Бу тест сизнинг характерингизни 92% гача аниқлик билан айтиб беради.
Расмда биринчи нимани кўрдингиз?
Жавобни танланг👇
Расмда биринчи нимани кўрдингиз?
Жавобни танланг👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
@ibratli_sozlar
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси...
Инсон такдирини аччик синовлари...
Hamkorlik va reklama uchun 👇👇
@Bronzam
.
.
.
.
.
.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚 (Uzbek)
Ibratli Hikoyalar Telegram kanalimizga xush kelibsiz! Bu kanalda sizga hikmatli va ibratli hikoyalar, insonga takdirini achiq sinovlar va hikmatlar hazinasi aks ettiriladi. Bu kanal orqali o'zingizga hikmat va fikrlardan o'rganing va hayotingizni o'zgartiring. Ibratli Sozlar kanali sizni o'z hayotingizga yangi ochiqliklar kiritadigan joydir. Agar siz o'z fikrlaringizni boshqa odamlar bilan baham ko'rishni istasangiz, yoki o'z hayotda yangiliklar qidirsangiz, shu yerda bo'lishi kerak bo'lgan kanal! Hamkorlik va reklama uchun @Bronzam ga murojaat qilishingiz mumkin.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 11:59
#Долзарб
Психолог ким?
Психолог замонавий овчи.
Йўлини йўқотган, аламзада, эридан куйган, хаёт йўлларида йиқилиб, қайта оёққа тура олмаётган, бўшашиб исломни аслини топа олмаётганларга, бўш қармоқ ташлаб, эътиқоди заифларни ўлжа қилаётган ОВЧИ!
Ҳа, ҳа ишонаверинг сиз уларнинг
лаққа балиғи ёки ёғли эшигисиз.
Сизга атаб ҳатто қармоққа чувалчанг ҳам илгани йўқ.
Бўш, қуриқ қармоққа илиниб, алданиб юрибсиз.
Муслимага алдовлар керак эмас, токи унинг ислом деган ҳақиқати бор экан.
Муслимага психолог умуман керак эмас, токи унинг бош қўйганда далда оладиган саждаси, зикр қилганда ором топадиган Роббиси, ўқиганида қалбини эритиб, дардларини унуттирадиган қуръони, ҳар эслаганида ибратланадиган, таъсирланадиган ислом тарихи, доим очиқ турадиган тавба эшиги, қачон сўрайман деса дуоси бор экан.
Қуръон ўқишни билмасангиз саҳиҳ қиссалар ўқинг. Сийратни ўқинг. Абул Қосим Жунайд айтганларидек
“Қиссалар Аллоҳнинг қўшинларидандир, у қиссалар билан Аллоҳ Ўз дўстларининг қалбини мустаҳкамлайди.”
Аллоҳнинг Ўз, ҳос дўстларидан бўлишни хоҳласангиз бўшашманг, синов келганда қанақадир психологга эмас, Роббингизга сиғининг, чиқиш йўлларини фақат исломдан қидиринг!
Шунда Аллоҳ қалбингизни арзимаган синовда ҳам тўкилиб қолмайдиган қилиб мустаҳкамлайди.
Имтихонларда собит туриб бериш илми билан ризқлантиради.
Муслималар психологга пул сарфлаб, семинарма семинар кезиш ўрнига Аллоҳдан қўрқадиган дўстлар орттиринг. Ўзингиз ҳам шундайлардан бўлишга интилинг.
Ахир исломда мўминнинг мўминга тасалли, далда бермоғи, яхши маслаҳатлар бериб унга тўғри йўлни кўрсатмоғи ҳам катта ажр, пул эмас.
(Пулни садақа ёки эҳсон қилиб руҳи, қалби таскин топсин.)
Энг асосийси уларнинг фани ислом устига қурилмаган.
Албатта эътиқодингизга катта зарар беради.
Чунки эътиқод қалбни йўналтирадиган навигатор ёки иймонни ўз ичида яшатадиган уйдир.
Агар унинг биргина ғишти жойидан силжиб қолса, Аллоҳ кўрсатмасин иймон парчаланиб кетади…
Улар сизга психология фани қуръон билан ҳамоханг десалар ишонманг!
Чунки қуръон яхшиликни фақат ҳолис Аллоҳ учун қилишга буюради, пул эвазига эмас.
Далда, юпанч қидириб, аравани қуриқ олиб қочадиган олиб қочарларга, қармоғи бўш пул овчиларига иймонингизни топшириб қўйманг!
Далда, юпанч фақат исломдадир. Бошқаси чўпчак, бошқаси ғафлат..!
Зеро Қуръони каримда марҳамат қилинганидек: “Улар иймон келтирган ва қалблари Аллоҳнинг зикри билан ором оладиган зотлардир. Огоҳ бўлингизки, Аллоҳни зикр этиш билан қалблар ором олур .” (Раъд сураси 28-ояти).
Эй, Аллоҳнинг синовидан фожиа ясаб оладиган, эй, ҳаммага хаётидан шикоят қилиб, зорланадиган, эй, мусибат вақтида тўғри келганга эргашиб, нафсига ёқса авестодан ҳам юпанч излаб кетаверадиган банда, яраларинга малҳам ўлароқ Аллоҳ етмайдими, сенга вакийл ўлароқ Аллоҳнинг Ўзигина кифоя эмасми?
Оятда айтилганидек огоҳ бўлмайсанми?
Психология фани катта бир тузоқ.
Исломдан бехабарлар, эътиқодда ортта қолганлар, эътиқоди заифлар тушадиган миссионерларнинг тузоғига ўхшаш чуқур тузоқ!
Осиё Абдулазим қизи
Психолог ким?
Психолог замонавий овчи.
Йўлини йўқотган, аламзада, эридан куйган, хаёт йўлларида йиқилиб, қайта оёққа тура олмаётган, бўшашиб исломни аслини топа олмаётганларга, бўш қармоқ ташлаб, эътиқоди заифларни ўлжа қилаётган ОВЧИ!
Ҳа, ҳа ишонаверинг сиз уларнинг
лаққа балиғи ёки ёғли эшигисиз.
Сизга атаб ҳатто қармоққа чувалчанг ҳам илгани йўқ.
Бўш, қуриқ қармоққа илиниб, алданиб юрибсиз.
Муслимага алдовлар керак эмас, токи унинг ислом деган ҳақиқати бор экан.
Муслимага психолог умуман керак эмас, токи унинг бош қўйганда далда оладиган саждаси, зикр қилганда ором топадиган Роббиси, ўқиганида қалбини эритиб, дардларини унуттирадиган қуръони, ҳар эслаганида ибратланадиган, таъсирланадиган ислом тарихи, доим очиқ турадиган тавба эшиги, қачон сўрайман деса дуоси бор экан.
Қуръон ўқишни билмасангиз саҳиҳ қиссалар ўқинг. Сийратни ўқинг. Абул Қосим Жунайд айтганларидек
“Қиссалар Аллоҳнинг қўшинларидандир, у қиссалар билан Аллоҳ Ўз дўстларининг қалбини мустаҳкамлайди.”
Аллоҳнинг Ўз, ҳос дўстларидан бўлишни хоҳласангиз бўшашманг, синов келганда қанақадир психологга эмас, Роббингизга сиғининг, чиқиш йўлларини фақат исломдан қидиринг!
Шунда Аллоҳ қалбингизни арзимаган синовда ҳам тўкилиб қолмайдиган қилиб мустаҳкамлайди.
Имтихонларда собит туриб бериш илми билан ризқлантиради.
Муслималар психологга пул сарфлаб, семинарма семинар кезиш ўрнига Аллоҳдан қўрқадиган дўстлар орттиринг. Ўзингиз ҳам шундайлардан бўлишга интилинг.
Ахир исломда мўминнинг мўминга тасалли, далда бермоғи, яхши маслаҳатлар бериб унга тўғри йўлни кўрсатмоғи ҳам катта ажр, пул эмас.
(Пулни садақа ёки эҳсон қилиб руҳи, қалби таскин топсин.)
Энг асосийси уларнинг фани ислом устига қурилмаган.
Албатта эътиқодингизга катта зарар беради.
Чунки эътиқод қалбни йўналтирадиган навигатор ёки иймонни ўз ичида яшатадиган уйдир.
Агар унинг биргина ғишти жойидан силжиб қолса, Аллоҳ кўрсатмасин иймон парчаланиб кетади…
Улар сизга психология фани қуръон билан ҳамоханг десалар ишонманг!
Чунки қуръон яхшиликни фақат ҳолис Аллоҳ учун қилишга буюради, пул эвазига эмас.
Далда, юпанч қидириб, аравани қуриқ олиб қочадиган олиб қочарларга, қармоғи бўш пул овчиларига иймонингизни топшириб қўйманг!
Далда, юпанч фақат исломдадир. Бошқаси чўпчак, бошқаси ғафлат..!
Зеро Қуръони каримда марҳамат қилинганидек: “Улар иймон келтирган ва қалблари Аллоҳнинг зикри билан ором оладиган зотлардир. Огоҳ бўлингизки, Аллоҳни зикр этиш билан қалблар ором олур .” (Раъд сураси 28-ояти).
Эй, Аллоҳнинг синовидан фожиа ясаб оладиган, эй, ҳаммага хаётидан шикоят қилиб, зорланадиган, эй, мусибат вақтида тўғри келганга эргашиб, нафсига ёқса авестодан ҳам юпанч излаб кетаверадиган банда, яраларинга малҳам ўлароқ Аллоҳ етмайдими, сенга вакийл ўлароқ Аллоҳнинг Ўзигина кифоя эмасми?
Оятда айтилганидек огоҳ бўлмайсанми?
Психология фани катта бир тузоқ.
Исломдан бехабарлар, эътиқодда ортта қолганлар, эътиқоди заифлар тушадиган миссионерларнинг тузоғига ўхшаш чуқур тузоқ!
Осиё Абдулазим қизи
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 11:31
❗️ШОК ХАБАР ХАЛИМАНИНГ ВАФОТИДА ЮЛДУЗНИ АЙБИ БОРМИДИ?😱
ЮЛДУЗ УСМОНОВА ҲАҚИДАГИ ҲАҚИҚАТЛАР ҲАММАНИ ШОККА ТУШИРМОҚДА😨
НАХОТКИ ЮЛДУЗ ҲАММАНИ АЛДАДИ...🤬 У ХАЛИМАГА НИМА ҚИЛДИ
МАХФИЙ ХАБАР ҲОЗИРОҚ КЎРИНГ ЎЧИРИЛИШИ МУМКУН👇👇
https://telegram.me/joinchat/nG2wtcIS4oNlMmEy
ЮЛДУЗ УСМОНОВА ҲАҚИДАГИ ҲАҚИҚАТЛАР ҲАММАНИ ШОККА ТУШИРМОҚДА😨
НАХОТКИ ЮЛДУЗ ҲАММАНИ АЛДАДИ...🤬 У ХАЛИМАГА НИМА ҚИЛДИ
МАХФИЙ ХАБАР ҲОЗИРОҚ КЎРИНГ ЎЧИРИЛИШИ МУМКУН👇👇
https://telegram.me/joinchat/nG2wtcIS4oNlMmEy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 09:32
Очкўзлик – хорлик, кек сақлаш – душманлик, дунё истагига тобеъ бўлиш – пушаймонлик, астойдил сўраш – раҳмат, қаноат роҳат калитидир.
Изоҳ. Қорин очлиги билан кўз очлигининг фарқи бор. Қорни оч киши еса, тўяди. Кўзи оч кимсани ҳар қанча таом тўйдиролмайди. Чунки унинг қорни ошқозонда эмас, жонда! Очлик жонига сингиб кетган. То тирик экан, у – оч, балки тириклик унинг учун муҳтожликдан иборат. Бундан ортиқ хорлик бўладими?!
Кек сақлаш душманлик эшигини очувчи калитдир. Дўстингиз билан бир масалада тортишиб қолдингиз, гап орасида дилингизни оғритадиган сўзлар унинг оғзидан чиқиб кетди. Вақт ўтди. Кейинги учрашувингизда у очиқ юз билан сизга салом берди. Сиз унинг самимий саломига муносиб алик олмадингиз. Мана шу кекдир, битган ярани тирнаб қонатишдир. Бу кетишда жароҳат чуқурлашади, дўстлик эшиги ёпилиб, адоват эшиги очилади, кекчи ўзига яна бир душман орттиради.
Одамлардан узлат қилган Довуд Тоийдан сўралди:
– Нега одамларга аралашмайсиз?
– Айбларимни мендан яширадиган қавм билан нима ҳам қилолардим, – деб жавоб берди Довуд Тоий.
Демак, ўтган улуғларимиз ўзгаларга танбеҳ бериш билан ўзларининг айбларига эътиборини қаратиш йўлидан борган. Биз нима қиламиз? Айбларимизни юзимизга айтган киши душманимизга айланади, унга нисбатан кек сақлаймиз. Бу иймон заифлигидан бошқа нарса эмас.
Дунёнинг охири жардир. Унга етаман деган киши тубсиз жар томон шошаётган бўлади. Истак қанча кучли бўлса, қулашини англаш шунча секинлашади. Жар ёқасига келиб қолганида эса орқага йўл йўқлигини англайди. «Оҳ» уриб, афсус-надомат қилади, пушаймонлигининг чегараси бўлмайди.
Эшик тинимсиз қоқилса, охири очилади. Оллоҳ марҳамати кенг Зот. «(Эй Муҳаммад алайҳиссалом) бандаларим Сиздан Мен ҳақимда сўрасалар, Мен (уларга) яқинман. Менга дуо қилган пайтларида дуогўйларнинг дуосини ижобат қиламан. Бас, улар ҳам Менинг (даъватимга) жавоб қилсинлар ва Менга иймон келтирсинлар. (Шунда) шояд Тўғри Йўлни топсалар» (Бақара сураси, 186-оят).
“Унвонул баён”дан.
Изоҳ. Қорин очлиги билан кўз очлигининг фарқи бор. Қорни оч киши еса, тўяди. Кўзи оч кимсани ҳар қанча таом тўйдиролмайди. Чунки унинг қорни ошқозонда эмас, жонда! Очлик жонига сингиб кетган. То тирик экан, у – оч, балки тириклик унинг учун муҳтожликдан иборат. Бундан ортиқ хорлик бўладими?!
Кек сақлаш душманлик эшигини очувчи калитдир. Дўстингиз билан бир масалада тортишиб қолдингиз, гап орасида дилингизни оғритадиган сўзлар унинг оғзидан чиқиб кетди. Вақт ўтди. Кейинги учрашувингизда у очиқ юз билан сизга салом берди. Сиз унинг самимий саломига муносиб алик олмадингиз. Мана шу кекдир, битган ярани тирнаб қонатишдир. Бу кетишда жароҳат чуқурлашади, дўстлик эшиги ёпилиб, адоват эшиги очилади, кекчи ўзига яна бир душман орттиради.
Одамлардан узлат қилган Довуд Тоийдан сўралди:
– Нега одамларга аралашмайсиз?
– Айбларимни мендан яширадиган қавм билан нима ҳам қилолардим, – деб жавоб берди Довуд Тоий.
Демак, ўтган улуғларимиз ўзгаларга танбеҳ бериш билан ўзларининг айбларига эътиборини қаратиш йўлидан борган. Биз нима қиламиз? Айбларимизни юзимизга айтган киши душманимизга айланади, унга нисбатан кек сақлаймиз. Бу иймон заифлигидан бошқа нарса эмас.
Дунёнинг охири жардир. Унга етаман деган киши тубсиз жар томон шошаётган бўлади. Истак қанча кучли бўлса, қулашини англаш шунча секинлашади. Жар ёқасига келиб қолганида эса орқага йўл йўқлигини англайди. «Оҳ» уриб, афсус-надомат қилади, пушаймонлигининг чегараси бўлмайди.
Эшик тинимсиз қоқилса, охири очилади. Оллоҳ марҳамати кенг Зот. «(Эй Муҳаммад алайҳиссалом) бандаларим Сиздан Мен ҳақимда сўрасалар, Мен (уларга) яқинман. Менга дуо қилган пайтларида дуогўйларнинг дуосини ижобат қиламан. Бас, улар ҳам Менинг (даъватимга) жавоб қилсинлар ва Менга иймон келтирсинлар. (Шунда) шояд Тўғри Йўлни топсалар» (Бақара сураси, 186-оят).
“Унвонул баён”дан.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 09:02
ВАХШИЙ УЙ ҲИЗМАТЧИСИНИНГ КИЧКИНА ЧАҚАЛОҚГА ҚИЛГАН ИШЛАРИ УЙ КАМEРАСИДА ОШКОР БЎЛДИ...😰
❗️47 ёшли Адамнинг 2 та фарзанди бор, Адам аёли билан хиёнат сабабли ажрашган, Адам кун бўйи ишда ва фарзандлари учун уйига энага олиб келди. Бир куни Адам ишдан келганда унинг катта фарзанди ҳизматчи синглисига ғалати ишлар қилаётганини айтди. Адам уйига бир нечта яширин камералар ўрнатип бир нечта дахшатли ҳодисаларни гувоҳи бўлди! Бир куни ҳизматчига қўнғироқ қилиб кичкина фарзандимни тайёрланг мен уни шифокор кўригига обораман деп телефонди қўйди ва камерани кузатиб жараёнди томоша қилаётган вақтида ҲИЗМАТЧИ унинг қизига қилган ишини кўриб дахшатда тушди, Ҳизматчи қизини...ДАВОМИ 😱👇
❗️47 ёшли Адамнинг 2 та фарзанди бор, Адам аёли билан хиёнат сабабли ажрашган, Адам кун бўйи ишда ва фарзандлари учун уйига энага олиб келди. Бир куни Адам ишдан келганда унинг катта фарзанди ҳизматчи синглисига ғалати ишлар қилаётганини айтди. Адам уйига бир нечта яширин камералар ўрнатип бир нечта дахшатли ҳодисаларни гувоҳи бўлди! Бир куни ҳизматчига қўнғироқ қилиб кичкина фарзандимни тайёрланг мен уни шифокор кўригига обораман деп телефонди қўйди ва камерани кузатиб жараёнди томоша қилаётган вақтида ҲИЗМАТЧИ унинг қизига қилган ишини кўриб дахшатда тушди, Ҳизматчи қизини...ДАВОМИ 😱👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 07:59
#ибрат
Муваффақиятли инсонларнинг ўзига хос 20 та хислати:
1. Бошқалар қила олмаган ишни, улар йўлини қидиришади шунчаки қўл силтаб кетишмайди;
2. Бошқалар омадсизлик деб билган нарсаларни, улар ҳаёт сабоқлари деб ҳисоблашади;
3. Улар аниқ ўйланган режаларни қабул қилишади;
4. Бошқалар омадни кутиб ўтирса, улар омадни ўзлари қидиришади;
5. Бошқалар каби уларда ҳам қўрқув бор. Лекин қўрқув уларни бошқаришига йўл қўйишмайди. Улар қўрқувни шунчаки хавотирланиш деб ҳисоблашади;
6. Улар шундай саволлар берадики, жавоби инсонни чуқур ўйлашга мажбур қилади;
7. Улар арз қилмайди – арз қилиш ортиқча куч сарфлаш деб ҳисоблашади;
8. Улар бошқаларга айб юклашмайди. Аксинча барча қилган ҳаракатлари ва уларнинг натижалари учун тўлиқ масъулиятни ўз бўйнига олишади;
9. Уларда ғайритабиий талант бўлмаслиги мумкин, лекин улар ҳар доим муоммони ҳал этиш учун максимал ечим топа оладилар. Улар ўзларидан кўпроқ нарсани талаб этишади;
10. Улар жуда банд, самарали ва пунктуал инсонлардир. Қаерда бўлмасин улар атрофдагиларнинг ўзларини худди ишлаётгандек тутиб вақт ўтказишаётганини муҳокама қилмасдан, чин дилдан берилиб ишлашади;
11. Улар ўз мақсадларига етишишда атрофига энг самарали таъсир кўрсатадиган бир фикрли инсонларни йиғишади;
12. Улар ўзларига "нега энди мен эмас" деган саволни беришади. Бу эса оқим бўйича сузмасликга ёрдам беради;
13. Бошқалар ўз ҳаётини четдан кузатаётган бир пайтда, улар ҳаётларини қандай бўлишини аниқ тасаввур қила оладилар ва шундай бўлишига ҳаракат қиладилар;
14. Улар тақлид қилмайдилар, балки ўз йўлларини кашф қиладилар;
15. Улар ўз ишларини ортга сурмайдилар, бундан кўринадики, улар ҳаётда бирор нарсани кутиб яшашмайди;
16. Улар бутун умр ўрганишда чарчамайдилар. Ҳар қандай ҳаётий тажриба улар учун дарсдир;
17. Улар оптимист одамлар, шу сабабли ҳар нарсани фойдали томонини кўра олишади;
18. Улар ўзларини қандай ҳис қилишларидан қатъи назар, қилишлари керак бўлган ишни қиладилар;
19. Улар молиявий, ҳиссий, касбий ва руҳий томонлардан таваккал қилишдан қўрқишмайди;
20. Улар муаммолардан қочишмайди, аксинча уларга тик қарашади.
Муваффақиятли инсонларнинг ўзига хос 20 та хислати:
1. Бошқалар қила олмаган ишни, улар йўлини қидиришади шунчаки қўл силтаб кетишмайди;
2. Бошқалар омадсизлик деб билган нарсаларни, улар ҳаёт сабоқлари деб ҳисоблашади;
3. Улар аниқ ўйланган режаларни қабул қилишади;
4. Бошқалар омадни кутиб ўтирса, улар омадни ўзлари қидиришади;
5. Бошқалар каби уларда ҳам қўрқув бор. Лекин қўрқув уларни бошқаришига йўл қўйишмайди. Улар қўрқувни шунчаки хавотирланиш деб ҳисоблашади;
6. Улар шундай саволлар берадики, жавоби инсонни чуқур ўйлашга мажбур қилади;
7. Улар арз қилмайди – арз қилиш ортиқча куч сарфлаш деб ҳисоблашади;
8. Улар бошқаларга айб юклашмайди. Аксинча барча қилган ҳаракатлари ва уларнинг натижалари учун тўлиқ масъулиятни ўз бўйнига олишади;
9. Уларда ғайритабиий талант бўлмаслиги мумкин, лекин улар ҳар доим муоммони ҳал этиш учун максимал ечим топа оладилар. Улар ўзларидан кўпроқ нарсани талаб этишади;
10. Улар жуда банд, самарали ва пунктуал инсонлардир. Қаерда бўлмасин улар атрофдагиларнинг ўзларини худди ишлаётгандек тутиб вақт ўтказишаётганини муҳокама қилмасдан, чин дилдан берилиб ишлашади;
11. Улар ўз мақсадларига етишишда атрофига энг самарали таъсир кўрсатадиган бир фикрли инсонларни йиғишади;
12. Улар ўзларига "нега энди мен эмас" деган саволни беришади. Бу эса оқим бўйича сузмасликга ёрдам беради;
13. Бошқалар ўз ҳаётини четдан кузатаётган бир пайтда, улар ҳаётларини қандай бўлишини аниқ тасаввур қила оладилар ва шундай бўлишига ҳаракат қиладилар;
14. Улар тақлид қилмайдилар, балки ўз йўлларини кашф қиладилар;
15. Улар ўз ишларини ортга сурмайдилар, бундан кўринадики, улар ҳаётда бирор нарсани кутиб яшашмайди;
16. Улар бутун умр ўрганишда чарчамайдилар. Ҳар қандай ҳаётий тажриба улар учун дарсдир;
17. Улар оптимист одамлар, шу сабабли ҳар нарсани фойдали томонини кўра олишади;
18. Улар ўзларини қандай ҳис қилишларидан қатъи назар, қилишлари керак бўлган ишни қиладилар;
19. Улар молиявий, ҳиссий, касбий ва руҳий томонлардан таваккал қилишдан қўрқишмайди;
20. Улар муаммолардан қочишмайди, аксинча уларга тик қарашади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 07:30
ЯҚИНДА ТЎЙИ БЎЛГАН АКТРИСА СИТОРА ФАРМОНОВА ЭРИНИ ҲАММАГА КЎРСАТДИ...!!! 💍😊
😳ШОК КУЁВ КИМ ?
БИЗ БИЛГАН УША МАШХУР АКТЁРМИ😱
ТЎЙИ ЯҚИНДА БЎЛИБ ЎТГАНДИ
😳КУЁВНИ КЎРГАНЛАР ҲАЙРОН КОЛМОҚДА КУЁВНИНГ ИСМИ....
🔴КУРИШ УЧУН 👇
😳ШОК КУЁВ КИМ ?
БИЗ БИЛГАН УША МАШХУР АКТЁРМИ😱
ТЎЙИ ЯҚИНДА БЎЛИБ ЎТГАНДИ
😳КУЁВНИ КЎРГАНЛАР ҲАЙРОН КОЛМОҚДА КУЁВНИНГ ИСМИ....
🔴КУРИШ УЧУН 👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 04:02
Бир кунда 4 кг озиб натижасидан шокка тушасиз. Бир кеча қўллаш етарли❗️😱
Овсиним 2 та туғиб яхшигина семириб кетганди. Эри қачон озийсан деб гапираверганидан, қайнанамга ёрилди. Охири қайнанам қандай қилиб 1 кечада 4кг озиш сирини очди, бу усулни 1 ой қилиб овсиним тушмагур 16 кило весидан айрилди. Менам бу усулни синаб кўргандим. Натижасидан шокка тушдим. Осилган қорнимдан асар ҳам қолмади. Ростан ҳам ҳаммада ухшар экан. Бу усулни ўрганган кунимиздан бери овсиним билан қайнонамга раҳмат айтамиз.
• Озиш сири шундаки кечқурун ётишдан аввал… Батафсил👇
Овсиним 2 та туғиб яхшигина семириб кетганди. Эри қачон озийсан деб гапираверганидан, қайнанамга ёрилди. Охири қайнанам қандай қилиб 1 кечада 4кг озиш сирини очди, бу усулни 1 ой қилиб овсиним тушмагур 16 кило весидан айрилди. Менам бу усулни синаб кўргандим. Натижасидан шокка тушдим. Осилган қорнимдан асар ҳам қолмади. Ростан ҳам ҳаммада ухшар экан. Бу усулни ўрганган кунимиздан бери овсиним билан қайнонамга раҳмат айтамиз.
• Озиш сири шундаки кечқурун ётишдан аввал… Батафсил👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 03:58
Омадли эркакларнинг тушликгача битирадиган 12 ишлари
Агар сиз иш унумдорлигингизни янада оширмоқчи болсангиз, 12 ишни тушликгача битиришга ҳаракат қилинг. Шунда қолган вазифаларга вақтингиз бемалол етади.
💓 Кечаси, эртанги кунда бажаришингиз лозим бўлган ишлар режасини тузиб чиқинг. Шунда, кечаси хотиржам бўласиз ва тинч ухлайсиз (Кўчадан қарз бўлсангиз, барибир ухлолмайсиз :)).
💓Тиниқиб ухлаб олинг.
Яхши ухлолмаслик, ишингиз унумдорлигига қаттиқ таъсир қилади. Уйқусраган ҳолда, ишларни чала қилиш ёки умуман эсдан чиқариш ҳеч гап эмас. Эркаклар учун норма 6-8 соат.
💓“Яна 10 дақиқа“ ни унутинг.
Эрта тонгда, будильникни яна 10 дақиқага суриб қўйишдан осон иш бўлмаса керак. 10 дақиқалар соатларга айланиб, кунингиз бебарака отиши ҳеч гап эмас. Динимизда ҳам, вақтли турган одамнинг куни баракали бўлади деб бежиз айтилмайди. Биринчи қўнғироқни ўзида уйгонинг. Бошида қийин, лекин кўникиб кетасиз.
💓Бадан тарбия
Нега машинани ҳайдашдан олдин, 10 дақиқа қиздирилади ? Чунки, мой қизиб, мотор бойлаб силлиқ айланиши учун. Эрта тонгдан бадан тарбия қилиш, танангиздаги барча органларни “уйғониш“ига ва қон айланишини яхшиланишига олиб келади.
💓Эрта тонгда ёлғиз қолиш учун 5-10 дақиқа ажратинг. Ҳох у кофе ичиш ёки қуёш чиқишини кузатиш бўлсин. Хаёлни бир жойга қўйишга ёрдам беради.
💓Нонушта эсдан чиқмасин.
Яхши овқатланиш, танангиз учун яхши ёқилғи болади. Айниқса қишнинг совуқ кунлари тез қорин очади. Фойдали овқатлардан нонушта қилинг. Ёғлиқ, секин хазм бўладиган овқатлардан тийилган яхши.
💓Иш орнингизга вақтида келинг. Агар олдиндаги 6 қоидага амал қилсангиз, ишга вақтида келиш сиз учун муаммо бўлмайди. Ҳамкасбларингиз орасида ҳам ҳурматингиз ошади.
💓Ишингизда озингиздан ақллироқ одамлар билан маслаҳатлашинг. Ишхона бу жамоавий тизим. Жамоавий мажлислардан доим яхши фикрларни ажратиб олса бўлади.
💓Энг қийинидан бошланг
Озингизга эриш туюлган ишларни охирида битиришни мўлжалламанг. Бўладиган ишни бўлгани яхши. Агар қийинини биринчи битирсангиз, хотиржам қолган ишлар билан шуғулланасиз.
💓💓Эрта тонгдаги мажлислардан қочинг. Тонг - ишлаш учун энг яхши пайт. Уни, кейинроқ амалга ошириш мумкин бўлган мажлисга кетказманг.
💓💓Почта, ёки хабарларни текширишга вақт ажратинг.
Телеграм гуруҳидаги ҳабарларни, почтадаги хабарларни ҳар 5 дақиқада текшириш шарт эмас. Улар учун алоҳида вақт ажратинг. Иш вақтида чалғишни бас қилинг!
💓💓Тушликда ўзингизга озгина дам беринг. Смс ларни оқинг, ижтимоий тармоқга киринг. Имкон бўлса, сокин жойда отириб, мияга дам бериш жуда яхши вариант.
Омад қарталари ҳаммада бор, лекин ундан фойдаланишни ҳамма ҳам эплай олмайди. Сиз “эплайдиган“ларданмисиз ? ҚАНИ ИСБОТЛАНГ!
Агар сиз иш унумдорлигингизни янада оширмоқчи болсангиз, 12 ишни тушликгача битиришга ҳаракат қилинг. Шунда қолган вазифаларга вақтингиз бемалол етади.
💓 Кечаси, эртанги кунда бажаришингиз лозим бўлган ишлар режасини тузиб чиқинг. Шунда, кечаси хотиржам бўласиз ва тинч ухлайсиз (Кўчадан қарз бўлсангиз, барибир ухлолмайсиз :)).
💓Тиниқиб ухлаб олинг.
Яхши ухлолмаслик, ишингиз унумдорлигига қаттиқ таъсир қилади. Уйқусраган ҳолда, ишларни чала қилиш ёки умуман эсдан чиқариш ҳеч гап эмас. Эркаклар учун норма 6-8 соат.
💓“Яна 10 дақиқа“ ни унутинг.
Эрта тонгда, будильникни яна 10 дақиқага суриб қўйишдан осон иш бўлмаса керак. 10 дақиқалар соатларга айланиб, кунингиз бебарака отиши ҳеч гап эмас. Динимизда ҳам, вақтли турган одамнинг куни баракали бўлади деб бежиз айтилмайди. Биринчи қўнғироқни ўзида уйгонинг. Бошида қийин, лекин кўникиб кетасиз.
💓Бадан тарбия
Нега машинани ҳайдашдан олдин, 10 дақиқа қиздирилади ? Чунки, мой қизиб, мотор бойлаб силлиқ айланиши учун. Эрта тонгдан бадан тарбия қилиш, танангиздаги барча органларни “уйғониш“ига ва қон айланишини яхшиланишига олиб келади.
💓Эрта тонгда ёлғиз қолиш учун 5-10 дақиқа ажратинг. Ҳох у кофе ичиш ёки қуёш чиқишини кузатиш бўлсин. Хаёлни бир жойга қўйишга ёрдам беради.
💓Нонушта эсдан чиқмасин.
Яхши овқатланиш, танангиз учун яхши ёқилғи болади. Айниқса қишнинг совуқ кунлари тез қорин очади. Фойдали овқатлардан нонушта қилинг. Ёғлиқ, секин хазм бўладиган овқатлардан тийилган яхши.
💓Иш орнингизга вақтида келинг. Агар олдиндаги 6 қоидага амал қилсангиз, ишга вақтида келиш сиз учун муаммо бўлмайди. Ҳамкасбларингиз орасида ҳам ҳурматингиз ошади.
💓Ишингизда озингиздан ақллироқ одамлар билан маслаҳатлашинг. Ишхона бу жамоавий тизим. Жамоавий мажлислардан доим яхши фикрларни ажратиб олса бўлади.
💓Энг қийинидан бошланг
Озингизга эриш туюлган ишларни охирида битиришни мўлжалламанг. Бўладиган ишни бўлгани яхши. Агар қийинини биринчи битирсангиз, хотиржам қолган ишлар билан шуғулланасиз.
💓💓Эрта тонгдаги мажлислардан қочинг. Тонг - ишлаш учун энг яхши пайт. Уни, кейинроқ амалга ошириш мумкин бўлган мажлисга кетказманг.
💓💓Почта, ёки хабарларни текширишга вақт ажратинг.
Телеграм гуруҳидаги ҳабарларни, почтадаги хабарларни ҳар 5 дақиқада текшириш шарт эмас. Улар учун алоҳида вақт ажратинг. Иш вақтида чалғишни бас қилинг!
💓💓Тушликда ўзингизга озгина дам беринг. Смс ларни оқинг, ижтимоий тармоқга киринг. Имкон бўлса, сокин жойда отириб, мияга дам бериш жуда яхши вариант.
Омад қарталари ҳаммада бор, лекин ундан фойдаланишни ҳамма ҳам эплай олмайди. Сиз “эплайдиган“ларданмисиз ? ҚАНИ ИСБОТЛАНГ!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 03:32
ГЛАВНИГА КАНАКА РАСМ ВИДЁ КУЯМАН ДЕБ ХАММА КАНАЛЛАРГА КИРИБ ВАКТ КЕТКАЗИБ ЮРИБСИЗМИ
💥ОИЛАВИЙ
💥ГУЛЛАР
💥МАНЗАРА
💥КИЗАЛОКЛАР
💥ИСМЛАР БОШ ХАРФЛАРИ
ХУЛЛАС ТАКРОРЛАНМАС РАСМЛАР ВИДЁЛАР ЖАМЛАНГАН
БИЗНИНГ КАНАЛ АЙНАН СИЗ УЧУН
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
КИЗАЛОКЛАРИМИЗ УЧУН АСАЛ ФАСОНЛАР КАНАЛИ
https://t.me/+W7vTKRVcJZUyZmNi
https://t.me/+W7vTKRVcJZUyZmNi
💥ОИЛАВИЙ
💥ГУЛЛАР
💥МАНЗАРА
💥КИЗАЛОКЛАР
💥ИСМЛАР БОШ ХАРФЛАРИ
ХУЛЛАС ТАКРОРЛАНМАС РАСМЛАР ВИДЁЛАР ЖАМЛАНГАН
БИЗНИНГ КАНАЛ АЙНАН СИЗ УЧУН
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
КИЗАЛОКЛАРИМИЗ УЧУН АСАЛ ФАСОНЛАР КАНАЛИ
https://t.me/+W7vTKRVcJZUyZmNi
https://t.me/+W7vTKRVcJZUyZmNi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 03:04
ИСТИҒФОР – ДИЛ ҚУВОНЧИ
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, муаммодан қутуласиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, Аллоҳга яқин бўласиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, қалбингиз қордек оппоқ, руҳингиз тетик бўлади.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, гуноҳлардан фориғ бўласиз.
📿 Кўп истиғфор айтинг, дилингиз яйрайди, кўнглингиз ёзилади.
📿 Кўп истиғфор айтинг, муваффақият қозонасиз.
📿 Истиғфорни кўпайтирсангиз, ташвишларингиз ариб ёруғ кунларга етасиз.
📿 Кўп истиғфор айтинг, касалликдан тўлиқ тузалиб кетасиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, қийинчиликдан фаровонликка чиқасиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, Аллоҳ мушкулингизни осон қилади.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, Аллоҳ сизни фарзанд неъмати билан сийлайди.
📿 Оила қуришга имкони йўқ йигитлар кўп истиғфор айтишса, ўзларига муносиб солиҳа жуфт топиб, кўнгиллари таскин топади.
📿 Турмушга чиқиш умидидаги қизлар истиғфор айтишни кўпайтиришса, бахт йўллари очилади.
🔶 Дунёда истиғфор билан орзуига етган қанчадан-қанча инсонлар бор. Етиб бўлмас марраларни истиғфор ила забт этган одамлар сони беҳисоб.
✅ Истиғфор айтинг, дилингиздаги васвасалар, қўрқувлар арийди.
✅ Истиғфор дилга қувонч бағишлайди, қалбга таскин беради, кўнгилни хотиржам қилади.
"Истиғфорнинг 40 хосияти I Салавотлар" китобидан.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, муаммодан қутуласиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, Аллоҳга яқин бўласиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, қалбингиз қордек оппоқ, руҳингиз тетик бўлади.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, гуноҳлардан фориғ бўласиз.
📿 Кўп истиғфор айтинг, дилингиз яйрайди, кўнглингиз ёзилади.
📿 Кўп истиғфор айтинг, муваффақият қозонасиз.
📿 Истиғфорни кўпайтирсангиз, ташвишларингиз ариб ёруғ кунларга етасиз.
📿 Кўп истиғфор айтинг, касалликдан тўлиқ тузалиб кетасиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, қийинчиликдан фаровонликка чиқасиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, Аллоҳ мушкулингизни осон қилади.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, Аллоҳ сизни фарзанд неъмати билан сийлайди.
📿 Оила қуришга имкони йўқ йигитлар кўп истиғфор айтишса, ўзларига муносиб солиҳа жуфт топиб, кўнгиллари таскин топади.
📿 Турмушга чиқиш умидидаги қизлар истиғфор айтишни кўпайтиришса, бахт йўллари очилади.
🔶 Дунёда истиғфор билан орзуига етган қанчадан-қанча инсонлар бор. Етиб бўлмас марраларни истиғфор ила забт этган одамлар сони беҳисоб.
✅ Истиғфор айтинг, дилингиздаги васвасалар, қўрқувлар арийди.
✅ Истиғфор дилга қувонч бағишлайди, қалбга таскин беради, кўнгилни хотиржам қилади.
"Истиғфорнинг 40 хосияти I Салавотлар" китобидан.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 02:34
#Диққат
БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ🤯
ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН⭕️
Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг...👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг👇
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
⁉️Охиргача ўқинг
✔️ ХОЗИРОҚ КЎК ЁЗУВ УСТИГА БОСИНГ ВА БЕПУЛ КОНСУЛЬТАЦИЯГА ЭГА БЎЛИНГ
БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ
ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН
Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг...
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
⁉️Охиргача ўқинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Jan, 01:31
🥰Uyda o’tirgan ayollar va talabalar
diqqatiga❗️
🤔❓ oylik olasiz puldan qiynalyabsiz togrimi??
🔈🔈Bizning ish aynan siz uchun uydan chiqmagan holda daromad qiling biz bilan yuksalasiz bitta telefon va internet bolsa kifoya💬
Isbot kanalda👇
https://t.me/+IVYN_sn-Q4c4NTQy
✍️ MUROJAAT UCHUN: @Shokhida_blogs
diqqatiga❗️
🤔❓ oylik olasiz puldan qiynalyabsiz togrimi??
🔈🔈Bizning ish aynan siz uchun uydan chiqmagan holda daromad qiling biz bilan yuksalasiz bitta telefon va internet bolsa kifoya💬
Isbot kanalda👇
https://t.me/+IVYN_sn-Q4c4NTQy
✍️ MUROJAAT UCHUN: @Shokhida_blogs
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 17:34
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun skidkada 5.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 16:34
120
Нилуфар шаҳарга келиши билан сумкасини ижара уйида қолдириб, тўғри ўқишга борди.
— Нилуфар яхшимисиз? — у кириб келиши билан Беҳруз ёнига келиб ҳол-аҳвол сўрай бошлади, — анча ўзизга келиб қолдизми?
— Яхши раҳмат, — Нилуфар синиққина жилмайиб қўяркан, ўзини бироз хижолатли ҳис қилди, — мен домла билан...
— Сиз буёғини ўйламанг, мен ҳаммасини гаплашиб қўйганман. Имтиҳонга ҳеч қандай муаммосиз кириб чиқасиз.
— Раҳмат, — Нилуфарнинг кўнгли бўшаб кетди. Йиғлаб юбормаслик учун кўзларини олиб қочганча, — унда мен бугунги имтиҳонга тайёргарлик кўрай.
— Хўп, фақат ўзингизни кўпам урунтирманг. Нимадир ёрдам керак бўлса мен шу ердаман, — Беҳрузнинг нафақат юз-кўзидан, балки айтаётган сўзларидан ҳам меҳр уфуриб турарди.
🌺🌺🌺
Дадахон бугун ишдан эртароқ келди. Уйга кирса болалар ўзлари ёлғиз.
— Холанг қаерда? — қизидан сўраганча уй ичига кўз югуртираркан, — фақат Бахтиёр билан ўзингмисан?
— Холам анча олдин уйдан чиқиб кетгани, ҳали келмади, — Севинч қўлидаги қўғирчоғидан кўз узмасдан жавоб бераркан, — Бахтиёр очман деб йиғлай-йиғлай ухлаб қолди, — ўйинчоқларини орасида ухлаб ётган укасига қараб қўйди.
