የሊቀሊቃውንት ስምዐኮነ መልአክ ጽሑፎች

ጤፍ የተቀደሰ ዘር ነው፤ ቅዱስ ነው ብለን ግን እንደ ስንዴ መሥዋዕት አናደርገውም፡፡
አኽያም የተቀደሰች ናት፡፡ ብትኾንም ግን ጀርባዋ እንጂ ሥጋዋ ለጌታ አልቀረበም፡፡ ለእኛም አይቀርብም፡፡

ዕፀ በለስ የረከሰች አልነበረችም፤ቅድስት ናት፡፡በበለሷ ላይ 'አትብሉ' የሚለው ክልከላ ከመርከስ ከመቀደስ አንጻር ሳይኾን
በሥርዐት ለሚያኖር ፈጣሪ፥ በሥርዐት ለሚኖር ፍጡር ምልክት ስለኾነች ነው፡፡
.
.
.
.
.
ጌታችን ክርስቶስ ከበለስ የከበሩ ምልክቶችን ሰጥቶናል፡፡ከነዚኽም አንዷ ያለ ክርስቲያናዊ ሥርዐት ሕይወቷን ያባከነች ማርያም ኀጥእት/ዘናይን ትባላለች፡፡
ከወደቁ በኋላ የመነሣት፣ ከራቁ በኋላ የመቅረብ፣ ከፈሰሱ በኋላ የመታፈስ፣ከቆሰሉ በኋላ የመዳን ምልክት የኾነች ሴት፡፡
ይኽቺ ሴት የአልዓዛር እኅት አይደለችም፡፡

እኛ ሀገር አመጋገብ ብቻ አይደለም የሚቀላቀልብን፡፡ የሰዎችን ማንነት ለይቶ ካለማወቅ የተነሣ አንዱን ካንዱ የመቀላቀል ከባድ ችግር አለ፡፡

ኢትዮፋጎስ የመጻሕፍት ማእከል የዚችን መጽሐፍ 3ኛ ዕትም አሳትሞ የአልዓዛር እኅት ማርያምን ከኀጥእት ማርያም ለዩ ብሏል፡፡

©ሊቀ ሊቃውንት ሥሙር አላምረው

+++ ተመየጢ ተመየጢ +++
( ሊቀ ሊቃውንት ስምዐ ኮነ መልአክ)

“አንቺ ሱላማጢስ ሆይ ተመለሽ ተመለሽ፤ እናይሽ ዘንድ ተመለሽ ተመለሽ” መኃ 7፥1 በኖኅ መርከብ ውስጥ ሆኖ ዐይኖቹ አሻግሮ ማየት የማይፈልግ ማን አለ? ከዚያ ሁሉ ጥፋት በኋላ ምድርን መልሶ ማየት ያጓጓል። ለዐርባ ቀናት ከሰማይ የወረደውና ከምድር የገነፈለው ትኩስ ውኃ የተራሮችን ራስ ሳይቀር የሚገሽር ትኩሳት የነበረው ውኃ ነው።

ማንም ቢሆን ለአንድ መቶ ሃምሳ ቀናት ምድርን ይዟት የቆየውን ውኃ መጉደል አለመጉደሉን በልቡ ማውጣት ማውረዱ አይቀርም። በዚህ መካከል የምድሪቱን ዕጣ ፋንታ ሊያሳውቅ የሚችል ታማኝ መልዕክተኛ ማግኘት እንዴት መታደል ነው? መዓቱ ቆሟል፤ በመርከቧ ውስጥ የሚኖሩት ሁሉ የምድሩን ፊት ማየት ይፈልጋሉ። በዚህ ጊዜ ነው ኖኅ ርግብን ምድሩን አይታ እንድትመለስ የላካት። መጀመሪያ ሄደች ለእግሯ ማረፊያ ስላላገኘች ተመልሳ መጣች፤ ምድሩ በውኃ ተሞልቶ ነበርና። ዳግመኛ ላካት የውኃውን መድረቅ ለማመልከት የወይራ ዝንጣፊ ይዛ ተመለሰች ከሰባት ቀን በኋላ መልሶ ላካት አልተመለሰችም። ኖኅም ምድር ከጥፋት ውኃ ማረፏን በዚህ አወቀና ከመርከቡ ወጣ።

ርግቢቱን ወደ ዓለም ልኮ ኖኀ ከመርከብ ወጣ። ለጥፋት ውኃ መምጣት ምክንያት የሆነው ኃጢአት መጉደሉን የምትናገረዋ ርግብ እመቤታችን እስከትመጣ ድረስ የዚህችኛዋ ርግብ አገልግሎት እስከዚህ ድረስ ስለነበረ ነው − መመለሷን ሳይጠብቅ ከመርከብ የወጣው። የኖኅ ርግብ ሳትመለስ በዚያው መቅረቷ እንደ ቁራ የምድሩ ነገር ስቧት አይደለም፤ እውነተኛው ሰላም የሚሰበክበት፣ የጥፋት ውኃ በሚጎድልበት ሳይሆን የሰው ልጅ ከኃጢአት የሚያርፍበት ዘመን እስኪመጣ ድረስ ርግቢቱ አትመለስም።

ከዚያ በኋላ የተነሡ ነቢያት ይህንን ስለሚያውቁ ነው እንደ ኖኅ ዘመን ከሚበሩት አእዋፍ መካከል የሆነችውን ርግብ ሳይሆን ከሰዎች መካከል አንዷ የሆነችውን ርግብ ተመየጢ ተመየጢ ሲሉ የኖሩት። ከጥፋት ውኃ ሳይሆን ከኃጢአት መውጫ ጊዜው መድረሱን የምታበሥራቸውን ርግብ በሕይወተ ሥጋ መቆየት እስከቻሉበት ዘመን ድረስ ተመየጢ ተመየጢ እያሉ ደጅ ይጠኗታል። ርግቧ ካልተመለሰች ሰላም በምድር ላይ መታወጁን ማን ይናገራል? ቁራም አልተመለሰም። ሌላ መልዕክተኛም አልተገኘም።

መጥቀው ከሚበሩ ንስሮች ይልቅ ለሰላም አብሣሪነት የተመረጠች ይህች ርግብ እንዴት ያለች የተመረጠች ናት? ይህች ርግብ የእመቤታችን ምሳሌ ናት ብለው ሊቃውንት ተርጉመዋል። በሰሎሞን መኃልይ ላይ “ርግቤ መደምደሚያዬ” መኃ 5፥2 ተብላ የተጠራች እመቤታችንን ቅዱስ ኤፍሬም “ተፈሥሒ ኦ ማርያም ርግብ ሠናይት፤ በጎ ርግብ እመቤታችን ደስ ይበልሽ” ብሎ አመስግኗታል። ከዚህ አያይዞ የመልክአ ውዳሴ ደራሲ ደግሞ “ርግበ ገነት ጽባሓዊ፤ በምሥራቅ በኩል የተተከለችው የገነት ርግብ” ብሏታል። ከእመቤታችን ቀድመው ለእናትነት ቀድመው የተመረጡ ብዙ ቢሆኑም የሰላም አለቃ ክርስቶስን ለመውለድ ግን አልተቻላቸውም። በቅድስና የተመረጡ የታወቁ ሴቶችም ነበሩ የእመቤታችንን ያኽል በሰውና በእግዚአብሔር ዘንድ የታመነ የሰላም መልዕክተኛ ግን አልተገኘም።

በምድር ላይ የሚኖር ፍጥረት ሁሉ መምጣቷን እያሰበ ሲናፍቅ ነው የኖረው። በርግጥም በመጣች ጊዜ ክርስቶስን ይዛ በመገኘቷ መላእክት በምድር ላይ ለሚኖሩ ሁሉ “ለግዚአብሔር ምስጋና በሰማይ ይሁን በምድርም ሰላም” ሉቃ 2፥14 እያሉ አዋጅ ነገሩ። ስትጠበቅ የነበረችው የኖኅ ርግብ መጣችና ሰላምን ወለደችልን። ሰላም ከማንም ዘንድ የሆነችለን አይደለም፤ ሰላምን ተወልዳ ነው ያገኘናት ያውም ከሌላ አይደለም ከእመቤታችን ነው።

- እንዲህ ነው መውረድ -

|መስከረም 2016 ዓ.ም.|
✍🏽 ሊቀ ሊቃውንት ስምዐ ኮነ መልአክ እንደጻፉት

ወደ ላይ መውጣትን ማን ይጠላል? ከሁሉ በላይ መሆንንስ የማይሻ ማን ነው? ስለሌሎች መዳን ለሚጨነቁ ሰዎች ካልሆነ በቀር ከልዕልና ወደ ትሕትና መምጣት ከባድ ነው። ዲያብሎስ እንጦርጦስ የወረደው ክብር ቢጎድልበት ነው። አዳም ወደዚህ ዓለም የመጣው ከገነት ቢሰደድ ነው። ናቡከደነፆር በሕይወት ሳለ ዙፋኑን ለልጁ ለዮርማሮዴቅ የለቀቀው ሰው መሆን ቢሳነው ነው ዳን 4÷33። ማንኛውም ሰው ወደ መቃብር የሚወርደው ነፍስ ቢለየው ነው።

ወዶ ፈቅዶ የወረደ ማነው?
መውረዱ ለሌሎች ወደ ላይ መውጣት ምክንያት ይሆን ዘንድ የወረደ ማነው? እንዲህ ያለ መውረድን የወረደ አምላካችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ነው እንጅ ሌላ ማንም የለም። ራሱን በፈቃዱ ዝቅ አደረገ። ከወረደበት ጊዜ ጀምሮ የሰው ባሕርይ በላይ በሰማይ ቦታ አግኝቶ ታየ።

እንዲህ ነው መውረድ!

አንተን ፍለጋ የወረደውን አምላክ ከፍ ካለው ምንጣፍህ ወርደህ ፈልገው። ወደ ታች በወረደ ጊዜ ያገኘው የሰውን ባሕርይ እንጅ የመላእክትን ባሕርይ አልነበረምና ከላይ ያለውን የመላእክትን ባሕርይ ሳይሆን የታችኛውን የሰውን ባሕርይ ተዋሐደ። ወንድሜ! እግዚአብሔር እንዲዋሐድህ ከላይ ልሁን አትበል። ዝቅ ባልህ ቁጥር ለእግዚአብሔር ቅርብ ትሆንለታለህ።

እግዚአብሔር አድሮብህ እስኪያነሣህ ድረስ እነሣለሁ አትበል። የፈጀውን ያህል ዘመን በታችኛው ዓለም ብትቆይ እንጅ በራስህ ጥረት ከስም ሁሉ በላይ የሆነ ስም ሊሰጥህ አይችልም። የሰው ልጅ ከስም ሁሉ በላይ የሆነ ስምን የተቀበለው፣ ጉልበት ሁሉ እንዲሰግዱለት የሆነው፣ መኳንንት ደጅ ከፍተው የተቀበሉት እግዚአብሔርን ደጅ ጸንቶ በተደረገለት መነሣት ነው።

እንዲህ ነው መውረድ!

