Medica

مدتی بود که خبر رسید یکی از اکانت‌های توییتری برانداز و سلطنت‌طلب به نام امیرحسین موسوی به همراه همسرش دستگیر شده. تا الان با همین عنوان ازش حمایت کردیم و اسم بردیم اما اونقدری که باید ازش حمایت نشد. این قضیه ادامه داشت تا همین اواخر که خبر دادن پرونده‌ش با عنوان #جیمز_بی‌دین به دادسرا انتقال داده شده و دلیل اینکه با اسم جیمز ازش حمایت نکردیم این بود که پرونده‌سازی‌ای بر علیه جیمز صورت نگیره. متاسفانه حالا این اتفاق افتاده و معلوم نیست که چه حکمی بهش بدن. توضیحات کامل‌تر رو از چنل شهرک اکباتان بخونید و فارغ از هرگونه گرایشات و طرفداری‌های سیاسی صداش باشید. ما به جز هم کسی رو نداریم و اگه خودمون پشت خودمون رو خالی کنیم محکوم به شکستیم.

#امیرحسین_موسوی | #جیمز_بی‌دین

#امیرحسین_موسوی | #جیمز_بی‌دین

خیلی‌ از آدم‌ها علاقهٔ زیادی به فرار از واقعیت و دور زدنش دارند. برای اینکه واقعیتی رو نادیده بگیرند، زیادی تقلا می‌کنند. به نظرشون وقتی واقعیتی ناامیدکننده‌ست، باید سعی کنند طور دیگه‌ای ببینند. و خُب هربار که نمی‌تونن طور دیگه‌ای ببینند، ناامیدتر خواهند شد. اما دنیا اینطوری کار نمی‌کنه. هرچه بیشتر سعی کنی واقعیتی رو نادیده بگیری، بیشتر غرقِ منجلاب اون واقعیت میشی.

خیلی وقت‌ها هم هست که آدم‌ها تقلایی برای فرار از واقعیت ندارند، اما رفتاری که انجام میدن، باعث نادیده گرفتن واقعیت‌ها میشه. این از سانتی‌مانتالیسم(احساسات‌گرایی) میاد. وقتی به همه‌چیز از دریچهٔ احساس نگاه کنی، یعنی منطق از موضوع گرفته شده. و وقتی منطق در کار نیست، اولین چیزی که پیش میاد، نادیده گرفتن واقعیته. و از اونجایی که احساسات‌گرایی یک چیز کوچک رو بزرگ جلوه میده، در نتیجه، خیلی مواقع باعث ناامیدی و امیدواهی میشه.

مثلا اینکه اوضاع کشور فاجعه‌ست، یک واقعیته. و اینکه تا زمانی که جمهوری اسلامی وجود داره، چیزی درست نمیشه هم، یک واقعیته. و اینکه با نبود جمهوری اسلامی، ایران میتونه فرصت‌های خوبی داشته باشه هم، یک واقعیته. زمانی که خیلی از مردم تا چندسال قبل، تصور می‌کردند با جمهوری اسلامی میشه تغییر رو دید، این همون نپذیرفتن واقعیت بود، که به امیدواهی می‌رسید. اینکه با نبود این حکومت، ایران و مردمش فرصت‌های خوبی دارند، این میشه امیدواری. یک امید واقعی. یعنی امیدی برای تغییر. یعنی چیزی در ذهنت داری که میتونی بهش چنگ بزنی. دیگه اینکه رسیدن بهش آسونه یا سخت، مشکلاتی این وسط هست یا نیست، این‌ها نمیتونه روی این «واقعیت» تأثیر بذاره. پس اگه این واقعیت رو بپذیری، دیگه هیچ پروپاگاندایی هیچ خبری هیچ‌چیزی نمیتونه در این مورد ناامیدت کنه. چون تو؛ هم تمام مشکلاتی که پیرامون این قضیه‌ست رو میدونی، هم اون واقعیت رو پذیرفتی. دیگه چه کسی میتونه این امیدی برای تغییر رو ازت بگیره؟ اینجا تو هستی که عاملیت داری.

این همون چیزیه که قبلا گفته بودم. اینکه «امیدی برای تغییر» داشته باشی با اینکه «امیدی به تغییر» داشته باشی، دو مفهوم جداست. در دومی، تو به «تغییر» امید داری، نه «اُمیدی» برای تغییر. امیدواریت وابسته به چیزیه. تو واقعیت‌ها رو ندیدی و نپذیرفتی. چه مثبتش چه منفی. پس خیلی چیزها میتونه روی تو تأثیر بذاره. و عاملیتی هم نداری.

و کلام آخر

مدتی است که در حال مطالعه تاریخ هستم و همان‌طور که می‌دانیم، کسی که از تاریخ عبرت نگیرد، خود عبرت تاریخ می‌شود. البته نمی‌توان گفت که موفق‌ترین و بهترین سیستم در تاریخ ایران لزوماً دوران هخامنشیان بوده است. ما دوره‌های دیگری مانند اشکانیان و ساسانیان را نیز داشته‌ایم که آن‌ها هم دستاوردهای چشمگیری داشته‌اند. احتمالاً در پست‌های بعدی به این دوره‌ها نیز خواهم پرداخت.

با این حال، خواستم از هخامنشیان شروع کنم، چرا که شاید اولین مفاهیم حقوق بشر از اینجا شکل گرفت. در آینده شاید به اشکانیان، ساسانیان یا حتی دوران مشروطه بپردازم، اما فعلاً این نظرات من در مورد درس‌هایی است که می‌توانیم از هخامنشیان بگیریم—چه برای براندازی جمهوری اسلامی و چه برای ساختن فردایی بهتر برای ایران.

من فقط می‌توانم اینجا بنویسم، پیشنهاد بدهم و ایده‌پردازی کنم. کار خاص دیگری از دست من برنمی‌آید، اما به هر حال به اشتراک گذاشتن ایده‌ها خودش زیباست. شاید کسی این ایده‌ها را ببیند و به عملی کردن آن‌ها فکر کند، چرا که هر چیزی از یک ایده آغاز می‌شود.

هر کس از جایی که هست باید یک قدم به جلو بردارد. شاید تنها کاری که من می‌توانم بکنم، نوشتن و نوشتن و نوشتن باشد. نمی‌دانم آیا تأثیری می‌گذارد یا نه، اما به قول سعدی:
“به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
وگر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم.”

اگر بخواهم برنامه‌ای جهت براندازی و تغییر سیستم فعلی با درس گرفتن از امپراطوری هخامنشی را پیشنهاد کنم، شاید چنین طرحی را در ذهن داشته باشم:

۱. اتحاد بین مردم

اولین و مهم‌ترین قدم، متحد کردن همه مردم ایران است.
• هخامنشیان اقوام مختلف را کنار هم نگه داشتند با این ایده که هر کس می‌تواند فرهنگ، دین، و زبان خودش را داشته باشد، اما در یک سیستم کلی به شاهنشاه وفادار باشد.
• امروز هم باید یاد بگیریم که تفاوت‌هایمان باعث قدرت است، نه ضعف. اگر مردم احساس کنند که با هم قوی‌تر هستند، پایه‌های جمهوری اسلامی سریع‌تر سست می‌شود.

۲. آگاهی‌بخشی
• در زمان هخامنشیان، مردم می‌دانستند که شاهنشاه چطور عدالت را اجرا می‌کند. این باعث اعتماد می‌شد.
• امروز باید مردم را آگاه کنیم که حقوقشان چیست، چه چیزی از آن‌ها دزدیده شده، و یک سیستم دموکراتیک چطور می‌تواند زندگی بهتری بسازد.
• این آگاهی باید از طریق رسانه‌های آزاد، شبکه‌های اجتماعی، و حتی در گروه‌های کوچک منتقل شود.

۳. کاهش نفرت و دشمنی داخلی
• جمهوری اسلامی تلاش کرده مردم را به جان هم بیندازد: ترک، کرد، بلوچ، فارس، شیعه، سنی. این دقیقاً برعکس کاری است که هخامنشیان کردند.
• باید تلاش کنیم این شکاف‌ها را پر کنیم. همه ما یک هدف داریم: ساختن ایران بهتر.

۴. شناسایی دشمن مشترک
• در زمان هخامنشیان، دشمن خارجی همیشه مردم را متحد می‌کرد. امروز جمهوری اسلامی دشمن مشترک همه است.
• باید روی این نکته تمرکز کنیم که همه گروه‌ها (حتی کسانی که شاید اختلاف‌هایی با هم دارند) اول باید برای حذف این سیستم همکاری کنند.

۵. آموزش برای آینده
• هخامنشیان سیستم اداری قوی داشتند. امروز ما باید به مردم آموزش دهیم که بعد از جمهوری اسلامی چطور باید کشوری دموکراتیک ساخت.
• آموزش حقوق بشر، اقتصاد آزاد، و مدیریت شفاف باید بخشی از این برنامه باشد.

۶. ساختار جایگزین
• وقتی جمهوری اسلامی از بین برود، یک سیستم جدید باید آماده باشد.
• این سیستم باید شبیه هخامنشیان باشد:
• دولت مرکزی قوی اما بدون دخالت در همه چیز.
• احترام به خرده‌فرهنگ‌ها، اما تمامیت ارضی غیرقابل مذاکره.
• شفافیت و نظارت، مثل “چشم شاه” در زمان هخامنشیان.

