مهدی رضاییان

Thomas W. Schaller (American, born 1950)

Summer Evening - Central Park.
Watercolor - 15x22 inches
Arches Paper - 300gsm - rough surface

Thomas W. Schaller (American, born 1950)

Little Red Boat :
Venice Beach Canals

Thomas W. Schaller (American, born 1950)

The Present's Past
Watercolor on Baohong
30x22 Inches

هرآنچه را که در نوع سومِ شناخت [در فلسفه اسپینوزا] درمی‌یابیم، از جمله ذات‌های دیگر اشیا و ذاتِ خدا، بر مبنای تصورِ ذاتِ خودمان (ذاتِ بدنِ خود) از منظرِ ابدیت درک می‌کنیم. پس نوع سومِ شناخت هیچ علتِ فرمالی جز قدرتِ عمل و قدرتِ فهمِ ما ندارد، یعنی قدرتِ تفکر، که همان قدرتِ خدا است، تا آنجا که از خلالِ ذاتِ خودِ ما تاگشایی می‌شود.

#دلوز
اسپینوزا و مسئلۀ بیان

هر ذاتْ جزئی از قدرتِ خدا است و ازاین‌رو بواسطۀ خودِ ذاتِ خدا تصور می‌شود، تا آنجا که ذاتِ خدا از خلالِ آن ذاتْ تاگشایی می‌گردد.

#دلوز
اسپینوزا و مسئلۀ بیان

John Atkinson Grimshaw, Lovers in a Wood, 1873

#bjorn_riis
#airbag
#music

#bjorn_riis
#airbag
#music

اخلاق همچون اصلاح فهم با خدا، در مقام جوهر مطلقاً نامتناهی، نمی آغازد. اخلاق از خدا به مثابه چیزی نامشروط شروع نمی‌کند؛ پیش‌تر جایگاهِ گزاره‌های آغازین آن را در این باره دیده‌ایم. طرحِ اصلیِ آن همان طرحِ اصلاح فهم است: اینکه هرچه زودتر به ایده‌ی خدا برسیم، بی‌آنکه در یک پسرفتِ نامتناهي فرو غلتیم یا خدا را علتی بعید سازیم. اگر اخلاق و اصلاح فهم تفاوت دارند، نه در تغییر روش، و بیش از آن نه در تغییر اصول، بلکه در این است که اخلاق ابزارهایی کمتر مصنوعی و بیشتر انضمامی یافته است.

#دلوز
اسپینوزا و مسئلۀ بیان

این دوستمان خیلی وقت است در فضای مجازی برای اساتید و متفکران و منتقدان مختلف مزاحمت ایجاد می کند. البته به این کار هم قانع نشده و در واقعیت هم مزاحمت تلفنی ایجاد می کند و کارش به تهدید به مرگ و فحش مادر رسیده.

مسئولیت تخریب گری این بچه مستقیما به عهده پدرش است و باید توضیح بدهد.

صدای آریا محمدیان

آریا محمدیان

آریا محمدیان
متولد 1385/09/08، کوهدشت لرستان
شماره تلفن آریا محمدیان که مزاحمت تلفنی ایجاد میکنه: 09331061688
اینستاگرام آریا محمدیان:
https://www.instagram.com/arya_mohamadyan?utm_source=ig_web_button_share_sheet&igsh=ZDNlZDc0MzIxNw==
کانال های تلگرامی آریا محمدیان:
@P_H_PH1
@References6
——————————————

نام پدر محمد محمدیان، دکترای داروسازی به شماره نظام د_9409
محل کار پدر: کرمانشاه، استان کرمانشاه ،شهرک پردیس ،نبش میدان شهرک پردیس، کنار درمانگاه شبانه روزی پردیس آریا؛ کدپستی: 6717831344
شماره تماس:
083_37253510
۰۸۳۳۷۲۴۵۸۴۸
موبایل مجموعه دندانپزشکی
09056259603
نقشه محل کار محمد محمدیان روی اپ بلد: https://balad.ir/p/POs0qroAY5udur
——————————————
اینستاگرام محمد محمدیان:
https://www.instagram.com/mhdmahmodian?utm_source=ig_web_button_share_sheet&igsh=ZDNlZDc0MzIxNw==
——————————————
اینستاگرام کاری محمد محمدیان:
https://www.instagram.com/arya_dandan?igsh=MXVmZTVya2NhYmEyaw==