መውረድን ካወቅንበት ዕርገትን አናጣትም። ከዕርገት የሚቀድመው መውረድ ነው። “ከሰማይ ከወረደው በቀር ወደ ሰማይ የወጣ ማንም የለም” ዮሐ 3÷13 ተብሎ ተጽፏልና።

ከእግዚአብሔር ጋር የሚያርጉ ከእግዚአብሔር ጋር የወረዱ ሰዎች ናቸው። እግዚአብሔር ለሰው ብሎ ከወረደ ሰውም ለእግዚአብሔር ብሎ መውረድ አለበት። ስለእግዚአብሔር ብለህ ውረድ ከድሆች ጋራ ተቀመጥ።

ስለ እግዚአብሔር ብለህ ውረድ የበደሉህን ሰዎች በደላቸውን ተውላቸው።

ስለ እግዚአብሔር ብለህ ውረድ የሚሰጡህ ለሌላቸው ራስህን ስጣቸው።

ስለ እግዚአብሔር ብለህ ውረድ አንተ ሙተህ ሌሎችን አድናቸው።

የዓለም ብርሃን አንተ ነህ ብሎ ቢሾምህ÷ ጊዜ ስትቀጥር መውረድ ተስኖህ ስንቶቹ ዕውራን ሁነው ቀሩ።

በዚያ መንገድ ማለፍ ሲገባህ ዘኬዎስ ሾላ ላይ እንደተሰቀለ ‘’ፈጥነህ ውረድ” የሚለው ጠፍቶ ይሄው እስካሁን አለ። በኢያሪኮ መንገድ ያሉ ዕውራን አሁንም እግዚአብሔርን አላዩም። የሚድኑ ሰዎች ባሉበት መንገድ ሳይሆን ላንተ በሚስማማህ መንገድ ብቻ ነው የምትጓዘው። ታዲያ እግዚአብሔር ካንተ ጋር እንዴት ሊሠራ ይችላል?

መጽሐፍ የምትጽፈው ለብልጽግና፣ መዝሙር የምትዘምረው ለዝና፣ የቤተ ክርስቲያንን ሹመት የምትፈልገው ለዕውቅና የምታደርገው ሁሉ ሰዎችን ማዳንን ማዕከል ያደረገ አይደለም። አንተ ቀትር ነው ብለህ ተኝተህ ሣምራዊት የሕይወት ውኃ ሳትቀዳ ተመለሰች። ‘’ከኃጢአተኞችና ከቀራጮች ጋር ይበላል’’ ይሉኛል ብለህ ስንት ቀራጮች ወደ መንግሥተ ሰማያት መግባት ሲገባቸው የራስህን ክብር በማስቀደምህ ብቻ ከነኃጢአታቸው በሞት ተወሰዱ? እግዚአብሔር ስላንተ ከወረደ አንተም ልትወርድ ይገባሃል።

አውቃለሁ! የኛ ሰው ከወረዱለት መስቀል ያሸክማል፣ ጋኔን አለበት ብሎ ይሳደባል፣ ከተራራ ላይ ቁልቁል ካልወረወርሁ ይላል፣ ግሩም ትምህርት ብታስተምሩትም ትምህርቱን ሳይሆን እናንተን ወደ መመርመር ይዛወራል፤ ማን አስተማረው፣ ከየት ተማረው፣ ይህ የጠራቢው የዮሴፍ ልጅ አይደለምን? እናትና አባቱንስ እናውቃቸው የለም? ማለት ያበዛል። ከወረዱለት መቃብር ሳያገባ የማይመለስ ክፉ ሰው በዓለም ላይ መኖሩን ረስቸ አይደለም። ጥቂት ቢሆኑም ዓለም እስካሁን ሳያልፍ የሚጠባበቃቸው ወደፊት የሚመጡ ጻድቃን ስላሉ ለእነርሱ ብየ ነው እንጅ።

ዓለም የሚኖረው ለጥቂት ጻድቃን ሲባል ነው እንጅ ስፍር ቁጥር ስለሌላቸው ኃጥአን ተብሎ አይድለም። ጥቂት ጻድቃን ባይኖሩማ ሰዶምና ገሞራን በሆንን ነበር። ብዙ ኃጥአን ይረግጡኛል ብለህ ጥቂት ጻድቃንን ወርደህ ከማዳን እንዳትዝገይ። ተጉህ ገበሬ አሳምሮ ባረሰው መሬት ላይ የእንክርዳድ መብቀል ይገርማል! የገበሬው ዓላማ ለስንዴው እንዲስማማው እንጅ ለእንክርዳዱ ብሎ አልነበረም። አጥር ያጠረው ጠባቂ የሾመው ለስንዴው ብሎ እንጅ ለእንክርዳዱ አልነበረም። እንዲያውም ለስንዴው ብሎ ታግሦ እንጅ ለእንክርዳዱ ሲል በእርሻው ላይ እሳት መልቀቅ ያምረዋል። ግ ን ምን ይደረጋል ለስንዴው ሲባል በተጠበቀ እርሻ ውስጥ እንክርዳዱም ይኖራል። የግፉን መብዛት የክፉዎችን ክፋት አይተው የዚህን ዓለም ማለፍ የሚመኙ በዙ ናቸው። ነገር ግ ን ወደፊት የሚመጡ አሁንም ያሉ ጥቂት ጻድቃን ስላሉ ለእነርሱ ሲባል ተጠብቆ መቆየቱ አይቀርም። ሰባኪው የሚሰብከው እነዚህ ጥቂት ጻድቃን እንዳይቀሩበት ነው። ሥጋውና ደሙ የሚዘጋጀው ለጥቂት ጻድቃን ምግብ እንዲሆን ነው። ካህን የሚሾመው እነዚህ ጻድቃን ቁልፍ አጥተው ወደ እግዚአብሔር መንግሥት ሳይገቡ እንዳይቀሩ ነው።

ባሕታዊ በረሀ የሚወርደው፣ በምድረበዳ የሚወድቀው ጥቂት ጻድቃን ስላሉ ነው።
ዛሬም ራሳቸውን ዝቅ ካደረጉ ከትዕቢት ዙፋን ከወረዱ መምህራን ጋር የሚሠራው የጻድቃን ልደት ስላልተቋረጠ ነው። ዓለም በኀዋ ላይ በሚንሳፈፍበት ዘመን ከአፈር ጋር የተደባለቀ እንጀራ በልተው፣ አፈር ለብሰው፣ አፈር መስለው የሚያስተምሩ መምህራን መኖራቸው የጥቂት ጻድቃን ትውልድ እንዳይቋረጥ ነው። እስር ቤት ከወረዱ ሐዋርያት ጋር ይሠራ የነበረው ክርስቶስ በዙፋን ላይ ከነበሩ ነገሥታት ጋር ሲሠራ አላየነውም። ክርስቶስ ደረቱን በወርቅ መታጠቂያ ታጥቆ በተገለጠለት ጊዜ ዮሐንስ በድንጋይና በድንጋይ መካከል ታስሮ ተጥሎ ነበር። በወርቅ ምንጣፍ ለተቀመጡት ራሱን ያልገለጠ አምላክ በተናቀ ስፍራ ለተጣለው ዮሐንስ ራሱን መግለጡ ይደንቀኛል። በኛ ፍቅር ምክንያት የወረደው አምላክ በሱ ፍቅር ምክንያት ስንወርድ በመከራ ያከብረናል።

እንዲህ ነው መውረድ!
ለኃጢአት ሳይሆን ለጽድቅ
በማጣት፣ በስንፍና ምክንያት ሳይሆን እግዚአብሔርን ይቅርታ ለመጠየቅ ለመብላት ለመጠጣት ሳይሆን ለጾም ለጸሎት ቃሉን ለመፈጸም በመትጋት
‘’ራሱን ከፍ ከፍ ያደረገ ይዋረዳል፤ ራሱን ዝቅ ያደረገ ግ ን ይከብራል” ሉቃ 14÷11

ማስታወሻ :- ሊቀ ሊቃውንት ስምዐ ኮነ መልአክ የአራቱ ጉባኤያት መምህርና የባሕር ዳር ሀገረ ስብከት የሊቃውንት ጉባኤ ሰብሳቢ
ናቸው ።

ነው፡፡ መሸነፍ ከዚህ ይጀምራል፡፡

አንተ ግን ይህን አታድርግ! እባብና ጊንጥ በበዛበት በረሀ ቢጥሉህም ለተራበ አንበሳ ቢሰጡህም፤ በነደደ እሳት ቢከቱህም፤ ሰይፍ እየሳሉ ብታያቸውም፤ አገልግሎትህን እተዋለሁ አትበል፡፡ ከአርባ ሐራ ሰማይ አንዱ አክሊል ለመቀበል አንድ ቀን ሲቀረው አገልግሎቱን ቢያቋርጥ ከወንድሞቹ ተለይቶ ከክብር ጎድሎ ሞተ፡፡

አንተ በአገልግሎትህ አክሊል የምትቀዳጅባት ሰዓት ያች አገልግሎትህን ተስፋ ቆርጠህ የተውክባት ሰዓት ብትሆንስ? ወደ እግዚአብሔር የምትጠራባት ዕለት ያች ብትሆንስ ምን ታውቃለህ? አገልግሎት የሚቋረጥ ቢሆን ኖሮ ዮሐንስ መጥምቅ ከሞተ በኋላ እንዲያርፍ እንጅ የተቆረጠች አንገቱ ክንፍ ተሰጥቷት እየዞረች ለሰባት ዓመታት ስትሰብክ ባልሰማናትም ነበር፡፡ አየህ በሕይወት ሳለ ስድስት ወር ብቻ የሰበካትን ወንጌል ከሞተ በኋላ ግን ሰባት ዓመት ሰበካት፡፡ ዓላማ ካለህ አገልግሎትህን እንኳን ሰዎች ሞት አያቋርጥህም፡፡

++ + " አገልግሎት ላቆም ነው " +++
----------------
( ሊቀ ሊቃውንት ስምዐ ኮነ መልአክ )