۷. حمایت از نخبگان و رهبران
• در دوران هخامنشی، شاهنشاه بهترین افراد را برای اداره ساتراپی‌ها (استان‌ها) انتخاب می‌کرد.
• امروز هم باید نخبگان، افراد شایسته، و کسانی که برای ایران دلسوزند، در صف اول تغییر باشند، نه افراد فرصت‌طلب.

۸. بسیج نیروها
• هخامنشیان یک ارتش سازمان‌یافته و منظم داشتند.
• ما هم باید مردم را به صورت گروهی و هماهنگ سازمان‌دهی کنیم، حتی اگر این سازمان‌دهی به صورت آنلاین یا شبکه‌های کوچک باشد.

۹. برنامه برای روز تغییر
• وقتی حکومت ضعیف شد، باید آماده باشیم تا کشور را بدون هرج و مرج اداره کنیم.
• مثل هخامنشیان، باید برای همه بخش‌ها (اقتصاد، امنیت، آموزش) یک طرح آماده داشته باشیم.

۱۰. الهام گرفتن از افتخارات ملی
• جمهوری اسلامی سعی کرده است هویت ملی ما را از بین ببرد. ما باید از نمادهای تاریخی مثل کوروش، داریوش، و تمدن بزرگ ایران استفاده کنیم تا مردم به یاد بیاورند که شایسته چیزی بهتر از این هستند.

و مورد اول که به نظر من مناقشه‌برانگیزترین در این فهرست است:

۱. احترام به تنوع در چارچوب قانون اساسی ملی

در امپراتوری هخامنشی، شاهنشاه قوانین کلی را تعیین می‌کرد، اما اقوام و مناطق مختلف در آداب و رسوم و مدیریت فرهنگی خود آزادی داشتند. برای ایران امروز:
• می‌توان یک قانون اساسی شفاف داشت که برابری همه اقوام و زبان‌ها را تضمین کند، اما هر تصمیمی در چارچوب وحدت ملی باشد.
• مناطق مختلف می‌توانند در فرهنگ، زبان، و آموزش خود نوآوری کنند، اما سیاست خارجی، امنیت ملی، و منابع طبیعی تحت مدیریت دولت مرکزی باقی بماند.

۲. اداره محلی با نظارت مرکزی (مانند ساتراپی‌ها)

ساتراپ‌های هخامنشی استقلال محدود داشتند، اما در نهایت پاسخگوی شاهنشاه بودند.
• امروزه می‌توان شوراهای محلی ایجاد کرد که فقط در حوزه‌هایی مثل مدیریت شهری، بهداشت، و آموزش نقش داشته باشند، اما تمامی اقدامات آن‌ها باید با تأیید دولت مرکزی باشد.
• برای جلوگیری از هرج‌ومرج، باید نهادهای نظارتی قوی مانند “چشم شاه” ایجاد شود که فعالیت‌های محلی را بررسی و از یکپارچگی کشور محافظت کند.

۳. زبان و فرهنگ‌های محلی در کنار زبان و هویت ملی
• زبان فارسی به عنوان زبان رسمی و مشترک کشور حفظ شود، اما زبان‌ها و گویش‌های محلی در آموزش مدارس آن مناطق تدریس شود.
• مراسم‌های محلی و فرهنگی، مانند جشن‌های اقوام، به رسمیت شناخته شده و مورد حمایت قرار گیرند.

۴. پروژه‌های ملی برای اتحاد اقوام
• همانطور که هخامنشیان با پروژه‌هایی مثل راه شاهی مناطق مختلف را به هم متصل کردند، امروز می‌توان با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های ملی، مثل جاده‌ها، راه‌آهن، و اینترنت، همه مناطق ایران را به هم پیوند داد.
• این پروژه‌ها باید همه اقوام را درگیر کند تا حس اتحاد و همکاری تقویت شود.

۵. حفاظت از تمامیت ارضی با نیروی نظامی غیرسیاسی
• نیروهای مسلح باید تحت نظارت شدید و خارج از هرگونه دخالت در سیاست عمل کنند. این نیروها مسئول حفظ تمامیت ارضی و امنیت کشور خواهند بود.
• آموزش به نیروهای نظامی باید شامل احترام به تنوع فرهنگی و حقوق بشر باشد.

۶. آموزش تاریخ مشترک برای ایجاد اتحاد
• تاریخ ایران باید به گونه‌ای آموزش داده شود که به افتخارات مشترک همه اقوام، از هخامنشیان تا امروز، بپردازد.
• آموزش مدارس باید به کودکان یاد دهد که همه اقوام بخشی از تاریخ و هویت ایران هستند.

۷. جلوگیری از انحصار اقتصادی و تمرکز قدرت در مرکز
• هخامنشیان اجازه می‌دادند مناطق مختلف در اقتصاد و کشاورزی خود نقش‌آفرینی کنند. امروز هم می‌توان با تمرکززدایی اقتصادی و دادن حق بهره‌برداری محلی از منابع (البته تحت نظارت مرکزی)، حس عدالت را افزایش داد.
• تمامی درآمدها باید در صندوق‌های شفاف ملی و محلی تقسیم شوند.

۸. ایجاد نمادهای ملی مشترک
• همانطور که در زمان هخامنشیان، نمادهایی مثل تخت جمشید حس غرور ملی ایجاد می‌کردند، امروز هم می‌توان با احیای میراث فرهنگی و برگزاری جشن‌های ملی مثل نوروز و یلدا، اتحاد و غرور ملی را تقویت کرد.

۹. قوانین سختگیرانه برای جلوگیری از تجزیه‌طلبی
• هرگونه اقدام تجزیه‌طلبانه باید به شدت سرکوب شود. در عین حال، باید راهی برای شنیدن دغدغه‌های اقوام ایجاد شود تا احساس بی‌عدالتی و نیاز به اعتراض شدید کاهش یابد.

۱۰. مشارکت دادن همه اقوام در دولت مرکزی
• باید اقوام مختلف در اداره کشور نقش داشته باشند. این به معنای حضور آن‌ها در مجلس، دولت، و تصمیم‌گیری‌های کلان است.
• این مشارکت نشان می‌دهد که کشور متعلق به همه مردم است، نه فقط یک قوم خاص.

به این ترتیب، می‌توان تعادلی پایدار میان تکثرگرایی و ملی‌گرایی ایجاد کرد، بدون آنکه تمامیت ارضی یا یکپارچگی کشور به خطر بیفتد.

۱. مدیریت متکثر در چارچوب وحدت ملی (مدل هخامنشیان)

هخامنشیان ساختاری متمرکز داشتند که در عین حال به تنوع اقوام احترام می‌گذاشت. ساتراپ‌ها (فرمانداران محلی) تحت نظر شاهنشاه عمل می‌کردند، اما در امور محلی خود آزادی‌هایی داشتند.

برای ایران امروز:
• می‌توان ساختاری طراحی کرد که اداره محلی را تقویت کند، اما تحت نظارت مستقیم دولت مرکزی باشد.
• این سیستم می‌تواند شامل شوراهای محلی با قدرت محدود و تمرکز بر مسائل فرهنگی و آموزشی هر منطقه باشد.
• دولت مرکزی باید قوانینی واضح برای حفظ تمامیت ارضی و جلوگیری از هرگونه شورش وضع کند.

این مدل باعث می‌شود که همه اقوام احساس مشارکت و ارزش کنند، اما در عین حال یکپارچگی کشور حفظ شود.

۲. ایجاد دموکراسی مبتنی بر حقوق بشر با نهادهای قوی مستقل

دموکراسی بدون نهادهای نظارتی مستقل و شفافیت پایدار نیست. برای حفظ حقوق بشر و جلوگیری از سوءاستفاده از قدرت:
• باید قوه قضاییه‌ای مستقل از سیاست ایجاد شود.
• نهادهایی شفاف برای نظارت بر دولت و مجلس (مانند دیوان عدالت اداری یا کمیسیون حقوق بشر) تشکیل شوند.
• سازوکارهایی برای پاسخگویی نیروهای نظامی و امنیتی طراحی شود که از ورود آن‌ها به سیاست جلوگیری کند.

۳. دولت کوچک اما کارآمد

دولت باید به جای تمرکز بر انحصارات و قدرت اقتصادی، نقش نظارتی و حاکمیتی خود را ایفا کند. این شامل:
• واگذاری مالکیت منابع طبیعی (مثل زمین و نفت) به مردم یا شرکت‌های تعاونی.
• کوچک‌سازی بوروکراسی دولتی و تمرکز بر آموزش، امنیت، و زیرساخت‌های اساسی.
• کاهش تصدی‌گری دولت در اقتصاد، اما با حمایت از بازارهای عادلانه و رقابتی.