داستان این است که این تیمی تخریبگرند که طبق گفته های امروزشان از شهر اسلام آباد غرب اند که تکانه های نژادپرستانه علیه لکها دارند و زیرآب کردها و دیگران را هم می زنند و جو فحاشی و ترور و تحقیر درست کرده اند و سالهاست با اکانت‌های مستعار فحش های نژادپرستانه به قوم لک و دیگر اقوام می دهند تا باعث تحریک اقوام علیه یکدیگر شوند. این فرد که کودکی بوده است را هم به گفته خودش از لکها آورده و با حشیش و بنگ و این چیزها او را فریب داده اند تا با عنوان لک علیه لکها و دیگر روشنفکران و نویسندگان و مترجمان فحاشی کند و توهین پرونده سازی و اتوگیری. بسیاری از نویسندگان از توهین‌های این دارو دسته عاجزند اما نه می دانند کیستند نه هراس ابرو باعث می شود واکنشی نشان دهند. تصمیم گرفته ام به هیچ وجه کوتاه نیایم و تا به دام انداختن و رسوا کردن این گروه عقب نمی کشم. لطفا هر توهینی با هر اکانتی و در هر گروهی را دیدید بلافاصله اسکرین شات بگیرید و برایم بفرستید یک تیم حقوقی قوی برای پیگیری این داستان فعال کرده ام. هویت و شماره‌ی این فرد روشن شده است اما می خواهم تک تک شان را گیر بندازیم. لطفا همه نویسندگان محترم هر اهانتی که در گروه‌های شان یا خصوصی از این دارو دسته شنیده اند را برای من بفرستند.
با هر اکانتی هر جایی چیزی نوشتند به هر طریقی با آنها صحبت کنید اعم از دوستانه و همدلانه که اطلاعات شان را به دست بیاورید. ضربه ای که اینها به تنه فکری جامعه زده اند از هر چیزی ویرانگرتر بوده است.

هویت فرد سایبری زیر که سالهاست به همراه تیمی در حال تخریب اهل قلم است و توهین و تهدید و ایجاد جو ناامنی فکری است لو رفت. این فرد به دلیل صغر سن لو رفت اما افراد دیگر که او را تحریک می کنند نیز قطعا در پیوند با همین‌ قابل شناسایی‌اند. لطفا هرگونه اطلاعاتی درباره دیگر افراد این گروه دارید را برایمان بفرستید.

زنگ زدم؛ جواب داد. گفتم:«الو سلام؛ آقای مهدی رضاییان!؟» گفت:«بله؛ بفرمایید.» گفتم:«خیلی با ترجمتون از اسپینوزا حال کردم؛ شماره‌ی مادرتونو می‌دید!؟» قطع کردم.

#harakiriforthesky
#music

در مورد هر سخنی می‌توان آن را به دو لایه تقسیم کرد: لایه‌ی «درستی» و لایه‌ی «نیتِ پنهانِ گوینده».

اینکه می‌گویند «به گوینده توجه نکن، ببین حرف درست است یا خیر» (نبین کی میگه، ببین چی میگه)، نصفه‌ونیمه کار می‌کند و فقط لایه‌ی «درستی» را در نظر می‌گیرد. فردی که همواره به این توصیه عمل می‌کند «نِرد» است و‌ توجهی به روانشناسی پیچیده‌ی روابط انسانی نمی‌کند و در روابط اجتماعی آسیب می‌بیند.

