As she’s walking away

نمی‌دونم چرا غم خودم رو به رسمیت نمی‌شناسم.
راحت و مفصل بشین ناراحت باش احمق. بدون عذاب وجدان ناراحت باش. بدون اینکه غمت رو کوچیک ببینی ناراحت باش. بدون اینکه فکرکنی غمی که دیگران دارن بزرگتره پس من حق ندارم واسه همچین چیزی خیلی هم ناراحت باشم ناراحت باش. به خودت حق بده ناراحت باشی.

داشتیم می‌رفتیم سنگ مزار رو سفارش بدیم و هر سه تامون می‌دونستیم این شب برفی قرار نیست هیچوقت از یادمون بره.

İf i could just restart everything.

متاسفانه پدربزرگ عزیزم رو از دست دادیم و زخم بزرگی روی قلب من نشست. این پست برای پدربزرگمه🖤

https://www.instagram.com/p/DFoCVHMI0WB/?igsh=czNlOXkxdjQwNGxs

اگه برای سلامتی پدربزرگم دعا کنید ممنون می‌شم.

سلام🤍
صبح شنبه تون بخیر🌱
امروزو با این گل زیبا که اسمش لیلی رزه شروع کنیم😍
قیمت : ۱.۴۰۰ تومان

از منش «برای کسی انرژی و وقتت رو بذار که ارزشش رو داشته باشه و انرژی رو بهت برگردونه» که ترند روابط امروزه متنفرم. کم‌کیفیت و سطح پایین. دشمن آزادگی.
همواره جنگ درونم اینه که مستقل از بقیه و بی‌‌چشم‌داشت زندگی و رفتار کنم. این ترید آف رو نمی‌پذیرم، نقطه‌ی عطفی نداره.‌

دوستان
از محصولات فقط این چند تا موندن تا محصولات جدید برسن (محصولات جدید شامل این گزینه‌ها نیست و تمرکز فقط روی ضدآفتابه)
به همین‌دلیل برای اینکه دیگه با دست و دل پاک بریم سراغ محصولات جدید، این موارد با تخفیف استثنایی "ده درصدی" به فردش می‌رسن

پس از دست ندید این فرصت رو🥁

کرم موضعی پارافین
https://t.me/Rozhmary/441

سوپر سرم Garnier
https://t.me/Rozhmary/500

ضدآفتاب Cetaphil
https://t.me/Rozhmary/506

سرم نیاسینامید Olay
https://t.me/Rozhmary/517


این روشن‌کننده پوست olay، برند آمریکایی
https://t.me/Rozhmary/524

بچه‌ها، می‌دونید این پیج اینستاگراممه؟
https://www.instagram.com/marya.joan/profilecard/?igsh=djB5cTVmbnFyZDlu
خیلی تو محتوای تصویری فعال و کاربلد نیستم و احتمال دیدن محتوای تکراری هست ولی گفتم بگم هرحال :))

Internet friends are so weird because like I know ur deepest trauma but I don't know your name.