۴. آموزش تکثرگرایی و ملی‌گرایی هوشمندانه

ملی‌گرایی نباید به معنی حذف یا تحقیر خرده‌فرهنگ‌ها باشد. بلکه:
• باید به کودکان یاد داد که تاریخ مشترک و افتخارات ملی ما در کنار تنوع فرهنگی، ثروت ماست.
• از طریق آموزش تکثرگرایی، احترام به تفاوت‌ها را ترویج داد.
• روزهای ملی و فرهنگی مشترک مانند نوروز می‌توانند به نمادی برای اتحاد همه مردم تبدیل شوند.

۵. ارتش غیرسیاسی و شهروندمدار
• نیروهای نظامی نباید در سیاست دخالت کنند. ارتش باید پاسدار دموکراسی و امنیت کشور باشد، نه ابزار سرکوب.
• آموزش حقوق بشر به ارتش و پلیس می‌تواند از سوءاستفاده از قدرت جلوگیری کند.

۶. کاهش نقش دولت در رسانه‌ها
• آزادی رسانه‌ها از کنترل دولتی ضروری است.
• ایجاد فضایی که همه گروه‌ها بتوانند صدای خود را به گوش برسانند، به تقویت دموکراسی و جلوگیری از انحصار فکری کمک می‌کند.

۷. احترام به مالکیت خصوصی

یکی از اصول اصلی دموکراسی اقتصادی، تضمین حقوق مالکیت خصوصی است.
• دولت نباید مالکیت اموال شخصی یا زمین را بدون دلیل موجه مصادره کند.
• مردم باید توانایی ایجاد کسب‌وکارهای مستقل و رقابت در بازار آزاد را داشته باشند.

۸. ترویج شفافیت و پاسخگویی عمومی

هر مقام دولتی باید در برابر مردم پاسخگو باشد.
• مکانیزم‌هایی مانند گزارش‌های عمومی ماهانه یا سالانه می‌تواند اعتماد مردم را جلب کند.
• مردم باید از حق نقد و مشارکت در تصمیم‌گیری‌های کلان برخوردار باشند.

۹. تمرکز بر دیپلماسی و تجارت بین‌المللی
• به جای انزوا، ایران می‌تواند با گسترش تجارت و روابط دیپلماتیک در سطح جهانی، خود را به عنوان کشوری قوی و مستقل معرفی کند.
• تقویت صادرات غیرنفتی و جلب سرمایه‌گذاری خارجی می‌تواند به توسعه اقتصادی کمک کند.

۱۰. تعادل میان آزادی فردی و نظم اجتماعی
• آزادی فردی باید در چارچوبی باشد که نظم اجتماعی را به خطر نیندازد.
• برای مثال، افراد می‌توانند هر دینی داشته باشند یا هر چیزی بپوشند، اما نباید از این آزادی برای نفرت‌پراکنی یا خشونت استفاده کنند.

۱۱. اصلاح سیاست جمعیتی و محیط‌زیستی
• برای مناطق کم‌آب و پرجمعیت، سیاست‌های مهاجرتی داخلی می‌تواند فشار جمعیتی را کاهش دهد.
• حفاظت از محیط‌زیست باید به یک اولویت ملی تبدیل شود تا منابع طبیعی برای نسل‌های آینده حفظ شوند.

۱۲. ترویج فعالیت‌های مدنی و جامعه‌محور
• ایجاد فضاهایی که مردم در مدیریت محلی مشارکت کنند، مانند شوراهای محلی یا پروژه‌های جامعه‌محور، می‌تواند حس تعلق و مشارکت را افزایش دهد.

خب پاسخ من به این سوالی که از شما عزیزان پرسیدم و متاسفانه زیاد جوابی نگرفتم 🙈 عزیزی در کامنتهای کانال جواب داد و عزیز دیگری در بات کانال کتاب اندیشه ایرانشهری جواد طباطبایی رو معرفی کرد. این نوشتار طولانی خواهد شد و در غالب چند پست خواهد بود:

در امپراتوری هخامنشی، اقوام و فرهنگ‌های مختلف در کنار هم زندگی می‌کردند و تحت یک حکومت قدرتمند متحد بودند. این اتحاد یکی از رازهای موفقیت ایران بود.
حالا بیایید فکر کنیم: اگر دوباره بتوانیم به این اتحاد دست پیدا کنیم، چه چیزی می‌توانیم بسازیم؟
به نظر شما از تاریخ ایران چه درس‌هایی می‌توانیم بگیریم تا امروز قوی‌تر باشیم؟
جواب خودم به این سوال رو هفته بعد میدم. این پست یه هفته میمونه و لطف کنید اگر فکر میکنید سوال مهمیه، فوروارد کنید و جوابتونو بهم بگید. اگر نگران امنیت خودتون هستید به بات کانال جواب رو بفرستید. جواب اینجا قرار داده میشه.

Medica pinned «خب از اینجا شروع میکنیم:»

خب از اینجا شروع میکنیم:

Medica pinned «خب دوستان عزیزم مدتی دور از فضای مجازی بودم و مشغول تفکر راجع به همه چیز. نتیجه این تفکرات رو هم به زودی قراره ببینید. کانال رو دوباره پابلیک میکنم و از این به بعد نظرات شما عزیزان رو هم باز میذارم. رویکرد کانالم از این به بعد قراره تغییر کنه ولی اجازه بدید…»

خب دوستان عزیزم

مدتی دور از فضای مجازی بودم و مشغول تفکر راجع به همه چیز. نتیجه این تفکرات رو هم به زودی قراره ببینید.

کانال رو دوباره پابلیک میکنم و از این به بعد نظرات شما عزیزان رو هم باز میذارم. رویکرد کانالم از این به بعد قراره تغییر کنه ولی اجازه بدید در عمل ببینید چه تغییری قراره بکنه.

صرفا یه خواهشی ازتون دارم و اونم اینه که منو به دوستانتون معرفی کنید اگر که فکر میکنید محتوایی که من تولید میکنم و کاری که من میکنم الهام‌بخش و مفیده.

مخلص همه‌تون
ادمین مدیکا

https://youtube.com/shorts/DkS_i7d_W7A?si=9bnmbO1ok5-7dfmN

اگه با گرم کردن شیر، عدم تحملی که به شیر دارید بهتر میشه و مشکلی با ماست یا پنیر ندارید، به احتمال زیاد با پروتئین شیر مشکل دارید و نه با لاکتوز.

در جواب می‌گن هرکی که بازوبند حزب نازی به دستش باشه طرفدار نازی نیست. حماقت خودتون رو گردن مردم نندازید دیگه.

تروریستی که این روزها در صدر اخبار آلمان قرار گرفته، یک روانپزشک اهل عربستان سعودی است که از چند سال قبل اظهارات ضد اسلامی شدیدی در صفحات مجازی خودش اظهار می‌کند. روان‌پزشک، عربستانی و ضد اسلام. این چند عنوان ملغمه‌ای پیچیده از قاتل ساخته که معماگونه همه را به این فکر انداخته که انگیزه‌اش از زیر گرفتن چند ده نفر با ماشین چه می‌تواند باشد.
دیشب ویژه برنامه‌ای راجع به همین اتفاق می‌دیدم که در آن یک کارشناس تروریسم و یکی از مسئولین بلندپایه‌ی پلیس در آلمان یک حرف مشترک را زدند و آن این که «ما هنوز نمی‌توانیم این اقدام تروریستی را در دسته‌بندی خاصی جای دهیم. چون او ضد اسلام است، چرا که اگر مسلمان بود تکلیف روشن بود.»

در واقع از این بهانه هم استفاده کردند برای توجیه نادیده گرفتن توئيت‌های اخیر قاتل که بوی تصمیم برای یک اقدام تروریستی را می‌دادند.

اشکال این‌جاست که آن‌قدر رادیکال بودن را به گروهی خاص، یعنی مسلمانان، منحصر کردند که خودشان هم این فریب را باور کردند. این در حالی است که فاصله هر فرد متعصب رادیکال، با هر خط و جهت فکری و عقیدتی، تا یک اقدام وحشیانه‌ی از سر خشم خیلی کم است.

بله لازم است که تعداد پلیس‌ها و خطوط امنیتی را مخصوصا در این آخر سال میلادی افزایش دهند، اما باید به آن فرآیندهایی توجه کرد که یک پزشک نخبه را از لحاظ روانی به ملغمه‌ای از عقاید چپ اندر قیچی دچار می‌کند و البته در همه اجزای آن خشم و تعصب به خوبی دیده می‌شود.

حقیقتش به من دست میده متاسفانه. چون اکثرا بشدت چپن و درکی از این ندارن که دنیای واقعی چجوری کار میکنه. خصوصا اگه تا حالا پاشونو از محیط آکادمیک بیرون نذاشته باشن. دغدغه‌هاشون از عملگرایی و دنیای واقعی فاصله داره.
البته که من واقعا به هیچ کس و هیچ جا احساس تعلق نمیکنم و این تنهایی روز به روز بیشتر میشه.

هرگز احساس این که "من به این جا تعلق ندارم" بهم دست نمیده توی همچین جمعی.

بودن تو جمع ادمای اکادمیک و تحصیلکرده برام واقعا لذتبخشه. هر گوشه جمع حرف و بحثای درست حسابی میشنوی. کسی سگ مست نکرده و البته میتونه بخاطر قوانین جمع باشه، کسی چرتو پرت نمیگه، رفتارای خنک نمیبینی، برای به رخ کشیدن و چس کلاس هم نیومدن.
آها، کسی هم نمیگه حقوقت چقدره و چی خریدی و عه اینهمه درس خوندی که اینقدر بگیری؟!