ممکن است بپرسید نیت پنهان گوینده را چطور می‌توان تشخیص داد؟ این امر مستلزم تمرین زیاد در اجتماع و تجربه‌ی زیسته‌ی غنی است. چیزی نیست که بشود به راحتی آموزش داد. بخشی از آن هم غریزی است، زیرا انسان از حالات چهره و چشمان و نیز حالات و رفتارهای بدن شخص مقابل سرنخ‌هایی از نیت پنهان او (صادقانه یا ناصادقانه بودنش) می‌گیرد. با این حال، در مقابل، افراد توانایی‌های پنهان کردن حالات چهره و بدن را نیز در طول تکامل گسترش داده‌اند، و کار را سخت کرده‌اند. برای مثال برخی از سایکو ها چنان بیماری و مشکلات روانی خود را پنهان می‌کنند و دیگران را چنان فریب می‌دهند که کمتر کسی در کوتاه مدت متوجه فریبکاری آنها خواهد شد، هرچقدر هم تجربه داشته باشد و به قولی «پیر فرزانه»ی دنیا دیده باشد. سایکو قادر است این پیر فرزانه را نیز فریب دهد.

در بحث بازی‌های زبانی ویتگنشتاین می‌توان این موضوع را چالش کرد. با توجه به نظریه‌ی بازی‌های زبانی، درستی گزاره‌ها و نیت افراد دو لایه‌ی متفاوت و مستقل نیستند، بلکه هر دو با توجه به کانتکست و بازی‌ زبانی‌ای که گزاره در آن بیان می‌شود، همراه و متناظر با یکدیگر تعیین می‌شوند. برای مثال اگر کسی گزاره‌ی درستی را بگوید ولی هدفش این باشد که شما آسیب ببینید (مثلا بگوید «صندلی محکم است» و شما روی آن بنشینید و زمین بخورید و او بخندد، و بعد که می‌پرسید چرا دروغ گفتی بگوید: «صندلی واقعا محکم است، اما نگفتم تا چه حد محکم است و تا چه وزنی را می‌تواند تحمل کند»...) در این صورت بازی زبانی به سادگی در کانتکست علمی و فکت‌های آبژکتیو نخواهد بود، بلکه در زمینه‌ی «استهزا» و «آسیب زدن» خواهد بود و گزاره‌ی او (صندلی محکم است) در این کانتکست برچسب «درست» نمی‌خورد بلکه باید در آن بازی زبانی خاص و در عمل، درستی آن مشخص شود. یعنی درستی گزاره‌ها پیشاپیش و بدون لحاظ کردن بازی زبانی خاص آن، مشخص نیست.

در این جا نیز می‌توانیم نظرمان را، بجای رد کردن، تعمیم دهیم: درستی و نیت پنهان دو لایه‌‌ی مهم هستند، که در نظریه‌ی بازی زبانی در هم تنیده‌اند. به عبارتی دیگر، نمی‌توان درستی یک گزاره را بدون نیت پنهان آن (بازی زبانی خاص آن) تعیین کرد و باید به هر دو لایه توجه کرد.

#harakiriforthesky
#music

📜 Title: In the Heart of the Night
👨‍🎨 Artist: Akira Kusaka
🕰️ Year: Contemporary
🏛 Medium: Illustration created with Photoshop

Paul Evans

Francisco Ribeiro-Portugal

#Lynch

یادداشتِ کانالِ هجویه سرا در ارتباط با آخرین پُستِ سید محمد جواد سیدی (سروش سیدی) از اینجا.

تشخیصِ اینکه گاهی اوقات «دو-رویی» آگاهانه نیست و به اختلالات روانی می تواند مربوط شود، بسیار دشوار است. دو-رویی و دروغگویی گاهی ناآگاهانه است (فرد دو قطبی است یا دارای شخصیت مرزی است ...) یا آگاهانه اما باز هم به دلایل روانی و می توان گفت جبری است (مثل اختلال خودشیفتگی یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی، یا مکانیزم دفاعی برای فرار از احساس گناه و شرم در اختلالات ترومایی یا اضطرابی، یا حتی مکانیزم دفاعی برای بقای اجتماعی و فیزیکی).

در هر مورد بسیار سخت است که متوجه شویم فرد مثلا تحت تاثیر تغییرات مود و عواطف شدید، رفتارها و نظراتش متفاوت می شود، یا اینکه آگاهانه و واقعا به قصد فریب این کار را می کند. اما می توان به تجربه تضمین داد که اکثر انسان ها آگاهانه و به قصد فریب این کار را می کنند تا منافعی را بدست آورند. نکته این است که در مواردی که احساس می کنیم فرد از روی یک اختلال روانی نظراتش دائم تغییر می کند یا روحیاتش و رفتارهایش با ما متفاوت می شود، باید استراتژی برخورد با او را تغییر دهیم.

