Critic channel

Critic channel pinned «»

متن شعری به مثابه‌ی امکان: مروری بر شش دفتر شعر #دکتر_فرزاد_کریمی
سخنران: #شهاب_الدین_قناطیر

#شب‌های_فرهنگی_ثالث
#نشر_ثالث

@CRITICCHANNEL

با #پادکست_راز
اومدیم تا برای شما از #هویت #ایران و #ایرانی بگیم
این پادکست تقدیم میشه به همه اونهایی که علاقه مند هستن بدونن چطور #تمدن ایران شکل گرفت و کجا نسبت های اشتباهی به اون داده میشه

چرایی ازدواج انسان؟
آیا فلسفه‌‌ی آفرینش منجر به ازدواج انسان شد؟
آیا در باور نیاکان و اسطوره‌های ایرانی زن و مرد برابر دانسته می‌شد؟


قسمت دوم
ازدواج

میزبان:
راضیه سادات هاشمی

کارشناسان:
کتایون محمّدیان
سامان روستایی


@Raz_podcast


مطالب مطرح شده از منابع ذیل استخراج شده است:

■انسان شناسی فرهنگی، نگاهی جهانی/ نویسنده ریموند اسکوپین.  ترجمه سرور خراسانی و دکتر حامد وحدتی نسب
▪جامعه‌های انسانی/پاتریک نولان و گرهارد لنسکی، ترجمه ناصر موفقیان
▪مجموعه اشعار فروع فرخزاد
▪پیچیدگی های شناخت فرهنگ و هنر ایران/ ابوالعلا سودآور ، مترجم علیرضا بهارلو و کیانوش معتقدی
▪اوستا/ ترجمه جلیل دوستخواه
▪بُنْدَهِش/ ترجمه مهرداد بهار
▪پژوهشی در اساطیر ایران/ مهرداد بهار
▪از اسطوره تا تاریخ/ مهرداد بهار 
▪تاریخ اساطیری ایران/ ژاله آموزگار
▪شاهنامه/ ابوالقاسم فردوسی
▪داستان آفرينش انسان از منظر اسطوره‌شناسی تطبيقی/ آرزو رسولی


صفحه اینستاگرامی:
https://www.instagram.com/raz_podcast/

@Raz_podcast

«من راضیه سادات هاشمی میزبان شما هستم در پادکست راز»

در نخستین بخش با ما و اهداف‌مان بیشتر آشنا شوید تا اگر مایل بودید این مجموعه را دنبال کنید.🙏


کارشناسان:
کتایون محمّدیان
سامان روستایی

قسمت اوّل
@Raz_podcast


مطالب مطرح شده از منابع ذیل استخراج شده است:

▪سایت انسان شناسی و فرهنگ. موسس و مدیر مسئول دکتر ناصر فکوهی
▪انسان شناسی فرهنگی، نگاهی جهانی/ نویسنده ریموند اسکوپین.  ترجمه سرور خراسانی و دکتر حامد وحدتی نسب
▪علوم انسانی، گستره شناخت ها/ نویسنده فرانسوا دورتیه، ترجمه جلال الدین رفیع‌فر، ناصر فکوهی
▪سواد روایت/اچ،پورتر ابوت، ترجمه رویا پورآذر و نیما اشرفی
▪چگونه در دنیای مدرن دوام بیاوریم/ آلن دوباتن، ترجمه علیرضا شفیعی  نسب
▪پژوهشی در اساطیر ایران /مهرداد بهار
▪از اسطوره تا تاریخ /مهرداد بهار
▪ادیان آسیایی/ مهرداد بهار
▪In  Search of the Indo-europeans /James Mallory
▪شاهنامه/ ابوالقاسم فردوسی
▪نشانه‌های زن‌سروری در چند ازدواج داستانی در شاهنامه/ کتایون مزداپور



صفحه اینستاگرامی:
https://www.instagram.com/raz_podcast/

@Raz_podcast

یلدا، شب رازهای کهن و امیدهای نو.
یلدا آغاز سفر به دنیای پر از نور.
 
در شب یلدا عشق را با یکدیگر تقسیم کنیم و فرصتی برای گرامی‌داشت دوستی‌ها و عشق‌ها بسازیم، 
شبی که هر خنده و هر کلمه، دلی را شاداب‌تر می‌کند.

میزبان:
راضیه سادات هاشمی

کارشناسان:
کتایون محمّدیان
سامان روستایی


@Raz_podcast


مطالب مطرح شده از منابع ذیل استخراج شده است:

■یلدا / ژاله آموزگار
■یلدا / پدرام جم
■یلدا حریف این همه سختی مگر شود/ بهرام روشن ضمیر
■یلدا / خداداد رضاخانی
■جشن شب یلدا در ایران / حمید سفیدگر
■جشن‌های آتش/ هاشم رضی
■افسانه های سمندر چهل گیس / محسن میهندوست
■مصاحبه با خداداد معاونت / پژوهشگر زرتشتی شناس
■Old Presian / Ronald G. Kent

صفحه اینستاگرامی:
https://www.instagram.com/raz_podcast/

@Raz_podcast

قسمت سوم:

انتخاب همسر در جوامع مادرسالار.
آیا ازدواج با محارم، ازدواجی مقدّس بود؟
بنیاد پیشکشی‌های خانواده‌های عروس و داماد از کجا بود؟


میزبان:
راضیه سادات هاشمی

کارشناسان:
کتایون محمّدیان
سامان روستایی


@Raz_podcast


مطالب مطرح شده از منابع ذیل استخراج شده است:

▪انسان شناسی فرهنگی، نگاهی جهانی/ نویسنده ریموند اسکوپین.  ترجمه سرور خراسانی و دکتر حامد وحدتی نسب
▪طرح ها و نقش های ایرانی از دوران پیش از تاریخ تا پایان دوره ساسانی/ محمدرضا ریاضی
▪شاهنامه، ابوالقاسم فردوسی
▪نظری در مورد هویت مادر سیاوش / جلال خالقی مطلق
▪نقش اجتماعی زن در ایران باستان و میانه/ ابوالقاسم اسماعیل‌پور
▪نشانه‌های زن‌سروری در چند ازدواج داستانی در شاهنامه / کتایون مزداپور
▪ازدواج مقدس / هاشم رضی
▪خْوِیْدودَهْ/ غلامرضا نوادری

صفحه اینستاگرامی:
https://www.instagram.com/raz_podcast/

@Raz_podcast

قسمت چهارم ازدواج:

چگونگی گذار از مادرسالاری به پدرسالاری!
سبک ازدواج در سه طبقه‌ اجتماعی!
وقف دختران به معابد!
دختردزدی یا اسارتِ زن در ایران!


میزبان:
راضیه سادات هاشمی

کارشناسان:
کتایون محمّدیان
سامان روستایی


@Raz_podcast


مطالب مطرح شده از منابع ذیل استخراج شده است:

▪تصویر زن در هنر قاجار/ مونیعه شِخَب ابوضیاء و نور سوبرزخان،ترجمه علیرضا بهارلو،
▪ادبیات عامیانه ایران/ محمد جعفر محجوب، جلد ۱و۲
▪آداب و رسوم زناشویی زرتشتیان/ کیخسرو خسروانی راستی
▪مصاحبه با خدایار معاونت، پژوهشگر و زرتشتی‌شناس
▪برادر سالاری/ ایولین رید ترجمه افشنگ مقصودی
▪فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی/ محمد حسندوست
▪Encyclopedia of Indo-European Culture / James Mallory and Daglas Adams
▪The Laws of Manu/ Georg Bühler
▪ایدئولوژی تقسیم‌بندی سه‌گانه‌ی هندواروپایی‌ها/ ژُرژ دومِزیل ترجمه غفار حسینی
▪وَنْدیداد/ هاشم رضی
▪متن‌های پهلوی/ سعید عریان
▪شاهنامه/ ابوالقاسم فردوسی

صفحه اینستاگرامی:
https://www.instagram.com/raz_podcast/

صفحه‌ شنوتو:
https://shenoto.com/channel/podcast/Raz-podcast


@Raz_podcast

متن شعری به مثابه‌ی امکان: مروری بر شش دفتر شعر #فرزاد_کریمی
سخنران: #شهاب_الدین_قناطیر

#شب‌های_فرهنگی_ثالث
#نشر_ثالث

@CRITICCHANNEL

‍ 🔻 وب‌سایت فولدرا به‌روز شد.

