📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚 @ibratlihikoyavaqissalaruz Channel on Telegram

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

@ibratlihikoyavaqissalaruz

ASSALOMU ALAYKUM KANALIMIZGA XUSH KELIBSIZ KANALDA:
📚BADIIY ASARLAR
📖IBRATLI HIKOYALAR
DETEKTIV JANRIDAGI ASARLARNI OʻQISHINGIZ MUMKIN Reklama uchun 👇
@Babajonova_Malika

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚 (Uzbek)

Assalomu alaykum! Kanalimizga xush kelibsiz! Bu kanalda siz badiiy asarlar, ibratli hikoyalar va detektiv janridagi asarlarni o'qishingiz mumkin. Agar siz o'z fikrlaringizni boshqalar bilan baham ko'rishni yaxshi ko'rsangiz, yoki yangi dunyo va qiyofalarga tushishni istaysiz, ushbu kanal siz uchun! Ibratli hikoyalar va qissalar bilan o'z o'g'liningiz va do'stlaringizni ham qiziqtirishga muvofiq. Kanalimizda sizga qiziqarli maqolalar, hikoyalar va asarlar taqdim etiladi. Siz ham bu jihatdan yangiliklar bilan tanishib, yangi ma'lumotlar olishingiz mumkin. Siz uchun tanqid va maslahatlar yozib berish imkoniyati ham mavjud. Agar sizga qiziqish kelgan bo'lsa, bizning kanalga obuna bo'ling va yangi ma'lumotlar bilan tanishing. Reklama uchun @Efnanim kanaliga murojaat qilishingiz mumkin. Ibratli hikoyalar va qissalar bilan tanishib o'zingizni rivojlantiring! 📚📖👇

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Feb, 16:36

# # #

Кимга улфат бўлдим, кимга ғамхона,
Кимга ситам бўлдим, кимга баҳона.
Кимнинг кўчасида адашдим нолон,
Кўнглига терс боқдим, терс- хунхорона.

Барининг жавоби бирам антиқа,
Ҳайрат нигоҳимдан тўкилди койиш:
Келдилар, кетдилар, бари мантиқан-
Кимдир жазо бўлди, кимдир кушойиш.

Мақсуда Каримова
529
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Feb, 10:37

Отаси ҳаёт инсонлар сизлар энг бахтлисизлар
Отажонларингизни бошингизга кўтариб юринглар 😢

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,106
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Feb, 10:36

Сизни яхши кўраман Опа

Суянчиғим тоғдек тиргаксиз,
Ҳар бир ишда ибрат, ўрнаксиз,
Менга жуда, жуда кераксиз,
Сизни яхши кўраман опа

Мингта синглим ўрниз босолмас,
Сизсиз юрак таскин тополмас,
Сиз бор ғамлар менга етолмас,
Сизни яхши кўраман опа.

Жон десангиз жоним бераман,
Баъзи пайтлар кўп куйдираман,
Лекин қаттиқ ҳурмат қиламан,
Сизни яхши кўраман опа.

Менга доим кулганиз муҳим,
Синаманг ҳеч сабримнинг кучин,
Шукур қилдим борлигиз учун,
Сизни яхши кўраман опа.

Сиз онамсиз, онамдан кейин,
Кўргим келар кўрганим сайин,
Сизсиз аниқ ўлмоғим тайин,
Сизни яхши кўраман опа.

Дийдоргача асранг ўзингиз,
Ёшланмасин ғамдан кўзингиз,
Мен куйдирги, эрка синглингиз,
Сизни яхши кўраман опа!
Жуда яхши кўраман опа!


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
913
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Feb, 05:22

Бу гапни у юракдан чиқариб айтган, ўзига қолса, чиндан ҳам Афифани бахтли қилиш истагида эди. Ҳатто уч-тўрт ёш катта бўлмаганида тўнғичи Ҳакималига олиб бериб, келин қилишга ҳам тайёр эди.

Аммо на иложки, ҳаётда ҳамиша ҳам одам айтганидек, ўйлаганидек бўлавермас экан. Шаҳина хонимнинг ўзидан тўрт-беш ёш кичик бўлса ҳам яқин дўстларидан бири, ташқи иқтисодий сиёсат соҳасида ишловчи бойвачча йигит Даврхон Муқимхонов навбатдаги ташрифларидан бири чоғида Шаҳина хоним билан хушбўй шотланд вискисини майдалаб ўтирар экан, Афифага кўзи тушиб, у билан қизиқиб қолди. Табиийки, хоним ширакайф бўлса-да, бу шармсиз таклифни рад этди. Муқимхонов бўш келмади. Она қаттиқ туриб олди:

Мен бу қизнинг тақдири учун масъулман, жоним. Уни бу йўлга киргизолмайман. Менга у боламдай гап...

Қанақа йўлга, қизиқмисиз, мен унга уйланаман. Никоҳ ўқитаман, деди Муқимхонов вискидан хонимга тўлдириб куяр экан.

- Куйниг, Даврхон у сизга тўғри келмайди. Қизингиз қатори. Бунинг устига бир эмас, иккита хотинингиз бўлса...

Шаҳина хоним Муқимхоновнинг ўз хотинидан ташқари ко-тибасига ҳам уйланиб олгани, шу бонс сафоратчилик бобидаги анчагина катта мартабасидан айрилганидан ва ҳозир сердаромад бўлмаса-да, кичикроқ лавозимга тушганидан хабардор эди.
Э, эшитмадингизми, айтмабман-да, катта хотин билан орани очиқ қилдим. Ўзига ҳовли-жой, ўғил билан қизга бит-тадан уй, машина қилиб бердим. Расман ажралишдик-ку. Қани, олиб юборайлик. Қани-қани. А, янганг!

Энди ҳарқалай ёш хотинингиз бор, деди хоним виски кайфидан бўшашиб.

Онажон, жон она, шу қизингизга ошиқ бўлдим, йўқ деманг! Огзингизга сиққанини бераман. Мана олинг. Етмаса яна...

Муқимхонов чўнтагидан бир боғлам кўк қоғоз чиқариб таш-лади. Шаҳина хонимнинг кўзи ўйнаб кетди. Ўзини бойвучча, деб ҳисоблаб юрган бўлса-да, бунақа катта пулни, очиги, ҳали қўлига ушламаганди.

Яна қанча? деди у беихтиёр нул боғламини қўлига олар экан.

19
875
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Feb, 05:22

Муқимхонов кулди. Вискидан пиёлаларга яна тўлдириб қуйди. Ичди. Хонимни ҳам қўярда-қўймай олдирди.
Яна шунча! Розимисиз?
Қани, - деди хоним кўзи сузилиб.

Эртага олиб келаман... Аммо шу бугун ҳал бўлиши керак.

Вой, нима деяпсиз. Тун яримдан оғиб қолди-ю. Шу тон-да муллани қаердан топамиз.

Қанақа мулла?

Никоҳ ўқитиб оламан, дедингиз-ку.

Албатта, ўқитаман. Эртага. Кончилар даҳасида кичикроқ бир уйим бор. Ўшанга кўчириб олиб бориб, никоҳлайман.
Жуда соз. Эртага ваъда қилган пулингизни олиб келиб, қизни кўчириб олиб кетасиз. Ҳозир эса кеч бўлди, уйингизга боринг, деди хоним уйқули кўзлари хуморланиб.
Майли-майли, деди Муқимхонов. - Манавиин ичиб қўяйлик. Ўзиям мозорбости, жойидан олиб келганман. Қани, яна биттадан...

Шаҳина хоним умри бино бўлиб бунча кўп ичмаган, бу-нинг устига таъсири ўткир шотланд вискисини биринчи бор татиб кўринни эди. Ғирт маст бўлди. «Хушим борида пулни жойлаштириб чиқай», деб хосхонасига кирди-ю қайтиб чиқолмади. Каравотга чўзилиб қолди. Муқимхонов бироздан сўнг ортидан кириб, хонимни силаб-сийналаб, розилигини олди. Хоним анчайин ёқимсиз ҳуррак ота бошлаган чоғда у ўғридек пусиб, Афифанинг ошхона ёнидаги одмигина хонасига кирди.

Ўша нохуш оқшом тафсилотларини Афифанинг ўзидан эшитамиз.

Мен ҳали ухламагандим. Ниманидир тикиб ўтирардим, деди ҳикоясини давом эттириб Афифа. Шу боис илгакни ҳам ўтказмагандим. Кутилмаганда эшик очилиб, у кириб кел-ди. Ўшанда номини ҳам билмасдим. Гарчанд бу одам холамнинг эски танишларидан бири эканини, шу боис тез-тез келиб туришини англаганман...

Холангиз у пайтда қўшмачилик қилмасмиди? деб сўради Субут омонатгина ёнбошлаб. олиб келиб яъни, уйга бошқа қизларни

20


Давоми бор

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
987
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Feb, 05:22

лардан бирига ижарага бериб, кичкина ашула ва рақс жамоасига концертмейстер деган ажабтовур лавозимда хизмат қилса-да, шаҳардаги юқори доираларда номи маълум ва машҳур эди. Бунинг сабабини кимдир Шаҳина хонимиинг муҳаббат, висол ва айрилиқларга тўла бўлган яқин ўтмиши билан изоҳ-ласа, яна биров бугунги кундаги «хайрли фаолиятига боғлаб тушунтирар эди.

Бу гаплар шунчаки, оғзига кучи етмаганларнинг ғийбати бўлиши ҳам мумкин. Одамлар ҳозир оғзи билан юрадиган бўлиб кетинган. Ўша одамлар ўтган йили Шаҳина хоним Қизил денгиз соҳилида дам олиб қайтгандан кейин, «Қизларни олиб бориб, фоҳишахона очган экан», деган мишмишлар ҳам тарқатишди.

Албатта, буни ҳеч ким исботлай олгани йўқ. Нафсиламрини айтганда, Шаҳина хоним табиатан муҳаббат бобида эркинлик тарафдори бўлгани учун биринчи эри
доирачи йигит билан атиги саккиз ой яшаб, ўзининг ашаддий мухлиси бошидан юзталиклар сочишин яхши кўрадиган қас-соб йигитга иккинчи хотин бўлиб теккан (марказдаги уч хона-ли уй ўшанинг туҳфаси эди), қассоб шўрлик хафақон туфайли тўсатдан ўлгач, ўша кезлар эндигина танилиб келаётган ёш кинорежиссёр йигит билан турмуш қурганди. Режиссёр ўсмади. Бунинг устига зинога ружу қўйиб, Шаҳина хонимнинг соф муҳаббатини поймол этди. Уриш, жанжал, муҳокама... Охир-оқибат режиссёр янги мавзедаги янги хонадонини Шахинага қолдириб, ўзи шимолдаги шаҳарлардан бирига бош олиб кетди...

Уч болани боқиш ва бунинг устига санъат соҳасида халққа хизмат қилишдек оғир вазифа чекига тушган Шаҳина хоним қийинчиликларга мардона дош бериб яшар, ҳатто Афифа сингари бита-ярим почорларга ғамхўрлик қилишга ҳам ўзида куч ва имкон топар эди.

Афифанинг тикувчилик ҳунари, пазандалик бобида ҳам қўли анча ширинлиги, рўзғорда ишлаб чарчамаганлиги Шаҳина хоним учун айни муддао эди.

Сени, албатта, яхши бир одамга узатаман, деди у қизнинг бошини силаб. Фақат садоқат билан, сидқидилдан хизмат қил.

18
791
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Feb, 05:22

эди. Уч акаси у ер-бу ерда ишлаб юришар, ҳали бирортаси уйланмаган. Синглиси Маҳфуза ҳам мактабни битказиш арафасида.

Ҳаётнинг аччиқ ҳазиллари бўларкан. Афифа ниҳоят чиройли эканига қарамай, унга ҳадеганда совчи келавермади. Қайтага кўримсизроқ бўлса ҳам синглисига оғиз сола бошлашди. Оиладагилар бир-иккисини қайтаришди-ю кейни ҳарна қутилганимиз, деб ўн олти ёшли Маҳфузани узатиб юбориш-ди. Ўн сттидан ошиб, ўн саккизга қадам қўйган Афифа мун-ғайиб қолди. Бу орада турмуш яна ҳам қийинлашиб, икки акаси қайларгадир иш излаб кетди. Катта акасини бир амаллаб уйлантиришди. Отаси тинимсиз ичар, онаси йиғлар, Афифа эса янгаси билан чиқишолмай қийналар эди.

Ўша кунларда онасининг шаҳарлик холаваччаси, маданият соҳасида ишловчи замонавий аёл иш билан Бекатга келиб, йўл-йўлакай уларникига кирди. Ночор турмушларини кўриб ачинди. «Рўзғорга ишлат», деб Зарифага пича пул ҳам берди. Афифанинг бахти очилмаётганнии эшитиб, ҳайрон бўлди. «Шундай хушруй қиз-а», деб афсусланди. Кейин кутилмаган-да Зарифага: «Шу қизнигни менга берсанг-чи, ўзим одам қилар эдим», деди. Зарифа иккиланди. У йигирма йилдан бери шахарда яшаб эрга ёлчимаган бу аёл Афифани бахтли қила олишига ишонмас, аммо кўнишдан бошқа чораси ҳам йўқ эди. Отага эса барибир эди. Шундай бўлса ҳам у мудом чўллаб турадиган томоғини қириб, пўписа қилиб қўйди.

- Эҳтиёт бўласиз-да, қариндош, яна ёмон йўлга кириб кетмасин-а!

Шаҳарлик меҳмон бу нўшишкага жавоб ҳам бериб ўтирмади. Ўша куниёқ кичкина тугунчасини қўлтиқлаган Афифани шаҳарга олиб кетди.

Асл исми Шаҳарой, маданият ва санъат соҳасига киргач, Шаҳина, деб ўзгартириб олган бу хоним ёшлик йиллари бир неча муддат раққосалик қилган, озроқ ашула ҳам айтган, шу орада уч карра эр қилиб, бирортасида муқим қололмаган бўлса-да, учаласидан уч бола кўриб, боз устига турмушини тузатиб олганди. Яъни, шаҳар марказида кичикроқ бир уй ва четроқда янги қурилган мавзеларнинг бирида анчайин кенг яна бир хонадонга эга эди. Марказдаги уйини хорижлик ишби

17
798
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Feb, 05:22

Кора каср асираси



3 кисм




Онахон холангизми?

Ха. Мен келгунимча ечиниб туринг...

Чиқиб кетди. Тезда қайтди. Субут унинг айтганини қилиб, юнингани чиқди. Ҳаммом анча озода эди. Ювинган бўлди. Сочикни белига ўраб, қайтиб чиқаётганида даҳлизда онахон» кўринди. Шивирлаб:

Қалай? деб сўради.

Зўр, деди сир бой бермасликка ҳаракат қилиб.

Биласизми, бу фақат ноқори мартабали меҳмонларга хиз мат қилади. Агар маъқул келган бўлса, колиб туринг. Олдиндан қўнғироқ қилсангиз, бас.

Хўп бўлади. Агар йўқ демасангиз, мен у билан яна бир икки... Ҳаққини тўлайман.

Бўпти-бупти. Бораверинг. Истасангиз тонггача қолингиз мумкин.
Рахмат...
Субут хонага қайтиб кирди. Тонга қалар мижжа қоқмай, қизнинг маюс ҳикоясини тинглади.

Афифа туғилиб ўсган қишлоқ темир йўл ёқасида бўлгани учун теварак-атрофдаги манзилгоҳлар аҳли уни оддийгина қилиб «Бекат» деб аталарди. Челида унинг бир вақтлар сой бўйидаги серунум ерларда деҳқончилик қилиш учун келган ўрис деҳқонлари қўйган «Крестьянка» деган номи бор эди. Афифа ўзининг аждодлари бу ерга ўркачли тоғлар багридан кўчиб тушишган. Асли чорвадор бўлган элат бу ерга келгач, деҳқончиликми, балиқчилик, темирчилик ва бошқа касб-ҳунарларни ўрганган. Афифаниг отаси ҳам бундан истисно эмасди ва шунинг учун уни «Уста Барот» дейишарди. Ана шу уста Баротни болалари бирин-кетин вояга етган кезларда ичкиликка ружу қўйди. Хотини Зарифа мактабда ўқитувчилик қилар, узиб юлиб, уч-тўрт ойда бериладиган арзимаган маошга бир амал-лаб рўзғор тебратарди.

Уч ўғилдан кейни тугилган Афифа мактабда яхни ўқиди. ўқишни битказгач, курсга қатнаб, тикувчиликни ўрганди. У катта шаҳарга бориб, бирон институтга ўқишни орзу қилар, аммо оиладаги йўқчилик туфайли бу ҳақда гапириш бефойда эди. Ота-она уни жойи чиқса, узатиб юбориш тараддудида

16
934
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Feb, 02:47

🎉 ҚАДРЛИ, ҚАДРДОНИМ БУГУНГИ

19 - Ф Е В Р А Л Ь 🎉

ТАВАЛЛУД АЙЁМИНГИЗ МУБОРАК БЎЛСИН! 🎊
УМРИНГИЗ УЗОҚ, РИЗҚИНГИЗ БУТУН БЎЛСИН!
ОИЛАНГИЗ БАХТИГА ДОИМ СОҒ-У САЛОМАТ БЎЛИНГ🥰
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
999
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Feb, 02:45

☕️❤️🌹Ассалому алайкум!

Аллоҳим бугунги кунингизни  хайрли ва барокатли қилсин

🌸🦋Хонадонингизга тинчлик,
🌸🦋рўзғорингизга барака,
🌸🦋ишларингизга омад,
🌸🦋чўнтагингизга даромад тилаб, янги бир кунни бошлаймиз.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,023
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 20:57

😔😔😔😔
1,177
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 17:26

_✨🌙✨Шундай мехр берингки, хеч хам тугаб битмасин...
Хеч бир дилдан дилга озорлар хам етмасин.
Сиз умрингиз богини шундай
безаб куйингки...
Яшаб утган умрингиз, хеч хам
хазон булмасин!

_✨🌙✨ХАЙРЛИ ТУН
ОЛИСДАГИ ДИЛГА ЯКИНЛАРИМ!!!✨🌙✨___

___✨🌙✨ Тунингиз осуда ва сокинликда утсин, яхши дам олинг, ширин тушлар хамрохингиз булсин.
Тонгда яна гойибона дийдорга кадар хайр деб коламиз Азизларим.🤲

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,288
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 17:07

Siz uchun💚


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,059
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 16:01

ЖАННАТИМ-ОНАМ, ДАВЛАТИМ-ОТАМ

Гўзал лаҳзаларда топилмайди сўз,
Ҳасратлар тарк этар  кўнгил  ойнасин.
Атрофда жам бўлиб жами қоракўз,
Юбилейин қилса ота-онасин.

Бийрон неваралар шеър-у, шуур-ла,
Тилакка шошилса,  гулдаста тутиб.
Ўтмиш кечмишлари  оний қўр ила,
Йўқлар кўз ўнгидан бир лаҳза ўтиб.

Камолот чўққисин  бўйи-бастини,
Намоён этганда қалби оловлар
Ишғол айласа-да, гарчи бостириб,
Ҳикматга йўғрилар кексалик - "ёв" лар.

Ҳар кимни айласин ишғол кексалик,
Ҳар дилни ҳам ҳикмат ҳамроз айласин.
Даҳр довонида дадил юксалиб,
Эли эҳтиром-у, эъзоз айласин.


Мақсуда Каримова
1,124
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 15:50

Етимнинг дуоси...

Уч-тўрт йил аввал соғлиғим ёмонлашиб, Қашқадарёнинг Касби туманига қарашли оромгоҳда даволандим. Феълим ўзимга маълум, мени шўх-шодон ёшлар давраси эмас, кўпроқ оғир-вазмин кексалар муҳити ўзига тортади. Хуллас, бош шифокор меҳрибонликлари, маслаҳатларига қарамай, уч-тўрт қария ёнига жойлашдим. Улар билан бирга намоз ўқийман, ўтган-кетгандан суҳбатлашаман.

Қариялар орасида Менгли бобо деган бир чол бўлиб, гарчи тиловатда баъзан тажвид қоидаларини бузса ҳам, унинг ўта тақводорлиги мени ҳайрон қолдирар эди. Бир куни шу чол бошидан ўтказган ғайриоддий воқеани сўзлаб берди.

“Менга ота дийдорини кўриш насиб қилмаган. Бечора онам мен етимни деб кўп шўришлар кўрган.

40-йилларни охирлари эди. Чамаси 8-9 яшар пайтим. Қишлоқда очарчилик шу даражага етганки, кунжара, турли ўсимлик илдизлари, ўлимтиклар одамларнинг асосий емишига айланган. Биз каби етимларга эса шу ҳам қаҳат. Онам шўрлик егулик йўқлигидан менга қуриган кўкрагини тутади.

Бир куни очликдан силлам қуриб, ухлаб қолибман. Уйғонсам, уйда онам кўринмади. “Ҳойнаҳой, даладан бирор егулик топиб келгани кетгандир”, деб ўйладим. Келавермагач, шом кириб, атроф қорая бошлаганига қарамай, онамни излаб йўлга тушдим. Ўн қадам юраман, атрофга аланглайман, онамни чақираман. Бир соатча йўл босиб, уйимиздан анча йироқдаги чакалакзорга бориб қолибман. Бир пайт атрофдан оч чиябўриларнинг чўзиб увиллашлари эшитила бошлади. Овозлари лаҳза сайин кучаяр, яқинлашар, борган сари вужудим музлаб, оёқ-қўлим қалтирар эди. Бақирай дейман, овозим чимайди. Дафъатан онаизоримнинг “Менгли-и-и”, деган товуши қулоғимга чалинди. Бор кучимни тўплаб, овоз томон югурдим. Она бола бир нафас сўзсиз қучоқлашиб қолдик. Ҳаяжон ичида пайқамаган эканмиз, зум ўтмай атрофимизда доира ясаган чўғдек қип-қизил кўзларни кўриб, онам шўрлик хўнграб юборди, унга мен ҳам қўшилдим. Чиябўрилар ҳалқаси борган сари яқинлашар, онам тинимсиз нималарнидир пичирлар эди. Жон ҳолатда онамнинг: “Эй Худойим, етимчамга раҳминг келсин, унинг бегуноҳ вужудини ўзинг саломат асра”, дея пичирлаётганини илғадим. Ва беихтиёр ўзим ҳам Яратганга муножот қила бошладим. Шунда бирдан инсон зоти ишонмайдиган мўъжиза содир бўлди. Биз билан чиябўрилар ўртасида яна бир доира пайдо бўлди. Ғира-ширада бу доира узун қора устунларга ўхшаб кўринар, ҳар жуфт чўғдай кўз рўпарасида биттадан турар, оч чиябўрилар эса, увиллашдан тўхтаб, жойида қотиб қолган эди. Биз бир оз ўзимизни ўнглаб олгач, аста-секин уйга томон силжий бошладик. Қора устунлар уйимизга қадар бизни “кузатиб” боришди. Фақат уйга кирганимиздан сўнг ғойиб бўлишди. Онам уйга кирган заҳоти жойнамоз ёзди. Икки ракъат шукрона намозини ўқиди. Мен ҳам унга эргашдим. Шундан бери намозни канда қилган эмасман, менга мўъжизавий қудрати ва раҳим сифати билан иккинчи бор ҳаёт ато этган Аллоҳимга рукуъ, сажда қилишдан чарчамайман”.



https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
2,203
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 14:36

Табассум 😂😂😂
1,306
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 11:47

Қиш ҳам паёнига етмоқда
Баҳор эшик қоқмоқда

Рамазон кириб келишига 10➖кун қолди

Келаётган нурли кунлар муборак бўлсин!!!
Барчамизни тинчлик
хотиржамликда бағри бутинликда Рамазон ойлари садоқат сабру ➖жамил билан ўтқазиш
насиб қилсин!!!


🌹Кириб келаётган Рамазон муборак бўлсин!!! 🫶


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,396
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 11:00

Буни билиш зарур!


Югуриш инсон хотирасини мустаҳкамлайди ва бош мия фаолиятини яхшилайди.

30 ёшдан кейин одам организми кичрайишни бошлайди.

Бир кунда 4 соатдан кам ёки 10 соатдан кўп ухлаш жиддий касалликларни келтириб чиқариши мумкин.

Олча саратон ҳужайраларининг ўсиши ва тарқалишининг олдини олишга ёрдам беради.

Ёлғизлик жисмоний оғриқлар келтириб чиқариши мумкин. Ундан халос бўлиш учун дўстлар билан илиқ муносабатда бўлишнинг ўзи кифоя.

Биз бурун бўшлиғида кўп миқдорда аллергенлар, микроблар, чанг ва бошқа қўзғовчилардан қутулиш мақсадида акси урамиз.

Одам бадани 30 дақиқада 4 литр сувни қайнатишга етадиган иссиқлик ишлаб чиқаради.

Одам суяги гранит тоши сингари қаттиқ. Гугурт қутисига тенг ҳажмдаги суяк 9 тонна оғирликни кўтара олади.

Йиғлаш стресс, қайғу ва жаҳлни туширишга ёрдам беради.

Одам организми танадаги ҳар бир ортиқча 1 килограмм мушак ёки ёғлар учун 10 километр узунликдаги қон томирлар ишлаб чиқаради. 

Одам хотираси 1 дақиқада 1000 сўз ўқиши мумкин.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,365
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 08:01

Йиғлама бошинга синовлар келса…

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,263
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 05:28

Kim oʻqiyapti 🤔🤔
1,205
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 01:09

​​кириб келди. Нафиса тура солиб бешикка ёпишди. Сафаргул оғзига келган тубан сўзларни ишлатар, «туғмас», «қисир», деган тавқи лаънатни қайта-қайта такрорларди. У бешик устидаги ёпинчиқни юлқиб олиб, чақалоққа ташланди.
– Опажон, ундай қилманг! Жон опажон, бир умр қулингиз бўлай!..
Сафаргулнинг кўзлари қонга тўлди. Бешикни даст кўтардию ҳовли томон чопди. Эшикни тепиб очиб, бешикни улоқтиришга чоғланганида Зийнат унинг қўлларини қайирди.
– Сизнинг ҳам қизингиз, ўғлингиз бор-ку! Уларнинг эртаси қандай бўлишини қаердан биласиз? – деди Зийнат ортиқ чидолмай.
Сафаргул унга ўқрайди:
- Болаларимнинг ташвишини қилма! Икки дунёда ҳам мен ота-онасининг тайини йўқ ташландиқ болани ота-онамнинг умидли уйига қўймайман!
Ўша куни Нафисани ҳайдаб юборишди. Кўп ўтмай Жаҳонгир уйланди. Уч йилдан сўнг турмушга чиққан Нафисани ёши анча катта бўлган турмуш ўртоғи жуда ҳурмат қилар, Дилшоддан бор меҳрини аямасди. Бир йил ўтиб, Нафиса эгизак қизалоқли бўлди. Болажон эрининг қувончи чексиз эди. Жаҳонгир учинчи марта уйланса-да, ҳануз бефарзанд. Айниқса, сўнгги келин жуда ўткир чиқди. Ҳатто «ҳамма ишга бурнини тиқаверадиган» Сафаргулнинг қадамини кесди. Эргаштириб келган арзанда қизини эса еру кўкка ишонмас, «ҳамма айб Жаҳонгирда» эканига икки гапнинг бирида шама қиларди...
Зийнат кўк дарвозали уйга яқинлашаркан, ичкаридан бир аёл чиқди. Узун кўйлак кийиб, рўмол ўраб олган бу аёлни у таниёлмади. Аёлни кузатиб чиққан Нафиса беҳолгина дарвозага суяниб, нотаниш меҳмоннинг изидан қараб қолди. «Дугонамнинг тоби йўқ, шекилли», деб хаёл қилган Зийнат қадамини тезлатди.
Дарвозага суянганча тошдай қотиб қолган Нафиса дугонасининг овозидан ўзига келди. Унинг кўзлари қизариб, қовоқлари шишган эди. Нафиса ўзини қувноқ тутишга уриниб Зийнатни уйга бошлади.
– Болаларинг кўринмайди? – гап бошлади Ҳафиза.
– Мактабга кетишган. Фоти-Зуҳралар ҳам бу йил биринчида ўқишяпти, – кулиб жавоб берди Нафиса. Уни бир дард эзаётгани кундай аён эди. Дугонасининг нима гап деган саволига бир хўрсиндию жавоб берди:
– Биласанми, Дилшодимнинг онаси келибди. Уни қайтариб беришимни зор қақшаб илтимос қилди.
– Қизиқ, фарзанди борлиги шунча йилдан кейин эсига келибди-да, ажабланди Зийнат ва ҳозиргина эшикдан чиқиб кетган аёлни эслади.
– Қизиқ бўлганда қандоқ! Унинг кимлиги ҳаммасидан ҳам қизиқ.
– Ким экан у? – янаям қизиқиши ортиб сўради Зийнат.
– Сафаргул эсингдами? Ўшанинг қизи Муниса...
Зийнат хато эшитдимми, дегандай қайта сўради. Сафаргулнинг қизи... Бўлиши мумкин эмас. Ахир ҳамма балони бошлаган Сафаргул эди-ку! Дарҳақиқат, ўша пайтлар унинг қизи институтда ўқирди-я. Бундан чиқди, Муниса иснодга қолмаслик учун ҳеч кимга сездирмай болани бефарзанд тоғасию янгасига қолдирмоқчи бўлган...
– Ўшанда қаттиққўл онасига ҳақиқатни айтишдан чўчиган экан, – деб гапида давом этди Нафиса. – У болани бизга топшириш энг тўғри йўл, деб ўйлабди. Ўша йигит иккови болани деразамиз остида қолдиришиб, Жаҳонгир чиққунча ойнани черта-черта кутиб туришибди.
– Хўп, қилғиликни қилишибди, нега энди сен болани катта қилгач, тортиб олишмоқчи?
– Йиллар ўтгач, ўша йигит Мунисага уйланибди, бироқ улар фарзанд кўришмабди. Эр-хотиннинг Дилшодимни қайтариб олишдан ўзга чораси йўқ эмиш. Аммо улар чучварани хом санабди, чунки мен ўғлимни ҳеч кимга бериб қўймайман! Дилшод фақат ва фақат менинг фарзандим!
Бу гапларни айтаётган Нафиса илгариги тортинчоқ ва уятчан Нафисага асло ўхшамас, ёниб турган кўзларида оналик аталмиш бахт ва шу бахт ато этган адоқсиз журъат, қатъият ва шижоат акс этарди. Бу кўзлар боласини дея не кўйларга тушса-да, уни жон-жаҳди билан ҳимоя эта оладиган, жигаргўшасининг бахту саодати учун жонидан ҳам кеча оладиган мўътабар аёлнинг кўзлари эди. Зийнат дугонасидаги енгиб бўлмас кучга манба бўлаётган қудрат оналик меҳри эканини, шум қисмат Сафаргулдан қасос олаётганини дил-дилдан ҳис этди.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
228
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 01:09

ҚИСМАТ ҚАСОСИ...!

Тун ярмидан оққан. Ташқарида шамол увиллайди. Уйқусида хўрсиниб қўяётган хотинига термилиб ўтирган Жаҳонгирнинг юраги сиқилди: «Бечора, қийналиб кетди. Нега ҳаёт шундай? Айрилгинг келмаса-да, мажбурсан. Опамга инсоф кириб қолмасмикин-а».
Шундай хаёлларга берилган Жаҳонгир дераза ойнасининг оҳиста тиқирлашидан чўчиб ўзига келди. «Астағфуриллоҳ! Ким бўлди шу маҳалда? Шамолмикин ё шундай туюлди, шекилли. Ухлаш керак».
Кўрпани устига тортаркан, дераза яна икки-уч марта тақиллади.
– Ким у? – деганча дераза олдига борди. Аммо бирон товуш ёки шарпани сезмай яна жойига қайтди. Бироз ўтиб эса... охири бўлмади. Чопонини елкасига ташладию ташқарига йўналди.
Ташқарида жон асари кўринмас, шамол кучайиб, еру кўкни хазон барглари қоплаганди. Жаҳонгир кўча эшиги қия очиқ қолганини кўриб, шамол очган, деганча, ёпиб қўйиш учун шошди. Аммо ўз хонасининг деразаси рўпарасига келганда эшикни шамол очмаганига амин бўлди...
– Сенга йўқол демаганмидим. Ҳалиям шу ердамисан?
– Опажон, мени ҳайдаманг, ахир қаерга ҳам борардим, ота-онам ўлиб кетишган бўлса. Янгамнинг олдида қандай яшайман?..
Бошимни қотирма! Бу – сенинг муаммоинг, укамни фарзандли қилиш эса менинг бурчим, тушундингми? Шу бугуноқ! Эшитяпсанми? Шу бугуноқ даф бўл уйимдан!
Сафаргул келинни итариб юборганича ичкарига кириб кетди. Дили вайрон бўлган келин унсиз йиғлаб ошхона томон йўл олди.
Жаҳонгир хонага киргач, хотинининг нарсалари ҳозирлаб қўйилганини кўрди-ю:
– Ҳеч қаерга кетмайсан! – деди. Хотинининг қўлидагиларни тортиб олди. – Мен сени яхши кўраман, Нафис. Сенсиз яшолмайман! Илтимос, кетма, - деди.
Нафиса эрининг кўзларига тикилди. Аслида Нафисани Жаҳонгир эмас, унинг ота-онаси яхши кўриб келин қилишди. Йигитнинг унда унча кўнгли йўқ эди-ю, қизнинг одоб-ахлоқи, мулойим гап-сўзи, қўлигул чеварлиги ва пазандалигини кўриб, унга муносабати ўзгара бошлади. Улар жуда аҳил бўлиб кетишди, аммо йиллар ўтса-да, фарзандли бўлишмади. Қайната-қайнана ҳам ёлғизгина ўғлидан зурриёд кута-кута оламни тарк этди. Аммо икки уй нарида турадиган Сафаргул кейинги пайтда туғмас келинни ҳайдаб, укасини бошқа аёлга уйлантиришни астойдил кўнглига туккан. Ҳатто, «бешик кўрган»идан топиб ҳам қўйган. Эр-хотиннинг эса асло ажралгиси йўқ.
Зийнат ишдан шошиб келди. У бугун дугонаси Нафисани кўргани бормоқчи. Апил-тапил тайёрлаган сомсадан болаларига кўпроқ қолдираркан, бари бир кечроқ келаман, оч қолишмасин, деб ўйлади. Дугоналар бир жойга келишдими, ҳеч гаплари адо бўлмасди.
Уйдан чиққан Зийнат йўл-йўлакай дугонаси ҳақида ўйлаб кетди. Кейинги пайтларда бефарзандликдан эзилган Зийнат илгаригидек хуш-хандон, очилиб-сочилиб гаплашмас, иккови гап-сўзсиз бир-бирини тушунишарди. Бугун ишхонасида Нафисаларнинг бола асраб олгани ҳақида эшитдию хурсанд бўлиб кетди. «Бундай нияти борлигини айтмаганди, аммо яхши иш бўлибди», деб ўйлаганча дугонасини кўргани ошиқди.
Нафиса Зийнатни ҳам қувонч, ҳам қандайдир хавотир билан қаршилади.
– Ярим кечаси Жаҳонгир акам бола йиғисидан уйғониб кетибди. Ташқарига чиқса, шундоққина ётоқхонамиз деразасининг тагида йўргакланган чақалоқ ётганмиш. Қайсидир тошбағир уни ташлаб кетибди. Хўжайиним билан ҳам хурсанд бўламиз, ҳам ҳайрон. Ўғил бола экан... Дугонажон, кимлардир тирноққа зор, кимлардир эса... Ҳай, майли, биз дилимиз шод бўлди, дея боламизга Дилшод деб исм қўйдик. Аммо қайнопам...
Сафаргул укаси ажрашишни истамагач, жаҳл отига минган, укамни бир бало қилиб қўйгансан, отамнинг чироғини ўчирмоқчимисан, дея кунда-кунора келиб келин шўрликни юмма талаб кетарди. Бола воқеасидан кейин эса Сафаргул бутунлай қутуриб кетди... «Бировнинг ҳаромисини бола қилишга ор қилмайдиган укасинию ношуду нотавон келин»ини ҳақоратларга кўмиб ташлади.
– Кеча келиб «Болани эрталабгача йўқотмасанг, ўзинг ҳам бу уйдан даф бўл!» деб кетди. Ҳозир келиб қолса керак, – деди Нафиса эшикка қўрқа-писа қараб. Зийнат дугонасига раҳми келиб бир-икки оғиз тасалли бермоқчи эди, аммо гапи оғзида қолди. Ташқаридан бақир-чақир эшитилиб, уйга Сафаргул шитоб билан........
219
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Feb, 00:57

🍃❄️🍃АССАЛАМУ АЛАЙКУМ!

❄️🕊 Аллоҳ кунингизни хайрли қилсин! Тан сиҳҳатлик, тинчлик, офият сизни асло тарк этмасин!

❄️🕊 Аллоҳ, бизни, сизни, ота - оналаримиз ва барча мусулмонларни мағфират айласин! Амийн! 🤲🏻

☀️ХАЙРЛИ ТОНГ☀️

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
239
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 16:59

Агар  сиз  хеч  кимга  керак  бўлмагангизда АЛЛОХ сизни яратмаган бўларди...
АЛЛОХ Сизни яратибдими,
демак, БАХТга хаққингиз бор...🕊

     ХАЙРЛИ  ТУН! 
ТУНИНГИЗ  ОСУДА  ЎТСИН!


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
796
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 11:40

🌾Инсон Рамазоннинг биринчи
кунида ичига бир уруғ экади шу
кунларга ҳам оз колди , етказганига шукур


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,549
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 11:05

ҲУРМАТИНИ ЖОЙИГА ҚЎЙИНГ!
Ибнул Асир роҳимаҳуллоҳ ўзининг "Усдул ғоба фий маърифатис саҳоба" номли китобида келтиради:
"Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларига Ямандан гуруҳ-гуруҳ инсонлар кела бошлади. Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг мажлисларида уларнинг кўпчилиги қатнашиб турар эди.
Бир куни Яманликлар билан суҳбатлашиб туриб шундай дедилар:
- Ҳозир мана бу тепалик ортидан Яманликлар ичидаги энг яхши инсон чиқиб келади!

Яманнинг барча гуруҳи ва оиласи у киши ўзининг оиласидан бўлишини орзу қилди. Бироздан сўнг тепалик ортидан Жарир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳу кўринди. У келиб Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламга салом берди. Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам уни очиқ юз билан кутиб олиб ридоларини ечиб унинг остига ташлаб ўтиришга таклиф қилдилар.
Жарир кетгач, кишилар Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламдан сўрашди:
- Эй Аллоҳнинг Расули! Жарирга ўзгача муомала қилдингиз?!
Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
- Ҳа, у қавмининг саййидидир. Агар олдингизга бир қавмнинг каттаси келса унинг ҳурматини жойига қўйинг!".

Инсонлар инсонлик ва ҳуқуқ жиҳатидан тенгдирлар. Бир қавмнинг каттасини ҳурмат қилиш унинг кичикларини, фақирларини ёки ўзгаларни хорлашни англатмайди. Балки катталарга одатда ҳаммага қилинадиган муомала қилинавермайди деган маънони англатади.
Содда қилиб тушунтирадиган бўлсам, отангиз келганида ўғлингиз келгани каби бемалол ўтирмайсиз-ку!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,012
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 08:28

Jimjitlik hukmron 🤔🤔🤔
1,011
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 08:25

Имтиҳон

— Ғалвирни сувдан кўтарадиган вақт келди,– деди домла.
Маънавий заиф талабалар “кўтарма кран” учун пул йиғишга тушишди.

Аслиддин

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,147
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 08:25

КИТОБ

Бугун китобим чиқди.
Ҳар гал янги китобим чиқиши билан биринчи нусхасини онамга атар эдим. Ҳар гал бир хил сўз ёзиб берардим: «Биринчи ўқитувчим – онамга!» Онам китобни кўриши билан кўзлари қувончдан порлаб кетар, узундан-узоқ дуо қилар, пешонамдан ўпиб, яккаш битта гапни такрорлар эди.
– Сен менинг суянган тоғимсан, ўғлим...
Кейин худди биров олиб қўядигандек, китобни ёстиғининг тагига яширарди.
Шунда мен китобим чиққани учун ўзимдан кўпроқ онам қувонганини билиб турардим.
Бир куни маҳалланинг нариги чеккасида турадиган нонвойникига кириб қолдим. (Нима юмуш билан борганим эсимда йўқ.) Қарасам, ёғоч сўрида китобим ётибди. Варақлари титилган, офтобда сарғайиб кетган. Қизиқиб қўлимга олдим. Ўқисам, ўзимнинг дастхатим: «Биринчи ўқитувчим – онамга!»
Ўшанда нима учун бундай аҳволга тушганимни билмайман. Худди биров мени масхара қилаётгандек бўлиб кетди. Келиб онамга тўнғилладим:
– Китобни етти маҳалла нарига ташлаб келинг, деб берганмидим сизга!
Онам айбдор қиёфада маъюс жилмайди.
– Мавлу ҳеч қўймади-да, болам. «Битта ўқиб бераман», деди.
– Мавлудагача яна мингта қўлдан ўтгани кўриниб турибди, – дедим зарда билан. – Мақтангансиз.
– Ўзингни сиқма, жон болам. Ҳозир олиб келаман.
Чиндан ҳам, ўша куни китоб қайтиб келди...
Ҳар гал китобим чиқса, онам бир гапни айтарди:
– Сен менинг суянган тоғимсан, ўғлим...
Билмаган эканман, мен онамнинг эмас, онам менинг суянган тоғим экан. Тоғим тўсатдан қулаб тушди. Бугун янги китобим чиқди. Биринчи нусхасини эмас, битта нусхасини эмас, олтмиш минг китобнинг ҳаммасини онамга бағишладим. Лекин...

Ўткир Ҳошимов


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
979
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 05:40

🎉 ҚАДРЛИ, ҚАДРДОНИМ БУГУНГИ

17 - Ф Е В Р А Л Ь 🎉

ТАВАЛЛУД АЙЁМИНГИЗ МУБОРАК БЎЛСИН! 🎊
УМРИНГИЗ УЗОҚ, РИЗҚИНГИЗ БУТУН БЎЛСИН!
ОИЛАНГИЗ БАХТИГА ДОИМ СОҒ-У САЛОМАТ БЎЛИНГ🥰


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
982
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 05:13

Yoqdimi, bittayam reaksiya yoʻqku🤔🤔
947
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 04:45

ражада ўз-ўзини таҳлил этишга мойил бўлади. Бундан Субут ҳам истисно эмас эди. Бинобарин, ўз ҳолатини шиддат ила таҳлил этишига киришиб, чиқарган биринчи хулосаси шу бўлди-ки, арзимаган сабаблар туфайли севимли хотини, фарзандидан мосуво бўлиб юргани, ёлғизлик, одамовилик уни шу кўйга солган бўлса керак. Янаям ким билади, дейсиз. Зинога майл, энг нозик вазиятларда оддий бир айгирга айланиш ҳисси одам зотнинг ирсиятида бор.

Бир вақтлар дарвинист бўлиб, эндиликда беш вақт намозин канда қилмайдиган, лекии аҳён-аҳёнда ўзи билмаган ҳолда эски гапларини такрорлаб юрадиган файласуф дўсти қизиқ гап айтганди: «Албатта, одам зотининг Парвардитор яратган, лекин муайян қисми маймундан тарқагани ҳам бор гап. Зиногар, шаҳватпараст кимсалар ана шу иккинчи тоифага киради».

Шу топда ўзини бир лаҳза маймун мақомида тасаввур этди. Эти жимирлаб, баданидаги бор-йўқ туклари тиккайиб кетгандек туюлди. Уйлари баробарида миясига келган « вазифамни ижро этаяпман-ку», деган аҳмоқона, лекин нажоткор фикрдан қувониб кетди. Чиндан ҳам у бу ерга «Фаҳи оламининг чиркин кирдикорларинии аёвсиз фош этиш» мақсадида келган-ку.

Ўз-ўзига шундай дея туриб, қаршисидаги соҳибжамол малакка дадил ва пеписанд назар билан қаради. Қаради-ю... rÿë қудратли рақибга дуч келиб, қилич ва қалқони чил-чил синиб кетган мағлуб аскар мисоли унинг оёқлари остига қулади. Кўзи унинг тиззаси устида ҳаяжонни билинар-билинмас титраб турган оппоқ қўлларига тушганди. Билмади, бу қўлларни ким-кимлар ушлаган ёки бу қўллари ким-кимларнинг сочларини силаган, бу ҳақда ўйлашни истамасди. Истаги ана шу қўлларни қўлларига олиб, авайлабгина ушлаб кафтлари орасида «куҳ-куҳлаб иситиш эди. Сабаби унинг қўллари азбаройи оқ бўлгани учунми ё асабий суратда бир-бирига инқалаётгани туфайлими, улар совқотаётир, деган ўйга борганди. Эгнидаги пушти атиргул рангидаги ҳарир кўйлаги бениҳоя ярашган. Ҳарирлиги туфайли ичкаридан кийган оқ тусли баданпўши ҳам кўриниб, қоматига ажиб бир мусаффолик багишлаб тургандек. Кўйлагиннинг ёқаси фарангча бичимида бўлиб, бўлиқ

10


Давоми бор


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
989
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 04:45

ҳақиқийсиии бунинг устига ўзи яшаб, ишлаб тургаи шаҳарда-гисини кўришга муяссар бўлмаганди. Бинобарин, унинг ҳаяжони ва таҳликали қизиқишини тўғри тушунгандирсиз, деган умиддаман...

Субут чиндан ҳам асли зардарёлик бўлиб, бизнинг шаҳар-даги адабиётга оид бир илм даргоҳида таҳсил кўрган, шу ат-рофлардан чиққан бир қиз унга ўз ихтиёри ила кўнгил қўйгач, аҳду паймон қилган, уйланган ва муайян маънода ичкуёвлик қисматини бошдан кечираётган эди.

Аввал бошда бу нотенг никоҳга ўзи ташаббускор бўлган домла қайнонаси «Шундай катта газетанинг мухбири бўлиб ишлов-чи», келажаги порлоқ бу йигитнинг ақалли иккита товуқ сотиб олишга етмайдиган миқдорда ойлик олишига ишонмас, тўғри-роғи, ишонишни сира-сира истамас ва ўзини ҳамда қизини ёр танлашда янглишганликда айблашдан ҳеч чарчамасди.

Хотини эса Субутни бир қадар севишда давом этар ва бу-иннг натижаси ўлароқ бир қиз ҳам туққан эди. Бола туғилгач, қайнона Субут шаънига отилаётган тошлар миқдорини икки ҳисса кўпайтирди. Аммо аксига олиб, Субутнинг маоши сира кўпаймас, асаблари эса чарчаб борарди.

Оқибат шу бўлдики, Субут қайнонанинг уйидаи «Бир қиш-лоғимга бориб келай», деган баҳона билан чиқиб кетиб, мат-буатчилар ётоқхонасида яшай бонглади. Буни қайнонадан ташқари хотини ҳам билди-ю билмасликка олди. Субут жа ҳар ой маошидан еб-ичишига озгина ушлаб, қолганини хотинига алтиб берадиган бўлди. Хотини бир-икки бор онасидан яши-риқча ётоқхонага келиб, Субут билан учрашиб юрди. Баттол кампир билиб қолиб, қизини судраб урди. Иккинчи ҳомиласи-ни олдиртирди ва судга ажралиш ҳақида ариза бердиртирди. Субут суддан келган хабарномаларни жавобсиз қолдириб юрди. Охири таҳририятга, бош муҳаррирга қўнғироқ қили шиб, чақиртириб олишди. Суд бўлди. Субут «Кўядиган хотиним йўқ» дейди. Ўйлаб кўриш учун уч ойлик сўнгги муҳлат беришади. Субут газета таҳририятидан бўшаб, радиога
келди. Уни бу ерда ҳам тинч қўйишмади. Хуллас, у талоқ хатнпи бериб қутилади. Шундан сўнг нима бўлган-у радиодан

ҳам кетиб, анча саргардон юрган ва ниҳоят ҳамкурс дўстлари

7
830
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 04:45

Зардарёлик меҳмон сизмисиз?

Худди ўзим.

Кетдик.
Кўпқаватли иморатнинг тахминан бешинчи қаватига кўтарилишди. Даҳлиз қоронғи бўлгани учуи хонадон рақамини илғаб олмади. Эшикни унга ҳамроҳлик қилган ўспирии очди. Одоб билан саломлашди-да, индамай эшик ёнидаги хоналардан бирига кириб кетди. Ўснирии уни даҳлизнинг тўридаги кенг, ёруғ ва жуда шинам жиҳозланган меҳмонхонага бошлаб кирди. Диван устида қирқ беш ёшлар чамасидаги хушруй ва хушбичим аёл «Янги дунё» журналини ўқиб ўтирарди. Субутни кўриб, жилмайиб ўрнидан турди.

Марҳамат ўргилай, қийналмасдан келдингизми?

Ташаккур, онахон.

Хафа бўлманг-ку, кўринишингиз қишлоқдан келган одам-га ўхшамайди.

Субут фош бўлишдан қўрқиб, шоша-пиша мудофаага ўтди.

Онажон, бизнинг Зардарё томонлар ҳам катта шаҳар бўлиб кетгаи, борган бўлсангиз...
Бормаганман. Майли, ким бўлсангиз ҳам, ҳамонки клибсиз, қадамингизда гул очилсин. Қани, чойга қаранг, мен ҳозир...

У чиқиб кетди. Субут ўйлади: «Тахминимча, бу аёл ўқимили ва маданиятли бўлган. Адабий журнал ўқиб ўтирганига қараганда, эҳтимол, ҳозир ҳам...». Нимага аёл ҳақида ўтган замон феълида гапираётганига ўзи ҳам ҳайрон. Нима бир пайтнинг ўзида ҳам зиёли ва ҳам қўшмачи бўлиш мумкин эмасми? Билмади. Ҳарҳолда у ҳали таҳририят топшириғи ва ахлоқ ҳимоячиси Шавқиевнинг огоҳлантирувчи таъсиридан қутила олгани йўқ эди. Гарчанд ўғил бола гапни айтганда, хаёлида ёзилажак мақоланинг сюжети эмас, «Қанақа бўларкан», деган ҳаяжон оғушидаги таҳликали бир қизиқиш ҳукмрон эди. Ўзингизни бемалол унинг ўрнига қўйиб кўришингиз мумкин. У илгари ғарб киноларида кўргани учун, хуфия учрашувлар маскани, қўполроқ қилиб айтганда, фоҳишахона қанақа бўлиши ҳақида муайян назарий тасаввурга эга эди, албатта. Аммо

6
949
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 04:45

Qora qasr asirasi


1 qism

1

Ешлар журнали мухбири Субут Сокин таҳририятдан «Муҳаббат савдоси» ҳақида мақола ёзиш топшириғини олгач, ички ишлар ходими Шавқиев ҳузурига борди.

Ҳаммаси табиий бўлмоғи керак. Аке ҳолда мақола суниий чиқади, - деди.

Яхши. Мен сизга бир аёлнинг телефонини бераман. Бу аёл санъат соҳасидаги обрўли бир идорада ишлайди. Ҳомийлари катта одамлар. Шу боис уни фош этишга тишимиз ўтмай турибди. Зора мақолангиздан сўнг...
Мени дабдурустдан қабул қилавермаса керак?

Шартли ибораси бор. Бизнинг тилда «нароль» дейилади. Ўшани айтасиз.

Хўп бўлади.

Келишилган вақтда Субут ўзига берилган телефои рақамини терди.

Эшитаман, деган майин овоз янгради сим ортида.

Шартли иборани айтди, боз устига қўшни вилоятдан келганини, унга ушбу «Маданиятли хонадоннинг манзилини юқори идорада ингловчи дўстларидан бири берганини ҳам қистириб утди. Телефон ортидан майин овоз тиниб, бир муддат ўйланиб қолди.

Унақа бўлса, яхши одамга ўхшайсиз. Ҳозир қаерла турибсиз?

«Сайёҳ меҳмонхонасининг енида.

Ўша ердан қимирламанг. Одам боради. Дарвоқе, қанақа қилиб таниб олади?

Айтди. Бу орада милиция ходимларидан бири шахсий машинасида уни «Сайёҳ» меҳмонхонаси ёнига элтиб қўйди. Эшик қаршисида турганича битта сигарет чекиб улгурмай ёнида ўн тўрт ёшлардаги ўспирин пайдо бўлди.

5
1,196
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 04:45

ри Дарвоқе у исмининг Афифа эканини кейинроқ айтади.

Ҳозир эса Субут унинг бутун борлиғи мана шу бир жуфт кўзда акс этганнии англагандек бўлди. Гарчанд, қошу киприкларининг қўнғир тусида ҳам бир муннелик бордек эди... Баҳор охирлаётган кезларидаги қирлардаги майсанинг қаҳрабо товланиб, гармеелда оғриниб, чайқалишига эътибор берганмисиз Унда зумрад баҳорнинг мунгли алвидоси, маъюс бир
куй таралгандек бўлади. Афифанниг киприклари пирпирашига қараб, ўша ташбиҳ беихтиёр ёдига тушди. Бу пирпирашда аянчли қисматидан ўкинч эмас бу қисматни англашга бўлган соддаларча уринишни илғади.

Бу уриниш унинг болаларча бепарво қимтилган нозик ва
нечоғлик нафис лабларида, қандайдир ажабсиниб, кимтирилган ингичка қошларида, ҳар икки ёноғидаги кулгичлрида ва ниҳоят ёнидаги «ҳамкасбларини, худди шунингдек Субутни ҳам пазар-писанд қилмаган, эҳтимол шунчаки танимагани учун бир қадар кўтарилган бошин магрур тутишида акс этганди. Бу мағрурлик дастлаб аянчлидек кўрниди ва Субутнинг кулгиси қистади. Ўзини атайлаб соддаликка соладиган мугамбир кимсалардаги кибр унда ҳамиша кулгу уйғотиб келарди. Лекин аянчли гурур устидан ҳеч қачон кулгуч эмасди у. Билки бу ҳолатда қандайдир шарқона, ҳаётий
фалсафа бор, деб юрарди. Бунинг устига қаршисидаги ўсмир бир қизалоқ эди. Лаҳза ўтмай англадики, унинг мағрурлигида самимият ва беғубор соддалик мужассам экан...
Эшик ёнида тикка турган онахон унинг нигоҳи Афифада қотиб қолганини кўриб, ёнидаги икки нозанинга сўзсиз имо қилди. Улар бир зумда кўздан ғойиб бўлишди.
Дидингиз чакки эмас экан, қишлоқи бўлсангиз ҳам, деди онахон. Энг зўрини танладингиз. Аммо ўзиям яқиндагина иш бошлади». Нархиям шунга яраша...
Онахоннинг сўзлари етти қават осмон узра учиб юрган Субутни хаёли ва тасаввуринни ерга, реал ҳаётга қайтарди. Ногаҳон ўзининг бояги романтик фикрларидан уялиб кетди. «Нега мен оддий бир танфуруш қиз қаршисида юксак хаёлларга берилиб ўтирибман?» деган фикрга борди.
Ҳар қандай қаламкаш, у хоҳ катта ёзувчи, хоҳ оддий газетанниг оддий мухбири бўлсин, руҳий таҳлилга ва маълум да

9
910
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 04:45

дан бири уни журналга бошлаб келади. Бизлар унинг ҳали нисбатан қисқа оилавий ҳаёти бу қадар мураккаб кечганидан етарлича хабардор эмасдик. Билганимизда, эҳтимол, унга бунақа қалтис мавзуда мақола ёзишни топширмаган бўлармидик. Ҳарқалай... Яхшиси бу ёғини ўзидан эшитайлик.

Хаёл билан бўлиб, гўзал меҳмонхона ўртасидаги улкан стол, атрофида ўнтача стул, иккита кресло, тўрида «Soni» телевизорни, унинг остида видеомагнитафон турганини, зангори экран-да ўша йиллар роса урф бўлган яллачи аёл Ойхон Ўрмонова-нинг бешармроқ бўлса-да, ғоят жозибали «Белингда белбоғинг борму?» номли ашуласи янграб турганини айтишни хотиридан фаромуш бўлибди. Куйи ҳам зўр:

«Эй, шўх йигит, ростини айт Белингда белбоғинг борму».

Шифтга осилган эроний қандил мусиқа оҳангига монанд нимдои, нафармон нур таратар, хонадаги муҳит алланечук сирли ва жозибали эди.

Икки табақали ойнаванд эшик оҳиста очилиб, хонага бирии-кетин уч қиз кириб келди. Саломлашишиб, рўпарага девор тагига териб қўйилган курсиларга тизилиб ўтиришди. Субут уларга бирма-бир разм солиб чиқди. Йўқ. Ёлғон гапиряпти. Биринчи бўлиб ингоҳи тушган малларанг қиздан кўзини узолмай қолди. Қолган иккисига ҳам балким қарагандир-у, ҳозир есида йўқ. Аммо малларанг қизга қарагани заҳоти ним-қоронғи хонада «ялт этиб чироқ ёнгандек бўлди. Тўғрироғи, унинг ҳусни бамисоли бир шамчироқдек нафармон тусли хо-нага олтииранг бир равишанлик бахшида этанди.

Қизнииг ёши нари борса ўн саккизда, сочлари олтинранг, йўқ, қуёшранг бўлгани устига бир қадар жингалак, аниқро-ғи, тўлқинсимои эди. Мовий кўзларини у ферузага ўхшатди. Шунақа гап бор, билсангиз агар. Тобора қуюқлашиб бора-ётган ойдин оқшомнии эслатади. Наздида, қизнинг кўзларига тикилгани сари илиқ ғуборга чўмган оқшом қўйнига кириб бораётгандек ҳис этди ўзини. Кўзлари ҳақида бу қадар ба-тафсил тўхталаётганига ҳайрон бўлманг. Бу қизнинг кўзла

8
812
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 04:44

Кора каср асирасм
1,190
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 01:33

Она кўнгли...

Эрталаб ишга шошиб тургандим. Эндигина остона хатлаб, ташқарига чиқсам, ичкаридан онамнинг овози эшитилди.

- Козимжон, кетяпсанми?

- Ҳа, ая, нима гап?

- Анави телевизорни бир кўриб бергин. Ўзим тўғрилай олмаяпман.

- Ая, ҳозир ишга кеч қоляпман. Ҳали келсам, кўриб бераман, дедим баланд овозда.

- Болам, атиги беш дақиқа вақтинг кетади. Антеннасига бир нима бўлган шекилли, ғалати кўрсатяпти. Шуни тузатиб берсанг, зерикмай ўтирардимда, деди онам деразадан бошини чиқариб.

- Илтимос, мени ишдан қолдирманг. Ишдан қайтгач, кўриб бераман дедимку. Шуни ҳам тушунмайсизми? дея шошиб машинага ўтирдим.

- Ҳой, бола, бугун телевизорда бир дугонамни кўрсатишар экан. Ҳалиги Рисолат фермер борку, ўшани.

- Кўрсатса, сизга нима? дедим машинадан тушиб.

- Ахир у яқин дугонам. Телевизорда биринчи марта чиқиши. Кўрмасам, бўлмайдида!

- Кўрганингиз билан нима ўзгаради? дея уйга кириб, қўлимга пультни олдим. У қилдим, бу қилдим, телевизордаги хира тасвир сира ўзгармади. Бундан жиғибийроним чиқиб, пультни отиб юбордим.

- Кўрдингизми, бу тезда тузалмайди. Ҳали келиб, ҳамма ёғини кўриб чиқаман. Бекордан-бекорга вақтимни олганингиз қоляпти.

Шундай деб апил-тапил туфлимни кийдим-да, йиғламсираб турган онамга хайр ҳам демасдан машинани ўт олдирдим.

Кўчага чиққач, тезликни ошириб боравердим. Бир пайт машина ўз-ўзидан секинлай бошлади. Қарасам, гази тугаяпти. Ёқилғи қуйиш шохобчасигача ҳали анча масофа бор. Шу боис йўловчи машиналардан бирини тўхтатиб, Спаркимни шатакка олдирдим. Афсуски, мен кўзлаган шохобча ишламаётган экан. Хунобим ошиб, машинани қулфладимда, такси тўхтатишга уриндим. Бўш такси келгунигача яна ўн беш дақиқача вақтни йўқотдим. Шуни ҳисобга олган ҳолда таксичидан иложи борича тезроқ юришни илтимос қилдим. Қўшимча пул беришимни эшитган ҳайдовчи тезликни чунонам оширдики, нав-батдаги бурилишда машинани эплай олмай қолди. Кўчанинг бизга яқин томонидан шошиб келаётган йўловчи йўлимизга чиқиб қолгани боис ҳайдовчи кескин тормоз босди. Шу заҳоти бошим ойнага текканини ҳис қилдиму, кўз олдим қоронғулашиб кетди. Бир пайт кўзимни очсам, атрофимда тумонат одам, биттаси мени елпиш билан банд, яна бири билагимни ушлаб, ўзича томир уришимни текширяпти. Яхшиямки, йўловчига ҳам, ҳайдовчига ҳам жиддий шикаст етмабди.

Сал ўзимга келгач, ўрнимдан туриб, ҳаммага раҳмат айтдимда, йўл четига ўтдим. Шу онда онамнинг маъюс қиёфаси кўз олдимга келди. Ишхонамга қўнғироқ қилиб, йўлда ушланиб қолганимни айтдим ва бошқа таксига ўтириб, уйга қайтдим.

Етиб бориб қарасам, онам бечора остонада хомуш ўтирибди. Мени кўрдию, дарров енглари билан ёшга тўлган кўзларини артди. Бунчалик тез қайтишимни кутмагани учун Тинчликми, болам, нима бўлди, машинанг қани? дея ўрнидан турди.

- Ҳеч гап йўқ, шунчаки телевизорни тузатиб берай, деб ортимга қайтдим. Машинамнинг гази тугаган экан, учта кўча нарида турибди. Ҳалироқ олиб келаман.

- Вой, болам, бошинг ғурра бўлибдику, йиқилиб тушдингми? онам ёнимга келиб, иссиқ қўлини пешонамга босди.

Қўл тафти юрагимни ҳам иситиб юборгандек туюлди. Онамнинг кўксига бош қўйиб, томдаги антеннага ишора қилдим:

- Ойижон, эрталаб қарамаган эканмиз. Ахир антенна қийшайиб қолибдику. Ҳозир томга чиқаманда, тезда тўғрилаб тушаман.

- Майли, ҳожати йўқ. Телевизор кўрмасам ҳеч нима қилмайди. Сен ишингга кетавер.

- Қизиқмисиз,ойи, ишга барибир кеч қолдим, дея нарвонни томга яқин олиб бордим.

- Фақат ўзингга эҳтиёт бўл. Эрталаб хўп деганингда, ҳозир ишхонангда хотиржам ўтирган бўлардинг! деди онам кўзлари порлаб.

Гапингиз тўғри дейишга тилим ожизлик қилди.


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,398
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

17 Feb, 01:28

🌤 Ассаламу Алайкум!
Ва раҳматуллоҳи ва барокатуҳ!

Бошланган Душанба кунининг тонги барчамизга хайрли бўлсин!

Ҳаёт боғларида ғам, алам сўлсин,
Умр йўлларингиз гулларга тўлсин,
Нурларга белансин бу кун замин ҳам,
Бугунги тонгингиз муборак бўлсин!

Кўзлардан оқмасин кўз ёшу унлар,
Қалбларда қотмасин дарду тугунлар,
Эй, Аллоҳ меҳрига ташна мўминлар,
Бугунги кунингиз хайрли бўлсин!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,415
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Feb, 02:39

Koʼp koʼp layk bosmasangiz arazlayman
1,112
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Feb, 01:24

эса ҳалигача ловуллаб лабимга оғриқ
бераётганди.
У мени қандайдир тор уйга олиб кириб зарб
билан итариб юборди. Полга юзтубан йиқилиб
яна унсиз йиғлай бошладим.
- Ёлвораман Аваз менга тегманг,
ўтинаман. Нима десангиз қиламан, ҳамма
шартларингиз рози бўламан фақат буни эмас
илтимос... - унинг ёнига эмаклаб бориб
оёқлари остига йиқилдим.
- Нафосат, бугун мени итдек ортингда
югуртирганинг учун жавоб берасан...
Сўнги англаб қола олганларим унинг
нигоҳларидаги шаҳвоний ҳирс ва қўлларида
аёвсиз топталганим бўлди.
- Увиллашни бас қил! - у кийимининг тугмаларини
қадар экан менга ўқирайди - энди йиғлагингни
фойдаси йўқ. Бўлар иш бўлди, кийингинда
уйинга даф бўл!
Мен чойшабга ўранганча унга эътибор
қилмай йиғлашда давом этардим. Мен
қандай гуноҳ қилдимки тақдиримга
номусимни йўқотиш ёзилди, Аллоҳга ҳуш
келмайдиган қандай иш қилдимки
гуноҳимнинг бадалини шаъним билан
тўладим...
- Уйинга йўқол.
Аваз ерда ётган кийимларимни юзимга отиб
бақирди. Унинг менга фохишадек муомала
қилиши баттар ҳўрлигимни келтриганди.
- Мени бадном қилдинг даюс - оёқларим
чалкашиб унинг қаршисига бордим - Сенифлос, мараз мени харом қилдинг - бақирганча
унга тармашдим - Аллоҳга солдим сени, ит
кунини кўрмасанг рози эмасман, менга
қилганларинг ўзинга қайтмаса рози эмасман,
рози эмасман. Сени учратган кунимга
лаънатлар бўлсин - бор овозим билан бақириб
йиғлар эканман ерга чўккалаб қолдим. Ё
Раббим бу азобни менга бергунча жонимни
олсанг бўлмасмиди. Энди отамнинг юзига
қандай қарайман. Уларга шаънингизни
сақлолмадим деб қандай айтаман???
- Ўзингни йиғиштириб ол - у менга ижирғиниб
қаради - уйдан эса чиқиб кет!
- B.bu ah.ahvolda q.qayer.ga b.bora.man - кўп
йиғлаганимдан ҳиқичоқ тутиб қолди -
u.uyim.ga b.bora ол.майман.
- Бу билан мени ишим йўқ!
- S.sen q.qanday in.son.san ўзи...
- Сен билан пачакилашиб ўтиришга вақтим
йўқ. Бу калит, ўзингни эпақага келтирда даф
бўл - у қўлидаги калитни жавон устига қўйди -
Сендан ўзим истаган нарсани олиб бўлдим.
Унинг сўнги гапларини эшитиб кескин унга
қарадим. У устимдан кулгандек бир кўзини
сиқиб хонадан чиқиб кетди.
- НАФСНИНГ ҚУЛИ, АЛЛОҲ ЖАЗОИНГНИ
БEРСИН, ИТ КУНИНИ КЎР! - унинг ортидан
бақирганча азобларим бирла, аламларим билан
ёлғиз қолдим.
* * * * *
- Ўша куни қай аҳволда эканим ўзим ва
ёлғиз Аллоҳга аён эди. Ота-онамга бушармандагрчиликни билдирмаслик учун
ичимдан тўкилиб турсамда сиртимдан
яширдим. Уларга ишдан жуда кеч чиқиб
дугонамникида қолганимни айтиб
сездирмасликка урундим. Бу орада умуман
уйдан чиқмай қўйгандим. Ота-онамнинг
юзларига қарашга ҳам юзим бетламасди.
Ўша кундан бошлаб елкам букилиб, бошим
буткул эгилганди. Унинг ифлос қилмишидан сўнг
ўзимдан нафратланиб кетардим, бир неча бор
жонимга ҳам қасд қилмоқчи бўлдим, аммо
ота-онам менга динимизни ўзлари билганича
етарлича ўргатганди. Мен Аллоҳнинг
омонатига хиёнат қила олмадим. Менинг
унга ҳуш келмаган гуноҳим бордирки мени
жазолади, сабр қиламан дедим. Аммо...аммо
шуни ҳам менга кўп кўришди. Орадан бир
ой ўтар ўтмас телефонимга номалум
рақамдан хабар келди.
_._._._
- "Телеграмга кир"
Хабарни ўқишим билан тезда тармоққа
уландим. Номалум рақамдан қандайдир
видео хабар келган экан. Қўлларим қалтираб
видеони очиб, кўрган нарсамдан устимга
осмон қулагандек бўлди. Видехабарда ўша
мен топталган кун бор ҳолича кўрсатилганди.
Ўша кунни қайта эслаб қўқувдан қалтираб
кетдим.
- "Кимсан" - тезда унга ёздим ва зир
титраганча жавобни кута бошладим.
- "Мени танимадингми, гўзал""Гўзал" деган сўзини ўқишим билан
ҳаёлимга Аваз келди. Чунки у мени ҳар
доим шундай чақирарди.
- "Мендан нима хоҳлайсан ит! Боримни
олганинг етмадими?"
- "Қизишма гўзалим, сал унингни пасайтир. Ҳар
ҳолда қўлимда нима турганини
сезаётгандирсан"

Давоми бор.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,215
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Feb, 01:24

нимадир тиқилиб нафас олишини қийинлаштирди.
Қўллари ҳамон ётоқ устини ёпиб турган
чойшабни ғижимлаб turardi.- Ўша пайтлар дадам маиший жиҳозлар ишлаб
чиқарадиган корхонанинг қоровули бўлиб
ишларди. Мен ҳам шу атрофдаги тикувчилик
цехига ҳафтасига уч марта қатнардим.
Қолган кунлари эса маҳалламиздаги ёш
болаларга инглиз тилидан дарс ўтардим...
Бир куни дадам навбатчиликда қоладиган
кунига ойим мендан иссиқ овқат берворганди.
Йўлинг шу тараф даданга бериб ўт дея. Ўша
лаънати кунда эса унга...корхона бошлиғининг
эркатой ўғлига дуч келиб қолгандим.
Шундан сўнг ўша пасткашдан сира қутула
олмадим. Ортимдан ойлаб юрди, рўйҳушлик
бермадим. Билмадим нега уни сира ёқтира
олмагандим. Бундай юришлар унинг ҳам
жонига тегди шекилли охири таҳдид қилишга
ўтди... Мен ахмоқ унинг қўлидан ҳеч нарса
келмайди деб унга эътибор бермай юраверган
эканман... Аммо...аммо ярим куннинг
ичида ҳаётим бутунлай ўзгариб кетди. Ўша
куни тикувчилик цехидан сал кечроқ
чиқгандим. Пулимни қизғониб кеч бўлсада
автобусда кетишга қарор қилдим. Пиёда
автобус бекатигача кетар эканман бирдан
олдимни қоп қора машина тўсди. Бу машина
ҳам бегона эмас, корхона бошлиғининг
ўғлига тегишли эди.
* * * * *
- Аваз бу нима қилганингиз? - ёнгинамда
чийиллаб тўхтаган машинадан чўчиб
тушдим.
- Шу маҳалда қаерга кетаяпсиз, гўзал? - уёқимсиз кулганча ёнимга келди.
Кеч бўлганда уни учратганимдан бироз
ҳайиқдим.
- Уйимга.
- Ўтиринг ташлаб қўяман.
- Йўқ раҳмат, оввора бўлманг бекатга яқин
қолди автобусда етиб оламан - деб уни
четлаб ўтмоқчи бўлдим.
- Машинага ўтир дедим сенга!
Унинг бирдан бақириб юборганидан, энди
ташламоқчи бўлган қадамим жойида қотди.
Қўрқув билан унга юзландим. У бироз олдинги
ҳолатидан тамоман ўзгарганди. Кўзи
ғазабга тўлган, чаккасидаги томирлари
бўртиб яққол сезилиб турарди.
- Машинага чиқ!
- A.avaz...
Ҳали гапириб улгурмасимдан у қўлимдан тутиб
мажбуран машинаси томон олиб кета бошлади.
Мени қўрқувим янада ортди, бутун вужудим
билан қалтирай бошладим.
- A.avaz нима қилаяпсиз? Қўлимни қўйворинг.
Нима қилмоқчисиз? Аваз...Аваз ёлвораман
қўйворинг мени.
У гапларимга эътибор бермай машинасининг
орқа эшигини очиб мени отиб юборгудек
ўтирғизди. Эшикни очишга урундим, қулфлаб
қўйди. Унга қанча ялиниб, ёлворсам ҳам
парвойига олмади. Машина мен умуман
билмайдиган йўллар бўйлаб юргач, ичимдан
нимадир шув этиб ўтди. Бу дадасининг
эркатойи бўлиб ўсган йигитдан ҳар нарсани
кутиш мумкин эди. Ҳаёлимга келганнарсадан қўрқиб кетдим. Ичимда мен
ўйлаган нарса бўлмаслигини сўраб
ёлворардим...
- Машинадан туш.
Мен жойимдан жилмай туравердим. Ичимдан
ҳамон Аллоҳдан паноҳ тилаб ёлворардим.
- Туш дедим сенга? - унинг ўкиришидан
машинадан қандай тушиб кетганимни ҳам
сезмай қолдим. Атрофга назар ташласам биз
қандайдир кўп қаватли бинолар орасида
эканлигимизни кўриб оёқларимда титроқ турди.
Унинг қўлимдан зарб билан ушлаб судраб
кетишидан бир қалқиб кетдим. Тезда
ҳаёлларимни йиғиб яна унга ялина
бошладим. У ҳудди менинг дийдиёларимни
эшитмагандек тўғрига қараб кетаверарди.
Қандайдир подезга кириб кетаётганимизни
кўриб жон ҳолатда типирчилай бошладим.
- A.avaz жон A.vaz ёлворман мени қўйиб
юборинг, тегманг менга илтимос сиздан.
Нима десангиз қиламан, ҳар қандай
буйруғингизни бажараман илтимос мени қўйиб
юборинг - унга ҳеч қайси гапим таъсир
қилмаганини сезиб баттар йиғлаб юбордим,
бундан ҳеч бир иш чиқмаслигини сезиб бу
сафар ёрдам сўраб ялина бошладим -
ЁРДАМ, ЁРДАМ БEРИНГЛАР ИЛТИМОС,
МEНИ БУ МАХЛУҚНИНГ ҚЎЛИ...
Юзимга келиб тушган тарсакидан овозим
ўчди.
- Ўчир овозингни, товушингни ҳам чиқарма
..... - унинг ўдағайлаган нигоҳи ва
махлуқникидек ўкиришидан овозимни ҳамчиқара олмай қолдим. У берган тарсаки зарби
805
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Feb, 01:23

Камила кўзгуга қараганча ўзига ишонч ила гапирар экан бугунги бўлиб ўтадиган оғир
суҳбатга ўзини тайёрлади. - Ҳайирли кун! - Камила ҳуш кайфиятда мижозининг ёнига кирди. Ҳар доимгидек Нафосатдан ҳеч қандай жавоб қайтмагач яна ўзи гапира бошлади. - Уйқунгизда муаммо бор экан-а? - Камила Нафосатнинг ёнида турган ўша эски курсига жойлашди. - Бу уйқуни яхшилашга ёрдам беради - қиз дераза токчасига ўзи билан олиб келган дорини қўйди - фақат эҳтиёт бўласиз дўзаси кўпайиб кетса қайтиб кўзингизни оча олмай қолишингиз мумкин... Ҳудди сизнинг қўлингизда ўлимга маҳкум этилганлар каби! Камила Нафосатнинг юзидаги ўзгаришни кўриб лаби четида кулиб қўйди. - Ҳўш Нафосат Алимова дилдан суҳбатлашишимиз бугунга насиб этган экан, ортиқ бир биримизни куттирмай қўя қолайлик-а? Майли унда суҳбатни мен бошлай қоламан. Биласизми тажовузга учраган аёллар мийясида бузилиш пайдо бўлади. Бир ҳикояни эшитгандим. Чет эллик бир қиз бойвачча ўзининг босар-тусарини билмай қолган йигитлар томонидан топталади. Уни ҳеч ким эшитмайди, тушунмайди, барча тошлар унинг бошига отилади. "Айб ўзида" ундай юрганда бундай бўлмасди, бундай юрганда ундай бўлмасди ва ҳаказо гаплар. Ўзини оқлашдан чарчаган қиз ҳақиқий фохишага айланади, қолади. Шу юришидаўзига ОИТС касаллигини юқтириб олади. Бу
ҳодиса қиз учун ҳақиқий фожеа эди. Лекин
шунда қизнинг ҳаёлига ўзи учун ажойиб
бўлган ғоя келади. "Нега энди мен
шунчаки ўлиб кетишим керак? Мени шу
аҳволга солганлар эркинликда бемалол нафас
олиб юрадию мен ўлиб кетавераманми? Ҳеч
қачон!". Ҳўш Нафосаф Алимова сиз нима деб
ўйлайсиз қиз нимани режалаштирди?
- Қасос! - Нафосат беихтиёр гапириб юборди.
- Тўппа тўғри. Қизнинг фикр-у ҳаёлини қасос
эгаллаб олади. Ўтмишда бази йигитлар қилган
гуноҳнинг жавобини қиз ва кайф-у сафо қилиб
юрувчи миллионерлар тўлайди. Биргина қизнинг
ахмақона қасоси учун юзлаб балкида
минглаб инсонлар ҳаётдан кўз юмади.
Қизнинг қурбонлари орасида асл айбдорлар
бўлганми йўқми билмадим-у, лекин у қалбида
алангага айланган қасосини то умрининг
оҳиригача ўзгалардан олиб сўндиришга
урунади.
Мана шундай Нафосат Алимова, тажавузга
учраган аёлларнинг базилари қасоскорга
айланишади. Худди сиз каби!
- M.men буни истамагандим - Нафосат янада
тиззаларига ёпишиб шу сўзларни такрорлади -
буни истамагандим.
- Демак тахминни тасдиқлаяпсиз - Камила
ўрнидан туриб қизга яқинлашиб унинг
ёнидан жой олди - Сизга тажавуз қилишган
шундайми?
Нафосат тасдиқ маносида бош силкигач
Камила чидаб тура олмай қизни бағрига bosdi.To'rt йилдан буён бир далдага муҳтож бўлган
қиз бу ҳаракатдан сўнг ўзини тутиб тура
олмай йиғлаб юборди.
- Мен истамагандим... истамагандим.
- Тшш... ичингиздагини тўкиб олинг анча
енгиллашасиз - Камила унга далда бергандек
бўлиб силкиниб-силкиниб йиғлаётган қизнинг
елкасидан силаб турди - Ҳали ҳаммаси яхши
бўлади.
- Мен ростан ҳам ҳохламагандим.
- Биламан... Мен сизга ишонаман. Истасангиз
сизга ёрдам ҳам беришим мумкин. Фақат
сиз менга тўлиқроқ маълумот беришингиз
керак. Биламан сизга яна жуда оғир дардни
ҳис қилдираябман, қора ўтмишингизни қайта
эслашингизга мажбур қилаябман. Аммо
сизга ёрдам беришим учун ҳам барча
нарсадан ҳабардор бўлишим керак. Илтимос
ўз номингизни оқлаш учун ҳам ҳаракат
қилинг... Ота-онангизни шани учун ҳам,
қабрида тинч ётиши учун ҳам ҳаракат
қилинг...бирга ҳаракат қилайлик. Рад этманг.
Қалбингизни ғуборлардан тозалайлик, дардларни
аритайлик, оғирликлардан қутулайлик. Илтимоссс!
- U.ular инсонлар эмас! - Нафосат Камиланинг
бағридан чиқиб чойшабини ғижимлаганча
гап бошлади - Улар инсонлар сафидан чиқиб
бўлган ҳайвонлар, йўқ иблислар эди!
Нафосат хотиралари ила қора ўтмишига қайтар
экан қалбида кучли оғриқни сезди. Бўғзига
695
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Feb, 01:23

икки хил ранг қоришмасида жилваланаётган қиз
суратига қараб елка қисди.
- Анниқ жавоб беринг бу менга жудаям
зарур.
- Оддий қизда. Кўзлари қандайдир маюс экан.
- Қарашлари вахшийми?
- Қанақа вахший?! Маюс, ғамгин экан
деябман.
- Қотилга ўхшайдими?
- Қотил?! Ками нима бало сен психологияда
қандай телба бўлишни ўргаябсанми?
- Йўқ албатта! - қиз қовоғини бир уйиб акасига
қаради - Бу қиз 4 йил аввал қотиллик қилгани
учун қамалган. Лекин бу ерда нимадир
бошқача. Биласизми унинг ўзи қотиллик
қилганини тегишли жойга бориб тан олган. Унинг
ўтмиши тоза аввал бирон бир ҳуқуқбузарлик
учун шунчаки огоҳлантириш ҳам олмаган.
Ҳеч қандай жиноий тўда билан алоқаси йўқ.
Оддийгина оиланинг ёлғиз фарзанди. Ўқимишли
дея олмайману лекин ўзига яраша билими
бор. Жаҳон тилларига икки йил имтиҳон топширган,
контракт асосида ўқишга ҳам қабул қилинган,
лекин оилавий шароити тоғри келмагани учун
ўқишдан бош тортган. Тўрт йил олдин нимадир
бўлган-у оддийгина қиз қотиллик қилиб қўйган.
- Қандай қотиллик?
- Заҳарлаш. Еттита йигитни заҳарлаб ўлдирган.
- Сабаб?
- Айнан ўша сабаб йўқда менда. Шунингучун ўйланиб ўтирибман.
- Тажовузчи? - йигит қошларини чимириб
синглисига савол нигоҳида қаради.
- Бўлиши мумкин...
- Мумкин эмас бу анниқ!
- Яъни - Камила акасига тўлиқроқ гапириб
беришини ишора қилди.
- Яхшилаб фикрла, оддийгина қиз нега бирдан
қотиллик қилди? Яна ҳаммаси йигит киши. Мен
жавоб, шу йигитларнинг бир-бирлари билан анниқ
алоқаси бўлган!
Қиз ҳаттоки аввал ҳеч қандай қонун-қоидани
ҳам бузмаган экан. Оддийгина оиланинг қизи
бўлса... Уни устига қотиллик қилиш сабаби ҳам
сир тутилган. Бундан келиб чиқадики қиз
ниманидир яширишга урунган. Балки у ўз
наздидаги шармандагарчиликни оммага
билдиришни истамагандир. Шундоқ ҳам
йўқотилган номусини ҳимоя қилишга
урунган. Яна сир тутишига туртки бўлган
нарса ота-онаси сабаб бўлиши мумкин...
- Тўғри. Ота-онаси қизининг жиноятчи
эканлигини билишгач вос кечган эмиш -
Камила бошини чайқаб қўйди.
- Демак ота-онаси ҳам асл ҳақиқатдан
бехабар. Бу ҳам тахминимни тасдиқлайди...
Тажавузга учраган аёллар мийясида
бузилишлар пайдо бўлади. Кучли депрессияга
тушиб қолиш, ўз жонига қасд қилиш ёкида
аксинча қасоскорга айланиш ва ҳаказолар.
Ўзинг аёллар психикасини мендан яхшироқ
тушунасанку.
- Акооо... - акаси гапини якунлагач Камилачиройли кўзларини пир-пиратиб аласига юзланди. - Бу оҳангинг менга негадир
ёқмаяпти...яна кўзингни пирпиратишни ҳам вас қил. Айтиб қўяй мен таътилдаман! - Акажоним илтимос... Ахир шунча нарсани била туриб уни шу ҳолича қолдириб кетолмаймиз. - Таътилдаман. Уни устига менга қизнинг розилиги керак. У истамаса мен унга адвокатлик қила олмайман. У буни анниқ ҳохламайди. - Мен кўндираман. -Уруниб кўр - йигит ўрнидан туриб Камиладан узоқлашди - лекин мен барибир таътилдаман. - Сизни қандай кўндиришни биламан - Камила акаси чиқиб кетган эшикка қараганча пичирлади - лекин бу опани кўндириш анча мушкул бўлиши анниқ. Камила бир неча кундан бери Нафосатдан гап олишга урунаяпти. Лекин буни ҳеч уддасидан чиқа олмаяпти. Қиз акаси айтган ҳақиқатга яқин таҳминларни Нафосатнинг ўзидан эшитишни, Нафосатнинг ўзи қора ўтмишини айтиб беришини кутаётганди. Аммо ҳеч қандай натижа йўқ. Нафосат ҳар куни бир ҳил аҳволда ташқи дунёдан узилиб қолгандек, ўша севимли жойи бўлмиш панжарали дераза ёнида қилт этмай ўтиради. Камиланинг гапларига зиғирча ҳам эътибор қаратмайди. Ўз қобиғига ўралиб олганча ўз дунёсида яшайди. - Бунақаси кетмайди Нафосат хоним. Мен бу жумбоқнинг тагига албатта етаман.
735
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Feb, 01:23

Калтафахмда калтафахм. Фахм-фаросати
бўлганда ҳеч қандай тажрибаси йўқ мендек
қизни телбалар маконига жўнатармиди.
Ҳозир ҳам устимдан кулгандек қилиб
"Ишингизга омад, қийналмайсиз деган
умиддаман" дея орқасидан юракчларини
ҳам ёзиб ҳабар жўнатибди ўша патир. Патир
деганимга ҳайрон қолаётгандирсиз, юзида
угрилари борда шу сабаб мендан патир
лақабини олган - Камила шундай дея кулиб
юборди - Эҳҳ ҳохиш ўзимда бўлганида шу
кимса келмас жойларга келармидим - Камила
шу гапни айтиб таққа тўхтади. Кўзларини
катта-катта очганча бир қўли билан оғзини
беркитди - Узр...узр мен унақа демоқчимас
эдим. Ўзингиз ҳам гувоҳи бўлдингизку жуда
кўп гапираман. Оғзимдан чиқиб кетди.
- Ҳечқиси йўқ.
- Мени бир нарса қизиқтираяпти - Камила ўртага
тушиб қолган ноқулай сукунатни йўқотишга
урунди - Сиз ростан ҳам 24 ёшдамисиз.
- Ҳмм - Нафосат томоғида жавоб бериб қўйди.
- Қойилеее жуда ёш кўринар экансиз. Сизнинг
чиройингизга ҳатто манабунақа - Камила
кўсатгич бармоғини айлантириб хонага ишора
қилди - жойлар ҳам таъсир қилмабди. Қора
сочларингиз рангини йўқотмаган, оппоқ
юзингиз силлиқина эканлиги шундоқ билиниб
турибди. Кўзларингиз... имм... кўзларингиз
рангига тушунмадим. Лекин жуда чиройли
жилваланар ekan.- Яшил ва жигарранг жамланмаси - аёл елка
қисиб жавоб бериб қўйди.
- Жуда чиройли...
- Менимча кетиш вақтингиз етди.
- Бир ярим соат - қиз нозиккина билагига
тақилган қўл соатига қараб ўрнидан турди -
Етади. Ёнигизда қолишимга рухсат
берганингиз учун раҳмат. Эртага яна
келаман, яхши қолинг.
Камила компьютерига термулиб ўтирар экан
ҳаёлидан бугунги мижозини ҳеч чиқара
олмаётганди. Унда нимадир бошқачадек
туюлавараяпти. Муомала маданияти бор
аёллиги сизлаб гапирганидаёқ билинди. Ўзини
тутиши ҳам яхши. Ҳеч ҳам телба қизга
ўхшамайди. Камила ҳаёлларида кечаётган
ўйларни йўқотиш илинжида ўша қизнинг
малумотларини қайта кўздан кечириб чиқа
бошлади.
Ботировна Нафосат Алимова 1998-йил 10-март
куни Тошкент шаҳрида ўрта ҳол оилда
дунёга келган. Оилда ягона фарзанд. Оила
қурмаган. Икки марта Ўзбекистон давлат
жаҳон тиллари институтига контракт асосида қабул
қилинган. Оилавий шароити тўғри келмагани боис
ўқимаган. Рус ва инглиз тилларини яхши
ўзлаштирган.
Отаси: Ботир Бердиқулов 1974-йил 10-сентябрь
куни Тошкент шаҳрида туғилиб 2018-йил 24-
июлда юрак ҳуружидан вафот этган. Маиший
жиҳозлар ишлаб чиқариладиган корхонада
қўриқчи вазифасида ishlagan.Onasi: Раъно Бардиқулова 1977-йил 16-августда
Тошкен шаҳрида туғилиб 2018-йил 7-августда
вафот этган. Уй бекаси бўлган.
Нафосат Алимова етти кишини қасддан
ўлдиришда айбланиб 2018-йил 18-июлда бўлиб
ўтган судда 20 йил муддатга озодликдан
маҳрум этилган. Нафосат Алимованинг
руҳиятида нуқсонлар бўлганлиги сабаб
"Руҳий касалликлар шифохонаси"га ётқизилган.
Жиноят: Қасддан қилинган қотиллик.
Қотиллик тури: Заҳарлаш.
Қотиллик сабаби: Келтирилмаган.
Жиноятчи Нафосат Алимова қилган барча
жиноятларини ўзи тан олган.
- Ёоо ҳудойим - қиз компьютердан бошини
кўтариб бақириб юборди - бу ерда мантиқ
қани???
- Ҳей кўк кўз бунча бақирдинг? Нима қилди
тинчликми?!
Камила ҳавотир аралаш сўралган йўғонроқ
овоздан чўчиб тушди.
- Акажон, тақиллатиб кирмайсизми? Қўрқитиб
юбордингиз - қиз эшик ёнида турган акасини
кўргач чуқур нафас олди.
- Аслида сен даб-дурустдан бақириб одамни
уйқисини учирвординг.
- Узр-а, ишқилиб Ашурни уйғотиб
юбормадимми?
- Йўқ уҳлаяпти. Сув ичишга чиқгандим,
эшигинг тагидан ўтаётсам бирдан бақириб
юбординг. Ҳавотир олдим. Ярим кечаси
уҳламасдан нима қилаяпсан ўзи?
- Бунга битта қарангда - Камила компьютеригаишора қилиб акасини ёнига чорлади - бу қиз
бир кўришда қандай таасурот уйғотяпти.
- Билмасам - йигит компьютер экранида кўзлари
801
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Feb, 01:22

Камила Ибрагимова - қиз эшик ёнида турган махсус кийимдаги қўриқчи йигитга ҳужжатларини кўрсатиб ўзини таништирган бўлди - Нафосат Алимовага бириктирилган психологман. - Тушунлари, киришингиз мумкин - йигит ҳужжатларни текшириб бўлгач қизга қайтарди ва ортида турган эшик қулфини очди. Камила хона ичкарисига секин қадамлар
билан кириб борар экан эрталаб ишхонасида бўлган ғийбатлар ҳеч ҳаёлидан кетмасди.
"Нақд еттита йигитнинг умриган зомин бўлган экан" "Аёл киши ҳам шу қадар вахший бўлиши мумкинми" "Йигитларнинг бари захарланган эмиш" "Ер ютсин бундай даюс аёлларни"
"Камилахон эҳтиёт бўлинга, у телба етти марта қотиллик қилган". Қиз бу ҳаёллардан қутулиш ва ўзини тинчлантириш учун энг яхши ва самарали услуби бўлган ўнда нолгача санашни бошлаб юборди. Хоҳиш ўзида бўлганида манашу "Руҳий касалликлар шифохонаси"га келармиди, уни устига маҳбуслар учун ажратилган биносига. Асло келмасди! Саноқни тугатгач қиз юмилган кўзларини ишонч билан очиб хонадан мижозини қидира бошлади. Уни хонани ёритиб турган ягона панжаралар билан ўралган дераза ёнидантопгач яна бир бор хонани кўздан кечириб
чиқди. Бу ерда яшаш учун ҳеч қандай
яхши шароит йўқлигидан бироз жахли ҳам
чиқди, лекин маҳбуслар учун ундай
шароитлар яратилмаслигини билиб шунчаки
ҳўрсиниш билан аёл томонга яқинлашди.
Аёл орқа ўгириб тургани сабаб Камила унинг
диққатини тортиш учун томоқ қириб қўйди.
- Мени ҳеч қандай психологга эҳтиёжим йўқ.
Илтимос ҳурматингиз борида хонани тарк этинг.
- Умуман олганда... - Камила ўйланиб қолди.
Гапирсинми ёки йўқ.
- Ҳўш?!
Аёл томонидан қизиқиш билдирилгач қиз бироз
енгил тортиб гапиришга чоғланди.
- Умуман олганда мен бу ерга
мажбурликдан келдим - Камила аёлнинг ён
томонида турган ранги ўчиб, ёғочлари
қирилиб кетган курсига омонатгина ўтирди -
Сизни гапиртиришга урунмайман. Фақат ўн
кун ёнингизга қатнаб бир икки соат қолсам
бўлгани.
- Хоҳишингиз - аёл қизнинг гапларидан
ҳайратланган бўлса ҳам буни билдирмасликка
уруниб қизга этиборсиздек нигоҳ ташлаб
қўйди.
"Бундай жойларга келишга ҳали жуда ёшлик
қилади. Касаллар билан ишлашга тажрибаси йўқ.
Бу ерда бир гап борлиги анниқ" аёл қиз
ҳақида анниқ бир хулосага келиб яна
панжарали дераза орқали ташқарини томоша
қилишни давом эттирди.
- Воййй патиреэе, шу ёқимсиз юзингниугрилар босиб кетсин - Камила телефонига қараб
бидирлаб кетди. Хонада ўзга инсон ўтирганига
ҳам этибор бермади. Анча вақтгача бир
нималар деб бироз тинчлангач қайта чуқур-
чуқур нафас олишни бошлади.
- Бирон муаммо борми?
- Муаммонинг каттаси бор - тўлиб тошиб
кетаётган Камила ўзига шерик топгандек
дардини дастурхон қилишни бошлаб юборди -
боя айтганимдек бу ерга мажбурликдан
келдим. Базида ўйлаб қоламан шу касбимни
нотўғри танлаганманми деб. Касбим бўйича
ўқишгаку ўқиб олдим, лекин ҳеч ўзим
мустақил амалий тажрибалар ўтказа
олмаябманда. Мижозлар билан дилдан
суҳбатлашишга, улар билан биргаликда ўзаро
юзма-юз цианслар ўтказишга урунаман,
аммо эплолмайман. Гоҳ улар билан келиша
олмасам, гоҳ мени кўпчилиги рад этишади.
Тўғриси жонимга тегди... Сиз ҳам ҳайрон
бўлаётгандирсиз-а? Мендек психологни
аҳволини кўриб. Кўзингизга ғалати бўлин
кўринаябманми? Базида ўзим-ўзимга
ғалати кўриниб кетаман - Камила бироз тин олиб
чуқур ҳўрсиниб қўйди - Муаммонинг
ёғлисини айтадиган бўлсам, шу
ишхонамизда лавозими меникидан юқори
турадиган бир йигит борда. Ўша ортимдан
ҳеч қолмасди. Охири жонимни ҳиқилдоғимга
келтиргач унга узил-кесил жавобини бергандим.
Қасди қолиб кетибди. Шу қасдини икки кун олдин
бўлиб ўтган мажлисида олдида. Нима эмиш
мен соғлом инсонлар билан ишлай олмасеканман. Шу сабабли ҳақиқий телбалар билан
ишлаб тажриба орттиришим керак экан.
995
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Feb, 01:21

МУАЛЛИФ - ЗАХАРА


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,085
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Feb, 01:21

#Жума_муборак

❄️Кишнинг яна бир жумаси муборак болсин🌝❄️

🌙🌹✨АССАЛОМУ АЛАЙКУМ
Жума айёми муборак бўлсин ҚАДРДОНЛАРИМ🕋

✨Азиз диндошим Жуманинг файзи ва барокати сизга бўлсин

🌙 Энг яқин инсоним кириб келган “Жума” куни муборак бўлсин.
1,427
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

06 Feb, 15:42

🤔
1,377
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

06 Feb, 09:34

МУАЛЛИФ - ЗАХАРА


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,525
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

05 Feb, 13:24

Assalomu alaykum xayrli kech 🙋🏻‍♀️ yaxshimisizlar
1,734
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

05 Feb, 01:06

🌤Қуёшнинг шуъласи тонгни ёритар,
Бир оғиз ширин сўз дилни ёритар.
Севинч ёшартирар, қайғу қаритар,
Доим кулиб юринг, сизга ярашар.

Кунингиз қувончга ва хуш дийдорларга бой бўлсин.
Аллоҳ барчамизни паноҳида сақласин 🤲https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
2,490
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Feb, 04:48

Бухорога тушган келин. 🤓😵

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
2,462
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Feb, 01:49

🌨❄️ХАЙРЛИ ТОНГ!

Aссалому алайкум. СЕШАНБА тонги муборак бўлсин.🤗

🤲Соғ–саломат уйғотган Роббимизга хамдлар бўлсин!

❄️Аллоҳим тонгингизни нурафшон,
❄️Кўнглингизни хотиржам,
❄️Чеҳрангизни нурли қилсин.

❄️Танангизни саломатлик,
❄️Юзингизни эсa табассум безаб турсин!!

Бахт,омад, муваффақият, меҳр-муҳаббат ҳамиша ҳамрохингиз бўлсин!!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
2,679
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Feb, 08:39

#savol
U dastlab Samarqand va Toshkent orasida edi, keyinroq geografiyasi kengaygan u yaqinda samarqandlik bir necha kishidan jabr ko‘rdi. O'tgan asr 60-yillarida avtomobil yo'li qurish jarayonida buldozer topgan devor ham unga tegishli edi.

Savol: uni yozib bering.
2,355
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Feb, 01:35

Эҳеҳей! Салом, салом, салом! Танидингизми? Ҳа сизга кулиб турган менман- Янги, яп янги кунингиз!!!🤗
Хўп, бугун нима ишларни қойил қиламиз? Режа борми? 😉
Сизда бор бўлмаса, менда бор!
Иссиқ чой✅, қайноқ учрашувлар🤝 тафти ёниқ сўзлар💥, ўзимга ўхшаган кулиб тўрган кўзларга бой бўлади!
🔥Қалбларингизни эритгани келдим!
Сизларни жудаям яхши кўраман!
Билиб билмай қилинган хатоларингизга кўзимни юмииииб тураман. ☺️Ҳаммаси ОКей бўлади!
Тўғрими?
Қани, қўлингизни беринг энди, бу кенг оламга томон кетдик, ахир бизни буюк ишлар кутмоқда!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
3,022
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Feb, 15:12

ШАЪБОН ОЙИ - РАМАЗОНДАН ДАРАК!
2,735
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Feb, 03:05

Шунча йил яшаб онамга тушунтиролмадим
Якшанба дам оллиш куни эканини 🙈🙈🙈🙈

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
3,371
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Feb, 02:14

🌨❄️ ХАЙРЛИ ТОНГ!

Aссалому алайкум. ЯКШАНБА тонги муборак бўлсин.🤗

🤲Соғ–саломат уйғотган Роббимизга хамдлар бўлсин!

❄️Аллоҳим тонгингизни нурафшон,
❄️Кўнглингизни хотиржам,
❄️Чеҳрангизни нурли қилсин.

❄️Танангизни саломатлик,
❄️Юзингизни эсa табассум безаб турсин!!

Бахт,омад, муваффақият, меҳр-муҳаббат ҳамиша ҳамрохингиз бўлсин!!

🤲 Илоҳим, дам олиш кунингиз мазмунли ва файзли, яхши амалларга бой ўтсин!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
2,827
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 09:25

Xamma yaxshimi?🧐🧐
1,199
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

Шунча йил òтиб Алишер ҳақиқатдан хабар топганда эса... шу муаммо пайдо бòлди. Нима Шоҳиста бахтга лойиқ эмасми? Нега энди энди оиласига етишганда тузалмас касаллик сабаб òлим топиши керак? Нима учун?
Шоҳиста чуқур òйлаб ҳаётининг тòқсон фоизи қувончилик билан, қолган òн фоизи эса азоб билан òтганини фахмлади. У оддий оилада туģилган бòлсада ота-онаси уни бошқалардан кам қилиб қòйишмади. Алишер ҳам уни бахтига бахт қòшди. Атиги òн фоиз ҳолатдагина у тухмат сабаб қийналди. Ойнинг òн беши қора, òн беши ёруģ дейишади. Аммо Шоҳистани ҳаётида ёруģ кунлар кòп бòлди. Балки шунинг учун ҳам энди у аянчли òлим топаётгандир? Ахир яхшилик ва ёмонлик доимо бир миқдорда бòлмоģи лозим...

Давоми бор


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,420
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

-Биздек ақлан носоģломлардан ташқари,- Алишер кесатганча деди,-
Нега бунга рози бòлдим òзи, ҳайронман?
-Сиз рози бòлмадингиз... аслини олганда мен руҳсат ҳам сòрамадим.
Қишда борсак нима қилибди? Бу бормагандан яхшику.
-Кимдир шамоллаб òлмасмикан деб қòрқаяпман. Балки ортга...
-Ҳеч қачон!- Ҳилола отасини гапини бòлди,- Мен буни истамайман.
Жуда, жуда, жуда боргим келаяпти.
-Иккига қарши бир. Менимча биз ютдик!- Шоҳиста йòлдан кòз
узмаётган Алишерга айёрона кулиб қаради,- Демак ортга
қайтмаймиз.
-Майли, таслимман. Охири баҳайир бòлсинда...
Қоронģу тушгач Ҳилола орқа òриндиққа чòзилганча ухлаб
қолди. Деярли тòртга тòлган қиз òриндиққа осонгина сиģарди. Кòп
òтмай олдинда òтирган Шоҳистани ҳам кòзи илина бошлади.
-Шоҳита. Ухлаб қолиб машинани бирор жойга уришимни истамасанг

гапириб òтир,- деди бунча вақт машина ҳайдашга òрганмаган
Алишер.
-Аммо мени уйқим келаяпти.
-Сенингча меники келмаяптими? Мен машинада бунча
масофани олдин босиб òтмаганман. Кòзим икки марта илинишга ҳам
улгурди. Илтимос, нимадир деб òтир.
Ноилож қолган Шоҳиста бироз у билан суҳбатлашди. Гапга
чалģиган Алишерни уйқиси оз бòлсада òчди. Аммо кòпга бормай
Шоҳиста ҳам ухлаб қолгач у бирор бензин қуйиш шаҳобчаси
олдида тòхтаб ухлаб олишга қарор қилди. Йòқса аниқ машинани бирор
жойга уриб қòяди. Оиласини бундай ҳавфга қòйгандан кòра ноқулай
шароитда бòлсада бироз ухлаб олгани мақул.Тонгга яқин уйģонган Алишер ухлаб ётган рафиқаси ва қизига
бир-бир нигоҳ ташлаб машинани òт олдириб йòлда давом этди.
Қуёш кòтарилгач уйģонган Ҳилола ва Шоҳистани энг биринчи
берган саволлари қаерда эканликлари бòлди.
-Жиззахга аллақачон етиб келдик. Зомин туманини топиб борсак
бòлгани.
Гарчи оз йòл қолган бòлсада саёҳатчилар тòхтаб нонушта қилиб
олишга қарор қилишди. Биринчи учраган тамаддихонада нонушта
қилиб олишгач яна йòлга тушишди. Йòл бòйи баланд овозда қòшиқ
қòйиб уни биргаликда куйлаб кетишарди. Ташқаридан бу телбаликдек
кòринсада ҳозирда уларданда бахтли шахс дунёда йòқдек эди
гòё...
-Етиб келдик,- деди Алишер ҳар хил сòқмоқли йòлдан кòтариларкан,-
"Зомин" дам олиш масканини òзига чиқамизми ёки дачалардан
бирида турамизми?
-Менимча ҳозир дам олиш маскани ёпиқ. Эшитишимча бу ерда
оддий уй эгалари ҳам алоҳида дача қуришаркан. Òшалардан
бирида қолсак бòлади.
Алишер Шоҳистани гапига қулоқ солиб уй эгаларидан бири билан
гаплашди. Уч кишидан ташкил топган оила у ерга òрнашиб
олишди. Йòл азоби чарчатгани боис тезда уйқуга кетишди.
"-Афсуски сизда бошмия саратони аниқланди, хоним. Касалликни
аллақачон òтказиб юборгансиз. Нега бошингиз оģриётган бòлса
ҳам текширувга келмадингиз?... Бу касаллик олдида шифокорлар ожиз.
Кòпи билан бир ёки бир ярим ой умрингиз қолган. Афсусдаман,
хоним..."
Шоҳиста шифокор билан бòлган суҳбатни тушида қайта кòраркан,
бирдан уйģониб кетиб, бошини кескин кòтарди. Шу билан уни уйқуси
буткул òчди. Ёнида ухлаб ётган эри ва қизига бир нигоҳ ташлаб
устига пальтосини илдида ташқарига чиқди. Кòчани ҳавоси чиндан
жуда совуқ эди. Бу тоģ ва ҳар икки метрда учрайдиган
арчаларнинг асорати бòлса керак.
Осмондаги оқ булутларга тикилган Шоҳиста òз ҳаётини ҳаёл
қиларди. У шу пайтгача яшаган ҳаёти давомида нималарга қòл
урди? Нималарга эришди? Оддийгина оила қизи бòлиб туģилди. Унда
орзулар бисёр бòлсада амалга ошириш учун шароит йòқ эди. Бир
кун кутилмаганда Алишерни учратиб бари òзгарди. Òша пайт унинг
ҳаёти қил устида турган эди. Оддий оила қизининг мафиа òģлига
турмушга чиқиши оддий ҳолатми? Йòқ. Балки шу учун ҳамШоҳиста бошида буни қабул қилиши қийин бòлгандир? Ҳаммаси òзгариб кун келиб у Алишерга кòнгил қòйди. Бахтига Алишер ҳам уни унданда кòп яхши кòрди. Орада Алишерни атрофидаги одамлар сабаб кòплаб кòнгилсизликлар бòлгани рост, аммо улар буни енгиб òтиб фарзанд кòришдек бахтга етишишди. Аммо яна Алишерни оиласи сабаб келиб чиққан муаммо боис улар ажралиб кетишди. Бир томондан бу яхши ҳам бòлди. Чунки орада Шоҳиста машхур дизайнер бòлишдек орзусига етишди. Аммо бошқа томондан севгани ва фарзандидан айро яшашга мажбур бòлди.
1,365
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

уйқу тасиридан чиқмаганча минģирлади,- Нима гап? Нега
бақирдинг?
-Қòрқаяпман...- Шоҳиста лабини буриб олди.
-Қòрқма, сени еб қòйманман.
-Эйй, сизни нимангиздан қòрқаман? Мен арвоҳдан қòрқаяпман.
-Қанақа арвоҳ яна?- Алишер ҳавсала билан козларини очиб қизга
қаради.
-Қанақа бòларди? Кеча муаммолардан чалģиш учун қòрқинчли
фильм кòргандим. Энди эсимга тушиб ухлай олмаяпман.
-Шунга нима қилишим керак?
-Нима қилишим керак деганингиз нимаси? Кечаси билан мени
қòриқлаб чиқишингиз керак! Мен ухламагунимча ухлаш йòқ.
-Атайлаб қилаяпсан-а?- Алишерни юзига табассум югурди. Ҳамон
кòзлари òз-òзидан ёпилжб кетаётгани боис уни бу ҳолатини кòриб
Шоҳиста кулиб юборди.
-Албаттада! Олдин ҳам атайлаб қилардим. Биринчи марта сшу уйда
қòрқинчли фильм кòргандагина атайлаб қилмагандим. Қолган

ҳаммаси мен томонимдан сизни ухлатмаслик учун уйиштирилган
баҳоналар эди. Ҳомиладорлик вақтимда ҳам атайин егим
келмасада ҳар балони айтардим. Нима қилай? Доим асабимга
текканизда гап билан жавоб қайтаришга журатим етмасди. Шу
сабаб ухлатмаслик йòли билан жазолардим. Ҳозир ҳам кечирмаган
эканман, кечиргунимга қадар сизга уйқу йòқ.
-Эй худойим,- Алишер бошини ёстиққа ташлади.
-Ухламайсиз! Туринг дедим...
Алишердан ҳеч қандай жавоб бòлмади.
-Туринг. Туринг дедим. Мен қòрқаяпман. Ухлашга ҳаққингиз
йòқ.
-Чакагингни бир пас òчир. Жуда чарчадим.-Баттар бòлинг. Сизга бу ҳам кам. Айтгандимку безиб кетасиз деб.
Ҳали икки кунга қолмай яна ҳайдасангиз ҳам керак.
-...
-Эйй, ухлаб қолдингизми? Аҳмоқ айиқ! Майли ухлайверинг. Қараб
туринг эрталаб бошингиздан бир челак сув қуйиб юбораман.
Кейин қайтиб мен билан бир хонада ухламайдиган бòласиз...
Шоҳиста яна Алишерга бир нималар дедию, жавоб ололмагач
ухлашга қарор қилди. Минг хил ҳаёллар оралаб жуда кеч ухлаб
қолган қиз негадир эрталаб ҳам вақтли уйģонди. Балки унга уйқу
ёқмаётгандир? Балки ширин уйқудан вос кечиб оиласи даврасида
кòпроқ бòлишни истаётгандир? Бу истак тана фаолиятига ҳам таъсир
кòрсатиб Шоҳистани ухламасликка ундарди.
-Алишер,- қиз соат етти бòлганини кòрар экан ёнида қаттиқ ухлаб
ётган Алишерни туртди,- Ҳей... уйģонинг...
Ширин уйқуда бòлган Алишер буни сезмади ҳам. У суюклиси
ёнида бòлгани учун ҳам неча йил деганда тинч ухлай олаяпти.
Гарчи тунда Шоҳиста бир неча бор уйģотган бòлсада бундан жаҳл
қилиш òрнига аксинча ҳурсанд бòларди. Айни дамда Шоҳистани ҳар
бир инжиқликлари унга жуда ёқарди. Албатта у айбини ювиш учун
ҳам жаҳл қила олмаётганди... Токи эрталаб совуқ сув тафтини ҳис
қилмагунча...
-Бу нима қилганинг?- Алишер кòзи атрофидаги сувни қòли билан артар
экан, стакан ушлаганча кулиб турган Шоҳистага бақирди.
-Ҳа, нима? Мен сизни оҳоҳлантирган эдим, уйģонмасангиз
устингиздан сув қуйиб юбораман деб. Челак кòтаришга эриндим,
стакан эса сув сепишга қулай.
-Òзинг сабр бер,- Алишер шивирлаш баробарида тинчланишга
уринди. Агар ҳозир яна жаҳлга енгилса Шоҳистани ҳафа қилиб
қòйиши мумкин. У эса буни истамайди. Йòқ, умуман қòлидан
келмайди...
-Туринг, ҳали нонушта қилишимиз ундан кейин айлангани
чиқишимиз керак.- Шоҳиста ҳамон кулишда давом этарди.
-Қаерга бораяпмиз?- деди Алишер ҳайрон,- Нега мени ҳабарим
йòқ?
-Мана айтаяпманку. Қаерга боришимизга келсак... фарқи йòқ.
Ҳар ер бòлаверади. Бугунча шаҳар айланамиз. Эртага эса
жиззахга кетамиз.
-Жиззахга?- бу сафар Алишер ростакамига ҳайрон бòлди,- Нега?-Дам олгани. Айтишларича Жиззахдаги "Зомин" дам олиш маскани
ҳақиқий жаннатмакон жой экан. Арчалар кòп бòлганлиги учун
ҳавоси жуда тоза. Бир ҳафтача òша ерда дам оламиз.
-Ишимизчи?- сòради Алишер,- Компанияларни кимга ишониб
қолдирамиз?
-Сизни билмадим-у, мен ёрдамчим Гулнозга юз фоиз ишонаман.
Баъзан тушкунликка тушиб қолсам у компанияни ҳафта тугул
ойлаб бошқарган вақтлари бòлган.
851
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

-Менда бундай ёрдамчи йòқ.
-Мурод акангизчи?
- мол-мулкни бòлишиб олган кунимизоқ чет элга сурганди. Бу
ерда қолган бòлган тақдирда ҳам икки дунёда компанияни
унга ишониб топширмасдим.
-Рости оилавий масалаларингиз жонимга тегди. Мени ишим йòқ, бир
иложини топасиз. Менга деса компаниянгизни маълум муддатга
ёпиб туринг.
-Лекин...
-Саёҳат ҳеч қандай "лекин"лар сабаб қолдирилмайди!- Шоҳистани
жиддий гапираётгани кòзларидан аён эди,- Бир ҳафта "Зомин" да
қолгач, бошқа вилоятларга ҳам борамиз. Кòпи билан икки ярим
ҳафтада ортга қайтамиз.
-Òзи нега бирдан бу қарорга келиб қолдинг?
-Мен...- Шоҳистани юзини негадир маюслик қоплади,- ёшлигимдан
саёҳат қилишни орзу қилардим. Аммо маблаģимиз бунга йòл
қòймаган. Кейинчалик сизга турмушга чиқиб òз шаҳримда эркин
юриш ҳуқуқидан ҳам деярли айрилдим. Дизайнер сифатида

танилганимда эса бунга имконим бор эди... аммо вақт ва иш
бунга йòл қòймади. Энди эса ҳаммасини четга суриб оилам билан
дам олишга қарор қилдим.
-Сендек машхур қизлар кòпинча чет элни айланади шекилли?-
Алишер ундан кòз узмаган кòйи гапирди,- Сен эса вилоятларни
айланиш истагидасан. Истасанг бирор давлатга учишимиз мумкин.
-Йòқ. Òз ватанимни айланмай туриб бошқа ерларни кòришга
ҳаққим йòқ. Уни устига бунга вақт ҳам йòқ.
-Вақт йòқ?- Алишер уни айтган гапидан ҳайрон бòлди,- Нимага вақт
йòқ бòларкан...-Айтмоқчиманки...- Шоҳиста гап тополмай тутилиб қолди,- Мен узоқ
вақт компанияни қаровсиз қолдира олмайман. Шунга чет элга
ҳам боришга вақт йòқ деяпман.
-Тушунарли...- Алишер шубҳалари тарқамаган бòлсада уни
гапларига ишонишга уруниб деди,- Майли бир иложини топаман. Топа
олсам эртага кетамиз.
-Йòқ, бугуноқ кетамиз. Бир иложини топишга эса мажбурсиз.
-Шунчалар ҳам қайсар бòладими одам?
-Бòлади, қизимдан òрнак олаяпман. Отамга ҳам бу қадар эркалик
қилмаганман, ҳеч бòлмаса сизга қилиб олай.
-Нега ҳудди оҳир замон яқиндек гап қилаяпсан?- Алишер
шубҳаларини айтишга қарор қилди.
-А?... Нима?... Мен... шунчаки сизни кечирмаслигим ҳам
мумкинлигига шаъма қилаяпман. Кечирмаган тақдиримда
муносабатларимизда "кейин" деган сòз бòлмайди.
-Ишонавер, бундай бòлмайди,- Алишер қизни òзига тортиб қучоģига
олди,- Мен сени огоҳлантиргандим. Шу эшикдан ичкарига қадам
боссанг чиқиш эшиклари сенга умрбодга ёпилади деб.
-Нега сиз доим ёқимли таҳдид қиласиз?- деди Шоҳиста уни қучоģида
сарёģдек эриганча.
-Балки таҳдидларим сенга ёқишини билганим учундир?- Алишер
қизни пешонасидан оҳиста òпиб қòяркан уни қаттиқроқ баģрига
босиб олди.
Алишер Шоҳистани қатьий талаби сабаб компания ишларини бир
муддат ёрдамчисига топшириб туришга қарор қилди. У ишларини
ҳал қилгунча Шоҳиста ва Ҳилола сафар учун керакли нарсаларни
ҳозирлаб қòйишди.
-Яна қандақа сомалёт, Алишер? Мен оддий одамлардагидек
машинада саёҳат қилмоқчиман. Нима ҳайдашга
эринаяпсизми?
-Машинада?- деди сомалётга чиқталарни столга қайта қòйган
Алишер,- Қаршилигим йòқ. Олдинроқ айтганингда чипта олмасдим.
-Эсимга келмабди... Ҳа, майли ҳаммаси тайёр. Кечки овқатдан
сòнг йòлга тушамиз. Унгача қизингизни сабри чидаса, албатта.
Кечки овқат Ҳилолани қистови билан шунчалар тез òтдики, ейилган
овқат ошқозонга тушдими ёки йòқ буни ҳеч ким билмайди.
Ҳилола шу қадар саёҳатга кетишга ошиқар, бу уни ҳаётидаги илкбошқа шаҳарга чиқиш бòлгани учун ҳам жуда ҳурсанд эди.
Гарчи ота-онасини бойлиги бемалол дунё айланишга етсада вақт
масаласи саёҳатга йòл қòймасди. Мана шунча вақт деганда
Шоҳистани шарофати билан бу иш амалга ошди...
-Ойи, нега қалиндан-қалин кийимларни олдик? У ер жуда совуқми?-
деди машинани орқа òриндигида òтирган Ҳилола қулоқчинини ечиб.
-Ҳа, қизим. Бу ердан икки баравар совуқ жой. Сабаби у ер тоģли
ҳудуд. Ҳозир қишлигини ҳисобга олсак... умуман бу мавсумда
ҳеч ким у ерга дам олгани бормаса керак.
966
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

бòлсада эринмай яна жавоб бераверарди.
-Яшасин! Сиз кийимларингизни жойлайверинг, кейин сизга òзим
чизган расмларимни кòрсатаман.
-Ҳòп, қизалоģим.
Шоҳиста қизини истамайгина баģридан бòшатиб иккинчи қаватга
йòл олди. Алишер ортидан қизни жамадонини олиб чиқди. Йигит
Шоҳистани бирор хоналардан бирига жойлашади деб òйлаганди.
Аммо Шоҳиста иккиланмай Алишерни хонасига кириб борди. Бу иши
Алишерда ҳайрат ҳисини уйģотмай қолмади.
-Шу ерда қоласанми?- деди у қувониб.
-Ҳа, нима мумкин эмасми?- Шоҳиста унга ģалати нигоҳ ташлади.
-Йòқ, нега энди? Мумкин, албатта. Шунчаки кечирмаганинг
учун бир хонада қолишни истамайсан деб òйлагандим.
-Истамаган тақдиримда ҳам сиз турганда нега мен бошқа хонага
òтишим керак? Бу мени хонам. Истасангиз òзингиз бошқа хонага
òтинг.
-Айёр тулки,- Алишер òзини тутиб тура олмай кулгамча қизга

яқинлашди,- Истамайман. Демак қолсам бòладими?
-Ҳа. Аммо байрам кунларидагидек диванда ухлашингизга ҳам
қарши эмасман.
-Сени иссиққина қучоģинг турганда ноқулай диванда ухлармидим,
Шоҳистам?- Алишер қизни òзига яқинроқ тортди,- Айтганча, қулай
вазият туģилган экан байрам кунида òйнаган òйинимиздаги
вазифани бажарсаммикан?
-Қайси бирини?- деди Шоҳиста ҳаяжонланиб,- Ҳақиқатними ёки
жасоратни?
-Албатта, жасоратни. Ҳақиқатни òзингга кòп бора тан олганман. Сени
севишимни биласанку.
-Демак шартни ҳам бажариб бòлибсиз.
-Йòқ, жасоратни ҳам бажариб қòйсам ортиқчалик қилмайди.- Алишер
жилмайганча қизни лабларига яқинлашди.-Ойи, мана чизган расмларим.
Хонага Ҳилола кириб қолгани боис икки жуфтлик тезда бир-биридан
узоқлашишди. Озгина ҳаяллаганларида Ҳилола уларни қучоқлашиб
турган ҳолатда кòрган бòларди. Яхшиям ажралишга вақтида
улгуришди.
-Қани кòрайчи...- Шоҳистани ҳаяжони овозидан билиниб қолганлиги
боис томоқ қириб олдида қизи чизган расмларини кòришга киришди.
Уларни кòздан кечириб қизини ҳудди Алишердан кам мақтамади.
Бундан боши осмонга етган Ҳилола яна расм чизишларини айтиб,
онасини етаклаганча хонадан чиқиб кетди. Кунни буёģи
ҳурсандчилик билан òтди. Кечги овқатдан сòнг қизини ухлатган ота-
она, чарчаганча òз хоналарига қайтишди.
-Сенга ҳам у жуда шумтакалашиб кетгандек туйилмаяптими?
-Шумтакалашиб? Бунақа гапни биринчи сиздан эшитишим. Ҳилола
ҳозир кичкина, òйинга берилиши табиий ҳол. Чарчатгани боис ҳам
шундай деяпсиз.
-Балки.
-Аммо кун келиб кимсан Алишер Музаффаров кичкина қизни гапига
сòзсиз бòйсунишини айтишганда икки дунёда ҳам ишонмаган
бòлардим,- Шоҳиста òз гапига òзи мириқиб кулди,- Ҳатто мени
гапларимга ҳам базида қулоқ солмагансиз. Шу сабаб бошингизга
чиқиб ҳам ололмаганман. Аммо қизингиз осонликча
бурнингиздан ип òтказиб олди.
-Òзим қòйиб бермаганимда бундай бòлмасди,- Алишер ҳамон
кулаётган қиздан кòз узмай гапирди,- Нима қилай? Шундоģам
сен уни ёнида кòп вақт бòла олмасдинг. У òзини дугоналари билан
солиштириб бахтсиз ҳис қилмаслиги учун ҳам эркаликларига кòз
юмдим. Бора-бора йòқ дея олмайдиган даражага бориб қолдим.
Òзингчи? Нега уни айтганини сòзсиз бажарасан?
-Мен қаттиқòллик қила олмайман, Алишер. Қòлимдан келмайди.
Айниқса қизимга нисбатан,- Шоҳиста ётоққа чòзилиб, эснаб қòйди,-
қанчалик эркатой бòлмасин уни жуда яхши кòраман. Ҳозир эса
бироз ухлаб олмасам бòлмайди.
Алишер òзи ҳам чарчаб тургани боис Шоҳистани ҳудди олдинги
вақтлардагидек баģрига олдида, икки дақиқага қолмай ухлаб қолди...
-Алишер... Алишер... турсангизчи... Айиқ ҳам бунчалик қаттиқ
ухламайди. АЛИШЕР ДЕДИМ!-НИМА?- Шоҳистани бақириģидан Алишер бошини кескин кòтарди,-
Нима бòлди? Бошландими?
-Нима бошланади?- Шоҳиста унга аҳмоққа қарагандек қараб
туриб кулиб юборди,- Тòрт йил аввал бошланиб қутилиб ҳам
олганман. Қулупнай ҳам сòрамоқчи эмасман. Ҳаёлингиз
қаерда, Алишер?
-Ярим кечаси бақирганинг учун нима дейишим керак?- Алишер
846
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

келгандим. Уни кòрган онимоқ шифохонага олиб бордим. Бир кун
шу ерда бòлдилар...
Алишерни қòлидан тел тушиб кетди. Мана нега кòнгли нойинч
бòлган экан. Шоҳистани аҳволи яхши эмас, йòқса қизи ҳақида уч
кундан ортиқ асло òйламасдан юра олмасди. Нима бòлган бòлиши
мумкин? Нима?
Алишер оёģини қòлига олганча ташқарига югурди. Машинасига
òтириб катта тезликда Шоҳистани уйига етиб борди. Уни таниган
қòриқчилар Алишерни ичкарига киришига қаршилик қилишмади.
иккиланмай Шоҳитани хонасига кòтарилди. Кутганидек суюклиси шу
ерда эди.
-Шоҳистам...- Алишер жамадонига тинмай кийимлар жойлаётган
Шоҳистадан кòз узмаган кòйи пичирлади. Уни овозини эшитган қиз
тòхтамай ишини давом ттираверди. Бундай ҳайрон бòлган Алишер
уни яна бир бор чақирди. Яна шу ҳолат такрорлангач эса сòзсиз
қизни ортидан қучиб олди. Алишерни чангалига кирган Шоҳиста

ишидан тòхташга мажбур бòлди.
-Аҳволинг яхшими? Котибанг шифохога тушиб қолганингни айтди.
Нима бòлди? Докторлар нима дейишди? Гапирсангчи!
Шоҳиста Алишерни қучоģидан оҳиста чиқиб у томон òгрилди.
Кòзидаги ифода тушунарсиз, шунчаки йигитга тикилганча жим
турарди.
-Шоҳиста...
-Яхшиман,- қиздан садо чиқди- Доктор буни зòриқишдан деди.
Шу кунларда кòп асабийлашган эдим. Айтишича қон босимим
ошиб кетган экан. Дорилар ёзиб берди. Бугун анча яхшиман.
-Худога шукр,- Алишер елкасидан тоģ аģдарилгандай енгил тортиб
қизни қайта қучоģига олди,- Қанчалик қòрқиб кетганимни
биласанми? Сенга нимадир бòлса мен нима қиламан айт? Бошқа
òзингни қийнама. Вақтида овқатланиб, дориларингни вақтида ич. Буни
шахсан òзим назорат қиламан.-Хòп,- қиз Алишерни қучоģида туриб беҳолгина пичирлади. Сòнг
яна уни қучоģидан чиқиб кийимларини жамадонга жойлашда
давом этди.
-Қаергадир кетаяпсанми?- деди уни ҳаракатларини четдан
кузатаётган Алишер қòрқув билан,- Нима қилган ишимдан аразлаб
чет элга кетаяпсанми? Бу яхши фикр эмас, Шоҳистам. Бундай
қилмайсан тòģрими?
Шоҳиста уни гапини эшитмагандек ишини қилишда давом этди.
-Сендан сòраяпман!- Алишер уни икки елкасидан ушлаб
тòхтатдида, кòзларига жиддий қаради,- Қаерга кетаяпсан?
-Уйга!- Шоҳиста ҳеч нима бòлмагандек жабоб берди.
-Қайси уйга? Уйлар кòпку! Ота уйингга эмасми мободо?
-Йòқ, у ерда нима қиламан?- қиз òзини ҳайратлангандек кòрсатиб
кòзларини катта-катта очди,- Қизим ва уни отаси турадиган уйга
қайтаяпман. Нима бало таклифингизни қайтариб олдингизми ёки?
-Ростанми?- эшитган гапидан сòнг Алишерни кайфияти бирданига
òзгариб, юзида кулгу аломати пайдо бòлди- Чиндан
қайтмоқчимисан? Бир қарорга келдингми? Мени кечирдингми?
-Кечириш борасида аниқ бир гап айта олмайман. Ҳозирча фақат
қизим учун қайтаяпман. Сиз билан муносабатларимиз қандай
давом этиши ҳам мен учун қоронģу.
-Тушунаман,- Алишер тез кечирилмаслигини аввалдан билганлиги
боис буни оддий қабул қилди,- Муҳими ёнимда бòласан. Кун келиб
кечиришингга ҳам ишонаман. Сендек характерга эга қиз узоқ
вақт ҳафа бòлиб юра олмайди. Айниқса мендан.
-Ишонч билан гапиришни маслаҳат бермасдим,- қиз ёқимли
жилмайишидан Алишер бир муддат ундан кòз уза олмай қолди,- Ҳали
мендан безиб ҳам кетасиз.
-Ҳечамда...- Алишер уни яна баģрига босиб олди,- Сендан ҳеч
қачон безимайман. Ҳатто саксонга кирган инжиқ кампирга
айланганингда ҳам. Доим ёнингда бòламан, ҳеч қачон қòйиб
юбормайман...
Шоҳиста жилмайишга уриндию, буни эплай олмади. У ҳам Алишерни
қаттиқ қучиб олаф экан, уни аллақачон кечирганига амин бòлди.
Ҳа, Шоҳиста чиндан узоқ вақт ҳафа бòлиб юра олмайди. Айниқса
Алишерга нисбатан...-Энди кетмайсиз-а? Бутунлай келдингизми?- Ҳилола ҳамон онасини
қучоқлаб турар экан қувончи ичига сиģмай тинмай бир саболни
қайтарарди.
-Ҳа, оппоģим. Бутунлайга келдим,- Шоҳиста қизини соģингани учун
ҳам баģридан бòшатгиси келмас, бир саволни қайтараверган
838
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

олдингидек бахтли ҳаёт кечирамиз. Ишончсизлик, оģриқлар ва
кòзёшлар энди бòлмайди. Сòз бераман...
Алишер пастга йòл олар экан қизини ошхонадан топди. Ҳилола отаси
расмларини мақтаган кунидан буён яна шундай нарсалар
чизиш билан банд. Ҳатто фильм ҳам кòрмай қòйди. Òзига севимли
машģулот топиб олгани боис унча зерикмасди ҳам.
-Ҳалиям расм чизаяпсанми?- Алишер уни ёнидаги стулга
жойлашди.
-Ҳа, бу òн саккизинчи расмим. Йигирмата қилиб йиģаманда ойимга
кòрсатаман. Айтганча...- Ҳилола ниманидир эслагандек отасига
бошини кòтариб қаради,- Бугун ойимни олдига бормайманми?
-Қизим, гаплашган гапларимизни унутдингми? Айтгандимку... энди
онанг билан малум вақт кòришмай туришинг керак. Чунки...
-Агар шундай қилсам ойим ёнимизга бутунлай қайтиб келди,-
қизча отасини гапини тòлдирди,- Бутунлайгами?
-Ҳа,- Алишер қизини бошидан силар экан жилмайди,- Бутунлайга...