— Тушунарли, — Дадахон Муҳсиннинг таҳминларини ҳаёлидан ўтқазганча ўрнидан тураркан, — сен шу ерда ўтира тур. Мен сизлар учун ул-бул тайёрлаб келаман. Унгача холанг ҳам келиб қолар, келса унда ҳам, — охирги сўзини фақат ўзи эшитадиган қилиб гапирганча ошхонага ўтди. Болалари учун тезда тайёр бўлади деб гўшт ва картошка қовуриш ҳаракатига тушиб кетганди ҳамки, ҳовлига оғзи қулоғида Зулхумор кириб келди.
Нилуфар шаҳарга келиши билан сумкасини ижара уйида қолдириб, тўғри ўқишга борди.
— Нилуфар яхшимисиз? — у кириб келиши билан Беҳруз ёнига келиб ҳол-аҳвол сўрай бошлади, — анча ўзизга келиб қолдизми?
— Яхши раҳмат, — Нилуфар синиққина жилмайиб қўяркан, ўзини бироз хижолатли ҳис қилди, — мен домла билан...
— Сиз буёғини ўйламанг, мен ҳаммасини гаплашиб қўйганман. Имтиҳонга ҳеч қандай муаммосиз кириб чиқасиз.
— Раҳмат, — Нилуфарнинг кўнгли бўшаб кетди. Йиғлаб юбормаслик учун кўзларини олиб қочганча, — унда мен бугунги имтиҳонга тайёргарлик кўрай.
— Хўп, фақат ўзингизни кўпам урунтирманг. Нимадир ёрдам керак бўлса мен шу ердаман, — Беҳрузнинг нафақат юз-кўзидан, балки айтаётган сўзларидан ҳам меҳр уфуриб турарди.
🌺🌺🌺
Дадахон бугун ишдан эртароқ келди. Уйга кирса болалар ўзлари ёлғиз.
— Холанг қаерда? — қизидан сўраганча уй ичига кўз югуртираркан, — фақат Бахтиёр билан ўзингмисан?
— Холам анча олдин уйдан чиқиб кетгани, ҳали келмади, — Севинч қўлидаги қўғирчоғидан кўз узмасдан жавоб бераркан, — Бахтиёр очман деб йиғлай-йиғлай ухлаб қолди, — ўйинчоқларини орасида ухлаб ётган укасига қараб қўйди.
— Тушунарли, — Дадахон Муҳсиннинг таҳминларини ҳаёлидан ўтқазганча ўрнидан тураркан, — сен шу ерда ўтира тур. Мен сизлар учун ул-бул тайёрлаб келаман. Унгача холанг ҳам келиб қолар, келса унда ҳам, — охирги сўзини фақат ўзи эшитадиган қилиб гапирганча ошхонага ўтди. Болалари учун тезда тайёр бўлади деб гўшт ва картошка қовуриш ҳаракатига тушиб кетганди ҳамки, ҳовлига оғзи қулоғида Зулхумор кириб келди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 16:34
122
— Мен ишга кетяпман, — Олмагул дадасини касалхонадан ўзи яшайдиган уйга олиб келиб, бирга яшаётганди.
— Яхши бориб кел, — Абдурайим ака қизини дуо қилиб қизини кузатиб қўйди. Яхши кайфиятда уйдан чиққан Олмагул уйи олдида тўхтаган машинани кўриб, энгса қотирганча,
— Эрталабдан бир шу кам эди, — ўзини кўрмаганга солиб ўтиб кетаётганди, бўлмади.
— Қор маликасига саломлар бўлсин, — Алишер кулиб қўйганча бош силкиб қўйди.
— Сизга бу ерда нима бор? Ҳозироқ кетинг, — Олмагул дадаси келганидан буён унга бошқача қараб юрган қўшнилар кўринмаяптими йўқми дегандек атрофга қараб қўйди.
— Саломни эрталаб нонуштага қўшиб еб юборган кўринасан. Ҳа майли, — Алишер машинасига суяниб олганча, — дадангни аҳволи яхшими?
— Сизга ўшанда ҳам айтгандим, яна айтаман. Дадам ҳам, мен ҳам устингиздан ёзиш ниятимиз йўқ. Шундай экан ҳа деб бу ерга чопиб келаверманг.
— Йўғеэ? — Алишернинг бир қоши хиёл кўтариларкан, — балки бошқа мақсадда келиб юргандирман.
— Бошқа мақсад? — Олмагул тушунмагандек унга қараркан, — яна қанақа мақсад? Нима энди сизга яхшилик қилиб, устиздан ёзмаганимиз учун ўзизча бизни масхара қилгани келдизми? Ёки шантаж қилмоқчимисиз? — Олмагулнинг кўзлари каттариб кетаркан, — олдиндан айтиб қўяй, ҳеч қанақа шантажингиз ўтмайди. Чунки дадамни уриб қочиб кетганизни ўзингиз тан олгансиз. Бу гапиздан қайта олмайсиз. Акс ҳолда....
— Етарли, — Алишер унинг гапини бўлганча, — ўзингча нималар деб ташлаяпсан. Сен қиз билан яхшиликча келишиб бўлмас экан. Яхшиси сен ишинга жўна, мен даданг билан ўзим эркакчасига гаплашиб оламан, — деганча уй томонга юрди.
— Мен ишга кетяпман, — Олмагул дадасини касалхонадан ўзи яшайдиган уйга олиб келиб, бирга яшаётганди.
— Яхши бориб кел, — Абдурайим ака қизини дуо қилиб қизини кузатиб қўйди. Яхши кайфиятда уйдан чиққан Олмагул уйи олдида тўхтаган машинани кўриб, энгса қотирганча,
— Эрталабдан бир шу кам эди, — ўзини кўрмаганга солиб ўтиб кетаётганди, бўлмади.
— Қор маликасига саломлар бўлсин, — Алишер кулиб қўйганча бош силкиб қўйди.
— Сизга бу ерда нима бор? Ҳозироқ кетинг, — Олмагул дадаси келганидан буён унга бошқача қараб юрган қўшнилар кўринмаяптими йўқми дегандек атрофга қараб қўйди.
— Саломни эрталаб нонуштага қўшиб еб юборган кўринасан. Ҳа майли, — Алишер машинасига суяниб олганча, — дадангни аҳволи яхшими?
— Сизга ўшанда ҳам айтгандим, яна айтаман. Дадам ҳам, мен ҳам устингиздан ёзиш ниятимиз йўқ. Шундай экан ҳа деб бу ерга чопиб келаверманг.
— Йўғеэ? — Алишернинг бир қоши хиёл кўтариларкан, — балки бошқа мақсадда келиб юргандирман.
— Бошқа мақсад? — Олмагул тушунмагандек унга қараркан, — яна қанақа мақсад? Нима энди сизга яхшилик қилиб, устиздан ёзмаганимиз учун ўзизча бизни масхара қилгани келдизми? Ёки шантаж қилмоқчимисиз? — Олмагулнинг кўзлари каттариб кетаркан, — олдиндан айтиб қўяй, ҳеч қанақа шантажингиз ўтмайди. Чунки дадамни уриб қочиб кетганизни ўзингиз тан олгансиз. Бу гапиздан қайта олмайсиз. Акс ҳолда....
— Етарли, — Алишер унинг гапини бўлганча, — ўзингча нималар деб ташлаяпсан. Сен қиз билан яхшиликча келишиб бўлмас экан. Яхшиси сен ишинга жўна, мен даданг билан ўзим эркакчасига гаплашиб оламан, — деганча уй томонга юрди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 16:34
121
Дадахон уни кўриши билан қўлидаги ярим арчилган картошкани ҳам унутиб, ҳовлига чиқди.
— Қаерда эдинг? — қошлари бироз чимирилганча Зулхуморни сўроқлай бошлади, — бу ерда болалар оч ва ёлғиз. Сен бўлса кўчада дайдиб юрибсан.
— Кечирасизу, мен билан гаплашганда муомалангизни бироз тўғирласангиз бўларди. Кейин, нима мен итманми дайдиб дейсиз? Буни устига сизга ҳисоб беришга ва мана бу уйда кўмилиб ўтиришга мажбур эмасман. Сиз менга ўдағайлашдан олдин, қилган ишизга жавоб беришни ўрганинг. Бу кетишда ҳаммасини катталарга айтиб бераман шекилли, — Зулхумор қош кериб қўйганча Дадахонни елкаси билан туртиб ўтиб кетди.
— Менга қара, — Дадахон икки қадамда унинг ортидан етиб келиб, билагидан ушлаганча ўзига қаратаркан, — сен жа ўзингдан кетиб қолмадингми? Ҳали ўша иш орамизда бўлдими йўқми буни бир Худо билади. Буёқда сен ҳам, — дона-дона қилиб гапирганча, — ҳеч нимани аниқлаштирмасдан туриб сенга уйланмайман.
— Буни ҳали кўрамиз, — Зулхумор қўлини силтаб тортдию, зарда қилганча ичкарига кириб кетди.
🌺🌺🌺
— Бугун хотинингни туғилган куни, — Аброр ишга кетиш олдидан Каромат опа яна бир марта огоҳлантириб қўяркан, — янги келинчакни янги уйида ўтказадиган илк туғилган куни эсда қоларли бўлиши керак. Ишдан эртароқ қайт. Ҳа яна бир гап, — Каромат опа уй тарафга қараб қўйганча овозини бироз пастлатганча, — келинимга энг яхши совғадан олиб кел. Тағин қудаларни олдида уялтириб қўйма. Нақ бошингни оламан-а, — бироз пўписа ҳам қилиб қўйганча ўғлини ишга кузатиб қўйди.
Дадахон уни кўриши билан қўлидаги ярим арчилган картошкани ҳам унутиб, ҳовлига чиқди.
— Қаерда эдинг? — қошлари бироз чимирилганча Зулхуморни сўроқлай бошлади, — бу ерда болалар оч ва ёлғиз. Сен бўлса кўчада дайдиб юрибсан.
— Кечирасизу, мен билан гаплашганда муомалангизни бироз тўғирласангиз бўларди. Кейин, нима мен итманми дайдиб дейсиз? Буни устига сизга ҳисоб беришга ва мана бу уйда кўмилиб ўтиришга мажбур эмасман. Сиз менга ўдағайлашдан олдин, қилган ишизга жавоб беришни ўрганинг. Бу кетишда ҳаммасини катталарга айтиб бераман шекилли, — Зулхумор қош кериб қўйганча Дадахонни елкаси билан туртиб ўтиб кетди.
— Менга қара, — Дадахон икки қадамда унинг ортидан етиб келиб, билагидан ушлаганча ўзига қаратаркан, — сен жа ўзингдан кетиб қолмадингми? Ҳали ўша иш орамизда бўлдими йўқми буни бир Худо билади. Буёқда сен ҳам, — дона-дона қилиб гапирганча, — ҳеч нимани аниқлаштирмасдан туриб сенга уйланмайман.
— Буни ҳали кўрамиз, — Зулхумор қўлини силтаб тортдию, зарда қилганча ичкарига кириб кетди.
🌺🌺🌺
— Бугун хотинингни туғилган куни, — Аброр ишга кетиш олдидан Каромат опа яна бир марта огоҳлантириб қўяркан, — янги келинчакни янги уйида ўтказадиган илк туғилган куни эсда қоларли бўлиши керак. Ишдан эртароқ қайт. Ҳа яна бир гап, — Каромат опа уй тарафга қараб қўйганча овозини бироз пастлатганча, — келинимга энг яхши совғадан олиб кел. Тағин қудаларни олдида уялтириб қўйма. Нақ бошингни оламан-а, — бироз пўписа ҳам қилиб қўйганча ўғлини ишга кузатиб қўйди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 16:34
123
— Қаерга кетяпсиз? — Олмагул югуриб келиб Алишернинг йўлини тўсди, — уйга киришингизга рухсат бермайман.
— Менга рухсатинг шартмас, — Алишер уни сал суриб олдинга юраркан, — адашмасам сен ишга кеч қолаётгандинг.
— Дадамни сиз билан ёлғиз қолдира олмайман. Ким билади балки дадамни ўлдириш учун...
— Ва ниҳоят тушуниб етдинг, бундан хурсандман, — Алишер лабини четида кулиб қўйганча келиб эшикни тақиллатди.
— Ҳозир, — ичкаридан Абдурайим аканинг овози эшитилди.
— Ассалому алайкум, — эшик очилиши билан Алишер салом бераркан, — сиз билан гаплашиб олиш учун келгандим. Йўқ демасангиз албатта.
— Киринг, — Абдурайим ака бироз ҳайрон бўлганча уни ичкарига таклиф қиларкан, қизининг ҳам қайтиб келгани ҳайратини оширмасдан қолмади, — қизим сен ишга кеч қолмайсанми? — Алишернинг олдида бироз хижолат бўлганча сўради.
— Мен ҳам шуни айтгандим. Лекин бу қайсар қизингиз йўқ мен ҳам кираман деб туриб олса бўладими? — Алишер хотиржамгина гапириб диванга ўтираркан, — мен олдингизга яхши бир таклиф билан келдим. Йўқ демасангиз шу қайсар қизингизни менга берсангиз ўзим тарбиялаб олардим, — Олмагулга қараб қош учириб қўйди.
🌺🌺🌺
Аброр бугунги ишларини тез-тез битказиш учун ҳаракат қилар экан, авзойи бузилиб келаётган осмонга қараб-қараб қўйишни ҳам унутмасди.
— Ёғишга топган вақтингни, — сал туриб сепалай бошлаган ёмғирга асабий қараб қўйганча минғирлаб қўйди. У қанчалик тез ҳаракат қилгани сайин, ёмғир ҳам жадалга оларди. Деярли икки соатда ҳамма ишини тугатдию, бошлиқдан рухсат олганча совға олишга йўл олди.
Ойиси тайинлагандек совғанинг энг яхшисини, яъни тилла занжир, катта гулдаста ва туғилган кун учун ширингина торт олди.
— Мана бўлди, — қўлидагиларни машинага жойлаб ўзига ҳам машинага ўтирди, — энди уйга, — деганча машинани ўт олдирди. Бир неча юз метр юргач, машина ҳам ҳазиллашгандек йўл ўртасида ўчиб қолди.
— Қаерга кетяпсиз? — Олмагул югуриб келиб Алишернинг йўлини тўсди, — уйга киришингизга рухсат бермайман.
— Менга рухсатинг шартмас, — Алишер уни сал суриб олдинга юраркан, — адашмасам сен ишга кеч қолаётгандинг.
— Дадамни сиз билан ёлғиз қолдира олмайман. Ким билади балки дадамни ўлдириш учун...
— Ва ниҳоят тушуниб етдинг, бундан хурсандман, — Алишер лабини четида кулиб қўйганча келиб эшикни тақиллатди.
— Ҳозир, — ичкаридан Абдурайим аканинг овози эшитилди.
— Ассалому алайкум, — эшик очилиши билан Алишер салом бераркан, — сиз билан гаплашиб олиш учун келгандим. Йўқ демасангиз албатта.
— Киринг, — Абдурайим ака бироз ҳайрон бўлганча уни ичкарига таклиф қиларкан, қизининг ҳам қайтиб келгани ҳайратини оширмасдан қолмади, — қизим сен ишга кеч қолмайсанми? — Алишернинг олдида бироз хижолат бўлганча сўради.
— Мен ҳам шуни айтгандим. Лекин бу қайсар қизингиз йўқ мен ҳам кираман деб туриб олса бўладими? — Алишер хотиржамгина гапириб диванга ўтираркан, — мен олдингизга яхши бир таклиф билан келдим. Йўқ демасангиз шу қайсар қизингизни менга берсангиз ўзим тарбиялаб олардим, — Олмагулга қараб қош учириб қўйди.
🌺🌺🌺
Аброр бугунги ишларини тез-тез битказиш учун ҳаракат қилар экан, авзойи бузилиб келаётган осмонга қараб-қараб қўйишни ҳам унутмасди.
— Ёғишга топган вақтингни, — сал туриб сепалай бошлаган ёмғирга асабий қараб қўйганча минғирлаб қўйди. У қанчалик тез ҳаракат қилгани сайин, ёмғир ҳам жадалга оларди. Деярли икки соатда ҳамма ишини тугатдию, бошлиқдан рухсат олганча совға олишга йўл олди.
Ойиси тайинлагандек совғанинг энг яхшисини, яъни тилла занжир, катта гулдаста ва туғилган кун учун ширингина торт олди.
— Мана бўлди, — қўлидагиларни машинага жойлаб ўзига ҳам машинага ўтирди, — энди уйга, — деганча машинани ўт олдирди. Бир неча юз метр юргач, машина ҳам ҳазиллашгандек йўл ўртасида ўчиб қолди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 16:34
124
— Яшавор, — Аброр машинадан тушиб, уни кўздан кечираркан, ўзи тузата олмаслигини тушуниб ғилдиракни асабий тепиб қўяркан, — бир ками шу эди ва ўрни ҳам тўлди, — ёмғирда шалаббо бўлиб қолган уст-бошига қараб қўйганча, — бунақа об-ҳавода такси топиш ҳам осон бўлмаса керак, — ўзига-ўзи гапирганча ён ўриндиқдаги гулдаста ва тортни олиб, машинани қулфлади ва такси тўхтатиш учун сал нарига юрди. Аксига олиб ҳа деганда такси ҳам келавермади, — бунақа туришдан фойда йўқ, — шалаббо бўлиб қолган гулдастага қараб қўяркан, — яхшиям тортни шиша идишда олганим, йўқса у ҳам мазза қилиб сувга бўккан бўлармиди?
🌺🌺🌺
— Мана сенга иссиққина шўрва, — Сарвар қўлидаги сумкани стол устига қўяркан, — ҳозир буни косага сузиб келаман.
— Сарвар ака, — Дилафруз ошхонага кетаётган эрини тўхтатганча, — борингизга шукур, — ундан хафа бўлиб оиласини йўқотишига сал қолгандия. Саиданинг гапларига кириб, Аҳмаднинг совғаларига алданиб хиёнат ботғоғига ботиб кетишдан Аллоҳ ўзи асради.
— Сени ҳам, — Сарвар қайтиб келиб унинг пешонасидан ўпиб қўяркан, — мен ҳозир, — деганча ошхонага кириб кетди. Дилафруз бўлса юзларига думалаган кўз ёшларини секин артганча фалокати ариганига Аллоҳга беҳисоб шукр айтарди.
🌺🌺🌺
— Демак унинг ўзини тутишидан гумонланяпсан? — Муҳсин Дадахоннинг гапларини диққат билан эшитаркан, — дарров уни ўзгаси билан юришда айбламадингми? Акс ҳолда уни қўлга туширишимиз қийин бўлиши мумкин.
— Йўқ, ҳозирча арқонни узун ташлаб қўйибман. Бир кун қўлга тушиши аниқ.
— Фақат бироз эҳтиёт бўл. Тағин сездириб қўйма.
— Яшавор, — Аброр машинадан тушиб, уни кўздан кечираркан, ўзи тузата олмаслигини тушуниб ғилдиракни асабий тепиб қўяркан, — бир ками шу эди ва ўрни ҳам тўлди, — ёмғирда шалаббо бўлиб қолган уст-бошига қараб қўйганча, — бунақа об-ҳавода такси топиш ҳам осон бўлмаса керак, — ўзига-ўзи гапирганча ён ўриндиқдаги гулдаста ва тортни олиб, машинани қулфлади ва такси тўхтатиш учун сал нарига юрди. Аксига олиб ҳа деганда такси ҳам келавермади, — бунақа туришдан фойда йўқ, — шалаббо бўлиб қолган гулдастага қараб қўяркан, — яхшиям тортни шиша идишда олганим, йўқса у ҳам мазза қилиб сувга бўккан бўлармиди?
🌺🌺🌺
— Мана сенга иссиққина шўрва, — Сарвар қўлидаги сумкани стол устига қўяркан, — ҳозир буни косага сузиб келаман.
— Сарвар ака, — Дилафруз ошхонага кетаётган эрини тўхтатганча, — борингизга шукур, — ундан хафа бўлиб оиласини йўқотишига сал қолгандия. Саиданинг гапларига кириб, Аҳмаднинг совғаларига алданиб хиёнат ботғоғига ботиб кетишдан Аллоҳ ўзи асради.
— Сени ҳам, — Сарвар қайтиб келиб унинг пешонасидан ўпиб қўяркан, — мен ҳозир, — деганча ошхонага кириб кетди. Дилафруз бўлса юзларига думалаган кўз ёшларини секин артганча фалокати ариганига Аллоҳга беҳисоб шукр айтарди.
🌺🌺🌺
— Демак унинг ўзини тутишидан гумонланяпсан? — Муҳсин Дадахоннинг гапларини диққат билан эшитаркан, — дарров уни ўзгаси билан юришда айбламадингми? Акс ҳолда уни қўлга туширишимиз қийин бўлиши мумкин.
— Йўқ, ҳозирча арқонни узун ташлаб қўйибман. Бир кун қўлга тушиши аниқ.
— Фақат бироз эҳтиёт бўл. Тағин сездириб қўйма.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 14:39
КУНДОШГА ХАСАД🔥
(Арабистонда булган вокеа)
У болага ҳар қараганимда рашк олови мени ёндирар, аламимга чидолмас эдим. Нимага эрим мен билан эмас, у билан сафарга кетди? Мени унингчалик севмайди - да, дердим, ўзимга ўзим. У хотиннинг ҳам мен каби куйишини, ёнишини истадим.
Қишнинг совуқ кунлари эди. Танчада ёниб турган кўмирни олиб, у гўдакнинг қўлларига 😱😳
(Арабистонда булган вокеа)
У болага ҳар қараганимда рашк олови мени ёндирар, аламимга чидолмас эдим. Нимага эрим мен билан эмас, у билан сафарга кетди? Мени унингчалик севмайди - да, дердим, ўзимга ўзим. У хотиннинг ҳам мен каби куйишини, ёнишини истадим.
Қишнинг совуқ кунлари эди. Танчада ёниб турган кўмирни олиб, у гўдакнинг қўлларига 😱😳
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 12:05
Бир нарса ўқиб қолдим: “Аёллар ҳамма билан тил топишади, лекин ўз эрлари билан тил топишолмайдилар“.
Бунинг сабаби оддий. Кўп ҳолларда эр хотиндан, хотин эрдан ҳақ, адолат талаб қиладилар. Эр ёки хотин жуфтидан ҳақ талаб қилавериб, кутган натижаси бўлмай қалбларда алам пайдо бўлади.
Шу алам бора - бора кучайиб, бир-бирига нисбатан адоват пайдо қилади.
Адоват асли душманлар, ёки бегоналар ўртасидаги тушунмовчиликлар натижасида вужудга келадиган муносабат. Эр - хотинларнинг адоватлашуви ўта ачинарли ҳолат.
Аллоҳ Одамни яратиб, эр - хотинни бир - бири устидаги ҳақларини ўз набийси орқали билдирди. Бу дегани ўрни келса - келмаса ношукурлик билан жуфтини маломат қилавериш керак деганимас.
Аксинча, ҳар икки томон имкон қадар бир - бири ҳақини риоясини қилиб, муроса йўлида яшаши учун эслатмадир. Чунки ризқ Аллоҳдан. Маломат қилингани сайин барака кетаверади.
Эр - хотинларда бир-биридан ҳақ талаб қилиш меъёрдан ошдими, демак, уларнинг ҳам бегоналардан фарқлари қолмабди. Ҳатто душманликкача бориб, алал - оқибат ажрашиб, юзкўрмас бўлиб кетганлар қанча...
Мўмин учун Аллоҳнинг омонатини, яъни аёлини асраб авайлаши Аллоҳнинг буйруғига итоатини билдиради. Аллоҳга итоат этган эрга Аллоҳ завжасини ҳам итоатли қилиб қўяди. Итоат этмаса ҳам ҳикмати бор. Роббисидан қўрқмаган истаганини қилсин. Охиратда жавоб бериши бор.
Аллоҳнинг буйруғидан чиқмаслик муҳим.
Муслима учун эса, ҳидоятдаги эрига итоат қилишдан кўра манфаатлироқ, қизиқарлироқ юмуш йўқ. Жаннат истаган мўмина учун хожасининг розилигидан кўра қиймати баландроқ туҳфа йўқ. Чунки эр розилигининг мукофоти жаннат.
Дунё билан кифояланганларгина ҳақ талашадилар.
Жуфтининг розилигига эришиб, жаннатий бўлиш имкони турганда ҳақ талашишдан не наф?!
Яхшилаб аниқлаб олиш зарур. Кимга Дунё, кимга Жаннат?!
Серхархаша ва арзон дунё жаннатни бой беришга арзимайди...
Бунинг сабаби оддий. Кўп ҳолларда эр хотиндан, хотин эрдан ҳақ, адолат талаб қиладилар. Эр ёки хотин жуфтидан ҳақ талаб қилавериб, кутган натижаси бўлмай қалбларда алам пайдо бўлади.
Шу алам бора - бора кучайиб, бир-бирига нисбатан адоват пайдо қилади.
Адоват асли душманлар, ёки бегоналар ўртасидаги тушунмовчиликлар натижасида вужудга келадиган муносабат. Эр - хотинларнинг адоватлашуви ўта ачинарли ҳолат.
Аллоҳ Одамни яратиб, эр - хотинни бир - бири устидаги ҳақларини ўз набийси орқали билдирди. Бу дегани ўрни келса - келмаса ношукурлик билан жуфтини маломат қилавериш керак деганимас.
Аксинча, ҳар икки томон имкон қадар бир - бири ҳақини риоясини қилиб, муроса йўлида яшаши учун эслатмадир. Чунки ризқ Аллоҳдан. Маломат қилингани сайин барака кетаверади.
Эр - хотинларда бир-биридан ҳақ талаб қилиш меъёрдан ошдими, демак, уларнинг ҳам бегоналардан фарқлари қолмабди. Ҳатто душманликкача бориб, алал - оқибат ажрашиб, юзкўрмас бўлиб кетганлар қанча...
Мўмин учун Аллоҳнинг омонатини, яъни аёлини асраб авайлаши Аллоҳнинг буйруғига итоатини билдиради. Аллоҳга итоат этган эрга Аллоҳ завжасини ҳам итоатли қилиб қўяди. Итоат этмаса ҳам ҳикмати бор. Роббисидан қўрқмаган истаганини қилсин. Охиратда жавоб бериши бор.
Аллоҳнинг буйруғидан чиқмаслик муҳим.
Муслима учун эса, ҳидоятдаги эрига итоат қилишдан кўра манфаатлироқ, қизиқарлироқ юмуш йўқ. Жаннат истаган мўмина учун хожасининг розилигидан кўра қиймати баландроқ туҳфа йўқ. Чунки эр розилигининг мукофоти жаннат.
Дунё билан кифояланганларгина ҳақ талашадилар.
Жуфтининг розилигига эришиб, жаннатий бўлиш имкони турганда ҳақ талашишдан не наф?!
Яхшилаб аниқлаб олиш зарур. Кимга Дунё, кимга Жаннат?!
Серхархаша ва арзон дунё жаннатни бой беришга арзимайди...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 11:33
❗️Шок Озода Нурсаидова ўзидан 35 ёш кичик йигитга турмушга чиқяптими... 😳
Гап шундаки, Озода Нурсаидовага ўзидан 35 ёш кичик йигит совчи қўйди ва Озода бу йигит билан тўй бўлиши ҳақида гаплашгани учрашувга чиққан. Бу йигитни сиз ва биз жуда яхши таниймиз. У...👇👇
https://telegram.me/joinchat/Ha1vGVD5MyE3NzEy
Гап шундаки, Озода Нурсаидовага ўзидан 35 ёш кичик йигит совчи қўйди ва Озода бу йигит билан тўй бўлиши ҳақида гаплашгани учрашувга чиққан. Бу йигитни сиз ва биз жуда яхши таниймиз. У...👇👇
https://telegram.me/joinchat/Ha1vGVD5MyE3NzEy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 09:31
Сизнинг кўнглингизга «Ҳазрат Ҳизр (алайҳиссалом) ким?» деган савол келганми? У пайғамбарми ёки валийми ёки олимми? У нима учун Мусо алайҳиссаломдан кўпроқ билим, ҳикмат ва раҳм-шафқат соҳибидир? Нега Аллоҳ таоло фақат Мусо алайҳиссаломни Ҳазрат Ҳизр (алайҳиссалом) билан учрашиш учун тайинлаган? Мазкур ҳикоя бошқалардан фарқ қилади, чунки у илм борасида мутлақо ўзгача ҳикматни очиб беради.
Бу илм – бу дунёдаги сабаблар ва пайғамбарларга берилган ваҳийга асосланган илм эмас. Бу Аллоҳнинг олий тақдири билан боғлиқ бўлган бир илм, кўздан ёпиқ, пинҳона. Бу ҳикоя инсон қалбидаги энг мураккаб саволларга жавоб беради: Аллоҳ таоло нега ёмонлик, қашшоқлик, азоб-уқубат, урушаётган жанглар ва касалликларни яратди? Нега болалар вафот этади? Тақдир қандай ишлайди?
Баъзилар Ҳазрат Ҳизрни "суҳбатда гапирувчи тақдир" деб аташади ва у бизга раҳмат ва илмдан иборат бўлган тақдирнинг вазифаларини кўрсатиб беради: ﴿ فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا ﴾
Мусо алайҳиссалом раҳмат ва илмга эга бўлган бу бандадан «Мен сиздан ўрганайми?» деб сўрайди. Ҳазрат Ҳизр «Сен мен билан бирга бўлишга сабр қила олмайсан» дея жавоб беради. Чунки инсон ақли учун Аллоҳнинг тақдирини тушуниш оғирдир. Аммо Мусо алайҳиссалом, «Албатта, сабр қиламан ва сизга бўйсинаман», деб ваъда беради.
Иккови бир қайиққа чиқади ва Ҳазрат Ҳизр уни тешиб юборади. Мусо алайҳиссалом: «Сен қайиқни тешиб, уни ғарқ қилмоқчимисан? Сен нозик иш қилдинг!» дейди. Бунга Ҳазрат Ҳизр: «Сен мен билан сабр қила олмайсан» деб эслатади. Бу ерда Аллоҳнинг тақдирини тушуниш инсон ақли учун оғирлигини кўрамиз.
Кейин Ҳазрат Ҳизр бир болани ўлдиради. Бу гал Мусо алайҳиссалом қаттиқ ғазабланиб: «Сен бегуноҳ болани ўлдирдинг, бу аянчли иш!» дея эътироз қилади. Бунга Ҳазрат Ҳизр яна эслатади: «Сен сабр қила олмайсан».
Сўнг улар бир шаҳарга келиб, Ҳазрат Ҳизр етимларнинг деворини тиклайди. Мусо алайҳиссалом яна сабр қилолмайди ва сўз очади. Шунда Ҳазрат Хизр «Бу бизнинг ажралишимиз» деб ҳикмат сирини тушунтиришни бошлайди.
Бу ҳикоя бизга уч турдаги тақдирни англатади:
1. Биринчиси – сиз ёмонлик деб билган нарса яхши натижалар келтириши мумкин.
2. Иккинчиси – ёмонликка ўхшаган воқеаларнинг фойдаси, лекин бу дунёда сирлигича қолади.
3. Учинчиси – ёмонликдан ҳимоя қилинадиган тақдир бўлиб, Аллоҳнинг лутфи билан сиздан яширинади.
Ҳазрат Хизр айтганидек: «Сен Аллоҳнинг тақдирини тушуна олмайсан. Шунинг учун ҳар қандай вазиятда сабр қил. Агар сиз Аллоҳга ишончли бўлсангиз, ҳар бир воқеада хайр бор».
Аллоҳнинг раҳмати барчага бўлсин!
Бу илм – бу дунёдаги сабаблар ва пайғамбарларга берилган ваҳийга асосланган илм эмас. Бу Аллоҳнинг олий тақдири билан боғлиқ бўлган бир илм, кўздан ёпиқ, пинҳона. Бу ҳикоя инсон қалбидаги энг мураккаб саволларга жавоб беради: Аллоҳ таоло нега ёмонлик, қашшоқлик, азоб-уқубат, урушаётган жанглар ва касалликларни яратди? Нега болалар вафот этади? Тақдир қандай ишлайди?
Баъзилар Ҳазрат Ҳизрни "суҳбатда гапирувчи тақдир" деб аташади ва у бизга раҳмат ва илмдан иборат бўлган тақдирнинг вазифаларини кўрсатиб беради: ﴿ فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا ﴾
Мусо алайҳиссалом раҳмат ва илмга эга бўлган бу бандадан «Мен сиздан ўрганайми?» деб сўрайди. Ҳазрат Ҳизр «Сен мен билан бирга бўлишга сабр қила олмайсан» дея жавоб беради. Чунки инсон ақли учун Аллоҳнинг тақдирини тушуниш оғирдир. Аммо Мусо алайҳиссалом, «Албатта, сабр қиламан ва сизга бўйсинаман», деб ваъда беради.
Иккови бир қайиққа чиқади ва Ҳазрат Ҳизр уни тешиб юборади. Мусо алайҳиссалом: «Сен қайиқни тешиб, уни ғарқ қилмоқчимисан? Сен нозик иш қилдинг!» дейди. Бунга Ҳазрат Ҳизр: «Сен мен билан сабр қила олмайсан» деб эслатади. Бу ерда Аллоҳнинг тақдирини тушуниш инсон ақли учун оғирлигини кўрамиз.
Кейин Ҳазрат Ҳизр бир болани ўлдиради. Бу гал Мусо алайҳиссалом қаттиқ ғазабланиб: «Сен бегуноҳ болани ўлдирдинг, бу аянчли иш!» дея эътироз қилади. Бунга Ҳазрат Ҳизр яна эслатади: «Сен сабр қила олмайсан».
Сўнг улар бир шаҳарга келиб, Ҳазрат Ҳизр етимларнинг деворини тиклайди. Мусо алайҳиссалом яна сабр қилолмайди ва сўз очади. Шунда Ҳазрат Хизр «Бу бизнинг ажралишимиз» деб ҳикмат сирини тушунтиришни бошлайди.
Бу ҳикоя бизга уч турдаги тақдирни англатади:
1. Биринчиси – сиз ёмонлик деб билган нарса яхши натижалар келтириши мумкин.
2. Иккинчиси – ёмонликка ўхшаган воқеаларнинг фойдаси, лекин бу дунёда сирлигича қолади.
3. Учинчиси – ёмонликдан ҳимоя қилинадиган тақдир бўлиб, Аллоҳнинг лутфи билан сиздан яширинади.
Ҳазрат Хизр айтганидек: «Сен Аллоҳнинг тақдирини тушуна олмайсан. Шунинг учун ҳар қандай вазиятда сабр қил. Агар сиз Аллоҳга ишончли бўлсангиз, ҳар бир воқеада хайр бор».
Аллоҳнинг раҳмати барчага бўлсин!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 09:01
📝 ХОТИНИМНИ УШЛАБ ОЛДИМ😨
Ҳаммаси ўша кундан бошланди. Кўчада холаваччам Салимни учратиб қолдим. Ҳол-аҳвол сўрашгач, у иккиланиб:
— Бир гап айтаман.
— Тинчликми, оғайни?
— Буни айтишга тилим ҳам бормаяпти. Айтмасам, кўриб-билиб туриб...
— Гапни бошладингми, охиригача айтда энди!..
— Қандай айтсам экан… Хотининг сенга хиёнат киляпти, — деди Салим.
Дунё кўзимга кўринди. Умуман ишонмадим. Кечга яқин ҳеч нарса бўлмагандай, уйга келдимда:
— Мени шошилинч ишга чақиришяпти, бугуноқ кетишим керак. Бу сафар бир ойлардан кейин келаман, — дея хайрлашиб «сафарга кетдим»...😳😰😱😱
ДАВОМИ👇👉 https://t.me/Solixa_Ayol/63578
Ҳаммаси ўша кундан бошланди. Кўчада холаваччам Салимни учратиб қолдим. Ҳол-аҳвол сўрашгач, у иккиланиб:
— Бир гап айтаман.
— Тинчликми, оғайни?
— Буни айтишга тилим ҳам бормаяпти. Айтмасам, кўриб-билиб туриб...
— Гапни бошладингми, охиригача айтда энди!..
— Қандай айтсам экан… Хотининг сенга хиёнат киляпти, — деди Салим.
Дунё кўзимга кўринди. Умуман ишонмадим. Кечга яқин ҳеч нарса бўлмагандай, уйга келдимда:
— Мени шошилинч ишга чақиришяпти, бугуноқ кетишим керак. Бу сафар бир ойлардан кейин келаман, — дея хайрлашиб «сафарга кетдим»...😳😰😱😱
ДАВОМИ👇👉 https://t.me/Solixa_Ayol/63578
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 07:59
📤📤📤📤
Илтимос қиламан эринмай ўқиб чиқишингизни
📚Расулуллоҳ ﷺ дедилар: «Ҳаргиз эркак киши бегона аёл билан ёлғиз қолмасин. Акс ҳолда учинчилари шайтон бўлади».
✍️Термизий ривояти
Изоҳ: Шариатимизда номаҳрам эркак ва аёл хилватда ёлғиз қолишлари жоиз эмас. Уларнинг ёлғиз қолиши аксар ҳолатда катта гуноҳларга сабаб бўлгани учун бу ёмонлик эшиги Аллоҳ таоло ва Расул алайҳиссалом томонидан беркитилган. Бу ўринда улар яхши маънода дўстлашганми ё севишганми, дарс қиладиларми ё ишлайдиларми аҳамияти йўқ.
Қуръон ва суннатда зинодан нафақат қайтарилган, балки унга яқин йўламасликка даъват қилинган.
📖 Аллоҳ таоло зино ҳақида Қуръони каримда шундай дейди: «Зинога яқинлашмангиз! Чунки у фаҳш ва ёмон йўлдир» (Исро сураси, 32-оят).
🚫Зино – катта гуноҳ, унга олиб борувчи амаллар ҳам гуноҳ ҳисобланади. Номаҳрам эркак ва аёлнинг ёлғиз қолиши зинога ташланган биринчи қадамдир.
Эътибор бериб қаралса, номаҳрам эркак ва аёллар ўртасидаги фаҳш ишлар, гуноҳ ва хиёнатлар ёлғиз қолишдан бошланади.
Умумий маънода динимизда мўмин-мусулмонлар ўртасидаги дўстлик, ўзаро муҳаббат мақталади, тарғиб қилинади. Аллоҳ таоло мўминларни Қуръони каримда “ихва” яъни, ака-укалар деб атаган. Ҳатто дунёда бир-бирини Аллоҳ йўлида яхши кўрган дўстлар Қиёмат куни соя йўқ пайтда Аршнинг соясида бўлишлари ҳадисларда таъкидланган. Бу ердаги дин қардошлиги эркагу аёлни ўз ичига олади. Аёллар мўминларга диндош опа-сингил ҳисобланадилар. Уларга динимиз белгилаб берган чегарада муомала қилишимиз айни муддаодир.
📌Энди номаҳрам эркак ва аёл яқин дўст бўлишларига келсак, бунинг энг маъқул ечими никоҳдир. Никоҳдан кейин уларнинг ўзаро дўстликлари, муҳаббатлари ибодатга айланади, улуғ савоб бўлади. Бу Аллоҳ таолонинг ислом умматига берган имтиёзи ва ундан фойдаланиш керак.
Лекин никоҳсиз бундай дўстликнинг охири яхшиликка олиб келмайди, албатта. Чунки бундай “дўстлик” кўпинча зинога олиб келади, натижада никоҳсиз фарзандлар дунёга келади. Бундай фарзандлар аксар ҳолларда туғилмасдан “ўлдирилади” ёки чекка жойларга, ахлатхоналарга ташлаб кетилади. Гуноҳ устига гуноҳ, разолат устига разолат бўлади.
Бошқа томондан, қайси бир эркак, синглиси ёки хотинини яқин эркак “дўсти” бўлишига, улар хилватда ёлғиз қолишига рози бўлади?! Қайси эркакни синглиси ё хотини “самимий дўсти” билан ёлғиз қолгани, уларнинг “қалби тоза” экани тинчлантира олади!? Бундай “дўстлик” оқибатида қанча қанча қизлар ҳали турмуш қурмасдан бир умрга бадном бўлаётгани, туппа-тузук оилалар бузилиб кетаётгани инкор этиб бўлмас ҳақиқатдир.
Бу мавзуда тўғри ечим шуки, ҳавои-нафсимизни қўйиб, ҳақ йўлга эргашиш лозим, зеро Аллоҳ таоло марҳамат қилади:
📖 “…Бас, сизларга Мендан ҳидоят келганда, ҳидоятимга эргашганларга хавф йўқдир ва улар ташвиш ҳам чекмайдилар” (Бақара сураси, 38-оят).
Юқоридаги маълумотлардан шариатда эркак-аёл умуман гаплашиши мумкин эмас, деган хулоса чиқмайди. Динимизда номаҳрам эркак ва аёллар ўртасидаги муносабатлар: ҳужжатларни расмийлаштириш, савдо, ижара, қарз олди-бердиси, таълим бериш, даволаниш ва шу каби ишларда, зарурат миқдорича гаплашишга рухсат берилган. Валлоҳу аълам.
Илтимос қиламан эринмай ўқиб чиқишингизни
📚Расулуллоҳ ﷺ дедилар: «Ҳаргиз эркак киши бегона аёл билан ёлғиз қолмасин. Акс ҳолда учинчилари шайтон бўлади».
✍️Термизий ривояти
Изоҳ: Шариатимизда номаҳрам эркак ва аёл хилватда ёлғиз қолишлари жоиз эмас. Уларнинг ёлғиз қолиши аксар ҳолатда катта гуноҳларга сабаб бўлгани учун бу ёмонлик эшиги Аллоҳ таоло ва Расул алайҳиссалом томонидан беркитилган. Бу ўринда улар яхши маънода дўстлашганми ё севишганми, дарс қиладиларми ё ишлайдиларми аҳамияти йўқ.