በትምህርት ቤት የማውቀው አንድ ወንድሜ ሁልጊዜ ከምንለዋወጠው የተለየ ደብዳቤ ላከልኝ፡፡ እንደተለመደው መስሎኝ ደብዳቤውን ከፍቼ እስከማየው ቸኮልሁ፡፡ ገና የመጀመሪያውን መስመር ሳነበው ደም የሚያደርቅ ንባብ ተጽፎበት አገኘሁት ደግሜ አነበብሁት፤ አገልግሎት ላቆም ነው ይላል፡፡ መጨረስ ቢያቅተኝም መጨረስ ስለነበረብኝ እየመረረኝ ጨረስሁት፡፡ የመጨረሻው መስመር ላይ እየቀለድሁ ነው የሚለኝ መስሎኝ እጠብቅ ነበር፡፡ ግን አልሆነም፡፡ መረረኝ፤ ሰዎች አላሠራኝ አሉ፡፡ ቤተ ክርስቲያኒቱማ ሕጓ የቀና፣ ሥርዓቷ የተስተካከለ ዜማዋ የሚናፍቅ፣ ማኅሌቷ የሚደነቅ፣ ቅዳሴዋ የሚመስጥ ነበር ነገር ግን በሰዎች ግፊት ከዛሬ ጀምሮ ሁሉንም ትቼ ወጥቻለሁ አለኝ፡፡

አገልግሎት ይቋረጣል? ሰው ያለ አገልግሎት ይኖራል? አገልግሎቴን ላቆም ነው ማለትስ ምን ማለት ነው? በቅንነት በሚያገለግሉ አገልጋዮችስ ላይ ተስፋ የሚያስቆርጡ ሰዎች የሚበዙት ለምንድነው? የሠራኸው አይመቻቸውም፤ እንዳይሠሩት ዐቅሙም ፍላጎቱም የላቸውም፡፡ እያልሁ በጥያቄ ራሴን አስጨነቅሁት፡፡

አይሁድ በሞሏት በኢየሩሳሌም አገልግሎትን መጀመር እንዴት ከባድ ነው? ድውይ ብትፈውሱ ሰንበት ነው ይሏችኋል፡፡ ውኃ ከዐለት ላይ ብታፈልቁ “ደጋ ስለሆነ ውርጩን እያረጋ ውኃ አፈለቅሁ ይላል እንጅ ቆላ ቢሆን አይችልም ነበር” ብለው ያሟችኋል፡፡ ትምህርታችሁን ይወዳሉ፤ ነገር ግን አባቱን የምናውቀው የዕገሌ ልጅ አይደለምን? ብለው ያናንቋችኋል፡፡ እንደዚህ ካሉ ሰዎች ጋር ማገልገል እንዴት ይቻላል? ከእነዚህ ሰዎች መካከል መኖር በጣም ከባድ ነው፡፡ ግን የእግዚአብሔር ፈቃድ እንዲሁ ነውና ሆነ፡፡

ቤተ ክርስቲያን አገልግሎት የጀመረችው በክፉዎች አይሁድ መካከል ነው፡፡ እጅ መንሻ የያዙ ሰዎች ክርስቶስ ወደ ተወለደበት ቦታ መጡ እንጅ ክርስቶስ እጅ መንሻ ወደ ሚያቀርቡለት ነገሥታት ከተማ ሂዶ አልተወለደም፡፡ በተወለደበት ቦታ ያሉ ሰዎች አላወቁትም አብረውት ያደጉ የናዝሬት ሕጻናትም አላከበሩትም፡፡ ሁሉም ክፉዎች ስለነበሩ አብረውት ካደጉት መካከል ለደቀ መዝሙርነት መዐርግ የበቃ ማንም የለም፡፡ በክፉዎች መካከል ተመላለሰ፡፡ የቤተ ክርስቲያንን አገልግሎት ከዕለተ ምጽአት በፊት ንስሐ መግባት በማይችሉት ክፉ ሕዝቦች መካከል መሠረታት፡፡ በጣም የሚገርመው እንደ እስራኤላውያን ትንቢት ተገልጾላቸው ሱባኤ ገብተው ባያውቁትም የክርስቶስን መምጣት በፍልስፍናቸው በጥበባቸው ተመራምረው አግኝተው ቀኑን እየጠበቁ የነበሩ አሕዛብ ነበሩ፡፡ ፍርዱ ለኛ ቢሰጠን “ከሀገራችን ውጣልን” ማቴ 8÷34 ብለው ከሚለምኑ ሰዎች መካከል ከሚኖር የሐዋርያትን መምጣት እየተጠባበቁ በነበሩ በግሪክ ፈላስፎች ጉባኤ መካከል ቢኖር ደስ ይለን ነበር፡፡

አንድ አስደናቂ ለፍርድ የሚያስቸግር የሥነ ፍጥረት ታሪክ ላጋራችሁ፡፡ ውኃ ልህሉህ ነው፤ ነገር ግን በደደረው የዐለት ደረት ላይ እንዲፈስ መደረጉ ለምንድነው? መሬት ጽኑ ነው ነገር ግን በልህሉህ ውኃ ላይ እንዲንሳፈፍ ሆኖ መፈጠሩ ለምንድነው? እኔ ሲገባኝ ውኃ ንጽሕናውን ጠብቆ እንዲኖር በጠነከረ ዐለት ላይ መፍሰስ አለበት፡፡ የውኃ መንገዱ እንዳይቋረጥ ከተፈቀደለት ውቅያኖስ ድረስ ለመፍሰስ ከድንጋይ ጋር እተጋጨ መቀጠል ግድ ሆኖበታል፡፡ ድንጋዩ ከቆመበት ፈቀቅ ባለማለቱ፤ በውኃው መንገድ ላይ ቆሞ አንዳንዴ ውኃው መንገዱን ለቅቆ እንዲሄድ ቢያደርግም ውኃውን በመሬት ውስጥ ሰርጎ የመሬት ሲሳይ ሆኖ ከመቅረት የታደገው ዐለቱ ድንጋይ ነው፡፡

ውኃና ድንጋይ ቢካሰሱ መንገዴን ይልቀቅልኝ፤ አፈሩን ጠርጌ ባወጣሁት መንገድ መካከል እየገባ አስቸገረኝ ቢላችሁ ለማን ትፈርዳላችሁ? ከላይ ስናየው ውኃ ያቀረበው ክስ እውነት ነው፡፡ ነገር ግን ድንጋዩ ቢነሳ ዐለቱ ተሰብስቦ ቢወገድ የውኃን መንገድ ማን ያጸናለታል፡፡ ውኃ መንገዱን ጠብቆ እንዲሄድ በሜዳ ፈስሶ እንዳይቀር ዳርና ዳሩን ማን ይጠብቅለታል? በዳር ያለው አፈር ተደርምሶ የውኃን መንገድ እንዳይዘጋ ጠባቂ ሆኖ የተቀመጠውን ድንጋይ ከውኃ ጋር መጋጨቱን አንዳንድ ጊዜም የውኃን መንገድ ማስቀየሱን የተመለከተ ሰው ድንጋዩን ለማስወገድ ጥረት ያደርግ ይሆናል፡፡ አለበለዚያም ለውኃ ሌላ ድንጋይ የሌለበት መንገድ መፈለግ ያምረው ይሆናል፡፡

እስኪ አስቡት ባክኖ፣ በሜዳ ፈስሶ ከመቅረት ያዳነውን፤ ከመሬት ጋር ተቀላቅሎ ውበት ንጽሕናውን አጥቶ እንዳይኖር የጠበቀውን ዐለት ውኃን የሚያማታው፣ እንዲጮኽም የሚያደርገው እሱ ነውና ይውጣ አለበለዚያም መንገድ እንቀይርለት እንዴት ይባላል?

በኛም የአገልግሎት ስፍራ እንዲሁ ነው፡፡ ክፉ ሰዎች የሌሉበት አገልግሎት ያለው በሰማዩ ቤተ መቅደስ ብቻ ነው፡፡ እዚያ ገብተን ማገልገል እስክንጀምር ድረስ በሃይማኖት የሚመስሉን ከሆነ ከሁሉም ሰው ጋር እንሰለፋለን፡፡ እነዚህ ሰዎች ላወቀባቸው ሰው የጸጋ ምንጭ ናቸው፡፡ እንደዛማ ባይሆን ኖሮ ጌታ በቅዱስ ወንጌል “ሲነቅፏችሁና ሲያሳድዷችሁ በእኔም ምክንያት ክፉውን ሁሉ በሐሰት ሲናገሩባችሁ ብፁዓን ናችሁ ዋጋችሁ በሰማይ ታላቅ ነውና ደስ ይበላችሁ” ማቴ 5÷11 ባላለንም ነበር፡፡ የዚህ ቃል ኪዳን ተጠቃሚ የምንሆነው እንዲህ ካሉ ሰዎች ጋር ታግለን ስናሸንፍ እንጅ መንገድ ስንቀይር አለበለዚያም አገልግሎት ስናቋርጥ አይደለም፡፡

የቆሎ ተማሪዎች ሆነን ልመና ስንወጣ የአንበሳ ደቦል የሚያኽል ውሻ ያጋጥመናል፡፡ አለመለመን ለረሀብ አሳልፎ ይሰጣል፤ መለመንም ከውሻ ጋር ያታግላል፤ እልፍ ካለም ያስነክሳል፡፡ ሆኖም ግን የተማሪው ምርጫ ከውሻው ጋር ታግሎ እንጀራ ማግኘት ነው፡፡ አንድ አገልጋይም በአገልግሎት ጎዳናው ላይ የሚያደናቅፉት ሰዎች ቢኖሩ እነዚያን ከአንበሳ ዝቅ የሚሉ ውሾች ታግሎ እንጀራ እንዳገኘ ታግሎ ጸጋ እግዚአብሔርን መውረስ ነው፡፡