-Ростанми? Алдамаяпсизми?
-Йòқ, нега алдайман?- Алишер қизини кòзидаги қувончни кòргач
кайфияти кòтарилди,- Яқинда у биз билан яшай бошлайди. Сòнг уни
ҳар куни кòрасан...
-Жин урсин, энди нима қиламан?- Шоҳиста тинмай у ёқдан бу ёққа
бориб келар, Алишерни гапларини қайта-қайта эслаб вазиятдан
чиқиш йòлини аҳтарарди. Аммо имкони йòқлигига тобора амин бòлиб
борарди... Доимгидек Алишер унга танлаш йòли қолдирмаяпти.
доим шундай бòлган. Шоҳиста қанча кучли бòлишга уринмасин
Алишер уни осонгина енга олган. Никоҳ òқитилгач уйида ушлаб
òтирганида ҳам, ундан кейинги мажбуран муносабатларда ҳам,Шоҳистани òқиши масаласида ҳам, умуман олганда барида
Алишер ҳукмронликни Шоҳистага бермай келган. Муносабатлар
яқинлашгач Шоҳиста бироз жиловни олган бòлдию, аммо бу òзини
назаридагина шундай эди. Бу муносабатларда Алишер бош эди.
Ҳатто ҳозиргача шундай давом этиб келмоқда...
-Кечирмагунингча қизингни кòрсатмайман эмиш!- у асабий
бақиришда давом этди,- Кошки бу иш шунчалар осон бòлса! Уни
устига...
Шоҳиста бошида турган оģриқ сабаб гапини оҳирига етказа олмай
қолди. Жойида таққа тòхтар экан бурнида ачишиш сезиб қòлини бурни
томонга олиб борди. Лабларигача оқиб тушган суюқликни қòли
билан артаркан унинг қип-қизил қон эканлигини кòргач òзини йòқотиб
қòйди. Бошидаги оģриқ кучайгач атрофдаги тасвирларни кòриш
имконияти ҳам йòқолиб кòз-олди қоронģулашди. Зум òтмай
совуққина пол қизни òз қучоģи
Алишер қанчалик тинчланишга уринмасин уч кундан буён
Шоҳиста кòриниш бермагани уни юрагига алланечук ģулģула
соларди. Телда гаплашганларига ҳам мана бугун уч кун бòлди.
Аммо ҳамон Шоҳистадан дарак йòқ. Ҳатто қизини овозини эшитиш
мақсадида қòнģироқ ҳам қилмади. Алишер у òзи келади, унга вақт
керак деган фикрга келгани учун ҳам òзи қòнģироқ қилмаган эди.
Мана шу сабаб ҳам ҳозир ҳавотирдан òлай деяпти. Бу томонда
Ҳилола ҳам тинмай онаси ҳақида сòраяпти. Иложсиз қолган Алишер
Шоҳистага қòнģироқ қилди. Аммо Шоҳистани тели òчиқлиги уни
баттар ҳавотирга қòйди. Сòнг ҳаёлига ажойиб фикр келиб Шоҳистани
котибасига қòнģироқ қилди.
-Эшитаман,- гòшак ортидан Гулнознинг ҳорģин овози янгради.
-Мен Алишер Музаффаровман,- йигит суҳбатни чòзиб òтиришни
истамади,- Менга Шоҳиста керак. Биламан, уни қаердалигини жуда
яхши биласан.
-У... у...- негадир қизни гапириш оҳанги бирдан òзгариб,
ҳовлиққанча гапиришга òтди. Аммо гапини якунлашга òзида
куч топа олмади.
-Нима у? У ҳозир қаерда?- деди Алишер баттар ҳавотирга тушиб.
-Ҳозир уйдалар...- негадир қизни овози яна сокинлашгани Алишерда
яхшигина шубҳа уйģотди.-Телефони нега òчиқ?- Алишерни кòнгли бироз бòлсада жойига
тушгандай бòлди.
-Телефони шифохонада қолиб кетган экан. Ҳали олиб келмадик.
-Шифохонада?- Алишерни танасидан енгил ток òтгандек бòлди,-
ерга нега борди?
-Гап шундаки...- котиба гап топа олмай чайналди,- Хоним уч кун
аввал ҳушларидан кетиб қолдилар. Мен òшанда уйга энди
952
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

Шоҳиста жаҳл билан бақириш йòлига òтди. Зора шунда йигит қòрқиб
қизини ёнига олиб келса?!
-Кечиринг хоним. Аммо жанобни буйруģига қарши иш қила
олмайман.
-Жин урсин,- Шоҳиста сал қолса қòлидаги телни отиб юборай деди.
Асабий гòшакни қòяр экан титраётган қòли билан Алишерни
рақамини излай бошлади. Топгач иккиланмай қòнģироқ бòлди.
-Қизим ва менга нисбатан бундай қила олмайсиз, Алишер. Қила
олмайсиз...- Алишер гòшакни олгач Шоҳиста бақира бошлади,- Уни
мендан тортиб ололмайсиз.
-Тортиб олаётганим йòқ,- гòшак ортидан ҳотиржам овоз янгради,-
Шунчаки сен кечирмагунингга қадар уни сенга кòрсатмай
тураман.
-Эсингизни енганмисиз? Мен òзимни сизни кечиришга мажбур қила
олмайман. Бу ишингиз кечиришимни баттар қийинлаштиради холос.
Шундоģам уни мендан кòп яширдингиз, балки етар? Наҳот
ҳалиям сизга инсоф кирмаган бòлса? Нега ҳақиқатни била туриб ҳам

худбинлик қилаяпсиз?
-Ҳа, мен худбинман,- уни овозидан жиддийлашгани аён эди,-
Айбимни жуда яхши биламан. Сен кечирсанг ҳам мен òзимни
кечира олмаслигим мумкин. Аммо... аммо энди òзимни
сенсизликка маҳкум этмайман. Шу даражада худбинман мен!
Олдин сени кòришни жуда истаб қолсам ҳиёнатингни эслаб òзимда
нафрат ҳисини қайта уйģотардим. Айнан шу нафрат олдинга борибсени уйга қайтариб олиб келишга тòсқинлик қилиб турарди. Аммо энди
нафрат ҳам айрилиқ ҳам бòлмайди...
-Сиз...
-Мен гапларимни айтиб бòлдим, Шоҳиста. Қизингни
кòрмоқчимисан? Унда уйга кел. Аммо бу уйга қадам босганинг
ҳамон сен учун чиқиш эшиклари ёпилади. Шунга рози
бòлсанггина қизингни кòришга руҳсат бераман.
-Сизни судга берсамчи? Менимча ажрашадиган вақт келди,
Алишер. Қизим эса катта эҳтимол билан менда қолади.
-Бунга кафолат борми? Мени танишларим кòп, севгилим. Судда ютиб
чиқишинг даргумон. Ажрашган тақдиримизда қизимизни васийлиги
менда қолади.
-Суд жиноятчи отага тòрт ёшли қизалоқни топшириб қòярмикан?-
Шоҳиста гарчи Алишер кòрмаётган бòлсада жилмайди,- Унутманг
акангизни òлдирганингиз ҳақидаги видеоёзув менда ҳамон бор.
Бу орқали судда иккиланмай ютиб чиқаман.
-...
-Нега жим бòлиб қолдингиз? Нима сиз òша Фазлиддин тайёрлатган
видеодан фойдаланишни òйлаяпсизми?
-Асло...- Алишер тезда рад этди- Ҳар қандай ģурурли эркак аёли
бошқаси билан бòлганини оммага овоза қилмайди. Гарчи бу
ёлģон бòлсада одамларга озгина туртки берилса кифоя, òзлари "òтлаб
кетишади". Мен сени номингга доģ тушурадиган иш қилмайман,
Шоҳистам.
-Унда судда мен ютишим аён экан,- қиз Алишерни гаплари
тасиридан чиқар экан дадил гапиришда давом этди- Ҳòш қачон
ариза топширамиз?
Гарчи Шоҳистанинг ажрашиш нияти йòқ бòлсада шу йòл билан
Алишерни қòрқитиб қизини кòриш имкониятига эришмоқчи эди. Уни
айтган гаплари қизни бироз юмшатган бòлсада Шоҳиста ҳамон
ģазаб отидан тушмаган эди. Ахир Алишер айбдор! Ҳайратланарлиси
кечирим сòраш òрнига таҳдид қилаяпти. Тòģри, кечирим ҳам
сòради. Аммо биттагина кечиримдан сòнг ҳеч ким таҳдид қилишга
òтмайдику! Чиндан Алишерга тушуниш имконсиз. Худбин у! Йòқ...
Оиласини сақлаб қолиш илинжида худбинлик қилаётган ошиқ у... телба
ошиқ...
Шоҳиста ҳаёлларини йиģиштириб олиб, Алишердан жавоб олиш илинжида
қулоқларини динг қилди.-Агар қизингга шуни раво кòрсанг, майли. Аризангни топширавер...
Қиз нимадир дейишга улгурмасидан Алишер гòшакни қòйиб қòйди.
Телефонини чòнтагига солар экан суҳбат тавсилотларини эслаб
ҳòрсиниб қòйди. Шоҳистани қòлидан бу иш келмаслигини у жуда
яхши билади. Истамасада қизини унга малум муддатга кòрсатмай
туришга мажбур. Қанчалик худбинлик бòлиб туйилмасин бу оиласинж
тиклашни ягона чораси. Қизи ва òзи учун ҳам шу ишни қилишга
мажбур. Ҳатто бундан Шоҳистани кòнгли озор чекишини билсада...
-Кечир, Шоҳистам,- Алишер жуда паст овозда шивирлади,- Ҳозир
яна озгина қийналсак кейинчалик ҳаммаси тугайди. Яна
885
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

-Гулноз, мен сенга кетавер дегандимку!- эшик очилгани сезган Шоҳиста шифтдан кòз узмаганча деди,- Мени ёлģиз қолдир. Ҳеч ким билан гаплашишни истамаяпман...
Гулноздан жавоб бòлмагач Шоҳиста асабий òша томонга òгрилди. У ерда умуман кутилмаган одамни абгор аҳволда кòргач эса òрнидан отилиб турдида ёнига югурди. -Алишер?... Нега рангингиз оқариб кетган? Жароҳатландингизми?Шоҳиста полга томаётган қонни кòриб оģзини беркитганча бақириб юборди,- Қòлингиз.... қòлингизга нима қилди? Шоҳиста Алишерни нариги қòлидан ушлаб ётоқ олдига олиб бордида, òтирģизди. Жароҳатланган қòлини ушлар экан ҳудди оģриқ сезгандек юзи буришиб кетди. Алишер уни сòзсиз кузатиш билан банд эди. Шоҳиста тезда дори қутини олиб келиб Алишерни қòлидаги шиша бòлакларини чиқаришга киришди. Ҳар бòлак олинганда Алишер оģриқ сезсада ҳозир у бунга ҳам эътибор бермасди. Фикр-у ҳаёли айтиши кутилаётган гапларида эди.
-Шиша бòлаклари жуда қалин экан. Уни устига фақат бармоқларингизга кирган. Демак ойнага òзингиз мушт тушургансиз. Яна нима аҳмоқликни бошладингиз, Алишер?

-Мум тишлаб олганмисиз?- Шоҳиста Алишерни бу аҳволда умуман кòрмагани учун ҳайрон бòлди,- Нега гапирмаяпсиз? Нега бундай қилдингиз?
-Қалбимдаги оģриқни бостириш учун,- Алишердан узоқ вақт деганда садо чиқди. Аммо Шоҳиста уни гапини мазмунига тушуна олмади.
-Гапларингиз ҳам òзингизга òхшаган аҳмоқона.- қиз уни қòлини тозалаб боглаб қòйганча деди,- Алишер, балки шифохонага борармиз? Юзингизда ҳам ранг йòқ. Жароҳатга инфекция тушган бòлмасин таģин.
Алишер унга термулиш билан чегараланди. Қиз қанча уринмасин бу нигоҳлар маносини тушуна олмасди. Шу сабаб ҳам сабр косаси борган сари тòлиб борарди...
-Нима бòлди, Алишер?- Шоҳиста йигитга жиддий қаради,- Менга ҳаммасини рòй-рост айтинг. Сиз бекордан-бекорга òзингизга зарар етказмайсиз. Демак бирор сабаби бор шундайми? Алишер айтиш-айтмаслик борасида кòп иккиланиб турди. Кечирим
сòраган тақдирида Шоҳиста уни кечирмасачи? Унда нима қилади? Йòқ, у ортиқ уни қòйиб юбормасликка онт ичди. Нима қилиб бòлмасин уни òзини ёнида олиб қолади. Ҳатто бу учун Шоҳистани уйга қамаб қòйишга тòģри келса ҳам.
-Сизга нима бòлди деб савол бердим,- Шоҳиста сабрсизланди. -Катта хатога йòл қòйдим, Шоҳистам.- йигит ģалати оҳангда пичирлади- Жуда катта хатога...
Шоҳиста ундан "Шоҳистам" жумласини эшитиб ģалати бòлиб кетди. Деярли тòрт йилдан буён Алишер уни бундай атамаганди. Энди нима òзгарди? Наҳот... Наҳот Алишер ҳақиқатдан хабар топган бòлса? Катта хато деб шуни назарда тутаяптими? -Нима... нима демоқчисиз?- қиз негадир тутилиб гапирди. -Тасаввур қил сенга кимдир катта ноҳақлик қилди,- Алишер гапни узоқдан олиб келди,- Уни кечира олармидинг?
Шу он Шоҳиста барига амин бòлди. Демак Алишер ҳақиқатдан хабар топган... Қиз бу кун келишини жуда яхши биларди. Ҳатто шу кунга кòп тайёргарлик ҳам кòрган. Алишер кечирим сòраган тақдирда кечириш қòлидан келадими йòқми деб узоқ òйлаган. Қалби кечириб, у билан бахтли яшашни танласада, òтмишдаги қийинчиликлар эсига тушиб оддийгина кечиришга имкон бермасди. Ким ҳам тòрт йил ёлгизликда азобланиб бунга сабабчи одамниосонгина кечириб юбора оларди? Тòģри, Шоҳиста табиатан
кечирувчан бòлсада тòрт йил жуда узоқ муддат эди. Айнан шу
муддат ва бедорликда òтган тунлари ҳаққи Алишерни кечириш
қòлидан келмайди...
-Йòқ!- Шоҳистани ишонч билан айтган гапидан Алишерни юрагида
алланечук оģриқ турди,- Кечира олмасдим. Кечирмайман ҳам.
-Ишончинг... ишончинг комилми?- Алишер оģриқ сабаб қòлини
юраги устига қòйди.
-Ҳа!
-Ундай дема, Шоҳистам. Биламан айбим жуда катта, сени эшитмай
хато қилдим. Аммо наҳот бир имконга лойиқ бòлмасам? Мени
кечир... Сени жуда қаттиқ севаман. Сенсизликда ортиқ яшай
олмайман.
-Севган одам ишонади,- Шоҳистани кòзлари ёшланди,- Аммо сиз
ишонмадингиз. Энди кечиримингиз нимани òзгартиради? Ҳеч
нимани! Эшитаяпсизми? Ҳеч нимани òзгартирмайди!
920
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

Фазлиддин бирга бòлганимиз акс этган эди. Аммо у юзимни òша
қизни юзига òзгартирди. Асл камера ёзувларини эса òчириб
ташлади. Фазлиддинни мақсадини тушуна олмадим. Камералардан
қизни ёнига қайтиб ухлаб қолганини кòрган эдим. Нега тегмаган
бòлсада бирга бòлгандек видеоёзув яратди? Бунга ақлим
етмасди. Қиз òзига келиб кечаси билан йиģлаб чиқди. У ҳақиқатни
билмасди. Мен ҳам айта олмас эдим. Чунки қòрқардим... Айтсам
аканг мени òлдиришидан роса қòрқардим. Шундан сòнг òз жоним
ҳақида òйлаб қочиб кетдим. Қизга нима бòлганини эса билмайман.
Қиз гапини тугатиб тошдай қотиб қолган Алишерга қаради. Тикилиб
туриб у ҳавас қиларли аҳволда эмаслигини тушунди. Кòзларида бир
вақтнинг òзида ҳам ģазаб, ҳам пушаймонлик ҳиси бор эди. Юзи
шунчалар òзгариб кетган эдики қиз бир муддат у òзини òлдиришимумкин дея ҳаёлга бориб òлимига ҳам рози бòлди. Шунда ҳам
тирик қолиш илинжида уни гапга солишга уринди:
-Нега бунчалар оқариб кетдинг? Нима қиз яқин танишингмиди?...
Алишер бошида турган алланечук оģриқ сабаб қизни саволини
эшита олмади. Ҳаво етишмаганлиги сабаб кòйлагини икки тугмасини
бòшатиб, бòйнини чангаллади. Бу ҳам ёрдам бермагач оёққа
базòр туриб, бир амаллаб чиқиш эшигини топиб борди. Ташқаридаги
йигитлар уни кòргач сергакланишди. Алишер бòлса ҳеч кимга
эътибор бермай машинаси томон ҳаракатланарди...
-Жаноб қизни нима қилайлик?
Йигитни саволи ҳам уни тòхтата олмади. Оёģини судраганча
машинасига етиб олдида чòнтагидан калитни излай бошлади. Аксига
олиб қòллари қалтираётгани боис калит ҳам ҳадеб қòлига илинавермас,
олган тақдирда ҳам ерга тушиб кетган эди. Алишер машинага
тиралиб ердаги калитдан кòз узмаганча ҳансираб қолди. Ҳақиқатни
ҳазм қилиш унга осон бòлмаётганди. Жаҳл ва алам устида у қòлини
баланд кòтариб иккиланмай машина ойнасига мушт туширди.
Кучли зарбадан ойна чил-чил синиб, бòлаклари пастга тушди.
Алишер қòлидаги оģриққа ҳам эътибор бермас, ердан кòз
узмаганча тез-тез нафас олиб турарди. Тез қарор чиқариш, жаҳл ва
ģурур сабаб уч йил ичида кòп нарсасидан айрилган эди. Фазлиддин
Шоҳистага тегина олмаган... Буни Алишер таҳмин қилиши керак эди.
Қанчалик разил бòлмасин Фазлиддин òģлига шунчалик яхшилик
қилиб, рафиқаси кетгач ва ундан олдин ҳам уни қарашга
ёрдамлашган инсонга бундай ёмонлик қила олмасди. Уни устига
Фазлиддин Шоҳистага келганда илк бор аёлларга нисбатан яхши
муомила қилганди. Бошқалар, ҳатто ҳамкор аёллар билан ҳам
Фазлиддин бундай самимий гаплашмас эди. Òшанда Алишер буни
акаси рашкини келтириш учун атайин қилаяпти деб òйлаганди.
Аммо ҳақиқатни билгач шошқалоқлик қилиб уни òлдирганига минг
пушаймон бòлди. Бу пушаймонликка биринчи сабаб эди...
Иккинчиси эса... Шоҳиста... У òшанда рафиқасини гапларини эшитиши
керак эди. Биттагина ёлģон сабаб уни уйдан ҳайдаш тòģри иш
эмасди. Аммо òша ёлģон рафиқаси ҳиёнат қилганлигини эллик фоиз
аниқлаштириб бера оларди. Балки шунинг учун ҳам Алишер шу
қарорга келгандир? Йòқса икки дунёда ҳам рафиқасига нисбатан бу
ишни қилмасди...
Учинчи пушаймонликка эса Ҳилола сабаб. Агар у бу ҳақиқатни
аввалроқ аниқлаганда эди қизи онасизликка кòникишга мажбурбòлмас эди. Ҳафтанинг беш куни уни соģиниб яшамас эди. Фазлиддиннинг биттагина найранги сабаб бахтли оила шунчаки парчаланиб кетган эди. Бу ерда ҳар уч томон айбдор. Оила тинчлигини бузган Фазлиддин ҳам, эрига ёлģон гапириб уни жаҳл қилишига имкон яратган Шоҳиста ҳам, тез қарор чиқариб рафиқасини уйдан ҳайдаган Алишер ҳам... Биттагина тушунмовчилик сабаб икки севишган дил деярли тòрт йил бирбиридан айро яшашди, фарзанд икки òртада сарсонга айланди, қаҳрли нигоҳлар ҳар тòқнашганда қалбга озор бериб келди... Энди бундай давом этилмайди. Алишер нима қилиб бòлмасин барини тòģирлайди. Ğуруридан кечиб бòлсада парчаланган оилани қайта тиклайди...

Шоҳиста уйģонган ҳамона шифтга ермулиб ётар, юраги қандайдир нотинчликни сезгандек жуда қаттиқ урарди. Балки қандайдир фалокатни сезгани учун ҳам жойидан жилмай ётгандир? Нима бòлганда ҳам уни юраги ҳеч қачон алдамаган. Демак ҳозир ҳам қандайдир ёқимсиз иш кутилаяпти...
1,183
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:37

-Гапимни эшит...
-Ака-ука мени яхшигина қийнадингиз. Òша иблис акангизни қилган
иши етмагандек сиз ҳам менга ишонмадингиз. Òзингиз айтингчи,
буни кечириб бòларканми? Сизни ҳам òша акангиздан фарқингиз
йòқ.
-Шоҳиста... акам... у сенга тегмаган экан. Демак ҳеч қандай
ҳиёнат ҳам, зòравонлик ҳам содир бòлмаган.
-Нима?- Шоҳиста эшитган нарсасидан бир муддат карахт аҳволда
туриб қолди,- Тег... маган? Унда мен... шунча вақтдан бери...
бекорга...
Шоҳиста òзини тутиб тура олмай йиģлаб юборди. Алишер уни овутиш
мақсадига баģрига тортди. Қизни уни қòлидан қутилишга бòлган
уринишлари бекор кетарди.
-Уни шу қилган иши сабаб қанчалик қийналганимни биласизми? Шу
сабаб ҳам неча йил òзимдан, òз танамдан жирканиб яшадим.
Сизни мени ҳиёнаткор деб аташингизга неча марта кòз юмдим.
Энди... энди ёнимга келиб у сенга тегмаган дейишингиз нимаси?
Бу билан... бу билан барча қийналганларинг бекор демоқчимисиз?

Тòрт йил... тòрт йил мен не-не азобларни кòрмадим, ҳатто бошида
òзимни òлдиришгача бордим. Сиз... сиз эса...
Шоҳиста ортиқ гапира олмай қолди. Фақат тинмай Алишерни кòксига
урар, уни òзидан узоқлаштиришга ҳаракат қиларди. Аммо барчаҳаракатлар бесамар кетарди...
-Кечир,- Алишер уни қаттиқроқ қучиб сочларидан силади,- Мен
истамагандим... Кечир... Ҳаммаси учун. Сенга қилган барча
ёмонлигим учун мени афв эт, Шоҳистам.
Шоҳиста анча вақт Алишерни кòксига бош қòйганча йиģлади.
Тинчиб қолгач ҳам анча вақт шу ҳолатда òтирди. Унга осон
бòлмаётган эди. Тòрт йил қийналса-ю, бу қийинчиликлар бесабаб
деб кимдир айтса одам қай аҳволга тушади? Буни ҳеч ким
шунчаки қабул қила олмаслиги тайин. Жумладан Шоҳиста ҳам.
-Кетинг...- Шоҳиста алам билан шивирлади,- Ҳаётимдан чиқиб
кетинг. Ортиқ сизни кòришни истамайман.
-Кетаман...- Алишер қизни сочларидан силади,- Аммо ҳаётингдан
эмас, уйингдан. Òзингга келиб олганингдан сòнг эса нима қилиб
бòлмасин сени уйимга олиб кетаман.
-Мен сизни кечирмайман.
-Ҳохишинг. Ёнимда бòлсанг бòлгани. Керак бòлса таҳдид қилиш
орқали сени уйга қайтараман ва умрбодга банди қиламан. Аммо
билиб қòй: Энди сендан ҳеч қачон воз кечмайман, Шоҳистам.
Ҳеч қачон...
Алишер кетди... Шоҳиста шинам ва ҳашаматли хонада ёлģиз òзи
қолди. Шифтга термулганча бугунги эшитганларини ҳазм қилишга
урунар экан бу осон бòлмаслигини тезда фахмлади. Ким кòника
оларди? Тòрт йилдаги сиқилиш, òзини айбдор деб ҳисоблаш,
пушаймон бòлишларни ким ҳам шунчаки унута оларди? Шоҳиста
Алишерни кечиришни жуда ҳам истайди. Чунки уни қилганлари ҳам
бир томондан тòģри. Аёлнинг номуси эркак кишининг ģурури
ҳисобланади. Алишерни òрнида ҳар қандай эркак бунга чидай
олмасди. Ҳатто баъзилар уйдан ҳайдаш билан чегаралана
олишмаган ҳам бòлишарди. Аммо Алишер... у жаҳлга берилган
бòлса ҳам севгиси сабаб Шоҳистага зиён етказа олмади.
Яхшилаб òйлаб òлчанганда Алишер ва унинг айби бир хил
миқдорда эмасми? Фазлиддинники кòпроқ бòлиши мумкин, аммо
улар... улар тенг хатога йòл қòйишган эди. Шоҳиста хатосини жабрини
тортди. Алишер эса йòқ. Демак Шоҳиста ҳам уни камида тòрт йил
кечирмаслиги керак. Шунда адолатдан бòлади...
Шоҳиста бир қарорга кела олмай кòзларини юмди. Ҳозир у ҳеч
нарса ҳақида òйлашни истамайди. Унга фақат тинчлик керак... бироз
ва яна бироз тинчлик...-Бу нима деганинг? Нега қизимни олиб кела олмайсан? Унга
нимадир бòлдими? Гапирсангчи?- Шоҳиста қизини келмаганидан
ҳавотирланиб уни олиб келадидан ҳайдовчига қòнģироқ қилди. Аммо
уни гаплари яхшигина асабийлашишига сабабчи бòлди.
-Қизингиз буткул яхши, хоним,- гòшак ортидан йигит кишини овози
янгради.
-Унда нега олиб келолмайсан?
-Гап шундаки... буни жаноб Алишер тайинлади.
-Ни... нима?- Шоҳистани овози титраб чиқди,- Ёлģон
айтмаяпсанми? Ростан у тайинладими?
-Ҳа, хоним.
-Уни бундай қилишга ҳаққи йòқ. Тезда қизимни ёнимга олиб кел,-
895
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:36

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,166
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

29 Jan, 01:34

🌨⛅️ ХАЙРЛИ ТОНГ!

Aссалому алайкум. ЧОРШАНБА тонги муборак бўлсин.🤗

🤲Соғ–саломат уйғотган Роббимизга хамдлар бўлсин!

❄️Аллоҳим тонгингизни нурафшон,
❄️Кўнглингизни хотиржам,
❄️Чеҳрангизни нурли қилсин.

❄️Танангизни саломатлик,
❄️Юзингизни эсa табассум безаб турсин!!

Бахт,омад, муваффақият, меҳр-муҳаббат ҳамиша ҳамрохингиз бўлсин!!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,806
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Jan, 02:04

эса уни фарзандига кòз-қулоқ бòларди...-Ҳòш? Давом эт!
-Бир куни доимгидек кечқурун уни хонасига овқат олиб кирдим.
Аммо у кутилмаганда мени баģрига тортди...- қизни овози òзгарди,-
Мен... мен истамагандим. Аммо у қаршилик қилсам дугонамни
òлдиришини айтиб таҳдид қилди. Ноилож у айтганларини сòзсиз бажардим.
Òшанда атиги òн тòққиз ёшда эдим... Òн тòққиз ёшимда
никоҳсиз бошқа билан бирга бòлдим. Балки бу етим қиз учун
одатий туюлар... Аммо мен учун бунданда шармандалик ҳолат
йòқ эди...
Қиз йиģлаб бòлишини Алишер сабр билан кутди. Қизга ачинсада
ҳозир уни фақат асосий воқеа қизиқтирарди. Шу он акаси қанчалик
разил бòлганига яна бир бор амин бòлди.
-Мен кетмоқчи ҳам бòлдим...- қиз гапини давом эттирди- Аммо
аканг қòйиб юбормади. У òша қора сочли чиройли қиз билан бирга
бòлгач эса у ерда қола олмаслигимни тушундим. Эртаси куни
дòконга чиққанимда дугонам қòнģироқ қилди. Овози ваҳимали эди.
Менга тинмай "Қоч" деб бақирарди. Охири гòшак ортидан òқ овози
ва дугонамни бақириģи янгради. Шундан сòнг Россияга чиқиб
кетишга мажбур бòлдим. Бир йилдан ортиқ òша иблис мени топиб
олмасин дея қòрқув билан яшадим. Аммо у òлганини эшитгач
анча енгил тортдим. Шунда ҳам Òзбекистонга қайтмадим.
Аммо Россияда бир жиноятга гувоҳ бòлиб қолганимдан сòнг бу
ерга қайтишимга тòģри келди... Бори шу...
Қиз тошдек қотиб қолган Алишерга зимдан нигоҳ ташлади. Уни
кòзларидаги ифодага тушуниб бòлмас эди.
-Демак... òша қизни... ростан...- Алишер гапини давом эттира олмади.
Қиз бòлса кòзларини олиб қочди. Буни пайқаган Алишер тезда жиддий
тортди- Йòқ! Сен мендан ниманидир яшираяпсан.
-Мен... мен...
-Кел сен билан очиқчасига гаплашамиз!- Алишер камарига
илдирилган қуролни қòлига олди,- Ё менга ҳақиқатни айтасан, ё
òласан.
-Сен òлдириш ниятим йòқ дегандинг.
-Аммо ҳақиқатни айт деб огоҳлантирган ҳам эдим. Нега
яшираяпсан?
-Айтсам акангни ҳимоя қилиш учун мени òлдиришингдан
қòрқдим.-Ҳаммасини айт... сенга ҳеч ким зиён етказмайди. Сòз
бераман!
Қиз оģир тин олди. Сòнг тавваккал дея сòз бошлади:
-Òшанда жаноб Фазлиддин хонасидан чиқмай òтирганди. Бир қиз
кириб келди... Қора сочли, чиройли қиз эди... У жанобни хонааига кириб
кетди. Мен жуда қизиқувчан эдим. Шу учун ҳам камерачи
йигитни авраб овқатланишга тушириб юбордимда, òзим ичкаридаги
ҳолатни кузатишга киришдим. Бошида улар шунчаки
суҳбатлашишди. Кейин бирдан қизни ранги оқариб қочмоқчи
бòлди. Аммо жаноб уни осонгина ушлаб олиб эшикни қулфлади.
Дахшатга тушиб қолдим. Чунки қиз ёрдам сòраб бақириш билан,
жаноб эса уни кийимлардан халос қилиш билан банд эди. Ҳар
қочмоқчи бòлганида қизни юзига тарсаки тортарди. Қиз узоққа
бормади... Ҳушидан айрилди. Шундан сòнг Фазлиддин уни зòрлайди
деб òйлагандим. Аммо у ҳам қизни ҳушидан кетишини кутиб
тургандек ундан узоқлашди. Кейин мени чақирди. Қòрқаётган
бòлсамда ёнига югуриб тушдим. У қизга оģриқ қолдирувчи дори
ичиришимни ва камерага масул йигитни ёнига чақиришимни
тайинлади. Қизни юзи тарсакилар сабаб қизариб кетган эди. Бунчалик
қизарганми демак қаттиқ огриётгани тайин. Унга дори бериб, òзим
йигитни чақиришга кетдим. Уларни суҳбатини камералар хонасида
кузатиб турдим. Фазлиддин йигитга қизни юзини òзгартириб
видеоёзув тайёрлашни ва ҳозирги камера видеоларини òчириб
ташлашни буюрди. Йигит сòзсиз итоат этиб мен турган хонага
қайтди. Òша йигит анчадан буён мени истаб, кòз олайтириб
юрганини билардим. Шу учун ҳам у видеони òзгартираётганида
ёнида бòлишимга қаршилик билдира олмади. Асл видеода мен ва.......

Давоми бор

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,514
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Jan, 02:04

биларди. Акаси уйига келган ҳизматчи аёллар ёстиģини шунчаки
қуритарди. Шу кунги аёлни ҳам òлдирган деган ҳаёлда Алишер
бунга эътибор бермади. Бора-бора ҳақиқатни аниқлашга бòлганумидини яна узди. Аммо ҳозирда бирдагина қозни топилгани уни
эсанкиратиб қòйган эди...
-Уни доимий жойимизга олиб бор,- Алишер ҳаёллар оламидан чиқиб
баъзòр буйруқ берди,- Ҳеч қаерига зиён етмасин, айниқса тилига.
Мен ҳам ҳозир етиб бораман...
-Сизлар кимсизлар? Нега мени бу ерга олиб келдингиз? Нима
қилмоқчисиз? Нима бало мум тишлаб олганмисизлар? Гапиринг!!!-
Алишер керакли жойга келиши билан ичкаридан бир қизнинг бақириқ
овозларини эшитди. Òзи ҳам улар олдига чиқар экан стулга
боģланганча òтирган қизга ва уни тепасида ҳайкалдек турган
йигитларига кòзи тушди.
-Жаноб...- йигитлардан бири Алишерни олдига келди. Уни овози боя
Алишер телда гаплашган йигитники билан бир хил эди- Айтганингиздек
уни ушлаб òтирдик. Ҳеч қаерига зиён етмади, фақат вайсашдан
тòхтамаяпти.
-Бу яхши. Демак кòп нарсаларни гапириб беради.
-Сен кимсан?- қиз бирдан Алишерга бақирди,- Негадир кòринишинг
жуда таниш. Айниқса кòзларинг...
-Уни қандай топдингиз?- Алишер қизни гапига этибор ҳам бермай
йигитга юзланди.
-Топилавермагач, ҳам сиз сòрашни бас қилганингиздан кейин биз
ҳам қòл силтагандик. Аммо яқинда бошқа иш билан қидирувда уни
учратиб қолдик. Кòп йил Россияда яшабди, икки кун аввал
Òзбекистонга қайтди. Уни паспорти ноқонуний йòл билан
òзгартирилган. Мана шунинг учун ҳам уни топа олмаганмиз.
-Тушунарли, бизни ёлģиз қолдиринг. Керак бòлсанг чақираман.
Йигитлар сòзсиз бòйсуниб хонадан чиқиб кетишди. Алишер
чеккадаги курсини олиб қизни қаршисига қòйдида, унга жойлашди.
Òзига нафрат билан тикилиб турган қизга қошларини чимирганча
қаради.
-Ундай қараманг, яхши қиз. Бир нечта савол бераман холос.
-Сиз савол берадиган одамингизни стулга боģлаб қòясизми?
-Бу ҳавфсизлик юзасидан. Қочиб кетишингизни истамайман. Ахир
сизни не-не қийинчиликлар билан топдим.
-Кимсиз?- қиз савол беришга бердию, уни кулранг кòзларига тикилиб
туриб ҳудди бир нарсани эслагандек ҳайратдан кòзлари катталашди-Сен...
-Нима?- Алишер қизни ҳолатини кòриб ниманидир эслаганини тушунди,-
Мени танийсизми? Сенлай қолай... òзимдан кичкинага ноқулай
бòлаяпти.
-...
-Ҳòш, мени танийсанми?
-Сен Алишер Музаффаровсан. Фазлиддин Музаффаровни укаси.
-Тòģри. Бир пайтлар уни қòл остида ишлаган экансан. Мени саволим
айнан шу ҳақида.
-Айнан нима ҳақида?- қизни енгил титроқ тутди- Ахир аканг òлганку!
Энди òтмишни кавлаштириб нима фойда?
-Мен у бирга бòлган қиз ҳақида билмоқчиман!- Алишерни дангал
айтган гапидан қизни юзи баттар оқарди- Юз ифодангга қараганда
эслагансан. Қани менга бир бошидан гапириб берчи...
-Кейин сен ҳам аканг каби мени òлдиришга урунасанми?
-Бундай ниятим йòқ. Ҳаммасини айтсанг мукофотлайман ҳам.
Фақат ҳақиқатни айтишинг шарт!
Қиз оģир ютуниб қòйди. Сòнг òша воқеаларни бирма-бир ёдга олиб
гап бошлади:
-Етимхонада катта бòлганман. Отам ёшлигимдаёқ òлиб кетган
эди. Онам бòлса менга қарашни истамай бир буюмдек
етимхонага ташлаб кетган. Катта бòлгач энг яқин дугонам
билан у ердан кетдик. Аввало иш топишимиз керак эди. Ҳар хил
касбларда ишлаб кòрдик...
-Акамни уйига қачон келдинг?- Алишер асосий воқеани эшитишни
истаб қизни шошилтирди.
-Òша сен билмоқчи бòлган кунинг ишга кирганимизга бир ойдан
ошган эди.
-Акам ҳизматчисини бунча вақт тирик қòйганига ишона
олмайман.
-Òзим ҳам у ҳизматчи қизларни òлдиришини қòриқчилардан
эшитганимда нега у ердан кетмаганимга ҳайронман. Акангни

яхши томони қòли остидагиларга кòп ҳақ берарди. Балки шунинг
учун кетишга шошилмагандирман? Аслида у куни бòйи
хонасидан чиқмай òтирарди, бошқалар билан иши ҳам йòқ эди.
Мени вазифам унга овқат тайёрлаб уйни йиģиштириш эди. Дугонам
1,306
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Jan, 02:04

қаради- Мен у билан бу мавзуда гаплашмайман. Балки бу сизни
тарбиянгиздир?
-Эсингни йиģ. Куни бòйи ишда бòламан. Унга қачон òргатишга
улгуришим мумкин?
-Балки кечаси уйга кимнидир олиб келиб юргандирсиз? У кòрмаса
гапирмасди.-Бола ёнида ҳар нарсани валдирама.
-Мен кòрган фильмларда òпич одатий ҳол эди...- деди ота-онасини
суҳбатидан ҳайратланган Ҳилола- Нима ёмон нарсами?
-Сен кòрган фильм?- Шоҳиста Алишерга асабий қаради,- Унга фильм
кòришга руҳсат бераяпсизми?
-Қизингга йòқ деб бòлармиди? Òзинг ҳам баъзан у билан кòрасанку!
-Ҳа, аммо мен унга мос тушадиган саргузашт жанрини
танлайман.
-Тушунишимча у чет эл фильмларини кòрган. Шу учун бунга
одатий ҳолдек қараяпти...
-Шартни бажарасизми йòқми?- Ҳилола òзига беэтиборлик қилаётган
ота-онасини суҳбатини якунлади.
-Ундан кòра сени òпсам болмайдими?- Алишер қизини кулдиришга
уринди.
-Йòқ. Ё шартни бажаринг, ё ҳақиқатни айтинг.
-Иккаласини ҳам қилмайман. Яхшиси шишани яна айлантирамиз,-
шундай деб у шишани айлантириб юборди.
-Ğирромчи,- Ҳилола лабини буриб қòйди. Шиша тòхтаб учки қисми
Ҳилолага, орти эса Шоҳистага тушди.
-Ҳақиқатни ёки жасорат?- Шоҳиста жилмайганча деди.
-Жасорат.
-Қани унда қучоģимга келчи...
Ҳилола кулганча онасини қучиб олди. Шоҳиста қизини юз кòзидан
тинмай òпар экан Алишер буни четда кулганча томоша қиларди.
Қòшни қизчалар меҳмонга келгани боис уларни òйини òз-òзидан
ниҳоясига етди. Ҳилола дугоналари билан òйнар экан ота-онаси уни
зимдан кузатиш билан банд эдилар. Соат òн иккига яқин уйда яна
òзлари қолишди. Доимгидек Ҳилола телевизор олдида президент отасини
гапларини эшитиш билан банд эди. Ниҳоят соат òн иккини кòрсатиб
бонг урганида ташқаридан салютлар овози эшитила бошлади. Буни
сезган Ҳилола тезда òзини кòчага урди. Салют отилиши
тòхтагачгина ичкарига қайтиб кирди. Жуда чарчаган қиз диванга
ётар-ётмас ухлаб қолди. Алишер уни ётоģига ётқизиб
қайтгунича Шоҳиста дастурхонни йиģиб қòйди.
-Ало... мен такси чақирмоқчи эдим... манзил...- Шоҳиста телефонини
Алишер олиб қòйгани боис гапини тòлдира олмай қолди.-Қанақа такси?- Алишер унга ҳайрат билан қараб турарди.
-Ҳа, нима? Уйга қайтмоқчиман. Ҳайдовчим бу вақтда
ишламайди, уни устига бугун байрам бòлса. Одамлар айнан шу
кун кòчада гавжум бòлишини ҳисобга олсак таксилар ҳозир
серқатнов бòлса керак.
-Соат бирда сени ким қòйиб юборади экан?
-Унда òзингиз олиб бориб қòйинг...
-Ақлли қиз бòлиб эртага эрталаб кетасан. Ҳозир эса ётиб дам ол.
-Лекин...
-Нима қизинг билан ҳайлашмай кетмоқчимисан?- Алишер уни
нозик жойидан тутди. Чиндан Шоҳиста қизи билан ҳайрлашмасдан
кета олмайди. Яна шу ерда қолишга мажбур...
-Уфф,- у қòлларини чалиштирганча диванга òтириб олди. Сòнг òзига
тикилиб турган Алишерга савол назари билан қаради,- Нима? Нега
ундай қараяпсиз?
-Олдин ҳам уйда òтиришни ёқтирмасдинг. Зерикканингни баҳона
қилиб сайр қилиб келишга мажбурлардинг.
-Гап ҳозир зерикишда эмас. Òзим ҳайдалган уйда бир сония ҳам
қолишни истамаяпман.
-Бир сониядан анча кòп қолдинг.
-Бари қизим учун. Йòқса сизни совуқ нигоҳингизга бир сония ҳам
чидаб òтирмасдим.
Алишер доимгидек биринчи таслим бòлиб бошқа ҳеч нарса
демадида юқорига кòтарилди. Ҳозир ģуруридан кечиб "Мени
хонамда ёт" дея олмайди, чунки яна кечаги муаммо
вужудга келган эди. Аксига олиб яна бошқа меҳмонлар учун
хона тайёрлатмаган. Ҳизматчи эса уйда эмас. Демак Шоҳистани
ухлаб қолишини кутишга мажбур.
Кутганидек кòп вақт òтмай Шоҳиста меҳмонхонадаги диванда
ухлаб қолган эди. Алишер уни òзининг òрнига олиб чиқиб ётқиздида

òзи меҳмонхонага қайтди...
-Гулноз, менга муздай сув ва бош оģриģи учун дори олиб кел,-
эрталаб уйига етиб келган Шоҳиста оģриқ сабаб бошини
чангаллаганча ичкарига кирди.-Хоним, яхшимисиз?- келганига кòп бòлмаган Гулноз унга
964
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Jan, 02:04

пешвоз чиқди- Негадир шу кунларда бошингиз кòп оģрияпти?
-Бу сиқилишдан бòлса керак,- Шоҳиста бир муддат психологга
ҳикоясини айтиб берганда қанча асабийлашганини ёд олди.
-Илтимос хоним, òзингизни эҳтиёт қилинг. Қаранг юзингиз ҳам бир
аҳволда, қордек оқариб кетгансиз. Етмаганига шу кунларда жуда
озиб кетяпсиз.
-Кòп гапирмай хонамга дори ва муздек сув олиб бор. Бироз дам
олмасам бòлмайди.
Шоҳиста хонасига кòтариларкан кòп òтмай ортидан Гулноза
айтган нарсаларни олиб кирди.
-Хоним...
-Бугун байрам, Гулноз. Иш ҳақида гаплашишни истамайман. Сен
ҳам оиланг даврасига қайтишинг мумкин.
-Ҳòп бòлади, хоним!- қиз ҳудди шуни кутиб тургандек хонадан
мамнун чиқиб кетди. У чиқиши билан Шоҳиста эринибгина
ётоқдан туриб у олиб келган дорини ичиб олди. Муздай сув сабаб
бироз òзига келар экан бошини қайта ёстиққа ташлади. Бироз
кечаги воқеалар ҳақида ҳаёл суриб ётди. Қизини қилган ишини
қайта эслар экан юзига табассум югурди. Тулкигина қизчаси
анча айёр йòл тутган эди. Натижада Алишер икки йòлни ҳам танлай
олмай қолди. Уни òша пайтдаги юз ифодасини эслаган Шоҳиста овоз
чиқариб кулиб юборди. Қошлари чимирилган, икки лаби ораси
ҳайратдан бироз очиқ, кòз қорачиģи сал кенгайган эди. Уни бу
аҳволда кòрган одам кулиб юбориши тайин. Òшанда Шоҳиста
кулгудан òзинж базòр тийиб турди. Энди эса ҳижолат бòладиган жойи
йòқ, демак бемалол кулиб олса бòлади...
шу икки кунги ёқимли дамлардан ҳамон ширин энтикар эди.
Ахир ҳар икки кунда ҳам у меҳмонхонадаги диванда ухлаб қолди.
Аммо уйģонганида ноқулай диванда эмас òзини олдинги
хонасидаги юмшоққина ётоқда кòрарди. Уни ким бу ерга олиб
келганини таҳмин қилиб эса икки юзи помидордек қизарарди. Алишер
қизини саволига жавоб бера олмаган бòлсада у Шоҳистани ҳамон
севишини Шоҳистани òзи жуда яхши тушуниб турар эди. У бефарқ
эмас... шунчаки орада òтган гаплар ва ģурур яқинлашишига
имкон бермаяпти. Бир кун бу ҳафагарчилик ҳам барҳам топади.
Аммо òшанда Шоҳиста Алишерни кечира олармикан?
Қиз ҳамон тòхтамаган бош òģриģи билан чуқур уйқуга кетди...-Дада қаранг, мен ҳам онамга òхшаб чиройли кòйлак расмини
чиқдим,- Ҳилола отасига қип-қизил узун кòйлак тушурилган қоģозни
кòрсатди.
-Ростан òзинг чиқдингми?- расм унча яхши чиқмаган бòлсада
Алишер òзини ҳайратлангандек кòрсата бошлади- Аниқми?
-Ҳа!- Ҳилола отаси ҳайратланганини кòриб баттар қувониб кетди- Òзим
чиздим.
-Жуда чиройли чиқибди, қизим. Ажойиб маҳоратинг борлигини
билмагандим...
-Ҳозир яна чизиб кòрсатаман,- мақтовдан эриб кетган Ҳилола
бошқа қогоз олиб яна чизишга тушди. Алишер уни ширин
ҳаракатларини четдан кузатиб òтирди. Чизаётганида қòлини 180
градусга айлантириб ҳаракатлантирар, бòяётганида эса пастки
лабини тишлаб оларди. Гоҳида қòшиқ ҳиргойи қилишни ҳам унутмас
эди.
Алишер телига қòнģироқ бòлгани сабаб òрнидан туриб деразага
яқинлашди.
-Эшитаман...
-Жаноб, сиз айтган топшириқ бажарилди. Биз аёлни топдик.
-Қайси топшириқ?- Алишер тушуна олмади.
-Òзингиз икки ярим йилча аввал бизга акангизни òша кунги ģойиб
бòлган ҳизматчисини топишни буюргандингиз. Катта қийинчиликлар
билан биз уни топдик...
Алишерни қòлидан тел тушиб кетай деди. Кòз олдида òша кун қайта
гавдаланди. Òшанда у бир ҳамкор аёл билан кафеда учрашув
белгилаганди. Аммо аёл бирдан òз дардини айтиб қолиб Алишерни
юрагини сиқди. Алишер унга далда бериш учунгина қучоģига
олган эди ҳамки Шоҳиста маст аҳволда келиб томоша кòрсатди.
Òша пайтдаги Шоҳиста айтган гаплар учун ҳам уни юрагида
қайта шубҳа ҳиси уйģонган эди. Шу учун ҳам ҳиёнат кунидаги

текширув ишларини қайта òтказди. Битта шу ҳизматчи қиз масаласи
ҳал бòлмай турганди. Чунки у ер тагига кириб кетгандек ģойиб
бòлган эди. Алишер бошида буни одатий ҳолдек қабул қилди. Чунки
акаси жаҳли чиқса òз ҳизматчиларидан аламини олишини жуда яхши
1,337
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Jan, 02:04

буткул узишга қарор қилди. Ҳалима она орқали òзи ва қизи чет элга
кетганлиги ҳақидаги ёлģон гапни етказди. Аммо у кета олмади...Агар кетса рафиқаси Фазлиддин ёки бошқа бировга турмушга
чиқишидан чòчиди. Ҳиёнат қилган бòлсада ҳамон уни
телбаларча севар, рашки эса ҳиёнатданда устун эди. Балки шу
сабаб ҳам ажрашмагандир? У рафиқаси билан ажрашса уни бошқаси
билан кòриши мумкинлигини òйлаб бундай қилмади. Аммо кечира
ҳам олмади... Òлдириш ҳам қòлидан келмади. Жазо сифатида қизини
унга кòрсатмади холос...
Вақт òтиб акаси компания бошқарувига қòшилиб олди. Аксига
олгандек укасига òша кунни эслатиб устидан роса куларди. Алишерни
бошқа имкони қолмади... Акасини òлдиришгача борди. Аммо бу
иши òзини Òзбекистондалигини Шоҳистага ошкор қилишини билганида
эди, асло бу ишга қòл урмасди. Табиатан зукко бòлган рафиқаси òзини
осонликча мавҳ этиб таҳдид қилишгача борди. Буни ундан сира
кутмаган Алишер ноилож аҳволга тушиб, уни шартларига кòнишга
мажбур бòлди. Аммо òша ишидан сира пушаймон бòлмайди.
Чунки айнан шу ишдан кейин у доим соģиниб юрадиган инсонини
кòриш имкониятига эришди. Базан атайлабдан Шоҳистани уйига
қизини олиб кетиш учун òзи борарди. Бу севгилисини кòриш учун
яхшигина баҳона эди. Аммо нима бòлмасин нафрат сабаб уларни
орасидаги совуқлик ҳалиям бор. Алишердек йигитни қòлидан
кечиримдек қийин иш келмайди. Ахир у ģурурни устун кòрадиганлар
ҳилидан...
Алишер шуьларни ҳаёлидан òтказар экан рафиқасини юзига
термулишни бас қилдида, иккинчи ёстиқни олиб меҳмонхонага йòл
олди. Диванга жойлашар экан кòзини юмганида севгилисини юзи
ҳаёлида гавдаланаверди. Яна доимгидек минг хил òй-ҳаёллар
ичра уйқуга кетди.
Мана бугун 31 декабрь. Кòчани қалин қор қоплаган. Ҳамма янги
йил шукуҳида ҳуш кайфиятда юрарди. Шу жумладан Ҳилола ҳам.
Эрталабдан иккита яқин инсонидан совģа олган одам ҳурсанд
бòлмайдими? Унга онаси бежирим қорқиз кийимини, отаси эса музда
учиши учун оппоқ канки совģа қилишди. Ҳурсандлигидан Ҳилола
эрталабдан онаси совģа қилган кийимни кийиб, дугоналари олдига бир
муддат бориб, òйнаб ҳам келди. Бу орада Шоҳиста ва ҳизматчи
аёл байрам дастурхони учун егуликлар тайёрлаш билан оввора
бòлишди. Кечга яқин дастурхон ҳам тузалди. Ҳизматчи аёл ҳам
байрамни нишонлаш учун уйига жòнатиб юборилди. Энди уйда
ёлģиз ота-она ва Ҳилола қолишганди.-Қизиқарли òйин òйнамаймизми?- деди сукунатдан зерикиб кетган
Ҳилола.
-Қандай òйин?- Шоҳиста ҳам қизидаги òзгаришни кòрган чоģи, уни
кайфиятини кòтаришга урина бошлади.
-Масалан... "Ҳақиқат ёки жасорат"
- қандай òйналади?
-Шиша айлантирамиз. Учи кимга тушса, нариги томони тушган
одам òша одамга "Ҳақиқат ёки жасорат" дейди. У бирини танлашга
мажбур. Ҳақиқат деса бирор саволга рост жавоб бериши керак. Жасорат
деса эса бирор айилган жасоратли ишни бажаради. Агар ҳақиқатни айта
олмаса ҳам шундай қилади. Бу òйин қоидаси!
-Майли òйнаймиз.
Алишер винони шишасини олиб виносини бошқа идишга бòшатдида,
шишани òртага қòйди. Эркатой Ҳилола бòлса уни айлантириб юборди.
Шишани учки қисми Алишерга тушди, орти эса Ҳилолага. Буни
кòрган Ҳилола айёрона кулиб қòйди.
-Ҳақиқатни моки жасорат, дадажон?
-Ҳақиқат,- Алишер òйлаб ҳам òтирмай жавоб берди.
-Онамни яхши кòрасизми?
Бу саволдан сòнг Алишер ва Шоҳиста бирданиги бир-бирига
қарашди. Алишерни жавоби аниқ болсада у ģуруридан кечиб "Ҳа"
дейишни истамас эди. Шу учун ҳам сукут сақлашни мақул кòрди.
-Жавоб йòқми? Унда жасоратни танлашингиз кераклигини биласиз-а?
-Биламан.
-Жуда соз.- Ҳилола яна айёрона кулиб қòйди,- Унда онамдан бòса

олинг...
-Нима?- Алишер қизи айтган шартдан чинакамига ҳайратланди.
Сòнг òзини жаҳли чиққандек кòрсатиб Шоҳиста томонга қаради-
Бунақа нарсаларни сен òргатаяпсанми?
-Мен?- Шоҳиста қизи айтган гап тасиридан чиқиб Алишерга ҳайрон
940
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

22 Jan, 00:04

🌨⛅️ ХАЙРЛИ ТОНГ!

Aссалому алайкум. ЧОРШАНБА тонги муборак бўлсин.🤗

🤲Соғ–саломат уйғотган Роббимизга хамдлар бўлсин!

❄️Аллоҳим тонгингизни нурафшон,
❄️Кўнглингизни хотиржам,
❄️Чеҳрангизни нурли қилсин.

❄️Танангизни саломатлик,
❄️Юзингизни эсa табассум безаб турсин!!

Бахт,омад, муваффақият, меҳр-муҳаббат ҳамиша ҳамрохингиз бўлсин!!
48
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 12:20

😍❤️👍
1,012
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 11:16

Ana qizimni ertangi uy vazifasi

Ertaga birgalikda baxo olamiz 😁
1,132
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:05

уялганим ҳам йòқ.
Уни гаплари мени йиģи овозимданда баланд эди.
-Сен бòлса наслинг билан эмас, битта шу рақс билан мени уятга
қòйдинг.
Бирдан унга қарадим. У менга ҳам нафрат, ҳам чексиз
пушаймонлик ила қараб турарди.
-Обрòйимни ер билан битта қилдинг. Ҳаммани кòз òнгида òз акамни
қучоģида турдинг. Сендек рафиқам борлигидан ор қиламан,
Шоҳиста.
Уни сòнги гапи қулоģим остида қайта-қайта янграй бошлади. Бу
гапдан сòнг йиģлашдан тòхтаб, буткул тинчиб қолдим. Ҳудди
музлаб қолган шахс сингари битта нуқтага қараб турардим.
-Келишганимиздек энди озодсан. Менга энди керагинг йòқ.
Истасанг акамни қучоģига қайтишинг мумкин. Унга сендек
қòģирчоқлар жуда ёқади.
Чидаб тура олмадим. Уни юзига шапалоқ тортдим. Илк бор...
умримда илк бор кимгадир қòл кòтаришга журат қилдим. Олдин
қанча мени ерга уришсада бу даражага бормаганман. Аммо
уни гаплари... мени чегарадан чиқишимга сабабчи бòлди.У юзини ён томонга қаратганча қилган ишимдан ҳайрон бòлиб,
қотиб қолган эди. Бирдан менга ģалати қаради. Яшин тезлигида мени
қайта деворга тиради ва камарига илинган тòппончани чиқариб,
бòģзимга йòналтирди. Тиралган тòппонча сабаб юқорига қараб
турардим. Қòрқув ва ҳайратдан эса ҳеч нарса дея олмасдим.
-Индамасам, яхши муомила қилсам бошимга чиқиб олган
экансанда?- ģазаб ила пичирлади- Қòл кòтаришга қандай журат
қилдинг?
Кòзларимдан илиқ ёшлар иягимгача оқиб тушди. У тепкини босса
тамом, бу ҳаёт билан видолашаман. Ҳозир жоним уни қòлида
турган эди. Òлишим ва қолишимни фақатгина у ҳал қила оларди. Мен
бòлсам бòрига дуч келган қуён каби уни чангалида òз òлимимни
кутиб турар эдим.
-Сенга òлим ҳам катта мукофот!- у бирдан мендан узоқлашди.
Тòппончасини қайта камарига илдирар экан, ҳеч нарса демай
хонадан чиқиб кетди. Муздай полга òтириб қолдим. Òлганим яхши
эмасмиди? Ҳозирги ҳолатимни сòз билан тасвирлай олмайман. Òлим
ҳам бундан тотлироқ бòлса керак. Мана у нимани назарда тутган!
мени осон òлишимни эмас, шу дардларни ҳис қилиб қийналишимни
истаган. Қанчалар разил у?!
Муздай деворга бошимни қòйиб, оёқларимни қучоқлаб олдим.
Нега? Нега унга ичимдагиларни айта олмадим? Нимага òзимни
оқлашга ҳаракат қилмадим? Ахир... ахир ниятим ёмон эмасди.
Шунчаки йòқ дея олмадим. Буни нимаси айб?
Минг лаънат! Ҳаммасига! Барига! Уни биттагина "Сендан ор
қиламан" деган гапи қанчадан-қанча кòз ёшимга сабабчи
бòлди. Умуман бугумги айтган ҳар бир гапи юрагимга игнадек
санчилди ва ҳамон оģриқ бермоқда...
Қанча пайт шу ҳолатда òтирганимни билмайман. Òзимда куч
топиб, òрнимдан турдим ва орқа эшикни топиб ҳовлига чиқдим.
Кòзим таниш ҳайдовчимга тушиб, уни олдига бордим. Ҳозирда
қаердан келганидан тортиб, уни ким чақирганига ҳам қизиқмас
эдим. У ҳеч нарса демади. Шунчаки менга машинани орқа
эшигини очиб берди. Òтирдим.
-Илтимос, òз уйимга ҳайданг,- овозим йиģлаганим сабаб ģалати
чиқди. У яна индамади. Шунчаки машинани òт олдирди...
Òзимни йиģлашдан тòхтата олмадим. Бир нуқтага тикилиб, узоқ кòз
ёш тòкдим. Ҳайдовчи ҳам менга кòзгудан кòз ташлаб қòярди.Ниҳоят машина тòхтади. Ташқарига қараб Алишерни уйи ҳовлисида
тòхтаганимизни тушундим.
-Òз уйимга олиб боринг дегандимку!- кòзгудан унга қарадим.
яна жавоб бермади.
-Илтимос, олиб бориб қòйинг.
яна жим. Ноилож машинадан тушдим. Ташқарида ёмģир ёга
бошлаган эди. Устим юпинлиги боис совуққота бошладим. Аммо
уйга эмас, аксинча дарвоза томон ҳаракатландим. Энди
етганимда қòриқчилар дарвозани ёпиб, йòлимни тòсиб қòйишди.
-Бу нимаси?
-Хоним, ёмģир кучаяяпти. Илтимос, уйга қайтинг,- ҳайдовчи
ниҳоят гапиришга қарор қилган эди.
-Мен бу уйда ортиқ қолмайман. Бошлиģингизни òзи озодлигимни
айтди. Мени тутиб туришга ҳаққингиз йòқ!
бошини эгиб, жим туриб олди. Дарвоза томон юриб, қòриқчиларни
айланиб òтмоқчи бòлдим. Аммо улар òтишимга қòйишмади.

Давоми бор.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,489
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:05

-Илтимос. Мен учун.
-...
-Ахир бугун туģилган куним!
Иккиланиб қолдим. Бошқа пайт бòлганда икки дунёда рози бòлмас
эдим. Аммо бу ноқулай ҳолат мени асабимга тегар эди. Йòқ дея
олмайман, уни ҳафа қилишни истамайман. Аммо рози бòла ҳам
олмайман. Қаердасиз Алишер? Мени бу ноқулай ҳолатдан
қутқаринг...
-Ҳòш?- менга умид билан қарадида, қòл узатди. Бир унга, бир мен
томон узатилган қòлига қараб қолдим. Бу учун Алишер жаҳл
қилмасмикан? Нега жаҳл қилади? Ахир òз акасику!
-Майли,- истамайгина уни қòлидан тутдим. Биргаликда давра томон
одимладик...
Мусиқага ҳамоҳанг фақат тебранар эдик. Бизни фақат қòлларимиз
туташган эди. Оломон эса биз томонга қарашга аллақачон
улгуришган. Пичир-пичирлар эса тезда бошланди...
-Эътибор берманг,- деди ноқулай бòлганимни сезган Фазлиддин-
Қòйинг, гапираверишсин. Эл оģзига элак тутиб бòлмайди. Бу оддий
рақс эканлигини улар тушунишмайди.Шунчаки жилмайиб қòйдим. Юрагим эса қòрқувдан баттар қаттиқ
уришни бошлади. Ишқилиб охири баҳайир бòлсин.
Кòзим биз томон қараб турган Алишерга тушгач эса жойимда
тошдек қотдим. Уни кòзлари ģазабдан қизарган эди. Юрагим
нотинч уришда давом этди. Унга орқа òгириб тургани боис
Алишерни кòрмаган Фазлиддин тòхтаб қолганимдан ҳайрон эди.
-Шоҳиста?- у бирдан мени òзига яқин олиб келиб, қòлини белимга
қòйди. Тамом! Алишер ортиқ чидай олмади. Шахдам қадамлар
билан биз томон келди. Акасини мени ёнимдан юлиб олиб, юзига
қаттиқ мушт туширди. Фазлиддин ерга қулади. Бақириб юбормаслик
учун оģзимни ёпдим. Бирдан мусиқа ҳам тинди. Ҳамманинг
нигоҳи бизга қаратилган эди. Уларни кòзида ҳам мендаги каби ҳайрат
бор эди.
Қòлларимдан қаттиқ тутган қòл сабаб òзимга келдим. Алишер мени
ердан судрагудек олиб кетди. Биргаликда залдагилардан
узоқлашдик. Ҳашаматли уйни иккинчи, ҳеч ким йòқ қаватига
чиқдик. У қòлимни шундай қаттиқ ушлардики, жоним жуда оģрир эди.
-Алишер, секинроқ,- ялинишга тушдим- Оģритаяпсиз! Қòлим...
гапларимга эътибор ҳам бермади. Мажбурлаб мени бир хонага
олиб кириб, қòлимни қòпол қòйиб юборди. Оģриётган қòлимни тезда
ушладим. У бòлса эшикни қулфлаб, яна òша қòлимдан қаттиқ
ушладида, деворга тиради. Қаттиқ урилганим боис кòзларимни бир
сония юмиб, оģриқ йòқолишини кутдим. Аммо ҳозирда мени
оģриқдан кòра уни айтиши кутилаётган гаплари қòрқувга солар эди.
менга еб қòйгудек тикилиб турар эди. Бир сония òлимимга рози
бòлдим. У шундай қилиши ҳам ҳеч гап эмас. Боиси у қанчалар
яхши бòлмасин, ģазабда пайти ундан фақат қòрқиш керак.
-Нега?- у шунчалар паст овозда, ģазаб билан пичирладики, бутун
танам қалтираб кетди. Нега? Бу кòринишидан оддий савол, аммо
ҳозирда мени жавобсиз саволлиги билан жуда қийнарди. Ҳа, мен буни
жавобини билмайман. Нега у билан рақсга тушдим? Балки "йòқ"
дея олмаганим сабабдир? Аммо буни Алишерга қандай
айтаман?
-Мен сенга савол бердим,- шундай оҳангда давом этди у.
-Мен... мен...- доимгидек тутилиб гапира олмадим. Ҳаммада
шунақами, ёки фақат мен қòрқсам гапира олмай қоламанми?
-Сен?
-Мен...- кòзларим намланди- Мен истамагандим.-Демак у мажбур қилдими? Шундай деб тушунайми?
-...
-Гапир у сенга таҳтид қилдими?- бақирди.
-Йòқ!- беэҳтиёр жавоб бердим.
-Унда нега у билан рақсга тушдинг?- баттар ģазабланди- ГАПИР!
-Йòқ дея олмадим,- йиģлаб юбордим. Бошимни эгиб, унсиз
йиģлашга тушдим.
-Йòқ дея олмадинг?- телба мисол гапимни қайтарди у- Сен ҳали
шунча қилган ҳаракатимни битта кòнглинг бòшлиги боис йòққа
чиқардингми?
Гапира олмадим. Шунчаки йиģлашда давом этдим.
-ГАПИР!- у бирдан бошим ёнидаги деворга қаттиқ урди.
Қòрққанимдан юрагим товонимга тушиб кетай деди. Энди овоз
чиқариб йиģлашга òтдим.
-Нима қилиб қòйганингни биласанми òзи? Энди одамлар нима дейиши
ҳақида òйлаб кòрдингми? Сени оммага кòрсатиш учун зиёфатга
олиб келган эдим. Отамни гапига ҳам кирмадим, наслингдан
1,234
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:05

-Қайси йòл?- уни ģазабланганидан ҳайрон дедим.
-Сенга яқин йòл!
Ёнимизга бегоналар келгани сабаб суҳбатимиз бòлинди. Алишер
òшалар билан суҳбатлаша бошлагач, меҳмонлар эканлигини
тушундим. Улар асосан мен ҳақимда сòрашар эди. Алишер мени
"рафиқам" деб таништирганида ģалати энтикдим. Шаҳзод
Музаффаровни бизга қаратилган нигоҳини кòриб эса бирдан музлаб
кетдим.
Улар суҳбат тугагач кетишди.
-Улар ким эди?- Алишердан секин сòрадим.
-Яна битта оила. Танимайсан. Бу ердан фақат Умаровларни
танийсан холос.
-Мен танишишдан кòра кòпроқ кетишни истаяпман.
-Яна бироз сабр қил. Зиёфат тугагач кетамиз.
-Акангизни табрикламадингизку!- зиёфат сабабини эслатдим.
- билан бу даражада яқин эмасмиз. У ҳам мени табрикламаган.
-Сизлар чиндан бир оиламисиз?- ҳайрон сòрадим. У синиқ кулиб, елка
қисиб қòйишни мақул топди. Отасини имлашини эса иккаламиз ҳам
яхши кòрдик.
-Шу ерда туриб тур. Ҳеч қаерга кетиб қолма. Ҳеч ким билан
гаплашма. Мен ҳозир келаман,- у отаси кетган томонга қараб
деди.
-Тез қайтасиз-а?
-Ҳа, отамга қандай жавоб беришни биламан.
-Ҳеч қандай муаммо бòлмайди-а?-Йòқ, ҳавотир олма.- у жилмайиб, қòлимдан қаттиқ сиқиб қòйди-
Гапларимни унутма. Шу ердан силжима!
-Ҳòп,- бош силкидим. У жилмайиб, қòлимни қòйиб юборди ва кетди.
Юрагимга қандайдир ģулģула тушиб, жойимда қолиб кетдим.
Таҳминан òн дақиқача жойимдан жилмай турдим. Токи қаршимга
жилмайганча Фазлиддин келмагунга қадар.
-Яхшимисиз, Шоҳиста?
-Яхши, табриклайман.- дедим ноқулай бòлиб.
-Раҳмат. Укам кòринмайди? Қилар ишни қилиб қаерга кетди?
-Боя отангиз чақирган эди,- дедим- Афсун хоним қаерда?
-Ферузбек инжиқлик қилгани учун хонасида қолди. Бунга кòндириш
осон кечмади.
-Òзим ҳам зиёфатда кòрмаганим учун ҳайрон бòлган эдим. Ахир
бундай кечаларни қолдирмайди.
-Афсуски шундай,- юзи òзгарди- Чиройига кòзим кòр бòлиб,
характерига этибор бермабман. Энди афсусланаяпман.
-Ундай деманг. Ахир рафиқангизку!- негадир гапидан ģалати бòлиб
кетдим.
-Нима бòлибди? Эрини кòнглига қарамайдиган рафиқа кимга керак?
Масалан сиз йигирма тòрт соат дугоналарингиз билан гаплашиб, ҳар
куни Алишерни руҳсатисиз қаерларгадир чиқиб кетасизми?
-Йòқ.
-Уни бир куни ҳатто тунги клубдан ушлаб олганман.
-Нима?- эшитган гапимга ишона олмадим.
-Ҳамма ҳам сиз каби мукаммал рафиқа эмас, Шоҳиста,- менга
ģалати тикилган ҳолда жилмайди. Бу нигоҳлардан баттар òзимни ёмон
сездим.
-Менимча ундай эмас.
-Нега энди? Ҳатто болангиз бòлмасада болаларга қарашни биласиз.
Афсунни эса Ферузга қилган ягона иши уни тòққиз ой қорнида
кòтариб, туģиб бергани бòлди. Сиз ундан минг чандон яхшисиз.
Нима дейишни билмай қолдим. Бу уни менга айтган биринчи
ҳушомадга òхшаш гапи эмас. Оилавий йиģин кунлари қачон
ёлģиз қолсак менга Афсунни ёмонлаб, мени мақташга тушар
эди. Бошида бунга этибор бермадим. Ҳатто баъзан узоқ тикилиб
қолишлари ҳақида Алишерга ҳам айтмадим. Йòқса жанжал чиқишианиқ эди, чунки уни акаси билан муносабати шундоқ ҳам яхши
эмас. Акасини нияти нима эканлигини билмайман, аммо òзини
тутиши менга ёқмаяпти. Вақтида кетганим мақул.
-Мен Алишерни топай,- ёқимсиз сукунатни бузиб, кетишга
шайландим.
-Отамни олдида бòлса безовта қилмаган мақул!- у қòлимдан тутиб
қолди. Бир унга бир қòлига ҳайрон қарадим.- Кечирасиз,- у тезда
қòлини нари олди. Ҳеч ким кòрмадими дея атрофга олазарак қараб
қòйдим. Ҳайриятки ҳаммани нигоҳи бошқа томонда.
-Ҳеч қиси йòқ,- ноқулай ҳолатдан чиқишга уриндим.
-Вальс куйи янграяпти. Балки рақсга тушармиз?- деди у томоқ қириб
қòяр экан.
-Мен рақс тушишни билмайман,- бирдан рад этдим. Гарчи
билсамда, у билан рақсга тушишни истамас эдим. Алишер жойимдан
жилмаслигимни тайинлаган. Тушсам ҳам фақат у билан рақсга
тушаман.
-Қийин жойи йòқ, шунчаки тебраниб турсангиз бас!
-Шунча одам олдида ноқулай,- гапимда туриб олдим.
869
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:05

соатлардан сòнг зиёфатга боришимга тòģри келади. Бу эса ҳақиқиязоб. Эътибор марказида бòлишни ёқтирмайман, у ерда эса
назардан четта қолишни имкони йòқ.
Атай қилгандек вақт жуда тез òтди. Алишер ишдан қайтиб келди.
-Нега ҳалиям тайёр эмассан?- ҳавотирли нигоҳ билан қаради- Фақат
бормайман дема.
-Бораман,- жилмайишга уриндим- Шунчаки кòйлак танлай
олмаяпман.
-Буни сендек қиз айтиши кулгули. Ахир кòйлакм танлашга жуда
устасан.
-Бугун эса танлай олмаяпман.
-Мен билан юр,- у жилмайиб, кийиниш хонасига кириб кетди. Ортидан
эргашдим. У менга кòйлак танлаш билан банд эди. Менга қизил
рангли бежирим кòйлакни кòрсатди.
-Ҳòш?
-Чиройли,- ёқмаган бòлсада дедим.
-Йòқ, буниси яхши,- у сариқ рангли бошқасини олди.
-Бунисиям чиройли.
-Йòқ, буям бòлмайди, жуда очиқ!- у яна қидиришда давом этди.
Ниҳоят оқ рангдаги узун ва жуда чиройли кòйлакни танлади. Кòйлак
танага ёпишиб турмас, олди ва қòл қисми торли эди. Менга ҳам бир
коришда ёқди.
-Ажойиб!- дедим кийиб коришга шошилиб. Алишер буни сезиб,
хонадан чиқиб турди. Нега бу кòйлакни илгари кòрмаганимни энди
пайқадим. Сабаби шкафимдаги эски кòйлаклар йòқолиб, янгилангани
экан. Қачон бунга улгуришган ҳайронман.
Кòйлакни кийиб, хонадан чиқдим. Ярашганини Алишер мендан
кòз уза олмай қолганидан ҳам билиш мумкин эди. Уни нигоҳидан
ноқулай бòлиб кетдим.
-Ярашдими?
гапира олмади, шунчаки бош силкиб қòйди. Сòнг òзига келиб,
яна бòйнимга бошқача хил тақинчоқни тақиб қòйди. Оқ
рангдаги пошнали туфлини кийдим. Пошнага анча òрганиб қолган
эдим.
Машинада йòл узоқлигидан зерикиб òлай дедим. Ниҳоят ҳашаматли
уй олдида тòхтадик. Атрофимизда ҳар хил русумдаги машиналар кòпеди. Алишер мендан аввал машинадан тушиб, мен томон эшигини
очди. Машинадан тушар эканман, атрофда бизга ҳайрат билан
қарашаётган бир неча меҳмонларга кòзим тушди. Улар
пичирлашганча ичкарига кириб кетишди. Уларни қилган ишидан
ģалати бòлиб кетдим.
-Қòрқма,- Алишер буни сезгандек деди- Бу тун тезда тугайди.
Ёнингда бòламан. Тайёрмисан?
Олдимда турган уни қòлига термулиб, иккиланиб қолдим. Ҳа,
ёнимда бòлади, бу кун тез тугайди, қòрқмасам ҳам бòлади.
-Ҳа!- чуқур нафас олиб, уни қòлидан тутдим...
Ҳайрат акс этган нигоҳлар... пичирлашлар... биздан кòз узилмай
қилинган ģийбатлар...
Бари кутганимдек эди. Ҳаммадан ҳам мени қòрқувга солгани
Шаҳзод Музаффаровни ģазабли нигоҳи бòлди. У қòлидаги қадаҳни
синдириб юборгувдек қаттиқ ушлар эди. Қòрқаётганимни сезган
Алишер қòлимдан қаттиқ ушлади. Биргаликда оломонга қòшилиб
кеттик...
Мослашишим қийин кечди. Вақт òтгач ģийбатлар ҳам, бизга
қаратилган нигоҳлар ҳам камайди. Алишерни отасини ҳам биз билан
иши бòлмай қолди. Менимча у энди ҳар қандай ҳаракати бефойда
эканлигини сезган.
-Ошкор қилишга қарор қилдингми?- таниш овоз соҳибига ялт этиб
қарадим. У? Аммо у бу ерда нима қилаяпти?
-Фитрат?- Алишер унга еб қòйгудек қаради.
-Сенга ҳам ҳайрли кеч. Ниҳоят кичик òģил отасини этагидан
узоқлашиб катта қадам босишга қарор қилибдида?
-Ниҳоят? Бу биринчиси эмас, шунчаки сен энди этибор
бераяпсан.
-Шу гапни айтишингни билганим учун ҳам "Катта қадам" дедим.
Доим кòздан йироқда бòлгансан, бугун эса одамлар оģзидан
тушмаяпсан.
-Ишонавер. Бу бошланиши.
-Умид қиламиз,- жилмайиб қòйди ва менга кòзи тушгач юзланди-
Ҳайрли кеч хоним.
-Менимча суҳбатимиз шу ерда тугади, Фитрат,- Алишер мени òзига
яқинроқ тортди.-Албатта, тунингиз мароқли òтсин,- у мендан кòз узмай шундай
деди ва биздан узоқлашди.
- бу ерда нима қилаяпти?- у кетиши билан Алишерга юзландим.
-Отам орани яхшилаш мақсадида уларни таклиф этишга қарор қилди.
Òша воқеадан кейин на улар ва на биз томонимиздан қарши
ҳаракат бòлмади. Бу зиддият барҳам топаётганидан дарак
беради.
-Ростанми?
-Йòқ! Агар Фитрат яна шу йòлдан давом этса òлиши тайин.
839
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:04

бòшатди.
-Унда мен ҳам ҳурсандман. Ҳòш кòр бòлиб қолмадингми?-
кòзларимга навбати билан қаради.
-Йòқ,- кулганча кòз ёшларимни артдим.
-Жуда соз. Унда кетдик...
-Тузукмисан?- у йòлдан нигоҳини узиб, менга қараб қòйди.
-Ҳа, фақат бироз бошим айланаяпти.
-Кòника олмаяпсан. Бу табиий ҳол.
Чиндан кòникиш мушкул эди. Йòлда машиналар жуда тез ҳаракат
қилишар, базан уларга қараб бошим айланиб кетарди. Қòлимдан
тутган қòлларни ҳис қилдим. Унга қарадим. У ҳамон йòлдан кòз
узмай турарди. Юзимга табассум югурди...
-Шоҳиста,- муҳим гап айтмоқчидек деди. Одатда у жиддий
гапирмоқчи бòлса, исмим билан чақириб, сòнг гапини айтарди.
-Ҳа?-Мен билан зиёфатга борасан тòгрими?
Юзимдаги кулгу йòқолди. Бу кутганимдек жиддий гап бòлиб чиқди.
Қайнотам мени тан олмаган бòлса қандай бораман? Уни устига
бòлиб òтган гаплар руҳиятимга ёмон тасир қилди. Боришни
истамайман, бироз Алишерга йòқ дея олмайман. Айниқса бугунги
ишидан сòнг.
-Ҳа,- иккиланиб дедим- Бораман.
-Қòрқма,- қòлимдан қаттиқ сиқди- Òзим ёнингда бòламан. Сени
ҳеч ким ҳафа қилмайди!
Унга жилмайиш ҳадия этдим. Ташқарига термулганча òша кун
ҳақида òйлай бошладим...
Бугун Алишер мен сабаб ташқарига чиқмади. У бошим
айлангани сабаб мендан ҳавотир олар, бир сонияга ҳам ёлģиз
қолдирмас эди. Бу ҳолат менга ёқди, албатта. Шу боис бошим
айланиши аллақачон тòхтаган бòлсада, буни унга айтмадим. Бу
ҳақида сòраганида эса ёлģон гапирдим. Нима қилай? Ахир
мендан узоқлашишини истамайман. Шу сабаб ёлģон гапиришга
мажбурман.
-Бу нимаси?- менга кози тушган Алишер асабий деди. Бошимни
китобдан кòтариб, унга савол назари билан қарадим.
-Нима нимаси?
-Сенга китоб òқиш мумкин эмас,- у қòлимдан китобни шунчаки
олиб қòйди.
-Нима учун?- ҳайрон бòлдим.
-Шифокорни гапини эшитмадингми? Икки ойгача китоб òқиш,
телефонга кòп қараш, телевизор кòриш умуман мумкин эмас.
Йòқса яна кориш қобилиятинг пасайиб кетади.
-Бòлмаган гап.
-Бòлган гап. Эшитмаганмисан? Кòзга нур юборилгандан сòнг,
кòзни икки-уч ойгача эҳтиёт қилишади.
-Эшитмаганман, чунки тòқиб чиқараяпсиз.
-Бу рост гап. Шифокор гапини эшитдингку!
-Унга шуни тайинлагансиз.
-Бу қуруқ туҳмат! Истаган одамингдан сòраб кòр. Бу ҳақида ҳатто
ёш бола ҳам билади.-Бòрттириб юбордингиз,- деярли ишонгандек бòлиб, кайфиятим
тушиб кетди- Энди нима қиламан? Куни бòйи зерикишдан
òламанми?
-Атиги икки ой чидасанг бас.
-Йòқ,- овозим òзгарди. Унга мòлтираб қарадим- Кòника олмайман.
Кòзойнак тақиб òқисам бòлмайдими?
-Эҳ, соддагинам,- у бурнимдан чимчиб қòйди- Энди кòзойнак
сенга тушмайди.
-Унда нима қиламан?- кайфиятим энг паст нуқтага етди.
-Биринчидан йиģлашни ҳаёлингга ҳам келмасин,- деди
кутилаётган ҳолатни тушуниб.
-Унда нимадир òйлаб топинг!
-Нима òйлаб топаман? Менда зерикишга қарши дори йòқ.
Кòзларим намланди. У буни илģаб:
-Китоб òқимайсан, аммо òзим òқиб беришим мумкин,- деди.
-Ростанми?- унга умид билан қарадим.
-Ҳа, ҳалиям "Òткан кунлар" дамисан?- у китобни номига қараб
қòйди- Ёд бòлиб кеткан-у, аммо майли òқиб берганим бòлсин.
ёнимга жойлашди.
-Қайси бет?
-Охирги...- синиқ жилмайдим. Аслида тугатишимга оз қолганди. У кириб
қолмаганида òқиб ҳам бòлардим. У берилиб òқиб беришни бошлади.
Жим тинглар эдим. У охирги гапни òқиб, асарга нуқта қòйганида
кòзларимга ёш олдим.
-Қандай аянчли...- пичирладим- Ошиқлардан бирини òлимиданда
ёмонроқ трагедия бòлмаса керак.
-Қòшиламан,- уни ҳам кайфияти йòқолган эди- Қòй, òйлама. Бу
оддий китоб. Ҳаётда бунақаси содир бòлмайди.
-Сиз қаердан биласиз? Бир кун мен ҳам òлиб қолсамчи?
-Бу ҳақида òйлама ҳам,- у жиддий тортди- Бугунга етар. Ухла.
Овози қòполлашган эди. Гапимдан жаҳли чиққанини англаб ҳеч
нарса демадим. У чироқни òчирганида ҳам, эртанги кунни òйлаб
ухлай олмадим.
Ниҳоят тонг ҳам отди. Кайфиятим бòлса йòқ эди. Сабаби саноқли
803
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:04

кетмайди. Шунчаки кòзингизга озгина нур юборамиз. Сòнг
кòзойнакдан буткул қутиласиз.
Уни гаплатидан оз бòлсада енгил тортдим. Ҳамширалар мени
алоҳида палатага кузатиб қòйишди.
-Қòрқма!- ётоқда шифтга термулиб ётар эканман ёнимдаги
Алишер қòлимдан қаттиқ ушлади- Ёнингда бòламан.
-Йòқ!- қòрқувдан овозим баландроқ чиқди- Яхшиси чиқиб туринг.
Шундагина бемалол ёта оламан.
-Нима мен сенга ҳалақит бераяпманми?
-Сизни олдингизда бақиришга уяламан.
-Бақиришга уяламан?- бирдан у кулиб юборди- Анча олдин икки
йòлак наридаги хонада ёнингда бòлсамда тинмай бақираётган
эдинг. Энди уялиб қолдингми?
- пайт вазият бошқача эди.
-Доим шундай дейсан.
- пайт таниш ҳам бòлмаганмиз.
-Нима бòлибди? Муҳими бақиргансан. Уни устига ким айтси сенга
ҳозир бақирасан деб? Шифокор оģриқсиз бòлади деди.
-Оģриқсиз òлиб кетаманми?- бирдан ҳаёлимга келган нарсадан
талвасага тушдим.
-Нима?- у менга аҳмоққа қарагандек қаради.
-Нима нима? Тан олинг! Сиз мени алдаб кòзингни даволаймиз дея
олиб келдингиз. Энди эса шифокорга айтиб мени òлдиртирмоқчисиз.
Чунки отангиз тайинлаган!- овозим ҳудди йиģлаётган
одамникидек чиқарди, аммо йиģламас эдим.
-Нима?- деди у баттар ҳайрат овозида.
Ò-Òлишни истамайман!- кòрпани қаттиқ тишладим.
-Ақлдан оздингми?- яна òша овозда давом этди.
-Истамайман!
-Тентакмисан?- òрнимдан тураётганимда у мажбурлаб жойимга
қайтарди- Ё шифокор боя кòзингга ёмон нарса юбориб, бу
миянгга тасир қилдими?
-Ёмон нарса? Ҳали кòзимга бирор модда сепдингларми? Энди
бутунлай кòр бòлиб қоламанми?- бир нуқтага тикилиб қолдим.
-Ни-ма?- бòģинларни иккига ажратган ҳолда, деярли бақирди.
-Истамайман,- йиģлашга тушдим.
-Эй худойим,- у мени қòйиб юбориб, бошини чангаллади. Кòз қирим
билан унга қараб қòйдим. У буни сезиб қолди.
-Ҳали атайлаб қилаётганмидинг?- асабийлашди- Жанжал кòтарсам
уйга олиб кетади деб òйладингми?
-Йò...йòқ...- беэҳтиёр йиģлашдан тòхтаб қолдим.
-Овора бòлма. Барибир операция қилишади!- жилмайди.
-Жин урсин!- кòз ёшларимни артдим.
-Сендан ажойиб актриса чиқар экан...
Бирдан хонага бир нечата ҳамшира кириб, идишларда нималардир
тайёрлашга тушишди...
-Ақлли қиз бòлиб òтир. Мен сени ташқарида кутиб тураман...-
пешонамдан òпиб қòйди.
-Тòхтанг,- бирдан уни қòлини ушлаб қолдим- Агар операциядан
сòнг чиндан кòр бòлиб қолсам ота-онамга нима дейман? Уларни
козига қандай қарайман?
-Қарай олмайсан. Ахир кòр бòлган бòласан!
-А???
-Муҳими оģримайди. Сенга катта омад тилайман. Мен кетдим...
Операция мен òйлаганчалик қòрқинчли бòлмади. Табиатан
қòрқоқ бòлсамда бу сафар жим òтирдим. Ҳатто танамга ҳеч қандай
игнали нарса кирмади.
Кòзларим мато билан ёпилган эди. Ётоқда тинч òтирардим. Бирдан
кимдир боģичга текканини ҳис қилиб сесканиб кетдим. Кòзларим
ундан озод қилинди. Аммо ҳамон кòзларимни очмаган ҳолда
турардим. Киприкларимни оģир кòтариб, кòзларимни очдим. Бошидаатроф хира туйилди, вақт òтгач тасвирлар тиниқлашди. Қаршимда
жилмайганча Алишер турарди.
Бошида òзимни ģалати ҳис қилдим. Чунки мен олти метр наридаги,
деворга осиģлиқ турган суратдаги сòзларни бемалол òқий олардим.
Кòзларим ёшланди. Ҳеч қачон òзимни бундай ҳис қилмаган
эдим.
-Тентаквой, нега йиģлайсан?- деди у козларимдаги ёшни артаркан.
Нега йиģлаяпман? Балки ҳурсанддирман? Ким ҳам ҳурсанд
бòлмайди? Отам мени даволатишга қурби етмагани учун кòп
ҳафа бòларди. Энди эса...
-Раҳмат!- уни қучиб олдим. Ҳамон кòзларимдан ёш оқарди.
Кòзойнагим сабаб кòп масхара қилишганини эсладим. Ҳатто ягона
дòстим Зоҳид ҳам бошида шундай қилган. Òша пайт шу
кòзойнакдан нафратланиб кетардим. Гòё барига кòзим эмас,
айбдордек.
-Сени ҳурсанд бòлади деб òйлагандим,- сочларимда уни қòлини ҳис
қилдим.
-Йòқ,- йиги аралаш дедим- Ҳурсандман... шунчаки...
-Бу қувонч коз ёшлари демоқчимисан?
-Ҳа,- тасдиқ маносида бош силкидим. У мени баģридан оҳиста
848
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:04

-Унда кетдик...
-Нега бу ерга келдик?- машина шифохона олдида тòхташи билан
унга савол назари билан қарадим- Касалмисиз? Бирор нарса безовта
қилаяптими?-Бу ерга мен учун келмадик.
-Унда мен учунми?- кечаси кòзойнагим ҳақидаги саволи
ҳаёлимга урилди.
-Ҳа!
-Истамайман!- кòз олдимга операция қилинадиган жиҳозлар келиб,
қòрқиб кетдим.
-Нимани истамайсан?- ҳайрон бòлди.
-Даволанишни. Бу оģриқли!
-Ҳеч қандай оģриқ бòлмайди. Сенга норкоз беришади.
-Барбирам. Кесадиган жиҳозлафи қòрқинчли...
-Кесадиган? Козни кесиб даволашларини сендан эшитишим. Кòзинга
оддий нур юборишади холос. Сòнг соģайиб кетасан.
-Барибир ёмон,- тасаввур қилиб ģалати бòлиб кетдим. У эътибор
бермай, машинадан тушди. Мени ҳам тушуриб, ичкарига олиб
кириб кетди. Киришим билан дорининг ҳиди димоģимга урилди.
Касалхона муҳити қандай бòлишини яхши биламан. Дòстим Зоҳид
сабаб бу ерга кòп келганман. Ҳатто Алишер билан ҳам илк бор
айнан шу ерда тòқнашганман.
-Салом...- Алишер қабулхонада турган қиз билан кòз шифокори
ҳақида гаплаша бошлади. Қиз унга шифокор хонасини тушунтирди.
Алишер раҳмат айтганча, мени етаклаб йòлга тушди.
-Мен ҳамон истамаяпман,- яна бир бор уриниб кòришга қарор
қилдим.
-Тузалишни истамайсанми?
-Гап тузалишда эмас, мен... мен шунчаки қòрқаяпман.
-Қòрқма, ёнингда бòламан. Уни устига бу ер энг яхши
шифохона. Ускуналари ҳам янги. Шифокор эса яқин танишим.
-Бу ердаги барча ҳодимни танийсизми дейман?- òша кунга
шаъма қилдим.
-Албатта,- у жилмайиб мен томон òгрилди- Ахир бу шифохона менга
тегишли.
яна юришга тушди. Айтган гапидан бир муддат жойимда туриб
қолдим. Нега ҳайрон бòлаяпман òзи? Ахир бу у учун табиий ҳол.
Биз бир хона эшиги олдида тòхтадик. Навбат етарлича эди. Аммо
ҳамшира Алишерни таниб, бизни биринчи киргазиб юборди.Бошқалар бундан норози бòлишди, албатта. Аммо ҳеч нарса дея
олишмади.
-Келинг, бошлиқ,- истараси иссиқ, қирқлар атрофидаги киши Алишерни илиқ
кутиб олди- Нимадир бòлдими? Хизмат?
-Ёрдамингиз керак.
-Тинчликми? Кòриш қобилиятингиздан шикоятингиз борми?
-Йòқ, рафиқамни даволатмоқчиман.
-Рафиқамни?- кишини қорачиģи ҳайратдан йириклашди.
-Ҳа,- Алишер қòлимдан тутиб, òзига яқинроқ тортди. Шундагина
кишини нигоҳи менга қаратилди...
-Алишербек, уйланганингиздан хабаримиз йòқ экан. Ҳатто миш-
мишлар ҳам етиб келмади. Бу ҳақида отангиз биладими ишқилиб?-
киноя аралаш деди.
-Ҳа.
-Ростанми?
-Бунга шубҳангиз бòлмасин.
-Майли, сиз айтсангиз шубҳаланмаймиз. Ҳòш, рафиқангиз неча
ёш?
-Òн саккизга тòлди.
-Бу чатоқ. Кòзини текшириб кòрамиз, агар òсишдан тòхтаган
бòлсагина операция қила оламиз. Мархамат, хоним òтиринг!-
стулга ишора қилди. Алишерга бир қараб қòйиб, истамайгина òтирдим.
қаршимдаги мосламани нариги томонидаги стулга жойлашди.
-Хоним, яқин келиб шишага қаранг. Қандай манзарани
кòраяпсиз?
-Қизил ҳаво шарини!- кòзойнагимни ечиб, шишага қарар эканман
жавоб бердим.
-Ҳа, суратга диққат билан тикилинг.
Уни айтганини қилиб, киприк ҳам қоқмадим. Бирдан козимга
тушган нур сабаб òзимни орқага тортдим. Кòзимда алланечук
оģриқ пайдо бòлди.
-Яхшимисан?- кòзимни қòлим билан тòсиб турар эканман, Алишер
ҳавотирланиб сòради. Кòзларим тинмай ёшланар эди. Шундай
бòлсада тасдиқ маъносида бош силкидим.-Бу шунчаки текширув эди!- деди нималарнидир қоģозга
ёзаётган шифокор- Қувонишингиз мумкин. Кòз кòпинча
òсишдан йигирма ёки йигирма икки ёшда тòхтайди. Тафиқангизда
òсишдан тòхтамаган, аммо секинлашган. Бемалол даволаса
бòлади.
-Даволангандан сòнг асоратлар бòлмайдими?- Алишер ҳавотирланди.
-Йòқ, албатта. Ҳозирда медетсина ривожланган. Даволангандан сòнг
кòриш қобилияти пасаймаслигига òзим кафилман.
-Оģримайдими?- айта олганим шу бòлди.
-Йò, хоним,- кулди- Бу операцияга бошқаларники каби соатлаб вақт
947
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:04

-Нима бало уни ёқтириб қолдингми?- деди...
Тезда у хона олдидан узоқлашдим. У ерда зиёфат эмас, мени
тақдирим ҳал бòлаяпти. Негадир бошида мени ҳуш кòрмаган
Алишер ҳозирда фақат мени ёнимни олаяпти. Фазлиддин бòлса
суҳбатга аралашишни эп кòрмади.
Кайфиятим жуда тушиб кетди. Насли паст? Мен уларни обрòсини
тòкаяпманми? Қандай қилиб? Мен ҳатто ҳеч қандай ҳаракат
қилмаяпман. Шунчаки Алишерни ҳимоясида жим òтирибман. Наҳуқуқимни ва на ҳаётимни талаб қилаяпман. Улар барига эгалик
қилишаяпти. Барига.
Тортишув яна ярим соат давом этди. Қандай тугаганидан
беҳабарман. Билганим Алишер қòлимдан болани олиб Фазлиддинга
топширгани ва мени етаклаб кòчага олиб чиққани бòлди. Яна
таниш машинага òтирдик. Алишерни авзойи бузуқ эди. Кайфиятим
йòқлиги боис мен ҳам гапирмадим. Йòл бòйи жим кетдик.
Уйда ҳам умуман гаплашмадик. Хонамда яна мутолаа билан
машģуллигимда у кириб келди...
-Ухламадингми?- секин деди. "Йòқ" маъносида бош силкидим. Яна
бир икки савол берганда ҳам, мимикалар билан жавоб қайтариб, яна
китобга қараб олдим. Уни ҳòрсинган товуши янгради. Шошилмай
олдимга келди. Ёнимга òтирдида, жимиб қолди.
-Эшитдингми?- эшиталар-эшитилмас пичирлади. Шундагина масала
жиддий эканлигини англадим. Китобни ёпиб, унга айбдорона
қарадим.
-Ҳ-м...- бошимни сал эгдим.
-Эътибор берма. У доимги гапини такрорлаяпти. Ҳафа бòлишингга
арзимайди.
-Ҳафа эмасман. Ахир бир кунмас бир кун ажрашишимизни биламан.
Яна ёқимсиз сукунат.
-Òша кунни кутаяпсанми?
Уни саволидан ģалати бòлиб кетдим. Бир муддат отасини гапига
кирдимикан деб қòрқиб кетдим. Демак ажрашув эртагами?
-Йò...йòқ. Ахир òзингиз вақтинчалик дегансиз. Мен ҳеч нарсани
кутмаяпман. Ҳеч нарсадан умид ҳам қилмаяпман.
яна жим бòлиб қолди. Менимча нимадир демоқчи ва
иккиланаяпти.
-Ҳеч нарсани кутмаяпман дегин?- ģалати пичирлади.
-Кутаяпман...- òйлаб кòриб дедим- Оилам баģрига, òз уйимга
қайтишни кутаяпман. Фақат...
Ортиқ гапира олмадим. Боиси уни лаби гапиришимга тòсқинлик қилар
эди. Уни ширин бòсаларидан энтикиб кòзларимни юмдим. Òзимни
бòш қòйиб, барча нарсани унутдим. У сира тòхтамас, мендан
қайта-қайта бòса оларди. Нафас етишмагани боис уни кòксидан
оҳиста итардим. У тушуниб, òзини нари олди. Бир муддат ҳансирабқолдик. У пешонасини, пешонамга теккизар экан, кòзойнак бироз
ҳалақит берди. У кòзойнагимни олиб, ётоқ устига қòйди.
Иккаламиз ҳам нима дейишни билмай, кòзларимизни юмган ҳолда,
жим турардик. Эндиликдаги бу сукунат ҳам ҳижилоатли, ҳам ёқимли
эди.
-Сенга олдин ҳам айтгандим, уйинг шу ер деб!- ёқимли пичирлади
у. Секин кòзларимни очдим. У қòли билан сочимни юзимдан олиб,
кòзларимга узоқ тикилди. Нима дейишни билмай фақат жим турардим.
Қувончимни бòлса базòр ташқарига чиқармас эдим. Козойнагим
бòлмагани сабаб атрофни яхши кòрмасдим. Фақат уни юзигина
тиниқ кòринарди.
-Анчадан буён кòзойнак тақасанми?- сукунатни бузди.
Менимча у ҳам бу ноқулай ҳолатдан қандай чиқишни òйлаяпти.
-Иккинчи синфимдан буён,- жавоб бердим.
-Нега даволатмагансизлар?
-Отамни қурби етмаган,- елка қисдим- Уни устига операция
учун коз òсишдан тòхташи керак эди.
-Эртага ҳам кунингни менга сарфла.
-Мен зиёфатга бормайман, Алишер,- юзимдан кулгу йòқолди. Уни
гапидан эртага дòконга ёки шунга яқин жойга боришимизни
таҳмин қилдим- Сизни уятга қòйишни истамайман.
-Бу гапни бошқа эшитмай!- бироз ģазабланди- Сени ким эканлигинг
ва насабинг ҳеч нарсани ҳал қилмайди. Сен мени рафиқамсан. Буни
инкор этишга ҳеч кимни ҳаққи йòқ. На отамни ва на бошқаларни...
-Қаерга борамиз?- доимий саволлардан бирини қайтардим.
-Бир жойга!- у ҳамон кòзгу қаршисида сочини тòģирлар экан,
бепарво деди. Мен уни сирлилигига деярли кòникканим боис ҳам
ҳеч нарса демадим.
-Тайёрмисан?- мен томон òгрилди.
-Аллақачон,- òрнимдан турдим.
838
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:03

-Сизчи? Ҳеч йиģламаганмисиз?
-Йòқ! Аммо таъсирланганман. Мени китоб учун таъсирланишим ҳам
катта гап!
-Менимча романда севгини сал бòрттиришган,- у билан китоб
ҳақида суҳбатлашиш менга ёқарди- Бир кòришда севгига унча
ишонмайман.
-Нима учун? "Фарҳод ва Ширин" да ҳам шундай бòлган.
-Бир кòришда севги? Одамлар қанчалар кòркам ва чиройли
бòлишмасин бир коришда севиб қолишни иложи йòқ. Юсуф пайģамбар
бундан мустасно, албатта.
-Инсон зоти борки чиройли нарсалар томон интилади. Бу табиий жараён.
-Ҳа, аммо инсон нарса эмас!
-Мен мисол келтирдим. Яна "Òткан кунлар" да Отабек Кумушни
нафақат чиройи, балки ақли ва ибоси учун ҳам севган.
-Гап бир кòришдаги севги ҳақида кетаяпти! Бир кòришда уни иблоли
эканлигини қандай билган?
-Ахир... уф билмадим. Балки фикрини òқигандир?
-Энди мавзу фантастикага бурилдими? Бу ҳаётий асар!
-Уф, бор бошимни қотирма.
-Қаерга борай?-Ухла.
-Мен китоб òқимоқчиман.
-Китобни кейин òқийсан!- у қòлимдаги китобни олиб қòйдида, чироқни
òчириб, ёнимга ётди.
-Энг қизиқ жойига келганди.- лабимни бурдим.
-Давомини òқисанг кечаси билан йиģлаб чиқасан... Ақлли қиз бòлда,
ухла!
Унга қарама-қарши òгрилиб олдим. У бòлса мени òзи томонга
тортиб, баģрига олди.
-Ҳайрли тун,- уни нафасини шундоқ қулоģим ортида ҳис қилдим.
Кòзларимни мамнун юмиб, уйқуга кетдим...
-Қалайсан кичкинтой?- баģримдаги Ферузбекни эркаладим. У ҳудди
менга òргангандек бегонасирамас эди.
Мана яна Алишерни ота уйидамиз. Бу илк кундан сòнг бешинчи
ёки олтинчи йиģилишимиз. Бу сафар сабаб жиддий. Боиси бир неча
кундан сòнг Алишерни акаси, яни Ферузбекни отасини туģилган куни.
Улар жуда катта зиёфат режалаштиришар эди.
-Сен ҳам зерикиб кетдингми?- дедим кичкинтойга, ҳамон Алишер
отаси ва акаси билан суҳбатлашиш учун кириб кетган хонага
қараб. У жавобан ҳеч нарса демади. Дея олмасди ҳам. Чунки
ҳали гапира олмайди.
-Кичкинтой, қачон катта бòласан?- юзидан секин òпиб қòйдим.
яна кулишга тушди. Мен уни кòтариб, онасини излашга тушдим.
Доимгидек уни ошхонадан, дуганаси билан телда гаплашаётган
ҳолида топдим. Уни кòзи менга тушди.
-Майли, дугонажон. Бир дақиқа кутиб тур...- у овоз чиқариб кулдида,
телни òзидан узоқроққа олиб бориб менга қаради- Шоҳиста?
-Болани олиб келгандим.
-Ҳа, стулчасига қòйиб кетавер,- бепарво деди.
-Аммо у оч.
-Ҳа, ҳа... беш дақиқа...- яна телни қулоģига тутди- Биласанми,
дугонажон кеча...
яна гаплашишга тушиб кетди. Ҳòрсиниб қòйиб, хонадан чиқиб
кетдим. Ферузбекни у ерда қолдиришни лозим топмадим. Яхшисибу ҳақида Фазлиддинга айтган маъқул. Йòқса бола бечора узоқ
вақт оч қолади.
Бояги хона эшиги олдига яқинлашдим.
-Эсингни еганмисан??? У ҳақида оммага ошкор қилишингга йòл
қòймайман!!!
Шаҳзод Музаффаровични бақириģидан хонага кириш фикридан
қайтдим.
- мени рафиқам!- Алишерни овози ҳам баланд эди- Уни òзингиз
менга олиб бердингиз!
-Бу сени ақлингни киргазиш учун эди. Сени аҳмоқларча институтга
бориб томоша қòйишингни туш кòрибманми?
-Нима деб òйлагандингиз? Рафиқасини наслидан уялганидан уни
ҳеч кимга ошкор қилмайди деб òйлаганмидингиз?
-Ҳа! Ҳатто уни қамаб бòлсада уйингдан чиқармаслигингга ёки
икки ҳафтага бормай отиб ташлашингга умид қилган эдим. Сен
аҳмоқлик қилдинг! Уни акангни зиёфатига олиб келишингга йòл
қòймайман.
-Энди нима фойда? У ҳақида Умаровлар билиб бòлишди. Ҳатто бутун
институт хабар топди. Энди яширишдан нима фойда?
-Бари сени аҳмоқлигинг туфайли.
-Бу пухта òйлаб қилинган қарор эди.
-Адашасан. Сен доим шошқалоқ бòлгансан. Ҳозир ҳам йòлдан
адашаяпсан. Эртагаёқ у билан ажрашасан.
-Алжираманг. Ҳаётимни ҳал қилишга сизни ҳаққингиз йòқ.
-Бу келин бизни обройимизга тòģри келмайди.
-Бизними ёки сизни? Уни менга зиёни тегаётгани йòқ.
Хона бир муддат сукунатга чòмди. Сòнг Шаҳзод Музаффаров
паст тòнда:
869
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:03

-Сабр қил. Мана етиб келдик. Машина тòхтади. Кòрган уйимни кòриб, Алишерга бирдан қарадим. Бекорга йòл таниш туйилмаган экан, ахир бу ота уйимку. Никоҳимиз олдидан буён бу уйга келмаган, оиламдагиларни кòрмаган эдим.
-Ахир... ахир...- тутилиб гапира олмадим. -Нимани кутаяпсан? Бор!- у мени ҳолатимдан кулиб қòйди. Машинадан тушиб, уй томон шошдим...
Оиламдагилар билан куним илиқ òтди. Баҳонада Алишерни улар билан таништириб қòйдим. У ҳам òзини бегоналар орасидагидек эмас, ҳудди òз уйидагидек бемалол тутди. Кечга яқин ортга қайтдик. Қувончим ичимга сиģмас эди. Сабаби мен оиламни соģинганим ҳиссасини чиқариб олдим.
-Раҳмат,- эшитилар-эшитилмас пичирладим. Алишер йòлдан кòзини узиб, менга жилмайиб қараб қòйди- Нега бирдан уйимга олиб бориш қарорига келдингиз? -Сен доим уйингдасан. Бошида тушунмадим. Кейинчалик òз уйини назарда тутиб
айтаётганини тушундим. Бу билан у нимага шаъма қилаётгани мени қувонишимга сабабчи бòларди.
-Ота уйимни назарда тутдим,- дедим òзимни йòқотиб қòйишни истамай. -Эндиликда қòшимча қòшиб гапир.
-Унда сиз ҳам саволларимга жавоб беришга одатланинг. -Уйģотаётганимда сен онангни эсга олдинг,- пичирладиШундагина анчадан буён улар билан учрашмаганинг эсимга келди. -Телда гаплашардим.
-Учрашган бошқача. Соģинч туйģусини мен яхши тушунаман.
онасини назарда тутаяптими? Менимча йòқ... соģиниш учун òша одамдан оз бòлсада хотира бòлиши керак. Унда эса шу ҳам
йòқ...
-Мени òқиш учун Америкага жòнатишган,- гапига изоҳ бердиÒшанда оиламни жуда қаттиқ соģинган эдим. -Кòришиш учун қайтмадингизми?-Буни отам тақиқлаган эди,- рульни ноодатий ушлади- У доим шундай
қилиб келган. Фарзандларини иложи борича òзидам узоқлаштиришга
уринган.
-Нима учун?
-Билмадим... Билганим у аввал бундай бòлмаган. Онамни òлимидан
сòнг эса буткул òзгарган. Акаларим бу ҳақида кòп айтишарди...
Онасиз òсиш... бу ҳудди нозик новда таянчсиз òсишидек гапми?
Нозик ва ёш новда қаддини кòтара олмаганидан секин қулайди ва
ер билан бир бутунга айланади... Аммо унда бундай бòлмаган.
Гарчи таянч бегона дарахт шохи бòлсада анча ёрдам бера
олган. Ҳа, Ҳалима онани Алишер бекорга энг яқин инсони деб
ҳисобламас экан.
-Уканг ёқимтой экан,- суҳбатга тортишга уринди.
-Биламан,- жилмайдим- У жуда ёқимтой ва ширинсòз. Мен учун
энг келишган йигит у!
-Фақат уми?- у менга зимдан нигоҳ ташлаб қòйди. Саволини
тагидаги маънони яхши илģадим.
-Ҳа.
Аслида у ҳам. Аммо буни òзига айтиб, яна помидордек
қизаришни истамайман.
-Тушунарли,- ģалати оҳангда деди. Шу билан бошқа менга
гапирмади. Ҳудди аразлагандек.
Мен ҳам ҳеч нарса демай хонамга кòтарилдим. Бугунги
қувончимни ҳеч нарса буза олмайди. Ҳатто Алишернинг мени
эътиборимни тортиш учун қилаётган сохта арази ҳам.
яна иши билан машģул бòлаётганида, мен ётоқда китоб òқиш
билан овора эдим. У баъзан менга нигоҳ ташлаб қòярди. Бу
ёқимсиз сукунатда гапни қандай бошлаш кераклигини иккаламиз
ҳам билмас эдик.
-Қандай китоб òқияпсан?- деди у ниҳоят.
-Абдулла Қодирийнинг "Òткан кунлар" романи. Òқиганмисиз?
-Буни òқимаган кишини òзи бòлмаса керак.
-Албатта. Китобни òқиб, бунданда яхши асар йòқлигига яна бир бор
амин бòлаяпман.
-Яна бир бор?-Сизнингча бу биринчи òқишимми? Йòқ, албатта. Мен буни
бешинчи синфлигимдаёқ òқиб тугатганман.
-Мен эса тòрт,- деди у баҳслашаётгандек.
-Қизиққанимдан тòрт кунда тугатганман!- мен ҳам бòш
келмадим.
-Икки кун кифоя қилган,- жилмайди. Бошимни тескари òгириб, мутолаа
қилишда давом этдим. У òрнидан шошилмай туриб, менга яқин
келдида, ётоқни нариги томонига жойлашди.
-Қаерига келдинг?
-Захарлаш воқеасига.
-Энг таъсирли жойлар яқинлашибди,- пичирлагудек деди.
-Илк маротабасида роса йиģлаганман. Ҳатто Кумуш учун анча
вақт аза ҳам тутганман.
-Сендан кутса бòлади,- бепарво эди.
977
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 02:03

Ортиқ ҳеч нарса дейишни истамадим. Оддий қилиб айтганда
"аразни ёқиб олдим". У ҳам қилган ишимдан кулиб қòйиб, òрнидан туриб кетди. Овқатланиб бòлиб, идишларни ошхонага олиб тушдимда, ювиб қòйдим. Яна қайтиб хонамга кòтарилдимда, жойимга чòзилдим.
-Нима қилаяпсан?- бошини қоģозлардан кòтариб, менга қараган Алишер ҳайрон бòлди.
-Ухламоқчиман. -Òзи ҳозир уйģондингку. -Нима фарқи бор?- кòзларимни юмдим. У жимиб қолди. Сòнг яна қоģозларни овози эшитила бошлади... Уни яқин орада ухламайди деб òйлагандим. Аммо у тезда
чироқни òчириб, ёнимга ётди. Устимни ёпиб қòйганини ҳам сездим. Боя уйģонган бòлсамда киприкларим яна оģирлашди...
-Қаерга бораётганимизни энди айтарсиз?- рульда òтирган Алишерга юзландим. Ҳаёлимга келган фикрдан қòрқиб кетдим- Институтга эмасми?
-Йòқ, òқишингга энди душанбадан бориб бошлайсан. Ҳозир манзилимиз бошқа ер. -Қаер?
1,178
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 01:58

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,172
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Jan, 00:03

🌨❄️ХАЙРЛИ ТОНГ!

Aссалому алайкум. СЕШАНБА тонги муборак бўлсин.🤗

🤲Соғ–саломат уйғотган Роббимизга хамдлар бўлсин!

❄️Аллоҳим тонгингизни нурафшон,
❄️Кўнглингизни хотиржам,
❄️Чеҳрангизни нурли қилсин.

❄️Танангизни саломатлик,
❄️Юзингизни эсa табассум безаб турсин!!

Бахт,омад, муваффақият, меҳр-муҳаббат ҳамиша ҳамрохингиз бўлсин!!


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,465
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:16

ётишдан бòлак ҳеч нарса келмайди...
Ҳалима она маъноли жилмайди.-Бу фақат мени фикрим холос!- кулишга уриндим- Ҳар доим шундай
демаяпманку!
-Буни тушундим. Шунчаки берилиб гапираётганинг учун ҳам
кулаяпман.
Унга савол назари билан қараб турдим.
-Олдин òлим ҳақида гап кетса бемалол суҳбатлашмасдинг!-
тушунтиришга уринди- Бугун эса бемалолсан. Уни устига тинмай
Алишерни кòкка кòтараяпсан.
-Мен...- юзим òзгарди- Мен шунчаки...
-Òзингни оқлашинг шарт эмас!- яна маноли кулди. У нимага
шама қилаётганини тушуниб, уялиб кетдим. Мен... у? Йòқ бòлиши
мумкин эмас. Ҳом-ҳаёлга берилма, Шоҳиста! Уни яхши
муносабатию, сенга қилаётган меҳрибончиликларига учма. Бу
вақтинчалик! Ҳаммаси ВАҚТИНЧАЛИК. Òзи шундай деган...
Алишерни эрталабги томошасини ҳеч унута олмадим.
Бармоģимдаги узукка термулганча узоқ òйладим. У узукни
тақдию, кетди... Яна ширин таҳдидларини ҳисобга... Шошма!
Ширин? Нега бундай òйладим Уфф, бошим яқинда аниқ ёрилади...
Ҳаёлларимни жамлаб олиб, òзимни бирор йòл билан чалģитишга
уриндим. Фильм ва китоблар мени чалģита олишмади. Яхшиси мусиқа
эшитаман...
Плейлистимда айтарли мусиқа йòқ экан. Бир соат вақтимни яхши
қòшиқлар излашга сарфладим. Энг сараларини сайлаб олдим. Кейин
этибор берсам менга ёққанларини ҳаммаси севги ҳақида экан...
Телни ётоқ устига отиб юбордим. Бу ҳам чалģишимга ёрдам
бермади. Нима қилай? Нима?
Ётоққа ёнбошлаб тел титкилашга тушдим. Уйқу бу ҳолатни
еча оладиган ягона ечим эди. Бòлган воқеалар мени
зòриқтиргани боис қийинчиликсиз уйқуга кетдим...
Туш кòрибман. Тушимда кимдир сочларимни силаб, мени
уйģотишга уринарди. Ҳудди шу ишни онам бажарар эди.
-Ойи яна бироз ухлай.- ģулдурадим. Овоз бир муддат тиниб қолди.
Сукунат остида яна уйқуга кетдим...
Яна òша қòллар ва мени чақирган овоз... Мийям эндиликда
овозни фарқлай бошлади. Бу йòģон овоз онамга тегишли эмас...
Кòзларимни очдим...-Ҳайрият уйģондинг!- Алишер ҳудди узоқ вақт уйģотишга уринган
кишидек гапирарди. Демак сочимни силаган қòллар ва овоз фақат
тушимда бòлгани йòқ.
-Шу пайтдаям ухлайдими одам?
-Соат неча бòлди?- овозим уйқу тасиридан чиқмаганим сабаб паст
тòнда чиқди.
-Саккиз.
-Тонгими?- бирдан кимдир устимдан совуқ сув қуйиб юборгандек
уйқум қочиб кетди.
-Йòқ!- кулди. Тезда деразага қараб, қоронģу тушганини кòрдим.
-Ҳайрият!- одобсизлик бòлсада эснаб олдим.
-Қорнинг очмадими?
-Йòқ!- гарчи қорним пиёз пòстига айланган бòлсада беэҳтиёр
жавоб бердим. Қорним ҳудди буни эшитгандек, сурнай чалиб
қòйди. Алишер кулиб юборди. Уяттан ер тагига кириб кетай дедим.
-Оч эмасман дегин?- қошларини чимирди. Юзида ҳамон кулгу
аломатлари бор эди.- Ақлли одам бу вақтда ухламайди.
-Биламан.
кичик столдаги патнисни қòлига олди. Патнис устида овқат ва бир
стакан шарбат бор эди.
-Еб ол. Сòнг икки соатча ухламай тур.
-Биламан, йòқса зарар!- уятни четга суриб, овқатланишга тушдим.
мендан кòз узмай турганини кòриб ноқулай бòлдим.
-Нима?- тушуна олмадим.
-Òқишга бориш ниятинг борми?- бирдан савол берди у.
-Билмадим,- овқатланишда давом этдим.
-Бу нима деганинг?
-Бу мавзуда гаплашишни истамайман, Алишер.
жавоб бермади. Яна менга тикилиб, нималарнидир òйлади.
-Эртага эрта уйģон ва тайёрлан. Соат саккизда чиқиб кетамиз.
-Қаерга?- бирдан бошимга кимдир гурси билан ургандек бòлди.
Яна нимани бошлади у?
-Менга ишонасанми?- жилмайди.
-Йòқ!- қандай жавоб бериб юборганимни билмай қолдим.-Кòнгил учун "Ҳа" дейиш қийинмиди? -Бу ёлģон гапирганга кирармиди? -Ҳа.
-Демак қийин. Бу мумкин эмас. -Одамни ҳурсанд қилиш учун мумкин! -Барибир бу ёлģон!
-Ҳудди ҳеч ёлģон гапирмайдигандек гапиришингничи?! Кулиб юбордим. Мен ёлģон гапирмайдиган фаришта эмасман. Аммо у билан тортишув менга завқ берарди. -Сиз саволимга жавоб бермадингиз! -Қайси бирига? -Қаерга борамиз??? -Эртага биласан.