Қуръон ва суннатда зинодан нафақат қайтарилган, балки унга яқин йўламасликка даъват қилинган.
📖 Аллоҳ таоло зино ҳақида Қуръони каримда шундай дейди: «Зинога яқинлашмангиз! Чунки у фаҳш ва ёмон йўлдир» (Исро сураси, 32-оят).
🚫Зино – катта гуноҳ, унга олиб борувчи амаллар ҳам гуноҳ ҳисобланади. Номаҳрам эркак ва аёлнинг ёлғиз қолиши зинога ташланган биринчи қадамдир.
Эътибор бериб қаралса, номаҳрам эркак ва аёллар ўртасидаги фаҳш ишлар, гуноҳ ва хиёнатлар ёлғиз қолишдан бошланади.
Умумий маънода динимизда мўмин-мусулмонлар ўртасидаги дўстлик, ўзаро муҳаббат мақталади, тарғиб қилинади. Аллоҳ таоло мўминларни Қуръони каримда “ихва” яъни, ака-укалар деб атаган. Ҳатто дунёда бир-бирини Аллоҳ йўлида яхши кўрган дўстлар Қиёмат куни соя йўқ пайтда Аршнинг соясида бўлишлари ҳадисларда таъкидланган. Бу ердаги дин қардошлиги эркагу аёлни ўз ичига олади. Аёллар мўминларга диндош опа-сингил ҳисобланадилар. Уларга динимиз белгилаб берган чегарада муомала қилишимиз айни муддаодир.
📌Энди номаҳрам эркак ва аёл яқин дўст бўлишларига келсак, бунинг энг маъқул ечими никоҳдир. Никоҳдан кейин уларнинг ўзаро дўстликлари, муҳаббатлари ибодатга айланади, улуғ савоб бўлади. Бу Аллоҳ таолонинг ислом умматига берган имтиёзи ва ундан фойдаланиш керак.
Лекин никоҳсиз бундай дўстликнинг охири яхшиликка олиб келмайди, албатта. Чунки бундай “дўстлик” кўпинча зинога олиб келади, натижада никоҳсиз фарзандлар дунёга келади. Бундай фарзандлар аксар ҳолларда туғилмасдан “ўлдирилади” ёки чекка жойларга, ахлатхоналарга ташлаб кетилади. Гуноҳ устига гуноҳ, разолат устига разолат бўлади.
Бошқа томондан, қайси бир эркак, синглиси ёки хотинини яқин эркак “дўсти” бўлишига, улар хилватда ёлғиз қолишига рози бўлади?! Қайси эркакни синглиси ё хотини “самимий дўсти” билан ёлғиз қолгани, уларнинг “қалби тоза” экани тинчлантира олади!? Бундай “дўстлик” оқибатида қанча қанча қизлар ҳали турмуш қурмасдан бир умрга бадном бўлаётгани, туппа-тузук оилалар бузилиб кетаётгани инкор этиб бўлмас ҳақиқатдир.
Бу мавзуда тўғри ечим шуки, ҳавои-нафсимизни қўйиб, ҳақ йўлга эргашиш лозим, зеро Аллоҳ таоло марҳамат қилади:
📖 “…Бас, сизларга Мендан ҳидоят келганда, ҳидоятимга эргашганларга хавф йўқдир ва улар ташвиш ҳам чекмайдилар” (Бақара сураси, 38-оят).
Юқоридаги маълумотлардан шариатда эркак-аёл умуман гаплашиши мумкин эмас, деган хулоса чиқмайди. Динимизда номаҳрам эркак ва аёллар ўртасидаги муносабатлар: ҳужжатларни расмийлаштириш, савдо, ижара, қарз олди-бердиси, таълим бериш, даволаниш ва шу каби ишларда, зарурат миқдорича гаплашишга рухсат берилган. Валлоҳу аълам.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 07:34
😱ЛУИЗА РАСУЛОВА ВА АСАЛ ШОДИЕВАНИНГ ЖАНЖАЛИ АВЖ ОЛИБ КЕТДИ
❗️ЛУИЗА АСАЛНИ ОИЛАВИЙ СИРЛАРИНИ ВОШ ҚИЛИБ ТАШЛАДИ ШОХРУХХОНИНГ ОНАСИГА ОТВЕТ ҚИЛДИ
КЎРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😨
ВИДЕОНИ ХОЗИРГИНА ЖОЙЛАДИК ТЕЗ КИРИБ КЎРИНГ ДАХШАТ👇
https://telegram.me/joinchat/Ha1vGVD5MyE3NzEy
❗️ЛУИЗА АСАЛНИ ОИЛАВИЙ СИРЛАРИНИ ВОШ ҚИЛИБ ТАШЛАДИ ШОХРУХХОНИНГ ОНАСИГА ОТВЕТ ҚИЛДИ
КЎРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😨
ВИДЕОНИ ХОЗИРГИНА ЖОЙЛАДИК ТЕЗ КИРИБ КЎРИНГ ДАХШАТ👇
https://telegram.me/joinchat/Ha1vGVD5MyE3NzEy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 04:33
Ҳожат намози ва унда ўқиладиган дуо
Абдуллоҳ ибн Абу Авфо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар:
«Кимнинг Аллоҳга ва Бани Одамдан бирортасига ҳожати бўлса, яхшилаб таҳорат қилиб, сўнгра икки ракъат намоз ўқисин. Кейин Аллоҳга сано, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга саловот айтсин. Кейин: «Лаа илаҳа иллаллоҳул Ҳалимул Карийм, субҳааналлоҳи Роббил аршил азийм.Алҳамду лиллаҳи Роббил ъааламин. Ас-алука мужибаати роҳматик, ва азааимa мағфиротик, вал ғониймата мин кулли бирр, вас-салаамата мин кулли исм. Лаа тадаъ лий занбан илла ғофартаҳ, ва лаа ҳамман илла фаррожтаҳ, ва лаа ҳаажатан ҳия лака ризон илла қозойтаҳ, йаа арҳамар-роҳимийн!» десин».
Термизий ва Ибн Можа ривоят қилгишан.
Ибн Можа «йаа арҳамар-роҳимийн» жумласидан сўнг «кейин дунё ва охират ишларини истаганича сўрайди, чунки улар (сўраган нарсалари) унинг тақдирига битилади» деган жумлани қўшимча қилган.
Дуонинг маъноси: Ҳалиму Карим Аллоҳдан ўзга (ибодатга сазовор) маъбуд йўқ. Улуғ Аршнинг Робби Аллоҳ покдир. Оламларнинг Робби Аллоҳга ҳамдлар бўлсин. Мен Сендан раҳматингни вожиб қилувчи, мағфиратингни тақозо қилувчи нарсаларни сўрайман, барча яхшиликлардан насиба, барча ёмонликлардан саломат бўлишни сўрайман. Менинг ҳеч бир гуноҳимни қўймай мағфират қилгин, ҳеч бир ғамимни қўймай кушойиш қилгин, Ўзинг рози бўлган ҳеч бир ҳожатимни қўймай албатта раво қилгин, эй раҳмлиларнинг раҳмлиси!»
Изоҳ: Ҳожат намози мандуб намозлардан саналади. У икки ёки тўрт ракъат ўқилади. Имом Ибн Ҳажар «Бу намозни шанба куни саҳар чоғи ўқиб, сўнг эҳтиёжига кушойиш сўраш мандубдир, чунки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам «Ким шанба куни эрталаб эҳтиёжини сўраса, сўрагани ҳал бўлади. Унинг ҳожати раво бўлишига мен кафилман», деб марҳамат қилганлар», деган.
Усмон ибн Ҳаниф розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир кўзи ожиз одам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб, «Эй Аллоҳнинг Расули, дуо қилинг, (Аллоҳ) кўзимни очсин», деди. У зот: «Шундай қолаверса-чи?» дедилар. У: «Эй Аллоҳнинг Расули, кўзимнинг ожизлиги менга оғирлик қиляпти», деди. У зот шундай дедилар: «Бўлмаса, бориб таҳорат ол. Кейин икки ракъат намоз ўқи. Сўнг шундай дегин: «Аллоҳим, мен Сендан Набиййим, раҳмат набийси Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламни васила қилиб ёлвораман, Сенга таважжуҳ қиламан(юзланаман). Эй Муҳаммад, мен Роббингизга сизни васила қилиб таважжуҳ қиламан, менинг кўзимни очсин. Аллоҳим, у зотни ўзимга воситачи қил. Ўзимни ҳам ўзимга воситачи қил!»
Кейин у кўзи очиқ ҳолда қайтиб кетди».
Термизий, Насоий, Ибн Можа, Ибн Хузайма ва Ҳоким ривоят қилишган. Ҳоким «Бухорий ва Муслимнинг шартларига кўра саҳиҳ», деган. Лафз Насоийники.
Ушбу ҳадислардан олинадиган фойдалар:
1. Ҳожат намозини ўқиш мандубдир. У икки ёки тўрт ракъат ўқилади.
2. Кимнинг Аллоҳдан сўрайдиган ёки бирорта одам билан ҳал бўладиган ҳожати бўлса, яхшилаб таҳорат қилиб, икки ракъат намоз ўқийди. Кейин Аллоҳ таолога ҳамду сано, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга саловотлар айтади. Кейин юқорида ҳадисда айтилган дуони ўқийди.
3. Бу намозни шанба куни саҳар чоғи ўқиб, ҳожатининг раво бўлишини сўраш мандубдир.
4. Солиҳ одамларни васила қилиб дуо қилиш жоиздир.
Абдуллоҳ ибн Абу Авфо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар:
«Кимнинг Аллоҳга ва Бани Одамдан бирортасига ҳожати бўлса, яхшилаб таҳорат қилиб, сўнгра икки ракъат намоз ўқисин. Кейин Аллоҳга сано, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга саловот айтсин. Кейин: «Лаа илаҳа иллаллоҳул Ҳалимул Карийм, субҳааналлоҳи Роббил аршил азийм.Алҳамду лиллаҳи Роббил ъааламин. Ас-алука мужибаати роҳматик, ва азааимa мағфиротик, вал ғониймата мин кулли бирр, вас-салаамата мин кулли исм. Лаа тадаъ лий занбан илла ғофартаҳ, ва лаа ҳамман илла фаррожтаҳ, ва лаа ҳаажатан ҳия лака ризон илла қозойтаҳ, йаа арҳамар-роҳимийн!» десин».
Термизий ва Ибн Можа ривоят қилгишан.
Ибн Можа «йаа арҳамар-роҳимийн» жумласидан сўнг «кейин дунё ва охират ишларини истаганича сўрайди, чунки улар (сўраган нарсалари) унинг тақдирига битилади» деган жумлани қўшимча қилган.
Дуонинг маъноси: Ҳалиму Карим Аллоҳдан ўзга (ибодатга сазовор) маъбуд йўқ. Улуғ Аршнинг Робби Аллоҳ покдир. Оламларнинг Робби Аллоҳга ҳамдлар бўлсин. Мен Сендан раҳматингни вожиб қилувчи, мағфиратингни тақозо қилувчи нарсаларни сўрайман, барча яхшиликлардан насиба, барча ёмонликлардан саломат бўлишни сўрайман. Менинг ҳеч бир гуноҳимни қўймай мағфират қилгин, ҳеч бир ғамимни қўймай кушойиш қилгин, Ўзинг рози бўлган ҳеч бир ҳожатимни қўймай албатта раво қилгин, эй раҳмлиларнинг раҳмлиси!»
Изоҳ: Ҳожат намози мандуб намозлардан саналади. У икки ёки тўрт ракъат ўқилади. Имом Ибн Ҳажар «Бу намозни шанба куни саҳар чоғи ўқиб, сўнг эҳтиёжига кушойиш сўраш мандубдир, чунки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам «Ким шанба куни эрталаб эҳтиёжини сўраса, сўрагани ҳал бўлади. Унинг ҳожати раво бўлишига мен кафилман», деб марҳамат қилганлар», деган.
Усмон ибн Ҳаниф розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир кўзи ожиз одам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб, «Эй Аллоҳнинг Расули, дуо қилинг, (Аллоҳ) кўзимни очсин», деди. У зот: «Шундай қолаверса-чи?» дедилар. У: «Эй Аллоҳнинг Расули, кўзимнинг ожизлиги менга оғирлик қиляпти», деди. У зот шундай дедилар: «Бўлмаса, бориб таҳорат ол. Кейин икки ракъат намоз ўқи. Сўнг шундай дегин: «Аллоҳим, мен Сендан Набиййим, раҳмат набийси Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламни васила қилиб ёлвораман, Сенга таважжуҳ қиламан(юзланаман). Эй Муҳаммад, мен Роббингизга сизни васила қилиб таважжуҳ қиламан, менинг кўзимни очсин. Аллоҳим, у зотни ўзимга воситачи қил. Ўзимни ҳам ўзимга воситачи қил!»
Кейин у кўзи очиқ ҳолда қайтиб кетди».
Термизий, Насоий, Ибн Можа, Ибн Хузайма ва Ҳоким ривоят қилишган. Ҳоким «Бухорий ва Муслимнинг шартларига кўра саҳиҳ», деган. Лафз Насоийники.
Ушбу ҳадислардан олинадиган фойдалар:
1. Ҳожат намозини ўқиш мандубдир. У икки ёки тўрт ракъат ўқилади.
2. Кимнинг Аллоҳдан сўрайдиган ёки бирорта одам билан ҳал бўладиган ҳожати бўлса, яхшилаб таҳорат қилиб, икки ракъат намоз ўқийди. Кейин Аллоҳ таолога ҳамду сано, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга саловотлар айтади. Кейин юқорида ҳадисда айтилган дуони ўқийди.
3. Бу намозни шанба куни саҳар чоғи ўқиб, ҳожатининг раво бўлишини сўраш мандубдир.
4. Солиҳ одамларни васила қилиб дуо қилиш жоиздир.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 04:00
Бу гўзал қиз даҳшатли болани дунёга келтирди 😨
У ғалати товушлар чиқарди ва шифокорларни тишламоқчи бўлди, полиция ҳодимлари эса уни сўроқ қилиш учун маҳкамага олиб келишди. Шунда қиз бу иш билан шуғулланганини тан олди яъни бу иш...😳👇👇
https://t.me/Solixa_Ayol/26057
У ғалати товушлар чиқарди ва шифокорларни тишламоқчи бўлди, полиция ҳодимлари эса уни сўроқ қилиш учун маҳкамага олиб келишди. Шунда қиз бу иш билан шуғулланганини тан олди яъни бу иш...😳👇👇
https://t.me/Solixa_Ayol/26057
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 03:58
Исломда аёлнинг қадрини кўрсатувчи омиллар
Қуръони Каримда “Нисо” (“Аёллар”) деган сура бор.
*
Аёл кишининг илтимоси туфайли бир сура нозил бўлди. Бу Мужодала сурасидир.
*
Оиша онамизнинг покликларини таъкидлаб оятлар нозил бўлди.
*
Агар эркак иккита хотинга уйланиб, уларнинг орасида адолат қилмаса, қиёмат куни ярми шол ҳолда тирилади.
*
Агар эр хотинига белгиланган маҳрни бермаса, у заифанинг молини ўзлаштирган ўғри ҳисобланади.
*
Агар эр хотинини талоқ қилса ҳам, унга берган маҳрни қайтариб олишга ҳаққи йўқ.
*
Агар эркак опа-синглиси, бувиси, аёли ва қизларининг меросдаги улушини тортиб олса, Аллоҳ таолонинг белгилаб қўйган чегарасидан ошиб ўтган бўлади. Ким шундай қилса, ўзига кўп зулм қилган бўлади.
*
Агар эр аёлини урса ёки хўрласа, пасткаш кимса, агар икром қилса, олийжаноб киши ҳисобланади.
*
Агар эр аёлини ёмон кўрса ҳам сабр қилсин, Аллоҳ таоло ўша аёлда кўп яхшиликларни пайдо қилади.
*
Агар эр аёли билан ажрашса ҳам ўртадаги никоҳ, бирга яшаганлик эътиборидан уни ҳақорат қилмасин, ғийбат қилмасин, одамларга ёмонламасин.
*
Агар эр аёли билан ажрашса ҳам ундан кўрган фарзандларига нафақасини бериш мажбуриятида қолаверади. Бу нафақа отанинг зиммасидан Ҳеч қачон соқит бўлмайди.
*
Агар аёлнинг шахсий мулки бўлса, у шу мулкини ўзи истагандек тасарруф қилиш ҳаққига эга. Эр бу мулкни тортиб олишга асло ҳақли эмас.
*
Эр аёлининг таоми, ичимлиги, либоси, уйи, таълими ва дори-дармонларига масъулдир.
*
Аёлини ҳимоя қила туриб вафот этган эрга шаҳидлик ҳукми берилади.
*
Киши охиратда жаннатга кириши учун отаси билан бирга онасини рози қилиши керак.
*
Қизларини, сингилларини тарбия қилиб, одобли, иффатли ўстирган отага ва акага жаннатга кириш ва дўзахдан қутулиб қолиш имкони берилди.
*
Ислом дини аёл кишига ана шундай ҳақларни берди ва унинг қадрини кўтариб қўйди.
Нозимжон Ҳошимжон таржимаси
Қуръони Каримда “Нисо” (“Аёллар”) деган сура бор.
*
Аёл кишининг илтимоси туфайли бир сура нозил бўлди. Бу Мужодала сурасидир.
*
Оиша онамизнинг покликларини таъкидлаб оятлар нозил бўлди.
*
Агар эркак иккита хотинга уйланиб, уларнинг орасида адолат қилмаса, қиёмат куни ярми шол ҳолда тирилади.
*
Агар эр хотинига белгиланган маҳрни бермаса, у заифанинг молини ўзлаштирган ўғри ҳисобланади.
*
Агар эр хотинини талоқ қилса ҳам, унга берган маҳрни қайтариб олишга ҳаққи йўқ.
*
Агар эркак опа-синглиси, бувиси, аёли ва қизларининг меросдаги улушини тортиб олса, Аллоҳ таолонинг белгилаб қўйган чегарасидан ошиб ўтган бўлади. Ким шундай қилса, ўзига кўп зулм қилган бўлади.
*
Агар эр аёлини урса ёки хўрласа, пасткаш кимса, агар икром қилса, олийжаноб киши ҳисобланади.
*
Агар эр аёлини ёмон кўрса ҳам сабр қилсин, Аллоҳ таоло ўша аёлда кўп яхшиликларни пайдо қилади.
*
Агар эр аёли билан ажрашса ҳам ўртадаги никоҳ, бирга яшаганлик эътиборидан уни ҳақорат қилмасин, ғийбат қилмасин, одамларга ёмонламасин.
*
Агар эр аёли билан ажрашса ҳам ундан кўрган фарзандларига нафақасини бериш мажбуриятида қолаверади. Бу нафақа отанинг зиммасидан Ҳеч қачон соқит бўлмайди.
*
Агар аёлнинг шахсий мулки бўлса, у шу мулкини ўзи истагандек тасарруф қилиш ҳаққига эга. Эр бу мулкни тортиб олишга асло ҳақли эмас.
*
Эр аёлининг таоми, ичимлиги, либоси, уйи, таълими ва дори-дармонларига масъулдир.
*
Аёлини ҳимоя қила туриб вафот этган эрга шаҳидлик ҳукми берилади.
*
Киши охиратда жаннатга кириши учун отаси билан бирга онасини рози қилиши керак.
*
Қизларини, сингилларини тарбия қилиб, одобли, иффатли ўстирган отага ва акага жаннатга кириш ва дўзахдан қутулиб қолиш имкони берилди.
*
Ислом дини аёл кишига ана шундай ҳақларни берди ва унинг қадрини кўтариб қўйди.
Нозимжон Ҳошимжон таржимаси
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 03:30
Qadrligim Bir o‘yin o‘ynasak, nima deysiz?😊
Quyida 1 dan 50 gacha bo‘lgan raqamlarning har biri ostiga, har birimizning qo‘limizdan keladigan bittadan solih amal yashirilgan. Siz bu raqamlardan xohlaganingizni tanlaysiz, ustiga bosasiz, va qaysi amal chiqsa, uni bajarasiz, savoblar olasiz....😊
🍃
Tayyor bo‘lsangiz, boshladik:
👇👇👇👇👇👇👇
• 01 • 02 • 03 • 04 • 05 • 06 • 07 • 08 • 09 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21 • 22 • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • 28 • 29 • 30 • 31 • 32 • 33 • 34 • 35 • 36 • 37 • 38 • 39 • 40 • 41 • 42 • 43 • 44 • 45 • 46 • 47 • 48 • 49 • 50 •
Javoblar👇
(@online_halol_bozor - eng zo‘r va arzon mahsulotlar)
Quyida 1 dan 50 gacha bo‘lgan raqamlarning har biri ostiga, har birimizning qo‘limizdan keladigan bittadan solih amal yashirilgan. Siz bu raqamlardan xohlaganingizni tanlaysiz, ustiga bosasiz, va qaysi amal chiqsa, uni bajarasiz, savoblar olasiz....😊
🍃
Tayyor bo‘lsangiz, boshladik:
👇👇👇👇👇👇👇
• 01 • 02 • 03 • 04 • 05 • 06 • 07 • 08 • 09 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21 • 22 • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • 28 • 29 • 30 • 31 • 32 • 33 • 34 • 35 • 36 • 37 • 38 • 39 • 40 • 41 • 42 • 43 • 44 • 45 • 46 • 47 • 48 • 49 • 50 •
Javoblar👇
(@online_halol_bozor - eng zo‘r va arzon mahsulotlar)
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 03:01
Ибратли дарс
1896 йилда буюк ихтирочи Томас Эдисон электр лампасини ихтиро қилганидан кейин автомобиль ишлаб чиқариш лойиҳаси устида ишлай бошлади. Шу пайтда у компаниясидаги бир йигитнинг автомобиль яратганини билиб қолди. Нью-Йоркдаги компания тадбирида Эдисон ушбу йигит, яъни Генри Форд билан учрашди ва бензинда юрадиган автомобил ғоясидан жуда катта таассурот олди. Электр энергиясини манба сифатида кўриб келаётган Эдисон, Фордни ҳаяжон билан қўллаб-қувватлаб, унга шундай деди: "Ўғлим, бу ажойиб! Сени тўғри йўлда деб ўйлайман! Саъй-ҳаракатларингни давом эттиришингни қўллаб-қувватлайман!"
Ҳурматли ихтирочидан олган рағбати туфайли Генри Форд ўз ишини давом эттирди ва охир-оқибат уни бадавлат кишига айлантирган автомобилни ихтиро қилди.
1914 йилнинг 9 декабрида Эдисоннинг лабораторияси ва фабрикасига ўт кетиши оқибатида ундаги ҳамма нарса ёниб кул бўлди. Ўшанда Эдисон 67 ёшда эди. Зарар шундай катта эдики, суғурта компанияси тўлайдиган товон пули ҳам бу зарарни қоплашга етмас эди. Ўшанда, ҳали ёнғиннинг кули совимай тариб, Генри Форд Эдисонга 750 минг долларлик чек юборди ва агар зарур бўлса, яна қўшимча маблағ берилишини таъкидлади.
1916 йилда Форд ўз уйини Эдисоннинг уйи ёнига қурди. Кейинчалик Эдисон ногиронлик аравачасида ҳаракатланишга мажбур бўлганида, Форд ҳам ўз аравачасини олиб, улар бирга пойга қила бошладилар.
Томас Эдисон Генри Форднинг ўзига ишонишига ҳисса қўшган, натижада улар ўртасида умрбод дўстлик пайдо бўлган эди.
Хулоса:
Бошқаларнинг муваффақиятига ҳеч қачон ҳасад қилманг. Агар пойгада ғолиб бўлолмасангиз, олдиндаги инсонга рекордни янгилашга ёрдам беринг. Ёниб турган шамингиз бошқа шамни ёққанда ёруғлигини йўқотмайди. Бир-биримизни қўллаб-қувватлайлик ва руҳлантирайлик!
1896 йилда буюк ихтирочи Томас Эдисон электр лампасини ихтиро қилганидан кейин автомобиль ишлаб чиқариш лойиҳаси устида ишлай бошлади. Шу пайтда у компаниясидаги бир йигитнинг автомобиль яратганини билиб қолди. Нью-Йоркдаги компания тадбирида Эдисон ушбу йигит, яъни Генри Форд билан учрашди ва бензинда юрадиган автомобил ғоясидан жуда катта таассурот олди. Электр энергиясини манба сифатида кўриб келаётган Эдисон, Фордни ҳаяжон билан қўллаб-қувватлаб, унга шундай деди: "Ўғлим, бу ажойиб! Сени тўғри йўлда деб ўйлайман! Саъй-ҳаракатларингни давом эттиришингни қўллаб-қувватлайман!"
Ҳурматли ихтирочидан олган рағбати туфайли Генри Форд ўз ишини давом эттирди ва охир-оқибат уни бадавлат кишига айлантирган автомобилни ихтиро қилди.
1914 йилнинг 9 декабрида Эдисоннинг лабораторияси ва фабрикасига ўт кетиши оқибатида ундаги ҳамма нарса ёниб кул бўлди. Ўшанда Эдисон 67 ёшда эди. Зарар шундай катта эдики, суғурта компанияси тўлайдиган товон пули ҳам бу зарарни қоплашга етмас эди. Ўшанда, ҳали ёнғиннинг кули совимай тариб, Генри Форд Эдисонга 750 минг долларлик чек юборди ва агар зарур бўлса, яна қўшимча маблағ берилишини таъкидлади.
1916 йилда Форд ўз уйини Эдисоннинг уйи ёнига қурди. Кейинчалик Эдисон ногиронлик аравачасида ҳаракатланишга мажбур бўлганида, Форд ҳам ўз аравачасини олиб, улар бирга пойга қила бошладилар.
Томас Эдисон Генри Форднинг ўзига ишонишига ҳисса қўшган, натижада улар ўртасида умрбод дўстлик пайдо бўлган эди.
Хулоса:
Бошқаларнинг муваффақиятига ҳеч қачон ҳасад қилманг. Агар пойгада ғолиб бўлолмасангиз, олдиндаги инсонга рекордни янгилашга ёрдам беринг. Ёниб турган шамингиз бошқа шамни ёққанда ёруғлигини йўқотмайди. Бир-биримизни қўллаб-қувватлайлик ва руҳлантирайлик!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 02:30
— Келинингизга «болани олдир», деб айтдим. Тўрттаси етади ўзи. Шундоғам рўзғорга етказолмай юрибман... - ҳасрат қилди ўғил онасига.
— Шунда онаси ўғлига қараб шундай деди, ва бу гапни эшитган ўғил шокка тушиб қолди😱
Давоми👇🏼
— Шунда онаси ўғлига қараб шундай деди, ва бу гапни эшитган ўғил шокка тушиб қолди😱
Давоми👇🏼
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 01:45
Қандай ажойиб ризқ
Бир фақир киши бор эди. У онасини, аёлини ва зурриётини боқар эди. У бир (бойнинг) қўлида хизматкор бўлиб ишлар, ишига холис ва ишини комил суратда адо қиларди. Кунларнинг бирида у ишга келмади.
Шунда хўжайини ўзига ўзи: "У, ишга келмай қўймаслиги учун унинг маошини бир дийнорга зиёда қилишим керак. Аминманки, у маошини кўтарилиши таъма қилиб, ишга келмади. Чунки мени унга мухтож эканимни билади-да" деди. Иккинчи кун бўлгач, Хўжайин унга маошини бериб, бир дийнор зиёда қилди. Хизматкор хеч нарса демади ва хўжайиндан сабабини хам сўрамади.
Бир қанча муддатдан кейин хизматкор яна келмади. Хўжайин жуда қаттиқ ғазабланиб: "Ўша зиёда қилган бир дийнорни камайтираман" деди. Камайтирди хам, хизматкор хеч нарса демади ва маошининг камайган сабабини хам сўрамади.
Хўжайин ходимни олдинги ишини такрорлагани (маоши кўпайса хам, камайса хам индамагани)дан ажабланиб, сўради: "Маошингни зиёда қилдим сабабини сўрамадинг, камайтирдим хеч нарса демадинг"?! Хизматкор: "Биринчи марта келмаганимда Аллох менга бир чақалоқ тухфа этганди, ўшанда маошимни кўпайтириб мукофатлагандингиз. Айтдимки: "Бу чақалоғимнинг ризқи ўзи билан келди".
Иккинчи марта келмаганимда эса, онам вафот этгандилар, маошимни камайтирганингизда дедимки: "Бу онамнинг ризқи, онам кетди, ризқи хам . . . ! ! ! Қандай ажойиб! Аллохнинг берганига рози ва сабабини хам биляпти. Камайтирса хам рози ва нима учунлигини хам биляпти . . . ! ! !
Бир фақир киши бор эди. У онасини, аёлини ва зурриётини боқар эди. У бир (бойнинг) қўлида хизматкор бўлиб ишлар, ишига холис ва ишини комил суратда адо қиларди. Кунларнинг бирида у ишга келмади.
Шунда хўжайини ўзига ўзи: "У, ишга келмай қўймаслиги учун унинг маошини бир дийнорга зиёда қилишим керак. Аминманки, у маошини кўтарилиши таъма қилиб, ишга келмади. Чунки мени унга мухтож эканимни билади-да" деди. Иккинчи кун бўлгач, Хўжайин унга маошини бериб, бир дийнор зиёда қилди. Хизматкор хеч нарса демади ва хўжайиндан сабабини хам сўрамади.
Бир қанча муддатдан кейин хизматкор яна келмади. Хўжайин жуда қаттиқ ғазабланиб: "Ўша зиёда қилган бир дийнорни камайтираман" деди. Камайтирди хам, хизматкор хеч нарса демади ва маошининг камайган сабабини хам сўрамади.
Хўжайин ходимни олдинги ишини такрорлагани (маоши кўпайса хам, камайса хам индамагани)дан ажабланиб, сўради: "Маошингни зиёда қилдим сабабини сўрамадинг, камайтирдим хеч нарса демадинг"?! Хизматкор: "Биринчи марта келмаганимда Аллох менга бир чақалоқ тухфа этганди, ўшанда маошимни кўпайтириб мукофатлагандингиз. Айтдимки: "Бу чақалоғимнинг ризқи ўзи билан келди".
Иккинчи марта келмаганимда эса, онам вафот этгандилар, маошимни камайтирганингизда дедимки: "Бу онамнинг ризқи, онам кетди, ризқи хам . . . ! ! ! Қандай ажойиб! Аллохнинг берганига рози ва сабабини хам биляпти. Камайтирса хам рози ва нима учунлигини хам биляпти . . . ! ! !
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Jan, 01:32
#Диққат
БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ🤯
ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН⭕️
Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг...👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг👇
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
⁉️Охиргача ўқинг
✔️ ХОЗИРОҚ КЎК ЁЗУВ УСТИГА БОСИНГ ВА БЕПУЛ КОНСУЛЬТАЦИЯГА ЭГА БЎЛИНГ
БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ
ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН
Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг...
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
⁉️Охиргача ўқинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 17:00
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun 60 qism sizni kutmoqda!! skidkada hikoya endi aksiyada 5.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 16:59
119
Орадан бир ҳафта ўтди.
Бу орада Наргиза сал ўзига келиб қолди.
— Ойи бу ердан чиққач акамни кўргани борайлик, — Наргиза шифтга термулганча гап бошлади, — уларни соғиндим.
— Хўп қизим, — ойиси унинг сочларини силаб ўтираркан, қудалари билан бўлган суҳбатни эслади.
« — Жон қуда, — Ҳалима опа йиғлаганча Наргизанинг ойисининг оёқларига йиқилди, — илтимос шикоят қилманг. Наргизанинг қанча ҳаражати бўлса қиламиз. Фақат устимдан ёзиб юборманг. Ёзиб юборсангиз уёқда....., — Ҳалима елкалари силкиниб йиғларкан, — ахир қишлоқ жой бўлса, эртага кўз-кўзга тушганида бир-биримизга қандай қараймиз? Одамгарчилик қилинг.»
Қизининг сочларини силаб ўтирганча шуларни ўйларкан, Дилшодни устидан ёзиб берганларида ўша одамгарчилик, қишлоқ жой деган сўзлар қаерда қолган экан? Онаизор шуларни ўйларкан, бир қизига куйса, бир қамалиб кетган ўғлига куярди.
Эркак қуда яхшилаб суриштириб, улар аризасини қайтиб олишган тақдирда ҳам энди Дилшодни чиқариб олишолмаслигини афсус билан айтганида унинг қалбидаги бор умид ҳам сўнганди. Ахир, Ҳалима опа Наргизани пичоқлаб қўйгани устидан даъво аризаси ёзмаслиги эвазига улар Дилшодни устидан ёзилган даъво аризасини қайтиб олишларини, кейин Дилшодни чиқариб олишлари мумкинлигини айтганида рози бўлганди. Лекин бунинг иложи йўқ эканлигини эшитиб, чўкиб қолди шўрлик аёл.
🌺🌺🌺
— Мен имтиҳонларимни якунлаб қайтаман, — Нилуфар акаси ва келинойиси билан хайрлашаркан, — дадамни эҳтиёт қилинглар. Ойимдан кейин жуда чўкиб қолдилар. Дўконга ҳам чиқмай қўйдилар, — Нилуфар боя дадаси билан хайрлашгани кирганида кўрган аҳволидан кўзлари ёшланди.
Орадан бир ҳафта ўтди.
Бу орада Наргиза сал ўзига келиб қолди.
— Ойи бу ердан чиққач акамни кўргани борайлик, — Наргиза шифтга термулганча гап бошлади, — уларни соғиндим.
— Хўп қизим, — ойиси унинг сочларини силаб ўтираркан, қудалари билан бўлган суҳбатни эслади.
« — Жон қуда, — Ҳалима опа йиғлаганча Наргизанинг ойисининг оёқларига йиқилди, — илтимос шикоят қилманг. Наргизанинг қанча ҳаражати бўлса қиламиз. Фақат устимдан ёзиб юборманг. Ёзиб юборсангиз уёқда....., — Ҳалима елкалари силкиниб йиғларкан, — ахир қишлоқ жой бўлса, эртага кўз-кўзга тушганида бир-биримизга қандай қараймиз? Одамгарчилик қилинг.»
Қизининг сочларини силаб ўтирганча шуларни ўйларкан, Дилшодни устидан ёзиб берганларида ўша одамгарчилик, қишлоқ жой деган сўзлар қаерда қолган экан? Онаизор шуларни ўйларкан, бир қизига куйса, бир қамалиб кетган ўғлига куярди.
Эркак қуда яхшилаб суриштириб, улар аризасини қайтиб олишган тақдирда ҳам энди Дилшодни чиқариб олишолмаслигини афсус билан айтганида унинг қалбидаги бор умид ҳам сўнганди. Ахир, Ҳалима опа Наргизани пичоқлаб қўйгани устидан даъво аризаси ёзмаслиги эвазига улар Дилшодни устидан ёзилган даъво аризасини қайтиб олишларини, кейин Дилшодни чиқариб олишлари мумкинлигини айтганида рози бўлганди. Лекин бунинг иложи йўқ эканлигини эшитиб, чўкиб қолди шўрлик аёл.
🌺🌺🌺
— Мен имтиҳонларимни якунлаб қайтаман, — Нилуфар акаси ва келинойиси билан хайрлашаркан, — дадамни эҳтиёт қилинглар. Ойимдан кейин жуда чўкиб қолдилар. Дўконга ҳам чиқмай қўйдилар, — Нилуфар боя дадаси билан хайрлашгани кирганида кўрган аҳволидан кўзлари ёшланди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 16:59
117
— Фурқат Асқаровни танийсизми? — Шоҳсанам майли дегач, йигитларнинг биринчи берган саволи шу бўлди.
— Фурқат? — Шоҳсанам унинг исмини эшитиши билан бутун ўтмиши бир зумда кўз олдида кино лентасидек айланиб ўтиб кетди. Ўша пайтдаги оғриқларни қайта ҳис қилгандек, юзи буришди, — ҳа танийман, — бироз жим тургач жавоб бераркан, — у менинг собиқ биринчи турмуш ўртоғим, — Шоҳсанам гапириш баробарида Жафарга қараб қўйишни ҳам унутмади. Берган жавобидан эса Жафарнинг юзида ҳайрат акс этганини кўрмай қолмади.
— Эрингиз? — йигитлар ҳам бироз ҳайрон бўлганча, — эрингиз билан қачон ажрашгансиз? Чунки Фурқат Асқаров шу пайтгача тўрт марта уйланган эканлар. Сиз уларнинг нечинчи...
— Иккинчи турмушиман.
— Тушунарли, — қўлидаги қоғозга нималарнидир ёзиб қўяркан, — сиз Наргиза Солиевани танийсизми?
— Йўқ. Лекин эшитгандек бўлгандим, адашмасам у Фурқатнинг ҳозирги хотини бўлса керак.
— Ҳа, худди ўзи. Уларнинг муносабати ҳақида эшитганмисиз? Яхши яшашганми?
— Билмайман. Чунки мен олти йил олдин қишлоқдан кетганман. У ерда нима гап бўлди, нима қилди мен билмайман.
— Демак Фурқат Асқаровга Наргиза Солиеванинг акаси Дилшод Солиев жиддий жароҳат етгазиб қамалиб кетганини, бунга чидай олмаган Наргиза Солиева Фурқат Асқаровни ўлдиришга ҳаракат қилиб, қайнонаси билан тортишиб қолиб, қайнонаси Наргиза Солиевани пичоқлаб қўйганини ҳам билмайсиз.
— Йўқ, мени ҳеч нимадан хабарим йўқ.
— Раҳмат, — йигитлар бир-бирига маʼноли қараб қўйганча ўрнидан туришаркан, — майли бизга рухсат. Яна керак бўлсангиз албатта йўқлаб келамиз, — йигитлар хайрлашиб чиқиб кетишаркан, Шоҳсанам ўзини таъқиб қилаётган нигоҳлардан қочиш учун эшик томонга юрди.
— Фурқат Асқаровни танийсизми? — Шоҳсанам майли дегач, йигитларнинг биринчи берган саволи шу бўлди.
— Фурқат? — Шоҳсанам унинг исмини эшитиши билан бутун ўтмиши бир зумда кўз олдида кино лентасидек айланиб ўтиб кетди. Ўша пайтдаги оғриқларни қайта ҳис қилгандек, юзи буришди, — ҳа танийман, — бироз жим тургач жавоб бераркан, — у менинг собиқ биринчи турмуш ўртоғим, — Шоҳсанам гапириш баробарида Жафарга қараб қўйишни ҳам унутмади. Берган жавобидан эса Жафарнинг юзида ҳайрат акс этганини кўрмай қолмади.
— Эрингиз? — йигитлар ҳам бироз ҳайрон бўлганча, — эрингиз билан қачон ажрашгансиз? Чунки Фурқат Асқаров шу пайтгача тўрт марта уйланган эканлар. Сиз уларнинг нечинчи...
— Иккинчи турмушиман.
— Тушунарли, — қўлидаги қоғозга нималарнидир ёзиб қўяркан, — сиз Наргиза Солиевани танийсизми?
— Йўқ. Лекин эшитгандек бўлгандим, адашмасам у Фурқатнинг ҳозирги хотини бўлса керак.
— Ҳа, худди ўзи. Уларнинг муносабати ҳақида эшитганмисиз? Яхши яшашганми?
— Билмайман. Чунки мен олти йил олдин қишлоқдан кетганман. У ерда нима гап бўлди, нима қилди мен билмайман.
— Демак Фурқат Асқаровга Наргиза Солиеванинг акаси Дилшод Солиев жиддий жароҳат етгазиб қамалиб кетганини, бунга чидай олмаган Наргиза Солиева Фурқат Асқаровни ўлдиришга ҳаракат қилиб, қайнонаси билан тортишиб қолиб, қайнонаси Наргиза Солиевани пичоқлаб қўйганини ҳам билмайсиз.
— Йўқ, мени ҳеч нимадан хабарим йўқ.
— Раҳмат, — йигитлар бир-бирига маʼноли қараб қўйганча ўрнидан туришаркан, — майли бизга рухсат. Яна керак бўлсангиз албатта йўқлаб келамиз, — йигитлар хайрлашиб чиқиб кетишаркан, Шоҳсанам ўзини таъқиб қилаётган нигоҳлардан қочиш учун эшик томонга юрди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 16:59
118
— Аёлимни аҳволи яхшими? — ичкаридан чиққан ҳар бир ҳамшира ва доктордан Дилафруз ҳақида сўрайвериб Сарварнинг тоқати ҳам тоқ бўлиб кетди.
— Ҳозир доктор чиқса аниғини айтади, — ҳамшираларнинг жавоби шундан нарига ўтмади. Орадан йигирма дақиқа вақт ўтиб доктор чиқиши билан Сарвар унинг олдига югуриб келди.
— Аёлимни яхшими?
— Ҳозир яхши. Енгил ток уруши натижасида йиқилиб бошидан лат еб хушидан кетган. Хавотирли ҳеч нима йўқ. Аёлингиз ўзига келиши билан истаса олиб кетишингиз мумкин.
— Дwмак, ҳаммаси яхши шундайми? — Сарвар қайта сўради.
— Албатта.
— Раҳмат сизга, — Сарвар докторга миннатдорлик билдирганча хонадан чиқиб кетди.
🌺🌺🌺
Аброр уйга кириб келаркан, димоғига урилган сомса ҳидидан ўша кунги учрашув кўз олдида гавдалангандек бўлди.