خب اریک هم سالمه و مینویسه. عالی

باید سفت به حقوق بشر غربی چسبید. حتی اگه لازم باشه در برابر خود غربی‌ها. باید سفت به حقوق بشر غربی چسبید چون حقوق بشر اسلامی یا هر نسخه فیک دیگه‌ای، از جان هیچ کس مراقبت نمی‌کنه. مسلمانان بهم رحم نکردند و نمی‌کنند و نخواهند کرد. مسلمان ارتش اسد به مسلمان اسلامگرای سنی رحم نمی‌کرد، و مسلمان اسلامگرای سنی به مسلمان ارتش اسد. فقط حقوق بشر غربیه که میگه طرف هر رذلی که بود باید حقوقش به عنوان زندانی یا اسیر رعایت بشه. اون فرمول «حقشه حرومزاده» رو همه ایدئولوژی‌ها و مذاهب و فرهنگ‌ها بلدند.

و باید سفت به حقوق بشر غربی چسبید حتی در برابر غربی‌ها، چون غربی‌ها هم ممکنه وقتی یک چهره شاخص القاعده به قدرت رسید، سریع قدرتش رو به رسمیت شناخته و بدو به مقرش سفر کرده و باش عکس بگیرند. با اینکه جنگی رو برده که حتی جنگ هم نبوده، یک فتح آماده‌شده بوده. دقیقا به این دلیل که غربی‌ها ممکنه با جولانی بگو بخند کنند باید سفت چسبید به حقوق بشر غربی، و سوال کرد و مطالبه داشت، و ول نکرد. دقیقا با تکیه بر حقوق بشر غربی باید مواظب بود فراموش نشه که جولانی رو خیلی وقته که میشناسیم، از وقتی که سیبلش رو می‌تراشید و با داعش میپرید.

خیلی کم پیدا میشه چیزی که لذت‌بخش‌تر از با اردنگی بیرون کردن داعش شیعه از سوریه باشه، طوری که پشت سرشون هم نتونند نگاه کنند. تحقیری که فرعون میدان فلسطین متحمل شد در حد داستان‌های اسطوره‌ایه. اما جنبه لذت‌بخش اتفاقات نباید باعث بشه حواس‌مون پرت بشه ازینکه حقیقت رو نباید ول کنیم. تحت هیچ شرایطی حقیقت رو نباید ول کنیم.

مورد بالا رو هم ثبت شکایت کردم. هر خبری هم بیاد به اشتراک میذارم جیگرمون حال بیاد.
یه مدت جهت آرامش اعصاب هم کانال رو پرایوت میکنم و فوروارد رو میبندم. رفیقاتون خواستن بیان، بات کانال میتونن پیام بدن و لینک بگیرن.

Medica pinned «در این کانال من از حقوق زنان هم میگم و دغدغه مهمیه برام. اگر به اینزل‌ها و زن‌ستیزها و پیک‌می‌ها برمیخوره، لطفا کانال رو ترک کنن. باتشکر.»

در این کانال من از حقوق زنان هم میگم و دغدغه مهمیه برام.
اگر به اینزل‌ها و زن‌ستیزها و پیک‌می‌ها برمیخوره، لطفا کانال رو ترک کنن. باتشکر.

یه بار اون اوایل رزیدنتی سر یه عمل فیکساتور اکسترن واقعا ریده بودم. بعد استادمون داشت تلاش میکرد جمعش کنه بدتر استرس گرفته بودم و قاطی کرده بودم و پیچو هی برعکس میپیچوندم و بیشتر تو گه فرو میرفتیم.
در اون شرایط استاد محترم یه داد خیلی عادی سر من زد که واقعا حقم بود.
بعد عمل بهم زنگ زد عذرخواهی کرد و گفت: شما نباید اجازه بدید کسی سر شما داد بزنه.

بعد من چهار پنج سال پیش داشتم گریه میکردم چرا تو ایران ارتوپدی تهران قبول‌ نشدم رزیدنتی و داشتم خودمو پاره میکردم که به جای شرایط انسانی، شرایط توصیف شده در عکس رو داشته باشم.

"مسئله‌ی وحشتناکی که خصوصاً زن‌ها باید بدونن اینه که با مردهایی که فقط می‌خوان خوش بگذرونن، اصلاً خوش نمی‌گذره. خیلی بدتر از اون چیزی‌ان که فکرش رو می‌کنید. و بدترین‌هاشون انقدر بدن که اگه یه لحظه هم بتونید ببینید چی توی ذهنشون می‌گذره دیگه اون آدم سابق نمی‌شید.

اینا رو از خودم درنمیارم، اکثر آدم‌هایی که درگیر PTSD می‌شن (اختلال استرس پس از سانحه) مشکلشون خود آسیبی که دیدن نیست، درگیر این اختلال شدن چون با آدمی برخورد داشتن که می‌خواسته بهشون آسیب بزنه. اون برخورد با شرارت و خباثته که می‌شکنتشون. آدم‌ها می‌تونن مشکلات خیلی شدیدی رو تحمل کنن و دچار PTSD نشن، مثل یه بیماری وحشتناک یا درد وحشتناک یا تصادف وحشتناک. اما اما اگه با کسی سروکار داشته باشی که واقعاً شرور و بدذات باشه، بعدش دیگه اون آدم قبل نخواهی بود، تازه اگر اصلاً بتونی بعدش دوباره خودت رو جمع کنی و به زندگی برگردی"

حقیقتا دلم میخواست برای سوریه اکلیلی میشدم ولی متاسفانه وقتی کشور بین اسد و داعش گیر کرده، صرفا دلم میتونه براشون بسوزه.
تازه بدبختانه با پیروزی داعش یه احتمالی هست که اینا با طالبان و داعش خراسان ببندن و به ایران حمله کنن.

راستش من عزت نفس بالایی دارم و آرامش اعصاب خودم، همواره اولویت اولمه. بنابراین برام بسیار مهم بود طرح پزشکی عمومی یه جای راحت بیفتم و وقتی دقیق دیدم چه خبره، وارد د‌وره رزیدنتی تو ایران نشم. حتی اگه برنامه مهاجرت کنسل میشد امکان نداشت طبابت کنم و میزدم تو کار دیگری و صرفا از عنوان «خانم دکتر» استفاده میکردم.
اما اگه به هر دلیلی نمیتونید این مسیری که من رفتم طی کنید، این رشته توییت نکات آموزشی جالبی داره:

https://x.com/alimdtip5/status/1862558549777236066?s=46&t=BKmuX3_pdkKO50JRh9gHxQ

این پست رو دست به دست کنید برسه دست بچه‌هایی که تو آلمانن.

در آلمان تمامی افرادی که سر کار، مدرسه و مهدکودک میرن؛ تحت پوشش یه بیمه مخصوص قرار میگیرن که خودش زیرمجموعه‌ای از بیمه بازنشستگی و خدمات اجتماعیه. به این بیمه میگنBerufsgenossenschaft یا به اختصار: BG

این بیمه با خود کارفرماست و اتوماتیک صورت میگیره. معمولا لزومی نداره کار خاصی براش کنید. بیمه جهت درمان حوادثیه که سر کار، در راه رفتن به سر کار و در راه برگشتن از سر کار به خونه اتفاق میفته. (به جای سر کار میشه مدرسه و مهدکودک هم گذاشت.) یعنی خدایی نکرده اگه سر کار یا تو راه رفت و برگشت سر بخوری پات بشکنه، پول درمانشو ما از بیمه عادی نمیگیریم. بلکه از بیمه BG میگیریم. تسهیلاتی که این بیمه میده، از تمامی بیمه‌ها بیشتره. حتی اگه یه نفر در اثر حادثه شغلی از کار افتاده بشه، پول از کار افتادگیش دیگه بخش اندکی از حقوق سابقش نیست. بلکه کل حقوق سابقشه. اگه از کار افتادگی باعث بشه که یه نفر مرتبه شغلیش پایین‌تر بیاد؛ باز بیمه BG موظف به جبران خسارته. علاوه بر این اگه پزشک BG (ارتوپدی که فوق جراحی تروما داره و دوره BG دیده) شما رو برای MRI یا هرچی ارجاع بده، بسیار سریعتر به شما وقت میدن.

دونستن این موضوع چه فایده‌ای برای حال شما داره؟

۱) کوچکترین اتفاقی، در حد خوردن شست پا به مبل، اگه سر کار/مدرسه/مهدکودک رخ بده برید سریعا اورژانسی که پزشک BG داره. تمامی Lehrkrankenhausهای بزرگ باید یه پزشک BG داشته باشن. خیلی وقتا گرمید و متوجه مشکلی که پیش اومده نیستید. از فواید BG استفاده کنید.