David Lynch (1946-2025).
RIP 🖤

یاد و خاطره‌ی استاد نبوی، گرامی و ماندگار.

لذتِ فعال همواره از آنچه می‌فهمیم ناشی می گردد:
«هنگامی که علت‌های اندوه را می‌فهمیم، از انفعال بودن باز می‌ایستد.»
E V.18s

#دلوز
اسپینوزا و مسئلۀ بیان

عضویت:

https://t.me/Hajviyeh_sara

دوستان عزیز، مدتی است وسوسه شده‌ام کامنت‌هایی کوتاه تا متوسط، در نقدِ متون و پست‌های برخی فعالان فضای مجازی (بخصوص تلگرام) و نیز گهگاه یادداشت‌هایی انتقادی درباره برخی مقالاتی که (در حوزه فلسفه و علوم انسانی) منتشر می‌شود و من فرصت مطالعه‌شان را پیدا می‌کنم، بنویسم. نقدها و یادداشت‌ها، هم در مورد مطالب سطحی هم مطالب به ظاهر عمیق‌تر خواهد بود، و فرم آن ترکیبی از جدی، شوخی، هجو و نقد است.

فقط مانده‌ بودم در همین کانال انجام دهم یا کانالی مخصوص به این کار تاسیس کنم. کانال دیگر را تأسیس کردم، چون کلا سبک و فرمت نوشتاری و موضوع خاصی دارد. جدیت و طنز و شوخی و هجو قاطی می‌شود، گاهی فحش هم از دهانم در می رود! بعلاوه در آنجا طول پست‌ها اصلاً منظم و کمال‌گرایانه و تنظیم شده نیست و نوشته‌هایم همه بداهه هستن. ممکن است یک خط بنویسم، و بروم و تا چند روز چیزی ننویسم! خلاصه محتوایش اصلا منظم و آکادمیک، و گهگاه محترمانه هم، نیست! همچنین برخی اوقات به آدم‌های ناشناس و سطحی هم ممکن است گیر بدهم که احتمالا مناسب طبع دوستان فلسفیِ این جا نباشد. پس بهتر دیدم جدا از این کانال انجام گیرد. لینکش در پایین.

اسپینوزا به سادگی کار خود را با خدا آغاز کرد. او نوشت: «دیگران با فکر (دکارت) یا موجودات (توماس آکویناس) آغاز می‌کنند.» او با خدا آغاز کرد. این جسارت فلسفی بی‌سابقه‌ای بود که به‌ندرت در تاریخ اندیشه دیده می‌شود. زیرا شروع با خدا به معنای آغاز همزمان با منشاء و غایت همه چیز بود و بنابراین به معنای کنار گذاشتن دوگانگی‌های متعارفی بود که اساس بسیاری از ایدئالیسم‌های فلسفی را تشکیل می‌دهند. با این آغاز اسپینوزا همزمان اعلام می‌کرد که هیچ چیز جز خدا در جهان وجود ندارد و، درتقابل با تمامی متکلمانی که از تناقضات تفکر سنتی درباره خدا آگاه بودند، بیان می‌داشت از آنجایی که خدا در همه چیز وجود دارد، او در هیچ چیز وجود ندارد و بنابراین خدا وجود ندارد...

#لویی_آلتوسر

Juan Brufal

صحبت‌هایی که آقای اردبیلی در این مصاحبه مطرح کرده، چندان فراتر از حرف‌های مطرح شده در کتابش نیست که من سابقاً یادداشت‌هایی در نقد بخش‌هایی از اون نوشتم، در اینجا:
https://t.me/amorDei_amorFati/9269

مصطفی مهرآیین به صادق زیباکلام

چرا باید آقای عبدالکریمی میلاد مسیح رو تبریک بگه،‌ درحالی که در ابتدای پست به کنایه از مسیح به عنوان «فرزند انسان» نام می‌بره، اشاره ای به «سال نو» نمیکنه و در ادامه ازشون درخواست هم داره (که به فلان وظیفه ملی عمل کنند). اگر مسیح رو فرزند انسان نامیدی، عملا اعتقاد این مسیحیان رو زیر سوال بردی و بهشون اهانت کردی! و جدا از این، مسیحیان داخل ایران چه وظیفه‌ای دارن وقتی در چند دهه گذشته به شکل همه جانبه سرکوب شدن.