— Бунақаси кетмайди, — қўлини чап кўксига қўяркан, — минг истаганим билан у мени энди қабул қилмайди. Буёғига тақдирга тан бериб яшашга мажбурмиз, — бу сафар Олмагулнинг бугунги қарашлари кўз олдида тасвирланди, — ҳа энди буёғи Аллоҳдан. Аллоҳим, уни ўйлаб сен муқаддас қилган никоҳимга хиёнат қилаётганим учун ўзинг кечир. Сабиҳаку майли, эртага қиёматда нима деб жавоб бераман. Ўзинг ёрдам бер Тангрим, — Аброр бир муддат эшик олдида туриб қоларкан, ўзига нима бўлаётганини тушуна олмаётганди. Ахир бир ойча олдин ўша қиз учун ойисини хафа қилишгача борганди. Бугун эса...
Фақат бир нарсани билади, инсон ўзи истаган, талпинган инсонининг кўзларида ўзини, ўзига нисбатан бирор илиқ туйғуни кўрмас экан, истасин истамасин ундан узоқлашар экан. Балки Аброр ҳам ҳозир шундай ҳолатдадир. Аммо, бу қанчалик тўғри ёки нотўғри эканлигини ўзи ҳам билмайди.
— Аёлимни аҳволи яхшими? — ичкаридан чиққан ҳар бир ҳамшира ва доктордан Дилафруз ҳақида сўрайвериб Сарварнинг тоқати ҳам тоқ бўлиб кетди.
— Ҳозир доктор чиқса аниғини айтади, — ҳамшираларнинг жавоби шундан нарига ўтмади. Орадан йигирма дақиқа вақт ўтиб доктор чиқиши билан Сарвар унинг олдига югуриб келди.
— Аёлимни яхшими?
— Ҳозир яхши. Енгил ток уруши натижасида йиқилиб бошидан лат еб хушидан кетган. Хавотирли ҳеч нима йўқ. Аёлингиз ўзига келиши билан истаса олиб кетишингиз мумкин.
— Дwмак, ҳаммаси яхши шундайми? — Сарвар қайта сўради.
— Албатта.
— Раҳмат сизга, — Сарвар докторга миннатдорлик билдирганча хонадан чиқиб кетди.
🌺🌺🌺
Аброр уйга кириб келаркан, димоғига урилган сомса ҳидидан ўша кунги учрашув кўз олдида гавдалангандек бўлди.
— Бунақаси кетмайди, — қўлини чап кўксига қўяркан, — минг истаганим билан у мени энди қабул қилмайди. Буёғига тақдирга тан бериб яшашга мажбурмиз, — бу сафар Олмагулнинг бугунги қарашлари кўз олдида тасвирланди, — ҳа энди буёғи Аллоҳдан. Аллоҳим, уни ўйлаб сен муқаддас қилган никоҳимга хиёнат қилаётганим учун ўзинг кечир. Сабиҳаку майли, эртага қиёматда нима деб жавоб бераман. Ўзинг ёрдам бер Тангрим, — Аброр бир муддат эшик олдида туриб қоларкан, ўзига нима бўлаётганини тушуна олмаётганди. Ахир бир ойча олдин ўша қиз учун ойисини хафа қилишгача борганди. Бугун эса...
Фақат бир нарсани билади, инсон ўзи истаган, талпинган инсонининг кўзларида ўзини, ўзига нисбатан бирор илиқ туйғуни кўрмас экан, истасин истамасин ундан узоқлашар экан. Балки Аброр ҳам ҳозир шундай ҳолатдадир. Аммо, бу қанчалик тўғри ёки нотўғри эканлигини ўзи ҳам билмайди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 09:32
Бўлган воқеа
Бир бева аёл бор эди. Ёлғиз боши билан фақат Аллоҳ таолодангина мадад сўраб болаларини боқар эди. Шу ҳолатда у болаларига меҳр, шафқат ва хотиржамлик улашар эди. Аёл сабрли ва имонли бўлгани учун ҳам болаларини боқиш ва тарбиялашга ўзида куч топар эди.
Бир куни кечаси болалари билан ухлаб ётган пайтда, шамол кучайиб, шиддат билан ёмғир ёға бошлади. Уйининг томи юпқа, деворлари эса, жуда нимжон эди. Аёл болаларидан хавотирланиб уйқуси қочди. Уларни бағрига олиб, бир оз бўлсада бағрининг тафти билан уларни иситган бўлди.
Довул кучайгандан кучая борди. Уйнинг девори эса, ёриқларидан шамолнинг гуввилашини эшиттирар, аёлнинг хавотирини янада оширар эди. Бир пайт аёл ўрнидан туриб, кичик бир қоғозни олди ва унга бир неча калималарни ёзди. Сўнг уни деворнинг ёриғига тиқиб қўйди ва яна болаларини бағрига олиб ётди
Бу пайтда аёлнинг ўғилларидан бири унинг деворга нимадир қўйганини кўриб қолди!
Орадан ойлар ва йиллар ўтди… Болалар катта бўлишди. Ҳаммалари билимли, касб-ҳунарли инсонлар бўлиб етишишди. Шаҳардан каттароқ уйга ҳам кўчиб ўтишди. Аммо, она уларнинг бу бахтли кунларида узоқ яшамади, бир йилга бормай вафот этди. Бир куни онадан қолган ширин хотираларни ёдга олиб ўтирганларида, катта ўғил ёмғирли кечада онасининг девор ёриғига қоғоз парчасини тиқиб қўйганини эслаб қолди.
Оға-инилар эски уйларига шошилишди. Уйга етиб келишгач, катта ўғил девор ёриғидаги тошни олиб ташлаб, у ердан бир парча қоғозни олди... Шу пайт гўё ер қимирлагандек бўлиб, уйнинг деворлари тебраниб кетди. Уй қулаб тушишидан қўрқиб, болалар уйдан тезда қочиб чиқишди ва уйнинг деворлари қулаб тушди… Бир неча лаҳзалик сукунатдан сўнг, ўғиллар юзларидаги ҳайрат ва ҳаяжон билан бир-бирларидан нима бўлди, деб сўрашди. Ўғиллардан бири: “Қоғоз сиздами, ака?"-деб сўради. У: “Ҳа, мана”, деди. Улар ҳаммаси бир овозда: “Очинг, нима ёзилган экан!” дейишди. Катта ўғил қоғозни очганида, унга онаси фақат биргина жумла ёзиб қўйган экан "Аллоҳнинг изни билан тек тур...".
Ушбу жумланинг буюклиги ва аёлнинг имон ишончининг кучи деворни қулашдан тийиб турган эди.
Фарзандларига меҳр ва шафқат кўрсатган она ўзидан кейин ҳам фарзандларига яна бир буюк сабоқ қолдириб кетди. У ҳам бўлса Аллоҳга таваккул қилиш, ҳар қандай ҳолатда Унга суяниш сабоқи эди.
Аллоҳга ишонч – бу буюк бир неъмат, афсуски, бизнинг кўпчилигимиз бундан ғофилмиз.
Бир бева аёл бор эди. Ёлғиз боши билан фақат Аллоҳ таолодангина мадад сўраб болаларини боқар эди. Шу ҳолатда у болаларига меҳр, шафқат ва хотиржамлик улашар эди. Аёл сабрли ва имонли бўлгани учун ҳам болаларини боқиш ва тарбиялашга ўзида куч топар эди.
Бир куни кечаси болалари билан ухлаб ётган пайтда, шамол кучайиб, шиддат билан ёмғир ёға бошлади. Уйининг томи юпқа, деворлари эса, жуда нимжон эди. Аёл болаларидан хавотирланиб уйқуси қочди. Уларни бағрига олиб, бир оз бўлсада бағрининг тафти билан уларни иситган бўлди.
Довул кучайгандан кучая борди. Уйнинг девори эса, ёриқларидан шамолнинг гуввилашини эшиттирар, аёлнинг хавотирини янада оширар эди. Бир пайт аёл ўрнидан туриб, кичик бир қоғозни олди ва унга бир неча калималарни ёзди. Сўнг уни деворнинг ёриғига тиқиб қўйди ва яна болаларини бағрига олиб ётди
Бу пайтда аёлнинг ўғилларидан бири унинг деворга нимадир қўйганини кўриб қолди!
Орадан ойлар ва йиллар ўтди… Болалар катта бўлишди. Ҳаммалари билимли, касб-ҳунарли инсонлар бўлиб етишишди. Шаҳардан каттароқ уйга ҳам кўчиб ўтишди. Аммо, она уларнинг бу бахтли кунларида узоқ яшамади, бир йилга бормай вафот этди. Бир куни онадан қолган ширин хотираларни ёдга олиб ўтирганларида, катта ўғил ёмғирли кечада онасининг девор ёриғига қоғоз парчасини тиқиб қўйганини эслаб қолди.
Оға-инилар эски уйларига шошилишди. Уйга етиб келишгач, катта ўғил девор ёриғидаги тошни олиб ташлаб, у ердан бир парча қоғозни олди... Шу пайт гўё ер қимирлагандек бўлиб, уйнинг деворлари тебраниб кетди. Уй қулаб тушишидан қўрқиб, болалар уйдан тезда қочиб чиқишди ва уйнинг деворлари қулаб тушди… Бир неча лаҳзалик сукунатдан сўнг, ўғиллар юзларидаги ҳайрат ва ҳаяжон билан бир-бирларидан нима бўлди, деб сўрашди. Ўғиллардан бири: “Қоғоз сиздами, ака?"-деб сўради. У: “Ҳа, мана”, деди. Улар ҳаммаси бир овозда: “Очинг, нима ёзилган экан!” дейишди. Катта ўғил қоғозни очганида, унга онаси фақат биргина жумла ёзиб қўйган экан "Аллоҳнинг изни билан тек тур...".
Ушбу жумланинг буюклиги ва аёлнинг имон ишончининг кучи деворни қулашдан тийиб турган эди.
Фарзандларига меҳр ва шафқат кўрсатган она ўзидан кейин ҳам фарзандларига яна бир буюк сабоқ қолдириб кетди. У ҳам бўлса Аллоҳга таваккул қилиш, ҳар қандай ҳолатда Унга суяниш сабоқи эди.
Аллоҳга ишонч – бу буюк бир неъмат, афсуски, бизнинг кўпчилигимиз бундан ғофилмиз.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 09:01
😍 Гўзаллик дуосини биласизми?
🤲 Юзини нурли ва чиройли, тиниқ бўлишини истаган кишилар учун Қуръони Карим оятлари ичида бир оят борки, унда ажойиб бир сир яшириб қўйилган.
❗️Бу оятни 7 кун кетма-кет ҳар кеча уйқудан олдин зайтун мойига 21 марта ўқиб дам солиб, юзига суриб ётган кишининг юзларидан ғуборлар кетиб, дилкаш ва тиниқ бўлиб, гўзаллашади. Ушбу оят матни шундай...
Давоми👇
🤲 Юзини нурли ва чиройли, тиниқ бўлишини истаган кишилар учун Қуръони Карим оятлари ичида бир оят борки, унда ажойиб бир сир яшириб қўйилган.
❗️Бу оятни 7 кун кетма-кет ҳар кеча уйқудан олдин зайтун мойига 21 марта ўқиб дам солиб, юзига суриб ётган кишининг юзларидан ғуборлар кетиб, дилкаш ва тиниқ бўлиб, гўзаллашади. Ушбу оят матни шундай...
Давоми👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 07:59
Ибратли воқеа
Халифа Ҳарун ар-Рашид ғазабланган ҳолда ўз хотинига: "Агар мен жаннат аҳлидан бўлмасам, сен уч талоқсан", деди. Кейин у айтиб қўйган сўзидан афсус қилди. Чунки у хотинини жуда яхши кўрар эди. Хотини ҳам бу ҳолдан қаттиқ қайғуга тушди. Шундан сўнг Ҳарун ар-Рашид фатво олиш учун уламоларни тўплади.
Уламолар унга: "Ҳеч ким бировни жаннат аҳлидан эканлигига фатво беришга журъат эта олмайди, демак талоқ амалга ошган", дейишди. Ҳарун ар-Рашид оғир вазиятга тушди ва: " Наҳотки, бутун Бағдодда бу масалани ечадиган бирорта уламо қолмаган бўлса?!", деди.
Шунда айъёнларидан бирлари: "Бору, лекин у одамлардан узлатда яшайди. Унинг исми — Лайс ибн Саъд", деди.
Лайс ибн Саъд ўз замонасининг машҳур фақиҳларидан бири бўлиб, Мисрда туғилиб ўсган ва у ерда вафот этган. У мадиналик имом Молик ибн Анасдан ҳам фақиҳроқ эди, лекин унинг шогирдлари унинг илм ва фиқҳини ривожлантирмадилар. Имом Шофеъий уни таърифлаб: "Лайс Моликдан кўра билимдон эди, аммо унинг шогирдлари унга хизмат қила олмадилар", деган эди.
Бу хабарни эшитган Ҳарун ар-Рашид: "Уни олиб келинглар", деди. Уламолар унинг олдида ўринларидан туриб, қайтадан ўтирдилар.
Бу ҳолат уламолар ўртасида эътироф этилган одат бўлиб, уламога нисбатан ҳурмат саналади. Шунинг учун "Фалончи унга туриб, ўтириладиган олимдир" дейилар эди.
Ҳарун ар-Рашид масалани унга тушунтириб берди.
Лайс ибн Саъд Ҳарун ар-Рашидга: "Эй мўминларнинг амири, сиз билан ёлғиз қолмоқчиман, буюринг қолганлар чиқиб кетсин", деди. Уламолар чиқиб кетишди. Лайс ибн Саъд Ҳарун ар-Рашиддан Қуръони каримга қўлини қўйиб қасам ичишини сўради. Ҳарун ар-Рашид қасам ичди. Шундан сўнг, Лайс ибн Саъд: "Эй мўминларнинг амири, сизни ёлғончиликда айбламоқчи эмасман, балки ўз нафсингизни алдамаслигингиз учун қасам ичишингизни сўрадим. Сиздан сўрайман, сиз қачонлардир ёлғиз қолиб, фақат Аллоҳни эслаб, қўрқинчдан кўз ёшларингиз соқолингизга оқиб тушган даражада йиғлаганмисиз?"-деб сўради. Ҳарун ар-Рашид: "Албатта, бундай ҳолатлар кўп марта содир бўлган", деб жавоб берди. Шунда Лайс ибн Саъд унга Қуръони каримдан «Ар-Раҳмон» сурасининг
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ
"Ва кимки Роббисининг олдида туришдан қўрқса, унга икки жаннат бордир" (46)- оятни ўқиб берди.
Шундан кейин у уламоларга киришга рухсат берди ва уларга: "Мен сизларни камситиш учун эмас, балки мўминларнинг амири ўз нафсини алдамаслиги учун сизларни чиқишингизни истадим", деди. Уламолар унинг фатвосига рози бўлдилар.
Абдуллоҳ ибн Умар розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Аллоҳдан қўрқиб йиғлаш мен учун минг динор садақа қилгандан афзалроқдир". Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Аллоҳдан қўрқиб йиғлаган одам дўзахга кирмайди", деганлар.
Бу воқеа гўдакларга аллалаб ухлатиш учун эмас, балки катталарга уйқудан уйғонишлари учун ҳикоя қилиб бериладиган қиссадир.
Ё Аллоҳ, бизларни ҳам Сенинг зикринг билан қалблари ларзага келиб, қўрқиб, кўзларидан ёш тўкадиганлар қаторида қилгин. Аллоҳнинг пайғамбарлари ва расулларининг энг шарафлисига салавоту саломлар бўлсин.
Халифа Ҳарун ар-Рашид ғазабланган ҳолда ўз хотинига: "Агар мен жаннат аҳлидан бўлмасам, сен уч талоқсан", деди. Кейин у айтиб қўйган сўзидан афсус қилди. Чунки у хотинини жуда яхши кўрар эди. Хотини ҳам бу ҳолдан қаттиқ қайғуга тушди. Шундан сўнг Ҳарун ар-Рашид фатво олиш учун уламоларни тўплади.
Уламолар унга: "Ҳеч ким бировни жаннат аҳлидан эканлигига фатво беришга журъат эта олмайди, демак талоқ амалга ошган", дейишди. Ҳарун ар-Рашид оғир вазиятга тушди ва: " Наҳотки, бутун Бағдодда бу масалани ечадиган бирорта уламо қолмаган бўлса?!", деди.
Шунда айъёнларидан бирлари: "Бору, лекин у одамлардан узлатда яшайди. Унинг исми — Лайс ибн Саъд", деди.
Лайс ибн Саъд ўз замонасининг машҳур фақиҳларидан бири бўлиб, Мисрда туғилиб ўсган ва у ерда вафот этган. У мадиналик имом Молик ибн Анасдан ҳам фақиҳроқ эди, лекин унинг шогирдлари унинг илм ва фиқҳини ривожлантирмадилар. Имом Шофеъий уни таърифлаб: "Лайс Моликдан кўра билимдон эди, аммо унинг шогирдлари унга хизмат қила олмадилар", деган эди.
Бу хабарни эшитган Ҳарун ар-Рашид: "Уни олиб келинглар", деди. Уламолар унинг олдида ўринларидан туриб, қайтадан ўтирдилар.
Бу ҳолат уламолар ўртасида эътироф этилган одат бўлиб, уламога нисбатан ҳурмат саналади. Шунинг учун "Фалончи унга туриб, ўтириладиган олимдир" дейилар эди.
Ҳарун ар-Рашид масалани унга тушунтириб берди.
Лайс ибн Саъд Ҳарун ар-Рашидга: "Эй мўминларнинг амири, сиз билан ёлғиз қолмоқчиман, буюринг қолганлар чиқиб кетсин", деди. Уламолар чиқиб кетишди. Лайс ибн Саъд Ҳарун ар-Рашиддан Қуръони каримга қўлини қўйиб қасам ичишини сўради. Ҳарун ар-Рашид қасам ичди. Шундан сўнг, Лайс ибн Саъд: "Эй мўминларнинг амири, сизни ёлғончиликда айбламоқчи эмасман, балки ўз нафсингизни алдамаслигингиз учун қасам ичишингизни сўрадим. Сиздан сўрайман, сиз қачонлардир ёлғиз қолиб, фақат Аллоҳни эслаб, қўрқинчдан кўз ёшларингиз соқолингизга оқиб тушган даражада йиғлаганмисиз?"-деб сўради. Ҳарун ар-Рашид: "Албатта, бундай ҳолатлар кўп марта содир бўлган", деб жавоб берди. Шунда Лайс ибн Саъд унга Қуръони каримдан «Ар-Раҳмон» сурасининг
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ
"Ва кимки Роббисининг олдида туришдан қўрқса, унга икки жаннат бордир" (46)- оятни ўқиб берди.
Шундан кейин у уламоларга киришга рухсат берди ва уларга: "Мен сизларни камситиш учун эмас, балки мўминларнинг амири ўз нафсини алдамаслиги учун сизларни чиқишингизни истадим", деди. Уламолар унинг фатвосига рози бўлдилар.
Абдуллоҳ ибн Умар розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Аллоҳдан қўрқиб йиғлаш мен учун минг динор садақа қилгандан афзалроқдир". Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Аллоҳдан қўрқиб йиғлаган одам дўзахга кирмайди", деганлар.
Бу воқеа гўдакларга аллалаб ухлатиш учун эмас, балки катталарга уйқудан уйғонишлари учун ҳикоя қилиб бериладиган қиссадир.
Ё Аллоҳ, бизларни ҳам Сенинг зикринг билан қалблари ларзага келиб, қўрқиб, кўзларидан ёш тўкадиганлар қаторида қилгин. Аллоҳнинг пайғамбарлари ва расулларининг энг шарафлисига салавоту саломлар бўлсин.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 04:29
АКС ЭТИШ ҚОНУНИ...
Атрофингиздаги барча инсонлар -бу сизнинг аксингиз.
Сиз баъзи бир инсонларни кузатганмисиз? Улар доим хавотирда, замон кундан-кун оғирлашиб бораётгани, одамлар борган сари инсофсиз бўлиб бораётгани, алдоқчи ярамас инсонларни кўпайиб кетаётгани ҳақида нолишади.
Энди ҳеч ўйлаб кўрдингизми, нега сизнинг атрофингизда вазият бунақа эмас?
Ҳар бир инсоннинг ўзгача ўз олами мавжуд. Яъни бу ўз фикрлари орқали яралади. Сиз нимага ишонсангиз шу нарсага эришасиз.
Атрофимиздаги ҳар бир инсон бизни қайсидир жиҳатимизни акс эттириб беради. Оиладаги турмуш ўртоқ ва фарзандлар эса тўлиқ бир-бирини акс эттиришади.
Агар атрофингиздаги инсонлар сизга ёқмаса , уларни қабул қила олмасангиз, билингки, сиз айнан ўзингизни шу жиҳатингизни қабул қила олмаяпсиз. Ҳаққоний ёндашганингизда буни англайсиз.
Кимнингдир яхши жиҳатлари сизга ёқса, бу ҳам сизнинг аксингиз.
Атрофингиздаги инсонларни борича қабул қилиб сиз ўзингизни қабул қилган бўласиз. Аксинча, уларни жазоласангиз ўзингизни жазолайсиз.
Уларга совға улашсангиз ўзингизга улашган бўласиз.
Уларни севиб бахт тиласангиз ва яхшилик қилсангиз, билингки, бу яхшиликни ўзингизга қилаётган бўласиз. Шунинг учун, ҳеч иккиланмай яхшилик қилаверинг.
Ўзингизни ўзгартиринг! Шунда атрофингиздаги инсонлар ҳам ўзгаради.
Атрофингиздаги барча инсонлар -бу сизнинг аксингиз.
Сиз баъзи бир инсонларни кузатганмисиз? Улар доим хавотирда, замон кундан-кун оғирлашиб бораётгани, одамлар борган сари инсофсиз бўлиб бораётгани, алдоқчи ярамас инсонларни кўпайиб кетаётгани ҳақида нолишади.
Энди ҳеч ўйлаб кўрдингизми, нега сизнинг атрофингизда вазият бунақа эмас?
Ҳар бир инсоннинг ўзгача ўз олами мавжуд. Яъни бу ўз фикрлари орқали яралади. Сиз нимага ишонсангиз шу нарсага эришасиз.
Атрофимиздаги ҳар бир инсон бизни қайсидир жиҳатимизни акс эттириб беради. Оиладаги турмуш ўртоқ ва фарзандлар эса тўлиқ бир-бирини акс эттиришади.
Агар атрофингиздаги инсонлар сизга ёқмаса , уларни қабул қила олмасангиз, билингки, сиз айнан ўзингизни шу жиҳатингизни қабул қила олмаяпсиз. Ҳаққоний ёндашганингизда буни англайсиз.
Кимнингдир яхши жиҳатлари сизга ёқса, бу ҳам сизнинг аксингиз.
Атрофингиздаги инсонларни борича қабул қилиб сиз ўзингизни қабул қилган бўласиз. Аксинча, уларни жазоласангиз ўзингизни жазолайсиз.
Уларга совға улашсангиз ўзингизга улашган бўласиз.
Уларни севиб бахт тиласангиз ва яхшилик қилсангиз, билингки, бу яхшиликни ўзингизга қилаётган бўласиз. Шунинг учун, ҳеч иккиланмай яхшилик қилаверинг.
Ўзингизни ўзгартиринг! Шунда атрофингиздаги инсонлар ҳам ўзгаради.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 04:01
«24 соат ичида Ўзбекистондан йўқолсин» - Юлдуз Усмонова нега Ўзбекистондан ҳайдалган 😳
Ҳатто ўзбекча қўшиқлар ҳам айтишга рухсат берилмай қўйилган Юлдуз Усмонова нега Ўзбекистонни ташлаб Туркияга кетишга мажбур бўлади. Айб қайси томонда бўлган. Унинг санъатига чеклов қўйилишига бир воқеа сабаб бўлган экан. Ушбу воқеа..😨👇
https://telegram.me/joinchat/ooe96oGZ7adlOTVi
Ҳатто ўзбекча қўшиқлар ҳам айтишга рухсат берилмай қўйилган Юлдуз Усмонова нега Ўзбекистонни ташлаб Туркияга кетишга мажбур бўлади. Айб қайси томонда бўлган. Унинг санъатига чеклов қўйилишига бир воқеа сабаб бўлган экан. Ушбу воқеа..😨👇
https://telegram.me/joinchat/ooe96oGZ7adlOTVi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 03:58
ОИЛА ПАСПОРТИ
Ота:
Сенинг аслинг, ризоси хотиржамлик, атоси сукунат, хизмати саодат ва роҳат, оқ қилиши бахтсизлик ва фалокат, жаннат эшикларидан бири бўлган зотдир.
Она:
Сенга берилган энг улуғ раббоний ҳадя, хизмати барака, дуоси катта бойлик, ризоси олий бахт, оёғи остида жаннат бўлган, фарзанд бошидаги тожи, жаннат эшикларидан бири бўлган зотдир.
Ака-ука:
Сени ҳимоя қилувчи соя, душманларга қалқон, энг яқин дўстинг, ёшликдан ҳамроҳинг, катта бўлганингда ёрдамчи бўлган меҳрибонингдир.
Опа-сингил:
Яхшиликда акангни ўхшаши, насиҳати шифо, силаи раҳм риштасини боғласанг, сени жуда кўп савобга эга қилувди, фахринг, турмушга чиққунча қўлингдаги омонат ҳисобланувчи энг яқин инсонингдир.
Ўғил:
Сенинг аксинг ва сиринг. Ёшликда кўз қувончинг, йигитликда фахринг, қариганингда суянчиғинг ва қалқонинг, оламдан ўтганингда ортингдан қолувчи садақаи жория ҳисобланувчи дилбандингдир.
Қиз:
Тарбиясини чиройли қилсанг, дўзахдан парда бўлувчи, фарзандларинг орасида сенга энг меҳрибон, ёшлигидан хизматингни қилувчи ҳузурингдаги омонатдир.
Жуфти ҳалол:
Динингнинг ярми, оиланг қўриқчиси, сирдошинг, болаларинг тарбиячиси, умринг охиригача ҳамхонанг, таомингни тайёрловчи ошпазинг, суянчиғинг, меҳрибон жуфту-ҳалолалингдир.
Ота:
Сенинг аслинг, ризоси хотиржамлик, атоси сукунат, хизмати саодат ва роҳат, оқ қилиши бахтсизлик ва фалокат, жаннат эшикларидан бири бўлган зотдир.
Она:
Сенга берилган энг улуғ раббоний ҳадя, хизмати барака, дуоси катта бойлик, ризоси олий бахт, оёғи остида жаннат бўлган, фарзанд бошидаги тожи, жаннат эшикларидан бири бўлган зотдир.
Ака-ука:
Сени ҳимоя қилувчи соя, душманларга қалқон, энг яқин дўстинг, ёшликдан ҳамроҳинг, катта бўлганингда ёрдамчи бўлган меҳрибонингдир.
Опа-сингил:
Яхшиликда акангни ўхшаши, насиҳати шифо, силаи раҳм риштасини боғласанг, сени жуда кўп савобга эга қилувди, фахринг, турмушга чиққунча қўлингдаги омонат ҳисобланувчи энг яқин инсонингдир.
Ўғил:
Сенинг аксинг ва сиринг. Ёшликда кўз қувончинг, йигитликда фахринг, қариганингда суянчиғинг ва қалқонинг, оламдан ўтганингда ортингдан қолувчи садақаи жория ҳисобланувчи дилбандингдир.
Қиз:
Тарбиясини чиройли қилсанг, дўзахдан парда бўлувчи, фарзандларинг орасида сенга энг меҳрибон, ёшлигидан хизматингни қилувчи ҳузурингдаги омонатдир.
Жуфти ҳалол:
Динингнинг ярми, оиланг қўриқчиси, сирдошинг, болаларинг тарбиячиси, умринг охиригача ҳамхонанг, таомингни тайёрловчи ошпазинг, суянчиғинг, меҳрибон жуфту-ҳалолалингдир.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 03:32
😱#Ё_АЛҲАЗАР_БУ_НИМАСИ?
😳Майитнинг кафани ичига ип солиб қўйса нима бўлади?
😱Нима учун майитдан аввал қабристонга ҳолвайтар ҳиди бориши керак?
🤯Майит ювилган сув қандай дардга даво эканини биласизми?
Видеони кўриб ҳайратдан лол қолишингиз аниқ!
Давоми 👉 Бу ерда
😳Майитнинг кафани ичига ип солиб қўйса нима бўлади?
😱Нима учун майитдан аввал қабристонга ҳолвайтар ҳиди бориши керак?
🤯Майит ювилган сув қандай дардга даво эканини биласизми?
Видеони кўриб ҳайратдан лол қолишингиз аниқ!
Давоми 👉 Бу ерда
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 03:04
- Дадаси, тахоратингизга сув тайёрлаб қўйдим.
- Дадаси, нонушта тайёр, турақолинг.
- Дадаси, ташқарида совуқ бўляпти, қалин курткангизни кияқолинг.
- Дадаси, йўлларда эҳтиёт бўлинг.
- Дадаси, тушлик қилиб олинг.
- Дадаси, кеч қолмай келинг.
- Дадаси, келяпсизми, таом тайёр бўлди.
- Дадаси, чарчамадингизми.
Булар аёлнинг эрига “Дадаси, мен сизни яхши кўраман” деган гапининг турли услубдаги изҳорлари.
- Онаси, яхши ўтиринглар, Ўзига омонат.
- Онаси, рўзғорда нима кам, келишимда нима олиб келай?
- Онаси, болаларимиз сени қийнамадими?
- Онаси, кун бўйи чарчамадингми?
- Онаси, пиширган таоминг жуда мазали бўпти.
- Онаси, кийининглар, кўчани айланиб келамиз.
- Онаси, узр, кел ярашайлик.
- Онаси, қанақа кўйлак оберай?
- Онаси, мени дуо қил.
Булар эрнинг аёлига “Онаси, сени яхши кўраман” деган гапининг турлича изхорлари.
Яратган Эгам ҳамма оилаларни тотув, саодатли қилсин, жанжалдан асрасин. Оила неъматига эришмаганларга солиҳ-солиҳа жуфтлар ато этсин...
- Дадаси, нонушта тайёр, турақолинг.
- Дадаси, ташқарида совуқ бўляпти, қалин курткангизни кияқолинг.
- Дадаси, йўлларда эҳтиёт бўлинг.
- Дадаси, тушлик қилиб олинг.
- Дадаси, кеч қолмай келинг.
- Дадаси, келяпсизми, таом тайёр бўлди.
- Дадаси, чарчамадингизми.
Булар аёлнинг эрига “Дадаси, мен сизни яхши кўраман” деган гапининг турли услубдаги изҳорлари.
- Онаси, яхши ўтиринглар, Ўзига омонат.
- Онаси, рўзғорда нима кам, келишимда нима олиб келай?
- Онаси, болаларимиз сени қийнамадими?
- Онаси, кун бўйи чарчамадингми?
- Онаси, пиширган таоминг жуда мазали бўпти.
- Онаси, кийининглар, кўчани айланиб келамиз.
- Онаси, узр, кел ярашайлик.
- Онаси, қанақа кўйлак оберай?
- Онаси, мени дуо қил.
Булар эрнинг аёлига “Онаси, сени яхши кўраман” деган гапининг турлича изхорлари.
Яратган Эгам ҳамма оилаларни тотув, саодатли қилсин, жанжалдан асрасин. Оила неъматига эришмаганларга солиҳ-солиҳа жуфтлар ато этсин...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 03:04
Муҳаммад Али: ”Боксчидан кўра, мен кўпроқ мусулмонман”.
Олтин медални ютганимдан сўнг оқ танлиларни ўз ўрнига қўйиб қўяман деб ўйладим ва "Downtown" ресторанига кириб келдим. У ерда қора танли инсон овқатлана олмас эди. Олтин медаль, олимпия чемпиони бирор нима буюртма қилмоқчи эдим. Мен ҳаммаси жойида, мен камбағал эмасман дедим. Лекин мени шундай бўлсада ресторандан ҳайдаб юборишди. Жуда ҳам хафа бўлдим.
Мен дарё қирғоғига бориб, олтин медалимни сувга улоқтирдим. Мен Муҳаммад Пайғамбар ва Ислом динида ирқчилик йўқлиги ҳақида эшитган эдим. Кейин масжидга бордим, оёқ кийимимни ечиб, масжид ичига хафа ҳолатда кирдим. Ҳамма жим ўтириб намоз вақтини кутишар эди. Мен уларни кузата бошладим. Ўз кўзларимга ишонмадим.
Оқ танлилар қора танлилар билан гаплашишар, бирга кулишар ва ибодат қилишар эди. Мен буни кўриб жуда ҳам қувондим. Мен оқ танли қора танлини қучоқлаганини кўрдим ва бу мен учун чақмоқ зарбасидек бўлди. Мен уларни кузатаётганимда, ёнимга масжид имоми келди ва сени олдин бу ерда кўрмаган эдим, дея сўз бошлади. Мен эса мусулмон бўлишни хоҳлашимни айтдим ва имом: албатта намоздан сўнг, деди. Намоздан кейин у мени олдига чорладида ва тан оласанми "Аллоҳдан бошқа Илоҳ йўқ ва Муҳаммад Унинг қули ва расули". Мен: "Ҳа" дедим. Қолганлар эса "Аллоҳу Aкбар" дея қичқиришди.
Мен йиғлаб юбораман деб ўйламаган эдим, кўпчилик ва ҳатто имом ҳам йиғлаб юборди. Мени табриклаб бағирларига босишди, исмимни Муҳаммадга алмаштирдим. Мен буюкликдан ҳам устун бўлдим ва ҳатто чемпион бўлганимда ҳам йиғламаганман, лекин мусулмон бўлган куним йиғлаб юбордим. "Мен боксчидан кўра кўпроқ мусулмонман".
Олтин медални ютганимдан сўнг оқ танлиларни ўз ўрнига қўйиб қўяман деб ўйладим ва "Downtown" ресторанига кириб келдим. У ерда қора танли инсон овқатлана олмас эди. Олтин медаль, олимпия чемпиони бирор нима буюртма қилмоқчи эдим. Мен ҳаммаси жойида, мен камбағал эмасман дедим. Лекин мени шундай бўлсада ресторандан ҳайдаб юборишди. Жуда ҳам хафа бўлдим.
Мен дарё қирғоғига бориб, олтин медалимни сувга улоқтирдим. Мен Муҳаммад Пайғамбар ва Ислом динида ирқчилик йўқлиги ҳақида эшитган эдим. Кейин масжидга бордим, оёқ кийимимни ечиб, масжид ичига хафа ҳолатда кирдим. Ҳамма жим ўтириб намоз вақтини кутишар эди. Мен уларни кузата бошладим. Ўз кўзларимга ишонмадим.
Оқ танлилар қора танлилар билан гаплашишар, бирга кулишар ва ибодат қилишар эди. Мен буни кўриб жуда ҳам қувондим. Мен оқ танли қора танлини қучоқлаганини кўрдим ва бу мен учун чақмоқ зарбасидек бўлди. Мен уларни кузатаётганимда, ёнимга масжид имоми келди ва сени олдин бу ерда кўрмаган эдим, дея сўз бошлади. Мен эса мусулмон бўлишни хоҳлашимни айтдим ва имом: албатта намоздан сўнг, деди. Намоздан кейин у мени олдига чорладида ва тан оласанми "Аллоҳдан бошқа Илоҳ йўқ ва Муҳаммад Унинг қули ва расули". Мен: "Ҳа" дедим. Қолганлар эса "Аллоҳу Aкбар" дея қичқиришди.
Мен йиғлаб юбораман деб ўйламаган эдим, кўпчилик ва ҳатто имом ҳам йиғлаб юборди. Мени табриклаб бағирларига босишди, исмимни Муҳаммадга алмаштирдим. Мен буюкликдан ҳам устун бўлдим ва ҳатто чемпион бўлганимда ҳам йиғламаганман, лекин мусулмон бўлган куним йиғлаб юбордим. "Мен боксчидан кўра кўпроқ мусулмонман".
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Jan, 02:32
😱ОЁК ШАКЛИ СИЗНИ ФЕЪЛ-АТВОРИНГИЗНИ, ХАРАКТЕРИНГИЗНИ АЙТИБ БЕРАДИ😳БУ ЖУДА КИЗИК🦶
Батафсил видеода🎥👇👇
Батафсил видеода🎥👇👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Jan, 16:33
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun 60 qism sizni kutmoqda!! skidkada hikoya endi aksiyada 5.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Jan, 16:31
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Jan, 16:31
110
— Келишингни узоқ куттим, — Зулхумор келиши билан Жамол унинг белидан тутиб ўзига тортди, — сени соғиндим, — деганча унинг бўйнига талпинди.
— Соғинган одам бундоқ йўқлаб туради, — Зулхумор нозланганча бошини орқага ташларкан, бу ҳаракати билан Жамолнинг бўйнидан қайта-қайта ўпишлари ёқаётганини яшириб ўтирмади.
— Ўша қари поччангни пинчидан чиқмай қўйгандингку, — Жамол мийиғида кулиб қўйганча унинг белларини сиқди.
— Эеэ гапирма ўшани, — Зулхуморнинг юзи буришди, — ундан натижа йўқ. На уйланиш ҳақида гапиради, на бағрига олади.
— Гўзалим, — Жамол унинг юзини силаганча, — хафа бўлмагину ўша поччанг сенга уйланмайди.
— Нега экан? — Зулхумор юзларини атай Жамолга тутиб бераркан, бироз ҳайрон бўлганча сўради, — ахир у ҳеч нимани билмайди.
— Сен шундай ўйлайсан. Лекин у нималарнидир хитлаб қолган, — Жамол унинг лабидан енгилгина ўпиб қўяркан, уч кунча олдин чойхонада тасодифан эшитиб қолган суҳбатини эслади:
«— Сен ҳақ кўринасан, — Дадахон қўлидаги пиёлага тикилганча, — Зулхумор ҳаммасини бошидан режа қилган кўринади.
— Нимадир бўлдими? — Муҳсин бўшаб қолган пиёласига яримлатиб чой қуйганча сўради.
— Унинг қадам босиши, ўзини тутиши ўзгариб қолган. Назаримда у яна ўша кимдир билан ош-қатиқ бўлиб олган.
— Бўлиши мумкин, — Муҳсин пиёлани секин айлантирганча, — еб турган оғиз, яна егиси келади.
— Тўғри.
— Энди нима қилмоқчисан?
— Улар иккисини бирга қўлга тушириб, айбларига иқрор бўлишини сўрайман.
— Сенингча улар кўнишадими?
— Йўқ.
— Шуни билиб туриб ҳам, айтаётган гапингни қара.
— Энди ҳар на чиқмаган жонда умид.»
🌺🌺🌺
— Анора ҳозир тез ёрдам билан келган беморнинг қўлини гипс қилиб, текширув учун тайёрла, — уст-бошини алиштириб чиқиши билан навбатчи доктор Олмагулга тайинлаганча, кейинги ҳамширага топшириқ бера бошлади.
— Хўп бўлади, — Олмагул керакли нарсаларни тайёрлаб, доктор айтган бемор жойлаштирилган палатага кириши билан, — ассалому алайкум. Мен ҳозир қўлингизни...., — беморга кўзи тушиши билан қўлидагилар тушиб кетди.
— Келишингни узоқ куттим, — Зулхумор келиши билан Жамол унинг белидан тутиб ўзига тортди, — сени соғиндим, — деганча унинг бўйнига талпинди.
— Соғинган одам бундоқ йўқлаб туради, — Зулхумор нозланганча бошини орқага ташларкан, бу ҳаракати билан Жамолнинг бўйнидан қайта-қайта ўпишлари ёқаётганини яшириб ўтирмади.
— Ўша қари поччангни пинчидан чиқмай қўйгандингку, — Жамол мийиғида кулиб қўйганча унинг белларини сиқди.
— Эеэ гапирма ўшани, — Зулхуморнинг юзи буришди, — ундан натижа йўқ. На уйланиш ҳақида гапиради, на бағрига олади.
— Гўзалим, — Жамол унинг юзини силаганча, — хафа бўлмагину ўша поччанг сенга уйланмайди.
— Нега экан? — Зулхумор юзларини атай Жамолга тутиб бераркан, бироз ҳайрон бўлганча сўради, — ахир у ҳеч нимани билмайди.
— Сен шундай ўйлайсан. Лекин у нималарнидир хитлаб қолган, — Жамол унинг лабидан енгилгина ўпиб қўяркан, уч кунча олдин чойхонада тасодифан эшитиб қолган суҳбатини эслади:
«— Сен ҳақ кўринасан, — Дадахон қўлидаги пиёлага тикилганча, — Зулхумор ҳаммасини бошидан режа қилган кўринади.
— Нимадир бўлдими? — Муҳсин бўшаб қолган пиёласига яримлатиб чой қуйганча сўради.
— Унинг қадам босиши, ўзини тутиши ўзгариб қолган. Назаримда у яна ўша кимдир билан ош-қатиқ бўлиб олган.
— Бўлиши мумкин, — Муҳсин пиёлани секин айлантирганча, — еб турган оғиз, яна егиси келади.
— Тўғри.
— Энди нима қилмоқчисан?
— Улар иккисини бирга қўлга тушириб, айбларига иқрор бўлишини сўрайман.
— Сенингча улар кўнишадими?
— Йўқ.
— Шуни билиб туриб ҳам, айтаётган гапингни қара.
— Энди ҳар на чиқмаган жонда умид.»
🌺🌺🌺
— Анора ҳозир тез ёрдам билан келган беморнинг қўлини гипс қилиб, текширув учун тайёрла, — уст-бошини алиштириб чиқиши билан навбатчи доктор Олмагулга тайинлаганча, кейинги ҳамширага топшириқ бера бошлади.
— Хўп бўлади, — Олмагул керакли нарсаларни тайёрлаб, доктор айтган бемор жойлаштирилган палатага кириши билан, — ассалому алайкум. Мен ҳозир қўлингизни...., — беморга кўзи тушиши билан қўлидагилар тушиб кетди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Jan, 16:31
111
— Наргиза, — Ҳалима опа ўғлининг бўйнига ботаётган пичоқ учидан кўз узмасдан ялина бошлади, — жон қизим бу шаштингиздан қайтинг. Ахир у сизни эрингиз. Наҳотки ўз эрингизга шундай қила олсангиз?