آدم‌ها به شکل‌های مختلف به هم احساس ناامنی می‌دهند. یکی از شیوه‌های این احساس ناامنی دادن به دیگران، خواندن مطالب آنها در فضاهای مجازی و کامنت دادن مداوم در فضای حقیقی به آنهاست.
این تجربه را بارها داشته‌ام، مثلا سالها پیش با دوستم مهدی سوار دوچرخه‌ی دونفره شدیم، عکسش را در فیس‌بوک گذاشتم و درست فردا صبح سردبیر هیزم گفت: مبارک باشه دوچرخه‌سواری دونفره!
با خودم فکر کردم: عجب ناامنی مرد!
یا بعدتر در همین کانال نوشتم: پریودم.
فردا صبحش در یک جمع درحالی که حالم بد بود شخصی گفت: بابا دیروز پریود شده.
و باز احساس ناامنی کردم.
شاید توجیه افراد این است که تو اگر نمی‌خواستی کسی بفهمد و نپرسد چرا منتشرش کردی.
توجیهشان شبیه همان‌هاست که می‌گویند اگر می‌خواهی به تو تجاوز نشود خودت را بپوشان.
این هم همان.
چیزهایی هست به عنوان خبر که باید بازنشر شود، عدم اطلاع‌رسانی درباره آن باعث صدمه به جمعی می‌شود.
اما بعضی مطالب هستند که زندگی شخصی افرادند و همین‌ زمان است که ما ثابت می‌کنیم سواد رسانه‌ای داریم یا نه.
بله، نامش نداشتن سواد رسانه‌ای است وقتی به کسی احساس ناامنی بدهیم و از اطلاعاتش در جای نادرست یا علیه خود او استفاده کنیم، همان حسی را به طرف می‌دهیم که راز شفاهی او را برملا کرده باشیم یا صدایش موقع حرف زدن با کسی را شنیده باشیم و به رویش بیاوریم که "شنیدم."
وقتی کسی در کانالش، صفحه‌اش، وبلاگش از خودش می‌نویسد، اگر همان‌‌جا امکان ردوبدل نظر بود، نظرمان را بگوییم. اگر نبود یعنی باید سکوت کنیم و بخوانیم.
وگرنه آدم ناامنی هستیم، حتی اگر به اشتباه فکر کنیم که مهربانیم.

در دورانی که معبد اورشلیم هنوز برپا بود، کاهنان از نسل هارون باید طی مراسم قربانی، قربانی‌کنندگان را دعای خیر می‌کردند. این دعا که متن آن در تورات آمده، «برکت کاهنان» نام دارد. با تخریب معبد و برافتادن رسم قربانی، علمای یهودی نماز را جایگزین قربانی کردند (کتاب مقدس به نماز دستور نمی‌دهد) و برخی آیین‌های قربانی را در مراسم نماز گنجاندند. از جمله اوقات نماز، شستن دست و پا پیش از نماز، و برکت کاهنان. به هنگام نماز کسانی که از نسل هارون باشند، پارچه‌ای بر سر می‌اندازند تا دیده نشوند و انگشتان خود را به صورت 🖖🏻 می‌گیرند. سپس برکت‌های سه‌گانه را می‌خوانند: «یهوه روی خود را بر تو تابان سازد و تو را فیض عنایت فرماید.» باور این است نور روی خدا از پنجره‌ای که انگشتان کاهن می‌سازند بر مردم می‌تابد.

@Harut_Marut

منتظرت هستم ⁦(⁠✿⁠^⁠‿⁠^⁠)⁩


لوکیشن:
https://g.co/kgs/zWCzvcn

همه با دوا و درمان سرمی‌رسند. با پیشنهاد و توصیه. با فروارد کردن پروفایل تراپیست و آدرس مرکز روانپزشکی. با شرح درمان خودشان، لیست داروها، خاطراتی از جلسات تراپی و امید به اینکه چیزی که برای آن‌ها کار کرده برای تو هم کار کند. و البته کنار همه این‌ها خیرخواهی هم هست. من هم آدمی هستم که از هرچیزی چیز خوبی درمی‌آورم. آدمی که حسن ظن را مثل شنل روی دوشش کشیده و در تاریکی شب از برج‌ها بالا پایین می‌پرد. پس، از تمام این‌ها استقبال می‌کنم. توصیه‌ها را به جان می‌خرم و به یکی دو جا هم زنگ می‌زنم. حرف می‌زنم. از خودم، مشکلات . انتظاراتم. قرار می‌گذارم و چندروز بعددر راه‌پله ساختمانی که قرار است من را به آدم بهتری تبدیل کند از نفس می‌افتم. ضربان قلبم بالا می‌رود و اضطرابم مثل نوزاد درست وسط شکمم تکاپو. از اینجا دیگر کلمات کم. سخت. شنل پاره. آدم‌ها بد. زندگی نه. ضعف. خم. مچاله. نفس. نفس. نفس عمیق. تنفس با تمرکز روی اینکه تنفس. تنفس و فقط تنفس. کنترل. جمع و جور کردن. این جمع و جور کردن است. این کار اسمش جمع و جور کردن است. این کاری که با نفس کشیدن انجام می‌دهم و یک اسم بهتر حتما و پشتوانه‌ای علمی احتمالا دارد هم از خلال توصیه دیگران است. خوب کار می‌کند. پس اوصیکم. امید که برای شما هم کار کند. باز دوباره همه‌چیز ردیف می‌شود. کلمات پیدا می‌شوند. جمله‌ها مثل موم توی دست. دست بدون عرق. ضربان قلب نرمال. زندگی ارزش پیدا می‌کند. حالا نه آنقدر زیاد. کم. در حد یک طبقه بیشتر بالا رفتن. باز کردن در مطب. سلام کردن به منشی. نشستن روی صندلی و صبر.