بخش زمین‌تاریخ:

عیلام؛ نخستین امپراتوری ایران | خاویر آلوارز مون | ترجمه‌ی مهرزاد شجاعی
متن فارسی میانه‌ی «مادیان یوشت فریان» چون یک متن جادویی؟ | مَتئوش کلَگیش | ترجمه‌ی پویا غلامی
سرسخنِ «دیباچه‌ای بر فلسفه‌ی تاریخِ ایران» | بزرگمهرِ لقمان
ریشه‌های زبان کردی | دیوید نیل مکنزی | ترجمه‌ی بزرگمهر لقمان
یک مُهرِ آلانی | جودیت لِرنِر | ترجمه‌ی آری سرازش، رامین اعلایی
دو نوشته بر جاماسپی | بزرگمهر لقمان
آتش وازیشت و دیو | الموت هینتزه | ترجمه‌ی پویا غلامی
شاتانا در سه پرده؛ سه پاره‌ی کوتاه از داستان‌های شاتانا | ترجمه‌ی پویا غلامی
سکایی‌ها؛ کمانداران چابک‌سوار پهن‌دشت‌ها | ریچارد فُلتز | ترجمه‌ی پویا غلامی
دو مهر ساسانی متعلق به موبدان | دومنیکو آگوستینی و شائول شاکد | ترجمه‌ی آری سرازش، رامین اعلایی
مهر دیگری از یک دیوان ساسانی | فابریتزیو سینیزی | ترجمه‌ی آری سرازش، رامین اعلایی

بخش نظریه:

هزارپای انسانی: چشم‌اندازی از دنیای هنر | رضا نگارستانی | ترجمه‌ی آری سرازش، رامین اعلایی
هنجارها، خودها، و مفهوم‌ها | رابرت برندوم | ترجمه‌ی رزیتا کامرانی
انقلاب مولکولی | فلیکس گتاری | ترجمه‌ی شهام شریفی

بخش هنروادبیات:

[ بدون عنوان ] | تجربه‌ای از نیکو وقری
سایه‌های نیمروز | تجربه‌ای از امیرمهدی حیدری
تجربه‌ای از مجتبی حق‌جو (تفنگ) | Undoubtedly night
سوختار | یک مجموعه عکس از مگوش
دو فیلم تجربی از پیمان غلامی | capture effect (2020-2021) / ecolocation (2021)

[ Website / Telegram ]
[ Instagram / YouTube ]

بویِ خوشِ تو هر که ز بادِ صبا شنید

از یارِ آشنا سخنِ آشنا شنید

ای شاهِ حُسن، چَشم به حالِ گدا فِکَن

کـاین گوش بس حکایتِ شاه و گدا شنید

خوش می‌کنم به بادهٔ مُشکین مَشامِ جان

کز دلق‌پوشِ صومعه بویِ ریا شنید

سِرِّ خدا که عارفِ سالِک به کَس نگفت

در حیرتم که باده‌فروش از کجا شنید

یا رب کجاست محرمِ رازی که یک زمان

دل شرحِ آن دهد که چه گفت و چه‌ها شنید

اینَش سزا نبود دلِ حق‌گُزارِ من

کز غمگسارِ خود سخنِ ناسزا شنید

محروم اگر شدم ز سرِ کویِ او چه شد؟

از گلشنِ زمانه که بویِ وفا شنید؟

ساقی بیا که عشق ندا می‌کند بلند

کان کس که گفت قصهٔ ما هم ز ما شنید

ما باده زیرِ خرقه نه امروز می‌خوریم

صد بار پیرِ میکده این ماجرا شنید

ما مِی به بانگِ چنگ نه امروز می‌کشیم

بس دور شد که گنبدِ چرخ این صدا شنید

پندِ حکیمْ محضِ صَواب است و عینِ خیر

فرخنده آن کسی که به سَمعِ رضا شنید

حافظ، وظیفهٔ تو دعا گفتن است و بس

در بَندِ آن مباش که نشنید یا شنید

#شیدانشید_حافظ_سترگ
@CRITICCHANNEL

زیبایی‌شناسی به عنوان زندگی در وایتهد-نیچه

لینک کامل مطالعه:
https://sheddat.com/whitehead-nietzche

#پژوهش‌گر_شهاب_الدین_قناطیر
#وایتهد #نیچه #هستی‌شناسی #هستی‌شناسی_زیبایی‌شناختی
@CRITICCHANNEL

#انجمن_بهان #گردهمایی_با_بزرگان
#اهلا #دانش #چیده_اندرز_پوریوتکیشان
#شهاب_الدین_قناطیر_ارگانی_لیکان
#فلسفه #اندیشه #خرددوستی #ايران #ایرانشهر #اندیشه_ایرانشهری #پارسیان #پارسیگ #اندیشه #حکمت #فلسفه #اخلاق #مزدیسنان
#ایران_باستان #ایران_ساسانی #ستایش_راستی #تمدن_پارسی

@CRITICCHANNEL

چرا بخش اول ترکیب 《صراط المستقیم》 فارسی است؟

این واژه از ریشه هندواروپایی str به معنی"گستردن" می‌آید که واژگان پیش‌ رو از آن مشتق شده‌اند: اوستایی star به معنی"گستردن"؛ لاتین باستان strata به معنی"راه سنگفرش شده"؛ لاتین باستان struere به معنی "ایجاد کردن"؛ لاتین باستان industria به معنی"فعالیت"؛ یونانی stratos به معنی"گروه"؛ یونانی stratos-agein به معنی"رهبر گروه"؛ انگلیسی straw به معنی"نی، بوریا"؛ انگلیسی strategy به معنی"استراتژی" انگلیسی structure به معنی"ساختن"؛ انگلیسی industry به معنی"صنعت"؛ انگلیسی instruction به معنی"تدریس"؛ انگلیسی destroy به معنی"نابود کردن"؛ انگلیسی construct به معنی"ساختن"؛ انگلیسی street به معنی"خیابان"؛ انگلیسی stray به معنی"ولگرد"؛ پهلوی wi-stardan به معنی"گستردن"؛ پهلوی wi-starag به معنی"تخت خواب"؛ پهلوی xāk-astar به معنی"خاکستر"؛ فارسی نو gostardan و gostar و xākestar به ترتیب به معنی"گستردن، گستر، خاکستر"؛ آرامی isrāta به معنی"راه سنگفرش شده"؛ عربی serāt(صراط) از آرامی و خود آرامی از فارسی گرفته شده‌است.

پس صراط المستقیم یعنی "جاده و راه سنگفرش شده‌"یی که در زمان گذشته راهی بوده که توسط شاهان کشیده می‌شده‌است؛ یعنی"جاده شاهی شایسته گذر شاهانه"؛ چیزی که در عربستان وجود نداشته‌است! راه‌های کویری عربستان به سختی دارای جاده‌های سنگفرش شده شاهی بوده‌است.

#پژوهش‌گر_شهاب_الدین_قناطیر_ارگانی_لیکان
#صراط_المستقیم
#تمدن_پارسی #جاده_شاهی #راه_شاهی #سنگفرش_شاهی #بسترهای #گستره #گستردن
@CRITICCHANNEL

زبان پهلوی یا فارسی میانه، دِگَریده‌ی زبان فارسی باستان است و گونه‌‌ای جنوبی از زبان‌های میانه‌ی غربی ایران به‌شمار می‌آید. نام «پهلَو» در واقع تحول‌یافته‌ی «پَرثَو» یا سرزمین «پارت» می‌باشد. این زبان در آغاز خود، که همانا زمان ساسانیان است، به زبان پارتی یا پهلوی اشکانی اطلاق می‌شد؛ چنان‌که در متون مانوی نیز واژه «پهلوانیگ» به چنین معنایی به کار رفته است. زبان اصلی عهد ساسانی که تختگاه آن‌ها استان پارس (فارس امروزی) بود، «پارسیگ» نامیده می‌شد. در اواخر تازش اعراب، نام پارسی برای زبان فارسی دری رواج یافت. بنابراین، امروزه برای زبان رایج در دوران ساسانی از عناوین پهلوی/پهلوی ساسانی یا فارسی میانه به جای پارسیگ و برای پهلوانیگِ دوره اشکانی از نام پارتی یا پهلوی اشکانی استفاده می‌شود.

در این دوره قصد داریم زبان پارسیگ را بر اساس ارداویراف‌نامه بیاموزیم؛ متن کتاب را بر پایه‌ی ریشه‌شناسی بررسی و تدریس پارسیگ را در قالب خوانش سطر به سطر این اثر آغاز کنیم.

ارداویراف‌نامه یکی از کتب داستانی پارسیگ مربوط به دوران ساسانی است که ظرفیت بالایی برای تحلیل‌ها و گزارش‌های پیچیده در راستای اندیشه ایران باستان دارد.
این کتاب درباره‌ی از بین رفتن و تباه شدن کشور ایران پس از تاخت و‌ تاز اسکندر است. اثر در روایت خود نشان می‌دهد که چگونه بزرگان کشور پس از این تازش سهمگین در مکانی گرد هم آمده، یکی را برمی‌گزینند تا به جهان دوزخ، برزخ و بهشت سفر کند و هرآنچه را می‌بیند، به یاد بسپارد تا پس از بازگشت از این سه جهان، بینش‌های ایران باستان را برای کشورداران به ارمغان آورد؛ مردم نیز سرانجام بتوانند دین و حقایق هستی را فهم کنند و با خویش‌کاری و عمل به آن حقایق، رستگار گیتی و رستاخیز شوند.
ارداویراف‌نامه کتاب مهمی در تاریخ بشریت است؛ چرا که قرن‌ها پیش از «کمدی الهی» دانته، ایده‌ی سفر به دوزخ، برزخ و بهشت را در خود داشته و آن را به‌طور کامل پرورانده است.

🔸 مختصات جلسات دوره:

۱. اهمیت زبان پارسیگ در مطالعات و پژوهش‌های ترجمانی، زبانی و فلسفی (جلسه نخست)
۲. کلیت کتاب و بررسی جایگاه تاریخی-ادبی آن در ایران و جهان (جلسه دوم)
۳. ورود به متن؛ تدریس زبان فارسی میانه مبتنی بر خوانش سطر به سطر و ریشه‌شناسی واژگان (جلسات سوم تا پنجم)

جهت اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام با آیدی انجمن در ارتباط باشید.