Давоми бор

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,526
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:16

бошимни кòтардим. Энди хонадагилар пичирламасдан, бемалол
баланд овозда ģийбатга òтишганди.
-Бу билан Шоҳистани рафиқам демоқчимисан?- деди гуруҳимиздаги
доим òзини кòрсатишга уринадиган йигит.
-Етиб борганидан ҳурсандман!- Алишер уни писанд илмади.
-Бироз ерга туш, оģайни. Сен талабалар олдига келиб òлим билан
таҳдид қилаяпсан. Буни жазоси қандай бòлиши биласанми?-Мен қандай жазолашимни биламан. Кечаси уч нафар йигитлар
бунга мисол!
Залда яна шовқин кòтарилди. Мен бòлсам Алишерни қòлини
маҳкам сиқдим. У этибор ҳам бергани йòқ. Қандай буларни
очиқчасига айтаяпти ҳайронман.
-Кечирасиз, бу гапингиз билан бу мени ишим демоқчимисиз?-
домла суҳбатга аралашди.
-Ҳа. Улар айбларига яраша жазо олишди. Энди нафақат рафиқамга,
балки ҳеч бир тирик жонга яқинлаша олишмайди.
Мен яна уни қòлини қаттиқ сиқдим. У мен томонга бир назара
ташлаб, яна таҳдид билан гапини якунлади. Қандай тез олиб кирган
бòлса, шундай тезликда мени олиб чиқиб кетди.
-Бекор қилдингиз.- машинада йиģлаб борардим- Энди сиздан
шубҳаланишади.
-Бу муаммо эмас.- ундаги бепарволик асабимга òйнарди.
-Муаммо эмас? Ахир...
-Мен директоринг билан гаплашдим. Энди кимдир сен ҳақингда
ģийбат қилса, ёки сенга ёмон муомилада бòлса òқишдан
четлаштирилади. Чегарадан òтган шахслар эса кечаги йигитларни
ҳолига тушади.
-Уларни чиндан сиз òлдирдингизми?- унга ёш тòла кòзларим билан
қарадим. Гарчи жавобини билсамда ундан "Йòқ" деган сòзни умид
билан кутдим.
-Ҳа!- ҳеч қандай афсусланишсиз жавоб қилди- Керак бòлса бу
қотилликни яна қиламан. Сенга ёмон муносабатда бòлган барча
тòппончам нишонига айланади.
Бу қандай ҳимоя усули бòлди? Ҳурсанд бòлайми ёки ҳафа? Била
олмай қолдим...
Уни жаҳли ҳамон босилмаган эди. Қизиқ, мен туриб у нега жаҳл
қилади? Ахир азиятни фақат мен кòрдим, у эмас...
Уйга қайтдик. Ошхонага òтмоқчилигимда у қòлимдан қаттиқ
ушлаб, хонамизга олиб чиқди.
-Нима?- қòлимни тортиб олдим. Тез юришдан чинакамига
чарчаган эдим.У таниш қутичадан мен уни оиласи билан учрашганимдан сòнг
ечиб ташлаган никоҳ узугини олди. Қолимни қòллари орасига олиб
узукни тақиб қòйди.
-Мен буни ечишга ҳали руҳсат берганим йòқ!- узукка ишора
қилди. Кòзларимни олиб қочдим.- Бу узукни қòлингда кòрмасам
мендан яхшилик кутма. Сен ҳамон никоҳимдасан, бу узук эса
бу никоҳ далили. У менга тегишли эканлигингни англатади.
Муаммолар гирдобида қолмай десанг, маслаҳатим уни ечма...
-Гапларингга қараганда муносабатларингиз анча яхшиланибди.
Тòģриси, Алишердан бундай ҳаракат кутмаган эдим!- мулоҳаза
қилди Ҳалима она гапларимни эшитаркан.
-Нотòгри òйлаяпсиз. Менимча бу ишни мен учун эмас...-
гапимни давом эттира олмай қолдим.
-Мен учун эмас... нима? Бошқа сабаб топа олмай қолдингми?
-Билмадим,- бош эгдим- Аммо у мен учун ҳаётини ҳавфга
қòйиб одам òлдиришига ишонмайман.
Яна шунча одам олдида қотиллик қилганини тан олгани нимаси?
Нега у бундай қилди? Бу саволлар мени жуда қизиқтирарди.
-Уни мен шерга òхшатаман!- Ҳалима она пичирлаган оҳангда
деди- Ҳудди қирол каби... Жуда кучли, адолатли...
-Шер?- òйга толдим- Тòģри шер кучлидир? Балки ҳайвонлар шохидир.
Аммо шер ва арслон қанчалар машхур ва кучли бòлишмасин
циркда одамлар қòлида òйинчоқ бòлишади... Мен Алишерни бòрига
òхшатаман. Йòқ, "тòймас йитқич" маъносида эмас... У бòри каби
қорин тòйдириш учун эмас, балки сабабсиз жон олади. Òлжасини
ейишдан кòра ģажиб ташлашни ҳуш кòради.
-Уни вахший демоқчимисан?
-Асло! Шунчаки у душманини ҳаром гòштини емайдиган
даражада шох! Бошқалар каби фақат қорин ģамини òйламайди. Òз
ҳаёти, чòққига интилгани сабаб ҳам қотиллик қилади.
-Бу қотиллик эса бесамар бòлмайди...
-Албатта, бекорга бòрини "табиат санитари" дейишмайди. У касал
ҳайвонларни òлдириб фойда келтиради. Ҳудди Алишер òша қабиҳ
кимсаларни òлдиргани каби. Арслонни қòлидан офтобда дам олиб
1,477
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:16

соз! Аммо чидашга мажбурсан, қачонки мен "Томоша тугади"
десамгина кетасан. Тушунтира олдимми?
жавобимни ҳам кутмай, орқа òгириб кетди. Бу муносабатдан
ҳайрон бòлмадим. У чиндан баҳор ҳавоси! Доим узоқлашиш
борасида гап очсам таҳдид қилишга òтади. Ҳудди мени кетишимни
истамайдигандек...
Институтга бормадим. Энди бормасам ҳам керак. Бòлиб òтган
ишлар менга ёмон таъсир қилаяпти. Яхшиси уйдан чиқмай
òтирганим мақул.
-Эшитаман.- кечга яқин телимга қòнģироқ бòлди.
-Ало.
-Зоҳид?- ҳайрон бòлдим- Янги рақамимни қаердан олдинг?-Илтимос қилганим сабаб онанг берди!- овози қандайдир ваҳимали
эди.
-Нимадир бòлдими?
-Буни сенга айтиш керакми йòқми билмадим. Қаттиқ
яшираяпсанми демак сабаби бор. Бояги йигитлар... бугун институт
ортидан òлик ҳолда топилди. Ҳозир ҳамма ёқда формалилар
юришибди...
Телефон қòлимдан тушиб кетди. Наҳотки...
Бари аён. Шубҳага эса òрин йòқ. Бу Алишернинг иши. Фақат угина
шундай қила олади. Бундай бòлишини сезган эдим. Фақат у бу
ҳақида қаердан хабар топди?
Тун келишини сабрсизлик билан кутдим. Мана у ишдан келадиган
вақт ҳам бòлди, фақат òзидан дарак йòқ. Шу вақт òйга толиб
қолдим... бу чинданам дахшатли ҳолат эди. Мен туфайли уч киши
ҳаётдан бевақт кòз юмишди. Мен бòлсам буни оддий қабул
қилдим. Сабаби нафрат ёки ģазаб эмас, балки бу одат тусига айланиб
бораётганидир...
келмади. Қанча кутсам ҳам хонам эшиги очилиб, уни қораси
кòрсанмади. Узоқ кутдим. Охири уйқуга кетдим. Ҳайронман, бу
ҳаёллар билан қандай ухлай олдим?
Эрталаб эшик қаттиқ очилишидан чòчиб, уйģониб кетдим.
Қаршимда асабий Алишер турар эди.
-Тез тайёрлан. Кетамиз!
-Қаерга?
-Савол берма. Сенга беш дақиқа вақт! Бòл тез!
Уни оҳанги ва сòзлари мени гангитиб қòйди. Охири бақириши билан
кийиниш хонасига òтдим. Унга нималар бòлаяпти? Йòқ, òзи умуман
нималар бòлаяпти?
Кийиниб чиққаним ҳамон у қòлимдан тортқилаб кетди. Тез
қадамлар билан зинадан тушдик. Ҳатто қоқилиб йиқилишимга оз
қолди.
-Òтир!- машина олдига етар эканмиз, у қòлимни қòйиб юбордида,
рульга òтирди. Мен ҳам уни ёнгинасига жойлашдим...
Машина ракета каби учарди. Уни юзидан асабийлиги шундоқ
сезилиб турарди. Тезлик эса бунга ёрқин мисол. Аммо мени
òйлантираётган ягона нарса бу қаерга кетаётганимиз эди...Машина институтим олдида тòхташи билан бирдан Алишерга қòрқув
билан қарадим. Ҳаёлларимда минг хил саволлар айланар эди.
-Туш,- буюрди у машина моторини òчириш чоģида.
-Нега бу ерга...
гапимни давомини эшитмасдан машинадан тушди. Айланиб
òтиб, мен томонни эшигини очдида, судрагудек машинадан
тушурди. Яна òша тезликда ичкарига олиб кириб кетди. Аллақачон
дарс вақти бòлгани учун ҳам йòлаклар бòм-бòш эди. Мени
ҳайратга солган яна бир нарса Алишер мени бизнинг гуруҳ
жойлашган хонага олиб кетаётгани эди. У òша хона олдига етгач,
тақиллатмасдан ичкарига бостириб кирди. Биз томонга қаратилган
нигоҳларни кòриб ер тагига кириб кетай дедим. Айниқса Зоҳидни
савол акс этган бу кòзлари менга бежо боқарди...
-Кечирасиз, сиз...
-Дарсингизни бòлганим учун узур,- деди Алишер домлани гапини
қòпол оҳангда бòлиб- Аммо òқувчиларингизга айтадиган муҳим
гапим бор.
Алишер домлани жавобини ҳам эшитмасдан гуруҳдошларим
томонга òгрилди. Нигоҳида уларга нисбатан қандайдир нафрат бор
эди.
-Яна қайси бирингиз ҳаётдан тòйдингиз?- таҳдидли оҳангда деди у.
Улар орасида пичирлашлар бошланиб кетди. Фақатгина Зоҳидгина
бòлаётган воқеага жиддий ёндашарди.
-Қайси бирингиз?- баланд овозда такрорлади.
Хонадагилар ҳамон жим. Фақат пичирлашлар авжида эди.
-Жонидан тòйганлар бемалол яна рафиқамни исмини тилга олсин. Мен
бажонидил òша шахсга ниятига етишида кòмаклашаман.
Алишер гапини якунлар экан қòлимдан маҳкам ушлаб òзини
ёнига олиб келди. Ҳаммани юзида акс этган ҳайратни кòриб,
бошимни эгиб олдим. Алишер қòлимдан қаттиқ қисганидан сòнггина
1,173
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:16

-Йòқ дейишга тилим бормайди!- бошқаси менга суқланиб қараб
турарди. Ич-ичимдан титраб кетдим. Кòз ёшларимни бòлса яна
тийиб туролмадим. Қòрқувим сабаб бир оģиз ҳам гапира олмасдим.
Улар мен томон қадам ташлаши билан кимнидир уларга
ташланганини кòриб бақириб юбордим. Бу Зоҳид эди. Учга қарши
битта чиқилаётган жангни томоша қилиб ҳолсиз ерга òтириб қолдим.
Қаттиқ йиģлаганим боис тасвирлар унча кòринмай қолди.
Оёқларимни қòлларим орасига йиģиб олар эканман, бошимни
яширганча тинмай йиģлардим. Кошки бундан бòлак иш қòлимдан
келса...
-Шоҳиста...- елкамга теккан қòллардан чòчиб, бақириб юбордим.
Юзидан яхшигина жароҳатлар олган Зоҳид ҳансираганча менга
тикилиб турарди. Уни кòрдиму, òзимни уни баģрига отдим. Энди
бемалол ҳòнграб йиģлай олардим. У бòлса тинмай мени
тинчлантиришга уринарди...
-Бòлди, ҳаммаси яхши бòлади...
Уни гаплари ишонарли чиқмас эди. Шундай бòлсада бир аҳволда
ётган бояги йигитларни кòриб бироз тинчланиб олдим. Зоҳид қандай
учаласига бас келди экана?
-Айтма... ҳеч кимга айтма! Ҳеч ким билмаслиги керак!-
институтнинг ҳеч ким қадам босмайдиган бòлимида яшириниб
òтирар эканмиз, тинмай шу гапни такрорлар эдим.
-Кимга? Кимга айтмай? Сен мендан нимани яшираяпсан òзи?-
авзойи бузилган Зоҳидни гаплари мени қулоģимга кирмасди ҳам.-Айтма... йòқса у уларни òлдиради.
-Ким?- бақирди у.
-У!
-Ким у?- баттар асабийлашди.
-Келмайман,- оёқларимни қучиб яна йиģлаб юбордим- Бошқа
òқишга келмайман. Истамайман.
Бир соат аввал манфур кимсалар томонидан зòрланишим мумкин
эди. Бутун институт эса мени енгилтак қиз дея òйлаяпти. Бундай
òқишни кимга кераги бор?
-Шоҳиста...
-Келмайман. Бу қабиҳ кимсалар йиģилган маконга асло
келмайман.
-Шоҳиста...
-Улар... улар... сал қолса мени...- ҳòнграб йиģлаб юбордим. Зоҳид
мени баģрига босиб юпатди. Қандай хòрлик! Òлимга, ҳатто менга
қаратилган нафратли нигоҳларга ҳам чидай оламан... аммо
йигитларни қилиши мумкин бòлган ишига чидашни иложи йòқ. Аслида
мен эмас улар жирканчли... ҳамма жирканчли... бошқа ҳақида
билмай туриб хулоса қиладиган барча жирканишга лойиқ. Барча...
Аламимдан чиққунча йиģладим. Зоҳид ортиқ ҳеч қандай савол
бермади. Мени машина олдига кузатиб қòйиш билан чекланди.
Ҳайдовчидан қизарган кòзимни яширишга уриндим. Зеро,
Алишерга гуллаб қòйиши тайин...
Зоҳид ичкарига қайтди. Мен бòлсам дарс тугаб, бошқалар
чиқмасидан олдин кетдим.
Ҳаётим аввал буткул бошқача эди. Шу он ҳаммасига Алишер
билан бòлган никоҳимизни айбладим. Уни учратмасимдан аввал
ҳаммаси ажойиб эди...
-Беш кундан сòнг акамни туģилган куни. Менимча бу кунги
зиёфат иккаламизни ҳам чалģишимизга ёрдам беради.
-...
-Мени эшитаяпсанми?- Алишерни овозидан ҳаёлларим бòлинган
бòлсада, жавоб бермай жим òтиравердим- Шоҳиста.
Қòлимдан тутган қòлларга тикилиб қолдим. Чиндан шу қòллар эгаси
ҳаётимни 180 градусга òзгартириб юборди. Ҳаммасини оёģиниосмондан қилди, ҳаётимни барбод қилди. Мен аввал бугунгидек
жирканч ҳолатларга тушмаганман. Йигитларни мендек китобхон қиз
билан иши ҳам йòқ эди. Бугун илк бор òзимни уларни ҳаёлидагидек
ҳис қилдим. Мени ёмон отлиқ қилишди. Энди Алишер билан
ажрашсакда номим òзгармайди...
Қòлларимни уни қòллари орасидан тортиб олдим. Бу ишимдан табиийки
ҳайрон эди.
-Қачон отангиз билан орангиз яхшиланади?- дедим қòпол
оҳангда.
-Нима?
-Қачон бу томоша тугайди?
нима демоқчилигимни фахмлади шекилли, юзи òзгарди.
-Нимадир бòлдими?
-Шунчаки жонимга тегди.
-Мен жонингга тегдимми?- жиддийлашди.
-Барчаси... барчаси мени тòйдириб юборди. Ортиқ бу томошани
давом эттиришни истамайман.
-Аниқ нимадир бòлган.- òйчан пичирлашини яхши илģадим.
-Ҳеч нима. Шунчаки дилимдагини айтдим.
òйга толиб менга тикилиб турди. Сòнг қандайдир қарорга
келгандек секин жилмайди.
-Сенга бу ҳуқуқни бермаганман, Шоҳиста. Жонинга тегдими? Жуда
948
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:16

асабийликларим аламини шу ёшлар билан чиқараётгандек...
мени баģрига босди. Тинчланишим учун сочларимдан силар
эди...
-Нега йиģлаб юбординг òзи?- деди у мени ётоққа омонатгина
òтказиб, мен тенги òтирар экан.
-Қòрқдим.
-Менданми?- ҳайрон бòлди- Нима қачондир хатойинг учун уриб
ёки сòкиб юрганмидим? Қòрқдим эмиш.
- билан учрашган тақдиримда бу сизни хатойингиз бòларди.
-Нима учун?
-Менга қòриқчи ажратиб бермадингиз. У бòлса осонгина мени
институт олдидан олиб кетди.
-Уни мақсадини билишни истамаганимда асло бундай қилмасдим.
- мени òлдиргандачи?
-Қаҳвахонада òнга яқин одамим бор эди. Сен этибор ҳам
бермаганинг аниқ.
Қарши гап топа олмай қолдим.
-Уни мақсади нима экан?- дедим сòз жангида ютқизганимни тан
олиб.
-Нима десам экан?- òйга толди. Сòнг чòнтагидан кичик сурат
чиқариб қòлимга тутқазди. Суратда мен тасвирланган эдим...
шошма... бундай суратга тушганимни эслай олмайман. Уни
устига расмдагидек соч турмаги қилмаганман... унда бу...
-Бу сен эмассан.- Алишер жавоб берди.
-Унда ким?
-Умаровлар тарихини ҳеч эшитганмисан, Шоҳиста?
-Тарихи?
-Демак эшитмагансан. Айтишларича Икром Умаровнинг
эгизаклари бир қизга кòнгил қòйишади. Натижада ака-ука орасида кòп
зиддиятлар бòлади. Бу қонли уруш қìз òзини осиб òлдириши билан
якун топади. Бу òша қиз.
Суратга қайта қарадим. Шунда Фитрат мени кòрганида илк айтган
исми ёдимга тушди.
-Ирода?-Исмини биласанми?- Алишер менга савол назари билан қаради-
Суҳбатингизда Фитрат бу исмни айтганини эслай олмайман.
-Ҳа... буни илк учрашувда менга тикилганча айтган эди.
-Ҳаммаси аён!- хулоса қилди- У марҳум севгилисига òхшаганинг
учун ҳам сенга яқинлашишга уринаяпти. Аммо оқибати ёмон
бòлиши ҳақида òйлаб ҳам кòрмаяпти...
-Фитрат масаласини òзим ҳал қиламан,- Алишерни бу гапи мавзу
ёпилишидан дарак берарди.
- яна мени безовта қилсачи?
-Бунга йòл қòймайман.- у òрнидан туриб кетди. Йòл қòймайди?
Аммо қандай? Демак яна тòқнашув бòларканда? Бу ҳолатдан
чарчадим...
Эртаси куни Алишер менга ҳайдовчи ва қòриқчи ажратиб берди.
Истамайгина òқишга йòл олдим. Бòлган воқеалар сабаб уйдан
чиқишдан ҳам қòрқиб қолдим.
Институт олдида машинадан тушдим. Бу сафар ҳамма мен
томонга ҳайрат билан қарамас, балки нигоҳларида нафрат бор эди. Бу
қарашлар маноси нима? Нега улар бу қадар жаҳл қилишаяпти?
Ҳатто Зоҳид мен билан гаплашмади. Менга қаратилган
нигоҳлардан бирида жирканиш ҳиси ҳам акс этди. Тушуна
олмаяпман. Нега бундай қилишаяпти?
Сумкамни олганча аёллар хонаси томон югурдим. Бу
нигоҳларга ортиқ чидай олмасдим. Юзимни муздай сувда ювиб
олдим. Ҳаёлимдан бошқаларни нигоҳлари кетмас эди.
Òзимга бироз келиб олгач хонадан чиқдим...
-Шоҳиста.
-Лаббай, домла!- ортга òгрилдим.
-Бу қоģозларни хонамга қòйиб кел.- у қòлимга қоģозлар тутқазди.
-Ҳòп, бòлади.- қоģозларни олиб, уни хонаси томон йòналдим. Йòлакда
мени кòрган бир-нечта йигитлар ортимдан кулишиб, суқланиб қараб
қолишди. Қòрққаним боис тез-тез юриб кетдим.
Домлани хонасига кириб, столи устига қоģозларни қòйдим.
-Òò, кимни кòриб турибмиз?- бояги йигитлар шовқин солиб хонага
кириб келишди. Бу ҳолат мени эсанкиратиб қòйди- Бу òша ҳаммани
оģзидан тушмай юрган қизми? Машхур бòлиб кетдингку, гòзалим.-Эшитишимизча танишларинг кòпайибди,- бошқа йигит тиржайган
ҳолатда менга бошдан-оёқ қаради- Ҳар куни ҳар хил
машиналарда, ҳар хил йигитлар билан кетаяпсан. Фақат уларни
ҳурсанд қиласанми, бизни кòнглимизни ҳам бир шод эт!
Йигитлардан бири эшикни ёпиши билан қòрққанимдан ортга
тисарилдим.
-Йòқми? Унақа бахил бòлма. Беш дақиқа вақтингни оламиз холос.
Улар мен томон юриши билан, қочиб хонани нариги чеккасига
òтдим. Қòрқувдан юрагим тез уриб, бақириш ва қочишга
шайландим.
-Қизалоқ қувлашмачоқ òйнамоқчи. Талабгорлар борми?-
йигитлардан бири тиржайиб шерикларига юзланди.
432
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:15

бòлса тамомман. Буни билса Алишер аниқ мени òлдиради.
Бу ҳаёллар сабаб бош оģриģи ҳам орттириб олдим. Дори ичиб,
асабий бошимни ёстиққа қòйдим. Ҳеч қачон бу қадар икки òт
орасида қолмаганман...
Бу учрашув ҳақида Алишерга айтсаммикан? Айтсам бир,
айтмасам яна бир муаммо... Айтгудек тақдиримда у нега гул ва
хат ҳақида эртароқ айтмаганимни, айтмасам эса Фитрат билан
учрашганимни юзимга солиши мумкин. Ҳар иккала қадамда
ҳам мен жабр кòраман. Шундоģам кечадан бери орамиз яхши
эмас...
-Шоҳиста!- кимдир сочимга қòл текказиши билан бақириб, òзимни
четга олдим. Тепамда менга ҳайрон қараб турган Алишерни
кòргач чуқур уҳ тортдим.-Яхшимисан?- сòради у қизиққонлик билан менга бошдан-оёқ
тикиларкан.
-Ҳ...ҳа...
-Келганидан бери хонасидан чиқмади дейишди. Бирор нарса
бòлдими?- уни жавоб талаб қилгувчи нигоҳи мени чòчишимга
сабабчи бòлди. Айтмайми?
-Йòқ...- истамайгина жавоб бердим- Ҳеч нарса бòлмади.
Шунчаки... бошим бироз оģрияпти.
-Тушунарли.- уни нигоҳидан унча ишонмагани малум эди. У ҳеч
нарса демай кийиниш хонасига кириб кетди...
Муаммо... жуда катта муаммо... Нима қилай? Унга айтмасам
кòнглим жойига тушмайди. Агар Фитрат òқишимга яна келсачи?
Кейин бундан Алишер хабар топса...
-Ҳой...- чақириқдан ҳаёлларим бòлинди. Кийимини алмаштириб
чиққан Алишерга савол назари билан қарадим.
-Юр.
-Қаерга?
-Овқатланамиз. Нима бало бугун ҳаёлинг қаерда?
хонадан чиқиб кетди.
"Ҳаёлим сизга ҳақиқитни қай тарзда айтишда... афсуаки иккиланиш
устимдан ģалаба қозонаяпти"
Ҳòрсиниб, уни ортидан эргашдим. Овқатланиш доимгидек оддий
òтди. Фарқи Алишер мен томон онда-сонда нигоҳ ташлаб қòярди.
Менимча у ҳаёлга берилаётганимдан ҳайрон бòлаяпти. Чунки
òзимни ҳеч қачон уни олдида бундай тутмаганман.
Овқатлангандан сòнг ҳамма òз машģулоти томон тарқалишди.
Алишер доимгидек қоģозлардан бошини кòтармай òтирарди. Ҳозир
айни вақти. Жазоланишим табиий. Аммо ҳозир айтмасам бу жазо
оģирроқ бòлади.
Секин уни олдига бориб тòхтадим. У бошини кòтариб, менга савол
назари билан қарадим.
-Сиз... сизда... гапим бор эди.- дедим тутилиб.
-Ҳòш?- у иш кòзойнагини кòзидан олиб, танасини курсига
ташлаганча менга тикилди. Яна иккилана бошладим. Ҳозир қаттиқ
жанжал бòлиши аниқ. Мен бунга тайёр эмасман.-Мен... мен...- тилимни учида турган "Мен бугун Фитрат билан
кòришдим" гапини айта олмасдим.
-Сен?
-Мен...
-Сен нима?- уни қошлари чимирилди. Оģир ютуниб қòйдим.
-Бугун...
-Сен бугун нима?- деди у ҳавсала билан.
-Фитрат...- кòзларимни олиб қочдим.
-Сен бугун Фитрат?
-Уфф,- яна тирноқларимни òйнашга тушдим.
-Шоҳиста...
-Нима?- овозим ģалати чиқди. Ҳозир аниқ йиģлаб юбораман.
-Чайналишинг асабимга тегаяпти. Гапинг борми? Гапир!
Уни талаби қòрқувим ошишига сабабчи бòлди. Чидай олмадим.
Кòзимдан бир томчи ёш сизиб чиқди. Бошимни эгганча унсиз
йиģлаб туравердим. Уни чуқур ҳòрсингани эшитилди. Жойидан
шошилмай туриб, икки елкамдан ушладида òзига яқин тортди.
Иягимдан ушлаб òзига қаратишга уринди. Мен бòлсам яна
кòзларимни олиб қочдим...
-Бòлди йиģлашни бас қил, ҳаммасини биламан.
Беэҳтиёр унга қарадим. Ҳаммасини билади? Нимани билади?
-Фитрат билан учрашганингдан хабарим бор.- деди у нигоҳимдан
тушунмаганимни сезиб- Гул ва хат ҳақида хабар топган онимоқ
бу учрашув учун шароит яратдим. Òқишга кетишинг билан
ортингдан одам қòйдим. У сизларни яширинча кузатди.
-Бу...
-Уни мақсадини билмоқчи эдим. Таҳминларим тòģри чиқди.- òйчан
деди.
-Нега билишингизни айтмадингиз?- ҳамон кòзларим нам эди.
-Òзингдан эшитишни истадим!- жилмайди- Яширмаслигингга амин
эдим.
Яширмаслигимга амин эди? Мен буни деб қанча
асабийлашдим... У бòлса шунчаки мени синамоқчи бòлган.
-Бòлди, йиģлама.- кòз ёшимни артди- Сен мен кòрган энг ģаройиб
қизсан. Шу оддий гап учун ҳам йиģлайдими одам?Мен ҳамон йиģлашдан тòхтамасдим. Гòё бугунги
445
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:15

ҳаракатимни кòриб, у жойида тòхтади. Лабида майин жилматиш пайдо
бòлди- Сизга зарар етказмайман. Бизни учрашувимиз бор эди...
-Розилик берганимни эслай олмайман!- дедим ҳамон қочиш
ҳақида òйлар эканман.
-Балки руҳсат сòрамаганим учундир?
Уни совуқ гапидан титраб кетдим.
-Қòрқманг, икки соат вақтингизни оламан холос,- у машинасини олд
эшигини очиб, òтиришимга имо қилди. Мен бòлсам жойимда қотиб
туравердим. Алишерни гапларини òйлаб, учрашув ҳақида буткул
унутганим панд берди. Аксига олиб бугун ёнимда қòриқчим ҳам
йòқ. Ниятингизга етдингиз Алишер. Бугун мендан қутиласиз...
Оģир ютуниб, машинага жойлашдим. У ҳам машинани айланиб
òтиб, рульга òтирди. Машина жойидан секин қòзģалди...
-Қандай қаҳвани ҳуш кòрасиз?- уни саволи сабаб ҳаёлларимни
йиģиб олдим. Кичкинагина кафедаги икки кишилик столда òтирар эдик.
Мен бизни танишлардан кимдир кòриб қолмасин дея жуда
ҳавотирланафдим.
-Ҳеч қандай.
-Қаҳва ёқмайдими? Унда шарбат ичасизми?
-Мендан нима хоҳлайсиз?- овозим жаҳл билан чиқмади. Қанчалар
асабийлашмай унга жаҳл қила олмасдим.
-Хоҳлаган нарсамни сиз бера олмайсиз!- уни òйчан жавоби мени
узоқ òйга толишимга сабабчи бòлди. У истаган нарса? Мен бераолмайман? У нимани истайди òзи?
-Аммо эшита оламан.
-Сеҳргар бòлиб қолишни истайман.- синиқ жилмайди у- Қудратли
сеҳргарга айланиб қолай, қòлимдан ҳамма иш келсин.
-Асосийси?
-Одамларни тирилтириш...
Уни истаги òлим билан боģлиқлиги ҳақидаги факт мийямга урилди.
яқинини йòқотган шахсга жуда òхшайди. Бу òхшашлик менда
унга нисбатан ачиниш ҳиси пайдо бòлишига мойиллик қилди.
-Бу иложсиз.- пичирладим. Овозимда афсуаланиш вожиб эди.
-Ҳа, сеҳргар эмасман.
-Сеҳр тушунчаси одамлар òйлаб топган фантазия холос. Гарчи
фантастикани яхши кòрсамда бу ҳақиқатни яхши биламан. Бу фильм
эмас, реал ҳаёт. Бу реалликда эса сеҳр мавжуд эмас.
-Қаердан биласиз?- жилмайди- Балки бизга жуда яқин бирор жойда
ģаройиб қобилиятлилар яшар?
-Менимча мавзудан узоқлашиб кетдик!- чуқур ҳòрсиндим-
Саволимга жавоб бермадингиз. Модомики истагингизни бажара олмас
эканман нега бу ерда òтирибман?
-Танишув мақсадида.
-Иккаламиз ҳам бир-биримиз ҳақимизда яхшигина малумот
биламиз. Бу етарли эмасми?
-Мен сизни яқиндан билмоқчиман.
-Мен истамайман.
-Мендан чòчияпсизми?
-Сиздан эмас...- гапимни давом эттира олмай қолдим.
-Алишерданми?- майин жилмайди. Асабийликдан тирноқларимни бир-
бирига ишқалаб òйнай бошладим. Фитрат мендаги бу асабийлик
ҳолатини тезда пайқади.
- ёмон йигит эмас деб òйлардим.
-Қòрқувим уни ёмонлигига боģлиқ эмас.
-Унда нимага бу қадар асабийлашаяпсиз?- савол берди- Нима
орангизда қандайдир гап борми?
Унга ҳеч нарсани айтишни истамадим. Алишер билан нега
турмуш қурганимизни ҳам, бу турмуш вақтинчалик эканлигиниҳам.
-Алишерни оиласи нега сиздек оддий қизни келин қилганлиги мен учун
жуда қизиқ. Уни устига тòй ҳам бòлмади. Ҳатто бу никоҳдан
кòпчилик бехабар.
-Малумот олмоқчимисиз?
-Қизиқишимни бостирмоқчиман. Анча мулоҳазали қиз экансиз,
жавоб беришингизга вақт берайми?
Индамадим. Ҳа, мени фикрларим равон. Аммо характер жиҳатдан
жуда тушунарсизман. Òзимни бошқаришим қийин, кòнглим эса
жуда бòш. Базан қачон нима деганимни ҳам билмай қоламан.
Ҳозирда бу ҳолатга йòл қòймаслик керак.
-Мен кетишим керак.- шундан бошқа сòз топа олмадим.
Гапимдан уни юзи буришди.
-Суҳбатни ярмида ташлаб кетмоқчимисиз?
-Бу учрашувни òзи хато эди!- òзимда қандайдир куч топиб
òрнимдан турдим. Унга қайрилиб ҳам қарамай қаҳвахонани тарк
этдим. Ортимдан у югуриб чиқди.
-Истасангиз кузатиб қòяман.
-Истамайман десам тинч қòясизми?
-Мени ҳафа қилаяпсиз.
-Ҳудди сиз каби.
Тезда ундан узоқлашдим. У ортда қолиб кетди. Бир амаллаб
уйгача етиб олдим. Қаҳвахона уйдан атиги икки кòча нарида
эканлиги менга қòл келди. Бироқ танишлардан кимдир мени кòрган
459
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:15

-Туринг.- яна туртдим- Соат нечида ухладингиз òзи? -Олтида!
Соатга қарадим. Етти ярим. Эй, худо! Нима у атиги бир ярим соат ухладими?
-Шу вақтгача нима қилдингиз? -Òйнашим билан телда гаплашиб чиқдим. -Жуда кулгули!- юзимни тундлик қоплади. У бир кòзини очганча мени реаксиямни кòрмоқчилиги эса мени баттар ҳафа қиларди. Кòз ёшни тийиш мен учун жуда мушкул иш. У буни била туриб ҳам ёқимсиз ҳазил қилади. -Кулгули?- аста лабида жилмайиш аломатлари пайдо бòлди.
-Аслида ачинарли!- дедим òзимни қòлга олиб- Истасангиз уни ёнига кетинг эди. Қòнģироқ билан чегараландингизми? -Кетсам қайтиб кела олмасдимда! -Бу муаммоми?
-Ҳа. Отам билса ёмон бòларди. -Кейинги сафар кетақолинг. Мендан рашк қилиб, нафратланиб юрмасин таģин.- òрнимдан турмоқчилигимда у ушлаб қолди- Қòйиб юборинг. -Аразлашни ҳам биламан дегин? -Ҳа!- овозим бақирар даражада эди- Мен ҳам одамман ахир. -Рашк қилаяпсанми?- уни кулганини кòриб баттар асабим бузилди. Шунда ҳам тишимни тишимга босдим. -Рашк яхши кòрган инсонларга нисбатан қилинади деб òйлардим.захарханда гапимдан уни бир туки ҳам òзгармади. -Яхши кòрмаслигингни очиқчасига айтаяпсанми?
-Биз қачон бундай гаплашишга òтдик?- суҳбат мени ҳайратлантирар эди- Чегарани билинг. -Биз чегарадан òтдик деб òйлагандим. -Менимча ҳали қизил чизиққа ҳам бормадик. -Қизил чизиқ?... Тòģри, ҳали етмадик. Аммо яқинлашганимиз аниқку! -Ҳей. Сиз бу никоҳни вақтинчалик дегансиз!- асабим баттар қòзиди. -Ҳалиям шундай.-Унда бошқа бундай гаплар қилманг.- уни чангалидан секин
чиқдим. У ҳам бунга қаршилик қилмади. Тез қадамлар билан
кийиниш хонасига кириб кетдим.
Менимча у бугун чап ёни билан турган. Ёки кòп вақт
ухламаганини асорати бу. Илмоқли гапларини эса таҳлил қила олмадим.
Мийямда фақат саволлар гир айланар эди.
-Бугун òзим сени ташлаб òтаман.- нонушта пайтида Алишер
òйчан деди.
-Ҳайдовчи...
- бугун келолмас экан.
-Аммо...- титраб кетдим. Òтган галгидек мени яна òģирлашсачи?
-Қòрқма, ҳаммаси яхши бòлади.
-Яхши бòлади? Менга ҳеч ким кòз-қулоқ бòлмайдими?
-Атиги бир кун.
-Яна òģирлашсачи?- қòрқувим қòлларим қалтирашига сабаб
бòларди.
-Ундай бòлмайди!
Уни беэтибор жавобидан ҳòрлигим келди. Ахир гап мени ҳаётим
тòģрисида кетаяпти. Нега у этиборсизлик қилаяпти? Бояги
гапларимдан сòнг кòнгли совидимикан? Ёки мени ёмон кòриб
қолгани учун шундай қилаяптими? Балки жонига текканим учун
қутилиш пайидадир?
Кòзларимдаги ёшни яширишга уриндим. Нега бунчалар кòнглим
бòш? Базан шу кòз ёшлардан нафратланиб кетаман. Қòполроқ
гап эшитишса ҳам ташқарига қараб югуришади. Нега бунча
òйноқи улар?
Йòл бòйи жим кетдик. Мен учун ҳозирда ёмон маконга айланган
жойга ҳам етиб келдик. Ҳеч нима демай машинадан тушиб
кетдим. Бошим ģувиллаб оģрир, атрофимдагилар ģийбатини тинглашни
ҳам истамас эдим.
Куним бошимни столга қòйганча жим òтириш билан òтди.
Ҳаёлимда фақат Алишернинг қилган иши эди. Қòрқувим сабаб
истамасамда доим одам гавжум ерда юрдим. Ниҳоят вақт ҳам
бòлиб, ташқарига отилиб чиқдим. Қизиқ, энди нима қиламан? Мени
олиб кетадиган машина ҳам, ҳатто пулим ҳам йòқ. Ёрдам сòрайдесам Зоҳид ҳам бугун òқишга келмаган. Наҳот Алишер бу
томонини ҳам òйламади? Шунчалар мендан безиб кетдими у?
Яна кòзимга ёш олдим. Пиёда кетиш қарорига келиб, икки
қадам босган эдим ҳамки олдимда бир машина келиб тòхтади. Кòз
ёшимни шу заҳоти артиб ташладим. Ич-ичимдан ҳурсанд бòлиб
кетдим. Наҳот Алишер кимнидир жòнатган бòлса?
Машинадан тушган одамни кòриб, нафас олиш ҳам хотирамдан
òчиб кетди. Ахир... ахир бугун учрашув режалаштирилган эди. Фитрат
мени қаҳвахонада ҳудди шу вақтда кутишини хатда ёзганди.
Ҳозир эса òзи қаршимда турибди.
Беэҳтиёр ортга икки қадам босдим. Ҳаёлимда "Қоч!" деган
буйруқ кетма-кет янграр эди.
-Хоним!- у менга яқинлашди. Мен яна чекиндим. Бу
486
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:15

олмаганда...
Доимгидек ҳамма òз иши билан машģул эди. Бироз онам билан
суҳбатлашиб, òзимга машģулот аҳтаришга тушдим. Китоб
òқишданда яхши машģулот топа олмадим.
Бир пайт ҳизматчи аёллардан бири қòлида бир даста гул билан кириб
келди...
-Бу кимга?- ҳайрон бòлдим.
-Сизни исмингиз ёзилган экан.- у гулни қòлимга бериб чиқиб кетди.
Ич-ичимдан буни Алишер юборди дея қувониб кетдим. Аммо
гулдаста ичидан чиққан кичик хатчани òқиб, юзимдаги кулгу
йòқолди.
"Менимча яқиндан танишадиган вақт келди, хоним. Сизни эртага
шу вақтда уйингиздан икки кòча наридаги қаҳвахонада кутаман.
Ташрифингизни ёрдамим учун миннатдорчилик дея қабул
қиламан. Аминманки мени куттириб қòймайсиз.
Фитрат"
Алишер билан муносабатларимиз энди яхшилашаётган вақтда бу
хат мен учун режаларимни бузгувчи бир бомбадек туюлди.
Фитрат? Уни менда нима иши борки, бу хатни жòнатди? Танишув?
билан танишиб менга нима зарил? Бу хат ҳақида Алишер ҳабар
топса оқибати ёмон бòлади. У отаси билан муаммоси якунлангач
иккиланмай мени òлдириши, ёки шу вақтга қадар менга уйидаҳудди дòзахни яратиб бериши мумкин. Мен бòлсам буни истамайман. У эндигина менга нисбатан совуқ муносабатни тòхтатди. Эндигина у билан яқиндан таниша бошладим. Эндигина бир-биримизни òргана бошладик... Бу хат эса барига нуқта қòйишга қодир эди.
Асабийлашганимдан хатни саккиз бòлакка бòлиб, гулдастани ахлатга ташладим. Ҳеч қачон мени òлдиришга уринган кимсанинг òģли билан учрашмайман. Йòқса бу қалтис қадам ҳисобланади. Ҳозирги вазиятда ақл билан иш кòришдан бòлак бошқа иложим йòқ. Куним асабийлашиш билан òтди. Кечаси келган Алишер ҳам
кайфиятим йòқлигини кòриб ҳайрон бòлди. Фақат индамади. -Эртадан òқишга боришинг мумкин. -А?- Алишерни дабдурустдан айтган гапига тушуна олмадим. -Вазият анча яхшиланди деб òйлайман. Бемалол òқишингга боришинг мумкин. -Вазият яхшиландими?- дедим тушуна олмай. -Улар томонда тинчлик. Бу Фитратни иши бòлса керак. -У...
-Уни яқиндан танимайман!- деди у саволим у ҳақидалигини тушуниб- Нега бизга ёрдам берганини ҳам билмайман. Бироқ билиш истагидаман. У зимдан менга кòз ташлаб қòйди. Бу нигоҳни маносини тушуна олмадим. Шунда ҳам индамадим. Жимгина òрнимга ётиб, ухлашга урундим. Алишер соат иккига қадар бошини ҳужжатлардан кòтармади. Қачон ухлагани ҳам менга қоронģу. Чунки мен аллақачон уйқу салтанатига равона бòлган эдим...
-Алишер... ҳой...- қаттиқ уйқуда бòлган Алишерни секин туртдимУйģонинг... тонг отди. У истамайгина кòзларини очди. Нигоҳи жавоб талаб қилгувчи нигоҳлардан эди. -Ишга кеч қоласиз. -Яна беш дақиқа ухлай,- ģулдураб кòзларини юмди. -Òтган сафар уйģотмадинг деб илмоқли гап қилгандингиз. -Бу сафар индамайман.
503
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:15

бòлган. Энди битта қолди.
-У... òша Фитрат... нега бизни қòйиб юборди?
-Сабабини òзим ҳам билмайман. Бу ҳақида òйлайдиган аҳволда
эмасдим.
- бòлмаса òлардим!- ҳаёлимдаги тилимга кòчди. Бундан Алишерни
юз ифодаси òзгарди.
-Бунчалик менга паст баҳо берма. Òзим ҳам қутқара олардим.
-Биламан!- гарчи òша пайтдаги вазият бунга йòл қòймайдиган
бòлсада, ростини айтиб уни ҳафа қилишни истамадим- Ҳудди китоб ва
фильмлардагига òхшайди. Мафиа оламидаги энг қудратли икки оила
рақаботлашади...
-Энг қудратли?- маноли кулди у.
-Нима? Ундай эмасми?
-Йòқ!- бош чайқади- Биз òрта даражадамиз. Ҳали фаолиятимиз
кенгаймаган.
-Унда энг таниқлиси қайси?- қизиқдим. Ҳудди бирор оилани
танийдигандек сòрашим ҳақиқий аҳмоқлик эди...
-Султонлар!- жавоб берди- Улардан фақат Султонов Амиршоҳни
биламан. Анча мулоҳазали йигит деб эшитганман.
-Иккинчи òриндачи?- негадир у билан суҳбатлашаётганим òзимга
ҳуш ёқарди. Иложи борича унинг овозини эшитиб қолишни истардим.
-Иккинчи òринда?- òйланиб қолди- Муродлар! Анча катта оила.
Улардан фақат икки ака-ука йигитларни танийман. Бир неча марта
учрашганман ҳам.
-Ажойиб!- жилмайдим.
-Бирор гапимни тушундингми òзи?- кулди.
-Деярли.
-Зерикаяпсанми?
-Бироз... Қизиқда... уларни сизлардан нима устунлиги бор?
-Муродларними?Бош силкидим.
-Улар... қандай тушунтирсам экан?- бу сафар узоқ òйлади- Òзингни
тилингда тушунтира қоламан. Масалан мен камида олти ойда бир,
кòпи билан икки одам òлдиришим мумкин. Бу ой истисно бòлганини
айтмаганда... Улар бòлса òзига қарши чиққан оддий одамни ҳам
òлдириб кетаверишади.
-Шунчалар вахшийларми?- ҳайрон бòлдим.
-Уларни муҳити шундай.... Хуллас буни тушунтира олмадим.
-Мен тушундим.
-Юз ифоданг бошқа нарсани айтиб турибди.
-Айтдимку, кòринишим ёмон деб!- юзимни буриштириб олдим.
-Нима?... Мен... бу манода... Уфф, бòлди. Бошим оģриб кетди.
òрнидан туриб мендан узоқлашди. Анча йироқ кетгач овоз
чиқармай кулиб юбордим. Ҳазилни тушунмас эмишман? Òзи
ҳам шундай!
Кòриншим чиндан у қадар ёмон эмасди. Бекорга ваҳима
қилибман. Баҳонада ажойиб суҳбат бòлди...
Кеч бòлишига қарамай Алишер уйдан чиқиб кетди. Кетишидан
аввал қòриқчиларни кòпайтириб, Ҳалима онага менга кòз-қулоқ
бòлишини тайинлади. Бу ёқимли эътибордан ģалати энтикдим.
-Қòрқмадингми?- Ҳалима она мени ҳамон тетик юрганимдан
ҳайрон эди. Менимча уни кòзига мен жуда нимжон кòринаман.
-Бироз.- ёлģон гапирдим. Аслида òз бардошимга òзим қойил қолиб
кетаяпман- Алишер... бугун қайтмайдими?
-Кеч қайтаман деди. Отаси ва акаси билан вазиятни таҳлил
қилишаяпти. Менимча уруш бошланади.
-Уруш?
-Алишерни жаҳли ёмон, қизим. У кимнидир кечириши жуда қийин.
Сени òģирлашди, у буни жавобсиз қолдирмайди.
-Аммо мени òģирлашгани улар томонидан берилган жавоб эмасми?
-Ҳудди шундай. Аммо Алишерга буни тушунтириш имконсиз. Бу
ҳолат энди занжирдек давом этиб кетаверади...
Зиддиятдан нима фойда? Шунчаки кечириш осон иш эмасми?
Шундагина яқинларинг атрофингда қолишига кафолат бòлади. Мен
бу дунё қонунларини сира тушуна олмадим. Ҳамма ģолибликка
интилади, оқибатини ҳеч ким òйламайди...Алишер ҳамон келавермагач ухлашга қарор қилдим. Бòлган
воқеалар чарчатгани боис тез ухлаб қолдим. Тунда эса қòлимга
теккан қòллардан чòчиб уйģониб кетдим.
-Келдингизми?- уйқу аралаш ģулдурадим.
-Уйģотиб юбордимми?
Уйқу ҳамон òзига тортар экан у берган саволга жавоб беришни
ҳам унутдим. Бироқ у мени баģрига босганини ва устимни ёпиб
қòйганини яхши ҳис қилдим. Яна уни баģрида уйқуга кетдим...
Алишер òқишга боришимни таъқиқлади. Айтишича бу ҳолат бир, кòпи
билан икки ҳафтага чòзилар экан. Ноилож кòндим. Чунки олдингидек
ҳолат такрорланишини умуман истамайман.
Алишер яна иш бòйича кетди, уйда Ҳалима она иккимиз ёлģиз
қолдик. Эллик нафар қòриқчилар ва беш нафар ҳизматчини ҳисобга
541
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:15

Алишер бирданига қуролини Икром Умаровга тòģирлаши биланҳамма сергак тортди. Энди у томоннинг барча қòриқчилари қуроли
Алишерга қаратилди...
-Эсингни йиģ, Алишер.- Фитрат бамайлиҳотир гапирарди- Сенга
имконият яратиб бердим. Шунчаки кет.
-Кетай? Рафиқамга зиён етказган аблахни тирик қолдириб кетайми?-
тишлари орасида деди.
-Доимгидек вазиятга тòģри бахо бермаяпсан. Отамга òқ
узганинг билан сен ҳам рафиқанг ҳам бу ердан тирик чиқа
олмайсизлар.
Алишер қулоқ солмай барибир қуролини туширмади. Ҳамон кишига
чексиз нафрат билан қараб турарди. Оёģим бòшашиб йиқилишимга
оз қолди. Оёқда қандай тик турибман ҳайронман.
-Алишер...- секин уни туртдим- Кетайлик.
Йиģлагудек айтган гапимдан у пинагини ҳам бузмади.
-Илтимос қуролни туширинг.
Яна шу ҳолат. Ҳозир у òлжасига тикилган каби Икром Умаровдан
кòз узмасди. Ҳамма уни кейинги ҳаракатини кутар эди.
-Илтимос...- ниҳоят кòзимдан ёш оқди- Мен учун.
Сòнги жумламдан у жонлангандек бòлди. Шундагина атрофга
аланглаб вазиятни òрганганди. Менга кòзи тушгач эса кòзидаги
ģазаб буткул йòқолди. У қурол тутиб турган қòлини аста туширди...
-Аҳволи унчалик ёмон эмас. Ток вольти у қадар баланд бòлмаган.
Керакли дориларни ёзиб бердим. Бир неча кун дам олсин.- докторни
ташхиси қисқа ва лòнда бòлди. Ток вольти кучли бòлмаган?
Менимча у адашди, йòқса қаттиқ оģримас эди.
-Раҳмат, доктор,- Алишер уни òтган сафаргидек кузатиб қòйдида,
ёнимга қайтди. Яна бош томонимдан келиб, мен тенги òтирар
экан, òнг қòли билан сочимдан силади. Менга узоқ тикилиб
нималарнидир òйланиб қолди...
-Кòринишим шу қадар ёмонми?- пичирладим.
-А?
-Тикилиб қолдингиз... кòринишим ёмонми?
-Йòқ!- тушунмай жавоб берди- Нега сòраяпсан?
-Фильмларда ток урганда сочлари тòзģиб, бош склети кòрсаниб
қоларди. Уни устига юзида қора доģлар қолиб кетарди.-Нима?- у менга ҳайрон тикилиб турдида, кулиб юборди.- Бош склети
дегин?- кулишда давом этди.
-Ҳа. Ахир "Уйда ёлģиз" фильмидаги олтин тишли òģрида шундай
бòлганди.
-Шоҳиста,- кулишдан тòхтади, аммо юзида ҳамон табассум бор
эди- У фильм! Ҳаётда ундай эмас, уни устига сен ҳис қилган ток
қадар кучли эмасди.
-Сиз ҳам шундай деяпсиз.- юзимни буриштирдим- Нега унда
қаттиқ оģриди?
-Жуда қаттиқ оģридими?- у менга ачиниш ила тикилди. Сòнг кòзларида
ģазаб учқини пайдо бòлди.
-Йò... йòқ...- довдираб жавоб бердим. У ҳòрсиниб қòйди.
- ҳали бунга жавоб беради...
-Кòринишимни айтмадингиз.- дедим мавзуни òзгартирмоқчи бòлиб.
-Кòринишингми?- менга синчков тикилиб кулиб қòйди- Оппқ юзинг
қоп-қора бòлибди. Киприкларинг ва сочинг куйиб кетиб, ģалати
жингалак бòлиб қолибди.
-Ни... нима?- мен ҳам рост деб òйлаб кайфиятим тушиб кетди.
Кòзларим беэҳтиёр ёшланди.
-Тентаквой!- кòзимдаги ёшни артди- Қизиқда, сени ичингда кòз
ёш қоладими òзи? Қачон қараса йиģлаб юрасан?
-Мен табиатан йиģлоқиман!- ҳамон у айтган тариф сабаб òзимга
келмас эдим.
-Ҳа, яна ҳазилни ҳам тушунмайсан. Кòзингни таги бироз қорайиб,
қòлингда из қолган ҳолос. Сени уришмадими?- яна ģазабланди.
-Йòқ, аммо òша қисқичдек буюмларни қòлимга босишди. Из
шундан қолган шекилли.
-Қòрқма, доктор ёзиб берган кремларни сурсак из ҳам қолмайди.
-Чинданми?- унга умид билан қарадим.
-Чиндан.
-Улар...- савол бермоқчи бòлдиму, фикримдан қайтдим. Алишер яна
менга òйчан тикилиб қолди. Сòнг чуқур ҳòрсиниб қòйди.
-Улар Умаровлар оиласи!- тушунтиришга тушди- Анча аввалдан
оилаларимиз рақаботдош бòлиб келган. Улар биз юк олиб келадиган
йòл тòсиб қòйишгач эса, отамни боши нима қилишни билмай қотиб
қолди. Зиддият шундан бошлаб кучайиб кетди. Аслидақотилликкача бормоқчи эмасдим, аммо улар чегарадан
òтишгани боис мен ҳам шунга қарор қилдим. Икром Умаровни
фарзандларидан бирини òлдирдим. У шундан буён ģазабда.
-Òģлини? Аммо бизни қòйиб юборган йигит...
- иккинчи òģли. Исми Фитрат. Икром Умаровни икки эгизак фарзанди
631
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:14

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
637
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Jan, 00:13

❄️ ХАЙРЛИ ТОНГ!

Ассалому алайкум! Хафтанинг биринчи куни, Душанба тонги муборак бўлсин!

Сиз ва бизларни соғ–саломат уйғотган Роббимизга ҳамдлар бўлсин!

Ҳамиша Аллоҳнинг паноҳида бўлинг 🤲

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
789
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 22:33

ДУО ва ҚАРҒИШ...

Бир сўз бор, ким қандай тушунар билмам,
Ёмонлик кўрганлар, оҳиста айтсин...
Кимгадир бу жумла, қилар кўп алам,
Биздан қайтмагани, ҳудодан қайтсин...

Мушкулимиз осон қилган яхшилар,
Бизнинг қадримизни билган яхшилар,
Кўнглига яхшилик илган яхшилар,
Биздан қайтмагани, ҳудодан қайтсин...

Севгимиз назарга илмаган гўзал,
Ҳаттоки қадримиз билмаган гўзал,
Ошиққа илтифот қилмаган гўзал,
Биздан қайтмагани, ҳудодан қайтсин...

Сўрасам ёрдамин аямаган дўст,
Кибр сўқмоғига йўламаган дўст,
Заррача ёмонлик тиламаган дўст,
Биздан қайтмагани, ҳудодан қайтсин...

Иғво фитналарга ташлаб кетганлар,
Йўлимиз азобга бошлаб кетганлар,
Маҳзун кўзимизни ёшлаб кетганлар,
Биздан қайтмагани, ҳудодан қайтсин...

Чиройли дуоми ёки бир қарғиш,
Ким қандай тушунар ўзи учун иш,
Дўстларим, душманим, бегона, таниш,
Биздан қайтмагани, ҳудодан қайтсин...

Зоҳид Зиё

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
803
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 11:55

Бир куни хон вазирининг зукколигини синаш мақсадида буюрди:
-Менга нок олма, анор келтир!
Диққат савол, вазир қайси мевани олиб келди ва нима учун?
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,270
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 00:08

атрофдаги манзарани ҳам кòрмай қолдим.
Мен бу кучланишга òрганмаганман. Танам бундай оģриқларга
кòникмаган ҳам. Бу оģриқлар ҳолсизлик ва толиқишни келтириб
чиқарди. Охири ҳеч нарсани ҳис қилмай қòйдим...
-Бòлди, етарли.- деди таниш овоз эгаси- Энди эри келишини кутамиз...Овозлар тинди, оģриқлар тòхтади. Аммо асоратлар бор эди. Бошимни
пастга эгиб ҳансираб қолдим.
-Ота!- деди нотаниш йигит. Бошимни секин кòтардим- Менимча
òша...
Йигитни кòзи менга тушгач негадир тòхтаб қолди. Кòз
қорачиқлари катталашиб, қошлари чимирилди. Бир муддат қотиб
қолди. Менга ҳудди узоқ вақт кòрмаган яқинига тикилгандек
тикиларди. Аммо мен уни таний олмадим. Ёки оģриқлар сабаб
хотирам панд бераяпти...
-Ирода...- пичирлади у мендан кòз узмай. Гапирганда қòллари
қалтираб кетганини кòрдим.
-Фитрат!- уни аҳволини кòрган òша Икром исмли тепакал киши
ҳайртага тушди.
-Ҳа, ота...- жавоб берди йигит эшитилар-эшитилмас.
-Уни танийсанми?
-У... ахир у...
-Уни исми ҳеч қандай Ирода эмас!- киши гапни илиб кетди. Йигит
бундан баттар ҳайратланди. Унга тикилишни бас қилдим. Нега
бунчалар ҳайратланаяпти? Менга қизиģи йòқ... ҳозир мени
оģриқлардан бòлак ҳеч нарса безовта қилмас эди.
Ҳатто кейинги воқеаларни деярли ақлан ҳис этмадим. Кимдир хонага
бостириб кирди ва қаттиқ тòполон бошланди. Мени кимдир қòполлик
билан жойимдан қòзģатди. Пешонамга тиралган ниманидир ва қаттиқ
бақиришларни ҳис этдим. Овозлар орасидан Алишернинг қаттиқ
овозини эшитгач эса эс-ҳушимни йиģиб олдим. Шундагина
мийям вазиятни таҳлил қилишга киришди.
Мен нотаниш йигитни чангалида, бошимга қурол тиралган ҳолда
турардим. Хонада икки хил формали йигитлар бòлиб, бир-бирига қурол
тираб туришар, таниш cеҳралардан эса бояги Фитрат исмли йигит,
унинг отаси ва Алишер бор эди. Ҳамманинг қòлида қурол бор. Улар
учун бу оддий òйинчоқдек эди. Кòзимга бир тòда болалар бир-бири
билан òйинчоқ қуролда òйнаётгандек туюларди.
-Битта ҳаракат ва рафиқангдан айриласан, Алишер!- тепакал киши
таҳдидли нигоҳ билан унга тикилди. Алишерни кòзларида чексиз нафрат
ва ģазаб мавжуд эди.
-Уни аралаштириб хато қилдинг.-Яқинлардан айиришни аввало сен бошладинг. Мен бу азобни сенга
ҳис эттиришни истайман.
-Ишимизга аёлларни аралаштирадиган даражада пасткаш
эмасдирсан?- Алишер бироз òзини босиб олди. Менимча у вазият
жиддийлигини тушунган.
Бошимга тиралган қурол ҳам энди мени қòрқувга солмас эди.
Зеро мен бундай ҳолатларга деярли кòникдим.
Òша пайт қийноқлар сабаб теран фикрлай олмасдим...
-Сен биринчи қòл кòтарадиган даражада қòрқоқлик қилдинг. Нима
мени пасткашлик қилишга ҳаққим йòқми?
Бояги йигит ҳамон жим турарди. Икки кòзи эса менда.
-Унга зарар етса иккинчи òģлингдан ҳам айриласан.- Алишерни бу
таҳдиди ҳам йигитни мендан кòз узишига асос бòла олмади. Уни
кòзларида қандайдир мунг ва òйчанлик мавжуд эди.
Икром Умаровнинг кулгуси сабаб ҳаёлларимни йиģиб олдим.
кулишдан тòхтар экан, мени тутиб турган йигит томон қаради ва
юзланди:
-Òлдир уни!
-ЙÒҚ!- бу сòз икки шахс бирдан айтгани туфайли қаттиқ чиқди. Мени
тутиб турган йигит, бу сòзни нафақат Алишер, балки òша йигит айтгани
сабаб ҳам тòхтади. Икром Умаров òģлига ҳайрат аралаш ģазаб
билан қаради.
-Фитрат?
-Қòйиб юбор уни!- йигит отасини нигоҳига этибор бермай мени ушлаб
турган йигитга юзланди- Эшитамайпсанми? Қòйиб юбор!
Бу ҳолатдан нафақат мен ва Алишер, балки уни отаси ҳам лол-у
ҳайрон эди.
-Фитрат...
-Яна қайтарайми?- йигит òшқирди. Мени ушлаб турган эса
секингина тòппончани тушурди ва қòлини нари олди. Шароит туģилиши
билан Алишер томон югурдим. У мени аввало қаттиқ баģрига босиб,
сòнг ортга яшириб олди.
-Нималар қилаяпсан?- ҳеч нимага тушунмаган ота òģлига қарата
бақирди. Йигит бòлса пинагини ҳам бузмай турарди.
Мен шу заҳоти у ерни тарк этамиз деб òйлагандим.

Давоми бор

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,477
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 00:07

сабаб типирчилай бошладим. Бошим айланиб, юрагим айний
бошлади. Охири кòзларимни оģир юмдим...
-Уйģон қизалоқ.
Кимдир устимга совуқ сув қуйиб юборганидан сесканиб кетдим.
Юзимга туширилган оппоқ нур тасирида кòзларим қамашди. Буқоп-қоронģу хонадаги ягона чироқ манбайи эди. Бирдан хона
ёришди, юзимга туширилган фанар бòлса òчирилди. Буткул бòм-
бòш ва захроқ хонани кòплаб қòриқчилар òраб турар, мен бòлсам
стулга боģланган ҳолда òтирардим. Ҳеч нарсага тушуна олмай
атрофга аланглаб қолдим...
-Ҳайрли тонг!- қаршимдан йòģон ва жиддий овоз эшитилгач òша
томонга қарадим. Тепакал, қулоқлари нисбатан баҳайбат бòлган
киши менга қараб жилмайганда олтин тишлари шундоқ ярақлади. Бу
манзарани кòриб қòрқиб кетдим. Уни юзи ваҳима қилишга арзигулик
ҳолатда эди. Сабаби чап чаккасида куйиш излари сезилиб турарди.
-Ки... кимсиз?- беэҳтиёр титраб кетдим. Совиқ сув ёмон тасир қилган
эди. Ёки бу қòрқувданмикан?
-Мен òша Икром Умаровман.
-Òша?- унга савол назари билан қарадим.
-Нима эринг мен ҳақимда ҳеч нарса демаганми?
-Эрим?- уни Алишер ҳақида билишини сезиб ҳайрон қолдим. Демак
мени танишларимдан эмас, айнан Алишер томондан кимдир...
-Наҳот ҳеч нарса демаган?- ёқимсиз кулди- Демак сени
қадрламас экан. Ҳатто òģирлаш ҳам осон кечди. Қòриқчинг
тумшуģи тагидан осонгина олиб келиндинг. Бу сенга ģалати
туйилмаяптими?
-Кимсиз?- саволимни такрорладим. Уни гапларига ишонишни истамас
эдим.
-Эринг òлдирган одамни отасиман!- уни кòзлари ģазабдан қизарди. Эй
худойим, наҳот у... òша душман оиладан бòлса? Йòқ, у айнан
бошлиģи. Аммо мени унга нима керагим бор?
-Юз ифодангга қараганда танигансан.
-Мендан нима истайсиз?- кòзёшдан озимни базòр тийиб турардим.
Бундай пайтда суҳбатданда яхшироқ таклиф йòқ. Зеро ҳаётим қил
устида турганини сезиб турардим.
-Эрингдан қасос олмоқчиман! Бу учун эса сендан
фойдаланаман.
-Адашасиз! У билан шартли нокоҳдамиз. Мени унга керагим йòқ.
-Шунинг учун òзи вақт ажратиб òқишингга ташлаб қòйибдида?-
менимча у менга Алишерни ёмон кòрсатиш бефойдалигини
тушунган. Аммо бу унданда баттар ҳолат эмасми?- Мен эрингнисенга бòлган муҳаббатини òлчаб кòрмоқчиман. Кòрамиз, сени
қутқаргани келармикан.
Уни имлаши билан йигитлардан иккитаси ёнимга катта мосламани
аравачада олиб келишди. Бу фильмларда кòрганимдек...
-Бу кучли қувватли электр.- киши изоҳ бера бошлади- Қовурилишга
тайёрлан, азизам...
Улар мосламани менга янада яқин олиб келиб, ундан иккита
қисқичга òхшаш нарсани юлиб олишди. Уларни бир-бирига
яқинлаштиришар экан, орасида кичик тòқнашув содир бòлиб,
чақмоқ чаққандек шуьла чиқиб кетди. Бошқа бир йигит эса телини
мен томонга қаратганча видеога ола бошлади.
-Бу томошани кòриб эринг қувонмаслиги аниқ!- киши яна ёқимсиз
илжайди. Сòнг òша қисқичдек буюмларни ушлаб турганларга
юзланди- Бошланглар!!!...
Ёшлигимдаги энг ёмон бòлган ҳодиса мени мактаб зинасидан
атайлаб итариб юборишгани ва натижада оёģим шикастлангани эди.
Òшанда жуда қаттиқ оģриқни туйгандим, икки ойга оёģимни гипс
қилиб қòйишган. Юришни имкони йòқ, оģриқ эса чидаб бòлмас
даражада эди. Кечалари йиģлаб чиқар эдим, оģриқ ҳақида онамга
айтмагандим òшанда. Мен сабаб яна қийналишларини
истамагандим.
Òлсам оģриқлардан қутиламан дея òйлаб қолган вақтларим ҳам
бòлган. Аммо òзимни осишга журатим етмаган. Зеро менга
берилган ҳаёт омонат...
Ҳозир бòлса òша болалигимдаги оёģим оģриģи чикора туйилаяпти.
Жуда кучли электр қуввати танам бòйлаб юраяпти. Золимлар эса бу
қийноқни тòхтатмай, мароқ билан томоша қилишаяпти. Мени бу
эмас, кòпроқ қаршимда мени тасвирга олаётган иблис, видеони
кимга юбориши ташвишга солаяпти. Алишер... ягона умидим
ундан...
Иблислар электр вольтини борган сари кучайтиришарди. Шу билан
оģриқлар ҳам кучайиб борарди. Кòзларимдаги ёш сабаб эса
1,373
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 00:07

ухлаяпти.
Қòлимни уни юзи томон олиб бордим. Чиндан жуда кòп шилинган,
чап кòзи атрофи кòкарган эди. Муз қòйишимга имкон бермади,
энди кòкариш узоқ вақт сақланиб қолади. Шилинган жойларда бòлса
қон қотиб қолган эди. Уни баģридан секин чиқиб, идишга сув
тòлдирдимда, пахта билан қон изларини артишга тушдим. У буни
сезмади ҳам, шу даражада қаттиқ ухларди...
Фақат кòкарган кòзига беэҳтиёр тегиб кетишим билан, у юзини
кескин олиб қочди. Аммо уйģонмади. Шунчаки оģриқдан бошини
тебратиб қòйди. Ич-ичимдан ёмон бòлиб кетдим. Нега бунча
òзини қийнайди? Барзанги ёллашга бало борми? Оģриқ ҳис қилса
нима òзгаради? Барибир отасини буни эшитиб бир туки ҳам
òзгармайди. Шуни била туриб, нега бунчалар исён кòтаради?-Бечорагинам...- уни юзига қòлимни қòйдим. Мен ҳеч қачон
этиборсизликни ҳис қилмаганман. Доим ота-онам этибори марказида
бòлганман. У эса йòқ...
Уни кòксига бош қòйиб ётиб олдим. Анча вақт уни юзига тикилиб
ётдим, кòп òтмай кòзларим илинди...
-Жим туринг!- Алишерни кòкарган кòзи атрофига тонал крем
суртардим. У бòлса тинмай юзини олиб қочарди- Қимирламай
òтиринг!
-Ахир оģрияпти.
-Ажаб бòлибди. Муштлашмаслик керак эди.
-Бу нарсани менга нега кераги бор?
-Кòкаришни кòрсатмайди, аммо қаттиқ шилинган жойларини яхши
яширмади. У ерга лейкопластер қистирамиз.
-Фойда берадими?
-Ҳа, ҳеч ким сизни муштлашган деб òйламайди.
-Унда яхши нарса экан!- қòлимдагига ишора қилди.
-Ҳар доим суриб юриш зарарли. Юз òрганиб кетади ва òз ҳуснини
йòқотади. Менга бу нарса ёқмайди.
-Унда нега ишлатасан?
-Ишлатаман?- унга ҳайрон қарадим- Қачон ишлатдим? Уни òзи
шу ерда турган эди. Мен ҳатто ким олиб келганини ҳам
билмайман.
-Бошқа буюмлар каби буларни ҳам Ҳакима она келтирган!- деди
оģриқдан юзи буришаркан- Аввал йòқ эди.
-Қòрқманг, мен кетгач хонангиздаги кераксиз буюмлардан ҳам
қутиласиз.- дедим яқинда кетишимга шама қилиб. Уни юзи
оģриқданми ёки гапимданми яна буришди. Узоқ бир нуқтага
тикилиб нималарнидир òйлади. Вазиятдан фойдаланиб лейкопластерни
қулоğига яқин жойдаги тилиниш жойига қистириб қòйдим.
-Тугатдим!- қòлимни тортдим.
-Жуда соз!- у кòзгуга яқин бориб аксига тикилди- Деярли сезилмабди.
мен томонга òгрилди:
-Тез, тайёрлан. Òқишингга òзим олиб бораман.-Йòқ!- бирдан рад этганимдан у ҳайратда қолди- яъни...
айтмоқчиманки... òзим бора оламан. Оворагарчилик шарт эмас.
-Оворагарчилик? Шоҳиста... мен шуни истаяпман.
-Аммо...
-Тез, тайёрлан.
Ноилож кийиниш хонасига кириб кетдим. Мени яна бошқа
машинада кòришса ёмон бòлади. Энди қандай баҳона топаман?
Эндиликда баттар шубҳаланишади. Шу етмай турганди.
Йòл бòйи жим кетдик. Ярим соат ичида етиб ҳам келдик. Мана òзи
олиб келди, аммо нима òзгарди? Ҳаммани нигоҳини тортгани қолди,
бошқа ҳеч нарса бòлмади.
Базòр у билан ҳайрлашиб, нигоҳлардан қочганча ичкарига кириб
кетдим. Зоҳид бугун анча кеч келди, бироқ мен ҳақимдаги
воқеани бошқалардан эшитишга улгурди. Умуман гуруҳимдаги
ҳамма òзларича сездирмасдан мени масаламни ҳал қилишарди.
Базòр чидаб òтирдим. Аммо қизларнинг гапи òтиб тушди:
"-Яна бошқа машинада келибди. Бу қизни қадам олиши
ёқмаяпти.
-Шуни айт. Òйнашларидан орттиргандида. Уни бундай қиз деб
òйламаган эдим"
Òйнашларидан? Шу сòзни эшитдиму хонадан яшин тезлигида
чиқиб кетдим. Тòģри қизлар хонасига кириб, ичкаридан қулфланиб
олдим. Оģзимни ёпганча йиģлаб юбордим. Нега билмай туриб
гапиришади? Нима ҳаққи бор уларни? Нимадан келиб чиқиб таҳмин
қилишаяпти? Туҳматдан қòрқмайдими улар?
Анча вақт хонадан чиқмай йиģлаб òтирдим. Йиģлашдан
чарчаганимда эса юзимни совуқ сувга ювдимда, хонадан
чиқдим.
Энди икки қадам ташлаган эдим ҳамки, кимдир чеккадаги хонага
куч билан тортди. Аввало уни Алишер деб òйладим, чунки олдин
ҳам шундай қилган. Аммо бурнимга босилган матодаги òткир ҳид
901
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 00:06

бермадим. У ҳам тушуниб, нигоҳини нималарнидир
тушунтираётган òқитувчига қаратди...
Куним ҳафагарчилик ва зерикиш билан òтди. Òқишга қайтиб мазза
қиламан деб òйлагандим. Аммо аксинча, Зоҳид сабаб асабларим
яхшигина таранглашди.
Вақт бòлгач ташқарига чиқдим. Ҳайдовчи машинани
аллақачон қаршимга олиб келиб қòйган экан. У мени кòргач орқа
эшикни очди...
Бу нимаси? Мени шарманда қилмоқчими? Энг ёмони буни
Зоҳид ҳам кòрди. Югуриб, машинага чиқиб олдим. Тез фурсатда
ерни тарк этдик...
Уйга қайтиб, сумкамни асабий ётоққа отдим. Бу қандай
муаммо бòлди? Бир кун ичида саволлар исканжасида қолдим,
ҳамма мендан шубҳаланди, уни устига энг яқин дòстим мендан
ҳафа бòлди. Битта истак сабаб шунча муаммо!!!
Кеч ҳам бир деганда кириб келди. Аммо Алишердан ҳамон
дарак йòқ эди. Негадир ҳавотирлана бошладим. Ахир соат òн бир
бòлди!!!Ётоқда òтирганча шунчаки кутдим. Ҳатто телефон рақамини
билмайман, Ҳалима онадан эса сòрашга уяламан.
Ёмģир ёģа бошлади. Соат 12 дан ошди. Мен бòлсам ҳамон
кутаяпман. Кòзим бир неча бор илинди. Аммо ухлаб қолмадим.
келади... албатта, келади...
Соат бирга яқин эшик очиб ёпилди.
-Келдингизми?- энди бошимни кòтарар эканман, қаршимда бир
аҳволда Алишер турарди. Сочлари ҳòл бòлиб кетган, юзлари тилинган,
уни устига қòлида тòппонча...
оқсоқланиб менга яқинлашди. Етмасидан ерга йиқилди.
Бақирганча òзимни у томон отдим.
-Алишер! Нима бòлди? Яраландингизми?- уни бошини кòтариб, оҳиста
оёқларим устига қòйдим- Гапиринг... Яхшиси тез ёрдам
чақираман.
Қòлимга телимни олган эдим, у бирдан олиб қòйди.
-Кераги йòқ...- ҳансираб деди- Яраланмадим. Муштлашдим.
-Ким билан?- қòрқиб кетдим.
-Ҳаёт билан.- у шифтга қараб ётиб олди, тинмай қаттиқ нафас олар
эди. Аҳволини кòриб ичим ачишди. Юзлари чиндан кòкарган ва
шилинган эди.
-Ростини айтинг. Ким билан?- кòзларим ёшланди.
-Бир барзанги билан... уни òзим ёлладим.
-Ни... нима?- ҳайратадан йиģлашдан тòхтадим- Нимага?
-Отам билан жанжаллашдим...- кòзларини оģир юмди- Кейин доимгидек
фойдасиз исён кòтардим... У мени ёш бола деб òйлайди...
-Нималар деяпсиз?- гапларига тушуна олмадим- Кòкарган
кòзингизга муз қòйиш керак. Ҳозир олиб келаман.
-Кетма!- энди òрнимдан турмоқчилигимда у тòхтатди- Мени ёлģиз
ташлаб кетма.
-Лекин муз...
-Кераги йòқ!- қòлимдан қаттиқ ушлади- Менга уни кераги йòқ. Ҳозир
сени далдангга жуда муҳтожман...
мени òз баģрига тортди. Эркак киши ҳеч йиģлайдими? Мен уларни
йиģламайди деб òйлардим. Ҳудди уларда бу қобилият
ривожланмагандек... Илк бор йиģлаётган эркак кишини кòришим.Аммо у овоз чиқармай, жуда секин йиģларди. Кòзидаги ёшни
кòрмасанг йиģлаяпти деб òйламайсан киши...
Уни баģримга қаттиқроқ босдим. Бугун бир нарсага амин бòлдим:
Қотилларда ҳам юрак бор, улар ҳам ҳис қилишади...
-Яхшимисиз?- òйчан òтирган Алишернинг кòксига бош қòйиб ётар
эканман, секин сòрадим. У жавоб бермади- Эшитаяпсизми?
-А?- у менга савол назари билан қараганидан ҳеч нарсани
эшитмаганлигини тушундим.
-Аҳволингиз яхшими?- такрорладим.
-Ҳаа...- ишонарсиз пичирлади. Ҳòрсиниб қòйдим. Нега ота-бола
муносабати бунчалар ёмон? Нега ота òз òģлига ҳеч ён
босмайди? Нима учун? Мен Алишерни этибор талаб қилаётган
кичкина чақалоққа òхшатаман. Чақалоқ бошқалар қараши
учун кулади, ёқимли қилиқлар қилади... этибор беришмагач эса
йиģлашга тушади. Кимдир олиб овутишини кутади... Бироқ Алишерда
овутгувчи кимса йòқ. Беэтибор ота ҳеч қачон òзгармайди.
фарзандларига меҳр бера олмайди...
-Òқиш кунинг қандай òтди?- деди у мавзуни òзгартиришга уриниб.
-Яхши!- гарчи дабдала бòлсада òз муаммоларим билан уни
бошини қотиришни истамадим. Зеро ҳозир у буларни эшитадиган
аҳволда эмас.
-Сиз...- энди гапириб унга қараганимда аллақачон ухлаб қолганига
гувоҳ бòлдим. Соат тунги икки... У бòлса беозор чақалоқдек қотиб
880
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 00:06

-Энди қòрқмаяпман!- дедим уялганча.
-Мен эса қòрқаяпман. Шу учун сен билан ётаман. Кел,
яхшиси ухлайлик. Жуда чарчаганман.
кòзларини юмиб олди. Мен ҳам бошимни ёстиққа қòйдим.
Кòзимни юмар эканман, лабимда ширин табассум пайдо бòлди...
Кечаси мириқиб ухладим. Қачон бундай ухлаганимни ҳатто эслай
олмайман. Ҳеч қандай арвоҳ ва қòрқув безовта қилмади...
-Бекам... бекам...
Ҳизматчи қизнинг майин овозидан уйģондим. Уйģондим-у тезда
ёнимга қарадим. Алишер аллақачон кетган эди.
-Нима?- кòзларимни ишқалаб, кòзойнагимни тақиб олдим.
-Ҳайрли тонг, бекам. Ҳалиги... ҳòжайин òқишга боришингизни
тайинлади. Шунга уйģотгандим?
-Нима?- ҳайратдан оģзим ланг очилди. Ахир у бир неча кун сабр қил
деган эди- Òзи қаерда?
-Соат бешлар атрофида чиқиб кетдилар. Муҳим ишлари бор шекилли...
-Тушунарли, раҳмат.
-Сумкангизни тайёрлаб қòйдим. Керакли òқув қуролларини ҳам олиб
келдим. Нонушта тайёр, тезроқ тайёрланмасангиз кеч қоласиз.
-Аммо òқишим...
-Ҳòжайинни òзи гаплашди. Менимча шунча байт келмаганингизга
кòз юмишади.-Қандай гаплашди?- кòз олдимга қаттиққòл директоримиз келди.
-Биласизку, ҳозирги замонда пулга ҳамма нарсани ҳал қилса
бòлади...
Аччиқ ҳақиқатни эшитиб кулишга уриндим. Ҳизматчи хонадан
чиқиб кетди. Ниҳоят мен кутган онлар... энди òқишга бораман.
Балки òқишдан чиқиб уйимга ҳам кириб òтарман. Оиламни жуда
соģиндим...
Кòйлагимни алмаштириб, сочимни оддийгина қилиб òриб олдим.
Кòзойнагимни тòģирлаб, сумкамни олдим. Сариқ рангли бежирим
сумка кийимимга жуда ярашиб турарди. Қувончим ичимга
сиģмай пастга югурдим. Апил-тапил нонушта қилиб, ташқарига
чиқдим. Ҳовлида мени қоп-қора машина кутиб турарди. Ичида
ҳайдовчиси билан...
-Жаноб сизни элтиб қòйишимни тайинлади!- деди ҳайдовчи йигит салом-
аликдан сòнг.
-Нега?
-Бугундан сизни ҳайдовчингиз ва тан соқчингизман. Ҳозир
òқишга олиб бориб, дарс тугаши биланоқ уйга қайтараман. Жанобни
буйруģига асосан...
Менимча уйга кириб òтиш фикри барбод бòлди. Кайфиятим тушиб,
истамайгина машинага òтирдим. Йòлга тушдик...
Қизиқ, òқишдагилар мени машинада тушганимни кòришса нима
дейишади? Яна бир муаммо! Ахир мен турмуш қурганим
ҳақида ҳеч кимга айта олмайман! Энди қандай яшираман...
Негаям òқишга бораман дедим? Энди нима бòлади?
Ҳайдовчига ортга ҳайда деб айтсаммикан? Аммо бир томондан
òқишга боргим ҳам келаяпти! Уфф...
Қòрқувим рòёбга чиқиб машина институт олдида тòхтади. Чуқур
нафас олиб ундан тушдим. Шу заҳоти ҳамманинг нигоҳи менга
қаратилди. Уларни нигоҳида ҳайрат мавжуд эди.
Ахир кийинишим ва сумкам òзгарди холос. Яна машина ҳам бор.
Аммо òзим òша-òшаман. Нега бунчалар бақрайишаяпти?
Ҳайдовчи машинани чеккага қòйиб, ичидан тушмади. Демак
мен чиққунга қадар кутади. Оģир қадамлар билан ичкарига
кириб кетдим. Зеро этиборни унчалик ёқтирмайман...
Синфга киришим билан ҳамма мени òраб олди. Уларга
"қариндошимни машинаси. Мени қаттиқ яхши кòришгани сабабенди òқишга олиб келиб қòйишар экан" деб жавоб бердим. Ҳеч ким
нега келмаганимни сòрамади. Ҳамма машинага қизиқар эди.
Менга ишонмаган одам ягона Зоҳид бòлди. У мендан
чинакамига ҳафа бòлган эди. Сабабини сòраганимда "Дòстингни
унутиб юбординг. Ҳатто қаерга кетганлигингни айтмадинг.
Қòнģироқларимга жавоб бермадинг" деди.
Унга айта олмадим. Нима дейман? Қотилликка гувоҳ бòлдим, энди
òша қотилни рафиқасиман дейманми? У ҳайратда қолганида эса
"Қòрқма, у қотил бòлсада жуда яхши ва меҳрибон инсон"
дейманми? Ахир менга кутубхона совģа қилдику!
Уф, нималарни òйлаяпман òзи? Охирги пайтларда жуда ҳаёлпараст
бòлиб қолдим.
-Зоҳид...- ёнимда òтирган Зоҳидни туртдим.
-...
-Кечирақолинг, ахир дòстмизку!
жавоб бермади. Бундан жуда ҳафа бòлдим. Нима менга осонми?
-Ҳòп, кечираман!- у мен томон қаради- Фақат ҳақиқатни айтсанг.
Ҳақиқат? У мендан боягиларни айтишимни сòраяптими? Жавоб
863
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 00:06

Уйда бир нечта ҳизматчи аёл, Ҳалима она ва Алишер бор. Ҳалима
онани мени кòтаришга белидаги оģриқ йòл қòймайди. Демак ҳар
ухлаганимда Алишер мени жойимга қайтарган...
Òшандан сòнг у билан муносабатимиз анча яхшиланди.
Шунда ҳам фақат беш дақиқа давом этадиган суҳбат, ундан
ортиģи эмас.
Китоблар билан вақт òтказиш яхши, аммо қачонгача бу
давом этади? Келганимга ҳам бир ой бòлаяпти. Аммо ҳамон на
уйдан чиқдим ва на оиламни кòрдим. Майли, улар билан ҳеч
бòлмаса телда гаплашиб турибман. Аммо орзуларимчи? Ахир
òқишдан қолиб кетаяпман! Алишернинг оилавий можораси сабаб
орзуимдан кечишни истамайман...
Бир қарорга келиб Алишерни излашга тушдим. У òз иш столида
ёнида тел титкилаб òтирарди. Иккиланмай у томон қадам босдим.
-Тинчликми?- у бошини телдан кòтариб, менга савол бердида, яна
шу матоҳига қараб олди.
-Мен òқимоқчиман.- ниҳоят дилимдагини тилимга кòчира олдим.
Уни пинаги ҳам бузилмади- Гапимни эшитаяпсизми?
Уни беэтиборлиги жаҳлимни чиқарди. Қачонгача мени ушлаб
òтиради. Ахир мен қамоқда òтирадиган жиноят қилмадимку! Аслида
òша жиноятни òзи қилди! Демак у қамалиши керак.
-Òйлаб кòраман,- деди у беэтиборлик билан. Òйлаб кòради? Бу йòқ
деганими?
-Мен ҳозир жавоб эшитмоқчиман!- қайсарлик қилиб туриб олдим.
Шижоатимга òзим қойилман.
-Нима?- у менга òзгача ҳайрат билан қаради. Сòнг ҳòрсиниб қòйди-
Ҳозир иложи йòқ, китобингни òқи!
-Китобларни òқиб бòлдим.
-Олти юзта китобния?- ишонқирамай деди.-Ҳа, фақат бир бòлимини.
-Қолганини ҳам òқи.
-Мен фақат китоб òқий олмайман. Ахир òқишим қолиб кетаяпти!
-...
-Эшитаяпсизми?
-Менга қара!- яна ҳòрсиниб қòйди- Сени ташқарига чиқара
олмайман. Йòқса оқибати ёмон бòлади.
-Албатта, ахир мансабсиз хотиндан уяласизку!- бу гапни қандай
айтиб юборганимни билмайман. У бир сапчиб менга қаради.
Кòзларимни олиб қочдим. Жаҳли тезлигини ҳисобга олсак ундан ҳар
нарса кутиш мумкин.
-Нима?- у менга жаҳл билан қаради. Òрнидан шошилмай турди.
Қоч, Шоҳиста... қоч. Йòқса аниқ балога учрайсан! Эҳ, òзим
аҳмоқман! Негаям бунақа дедим?
-Ҳеч нима!- бу вазиятдан қутилиш йòли зарда эди. Энди ортимга
òгрилиб кетмоқчилигимда у ушлаб тòхтатди. Ортга қайтардида, мени
столга тираб қòйди.
-Нима дединг, қайтар.
-Ҳеч нима!- айбдорона ерга қараб олдим.
-Менимча сени эркалатиб юбораяпман!- овози қаттиқ чиқди-
Нима яхши гапирсам бошимга чиқиб оласанми?
-Йòқ,- дарров овозим òзгариб, кòзларим ёшланди- Мен... мен...
беҳосдан...
-Нима?- жим бòлиб қолганимдан сабрсизланди. Яна йиģлаяпман...
яна у туфайли йиģлаяпман. Нега бунча ёмон у? Ахир гапим
билан фақат òзимни ерга урдимку!
-Кечиринг...- айбинг бòлмасаю кечирим сòраш ёқимсиз албатта.
Аммо бу ҳолатдан чиқиб кетиш учун бошқа ечим топа
олмадим.
-Менга қара!- буйруқ оҳангида деди. Бошимни кòтара олмадим.
Кòзёш сабаб ерни ҳам базòр кòрардим...
сабрсизланиб иягимдан тутиб òзига қаратди. Кòзимни барибир
пастга қаратиб олдим.
-Қайсар!- уни кулгу аралаш овози янгради- Сенга ҳазл қилиб ҳам
бòлмайди. Нега сал нарсага йиģлайсан-а?
Унга савол назари билан қарадим. У бòлса кòз ёшларимни артди.-Вазият бироз яхшилансин òқишингни òзим ҳал қиламан. Фақат
камида уч кун кутишингга тòģри келади. Кутасан-а?
Тасдиқ маносида бош чайқадим. У бòлса жилмайди. Сòнг бирдан
жиддий тортди.
-Бошқа бояги гапни айтганингни эшитмай. Йòқса кòз ёшинг ҳам
мени юмшата олмайди.
телефони жиринглагани сабаб мендан узоқлашди. Ким биландир
гаплашар экан хонадан чиқиб кетди. У кетгач чуқур уҳ тортдим.
Ҳозир нима бòлди? У бошида йиģлатиб, кейин òзи овутдими? Жуда
ģалати, аммо ёқимли...
Лабимга кулгу югурди. Кеч бòлиб қолгани сабаб ётоққа
жойлашдим. Таҳминан ярим соатлар ичида Алишер ҳам кириб келди.
негадир диванда ётиш òрнига ёнимга ётиб, мени òзи томон
тортди. Бир деганда уни қучоģида пайдо бòлдим.
387
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 00:06

-Уйģон...- давом этди. Нега уйģонай? Нима демоқчи менга? Нега бу қотилни яна кòришим керак? Нима учун? Òзимни ухлаганга солиш бефойда... ундан кòра у билан гаплашганим мақул. Кòзларимни истамайгина очдим. Аммо бир оģиз ҳам гапирмадим. У ҳамон мендан кòзини узмай турарди. -Ухламаётгандинг-а?- пичирлади. -...
-Ҳафамисан? -...
-Шоҳиста,- ҳòрсинди- Буни кòришингни истамагандим. -...
-У... уни мени òлдириш учун жòнатишганди. Òша сен гувоҳ бòлган қотилликда бир йигитни òлдирган эдим. Òшани отаси жòнатган уни... -...
-Уни òлдирмасам мени ҳам сени ҳам òлдирарди. Тушун. -...
-Майли, ухлаб дам ол. Кейин гаплашамиз. У менга жилмайиш ҳадия этдида, хонадан чиқиб кетди. Уни гаплари баҳона òрнида òтадими? Ахир шунчаки òша қотилни тòхтатса бòлардику. Нега òлдиришни афзал кòрди. Кòп òтмай хонага Ҳалима она кирди. Овқат олиб келган экан. Мени гап билан чалģитмоқчи бòлди. Қани эди òша воқеадан чалģий олсам? Энди унутишга уринганимда, кòз-олдимга қайта келар эди. Зум òтмай тун ҳам тушди. Аммо ҳамон Алишердан дарак йòқ. Ҳалима она уни бугун келмаслигини, отаси билан қотил муаммосини ҳал қилаётганини айтди. Бу бир томондан яхши. Уни кòрмасам òзимни анча тинч ҳис қиламан.
Тунда Ҳалима она билан бирга ухладик. Қòрқишим сабаб буни унга Алишер тайинлаган. Туни билан ухламай чиқдим. Буни сабаби қòрқув эмас, куни бòйи ухлаганим эди. Кунларим бир хилликда òта бошлади. Алишер уйга умуман келмас эди. Зерикиш билан тонг оттириб, кун боттирардим. Аммо ҳаловат йòқ. Қандайдир йòл билан чалģишим керак. Бир ҳафта деганда Алишер ҳам уйга келди. Уни Ҳалима она билан суҳбатини яширинча эшитдим. Айтиши бòйича вазиятяхшилабмаган, балки òша оила билан зиддият янада кучайган
экан. У эҳтиёт бòлишимиз керак деб бот-бот такрорлади.
Меҳмонхонада фильм кòриб òтирганимда эса ёнимга кириб келди.
Ёнимга секин жойлашди.
-Ҳайрли кун!- деди у ҳайрат билан. Доим биринчи салом берардим. Бу
сафар ундай қилмаганимдан ҳайрон эди у.
-Ҳайрли...- дедим истамайгина. Уни нигоҳи телевизор томонга
қаратилди.
-Яна қòрқинчли фильмми?- деди ҳавсала билан.
-Йòқ, фантастик.
-Зерикишдан фильм кòрасанми?- саволга тутди. Тасдиқ маносида бош
силкидим. Нега мен билан гаплашаяпти òзи? Унга нима керак?
-Куни бòйими?
-Ҳа!- истамайгина дедим.
-Бошқа машģулотинг йòқми?
-Йòқ.
бошқа ҳеч нарса демади. Мен ҳам гапирмай, фильм кòришда
давом этдим.
-Мен билан юр!- у қòлимдан ушлаб қаергадир олиб кетди. Учинчи
қаватга чиқдик. Бу ерга деярли чиқмас эдим. Чунки арзигулик
ҳеч нарса йòқ. Фақат меҳмонлар учун ётоқхоналар ва
меҳмонхона... У йòлак охиридаги хона олдида тòхтаб, калит билан уни
очди. Бу ерга олдин кирмаганман, боиси берк турарди.
билан ичкарига кирдим. Кирдим-у ҳайратдан тилим айланмай
қолди. Ичкари китобларга тòла эди. Мен олдинлари ҳар куни
қатнайдиган кутубхонаданда кòп китоб бор эди бу ерда.
-Ёқдими?- Алишерни овозидан ҳаёлларимни йиģиб олдим.
-Бу... булар олдин ҳам бор эдими?
-Ҳа... ёшлигимда китоб òқишни ёқтирар эдим. Ҳаммасини шу
ерга йиģганман!- мен томон òгрилди- Энди булар сеники.
Унга ҳайрат аралаш қувонч билан қарадим.
...-Ҳарҳолда бу ердаги барча китобларни òқиганман. Энди менга
кераги йòқ. Сен ҳақингда малумот йиģганимда китоб òқишингни
билган эдим. Менимча бу сен учун яхши совģа!
Китоб? Бари менгами? Шунчасия? Бутунлайга?-Раҳмат,- беэҳтиёр бақириб уни қучиб олдим- Катта раҳмат....
Шу кундан бошлаб китоблар оламига шòнģиб кетдим. Алишерни
диди яхши экан, бари ажойиб ва қизиқарли китоблар... Асосан
фантастика, ҳаётий ва детектив жанрдаги китоблар йиģилган. Бошқа
жанрлар ҳам етарлича аммо менга улар қизиқ туйилмади.
Яна бир ҳафта машģулотим китоб òқиш билан òтди. Албатта, бу
ёқимли... Аммо базан чарчаб кутубхонани òзида ухлаб
қолардим. Эрталаб турганимда эса òз òрнимда ётган бòлардим.
443
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 00:06

-Ҳòп. Раҳмат, доктор.
Шу билан уларни овозлари тинди. Биргаликда хонани тарк этишди. Шундагина кòзларимни очдим. У яна бир бор одам òлдирди... Нима уларга одамлар ҳаёти òйинчоқми? Эшик очиб-ёпилиши билан кòзларимни юмиб олдим. Кимдир ёнгинамга етгач тòхтади ва ётоқ ёнига òтирди. -Шоҳиста...
Албатта, бу Алишер. Бошқа ким ҳам бòлар эди? Негадир кòзларимни очишни истамадим. Қанча уни яхши томонини кòришга уринмай у барибир қотиллигича қолар экан. -Кòзингни оч...
Қулоқ солмадим. У билан гаплашишни истамайман. У одам òлдирди...
461
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 00:05

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
461
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

19 Jan, 00:03

❄️АССАЛОМУ АЛАЙКУМ!❄️

🤲 Бошлаб олган янги кунингиз муборак бўлсин! Ҳар бир эзгу ишларингизда Аллоҳ Ёр ва Ёрдамчингиз бўлсин!

🤲 Аллоҳдан Ўзингиз ва Ота - Онангиз ва сизга азиз бўлган барча яқинларингизни мағфират қилишини сўрайман!

🤲 Тонгимиз - яхшилик билан бошлансин, хонадонларимиздан тинчлик тотувлик, барака аримасин.

🤲 Бу кунда Аллоҳ дуоларимизни ижобат, фарзандларимизга салоҳият, ибодатларимизга гўзаллик, ризқимизга барака берсин!

❄️🌞ХАЙРЛИ ТОНГ !😊❄️

Якшанба тонги муборак бўлсин!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
764
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Jan, 20:06

Чидаб тура олмадим. Ўша пулни топиб олганим, ва хаста онасини рўкач қилган барваста йигит хақида айтиб бергач аёл йиглаб юборди. Бир пасдан сўнг афсус билан бош чайқади.
-У яна ўтармикан шу ердан? Агар...агар ростдан онаси хаста бўлса розиман. Агар ёлгон гапирган бўлса буюрмасин! Буюрмасин илоҳим!
Мен ростини айтишга айтдиму, ишонишмайди деб ўйлагандим, қанчалик огир ахволда қолишган бўлмасин ортиқча гапиришмади.
-Шунақа гаплар болам.
Асабийлашиб, томогимга нимадир тиқилди.
-Нега ўшанда менга бир огиз индамадингиз? Ахир деярли ҳар куни учрашардик.
-Сени тинчингни бузгим келмади. Айтганимда ҳам қўлимиздан нима келарди қизим. Орадан ярим йилча вақт ўтгач невараси огир хаста ўша аёлни яна учратиб қолдим. Айтишича, бировдан қарз кўтариб, набирасини даволатиб келишибди. Хозир чопқиллаб юрганмиш. Аллох бошқа томондан бериб, қарздан хам қутулишган экан. Шундагина елкамдан оғир тоғ ағдарилди. Бироқ, бировнинг хаққи тугул, Худодан ҳам қўрқмаган ўша йигитни анчагача унута олмадим. У ўшанда суҳбатимизга панароқдан қулоқ тутиб, иккаламизни боплаб лаққа туширган экан қизим.
-Вой ростданми? Буни қаёқдан билдингиз? Биров кўрган эканми?
Саволларни қалаштириб, яна унинг оғзига тикилдим.
-Анча йиллар ўтгач, бир қаримсиқ, абгор киши йўлимни тўсди. У вақтлар сизлар олийгоҳни битириб, юртингизга кетган эдингиз. Аввалига танимадим. Озиб-тўзиб кетган, жулдур кийимдаги девонасифат одам чайқалганча ёнимга яқинлаша бошлади. Қўрқиб қўлимдаги супургини ўқталиб ҳимояландим.
-Хола,-деди у совуқдан қалтираб, -мени танимадингиза?
-Йўқ. Кимсиз?
- Қаердан ҳам танийсиз. Сиз билан учрашганимда тоғни урсам талқон қиладиган, пахлавон йигит эдим. Фақат тайинли бир ишга бўйин бермай, енгил пул излаб топиш йўлларини қидираётгандим. Раҳматли дадам насиҳат қилавериб, натижасини кўрмагач бир куни кечаси “сендай текинтомоқнинг баҳридан ўтдим” деб, хайдади. Бир кеча кўчада қолиб, тақдирни қарангки эрталаб сизларнинг сухбатингизга гувоҳ булиб колдим.
-Қанақа сухбат?
-Э...унга анча бўлди. Хозир айтсам, ўзингиз тушунволасиз. Ўшанда каттароқ дарахт панасида биқиниб турган одамни кўрмай бир қиз билан анча гаплашгансиз. Гап ўша қиз топиб олган пул хақида эканини билгач, қулоқларим динг бўлди. Иккалангиз пулни миршабга бермоқчи бўлганингизда йўлингизни тўсган ўша хорамхалқум мен бўламан!
-Нима?
-Ха...Мен...ўша....ўху- ўху-ўху.....
У бршқа гапира олмади. Қаттия йўтал тутди. Хар йўталганда тўкилиб кетсётганга ўхшарди.
Ростини айтсам, мен йиллар давомида бир бечора мусулмонни куйдириб кетган ўша хайвон қўлимга тушсаку” деб Худодан тинмай сўрардим. Жазолашга кучим етмаса супургим билан савалайман дердим. Унга айтмоқчи бўлган аччиқ гапларимни неча марта такрорлаганим ўзимга аён. Аммо рўпарамда турган одам жазо эмас, яримта гапга ҳам арзимас даражада хароб эди.
-Мен,-деди у аранг, бир оз тин олгач,- ўшанда мўмай пулни олгач, бутун ҳаётим остин-устун бўлиб кетиши ҳаёлимга ҳам келмаган экан. Туппа-тузук юрган онам оддийгина кўричакдан операция столида жон берди. Сизлардан олган пулни бир корхона раҳбарига пора сифатида узатиб, омбор мудири бўлиб ишлаётган эдим. Тажрибасизлигим панд бериб, раҳбарнинг ноқонуний ишларига аралашиб, у билан ўн йилга кесилиб кетдим. Бу иснодни кўтара олмаган отам ҳам узоққа бормади.Мана қамоқдан қанақа ахволда чиқдим хола. На хотин, на бола-чақа на уй-жойим бор бомжман! Тўрт жигарим отамнинг барвақт ўлимида айбдорлигим учун мени кечиришмади. Охиратимни куйдирдим холаааааа. Кечиринг! Ке-чи-рингггг....
Харомдан хазар килгандай ортимга тисарилдим. Унга супургимнинг бир дона чўпи тегишини ҳам истамасдим...
Худобехабарни кечирмадим.
Ўша воқеадан сўнг уни яна бир неча марта курдим. Ўз тили билан айтганда "бомж" гох пивахонанинг бетон зинасида, гох ахлат кутилар орасида ухлаб ётарди.
571
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Jan, 20:06

​​Унинг холатига заррача ачинмасдим.
Дунёда турфа одам зоти бор. Қора қозонидаги ёвгонга қаноат қилган ҳам, бировни қақшатган ҳам Хак хузурига боради. Ўша нобакор ўзини эркак хисоблармикин? Қўшнимиз бор, бир оёқли ногирон. Қизини чикаришга пул топа олмасди. Бир куни йўқ бўлиб қолди ва йигирма кунлардан сўнг қайтди, икки ойдан сўнг эса қиз узатди. Кейин билсак интернет орқали хаиидор топиб, чет элга чиқиб бир буйрагини сотиб келган экан. Ўша мажрух қўшнимчалик ори бўлмаган эркак бир уюм ахлатдай кўчада қолганига рахмим келмади... Зеро у шундай якунга муносиб, на соглиқ, на оила , на бахти, на халовати бор хақиқий мажрух эди у.
Холани бир томонга қийшайиб келган тиқилинч автобусга чиқармоқчи эмасдим, аммо у таксида кетишни хохламай, елкамга қоқиб дуо қилганча хайрлашди.
Тиқилинч автобус салонида тик оёқда кетаётган кекса фаррош аёл фақат ғуруригагина суяниб кетаётганига амин эдим.
Муаззам Иброҳимова.
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
583
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Jan, 20:06

-Болам,-деди у, гапимни чўрт кесиб,- шундай бўлсада керак эмас! Бунинг ҳам юки бор.Мана сен талабасан. Бу йўлакдан нега ҳар куни пиёда кетишингни билмайманми? Ўзинг нега олмаяпсан? "Рахмат, пул меники"деб олиб кетсанг билиб ўтирармидим. Агар бу бизга ўхшаган одамники бўлса-чи, қақшаб қолади-ку. Балки ўғил-қизининг тўйига, бирорта камини қиламан деб йўлга чиққанда тушириб қўйгандир. Юр, бир бекат пастда мелисахона бор. Кириб бирга топширамиз. Супургимни уйга ташлаб чтқсам бўлди.
Энди ўн қадамча ташлаган ҳам эдик, ортимиздан кимдир чақиргандай бўлди. Тўхтаб ўгирилдик. Қарасак барвастагина йигит, халлослаб чопиб келарди. Етиб келгач иккаламизга юзланди:
-Опалар , мабодо шу йўлакдан пул топиб олмадингизми?
Иккаламизнинг чеҳрамиз ёришиб кетди.
-Пул сизникими? Хайриятей!
Фаррош хола қўлидагини йигитга узатар экан ҳижолатомуз узр ҳам сўради:
-Кечирасиз болам. Буни ичида қанчалигини ҳам билмаймиз. Бу қизим билан анчагача эгасини пойладигу, санашга журъат қилмадик. Қаранг, халолингиз экан, топилди. Санаб кўринг!
Йигитнинг кўзлари ёшланди:
-Керак эмас хола! Санамайман. Сизларга ишондим. Бу пулни касалхонада ётган ойимнинг операциясига ишлатмоқчи эдим. Отамга пул топиб келаман деб ваъда бергандим. Халол экан, топилди мана...
У қоғозни очиб, пул тахламидан беш-олтитасини суғуриб узатган эди, иккаламиз ҳам қўлини қайтардик. Хаста ётган онаизорга аталган пулнинг ярим тийинини ҳам олмаслигимизни айтиб ундан узоқлашдик. Иккаламизнинг хам кайфиятимиз чог, айниқса мен. Дарсга кеч қолиб "НБ" (Не был, яъни йўқ эди дегани) олган бўлсам ҳам хаёлимдан пули топилиб хурсанд бўлган ўша йигит, эеди операцияси ҳам зўр ўтадиган онаси кетмасди.
Ўқиш якунига етгунга қадар, ўша фаррош холага тез-тез дуч келар, ҳар сафар саломлашиб, хазил-хузил билан йўлимда давом этардим.
Ўшандан буён анча йиллар ўтиб кетди.
Бу гаплар ёдимдан буткул кўтарилмаган булсада, давоми эшитиш ҳаёлимга ҳам келмаган кунларнинг бирида анча кексайиб қолган қадрдон фаррош холам билан яна учрашиб қолиб севиниб кетдим. У танимасада ачомлашиб кўришиб, ўзимни танитгач чезрасига табассум югурди.
Бир вақтлар узун, огир супургисини бир сирмаса кўчанинг ярмини тозалаб қўядиган аёл енгил бозор халтани аранг кўтариб турарди. Халтани қўлидан олдим. Бекатда автобус пойлаб тургани учун у ёғ, бу ёғдан суҳбатлашиб мавзу ўша пул воқеасига бориб тақалди.
-Э, эслатма болам. Ўша бола ёлғон гапирган экан-деди хола, чуқур хўрсиниб.
-Нахотки?- оғзимдан отилган сўзга тўғри жавоб олиш истаги қанчалик кучли бўлмасин , кўз ёшлар билан хаста онасини ўртага қўйиб пулни олиб кетган йигит фирибгар эканига ишонгим келмади.
-Ха, ўшанда мен ҳам худди сенинг холингга тушгандим. Пул топилган куннинг эртасига бир хотин ва ўғли ниманидир қидириб, анча куймаланишди. . Минг истихола билан мендан хам сўрашди.
Довдираб қолдим.
Мўлтираб турган ўзим қурам аёл, марказдаги яшаб турган тўрт хонали уйини шахар четидан икки хонали хонадонга алмашгани. Уйларнинг фарки учун олган пулнинг колганига ўн яшар набирасининг жигарини операция қилдирмокчи эканини айтишди.
-Пулни шу ўглим йўқотиб қўйибди. Ўша хаста неварамни отаси... Қаерда туширганини ҳам билмайди. Талабалар ётоқхонаси орқасидаги кўчада турамиз. турармиш. Неварам Московда операция қилиниши керак. Кеча самолетга чипта олишга чиққанди. Аксига олиб пулни ҳаммасини олган экан. Қўлидаги елим халта илиниб йиртилган экан, кўрмабди. Хуллас пул тушиб қолган. Қора елим халтачада эди, кўрмадингизми эгачи?
Нима децишимни билмай қолдим. Демак кечаги йигит алдаган. Рости айтсам, ишонишадими?
Қаршимда турган аёл эса ёниатроқларга алангаганча давом этарди:
- Қидирмаган жойимиз қолмади. Автобус , йўлаклар , маҳалла, ховли... Энди нима қиламиз...
552
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Jan, 20:06

📝МАЖРУХ.

У вақтлар олийгоҳнинг учинчи курсида ўқир эдим. Баъзан стипендияга озгина қолганда озиқ-овқат ва йўлкирада ҳам узилиш бўлиб қоларди. Бўлажак шифокорлар ўқиб, малакасини оширадиган турли шифохоналар шаҳарнинг тўрт томонига сочилган. Жуда эрта уйғониб ётоқхона ва шифохона ўртасидаги каттагина масофани пиёда босишга тўғри келарди. Ўша куни ҳам азонда йўлга тушдим.
Ғира-шира ёруғлик. Кўчада деярли ҳеч ким йўқ. Шошиб қаёққадир кетаётган машиналар ҳам саноқли. Бунақа вақтда калима қайтариб, ёмонга йўлиқтирма дея пичирлаганча кетаверардим. Талаба зотидаку ўмаришга арзигулик буюмни ўзи йўқ. ( Унда хозиргидай телефон, қўл компютери деган нарсалар бўлмасди) Аммо қиз боламанда. Олис қишлоқдан кузатиб қолган дадамнинг насиҳатлари қулоғим остида жаранглаб туради. “ Шаънимни кўз қорачиғидай асрайман” деб сўз берган қиз ҳар қандай бегона одамдан қўрқади.
Сахарда хали одам зоти билан гавжум бўлмаган кўчаларни онам тенги аёл узун супургисини сермаб тозалаб супурар, уни қораси кўринган замон анча тинчланардим. Бу сафар ҳам унга яқинлашгач ҳар доимгидек овозимга жон кирди:
-Асссалому алайкум, хорманг хола!
Фаррош хола бир пас ишидан бош кўтариб, алик олди:
-Ха, яна пешкомми? Стипендия кечикибдида.
Кулиб юбордим.
-Шерлок Холмс бўлиб кетингей хола. Ҳамма нарсадан хабардорсиза. Шу стипендияга қараб қолмай, деб роса иш қидирдим. Хеч бўлмаса сиз каби кўча супурай деб, идораларингга мурожаат хам қилдим. Олишмади. Мана, йўлкира йўқлиги учун ўн биринчи трамвайда кетяпман.
У яйраб кулгач, яна ишини давом этди.
Мен ҳам шошилишим керак, лекин ҳеч қанча юрмадим. Кимдир чақираётгандай туюлди. Қарасам фаррош аёл, мен томон югуриб келяпти. Халлослаб етиб олгач қўлидаги қоғозга ўралган алланимани узатди.
- Қизим манавини тушириб кетдингку.
Хайрон бўлдим. Мен ҳеч нарсани туширганим йўқ. Огир сумкамда халат, китоб ва дафтарлардан бошқа ҳеч вақо йўқ.
-Бу меники эмас!
У қогоз ўрамни қўлимга тутқазди.
- Билмадим, сени ортингдан супуриб келяпман. .Ма, оч-чи!
Ноилож қоғоз ўрамни очдиму бақрайиб қолдим...Ўрам ичида бир даста пулку бор эди..Доллар. Шошиб фаррош холага узатдим.
-Холажон, бу меники эмас. Ўзингизда турсин эгаси хали –замон қидириб қолар. Чунки бунда анчагина маблағ борга ўхшайди.
Хола ноилож олдию, илтижоли термулди.
-Қизим, биламан дарсга шошяпсан. Амоо мен буни ушашга хам қўрқяпман. Пул йўқотган одам келиб, “кўпроқ эди, қолгани қани?” деса нима қиламан. Энг ёмони, у келгунча бирортаси қўлимдан олиб қўйсачи? Ма, сен ушлаб тур! Бирортаси келса гувоҳсан.
Бугун шахсан профессор Азимовнинг маърузаси бор. Кеч қолганни аяб ўтирмайди. Аммо аёлни шу холатда ташлаб кетгим келмади. У узун йўлакни супуриб бўлгунга қадар ўтган-кетганни ниманидир қидирмаяптими дея диққат билан кузатиб турдим. Тонг анча ёришиб, одамлар оқими кўпайдики пул эгаси кўринмади. Ишларини битириб олдимга келган фаррошга омонатни топширдим.
-Холажон, энди мен бормасам бўлмайди. Дарсга кеч колдим. Буни уйингизга олиб кетинг. Эртага ҳам ишга чиқасиз кимдир сўроқлаб келар. Келмаса, уч марта “кимники?” деб сўрайсизда, бирор камингизга ишлатасиз.
Жилмайиб турган аёлнинг чеҳраси тундлашди. Қўлида илон ушлаб тургандай қоғоз ўрамни қайтариб ўзимга узатди.
-Эй йўқ! Мен буни уйга олиб кетмайман. Кўча супураётганимга, жудаям муҳтож деб ўйладингми қизим. Худога шукур, қора қозоним қайнаб турибди. Рўзғорнинг ғорини тулдиришга қийналсам ҳам бировники керак эмас. Раҳматли эрим ҳам жуда халол одам бўлган. Оилага бир тийинлик харом аралаштирмасди. “Бировники буюрмайди!” дердилар.
Анчагина юпун кийинган жимитдаккина аёлнинг тоғдай ғурури борлиги ҳақида ўйламаганимдан уялиб кетдим. Шундай бўлсада яна қисталанг қилдим.
-Эгаси номаълум буюмни уч марта сўроқлагач, топган одамга халол бўлади. Ишлатмасангиз бирорта мухтожга берарсиз. Масжидга олиб боринг.
685
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Jan, 00:27

-Ҳòп. Раҳмат, доктор.
Шу билан уларни овозлари тинди. Биргаликда хонани тарк этишди. Шундагина кòзларимни очдим. У яна бир бор одам òлдирди... Нима уларга одамлар ҳаёти òйинчоқми? Эшик очиб-ёпилиши билан кòзларимни юмиб олдим. Кимдир ёнгинамга етгач тòхтади ва ётоқ ёнига òтирди. -Шоҳиста...
Албатта, бу Алишер. Бошқа ким ҳам бòлар эди? Негадир кòзларимни очишни истамадим. Қанча уни яхши томонини кòришга уринмай у барибир қотиллигича қолар экан. -Кòзингни оч...
Қулоқ солмадим. У билан гаплашишни истамайман. У одам òлдирди...

Давоми бор

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,400
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Jan, 00:25

пардани ёпиб қòйди. Мен ҳамон шок ҳолатда òтирардим.
ёнимга келиб, шунчаки мени қòлларида кòтариб олдида, кийиниш
хонасига олиб бориб ерга қòйди. Бир деганда мени деворга тиради.
-Гапимни диққат билан эшит!- иягимдан тутиб мени òзига қаратди-
Ҳозир ҳаяжон сабаб қотиб турадиган вақт эмас. Бизни кимдир
кузатаётганди. Бошида отамни айģоқчиси деб òйлаб шундай
қилдим. Аммо вазият жиддий. Бу ҳеч қандай айģоқчи эмас. Шу
ердан чиқмай òтир.
хонадан чиқиб кетди. Воқеаларни таҳлил қилиб, òзимга келишимга
бир қанча вақт кетди. Шундагина "нималар бòлаяпти" деган савол
ҳаёлимда айланди. Ростан нималар бòлаяпти? Агар отасини
айģоқчиси бòлмаса унда ким?
Атрофга аланглаб қолдим. Тунги кийимимни олд тугмалари очиқ эди.
Тезда ёпиб олдим. Нима у мени шундай ҳолатда кòрдими?
Нималар деяпман? Ахир тугмаларни уни òзи ечди! Эй худойим,
бу қандайин ёқимсиз ҳолат?
Қандайдир шовқин эшитилди. Писиб эшик олдига бордимда, хонага
мòралаб қарадим. Кòрган манзарамдан қòрқиб кетдим. Ердайигит кишининг жасади ётар, уни устида эса қòлида қурол бòлган
Алишер турарди. Уни қурол тутиб турган қòлидан қон томиб турарди...
Ваҳимам сабаб мен суяниб турган эшик очилиб, ерга қуладим.
Алишерни нигоҳи мен томонга қаратилди... Қòрқувдан тезда орқага
силжиб, деворга суяндимда, оёқларимни йиģиб, қòлим билан ушлаб
олдим. Кòз қирим билан эса ҳамон қуролга ва томиб турган қонга
қараб қòярдим...
мен қòрқув билан тикилиб турган қуролга қараб қòйиб, уни
узоққа улоқтирдида, мен томон қадам босди...
-Ҳей, қòрқма!- у пичирлаб гапирдида, мен тенги òтирди. Қòлини мен
томон чòзди. Уни қòлидаги қонни яқиндан кòриб бақириб
юбордимда, қочишга уриндим. У мени ушлаб қолдида, òзи томон
тортди. Бир деганда уни баģрида пайдо бòлдим. Типирчилаб
қочишга уринишда давом этдим. Кòзларимдан тинмай ёш оқар
эди...
-Бòлди, жим. Тинчлан!- у мени қаттиқ ушлаб, ҳаракатлана
олмайдиган ҳолатга келтириб қòйди. Аммо мен бòйсунишни истамас
эдим. Мен унитгандим... Шунча вақтдан буён бу ҳақиқатни
унутгандим. У ахиир ҚОТИЛ! Бугун ҳам қаршимда одам òлдирди...
-Шоҳиста.
-Тегманг менга.- бақирдим- Қочинг. Илтимос, қòйиб юборинг.
бир қòли билан мени қаттиқ ушладида, нариги қòли билан
сочларимдан силаб, тинчлантиришга уринишда давом этди.
-Жим. Тинчлан.- қулоģимга пичирлади- Қòрқма. Тегмайман... Сенга
зиён етказмайман...
Қаршиликни секин камайтирдим. Аммо йиģлашдан тòхтамадим.
-Бòлди, тшш...- пешонамда уни қайноқ лабини ҳис қилдим- Йиģлама.
Бòлди, жим.
Уни нафаси шундоқ юзимга урилар эди. У қòли билан кòз
ёшларимни артиб, қайта пешонамдан òпиб қòйди...
-Жиммм... Бòлди, ҳаммаси яхши бòлади. Сенга ҳеч ким тегмайди.
Сòз бераман.
Уни гаплари ёқимли таскин берар эди. Бора-бора йиģлашдан ҳам
тòхтадим. Оģир ютиниб қòйиб, кòзларимни юмдим. Бояги уйқу
дорини тасири энди сезила бошлади. Уни баģрида, қòрқув ичра уйқуга
кетдим...-Аҳволи яхшими?- Алишерни овози янгради. Хонамда ётоқда ётардим. Гарчи уйģонганимга ярим соатдан ошган бòлсада, қòрқув сабаб кòзларимни очмадим. Бу орада шифокор келиб мени текширишга ва укол қилишга улгурди. -Яхши, фақат талвасага тушиб қолган. Тинчлантирувчи укол қилдим. Нима бирор нарсадан қаттиқ қòрққанмиди? Алишер жавоб беришга шошилмади. Уни нима деб жавоб беришини сабр билан кутдим.
-Ҳаа... қòрқинчли фильм кòрган экан. Ҳа, кòрдим... Аммо қайси биридан кòпроқ қòрқишни билмай
қолдим. Фильмдаги арвоҳданми ёки Алишердан? Қайси бири ҳавфлироқ?
-Демак юраги анча нимжон экан. Маслаҳатим бошқа бундай фильмлар кòрмасин. Акс холда руҳияти бузилади. -Руҳияти?
-Ҳа. У қаттиқ қòрқиб қолган. Йòқса йигирма соатдан ошиқ ухламас эди.
-Уйқуни сабаби бу эмас!- Алишер дарҳол жавоб берди. -Унда нима?
-Уйқу дори ичган эди.
-Ҳаа энди тушунарли. Мен буни руҳий толиқиш сабаб деб òйлагандим. Барибир эҳтиёт бòлишингиз керак. Ёзиб берган дориларимни мунтазам ичсин.
1,342
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Jan, 00:24

-Чиндан укангга òзинг қараганмисан.- йòлда Алишер саволга
тутди.
-Ҳа, онам уни кичкиналигида кутубхонада ишларди. Шу сабаб
Бобурга қараш мени зиммамга топширилган.
-Исми Бобурми?
-Ҳа.
-Ким қòйган?
-Мен.
-Неча ёш?
-Яқиндан бешга кирди.
-Сен òн саккиз ёшдалигингни ҳисобга олсак... òн уч ёшингда
оналикни туйдингми?
-Ҳа... ёшимга нисбатан тòģри келмасада, бу ажойиб вақтлар эди.
Мен оналикни яхши уддалаганман деб òйлайман.
-Буни сездим.
билан суҳбатимиз шу ерда якун топди. Уйга ҳам қайтиб
бордик...
Òзи уни менга бòлган муносабатидан ҳайратланаётган эдим.
Уйга қайтгач эса у яна олдинги совуққон ниқобини тақди, қòйди.
Шундан сòнг у билан гаплашмадим. Албатта, ҳом-ҳаёлга
берилиш нотòģрилигини тушунардим. Аммо ҳеч ким йòқ пайти нега
менга яхши муносабатда бòлади? Бу билан у мени òша
учрашувга тайёрлаган гòё. Рòл òйнай оламанми йòқми дея
иккилангани аниқ. Нима у мени ёш бола кòраяптими?Буларни фахмлар эканман яна ҳафагарчиликни ёқиб олдим. Бу
сафар у ухламасидан хонага қайтдим. Алишер ҳалиям òз иш
столида қоģоз титиб òтирарди. У менга қараб ҳам қòймади. Кийиниш
хонасига òтиб, кийимимни алмаштириб олдим. Қулоģимдаги оģир
зираклар ва бòйнимдаги тақинчоқни ечиб òз жойига жойлаб
қòйдим. Шунда қòлимдаги бугун олган никоҳ узугим эсимга
тушди. У буни бир кунлик учун, шунчаки рòл òйнашимиз учун
олди. Демак энди кераги йòқ...
Кийиниш хонасидан чиқиб, узукни ечдимда, тошойна олдига
қòйдим. Сочимни эса йиģишга тушдим...
Йиģиб бòлгач ётоққа омонатгина ётдимда, ухлашга уриндим.
Алишер ухламасидан ухлаганим мақул, йòқса яна кечагидек
қòрқиб чиқаман.
Аксига олиб яна ухлай олмадим. Нима бу менга теккан лаънатми?
Негаям òша фильмни кòрдинг, Шоҳиста? Òзи юрагинг яримта. Тез
қòрқасан, бундан сòнг эса энди сал нарсагаям қòрқасан.
Алишер чироқни òчириб, диванга ётганини эшитдим. Яна қòрқа
бошладим. Нега чироқни òчиради? Ахир қòрқишимни биладику?
Таҳминан уч соатча ухлай олмай ётдим. Бу сафар овоз
чиқармай йиģладим. Яна Алишерни овора қилишни истамайман.
Шундоģам ундан ҳафаман.
Кòрпани бошим узра босириб олдим. Яна бироз тòлоģланиб ётдим.
томонга òгрилдим, бу томонга òгрилдим, аммо ухлай олмадим.
Қòрқув мени тобора еб битирарди. Қаердасан мен кутган тонг?
Нега бунча келишинг қийин?
Бирдан кòрпани кимдир юзимдан юлиб олиши билан бақириб
юбордим. Чироқ аллақачон ёнган, тепмада Алишер ҳавсала
билан қараб турарди.
-Нима?- дедим ҳайрон.
-Нега ухламаяпсан?
-Ухлаётгандим,- ёлģон гапирдим.
-Яна қòрқаяпсанми?- деди у гапимга ишонмай.
-Йò... йòқ...- овозим ҳаммасини сотиб қòйди. У ҳòрсиниб қòйиб, шкаф
тортмаларидан бирини очиб дори қутини олди, ичидан битта таблетка
олди. Графиндан сув солиб, ёнимга келди. Қòлида кичик капсула
шаклидаги дори бор эди.
-Нима бу?- тушуна олмадим.-Уйқу дори.
-Кераги йòқ.- юзимни буриб олдим.
-Керак. Мен ҳар куни сени қоровуллаб чиқа олмайман,- у юзимни
òзига қаратдида, бурнимни қисиб турди. Натижада нафас ололмай,
оģзимни очдим. У дорини оģзимга солиб, сув солинган стаканни
оģзимга олиб келди. Ноилож ичдим.
-Энди ухла. Йòқса...- у негадир бир нуқтага қараб жим бòлиб қолди.
-Йòқса?- дедим ҳайрон. У бòлса жилмайди. Белимдан ушлаб, мени
òзига яқинроқ тортиши билан уни тумшуģи тагига келиб қолдим.
гапирмасимдан лабини лабимга босди. Бутунлай шокка тушиб
қолдим. Уни қòллари бòлса кийимим тугмаларини секин ечиш билан
банд эди.
Бу қанақаси? Ахир у бу никоҳни вақтинчалик деган эди.
Вақтинчалик экан тегинишга нима ҳаққи бор?
Мийям уни òзимдан узоқлаштиришимни буюрар, мен бòлсам
танам назоратини йòқотган эдим. Уни чангалида ожизгина
òтирардим. Шунда у бирдан òзини нари олди. Òрнидан тезда туриб
эшик олдига бордида, ташқарини текширди. Эшикни қаттиқ ёпиб
қулфлади. Парда олдига бориб ҳам ташқарига синчиклаб қарадида,
1,122
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Jan, 00:22

шошилишган. Қанақасига бир ҳафта ичида турмуш қуриш...
нималар деяпман? Шошилишган? Бизчи? Биз ҳатто шошилишга
ҳам улгурмадик. Жуда ģалати...
Бирдан уни телефони жиринглади...
-Вой, узур... дугонам... ҳозир келаман, ушлаб туринг.- у қòлидаги
болани менга тутқазиб, хонадан югуриб чиқиб кетди.
-Афсун,- Фазлиддин, яъни Алишерни акаси уни ортидан асабий чақириб
қолаверди- Бир кун дугонаси билан ģийбат қилмаса гаплари ичига
сиģмай ёрилиб òлади бу аёл.
-Нега уни бунча енгил қòйибсан?- Шаҳзод Музаффаров унга
норози нигоҳ билан қаради.
-Нима қилай дада? Фарзандимни онаси! Инсон борки камчилиги
бòлади.
-Камчилиги? У аввало она. Қаршисига телефон ёки боласини қòйса,
иккиланмай телефонини танлайди.
Фазлиддин жавобан ҳеч нарса дея олмади. Демак Шаҳзод
Музаффаров айтган фактлар рост. Чиндан мен бу аёлни
оилапарварга òхшатмадим. Йòқса боласини ҳозир танишган
одамига бериб кетмасди...
Қòлимдаги менга тикилиб турган кичкинтойга қараб жилмайдим.
ҳам кулиб, қòлини юзим томон олиб борди. Етмасидан қòлини
бошқа томонга олиб кетиб, òзини бирданига ортга ташлади. Болалар
чиндан жуда ҳаракатчан бòлади. Мен буни жуда яхши биламан.
бироз туриб йиģлаб, итальянча юмалоқ столдаги мевалар томон
интила бошлади. Ҳамма бизга қараб турарди. Мен столдаги
олмалардан бирини олиб, унга бердим. Шу заҳоти у йиģлашдан
тòхтаб, олмани оģзига солиб òйнай бошлади. Гоҳ-гоҳида бақириб,
кулиб юборарди. Қилиқлари ёқимли эди.-Болани дори ичадиган вақти бòлди, бу аёл қани?- Фазлиддин
асабийлашишда давом этиб, эшик томон қараб қòйди.
-Қандай дори?- Шаҳзод Музаффаров унга савол назари билан
қаради. Қошлари чимирилишга улгурган эди.
-Ошқозони бузилган экан. Тòģри овқат бермабмиз. Энди дори
ичаяпти.
-Тòģри овқат бермабмиз? Фазлиддин, у ёш бола. Рафиқанг эътиборли
бòлса бòлмайдими?
-Ҳòп, дада. Òзим унга тайинлайман.- уни оҳангидан бу биринчиси
эмаслигини тушундим. Албатта, уни хотинига гапи òтмаслиги аён.
Шундай бòлсада бошқалар олдида буни билдирмасликка уринаяпти.
Аммо уддалай олмаяпти.
Ҳизматчи аёл идишда "сироп" олиб келиб қòлимга тутқазди.
-Дори аччиқ. Ичира олмайсан, қаттиқ йиģлайди.- деди менга қарата
Фазлиддин.
-Менга олмани эзģилаб олиб кела оласизми?- ҳизматчи аёлга
юзландим. У хонадан чиқиб кетди... Ҳамма бу ишимдан ҳайрон
эди. Бу нигоҳлардан бироз ноқулай бòлдим.
Ҳизматчи эзģиланган олмани олиб келгач сиропни кичик қошиққа
қуйиб, òйин билан банд бòлган болага ичирдим. Фазлиддин болани
йиģлашини сезиб юзини буриштирди. Аммо мен у йиģламасидан
эзģиланган олмани оģзига солиб, сòрģичини унга бердим. Унга олма
ҳуш ёқиб, йиģлашни ҳам унутди. Фазлиддинни юзини ҳайрат
эгаллади.
- бу доридан кейин икки соат тинмасди,- деди пичирлаб- Қойилман
сенга. Буни қандай қилдинг?
-Укамни òзим катта қилганман. Болага қарашни биламан,- дедим
пичирлаган товушда, базòр. Алишерни маģрурларча жилмайганини
кòриб бироз енгил тортдим.
Феруз яна олмани идишига қараб талпина бошлади. Сòрģичини
оģзидан олиб, унга эзģиланган олмани едира бошладим. У фақат
қиқирлаб кулиб, ҳар хил қилиқлар қиларди.
-Олма унга мумкинми òзи?- Фазлиддин ҳамон ҳавотирланарди.
-Албатта, ахир у аллақачон мева ея олиш ёшига етган.- жавоб
бердим- Нима унга олма бермасмидингиз?
-Ҳали эрта деб òйлагандик.- у ҳизматчига қаради- Қулупнай ва
шафтолидан ҳам тайёрлаб кел.-Йòқ!- бирдан бақириб юборишим билан ҳамма менга қаради.
Уялиб кетдим- Резавор мевалар мумкин эмас. Тошма тошиб
кетади.
-Унда нима мумкин?
-Ҳозирча олма ва банан. Шарбатини ичирсангиз ҳам бола мазза
қилади.
Яна бир қошиқ олмани оģзига олиб келдим. У шоша пиша оģзига
солди. Сòнг ютиб, қиқирлаб кулиб юборди. Уни кòриб кайфиятим
анча кòтарилди.
Шу тариқа уни оила азолари билан танишиб олдим. Отасини нигоҳини
айтмаганда бошқалар менда яхши таассурот қолдирди.
903
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Jan, 00:21

шошилишган. Қанақасига бир ҳафта ичида турмуш қуриш...
нималар деяпман? Шошилишган? Бизчи? Биз ҳатто шошилишга
ҳам улгурмадик. Жуда ģалати...
Бирдан уни телефони жиринглади...
-Вой, узур... дугонам... ҳозир келаман, ушлаб туринг.- у қòлидаги
болани менга тутқазиб, хонадан югуриб чиқиб кетди.
-Афсун,- Фазлиддин, яъни Алишерни акаси уни ортидан асабий чақириб
қолаверди- Бир кун дугонаси билан ģийбат қилмаса гаплари ичига
сиģмай ёрилиб òлади бу аёл.
-Нега уни бунча енгил қòйибсан?- Шаҳзод Музаффаров унга
норози нигоҳ билан қаради.
-Нима қилай дада? Фарзандимни онаси! Инсон борки камчилиги
бòлади.
-Камчилиги? У аввало она. Қаршисига телефон ёки боласини қòйса,
иккиланмай телефонини танлайди.
Фазлиддин жавобан ҳеч нарса дея олмади. Демак Шаҳзод
Музаффаров айтган фактлар рост. Чиндан мен бу аёлни
оилапарварга òхшатмадим. Йòқса боласини ҳозир танишган
одамига бериб кетмасди...
Қòлимдаги менга тикилиб турган кичкинтойга қараб жилмайдим.
ҳам кулиб, қòлини юзим томон олиб борди. Етмасидан қòлини
бошқа томонга олиб кетиб, òзини бирданига ортга ташлади. Болалар
чиндан жуда ҳаракатчан бòлади. Мен буни жуда яхши биламан.
бироз туриб йиģлаб, итальянча юмалоқ столдаги мевалар томон
интила бошлади. Ҳамма бизга қараб турарди. Мен столдаги
олмалардан бирини олиб, унга бердим. Шу заҳоти у йиģлашдан
тòхтаб, олмани оģзига солиб òйнай бошлади. Гоҳ-гоҳида бақириб,
кулиб юборарди. Қилиқлари ёқимли эди.-Болани дори ичадиган вақти бòлди, бу аёл қани?- Фазлиддин
асабийлашишда давом этиб, эшик томон қараб қòйди.
-Қандай дори?- Шаҳзод Музаффаров унга савол назари билан
қаради. Қошлари чимирилишга улгурган эди.
-Ошқозони бузилган экан. Тòģри овқат бермабмиз. Энди дори
ичаяпти.
-Тòģри овқат бермабмиз? Фазлиддин, у ёш бола. Рафиқанг эътиборли
бòлса бòлмайдими?
-Ҳòп, дада. Òзим унга тайинлайман.- уни оҳангидан бу биринчиси
эмаслигини тушундим. Албатта, уни хотинига гапи òтмаслиги аён.
Шундай бòлсада бошқалар олдида буни билдирмасликка уринаяпти.
Аммо уддалай олмаяпти.
Ҳизматчи аёл идишда "сироп" олиб келиб қòлимга тутқазди.
-Дори аччиқ. Ичира олмайсан, қаттиқ йиģлайди.- деди менга қарата
Фазлиддин.
-Менга олмани эзģилаб олиб кела оласизми?- ҳизматчи аёлга
юзландим. У хонадан чиқиб кетди... Ҳамма бу ишимдан ҳайрон
эди. Бу нигоҳлардан бироз ноқулай бòлдим.
Ҳизматчи эзģиланган олмани олиб келгач сиропни кичик қошиққа
қуйиб, òйин билан банд бòлган болага ичирдим. Фазлиддин болани
йиģлашини сезиб юзини буриштирди. Аммо мен у йиģламасидан
эзģиланган олмани оģзига солиб, сòрģичини унга бердим. Унга олма
ҳуш ёқиб, йиģлашни ҳам унутди. Фазлиддинни юзини ҳайрат
эгаллади.
- бу доридан кейин икки соат тинмасди,- деди пичирлаб- Қойилман
сенга. Буни қандай қилдинг?
-Укамни òзим катта қилганман. Болага қарашни биламан,- дедим
пичирлаган товушда, базòр. Алишерни маģрурларча жилмайганини
кòриб бироз енгил тортдим.
Феруз яна олмани идишига қараб талпина бошлади. Сòрģичини
оģзидан олиб, унга эзģиланган олмани едира бошладим. У фақат
қиқирлаб кулиб, ҳар хил қилиқлар қиларди.
-Олма унга мумкинми òзи?- Фазлиддин ҳамон ҳавотирланарди.
-Албатта, ахир у аллақачон мева ея олиш ёшига етган.- жавоб
бердим- Нима унга олма бермасмидингиз?
-Ҳали эрта деб òйлагандик.- у ҳизматчига қаради- Қулупнай ва
шафтолидан ҳам тайёрлаб кел.-Йòқ!- бирдан бақириб юборишим билан ҳамма менга қаради.
Уялиб кетдим- Резавор мевалар мумкин эмас. Тошма тошиб
кетади.
-Унда нима мумкин?
-Ҳозирча олма ва банан. Шарбатини ичирсангиз ҳам бола мазза
қилади.
Яна бир қошиқ олмани оģзига олиб келдим. У шоша пиша оģзига
солди. Сòнг ютиб, қиқирлаб кулиб юборди. Уни кòриб кайфиятим
анча кòтарилди.
Шу тариқа уни оила азолари билан танишиб олдим. Отасини нигоҳини
айтмаганда бошқалар менда яхши таассурот қолдирди.
930
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

18 Jan, 00:21

Овқатланиб бòлгандан сòнг ҳаммани ҳаёли ҳар томонга тарқалиб
кетди. Бояги аёл, менимча Алишерни келинойиси телда гаплашиш
билан банд эди. Алишерни отаси ва акаси бòлса қандайдир юклар
ҳақида гап талашишарди. Менимча бу иш бòйича. Алишерни
қòлига секин тегинишим билан, у менга қараб, юзини яқинлаштирди.
-Қачон кетамиз?- қулоģига пичирладим.
-Сабр қил. Ҳали эрта.
Уфф тортиб қòйдим. У бòлса жилмайди.
-Зерикдингми?- атайин отаси олдида гапга тортаётганини тушундим.
-Ҳа.
-Оиламдагилар билан таништирайми?... Хуллас бу отам- ҳалиям òģли
билан гап талашаётган кишига ишора қилди- Шаҳзод Музаффаров...
Òзи ҳақида эса жуда яхши маълумотга эгасан деб òйлайман.
...-Бу акам,- бояги йигитга ишора қилди- Исми Фазлиддин. Жаҳли тез,
менга дòст дея олмайман.
...-Бу эса рафиқаси,- телда гаплашаётган аёлга ишора қилди- Исми
Афсун. Унга оила ва меҳр эмас, пул ва гòзаллик биринчи òринда.
Яқиндан танисанг òзинг тушуниб олаверасан.
...-Бу жиянча эса Феруз,- онасини қòлида жим òтирган ширинтойга
ишора қилди- Бòлди. Шуьлар мени оилам.
Шаҳзод Музаффаров Алишерга гапириши биланоқ суҳбатимиз
бòлинди. Энди Алишер ҳам уларни суҳбатига қòшилиб кетди. Мен
бòлсам òзимни бегона тòдага тушиб қолган қуёндек ҳис қилиб
òтирдим. Мен оддий қуён, улар эса бòрилар эди. Қуён каби қочиб
кетгим келаяпти...
Суҳбатлар тугагач ҳамма меҳмонхонага òтиш учун òрнидан
турди.
-Бораверинг, биз ҳозир...- Алишер қòлимни қаттиқ сиқди. Бошқалар
чиқиб кетишгач унга савол назари билан қарадим- Юзингни очиб
òтир. Мажбуран òтирганга òхшаяпсан.
-Аммо шундайку,- гапирдиму, нима қилиб қòйганимни кейин
англадим. Унга айбдорона қарадим.-Бироз бақирсанг ҳамма эшитарди,- деди норози оҳангда.
-Кечиринг...
-Сен ҳозир...- энди гапирмоқчи эди, ортимдаги нимагадир тикилиб жим
қолди. Сабабини тшуна олмай ортга òгрилмоқчилигимда қòлимдан
тутганлиги сабаб тòхтадим.
-Зерикаяпсан биламан, яна бироз чида кейин кетамиз.- белимдан
тутиб, мени òзига яқинлаштирди.
-Ҳòп,- ҳайрат аралаш дедим.
-Раҳмат, ҳаётим.- у яноģимдан òпиб қòйиб, мени баģрига қаттиқ
босди. Ҳайратдан тилим айланмай қолди...
Уни баģрида ҳамон турар эканман юрак уришим тезлашганини
яққол ҳис қилдим. Бироздан сòнг у мени баģридан бòшатдида,
ортига, яъни эшик томон қараб қòйди. Мен бòлсам ҳамон шок
ҳолатда нафас олмай турардим.
-Ҳой, нафас ол...- Алишер қòлини юзим олдида ҳаракатлантирди-
Қизариб кеттинг. Нима бòлди?
Шундагина òзимга келиб совуқ нафас чиқардидма, тòйиб кислород
ютиб олдим. Òзимни бироз енгил ҳис қилдим. Юрагим ҳамон қаттиқ
урарди.
-Одамам шунчалик ҳаяжонланадими?- пичирлади у- Эшик олдида
ҳизматчи аёл турган эди. Уни отам юборгани аниқ. Шу сабаб
ҳам шундай қилдим, сен нотòģри тушунма.
Уни гапларидан ҳафа бòлишни ҳам қувонишни ҳам билмай қолдим.
Демак у ортимда турган бирор буюм орқали аёлни кòрган ва яна
рòл òйнашга тушган.
Òзимга келиб олганимдан сòнг у билан меҳмонхонага òтдик. Оила
аллақачон жамланган эди. Яна ота-бола гаплашишар, Афсун исмли
аёл эса боласини эркалаб òтирарди. Алишер музокара
òтказаётганлар, мен бòлса òша аёл ёнига жойлашдим. Хонада
икки хил суҳбат бошланди...
-Исмингиз Шоҳистами?- аёл биринчи гап бошлади.
-Ҳа, хоним.
-Хоним? Йòқ сиз мени Афсун деб аташингиз мумкин.
-Исмингиз чиройли экан,- чиндан камёб бòлган исмдан
ҳайратланган эдим.-Ҳа, òзимга мос!- қиқирлаб кулди- Кòпчилик эркакларни афсунлаб
қòйиш қобилиятига эгаман. Исмимни отам қòйган. Қаранг-а,
ҳудди мени олдиндан билгандек. Жуда кулгули.
Унга қòшилиб кулдим. Сергаплигини айтмаганда, тил топишса
бòлади.
-Қайнингизни ҳам афсунлаб қòйганман. Бунга атиги бир неча соат
кетган. Биласизми òшанда òн тòққиз ёш эдим. У билан зиёфатда
учрашиб қолганмиз...
Шу билан у қандай танишганидан тортиб, турмуш
қургунларигача бòлган вақтни айтиб берди. Менимча улар
981
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 04:14

Ҳар бир Ватан ҳимоячиси Жалолиддиндир, Амир Темурдир, Бобурдир, Собир Раҳимовдир!
Кўкси қалқон Ўзбегим, буюк миллат қалқонлари байрамингиз муборак бўлсин!

https://t.me/ibratlihikoyavaqissalaruz
877
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 04:14

14 ЯНВАР ВАТАН ХИМОЯЧИЛАРИ КУНИ МУБОРАК БЎЛСИН!

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

Қадри баланд меҳрибон, ориятли, оқибатли ЎЗБЕКИСТОН мард ўғлонлари.
Мен сизларни барча барчангизни 14- январь ВАТАН  ХИМОЯЧИЛАРИ куни билан самимий муборакбод этаман.
ТИЛАГИМ:
Хамиша қаддингиздан қадрингиз баланд бўлсин. Элни юртни жонажон ЎЗБЕКИСТОННИ  хамиша ишончли фахри булиб юришларингизни Аллохдан сураб қоламан.
Доимо бахтимизга омон булинглар!!
Якинларингизни табриклашни унутманг

https://t.me/ibratlixikoyavaqissalaruz
856
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:07

олсачи?
-Йòқ. Бу сафар ундай бòлмайди. У шу кòчиш давомида ҳам
анча кучидан айрилди. Иккинчи бор бундай ҳолатга дош бера
олмайди.
-Ундай бòлса олдимизда уни топиш каби катта муаммо турибди.-Уни айёрлигини иккимиз ҳам яхши биламиз. Ҳеч нарсани кòздан
қочирмаслик зарур...
Бутун кунимиз ҳар битта қòриқчи ва ҳизматчи ҳақида малумот
тòплаш билан òтди. Малумот тòплангач эса Амиршоҳ йигитларни,
мен бòлсам қизларни сòроқ қилдим. Ҳеч биридан айтарли натижа
чиқмади. Ҳеч бир қизда òзгача энергия ёки бошқа руҳ ҳис
этганим йòқ. Хотираларида ҳам бу ҳолат кузатилмади...
Амиршоҳ ҳам афсус билан "Натижа йòқ" дея жавоб берди.
Ҳизматчилар ва қòриқчилар орасида бòлмаса қаерда у? Ёки уй
атрофидан òтаётган бошқа кимса танасига жойлашганмикан?
-Бу фикр ҳам ҳақиқатдан йироқ!- Амиршоҳга òйлаган фикримни
айтар эканман жавоб берди- Мени хонам ва ташқари орасидаги
масофа қанчалигини биласанми? Ҳовлини ҳисобга олмасанг ҳам,
хонам йòлдан узоқроқда жойлашган. Буни иложи йòқ.
-Унда нима?- асабийлашдим.
-Билмадим, Зулфия. Билмадим. Мен ҳам сен каби ҳеч нарсани
тушуна олмаяпман. Кимни назардан қочирдик? У ким бòлиши
мумкин?
-Хоим, сизга жòнатма келибди,- эшик ортидан қòриқчи йигитлардан
бирини овози янгради. Бунга унча этибор бермадим. Жавоб
бермаганимни кòриб, Амиршоҳ йигитдан катта қутини олдида, стол
устига қòйди.
-Очиб кòрмайсанми?- мендан ҳаракат бòлмагач ҳайратланди.
-Акаларимдан бири жòнатгани аниқ. Ҳозир буни òйлайдиган аҳволда
эмасман, Амиршоҳ...
Шундай дедиму, қутидан анқиган ҳиддан юзим буришди. Буни
Амиршоҳ ҳам сезган чоģи тезда қутини очишга киришди.
Очгач эса қимирламай жим қолди. У қутини тòсиб тургани учун
ҳам ҳеч нарса кòра олмадим. Қутига яқинлашганимда эса
ортга òгрилиб, мени тòхтатди. Кòзидаги ҳам ҳайрат, ҳам қòрқувни
кòриб тушуна олмадим.
-Қочинг!- айланиб òтмоқчи бòлдим.
-Йòқ, Зулфия. Кòрма!- у ҳовлиққанча йòлимни тòсди. Бундан батта
асабийлашиб, бор кучим билан уни йòлдан итариб, òзимни қути
томон отдим. Кòрган манзарам эса мени шокка туширди. Қутида
узилган бош кòзлари очиқ ҳолда ётарди. Амиршоҳ тезда юзимни
òзига қаратиб, мени баģрига босди.
-Бòлди. Ҳаммаси яхши бòлади. Тинчлан...Амиршоҳни мени тинчлантиришга уринган ҳаракатлари бесамар эди. Уни қучоģида турганча нафас олишни ҳам унутдим. Лабларим титраб бир сòз айта олдим холос: -Асрор...