— Эрим? — Наргиза асабий кулганча, — шуми? Шу ҳайвонми?
— Наргиза, — Ҳалима опанинc жаҳли чиқаётган бўлса ҳам, ҳозирги вазиятда ўзини қўлга олишга мажбур. Биттагина хато сўз ўғлининг ҳаётига нуқта қўйиши мумкин, — жооон қизим, — бу сафар ялингандек, — илтимос ундай қилманг. Ахир ўзингиз гапга тушунадиган эсли қизсиз. Ўтинаман, жооон қизим ўзингизга жабр қилманг. Сиз бунда қилсангиз ойингиз...
— Ойим? — Наргизанинг кўзлари ёшланди. Кўз олдига ойисининг ғамдан сўлғин тортиб қолган юзи келди, — ойим, — Фурқатнинг бўйнига пичоқ тираб турган қўллари бўшашди. Бундан фойдаланган Ҳалима опа унинг қўлидан пичоқни юлиб олдию, ғазабда нима қилаётганни билмай, Наргизанинг қорин қисмига икки марта пичоқ урди.
🌺🌺🌺
— Бўла қолсангчи, — Зулхумор келганидан буён эркалашдан нарига ўтмаётган Жамолга ёв қараш қилиб қўйганча, — лаллаймасдан ишга киришайлик. Ахир, вақт тиғиз.
— Мени шошаётган ерим йўқ, — Жамол тиржайиб қўйганча давом қиларкан, — озиб-ёзиб бир келибсан, шунга яраша мазза қилайликда, — деганча қизнинг бўйнидаги қўллари секин пастлай бошлади.
🌺🌺🌺
— Дада! — овози паст ва титраб чиқди, — дадажон, — каравотда бир аҳволда ўтирган дадасининг бағрига отилд, — дадажон.
— Қизим? — Абдурайим ака нима қилишни билмай карахт аҳволга тушиб қолди. Бағрига босай деса, автоҳалокат туфайли бошим ҳам лат еб, шунчаки кўзимга кўринаётган бўлсачи деган қўрқув бор. Бағрига босмай деса Олмагулини соғинган.
— Наргиза, — Ҳалима опа ўғлининг бўйнига ботаётган пичоқ учидан кўз узмасдан ялина бошлади, — жон қизим бу шаштингиздан қайтинг. Ахир у сизни эрингиз. Наҳотки ўз эрингизга шундай қила олсангиз?
— Эрим? — Наргиза асабий кулганча, — шуми? Шу ҳайвонми?
— Наргиза, — Ҳалима опанинc жаҳли чиқаётган бўлса ҳам, ҳозирги вазиятда ўзини қўлга олишга мажбур. Биттагина хато сўз ўғлининг ҳаётига нуқта қўйиши мумкин, — жооон қизим, — бу сафар ялингандек, — илтимос ундай қилманг. Ахир ўзингиз гапга тушунадиган эсли қизсиз. Ўтинаман, жооон қизим ўзингизга жабр қилманг. Сиз бунда қилсангиз ойингиз...
— Ойим? — Наргизанинг кўзлари ёшланди. Кўз олдига ойисининг ғамдан сўлғин тортиб қолган юзи келди, — ойим, — Фурқатнинг бўйнига пичоқ тираб турган қўллари бўшашди. Бундан фойдаланган Ҳалима опа унинг қўлидан пичоқни юлиб олдию, ғазабда нима қилаётганни билмай, Наргизанинг қорин қисмига икки марта пичоқ урди.
🌺🌺🌺
— Бўла қолсангчи, — Зулхумор келганидан буён эркалашдан нарига ўтмаётган Жамолга ёв қараш қилиб қўйганча, — лаллаймасдан ишга киришайлик. Ахир, вақт тиғиз.
— Мени шошаётган ерим йўқ, — Жамол тиржайиб қўйганча давом қиларкан, — озиб-ёзиб бир келибсан, шунга яраша мазза қилайликда, — деганча қизнинг бўйнидаги қўллари секин пастлай бошлади.
🌺🌺🌺
— Дада! — овози паст ва титраб чиқди, — дадажон, — каравотда бир аҳволда ўтирган дадасининг бағрига отилд, — дадажон.
— Қизим? — Абдурайим ака нима қилишни билмай карахт аҳволга тушиб қолди. Бағрига босай деса, автоҳалокат туфайли бошим ҳам лат еб, шунчаки кўзимга кўринаётган бўлсачи деган қўрқув бор. Бағрига босмай деса Олмагулини соғинган.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Jan, 16:31
114
— Кечирасиз, бугун автоҳалокат туфайли келтирилган бемор қайси палатада ётганини айта олмайсизми? — Алишер қабулхонадаги ҳамширадан сўраш баробарида асабий столни чертиб турарди.
— Саккизинчи палатада эканлар, — ҳамшира рўйҳатга қараб олганча жавоб берди.
— Раҳмат, — қадамини тезлатганча ҳамшира айтган палатага йўл олди, — ишқилиб жиддий жароҳат олмаган бўлсинда. Шундай бўладиган бўлса дадам мени ҳам, Жавлонни ҳам теримизни шилади. Ўзи қаёқданам рози бўлдим? Аҳмоқ бўлмасам ўн беш ёшли болага ҳам машина калитини бераманми? Худо бандам деб гапга тушунадиган одамлар бўлсинда. Акс ҳолда, калтакнинг каттаси мени бошимда синади, — палата эшиги олдигача ўзига-ўзи гапириб келган Алишер эшик олдига келганида тўхтаб, бир чуқур нафас олдида секин ичкарига кирди, — мумкинми?
🌺🌺🌺
Олмагул билан суҳбатдан кейин энди бор эътиборини аёли ва қизларига қаратишга қарор қилган Сарвар бугун ишдан эртароқ чиқди. Қизларига қўғирчоқ, аёлига гул ва ширинлик олди.
— Шунақаси Дилафрузга ёқарди, — у билан биринчи учрашувда ўтириб ширинлик еганини эслаб жилмайиб қўйганча машинага ўтирди. Ўзгача хуш кайфият билан уйига яқинлашаркан, эшиги олдида турган тез ёрдам машинасини кўриб ҳайрон бўлди, — улар бу ерда нима қилишаяпти? Ёки қизларга..., — Сарвар машинани уйидан сал берида тўхтатиб тушиши билан уйи томонга югурди. Ичкарига кирар-кирмас замбилда Дилафрузни олиб чиқиб кетишаётганини кўриб, карахт бўлиб қолди, — Дили, унга нима қилди?
🌺🌺🌺
— Шу билан энди қачон кўраман сени? — Жамол тўзғиб қолган сочларини йиғаётган Зулхуморнинг белидан қучиб, юзидан ўпиб қўяркан, — қара лекин, узоқ соғинтириб юборсанг девор ошиб кираман-а, — илжайди.
— Энди соғинчлар бўлмайди, — Зулхумор ҳам жавобан унинг юзидан ўпиб қўяркан, — буёғига мени тез-тез кўриб турасан.
— Сен қумга ўхшайсан.
— Нега айнан қум? — Зулхумор ҳайрон бўлди.
— Чунки қумга қанча сув қуйсанг ҳам бўлди, тўйдим демайди, — Жамол ҳали ҳам ўша илжайиш билан кўз қисиб қўйди.
— Кечирасиз, бугун автоҳалокат туфайли келтирилган бемор қайси палатада ётганини айта олмайсизми? — Алишер қабулхонадаги ҳамширадан сўраш баробарида асабий столни чертиб турарди.
— Саккизинчи палатада эканлар, — ҳамшира рўйҳатга қараб олганча жавоб берди.
— Раҳмат, — қадамини тезлатганча ҳамшира айтган палатага йўл олди, — ишқилиб жиддий жароҳат олмаган бўлсинда. Шундай бўладиган бўлса дадам мени ҳам, Жавлонни ҳам теримизни шилади. Ўзи қаёқданам рози бўлдим? Аҳмоқ бўлмасам ўн беш ёшли болага ҳам машина калитини бераманми? Худо бандам деб гапга тушунадиган одамлар бўлсинда. Акс ҳолда, калтакнинг каттаси мени бошимда синади, — палата эшиги олдигача ўзига-ўзи гапириб келган Алишер эшик олдига келганида тўхтаб, бир чуқур нафас олдида секин ичкарига кирди, — мумкинми?
🌺🌺🌺
Олмагул билан суҳбатдан кейин энди бор эътиборини аёли ва қизларига қаратишга қарор қилган Сарвар бугун ишдан эртароқ чиқди. Қизларига қўғирчоқ, аёлига гул ва ширинлик олди.
— Шунақаси Дилафрузга ёқарди, — у билан биринчи учрашувда ўтириб ширинлик еганини эслаб жилмайиб қўйганча машинага ўтирди. Ўзгача хуш кайфият билан уйига яқинлашаркан, эшиги олдида турган тез ёрдам машинасини кўриб ҳайрон бўлди, — улар бу ерда нима қилишаяпти? Ёки қизларга..., — Сарвар машинани уйидан сал берида тўхтатиб тушиши билан уйи томонга югурди. Ичкарига кирар-кирмас замбилда Дилафрузни олиб чиқиб кетишаётганини кўриб, карахт бўлиб қолди, — Дили, унга нима қилди?
🌺🌺🌺
— Шу билан энди қачон кўраман сени? — Жамол тўзғиб қолган сочларини йиғаётган Зулхуморнинг белидан қучиб, юзидан ўпиб қўяркан, — қара лекин, узоқ соғинтириб юборсанг девор ошиб кираман-а, — илжайди.
— Энди соғинчлар бўлмайди, — Зулхумор ҳам жавобан унинг юзидан ўпиб қўяркан, — буёғига мени тез-тез кўриб турасан.
— Сен қумга ўхшайсан.
— Нега айнан қум? — Зулхумор ҳайрон бўлди.
— Чунки қумга қанча сув қуйсанг ҳам бўлди, тўйдим демайди, — Жамол ҳали ҳам ўша илжайиш билан кўз қисиб қўйди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Jan, 16:31
112
— Шоҳсанам сизни хўжайин чақираяптилар, — бироз тоби бўлгани учунми бугун ишларини бироз хафсаласизлик билан қилган Шоҳсанам ҳамкасбининг гапидан кейин оёғини судрагудек бўлиб хўжайиннинг хонасига йўл олди. Аслида ундан қочиб юрибди. Ахир, унинг хўжайин эканлигини билмасидан олдин бир-икки марта қўполлик қилган. Хўжайин эканлигини билгач эса юзига қарай олмай қочиб юрганди. Олдинлари унинг хонасини тозалашдан қочадиган ҳамкасблари энди ўша хонани тозалаш учун тортишишарди. Хўжайин ҳам атай қилгандек бу ишни Шоҳсанам қилсин дейди ва шу билан ҳамма ҳамкасбининг энг «севимлиси» Шоҳсанам бўлиб қолади.
— Чақирган экансиз? — эшикни тақиллатиб секин ичкарига кираркан, Жафарнинг олдида ўтирган икки формали йигитларга кўзи тушиши билан юзи оқариб кетди, — наҳотки уларни қайнонам ва эрим жўнатган бўлса? — ҳаёлига келган биринчи фикр шу бўлди.
— Келинг ўтиринг, — Жафар ҳар доимгидек расмий оҳангда гапирганча унга жой кўрсатаркан, — бу йигитлар сизни излаб келишибди. Айтишлари бўйича, улар сизнинг қишлоғингизга иш яъни жиноят иши бўйича жўнатилган. Уларнинг сизга бир-иккита саволлари бор экан.
🌺🌺🌺
— Нимааа? — Саиданинг гапидан кейин Аҳмад ўрнидан туриб стулини отиб юбораркан, — мен ҳали унга кўрсатиб қўяман, мен билан ўйин қилиш қанақа бўлишини. Менга манзилини бер.
— Нима қилмоқчисиз? — Саида киприклари пирпираганча сўраркан, — нима уни шарманда қилмоқчимисиз?
— Керак бўлса ҳа. Товуқ мия дугонанг ким билан ўйнашаётганини билмайди шекилли. Мени Аҳмад деб қўйишибди. Мен ҳамиша истаганимга эришиб келганман. Манзилни айт, керак бўлса уйига бориб ниятимга етаман. Кейин ўлиб кетмайдими.
— Шоҳсанам сизни хўжайин чақираяптилар, — бироз тоби бўлгани учунми бугун ишларини бироз хафсаласизлик билан қилган Шоҳсанам ҳамкасбининг гапидан кейин оёғини судрагудек бўлиб хўжайиннинг хонасига йўл олди. Аслида ундан қочиб юрибди. Ахир, унинг хўжайин эканлигини билмасидан олдин бир-икки марта қўполлик қилган. Хўжайин эканлигини билгач эса юзига қарай олмай қочиб юрганди. Олдинлари унинг хонасини тозалашдан қочадиган ҳамкасблари энди ўша хонани тозалаш учун тортишишарди. Хўжайин ҳам атай қилгандек бу ишни Шоҳсанам қилсин дейди ва шу билан ҳамма ҳамкасбининг энг «севимлиси» Шоҳсанам бўлиб қолади.
— Чақирган экансиз? — эшикни тақиллатиб секин ичкарига кираркан, Жафарнинг олдида ўтирган икки формали йигитларга кўзи тушиши билан юзи оқариб кетди, — наҳотки уларни қайнонам ва эрим жўнатган бўлса? — ҳаёлига келган биринчи фикр шу бўлди.
— Келинг ўтиринг, — Жафар ҳар доимгидек расмий оҳангда гапирганча унга жой кўрсатаркан, — бу йигитлар сизни излаб келишибди. Айтишлари бўйича, улар сизнинг қишлоғингизга иш яъни жиноят иши бўйича жўнатилган. Уларнинг сизга бир-иккита саволлари бор экан.
🌺🌺🌺
— Нимааа? — Саиданинг гапидан кейин Аҳмад ўрнидан туриб стулини отиб юбораркан, — мен ҳали унга кўрсатиб қўяман, мен билан ўйин қилиш қанақа бўлишини. Менга манзилини бер.
— Нима қилмоқчисиз? — Саида киприклари пирпираганча сўраркан, — нима уни шарманда қилмоқчимисиз?
— Керак бўлса ҳа. Товуқ мия дугонанг ким билан ўйнашаётганини билмайди шекилли. Мени Аҳмад деб қўйишибди. Мен ҳамиша истаганимга эришиб келганман. Манзилни айт, керак бўлса уйига бориб ниятимга етаман. Кейин ўлиб кетмайдими.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Jan, 16:31
113
— Хотинлар товуқ мия бўлади деб бекорга айтишмаган ўзи, — Собир ака тинмай уёқдан-буёққа бориб келаркан, — яқинда акасини қаматиб юборгандик. Бугун эса сен синглисини пичоқлаб ўтирибсан. Улар ҳам мана сенга деб устингдан ёзиб юборса нима қиласан?
— Дадасиииии..., — Ҳалима опа йиғлагудек аҳволда, — ахир мен у пайтда ўзимда эмасдим. Кўз олдимда ўғлимни бўйнига пичоқ тираб турганига....
— Ҳе ўша ўғлингни ҳам..., — Собир ака хотига бўралатиб сўкканча, — ҳа деб увиллайвермасдан дуо қил. Дуо қилгинки, келининг ўлиб қолмасин. Йўқса сени ҳам олиб бориб тиқиб қўяди. Кейин ўтирасан ўғлим деб увиллаб.
— Дадаси доктор билан ўзингиз гаплашинг. Нима керак бўлса қиламиз денг. Фақат уни сақлаб қолишсин. Йўқса мен...., — Ҳалима опа йиғлаб юборди.
— Жим бўл, — Собир ака хотинини жеркиб берганча, — буни олдинроқ ўйлаш керак эди, — кўзи улар томонга келаётган қудасига тушиб, бир ютиниб қўяркан, — бор ана ўзинг гаплаш. Мен аралашмайман, — деганча тез-тез юрганча кетиб қолди.
🌺🌺🌺
— Эрингизни гапини эшитингизми? — Каромат опа қошини керганча, — қўлиздагиларни тезда хонангизга қўйиб чиқингда, эрингиз айтган овқатни ҳаракатини қилинг. Ҳа демай ишдан келади. Унгача тайёр бўлсин, — дедию хонасига кириб кетди. Айни пайтда Каромат опадан хурсанд одам йўқ эди. Чунки ўғли тақдирига кўниб, у танлаган қиз билан яшашга кўника бошлагандида.
🌺🌺🌺
— Мана бўлди, — Олмагул йиғлаганча дадасининг қўлини гипслаб қўяркан, — сизга нима бўлди? Бу ерларга қандай келиб қолдингиз? Ойим ва укаларим...
— Буни тарихи узоқ, — Абдурайим ака ҳали ҳам қизининг тирик эканлигига, ёнида эканлигига ишона олмагани учунми ундан кўз узай демасди. Кўзимни узсам қизимни қайта йўқотиб қўйсамчи деб қўрқув бор эди.
— Муҳими соғ-саломатсиз, — Олмагул дадасининг ёнига ўтириб, қучоқлаб олганча, — мен бу ердаги ишларимни тугатай, биргаликда қишлоққа қайтамиз. Олдингидек бир оила бўлиб яшаймиз.
— Хўп қизим, хўп, — Абдурайим ака ҳам қизини бағрига босганча кўзларини юмиб ўтирди. Шу билан кўз ёшларини яширмоқчидек эди гўё.
— Хотинлар товуқ мия бўлади деб бекорга айтишмаган ўзи, — Собир ака тинмай уёқдан-буёққа бориб келаркан, — яқинда акасини қаматиб юборгандик. Бугун эса сен синглисини пичоқлаб ўтирибсан. Улар ҳам мана сенга деб устингдан ёзиб юборса нима қиласан?
— Дадасиииии..., — Ҳалима опа йиғлагудек аҳволда, — ахир мен у пайтда ўзимда эмасдим. Кўз олдимда ўғлимни бўйнига пичоқ тираб турганига....
— Ҳе ўша ўғлингни ҳам..., — Собир ака хотига бўралатиб сўкканча, — ҳа деб увиллайвермасдан дуо қил. Дуо қилгинки, келининг ўлиб қолмасин. Йўқса сени ҳам олиб бориб тиқиб қўяди. Кейин ўтирасан ўғлим деб увиллаб.
— Дадаси доктор билан ўзингиз гаплашинг. Нима керак бўлса қиламиз денг. Фақат уни сақлаб қолишсин. Йўқса мен...., — Ҳалима опа йиғлаб юборди.
— Жим бўл, — Собир ака хотинини жеркиб берганча, — буни олдинроқ ўйлаш керак эди, — кўзи улар томонга келаётган қудасига тушиб, бир ютиниб қўяркан, — бор ана ўзинг гаплаш. Мен аралашмайман, — деганча тез-тез юрганча кетиб қолди.
🌺🌺🌺
— Эрингизни гапини эшитингизми? — Каромат опа қошини керганча, — қўлиздагиларни тезда хонангизга қўйиб чиқингда, эрингиз айтган овқатни ҳаракатини қилинг. Ҳа демай ишдан келади. Унгача тайёр бўлсин, — дедию хонасига кириб кетди. Айни пайтда Каромат опадан хурсанд одам йўқ эди. Чунки ўғли тақдирига кўниб, у танлаган қиз билан яшашга кўника бошлагандида.
🌺🌺🌺
— Мана бўлди, — Олмагул йиғлаганча дадасининг қўлини гипслаб қўяркан, — сизга нима бўлди? Бу ерларга қандай келиб қолдингиз? Ойим ва укаларим...
— Буни тарихи узоқ, — Абдурайим ака ҳали ҳам қизининг тирик эканлигига, ёнида эканлигига ишона олмагани учунми ундан кўз узай демасди. Кўзимни узсам қизимни қайта йўқотиб қўйсамчи деб қўрқув бор эди.
— Муҳими соғ-саломатсиз, — Олмагул дадасининг ёнига ўтириб, қучоқлаб олганча, — мен бу ердаги ишларимни тугатай, биргаликда қишлоққа қайтамиз. Олдингидек бир оила бўлиб яшаймиз.
— Хўп қизим, хўп, — Абдурайим ака ҳам қизини бағрига босганча кўзларини юмиб ўтирди. Шу билан кўз ёшларини яширмоқчидек эди гўё.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Jan, 16:01
....Ҳавасим келяпти
🔸️Уйланиш ташвишида юрган 25 яшар йигит, тинмай йиғлаётган 4 яшар болага деди: - “Бунча йиғлайсан, маза қилиб овқатланиб, мултфилм кўриб ётмайсанми? Бирор ўйловинг бўлмаса. Сенга ҳавасим келяпти...“.
🔸️Маошини у ойдан бу ойга етказаётган 35 яшар эркак, уйланиш ташвишида юрган 25 яшар бўйдоққа деди: “Бунча сиқиласан? Уйланарсанам, жонинга ҳам тегар. Мана, қарагин, аҳволимни. Сенга жуда ҳавасим келяпти...“.
🔸️Бизнеси ўхшамаган ва банкрот бўлиб боши ташвишдан чиқмаётган 55 яшар киши, 35 яшарга деди: “Борига шукур қилинг. Кам маош олсангизам, қулоғиз тинч. Мана, умрим бўйи боримни берган бизнесим касодга учраб, қулоғимгача қарзга ботиб кетдим. Сизга қанчалик ҳавас қилаётганимни тасаввур ҳам қилолмайсиз..“.
🔸️Унинг гапини эшитиб турган 70 яшар чол деди: “Бунча сиқиласан? Менга ўхшаб, белинг қақшаб, оёғинг қалтирамаяптику, ўрнингда бўлганимда тоғни уриб, талқон қилардим. Ҳавасимни келтирма...“.
🔸️Қабрда ётган марҳум уларга қараб нидо қилди: “Барчангизга ҳавасим келяпти, чунки сизда тавба қилиш имконияти бор. Қани эди менда шундай имконият бўлганида эди, бутун ҳаётимни унга фидо қилардим...“.
🔸️Уйланиш ташвишида юрган 25 яшар йигит, тинмай йиғлаётган 4 яшар болага деди: - “Бунча йиғлайсан, маза қилиб овқатланиб, мултфилм кўриб ётмайсанми? Бирор ўйловинг бўлмаса. Сенга ҳавасим келяпти...“.
🔸️Маошини у ойдан бу ойга етказаётган 35 яшар эркак, уйланиш ташвишида юрган 25 яшар бўйдоққа деди: “Бунча сиқиласан? Уйланарсанам, жонинга ҳам тегар. Мана, қарагин, аҳволимни. Сенга жуда ҳавасим келяпти...“.
🔸️Бизнеси ўхшамаган ва банкрот бўлиб боши ташвишдан чиқмаётган 55 яшар киши, 35 яшарга деди: “Борига шукур қилинг. Кам маош олсангизам, қулоғиз тинч. Мана, умрим бўйи боримни берган бизнесим касодга учраб, қулоғимгача қарзга ботиб кетдим. Сизга қанчалик ҳавас қилаётганимни тасаввур ҳам қилолмайсиз..“.
🔸️Унинг гапини эшитиб турган 70 яшар чол деди: “Бунча сиқиласан? Менга ўхшаб, белинг қақшаб, оёғинг қалтирамаяптику, ўрнингда бўлганимда тоғни уриб, талқон қилардим. Ҳавасимни келтирма...“.
🔸️Қабрда ётган марҳум уларга қараб нидо қилди: “Барчангизга ҳавасим келяпти, чунки сизда тавба қилиш имконияти бор. Қани эди менда шундай имконият бўлганида эди, бутун ҳаётимни унга фидо қилардим...“.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 16:34
#ИБРАТ
ДОИМО ЯХШИ ГУМОНДА БЎЛИНГ
Бир аёл деди:
«Худо хоҳласа, мен албатта солиҳ инсонга турмушга чиқаман! У билан бахтли ҳаёт кечираман». Айтгани бўлди.
Деди:
«Мен университетда ўқишга қабул қилинишимга ишонаман ва шунга интиламан! Ўзим истаган мутахассисликга кираман!». Айтгани бўлди.
Унга дедилар:
«Етар шунча туққанинг! Болалар чарчатишдан бошқасига ярашмайди».
Деди:
«Аллоҳ ёрдам беради. Фарзандаларим қобил, кўзимнинг қувончи бўлишади». Айтгани бўлди.
Эри катта туҳматга қолиб қамалди. Дедилар:
«Эринг туҳматга қолиб қамалди. Яқин орада чиқмаса керак. Унинг фақат ўлиги чиқади».
Деди:
«Йўқ, Худо хоҳласа, албатта чиқадилар. Мен уларни жуда ҳам чиройли кутиб оламан». Айтгани бўлди. Эрининг қандай чиққани ҳаммани ҳайратда қолдирди.
Бир киши деди:
«Мен ишдан ҳайдалишдан қўрқаман. Шунинг учун ишсиз қоладиган кунларимга ҳам пул йиғмоғим керак!» Айтгани бўлди. Ишдан бўшатилди.
Нимага бизнинг айтганларимиз рўёбга чиқади?
Чунки Аллоҳ таоло: «Бандам Мени қандай ўйласа, шундайман!» дейди. Агар Аллоҳ ҳақида чиройли гумон қилса, ўзига яхши. Ёмон ўйласа, ўзига ёмон.
Шунинг учун ҳам Мусо алайҳиссалом Нил дарёсига келиб, қочишга йўл қолмаганда ҳам Роббилари ҳақида чиройли гумон қилдилар. Қавмлари: «Энди қўлга тушдик» дейишса ҳам, улар: «Йўқ! Албатта, Роббим мен билан, У менга тўғри йўлни кўрсатур» дедилар. Аллоҳ уларнинг айтганларини рўёбга чиқарди. Ақл бовар қилмас ҳолда дарё қоқ иккига бўлинди. Йўл очилди.
Ҳатто арзимас нарсалар ҳақида гапириш, ўйлашда ҳам диққат қилинг!
Доим некбин (оптимист) бўлинг! Аллоҳ ҳақида чиройли гумон қилинг! У - КАРИМ, РОҲИМ!
Ёмонлик ҳақида ўйламанг! Агар қийин вазиятга тушиб қолсангиз, Мусо алайҳиссалом айтган сўзларини эсланг «
У (Мусо) «Йўқ! Албатта, Роббим Албатта, Роббим мен билан, У менга тўғри йўлни кўрсатур», деди, деб айтинг.
@ibratli_sozlar
ДОИМО ЯХШИ ГУМОНДА БЎЛИНГ
Бир аёл деди:
«Худо хоҳласа, мен албатта солиҳ инсонга турмушга чиқаман! У билан бахтли ҳаёт кечираман». Айтгани бўлди.
Деди:
«Мен университетда ўқишга қабул қилинишимга ишонаман ва шунга интиламан! Ўзим истаган мутахассисликга кираман!». Айтгани бўлди.
Унга дедилар:
«Етар шунча туққанинг! Болалар чарчатишдан бошқасига ярашмайди».
Деди:
«Аллоҳ ёрдам беради. Фарзандаларим қобил, кўзимнинг қувончи бўлишади». Айтгани бўлди.
Эри катта туҳматга қолиб қамалди. Дедилар:
«Эринг туҳматга қолиб қамалди. Яқин орада чиқмаса керак. Унинг фақат ўлиги чиқади».
Деди:
«Йўқ, Худо хоҳласа, албатта чиқадилар. Мен уларни жуда ҳам чиройли кутиб оламан». Айтгани бўлди. Эрининг қандай чиққани ҳаммани ҳайратда қолдирди.
Бир киши деди:
«Мен ишдан ҳайдалишдан қўрқаман. Шунинг учун ишсиз қоладиган кунларимга ҳам пул йиғмоғим керак!» Айтгани бўлди. Ишдан бўшатилди.
Нимага бизнинг айтганларимиз рўёбга чиқади?
Чунки Аллоҳ таоло: «Бандам Мени қандай ўйласа, шундайман!» дейди. Агар Аллоҳ ҳақида чиройли гумон қилса, ўзига яхши. Ёмон ўйласа, ўзига ёмон.
Шунинг учун ҳам Мусо алайҳиссалом Нил дарёсига келиб, қочишга йўл қолмаганда ҳам Роббилари ҳақида чиройли гумон қилдилар. Қавмлари: «Энди қўлга тушдик» дейишса ҳам, улар: «Йўқ! Албатта, Роббим мен билан, У менга тўғри йўлни кўрсатур» дедилар. Аллоҳ уларнинг айтганларини рўёбга чиқарди. Ақл бовар қилмас ҳолда дарё қоқ иккига бўлинди. Йўл очилди.
Ҳатто арзимас нарсалар ҳақида гапириш, ўйлашда ҳам диққат қилинг!
Доим некбин (оптимист) бўлинг! Аллоҳ ҳақида чиройли гумон қилинг! У - КАРИМ, РОҲИМ!
Ёмонлик ҳақида ўйламанг! Агар қийин вазиятга тушиб қолсангиз, Мусо алайҳиссалом айтган сўзларини эсланг «
У (Мусо) «Йўқ! Албатта, Роббим Албатта, Роббим мен билан, У менга тўғри йўлни кўрсатур», деди, деб айтинг.
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 16:01
💘 Tushda sevgan insoningizni ko'rsangiz u sizni o'ylayotgan bo'ladimi ?
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 15:59
📗 «КУНДОШ»
“Тонгги қўнғироқ туфайли у билан уришиб қолдим. Кўзларимга қараб бақирди. Юзимга қўлларини сермаб жаҳл қилди. Мен эса бўғзимга тиқилган алам кўзларим томон ўтиши, кўзёши бўлиб чиқишини истамаганим учун жим турдим. Балки онамнинг «Хотин эрдан бир поғона паст туриши керак», деган гапи қулоғимга қуйилиб қолгани учун сукут сақлагандирман.
— Қўнғироқ қилган ким? — дедим рақамнинг бегоналигини кўриб.
Мана шу бир оғиз берган саволим уни бу қадар тутақтириб юборади деб ўйламагандим. Йўқ, бундай деганимда жаҳли чиқмади. «Қачон?» деди бу саволимга жавобан.
— Атай ўзингизни билмаганга олаяпсизми? Териб кўриб, кимлигини билайми? — дея яшил тугмага бармоқ олиб борганимда сапчиб кетди.
— Нима дейсан, тентак? Аҳмоқмисан? «Эримга нега қўнғироқ қилдингиз?» дейсанми? Ишхонамиздандир? Шунчалик фаросацизмисан? Айтмайман кимлигини! Ё кундошим деб ўйлаяпсанми?..
Шу билан уни тўхтатиб бўлмади. Шу қадар тутақдики...
Мен баттар гумон ичида қолдим: «Нега бунчалик қўнғироқ қилишимдан қўрқди? Бир гап бор?»
У бор аламини сочиб, ишга кетди. Мен ҳаммасини ютиб, уйда қолдим. Кун бўйи хабарлашмадим. Уям жим.
«Балки ўшаниси билан гаплашиб, устимдан кулаётгандир?» йиғлагим келди.
Ишдан қайтганида салом бердиму, бошқа лом-мим демадим. У эса кулди. Баттар ичимга оташ тушди.
— Менга ишонмайсан-а? Ишонмаганингга куяман! Ишончингни оқламаганимга куяман! Гумон уйғотадиган қандай иш қилганимни билолмай куяман. Мана, ўша рақам. Кел, бирга қўнғироқ қиламиз.
Мен индамай ўтиравердим. Эрим телефоннинг овозини баландлади. Узун-узун гудок кетди. Кейин қиз боланинг овози жаранглади:
— Почча, бўлди, опамга айтаверинг. Онам яхши. Кўричак бўлган экан. Операциядан яхши чиқди. Энди бу рақамга қилманг. Ўзимнинг телефонимни олиб келишди... Шошиб қолганимиздан телефон олмабмизда...
Онамга нисбатан хавотир, эрим олдидаги мулзамликдан ўзимни қўярга жой тополмай қолдим...”.
“Тонгги қўнғироқ туфайли у билан уришиб қолдим. Кўзларимга қараб бақирди. Юзимга қўлларини сермаб жаҳл қилди. Мен эса бўғзимга тиқилган алам кўзларим томон ўтиши, кўзёши бўлиб чиқишини истамаганим учун жим турдим. Балки онамнинг «Хотин эрдан бир поғона паст туриши керак», деган гапи қулоғимга қуйилиб қолгани учун сукут сақлагандирман.
— Қўнғироқ қилган ким? — дедим рақамнинг бегоналигини кўриб.
Мана шу бир оғиз берган саволим уни бу қадар тутақтириб юборади деб ўйламагандим. Йўқ, бундай деганимда жаҳли чиқмади. «Қачон?» деди бу саволимга жавобан.
— Атай ўзингизни билмаганга олаяпсизми? Териб кўриб, кимлигини билайми? — дея яшил тугмага бармоқ олиб борганимда сапчиб кетди.
— Нима дейсан, тентак? Аҳмоқмисан? «Эримга нега қўнғироқ қилдингиз?» дейсанми? Ишхонамиздандир? Шунчалик фаросацизмисан? Айтмайман кимлигини! Ё кундошим деб ўйлаяпсанми?..
Шу билан уни тўхтатиб бўлмади. Шу қадар тутақдики...
Мен баттар гумон ичида қолдим: «Нега бунчалик қўнғироқ қилишимдан қўрқди? Бир гап бор?»
У бор аламини сочиб, ишга кетди. Мен ҳаммасини ютиб, уйда қолдим. Кун бўйи хабарлашмадим. Уям жим.
«Балки ўшаниси билан гаплашиб, устимдан кулаётгандир?» йиғлагим келди.
Ишдан қайтганида салом бердиму, бошқа лом-мим демадим. У эса кулди. Баттар ичимга оташ тушди.
— Менга ишонмайсан-а? Ишонмаганингга куяман! Ишончингни оқламаганимга куяман! Гумон уйғотадиган қандай иш қилганимни билолмай куяман. Мана, ўша рақам. Кел, бирга қўнғироқ қиламиз.
Мен индамай ўтиравердим. Эрим телефоннинг овозини баландлади. Узун-узун гудок кетди. Кейин қиз боланинг овози жаранглади:
— Почча, бўлди, опамга айтаверинг. Онам яхши. Кўричак бўлган экан. Операциядан яхши чиқди. Энди бу рақамга қилманг. Ўзимнинг телефонимни олиб келишди... Шошиб қолганимиздан телефон олмабмизда...
Онамга нисбатан хавотир, эрим олдидаги мулзамликдан ўзимни қўярга жой тополмай қолдим...”.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 15:32
😱Кирсовундан кучли дори тайёрлаш сирини билган одам - касал бўлмайди. 😢Афсуски бу сирни атиги 2 фоиз одамлар билади
Бизнинг танамизни бузадиган 100 ta кераксиз дори ўрнига кирсовунни тўғри ишлатишни билсангиз касал бўлмайсиз. Ушбу усул ҳаётингизни бир неча йилга узайтиришга ёрдам беради.
Маълум бўлишича...
Батафсил:👇👇👇
Бизнинг танамизни бузадиган 100 ta кераксиз дори ўрнига кирсовунни тўғри ишлатишни билсангиз касал бўлмайсиз. Ушбу усул ҳаётингизни бир неча йилга узайтиришга ёрдам беради.
Маълум бўлишича...
Батафсил:👇👇👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 14:58
ДУНЁ КЎЗИНГГА ТОР БЎЛИБ ҚОЛГАНИДА УШБУ ҚИССАНИ ЭСЛАГИН
– Етти фарзанднинг отаси эди. Уч ўғил ва тўрт қиз.
– Биринчи ўғиллари икки ёшдан бироз ўтгач вафот топган.
– Иккинчи ўғиллари бир ярим ёшда вафот қилган.
– Учинчи ўғиллари 17 ойлигида вафот этган.
– Биринчи қизлари турмушга чиқиб, 28 ёшида вафот топган.
– Иккинчи қизлари турмушга чиқиб, 21 ёшида вафот бўлган.
– Учинчи қизлари турмушга чиқиб, 27 ёшида вафот қилган.
Ўғил ва қиз фарзандларининг барчаси у зотнинг тирикликларида вафот топган. Фақат қизлари Фотима у зотдан кейин бироз яшаган.
Сизга ҳам мусибат ва ғам ташвиш тўқнаш келса, ушбу қиссани эслаб қўйишни тавсия этаман.
Бу киши ким эканларини билгандирсиз?
(Жавоб: Пайғамбаримиз Ҳазрати Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи васаллам)
ИЗОҲ: Баъзи манбаларда саналар қуйидагича келган экан: Тўнғич ўғиллари Қосим 17 ойлигида, иккинчи ўғиллари Абдуллоҳ 1 ёшга тўлмасидан, кенжа ўғиллари Иброҳим 18 ойлигида, катта қизлари Зайнаб 31 ёшида, иккинчи қизлари Руқайя 22 ёшида, учинчи қизлари Умму Кулсум 28 ёшида вафот топганлар.
– Етти фарзанднинг отаси эди. Уч ўғил ва тўрт қиз.
– Биринчи ўғиллари икки ёшдан бироз ўтгач вафот топган.
– Иккинчи ўғиллари бир ярим ёшда вафот қилган.
– Учинчи ўғиллари 17 ойлигида вафот этган.
– Биринчи қизлари турмушга чиқиб, 28 ёшида вафот топган.
– Иккинчи қизлари турмушга чиқиб, 21 ёшида вафот бўлган.
– Учинчи қизлари турмушга чиқиб, 27 ёшида вафот қилган.
Ўғил ва қиз фарзандларининг барчаси у зотнинг тирикликларида вафот топган. Фақат қизлари Фотима у зотдан кейин бироз яшаган.
Сизга ҳам мусибат ва ғам ташвиш тўқнаш келса, ушбу қиссани эслаб қўйишни тавсия этаман.
Бу киши ким эканларини билгандирсиз?
(Жавоб: Пайғамбаримиз Ҳазрати Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи васаллам)
ИЗОҲ: Баъзи манбаларда саналар қуйидагича келган экан: Тўнғич ўғиллари Қосим 17 ойлигида, иккинчи ўғиллари Абдуллоҳ 1 ёшга тўлмасидан, кенжа ўғиллари Иброҳим 18 ойлигида, катта қизлари Зайнаб 31 ёшида, иккинчи қизлари Руқайя 22 ёшида, учинчи қизлари Умму Кулсум 28 ёшида вафот топганлар.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 14:32
🔺🔸🔺🔸🔺🔸🔺🔸🔺🔸🔺🔸🔺🔸🔺🔸
Iq darajasi 130dan yuqori bo'lgan odamlar uchun rasimli jumboq.
Odamlarning 87% javobini to'gri topa olmadi. Siz ham bir sinab ko'ring,
Rasmda nechta uchburchak bor ? 😊🙃
Javobi: Onajonlar va bolajonlar kanalida
Iq darajasi 130dan yuqori bo'lgan odamlar uchun rasimli jumboq.
Odamlarning 87% javobini to'gri topa olmadi. Siz ham bir sinab ko'ring,
Rasmda nechta uchburchak bor ? 😊🙃
Javobi: Onajonlar va bolajonlar kanalida
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 09:30
Ҳар бир нарса Унинг ҳузурида ўлчовлидир
Қуръони Каримнинг Ҳижр сурасида шундай марҳамат қилинади:
«Ҳеч бир нарса йўқки, унинг хазиналари ҳузуримизда бўлмаса. Уни фақат маълум ўлчов-ла туширурмиз» (21-оят).
Раъд сурасида.
«Ҳар бир нарса Унинг ҳузурида ўлчовлидир», дейилган (8-оят).
Ҳақиқатан ҳам бу дунёдаги барча нарса ўз ўлчови билан яратилган.
Ҳавода кислород 21 фоизни ташкил этади. Агар кислород 50 фоизни ташкил этиб қолса, нима бўлишини тасаввур қилиб кўрайлик. Агар шундай бўлса, дунёдаги барча ёниши мумкин бўлган нарсаларни ўт олади. Барча жонзотлар кислороддан нафас олади ва ўзидан карбонат ангидрид чиқаради. Ўсимликлар эса аксинча, карбонат ангидрид ютиб, кислород чиқаради. Агар шу алмашув бузилса, барча жонзот ва ўсимликларнинг ҳаёти бузилган бўлар эди.
Демак, агар кислород бўлмаса, жонзот бўлмайди, агар карбонат ангидрид бўлмаса, ўсимликлар қолмайди.
Қуёшнинг иссиқлиги ерга маълум миқдорда тушиб туради. Агар унинг иссиқлиги ҳозиргисининг ярмига камайса, бутун ер юзи музлаб қолади, аксинча, янада исиб кетса, бутун дунё куйиб кул бўлади. Шу боис қуёшнинг зиёси ҳам ерга маълум ўлчовда тушиб туради. Илмий тажрибалардан шу нарса маълум бўлдики, ўсимликларнинг ўсиши, гуллаши учун ҳам маълум бир миқдорда ёруғлик зарур. Мана шундай аниқ ўлчовлар асосида яратилган табиат ҳодисалари «ўз-ўзича бўлиб қолган», дейиш илмсиз одамларга хосдир. Балки, бундай ҳисоб-китобларнинг барчаси Аллоҳнинг иродаси билан бўлган, дейиш тўғридир.
Қуръони Каримда:
«Ерни ёйиб, устига барқарор тоғларни ташлаб қўйдик ва унда ўлчанган турли нарсаларни ўстириб қўйдик»,
дейилган. (Ҳижр сураси, 19-оят).
«Ўлчанган» деган сўзга эътибор берилса, у бизнинг асримизда уламолар қўлга киритган кашфиётларга қилинган ишора бўлади.