ባሳለፍነው ጊዜ ረሀቡን የታገሥነው፤ ፊታችን ላይ ጓደኞቻችን ትምህርት ፍለጋ መጥተው በቆላ ወባ (ወረርሽኝ) ተነድፈው ሲሞቱ እያየን ቀብረን ተመልሰን ትምህርታችንን የቀጠልነው ቤተ ክርስቲያኒቱን አስበን እንጅ እነዚህን ሰዎች አስበን አይደለም፡፡ በደመና ጊዜ ፀሐይ ቢያምረን ደመናው እስኪያልፍ መታገሥ ግድ ነው፡፡ ደመናውን ማን ይገፋዋል? ደመና ወደ ሌለበት ስፍራ በፍጥነት መዘዋወርስ ለማን ይቻለዋል? ደግነቱ ደመናው አላፊ ነው፤ ፀሐይ ግን ለዘወትር የሚኖር ነው፡፡ ክረምት የሚረገረገው ደመና የበጋውን ፀሐይ ካስረሳን ችግሩ እኛ ላይ ነው፡፡ ሁል ጊዜ ከደመናው ጀርባ ፀሐይ መኖሯን አስተውሉ፡፡ ፀሐይ ስትወጣ ደግሞ ይሄ ሁሉ ቆፈን አድራሻው እንደማይገኝ ልብ በሉ፡፡ አገልግሎታችንን አንተውም፤ ትግላችንንም ከሰዎቹ ጋር አናደርግም፡፡ ብዙ ጊዜ ሰዎችን በየደረጃው ካለው አገልግሎት የሚያርቃቸው ትግላቸውን ከሰዎች ጋር ስለሚያደርጉት ነው፡፡

ሰዎችን ለመለወጥ አትሞክር ሥራህን አስተካክለህ ቀጥል፡፡ ጌታ ጸሐፍት ፈሪሳውያንን ለመለወጥ ጊዜውን አላባከነም፡፡ ለቤተ ክርስቲያን ሊያሳያት የሚገባውን አገልግሎት ግን በሚገባ አከናወነ፡፡ ፈሪሳውያን በጥያቄ ሲፈትኑት፣ ከነገሥታት ነገር ሲሠሩበት፣ በቤተ መቅደስ ሲዶልቱበት ስለእነሱ “ዘለፋ ካህናትን” ማቴ 23÷1 ካስተማረበት ጉባኤ በቀር የትምህርቱ ርዕስ አድርጓቸው አያውቅም፡፡ እኛ ግን የወሬ ርዕስ የምናደርገው የሚያግዙንን የሚረዱንን ሰዎች ሳይሆን አላሠራን ያሉትን ሰዎች ነው፡፡ ደጋግመን የምንሰብከው አንቀፀ ብፁዓንን ሳይሆን ዓሌ ለክሙን

የፀሐይ ብርሃን በጠቢባን ጥበብ ይሰፈራል፤ የጨረቃም ውበት ይመጠናል፤ ሰማይና ምድር በአድማስ፣ ባሕርም በናጌብ ይወሰናል። የእመቤታችንን ክብር ግን መመጠንና መወሰን ይቅርና ማን ሊመረምረው ይቻለዋል? ''ሊቁ መኑ ዘይክል ነቢበ ዕበይኪ" እንዳለ ገናንነትሽን ማን ይናገራል እያልን ስለ እሷ የተነገረውን ሁሉ በመደነቅ እናነባለን። ሊቃውንቱ ለእመቤታችን ውዳሴ በመጽሐፍ የሚያኖሩት ለኀሊና ማቅኛ እንዲሆን ነው እንጅ ከዚያ በኋላስ ኅሊና አስቦ ወደማይደርስበት ጥልቅ ባሕረ ውዳሴ መግባት ነው።የአበቦችን ውበት በምድረ በዳ፣ ከዋክብትን በሰማይ ላይ በጥበቡ የገለጠ አምላክ እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያምንም በሊቃውንት አንደበት ይገልጣታል። ቅዱስ ኤፍሬምን አፈ በረከት ቅዱስ ዮሐንስን አፈ ወርቅ ያሰኛቸው የድንግል እመቤታችን ውዳሴ ነው። እስከ ዕለተ ምጽአት የሚነሣው ትውልድ እንዲያመሰግናት በትንቢት የተነገረላት ሉቃ 1:48 ይፈጸም ዘንድ ዛሬ ባሉ የቤተ ክርስቲያን ሊቃውንት አንደበትም በጉባኤ፣ በማኅሌት፣ በቤተ መቅደስ ትመሰገናለች።

ርእሰ ሊቃውንት አባ ገብረ ኪዳን እመቤታችን “ያስተበፅዑኒ ኩሉ ትውልድ" ብላ ከተናገረችላቸው አንዱ ናቸው። ለዚህም ምስክሬ ትምህርታቸው ነው። በዐውደ ምሕረት "የምድር ጌጥ" ይሏታል። በጉባኤ ቤት "ብርሃንኪ የዐቢ እምብርሃነ ፀሐይ” ይሏታል። በበዐታቸው "ሰአሊ ለነ ቅድስት" ይሏታል። ዛሬ ደግሞ ተነቦ የማይጠገብ ውዳሴዋን በመጽሐፍ አቅርበውልናል።

ይሄ መጽሐፍ በትውፊት የምናወርሰው፥ ነገር ግን እያየነው የተደረሰ አዲሱ አርጋኖን ነው። ቅድመ ዓለም በአምላክ ኅሊና ከታሰበው ድኅረ ዓለም በነቢያት እስከተነገረው፥ በመላእክት ከተዘመረው በሐዋርያት እስከተሰበከው ሊጠቀስ የሚገባው ተጠቅሷል። የእመቤታችን ነገር ሐረግ ነው፤ በነካነው ጊዜ ሁሉ ብሉያትን ሐዲሳትን ሊቃውንትን ያንቀሳቅሳል።

ርእሰ ሊቃውንት እንደ ሐረግ ሳቢ አንድ ጥቅስ በመዘዙ ጊዜ የመጻሕፍት ሁለንተናቸው ይንቀሳቀሳል። ከብሉይ ኪዳን ጀምሮ በእግዚአብሔር መንፈስ የተጻፈ መጽሐፍ ሁሉ እመቤታችን የሌለችበት መጽሐፍ አይገኝም።ይህን መጽሐፍ ባነበባችሁ ጊዜ ይህንን እውነት ትረዱታላችሁ። "አሐቲ ድንግል" አንድ መጽሐፍ ብቻ አደለም። ትርጓሜ፤ ድርሳን፤ ምዕላድ፤ ውዳሴም ነው። ሁልጊዜ የርእሰ ሊቃውንት አባ ገብረ ኪዳንን ስብከት ስሰማ የምመኘው ይህንን መጽሐፍ ነበር። አንዳንዴ ስብከት መሆኑን ረስቼ መጽሐፍ የሚያነቡልኝ ይመስለኝ ነበርና። እነሆ የተመኘሁት መጽሐፍ በብራና ተጠቅሎ በቤተ መጻሕፍት ተጥሎ አገኘነው። ከእኔ ጋራ የተወለደውን የመጻሕፍት ንጉሥ ታዩ ዘንድ ኑ!

ሊቀ ሊቃውንት ስምዐ ኮነ መልአክ የ፬ቱ ጉባኤያተ መጻሕፍት ምስክር መምህር

አብረን እንሰደድ
___||___
[ዘሊቀ ሊቃውንት ስምዐኮነ መልአክ]

ጌታ ከተወለደ ሁለት ዓመት ሞላው። ንጉሥ አልባዋ ቤተ አይሁድ ንጉሥ ተወለደላት። ትንቢቱ መሥዋዕቱ የዚህን ሕጻን ልደት ፍለጋ የተደረገ ደጅ ጥናት ነበረ። አብርሃም ከሀገሩ የወጣው ከዘመዶቹ የተለየው፤ ይሥሐቅ በአባቱ እጅ የተሠዋው፤ ያዕቆብ በላባ ቤት የበግ እረኛ ሁኖ የተቀጠረው እዚህ ለመድረስ ነበር። ነገር ግን ይህን ሁሉ ልብ ያለው የለም።

ሁለት ዓመት ሲሞላው ሰብአ ሰገል ወርቅ እጣን ከርቤ ገበሩለት። ነገሥታቱ እጅ መንሻ አቅርበው ከተመለሱ በኋላ መልአኩ ገብርኤል መጥቶ ለዮሴፍ "ሔሮድስ ሕጻኑን ሊገድለው ይፈልገዋልና ሕጻኑንና እናቱን ይዘህ ሽሽ" ብሎ ነገረው።

ሰብአ ሰገል ከጌታ ጋር አብረው እንዲሰደዱ ወይም ጌታን ይዘው ወደ ሀገራቸው እንዲመለሱ አልተፈቀደላቸውም። በሳጥናቸው ወርቅ ይዘው መጥተው ወርቅ የሆነች ሃይማኖት በልባቸው ይዘው ተመለሱ። የነሱን እጅ መንሻ ከተቀበለ በኋላ ሳይውል ሳያድር ተሰደደ።

ከዮሴፍ እና ከሰሎሜ በቀር አብሮ ለመሰደድ የተፈቀደለት የለም።
፨ ጌታ ባደረበት ለማደር በዋለበት ለመዋል አብሮ መሰደድ ምንኛ መልካም ነው!?
➡ዮሴፍ ሆይ በገሊላ ከቀሩ ሰዎች ይልቅ አንተ ብፁዕ ነህ፤ ጌታ ከሌለባት ከተማ ጌታ ያለባት ምድረ በዳ ትበልጣለችና።
➡አረጋዊ ሆይ በግብፅ ምድረ በዳ ያገለገልኸው መላእክት በሰማይ የሚያገለግሉትን ነው።
➡ዮሴፍ ሆይ ሕጻኑና እናቱ በተሰደዱበት ምድረ በዳ ከዓለት ላይ ውኃ ፈሰሰ። ሕጻኑን ካሳደደችው ከተማ ግን ደም እንደ ጎርፍ ፈሰሰ። የሕጻናቱ ደም በግፍ ሲፈስ ዓይኖችህ እንዳያዩ ሊሠውርህ አብረህ ተሰደድህ።
➡አረጋዊ ዮሴፍ ሆይ ኢሳይያስ ከፍ ባለ ዙፋን ላይ ሁኖ በራዕይ ያየውን ጌታ አንተ በገሊላዊቷ ብላቴና ጀርባ ታዝሎ አየኸው።
➡አረጋዊ ሆይ ነቢዩ ዳዊት "እነሆ በኤፍራታ ሰማነው በዱርም መካከል አገኘነው" ብሎ በመንፈስ የዘመረለትን ሕጻን በግብፅ በረሃ መጓዝ ተስኖት እናቱ እንድታዝለው አንጋጦ እየለመነ ሲያለቅስ ሰማኸው።
➡ ኦ ወዮ እንደ ምን ያለ ድንቅ ነው!?
በአርያም የሚያድር ጌታ በግብፅ ምድረ በዳ አደረ። ከሰው ሁሉ ተመርጠው ከሱ ጋር በምድረ በዳ ያደሩ ሰዎች ምንኛ የታደሉ ናቸው?!
እስከ ዕለተ ምጽአት ድረስ በዱር እያደሩ በምድረ በዳ እየኖሩ ከሱ ጋር በልባቸው የሚሰደዱ ቅዱሳን ብዙ ናቸው።
እኛም አብረን እንሰደድ።