🆔 @FSDUT
🇩🇪 @deutsch_ut

💡 انجمن علمی زبان آلمانی دانشگاه تهران برگزار می‌کند:

کارگاه آنلاین

آشنایی با مقدمات زبان پارسیگ (فارسی میانه/پهلوی)
مبتنی بر کتاب ارداویراف‌نامه

🔸 مدرس: شهاب‌الدین قناطیر

🔸 شنبه‌ها ساعت ۲۰:۳۰ تا ۲۲:۰۰

🔸 پنج جلسه ۹۰ دقیقه‌ای بصورت آنلاین

🔸 هزینه ثبت‌نام دانشجویان: ۴۰۰ هزار تومان
🔸‌ هزینه ثبت‌نام غیر دانشجویان: ۵۰۰ هزار تومان

🔸 در انتهای دوره، به شرکت‌کنندگان گواهی معتبر از سمت دانشگاه تهران اعطا می‌گردد.

🔸 شروع کارگاه از شنبه ۱ دی

🔸 جهت ثبت‌نام با آیدی انجمن در ارتباط باشید.

🆔 @FSDUT
🇩🇪 @deutsch_ut

#فلسفه #اندیشه #خرددوستی #اسپینوزا
#بدن #خیر #شر #سود #زیان #آرامش #اندوه #راستی #ضد_دروغ #ايران #ایرانشهر #اندیشه_ایرانشهری #پارسیان #پارسیگ #فارسی_نو #اندیشه #حکمت #فلسفه #اخلاق #دانش #مزدیسنان
#ایران_باستان #ایران_ساسانی #خرددوستی #ستایش_راستی #تمدن_پارسی

@CRITICCHANNEL

مقاله «ریاضیات محض در ایران پس از حمله اعراب»

یان هوخندایک - ترجمه راضیه سادات موسوی


@CRITICCHANNEL

#نابودی_معنا
@CRITICCHANNEL

دریغا! روزگاری ایرانیان با این دقت پزشکی را می‌فهمیدند و می‌شناختند اما امروز با مشتی دلال نان به نرخ روزخور روبرو هستیم که سرشار از نجاست و بی‌شرفی و بازی با جان انسان‌ها هستند.

روزگاری #مانی و #زرتشت خویش را پزشک می‌دانستند و امروز هر بوزینه‌یی پزشک شده‌است.

#پزشکی_ایران #سیستم_عصبی
#ايران #ایرانشهر #اندیشه_ایرانشهری #پارسیان #پارسیگ #فارسی_نو #اندیشه #حکمت #فلسفه #اخلاق #دانش #مزدیسنان
#ایران_باستان #ایران_ساسانی #خرددوستی #ستایش_راستی #تمدن_پارسی
#نه_به_پزشکی_امروز #نه_به_پزشکی_دلالی_امروز #نه_به_بی‌وجدانان_امروز

@CRITICCHANNEL

#راستی
#ضد_دروغ #ايران #ایرانشهر #اندیشه_ایرانشهری #پارسیان #پارسیگ #فارسی_نو #اندیشه #حکمت #فلسفه #اخلاق #دانش #مزدیسنان
#ایران_باستان #ایران_ساسانی #خرددوستی #ستایش_راستی #تمدن_پارسی

@CRITICCHANNEL

https://youtu.be/FDOf_X9yYOk?si=S8mBAKOV3vdqMXDF

@CRITICCHANNEL

#یادگار_بزرگمهر
#ایران_باستان #ایران_ساسانی #خرددوستی #مزدیسنان
#پارسیگ #پارسیان #ستایش_راستی #ایرانشهر #ایران #تمدن_پارسی

@CRITICCHANNEL

استادِ سخن، شیدانشید، سعدی بزرگ


برخیز تا یک سو نهیم این دلق ازرق‌فام را

بر باد قلاشی دهیم این شرک تقوا نام را

هر ساعت از نو قبله‌ای با بت‌پرستی می‌رود

توحید بر ما عرضه کن تا بشکنیم اصنام را

مِی با جوانان خوردنم باری تمنا می‌کند

تا کودکان در پی فتند این پیر دُردآشام را

از مایهٔ بیچارگی، قطمیر، مردم می‌شود

ماخولیای مهتری، سگ می‌کند بلعام را

زین تنگنای خلوتم خاطر به صحرا می‌کشد

کز بوستان باد سحر خوش می‌دهد پیغام را

غافل مباش ار عاقلی، دریاب اگر صاحب‌دلی

باشد که نتوان یافتن دیگر چنین ایام را

جایی که سرو بوستان با پای چوبین می‌چمد

ما نیز در رقص آوریم آن سرو سیم‌اندام را

دلبندم آن پیمان‌گُسل، منظورِ چشم آرامِ دل

نِی، نِی، دلآرامش مخوان کز دل ببُرد آرام را

دنیا و دین و صبر و عقل از من برفت اندر غمش

جایی که سلطان خیمه زد غوغا نماند عام را

باران اَشکم می‌رود، وز اَبرم آتش می‌جهد

با پختگان گوی این سخن سوزش نباشد خام را

سعدی ملامت نشنود ور جان در این سر می‌رود

صوفی گران‌جانی بِبر ساقی بیاور جام را


#ادب_فارسی #شعر_فارسی #غزل #چکامه #سعدی #زیبایی‌شناسی #حکمت #خرد #ایرانشهر #تمدن_ایرانی #ایران_باستان #شیراز #مهد_ادب #جهانگردی
@CRITICCHANNEL

عیلام؛ نخستین امپراتوری ایران
خاویر آلوارز مون / ترجمه: مهرزاد شجاعی

ظهور عیلام به عنوان یک مفهوم سیاسی و فرهنگی، عمیقاً در بستر جغرافیایی منحصربه‌فردِ نواحی پست و مرتفع استان‌های خوزستان و فارس ریشه دارد. همین بستر جغرافیایی، در شکل‌گیری ثروت مادی، پایداری فرهنگی و دیرپایی تمدن عیلام نقش اساسی ایفا کرده است. این عامل همچنین نقش مهمی در شکل‌گیری تاریخ سیاسی آن به عنوان یک امپراتوری داشت، زیرا با ایجاد یک منطقه حفاظتی و پناهگاه، امکان تجمیع دوره‌ای نیروهای نظامی برای گسترش قلمرو و تسلط بر دولت‌های همسایه را فراهم می‌کرد.


لینک دانلود مقاله:
https://www.fold-era.com/posts/elam-iran-first-empire

#عیلام_باستان #امپراتوری #امپراتوری_ایران_باستان #ايرانشهر #تاریخ_سیاسی_ایران #ژئوکالچر #ژئوهیستوری #مهرزاد_شجاعی #وبسایت_فولدرا #تمدن_عیلام #تمدن_ایران #ایران #خوزستان #فارس #بوشهر #کهگیلویه
https://t.me/fold_era
@CRITICCHANNEL

سخرانی بنده با عنوان:
خوانش تحلیلی سیر اندیشه‌ی ژیل دلوز
چهارشنبه ۱۴۰۳/۰۹/۱۴ ساعت ۱۲تا۱۴ در آمفی تئاتر دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده هنرهای تجسمی برگزار شد.

#ژیل_دلوز
#شهاب_الدین_قناطیر
#دانشگاه_هنر_اصفهان #دانشگده_هنرهای_تجسمی
@CRITICCHANNEL

زیبایی‌شناسی به‌عنوان زندگی در وایتهد-نیچه

ریچارد ام.میلارد، شش «مقولهٔ مهم» از فلسفهٔ فرآیندگرایانهٔ وایتهد را به‌عنوان «شیوه‌های تکمیل زیبایی‌شناختی» شناسایی کرده‌است:
(1) فردیت هماهنگ،
(2) پایداری،
(3) تازگی،
(4) رویارویی،
(5) ژرفا،
(6) آشکارگی یا تنجش‌گری.