Давоми бор.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,136
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:07

25-қисм
-Видоёзувларни уч маротаба кòриб чиқдим. Аммо жанг пайтида камералар ишдан чиққан,- Амиршоҳнинг ёрдамчиси кампютер олдида òтирганча бизга малумот берарди. -Мана- дея экранга ишора қилди у- Бу ханжар санчилган ва иблис танадан чиққандаги ҳолат... Кейин кучли бақириқ ва атрофдаги ҳамма буюм зарб билан учиб кетган. -Бошқа тасвирлар йòқми?- Амиршоҳ òйчан деди. -Йòқ! Айтганимдек шундан сòнг камералар ишдан чиққан. -У тирик қолганлигига ишончингиз комилми?- Амиршоҳга юзландим.
-Òлдирилган ҳизматчи танасида тиш излари қолган. Мен бундай изларни жуда яхши излайман. -Бугун эрталаб йòлакдаги камера ёзувларини кòрсатчи,ёрдамчи йигитга юзландим. У ишга киришди. Компютер экранида чиққан қизил ёзувлардан қошларим чимирилди. -Афсуски видоёзув қандайдир сабаб билан òчиб кетган. -Òчиб кетган?-Ҳа, хоним. Камерага зарар етмаган, шунчаки ёзув
òчирилган.
-Бу ерда бир гап бор!- Амиршоҳ иягини ушлади. Кòзларини бир
нуқтага тикиб, òйланиб қолди.
-Буни қандай тушуниш мумкин?
-Кетишинг мумкин, Тоҳир.- берган саволимдан менга бир қараб
қòйган Амиршоҳ, ёрдамчисига буйруқ оҳангида деди. Йигит ҳам
бош эгиб қòйиб, хонадан чиқиб кетди.
-Сизнингча иблис шу оламда қолиб кетганми?- у кетиши билан
дедим.
-Ҳа.
-Аммо буни иложи йòқ. Ахир у танасиз яшай олмайди.
-Демак òзига янги тана топган.
-Янги тана? Ким бòлиши мумкин? Буни иложи борми?
-Иблис бирор танадан чиққанидан сòнг атиги òттиз сониягина умри
қолади. Шу сониялар ичида òзига янги тана топиб, унга òрнашиб
олиш эҳтимоли катта. Фақат òша тана яқин атрофда бòлиши керак.
-Яқин атрофда? У ерда мен ва сиздан бòлак...- шундай дедиму
ҳаёлимга Асрор урилди- Наҳотки Асрор...
-Менимча бу фикр ҳақиқатга яқин эмас!- Амиршоҳ гапимни
бòлди.
-Нега?
-Асрорни òзи ҳам чалажон аҳволда эди. Уни танасига кирган
тақдирда ҳам иблис яшаб кета олмасди. Мен ҳам òлиб
бораётгандим. Сени танангга ҳам òрнаша олмайди, чунки унга
ханжар санчган айнан сенсан.
-Бошқа номзод қолмади.
-Нега энди? Мени уйимда қанча ҳизматчи ва қòриқчи ишлашини
биласанми?
-Сизнингча у шу уйдагилардан биридами? Аммо кимда?
-Билмадим... шубҳа остида òттизга яқин одам бор.
Ҳаёлимга бирдан урилган фикрдан компютер олдига бордим.
Ундан òша жанг саҳнасини қайта томоша қилдим.
-Ҳа...ҳа... буни аввалроқ таҳмин қилишим керак эди.
-Нимани?- Амиршоҳ тушунмай савол берди.
Ò-Òтган сафар òтмишга саёҳат қилиб иблисни òлдирганимда у парча-
парча бòлиб, ерда ҳудди кийимдан парчалар қолгандек қолдиқлар
қолган эди. Бу сафар эса бундай ҳолат кузатилмади. Афсуски бу
чиндан тириклигига ягона мисол...
-Ягона? Эрталабдан буён нимани муҳокама қилаяпмиз,
Зулфия?
-Қизнинг òлими тòлиқ далил бòла олмасди.
-Чунки уни мен òлдирган бòлишим ҳам мумкин. Шундайми?
-Йòқ!- унга òқрайиб қарадим- Яна шу муаммони бошламанг.
Бинойидек гаплашиб тургандик.
ҳòрсиниб қòйиш билан чегараланди.
-Дòстинг қаерда?
-Асрорми? Уни òша куниёқ даволаб уйига жòнатиб юборганман.
-Айтганимдек у шубҳа остида эмас, демак биздан узоқ юргани
мақул. Ҳизматчи қизлар ҳам òша пайт уйни нариги томонида
эдилар. Асосий шубҳа ҳозир қòриқчиларда. Иблис улардан бирининг
танасида бòлиши керак.
-Эрталабки қотиллик ҳам унга тегишли!- гапимни тугатиб унга жиддий
қарадим. У нигоҳимдан кулиб қòйди.
-Ҳа, бу унинг иши эканлиги аниқ. Кейин камера ёзувларини
òчирган.
-Бундан унга нима наф?
-Билмадим. Таҳминимга кòра у аввал куч тòплаб, кейинчалик
асосий душманларини йòқ қилмоқчи. Яни бизни. Чунки уни
ҳаётига биз катта ҳавф солиб турибмиз.
-Демак у қизни òлдириб куч тòплаган шундайми?
-Қизни òлдириб эмас, унда кучни тортиб олиш қудрати йòқ. Қизни
қонини ичиш орқали у куч тòплай олади. Янги тана бòлганиги учун
анча заиф. Танага буткул òрганишгунча уни йòқ қилишимиз

керак акс ҳолда бу иш қийин кечади.
-Танани яна йòқ қилган тақдиримизда у яна бошқасига òрнашиб
736
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:07

-Мени олдимда тел титкилаш шарт эмас. Буни беэтиборликка
йòяман.
-Тòģри òйлар экансиз.
-Ухла!-Қорним очди!- юзимни буриштириб, асабий дедим. У бу гапимдан
кòзини очиб, менга ҳавсала билан қаради.
-Боя қайсарлик қилиб емаган ким?
-Мен.
-Қарая, биларкансан. Энди эрталабгача чидайсан.
-Ҳеч-қа-чон. Эрталабгача очимдан òламан.
-Ухласанг сезилмайди.
-Оч ҳолатда ухлайми?
-Ҳа, тезда ухлаб қолсанг бòлади. Уйқу пайтида очлигингни бил...
-ҚОРНИМ ОЧ!
-Уф, ҳòп. Юр!- у òрнидан туриб чироқни ёқдида, мени ошхонага
бошлади. Ҳизматчилар аллақачон ухлаб қолишганди. Шу сабаб
ҳам òзи овқат иситиб берди. Секин овқатланар эканман, стол атрофида
базòр кòзини очиб òтирган Амиршоҳни кòриб кулгим келарди.
Уйқусираган пайт янаям ёқимтой бòлиб кетаркан...
-Бòлди, тòйдим!- гарчи тòлиқ тòймаган бòлсамда кечаси кòп овқат
емаслик ва уни ухлашини ҳисобга олган ҳолда дедим. У кòзларини
очмасидан олдин вазиятдан фойдаланиб қочиб қол.оқчи бòлдим.
Аммо у бир уринишда мени кòтариб, ётоқхона томон юрди.
Жимгина кòнақолдим. Ҳудди òтган сафаргидек уни кòксига бош
қòйганча тонг оттирдим...
Эрталаб уйģонганимда эса у ёнимда йòқ эди. Òрнимдан
истамайгина турдимда, хонадан чиқдим. Қуёш энди
чиқаётгани учун ҳам пардалардан қуёш нури шундоқ тушиб
турарди. Йòлаклар ёруģлигини таминлаган бу қуёш қонга беланиб
ётган жасадни ҳам ёритиш вазифасини бажарди. Ерда ётган таниш
ҳизматчи қиз жасадини кòриб бақириб юборай дедим. Уни олдида
Амиршоҳ эса бòйнига қòлини қòйганча қизни юрак уришини
текширар эди...
-А...амиршоҳ...
мени келганимни сезган ва исмини айтиб чақирганимни эшитган
бòлсада индамади. Анча вақтдан сòнг шошилмай òрнидан
турдида, мен томон òгрилди. Кòзларимдаги қòрқувни кòрди чоģи,
жиддий тортди.
-Зулфия... Бу ишни мени қилди деб òйламаётгандирсан ҳар ҳолда?-
менга иккиланиброқ юзланди.
-Бу... бу...У ҳòрсиниб қòйдида, мени айланиб òтиб кетди. Анча вақт қизни жасади тепасида турдим. Òзимга келгач эса Амиршоҳни излашга тушдим. Уни айвонда òйчан аҳволда топдим. Уни кòзларидаги қòрқув мени ҳам қòрқишимга сабабчи бòлар эди... -Амиршоҳ...
-Эрталаб димоģимга қон ҳиди урилди. Йòлакда эса қизни жасадини кòрдим.
-Сиз қилмаганингизни биламан. -Унда нега менга ģалати қарадинг?- мен томон òгрилди. -Бу... бир сониялик шубҳа эди холос!- айбдорона ерга қарадим. У яқин келиб, мени баģрига босди. -Тентаккинам... -Қилган ишимни оқлай олмайман. Шунчаки қòрқиб кетдим. -Аслида асл қòрқув ҳали олдинда, Зулфия,- афсус билан деди- Афтидан иблисни буткул йòқ қилмаган кòринасан...
602
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:07

24-қисм
Амиршоҳни истагига биноан уни ёнида бир неча кун қолдим. Асосий сабаб у ҳалиям беҳоллиги бòлди. Олдингидан анча яхши бòлса ҳам ҳавотирим устун келди. У олдингиданда яхшилигини, òзини ҳеч қачон бундай енгил ҳис қилмаганлигини бот-бот такрорлаган бòлсада мени ҳавотирим йòқолмади. -Қайсар!- минģирлади у- Мен яхшиман, ҳавотир олиш шарт эмас! -Албатта,- оҳангидан жаҳлим чиқди- Энди яхшисиз, демак бемалол уйга қайтсам ҳам бòлади.
-Нима?- òрнимдан аòзģалиб, ундан узоқлашганимдан қòлимдан қаттиқ ушлаб òзига тортди. Бир деганда уни қучоģида пайдо бòлдим- Шунга жим кòнар эканманми? -Қòйворинг!- òзимдан итаришга уриндим. -Қòйиб юборадиган аҳмоқ йòқ. -Нега энди? Сиз борсизку! -Асабимга тегма, Зулфия.
-Òзингиз яхшиман дедингиз, мен ҳòп дедим. Бòлдида! Мени бу ерда ушлаб òтирадиган ҳеч нарса қолмади. -Мен ҳазиллашгандим, аслида аҳволим жуда ёмон. -Йòģе?- унга ҳавсала билан қарадим.
-Ҳа, юрагим оģрияпти,- юзини ёлģондан буриштириб, қòлини кòксига қòйди- Жуда қаттиқ оģрияпти. Сен ёнимда бòлсанг оģримайди.-Унда яқинда жуда қаттиқ оģрир экан.
-Йòқ, мен бунга йòл қòймайман.
Эшик тақиллаши суҳбатимизни бòлди. Ҳизматчи қизни "овқат олиб
келдим" деган гапини эшитгач, Амиршоҳни òзимдан баттар итара
бошладим.
-Қочинг, қиз кòрса нима дейди?
-Бòлажак хотинини баģрига босиб òтирибди дейди.
-Бòлажак хотин? Ким сизга турмушга чиқмоқчи? Рози бòлганимни
сабаби бошқа эди.
-Ҳая, ҳали бу мавзуда гаплашганимиз ҳам йòқ. Сени оģир жазо
кутиб турибди. Ундан кейин қачондан сен бошқалар қандай
òйлашидан ҳавотир ола бошладинг?
-Уф, қиз кутиб қолди,- уни òзимдан бор кучим билан узоқлаштириб,
òрнимдан турдим. У ётоқда òтирганча менга кулиб қараб
турарди. Унга òқрайиб қараб қòйимда, қизга киришини айтдим.
Таниш хизматчи қиз қòлида патнис билан кириб келди. Овқат солинган
идишларни кичик стол устига қòйиб, чиқиб кетди. Мен бепарво эшик
томон йòналдим.
-Қаёққа?- эшик олдида пайдо бòлиб қолган Амиршоҳ кетишимга
қòймади.
-Уйга!- қòлларимни чалиштириб туриб олдим.
-Сени уйинг энди шу ер.
-Бекорларни...
-Айтмадим! Яхшиси жимгина овқатланамиз!...- у қòлимдан маҳкам
ушлаб, стол олдига олиб борди. Қаршисидаги стулга мажбурлаб
òтказиб, стулини мен томон суриб қòйди.
-Мени қорним тòқ!- òрнимдан турмоқчи эдим, у қòймади.
Қаршилик қилганимда эса куч билан олдига òтказиб, бепарво
овқатланишга тушди.
-Сурбет!
-Òзинг ҳам кетишни истамаяпсан, актёрликка не ҳожат?
-Бòлмаган гап.
-Бòлган гап.
-Мен сиз билан бир сония қолишни ҳам истамайман. Қòйворинг!-Ёлģон гапиришга уста эмассан. Айтганча, Зулфия. Тòйни қачон
давом эттирамиз?
-Яна қанақа тòй?- унга асабий қарадим.
-Оддий тòй. Истасанг ҳашаматли қиламиз. Ҳамма нарсани қайта
ташкиллаштирамиз. Бу сафар оилангга ҳам айтамиз.
-Нима?
-Ҳа нима? Қачонгача муносабатларимизни яшириб юрамиз?
Улар ҳам билиши керак.
-Эсингизни еганмисиз?- òқрайиб қараш билан чегараландим.
-Истасанг улар билан òзим гаплашаман. Балки бир икки калтак
ейишимга ҳам тòģри келар... Сен учун чидайман.
-Менимча сизни танангиздан фақат иблис эмас, ақл ҳам чиқиб
кетган.
-Ҳафа қилаяпсан.
-...
-Майли бу мавзуга яна қайтамиз. Бизга бироз вақт керак
кòринади...
Òшанда ҳеч нима демай қòявердим. Зеро òзим ҳам бирор
фикрга кела олмасдим.
Амиршоҳни шарофати билан яна òша уйда тунадим. Бу сафар
алоҳида хонада ётишимга Амиршоҳ қòймади. Мажбурлаб мени òз
ёнида қолдирди. Ҳатто қаршиликларимга ҳам парво қилмади.
-Сиз аниқ телбасиз... Қòйиб юбормасангиз куч ишлатаман!- гарчи
бу жанжаллар òзимга жуда ёқаётган бòлсада, ģуруримни четга
суриб қòя олмасдим.
-Билганингни қил, мен ухлайман!- Амиршоҳ мени òзи томон
яқинроқ тортиб, қучиб олганча минģирлади.
-Мени уйқум келмаяпти.
-Бу сени муаммойинг.
-Уф, ҳеч бòлмаса телефонимни қайтариб беринг. Шунда

зерикмасдим.
591
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:07

чарчар экансан. Оģиз қуришинику айтмаса ҳам бòлади. Қанча
стаканни бòшатдим, саноģини ҳам билмайман...
-Ҳòш?- психолог сабрсизланди.
-Саволни яна бир бор қайтара оласизми?
-Амиршоҳ òлдими?- деди ҳавсала аралаш.
-Амиршоҳ òлдими?- жилмайиб саволини такрорладим- Қизиқ савол!
Жавобим эса: ЙÒҚ...
* * *
Òшанда анча вақт уни кòксига бош қòйганча унсиз кòзёш
тòкдим. Токи сочимни силаган қòлларни ҳис қилмагунимча. Юрак
ритми сезила бошлаши билан кескин бошимни кòтардим.
-Амиршоҳ!!!- овозим йиģлаганим сабаб ģалати чиқди. Амиршоҳ
кòзларини базòр очиб турар экан, жилмайишга уринди.
-Сенга ақл кирмайди...- оģриқданми овози бошқача чиқди.
қилган ишларимга шама қилаётганини тушуниш қийин эмасди.-Сиз... сиз... уйģондингиз!- қувончим ичимга сиģмай йиģлашда
давом этдим.
-Ҳа, фақат яна беш дақиқа ухлаб олай...- у бошини ортга ташлаб,
кòзларини юмди. Ҳолсизлиги сабаб òзини òнглаши қийин кечди.
Жароҳат эса секин-аста бита бошлади...
Òша кунги ҳисиётларимни тасвирлаб бера олмайман. Мен ҳам
ҳайратда, ҳам қайģуда, ҳам қòрқувда ва ҳам қувончда эдим.
Ҳайратим сабаби иблисни енга олганим, қòрқув ва қайģу бу
Амиршоҳни йòқотишимга бир баҳия қолганлиги, қувончим сабаби
эса у қайта козини очганлиги...
-Аҳволингиз яхшими?- Амиршоҳ буткул соģлом ҳолатини тиклашига
бир неча кун кетди. Òз хонасида, тòшакда жим ётганида
ҳавотирланиб сòрадим.
-Бундан яхшиси бòлмайди...- у шифтдан кòз узмай жавоб берди-
Òзимни қандайдир енгил ва жуда яхши ҳис қилаяпман.
-Буни кутгандим.
-Энди иблис йòқ, Зулфиям. Ким биландир ҳар куни жанг қилишга ҳожат
йòқ энди. Яқинларимга зиён етказмасин деб ģазабга
берилмасликка уринишга ҳам энди мажбур эмасман. Танани òзим
бошқаришим учун уни бор кучимни ишга солиб битта бурчакка
қамашни ҳожати йòқ. Чунки энди якка òзимман... Буни қандай
аташни билмайман. Ҳеч қачон бунчалар енгил бòлмаганман.
Уни гапларини эшита туриб синиқ жилмайиб қòйдим. Чиндан бу
ачинарли. У шунча асрлардан буён шу азобларга чидаб келган.
Ундаги сабрнинг атиги битта қисми менда бòлганда эди, анча нарса
бошқача тус олган бòларди. Шошқалоқлик ашаддий душманим...
чиндан танада якка òзи қолган эди. Буни қобилиятим орқали
аниқ сезиб турардим. Аммо ҳалиям уни фикрларини òқий олганимча
йòқ. Ундан таралиб турган энергия эса ҳайратланишимга асосий
сабаб эди.
-Иблис мени танамда неча йиллаб яшаган, Зулфия. Унинг
қудратини маълум қисми менда ҳалигача бор. Òзинг òйла, агар
кучим бòлмаганда у билан ҳаёлон қандай жанг қилар эдим? Ахир
аслида оддий одам бòлишим керак эди. Иблис танамни тарк этсада
мен оддий одамга айланиб қолмайман. Чунки менда ҳалигача
қудратли куч мавжуд...
Саволимга эринмай, ётиģи билан тушунтириб жавоб берган
Амиршоҳга тикилиб қолдим. Наҳот у ҳалиям боқий? Ҳудди менкабими?
-Ҳалигача ишона олмаяпман. Сен чиндан иблисни енгдингми, Зулфия?- у ҳайрат тòла кòзларини менга тикди- Бутун ģайритурлар қила олмаган ишни бажардингми? Наҳот мени севгилим шу қадар қудратли бòлса?
Гапидан юзимга табассум югурди. Эндиликда нима қилишим мени қизиқтирар эди. Ҳаммаси тугади деб орзуимдагидек маконга кетайми ёки Амиршоҳ билан қолайми? Òшанда асосий муаммойим "иккиланиш" эди. Ахир энди ҳавф йòқ, ҳаммаси барҳам топганди! "Ҳарҳолда мен шундай òйлардим"...
601
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:07

23-қисм
Яна бир бор бундай ҳолатга тушганимдан афсусдаман. Мен учун қадрли бòлган одамнинг танасига санчилган ханжарни ушлаб турибман. Энг ёмони уни мен санчдим... Шахсан òзим... шу қòлларим билан... Иккинчи бор... Òйлаб қарасам Амиршоҳ ёки иблис мени òлдиришга деярли уринишмаган экан. Бошида оёģимни шол қилиш билан чегараланишган. Амиршоҳ эса ажал ханжарини мени иблисдан қутқариш учунгина санчган. Мен бòлсам қасддан уни икки бор òлдиришга уриндим. Бир марта уддаладим ҳам. Ҳòш, асл ёмон ким òзи бу ерда? Амиршоҳ, иблис ёки менми?... Қаршимдаги ханжар тасирида оģриқдан юзи буришган иблисга ёш тòла кòзларим билан қарадим. Йòқ, нигоҳига қараганда бу иблис эмас. Амиршоҳ...
Беэҳтиёр ханжарни тортиб олишим билан, у ёнгинамга ҳолсиз қулади. Қòлимдаги ханжар ерга тушиб кетди... -Йòқ!- òзимга келгач пичирлаб, Амиршоҳ томон отилдим. Уни кòзлари аллақачон юмилган ва юрак уриши жуда сусайган эди. Айни вақти... иблис ташқарига чиқиши керак. Бу ҳолат мени узоқ куттирмади. Ҳудди òтган сафаргидек. Амиршоҳнинг танасидан қоп-қора тутин чиқди. Тутун орасидан қòрқинчли қиёфа шундоқ акс этиб турарди. Бирдан кучли бақириқешитилиб, қулоģимни беркитишга мажбур бòлдим. Қандайдир куч
сабаб эса хонадаги ҳамма нарса атрофга зарб билан учиб кетди.
Улар қаторида мен ҳам...
Йиқилган жойимдан секин қòзģалар эканман, атрофнинг жим-
житлигидан ҳавотирландим. Хонага кòз югуртиргач эса кòзим
беҳуш ётган Асрорга ва Амиршоҳнинг жонсиз танасига тушди.
Жон ҳолатда òзимни у томон отдим...
Ҳудди Ноибада қилганим каби оқ нур пайдо қилиб, уни пешонасига
қòлимни қòйдим. Шундан сòнг у уйģониши керак эди, аммо ундай
бòлмади...
-Бу... бу нимаси?- тутилиб гапирдим- Уйģониши керак эди, ахир
ҳаммасини тòģри бажардим.
Қайта қòлимда нур пайдо қилиб пешонасига қòйдим.
-Жин урсин. Йòқ, йòқ, йòқ. Бунақаси кетмайди, Амиршоҳ.
Уйģонишингиз керак!
Асабий ёқасидан ушлаб силтай бошладим. Азобимни
баттарлаштириб, у кòзларини очмас эди.
-Йòқ... турсангизчи... уйģонинг...- юзига шапалоқ тортсам ҳам
миқ этмади. Тамом... танам ҳеч нимани ҳис қилмай, мийям ҳеч
нарсани идрок эта олмай қолди...
Кòз ёшларимга эрк бериб, бошимни уни кòксига қòйдим. Тана
совишга улгурган. Йòқ, бу тана олдиндан совуқ эди. Ҳозир баттар
совуқлашган холос...
Доимгидек уни кòксига бош қòйиб òтирибман. Аммо аввалгидек
òзимни енгил, ҳамма ҳавфдан ҳолидек ҳис қилмаяпман. Уни
юрак уришини эшита олмаяпман. Аммо ҳаёл қилаяпман...
Ҳудди ҳозир қандайдир ҳавф туģилса, у уйģониб мени ҳимоя
қиладигандек туйилаяпти. Кòзимни юмиб, òзимни ухлаганга солсам
"Доимги хатойингни такрорлаяпсан. Уйģоқлигингни юрак ритминг
шундоқ тасдиқлаб турибди" дейишларини эшитгим келаяпти. Рашк
қилишидаги лаззатни ҳис қилишни истайман. Уни қайта овозини
эшитишни жуда хоҳлайман.
Ҳозирги кун
- òлдими?- психологни капалаги учиб кетди. Уни мийясидан
òтаётган минг хил ҳаёлни òқиб, бошимда оģриқ турди. Битта
одамда шунча савол бòлиши мумкинми?-Илтимос, бас қилинг,- кòзларимни юмиб пичирладим.
-Нимани?- яна битта савол...
-Савол беришни, умуман ҳаёл қилишни бас қилинг. Бошим ёрилади
ҳозир,- бошимни чангаллаб уни овозини эшитмасликка уриндим.
сòнгги бор мен уни фикрини òқиётганимни тушуниб, òйлашдан
тòхташга уринди. Қай манода буни уддалади ҳам. Аммо тòлиқ
эмас.
-Кечирасиз,- айбдорона деди.
-Ҳеч қиси йòқ. Шунчаки бунга ҳалигача кòника олмадим. Охирги
воқеалардан сòнг қобилиятим янада кучайган, бошқариш қийин
бòлаяпти.
-Охирги воқеалар? Нима бòлди?... Узур яна савол бераяпман.
-Бу ҳолатда савол беришингиз табиий. Аммо ҳаммасини бирданига
берманг.
-Ҳòп, энг муҳимини бераман. Амиршоҳ òлдими???
Чуқур нафас олиб, яна жойимдан қòзģалиб қòйдим. Неча
соатдан буён шу ерда òтирибман ахир. Битта стулда узоқ вақт
òтиришни ози бòлмайди. Уни устига тинмай гапирсанг ростакамига
693
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:07

қòним топган танани ҳам òлдиришни иложи йòқ.
-Уйģоқмисан, Асрор? Ҳамма гапимни эшитдингку. Танага фақат
ажал ханжари ёрдамида зиён етказиш мумкин. Тана òлиб
бораётган вақт эса иблус ташқарига чиқади...
-Кейинчи?
- якка òзи танасиз ҳимоясиз бòлиб қолади, мен кучим
ёрдамида уни òлдираман.
-Таначи?- у иккиланиб сòради- Иблис òлди ҳам дейлик, у ҳолда
Амиршоҳнинг ҳаёти ҳам шу он тугайди.
-Йòқ...- инкор этдим- Мен уни қутқариб қоламан.
-Жароҳатланган танани тузатасанми?- ишонқирамай сòради.
-Бу иш қòлимдан келади, олдин ҳам битта қизда буни синаганман!-
беэҳтиёр Ноиба кòз олдимга келди.
-Ишончинг комилми?- менга жиддий қаради.
-Ҳа...- иккиланиброқ жавоб берганимни у дарров фахмлади.
Овозимдаги ишончсизликдан ҳам бу яққол билинар эди.
-Уддалай олмасанг Амиршоҳ òлади, Зулфия.
-Биламан...- пичирладим. Ичимда эса бунга тайёрманми дея
òзимга савол бердим. Ростан тайёрманми? Улкан таваккал
қилишга тайёрманми? Агар уддалай олмасам суюклигим,
маҳбубим бу оламдан бутунлай кòз юмади. Бу сафар òтган
галгидек оддий ҳолат эмас. Битта ҳаракат ва бари ТАМОМ...
-Уддалайман...- òзимни ишонтиришга уриндим- Қòлимдан келади...* * *
-Сени ģалабанг шу ергача эди, Зулфия,- тепамда менга тикилиб турган иблис вахшийларча тиржайди- Хотима муборак... У ажал ханжарини менга санчмоқчилигида вақт òз-òзидан секинлашиб қолгандек туйилди. Мен òзим томон келаётган ханжар ҳаракатини кузатиб турардим. Айни вақти, Зулфия. Ҳозир ёки ҳеч қачон! Атиги битта имконият... Хато қилишга ҳаққинг йòқ. Йòқса йòқотиш жуда катта бòлади... Жуда катта... Тезкорлик билан ханжарни тортиб олдимда, унинг қоқ юрагига санчдим...
609
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:06

22-қисм
шошилмай Асрорга яқинлаша бошлаганида юрагим қòрқув ва ҳавотирдан қаттиқ ура бошлади. Битта қòлимда оқ нур пайдо қилиб, девордан узилиб тушишга уриндим. Бу иш осон кечмади... Бир нечта уринишдан сòнг деворга қаттиқ зарбе бердим ва девор òпирилиб, мен ерга қуладим. Òзимни тезда òнглар эканман Амиршоҳни бошқараётган иблис томон югурдим... У буни кутгандек зарбамга осон чап бериб, òзимни куч билан бòģиб олди. Чангалидан чиқиб кетишга уриниб типирчилай бошладим. Уни бòйнимни бòģиб турган қòллари бòшашини кутиш аҳмоқлик эди. Ҳар ҳолда у Амиршоҳ эмас... Шу сабаб ҳам қòлимдаги нур ёрдамида қòлини яхшигина куйдирдим. У бу оģриққа чидай олмай, мени улоқтириб юборди...
Мен девор òпирилгани сабаб, нариги хонага учиб тушдим. Иблис бир сакрашда бу хонага òтиб олди...
-Сени қудратинг етарлича кòп, Зулфия. Аммо уни ишлатишни билмайсан... Бу қудратга нольойиқсан!!!
шундоқ тепамда тòхташи билан, унга ташландим. Бироқ
оёģимдан чалиб, ерга қайта ётқизди. Қòл ва оёģимдан маҳкам ушлаб, қимирлашим учун чеклов яратиб берди. -Сендаги бу куч меники бòлиши керак эди. Афсуски уни тортиб олиш қòлимдан келмайди. Модомики менга муносиб рақиб экансан, сени бу оламдан ҳам бадарģа қилишга тòģри келади. Яни нариги дунёга...
-Қурбонларинг рòйхати энди бардавом бòлмайди,- унга жирканиб қарадим- Мен эмас сен òлимга лойиқсан. Буни бажариш эса менинг бòйнимга топширилган. -Сен бир ожиза...У гапини давом эттирмасидан қорнига зарб билан тепиб, узоққа
ирģитиб юбордим. Òзини òнгламасидан қòлимни зарб билан ерга
урдим. Зарба теккан жойдан пайдо бòлган олов шиддат билан
томон ҳаракатланди. У битта сакраш билан оловдан қутилишга
улгурди, бироқ мен қòллаган нур унга тегиб, бояги хона томон
учиб кетишига сабабчи бòлди...
Мен ҳам у билан бир вақтда òша хонада пайдо бòлдимда, ҳали
ерга йиқилишга улгурмаган иблисни бошига қаттиқ зарба бердим.
Бу ҳолат бир неча бор такрорланганлиги сабаб у узоқ вақт гангиб
қолди. Òзини òнглашга улгурмасидан, қòлидаги ажал ханжарини тортиб
олдим...
Мен òрганган қисқагина афсунни унга қòллар эканман,
ханжардаги қизил ёқут шуьла сочди. Бундан энди у ҳақиқий ажал
ханжарига айланганлигини тушундим...
-Мени қурбонларимдан тузилган рòйхатнинг кòрки бòласан...-
ханжарни юқори кòтариб, унга санчмоқчи бòлдим. Энди тегай
деганда тòхтаб қолдим. Агар ханжарни унга санчсам иблис билан
бирга Амиршоҳ ҳам òлади. Мен эса буни истамайман. Нима қилай?
Нима?...
Бирдан у телбаларча кулиб юборди...
-Сен бундай қила олмайсан,- лабидаги қонни ялаб қòяр экан
кулишда давом этди- Севган инсонингни òлдира олмайсан.
Қòлингдан келмайди...
Қанчалар аччиқ бòлмасин унинг гаплари тòģри эди. Қила
олмайман... Мен уни òлдира олмайман...
Тòсатдан тушган зарбадан гангиб қолдим. У òрнидан осонгина
туриб, қòлимдаги ханжарни тортиб олдида, бошимга ерда ётган
ваза билан қаттиқ тушурди. Бошимда турган оģриқдан òзимни ерга
ташладим.
Бундай давом эта олмайман... Мен òлдиришим керак. Режа
аввалдан шундай эди. Ахир чораси бор. Амиршоҳ тирик қолишига
бòлган умид эллик фоиз. Буни олдиндан билар эдимку?...
Бир неча кун аввал
-Шундан сòнг Амиршоҳ ҳаётингдан буткул чиқиб кетадими?-
òша Асрорга иблисни òлдириш имкони борлигини айтганимда, у менга
шу саволни берган эди.-Нима? Сен нотòģри тушинибсан. Мен Амиршоҳни òлдирмайман.
-Иблис òлиши учун у ҳам...
-Йòқ! Мен бунга ҳам чора òйлаб қòйганман. Аввало ханжарни
Амиршоҳдан тортиб олиш йòлини излашим зарур...
-Қандай чора экан?- қизиқди у.
-Сенингча иблис қай ҳолатда танани тарк этишга мажбур бòлади?
-Билмадим, ҳòш қайси ҳолатда?
- яшаётган тана òлиб бораётган он у òз жонини сақлаш учун
ҳам танани тарк этади. Шундан сòнггина уни òз оламига бадарģа
қилиш мумкин.
-Аммо бу иш осон кечмайди. У òзи яшаётган танани бор кучи

билан ҳимоя қилади ва шу вақтгача ҳам қилиб келган. Уни ҳам,
638
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:06

югурдим. Тезда келин кòйлакни ечиб, оддий кийимларимни кийиб
олдим. Яна òша тезликда бино томига чиқиб олдим. Ҳозир
яшириниб иш кòриш вақти эмас. Шу сабаб ҳам томлар оралаб
югуришга тушдим... Ҳаёлимга келган фикр эса мендаги қòрқув
ҳисини баттар оширар эди...
Ниҳоят Амиршоҳнинг уйига етиб келдим. Ичкарига очиқ
деразалардан бири орқали кириб олдим. Уй қоп-қоронģу эканлиги мени
янада ваҳимага солар эди.
Йòлаклар бòйлаб юрар эканман, кòзим Амиршоҳни қидириш билан
банд эди. Топилавермагач уни хонаси томон ҳаракатландим.
Этиборсизлигим сабаб ёнгинамдан учиб òтган òқ менга тегиши
Òмумкин эди. Òқ отилган томонга қарагунимча кимдир бошимга
яхшигина зарба берди. Куч тасирида ерга òтириб, бошимни
чангаллаб қолдим. Икки барзанги қòлимдан ушлаб, мени
қаергадир олиб кетишганини яхши эслайман. Зарба сабаб тинимсиз
бошим айланар, натижада атрофни аниқ кòра олмасдим...
Битта қоронģу хонага олиб кириб, мени ерга ҳудди кераксиз
буюмни ташлагандек ташлашди. Кòзим аниқ бир тасвирни ажрата
олмаётганлиги сабаб ҳам òрнимдан қòзģала олмадим. Ҳаммаси
òз меёрига тушиб, бошим айланишдан тòхтагач эса Амиршоҳни
хонасида эканлигимни тушундим. Хона жуда қоронģу бòлиб,
мендан таҳминан бир ярим метр узоқликдаги стулда кимнидир
òтирганини сездим.
-Амиршоҳ...- пичирлашим билан хонада қора рангдан бòлак бир жуфт
қизил ранг ҳам пайдо бòлди. Бу қип-қизил кòзлар эди... Стулда òтирган
кимса шошилмай òрнидан турдида, ярим очиқ пардадан тушиб
турган ёруģлик олдига òтди. Шунда қип-қизил кòзлар янада аниқроқ
кòринди.
-Сен Амиршоҳ эмассан!- ундан кòзимни узмай дедим- Иблис...
-Ниҳоят уни ģазаби меёридан ошди ва менга қулай имконият
яралди. Бунинг учун сендан миннаддорман, Зулфия!- иблис
вахшийларча тиржайди.
-Сен?... Қандай?...
-Режанг силлиқ кетаётган эди. Аммо режани барбод қилгувчи одам
доим топилади!- у имлаши билан чеккадаги икки йигит хонага
чалажон аҳволдаги Асрорни келтириб, мени қандай ташлашган бòлса
униям шундай улоқтиришди. Ёнига бормоқчилигимда эса куч
билан орқага учиб кетдим ва қòлларим ва оёқларим деворга
ёпишиб қолди. Қанча олишган уринмай уддалай олмадим. Иблис
бòлса ҳаракатларимни мароқ билан кузатар эди.
- яширинча хонамга кирибди...- Асрор томон қадам босди.
Ёнига етгач сочидан қòпол ушлаб, тепага кòтарди. Асрор
кòзларини оча олмади ҳам- Яқинда бòлган хотираларидан барини
билиб олдим. Бу Амиршоҳни чинакамига ģазаблантирди, унга тòйга
òз маанфатинг учун рози бòлганинг ёқмаган эди.
Асрорни қòйиб юбориб, мен томон яқинлашди...
-Мени йòқ қилмоқчи бòлдингми, Зулфия? Ажал ханжари билан-а?
Афсуски дòстинг тòй бòлишига қарши бòлган кòринади. Йòқса бундай
Òқилмас эди. Бу унинг катта хатоси бòлиб қолади... Òша ханжарни òзига қарши ишлатишга тòģри келади... У енги орасидан таниш ханжарни чиқариб, менга қараб ёқимсиз тиржайди:
-Ҳòш, дòстингга "Унутилган олам" даги дахшатли ҳаётни раво кòрасанми, Зулфия?...
681
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:06

21-қисм
Кòзгудаги оппоқ либос кийган қиз менга ģамга тòла кòзлари билан боқаяпти... Бу нигоҳларни маноси не? Нега у бунчалар ģамгин? Ахир бугун тòйи... севган инсонига турмушга чиқаяпти. Нега бундан ҳурсанд эмас? Қандайдир муаммо борми?... Эҳ... сабаби у бу турмуш узоққа чòзилмаслигини билади. Бу шунчаки шахсий манфат юзасидан холос. Аммо қиз жудаям истарди... Орадаги гапларнинг ҳеч бири бòлмаслигини, севгани билан тòйи ҳақиқий бòлишини истарди. Афсуски севган инсонига фақат меҳр билан қарай олмайди, зеро у қисман фарзандининг қотили ҳам. У истайди... барини эсдан чиқаришди. У истайди... бòлган тушунмовчиликларга барҳам беришни... У истайди... фарзанди қотилидан қасос олишни... У истайди... Атиги бир дақиқага бòлсада фарзандини кòришни... У истади... Мен... мен истайман... Барини... Барчасини... -Тайёрмисан, севгилим?- хонага Амиршоҳ кириши билан кòзёшларимни артиб ташладим. Уни қошлари чимирилиб, мен томон қадам босди. Ортимдан қучар экан, кòзгудан менга тикилди...-Нимадир бòлдими?- ҳавотирли сòради.
-Йòқ, шунчаки ҳаяжондан...
-Кòйлак сенга жуда ярашган, - кайфиятимни кòтаришга уринди.
-Буни беш ёки олтинчи марта айтишингиз...- кулдим.
-Чунки жуда ярашган. Қараб кòзим тòймаяпти.
-Аслида келин-куёв тòйдан аввал учрашиши мумкин эмас.
-Бу янги оила қурганларга тегишли. Бизда бу иккинчи мартаси.
-Амиршоҳ- у томон òгрилдим- Меҳмонлардан ким бор?
-Қòрқма, бир нечта танишларим холос.
-Қандай таниш?
-Иш юзасидан.
-Сизни ишингиз эса мафиага бориб тақалади. Сизнингча улар
акаларимга гуллаб қòйишмайдими?
-Улар жуда ишончли шахслар, Зулфия. Йòқса таклиф этмасдим.
-Ҳòп,- кòнглим барибир нотинч бòлсада жилмайишга уриндим.
-Тайёрмисан?- Амиршоҳ менга қòлини узатди.
-Йòқ.
-Ростгòйлигинг учун раҳмат. Аммо бугун тайёр бòлишинг шарт!-
қòлимдан оҳиста тутди, бирга эшик томон йòналдик...
Амиршоҳнинг буйруģи билан бутун бошли меҳмонхона банд
қилинган эди. Айнан шу сабаб ҳам бу ерда деярли одам йòқ.
Фақат ҳизматчилар ва бир нечта меҳмонлар...
Йòлаклар дид билан безатилган, оёģимиз остига қизил гиламча
ёйилган эди. Òзимни ҳудди маликалардек ҳис қилар эдим.
Меҳмонхона гòёки сарой, òзим оппоқ кòйлакдаман, бошимда
оқ корона ва ёнимда ҳақиқий шахзода...
Йòқ, бу эртаклардагиданда яхши. Мендан бахтли инсон йòқ эди
òшанда. Афсуски бу бахт узоққа чòзилмаслигидан бехабар эдим...
Ҳаяжондан юрагим баттар қаттиқ ура бошлади. Амиршоҳ буни
сезгандек:
-Яхшимисан? Истасанг сув олиб келаман...- деди.
-Йòқ, шунчаки...- гапимни давом эттира олмадим. У тушуниб
жилмайди.-Ҳаяжонланма, ҳудди биринчи марта турмушга чиқаётган
қизга òхҳсйсан.
-Òтган сафар бундай маросим бòлмаган эди.
-Чунки бунга эҳтиёж йòқ эди.
-Ҳозир ҳам бòлмасин.
-Ҳозир жуда муҳим... мен учун...
Катта залга энди чиқамиз деганда Амиршоҳнинг телефони
жиринглади. У тòхтаб, ички чòнтагидан телефонини олди. Экрандан
"Ёрдамчи" деган ёзувни аниқ кòрдим.
-Бир дақиқа!- у истамайгина қòлимни қòйиб юбордида, чеккага
òтди. Гаплашиб бòлишини кутиб, жойимда турдим.
-Нима?- бирдан бақириб юборди- Қачон?... Нимани олган?... Ушлаб
туринг, қочиб кетмасин. Ҳеч қандай зарар етказманг. У менга
ҳозирча тирик керак...
гòшакни асабий қòйиб мен томон òгрилди. Шубҳа аралаш нигоҳ
билан қараб турганини кòриб музлаб кетдим.
-Тинчликми? Нимадир бòлдими?- юрак ютиб сòрадим.
-Йòқ... шахсий муаммо,- ҳалиям мендан шубҳали қараб турарди-
Ҳозир ҳал қилишимга тòģри келади.
-Ҳозир? Ҳазиллашаяпсизми? Бугун ахир тòйимиз!
-Кечир... аммо буни аниқламасам бòлмайди...- у кòз очиб
юмгунча қаршимдан ģойиб бòлди. У òзи учун муҳим кундан
òша ишни устун қòйган экан, демак òша иш бевосита менга
бориб тақалади. Жин урсин, у ниманидир билиб қолдими? "У" ҳақида
гапирди. Кимнидир ушлаб олгани аниқ. Аммо у ким? Наҳотки...

Ҳаёлимга келган фикрдан жон ҳолатда бояги хона томон
863
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 01:04

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
886
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Jan, 00:02

🌨❄️ХАЙРЛИ ТОНГ!

Aссалому алайкум. СЕШАНБА тонги муборак бўлсин.🤗

🤲Соғ–саломат уйғотган Роббимизга хамдлар бўлсин!

❄️Аллоҳим тонгингизни нурафшон,
❄️Кўнглингизни хотиржам,
❄️Чеҳрангизни нурли қилсин.

❄️Танангизни саломатлик,
❄️Юзингизни эсa табассум безаб турсин!!

Бахт,омад, муваффақият, меҳр-муҳаббат ҳамиша ҳамрохингиз бўлсин!!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,892
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Jan, 00:17

-Тузукмисан?- ҳавотир аралаш сòради.
-Тез югуриш шартмиди?- йòталганча дедим.
-Кечир, оддий одам пайтинг атайин секин югурардим. Ҳозир
бемалол тез югурсам бòлади деб òйлагандим. Ахир энди сен ҳам...
-Тòģри, аммо менда куч бор дегани, у тезликка қаратилган дегани
эмаску.
-Майли, маҳмадоналикни кейинга қолдирамиз. Сенга кийим танлаш
керак,- қòлимдан тортқилаб, дòконга олиб кириб кетди. Ҳодимлар бизни
мулозамат билан кутиб олишди. Қизлар Амиршоҳга тикилиб
қарашганидан энсамни қотириб қòйдим.
-Жуда мулозаматли эканлар. Олдин ҳам келганмисиз дейман?-
òзимни тутиб тура олмадим.
-Рашк қилаяпсанми?- кулди.
-Шу бòёққа чапланган олифта қизларданми? Кулгумни
қистатманг!
-Ҳозирча кòйлак танлайлик. Бу мавзуга яна қайтамиз.
-Менга ҳаммаси ёқди,- кòйлакларга кòз югуртирар эканман
дедим- Истаганингизни танлайверинг.
-Бунақаси кетмайди. Бунга юзаки қарамаслигингни сòраб
қолардим. Бу мен учун муҳим кунлардан бири.
-Демак кòйлакни ҳам òзингиз танлашингиз керак!- қòлимни
чалиштириб туравердим. У ҳòрсиниб қòйиб, қòлимдан тортқилаб кетди.
Бирга кòйлакларни айланиб кòра бошладик. Бу чиндан ёқимли эди,
айниқса аёл киши учун ҳақиқий бахт. Олдин оддийгина ҳеч
қандай ортиқча маросимларсиз тòй қилгандик. Òшанда кòйлакҳақида òйлаш ҳаёлимга ҳам келмаган. Ҳозир эса Амиршоҳ ҳар битта детальгача этибор қилаяпти. -Шуниси ёқди!- мени ҳайратлантирган кòйлак олдида тòхтадим. Елка ва қòл қисми тòрли, узун ва нақшларга тòла кòйлак эди. -Жуда очиқ,- Амиршоҳ ҳушламади. -Менга шуниси ёқаяпти. -Бошқасини кòрамиз,- яна қòлимдан ушлаб олиб кетди. Битта жуда узун, фақат қòл қисми тòрли, жуда чиройли бòлган кòйлак олдида тòхтадик. Амиршоҳ шуни ёқтирди. Менга ҳам жуда ёққан бòлсада қайсарлик қилиб, ёқмади деб туриб олдим. -Сенга ёқиши шарт эмас, тез кийиб чиқ! -Нима? У менга ёқиши шарт! Чунки мен кияман!!! -Мен учун киясан! Кòп гапирмай, тез бòл! Қòлимга кòйлакни туттириб, битта қиз билан кийиниш хонасига жòнатиб юборди...

Давоми бор


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,550
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Jan, 00:16

20-қисм
Бари яна барбод бòлди. Қачон режаларим силлиқ кетган òзи? Ҳеч қачон! Ханжарни олиш учун турмуш қуришга рози бòлгандим. Фақат бу никоҳ бòлмаслигига амин эдим. Энди нима бòлди? Амиршоҳ ханжарни фақат тòйдан сòнг бераман деб туриб олди. Бу эса ражалар бузилишига олиб келди... -Тòй??? Яна қанақа тòй? Эсинг жойидами, Зулфия?- Асрор бу сафар ростакамига ģазабланди. Унинг нафратини шундоқ ҳис қилиб турар эдим.-Бу ҳолатни òзим ҳам кутмаган эдим...
-Бизга фақат ханжар керак. Истсанг òзим уни олдингга òģирлаб олиб
келаман.
-Йòқ! Бу иблис ģазабланишига сабабчи бòлади. Натижада қаршилик
кучайиб, мақсадимга эришишимга ҳалақит беради.
- билан турмуш қурмассан ҳар ҳолда?
Чуқур ҳòрсиниб қòйиб, òйга толдим. Ундан кòзларимни олиб
қочар эканман, афсус билан пичирладим:
-Шунга мажбурман.
-Ақлдан озибсан! Бу... бу... умуман...
-Бу бир неча кунлик ҳолат холос. Ханжарни қòлга киритгач бари
òзгаради.
-Òзгармасачи? Бари яна оёģи осмондан бòлсачи?
-Ундай бòлмайди!- оģир ютундим. Сòнг паст овозда қòшимча
қилдим- Ҳар ҳолда шунга умид қиламан...
Òшанда бу қийин йòллигини фахмлаб турардим. Аммо на чора?
Мақсадимга эришиш учун ҳам олдимда шундай мажбурият бор
эди. Мен эса уни адо этишга мажбурман.
-Зулфия, ҳаётим. Бугун кòйлак танлагани борамиз эсингдами?-
гòшак ортидан Амиршоҳнинг ҳушчақчақ овози янгради.
-Ҳа,- ҳавсала билан жавоб бердим.
-Олиб кетгани борайми ёки òзинг келасанми?
-Эсингиз жойидами? Ахир...
-Тушунарли, демак òзинг келасан. Беш дақиқадан сòнг манзилда
учрашамиз.
-Беш дақиқа???
-Ҳа, нима? Сендаги тезлик билан бундан ҳам олдин келиш мумкин.
-Бу гапни айтиш учун қанчалар аҳмоқ бòлиш керак? А? Тòģриси,
мени бир савол доим òйлантиради. Нега одамлар кòриб қолишидан
қòрқмайсиз?
-Кòришгани билан нима òзгаради? Кимгадир чурқ этишса
òлишларини билдириб қòяман холос.
-Албатта, кимсан вахший иблисни яна рафиқасига айланар
эканманда?-Севгилим, сен иблис эмас Амиршоҳники бòласан. Сен шу саволларни
бергунингча кетказган вақтга мен аллақачон етиб келдим.
-Дòконгами?
-Йòқ, хонангга.
Ортимдан қучган қòллардан чòчиб кетдим. У бошини елкамга
қòйиб, мени қаттиқ қучиб олди.
-Бу нимаси?
-Сени жуда соģиндим...
-Бир кун ичидами?
-Бу кун менга асрдек туйилди.
-Қариб, мийянгиз суйилиб қолибди. Ҳатто вақт сарҳисобини
унутдингизми?
-Сени олдингда барини унутаман.
-Суйилманг. Бундайларни ёқйирмайман.
-Сенга ҳеч бир кòринишим ёқмайди òзи. Жиддий бòлиб, гапингга
жавоб бермасам муаммо. Яхши кòриб, меҳр беришга уринсам
яна бир муаммо. Яхши гапирсам...
-Йòқ, эзмалансангиз муаммо кòпаяр экан.
Қучоģидан секин чиқиб, ҳалиям ёниқ турган гòшакни қòйдим.
Зарядкаси жон таслим қилаётган телефонимни зарядкага қòйиб,
томон òгрилдим.
-Ҳòш, кеттикми?
-Йòқ! Мен кийинмадим, ясанмадим. Бу туришда ҳеч қаерга
бормайман.
-Бу катта муаммоми?
-Боя санаганларингизданда катта.
-Майли, беш дақиқа кутаман,- ётоққа òтириб, тел титкилашга тушди.
Шкафдан кийим танлаб, кийиниш хонасига кириб кетдим. Келин кòйлак
кийишга осон бòлиши учун ҳам енгилроқ либос танладим.
Хонамга қайта киргач, кòзгу ёнига яқинлашиб, сочларимни
эпақага келтирдим. Амиршоҳ сабр билан мени кутди.
-Бòлдими?
-Йòқ, кòрмаяпсизми телефоним зарядкада. Тòлиши билан кетамиз.
-Уф, сенга òзим янги телефон олиб бераман. Бòлди, кеттик!- ҳавсала
билан менга яқинлашди.-Е йòқ, бунақаси кетмайди!- қòлим билан уни тòхтатдим- Оддий
одамлардек эшикдан чиқаман!
-Сен оддий одам эмассан!- қаршилигимга қарамай мени кòтариб
олди.
-Сурбет, тòнка.
-Чуқур нафас олиб ол.
Гапидан энсамни қотириб қòйдим. Яна òша тезликни ҳис қилгач
эса гапига кирмаганимга афсусландим. Эрталаб келинойим тайёрлаб
берган коктейлни тами оģзимга келиб кетди. Қайд қилиб
юборишимга оз қолди. Яхшиям Амиршоҳ қаердандир газли сув
олиб келиб менга ичирди.
1,427
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Jan, 00:16

У мақсадимга яқин ҳам келмайдиган фикр билдирганидан енгил тортдим. У ёнимга келиб, мени аста баģрига босди. Унинг совуқ қучоģида бир неча дақиқа турдим. Уни ҳисларидан фойдаланишим нотòģти албатта, аммо бу йòл иккимизга ҳам яхши бòлади. Унга турмушга чиқиш ниятим йòқ, кейинчалик ҳам бòлмайди деб умид қиламан. Ханжарни олсам кифоя... Кейин ҳеч қандай никоҳ бòлмайди.
-Акаларингга буни қандай айтмоқчисан?- уни овози сукунатни бузди.
-Умуман олганда айтиш ниятим йòқ. Бу яширин тòй бòлади.
-Бу иккинчи шартми?- менга қошларини чимириб қаради- Бунақаси кетмайди, хоним.
-Акаларим буни билмаслиги... -Унда шарт òзгаради!- гапимни бòлди- Майли, акаларингдан яширинча тòй қиламиз. Сен эса ханжарни тòйдан кейин оласан...
1,033
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Jan, 00:16

19-қисм
-Ишончинг комилми?- Асрорни юзида ҳеч қандай ҳайрат ифодасини кòрмадим. У бу ҳам иш бермаслигига амин эди. Гапларимни шунчаки ҳом-ҳаёлга йòйди... -Ҳа!
-Ҳòш, қандай экан?- ишонқирамай деди. Унга бу ҳақида айтишайтмаслик ҳақида бошим қотиб қолди. Айтганим билан нима òзгаради? Зеро унга буткул ишонаман...-Бу қийин масала!- қòлимдаги китобни олиб, òрнимдан турдимда, уни
ёнига бордим. Келган вароģимдаги расмни унга кòрсатдим.
-Ханжар?- деди у расмга тикиларкан.
-Оддий ханжар эмас, "Ажал ханжари"!
-Таҳмин қиладиган бòлсам... шу ёрдамида Амиршоҳни òша
унутилган оламга сургун қилмоқчимисан?
-Аслида... йòқ! Мени режам умуман бошқача.
Китобни стол устига қòйдимда, бошқа вароģини очдим. Керакли
вароģини топгач, унда кòрсатилган суратга кòрсатгич бармоģимни
қòйдим.
-Мана.
-Нима бу?- буюм ва унга сеҳр йòналтириб турган қиз суратига
тикилиб деди.
-Бу оддий буюмни ҳавфли қуролга айлантирувчи афсун. Агар шу
афсунни тòлиқ òргана олсам, буни ажал ханжарига қòллайман.
-Аммо у шундоқ ҳам ҳавфли қурол!
-Йòқ, у унутилган оламга партал вазифасини бажарувчи буюм холос.
Унинг вазифасини òзгартириб, қуролга айлантиришга эриша олсам,
иблисни енгиш йòли пайдо бòлади.
-Бунга кòзим етмаяпти,- ҳалиям ишончсизлик билдирар эди-
Сенингча бу усул бошқаларни ҳаёлига келмаганми?
-Бошқаларда мендаги қудрат йòқ эди. Уни устига òша пайт ажал
ханжари Амиршоҳни қòлида бòлган.
-Нега айнан ажал ханжарига бу афсунни қòлламоқчисан?
-Чунки у анча асрлардан бутон мавжуд ва òзида етарлича
қудрат тòплаган. Агар бу қудратга мени кучим ҳам қòшилса
қурол ҳақиқий "Ажал ханжари" га айланади.
-Шундан сòнг сен кучингдан маҳрум бòласанми? Ҳудди
ģайритурлар каби?
-Нима? Йòқ, албатта. Боиси улар буюмга эмас инсонга шу сеҳрни
қòллашган. Менда эса умуман акси.
-Сенингча иш берадими?- бироз ишонгандек бòлди.
-Умид қиламиз...
-Шундан сòнг Амиршоҳ ҳаётингдан буткул чиқиб кетадими?-
юрак ютиб сòрашга қарор қилди.-Нима? Сен нотòģри тушинибсан. Мен Амиршоҳни òлдирмайман.
-Иблис òлиши учун у ҳам...
-Йòқ! Мен бунга ҳам чора òйлаб қòйганман. Аввало ханжарни
Амиршоҳдан тортиб олиш йòлини излашим зарур...
Менда танлаш имконияти йòқ эди òшанда. Бу режа ҳақида
Амиршоҳга айта олмасдим, йòқса иблис ҳам боҳабар бòлар эди.
Ягона чора ханжарни олиш учун Амиршоҳни таклифига рози бòлиш
эди.
-Нима?- гòшак ортидан Амиршоҳнинг ҳайрат аралаш овози
янгради- Туш кòраяпманми? Ёки сен чиндан турмуш
қуришимизга рози бòлдингми?
-Туш кòрмаяпсиз. Мен чиндан розилик билдирдим.
-...
-Эшитаяпсизми?- жим бòлиб қолганидан ҳòрсиндим. У чиндан
тòсатдан қабул қилган қароримдан ҳайратда эди.
-Ҳа...- ģалати пичирлади.
-Ҳурсанд эмасмисиз? Ундай бòлса кераги...
-Йòқ!- бирдан рад этди- Бу телда гаплашадиган гап эмас деб
òйлайман. Учрашайлик.
-Учрашамиз, албатта. Тòй ҳам бòлади. Аммо мени битта шартим
бор.
-Қанақа?- унинг овози шундоқ ортимдан эшитилди. Гòшакни секин
қòйимда, ҳавсала билан ортимга òгрилдим. Амиршоҳ қаршимда
менга тикилганча жилмайиб турарди. Дераза очиқлигига қараганда,
қандай киргани малум...
-Мени уйимда "эшик" деган нарса бор.
-Қòйсангчи, акаларинг кòрса қандай жанжал бòлишини
фахмлаяпсанми?
-Шундоģам яқинда катта жанжал бòлиши кутилмоқда.
-Бу сени шартингга боģлиқ.
-Агар ёқимсиз нарса сòрасамчи?
-Сòрайвер... сендан розилик эшитиш учун ҳар нарсага тайёрман.
-Майли... менга "Ажал ханжари" керак, Амиршоҳ!- чòзиб òтиришни
истамай шундоқ айтиб қòяқолдим.-Майли. Уни сенга бераман. -Нима?- òйланмай жавоб берган гапидан чинакамига ҳайратландим- Қанақасига?... Шунчаки бериб қòясизми? -Ҳа. Айтдимку сен рози бòлишинг учун ҳар нарсага тайёрман деб.
-Ханжарни нима қилишим сизни қизиқтирмаяптими?
-Бу ханжар сенга кòп зарар етказди, Зулфия. Буни нега сòраётганингни биламан. Шу орқали òз ҳимоянгни таминламоқчисан. Яна кимдир бу ханжардан яраланишидан чòчияпсан.
959
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Jan, 00:16

-Иш анча чòзиладиганга òхшайди!- китобларга кòз югуртириб,
пичирладим. Гарчи бу китобларни бир четдан текшириб чиққан
бòлсамда, яна кòриб чиқиш фикри мени тарк этмасди.
Деярли ҳар куни òша кутубхонага қатнар эдим. Анча маълумот
олдим. Буларни базилари керакли, кòп қисми тòқима ва эртак эди.
Буларни саралашга анча вақт кетди.
-Сени яна бу ерда кòриш ģалати!- эшикдан кириб келган Асрор
китоб òқиб òтирганимни кòриб деди. Жавоб беришни истамадим. Зероуни биттагина изхори сабаб анча одам қурбон бòлиши мумкин эди. Қутирган иблисни ҳеч ким тòхтатиб қола олмайди. -Зулфия...- гапирмаганимдан бироз ноқулай бòлиб пичирладиКечир...
Шундагина бошимни кòтариб унга қарадим. Хотирасидан бундан чиндан пушаймон эканлигини, ёнимга иккиланиб, ģурурини бир четга суриб келганлигини тушундим. -Бòлган ишни унутайлик!- жилмайишга уриндим. Гарчи буни унутиш мен учун осон бòлмасада у дòстим эди. Ҳисларини эса олдиндан билишим рост.
-Раҳмат...- мен томон қадам босди- Нега бу ердасан? -Малумот излаяпман. -Ҳа, Мафтуна бòлганда нима керак бòлса топиб берарди. Афсуски у ҳам сен каби ģойиб бòлган эди. Анчадан буён кòрмадим. Унга қараб жилмайишга уриндим. Ҳа, у билмасди... Мафтуна
"Унутилган олам" да бòлгани ва ҳалок бòлганидан хабари йòқ эди. Буни айтишни лозим топмадим. Зеро у уни яхши хотиралар билан, дòст сифатида хотирласин...
-Қандай малумот излаяпсан? -Иблисни йòқ қилмоқчиман. Кескин айтган гапимдан у ҳайратланди. Буни шундай оддий ишни тасвирлагандек айтганим уни чинакамига ҳайратлантирган эди. -Янами?- ҳеч нимага тушунмай пичирлади- Аммо буни иложи йòқлиги иккаламизга ҳам маълумку! -Шундай эди...- иккиланмай жавоб бердим- Бироқ мен уни òз оламига қайтаришни бошқа йòлини топдим...
889
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 16:44

Камбағал одам бирон нарсага муҳтож бўлса нажот топмай ўлиб
кетаверадими?-деди Жўра.
-Аҳмоқ одамнинг ўлиб кетишдан бошқа яна қандай чораси бор?
Бу шунчаки савол эмас, маст одамнинг алжираши ҳам эмас, дунёни ўз
қаричи билан ўлчаб, ўз кўзи билан кўриб, ўз ақли билан мушоҳада этувчи
одамнинг ақидаси эди. Бу ақида хусусида у билан баҳс этишнинг ўзи нодонлик
эди. Жўра у билан бошқа гаплашгиси келмай, ўрнидан турди.
-Сен физикани озми-кўпми биласан, лекин ҳаётни тушунмайдиган
одамсан,-деди Браун.-Менга бегона бўлатуриб қарз сўраяпсан. Агар туғишган
акам бўлганингда ҳам сенга бермас эдим бу қарзни. Лекин битта маслаҳат
бераман. Шу яқин ўртада мусулмонларнинг ибодатхонаси бор, деб эшитганман.
Ўшаларга учраб кўр, балки ёрдам беришар.
Жўра унинг гапини эшитгиси ҳам келмаётган эди. Лекин охирги
маслаҳати хуш ёқиб, кўз олдидаги қоронғулик
ойдинлашгандай туюлди.
Масжид борлигини у ҳам эшитган эди, бироқ пешонаси саждага тегмагани
сабабли у жойга боришни шу пайтга қадар ўйлаб ҳам кўрмаганди. Ўз уйида
эканида муҳтожларнинг масжидларга мурожаат қилганлари ва ҳожатлари раво
бўлгани ҳақида эшитиб юрарди. Брауннинг ақли етган нарсага ўзининг
фаросати калталик қилганидан афсусланди. Зина остидаги бошпанасига кирмай
ташқарида у ёқдан бу ёққа юрди. Масжидга боришни, унда нима дейишни
ўйлаб, пишитган бўлди. Тун ярмидан оғиб, вақт субҳи козибдан ҳам ўтганди.
Тонг ёришганида у иш жойида бўлиши шарт эди. Шу боис соатига қараб олди-
ю масжид томон шошилди. Масжидга яқинлашганда ичкаридан азон товуши
эшитилди. Жанозаларда иштирок этиш учун масжидга бориб турган Жўра
намоз ўқиш у ёқда турсин, ибодатга қандай тайёгарлик кўришни ҳам билмасди.
Майитни кўтариб масжидга боришгач, жаноза намозини ўқишни кутиб
ташқарида туришарди. Ҳозир ичкарига кирмаганидан, ҳеч бўлмаса, намоз
тартибларига разм солмаганидан афсусланди.
Йигирмага яқин одам бирин-сирин ичкари кириб кетгач, имомнинг
қироати эшитилди. Намоз ўқиб бўлинганда тонг ёриша бошлаган эди. Қора
танли, оқ танлилардан иборат қавм тарқала бошлагач, Жўра ичкари кириб,
имомни сўради. Бошига оқ тўр дўппи кийган, жингалак сочли, соқоли сийрак
қора танли одам “Имом менман”, деб унга жилмайиб қаради. Имом масжидга
кираётиб Жўрани кўрган, унинг намозга қўшилмаганини ҳам сезган эди. Шунга
103
255
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 16:44

Саховат илинжи
Набирасини уйғотиб, телефон ҳақини тўлаб келишни тайинлаган
Моҳина кампир ён қўшниларникига чиқиб “Америкадан телпон бўлган-
бўлмаганини” суриштирди. Қизи Америкага кетаётганида “Телпонимиз жавоб
қилмаса қўшниларга сим қоқавер”, деб тайинлаган эди. Америкада кечаси
телефон алоқаси арзонроқ бўлгани сабабли Зарина бу томонларда субҳ кирган
чоқда қўнғироқ қиларди. Ҳар тун нохуш туш кўраётган кампир ҳар тонг
телефон қўнғироғини кутиб, юраклари эзилиб кетди. Назарида бу тонг қизи
қўшниларга телефон қилгандай туюлиб, умид билан эшик қоқди. Қўнғироқ
бўлмаганини билиб, умиди синган ҳолда бўшашиб кетаётганида рўпарасидан
Муаттар чиқиб, истамайгина тўхтаб, сўрашди.
-Айланай, эсон-омонгина юрибсизми? Кеча Ҳалимахонларникида
ифторликда учрашармиз девдим, кўринмадингиз-а? Бирам ҳавотирландим,
ифтордан кейин хабар олай десам, уйингизнинг чироқлари ўчиқ экан.
-Вой, ҳозир ифторингиз юрагимга сиғадими?
-Яна нима бўлди, айланай?
-Нима бўларди?..-Моҳина қизидан ҳавотирда эканини унга айтгиси
келмади.-Гўрда чиригур ўғрини ҳалиям топишмади.
-Сабр қилинг, топилиб қолар. Сабр яхши нарса. Кеча отин ойи бирам
чиройли маъруза қилиб берди, чиққанингизда эшитардингиз.
-Сиз чиқиб эшитибсиз, оламга татийди,-деди Моҳина. Муаттар бу
кесатиққа эътибор бермай, унинг энсасини баттар қотириб, тассуротини айта
кетди:
-Сабри йўқ одамнинг дини ҳам бўлмас экан. Бир куни ҳазрати Умар
Пайғамбаримиз алайҳиссаломникига келиб қарасалар, қамишдан тўқилган
бўйра устида ётган эмишлар. Юзларига, қўлларига қамиш ботиб кетганмиш.
Хумчадаги сув билан бир сиқим арпаларидан бошқа озиқ-овқатлари йўқ экан.
Шунга қаноат қилиб яшарканлар. Буни кўриб ҳазрати Умар йиғлаб
юборибдилар...
-Яна бир ифторликка борсангиз эшитганларингизни бира тўласи қўшиб
айтиб берарсиз, ҳозир бозорга етиб бормасам, жойдан қуруқ қоламан,-деди
Моҳина унинг гапини шарт кесиб. Бозорга икки-уч дақиқа кечикиб борса, осмон
97
261
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 16:44

📝Тохир МАЛИК


Енг кичик жиноят



кун саркотиб билан мажлис маърузасини ёзаётган пайтида фаррош “билмасдан”
устларидан қулфлаб кетганини, оқибатда кекса ошиқ билан ёш маъшуқа ҳақида
достонлар тўқилмаган бўлмаса-да, миш-мишлар тарқаганини Менглиев
билмасди. “Пахта иш”и бошланиб, “Райком бува” ҳибсга олинганда Холниса
шаҳарда яшарди. “Райком бува”нинг юраги хастамиди ё қўрқувдан ёрилиб
кетдими, ҳар ҳолда турмага тушган тун ёстиққа бош қўйди-ю турмади. Ўлим
“Райком бува”ни Сибир турмаларининг азобларидан, хотини ва ўйнашларини
эса тергов азобларидан қутқариб қолди. Холниса “пахта иши”дан жабр
кўрганини айтганида буларни назарда тутмаган эди. Бокира умрини мол-дунё
ҳавасига алмаштирган бу жувон қаричи билан ўлчанганда у кўрган жабру
жафонинг чеки йўқ эди. Ҳар ойда худди маош каби оладиган пул, ҳар ҳафта
келиб турадиган гўшту ёғ “Райком бува”нинг фожиасидан сўнг узилгач, ўзини
жабрдийдалар сафида кўрди.
Менглиев бу аёл ҳаётига хос икир-чикирлар билан қизиқмади. Билгани:
амалдорнинг ўйнаши бўлган, ўйнаши турмада жон берган. Яна билгани: олий
ўқув юртини қизил диплом билан битирган, эътиборли идораларда ишлаган аёл
энди қурт-писта сотиб тирикчилик қилади. Менглиев мана шунисидан
ажабланди. Ажабланиш билан кифояланмай, бугун эрталаб Холниса савдо
қиладиган жойга бориб кузатди.
Ёқилғи қуйиш шаҳобчаси яқинида омонат тикланган автоустахона
гавжум, барча ўз иши билан банд эди. Менглиевнинг зийрак нигоҳи катта чинор
дарахти соя солиб турган майдончага, болалар аравачаси ва пастак ёғоч
курсидан иборат Холнисанинг “савдо маркази”га қаратилганди. Айрим
автомашиналар ёқилғи қуйгач, айримлари усталарга учрагач Холниса ёнида
тўхтаб ўтишарди. Айримлари эса худди бошқа ерда сигарет йўқдай, атай шу
ерга
келиб
олишарди. Холнисанинг
мижозлари
асосан
қимматбаҳо
машиналарда келаётган ёшлар эканини фарқлаб олиши қийин бўлмади.
Бойвачча йигитларнинг гугурт олишларига бошқалар эътибор беришмасалар
ҳам, милиция ходимининг бефарқ қараши мумкин эмасди.
Капитан Менглиев идорасига қайтиб, бу кузатув натижаларини ўзича
таҳлил қилиб ўтирганида Шуҳрат келиб, гумонларини баён қилгач, жиноятга
доир занжир ҳалқаларини бир-биридан узган ҳолда аниқлаш мумкин эмаслигига
амин бўлди. Шуҳратнинг билдирги ёзишини кутмай, бошлиқ ҳузурига йўл
олди.
96
376
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 16:44

эди. Зарина совуқдан эмас, қўрқувдан қалт-қалт титраб, панжара ортида
ғужанак бўлиб, қисмат ҳукмини кутарди. Ҳатто дарчаси ҳам бўлмаган
ҳибсхонада куннинг ўтганини билиш мушкул эди. Зарина тун кирганини
таҳмин қилиб, тонг отишини умид билан кутаётганда панжара эшигини
шарақлаб очиб, гавдаси аёлга нисбатан қўпол эркакни эслатувчи жувонни
киритдилар-да, “қўлинг қичишаётган бўлса, ана, хуморингни бос”, деб нари
кетдилар. Зарина бу гапнинг маъносини тушунишга улгурмай, эркакшода жувон
унга яқинлашиб, бошига мушт туширди. Кейин тепди. Заринанинг ҳушдан
кетишига шунинг ўзи кифоя қилди. Бу хотиннинг кимлиги, нега қамалгани,
уришдан муроди не эканини билишга уринолмай ҳам қолди. Ҳушига келиб
кўзини очганда ҳибсхонада нотаниш хотин кўринмади. Темир панжара ортида
турган полициячи “Биров урса индамай ётаверасанми, нега ёрдамга
чақирмадинг?” деб қўйди-да, кимгадир қўнғироқ қилиб “жиноятчининг ҳушига
келганини” билдирди. Дам ўтмай сержант келиб, шу ернинг ўзида яна сўроқ
бошлади. Саволлар
маъноси кечагидан фарқ қилмади. Сержант асосан
Ҳамелтон ва Эденбург алоқа қилган одамлар билан қизиқди. Зарина бу ерда ҳеч
кимни танимаслигини айтса ҳам, бу жавобдан қониқмади. Терговни чўзмай,
“янги қўшни келгунига қадар эсингни йиғиб ол”, деб бўлажак азобдан огоҳ
этди.
Полис маҳкамаси атрофида умидвор кезаётган Жўра бу онда саҳродаги
қуруб қолган қудуқдан сув тошиб чиқишини кутаётган телба ҳолида эди. Нью
Орлеан довул ҳукмида қолган кечаси иккинчи қават зинасида дийдирашиб
ўтиришганда Зарина: “Шунақа ҳам
бўладими, “одаммисан” дейдиган бир
меҳрибон ҳам топилмайдими бу юртда?” деб алам билан хўрсинганида Жўра:
-Меҳрибон дейсанми? Валади зинолар билан тўлган, эркак билан эркак,
аёл билан аёл никоҳланадиган юртда қандай меҳр-оқибат бўлиши мумкин?-деб
асабий тарзда жавоб берган эди.
Жўра бу гапларни ўша тун беиҳтиёр айтиб юборганди. Ўз ақлининг
маҳсули бўлмаган бу фикрни у сафари арафасида дўсти Нуриддиндан эшитган
эди. Полис маҳкамасининг эшигидан хотини чиқиб келишини умид билан
кутаётган Жўра ўша гапни яна эслади. Сўнг бу ерда ўтираверишдан наф
йўқлигини англаб, “чиқмаган жондан умид” деганларидай биронта меҳрибонга
йўлиқтиришни Худодан сўраб шаҳар маркази томон юрди. Катта дўкондаги иш
юритувчининг ёрдамчиси сифатида топиш-тутиши ёмон бўлмаган ҳамшаҳридан
99
219
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 16:44

узилиб ерга тушмаслиги аниқ бўлса-да, тилига бошқа баҳона келмагани учун
шундай деди. Муаттар ўзини кечадан бери ҳаяжонга солган ҳикматларни айтиб
бера олмаганидан пушаймон бўлиб қолаверди. Ўтган йили қўшнисини рўза
тутишга даъват қилганида Моҳина кампир “рўзангиз тушмагур ярим кунлик
бўлганида жон-жон деб тутардим. Сахардан шомгача очликка чидай олмайман,
ичакларим узилиб кетиши мумкин”, деганида “вой ўлайин, Худонинг
буйруғига бунақа аралашманг, тавба қилинг”, дейиш билан чекланган эди.
Кечаги ифторда отин ойи айтиб берган ривоятни эшитиб, қўшнисининг
бултурги гапини эслаган, бу ривоятни унга, албатта, айтиб беришни кўнглига
туккан эди. Эшитган ривоятига кўра, фақирлардан бири “Йа Расулаллоҳ, фақат
хурмо еявериб, ичимиз куйди, ҳар доим мева еймиз”, деб нолиганида
Пайғамбаримиз алайҳиссалом “Мен ҳам худди сизлар каби икки ойдирки, мева
ейман. Уйда ейишга бошқа нарса йўқ”, дедилар. Яна бир киши очлик туфайли
қорнига тош боғлаб юраркан. Иссиқ тош қоринга боғланганида ошқозондаги
очлик азоби бироз чекинаркан. Ўша одам қорнидаги тошни кўрсатиб, очликдан
шикоят қилганида Пайғамбаримиз алайҳиссалом ҳам муборак қоринларига
боғлаб олган тошларни кўрсатган эканлар. Бу ривоятдан мутаассир бўлган
Муаттарнинг Моҳина кампирга аталган гаплари айтилмай қолиб, афсусланди.
Бозорга шошаётган Моҳина бир неча кун илгари ҳудди шу пайтда Нью
Орлеан полис маҳкамасида қизининг азоб чекиб ётганини тасаввур ҳам қила
олмасди.
Қорадорифурушларга дастёрлик қилишда айбланган Зарина узоғи
билан кечгача озод бўлишидан умидвор эди. Гарчи бу мамлакат қонунларини
билмаса-да, қорадори савдосига аралашиш барча юртларда жазоланишидан
хабардор эди. Кечгача икки марта сўроқ қилдилар. Сўроқ якунида “энди сиз
озодсиз, камчилик биздан ўтибди, узр” деган жонбаҳш гапни кутиб, илтижо
билан тикилди. Иккинчи сўроқ якунида сержант:
-Аслида сени ҳам, шерикларингни ҳам ҳибсга олиш, суд қилишнинг ҳеч
ҳожати йўқ эди,-деганда умидвор кўзларида нур чақнади. Аммо кейинги гап
нурни сўндирди, ҳатто жонини суғуриб олгандай бўлди:-Ўша жойнинг ўзида
отиб ташлаш керак сендақаларни. Американинг бошига битган балосанлар
сенлар!..
Сержант бу заҳарли гапини Ҳамелтон ёки Эденбургга айтса ўринли эди.
Бироқ, айбсиз заифага бундай дейиши ўтмас пичоқ билан сўйишдан баттар азоб
98
234
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 16:44

Биз ҳам ўзимизни “қувғин” деб эълон қилсак-чи?
-Қанақасига?-деб ажабланди Ҳамробек.
-Масалан, менинг сиёсий қарашларим учун илмий ишларимга тўғаноқ
бўлишган.
-Шуни исбот қила оласизми?
-Қанақа исбот керак?
-Билмадим. Бир артист қувғинлигини исбот қила олмаган экан, деб
эшитувдим. Ҳар ҳолда бугун бориб “мени қувғин қилишди”, деганингиз билан
эртага қўлингизга пул тутқизиб қўйишмаса керак. Билишимча, сиёсий ишларига
ярасангиз қанотига олади, бўлмаса дий-диёйингизни айтиб, чапагингизни чалиб
қолаверасиз.
-Унда нима қилай?-деди Жўра бўғилиб.
-Кутишдан бошқа иложингиз йўқ.
-Нимани кутаман?
-Судни. Бу ерда терговни чўзишмайди. Полиснинг исботи заиф бўлса,
суд хотинингизни озод қилиб юбориши мумкин.
Ҳамробекнинг бу гапи ҳадик билан тепаётган юракка ҳотиржамлик
бера олмасди. У омади юришмаган олим ватандошига бундан ўзгачароқ жўяли
маслаҳат бера олмас ҳам эди. Тўғри, у пулдан ёрдам бериш имконига эга эди.
Эҳтимол Тошкентда шундай зарурат туғилса ҳасислик қилмасди. Лекин
мусофир юртда беражак ёрдамининг оқибатда саҳро қумига сингиб кетган
ёмғир томчиси каби йўқ бўлиб кетишини билгани учун ҳам ўзини бундай
ҳотамтойликдан тутишга мажбур эди.
Жўранинг тупук билан ямаган умид чинниси энди парча-парча бўлиб
сочилиб кетди. Синиқ кўнгил билан бошпанасига қайтганда хўжайинининг
ғазабига дуч келди. Майсазорга кимдир сигарет қолдиғини ташлаган экан, Жўра
балога қолди. Жўра хотини бошига тушган фожиани айтиб, узр сўраган эди, уй
хўжайини эшитишни ҳам истамай, яна шу ҳол қайтарилса, ишдаб ҳайдаб
юборажагини маълум қилди. Жўранинг ҳозир ишдан ҳайдалиши мумкин эмас
эди. Чунки ишдан ҳайдалса кулбадан ҳам ҳароброқ бу бошпанасидан ажралиб
қоларди. У кечгача вазифасини бажариб юрди. Қўли ишда бўлса ҳам кўзи кўча
томонда эди. Хотинининг жилмайиб келишини умид билан кутди. Қош
қорайгач эса Вилли Браунни кута бошлади.
101
221
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 16:44

Браун одатича ярим кечада келди. Маст бўлса ҳам оёқда турар ҳолда
эди. Шунга қарамай, Жўра одати бўйича уни суяб хонасига қадар кузатди. Эшик
очилиб, Браун ичкарига қадам қўйгач, остонада тўхтаган Жўра:
-Мистер Браун, қаҳва қайнатиб берайинми?-деб сўради.
Бу таклифни эшитган Браун орқасига ўгирилиб, Жўрага ажабланиб
қаради:
-Қаҳва ичгинг келяптими?.. Ё... менда гапинг борми?
-Ҳа, мистер Браун, маслаҳатингизга муҳтож бўлиб қолдим.
-Бугун кайфиятим яхшилигини билиб сўраяпсанми? Қани, кир, аввал
виски ичамиз, кейин қаҳва...
Брауннинг хоҳишини бажо келтириб, унинг эзмалигига дош беришга
мажбур бўлди. Унинг “нима гапинг бор?” деб сўрашини сабр билан кутди.
Ниҳоят, савол сўралди. Мақсад айтилди. Қаҳванинг ўрнига виски ҳўплаб
ўтирган Браун тобора қисилиб бораётган кўзларини унга қадаб жим қолди.
Жўра гапим таъсир қилди шекилли, деб сал жонланди. Ҳа, гап таъсир қилган
эди, бироқ, Жўра умид қилгандан кўра ўзгачароқ тарзда эди бу таъсир. Бир неча
нафасдан сўнг Браун қандай мутаассир бўлганини ошкор этди:
-Сен... жиннироқмисан?-деди-да, саволига жавоб кутмай давом этди:-
Шунча пул бериши мумкин бўлган аҳмоқ бор, деб ўйлаяпсанми?
Жўра “Кимнинг ҳиммати баланд бўлса, қадр-қиймати ҳам баланд
бўлади”, деган ҳикматни эшитмаган эди. Эшитганда эди, қадр-қиймати тубан
одам ҳузурида паст кетмаган бўларди. “Кимга олийҳиммат берилган бўлса, унга
ҳамма нарса берилган ҳисобланади. Кимга берилмаган бўлса, унга ҳеч нарса
берилмаган бўлади”, ҳадисига мувофиқ Браун гарчи бадавлат кўринса-да,
аслида инсонни Яратган ҳузурида азиз ва мукаррам этувчи барча нарсалардан
бебаҳра эди. Бу ҳақиқат на унинг ўзига, на марҳамат кутиб ўтирган Жўрага
маълум эди. Саҳовати йўқ бой суви йўқ ариққа ўхшайди. Бу мамлакатда бойлар
кўп, шунинг баробаринда сувсиз ариқлар ҳам кўплигини Жўра энди-энди
фаҳмлаётганди. У Брауннинг гапидан ғашланиб:
-Қарз бериб, ҳожат чиқарадиган одам аҳмоқ бўладими?-деб эътироз
билдирмоқчи бўлди.
-Ҳа, албатта аҳмоқ бўлади,-деди Браун янада қатъийлик билан.-Агар
ақл билан пул топган бўлса, аҳмоқлик билан сарфламаслиги керак.
102
235
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 16:44

қарамасдан “Нега сафимизга турмадингиз, бу ерга келишдан мақсадингиз
нима?” деб сўрамади. Аксинча, мулойим оҳангда “Кўринишингиздан мусофирга
ўхшайсиз, қаерликсиз, биродар?” деб сўради.
-Ўзбекистонданман,-деди Жўра.
-Ҳа, ҳазрати Бухорий юртиданмисиз, келинг, унда бошқатдан
кўришайлик, улуғ жойларнинг ҳавосини олиб келибсиз.
Ибодатсиз кимсанинг улуғ жойлар ҳавосини олиб келиши маҳол
эканини имом билса-да, ўша табаррук ва шарафли масканлар ҳурматидан Жўра
билан қучоқлашиб кўришишни маъқул топди. Ер юзида шарафланган
шаҳарлар, зиёратгоҳлар оз эмас. Аҳли диёнат ўша жойларни бир мартагина
бўлса-да, кўришга интилади, бу зиёратни насиб этишни Худодан сўраб,
муножотлар қилади. Миллионларнинг қалбини ўзига тортиб турган ўнлаб
масканларда яшовчиларнинг айримлари эса қандай улуғ жойда истиқомат
қилаётганини ҳис эта олмайди. Имом бу ҳақда кўп ўйлар, ибодатсизларни
бошқалар каби айбламас, билакс, уларга ачинарди. Айблайдиганларга танбеҳ
берарди-да, “Худо уларни синов дарёсига ташлаб, ғарқ қилишни иҳтиёр этган
бўлса, “ўлганни устига тепган” қабилида айблашимиз инсофдан эмас. Бунинг
ўрнига Аллоҳдан сўрайлик, уларни чўктирмай, ҳидоятнинг йўлига солсин”, дер
эди.
Ҳозир ҳам Жўрани биродарлик муҳаббати билан бағрига босиб, унга
ҳидоят тилади. “Бир ҳожат юзасидан келганингни билиб турибман, ҳожатингни
мен раво қила олмайман. Ғам-ташвишларингни кўтаргувчи ёлғиз Аллоҳдир,
шундай экан, унинг уйига яқин келганинг ҳолда, ичкари кириб нечун саждага
бош қўймадинг, Яратганнинг қули эканингни тасдиқ этмадинг? Бу аҳволда
нимадан умид қиларсан?” деб унинг боши узра маломат тошлари ёғдирмади.
Омонлашиб бўлгач, ўтиришга жой кўрсатиб, ўзи ҳам унинг рўпарасидан жой
олди-да:
-Исмим Муҳаммад Абдуллоҳ, Аллоҳнинг шу уйида баҳоли қудрат
имомгарчиликка ўтиб тураман,-деб таништирди.
Гарчи “дардингизни айтаверинг”, демаган бўлса-да, бу таништирувдан
сўнг Жўра гапни айлантирмай муддаога ўтиши лозимлигини англади. Аввал
ўзини таништиргач, аҳволини баён қилди. Гапи якунида юракда тўпланган
ҳасрат тутунини бир “уфф”билан чиқармоқчи бўлди. Муҳаммад Абдуллоҳ уфф
тортмоқ шунчаки дард изҳори эмас, ношукурлик аломати ҳам эканини, ҳар
104
362
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 16:44

яна ёрдам сўрашга қарор қилди. Бу юртга отланганларида қайнонасининг узоқ
қариндоши бўлмиш Ҳамробекдан умидлари катта эди. Ҳар ҳолда Ҳамробек
уларга қўлидан келганича ёрдам берди. Аммо кеча “Сизга шунча пулни ким
бериб туради? Хўп, берди ҳам дейлик, қарзни қандай узасиз?” деб Жўранинг
умид чиннисини синдиришдан ўзга чораси қолмади.
Полис маҳкамасидаги бесамар кутишдан сўнг Жўра синдирилган ўша
умид чиннисини гўё тупук билан чегалагандай яна Ҳамробекка рўпара бўлди.
-Сиз ўртага тушиб қарз топиб бераверинг, мен Тошкентга телефон
қиламан. Қайнонам уйни сотиб, пулини юборадилар. Мен бировнинг ҳақини еб
кетадиган номард эмасман.
-Ака, бу гапингиз Тошкентга ярашади. Бу ернинг битта қоидаси бор...
-“Ўзинг учун ўл етим”ми? Бир марта айтгансиз,-деди Жўра
асабийлашиб.-Нима, етимлар индамай ўлиб кетаверишлари керакми? Ватандош
дегани бир-бирини қўлламайдими?
-“Ватандош” дегани тилдаги ёки газетдаги гап,-деди Ҳамробек унинг
ҳақиқатни тушунишга ожизлик қилаётганидан ғашланиб.
-Бу ёққа келмасимдан олдин телефонда гаплашганимизда ваъда қанақа
бўлган эди?-деди Жўра таъна оҳангида.
-Мен ваъдамни бажардим: кутиб олдим, университетга рўпара қилдим.
Илмингиз уларнинг талабига жавоб бермаса, мен айбдор эмасман-ку?
-Ҳаммаёқ
ғирром! Ҳаммаёқ
муттаҳамлик!-Жўра
шундай
деб
ижирғанди-да, бир оз тин олди. Кейин ўзини босиб сўради:-Нью Йоркка бориб
келсам-чи? Абдуолим деган одамнинг бир жамияти бор экан, деб эшитдим, ё у
ҳам ёрдам бермайдими?
-Билмадим...
Ҳамробек Абдуолимнинг ёрдам бермаслигини биларди. У одам сиёсий
баҳона билан ўзини “қувғин” либосида кўрсатганларнигина паноҳига оларди.
Жўрага ёки Заринага ўхшаб пул илинжида келганлар билан иши йўқ эди.
Ҳамробек бу ҳақиқатни айтсаммикин ё индамай қўйсаммикин, деб иккиланди.
Кейин “яна бекордан бекорга сафарга отланмасин”, деган ҳавотирда бор гапни
айтиб, тушунтирди.
Жўра Абдуолимни яхши билмаса ҳам жамиятининг вазифасини қисман
биларди. Шу боис Ҳамробекнинг айтганлари унга фавқулотда янгилик бўлиб
туюлмади.
100
219
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 16:44

қандай азобга дуч келган тақдирда банда шукр қилмоғи шартлигини айтиб,
насиҳат бошламади. Маст одамга ичкиликнинг ҳаромлигини тушунтириш
мумкин бўлмаганидек, бошига тушган кулфатлардан гангиб ўтирган бу одамга
насиҳат қилиш ортиқча эканини у англаб турарди.
Одатда бировга дардини айтган одамнинг кўнгли сал равшанлашади.
Жўра эса бошига тушган кулфат баёнини охирига етказиб, баттар эзилди.
-Адолатсиз мамлакатдан адолат тилаб юрибман. Бу ёғи нима бўлишини
билмайман...-деди аламли овозда. Сўнг “Бегона одамга ҳасратимни дастурхон
қилишим тўғри бўлдими?” деган хаёлга бориб, бошини эгди. Дўсти Нуриддин
“Агар томирларингдаги қонда меҳр тўлқини жўшиб турмаса, у қон эмас, балчиқ
суви экан”, деб такрорлашни ёқтирарди. Жўра бу онда дўстининг шу ҳикматини
эслаб, “Бу одамнинг томирида қандай қон оқар экан?” деб ўйлади.
Жўра учун оқ дўппили бу қора одам нотаниш бўлгани билан, нажот
илинжидаги бу дардли киши Муҳаммад Абдуллоҳнинг назарида бегона эмасди.
“Ер юзидаги миллиард-миллиард инсонлар Одам Ато ва Момо Ҳавво
фарзандларидир, барчалари бир-бирларига биродардирлар”, деган ақидага кўра
яшовчи бу одам дардли биродарининг мушкулини шу ондаёқ осон қилиб
беришга ожиз бўлгани билан, ҳасратига бефарқ қарай олмасди.
Бошига кулфат тошлари ёғилаётган биродарининг кейинги аламли
гаплари уни танбеҳ беришга мажбур қилди.
-Бир-икки инсофсиз одамга дуч келганингиз ҳолда бутун мамлакатни
адолатсизликда айблашингиз тўғримикин, биродар?-деди у ҳилмлик ила.
Муҳаммад Абдуллоҳ саволига жавоб кутиб эмас, меҳмоннинг ўйлаб
олишига фурсат бериш учун сукут сақлади. Жўра ҳозир фикрлайдиган, ҳаёт
фалсафасини таҳлил қиладиган ҳолатда эмас эди. Шунинг учун:
-Билмадим, бу қанақа миллат экан, ақлим етмаяпти,-деб хўрсиниш
билан чекланди.
-Американи
айтяпсизми?-деди
имом
ажабланиб.-Дунёда
инглиз
миллати бор, деймиз, рус миллати, испан миллати... Лекин америка миллати
йўқ. Бу қитъага қадим асрларда оврупонинг ҳамма мамлакатларидан одамлар
бойлик
илинжида
бостириб
келаверишган. Америка
мамлакатининг
пойдеворини ана ўша нафс бандалари қўйганлар. Бизнинг аждодларимизни эса
қул қилиб ҳайдаб келганлар. Сиёсат мантиғига кўра, Америка бирлашмиш
штатларига тобе одамлар бор, миллат эса йўқ. Руҳият мантиғига кўра эса бунда
105

Давоми ертага


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
430
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 04:34

— С-сен ҳақиқий эркаксан! — дея унинг елкасига қоқди Обид пучуқ. — Елкаларингни қара, тоғдай кенг! Муштларинг тракторингдаги болғангданам қаттиқроқ. Манаман деганни бир урсанг пачоқ қип қўясан.
— Унда… Нега менга хотиним хиёнат қилади, нега?.. Нимага.....

Садри қиморбозникига қатнайдиган бўп қолди?.. Нима етмайди унга, нима?
Шунда сал нарида қарта суза бошлаган Неъмат узун орага тушди.
— Ўзингам ғирт ғалча экансан, Қўчқор! — деди масхаралироқ оҳангда. — Хотининг хиёнат қилса, бу ерда қанд еб ўтирибсанми? Шартта жавобини бервормайсанми?
— Э, бу нима деганинг? — гапни илиб кетди Носир ошпаз деган синфдоши. — Қирққа кирган хотин хиёнат қиладими? Қўчқорнинг эси кирди-чиқди бўп қолган холос. Қулоқ солиб ўтирганларинг-чи бунинг гапига!.. Садри қиморбоз ногирон бўлса… Келиб-келиб ўшаминан дон олишадими?..
— Тўппа-тўғри, — деди Неъмат узун. — Қаёқдаги гапларни гапириб бошимизни қотиряпти бу Қўчқор. Хиёнат қилганмиш. Кимнинг кўзи учиб турибди ўша хотинингга!.. Қуй ароқдан!..
— Балки Қўчқорнинг гапида жон бордир? — дея ўрнидан қўзғалиб қўйди Обид пучуқ. — Аёл кишининг шайтони бўлади. Ана, чет элларда саксонга кириб ҳам фарзанд туғаётганлар кўпайиб кетди. Ким билсин?.. Суйдиям хато қилса қилгандир-да!..
Бу гапни эшитган Неъмат узун чидаб тура олмади.
— Оғзингга қараб гапир! — Обидга бақирди у. — Шайтонмиш. Қанақа шайтон? Ҳали замон келинли бўлай деб турган хотинга… Бу ер қишлоқ, Обид, қишлоқ! Ўша саксонда туғаётганларинг шаҳарда яшашади. Сен… Бизнинг қишлоқни камситмагин, жўра!
— Э, нега менга бақирасан? — бўш келмади Обид пучуқ. — Бир ойча олдин ўз кўзимминан кўрганман. Суйди кечаси соат иккидан ошганда қумлоқ дала тарафдан келаётганди… Айтмайин девдим-у… Тилимни қичитдинг…
— Нима?.. — бу гапни эшитган Қўчқор пиён ўрнидан сакраб турди-да, Обиднинг ёқасига ёпишди. — Нима дединг? Кимни кўрдинг? Қаерда кўрдинг?..
Обид зарда билан унинг қўлини ёқасидан олиб ташлади-да, такрорлади.
— Суйдини дала тарафдан қишлоққа кириб келаётганини кўрганман. Кечаси соат роппа-роса иккидан сал ўтганди.
— Ҳ-ҳа-а!.. Энди тушундим! — Қўчқор пиён уёқдан-буёққа муштларини тугганча бориб келган бўлди-да, қайтадан Обиднинг гирибонидан олди. — Нега ўшанда айтмадинг, аблаҳ? Нега мени чақирмадинг?..
— Жиннимисан? — унга жавобан бақирди Обид. — Бошқа қиладиган ишим йўқми мени?.. Қўйвор!
— Ўлдираман! Ҳаммасини ўлдираман!.. Бўғизлаб ташлайман икковиниям!..
— Ҳай-ҳай-ҳай!.. Ўзингни бос! Обид ҳазиллашди, ошна, ҳазиллашди! Ўтирсанг-чи! Ма, ароқдан ич, ўзингга келасан!
— Қўйворларинг мени! Ҳаммасининг абжағини чиқараман!
Улфатлар Қўчқорни қайтаришга, тинчлантиришга уринишар, бироқ у хезланиб фақат олдинга интиларди.
Охири бўлмади. Қўчқор пиён сал тинчланган бўлиб, титраб-қақшаганча пиёладаги ароқни симирди-да, ташқарига ўзини урди.
Соат тунги иккидан ошган. Қишлоқ кўчасида фақат итларнинг безовта ҳуриши жимликни бузарди.
Қўчқор пиён то уйга етиб келгунча кайфи бироз тарқагандек бўлди. Лекин жаҳди ўша-ўша эди.
У зарда аралаш дарвозани тепди. Дарвоза негадир қулфланмаган экан, тарақлаб очилиб кетди.
— Ие, — дея қичқирди Қўчқор. — Энди бу қанжиқ очиқчасига дон олишишга ўтдими дейман? Ҳа, ажал чақирса одам босар-тусарини билмай қолади. Ҳой Суйди!! Қанисан, ҳароми, гўрсўхта?.. Чиқ буёққа!
Уй чироқлари ўчиқ, ичкаридан ҳеч зоғнинг товуши чиқмагач, пешона тугул қулоқларигача тер босган Қўчқор кўзлари ёниб ташқарига отилди.
— Обиднинг гапи ростга ўхшайди! — дерди нуқул Қўчқор қумлоқ дала томон кетиб бораркан. — Ногирон бўлсаям эркак-ку!.. Ҳассаминан бемалол юриб бораверади-да! Қумлоқ дала қочиб кетибдими?.. Йўқ, мен икковиниям тирик қўймайман! Олдин нимталайман-да, ўлигини итларга едираман! Ўшанда аламимдан чиқаман, ҳа!..
Қўчқор пиён қумлоқ далага яқинлашди-ю, таққа тўхтади. Бепоён майдоннинг ўртароғида унга орқа ўгирган ҳолда икки киши ўтирарди.
У ҳайрон бўлиб янада яқинроқ борди. Ўтирганларнинг бири Суйди опага ўхшаб юраги тезроқ ура бошлади…
Ҳа, ёнидагиси ўғли Шавкат! Худди ўшанинг ўзи!.. Чўкка тушиб олибди…
Шу тобда Қўчқор пиённинг қулоғига қаердандир сўфининг азони чалингандек туюлди......
1,081
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 04:34

МЕНИ КЕЧИР, ХОТИНЖОН!.

Жазирама иссиқда трактор ҳайдайверганидан юзлари мумдек қизариб, оқ аралаш сочлари патаклашган Қўчқор пиён якшанба куни шом маҳали Мозорқишлоқдаги дўкондан чиқди-да, гандираклай гандираклай дала йўл орқали маҳалласига яқинлашди. Яна чамаси юз қадамча босса кўкимтир дарвозали, олди кесакдевор билан ўралган ҳовлисига етарди. Аммо маҳалла ўртасида бирдан тўхтаб, пича чайқалиб турди. Сўнгра бошини сарак-сарак қилиб қайсидир чўнтагидан сигарет чиқариб тутатди. Шу орада нималардир эсига тушдими, ҳиринглаб кулиб ҳам қўйди.
Сигаретни чўзиб-чўзиб тортгач, бирдан жиддий тортиб қисиқ кўзларини қатор уйларга тикканча, беихтиёр бақириб юборди.
— Ҳов қизиталоқ, товуқмижозлар, чиқ!.. Чиқмайсанми? Қўрқасанларми? Ўла, ҳезалаклар! Ҳа-а, мен кимсан Қўчқорман!.. Бир шохласам, энангни Учқўрғондан кўрасанлар!.. Вей-й, хотиним Суйдини қ-қўйвораман!.. Ҳ-ҳа… Қўйвораман шартта!.. Ҳе… Энасини!.. Йў-ўқ, ҳ-ҳозир уйга бораман-да, даканг хўрозимминан бошига тушираман, ҳа! Хиёнат қилиш қанақа бўлишини кўрсатиб қўяман! Ҳай, Суйди-и! Ҳай мегажин! Қайдасан Суйди-и?..
Қўчқор пиён шу тахлит қичқира-қичқира йўлида давом этди.
Ғира-шира қоронғиликда бўёқлари кўчиброқ қолган дарвозасига яқинлашганда, хотини Суйди опа уч уй наридаги Садри қиморбозникидан чиқиб келарди. Чайқалиб турган эрини кўрди-ю, таққа тўхтади.
Нима қилишни билмай гарангсиб қолди. Аммо кеч эди. Беркинишга на бир дарахт, на девор қолган. Тиззалари дағ-дағ титраб эҳтиёткорлик билан эрига яқин борди.
— Ҳа-а, тағин қиморбозникидан чиқяпсанми? — ўдағайлай кетди Қўчқор пиён хезланиб. — М-мени йўғимдан фойдаланиб дон олишяпсанми, хунаса?..
— Вой, бу нима деганингиз, дадаси? — титроқ аралаш эрини юмшатишга уринди Суйди опа. — Бошимда эрим бўла туриб… Ўғлингиз эшитса нима деб ўйлайди?.. Ҳар ҳолда…
— Ўчир овозингни, мегажин! — бор овозда бақирди Қўчқор пиён. — Сен қариб қуюлмаган итсан! Ҳар ўтганни искалайсан.
— Вой шўрим!.. — номус кучли келиб Суйди опа юзини рўмоли учи билан бекитганча тескари ўгирилди. — Энди нима қиламан?.. Шавкатжоним эшитса нима дейди? Кап-катта йигит бўп қолган, ахир!..
Сўзини тугатмай, Қўчқор пиён унга яқин келди-да елкасини ғижимлади.
— Юр буёққа! Ҳозир кўрсатиб қўяман сенга! Туғилганларингга пушаймон бўласан!
Қўчқор пиён хотинини ичкарига судраклаб кирди-да, сўрига мажбурлаб ўтқазди.
Ўғли Шавкат эса отанинг мақсадини яхши англаб турарди.
Йўлига кўндаланг бўлди.
— Ота, ойимни урманг! — деди у йиғламсираб. — Ойим яхши аёл, урманг!
Қўчқор пиён қисиқ кўзларини ўғлига тикиб қўл силтади.
— Э, пишт-э, тирмизак! Энди сен қолувмидинг менга ақл бўладиган! Қоч йўлдан!
Суйди опа бу даканг хўроз бошига тушавериб зада бўлган. Пиёниста, жоҳил эрнинг хўроз кўтариб келишини кутиб ўтирмайди-ку!
Ими-жимида ўғли Шавкатга имо қилди-ю, пилдираганча томорқа томон йўл солди.
Бироқ орадан ярим соатча ўтиб ҳам Қўчқорнинг ҳайқириғи бутун қишлоққа эшитилиб турди.
— Ҳой мегажин, қайдасан?!. Ҳали кўрасан, қиморбозминан ўйнашишни кўрсатиб қўяман сенга, ҳароми!.. Ҳаммангни сўяман, ҳаммангни!..
Вужудга шайтон ораласа одамнинг кўзларини кўр қилиб қўяди. Айниқса, иблис етагида кун ўтказадиган Қўчқор пиённинг қулоқларигача кар бўлиб қолганди. Унга насиҳатлар, маслаҳатлар кор қилмасди. Хаёли фақат Суйди опанинг қилмишлари билан банд эди. Кайфи ҳаддан зиёд таранглашганда, Садри қиморбознинг дарвозасигача етиб борарди. Аммо қандайдир куч уни ичкарига киришга қўймай, тағин ортга қайтарди ва яна хотинидан аламини оларди.
Орадан икки ҳафта вақт ўтиб, ўн-ўн беш улфат одатга кўра шомдан сўнг чойхонага йиғилишди.
Синфдошлар шунга одатланишган. Ойнинг охирги шанбасида чойхонага келиб ош дамлашади. Ичкилик, кайф-сафо, бақир-чақир, кулги, ҳазиллар авжига чиқади.
Қўчқор пиён бу гал ҳам жим ўтира олмади. Обид пучуқ деган хомсемиз синфдошига дардини тўка кетди.
— Айт, м-мен хунасаманми? — сўради у алжираб. — Туришимга қара, жўра, қаеримда чатоғим бор?
905
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 04:34

​​Азбаройи гарангсиб қолган Қўчқор бошини чайқай-чайқай ҳушёр тортишга уринди ва хотинининг ҳаракатларини кузата бошлади.
— Худойим, — дея кўкка боқиб нола қиларди Суйди опа. — Одам оёғи узилган маҳал мана шундай кенгликка чиқиб ким ўзингга ёлворса, сўровлари ижобат бўлармиш! Мен гуноҳкор банданг ҳам шу ниятда келдим!.. Боламнинг отасига ўзинг инсоф бер! Жудаям қийналиб кетдим! Шу ёшга кирганимда шармандаликлардан ўзинг асра мени! Эримни тўғри йўлга солгин, Худойим! Қачонгача қуруқ туҳматларга, калтакларга банди бўламан, ахир? Қийналиб кетдим-ку, Худойим!.. Қўни-қўшни, қариндош-уруғлар олдида бош кўтариб юролмай қолдим-ку! Гуноҳим бир сағир, тўшакка михланиб ётган одамга овқат олиб кирганимми?
Суйди опа узоқ вақт сўзланди.
Қўчқор эса кутилмаган ҳолатдан тош қотиб қолганди. Вужудини титроқ босиб, пешонасидан мунчоқ-мунчоқ тер қуйилиб тушарди.
Суйди опа ниҳоят ўрнидан қўзғалди. Эндигина ортга ўгирилгандики, эрини кўриб қайтадан ўтириб қолди.
Ўғли Шавкат ҳам азбаройи қўрқиб кетганиданми, ўйлаб ўтирмай онанинг олдини тўсди-да, тек тураверди.
— М-мендан қўрқманглар! — йиғламоқдан бери бўлиб уларга яқинлашди Қўчқор. — Фақат қўрқманглар!.. М-мен аҳмоқ эканман, Суйди! Б-билмаган эканман, кўр эканман, кар эканман, ишон!.. Сендай пок аёлни булғадим! Агар… Билганимда бошингдан сув ўгириб ичардим…
— Дада, — беихтиёр тилга кирди Шавкат. — Садри амаки бир ойдан бери тўшакка михланиб ётибди-ку! Қўшни аёллар навбати билан ундан хабар олиб туришибди-ку! Нега онажонимга туҳмат қиласиз?..
— Кечиринглар! — пичирлади Қўчқор. — Шайтон кўзларимни сўқир қилиб қўйган шекилли. Кечир мени, Суйди! Қасам ичаман, бундан буёғига ичкиликни оғзимга олмайман! Сизларни хафа қилмайман, кечиринглар!..
Эҳ, бу каби ёқимли сўзларни Суйди опа охирги марта йигирма йил аввал эшитганди. Ўшанда кўнгли тоғдек кўтарилиб, бахтдан юраги ёрилай деганди.
Ўша лаҳзалар яна бир бор такрорлангандек, лаблари титрай-титрай келди-да, эрининг кўксига бошини қўйиб йиғлаб юборди.
1,250
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 04:03

👍👍👍👍👍👍

𝘽𝙀𝙆 𝘽𝘼𝙍𝘼𝙆𝘼 𝙊𝙋𝙏𝙊𝙈

🤝𝘿𝙊𝙆𝙊𝙉🤝🤝👍 𝙌𝘼𝙏𝙊𝙍


𝘽𝙐𝙏𝙐𝙉 𝙄𝙉𝙎𝙏𝘼𝙂𝙍𝘼𝙈𝘿𝘼 𝙎𝙃𝙊𝙑 𝙎𝙃𝙐𝙑 𝘽𝙊𝙇𝙂𝘼𝙉 𝙆𝘼𝙉𝘼𝙇👆

𝙣𝙖𝙧𝙭𝙡𝙖❤️𝙨𝙪𝙫 𝙩𝙚𝙠𝙞𝙣 😳

Sizlar uchun ilindim

https://t.me/+DalB8qd28M5mZjAy
https://t.me/+DalB8qd28M5mZjAy
https://t.me/+DalB8qd28M5mZjAy

𝙧𝙚𝙠𝙡𝙖𝙢𝙖𝙘𝙝𝙞 @Qizaloq641
944
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 00:45

Уларни суҳбати шу қадар юрагимга ботдики, буни тасвирлаб бера
олмайман. Уларни алдаганим учун ҳам виждоним қийналарди. Уни
устига акам анча вақт сув ва овқатсиз қолди. Майли бу
беҳушликда сезилмас... Аммо унга ҳидлатишган модда анча
заҳарли эди. Шу сабаб организми бироз сустлашган. Юрагимга
эртага шифокор чақиришни тугиб, хонадан чиқиб кетдим...
Тòģри ертòлага йòл олдим. У ер анча тинч ва машқ қилишга
қулай эди. Аламимни бокс қопидан олмасам бòлмайди. Йòқса òша
Амиршоҳни олдига бориб, бòģизлашдан ҳам озимни тия олмай
қоламан....
Ертòлга тушиб, хоналардан бирига кирдим. Бу ерда кичик ринг
ҳам, шуģулланиш учун майдонлар ҳам бисёр эди. Кòпинча
акаларим шу ердан чиқишмайди.
Қòлимга қизил бокс қòлқопини кийиб, бокс қопи олдига бордим.
Кòзларимни юмиб ҳаётим издан чиқишига шу қоп айбдордек
тасаввур қилдим. Бор кучим билан қопни ура бошладим. Хонада
фақат зарбалар овози янграр, бу овоз кучимга янада кучқòшиб, қаттиқроқ зарба беришимга сабабчи бòларди. Ҳансираб тòхтаб қолар эканман, хонада бегона шахс борлигини сездим. Столга яқинлашиб, қòлқопимни ечдим. Стол устидаги махсус идишдан сув ичар эканман, бироз нафас ростладим. Сòнг шу сокинликни йòқотмаган ҳолда, дадил гапирдим: -Уйим карвонсарой эмас, истаганда кириб истаганда чиқадиган. Қалтис ҳаракат қилибсиз, Амиршоҳ...
15-қисм
Сувдан яна ҳòплаб ортимга òгрилар
900
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 00:45

15-қисм
Сувдан яна ҳòплаб ортимга òгрилар эканман, бокс қопи ёнида менга тикилиб турган Амиршоҳга жиддий қарадим. У аввал қошларини чимирди, сòнг жилмайди. -Анча сезгирсан.
-Буни қобилиятга алоқаси бор деб òйласангиз адашасиз. Менда аввалдан шундай эди.
-Аммо бунча ривожланмаган эди. -Нега келдингиз?- у билан тортишиб òтиришни истамай, бокс қòлқопини қайта кийдим.
-Шунчаки... бир нечта савол туģилди. -Қандай?- қопга яқинлашиб дедим. Қопга бироз тикилиб туриб, яна зарбалар йòллашга тушдим. -Масалан бу қудратга қандай эришганинг ҳақида. -"Унутилган олам" ҳақида нима биласиз, Амиршоҳ?- зарбалар йòллашдан тòхтар эканман, унга юзландим. -Кòп нарса эмас. У бошқа олам эканлигини биламан холос. -Уни ҳавфли ёки ҳавфсизлиги ҳақидачи? -Билмадим.- елка қисди. -Ҳали ҳавфсиз маконлигини тòлиқ билмай туриб мени у ерга жòнатдингизми?- қошларимни чимирдим- У ерда òлиш фоизим бу ердагиданда юқори бòлган бòлсачи? -Мен буни таҳмин... -Таҳмин? Сиз ҳали мени ҳаётимни оддий таҳмин билан òзгартириб юбордингизми? -...-Қойилман лекин.- тинчланишга уриниб, яна қопни муштлай
бошладим. Гòё қоп òрнида Амиршоҳ ва мен ундан аламимни
олаётгандек эдим.
-Тушун, мен сенга яхши бòлишига ҳаракат қилдим. Иблисни
олдиданда ҳавфли макон бòлмаса керак.
-Унда мен ҳозир ҳавфли маконда эканманда?
-Сен ҳаммасини билмайсан...
-Сиз эса айтмайсиз!!!- қопни қаттиқроқ ура бошладим. Шунчалар
қаттиқ урардимки, уни ушлаб турган занжирдан чòг чиқа бошлади.
-Буни айтсам... билмадим... бунга тайёр эмасман шекилли. Аммо
сен билан бòлажак ҳаётимизга тайёрман деб òйлайман. Илтимос,
менга имкон бер.
-Бас!!- бақириб, оҳирги зарбани беришим билан, занжир узилиб, қоп
узоққа учиб кетди. Амиршоҳ бир қопга, бир менга қарар экан
ҳòрсиниб қòйди.
-Зулфия...
-Жим! Гапирманг! Сизни умуман гапиришга ҳаққингиз йòқ!
-Биламан акангни òģирлаганимдан аламзадасан...
-Аламзада? Йòқ бу шунчаки алам эмас. Мени унданда ёмон
бòлган, айбдорлик ҳиси қийнаяпти. Зеро барига сиз айбдор
бòлсангизда. Даф бòлинг.
-Сенсиз ҳеч қаерга кетмайман.
-Йòģе?- унга савол назари билан қарадим- Яхши гапга тушунмас
экансиз.
Қòлимда нур пайдо қилиб, унга йòналтирдим. Буни кутмаган
Амиршоҳ чап беришга улгурмасидан, нур унга тегиб узоққа
учириб юборди. Тезда òзини òнглаган Амиршоҳ, қòлига
таянганча òрнидан турдида, менга кулиб қаради.
-Роҳибаман дегин?- юзида ҳам ҳайрат, ҳам қувонч ифодаси бор
эди.
-Бу турим холос. Қобилиятим унданда кòп.
-Яъни?
-Сизнингча òша оламни ким яратган?- айтишга қарор қилдим-
Òша кимсанинг кучи менда мавжуд.
-Кел, кучларни синаб кòрамиз.- у бирдан ģойиб бòлиб, ортимда пайдо
бòлиши билан, кескин òгрилиб унга зарба бердим. У қòлимни ушлаб
Òқолиб, òзига тортиши билан эса оёģидан чалиб йиқитдим. Òзини
òнгламасидан бошига яхшилаб тушурдим. Òрнимдан туриб,
ундан узоқлашдимда òрнидан туришини кутдим. У òзини яна тез
òнглади.
-Чакки эмас.- жилмайди- Аммо жуда суст.
-Ютқазганизга шундай деяпсиз.- қòлимдаги оқ нурни унга
йòналтирдим. У жойидан силжимади. Ҳотиржам туриб, қòлини
ҳаракатлантириши билан оқ нур бирданига ģойиб бòлди. У қòлини секин
тушириб, менга жилмайиш ҳадия этди.
-Бундай бòлиши мумкин эмас.- нурни осонгина ёқ қилганидан
ҳайратландим.
-Мен учун иложсиз нарсани òзи йòқ, хоним.- мен томон қадам
босди- Кучинг кòп, аммо бошқаришни тòлиқ билмайсан.
Қаршимга келгач тòхтади.
-Мураббий керак эмасми?
Унга қошларимни чимириб қарадимда, кулиб юбордим. У бундан
ģазабланмади. Шунчаки кулишимни жимгина кузатди.
-Ким бòлар экан? Сизми?
-Нима мумкин эмасми? Менда неча асрлик тажриба мавжуд.
-Йòқ, раҳмат.
-Маģлуб бòлишдан қòрқаяпсанми?
Уни айтган гапи нафсониятимга тегди. Ğурур сабаб ҳам рози
бòлдим. У мендан икки метр нарида, мен томон қараб туриб олди.
-Аяш бòлмасин.- қòлимда нур пайдо қилдим.
963
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

12 Jan, 00:45

-Ҳаракат қиламан.
Иккимиз ҳам бир-биримизга қараб отилдик. Мен тинмай зарба
бераман, у эса осон қайтарар эди. Яна чалиб йиқитишим билан,
қòлимдан ушлаб òзига тортди. У ерга, мен эса уни устига йиқилдим.
Бир-биримизга яқин масофада тикилиб қолдик.
-Яқиндан қараганда жуда чиройли кòринасан.- эҳтирос ила пичирлади
у.
-Аҳмоқ. Мен доим чиройли бòлганман.
гапимдан жилмайди. Кòзи бòйнимга тушгач эса лабидаги кулгу
бирдан йòқолди.
-Бу нима???-Нима?- бироз жаҳл аралаш оҳангда сòраганидан ҳайрон бòлдим.
-Òзингни аҳмоқдек тутма, гапни буришга ҳам уринма. Бòйнингдаги қанақа тамģа, Зулфия?...

Давоми бор..

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,063
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 04:31

​​Бугун менга гуллар совға қилишди. Йўқ, бу менинг туғилган куним ёки ўзгача кун эмасди. Кеча кечқурун биз биринчи марта урушиб қолдик, у менга дилимни оғритадиган кўп шавқатсиз гаплар гапирди. Биламан у афсусланмоқда ва менга бундай гапларни гапирмоқчи эмасди. Чунки у менга бугун гуллар юборди.
Бугун менга гуллар совға қилишди. Йўқ, бу бизнинг тўйимиз санаси ёки бошқа ўзгача кун эмасди. Кеча кечқурун у мени деворга тираб бўға бошлади. Бу ҳудди кечаси кирган қўрқинчли тушга ўхшарди, воқеа ўнгимда бўлиб ўтганига ишонгим келмаяпти. Эрталаб бутун баданим оғрирди. Биламан, у қилиб қўйган ишидан афсусланмоқда. Чунки у менга бугун гуллар юборди.
Бугун менга гуллар совға қилишди. Йўқ, бу оналар куни ёки ўзгача кун эмасди. Кеча кечқурун у яна мени уриб ташлади. Бу гал олдингиларидан ҳам дахшатлироқ урди. Агар ундан кетсам, нима қиламан? Қандай қилиб фарзандларимга ғамхўрлик кўрсатаман? Қаердан пул оламан? Мен ундан ҳам ва кетишдан ҳам қўрқаман. Лекин биламан, у қилган ишидан афсусланиши керак. Чунки у менга бугун гуллар юборди.
Бугун менга гуллар совға қилишди. Бугун жуда ўзгача кун - МЕН дафн қилинган кун. Кеча кечқурун у ахири мени ўлдирди. У мени жоним узилгунигача урди. Эх, ўша пайт менда ундан кетиш учун етарлича куч ва жасорат бўлганида эди...
Мен бугун гул олмасдим.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
92
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:18

этдим...-Акам қаерда???- уйга бостириб кирар эканман, стулида
бамайлиҳотир òтирган Амиршоҳни ёқасидан олдим.
-Қайтдингми?- у мендан коз узмай ģалати жилмайди.
-Гапир, акамни нима қилдинг???
-Кòрмаганимга бир кун бòлсада, сени жуда соģиндим.
Ундаги сокинликдан ģазабим шу даражада ошдики, тасвирлаб бера
олмайман. Оилам билан таҳдид қилишларини ёмон кòраман. Аммо
акамни ҳаёти учун ҳам òшанда озимни босишга мажбур эдим.
-Уни қòйиб юборинг!- кòзларимни асабий юмиб, паст оҳангда
пичирладим. У бòлса ҳалиям жим турар эди. Òзимни фақат уни
ёнидагина шундай ожиз сезаман. Тан олиш оģир болсада Амиршоҳ
мени енга оладиган ягона кучли шахс.
-Қòйиб юбораман...- ниҳоят у гапириши билан, козларимни очдим-
Фақат бир шарт билан.
Ёқасини асабий қòйиб юбориб, ундан узоқлашдим. Мен нимани
кутгандим? Ёнига бостириб келсам акамни мен билан қайтариб
юборишиними? Илтимос қилсам бòлгани, жаҳлдан тушиб мени қòйиб
юборишиними? Йòқ, албатта... у чиндан олдинги разил қиёфасини
таққан эди...
-Қандай?- оģир ютиниб, унга тик қарадим. У жилмайиб, чòнтагидан
кичик қутича чиқарди ва столга қòйиб, мен томон сурди.
Тушунқирамай унга қарадим.
-Очиб кòр...
Шундагина қутичани қòлимга олиб, секин очдим. Очдим-у,
ҳайратдан қотиб қолдим. Таниш узук қаршимда ярқираб турарди.
Уни жилосидан бир сония кòзим қамашар экан, Амиршоҳга ҳайрат
билан қарадим...
-Бу ахир...
-"Юлдуз шуьласи"!- у жавоб бериб, стулга òрнашиб òтириб олдида,
менга тикилди.
-Буни нима...
-Бир пайтлар уни севгилим учун қòлга киритмоқчи эдим. Динара
òлгач, муҳаббат сеҳри ҳам йòқолди. Уни севгилимга совģа қилиш
учун қòлга киритган эдим ва ҳозир шундай қилаяпман.
шошилмай òрнидан турдида менга яқинлашди. Елкамдан
ушлаб òзига қаратар экан, жилмайди. Бир муддат унда аввалгиАмиршоҳни кòрдим. Кучли ва таҳдидларга бой шахс. У доимо шундай бòлган.
-Шарт оддий!- у жиддий оҳангда гапира бошлади- менга қайтадан турмушга чиқасан...

Давоми бор...

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
661
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:18

10-қисм
-Кел òзимга, кичкинтой!- ерга тиззалб òтириб, мени ёнимга келаётган кичик жиянчамга баģримни очдим. У ёнимга келгач қучоқлаб, қòлларимда кòтариб олдим- Бугун эрта уйģонибсанми?
-Ҳмм!- у бошини қимирлатди- Қойним очди.
-Ойинг уйģонмадими?- уни ширин талаффузидан лабимга табассум югурди. -Йòқ...- у бош чайқади. -Майли, òзим сенга нонушта тайёрлаб бераман!- уни кòтарганча ошхонага òтдим- Тухум ёқтирасанми? У тасдиқ маносида бош чайқади.
-Қайнатайми ёки қовурайми?-Ойим сувга солиб пишийиб беяйди...
-Тушунарли, демак қайнатиб!- қозонни олиб сув тòлдирдим ва газ
плитага қòйдим. Ҳаёлимга Амиршоҳнинг гаплари келиб кòп
чалģидим. Яна нимани бошламоқчи? Рад жавоби берганингга
афсусланасан дегани нимаси? Ундан ҳар нарсани кутиш мумкин!
Аммо у мендаги қудрат ҳақида билмаслиги мени устин томоним.
-Мана тайёр!- тухумни пòстидан тозалаб, жиянчамга узатдим.
Стаканга шарбат қуйиб, олдига қòйдим. У нонушта қилишга тушди.
Мен эса уни қаршисидаги стулга жойлашиб, уни зимдан кузатишни
бошладим. Кòзлари ва босиқлиги Ботир акамнинг òзгинаси, кулгуси
келинойимникига òхшайди.
менга кòникиши осон бòлмади. Бошида бегонасираб, òзини кòп
олиб қочди. Кейинчалик акам аммаси эканлигимни ётиģи билан
тушунтиргачгина бироз гаплашадиган бòлди. Икки ёш бòлса ҳам
анча ақлли. Кòп сòзларни билмайди, аммо талаффузи анча ёқимли.
-Ҳайрли тонг. Узр, ухлаб қолибман!- ошхонага эснаганча
келинойим кириб келди- Нонушта тайёрлашга аллақачон
улгурдизми?
-Мансурбек оч қолибди!- тухумни иштаха билан еяётган
жиянчамга кулиб қараб, коз қисиб қòйдим.
-Бугун эрта уйģонибсизми?
-Ҳа, бош оģриģдан ухлай олмадим.
-Акаларингиз кеча яхшигина чарчатишди ахир. Бунчалик жанжал
қилишади деб òйламаган эдим.
-Улар доим шундай бòлишган.
-Ҳурсанд бòлаверинг, мен шундай акаларим бòлса жон дердим.
-Кап катта қизман. Шунда ҳам ҳукмини òтиришга уринишади!-
энсамни қотириб қòйдим.
-Чунки сен шунга мажбур қиласан!- ёқасини тòģирлаганча
хонага кириб келган Ботир акам суҳбатга қòшилди.
-Қандай?- деярли бақириб юбордим.
-Қòнģироқ қилиб огоҳлантириш керак эди.
-Мен маст эдим!!!- ёлģон бòлсада, сòз òйинида маģлуб бòлишни
истамадим.
-Мана бу яна бир хатойинг. Ичмаслигинг керак эди. Энг қизиģи
Акмал сени стол атрофида ҳам кòрмаган. Қаерда ичдингҳайронман.
-Бòлди, мавзуни ёпамиз. Бу ерда ёш бола бор!- бизга қизиқиш
билан тикилиб òтирган Мансурбекка ишора қилдим.
-Қалайсан, кичкинтой!- акам уни бошини силаб қòйиб, ёнига
жойлашди. Келинойим тезда бошқа ликопча ҳам олиб, акамни
олдига қòйди. Сòнг òзи ҳам стол атрофига òтирди.
-Яхши... мултфилм кòяйлик...
-Нонуштадан сòнг кòрамиз!- келинойим акамдан аввал жабоб
берди. Бу жавобдан сòнг Мансурбек ҳòмрайиб òтириб олди. Уни
қилиқларига завқ билан қарар эканман, Акмал акам йòқлиги
эътиборимни тортди.
-Акам қани?
-Кеча мол олиб келишганди. Òша юкни қабул қилиш учун
кетгани, ҳалиям қайтмади!- Ботир акам жавоб берди.
-Қòнģироқ қилиб кордизми?- негадир юрагимни ваҳима чулģаб олди.
-Ҳа, телефони òчирилган. Туша олмадим...
Шундан сòнг ҳаловатни буткул йòқотдим. Ҳаёлимда Амиршоҳ
айтган эрталабги таҳдид янграрди. Куни бòйи акам келишини
кутдим. Уни қидириш учун бир нечта гуруҳ ҳам жонатдим.
Афсуски натижа йòқ...
-Тинчлан, у қайтиб келади. Ахир кап-катта йигит!- акам
тинчлантиришга уринар эди.
-Қайтиб келмасачи?- баттар асабийлашар эдим.
-Ҳозирда ҳеч ким бизга қарши чиқишга журат қила олмайди. Акмал
кучли, унга ҳеч кимни кучи етмайди.
"-Амиршоҳдан ташқари..."- ҳаёлимдаги тилимга кòчмади.
-Уни устига Акмалдан ҳеч кимни адовати йòқ.
"-Гап адоватда эмас. Ҳаммасига мен сабабчиман"
-Зулфия, нимадир десангчи!- акам жим бòлиб қолганимдан
ҳавотирланди.
-Мен бир жойга бориб келишим керак. Тез қайтаман.
-Қаёққа???
Акам ортимдан бақириб қолаверди. Яшин тезлигида уйни тарк
577
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:18

-Йòқ!- Амиршоҳ ģулдуради- Бундан баттар ҳолат бòлмайди.
-Хонимга вақт керак, албатта сиз билан яшашга рози бòлади.
- жуда қайсар... Битта фикрга келса қайтиши қийин. Аммо бу
мавзуда гаплашмоқчи эмасман. Мен сенга топширган
топшириқ нима бòлди?
-Аниқлаяпмиз... аммо ҳеч қандай натижа йòқ!- йигит бошини
айбдорона эгди.
-Бунга юзаки қарама. Мен òша зиёфатда қандайдир кучли
қувватни аниқ сездим. Анчадан буён бундай қудратли кучни ҳис
қилмаган эдим. Òша куч шахс ёки буюмда бòлиши мумкин.
Сен буни аниқлашинг шарт.
-Қизиққонлигим учун узр. Аммо бу нега керак?
-Бу оддий қудрат эмас. Агар бу энергия бирор буюмда бòлса,
òша буюм душманлар қòлига тушишига йòл қòймаслик керак.
Агар бирор шахсда бòлса уни менга бòлган муносабатини билишим
зарур. Агар òша шахс менга душман бòлса, ишлар чатоқ...
-Яни òша қудрат сизники билан тенгми?
-Тенг ёки ортиқ. Билганим, бундай кучни анчадан буён ҳис
қилмагандим.
-Уни яна ҳис қилиб топа олмайсизми?
-Йòқ, чунки уни қандайдир тòсиқ ҳимоялаб турибди. Бу ишни сен
уддалайсан. Òша зиёфатдаги шахслар рòйхатини топ ва ҳар бирини
алоҳида текшир. Мен буни тагига етишим шарт...
Энди ҳаммаси тушунарли. У òша қудрат эгасини, яни мени
излаяпти. Йòқ, у бу ҳақида билмаслиги зарур. Йòқса аниқ қандайдир
фалокат юз беради. Мен у билан душманга айланишни ҳам, ёнида
қолишни ҳам истамайман. Бу давлатдан бир неча йил кетсам
бòлгани.
Òша куни Амиршоҳ иш бòйича қаергадир жòнаб кетди. Мен ҳам
вазиятдан фойдаланиб, қочиш режасини туздим.
Бу қийин бòлмади. Уйнинг камера йòқ қисмидан, деразадан ошиб
тушдимда, ҳовлига òтдим. Сòнг катта тезликда у ердан ҳам чиқиб
уйимга йòл олдим...Уни бундан жаҳли чиқиши аниқ. Аммо бир òзим ҳимоясиз, душманимга айланиши мумкин бòлган шахс ёнида қола олмасдим...
Уйимдагилар мени катта жанжал билан қарши олишди. Буни тавсилотларини айтиб òтиришни истамайман. Эслаганим ичдим ва Асрорни уйида тунаганимни баҳона қилганим. Акаларим ишонмай Асрорга қòнģироқ қилиб коришди. Мени ҳар нарсани сезувчи дòстим бòлса, уларни аврашни уддалади. Ниҳоят уларни терговидан қутилиб, хонамга қайтдим. Қандай ухлаганимни билмайман. Ğалати ва ёқимсиз тушлар ҳамроҳида уйқуга тòя олмадим ҳам. Тонг отибди, Амиршоҳ уйга қайтгани ва мени йòқлигимни кòргани аниқ. Телим овозидан ҳаёллардан чалģидим. Нотаниш рақам... аммо кимлиги малум... Иккиланиб, гòшакни кòтардим... -Қаердасан???- нариги томондан Амиршоҳнинг асабий овози эшитилди.
-Уйимда!- бақирганидан руҳланиб, мен ҳам у тенги бақирдим. -Кимдан сòраб кетдинг??? Йòқ, айтишинг шартмас! Менимча чиндан сени жуда енгил қòйганман, Зулфия. Олдинги Амиршоҳ қандай бòлганини унутган кòринасан. Майли буни сенга эслатаман. Менга рад жавоби берганингга афсусланасан...
406
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:18

9-қисм Ҳозирги кун
-Кейинчи?- психолог гапиришдан тòхтаганимни кòриб, шошилтирди. У кейин нима бòлганига жуда қизиқар, ҳаёлидан мен Амиршоҳни òша воқеадан сòнг кечирганимни тасаввур қилар эди. -...
-Нега жимсиз? Уни кечирдингизми?
-Аслида мен ундан ҳафа эмасдим...- чуқур ҳòрсиндим- Шунчаки уни кòрсам фарзандим òлими кòз олдимда гавдаланар эди. Шу сабаб учунми... у билан бирга бòлса олмасдим.-Кечирмадингизми?- ҳавсаласи пир бòлди.
-Гап кечириш ёки кечирмасликда эмас.
-Тушунаман, фарзандингизни òлдирган қиёфа билан яшаш осон
эмас.
-Мен истардим... Агар òртада шу муаммо бòлмаганда у билан
бутун умр бирга бòлишни танлаган бòлардим. Афсуски буни имкони
йòқ...
-Нега? Ахир у сизни бутун борлиģи билан севади, òзингиз
айтганингиздек у қилмишларига пушаймон бòлган. Ёки бу
найрангмиди? Òша ҳизматчи қизни буни айтишга мажбурлаганми?
-Йòқ!- жилмайишга уриндим- Қиз ҳаммасини рост гапирганини
ҳаёлидан òқиб билиш мумкин.
-Демак айтганларини ҳаммасига ишонасиз?
-Ҳа... аммо бу ҳеч нарсани òзгартирмади.
стаканга сув солиб менга узатди. Стакандаги сувдан симириб,
стулга янаям òрнашиб òтириб олдим. Чуқур нафас олиб,
ҳикоямни давом эттирдим...
* * *
Òшанда бир оģиз сòз дея олмадим. Уни кечирим сòраётгани
ҳайратланарли бòлсада, òша пайтдаги тушкунлигим бу ҳайратданда
ошиқроқ тасир қилган эди. У мендан жавоб талаб қилмади. Шунчаки
ортимдан қучганча жим турди...
-Ҳеч нима демайсанми?- уни айтган гапи ҳавсаламни пир қилди.
мени ноқулай аҳволга солишни истамаганлиги учун ҳам жим
турибди деб òйлаган эдим. Аммо уни нияти шу вазиятдан
фойдаланиб мен билан ярашиб олиш эди. Гòё мен
пушаймонлигини билиб, буткул у билан қолишим лозим эди. У шуни
òйлаган... Аммо адашади...
Секин қучоģидан чиқиб, у томон òгрилдим. У менга савол назари
билан қараб турарди. Кòзларида умидни кòриб, бу учқунни
сòндиришни истамаслигимни англадим. Бироқ бу қилмаслигимни
англатмайди. Базан ҳохишларга қарши бориш мақсадга мувофиқ
бòлади...
-Сиздан ҳафа эмасман...Айтган гапимдан уни кòзлари порлади. Ҳеч қачон уни бундай
ҳолатда кòрмаганман.
...-Аммо бу бирга бòлишимизни англатмайди.
Уни лабига қанча тез табассум югурган бòлса, шунча тезлик
билан ģойиб бòлди. Қошлари чимирилиб, менга бироз ģазаб билан
қаради.
-Нега??? Сенга яна нима етишмайди???
-Амиршоҳ...
-Кечирим сòрашгача бордим, биласан мен жуда маģрурман. Бу
осон бòлди деб òйлайсанми? Агар яна найранг деб òйлаётган
бòлсанг...
-Йòқ. Найранг учун бу сòзни ишлатмаслигингизни биламан.
-Унда нима муаммо? Нега бундай деяпсан???
-Тушунинг, мен...- айтиш ва айтмасликка иккиланиб қолдим. Сòнг
юрак ютиб гапирдим- Фарзандим қотили қиёфасидаги инсон билан
бирга яшай олмайман.
Унибкòзлари ģазабдан ёнди. Шундай бòлсада козларини юмиб,
чуқур нафас олиб тинчланишга уринди. Қòллари мушт тугилиши
билан, ҳозир нимадир бòлишини сезиб, кòзларимни юмдим. Мен
бòйнимда уни тишларини ҳис қиламан деб òйлагандим. Бироқ ҳеч
нарса содир бòлмагач ҳайрон кòзларимни очдим.
Хонада ёлģиз эдим, Амиршоҳ аллақачон ģойиб бòлган...
Назаримда у ģазаби, яни иблис билан курашар эди. Аммо
ҳалигача òша қиёфасини нега кòрмаганимни тушуна олмадим.
Ҳудди Амиршоҳ бор-у, иблис қаергадир ģойиб бòлгандек. Бу яна
бир жумбоқми???...
Йòлакдан юриб борар эканман, қаршимдан чиққан òша
ҳизматчи қизни тòхтатдим.
-Қандайдир хизматингиз борми, хоним?
-Амиршоҳ қаерда?- мақсадга òтдим.
-Хоналарига асабий кириб кетганликларини кòргандим. Лекин бунақа
пайтда уни ёнига бормаган...
Уни гапини давомини эшитмасдан, Амиршоҳни хонаси томон йòл
олдим. Эшик қия очиқ бòлиб, ичкарида у ёлģиз эмасди. Амиршоҳ
иш столида бошини чангаллаб òтирар, қаршисида тик оёқданотаниш йигит турарди. Қòлларида қоģозлар борлигидан ёрдамчиси
эканлигини тушуниш мумкин.