ከድንግል ጋር አብረን እናልቅስ።
ኑ! እሾኽ ሲወጋት እንቅፋት ሲመታት ተመልክተን እናንባ።
ኑ! ለልጇ የምታጠጣው እፍኝ ውኃ የቸገራትን ሴት እመቤታችንን እንያት።
ኑ! የልጇን ጫማ ሽፍቶች የወሰዱባትን ሴት ተመልከቷት።
ኑ! መላኩ ፋኑኤል የመገባትን ብላቴና በግብፅ ከበርቴዎች በር ቆማ ስትለምን ስሟት።
ኑ! የኪሩቤል ክንፍ የሚጋርዳትን እመቤት ግብፃዊቷ ስትመታት ልጇንም ከጇ ነጥቃ ከዓለት ላይ ስትጥልባት ተመልከቱ።
ይህን ግፍ ታዩ ዘንድ ኑ! በነፍስሽ ሰይፍ ያልፋል የተባለው ሊፈጸምባት ልቧ እጅግ አዘነ። ኮቲባ መሬት ላይ የጣለችው ልጇን ለማንሣት ብክንክን ስትል እናያት ዘንድ ኑ! ክርስቲያኖች ሆይ !
"እነሆ ትፀንሻለሽ ወንድ ልጅን ትወልጃለሽ ብሎ ያበሠረኝ መልአክ ወዴት አለ" እያለች በግብፅ ጎዳና ወድቃ የምታለቅሰዋን ብላቴና ታረጋጓት ዘንድ ኑ።

ከወደዳችኋትማ አብረናት እንሰደድ። ባለ በገናው ዳዊት፣ ባለ መሰንቆው ዕዝራ ወዴት አሉ? ያዘነች የተከዘች እመቤታችንን ለማጽናናት ይምጡ።
በቤተ መቅደስ ያረጋጓት መላእክት ወዴት ሄዱ በግብፅ ቆላ ፀሐይ እንዳያቃጥላት ክንፋቸውን ይዘርጉላት።

፨አብረን እንሰደድ።
የዮሴፍ በትሮች ሲለመልሙና በግብፅ አሸዋ ላይ ተተክለው ትልቅ ዛፍ ሲሆኑ እናያለን።
አብረን እንሰደድ፦ ሰሎሜ እንዳዘለችው እኛም በዘባነ ልቡናችን በእምነት እናዝለዋለን።
አብረን እንሰደድ፦ እንደ ሔሮድስ ከመቀሰፍ እንድናለን።
አብረን እንሰደድ፦ በመከራው ከተሳተፍነው በክብሩ ሲገለጥ ከእርሱ ጋር እንነግሣለን።
አብረን እንሰደድ፦ በከተማ ከዘገየው ከዮሳ ጋር እንዳይፈረድብን።
አብረን እንሰደድ፦ አብረን እንመለሳለን።

ቦታውን ማወቅ የቻለ ማንም አልነበረም። አይሁድ እንዳይገኝ አድርገው አጥፍተውት ነበርና ዓለም የሚጠቅማትን የምትመርጥበት እውቀት ቢኖራት ኖሮ በርባንን አድንልን አትልም ነበር፤ ከሞት የማያድነውንና የምድረ በዳውን መና የበሉ እስራኤል ከሰማይ የወረደውንና ሕይወት የሚሰጠውን መና ኢየሱስ ክርስቶስን ለመብላት ባላንጎራጎሩም ነበር ዮሐ. 6፥። የመስቀሉም ነገር እንዲሁ ነው። ከፀሐይ በላይ እስከ ሲኦል ድረስ የሚደርስ ብርሃን ያለውን የሕይወት ብርሃን የተሸከመውን የብርሃን መቅረዝ አፈር ሲደፉበት አላፈሩም። በእርግጥ “ወደ ወገኖቹ መጣ ወገኖቹም አልተቀበሉትም” ዮሐ. 1፥11 ተብሎ የተነገረባቸው መሆናቸውን እናውቃለን። የሚጠቅማቸውን ለማወቅ የመንፈስ ቅዱስ እርዳታ ያስፈልግ ነበር መንፈስ ቅዱስ ካደረበት ሰው በቀር ኢየሱስ ክርስቶስን አምላክ ነው ብሎ መቀበል እንደማይችል ሁሉ ቅዱስ መስቀሉንም የሕይወት ዛፍ ነው ብሎ ለመቀበል አይችልም። ለዚህ ነው ከሦስት መቶ ዓመታት ለሚበልጥ ጊዜ በመሬት ውስጥ እንዲኖር ያደረጉት።
ነገር ግን ከመሬት በታች ቢኖርም በምዕመናን ልብ አልተረሳም ነበርና ጊዜው ሲደርስ ዕሌኒ በሱባኤዋ ጊዜ ከእግዚአብሔር የታዘዘ መላክ መጥቶ የመስቀሉን ነገር ነገራት ቅዱስ ያሬድ “ትቤሎ ዕሌኒ ለመልአክ ንግረኒ በእንተ መስቀሉ ለክርስቶስ፤ ዕሌኒ መልአኩን ስለክርስቶስ መስቀል ንገረኝ” አለችው ብሎ የዘመረው በሱባኤዋ ጊዜ የተገለጸላትን መልአክ ነው። ከመልአኩ የተረዳችውን ከኢየሩሳሌም ሽማግሌዎች የሰማችውን መሠረት አድርጋ መስከረም አሥራ ሰባት ቀን የተቀበረበትን ተራራ ማስቆፈር ጀመረች። እስከ መጋቢት አሥር ቀን ድረስ የቀጠለው ቁፋሮ የጌታን መስቀል ማስገኘት የቻለ ነው።
በጎ ነገር የተመኘ ማን አጥቶ ያውቃል? ከምድር በታች ያለውንስ ቢሆን እግዚአብሔር የሚጠቅመንና ደስ የሚያሰኝ ነገር ከሆነ የማይከለክለን መሆኑን በዕሌኒ ማወቅ እንችላለን። ተቆፍሮ እስኪወጣ ድረስ ናፈቀች፤ መጋቢት አሥር ንግሥት ዕሌኒ በዙፋኗ ላይ ተቀምጣ በአጃቢዎቿ ተከባ መስቀሉን ለማውጣት ከሚቆፈርበት ስፍራ አጠገብ ተቀምጣ ይህ መስቀል ከሰማይ ይበልጣል፤ ሰማይ ላይ ካለችው ፀሐይ ይልቅ በብርሃኑ ጨለማችንን ያራቀልንን እውነተኛ ፀሐይ ኢየሱስ ክርስቶስን የተሸከመ መስቀል እንዴት ከሰማይ አይበልጥ? ይህ መስቀል ከያዕቆብ መሰላል ጋር አንድ ነው፤ በላዩ ንጉሥ ወልደ እግዚአብሔር ተቀምጦበታልና። ያዕቆብ በሕልሙ ያየውን የወርቅ መሰላል ላየው ነው። እያለች በልቧ ታወጣ ታወርድ ነበር። ያሰበችው ተሳካ ቆፋሪዎቹ መስቀሉን አገኙት፤ የመስቀሉን ብርሃን በመቃብርም ውስጥ ሆኖ አዩት ስለዚህም ይሄዋ ብለው ወስደው ለንግሥቲቱ አስረከቡ። ንግሥቲቱ የተመኘችውን አገኘችው፤ የጓጓችለትን አየችው።
መስከረም አሥራ ስድስት ደመራ ደምረን የምናከብረው ለምንድነው?
ዛሬ በመላው የኢትዮጵያ ቤተ ክርስቲያን ባለችበት ቦታ ሁሉ መስከረም አሥራ ስድስት ንግሥት ዕሌኒ ደመራ ደምራ ሰንድሮስ የሚባል ነጭ ዕጣን ያጠነችበትን በዓል ያከብራሉ። ይህ ዕለት መስከረም አሥራ ሰባት ቀን የመስቀሉ ቁፋሮ ከመጀመሩ በፊት ንግሥቲቱ መልአኩ በነገራት መሠረት ደመራ ደምራ ያቃጠለችበት ዕለት ነው። በኋላም በቅዱስ መስቀል ስም ቤተ ክርስቲያን በጎልጎታ አንጻ ቅዳሴ ቤቱን ያከበረችው በዚህ ቀን ነበር። የሕይወት ዛፍ ወደ ተተከለበት ስፍራ ያደረሰን አምላካችን ስሙ የተመሰገነ ይሁን!

#ከበረከተ_መስቀሉ_ያሳትፈን

#እንኳን_ለብርሃነ_መስቀሉ_በሰላም_አደረሰን_አደረሳችሁ!

የሕይወት ዛፍ፦ በሊቀ ሊቃውንት ስምዐኮነ መልአክ
__//____
በገነት ውስጥ ያለችውን የሕይወት ዛፍ መኖሯን የሰማነው አዳም ከገነት በተሰደደበት ጊዜ ነበር። ሞትን የሚያስፈርደውን ዛፍ በልቷልና እጁን እንዳይሰድና ከሕይወትም ዛፍ እንዳይበላ ወደ ሕይወት ዛፍ የሚወስደው መንገድ የምትገለባበጥ የእሳት ሰይፍ በእጃቸው የያዙ መላእክት ይጠብቋት ነበር። ዘፍ. 3፥22 ይህችን የሕይወት ዛፍ ፍሬዋን እንበላ ዘንድ ተመልሰን ገነት እስከምንገባ ድረስ እግዚአብሔር አልተወንም። እኛ ወደ ገነት የምንገባው በአካለ ነፍስ እንጅ በአካለ ሥጋ ባለመሆኑ በገነት ያለችውን የሕይወት ዛፍ ፍሬዋን ለመብላት የምትችለው ሥጋችን በመቃብር ውስጥ ታድራለች። ነፍሳችንም ከሥጋችን ተለይታ ወደ ተዘጋጀላት ገነት ትገባለች። እግዚአብሔር ቸር ነውና የሕይወትን ዛፍ ሳናያት ፍሬዋንም ሳንመገብ እንዳንቀር በመካከላችን አምጥቶ ተከለልን ያችም የሕይወት ዛፍ በመካከላችን የበቀለው ቅዱስ መስቀል ነው። አባ ጊዮርጊስ በውዳሴ መስቀል መጽሐፉ ቅዱስ መስቀልን የሕይወት ዛፍ ብሎ ነው የሚጠራው። ለመዳን ያበቃንንን የሕይወት ፍሬ ኢየሱስ ክርስቶስን የተመገብነው በመስቀል ላይ አግኝተነው ስለሆነ ነው። በገነት ሳለን ያልተመገብነው ይህ የሕይወት ምግብ በገነት ሳለን ከበላነው የሞት ፍሬ ይልቅ በእጅጉ ጠቀመን። እግዚአብሔር ያዘጋጀልንን የሕይወት ዛፍ ፍሬዋን በስንፍናችን ምክንያት ሳንበላት ለሥጋችን አድልተን የበለስን ፍሬ በላን። እግዚአብሔር ክፉዎች አይሁድ የሕይወትን ዛፍ እንዲተክሉት አደረገ። ሲተክሉት ፍሬው ዓለምን እንደሚያድን ቢያውቁ ኖሮ ባልተከሉትም ነበር። እግዚአብሔር ባወቀ ዕፀ መስቀል ተተከለ፤ ፍሬውም የክርስቶስ ሥጋና ደም ሆነ።