تضاد، تناقض، نیش و کنایه‌‌، ریاکاری...

یک مسلمان اصلا مسیح رو پسر خدا نمیدونه و اعتقادش کاملا متفاوته با مسیحیان. همچنین مسیح رو پیامبر نهایی و نجات بخش نمیدونه. سال نو میلادی هم براش اهمیتی نداره.

بهتر نیست به جای این حرکات، اندکی نقد کنی وضعیت سرکوب قدرت حاکم رو علیه مسیحیان؟ و از اعتقادی که «نداری» و حتی در اغلب موارد «متضاد» اعتقاد مسیحیان هست خرج نکنی برای تبریک و سپس پند اخلاقی؟

René #Magritte - Towards Pleasure , 1950

خرافه هر آن چیزی است که ما را از قدرتِ عمل‌ِمان جدا کرده و پیوسته آن را کاهش می‌دهد. بنابراین، منشأ خرافه زنجیره‌ای از انفعالاتِ اندوهناک، ترس، امیدِ پیوندخورده با ترس، و اضطرابی است که ما را به اشباح تسلیم می‌کند. #اسپینوزا، همچون لوکرتیوس، می‌داند که هیچ اسطوره یا خرافه‌ی لذتبخشی وجود ندارد. همانند لوکرتیوس، او تصویرِ طبیعتی ایجابی را در برابرِ بی‌قطعیتیِ خدایان قرار می‌دهد: آنچه در تضاد با طبیعت است، نه فرهنگ است نه وضعِ عقلی، و نه حتی مدینه/شهر، بلکه تنها خرافه‌ای است که همه‌ی تلاش‌های انسانی را تهدید می‌کند.

#دلوز
اسپینوزا و مسئلۀ بیان

Marc #Chagall, Moses Receiving the Tablets of the Law, 1950-52, oil on canvas, 194,5x129,8cm; Paris, Centre Pompidou

من اخلاقیاتی ترم. اخلاقیات رو دست نزنید. ولی تو تناقض داری آقای چپ، آقای راست، آقای پادشاهی خواه، آقای جمهوری خواه. اخلاقیات که مال ماست. همه‌ش واس ماست.

#story

کسی که به درستی بداند همه چیز از ضرورتِ طبیعت الهی ناشی شده و مطابق با قوانین و ضوابطِ ابدی طبیعت رخ می‌دهد، بی‌گمان چیزی را شایسته‌ی نفرت، تمسخر یا تحقیر نخواهد یافت، و به هیچکس دلسوزی نخواهد کرد. بلکه تا جایی که فضیلت/ویرتو-ی انسانی اجازه می‌دهد، تلاش خواهد کرد که، به قول معروف، به خوبی عمل کند و ملتذ شود.

#اسپینوزا
#اخلاق

درباره اتیکس و مورالیتی (اخلاق و اخلاقیات)، در این کانال:
https://t.me/amorDei_amorFati/588
https://t.me/amorDei_amorFati/859
https://t.me/amorDei_amorFati/994
https://t.me/amorDei_amorFati/1242
https://t.me/amorDei_amorFati/1678

