پانته‌آ وزیری

اینو دیدین؟ ❤️ 🕊 - لینک یوتیوب رو میگذارم که ویو بخوره براش، نوجوان شجاع با استعداد.

https://youtu.be/lF5hjwsjw7A?si=LqD4A5lQ3WDPR9nH

امروز در یکی از جلسات مشورتی حرف خستگی ناشی از کمالگرایی مفرط شد. حرف این ویس شد. گفتم دوباره بگذارمش. ❤️

اصل سئوال اینجاست:
https://t.me/pv44Telegram/356

دوستان سلام. من زیر پستها میبینم گاهی یک مقاله تحقیقاتی دارید نیاز به شرکت کننده هست، گاهی می‌خواهید کسب و کارتون رو معرفی کنید...این پست خدمت شما. هرکسی علاقمنده میتونه خودش و بیزنسش رو برای بقیه معرفی کنه 😊❤️

موفق باشین 🌱

من یک نکته‌ای رو میخوام بگم که برای یک زندگی نه تنها تاب‌آورانه بلکه با دل آرومتر و دستاورد بیشتر خیلی کمکه:

مهمتر از اتفاقاتی که در زندگی براتون میفته، روایتی هست که از اون اتفاقات برای خودتون تعریف میکنید.

و حواستون باشه که میتونید این روایت رو انتخاب کنید. روایتی که ناخودآگاه اول شکل میگیره رو میتونید انتخاب کنید (گاهی با کمک گرفتن) که عوضش کنین.

پ.ن. اینو امروز توی ماشین، توی مسیر مدرسه به دخترم مانیشا گفتم. به ذهنم رسید اینجا هم بنویسم
attitude is everything.

دیشب بحث وقت گرفتن برای مانیشا بود. برگشتم گفتم (همینجوری قر و قاطی فارسی و انگلیسی)
نه مانیشا جون، وقتش رو نگه میدارم. خوشگلی تو هم اولویته...(و ادامه دادم)
I want you to enjoy your femininity. Do you know what feminity means?

خوشحال شد. مکثی کرد و برگشت گفت
Femininity means enjoying the fun of being a girl

----
در بحث ثروتهای که نسل به نسل ساخته میشن، یک لحظاتی مثل همین لحظه دیشب ما دم سینک، دستکش آشپزخونه به دست و در حال شستن ظرف به مقصد میرسه.

سه نسل قبل تلاش کردن تا بچه‌هاشون تحصیلات بالا داشته باشند

دو نسل قبل تلاش کردند خانواده‌ای باشند که زنها کار کنند و دخترها بال پرواز تحصیلی و حرفه‌ای داشته باشند.

مادرش در چهل و چند سالگی بالاخره یادگرفت با بدنش در صلح باشه

که این کوچولو بیاد بگه: زنانگی یعنی لذت بردن از خوشی‌های دختر بودن.

حالا من دلیلی نمیبینم شمای خواننده هم سه نسل صبر کنین. اگر در محیطی بزرگ میشین که میگن "دخترهای مستقل خوشحال نیستند" یا "دخترهای مستقل رو کسی نمی‌پسنده" یا "دخترهای یا خوشگلن یا دانشگاه میرن" یا "قرتی بودن با جدی بودن منافات داره"....این هدیه من به شما:

هر بخش هسته‌ای از هویت ما اگر آبیاری بشه و پرورش داده بشه نه تنها منافاتی با بقیه نیازها و آرزوها نداره بلکه نقطه قوت شما محسوب میشه. چون از درون در اون قسمت احساس گیجی و خلا نمیکنین. مهم تعادلی هست که برای شما معنادار باشه.

Femininity is power.

پ.ن. این پست هم بی‌ارتباط نیست:
https://t.me/pv44Telegram/861

پ.ن. ۲. دقت کنین که - به نظر من - از زنانگی لذت بردن الزاما همیشه به معنی آرایش زیاد یا قرتی بودن نیست...در عمق مفهومش اینه که در بدن زنانه احساس آرامش کنیم و دوست داشته باشیم که ازش مراقبت کنیم و از بودن توش لذت ببریم. این آرامش برای شما منبع قدرت اصلیه.

من واقعا و از ته دل از نظراتتون پای پست قبلی ممنونم. باعث افتخار منه. دلم گرم شد با خوندن تک‌تک نظراتتون 🙏❤️

یک سئوال: از طراح عزیز کانال خواسته‌ام برای من لوگو طراحی کنند.

یک سئوالی کرده‌اند که گفتم از شما هم بپرسم:
اگر بخواهید سه ویژگی اصلی پانته‌آ وزیری و کانال (یوتیوب ولی کلا محتواهایی که از من می‌بینید ) رو نام ببرید چی‌ها هستند؟

چندین وقت پیش یک برنامه توی رادیو بود راجع به روابطی که با ناراحتی از هم پاشیده، داستان آدمهای مختلف. یه جاییش در توضیح این ناراحتی‌ها و دل شکستن‌ها برگشت گفت:

شما ممکنه دوستِ صمیمی صمیمی‌ترین دوستتون نباشید.

پ.ن. جمله اصلی:
You might not be your best friend's best friend

اول) سال دوهزار و هشت، مینسوتا. روزهای اول کار است و از تلفن زدن اضطراب می‌گیرم. کار را تازه شروع کرده‌ام و  از یک طرف محاسبات را یاد می‌گیرم و از طرف دیگه قوانین را، و نگرانم که پای تلفن نتوانم استدلال کنم. به جای استدلال برای طرف پای تلفن، مدام برای خودم استدلال می‌کردم: چونکه زبان دوم است، چون از دبیرستان اینجا نبودم، چون باید به جای دکترا کار می‌کردم، چون باید کار مذاکره و بحث را به کسی سپرد که زبان زبان مادریش است و فقط نشست پای کامپیوتر و طراحی مهندسی کرد، و هزار دلیل دیگر. دیگران باتجربه‌تر بودند و کارشان را بلد بودند و یاد گرفتن ازشان سخت‌تر بود. اما روزی یک شازده‌ای به عنوان مهمان از یک دفتر دیگر آمد دفتر ما و چند وقتی ماندگار شد. مثل من کار را تازه شروع کرده بود ولی بی‌نهایت پای تلفن خوب حرف می‌زد. اول توی ذهنم گذاشتم به حساب آمریکایی بودنش، بعد فکر کردم از این می‌شود یاد گرفت. به حرفهایش دقت کردم و به اینکه شمرده حرف می‌زند و هزار چیز. اولین مربی سر کار از نقشش بی‌خبر بود ولی تقلید از راهنمای بی‌خبر کارم را راه انداخت. 

دوم) سال دوهزار و هجده، مریلند. منتظر ماشین اجاره‌ای هستم که بروم پنسیلوانیا بازدید یک کارخانه.  آدمهای اطراف را نگاه می‌کنم که همه نشسته و ایستاده منتظر ماشین و نوبتشان هستند و همه توی فکر. خبر بیماری رفیقم توی ذهنم سنگینی می‌کند و فکر می‌کنم که آدمیزاد توی این دنیا از داخل بدن خودش هم خبر ندارد، چه برسد به افکار دیگران. بعد فکر می‌کنم که همان بهتر که آدمیزاد نداند توی سر دیگران چه می‌گذرد. بعضی چیزها را خام نبینی بهتر است.