#የሕይወት_ማዕድ
ነቢዩ ዳዊት “ወሠራእከ ማዕደ በቅድሜየ፤ በፊቴ ማዕድን አዘጋጀህልኝ በጠላቶቼ ፊት ራሴን በዘይት ቀባህ” መዝ. 23፥5 በሚለው መዝሙሩ ውስጥ ማዕድ ብሎ የጠራው ቅዱስ መስቀልን ነው። የዘለዓለም ምግብ ክርስቶስን የተመገብንበት ይህ ቅዱስ መስቀል ሁልጊዜም በቤተ ክርስቲያን ፊት እንደተዘረጋ ይኖራል። አይሁድ ያቀረቡት የሞት ምልክት አድርገው ነበር፤ እግዚአብሔር ግን የሕይወት ምልክት አደረገው። ጠላቶቻችን ሲሆኑ ይህንን የከበረ ማዕድ በፊታችን አቀረቡልን። ቅዱስ ዳዊት “በዱር መካከል አገኘነው” መዝ. 132፥6 ብሎ በሌላ መዝሙር የዘመረለት የጌታ መስቀል በዘመናት ሁሉ ስንፈልገው የነበረ መድኃኒት ነው። ለቁስለኛ ከመድኃኒት በቀር ምን ያስፈልገዋል? ለተራበ ሰውስ ከምግብ ውጭ ምን እንዲያቀርቡለት ይሻል? እነሆ ቅዱስ መስቀል ለሕሙማን ፈውስ ለተራቡትም ምግብን ይዞ በዱር መካከል ካሉ ዕፀዋት ተለይቶ የሕይወትን ፍሬ አፍርቶ አገኘነው። እንደ አብርሃም ያለ ቅድስና ሳይኖረን አብርሃም በጉን ታስሮ ያገኘበትን ዕፀ ሳቤቅ ከነበጉ አገኘነው ዘፍ. 22፥13። አብርሃም ያቀረበውን በግ ዛሬም በፊታችን ቀርቦ እንመገበዋለን፤ የአብርሃም በግ በይስሐቅ ፋንታ ተሠዋ፤ እኛ ያገኘነው የእግዚአብሔር በግ ክርስቶስ ግን ስለ ዓለም ሁሉ ተሠዋ። አብርሃም ያቀረበው በግ የታሰረበት ዕፀ ሳቤቅ ጌታ የተሰቀለበት የቅዱስ መስቀል ምሳሌ ነበር። የሀገራችን ሊቅ ቅዱስ ያሬድ “ዕፀ ሳቤቅ ብሂል ዕፀ ሥርየት መስቀል፤ ዕፀ ሳቤቅ የተባለ የሥርየት እንጨት መስቀል ነው” ብሎ እንደተረጎመው።

#የመስቀሉ_መጥፋት
ለቁስላችን ፈውስን፤ ለረሀባችን ምግብን፤ ለድካማችን ኃይልን ያገኘንበትን መስቀል ጌታ ካረገ በኋላ አይሁድ ከፊታችን አጠፉብን። እነሱ ያሰቡት በእንጨት ተሰቅሎ የሞተ ሁሉ የተረገመ ነው ስለተባለ ክብር ይግባውና በፊታችን ክርስቶስ እንደተረገመ ሰው እንዲቆጠር ነበር። ነገር ግን ከሰዎች ሁሉ እርግማንን የሚያርቅ ሆነ። በገነት ካሉ ዕፀዋት መካከል የምንታረቅበትን ፍሬ ይዞ የተገኘ ዛፍ የለም። በቀራንዮ የተተከለው መስቀል ግን ከእግዚአብሔር ጋር የምንታረቅበትን ፍሬ ያስገኘ በመሆኑ በገነት ካሉት ዛፎች ይልቅ የጠቀመን ይህ ነው። በገነት ሳለን የሰማነውን እርግማን ያስወገደልን የክርስቶስ መስቀል ነው። አይሁድ እና አጋንንት ይህንን አላሰቡም። ለሰው ልጅ ጥቅም ይሰጣል ብለው ሳያስቡ ለሰዎች ጠቅሞ ቢያገኙት መልሰው በቆሻሻ መድፊያ ቦታ ጣሉትና ሁሉም ሰው የቤት ጥራጊ እንዲደፋበት አዘዙ። ለሦስት መቶ ዓመታት ቅዱስ መስቀል ከምዕመናን ፊት ተሠውሮ ነበር። መጀመሪያ “በክርስቶስ ያመነ ሁሉ ከምኩራብ ይሰደድ” ዮሐ. 9፥22 ብለው ዐዋጅ እንደነገሩ አሁንም በመስቀሉ ላይ ቤቱን ጠርጎ ያልደፋ ይቀጣል ብለው ዐዋጅ ስለነገሩ መስቀሉ በጎልጎታ ተቀብሯል። ቅዱስ ያሬድ “በጎልጎታ ዘደፈኑ አይሁድ ዮም ተረክበ ዕፀ መስቀል፤ በጎልጎታ አይሁድ የቀበሩት ዕፀ መስቀል ዛሬ ተገኘ” ብሎ በዘመረው ዝማሬ የትና ማን እንደቀበረው አስረጂ ነው።

#ሐዋርያት ሲቀበር ለምን ዝም አሉ? ፈጥነው ከተቀበረበት ያላወጡትስ ለምንድነው?
በዘመኑ ሐዋርያት ወንጌልን ለማዳረስ በየሀገሩ ሁሉ እስከ ዓለም ዳርቻ ይዞሩ ስለነበር መስቀሉን ፍለጋ ወደ ኢየሩሳሌም አልተመለሱም። የሚድኑ ነፍሳትን ፍለጋ ከሮማ ነገሥታትና ከአጋንንትም ጋር ጦርነት ላይ ስለነበሩ ሰዎችን ከኃጢአት ነጻ ለማውጣት እንጅ መስቀሉን ከተቀበረበት ለማውጣት ሳይሞክሩ በሰማዕትነት በየሀገረ ስብከታቸው አረፉ። በአራተኛው መቶ ክፍለ ዘመን ዘመነ ሰማዕታት ሲያልፍና ቤተ ክርስቲያንም ከነገሥታት እስራትና ግድያ ስታርፍ መስቀሉን የሚፈልግ ትውልድ ተነሣ። ቤተ ክርስቲያን በዘመነ ሰላምና በዘመነ ሰማዕታት ልትሠራው የሚገባትን ለይታ ካላወቀች ዓለምን አሸንፋ መቀጠል አትችልም። በዘመነ መከራ ወንጌል ወደ መስበክ ምዕመናንን በክህደት በኃጢአት እንዳይያዙ የመጠበቅ ሥራ ላይ ትኩረት ማድረግ አለባት። በሰላም ዘመን ዳግሞ ማለትም አብያተ ክርስቲያናት ተከፍተው፣ ሃይማኖቱ የቀና ምግባሩ የጸና ንጉሥ አንግሠው በትምህርቱ መናፍቃንን የሚገሥጽ በትሩፋቱ ምዕመናንን የሚያንጽ ጳጳስ አግኝተው በተቀመጡበት ሰዓት የቤተ መቅደስ ሕንጻ ብትገነባና ሌሎችንም ምዕመናንን ከመጠበቅ ወንጌልን ከማስፋት ተጨማሪ የሆኑ ሥራዎችን ብፀራ አያስነቅፋትም። ለዚህ ነው በሐዋርያት ዘመን መስቀሉን የመፈለግ ሥራ ያልተጀመረው የሚቀድም ሥራ ስለነበረ ነው።

#የዕሌኒ_መነሣት
ንግሥት ዕሌኒ በክርስቶስ ፍቅር ልቧ የታሰረች ሴት ነበረች። የመስቀሉ ዜና በምድር ላይ ጠፍቶ ስለነበረ ወደ እግዚአብሔር ለማመልከት ሱባኤ ገብታለች። የዓለም ነገር አይገርማችሁም? መስቀሉ በተተከለበት ስፍራ የተቀበሩ ብዙዎቹ ሙታን ተነሥተዋል፤ መስቀሉ ከቆመበት አካባቢ የነበሩ መቃብሮች ተከፍተዋል፤ መስቀሉ ቀራንዮ ላይ ከቆመ በኋላ የቤተ መቅደስ መጋረጃ ተቀዷል፤ በዚህ መስቀል ላይ የተሰቀለው ክርስቶስ ከሞተ በኋላ ጎኑን ቢወጉት ከጎኑ ውኃና ደም ሲፈስ ታይቷል። ይህ የሕይወት ውኃ የፈለቀበት ምንጭ ቅዱስ መስቀል ሲጠፋ ከሥሩ የተነሡ ሙታን እንዴት ዝም አሉ? ጌታ በተሰቀለ ጊዜ ጎኑን የወጋው ወታደር የጠፋች ዐይኑ የበራችለት የመስቀሉ ጥላ ሲያርፍበት የጌታም ከጎኑ የፈሰሰ ደሙ ሲረጭበት ነበር ይህ ዓይኑ የበራችለት ሰው ስለመስቀሉ መጥፋተ እንዴት አልጠየቀም? ለመስቀሉ ቤት ሠርቶ ሊያኖር የሞከረ ሰው እንዴት አልተገኘም? ዓለም ምን እንደሚፈልግ ተመልከቱ። የሚጠቅመውን አያውቅም። ለሚጠቅመው ነገር ስፍራ አያዘጋጅም። ያ ሁሉ ተአምራት የተደረገበትን መስቀል በማይገባ ስፍራ ጣሉት፤ ከዐይናችን ሰወሩት። ዕሌኒ ሱባኤ እስከገባች ድረስ ስለመስቀሉ በትክክል

"ምዕመናን ሆይ ወዴት ናችሁ?"