به‌نظر می‌رسد که این شش مقوله نشان‌دهندهٔ مدلی از یک معرفت‌شناسی زیبایی‌شناختی است که برای (درک) فلسفهٔ نیچه اساسی است. از نظر وایتهد، این دسته‌بندی‌ها با تصور او از موجودات‌ کنش‌مند که پیوسته برای تنجش‌گری (بیشتر) و جورسازی متقابل تلاش می‌کنند، مطابقت دارد. این موجودات فرآیندی، از استقامت خاصی برخوردارند اما هیچ مادهٔ ابدی‌ای (کنش‌مندی) در این سیستم فکری وجود ندارد. در واقع از اهمیّت محوری مقولهٔ تازگی است که شایش‌های آفرینش‌گرانهٔ فرآیندهای کنش‌مند بازتابیده می‌شود. به‌طور خلاصه، مقوله‌های اهمیّت وایتهد از تجربه انضمامی یا موجودات کنش‌مند، شرایط تنجش‌گری هماهنگ، یعنی شرایط تنجش‌گری (برای همیشه) فردیّت زیبایی‌شناختی است که مبنای واقعی و موجه همه فرآیندها و فعالیت‌های جهان است. علاوه‌ بر این، فلسفه و معرفت‌شناسی وایتهد از ابتدا زیبایی‌شناختی-هستی‌شناختی است، زیرا شش مقولهٔ اهمیّت او، پایه‌های معرفت‌شناسی واقع‌گرای زیبایی‌شناسی‌ای هستند که از پدیده‌های شهودی شروع می‌شوند، و اساساً با معرفت‌شناسی‌ای که براساس قضاوت‌های مفهومی بنا می‌شود متفاوت است:
آموزه متافیزیکی، که در این‌جا توضیح داده شد، پایه‌های جهان را در تجربه زیبایی‌شناختی می‌یابد، نه - مانند کانت - در تجربه شناختی و مفهومی. همهٔ نظم صرفا جنبه‌های معینی از نظم زیباشناختی است و نظم اخلاقی صرفا جنبه‌های خاصی از نظم زیبایی‌شناختی است. جهان واقعی نتیجه نظم زیبایی‌شناختی است.¹ 
به دلایل زیر، به استثنای مورد اوّل، فردیّت هماهنگ، مقوله‌های مهم زیبایی‌شناختی فوق‌الذکر را می‌توان به نیچه نیز نسبت داد. اول‌ از همه، این مقولات عناصر اساسی معرفت‌شناختی هستند که به‌لحاظ عمل‌گرایانه اجتناب‌ناپذیرند: مثلاً، هر معرفت‌شناسی برای مقابله با جهانِ شَوِش باید تصوری از پایداری در زمان و رویارویی در دریای هرج‌و‌مرج اتخاذ کند. مفاهیم تازگی، ژرفا و تنجش‌گری نیز برای تمام نوشته‌های نیچه اساسی هستند و در سراسر نوشته‌های نیچه وجود دارند - مفاهیمی مانند «خواستِ نیرو»، «ژرفا» و «غلبه بر خود». در نهایّت، حتّی «فردیّتِ هماهنگ» را می‌توان به نیچه نسبت داد، اگرچه او ممکن بود در برابر مفهوم واقعی هارمونی مقاومت کند؛ اما بدون شک مفهوم افراد ساختاریافته و ملموس یا فردیّت زیبایی‌شناختی برای نیچه اساسی است، مثلاً وقتی او درک خود از یک شخص مستقل را توضیح می‌دهد؛ قطعا به چنین موضوعی می‌اندیشد. آموزهٔ تقدم مقولات زیبایی‌شناختی، و به‌ویژه تسلط زیبایی در نظام ارزش‌ها، عناصر اساسی فلسفه نیچه و وایتهد هستند. در تعریف وایتهد از زیبایی یک بیان بسیار انتزاعی آمده‌است که چنین است: «زیبایی، جورسازی متقابلِ عوامل متعدد در موقعیتی از تجربه است». وایتهد در بسیاری از مواقع در نوشته‌های خود به‌وضوح بیان می‌کند که زیربنای این بیانیه مفهومی از هماهنگی، یا حدّاقل، بهینه‌بودن جورسازی متقابل است. در نگاه اوّل، چنین فرضی برای نیچه غیر قابل‌‌ قبول به نظر می‌رسد، زیرا او این ایدهٔ هراکلیتی را پذیرفته‌ است که جنگ، درگیری یا نزاع «پدر همه‌چیز» است. با این‌حال، با بررسی دقیق‌تر، تفاوت بین این دو نویسنده چندان سترگ نیست: از یک‌طرف، وایتهد، در فلسفه فرآیندی خود، هارمونی را به عنوان روند مداوم جورسازی متقابل از رویدادهای کنش‌مند (به جای توصیف یک حالت ایستا) درک می‌کند. ...

برای مطالعهٔ متن کامل کلیک کنید یا Instant View را در پایین پست لمس کنید.

﹏﹏✎ #شهاب‌الدین_قناطیر
#فردریش_نیچه، #آلفرد_نورث_وایتهد، #زیبایی‌شناسی، #فلسفه_فرآیند، #هستی‌شناسی_زیبایی‌شناختی
Taamoq | تَعَمُّق

سخرانی بنده با عنوان:
خوانش تحلیلی سیر اندیشه‌ی ژیل دلوز
چهارشنبه ۱۴۰۳/۰۹/۱۴ ساعت ۱۲تا۱۴ در آمفی تئاتر دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده هنرهای تجسمی برگزار خواهد شد.

در خدمت دوستاران فلسفه در دانشگاه هنر اصفهان خواهم بود.

لینک دانلود برنامه‌ها در سایت دانشگاه هنر اصفهان:
https://visualarts.aui.ac.ir/page-maintajasomi/FA/1/dorsaetoolsenews/15876-G0/tool_dorsaetoolsenews_sample_maintajasomi_block63/%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D9%81%D8%AA%D9%87-%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4-1403

#هنر_اصفهان #دانشگاه_هنر_اصفهان #فلسفه #فلسفه_قاره_ای #ژیل_دلوز #هنر_تجسمی #شهاب_الدین_قناطیر
@CRITICCHANNEL

ادنا سنت وینسنت میلی
برگردان: تارا حسینی
.
مرا با اندوه خویشاوندیست آیا؟
کین گونه پیاپی بر در خانه‌ام می‌کوبد
نه رسا و نه آهسته
چنان‌چون دستانش بدان خو گرفته باشد.
گل‌های داوودی تابیده به گرد پلکان،
و رزماری‌ها قامت افراخته‌اند
که اندوه از راه می‌رسد
اما اندوه را به رزماری‌ها و داوودی‌ها التفاتی نیست.
مرا با اندوه خویشاوندیست آیا؟
مگر با یکدگر خویشاوندیم ما؟
که پیاپی بر درگاه من می‌ایستد....
آه به اندرون آی

«بازگشت ابدی همچون ضامن آثار دلوز»
مصاحبه با پروفسور ناثان ویدر
مصاحبه کننده: شهاب الدین قناطیر

لینک دانلود و خواندن مصاحبه:
https://sheddat.com/nathan-widder/

#ناثان_ویدر #فلسفه_تفاوت #ژیل_دلوز #ددکیند #ریمان #برگسون #مصاحبه #شهاب_الدین_قناطیر
@CRITICCHANNEL

https://youtu.be/o_aVis-S8Jk?si=ibFU73bYJNMEqw10

@CRITICCHANNEL

‍ ‌‌🔻 وب‌سایت فولدرا به‌روز شد.

بخش زمین‌تاریخ:

چه کسی ماده‌روباه سیاه را به چنگ آورد؟ | داستانی از نرت‌نامه‌ی اُسِتی | ترجمه‌ی پویا غلامی
آلان‌شاه نزد فردوسی | آگوستو المنی | ترجمه‌ی پویا غلامی
چامه‌های گنوسی: چند پاره شعرِ مانوی و مندایی | ترجمه‌ی کوهستان بهزاد
دیدگاه‌های زرتشتی درباره‌ی رنج و مرگ‌ | الموت هینتزه | ترجمه‌ی پویا غلامی
سی‌ودو گلابی دیگر برای اووه | آدریانو و. رُسی | ترجمه‌ی آلکین گوکلان
«ششلن در دیار گوم» و «ششلن و مردی از گوم» (دو داستان از نرت‌نامه‌ی آسی) | ترجمه‌ی پویا غلامی
سن‌مورو [سیمرغ] در هنر ایرانی | متئو کمپارتی | ترجمه‌ی پویا غلامی
قطعاتی درباره‌ی مسئله‌ی درونماندگاری [حلول] در بستر زمین‌تاریخِ ایران | پاتریشیا کرُن | ترجمه‌ی پروشات اژغ زاول‌زهی و ارژنگ بمپور براهویی
وَرخَگ و پسرانش (پاره‌ی یکم از نَرت‌نامه‌ی اُسِتی) | ترجمه‌ی پویا غلامی
نگاهی به کارِ تازه‌ی رهامِ اشه بر «سرودِ مروارید» | بزرگمهر لقمان
معماری نیایشگاهی در جهان ایرانی پیش از غلبه‌ی مقدونی‌ها | مایکل شِنکار | ترجمه‌ی آری سرازش، رامین اعلایی

بخش نظریه:

آنسوی تخیل: دلوز و امر مجازی واقعی | سیلویا کاپودیواکا | ترجمه‌ی شهام شریفی
برخوردهای نزدیک (درآمد کتاب) | جیسون رضا جرجانی | ترجمه‌ی ارژنگ ذات
آزادی و فرمان | امانوئل لویناس | ترجمه‌ی هوشنگ سیامی
هشت گفتار | آلفرد کورزیبسکی | ترجمه‌ی رزیتا کامرانی
باورهایم | آلفرد کورزیبسکی | ترجمه‌ی رزیتا کامرانی

[ Website / Telegram ]
[ Instagram / YouTube ]

.
«برمی‌خیزم ز رؤیایت»
سروده‌: پرسی بیش شلی
برگردان: تارا حسینی
---------------------------------------
برمی‌خیزم ز رؤیایت
ز نوشین-خوابِ زودهنگامِ شب،
بدان‌گاه که نرمینه-باد می‌دمد،
و پُرسو-ستارگان می‌درخشند
بر‌می‌خیزم ز رؤیایت،
شورِجان می‌راند این پا _که می‌داند چه‌سان؟_
سوی دریچه‌‌ات خوابگاه، چه دل‌انگیز!

برآشفته بادها ز پا فتاده
در سیاهی، خاموشی زوزه می‌کشد،--
شمیم گل‌های چامپاک¹ می‌ریزد در هوا
چنان‌چون ریزش اوهامِ خوش در رؤیا،
بر دل می‌میردش،
فسرده غَرنگش‌های² بلبل،
چنان‌چون من، بر دل تو،
ای نازنین نگار!

های، بَرَم‌خیزان ز چمنزار!
می‌میرم، می‌تِفسم³، فرو می‌افتم!
بگذار تو رای عشق با بوسه‌ها فروریزد،
بر پریده‌رنگ لب‌ها و پلک‌هایم
شیرگون گشته رخسارم خشک و سرد، افسوس!
مرای دل که می‌تپد تند و رسا
های، بازش فشار به خود
آنجا که در هم شکند، انجام!