سوم) سال دوهزار و بیست و پنج، مریلند. با شازده هفده سال پیش، همان مربی ناخواسته و ندانسته، پای تلفن داریم صحبت می‌کنیم و از مربیگری برای تازه‌کارها حرف می‌زنیم. حرف می‌زنیم که چقدر از این آموزش باید موقع کار باشد و چقدرش باید توی کلاسهای آموزشی باشد و چه مقدارش تماشای دیگران. میخواهد مثال بزند از مشکلات معمول تازه‌کارها، می‌گوید که «مثلا من موقع شروع کار به قدری از تلفن زدن وحشت داشتم که انگار فلج شده باشم. بارها فکر کردم که عطای این کار رو به لقاش ببخشم.» من وا رفتم. تمام آن مدت مربی بی‌خبر من خودش بیشتر از من مضطرب بود. قبل از اینکه برود جمله بعدی، گفتم فلانی، حرف را دو دقیقه نگهدار، برایت یک قصه دارم، و برگشتیم به چند روز سرد در مینسوتای سال دوهزار و هشت.

@Farnoudian
Instagram: https://www.instagram.com/farnoudian/

امروز به فکرم رسید مهارتهای مهم زندگی رو نام ببرم. فکر خودم به انگلیسی بود. فکر خودم رو مینویسم، ترجمه هم میکنم اما ممنون میشم شما در بهتر کردن ترجمه کمک کنید. چرا؟ چون فکر میکنم همین‌ها تِم زیر بنایی خیلی از ویدیوهای یوتیوب هم میتونند باشند یا اصولا همین‌ها رو پیگیری کنیم:

There are seven life skills that I think will make a tangible difference in the quality of our life and extent of our success:

1. Learn to have fun
2. Learn to practice care and compassion towards yourself and others
3. Learn to enjoy hard work
4. Learn to enjoy challenging your intellect
5. Learn to master the art of acceptance & resilience
6. Learn to communicate effectively
7. Learn to nurture meaningful relationships

۱. مهارت خوش بودن
۲. مهارت مراقبت از خود و دیگران
۳. مهارت لذت بردن از سخت‌کوشی
۴. مهارت لذت بردن از یادگیری (اینو واقعا نمیدونم چی ترجمه کنم - اینتلکت از یادگیری خیلی وسیعتره)
۵. مهارت پذیرش و تاب‌آوری
۶. مهارت ایجاد ارتباط موثر
۷. مهارت ایجاد رابطه‌های معنی‌دار (این هم الان ۶ و ۷ توی انگلیسی فرقشون قشنگ معلومه اما توی فارسی که من نوشتم نه)

پ.ن.‌ یک مهارت دیگه هم به ذهنم رسیده
8. Learn to manage a healthy relationship with money
یاد بگیریم یک رابطه سالم با پول داشته باشیم

من فکر میکنم یک قانون طلایی در ارتباطات - کامیونیکیشن - هست که در کار یا در خانه اگر همین رو رعایت کنیم کلی مشکلات روابط کمتر میشه:

هرچیزی که می‌خواهیم به زبون بیاریم، وقتی می‌خواهیم واکنشی نشون بدیم، بریم نکته‌ای رو مطرح کنیم ... از خودمون بپرسیم: نیازهای من چی هستند؟ نیازهای شنونده چی هستند؟

دوستان، نیاز به یک لطف بزرگی دارم. من یک عزیز دانش آموزی رو در ایران باهاشون جلسه داشتم و میخوام این دوره رایگان "چگونه یادبگیریم" در کورسرا رو گوش بدن. اما با توجه به تحریمها و اینها نمیدونم قراره وقتی پلتفرم رو باز می‌کنند چی ببینند که بتونم راهنماییشون کنم.

امکانش هست یکی از شما که استاد هستید یک ویدیوی کوتاه ضبط کنید که چگونه در کورسرا اکانت ایجاد کنیم، در این کورس رایگان ثبت نام کنیم و زیر نویس فارسیش رو هم روشن کنیم؟ اگر بتونین همینجا در کامنتها برامون بفرستین یا به من دایرکت کنین ممنون میشم. میتونم برای همه پست کنم که بقیه هم استفاده کنند.

دوره رایگان:
https://www.coursera.org/learn/learning-how-to-learn

آیدی تلگرام من: @panteavaziri

پ.ن‌. خواننده عزیزی در کامنتها فرستادن. دیگه نیازی نیست. ممنون از لطف همگی.

آیا کسی از این جمع در لوس‌آنجلس هست؟ حالتون چطوره؟ این آتش‌سوزیها خیلی ترسناکند.

حتی چت‌جی‌پی‌تی‌ام هم فارسیش مثل خودم آب رفته وسطش انگلیسی میپرونه 🤣

پ.ن. الان شما هم همین سئوال رو ازش بپرسین جوابش همین میشه؟ اسکرین شات بذارین کاش.

امروز اولین روز کاری و شروع مدارس بعد از تعطیلات کریسمس هست. در دو هفته تعطیلات خانواده سه نفری ما عادت کرده بودیم شب دیرتر بخوابیم و امروز صبح همگی با خمیازه دور هم نشسته بودیم 😁

برای ویدیوهای امسال دارم سعی میکنم یک استودیو پیدا کنم که ویدیوها رو با کیفیت بهتری تولید کنیم. برای استفاده از استودیو لازمه که چندین ویدیو همزمان ضبط بشن که خیلی گرون نشه و در نتیجه من باید از قبل موضوعات رو مشخص کنم و مطالب رو بپرورم. دلتون میخواد امسال راجع به چه موضوعاتی صحبت کنیم؟
پذیرش؟ نکات کاربردی برای مادران شاغل؟ معرفی کتاب‌های خوب؟ نکات کاری؟

پیشاپیش از کمکتون ممنونم.

دوستان سلام. من مستقیم با سامانه غیر دولتی طعم گیلاس کار نکرده‌ام. اما اسمشون رو از جاهای مختلف شنیده بودم. وقتی به من مراجعه کردند برای جذب داوطلب به نظرم این جمع ممکن بود بخوان باهاشون همکاری کنند. خودِ من سالهای سال پیش وقتی جوون بودم یک دفعه به فکرم رسید که "الان میفهمم مردم چرا به خودکشی فکر میکنند"...خیلی ممکنه برای کسی که در سختی گیر کرده پیش بیاد.

مثل همیشه، لطفا خودتون هم تحقیق کنید. من هدفم اطلاع رسانی هست. امیدوارم که نور امید همیشه در دلتون زنده باشه.


***
«می‌خوای درموردش حرف بزنیم؟» 🍒

تا به حال خودتان یا اطرافیانتان درگیر افکار خودکشی‌ بوده‌اید؟ روزانه ۱۵ ایرانی در اثر خودکشی جان خودشان را از دست می‌دهند، این درحالی است که خودکشی تا حد زیادی قابل پیشگیری است، فقط باید شیوۀ پیشگیری کردن را آموزش دیده باشیم.

«طعم گیلاس» اولین سامانۀ نوشتاریِ بحران به زبان فارسی است که برای پاسخ به این نیاز ایجاد شده است. ما در طعم گیلاس نه تنها به صورت ۲۴/۷ و کاملا رایگان به افراد دارای افکار خودکشی خدمات مشاوره‌ای می‌دهیم بلکه به ایرانیان در سرتاسر دنیا بروزترین پروتکل‌های پیشگیری از خودکشی را آموزش می‌دهیم.

علی‌رغم همکاری بیش از ۲۲۰۰ داوطلب با سامانۀ مردم‌نهاد و غیردولتی طعم گیلاس، حجم بالای درخواست‌های مراجعان ما را با چالشی اساسی روبه‌رو کرده است. این در حالی است که هر ایرانی تنها با صرف زمان ۳ ساعت در هفته می‌تواند به تداوم حیات طعم گیلاس کمک کند.

از ایرانیان با مدرک‌های تحصیلی مختلف که علاقه دارند پیشگیری از خودکشی را آموزش ببینند و به تیم داوطلبان مشاوره در بحران طعم گیلاس اضافه شوند دعوت می‌کنیم تا به حساب ما در تلگرام @irancrisisline پیام بدهند.