Кимё ва биология соҳасидаги олимларнинг аниқлашича, ҳар бир ўсимлик маълум бир миқдордаги моддалардан ташкил топган, бунинг миқдорини эса фақат энг нозик ўлчов асбоблари билан аниқлаш мумкин. Бундай моддалар турли ўсимликларда турли миқдорда бўлар экан.
«Илмий мўъжизалар» китобидан
Қуръони Каримнинг Ҳижр сурасида шундай марҳамат қилинади:
«Ҳеч бир нарса йўқки, унинг хазиналари ҳузуримизда бўлмаса. Уни фақат маълум ўлчов-ла туширурмиз» (21-оят).
Раъд сурасида.
«Ҳар бир нарса Унинг ҳузурида ўлчовлидир», дейилган (8-оят).
Ҳақиқатан ҳам бу дунёдаги барча нарса ўз ўлчови билан яратилган.
Ҳавода кислород 21 фоизни ташкил этади. Агар кислород 50 фоизни ташкил этиб қолса, нима бўлишини тасаввур қилиб кўрайлик. Агар шундай бўлса, дунёдаги барча ёниши мумкин бўлган нарсаларни ўт олади. Барча жонзотлар кислороддан нафас олади ва ўзидан карбонат ангидрид чиқаради. Ўсимликлар эса аксинча, карбонат ангидрид ютиб, кислород чиқаради. Агар шу алмашув бузилса, барча жонзот ва ўсимликларнинг ҳаёти бузилган бўлар эди.
Демак, агар кислород бўлмаса, жонзот бўлмайди, агар карбонат ангидрид бўлмаса, ўсимликлар қолмайди.
Қуёшнинг иссиқлиги ерга маълум миқдорда тушиб туради. Агар унинг иссиқлиги ҳозиргисининг ярмига камайса, бутун ер юзи музлаб қолади, аксинча, янада исиб кетса, бутун дунё куйиб кул бўлади. Шу боис қуёшнинг зиёси ҳам ерга маълум ўлчовда тушиб туради. Илмий тажрибалардан шу нарса маълум бўлдики, ўсимликларнинг ўсиши, гуллаши учун ҳам маълум бир миқдорда ёруғлик зарур. Мана шундай аниқ ўлчовлар асосида яратилган табиат ҳодисалари «ўз-ўзича бўлиб қолган», дейиш илмсиз одамларга хосдир. Балки, бундай ҳисоб-китобларнинг барчаси Аллоҳнинг иродаси билан бўлган, дейиш тўғридир.
Қуръони Каримда:
«Ерни ёйиб, устига барқарор тоғларни ташлаб қўйдик ва унда ўлчанган турли нарсаларни ўстириб қўйдик»,
дейилган. (Ҳижр сураси, 19-оят).
«Ўлчанган» деган сўзга эътибор берилса, у бизнинг асримизда уламолар қўлга киритган кашфиётларга қилинган ишора бўлади.
Кимё ва биология соҳасидаги олимларнинг аниқлашича, ҳар бир ўсимлик маълум бир миқдордаги моддалардан ташкил топган, бунинг миқдорини эса фақат энг нозик ўлчов асбоблари билан аниқлаш мумкин. Бундай моддалар турли ўсимликларда турли миқдорда бўлар экан.
«Илмий мўъжизалар» китобидан
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 07:59
БОМДОД НАМОЗИНИ ЎЗ ВАҚТИДА АДО ЭТИШГА ЁРДАМ БЕРУВЧИ ВОСИТАЛАР
1. Аллоҳ таолога ҳақиқий ихлос қилиб, Унинг буюклигига яраша муомала қилинг.
2. Бомдод намозини ўз вақтида адо этишга қатъий ният қилинг ва ҳар куни ўзингизни тергаб туринг.
3. Гуноҳларингиз учун ҳақиқий тавба қилиб, ҳаргиз уларга қайтмасликни ният қилинг.
4. Аллоҳ таолога бомдод намозини вақтида ўқиш неъмати билан ризқлантиришини сўраб кўпдан-кўп дуолар қилинг.
5. Солиҳлар билан ҳамсуҳбат бўлинг. Дўстларингиз солиҳлардан бўлсин.
6. Расулуллоҳ соллаллоху алайхи васалламнинг уйқу борасидаги одатлари билан одатланинг (барвақт ухлаш, таҳоратли ҳолда ухлаш, ўнг ён билан ухлаш, уйқудан олдинги зикрлар, инсонларга уйқу тартибини билдириб қўйиш).
7. Уйқудан олдин кўп таом еманг, кечаси чой ва қаҳва ичишни камайтиринг.
8. Хонангизга бомдод намози фазилатлари ёзилган кичик қайд (эслатма)ларни ёпиштириб чиқинг.
9. Учта уйғотиш воситаларидан фойдаланинг (будильник, телефон ва эшик қўнғироғи).
10. Бошқаларни бомдод намозини вақтида адо этишга чақиринг. Аввало, оила аъзоларингиздан бошланг.
«Бугун бомдод ўқидингизми?» китобидан.
1. Аллоҳ таолога ҳақиқий ихлос қилиб, Унинг буюклигига яраша муомала қилинг.
2. Бомдод намозини ўз вақтида адо этишга қатъий ният қилинг ва ҳар куни ўзингизни тергаб туринг.
3. Гуноҳларингиз учун ҳақиқий тавба қилиб, ҳаргиз уларга қайтмасликни ният қилинг.
4. Аллоҳ таолога бомдод намозини вақтида ўқиш неъмати билан ризқлантиришини сўраб кўпдан-кўп дуолар қилинг.
5. Солиҳлар билан ҳамсуҳбат бўлинг. Дўстларингиз солиҳлардан бўлсин.
6. Расулуллоҳ соллаллоху алайхи васалламнинг уйқу борасидаги одатлари билан одатланинг (барвақт ухлаш, таҳоратли ҳолда ухлаш, ўнг ён билан ухлаш, уйқудан олдинги зикрлар, инсонларга уйқу тартибини билдириб қўйиш).
7. Уйқудан олдин кўп таом еманг, кечаси чой ва қаҳва ичишни камайтиринг.
8. Хонангизга бомдод намози фазилатлари ёзилган кичик қайд (эслатма)ларни ёпиштириб чиқинг.
9. Учта уйғотиш воситаларидан фойдаланинг (будильник, телефон ва эшик қўнғироғи).
10. Бошқаларни бомдод намозини вақтида адо этишга чақиринг. Аввало, оила аъзоларингиздан бошланг.
«Бугун бомдод ўқидингизми?» китобидан.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 07:32
Нохуш хабар
Россия президенти ҳозиргина ўзбекистонлик барча мигрантларига жуда тасирли хабарни эълон қилди.
Путин айтган гапи бутун ўзбекистонликларни хайратга солди...
Россия президенти ҳозиргина ўзбекистонлик барча мигрантларига жуда тасирли хабарни эълон қилди.
Путин айтган гапи бутун ўзбекистонликларни хайратга солди...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 04:34
Ҳазрати Алининг насроний хонадонга меҳмон бўлгани хақида
Ҳазрати Али розияллоҳу анҳу бир насроний одамнинг уйида меҳмон бўлди. Мезбон узум келтирди. Ҳазрати Али еди. Сўнгра узумдан тайёрланган шароб келтирди.
Али розияллоҳу анҳу:
– Ҳаром, – деди.
Насроний:
– Сиз мусулмонларга ҳайронман. Узум ҳалол, шароб ҳаром, Ахир шароб ҳам узумдан қилинади-ку! – деди.
Ҳазрати Али ундан:
– Аёлинг борми? – деб сўради.
– Бор, – деб жавоб берди у.
– Қизинг борми?
– Қизим ҳам бор.
– Иккови ҳам келсин бу ерга.
Али розияллоҳу анҳу мезбоннинг аёли ва қизи кирганидан сўнг:
– Бу қиз бу онадан, аммо кўряпсанки, Аллоҳ таоло сенга онасини ҳалол, қизини эса ҳаром қилмиш, – деди.
Бу жавобдан ҳайратга тушган насроний:
– Шаҳодат бераманки, Аллоҳ бирдир ва Муҳаммад Унинг Расулидир ва Сен Унинг халифасисан, – деди мусулмон бўлганини эълон қилди.
Ҳазрати Али розияллоҳу анҳу бир насроний одамнинг уйида меҳмон бўлди. Мезбон узум келтирди. Ҳазрати Али еди. Сўнгра узумдан тайёрланган шароб келтирди.
Али розияллоҳу анҳу:
– Ҳаром, – деди.
Насроний:
– Сиз мусулмонларга ҳайронман. Узум ҳалол, шароб ҳаром, Ахир шароб ҳам узумдан қилинади-ку! – деди.
Ҳазрати Али ундан:
– Аёлинг борми? – деб сўради.
– Бор, – деб жавоб берди у.
– Қизинг борми?
– Қизим ҳам бор.
– Иккови ҳам келсин бу ерга.
Али розияллоҳу анҳу мезбоннинг аёли ва қизи кирганидан сўнг:
– Бу қиз бу онадан, аммо кўряпсанки, Аллоҳ таоло сенга онасини ҳалол, қизини эса ҳаром қилмиш, – деди.
Бу жавобдан ҳайратга тушган насроний:
– Шаҳодат бераманки, Аллоҳ бирдир ва Муҳаммад Унинг Расулидир ва Сен Унинг халифасисан, – деди мусулмон бўлганини эълон қилди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 03:59
ҲАЁТИЙ ҚИССА
(Албатта ўқинг!)
Бир камбағал, фақир кишининг бошига оғир ташвиш тушди, қарзлари кўпайиб 500 динорга етди. Уларни тўлашга қурби етмасди. Бошқа томондан қарз берганлар пулларини тинмай талаб қила бошладилар. Ночор қолган киши бой савдогарнинг ҳузурига бориб 500 динорни маълум муддатда қайтариш шарти билан қарз ҳавола қилди ва қарзларини тўлади. Куну тун бир бирини қувлаб ўта бошлади. Аҳвол эса ёмонлашгандан ёмонлашди. Келишилган муддат етиб келди. Савдогар пулини сўраб келди. Бечора фақир эса тўлашга бир дирҳами ҳам йўқлигини айтди. Савдогар қозига арз қилди. Қози камбағални то қарзини тўламагунча зиндонга ташлашга ҳукм қилди.
Камбағал киши қозига:
- Ҳазрат эртагача менга изн беринг, уйимга бориб аёлимга айтай, оиламдагиларни ҳотиржам қилиб келай, токи мендан ташвишланмасинлар.
Қози:
- Эртага қайтиб келишингга ким кафил бўлади?
Камбағал:
- Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни кафил қиламан. Гувоҳ бўлингки агар эртага қайтиб келмасам, дунё ва охиратда Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг умматлари эмасман.
Қози ҳам солиҳ киши эди, фақирдан бу кафилликни қабул қилиб, уни уйига бориб келишига изн берди.
Киши уйга келгач аёлига вазиятни тушунтирди. Солиҳа, оқила аёл:
- Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни қози ҳузурида кафил қилиб келибсиз, келинг энди у зот соллаллоҳу алайҳи васалламга саловат айтамиз. Шояд Аллоҳ айтган саловатларимиз баракасидан ғам-ғуссаларимизни аритса.
Шундай қилиб эр-хотин ўтириб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга саловат айта бошладилар. Ҳатто уйқу ғолиб келиб, ухлаб қолдилар.
Киши тушида Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни кўрди. У зот фақирга: « Тонг отгач волий ҳузурига бор. Унга менинг саломимни етказ. Ва айтгинки:"Расулуллоҳ ( с.а.в.) қарзларимни тўлаб беришингизни талаб қилдилар". Агар гапинг ростлигига исбот талаб қилса унга икки аломатни айт: биринчиси - волий ҳар кеча канда қилмай менга минг марта саловат айтади.
иккинчиси - кечаги тунда саловатни саноғида адашиб кетди, лекин менга тўлиқ етказилди айтган саловатлари.
Киши уйғониб, шаҳар волийи ҳузурига ошиқди. Олдига кириб салом берди ва:
- Расулуллоҳ (с.а.в.) сизга салом айтдилар ва мени қарзимни қоплашингизни буюрдилар, - деди.
Волий:
- Қарзинг қанча?
Киши:
- 500 динор.
Волий:
- Гапингни ростлигини тасдиқловчи далилинг борми?
Киши:
- Иккита далилим бор. Бири - сиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга ҳар кеча минг марта саловат айтасиз.
Волий:
- Гапинг тўғри, деб йиғлаб юборди.
Киши:
- Иккинчиси - кеча кечаси саловат айта туриб саноқдан адашиб кетдингиз, Набий алайҳиссалом саловатларингиз комил тарзда етказилганини хушхабарини бердилар.
Волий:
- Рост айтдинг, деди ва ёшлари кўзларидан қуйилиб кетти.
Сўнг байтул молдан 500 динор беришларини амр қилди. Яна ўз молидан 2500 динор берди ва:
- Бу сенга Набий с.а.в.дан салом келтирганинг учун икром, деди.
Киши волий ҳузуридан чиқиб, қозининг олдига шошди. Етиб келгач, қози уни кутиб ўтирганини ва қўлида ҳамён кўрди. Қози:
- Мен қарзингни қоплайман, мана сенга 500 динор. Чунки мен сени сабабингдан Расулуллоҳ с.а.в.ни тушимда кўрдим. У зот менга «Агар уни қарзини ўтасанг, Қиёматда сендан гуноҳларингни кечамиз» дедилар, - деди.
Шу пайт савдогар кириб келди ва қозига:
- Жаноб қози мен бу кишидан қарзларимни кечдим, розиман. Мана бу 500 динор мендан унга ҳадя. Чунки мен унинг сабабидан Расулуллоҳ с.а.в.ни туш кўрдим. У зот менга: «Агар уни қарзидан кечсанг, сени гуноҳларингдан Қиёмат куни кечамиз» дедилар, - деди.
Шундай қилиб киши қози ҳузуридан беҳад хурсанд бўлиб чиқди, аёлига хушхабарни айтишга ошиқди. 500 динор қарзини тўлаб берадиган одам ахтариб юрган эди, мана энди уйига 4000 динорни кўтариб шодмон қайтмоқда. Буларнинг барчаси Набиййимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга айтилган саловат барокатидан содир бўлди.
Қиссадан таъсирланган бўлсангиз:
«Аллоҳумма солли ва саллим ъала Муҳаммадин ва али Муҳаммад» деб айтинг!
Умму Амина таржимаси.
(Албатта ўқинг!)
Бир камбағал, фақир кишининг бошига оғир ташвиш тушди, қарзлари кўпайиб 500 динорга етди. Уларни тўлашга қурби етмасди. Бошқа томондан қарз берганлар пулларини тинмай талаб қила бошладилар. Ночор қолган киши бой савдогарнинг ҳузурига бориб 500 динорни маълум муддатда қайтариш шарти билан қарз ҳавола қилди ва қарзларини тўлади. Куну тун бир бирини қувлаб ўта бошлади. Аҳвол эса ёмонлашгандан ёмонлашди. Келишилган муддат етиб келди. Савдогар пулини сўраб келди. Бечора фақир эса тўлашга бир дирҳами ҳам йўқлигини айтди. Савдогар қозига арз қилди. Қози камбағални то қарзини тўламагунча зиндонга ташлашга ҳукм қилди.
Камбағал киши қозига:
- Ҳазрат эртагача менга изн беринг, уйимга бориб аёлимга айтай, оиламдагиларни ҳотиржам қилиб келай, токи мендан ташвишланмасинлар.
Қози:
- Эртага қайтиб келишингга ким кафил бўлади?
Камбағал:
- Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни кафил қиламан. Гувоҳ бўлингки агар эртага қайтиб келмасам, дунё ва охиратда Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг умматлари эмасман.
Қози ҳам солиҳ киши эди, фақирдан бу кафилликни қабул қилиб, уни уйига бориб келишига изн берди.
Киши уйга келгач аёлига вазиятни тушунтирди. Солиҳа, оқила аёл:
- Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни қози ҳузурида кафил қилиб келибсиз, келинг энди у зот соллаллоҳу алайҳи васалламга саловат айтамиз. Шояд Аллоҳ айтган саловатларимиз баракасидан ғам-ғуссаларимизни аритса.
Шундай қилиб эр-хотин ўтириб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга саловат айта бошладилар. Ҳатто уйқу ғолиб келиб, ухлаб қолдилар.
Киши тушида Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни кўрди. У зот фақирга: « Тонг отгач волий ҳузурига бор. Унга менинг саломимни етказ. Ва айтгинки:"Расулуллоҳ ( с.а.в.) қарзларимни тўлаб беришингизни талаб қилдилар". Агар гапинг ростлигига исбот талаб қилса унга икки аломатни айт: биринчиси - волий ҳар кеча канда қилмай менга минг марта саловат айтади.
иккинчиси - кечаги тунда саловатни саноғида адашиб кетди, лекин менга тўлиқ етказилди айтган саловатлари.
Киши уйғониб, шаҳар волийи ҳузурига ошиқди. Олдига кириб салом берди ва:
- Расулуллоҳ (с.а.в.) сизга салом айтдилар ва мени қарзимни қоплашингизни буюрдилар, - деди.
Волий:
- Қарзинг қанча?
Киши:
- 500 динор.
Волий:
- Гапингни ростлигини тасдиқловчи далилинг борми?
Киши:
- Иккита далилим бор. Бири - сиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга ҳар кеча минг марта саловат айтасиз.
Волий:
- Гапинг тўғри, деб йиғлаб юборди.
Киши:
- Иккинчиси - кеча кечаси саловат айта туриб саноқдан адашиб кетдингиз, Набий алайҳиссалом саловатларингиз комил тарзда етказилганини хушхабарини бердилар.
Волий:
- Рост айтдинг, деди ва ёшлари кўзларидан қуйилиб кетти.
Сўнг байтул молдан 500 динор беришларини амр қилди. Яна ўз молидан 2500 динор берди ва:
- Бу сенга Набий с.а.в.дан салом келтирганинг учун икром, деди.
Киши волий ҳузуридан чиқиб, қозининг олдига шошди. Етиб келгач, қози уни кутиб ўтирганини ва қўлида ҳамён кўрди. Қози:
- Мен қарзингни қоплайман, мана сенга 500 динор. Чунки мен сени сабабингдан Расулуллоҳ с.а.в.ни тушимда кўрдим. У зот менга «Агар уни қарзини ўтасанг, Қиёматда сендан гуноҳларингни кечамиз» дедилар, - деди.
Шу пайт савдогар кириб келди ва қозига:
- Жаноб қози мен бу кишидан қарзларимни кечдим, розиман. Мана бу 500 динор мендан унга ҳадя. Чунки мен унинг сабабидан Расулуллоҳ с.а.в.ни туш кўрдим. У зот менга: «Агар уни қарзидан кечсанг, сени гуноҳларингдан Қиёмат куни кечамиз» дедилар, - деди.
Шундай қилиб киши қози ҳузуридан беҳад хурсанд бўлиб чиқди, аёлига хушхабарни айтишга ошиқди. 500 динор қарзини тўлаб берадиган одам ахтариб юрган эди, мана энди уйига 4000 динорни кўтариб шодмон қайтмоқда. Буларнинг барчаси Набиййимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга айтилган саловат барокатидан содир бўлди.
Қиссадан таъсирланган бўлсангиз:
«Аллоҳумма солли ва саллим ъала Муҳаммадин ва али Муҳаммад» деб айтинг!
Умму Амина таржимаси.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 03:30
ВАХШИЙ УЙ ҲИЗМАТЧИСИНИНГ КИЧКИНА ЧАҚАЛОҚГА ҚИЛГАН ИШЛАРИ УЙ КАМEРАСИДА ОШКОР БЎЛДИ...😰
❗️47 ёшли Адамнинг 2 та фарзанди бор, Адам аёли билан хиёнат сабабли ажрашган, Адам кун бўйи ишда ва фарзандлари учун уйига энага олиб келди. Бир куни Адам ишдан келганда унинг катта фарзанди ҳизматчи синглисига ғалати ишлар қилаётганини айтди. Адам уйига бир нечта яширин камералар ўрнатип бир нечта дахшатли ҳодисаларни гувоҳи бўлди! Бир куни ҳизматчига қўнғироқ қилиб кичкина фарзандимни тайёрланг мен уни шифокор кўригига обораман деп телефонди қўйди ва камерани кузатиб жараёнди томоша қилаётган вақтида ҲИЗМАТЧИ унинг қизига қилган ишини кўриб дахшатда тушди, Ҳизматчи қизини...ДАВОМИ 😱👇
❗️47 ёшли Адамнинг 2 та фарзанди бор, Адам аёли билан хиёнат сабабли ажрашган, Адам кун бўйи ишда ва фарзандлари учун уйига энага олиб келди. Бир куни Адам ишдан келганда унинг катта фарзанди ҳизматчи синглисига ғалати ишлар қилаётганини айтди. Адам уйига бир нечта яширин камералар ўрнатип бир нечта дахшатли ҳодисаларни гувоҳи бўлди! Бир куни ҳизматчига қўнғироқ қилиб кичкина фарзандимни тайёрланг мен уни шифокор кўригига обораман деп телефонди қўйди ва камерани кузатиб жараёнди томоша қилаётган вақтида ҲИЗМАТЧИ унинг қизига қилган ишини кўриб дахшатда тушди, Ҳизматчи қизини...ДАВОМИ 😱👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 02:34
Қиз касалхонага, 10 ойлик ҳомиладор ҳолида олиб келинган! Шифокорлар кўрган нарса сизни ҳайратда қолдиради!
Аёл ҳомилани бутун 41 ҳафта давомида олиб юрди! Шифокорлар тўлғоқ пайтида аёлнинг ультратовушини кўришганда, улар бошларини ушладилар! Чунки...
Аёл ҳомилани бутун 41 ҳафта давомида олиб юрди! Шифокорлар тўлғоқ пайтида аёлнинг ультратовушини кўришганда, улар бошларини ушладилар! Чунки...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 01:45
МАОШ ОЛИШДАГИ АДОЛАТ
Девбанддаги “Дорул улум” номини эшитган бўлсангиз керак. Охирги пайтда Аллоҳ таоло бу идорани уммат учун раҳмат қилиб қўйди. У ердан саҳобаи киромларни ёдга соладиган одамлар етишиб чиқдилар.
Мен падари бузрукворим Муфтий Муҳаммад Шафеъ қоддасаллоҳу сирроҳдан эшитганман. Девбанддаги “Дорул улум”нинг аввалги даврида устозларнинг бир одатлари бор эди: “Дорул улум”га бирор меҳмон бирортаси билан учрашиш учун келса, келган вақтини қайд қилинар, кейин ой охирида, фалон-фалон кунларда меҳмон билан машғул бўлдим, шунча вақт “Дорул улум” ишидан чалғидим, шунинг учун менинг маошимдан кесиб олинсин, деб илтимоснома тақдим қилар эдилар...
Ҳозирги кунда ойликни оширишни сўраганлари ҳақида кўп эшитасиз. Лекин, мен идорага тегишли муддатда шунча вақтни шахсий ишимга сарф қилдим, шу сабабли маошимдан қирқиб олинсин, деб илтимос қилган бирор кимса ҳақида эшитмайсиз. Бу ишни фақатгина бир кун Аллоҳ таолонинг ҳузурида туришни ўйлаган шахсгина қила олади. Бугун ҳар бир шахс уятдан бошини эгиб қарасин, ишчилар ва ходимлар қанча вақтни виждон ила ўз вазифаларини адо этишга сарф қиляпти? Бугун ҳар жойда фасод тарқаган. Халқ саргардон ва идоранинг ташқарисида қуёшда турибди. Масъуллар эса, ўзининг салқин хонасида гап сотиш билан банд, чой ичяпти, нонушта қиляпти. Бу тарздаги ишларда бир тарафдан, маош ҳаром бўляпти ва иккинчи тарафдан халқни сарсон қилиш гуноҳи ёзиляпти.
“Насиҳатлар гулдастаси”дан.
Девбанддаги “Дорул улум” номини эшитган бўлсангиз керак. Охирги пайтда Аллоҳ таоло бу идорани уммат учун раҳмат қилиб қўйди. У ердан саҳобаи киромларни ёдга соладиган одамлар етишиб чиқдилар.
Мен падари бузрукворим Муфтий Муҳаммад Шафеъ қоддасаллоҳу сирроҳдан эшитганман. Девбанддаги “Дорул улум”нинг аввалги даврида устозларнинг бир одатлари бор эди: “Дорул улум”га бирор меҳмон бирортаси билан учрашиш учун келса, келган вақтини қайд қилинар, кейин ой охирида, фалон-фалон кунларда меҳмон билан машғул бўлдим, шунча вақт “Дорул улум” ишидан чалғидим, шунинг учун менинг маошимдан кесиб олинсин, деб илтимоснома тақдим қилар эдилар...
Ҳозирги кунда ойликни оширишни сўраганлари ҳақида кўп эшитасиз. Лекин, мен идорага тегишли муддатда шунча вақтни шахсий ишимга сарф қилдим, шу сабабли маошимдан қирқиб олинсин, деб илтимос қилган бирор кимса ҳақида эшитмайсиз. Бу ишни фақатгина бир кун Аллоҳ таолонинг ҳузурида туришни ўйлаган шахсгина қила олади. Бугун ҳар бир шахс уятдан бошини эгиб қарасин, ишчилар ва ходимлар қанча вақтни виждон ила ўз вазифаларини адо этишга сарф қиляпти? Бугун ҳар жойда фасод тарқаган. Халқ саргардон ва идоранинг ташқарисида қуёшда турибди. Масъуллар эса, ўзининг салқин хонасида гап сотиш билан банд, чой ичяпти, нонушта қиляпти. Бу тарздаги ишларда бир тарафдан, маош ҳаром бўляпти ва иккинчи тарафдан халқни сарсон қилиш гуноҳи ёзиляпти.
“Насиҳатлар гулдастаси”дан.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Jan, 01:30
😱#Ё_АЛҲАЗАР_БУ_НИМАСИ?
😳Майитнинг кафани ичига ип солиб қўйса нима бўлади?
😱Нима учун майитдан аввал қабристонга ҳолвайтар ҳиди бориши керак?
🤯Майит ювилган сув қандай дардга даво эканини биласизми?
Видеони кўриб ҳайратдан лол қолишингиз аниқ!
Давоми 👉 Бу ерда
😳Майитнинг кафани ичига ип солиб қўйса нима бўлади?
😱Нима учун майитдан аввал қабристонга ҳолвайтар ҳиди бориши керак?
🤯Майит ювилган сув қандай дардга даво эканини биласизми?
Видеони кўриб ҳайратдан лол қолишингиз аниқ!
Давоми 👉 Бу ерда
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 16:03
Tekinga pishiriqlar oʻrgatadigan kanal 🎂🍰🍩
((Reklama tez orada oʻchiriladi
Qoʻshilib olinglar))
👇👇👇👇👇
Pishiriqlar retseptlari
Pishiriqlar retseptlari
Pishiriqlar retseptlari
Salatlar oʻrgatadigan kanal
👇👇👇👇👇👇
Salatlar retseptlari
Salatlar retseptlari
Salatlar retseptlari
👆👆👆👆
Ayollar va qizlar kanali✨
Har xil mazali retseptlar shu kanalda joylangan✅
((Reklama tez orada oʻchiriladi
Qoʻshilib olinglar))
👇👇👇👇👇
Pishiriqlar retseptlari
Pishiriqlar retseptlari
Pishiriqlar retseptlari
Salatlar oʻrgatadigan kanal
👇👇👇👇👇👇
Salatlar retseptlari
Salatlar retseptlari
Salatlar retseptlari
👆👆👆👆
Ayollar va qizlar kanali✨
Har xil mazali retseptlar shu kanalda joylangan✅
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 09:31
Ҳар қанча уринманг одамларнинг тилидан омон қолиш мумкин эмас. Шунинг учун уларга эътибор берманг, Аллоҳ билан машғул бўлишда давом этинг.
Имом Ҳасан Басрий раҳматуллоҳи алайҳдан сўралди:
"Одамлар сизнинг мажлисингизга сўзларингиздаги камчиликларни топишга ва сизга қарши ишлатиш учун келишади. Бу ҳақда нима дейсиз?"
Шунда у зот шундай жавоб бердилар:
"Хотиржам бўлинг, мен нафсимни Аллоҳга яқин бўлишига умидлантирдим, у умид қилди. Жаннатга киришига умидлантирдим, умид қилди. Ҳур қизларга умидлантирдим, умид қилди. Лекин одамлардан омон қолишга ҳар қанча умидлантирмай, лекин бунга йўл тополмадим. Одамлар ўз Яратганларидан рози бўлмаганларини кўриб, улар ўзлари каби махлуқдан ҳечам рози бўлмасликларини англадим".
Имом Аҳмад ибн Ҳанбал раҳимаҳуллоҳдан сўрашди: одамлардан саломат бўлишнинг йўли қандай?
Имом жавоб берди: уларга берасан, лекин улардан олмайсан. Сенга озор берсаларда, сен уларга озор бермайсан. Уларнинг ҳожатларини чиқарасан, лекин улардан ҳожатингни сўрамайсан.
Бу жуда қийин ишку, Эй имом?- дейишди. - Унда саломат бўлмайсанда, деди имом. (Сияру аъломун нубало).
Имом Ҳасан Басрий раҳматуллоҳи алайҳдан сўралди:
"Одамлар сизнинг мажлисингизга сўзларингиздаги камчиликларни топишга ва сизга қарши ишлатиш учун келишади. Бу ҳақда нима дейсиз?"
Шунда у зот шундай жавоб бердилар:
"Хотиржам бўлинг, мен нафсимни Аллоҳга яқин бўлишига умидлантирдим, у умид қилди. Жаннатга киришига умидлантирдим, умид қилди. Ҳур қизларга умидлантирдим, умид қилди. Лекин одамлардан омон қолишга ҳар қанча умидлантирмай, лекин бунга йўл тополмадим. Одамлар ўз Яратганларидан рози бўлмаганларини кўриб, улар ўзлари каби махлуқдан ҳечам рози бўлмасликларини англадим".
Имом Аҳмад ибн Ҳанбал раҳимаҳуллоҳдан сўрашди: одамлардан саломат бўлишнинг йўли қандай?
Имом жавоб берди: уларга берасан, лекин улардан олмайсан. Сенга озор берсаларда, сен уларга озор бермайсан. Уларнинг ҳожатларини чиқарасан, лекин улардан ҳожатингни сўрамайсан.
Бу жуда қийин ишку, Эй имом?- дейишди. - Унда саломат бўлмайсанда, деди имом. (Сияру аъломун нубало).
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 09:03
Nimaga deysizmi
HAMMASINI ÓRGANIB HAM
Mana sizga uyda UTIRGAN holda Halol mehnat va daromad
KATTA CHEGIRMADAN foydalanib qoling
https://t.me/resin_art_Odinabonu
Murojat uchun
@Biznes_Ledy_Odinabonu
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 04:31
Чақимчилик ҳақида
...Биз чақимчиликнинг ҳаромлиги ва далилларини, у ҳақидаги таҳдидларни ҳамда чақимчилик ўзи нима эканини айтиб ўтдик. Лекин у қисқа таништирувдан иборат бўлди. Энди эса уни кенгроқ шарҳлаймиз. Имом Абу Ҳомид Ғаззолий раҳимаҳуллоҳ айтадилар: “Чақимчилик деганда, кўпинча бировнинг бир киши ҳақида айтган гапини ўша орқасидан гапирилган кишига “Фалончи сен ҳақингда бундай деди”, деб етказиб бориш тушуниб қолинган. Ҳолбуки, чақимчилик шугина иш эмас. Балки унинг чегараси-доираси очилиши ёмон кўрилган нарсани очиб юборишдир. Хоҳ гапи ташиб борилган одам, хоҳ унга етказилган одам, хоҳ бошқа-учинчи одам ёмон кўрган бўлсин, фарқи йўқ. Бу очиб юбориш сўз, ёзув, рамз, имо-ишора ёки бошқа шу каби йўллар билан бўлсин, чақимчилик бўлаверади. Етказилган нарса сўз ёки бирон қилиқ, айб ёки бошқа нарса бўлсин, барибир чақимчиликдир.
Чақимчиликнинг моҳияти сирни фош этиш ва ошкор этилиши ёқтирилмай турган нарсанинг тўсиғини очиб юборишдир.
Инсон одамларда ўзи кўрган барча ҳолатлар бўйича сукут сақлаши лозимдир. Бир мусулмонга фойда етказадиган ёки гуноҳни даф этадиган томони бўлсагина кўрганини гапирса бўлади. Бир одам ўз молини яширин тутаётгани кўрса-ю, уни одамларга гапирса, чақимчилик қилган бўлади.
Кимнинг олдига биров “Фалончи сен ҳақингда бундай деди”, деб гап ташиб келса, у одамга олти нарса лозим бўлади:
1. Уни тасдиқламаслик. Чунки чақимчи фосиқдир. У етказган хабар рад этилади.
2. Уни чақимчиликдан қайтариб, насиҳат қилиш ва бу ишининг ёмонлигини айтиш.
3. Аллоҳ учун уни ёмон кўриш. Чунки чақимчилик Аллоҳнинг ғазабига лойиқ иш ҳамда, Аллоҳ учун ғазаб қилиш вожибдир.
4. Орқасидан гапирилаётган одам ҳақида ёмон гумон қилишдан сақланиш. Аллоҳ таоло: “Эй мўминлар! Кўп гумон(лар)дан четланингиз!” деб айтган (“Ҳужурот”, 12).
5. Айтилган гап-сўзлар сизни айғоқчилик қилишга, шу нарсани кавлаштириб-текширишга ундаб қўймасин. Аллоҳ таоло: “Жосуслик қилмангиз!” деган.
6. Чақимчи қилган ҳаром ишни ўзига раво кўрмаслик ва ўша чақимчиликни бошқага гапирмаслик.
Бир одам Умар ибн Абдулазизга биров ҳақида ёмон гапларни гапирди. У зот унга қараб: “Хоҳласанг, ишингни кўриб чиқамиз. Агарда ёлғон гапираётган бўлсанг, “Агар сизларга фосиқ кимса хабар келтирса... у (хабарни) аниқлаб (текшириб) кўрингиз!”оятидаги фосиқлардансан. Бордию, рост айтаётган бўлсанг, “Ғийбатчи-ю, гап ташувчига итоат этманг” оятидаги гап ташийдиганлардансан. Агар хоҳласанг, сени афв этамиз”, деганларида, у одам: “Эй мўминлар амири, бу ишни энди зинҳор қилмайман”, деди.
("Азкор" китобидан таржима).
...Биз чақимчиликнинг ҳаромлиги ва далилларини, у ҳақидаги таҳдидларни ҳамда чақимчилик ўзи нима эканини айтиб ўтдик. Лекин у қисқа таништирувдан иборат бўлди. Энди эса уни кенгроқ шарҳлаймиз. Имом Абу Ҳомид Ғаззолий раҳимаҳуллоҳ айтадилар: “Чақимчилик деганда, кўпинча бировнинг бир киши ҳақида айтган гапини ўша орқасидан гапирилган кишига “Фалончи сен ҳақингда бундай деди”, деб етказиб бориш тушуниб қолинган. Ҳолбуки, чақимчилик шугина иш эмас. Балки унинг чегараси-доираси очилиши ёмон кўрилган нарсани очиб юборишдир. Хоҳ гапи ташиб борилган одам, хоҳ унга етказилган одам, хоҳ бошқа-учинчи одам ёмон кўрган бўлсин, фарқи йўқ. Бу очиб юбориш сўз, ёзув, рамз, имо-ишора ёки бошқа шу каби йўллар билан бўлсин, чақимчилик бўлаверади. Етказилган нарса сўз ёки бирон қилиқ, айб ёки бошқа нарса бўлсин, барибир чақимчиликдир.
Чақимчиликнинг моҳияти сирни фош этиш ва ошкор этилиши ёқтирилмай турган нарсанинг тўсиғини очиб юборишдир.
Инсон одамларда ўзи кўрган барча ҳолатлар бўйича сукут сақлаши лозимдир. Бир мусулмонга фойда етказадиган ёки гуноҳни даф этадиган томони бўлсагина кўрганини гапирса бўлади. Бир одам ўз молини яширин тутаётгани кўрса-ю, уни одамларга гапирса, чақимчилик қилган бўлади.
Кимнинг олдига биров “Фалончи сен ҳақингда бундай деди”, деб гап ташиб келса, у одамга олти нарса лозим бўлади:
1. Уни тасдиқламаслик. Чунки чақимчи фосиқдир. У етказган хабар рад этилади.
2. Уни чақимчиликдан қайтариб, насиҳат қилиш ва бу ишининг ёмонлигини айтиш.
3. Аллоҳ учун уни ёмон кўриш. Чунки чақимчилик Аллоҳнинг ғазабига лойиқ иш ҳамда, Аллоҳ учун ғазаб қилиш вожибдир.
4. Орқасидан гапирилаётган одам ҳақида ёмон гумон қилишдан сақланиш. Аллоҳ таоло: “Эй мўминлар! Кўп гумон(лар)дан четланингиз!” деб айтган (“Ҳужурот”, 12).
5. Айтилган гап-сўзлар сизни айғоқчилик қилишга, шу нарсани кавлаштириб-текширишга ундаб қўймасин. Аллоҳ таоло: “Жосуслик қилмангиз!” деган.
6. Чақимчи қилган ҳаром ишни ўзига раво кўрмаслик ва ўша чақимчиликни бошқага гапирмаслик.
Бир одам Умар ибн Абдулазизга биров ҳақида ёмон гапларни гапирди. У зот унга қараб: “Хоҳласанг, ишингни кўриб чиқамиз. Агарда ёлғон гапираётган бўлсанг, “Агар сизларга фосиқ кимса хабар келтирса... у (хабарни) аниқлаб (текшириб) кўрингиз!”оятидаги фосиқлардансан. Бордию, рост айтаётган бўлсанг, “Ғийбатчи-ю, гап ташувчига итоат этманг” оятидаги гап ташийдиганлардансан. Агар хоҳласанг, сени афв этамиз”, деганларида, у одам: “Эй мўминлар амири, бу ишни энди зинҳор қилмайман”, деди.
("Азкор" китобидан таржима).
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 04:04
❤️QABZIYAT muammosidan xalos bo'lasiz
❤️Organizmdan ortiqcha yog'larni eritish sirlari
Kanalga kirish
Murojaat uchun 🫴
@ZarinaMusayeva89
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 03:59
МУНОФИҚНИНГ АЛОМАТЛАРИ
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Мунофиқнинг аломати учтадир», Имом Муслим бунга зиёда қилади: «Гарчи у рўза тутиб, намоз ўқиса ва ўзини мусулмон ҳисобласада» сўнгра икки имом иттифоқ қилади: «Сўзласа ёлғон сўзлайди, ваъда берса, хилоф қилади ва омонат қўйилса, унга хиёнат қилади», дедилар (Муттафақун алайҳ).
Шарҳ: Ҳадиси шарифда мунофиқнинг уч аломати баён қилинди.
1) Ёлғон сўзлаш.
2) Ваъдага хилоф қилиш.
3) Омонатга хиёнат қилиш.
Ёлғон сўзлаш икки қисмга бўлинади:
1) очиқ-ойдин ёлғон.
2) очиқ бўлмаган ёлғон. Очиқ ёлғон ҳаром, лекин баъзи суратлари истисно қилинган. Масалан, бегуноҳ одамнинг жонини сақлаб қолиб, унинг айбсизлигини исботлаш учун ёлғон ишлатиш, ҳатто вожиб даражага ҳам тенг бўлади. Очиқ бўлмаган ёлғон шуки, бу ёлғон икки маънони эҳтимол қилади. Сўз сўзловчи бир маъно қасд қилса, эшитувчи Иккинчи маънони тушунади. Бу ёлғон тури зарарни даф қилиш учун жоиз, лекин манфаатни жалб қилиш учун жоиз эмас.
Ҳадиси шарифдаги мунофиқликнинг иккинчи аломати ваъдага вафо қилмаслик. Бунга ваъда берувчи ваъда берар чоғида унинг устидан чиқишни қасд қилмайди. Аммо ваъдани бажаришни қасд қилган ҳолда бирор узр туфайли уни адо этолмаса, бу ҳолат мунофиқлик аломатларидан ҳисобланмайди.
Бу ўринда яна икки нарса бор. Бири ваъда, иккинчиси муоҳада. Ваъда бир тарафдан бўлади. Муоҳада икки тарафдан бўлади. Ваъдага вафо қилмасликни «ваъдага хилоф қилиш» дейилади. Муоҳадага вафо қилмасликни «Ғадр» яъни хиёнат дейилади.
Хиёнатнинг ўзи ҳам икки қисмга бўлинади.
1. Молдаги хиёнат.
2. Сўздаги хиёнат. Молдаги хиёнат бировнинг молини унинг ижозатисиз тасарруф қилиш. Ҳаттоки, санаш учун пул берилган омонат пуллар ўрнига бошқасини қайтариш ҳам молга хиёнат қилиш бўлади. Сўздаги хиёнат эса, бировнинг сирини очиш, бошқаларга тарқатиш билан бўлади. Иккиси ҳам мунофиқликнинг аломатларидандир.
“Мишкот ал-масобиҳ шарҳи”дан.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Мунофиқнинг аломати учтадир», Имом Муслим бунга зиёда қилади: «Гарчи у рўза тутиб, намоз ўқиса ва ўзини мусулмон ҳисобласада» сўнгра икки имом иттифоқ қилади: «Сўзласа ёлғон сўзлайди, ваъда берса, хилоф қилади ва омонат қўйилса, унга хиёнат қилади», дедилар (Муттафақун алайҳ).
Шарҳ: Ҳадиси шарифда мунофиқнинг уч аломати баён қилинди.
1) Ёлғон сўзлаш.