True joy in life is having girl friendships. nobody supports and understands a woman like another woman.

دلم برای اینجا، برای شما، برای چیزی که تو این چندساله باهم داشتیم تنگ شده.

کتاب جدیدم سلام می‌کنه خدمت فرزندان ۶ تا ۹ ساله‌تون.
گیلی گیلی گیلی!

این پذیرش چرا انقد سخته؟‌ پذیرش گذر عمر،‌ پذیرش از دست دادن فرصت‌ها، پذیرش نیاز به تلاش بیشتر.
بابا شاید یکی نمی‌خواد بپذیره. اصلا این بزرگسالی رو نمی‌خواد. هرکی رو هروقت دلش خواست برگردون به رحم مادرش ای خدای ناموجود.

«بالاخره» می‌شه و بعدش دیگه آخیششش.

یه وقت‌هایی نسبت به زندگیم احساس بلوغ می‌کنم. انگار دارم با دست‌های رها دوچرخه سواری می‌کنم. انگار دارم می‌رم کافه غذای موردعلاقه‌م رو سفارش بدم. انگار سؤالای امتحان دقیقا از همون بخش‌هاییه که خیلی خوب بلدم.
امروز از همون وقت‌هاست. بزرگم، قوی‌ام، زنده‌ام و زندگی تو دستامه.

اگر
جویای کار هستید
به مد علاقه مندیدو با این شرایط اوکید رزومه تون رو برام بفرستید.
ساعت کار ۱۰ صبح تا ۶ عصر
محل کار شادآباد
هم حقوق ثابت هم امکان افزایش و پورسانت
ترجیحا خانم
ظاهر آراسته هم مهمه
با تشکر🙂‍↕️

دوستی بزرگسالانه چطوریه ؟

اگه بقیه دوستی‌ها روخونه‌ی خروشانی باشن که توش کایاک سواری می‌کنی و آب یخه و می‌خوره به صخره و هر لحظه امکان داره پرت بشی تو آب، این دوستی یه دریاچه‌‌ی آبی و عمیقه که هروقت دلت خواست می‌تونی با آرامش و اطمینان تنی به آب بزنی یا رو یه نیمکت همون نزدیکا بشینی و از منظره لذت ببری.

بی حاشیه‌س. امنه. بار اضافی نیست روی دوشت. خسته‌ت نمی‌کنه. آدما توش بیشتر از اینکه هیجان‌زده و احساساتی رفتار کنن، منطقی و با گذشت رفتار می‌کنن.

امروز سرشار از شور زندگی‌ام و اینو مدیون توام.
تویی که همیشه بودی. به موقعش پشت سرم بودی و اجازه دادی بهت تکیه کنم. به موقعش کنار من و پابه‌پام راه اومدی. به موقعش جلوتر رفتی و دستم رو گرفتی و منم پیش بردی.

Injured handball player carried by her opponent for care.

بعضی وقتا خیلی بامزه به جزییات توجه می‌کنه
مثلا:

فکر کنم الان می‌تونید بفرستید

نمی‌دونم واقعا رو هر اکانتی یه جور رفتار می‌کنه

توروخدا بگو چطوری سایتش فارسی شد هرکاری میکنم نمیشه😭

منو اینجوری رست کرد:))))

تراپی برای من شجاعتِ تکیه کردن بوده.

آیدی توییترتون رو بدین اینجا تا این باته بعد از بررسی توییت‌هاتون برینه بهتون:

‏⁦ twitter.wordware.ai⁩

یه نیازه