የክርስቶስ ወደ ዓለም መምጣት ምክንያቱ ግዛት ጠቦት ሊያሰፋ ሠራዊት አንሶት ሊመለምል አይደለም። የጠፉ ምዕመናንን ፍለጋ ነው እንጅ።

ሰውን ወደ እግዚአብሔር መንግሥት ለመመለስ ነው እንጅ የሐዋርያት በየሀገሩ መበተን ለሌላ ለምንድነው? መንፈስ ቅዱስ እየረዳቸው የተበተኑትን ሰበሰቡ የጠፉትን ፈልገው አገኙ። ሐዋርያት የሰበሰቧትም ምዕመን አሐቲ ጉባኤ ̱ˉ ቤተ ክርስቲያን ተባለች።

ሐዋርያት የሰበኳቸው ከተሞች ዛሬ በክርስትና የሉም። ይህ ከላይ የምትመለከቱት ቤተ ክርስቲያን በስቶክሆልም ከተማ የሚገኝ የጥንት ካቴድራል ነው።

ዛሬከሕንጻው በቀር ምንም ሰው በውስጡ የለም። ይህን ባየሁ ጊዜ ልቤ በብዙ ከተሞች ተመላለሰ። ሮም ብሄድ ፌቤንን አገኛት ይሆን? ደጋጎቹ ባልና ሚስት አቂላና ጵርስቅላ በቤታቸው ላለችው ቤተክርስቲያን ሰላምታ የተጻፈላት ትዝ አሉኝ ጢሮፊሞስ፣ ጠርሲዳና ሌሎችም የጌታ ደቀ መዛሙርት ይኖሩ ይሆን? አልሁ የት አለች ገላትያ? የት ገባች ቁስጥንጥንያ? ወዴት ናት ያች የሊቃውንት መዲና አንጾኪያ? እውነት ነው ማለት ነው በሀገሬ ሳለሁ የሰማሁት? የያዕቆብ ጉባኤ ንጽቢን ፈርሳለች? የአፈ ወርቅ መንበር ቁስጥንጥንያ ረክሳለች?

አግናጥዮስን ከሞት ሊያድኑት የተከተሉት የሰሜርኔስ ምዕመናን ዛሬ የት አሉ? ፈለግሁ አላገኘሁም። ሰይጣን ለተለያየ ሥራ ተካፍሎ አዲሱን ትውልድ ወስዶታል። ይህንን ሳይ አገሬ አሳዘነችኝ የነገ ዕጣ ፈንታዋ አስለቀሰኝ። አውሮፓ ምዕመናንን ያጣችው ከሰማይ በመጣ መቅሰፍት አይደለም። የካህናቱ ሐዋርያትን መስሎ አለመኖር ያመጣው ነው። እኛም አገር ከሕዝቡ በፊት ዓለማዊነት ያጠቃቸው ካህናት፣ መነኮሳት፣ ሰባክያን የሉም? በሌላ የተደረገው በኛ ሳይደረግ ቀድመን እንሥራ። በኋላ ብንጠራው አቤት የሚል ትውልድ የለም። ዛሬ ምዕመናንን እንፈልጋቸው

የሮም ቤት ክርስቲያን የሥልጣን ጥማት አብያተ ክርስቲያናትን የምዕራብና የምሥራቅ ተብለው እንዲከፈሉ አደረገ። በኬልቄዶን ጉባኤ የነበረው ትልቁ በሽታ የሮም ቤተ ክርስቲያን የበላይነቷን ለማስከበር ባደረገችው ጥረት ከምሥራቅ አብያተ ክርስቲያናት ጋር ለመለያየት መነሻ ሆናት። በኋላም ገንዘብ ወዳድነቷ ለፕሮቴስታንት መፈጠር ምክንያት ሆነ። የቤተ ክርስቲያን መሪዎች ዓለማውያን ከሆኑ ዓለምን የሚያሸንፉበት መንፈሳዊ ጥበብን ያጣሉ። ያን ጊዜ አዲሱን ትውልድ በሥጋ ትምህርት ይነጠቃሉ።

ዛሬ ለአውሮፓ አብያተ ክርስቲያናት አዲሱን ትውልድ የማግኘት ዕድል የላቸውም። እንስሳዊ ኑሮን ተለማምዶ ይበላል ይጠጣል ይተኛል ይነሣል ተንቀሳቃሽ ሮቦት ሆኗል። በአደንዛዥ ዕጸዋት አደነዘዙት፣ በኳስ አስፈነጠዙት በመጨረሻ ሰዶማዊ አደረጉት። በእርግጥ የመጨረሻው ምን እንደሚሆን አይታወቅም የሚመጣው ጥፋት ከባድ ነው። ሃይማኖት የሌለውን ትውልድ ሰው አድርጎ ማኖር አይቻልም። እኛም ዛሬ ካልሠራን ነገ የሚሰማን የለም። የሠራነው ቤተ መቅደስ ባዶ ሲሆን ቆመን አናይም። አዲሱ ትውልድ ያሳዝናል ሰይጣን በመንግሥት ተደራጅቶ እየተዋጋው የሚገኝ ትውልድ ነው። መድረስ የሚገባን ዛሬ ነው። አምሳ ዓመት አልሞላውም የአውሮፓ ቤት መቅደስ ባዶ ሲሆን። ሩቅ እንዳይመስላችሁ ሰይጣን በደጅ ነው።

ምዕመናኑም ልጆቻቸውን አውሮፓ ወስደው ቢያዝናኗቸው፣ ልዩ ምልክት ያለው ልብስ ቢገዙላቸው፣ ከፍተኛ ክፍያ ያለበት ትምህርት ቤት ወስደው ቢያስተምሯቸው ከሚጠቅሟቸው በላይ ሃይማኖታቸውን እንዲያውቁ ማንነታቸውን እንዲጠነቅቁ ቢያደርጓቸው መልካም ነው። ተስፋ የሌለው ዘመን እየመጣ ነው። አብያተ ክርስቲያናት በራቸውን ከፍተው እየተጣሩ ነው

"ምዕመናን ሆይ ወዴት ናችሁ?"

የኢትዮጵያ የሕግ ሥርዓት ሜታ ሞደርኒዝም( በተዋሕዶ ከበረ) መሆን አለበት!
=====================================
አቅራቢው ዳዊት በዛብህ( ደራሲ፣ የሕግ ባለሙያና የዩኒቨርስቲ መምሕር) የኢትዮጵያ የሕግ ሥርዓት ከዘመናዊነት አንጻር" በሚል ርእስ ግሩም ገለጻ(presentation) አቅርቦ ቆንጆ ውይይት ተካሄዷል!
==============
ዳዊት በዛብህ የኢትዮጵያን ከቅድመ ዘመናዊነት እስከ ዛሬ ያለውን የመሠልጠን ብያኔ ካሄሰ በኋላ ኢትዮጵያ ከራሷ የሚነሳ የራሷን የዝማኔን ብያኔ መሥጠት አለባት በማለት ገልጿል አክሎም ከዘመናዊነት ፣ ከድሕረ ዘመናዊነትና ከድህረ - ድህረ ዘመናዊነት በኋላ የመጣውን አዲሱን ሜታ ሞደርኒዝም( በይነ ዘመናዊነትን) የዶ/ር እጓለን የተዋሕዶ ከበረ ጽንሰ ሀሳብን በመከተል ከጥንት ጀምሮ ያሉንን መልካም የሕግ ሥርዓት ከአሁኑ ጋር በማዋሃድ አዲስ የኢትዮጵያ የሕግ ሥርዓት መቀመር አለብን ብሏል። ይሁንና ከዐውደ ፋጎስ የውይይት ክበብ አባላት ከፍተኛ ጥያቄዎችና አስተያየቶች ተሰጥተውበታል !
እጅግ ያማረ ገለጻና ውይይት ነበር !

ምሥጋና
=========
---አዳራሹን ለፈቀደልን:-ለኢትዮጵያ ብሔራዊ መዛግብትና ቤተመጻሕፍት (ወመዘክር)
-- የቪዲዮ ቀረጻውን በነጻ ለቀረጸልን:- ዋካ የምስል ፕሮዳክሽን ( ለፍቅረሥላሴ አስፋው)
---- ጥናቱን ላቀረበልን ለዳዊት በዛብህ

በወንጌል ታሪኩ የተጻፈውን ባለ አህያውን ሰው አግኝተነዋል፡− የ donkey tyube መሥራች እሸቱ መለሰ ነው። አብረውት የሚሠሩ መምህራንና መዘምራንም “ከዚህ በላይ የምታወጣውን ሁሉ እኔ ስመለስ እከፍልሃለሁ” የተባለውን የጌታን ቃል ተስፋ አድርገው የሚሠሩ ናቸው። ጌታ እስኪመጣ ድረስ የቆሰለውን ዓለም ለማዳን የተላኩ መልዕክተኞች ናቸው። ሉቃ 10፥25−37

ሊቀ ሊቃውንት ስምዓ ኮነ መልአክ የዐራቱ ጉባኤያት መምህር

ባለ አህያው ሰው
ኀዳር 24 2016 ዓ/ም
(በሊቀሊቃውንት ስምዐኮነ መልአክ)

ደግነት ላልተሰጠው ሰው የአሚናዳብ ሠረገላ ቢኖረውም ምንም ታሪክ አይኖረውም።
ባሕርዩን በደግነት ቅኝት ቃኝቶ ለሚኖር ሰው ደግሞ አህያም ቢሆን ባለው ነገር ያገለግላል እንጅ የአሚናዳብ ሠረገላ እስኪሰጠው ድረስ አይጠብቅም። እግዚአብሔር እንደ ፈርዖን በየዕለቱ የምንጠፈጥፈውን ጡብ ካልሞላችሁ ብሎ አስገባሪዎችን ልኮ አያስገርፈንም።

የምንችለውን ብንሠራ ደግሞ ከሠራነው በላይ ከፍ ከፍ ያደርገናል። ምንም እንኳን ያላገለገሉትን የማያስጨንቅ፤ የሠሩትን በጸጋ የሚያከብር አምላክ መሆኑን ብናውቅም የኛን መምጣት የሚጠብቁ አገልግሎቶች በመንገዳችን ላይ አሉ። ምናልባትም ከኛ ቀድመው በዚያ መንገድ ያለፉ ሰዎች አይተው ቸል ብለው ያለፏቸው አገልግሎቶች ሊሆኑ ይችላሉ። እኛም ቢሆን ለዚያ ብለን በዚያ መንገድ ላይ መራመድ አልጀመርንም ግን እግዚአብሔር በዚያ መንገድ ላይ እግረ መንገዳችንን ወደ መንግሥተ ሰማያት የምናቀናበትን ዕድል ፈጠረልን።