۲) برای کارهای خطرناکی مثل تعمیرات ساختمون، تعمیر شیروونی و حتی برف پارو کردن لطفا سر کیسه رو شل کنید و کارگر متخصص این کار رو بگیرید. گرونه ولی دست و پای شما گرونتره. اونا هم وسایل ایمنی دارن هم بیمه BG. شما ولی اگه حین اینجور‌ کارا بلایی سرتون بیاد، واقعا بدبخت میشید.

۳) تشخیص و درمان در حیطه BG خیلی سنگین‌تر و کاملتر انجام میشه چون برای کوچکترین چیز ما باید دلیل بیاریم. فلذا تمامی اقدامات لازم و گاه غیرلازم انجام خواهد شد.

۴) برخلاف داخلیا و نورولوژا، بهترین ارتوپدها و جراح‌های تر‌وما الزاما تو Uniklinik نیستن. بلکه تو بیمارستان‌هایی مشغول به کارن که اسم بیمارستان BG-Klinikum ه

پ.ن: اگه حین درمان بیماری تو فیزیوتراپی یا بیمارستان هم حادثه‌ای برای بیمار پیش بیاد بازم زیر مجموعه BGس. یادتون نره.

تا اطلاعات مفید بعدی دیدار به قیامت 😅

تفکرات تنهایی نیمه شب:
۱
آدولف یه اسم قدیمیه که معنیش به فارسی تقریبا میشه گرگ برتر. هیتلر هم معادل امروزیش تقریبا میشه چاه‌کَن. در واقع اگه اسم اون جاکشو به فارسی کوچه‌بازاری ترجمه کنیم میشه: گرگعلی مقنی
۲
الان ممکنه شما به مورد یک بخندید. یعنی پاراگراف بالا شاید به نوعی ابتذال شر باشه.

ایران که بودم با هر برف کلی ذوق میکردم.
اینجا که برف میاد، سرمای مرطوب تا مغز استخونم میره.
اورژانس پر از مریض ترومایی درب و داغون میشه و بخش پر از فیکساتور اکسترن که باید لابه‌لای بقیه عملهای پیش‌بینی نشده بگنجن.
هماهنگیای لازم برای تمیز کردن جلوی در خونه هم باید انجام شه.
در کنار همه اینا باید چکمه محکم بپوشم و محکم قدم بردارم که خودم یه وقت مریض ارتوپدی نشم چون اون وقت هیچکس نیست ازم مراقب کنه.
برف اینجا پر از سختی و تنهاییه.

تازه اونجاش که مجبوری داد بزنی پسر فلان پیچو برام بیار یا پروتز رو چکش کاری کنی یا به پرستارا یاد بدی چجوری گچ بگیرن و بعد لای موهات گچ و خونه.
واقعا اگه قراره بیاید خارج و مث من جراح چیزه ببخشید عمله بشید، چرا میاید اصلا.
همون بهشت پزشکان حقوق پونزده میلیونیتونو بگیرید دیگه.

در همین لحظه از سر عملی میام که توش مفصل لگن یه پیرزنی رو تعویض کردم و قبل ورود سیمان هم استخون رون مریض و لگن و حومه رو حسابی شستشو دادم.
خلاصه اگه میخواید اینجا ارتوپد شید آخرش میبینید پمپ جت ‌لاواژ دادن دستتون که لگن مریضو بشورید

دوستان تجربه اکثر انسان‌ها نشون داده، رابطه همش شانسه. به ناگاه شما و شخص درست، در مکان و زمان درست قرار میگیرید.
فلذا همونجور که پذیرفتید به دنیا اومدنتون در زمان و مکان اشتباهی رخ داده و ازش عبور کردید، از اینم عبور کنید. پذیرش کلید آرامشه.
ضمنا وقتی روی خودتون و توسعه فردیتون وقت بذارید، چه کاری، چه درسی، چه هابی و چه مسافرت، شانس این که فرد درست در زمان و مکان درست رو ببینید بالاتر میره.

بسی رنج بردم در عمری که رفت
ندیدم کثافت‌تر از قوم پنجاه و هفت…

حقیقت تلخ اینه که اگه تو دهه بیست زندگی عشقی پیدا نکردیم و تو رابطه محکمی نبودیم؛ بعدشم قرار نیست این اتفاق بیفته.
اینم جزء چیزاییه که باید پذیرفت و باهاش کنار اومد. مثل دوران سیاه مدرسه در زندگی زیر سلطه آخوند.
پذیرش کلید آرامشه.

چو بر گورم بخواهی بوسه دادن
رخم را بوسه ده، کاکنون همانیم…

قتل اون پزشک، خشمگینم کرد
تروماهامو زنده کرد و همه اینا
ولی از مرگ کیانوش سنجری بهت‌زده‌م…
یه غم شوکه‌کننده‌ روی سینه‌م سنگینی میکنه.

آخوند، کیانوش سنجری رو کشت…

یادم افتاد در ناف تهران، ماها یه مشت اینترن طب اورژانس بودیم. یکی از عزیزان اتنیک تو چاه آسانسور افتاده بود و تا به دست ما برسه توسط بچه‌های تکنسین اورژانس احیا شد. یعنی مریض اینتوبه و احیا شده رسید به دست ما با هزارتا کامپلیکیشن.
قاعدتا آوردنش تو اتاق CPR. بعد ما دیدیم یه عده با تفنگ و قمه ریختن اورژانس. همونجا اتند طب ما رو از در پشتی اتاق CPR فراری داد و گفت تا اطلاع ثانوی برید پاویون.
یعنی کل بچه‌های اورژانس تروما.
بعد خب علیرغم تمامی تلاش‌ها بیمار از دست رفت. در همین حین که اتند طب بره خبر بد رو بده به خاندان عصبانی بیمار، رفیقمون که اینترن اورژانس جنرال بود، اومد دنبالمون ببینه کوشیم. ناگهان گیر افتاد تو اتاق CPR. بعد دید یه عده عصبانی مشت به در میزنن.
اینم دید از پنجره که نمیشه در رفت و جلوی در پشتی و همه چی هم محاصره‌س.
این شد که روپوششو در آورد انداخت سطل آشغال، جارو دست گرفت و شروع کرد تمیز کردن زمین. بعد این رفیقمون شخصیت بسیار ریلکس و جالبی هم داره و در بدترین استرس‌ها هم آرامش خودشو حفظ میکنه.
همراهان مریض در و پنجره و کل اتاق CPR رو شکوندن و با عصبانیت ریختن سر این بنده خدا.
اینم با همون خونسردی گفت: آقا ببخشید من یه مستخدم ساده‌م. اومده بودم فقط اینجا رو تمیز کنم.
اینام ولش میکنن و رفیقمون خلاصه جون سالم در میبره.
اونجا بود که تصمیم کبری گرفتم که کلاهم هم مناطق محروم بیفته نرم برش دارم.

⭕️ #بچه‌_های_اکباتان به اعدام محکوم شدند؛ سکوت ما ممکنه جونِ شش بی‌گناه رو بگیره. لطفاً صداشون باشید.

وقتی خبر تایید حکم اعدام زندانی‌ها رو می‌شنویم باید چیکار کنیم؟

متن اول | متن دوم | تلگراف

اگه باز فک کردید من میگم تقصیر لرهاست، باید بگم که سخت در اشتباهید!
حتی این وضعیت ملوک‌الطوایفی بی‌صاحاب قومی قبیله‌ای هم تقصیر آخونده که ذره‌ای تلاش برای فرهنگ‌سازی نمیکنه و حتی این شرایط به نفعشه.

چون توی دندون پزشک رو به عنوان دکتر واقعی قبول ندارن و اگه بهشون آنتی‌بیوتیک ندی، کاریت ندارن.
حتی بعضا نمیدونن تو میتونی نسخه بنویسی.
صرفا بعدش با قوم و قبیله‌شون میان بالا سر پزشک طرحی غریب که مجبوره یه چی بده که کتک نخوره.
از پشت یونیتت تو شهرای بزرگ، لطفا در مورد شرایط کاری مادون انسان پزشک طرحی نظر نده گوگولی.

الان با توجه به شناختی که از فرهنگ اتنیک متنیک بدوی قومی قبیله‌ای هزار سال پیش که فانتزی چپولای بوگندوی ضد حمومه؛ داریم، احتمالا این اتفاق میفته:
چند نفر از مردای قبیله هم در کنار ایشون قتل رو گردن میگیرن. خانواده متوفی نمیتونه دیه چند نفر رو با هم بده و به همین دلیل عفو میخورن. صرفا به دلیل جنبه عمومی جرم یه چند سالی میرن زندان که تهش هم با پارتی‌بازی و عفو رهبری میان بیرون.
دیه آقای دکتر هم از صندوق قبیله تامین میشه.

حالا همکار خوش‌خیال من؛ طرح بزن اونجور جاها که طرحت کوتاه شه گوگولی. بعدم تلاش کن با گایدلاینهای آپ‌تودیت درمان کنی مریضای اگرسیو رو که قشنگ موش بخوردت ☺️

چپ میتونه یکی از پیشرفته‌ترین کشورهای جهان رو به وضعیتی بندازه که ملاحظه می‌فرمایید.
هرکی نسخه چپ برای ایران داره میپیچه یا احمقه یا دشمنی با ایران داره.