-Аҳволингиз яхшими?- қòрқа-писа сòради йигит.
337
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:17

Хонадаги шкаф усти ва деворларда мени суратларим осиģлиқ турарди.
Шу вақт қизни гаплари қулоģим остида жаранглади:
"-Жанобни ҳар куни деярли бир хил òтар эди. Тунлари аёл киши исмини
айтиб алаҳсираб чиқар, òша хонада турган беланчак олдиданкетмас эди. Бошқалар олдида доим маģрур турарди, ёлģиз қолгач эса шунчаки бир нуқтага термулиб òтирарди. Роса ачинар эдим... -Аёл... қандай исмни айтиб алаҳсирарди? Эсингда борми? -Албатта, буни унутиб бòларканми? Бу исм ҳатто ёд бòлиб кетган. Аёлнинг исми Зулфия эди, у сизсиз тòģрими???"... Оёģимни судраб, беланчак қаршисига етиб бордим. Оппоқ беланчак ичида ҳар хил òйинчоқлар ва ёш чақалоқ кийимлари ётарди. Кòзларимдан иссиқ суюқлик оқа бошласада, оёқда тик туришга òзимда куч топдим. Бу бошқа беланчак бòлсада, Зафарбек ётганини ҳудди òзидек қилиб ишланган эди. Уни ичида Зафарбекимни тасаввур қилиб, ёмон бòлиб кетдим. Бу қандай туйģулигини тасвирлаб бера олмайман...
Бу хонада, беланчак қаршисида қанча вақт турганимни билмайман. Ортимдан қучган кучли қòллардан сесканиб кетдим. У елкамга бошини тираб, мени қаттиқ баģрига босиб турар эди. Қанча ёлģон деб òйлашга уринмай, қиз ҳамма гапни рòй-рост айтиб берган эди. -Зулфия...- Амиршоҳ нимадир демоқчи бòлди-ю, бирдан тòхтаб қолди.
-Ҳмм!- лабларим титраб, шу товуш чиқди холос. -Афсустаман...- пичирлаб айтган бòлсада бу сòз хона бòйлаб янграгандек туйилди- Кечир...
337
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:17

8-қисм
"- бу гапингиздан ҳафа бòлиши аниқ!"- ҳаёлидан òтказди қиз. -Нима?- бирдан оģзимга олиб бораётган нонни жойига секин қòйиб, унга савол назари билан қарадим. -Нима?- у саволим маносини тушунмай, менга айбдорона қаради. Қòрқиб кетганини ҳаёлидан òқиб сездим. -Нега ҳафа бòлади? Нима демоқчисан? -Мен ҳеч нарса...- у òйлаган гапи ҳаёлига келиб жим бòлиб қолди.
Сòнг буни овоз чиқариб айтдимми дея òзини койиб қòйди- Буни мен шунчаки...
-Гап бошладингми оҳиригача айт!- оёқларимни чалиштириб, стулга орқа бердимда, унга жиддий нигоҳлар билан термулдим. -Мен... ҳалиги...
-Қизалоқ... бу ерда қачондан бери ишлайсан?-Б... бир йил бòлди...
-Бир йил???- ҳайратимни яшира олмадим- Шунча вақт қандай тирик
қолганинг қизиқ. Уни кимлигини биласанми???
-Жанобними? Ҳ... ҳа...
-Ҳòш?
- сиз òйлагандек ёмон эмас...
-Мени кимлигимни биласанми???
-Ҳа, жанобим ҳар куни эслайдиган аёлсиз...
-Бир бошидан гапир!- унга қаршимдаги стулга òтиришини имо
қилдим. У қòрқа-писа стулга жойлашди- Бошла!
-Нимадан?
-Бу ерга қандай келганингдан тортиб, ҳозиргача нима
кòрганинггача.
-Мен... Оддий ҳизматчиман. Бу уйга бошқа ҳизматчилар қатори
ёлландим. Оилам йòқ, уйим шу ерга айланган.
-Амиршоҳ ҳақида қандай билгансан?
- битта ёрдамчиси жаноб буйирган ишни вақтида бажармагани
учун анча маблаģ йòқотган эди. Òшанда òша нарсага...
кòзлари... ҳалиги...
-Тушундим, қутириб кетган!- бамайлиҳотир гапирганимдан
ҳайрон бòлди.
-Бу қòполроқ тарифлаш бòлди.
-Давом эт. Ҳòш нега қочиб кетмадинг?
-Қòрқдим... Чунки у òша ёрдамчини бòлакларга қандай бòлиб
ташлаганини кòрган эдим. Бу ерда яшаб эса у ҳақида кòп
нарсаларни билиб олдим. Бу дахшатли эди.
-Мени нега у сени ҳалигача тирик қòйгани қизиқтираяпти.
-Òлдириши керакмиди?- уни ҳаёлидан минг хил қòрқинчли фикрлар
òтди. У òша иблис òзини òлдираётганини кòз олдига келтириб, қòрқиб
кетди.
-Мен билган Амиршоҳ ҳизматчиларни тирик қòймасди.
-Билмадим... бу уй жуда катта ва бу ерда òндан ортиқ ҳизматчи
бор. Қòриқчиларни ҳам ҳисобласак эса биз жуда кòпчиликмиз.
Уларнинг базилари мен тенги келишган. Жаноб òз одамларини
камдан-кам òлдиради. Унда ҳам фақат жаҳли чиққанда...Уни ҳаёлидан айтган гаплари ростлигини кòриб, ичимдан қандайдир
ģалати бòлиб кетдим. Ҳаёлимда биттагина савол айланарди холос:
"Қанақасига"...
-Давом эт...- қизга қарамаган ҳолда пичирладим.
-Нимани билмоқчисиз?- у энди бироз енгил гапирар эди.
-Масалан... мени қандай танишингни...
-Сизни танимайман, аммо кимлигингизни таҳмин қилиб топиш осон.
-Қанақасига?
-Мен келганимдан буён жанобни битта одати этиборимни тортган.
доим ишдан қайтгач битта хонага қамалиб олиб, эрталабгача
чиқмас эди. Бу òзини хонаси эмас, у хонага киришга ҳеч кимни
ҳаққи йòқ... Бир куни жаноб òша хонага ģазаб билан кириб кетди. Кòп
нарсаларнинг синган товуши эшитилди... Òшанда эрталабгача òзига
нимадир бòлмадимикан деб ҳавотир олгандик. Ҳеч биримиз юрак
ютиб ёнига кира олмадик. Эрталаб у қайтиб чиқди. Юзлари сòлģин,
кайфияти йòқ эди. У менга òша хонани йиģиштиришимни тайинлади.
Айнан òшанда сиз ҳақингизда билиб қолганман...
-Ҳòш?- шошилтирдим.
-Буни хонага кирсангиз òзингиз тушунасиз...
Катта уйни айланишданда зерикарли машģулот бòлмаса керак. Қизни
гаплари ҳаёлимдан кетмас эди. Чидай олмадим... У кòрсатган
йòналиш бòйича юриб, бошқаларидан фарқли оқ рангда бòлган
эшик қаршисида тòхтадим. Яқинлашиб тутқични бураб кордим.
Очиқ...
Эшикни итариб, ичкарига қадам босдим. Мен нимани
кутгандим??? Деворга осилган жасадлар-у, қон тòлган идишларни
кòришними??? Йòқ! Айнан шундай бòлмасада, шунга яқин бирор
вахшийликни кòраман деб òйлагандим.
Аммо... аммо ичкаридаги манзара кòзимга ёш олишимга
сабабчи бòлди. Хона буткул оқ рангдан иборат бòлиб, хона
марказида оппоқ беланчак турар эди...
347
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:17

-Зулфия... ҳаёлингга ҳам келтирма!- Амиршоҳ кòрсатгич
бармоģини менга òқталиб жиддий деди.
-Келтириб бòлдим!- иккиланмай у томон отдим. У эгилиши билан, ваза
деворга урилиб синди.
-Эсингни йиģ...- у вазага қараб қòйиб, менга гапирди.
-Эсим жойида!- бошқасини қòлимга олишим билан, у ҳòрсиндида, кулиб
юборди.
-Ҳудди уришиб қолган эр-хотинларга òхшаймиз!
Шундай дейиши билан, унга дуч келган нарса улоқтира
бошладим. У кулганча фақат чап берар эди.
-Зулфия... бòлди қилсангчи...- кулгу аралаш гапирди.
-Бòлди қилмайман! Йòқол хонамдан!- бақириб, сòнги вазани ҳам
унга отдим.
-Аслида бу мени хонам...
-ЙÒҚОЛ!!!- кичик стулни котаришим билан у хонадан ģойиб бòлди.
Кетганига ишонч ҳосил қилгач стулни секин пастга туширдим.
Чуқур нафас олиб, тинчланишга уриндим. Ҳаёлимга бояги воқеа
келавергач, бошимни чангаллаб ётоққа òтириб қолдим.
Тан олиш оģир бòлсада бу жанжал негадир менга ёқди. Бирдан
телбадек кулиб юбордим. Анчадан буён юзимга бунақа кулгу
югурмаган эди. Уни қиёфасини эсласам, баттар кулгим қистар эди...
Кийимларим ва сочимни эпақага келтириб, хонадан чиқдим. Бироз
уйни айланиб, зерикмасликка ҳаракат қилдим. Қорним очлигинибилдириб сурнай чалгач, ошхона томон кетдим. У ерда мени сариқ сочли битта қиз кутиб олди. -Ҳайрли кун, хоним!- ёқимли овозда гапирди. -Ҳайрли!- унга бошдан оёқ-қараб ачиниб кетдим. Ахир билардим Амиршоҳ ёллаган ишчилар йигирма тòрт соатдан ортиқ ишламаслигини. Демак бу уйдан ҳар куни қонсиз жасадлар чиқади. Қандай дахшат... -Жаноб сизга нонушта тайёрлашимни тайинлади, марҳамат òтиринг!столга ишора қилди. -Жанобингни òзи қани? -Айтишича ишлари бор экан. Ёлģиз нонушта қилаётганингиз учун, узур сòраб қòйишимни тайинлади. -Узур?- унга қошларимни чимириб қарадим- Чиндан буни у айтдими?
тасдиқ маносида бош силкиди. Ҳаёлларидан бу гап ростлигига амин бòлиб, ҳайрон бòлдим. -Ундан бундай гап эшитиш ģалати. Уни кòришга тоқатим йòқлигини ва нонуштага келмай ҳурсанд қилганлигини етказиб қòй... Унга қараб сохта жилмайиб қòйдимда, стулга жойлашдим...
383
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:17

7-қисм
Секин кòзларимни очиб, Амиршоҳга зимдан нигоҳ ташладим. У ширин уйқуда ётар, қòлларини белимдан òтириб олган эди. Уни кòксидан бошимни кòтариб, секин қучоģидан чиқишга уриндим. Аксига олгандек уни қòлини белимдан олиб ташлашга кучим етмади. Уйģоқлигини англаб, асабий унга қарадим. Бу сафар у уйқуда эмасди. Аллақачон бошини ортга суяб, менга тикилиб турарди...
-Қòйиб юборинг!- қòлини олиб ташлашга уриндим. Бироқ у жойидан силжимай, мени òзига яқинроқ тортди. Елкасига уриб, òзимни нари олдим. -Ҳайрли тонг...- уйқу аралш шивирлади. -Ҳайрли бòлсин!- кесатиқли оҳангда гапириб, тиржайдим- Сиз аслида актёр бòлишингиз керак эди. Уйģонганизга анча бòлган, яна òзизни энди тургандек кòрсатишга уринасиз. -Буни сендан òргандим! -Нима демоқчисиз? Йòқ! Умуман олганда бу ерда нима қилаяпсиз? Мен билан бир тòшакда ётишга қандай ҳаддингиз сиģди?!- жаҳл билан гапирган гапимдан, уни қошлари чимирилди. -Бу гапни кеча олдига келганимда òзини ухлаганга солган қиз гапираяптими? Тамом... бунданда ноқулай ҳолат бòлмаса керак. Негадир шу гапдан сòнг тилим айланмай, кòзларимни олиб қочдим. Амиршоҳ бòлса мендан жавоб кутиб, кулганча қараб турарди. -Ҳечам ухлаганга солганим йòқ!- инкор қилишни мақул топдимБу сизни найрангингизми? -Қòйсангчи, мен уйқудаги ва уйģоқ одамни фарқлай олмайдиган даражада аҳмоқ эмасман. -Тòģри, сиз у даражага икки кòп келадиган АҲМОҚСИЗ!-ЗУЛФИЯ!- кòзларини юмиб ҳòрсинди- Йòқ! Сенга гап уқтириб
бòлмайди. Яхшиси гапирмай қòя қолай.
-Қойил, илк бор тòģри қарор қилдингиз...
Гапимдан сòнг у менга тикилганча нималарнидир òйлаб қолди.
Сòнг қандайдир разил режа тузгандек, тиржайди.
-Биласанми, мен сени жуда соģиндим.
-Бу эртакни эшитдим!- ģалати жилмайдим.
-Йòқ...- мени òзига яқинроқ тортди- Чиндан соģиндим...
-Ярамас, сурбет!- юзига енгил шапалоқ тортдим. Кòксидан итариб,
ундан нари кетишга уриндим- Қòйиб юбор! Қоч дедим!!!
-Нима?- сурбетларча тиржайди- Ахир хотинимсан!
-СОБИҚ!- бақириб юбордим- Мени ундай аташни бас қил. Òртамизда
ҳеч нарса йòқ.
-Токи сен ҳам буткул сизлашни бошламас экансан, мен ҳам сени
хотиним деб аташда давом этаман.
-Аҳмоқсан чунки. Менга шарт қòйишга ҳаққинг йòқ.
-Нега? Ахир...
-Худо ҳаққи, агар "хотинимсан" десанг бòģиб қòяман!- қаршилик
қилишдан тòхтаб, жиддий қарадим. У кулиб юборди.
-Мени рафиқам бòлишни орзу қиладиганлар қанчалигини биласанми?
-Йòқ! Билишни истамайман ҳам. Кимнидир шу орзуси ушалиб қолса,
унга фақат ачинаман. Чунки яқинда мен каби бадбахтга
айланади.
Уни юзидаги кулгу бирдан йòқолди. Чуқур ҳòрсиниб, бошини ортга
ташлади. Вазиятдан фойдаланиб қучоģидан чиқишга уриндим,
аммо у қòйиб юборишни ҳаёлига ҳам келтирмас эди. Бирдан
бошини кòтариб, менга жиддий қаради.
-Ортиқ менга бу ҳақида гапира кòрма!- кòзидаги ģазабдан бир
муддат қòрқиб кетдим. Нега бунча ģазабланди? Нима бòлса ҳам
менга бу оҳангда гапиришга ҳаққи йòқ!!!
-Сен ким бòлибсанки...
Гапим ярмида чала қолди. Уни совуқ лаби, лабимга теккани сабаб
гапира олмай қолдим. Мийям фикрлашдан тòхтаб, карахт аҳволга
тушиб қолдим. У мендан бòса олаётганида қаршилик қилиш ҳақида
òйлай олмадим ҳам.Анча вақтдан сòнг òзимга келиб, уни кòксидан итара бошладим.
мени бор кучи билан ушлаб тургани сабаб, озимни нари
ололмадим. Жаҳл билан бор кучимни ишлатиб итарганимдан сòнггина
ундан узоқлаша олдим. Асабий ётоқдан туриб кетдим.
-СЕНИ ҚАНДАЙ ҲАДДИНГ...
-Жим!- у бирдан ёнимда пайдо бòлиб, лабини лабига босиб ишора
қилди- Жаҳл устида менга гапиришни маслаҳат бермайман, гòзалим...
-Минг ланат, сенга!- токчага қòйиб қòйилган вазалардан бирини олиб
томон отдим. У турган жойида ģойиб бòлиб, эшик ёнида пайдо
бòлиб қолди. Ваза эса ерга тушиб чил-чил синди.
-Эссиз... Буни кимошди савдосида қанчадан-қанча долларга сотиб
олган эдим-а?!

-Йòģе?- кулганча уни ёнидаги бошқа вазани қòлимга олдим.
403
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:17

мумкин эмас эди...
Амиршоҳ устимни секин ёпиб қòйдида, жимиб қолди. Юзимга
урилиб турган нафасидан, менга тикилиб қолганини фахмладим.
Кòзларимни очишдан òзимни базòр тийиб турардим. Бу ҳолатдан
негадир ноқулай бòлдим.
ниҳоят жойидан қòзģалди, аммо кетмади. Аксинча ётоқни
нариги томонига ётиб, белимдан ушлаб омонатгина кòтарди ва
бошимни òз кòксига суяди. Қòлини сочларимда ҳис қилдим. Секин
сочларимдан силаб, пешонамдан òпиб қòйди. Буларнинг ҳеч
бирига қаршилик қилмадим. Аксинча бу ҳаракатларини ёқтирдим
ҳам. Òзимни яхши ҳис қилиб, танамни бòш қòйдим. Ҳудди уёнимда бòлса ҳеч ким менга зарар беролмайдигандек туйилар эди. Òзимни қушдек енгил ҳис қилар эдим.
Икки кун аввал кимдир менга шу ҳолатда тонг отиришимни айтса ишонмаган бòлардим. Аммо шундай бòлди. Уни кòксига бош қòйганча мириқиб ухладим. Охирги марта қачон бундай ухлаганимни эслай олмайман...
396
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:17

6-қисм
-Марҳамат, хоним!- Амиршоҳ икки кишилик стол атрофидаги стуллардан бирини òзига тортиб, òтиришимга имо қилди. Бу ҳолатдан бир воқеа эсимга тушди. Эсимда энг бошида у қадаҳимга захар қòшган куни ҳам шу ҳолат бòлган эди. Балки ҳозир ҳам шу воқеа такрорланар?
Бошимни тик тутганча, у кòрсатган стулга òтирдим. У ҳам қаршимга жойлашди. Ҳизматчилар столда усти ёпиқ турган идишларни очишди. Товуқ... Амиршоҳ менга нималар ёқишини доим билган. Аммо бу ҳолатни сира кутмаган эдим. -Зиёфатда овқатланмаганингни биламан, шу сабаб ҳам ҳизматчиларга шу овқатни пиширишни буюрдим. Севимли таоминг, шундай эмасми?
-Анча этиборлисиз. Шу вазиятда бир савол туģиладида. Буни есам захарланиб òламанми?
кулиб юборди. Жиддий гапирганимни унга исботлаш учун, тикилиб туравердим.
-Ростан мени шундай қилади деб òйлайсанми?-Сендан ҳар нарсани кутиш мумкин! Айниқса қотилликни!
Гапимдан уни юзидаги кулгу йòқолди. Мен қòрқмай
овқатланишга тушдим. У бòлса жим, мендан кòзини узмай òтирди.
-Сенга нисбатан бундай қила олмасам керак.
-Кòп бора қилгансан!- чақиб олдим.
- иблис эди! Иккимизни адаштирма!
Жиддий суҳбат бошланганини англаб, қòлимни рòмолчага артиб,
унга юзландим.
-Демак ҳозир қаршимда ҳақиқий Амиршоҳ òтирибди. Унга
саволларим кòп. Аввало... бунга қандай йòл қòйдинг?
бошини қуйи эгиб олди. Узоқ нималарнидир òйлади. Икки дақиқа
òтар-òтмас бошини кòтариб, менга тикилиб қолди.
-Сени кòп нарслардан хабаринг йòқ...
-Унда айт!
-Ҳозир мавриди эмас.
-Мавриди эмас? Сен мени òлишимга жим қараб турдинг.
-Адашасан!- пичирлади- Мен сени асраб қолишга уриндим.
-Қандай???- бақириб юбордим.
-Òша аудиони эшитгач қулоқларимга ишона олмадим. Сен каби
мен ҳам фарзандимиз òлимидан ҳалигача òзимга келмаган эдим.
Уни қотили бòлган шахс билан эса бир танада яшашга мажбур
эдим. Аммо сен... барини барбод қилдинг. Òша хабардан сòнг
ģазаб мени буткул қамраб олди. Натижада иблис яна òз тасирини
кòрсатди. Òша тун мен "Ажал ханжари" орқали сени қутқариб
қолмаганимда у сени òлдириши мумкин эди.
-Қутқариб қолмаганимда?
-Мен билардим, Зулфия. Òша ханжар "Унитилган олам" га олиб
борувчи йòл эканлигини билардим. Òзимдан узоқлаштириш орқали
сени асраб қолмоқчи бòлдим. Йòқса ģазабим қурбонига айланар
эдинг.
Уни гаплари ҳақиқат эканлигини нигоҳларидан сезиб турардим.
Аммо қанақасига? Нега уни òлдиришимга оз қолганлигини билиб
ҳам мени қутқарди? Уни ҳаракатларига тушуна олмаяпман...
Балки Мафтунанинг гаплари ростдир? У ростан мени севар? Аммо
мен учун фақат фарзандим қотили бòлиб қолаверади...-Ёқимли иштаха!- бу ерда ортиқ òтира олмаслигимни билиб, òрнимдан
турдим.
-Қандай қайтдинг?- уни гапидан жойимда таққа тòхтаб қолдим.
шошилмай òрнидан турдида, қаршимга келди.
-Нима?
-Òша оламдан қандай қайтдинг, Зулфия? Мен буни иложи йòқлигини
жуда яхши биламан.
-Қаердан?- унга савол назари билан қарадим- Балки қайтиш йòли
бордир? Ва мен шу йòл билан қайтгандирман.
-Аммо эшитганларим...
-Қайтмаслигимга амиб бòла туриб, ханжарни менга санчдингизми?-
негадир ģалати бòлиб кетдим.
-Сени тирик қолишинг учун ягона чора эди бу!- пичирлади. Ортиқ
ерда тура олмадим. Тез қадамлар билан хонани тарк этдим. Ҳа,
ростан менга бефарқ эмас. Аммо мен уни кечира олмайман.
Қайси руҳ қилган бòлса ҳам Зафарбек энди йòқ... Қайтмайди ҳам...
Бояги хонага қайтиб, эшикни қаттиқ ёпдим. Кòзларимни юмиб
тинчланишга уриндим. Соат òн бирга яқинлашган эди. Акам мени
қидираётгани аниқ. Аммо афсуски бу ердан кета олмайман. Уни
ёнида сеҳр ишлатишга ҳаққим йòқ...
Òзимни ётоққа ташлаб ухлашга уриндим. Ёстиқдан шундоқ
Амиршоҳнинг ифори келиб турарди. Чарчаганим учунми тез ухлаб
қолдим...
Ярим тунда эшик очилиши сабаб уйģониб кетдим. Аммо
кòзларимни очмаган ҳолда ётавердим. Кимдир ёнимга келиб,
секин эгилди. Кимлигини фахлаб бòлдим. Бошқа биров бòлиши ҳам
535
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:16

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
542
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

11 Jan, 00:15

Ассалому алайкум!
Кунингиз, бошлаган ишингиз, ўйларингиз, хаёлларингиз хайрли бўлсин!
Биз эса бошлаймиз!
Нимадан?
Ҳаётнинг бебаҳолигидан!
Маънодан!
Ҳаёт тортиқ этган энг ширин мевалар билан бўлишишдан!
Тайёрмисиз?
Қани гуллар бир томонга, чаманлар бир томонга ўтсинчи....
Хайрли тонг, яхшилар!
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
618
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

10 Jan, 08:41

​​Яқинларим эса пул қарз сўрашдан нарига ўтмади. Чет элда не-не машаққатлар билан пул топиб юрганлигим ҳақида ҳеч кимнинг иши ҳам йўқ эди. Отам анча кексайиб, мунғайиб қолганди. Яна ортимга қайтдим. Ёшим ўттиз бешга етди. Мен тенгиларнинг фарзандлари анча катта бўлиб қолишган эди.Мен бўлсам узоқдаги саробга ишониб алданиб юраверибман. Ўша ерда бир йигит менга кўнгил қўйиб юрган эди. Унга турмушга чиқдим. Яқинларимга бу ҳақида қўнғироқ қилиб айтиб қўйдим, холос. Олдинига ҳаётим яхши кетаётган эди. Ҳомиладор бўлганимни эшитган эрим бутунлай ўзгарди.
– Уни олдириб ташла, – деди.
– Ахир бу иккимизнинг фарзандимиз-ку, – дедим унга.
– Менга бола керакмас, агар туғаман, десанг ажрашаман. Ўзи шундоқ ҳам юртимдаги иккитасини боқиб ётибман, – деди хотиржам. Шундагина унинг хотини, икки нафар боласи борлигини билдим. Мен у учун бир кўнгилхушлик учун кераклигимни англадим. Хуллас, ажрашдим. Ҳомилам етти ойлик бўлганида отамнинг вафот этганлиги ҳақида эшитдим. Ўғлим туғилди. Мусофир юртда ўзимдан ўтгани ўзимга аён. Икки йилдан кейин яна юртимга қайтиб келдим. Яқинларим эрим ҳақида сўрашди. Уларни алдаб, иши кўп, фирмада ишлайди, дедим.
– Амма, сизга маза-да, чет элларни кўриб юрибсиз, ҳаммадан зўр яшаяпсиз, – деди жияним ҳавас билан.
– Ўз юртимиздан ўзга жойга ҳавас қилма. Бу ердаги меҳрни ўзга юртда тополмайсан. Аммангга ота-онаси билан охирги марта видолашиб қолиш ҳам армон бўлиб қолган. Бахтингни ўз юртингдан ахтар, – дедим.
Бахтсизлигим учун ўзим айбдорлигимни илк бора тан олгандим. Ўшанда уйга келаётган совчиларга йўқ демай, онамнинг шунча қилган насиҳатларига қулоқ тутганимда ўз юртимда бир аёл, она, рафиқа сифатида ҳамма қатори яшаб юрган бўлармидим... Энди эса аросатда қолган одамдайман. Яна юртимни ташлаб кетяпман, қачон қайтаман, билмайман...
1,479
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

10 Jan, 08:41

Бахт бўлиб кўринган бахтсизлик

Бошка қизларнинг мен каби қуруқ саробга алданиб, бир умр пушаймон бўлиб юрмасликлари учун ҳаётим ҳақида ҳикоя қилиб беришга қарор қилдим, – деди аэропортнинг кутиш залида тасодифан танишиб қолган ҳамроҳим. – Токи бу инсон учун бир марта бериладиган умри давомида хатоларга йўл қўймасдан ҳалол ва яхши яшаб ўтиши учун туртки бўлади, деб ўйлайман.
Унинг кўзларида маъюслик мени бефарқ қолдирмади.
– Орзуларим бир олам қиз эдим. Университетни тугатгач, шаҳарда қолиб ишга жойлашдим. Чет тилига бўлган қизиқишим устунлик қилгани учун инглиз тилини анча яхши ўзлаштириб олгандим. Ўша пайтлар тил билган мутахассислар кам бўлгани учун мени дарҳол ишга қабул қилишди. Лекин чет элга кетаётганларни кўрсам, жуда ҳавасимкеларди. Айниқса, у ердаги ҳаёт ҳақида тўлқинланиб гапирганларни кўриб, мен ҳам албатта кетаман деган мақсадни олдимга қўйдим. Орадан икки йил ўтди. Шундай кунларнинг бирида қишлоққа борсам, онам ёнига ўтқазиб олди.
– Уйнинг кенжаси деб, жуда эркалатиб, шу пайтгача кўнглингга қараб келдик. Уч аканг ва икки опанг оилали бўлиб, ўзлари билан ўзлари тинчиб кетишди. Энди келаётган совчилардан бирини танла. Отанг ҳам агар ўзи танламаса, ўзимиз истаган кишига узатамиз, деб турибди, – деди.
– Ойи, мен қишлоқда яшашни истамайман. Ҳали ўзимга муносибини учратганим ҳам йўқ.
– Қўй-э, шу ҳам баҳонами? Ҳа, шаҳарда яшаб қоладиганлардан ҳам биттаси келувди, ўзинг кўнмадинг-ку. Бўлди, сенга бир ҳафта муҳлат, тўй қиламиз. Отанг ҳам, мен ҳам қаридик. Сенинг ҳам бахтингни кўрайлик, деймиз, – деди онам кўзига ёш олиб.
– Ўзи бунингизни ўқишни битирган пайтида узатиб юборишингиз керак эди, – деди катта опам, – яна бир йилдан кейин қари қиз деган номни олади.
– Уф, опа-ей, нима балоларни гапирасиз-а.
Шундан сўнг уларга чет элга кетиш қароримни айтмасликка қарор қилдим. У ердан телефон қилиб қўяман, дедим ўзимча. Ҳеч кимга айтмай ҳужжатларимни ҳам тўғрилаб юрган эдим. Фақат кетишимдан бир кун олдин шаҳарда яшайдиган акамга:
– Ойим билан дадамга ўзингиз тушунтирасиз, ишдан юборишибди, дейсиз. Сизга пул жўнатиб тураман. Менга шаҳар марказидан яхши уй олиб қўясиз, – деб тушунтириб айтдим.
Ўжарлигимни билган акам ўзи олиб чиқиб кузатиб қўйди. Эҳ, ўшанда мажбурлаб олиб қолганида эди, бугунгидай хафа бўлмас эдим. Самолётда хорижга қараб учиб кетдим. Ота-онамга хат ёзиб акамга қолдирдим. Ўзга юртга бориб ҳамма ўзи билан ўзи овора эканлигини, биздаги меҳр-оқибат, бир-бирига ҳамдард бўлиши ҳақидаги тушунчалар йўқлигини бошида кўриб ажабландим. Кейин аста-секин ўша муҳитга мослаша бошладим. Олий маълумотли одам у ердаги меҳмонхонада оддий фаррош бўлиб ишлай бошладим. Акамга ишлаб топган пулимни юбориб турдим. Қайтиб кетишни ўзимга эп кўрмадим. Уч йил деганда Ўзбекистонга қайтдим. Акамдан юборган пулларим ҳақида сўраган эдим, мен билан тортишиб кетди. Мен юборган пулларга олиб қўйган шаҳар чеккасидаги икки хонали уйдан яна бештасини олса бўларди.
– Шунча пулни нима қилдингиз, ҳамманинг камчилиги учун ишлатганингизда ҳам мен учун биттагина шаҳар марказидан уй олсангиз бўлар эди-ку, – дедим акамга. Акам эса елка қисиб қўя қолди. Юборган пулларимни улар истаганича ишлатишган. Ҳеч ким менинг келажагим учун қайғурмагани жуда ҳам алам қилди. Яна хорижга қайтиб кетдим. Ортимдан онам йиғлаб қолди. На акамдан, на мендан бўларини билмасди онам шўрлик. Аммо орадан бир ой ўтмай, онамнинг мазаси йўқлиги ҳақидаги акамнинг интернетдаги хабарини ўқиб, мен билан ярашиш учун қилинган алдови деб ўйладим. Икки кундан кейин онамнинг вафот этганлигиҳақидаги хабар мени буткул гангитиб қўйди. Кетишга иложим йўқ эди.
Анча пайтгача ўзимга ўзим йиғлаб юрдим, ёнимдагилар далда бериб туришди. Орада яна бир бориб келдим. Онамсиз ҳовлимиз ҳувиллаб қолгандай. Ҳеч ким менга кел деб қучоқочиб ҳам кутиб олмади, меҳр билан овқат ҳам пиширмади.......
1,354
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

10 Jan, 04:01

😒 Har doim bir xil taomlardan charchadingizmi?

🥰 Siz uchun eng mazali o'zgacha uslubdagi taomlarni tayyorlab qo'ydim. Hoziroq ko'rib oilangizni xursand qiling!

⬇️ Dasturxon bezatish uchun layfhayklar
⬇️ Karving usullari
⬇️ Yevropa taomlari
⬇️ Tez tayyor bo'luvchi noodatiy ovqatlar

Barchasi shu yerda ⬆️⬆️⬆️
https://t.me/+Iysaj4LRBVEzNTky
https://t.me/+Iysaj4LRBVEzNTky
https://t.me/+Iysaj4LRBVEzNTky
⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️
980
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

10 Jan, 00:14

Ҳаракатларимни камера кузатиб турар эди. Мен бу кузатувдан
ноқулай бòлиб, базòр ģазабимни босиб òтирардим. Уни устига қорним
жуда оч, зиёфатда ҳеч нарса етишга улгурмагандим.
Эшикнинг очилиб ёпилиши ҳаёлларимни тарқатиб юборди.
Қаршимда қòлида қандайдир кòйлак ушлаганча Амиршоҳ
турарди.
-Нима?- менга тикилиб жим бòлиб қолганини кòриб, òқрайиб қарадим.
-Кийиминг òзингга ярашган, уни ечишингни истамасдим. Аммо
уйда бу кийимда юриш ноқулай. Алмаштир, кейин бирга
овқатланамиз!- қòлидаги кòйлакни менга тутқазди.
-Чиқиб туринг!- ҳозирги вазиятда музокара энг мақбул чора
бòлганлиги учун норозилик билдирмадим.
-Нима учун?
-Ақл жойдами? Кийиниб олишим керакку!-Кийинавер... Ҳар ҳолда хотинимсан!- òқрайиб қараганимни кòриб, қòшимча қилди.
-Собиқ хотинингман! Гапирганда гапларингга этиборли бòл! -Ростан шунга қарор қилдингми?- ҳайрон сòради. -Нимага?
-Бир сенлаб, бир сизлашга!
-Ҳозирча сенга аниқ бир муносабат билдира олмаяпман. Аммо ҳақ-ҳуқуқларинг қандайлигини яхши биламан!- у билан тортишиш бефойдалигини англаб, кийиниш хонасига òтдим. Базм либосини ечгач қушдек енгил бòлдим гòё. Амиршоҳ олиб келган қора шим билан оқ кофтани кийиб олдим. Ҳа, у мени оддий кòйлаклар киймаслигимни билади. Бунга этибор берганидан тòģриси ҳайрон бòлдим. Шунда ҳам жиддийликни йòқотмай уни ёнига чиқдим. -Бòлдингми? Кеттик!- у эшикни очиб, менга "Чиқ" дегандек маноли қаради. Эшикдан чиққач олдинга òтиб, йòл бошлади. Тушунишимча бу уни янги уйи. Ҳашаматли йòлаклардан юриб, катта залдаги базатилган столга етгач тòхтадик...

Давоми бор

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,374
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

10 Jan, 00:13

5-қисм
Қанча вақт шу ҳолатда турганимизни билмайман. Қанча ҳаракат қилмай, у мени баģридан бòшатмас эди. Маҳкам қучиб олганидан қимирлай олмай турардим. Охири унга ишониб қаршиликни тòхтатдим. Менга бу воқеани охири нима билан тугаши қизиқ эди. Шу вақт бирдан ҳаёлимга акам урилди. Унга ģойиб бòлиб қолганимни қандай тушунтираман? -Кетишим керак!- бу гапни қандай айтиб юборганимни сезмадим ҳам. Ниҳоят у мени баģридан секин бòшатди. -Гапларимни эшитмаган кòринасан!- навбати билан кòзларимга қаради- Энди сени қòйиб юборадиган аҳмоқ йòқ. -Сен борсан! Акам йòқлигимни сезса ёмон бòлади. -Акангдан қòрқайми?- кулди. -Йòқ, акамдан мен қòрқаман. Сен эса мендан қòрқ. -Сен билан ҳали узоқ суҳбат қурадиганга òхшаймиз!- òйга толди. Уни жим бòлиб қолганидан ҳавотирга тушдим. Яна нимани бошламоқчи? Йòқ, қизиģи йòқ! Аввало мен кетишим зарур... -Менимча мароқли ва етарли суҳбат бòлди!- уни айланиб òтиб, эшик томон йòналдим. Етмасимдан у қаршимда пайдо бòлиб, йòлимни тòсиб қòйди. -Мен кетишингга руҳсат бермадим! Шунча вақт кòрмаганимга яраша дийдорингга ҳам тòймадим.
-Гапимни диққат билам эшит!- бирдан уни ёқасига ёпишиб, жиддий қарадим- Òзингни телба ошиқ рòлида кòрсатишни бас қил. Биз бирбиримиз учун аввал ҳам ҳеч ким эдик, ҳозир ҳам бегоналармиз. Уқдингми?
ёқасини ушлаб турган қòлларимдан оҳиста тутди. -Òзгармабсан!- мендан кòз узмай пичирлади- Ҳалиям òша қайсар ва захар Зулфиясан! -Анча нарсалар òзгарди. -Масалан нима? ÒÒшанда "Энди аввалгидек ожиз эмасман" деб айтиб юборишимга
оз қолди. Яхшиям вақтида тилимни тийдим.
-Кòрдингми? Иккимиз ҳам òша-òшамиз.
-Иккимиз? Балки учимиздир? Мен ким билан гаплашаяпман òзи?
Амиршоҳ биланми, ёки иблис?
-Кòп нарсалардан ҳабаринг йòқ. Шунинг учун ҳам суҳбатимиз
узоқ чòзилишини айтгандим.
-Мен эса кетаман дегандим!- уни девор томон асабий итариб, эшик
томон югурдим. Бироқ у яшин тезлигида ортимда пайдо бòлиб,
мени чангалига олди.
-Ҳеч қаерга кетмайсан!- бу сафар овози бироз ģазаб билан чиқди-
Мен òйлаб олишим керак.
-Мени қандай òлдиришними?- òзимни тутиб туролмай бақириб
юбордим. Чангалидан чиқишга бòлган ҳаракатларим бесамар
кетди.
-Менга қара!- мажбуран мени òзи томон қаратди- Менга қотилга
қарагандек қарашни бас қил. Қочиш ҳақида òйлама ҳам. Бòлган
воқеаларни ҳазм қилиб олишим керак. Шунгача сен шу ерда
бòласан.
-Тушингни сувга айт,...- гапим охирида беэҳтиёр сòкиниб юбордим.
бòлса кòзларини юмиб, чуқур нафас олганча, тинчланишга
уринди. Сòнг боягидек тезликда хонани тарк этди. Ортимдаги эшикни
қаттиқ ёпилганини эшитишим билан югуриб, тутқични бураб
кòрдим. Ёпиқ!
-Жин урсин!- бақириб, эшикни қаттиқ тепдим- Оч эшикни! Ярамас,
аблах! Оч дедим!!!
Қанча бақирмай ташқаридан ҳеч қандай жавоб бòлмади.
Амиршоҳни хонасида ёлģиз òзим қулфланганча қолиб кетдим.
Кòзим мени кузатиб турган камерага тушиб, баттар
асабийлашдим.
Бари бефойда эди. Кутишдан òзга чора йòқлигини англаб, ётоққа
омонатгина òтирдим...
* * *
Ҳозирги вақт-Нега сеҳр ишлатмадингиз?- психолог кутилмаганда гапимни бòлди.
Бир муддат òтмишдан чалģиб, реал воқеаликка қайтдим.
-Чунки бу нотòģри эди!- саволига жавоб бердим- У қобилиятим
борлигини билмаслиги шарт эди. Уни устига уни мақсади нима
эканлигини билмасдан таваккал қила олмасдим.
-Мақсади?
- жуда сезгир. Мени ҳам бекорга òģирлаб кетмаганлигини яхши
билардим. Вазиятни тòлиқ аниқлаб, кейин ҳаракат қилиш керак деган
қарорга келдим.
-Таҳминингиз бормиди?
-Йòқ! Уни òша вақтда нега бундай қилганини таҳмин қила
олмасдим. Нега òзини бундай тутаётганини ҳам билмасдим. Шу
сабаб ҳам аниқлашга киришдим...
-Давом этинг!- тòхтаб қолганимдан сабрсизланди.
-Кутиш òша вақтда қòлимдан келадиган ягона чора эди...
* * *
Битта хонада қимирламай òтирсанг, òзингни асирадек ҳис этар

экансан. Чиндан òшанда Амиршоҳ қòлида асира эдим.
1,173
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

10 Jan, 00:13

тик қарашга мажбур бòлдим...
-Сени соģиндим!- гапи эҳтирос аралаш ģалати чиқди.
-Нима?- унга òқрайиб қараш билан чегараландим. Ичимда эса "Бу
яна нима балони бошлади экан" деб уф тортардим.
-Тушунарсиз гапирмадим шекилли!- ёқимли пичирлашда давом
этди.
-Менга қаранг, сиз...- уни юзидаги кулгуни кòриб давом эта олмай
қолдим. Шундагина уни беэҳтиёр сизлаганимни тушундим. Уни
айланиб òтмоқчилигимда у яна қòлимдан ушлаб тòхтатдида, òзи
томон тортиб, баģрига босди. Қанча типирчилаб чиқиб кетишга
уринмай унга кучим етмасди.
Òз сеҳримни ишлатмасликка қарор қилгандим òшанда. Фақат
мени òлдирмоқчилигидагина бундан фойдаланаман. Йòқса ундан
ҳар нарсани кутиш мумкин.
-Барибир менга ҳурматсизлик қила олмайсан!- у қувониб гапирар эди.
Қòлини сочларимда ҳис қилиб, ģалати бòлиб кетдим- сени чиндан жуда
соģиндим...
-Буни иккиланмай қорнимга ханжар жойлаган шахс айтаяптими?-
захримни сочдим. У жавоб бермади. Мени қаттиқ баģрига босиб
турди холос. Уни чангалидан чиқиб кетишга жуда кòп уриндим.
Аммо у қòйиб юбормади. Буни қандай тушунишни ҳам билмай
қолдим.-Бу ишимдан қанчалар афсусланганимни тасаввур ҳам қила олмайсан!- у меҳр билан пешонамдан òпиб қòйди- Бу хатони асло такрорламайман. Энди сени ҳеч қачон қòйиб юбормайман...
857
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

10 Jan, 00:13

4-қисм
Òша вақтда аёллар хонасидан чиқмай òтирсаммикан деган фикр ҳаёлимга урилди. Аммо бундан нима наф? Учрашув бòлиши керакми, албатта содир бòлади. Мени ҳаёлимга келган фикр эса қòрқоқлик сирасига киради. Мен эса бундай ҳисни туйишни истамайман
Чуқур нафас олиб эшикка яқинлашдим. Хонадан чиқиб ҳашаматли йòлак бòйлаб юриб, зиёфат бòлаётган катта залга яқинлашдим. Эшикдан киришда тòхтаб қолдим. Юрагим қандайдир ноҳушликни сезди. Таниш ифор бòлса мени баттар чòчитар эди... Йòқ. Мен òшанда журат топа олмадим. Ортга òгрилиб, қизлар хонасига қайтмоқчи бòлдим. Òгрилдим ҳам, аммо қадам боса олмадим. Икки òт орасида қолиш деганлари шу бòлса керак. Нима бòлса бòлди дея яна зал томон òгрилдим. Кòрган манзарамдан эса қотиб қолдим. Қаршимда менга тушунқирамай қараб турган нигоҳлар таниш эди. Уни ҳайратланганини юз ифодасидан билиш қийин эмас. -Зулфия?- у исмимни тилига олганида ģалати бòлиб кетдим. Ҳудди биринчи марта айтгани каби. Ҳаяжонга бетилиш нотòģри. У билан гаолашмаганим мақул. Зеро шунда зиддият келиб чиқмайди. Òзимни аҳмоқдек тутишдан òзга чорам йòқ.-Зулфия? Ким у Зулфия? Мен ҳеч қандай Зулфияни танимайман!-
унга òқрайиб қараб, айланиб òтмоқчи бòлдим. Бироқ у қòлимдан
ушлаб, мени тòхтатиб қолди.
-Ёлģон гапирма!- ҳаяжон ила пичирлади- Мен сени ҳар қандай
қиёфада ҳам таниб ололаман.
Уни олдида òзимни бундай тутиш бефойдалигини англаб қòлини силтаб
ташладим.
-Ҳа, Зулфияман!- овозимни баланд қòйиб гапира бошладим- Аммо
сен билган Зулфия эмас. Тирик қолишни истасанг мендан узоқ юр,
Амиршоҳ!
аввал ҳайратланди, кейин юзида табассум пайдо бòлди.
-Исмимни сени овозингда эшитиш ёқимли. Фақат яна сенлай
бошлаганинг менга ёқмаяпти!- атрофга олазарак қараб қòйиб,
ҳеч ким йòқлигига ишонч ҳосил қилгач, қаршилигимга қарамай
мени кòтариб олди.
-Тушир! Тушир мени, аблах!
-Яна бироз бақирсанг қулоģим аниқ тешилади. Айтганча кòйлагинг
ярашибди. Очилиб кетибсан!- менга òзгача нигоҳ билан тикилиб
қолди.
-Раҳмат, сен ҳақингда эса бундай дея олмайман!- унга
беписандгина қарадим. Гарчи аввалгидек кòркам ва ёқимтой
бòлсада бу захарҳанда гапимни тия олмадим.
-Сенлама мени!- у жиддий гапидида, мени кòтарганча юришга
тушди. Уни мақсади нималигини аниқ билмасамда қòрқмас эдим.
Ахир унга бемалол кучим етади...
Мени жаҳлимни чиқаргани уни ҳаёллари блокланиб қолгани бòлди.
Ҳа, у анча тажрибали. Боягина эшитган ҳаёлларини ҳозир эшита
олмаяпман. Демак у ниманидир сезган.
-Қаерга кетаяпмиз?- у йòналишини ташқарига òзгартириши билан
тушунмай сòрадим.
-Чуқур нафас олиб ол!- у шундай деб менга жиддий қаради.
-Нима?- гапини таҳлил қилмасимдан юзимга урилган кучли
шамолдан кòзларимни юмиб олдим. У бежизга бундай демаган
эди. У òтган галгиданда тез югурар, бу тезлик сабаб эса кòнглим
айнишни бошлаган эди.
Тòģри, мени тазлигим ҳам анча ошган. Аммо у меёриданда
тезроқ югурар эди. Òшанда кòзимни ҳам оча олмай қолдим.Яхшиям зиёфатда овқатланишга улгурмадим, йòқса
Амиршоҳни қоп-қора костюмини булģашга улгурган бòлардим...
Ниҳоят қаердадир тòхташимиз билан, уни òзимдан итариб ерга
òтириб қолдим. Чуқур нафас олиб, ҳансираб қолдим. Юзимга олиб
келинган стаканни кòриб, уни тезда қòлимга олдимда, сувдан
симирдим. Òзимга келганимда эса дид билан безатилган хонада
эканлигимизни фахмладим. Хона йигит кишиники эди, таралаётган
ифордан Амиршоҳники эканлигини билиш мумкин...
-Қаердамиз?- гарчи билсамда, бошқа савол топа олмадим.
-Мени уйимда!- у қуруқ жавоб бериб, мени òрнимдан омонатгина
турģазди. Асабий қòлимни қòлидан тортиб олдим.
-Нега бу ерга келдик?- совуқ гапиришда давом этдим. Бир пайтлар
менга нисбатан шундай қиларди. У кулганча мен томон бир
қадам ташлади. Мен ҳам ортга чекиндим. У бу ҳаракатимдан
кулиб яқинлашишда давом этди. Токи деворга урилмагунимча

шундай бòлди. Буткул ҳимоясиз қолдим. Шундагина уни кòзларига
840
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:03

-Бу менман қизалоģим, келақол!- отамни овози янгради.
-Йòқ! Рòё! Бу рòё! Бари рòё! ЙÒҚ!!!
Қулоқларимни ёпиб қаттиқ бақириб юбордим. Олдимдаги шиша
девор аста дарс кетиб, чил-чил синди. Шу заҳоти атрофимдаги òша
ģалати шахслар ҳам йòқолиб қолди. Ҳолсиз ерга òтириб қолдим...
-Тузукмисан?- елкамга қòйилган қòллардан òзимга келдим.
-Бу... нима эди?- базòр шу саволни бера олдим.
-Айтишларича бу олам марҳумлар олами билан жуда яқин
жойлашган экан. Бояги девор эса икки олам òртасидаги парда эди.
Оқ рангли мавжудотлар эса марҳумлар... Улар бизни ҳам òз оламига
тортиб кетишига оз қолди.
-Нега девор сенга тасир қилмади?
-Нега энди? Бошида кòрганинг нима эди унда? Шунчаки мени
иродам сеникидан мустаҳкамроқ, шу сабаб ҳам осон қутилдим.
-...
-Аммо сенга балли, пардани битта бақириģинг билан йòқ қила олдинг-
а?
Кескин òрнимдан туриб, уни чалиб йиқитдимда, бòйнига ханжар
тирадим.-Сени ҳам ёқ қилиш қòлимдан келади!- ханжарни бòйнига қаттиқроқ
ботирдим.
-Зулфия... ҳаммасини тушунтириб...
-Шарт эмас, òзим тушуниб оламан!- қòлимда нур пайдо қилиб
бошига йòналтирдим. Шу заҳоти атрофдаги нарсалар òзгариб, уни
хотиралари қаршимда намоён бòла бошлади...
Бу Ҳанкни деворга боģлаб қòйган пайтимиз. Кейин биз қизлар билан
гаплашиб олиш учун улардан узоқлашдик...
-Нима ханжарни уларга топшириб қòймоқчимисан?- Ҳанк
Мафтунага юзланди.
-Сенга нима?- у этиборсиз жавоб берди.
-Сени ақлли эканлигингни биламан. Сен ҳеч қачон ханжарни
шунчаки уларга топшириб қòймайсан.
-Улар мен учун ханжарни топиб беришади, мен эса шунчаки
тортиб оламан.
-Иштаханг карнайку!- кулди- Ҳамкорлик таклиф қиламан.
Мафтуна уни бу гапидан кулиб юборди...
-Жиддий гапираяпман! Кòп нарса сòрамайман.
-Албатта, шунчаки òша кучни сòрайман дегин...
-Йòқ, шунчаки òша ерга бориб кучни òзлаштиргач, мени бу
телбалардан озод қилишингни сòрайман. Яна òзим тинч яшашни
истайман, òртамиздаги адоват тòхтатилади...
Мафтуна òйга толиб қолди. Сòнг мамнун жилмайиб деди:
-Розиман..."
Уни хотираларини кòришдан тòхтагач кулиб юбордим. У менга
асабий қараб турарди.
-Эҳ, соддагинам. Ҳанкни шу гапига ишондингми? У иккимиздан
ҳам шу йòл билан қутилишни режалаштирган. Аҳмоқсан...-Бас қил!- ёмон коз билан қаради. Мен кулганча òрнимдан турдим. -Òģрини қароқчи урди деганлари шу бòлса керак. Бу сенга сабоқ бòлади. Тур òрнингдан. Уни режаси бунчалар оддий бòлганига ишонмайман...
-Тезроқ юр!- Мафтунани шошилтирдим- Йòқса òласан! -Сенга хоинлик қилганимга афсусланиб кетаяпман!- қòллари боģланган Мафтуна вайсашда давом этди. -Пушаймон бòлишга кеч эмасми? Ҳавотир олма, бунга òрганиб кетганман. -Албатта, мендан бундай нарсани кутиш табиий... Уни устига сен òлгудай соддасан! -Чакагингни юм!- òшқириб бердим. Яна анча юргач òша жойга етиб келдик. Ҳеч ким йòқлигини кòриб югуришга тушдим. Ҳанк боģланган бòлиши керак бòлган дарахт атрофларида жанг аламотлари яққол билиниб турарди. Òша дарахтда қоģоз ханжар санчилган ҳолатда турар эди. Секин ханжарни суģуриб, қоģозни қòлимга олдим. -Бу нима? Қолганлар қани?- Мафтуна ёнимга етиб келди. Уни саволига этибор бермай қоģоздаги сòзларни òқидим: "-Қизларни тирик кòришни истасангиз, калитни олиб йигирма чақирим наридаги қасрга келинг. Интизорлик билан кутаман. Ҳанк "...


Давоми бор.
45
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:03

27-қисмЙòлак бòйлаб югуриб, ниҳоят йòл оҳирига етдим. Йòлак охири берк
бòлиб, девордан оппоқ нур таралиб турар, Мафтуна ерда òтирганча
òша нурга тикилиб қолган эди. Нима бòлаётганини фахмлай олмай
унга яқинлашдим. У кòзини девордан узмай, ҳайкалдек қотиб
қолган эди. Қòлида эса калит турарди. Иккиланмай калитни қòлидан
тортиб олдимда юзига шапалоқ тортдим. У бир сапчиб менга
қаради.
-Нима бòлди?- òзимни босишга уриниб дедим.
-У... у ерда...- у тутилиб девор томон ишора қилди. Нур таралиб турган
деворга қайта қарадим. Ҳеч қандай ģайриоддий нарсани
кòрмагач, Мафтунага савол назари билан қарадим.
-Томинг кеттими?
-У... у ерда... ҳалиги... овоз...
-Овоз?
-Қоч!!!- бирдан бақириб юборди- Қоч... қоч... қочдик...
девор томон тикилганча талвасага туша бошлади. Тинмай
бақирар, қòллари ёрдамида ортга судралар эди. Шундагина девор
ортида ҳаракатланаётган нур этиборимни тортди. Беэҳтиёр мен
ҳам ортга тисарилдим...
-Бу... нима?...- ҳайратланганим овозимдан ҳам яққол сезилар эди.
Бирин кетин девордан ģалати жонзодлар чиқа бошлашди. Уларни
танаси ҳудди одамникидек, фақат ичи оқ рангда ва шаффоф эди.
Юзлари деярли кòринмас эди. Уларни танаси ичида оқ нур тинмай
ҳаракатланар эди, ҳудди оқ девордаги каби.
-Қочиш керак!- Мафтуна яна бақириб, òрнидан турди. Энди
қуролимни қòлимга олишим билан улар мен томон ёпирилиб кела
бошлашди. Биттасини қорнига тепиб, иккинчисига òқ уздим. Òқ уни
шаффоф танасига сингиб йòқолиб кетди. Қанча òқ узмай барида
шундай ҳолат такрорланди. Охири қуролни улоқтириб, қòлимда оқ нур
пайдо қилдимда, улардан бирига отдим. Ажабланарлиси нур уни
танасига шунчаки сингиб кетди. Буни кòриб дахшатга тушдим.
Улар ҳар томондан келиб мени қаттиқ ушлаб олишди.-Қòйиб юборинг. Қòйворинглар мени!- ёнимда ҳудди мендек тутиб
олинган Мафтуна асабий бақириб, тинмай типирчилар эди. Улар бизни
девор томон судрай бошлашди.
-Жин урсин...- асабий пичирладим.
-Зулфия...- Мафтуна ҳалиям типирчилар экан бақирди- Деворга
қарама, қарай кòрма.
Улар девор ёнига етгач тòхташди ва юзимни òша ёмонга
қаратишга киришишди. Куч билан бошимни чап томонга қаратиб
олдим. Улар эса иягимдан ушлаб бошимни девор томон òгиришди.
Кòзларимни чирт юмиб олдим. Типирчилаб уларни қòлидан чиқишга
уриндим. Улар мени маҳкам ушлаб туришди, аммо кòзларимни
очишга ҳаракат қилишмади...
-Зулфия...
Таниш овоз янграши билан кòзларимни очишимга сал қолди. Йòқ,
бòлиши мумкин эмас. Бу умуман ҳақиқатдан узоқ...
-Ота!?- кòзларимни очмаган ҳолда ҳайрат билан пичирладим.
-Қизалоģим...- овоз такрорланди.
-Йòқ! Ишонма! Зулфия...- Мафтуна бақирди. Кейинчалик овози
минģирлагандек туюла бошлади. Бундан уни оģзини беркитишганини
тушундим.
-Кòзингни оч қизалоģим, бу менман!- отамнинг овози акс садодек
қулоқларим остида янгради.
-Йòқ... бу рост эмас...- òзимни чалģитишга уриндим.
-Кòзларингни оч, оппоģим. Қара, онанг ҳам мен билан.
-Зулфия...- бу сафар аёл кишининг ёқимли овози янгради. Йòқ, ортиқ
чидай олмадим. Кòзларимни оģир очдим. Оқ нур таратиб турган
девор ортида отам ва бир аёлнинг қиёфаси турарди. Улар қòлларини
мен томон чòзганча òзига чорларди.
-Онажон?- кòзларим намланди.
-Менман, қизим. Келақол ёнимга...- аёл ёқимли жилмайиб,
қòлларини кенг ёзди. Òзимни бир муддат унинг баģрида тасаввурқилдим. Ортимда Мафтуна эса тинмай минģирлар эди. Мени ушлаб
турганлар секин мендан узоқлашишди. Оёқда базòр турар эдим.
-Кел, баģримга. Сени олиб кетамиз. Энди биз билан бòласан...- аёл
давом этди.
-Бир оила бòламиз!- отам уни гапига қòшилди. Беэҳтиёр олддинга бир
қадам ташладим. Қòлимни кòтариб, девор томон чòздим. Энди
етаман деганда негадир тòхтаб қолдим.
-Тòхтама, шириним. Кел баģримга!- аёл кулди.
-Йòқ!- тинмай вазиятни таҳлил қилишга уринар эканман пичирладим-

Йòқ, бу оддий рòё. Рòё бу!- жазавага туша бошладим.
36
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:03

ёқимли улар!- чақиб олдим.
-Қилган қилмишларимдан ģазабдалигингни биламан. Бироқ сал
яхшироқ муомила қил. Зеро ҳозир келишиб ишлашга мажбурмиз!Жавоб беришни лозим топмадим. Йòлда давом этдик... Ğорда майин шамол эса бошлаганидан қаергадир етиб келганимизни тушундим. Биздан сал нарида ёруģлик шундоқ кòриниб турар эди... -Менимча биз етиб...- бошимга келиб тушган зарбадан гангиб қолдим. Бу кутилмаганда содир бòлгани учун чап беришга улгурмадим. "У"... "У"... Нега "У"?... У бир кун шундай қилишини билар эдим. Заррача ҳам унга ишонмаган эдим. Мени кòпроқ бу зарбани қайтара олмаганим ģазаблантирар эди. Кòз олдим ҳиралашиб, буткул ҳимоясиз қолдим... -Буни òзим ҳам сездим, кечир сенга бу хазинани шунчаки топшириб қòя олмасдим. Алвидо, Зулфия... Мафтуна бòйнимга осилган калитни бир уринишда юлиб олди. Ğираширада уни òша ёруģлик томон югуриб кетаётганини кòрдим. Йòқ... хато қилишга ҳаққим йòқ. Бу йòл учун озмунча тер
тòкдимми? Энди етишдим деганда шунчаки чув тушиб қолавераманми? Бу ерга не-не синовлар билан етиб келдим, энди эса шунчаки маģлуб бòлолмайман... Бирданига телбанамо кулиб юбордим... Бу кулгу алам билан шу қадар қаттиқ чиқдики, ģор бòйлаб акс садо бòлиб янгради. -Сени òлдираман!!!- у кетган томонга қараб бақирдим- Бу сафар қòлимдан омон чиқмайсан!!! Бир муддат бошимни ортга ташлаб, кòзларимни юмдим. Лабимга телбанамо кулгу югураверарди. Ҳа, мени қийинчиликлар акс этган даврим баģоятда ёқимсиз òтди. Мен эслаганим шу ергача эди... Бутун бошли саргузашт кòз олдимдан òтар экан, òзимга келишим қийин бòлди. Бошимни чангаллаганча òрнимдан турдим ва Мафтуна кетган томонга югурдим...
19
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:02

26-қисм
-Ğарб ģорлари узоқми?- аллақачон йòлга тушар эканмиз Мафтуна саволга тутди. -Нима аввал бòлмаганмисан? -Мен бу ерга энди келганимда фақат кучимни ошириш билан шуģулланганман. Бу ердан кетишни иложи йòқлигини яхши билар эдим. Шу сабаб ҳам фақат ҳукумронлик томон интилдим. Нариги оламни эгаай олмадим, бу оламда бу ишни эплайман деб òйлаган эдим. Афсуски бу ҳомҳаёл бòлиб чиқди... -Нимага? -Бир кун бòйнингдаги калит қòлимга тасодифан тушиб қолди. У нимани очишини ҳатто тасаввуримга ҳам келтира олмасдим òшанда. Аниқлагач эса ортга қайтиш йòли борлигини, уни устига шунча қудрат меники бòлиши мумкинлигини тушуниб етдим. -Нега доим ҳокимият томон интиласан?- у билан самимий гаплашишга уриндим. -Мени нима òзгартирди биласанми?- ҳòрсинди- Мен сен билган оламда òз кучимни беркитиб, одамлардан қочиб юришга маҳкум эдим. Бу жуда оģриқли. Бошқалардан кучли эканлигингни била туриб, бу кучни ишлатмай яшаш... Мен шу нарсалардан қутилиш учун ҳам сен орқали òтмишни òзгартиришга уриндим. Кейин билсам бу нотòģри бòлган экан... -Нима учун?- қизиқдим.-Мана ҳозир ģайриоддий қобилиятлиларга тòла оламдаман. Нима
бòлди? Бу ерда мендан кучлилар топилди ва мен энди ҳеч ким
бòлиб қолдим. Òз оламимизда мен сени севгилингдан кейинги энг
кучли шахсдек сезардим òзимни. Ҳозир эса бундай туйģу йòқ...
-Уни устига битта калит сабаб тирик юрибсан!
-Калит? Йòқ, мен ақллилигим сабаб тирикман. Уни излаб келишларини
олдиндан билар эдим, шу сабаб ҳам òзимни ҳимоялаш учун
афсун òйлаб топдим.
-Ҳа, анча ақллисан. Афсус мен каби тез қарор чиқарасан. Шу
жиҳатимиз òхшаш холос.
-Сен билан иккимиз кòп хатолар қилдик, Зулфия. Òтмишни унутган
мақул.
-Унутиш?- тòхтаб унга жиддий қарадим- Йòқ, мен унута олмайман.
Агар сен òша хоинликни қилмаганингда ҳозир мен оилам баģрида
тинч яшаётган бòлар эдим. Барига сен айбдорсан...
-Ҳисиётга жуда бериласан, Зулфия!- жилмайди- Айнан шу ҳислатинг
менга ёқади.
-Чунки ҳисларимдан фойдаланишни яхши кòрасан.
-Мен бу нарсани ожизлик деб билмайман. Аксинча... менда бу
ҳислат йòқлиги сабаб сенга ҳавас қиламан.
Менимча Жавоҳирни гапларида жон бор. Мен буни энди
пайқаяпман. Ростан менда қандайдир магнит бор ва у яхши ва
ёмон турга кирувчи одамларни бирдек тортади. Бу ҳам қувонарли,
ҳам ачинарли...
Юришда давом этдим. Буёģига жим кетдик. Òзи ģарбий
ерлардамиз, ģарб ģорларига эса жуда яқин қолган эди.
Эшитишимча у ер ҳам "Иссиқ ер" мисоли кимсасиз, бироқ сабабини
ҳеч ким билмайди. Мана энди малум... Сеҳргар аҳмоқ
бòлмаганига ишонаман, у албатта, ханжарни қòриқлаш учун ҳам
афсун òқиган бòлиши керак...-Олдин у ерга борганмисан?- Мафтуна сукунатдан зерикди шекилли
саволларини давом эттирди.
-Йòқ!- совуқ жавоб қилдим.
-Нима сабабдан òша йигитга ишонаяпсан? Бу тузоқ бòлсачи?
-Шу вақтгача ишонмаётган эдим, токи у ер ҳам сирли жойлигини
эсламагунимча!
-Мени хоинлик қилишимдан қòрқмайсанми?
-Йòқ! Ҳанкни осон енгдим, сенга ҳам кучим етади!...
Яна бир неча соатлик йòл ва узоқдан тоģлар кòрина бошлади.
Манзил яқин. Чунки ģарб ģорлари шу тоģликлар ичра жойлашган.
Тобора тоģлар томон яқинлашиб борар эдик. Охири ģорлар ҳам
кòрина бошлади.
-Қайси бирига кириш лозим?- Мафтуна саволга тутди.
-Ҳанкни айтиши бòйича энг қоронģуси ва энг ваҳималисига!...
-Шу ерлиги аниқми?- ģорга кириб борар эканмиз ёқимсиз сукунат
этиборимни тортди. Бундай жойни тасаввур ҳам қилмаган эдим.
Ğорни зулмат қоплаб олгани мени баттар шубҳалантирди. Машала
орқали атрофни кòздан кечирдим.
-Манзил тòģри, шу ер бòлса керак!- ортимдан келаётган Мафтуна
жавоб берди.
-Негадир шубҳали...
Шундай дейишим билан ģордаги кòршапалаклар уйģониб
ташқарига қараб қанот қоқишди. Юзимни беркитиб, улар чиқиб
кетишини сабр билан кутдим...
-Жирканч қушлар!- Мафтуна асабий тòнģиллади.

-Улар шунчаки тунда қанот қоқувчилар. Ҳар ҳолда сендан
15
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:02

-Жим!- Ноибага тòхта ишорасини қилиб, нафас олишида òзгариш
бошланган Ҳанкка юзландим- Оģриқли тòģрими? Сени шу ерни
òзида жон деб òлдирган бòлар эдим. Аммо айтганингдек ҳозирча
менга тирик кераксан. Ханжарни икки дақиқа ичида суģириб олмасам
òласан! Ёки менга ажал ханжари жойлашган қути қаерда эканлигини
айтасан! Танла!
-Агар òлсам уни икки дунёда топа олмайсиз!- базòр пичирлади.
-Бу мени муаммойим, тирик қолиш эса сени муаммойинг!
Уни жавобини сабр билан кута бошладим. Уни юрак уриши
секинлашганидан ва жуда қисқа нафас олаётганидан òлимига оз
қолганини тушундим. Билишимча буни òзи ҳам тушуниб турар эди.
-Ҳòп, айтаман!- бòģиқ овозда деди- Ханжарни суģуринг!
-Аввал айт!- жиддий қарадим.
-Лек...ин...
-Òлгинг келаяпими?
-Ҳòп... май...ли... У... У... ģарбий ер ģорларида...
Шу дай дейиши билан ханжарни суģуриб, жароҳат устига
чòнтагимдаги рòмолчани босдим. Уни юрак уриши ва нафас олиши
маромига туша бошлади. Жароҳат ҳам йòқолиш жараёнини
бошлади.-Нега ханжарни суģурдинг?- Маржона ҳайрат билан деди- Ахир
манзилни айтди, демак энди бизга кераги йòқ.
-Мен уни олдига икки йòл ташладим, Маржона. У бòлса биттасини
танлади.
- бундай мурувватга лойиқ эмас.
-Биламан. Аммо у манзилни нотòģри айтган бòлиши ҳам мумкин.
Шу сабаб ҳам ҳозирча тирик қолади.
-Мен билан юринг!- Ноиба ҳòрсиниб бизни суҳбатга чорлади.
Мафтуна ва Ҳанкдан бироз узоқлашдик.
-Унга ишониб бòлмайди!- Ноиба паст овозда пичирлади.
-Тòģри, аммо òлим ёқасида ёлģон гапирмайдику!
-Сен қаердан биласан?- менга савол назари билан қаради- Мен уни
туģилганимдан буён биламан, ишониш мумкин бòлган
шахслардан эмас у!
-Қòшиламан!- Маржона деди- Унга ишонмаган мақул.
-Бошқа режангиз борми? Мен ҳам унга ишонаётганим йòқ.
Аммо айтган манзили тòģри бòлсачи?
-Текшириб кòриш керак. Ğарбий ģорлар ҳзоқ эмас, учимиздан
биримиз бориб келишимиз мумкин!- Маржона таклиф билдирди.
-Мен бораман!- ишонч билан дедим.
-Бироқ бу ерда Ҳанкни қòриқлаб òтириш керак, қолганларни бунга
кучи етмайди.
-Тòģрикуя, аммо текшириш учун Мафтунани ҳам олиб кетишга
тòģри келади. Чунки калит уни сеҳри билангина ишлайди.
-Унга ҳам фақат сенинг кучинг етади!- Ноиба ҳòрсинди- Демак
сен ҳам бу ерда қолишинг, ҳам Мафтуна билан ханжарни излаб
кетишинг керак. Буни иложи йòқ...
-Бор!- дедим- Ҳанкни қобилияти айтганимдек сеҳрни òзига қайта
ишлатиш. Сизларни сеҳрингиз эса фақат куч ва тезлик, демак унибемалол ушлаб òтира оласиз. Мен эса Мафтунани олиб ģарбий ģорлар томон жòнайман. Бир кун ичида қайтиб келишга ҳаракат қиламан... -Лекин... -Афсуски бундан бошқа чора йòқ!- Ноиба Марҳонани гапини бòлдиЭҳтиёт бòл, Зулфия. Мафтунага ишониб бòлмайди...
18
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:02

25-қисм
-Жин урсин...- Маржона пичирлади. -Йòқ, икки баравар жин урсин!- Ноиба қòшилди. -Бу ростан "У" ми?- тòрталамиз ҳам дарахтга боģлаб қòйилган, ҳушсиз ётган йигитга тикилиб турар эдик. Қаршимда Ҳанк турганини ҳалигача ҳазм қила олмасдим. Ахир у... -Уни òлдирдим деган эдингку!- Ноиба менга асабий қаради.-Юрагига ханжар тиққаним эсимда!- пешонамни ушладим- Бироқ
қайси ханжарлигини эслай олмайман.
-Бу ажал ханжари бòлган!- Маржона ҳòрсинди.
-Буни билиб бòлдим...
-Мен ҳам билай!- Мафтуна суҳбатга қòшилди- У деганларингиз ким?
Қора ритсерни танирмидингиз?
-Ҳа!- учаламиз бир овозда жавоб бердик.
-Фақат "У" эканлигини билмасдик!- қòшимча қилдим- Уйģотинглар
уни!
Шундай дейишим билан Маржона идишида бор сувни Ҳанкни
юзига сепди. У бир сапчиб кòзларини очди. Атрофга анқайиб, бизга
кòзи тушгач жилмайди...
-Салом, қадрдонларим...- бошини ортга ташлаб, кулганча деди.
-Демак Қора ритсер сен экансанда?- Ноиба биринчи гапирди. Уни
юзидан кулгу йòқолиб, Ноибага тикилиб қолди.
-Шунча йиллик яқинлигимиз нима бòлди, Ноибам? Ёки мени
соģинмадингми?
Ноиба уни юзига мушт тушириш билан чегараланди. Òрнида мен
бундан баттар қилган бòлар эдим. Зеро Ноибани бу ерга келишига
Ҳанк сабабчи. Шундай қилишидан олдин ота-онасини олдинроқ
òлдирганини ҳам тан олган эди. Бундан келиб чиқиб Ноибани
ģазабланиши таббий...
-Илк бор менга туширган муштинг бу!- Ҳанк òзини òнглаб тиржайди-
Ҳатто машģулотларимизда ҳам уддалай олмаган эдинг!
-Бу турқи совуқни òлдирсам майлими?- Маржона ģазабини боса олмай
òқ узишига сал қолди, яхшиям Мафтуна уни вақтида тòхтатиб
қолди.
-Сен кимсан?- Ҳанк Маржонага савол назари билан қаради.
-Эслай олмаяпсанми? Унутиб юбордим дегин? Сен оиласини òлдириб,
òзини тажриба қуёнчаси òрнида кòрган қизман мен!!!- бақириб
юборди.-Эсладим шекилли!- юзига табассум югурди. Кейин нигоҳи
Мафтунага тушди- Сен эса мени онам эмассан.
-Кòзим учиб тургани ҳам йòқ!
-Харита қаерда, Ҳанк?- бу аҳмоқона дийдор онларига якун
ясашга қарор қилдим. Уни нигоҳлари менга қаратилганда ҳам
жиддийликни бузмай туравердим. У менга бошдан-оёқ қараб
ёқимсиз тиржайди.
-Ҳайрли кун, хоним. Кòришмаганимизга ҳам анча бòлибди...
-Аҳмоқликни бас қил!- жиддий қарадим- Тирик қолишни истасанг
харитани бизга бер!
-Харита?- ҳайрон бòлди, кейин тушунгандек:- Ҳая, ханжарга
элтувчи харитами? Тушунарли! Афсуски у менда йòқ!- деди.
-Қанақасига йòқ бòлади?- Мафтуна ҳайратини яширмади- Уни сенда
эканлигини аниқ биламан.
-Менга қара, жодугар. Буни мен ҳам биламан. Ҳарҳолда аввал
бòлган, ҳозир эса йòқ.
-Нега? Нима қилдинг?
-Йòқ қилдим!- тиржайди- Энди у ерга элтиш йòлини фақат менгина
биламан!
-Òлгинг келаяптими?- Маржона òзини тутиб тура олмай уни ёқасига
ёпишди- Зулфия уни хотирасини кòра оласанми?
-Афсуски йòқ, уни ҳаёлоти ҳимояда!- шундай дейишим билан
Ҳанк кулиб юборди. Маржона асабий уни ёқасини қòйиб юбориб,
узоқлашди.
-Доим мен бир поģона устин бòлганман! Доимо...
-Буни боягина осон енгилган овчи айтаяптими?- Мафтуна захрини
сочди.
-Тòģри, Зулфияни кучига тòģри баҳо бермай хато қилдим. Агар у илон
тасиридан чиқиб келмаганида мен ģолиб бòлган бòлар эдим. Бу
чалģиганим сабаб бòлди. Нечта одамларни òлдирганимни ҳисобга
олсак мен ундан анча кучлиман.-Харита йòқ, демак бу йигитни бизга кераги йòқ!
-Йòқ!!!- Мафтуна унга қора тутун йòлламоқчилигида тохтатиб
қолдим- Уни қобилияти бошқаларни кучини òзига қарши ишлатиш.
Уни ёнида кучингни ишлата кòрма!
-Анча тажрибангиз ошган, Зулфия!- гапидан аста у томон òгрилдим-
Мен билган заиф қизалоқдан деярли асар ҳам қолмапди. Афсуски
барибир мен устунроқман. Модомики ханжарга йòлни фақат мен
билар эканман, ҳеч нарсага эриша олмайсиз.
Енгимдаги ханжарни кескин чиқариб уни кòксига жойлаганимдан
қизлар бирваракайига бақириб юборишди.
-Зулфия эсингни едингми? Ахир у...
21
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:02

Ҳаммамиз йигит атрофини òраб олдик. Ноиба уни чòнтакларини синчков текширди. -Йòқ, ҳеч қандай харита йòқ. -Уни хотираларини кòра олмаяпман!- йигитдан кòз узмай пичирладим- Ҳудди у òз кучимни менга қарши ишлатаёйгандек. Бу қобилият... -Таниш, шундайми?- Ноиба гапимни якунлаб, йигитни ниқоби томон секин қòл чòзди...
20
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:02

эсимда. Бу уни мен кòрган сòнги қиёфаси эди.
-Аммо бу шунчаки таҳмин!- пичирладим- Ва у ҳақиқатдан анча
йироқ...
-Ёки сени кòзинг кòр, ёки ростан у сени севишини кòра олмаяпсан!
-Севишини? Севса òлдиришга уринадими?
-Буни севгилисини òлдириш учун ёнимга ёрдам сòраб келган қиз
гапираяптими?
-Барбир...- ишонишни истамадим- Бу шунчаки ҳомҳаёл...
Ортиқ суҳбатлашишни истамай бошимни ортга ташлаб, кòзларимни
юмдим. Йòқ... Бу ростан ҳомҳаёл... Ҳисларга чалģимаслигим
керак, Мафтунага ҳам ишониб бòлмайди. Бу хатони бошқа
такрорламайман...
Бир маромда судралган ниманидир товуши... Буни аниқ эшитиб
турардим, бироқ қимирлай олмасдим. Нима учун? Уйқудаманми?
Унда қандай буни ҳис қила олаяпман? Нимадир чақганидан
қòлим роса ачишди. Ақлан ҳамма нарсани ҳис қилиб турган
бòлсамда танамни ҳаракатлантира олмасдим. Уйқу ҳолатида
бòлганим учунми бу жуда қийин туйилар эди. Мени қамраб олган
ҳолсизлик эса бунга тòсқинлик қиларди...
"-Зулфия! Бу яна қанақаси? Уйģон..."
Қулоқларим остида узуқ-юлуқ овозлар эшитила бошлади.
"-Қизлар бизда муаммо бор..."
Қурол òқланган товушлар ва қандайдир бақириқлар аниқ эшитилди.
Қанча уринмай уйģона олмасдим.
"-Қòлимни ечинг, иккалангиз барибир уни енга олмайсиз"- бу
Мафтунанинг овози эди, буни аниқ эслайман.
"-Айёрлик қилсанг òласан"- буниси эса Ноибани овози...
Кучли шамол, қуроллар овози, бақириқлар...Тушунишимча жанг бòларди, ким биланлиги ҳам аниқ. Уйģонишга
қанча уринмай қòлимдан келмас эди. Уни режаси ҳам шу бòлган.
Кечаги суҳбатимизни ҳам аниқ эшитган. Биринчи бòлиб энг
кучлини енгиш ва қолганларни осонгина йòқ қилиш... У анча ақлли
чиқди...
Бор кучим билан уйğонишга уриндим. Судралган товушга кòра
мени таҳминан илон чаққан. Энг муҳими уни заҳридан қутилиш...
Агар танам бошқарувини тòлиқ қайтариб ололсам кучим
ёрдамида буни осон бажараман.
Дòстларим òлаётганини ҳис қилиш қòрқуви ҳам мени тезроқ
уйģонишим учун асос бòла олади. Айнан шу қòрқувдан
фойдаланиб мен қòлимни қимирлатишга уриндим. Ҳудди шол бòлиб
қолганга òхшардим, ёки кома ҳолатидаги инсонга. Мен ногиронлик
ҳолатидан òз иродам билан чиқиб кета олган инсонман. Демак бу
иш ҳам қийинчилик туģдирмайди...
Бор кучимни жамлаб қòлимни қимирлатишга уриндим.
Бармоқларим секин букилди. Секин қòлимда нур пайдо қилдим. Нур
танамга секин сингиб кетиши билан кòзларимни очдим... Қаршимда
мен кутган манзара турар эди. Қоп-қора кийинган, юзини ниқоб
билан беркитган шахс, тепада атрофида қора тутун пайдо қилиб,
тутунларни унга йòналтираётган Мафтунага осонликча чап
берарди. Маржона елкасидан жароҳат олганча ерда ётар, Ноиба
уни устида туриб, елкасидаги ханжарни суģуриб олаётган эди.
Òрнимдан отилиб туришим билан уларнинг нигоҳи менга қаратилди.
Тезда икки қòлимда нур пайдо қилиб, уларни бирлаштирдимда, йигитга
йòналтирдим. Бу сафар у чап беришга улгурмай ортга учиб кетди.
Ҳеч бир отган нурим бунчалар узоққа учира олмаган эди.
қòлларига таяниб тòхтади ва менга қаради...
Òзимдаги кучни томир-томирларимгача ҳис қилиб, кòзларимни
юмдим. Очганимда ҳудди жодугарларда бòладиган сингари
менда ҳам нурлар атрофимда айланар эди. Юзимга табассум
югуриб, йигитга қайта қарадим. Ҳамма кучларимни бирлаштириб
унга йòналтирдим. У яна қочишга улгурмади, кучли зарбадандарахтга урилди. Дарахт бу зарбдан иккига бòлиниб кетди. Йигит оқсоқланиб мен томон ҳаракатланди. Бу сафар уни эмас, қулаш арафасида турган дарахтни мòлжалга олдим. Дарахт буткул ердан узилиб, йигитни бошига қаттиқ қулади. Бу зарбдан йигит òзини òнглай олмай ерга йиқилди. -Тузукмисан?- атрофимдаги нурларни йòқотиб, Маржона ёнига югуриб бордим. -Яхши, жароҳат битаяпти!- Ноиба уни қòлини боģлаб қòяр экан жавоб берди. -Раҳмат!- Маржонани тилидан илк бор унга нисбатан яхши сòз чиқди. Иккиси ҳам бир-бирига қараб кулиб қòйишди. Кòз қирим билан Мафтунани изладим. -Қòрқма, қочиб кетмадим!- йигитни ҳушсиз танаси устида турган Мафтуна кесатиқ билан деди.
30
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:02

24-қисм
-Тушунмадим??? Уни кузатуви остидалигимизни била туриб ҳам нега тинч òтирибсиз???- қòллари боģлиқ ҳолда ҳарсангтошга орқа бериб òтирган Мафтуна асабий бақирди. -Чунки у ҳозирча бизни олдимизга кела олмайди, сабаби òзи ҳам чòчияпти!- Ноиба ҳавсала билан жавоб берди. -Сен қаердан биласан? -Каллангни ишлат!- Маржона òшқириб берди- Агар биздан чòчимаганида қòрқитиб қòйиш илинжида òша қушни жòнатмаган бòларди. -Айтишингиз бòйича у òша қишлоқни йòқ қилган. Демак кучи мисли кòринмас даражада ошган. Эсли одам òрнингизда қочган бòларди!!! -Эътибодинг учун орамиздан биримизни унга кучи бемалол етади. -Ким?- Ноибага савол назари билан қарадим. -Мазах қилаяпсанми? Албатта сенда! -Мен? -У?- Мафтуна бизга ҳавсала билан қаради- Агар бу қиз кучли бòлганида ҳозир бу оламда сарсон юрмасди. -Òчир чакагингни!- òшқирдим. -Òша қиз яқиндагина йигирма метр келадиган махлуқни қòриқчиси енгди!- Ноиба жавоб қилди- Ҳозир уни кучи Зулфияда.-Чиндан?- Мафтунани ҳайрон бòлганлигини кòрдим- Унда ҳавотир
олмасам ҳам бòлар экан...
Ниҳоят у гапиришдан тòхтади. Суҳбат ҳам шу ерни òзида
якунига етди. Икки соатлардан сòнг қизлар уйқуга кетди, мен
қòриқчилик учун ухламадим. Шундоқ ҳам бу янгиликлардан
сòнг кòзимга уйқу келмас эди. Анча вақт қòлимдаги калитга тикилиб
òтирдим. Мақсадимга етишимга бир қадам қолди. Кейин ортга
қайтаман. Аммо... қайтгач нима қиламан? Энди бари олдингидек
бòла олмайди ахир. Йòқ... Мен ҳозирда тинчликка жуда муҳтожман.
Қайтган заҳотим бошқа мамлакатга учиб кетаман.
Амиршоҳдан, оиламдан ҳам олисда яшайман. Зеро шунда ҳеч
кимга зиён етмайди. Шундагина ҳаммаси жойида бòлади.
-Фикрни òқий олмаслик мен учун ёқимсиз туйģу, Зулфия!-
Мафтунани овози янгради. У жойидан секин қòзģалиб туриб, òтириб
олди.
-Биламан.
-Сени ҳаёлотинг доим ёпиқ бòлиб келган. Аммо ҳозир нимани
òйлаётганингни яхши биламан.
-...
-"У" ни òйлаяпсан тòģрими?
-...
-Кечира олмаяпсанми?
-Ҳаракат ҳам қилаётганим йòқ!- кескин жавоб бердим.
-Бу ерга қандай тушиб қолганимни биласанми?- овози пасайди.
-Амиршоҳ сабаб!
-Ҳа, Амиршоҳ сабаб. Бироқ ханжарни у менга санчмаган.
Савол назари билан унга қарадим.
...-Мен билардим, Зулфия... Ханжар шу оламга етаклашини аввалдан
билардим. Буни жуда камчилик билган, òша камчиликка мени
аждодим ҳам кирар эди.-Демак бу ерга тушишни òзинг танлаганмисан?
- мени òлдирмоқчи эди!- юзидаги томирлар ģазабдан бòртиб
чиқди- Одамларини жòнатиб уйига òģирлаб олиб келтирди. Сòнг қаттиқ
қийноққа солди!
Қòлини секин кòрсатди. Унда куйишдан қолган асоратлар бор эди.
Ҳа, бундай вахшийликни ундан кутиш мумкин.
...-Бу оддий олов эмасди!- Мафтуна оддий қабул қилганимни кòриб
давом этди- Оддий олов бòлганида аллақачон излар бити кетган
бòларди. У айнан òз оиламга тегишли бòлган сеҳрли буюмлар
ёрдамида мени қийнади. Айнан шу қийноқлардан қутилиш учун
ҳам мен ханжарни òзимга санчдим...
-Менга бир нарса қизиқда!- гапини бòлдим- Нега òша òрта асрларда
ģайритурлар кенгашини Амиршоҳни енгишда ханжардан
фойдаланмаган?
-Улар аҳмоқ эмас. Сени ҳаёлингга келган фикр уларникига ҳам
келган. Шунчаки òша пайт Амиршоҳ ханжарни тортиб олишга
улгурган эди!- ģазаб билан гапирар эди.
-Унга бòлган нафратингни тушунаман...
-Тушунасан? Қаердан ҳам тушунар эдинг? Уни òлдириш учун
иккимиз ҳам бел боģлаган эдик. Бироқ у сени оддийгина қилиб бошқа
оламга сургун қилди. Мени эса итдек азоблади. Гарчи уни òлдириш
фикри сендан чиққан ва тòқсон фоиз ишни òзинг қилган бòлсангда!
-Яъни...
-Ҳурсанд бòлишинг мумкин, тушунишимча у сени аяган. Балки
ханжар бу ерга олиб келишини ҳам билгандир?
-Бундан келиб чиқадики...
-Ҳа, у сени òлдиришга урунмаган бòлиши мумкин. Шунчаки
òзидан узоқлаштиришни истаган!
Ростан... аммо қанақасига? Агар у ҳақиқатдан ханжар бу оламга

элтишини билган бòлса, демак мени олдимга òлдириш учункелмаганлиги сезилади. Бироқ... бироқ уни кòзларидаги нафрат ҳамон
46
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:01

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
45
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 23:01

Совуққина қиш кунида бир чимдим баҳор истайсизми?
Унда хайрли тонгдан сизга ифорга тўла гулдаста💐.
Биламан, шанба бўлишига қарамай ишга отланяпсиз, байрамлар ўз йўлига, ташвишлар ҳам. Аммо шу кичкинагина ҳаёт лаҳзасида сиз борсиз. Майли ташвишлар билан бўлсин, майли баъзан оғриқлар билан бўлсин, майли кўз ёшлар билан бўлсин, сиз борсиз, тириксиз, ҳисларингиз тирик... Шу дунёнинг қайсидир жойини тўлдириб турибсиз.
Азизим, шу борлиқда мавжудлигингиз жудаям яхшида!
Ўзингиз учун, олам учун, хайрли тонгдагилар учун борлигингиз жудаям муҳим.
Хайрли тонг, баҳор тафти каби гўзал азизларим! 😇🥰🤗
48
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 16:39

эҳтимол. Кўккўз йигитнинг асабийлашмаслигини, балки бозорчиларнинг
жиғига тегиб роҳатланишини ўзидан бошқа яна Худогина билиши мумкин.
Бозорчининг қолиб кетаётган чала иши йўқ, шу боис шошилмай гап
талашаверди. Лак-лак қўшин забт этолмаган қалъа битта хотиннинг макри
туфайли эгалланганда, тўрт-беш хотин битта кўккўз паттачига бас келолмас
эканми? Охири паттачи нари кетди. Аммо мағлуб сифатида эмас, бир оздан
кейин нафас ростлаб, яна қайтиб келиб ҳужумни давом эттириш учун бу жойдан
сал узоқлашди. Шундан кейин хотинлар яна Моҳина кампирнинг аҳволига
эътибор қаратишиб, уни уйга кузатиб қўйишга қарор қилишди. Чап томондаги
хотин молларни йиғиштириб қўядиган, ўнгдагиси эса кузатиб қўядиган бўлди.
Моҳина “бу ёғига ўзим етиб оламан, сиз бозордан қолманг”, дегач, хотин катта
кўчадаги киракаш йигитга кампирни эҳтиёт қилишни тайинлади-ю изига
қайтди.
Манзилга етиб келган Моҳина кампир раҳмат айтиб, машинадан
тушаётганда киракаш:
-Хола, кира ҳақини бермайсизми?-деб тўхтатди.
-Халиги хотин бермадими, сенга бир нима деяётганди-ку?-деди Моҳина
кампир норози оҳангда.
-Пул бермади, “пошшахон опоқингни бошингда кўтаргандай қилиб
авайлаб олиб бориб қўй”, деди.
-Зиқна бўлмай кет-а, мен аҳмоқ унинг тўйига алоҳида тугун қилиб
борибман-а...-Моҳина кампир шундай деб минғирлаб, камзулининг чўнтагидан
икки юз сўм чиқариб узатди.
-Хола, мени масхара қиляпсизми? Камида бир ярим минг сўмлик йўл
юрдик. Ёшингизнинг ҳурмати учун майли, беш юздан кечдим.
-Қолганидан ҳам кечворсанг рўза кунлари барака топасан. Бир дуо
қиламан, кейин бойиб кетасан
Моҳина кампир шундай деб дуони ҳам насия қилганича машинадан
тушиб ҳовлисига кириб кетди. Минг сўмга куйган киракаш йигит пушаймонлик
оловини қандай ўчирсин? Ғўдираниб сўкиниш наҳот кифоя қилса?
Дарвоза эшиги очиқ бўлгани учун кампир “неварам уйда экан”, деб
ўйлаб “Суҳроб, ҳой Суҳроб, турдингми, болам?” деб чақирди. Жавоб бўлмагач,
зинадан кўтарилиб ичкарига қаради. Суҳроб уйда бўлса бозордаги аҳволини
баён этиб, озгина ҳасрат қилмоқчи, шу баҳонада
набирасининг меҳрини
50
423
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 16:39

Паттачининг пайдо бўлишидан энсаси қотган хотинлар унга аввалдан
ажратиб қўйган пулларини бир-бир узатдилар. Паттачи Моҳина кампирнинг
қимирламай ўтиришини кўриб:
-Ҳа, онагинам?-деб кўк кўзларини унга қадади.
Унинг бу саволини “Ҳа,онагинам, сизга нима бўлди, мазангиз
қочдими?” деб ёки “Ҳа, онагинам, сиз нимага ялпайиб ўтирибсиз,
чиқармайсизми пулни?” деб ҳам тушуниш мумкин эди. Бу йигитнинг хулқини
яхши билган Моҳина саволдан иккинчи маънони уқиб:
-Ҳозир пулим йўқ, ҳали савдо қилмадим,-деди.
-Савдо-павдо деб бошимни қотирманг. Жойни эгаллаб ўтирибсизми,
чиқаринг пулни.
-Пул йўқ, бор, додингни Худога айт!
-Менинг Худога айтадиган додим йўқ, эртага бу жойга бошқа одам
қўяман. Додингизни ўлиб кетган додангизга айтиб юраверасиз.
-Мендан бу жойни олиб қўядиган паттачи ҳали додасининг белида
юрибди. Бу дунёга чиқадими ё йўқми, Худо билади.
Ойда тўрт-беш марта такрорланиб турувчи бундай даҳанаки жангдан
лаззат олувчи хотинлар Моҳина кампирнинг ҳозирги аҳволига ачинишдими,
унинг ёнини ола бошлашди.
-Укажон, Моҳин опанинг мазалари қочиб турибди, осилавермагин.
Бугун савдо қилмайдилар. Ҳозир уйларига олиб бориб қўямиз.
-Ҳов опахон, мазалари қочяптими, бошқа ёқлари қочяптими менинг
ишим йўқ. Хўжайиним нечта жойдан патта олишимни билади. Бу жойнинг
паттасини чўнтагимдан тўлайманми?
-Ҳали бозор қайтишида келасан, савдомиз яхши бўлса, ўзимиз беш-ўн
сўмдан тўплаб, сенга садақа қилиб берамиз. Баҳонада Рамазонда савобга
етишиб қоламиз.
“Савдомиз яхши бўлса...” Паттачи ақлдан озган эмаски, бунинг
маъносини англамаса. Хотиннинг гапига ишониб кечки пайт келса нима
бўлади? Пулни икки қўллаб тутқазадиларми? Йў-ўқ... “Бугун савсем савдо
бўлмади, бир марта патта олмасанг ўлиб қолмассан”, деган “ширин” гапдан
бошқаси
насиб этмаслигига ақли етмаса, шу бозорни гуллатиб ишлай
олармиди? Бозорнинг икир-чикирларини билмаган одам бу ҳолатни четдан
кузатиб “паттачи патта пулини ундиролмай асабийлашяпти”, деб ўйлаши ҳам
49
436
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 16:39

Ҳа, эсимга тушди, ёғли жойда ишларди. Мендақаларни менсимасди.
Димоғи қуртлаб кетганиди. Энди отдан тушгандир? Ё ҳали ҳам кибри-ҳавоси
баландми?
-Икки йилдан ошяпти ўтганларига.
Шуҳрат бу гапни маъюс оҳангда айтиб, шунга яраша жавоб кутган эди.
Рўмоли елкасига тушиб, бугун тароқ тегмаган оқ сочлари очилиб қолганига
эътибор бермаган кампир бу нохуш хабардан мутаассир бўлмади:
-Дунё шунақа, осмонга устунман, деганларни ҳам гўрга тиқиб
ташлайди...
Моҳина кампирнинг бу гапида ҳақиқат мавжуд бўлса-да, баён қилиш
оҳангида заҳар мавжуд эди. Шуҳрат муз устига ялангоёқ тушгандай бир
сесканиб олди-да “Ҳали ҳам юрагида сақлаб юрган экан-да?”, деб қўйди.
Шуҳрат бешинчи синфда ўқиётган дамларда бувиси бу кампир билан гап
талашиб, юмдалашишига салгина қолганди. Набирасининг туғилган кунида
Моҳинанинг меҳри жўшиб, ҳақиқий футбол тўпи совға қилган эди. Бундай ноёб
совғага етишган ҳар қандай бола фақат футбол ўйнаш учун эмас, тўпни
кўрсатиб, мақтаниш учун ҳам кўчага югуриши тайин. Тўп янгилигида бу
боланинг ўртоқлари олдидаги мавқеи ҳам баланд бўлади. Шундай экан, Суҳроб
тўпни сандиққа ташлаб қўярмиди? Кўчага олиб чиқди. Мақтанди. Сўнг футбол
ўйини бошланди. Шуҳрат тепган чоқда яп-янги тўп йўл ёқасидаги дарахт
танасига тегди-ю катта кўчага тушди. Сўнг енгил машиналар орасидан юмалаб
бориб, КамАЗнинг ғилдираги остига тушиб, ёрилди. Буни машъум ҳодиса
сифатида қабул қилган Моҳина Шуҳратнинг қулоғидан чўзганича уйига қарийб
судраб борди. Набирасининг қулоғи қизариб кетганини кўрган Бибисора
Моҳинага айтадиганини айтди. Моҳина тўпнинг пулини беришларини талаб
қилди. Агар боланинг қулоғи чўзилиб, азоб берилмаганида Бибисора пулни
қизғанмасди. Моҳинанинг шаллақилигидан кейин у ҳам “тўп ўйин пайтида
ёрилган, атай тепмаган”, деб қайсарлик қилиб туриб олди. Агар ўшанда
Шуҳратнинг бувиси пулни берганда Моҳина дунёда шундай хотин борлигини
унутиб юборган бўларди. Бу олишувдаги мағлублик аламини эсдан чиқариш
осон эканми? Орадан йиллар ўтиб ўша хотиннинг невараси милиса кийимида
унга рўпарасида турса-я! Моҳина энсаси қотганини яширмай:
-Тоғанг милисамиди, ўлдириб кетишганмиди?-деб сўради.
-Амакимни...
52
465
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 16:39

оширмоқчи эди. Суҳроб кўринмагач, ивирсиб ётган икки кишилик каравотни
йиғиштириб, ҳовлига қайтди. Бир оз сўрида ўтирди. Кейин ўзининг уйига
кириб, жойига чўзилди. Шу ётганича ухлаб, вақт асрга етганида уйғонди. Ўзини
анча тетик сезди. Юракнинг потирлаши тинганидан кўнгли ҳотиржам тортиб,
чой дамлаб ичди. Уйига кириб у-буни йиғиштирмоқчи эди, толиқди. Нафаси
қайтди. Ташқарига чиқиб сўридаги бир қават кўрпача устига ёнбошлаганда
дарвоза тақиллади. Ўрнидан туриб чиқишга эринган кампир “Ким, кира
қолинг”, деб қўйди. Эшик очилиб, милиционер кўрингач, “пулимни топиб олиб
келганмикин?” деган умидда қаддини кўтарди.
Шуҳрат сўрига яқинлашиб, кампирга салом берди. Моҳина алик
олишни ҳам, меҳмонни ўтиришга таклиф қилишни ҳам, ҳатто яқиндагина ўлим
даракчиси беҳаловат қилганини ҳам унутиб, уни саволга тутди:
-Ўғрини топдиларингми?
-Қидиряпмиз, опоқи,-деди Шуҳрат.
-Бунча кўп қидирдиларинг?-деди Моҳина зарда билан.
-Ҳозирги ўғрилар уста бўлиб кетишган-да, из қолдиришмайди.
-Киноларда кўрсатавериб уларни ўзларинг уста қилиб юборгансанлар.
Одам ўлдиришнинг минг хилини, бузуқликнинг миллион хилини кўрсатасанлар.
-Опоқи, кинони биз кўрсатмаймиз,-деди Шуҳрат узр оҳангида.
-Сен бўлмасанг бошқаси-да! Ўғрини топмаган бўлсанг нега келдинг?-
деб бўш келмади кампир.
-Суҳроб билан гаплашмоқчи эдим.
-Суҳробни нима қиласан? Сенам вовуллаган итингга ишониб
келдингми? Ўғри кирганида болагинам уйда йўғиди. Шерикларингга
айтганман, ёзиб-чизиб кетишган. Боламга осилаверма.
-Суҳробга
осилмаймиз,
ташвишланманг.
Опоқи,
сиз
мени
танимадингиз, Суҳроб билан олтинчи синфгача битта мактабда ўқиганман.
-Кимнинг ўғлисан?
-Хурсанд аканинг. Чарос кўчасида турардик. Бувимни танийсиз -
Бибисора опа.
-Э, директорнинг неварасимисан, бувинг мактабга директормиди?
-Боғчага мудира эдилар.
51
414
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 16:39

Рухсат тегмадими? Оёқ олиши чатоқроқмиди?-деб саволни давом
эттирди Шуҳрат.
-Нега чатоқ бўларкан? Милисасанда, а? Хаёлинг дарров ёмонликка
тортади. Болам, Худога шукур, ақлли. Ёмон йўлга юрмайди. Фақат чекиши
ёқмайди менга.
-Наша чекадими?
-Ҳай-ҳай, нафасингни ел олсин-а! Попирис чекади. Ўзинг ҳам
чекарсан?
-Йўқ. Мен ўқиган жойда чектиришмасди. Унча-бунча ичиб ҳам
турадими?
-Ҳой, намунча суриштириб қолдинг? Боламга осилмаларинг, дедим-а,
сенга?
-Суриштираётганим йўқ, шунчалик гап келиб қолгани учун сўрадим.
Опоқи, сандиғингизни кўришим керак.
-Нега кўраркансан? Шерикларинг кўриб кетишган, шу етади сенларга.
-Сандиғингиз иккита экан, ўғри нима учун биттасига тегмаганийкин?
-Буни мендан сўраяпсанми? Сен ўша ўғрини тутгинда, гирибонидан
бўғиб сўрасанг айтиб беради.
-Бирор нарсадан чўчиб шошилиб қолганмикин, дейман-да,-деди
Шуҳрат кампирдан кўз узмай.-Опоқи, Суҳроб қаердайкин, бир гаплашиб
олишим керак.
-Эрталаб келсанг, кўрасан ўртоғингни. Пешингача ухлайдиган одати
бор.
Моҳина шундай дейишга деди-ю шуни бекор айтдим, деб афсусланди.
Афсусини сиртга чиқармаслик учун гап оҳангини бирдан ўзгартирди:
-Ҳой, болам, сен ўзимники экансан, гапимга қулоқ сол: ўғрини
топмасаларинг ҳам майли, олган пули буюрмасин, жувонмарг бўлсин. Сен
пулимни давлатдан олиб бер. Менам тинч, ўзларингам тинч.
Кампир ҳозиргина ғашини келтираётган йигитга энди умид билан
боқди. Шуҳрат бунинг иложи йўқлигини
тушунтиришдан наф йўқлигини
билиб: “Опоқи, ўғрини топамиз”, деди-да, изига қайтди.
Ишхонасига боришга шошилмай маҳалладаги
таниш йигитлардан
иккитасига учрашиб, болалик кезларини эслаган бўлди. Гап орасида
54
657
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 16:39

Ҳа... ажали етганда... Сенам милиса бўлдингми? Қон тортганда... Асли
сенларнинг уруғингдан яхши одам чиқмаган бўлсаям керак?
Шуҳрат кампирнинг ёшини ҳурмат қилиб, унинг ҳақоратига чидаса ҳам
эътироз билдиришдан ўзини тўхтата олмади:
-Милиса бўлиш ёмонми?
-Мен милисанинг яхшисини кўрмадим. Тағинам ҳозир сал попукларинг
пасайиб қолди. Олдинлари бозорда тинчлик йўқ эди. Қувлагани қувлаган эди
яшшамагурлар. Милисанинг шапкасини узоқдан кўрсам ҳам юрагим зириллаб
турарди. Неччи марталаб молимни олиб қўяй дейишган. Менга қолса, дунёда
биттаями милиса қолдирмаган бўлардим.
Кампирнинг касб-корини яхши билган Шуҳрат бу гапларни малол
олмай, истеҳзо билан кулиб қўйди:
-Опоқи, дунёда милиса зоти қолмаса, пулингизни ким топиб беради?
-Сен олдин пулимни топиб, мана бу ерга қўй,-кампир шундай деб ён
томонига шапатилаб қўйди,-кейин катта гапир. Юлдузингга қараганда кичкина
одамга ўхшайсан, қўлингдан бирон иш келармикин?
Ҳаёти давомида ҳалол хизмати билан эл эътиборини топган,
фарзандларининг солиҳлиги туфайли одамларнинг миннатдорлигига эришган
аёл шундай деса ранжимаса ҳам бўларди. Кампирнинг невараси тенги йигитга
қўполлик қилиши аслида бунданда қўполроқ жавобга лойиқ эди. Лекин Шуҳрат
бу сафар ҳам ўзини тутди.
-Суҳроб нима қиляпти, ўқияптими?-деди унинг гапини эшитмагандай.
-Ўқиб нима қилади, менга шаҳар олиб берадими? Ана, ўқиганларнинг
биттаси отасими? Шунча йил турмуш қуриб хотинига битта иштон олиб
беришга қурби етмайди.
Бу гапни Моҳина кампир айтди-ю эшитган Шуҳрат уялиб, ундан
кўзини олиб қочди. Сўнг ишончсиз оҳангда:
-Ишлаяптими?-деб сўради.
-Ишлаб нима қилади? Ота-онаси Америкада, яқин орада уям кетади ўша
ёққа.
-Нега бирга кета қолмади?
Моҳина кампир бу саволга жавоб бергиси келмай жим қолди. Кейин
“бу сурбет милиса бошқача ўйламасин”, деб “буни мен билармидим”, деб
минғирлади.
53
488
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 16:39

Суҳробнинг туриш-турмушидан гап очгач, ўзи учун зарур бўлган айрим
маълумотларни билиб олди.
Олғиртой
Шуҳрат шом қоронғуси тушганда хонасига қайтиб, чироқни ёқди.
Менглиев навбатчига “Шуҳрат келса мени пойласин, кетиб қолмасин”, деб
тайинлаган экан. Бу топшириқни эшитган Шуҳрат “Мени ёш бола ўрнида
кўраркан-да”, деб ўйлаб, ғашланди. Тўрт йиллик ўқиши давомида бир неча
марта
амалиётга
келган
одам
милиция
идорасидаги
иш
оқшомда
якунланмаслигини, аксинча, қизишидан хабардор эмас эканми? Бошлиқдан
топшириқ олгач, албатта, ҳисоб бериши шартлигини англамаган ходимнинг
паттасини қўлига тутқазиб юборишлари аниқлигини ким билмайди?
Шуҳрат узоқ кутмади. Менглиев келгач, аввал кампир билан бўлган
суҳбатни баён қилди. Кампирнинг охирги илтимосини эшитиб, капитан кулди:
-Шунақа дедими? Ўзи ўша сандиқда пул бўлганмикин? Ё хаёлидаги
гаплар билан бизни чалғитяптими? Уйида бегона бармоқ излари йўқ. Ит
неварасига қараб вовуллабди?
-Мендаям шунақа гумон туғилди.
-Ўтбосаров эса “Ўлимликка ҳам шунча пул тўплайдими?” деб
ажабланяпти.
-Мен бу кампирнинг қанақалигини сал-пал биламан. Ўн сўм ўғирлатган
бўлса, “минг сўмимни ўмариб кетишди”, деб ваҳима қилиши ажабланарли эмас.
Бундан ташқари яна бир муаммо бор: кампир ҳамиша бозорда тирикчилик
қилган. Бунақа одамларнинг пуллари янада кўп бўлиши аниқ.
-Ўғирлатилган
пулни
атай
камайтириб
даъво
қиляпти, деб
ўйлаяпсанми?-Менглиев шундай деб истеҳзо билан кулимсиради.-Эсинг
жойидами? Бунақа қилиқни катта бойлардан кутса бўлади. Улар “шунча
бойликни қаердан ва қандай қилиб топдингиз?” деган саволдан қўрқиб, асл
ҳолатни беркитишади. Бир-икки миллион сўм ўғирлатса, бизни овора қилиб
ўтирмайди. Билишимча, кампиринг қишда бировга текинга қор бермайдиган
тоифадан.
55


Давоми ертага


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
743
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 16:39

гўрковнинг хизмат ҳақи билан баравар-а! Лекигин дорининг кафолати йўқ,
гўрковнинг иши пухта бўлади – суваб ташлайди. Олдирмадим ўша дорини, икки
пиёла новвот чой ичирувдим отдек бўлиб кетди. Келиннинг касалини мен
билмас эканманми. Ҳамма келинларнинг касали битта бўлади. Бу касалининг
оти – тантиқлик. Буни тушунмаган эси паст қайноналар келини “вой” деса
тагига пар тўшак тўшаб, гирди капалак бўлаверади. Келин “вой, касалман”, деса
қўлига супурги тутқизиш керак. Бунақа касалнинг давоси меҳнат. Биз шу
меҳнат билан чиниқиб кетганмиз, тўғрими Моҳин опа?
Моҳина кампир ноилож тасдиқ ишорасида бош ирғаб қўйди. Чапдаги
хотин эса “ҳозир сенинг келининг билан бу кампирнинг нима иши бор?” деб
танбеҳ бермай, ўзининг гапини гапира бошлади:
-Ўтган ҳафта биқиним оғриб дўхтирга борсам, аперайса қилиш керак,
дейди. Қўрқиб кетдим. “Бошқа иложи йўқми?” десам, “бошқи иложи мозорда”,
дейди ишшайиб. “Ҳой, аперайсанг қанча туради?” десам, “сиз яхши хотинга
ўхшайсиз, сизга тўрт юз доллар”, дейди. “Аперайсанг билан қўшмозор бўл,
ўлсам ўла қолай, ўша тўрт юз долларни болларим худойи-пудойига ишлатар”,
деб кетвордим. Бир чойнак кўк чой ичувдим, бинойи бўлиб қолдим.
Суҳбатга бошқа хотинлар ҳам қўшилиб, касални тузатишнинг осон ва
арзон йўллари ҳақида гапираверишди. Моҳина иккинчи пиёладаги чойни ичгач,
баданига илиқлик югурди. Худди шуни кутиб тургандай уларнинг қаршисида
паттачи пайдо бўлди.
-Ҳа, опахонлар, бугуннинг салом-алигини қилиб оламизми?
Кўзлари ҳамиша серрайиб боқувчи қўнғизмўйлов йигитнинг салом
ўрнидаги бу гапи хотинларга ёд бўлиб кетган. Йигит паттачилик мартабасини
эгаллаган биринчи куни уларга шундай деб яқинлашганда Моҳина кампирнинг
жаҳли чиқиб:
-Ҳой оповси, онанг сени “ассалому алайкум”дан кейин туққанми, салом
берсанг ўласанми!-деб тергаганда, у пинагини бузмай:
-Мен сизга салом бериш учун ишга кирмаганман. Менинг салом-алигим
бошқача: агар шу ўринда тинчгина тирикчилик қиламан десангиз, саломни сиз
берасиз. Сизнинг саломингиз - мени кўришингиз билан пулхалтани кавлаб,
сўраганимни чиқариш. Менинг жавобим манави патта қоғозни йиртиб,
қўлингизга тутқазиш, ҳозир бозор иқтисодими, салом-алик ҳам шунга яраша
бўлади,-деган эди.
48
462
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Jan, 16:39

Ҳамиша кўнглига роҳат бахш этиб келган бозор шовқини бугун
нечундир ёқинқирамади. Молининг ярмини ёйганда пайдо бўлган харидор
айтилган нархга кўнганида ёнидаги қўшниси этагидан тортиб қўйди.
-Вой, нима қиляпсиз, Моҳина опа?-деди танбеҳ оҳангида.
-Биринчи қўл, майли сазаси қайтмасин, зора қўли енгил бўлса. Қўшним
айтувди, Рамазон ойида сал арзонга берилса савоби кўпроқ бўларкан,-деб изоҳ
берди.
Моҳина кампирнинг бу изоҳи қўшни савдогарларга ёқмади.
-Қўшнингиз бекор айтибди,-деди чапдагиси.
-Рамазонда ҳар қанча баланд нарх қўйсангиз кўтаради. Бир пас сабр
қилсак, одамлар ўрганиб, олиб кетаверишади. Рамазон йилда бир марта келади.
Шунақа пайтда ишлаб олмасак, қачон топамиз фойдани?-деди ўнгдагиси.
Харидор бундай гаплар ножоиз эканини тушунтирмоқчи бўлган эди,
хотинлар бир нафасда гўё ини бузилган ариларга айланишди-ю уни талаб
ташлашди. Харидор шайтоннинг уясига чўп суққанини англаб, тезда нари кета
қолди. У узоқлашгандан кейин ҳам хотинларнинг жазаваси тинмади. Бу воқеа
кеча ёки ўтган куни бўлганида ҳам Моҳина кампир уларга қўшилишган
бўларди. Ҳатто сафнинг олд қаторини эгаллаши тайин эди. Кечаги ҳодисадан
эзилиб тургани учунми ё бу тун кўрган нохуш тушнинг таъсириданми гапга
аралашгиси келмади. Хотинлар сал тинчиган онда Моҳина кампирнинг чап
кўкрагида гўё бир қуш бирданига потирлаб кетгандай бўлди. Худди юрагидан
ажралиб чиққан жон қушчаси потирлаб, бўғзига қараб интилгандай туюлди.
Нафаси қайтиб, “Вой, ўляпман!” деб юборди. Қўшнилар кампирнинг ранги
оқарганини кўриб, дарров суяшди. Ўнг томондагиси муздек тер чиқараётган
пешонасига кафтини қўйди. Кейин новвот қуйқаси қолган пиёлага термосдан
чой қуйиб, кампирнинг лабига тутди.
-Кеча рўза тутиб узилиб қолибсиз, ичиб олинг,-деди.
-Дўхтир чақирсакмикин?-деди чапдаги хотин.
-Дўхтирингиз нимаси, умрим бино бўлиб бир мартаям дўхтирга
кўринмаганман,-деди Моҳина кампир ўзини тутишга ҳаракат қилиб.
-Тўғри қиласиз,-деб уни маъқуллади ўнгдаги хотин.-Дўхтир отнинг
калласидек қоғозга бир арава дори ёзиб беришни билади. Ҳар битта дориси
фалон пул. Анави куни келиним боши қоронғу бўлгани учун дўхтирга борган
экан, битта дори ёзиб берибди. Суриштирсам, йигирма минг сўм экан. Ҳудди
47
498
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 18:05

Оқиллар уч хил бўлади:
Дунё уни тарк қилмай туриб, дунёни тарк этган киши;
Яратувчисига йўлиқмай туриб Уни рози қилган киши;
Қабрга тушишидан олдин уни обод қилган киши.
Сиз ҳам оқиллардан бўлинг!

ТУНИНГИЗ ОСУДА УТСИН АЗИЗЛАРИМ

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
441
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 13:21

АЁЛ  ИЛМ  ОЛИШИ  ШАРТ!

Дунёнинг ярми аёллар, қолган ярми  уларнинг тарбияланувчисидир.

Аёллар мардикор бозори бор юртнинг хотин-қизлар кунини нишонлашга ҳаққи йўқ.

«Жаҳолатнинг ягона қўрқуви - аёлдир. Чунки аёл ўрганса фарзандларига ҳам ўргатади.

Аёлга илм бериш - жамиятга илм беришдир.

Кимда бир қиз бўлса оила дафтарига 10 ўғлим бор деб ёзиб қўйсин.

Шайх Али Тантовийнинг 
"Эй қизим" номли китобидан


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,171
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 04:59

​​.. Икки_ҳикоя

Кексалик ҳаловатини истайсизми?
Ўғил уй қуриш тарадудида юрибди. Ҳар куни ҳисоблайди-чамалайди, янги ҳовлининг қаерига нима қуришни мўлжаллайди, хоналар сонини чамалайди. Ҳар куни кўчага-чиқиб кирганда, ота-онаси яшайдиган хона деразаси олдига бориб улар билан салом-алик қилади. Буни қарангки, ўғил ҳар куни ўша хона олдидан кам деганда беш-олти маротаба ўтса-да, дераза ойналаридан бири сингани, шабадани тўсиш учун ойнасиз ромга ёстиқ тиқиб қўйилганини “кўрмайди”...
Тўй бошлаганидан бери аёлнинг ороми йўқ. Ҳар куни эрига алланималарнинг рўйхатини тутқазади-да, гап орасида “Қиз узатиш осонми?!” деб қўяди. Тилла тақинчоқлару чинни идишларни бир неча маротаба алмаштирди “модадан қолган” эмиш. Парда, мебеллар, келин-куёв сарполарини хориждан олиб келди. Она бир четда мунғайибгина ўтирибди. Тўнғич неварасининг ҳам тўйи кўнглига сиғмаётгани шундоқ юз-кўзидан сезилиб турибди. Набираси ¬ ўғлининг ўғли оғир касалликка чалинган, операцияси учун катта миқдорда пул керак экан. Ўғли боши қотиб унча пулни қаердан топишни ўйлаб эзиляпти. Боласи фарзандининг дардида эзилаётган онанинг кўнглига тўй сиғсинми? “Қизим, шунча пулни бугун урф бўлиб эртага эскирадиган матоҳларга сарфлагунча, укангга бер, ўғлини даволатсин, савобидан ҳам сен, ҳам фарзандларинг баҳраманд бўлади” деган ифодани онасининг кўзидан ўқиёлмаётган аёл эса дабдаба васвасига ғарқ бўлган...
Беш нафар фарзанди бор. Беш болани тарбиялаб, ўқитиб элга қўшдилар. Орзу-ҳавасли тўйлар қилиб уйлантирдилар, узатдилар. Уйлар қуриб, бешик тўйлар қилиб фарзандлари олдидаги қарзларини уздилар. “Болалардан тинчидик, Худога шукур”, деганларида қарашса, етмишни қоралаб қўйишибди. Энди тўй-маъракаларда кекса отахон-онахон дея уларни тўрга ўтирғизиб эъзозлашади. Муборак ҳаж зиёратига бораётганлар маҳалланинг ёши улуғ, пиру бадавлат кексалари дея улардан фотиҳа олишади. Шундай кезларда отанинг ҳам, онанинг ҳам кўнглида “Қанийди, бизга ҳам шундай улуғ ибодатга бориш насиб этса” деган хўрсиниқ аралаш илинж уйғонади. Болалар эса омонат дунё ҳаваслари ва тирикчилик ташвишларининг асирига айланган, ота-онасининг кекса қалбидан кечаётган орзулардан бехабар...
Мулоҳазаларимиз кўзгусидаги қиёфалар аксини танияпсизми, юртдошим? Улар мен, сиз, ҳаммамиз. Баъзан узоқдаги ота-онамизга бирровгина қўнғироқ қилиб қўйишга вақт топмайдиган, “иши кўп”, “бош қашишга вақти йўқ” одамлар...
Эрта бир кун сизу биз ҳам қариймиз. Ота-онамиз ва ён-атрофдаги кексаларга меҳр-мурувват кўрсатиш билан фарзандларимизга ибрат бўлайлик. Бугунги амалларимиз пиру бадавлатлик ва кексалик ҳузур-ҳаловатимизнинг тамал тошларига айлансин.
Умида АЗИЗ

... - Сени ҳам даданг олиб берсин...
Бу гап кичик Ҳадичага қаттиқ таьсир қилди. Қуръон китоби йўқлиги учун ўртоғини Китобини сўраб турганди.
Онасига секин айтди:
- Қуръон олиб беринг, деб.
Ёлғиз она Оиша ўйланиб қолди. Ҳаражат учун сақлаб юрган пули ҳам етмас экан саксон минг пули бор холос...
Жойнамозда Аллоҳдан сўраб, кўзида ёш билан ухлаб қолди. Тушида Имом Бухорий ҳазратларин кўрди. Қўлларида кўп китоб билан ёнидан ўтиб кетдилар. Олдиларида эса... Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам кетяптилар. Оиша югуриб Расулуллоҳни қучоқлаб бир сўз дея олмай фақат йиғлаб, ичида:
«Ё, Расулуллоҳ! Имом Бухорийга айтинг, битта Қуръонидан берсинлар», деб хаёлидан ўтказди....
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Оишани елкасини силаб: «Сабр, сабр, сабр», дедилар ва кулиб: «Сиздек аёлларга мукофотлар бор» -дедилар.
Оиша уйғониб, пулни олиб Шаҳрихонга, китоб дўконига келди.
Қизчаси Ҳадича дўконга кирибоқ бир Қуръонни ушлаб:
- Шуни олайлик, деди.
Оиша дўкончи йигитга салом бериб, минг хижолатда:
- Бизни бор пулимиз шу, телефоним мана, илтимос пулини уч марта узиб тўлашга беринг, деди.
Дўкончи қизчага ҳайрат билан қараб:
- Исмингиз Ҳадичами? - деди.
Қизча:
- Ҳа, деди.
Йигит йиғлаб, қизчани қўлини юзига суртиб:
- Дўконимдаги ҳамма китоблар сизга бўлсин. Сиз сабаб кечқурун Расули Акрам соллаллоҳу алайҳи васаллам тушимга кириб «Ҳадичамиз келади, Қуръон бер», дедилар, деб ҳаяжонда титраб:
- Нима керак қизим яна, айтинг, деди.
Ҳадича ҳозир Қуръонини ўқияпти...
1,709
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 03:44

-Эсингизни йиģинг!- у қуролдан коз узмай гапирди- Барибир менга
кучингиз етмайди.
-Òлдираман сени!- қуролдан иккиланмай бир неча бор унга òқ
уздим. У осонликча чап бериб, қòлимдаги қуролни тортиб олдим. Бу
ҳолатда òзимни ёш боладек ҳис қилдим. У тòппончани ҳудди
òйинчоқни тортиб олгандек осон олди. Қочмоқчилигимда мени
тутиб, òзига тортди. Қòлини қайириб, оёģига тепдим. Унга заррача
тасир қилмагач, камаридаги иккинчи қуролни олиб ундан
узоқлашдим. Уни қòлидаги қуролга òқ узганимдан, қурол уни
қòлидан чиқиб кетди. У мен томон югуриб, оёģимдан чалиб
йиқитди ва òзида қолган ягона ханжарни бòйнимга тиради. Мен
бòлсам тòппончани кòксига қòйиб, отишга шайландим. Битта
ҳаракат билан ё у, ё мен òламан. Барини биттагина ҳаракат ҳал
қилади... Мен қуролни уни кòксига чуқурроқ ботирдим...
-Қòлингиздан келадими?- кòзларимга ģалати тикилди.
-Танловимда қизлар ёки сиз турсангиз...- пичирладим-...қизларни
танлаган бòлардим...
Илк қадамни òзим босиб иккиланмай òқ уздим. Бу мен учун
оģриқли эди. Ҳарҳолда ундан яхши суҳбатдош ва дòст чиқган эди.
Бироқ қизлар ҳаёти муҳимроқ... Мен уни юрагига яна бир òқ
жойладим. Шунда ҳам у ханжар ушлаб турган қòлини
ҳаракатлантирмади. Шунчаки менга тикилганча жим турарди. Уникòйлаги қип-қизил қонга бòялганини яққол кордим. У қòлида ортиқ таяниб тура олмай, ёнимга қулади. Базòр нафас олар, осмонга тикилганча жим ётарди. Секин жойимдан қòзģалдим. Агар истаса у осонгина мени òлдирар эди, аммо негадир у буни лозим топмади. Айнан шу нарса менда айбдорлик ҳисини уйģотар эди... -Борманг...- у базòр пичирлади. Ҳалиям осмонга тикилиб ётар эдиУ ерда сизни òлим кутмоқда. Ортга қайтинг. Сизни чорлаётган овозлар, òлим томон етаклайди. -Нима?- гапларига тушуна олмадим. -Овоз... ишонч... òлим...- узуқ-юлуқ гапирди. Сòнг мен томон ģалати нигоҳ билан қаради- Сизда кутилаётган тақдир аянчли тус олиши мумкин. Ортга қайтинг, шунда тирик қола... Уни гапини ярмида йòтал тутди. Сòнг яна осмонга қараб олди.
-Сиз ҳақ эдингиз, дунёда бегуноҳ шахснинг òзи йòқ!- пичирладиБугун бу олам битта гуноҳкордан тозаланади... У жилмайганча кòзларини юмди. Бир зум атрофни қумли шамол қоплади. Юзимни тòсиб, кòзларимни юмиб олдим. Ҳаммаси тугаб кòзимни очганимда эса Жавоҳир жойида йòқ эди, òрнига оппоқ нур ҳавода муаллақ турарди. Бирданига қизлар томон қарадим. Махлуқдан асар ҳам йòқ, улар эса ерга òтирганча ҳансираб қолишган эди. Ҳавода турган нур бирданига мени танамга сингиб кетди. Шундагина бу Жавоҳирдаги куч эканлигини фахмладим. Òзимни қандай ҳис қилганимни таърифлаб бера олмайман. Бу шу қадар катта қудрат эдики, ич-ичимдан уни кучини ҳис қилдим. Қòлимдаги жангдан қолган асоратлар тезда битиб кетди. Òрнимдан отилиб туриб, қизлар томон югурдим...