سایر راه‌های ارتباطی:
@mehrnazyousefii
Irancrisisline.org/volunteer/



ما اینجاییم تا هیچ فردی در ایران در مواجهه با نقاط تاریک زندگیش تنها نباشه. ✨

چرا شب امتحان درس خوندن جواب نمی‌ده؟

یکی از مهم‌ترین بخش‌های یادگیری اینه که مغزمون یاد بگیره چیزی رو فراموش کنه و بعد دوباره سعی کنه به یاد بیاره. همین تلاش برای به خاطر آوردن باعث می‌شه مطالبی که خوندیم بهتر توی ذهنمون جا بیفته و تبدیل به دانش واقعی بشه.

اصلاً فلسفه امتحان همینه! امتحان مجبورمون می‌کنه بشینیم و چیزایی که خوندیم رو از توی مغزمون بیرون بکشیم. همین تلاش برای یادآوری، کمک می‌کنه مطالب بهتر "بچسبن" به مغز.

حالا مشکل شب امتحان چیه؟ این که وقتی برای این چرخه یادگیری نمی‌ذاره. شما می‌خونین، ولی دو هفته بعد هیچ چیزی یادتون نیست. چون یادگیری واقعی زمانی اتفاق می‌افته که این چرخه چند بار تکرار بشه:

بخون – فراموش کن – سعی کن بیاریش تو ذهنت – دوباره مرور کن – باز تلاش کن بدون نگاه کردن به کتاب یادت بیاد.

اشتباهات رایج در درس خوندن:

۱. خط کشیدن زیر مطالب یا فقط خوندن پشت سر هم:
این کارا فقط وقت می‌گیره و فایده خاصی نداره. چون مغزتون تمرین نمی‌کنه چیزی رو به یاد بیاره. یه روش بهتر اینه که مرحله‌به‌مرحله پیش برین:

اول یه ایده کلی از درس بگیرین.

بعد هر بخش رو خوندین، کتاب رو ببندین و سعی کنین بیارینش تو ذهنتون.

مرحله به مرحله با جزئیات بیشتر درس رو تو ذهنتون بهم ربط بدین.


۲. تمرین همه مطالب:
این یکی دیگه خیلی وقت تلف کردنه. به‌جاش تمرکز کنین روی قسمتایی که بلد نیستین. این کار بهش می‌گن تمرین هدفمند (Deliberate Practice). یعنی اون جاهایی که گیر می‌کنین رو شناسایی کنین و همونا رو هی تمرین کنین.

۳. درس خوندن شب امتحان:
شب امتحان وقت نمی‌ده مغزتون درست کارشو بکنه. این که کتاب رو ببندین و سعی کنین به یاد بیارین، زمان‌بره. علاوه بر اون، خواب شب هم خیلی مهمه. اگه خوب بخوابین، ذهنتون بعضی چیزا رو فراموش می‌کنه و صبح دوباره تلاش می‌کنین اونا رو به یاد بیارین. همین فرآیند باعث می‌شه یادگیریتون عمیق‌تر بشه.

منابع خوب:
کتاب:
Make It Stick: The Science of Successful Learning


Outsmart Your Brain


دوره رایگان:
Learning How to Learn

پ.ن. من خودم در طول دوران تحصیل - تا آخر دکترا - بلد نبودم خوب درس بخونم و از دبیرستان به بعد خیلی شب امتحانی خوندم. نتیجه‌اش هم فکر میکنم اعتماد به نفس پایین بوده و اینکه واقعا چیز زیادی از اونهمه درسی که خوندم یادم نیست. این مطالبی که اینجا جمع کردم چیزی هست که بعدها با مطالعه متوجه شدم و برای دخترم میگم و واقعا میبینم که زندگی تحصیلیش راحتتر و پربارتره.

سال نو میلادی به همه شما مبارک باشه. این جمع برای من خیلی امن و عزیزه. امیدوارم تنتون سلامت و قدمهاتون پرتوان باشند و نور امید هیچوقت در دلتون کم‌سو نشه.

و امیدوارم برای ایران سالی پر از تحول خوب باشه.

Acceptance means fully acknowledging the facts of a situation and not fixating on how it shouldn't be that way

پذیرش به معنی قبول حقایق وضعیت موجود است به جای اصرار بر اینکه نباید وضعیت اینطور میشد

با این ترجمه موافقید؟

من این ویدیوها رو برای دخترم جمع میکنم و با هم نگاه میکنیم. گفتم در یک کانال با شما هم به اشتراک بگذارم 🥰

https://t.me/AnimalVideos_Collected_byPantea

خوشحالم‌. موضوع دوتا ویدیوی آینده‌ رو پیدا کردم:

۱. پذیرش
۲. سه کلید فرزند پروری: یک جمله، یک اصل والدگری، و یک مهارت برای کودک. به دوتا از این سه تا امروز در توییتر اشاره کردم 😊: https://x.com/pantea_vaziri/status/1873101227648795081?t=qQbiQMS3s_2CXSSHlW7ydQ&s=19

من این توییت رو دیدم و پاسخ دادم به نظرم شاید مفید باشه، اینجا هم میگذارم.‌
این هم لینکش
https://x.com/pantea_vaziri/status/1872299058187968525?t=UiZ1eBGIQNI2-74B1W8nlg&s=19

چون که بحث درس و گفتگو با نوجوانهاست لینک اون پست که برای مانیشا توضیح داده بودم چرا علی‌رغم اینکه میگه "ریاضی دوست ندارم" مهمه بخونه میگذارم که مجموعه بهتری باشه:
https://t.me/pv44Telegram/741
....یک آپدیت هم بدم بعد از یک سال و نیم. دیگه نمیگه ریاضی دوست ندارم. عاشق ریاضی نیست...اما شده مثل بقیه درسها، قلق خوندنش رو پیدا کرده.

من کلا شلخته هستم. یادمه اوائل که با پرادیپ آشنا شده بودم برام شگفت انگیز بود که کسی انقدر دقیق تختش رو جمع کنه. بعدها که با هم زمان بیشتری صرف کردیم هی بدون هیچ حرف و غری میامد لیوان چایی رو از جلوی من جمع میکرد. آخرش یک روز خجالت کشیدم که همون موقع جمع نکنم.‌ یعنی به این نتیجه رسیدم که خوب وقتی من جمع نمیکنم عملا دارم میگم تو بیا پشت من جمع کن.

حالا همه این داستان رو گفتم که بگم بعد از بیست سال که با هم هستیم هنوز که هنوزه تقریبا هر شب یادم میره لیوان چایی رو جمع کنم. صادقانه یادم میره.

یکی از دفعاتی که یادم رفته بود مانیشا رو صدا کردم گفتم ببین، من هی به تو میگم always check what you are leaving behind خودم یادم میره. اما سعیت رو بکن.


چی شد یاد اینها افتادم؟ اصطلاح weaponized incompetency رو دیدم. بی‌عرضگی که سلاح شده. پارتنرهامون آدمن، باهوشند...فرق اشتباه صادقانه و بی‌عرضگی از قصد رو همه میفهمن.

حالا اونور ماجرا رو هم بگم؟ زبون خوب پرادیپ بود که باعث شد من همکاری کنم. به جای اینکه بگه "چرا انقدر برای یک آشپزی همه آشپزخونه رو میریزی به هم" گفت "پانته‌آ، همه آشپزهای کار درست حین آشپزی تمییز هم میکنند".

کلاس ورزش‌های رزمی مانیشا اینو استوری کرده بود:

کودک عزیز،
اگر هر وقت ترسیده بودی یا احساس امنیت و راحتی نمی‌کردی - فقط بزن بیرون. لازم نیست عذر خواهی کنی یا مودب باشی. بیا بیرون. لازم نیست به کسی توضیحی بدی. به زنگ خطر درونت گوش بده و به حس ششمت اعتماد کن.