۱. Champak: درختی معطر و همیشه سبز که نزد بوداییان مقدس است
۲. Complaint/ غرنگش به معنای چهچهه و آواز
۳. faint: به‌معنای مدهوش شدن، از حال رفتن

@CRITICCHANNEL

با عَطف توجه به خط سیری دیگر، نفی محض در نزدِ شوپنهاور - که در حملات خود علیه دین بسیار صریح و بی پروا است - نوعی نزدیکی عجیب با عرفان را پیشنهاد می‌دهد:

"اما تا مادامی که خودمان اراده ای برای زندگی داشته باشیم، این امر نهایی، یعنی هیچ به مثابه ای آنچه وجود دارد، به واسطه ای ما می‌تواند تنها به نحوی منفی شناخته و بیان گردد... با این حال، اگر اصرار شود که به نوعی می بایست دانش مثبتی از آنچه فلسفه تنها می‌تواند به نحوی منفی، آنهم به عنوان نفی اراده بیان دارد، کسب شود، در این صورت چیزی جز اشاره به آن حالتی باقی نمی ماند که توسط همه ی آن کسانی که به نفی کامل اراده دست یافته‌اند تجربه شده است و با نام‌هایی همچون شوریدگی(وجد)[ecstasy]، مسحور شدگی(شور)[rapture]، اِشراق(تَنویر)[illumination]، هم پیوندی و همسازی با خدا و قس الی هذا.. نشان داده می شود."

نفی مطلق تنها به محدودیت‌های زبان در توصیف تجربه اشاره ندارد، بلکه اساساً افق اندیشه را نیز به سمت آن جایی هدایت می‌کند که اندیشه قادر به درک آن نیست؛ جایی که انسان در جهد و تکاپو است تا آنچه را که فراتر از بشر و ساحت بشری است درک کند. با این حال، همانگونه که شوپنهاور اشاره می کند، "چنین وضعیتی را دیگر نمی‌توان معرفت[knowledge] نامید، چرا که دیگر با شکلِ سوژه و شیء سروکار نداریم؛ و علاوه بر این، تنها از طریق تجربه شخصی قابل دسترسی است و نمی‌توان بیش از این بدان مرتبط شد.
با توجه به این تمایز (نفی محض و نفی محرومیت) و پیامدهای آن برای درک جهان به مثابه ای جهانی غیرانسانی است که با یک مخمصه[dilemma] (همچون برهان ذوالحدین.م) روبرو می‌شویم. یعنی، یک اهریمن‌شناسی از نوعی که در حال بررسی آن هستیم، که می بایست خود را از چارچوب اخلاقی، حقوقی و کیهانی اهریمن‌شناسی مسیحی[Christian demonology] ( یعنی قانون اخلاقی، فتنه و وسوسه، تَخطی و عِصیان، فِسق و گناه، کیفر و رستگاری و غیره) متمایز کند. و در اینجا، اهریمن‌شناسی با یکی از بزرگترین چالش‌های اندیشه امروز مواجه می‌شود، و این چالش، به بسیاری از جهات، نیچه‌ای است - چگونه می‌توان جهان را به عنوان امر نااندیشیده[unthinkable] بازاندیشید؟ - یعنی، در غیاب دیدگاه انسان‌محور و بدون تکیه بیش از حد بر متافیزیک هستی؟
باز هم، با موانع زیادی روبرو می‌شویم، بخشی به این دلیل است که یک اهریمن‌شناسی فلسفی وجود ندارد - یا دست کم هنوز وجود ندارد. آیا می بایستی با استناد به پیشینیان این نوع بدبینی کیهانی[Cosmic Pessimism]، نوعی دودمان یا تبار از این پیشینیان به رسمیت درآورد؟ حال آنکه امّا در اینجا بازی بی‌پایانی از شمولیت(پیراگیری)[inclusion] و محرومیت(حذف سازی)[exclusion] آغاز می‌گردد. آیا باید فیلسوفان کلاسیکی همانند هراکلیتوس را نیز شامل گردد؟ آیا باید آثاری را در سنتِ رازورزی تاریک [darkness mysticism] یا الهیات منفی [negative theology] در نظر گرفت؟ و سپس چه می‌شود اگر از آثار بزرگ بحران های معنوی و فلسفی، از کی‌یرکگور تا امیل سیوران و سیمون وی را در نظر آوریم؟ ما پیشتر به شوپنهاور و نیچه اشاره کرده‌ایم، اما آیا ما ملزم به در نظر گرفتن وارثان قرن بیستم آن‌ها،‌ کسانی مانند باتای، کلوسوفسکی یا لف شُستوف نیز هستیم؟ آیا باز نیز مشکل اساسی من بابِ طرح اندازی یا امید به وجود یک میدان اختصاص یافته به نفی و نیستی، نمی باشد؟ آیا ممکن است کسی مدعی آن شود که اهریمن‌شناسی وجود دارد، بی آنکه در تئاتر بی‌انتهای پوچی گرفتار شود؟ شاید تنها چیزی که قطعی است این باشد که اگر چیزی مشابه به اهریمن‌شناسی نیز وجود داشته باشد، اساساً به دلیل وجودش محترم‌تر نخواهد شد - زیرا هیچ چیز(در نزدِ بشر) به معنایی دقیق، بیشتر از هیچ چیز مورد غفلت[frowned upon] واقع نمی گردد.

🔻اَندر غبارِ این سیاره | یوجین تکر | ترجمه ی شهام شریفی

🔺️In The Dust of This Planet | Eugene Thacker

اهریمن‌شناسی[demonology] پدیده‌ای الهیاتی است که به مباحث تاریخی درباره ماهیت شر و سیاست‌های مرتبط با شکار جادوگران گره خورده است. البته، اهریمن‌شناسی یک پدیده فرهنگی نیز است، همانطور که نمونه‌های ادبی، سینمایی و بازی‌های ویدیویی نشان می‌دهند. امّا اگر اهریمن‌شناسی را صرفاً به مثابه ای یک موضوعیت تاریخی یا صرفاً یک داستان تخیلی در نظر بگیریم، جذابیت خود را از دست می‌دهد.
اگر قرار بر این باشد که اهریمن‌شناسی در سطح فلسفی اندیشیده شود، آنگاه می بایست به مثابه ای نوعی "قاموس فلسفی"[philosopheme] کارکرد یابد که خوشه‌ای از ایده‌ها را گرد هم می آورد که برای مدتی، به عنوان حوزه‌های مسئله ساز برای خود فلسفه عمل کرده اند، به عبارتی: نفی، نیستی و امر غیرانسانی[the non-human]. چنین رویکردی به اهریمن‌شناسی چگونه رویکردی خواهد بود؟ در آغاز، اهریمن‌شناسی می بایست از انسان‌شناسی متمایز شود، جایی که در آن، اهریمن/دیو صرفاً جایگزینی برای بودِش انسان است و تأملاتی در مورد ماهیت شر، اساساً در ساحتِ انسان نشخوار می شود[ruminations]. اهریمن‌شناسی همچنین می بایست از متافیزیک محض[pure metaphysics] متمایز شود، جایی که اهریمن/دیو [demon] به مثابه ای جایگزینی(نیابتی) از برای جفتِ هستی/نا_هستی کارکرد می یابد.
انکار دیدگاه انسان‌محور[anthropological view] به معنای در نظر گرفتن جهان نه تنها فقط به عنوان جهانی-برای-ما یا جهانی-در-خود، بلکه به عنوان جهانی-بدون-ما[world-without_us] است. به همین ترتیب، انکار دیدگاه متافیزیکی به معنای در نظر گرفتنِ عدم اطمینان من بابِ اصل دلیل کافی[principle of sufficient reason] برای اندیشیدن به جهان است (نه دلیل کافی، بلکه یک نوع نامأنوسی، رازگونگی [uncanny] و نابسندگی[insufficiency] عقل در میان است).
بنابراین، یک اهریمن‌شناسی فلسفی می بایست "علیه" سطوتِ انسانی بپاخیزد - هم بخش "انسانی" و هم بخش "هستومندی"[being] آن را در ژرفای رازگون خود ببلعد. شاید بتوانیم اصطلاح جدیدی برای این شیوه بیابیم، یعنی تفکر- اهریمن‌شناسانه.
اگر انسان‌شناسی بر مبنای تقسیم میان امر شخصی و امر غیرشخصی ("انسان" و "کیهان") بنا شده است، پس یک اهریمن‌شناسی(رادیکال)، آن‌ها را به جفت‌های پارادوکسیکال (تأثیرات غیرشخصی و رنجِ کیهانی[cosmic suffering]) فرو می‌کشاند[collapses]. اگر هستی‌شناسی به رابطه ای حداقلی میانِ هستی/نا_هستی می پردازد، پس اهریمن‌شناسی میبایستی اندیشه ای نیستی[nothingness] (تعریف سلبی)[a negative definition] را به ثمر نشاند و رسالت آن را بر گردن نَهَد[undertake]، امّا نیستی که صرفاً مترادف با "نبودن" یا "نا_هستی"[non-being] نیست (تعریف محرومیت). شوپنهاور توضیحی ارائه می‌دهد و تفاوت میانِ این دو نوع نفی را بازگو می‌کند:

"ابتدا باید توجه داشته باشم که مفهوم هیچ (Nichts) اساساً نسبی است و همیشه به چیزی مشخص اشاره دارد که آن را نفی می‌کند. این خاصیت به ویژه توسط کانت به نفی محرومیت (nihil privativum) نسبت داده شده است که در مقابلِ (+) نشان داده می‌شود. این علامت منفی (-) از نقطه نظر مقابل امّا ممکن است به (+) تبدیل شود و در مقابل این نفی محرومیت، نفی محض (nihil negativum) مطرح شده است که از هر نظر "هیچ" خواهد بود... اما با بررسی دقیق‌تر، یک هیچ مطلق، یک نفی محض واقعی، حتی قابل تصور نیز نیست، بلکه هر چیزی از این دست، از دیدگاه بالاتر یا تحت مفهوم گسترده‌تری، همیشه تنها فقط یک "نفی محرومیت" است. برای شوپنهاور، نفی محرومیتِ جهان همان‌گونه که برای ما ظاهر می‌گردد، جهانی-برای-ما، جهانی به مثابه ای صحنه "نمایش"[ Representation/ Vorstellung] است، در حالی که نفی محض، جهان-در-خود یا جهان به مثابه ای "اراده" است - یا بهتر است بگوییم، جهان-در-خود همانگونه که دسترس‌ناپذیری و کیفیت‌های مرموز[occult qualities] و غریب خود را برای ما آشکار می‌ سازد. همانطور که شوپنهاور اشاره می‌کند: "آنچه به طور کلی به مثابه ای مثبت فرض می‌شود، چیزی است که ما آن را وجود (Seiende) می‌نامیم، که نفی آن با مفهوم هیچ (Nichts) در عام ترین معنای آن بیان می‌شود، و این دقیقاً جهان به مثابه ی نمایش است، یا جهان به مثابه ی تصور یا بازنمایی.
👇👇

💡 انجمن علمی زبان آلمانی دانشگاه تهران با افتخار برگزار می‌کند:

🔶 «نشست آشنایی با زبان‌شناسی تاریخی»

📍سخنران:
شهاب‌الدین قناطیر
پژوهشگر فلسفه و زبان

🗓 تاریخ: ۳ آذر ۱۴۰۳
⏰ ساعت: ۱۱:۴۵ تا ۱۳:۳۰

📱 نشست به‌صورت حضوری و آنلاین هم‌زمان برگزار می‌گردد.

🔗 لینک جلسه متعاقباً در کانال فاخ‌شافت قرار خواهد گرفت.

🔸 امکان حضور علاقه‌مندان خارج از دانشگاه وجود دارد. جهت هماهنگی برای ورود با آیدی انجمن در ارتباط باشید.

🆔 @FSDUT
🇩🇪 @deutsch_ut

نیچه و ایرانیان

نیچه توجّهِ خاصّى به تاریخِ ایرانِ دوره‌یِ اسلامی نشان نمی‌دهد، ‏اگرچه گاهى نامى از مسلمانان می‌برد و دستِ کم یک بار از حشّاشون با ستایش یاد می‌کند.‏ ‏ در یادداشت‌هایِ او ‏یک‌بار نامى از سعدی دیده می‌شود با نقلِ نکته‌پردازی‌اى از او؛ امّا نامِ حافظ را چندین بار می‌برد و در باره‌یِ شعر ‏و ذهنیتِ او سخن می‌گوید.‏

در مجموعه‌یِ نوشته‌هایِ نیچه دو بار از ایران (‏Persien‏) نام برده می‌شود و چندین بار از ایرانی (‏persisch‏) و ‏یکبار هم از پیش‌ایرانی (‏vorpersisch‏)،‎ ‎ ‎ ‎که اشاره‌هایى هستند به روابطِ دولت‌شهرهایِ یونانی با امپراتوریِ ایران ‏و گاه تحلیلى از آن. توجّهِ او، پیش از هر چیز، به پی‌آمد‌هایِ جنگ‌هایِ ایران و یونان ‏ و اثرِ ژرفِ آن بر دنیایِ ‏یونانی ست، که به ’جنگِ پلوپونزی‘ میانِ دولت‌شهرهایِ آتن و اسپارت، با شرکتِ دیگر دولت‌شهرها، می‌انجامد. ‏این جنگ تمامیِ یونان را به مدّتِ پنجاه سال درگیر می‌کند و ویرانیِ بسیار به بار می‌آورد.‏ ‏ افزون بر این‌ها، ‏بیست و هشت بار از ایرانیان (‏die Perser‏) نام می‌برد و در برخى از پاره‌نوشته‌هایِ (‏Fragmente‏) او می‌توان ‏نگره‌یِ او را نسبت به ایرانیانِ باستان و فرهنگِ‌شان به‌روشنی یافت. وی، به‌ویژه، ستایشگرِ چیرگی‌ ایرانیان در ‏تیراندازی و سوارکاری و جنگاوری و نیز حالتِ سروری‌ و قدرت‌خواهی‌شان است؛ و نیز پافشاری‌شان بر فضیلتِ ‏راستگویی.‏ ‏ این‌ها کردارها و ارزش‌هایى ست که وی شایسته‌یِ زندگانیِ والامنشانه‌یِ انسانی می‌داند. امّا، ‏بالاترین درجه‌یِ توجّهِ خود به ایرانیان و بزرگداشتِ آنان را آن جا نشان می‌دهد که از زمان‌باوریِ ایرانیان سخن ‏می‌گوید؛ باورى که به دیدگاهِ او نسبت به زمان و ’بازگشتِ جاودانه‘‌یِ آن همانند است. این دیدگاه در برابرِ آن ‏دیدِ متافیزیکیِ یونانی قرار می‌گیرد که با افلاطون هستیِ زَبَرزمانیِ ’حقیقی‘ را در برابرِ هستیِ ’مجازیِ‘ گذرا یا ‏زمانمند قرار می‌دهد: ’من می‌باید به یک ایرانی، به زرتشت، ادایِ احترام کنم. ایرانیان نخستین کسانى بودند که ‏به تاریخ در تمامیتِ آن اندیشیدند.‘ در دنبالِ آن نیچه در این پاره‌نوشته به هزاره‌ها‌ در باورهایِ‌ دینیِ ایرانیِ ‏باستان اشاره دارد و می‌افزاید، ’[ایرانیان تاریخ را] همچون زنجیره‌اى از فرایندها [اندیشیدند]، هر حلقه به دستِ ‏پیامبرى. هر پیامبر هزاره (‏hazar‏)یِ خود را دارد؛ پادشاهیِ هزارساله‌یِ خود را.‘‏ ‏ در چنین گفت زرتشت از ‌‏’هزاره‌یِ بزرگِ (‏grosser Hazar‏) پادشاهیِ زرتشت‘ سخن می‌گوید، ’پادشاهیِ بزرگِ دوردستِ انسان، پادشاهیِ ‏هزارساله‌یِ زرتشت.‘‏ ‏ ‏…

برای مطالعه متن کامل کلیک کنید یا Instant View را در پایین پست لمس کنید.

﹏﹏✎ #داریوش_آشوری
#فردریش_نیچه، #زرتشت، #حافظ، #ادبیات
Taamoq | تَعَمُّق

https://youtu.be/XnZa9XbjrrQ?si=4n4_SfhsGT_qZDos

@CRITICCHANNEL

✔️ انجمن علمی فلسفۀ غرب دانشگاه اصفهان برگزار می‌کند:

🔘 دورهٔ «دلوز و هندسۀ شدن»

🔘 مدرس: شهاب‌‌الدین قناطیر؛ دانشجوی دکتری هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان

🔘 شنبه‌ها ساعت ۱۸ تا ۲۰

🔘 شروع دوره: ۱۲ آبان ۱۴۰۳

🔘جلسه مجازی و با ظرفیت محدود است.

🔘 جهت ثبت نام به آیدی تلگرام @N_R202 پیام دهید.

✔️@Philosophy_Society_98

🔘 شرح دوره:
ریاضیات در فلسفه‌ی دلوزی نقشی بسیار پررنگ و تعیین‌کننده‌ داشته‌ است. دلوز، از نخست، فلسفه‌ی خود را بر ریاضیات دیفرانسیلی‌ی لایب‌نیتس بنا کرده و آن را با تدقیق بیشتر در هندسه و فیزیک مدرن پیگیری کرده‌ است.
دلوز که همواره هستی‌شناسی شُدَن را به جای بودن پی می‌گرفته و از دوران باستان تا اکنون را به دنبال شدن‌گرایان بوده‌ است، هیچ فرصتی برای گرایش بیشتر به هستی‌شناسی شدن را از دست نمی‌دهد. او نیز برای درون‌ماندگارکردن هندسه‎‌ی دیفرانسیل و پسینی‌کردن مفهوم فضا-زمان دست به دامان افراد بسیاری می‌شود که در این دوره سعی در شناخت آن افراد و رویکرد خود دلوز خواهیم‌ داشت.
برای مثال: او با کاوش‌کردن در ایده‌ی انحراف اَتُم به دنبال درون‌ماندگارکردنِ «دیگری شدن» بر پایه‌ی بنیادین‌ترین عضو هستی که [اتم] باشد، است. او با بنا کردن ایده‌ی زمان در فلسفه‌ی خود بر دیرند و شهود که آن را از برگسون گرفته ایده برگسونی را با ریمان و دِدِکیند و نیچه و اسپینوزا ترکیب می‌کند تا بتواند به فهمی ناب‌تر از «شدن و زمان» برسد. او راه حل سیاسی خود در دنیای معاصر را نیز از دل هندسه دیفرانسیل بیرون می‌کشد.
دلوز سراسر فلسفه شَوِشمَند خود را بر پایه‌ی ماهیت ذره-موجی موناد‌های باز وایتهدی برعکس مونادهای بسته‌ی لایب‌نیتسی بنا می‌کند که واحدهایی به‌طور درون‌ماندگار بس‌گانه‌اند که پیوستار یک چیز را نه بر پایه‌ی کامل‌بودگیِ هر موناد، بلکه بر پایه‌ی نقص هر موناد در یک آشوب از کنش‌ها و برهم‌کنش‌‌ها درک می‌کند.
در این دوره سعی خواهیم کرد ابعاد فلسفه‌ی دلوزی را با درک جامعی از هندسه دیفرانسیل پیش ببریم تا بتوانیم پیوند مفاهیم هنری، سیاسی، هستی‌شناختی، رشدشناسی هستی‌شناختی و ... را با مفهوم دیفرانسیل او مشخص کنیم.