پیامهای کانال رو با کلید واژه «منطقه محروم» سرچ کنید، موضعمو بارها در مورد منطقه محروم بیان کردم.
دوست عزیز طرحی!
اول این که الکی برا کوتاه شدن طرح و این مزخرفات خودتو ننداز تو دردسر. طرحتو برو نزدیک خونه.
وقتی از بد روزگار افتادی مناطق خیلی محروم، به جای این که دنبال طبابت اصولی باشی، دنبال حفظ جون خودت باش. یه مناطقی از ایران جدی جدی ذره‌ای مطابق میلشون نباشی میگیرن سرتو میبرن.
آنتی بیوتیک؟ بده
تزریق؟ بده
تا جایی که تجویزت باعث مرگ مریض نمیشه هرچی میگن انجام بده
اگه ذره ای تهدیدت کردن نامه بزن به شبکه و دیگه پاتو اونجا نذار
هیچی ارزش جون و سلامتی تو رو نداره.

نهههه رضا شاه دیکتاتور بود و اینا رو آسیمیله کرد 😱😱😱
وا قومیتا! وا اتنیکا! 😱😱
(وارد ایستگاه مترویی آغشته با بوی ادرار در پاریس می‌شود.)

دوستان بنده بذارید به چند مورد بپردازم همین‌جا:

۱) پاستا آلفردو وجود داره در ایتالیا. ولی خیلی پاستای ساده‌ایه. در واقع پاستا هم نیست. ترکیبیه از فتوچینی، پنیر پارمزان و کره.

۲) تجربه شخصی و غیرقابل تعمیم: تو ایران تو دیت از من، چندین بار همون اول دیت درخواست شده دنگ بدم یا طرف رو مهمون کنم. اونم در شرایطی که من معمولا خودم به صورت خودجوش یا دنگ میدادم، یا دفعه بعدی حساب میکردم و یا اصلا یه چیزی برای طرف میخریدم. تو اروپا هرگز این اتفاق نیفتاده و من خودم پیشنهاد دادم که بزرگوار بذار من حساب کنم که با مخالفت تمامی موارد مواجه شده. تو شبکه‌های اجتماعی هم واقعا پسرهای ایرانی خیلی بیشتر دنبال ‌دنگ اینان. البته با توجه به وضعیت اقتصادی ایران این قضیه برای من کاملا قابل درکه.

۳) زن بودن همه جای دنیا سخته و ایران بسیار بسیار سخت‌تر.

۴) طبق معمول: همه چی و همه چی و همه چی در ایران امروز تقصیر آخوند و اون کسکشاییه که سال ۵۷ انقلاب کردن.

دیگه همین دیگه.

این وسط دولت آلمان هم سقوط کرد و قراره ببینن که انتخابات جدید تو ماه مارس انجام بشه یا چی.
حالا من لا به لای تمامی این وقایع مهم کجا بودم؟
تو سیکل اورژانس-اتاق عمل- تخت خواب تا اورژانس بعدی
زندگی تراز یک جراح تروما و ارتوپدی در تمام نقاط جهان.

این ترامپ رییس جمهور شده زوزه چپول جماعت از هر کوی و برزن به گوش میرسه

همونطور که پیش‌بینی می‌شد ترامپ رئیس جمهور آمریکا شد. اتفاقی که برای ج.ا خوشایند نیست و با وجود اصلاح‌طلب‌ها می‌تونستن ارتباط بهتری با دموکرات‌ها برقرار کنن تا جمهوری‌خواه‌ها. یه طرفِ معادلهٔ بقا برای ج.ا به هم ریخت. اما این به معنی سقوط قطعی نیست؛ نباید حمله‌های اسرائیل و منتخب شدن ترامپ باعث انفعال و راضی شدن ما بشه. جهان روی معادلات سود و زیان می‌چرخه و تا وقتی که خود ما مردم ایران کفهٔ ترازو رو به هدفِ براندازیِ رژیم سنگین نکنیم، کسی با ما همراه نمی‌شه؛ چون اولویت اول هر کشوری سود و منفعت خودشه نه ما. پس در نهایت این ماییم که باید رژیم رو سرنگون کنیم.

نه ببین اینا ترامپو رییس جمهور کردن که ما حواسمون پرت بشه تا همینجوری به هیچ کاری نکردن و حرص خوردن ادامه بدیم.

🔻 ماجرای مریم #دختر_علوم_تحقیقات چه بود؟


« امروز حدود ساعت ۱۲، جلوی ورودی دانشکده بلوک ۱ دیدیم یه دختری رو یه بسیجی مزدور و بی وجود دستشو گرفت با زور برد. سریع رفتم تا ببینم چیه؟ دیدم مقنعه نداره. فهمیدم برای اونه. در چند ثانیه رسیدن به اتاقک حراست که جلوی ورودیه، یه حراست زن و یه حراست مرد بی شرف گرفتنش و بازور و وحشی گری
میخواستن بندازنش تو اتاق حراست. این دختر مقاومت کرد و لباسش (هودی مانند) از تنش کنده شد. یعنی تو تنش لباس پاره شد و در اومد. و زیر هودی چیزی تنش نبود جز لباس زیر. برای همین حراست های حرومزاده خودشون از کارشون شوکه شدن ولش کردن...

اینم باعصبانیت داد زد بی شرفا و شلوارشو هم درآورد گفت اینم مال شما!

ما نتونستیم کمکی کنیم چون رفت بیرون از ساختمون. در نهایت ۳ مزدور از این‌هایی که شبیه عراقی‌ها یا لبنانی‌ها هستند ( مزدورینی که به اسم دانشجوهای دفتر دانشگاه از عراق و لبنان دارن) و یک نفر از حراست گرفتنش و با وحشی گری کامل کوبیدنش به یه پراید نقره ای هاچبک (۱۱۱) پلاک تهران که ماشین خودشون بود. در رو باز کردن پرتش کردن صندلی عقب و بردنش.

بعد هم اومدن لباس هاش رو بردن.

این دختر واقعا هیچ تقصیری جز دختر بودن نداشت.»

@mamlekate

شجاعتی که آیدا برای انتشار این صحبت‌ها با وجود تهدیدهای ج.ا به خرج داده واقعاً ستودنیه. نقاب از چهرهٔ خیلی از آدم‌های به ظاهر برانداز با این حرف‌ها برداشته شد. امیدوارم که دردسر جدیدی براش درست نشه.

صحبت‌های آیدا شاکرمی درباره آتش شاکرمی و علت دستگیری مادرش #نسرین_شاکرمی:

> خلاصه صحبت‌های آیدا شاکرمی
> اکانت توییتر آیدا شاکرمی

❗️لایک و ریتوییت این ویدیو رو برای بیشتر دیده شدنش فراموش نکنید.

منم مختصر ارتوپدی در آلمانم.
اگه سوالی چیزی در مورد ارتوپدی و آلمان دارید در خدمتم.

از اونجایی که پیام‌های مختلف می‌گرفتم در خصوص لیست کاربردی کشور‌های مختلف و خب درست کردن یک لیست کامل برای هرکشور کار خیلی سخت و زمانبری بود، تصمیم گرفتم یک لیست کلی از گروه‌ها و چنل‌های مهاجرتی کشورهای مختلف آماده کنم.

یه لیست کامل برای مهاجرت:

گروه‌ها و چنل‌های مربوط به اپلای و مهاجرت:

https://t.me/MCS_Apply
https://t.me/safarname7
https://t.me/pargarwiki
https://t.me/Applycafee
https://t.me/Applycafe
https://t.me/applyfuture
https://t.me/ApplyAssistant_Group
https://t.me/everythingforapply
https://t.me/sirapplyofficial
https://t.me/expertapply
https://t.me/ApplyIR2UK
https://t.me/boursieplus
https://t.me/ApplyNerds

آمریکا:
https://t.me/PargarUSgp
http://t.me/UStopics
https://t.me/us_apply_group
https://t.me/US_VISA_APPLY
@ApplyabroadUSA
https://t.me/joinchat/Cl9RqEib5A3ziYTfg53W-Q
https://t.me/PargarUS

ویزای آمریکا:
https://t.me/us_visa_group
https://t.me/pargarvisa
https://t.me/joinchat/Cl9RqEGQSi4mEczaO5-YRA
http://t.me/VisaTopics
https://t.me/USVisaFAQs
https://t.me/USVisaXP

کانادا:
https://t.me/+sblAzQ0xXSg5MTc0
https://t.me/canadapargar
https://t.me/faebhd
https://t.me/Emranaram
@ApplyabroadCa
https://t.me/joinchat/BlviDUEaYbEtkmDhYKwUEA
https://t.me/joinchat/BlviDU3G7OPUZOpuFEEuKg

ویزای کانادا:
https://t.me/joinchat/Cl9RqEQdvzU2-2bWFy94AQ
https://t.me/+cm5OIlvh4K5mMzA8

استرالیا:
https://t.me/+vSUnXIJC4jkyMDI0
https://t.me/PargarAUgp
https://t.me/+J2dl3iBt4As0N2Rk
https://t.me/Apply2Australia