فرار کن.

دیدین توی مصاحبه با آدمهای مهم میپرسن "شما برای خودِ بیست ساله‌تون چه پیامی دارید؟"

اغلب طرف میاد یک نصیحتی میکنه به خود بیست ساله‌اش. من کلی فکر کردم و به این نتیجه رسیدم ازش تشکر میکنم. تشکر میکنم که هیچ وقت دست از من نکشید. حتی وقتایی که فقط پنج دقیقه پنج دقیقه میتونست زندگی کنه. از بس اعتماد به نفس نداشت.

Thanks for never giving up on us.

چرا یاد این افتادم؟ امروز جلسه مشورتی داشتم با خواننده عزیزی. گفتم ببین هرکس پتانسیل وجودش رو خودش میفهمه. ممکنه به چیزهایی که میخواهی نرسی، اما همینکه با تلاشت نشون بدی احترام این پتانسیل رو داری حالت بهتر میشه...
Don't give up on your potential

پانته آ عزیز توی پستی که لینکش رو پایین همین نوشته میذارم از اهمیت این گفته که چقدر مهمه بتونیم توی محل کار به ناامنی‌های ذهنی مون غلبه کنیم و اگه همکاری داریم که توانایی فنی بالاتری از ما داره سعی کنیم به جای دوری کردن ازشون اتقاقا به طرفشون برید و سعی کنید ازشون یاد بگیرید.


خب من کاملا با این نکته موافق. شخصا هم با وجود اینکه خیلی برای رسیدن به هدف‌هام تو زندگی و کار تلاش کردم ولی هیچ وقت خودمو تو رقابت با کسی احساس نکردم که همینم خیلی کمک کرده بهم اکثر مواقع که بدون احساس نگرانی هم کمک کنم به بقیه و هم کمک بگیرم. ولی میخوام بعد از ده سال تجربه کار توی ایران(شرکت خصوصی) و اروپا چندتا نکته راجع به رفتار حرفه‌ای اضافه کنم:

یه کلمه‌ای هست به اسم overconfident بودن یعنی اعتماد به نفس بیش از اندازه داشتن، و همین طور arrogant بودن که یه جورایی میشه رئیس مآبانه رفتار کردن. این رو با اطمینان میگم که شما هرچقدرم تو حوزه تخصصی خودتون کاربلد‌ باشی ولی مدل شخصیتی و رفتاری سر کارتون این دو حالت رو برای بقیه تداعی کنه، تو دراز مدت هیچ شرکت و تیمی شما رو نمیخواد. اون تفکر آدم خفنه تخسی که هیچ کیو قبول نداره ولی آچار فرانسه شرکته برای توی فیلماست تا دنیای واقعی.


ولی، یه ولی مهم وجود داره که بیش از اندازه متواضع بودن هم که تو فرهنگ ما خیلی ستایش میشه و خیلی هامون دچارشیم تو محیط کار چه خارج از ایران و چه حتی تو خود ایران، به عنوان ضعف شما توی کار قلمداد میشه هرچند که در ظاهر همه خلاف اون رو بگن. یه مثال عینیش استفاده بیش از اندازه از عبارت‌هایی مثل من فکر میکنم، به نظر من، اگه اشتباه نکنم… و مثل اینها که همشون به مخاطب حس ناکارامدی رو القا میکنه. اگه نظری داری که فکر میکنی درسته نیاز نیست هربار قبل هرجمله ت این رو رو بگی. حتی لحن بیان هم نیازه که قاطعانه و با اعتماد به نفس باشه، که باز خود این لحن قاطعانه برای مایی که تو فرهنگ ایرانی بزرگ شدیم به اشتباه نوعی جسارت برداشت میشه.


نکته بعد راجع به پیشنهاد خیلی خوب پانته‌آ است و اونم اینه که باید ملاحظات پیرامونی هم بسته به موقعیت شغلی و فضای روانی محل کار رو هم حتما لحاظ کرد. طبیعتا اگه من نیروی بدون تجربه‌ام خیلی هم خوبه که با رعایت ملاحظاتی نشون بدم مشتاق یادگیری‌ از بقیه هستم ولی اگه من به عنوان یه نیروی با تجربه استخدام شدم قبل از اینکه بخوام ضعف یا کاستی از لحاظ فنی در خودم(که در کلیت ماجرا همه‌مون اون رو داریم) و میل به یادگیری از دیگری رو مطرح کنم باید مطمئن باشم قبلش خودم رو متناسب با رزومه‌ای که روز اول ارائه دادم، سر کار ثابت کرده باشم. وگرنه این تواضع میتونه مثل یه شمشیر دولبه عمل کنه و بیش‌‌تر از اینکه میل به پیشرفت ما به چشم بیاد، برعکس نوعی عدم کارامدی فنی و وابستگی به دیگران احساس بشه.

نکته بعد ظرفیت روحی کسی هستش که ما میخوایم بهش نزدیک شیم و ازش چیزی رو یادبگیریم. خب من چندین پیام زیر همون پست پانته‌آ دیدم که آدمای واقعا قوی از نظر فنی و تخصصی اتفاقا خیلی هم خوشحال میشن کسی چیزی ازشون بپرسه و بخواد ازشون یادبگیره. ولی واقعیت اینه که صرف توانمندی فنی و تخصصی باعث نمیشه همه آدم‌ها اون درجه از سلامت روان رو داشته باشن که در محل کار از تواضع ما و بیان ضعف یا میل به پیشرفتمون سواستفاده نکنن. به خاطر همین اگر اون فرد رو در محل کار انسان به لحاظ روانی امنی نمیدونیم بهتره حتی شده با صرف وقت و هزینه شخصی، اون مهارت تخصصی که به دنبالش هستیم رو در جایی بیرون از محل کار ارتقا بدیم.

یادآوری اینکه این نکات محدود به فضای کاری در ایرانم نیست و من بارها توی شرکت‌های مختلف اروپایی هم مشاهده کردم.

https://t.me/PVDiscussions/21285


@danielnameh
@danielnameh

یک ویدیوی کوتاه دیگه خدمت شما. هدف کانال اینه که ویدیوهای بلند هم داشته باشیم. اما این روزها که بچه سر گاز هست و کار شلوغه، انتخاب‌هایی که دارم اینه که هیچی ویدیو نسازم یا اونچه که از دستم برمیاد بسازم‌ - که همین ویدیوهاست خدمت شما 🌱❤️

https://youtube.com/shorts/JE0oSNfq9KQ?si=OIxQlPh9kOqBXeMy

من این کامنت رو توی گروه چالشهای کاری آمریکای شمالی گذاشتم...گفتم شاید اینجا هم به کار بیاد چون خیلی موضوع رایجیه.

توی محیط کار با کسایی که از ما کاردرست‌تر هستند چطور کنار بیاییم؟ چطور با اون احساس عدم اعتماد به نفس و عدم اطمینان کنار بیاییم؟

کتاب infinite game نوشته سایمون سینگ راجع به یک کانسپت خوبی. صحبت میکنه به نام worthy rivals. سینک میگه ما دو جور بازی داریم توی زندگی. بازی اول قواعدش کاملا مشخصه، شروع و پایان مشخص داره و برنده و بازنده داره و در نتیجه هدف توش بردنه. مثل مسابقه ورزشی. اما یه سری دیگه بازی‌ها پایانی ندارند، قوانین عوض میشن و واضح نیستند...این بازی‌ها هدف توشون بردن نیست بلکه ادامه بازی‌ هست...staying in the game.