✍️ میلاد روشنی‌پایان


اخیراً گروهی از فعالان فرهنگی که عمدتاً به نحوی چپ هستند، بیانیه‌ای را در واکنش به "گفتمانی جدید" (که آن را به پادشاهی‌خواهان نسبت داده‌اند) امضاء کرده‌اند و در آن نگرانی خود را از "حملات لفظی، بهره‌برداری بی‌شرمانه از الفاظ رکیک و فحاشی‌های چاله‌میدانیِ" این گفتمان ابراز کرده‌اند.
برخی از امضاءکنندگان این بیانیه از دوستان مستقیم یا غیرمستقیم من هستند و برخی دیگر را جز به نیکی نمی‌شناسم. حتا با فحوای کلی کلام آنها در نقد هر نوع توهین رکیک نسبت به مخالفان (از هر طیفی که باشند) موافقم. با این حال آنچه این منتقدانِ چپ "گفتمان جدید" می‌خوانند، چیز جدیدی نیست و اتفاقاً محصول مستقیم ژست گفتاری و نوشتاری ادبیات روشنفکری و انقلابی خود چپ است. همان ژستی که از لحن پرخاشگرانه‌ و ترسناک نامه‌های مارکس به مخالفانش تا شیفتگی ژیژک به جوک‌های جنسی به شیوه‌های متفاوت بازتولید و رادیکال شده است.
به هر حال جوالدوز نقد و نگرانی چیز پسندیده‌ای‌ست منتها به شرطی که پیشتر سوزنکی به خود و پیشینه‌ی خود بزنیم. مسئولیت کِشت خود را بپذیریم. از این رو، آن زمان که روشنفکران مارکسیست در منطق آشتی‌ناپذیری و صراحت انقلابی‌، نزاکت ادبی فیلسوفان لیبرال اشرافی‌مسلک را به سخره می‌گرفتند و هر نوع پاکیزگی کلام را محصول فرهنگ ریاپرور بورژوازی می‌دانستند، و دریدگی‌ و بددهنی‌‌ کاراکتر "کمونیست سیبیلوی عصبی" را خصیصه‌ای رهایی‌بخش برای عبور از نرم‌خویی فریبکارانه‌ی بورژواها و بازگشت به زبان واقعی کارگران و مردم کوچه‌بازار می‌دانستند، باید بیشتر از این‌ها به امکانات زبان توده‌های مردم (که امروز ارتش سایبری ساماندهی خوانده می‌شوند) توجه می‌کردند. طبیعتاً بسیاری از آنها (و اینها) همچون همان کمونیست‌های پولداری که هنر آوانگارد می‌خریدند و گمان می‌کردند در مسیر آگاهی طبقاتی کارگران معدن ذغال‌سنگ گامی پیش گذاشته‌اند، چیز چندانی از طبقه‌ی کارگر و زبانش نمی‌دانستند (و نمی‌دانند).
حالا هم که اتفاقی نیفتاده؛ به "ادبیات کارگری" خوش آمدید.

Gustav #Klimt
Birch Forest, 1902

خیر و شر در طبیعت وجود ندارند؛ تضادِ اخلاقیاتی در کار نیست، اما تفاوتی اخلاقی/اتیکی وجود دارد. این تفاوتِ اخلاقی/اتیکی در فُرم های معادل و متنوعی ظاهر می‌شود: تفاوت میان عاقل و ابله، خردمند و نادان، آزاد و برده، قوی و ضعیف. و در واقع، خِرَد یا عقل هیچ محتوایی جز قدرت و آزادی ندارد.

#دلوز
اسپینوزا و مسئلۀ بیان

Wassily #Kandinsky
Simplicity, 1943

Self Portrait with Bottles - Edvard #Munch - 1938

The Met, New York
Oil on canvas
118 × 93 cm (46 7/16 × 36 5/8 in.)

#john_wesley
#music

کانال آرشیو صوتی من

همیشه سعی می‌کنم کمتر نظر سیاسی بدم، چون هِیت‌خورش بالاست. فرقی نمی‌کنه چی بنویسم.

اما برا اینکه دل عده‌ای چپی رو بسوزونم، فقط اینو میگم که از پیروزی ترامپ کِیف کردم. نه به این دلایل بچگانه که میاد و جمهوری اسلامی می‌ره! هرچند پیچیدگی‌های این موضوع رو میشه بحث کرد. بیشتر به این دلیل که مناظرات اخیرش رو با هریس دیدم و از هریس متنفر شدم: از پوشالی بودنش، از دروغ‌گو بودنش، از ایدئولوژیست بودنش، از اخلاقیات‌گرایی (لجن‌گرایی) مزورانه‌ش، از عقل ناقصش، از عدم شجاعتش، از زبانش که موقع مناظره به پته‌پته افتاده بود، از چپ‌گراییِ مبتذلش...