آلمان:
http://t.me/joinchat/22li5JPMb7E1YzRk
https://t.me/joinchat/22li5JPMb7E1YzRk
https://t.me/deutschland_plus
https://t.me/joinchat/SxGBPy1bv-Kii5Kx
https://t.me/beratungsinstitutt
https://t.me/joinchat/QMJ29OcBhjnWKZsm
https://t.me/daddy_scientist
https://t.me/daddy_scientist_chat
https://t.me/ladande
https://t.me/Deutschlehreri
https://t.me/Deutschapply
https://t.me/studentgermanyapplyhadaf
https://t.me/joinchat/C1BnPUg6RuS44-M9uCIVSw
https://t.me/FollowThePathWithUs
https://t.me/koolehbaar
https://t.me/applymaryamkazemi
https://t.me/applygermanygp
https://t.me/germany_iran
https://t.me/germany_iran_group

ایتالیا:
https://t.me/takemetoitalia/1093

بریتانیا:
https://t.me/joinchat/QIqh4gpHmLjnA8ZL
https://t.me/ukapply
ویزای بریتانیا:

https://t.me/+MmBzyOkINjQxNTFk
https://t.me/+X-W_MUcqaaA0Yjk0

اسکاندیناوی:
https://t.me/joinchat/QWeZCZvz0FWvkMcb
https://t.me/SwedenApply01

هلند:
https://t.me/joinchat/mx47ZosXsu9hYTZk

اسپانیا:
https://t.me/joinchat/WPTVYMyom3f0jsyM
@Iranianspaingroup
@iranianandalucia
@persia2spain_group
@Iraniancatalunya
@IranianValencia
@IranianMadrid
@Iranianspain1
@IranianCastilla
@IranianAragon1

فرانسه:
https://t.me/joinchat/REXuDbfljidShTHL
https://t.me/AvecMaK
https://t.me/flequalite

ترکیه:
https://t.me/joinchat/VI0XC9hRNih-KNS_
https://t.me/joinchat/TskO1mR__tJ1jOcz
https://t.me/TurkeyPargar

روسیه:
https://t.me/joinchat/Rn1U_1DNsN5MvOad

جمهوری چک:
https://t.me/czech_ir
https://t.me/+X0lezbPe_QVkN2M0

مجارستان:
https://t.me/majarestan_ir

استرالیا، کانادا، نیوزیلند و پرتغال:
https://t.me/PersianMigrant
https://t.me/PersianMigrant_Group

دانمارک:
https://t.me/+UaCRVIkuZMIwOGI0
https://t.me/IRANORDIC

کره جنوبی:
https://t.me/gksbykimioh
https://t.me/shkmnjkuygcb

لیست گروه‌ها و چنل‌های مهاجرتی به تفکیک رشته:

علوم پزشکی:
https://t.me/joinchat/QvhUB4oPvyd4Eqw4
https://t.me/medicinepargar
https://t.me/medical_science_apply
https://t.me/medical_science_applyy

هنر:
https://t.me/joinchat/Cl9RqEN1ZtB58PORBmxn2Q
https://t.me/graphicdesignapply2023
https://t.me/ArtApply
https://t.me/designapply

علوم انسانی:
https://t.me/joinchat/0MZPANjN2XAwYzY0
https://t.me/pargarhumanity

حوزه Tech:
https://t.me/techimmigrants

این چنل هم برای انگیزه نامه خیلی بدرد می‌خوره:
https://t.me/angizenameh

برای آزمون آیلتس:
https://t.me/takemetoitalia/1193

منابع زبان آلمانی:
https://t.me/takemetoitalia/908

منابع زبان ایتالیایی:
https://t.me/takemetoitalia/704

بچه‌ها این چنل هم مال خودم بوده.
مطالب مفید مربوط به مهاجرت رو داخلش می‌فرستادم اما قدیمیه و شاید بعضی از اطلاعاتش الان تغییر کرده باشه، ولی داخلش خیــــــــــلی مطلب هست.

https://t.me/+DgKYXg0DoxVjY2Jk

#لیست_کاربردی

شانس آووردیم مغولها با خودشون دین نیاووردن و فقط کشتن و خوردن و بردن.
‏وگرنه الان خوردن نذری هلاگو خان لیاقت میخواست.عزاداری واسه چنگیز خان هم جزو واجبات بود و هر ساله چهلم تیمور لنگ باید پیاده و لنگ لنگان میرفتیم مغولستان.
منبع

در تقویم ایران باستان اسم سیزدهمین روز ماه «تیر» بود. تیر الهه آبه.
بعد روز تیرِ تیر هم قاعدتا جشن این الهه‌س 😅

می‌دونستید روز سیزدهم تیر، پارسیان روز "آبریزان" رو جشن می‌گیرند و آب بر یکدیگر می‌پاشند؟

دلم میخواد مثل پدربزرگ مرحومم پیر شم.
یادمه یه بار سر یه داستانی احساس گناه کردم که چرا کم باهاش وقت میگذرونم.

بعد بهش زنگ زدم مث همیشه صداش خوشحال بود و گفت: چی شده؟ چیکار داری؟… (آره نوه‌مه. همون که دانشجوی پزشکیه. بازی رو نگه دار الان میام)
گفتم: بابابزرگ میاید فردا بریم کافی‌شاپ دوتایی وقت بگذرونیم؟!

گفت: ای بابا دختر فردا فینال تخته نرد داریم با بچه‌ها. ولی اگه حوصله‌ت سر رفته بیا خونه‌مون ماهواره نگاه کن. اگه کاری چیزی داشتی هم زنگ بزن. (اه آقای فلانی یه دو دقیقه وایسا ببینم این بچه چی میگه.) بابا جان من برم دیگه.

گفتم: مراقب خودتون باشید. خدافظ

حالا این‌ها را گفتم یک وقت تصور نکنید من هم خیلی ریلکس با این موارد برخورد می‌کنم واقعیتش هنوز به آن درجه از عرفان نرسیدم اما تمرین می‌کنم .
یک ماه و اندی از فقدان پدرم گذشته بود که روزی در جایی شخصی را دیدم که دست روزگار باعث می‌شود گاهی در سال همدیگر را ببینیم.
با من احوال‌پرسی کرد و بعد گفتن از همه چیز گفت راستی شنیدم پدرت فوت شده، آخی..
گفتم بله فوت شدن گفت وقتی شنیدم خواستم بهت زنگ بزنم اما نمی‌دانستم پدرت کی فوت کرده بعدش هم ما که زیاد باهم در ارتباط نیستیم گفتم اگر پیامی بدهم و تسلیت بگویم یک جورهایی خودشیرینی است و صحه‌ایی بر رفتاری دروغین!! 
گفتم همین که با خودت روراست هستی کافی‌ست.
واقعیتش در مقابل این هجم بی‌فکری،کلام دیگری برای بیان کردن به ذهنم نرسید چون هیچ‌گاه هیچ‌توقعی از این شخص نداشتم که الان بخواهم توقع تسلیت گفتن داشته باشم.
توی مسیر برگشت با خودم فکر می‌کردم و حتی یقه خودم را گرفتم که آی پریا تو چرا همیشه با همه با یک احتیاط خاصی حرف میزنی که مبادا چینی احساسشان ترک بخورد چرا بعضی از آدمها بی محابا با تراکتور از رویت رد می‌شوند آن هم در این شرایط که در ضعیف‌ترین حالت روحی روانیت هستی. غلیان احساساتم حتی باعث شد به این فکر کنم اصلا دیگر رفتارم را تغییر می‌دهم بعد که زمان گذشت و آن احساسات آرام گرفتند گفتم تو قرار نیست برخوردت رو نسبت با رفتار بقیه تنظیم کنی این‌طور باشد تو هم می‌پیوندی به همان جرگه دم‌دمی‌ مزاج‌ها، خودت باش، نه برای اینکه خودت را بهتر نشان بدهی نه، برای اینکه تو همینی تو بخواهی هم نمی‌توانی با بقیه بی احتیاط و گستاخ برخورد کنی.  

نیش واقعیت..


به تجربه من نیش واقعیت بد جور آدمی را در مراحلی از زندگی می‌گزد و به طبع دردش هم خیلی زیاد است شاید دردش هم ناشی از این دو واژه وزین “عدم پذیرش” باشد.
 هر چقدر آدمی جوان‌تر و کم‌تجربه‌تر است فکر می‌کند در مرکز توجه‌عالم است همین هم باعث می‌شود در موقعیت‌های مختلفی از زندگی با پافشاری به جنگ تغییر برود تا پذیرفتن آن شرایط بدون هیچ توجیه خاصی.

بعد وقتی سنش بالاتر می‌رود و تجربه‌ پشت تجربه را در کوله‌پشتی‌اش روی هم می‌گذارد سنگینی حمل آن کوله می‌شود زور واقعیت که به آن دنیای رنگی قبل می‌چربد و وادارش می‌کند بپذیرد . 