سینک میگه تقریبا تمام چیزهای مهم زندگی مثل روابط، مسیر شغلی،...بازی‌های بی‌انتها هستند. قرار نیست تموم بشن. اونی برد میکنه که بتونه ادامه بده.

حالا پس ما چطور در این بازهای بی‌انتها خودمون رو اداره کنیم؟ یکی از روشها نگاه کردن به این حریفان ارزشمند هستند. فرق حریف ارزشمند با رقیب چیه؟ رقیب کسی هست که شما دارین سعی میکنین ازشون ببرین. این ذهنیت توی بازی‌های محدود کاربرد داره. اما حریفان ارزشمند - که شما ممکنه با قدر بودنشون ممکنه در شما احساس ناامنی ایجاد کنند - کمکتون میکنند که نقاط ضعفتون رو شناسایی کنید و در نتیجه کمکتون میکنند بازیکن بهتری در بازی‌های بی‌انتها بشین.

چطور باید با حریف ارزشمند کنار اومد؟ به جای فرار ازشون به طرفشون برین. سعی کنین باهاشون پروژه بردارین. عامدانه در حوزه تاثیرشان قرار بگیرین و با این عذاب مبتدی بودن یا بدتر بودن در جنبه‌هایی اوکی بشین چون اونوقت میتونین خیلی خودتون رو ارتقا بدین. از تجربه شخصی میگم که کسی که خیلی بلده انقدر که شما رو اینسکیور میکنه میتونه همکار بسیار خوبی بشه و کلی کنارش رشد کنید. من با کمک همین مدل ذهنی سه سال پیش رفتم به رییسم گفتم یک نفر رو که خیلی خوب بود و واقعا هر دفعه حرف می‌زد- انقدر سریعتر از من موضوعات رو میگرفت که من احساس حماقت میکردم - توی تیم استخدام کنه و واااااقعا برای رشد خودم خیلی خوب بوده.

https://amzn.to/3ZUJAy9

سلام به روی ماهتون،
آیا کسی از شما هست که Transendental Meditation آنلاین درس بده و پرداخت از طریق پی‌پل یا ونمو یا اینها هم قبول کنه؟

من در کتاب The Self-Driven Child راجع به این متد مدیتیشن یادگرفتم و چند ماه پیش براش رفتم کلاس و واقعا برام موثر بوده. در اون کتاب یک بخش کامل توضیح میده که چقدر این متد مدیتیشن برای نوجوانها تاثیر گذاری خوبی داشته. دلم میخواد آپشن این باشه که بتونم اگر لازم شد این آموزش رو به نوجوانی در ایران هدیه بکنم. اگر شما مدرس این نوع مدیتیشن هستید و امکان دریافت پول از طریق دوست و آشنایی از پی‌پل دارین لطفا بهم با آیدی panteavaziri پیام بدین.

محبت میکنید اگر این پست رو دست به دست پخش کنید شایداین پیام به دست مدرسی برسه.

The Self-Driven Child: The Science and Sense of Giving Your Kids More Control Over Their Lives https://a.co/d/5PHKf0J

سلام. خواستم اطلاع رسانی کنم که به تازگی گاهی در توییتر هم مینویسم. ❤️🌱

یک همکاری چند وقت پیش ازم پرسید "اوقات فراغت چکار میکنی؟" گفتم کانال یوتیوب دارم. بعد نشستم فکر کردم دیدم واقعا تولید محتوای خوب همیشه برای من hobby بوده. خوب ببرم توی شبکه اجتماعی بهتر دیده میشه. به این سرگرمی‌ام اهمیت بدم و اجازه بدم دیده بشم.

بعد هم واقعا به نسبت چهار پنج سال پیش پوستم کلفت‌تر شده فحش و تهمت کمتر اذیتم میکنه. توییتر به نظرم جای خوبیه برای دیده شدن کار یوتیوبم. پلتفرم اینستا رو فکر کنم کماکان نیام. جنبه تصویری‌اش به نظرم بیش از حد برای سلامت روان من تهاجمی هست.

اینجا و این جمع رو از همه جا بیشتر دوست دارم. هیچوقت فراموش نمیکنم حمایتتون رو وقتی از همه‌ جای دیگه آمده بودم کنار. ❤️

https://x.com/pantea_vaziri/status/1867615942978507032?t=BJZ2R45eeygrcIBIbY2dTg&s=19

من سال ۲۰۰۱ برای ویزای آمریکا رفتم دمشق. اولین بار بود که از مملکت خارج میشدم. قشنگ یادمه چقدر این مساله که باحجاب و بی‌حجاب داشتند کنار هم زندگی می‌کردند برام پررنگ و تازه بود.

اون موقع شبکه اجتماعی که هیچی، اینترنت هم فقط چند سال بود آمده بود.

هیچ نتیجه‌ای نمیخوام بگیرم. خاور میانه‌ای بودن خیلی تجربه عجیب و غریب و گاهی ترسناکیه. همه در این تجربه سهیم هستیم.

ویدیوی کوتاه خدمت شما.

یک کاری که شروع کرده‌ایم اینه که به جای اینکه از ویدیوهای بلند قطعه یک دقیقه‌ای ضبط کنیم، من مستقیم یک موضوع رو در یک دقیقه باز میکنم، شرح میدم و میبندم. هم به حوصله شنونده میخوره و هم مواقعی که زندگی شلوغه برای من شدنی‌تره و با یوتیوبم در تماس میمونم 😊

https://youtube.com/shorts/JmQ7bX4HgxI?feature=share

نام اثر: بسه دیگه! چقدر عکس میگیری!!!

انقدر خسته‌ام. انقدر خسته‌ام.

کاش میشد آدم به ازای مثلا هر ده سال خدمات صادقانه در زندگی بزرگسالی یه شیش ماه مرخصی می‌گرفت. می‌رفت ول می‌گشت برا خودش. عضو غیر مفید بی‌مسئولیت برای جامعه، راحت.

سلام خدمت همگی
طبق روال معمول، اپیسود شبکه سازی موفق در روابط کاری برای عزیزان ساکن ایران که دسترسی به یوتیوب براشون راحت نیست در پادکست منتشر شد:

https://shorturl.at/o8BPq.

دوستان سلام. من شخصا با خانه عماد کار نکرده‌ام و برای این پست هم وجهی دریافت نکرده‌ام. اما موسس خانه عماد با این گروه و سطح بالای دغدغه‌ها و توانایی‌های خوانندگان آشنا هستند و احساس می‌کنند که با تبلیغ این پوزیشن کاری در این گروه میتونند نیروهای توانمندتری رو جذب کنند.

اگر فکر می‌کنید این فرصت شغلی با توانایی‌ها و علائق شما هماهنگه لطفا با خودشون طبق اطلاعیه تماس بگیرید.

لطفا توجه کنید من کوچکترین مسئولیتی در قبال نتیجه این تجربه تقاضا و کار ندارم. مثل هر فرصت شغلی خودتون تحقیق کنید و تصمیم بگیرید لطفا.

موفق باشین. 🌱

درباره خانه عماد: https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%AF

****
عنوان شغلی: متخصص امور سیستم‌ها (خانه‌های عماد)
نوع شغل: تمام‌وقت
محل کار: خیریه خانه‌های عماد، با شعبه‌های متعدد در سراسر ایران (برخی وظایف به‌صورت دورکاری)
____
شرح شغل:
خانه‌ عماد، یک خیریه فعال در زمینه حمایت از کودکان در حال پیوند مغز استخوان و خانواده‌های آنها است. این کودکان همراه با خانواده‌هایشان در طول دوران طولانی درمان در خانه‌های عماد اسکان دارند.

