سال ۱۹۴۵ #جنگ ناگریز بود. آنهایی هم که می‌گفتند «نه به جنگ» اتفاقا اغلب بازماندگان جنگ جهانی اول بودند که دیگر هرگز به هیچ عنوان نمی‌خواستند جنگ را ببینند (از جمله #لویی_فردینان_سلین که صلح‌گرایی ( #پاسیفیسم ) بیش از حدش او را به آغوش نازی‌ها هل داد.
اما اگر مثال جنگ جهانی اول را بزنیم، دقیقا برعکس است. جنگ نتیجه‌ی قلدری و هوچی‌گری جنگ‌طلبان دستپاچه و ناآگاهی اکثر آنها از عواقب جنگ بود.
#اشتفان_تسوایگ شاهد جنگ جهانی اول در کتاب #دنیای_دیروز می‌نویسد: «پس از نیم قرن صلح، آنها از جنگ چه می‌دانستند؟ هیچ نمی‌دانستند. برایشان جنگ افسانه‌ای قهرمانه و رمانتیک بود. (…) برای همین بود که آواز می‌خواندند و فریاد شادی سرمی‌دادند در قطارهایی که آنها را به کشتارگاه می‌برد…»
#ساموئل_باتلر نویسنده‌ی انگلیسی می‌نویسد: «یک صلح ناحق و غیرمنصفانه را باید به یک جنگ به‌حق و منصفانه ترجیح داد»
خلاصه که برای چنین موضوعات حساس و پیچیده، بیشتر نیاز به تامل و تفکر عمیق داریم.
اما اگر مثال جنگ جهانی اول را بزنیم، دقیقا برعکس است. جنگ نتیجه‌ی قلدری و هوچی‌گری جنگ‌طلبان دستپاچه و ناآگاهی اکثر آنها از عواقب جنگ بود.
#اشتفان_تسوایگ شاهد جنگ جهانی اول در کتاب #دنیای_دیروز می‌نویسد: «پس از نیم قرن صلح، آنها از جنگ چه می‌دانستند؟ هیچ نمی‌دانستند. برایشان جنگ افسانه‌ای قهرمانه و رمانتیک بود. (…) برای همین بود که آواز می‌خواندند و فریاد شادی سرمی‌دادند در قطارهایی که آنها را به کشتارگاه می‌برد…»
#ساموئل_باتلر نویسنده‌ی انگلیسی می‌نویسد: «یک صلح ناحق و غیرمنصفانه را باید به یک جنگ به‌حق و منصفانه ترجیح داد»
خلاصه که برای چنین موضوعات حساس و پیچیده، بیشتر نیاز به تامل و تفکر عمیق داریم.