2) Ваъдага хилоф қилиш.
3) Омонатга хиёнат қилиш.
Ёлғон сўзлаш икки қисмга бўлинади:
1) очиқ-ойдин ёлғон.
2) очиқ бўлмаган ёлғон. Очиқ ёлғон ҳаром, лекин баъзи суратлари истисно қилинган. Масалан, бегуноҳ одамнинг жонини сақлаб қолиб, унинг айбсизлигини исботлаш учун ёлғон ишлатиш, ҳатто вожиб даражага ҳам тенг бўлади. Очиқ бўлмаган ёлғон шуки, бу ёлғон икки маънони эҳтимол қилади. Сўз сўзловчи бир маъно қасд қилса, эшитувчи Иккинчи маънони тушунади. Бу ёлғон тури зарарни даф қилиш учун жоиз, лекин манфаатни жалб қилиш учун жоиз эмас.
Ҳадиси шарифдаги мунофиқликнинг иккинчи аломати ваъдага вафо қилмаслик. Бунга ваъда берувчи ваъда берар чоғида унинг устидан чиқишни қасд қилмайди. Аммо ваъдани бажаришни қасд қилган ҳолда бирор узр туфайли уни адо этолмаса, бу ҳолат мунофиқлик аломатларидан ҳисобланмайди.
Бу ўринда яна икки нарса бор. Бири ваъда, иккинчиси муоҳада. Ваъда бир тарафдан бўлади. Муоҳада икки тарафдан бўлади. Ваъдага вафо қилмасликни «ваъдага хилоф қилиш» дейилади. Муоҳадага вафо қилмасликни «Ғадр» яъни хиёнат дейилади.
Хиёнатнинг ўзи ҳам икки қисмга бўлинади.
1. Молдаги хиёнат.
2. Сўздаги хиёнат. Молдаги хиёнат бировнинг молини унинг ижозатисиз тасарруф қилиш. Ҳаттоки, санаш учун пул берилган омонат пуллар ўрнига бошқасини қайтариш ҳам молга хиёнат қилиш бўлади. Сўздаги хиёнат эса, бировнинг сирини очиш, бошқаларга тарқатиш билан бўлади. Иккиси ҳам мунофиқликнинг аломатларидандир.
“Мишкот ал-масобиҳ шарҳи”дан.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 03:30
Яхшилик қилиш учун қўлингиздан келган барча имконингиздан фойдаланинг. Эвазига ҳаёт ҳам ҳамиша сизга кутилмаган совғаларни ҳозирлаб қўяди...
Калбга хуш ёкувчи дил изхорлари ,хикоялар ва куй тароналарни четлаб утманг азизлар.💝💝💝💝💝💝💝
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 03:01
#Дуо
ЎҚИШНИ ОСОНЛАШТИРИШГА
ЁРДАМ БЕРАДИГАН ДУОЛАР
اللَّهُمَّ لَا سَهْلَ إِلَّا مَا جَعَلْتَهُ سَهْلًا وَأَنْتَ تَجْعَلُ الْحُزْنَ إِذَا شِئْتَ سَهْلًا.
Ўқилиши: “Аллоҳумма лаа саҳла илла маа жаъалтаҳу саҳлан ва анта тажъалул-ҳузна изаа шиъта саҳлан”.
Маъноси: “Ё Аллоҳим! Фақат Сен енгил этган нарса енгилдир. Агар Сен енгил қилишни хоҳласанг оғир-қаттиқ нарсалар ҳам енгил бўлади”.
رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي يَفْقَهُوا قَوْلِي
Ўқилиши: “Роббишроҳлий содрий ва йассирлий амрий ваҳлул ъуқдатам-мин лисааний йафқоҳуқ қовлий”.
Маъноси: “Эй Раббим! (Бу қийин вазифага) бағримни кенг қилгин ва ишимни осон қилгин ҳамда тилимдан тугунни (дудуқликни) ечиб юборгин (токи) улар (қавмим) гапимни (яхши) англасинлар”.
رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا
Ўқилиши: “Робби зидний ъилмаа”.
Маъноси: “Эй, Раббим! Менга илмни зиёда эт!”
Жаброил алайҳиссалом келиб, нозил бўлган оятларнинг ҳаммасини ўқиб бўлмасидан бурун Расул алайҳиссалом қироат қилишга бошлаганларида шу оят нозил бўлган. Яъни ўқиб турмасам ёд бўлмай қолади, деб қўрқманг, деганлар. Шунда Мендан мустаҳкам ва баракали илм сўранг, деб Аллоҳ таоло дилларига таскин бермоқда.
اللَّهُمَّ انْفَعَنَا بِمَا عَلِّمْتَنَا وَعَلِّمْنَا مَا يَنْفَعُنَا وَزِدْنَا عِلْمًا
Ўқилиши: “Аллоҳумманфаъанаа бимаа ъаллимтанаа ва ъаллимнаа маа йанфаъунаа ва зиднаа ъилмаа”.
Маъноси: “Ё Аллоҳим! Билганларимизни фойдали қил. Бизга фойдали нарсаларни билдир. Илмимизни зиёда қил”.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْمًا نَافِعًا، وَرِزْقًا طَيِّبًا، وَعَمَلًا مُتَقَبَّلًا
Ўқилиши: “Аллоҳумма инний ас‘ъалука ъилман наафиъан ва ризқон тоййибан ва ъамалан мутақоббалан”.
Маъноси: “Ё Аллоҳим! Мен Сендан манфаатли илм, пок ризқ ва қабул бўладиган амални сўрайман”.
"Фазилатли дуолар" китобидан.
ЎҚИШНИ ОСОНЛАШТИРИШГА
ЁРДАМ БЕРАДИГАН ДУОЛАР
اللَّهُمَّ لَا سَهْلَ إِلَّا مَا جَعَلْتَهُ سَهْلًا وَأَنْتَ تَجْعَلُ الْحُزْنَ إِذَا شِئْتَ سَهْلًا.
Ўқилиши: “Аллоҳумма лаа саҳла илла маа жаъалтаҳу саҳлан ва анта тажъалул-ҳузна изаа шиъта саҳлан”.
Маъноси: “Ё Аллоҳим! Фақат Сен енгил этган нарса енгилдир. Агар Сен енгил қилишни хоҳласанг оғир-қаттиқ нарсалар ҳам енгил бўлади”.
رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي يَفْقَهُوا قَوْلِي
Ўқилиши: “Роббишроҳлий содрий ва йассирлий амрий ваҳлул ъуқдатам-мин лисааний йафқоҳуқ қовлий”.
Маъноси: “Эй Раббим! (Бу қийин вазифага) бағримни кенг қилгин ва ишимни осон қилгин ҳамда тилимдан тугунни (дудуқликни) ечиб юборгин (токи) улар (қавмим) гапимни (яхши) англасинлар”.
رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا
Ўқилиши: “Робби зидний ъилмаа”.
Маъноси: “Эй, Раббим! Менга илмни зиёда эт!”
Жаброил алайҳиссалом келиб, нозил бўлган оятларнинг ҳаммасини ўқиб бўлмасидан бурун Расул алайҳиссалом қироат қилишга бошлаганларида шу оят нозил бўлган. Яъни ўқиб турмасам ёд бўлмай қолади, деб қўрқманг, деганлар. Шунда Мендан мустаҳкам ва баракали илм сўранг, деб Аллоҳ таоло дилларига таскин бермоқда.
اللَّهُمَّ انْفَعَنَا بِمَا عَلِّمْتَنَا وَعَلِّمْنَا مَا يَنْفَعُنَا وَزِدْنَا عِلْمًا
Ўқилиши: “Аллоҳумманфаъанаа бимаа ъаллимтанаа ва ъаллимнаа маа йанфаъунаа ва зиднаа ъилмаа”.
Маъноси: “Ё Аллоҳим! Билганларимизни фойдали қил. Бизга фойдали нарсаларни билдир. Илмимизни зиёда қил”.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْمًا نَافِعًا، وَرِزْقًا طَيِّبًا، وَعَمَلًا مُتَقَبَّلًا
Ўқилиши: “Аллоҳумма инний ас‘ъалука ъилман наафиъан ва ризқон тоййибан ва ъамалан мутақоббалан”.
Маъноси: “Ё Аллоҳим! Мен Сендан манфаатли илм, пок ризқ ва қабул бўладиган амални сўрайман”.
"Фазилатли дуолар" китобидан.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 01:45
ҲАДИС ДАРАЖАЛАРИ
1️⃣ Саҳиҳ – санаддаги ровийлар ўзидан олдинги ровийдан бевосита олган ҳадисдир. Бу ўринда ровийнинг одили бўлишлиги, мукаммал шаклда ҳадисни забт қилганлиги ва ҳадиснинг саҳиҳлигига таъсир қилувчи иллат бўлмаслиги шарт қилинган. Аҳли ҳадиснинг ижмоси билан унга амал қилиш вожибдир.
3️⃣ Муттафақун алайҳ – Имоми Бухорий ва Имом Муслим ўз «Саҳиҳ»ларида бирон ҳадисни зикр қилсалар ва бу ҳадислар маънода ва матнда бир хил бўлса, муттафақун алайҳ, яъни, бу икки муҳаддис иттифоқ бўлишган, дейилади.
3️⃣ Ҳасан – бунда саҳиҳда шарт қилинган нарсалар мавжуд бўлишлиги зарур, лекин ровийнинг ҳадис забти (ҳадисни ёддан билиши ёки ёзиб олиши) бироз енгилроқ бўлади.
4️⃣ Ғариб – ҳадиснинг ривоятида бир ровийнинг якка ҳақ, баъзисида ровийнинг бир ўзи бўлмоғи.
5️⃣ Заиф – ўзида «ҳасан»нинг сифатларини жамламаган, унинг шартларидан бирор шартни йўқотган ҳадис. Фазилатли амал зикр этилган бўлса, заиф ҳадисга амал қилиш мустаҳабдир.
6️⃣ Мурсал – заиф ҳадиснинг бир тури, иснодининг охирида тобеъиннинг ўзи (саҳобани зикр қилмай) «Расулуллоҳ шундай қилган эдилар», дейди. Бунинг ҳукми ихтилофли.
7️⃣ Муъзал – заиф ҳадиснинг бир тури, иснодидан икки ёки ундан ортиқ ровийнинг тушиб қолиши. У мурсал ва мунқотиъдан ҳам ёмон ҳолатдир.
8️⃣ Мунқотиъ – узилиши қандай сабабдан бўлмасин, исноди уланмаган ҳадис. Иснодининг узилиши бошдами, ўртасидами ёки охиридами – бунинг фарқи йўқ. Мунқотиънинг ҳукми ҳам заиф ҳадис кабидир.
9️⃣ Мудаллас – иснодидаги бирон айбни яшириб, унинг зоҳирини чиройли кўрсатишга уринилган ҳадис, унинг ҳукми заиф ҳадис ҳукмидадир.
🔟Мавзуъ – Расулуллоҳ ﷺ га нисбат берилган, лекин аслида тўқиб чиқарилган ёлғон ҳадис. Уламоларнинг ижмосига кўра, уни ривоят қилиш ҳалол эмас.
1️⃣1️⃣ Матрук – иснодида ёлғончи деб гумон қилинган ровийи бор ҳадис. Ҳукми олинмайди.
1️⃣3️⃣ Мункар – иснодида заиф ровий бўлиб ишончли деб билинган ровийнинг ҳадисига зид келган ҳадис.
1️⃣3️⃣Марфуъ – Расулуллоҳ ﷺ га бирор сўз, феъл, тақрир ёки сифатни изофа қилиш.
1️⃣4️⃣ Мавқуф – саҳобага бирор сўз, феъл, тақрирни изофа этиш. Масалан: «Али ибн Абу Толиб шундай деди», дейиш.
📜Ал-Фақиҳ Абу Лайс ас-Самарқандий «Танбеҳул-Ғофилийн» китобидан
1️⃣ Саҳиҳ – санаддаги ровийлар ўзидан олдинги ровийдан бевосита олган ҳадисдир. Бу ўринда ровийнинг одили бўлишлиги, мукаммал шаклда ҳадисни забт қилганлиги ва ҳадиснинг саҳиҳлигига таъсир қилувчи иллат бўлмаслиги шарт қилинган. Аҳли ҳадиснинг ижмоси билан унга амал қилиш вожибдир.
3️⃣ Муттафақун алайҳ – Имоми Бухорий ва Имом Муслим ўз «Саҳиҳ»ларида бирон ҳадисни зикр қилсалар ва бу ҳадислар маънода ва матнда бир хил бўлса, муттафақун алайҳ, яъни, бу икки муҳаддис иттифоқ бўлишган, дейилади.
3️⃣ Ҳасан – бунда саҳиҳда шарт қилинган нарсалар мавжуд бўлишлиги зарур, лекин ровийнинг ҳадис забти (ҳадисни ёддан билиши ёки ёзиб олиши) бироз енгилроқ бўлади.
4️⃣ Ғариб – ҳадиснинг ривоятида бир ровийнинг якка ҳақ, баъзисида ровийнинг бир ўзи бўлмоғи.
5️⃣ Заиф – ўзида «ҳасан»нинг сифатларини жамламаган, унинг шартларидан бирор шартни йўқотган ҳадис. Фазилатли амал зикр этилган бўлса, заиф ҳадисга амал қилиш мустаҳабдир.
6️⃣ Мурсал – заиф ҳадиснинг бир тури, иснодининг охирида тобеъиннинг ўзи (саҳобани зикр қилмай) «Расулуллоҳ шундай қилган эдилар», дейди. Бунинг ҳукми ихтилофли.
7️⃣ Муъзал – заиф ҳадиснинг бир тури, иснодидан икки ёки ундан ортиқ ровийнинг тушиб қолиши. У мурсал ва мунқотиъдан ҳам ёмон ҳолатдир.
8️⃣ Мунқотиъ – узилиши қандай сабабдан бўлмасин, исноди уланмаган ҳадис. Иснодининг узилиши бошдами, ўртасидами ёки охиридами – бунинг фарқи йўқ. Мунқотиънинг ҳукми ҳам заиф ҳадис кабидир.
9️⃣ Мудаллас – иснодидаги бирон айбни яшириб, унинг зоҳирини чиройли кўрсатишга уринилган ҳадис, унинг ҳукми заиф ҳадис ҳукмидадир.
🔟Мавзуъ – Расулуллоҳ ﷺ га нисбат берилган, лекин аслида тўқиб чиқарилган ёлғон ҳадис. Уламоларнинг ижмосига кўра, уни ривоят қилиш ҳалол эмас.
1️⃣1️⃣ Матрук – иснодида ёлғончи деб гумон қилинган ровийи бор ҳадис. Ҳукми олинмайди.
1️⃣3️⃣ Мункар – иснодида заиф ровий бўлиб ишончли деб билинган ровийнинг ҳадисига зид келган ҳадис.
1️⃣3️⃣Марфуъ – Расулуллоҳ ﷺ га бирор сўз, феъл, тақрир ёки сифатни изофа қилиш.
1️⃣4️⃣ Мавқуф – саҳобага бирор сўз, феъл, тақрирни изофа этиш. Масалан: «Али ибн Абу Толиб шундай деди», дейиш.
📜Ал-Фақиҳ Абу Лайс ас-Самарқандий «Танбеҳул-Ғофилийн» китобидан
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 01:45
Ҳар бир қизга уни гўзал, жозибадор ва маҳлиё деб мақташлари ёқади.
Аммо савол туғилади: гўзаллик нима?
Гўзаллик — бу упа, рўмолча, крем, лаб бўёғи ва кўз бўёғими?
Ёки сочнинг ранги, узунлиги, турмача шакли, кўкракнинг ўлчами, белнинг айланаси, оёқларнинг чиройли шакли, юзнинг ўткир чизмаларими?
Гўзаллик — фақат кийим, парик, сумка, туфли ёки кўзойнакми?
Аёллар шундай деб ўйлашади.
Аёллар доимо ўз ташқи кўриниши, ўлчамлари, кўз ва лаблар атрофига чизилган нақшлари ҳақида ўйлайди.
Улар гўзалликни юзда чизиш мумкин, деб ўйлашади. Турли пардозлар ва аксессуарлар орқали гўзаллик яратиш мумкин, деб ишонишади. Аммо улар унутмасинларки, бунинг ҳаммаси фақат сиртқи бўёқ.
Бу бўёқ бир ювинишда ёки терлаган пайтда ювилиб кетиши мумкин. Ҳатто бу сунъий гўзаллик эркакларни ҳайратга солиши мумкин, аммо у доимий бўлмайди.
Ҳатто аёлнинг тенгсиз жисмоний ўлчамлари ҳам туғруқдан кейин ўзгариши мумкин.
Ташқи гўзаллик доимо йўқ бўлиб кетади. У фақат битта "қопқон" ролини ўйнайди. Чирой аёлга эркакни ўзига жалб этиш учун берилган вақтинчалик ҳадиядир.
Шунинг учун, аёлнинг гўзаллиги ҳақида ҳукм чиқаришдан аввал унинг ички хусусиятлари, руҳий дунёсига назар солинг. Гўзаллик — бу одоб-ахлоқ, поклик ва меҳрибонлик.
Гўзаллик — бу меҳр-шафқат, муҳаббат, оналик туйғуларига бой қалб.
Инсонийликнинг юксак даражаси — ўз тилини, қўлини, қалбини ва ҳатто тасаввурларини пок сақлай олиш. Буларнинг ҳар бири гўзалликнинг алоҳида бир кўриниши.
Шунингдек, яхши хулқ-атвор, сабр-тоқат, кечиримлилик ва оддийлик — гўзалликнинг ажралмас қисмларидир. Нозик, сезгир руҳ, очиқ ва ростгўй табиат ҳам гўзалликнинг белгиларидир.
Энди тасаввур қилинг, ташқи жиҳатдан гўзал бўлган аёл ёмон хулқли, маккор, ёлғончи ва дунёвий қизиқишларга тўла бўлса, унинг юзининг гўзаллиги қандай аҳамиятга эга?
Қандай қийматга эга, агар жозибали лаблардан фақат заҳарли сўзлар чиқса? Ёки чиройли оёқлар қўпол ҳаракатлар учун ишлатилса? Ёки ясанган сочлар остида ақл бўлмаса?
Агар бир аёл ҳақиқий гўзалликка эга бўлса, уни фақат ташқи кўриниш билан эмас, балки унинг шахсияти, маънавияти ва руҳий олами билан баҳолаш керак.
Шунинг учун аёлга ҳукм чиқаришда фақат кўзлар билан қараманг, балки ақлингиз билан кузатинг. Чунки ташқи кўриниш қўпол хато қилиши ёки хаёлнинг қурбонига айлантириши мумкин.
Биринчи қарашдаги гўзал кўриниш чалғитувчи бўлиши мумкин. Бундай пайтда ҳислар тўлқини ва ҳаяжон ботқоғи остида кўриш қобилияти йўқолади. Шунда ҳатто маймунсимон юзлар фариштасимон бўлиб кўриниши мумкин.
Аёл — бу китоб. Уни аввало ақлингиз билан ўқинг, ташқи муқовасига қарамасдан, ичида нима ёзилганини тушуниб олинг.
Ҳиссиётлар ўрнига танқидий фикрлаш усули билан яқинлашинг. Акс ҳолда, гўзал кўриниш билан ниқобланган асл ҳақиқатни кеч англашингиз мумкин.
Аёллар бунга йўл қўймаслик учун ақл билан ҳаракат қиладилар ва сизни аввало ошиққа айлантириб, ақлингизни йўқотишингизга ҳаракат қиладилар.
Шундай қилиб, кўпгина эркаклар ҳақиқатни жуда кеч англайдилар. Ҳақиқатни англаганлар эса фалсафий йўналишга бурилиб, "гўзаллик" ҳақида ўйлай бошлайдилар ва гўзалликнинг ўзига ошиқ бўлиб кетадилар.
Аммо ҳатто бундай фалсафий инсон ҳам аёлнинг ақлли ҳаракатларидан четда қолмаслиги мумкин. Чунки аёллар ҳар доим ўзлари билан бирга "алоҳида қўшимча китоб" олиб юришади...
Доктор Мустафа Маҳмуднинг "Шайтон ҳукм суради" асаридан "Тузоққа тушиш" парчаси
Аммо савол туғилади: гўзаллик нима?
Гўзаллик — бу упа, рўмолча, крем, лаб бўёғи ва кўз бўёғими?
Ёки сочнинг ранги, узунлиги, турмача шакли, кўкракнинг ўлчами, белнинг айланаси, оёқларнинг чиройли шакли, юзнинг ўткир чизмаларими?
Гўзаллик — фақат кийим, парик, сумка, туфли ёки кўзойнакми?
Аёллар шундай деб ўйлашади.
Аёллар доимо ўз ташқи кўриниши, ўлчамлари, кўз ва лаблар атрофига чизилган нақшлари ҳақида ўйлайди.
Улар гўзалликни юзда чизиш мумкин, деб ўйлашади. Турли пардозлар ва аксессуарлар орқали гўзаллик яратиш мумкин, деб ишонишади. Аммо улар унутмасинларки, бунинг ҳаммаси фақат сиртқи бўёқ.
Бу бўёқ бир ювинишда ёки терлаган пайтда ювилиб кетиши мумкин. Ҳатто бу сунъий гўзаллик эркакларни ҳайратга солиши мумкин, аммо у доимий бўлмайди.
Ҳатто аёлнинг тенгсиз жисмоний ўлчамлари ҳам туғруқдан кейин ўзгариши мумкин.
Ташқи гўзаллик доимо йўқ бўлиб кетади. У фақат битта "қопқон" ролини ўйнайди. Чирой аёлга эркакни ўзига жалб этиш учун берилган вақтинчалик ҳадиядир.
Шунинг учун, аёлнинг гўзаллиги ҳақида ҳукм чиқаришдан аввал унинг ички хусусиятлари, руҳий дунёсига назар солинг. Гўзаллик — бу одоб-ахлоқ, поклик ва меҳрибонлик.
Гўзаллик — бу меҳр-шафқат, муҳаббат, оналик туйғуларига бой қалб.
Инсонийликнинг юксак даражаси — ўз тилини, қўлини, қалбини ва ҳатто тасаввурларини пок сақлай олиш. Буларнинг ҳар бири гўзалликнинг алоҳида бир кўриниши.
Шунингдек, яхши хулқ-атвор, сабр-тоқат, кечиримлилик ва оддийлик — гўзалликнинг ажралмас қисмларидир. Нозик, сезгир руҳ, очиқ ва ростгўй табиат ҳам гўзалликнинг белгиларидир.
Энди тасаввур қилинг, ташқи жиҳатдан гўзал бўлган аёл ёмон хулқли, маккор, ёлғончи ва дунёвий қизиқишларга тўла бўлса, унинг юзининг гўзаллиги қандай аҳамиятга эга?
Қандай қийматга эга, агар жозибали лаблардан фақат заҳарли сўзлар чиқса? Ёки чиройли оёқлар қўпол ҳаракатлар учун ишлатилса? Ёки ясанган сочлар остида ақл бўлмаса?
Агар бир аёл ҳақиқий гўзалликка эга бўлса, уни фақат ташқи кўриниш билан эмас, балки унинг шахсияти, маънавияти ва руҳий олами билан баҳолаш керак.
Шунинг учун аёлга ҳукм чиқаришда фақат кўзлар билан қараманг, балки ақлингиз билан кузатинг. Чунки ташқи кўриниш қўпол хато қилиши ёки хаёлнинг қурбонига айлантириши мумкин.
Биринчи қарашдаги гўзал кўриниш чалғитувчи бўлиши мумкин. Бундай пайтда ҳислар тўлқини ва ҳаяжон ботқоғи остида кўриш қобилияти йўқолади. Шунда ҳатто маймунсимон юзлар фариштасимон бўлиб кўриниши мумкин.
Аёл — бу китоб. Уни аввало ақлингиз билан ўқинг, ташқи муқовасига қарамасдан, ичида нима ёзилганини тушуниб олинг.
Ҳиссиётлар ўрнига танқидий фикрлаш усули билан яқинлашинг. Акс ҳолда, гўзал кўриниш билан ниқобланган асл ҳақиқатни кеч англашингиз мумкин.
Аёллар бунга йўл қўймаслик учун ақл билан ҳаракат қиладилар ва сизни аввало ошиққа айлантириб, ақлингизни йўқотишингизга ҳаракат қиладилар.
Шундай қилиб, кўпгина эркаклар ҳақиқатни жуда кеч англайдилар. Ҳақиқатни англаганлар эса фалсафий йўналишга бурилиб, "гўзаллик" ҳақида ўйлай бошлайдилар ва гўзалликнинг ўзига ошиқ бўлиб кетадилар.
Аммо ҳатто бундай фалсафий инсон ҳам аёлнинг ақлли ҳаракатларидан четда қолмаслиги мумкин. Чунки аёллар ҳар доим ўзлари билан бирга "алоҳида қўшимча китоб" олиб юришади...
Доктор Мустафа Маҳмуднинг "Шайтон ҳукм суради" асаридан "Тузоққа тушиш" парчаси
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Jan, 01:30
#Диққат
БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ🤯
ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН⭕️
Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг...👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг👇
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
⁉️Охиргача ўқинг
✔️ ХОЗИРОҚ КЎК ЁЗУВ УСТИГА БОСИНГ ВА БЕПУЛ КОНСУЛЬТАЦИЯГА ЭГА БЎЛИНГ
БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ
ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН
Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг...
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
⁉️Охиргача ўқинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Jan, 16:36
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun 60 qism sizni kutmoqda!! skidkada hikoya narxi 8.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Jan, 16:35
102
— Сенга катта раҳмат, — Анора (кейинги ўринларда Олмагул деб кетилади) секин ўрнидан тураркан, — сен менга кўп яхшилик қилдинг, — келиб дераза ёнида турган Нилуфарни бағрига босди, — сен бўлмаганингда ўша куни тириклайин кўмилиб кетардим.
— Унақа дема, — Нилуфар ҳам уни бағрига босаркан, — бу Аллоҳнинг иродаси, мен шунчаки сабабчи бўлдим холос.
— Эртагаёқ шаҳарга қайтиб кетаман, — деразадан маҳзун термулганча гап бошлади, — ҳозир оиламни олдига боришим нотўғри. Бир-иккита ҳал қиладиган ишларим бор. Ўшаларни ҳал қилиб олгач, кейин қайтаман.
— Сарварми ўша ишинг? — Нилуфар унга бир қараб қўйганча сўради.
— Ҳа. Улар билан гаплашиб олишим керак.
— У билан нимани гаплашасан дердиму, ҳа майли ўзинг биласан. Ҳаёт сеники мен бир нима дея олмайман, — Олмагул ҳеч нима демади.
🌺🌺🌺
— Қачонгача қовоқ-тумшуқ қилиб юрмоқчисан? — Каромат опа эрталаб нонушта ҳам қилмасдан уйдан чиқиб кетаётган Аброрни тўхтатиб олиб тергай бошлади, — сен болага нима етишмаяпти?
— Нималигини жуда яхши биласиз ойи. Билиб туриб сўраманг. Сиз айтган қизга хўп деб уйландим, лекин у билан бир оила бўлиб яшай олмайман. Мен унга ҳаммасини тушунтирганман. Хохласа яшайверсин, хохламаса йўқ, —Аброр шундай дедию чиқиб кетди. Бу гапларни эндигина Аброрни кузатиш учун чиқаётган Сабиҳа эшитдию, хўрлиги келиб йиғлаб юборди. Ахир унда нима айб? У ҳам бошқа қизлар каби бир дунё орзу-умидлар билан кийганди ўша оқ либосни. Лекин ўша оқ либос унга фақат кўзёшларни олиб келмоқда.
— Сенга катта раҳмат, — Анора (кейинги ўринларда Олмагул деб кетилади) секин ўрнидан тураркан, — сен менга кўп яхшилик қилдинг, — келиб дераза ёнида турган Нилуфарни бағрига босди, — сен бўлмаганингда ўша куни тириклайин кўмилиб кетардим.
— Унақа дема, — Нилуфар ҳам уни бағрига босаркан, — бу Аллоҳнинг иродаси, мен шунчаки сабабчи бўлдим холос.
— Эртагаёқ шаҳарга қайтиб кетаман, — деразадан маҳзун термулганча гап бошлади, — ҳозир оиламни олдига боришим нотўғри. Бир-иккита ҳал қиладиган ишларим бор. Ўшаларни ҳал қилиб олгач, кейин қайтаман.
— Сарварми ўша ишинг? — Нилуфар унга бир қараб қўйганча сўради.
— Ҳа. Улар билан гаплашиб олишим керак.
— У билан нимани гаплашасан дердиму, ҳа майли ўзинг биласан. Ҳаёт сеники мен бир нима дея олмайман, — Олмагул ҳеч нима демади.
🌺🌺🌺
— Қачонгача қовоқ-тумшуқ қилиб юрмоқчисан? — Каромат опа эрталаб нонушта ҳам қилмасдан уйдан чиқиб кетаётган Аброрни тўхтатиб олиб тергай бошлади, — сен болага нима етишмаяпти?
— Нималигини жуда яхши биласиз ойи. Билиб туриб сўраманг. Сиз айтган қизга хўп деб уйландим, лекин у билан бир оила бўлиб яшай олмайман. Мен унга ҳаммасини тушунтирганман. Хохласа яшайверсин, хохламаса йўқ, —Аброр шундай дедию чиқиб кетди. Бу гапларни эндигина Аброрни кузатиш учун чиқаётган Сабиҳа эшитдию, хўрлиги келиб йиғлаб юборди. Ахир унда нима айб? У ҳам бошқа қизлар каби бир дунё орзу-умидлар билан кийганди ўша оқ либосни. Лекин ўша оқ либос унга фақат кўзёшларни олиб келмоқда.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Jan, 16:35
101
— Сен ётган хона деразаси уйингни ён тарафидаги эски кўчага қараб очилиши бизга қўл келди. Мен деразадан тушиб, уёқ-буёққа кўз югуртирдимда, ўша аёлга сени деразадан узатишини сўрадим.
— Мени кўтариб олдингми? — унинг кўз олдига ўша пайтдаги нозиккина Нилуфар келди.
— Ҳа нима қилибди? — Нилуфар ҳайрон бўлганча, — гавдамга қарама, мени кучим роса кўп, — Нилуфар кулиб билагини кўрсатди.
— Кейин нима бўлди? Сени ҳеч ким кўрмадими?
— Йўқ, — сени деразадан бир амаллаб тушириб олдиму, ўша эски йўлни айланиб ўз уйимга боришга ҳаракат қилдим. Чунки бу аҳволингда сени кўчада қолдириб бўлмасди. Нақ ярим соат деганда бир амаллаб уйимга етиб келдим. Ҳовлига кириб келишим билан ойимни кўзи чиқиб кетай деди, — Нилуфар гапираркан юзи маҳзун тортиб қолди. Бироз жим турдида, — кейин мени урушиб берди. Бу ишим хато эканлигини, сенинг ҳали ўлмаганингни оиланга айтишим кераклигини такрор-такрор айтиб, менга гап уқтиришга ҳаракат қилдилар.
— Демак, менинг ҳаёт эканлигимни Саломат хола ҳам билган эканда? — синиққина жилмайди.
— Ҳа, лекин улар бу ишимни ёқламаганлар. Сенга нимадир бўлса, мен бир умрлик айбдорлик ҳиси билан яшашимни, ўзимни умуман кечира олмаслигимни айтдилар. Лекин мен айни пайтда сени оиланга қайтарсам ўзимни кечира олмайман деган фикрда эдим ва бермадим ҳам. Сени хонамда қолдириб, кўрпамга ўрадиму, дадам ўрганишим учун олиб келган скелет амакимни кўтариб, яна ўша эски йўлдан сеникига чопдим. Ярим соатлик йўлни икки дақиқада босиб ўтдим ва деразадан ошиб тушдим. Ўлик ювувчи аёл билан ўша амакини юпқа кўрпага ўрадигу, уни кафанладик. Сен билан хайрлашиш учун кирганларга юзингни очишига рухсат берилмади. Марҳумнинг руҳи безовта бўлади деб, ўлик ювувчи аёл бир нималар деди, шундан кейин юзингни очмоқчи бўлганлар бу фикридан қайтишди.
Мен ўша куни кун ботиши билан дадамни зўрға кўндириб шаҳарга кеттик. Дадам битта таниш доктори билан гаплашиб сени даволатиш учун касалхонага ётқиздик. Дадам уч кунгина ёнимизда бўлдилару, кейин қайтдилар. Қишлоқдошларимиз наздида мен ўқишга топшириш учун кетган эдим. Бир тарафдан улар тўғри ўйлашганди. Мен сени ёнингда бўлиш билан бирга ўқишга ҳам тайёрландим, имтиҳонга ҳам кириб чиқдим.
— Сен ётган хона деразаси уйингни ён тарафидаги эски кўчага қараб очилиши бизга қўл келди. Мен деразадан тушиб, уёқ-буёққа кўз югуртирдимда, ўша аёлга сени деразадан узатишини сўрадим.
— Мени кўтариб олдингми? — унинг кўз олдига ўша пайтдаги нозиккина Нилуфар келди.
— Ҳа нима қилибди? — Нилуфар ҳайрон бўлганча, — гавдамга қарама, мени кучим роса кўп, — Нилуфар кулиб билагини кўрсатди.
— Кейин нима бўлди? Сени ҳеч ким кўрмадими?
— Йўқ, — сени деразадан бир амаллаб тушириб олдиму, ўша эски йўлни айланиб ўз уйимга боришга ҳаракат қилдим. Чунки бу аҳволингда сени кўчада қолдириб бўлмасди. Нақ ярим соат деганда бир амаллаб уйимга етиб келдим. Ҳовлига кириб келишим билан ойимни кўзи чиқиб кетай деди, — Нилуфар гапираркан юзи маҳзун тортиб қолди. Бироз жим турдида, — кейин мени урушиб берди. Бу ишим хато эканлигини, сенинг ҳали ўлмаганингни оиланга айтишим кераклигини такрор-такрор айтиб, менга гап уқтиришга ҳаракат қилдилар.
— Демак, менинг ҳаёт эканлигимни Саломат хола ҳам билган эканда? — синиққина жилмайди.
— Ҳа, лекин улар бу ишимни ёқламаганлар. Сенга нимадир бўлса, мен бир умрлик айбдорлик ҳиси билан яшашимни, ўзимни умуман кечира олмаслигимни айтдилар. Лекин мен айни пайтда сени оиланга қайтарсам ўзимни кечира олмайман деган фикрда эдим ва бермадим ҳам. Сени хонамда қолдириб, кўрпамга ўрадиму, дадам ўрганишим учун олиб келган скелет амакимни кўтариб, яна ўша эски йўлдан сеникига чопдим. Ярим соатлик йўлни икки дақиқада босиб ўтдим ва деразадан ошиб тушдим. Ўлик ювувчи аёл билан ўша амакини юпқа кўрпага ўрадигу, уни кафанладик. Сен билан хайрлашиш учун кирганларга юзингни очишига рухсат берилмади. Марҳумнинг руҳи безовта бўлади деб, ўлик ювувчи аёл бир нималар деди, шундан кейин юзингни очмоқчи бўлганлар бу фикридан қайтишди.
Мен ўша куни кун ботиши билан дадамни зўрға кўндириб шаҳарга кеттик. Дадам битта таниш доктори билан гаплашиб сени даволатиш учун касалхонага ётқиздик. Дадам уч кунгина ёнимизда бўлдилару, кейин қайтдилар. Қишлоқдошларимиз наздида мен ўқишга топшириш учун кетган эдим. Бир тарафдан улар тўғри ўйлашганди. Мен сени ёнингда бўлиш билан бирга ўқишга ҳам тайёрландим, имтиҳонга ҳам кириб чиқдим.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Jan, 16:35
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Jan, 16:35
100
— Ўша куни туни билан безовта бўлиб ухлай олмадим. Тонг ёриша бошлагач, биринчи марта ойимнинг қистовларисиз ҳовли супургани чиқдим. Ҳовлиларни супуриб бўлдиму, челак ва супургини кўтариб эндигина дарвозадан чиққандим ҳамки, ойингнинг бақиргани эшитилди. Бошида тушунмадим. Яхшилаб қулоқ соларканман, Хосият янганинг, — «Жон қизим мени кечир! Бадбахт онангни кечир болажоним. Мени бундай ташлаб кетма!» — деб йиғлаётганини эшитдиму қўлимдагилар тушиб кетди. Бутун танам музлаб қолгандек эди. Лекин оёқларим сизларнинг уй томон чопиб кетарди. Ҳар доим зўрға очиб кирадиган дарвозангни ўзга бир куч билан очдиму, отилиб уйга кирдим. Мен кирган пайтда қўшнилар энди йиғила бошлаган эди. Бир неча аёллар ойингни сени устингдан олишлари билан мен ўзимни отдим. Сени бағримга босиб йиғлар эканман, муздек танангда сезилар-сезилмас ураётган юракингни ҳис қилиб, ичимда бир умид липпиллагандек бўлди. Аммо, буни ҳеч кимга айтмадим. Айтишни истамадим. Айтган тақдиримда ҳам, ҳеч нима ўзгармасди. Ота-онанг сени даволатишарди, тузалиб кетганингдан кейин яна ўша ҳайвоннинг олдига қайтардинг, — Нилуфар гапираркан дугонасини хушсиз аҳволда шаҳардаги касалхонага олиб келгандан кейин доктор текширув ўтказиб, айтган гапларини эслаб йиғлаб юборди.
— Нега мен хотирамни йўқотдим? Ва шунча пайтдан бери ҳеч нимани эслай олмадим. Фақат бугун ўша аёл...., — уёғига гапира олмади.
— Сен узоқ муддат совуқда қолиб кетганинг боис жуда қаттиқ шамоллаган эдинг. Руҳан ва жисмонан жуда чарчаганинг боис организм жуда суст курашарди касаллик билан. Ота уйинга иситмалаб ётган аҳволингда ташлаб кетишгандан кейин, иситманг яна ҳам кўтарилиб кетган. Сенга нимадир бўлишидан хавотирга тушган ойинг уйда иситма туширадиган қандай дори бўлса ҳаммасидан битта-битта ичирган. Ҳеч йўқ биттаси таъсир қилиб қолар деган умидда. Камига пешонангга муз қўйиб, қўл-оёғингни муздек сувда ҳўлланган сочиқ билан артаверган.
— Бу эса гипотермага олиб келган, — у дугонасининг гапини тўлдириб қўяркан, — лекин сен мени уйдан қандай олиб чиқиб кеттинг? Ахир улар мени ўлди деб ўйлашган бўлса, дафн маросими дегандек....
— Ойинг йиғлаб бир аҳволда бўлгани учун сени ювишга қишлоқдаги кекса ўлик ювувчи аёлни олиб келишди. Мен унга вазиятни қисқача тушунтириб берганимдан кейин, у менга ёрдам берадиган бўлди ва сен ётган хонадан ҳаммани чиқариб юборди. У ерда мен ва ўлик ювувчи аёлдан бошқа ҳеч ким қолмагач, секин ишга киришдик.
— Ўша куни туни билан безовта бўлиб ухлай олмадим. Тонг ёриша бошлагач, биринчи марта ойимнинг қистовларисиз ҳовли супургани чиқдим. Ҳовлиларни супуриб бўлдиму, челак ва супургини кўтариб эндигина дарвозадан чиққандим ҳамки, ойингнинг бақиргани эшитилди. Бошида тушунмадим. Яхшилаб қулоқ соларканман, Хосият янганинг, — «Жон қизим мени кечир! Бадбахт онангни кечир болажоним. Мени бундай ташлаб кетма!» — деб йиғлаётганини эшитдиму қўлимдагилар тушиб кетди. Бутун танам музлаб қолгандек эди. Лекин оёқларим сизларнинг уй томон чопиб кетарди. Ҳар доим зўрға очиб кирадиган дарвозангни ўзга бир куч билан очдиму, отилиб уйга кирдим. Мен кирган пайтда қўшнилар энди йиғила бошлаган эди. Бир неча аёллар ойингни сени устингдан олишлари билан мен ўзимни отдим. Сени бағримга босиб йиғлар эканман, муздек танангда сезилар-сезилмас ураётган юракингни ҳис қилиб, ичимда бир умид липпиллагандек бўлди. Аммо, буни ҳеч кимга айтмадим. Айтишни истамадим. Айтган тақдиримда ҳам, ҳеч нима ўзгармасди. Ота-онанг сени даволатишарди, тузалиб кетганингдан кейин яна ўша ҳайвоннинг олдига қайтардинг, — Нилуфар гапираркан дугонасини хушсиз аҳволда шаҳардаги касалхонага олиб келгандан кейин доктор текширув ўтказиб, айтган гапларини эслаб йиғлаб юборди.
— Нега мен хотирамни йўқотдим? Ва шунча пайтдан бери ҳеч нимани эслай олмадим. Фақат бугун ўша аёл...., — уёғига гапира олмади.
— Сен узоқ муддат совуқда қолиб кетганинг боис жуда қаттиқ шамоллаган эдинг. Руҳан ва жисмонан жуда чарчаганинг боис организм жуда суст курашарди касаллик билан. Ота уйинга иситмалаб ётган аҳволингда ташлаб кетишгандан кейин, иситманг яна ҳам кўтарилиб кетган. Сенга нимадир бўлишидан хавотирга тушган ойинг уйда иситма туширадиган қандай дори бўлса ҳаммасидан битта-битта ичирган. Ҳеч йўқ биттаси таъсир қилиб қолар деган умидда. Камига пешонангга муз қўйиб, қўл-оёғингни муздек сувда ҳўлланган сочиқ билан артаверган.
— Бу эса гипотермага олиб келган, — у дугонасининг гапини тўлдириб қўяркан, — лекин сен мени уйдан қандай олиб чиқиб кеттинг? Ахир улар мени ўлди деб ўйлашган бўлса, дафн маросими дегандек....