خیلی به سلیقه و تجارب زیسته و فاکتورهای دیگه بستگی داره، ولی بهرحال، برای من بهترین کار متالیکا، اینه.

John Atkinson Grimshaw, 1836−1893

"Evening Lviv". Made with oil paints on canvas 60x40 cm. by Andri Kolodi

The Colossus by #Goya , 1906
After 1808

By Fey Pavlo

دیروز کلیپ گفت و گویی دو نفره می‌دیدم که از سادگی در زندگی کردن و دور ریختن یا فروختن لوازم زندگی ثروتمندانه‌ای صحبت می‌کردن که بودشان باعث وابستگی و نبودشان سبب آزادی روحی بیشتر می‌شه. مثلا یکی می‌گفت من دیروز ۱۷ کیسه بزرگ از وسایل خونه رو دور انداختم و الان احساس بهتری دارم. اون یکی می‌گفت دو هفته ست از ماشین مدل بالام استفاده نمیکنم و با مترو رفت و آمد میکنم، و این زندگی منو جذاب تر کرده چون آدم ها رو توی مترو میبینم و کلی تخیل دربارشون میکنم که الان اونا آرزو داشتن ماشین منو داشتن و با مترو رفت و آمد نمی‌کردن...

مسئله اینه که ما برای اینکه به زندگیمون معنا بدیم گاهی لازم داریم که تغییراتی جزیی در محیط و شیوه زندگیمون بدیم. ولی بعد از یه مدت کوتاه دوباره به سبک جدید عادت می‌کنیم. از دیدن آدم های مترو به شدت خسته میشیم و زندگی رو تکراری و کسل کننده می یابیم. وسایلی که دور ریختیم رو دوباره می‌خوایم برگردونیم چون حالا حوصله مون از سادگی سر رفته.

همیشه آدم داره از ملال فرار می‌کنه. از حس تکراری بودن و بیهودگی. ولی داستان اینه که اساسا ما از یک بیهودگی به یک بیهودگی دیگه حرکت میکنیم که فقط این حس در حرکت بودن رو داشته باشیم.

اما اساسا داشتن وسایل و با ماشین مدل بالا رفت و آمد کردن و از این قبیل، خیلی بهتره نسبت به نداشتن/نکردن‌شون. چون وقتی پول داری، آپشن بیشتری برای تغییر داری. میتونی از پیچیدگی به سادگی و از سادگی به پیچیدگی زندگیت رو تغییر بدی. ولی اون کسی که توی مترو نشسته و آرزوی ماشین داره، چنین آپشنی نداره. اون باید تغییرات و حرکتش رو طور دیگه ای متحقق کنه. نمیتونه ماشین مدل بالا داشته باشه، که بعدش اونو مدتی کنار بذاره و با مترو بره. ولی شاید همین امروز صبح قبل از اینکه سوار مترو بشه موهاشو طور دیگه ای شونه کرده، یا از مسیر دیگه ای تا ایستگاه مترو اومده، یا صبحانه ش رو تغییر داده، یا داره به تغییر شغلش یا پوزیشن شغلیش فکر میکنه، و یا به قطع رابطه با شخصی که براش حس بیهودگی میاره...

اتفاق اساسی همین حرکت داشتن برای فرار از ملال و بیهودگیه. اگر پولدار باشی آپشن های بیشتری برای اینکار داری. اگر نباشی باید خودتو با آپشن های کمتری که داری تطبیق بدی.

روی تصویر تاچ کنید

Egon #Schiele, The Embrace, 1917,
Österreichische Galerie Belvedere

Vincent van Gogh, The cottage, 1885

#vangogh

#metallica
#music

‘The Blind’ \1913 \ by Egon #Schiele

Peder Mork Monsted
(Denmark 1859-1941)

“Autumn Day in the Forest”

Tsuchiya Koitsu (Japanese,1870-1949)

Last Look