የያዝነው መሣሪያ፣ የጫንነው አህያ፣ የቋጠርነው ስንቅ፣ የመቀነታችን ወርቅ፣ የማሰሯችን ዘይት፣ የከረጢታችን ዱቄት ከኛ አልፎ ለሌላ አይተርፍም ብለን አስበን ይሆናል − ከቤታችን የወጣነው። ድንገት ግን፥ ፊታችን ላይ ካለን ነገር ልናካፍለው የሚገባን ሰው ያጋጥማል። ሽፍቶች የጨከኑበት፤ መንገዱን ያሰናከሉበት፤ ዓላማ የነበረው፤ ነገር ግን ለዓላማው መሳካት በሚያደርገው ትግል ላይ ሳለ ድንገት ላይነሣ የወደቀ ሰው ታገኙና የእናንተ እርዳታ ሊያስፈልገው ይችላል። ደግፋችሁ እንዳታቆሙት መቆም አይችልም። ወይም የያዛችሁት ሠረገላ እንደ ባኮስ ሠረገላ ለሱም ለእናንተም የሚበቃ ሆኖ ወጥቶ ከእናንተ ጋር እንዲቀመጥ አታደርጉት፤ አስቸጋሪ ነገር ነው ሥራ 8፥31።
ደጉ ሣምራዊ ይሄ ሁሉ አይፈትነውም፤ ከአህያው ወርዶ በቁስሉ ላይ ዘይቱን አፍስሶ ያነሣዋል እንጅ ከዚህ በፊት እንደመጡት ሰዎች አልፎት አይሄድም። ይህንን ሰው አይቶ ቸል ብሎ ማለፍ ከደበደቡት እና ካቆሰሉት ሽፍቶች በምን ይለያል?

ለማንኛውም ከኢየሩሳሌም ወደ ኢያሪኮ የሚወርደው ደጉ ሣምራዊ በሕይወት አጋጣሚ አንዳንድ ጊዜ የሚያጋጥም ነው እንጅ ሁልጊዜ በመካከላችን አይኖርም። በዝተው ዕለት ዕለት የምናገኛቸው፥ ከፍ ሲል፡− በገዛ የሕይወት መንገዳችን ደርሰው ራስ ራሳችንን የሚቀጠቅጡን ሽፍቶችን ነው። ዝቅ ሲል ደግሞ፡− መቀጥቀጣችንን መጎዳታችንን እያዩ ቸል ብለው የሚያልፉንን ሌዋዊውንና ካህኑን ነው። አንተ የምትጠቀምበትን መንገድ ለመዝጋት ሲያስቡ እጃቸው ላይ ያለውን ሕግ ጠቅሰው ያሰናክሉሃል፤ ማቴ 12፥2። በግል ሕይወታቸው ግን ሕጉን ያውቁታል እንጅ ሕጉን ስለማይኖሩበት “የሚጠላህን ሰው አህያ ከሸክሙ በታች ወድቆ ብታየው አትተወው ነገር ግን ከእርሱ ጋር አንሣው” ዘጸ 23፥5 የምትል ሕግ እያስተማሩ እንኳን ለአህያው ለሰው የማይራሩ ጨካኞች ናቸው።

እኛ ግን እነሆ ባለ አህያውን ሰው አግኝተነዋል! ደጉ ሣምራዊ በዘመናችን ከዚህ ሌላ እንዴት ሆኖ ሊመጣ ይችላል? ሽፍቶች የቀጠቀጡትን ልባችንን በቁስሉ ላይ ከዘይቱ አፍስሶ ጥዝጣዜውን አራቀለት። ከአህያው ላይ ወርዶ በአህያው ላይ ጭኖ ወደ ባለምድኃኒት ያመጣቸው ብዙ ናቸው። መጀመሪያ በአሜሪካ ያየነውን ደግነቱን ይሄው ዛሬ ደግሞ በዐረቡ ምድር ደገመው። ተስፋ መቁረጥ የሚሉት ሽፍታ ላደቀቀው ሕዝብ እንዲህ ያለ ደግነት ከወዴት ይገኛል? ለዚህ ሕዝብ ከቤተ ክርስቲያን በላይ ዘይትና መድኃኒት ከየት ይገኝለታል? የቆሰሉ ሰዎች የሚጫኑባት ይህች donkey የተባረከች ትሁን። ለካ ለአዲሱ ትውልድ እግዚአብሔር አዲስ የጽድቅ መንገድ ያዘጋጃል? በእውነት እኔ አዝን ነበር ይሄ የዘመናችን ሰው እንግዶችን በእግዚአብሔር ስም ተቀብሎ በቤቱ እንዳያስተናግድ ለራሱና ለእንግዶች የሚበቃ ቤት የለው፥ በዚያውም ላይ እንደ አባቶቻችን ዘመን እንግዶችን ወደ ቤታችን ወስደን ለማሳደር ብዙ አስቸጋሪ ነገሮች አሉብን፥ እንኳን የማናውቃቸውን ይቅርና የምናውቃቸውንም ወስደን ለማሳደር የምንቸገርባቸው ብዙ ዘመን ያመጣቸው ጉዳዮች መኖራቸው ግልጽ ነው። በዚህ ምክንያት ይሄ የኔ ዘመን ጎጆውን የተቀማ ትውልድ “እንግዳ ብሆን አልተቀበላችሁኝም” ተብሎ ይፈረድበት ይሆን? ብየ አዝን ነበር። እግዚአብሔር ለካ ሌላ የጽድቅ መንገድ አዘጋጅቷል። ሰይጣን የጽድቅ መንገዶችን ሲያጠብብን እግዚአብሔር በሌላ በኩል አሰፋልን።

አሁን ዓለም በወንበዴዎች እጅ ወድቋል፤ ምሕረት በሌላቸው ኃያላን በትር ተመትቶ ደቋል፤ ቀድመው የከፍታ ቦታውን የያዙ ኃያላን አዲሱን ትውልድ መውጫ መግቢያ አሳጥተውታል። ትምህርቱን፣ ጉርብትናውን፣ ትዳሩን፣ ንግዱን፣ ኑሮውን፣ መዝናናቱን እና ሌላውንም ሞራል አልባ አድርገውታል። ቤተ ክርስቲያን የምታስፈልገው ትውልድ ከቀድሞው ይልቅ ያሁኑ ይመስለኛል። ለቀደሙት ሰዎች የምታስፈልገው ለክርስቲያኑ ወይም የሚመጣውን ሕይወት ተስፋ ለሚያደርጉት ነበረ። አሁን ግን በምድር ለሚኖር ፍጥረት ሁሉ ታስፈልጋለች። የኖኅ መርከብ የምታስፈልገው ለኖኅና ቤተ ሰቡ ብቻ እንዳልሆነ ታውቃላችሁ።

ባሕርይዋ የማይለወጥ ቤተ ክርስቲያናችን ጠባዩን ለለወጠው ዓለም ታስፈልገዋለች። አንዳንድ ሰዎች አሜሪካ ውስጥ ገዳም መሥራት ምን ያደርግልናል ሲሉ እንሰማ ነበር እኛ ኢትዮጵያውያን አሜሪካን በሃይማኖት ነው እንጅ በሌላ በምን ልንረዳት እንችላለን? ያጣችው ሃይማኖት ነው እንጅ ሌላውማ አላት። ወረርሽኝ በበዛበት አካባቢ የጤና ኬላ አብዝቶ ማቋቋም የሚድኑትን ያበዛል እንጅ ጉዳት የለም። የሠለጠነውን ዐለም ያኽል በዲያብሎስ የጥርስ ንክሻ የገባ ያለ አይመስለኝም ስለዚህ ገዳማት አድባራትን በውስጣቸው ብንሠራ ኪዳኑ፣ ቅዳሴው፣ ዕጣኑ መሥዋዕቱ ከጠላት ንክሻ ሊታደጋቸው ይቻለዋል።

ቤተ ክርስቲያን ካልደረሰችለት ዓለም ለጥፋት እየተቃረበ ነው። ወንበዴዎች ቀጥቅጠው በጎዳና ጥለው ልብሱን ገፈው ጥለውት ሲሄዱ እያየን ነው። በዶንኪ ቲዩብ እየተሠራ ያለው መልካም ሥራ የደጉ ሣምራዊን ሥራ የሚመስል ነው። ባለቤቱም እንደ ደጉ ሣምራዊ ነው። ከአህያው ወርዶ ማለትም ራሱን ከመጥቀም ወጥቶ ምዕመናን መጽናኛ የሚያገኙበት ቤተ ክርስቲያን በኳታር እንዲሠራ ማድረጉ የሚደነቅ ሣምራዊነት ነው። በዓለም ሁሉ ያሉትን ሰዎች ለበጎ ነገር ማነቃቃት መታደል ነው። በዚህ ስፍራ እግዚአብሔርን አግኝተው ንስሐ ገብተው ኃዘንተኛ የነበሩት ተጽናንተው ስታይ እንዴት ልብህ ትደሰት ይሆን? አንተ ደግ ሣምራዊ ያንተ ደስታ ማንም የማይቀማህ ደስታ ነው።

አንተ የምትደሰተው ጠላቶቻቸውን በዘመናዊ መሣሪያ አጥፍተው እንደሚደሰቱ የዓለም ኃያላን መንግሥታት አይደለም ከምዕመናን ጠላቶቻቸው አጋንንት ጠፍተውላቸው በማየትህ ነው እንጅ። ዓለም ሕዝቦቿን ስደተኛ እያደረገች ባለችበት በዚህ ዘመን ለስደተኞቹ ምዕመናን መኖሪያ የሚሆን የእግዚአብሔር ቤት ነው ብሎ አስቦ መሥራት እንዴት ያለ መታደል ነው? አወ ከዚህ በኋላ መዕመናን ልባቸው በዚያ ያድራልና ማደሪያ አልባዎች አይሆኑም። ዓለም በራሷ እጅ የሠራቻቸውን ከተሞች በራሷ እጅ እያጠፋች ባለችበት ወቅት የሰዎችን ተስፋ መገንባት መታደል ነውና ለታደልኸው ላንተ በተቀደሰ ሰላምታ ሰላም ብያለሁ። የደረስህላቸው ገዳማት ስላንተ ቀኑን ሙሉ እጃቸውን ዘርግተው ጸሎት እንደሚያደርሱ አንዳንዶችን ከቦታው ሂጀ አይቻለሁ።