Давоми бор.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,245
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 03:44

21-қисм
Улардан анча узоқлашган бòлсакда мен қаршиликни тòхтатмадим. Унга айтмаган ёмон сòзим қолмади. Бироқ у этибор ҳам бермай, мени кòтарганча юришда давом этди. -Сен телбасан... сендайларни òлдириш керак. Яна қулоģим тагида гуноҳ ҳақида маруза òқиганингга òлайми? Аслида сени қòлинг кòпроқ қонга ботган...- бақирдим. -Мен деярли ҳеч кимни òлдирмаганман!- ниҳоят у тòхтаб менга қаради- Буни мени òрнимга махлуқ бажаради. Мен òлдирмасдан туриб ҳам қобилият тортиб ололаман. Шу сабаб ҳам анча кучлиман. -Сен аҳмоқсан!- бақирдим. У бепарво яна тòģрига қараб олди. -Сиз жуда қайсар ҳилидансиз, Зулфия. Шу вақтгача ҳеч ким мен ҳақимда сизчалик қизиқмаган, дилдан суҳбат қурмаган. Менда сизга нисбатан оз бòлсада ишонч ва дòстлик ҳиси уйģонди. Мен бу ҳисларни туйиш имкониятини қòлдан бой бера олмайман. Зеро шу вақтгача ҳиссиз кесакдек яшадим. Бу давом этишини истамайман. У яна юришга тушди. Кòзим бояги махлуқ ва у билан олишаётган қизларга тушди. Афсуски махлуқнинг қòли баланд келаётган эди... -Сизни фикрлашингиз менга ёқар эди!- улардан коз узмай пичирладим- Афсуски сиз ҳам телба ҳилидан экансиз. Нега менга доим шундайлар учрайди? -Сизда òзгача қобилият бор!- жавоб берди- Бу сеҳр билан боģлиқ эмас. Сиз бошқаларга шундай қизиқиш билдира оласизки, улар беэҳтиёр сиз томон оҳанграбодек тортилади. Ҳозирги кунда ёмон ва худбин шахслар кòп учрайди. Уларга сиздек малҳам бòла оладиган шахс керак. Тан олинг, сиз учратган яқинларингизни деярли ҳаммасида шундай ҳислат бор. Улар бир маротаба бòлсаҳам сизга ёмонлик қилишган, кейинчалик фикрлари òзгарган.
Шундай эмасми?
-Атрофимдагиларни тòқсон фоизи шундай!- негадир у билан суҳбат
орқали мен нимагадир эриша оладигандек туйилдим- Ҳа, уларни бари
бошда менга нисбатан ёмон бòлишган. Ҳатто бояги иккита қиз
ҳам, аммо кейинчалик шундай яқинга айланганмизки...
-Ана кòрдингизми?- гапимни бòлди- Ҳаммага сиздек бошқаларни
дардини тушуниб, малҳам бòлгувчи шахс керак. Шу сабаб ҳам
сиз шундай разиллар орасида ҳалиям тирик юрибсиз.
-Балки...- òйга толдим- Сен ҳам улардан бирисан.
-Мен улардек сизга зарар етказишга уринмаганман. Балки
бошида фикрим шундай бòлгандир, кейинчалик бу фикр нотòгри
бòлганлигини билдим.
-Биласанми... сен нима учун ёлģизлигингни тушундим... Сен
ақлдан озгансан, шу сабаб ҳам ҳеч ким ёнингга яқин
йòламайди!- уни жаҳлини чиқариш орқали вазиятдан чиқиб кетишга
уриндим. Ниятим эса уни чалģитиб, камарига осилган қуроллардан
бирини тортиб олиш эди. Гапим тасир қилган шекилли, у бирдан жойида
тòхтади. Менга òзгача нигоҳ билан тикилди.
-Мен одам эмасман, Зулфия!- ģлати овозда пичирлади- Бу махлуқ
ҳар доим òзига қòриқчи танлайди ва шу қòриқчи ҳисобига
яшайди. Қòриқчи òлса у маълум вақт ģойиб бòлади. Кейин яна
бошқа одам танлаб, уни ҳам мен каби манқуртга айлантиради.
Яъни мен олдинги ҳаётимдан ҳеч нарсани эслай олмайман.
Билганим шу махлуққа хизмат қилишим ва у берган кучи ҳисобига
яшашим. Бошқа нарсани аҳамияти йòқ эди. Токи битта қизга
безорилар ҳужум қилмагунча.
-Сен...
-Сиз менга ёқасиз... дòст сифатида. Мени ҳам мақсадим қолганлар
каби сиздан фойдаланиш. Сиз ёнингизда òзимни анча яхши ҳис
қиламан, бемалол дардлаша оламан. Бу менга ёқаяпти...У яна юришда давом этди. Дòстларимдан узоқлашишга ҳаққим
йòқ эди. Шу сабаб ҳам уни яна тòхтатишим керак.
-Йòқ, адашибман. Сен улардан анча ёмонроқсан. Махлуқ билан
боģланган экансан, демак сен ҳам махлуқсан...
Йòқ. Гапим унга заррача таъсир қилмади. Кòтаргани боис қòлларим
оģриб кетди. У буни тушунгандек мени бироз тепароққа котарди.
Энди қòлим бемалол қуролларга ета оларди. Ҳеч иккиланмадим...
Тòппончани олиб, арқонга қарата òқ уздим. Жавоҳирни нигоҳи
менга қаратилгач, ерга сакраб тушдимда уни итариб юбордим. У

орқага силжиб, осонликча мувозанатни сақлаб қолди. Қуролни
томон тòģирладим...
1,031
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 03:44

-Менда ҳам бари чигал, Зулфия...- ёнгинамдан таниш овоз
янгради. Секин òтириб, òша томонга қарадим. Жавоҳир қòлларини
ортга олиб, олдинга тикилиб турарди.
-Нима?- энди òзимга келганим ва ҳалиям оģриқ тасирида бòлганим
учунми гапини унча илģай олмадим.
-Суҳбатимиздан келиб чиқиб айтаяпман!- сокинликни бузмай жавоб
берди у.
-Кимсан?- бòлган воқеаларни эслагач боģлиқ қòлларим мушт
тугилди.
-Мен бир бажарувчиман!- жавоб берди.
-Қолганлар қани?- беэҳтиёр бошимни чангалламоқчи бòлдим,
аммо қòлларим боģлиқлиги туфайли уддалай олмадим.
-Ана улар!
тикилиб турган томонга қарадим. Биздан анча узоқда икки қиз
бир-бирига орқа òгрилганча боģлаб қòйилган эди. Узоқдан юзлари
аниқ кòринмади, аммо уларни кимлигини òзим англаб етдим.
-Нима истайсан?- бирдан унга бақирдим.
-Мен эмас, "У" истайди. Айтганимдек мен бир бажарувчиман
холос.
-"У" деганинг ким?
жим боģланган, ҳатто оģзи беркитилган қизларга тикилиб қолди.
- махлуқ!- анча вақтдан сòнг жавоб берди- Шу ерда яшайди.
доимо энергия билан таъминланиб турмоģи лозим. Доимо...
-Яъни?- у айтган гапларни таҳлил қилиб қòрқиб кетдим.-Мен бежизга бу ерга қатнамайман, Зулфия. Унга озуқа олиб келаман. У эвазига мени чексиз қудрат билан таъминлайди. -Йòқ!- ҳайрат билан жуда паст овозда пичирладим. Демак у бизни қурбон қилмоқчи. Бошидан ишонмаслигим керак эди. Жин урсин... Қòлимда нур пайдо қилишга уриндим. Афсуски уддалай олмадим. У буни сезгандек: -Энди сиз оддий одамсиз!- деди- Мени қобилиятим кучларни сòриб олиш. -Энергияни òзингизга олсангиз махлуққа нима берасиз?вишилладим. -Икки қизникига тегмадим!- жилмайди- Улар қурбон бòлишади. -Менчи?- беэҳтиёр пичирладим. У ниҳоят мен томон òгрилди. Ёнимга келиб мен тенги эгилди ва иягимдан кòтариб òзига қаратди. -Сиз мен билан кетасиз, шерикка йòқ демасдим. -А?- ҳайрат билан шундай дея олдим. -Хотирани тозалаш қобилиятига эга битта танишим бор. У бизга ёрдам беради... Уни гапидан ер иссиқ бòлсада музлаб кетдим. Зилзилага òхшаш товуш эса эътиборимни тортди. Бирдан биздан анча узоқда ер ёрилгани ва лава куч билан отилгани кòринди. Бу манзарани диққат билан кузатиб турдим. Лава орасидан аввал бош қисм, кейн бутун тана кòринди. Бòйи йигирма метрга яқин келадиган аждарсимон махлуқни òкиришидан ер зир титраб кетди. Бу овоздан қизларни ҳушига келганини кòрдим. -Кетамиз!- Жавоҳир юзимга қòлини қòйиб, яна юзимга тушиб турган сочларимни қулоģим ортига олиб қòйди. Бир уринишда мени қòлларида кòтариб олди... Қанча қаршилик қилиб бақирмай у заррача эътибор бермай юра бошлади. Кòзим арқондан ҳалос бòлган қизларга ва улар томон югуриб келаётган махлуққа тушди... Махлуқни тòхтатиш имконсиз, бу энди аниқ хотима...
751
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 03:44

20-қисм
-Сен шу ерда қолавер, раҳмат!- кемадан тушар эканмиз, Ноиба Жавоҳирга юзланди. -Арзимайди, хоним. Бироқ сизларни ёлģиз жòната олмайман. Бу ерлар ҳавфли... -Буни биламан. Сен шундоģам кòп ёрдам бердинг. Буёģи бизни ишимиз!...- Ноиба унга шубҳа аралаш қаради. Бу йигит фақат менигина қизиқтираётгани йòқ. У қандайдир шубҳали эди... -Ноибани гапи тòгри!- унга қизиқаётган бòлсам ҳам аввало ҳавфсизликни òйлашга қарор қилдим- Сиз òзингиз айтган ишингизни бажараверинг. Биз йòлимизда давом этамиз... -Учта хонимни бу ҳавфли маконда ёлģиз қòйиб юбора олмайман!- бамайлиҳотир давом этди- Руҳсат берсангиз ҳеч бòлмаса ҳавфсиз ҳудудгача кузатиб қòйсам?Қанча рад этмайлик у гапида қайсарлик қилиб туриб олди. Ноилож рози
бòлдик...
Атроф буткул текислик эди... Қуруқ ер, ундаги ёриқлардан олов
яққол кòриниб турарди. Ҳатто онда-сонда ёриқлардан озгина лава
ҳам отилиб, яна жойига кириб кетарди. Мени негадир ваҳима тута
бошлади. Аксига олиб атроф жим-жит, фақат бизнинг қадам
ташлашимизгина эшитиларди.
-Эҳтиёт бòл!- энди яна бир қадам босмоқчилигимда Маржона
ортга тортиб қолди. Мен қадам босишим мумкин бòлган жойдан эса
кичик лава отилди.
-Раҳмат!- òзимга келишга уриниб, пичирладим.
-Бу ерда ҳаёл сурганча юриб бòлмайди, Зулфия.
-Негадир кòнглим ģаш!- ортда кетаётган Жавоҳирга кòз ташлаб
қòйдим.
-Сездим. Йигитдан шубҳаланаяпсанми?
-Шундай! Ундаги сукунат мени асабимга тегаяпти.
-Айтмоқчисанки хотирасини кòра олмаяпсан, шундайми?
-Афсуски, ҳа. Уни устига òзини тутиши ва гаплари ҳам ģалати.
-Қобилиятингни ишлата олмаслик сенга ёмон таъсир қилган
кòринади!
-Биламан...- ҳòрсиндим- Ҳалиги... сен ҳақингда сòрамабман ҳам.
Туринг қанақа?
-Оддий вампир!- ҳавсала билан жавоб берди- Бу ҳақида гаплашишни
истамайман.
-Шу сабаб ҳам анча тезкор экансанда?- кулдим.
-Бу ҳақида эслатма дедим.
-Қон масаласичи?
-Бекорга овчи бòлмаганман!- энсасини қотирди.
-Тушунаман. Сенда кечириш қобилияти йòқ, Маржона. Наҳот
òлгунингизча Ноиба билан душман бòлмоқчи бòлсанг?-У оилам òлмида қисман айбдор...- юзини буриштирди. Бундан бу
мавзу унга ёқмаётганини тушундим.
- афсуста!
-Буни сенга ози айтдими?- тòхтаб, менга савол назари билан қаради.
-Ҳа!- уни саволидан жонлангандек бòлдим. Наҳот шу гапдан сòнг
фикрини òзгартирса?
-Ğирт иккиюзламачи экан!- уни совуқ гапи ерга гурс этиб
қулашимга сабабчи бòлди. У бепарво юришда давом этди.
Ортидан асабий қараб қолавердим.
Анча юрдик. Фақат лавали ерни охири кòринмас, ер эса борган
сари қизиб бораверарди. Яна анча юрганимиздан сòнг Жавоҳир
негадир тòхтаб қолди. Ҳаммамиз тòхтаб унга савол назари билан
қарадик.
-Етиб келдик!- òзгача оҳангда пичирлади у. Унга ҳайрон тикилиб
қолдик.
-Ҳали лавали ҳудуд тугамади!- Ноиба биринчи тилга кирди.
-Тугаши шарт эмас!- у мендан кòз узмай жавоб берди. Бу
нигоҳлар моҳиятини тушуна олмадим.
-Қайтмоқчимисиз?- таҳмин қилишим мумкин бòлган нарса фақат
шу эди. У ҳеч нарса демади. Менга тикилганча жим турди холос.
Негадир бу нигоҳлардан бошим айланиб, ҳолсизликни ҳис қилдим.
Ерга тиззалаб òтириб қолдим. Бошимда оģриқ турган, бу оģриқ
тобора кучаярди. Тиззалаб ҳам тура олмай, қайноққина ерга
чòзикиб олдим. Кòз қирим билан ерда ҳушсиз ётган Маржона ва
Ноибани кòрдим. Ҳаммасини англагач эса атрофдан йигитни
изладим. Оģриқ борган сари кучаяр эди, йигит эса шундоқ
ёнгинамга келиб тòхтади. Мен тенги òтириб, юзимга ģалати тикилди.
Бу нигоҳлардан ҳеч бир маъно топа олмадим...
Кòзларим ҳолсиз юмила бошлади. У ҳалиям менга тикилиб турар,
нигоҳи юмшашга улгурган эди. У юзимни тòсган сочларимниқулоģим ортига òтказди. Ортиқ ҳеч нарсани идрок эта олмай
қолдим...
Òзимга келганимда қайноққина ерда қòлим боģлиқ ҳолатда
ётардим. Бир маромда эсиб турган илиқ шамол мени нимадандир
огоҳлантиришга урунар эди гòё. Секин жойимдан қòзģалдим.
832
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 03:43

19-қисм
-Улар нимани исташар экан?- Ноиба менга савол назари билан қаради. Ҳалиям òша кемада турардик, ерда эса йигитларнинг жонсиз жасадлари ётарди. -Шунчаки жамоадошларини òлдирганимдан аламзада эканлар! -Улар доим қасоскор бòлган. Майликуя, бу ерга қандай тушиб қолдинг... У шу саволни берар экан беэҳтиёр суҳбатимизни эшитиб турган Маржонага қарадим. У козларини олиб қочди... -Улар ортимиздан тушишган экан!- ундан коз узмай Ноибани саволига жавоб бердим- Сувга эҳтиётсизлик қилиб қулаганим улар учун шароит яратди. Жавобимдан сòнг Маржона зимдан менга нигоҳ ташлаб қòйди.-Сен уларни кемаси шу ердалиги қаердан билдинг?- Ноиба бу сафар
Маржонага юзланди.
-Ҳалиги... таҳмин холос...- тутилиб жавоб берди. Ноиба иккаламизга ҳам
шубҳа кози билан қараб қòйди.
-Майли, кеттик унда! Яна уларни қолган аъзолари ҳам келиб
қолишмасин!- у яна арқон орқали нариги кемага òтиб олди. Мен
ҳам битта осиģлиқ турган арқон ёнига бордим...
-Нега унга айтмадинг?- энди нариги кемага òтмоқчилигимда
Маржонанинг гапи тòхтатди.
-Мени уларга топширганингними?- ерда ётган жасадларга ишора
қилдим.
-Ҳа.
-Бунга мажбур бòлганлигингни иккаламиз ҳам биламиз, Маржона.
Йòқса улар бизни қòршаб олишган ва ҳаммамиз òша он ҳалок
бòлган бòлардик. Ğалаба учун йòл фақат шу эди...
-Бироқ мен бошида мажбур эмасдим!- пичирлади- Саёҳатга ҳам
шу сабаб чиқган эдим. Улардан сени қурбон қилиш орқали
қутилмоқчи эдим...
-Кейин нега фикрингдан қайтдинг?
-Òйлаб қарасам... сенга нисбатан худбин бòла олмас эканман,
Зулфия...
-Òзингни айбдор билма!- жилмайдим- Сен бекорга òша вақт
хотирангни кòришимга ишора қилмадинг. Шу йòл билан мени
режангдан воқиф қилмоқчи бòлгансан. Мени уларга номига
топшириб, òша йигитга қобилиятсизлигимни айтгансан. Кейин
ёрдамга келишни режалаштирганса.
-Бу мукаммал режа эди...- бироз енгил тортди.
-Аслида сендан қарздорман!- ҳòрсиндим- Йòқса òша оннинг òзида
ҳамма нарсамдан айрилардим...
Унга бир қараб қòйиб, арқонга осилиб нариги кемага òтиб олдим.
Ортимдан Маржона ҳам келди...-Нега бунча қолиб кетдингиз?- Ноиба бизга шубҳа билан қаради.
Унга асабий қараб қòйганимдан ҳòрсиниб ортга қайтиб кетди.
-Унга айтма!- Маржонага юзландим- Йòқса сенга қарши чиқиши
учун қулай шароит туģилади.
-Биламан, ҳòп.
Кема жойидан силжиди... Ярим соатда бошимдан олган
жароҳатимдан асар ҳам қолмади. Тонг ота бошлаган эди... Шу
фурсатдан фойдаланиб Жавоҳирни ёнига бордим...
-Анча яхшимисиз?- у кемани бошқарар экан, босиқлик билан
сòради.
-Деярли... Чарчаб қолмадингизми? Туни бòйи ухламадингиз ахир...
-Чарчаган менми сизми?- кулди.
-Ҳушдан кетиш ухлаган ҳисобига кирса керак. Шундан келиб
чиқиб мен бир неча соат ухладим.
-Мен бунга кòникиб кетганман. Айтганча, сизга хушхабарим
бор.
-Қандай?- қизиқдим.
-Манзилга яқинлашдик, оз қолди.
-Қанақасига? Ноиба океанда бир неча кун қолиб кетишимизни
айтганди.
-Менимча у кема топиш муаммосини қòшиб айтган. Уни устига
мени кемам янги, шу ҳисобига тез юради...
-Мени тобора ҳайратга солаяпсиз.
-Бундан ҳурсандман.
-Нима сабабдан у ерга қатнайсиз?- унга синчков қарадим-
ерга тирик қолишни истаган одам бормайди дейишди. Нима сиз
ҳаётдан тòйганмисиз?
жилмайди. Бу жилмайиш қандайдир ҳомуш чиқди. Анча вақт жим
бòлиб қолди. Бундан у òйлаётганини, айтиш-айтмасликда
иккиланаётганини сездим. У битта жумбоққа òхшарди... Ҳамманихотираси мен учун очиқ ва мен иложи борича бошқаларнинг
шахсий ишини кòрмасликка уринаман. Бироқ унга келганда истисно
бòлган эди... Уни бошида қандай ҳаёллар борлиги мени жуда
қизиқтирар эди.
-Бу ҳаётдан тòйиш эмас...- ниҳоят ундан садо чиқди. У жуда паст
овозда пичирлаган бòлсада овози хона бòйлаб янграгандек
туюлди- Аксинча, мен яшаб қолиш учун ҳаракат қилаяпман.
-Яъни?...
-Бу олам ģарийиботларга тòла, хоним!- ҳòрсинди- Ҳар бир шахсда
883
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 03:43

мажбурият бòлгани каби, менда ҳам бор... Сизни гапингиз тòģри эди.
Ҳеч бир шахс буткул бегуноҳ бòла олмайди. Жумладан мен
ҳам...
-Аксинча, сизни босқилигингиздан келиб чиқиб айтадиган бòлсам...
-Инсонларда ҳар хил ниқоб бòлади. Бу ҳам ҳақиқатни яшириш холос.
Мени яхши деб òйлаётганингизга хотирамни кòра олмаганингиз
сабаб...
-Ниқоб... таниш тушунча...- пичирладим- Тòģри, ҳаммада ниқоб
бòлади. Мени ниқобим олдинлари "ģурур" эди, ҳозир бòлса "ишонч".
-Яъни?
-Яъни мен òзимни ҳаммага ишонгандек кòрсатаман, бироқ
ишонч ҳисим деярли қолмаган. Кимгадир ишонишим жуда қийин.
Шу сабаб ҳам бошқаларга шу ниқоб остидан қарайман.
Биласизми бу ёлģонга баъзан òзим ҳам ишониб қоламан. Жуда
чалкаш ҳислар... Менда доим шундай бòлган...
-Айнан шундай. Менда ҳам шу ҳолат деб тасаввур қилинг.
-Лекин...
-Тушунинг, баъзи нарсалар сир тутилмоģи лозим.
-Тушуниш? Мен тушуна олардим... агар хотирангизни кòра
олганимда...
-Тушуниш учун бундай қобилият бòлиши шарт эмас...- жилмайди-
Шунчаки òзингиздаги ҳеч кимга айтиб бòлмайдиган сирни òйлангва òша шахс òрнида òзингизни қòйиб кòринг. Шунда ҳеч қандай сеҳрсиз ҳам уни дардини тушуна оласиз...
Кòз олдимга жуда кòп нарсалар келди... Сир? Менда циркар жуда
кòп... Ҳатто ҳаддан ортиқ... Қай бирини кòз олдимга келтирай? Йòқ, уни гаплари қисман тòģри. Бироқ ҳамма òз муаммоси билан бошқаникини солиштирганида òзиники ачинарлироқ туйилаверади. Бу ҳаёт қонуни... Уни сирини билиш истагим рòёбга чиқмаганидан бироз асабийлашдим. Бироқ бу катта сирлигини ва уни бизга ҳам даҳли борлигини яхши тушуниб турардим. Эҳтиёткорлик зиён қилмайди... Бу йигитга кòз-қулоқ болган маъқул. Зеро "Ишонч" аталмиш ниқобим унга келганда фойда бермаяпти... Бу ерда бир гап бор... -Ҳаёлингизни бòлганим учун узур...- уни овозидан ҳушимни йиģиб олдим- ...аммо биз етиб келдик...
973
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 03:43

отишга шайландим...
-Бу нимаси?- у қòлимдаги нурга асабий қараб қолди- Овчи қиз сени
сеҳрдан маҳрум бòлди дегандику...
-Ростанми?- кулдим- Энди ҳаммаси тушунарли. Яхши суҳбат бòлди,
йигитча. Афсуски кетиш вақтим бòлди...
Ортга икки қадам ташлаб, қочишга шайланган йигитга нурни
отдим. У бу куч тасирида учиб, деворга боши билан урилдида,
ҳушидан айрилди. Эҳтиёткорлик билан хонадан чиқдим. Бир
маромда тебранаётган ердан кемада эканлигимни билдим. Битта
эшик олдига яқинлашдимда, қия очиб кòрдим. Ой нуридан бир
муддат кòзим қамашди, сòнг кеманинг устки қисмида òн-òн
бештача қòпорувчилар турганига амин бòлдим. Ҳòрсиниб, эшикни
қайта ёпдим.
-Доим бир балога йòлиқиб юрасан, Зулфия!- òзимга òзим
пичирладим- Энди очиқ океанда қаерга қочасан?
Йòл битта! Ё мен уларни, ё улар мени òлдиришади. Шу сабаб ҳам
аввал мен ҳаракат бошламоģим лозим...
-Яна бир минг лаънат!- асабий пичирлаб, чуқур ҳòрсиндим. Эшик
тутқичини бураб, қòлимда нур пайдо қилдим. Аксига олиб қуролим
нариги кемада, нарсларим орасида қолган. Қобилиятим билан жанг
қилганимга эса анча бòлган...
Чуқур нафас олиб, бирданига эшик тутқичини бураб, ташқарига
отилдим... Шу заҳоти ҳамманинг нигоҳи мен томон қаратилди.
Бахтга қарши ҳаммаси йигит киши бòлиб, бошдан-оёқ
қуролланишган эди...Менга яқин турган биттасига қòлимдаги нурни отиб, қуролини тортиб олишга улгурдим. Энди ишим анча осон кечади... Уларнинг ҳаммаси бирданига мен томон ёпирилиб кела бошлашди... Қурол ёрдамида уларни òққа тута бошладим. Улар олдингилардан анча абжирлиги зарар томонга ишлади. Қуролда òқ тугаши билан энди қòлимда нур пайдо қилмоқчи бòлганимда битта йигит мени чалиб йиқитди. Энди менга òқ узмоқчилигида бошига теккан òқ уни тòхтатиб қолди. Таниш усул... Ёнгинамизда таниш кемада пайдо бòлди ва тепада турган Ноибага кòзим тушди. У кема арқонлари ёрдамида мен турган кемага осонгина òтиб олди. -Бир балони бошламасдан туролмайсан!- абжирлик билан туришимга ёрдамлашди. Кòзим бу кемага òтган Маржонага тушди. -Бу кутилмаган вазият эди!- òзимни òнглаб олдим. У қòлимга оз қуролимни тутқазди. Бир қуролга, бир бизга қòрқув аралаш қараб турган йигитларга қараб жилмайдим...
848
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 03:43

18-қисм
Қоронģу ва зах хона. Хонани фақатгина тòлин ой нуригина ёритиб турарди. Қимирлашга уриндим, жойимдан бироз силжишим билан бошимда оģриқ турди. Шундагина охирги бòлган воқеалар кòз олдимдан òтди... Маржонанинг ģалати гаплари, ёқимсиз ҳақиқат, сувга қулашим ва қòпорувчиларни ёнимда пайдо бòлиб бошимга зарбе бериши... Бари жуда тез бòлди, ҳудди тушга òхшайди... Ҳозир òша зах хонада стулга боģланган ҳолда òтирибман. Бошимдаги огриқ ҳамон давом этмоқда. Қòлларимни бòшатишга уриндим... Шу вақт хона эшиги ёқимсиз овоз чиқариб очилди.Қоронģу сабаб ким кирганлиги кòринмади ҳам. Таҳмин орқали уни
қòпорувчилардан бири эканлигини яхши фахмлардим.
-Òзингга келдингми?- эшикдан кирган шахс совуқ оҳангда деди.
Йòқ, овози умуман таниш эмас. Демак аввал учратмаганман...
-Кимсан?- бошимни оģриқдан асабий буриб олдим. Ундан жавоб
бòлмади. Òрнига хонани ой нури тушиб турган қисмига секин òтди.
Кутганимдек у қòпорувчилар ниқобида эди. Ниқобни эса
шошилмай ечди...
-Кимсан?- такрорладим. Уни юзини аниқ кòриб турган бòлсам ҳам
таний олмадим.
-Мени танимайсан!- òзгача оҳангда пичирлади у- Биз таниш
эмасмиз.
-Шундоģам башарангни аввал кòрмаганман. Кòрган бòлсам
аниқ эслаб қолардим.
-Ёқимтойлигим учунми?- кулди.
-Башаранг совуқлиги учун!- жавобимдан уни юзидаги сохта кулгу
ҳам йòқолди.
-Бу жасурлик ёки аҳмоқлик! Мен сени аҳмоққа òхшатдим!
Ҳарҳолда òлим ёқасидаги одам учун жуда сокинсан...
-Òлим ёқасидаги?- кулдим- Кимлигингни билмайман, йигитча...
Лекин қизиқаётганим ҳам йòқ.
-Буни айтиш мен учун қизиқ!- чеккадаги стулни олиб қаршимга
òтирди.
-Қòйсангчи!- энсамни қотирдим- Маруза эшитиш ниятим йòқ.
Тирик қолишни истасанг жиģимга тегма!
гапимдан қаттиқ кулиб юборди. Бу ҳолат менга ёққани йòқ.
Гарчи қòлимни осонгина бòшата олсамда вазиятни тòлиқ
òрганишга уринар эдим.
-Жуда аҳмоқона гап бòлди...- кулишдан базòр тòхтади- Сенга кòп
нарсаларни тушунтиришга тòģри келар экан.-Тушундим... Менда адоватинг бор...- уни хотираларини кòриб
бемалол дедим.
-Бу оддий адоват эмас!- кòзи атрофидаги томирлар ģазабдан бòртиб
чиқди- Сен жонажон укамни қотилисан! Қòлинг уни қонига ботган!
-Укангни òзи сабабчи эди...- бамайлиҳотир жавоб бердим- Агар мен
турган шаҳарга ҳужум қилган қòпорувчилардан бири бòлмаганида
òлмасди.
- бу йòлни òзи танламаганди!- бирдан ёнимда пайдо бòлиб, мен
òтирган стулни ушлади. Ğазаб билан менга тикилиб давом этди- Уни
бу йòлга мен олиб келгандим. Сен уни иккиланмай òлдирдинг... Ҳудди
бошқа жамоадошлари каби...
-Уни бу йòлга сен олиб келгансан!- òз гапини òзига қарши ишлатдим-
Демак асл айбдор ҳам òзингсан!
-Йòòққ...- чòзиброқ деди- Агар сен аламзада уларни ортидан
бормаганингда у òлмасди. Мени укам бегуноҳ эди...- деярли
бақириб юборди...
-Ишончинг комилми?- жаҳл аралаш дедим- У ҳали бòйи етилмаган
кичкина болани òлдирганлардан бири! У òлимга лойиқ эди?
-Исботлай оласанми?- бақирди- Ҳатто укам кимлигини айтганим йòқ.
Òзингдан тòқима!!!
-Уканг кимлигини хотирангдан осонгина кòрдим. У қотил!!!
-Òша бола қотил эди!- мен тенги бақирди- Ундайларни биз ёшлигидан
òģирлаб катта қиламиз. У эса қочиш учун тòдадошларимиздан
бирини òлдирган эди. Қòпорувчилар жамоадош оģаси учун жонини
беришга тайёр!
-Демак ҳужумингиз сабаби шу эканда? Боладан қасос олмоқчи
бòлгансиз!- ҳайрон бòлдим- У ёш бола...
- бош балоси эди! Сен у билан кòп юрмагансан кòринади. Шунда
унинг ҳақиқий башарасини кòрган бòлар эдинг!
-Сизлар тарбиялагандан кейин қандай бòлсин?-Асло!- бирдан бòйнимдан бòģиб олди- Биз жамоа аъзоларига бир-бирини
òлдиришни òргатмаймиз. Аслида сизлар шунақасиз! Дугонангни
сенга қилган иши бунга яққол мисол...
Бу таҳқирланишнинг кичик тури бòлсада бу гапга чидашни
истамадим. Осонгина қòлимдаги арқондан холос бòлиб, уни бир
уринишда деворга тирадим. Қòлимда нур пайдо қилиб, буни унга
1,112
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 01:53

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,224
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

04 Jan, 01:36

🌧 ХАЙРЛИ ТОНГ!

🌷 Ассалому алайкум!
Шанба тонги муборак бўлсин

Бугунги бошланаётган янги кунингиз файзли ва барокатли бўлсин! Сиз ва яқинларингизни яхши кайфият тарк этмасин
2,332
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 18:30

Bu dunyoni odamlari ikki holatingda avaylab ko'tarishadi:
Bolaligingda
O'lganingda
1,363
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 17:34

⭐️🌙 Хайрли тун,🌟 қадрдонларим!🌟

Ниятим холисдир соғ бўлинг доим,
Истаган бахтларга етинг илохим.
Бу дунёда қоқилманг, ғам чекманг асло,
Сизга панох бўлсин ёлғиз Аллохим.

✨🌺✨Барчамизни Аллоҳим доимо Ўз паноҳида асрасин!

✨🌺✨Ширин тушлар ҳамрохингиз бўлсин!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,626
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 16:38

Toxir Malik asarini oʻqiyapsizmi qadrdonlarim 🤔
1,338
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 16:08

Ўзимизга келганинг яхши бўлибди. Ҳар ҳолда синашта бўлиб
қолгансан. Унча-бунча ишни ўзимиздан ўргангансан. Сенга ҳар қанақа ишни
ишониб топширавериш ҳам мумкин. Биламан, сенга ўхшаган тирранчалар,-
Менглиев шундай деб кулимсираб қўйди, “тирранчалар” деган сўзни ҳақорат
ёки дашном эмас, эркалаш оҳангида айтгани учун Шуҳрат ҳам кулимсиради,-
катта бир босқинчиликми ё қотилликними очиб дабдаба қилишга шошилишади.
Ўзим ҳам шунақа эдим. Лекин сенинг пешонангга мана бу кичкинагина
жиноятни очиш ёзилган бўлса, мен айбдор эмасман. Мен сени биринчи
кўрганимдаёқ “бу бола илм одами, Академиясида қолса керак”, деб ўйловдим.
-Тўғри ўйлабсиз, шунақа ниятим ҳам бор. Илмга ўтишдан олдин озгина
тажриба тўплашим керакка ўхшаб қолди,-деди Шуҳрат.
-Ҳаракат қилсанг, сендан зўр терговчи чиқади. Лекин олим бўлганинг
яхшироқ. Энди бизнинг ишимизни эскичасига юритиб бўлмайди. Академияни
бекорга очишмади. Сенга ўхшаганларга жойимизни секин-секин бўшатиб
бераверамиз.
Бу гапдан Шуҳрат ўнғайсизланди. Капитан ҳозирнинг ўзидаёқ жойини
бўшатиб бераётгандек, унга эътироз билдиришга шошилди:
-Унақа деманг, тажрибангизнинг ўзи ўнта академияга асқотади.
-Тажриба-ку бор, лекин у ҳам эскиради,-деди Менглиев бош чайқаб.-
Кеча орттирилган тажриба билан бугунги жиноятни очиб бўлмайди.
Атрофингга қарагин: олдинлари биз томонларга келадиган жиноятчи
Москванинг Қозон вокзалидан ёки Домодедово аэропортидан йўлга чиқса, энди
дунёнинг нечта нуқтасидан келиши мумкин? Эллик ё олтмиш йил муқаддам
ўғрини бармоқ изларига қараб тутишган. Энди бармоқ изларини қолдирадиган
аҳмоқ йўқ. Содир этилган жиноятни кўриб туриб, “ҳеч нарсани кўрмадим”,
дейдиганлар эса сон мингта! Эндиги ишимиз денгиз тубидан игна қидириш
билан баравар. Манави “Иш” билан таниш. Аслида танишишга ҳам арзимайди,-
капитан шундай деб Шуҳратга синовчан қаради,-арзимаган пул ўғирланибди.
Лекин “арзимаган” пулни ўғирлаган ўша “арзимаган” ўғрини топишга
мажбурмиз.
Шуҳрат устозининг “арзимас” сўзига қайта-қайта урғу бериб, пичинг
қилаётганини фаҳмлаб, бир неча саҳифадан иборат “Иш”ни олиб варақлади.
Менглиев ёш ҳамкасбига чиндан ҳам арзимас вазифа топширгандай, ўз иши
билан машғул бўлди. Унга қарамасликка уриниб, столи устидаги қоғозларга
25


Давоми ертага


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,461
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 16:08

қилтириқсуякни сариқ чақага олмаган бўларди. Ҳозиргидай келиб ўтирса “қоч,
бола, беҳос аксириб учириб юбормай, яна онангникига кириб кетмагин!” деб
масхаралиши тайин эди. Ўзидан пастроқ мартабадаги одамга бундай гапларни
дадил айта олувчи Суҳроб бу он Макс рўпарасида думини қисган ит каби
турарди.
Суҳроб жавоб бериш ўрнига буфетдан бир шиша пиво олиб келиб, унга
узатди.
-Менинг пиво
ичганимни
кўрганмисан?-деди Макс унинг
бу
эҳтиромидан ғаши келиб.-Пивохўрлик қилгунча қарзингин тўлаб қўйсанг
бўларди.
-Ражабга бердим-ку, айтмадими?-деди Суҳроб ҳавотир билан.
-Ҳаммасини бермабсан-ку?
-Қолганини эрта-индин бераман. Шу пайтгача қарзимни тўлолмай
қочиб юрганмидим?
-Қочмагансан... қочиб қаёққа ҳам борардинг, онанг Америкада бўлса,
бувингнинг
этагига
кириб
кетасанми?
Кеча
пул
деса
ўпкангни
кўрсатаётгандинг-ку, бир кунда шунча пулни қаёқдан топдинг?
-Америкадан келди,-Суҳроб тўғри гапираётганини исбот қилиш
ниятида Максга киприк қоқмай тикилди. Сўнг пивонинг кучи далда бериб
овозини кўтарди:-Мен қарзимни тўладим ҳисоб. Пулни қаёқдан олганим билан
сенинг ишинг бўлмасин. Мен сендан “дорини қаёқдан оляпсан?” деб
сўраётганим йўқ-ку?
-Нега сўрамайсан, сўра,-деди Макс кўзларидан ғазаб ўтларини сочиб.-
Қизиққанларнинг анча-мунчаси ётишибди ернинг тагида ачомлаши-иб... Сенам
бора қол ўша ёққа.
-Гап келиб қолгани учун айтдим. Менинг нима ишим бор? Агар сен
мард бўлсанг, ваъдангни бажар. Иккита болани ўргатиб, сенга рўпара
қилдимми? Текинга берадиганингни нега бермаяпсан?
-Текиними? Текини тушингга ҳам кирмасин.
-Ие, ваъдани бузяпсанми? Ўғил боланинг иши бунақа бўлмайди.
-Менга сен даъво қиляпсанми? Сен ўғил боласан-у мен ҳажиқизманми?
Балки Босс ҳам ҳажиқиздир? Боссга айтиб қўйишим керак, у бечора
ҳажиқизлигини билмай юргандир ҳали?
-Мен унақа деганим йўқ...
22
1,045
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 16:08

Суҳроб ёлғиз қолгач, ширзаданинг етти пуштини ҳақорат ботқоғига
ботириб хумордан чиққандай бўлди. Шом қоронғуси тушгунича пивохўрлик
қилиб ўтирди. Дискотека чироқлари ёниб, қорин ва думба рақслари
бошланганини англатувчи оҳанглар янграй бошлагач, ўша томон юрди. Икки
кун аввал кўз остига олиб қўйган қизга қармоқ ташлаган эди, ови осонгина
бароридан келиб қолди.
Кундузги ғам-алам тошларида эзилган Моҳина кампир алақ-чалақ
тушлар кўриб ётганда Суҳроб бу қиз билан уйида, ота-онасининг ётоқхонасида,
янада аниқроқ айтилса, ота-онасининг тўшагида “ширин суҳбат қурарди”.
Қоронғу тун бағрида ҳаром билан ҳалолнинг фарқига бормайдиган ширакайф
йигит билан қизга иблис ҳамхона бўлган онда бу “суҳбат”нинг қандай
бўлганини тасвирлаб ўтиришга ҳожат йўқ.
Моҳина кампир одатига кўра барвақт турди. Кечқурун айвонга қўйган
таомнинг ейилганини билиб, кўнгли ҳотиржам тортди. Набирасининг ўрнидан
турмаслигини билса ҳам “Суҳроб, мен бозорга кетяпман, ҳушёрроқ бўл”, деб
чиқиб кетди.
Ҳушёрроқ ётишга буюрилган Суҳроб пешинда уйғонди. Кечаси ёнида
ётган қизнинг ғойиб бўлганидан унча ажабланмади. Шимини кийгач, чўнтаги
бўшаб қолганини билди-ю аламдан сўкина кетди.
Дастлабки тергов
Бир бозорчи кампирга тегишли сандиқдаги пулнинг ўғирланиши туман
милиция бўлими учун фавқулотда ҳодиса эмас. Юқоридан кетма-кет
қўнғироқлар бўлмайди, катта-ю кичик ташвишга тушиб югуриб қолмайди.
Бироқ, қонунга кўра, эътиборсиз қарашга ҳам ҳақлари йўқ. Шу боис ҳам бугун
тергов бўлимининг иш фаолияти Моҳина кампирнинг уйидаги ўғирликка доир
ҳаракат билан бошланди. Кеча шу бўлимда иш бошлаган Шуҳрат кичкина
жиноятга тегишли терговни менсимай, сўроқ жараёнини эътиборсиз ҳолда
кузатмоқчи эди. Ярим йил аввал амалиётга келганида тергов бўлими бошлиғи
капитан Менглиевга маъқул келиб қолгани учун “бу бола бугун иш бошлаяпти”,
деб аяб ўтирмай, худди кўпдан бери хизмат қилаётган ходимларга ишонганлари
каби сўроқни унинг зиммасига юклашди.
24
1,129
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 16:08

Суҳробнинг попуги пасайиши Макснинг авж пардасига кўтарилишига
сабаб бўлди.
-Ҳали чотингдаги безни юлиб олишсин, сен билан ана ўшандан кейин
гаплашаман.
Бу ҳукм ҳозирнинг ўзида амалга ошириладигандай Суҳробнинг вужуди
жимирлаб кетди. Макснинг қўлларини ушлаб, қаршисида тиз чўкишга тайёр
бўлиб қолди.
-Мен унақа деганим йўқ!
Бу сўзларнинг титроқ лаблардан учгани Максга ҳуш ёқиб, тиржайди.
-Айтдинг..-деди ўжарлик билан,-ўғил бола айтган гапи учун жавоб
бериши керак. Ёки... ҳақини тўлаб қўйиши шарт.
Ҳукмнинг юмшатилиши Суҳробни қониқтирди. Бир ютиниб олди-да:
-Қанча?-деб сўради.
Макс унга тикилганича нархни чамалагандай ўйланди. Кейин:
-Эллик... кўкидан,-деди ҳотиржам оҳангда.
Суҳроб савдолашмади:
-Хўп, қарзга қўшиб қўй.
-Бу ишни қарзга аралаштирма. Ҳозир нақд берасан.
Суҳроб икки кун муҳлат сўради. Макс уч соатдан кейин хўжайини
билан учрашиши лозимлигини эслатгач, чўнтагини кавлашга мажбур бўлди.
Столнинг панасида пул санаётганида Макс “кучайибсан-ку?” деб қўйди.
Маишат учун олиб қолган пулнинг бир қисмидан ажраётган Суҳроб бу онда, гўё
юрак томирлари бир-бир юлиб олинаётгандай эзиларди.
Макс пулни олиб, чўнтагига солгач ўрнидан турди. Бир қадам юргач,
муҳим нарса эсига тушиб қолгандай жойига қайтди. Қўл узатиб Суҳробнинг
ёқасидан ушлади-да, ўзи томон тортиб паст овозда деди:
-Менга рўпара қилган болларингни пишириб е! Сен менга бойларнинг
болларини топишинг керак эди. Буларингнинг нимасини оламан? Биттасининг
отаси дурадгорми? Кунига бир қопдан пайраха бериб турадими? Сен менга
ўзингга ўхшаган гадоваччаларни рўпара қилаверма. Тушундингми? Бойнинг
арзандасини игнага ўргатиб бергин, ана ундан кейин мен сени бир хафта
текинга боқаман.
Макс унинг ёқасини қўйиб юбориб, башарасига тупуришга чоғланди-ю
бу иш кейинроқ асқотар, деган тўхтамга келиб, аҳдидан қайтди.
23
967
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 12:02

​​ТАЪСИРЛИ ҲИКОЯ

Бадавлат киши кибр ила унга:
- Пойафзалимни тозала, - деб буюрди.
Болакай:
- Ҳоп бўлади, жаноб, - деди.
Киши:
- Тезроқ бўл, тезроқ! - деди жиркиб.
Болакай:
- Қаерга шошаяпсиз, жаноб? - деди.
Киши менсимай:
- Сен бир ҳашоратсан. Ҳашоратлар эса хўжайинларга гапирмайдилар, - деди, афтини бузмай.
Болакай:
- Лекин, мен Аллоҳнинг яратган бандасиман. Гўзал суратда яратилганман, жаноб! - деди, маъюслик билан.
Киши:
- Ярамас бола экансан! - деди, баланд овозда.
Болакай:
- Катта кетманг! Аллоҳ Улуғроқ, жаноб! - деди, хотиржам.
Киши:
- Ҳой бола, ҳозироқ жим бўлмасанг, шапалоқ тушираман! - деди, асаби бузилиб.
Болакай ҳазин овозда:
- Ҳоп бўлади, жаноб! Лекин оддий бир саволим бор эди... - деди, аста.
Киши:
- Тезроқ сўра, шошиб турибман! - деди, қошини чимириб.
Болакай:
- Мен билан тенг болаларингиз йўқми? - деди, секин боқиб.
Киши:
- Сен билан борабар фарзандим бор эди, лекин бир неча йил илгари уни йўқотиб қўйганман... - деди, ўйга толиб.
Болакай:
- Уни яхши кўрармидингиз? - деди.
Киши:
- Қалбимдаги эски яраларимни тирнама... - деди, маҳзун бўлиб.
Болакай иккинчи марта:
- Йўқолган болангизни яхши кўрармидингиз?! - дея сўради.
Киши:
- Сенга нима?! - деди, энсаси қотиб.
Болакай учинчи бор сўради:
- Йўқолган болангизни яхши кўрармидингиз?! - деди.
Киши:
- Қаниди уни учратсам, - деди.
Болакай:
- Мен сизнинг болангизман, - деди.
Киши:
- Болаларим сен каби иркит ҳаёт кечирмайдилар, - деди, истеҳзоли кулиб.
Болакай:
- Аллоҳ номига қасам ичаман! Мен сизнинг болангизман! - деди, ёлвориб.
Киши болакайни оёғи билан итариб юборди:
- Бошқа бу гапинги такрорлама!!! - деди, ўшқириб.
Болакай кўзлари жиққа ёш бўлиб:
- Сиз дадамсиз... ахир, дада -а -ам, - деди.
Киши:
- Бу гапни қаердан олдинг, аҳмоқ бола? - деди, жаҳли чиқиб.
Болакай:
- Бир йил олдин онам вафот этди. Ўлимидан олдин мени мана шу уйнинг олдига олиб келиб, «шу ерда даданг яшайди» деди. Мен ҳар куни тонгда келиб сизни уйдан чиқишингизни кутиб турар, чиқсангиз оёқ кийимингизни тозалаб қўйиб, сизга яхшилик қилмоқчи бўлиш илинжида бўламан, - деди, йиғлаб.
Киши:
- Онанг ким? - деди, ҳайратланиб.
Болакай:
- Менга ҳомиладор бўлганини эшитиб, ярим кечаси кўчага қувганингиз ўша аёл менинг онам эди, бечора онам, жаннатим - онам! - деди, кўзларидан кўзёшларини тинмай оқизиб.
Киши:
- А? - деди, ажабланиб.
Болакай:
- Отажон елкангизда чандиқ, бир из бор, - деди, ишонишига умид қилиб
Киши:
- Сен... Се-е-ен, - деди - ю, тиз чўкиб қолди.
Болакай:
- Исмим нима биласизми? - деди.
Киши:
- Исминг нима, бо...о...о..лам?! - деди.
Болакай:
- Исмим, сизнинг исмингиз, дада! - деди.
Киши:
- Нима учун, менинг исмим сенга қўйилди? - деди, таъажжубланиб.
Болакай:
- Онам одамлар мени сизнинг исмингиз билан чақиришлари ва кун келиб сизга йўлиқишимни жуда умид қилганди, - деди, бошини эгиб.
Киши:
- Онанг қаерда? - деди, саволга тутиб.
Болакай:
- Онам вафот этган. У менга «отангни қидириб топ, унга яхшилик қил! Хизматини қил, шояд шу сабаб жаннатга кирсанг» деб васият қилган, - деди, илтижо қараш қилиб.

Киши чидаб туролмай ҳаммани олдида йиғлаб юборди. Кўз ёшлари юзини ювди. Болакайни маҳкам қучди ва:
- Болажоним сени қанчалар соғинганимни билсайдинг... - деди.
Болакай:
- Онамни ҳеч ҳам соғиндингизми?! - деди...
Киши жим бўлиб қолди, ҳатто юзи қизариб кетти.
Болакай:
- Нимага жимсиз, дада? Онам менга айтган эдилар, иккинчи хотинингиз онамни талоқ қилишингизни ва шу пайтгача бирон марта кўрмаган фарзандингиздан воз кечишингизни шарт қилган экан, шунинг учун биздан кечдингизми? Онам қанчалар қийналганини билганингизда эди... шунда ҳам мени сизга нисбатан меҳр билан улғайтирди. Сизни ёмонламасди... - деди.
Киши афсус надомат ичра сукут сақларди...

Бир яқинингизни деб, бошқа яқинингиздан асло кечманг! Уларга бир хил муносабатда бўлинг! Бу ишингизда Аллоҳ ёрдам беришини сўранг!
Ўз ҳирсингизни деб, бошқаларнинг умрини, бахтини зое қилишдан қўрқинг!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
791
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 10:03

​​МЕҲРИБОН ЎГАЙ ОТА...

Биласизми... баъзида бизни ҳаётимизга жуда оз вақт мобайнида баъзи инсонлар кириб кетишади. Лекин шу оз фурсат ичида жудаям кўп ишлари билан қалбимизда қолади. Бизни бир қўшнимиз бўларди. У қизчани отаси йўқ эди.Ўша қизча беш ёшга тўлганида, онаси бошқа бир инсонга турмушга чиқади. Энди қизчани ўгай бўлса ҳам отаси бор. У одам кўринишидан жудаям кулгули; картошка бурунли, сочи йўқ тепакал, ҳам паст бўйли семиз инсон экан.Худди эски тарихий киноларда рол ўйнаган кино артистларига ўхшарди.Лекин айтишадику инсонни ташқи кўринишига қараб баҳо берманг деб...худди шу гап мана шу амакига айтилгандек гуё. Ўша инсон ҳисобчи бўлиб ишларди. Кам маош олганлиги сабаб уйига ҳам қўшимча ишларини олиб келарди. Бу кунлар йигирма йиллар олдин бўлганлиги сабаб эсимда борини ёзяпман.Гап буни эсимда қолганини сизларга ёзишимда эмас, балки бу ўша қизчани ҳаётида яхши тассурот қолдирганлигидадир.
Улар ночорроқ яшашарди, лекин гап унда ҳам эмасди. Ўша угай ота беш ёшли қизчага ўқиш ва ёзишни ўргата бошлади.Бўш вақти бўлиши билан дарров вақт ажратарди. Қизча ўгай отасидан, ўқиш, ёзиш ва санашни тез фурсатда ўрганиб олди. Бундан хурсанд бўлган ўгай ота, сал эскироқ бўлса ҳам қизчасига велосепед олиб бериб, ҳатто ҳайдашни ҳам ўргатди. Билмадим, ўша амакини олдин фарзанди бўлмаганлигими ёки бошқа сабабми, қизчага худди ўз қизидек муомила қилар, билган нарсаларини ўргатар ва меҳр кўрсатарди. Қушлар ҳақида, ҳайвонлар ҳақида билганларини гапириб берар, ҳатто қушларга уялар ясаб тепага илиб, дон ҳам сепиб қўярди.
Дам олиш кунлари уйлари ёнидаги истироҳат боғида уччалалари сайр қилишарди. Ўгай ота ҳаттоки олов ёқиб чўғига кабоб ўрнига нонни сихга тиқиб пишириб берар, гўшт бўлмаса ҳам қизчасини шу йўл билан кўнглини овларди. Қизчани ухлаш пайтида эртаклар айтиб, сочларири силаб ухлатарди. Қизча эркалаб инжиқликлар қилганида ҳам унга Қизим сенга инжиқлик ярашмайди, чунки сен дунёдаги энг гўзал ва ақлли қизчасан! деб уқтирарди. Шунинг учун ўша қизча ўзини энг бахтли қизлигини ҳис қиларди.
Мен кўп маротаба истироҳат боғида гувоҳи бўлганман. Ўша ўгай ота ва онаси қизчасини икки жажжи қўлчаларидан ушлаб етаклашиб юришарди. Мендан бошқалар ҳам уларни бу юришларига ҳавас қилишарди. Уларнинг бу мазмунли ҳаёти атига икки йил давом этди холос. Бу икки йил уларнинг ҳаётида жуда ҳам илиқ из қолдирди. Қизча мактаб ёшига етганиди, угай отаси унга мактаб учун чиройли сўмка олиб берганди.
Барглар сарғайиб бошлаган куз фасли эди. Қизча мактабга бориш арафасида ўша нохуш ҳодиса рўй берди. 2- Сентябрь куни юрак хасталигидан вафот этди. Олдиндан ўша амаки юрак хасталиги билан оғрирди. Шу учун ҳам шунақа семиз эди. Ўзини касаллигини олдиндан биларди. Лекин бунақа тез ўлим топишини билмасди. Ўшанда қизча жудаям ўксиниб ўксиниб йиғлади. Чунки қизча меҳрибон инсонини йўқотгандида.
Орадан йиллар ўтиб қизча ўша бахтли кунларини жудаям кўп эсларди. Қизчага мана шу икки йил мобайнида ўша ўгай отаси кўп нарсаларни беришга улгурди. Меҳр, оталик муҳаббати, эътибори қизчани бутун умр ҳимоя қиларди. Инсон оз фурсатда атрофидагиларни бахтли ёки бахтсиз қилиши мумкин экан.
Биз ҳам бу ҳаётда меҳмонмиз, бир умр қолмаймиз. Бу мени қўшнимни ўгай отаси ҳақидаги оддий ҳикоя. Лекин ўша қизча ҳозир ҳам ҳалигача ўша ўгай отасини ота деёлмаганидан афсусда. Ўгай отаси доим ундан шу сўзни кутарди, қизча эса ота дейишдан уяларди. Ўшанда уялардим дейди ҳозир бемалол ота деб узоқ узоқ ўша кунларни сўзлаб беради.
Нима демоқчиман...эйй болалар уйидаги норасида ва айбсиз болаларнинг оталарии...қўшнимни ўгай отасидан ўрнак олинглар!!! Ёзиш биздан ибрат олиш ҳар кимнинг ўзига ҳавола деб...

КРИК ДУШИ ШУХРАТ.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
992
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 08:02

Уч тўрт саховатли бой муслимлар ўзаро келишиб сизга керакли суммани тахминан йиғиб Аллоҳ йўлига эхсон қилдилар. Улар кимлигини сир сақлашимни илтимос қилдилар. Сиз ва болаларингиз синглингиз жонига оро кириб, ховли сотилиб, кўчада бошпанасиз қолишингизни истамадилар" - дедида елим халтага солинган бир талай пулни ака қўлига узатди.

Азизлар! Орамизда сингилларга меҳрибон акалар ва саховатли сахий бойлар жуда кўп. Аллоҳ уларни Ўз панохида асраб, икки дунёларини обод қилсин.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,174
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 08:02

Жигарлик мехри.

Икки фарзандини етаклаб, бир фарзандини бағрига босиб келган сингил ўзи туғилиб ўсиб, катта бўлган хонадонга кириб келдию, йиғлаб юборди. Бу ҳолатни кўрган ака ҳеч нарсани англай олмасди. Бироқ акани бағрига ўзини отган сингил йиғлаб пичирлар эди: "Наҳот, фарзандларим ота мехридан маҳрум бўлсалар?" Ака гап қаерда эканлигини бир оз англагандек бўлди, “аммо нега” деган савол тўхтамай тилида айланар эди. Акани ҳаёлидан бир зумда бир нечта яхши-ю, ёмон гумонлар ўтиб кетди. Ақлини жиловлаб деди:
- “Синглим, менга аста ҳаммасини тушунтириб айтмасанг ҳозир ақлдан озиб қоламан. Самандарга нима бўлди ёки у нима қилди?”
Сингил кўзларидан ёшини артиб сўри четига омонатгина ўтирди. Бу ҳолатни кўрган келин, сингилни қўлидаги болани олди ва икки катта ўғлини хам етаклаб уй ичига кириб кетди. Сингил аста сўз бошлади
- “Фалокат содир бўлди ака, фалокат. Аллоҳ бизга синов юборди. Ҳабарингиз бор, куёвингиз бир бойваччани машинасини ижарага хайдаб рўзғоримизни тебратиб турар эдилар. Кеча кечаси бахтсиз ходиса рўй берибди. Куёвингиз машинада кетаётган вақт йўлига ёш бола югуриб чиққан. Болани ҳаётини сақлаб қоламан деб, машинани қаттик бурган. Машина ағдарилиб ёна бошлаган. Машина ичидаги бир йўловчи воқеа содир бўлган жойдан оғир аҳволда касалхонага олиб кетилган, аммо касалхонада жон таслим қилган. Машина эса ўша жойда ёниб қора темирга айланган. Куёвингизни ҳозир қамаб қўйишган. Машина эгаси ва ҳалок бўлган мархумнинг уйидагилари куёвингиз устидан ариза ёзишган. Агар машинани пулини тўламасак ва мархумни уйидагиларини рози қилмасак куёвингиз қамалар экан" - деди-ю, кўзларидан шашқатор ёш қуйиларди – “Бу вокеадан хабар топган ойижонимни (қайнона) юраклари хуруж қилиб қолди. Уларни ҳам касалхонага ётқиздик. Биласиз адажон (қайнота) ва ойижонлар қариб қолишган, бу дардни кўтара олмайдилар" - қўшиб қўйди қалтироқ овозда. Ака махзун ўйга толди:
- "Ҳа синглим, яхши иш бўлмабди, сен менга хўжайнинг қаердалик манзилини айт. Мен хозироқ бориб барча ишларни суриштириб билейчи. Ўзинг эса тез уйингга қайт. Адажонингга яхши қара. Уларни ёнида бўл, ойингдан хабар ол, борақол синглим" - деб, сингилни кузатгач ўзи хам йўлга чоғланди.
Эртасига тонгда акани ховлиси деворига ёзилган эълон барчани хайрон қолдирди. "УЙ СОТИЛАДИ". Қўшнилар ўзаро шов-шув қилишарди. Айрим қўшнилар бетоқат бўлиб нима гаплигини билгани ҳам киришди, хонадон сохиблари табассум билан "ҳа пул зарур бўлиб қолди, ховлини сотиб кичикроқ квартирада яшаб турсак хам бўлаверади" - деган жавобни олишди. Узун қулоқ гаплар сирлигича қолмади. Кичик бир шахарчада барча бир бирларини таниганлиги учун бу гап тез тарқалди ва ака нима сабабдан уйини сотмоқчи эканини англаб етишди. Сингил ҳам бу гапдан хабар топиб, акани ёнига чопди. Ундек қилмаслигини ўтиниб сўради, аммо ака сингилни гапига қулоқ солмади.
- "Самандар у ёқда қийинчиликда, сен рухан азобда жиянларим ота деб бўзлаб турса, мен қандай хотиржам данғиллама ҳовлида яшайман?Г Кўз ёшингни йиғиштирда, бор уйингга. Сабр қилиб кут, Инша Аллоҳ хаммаси яхши бўлади" - ака табассум билан синглисини кўнглини хотиржам қилиб уйига кузатиб юборди. Ҳовлига ҳа деганда харидор топилмади, топилган харидор эса нархига келиша олмади. Орадан кунлар ўтди. Бир куни акани аёли деди:
- "Фалон пул бўлса сотаман" - деб ўтирсак ўша нархга харид қиладиган харидор чикқунча Самандарни иши бир ёқлик бўладику. Кирган нархига сотинг. Тезлаштириб Самандарни олиб чиқинг" - бу сўзларни эшитган ака.......

​​Аллоҳга хамдлар айтди, негаки шундек аёлни умр йулдош қилиб берганидан.
Орадан бир икки кун ўтиб эшик таққиллади. Харидор бўлса керак деб хурсанд бўлиб эшик томон ошиқди. Кўчада шахарча масжидини имоми қори ака турар эдилар.. Зудлик билан уларни ичкарига таклиф қилишди. Ҳол-аҳвол, салом аликдан сўнг қори ака чой устида гап бошладилар:

- "Аллоҳга шукрки, орамизда сиздек сингилга мехрибон акалар борлигидан, яна Аллоҳга шукрким орамизда саҳоватпеша сахий бойларимиз борлигидан. Сизни оилангиз бошига тушган ташвишдан хамшаҳарлар барчаси хабар топишди.
1,016
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 06:00

Кўз ёшлар.

Манзурани қайнонасининг тўқмоқдай овози ҳушига келтирди. – Эшитяпсизми? Ё эсингиз кирар-чиқар бўлиб қолдими?
У “эшитяпман” дегандай қайнонасининг рўпарасига туриб, ерга қаради.
– Энди сиз ҳам кап-катта хотин бўлдингиз. Қариндош-уруққа қўшилинг. Эртага Зулайҳоникида тўй. Айтиб кетишган. Биласиз-а?
– Биламан,-ожизгина шивирлади Манзура.
– Мени оёғим бўлмаса борай десам. Битта дастурхон қилиб бориб келинг. Уйини биласизми…
– Биламан. Эри ўтганда борганмиз-ку…
Манзуранинг бу хонадонга келин бўлиб тушганига қирқ йилдан ошган. Ҳов етмишинчи йиллар эди. Мана, катта қизининг боласи уйланадиган бўлди. Бу каби “тўйга боринг”дейдиган гап жуда кам бўлади.
– Мен ўлганда борасиз. Ўшанда Сизга катта кўча бўлади. Ҳа дегувчи ҳожилар бўлмайди, – дейди қайнонаси Рихсинисо хола ҳар гал ўзи тўйга отланиб.
– Бемалол бораверинг,буви. Унингсиз ҳам ишим кўп. Бодрингни чопиш керак… – деганча қайнонасини итоаткорона жўнатади.
Бугунги офтоб қаёқдан чиқди, Манзура ҳайрон эди.Йиқилиб, оёғини босолмай тургани учун бўлса керак-да.
– Буви, ўғлингиз билан борсак-чи… – Манзуранинг хаёллари гўё эртакларга туташди. Тоҳир-Зуҳроликни орзуладими, ўзи ҳам билмади.
– Қачондан бери етаклашиб қолдиларинг. Кўп валдирамай, бориб келаверинг. Эриз кечадан бери қорасини кўрсатгани йўқ-ку. Ичиб, қайси кўчаларда гумдон бўлиб юрибди ўзи?
– Уйда буви.Нариги уйда ётибди.
– Ўшани судрамай бораверинг…
Манзура “хўп”дегандай ташқарига чиқди.Кечагина ўғли чопиб, эгатлар олинган ерига қаради. Шу ҳовлисидаги бир парчагина ер-овунчоғи. Унга бодринг экишади, сабзи сепишади, помилдори, қалампирларни парваришлашади. Учта қиз, битта ўғилни, ростини айтганда,шу ер билан боқишди. Ёшлигида озми-кўпми, далада ишлаган. Болалар катта бўлгач, ғалва ҳам кўпайди. Гўё энди уларнинг ҳаммаси орқада қолгандай. Ортига бир қайрилиб қарагиси келмайди. Энди фақат олдиндаги умр кўзига кўринаётгандай. Қанча умри қолди? Ўтган олтмиш йилдан кўнглида ўзи нима қолди? Шу болалари, холос. Эрининг бирор кун уйга ичмай келганини эслолмайди. Қайнонасининг қарғиши эшитилмаган кун бормиди ўзи?!
– Ҳа,ичмай ер ютгур, сани илоё гўр тузатсин…
Манзуранинг раҳматли отаси ҳисобчи эди. Маҳаллада обрўли, эътиборли инсон эди. Юзидан нур томиб турарди. Ошнамнинг жияни деб, шу Сатторга узатиб, кейин хўб пушаймон еган.
– Энди ортга қайтиш йўқ. Болангни тирик етим қилма, чида қизим. Ҳали ёш, эринг ҳам ўнгланиб қолар, – деди отаси бир кун қон-қон йиғлаб борганида. Манзура шу-шу,отасининг юзини деб, рўзғоридан гап очмайдиган бўлди.
– Ҳов… Манзура-а… – ичкаридан қайнонасининг йўғон, юракни вайрон қилгудай овози келди. Манзура ичкарига шошди.
– Бир пиёла чой ҳам берай демайсиз. Қорангиз ўчиб кетди-я…
– Мана, чойни дамлаб, ёнингизга ўраб қўйганман.
– Бир пиёла қуйиб беринг бўлмаса. – Келинга кунинг қолмасин-да. Ҳаром ўлдиришдан ҳам тойишмайди.
Манзура ҳам ўқдек отилгиси келди.
– Унақа деманг,буви.
– Э… қўйинг, икки соатдан бери бир хабар олай демайсиз-у, яна ўқраясиз.
-Қани ўқрайганим…
-Э…боринг,чақчаймай,ишингизни қилинг.
Манзура ўчоққа ўт ёқди. Сал офтоблар илиб, қозон ҳам ҳовлига чиқди. Тушликда одам кўпайди. Қайнсинглиси келди. Набираси, эри… бешовлашиб, ярим косадан овқат ичишди.
– Эртагаликка, тўйга қатлама қилаймикин? – тараддудланди Манзура. Қайнонасидан изн сўрамай, супра очиб бўлмайди. Маслаҳат солди.
– Ҳа, Сиз ўшандан бошқа нимани ҳам биласиз…
Манзуранинг ёшликдаги ой чеҳрасидан асар ҳам йўқ. Қошлари қачон ўсма кўрган, эсида йўқ. Ўсма қўйишмагани учунми, неча йилки, ўсма ҳам экилмайди. Эртанги тўйни эслабми, Манзуранинг хаёлига ўсма келди, чоғи.
Зулайҳо қайнонасининг жияни. У набира тўйи қиляпти, ҳам келин туширяпти. У ҳам қишлоқда яшайди. Шундай бўлса ҳам тўйга бутун шаҳарликлар боради. Акалари, опалари, ҳаммаси шаҳарда яшашади. Манзура кийимларини бир сидра хаёлидан ўтказди. Қайси кўйлагини кияди? Устидаги жемпери ҳам уринган,олганига тўрт йилдан ошиб қолди........
962
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 06:00

-Э… бор-ей, нима бўлса ҳам бораман…
Манзура тандирга ўтни гуриллатди. Нонни шундай тез ёпиштирдики… Бўйчан қадди-қомати ортидан ҳам товусдай тандирга ярашиб тутарди. Фақат унинг оппоқ чеҳрасидаги маюслик худди тошга битилган чизиқдай қачонда бир кўрсангиз ҳам, оғриқли ўйиқ мисоли кўзга урилади.
– Шу нонди анови келинга буюрсангиз бўлмайдими? Сиз ҳам энди кампир бўб қолдингиз. Хамир-патирни елкасига қўйиб қўйинг.
Қайнонасининг гапи озгина хуш ёқса ҳам, кампир дегани вужудини ҳувиллатди.
– Ҳали тузукман, буви, келин ҳам ердан ортмаяпти.
– Ҳей, тарафини олманг. Келин бўлгандан кейин қилсин-да…
Манзура гапни чўзмади. Кампир деган сўз уни уйғотиб юборгандай эди. Яхши кунларни ҳамиша орзулаб яшади. Ўшандай кунларни кўрмайдими энди… Аччиғи келса ҳам ростдан ҳам энди кампир-да. Олтмишдан ошган одам олма бўладими, гилос бўладими…
– Саттор қани? – қайнонаси ўғлини сўроқлади.
– Чиқиб кетди-ю, анови Ашурмат ака чақирди-ю…
– Ана, энди яна ичишади. Яна ўша ит ўларгача уларга маишат…
Манзуранинг боши зириллади.Кичкинагина телевизорларидан гоҳ-гоҳ кўриб қолади. Одамлар ҳаётида,турмушида қанақа ўзгаришлар бўляпти-ю… Ҳатто набиралари ҳам шаҳарни тузукроқ кўришгани йўқ. Уларни ким ҳам олиб борарди. Ота-оналари ўзларидан ортмайди. Бобоси улфатчиликдан бўшамайди. Манзура бўлса, шаҳарни тополмайди ҳам.
Юрагида уйғонган шашт уни олдинга чорлади. Чироқ ўчганига қарамай, кечки овқатдан кейин шамни ёқиб олиб, қатламага хамир қорди. Зувалаларни тахт қилиб, саҳарда пиширадиган қилди. Эртасига сўраб-сўроқлаб, иккита автобусга ўтириб, Зулайҳонинг уйини топиб борди. Қайнонасининг жиянлари Манзурани қучоқлаб-қучоқлаб, юзидан ўпишди. Худди ўз сингилларидай қаршилашди. Эъзозлаб тўрига ўтқазишли.
Манзура ҳофизнинг қўшиқларига, ўйнаётган қиз-жувонларга ҳайрон бўлганча, тикилаётганга ўхшарди. Ўзининг ўтириши ўзига ғалати туюлди. Тўй қиламиз, деб, Зулайҳо ҳам болалари билан уй-жойларни роса яхшилаб, деворларни оқлаб,сўритокларни баланд кўтаришибди.
– Эри бўлмаса ҳам ҳаммаёғи жойида, – Манзуранинг хаёлидан ёғочлари йиқилай деб турган сўритоклари кўз ўнгидан ўтди. – Бечора у ҳам мункайган чолга ўхшайди…
– Манзура опа, олиб ўтиринг, – рўпарасидан Зулайҳо чарақлаб ўтди.
Манзура ўзини бегона дунёга тушиб қолгандай ҳис этди. Ичидан на хурсандчилик тошади, на кўзлари чарақлайди. Кийимлари охорсиз,ўзи эса кампир.
– Манзурахон, ҳай Манзурахон,анови кампирларни қаранг. Устлари ялт-юлт, қўлларида хинолар,қошларидаги ўсмани кўринг… Анови холани кўринг, ўйнашини кўринг… – деб уни ҳушига келтиргувчи йўқ.
Кўнгли зимистонга ўхшайди. Атрофига қарайди. Ўзига ўхшаган одамни ахтаради. Тополмайди. Уларнинг ҳаммаси бошқача. Яйрашяпти. Тўй тўйдек бўляпти. Бир томонда тош кўтарувчи полвонлар. Қишлоқнинг ёш-яланглари, боласи-ю, чақаси ўшалар атрофида. Бир томонда ёр-ёрни айтиб, келин тушириб, қудалар кириб келишяпти.
Манзуранинг юраги эса сиқилиб, суви оқаётган анорга ўхшайди. У фақат пастга оқяпти. Унга зарра ёруғлик йўллаганда эди, унда пастдан юқорига кўтарилган бўларди. Манзуранинг қадди ҳам хиёл ростланарди. У тўйхонага тобора сиғмаётган эди. Назарида тўрт томони-тош. Уларни ёриб чиқишга кўзи етмаётгандай тўйхонадаги ҳаво тобора нафасини қисиб борарди.
Манзура ўтирган жойидан турди. Дастурхонини олиб, кетишга чоғланди. Уни Зулайҳонинг опаси кўриб қолди.
– Манзура опа, қаёққа кетяпсиз? Ўтиринг. Тўй энди бошланди-ку…
Манзуранинг кўзлари тўла жиққа ёш эди.
– Борақолай,кўп ўтирдим ҳалиям….
Зулайҳо чопқиллаб ёнига етиб келди. Қўлига тугун тутқазди.
– Аммамга олиб боринг…
Ҳеч кимнинг қийин-қистови қулоғига кирмади. Қаёқдан келди-ю, қаёққа кетяпти. Билолмаётгандай эди.
Тўйхонадан чиққанда, йўл кимсасиз эди. Ҳамма тўйдами ё бошқа жойдами, Манзурага фарқсиз эди. Кўзидан ёшлар сизиб-сизиб чиқарди. Гўё тошларни сизиб чиқарди. Вужудида тошдек қотиб кетган кўз ёшлари гўё энди ўз йўлини топган каби шаштин оқарди. Катта йўлга етиб боргунча, кўзи қип-қизил тусга кирди. Манзура гўё энди эрининг маст-аласт кириб келишларига хаёлан қўл силтади. Қайнонасининг бақир-чақири, қарғишлари ҳам қулоғига етиб келмаётгандай, гўё у ана шу кўз ёшлари бағрида озод қушдай эди........
933
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 06:00

​​Балки бу лаҳза умри бўйи топган энг эркин дақиқасидир. Манзуранинг хаёлида кўзларини қат-қат бўлиб тўсган пардалар ҳам эриб, оққандай бўлди.
– Мана кўришади энди… Ҳовуч-ҳовучлаб ўсмалар сепаман. Ҳовлимни хино гулларга тўлдираман. Қандай бўлмасин, нафақа пулимдан битта жемпер оламан. Яп-янги рўмол олиб ўрайман.
Манзуранинг юрагига орзулар ёпирилиб келаётгандай эди. Яна, яна мижжаларига ёш сизиб чиқди. У кўз ёшларини қўли билан артиб, тилига босди. Улар шўрмикин-а, дея хавотири бор эди.
Улар негадир шириндай туюлди.

Матлуба Деҳқон қизи.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,120
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 04:32

​​​​ОЛТИН ҚУТИЧА.

Бир одам ёшлигида қария қўшниси билан жуда дўст эди. Вақт ўтди, ўқиш ва қизиқишлар, кейин иш ва шахсий ҳаёт пайдо бўлди. Ёш эркакнинг ҳар бир дақиқаси банд, ўтмишни эслашга, ҳатто яқинлари билан бирга бўлишга вақти йўқ эди.

Бир куни у қўшниси ўлгани тўғрисида эшитди ва эслади: қария унинг марҳум отаси ўрнида кўп нарсага ўргатганди.
Ўз айбини фахмлаб, дафн этишга борди. Маросимдан кейин, кечқурун у марҳумнинг бўшаб қолган уйига келди. Барча нарсалар аввалгидек турарди...
Қария айтган эди: Унинг учун биргина энг қимматбаҳо нарса – кичкина олтин қутича. Ҳозир у столда йўқ эди. Қариянинг кам сонли қариндошларидан бири олгандир, деб уйдан чиқди.
Лекин икки хафтадан кейин у посилка олди. Унда марҳум қўшниси исмини кўриб ҳайратланди ва уни очди. Ичида ўша олтин қутича, қутичада эса олтин соат бор
экан. Орқасидаги ўйма ёзувни ўқиди: “Мен билан ўтказган вақтингиз учун раҳмат.” У тушунди: қария учун энг қимматли нарса – у билан ўтказган вақти бўлган.
Йигит ўша пайтдан бошлаб хотини ва ўғли билан иложи борича кўпроқ бирга бўлишга интилди.

ХУЛОСА: Яқинларимиз, дўстларимиз биз учун ғанимат, уларнинг борида қадрига етайлик, уларга кўпроқ вақт ажратайлик...

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,145
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 04:01

А Д А Ш М А Д И М

Доим стрессда юрардим, ўзимни кераксиздек ҳис қилардим, уй, рўзғор, оила, иш  ташвишлари....жуда чарчагандим.... Хуллас,
ЭНДИ, ҲАММАСИ ЎЗГАРДИ! Кўряпсизми👆👆Мен Бахтдан, Қувончдан Порлаяпман. Хурсандчиликдан юрагим дукиллаб кетяпти.
" ДУГОНАЛАР ,БОРМИСИЗ " каналига  уланиб адашмадим. Жудаям маъноли, ажойиб канал. Асло зерикмайсиз. Барча. Дугоналар Шу Каналда Экан.
СИЗ ҳам уланиволинг, фойдасини. сезасиз. Мана манзил👇👇

https://t.me/dugonalar6767
https://t.me/dugonalar6767
1,111
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 00:45

16-қисм
Менимча бундан кейин қуёш билан сира келиша олмасам керак. У шундай бераҳм ва вахшийки, одамни ақлдан оздирадиган даражада таъсир кòрсата олади. Чòлда мени ҳолсизлик қийнайбошлади... Қуёш шундоқ тепамда нур сочиб турар, ҳар
қадамим менга азоб берарди.
-Тузукмисан?- Маржона аҳволимни кòриб сòради.
-Òхшаяптими?- қуёш сабаб ҳам асабларим таранг эди.
-Йòқ. Чòл ҳудудидан чиқишимизга оз қолди. Яна бироз чида.
-Бу ердан ҳеч қандай транспорт воситаси òтмайдими?
-Бу олам сеникидек эмас, Зулфия. Буни аллақачон тушуниб
бòлгансан. Бу ерда бир-бирига ёрдам бериб, қулайлик яратиб
берадиган шахсни топиш мушкул.
-Буни ҳам яхши биламан. Сен нега ёрдам бераяпсан?
-Айтганимдек òшанда ёзимда бòлмаганингда Ноиба иккимиз
òртамизда жанг бòларди. Эллик фоиз ҳолатда òлишим мумкин эди.
Мени биласан, қарздор бòлиб қолишни ёқтирмайман.
-Биламан... Эшитишимча ортингдан қòпорувчилар тушибди. Нима
каромат кòрсатдинг?
-Уларни ёқтирмаслигингни биламан.
-Албатта. Òша кундан сòнг уларни қолган азоларини ҳам излаб
бордим. Улар шунчаки ҳужум қилиши мумкин эмас эди.
-Тòģри, уларга òша бола керак бòлган.
-Ҳа, айтишларича улар бундай қобилиятга эга болаларни òģирлаб
тарбиялашар экан. Уни қобилияти ёрдамида осонгина òģирлик
қилиш мумкин.
-Буни сенга òзлари айтдими?
-Озгина қийноқдан сòнг булбулдек сайрашди.
-Ва сен ҳаммасини òлдирдинг. Эшитгандим. Улар бир кичик гуруҳ
эди холос. Унақалардан ҳали кòп.
-Ва уларнинг гуруҳларидан бири изингга тушган. Сен сабабини ҳали
айтмадинг?
-Муҳим эмас...- у мендан олдинлаб кетди. Уни жуда яхши биламан.
Жиддий бòлмаса òша қишлоққа яширинмас эди. Ишончим комилки,у ердан кетиш фикрига ҳам кòниши қийин бòлган. Нима сабаб
бòлиши мумкин?...
Ниҳоят мен нафратланишни бошлаган жазирама саҳро ортда қолди.
Бирданига салқингина òрмонга кириб боришимиз мени
ажаблантирмади. Чунки бу ерда "Макон" тушунчаси ҳам йòқ.
Чòлдан чиқиб туриб музликларга ҳам кириб кетиш мумкин.
Бетартибликни ёмон кòраман...
-Етиб келдик!- Ноиба тохташи билан у қараётган томонга қарадим.
Кòрфаз... Кемалар навбат бòйи турар, одамлар эса гавжум эди. Сув
қирģоққа урилар, чаģалаклар осмонда учиб юришарди.
-Аслида чòл, чòлдан кейин òрмон, òрмондан сòнг эса соҳил
келиши...
-Буни мòжиза деб атайқол...- Ноиба гапимни бòлди.
-Аслида гапимни давоми бошқача эди. Ҳа, майли... Демак асосий
муаммога етиб келдик шундайми?
-Бу ердан бизга керак кема қидиргандан кòра игна билан қудуқ
қазиган яхши!- Маржона қòлларини қовуштириб туриб олди.
-Бòлинамиз. Ҳар бир кема капитани билан гаплашиб, кòндиришга
ҳаракат қилинг. Бир соатдан сòнг шу ерда учрашамиз!- Ноиба
сòнги сòзни айтиб, кемалар турган биринчи қатор томон кетди.
-Жуда буйруқ беришни ёқтираркан!- Маржона ортидан асабий қараб
қолди.
- олдин ҳам шундай эди. Бироқ мен бошқа режа кòрмаяпман!-
бошимга ёпинģични ташлаб, кемалар томон кетдим. Олдин ҳам
кòп кемалар кòрганман, аммо бирортасида океандан сузиб òтган
эмасман. Биз кòпинча сомалётдан фойдаланар эдик.
Битта кема олдида тòхтаб, кемага юк ташиётган ишчилардан
бирини тòхтатиб, капитанни сòрадим. Анча вақтдан сòнг ёнимга
тепакал бир киши тушди. Унга манзилни тушунтирдим.
-Эсингиз жойидами? У ерга ҳеч бир денгизчи қадамини босмайди.
Зеро у ерга фақат катта океандангина òтиш мумкин. Вақтингизнибеҳудага сарфлашни маслаҳат бермайман. У ерга ҳеч ким
боришга журат этмайди...
гапимни эшитмай кемасига қайтиб кетди. Ҳòрсинганча нариги
кема капитани олдига бордим. У ҳам ҳудди шундай жавоб қилди.
Шундай бòлсада келишишга уриниб кòрдим. Йòқ. Булар у ердан
шу қадар қòрқишардики тасвирлаб бера олмайман. Уларни
қòрқувини қобилиятим ёрдамида ҳис қилиб, менда ҳам негадир
ваҳима уйģонди. Мен текширишим керак бòлган охирги кема
капитани билан ҳам гаплашдим. У мени қувиб солиш билан
828
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 00:45

лозим. Узур, бу ҳақида тòлиқ малумот бера олмайман. Аммо мен
билан òз кемамда кетишингизга руҳсат беришим мумкин...
Бу кутилмаган таклиф эди... Ноибани бумга кòндириш осон
кечмади. Кòп òтмай Маржона ҳам бизга қòшилди. У ҳам ҳеч
қандай натижага эришмагани кòзларидан аён эди. Шу сабаб ҳам
Ноиба бу таклифга кòнишга мажбур бòлди.
Йигитни кемаси анча катта эди. Бироқ ҳеч қандай денгизчи
ёрдамчилар, юк ва ҳатто биздан бошқа йòловчи ҳам йòқ эди.
Бу анча шубҳаланарли. Уни хотирасини кòра олмаслигим эса мени
баттар асабийлаштирарди. Икки соатдан сòнг кема òз жойиданқòзģалди... Кòп òтмай кемалар кòрфази кòзга ташланмай қòйди...
Атрофимиз фақат кòм-кòк сувдан иборат эди...
Тунда юлдузлар бу ердан ажойиб кòринар экан. Ой шуьласи сувга
тушиб ажойиб манзара касб этарди. Мен бу мòзжизани завқ билан
кузатар эдим. Буткул сокин эдим... Қулоģимга қандайдир овоз
чалингунга қадар... Бу қандайдир ноодатий, бироз ҳисиётли овоз
эди... Ҳудди кимдир мени òзи томон чорлаётганга òхшарди. Қиз
болани овози... Таниш... Жуда таниш...
-Зулфия!- Маржонанинг овозидан капалагим учиб кетди. Шу он
барча овозлар тиниб қолди. Ҳудди олдин ҳам эшитилмагандек, ном-
нишонсиз ģойиб бòлишди. Афсуски овоз эгасини танишга
улгурмадим...
-Тузукмисан?- жавоб бермаганимдан кейин сòради.
-Шунақа!
-Унақага òхшамаяпти.
-Унда нега сòрадинг?
-Чунки мен ҳам яхши эмасман. Дардлашгим келди.
-Бу қòпорувчилар иши билан боģлиқми?- унга савил назари билан
қарадим.
-Нега буни сабабини ҳалигача хотирамдан кòриб олмаганингга
ҳайронман!- ҳомуш деди.
-Буни лозим топмадим.
жим бòлиб қолди. Юлдузларга тикилганча узоқ òйга толди...
-Мен катта хато қилиб қòйдим, Зулфия!- анча вақтдан сòнг деди-
Қòпорувчиларга тегишли қимматли бир тақинчоқ қòлимга тушиб
қолди. Мен эса уни сотиб юбордим. Шу сабаб ҳам улар ортимдан
тушишган. Биз катта ҳавф остидамиз!
Уни айтган гапидан музлаб кетдим.
-Бу... бу ҳазлми?- гарчи бу гап ростлигини хотирасидан кòриб олган
бòлсам ҳам тутилиб сòрадим.-Ҳа!- у мен эшитишни истамаган жавобни берди- Аслида шу сабаб ҳам кеча кечқурун чòлга кирмасимиздан олдин сизни тарк этмоқчи эдим. Бироқ буни ҳам уддалай олмадим. Кечир мени... Аммо...- мен томон òгрилди- Улар мени тинч қòйиш эвазига сени сòрашди. Òзинг айбдорсан, Зулфия. Уларни жамоа аъзоларини òлдирмаслигинг керак эди. Шу гапдан сòнг уни хотираларига тòлиқ кòз югуртиришга тушдим. Бироқ у кутилмаган ҳаракат билан менга зарба берди. Зарба туфайли мувозанатни йòқотиб сувга қуладим. Сув жуда совуқ эди... Юқорига сузиб чиқиб, мувозанатни сақлаб туриб олдим. Кема бòлса ёнгинамдан òтиб кетар, Маржона тепада менга пушаймонлик кòзлари билан қараб турарди. Афсуски Ноиба аллақачон ширин уйқуда, Жавоҳир эса штурвалда эди... Кема мендан узоқлашишини жим кузатишдан бошқа нарса қòлимдан келмади... Қòлларим ģазабдан мушт тугилди... Ортимдан қандайдир овоз эшитилди... Бу овоз жуда таниш... Секин ортга òгрилдим. Мен томон бир гуруҳ қòпорувчилар учиб келишаётган эди. Асабий паст овозда пичирладим: -Минг лаънат...

Давоми бор..

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,152
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 00:45

17-қисмУ ортидан бораётганимни сезаётганини билардим. Ниҳоят
тòхтаб, мен томон асабий òгрилди.
-Нима истайсиз?- жиддий қаради.
-Фикрингиз нотòгрилигини исботлашни хоҳлайман!- хоҳишларимдан
биттасинигина айтдим.
-Қайси бирини?- бироз ҳовуридан тушди.
-Овчилар сабабсиз одам òлдиришини.
-Нима сиз бу тоифага кирмайсизми?
-Йòқ... Ҳарҳолда ҳозир шундай. Демак бу сизни фикрингиз тòлиқ
ҳақлигини ёқламайди. Ҳатто сизга мендайлардан яна таҳмин
келтириб беришим мумкин.
-Сизнингча сабаб билан òлдирса бегуноҳ бòлиб қоладими?
-Бегуноҳ?- унга асабий қарадим- Сизни тушунчангизни умуман
ёқламайман. Ҳар бир жонзод умрида бир марта бòлса ҳам
гуноҳга қòл уради. Òлим бу бир кичик кòриниши холос. Одам
бошқаларни кòнглини синдириш орқали òша бошқа ҳар куни òлиб
тирилади. Бу энг катта гуноҳ менимча... Сиз ҳам ҳозир мени
деярли ҳақоратладингиз ва гуноҳ ишга қòл урдингиз. Энди
айтингчи, қайси биримиз кòпроқ гуноҳкормиз?
-Хоним...
-Мен доим аввало бошқаларнинг қилаётган ишимга муносабатини
òйлайман, хато бòлса тòģирлаш йòлларини қидираман. Сиздек бегуноҳ
шахсда бу ҳислатни кòрмадим...- оҳирги гапимни кесатиқ билан
айтдим. У негадир жим бòлиб қолди.
-Мен òзимни бегуноҳ демадим!- анча вақтдан сòнг тилга кирди-
Бу оламда бегуноҳ шахснинг òзи йòқ.
-Наҳақат бу олам...
-Гапингизга тушундим, хоним. Дунёқарашингиз ростан кенг
экан. Ҳòш, менда гапингиз тугадими?
-Аслида йòқ...- иккиланиб дедим- Мени сизни кимлигингиз
қизиқтираяпти.-Аслида мени ҳам...- менга синчков боқди.
-Зулфия Муродова...- қòл узатдим- Турим роҳиба...
-Жавоҳир. Фамилия шартмас!- қòлимни сиқиб қòйди- Тур деган
гапингизни бòлса тушуна олмадим.
-Шунчаки...- уни ģайритурлар йòқолиб кетганидан сòнг келганини
тушундим. Бу ерда кимнидир òлдирсанг ундаги энергия сенга
òтади ва бòлиши керак бòлган турингдаги кучни намоён қилади.
Бундан келиб чиқадики у аниқ роҳиб бòлиши керак эди. Чунки
уларнигина ҳаёлоти ҳимояланган...
-Қобилиятингиз қандай?
-Буни òлдиришга осон бòлиши учун сòраяпсизми?- кулди.
-Йòқ, қизиқаяпман.
-Менда ҳимоя шаклланган. Жоним қаттиқ ва ҳеч ким ҳаёлан
таъсир òтказа олмайди.
-Тушунарли...- ундаги ҳимояни ёриб ота олмаганимдан ундаги
энергия мендагидан кòплигини, у анча кòп одам òлдирганлигини
тушуниб олдим. Яна гуноҳ ҳақида тушунча айтишига òлайми?...
-Зулфия... Бирор натижа борми?- ёнимизга Ноиба келди.
-Ҳудди сен каби йòқ!- уни хотираларидан уддалай олмаганини
осонгина билдим- Таниш бу Жавоҳир, ҳозиргина мени бир тòда
йигитлардан қутқариб қолди.
-Қутқариб қолди? Нима улар сендан кучли эканми?
-Яна битта овчи...- йигитдан садо чиқди. Шундагина Ноибани
диққати унга қаратилди.
-Исмим Ноиба...- унга оломон орасида "овчи" дегани ёқмади
шекилли, норози қаради.
-Танишганимдан мамнунман, хоним. Қандайдир муаммога
дуч келдингизми?
-Шунақа деса ҳам...-Йòқ, ҳеч қандай муаммойимиз йòқ!- Ноиба гапимни бòлиб,
òзимни ундан бироз узоқлаштириб қулоģимга пичирлади- Бу йигит
менга ёқмаяпти, Зулфия. У оддий денгизчига òхшамаяпти!
-Аслида ҳаммасини эшитиб турибман...- йигитни гапидан Ноиба
ноқулай ҳолатга тушди. Òзимни кулгудан базòр тийдим.
-Сен доим бекорга ҳавотир оласан, Ноиба!- эшитиладиган тòнда
гапирдим- Минг бор узур, Жавоҳир. Шунчаки у бугунги
воқеалардан асабий.
-Қаергадир кетаяпсизми?
-Ҳа, аммо ҳеч бир кема боришга розилик бермади.
-Бунақаси камдан-кам бòлади. Манзилингиз қанақа òзи?
-Ğарб томон!
-Òхò, бу жавобни кутмаганим рост. Ҳеч ким розилик бермаганини
сабабини энди тушундим. Истасангиз мен билан кетишингиз
мумкин.
Уни гапидан Ноибага жон киргандек бòлди. Менда эса шубҳа
уйģонди.
-Сиз òша ерга кетаяпсизми?- Ноиба қошларини чимирди.
-Мен ҳар ой òша ерга қатнайман.
-Ҳар ой?- Ноибани юзини ҳам ҳайрат эгаллади.
- ерда шахсий ишим бор ва бу иш ҳар ой такрорланиб туриши
1,072
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 00:45

чегараланди... Унинг хотирасидан òша ерга олдин ҳам борганини
ва òģлини йòқотганини кòриб олдим. Афсуски у энди у ерга қадам
босмайди...
Бошқаларда қандай ҳолат бòлганини билмайман. Балки улар
кимнидир бу таклифга кòндира олишгандир?... Билмадим...
-Салом гòзал қиз!- йòлимни тòсган бир нечта йигитларга
беписандгина қараб, улар ёнидан òтиб кетмоқчи бòлдим. Бироқ
улар яна йòлимни тòсишди.
-Қаерга гòзалим? Танишишни истамайсанми?- улардан биттаси
ёқимсиз илжайди.
-Тирик қолишни истасанг даф бòл!- тишлашиб гапирдим. Улар бор
овозлари билан кулиб юборишди. Бу менга жуда жирканч туйилди.
Шу турга кирувчи йигитларни ёмон кòраман...
-Қизалоқ жуда òзига ишонар эканми?- бояги йигит кулгу аралаш
гапирди- Кема қидираётганингни эшитдик. Истасанг бизга ҳамроҳ
бòлишинг мумкин.
-Йòқ, ташаккур!- айланиб òтмоқчилигимда, òша йигит қòлимдан
қаттиқ тутиб тòхтатиб қолди.
-Қòйсангчи, гòзал қиз. Бизга йòқ деб бòларми?
-Тошингни тер!- қòлини силтаб ташладим.
-Ҳа, майли òзинг тилаб олдинг...У менга ташланмоқчилигида камаримдаги қуролни олишга шайландим. Бироқ ёнгинамиздаги кемадан сакраб тушган йигит абжирлик қилиб унга зарба берди. Қолганлари òша йигитга ёпишиб кетишди... Мен кемадан сакраб тушган қора сочли, юзида чандиğи бòлган йигитга ёрдам беришга уриндим. Бироқ энди улардан бирига òқ узаман деганда òша йигит ҳалақит берарди. Олишув тугашини кутишга мажбур бòлдим. Чандиқли йигит уларни осонгина енгди, қолганлари қочиб кетишди. -Шартмас!- йигит уларни ортидан қувламоқчи бòлганида тохтатдимБунақалар югуришингга арзимайди. У гапимдан сòнг менга бошдан оёқ қаради. Унга қараганимда қоши тепасидаги чандиққа кòзим тушаверди. Негадир буни сабабини билишга қизиқдим. Бироқ йигитни хотираларига кòз ташлай олмадим... Бу нарса мени ҳайратга солди... -Раҳмат!- òзимни òнглаб унга дедим. -Одам òлдирганлик учун раҳмат айтилмайди, хоним!- ундан садо чиқди. -Мен қутқарганингиз учун айтдим. -Қутқариш учун òлдиришга тòģри келди. Аммо сизга ёрдам ҳам шарт эмасди деб òйлайман. Ҳарҳолда овчисиз!- қòлимдаги тòппончадан кòз узмай гапирди. -Нима бòлибди? Кòзингиздаги ģазаб сабабини тушуна олмаяпман. -Овчилар сабабсиз одам òлдиришади. Бу гуноҳ. Сиз ҳам гуноҳкорлардан бирисиз...- уни сòнги гаплари кескин чиқди. У менга бошдан-оёқ қараб қòйди ва узоқлашди. Уни гапи менга ёқмаган бòлсада, хотирасини нега кòра олмаганим мени жуда қизиқтирарди. Шу сабаб ҳам уни ортидан тушдим...
805
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 00:45

Гапимдан у кулиб юборди. Бу ҳам ёлģон бòлганлигини шунда
англаб, ҳòрсиндим.
-Роса лақиллатишибди сени!- кулишда давом этди- Уларнинг ҳар
иккаласи мен билан деярли тенгдош. Òз воқеалигингда уларни
учратганингни айтган эдинг. Қари кòринишда учратдингми?
-Йòқ.
-Эҳ, соддагинам. Бу шунчаки ёлģонлардан бири бòлган!-
жиддийлашди.
-Этиборга оладиган нарса эмас!- елка қисдим- Уларни òрнида мен
ҳам ёқиш учун минг хил ёлģон тòқиган бòлардим.
-Ҳòш... Òша оламингда мени ҳам учратдингми?- тортиниб сòради.
-Ҳа!
-Қандай кòринишда?-Жуда бахли эдинг...- оила даврасида òтирган қиз кòз олдимда
гавдаланди- Сенга кулгу ярашган эди. Оиланг баģрида овқатланиб
òтиргандинг...
-Ҳайрият. Ҳеч бòлмаса у ерда ҳаётим бесамар кетмаган
экан.
-Бу ҳаётинг ҳам бесамар эмас, Ноиба.
-Деярли... Тòģри, яқинларим бòлган. Аммо улардан фақат сен
қолдинг. Сени ортга жонатсам менданда бахтиёр инсон бòлмайди...
Унга миннаддорчилик сифатида жилмайдим. Яна икки соат юргач
кеч тушай деб қолди. Ноиба шу ерда тунашимизни айтиб
юкларини ерга ташлади.
-Гулхан ёқиш керак. Мен òтин териб келаман!- Маржона ҳам юк
халтасини ерга қòйиб, биздан узоқлашди.
-Чòлгача ҳали узоқми?- ёлģиз қолар эканмиз Ноибадан сòрадим.
-Йòқ, шу тепаликдан òтсак бòлгани!- ортидаги кичик тепаликка ишора
қилди- Уёģи яна бир кунлик йòл. Бизни олдимизда катта муаммо
турибди.
-Қандай?
-Кема топиш... "Иссиқ ер"га айтганимдек ақлли одам қадам
босмайди. У томонга кема бормайдими деб қòрқаман.
-Òģирлаш мумкин...
-Òģирлаган тақдирингда уни ким бошқаради. Òртадаги катта океан
жуда ҳавфли. У ердан омон чиқиш мòжиза.
-Бир иложини топамиз...
Гулхан ёқиб, овқат тайёрладик ва юлдузли осмон остида уйқуга
кетдик. Ерда ухлаш ноқулай эди, бироқ бунга анча кòникиб
кетганим боис унча билинмади. Юлдузлар ухлашим учун қулай
шароит яратиб беришди... Юлдузларга термулганча ухлаш барибир
бошқача......-Мени òзингга òхшатма. Ҳар ҳолда дуч келган одамни òлдирадиган, қовоқхонадан туни бòйи чиқмайдиган пасткаш эмасман!- Ноиба Маржонага бақирди. Эрталабдан доимгидек жанжал бошланди. Иссиқ чòлда қуёш нурлари бошимга урилар, уларни бу жанжали баттар асабимга тегарди. -Пасткаш? Òзингга тариф бераяпсанми? Ҳар ҳолда мен ҳеч кимга зиёни тегмай тинч яшаётган оилани тинчини бузмаганман. Қаердаги вахшийга итдек ҳизмат қилмаганман!Маржона ҳам у тенги бақирди. -Аҳмоқ бòлмасанг эски гапларни кавлаштирмасдинг. -Аҳмоқ бòлмасанг сен ҳам сòқирдек Ҳанкка хизмат қилмасдинг. -Сен аҳмоқсан. -Òзинг шунақасан. -Иккаланг ҳам аҳмоқсан!- тòхтаб, уларни òртасига тушдим. -Зулфия сени огоҳлантиргандим!- Ноиба жазава билан деди- Бу алвастини ҳозир òлдириб қòяман. -Орзуга айб йòқ. Балки аввал сен òларсан? -Баракалла, òлдиринг!- бақирдим. -Жанг бòлса ким томонида бòласан? -Òзим томонда!- жилмайдим- Жанг тугагач кòзимдан икки томчи ёш оқизаманда, òра қазиб, жасадларингни кòмиб қòяман. Сòнг ҳеч нарса бòлмагандек йòлимда давом этаман. Жанжалларингни гòрда давом эттирасизлар... Асабий олдинга юриб кетдим. Ортимдан уларни кулгани эшитилди.
905
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 00:45

15-қисм
-Кампирнинг айтиши бòйича калит ҳозирда ģарбда, ҳеч ким қадам босмас "Иссиқ ер" òлкасида!- Ноиба нарсаларини жойлар экан деди. -Нега "Иссиқ ер"? -Нима десам экан?... У ерлар òлаксалар макони. Тушунишимча у томонга қадам босмаганинг аниқ. Ҳеч қандай осимлик òсмаслига ва ернинг доимий қизиб туриши натижасида шундайномланган. Ер тагида вулқон неча йиллардан буён мудроқ
ҳолда ётади. У отилишидан чòчишлари боис ҳам у ерга қадам
босишмайди. Калитни топган қиз истисно қилган кòринади.
-Демак бизни манзилимиз шу ерми?
-Ҳа... Бахтга қарши "Иссиқ ер" узоқ ģарбда. У ергача анча йòл
босишимизга тòģри келади. Маржонанинг биз билан кетиши эса бу
саёҳатни баттар қийинлаштиради!- менга маноли қараб қòйди.
-Унда адоватим ёқ дегандинг.
-Ҳа, аммо уни òзимга яқин ҳам тута олмайман. Тан олиш қийин
бòлсада кучлар элликка эллик. У билан бир жойда ухлашимни тасаввур
қила олаяпсанми.
-Қòрқма, сени òлдирса òзим уни òлдираман!- кулдим. У менга қараб
қошларини чимирди.
-Раҳмат, жуда марҳаматлисан.
-Раҳмат айтганинг яхши. Òлганингдан сòнг бунга имкон
бòлмаслиги мумкин.
-Ҳаа кайфиятни кòтаришни ҳам боплайсан.
-Кеттикми?- хонага Маржона кириб келиши суҳбатимизга якун
ясади. Биргаликда кичик кулбадан ташқарига чиқдик. Бу
ердагилар бизни кузатиш учун йиģилган эди. Ҳеч бирини танимас
эдим... Бу ерда бòлган кунимни фақат ухлаш билан òтказдим.
Аммо бу ёқимли тушни ҳеч нарсага алишишни истамас эдим...
Ҳар хил ёшдаги аёллар билан қòл силкитиб хайрлашгач йòлга
тушдик...
-Бу ердан чиқиш йòлини биласизларми?
-Жуда осон. Юришнинг òзи кифоя. Натижада адашиб қишлоқни
йòқотиб қòясан. Бу чиқиш йòли дегани!- Ноиба жавоб қилди.
-Қаерга борамиз?
-Аввал чòлдан òтамиз, сòнг кемада океан ичида бир неча кун
қолиб кетамиз. Уёģига яқин масофа қолади...- бу сафар Маржона
жавоб берди. Улар билан суҳбат шунақа қисқа-қисқа бòларди. Ҳарбири билан ёлģиз қолганингда бу ҳолат кузатилмайди. Негадир улар
бир-бири эшитиб тургани боис ҳам мен билан олдингидек очиқ
гаплашишмасди. Бу жуда асабимга тега бошлади.
-Нега асабийсан?- Маржона биздан анча олдинлаб кетар экан Ноиба
вазиятдан фойдаланиб сòради.
-Сизларни муносабатингиз ёқмаяпти.
-Бошидан айтгандим уни олмайлик деб.
-Гап бунда эмас.
-Сен ақллисан, Зулфия. Қарорингни ҳурмат қиламан. Бироқ бу қиз
масаласида шошилмадингми? Уни ҳали тòлиқ билмай туриб ишонч
бирдирдинг.
-Сенда қанақа бòлган эди?- унга кулиб қарадим. Уни юзига ҳам
кулгу югурди.
-Мен бошқа масала.
-Нега энди? Сен бошида менга нотòгри йòл кòрсатиб òлдиришингга
бир баҳия қолган эди. Шунда ҳам сенга ишонгандим.
-Чунки мажбур эдинг.
-Ҳозир ҳам мажбурман деб тасаввур қил.
-Йòқ, ҳозир умуман бошқа вазият. Майли бу мавзуда
гаплашишни истамайман. Яхшиси кел òтмишни эсга оламиз. Òн бир
йил олдин анча нарсалар бòлган эди...
-Ҳалигача эсимда, чунки менда бунга он бир йил бòлгани йòқ. Сен
билан илк кòришганимдан тортиб, сòнги дамларгача хотирамда
сақланиб қолган. Буни унута олмасам ҳам керак.
-Қолганларчи?
-Қолганлар бошқа мавзу. Бироқ Диёра ва Иброҳимни жуда
қòмсайман. Уларга òрганиб қолгандим.
-Яни улар сени алдаб ушлаб òтиришган даврни назарда
тутаяосанми?- қизиқди.-Ҳа. Ошанда Иброҳим билан доим уришардим, оқибатда бирор
жойимга шикаст етарди.
-Урармиди?- ҳайрон бòлди.
-Йòқ, мен урардим!- кулдим- У эса темирдан ясалган эди.
-Тусланувчиларда бу табиий. Уни устига òша вақт оддий одам
эдинг.
-Албатта, Диёра билан илк суҳбатларимиз ҳам эсимда. У Зулфия исмли
дугонаси бòлганлигини айтган эди.
-Дугонаси?- кулиб юборди- У биздан бошқа кимсани озига яқин
олмаган. Сени алдаган кòринади.
-Нима сабабдан?- ҳайрон бòлдим.
-Сенга ёқишга уринган. Шу холос.
-Албатта, аммо шунча ёшли аёлнинг бу ишга...
-Шунча ёшли? У мен билан тенг...
-Лекин Иброҳим у ва òзини юзга яқин ёшда дегандек бòлувди.
925
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 00:45

14-қисм
Òзимни мийямдан нимадир юлиб олингандек ҳис қилдим... Бирдан бақириб, козларимни очидим ва òрнимдан туриб кетдим... Ҳансираганча базòр нафас олардим... -Зулфия... Ваниҳоят...- ёнгинамдан яна òша овоз янгради. Кимдир мени ён томондан қучиб олди... Бу Ноиба эди... Биздан бир неча қадам нарида эса Маржона менга тикилиб турар эди... -Нима... нима бòлди?- лабларим титраб шу гапни айта олдим холос. -"Улотрип" - захарли чивин!- Ноибадан олдин Маржона жавоб бердиСени òрмонда шу нарса чаққан. -Мен... -Зулфия, тинчлан!- Ноиба секин òзини нари олди- Ҳаммасини тушунтириб бераман. -Мен кòрган нарсалар... -Бари рòё эди. Эсингдами сен билан ģаройиб қобилиятли аёллар қишлоģига кетаётган эдик. Кейин шаршарага дуч кедик... Сен сувга энди етдик деганда ерга қуладинг. Ҳайриятки òша шаршара ростан қишлоққа олиб борар экан. Бахтингга бу ерда ģаройиб қобилиятлилар сероб, йòқса аллақачон òлардинг... -Аммо... Амиршоҳ...-У ҳақиқий эмас.
-Биламан, бироқ уни қиёфасидаги кимдир кучимни тортиб олишга
ҳаракат қилди...
-Кимдир? У ерда, яни бошингда захардан бòлак ҳеч нарса йòқ
эди. Бу захар одамларнинг орзусидан куч олиб, ҳар хил рòёлар
яратишда давом этади. Ҳеч ким кучингни тортиб олишга
урунмаган, шунчаки бу сени фантазиянг... Тушунтира олдимми?
-Шунақа шекилли...- томоģим қуриб қолганидан, бòйнимга қòлимни
олиб бордим. Маржона тушунгандек стаканга сув солиб менга
узатди. Шундагина у бу ерда қандай бòлиши мумкинлигини òйлаб
бақириб, стакандаги сувни уни юзига беэҳтиёр сепиб юбордим.
-Зулфия!- Ноиба менга ҳайрон қаради.
-Сизлар ҳам рòёсизлар. Йòқса Маржона нега бу ерга келиб қолди?
Уни устига сизлар бир жойда туриб ҳам бир-бирингизни òлдирмаяпсиз.
-Нима бу орзуларингдан бирими?- Ноиба мазах оҳангида деди-
Тинчлан, у аввалдан шу ерда экан. Сени тузалишинг учун ҳам
вақтинча келишиб ишлашга тòģри келди.
Уни гапларига тòлиқ ишониб, кòзини юмганча тинчланишга
уринаётган Маржонага зимдан нигоҳ ташладим. Уни олди сочлари
ҳòл бòлишга улгурган эди...
-Агар яна бир марта шундай қилса озим òлдириб қòяман бу
қизни...- козини очмаган ҳолда пичирлади. Ноибани юзига кулгу
югурди, аммо тезда яна жиддий қиёфага қайтди.
-Кечир...- кòрпани тишлаганча озимни кулгудан базòр тийдим.
менга асабий қараб қòйдида, юзини сочиққа артганча чиқиб
кетди... Пешонамга қòйилган қòллардан сесканиб кетдим.
-Иссиģинг тушибди. Бошқа бундай қòрқитма...
-Маржона бу ерда нима қилаяпти?
- билан олдин ҳам шу қишлоқда учрашиб қолганмиз. Òшанда
ҳам катта жанжал бòлганди. У бу ерга келишни олдиндан билади.Ҳозир келганининг сабаби эса қòпорувчилардан қочаётган
экан...
-Қòпорувчилар? Буни сенга òзи айтдими?
-Йòқ, албатта... У бу қадар аҳмоқ эмас деб òйлайман... Қишлоқдаги
аёллардан бири билан гаплашаётганини эшитиб қолдим...
- ҳам энди биз билан кетадими?
-Нима?- менга аҳмоққа қарагандек қаради- Йòқ. Ҳеч қачон.
билан бирга кетсак аниқ биттамиз тирик қоламиз.
-Жанг бòлмаслигини òзим таминлайман.
-Ҳеч қачон. Эшитаяпсанми? Ҳеч-қа-чон!!! Бу сафар фақат
иккаламизга тегишли. Зеро у ҳатто бу оламдан кетиш мумкинлигини
ҳам билмайди.
-Аслида биламан!- эшик очилиб кийимини алмаштирган Маржона
кириб келди- Буни сòқир кампир билан бòлган суҳбатингизда эшитдим.
Фақат òзингни ақлли деб òйлайсанми?
-Пуч орзулар қилма. Барибир бу куч фақат Зулфияга насиб этади.
-Сени ростан ақлинг ривожланмаган экан. Сеники каби мени
воқеалигим ҳам ģойиб бòлган. Сен каби мени ҳам энди қайтишимга
асос йòқ.
-Унда бу мавзуни нега қòзģадинг?
-Шунчаки мен ҳам Зулфия билан бораман.
-Хахаха ҳечамда. Сенга орамизда жой йòқ.
-Этибор берган бòлсанг мен "Зулфия билан" дедим. Шундоģам энди
қаерга боришингизни биламан. Кампир билан суҳбатингизни тòлиқ
эшитдим.
-Ярамас!- Ноиба уни ёқасига ёпишди- Таҳдид қилмоқчимисан?

-Йòқ. Мени истагим мени ҳаётимни бир неча бор асраб қолган
1,107
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 00:45

Зулфияга ёрдам бериш холос. Агар у òша шаҳарда ёнимга
келмаганда сен билан иккимизни òртамизда қонли жанг бòларди.
Натижада иккимиздан биримизгина тирик қолардик. Уни устига қарорнисен эмас, Зулфия қабул қилади!- у Ноибани қòлини осонликча силтаб
ташлади. Иккаласи ҳам мен томон òгрилишди. Нима дейишни билмай
иккиланиб қолдим... Йòқ десам Маржонага, ҳа десам Ноибага қарши
иш кòрган бòламан. Аммо бу уларни яраштириш учун қулай
фурсат.
-Қаршилигим йòқ, истаса биз билан борсин!- дейишим билан Маржонани
юзига табассум югурди. Ноиба эса энсасини қотириб қòйиб
ҳòрсинди.
-Агар уни эрталаб òлик ҳолда топсанг мендан òпкаланиб юрма,
Зулфия!- у Маржонага ёмон кòз билан қараб қòйиб, хонадан
чиқиб кетди. Бу сафар Маржона иккимиз ёлģиз қолдик.
-Анча яхшимисан?- у менга яқинлашди. Ҳòрсиниб, жойимга
òрнашиб ётиб олдим.
-Яхши шекилли, фақат кòникишим қийин бòлаяпти.
-Захарни тасири кучли бòлди. Агар яна таҳминан икки соат ҳушсиз
ётганингда аниқ òлган бòлардинг.
-Биламан...- ҳаёлимга òшанда икки соат ичида манзилга етиб
борган бòлишимиз урилди- Энди тузалдим-а? Энди ундай ҳолат
бòлмайди шундайми? Негадир ухлашга ҳам қòрқиб қолдим...
-Йòқ, бемалол ухлайвер. Қòрқишинг ноòрин.
-Қòрқув?- асабий кулдим- Нимадан қòрқаётганимни ҳам
билмайман.
-Энди ундай ҳолат бòлмайди, Зулфия!- уни ишонч билан айтган
гапидан юрагимда баттар оģриқ турди.
-Қанийди бòлса...- пичирладим...
-Нима?- у менга ҳайрон қаради.
-Яна шундай бòлишини истардим. Биласанми бари ҳудди ҳақиқийдек
эди. Мен ҳақиқий бахт қандай бòлишини туяётган эдим. Оилам,
отам, севгилим, энг муҳими òģлим ёнимда эди... Аслида уйģониш
мен учун жуда оģриқли бòлди, Маржона. Агар имкони бòлганда янашу ёқимли тушни кòрган бòлардим. Ҳатто қайта ва қайта... Мен айнан шу ёқимли тушдан уйготишларидан чòчияпман. -Менимча саробдан иборат бахтдан кòра бахтсиз бòлсанг ҳам реаллик яхши!- анча вақтдан сòнг деди- Мен ҳам ота-онам билан шу ҳолат бòлишини истардим. Бироқ бу шунчаки сароб. У берган бахт эса узоққа чòзилмайди. -Сен тушунмаяпсан!- шифтдан коз узмай пичирладим- У ер жуда яхши эди... Мени реал ҳаётим ҳавф-хатарларга бой. У ерда эса мен буткул сокин эдим. Чунки ёнимда мени ҳимоя қилгувчи дунёдаги энг кучли жонзод бор эди... -Қачонгача?- уни саволидан кòзларимни юмдим- А? Қачонгача? Òша охирги орзуинг амалга ошиб сен бутунлай òлгунингга қадарми? "Улотрип" захари мийянгга òрнашиб олади ва энг чуқур хотираларинггача òқиб ололади. Хотиралар орқали орзуни аниқлайди ва сароб яратади. Бу ҳудди кинофильм суратга олишга òхшайди. Тайёр сенарий саҳнада òйналади... Охири эса трагедия... -Афсус...- козларимни очмаган ҳолда пичирладим- Бу соатларни ҳеч қачон унутмайман. Ҳатто рòё бòлса ҳам... У мени ёлģиз қолдириб, хонани тарк этганини сездим. Оддий рòё... Ҳеч нарса ҳақиқий эмас эди... Бироқ жуда ажойиб ва эсдақоларли бòлди. Бу оилам билан бирга òтказган энг ажойиб онлар сифатида хотирамда абадий муҳрланиб қолади...
1,070
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 00:40

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,107
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

03 Jan, 00:34

Азизим, омонмисиз!
Тонг сепини ёйди.
Боғларга, тоғларга, ўрмонларга, ниҳоят уйингизга оралади тонг.
Қалбингизгачи?
Уни қалбингизга ҳам киргиздингизми?
Тонг ёришдими қалбда?
Унда кўзингизни юминг. Ичингизда қуёш борлигини ва у ҳаммага кулаётганини тасаввур қилинг. Нафас олиб энг яхши туйғуларни ичингизга киргизинг.😇
Инсоннинг ичидаги қуёши уйғонсинда!🤓
Ана энди кўзингизни очиб кунингизни бошланг!
Сиз энг ажойиб инсонсиз!
Мен учун! Ҳамма учун! 🥰😘😍

Хайрли тонг!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,350
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Jan, 16:58

Х а й р л и т у н.
Осуда тун хамрохингиз бўлсин!

Гап-сўзни кўпайтирганинг сари хатоларинг кўпаяверади.
Лекин Аллоҳнинг зикри ундай эмас – зикрни кўпайтирганинг сари хатоларинг ўчирилаверади.

эртага жума

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
🌟✨Хайрли тун ✨🌟
🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟.


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,966
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 04:53

🎉 ҚАДРЛИ, ҚАДРДОНИМ БУГУНГИ

26 - Д Е К А Б Р Ь 🎉

ТАВАЛЛУД АЙЁМИНГИЗ МУБОРАК БЎЛСИН! 🎊
УМРИНГИЗ УЗОҚ, РИЗҚИНГИЗ БУТУН БЎЛСИН!
ОИЛАНГИЗ БАХТИГА ДОИМ СОҒ-У САЛОМАТ БЎЛИНГ🥰


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
194
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 04:30

Сўздан сўзнинг фарқи...

    Аёл узоқ йиллар дард билан олишди. Ўша дард ойдек чиройини олди,  сарвдек қоматини букди. Гулдек кўнглини янада- ғунчадек заиф қилди... Беозор қилди,  ҳокисор қилди...
     Кунлардан бири қариндош-уруғ дугоналар  уни "Одамларга қўшилсангиз дардингизни анча унутасиз" дея қўярда қўймай ўзлари ташкиллаштирган йиғинга олиб кетдилар.
     Аёл у ерда ҳақиқатдан ҳам дардларини унутгандек бўлди,  кўнглини ёзди,  синиққина жилмайиб дилдан яйрай бошлади.  Токи...
    Давра энг қизиган вақтда тўрда ястаниб ўтирган даврабоши аёлга юзланди: 

    - Қачон қараса сизни касал деб эшитаман.  Тортган дардларингиз гуноҳларингизга каффорат бўлсин илойим,- деди оғзини тўлдириб.

   Аёлнинг бошидан ўша даврабоши бир челак муздек сув қуйиб юборгандек бўлди.  Йиғиннинг давоми татимади.  Ундан эти учиб,  кўнгли йиғлаб қайтди.
    Аёл шўрлик шу вақтгача билган-билмаган,  қилган-қилмаган гуноҳларини ўйлаб ич-этини еди,  оқибатда дарди тобора авж олди.
   Аёл яна уйга қамалиб олди...

   Орадан ойлар ўтиб бутунлай бошқа даврада ўзини кўрган аёл бир чеккада бошини эгиб,  мунғайганча ўтирганда у ердаги даврабоши аёл ўрнидан атай туриб келиб уни маҳкам қучди: 

- Опажон... Сизда қандайдир мўъжиза борми дейман?! - деди у кўзлари яшнаб,- шунча йиллардан буён бир дақиқа бўлсин Аллоҳ сизни ўзидан узоқлаштиргиси келмади,  ўз ҳолингизга ташлаб қўймади.  Тонгги шудринг каби гуноҳлардан пок сақлади... Сиздек Аллоҳ ўзига суюкли деб бўлган бандага  ҳавас қиламан...

    Шу куни аёлнинг кўнгли кулди.  Юзидаги ажинлари ҳам бир зумда ёзилиб кетгандек бўлди. Уйига бутунлай бошқа аёл бўлиб қайтди... 
     Навбатдаги тиббий кўрикда аёлни текширган шифокорлар бу сафарги муолажаа унинг тузалиш йўлига олиб ўтганини кўриб ўзларидан ҳурсанд бўлдилар.  Улар билмас эдилар-ки,  бу сафар аёлнинг дардига даво бир оғиз ширин сўз билан бошланганди. 

   Кимга қандай мақом бериш Аллоҳнинг иродаси,  бандасинимас...

    Ҳар инсонга ширин сўз айтиб кўнгилларни яшнатиш,  яшартиришга эса ҳар бир кишининг ҳаққи бор...

    Агар истаса...

   Гулбаҳор Рахматуллаева- Хазонрезги
346
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 04:00

❗️Қуйидаги қизиқарли саволларга жавоб топа оласизми? Агар жавоб топа олсангиз сизнинг билимингиз юқори даражада экан👍

❓Саволлар қуйидагича:

• Иккинчиси йўқ бир.
• Учинчиси йўқ икки.
• Тўртинчиси йўқ уч.
• Бешинчиси йўқ тўрт.
• Олтисинчиси йўқ беш.
• Еттинчиси йўқ олти.
• Саккизинчиси йўқ етти.
• Тўққизинчиси йўқ саккиз.
• Ўнинчиси йўқ тўққиз.
• Ўн биринчиси йўқ ў.
• Ўн иккинчиси йўқ ўн бир.
• Ўн учинчиси йўқ ўн икки.

Энди эса аниқ жавобларни билиб олинг👇
443
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 00:45

òқларни осонгина тòхтатиб, уларни òзига ёналтирдим. Ҳаммаси бирин
кетин ерга қулашди... Улардан чиққан нур эса яна мени
танамга сингиб кетди. Кучим баттар ошганини ҳис қилдим.
Ёнимдаги деразадан кòзларим олтин рангга кирганини кòриб
ҳайратландим.
-Сен...
-Вақт йўқ, қочиш керак!- қизни гапини бòлдим. У билан тор
кўчаларнинг бирига кириб кетдик. Ярим соат ичида шаҳардан
буткул чиқиб олдик...
-Роҳиба эканлигингни айтмаган эдинг!- ҳансираб нафас олаётган
қиз деди.
-Бунга эҳтиёж бўлмади!- оддийгина жавоб қилдим- Бу куч менда
йòқолган эди. Қандай пайдо бòлиб қолди, тушунмадим.
- Бу олам шундай! Кимнидир ўлдирсанг ундаги энергия сенга
ўтади.
-Нима?
-Қара, Зулфия. Бу оламдаги одамлар икки турга бўлинади: оддий халқ
ва овчилар! Овчилар оддий халқни қириб ўз кучларини оширишади.
Шу сабаб ҳам барда ҳамма мендан қўрқиб қочган эди. Бу
ерда ҳатто оддий аҳоли ҳам камида 10 кишини қотилига айланган.
Бу олам қоидаси шундай! Ўлиш осон, яшаш эса қийин.
-Бу қоида менга ёқмади!
-Бу билан ҳеч нарса ўзгармайди. Олдин айтганимдек кўникишга
мажбурсан!У йўл четидаги усти мато билан ёпилган буюм олдига бордида, матони бир уринишда олиб ташлади. -Бу қанақаси?- ҳайрон бўлдим- Сен менга машиналар йўқ деган эдингку! -Ўша шаҳарда йўқ дедим, ҳолос! Ўтир! -Менми? -Бу ерда сендан бошқа яна ким бор?- чақиб олди- Истасанг қолавер! У рульга, мен эса уни ёнига отирдим...
-Бошқа шаҳарда нима қиламиз? -Аввало мени ҳаётимни сақлаб қолганинг учун миннатдорчилигимни билдираман. -Қандай?- қизиқдим. -Сенга ўттиз кун мобайнида тирик қолишни ўргатаман. Кейин йўлларимиз айрилади, Зулфия! -Майликуя... ҳеч бўлмаса исмингни айт!- уни "телба қиз" деб аташ жонимга тегди. -Маржона!- жавоб бериб, машинани ўт олдирди...

Давоми бор.
867
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 00:45

4-фасл (Унутилган олам)
-Шу ерлиги аниқми?- ģорга кириб борар эканмиз ёқимсиз сукунат этиборимни тортди. Бундай жойни тасаввур ҳам қилмаган эдим. Ğорни зулмат қоплаб олгани мени баттар шубҳалантирди. Машала орқали атрофни кòздан кечирдим.-Манзил тòģри, шу ер бòлса керак!- ортимдан келаётган "У" жавоб
берди.
-Негадир шубҳали...
Шундай дейишим билан ģордаги кòршапалаклар уйģониб
ташқарига қараб қанот қоқишди. Юзимни беркитиб, улар чиқиб
кетишини сабр билан кутдим...
-Жирканч қушлар!- "У" асабий тòнģиллади.
-Улар шунчаки тунда қанот қоқувчилар. Ҳар ҳолда сендан
ёқимли улар!- чақиб олдим.
Йòлда давом этдик... Ğорда майин шамол эса бошлаганидан
қаергадир етиб келганимизни тушундим. Биздан сал нарида
ёруģлик шундоқ кòриниб турар эди...
-Менимча биз етиб...- бошимга келиб тушган зарбадан гангиб
қолдим. Бу кутилмаганда содир бòлгани учун чап беришга
улгурмадим. "У"... "У"... Нега "У"?... У бир кун шундай қилишини
билар эдим. Заррача ҳам унга ишонмаган эдим. Мени кòпроқ бу
зарбани қайтара олмаганим ģазаблантирар эди. Кòз олдим
ҳиралашиб, буткул ҳимоясиз қолдим...
-Буни òзим ҳам сездим, кечир сенга бу хазинани шунчаки
топшириб қòя олмасдим. Алвидо, Зулфия...
"У" бòйнимга осилган калитни бир уринишда юлиб олди. Ğира-ширада
уни òша ёруģлик томон югуриб кетаётганини кòрдим.
Йòқ... хато қилишга ҳаққим йòқ. Бу йòл учун озмунча тер
тòкдимми? Энди етишдим деганда шунчаки чув тушиб
қолавераманми? Бу ерга не-не синовлар билан етиб келдим, энди
эса шунчаки маģлуб бòлолмайман...
Бирданига телбанамо кулиб юбордим... Бу кулгу алам билан шу
қадар қаттиқ чиқдики, ģор бòйлаб акс садо бòлиб янгради.
-Сени òлдираман!!!- "У" кетган томонга қараб бақирдим- Бу сафар
қòлимдан омон чиқмайсан!!!Бир муддат бошимни ортга ташлаб, кòзларимни юмдим. Лабимга телбанамо кулгу югураверарди. Шу йòлгача бòлган давримдаги қийинчиликлар эса кòз олдимдан худди кино тасмасидек òта бошлади...
771
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 00:45

1-қисм
Қулаш ёқимсиз туйģу... Базан тушларимда ҳам шундай, зулмат ҳукмрон бòлган жарликка қулайман. Ёқимсиз ҳислардан эса чòчиб уйģониб кетаман... Унда нега ҳозир уйģона олмаяпман? Ахир қулаш вақти тушимдагидан анча òтиб кетдику... Ҳаво кескин совий бошлаганини ҳис қилдим. Совуқдан кòзларим юмила бошлади... Бундай ҳароратда уйқу тортиши табиий... Кòзларимни оģир юмиб, уйқуга кетдим...
Совуқ ер... Бу совуқлик бадан-баданимга сингиб, қалтироқ боса бошлади. Аммо айнан шу совуқлик мени уйģонишимга сабабчи бòлди. Аста кòзларим очилди... Осмондаги оппоқ булутлар этиборимни тортди, бир муддат жойимдан қимирламай ётдим. Ернинг муз каби совуқлиги мени òрнимдан туришга ундади. Базòр òрнимдан туриб, атрофга аланглаб қолдим. Мен қандайдир ялангликда эдим ва атроф оппоқ қорга тòла эди. Совуқдан қòлларимни иккала елкамга қòйиб, қалтирай бошладим. Эгнимда тунги кòйлак, агар бу ерда ҳеч нима қилмай турсам совуқдан òламан. Шу сабаб ҳам бошим оққан томонга кета бошладим. Совуқ оёģимдан òтиб кетиб, базòр қадам босардим. Оёқ кийимим ҳам йòқ, қил устида юргандек ҳис қилардим òзимни. Сòнги воқеаларни эслашга уриндим... Ҳар доимгидек òз хонамда ухлаб ётгандим... Сòнг хонамда ёлģиз эмаслигимни сездим.Шарпа "У" эди... Амиршоҳ ёнимга келган эди. Аммо нима
сабабдан?!
Эслашга уриндим. У нега олдимга келиши мумкин? Ахир
муносабатлар ва алоқалар тòхтатилганди!
менга қандайдир аудио қòйиб бергани эсимда... Аудио
ёзувдаги суҳбатни эсладим... Амиршоҳ мени òлдириш учун
келган... Қорнимга санчилган "Ажал ханжар" ини тафти ҳамон
эсимда...
Ниҳоят ҳаммасини эслагач ҳаёлимга бир савол урилди: "Мен
òлдимми?"
Қадам товушлари ҳаёлларимни тумандек тарқатиб юборди.
Кимдир жуда секин, судралгандек юриб келарди. Қорни ģижирлашидан
бу товуш аниқ эшитилди. Тòхтаб, òша томонга коз ташладим.
Қалин пòстинларни кийиб, сигарет тутатганча, судралгудек секин
келаётган қари ва совуққон киши мени олдимдан òтиб кетарди.
Ундаги совуқликдан нимадир сòрашга қòрқарди киши. Чунки
менга бир бор бòлсада қараб қòймади. Гòё мен бу ерда
йòқдек...
-Салом...- секингина гап бошладим. У мени эшитмагандек
юришда давом этди.
-Кечирасиз...- яна бир бор уриниб кòрдим. Шунда ҳам
тòхтамади...
-Мазур тутасиз... аммо мен қаердаман?- овозимни
баландлатишим билан у жойида таққа тòхтади. Бир муддат
қòрққанимдан совуқ ҳаво ҳам эсимдан чиэди. У секин мен
томон òгрилдида, сигаретини чуқур тортиб осмонга қарата пуфлади.
Сòнг қайта менга қаради:
-Унутилган оламда!- йòģон овозда жавоб берди.
-Унутилган олам?!- ҳайрон бòлдим- Яни мен òлдим шундайми?
-Йòқ!- инкор қилди- Аммо яқинда òласан...Уни гапидан титраб кетдим. У менга бошдан-оёқ беписандгина
қараб қòйдида, яна юришга тушди. Òша судралиш билан мендан узоқлашди... Яқинда òламан? Бу нимани англатади? Ахир ҳозир тирикман, қандай òзидан-òзи òлиб қолиш мумкин? Ҳеч нарсани тушуна олмадим...
Совуқ тиниқроқ фикрлашимга йòл қòймас эди. Бошим оққан томонга юришда давом этдим. Охири оёқда тик тура олмай ерга йиқилдим. Оёқларим музлаб қолган эди... Имконсизликдан жойимда қимирлай олмай òтирдим. Совуқ ҳаво тобора мени ҳолсизлантириб, òз домига тортар эди... Бироқ мен томон узилган òқ овозини аниқ эшитдим. Òзимда куч топиб, òққа чап бериб қолдим. Тезда òқ узган шахс томонга қарадим. -Чалажон бòлсанг ҳам òлиш ниятинг йòқ!- харсангтош устида турганча, менга тòппончасини қаратиб турган қиз совуқ жилмайди. У бир сакрашда қалин қор устига этиклари билан қòндида, мен томон қадам босди. -Кимсан?!- бақириб, ортга бироз чекиндим. -Овчиман!- олдимга келиб тòхтадида, мен тенги òтирди- Сен эса бугунги òлжамсан! -Нима?!- гапидан ҳайрон бòлдим. -Тинчгина òлдирган бòлардим, аммо сенда ҳеч қандай куч йòқлиги кòриниб турибди. Менга фойда келтирмайсан! -Сен ким... -Шошмачи?!- тòппонча ушлаган қòли билан иягини ушлаб òйга толди- Фойда топса ҳам бòларкан... -Нималар дея...- ортиқ гапира олмадим. У тòппончани орқаси билан бошимга яхшигина тушурди. -Ҳайрли тун, қуёнчам! Сòнги кòрган манзарам телба қизнинг телбанамо кулгуси бòлди...
723
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 00:45

2-қисм
Кòзларимни очганимда шамлар ва гул япроқлари билан безатилган хонада ёлģиз ётардим. Секин òрнимдан қòзģалдим... Эгнимда тòрли очироқ,аммо чиройли либос. Тушунмай секин безатилган хонадан чиқдим. Бу ер гавжум бархонага òхшарди. Мен иккинчи қаватдан туриб ширакайф йигитлар ва кишиларнинг ярим яланģоч қизлар билан рақс тушишини кузатардим. Жирканиш ҳисини туйдим. -Вой, қуёнчамиз уйģонибдиларда?!- ортимда таниш овоз янгради. Секин ортга òгрилиб òша телба қизни кòрдим. Кòз қирим билан уни камарида турган қуролига қараб қòйдим. -Қаердаман? -Тушуниш қийинмаску!- пастдаги оломонга ишора қилди. -Мени сен олиб келдингми? -Қушчам, бошқа ким бòларди?- кулди- Менга раҳмат дейишинг керак. Қолдириб кетганимда музлаб òлардинг! -Раҳмат? Аввал ҳаммасини бир бошидан тушунтирчи!- жиддий қарадим. -Албатта!- у жилмайиб, секин қарсак чалиши билан икки барзанги ортимдан келиб, мени ушлаб олишди. -Бу нимаси?!- уларни қòлини силташга уриндим, аммо кучим етмади. -Òзинг тушунтиришимни сòрадинг!- қиз қиқирлаб кулиб юра бошлади. Барзангилар ҳам мени у тенги судрагудек олиб кетишди. -Ҳой... -Бу ер бархона, қуёнчам. Сени қутқарганим эвазига менга бир хизмат кòрсатасан, холос!Қиз қандайдир эшикни очиб ичкарига кирди, барзангилар ортидан
мени ҳам олиб киришди. Бу хона мен уйģонган хонага жудаям
òхшарди. Фақат катталиги бòйича фарқ қиларди. Ётоқда эса бир қора
сочли, семиз киши сигарет тутатиб òтирар, ёнида иккита ярим
яланģоч қиз унга суйкалишарди.
-Ҳайрли кун, Лиам!- қиз òша кишига деди. Лиам сигаретини чуқур
тортиб қòйди ва пуфлади.
-Мени безовта қилишга сабабинг бор деб умид қиламан, овчи қиз.
-Мен сабабсиз ҳеч иш қилмайман. Сенга совģа олиб келдим.
Қиз шундай дейиши билан барзангилар мени бир қадам олдинга
олиб òтишди. Лиам деганлари ёнидаги икки қизга "Бòлди" дегандек
ишора қилди. Қизлар тазим қилиб хонадан чиқиб кетишди. Киши
шошилмай òрнидан турди. У эгнига тунги кийим илдириб олган бòлиб,
òзига умуман ярашмасди. Секин яқинлашиб менга бошдан
оёқ қаради. Яқинроқ туриб иягимдан тутганида, асабий бошимни
тортиб олдим.
-Нари тур, исқирт!!!- бақирдим. Барзангилар қòлимдан қаттиқроқ
ушлашди.
-Бòйсунмас ва жиловини бошқариб бòлмайдиган қизларни
ёқтираман!- Лиам жилмайди- Дидимни яхши биласанда, овчи қиз.
-Мен сифатсиз нарса олиб келмаганман.
-Шу ҳислатинг менга жуда ёқади. Бошқа мижоз топмайсан деб
умид қиламан!- Лиамни ишораси билан барзангилардан бири қизга
кичик халтача тутқазди. Овозидан ичида танга борлигини фахмлаш
қийинмас.
-Сен каби сахийини учратмадим, Лиам!- қиз халтачани чòнтагига
солиб кетишга чоģланди- Алвидо, қуёнчам...
менга кòз қисиб қòйди ва хонадан чиқиб кетди...
Лиам деганларини ишораси билан барзангилар ҳам мени қòйиб
юбориб, хонадан чиқиб кетишди.-Исминг нима?!- хонада ёлģоз қолар эканмиз Лиамдан садо
чиқди. Унга ҳиссиз термулиб, жавоб беришни ҳаёлимга ҳам
келтирмадим.
-Гòзалим, энди менга тегишлисан. Қайсарлик қилмасанг òзингга
фойда!- жиддийлашди- Ис-минг ни-ма?!- доналаб сòради.
-Зулфия!- шунчаки жавоб беришга қарор қилдим.
-Чиройли исм!- жилмайди- Бу ерда янгимисан, Зулфия?!
-Бу ер деганинг қаер òзи?!- тишларим орасида дедим.
-Тшш... мени сенлама қизалоқ!- менга яқинлашди- Агар
кòнглимни олиб, мени ҳурсанд қила олсанг ҳаммасини тушунтириб
бераман.
Секин елкаларимга қòлини қòйди. Унга жирканиб қараб қолдим.
-Розимисан?- ёқимсиз илжайди.
-Тошингни тер, исқирт!- уни қòлини силтаб ташлаб эшик томон
йòналдим. Етмасимдан у мени ушлаб, чангалига олди. Нафасини
шундоқ қулоģим ортидан ҳис қилдим:
-Менга тòģри муомила қил, гòзалим. Мен сени сотиб олдим, демак
кòнглимга қарашга мажбурсан!
-Мен сотиладиган буюм эмасман!- чангалидан чиқишга
уриндим.
-Ёки сотилардинг, ёки òлардинг. Бу ерда янги бòлишингга

қарамай омадинг келибди. Тирик қолишни истасанг истакларимни
677
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 00:45

3-қисм
-Балки қаерга кетаётганимизни айтарсан?!- дедим неча соатдан буён мени қаергадир бошлаб кетаётган ўша телба қизга. -Жуда коп савол бераркансан!- деди ҳар доимгидай беэътиборлик билан- Овозингни ўчир ва шунчаки юр! Жойимда таққа тўхтаб, қўлларими қовуштириб олдим. У ҳам буни сезиб жойида тўхтади ва асабий мен томон ўгирилди.-Ёки ҳаммасини тушунтириб берасан ёки мен жойимдан
жилмайман!- жиддий қарадим. У чуқур хўрсинди.
-Лиам анойилардан эмас. Ўзиники бўлган нарсани ер тагидан бўлса
ҳам топади. Сени қидириб келиши ҳам турган гап. Мен сенга
ёрдам бердим, унутма. Шунинг учун ҳам овозингни ўчириб
мен билан юришга мажбурсан!
-Ёрдам бердим?- асабий бақирдим- Сен унга сотдинг!!!
-Қуёнча, эски ишни эслама! Муҳими мен сени уни қўлидан
қутқардим. Мен бўлмаганимда ҳозир сен унинг тўшагида
ётардинг!
-Ва бунга сен айбдор бўлар эдинг!!!
-Роса эзма экансан!- менга яқинлашди- Сени ҳозирни ўзида ҳеч
иккиланмай ўлдира оламан! Шундай экан тилингни тийиб, юр
қуёнча!
-Мени қуёнча деб аташни бас қил!
-Мен овчиман!- кулди- Қуён эса ўлжа! Шундай экан ўрнингни
бил!
Ортиқ ҳеч нарса демай яна юришга тушди. Ноилож унга
эргашдим. Зеро ҳозирда тирик қолишим унга боғлиқ. Бардаги
холатда у мени отмоқчи эди, сўнгги сонияларда негадир тўхтади.
Қолган воқеалар жуда тез содир бўлди...
Қутқаргани учун ҳам унга эргашдим, йўқса бу қизга икки
дунёда ҳам ишонмаган бўлардим. Минг ланат!!! Ҳатто қаерга
кетаётганимизни ҳам билмайман. Энг қизиғи қаерда эканлигимни
ҳам билмайман. Балки ўлгандирман? Ўлган бўлган тақдиримда
нима учун тирик қолиш учун курашаяпман? Бу аҳмоқлик
эмасми?
-Ҳеч бўлмаса қаерга кетаётганимизни айт!- ҳеч нимани
тушунмаслик менга ёқмай бақирдим.
-Қўшни шаҳарга!- жавоб берди у ҳафсала билан. Ортиқ савол бермай
юришда давом этдим. У билан тузукроқ гаплашишни иложи ёқ.Ҳатто исмини билмайман. Бу ҳам ҳозирги холатим ёмонлигидан
далолат эмасми? Мен ўзимга нотаниш бўлган қиз ортидан
юраяпман. Ваҳоланки у бугун сал қоса мен ўлдирар эди. Ўзимга
умуман тушунмай қолдим...
Бу ерни манзараси эътиборимни тортди. Илк уйғонганимда совуқ
ҳаво ва қор ёғаётганди. Ҳозир эса сал илиқроқ ҳаво. Бу табиат
мўъжизасими? Ўша пайт дарахтлар қор сабаб оппоқ тусга кирган
эди. Биз юраётган майдондаги дарахтлар эса энди барг тўка
бошлаган. Ажабо... Бу цехргарлик бўлса керак...
-Етиб келдик!- дея телба қиз тўхтади. тушунмай унга қараб
қолдим.
-Мен шаҳарни кўрмаяпман!- норози дедим.
-Янгиларни гапи доим асабимга теккан. Тушунтиришни ёмон
кўраман!- бепарво деди.
Йўқ, унга гапириш бефойда. Унда ўзимни олдинги ҳолатимни
кўраяпман. Мен ҳам олдин шунақа совуққон эдим, ҳеч кимни
хушламас эдим.
-Қара!- дея у қўлини бироз кўтардида, секин олдинга чўзди. Қўли
қандайдир тўсиққа тегди. Буни менга таниш туюлди. Бундай
тўсиқни мен Ҳанкнинг беркитган шаҳрида кўрган эдим. Аммо
тўсиқ ичкарига ўтишга йўл қўймас эди. Ҳозиргисидан эса телбасиз
қўлини бемалол ўтказа олаяпти.
-Тўсиқ ўтишга йўл қўймаслиги керак эди!- ҳаёлимдагини
ташқарига чиқардим.
-Сен айтаётганинг бошқа тури!- жавоб берди- Буниси эса шаҳарни
кўринмас қилиб, ҳимоя қилади!
-Ғайриоддий!- беихтиёр пичирладим.
-Бу ерда ҳамма нарса ўзгача!- қиз жавоб бериб, тўсиқдан
ичкарига ўтиб кетди. Бу ер деганда у қаерни назарда тутди? Бу
саволга жавоб мени жуда қизиқтиради. Шу сабаб ҳам унинг ортидан
тўсиқдан ўтдим...Мени ажаблантиргани ичкарида ҳозир ярим тун эканлиги бўлди.
-Қанақасига?- дедим ҳайрон.
-Нима дерди?... Ҳа... Мўъжиза!- қиз мазах оҳангида деди.
-Жуда кулгули!- уни гапидан асабларим таранглашди.
-Айтганимдек бу оддий жой эмас... аа... исминг нима эди?
-Муҳим эмас!- тинчланишга уриндим.
-Унда қуёнча деб чақираман.
-Зулфия!- жавоб бердим.