خبر خوب اینکه وقتی این پذیرش عمیقا بر بند بند وجودت نشست انگار یک بار چند صد کیلویی را از روی شانه‌های نحیف روح و روانت برداشته‌ایی و به معنای کلمه سبکبال می‌شوی، کمتر ناراحت می‌شوی، توقع‌ات نسبت به بقیه کم یا صفر می‌شود، دگمه تعجب روح و روانت از کار می‌افتد یا حداقل کمتر از رفتار دم‌دمی مزاج گونه آدم‌ها متعجب می‌شوی.
اینجا یک پرانتزی باز کنم در باب این سبکبالی روحی روانی، اینکه تا بیست و هفت سالگی نمی‌توانستم بپذیرم من با یک کله فرفری متولد شده‌ام این فرفری‌ها را باید مثل رنگ چشمم، مثل گروه خونی‌ام مثل جغرافیایی که ازش متولد شده‌ام،بپذیرم.. تا سال‌ها با خودم و این فنرهای روی سرم جنگیدم که صاف باشند اما هنوز کم گفته‌ام از طعم بی‌تکرار پذیرش قسمتی از خودم را در روزی که گفتم با همین کله بیرون می‌روم و فکر نکنم آسمان به زمین بیاید در ضمن من هم عضوی از همین جامعه‌ هستم وجامعه هم با تفاوت‌هایش زیباست پس می‌دانم به من هم این امکان بُر خوردن در خودش را می‌دهد . پرانتز بسته .

و حالا تصویر و توضیح این نیش‌ها از لنز چشمان من.

اولین نیش واقعیت زمانیست که باید بپذیری همانطور که والدینت همیشه قربان صدقه دست و پای بلورینت رفته‌اند به همان اندازه در جامعه از این خبرها نیست و ممکن است اصلا یکی بدون هیچ حرف و شناختی کلا با قیافه تو ارتباط برقرار نکند.کوتاه بگویم همه قرار نیست از ما خوششان بیاید و صد البته برعکس ماجرا هم حقیقت محض است. پس بهتر است آدم یک‌جاهایی خودش را کنار بکشد تا اینکه به زور به جمعی، شخصی یا گروهی این خویش را تحمیل کند.

دومین‌اش بنا بر انتخاب و اولویت زندگیم برای من می‌شود فرزندانم، همه قرار نیست از فرزند من یا شما خوششان بیاید. فرزندی که وقتی هر قدمی که در مقابل چشمان من بر‌می‌دارد انگار قلبم در وجود خودم نمی‌تپد و با گام‌های او همراه می‌شود و حالا ممکن است یک نفر حتی دوست یا فامیلت بیایند و کلی عیب و ایراد هم بگذارند روی بچه‌ات.. البته هیچ‌وقت نباید اجازه داد کسی با حرفش احساس شرمندگی نسبت به اعضای خانواده‌مان را در ما بوجود بیاورد اما حکایت دهان مردم و درب دروازه است عزیز. تا همین یک قلم گزند را پذیرفتم جانم به لبم رسید. والد باشی بیشتر متوجه حرفم میشوی چون معنی پاره تن را با همه وجودت لمس کرده‌ایی .

و سومین گزند واقعیت این است که بپذیرم درد و اندوه و مشکلات من مال من است نه کسی دیگر . صبح تا غروب به استادت به رییست بگو نرسیدم فلان کار را انجام بدهم بچه مریض داشتم، خودم حالم خوب نبود و هزار دلیل دیگر هم بیاوری با تو در ابتدا همدردی می‌کنند اما خیلی بروی روی اعصابشان میگویند بزرگوار نیا، وقتی شرایطش رو نداری نیا… این‌جاست که متوجه می‌شوی همدردی دیگران هم حدی دارد البته این از عدم مهربانی و همکاری آنها نیست باید پذیرفت در نهایت خودت مسئول زندگی خودت هستی.

برای اندوه و سوگ هم همین است، یک چشم تو اشک است و یک چشمت خون و آشنایی می‌آید و در مقابلت میخندد و می‌گوید داریم میریم فلان جا برای تعطیلات.
آن شخص بی‌شک با تو پدر کشتگی ندارد از سر لجش هم نیست، فقط زندگی خودش به درد تو اولویت دارد.

درد تو، اندوه تو، تجربه سوگ، همه و همه صفر تا صدش مال خودت است، همدردی عزیزان زیباست اما همیشگی نیست اصلا نمی‌شود که همیشگی باشد زیرا زندگی هم آنها را به نوعی در خودش غرق کرده است.
می‌خواهم بگویم اینها واقعیت زندگی‌است،آش کشک خاله است اگر انکارش کنی می‌شوی گوله گِله، می‌شوی کوه غر، میشوی خشمی چون بهمن، می‌شوی دریای انتظار و توقع از دیگران میشوی هزار مشکلات رفتاری دیگر.

پس بپذیر و بدان این پذیرش مثل داروی تلخ زمان کودکی‌ست، از خوردنش امتناع کنی درد است که توی جانت جا خوش می‌کند اما همین که تلخی دارو را به جان خریدی لباس عافیت را هم با فاصله کمی به تنت میکنی.

حرفهای اخیر شاهزاده رضا پهلوی جالب بود و برای اولین بار یجورایی خودش و نظام پادشاهی رو به عنوان آلترناتیو آخوند مطرح کرد.
من کاری به شخص شاهزاده ندارم.
مشکل سیستم سیاسی ایران به نظرم خیلی عمیق‌تر از اینه که حالا فرد مورد علاقه من بیاد گل و بلبل بشه.
مشکل ایران از زمان هخامنشیان تا به همین امروز این بوده که «سیستم سیاسی» وجود نداشته. همیشه یه شخص باکفایت سر کار بوده (از کوروش و داریوش و بهرام بگیر برس تا همین رضا شاه و محمدرضا شاه) و وقتی اون رفته کل داستان به فنا رفته.
این وسط هم یه عده بودن که خوردن و بردن و رفتن. یعنی همیشه ‌ها. مختص عصر حاضر نیست.
راستش شاهزاده مثل پدر و پدربزرگش باکفایت نیست. جانشینش هم که حتی فارسی درست حسابی بلد نیست.

بعد از اون طرف شما آمریکا یا آلمان رو نگاه میکنی و میبینی سیاست‌مدارا به صورت جداگانه یه مشت دلقکن در بهترین حالت ولی سیستم داره درست کار میکنه. حقیقتا جای بایدن گلدون هم بذاری باز سیستم داره کار میکنه ولی ایران اون چهل روزی که رییس جمهور رو خرس خورده بود، استیبل‌ترین دوران تاریخ معاصر بعد از ۵۷ رو تجربه میکرد.

خلاصه که جامعه بشدت ملی‌گراست ولی شاهزاده نجات دهنده ایران نیست.

حقیقتا دیگه نمیدونم نجات‌دهنده ایران چیه. خدا؟ معجزه؟

🔺️اعلام وضعیت اضطراری در آسمان ایران

این پیام به این معناست که از این لحظه آسمان کشور به علت وجود اجرام ناشناس، موشک و پهپاد ناامن می‌باشد.

اگر در غرب و مرکز کشور هستید از زمین‌های کشاورزی که در مناطق نزدیک‌به سایت‌های موشکی است فاصله بگیرید.

همچنین براساس تجربه‌ی تأسف‌بارِ پرواز اوکراینی به هیچ وجه با هواپیما پرواز نکنید و در اطراف فرودگاه‌ها نباشید.

ممکن است این اقدام شامل پاسخ متقابلِ آنی و یا باتأخیر باشد، به همین علت توصیه می‌شود در محل زیرساخت‌های نفت و گاز، مراکز نظامی و سایر مواردِ از این دست حضور نداشته باشید.

اگر شخصی در اطراف شما باردار است، بادنبال کردن مکرر اخبار و رفتار هیجانی، به او استرس وارد نکنید. در جریان اقدام پیشینِ سپاه پاسداران در چند ماه گذشته که چندین موشک و پهپاد را از خاک ایران شلیک کرد، متأسفانه ده‌ها گزارش سقط جنین ثبت شد‌.

منبع

هالالای لالای لای

اعلام شد جسد #خرس_الله سالم بوده و در اثر خفگی حاصل از گازهای انفجار سقط شده

بچه‌هایی که بعد از #آبان۹۸ توی سد کرج پیدا شدن سالم بودن ، دستاشونو بسته بودن و به پاهاشون سنگ ...

🔗 ARDESHIR (@ARDESHIR005)

@TwitterMeligarayan

خرس‌الله کشته شده و تقی رحمانی، اسماعیلیون، سرکوهی، آتنا دائمی و سایر باندهای ملی‌مذهبی، چپ و اصلاحطلب‌مخفی سکوت کرده‌اند. این جماعت ۵۷ی حتی از مردمی که سال ۸۸ میگفتند نه غزه نه لبنان عقب‌ترند. این جماعت با آرمانهای ایدئولوژیک ج.ا مشکلی ندارند. مشکلشون اینه که خودشون حذف شده‌اند

🔗 مِهراز ☼𓃬 (@sangtarash_azad)

همای اوج سعادت به دام ما افتد و اینا

ما تا دی تعطیلی نداریم، از ارتش اسرائیل خواهش می‌کنم دوتاشونم بذاره واسه آبان و آذر.

harjoornarahati
@mamlekate

دلم یه رفیق مثل نتانیاهو می‌خواد؛ خوش‌قول، کله‌شق و وحشی که بزنه تک‌تک بدخواهام رو بگاد.

hisnameisbojack
@mamlekate