ما به دنبال یک متخصص سیستم‌ها هستیم که توانایی مدیریت و بهبود فرآیندهای سازمانی در شعب مختلف را داشته باشد و به ایجاد هماهنگی و هارمونی بین آنها کمک کند.
این فرد باید دلسوز و مهربان باشد تا بتواند با ماموریت ما همگام شود. همچنین توانایی همدلی و ارتباط با خانواده‌هایی که در بحران هستند را داشته باشد.

وظایف:
• ارزیابی و بهبود فرآیندها: بررسی و ارتقاء فرآیندهای مدیریتی در شعب مختلف.
• ایجاد سیستم‌های یکپارچه: پیاده‌سازی سیستم‌های هماهنگ برای تسهیل ارتباط بین شعب.
• تدوین راهنماها: تهیه دستورالعمل‌های مدیریتی برای راه‌اندازی شعب جدید.
• استفاده از تجارب بین‌المللی: بومی‌سازی تجربیات موفق از سایر کشورها برای شرایط ایران.
• آموزش کارکنان: برگزاری دوره‌های آموزشی برای اجرای سیستم‌های جدید.
• نظارت و گزارش‌دهی: پیگیری عملکرد سیستم‌ها و ارائه گزارش‌های منظم.
• مدیریت بحران: حل سریع مشکلات غیرقابل پیش‌بینی و ارائه راهکارهای فوری.
مهارت‌ها و صلاحیت‌ها:
• تجربه: حداقل 10 سال تجربه مدیریت یا برنامه‌ریزی.
• مدیریت بحران: توانایی عملکرد سریع در شرایط بحرانی و چند بعدی.
• ارتباطات: مهارت‌های قوی در برقراری ارتباط و ایجاد روابط مثبت با تیم‌ها.
• زبان: تسلط به زبان انگلیسی و توانایی استفاده از تجارب بین‌المللی.
• مدیریت زمان: توانایی انجام وظایف به صورت مستقل و مدیریت زمان بهینه.

____

اگر به این موقعیت شغلی علاقه‌مندید و واجد شرایط هستید، لطفاً رزومه خود را به شماره واتس‌اپ ۰۹۱۲۹۳۷۲۴۵۰ یا به ایمیل [email protected] بفرستید. همچنین شماره تماس و حداقل یک رفرنس خود را نیز در رزومه قید کنید. منتظر دریافت اطلاعات شما هستیم.

خانوم دکتر لیزا دامور همون روانشناسی هست که برای ساخت فیلم inside out 2 مشاور کارگردان بوده.

ایشون در کتاب emotional lives of teenagers میگه یکی از راههای افزایش تاب‌آوری نوجوانان اینه که بهشون یاد بدیم دایره لغاتشون رو در توصیف احساساتشون بسط بدند. مثلا به جای اینکه بگن استرس دارم، یک لایه برن عمیق‌تر و بگن ترسیده‌ام، یا غصه دارم، یا احساس تنهایی میکنم، یا عصبانی هستم.

چرا؟

چون این توانمندشون میکنه که ابزار مناسب‌تری برای مدیریت شرایط انتخاب کنند. استرس در ظاهر ممکنه یکسان باشه اما دلیل پشت اون استرس اگر برای نوجوان واضح‌تر باشه میتونه یه راه حلی انتخاب کنه که برای دلیل پشت استرس کارامد تر باشه.

اینه که ما به عنوان پدر و مادر وقتی نوجوان باهامون حرف میزنه به جای اینکه فوری بخواهیم راه حل بدیم برای مشکلاتش خوبه که به جاش با سئوالات خوب کمکش کنیم احساساتش رو با کلمات بیشتری توصیف کنه.

https://amzn.to/4fFnMeO

اگر تازگی کار جدیدی رو شروع کردین، ترفیع گرفتین و باید رابطه‌های جدید بسازین، اوائل مسیر شغلی هستید یا کلا احساس می‌کنید که نبود رابطه‌های پایدار و موثر باعث شده پیشرفت شغلیتون یا رضایت شغلیتون تحت تاثیر قرار بگیره....این ویدیو برای شماست.

در ویدیو توضیح میدم که یک رابطه موثر کاری چه خصوصیاتی داره و چرا رابطه‌های کاری مهم هستند. و در ادامه شش توصیه برای ساختن رابطه‌های موثر با همکاران و معرفی منابع بیشتر.

ایجاد رابطه‌های موثر از اون دسته مهارتهای قابل انتقال هست. توصیه‌های این ویدیو اگرچه در قالب محیط کاری ارائه شده‌اند اما به نظر من در هر محیطی (مثلا خانواده) که افراد دنبال ساختن رابطه‌های موثر هستند کاربرد داره.

امیدوارم خوشتون بیاد و مشتاقم بهم بازخورد بدید هم در مورد محتوا و هم در مورد ساخت ویدیوها.

یک داستان پشت صحنه هم براتون بگم که ویدیو رو در اتاق هتل ضبط کرده‌ام. هرچی تلاش کردم وقت نشد توی خونه ضبط کنم. منم دیدم دارم میرم سفر کاری...سه‌پایه دوربین و کتاب‌ها و یادداشتهام رو گذاشتم در چمدان و ویدیو رو حین سفر کاری ضبط کردم 😊

https://youtu.be/rZ0oPPSsBwg

عزیزان ساکن تهران، سالمید؟ نگرانتون هستیم. 💔

خدمت شما، یک ویدیوی کوتاه که قراره هیچ نکته خاصی نداشته باشه جز گپ و گفتگو 😁
https://youtu.be/lZqxgJvKR4E?si=2NVQ67BcNnxMqj_-

طبق روال همیشه، تقدیم خدمت دوستان ساکن ایران 🌱
https://food4thought.castos.com/episodes/sh-trfnd-karbrdy-drbarh-aaadt-sazy-o-artbat-mothr

خواستم بگم اگر این روزها چیزهای مختلف زندگی خوب پیش میره اما هیچکدوم به اون خوبی که شما دلتون میخواد پیش نمیره...منم همینطور 🌱

در بحث شبکه سازی در محیط کار یکی از نکات مهم بحث توقعات از محیط کار هست، مخصوصا از رییسمون. توی گروه چالش‌های کاری در آمریکای شمالی بحثی بود که یکی از دوستان می‌خواستند طبق قوانین محل کارشون مرخصی‌هاشون رو استفاده نکنند و به جاش وجهش رو دریافت کنند. من براشون این کامنت رو گذاشتم چون فکر میکنم در بحث استراتژیک فکر کردن خیلی مهمه یادمون بمونه که هرچیزی حقمون هست الزاما شدنی نیست و هرچیزی که شدنی هست با توجه به مجموعه پارامترها الزاما بهترین آپشن برامون نیست.

"ببینید من کلی براتون توضیح بدم. شما هرچقدر هم نیروی خیلی خوبی باشید پیش رییستون یک تعداد محدود و مشخصی کوپن اعتبار دارید که حاضره براتون خرج کنه. یعنی از اعتبار خودش مایه بگذاره برای کسب چیزهایی که شما رو خوشحال میکنه. چون آدمه و خودش هم کوپنش پیش اچ آر و رییسش محدوده. این فشاری که میگن مرخصی بگیرین از رییستون نمیاد. از اچ‌آر و بالاتر میاد. اگر رییستون قرار باشه بره بگه فلانی کاری که همه میکنن (گرفتن مرخصی‌ها) رو نمیخواد انجام بده و پولش رو میخواد اخلاقا و قانونا ممکنه درخواست غلطی نباشه اما رئیس باید از اعتبارش برای شما خرج کنه چون خواسته شما و شرکت هماهنگ نیست. اینجاست که شما باید توجه کنید دارید از کوپنتون خرج میکنید و برای مسائل مهمتر مثل اضافه حقوق و ترفیع ممکنه کم بیاد.