-Мана бу бошқа гап. Кейинги сафар менга ўйлаб гапиришни
маслаҳат бераман!
567
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 00:45

-Тамға!- оддийгина жавоб қилдим. -Қандай тамға?- қизиқди у. -Душманим қўйган тамға. Муҳим эмас!- бепарво дедим. -Тушунарли!- негадир енгил тортди- Ухлаб ол, бугунги воқеалар чарчагандир!... Ўрнидан туриб, хонадан чиқиб кетди. Бир нуқтага термулганча ёлғиз қолдим. Наҳот энди шу оламга кўникишга мажбур бўлсам? Ақлга сиғмайди!...
576
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 00:45

Мендан илгарилаб кетди. Энсамни қотириб қойдим. Шаҳарга буткул
кириб боргач ҳам юришдан тохтамадик. Мени ажаблантирган яна
бир нарса шаҳарда машиналар йўқлиги бўлди. Замонавий бинолар...
аммо одамлар пиёда юришарди.
-Бу нима аралаш оламми?
-Яна бир ғайритабиийлик. Бу ерда ғаройиб бўлмаган нарсани ўзи
йўқ.
Бир уйга етгач тўхтадик. Қиз эшикни очиб ичкарига кирди.
-Бу кимни уйи?- мен ҳам ортидан кирдим.
-Мени!- бепарво жавоб берди.
Бир хонага кириб бордик. Кўринишидан залга ўшарди.
елкасидаги халтасини диванга қарата отди, ўзи эса стуллардан бирига
ўтириб қолди.
-Менга ҳаммасини айтиб бериш вақти бўлдими?- ҳафсала билан
дедим.
-Нимани билмоқчисан?- савол назари билан қаради.
-Ҳаммасини!- ишонч билан жавоб бердим.
-Ҳая янги эдинг тўғрими? Буни тушунтириш мушкул. Бир кун
бировга бу ҳақида айтаман деб ўйламагандим!Гапиришини англаб диванга жойлашдим.
-Нимадан бошлай?
-Қаерда эканлигимдан!
-Сен "Унутилган олам" дасан
-Буни биламан, менга бу ер қаерлиги қизиқ... Ёки мен ўлдимми?
кулиб юборди.
-Бошида ҳамма шундай ўйлайди! Нариги ҳаётингдан охирги
эсингда қолган воқеани айт-чи!
-Ўлганим эсимда!
-Сен ўлмагансан!- жилмайди.
-Нега энди? Ханжар билан яраланганим эсимда!
- қандай ханжар эди?- менга маъноли қаради.
-Оддий...
-Алдашни хаёлингга ҳам келтирма!
-Майли оддий эмас!...- хўрсиндим- Ғаройиб ханжар! Номи "ажал
ханжар"и
-Айнан шундай!
-Нима шундай?
-Сенга бир ҳикояни айтиб бераман.
-Эртак эшитиш...
-Бу эртак эмас, саволинга шу орқали жавоб оласан. Хуллас қадимда
бир сеҳргар бòлган...
-Сеҳргар?
-Гапимни бўлма! Ўша сеҳргар анча олдин яшаб ўтган.
Айтишларича унинг замонаси инқирозга юз тутган. У оиласини
ҳимоя қилиш учун бир сеҳрр ўйлаб топган. Унга кўра жуда кучли
ханжар яратган. Ханжар орқали ғаройиб олам яралган. Сеҳргар
ханжарни оиласига санчиш йўли билан уларни шу оламга ўтирган,
ўзи ҳам ўтган. Шу йўл билан улар тирик қолишган. Бу ер ўзгача,Зулфия... Бу ерда вақт тушунчаси умуман йўқ. Шу сабабли
минг йил... ҳатто ундан ортиқ ҳам яшаш мумкин. Сеҳргар
оиласида ҳам шундай бўлган. Айтишларича узоқ умр ҳам
инсонни жонига тегар экан. Улар ўз хоҳишлари билан ўлишга қарор
қилишган. Аниқланишича сеҳргар битта ханжар яратмаган.
Ханжарлар жуда кўп болиб бутун оламларга тарқалган. Ташқари
дунёдаги ҳеч ким ханжарни моҳиятини била олмайди. Билишса
ҳам унутишган... Шу сабаб ҳам бу ер "Унутилган олам"
дейилади...Ханжардан яраланган шахс эса сен турган оламга ўтиб
қолади ва...
-Ва?
-Ва умрбод шу ерда қолади!
-Ни...нима?
-Шундай, зулфия. Бу ердан кетишнинг иложи ёқ.
-Лекин сеҳргарчи?
- ҳам оиласи билан ўлган. У ўзи билан олиб келган ханжар эса
шунчаки ғойиб бўлган.
-Лекин...
-Менга қара, зулфия. Бу масалада "лекин" деган сўзга ўрин йўқ.
Бу ердан кетиш имконсиз. Ҳаммамиз тақдирга тан берганмиз.
Сен ҳам шунчаки кўник!
-Мен... мен...
-Ҳа, сен. Бу ердан кета олмайсан. Ишонавер, бу ерга келганимга
10 йилдан ошган. Уч йил аввал тақдирга тан берганман. яша,
ўйна, кул... бошқа чоранг ҳам йўқ.
Уни гаплари мени эсанкиратиб қўйди. Наҳотки қайтишнинг йўли
бўлмаса? -Сенга гапириш осон!- пичирладим- У ерда мени оилам...
-Шунчаки унут!- у бу гапни оддийгина қилиб айтди қўйди. Аммо
билмайдики мен қандай ҳисларни ҳис қилганимни.
-Бу гапларни қўйсангчи- хушчақчақ овозини баландлатди-
Ундан кўра ўзингдан гапир. Маконинг, оиланг ҳақида сўзлаб бер.Ким биландир суҳбатлашмагандига анча бўлган! -Айтарли ҳеч гап йўқ! -Қўйсанг-чи, юз ифодангдан кўп саргузаштларни бошдан кечирган қизга ўхшайсан. Уни гапларини эшитмагандек бир нуқтага термулиб ўтиравердим.
-Туринг қандай?- дабдурустдан савол берди- Сенда қандайдир куч борми? -Бор эди...- пичирладим- Ҳаммаси òз òрнига қайтиб, хатойимни тòģирлагач йòқ бòлиб қолди. -Ҳаммаси? -Хуллас... буни тарихи узун! -Ҳалиги... бўйнингдаги нима?- бироз ноқулай оҳангда гапирди. Бошида нимани сўраганини тушунмадим, кейин англаб етдим.
587
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 00:45

4-қисм
Қора шарпа... қўрқув... ва қорин соҳамга санчилган ханжар... Ҳовлиқиб уйғониб кетдим. Бу туш... бари туш... Аммо бун гап ҳам шунчаки ўзимни тинчлантириш учун айтилаяпти. Мен кўника олмаяпман, бу иш қўлимдан келмаса ҳам керак. Қандай қилиб ҳаётим бу даражада ўзгариб кетиши мумкин? Яна Амиршоҳ... у ҳаётимни бир тизимдан чиқаришни доим уддалаган.Ҳамон ўша телба қизнинг уйдаман. Чарчаганим кўп
ухлаганимдан сезилди. Менимча ҳар ким ҳаёти бирданига
ўзгарганида ўзини шунақа ёқимсиз ҳис қилса керак! Худди мен
каби...
Ташқарида эшитилаётган шовқин эътиборимни тортди. Ўрнимдан
тезда туриб, хонадан чиқдим. Ўша қизни топишим керак, аммо
чақириш учун исмини ҳам билмайман. Бу яна бир
аҳмоқгарчилик...
Уй залига кириб бордим. Телба қиз шошилганча юк халтасига
буюмларини соларди.
-Нима бўлди?- ҳайрон бўлдим.
-А?... Зулфия уйгондингми?- унинг диққати менга қаратилди- Хуллас
гап бундай: мен кетаяпман!
-Қаерга?
-Бу лаънати шаҳардан узоқроққа!- яна нарсаларини жойлашда
давом этди.
-Тушунтириброқ гапир!- асабий бақирдим.
-Уф, айтдим-ку сенга Лиам анойилардан эмас деб! Шаҳарга
шотирларини юборибди!
-Шу шаҳаргами?
-Ҳа бошқа қаёққаям бўлларди?- бақирди- Каллангни ишлат! Мен
кетаяпман, сен сабаб бошимга бало орттириш ниятим йўқ!
-Сен буни аллақачон уддаладинг!
-Биламан, шунинг учун ҳам бу шаҳардан кетаяпман!- йўл
халтасини орқасига илиб эшик томон йўналди. У ташқарига чиқди ва
икки сония ўтмай ичкарига қайтиб кирди.
-Тинчликми?- кулдим.
-Бутун шаҳарни босишяпти!- асабий минғирлади у. Сўнг ошхона
томон йўналди, у ерда орқа эшик бор эди.
-Хуллас Зулфия, сенга омад ва алвидо...Ҳовлиқиб чиқиб кетди. Эшикка яқинлашиб, қулоқ тутдим.
Нималарнидир синган овози эшитилгач ташқарига отилдим. Кўрган
манзара менга ёқмади. Телба қизни бир гала барзанги йигитлар
ўраб олишган эди.
-Сен жаноб Лиамга хоинлик қилдинг, овчи қиз. Бунинг учун ўлимга
лойиқсан!
-Бу адолатдан эмас!- қиз жилмайди- Бу жумла менга тегишли!
Тақлиқчиларни ёқтирмайман!
- сизни кучингизни ўзлаштиришига йўл қўйманг!- йигитлардан бири
бақирди.
Қиз икки этигидан ханжар чиқарди ва йигитлардан бирига ташланди.
Орада даҳшатли жанг бошланди. Телба қиз моҳирона олишар,
йигитлар унга яқин ҳам йўлай олишмасди. У йигитлардан бирига
ханжар санчди, шу заҳоти йигит ерга қулади ва уни танасида
чиққан нур телба қизнинг танасига сингиб кетди. У бир муддат
кўзларини юмиб турди ва ғолибона табассум билан очди. Энди уни
кўзлари қизил тусга кирган эди...
-Ўлдиринглар уни!!!- йигитлардан бири қаттиқ бақирди. Ҳамма йигитлар
бирданига қизга ташланишди. Аммо қиз битта қўл ҳаракати билан
уларни осонгина енгарди. Ўлган йигитларнинг танасидан чиққан
нур қизнинг танасига сингиб кетаверди. Бу қандай бўлганини
англаёлмадим. Билганим бу манзарани ҳайрон кузатардим. Бора-
бора иккита йигит қолди. Биринчи йигит қизни оёғидан чалиб йиқитди.
Қизни камарига осилган қуроли сирғалиб кетди. Нариги кòчадан яна
шуьларга òхшаш кийинган йигитлар кела бошлашди. Қиз қўлидаги
ханжари билан устидаги йигитни осонгина ўлдирди. Пайтдан
фойдаланган сўнги йигит унинг қуролини олиб, қизни нишонга олди.
Шу вақт ҳаёлим ўзимга келиб, йигит томон отилдим. Бор кучим
билан уни итариб юбордим. Қуролни ундан тортиб олиб, уни нишонга
олдимда, отдим.
Уни танасидан ажралиб чиққан нур бу сафар менинг танамга
сингиб кетди. Ўзимда ғайриоддий бир кучни ҳис қилдим ва
кўзларимни юмдим. Бу куч томир-томирларимга яшин тезлигидасингиб кетди. Кўзларимни очганимда қўлларимдан оппоқ нур
таралиб турарди...
Лабимда òз-òзидан мамнун табассум пайдо бòлди...
-Сен роҳибамисан?!- қиз òзини òнглаб òрнидан турар экан
қòлларимга ҳайрат билан тикилиб, деди.
Уни саволига жавоб беришга улгурмадим. Ёрдамга етиб келган

Лиамнинг одамлари бизни òққа тутишди. Қòлимдаги оқ нур орқали
754
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 00:45

сòзсиз бажарасан!- у бир уринишда мени ётоққа итариб юборди.
Озимни òнглаб олмасимдан устимга чиқиб олди. Қанча қаршилук
қилмай унинг бақувват қòлларидан чиқа олмасдим. Кòзим ётоқ
ёнида жойлашган кичик столдаги кòзага тушди. Бор кучим билан
томон қòл чòздим. Қанча чиранмай қòлим унгача ета
олмасди. Устимдаги махлуқни оёģига яхшилаб тепиб, òзимни кòза
томон отдим. Уни қòлимга олиб, òзини òнглаб олган махлуқни
бошига тушурдим. У бироз қотиб турди ва устимга йиқилди. Уни
устимдан олиб ташлаб, тòзģиган сочларимни тòģирладим. Бутунқолган кийимим бòлаклари билан устимни ёпиб хонадаги шкаф
олдига бордим. Ҳайриятки шкафда аёллар кийими бор экан...
Қоп-қора шим билан кòфта кийиб, оёģимга қора этикни олдим.
Шкаф тортмасидаги кепкани олиб бошимга қòндириб олдимда,
хонадан эҳтиёткорлик билан чиқдим.
Ҳайриятки эшик олдида қòриқчилар йòқ экан. Бу Лиам деганлари
òзига жуда ишонадиган кòринади. Секин зинага яқинлашиб, биринчи
қаватга тушдим. Боя кòрганимдек ҳозир ҳам рақс бòлаётган
эди. Ҳеч кимга сездирмай эшик томон юрдим.
-Тòхта!- эшикка етганимда қòриқчиларни йòлни тòсишди-
Эрталабгача ҳеч ким бархонадан cбиқарилмайди. Ё қоидани
унутдингми?
-Узур!- паст овозда пичирлаб, улардан узоқлашдим. Бу қанақа
қоида бòлди? Булар аниқ ақлдан озган. Секин барга яқинлашиб,
стуллардан бирига òтирдим.
-Хоним, нимадир ичасизми?- бармен йигит стаканларни артар экан
менга юзланди.
-Шартмас, раҳмат!
-Шароб қуй, йигитча!- ёнимга таниш овоз эгаси келиб òтирди. Бу
òша телба қизлигини билиб шошиб қолдим. У мен томон кòз
ташлаганини сездим. Бу нигоҳ бир неча сония давом этди холос.
беписанд бармен йигит узатган қадаҳдан симирди. Секингина
òрнимдан қòзģалиб, ундан узоқлашдим. Ҳайриятки сезиб қолмади,
йòқса...
-Тòхта!!!- ортимдан òша қизнинг бақириģи янгради. Жойимда қотиб
қолдим. Энди қочиш бефойдалигини англаб, ортимга òгрилдим.
қуролини менга тòģирлаб турарди. Атрофимизда ҳамма буни кòрмай,
бемалол рақс тушишарди. Бир қизнинг бақириģидан ҳаммани диққати
унга қаратилди. Мусиқалар òчди.
-ОВЧИ!!!- қиз бақириб, менга қурол òқталиб турган қизга ишора
қилди- У овчи экан!!!Бархонадагилар бу гапни эшитгач типирчилаб қолишди. Қòриқчиларнинг қаршилигига қарамай òзларини ташқарига уришди. Оломон билан қочган бòлардим, бироқ бунга менга қаратилган тòппонча йòл қòймасди. Икки дақиқада катта хонада ҳеч ким қолмади. Мен ва "У" ндан бòлак... -Лиамдан қандай қутилдинг?- у менга тикилганча кулди. -Мен? Мен стол устида турган кòзани синдирдим, холос!- маъноли жилмайдим. У кулиб юборди. -Қойил... анча шаддод чиқдингку. Аммо сен аллақачон сотилиб бòлгансан. Эгангга хоинлик қила олмайсан. Бу қоидани бузганлар òлимга маҳкумдир! У тепкини босмасидан у томон отилдим. Менга отган òқига чап бериб, қуролини узоққа ирģитиб юбордим. -Шунча ишдан сòнг сени қòлингда òлим топадиган аҳмоқ йòқ. -Сени қуролсиз ҳам енгаман!- у қòлидаги қадаҳ билан бошимга урди. Бошимда кепка борлиги учун оģриқ унча сезилмади, аммо òзимни бироз йòқотиб, у берадиган кейинги зарбага тайёрландим. Бироқ у негадир бòйнимга тикилганча қотиб турар, козларида ҳайрат белгиси бор эди. Вазиятдан фойдаланиб уни чалишга уриндим. У абжирлик қилиб мени қуроли ирģитилган томонга итариб юборди. Йиқилганимда эса мен тенги òтириб, ердаги қуролини олдида, пешонамга тиради...
628
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

26 Dec, 00:30

 ☁️АССАЛОМУ АЛАЙКУМ  ВА
РАХМАТУЛЛОХУ ВА БАРАКАТУҲ 

⛄️⛅️ХАЙРЛИ ТОНГ⛅️⛄️

☂26-ДЕКАБРЬ ФАЙЗЛИ
ПАЙШАНБА ТОНГИ БАРЧАМИЗГА
МУБОРАК БЎЛСИН АЗИЗЛАРИМ!

⛄️Қайғу берган АЛЛОҲ бахт ҳам
беради.
❄️Мартаба-ю, обрў тахт ҳам
беради.
⛅️Синов имтихонларга қилсангиз
бардош.
❄️Охират кунида «ЖАННАТ»
беради. 

🌤 ПАЙШАНБА кунингиз файзли ва
мароқли ўтсин.🥰

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,435
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Dec, 17:25

Х А Й Р Л И  Т УН.

Чиройли сўзларни фақат эшитиш эмас, уни кимларгадур айтиш кераклигини ҳам унутманг! Зеро ширин сўзга арзийдигон қанча яқин инсонларимиз бор.

Бир-бирига керакли
инсонлар доим Бир-биридан узоқда
яшаркан. Шундай
бўлса ҳам борига шукр.

ХАЙРЛИ ТУН УЗОҚДАГИ ЯҚИНЛАРИМ.


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,485
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Dec, 15:58

дир. Хаританинг давоми қаерда бўлса! Тўртликнинг тагида «Рисола ал-Муҳаммадийа фи-л-ҳисоб»
деган ёзув турарди. Эътибор қилмаган одам шеърни гўёки шу асардан олинган парча деб уйлаши
табиий эди. Аммо мен Али Қушчининг бу рисоласи ҳисоб ҳақида экани, унинг назмга ҳеч қандай
алоқаси йўқлигини яхши билардим. Демак, ҳаракат харитасининг давомини шу китобдан излаш
тавсия қилинмоқда... Қувониб кетдим.
Қайд этилган китобнинг бизгача икки нусхаси
етиб келган бўлиб, бахтимга бир нусхаси Айо Сўфия кутубхонасида сақланар экан. Дарров ўша
нусхани топдим. Лекин рисоланинг такрор-такрор
варақлаб, керакли жумлани топа олмадим. Ҳафсалам пир бўлди. Аммо ортга чекинмадим. Асарнинг
яна бир нусхаси Голландиянинг Лейден университети кутубхонасида сақланаркан. Ана шу нусхани
топиш лозим эди. Нима ҳам қилардим, Лейденга
боришга тўғри келди. Европанинг энг катта билим
даргоҳларидан бири бўлган Лейден университети
кутубхонасида рисолани топиб, диққат билан кўздан кечира бошладим. Асар араб тилида ёзилган
бўлиб, кейинчалик Али Кушчининг ўзи уни форсчага ўгирган экан. Моҳиятига унчалик ҳам тушунмаётган бўлсам-да, ҳар бир жумлани ақл чиғириғидан ўтказа бошладим. Ниҳоят, кўлёзманинг
49 бети ҳошиясидаги форсча битик мен қидираётган сирли сатрлар эканлигига шубҳам қолмади:
Рўзу шаб он гаҳ ки шод баробар,
Хуршид бо замин шод ҳамдаме асрор,
Сояе тал боланд шод
Саворе уштуре кабод,
Рони гар, муаммо омоде гардад,
Рохе оммид кошоде гардад...
30


Давоми бор


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,498
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Dec, 15:54

Ўйланиб к,олдим: Али Қушчи шоир бўлмаган. Бу
тўртлик орқали нима демоқчи бўлаяпти? «Аллоҳнинг каломи тилингда бўлса...» Бу элга одамлар
қалбида иймон, диёнат унган, тинч ва осойишта
даврлар келишига ишора эмасми? «Улуғбек дурлари» деганда муаллиф мол-дунёни назарда тутяптими? Йўқ, йўқ! Бу олтину зар эмас! Унда илмий
мерос, китоблармикин? Китоблар... китоблар...
Балки бу ерда гап Темурийларнинг йўқолган кутубхонаси хусусида бораётгандир. Тўппа-тўғри!
Эврика, эврика! Бошига олма тушган инглиз олимидай хурсанд бўлиб кетдим... Ахир ўша кутубхонани яширишни Улуғбек Мирзо суюкли шогирди,
«фарзанди аржуманд» мақомидаги Али Қушчига
топширмаганмиди? Устоз-шогирд юрт осмонига
к,ора булутлар сузиб келаётганини, чор тарафдан
жаҳолат ва ҳурофот шамоллари эсиб турганини
ҳис қилишиб, бу бебаҳо кутубхонани тайинли жойга яшириш учун олдиндан тайёргарлик кўришгани
аник,. Али Қушчи бу юмушни оби-тобида, ими-жи-
мида адо этган. Сўнгги воқеалар - Улуғбекнинг
ўлдирилиши, расадхонанинг талон-торож қилиниши, ундати қимматбаҳо илмий манбаларнинг
ёндириб юборилиши бу буюк олимларнинг хавотири бежиз эмаслигини, кутубхонанинг яширилиши нақадар тўғри ва ўз вақтида кўрилган тадбир
бўлганлигини исботлаган. Али Қушчи анча йиллар яширилган хазинани ўз эгасига - Турон замин
халқига қайтариш хаёли билан яшаган. Аммо Темурий амирзодалар ўртасида тахт учун курашлар
давом этаётган, юртнинг гоҳ у, гоҳ бу бурчагида
уруш оловлари чақнаб турган бир даврда буюк
аллома кутубхона сирини ичга ютишга мажбур
бўлган. Кейинчалик юртдан қўнгил узиб, усмонийлар диёрида кўним ва ҳаловат топганида ҳам Али
Қушчи бир ўй - яширилган кутубхона тақдири ха-
302
1,108
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Dec, 15:54

ма умрининг охирида - 1473 йилда Истамбулда
ёзган. Орадан бир йил ўтар-ўтмай бу дунё билан
видолашган олим балки ўша кезда Улуғбек кутубхонаси сирини келажак авлодларга етказиш учун
ўзига берилган охирги имкон эканлигини сезгандир... Шундай қилиб, «Рисола ат-фатҳия»ни қидиришга тушдим. Афсуски, китобнинг нусхаси юртимизда мавжуд эмас экан. Асарнинг кўлёзмалари
Истамбулдаги Айо Сўфия кутубхонасида, Машҳаддаги Имом Ризо кутубхонасида, Теҳрон, Кембриж,
Деҳли университетлари кутубхоналарида, Британия музейида ва Германия давлат кутубхонасида
сакланар экан.
Қандайдир бир ички ишонч билан Туркияга отландим. Айо Сўфия кутубхонасида бўлиб, кўлёзма
билан танишиш бахтига муяссар бўлдим. Асарнинг
ҳар бир варағини синчковлик билан кўриб чиқар
эканман, 49-бетдаги тўртлик диққатимни тортди.
Асосий матнга уйқаш бўлмаган ва негадир ўзгача
усулда қалинроқ қилиб битилган арабча жумланинг таржимаси шундай маънони англатарди:
Дўстим, еча олсанг сузим маъносини,
Топажаксан дурларнинг дурдонасини.
Фирдавсмонад бўйлаб солсанг Кеилга йўл,
Улкан коя калбига сол бир бор
Сеҳрли жумлалар менга ҳаракат харитасини
чизиб бераётгандай, қулоғимга махфий ва сирли
воқеадан хабардор қилаётгандай туюлди. Ашъорни такрор-такрор ўқийман. «Сўзларим маъносини
чақа олсанг... дурдона топасан! Фирдавсмонанд
деганда Самарканд тушунилган. У ердан Кешга қараб юриш лозим. Ўртада довон... Тик қоялар қалбига кўл солиш зарурлигини уқтираяпти...
Тоғда нима кўп — қоя кўп! Улкан қоя ҳам кам эмас-
30
1,211
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Dec, 15:54

ели билан яшаган бўлса ажабмас. Кутубхонанинг
ишончли ва бехавотир жойда сақланаётгани унга
таскин бўлса-да, бу бебаҳо дурдонанинг абадий
замин қаърида қолиб кетиши хавотири унга сира
ҳам тинчлик бермаган. Ахир шунча жавоҳирнинг
асл эгаси - халққа қайтмасдан бир умр ер остида
яширин қолиб кетиши унинг ёндириб, кули кўкка совурилиши билан баробар эмасми? Аммо кутубхона сирини бировга билдириш, очиқчасига
ёзиб қолдириш ундан-да хавфли эканлигини буюк
олим яхши тушунган. Нима қилмоқ керак? Мақсадга куч ва жаҳолат йўли билан эмас, балки ақл
ва тафаккур йули билан эришишга ўрганган аллома узок йиллик бош қотиришлардан сўнг ниҳоят масаланинг ечимини топишга эришган. У бир
кун келиб, урфон довонларини эгаллаган келажак
авлодлар ёзган асарларини кунт билан тадқик қилишига, улардаги мантиқни англаб етишига умид
қилган. Шу сабабли яширилган кутубхона «кали-
ти»ни асарлари қаърига шундай сингдирганки
тафаккур булоғидан сув ичган фарзандлар буни
сезмасликлари мумкин эмасди... Таассуфлар бўлсинки, Али Қушчи умид қилган авлод - фарзанд,
тўғрироғи фарзанди оқпадар биз бўлиб чиқдик...
Носир чукур «уф» тортиб, бир муддат жимиб
қолди. Терговчилар момосидан чупчак эшитаёт-
ган боладай унинг оғзини пойлаб туришар, чурқ
этган овоз эшитилмасди. Кимдир пиёлага чой куйиб, ҳамон бир нуқтага тикилганча қотиб турган
нотиққа узатди. У чойдан бир-икки ҳуплаб, сўзида
давом этди:
- Хуллас, шеърни ўқиб учинчи қатордаги «Китоб ат-фатҳия» — «Ғалаба китоби» жумласида Али Қушчи ўзининг «Рисола ат-фатҳия» асарига ишора қилмаяптимикин деган хаёлга бордим.
Астрономияга бағишланган мазкур китобни алло-
303
1,179
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

08 Dec, 07:48

🎉 ҚАДРЛИ, ҚАДРДОНИМ БУГУНГИ

8 - Д Е К А Б Р Ь 🎉

ТАВАЛЛУД АЙЁМИНГИЗ МУБОРАК БЎЛСИН! 🎊
УМРИНГИЗ УЗОҚ, РИЗҚИНГИЗ БУТУН БЎЛСИН!
ОИЛАНГИЗ БАХТИГА ДОИМ СОҒ-У САЛОМАТ БЎЛИНГ🥰


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
646
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

08 Dec, 05:08

Туморча ортида эса ўша ширин табассумли қизменга жилмайиб турарди...

Тамом.


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,083
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

08 Dec, 05:07

- Тинчлик,- деди кўзини қисиб. Ортиқ ҳечнима демадим. Манзилга борганимизда эса Анна менгамашинада уни кутиб туришимни илтимос қилди. Уқаерларгадир.......

​​​​кетиб чамаси йигирма дақиқалар ўтгачқўлида кичик бир сумкача билан қайтиб келди. Яна Аэропорт томон юришни бошладик. Уни эса жимтургиси келмасди. Беҳосдан "Севганинг борми?”-деб сўраб қолди. Негадир уни бундай дейиши менгағалати туюлди. - Йўқ, дедим,- бепарвогина машинаойнасидан ташқарини кузатиб кетарканман у янасавол беришни бошлади. - Рози бўлганимда мени Ўзбекистонга олиб кетармидинг? - Йўқ,- дедим бусафар ҳам унга,- Сен бизни муҳитга кўниколмайсан.
Қолаверса, бизларда урф-одат ҳам сизларникиданбошқача. Эрталаб қайнонангдан олдин турибҳовлини супуриб-сидиришинг, қайнота-қайнонангни кўнглини олиб, эрингни ҳурматини жойида
сақлашинг керак бўлади. Булар ҳали ҳаммасимас,- дея унга бир дунё келинлик ишларини айтиб
ташладим. Ўзиям қизишиб кетсам рус тилини яхшигапирарканман. Гап охирида эса "Хуллас, бир сўзбилан айтганда ўзимизни қизлардек кўникибкетолмайсан бизни шароитга”- дедим. - Бунданчиқди рус қизи ўзбек қизидек бўлолмайди, шунақами? - Мен унақа демадим. - Эх Ўзбек!..
деди-да яна гапида давом этди,- Тўғри қизларингиболидир. Бироқ, баъзилари кийиниш, юриш-туриш,кўчада ўзини тутиши ва бошқа нарсалар бўйича ҳамбизларни ортда қолдиради,- деди жиддий оҳангда. -
Афсуски шунақа,- дедим бошқа сўз тополмай... Уяна йўл-йўлакай ҳар хил мавзуда гапирар, гоҳ меникулдириб, гоҳ теран ўйлантириб қўярди. Ўзимданикки ёш кичик бўлишига қарамасдан дунё қарашимени ҳайратлантирарди. Аннани яна қайсидирмавзуда айтган гапидан кейин Аэропортга етибкелганимизни ҳам сезмай қолибман. Ичкаригакирганимизда эса ҳамма рўйхатдан ўтишнибошлаганди. - Раҳмат сенга ҳаммаси учун,- дедимхайрлашиш фурсати яқинлашгач. - Йўқ, аслида менсенга раҳмат айтишим керак. Ахир халоскоримсан,-
яна кўз қисди у,-Ростини айтсам мени безорилардан қутқариб уйимга олиб келганингдадеярли қўрқув ҳолатида бўлган эканман. Эртасикуни эса барчасини эслаб сени қайта кўргим келди.
Ўша тунда айтарли минатдорчилик билдиролмаганимни эслаб ўзимни койидим. Кейингибир неча кунларда эса ҳаёлимдан кетмадинг. Сеникўп қидирдим, бироқ барча уринишларим бесамаркетарди. Бугун эса сени учратдим, бироқ яна сенданайрилмоқдаман,- деган Анна йиғлаб юборишга тайёртурарди. У яна гапиришда давом этди: - Келасанми
яна биз томонларга? - Билмадим Анна, буни ўйлабкўриш керак. - Сени кутаман!,- деди йиғиси бўғзигатиқилиб. - Жиннимисан, мени кутма ва мендан ҳечнимани умид қилма. Сенга фақатгина дўст бўлаоламан. Ундан ортиғига эса мен сенга ваъдаберолмайман. - Унда бир илтимосим бор,- дедиқўлидаги сумкасини менга узатаркан,- бу қилган яхшилигинг учун. Олмасанг хафа бўламан.
Унамадим. Бироқ "Совғани қайтармайдилар”-
деганидан кейин билдимки уни олмасам чинданамқаттиқ хафа бўлади. У қўлимга кичкинагина соқғалиқутича тутқазди. - Раҳмат, дедим. - Фақат қутичанисамолётга минмагунча очмаслика ваъда бер,- деди
у. - Хўп, ваъда бераман. Энди эса хайр,- дейишимбилан у мени қучоқлаб олди. Бироз тургач, юзимданўпти. Кейин мени қўйиб юборди. Мен ўз йўлимдадавом этдим. У ҳеч нима демасдан бир жойдатуриб қолди. Сўнгги марта унга қарадим. У эса ўшаширин табассуми билан менга термулиб турарди...
Самолётга чиққач Анна берган совғани очдим.
Очдим-у, эрталаб яратганга "Ортиқча пул бўлгандаёмон бўлмасди"- деган сўзларимни эсладим. Қутичаичида эса эхтиёжларим учун етадиган пул вабежиримгина юракча шаклидаги тумор турарди. Пулюзасида турган бир парчагина хатга кўзим тушди.
Хатда "Илтимос, бу пулларни Худодан деб қабулқил. Биламан, виждонинг қийналади, лекин бупулларни ўз эҳтиёжинг учун ишлатишга ваъда бер.
Чин қалбимдан сенга атаган совғамни қайтарма”-деб ёзилганди. Бу пулга яраша ҳеч нимақилмаганимни эслаб виждоним қийналса, юракчашаклидаги туморни кўриб қувонардим. Ахир энгяхши кўрган совғам ҳам айнан юракчали тумор эдику. Самолёт ойнасидан оппоқ булутларгақарарканман ҳар бир қилинган яхшилик албаттақайтишини, айнан ўзинга керакли бир кундақайтишини ўйлаб Аллоҳга шукрона айтдим.. ва қўлимдаги бежиримгина туморчага қарадим.
957
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

08 Dec, 05:07

Туморча ортидаги табассум.

Эндигина Москвага келган кезларим эди. Тунгибирлар чамаси Москва кўчаларида юрарканман бирқизни қаттиқ бақирган овозини эшитиб қолдим Усоф рус тилида "Ёрдам беринглар Мен ҳали ёшман,илтимос, менга тегманглар!”- дея бақирарди. Ўзбекэмасманми, орим қўрқувимни енгиб овоз келаётгантомонга югурдим. Одатда ҳаёлимга келган биринчификр мени алдамасди, бу сафар ҳам панд бермади,
ўйлаганимдек тўлачадан келган икки нафар йигитқизни зўрлашга уринарди. Оғзидан сўлаги оқибатрофни назоратсиз қолдирган йигитлар атиги уч-тўрт метр қолгандагина мени пайқашди. Бироқ, кечэди, сабаби йигитлардан бири менга қайрилишибилан башарасини бежашга улгургандим. Ўзбекйигитининг муштини татиб кўрмаган чоғи, зарба натижасида ҳушидан кетди. Иккинчиси эса менгақарата мушт сермаганида унинг қўллари ҳаводақолиб кетди. Бу вақтда унинг ҳам жойини тўшашгаулгургандим. Бурнини устидан бориб тушганмуштимдан бурни синди чоғи, оғриқдан ўкирибюборди. Нафсини қондириш қимматга тушганлигианиқ эди. Иккаласини ҳам бир ёқли қилгач бурчакда
юзларини яширганча йиғлаб ўтирган қизга яқинлашдим. - Қўрқма, ҳаммаси ортда қолди,- деятинчлантириб ўрнидан турғизганимда унингкийимлари йиртилганини пайқадим. Устимдагипиджагимни ечиб қизни устига ташладим. Шутариқа уни уйигача кузатиб қўйдим. Уйи ёнигаяқинлашганимиздагина у ўзига келишнибошлаганди. Исмини сўрадим. Жилмайибгина
"Анна”- деб жавоб берди. Бироз жимликдан сўнг уҳам исмимни сўради. - ... ,- деб жавоб бердим. Ужилмайди. Кулгуси ўзига ярашганлиги учунми ёкижилмайганида ўта ёқимтой қизга айланганлигисабабми. - Жилмайганингда ўзгача кўринаркансан,- дедим, мен ҳам табассумга ҳаракат қилиб. - Раҳмат,- деди у. Уни уйи ёнига қўйиб қайтарканман,ортимдан Аннани ёқимли овози янгради. - Эй,шошма! Ахир мени номусимни сақлаб қолганйигитни қайси милатдан эканлигини айтмадинг-ку?
Унга қайрилдим... ва ғурур билан "Ўзбекман!”- дедим. У яна жилмайиб "Раҳмат"- деди. Мен кетдим. Ундан хотира бўлиб фақатгина ширин жилмайиши қолди. Орадан икки йил ўтди. Уйга қайтиш учун билет олдим. Кутилмаганда ойимнингмазаси бироз қочганлиги бунга сабаб бўлди. Аксигаолиб ҳисоб рақамимдаги картада ҳам билетга ярашапул қолганди холос. "Қўшимча пул бўлганида – ёмон бўлмасди”- деган ўй ўтди ҳаёлимдан. Ҳаёт ахир,баъзан пулинг бўлади, баъзан эса йўқ. Иложсизсумкамни елкамга илганча Аэропорт томон йўлолдим. Кетаяпман-ку, кайфиятим йўқ, ҳаёлимамжойида эмас. Ҳаёлан кўчани кесиб ўтаётганвақтимда қаршимдан келаётган машинани кўрмайқолибман, қаттиқ тормоз овозидан кейингинаёнимга машина келиб тўхтаганини пайқадим. Одатда анчайин хушёр йигитман, бироқ бу сафарнима бўлганини ўзим ҳам сезмай қолдим. Рулда аёлкиши экан. У машинадан тушиб мени койимоқчи, уришмоқчи бўлди.. ва жим бўлиб қолди. Сабаби –койилиши керак бўлган инсон бир маҳаллар униномусини сақлаб қолган йигит эди. Мени кўргач...
"Сен”-деди, ҳайратини яширолмаган Анна. - Ҳа менман,- дедим кутилмаганда уни кўриб қувонганимдан. - Эҳ, Ўзбек, Ўзбек! Сени қайта учратишни тақдирдан сўрагандим, бугун нолаларимни эшитди чоғи сени менга қайта рўбароқилди. - Яхшиям тақдирга ишонасан,- дедим ёнимгакелган Аннага қарата. - Ким айтди мени тақдиргаишонади деб? - Тақдирга ишонмаган қиз тақдирданмени сўрармиди?- дедим кулиб. - Билмадим... Келяхшиси бошқа масалада гаплашайлик. Ундан кўраўзингдан гапир. Ишларинг қанақа, жойидамиҳаммаси? - Мана кўриб турибсанку,- дея елкамдаги сумкага ишора қилдим. У ҳам тушунди чоғи. - Кетаяпсанми?- деди хўмрайибгина. - Ха, кетмасамбўлмайди, вазият шуни тақозо қилиб қолди. - Эндитопганимдая... - Хафа бўлма Анна, шунисига ҳамшукр қил, йўқса умуман учрашмасданам кетибқолишим мумкин эди. - Ҳм,- деди ҳалигача чеҳрасиочилмаган Анна,- Унда машинага ўтир, ўзим сени Аэропортгача кузатиб қўяман. Йўқ десам хафа бўлиши аниқ эди. Беихтиёр унинг машинасига ўтирдим. Бироз жимликдан сўнг у учишимга қанчавақт қолганини сўради. - Икки соат,- деганимданкейин, - Улгурамиз,- дея машина рулини бошқатомонга бурди. - Тинчликми?,- дедим таажубланиб.
949
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

08 Dec, 04:00

#ФАРИШТАЛИККA_DAЬВОЙИМ_ЙЎҚ
#МУАЛЛИФ_САИДОРА

Зебонинг юрагига аллақандай ғашлик келди. -Нима мени биров кузатармиди, йўловчи бўлса керак, шу томонда иши бордурда... -ўзини овутди Зебо.
У яна юришда давом этар экан ҳалиги шарпанинг оёқ товушлари ортидан юраётгандай яна эшитилди. Бу сафар унда шубҳали гумонлар оралай бошлади.Орқага қарашга эса юраги бетламас унинг қадамлари беихтиёр тезлашганди.
-Ким бу?, ўғрими?, бўмишми?, балки қизларни ушлаб номусига тегиб ўлдириб кетадиган манякдир!!! -ўзининг гапидан ўзи сесканиб кетди Зебо.
Нотаниш шарпа у тезлашса тезлашар, секинлашса секинлашарди...
1,018
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

08 Dec, 03:14

Конституциямизнинг қутлуғ байрами билан самимий табриклаб, барчангизга сиҳат-саломатлик, оилавий хотиржамлик, фарзандлар, набиралар бахт-у камолини кўришни тилайман. 

🇺🇿💐🇺🇿💐🇺🇿💐🇺🇿💐🇺🇿💐🇺🇿💐🇸🇱💐


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,402
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 23:33

деб òйлагандим!
-Йòқ. Иблис доимо бошқарувда, жилов айнан уни қòлида. Жаҳли
чиққандаги пайти, айнан иблис қутириш ҳолати! Шу пайтгача Амир
сенга қандай ёмонлик қилган бòлса бари иблисни иши! Асл Амирни
руҳи у пайт мудроқ ҳолатда бòлган!-Унда ҳозирчи?
-Ҳозир қòлингдаги билагузук тасирида уни кучи қирқилган. Натижада
жиловни ушлаб қола олмаяпти. Асл Амир эса уйģониб бормоқда.
танани òзи бошқариши учун ҳам сенга, яни билагузукка
талпинаяпти. Иблисни кучи билагузук сабаб камайгани боис ҳеч
нима қила олмаяпти.
-Айтмоқчисанки Амиршоҳ аслига қайтаяпти?
-Йòқ! Иблисни òлдиришни иложи йòқ. Шунчаки Амир ёнингда беш
соат òзини енгил ҳис қилади. Ундан ортиқ олдингда бòла олмайди.
Биринчи сабаби билагузук уни ҳам иблисни ҳам кучини сòриб
олаётганлиги, иккинчи сабаби уни Динара билан бевосита
боģланганлиги!
-Бироқ иблис Динарага бòйсунади!
-Нафақат иблис, балки Амир ҳам! Уларни севги риштаси боģлаб турибди.
Шундай бòлсада иблис базан қоидаларни бузиб, уни жиловидан
қочишга, ришталарни бузишга уринади...
-Чунки бунга қочиб кетган жодугарларни сеҳри маросимда
қòшилмагани сабабчи!- унга жиддий қарадим. У ҳайратга тушмади
ҳам- Бу сенинг оиланг Мафтуна. Сен уларни авлодимисан!
-Ҳа... деса ҳам бòлади!- оддий жавоб берди.
-Нега улар бундай қилишган?
-Майсонлар оиласини маросимдан қочишини òз сабаблари бòлган.
Буни ҳатто мен ҳам билмайман. Онам гапириб бермаган!
-Демак сени аждодларинг жодугар бòлган эканда?
-Ҳа!
-Сен ҳам...
-Йòқ!- гапимни болди- Мен оддий одамман. Бази ҳолларда жодугарни
фарзанди ҳам жодугар бòлиб туģилмайди. Афсуски...
-Агар оиланг қочмаганида иблис буткул енгиларди!
-Ва у Динарани иҳтиёрига òтарди!-Унда адоватингиз бòлганми?
-Сен ҳеч нарсани тушунмайсан, Зулфия. Бизни ҳеч ким
тушунмаган бòларди. Яхшиси уйингга қайт!- у òрнидан асабий
туриб хонадан чиқиб кетди. Бир муддат жойимдан силжимадим. Ноилож
òрнимдан туриб, уйни тарк этдим...
Бугунги тун ҳам Амиршоҳ келди. Бу сафар атайлаб эрта келишини
тайинладим. Доим ёнимда тòрт соат бòларди. Бу сафар ундан
ошиқроқ ушлаб òтирмоқчи бòлдим.
-Кетишим керак!- доимги гапини қайтарди. Мен Зафарбекдан коз
узмай жавоб бердим:
-Яна, бироз. Соат энди беш бòлди.
-Зулфия, кетишим шарт!- негадир ģалати овозда гапира бошлади.
-Йòқ...
-Зулфия!- бошини чангаллаб қолди. Уни келганига беш соат болди.
Демак Мафтунани айтган гаплари рост. У асл Амиршоҳ ва
билагузук томон талпинаяпти. Уни кучи тортиб олинаётгани боис,
ёнимда беш соатдан ортиқ бòла олмайди. Энди ҳаммасига
ойдинлик киритилди.
Мен ортиқ бир сòз демай болани унга узатдим. У болани олиб, тезда
ģойиб бòлди. Òйга толдим... Агар уни доим иблис бошқарадиган
бòлса... унда менга қилинган ёмонликлар ҳам айнан иблисни иши.
Амиршоҳни руҳи у пайт мудроқ ҳолатда бòлган. Демак ундан
нафратланмаслигим лозим. Зеро барига иблис сабабчи, Амиршоҳ
эмас...
Эртанги кун Шоҳиста билан барини келишиб олдик. Намойиш икки
кундан сòнг бòладиган бòлди. Интиқлик билан òша кунни кута
бошладим...
* * *
2 кундан сòнг-Вақт болди!- оқ, енги ва бòйин қисми тòрли, этаги узун кòйлак кийганча кòзгуга тикилиб турар эканман, хонага Шоҳиста кириб келди. -Негадир ҳаяжонланаяпман!- чуқур нафас ола бошладим. -Ҳаяжон ҳали олдинда!- у шундай дейиши билан иккита барзанги хонага катта сейфни кòтариб келишди. Уни столга жойлаштириб чиқиб кетишди. Шоҳиста унга яқинлашиб парольни терди. Сòнг оқ кичик қутича олди. Қутичани очганида кичик узукдаги олмос ялтираб турарди. Бир муддат кòзим қамашгач у узукни менга берди. Титраётган қòлим билан уни олиб, номсиз бармоģимга тақиб олдим. -Жуда ярашди!- Шоҳиста самимий жилмайди- Кечани маликаси бòласиз. Сизни пастда кутаман. У шундай дея чиқиб кетди. Кòзгу томон секин òгрилдим. "Юлдуз шуьласи" қòлимда ярақлаб турарди. Наҳот шу кичкина узук ёрдамида Зафарбекимни қайтариб олсам? Бироқ уни òģирлай олмайман, Шоҳистани кòндиришдан òзга чора йòқ. -Яна озгина!- пичирладим- Мақсадимга етишимга яна озгина қолди...

Давоми бор.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,355
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 23:32

15-қисм
Кунларим ģаройиб тарзда òта бошлади. Ҳар куни Шоҳистани компаниясига қатнар эдим, куним òша ерда намойишга тайёрланиш билан òтарди. Тунда эса Амиршоҳ олдимга, хонамга келадиган одат чиқарди. Мен қаршилик қилолмасдим, чунки қòлида доим Зафарбек бòларди. Бу фарзандимни кòришни ягона йòли бòлгани учун ҳам уни келишига қарши эмасдим. У ташқари совуқлиги учун болани хонамга олиб келарди. Бироқ мақсадини ҳеч тушуна олмадим. Мени авраб, узук ва билагузукка эга чиқмоқчими? Бироқ менга бундай туюлмасди. Гòё умуман бошқа Амиршоҳни кòраётгандим. Ёнимда буткул ҳотиржам бòлар, кетишни истамас, қòпол гап гапирсам ҳам ҳеч жаҳли чиқмасди. Агар бу òз манфати учун бòлса ҳам, гапирган ҳақоратларимдан ģазабланарди. Бироқ бир маротаба ҳам бу кузатилмади. У гапларимни ҳазилга йòяр ва кулиб қòярди. Бир муддат қаршимдаги одам ростан Амиршоҳми дея òйлаб қолдим. Ундаги òзгаришлар тобора менга ёқиб борарди. Бу сохта меҳр бòлиб чиқишидан жуда қòрқардим.-Шириним!- қòйнимдаги Зафарбекни юзидан òпиб қòйдим, у қиқирлаб
кулди- Ҳа, ёқдими?
Тинмай юз-кòзларидан òпа бошладим. Уни қитиģи келиб мириқиб
куларди. Амиршоҳ кулганча бизни кузатиб турарди. Зафарбекни қòли
сочларимга тегиб, уни тортқилади. Тезда сочимни йиģиб қòйдим.
-Шумтака!- бурнини чимчиб қòйдим. У яна қиқирлаб кулди.
-Сенга анча кòникди!- Амиршоҳдан садо чиқди.
-Онасиман, ахир. Кòникадида!
Эснай бошлаган кичкинтойимни яноģидан òпдим. У кулиб
қòйдида, яна эснай бошлади.
-Уйқуси келди!- Амиршоҳ деди- Сен ҳам неча кундан буён
ухламаган кòринасан!
-Менга ухлаш керак эмас!- болани ухлаб қолиши учун баģримда
тебрата бошладим.
-Кундузи Шоҳиста билансан, тунда Зафарбек билан. Бунақа
уйқусизликдан беҳол бòлиб...
-Ҳавотир олманг!- қаттиқ гапирдим- Айниқса сиз!
ҳеч нарса демади. Бошқа вақй бòлганда қаттиқ жавоб берар,
ёки жаҳл қилган бòларди. Аммо у шунчаки сукутни мақул кòрди.
Қизиқ, ҳолат... Сизга нима бòлаяпти, Амиршоҳ?
-Вақт бòлди!- у қòл соатига қараб қòйиб, секингина деди. Истамайгина
қòйнимда ухлаб қолган кичкинтойимни унга узатдим. У доимгидек
хонадан ģойиб бòлди. Соатга қараб олти бòлганини кòрар эканман,
ухлашга уриндим. Амиршоҳ доим шу вақтда кетар, мени икки соат
ухлаб олишга вақтим бòларди. Зафарбеким ёнимда, қувончим
ичимга сиģмай ухлаш ҳақида òйламасдим ҳам. Бугун бир соатча
ухлаб олдим. Қуёш кòкка кòтарилгач доимгидек Шоҳистани
ёнига кетдим. Шу муддат ичида у билан анча яқин бòлиб
қолган эдик. Энди бемалол сирлашиб гаплашар, шахсий мавзуларда
ҳам суҳбат қурардик. Шундай бòлсада унга Амиршоҳ билан
алоқам борлигини айтмаганман.Бугуним ҳам доимгидек бир хил òтди. Янгиликли томони лойиҳа
бутунлай тайёр бòлди. Намойиш кунини белгилаш қолганди, холос.
билан буни эртага гаплашишга келишдик. Компаниядан чиқиб
машинамга òтирдим. Негадир уйга боргим келмади. Мени
қийнаётган саволларга жавоб топишни истадим. Шу туфайли ҳам
Мафтунани уйига ҳайдадим...
-Қандай муаммо?- Мафтуна уйига таклиф қилар экан,
меҳмонхонага бошлади.
-Аниқроģи маслаҳат керак!- шинамгина меҳмонхонасидаги
диванга òтирар эканман, жавоб бердим.
-Ҳòш?!- менга гапириб, ҳизматчига иккита қаҳва олиб келишини
буюрди.
-Амиршоҳ òзгарган!
-Қай манода?- жиддий тортди.
-Яни у ҳар тун ёнимга Зафарбек билан келаяпти, қòпол гапимдан
ҳам жаҳл қилмаяпти, негадир ҳотиржам бòлиб қолган. Гòё...
-Сенга яқинлашишга уринаяпти!- гапни илиб кетди.
-Ҳа! Буни қандай тушиниш мумкин?!
-Буни биттагина жавоби бор! Сен кòраётганинг иблис эмас, ҳақиқий
Амиршоҳ!
-Яни?- ҳайрон бòлдим.
-Яни Амирни вужудида иккита руҳ яшайди. Бири òзи бòлса, яна бири
иблис! Жилов кимни қòлида бòлса наригиси мийянинг бурчагига
қамалади. Яни иккаласи бирданига танани, ҳаракатларни бошқара
олишмайди.
-Аммо мен иблис Амиршоҳни жаҳли чиққан пайти намоён бòлади
1,366
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 23:32

қийналардим.
-Қòрқма, сени пастга итариб юбормайман!- Амиршоҳ ҳавотиримни
тушиниб, кулганча деди.
-Буни òйламадим ҳам!
-Аммо òлдиришим мумкинлигидан гумон қилдинг!
-Фолбин бòлиб кет-эй! Ҳòш... бу ерда нима қиламиз?!
-Қаердалигимизни ростан сезмадингми?- ҳайрон деди.
-Сездим. Бино томидамиз!
-Қайси бино томидалигимизничи? Қизиқ, бу ерга олдин
келганмизмикан?
Шундагина атрофга яхшилаб разм солдим. Бу амаким ҳақида
хабар топгач ичкилик ичиб òтирган том. Òшанда мени қидириб
Амиршоҳ ҳам келганди. Биргаликда суҳбатлашиб, юлдузларни
томоша қилгандик. Қизиқ, нега бу ерлигини олдинроқ билмадим?!
Балки òша вақти маст бòлганим ва ҳозир ҳаёлим умуман бошқа
нарса ҳақидалиги учундир?!
-Менимча, эсладим!- òйчан дедим- Бу ерга мени билагузукни
қайтаришга кòндириш учун олиб келдингми?
-Аслида... йòқ!- инкор этди- Ҳисларинг билан иккинчи бор òйнашиш
ниятим йòқ.
-Унда нега келдик?
-Сенга сюрпризим бор!
-Негадир шу гапинг менга ёқмади!- òша мен учун
тайёрлаган романтик, аслида ажал оқшомини эслаб ёқимсиз ҳолатга
тушдим. Амиршоҳ буни сезгандек:
-Бу сафаргиси умуман бошқача!- деди- Шу ерда кутиб тур! Беш
дақиқада келаман!Бош ирģашим билан кòздан йòқолди. Беш дақиқача юлдузларга
тикилиб, òша тунни эслаб òтирдим. Қанчалар ģалати бòлмасин ажойиб
тун эди. Амакимни қилмишларини бир сония унутгандим òшанда.
Илк бор бòкиб ичган куним ҳам òша кун эди.
Ортимдан товуш эшитилди. Амиршоҳ қайтганини англадим. Аммо
ёлģиз эмасди... Чақалоқ овозини эшитишим билан òрнимдан
отилиб турдим. Амиршоҳ кулганча қòлида Зафарбекни ушлаб
турарди. Òйлаб òтирмай озимни у томон отдим. Қандай Амиршоҳни
қòлидан болани олиб, баģримга босганимни ҳам билмай қолдим. Уни
баģримга босганча ифоридан тòйиб-тòйиб ҳидлардим. Òзимни тутиб
туролмай йиģлаб юбордим. Амиршоҳ олдимда бòлса ҳам бу мени
ташвишлантирмасди. Овозимни чиқармай, унсиз йиģлардим.
-Бòлди, етар!- Амиршоҳ мен томон яқинлашганида, болани
мендан олади деб ортга бир қадам ташладим- Болани олмоқчи
эмасман. Кòз ёшларингни артиб қòймоқчи эдим!- деди
аҳволимга ҳайрат билан қараб.
Мен индамадим. У кòз ёшларимни артиб қòйди. Зафарбекни қаттиқ
қучганимдан у йиģлай бошлади. Баģримдан секин бòшатиб,
тинчлантиришга уриндим. У тинмай отаси томон талпинарди. Мен
беришни сира хоҳламасдим.
-Бегонасираяпти!- Амиршоҳ секингина деди. Уни гапи баттар
юрагимга ботди. Ахир уни онасиман! Онаси бòла туриб, мени
танимаса роса алам қилар экан! Ноилож уни Амиршоҳга бердим.
Зафарбек отасини қòлига òтгач тинчиб қолди. Кòз ёшларимни эса
яширишга уриндим. Амиршоҳ менга ачиниш билан қараб
тургани сира ёқмасди.
-Бòлди, беринг!- болани олмоқчи бòлиб қòл узатарканман, беэҳтиёр
сизлаганимни тушундим. Амиршоҳ ҳам буни тушуниб кулиб қòйди.
Болани секин менга узатди. Зафарбек мендан қочиб, отаси томон
талпинарди. Шундай бòлсада уни қòлимга олдим. Ярим соатлар
гапириб, òзимга бироз òргатиб олдим. Энди бироз қучоģимда жим
òтирарди. Фақат Амиршоҳни кòрса яна типирчилаб, унга талпинарди.
-Кòзига кòринмай òтиринг!- Амиршоҳга юзландим.-Сизлаганинг учун ҳам розиман!- нарироқ сурилиб, Зафарбекни
кòзига кòринмайдиган жойда òтирди.
-Зафарбек!- болани эркалай бошладим- Бунча ширинсан?!
Айтдимку менга òхшаган деб!
-Ҳечда!- гапимни эшитган Амиршоҳ инкор этди- Мени òзим!
-Йòқ мени!
-Кулгумни қистатма! Òзингни ширин деб òйлайсанми?
-Ҳа!
-Йòқ!
-Ҳа!
-Йòқ!
-Йòқолинг, аҳмоқ!
-Ялмоģиз! Ҳòп, биз кетдик!- болани олмоқчи бòлиб қòл чòзди.
-Йòқ!- уни маҳкамроқ баģримга босиб олдим- Қайтариб олдим.
Ҳамма айтган гапларимни қайтариб олдим!
-Ким аҳмоқ?- мазах оҳангида деди.
-...
-Демак биз кетдик!
-Мен!- у яна болани олмоқчи болганида, беэҳтиёр бақирдим.
кулиб юборди. Унга асабий қараб туравердим.
-Ажойибсанда...
-Ğирт маразсиз!
-Òйлаб гапир! Йòқса, кетамиз!
1,108
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 23:32

Ҳеч нарса демадим. Боламни ифорига туйиб òтиравердим.
Таҳминан икки соат òтиргач Амиршоҳ соатга қарай бошлади.
Тушундимки у кетмоқчи. Зафарбек қòлимда ухлаб қолган. Уни
қòйиб юборишни истамасдим.
-Зулфия...-Яна бироз!- гапини таҳмин қилиб, Зафарбекни қаттиқроқ қучдим. У яна он дақиқача кутиб òтирди. Сòнг сабрсизлана бошлади. -Зулфия, Динара уйģониб қолади! Кетишим керак! Мен Зафарбекимга бир бор қараб қòйиб, юз-кòзларидан òпиб
қòйдим. Унсиз йиģлаганча уни Амиршоҳга узатдим. Бу жуда қийин эди. Амиршоҳ болани олиб ģойиб бòлди. Беш дақиқача йиģлаб òтирдим. Кейин òзимни тутиб олдим. Амиршоҳ қайтиб келди. Мени бир уринишда котариб олди. Яна òша тезликни ҳис қилдим. Кòзимни очганимда òз хонамда эдим. У оҳиста мени жойимга ётқизиб, устимни ёпиб қòйди. Дераза томон йòналаркан лабларим титраб "Раҳмат" деган сòз чиқди. У буни илģаб, менга жилмайиш ҳадия этдида ģойиб бòлди...
1,169
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 23:32

14-қисм
Ҳòрсиниб қòйиб, туриб òтириб олдим. Кòз қирим билан унга қараб қòйдим. У дераза ёнида менга тикилиб турарди. Юзига ой ёруģлиги тушиб òзгача кòринарди. Очиқ дераза пардани òйнар, ундан келаётган ҳушбòй ифорни менга олиб келарди. Орага ноқулай сукунат тушган эди. -Нима керак?- охири гапирдим. У жавобан ҳеч нарса демади. Шунчаки жим термулиб тураверди. -Ҳеч нима!- охири тилга кирди. Буткул ҳотиржам эди у. Негадир уни бу ҳолати мени ҳайратга солди. Ҳеч уни бундай кòрмаган эдим. -Унда нега келдинг?- қаттиқ овозда гапиришга уриндим. Аммо уни ҳозирги аҳволида уддалай олмасдим. Овозим юмшоқ чиқди. -Шунчаки...- узоқ сукунатдан сòнг деди. -Кет! -Сен ухлайвер! -Бу ҳазилми?- асабий кулдим. -Нима мени олдимда ҳотиржам ухлай олмайсанми?- савол назари билан қаради.-Мақсадинг нима?- негадир ҳаёлимга òлдирмоқчилигидан бошқа
нарса келмасди. Балки шунга юрагим қаттиқ ураётгандир...
-...- у ҳеч нарса демади. Шунчаки менга яқинлашди. Мен
òрнимдан жилолмай қолгандим. Ҳозир нима бòлишини мийямда
таҳлил қилиб, баттар қòрқиб кетардим. У чап томонимдан келиб, мен
томон қòл узатди. Кòзларимни қòрқувдан чирт юмиб олдим. Бироқ
ҳеч қандай қалтис ҳаракат қилмади, шунчаки мени бақувват
қòлларида кòтариб олди. Кòзимни очганимда у менга жуда
яқиндан тикилиб турарди. Уятдан қизариб кетдим. Шу он яна
ģурур эсимга тушди.
-Тушир!- типирчилай бошладим.
-Йòқ!- кулди.
-Тушир дедим, аблах!
-Ҳақорат қилма!
-Унда тушир!
-Аввал бир жойга борамиз!- дераза томон юрди.
-Қаерга?- ҳотиржам гапирган бòлсамда ич-ичимдан қòрқиб
кетгандим.
-Борганда биласан!
-Бормайман!- пастга тушишга уриндим. У қòли билан мени
маҳкам сиқиб олди. Қанча ҳаракат қилмай қучоģидан чиқа
олмадим.
-Мен руҳсат сòрамадим!- мазах оҳангида деди. Унга алам билан
қараб қòйдим. У яна дераза томон йòналди.
-Ҳòп! Аввал кийимимни алмаштириб олай!- устимдаги тунги кòйлакка
ишора қилдим. У òйланиб туриб, ноилож мени ерга туширди. Шкафим
ёнига бориб бошқа кийим олдим. У менга термулиб турганини
кòриб, қошларим чимирилди.
-Òгрил!- дедим асабим бузилиб.
-Нега? Ҳар ҳолда собиқ хотинимсан!- безбетларча деди.-Òгрил дедим!- жиддий қарадим.
-Ҳòп, ҳòп!- кулганча ортига òгрилди. Унга аҳён-аҳён қараб
қòйиб, кийимимни алмаштира бошладим.
-Бòлдими?- сабрсизланди.
-Йòқ!- тòнģилладим. Кийиниб бòлгач устимга яна бир нарса ташлаб
эшик томон йòналдим. Етмасимдан у қаршимда пайдо бòлиб,
эшикни тòсди.
-Қочаяпсанми?- тиржайди.
-Нима, деразадан кетишим керакми? Одамга òхшаб баҳона
топаманда, дарвозадан чиқаман!
-Бекорларни айтибсан!- қаршилигимга қарамай мени кòтариб олди-
Шунча жасоратни қаердан топасан, ҳайронман!
-Мен жасоратлиман!- жилмайдим.
-Ҳа, албатта. Шунинг учун бармоģингни учигача қалтираётган
экансанда?- айёрона козларини менга қадади.
-Бу совуқдан!
-Бу эски баҳонанг. Менимча янгисини топишинг керак!
-Қидириб кòраман!
деразадан бир сакрашда ҳатлаб òтиб, томга чиқиб олди. Совуқ
шамол узун, ёйилган сочларимни учириб òйнади. Аттанг йиģиш
эсимдан чиқибди. Бу ҳақида Амиршоҳга айтишга тортиндим.
-Маҳкам ушлаб, кòзларингни юмиб ол!- деди. Бу гапларни жиддий
қабул қилмадим. Кейинчалик шамол эсиши тезлашди. Асли шамол
эмас, биз тез юраётгандик. Амиршоҳ шамолданда тез
югурарди. Негадир òзимни ёмон сезиб, уни маҳкам қучиб
олганимни билмай қолдим. Беэҳтиёр козларимни юмдим. Бундай
тез ҳаракатдан, бошим айланиб, қайд қилгим келарди. Деярли нафас
ололмасдим. У тòхтаб қолгачгина, тòйиб нафас олдимда, ҳансираб
қолдим. У аҳволимни тушуниб мени маҳкам ушлаб турди. Бошим
айланиши беш дақиқалардан кейин òтиб кетди.
-Тузукмисан?- у ҳавотирли овозда деди.-Чидаса бòлади!- базòр гапирдим. У аста мени ерга òткизди. Этибор
берсам битта бино томида эдик. Атрофдан шаҳар беш қòлдек
кòриниб турарди. Нега бу ерга келганимизни тушунмай,
1,209
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 23:24

МУАЛЛИФ - АНГЕЛ


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,209
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 23:17

🇺🇿 8 Декабрь - Ўзбекистон Республикаси Конституцияси қабул қилинган кун!

Ўзбекистон Республикаси Конституцияси 6 бўлим, 27 боб, 155 моддадан иборат.

Конститутциямизнинг 32 йиллиги муборак бўлсин, барчага фаровонлик, омад, соғлик ва ажойиб кайфият хамроҳ бўлсин.

Дўстларингизни байрам билан биринчилардан бўлиб табрикланг.


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
3,247
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 23:15

❄️❄️Қ О Р   Х А Т
Биринчи Қор муборак бўлсин!

❗Республикамизнинг кўплаб ҳудудларида биринчи қор ёғмоқда

☃ Аввало сизни биринчи қор билан табриклайман.  Сизга мустаҳкам соғлиқ, битмас туганмас бойлик, чинорнинг умридек умр, сермазмун ҳаёт, чиройли бахт ва савлатли тахт тилайман. Илоҳим қалбингиз манашу ❄️қор каби оқ ва соф бўлишини, шу ❄️қор каби одамларга азиз бўлишингизни тилаб қоламан...

Биринчи қорнинг қадами қутлуғ бўлсин🤲🏻


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,909
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 23:15

Ассаламу алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ! 🍃

🌥 Якшанба тонги муборак
бўлсин!

Сиз ва бизларни соғ–саломат уйғотган Роббимизга ҳамдлар бўлсин!

Ҳамиша Аллоҳнинг паноҳида бўлинг 🤲🏻

📖 ❤️ Албатта  Яқинларингизга хам юборинг!!
Улашувчи ҳам амал қилганлик савобини олади, Ин Ша Аллоҳ! 🤲
 
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,739
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 21:01

Uxlamaganlar bormi
1,235
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 20:39

Hayrli tun
1,318
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 19:50

Йигитлар отахон айтган ариқ бўйидаги сўқмоқларни кўриб келишди. Кейин бола хақда бирон гап эшитса участка нозирига хабар беришни отахонга тайинлаб кўчага чиқишди.
-Энди нима қиламиз?-хайрон қолди Азизбек.-Бизни алдаш болага нима учун керак бўлди экан?
-Энди қолгани бола топилса аниқланади. Хозир махалла идорасига кирамиз учаскавой ва посбонни огохлантириб қўямиз.
Қосим ота уларни кузатиб ўз хонасига қайтди. Бўлиб ўтган ишлардан халиям хайрон эди. У хассасини кроват олдига қўйиб, ўз ўрнига чўзилди. Давронни ўйлаб ётиб бироз кўзи илинибди. Бир пайт эшик аста очилгандек бўлди. У аввалига туш кўряппан деб ўйлади. Аммо, кимдир аста тепасига келаётганини сезиб, кўзини очди. Қаршисидаги таниш чехрани кўрдию, шартта туриб ўтириб олди.
-Даврон?
Абдуллох хона ўртасида қотиб қолди. Чолга бироз қараб турач, ўзини танитди:
-Бобо, мен Абдуллохман!
Қосим ота кўзларига ишонолмас, туш кўрмаяпманми деб сонини чимчилаб кўрарди. Ахир қаршисида ўн ёшли Даврон турардида. Ё қудратингдан, одам одамга шунчалик ўхшарканми! Бундан йигирма йил аввал Даврон худди шу кўринишда эди. Ким бу бола? Қаёқдан пайдо бўлди? Демак, анави мелинса болларни гапида жон бор эканда?
-Сен кимсан болажон? Қаёқдан пайдо бўлиб қолдинг?
-Мен набирангизман Бобо, Абдуллохман. Дадамни излаб Тошкентдан келдим.
-Тошкентдан?!-Қосим ота аста ўрнидан турди. Қалтироқ қўлларини олдинга чўзганча болага яқинлашди. Унинг майин сочларини силади. Пешонасини, юзларини, қошларини ушлаб кўрди.
-Сен...сен Давроннинг ўғлимисан?
-Ха, бобо.
Қосим ота уни махкам бағрига босди. Худди, худди йигирма йил олдин Давронни бағрига босгандек. Абдуллох чолнинг қувончдан йиғлаётганини кўриб ўзининг хам кўнгли тўлиб кетти.  
-Бобо, мени яхши кўрасизми?
Қосим ота унинг пешонасидан ўпди. Юзларидан, сочларидан ўпди.
-Ха болам, жудаям...
-Нега унда мени болалар уйига ташлаб қўйдингиз?-алам билан сўради бола.
Қосим ота лабларига оққан кўз ёшларини кафтининг орқаси билан артиб қўйди.
-Билмасдим болам. Сени қидирдим. Даданг хам роса қидирди. Онанг қаерда эканингни айтмаган.Шунинг учун  сени тополмадик, йўқса олиб келардик.
-Ростданми?-кўзлари жовдираб сўради бола.-Мен сизларни росса кутдим. Ойим ўзи қаерда?
Қосим ота бирдан хушёр тортди. Нима деяпти бу бола? Нахотки онаси бирга бўлмаса?
-Нима, сен ...сен онанг билан яшамасмидинг?
-Йўқ, мен болалар уйида яшардим.
-Қосим ото-ов!-ташқарида кимдир чақирган овоз келди. Бу махалла посбони Латифжон эди. У бир марта овоз бергач, тўғри кириб келаверди. Унга бироз олдин вазиятни тушунтириб, топшириқ беришганди.
10.06.2018 Дониёр Ахмаджонов
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,474
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 19:50

HAYOT TIMSOLI:
Қидирув-18
Баланд деворлар орасига ўрнатилган нақшинкор ёғоч эшикка бир қарашнинг ўзидаёқ бу хонадон ўзига тўқ оила деб хулоса қилиш мумкин эди. Машина шу дарвоза қаршисига келиб тўхтагач ичидан бола ва иккита йигит тушиб келди.
-Уйларинг шумиди?-сўради Қўқон шахар жиноят қидирув бўлимида ишловчи капитан Жўраев.
-Ха, шу,-деди бола даврвозага зимдан назар ташларкан. У ўзини олиб келган одамлар аниқ манзил бўйича бу уйни топиб келганликларини англаб турарди. Бола тобора ёлғонининг фош бўлиш онлари яқинлашиб келаётганини сезиб, ичидан қалтироқ тураётганди. Лекин, бир нарса унга тасалли бериб турарди. У дадасининг уйини топиб келди. Агар хозир уни қайтариб болалар уйига элтиб қўйишса хам, яна бирор кун албатта бу ерга қочиб келади.
-Қани, бор дадангними аянгними чақир бизга. Сени уларга топширсак мана бу Бағдодлик аканг уйига қайтиб кетиши керак,-деди Жўраев Азизбекка имо қилиб.
Абдуллох “хўп” дея дарвозадан ичкарига кириб кетти. Болани кузатиб турган Жўраев хамкасбига ўгирилди.
-Азизбек, хайронман, бизга бола йўқолгани хақда ариза тушмасидан аввал уни қандай топа қолдингиз?
-Бир сафар ўхшаб қолдида Ахад ака,-мийиғида кулди Азизбек.-Анави овчини анчадан бери қидираётган эдик. Бу боладан аввал бир қизча йўқолганди.  Ёрилган жасадини чўл худудидаги Шўр избир деган жойдан топгандик. Ўша ердаги шийпон қоровули  қизчани машинада олиб ўтишгани кўриб қолган экан. Қоровул айтган машина рақамини суриштирганимизда хеч қаерда рўйхатга олинмаган сохта рақам эканини билдик. Кейин у тасвирлаган сифатлар бўйича фоторобот ясаб жиноятчини қидираётгандик.
-Аблахлар!-сўкиниб қўйди Жўраев.-Бунақаларни халқнинг кўз ўнгида ўтда куйдириш керак.
-Ха, нимасини айтасиз. Ахад ака, бола кечикиб кеттия?
-Шуни айтинг, юрингчи ўзимиз кирайликчи?-Жўраев дарвоза томон юрди. Қия очиқ эшикдан кираркан овоз берди,-Ким бор?
Бироз кутишди, хеч ким жавоб бермаётганди.
-Кимдир борми?-бу сафар овозини бироз кўтариб чақирди капитан.
-Ким у?-ичкаридан овоз келди. Кейин эшик мунгли ғижирлаб хасса тутган отахон чиқиб келди. Бу Давроннинг дадаси Қосим ота эди. У нотаниш йигитларга қараб юраги шу-ув этди. Даврондан совуқ хабар келди деб тушунганди.
-Келинглар, тинчликми?
Жўраев унга яқинлашиб салом бергач ўзини таништирди. Ички ишлардан келишганини билан отахоннинг оёғи қалтирай бошлади.
-Нима гап, Давронимга бирон кор-хол бўлдими?
Жўраев ажабланганча Азизбека қараб қўйди.
-Отахон, биз бошқа масалада келгандик. Йўқолиб қолган неварангизни олиб келувдик, у сизни чақиргани кирганча қайтиб чиқмади. Шунга... ўзимиз кириб турибмиз.
-Неварам?!-Қосим ота анграйиб қолди.-Қайси неварам?
-Сизни неварангизда, Даврон акани ўғиллари. Бизни шу ерга бошлаб келди, сизни чақириш учун кирдику халигинда?
-Бу ёққа хеч ким кирмади?-елка қисди Қосим ота.-Иннанкейин, Давронни фарзанди йўқку.
-Ие, қанақасига йўқ бўлади?-довдираб қолишди мехмонлар.
-Қанақасига бўларди, шунақасигада. Икки марта уйлаганман, аммо бефарзандлиги туфайли иккисидан хам ажрашиб кетган.
-Бу ёғи неча пулдан тушди Азизбек. Олдимизга похол солиб кетибдию, жинқарча!-чаккасини қашлади Жўраев.
-Нима гап ўзи, бироз тушунтирчи ўғлим?
-Отахон!-деди Жўраев Азизбеккка имо қилиб.-Бу йигит Бағдод ички ишлар бўлимидан келган. У тонгда неварангизни жиноятчилардан қутқариб олганди. Бола айтган манзил бўйича шу ерга келдик. 1972 йилда туғилган  Даврон Қосимович Вахобов сизни ўғлингизми?
-Ха мени ўғлим! -Абдуллох мен Давроннинг ўғлиман деганди. Шу манзилга бошлаб келди бизни. Ўғлингиз қаерда ўзи?

-Ўғлим Россияда. Бу ерда тушунмовчилик бор шекилли ўғилларим. Шу махалладаги биронта бола сизларни чалғитган кўринади. Азизбек улар гаплашиб турганда аста юриб томорқа томонга яқинлашди.  Қосим ота унга бир қараб олгач Жўраевга изох берди.
-Агар бола шу ёққа кирган бўлса, аллақачон ўзининг уйига етиб олган. Мени огородим этагида сув ариғи бор. Шу ариқ бўйлаб юрсангиз махалланинг нариги бошидан чиқасиз. Демак у бола бу ерларни яхши билади.
1,370
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

07 Dec, 19:34

Kim bor🧐
1,387
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 07:04

🎉 ҚАДРЛИ, ҚАДРДОНИМ БУГУНГИ

2 - Д Е К А Б Р Ь 🎉

ТАВАЛЛУД АЙЁМИНГИЗ МУБОРАК БЎЛСИН! 🎊
УМРИНГИЗ УЗОҚ, РИЗҚИНГИЗ БУТУН БЎЛСИН!
ОИЛАНГИЗ БАХТИГА ДОИМ СОҒ-У САЛОМАТ БЎЛИНГ🥰


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
6
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 06:07

Муаллиф ШАМСИНУР

57-қисм

-Асила билан орани очиқ қиламан. Моҳизарсиз яшай олмасам керак. У менинг,- Зариф Асланни иссиқ деган Моҳизарни рашк қила бошлади.- Бунга йўл қўёлмайман.

💦💦💦

Тун Моҳизар яна кўча чиқмоқчи. Тинч макон истайди қалби.
Юриб борар экан, отасининг қўлидаги нарсага кўзи тушди. Охирги стресс уни бир мунча ўзгаришига олиб келганди.
Бошсуяги шикастланиши телба (руҳий бузилишлар билан оғриган) одамлар ҳаётига жиддий таъсир кўрсатиши мумкин, лекин шикастланишнинг табиати ва даражасига қараб, тўлиқ соғайиш ёки муайян даражадаги тикланиш эҳтимоли мавжуд. Бошсуяги жароҳатлари одатда травматик мия шикастланиши (ТМС) деб аталади ва уларнинг натижалари қуйидаги омилларга боғлиқ:

1. Жароҳат тури ва оғирлиги

Енгил шикастланиш: Бу одатда мия чайқалиши деб аталади ва кўпинча бир неча ҳафта ёки ой ичида ўз-ўзидан тузалиб кетади. Бундай шикастланишлардан кейин кўпчилик одамларда бутунлай соғайиш мумкин.

Ўртача шикастланиш: Мияда қон қуйилиши ёки тўқималар жароҳати бўлиши мумкин, бу эса бир неча ой ёки йилларга чўзилиши мумкин бўлган даволаниш ва тикланишни талаб қилади. Руҳий ва ҳиссий ўзгаришлар, эслаш ёки диққатни жамлаш қийинлашиши эҳтимоли бор.

Оғир шикастланиш: Қон кетиш, миянинг тузилмавий шикастланиши ёки қаттиқ зарба натижасида олинган оғир жароҳатлар узоқ муддатли даволанишни талаб қилади. Бу ҳолда тўлиқ тикланиш қийин бўлиши мумкин, лекин беморда муайян даражада ривожланиш ва соғайиш бўлиши эҳтимол.
Бош шикастланишининг ўзидан ташқари, миянинг зарарланиши руҳий ҳолатни ёмонлаштириши ёки аксинча, бемор ўзини соғломроқ ҳис қила бошлаши мумкин. Телбалик аломатлари баъзан кучайиши мумкин, ёки аксинча, миянинг баъзи қисмларига зарар етиб, симптомлар енгиллашиши эҳтимоли ҳам мавжуд.
Моҳизар эса даволатилмайди. Телба деган тамға босишади. У ҳамон шундай яшаб келяпти. Аммо бугунги қиладиган иши ўзи учун эмас. Бутун инсониятга ёрдам бермоқчи.
-Бир соатда келинг мен дорини тайёрлаб қўяман.
Собит акани сўзларини фақат Моҳизар эшитди. У эса тўғри милиция таянч пункти томон кетиб борарди.
-Бу шундай давом этмайди. Кимдир нуқта қўйиши шарт.
Моҳизар навбатчиликдаги посбонга маълумот етказди.
-Бу гал вақтини айтиб бераман. Бир соат ичида боринглар. Фақат мени айтмайсиз .
-Бирор марта айтмаганмизку.
Моҳизар сой томон кетди. Посбонлар эса ўша кунни ўзидаёқ Собит акани шериклари билан қўлга олди. Орқа эшикдан уйига кирган Моҳизарни ҳеч ким сезмади ҳам.

💦💦💦

Асила ва Зариф кафеда ўтирибди.
-Зариф нега бундай қиляпсиз?

Давоми бор...

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
484
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 06:07

Муаллиф Шамсинур


56-қисм



-Телба, жинни.
Достон ундан узоқлашди. Яна тарих такрорланди. Мирзани туғилган кунига келган Зариф шу атрофга атай келганди. Моҳизарни аямай тош отаётганини кўриб яқинлашди. Аслида бир ойлар олдин уйланган Мирза, дўстини туғилган кунига таклиф қилган, Зариф эса Моҳизар учун рози бўлганди. Ўша кунги ишлар сабаб қиздан хавотир оларди.
-Моҳизар ўзизни босинг.
-Сиз?
-Мирзани туғилган кунига келгандим.
-Ҳм.
Моҳизар ўт тера кетди.
—Сиз доим шу ердан ўт терасизми?
—Мавсумга қараб
—Мавсум деганингиз нима?
—Ёз ва кузда тераман кўпинча.
—Бўлди қопингиз тўлидку, қандай олиб кетасиз?
—Шуям оғир бўптими?
Моҳизар қопга бепарво назар солди.
-Қачон шахарга қайтасиз ?
-Билмадим. Балки бормасман. Рости одамларни мен ҳаwимдаги фикри, менга бўлган ҳис туйғуси, ортимдан гапириши мени толиқтирди. Қишлоқда бунга кўникиб кетган эканман
- Зарина сизни кутяпти.
-Сизчи?
Зариф унга ажабланиб қаради. Кейин тан олди.
-Мен ҳам.
-Мени кутманг. Мен бир телба бўлсам. Сизга муносиб эмасман. Мен нормал одамлардек мулоқотга эга инсон бўлганимда ҳам бошқа гап эди.
-Менга аҳамияти йўқ.
-Йўқ аҳамиятли. Билмадим сиз нима учун бундай ҳис туйғуни сезяпсиз? Аммо қийналасиз. Чунки мен жавоб беришга қодир эмасман.
-Моҳизар сизда ҳеч қандай камчилик йўқку?
-Бор, сизга сезилмаяпти ҳолос. Ҳозир қабул қилааман дейсиз. Эртага сизни ҳам жонизга тегсам бир буюмдек улоқтирасиз.
-Мен ундай инсон эмасман.
-Қайдам менга сиздан бироз совуқлик сезилади. Қайсидир ниятингиз ёмон, ёки кимнидир қаттиқ ранжитяпсиз. Икковидан бири.
Зариф янада ажабланди.
-Сиз буни қаердан биласиз?
-Ёшлигимдан шундай. Яхши одамлар иссиқлик тарқатади. Заринадек. Заринада умуман совуқлик йўқ. Мени оиламдаги ҳаммада бор совуқлик. Дадам ҳатто музликда қолганлар. Кейин анави Аслан дегани иссиқ, манави аҳмоқ ҳам жуда совуқ. Шу сабаб уни кўрсам феълим айнийди.
Зариф буткул ҳайратда қолганди.
-Сиз телба эмас Аллоҳ назари тушган қизсиз.
-Мен кетдим. Гапларимни ўйлаб кўринг .
-Қопизни олиб бориб берай. Оғирку.
-Йўқ, мен ортиқча гапни истамайман.
Моҳизар кетди. Аммо Зарифни юрагига буткул ўчмайдиган қилиб ўт ёқиб кетганди. Зарифни янада нияти қатъийлашди.
391
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 06:07

Муаллиф ШАМСИНУР

55-қисм

-Нима? Ўша ҳайвон сизни эризми ҳали? Қандай ташлаб кетдингиз опангиз билан ёлғиз?
-Ууу ... Йўқ эди. Кечроқ бораман деганди.
-Мана ишонган эрингиз нималар қилиб юрибди.
Зарифа шилқ этиб йиқилди...

💦💦💦

Моҳизар афтобусга бош қўйганча ҳаёл суриб кетяпти. Зарифанинг ҳолати яхшимас. Уни қулоғига Умрни. Ўзини оқлаганлари эшитилаверади.
-Аблах, мен унга ишонгандим.
Зарифа йиғламоқдан бери бўлади. Қорнига қарайди. Ўша куни кучли стресс ва йиқилиши оқибатида ҳомиласи нобуд бўлганди. Мана қишлоққа қайтишяпти. Опасини олдида ўзини айбдор санайди. Моҳизар ҳеч кимга гапирмай қўйган. Зарифа эса бўлган воқеаларни ҳеч кимга айтмаслигини такрор ва такрор айтиб борарди.
-Бу гаплар орамизда қолсин. Бир ҳафта дам олиб қайтамиз. Бошқа ижара уй топаман. Ишга кирамиз. Ўғлимни боғчага берамиз.
Моҳизар гапирмайди. Жимликни афзал билади.

💦💦💦

Қишлоқ сокинлик маскани. Мана келганига ҳам уч кун бўлган Моҳизар яна ишларга шўнғиган. Бу ёқда Гуламдон хурсанд ишлардан қутилдим дея.
-Моҳизар шу ердалигинг яхши экан. Қара ишларни бемалол эплайсан.
-Моҳизар бу кремни сурмасдан чиқма. Юзинг дабдала бўлади яна. Зарина кейин ишга олмайман демасин,- Зарифа куйиниб гапиради.
Моҳизар унамаганига ўзи крем суриб қўяди.
-Буни ҳимояси уч соат. Кейин уйга кир, янгилаймиз.
-Зарифа ғзи қуёш йўқку, нима қиласан унга крем суриб?
-Сен жим тур. Кўрмаяпсанми шаҳарликларга ўхшаб қолган.
Зарифа Моҳизарни аввалги ва ҳозирги ҳолатини солиштиради.
Моҳизар далага чиққанини кўрган Достон бу гал ўзини тутиб туролмайди. Қизни бу даражада гўзал бўлиб келишини у тасаввур ҳам қилмаганди.
-Моҳизар ўзингмисан?
Моҳизар Достонга ола қараш қилиб яна ўт теришга тушади.
- Моҳизар гапирсангчи, сени соғиндимку,- Достон қизга яқин келишга уринарди.
-Сен аҳмоқсан. Йўқса мени олдимда нима қиляпсан?
-Сени севаман нега тушунмайсан буни?
-Сен севасанми? Сен а? Ҳеч қачон. Мен одамларни яхши фаралай оламан. Тўғри менда муаммомар бордир. Аммо кимни нияти яхши, кимники ёмон бир қарашда биламан. Сендан ҳаттоки совуқлик таралиб туради.
-Бу нима деганинг?
-Инсонни ичи қанчалик қора , нияти ёмон бўлаверса у совиб боради. Бу унинг юзига, ўзига таъсир қилади. Сенда ҳам шундай. Сен совуқдан. Ниятинг каби. Олдимда ўралашма, бутун умр пушаймон ейсан.
Достоб қаҳ-қаҳа отиб кулиб юборди.
-Гапингни қараю. Шаҳарда нима қилиб келганингни билмайманми? Нечтасини тагида ётиб келгандирсан?
Моҳизар бу гал ҳам ўз билганидан қолмади, яқинидаги харсангни олиб Достонга улоқтирди. Ердан тош олиб аямай отди.
327
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 06:07

Муаллиф Шамсинур


54-қисм


-Юр кетдик.
-Ойи тез қайтамиз.
Зарина ва Зариф дарҳол йўлга отланди. Зариф аслида бугун Асила билан кўришмоқчи эди. Келишиб қўйишганди.

💦💦💦

Зарифа шинам ресторанда маза қилиб овқат еб ўтирарди. Уйида бўлган воқеаларни ҳатто ҳаёлини кўчасига келтирмасди. Овқатланиб бплиб ўрнидан турди. Умр берган пуллардан кассага тўлов қилгач, уйга йўл олди. Кела туриб Умрга қўнғироқ қилди. Асуски бошқа одам жавоб берди.
-Умр ака.
-Ким бу?
-Мен... Хотиниман.
-Эрингизни милиция олиб кетди.
-Сиз кимсиз?
-Мен Асланман, эрингоз зўрламоқчи бўлган қизни қутқарган одам.
-Қанақа қиз? Исми нима?
-Исми Моҳизар.
Зарифани қўлидан телефони тушиб кетди. Наҳотки... Наҳотки Умр шу даражага борган бўлса? Наҳотки жинни опасига тегинмоқчи бўлган?
Зарифани ҳаёллари алғов-далғов бўлиб кетди.

💦💦💦

Зариф ва Зарина зумда етиб келишди. Зарифни ҳолатини тасвирлаш қийин. У қизга ҳеч нима бўлмаган бўлсин дея ич-ичидан такрорлаб келаяпти.
-Илоҳим Моҳизарга ҳеч нима қилмасинда,- Зарина лифтга суянганча гапирди
-Ким бўлсаям ўлдираман,- Зарифнинг қўллари мушт бўлди.
-Акааа сиз борманг. Қайтинг машинага.
-Бекорларни айтибсан. Мен ўз кўзим билан уни кўришим шарт.
Лифт очилиши билан Зарина Моҳизарларни очиқ эшигидан ичкарига кирди. Ичкарида Аслан стулчада нима қиларини билмай ўтирарди.
-Аслан ака нима бўлди?
Аслан ҳаммасини айтиб берди.
-Яхшиям вақтида келдим, билмадим йўқса нима бўларди.
-Уйда ҳеч ким йўқ эканми? – хона ичидан Зарифани излади Зарина
-Битта жияни бир экан.
-Синглисичи?
-Мен қаердан билай Зари. Уларни танимасам.
Зариф кўрпачада усти ёпилган ҳолатда ухлаб ётган қизга қараб юраги оғриди. Аслида воақеани эшитганидаёқ ўзини ёмон сезаётганди. Ўша одамни ўлдиришни хоҳлаяпти.
-мен ҳозир.
Зарина Зарифага қўнғироқ қилди. Узоқ чақирувдан кейин телефон ўчирилди. Зарина қайта чақирувни босди. Телефон ортидан жиринглади. Зарифа етиб келганди. Аҳволи паришон, кўриниши бир аҳволда.
-Нима гап?,- ҳолсиз деворга суянди. Зарина ҳаммасини айтиб берди. Зарифа ўтириб қолди.
-У одам ... Мени эрим... -Зарифа йиғлаб юборади.
313
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 06:07

МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

53-қисм


-Шунақа де?
Моҳизар кўзлари тўла ёш, йўқ дея бош қимирлатди. Аслан ўзини тутолмай Умрга мушт туширди. Буни кутмаган Умр чалқанчасига йиқилди. Моҳизар уни қўлидан озод бўлиб бир четга ўтди. Бу унинг касали зўрайиши ҳизмат қилганди. Қўллари орасига бошини олиб бақира бошлади. Аслан эса тинмасдан Умрни муштлар ва тепкиларга кўмиб ташлади.
-Сен ҳайвон ожизага кучинг етдими?
Асланни ғазаби тошиб келарди. Моҳизар ҳамон додлар, ичкаридан қўрққанидан уйғонган Беҳруз йиғлаб чиқди. Моҳизар унга қарайдиган ҳолатда эмасди. Умр ғужанак бўлиб олгач Аслан болани тинчлантиришга тушди. Моҳизарни бақирганига қўшнилар бирин кетин кела бошлашди. Аммо қизни тинчлантира олишмасди.
-Вой бу йигит анавиии машхур болаку.
Биттаси телефонини ёқиб камерасини ишга солди. Бири ерда ётган эркакка нафратланиб қараса, бошқа бири нима ҳодиса рўй берганини тушунмасди.
-Милиция чақиринглар. Мана бу ифлосни бериб юборамиз. Бечора қизга тажовуз қилмоқчи эди олдини олдим.
-Алдама, сен бу уйга бостириб кирдинг.
Аслан Умрни яна тепкилади.
-Ўчир ҳайвон, сенам одамми?
Ён қўшни аёл Моҳизарга нима демасин у эшитмасди. Кимдир милиция чақирди. Кимдир тезёрдам. Аслан Моҳизарни олдига ўтирди.
-Моҳизар ҳеч нарса бўлмади. Ҳаммаси жойида. Менга қаранг. Кўзларимга қаранг.
Афсуски бу унга таъсир қилмасди.
-Айтишганди, қизни руҳий ҳаста деб.
Кимдир луқма ташлади. Тезда етиб келган ИИб ҳодимлари Умрни ҳибсга олди.
-Мени айбим йўқ
-Ҳар бир ортиқча гапинг ўзингга қарши ишлайди.
Умрни ҳибсга олиб пастга тушишади. Асланга ҳам ҳисобот бериши кераклигини айтиб кетишади.
-Мен қизга қарайман.
Моҳизар қалтираганча ҳамон бир бурчакда бошини қўллари орасига олиб ўтирарди. Келганлар анчаси уйига кириб кетишди. Кейин тез ёрдам ҳодимлари етиб келди. Ногирон боласи бор аёл Беҳрузни уйига олиб кирди.
Аслан Моҳизарни доктордан кучли қўрқуви борлигини ҳаёлига ҳам келтирган эмас. Докторлар кириши билан Моҳизарни баттар жазаваси тутди. Охирги чора тинчлантиривчи укол бўлди.
-Беморга тинчлик керак. У кучли қўрқувда, босимда бўлган. Уйғонгандан кейин ҳам ўзини ёмон ҳис қилса докторга олиб боринглар.
-Хўп.
Аслан Заринага қўнғироқ қилди. Зарифани танимасди ҳам, рақаминику айтмаса ҳам бўлади.
-Алло Зарина қаердасан?
-Уйда.
-Моҳизарни уйига етиб кел. Аҳволи яхшимас.
-Унга нима бўлибди?
-Тажовуз қилинган.
-Нима? Тажовуз... Ҳозир бораман.
Зарина оила аъзолари билан овқатланаётган эди қўнғироқ бўлганда. Унинг гапини Зариф ҳам эшитмай қолмади.
-Аслан нима деди?
-Ака мени Моҳизарни уйига олиб боринг. Кимдир унга тажовуз қилибди.
Зарифни бўлари бўлди. Ғазаби тошиб кела бошлади.
310
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 06:06

МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

52-қисм

-Майли борақол. Янги очилган уч бекат наридаги Ўзбегимга бор. Овқатлари зўр.
-Сиз бормайсизми?
-Бир иккита ишим бор. Шуларни бўлай бораман.
-Хўп, кутаман. Соғинганман сизни.
-Майли жонидан, бугун кечда кўришамиз.
Зарифа Ўзбегим ни қидириб йўлга тушди. Бу вақтда эса Умрни ҳаёли Моҳизарга кетиб фикри айниди. Барча ишини йиғиштириб Моҳизар томон йўл олди . Ўз калити билан эшикни очиб кирди. Қулфлаб калитни эшикда қолдирди. Хоналарга бир бир қарай бошлади. Биттасида Беҳруз ухлаб ётар. Биттасида Моҳизар ухларди. Умр устки кийимини ечиб аста Моҳизарга яқинлашди ва таппа уни устига ўзини ташлади. Моҳизар кўзларини катта катта очиб нима бўлганига тушунолмай қолди. Бақираман деб ўйлаганди Умр чаққонлик қилиб қизни оғзини ёпди.
-Бу кунни узоқ кутдим гўзалим. Бугун меники бўласан.
Моҳизар қаттиқ типирчилай бошлади.
-Жим... Жим секин, жим турсанг ўзингга яхши.
Моҳизар Умрни юзини тирнаб ташлади. Умр уни қаршиликларини қайтарарди.
-Бунча ноз қиласан, бутун умр ўша нарсангни ҳеч кимга бермай ўтасанми? Йўўўқ мен бор эканман шундай қўяманми? Қимирлама бўлмаса ўзингга қийин бўлади. Жим турсанг оғримайди.
Моҳизар тинимсиз қаршилик қилар, устидаги девни туширолмай ҳалак эди. Охири бирдан қаршиликдан тўхтади. Умр буни қизни розилиги деб тушунди.
-Ана шундай жоним, бир мазза қилайлик.
Умр рементини очаман деб уринаётган вақт Моҳизар бор кучи билан тепиб юборди ва ўзини эшикка урди.
-Онанги ...
Умр ортидан чиққунча Моҳизар қалтираб эшикни очишга уринарди. Умр келмай туриб очди, қочаман деганди улгурмади.

💦💦💦

Манзура аммани неча кундан бери мазаси йўқ. Аслан ҳар куни аммасини кўргани келади. Аммаси ёлғиз набираси билан туради. Ўғли ва келини чет элда.
-Амма бўлди уларни чақиринг. Қийналяпсиз.
-Чипта олибди, келаман деди.
-Менам борай.
-Ўтир.
-Ишларимам кўпайган. Эртага келаман. Сиз безовта бўлманг ўзим чиқиб кетавераман. Али эшикни қулфлаб ол.
Аслан ўрнидан туриб эшикдан чиқди. Жияни билан хайрлашди. Айни шу топда юқори қаватда бақир чақир, гурсиллаган овозлар келади. Кейин эшик очилгани, бир қизнинҳ ялингани, эркакнинг сўкингани эшитилди.
-Овоз таниш.
Шунда ҳаёлига олтинчи қаватда Моҳизар яшаши келди. Дарҳол зиналарни жуфтлаб сакраганча юқори қаватда пайдо бўлди. Ичкаридан ҳамон овозлар келарди.
-Ҳали мендан қочаман деб ўйловдингми?
-Тегмааа
-Жим, мен айтганим бўлади.
Аслан шахд билан эшикни очди. Майкачан эркак Моҳизарни оғзини ёпиб турарди.
-Қўйвор уни.
-У мани хотиним, бор йўқол.
340
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 06:06

МУАЛЛИФ ШАМСИНУР

51-қисм

-Қойил.
Бошқа гаплашилмади. Зариф сокин мусиқа қўйди.
-Ака биласизку мен бунақа қўшиқ эшитмайман. Менга бирор бир сурани қўйиб беринг, миям ором олсин.
-Доим шунақасан, мени зериктирасан.
-Акааа.
Зариф ноилож мусиқадан сураларга ўтди. Фил сураси эшита бошлади. Моҳизар эса ўзига тушуна олмай қолди. Суранинг ҳар бир сатри унинг қулоғига мухрланиб борарди.
-Бу қандай қўшиқ?
-Наҳот билмайсиз?, - Зарина ҳайратланди.
-Мен эшитгандирман балки, аммо жавоб ололмаган бўлсам керак. Бошқа тилда бўлса ҳам дилга ҳуш ёқар экан.
-Бу Қуръони карим сураларини тиловати. Мен тушкунликдаям, чарчоқдаям фақат шу тиловат эшитиб ором оламан. Мен учун сув ва ҳаводек.
-Менга ҳам ёқди.
Зарина бошқа тушунтириш бермади. Зотан Моҳизарни аҳволи унга равшан. Қизни қийнаб нима қилади.
-Ака анави домларда тўхтайсиз.
-Шу ерда турадиларми?
-Ҳа.
Манзилга етгач Моҳизар ва Зарина тушишди.
-Сен қаерга?
-Моҳизарни синглисини қўлига топшираман. Лифтни ўрганяпти.
Зариф янада ажабланди. Қизлар кириб кетишади. Зарина бироз ўтмай чиқди.
-Ғалати қиз.
-Жудаям.
-Лифтдан қўрқадими?
-Йўқ ишлатолмайман дейди. Мен кечадан бери ўргатяпман. Аввалги кунлар бошқалар келтиргани учун унча суҳбатлашмаган. Ака маркет ёнида тўхтанг, ойим торт ейман деятудилар.

💦💦💦

Зарифа тўсатдан қишлоқ кетамиз деб қолди.
-Нега?
-Ойим соғинибдилар. Бориб тез қайтамиз.
-Ишимчи?,- Моҳизар сўради.
-Оббо шанба, якшанба ишмаску. Шанба куни чиқсак душанбагача келамиз. Уйдан қалинроқ кийим ола келамиз. Пулни тежайлик.
-Хўп.
Моҳизар ўзини ҳолсиз сезиб ёнбошлади. Уни ҳаёлидан кечаги тиловат садолари кетмасди. Беихтиёр ўша сўзларни айта кетди.
-Жудаям ёқимли овоз эди.
Ҳали кеч бўлмагани учун Зарифа дўконга боришини айтди.
-Мен кетяпман. Эшикни қулфлаб олди. Нимадир егим келяпти билолмадим, топиб еб келмасам бўлмайди. Беҳрузга қараб қўй чарчабдими ухлаб қолди
-Хўп.
Зариф сумкасини олганча чиқиб кетди. Кета туриб Умрга ҳисобот берди.
-Бугун шаҳар айланиб ейдиган нарсамни топмасам жинни бўламан.
435
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 06:06

#ТЕЛБА

Илоҳий ишқ қиссаси...

Аллоҳнинг режаларида хато йўқ!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
459
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 04:30

Tasavvur qiling.....

Saodat asridasiz.....

Mayin yomg'ir yog'yapti.....

Asta Haram tomon yurib bormoqdasiz.....

Kabaning yonida Payg'ambarimiz Muhammad Mustafo sallollohu alayhi vasallam qo'llarini samoga cho'zib duo qilmoqdalar....

Lablari tinmay pichirlamoqda.....

Yomg'ir tomchilari sochlaridan sizib asta muborak peshonalariga, yuzlariga sizib yerga oqib tushmoqda....

Siz u muborak zotga zavqlanib qarab turibsiz....

Yonlarida AbuBakr Siddiq roziyallohu anhu turibdilar....

Etlaringiz jimirlab yuragingiz orziqib ketdimi?!

Olamlarga rahmat bo'lgan payg'ambarning ummati bo'lish bu menimcha ulkan baxt va sharaf....

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
784
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 04:01

👧 𝗢'𝗴'𝗹𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇 𝗯𝗼𝗿, 𝗤𝗶𝘇 𝗵𝗼𝗵𝗹𝗮𝘆𝗮𝗯𝘀𝗶𝘇𝗺𝗶❓
👦 𝗬𝗼𝗸𝗶 𝗮𝗸𝘀𝗶𝗻𝗰𝗵𝗮 𝗼'𝗴'𝗶𝗹𝗹𝗶 𝗯𝗼'𝗹𝗴𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇 𝗸𝗲𝗹𝗮𝘆𝗼𝘁𝗸𝗮𝗻𝗱𝗶𝗿❓
👫 𝗕𝗮𝗹𝗸𝗶 𝗲𝗴𝗶𝘇𝗮𝗸𝗹𝗮𝗿𝗻𝗶 𝗵𝗼𝗵𝗹𝗮𝗿𝘀𝗶𝘇❓

𝗨𝗻𝗱𝗮 𝘆𝗮𝗾𝗶𝗻𝗿𝗼𝗾 𝗸𝗲𝗹𝗶𝗻𝗴❗️

𝗛𝗼𝗺𝗶𝗹𝗮 𝗷𝗶𝗻𝘀𝗶𝗻𝗶 𝗿𝗲𝗷𝗮𝗹𝗮𝘀𝗵𝘁𝗶𝗿𝗶𝘀𝗵 𝗵𝗮𝗾𝗶𝗱𝗮 𝗲𝘀𝗵𝗶𝘁𝗴𝗮𝗻𝗺𝗶𝘀𝗶𝘇 ❓

𝗫𝗮 𝗫𝗮𝗮 𝗯𝘂𝗻𝗶 𝗶𝗺𝗸𝗼𝗻𝗶 𝗯𝗼𝗿 ✅

📌 𝗕𝗶𝘇 𝘀𝗶𝘇𝗴𝗮 𝘆𝗼𝘇𝗶𝗯 𝗯𝗲𝗿𝗴𝗮𝗻 :

📝 𝗥𝗲𝗷𝗮
🥗 𝗽𝗮𝗿𝘅𝗲𝘇
🩺 𝗺𝘂𝗼𝗹𝗮𝗷𝗮𝗹𝗮𝗿 𝗼𝗿𝗾𝗮𝗹𝗶
🫵 𝘀𝗶𝘇 𝗵𝗮𝗺 𝗢𝗹𝗹𝗼𝗵 𝗶𝘇𝗻𝗶 𝗯𝗶𝗹𝗮𝗻 𝗼'𝗴'𝗶𝗹, 𝗾𝗶𝘇 𝘆𝗼𝗸𝗶 𝗲𝗴𝗶𝘇𝗮𝗸𝗹𝗶 𝗯𝗼'𝗹𝗶𝘀𝗵𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇 𝗺𝘂𝗺𝗸𝗶𝗻.

𝗛𝗼𝗺𝗶𝗹𝗮 𝗷𝗶𝗻𝘀𝗶𝗻𝗶 𝗸𝗶𝗰𝗵𝗶𝗸 𝗺𝘂𝗱𝗱𝗮𝘁𝗱𝗮 𝗮𝗻𝗶𝗾𝗹𝗮𝗯 𝗵𝗮𝗺 𝗯𝗲𝗿𝗮𝗺𝗶𝘇. ✅

𝗛𝗼𝘇𝗶𝗿𝗼𝗾 𝗽𝗮𝘀𝘁𝗱𝗮 𝗸𝗼𝗿𝘀𝗮𝘁𝗶𝗹𝗴𝗮𝗻 𝗵𝗮𝘃𝗼𝗹𝗮 𝗼𝗿𝗾𝗮𝗹𝗶 𝗯𝗶𝘇𝗴𝗮 𝗺𝘂𝗿𝗼𝗷𝗮𝗮𝘁 𝗾𝗶𝗹𝗶𝗻𝗴⬇️⬇️

Murojaat uchun: @Farzandim1909


https://t.me/+Y0rPsOPNIa40Yjgy
854
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 02:14

Болаларча самимий қўшиқ билан бошлайлик.😊🥰
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,133
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 02:13

Ассалом, ассалом, ассалом. Бориб муъжизани уйғотиб келдим! Сизни олдингизга боряпмиз!😊🥰 Қани муъжизаларга тайёрмисиз?
😉 Қалбингизни ёруғлансин, ишонч уруғларини унсин, ҳар бир тонг муъжиза бўлсин!😘🎉 Хайрли тонг, муъжизалар😘🥰🥰!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,215
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 00:35

овқатландим. Бу уйда фақат акаларим ва Лола менга қарар эди.
Отамни мен билан иши йўқ, ҳатто хонамга яқин йўламасди.
-У МEНИ ҚИЗИМ ЭМАС!!!- доимгидек аравачада ташқарига тикилиб
ўтирар эканман, жанжаллардан бири бошланди.
-Бу нима деганингиз? Мен Зулфияни бундай қилганига
ишонмайман!- Ботир акам ёнимни олди.
-Нега? Мен уни жуда яхши биламан. Қўлидан ҳар бало келади.
Султонлар буни ошкор қилиб, бизни шарманда қилмаганига раҳмат
айтиш керак аслида.
-Òша Амиршоҳга мен ишонмайман!- Акмал акам ҳам қўшилди.
-БАС ҚИЛ ИККАЛАНГ ҲАМ! УНИ УЙДА ҚОЛИШИГА РОЗИ БÒЛДИМ,
АММО БУ КEЧИРДИМ ДEГАНИ ЭМАС! ОРТИҚ УНДАН ҲОЛ-АҲВОЛ
СÒРАШИМНИ ИЛТИМОС ҚИЛМАНГ!!!
Бу жанжал узоқ давом этди. Хўрлигим келди. Барбод бўлган ҳаётим
учун ҳам дод солгим келди. Менис шу аҳволга солганларни минг
азоб билан ўлдиришни истадим. Амиршоҳни гаплари қулоғим остида
янграрди. Барча яқинларим бирин-кетин мендан воз
кечишаяпти. Амаким, Амиршоҳ, энди отам. Шу қисматга
лойиқмидим? Оз-ўзимга ачиниб кетдим. Кўзларим атрофида иссиқсуюқлик ҳис қилдим. Бошимни ўгириб кўзгу томонга қарадим. Кўрган манзарамдан ҳайратга тушдим. МEН ЙИĞЛАЯПМАН! Неча йилдирки йиғламаган, не не хўрликларни кўрсада миқ этмаган қиз йиғлаяпти! Шу даражага етдимми? Òша иблис ҳаётимни буткул барбод қилди, ҳатто мендек бағритошни йиғлата олди!!! -Бу якун эмас!- шунча ойдирки илк бор овозим чиқди. Унда нафратдан бўлак ҳеч нима йўқ эди- Ҳаммаси учун жавоб берасизлар... Ҳаммаси учун...
БИРИНЧИ ФАСЛ ТУГАДИ ЭЪТИБОРИНГИЗ УЧУН РАҲМАТ!


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,250
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 00:35

турарди- Сен менга жуда катта қувонч ато этдинг, Зулфия...
Фарзанд туғиб бердинг. Мукофот сифатида сени тирик қолдираман...
Секин пешонамдан ўпиб давом этди:
-Сенда ҳеч қандай адоватим йўқ. Сен ҳам бу бўлган ишларни
шунчаки унут. Бошқа йўлимдан чиқа кўрма! Агар кимгадир
чурқ этгудек бўлсанг... уруғ-аймоғинг билан қириб ташлайман!
У энди яноғимдан ўпиб, қулоғимга яқин келиб пичирлади:
-Уқдингми, гўзалим?!
У ўрнидан туриб мендан нари кетди. Стулга илинган костюмини олиб
елкасига ташлади. Менга қараб майин жилмайди:
-Алвидо, қизалоқ. Бошқа кўришмаймиз деб умид қиламан!Бу уни айтган охирги сўзлари бўлди. Шахдам қадамлар билан
хонадан чиқиб кетди. Қанча вақт бу ерда турдим билмайман.
Òрнимдан туришга уринишларим бекор кетди. На қўлим ва на
оёғимни қимирлата олардим. Секин олдинга силжиб кўрдим.
Мувозанатни сақлай олмай йиқилиб тушдим. Хўрлигим келиб бақириб
юбордим. Аламимдан чиқгунча бақирдим. Шундай
қийналардимки худодан жонимни олишини ўтиниб сўрардим. Қанча
бақирмай бефойда, ҳатто ер муштлай олмасдим. Таҳминан ярим
кун шу ерда ётганимни биламан. Хонага кимлардир бостириб
кирди. Улар ичидан акаларимни овозинигина танидим. Улар мени
турғазиб нималардир дейишарди. Гаплари қулоғимга кирмас эди.
Ботир акам мени кўтариб олиб, машинага ўткизди. Кейинги воқеалар
жуда тез бўлди. Нечадир ой шифохонада ётдим. Докторларни "Умид
йўқ, биз қўлимиздан келган ҳамма ишни қилдик" деган гапларини
неча бор эшитдим эслолмайман. Умидсизлик мени ич-этимдан
кемирарди. Наҳот энди умрбод шундай бўлиб қолсам?! Тобора
ҳаётдан совиб борардим...
Акаларимни айтишича Амиршоҳ уларга ўша тунда унга ҳиёнат
қилганимни айтибди. Òртада катта жанжал бўлганини, кейин мен билан
бўлган йигит менга шу оғуни берганини айтибди. Мен алам устида
ичганмишман. Бу модда оёқ ва қўлларимдаги нерв толаларимни
деярли ўлдирган экан. Акаларим бу гапларни айтиб бўлар экан "Шу
ростми" дея сўрашди. Жавоб бермадим. Аслида ўша кундан буён
бир оғиз ҳам гапирганим йўқ. Олдимга бир неча бор психолог ҳам
келди. У балки шу гап тасир қилар деган умидда Амиршоҳ суддан
ажрашишга ариза берганини ва ҳозирги аҳволим туфайли уйимдагилар
ўзи бориб рози бўлганини айтди. Демак энди у билан яқинлик жойимиз
йўқ. Суд болани Амиршоҳга қолдирибди, негаки мендек мажруҳга
бола берилмайди. Психолог нимадир дейишимга умид қилди. Бироқ бир
иш чиқгани йўқ. Шу он тушимда кўрган қора эшикка кирганимга
минг пушаймон бўлдим. Жимгина кетсам бўлмасмиди?!...
Вақт ҳисобини буткул унутдим. Мени уйга қайтаришди. Отам бунга
қанчалар қарши бўлганини эслайман. У "Энди у мени қизим эмас.
Мени шарманда қилди" деб менга эшитиларли даражада бақирганди.
Емаган сомсага пул тўлаш дейиларди бу. Аммо акаларим қатий
туриб олишди. Уларни "Унда биз ҳам кетамиз" деган гаплари ҳамон
ёдимда.
Мана яна ўша, ўз хонамдаман. Ҳаёлан бир йил олдинги
аҳволимни тасаввур қилдим. Мағрур, қувноқ қиз эдим, бахтли ҳаёткечирардим. Эндичи? Энди ҳеч кимга керакмас бир
мажруҳман...
Кунларим бир хулликда ўтарди. Аҳён-аҳёнда амакимни
фарзандлари, яни Мадина ва Наврўзни кўриб турардим. Отам
мендек қизидан ор қилди. Аммо уларчи? Ахир отасини қилган ишини
яхши биладику. Қизи ҳам буларга қисман шерик эди. Улардан
нимам кам?...
-Овқатланиб олишингиз керак!- ҳизматчи Лола яна фикрларимни
тарқатиб юборди. Ҳеч қандай жавоб қилмадим. Бир нуқтадан кўз
узмай ўтиравердим. У доимгидек акаларимдан бирини чақириб келди.
-Зулфия!- Акмал акам мен тенги ўтирдида аравачани ўзига яқин
олиб келди- Овқатланиб олишинг керак, шунда тез тузаласан!
"Эх ака... мен энди ёш бола эмасман. Умрбод шундай бўлиб
қолишимни биламан"- дегим келди. Лекин лабларим қимир этмади.
-Бўлақол!- овқатга қошиқ ботириб, оғзимга олиб келди. Қимир
этмадим- Илтимос!
Шундан кейингина секин оғзимни очдим. Яна шу тарзда
1,125
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 00:35

юзлашдим. Биттаси болани кўтара олмай ўлди, бошқаси туғиш
жараёнида ҳалок бўлди, бола носоғлом эди. Кейинчалик у ҳам ўлди.
Мен бу ниятимдан борган сари узоқлашиб борардим. Токи сени
топмагунимча...
Дея ўрнидан туриб жавон олдига бордида, ичидан яна бир шиша
олди. Қопқоғини очиб яна жойига қайтиб ўтирди. Менимча у ичибгапириш учун ўзида куч топаётганди. Кошки бу гаплар менга
қанчалар оғир ботаётганини билса...
-Нимани ўйлаганингни биламан!- овози фикрларимни тарқатиб юборди-
Нега ичаётганимга ҳайронсан. Сенга айтаётган ҳар сўзим
менга аччиқ ўтмишимни ёдимга солади. Бу гапларни айтиш
менга ҳам осон бўлмаяпти!..
Яна бироз тин олиб, ичкиликдан ҳўплади.
...-Қаерда тўхтагандим?... Ҳа... Хуллас сенга эга чиқиш олдинги
қизлардек осон бўлмади. Мени писанд қилмаганингдан тўғриси
ҳайрон бўлдим. Илк бор аёл зоти менга менсимайгина боқарди.
Ҳатто менга тегмаслик учун оёғингга отдинг-а?!... Буни
телбаликка йўйдим! Кейин сени ҳилват жойга олиб боришдан бошқа
чорам қолмади...
Яна бир қултум ичди.
...-Бошида бу ишим учун ўзингни осасан деб ўйлаганим учун
кузатиб юрдим. Бироқ сен ўйлаганимдан ҳам мағрур ва матонатли
бўлиб чиқдинг. Тўй машмашалари учун сохта оила тузишим
керак эди. Яни Дилфуза ва Ферузбек. Ҳамма нарса ҳал бўлгач шу
оилада яшай бошладим. Кўникиб ҳам қолгандим, токи Динара
ҳаракатни тезлаштирмагунча. У рашк қиларди! Бу ўйин тезроқ
тугашини жуда истарди. Шу туфайли сенга яқин бўлишга уриндим. Илк
бор сенга ташланганим эсингдами? Òша вақти ўлдиришимга бир
баҳия қолган эди. Яхшиям Динара тўхтатиб қолган. Шундан
сўнг у Ферузбекни хотини сифатида уйга кириб келди. Қизиғи никоҳ
сохталигини ҳеч ким сезмади. Кунлар ўта бошлади. Боладан эса
дарак йўқ...
У яна бироз жим қолди.
...-Динара билан ҳиёнатимни кўриб сен роса ичгандинг. Балки сабаби
бошқадир, яна билмадим... Òшанда илк бор сенга ачингандим.
Яхши муомила қилишга уриндим. Аммо яна сен жанжалинг билан
ўртага совуқчилик тушурдинг. Бу ҳафагарчилик ҳомиладорлигингни
билгач тарқаб кетди. Бу қувончли янгилик эди... Шу кундан
бошлаб кўнглингни овлашга уриндим. Ҳатто барча шартларингга
кўниб, Динарадан узоқлашдим. У тинмай мен билан кўришишга
уринарди, қўнғироқлар қиларди. Бир уйда яшасакда бегонага
айлангандик у билан. Чидадим! Уни севсамда чиқадим...
Шишани кўтариб деярли ярмини ичди....-Нақд саккиз ярим ой ўтди. Яна озгина қолган эди. Шунда
қаёқдандир амакинг машмашаси қўшилди. Òшанда қанчалар
талвасага тушганимни тасвирлаб бера олмайман. Бир деганда
севглим ва туғилажак болам ўғирланганди. Воқеа жойига етиб
борганимда Динарани ҳушсиз кўриб нимани ҳис қилганимни ҳам
тарифлаб бера олмайман. Бу жуда дахшатли эди. Қолган воқеаларни
ҳам эсламайман. Òшанда кўзимга неча асрлардан буён
кутаётган ниятим ҳам кўринмади. Тўғриси бола туғилмайди ёки
носоғлом туғилади деб ўйлагандим. Ҳудди олдинги сафаргидек.
Аммо бундай бўлмади. Сен менга неча асрлик орзуйимни ҳадия
этдинг...
Юзида қувонча аломатлари пайдо бўлиб, давом этди...
...-Òша пайти мени ҳеч нарса қизиқтирмасди. Ҳатто чақалоқни исми
ҳам. Фақат болани отаси ҳақиқатда мен эканлигимни аниқлаш
қолганди. Шунча кутгандан сўнг бола сеники бўлмаса алам
қиларди. Шу туфайли сенга ҳеч кимни яқинлаштирмадим. Сен буни
рашк деб ўйламагандирсан ҳар ҳолда?!... Ҳайрият бола мендан
экан. Яна кунлар ўз измига қайтди... Токи Динарани қистови
бошланмагунча. Òзинг суҳбатимизни эшитдинг... У сени
ўлдиришимни тайинлади!
У шишани яна бир бор кўтариб охиригача ичди. Сўнг ўрнидан
туриб менга яқин келди. Ҳаёлан ўз ўлимимга тайёрландим.
Кўзларимни секин юмдим... Юзимда уни тафтини ҳис қилдим. Қўллари
билан аввал юзим, кейин сочларимни силади.
-Аммо бундай қилмайман!- уни буткул бошқа нарса деганидан
ҳайрон кўзимни очдим. У менга жуда яқин масофада тикилиб
968
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 00:35

У шундай деб китоб излашга кетди. Òн дақиқага қолмай
қаршимда бешта китоб турарди. Рости кўпроқ натижа кутгандим.
-Бу энг муҳим ва ҳақиқатдан йироқ китоблар!- Мафтуна ҳавсалам
пир бўлганини кўриб деди- Қайси тур керак?
-Иблис!- дейишим билан менга ялт этиб қаради. Тушундимки у кўп
нарса билади- Нима, билмайсизми?
-Ёшлигимда куним шу кутубхонада ўтган!- менсимайгина жавоб
берди- Мендан исталган нарсани сўрашингиз мумкин!
-Менга айнан шу керак!
-Майли!- битта катта муқовали китобни олиб, вароқларини титкилай
бошлади. Бироз туриб менга жиддий қаради- Ёрдам бераман, бироқ
менга сабабини айтишингиз эвазига!У қатий талабини айтди. Унга ишонса бўладими? Аммо ҳозирги
вазиятда бошқа чорам йўқ эди.
-Менимча мен ғайритурга дуч келдим!- бир Асрорга, бир ўша
қизга қараб истамайгина дедим- Ва энди ҳаётим ҳавф остида!
-Амиршоҳми?- менга аҳмоққа қарагандек қаради, Асрор.
-Демак иблис?!- ўйчан деди қиз.
-Бу умуман ишонарли эмас. Иккалангиз ҳам ақлдан озиб қолибсиз!-
Асрор гапида туриб олди.
-Ҳа!- мен уни гапига этибор бермай, Мафтунани саволига жавоб
бердим.
-Тушунарли! Битта ривоят бор!- Мафтуна китобга ишора қилиб,
ҳикоясини бошлади- Қадим ўтмишда, таҳминан ўрта асрларда
бўлган ривоят бу! Айтишларича бир бефарзанд киши иблисдан
фарзанд сўрайди. Иблис унга фарзанд ато этади. Бола бошида яхши,
оддий ҳаёт кечиради. Кейин билишларича иблис ўша бола
ёрдамида бу оламга ўтган экан, яни иблис ўша болани ичида
яшарди. Ҳар замон намоён бўлиб атрофдагиларга зарар
етказарди. Иш шунгача бордики ўша бола ҳақида эшитмаган тур
қолмади. Ҳеч ким юрак ютиб ташқарига чиқмай қўйди. Энг
кучли турлар, ҳатто сеҳргарлар ҳам унга бас кела олишмасди.
Шунда ҳар бир турдан бир таниқли вакил йиғилиб ўртага шу масалани
ташлашган. Ҳамма бошида уни ўлдиришни таклиф қилган. Бироқ
ҳеч кимни қўлидан келмаган. Оқибатда иблисни қутиртиришгани
қолган. Бола улғайиб катта бўлгач аҳвол баттарлашди. Яна битта
йиғин бўлди. Барча тур вакиллари келишиб иблисни жиловламоқчи
бўлишган! Бунинг учун...
-Ҳамма ғайритурни кучини бир ерга жамлашган!- Ферузбекдан
эшитган гапимни айтдим.
-Фақат буни ўзи эмас, улар иблисни фақат "Муҳаббат" жиловлай олади
деган фикрга келишди. Барча куч жамланиб йигитга тасир
ўтказишган. Натижада йигит келишилган қизни севиб қолади. У энди
қизни райидан чиқмас, буткул итоаткор бўлиб қолган эди. Бази
ҳолатларни ҳисобга олмаса... Бу ишлар натижасида оламда битта ҳам
ғайритур қолмаган.
-Сафсата!- узоқ сукунатдан сўнг Асрорни овози янгради.
-Òша қиз...- ҳалиям ҳикоя тасирида эканман пичирладим- қайси
турдан?
-Оддий одам!- жавоб берди Maftuna.-Biroq шунча вақт яшаши...- ҳаёлимга йигирма ёшлар
атрофидаги Динара келди.
-Бу йигитни кучларидан бири. Иблис йигит ошиқ бўлган қиз умрбод
яшайди! Қаримайди, ўлмайди!
-Тушунарли!- ҳамма саволимга жавоб топаётганнимдан
энтикдим.
-Сен ўша иблисни хотиниман демоқчимисан?- Мафтуна менга
қизиқсиниб қаради.
-Ҳа!
-Бас!- Асрор бақириб юборди- Эртак вақти тугади, балки катта
одамлардек гаплашармиз?!
-Ва у сени ўлдирмоқчими?- Мафтуна ҳам унга этибор бермай
давом этди.
-Ҳа!
-Афсус...
-Уни енгишни чораси...- детишимни биламан у гапни илиб кетди.
-Бутун ғайритурлар енга олмаган жонзодни сен енгмоқчимисан?
- кулди- Тирик қолишингни ягона чораси уни севгилиси!
-Динара?- юзим буришди- Унга ялингандан кўра ўлганим яхши!
-Сенда бошқа чора йўқ!...
Шу вақт телим жиринглади. Экрандаги "Амираҳоҳ" ёзувини кўриб
юрагим ортга тортиб кетди. Қочим юргандан фойда йўқ, яхшиси
жимгина таслим бўламан.
-Ало!
-Зулфия... қаердасан?- уни ҳотиржам овози янгради.
-Кутубхонада!- дейишим билан Асрор ва Мафтуна менга қарашди.
-Қайси бирида?
-Марказий!
-Ярим соатда машина юбораман. Сни бир жойга олиб боради!
-Лекин Зафарбек уйда, аввал уни олиб...
1,054
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 00:35

Финал қисм
Қандайдир оппоқ бўшлиқда юзтубан ётардим. Атроф сув қуйгандек жим жит. Òрнимдан туриш қийин кечмади. Ундан кейинги ваҳима менга рўшнолик бермади. МEН ÒЛДИММИ? Ёки бу тушми? Олдинга бир қадам ташладим. Шу кетишда юравердим,қадамлар сони тобора ортарди. Атрофда ҳеч зот кўринмасди, ҳатто
оқдан бошқа ранг ҳам йўқ. Анча юргач узоқда қора нуқта
кўринди. Нажот излаб ўша томонга чопдим. Ҳайратланарлиси
олдимда битта катта экран ҳавода муаллақ турарди. Бирдан у ёнди
ва экранда ҳар хил тасвирлар намоён бўла бошлади. Тасвирларда
асосан мен ва Амиршоҳ бор эдик. Бирга яшаган бир йилимиз
тасвирланган эди унда. Шу бир йил экранда тез суратда, тўхтовсиз
кўрсатиларди. Тасвирларни томоша қилар эканман уни саноқли яхши
муомила қилган жойларини кўрдим. Ва охирида... захарли қадах!
Шубҳасиз... мен ўлганман!...
Тақдирга тан берар эканман ортимда қандайдир эшик пайдо
бўлди. Мутлоқ қоп-қора эди у. Ҳудди мени тириклигимдаги ҳаётим
каби. Бир муддат бу ўша ҳаётга қайтиш йўли дея ўйлаб қолдим.
Менга шу керакми? Ҳа, ахир ўлишни истамайман. Ундан ташқари
битмаган ишларим мавжуд...!
Эшик тутқичини ушлаб, секин бурадим...
* * *
Òзимга келганимда ҳалиям ўша хонада, стулда қимир этмай
ўтирардим. Бошимни кўтариб атрофга қарадим. Хона ҳудди
олдингидек безатилган ҳолда турарди, шамлар ўчган, столдаги
овқатларга тегилмаган, қадахларга вино солинган, фақат мени
қадахим ерда чил-парчин бўлиб ётарди. Атрофдан "У" ни изладим.
У дераза ёнидаги диванда шишали ичкилик ичиб ўтирарди.
Кўринишидан жуда ўткир.
Мен тирикман. Демак қадахдаги захар бўлмаган. У мени
ўлдиришга журат қилмаган. Òрнимдан турмоқчи бўлдим, негадир
қўл-оёғимни ҳис қилмас эдим. Гўё улар йўқдек. Негадир жазавага
туша бошладим. Нима бўлганини таҳмин қилиб бошимни ортга
ташладим. Мен қадахда захар бўлмаганига қувонган эдим, ўйлаб
қарасам уни нияти мени ўлдириш эмас, ўлик ҳолда тирик қолдириш
экан. Қандай вахший у...!
Анча вақт шундай ўтирдим. У ҳам деразадан ташқарига тикилиб
ичишдан тўхтамасди. Буткул ҳотиржам эди у. Бу ҳунобимни янада
оширарди. Ğурур туфайли ҳам жим қолдим.
У қўлидаги шишани бўшатиб, уни ерга ташлаб юборди. Шиша
синмади, шунчаки ётоқ тагига юмаланиб кетди. Амиршоҳўрнидан туриб, костюмини тўғирладида мен томон ўгрилди. Юзида
ҳеч қандай ҳис аломати йўқ эди. У стол атрофидаги стуллардан бирини
олиб қаршимга ўтирди. Юзимга узоқ вақт тикилиб қолди, нималарнидир
ҳаёл қиларди.
-Нега келдинг?- деди у мастлик туфайли кўзларини базўр очаркан.
Кейин гапини тўғирлади- Òлдиришимни била туриб нега келдинг?
Жавоб бермадим. Иложи борича унга ҳиссиз тикилишга уриндим.
Ҳозир ҳаётим қил устида турган бўлиб, бир нотўғри сўзим ҳам унга
нуқта қўярди.
-Нега жимсан?- давом этди у- Оғу фақат оёқ-қўлингнигина шол
қилади, тилинг бундан бўлакча!
-...
-Сен билардинг... менга фақат бола кераклигини билардинг... шундай
бўлсада ҳеч нима қилмадинг. Нима учун?
-...
-Эсингдами менга доим ҳақиқатни айтишимни талаб қилардинг.
Бугун бир бошидан гапириб бермоқчиман...- жимиб қолди-
Сенингча нега айнан сени танладим?
-...
-Биласанми мен бу онларни қанча кутдим?... Билмайсан! Шуни
айта оламанки сен мен учун оддий одам эмассан! Фақат мен
учун!
Бир муддат тин олди ва давом этди.
-Мен қанча йиллар давомчим бўлишини орзу қилганман. Мендан
ташқари иккинчи ғайритур ҳам бўларди ўшанда. Аксига олиб
мендан ҳеч ким фарзанд кўра олмасди, ҳатто олдинги замонда
яшаган ғайритурлар ҳам... Мендан фақат бир асрда бир бора
туғиладиган ғаройиб қизларгина фарзандли бўлиши мумкин. Уларни
ғаройиблиги шундаки, қонлари энг камёб, яна мендек иблисдан
фарзанд кўра олишади. Бизни тилда уларни "Мия" деб аташади.
Чунки биринчи қизни исми шундай эди. Аксига олиб улар жуда
камёб. Шу истагим пайдо бўлар экан мен жуда кўп Миялар билан
982
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 00:35

-Йўқ, ёлғиз келасан. Сенга сюрпризим бор!
-Ҳўп!- гўшакни қўйиб, менга ҳайрон қараб турган нигоҳларга
қарадим.
-Лекин Зулфия ўзинг уни ҳавфли деяпсан. Олдига бориш нотўғри...-Бошқа чораси ҳам йўқ!- Мафтуна мендан кўз узмай Асрорни
гапини бўлди- Қочгандан кўра, ўзи таслим бўлса тирик қолиш имкони
озгина бўлсада бўлади.
-Тирик қолиш? Мен бунга жим...
-Асрор!- уни тўхтатдим- Бу ўзимни қарорим! Уни олдига бораман!!!
Қаршимда тўхтаган қора машинадан ҳайдовчи тушиб эшикни
очди. Бу машина мени ажалим томон элтишини билардим.
Қочгандан ўлим томон мағрур бориш осонроқ эмасми?! Зеро
Амиршоҳдан қочишдан кўра, ўлимни мақул кўраман. Жимгина
машинага жойлашдим. Ҳайдовчи рулга ўтириб, газни босди. Қизиқ, у
мени ажалим томон олиб кетаётганлигини билармикан?!...
Қоронғу хонани фақат шамларни нури ёритиб турарди. Атроф "У"ни
ёқимли ифорига тўлган, ер ва ётоқда атиргул япроқлари сочилиб
ётарди. Қаршимда эса "У" жилмайиб турарди. Чексиз муҳаббатим
эгаси, нафратим сабабчиси... Яна ҚАЛБ ҚОТИЛИ... Қалбимнинг
қотили...
-Мафтункорсан!- у менга бошдан оёқ қараб безатилган столга
ўтиришимга имо қилди. Ҳеч қандай ҳиссиз стуллардан бирига
жойлашдим. У қаршимга ўтирди. Шам нурида яна ҳам кўркам
кўринарди гўё. Уни ақлдан оздирувчи табассуми ва зулмат каби
қора кўзларига бир сония маҳлиё бўлдим.
-Бу айтган сюрпризим! Сен ва мен! Рамантик оқшом!- қўлимдан
тутган қўллардан ўзимга келдим. Уни совуқ тафти этимни
жунжиктирсада бунга ўрганиб қолганим боис қўлимни тортиб олмадим.
-Раҳмат!- лабларим орасидан шу сўзгина чиқди.
-Хоним!- у яна майин жилмайиб мени рақсга таклиф қилди. Хонада
янграган ёқимли мусиқага ҳамоҳанг тебрана бошладик...
Уни чангалида қўрқаётган бўлсамда, ғурурим сабаб буни
билдирмадим. Ҳозирни ўзида ортимга ўгрилиб қочгим келди. Бироқ
оёқларим менга бўйсунмади. Этибор берсам у билан бу илк
рақсимиз экан. Илк ва сўнгиси... Мусиқа тугагач яна қайтиб
жойимизга ўтирдик.
-Ичасанми?- у иккита қадахга шампан виносидан қуйиб, биттасини
менга узатди.
-Албатта!- титраётган қўлим билан уни олдим. У қўлларимга бир
муддат тикилиб қолди. Иложи борича ўзимни ҳотиржам тутишгауриндим. У билмаслиги керак! Қўрқаётганимни сезмаслиги шарт! У яна ҳиссиз ниқобини тақди.
-Биз учун!- қадахлар бир бирига тегиб овоз чиқарди. У ўз қадахидаги винодан ҳўплаб, менга "Ич" дегандек маноли қаради. Уни нигоҳи шу қадар совуқ эдики, ич ичимдан музлаб кетдим. Билардим, бу қадахдан ҳўпласам жоним узилишини, бу мени сўнги дақиқаларим эканлигини. Аммо нега ҳотиржамман? Бу кунни келишини билганим учунми? У мени ўлдиришини билсамда барибир шу ерга келганим учунми? Нима учун? Билмадим... Билганим шуки "У" шуни истаяпти. Мени эса ўзга чорам йўқ. Барибир унга кучим етмайди, яна унга ҳамон ОШИҚМАН!!!
У бир қадахга, бир менга ҳиссиз қараб турарди. Мени ўлишим уни бир тукини ҳам ўзгартиргани йўқ. Ҳа у шундай ёмон... ҳақиқий ИБЛИС.
-Шуни истайсизми?- маҳзун жилмайдим. Бор вужудим билан уни "йўқ" дейишини кута бошладим. -Ҳа!- ҳеч иккиланмай жавоб берди. Истакларим шу он яксон қилинди. Қалбим ўлди. Қотил эса у... Мен унга қараб синиқ жилмайдимда қадахдаги винони бир
кўтаришда ичиб тугатдим. Бу винони тамини жуда яхши биламан. У "Шу винони ёқтирсанми" деб сўраган эди. Мен эса уни тами винолар ичида энг ўткири эканлигини такидлагандим. Уни тами негадир ўзгарган эди. Сабаби эса аниқ... Амиршоҳни ҳамон юз ифодаси ўзгаргани йўқ. Ҳалиям ўша ўша совуққон. Томоғим олов бўлиб ёна бошласа ҳам, жилмайишдан тўхтамадим. У разилона жилмайганидан сўнг эса оғриқ бутун танамга тарқалди. Бошим айланиб, ўйлашдан ҳам тўхтадим. Сўнги кўрган манзарам ИБЛИС МАҲБУБИМни мамнун чеҳраси эди...
1,036
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

02 Dec, 00:35

29-қисм
Ҳаловатни буткул йўқотдим. Энг биринчи қиладиган ишим Зафарбекни уйдагиларга ташлаб чора излагани кўчага кетиш бўлди. Аммо ҳаёлимда битта ҳам фикр йўқ. Амиршоҳдан қандай қутилиш мумкин, ахир у одам эмас?! Ундан қутилишни ягона йўли ўлдириш! Аммо бу томон ҳам муаммо. Уни ўлдира оламанми?... Йўқ, йўқ... уни ўлдира олмаслигим у ғайритурлиги сабабли эмас, буни уддалай олишим даргумон эди. Чунки унга ошиқман ва мендек шавқатсиз қизни қўлидан ҳам уни ўлдириш келмайди. Бу максимал даражадаги ожизлик эди. Қандай ёқимсиз...
Удек пасткашни қандай севдим-а? Ҳатто мендан ҳиёнатда шубҳаланди! Асрорни оддий хабарига ҳам шунча жаҳл қилди! Шу вақт ҳаёлимга Асрор ялқ этиб урилди. Ахир уни онаси бизни уйдан кетгач кутубхоначи бўлиб ишлаган. Амиршоҳ анча йилдан буён яшаб келаётганини ҳисобга олсак бу бирор эски китобда қайд этилган бўлиши керак!
-Менга ёрдаминг керак!- Асрорга тел қилиб кўтишишимиз билан илк айтган гапим шу bòldi.-Senga ҳам салом. Яхшиман, ўзингчи?!- ҳавсала билан гапирди.
Гапидан бироз ноқулай бўлган бўлсамда ҳовлиқиб гапирар эдим.
--Яхшиман. Узур, кўришмаганимизга деярли бир йил бўлди. Аммо
мен безбетларча... хуллас ҳаётим ҳозир қил устида турибди!- дангал
айтдим.
-Яни?- жиддийлашди- Ким ҳаётингга ҳавф солаяпти!
-Амиршоҳ!
-Эрингми? Йўқ... шошма... бу гап бироз ишонарли чиқмади. Сен
кимдандир қўрқадиган одам эмассан!
-Бу сафар вазият жиддий!- ҳўрсиндим.
-Ҳўш, қандай ёрдам керак?!- тушунди шекилли, ўзини ўнглаб олди.
-Онанг кутубхонада ишлаганини биламан. Менга эски китоблар
бўлими керак. Жуда эски китоб бўлиши керак!
-Нима бало Амиршоҳ билан "Ким жуда эски китоб топа олади" деган
мусобоқа ўйнаяпсизларми? Ютқизган ўладими?
-Асрор!- бошимни чангаллаб тинчланишга уриндим- Жуда кулгули
бўлди. Ҳаммасини кейин тушунтириб бераман. Менга...
-Òша кутубхонани беш қўлимдек биламан!- жилмайди- Òзим
ёрдам бераман. Чиқ машинага!
Ортиқ ҳеч нарса демай уни машинасига жойлашдим. Ҳаёллар
оғушида кутубхонага етиб келганимизни ҳам сезмай қолдим. У
мени қандайдир қоронғу йўлакка бошлади. Кутубхоначи олдидан
ўтиш қийин бўлмади, чунки у Асрор билан яқин таниш экан.
Бундан уни бу ерга кўп келишини тушуниш қийин эмас.
-Вақтни бекор кетказмай нималар бўлаётганини тушунтирарсан?-
сукунатни бузди Асрор.
-Тарихи узун!
-Менга айнан узун тарихлар ёқади!- бир эшик олдида тўхтаб
эшикни итардида чироқни ёқди. Ичкари кўпроқ китоблар омборига
ўхшарди. Китоблар тартиб билан тахланган, бироқ муқовасидан
эскилиги яққол билинарди.
-Ğайритурлар борлигига ишонасанми?- атрофга кўз югуртирар
эканман пичирладим.
-Нима? Ğайритур?
Бошида уни гапига кулади деб ўйлагандим, бироқ у жуда жиддий
turardi.-Demak ишонасан!- хулоса қилдим. У узоқ ўйга толди.
-Тўлиқ эмас! Бу ҳақида жуда кўп китобларни ўқиганман. Аммо
менимча сенга ким ёрдам бера олишини биламан!
-Ким?
У қайсидир танишига қўнғироқ қилди. Афтидан қиз бола эди. Розилик
олгач, уни олиб келгани кетди. Мен эса шу ерда кутдим. Òзимга
керакли китобни излашга тушдим. Бироқ бу ерда мингдан ошиқ
китоб бор эди. Ҳавсалам пир бўлиб ўша Асрорни танишини кута
бошладим...
-Мафтуна!- қаршимда оқишдан келган, калта қора сочли, қошлари
қалин, киприклари қайрилиб, енгил пардоз қилиб олган қиз қўл узатиб
турарди. Негадир менга қизиқиш билан боқарди.
-Зулфия!- қўлини сиқиб қўйдим.
-Қандай ёрдамим керак?- деди у бир Асрорга, бир менга қараб.
-Менга ғайритурлар ҳақидаги барча китоблар керак!- жавоб бердим.
У гапимдан бироз ҳайратланиб, жиддий ишлигини тушунди шекилли
ҳушёр тортди.
-Зулфия ҳам сен каби уларга қизиқади ва ишонади шекилли!- Асрор
Мафтунага мазах оҳангида деди.
-Сиз ишонасизми?- дедим. Саволим ўзимга ғалати туюлди. Бу ҳудди
туш каби эди. Реалликдан узоқлашиб борардим.
-Ҳа!- деди у менга шубҳа билан қараб- Мен ишга киришай!
1,291
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 16:31

🌙 ЭРТАГА ЖУМА!

