Ona monologi
Yo'lingga mushtoqman, to'rt bo'ldi ko'zim,
Farzandim, frontda to'kayapsan qon.
Tomog'imdan o'tmas bir qultum suv ham,
Qo'limda turibdi sen tishlagan non.
Ma'yus tikilaman yo'lingga har kun,
Xotira bog'ining qoq oʻrtasida.
Ko'zlarim to'la yosh, qalbimda umid,
Ko'nglimni ming alam, dard o'rtasa-da.
Bo'rondayin yelib urush nafasi,
Barcha nihollarni sindirib ketdi.
Jigargo'sham, sendan kutaverib xat
Azob, uqubat-la yillar ham o'tdi.
Kecha taqilladi darvoza nogoh
Sendan xat keldi, deb suyundim, bolam!
Qop-qora, uchburchak konvertni ochib,
Ko'zimga qorong'u ko'rindi olam.
Farzandi urushda qurbon bo'lgandek,
Pochtachi ham xomush misli qaro tun.
Shum xabar keltirib, ayblar o'zini,
Ich-ichidan yig'lar...
Jimgina, beun.
Noming o'chgur urush!
Ketgin!
Qaytma hech!
Xatni tezda ochdim, yetmayin toqat.
Ishona olmadim uning gapiga:
- Xola, Rustamjondan keldi qoraxat...
Ko'zimga birdan yosh keldi quyilib
Bu xatni ming bora o'qidim qancha:
"Dushmanlar qo'lida botir o'g'lingiz
Halok boʻldi jangda qahramonlarcha!"
Mayliga yursa ham qo'ltiqtayoqda
Qarg'a ham bolasin oppog'im, deydi.
Ko'zimdan daryodek oqardi yoshlar
Bu urush insonning qoniga to'ydi.
Bilaman - tiriksan...
Kutyapman hamon,
Yuragimga tegsin, senga tekkan o'q.
Mana,
Necha askar urushdan qaytdi,
Biroq orasida birgina Sen yo'q.
Har kuni kutaman, darvoza ochiq
Hozir sen eshikdan kelib qolarday.
- Ona, keldim! - degan so'zing eshitib,
Bir bor ko'rib, bag'rim to'lib qolarday.
Har kuni intiqdir ko'zim yo'lingga
Bilaman - qaydadir yuribsan omon.
Qahramonlar kabi jon bergan o'g'lim,
Qo'limda turibdi sen tishlagan non...
Iroda Xolbekova
P/s - bu she'rim respublika tanlovida birinchi o'rinni olgandi.
@gullayotganyurak