آیا این ایده‌آله؟ نه. آیا واقعیته؟ صد در صد. اعتبار شما پیش رییس و اعتبار رییستون پیش رییسش نامحدود نیست. ازش با تدبیر برداشت کنید."

این قسمت مختصر و انشالله مفیده. اون قسمت تعیین مینیمم‌ها برای ایجاد انگیزه همین هفته توی خونه ما جواب داد. چند هفته‌ای بود مانیشا تمرین پیانو رو پشت گوش می‌انداخت. وقتی باهاش صحبت کردم معلوم شد احساس میکنه وقت کم داره و احساس ناتوانی میکنه که بتونه اون قطعه سخت رو یاد بگیره. بهش پیشنهاد کردم روزی ۵ دقیقه تمرین کنه و گفتم من باهاش میشینم گوش میدم. یک فکری کرد و همون موقع پاشد پنج دقیقه تمرین کرد. یعنی انقدر مینیمم کوچیک بود که همون موقع شدنی بود.

چند روزی من پیشش نشستم و بعد دوباره افتاده روی غلطک.

خدمت شما 😊
https://youtu.be/bCG4IU6AGew

به روال همیشه و برای دوستان ساکن ایران که یوتیوب براشون مشکله، این ایپزود در پادکست هم منتشر شد:
https://food4thought.castos.com/episodes/chtor-ba-bdn-khodmon-bh-slh-brsym-tgrbh-shkhsy-mn-az-drmanhay-zybayy

پ.ن. این جواب صوتی رو من در پاسخ کامنت یکی از دوستان گذاشتم در مورد صدای سرزنشگر درون. لینک به کامنت ایشون رو هم میگذارم.‌ به نظرم مثالش میتونه کمک کننده باشه برای مدیریت صدای سرزنشگر و چند نفری هم فیدبک مثبت دادین. گفتم بگذارم اینجا برای همگی.

کامنتشون:
https://t.me/PVDiscussions/18453

پانته‌آ وزیری pinned «به طرف که میگیم "مواظب خودت باش" از یک جور استیصال و احترامی با هم میاد. استیصال از اینکه قبول کردیم تنهایی طرف در شرایط رو و احترام از اینکه قبول کردیم قدرت اراده و استقلال تصمیمش رو. عزیزی در دل شرایطه، دوستش داریم و از دستمون کاری بر نمیاد جز اینکه بسپریمش…»

ویدیوی امروز رو خیلی خیلی دوست دارم. از مجموعه ویدیوهایی هست که ایکاش وقتی جوان بودم یک نفر اینها رو برای خودم میگفت.

دلیل ایجاد ویدیو چندتا گفتگوی خیلی خوب با خواننده‌های جوانتر این کانالها در مورد اینکه آیا زیبایی مهمه یا نه، چه فشارهایی رو حس می‌کنند و گیج هستند. اما مخاطب ویدیو هم جوانها هستند و هم همسن و سالهای من. هم مردها و هم زنها.

به عنوان یک آدمی که سالهای سال با درد زیاد در مقابل مساله لاغری، زیبایی، و استایل احساس درماندگی میکرده و الان در ۴۶ سالگی بالاخره با بدنش به صلح و آرامش رسیده من این ویدیو رو به شما هدیه میکنم.

در نهایت میخوام از چند نفر تشکر مخصوص بکنم.

از هدیه به خاطر ساعت‌های بی‌شمار کار داوطلبانه و مهر‌آمیزش در پرورش محتوای ویدیو‌ها @Hedierkh

از مهدیه به خاطر ادیت ویدیو @delvintra

از مبینا به خاطر طراحی تامنیل @mjrtomm

و از خوانندگان خوبی که با گفتگوی صادقانه در جلسات مشورتی به من فرصت دادند فکرم و پیام‌های اصلی بحث رو منظم کنم. میدونید کی هستید. به خاطر حفظ حریم خصوصی اسم نمیبرم اما بی‌نهایت از اعتمادتون ممنونم ❤️
https://youtu.be/x6x0rFL2CoM?si=d6lnDXBb1irYWXA_

به رسم همیشه، برای دوستانی که ایران هستند و دسترسی به یوتیوب براشون مشکله، این اپیزود در پادکست منتشر شد:
https://food4thought.castos.com/episodes/chtor-mytonym-rhbr-mktdry-bray-zndgy-shkhsymon-bashym

احتمالا به نظر اکثر شما خیلی بدیهی و پیش پا افتاده بیاد‌. من دیروز زنگ زدم از دوستی که از شیکاگو رفته دستور یک پیش‌غذایی که درست میکرد رو پرسیدم. یعنی اول تکست زدم بهش بعد وقتی گفت میخواهی تلفنی صحبت کنیم نگفتم نه.

به نظر شما حتما ابتدایی میاد اما برای من یک شجاعتی می‌طلبید که از دیروز دارم کیف میکنم که بیا ببین من چه کار مهمی کردم‌. دقیقا انگار توی ثروتهایی که نداریم یک گیم بازی کنی، چیچینگ امتیاز بگیری توش 😊

https://youtu.be/ZKTvL5NqcH4?si=K2q5G4d_YWyeJid6

پ.ن. چیچینگ صدای افتادن سکه و پول هست توی انگلیسی. همون که توی فارسی میگیم (فکر کنم) جیرینگ جرینگ. توی گیم کامپیوتری وقتی یه مرحله رو رد میکنین ممکنه جایزه بگیرین و برای من انگار انقدر از خودم راضی بودم انگار "ثروتهایی که نداریم" گیم باشه و من یک مرحله رو رد کرده‌ام و به سرمایه‌ام اضافه شده

امروز رفتم ناهار کاری با رئیس سابق‌. حالا رودروایسی که داشتم یه چیزی سفارش بدم نریزه، نپاشه...اومدم منو رو بدون عینک بخونم دیدم نمیشه.

حالا عینک بزن، منو رو باز کن، اولین آیتمی که دیدم توش زده قارچ سفارش دادم به حساب پیتزای سبزیجات. آورد دیدم توش ماهی anchovies هم داره 🤢

من که خوردم و لبخند هم زدم اما واقعا سم بود. #پیرچشمی

حاشیه: آخرش هم چنگال افتاد. چنگال همیشه وقتی نباید، میفته. #قانون‌چنگال‌نیوتن

عجب داستانی بود از غلبه بر چالشهای بیرونی و درونی. اتمام کارهای ناتمام و آشتی با بدن. خیلی خوب بود.

صبح صبحانه بچه رو حاضر کرده بودم، بعد از کلی مذاکره گفتم برو روی تردمیل.‌ من نیاز دارم ورزش کنیم. بعد روی تردمیل شنیدن داستان مراقبت رها و آشتی با بدنش اشکی شدم اصلا.

https://youtu.be/jTXqhy4-1r8?si=FLTEqX4DJ9XESpcj

دیروز یک جلسه خیلی جالبی داشتم با یکی از خوانندگان اینجا. گفتند با پذیرش مشکل دارم. گفتم ببین پذیرش از بیچارگی نمیاد. از رهبریت استراتژیک در زندگی میاد. هیچکس در آن واحد همه آپشنهای مورد علاقه‌اش رو نداره. هیچکس. قبول این نکته...آپشنهات رو نگاه کنی، انتخاب کنی، و مسئولیت انتخابهات رو در زندگی قبول کنی از یه ایده‌ای میاد که من بهش میگم رهبریت به عنوان یک ارزش شخصی.

در این ویدیو سعی کرده‌ام روح این ارزش رو توضیح بدم، به اجزای سازنده‌اش بشکونم و توضیح بدم که برای رهبر بودن در زندگی لازم نیست صاحب مقامی باشید، شاغل باشید، سنی ازتون گذشته باشه....