✔️@Philosophy_Society_98

https://youtu.be/w6RX3GadmtU?si=JL-ctGfXTTKG47Lp

@CRITICCHANNEL

🎞 برشی از دورۀ «دلوز فیلسوف تفاوت»
📢 مدرس: شهاب‌الدین قناطیر
🧶 تفاوت‌های دلوز و دریدا: دریدا از سنت هگلی می‌آید، دلوز از سنت اسپینوزایی - لایب‌نیتسی
#دلوز
#دریدا
#تفاوت
#شهاب‌الدین_قناطیر
www.philosophycity.ir

🔴🔴🔴🔴

دوره دلوز فیلسوف رخداد در این هفته تشکیل خواهد شد بنابراین اگر قصد شرکت در این دوره را دارید بایست که زودتر اقدام کنید.
🔴🔴🔴🔴
#پست_موقت
🏛 شهر فلسفۀ ایران برگزار می‌کند:
🔔 نام دوره: دلوز فیلسوف رخداد
📢 استاد: شهاب‌الدین قناطیر
🗓 شروع دوره: دوشنبه 7 آبان 1403
⏰ ساعت 18 تا 20
‼️ برای ثبت نام لطفاً به لینک زیر مراجعه فرمایید:
ثبت نام
ثبت نام
ثبت نام
#دلوز
#رخداد

برای اطلاعات بیشتر با شماره‌های زیر تماس بگیرید:
☎️ 021-22053556
📞09361135000

🌏 نشانی: تهران، بلوار نلسون ماندلا (جردن)، کوچۀ گلدان، پلاک 5، طبقۀ 3
www.philosophycity.ir

تأملاتی اولویه پیرامون پورنوگرافی

مقدمه: این جستار‌ها، مسیر مشخصی را دنبال نمی‌کنند، بل به تعبیر مراد فرهادپور «پاره‌های فکری‌ای» هستند که حول محور موضوعی واحد نگاشته شده‌اند: پورنوگرافی؛ و طبعاً ادعایی بیش از آنچه به صورتی واضح نمایان است ندارند، یعنی تأمل و تعمق پیرامون پورنوگرافی. بدیهی است که این نوشتار نه سخنان پایانی است و نه حتی، در مقام یک نوشتار، کامل و کافی؛ بل صرفاً به دنبال نگریستن به این ابژه‌ی خاص تفکر از دریچه‌های مختلف، و گاه متضاد، می‌باشد.

1. پورنوگرافی و سکس
پورن، سکس نیست. پورن‌استار، به‌مثابه بازیگر، وظیفه دارد سکس را «به نمایش بگذارد». موقعیت او شبیه به بازیگر سینماست که در فیلمی، غذا خوردن را به نمایش می‌گذارد: این به آن معنا نیست خوراک وارد دهان او نمی‌شود، یا او طعام را قورت نمی‌دهد؛ مسئله اساساً این است که او مشغول غذا خوردن نیست، بل درگیر نشان‌دادنِ اکتِ غذا خوردن است.

2. پورنوگرافی و کار
پورن‌استار، چون کارگر، مستخدم است. او چون کارگر معدن، کارش را در قبَلِ پول به کارفرما می‌فروشد: تنها تفاوتش، این است که پورن‌استار بنیادی‌ترین دارایی‌اش را -یعنی بدنش را- به چرخۀ مبادله وارد می‌کند تا بلکه دوام بیاورد.

3. پورنوگرافی و بدن
نتیجۀ منطقیِ دیگرِ تأملِ دوم، این مهم است: صنعت پورن دقیقاً در جهت مخالفِ آرمانِ «[حق] مالکیت بر بدن» است. بدنِ پورن‌استار به مثابه کالا وارد بازارِ فروشِ [نیروی] کار می‌شود، و با حداقل قیمت تعیین‌شدۀ بازار توسط کارفرما خریداری می‌شود. در رابطۀ استخدامی، بدن برده در راستای میل ارباب به خدمت گرفته می‌شود و از همین روست که مستخدم، توانایی تحقق خواست خود را ندارد. …

برای مطالعه متن کامل کلیک کنید یا Instant View را در پایین پست لمس کنید.

﹏﹏✎ #ع_وارسته
#پورنوگرافی، #عشق، #سرمایه‌داری
- همچنین بخوانید:
تراژدی پورنوگرافی | امیرحسین رشنودی
Taamoq | تَعَمُّق

🏛 شهر فلسفۀ ایران برگزار می‌کند:
🔔 نام دوره: دلوز فیلسوف رخداد
📢 استاد: شهاب‌الدین قناطیر
🗓 شروع دوره: دوشنبه 7 آبان 1403
⏰ ساعت 18 تا 20
‼️ برای ثبت نام لطفاً به لینک زیر مراجعه فرمایید:
ثبت نام
ثبت نام
ثبت نام
#دلوز
#رخداد

برای اطلاعات بیشتر با شماره‌های زیر تماس بگیرید:
☎️ 021-22053556
📞09361135000

🌏 نشانی: تهران، بلوار نلسون ماندلا (جردن)، کوچۀ گلدان، پلاک 5، طبقۀ 3
www.philosophycity.ir

Critic channel pinned Deleted message

«مکانیک‌شناسی‌ی» ژنتیکی ژیلبر سیموندون و درک قوانین تکامل فنی
نویسنده:#ونسون_بومتن
برگرداننده: #شهاب_الدین_قناطیر

از دهه 1930، چندین تلاش برای ایجاد یک نظریه کلی در مورد سیستم‌ها یا اشیاء فنی و تکامل آنها انجام شده است: در فرانسه، ژَک لافیت، آندرِه لُروا-گوران، بِرتراند ژیل، ایو دوفورژ و ژیلبر سیموندون نمایندگان اصلی این گرایش هستند. در این مقاله، ما بر روی کار سیموندون تمرکز می‌کنیم: تحلیل او از پیشرفت فنی بر این فرضیه استوار است که فناوری، قوانین خاص خود را دارد و تقاضای مشتری تأثیر عمده‌یی بر تکامل سیستم‌های فنی ندارد. ما ابتدا فرآیندی که سیموندون آن را «انضمامی‌سازی» می‌نامد، توصیف و سپس آن را با فرآیند «ایده‌آلی‌سازی»یی‌ که توسط گِنِریخ آلتشولر تعریف شده است، مقایسه می‌کنیم. سپس توضیح می‌دهیم که چگونه پیشرفت دودمان‌های فنی همچون پیروی از یک ریتمِ خاصِ آرامش توصیف پذیر است و بنابراین چگونه از «قانونِ» تکامل در زمینه صنعتی پیروی می‌کند.

لینک دانلود:
https://sheddat.com/simondon/
#ژیلبر_سیموندون
@CRITICCHANNEL

🔘 شرح دوره:
ریاضیات در فلسفه‌ی دلوزی نقشی بسیار پررنگ و تعیین‌کننده‌ داشته‌ است. دلوز، از نخست، فلسفه‌ی خود را بر ریاضیات دیفرانسیلی‌ی لایب‌نیتس بنا کرده و آن را با تدقیق بیشتر در هندسه و فیزیک مدرن پیگیری کرده‌ است.
دلوز که همواره هستی‌شناسی شُدَن را به جای بودن پی می‌گرفته و از دوران باستان تا اکنون را به دنبال شدن‌گرایان بوده‌ است، هیچ فرصتی برای گرایش بیشتر به هستی‌شناسی شدن را از دست نمی‌دهد. او نیز برای درون‌ماندگارکردن هندسه‎‌ی دیفرانسیل و پسینی‌کردن مفهوم فضا-زمان دست به دامان افراد بسیاری می‌شود که در این دوره سعی در شناخت آن افراد و رویکرد خود دلوز خواهیم‌ داشت.
برای مثال: او با کاوش‌کردن در ایده‌ی انحراف اَتُم به دنبال درون‌ماندگارکردنِ «دیگری شدن» بر پایه‌ی بنیادین‌ترین عضو هستی که [اتم] باشد، است. او با بنا کردن ایده‌ی زمان در فلسفه‌ی خود بر دیرند و شهود که آن را از برگسون گرفته ایده برگسونی را با ریمان و دِدِکیند و نیچه و اسپینوزا ترکیب می‌کند تا بتواند به فهمی ناب‌تر از «شدن و زمان» برسد. او راه حل سیاسی خود در دنیای معاصر را نیز از دل هندسه دیفرانسیل بیرون می‌کشد.
دلوز سراسر فلسفه شَوِشمَند خود را بر پایه‌ی ماهیت ذره-موجی موناد‌های باز وایتهدی برعکس مونادهای بسته‌ی لایب‌نیتسی بنا می‌کند که واحدهایی به‌طور درون‌ماندگار بس‌گانه‌اند که پیوستار یک چیز را نه بر پایه‌ی کامل‌بودگیِ هر موناد، بلکه بر پایه‌ی نقص هر موناد در یک آشوب از کنش‌ها و برهم‌کنش‌‌ها درک می‌کند.
در این دوره سعی خواهیم کرد ابعاد فلسفه‌ی دلوزی را با درک جامعی از هندسه دیفرانسیل پیش ببریم تا بتوانیم پیوند مفاهیم هنری، سیاسی، هستی‌شناختی، رشدشناسی هستی‌شناختی و ... را با مفهوم دیفرانسیل او مشخص کنیم.