🔸Ё АЛЛОҲ!
🔸 Кечамизни солиҳлар кечаси қил!
🔸 Қалбларимизни Ўзингдан қўрқадиганлар қалбидан  қил!
🔸 Амалларимизни тақводорлар амалларидан қил!
🔸 Жаннатинг билан ризқлантир!
🔸 Эй оламлар робби!

Хайрли тун яхши дам олинг қадрдонларим ✨🕋


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
456
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 16:31

ҲАР КУНИ УЧ ХИЛ ОФАТ...

Инсон ҳар куни уч хил офатга тўқнаш келади, аммо уларнинг бирортасидан сабоқ олмайди:

🔹1. Умри ҳар куни камайиб боради, аммо бунга эътибор бермайди. Бироқ мол мулкидан бирор нарса камайса, бутун диққат-эътибори шунда бўлади. Ваҳоланки, мол мулкнинг ўрнини босувчи нарса бор, аммо умрининг ўрнини босувчи нарса йўқ.

🔹2. Ҳар куни Аллоҳ ато қилган ризқни ейди. Ўша ризқ ҳалолдан бўлса, у ҳақда сўралади, ҳаромдан бўлса, жазога тортилади. Аммо инсон бу ҳисоб китобнинг охири қандай бўлишини билмайди.

🔹3. Ҳар куни охиратга бир миқдор яқинлашиб, дунёдан бир миқдор узоқлашади. Шундай бўлса ҳам, фоний дунёга эътибор берганчалик боқий охиратга эътибор бермайди. Ваҳоланки, оқибати олий жаннатми ёки дўзахнинг қаърими, буни билмайди.

🤲🏻Аллоҳим! Бор-йўқ ташвишимиз ҳам, илмимизнинг етган жойини ҳам қуруқ дунё қилиб қўйма! Борар жойимизни дўзах қилиб қўйма, манзилимизни жаннат қилгин!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
398
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 15:59

🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠

🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠

❤️ ENG SOʻNGI TREND VECHERNI KOYNELAR

❤️ XITOY, PEKIN, GUANJODAN KARGOSIZ TAVARLAR

❤️ QALLINGINA VADALASKA ATIGI 89.000

❤️ DVOYKALAR 79.000
89.000
99.000
ADMIN VA SOTUVCHILAR QIDRGAN YAGONA KANAL:
https://t.me/+5P9GRPihLeRmODBi
https://t.me/+5P9GRPihLeRmODBi
https://t.me/+5P9GRPihLeRmODBi

😍Atzif kanalimiz: @songi_moda_otzifi
📲Murojaat uchun: @Sayyora_onlaynn #15
580
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 14:00

Asar yoqyaptimi 🤔
1,118
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 14:00

ганлигини, иш жойдан жавоб олиш учун унинг илтимосига кўра дўстлари конференцияга сохта таклифнома тайёрлаб берганлигини, айбига икрорлигини,
чин кунгилдан пушаймонлигини, давлатга етказилган зарарни тулашга тайёр эканлигини билдирди.
Унинг курсатмаларини Қарши шаҳридаги Эркин,
Чоршанби исмли ўртоқлари ҳам тасдиқлашди.
Ҳикматдан олинган китобларни ўрганиб чиққан
Камолхон Каттаев раҳбарлигидаги олимлар гуруҳи
тайёрлаган ҳулосада кўлёзмалар чиндан ҳам қадимий ва ноёб эканлиги, улар бир пайтлар йўқолиб кетган Амир Темур кутубхонасига тегишли
бўлиши мумкинлиги, мазкур дурдона асарларнинг
топидиши фанда оламшумул янгилик сифатида
баҳоланиши лозимлиги қайд этилганди.
Фахриддин хулосани диққат билан ўқиб чиқар
экан, тергов қилаётган иши буйича силжиш бўлмасада, ҳар ҳолда илму фанга нафи текканидан
қалбида қандайдир қониқиш пайдо бўлганини ҳис
қилди. Қўлёзмаларнинг қимматини теранрок, англаш ва бу билан ўзининг илмга кушаётган хизмати
салмоғини билиш мақсадида кечки пайт суҳбатга
гуруҳ раҳбарини таклиф этди.
- Камолхон ака, мен хулосангизни диққат билан
ўқиб чиқдим. Бу китоблар чинданам шунчалик
ноёб ва қадимийми? - терговчи атайлаб ҳамсуҳба-
тини мунозарага чорлади.
- Нимасини айтасиз Фахриддинжон! Сиз топган
китобларнинг тенги йўқ! Нак; хазинанинг ўзи! Фан
оламида кейинги ўн йилликда руй берган энг ғаройиб воқелик деса бўлади! Сизга олимлар номидан катта раҳмат, азизим!
- Сизларга раҳмат! Агар сизлар бу асарларни
уқиб, бизга маъносини етказмасангизлар, бизлар
уларни оддий китоб сифатида баҳолардик-қўярдик.
- Шунча йиллар давомида бу дурдона асарлар
кўлдан-кўлга ўтиб, қадрсиз ётган. Мана энди сиз-


Давоми бор
1,148
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 14:00

- Сизлар мурдани курган биринчи гувоҳсизлар,
айтингчи майит қай ҳолатда ётган эди? - тергов­
чи гапни бошқа ёкқа бурди.
- Юзтубан ерга қараб ётганди. Соғ одам бундай ётмайди. Мен дастлаб маст бўлса керак деган
фикрга бордим.
- Унда сиз майитнинг Норбўта чўпонга тегишли
эканлигини қандай билдингиз?
- Шодиёр унинг бўйин томирини силаб қўриб,
юраги урмаётганини, нафас олмаётганини, аллақачон ўлганлигини билди. Менимча, ўша пайтда юзига кўзим тушди. Дарров танидим.
- Майли сизларнинг чўпоннинг ўлимига алоқаларингиз йўқ деб ҳисоблайлик, нима сабабдан
қотиллик тўғрисида ҳукуқ-тартибот идораларига
хабар қилмадинглар? - терговчи жиддийлашди.
- Ким бизга ишонарди! Унда бизни қамоққа тиқишарди. Асосийси бизда бу жиноятни содир қилмаганлигимизни тасдиқловчи далил йўқ эди. Ҳамма
нарса бизга қарши эди. Шунинг учун қўрқдик.
- Унда нима сабабдан чупоннинг мулкини фирибгарлик йули билан ўзлаштирмоқчи бўлганликларингизни, яъни бошқа бир жиноятни осонликча
тан олдингиз?
Талъат бир оз сукут сақлаб, сўнг оҳиста жавоб
қайтарди:
- Гарданимизга қотиллик жиноятини осмасингиздан, бор ҳакикатни айтишга мажбур эдик. Ҳазрати Баширга борганимиз аниқ бўлгандан кейин
сизга «Норбўта чўпонни соғиниб, кўришга бордим»
десам ишонармидингиз?
- Фикрлашингиз чакки эмас! Лекин бари бир
сизни вақтинча камашга мажбурмиз, - терговчи
ўрнидан қўзғалди. - Сизга ўйлаб кўришга, бизга
текшириб, масалага ойдинлик киритиш учун 72
соат вақт берилади.
127
910
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 14:00

Воқеаларнинг бундай ривожи Фахриддин Каримовични Санжарбек ва Маҳкамни Самарқандга
чақиришга мажбур этди. Тергов гуруҳи иккига бўлинган ҳолда ишга киришди. Биринчи кичик гуруҳ
Ҳикмат ва унинг сирли китоблари билан, иккинчи
гуруҳ Талъат ва унинг шериги билан шуғуллана
бошлади. Вақт зиқ эди. Қонунда кўзда тутилган
72 соатлик ушлаб туриш муддатининг ўтиши нафақат гумондорларни куйиб юбориш, балки жиноят излари ва далилларни йўқ қилиш, гувоҳларни
бартараф этиш, терговни чалғитиш учун замин
яратиши мумкин эди. Терговчилар кечани-кеча,
кундузни - кундуз демасдан ишлар, ҳар бир тахмин, ҳар бир ҳолатни чукур таҳлил қилишар, ҳужжатларни ўрганишар, турфа ахборот ва маълумотларни тадқиқ қилиб, тегишли ҳулосалар чиқаришдан чарчашмасди. Аммо, барча чиранишлар
бефойда кетарди. Гўёки ишни тергов қилганлари
сари ҳақиқат улардан узоқлашиб кетаётгандай,
бошида оддийдек туюлган қотиллик ўта мавҳум,
сирли жумбоққа айланиб бораётгандай эди...
Фахриддин Ҳикматни қанчалик яқиндан билгани сари унинг анчагина пухта ва уддабурон, билимли ва зукко, айни пайтда пул учун, мол-давлат учун ҳеч нарсадан тап тортмайдиган одам эканлигини ҳис қиларди. У ҳар қандай вазиятдан устамонлик билан чиқиб кетишни уддалар, қуққисдан
берилган мураккаб саволларга ҳам ҳозиржавоблик
билан маънили жавоб қайтаришни эпларди.
Терговчиларнинг «Қарши шаҳрига нима мақсадда боргансиз, нима сабабдан аслида бўлмаган конференцияга бориш учун хизмат сафарига қалбаки
ҳужжат расмийлаштиргансиз?» деган саволларга
Ҳеч иккиланмасдан Қаршига ўз юмуши билан борганини, курсдош дўстларининг тадбирида қатна
923
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 14:00

- Айбимизга яраш а жазо олишга тайёрмиз!
Фақат пешанамизга қотиллик тамғасини ёпиштир-
масангиз бас! - Талъат беўхшов илжайди.
- Ҳар ким қилмишига яраш а жазосини олади.
Ҳеч ким беайб жазога тортилмайди. Бундан хаво-
тир олманг! - Фахриддин ёрдамчисига ҳужжатларни
тегишли тартибда расмийлаштиришни тайинлаб,
Фарҳод Шириновичнинг хонаси томонга юрди...
Шу куннинг ўзида ўтказилган сурок; давоми-
да Раиса Халиловна ҳам, Шодиёр ҳам Талъатнинг
кўргазмаларини тасдиқлашди. Шодиёр ҳам гумон-
дор сифатида ушланди...
Фахриддиннинг боши қотди: бу ёғи қандок; бўл-
ди! Уч одам қамокда. Лекин уларнинг бу қотиллик-
ка алоқалари борми-йўк,ми буниси номаълум. Иш
кундан-кунга чигаллашиб бормокда! Бу томон-
да Ҳикматнинг сирли қилмишлари... Бу томонда
Талъат билан Шодиёрнинг «эртаклари»... Хўш, улар
чўпонни ўлдириши мумкинмиди? Назарий жиҳат-
дан - ҳа! Айтайлик, бошида уларда чўпонни гум-
дон қилиш режаси бўлмаган. Лекин Норбўта шун-
ча тиллани қарзга беришга унамаган. Пулини бе-
ришни талаб қилган. Албатта шоввозларнинг чўн-
тагида шунча пул бўлмаган. Нифок, келиб чиққан.
Иигитларга осонгина бойиш нияти тинчлик бер-
маган. Мўмайгина бойликни ташлаб кетиш оғзи-
даги суякни олдириш билан баробар бўлмайдими?
Чўпон ҳам паст келмаган. Қаттиқ қаршилик қил-
ган. Жиноятчиларнинг чўпонни ўлдиришдан бош-
қа чоралари қолмаган! Жиноят жойида бўлиш-
ганлиги фош бўлгач, ноилож жиноятини қисман
бўйнига олишмокда. Қотилликдан кўра фирибгар-
ликда айбланиш енгилроқ-да! Лекин Талъатнинг
кўргазмалари Шодиёрникига айнан мос келгани-
ни қандай тушуниш мумкин? Балки улар кўлга
тушишларини олдиндан сезиб, тил бириктириб
олишгандир. Балки айтганлари ростдир...
128
880
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 14:00

#Темурийлар_кутубхонасининг_сири


орттириш мақсадида бошлаган ишимдан минг
бир пушаймон бўлдим... Тақарига отилдик.
Шодиёр ортга қайтиб, кўл изимиз тушган жойларни артиб чиқди. Ортга қайтдик. Машина изи қолишидан хавотирда эдик. Бахтимизга ёмғир
қуйди. Шовуллаб ёғаётган жала изларимизни бекитгандай эди...
Талъат жимиб қолди. Фахриддин ҳам гумондорнинг
фикрларини жамлаб олишига изн бергандай бир муддат жим турди. Сунг босикдик билан сўз қотди:
- Ҳа, иккимизнинг ҳам аҳволимизга ҳавас қилиб бўлмайди. Сизга ўзингизнинг айбсизлигингизни исботлаш қанчалик мураккаб бўлса, менга
ҳам сизнинг айдорлигингизни исботлаш шунчалик
қийин кечади.
Талъат терговчидан бундай гапни қутмаган
шекилли унга ҳайрат билан тикилди. У терговчи
ҳозир ўрнидан ғазаб билан туриб, итдан баттар қилиб сўкади, ҳақорат қилади, «чўпонни сен
ўлдиргансан, яхшиликча бўйнингга ол, акс ҳолда
умрингни қамоқда чиритаман» дея роса бақирса керак деб уйлаганди. Йўқ, адашган экан. Ундай бўлиб чиқмади. Терговчи ўзини унга хайрихоҳдай
тутаяпти. Негадир у ҳамма терговчиларни сержаҳл, тили заҳар, одамни қамашдан бошқага ярамайдиган кишилар деб ҳисобларди. Бу одам терговчига ҳам ўхшамайди-я! Тавба...
- Сизлар ўзларингизнинг жиноий режаларингиз
ҳақида бирор кимсага айтганмидингизлар? - терговчининг саволи Талъатнинг хаёлини бузди.
- Иўқ, ҳеч кимга айтмаганмиз!
- Балки Шодиёр айтгандир!
— Йўқ, бўлиши мумкин эмас. Унинг оғзи маҳкам!
— Балки сизга ўхшаб бирор кимса бехосдан сизларнинг гурунгларингизни эшитиб қолгандир.
— Бунақа бўлиши эҳтимолдан йироқ!
126
1,066
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 13:47

Kechgi mutolaa payti
1,171
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 12:59

__Ука, қара Ясминани Усмон она деяпти, шуни ростдан онаси қилиб қўя қолайлик. Болаларга яхши қараяпти.
__Опа ўйлаб гапиряпсизми? Бу Сорани жонажон дугонаси эди.
__Нима қилибди, ахир бегона болаларга қандай қарайди деб ўтирамизми?
__Йўқ, бўлмайди
Шухрат гапни тўхтатди.
Кечга бориб шира кайф бўлиб келган Шухрат тўғри хонасига кириб кетди
Ясмина хам орқасидан кирди, белидан қучиб олди.
__Шухрат ака мен сизга бефарқ эмасман, нахотки шуни сезмаган бўлсангиз.
Елкасига бошини қўйди.
__Ясмина бундай қилманг
__Мен қиз боламан, сиз хам хотин кўрмаганингизга неча йил бўлди? Соғингандирсиз?
Шухрат Ясмина тараф бурилди.
__Нима демоқчисиз?
Кайфлиги таъсир қилибми, ёки эркак кишилигига борибми Ясминани юзларини силай бошлади.
__Нима демоқчиман?
Мен сизни хохлайман, бирга бўлишимизни хохлайман.
Ясмина Шухратни лабига лабини босди. Аввалига индамай турган Шухрат энди жавоб қайтара бошлади
1,292
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 08:32

Машаъоллох

Аллохим шундай йигитлар кўпайсин
Жигарлар орасида Меҳр Оқибат узилмасин 🤲

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
2,001
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 08:02

Dugonamning hayotiga, eri bilan muhabbatiga doim havas qilganman

💋 Buning sirini yaqinda bilib qoldim. Hammasi judayam oson ekan, hozir o'zim ham orzuyimdagi erimning e'tiboriga, pullar, sovg'alarga ochildim.

❤️‍🔥 Hatto birga sayohatlarga ham chiqyapmiz. Bularning barchasiga mana shu kanal sababchi bo'ldi 👇👇👇 sizlar ham tezda kiring, o'zingiz guvoh bo'lasiz!

🔥 Biz bilan Sevgi va Baxtning yangi to'lqiniga qo'shiling:
https://t.me/+W2fRa9OhK70wYTQ0
https://t.me/+W2fRa9OhK70wYTQ0
1,534
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 06:26

ашинада кетишаркан Моҳизар йўлдан кўз узмасди.
— Ойи қайтишда шоколадли торт олайлик.
—Нафақа пули чиқсин, олиб бераман.

Моҳизар индамади, индаёлмади. Доктор ҳузурига кириб келишганда ҳам бир оғиз сўз айтмади. Доимгидек шифокорлар текширар экан Моҳизарда қўрқув бошланиб улардан ўзини нари ола бошлади.
—Қоооч, тегмаларинг менга.
Моҳизар хона бурчагига бориб олди.
—Моҳизар тинчлан қизим. Улар шунчаки текширишади ҳолос.
—Йўўўқ, ойи кетайлик
—Моҳизар, менга қара, ҳаммаси жойида. Мен ёнингдаман.
Аммо Моҳизар бақиришга тушди.
—Йўўўқ, кетаман. Тегмаааа менга
Доим шу аҳвол, Моҳизарда шифокорлардан кучли қўрқув бор. Уларни танометри, ёки шпритсига кўзи тушса, ичидаги ёввойи овоз тинч қўймайди. Ҳар гал уни тинчлантиришгунча онасини бўлари бўлади.
—Шунча йил ўтсаям қизизда ўзгариш бўлмади.
—Доктор тақдир экан. Кўнишдан ўзга чора йўқ.
—Назира опа, балки руҳий ҳасталар шифохонасига ётқизармиз. У ерга ётмаса биласиз...
Назира опа докторни нимага шаъма қилаётганини тушуниб етганди.
—Сиз бу ёғини ўйламанг, келишганимиздек бўлади.
Назира опа гапира туриб, сумкасидан кераклича пулни олиб дафтар орасига қўйди. Кейин эса ўрнидан туриб қизини олдига келди. Моҳизар укол таъсирида карахт ўтирарди. Қизини қўлидан ушлаб ташқарига бошлади.

***

Мирзани уйи. Бугун охирги дам олиш кунлари. Эрталаб барвақт туриб йўлга тушишмаса ишга кеч қолишади.
—Мирза ойимам мени тўйимни бошлаб юборгандирлар. Борсам бошимни қотишлари аниқ.
—Нима бўпти, барибир уйланасанку.
—Рости ўзимга ҳайрон қоламан. Негадир Асилани аёлим сифатида кўролмаяпман.
—Зариф буни бирдан бир сабабини айтайми?
—Айт.
—Тўйдан олдин бир-бирингиз билан яхшигина танишиб бўлдингиз. Сенга шу сабаб у қизиқ эмас. Менга эса Карима жуда қизиқ. Уни билишга интиламан. Сен эса Асилани яхши биласан.
—Рост Мирза гапингда жон бор.
—Қани ухла, эрта барвақт турмасак автобусга улгурмаймиз. Бизда таксилар кеч боришади. Шу учун автобус қулай.
—Яхши дам ол.
Зариф ҳаёл сура-сура қачон ухлаб қолганини билмайди. Билгани эрта тонгдан Мирзани уйғотгани бўлди
1,531
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

21 Nov, 06:26

—Қани картани ташлачи, бу гал кимни туширамиз? Ким тўларкан зиёфат пулини? - Холиқ шундай деганча картани қўлига олди.

***


Тун Моҳизар хонасида ёлғиз ўтирибди. Эшик очилиб онаси кириб келди.
—Эртага докторга боришинг керак.
—Нега?
—Сени аҳволингдан ташвишдаман.
—Керакмас бормайман. Менга уларнинг ғалати қараши ёқмайди.
—Гапимни эшитмадингми? Борасан, сен бормасанг сен учун нафақа беришмайди. Докторлар сени текшириб ҳулоса ёзиб бериши керак.
Онаси шундай деганча чиқиб кетди. Моҳизар яна осмонга тикилиб қарайди.
—Ой мени олдинга чақириб олсанг, мен ҳам сен каби ёлғизман.

Моҳизарни икки синглиси бирга ухлайди, аммо улар Моҳизар билан бирга ётишни исташмайди. Ўзларича ундан жирканишади. Буни бемалол ўзига ҳам айтишади. Моҳизар синглилларини эски кийимини кийиб юради доим. Янги кийим қачон олганини эслолмайди.
—Бир кун ҳаммаси яхши бўлади. Мен буни жуда яхши биламан. Аммо ўша кун... Ўша кун мени олдимда бирортангиз бўлмайсиз...
Моҳизар ўзига ўзи кўп бора гапириб ўтирарди.

***

Асила ўзига оро берган кўйи кўзгуга тикилиб турарди.
—Гўзал қизим, бугун қайнонанг келаман деган,- онаси келиб қизини елкасидан қучди.- Дарров катта қиз ҳам бўлиб қолдинг. Сени узатишни ўйласам...
Асила онасига ўгрилади.
—Ойиии , узоқмасу уйимиз, келиб тураман. Қайнонам жуда яхши аёл. Ҳозирдан ўз қизидек кўради.
—Зариф қайтмаптими ҳали?
—Эртага келади. Мен эса бир иккита келин кўйлаклар салонини мўлжал қилиб қўйдим. Келиши билан кўйлак танлагани борамиз.

—Бахтингни берсин болам, ёлғиз қизимсан.
—Ойи бахт доим мен билан. Биласизу чиройли қизман. Зариф мендақасини , бутун дунёни ахтарибам тополмайди.
Асила қадди қоматига термулганча ўзидан кўнгли тўлиб жилмайди.
—Мен ошхонага қарай унда, сен тезроқ мехмонхонага чиқиб бир кўздан кечир.
—Хўп ойи.
Асилаларни уйида Зарифни онаси келишига тайёргарлик авж палласида эди.

***

Эрта тонг, Моҳизарни онаси тоза кийимларни кийишини кутиб турибди.

—Гули қара опангга сочини тарасин.
—Рости ойи шуни сочидан безор бўлдим. Узунлиги етмагандек кесишга қўймайди, - Гуламдон норози тўнғиллади.
—Даданг гапиради, бўлмаса тагидан олиб ташардим.
—Сочимга ким қасд қилса ўзига ёмон бўлади. Аввал ҳам айтганман.
—Сен жим тур, сендан ким сўради? Бўлмаса ўзингни эплаб юр.
Гуламдон опасини сочини резинкага олиб, силтаганча ўрнидан турди.
—Мана бинойидек қиз бўлдинг.
—Бўлди кетдик, олдинга туш.

Моҳизар онаси билан докторга йўл олди. Шаҳар марказига боришдаям анча вақт машина кутиб қолишди.
—Ойи чарчадим. Нарёқда ўтириб турай.
—Мана тўхтади, чиқ машинага бориб тезроқ шу ишни битирайлик
1,478
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 12:59

#Назокат

Исми жисмига мос келинчагимиз нозлигина,назокат ила келин салом қилди Шахриёрга.
-Бу кунни узоқ кутдим,бу дақиқани узоқ кутдим.
Ҳарир пушти ранг сарисини Назокатни бошидан секин олган Шахриёр пешонасидан ўпди.
-Бахтимиз уммонлардек чексиз бўлсин.Ҳаётимиз лабларинг каби ширингина тотлигина бўлсин.

~ ~
15 ёшида ўгай акаси томонидан номуси топталган қиз 19 ёшида олий малумотли стаматологга турмушга чиқади...)

Назокат қандай қилиб шифокор йигитга турмушга чиқгани ҳақида Баҳорим ижоди каналида ҳикояни тўлиқ қисмини ўқишингиз мумкин👇
158
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 12:26

Кўнглингиз тор экан

Мадинада ҳам Маккада ҳам энг катта муаммо намоз ўқиш учун жой топиб олиш. Одам кўп бўлгани учун намоз бошланмасидан икки соат олдин барча жойлар эгаллаб бўлинади. Айниқса, "Мақоми Иброҳим" орқасидаги жойлар, ёки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам равзалари орқасидаги аёллар масжидидан жой олиш қийин. Биринчи борган кунларим кўп хато қилдим. Кўзим билан ўзбек аёлларини излайман. Бемалол жойлашиб олган бўладилар, сал сурилсалар, сиғиб кетаман.
Шу ўринда бир нарсани айтиб кетай; меҳмонхоналар аксарият тўрт ёки беш кишига мўлжалланган бўлиб, хонадошлар ҳамиша бирга юрадилар. Мен эса турмуш ўртоғим билан битта хонага жойлашганман, шеригим йўқ, намоз вақти улар эркаклар тамонга, мен аёллар учун ажратилган жойга кетаман.
Хуллас, ўзбек онахонларини қора тортиб бораман.
—Ассалому алайкум, хожи онажонлар, ёнингиздаги жойга ўтирсам майлими?
Бирдан тўртта хотин баравар гапиради
—Йўқ, йўқ, бошқа жой топинг, биз сиқилишиб қоламиз.
Мен ҳам бўш келмайман.
—Мана шу ерга сиғаман, илтимос, сал сурилиб юборинглар, хожи оналарим.
—Менинг оёғим касал, —дея биратўласи узала тушиб ётиб олади бир аёл.
Ноилож нари кетаман. Ўттиз йиллик ўқитувчиманда, барибир, шуларни тарбиялаб кетай дейман

—Қабрингиз кенг бўлсин, хожи она... Бу гапни баралла айтаман, давомини эса ичимда пичирлайман "кўнглингиз тор экан" кейин ўксиб малайзияликлар олдига кетаман. Жон дили билан сурилиб жой беради улар, юзида эса табассум
Беихтиёр ичимда бир ҳикмат айланади. "Одамларга табассум ва очиқ юз билан пешвоз чиқиш набавий ахлоқлардандир"

Биз ҳам қачондир ўзгарармиканмиз?! Инсоннинг ҳулқи мусулмон бўлмагунча, ўзи мусулмон бўлмайди. 😔

Феруза Салходжаева

https://t.me/ibratlixikoyavaqissalaruz
654
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 11:48

Ассалому алайкум қадрдонлар.
Соя асарини муалифини ижодий каналини линки
Уланиб олинг


https://t.me/Aydin_hikoyalari
581
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 09:45

Nima gaplar, gaplashaylik bir minday😁
976
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 08:32

📝Қизгинамдан айланай....

Шу десангиз, икки ўғилдан сўнг тилаб-тилаб олган биргина қизим бор. Кўзимнинг оқу қораси. “Дадажон”, деса эрииб кетаман. Қиз бола бошқача бўларканда, барибир. Икки ўғлинг ёнингда ғўддайиб тураверади. Салом-аликдан нарига ўтмайди. Қизим кўнгил олишни билади. Эринмасдан “Соғлигингиз яхшими? Ойим, келинойиларим сизга яхши қарашяптими? Оёғингиз оғримаяптими” деб сўрашни канда қилмайди. Борига шукр, дейман. Унинг икки қақажони бор. Улар “Бобожоним” деб югуриб келишлари ҳамоноқ бор дунёимни беришга тайёр бўлиб қоламан. Уйимдагиларининг ҳаммаси ўғил набиралар... Қизим келган куни хонадонимга бир эмас икки қуёш чарақлагандек бўлади. Ҳалиги мақол борку: “Қизгинамнинг боласи айвончамнинг сояси, ўғлимнинг боласи айвончамнинг эгаси”... Худди менга айтилгандек...
Хуллас, куёвимнинг ишини хориждаги бўлимга ўтказишди-ю, ўзи билан оиласини ҳам кўчириб кетди. Ҳар ўн беш кунда кўришга ўрганиб қолган эканман. Юрак қурғур бирам соғинади... ўзиданам кўпроқ маҳмадоналарини қўмсайман. Онасига қўшилиб мен ҳам баъзида кўз ёш тўкиб оламан, сездирмай. Соғинч ёмон бўларкан. Бекорга ўнта бўлса ўрни бошқа, қирқта бўлса қилиғи дейишмаган экан... Ана энди уларни бир йилда бир марта кўрадиган бўлдикда...
Яхшиям телефон аталувчи техника маҳсулоти бор. Гаплашиб, кўришиб туриш имконини беради. Қайси олим ўйлаб топган бўлса ҳам отасига минг раҳмат. Ҳозирги аппаратлар силайдиган бўлиб чиққан-ку.. “Силайдиган телефонингни бериб тур, амманг билан гаплашиб олай”, десам тўнғич набирам кулади. “Айфон бу, сенсорли, бобо”, деб ақл ўргатиб қўяди. Нима фарқи бор? Ахир силасанг бўлди-ку, тўғрими...
“Имо” дегани бор экан. Ана ўшанда ора-сирада Дурдона билан кўришиб, гаплашамиз. Қизалоқлари ҳам эринмасдан рақсга тушишади, инглизча шеър ёдлаб беришади. Омон бўлгурлар...
Дурдона ва куёвим янги йил арафасида келишмоқчи эди. Аммо куёвимизга иш жойидан рухсат тегмабди. Баҳорда борамиз, дейишганди, кун санаб баҳорни кутдик. Аксига олиб қишни ўтиши бирам қийин бўлдики...
Биринчи март куни қизим “Имо”дан қўнғироқ қилди. Онаси иккимиз бирга гаплашдик.
- Ассалому алайкум, дадажон, яхшимисиз? Яхши ўтирибсизми, оёқларингиз оғримаяптими? Яхши қарашяптими сизга, - деб ҳазиллашиб қўйди. - Дадажон, еттинчиларга бориб қолишимиз мумкин. Сизларни бирам соғиндим. Набираларингизни айтмайсизми? Куёвингиз бу ердан бир инглиз ҳамкасби ва унинг рафиқасини олиб бормоқчи. Аввал қайнонамникига кирамиз, сўнг сизларникига ўтамиз. Бизни уялтириб қўйманглар тағин. Дастурхонни чиройли безатинглар. Бу нафақат менинг, сизларнинг ҳам юзингиз. Ойижон, анави “Миллий таомлар”нинг норинидан олиб келиб қўйинг. Емаганимга анча бўлди. Сергўшт, мазаси зўр бўлади. Меҳмонларга ҳам ёқса керак. Тортни ҳам чиройлисидан, қимматроғидан танланглар. Яхши овқат жиғилдонни қайнатмайди дердингиз, дада, тўғрими? Товуқни ҳам семизидан олиб, келинойим бутунлигича димласин. Ойи, бир неча хил салат бўлсин. “Цезар”, “Мужской каприз”, “Под шуба” ҳам қилинглар. Ҳая, дада набираларингиз сиз қиладиган кабобни соғиниб қолишган. Кабобни ўзингиз пишириб берарсиз. Супермаркетдан тарвуз-қовун, узум олиш ёдингиздан чиқмасин. Меваларнинг ҳам сархили дастурхонни безасин. Ананасдан бир эмас, иккита бўлсин. Яна совғалар ҳам тайёр турсин. Дада, Чорсудан инглиз меҳмонга зарчопон ва дўппи сотиб олинг. Мундоғроғи эмас, қимматроғидан. Ойи, инглиз хонимга адрасни тозасини топиб қўйинг. Ўзбекистонга меҳмонга боришяпти. Кўриб қўйишсин, меҳмондўстлигимизни. Мени, куёвингизни обрўсида... Майли, яхши ўтиринглар.
Экран ўчди. Эру хотин иккимиз бир биримизга тикилиб қолдик. Пиёладаги совуб қолган чойимни қулт этиб ютдим.
Уч кундан сўнг:
- Рўйхатни туз, бозорга тушамиз, - дедим.
Зум ўтмай рафиқам узундан узоқ рўйхат тузиб келди. Бу ёғи илик узди пайт, бўлса... Ўғилларимдан сўрашга иймандим. Рўзғор ғор, қанча ташисанг ҳам тўлмайди. Яширган йиққанимизни белга боғлаб, йўлга отландик. Шу маҳал аёлим:
1,113
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 08:32

​​- Тўхтанг дадаси, 8 март байрамку. Бир йўла уйдаги келинларга, Дурдонага, қизларига ҳам совға ола келайлик. Яна чиқиб юрамизми?
Пешонамдан совуқ тер чиқиб кетди. Аммо уйдагиларга олмасак ҳам бўлмайди. Бир йилда бир марта совғага арзимадикми, деб келинлар қовоқ уйиб олишмасин. Тағин инглиз меҳмонларнинг ёнида-я... Ҳа, мард қайнаталар яшасин!
Ёлғизгина қизимиз, Европа деган жойдан меҳмон билан келаркан-у, ахир. Унинг таъбири билан айтганада “уялтириб қўймаймиз, албатта!”
Эру хотин шу пайтгача қадам ташламаган супермаркетга кирдик. Бозордан бошқа савдо жойига бормасдим. “Отанг бозор - онанг бозор”, тортишиб олаверасан, дердим. Лекин Дурдонамиз супермаркетдан олинглар дедими, иложимиз қанча. Мевалар томон юрдик. Нарх навони кўриб, ҳушим бошимдан учди. Бир дона ананасга отнинг калласидек нарх белгилаб қўйишибди, ўзиям. Узумларнинг ҳам нархи осмонда. Камига байрам арафаси “скидка” деб қўйибди.
- Чегирмаси шу бўлса... ўзи қанақа экан...
Хотинимнинг қистови билан “Совғалар” деб ёзилган томонга ўтдик. Кўзинг қувнайди, дилинг яйрайди уларни кўриб. Аммо нархини ўқиб, сувга тушган мушукдек бўлиб қоласан.
Хуллас, бир олам харид билан супермаркетдан чиқдик. Навбат “Чорсу”га.
Зарчопонларнинг энг яхшиси миллиондан бери келмайди. Ўзимча ўйладим: “Инглиз дегани чопоннинг фарқига борарканми? Сал бундайроғи ҳам бўлар”... шу тобда қизимнинг гапи қулоқларим остида янграйди: “Мундоқроғи эмас, қимматроғидан”...
Рўйхат тугади. Дарвозадан кириб, халталарни туширарканмиз, ўғилларим ҳайрон эди.
- Дада, тўй қиляпмизми?
- Йўқ, ўғлим, қизим ва куёвимни кутяпмиз... – деди хотиним менинг ўрнимга.
- Еттинчида синглинг келаркан. Меҳмони билан... шунга яхшилаб кутиб олайлик. Олти ой бўлди кўрмаганимизга, байрам баҳона бир яйрайлик... - дедим вазиятни юмшатиш учун.
- Ўҳҳу, манам хорижга кетсам, шундай кутиб оласизми, бобо? – деб кулган бўлди тўнғич набирам.
Еттинчи куни эрталабдан тайёргарлик авжига чиқди. Ўзим бош ошпаз бўлиб, барчасини назоратимга олдим. Кабобни пиширишга ҳозирладим. Меҳмонлар келсин, исиқ иссиқ тортамиз.
Шу маҳал катта ўғлимнинг телефони жиринглади. Ким биландир гаплашган Салим “Нима? Шуни вақтлироқ айтсанг бўлмайдими?” деб бақира кетди. Сўнг гўшакни менга тутқазаркан
- Дада, Дурдона, - деди.
- Ассалому алайкум, дадажон яхши ўтирибсизми? Уйдагилар яхшими? Дадажон, бугун боролмаймиз. Куёвингизга рухсат беришмабди. Аммо Наврўз кунларига албатта борамиз. Меҳмонимиз ҳам боради. Мен айтган совғаларни олиб қўйгандирсиз-а... Дада, яна бир илтимос, уйда сумалак ташкиллаштиринг. Куёвингизнинг ҳамкасби сумалакни кўрмаган экан. Қандай тайёрланишини ўз кўзлари билан кўрмоқчи экан. Майлими, дада...
- Албатта, қизим... албатта... – гўшакни қўярканман фильмдаги саҳна кўз олдимда жонланди. Безатилган дастурхондаги ноз неъматлар худди пулга айланаётгандек туйиларди...
САИДА АЗИЗ


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,230
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 08:02

ХОЖАТХОНАГА БИР ҚУТИ СОДА ОЛИБ КИРИБ ҚЎЙИНГ! НАТИЖАДАН ХАЙРАТДА ҚОЛИШИНГИЗ АНИҚ‼️

Ўткан йили Россияга борганимда, ҳамма русларнинг туалетида бир қути ичимлик содасини турганига кўзим тушди. Ғалати одат экан-а деб, рус дўстимдан сўрасам. Бу одат эмас, сирли усул деб, буни сабабини менга айтиб берди. Ўзбекистонга қайтибоқ биринчи қилган ишим, уйимиз туалетига сода олиб кириб қўйиш бўлди. Буни сирини қўшниларим билишлари билан 1 хафтага қолмасдан маххаламизда содалар қимматлаб кетди.🫢

Маълум бўлишича, туалетга сода қўйишни сири шундаки…
Батафсил 👇🏻
1,160
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 07:44

#сарказм

Бир йигит уйланмоқчи бўлди ва маслаҳат сўраш учун тоғасининг ҳузурига борди.
— Тоға, сиз анча олдин уйлангансиз. Аёлингиз билан ҳеч қачон хусуматлашмагансиз. Бунинг сири нимада?
— Майда масалаларда у фикр билдиришга, катта масалаларда мен фикр билдиришга биринчи кундан келишиб олганмиз.
— Сизни унча англамадим, тоға.
— Эшит! Масалан, хонадон сотиб олиш, хонадон жиҳозларини жойлаштириш, хоналарни қандай дизайнда безатиш, томорқага қандай гуллар экиш, нима тановул қиламиз, нима ичамиз, болаларга тарбия бериш, маошимни нималарга сарфлаш, дам олиш кунини қаерда ўтказамиз, кимникига меҳмонга ўтамиз, ким билан ижтимоий муносабат ўрнатамиз, ким билан хусуматлашамиз, телевизорда нима томоша қиламиз, нима эшитамиз ва ҳоказо масалаларда фақат аёлим фикр билдиради.
— Мени кечиринг, тоға, сиз қайси масалаларда фикр билдирасиз?
— Мен фақат улкан, глобал масалаларда фикр билдираман. Масалан, Америка-Хитой муносабатлари, Европа шарқида давом этаётган ҳарбий амалиёт, нефт нархининг ошиши, бутун дунёдаги иқлим ўзгариши ва ҳоказолар.
— Сизни англадим, тоға. Улкан, стратегик масалаларда фикр билдирар экансиз...
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,184
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 07:05

дан четда қолмасин. Кечқурун йигитларни тўпланг, гаплашиб оламиз.
Орадан хийла вақт ўтар-ўтмас чор тарафдан
маълумотлар ёғилиб кела бошлади. Фахриддин ҳар
бир ҳужжатни кунт билан ўрганиб чиқар, нималарнидир ёзиб-чизарди. Кечга бориб барча «Жип»
эгалари, уларнинг малумоти, қизиқишлари, яқин
қариндошлари, оилавий шароити, мулкий ахволи,
судланган-судланмаганлиги ҳақидаги маълумотлар
жамланди. Терговчи уларнинг ҳар бирини диққат
билан ўрганиб чиқар экан, ногахон битта ҳужжат
диққатини тортди... Давлат рақами 707 СА «Prada»
русумли автомашина соҳиби Абдуллаев Талъат Халилович, дастлаб «Олмос» дуконида сотувчи, кейинчалик фирма раҳбари бўлиб ишлаган, муқаддам ўзганинг мулкини талон-торож қилганлиги учун жино-
ий жавобгарликка тортилган... яқин қариндошлари
- отаси Абдуллаев Халил, савдо ходими, 1989 йилда
вафот этган. Онаси уй бекаси, марҳума. Опаси Аб­
дуллаева Раиса Халиловна «Биллур»...
Фахриддин тилла топган одамдай суюниб ўр-
нидан туриб кетди... Бу ўша! Вой кампиршо-эй!
Шунча давлати камлик қилибди-да! Янада бойигилари келиб қолибди-да! Ҳайҳотдай тилла дўкон-
нинг эгаси бўла туриб... Наҳотки туппа-тузук аёл,
қуда-андали одам, бойлик йўлида қотилликка қўл
урган бўлса! Ишониш қийин... Чўпон бир неча
марта тилла тангаларни дўконга топширгач, Раисанинг фикри айниган. Чўпонни даф қилиб, олтин
тангаларни осонгина кўлга киритиш пайига тушган. Бунда ишончли ҳамкор керак бўлади. Укаси
айни у ўйлаган одам. Ҳам ишончли, ҳам қулай. Бегона одам кун келиб, сотиб кўйиши мумкин. Талъ­ат қамалиб чиққан, ҳеч нарсадан тап тортмайди,
оғзи ҳам маҳкам... Вақтни бой бермаслик керак!
Ҳойнаҳой ўзлари тўғрисида маълумот йиғилаётга-



Давоми бор


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,251
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 07:02

- Мумкинми?
- Марҳамат келинг! Нима гаплар!
- Қарши давлат университетидан жавоб олдик,
- изқувар кўлидаги қоғозни терговчига узатди. -
Ҳикмат Юсупович ҳеч қанақа семинарда қатнашмаган экан. Лекин 4 марта семинарда иштирок эт-
ганлиги ҳақида хизмат сафари расмийлаштирган.
Терговчи қоғозга кўз югуртириб чиқиб, Авазга
юзланди:
- «Ҳеч қандай халқаро семинар бўлмаган» денг.
Демак, бу бир баҳона бўлган! Норбўта билан учрашиш учун борган! Балки Қаршида бирорта шериги бўлгандир...
- Шу «кал» менга бошиданок; ёқмаганди! Унда
қандайдир носамимийликни сезгандим. Ўзини сипойи қилиб кўрсатса-да, бинойидек муғамбир...
Фахриддин ўз хаёллари билан бўлиб, изкувар-
нинг гапларини эшитмади: наҳотки шу йигит қотил бўлса! Бир неча тилни биладиган, иқтидорли,
олим одам-а! Сира ишонгинг келмайди! Аммо...
мол-давлат, зебу зийнат ҳар қандай одамни дини-
дан чиқариши, разиллик гирдобига итариши мум­
кин. Яна гап ўша олтинларга бориб тақалади шекилли. Лекин Норбўтанинг тиллалари топилди-ку!
Балки тиллаларни топиб бермагани учун чўпон-
нинг бошига шу кунлар тушгандир. Бўлиши мум­
кин. Ҳикмат чўпон билан яқиндан таниш бўлган.
Ундан қадимий китобларни сотиб олган. Чўпон
ўзида тиллалар ҳам борлиги тўғрисида мақтанган.
Ёки тиллаларнинг нарх-навосини суриштирган.
Бу маълумот Ҳикматнинг тинчини бузган...
- Мен кетаверайми? - Аваз чукур ўйга толган
терговчининг фикрини бўлмаслик учун оҳиста гапирди.
- Яхши, яхши! «Жиплар тўғрисида маълумот
тўплашни тезлаштиринглар. Ҳеч нарса эътибор-
119
1,100
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 06:59

ди-я! Улуғбек Мирзо билан гаплашдими? Ҳа, ҳа
унинг ўзи эди. Нима деганди-я!... «Шунча йилдан
бери сени қутдим» дедими? «Ҳак йўлни танлабсан,
яна озроқ ҳаракат қилсанг, муродинг ҳосил бўлади»
деганда нимани назарда тутган бўлса? Жиноятнинг
очилишини башорат қилдилармикин? Йўғ-е, шундай буюк инсоннинг қаердаги бир чўпоннинг қотиллик жиноятига қанақа алоқаси бўлсин! Унда нима
демоқчи? «Менинг Амур Темур бобом олдида юзим
ёруғ бўлади», дегани нимани англатса экан? Бу улуғ
зот нимага шаъма қилмокда? Қизиқ, жуда қизиқ!
Устозга айтсам бирор маслаҳат берган бўлармиди?
Йўқ, йўқ, айтмагани маъкул бўлди, ҳар дамгидек
устидан кулган бўларди. У киши бунақа нарсаларга
ишонмайди. Тушингни сувга айт дейишади. «Под-
шоҳни тушда кўриш хайрли» деб эшитган жойи бор.
Ишқилиб ҳаммаси хайрли бўлсин-да!...
Фахриддин Каримович ички ишлар бошқар-
маларидан олинган маълумотларни таҳлил қилар
экан, негадир Самарканд вилоятидаги «Жип»лар
рўйхатига диққатини қаратди: Наҳот битта вилоятда бир хил рақамли, бир хил русумдаги ма-
шиналардан 67 та бўлса! Булардан қай бири ўша
мудҳиш кунда Ҳазрати Баширга борган экан-а!
Балки бу тасодифдир. Норбўта чўпонга умуман
алоқаси йўкдир. Балки... Аксинча бўлиши ҳам
мумкин-ку! Наҳотки шулардан бири қотил бўлса? Унда қай бири? Рўйхатдагилардаи 12 таси аёл
киши экан. Уларни гумондорлар сафидан чиқариш мумкинми? Йўқ, йўқ! Булардан ҳеч бирини
шубҳадан ҳоли деб бўлмайди. Машина аёл кишининг номида бўлса-да, уни эркак киши ишончнома асосида бошқариб юрган бўлишиям мумкин...
Эшик тақиллаб, хонага Аваз кириб кедди:
118
1,172
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 06:56

- Санжарбек яхшимисиз! Узр, уйготиб юбормадимми? - Фахриддин Каримовичнинг овози эшитилди.
- Йўқ, раҳмат! Кечаси бир оз... кечроқ... саҳар
пайти қотиб ухлаб қолибман!
- «Жип»лар хусусида жавоб олдик: Тошкент
шаҳрида 504 дона «707» рақамли автомашина бўлиб, шулардан 156 таси «Жип» русумли экан...
- Ўҳў! Қора ранглиси қанча экан? - деди Сан­
жарбек ҳайратини яширолмай.
- Қора ранглиси бор-йўғи... 79 тагина экан.
- Вой-бўй, роса кўп экан-ку!
- Энди Самарканд вилоятига келсак, шунақа
рақамли машиналар сони 456 та экан. Шундан
қора «Жип»лар сони 67 тани ташкил этаркан. Биз
уларнинг тўлиқ рўйхатини олдик. Улар устида
ишлашни бошладик... Сизда нима гаплар?
- Хазинани бутун банкка сақлаш учун топширамиз. Тиллоларнинг қайси даврга тегишлилиги бўйича мутахассислар ҳулосасини олишимиз кераж!
- Яхши! Қаршида малакали мутахассислар бўлмаслиги мумкин. Мутахассисни бу ёқдан юборишга ҳаракат қиламан. Йигитлар сизга алоқага чиқишади.
- Раҳмат устоз! Ҳали... - Санжарбек яна нима-
дир демоқчи бўлиб, чайналди. - Устоз, минг бор узр-куя... ҳали бу ерда анчагина бўладиган қўри-
намиз. У ёқда келинингиз... оғир оёқ дегандай...
- Сизни тушундим. Ишлар сал енгиллашсин, келинни кўришга бориб келасиз. Ҳозирча амаллаб
туришсин! Келишдикми?
- Келишдик! - деди Санжарбек масалани номаврид кўтарганидан хижолат чекиб.
Телефонии стол устига кўяр экан, соатига кара­
ди - 07.12. Икки соат ухлабди. Курган туши ёдига
тушди. Тавба, одамнинг тушига нималар кирмай-
117
1,173
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 06:53

#Темурийлар_кутубхонасининг_сири


рақамли «Жип» эгасини топиш имкони бўларми-
кин? Калаванинг учи шу машинага бориб тақалармикин? Бу томонда Ҳикмат деганлари...
...Гўри Амир мақбараси ёнида тумонат одам
тўпланган. Ўша ёққа юрди. Ичкаридан шоҳона
либосда юз-кўзларидан нур ёғиб турган бир киши чикди. Чеҳраси танишга ўхшайди. Ким бўлди экан бу муборак зот! Ҳамма таъзим бажо қилишди. У
ҳам хиёл энгашиб, қўлини кўксига кўйганча салом берди. Ҳалиги киши бир сўз демасдан атрофдагиларни кузата бошлади. Нигоҳларининг ўткирлигини қаранг! У ҳам ўғринча муборак зотга разм солди... Ҳақиқатда жуда таниш... Мирзо Улуғбекка
ўхшайдими? Ҳа, ҳа ростдан ҳам Улуғбек Султоннинг ўзлари! Юраги энтикиб, негадир кўзларида
ёш қалқиди. Ахир шундай буюк олимни, 40 йил Мовароуннаҳр тахтини адолат ва маърифат ила
бошқарган шоҳни ёнгинасидан кўриб туриш бахтига муяссар бўлиш ҳар кимга ҳам насиб этавермайди-ку! Аммо... у 1449 йилда ўғли Абдулатиф
томонидан ўлдирилмаганмиди?
Шу пайт Улуғбек Мирзо уни ёнига чорлаб қолди. Аввалига кўрқиб кетди... Сўнг кимнинг ҳузирида эканлиги ёдига тушиб, ўзини босиб олди. Одамлар
орасидан ўтиб, шоҳга яқинлашди.
—Уғлим! Мен шунча йиллардан буён сени муштоқ кутдим. Танлаган йўлинг ҳақ йўл. Яна жиндек ҳаракат қилсанг, иншооллоҳ муродинг ҳосил ўлғай!
Маним эса бобом Соҳибқирон Амур Темур олдида
юзим ёруғ бўлғай! Фақат сен...
Телефон қаттиқ жиринглади. Санжарбек сапчиб
ўрнидан туриб кетди. Атрофга аланглади. Улуғбек
Мирзо... одамлар... Гўри Амир мақбараси... Телефоннинг овози ўчиб, бирпасдан сўнг яна ёкимсиз жиринглашга тушди. Истар-истамас гўшакни кўтарди:
- Эшитаман!
11
1,214
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 06:44

Kutayotganlar uchun bonus❗️❗️❗️
1,280
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 05:39

🎉 ҚАДРЛИ, ҚАДРДОНИМ БУГУНГИ

20 - Н О Я Б Р Ь 🎉

ТАВАЛЛУД АЙЁМИНГИЗ МУБОРАК БЎЛСИН! 🎊
УМРИНГИЗ УЗОҚ, РИЗҚИНГИЗ БУТУН БЎЛСИН!
ОИЛАНГИЗ БАХТИГА ДОИМ СОҒ-У САЛОМАТ БЎЛИНГ🥰

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,360
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 05:20

🍂🍂🍂

Она қорнидаги суҳбат..

(тушиниб хулоса қилувчилар учун қисса)
Она қорнида экизаглар суҳбатлашаябди. Бири иймонли, ишонувчи, иккинчиси иймонсиз...
Иймонсиз гўдак: - “Сен туғилишдан кейинги ҳаётга ишонасанми?”.
Иймонли гўдак: - “Ҳа албатта ишонаман, ҳаммага маълумку, туғилишдан кейин ҳаёт борлиги.... Биз бу ерда кучга тўлиб, ўша туғилишдан кейинги ҳаётга тайёр бўлиш учун вақтинча ҳолос”.
Иймонсиз гўдак: - “Бу аҳмоқлик, туғилишдан кейин ҳеч қандай ҳаёт йўқ, тасаввур қилаябсанми, туғилишдан кейин ҳаёт қанақа бўлишини? ” Иймонли гўдак: - “Аниқ айтолмайман, туғилишдан кейинги ҳаёт қандай бўлишини, лекин у аниқ бу ердагидан бошқача бўлади. У ерда ёруғлик, нур бўлади, биз ўзимиз бемалол юра оламиз, ўз оғзимиз билан овқат еймиз, қара қандай ажойиб а”
Иймонсиз гўдак: - “Сафсата, бу ҳаммаси сафсата! Қандай қилиб ўзимиз юриб, ўз оғзимиз билан овқатлана оламиз, кулгимни қистатма... Бизда киндик бор. Фақат шу бизни озиқлантиради... Туғилишдан кейин бу киндикларимизни бизни тўйдира олмаслигини ҳисобга олсак, демак туғилишдан кейин ҳаёт йўқ...”
Иймонли гўдак: - “Бу сафсата эмас, албатта туғилгандан кейин ҳаёт бор, сал бошқачадир, лекин буни тасаввур қилиш қийинмас...”
Иймонсиз гўдак: - “Лекин ҳали у ердан ҳеч ким қайтиб келмадику. Ҳаёт туғилиш билан тугайди, ва тамом. Умуман бизни ҳаётимиз мана шу қоронғуликда азият чекиб ётишдан иборат холос.
” Иймонли гўдак: - “Йўқ, йўқ, ман аниқ айтаманки, туғилишда кейин ҳаёт бор, қандай бўлишини аниқ айта олмайману, лекин бир нарсани аниқ айтаман, биз албатта онамизни кўрамиз, у бизга ғамҳурлик қилади.” Иймонсиз гўдак: - “Онамизни?” Сен онани борлигига ишонасанми? Ва қани у? Кўрсатчи, қани она?
Иймонли гўдак: - “ У мана шу бизни атрофимизда, ҳамма тарафимизда, у доим биз билан, она борлиги учун биз тирикмиз, озиқланаябмиз, агар у бўлмаганда бизни ҳам бўлишимиз мумкин эмасди....”
Иймонсиз гўдак: - “ Бу ёлғон. Бирор марта ҳам ҳеч қанақанги онани кўрмадим. Шунинг учун бу аниқки, ҳеч қанақанги она йўқ.”
Иймонли гўдак: - “Мен бу фикринга қўшила олмайман, она бўлмаса биз қаердан бўлардик. Мана масалан баъзан ҳамма ёқ жимжит бўлганда у куйлайди, уни овозини эшитамизку. Ҳис қиламизку у қорнини силаганда қўлларини тафти бизгача етишини. Ман қатъиян ишонаманки, бизни ҳақиқий ҳаётимиз фақат туғилгандан кейин бошланади, бу ердагиси эса вақтинча, Сенчи, ишонасанми?.....


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,309
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 03:00

—Қизиғи қолмади де?
—Билмадим. Рости ўзимам тушунолмадим.

***

Достон жўралари билан карта ўйнаб ўтирибди.
—Эе сизларга бир гап айтсам.
—Нима экан? - Салим унга қизиқсиниб қаради.
Хонани ичи пиво, сигарета ҳидига тўлган, муҳит бузиқ эди. Хонтахта атрофида уч йигит эрмак қилиб карта ўйнашарди.
—Моҳизарни қўлга ўргатсамми деяпман.
Салимни ранги оқарди.
—Эсинг жойидами? Уни отаси кимлигини биласанми?
—Биламан, - Достон бепарво оҳангда гапирди. - Бир бангида, бошқа ким бўларди?
—Сени ўлдиришдан ҳам қайтмайди. Олов билан ўйнашма, - жимгина ўтирган Холиқ гапга қўшилди.
—Эеэ бу жиннидан тузук гап чиқадими? Кейин уни ким текшириб ўтирибди. Айшимни суриб кайф қилиб юрсам бўлдида. Бир қарасанг туппа тузук қиздек, аммо жуда қоматиям кўзни ўйнатадиган бўлибди.
—Аҳмоқ, йиғиштир бу гапларни. Собирни қўлиданам соғ чиқмайсан. У ҳам отасидан ўтса ўтади қолишмайди. Қишлоқда бошқа қиз тиқилиб ётибди. Сенга нима зарил ўша тентакка осилиб?- Холиқ барибирам қарши эди. Қўлидаги картани тап этиб хонтахтага ташлади.
Достон сигарета олиб тутатди.
—Ҳуллас гап шу, менга шерик бўламан десангизам қаршимасман.
—Менга керакмас, юзига қарасанг кўнглинг озадию,- Холиқ афтини бужмайтирди. Чўтир юзлари хунук кўриниб кетди.

Салим пиводан симириб гап бошлади.
—Менам аралашмайман. Ўз бошингга бало орттирма.
Аммо ўртоқларини гапи Достонга умуман таъсир қилмади. У нима қилиб бўлсада, Моҳизарни илинтирсам дерди. Қиз қўй боқиб, ўт териб далаларда юради, бемалол бир чеккага тортиб ишини битириб юрсаям биров билмайди. Моҳизар айтгандаям ким ишонарди? Шуларни ўйлар экан кулиб қўйди. Барибир ниятига етади.


***

Мирза эрта тонгда кийимларини кийиб кетишга тайёр турибди. Энди Зарифга қўнғироқ қилса бас, икковлашиб қишлоғига йўл олади. Йўлам анча узоқ.

Зарифдан дарак бўлавермагач қўлига телефонини олиб қўнғироқ қилди.
—Келяпсанми?
—Келдим.
Шу онда эшик очилди. Зариф кўринди, спортивний кийим унга жуда ярашганди.
—Вақтида келдинг, қани кетдик. Такси гаплашганман, -Мирза сумкасини кўтарганча квартирадан чиқиб , эшикни қулфлади. Икки дўст пиллапоядан тушиб кетдилар.

Давоми бор...

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,591
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 02:58

Моҳизарни кузатган одам унга ачинади, баъзилари ошкора жирканади ҳам. Бир қарасанг туппа-юзук юрган қиз бирданига ўзгаради.

У тез-тез қўлларини ҳавода ўйноқлатади, гўёки ҳеч нарса йўқдек, лекин унинг ҳар бир ҳаракати қаттиқ, кескин бўлади. Қиз кўзларини катта очиб, атрофдаги нарсаларга эътибор билан тикилиб қарайди, лекин уларга қараганда кўпроқ ички дунёсини излаётгандек туюлади.

Баъзан бирданига югуриб кетади, гўё ундан бирор нарса қочиб кетаётгандек, ёки у бирор нарсани ушлашга уриняпти. Кўз ёшлари ёки кулги ўртасида кескин ўзгаради, бир лаҳза қаттиқ кулса, кейинги лаҳзада жимиб, чуқур ўйга ботиб қолади. У одамларга гапирганда, кўпинча сўзлари чалкаш, узилиб қолади, ва гаплари ҳақиқатдан кўра фантазия бўлиши мумкин. Аммо уни бирданига айтган фикрлари кўпчиликни ҳайратга солади. Моҳизар истаса яхшигина баҳсга киришади. Ҳеч ким унга тенг келолмайди. Телевизорда кўрилган киноми, газетада ўқилган ҳикоями албатта Моҳизар ўз фикрини билдиради. Энг ёмони сингиллари, укаси уни ўша вақт устидан кулади. Отасига фарқи йўқ, онаси эса Моҳизарга бироз ён босади.


Бу ҳаракатлар қизнинг ички изтироблари ва руҳий ҳолатидаги беқарорликни кўрсатади, шу орқали унинг қанчалик нозик ва мураккаб ҳис-туйғулари борлигини очиб беради. Моҳизар ўзга олам вакиласи. Аммо ундан кўпчилик қўрқади. Ёш болаларни олиб қочишади, гўёки Моҳизар жинни болаларга нимадир қиладигандек.

***

Олийгоҳни тугатиб иккала дўст бирга ишлашай бошлашди.
— Мирза россаям зерикдим. Шанба якшанбада бирор ерда дам олсак нима дейсан?
Зариф стулига суянганча керишди.
—Менда бошқа таклиф бор, - Мирза компьютердан бош кўтариб гапирди. Унинг малла юзи қуёшни эслатар. Уни жахли чиққан вақтида ҳам ҳудди кулиб тургандек тасаввур уйғотарди.
—Нима экан, гапирчи.
—Мен уйлантиришмоқчи, фотиҳага борамиз ўртоқ.
—Воой писмиқ, писмайиб туриб иш бажарасанда. Мана буни янгилик десанг бўлади. Гап йўқ жўра сени қишлоғингга борамиз.
Йигитлар қўл ташашди. Айни шу вақтда эса Зарифга Асила қўнғироқ қилди.
—Алло.
—Зариф бугун вақтиз бўлса кўришайлик. Уйда ўтиравериб зерикиб кетдим.
—Асила кеча кўришдикку.
—Сизга етадими шу? Менга кам.
—Асила тушун бугун вақтим йўқ, кечга Мирзани қишлоғига кетяпмиз, келганимда кўришамиз.
—Ҳм... Бўпти. Соғ бўласиз.
Асила аразлаб телефонни ўчиради.
—Зариф қандайдир муаммо борми?
—Нега бунақа деяпсан?
—Асила сенга ёқмай қоляпти чоғи?
—Қайдам... Аммо уни турмуш ўртоқ сифатида кўролмаяпман. Менга қизиқ ҳеч бир жиҳати йўқ.
1,407
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 02:58

— Буни эрга берибам фойда топмайди одам. Ишларни қилиб юраверсин.
Назира опа қизига жирканиброқ қараб қўйди.
Мохизар қўғирчоғини сочини тараб ўтирарди.

***

Зариф хонасида талтайиб ўтирволган, оилавий суҳбат қуришарди.
— Ўғлим Асилани уйига бораверсак ҳам бўлар? Менам келинни қўлидан чой ичай.
Хонага ўзига ярашиқли кийимда Зарифни синглиси Зарина кириб келди. Қўлида чизмалар, чизмадан бош кўтармай либослар устида ишлаяпти.
—Ойи сиз хато ўйлаяпсиз. Асила жаа сизга чой қуйиб берадиган келинмас.
Қизини сўзлари Тамара опага ёқмади.
—Бинойидек қиз, сенга сира ёқмадида.
—Ойи унда истара йўқ, совууууқ, - Зарина ўз фикрида қатъий туриб олди.
—Зарина унга мен уйланаман чоғи, сенга нима оғирлиги тушяпти?
—Ака сизни куйдиради у. Унда аёллик нафосати йўқ. Ҳудди...
Зарина бироз ўйлаб турдида жавоб берди.
—Кўча қизларига ўхшайди. Яна хафа бўлманг, мен доим ҳақиқатни гапираман.
—Жим бўл, Асилага тенг келадигани йўқ. Келинойинг ҳақида яхши фикрда бўл.
Зарина онасини сўзларидан озорланди. Шартта ўрнидан туриб хонани тарк этди. Қанча уринмасин у Асилани ёқтира олмади.
—Икковларини ҳам кўзлари кўр. Дадам тирик бўлганларида балки бошқача бўлармиди? Эеэ охири бахайр бўлсин.

***

Осмонга тикилганча ўтирган Мохизар бутун оламдан узилиб қолгандек эди. Унга қўрқув бегона, тунлари ҳам қишлоқ кўчасида бемалол сайр қилиб юрарди.
—Ваааах.
Ортидан келиб бақирган инсонгга ҳиссиз назар солди. Индамай йўлида давом этди.
—Ҳой тентак, бир тукинг қилт этмадияааа, - қишлоқнинг безори йигити ҳисобланган Достон илжайди.
—Сен аҳмоқ бўлсанг айб менда эмас.
—Нима?
Достон қизга яқин келди.
—Туришингга қара тасқара, бу туришда алвастидан фарқинг йўқ.
Мохизар эса бу сўзларга парво қилмасди. Устидаги униққан либоси, таралмаган сочлари уни ҳижолатга солмасди. Ҳозирам Достонга бошқа жавоб қилмади, индамай кетаверди.
—Моҳизар девона.
Қиз уни эшитмаганга олди. Ҳақиқатдан унга айтилган ҳақоратлар, мазаҳлар онгига етиб келмасди
1,473
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

20 Nov, 02:57

Зариф қизни елкасидан қўлини ўтказиб ўзига тортди.
—Бугун квартираям банд, бирга ўтирардик вақт ўтказиб.
Асила йигитдан кескин ўзини тортди.
—Тушунмадим? Нега банд?
—Ҳалигиии, Элбек сўраганди йўқ деёлмадим.
—Боплабсиз, мана ўзимиз зор бўлиб турибмиз.
Қиз аразлаганнамо йигитдан узоқлашди. Калта шортисидан сонлари ҳирсни қўзғатгудек билиниб турарди.
—Асиии намунча аразлайсан, эртага борамиз.
—Бемалол ўтирардикда, мана бунақа пана пастқамда юрмай. Кўчада юрганда дадам кўрмасинлар дея қанча ҳавотир оламан билмайсизда.
—Дадангга кимам айтарди. Ҳамма биладику бизни муносабатимизни.
—Кеча ойиз телефон қилудилар. Олдиларига боришим керак.
—Нима дерканлар?- Зариф қизиқсиниб сўради.
—Қайдам, мени яхши кўрадилар биласизу
—Ҳудди ўзларидасан, соч турмагиям бир хил.
—Ҳммм қайнона келинни тупроғи бир жойдан олинади. Аммо сиз дадамга ўхшамайсиз.
—Албаттада, ахир даданг малладан келган, мен эса кўриб турганингдек...
Зариф ўзини баҳосини яхши биларди. Чунки кўркам бу йигитни ошиқлари жуда кўп эди. Асила эса йигитнинг ўзини танлови бўлиб кўп қизларини ғазабига учраганди.
—Агар бирор қизга қош қоққанизни кўрсам мана шу қоп-қора қошларингиз билан узуууун киприкларизни юлиб оламан. Манави озроқ соқолизниям битта қолдирмайман. Мен билан ўйнашманг.
—Оббо ейилиб қолармидим?
—Зарииииф.
—Хўп, сен нима десанг шу.

***

— Товуқмия, яна ҳаёл суриб ўтирибсанми? Бор молга қара, мараб ётибди. Сен тентакка айтмаса ўзингдан билиб қарамайсан .
Мохизар укасини турткисидан ўрнидан турди.
—Бор имиллама.
Ўзидан беш ёш кичик укаси унга шундай муомала қилади, қолганларни айтмаса ҳам бўлади. Оилада катта фарзанд бўлса ҳам унинг умуман ўрни йўқ. Ҳамма учун у телба, жинни. Онаси Назира опа икки ёшлигида қизини боши билан қаттиқ йиқитган. Шундан бери қиз бошқаларга ўхшамайди. Қишлоқ тилида эса у «девона» .
Мохизар девона, Мохизар жинни, тентак унинг ўзига ва ортидан айтиладиган лақаблари эди бу.
Мохизар шу ҳолатида ҳам сочлари узун бўлиб аранг эплаб юрарди. Уни овқат қилишга қўйишмас, чунки бефаросат дея у пиширган овқатни хушлашмасди. Аммо у оилада текин ҳизматкор деган мавқени ўзига сингдириб олганди. Мохизар йигирма икки ёшда бўлса ҳам, уни фикрлаши ҳеч ҳам йигирма иккини яқинига йўламасди.

—Назира қайтанга докторни гапига кириб болалар уйига топшириб юборганимиз тинчмиди буни?
Собит ака қизини иш қилаётганини кўриб жирканди.
—Мана бинойидек юрибдику.
—Эеэ одамлардан уяламан. Жинни қизи бор дейишади. Мана шуни касофатига Зарифаям қайтиб келди. Ҳали уни ортида Гуламдон ҳам бор.
—Зарифагинам куйдида, ҳар гапни бирида жинни опанг бор деб юзига соларкан.
Собит ака сигаретани тутатиб чека бошлади. Атрофни сигарета ҳиди қоплади.
—Эси жойида бўлса экан эрга бериб қутилсак
1,408
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Nov, 02:53

🌤 Ассаламу Алайкум! Пайшанба тонги муборак бўлсин 🌱

☘️ Қалбингиз иймонга
☘️ Уйингиз қувончга
☘️ Юзингиз нурга
☘️ Кунингиз ҳайрли ва солиҳ амалларга тўла бўлсин.

☝️ Янги кунни ҳадя қилган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
769
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Nov, 02:04

СОЯ ҳикоясини тўлиқ бир мартада мутолаа қиламан деганлар учун бизда ҳам пуллик канал бор энди. Ҳикоя тўлиқ ёзилиб тугатилган. Мажбурий эмас!!!
Хохлаганлар ҳар куни каналимизда давомий қисмда ўқиб боришлари мумкин.
Хохганлар эса @dilshax_6600 аккуантимга мурожаат қилинг. Ҳикоя нархи атиги 15000 сўм.
901
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Nov, 02:03

Тўсаддан қўлимдан ушлаб олиб, қаергадир судрай бошлагани учун шоша-пиша сўрадим. Танамда ҳудди мингдан зиёд чумоли ўрмалаётгандек ғалати бўлиб кетябман.
-- Менга ишонасанми?
-- Нима?...
-- Шунчаки, мен билан бўл. Сўз бераман. Ишончингни оқлайман...

Шоҳрух мени қандайдир баланд бинони томига олиб чиқди. Атроф жуда чиройли безатилганди. Ердаги атиргул япроқларидан тотриб, икки кишилик стол- стул дид билан ясатилган. Қизиқ, Шоҳрух буларни қачон қилишга улгурди, экан-а? Йўқ, ундан ҳам қизиғи, мен қандай қилиб унга сўзсиз эргашиб шу ергача келдима? Ҳудди мен ўзимни эмас, у мени бошқараётганга ўхшайди.
-- Қалей, сенёрита ёқдими?
Уни гапидан ҳаёлларимни йиģиб олдим.
-- Ошириб юборибсиз, булар шарт эмасди.
-- Ҳеч нарса ошириб йўборилмаган.
Кулиб турган йўзини табассум тарк этиб, қовоғи уйилиб кетди. -- Кам бўлса камдир, аммо ошиб кетмаган. Ёки, сенга ёқмадими?
-- Сизнингча жуда тез эмасми?
Ва ниҳоят ичимни қийнаб юрган саволни унга бердим.
-- Нимага бундай деябсан?..
-- Мен айтмоқчиманки,
танишганимизга кўп бўлмас...
-- Сени илк бор кўрганимдан буён севаман ва бошқа нарсалар менга қизиқ эмас.
Шартта дил изҳори қилиб йўборди. Шундоқ ҳам сочимни учигача ҳаяжон босаябди мени. У бўлса, баттар қилиб севаман дейдия.
-- Барибир бошқа жойга борайлик. Бу ер менга унча ёқмади.

Давоми бор...


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
878
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Nov, 02:03

Мана пардозимга ҳам навбат келди. Товба, Шоҳруҳ менга ўзини ҳужайин деб ўйлаябдими? Асабий гапираётган гапларидан энсам қотди. Ҳуддики, ўзига қараб юрадиган қизларни кўрмагандек. Қанчадан-қанча гўзаллар ишлайди қўлида. Шоҳрухбей эса умрида илк мартта чиройли кўринишга ҳаракат қилган қизга насиҳат қилиб ўтирибди.

-- Бўлдида. Сизга нима буянаманми йўқми? Битта лаб буёққа шунчами? Бугун пардоз қилишни илк марта истадиму, оҳирида гап эшитиб ўтирибмана...
-- Шундай қилиб бугун қўйгинг келди. Менга ёқиш учунми?
Баъзан ўйламай гапириб йўбораман. У ҳам атай қилгандек шу гапни қайтармасачи. --Жиннивой, сен менга шундоқ ҳам ёқасан.
-- Эеееей, борингее. Ёқтирармуш, яна қанақа эртакларингиз бор?
Сўзлари мени ҳаяжонга солган бўлса-да, ўзимни қўлга олишга ўриндим.
-- Қизғалдоқдек қизаришинг ҳам, жуда ёқади...
-- Ҳушомадни бас қилинг. Менда нима гапингиз бор эди? Вақтим тиғиз, тезроқ гапиринг.
Вазиятни ўз қўлимга олмоқчи бўлдим, ўзимча. Ҳислаимга, ичимдаги туфонга енгилишдан шу қадар чучиябманки...
-- Шунинг учун эрта келиб олибсанда.
Сўз ўйинида уни енгиб бўлар эканми ўзи?
-- Бўлди, баҳона қидириб қийналиб кетдинг.
Астойдил кулаётган Шоҳрухни кўриб, асабим чиқа бошлади. Энди гапирмоқчи эдим, телфони жиринглаб қолди. У эса, экранга қарашни ўрнига мендан кўз узмаябди. Ундан кўзимни зурға узиб ён атрофга қарай бошладим. -- Бугун бизни ҳеч ким безовта қилмайди. Қани кетдик.
-- Ққаерга кетябмиз, ҳой?
761
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Nov, 02:03

#СОЯ

#МУАЛЛИФ_АЙДИН


Эрта тонгдан ҳуш кайфиятда уйғондим. Ўзимдан- ўзим кулавериб жаģларим оģриб кетдия. Ниҳоят мен кутган дақиқаларга оз қолди. Уйдагиларни ҳеч бири мен билан қизиқмайди. Борманми, йўқманми, уларга буни қизиғи йўқ. шунчаки жим юрсам бўлди. Оёғимни гписини ҳам олдирганман. Бирозгина, демаса бемалол юрса бўлади.
Мана учрашув манзилимизга ҳам етиб келдим. Шунақанки, ҳаяжонланябманки оёқ қўлим қалтирай бошлади. Ҳали келмабди. Ўриндиққа ўтириб уни кута бошладим. Соатга қарасам, ҳали бироз вақт бор экан. Аҳмоққа ўхшаб эрта келиб олганимни қаранг, шарманда. Аслида, қизлар кечикиб келиши керак эмасми?
-- Яхши қиз, сиз билан танишсам бўладими?
Бир томонлама уни гапидан кулгим келди. Ортимга ўгирилиб уни кўриб, юрагим тўхтаб қолай деди Наҳотки шундай йигит мени севса?
-- Уууу, йўқ. Биламан келишганман, лекин одамни еб қўядигандек қараб ҳижолат қилишинг шартми?
Ё Аллоҳ, бу йигит мени ўзига қўшиб жинни қилади. Ёқасини тўғирлашига ўлайми буни?
-- Ўзизни мақташга устасиз. Мана ваъдамни бажариб келдим. Энди уйимга бора кўрманг.
Ўзимни унга эътиборсиз тутишга ҳаракат қилаябман. Қизиқ, ўхшаябдимикан?
-- Сен мени рашқимни келтириш учун атайин сочларингни ёйиб олдингми?
Мен боғдан гапирсам, бу кишим тоғдан гапирадия. Ҳа, қайси калланг билан сочингни йиғмадинг Алия? Унга ёқиш учун шекилли. Камига пардоз ҳам қилиб олгандинг. У бўлса...
-- Йўқ нега экан? Менга шу қулай...
-- Лабингни ҳам буядингми? Сен қиз, ростан рашқимни қанақалигини кўрмоқчи бўлябсан шекилли?
738
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Nov, 02:03

*


Деразани қандай тезликда очганимни ўзим ҳам тушунмай қолдим. Пастда, шундоққина уйим тагида турган Шоҳруҳни кўриб, эсим оғиб қолай деди. Агар телефон чироғини ёқмаганида балки, бу шарпани танимасдим. Лекин у ўзини танитиб бўлгач, тиржайиб қўл ҳам силкитиб ўтирибди.Ярим тунда мени деразам тагида бало борми унга?

Тезда ёд бўлиб кетган рақамини тера бошладим. Қўрққанимдан қўлим қалтираб нотўғри рақамларни неча бор босиб юбордима...
-- Ҳой, ақлдан озганмисиз? Тез кетинг бу ердан.
Қўнғироғимга жавоб бериши билан буйруқ бердим.
-- Йўқ кетмайман. Сен мени алдадинг. Энди эса ҳаммани уйғотиб томоша кўрсатмасимдан пастга туш.
Асабларим эгови, гапимни эшитмаганликка олди.
-- Ярим кечаси қандай қилиб пастга тушаман, эсиз жойидами? Мийянгиз билан урушиб қолгансизми дейман?
-- Яхши. Унда ўзим чиқаман.
-- Жиннимисиз? Руҳий касаллар шифохонасидан қочмаганмисиз, мабодо?
Кулиб юборди у. -- Кўрдингми, сени деб шундай жойни ташлаб келябман. Сен бўлса, тўртта зинадан пастга тушгинг келмаябди.
-- Мен барибир тушмайман. Аҳмоқ қилишга бошқа одам топинг...
-- Ташвишланма. Ўзим чиқаман дедимку.
-- Ҳееееейй....
Иккимиз анча вақт тортишдик. Сўнг, мени ҳам қайси жин ўрди, билмайман. Эртага учрашишга келишиб олдик ва у кетди.
Мана уни кетганига чаманда бир соатдан ошди. Лекин мен ҳамон дераза тагида ўтирибман. Юрагим ҳали ҳам ҳаяжондан қаттиқ ўрябди. Уни келишини умуман кутмагандим. Уни севгисига ишонмасдим. Ҳозир эса... Ўз-ўзимдан кулябман. Уни ҳар бир ҳаракатини эсларканман йўзимдан табассум аримаябди. Эеҳ, баъзан ўзимни ҳаёлларимдан ўзим уялиб кетаман...
754
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Nov, 02:03

Ташқи оламдан умуман узилиб қолгандекман. Ҳеч нарсага қизиқмайман, ҳеч кимни кутмайман. Бу уй мени ютиб юбормаганига ҳайронман, очиғи. Яхши ҳам бирдона дугонам бор. Ишлари кўплигидан ортиб келолмайдию, аммо ҳар замон келса ҳам кайфиятимни кутариб кетади. Мени тушунадиган ягона инсоним. Шоҳрухни ёқтириб қолганимни айтганимдаги қиёфасини эсласам, қотиб қотиб куламан. Ушанда менга аҳмоққа қарагандек қараганди. Ҳатто, мени мазах қилябсан, деб ишонмаганди. Ҳозир эса билдирмасликга ҳаракат қилсада нигоҳларида ўзимга бўлган ачинишни кўраман. Баъзан эса, ўзимга ўзим ачиниб кетаман. Ахир, бошқа билан тўйинг бўлиш арафасида бўлса-ю, бу телба юрак бошқасини деб урса, бундан қаттиқ азоб бор эканми, дунёда?...
Кечаси ниманингдир тақ этган овозидан уйғониб кетдим. Қўрқиб ўрнимдан турдим-да, атрофга разм ташладим. Ҳамма ёқ тинч. Сўнгра, кўчага қараган деразамни ёнига бориб, пойлай бошладим. Мени хонам икки қаватли уйимизни иккинчи қаватида. Ўтган, кетган бемалол кўринарди. Баъзан зериккан пайтларим, деразага ўтириб олиб манзарани, одамларни томоша қилиб ўтирардим.
783
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Nov, 02:02

#СОЯ

#МУАЛЛИФ_АЙДИН


#N_9


Шоҳрух тинмай қўнғироқ қилавергани учун унга смс ёзишга мажбур бўлдим. Акамни олдида гаплаша олмайман-ку. Ўзи ҳам ҳар беш минутда телефон қилади. Ҳудди зарур иши бордек. Бунақалигини билганимда асло рози бўлмасдим.
(Нега касалхонадан чиққанингни айтмадинг?) хабар келди ундан. Жавоб ёзмадим, бунинг учун яхшигина гап эшитишимни биламан. Айтганини қилиб қўнғироғига жавоб берганим учун, ўзини менга ҳужайинга айлантирди гўё. Бу ишим қанчалик тўғри билмадиму, блоклаб қўйиш ҳаёлимга келди негади. Лекин улгурмадим. Яна хабар жўнатиб қолди. ( Узоғи билан ўн минут овозингни эшитмасдан тура олишим мумкин. Етиб боришинг билан телефон қил менга. Соģиндим сени, жуда ҳам.)
Уйга етиб келгач, тўғри хонамга чиқдим. Афтоҳалокатга учраганимда чап елкамга қўшиб, оёғим ҳам қаттиқ лат еган экан. Гипс қилингани учунми, кўп ҳам оғриқ сезмаган эдим.
Мени уриб кетган инсонни ўстидан шикоят ёзмадим. Зеро, уни айби йўқ эди. Мен йўқ жойдан чиқиб қолмаганимда бундай бўлмасди. Акамдан бунинг учун яхшигина гап эшитган бўлсамда, бир инсонни ҳаётини барбод қилгим келмади.
Кун буйи, хонамдан чиқмайман. Опам мен билан умуман гаплашмай қўйди. Мен ҳам ўз ўрнида Шоҳрухни қўнғироқларига, ёзган хабарларига жавоб бермай қўйдим. Бизни муносабатларимизни яхшилик билан тугамаслиги равшан эди менга.
862
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Nov, 01:33

#СОЯ

#МУАЛЛИФ_АЙДИН



Ёқимли мутолаа тилайман!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
930
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

14 Nov, 01:06

🌸☘Ассалому алайкум ва рахматуллоху ва баракатуҳ

⛅️☂ХАЙРЛИ ТОНГ
ДИЛГА ЯҚИНЛАРИМ 🌤

Кўзингизда порлаб турсин, меҳр нури,
Яқинларим дея урсин, урган юрак.
Сизларгада, аталгандир, қалбнинг тўри.
Азизларим, яна битта тонг муборак.

Сизлар борки яшнаб турар боғда гуллар,
Сизлар билан яйраб кетар, оҳ, кўнгиллар.
Ё, Аллох деб, Бисмиллоҳда бўлар тиллар,
Дилдошларим яна битта тонг муборак.

🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,247
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Nov, 16:46

-Yaxshi hayotni, oʻzingni yomon his qilgan joydan ketish bilan boshla.

(Ho'p deb yana kanaldan chiqib ketib qomelar...😂😂 )

Xayrli tun qadrdon obunachilarimiz 🤗🙋🏻‍♀️
1,459
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Nov, 16:38

ДАРАХТ

Йўл ёқасидан кичикроқ бир дарахт қийшайиб ўсиб чиқибди.
Кунлардан бир кун тунда шу атрофга безори ўғри тентираб келиб қолибди. Fира-ширада шарпани кўриб, қўрққанидан миршаб турибди, деб ўйлаб орқасига қайтиб кетибди.
Кунларнинг бирида кечки пайт бу ердан ошиқ йигит ўтиб қолибди. Кўзига узоқроқда турган дарахт сарвқомат қиз бўлиб
кўринибди. Миясига «Севгилим кутиб қолибди-ку», деган фикр келган йигит қувонганидан учрашув сари илдамроқ қадам ташлабди.
Яна бир куни дарахт ёнидан она-бола ўтишибди. Қўрқинчли эртакларни кўп эшитган болакай йўлда «ажина» пойлаб турибди, деб ўйлабди-ю, йиғлаб юборибди...
Аммо дарахт ҳар доимгидек дарахтлигича турарди.

Ҳаётда ҳам шунақа! Аслида атрофимизни ўраб турган олам ⸺ бор-йўғи бизнинг ўй-хаёлларимизнинг акси, холос...

Нафиса таржимаси

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,495
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Nov, 15:59

❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️❤️❤️❤️❤️❤️👍

🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️ 🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️

❤️𝚃𝚎𝚕𝚎𝚐𝚛𝚊𝚖𝚍𝚊𝚐𝚒 𝚎𝚗𝚐 𝚊𝚛𝚣𝚘𝚗 KANAL

💟PANAMALAR 55 MING

💟KURTKALAR 89 MING

💟FUTBOLKALAR 39 MING

𝙀𝙣𝙜 𝙨𝙖𝙧𝙖 𝙫𝙖 𝙣𝙚𝙤𝙗𝙘𝙝𝙣𝙮 𝙠𝙞𝙮𝙞𝙢𝙡𝙖𝙧 𝙨𝙝𝙪 𝙠𝙖𝙣𝙖𝙡𝙙𝙖.
⤵️🐻⤵️🐻⤵️🐻⤵️🐻⤵️🐻⤵️🐻
https://t.me/+5pQGXVNaQLlhMWQ6
https://t.me/+5pQGXVNaQLlhMWQ6
https://t.me/+5pQGXVNaQLlhMWQ6

2⃣*⃣🟨🟨🌺🟨👉💜🌺💜🧡
⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️
https://t.me/+iGQ66glJOBswNjhi
https://t.me/+iGQ66glJOBswNjhi
#15
1,425
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Nov, 10:34

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,777
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Nov, 10:34

#Ёмгирли кун🌧🫠❤️
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,791
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Nov, 09:21

-Отадан маошини, Онадан ёшини асло сораманг.
-Чунки Ота уз орзу хаваслари учун ишламайди,
-Она еса узи учун яшамайди.
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
2,448
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Nov, 08:31

Сизни ҳам фарзандингиз гўшт емаса шундай ширин шарикчалар қилиб беринг..

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,886
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Nov, 08:01

🎧Yangi qulayliklar bilan tanishing!

— Endi Instagram'dan postlaringizni yanada chiroyli va tartibli yuklab oling! Bot bir nechta surat va videolarni birlashtirib taqdim etadi.

— Ushbu imkoniyat nafaqat Instagram, balki TikTok uchun ham mavjud! TikTok'dan yuklangan media videoda foydalanilgan audiosi bilan birga yuklanadi.

🆕 Endi bot Threads platformasidan ham yuklay oladi!

Botdan foydalanib ko'ring! 🔥👉 @navo_tinglabot
1,493
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Nov, 04:56

Охиратда соя-салқинда туришга уринайлик!

Дунё иссиғига оҳ-воҳ деймиз. Ҳаво исиганда, соя-салқин жойларга қочамиз. Ваҳоланки, қуёш биздан 150 млн км узоқликда жойлашган.

Охиратда қуёш инсонларнинг бошлари тепасига олиб келиб қўйилади. Ҳар ким дунёдаги амалига яраша терига ботиб боради. Баъзилар тўпиғигача, баъзилар тиззасигача, айримлар бўйнигача. Биз шу пайтда соя-салқин жойда туришга кўпроқ муҳтож бўламиз. Етти тоифа инсонлар борки, улар бу кунда Аллоҳнинг Арши соясида турадилар. Булар қуйидагилардир:

1. Одил раҳбар.
2. Роббисининг ибодатида ўсган йигит.
3. Қалби масжидларга боғланган киши.
4. Бир-бирини Аллоҳ учун яхши кўрган, Аллоҳ розилиги йўлида жамланиб, Аллоҳ розилиги йўлида ажраладиган дўстлар.
5. Мансабли ва чиройли аёл бузуқликка чорлаганда, «мен Аллоҳдан қўрқаман» деган киши.
6. Ўнг қўли берган садақани чап қўли билмайдиган (даражада махфий садақа қилган) киши.
7. Ёлғиз ҳолатда Аллоҳни зикр қилганда кўзи ёшланадиган киши.

Ушбу ҳадисни Имом Бухорий, Имом Муслим, Имом Термизий, Имом Насоий раҳимаҳумуллоҳ ривоят қилганлар.

Аллоҳ таоло бизни Аршининг соясида турувчилардан қилсин!
1,940
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

13 Nov, 02:41

#Бисмиллаҳ

Ассаламу алайкум ва рахматуллоху ва
баракатух

Кунни  гўзал дуолар билан бошлимиз
Аллоҳим, Сендан кунимиз баракали,
Орамиздаги меҳр ➖
муҳаббат абадий қолишини,
Мағфиратнинг лаззатини,
Ришталарнинг соф бўлишини,
Адашишдан асрашингни сўраймиз!

Аллоҳим, эзгу орзуларимиз
ушалсин, хотимамиз солиҳ амал билан гўзал бўлсин!

Аллоҳим, дуоимизда ихлосни,
Тоатларимизда қабулни,
Яхшиликларга шукурни,
Намозларда хушуъни,
Қоқилганимизда авфингни  сўраймиз!

Кунимизни нур устига нурли,
Барака устига баракали қил!
Бизга розилигингга сабаб
бўладиган ишларни
осон ва муҳбуб қил!!!

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
2,118
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 16:56

Bu hikoya yoqyaptimi???
727
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 16:30

бундай жиноят қилишга нима ҳожат! Жонини хатарга қўйиб, қонунни бузиш нимага керак?! Ахтарган имкон, ишлаган давлат топаётган бўлса! Санжарбек «чакки эмасми?» дегандай устозига ўгирилди.

Тўғри, ҳар қандай жиноятнинг туб сабаби мол-дунёга бориб тақалади. Лекин одам очарчиликдан, йўқчиликдан, камбағалликдан, имконсиз- ликдан жиноят содир этмайди, Фахриддин тобора ерга яқинлашиб келаётган самолётнинг ойнасидан пастга қараб, гапида давом этди. Ёки сиз ўз тажрибангизда қорнини тўйдириш учун жиноят содир этган шахсни учратганмисиз? Жиноятчилик асосан тўқликка-шўхликдан келиб чиқади. Бой одам янада бойигиси келади. Агар у ўз бойлигини ҳаромдан топган бўлса, яна ҳаром луқма егиси келаверади. Бу йўлда ҳеч нарсадан тоймайди. Улар содда, оми ва айни пайтда пулга муҳтож одамларни топиб, уларни ўз жиноятларига шерик қиладилар. Баъзан жиноятни шундай инсонларнинг қўли билан содир этадилар.

- Тўғри айтасиз, менинг амалиётимда ҳам ночорликдан жиноят содир этган шахслар бармоқ билан санарли. Туман прокуратурасида ишлаб юрган кезларимда ички ишлар ходимлари бир йигитни тутиб келишди. Маълум бўлишича, ҳунар-техника билим юртида ўқийдиган у йигитнинг онаси ва синглисидан бошқа ҳеч кими йўқ экан. Она шўрлик фаррошлик қилиб, икки фарзандини боқар экан. Қиш кунларидан бирида бечора она бетоб бўлиб қолибди. «Тез ёрдам» чақиришибди. Дўхтир анча-мунча дори ёзиб берибди. Ўғил уйдаги бор пулни олиб дорихонага йўл олибди. Аммо дори олишга пули етмапти. Анча пайт кўчада нима қилишини билмай тентираб юрибди. Йигит киши эмасми, уйга онасининг олдига қуруқ қўл билан қайтишга юзи чидамапти. Кеч

13
608
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 16:30

Kechgi mutolaa payti
764
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 16:30

тушганда бадавлат қўшнисининг омборхонасига кириб, велосепидини ўғирлаб чиқибди. Ўғирланган молни бошқа маҳалладаги танишига пуллаб, онасига керакли дориларни харид қилибди...

Самолёт тўхтаганлиги сабабли йўловчилар қимирлаб қолишди.

Хўш кейин-чи, ўша йигит нима бўлди? Фахриддин атрофдагиларга парво қилмай шогирдига юзланди.

Ўзингиз биласиз, уй-жой, омборхона ва бошқа хонага ғайриқонуний равишда кириб ўғирлик қилиш анчагина оғир жиноят ҳисобланади. Қонун талаби бўйича йигитни қамаш лозим эди. Аммо прокуроримиз ҳамма масъулиятни ўзига олиб, уни қўйиб юборди. Бошида анча тўполон бўлди. Кейинчалик ишни шахсан ўрганиб чиққан вилоят прокурори туман прокурорининг қарорини асосли деб топгандан сўнггина ҳаммаси ўз ўрнига тушиб кетди. Раҳматли Маъруф Восиқович шунақа диёнатли, инсофли ва одил прокурор эди-да!

Ҳа, у кишининг ўрнида бўлганда ҳамма ҳам шунақа масъулиятни ўз бўйнига олавермас эди. Аммо, нима бўлганда ҳам адолат йўлини тутган экан, Фахриддин ўриндиқ камарини бўшатиб, жойидан қўзғалди...

***

X

Аэропортда меҳмонларни вилоят прокуратурасининг алоҳида муҳим ишлар бўйича терговчиси Неъмат Ҳамидов кутиб олди. Йўлда кетар экан, мезбон Қарши шаҳрида амалга оширилган ободонлаштириш ва бунёдкорлик ишлари тўғрисида тўлқинланиб гапир- ди. Санжарбек шаҳарга илк бор ташриф буюрганлиги боис мезбонни гапга солиб кетди. «Нексия»нинг орқа ўриндиғига ўтирган Фахриддин Каримович эса бу ерларда кўп бор бўлганлиги сабабли ўз хаёллари билан

14
623
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 16:30

#Темурийлар_кутубхонасининг_сири


- Ҳа, бизга шунақа ажиб замонда яшаш насиб этди Санжарбек! Техниканинг шарофати туфайли икки дунё бир қадам бўлиб қолди. Аждодларимиз учун афсонадек туюладиган воқеалар биз учун жўнгина ҳодисага айланди. Телевизор, интернет, уяли телефон, самолёт... ҳақиқий мўъжиза... Ота-боболаримиз умрининг асосий қисмини жангу жадалларда, отнинг устида ўтказганлар. Шундай дориломон замонда яшашнинг ўзи бир бахт эмасми?

Нимасини айтасиз! Тушунган одам учун бу дунёда яшашнинг ўзи бир бахт. Лекин одамзот шунга ҳам шукр қилмас экан. Шундай тинч, тўкин ва осуда дамларда ҳам қотилликлар, хунрезликлар учраб турганлиги кишини ўйлантиради. Нима сабабдан темирга жон ато этган одамзот жиноятчиликни таг-томири билан қирқиб ташлашга қодир бўла олмаяпти? Санжарбек суҳбатдоши уни диққат билан эшитиб турганидан тўлқинланиб кетди. Шунча нарсага қодир одамзот жиноятчиликни тўла бартараф этишга ожиз бўлса! Ахир...

- Файласуф бўлиб кетинг-э! Шу мавзуда диссертация ёзсангиз бўлармиди! Фахриддин пичинг қилди.

- Шу жиноятчилар бўлмаса, сиз билан биз шунақа доимий мусофирчиликда юрмасмидик дейманда! - Санжарбек гапни ҳазилга бурди.

Шу касбни ўзимиз танлаганмиз. Чидаймиз. Ҳар қандай жамиятда жиноятчилар бўлади. Фақат жамиятнинг турига қараб жиноятчилик ортиши, камайиши мумкин.

- Бир пайтлар очарчилик замонларда одамлар қорнини тўйдириш, ўзи ёки оиласини очарчиликдан сақлаб қолиш мақсадида ўғирлик, талончилик, босқинчилик қилган. Буни тушунса бўлади. Лекин ҳозирги тинчлик, тўкин-сочинлик замонда

12
754
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 16:30

Меҳмонлар терговчининг хонасига ўтиб, жиноят иши билан батафсил танишиб чиқдилар, керакли жойларини алоҳида қоғозда қайд этиб, қандайдир чизмаларни, схемаларни чиздилар. Маҳкам Ҳакимовичга турли-туман саволлар бериб, иш тафси- лотларига ойдинлик киритдилар.

Сўнг Фарҳод Шириновичнинг кабинетида тўпланишиб, мунозарани давом эттиришди:

- Иш биз ўйлагандан кўра мураккаброқ кўринади Фахриддин Каримович гап бошлади. Нopбўта чўпон қандайдир жиноий гуруҳнинг ишига аралашиб қолган кўринади. Жиноятнинг боши Самарқанд ёки Тошкент шаҳрига бориб тақалиши эҳтимолдан холи эмас. Негаки, бу қадимий тилла тангалар, ноёб, кўҳна китоблар ерлик аҳолини унчалик қизиқтирмаган бўларди. Фақат тушунган, мутахассис кишигина бу қадимий ашёларнинг қадр-қийматини билиши мумкин...

Гапингизга қўшиламан, Маҳкам Ҳакимович гапга қўшилди. Чўпоннинг аёли сўзларига қараганда, эри кейинги пайтларда ўн-ўн беш кунлаб уйига келмайдиган одат чиқарган. Лекин қаерга боришини, нима билан шуғулланишини хотинидан сир тутган. Бундан ташқари Шаҳрисабз, Китоб туманларида қадимий тангалар ёки эски китобларни коллекция қиладиган, уларнинг олди-бердиси билан шуғулланадиган шахс борлиги аниқланмади.

- Балки чўпоннинг ўлими бу қадимий ашёларга боғлиқ эмасдир, прокурор ўринбосари ҳамкасбларини мунозарага чорлади. Қотиллик унинг шахсий ҳаёти билан ҳам боғлиқ бўлиши мумкин-ку!

Биз бу тахминни ҳам ишлаб кўрдик, Маҳкам Ҳакимович ўрнидан туриб гап бошлади. Чўпоннинг оилавий муносабатлари, яқинлари, дўстлари, таниш-билишлари билан алоқалари имкон қадар

16



Давоми бор
873
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 16:30

банд эди: бу қадимий тилла қандай қилиб чўпоннинг қўлига тушиб қолган бўлса. Ота-боболаридан мерос қолдимикин? Ё хазина топганмикин? Унда нима сабабдан бир дона! Қолганлари қаерда бўлиши мумкин? Жиноятчилар олдин тунаб, кейин ўлдириб кетдимикин? Унда нега бир дона тангани қолдириб кетишган? Ёки кўрмай қолишганми? Балки қотиллар унда тилла борлигини билишмагандир. Жиноятнинг мотиви умуман бошқа нарса ҳам бўлиши мумкин-ку! Чўпон тиллаларни фақат керак бўлганда доналаб пуллаб юрган бўлса-чи? Чўпоннинг ота-онаси, авлод-аждоди ким бўлган экан? Дабусийнинг китоби-чи? Шу пайтга қадар фанга маълум бўлмаган китоб қандай қилиб оддий бир чўпоннинг қўлига тушиб қолган бўлса? Кўлёзма ўн асрдан ортиқ вақт давомида қаерда, қандай қилиб сақланган бўлса? Уни тўла тадқиқ этиш бўйича керакли мутахассисларни жалб этишга тўғри келади... Терговчи меҳмонларни тўғри вилоят прокурори ўринбосари Фарҳод Шириновичнинг ҳузурига бошлаб борди. Одатдаги салом-аликдан сўнг Фахриддин Каримович муддаога кўчди: Фарҳод Ширинович, ижозатингиз билан биз терговчининг хонасида жиноят иши билан танишиб чиқсак. Кейин маслаҳатлашамиз!

- Албатта, албатта! Фарҳод Ширинович ички телефонни кўтарди. Маҳкамжон, жиноят ишини олиб киринг!

Зум ўтмай хонага чамаси ўттиз ёшлардаги узун бўйли, қорачадан келган басавлат йигит қалин жилдли папкани кўтариб кириб келди.

- Бу киши алоҳида ишлар бўйича терговчимиз Маҳкам Ҳакимович бўладилар, Фарҳод Ширино вич навбатма-навбат меҳмонларни ҳам таништир- ди. Сўнг Фахриддин Каримовичга юзланиб:

Марҳамат, сизлар Маҳкамжоннинг хонасида жиноят иши материаллари лари билан танишиб чиқинглар. Кейин фикрлашамиз.

15
711
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 13:31

ЎҚИТУВЧИНИНГ БОЛАСИ

Бир куни кимдир менга қўшнисини ёмонлаётиб, "Э, ўқитувчининг боласида, минг қилсаям!" деб юборди...

-Тўхтанг, ўқитувчининг боласи бўлса, нима бўлади? Масалан мен ҳам ўқитувчининг боласиман? Хўш, қанақа эканман?- деб сўрадим.
Ер чизиб қолди!

Ўқитувчи фарзандларини ўзи ўқитган ўқувчиларидан ортиб қолган вақтига кўра тарбиялайди ва ортиб қолган асабларига кўра улғайтиради!
Қирқ йил ўқитувчилик қилган одамнинг набираси- унинг ёнида целлофан пакетни ортиқча шиқирлатиб ўйнай олмайди, ҳаттоки шалдироқнинг шиқир-шиқирига ҳам чидаб беришга унинг бобосида асаблар йўқ!
Ўқитувчининг боласи-ўз отасига битта саволни икки марта бермасликка ўрганади...
Чунки уларнинг асаблари-бировнинг фарзандини "одам қиламан" деб соб бўлган.

Ҳиндларнинг "Зулмат" номли киноси бор. Мен у кинони тўлиқ кўрмаганман: аммо мазмуни билан қисман танишман.

Кўр ва кар қизга таълим беришни ўз гарданига олган ўқитувчи-охир оқибат ўзи яроқсиз ҳолатга келади. Аммо унинг ўқувчиси тўрт мучаси соғлар қаторида талаба бўлади!
Ҳиндлар бу кино сюжетига атай кўр ва кар қизни киритишмаган, бировнинг гап уқмайдиган боласи ҳам аслида шу кўринишда!

Бир лаҳза кўзингизни юминг ва ўзингизни биринчи синфлар хонасида тасаввур қилинг!
Тўртта бола йиғлаяпти, олтитаси бир-бири билан уришмоқда! Иккитаси уйидан ўйинчоғини кўтариб келган, бошқаси ҳамма жойга ушатиб нон чайнаяпти. Яна бири онасини соғинган, бошқаси ҳожатхона қаердалигини сўролмай қизариб ўтирибди. Тинмай чуғурлаётганларнинг тўрттаси худди қалдирғочнинг инида ўтирган полапонларга ўхшайди.
Мана шулар - ўқитувчини анордек шарбатини сиқиб, оиласига бурушган бир қиёфада қайтарадиган халқнинг боласидир!

Унинг ўз фарзанди- меъёрлар ичида улғаяди. Кўпчилик олдида эснаш керакмаслиги ҳам, тишга тилини теккизиб чиқирлатмаслик шартлиги ҳақида ҳам у яхшигина таълим олган.Чунки унинг асаблари тугаб, битган онасига "тирқ" этган товуш ҳам, алмойи қилиқлар ҳам ёқмайди!

Ўқитувчининг қизи-эл қатори сеп билан келин бўлади!
Ўқитувчининг уйидаги "деҳқончилик" ҳисобланадиган нарса бу китоб! Унинг музлатгичлари бошқаларники каби тўлиб турмайди...

Ҳа, устозлар шаънига кўп гаплар гапирилган. Улар ҳақида менинг биладиганларим шулар! Бошқалар наздида-унинг болалари қандайлигига мен ҳеч қачон қизиқмадим! Уларни паст кўрмадим!
Чунки ўша бор шарбатини халқнинг боласига бера-бера чарчаган ота-онам менга ҳам шогирди сифатида бир нималарни илинишди:

Бу фақат яхшилик ҳақида ўйлаш!
Яхшиликка интилиш! Ёмонларга аралаш яшамаслик ва яхши нарсаларни ҳамда яхшиларни асраш!

© Фарход Пахритдинов

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
2,005
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 12:59

— Мен қўнғироқ қилганда биттада кўтар!
Биласанми сени қанчадан бери кутиб турибман? - йигит кўп қаватли уйлар ичидан ҳовлиқиб чиқиб, тезда машинага ўтириб олган қизга қараб деди.
— Кечиринг, холамни ўрнига ётишида кўмак...
— Нима бўлди Гулчинор? - гапини тугатмай қўлини биқинига қўйиб букчайиб қолган қизни юзини ўзига қаратиб деди. — Аҳволинг яхшига ўхшамаяпти?
— Яхшима-н. - Гулчинор чуқур нафас олиб деди. — Ўтиб кетди...
— Нималар деяпсан? Нима ўтиб кетди? Очиқроқ гапир!
— Биласиз холам хаста.
Ошхонадан хонасигача суяб борганим учун шекилли. Белимда бироз санчиқ турди.
— Қачондан бери бундай? Яъни ҳар замонда санчиқ бўладими ёки?

DAVOMINI OʻQISH...👇👇
1,375
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 11:30

Турт хотинлининг киссаси.

Бир подшохни тўрт нафар аёли булган экан.
У туртинчи аёлини жуда яхши кўрар ва уни хурсанд қилиш учун қўлидан келган барча яхшиликларни қиларди.
Учинчисини ҳам яхши кўрарди, лекин бир кун келиб уни ташлаб бошқа эркакга кетиб қолишини сезарди.
Иккинчиси бўлса унга фақат қийналиб қолганда қарар эди. У ҳам подшоҳни дардига қулоқ солиб тингларди.
Аммо биринчи аёлига булса, унга кўнгил хам бурмас эди, ҳолидан ҳабар ҳам олмас эди ва хаққини адо этмасди. Лекин биринчи аёли булса подшохни яхши кўрар ва мамлакатини сақлашга тиришарди.

Бир куни подшох бетоб булди ва улимини яқинлашганини сезгач уз-узига:

- Мени туртта аёлим була туриб қабрга ёлгиз узим бораманми?- деди.

Кейин туртинчи аёлга:

- Мен сени бошқа аёлларимдан ортиқ яхши кўрдим ва ҳамма сўраган нарсаларингни бажо қилдим, энди мен билан бирга қабрга боришга розимисан?-деди.

Аёл уйланиб ўтирмасдан:

- Бу амримаҳол - деб бурилиб кетди.

Учинчи аёлини чақиртириб:

- Мен умрим буйи сени яхши курдим,энди мен билан қабрда шерик буласанми?-деди.

Аёл:

- Йуқ.Хаёт чиройлидир...сен ўлгандан кейин бошқага турмушга чиқаман - деди.

Иккинчи аёлни чақириб:

- Сен қийналган вақтларимда бошпанам эдинг, энди қабрда хам рафиқам буласанми? ~ деди.

Аёл:

- Мени қулимдан келадигани сизни қабргача элтиб қуйиш халос ~ деди.

Подшох аёлларидан эшитган жавобдан қаттиқ қайғурди.

У шундай бир ахволда турганида узоқдан:

- Мен сиз билан бирга қабрда шерик булай ва қаерда булсангиз сиз билан биргаман, -деган овоз келди.

Подшох бурилиб қараса қаровсиз ташлаб қуйган биринчи аёли озиб~тузган касал аҳволда кўз ўнгида турибди.

Подшох даври~султон вақтида аёлни қаровсиз ташлаб қўйганига пушаймон булди:

- Агар шу замонлар қайтиб келса энг куп кунгилни сенга берган булардим,-! деб надомат чекди.

‼️ ХАҚИҚАТНИ ОЛИБ ҚАРАГАНДА БАРЧАМИЗ ТУРТ ХОТИНЛИ КИМСАМИЗ:

Тўртинчиси ўз жасадимиздир.
Қанчалик жасадимизга эътибор бериб, шаҳватимизни қондирмайлик ўлган захоти жасад бизни тарк этур.

Учинчиси молу~дунё.
У ҳам ўлган вақтимизда бизни тарк этиб бошқага кетур.

Иккинчиси аҳл ва дустлар.
Аҳлимиз ва дўстларимиз биз учун қанчалик фидокор булмасин, улар фақат бизни қабргача элитурлар.

Биринчиси эса солиҳ амалларимиздир. Ха дўстларим, бу ўша бажарган яҳши амалларимиз.

Шахватимиз, мол~дунё ва дустларимиз билан овора булиб солих амални тарк қилдик, вахоланки у биз билан қабрда бирга бўлур.

Ўйлаб курингчи, агар амалингиз ҳозир инсон шаклида олдингизда гавдаланса қандай шаклда булади?
Озғин-қилтириқ ва заъиф холсизми ёки кучли-бақуватми?

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,532
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 09:30

Ӯриндиқда қолдирилган тиллолар....

Тошкентдан оиламиз билан қишлоққа сафарга отланаётган эдик. Уловимизда бўш жой борлиги боис синглимизни ҳам бирга олиб кетадиган бўлдик. Мен ишдан чиқадиган, оиламиз эса ишхонамиз яқинидаги метро бекатига тушиш жойга келиб турадиган бўлди. Келишилган пайтда борсам, ҳамма келган, аммо синглимиз йўқ эди. Мен яна бир жойга учраб ўтишим кераклиги сабабли шошаётган эдим. Буни билган аёлим хижолат бўлиб, синглимга қўнғироқ қилиш учун уловдан тушиб кетди. Чунки синглимиз билан учрашиладиган жой ва вақтни у келишган эди...
Хуллас, бироздан кейин синглим ҳам етиб келди. Шошилганча йўлга отландик. Аммо... шаҳардан 10-15 чақирим узоқлашганимизда бирдан аёлим “войй” деганча ён-верини титкилай бошлади. “Тинчликми, яна ҳамишаги гапми” дедим одатдагидай яна бирон нарса уйда қолиб кетган деб ўйлаб. “Сумкачам метронинг олдидаги ўриндиқда қолиб кетибди... — Аёлимнинг овози йиғлагандан бери бўлиб зўрға чиқди. Ҳамма тилла тақинчоқларимни оволгандим уйда қолдиргим келмай Илтимос, қайтайлик.
Юқори тезликда кетаётган рулдаги одамга орқага қайтиш малол келади-да. Қолаверса, одам тинимсиз ўтиб-қайтиб турган жойда бунинг устига деярли ярим тунда қолдирилган сумкача шунча пайтдан бери эгасини топиб кетмаслигига ҳам ишониш қийин. Шу боис ҳатто тезликни ҳам пасайтиргим келмади: Бўпти-да энди қайтгандан фойда йуқ-ку
Маълум бўлишича, синглимни метродан чиқиш жойдаги ўриндиқда кутиб турган аёлим синглим кўриниши билан хурсанд бўлиб кетиб унинг қўлидаги юкни кўтаришга ёрдамга шошилган ва сумкачаси ўриндиқда қолиб кетаверган. Шу боис синглим ҳам хижолат бўла бошлади: “Ака, илтимос, чиқмаган жондан умид, бир бориб кўрайлик
Табиийки, кайфиятим бузилди. Янгақайинсингил ялингани сари уларнинг мени бекорга оввора қилмоқчи эканлигидан бадтар жаҳлим чиқа бошлади Аммо шу пайтда аёлимнинг тилла тақинчоқлар учун ҳар йили закот чиқариши эсимга тушиб қолди. Закоти берилган мол йўқолмаслиги керак эдику Беихтиёр оёғим тормозга борди. Шу пайтда эса худди қайтишим кераклигига ишора бўлаётгани каби олдинда орқага қайтиш белгиси кўринди Секинлаб бориб, ортга қайтдим. Ҳамроҳлар мум тишлагандай жим. Менинг ичимда эса ҳам умид, ҳам хавотир Эътиқодимизга кўра бу тақинчоқлар йўқолмаслиги керак Аммо йўқолган бўлсачи? Унда аёлимнинг эътиқодига таъсир қилмайдими? Ахир ҳар йили уни закот чиқаришга мен ундаганман бу молингни ҳимоя қилади деганман. Шу хавотир туфайли шерикларимга закот берилгани туфайли қайтганимни айтолмаётган эдим.
Метро бекатидан нарироқдаги тўхташ мумкин бўлган жойга уловни тўхтатдим. Аёлим шошилганча тушиб кетди. Ҳаммамизнинг нафасимиз ичимизда. Ҳамма у кетган томонга тикилган. Мен ҳам сир бой бермаётган бўлсам-да, орқани кўрсатувчи ойнадан кузатиб турибман. Шу пайт аёлим кўринди, уловга ҳавола бўлиши билан сумкачасини баланд кўтариб кўрсатди, хурсандлиги кўриниб турарди, демак, ичидагилари ҳам йўқолмаган. Алҳамдулиллаҳ!
Кўзимга беихтиёр ёш келди Йўқ тиллалар йўқолмагани учун эмас, асло! Аллоҳнинг ваъдаси ҳақ эканлигига яна бир бор гувоҳ бўлиб турганимдан Яратган эгам аёлимнинг олдида тилимни қисиқ қилиб қўймаганидан севинч ёшлари эди бу!
Аёлим уловга чиқасолиб сумкачасини топиб олган болаларни мақтай кетди. Ўриндиқдаги мен сумкачамни қолдирган жойда икки йигит бемалол ўтирганини орқадан кўриб умидим деярли сўниб, оёғим дармонсиз бўлиб қолди, дейди аёлим. Шундай бўлса-да, яқин боришим билан йигитлар баравар ортларига ўгирилишиб, улардан бири: Опа, мободо мана бу сумкани изламаяпсизми? деди. Ҳа-ҳа шуни излаяпман десам Узр опа келсак бу шу ерда турган экан анча ўтирдик, ҳеч ким сўрамади. Шунинг учун унутиб қолдирилганини тушуниб, сумкада эгасининг бирон ҳужжати ё манзили бормикан деган мақсадда энди очиб қараб тургандик дея қўлимга тутқазди. Қарасам ичида тиллалар ҳам пуллар ҳам турибди Хурсанд бўлганимдан раҳмат айтиб пулдан қўлимга илашганини олиб Мана бу суюнчи пули деб узатдим аммо шуни ҳам олишмади. Барка топишсиней.
У гапиряпти мен эса уловни катта йўл томон бошқарар эканман, кўз ёшларимни яширишга уринаман...

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,622
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 07:30

ТАНА БОШҚА ДАРД БИЛМАС
(Бўлган воқеа)

Дабдаба билан дастурхон ёзилди. Биродарлари, яқинлари қатор терилган, чет эл мошиналари турган йўлакдан ўтиб катта боғда ясатилган дастурхон устида жам бўлдилар. Бир ёқда тўтилари, бир ёқда беданалари, бир ёқда булбуллари сайраб, келганларни маст қилар, меҳмонларнинг кўзлари эса умриларида кўрмаган, емаган неъматларда эди.
–"Қани олинглар...
Буни яқинда Дубайдан олиб келдим. Буни Малайзиядан олиб келгандим, мазасини кўринглар. Бу Сингапурдан келган насибаде насиба...
Қани еб баҳо беринглар."
Зиёфатдан сўнг суҳбатлашар эканлар келганлардан бири яқин қўшнисига ёрдам керак эканлигини эслаб ўтди. Жуда абгор ҳолатда эканлиги, аёли касал, эркакнинг ойлиги 4 фарзандга етмаётгани, топгани аёлининг дориларидан ортмаётгани ва ҳаказо...
Теридан ишланган қаҳва ранг диванда ястаниб ўтирган уй эгаси: –"Эҳ, ҳозир ҳаёт қийин бўлиб кетди. Яшаш борган сари оғирлашиб бормоқда. Қўлимиздан дуодан бошқа ҳеч нарса келмайди биродар. Қўшнингизга Аллоҳ ёрдам берсин", дедию қўлига қимматбаҳо телефонини олди.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,571
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 07:01

БEГИМ СИЗДАН ХАФА БЎЛДИМ

Хеч эътибор қилмайсиз
Менга гуллар бермайсиз
Коинглимга қарамайсиз
Бегим сиздан хафа бўлдим.

Сизга менмас иш керак
Хаётизда мен нокерак
Қулоғимга айтманг эртак
Ёрим сиздан хафа бўлдим.

Хафтада бир чойхонада
Футбол бўлди бахонада
Мен уйда бир бечорада
Бегим сиздан хафа бўлдим.

Олиб боринг дам олишга
Дубайгами ё Парижга
Гапирсам жим кетди ишга
Ёрим сиздан хафа бўлдим .

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,542
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 05:30

🎉 ҚАДРЛИ, ҚАДРДОНИМ БУГУНГИ

28 - О К Т Я Б Р Ь 🎉

ТАВАЛЛУД АЙЁМИНГИЗ МУБОРАК БЎЛСИН! 🎊
УМРИНГИЗ УЗОҚ, РИЗҚИНГИЗ БУТУН БЎЛСИН!


https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,692
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 05:30

Норасида уволи

Катта тезликда келаётган машина «ғийқ» этиб тўхтади.
— Нима бўлди, одамнинг юрагини ёрдингиз? — сўради аёл эрига қараб.
— Йўлимдан нимадир чиққандек бўлди…
Эркак аста машинадан тушиб, олд тарафга юрди. Хотини ҳам ортидан борди.
Машина ғилдираклари тагида кичкина кучук боласи инграб ётарди. Оёғини босиб кетган кўринади… Эркак ах деди-да, хотинига нима қилдик, дегандек боқди.
— Хайрият одам эмас экан, — ёқасига туфлади аёл. — Юринг кетдик, кечикяпмиз…
Шу пайт йўл четида катта ит кўринди. Лўкиллаб улар томонга чопди. Аёл кўрққанидан машина эшигига суянди ва эрини шоширди. Аммо ит одамларга қиё боқмай, кучукчани искади. Сўнг аламли бир алфозда увлади.
— Боласи, шекилли… — бошини қашлади эркак ва аранг нафас олаётган лайчага қўлини теккизди.
— Дилноз, қара, ҳали тирик… балки, шу атрофда бирор мол дўхтири…
— Эй, бунча кўнгилчан бўлмасангиз! Битта итга шунчами? Бўлсангиз-чи, ота-онам кутиб қолишди!
Ҳомиладор аёлини бетоқат қилмаслик учун эркак мажбур машинага ўтирди. Кетаркан, кўзгу орқали орқага қолиб кетган маҳзун она ит ва кучукчадан кўзини узолмади.
— Ишқилиб, омон қолсин…
Ўша воқеа анчагача эсидан чиқмади эркакнинг. Орадан беш ой ўтиб хотини ўғил туққач эса унутиб ҳам юборди… Аммо тўрт йилдан кейинги бир мудҳиш воқеа унга ўша кунни эслатди.
Кўчада ўйнаб юрган ўғилчасини машина уриб кетибди. Ҳайдовчи қўққанидан қочиб қолибди. Бир киши уни шошилинч касалхонага олиб борибди. Ота-она жон ҳолатда жонлантириш бўлимига келишди.
— Ўғлингизнинг жони омон, фақат… бир оёғи… ногирон бўлиб қолиши мумкин.
Она аюҳаннос солди, ота эса бошини чангаллаб ерга чўкди. Боши гир айланиб, кўз олдига инграб ётган кучукча келди.
— Бахтингга ўша кучукча омон қолган бўлса керак, йўқса… — дод солаётган хотинига пичирлади у.
Аёл ҳам бирдан сергакланди ва ўзини эрининг оёқлари тагига ташлади.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,646
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

28 Oct, 03:31

Етимники кирдими, қус. Йўқса ҳаёт қустиради

(Бўлган воқеа)

Қўқондан Тошкентга икки мошина бўлиб, қурбон байрамини қариндошлар билан нишонлаш учун йўлга чиқдик. Отам, онам, орқада мен, тиззамда укам, синглим ва аммам. Иккинчи мошинада амаким оиласи билан... Йўлда кутилмаган мусибатга учрадик. Бизнинг мошинани йўлнинг у тарафидан келаётган камаз уриб юборди. Кўзимни очганимда касалхонада эдим. Ҳаммаёқ қий-чув, йиғи-сиғи... Бир онда ота-онам, аммам ва синглимдан айрилдим. Байрамимиз азага айланди.
Укам билан бувимникига кўчиб ўтдик. Кўп ўтмай бувим ҳам вафот этдилар. Амаким ва янгамнинг қўлида ҳаётнинг аччиқ, зарбаларига тик турган ҳолда яшай бошладик. Отамдан қолган уй-жой, мол-мулк ҳаммаси амакимнинг номига ўтди. Онамнинг тилла тақинчоқлари эса янгамни бисотига кирди. Биз ҳали ёш бўлганимиз учун, ҳеч нарса демасдан амаким ва янгамга итоат қилиб яшаб юравердик. Орадан 4 йил ўтди. Мен 16 ёшга кирдим.
Амакимнинг қизи эса 17 га. Иккимизга совчилар кела бошлади. Тақдирни қаранг-ки, ака-укага қўш келин қилиб узатадиган бўлдилар. Етимнинг кўрган куни қурсин...
Ҳамма яхши нарсалар опамга, менга эса шукр ҳақида насиҳатлар. Онамдан қолганлар менга етади деб ўзимни овунтираман. Адашган эканман. Янгам онамдан қолган тилла тақинчоқларни менга эмас, қизига тақди. Наилож қўлимдан нима ҳам келар эди. Аллоҳга солдим. Унинг Ўзи нақадар адолатли Зот! Ҳаёт ҳали олдинда.
Тўй ҳам ўтди...
Мен ҳомиладор бўлдим.
Овсинимда эса ҳа деганда янгилик бўлавермади. Аллоҳнинг инояти билан мен иккинчимни ҳам омон-эсон туғиб олдим. Овсинимнинг куни эса шифокорма шифокор ўтар эди. Орадан 4 йил ўтди. Овсиним ҳомиладор бўлди. Ҳамма ҳурсанд. Лекин уларнинг байрамлари узоққа етмади. Овсинимни қовуғидаги қаттиқ оғриқ билан касалхонага ётқизишди. Бола бачадонда ўлиб қолган экан. Шифокорлар болага қўшиб, бачадонни ҳам олиб ташладилар. Муллакам овсинимнинг даволаниши, дори-дармонига онамдан қолган тиллаларни сотиб ишлатиб бўлган эди.
Опам кўп яшамади, яшаттирмадилар. Ажрашиб кетди. Муллакам бошқасига уйланди.
Мен ҳозир амакимнинг бир фарзандининг ҳаётини айтдим холос... Қолган уч фарзандининг бошига келган ишлар ҳақида гапиришни истамадим. Етим ҳаққи бу дунёда ҳам, у дунёда ҳам буюрмайди. Ақли бор инсон бошига келадиган мусибатлардан тўғри хулоса чиқариб олади.

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,815
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

27 Oct, 23:32

Ҳамма Дилфузани диққат билан тинглаб ўтирибди. Дилфуза берилиб гапирярти:
- Бу ёқда картошка қовурди, картошка қизаргунча, тортни нарсаларини тайёрлаб турди. Гўштни қовураётганда тортни бисквитини духовкага тиқди. Хуллас, ҳамма нарсани зипиллаб қилиб ташлади.
- Меҳрона ёрдам бермадими? – ҳайрон бўлади Маҳфуза.
- Меҳронга қилдирармиди, у? – гап қўшади Раҳима хола. – Лекин Гулифорнинг ҳаётга қайтганига хурсанд бўлиб келдим. Ичим ёришди. Ўз-ўзидан йиғлагим келиб юрардим. Мана, яхши бўлиб қолдим.
- Ойижоним-ей, сиқилиб юргансиз-да, - дейди Дилфуза.
- Ҳа, роса сиқилардим. Эрта бозорга чиқиб, Меҳронага бирор совға оламан. Гулифорни оёққа турғизаётган шу...
- Менам шуни ўйлаб тургандим, - дейди Маҳфуза ҳам. – Меҳронани хурсанд қилгим келяпти мени ҳам. Уни Умарга олиб берганим учун ўзимни айблаб, пушаймон бўлиб юргандим. Энди менинг ҳам дилим ёришяпти.
- Аллоҳимнинг ҳар ичида ҳикмат бор-да, - шукрона келтиради Раҳима хола. – Ўзингга шукр.

* * *

Тун. Шаҳар. Умарнинг ижара уйи. Умар Зайнабнинг қилиғидан шошиб қолади.
- Ҳалиги... Майли, сиз қовура қолинг, - капгирни қўйишга, Зайнабнинг қўлидан қўлини олишга уринади Умар.
- Шошманг, - кулади Зайнаб. Кейин Умарга тикилади ва эҳтирос билан дейди. -Уйингизда фақат сиз ва мен борман. Раҳбарим эканлигингизни унутинг. Мен... негадир жудаям хурсандман. Тўғрисини айтсам қачондан буён бу туйғуни ҳис қилмагандим. Қалбим нотинч. Юрагим чиққудек уряпти... Лекин... бирам ёқимли ҳиски...

Давоми бор

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
1,754
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

27 Oct, 23:32

Гулифор унга қараб қўлини “тўхта” дегандек кўтаради.
- Ўзим... – дейди Гулифор. – Ўзим ўрганишиб керак...
Меҳрона Гулифорга бир қадам қолганда тўхтайди. Гулифор гавдасини кўтариб, ўтирмоқчи бўлади, аммо оёқлари аравача ғилдираклари орасига кириб қолгани ва ҳаракатсиз бўлгани учун ўзини ўнглолмайди. Яна ҳаракат қилади, бўлмайди. Шу пайт синглисини хабар олгани келган, эндигина дарвозадан кирган Мурод ерда, аравача ғилдираги орасида ётган синглисини, уни жим томоша қилиб турган Меҳронани кўриб қотиб қолади. Қўлидаги пакетларни ерга ташлаганча Гулифорнинг ёнига югуради. Меҳрона кутилмаганда ёнидан учиб ўтган Муродни кўриб чўчиб тушади. Мурод синглисини даст кўтариб, уй томон кетади. Меҳрона эса Муроднинг ерга ташлаган, ичидаги мевалари сочилган сумкасини йиғиб уйга олиб киради.
- Ака? Қачон келдингиз? – ҳайрон бўлади пешанасидан реза-реза тер оқаётган Гулифор.
Мурод индамайди. Гулифорни хонасига ётқизиб чиқади-ю, рўпарасидан чиққан Меҳронанинг юзига шапалоқ тортиб юборади.

* * *

Тун. Маҳфузанинг уйи. Маҳфузанинг олдида Гулифор пиширган торт, қозон кабоб турибди.
- Барибир тан бераман, Гулифорнинг қўли ширин, - оғзига бир бўлак гўшт соларкан дейди Маҳфуза.
- Опа, чаққонлиги-чи? Шу ҳолида ҳалиям чаққон, - ҳайратини яшира олмайди Дилфуза. – Бечора тушкунликка тушиб, индамай ётиб қолган экан-да. Кўрсангиз эди, бир пайтнинг ўзида иккита-учта иш қилади.
1,603
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

27 Oct, 23:32

Сал ўтмай Умарнинг “Ким у?” деган овози эшитилади ва эшик очилади. Зайнаб олдига фартук тақиб олиб, бир қўлида капгир ушлаб олган Умарни кўриб кулиб юборади.
- Сиз? – кўзларига ишонмайди Зайнаб.
- Кутмаганмидингиз? Бир ўзим уйда зерикдим. Шунга овқатимни кўтариб келавердим, - қўлидаги овқатга ишора қилади Зайнаб. – Киритасизми, уйингизга?
- А? – ўзини йўқотиб қўяди Умар.
- Уйингизга кирсам майлими, дейман...
- Майли, майли, - эшик олдидан қочади Умар. – Киринг.
Зайнаб унинг ёнгинасидан ўтиб, ичкарилайди. Ундан таралаётган атир ҳидидан Умарнинг боши айланади.
- Боя телефон қилиб овқат қилманг, десам бўларкан-а? Менам дўкондан тайёр дўлма олдим-у, димлаб олиб келдим.
- Мен... гўштни музлатиб қўйгандим, энди эриди. Энди ёғга ташламоқчи эдим. Ёғим қизиб кетди, чоғи...
Умар ошхона томон югургилайди. Ортидан Зайнаб эргашади.
- Ўчиринг, ёғни, - дейди Зайнаб. - Мана овқат бор.
- Қандай бўларкин? Балки гўштнинг ўзини қовуриб дўлманинг ёнига қўярмиз.
- Бирга тайёрлаймизми? – кўзлари ёниб кетади Зайнабнинг.
- Йўғе, ўзим қовураман, сиз салат тўғрай қолинг... – хижолат бўлади Умар гўштни ёғга ташларкан.
- Бирга қилсак, ширин чиқади, - унга яқин келиб, қозонга мўралайди, Зайнаб. Кейин Умарнинг капгир ушлаб турган қўлининг устига қўлини қўяди.
Умар ўзини йўқотиб қўяди.

* * *

Оқшом. Умарнинг уйи. Гулифор араваси ёнида йиқилиб ётибди. Меҳрона у томон югуради.
1,657
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

27 Oct, 23:32

- Йўқ, фақат... Идишларни шкафни тепасига жойлагани бўйим етмади.
- Ўзим жойлаб қўяман. Кечга овқатни ҳам ўзингиз қиласизми? – ҳамон стулга тикилиб гапиради Меҳрона.
- Боя меҳмонларга пиширган ошимиздан бор. Кечга ўшани еймиз.
Меҳрона ҳеч нарса демайди, шартта икки стулчани ағдариб, иккаласини қўшиб, орқа томонини ўгиради ва тахта қоқа бошлайди. Шунда иккита зинани эслатувчи стулча пайдо бўлади.
- Нима ясадинг? Зинами? – тип қора қошлари чимиралади Гулифорнинг.
Меҳрона ясаган стулини Гулифорнинг аравачаси ёнига қўяди:
- Ҳа, зина. Ана энди шу орқали аравачангизга тушиб чиқасиз. Қани тушинг-чи...
Гулифор қандай тушишни билмайзина-стулчага тикилади.
- Шошманг буни қўлингизга олиб, аравачангизни анув деворга тиранг. Кейин секин стулчага тушасиз...
Гулифор узалиб стулчани олади:
- Анчагина оғир экан-ку.
- Енгил бўлса, сизни кўтармайди-да, - дейди Меҳрона. – Аммо кўтара оласиз, тўғрими?
- Ҳа, - Гулифор дарвоза билан бирлашиб кетган деворга аравачасини орқа билан тирайди ва оёқлари тагига Меҳрона ясаган стулчани қўяди. Қўли билан аравача тутқичига таяниб, гавдасини кўтариб, ўзини стулчага ташлайди. “Тап” этиб стулчага тушади ва мувозанатини ушлолмай ўнг ёни билан ерга йиқилади. Унга кўз узмай қараб турган Меҳрона қўрқиб кетади.

* * *

Шаҳар. Оқшом. Зайнаб Умарнинг эшиги олдида турибди. Эшик қўнғироғини босади.
1,430

2025 All Right Reserved

Disclaimer: The content displayed on this website is solely provided by the respective Telegram channels. We hold no ownership or responsibility for the content shared by these channels.