یکی از جاهایی که این مساله خیلی خودش رو نشون میده بحث تعادل کار و زندگی یا تعادل نقشهای مختلف هست. اونجا مهارتهای قابل انتقال رو براتون باز میکنم..

و در نهایت با مثالهای مختلف از خودم و زندگی یک برش کوچک نشون میدم در جایی که فکر میکنم به عنوان والد، رهبر خوبی بودم.

ساختن این ویدیو یک ماه و نیم طول کشیده. در ویدیو توضیح میدم که روح کانال در این ویدیو خلاصه شده و تمام ویدیوهای کانال احتمالا در یکی از پنج المان پرورش رهبری جا میگیرند. امیدوارم خوشتون بیاد. منتظر نظراتتون هستم و پیشاپیش از اینکه با لایک و سابسکرایب از کانال یوتیوب حمایت میکنید تشکر میکنم ❤️

https://youtu.be/3_hld36QZSA?si=Sz3e_JIo2vlaMDFs

این تجربه یکی از خوانندگان هست. در کامنتها مطرح کردند انقدر قشنگ و جامع بود که من خواهش کردم کامنتهاشون رو در پی‌دی‌اف خلاصه کنند من بگذارم اینجا 🌱
@ff

یک سال و نیم بود که ورزش نکرده بودم. بعد از یک ماه خود خوری و دو هفته عصبی خوری امروز دم‌کنی ماکارونی رو گذاشتم به خودم گفتم ببین لباس هم نمیخواد عوض کنی. با همین لباس تنت بیا بریم. اصلا فکر نکن که نظرت عوض نشه. بیست دقیقه. 😊

گفتم شاید اگر شما هم مدتهاست ورزش نکردین و هی میخواهین شروع کنین براتون انگیزه بشه بدونین یکی دیگه هم در شرایط شماست ❤️

حالا حاشیه هم اینکه آخرین باری که من از روی اپلیکیشن و تلفن حرکات رو نگاه میکردم و ورزش میکردم دوران کوید بود. امروز برای اولین بار در زندگیم مجبور بودم با عینک ورزش کنم 😅 #پیرچشمی

پانته‌آ وزیری pinned «جمیع اهداف متضاد چند وقتیه که متوجه شده‌ام تحرکم توی روز خیلی خیلی کمه. با توجه به اینکه از خونه کار میکنم اگر حواسم نباشه یه روزهایی ممکنه سه هزار قدم هم راه نرم. از اونور "یک روز خوب کاری" طبیعتا یعنی یه روزی که نشسته‌ای و حواست پرت نشده و کلی کار انجام…»

عجب رشته توییتی بود‌. من که یک هزارم هوش آکادمیک ایشون رو نداشته‌ام و ندارم‌. اما اینکه آدم توی یک جعبه‌هایی قراره جا نشه و نباید از این جا نشدن خجالت بکشه رو خیلی خوب درک میکنم. من یادمه چقدر دانش اجتماعی رو خوب می‌فهمیدم ولی خوب درسی نبود که از نظر هیچ‌کس - و خودم - به دردبخور باشه اگرچه که به نظر من خیلی جالب بود.
و اون لحظه وات د فاک که ایشون توی دانشگاه باهاش روبرو شدن من توی دبیرستان داشتم‌. معلم فیزیک حرف می‌زد و من رسما نمی‌فهمیدم چی میگه. کلمات فارسی بودند اما از جمله‌هاش هیچی نمی‌فهمیدم.

هنوز هم نمیدونم اینهمه سال من چطور فارغ‌التحصیل شدم. احتمالا برای اینکه انقدر کار درست نبودم که گوگل و فیسبوک بهم کار بدن. چاره‌ای جز تموم کردن درسم نداشتم.

https://x.com/Loc0m0/status/1833203967687594472?t=GBeL0hH67534uvGfeu9dTQ&s=19

دوستان، یکی از خوانندگان ساکن تهران این سئوال رو دارند. میتونید کمکشون کنید؟ من هم نظرم رو در کامنتها میگم اما شمایی که همرشته‌شون هستین یا ساکن ایران هستین احتمالا نکات مهمی در نظر میگیرین که امثال من نمی‌بینند. 🌱

****
سلام پانته‌آ جان
نیاز به مشورت دارم، امکانش هست پیغام منو تو کانال بگذارین که نظر دوستان رو بخونم؟ اگه خودتونم نظرتون رو بهم بگین کمک بزرگی به من کردین.

من مهندس کامپیوترم و کارم برنامه نویسی جاوا بوده و شرایط کاری خوبی داشتم. ۱۰ سال قبل به خاطر شرایط زندگی و خانوادگی، بعد از بچه‌دار شدن از کارم استعفا دادم با این تصور که دو سال بعد به سر کارم برمیگردم، اما با بچه دوم و شرایط جدید این کار نکردن ۱۰ سال طول کشید.
الان تقریبا میتونم دوباره مشغول کار پاره‌وقت بشم، و از طرفی امکان کار کردن در محل کار قبلی برام فراهم شده، اما شرایط شسته رفته‌ای نیست. اول اینکه من باید خودمو اپدیت کنم و تکنولوژیهای جدید رو یاد بگیرم که خب زمان میگیره اما قابل انجامه(هرچند به شدت اعتماد به نفسم پایین اومده و خیلی استرس دارم)، دوم و موضوع مهمتر اینه که بعد از شنیدن توضیحات کار پیشنهادی، همون لحظه چون میخواستم کار رو بگیرم مخالفتی نکردم و پذیرفتم. اما بعد که با دقت و تمرکز به وظایفی که قراره به من داده بشه فکر کردم دیدم علاوه بر اینکه نوع کار مبهمه و روند معمول تحویل کار به من وجود نداره، خود وظایفی که قراره من انجام بدم طیف وسیعیه که شامل برنامه نویسی و درگیر شدن در یه پروژه نیمه تمام و شروع پروژه‌ی جدید وحل مسائل پروژه با کارفرماست، متوجه شدم که این شغل زمانی بیشتر از اونچه که من میتونم اختصاص بدم رو می‌طلبه و من واقعا امکانش رو ندارم. (نمیتونم بیشتر از روزی ۵ ساعت کار کنم.)
مشکل من اینه که الان نمیدونم چطور اینو به مدیر مربوطه بگم. چون احتمالا با گفتن این حرف دیگه بعدا با بهتر شدن شرایطم شانسی برای کار در اون شرکت نخواهم داشت. و از طرفی چون ایشون مدیر سابقم بوده خیلی برام سخته که کاری رو که اول پذیرفتم که انجام بدم، الان رد کنم.
به نظر شما در این شرایط من چی کار باید انجام بدم؟
۱-کار رو رد نکنم و انجامش بدم. اگه تونستم که ادامه میدم ولی اگه بعدا دیدم واقعا با شرایطم سازگار نیست و وقت بیشتری میخواد، اونموقع تمومش کنم.
۲-از همین اول کار رو رد کنم که البته چون در مکالمه اولیه شرایط رو پذیرفته بودم، الان نمیدونم چطور باید رد کنم و چی باید بگم و چه دلیلی بیارم(اینم البته ایراد منه که حتی تو همچین مساله‌ای رودروایسی دارم).

ممنون میشم نظرتون رو بگین که من بتونم استفاده کنم.

پیشاپیش از شما و همه خوانندگان و کسایی که با من همفکری میکنن ممنونم🌺


پ.ن: من از اینکه مجبور شدم به خاطر بچه‌هام از کار خارج بشم پشیمون نیستم، ولی عجیب این وقفه اعتماد به نفس منو کم کرده ، حس میکنم دیگه هیچوقت نمیتونم به کار برگردم.