✔️@Philosophy_Society_98

✔️ انجمن علمی فلسفۀ غرب دانشگاه اصفهان برگزار می‌کند:

🔘 دورهٔ «دلوز و هندسۀ شدن»

🔘 مدرس: شهاب‌‌الدین قناطیر؛ دانشجوی دکتری هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان

🔘 شنبه‌ها ساعت ۱۸ تا ۲۰

🔘 شروع دوره: ۵ آبان ۱۴۰۳

🔘جلسه مجازی و با ظرفیت محدود است.

🔘 جهت ثبت نام به آیدی تلگرام @N_R202 پیام دهید.

✔️@Philosophy_Society_98

گفت‌وگو‌های تعمق

🔸در مدیوم «گفت‌و‌گو‌های تعمق»، با هدف روشن‌سازی زوایای پنهان و مغفول تفکر معاصر در فضای فکری کشورمان، به گفت‌وگو با صاحب‌نظران هر حوزه می‌پردازیم. این جلسات به میزبانی امیرحسین رشنودی برگزار می‌شوند.
🔸دسترسی به این برنامه‌ها تماماً رایگان می‌باشد، لذا برای حمایت از تعمق و کمک به تداوم گفت‌وگو‌ها، می‌توانید از طریق دهش به ما یاری رسانید. هم‌چنین سابسکرایب‌کردنِ یوتوب تعمق و تماشای گفت‌وگو‌ها از این طریق، کمک شایانی به ما خواهد کرد.
🔸برای دسترسی به تمام گفت‌وگو‌ها کلیک کنید

فهرست گفت‌وگو‌ها:
۱. نقد‌هایی بر گفتمان روان‌کاوی | نیما اورازانی
۲. در باب زبان‌شناسی تاریخی | شهاب‌الدین قناطیر
۳. فراسوی علم اقتصاد: ژرژ باتای و اقتصاد عام | سروش سیدی
۴. در باب روان‌شناسی دین | سعید گرمارودی
۵. تبارشناسی نیچه‌ای-دلوزی | شهاب‌الدین قناطیر
۶. در باب جامعه‌شناسی دین | حسن محدثی
۷. چیستی روان‌شناسی تکاملی | جلال خادمی

https://www.facebook.com/share/p/5669jR37n37KqPpc/?mibextid=A7sQZp

مصاحبه و ترجمه من توسط پروفسور ناثان ویدر در صفحه بین المللی دلوز و گتاری توسط ایشان انجام شد.

ریاضیات بس‌گانگی‌های پیوسته: نقشِ ریمان در خوانش دلوز از برگسون

پروفسور ناثان ویدر
برگردان: شهاب الدین قناطیر

این مقاله به بررسی نقش بس‌گانگی‌ها یا خمینه‌های گسسته و پیوسته در تزِ پروفسورای ریمان و چگونگی استفاده ریمان از آن برای ایجاد پایه‌های هندسه ذاتی می‌پردازد. سپس توضیح خواهد داد که چگونه دلوز تز ریمان را دوباره تفسیر می‌کند تا آن را به منبعی معتبر برای برگسونیسم دلوز تبدیل کند. در نهایت، این مقاله محدودیت‌های این نوع از حرکت را بررسی کرده و چگونگی دور شدن دلوز از برگسون در رد فرضیه تز ریمان یعنی «تختی در کوچکترین قسمت‌ها» را توضیح می‌دهد و نیز با کمک ایده برشِ گُنگ که دلوز آن را از ریچارد دِدِکیند ریاضی‌دان معاصر ریمان گرفته، این چالش را ادامه خواهد داد.
لینک مقاله:
https://sheddat.com/deleuze-dedekind/
#فریدریش_نیچه #برنهارد_ریمان #ریچارد_ددکیند #هانری_برگسون #ژیل_دلوز #ناثان_ویدر
#برگردان_شهاب_الدین_قناطیر_ارگانی_لیکان

@CRITICCHANNEL

نامه هایی منتخب از مجموعه نامه های آپوکالیپس نگارش یافته توسط آرتو | ترجمه ی شهام شریفی

تبارشناسی نیچه‌ای-دلوزی
این جلسه، پیش‌مقدمه‌ای است برای دورۀ «تبارشناسی از منظر نیچۀ دلوز»

در این نشست #شهاب‌الدین_قناطیر و #امیرحسین_رشنودی در باب غایت‌شناسی و روش‌شناسی‌ تبارشناسی نیچه‌ای-دلوزی، نسبت فلسفۀ دلوز با ریاضیات و فلسفه‌های پیشین و اهمیت مفهوم زمان در آن به گفت‌وگو پرداختند. در انتهای این جلسه، تازه‌ترین درس‌گفتار استاد قناطیر تحت عنوان «تبارشناسی از منظر نیچۀ دلوز» معرفی شد.

- برای تماشای نسخۀ کامل در یوتوب کلیک کنید -

برای ثبت‌نام در دورۀ «تبارشناسی از منظر نیچۀ دلوز» به پشتیبانی تعمق مراجعه کنید:
@TaamoqSupport

#تبارشناسی، #فردریش_نیچه، #ژیل_دلوز، #ریاضیات، #فلسفه_زمان
Taamoq | تَعَمُّق

https://youtu.be/Qb3H8j9d8Dc?si=FDICgAmURsreJ8cY

@CRITICCHANNEL

Critic channel pinned «»

Critic channel pinned «»

تبارشناسی نیچه‌ای-دلوزی
«در این نشست، دورۀ آیندۀ تعمق نیز معرفی خواهد شد»

گفت‌و‌گوی آنلاین با حضور:
#شهاب‌الدین_قناطیر؛ دانشجوی دکتری هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان، مترجم و پژوهش‌گرِ آثارِ فلاسفۀ پسا-کانتی، نیچه‌ای، نو-لایب‌نیتسی و دلوزی (کانال)
#امیرحسین_رشنودی؛ پژوهش‌گر فلسفه

زمان برگزاری:
جمعه، ششم مهر ماه، ساعت ۱۹:۰۰

لینک ورود به جلسه:
http://meet.google.com/tcm-muhs-bqw

#فلسفه، #تبارشناسی، #فردریش_نیچه، #ژیل_دلوز، #وبینار
Taamoq | تَعَمُّق

فَرتورِ شِریلارِ تو شِیلاره اَشُم کَفت
چونان یَخِ اَفرازه شَه دِل سوختَمی جان

فَرتور(fartur): عکس
شِریلار(šerīlār): زیبا بدن، شیرین بدن
شِیلاره(šeylāreh): جریان جنبش ذوب شدن برف در هنگام آب شدن
اَشُم: به من
کَفت(kaft): انداخت
اَفرازه(afrāzeh): زبانه آتش
شَه(ša): به

#شهاب_الدین_قناطیر_ارگانی_لیکان
#چکامه
@CRITICCHANNEL

‌‌🔻 وب‌سایت فولدرا به‌روز شد.

بخش زمین‌تاریخ:

سَکاشاهان | کریستوفر بِک‌ویث | ترجمه‌ی پویا غلامی
رقصندگان سُغدی در چین: منظری از غرب | چیرو لوموتزیو | ترجمه‌ی پویا غلامی
مسیرهای کاروانیِ شرقِ چانگ‌آن: عناصر ایرانی در هنر بوداییِ شان‌دونگ | لی سِی‌فی | ترجمه‌ی مریم نظریان
فرَوَهر و جنین‌شناسی | احسان شرقی، حسین نجاری، زهره زرشناس | ترجمه‌ی شهاب‌الدین قناطیر
فلسفه‌ی سَکایی: پیرو، امپراتوریِ ایرانی، و هند | کریستوفر بِک‌ویت | ترجمه‌ی پویا غلامی
از سَرم‌ها تا آلان‌ها: عنصری ایرانی در تاریخ اروپا | ریچارد فُلتز | ترجمه‌ی پویا غلامی
متون مانوی مربوط به کیهان‌زایی به زبان سُغدی و به خط مانوی | انریکو مورانو | ترجمه‌ی مهرزاد شجاعی

بخش نظریه:

زمان بدون شدن | کانتن میسو | ترجمه‌ی سوسن لوآ
پریکلس و وردی: فلسفه‌ی فرانسوا شتله | ژیل دلوز | ترجمه‌ی سیمین بحری
لوگوس یا ماشین‌های مجرد؟ + گریز از زبان | فلیکس گتاری | ترجمه‌ی پیمان غلامی
دلوز، لوتمن و هستی‌شناسی ایده‌های دیالکتیکی | جیمز باهو | ترجمه‌ی شهاب‌الدین قناطیر
ویتگنشتاین «از پی» | ژان فرانسوا لیوتار | ترجمه‌ی هوشنگ سیامی
نگاه ژرژ باتای به نقش وانموده در انتقال | پیر کلوسوفسکی | ترجمه‌ی هوشنگ سیامی
اشتراک لفظی، قیاس، اشتراک معنوی | ژیل دلوز | ترجمه‌ی سیمین بحری
برگسون و زنبور حفار | ریموند رویر | ترجمه‌ی مرجان یایان

بخش هنروادبیات:

گپ‌وگفت‌های تجربی | مایکل اسنو | ترجمه‌ی پریسا لاسمی
پایتخت آخرین نفس‌ها | سرگون بولص | ترجمه‌ی امید عبادی
تاریخی که در تن یک زن تکه تکه می‌شود | آدونیس | ترجمه‌ی امید عبادی
مانیفست آدم‌خواری | اسوالد دو آندراده | ترجمه‌ی سوسن لوآ
ویدئوی «Three Studies for Figures at the Base of a Crucifixion» | امیرمهدی حیدری


[ Website / Telegram ]
[ Instagram / YouTube ]