— Ойинг йиғлаб бир аҳволда бўлгани учун сени ювишга қишлоқдаги кекса ўлик ювувчи аёлни олиб келишди. Мен унга вазиятни қисқача тушунтириб берганимдан кейин, у менга ёрдам берадиган бўлди ва сен ётган хонадан ҳаммани чиқариб юборди. У ерда мен ва ўлик ювувчи аёлдан бошқа ҳеч ким қолмагач, секин ишга киришдик.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Jan, 16:35
103
Туни билан ўйлаб чиққан Олмагул, эртаси куни тонг оқариши билан шаҳарга йўл олди. У оиласи ёнига қайтишидан олдин, баъзи бир муаммоларни ҳал қилиши керак деб ўйларди. Ўша муаммолар: Сарвар ва ўша бозордаги иркит Илёс.
У ўтирган машина қишлоқдан тобора узоқлашиб бораркан, негадир ўпкаси тўлиб йиғлагиси келди. Тўғри бошқа тенгдошлари каби ўйнаб-кулиб улғаймади. Эсини таниганидан буён иш, иш, иш бўлди уники. Ҳаётининг энг гуллаган даврида бир ҳайвоннинг чангалига тутқазиб қўйишди, лекин барибир у бу қишлоқни, унда ўтган ҳаётини яхши кўради. Чунки бу ерда унинг оиласи, ота-онаси бор.
🌺🌺🌺
Наргиза акасининг қамалиб қолишида ўзини айблайвериб, икки кунда адойи тамом бўлди. Бир тарафда ойисининг билдирмасдан эзилиши, бир тарафда келинойиси ва жиянларининг мунгли нигоҳлари. Тўғри улар қиз шўрликка таъна қилишмайди, лекин жиянларининг кўзидаги соғинч қизгинани адо қилмоқда.
Икки-уч кунни шундай ўйлар, айбдорлик ҳиси билан ўтказган Наргиза қатъий қарорга келганча ўрнидан турди.
— Энг тўғри йўли шу, — ўзига-ўзи далда бўлганча ошхонага кирди. Қўллари титраб, кўзлари бир пайтлари акаси олиб келган катта пичоқни излади, — ана, — ниҳоят топганча дадил юриб келганча, — бугун ҳаммаси тугайди, — Наргиза ўзгача алам ва дард билан пичирлаганча қўлига пичоқни ушлаганча маҳкам қисди.
🌺🌺🌺
— Нега у ерга боришим нотўғри? — Беҳруз тушунмасдан сўради, — шунчаки кўнгил сўраш учун ҳам...
— У ернинг одамлари, муҳити бизникидан бутунлай фарқ қилади, — Нигора опа укасига тушунтира бошлади, — у ер қишлоқ жойлар. Одамлар бир-бирини кўздек танийди. Нилуфар ҳали турмушга чиқмаган қиз. Сен уникига ҳозир борсанг, қизни гапга қўясан.
— Лекин ундан хавотир олаяпман. Ахир ўша куни унинг аҳволини ўзингиз кўрдингизку, — Беҳрузнинг кўз олдига Нилуфарнинг ойисининг дафн маросимидаги аҳволи келди.
— Кўрдим. Лекин у ерга боришинга қаршиман. Озгина сабр қил. Маросимларини ўтказиб, Нилуфарнинг ўзи келади. Ана шунда у билан гаплашиб олишинг мумкин.
Туни билан ўйлаб чиққан Олмагул, эртаси куни тонг оқариши билан шаҳарга йўл олди. У оиласи ёнига қайтишидан олдин, баъзи бир муаммоларни ҳал қилиши керак деб ўйларди. Ўша муаммолар: Сарвар ва ўша бозордаги иркит Илёс.
У ўтирган машина қишлоқдан тобора узоқлашиб бораркан, негадир ўпкаси тўлиб йиғлагиси келди. Тўғри бошқа тенгдошлари каби ўйнаб-кулиб улғаймади. Эсини таниганидан буён иш, иш, иш бўлди уники. Ҳаётининг энг гуллаган даврида бир ҳайвоннинг чангалига тутқазиб қўйишди, лекин барибир у бу қишлоқни, унда ўтган ҳаётини яхши кўради. Чунки бу ерда унинг оиласи, ота-онаси бор.
🌺🌺🌺
Наргиза акасининг қамалиб қолишида ўзини айблайвериб, икки кунда адойи тамом бўлди. Бир тарафда ойисининг билдирмасдан эзилиши, бир тарафда келинойиси ва жиянларининг мунгли нигоҳлари. Тўғри улар қиз шўрликка таъна қилишмайди, лекин жиянларининг кўзидаги соғинч қизгинани адо қилмоқда.
Икки-уч кунни шундай ўйлар, айбдорлик ҳиси билан ўтказган Наргиза қатъий қарорга келганча ўрнидан турди.
— Энг тўғри йўли шу, — ўзига-ўзи далда бўлганча ошхонага кирди. Қўллари титраб, кўзлари бир пайтлари акаси олиб келган катта пичоқни излади, — ана, — ниҳоят топганча дадил юриб келганча, — бугун ҳаммаси тугайди, — Наргиза ўзгача алам ва дард билан пичирлаганча қўлига пичоқни ушлаганча маҳкам қисди.
🌺🌺🌺
— Нега у ерга боришим нотўғри? — Беҳруз тушунмасдан сўради, — шунчаки кўнгил сўраш учун ҳам...
— У ернинг одамлари, муҳити бизникидан бутунлай фарқ қилади, — Нигора опа укасига тушунтира бошлади, — у ер қишлоқ жойлар. Одамлар бир-бирини кўздек танийди. Нилуфар ҳали турмушга чиқмаган қиз. Сен уникига ҳозир борсанг, қизни гапга қўясан.
— Лекин ундан хавотир олаяпман. Ахир ўша куни унинг аҳволини ўзингиз кўрдингизку, — Беҳрузнинг кўз олдига Нилуфарнинг ойисининг дафн маросимидаги аҳволи келди.
— Кўрдим. Лекин у ерга боришинга қаршиман. Озгина сабр қил. Маросимларини ўтказиб, Нилуфарнинг ўзи келади. Ана шунда у билан гаплашиб олишинг мумкин.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Jan, 16:35
104
Тушликдан кейин шаҳарга келган Олмагул, ишхонасига билан гаплашиб бугун тунгги навбатчиликда қолишини ва келолмаган кунлари учун, шундай ишлаб беришини айтиб, ҳамкасбини огоҳлантириб қўйди. Анчадан бери яшаётган бир хонали квартирасига кириб келаркан, биринчи марта бу уй унга файзсиз, хувиллаб ётгандек туюлди.
— Узоғи бир ой, — ичкарига кириб деворга суянганча уй ичига кўз югуртираркан, — кейин ҳаммаси ўзгаради. Ҳамма, ҳаммаси, — синиққина жилмайди.
🌺🌺🌺
— Сарвар ака, — эрталабдан хушкайфиятда уйғонган Дилафруз эрининг олдига нонуштасини қўяркан, — бугун қизларини ўзингиз боғчадан олиб келсангиз. Мени дугоналарим билан ўтиршим бор эди.
— Яхши, — Сарвар қўлидаги нондан хафсаласизгина тишларкан, — шу кунларда ўтиришларингни адоғи кўринмай қоляпти. Шуни сезяпсанми? — Дилафрузга қараб ҳам қўймасдан гапираркан, — ўша дугоналаринг билан бир танишиб қўйсам бўларкан. Ҳар ҳолда кимлар билан нон-туз еяётганингни билиб турардим. Шунга қараб, бундан кейин ўша ўтиришларга қўшиласанми, йўқми ўйлаб ҳам кўрармидик балки? Нима дединг? — шундай деганча нигоҳларини бу сафар Дилафрузга қаратди. Касалхонадан чиққанидан буён у билан иши бўлмай қўйган эридан бундай гапни кутмаган Дилафруз бироз каловларниб қолди.
— Ҳаммаси яхши қизлар. Унақа ёмонлар йўқ орамизда, — нима дейишни билмай шундай деганча кулиб қўйди.
— Энди айттим қўйдимда. Ҳозир ҳар хил одам бор, сени бир балога бошлаб кетмасин дейманда. Ахир эскилар бежиз айтишмаган, — «Қарға билан юрсанг, емишинг гўнг бўлади», — деб шунга дугоналаринг қарғами, йўқми билиб қўйган яхши дейманда.
— Хўп сизни тушундим, — Дилафруз жилмайганча эрининг юзидан ўпиб қўйди.
Тушликдан кейин шаҳарга келган Олмагул, ишхонасига билан гаплашиб бугун тунгги навбатчиликда қолишини ва келолмаган кунлари учун, шундай ишлаб беришини айтиб, ҳамкасбини огоҳлантириб қўйди. Анчадан бери яшаётган бир хонали квартирасига кириб келаркан, биринчи марта бу уй унга файзсиз, хувиллаб ётгандек туюлди.
— Узоғи бир ой, — ичкарига кириб деворга суянганча уй ичига кўз югуртираркан, — кейин ҳаммаси ўзгаради. Ҳамма, ҳаммаси, — синиққина жилмайди.
🌺🌺🌺
— Сарвар ака, — эрталабдан хушкайфиятда уйғонган Дилафруз эрининг олдига нонуштасини қўяркан, — бугун қизларини ўзингиз боғчадан олиб келсангиз. Мени дугоналарим билан ўтиршим бор эди.
— Яхши, — Сарвар қўлидаги нондан хафсаласизгина тишларкан, — шу кунларда ўтиришларингни адоғи кўринмай қоляпти. Шуни сезяпсанми? — Дилафрузга қараб ҳам қўймасдан гапираркан, — ўша дугоналаринг билан бир танишиб қўйсам бўларкан. Ҳар ҳолда кимлар билан нон-туз еяётганингни билиб турардим. Шунга қараб, бундан кейин ўша ўтиришларга қўшиласанми, йўқми ўйлаб ҳам кўрармидик балки? Нима дединг? — шундай деганча нигоҳларини бу сафар Дилафрузга қаратди. Касалхонадан чиққанидан буён у билан иши бўлмай қўйган эридан бундай гапни кутмаган Дилафруз бироз каловларниб қолди.
— Ҳаммаси яхши қизлар. Унақа ёмонлар йўқ орамизда, — нима дейишни билмай шундай деганча кулиб қўйди.
— Энди айттим қўйдимда. Ҳозир ҳар хил одам бор, сени бир балога бошлаб кетмасин дейманда. Ахир эскилар бежиз айтишмаган, — «Қарға билан юрсанг, емишинг гўнг бўлади», — деб шунга дугоналаринг қарғами, йўқми билиб қўйган яхши дейманда.
— Хўп сизни тушундим, — Дилафруз жилмайганча эрининг юзидан ўпиб қўйди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 17:09
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun 60 qism sizni kutmoqda!! skidkada hikoya narxi 8.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 17:09
99
Муҳсин ўша куни эшитганларини ўзича таҳлил қилиб, бу ишларнинг бошида Дадахоннинг қайнонаси турганини англаб етаркан, уларнинг режасини яхши англаб етгандек бўлди.
— Буларнинг наздида Дадахон лаққа балиқ. Топиш-тутиши яхши. Алоҳида чиқиб олган. Тайёр бола-чақа, — лабини чети билан кулиб қўяркан, — наҳотки инсонни шулар бахтли қила олса? Камига ўзга инсоннинг кўз ёшлари эвазига. Буларни қилиш нари турсин, ўйлаш учун одамнинг қанчалик қалби кирлаш бўлиши керак? Мен шунисини тушунмадим, — шуларни қанчалик ўйламасин, ўйлаб ўйига ета олмасди.
🌺🌺🌺
Буёқда Дадахоннинг ҳам боши қотган. Дўсти айтгандек Зулхумор олдиндан бунақа ишларни қилиб юрган бўлса, у эркак тафтини соғиниб, қўмсаб унга суйкалишини, уни истаётганини билдириши керак эди. Лекин Зулхумор тинч. Ёкидау сезмадими? Йўқ, чиндан ҳам тинч. Бир ҳаракат ёкида имо бўлганида у сезган бўларди.
— Ёки чиндан ҳам ўша ишни мен қилдимми? Шундай ҳам бўлди дейлик, унда нега мен эслай олмаяпман? Ўзи негаям ичдим? — бошини икки қўли орасига оларкан, — аҳмоқлик қилдим. Бир эмас, бир неча марта. Биринчисида, Шоҳсанамни эшитмадим. Иккинчисида эса, уни излаб ҳам кўрмадим. Учинчиси эса, — кўзларини қаттиқ юмиб очаркан, — баттар бўлай. Мендек ўқиб уқмаган ақли ноқисга бу ҳам кам. Мен буни бир ёқли қилишим керак. Ҳа демай Рухсора опа, — негадир бу сафар қайнонам ёкида ойижон дейишни истамади, — берган муҳлат ҳам тугайди. Унгача ҳал қилмасам, булар мени бутун қишлоққа шарманда қилишади.
Муҳсин ўша куни эшитганларини ўзича таҳлил қилиб, бу ишларнинг бошида Дадахоннинг қайнонаси турганини англаб етаркан, уларнинг режасини яхши англаб етгандек бўлди.
— Буларнинг наздида Дадахон лаққа балиқ. Топиш-тутиши яхши. Алоҳида чиқиб олган. Тайёр бола-чақа, — лабини чети билан кулиб қўяркан, — наҳотки инсонни шулар бахтли қила олса? Камига ўзга инсоннинг кўз ёшлари эвазига. Буларни қилиш нари турсин, ўйлаш учун одамнинг қанчалик қалби кирлаш бўлиши керак? Мен шунисини тушунмадим, — шуларни қанчалик ўйламасин, ўйлаб ўйига ета олмасди.
🌺🌺🌺
Буёқда Дадахоннинг ҳам боши қотган. Дўсти айтгандек Зулхумор олдиндан бунақа ишларни қилиб юрган бўлса, у эркак тафтини соғиниб, қўмсаб унга суйкалишини, уни истаётганини билдириши керак эди. Лекин Зулхумор тинч. Ёкидау сезмадими? Йўқ, чиндан ҳам тинч. Бир ҳаракат ёкида имо бўлганида у сезган бўларди.
— Ёки чиндан ҳам ўша ишни мен қилдимми? Шундай ҳам бўлди дейлик, унда нега мен эслай олмаяпман? Ўзи негаям ичдим? — бошини икки қўли орасига оларкан, — аҳмоқлик қилдим. Бир эмас, бир неча марта. Биринчисида, Шоҳсанамни эшитмадим. Иккинчисида эса, уни излаб ҳам кўрмадим. Учинчиси эса, — кўзларини қаттиқ юмиб очаркан, — баттар бўлай. Мендек ўқиб уқмаган ақли ноқисга бу ҳам кам. Мен буни бир ёқли қилишим керак. Ҳа демай Рухсора опа, — негадир бу сафар қайнонам ёкида ойижон дейишни истамади, — берган муҳлат ҳам тугайди. Унгача ҳал қилмасам, булар мени бутун қишлоққа шарманда қилишади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 17:09
98
Дилшод айбини тан олгани, айни пайтда Фурқатнинг оғир аҳволда, хушсиз ётгани ҳисобга олиниб, суд тақдим этилган ҳужжатларни ҳам кўриб чиққан ҳолда Дилшодга олти йиллик қамоқ жазоси берилди.
— Акааа, — ҳаммадан кўп эзилаётган, бунинг учун ўзини айбдор ҳис қилаётган Наргизанинг кўз ёшлари тинай демасди, — илтимос акамни озод қилинглар. Ўрнига мени қаманглар. Ахир акам мени деб..., — Наргиза акасини олиб кетаётган йигитларнинг қўлига осилиб йиғларди.
— Ўзингни қўлга ол, — Дилшод синглисига бошқа ҳеч нима дея олмади. Нима ҳам десин? Айтадиган гаплар кўпу айтишга тил йўқдек. Ёкида айтишга тил бору, айтадиган гапни ўзи йўқдек, тушуниксиз бир ҳолат эди.
🌺🌺🌺
— Жонимга тегди, — ўша воқеадан бери уйига тўрт мартагина бориб келган Зулхумор Дадахоннинг оғзини пойлавериб чарчаб кетганди, — нима бало икки марта уйланиб, эркаклиги ўлиб қолганми буни? Кўз олдида мендек сулув нозланиб бориб-келиб турса тап этиб бағрига босмайдими? Йўқ, бу қария сабр қилдан нарига ўтмайди. Бу туришда мен қачон эрга тегаману, қачон эри бор дугоналаримдек мазза қилиб яшайман. Улар доим эрга тегсанг мазза экан деб ичимни ёқишади. Ўтли кечаларию, уйқусиз тунларини оғизларидан бол томиб гапиришади. Менда қачон шундай бўларкин? — қўлида сочиқни асабий стол устига ташларкан, — бунақаси кетмайди. Бу қария бир қарорга келгунча, Жамол билан овуниб тураман шекилли? Ҳар ҳолда у ҳам чанқаб юрган бўз йигит, — кўзлари сузилиб, кулиб қўяркан, — бунинг устига қилмаган ишимиз эмас. Ахир биринчи мартаям...., — қишлоқнинг кимса юрмас томонида бўлган ўша учрашувни эслаб энтикиб қўйди.
Дилшод айбини тан олгани, айни пайтда Фурқатнинг оғир аҳволда, хушсиз ётгани ҳисобга олиниб, суд тақдим этилган ҳужжатларни ҳам кўриб чиққан ҳолда Дилшодга олти йиллик қамоқ жазоси берилди.
— Акааа, — ҳаммадан кўп эзилаётган, бунинг учун ўзини айбдор ҳис қилаётган Наргизанинг кўз ёшлари тинай демасди, — илтимос акамни озод қилинглар. Ўрнига мени қаманглар. Ахир акам мени деб..., — Наргиза акасини олиб кетаётган йигитларнинг қўлига осилиб йиғларди.
— Ўзингни қўлга ол, — Дилшод синглисига бошқа ҳеч нима дея олмади. Нима ҳам десин? Айтадиган гаплар кўпу айтишга тил йўқдек. Ёкида айтишга тил бору, айтадиган гапни ўзи йўқдек, тушуниксиз бир ҳолат эди.
🌺🌺🌺
— Жонимга тегди, — ўша воқеадан бери уйига тўрт мартагина бориб келган Зулхумор Дадахоннинг оғзини пойлавериб чарчаб кетганди, — нима бало икки марта уйланиб, эркаклиги ўлиб қолганми буни? Кўз олдида мендек сулув нозланиб бориб-келиб турса тап этиб бағрига босмайдими? Йўқ, бу қария сабр қилдан нарига ўтмайди. Бу туришда мен қачон эрга тегаману, қачон эри бор дугоналаримдек мазза қилиб яшайман. Улар доим эрга тегсанг мазза экан деб ичимни ёқишади. Ўтли кечаларию, уйқусиз тунларини оғизларидан бол томиб гапиришади. Менда қачон шундай бўларкин? — қўлида сочиқни асабий стол устига ташларкан, — бунақаси кетмайди. Бу қария бир қарорга келгунча, Жамол билан овуниб тураман шекилли? Ҳар ҳолда у ҳам чанқаб юрган бўз йигит, — кўзлари сузилиб, кулиб қўяркан, — бунинг устига қилмаган ишимиз эмас. Ахир биринчи мартаям...., — қишлоқнинг кимса юрмас томонида бўлган ўша учрашувни эслаб энтикиб қўйди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 17:09
96
— Сарвар ака овқат тайёр, — Дилафруз шундай дедию, овқатни стол устига қўйиб, ўзи телефонини олиб қизларини хонасига кириб кетди. Буёқда Сарвар ҳам ўз ҳаёллари билан банд. Овқат умуман эсига ҳам тушаётгани йўқ.
— Эртага кириб гаплашаман, — Сарвар бир қарорга келгандек бўлдию, бироз хотиржам тортди, — ҳа шунақа қиламан. Унга ҳам, Дилафрузга ҳам вазиятни тўғри тушунтираман. Хўп деса қизларимни ўзим билан олиб қоламан. Чунки мен унга ишонаман, у қизларимга яхши она бўла олади.
🌺🌺🌺
— Балки энди ҳаммасини айтарсан? — Анора ҳолсизгина ўрнидан туриб ўтираркан, — менга нима бўлган? Нега бу аҳволдаман? Оилам нега мени изламади?
— Буни тарихи жуда узун, — Нилуфар хўрсиниб қўйганча гап бошлади, — биласан мактаб давридан бери тиббиётга қизиқишим юқори бўлган. Ойимни орзусини амалга ошираман деб ўқиб, изланардим. Ҳар гал янги маълумот топганимда эслаб қолишим учун қайта-қайта ўқирдим.
— Камига бизга ҳам айтиб берардинг, — синиққина жилмайди.
— Демак эсингда? — Нилуфар ҳам жавобан жилмайиб қўйди.
— Лекин уйимдагилар...
— Улар сени ўлди деб ўйлашган. Сени тирик эканингни мен ва ўлик ювувчи аёл биламиз холос. У аёл ҳам бир неча ой олдин вафот қилди.
— Бўлиши мумкин эмас, бу қандай....Мен....
— Тиббиёт тили билан тушунтирганда Гипотермия.
— Тана ҳароратининг кескин тушиб кетиши, — эшитилар-эшитилмас пичирлади.
— Бунинг сабабини мендан яхши билсанг керак?
— Ҳа, — ўзгача алам ва оғриқ билан жавоб бераркан, ўтмиш кўз олдида жонлангандек бўлди.
«Ёмғир тагида бироз турсанг топ-тоза бўласан. Устинга Худонинг раҳмати ёғади.»
— Сарвар ака овқат тайёр, — Дилафруз шундай дедию, овқатни стол устига қўйиб, ўзи телефонини олиб қизларини хонасига кириб кетди. Буёқда Сарвар ҳам ўз ҳаёллари билан банд. Овқат умуман эсига ҳам тушаётгани йўқ.
— Эртага кириб гаплашаман, — Сарвар бир қарорга келгандек бўлдию, бироз хотиржам тортди, — ҳа шунақа қиламан. Унга ҳам, Дилафрузга ҳам вазиятни тўғри тушунтираман. Хўп деса қизларимни ўзим билан олиб қоламан. Чунки мен унга ишонаман, у қизларимга яхши она бўла олади.
🌺🌺🌺
— Балки энди ҳаммасини айтарсан? — Анора ҳолсизгина ўрнидан туриб ўтираркан, — менга нима бўлган? Нега бу аҳволдаман? Оилам нега мени изламади?
— Буни тарихи жуда узун, — Нилуфар хўрсиниб қўйганча гап бошлади, — биласан мактаб давридан бери тиббиётга қизиқишим юқори бўлган. Ойимни орзусини амалга ошираман деб ўқиб, изланардим. Ҳар гал янги маълумот топганимда эслаб қолишим учун қайта-қайта ўқирдим.
— Камига бизга ҳам айтиб берардинг, — синиққина жилмайди.
— Демак эсингда? — Нилуфар ҳам жавобан жилмайиб қўйди.
— Лекин уйимдагилар...
— Улар сени ўлди деб ўйлашган. Сени тирик эканингни мен ва ўлик ювувчи аёл биламиз холос. У аёл ҳам бир неча ой олдин вафот қилди.
— Бўлиши мумкин эмас, бу қандай....Мен....
— Тиббиёт тили билан тушунтирганда Гипотермия.
— Тана ҳароратининг кескин тушиб кетиши, — эшитилар-эшитилмас пичирлади.
— Бунинг сабабини мендан яхши билсанг керак?
— Ҳа, — ўзгача алам ва оғриқ билан жавоб бераркан, ўтмиш кўз олдида жонлангандек бўлди.
«Ёмғир тагида бироз турсанг топ-тоза бўласан. Устинга Худонинг раҳмати ёғади.»
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 17:09
97
Бутун қишлоқда шов-шув, деди-деди болалаб кетди. Нимамиш, Дилшод Фурқатни ўлдириб қўйибди. Уни тут дарахтида ҳамма ёғи қон бўлиб, чала жон аҳволда кўрганлар бирга ўнни қўшиб ваҳима қилиб юборди. Собир мироб эса Дилшоднинг устидан ёзиб берди, иш терговга оширилди.
— Демак бу ишни онгли равишда қилгансиз? — терговчи Дилшодни диққат билан тингларкан, унинг юзида заррача ҳам афсус, пушаймонликни кўриб тўғриси ҳайрон қолди.
— Ҳа, — Дилшод қатъийлик билан жавоб бераркан, — тўғри қилдим деб ўйлайман.
— Камида беш йилга кесилишингизни билсангиз ҳамми?
— Ҳа, — Дилшод ўша қатъий нигоҳларини терговчига тикканча, — сиз синглингизни бахтли бўлсин дея турмушга берсангизу, унинг эри унга зўравонлик қилса, одамнинг ҳаёлига келмаган қийноқлар билан қийнаса, бир гап билан одам ўрнида кўрмаса нима қилган бўлардингиз?
— Ўйлаб ўтирмасдан отиб ташлардим, — терговчининг кўз олдига ўн уч ёшли синглиси келди.
— Ана кўрдингизми? — Дилшод мийиғида кулиб қўяркан, — сиздан фарқим мен уни ўлдирмадим.
— Лекин ўлгандан баттар қилдингиз. Энди у бутун умр фарзанд кўра олмайди.
— Унга бу ҳам кам, — Дилшод ўзини орқага ташлаб бемалол ўтирганча, — аслида таг-туги билан кесиб ташамоқчи бўлгандим, лекин ҳа майли ҳеч йўқ хожатга чиқишига ярасин деб бичиб қўя қолдим.
— Лекин бутилкачи? Ундан нега фойдаландингиз? Ёки бир кўнгилхушлик қилсам, охиригача қилай дедингизми?
— Йўқ, — Дилшоднинг юзи бирдан жиддий тортди, — шунчаки синглим ҳис қилган оғриқни ўзида ҳис қилиши учун қилдим, — Дилшоднинг бу гапидан кейин терговчининг тили айланмай қолди. Тўғри иши бўйича бундай ҳолатларга, Фурқатга ўхшаган ҳайвонларга жуда кўп дуч келган. Лекин Дилшодга ўхшаган акалар билан кам юзлашган.
— Мен ўзим адвокат...
— Керакмас, — Дилшод унинг гапини бўлиб рад қиларкан, — мен қилган ишимни тан оламан ва айбимга иқрорман.
— Лекин оилангиз...
— Ҳеч нима қилмайди.
Бутун қишлоқда шов-шув, деди-деди болалаб кетди. Нимамиш, Дилшод Фурқатни ўлдириб қўйибди. Уни тут дарахтида ҳамма ёғи қон бўлиб, чала жон аҳволда кўрганлар бирга ўнни қўшиб ваҳима қилиб юборди. Собир мироб эса Дилшоднинг устидан ёзиб берди, иш терговга оширилди.
— Демак бу ишни онгли равишда қилгансиз? — терговчи Дилшодни диққат билан тингларкан, унинг юзида заррача ҳам афсус, пушаймонликни кўриб тўғриси ҳайрон қолди.
— Ҳа, — Дилшод қатъийлик билан жавоб бераркан, — тўғри қилдим деб ўйлайман.
— Камида беш йилга кесилишингизни билсангиз ҳамми?
— Ҳа, — Дилшод ўша қатъий нигоҳларини терговчига тикканча, — сиз синглингизни бахтли бўлсин дея турмушга берсангизу, унинг эри унга зўравонлик қилса, одамнинг ҳаёлига келмаган қийноқлар билан қийнаса, бир гап билан одам ўрнида кўрмаса нима қилган бўлардингиз?
— Ўйлаб ўтирмасдан отиб ташлардим, — терговчининг кўз олдига ўн уч ёшли синглиси келди.
— Ана кўрдингизми? — Дилшод мийиғида кулиб қўяркан, — сиздан фарқим мен уни ўлдирмадим.
— Лекин ўлгандан баттар қилдингиз. Энди у бутун умр фарзанд кўра олмайди.
— Унга бу ҳам кам, — Дилшод ўзини орқага ташлаб бемалол ўтирганча, — аслида таг-туги билан кесиб ташамоқчи бўлгандим, лекин ҳа майли ҳеч йўқ хожатга чиқишига ярасин деб бичиб қўя қолдим.
— Лекин бутилкачи? Ундан нега фойдаландингиз? Ёки бир кўнгилхушлик қилсам, охиригача қилай дедингизми?
— Йўқ, — Дилшоднинг юзи бирдан жиддий тортди, — шунчаки синглим ҳис қилган оғриқни ўзида ҳис қилиши учун қилдим, — Дилшоднинг бу гапидан кейин терговчининг тили айланмай қолди. Тўғри иши бўйича бундай ҳолатларга, Фурқатга ўхшаган ҳайвонларга жуда кўп дуч келган. Лекин Дилшодга ўхшаган акалар билан кам юзлашган.
— Мен ўзим адвокат...
— Керакмас, — Дилшод унинг гапини бўлиб рад қиларкан, — мен қилган ишимни тан оламан ва айбимга иқрорман.
— Лекин оилангиз...
— Ҳеч нима қилмайди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 17:09
95
Ҳеч нарсага тушунмаган Сабиҳа нима дейишни ҳам, нима қилишни ҳам билмай хона ўртасида туриб қолди. Нима ҳам десин? Сўрай деса куёвни унчалик билмайди. Ойисининг қистови билан бир-икки марта учрашди, унда ҳам йигит очилиб гаплашмади. Ҳа, йўқдан уёғига ўтишмади. Тўй эса катталарнинг қарори билан тезлашиб кетди.
— Ҳали ҳам турибсанми? — бир маҳал нима учундир ортига ўгирилган Аброр Сабиҳага ажаблангандек қараганча, — мен сенга ухлайвер дегандимку.
— Лекин янгалар...., — Сабиҳа шундай дедию тилини тишлади.
— Янгалар дегин? — Аброр ўрнидан турди, — хўш, ўша янгалар нима деди?
— Ҳалиги..., — Сабиҳа икки юзи дув қизарганча гапира олмай қолди. Аммо, Аброрга унинг юзининг қизаргани кўринмасди, чунки Аброр унинг бошидаги рўмолини олмагандида.
— Тушунарли, — Аброр оҳиста юриб у томонга яқинлашаркан, — ҳозир сенга айтмоқчи бўлганларимни диққат билан эшит. Ана ундан кейин қандай қарор қабул қилсанг хохишинг. Яширмайман, ўзгасини севаман. Сенга ойимни хохиши билан уйландим. Биттасини қалбини синдиргандим етарли бўлгани учун ҳам сенга тегинмадим. Бундай ниятим ҳам йўқ. Чунки кун келиб барибир сен билан ажрашаман. Тўғри севганимни олдига қайтиб бора олмайман. Бунга виждоним йўл қўймайди, шу билан бирга сени ҳам бахтсиз қилишни истамайман. Бунга ҳаққим ҳам йўқ, — Аброр бироз жим турдида, — шундай экан янгаларни ҳам, уларнинг айтганларини ҳам унутда, ётиб ухла.
🌺🌺🌺
Мана бир неча кундирки, фабрика ишларини ҳам бир четга суриб қўйган Сарвар касалхона эшигини пойлайди. Ўша таниш чеҳра кўриниш берармикин деган умид билан икки кўзи эшикда. Оиласи, қизлари ҳақида умуман ўйламаяпти ҳам.
Буёқда Дилафруз ҳам ўзи билан ўзи овора. Аҳмад акаси билан бўлган ўша учрашувдан бери бахт осмонида парвоз қилмоқда. Тўғри у билан жа чуқурлашмадию, хушторининг қўлларини белида, лабини юзида ҳис қилган онда, аёллиги, унда ҳам ҳис-туйғу, эҳтирос борлигини ҳис қилди. Сарвар охирги марта қачон бундай ҳисларни туйдирганини эслай ҳам олмагач, хўрсиниб қўйганча кечки овқатга уннай бошлади.
Ҳеч нарсага тушунмаган Сабиҳа нима дейишни ҳам, нима қилишни ҳам билмай хона ўртасида туриб қолди. Нима ҳам десин? Сўрай деса куёвни унчалик билмайди. Ойисининг қистови билан бир-икки марта учрашди, унда ҳам йигит очилиб гаплашмади. Ҳа, йўқдан уёғига ўтишмади. Тўй эса катталарнинг қарори билан тезлашиб кетди.
— Ҳали ҳам турибсанми? — бир маҳал нима учундир ортига ўгирилган Аброр Сабиҳага ажаблангандек қараганча, — мен сенга ухлайвер дегандимку.
— Лекин янгалар...., — Сабиҳа шундай дедию тилини тишлади.
— Янгалар дегин? — Аброр ўрнидан турди, — хўш, ўша янгалар нима деди?
— Ҳалиги..., — Сабиҳа икки юзи дув қизарганча гапира олмай қолди. Аммо, Аброрга унинг юзининг қизаргани кўринмасди, чунки Аброр унинг бошидаги рўмолини олмагандида.
— Тушунарли, — Аброр оҳиста юриб у томонга яқинлашаркан, — ҳозир сенга айтмоқчи бўлганларимни диққат билан эшит. Ана ундан кейин қандай қарор қабул қилсанг хохишинг. Яширмайман, ўзгасини севаман. Сенга ойимни хохиши билан уйландим. Биттасини қалбини синдиргандим етарли бўлгани учун ҳам сенга тегинмадим. Бундай ниятим ҳам йўқ. Чунки кун келиб барибир сен билан ажрашаман. Тўғри севганимни олдига қайтиб бора олмайман. Бунга виждоним йўл қўймайди, шу билан бирга сени ҳам бахтсиз қилишни истамайман. Бунга ҳаққим ҳам йўқ, — Аброр бироз жим турдида, — шундай экан янгаларни ҳам, уларнинг айтганларини ҳам унутда, ётиб ухла.
🌺🌺🌺
Мана бир неча кундирки, фабрика ишларини ҳам бир четга суриб қўйган Сарвар касалхона эшигини пойлайди. Ўша таниш чеҳра кўриниш берармикин деган умид билан икки кўзи эшикда. Оиласи, қизлари ҳақида умуман ўйламаяпти ҳам.
Буёқда Дилафруз ҳам ўзи билан ўзи овора. Аҳмад акаси билан бўлган ўша учрашувдан бери бахт осмонида парвоз қилмоқда. Тўғри у билан жа чуқурлашмадию, хушторининг қўлларини белида, лабини юзида ҳис қилган онда, аёллиги, унда ҳам ҳис-туйғу, эҳтирос борлигини ҳис қилди. Сарвар охирги марта қачон бундай ҳисларни туйдирганини эслай ҳам олмагач, хўрсиниб қўйганча кечки овқатга уннай бошлади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 17:08
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 16:35
"Аёлнинг феъли ундоқ бўлсин, табиати мундоқ бўлсин" деган талаблар қўяётган баъзи эркаклар ҳам бор...
Лекин... Аёллар ҳам эркакларда йўқолиб кетаётган баъзи сифатларни бўлишини ҳохлайди!
Тиқилинч жойларда, тор кўчаларда бир четга сурилиб, йўл очиб, аёл кишини ўртадан ўтмаслигини таъминлайдиган фаҳмли эркаклар кўпайишини истаймиз...
Ўз аёлига ташрифини билдириш учун остонада қисқа йўталадиган, ичкаридагилар ўзини тузатиб олмагунча ичкарига кирмайдиган фаросатли беклар кўп бўлишини тилаймиз...
Машинада келини ўтирганда, укаси бир юмуш билан машинадан тушадиган бўлса, салонда ялпайиб ўтиравермайдиган, иши бўлмаса ҳам машинадан тушиб, нарироққа бориб турадиган ҳамиятли акалар кўп бўлишини истаймиз...
Бировнинг аёлига суқланиб қарамайдиган, бир кўзи тушиб қолса ҳам, назарини четга бурадиган асл эркаклар бор бўлишини ният қиламиз...
Аёллар гаплашиб турган жойларга бош суқмайдиган, луқма ташламайдиган, жуда аралашиш талаб этилса, аёлидан буни илтимос қиладиган фаросатли инсонлар йўқолиб кетмаслигини тилаймиз...
Сиз солиҳасини қидирасиз, лекин солиҳага муносиб солиҳ ҳам бўлиш керак...
Хулоса ўзингиздан...
Лекин... Аёллар ҳам эркакларда йўқолиб кетаётган баъзи сифатларни бўлишини ҳохлайди!
Тиқилинч жойларда, тор кўчаларда бир четга сурилиб, йўл очиб, аёл кишини ўртадан ўтмаслигини таъминлайдиган фаҳмли эркаклар кўпайишини истаймиз...
Ўз аёлига ташрифини билдириш учун остонада қисқа йўталадиган, ичкаридагилар ўзини тузатиб олмагунча ичкарига кирмайдиган фаросатли беклар кўп бўлишини тилаймиз...
Машинада келини ўтирганда, укаси бир юмуш билан машинадан тушадиган бўлса, салонда ялпайиб ўтиравермайдиган, иши бўлмаса ҳам машинадан тушиб, нарироққа бориб турадиган ҳамиятли акалар кўп бўлишини истаймиз...
Бировнинг аёлига суқланиб қарамайдиган, бир кўзи тушиб қолса ҳам, назарини четга бурадиган асл эркаклар бор бўлишини ният қиламиз...
Аёллар гаплашиб турган жойларга бош суқмайдиган, луқма ташламайдиган, жуда аралашиш талаб этилса, аёлидан буни илтимос қиладиган фаросатли инсонлар йўқолиб кетмаслигини тилаймиз...
Сиз солиҳасини қидирасиз, лекин солиҳага муносиб солиҳ ҳам бўлиш керак...
Хулоса ўзингиздан...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 15:59
#Буни_билиш_керак
РИЗҚДАГИ БАРАКАНИНГ ОМИЛЛАРИ
1. Таомни биргаликда ейишда барака бор (Ибн Можа).
2. Бисмиллоҳ билан ейилган таомда барака бўлади (Ибн Можа).
3. Барака овқатнинг ўртасига тушади. Шунинг учун ҳам четидан енг, ўртасидан еманг (Термизий).
4. Саҳарда ва саҳарлик таомида барака бор (Табароний).
5. Таомдан олдин ва кейин қўлларни ювиш уйдаги баракани орттиради (Шуйба).
6. Қайноқ овқатда барака бўлмайди (Дайламий).
7. Асалда барака ва шифо бор (Ғофилин).
8. Сиркада, сутда, хурмода барака бор (Ибн Можа).
9. Ризқига рози бўлганнинг баракаси ортади, рози бўлмаганнинг баракаси камаяди (Аҳмад).
10. Олди-сотдида кўп қасам ичиш молнинг баракасини кеткизади (Муслим).
11. Тижоратда барака бордир, унга ёлғон, хиёнат аралашса, барака кетади (Бухорий).
12. Барака буюкларингизда (Рафиий).
13. Биринчи боласининг қиз бўлишлиги хотиннинг баракотидандир (Ибни Асокир).
14. Қиз бола баракотлидир (Дайламий).
15. Боласиз уй баракасиздир (Абушайх).
16. Уйнинг яхшилиги ва баракоти кўпайиши учун уйга кирганингда уй одамларига салом бергин (Ҳаротий).
17. Дуо умрнинг баракасини кўпайтиради (Термизий).
18. Қуръон ўқиладиган уйнинг баракаси ортади, Қуръон ўқилмайдиган уй бебарака бўлади (Доримий).
19. Мусофир мингта барака ва мингта раҳмат билан келади (Нисобул ахбор).
20. Уйидан вақтли чиққаннинг ишида барака бўлади (Баззор).
21. Йўлчиликка чиқиб, биродари билан видолашгач, уларнинг дуоси билан баракага эришади (Дайламий).
22. Ота-онасига хизмат қилганларнинг умри баракали, уларга қарши борганларники баракасиз бўлади (Ислом ахлоқи).
23. Муҳаммад исмли уй ва жойда барака бўлади (Дайламий).
24. Бомдод намозининг суннатини уйда ўқиш, ризқнинг баракотига сабаб бўлади (Имоду ислом).
25. Намоз ўқийдиган кишининг ризқи баракали бўлади (Кутуби Ситта).
26. Ваъдали олди-сотдида, қарзни беришда ва арпа аралаштирилган нонда барака бор (Ибн Можа).
27. Уйда чиқиндиларнинг бўлишлиги баракасизликка сабаб бўлади (Дайламий).
28. Фосиқ ва судхўрларнинг даромадида барака бўлмайди (Дайламий).
29. Бир жамоада бири гапириб турганда қолганлари тинч турмаса, у жой баракасиз бўлади (Байҳақий).
РИЗҚДАГИ БАРАКАНИНГ ОМИЛЛАРИ
1. Таомни биргаликда ейишда барака бор (Ибн Можа).
2. Бисмиллоҳ билан ейилган таомда барака бўлади (Ибн Можа).
3. Барака овқатнинг ўртасига тушади. Шунинг учун ҳам четидан енг, ўртасидан еманг (Термизий).
4. Саҳарда ва саҳарлик таомида барака бор (Табароний).
5. Таомдан олдин ва кейин қўлларни ювиш уйдаги баракани орттиради (Шуйба).
6. Қайноқ овқатда барака бўлмайди (Дайламий).
7. Асалда барака ва шифо бор (Ғофилин).
8. Сиркада, сутда, хурмода барака бор (Ибн Можа).
9. Ризқига рози бўлганнинг баракаси ортади, рози бўлмаганнинг баракаси камаяди (Аҳмад).
10. Олди-сотдида кўп қасам ичиш молнинг баракасини кеткизади (Муслим).
11. Тижоратда барака бордир, унга ёлғон, хиёнат аралашса, барака кетади (Бухорий).
12. Барака буюкларингизда (Рафиий).
13. Биринчи боласининг қиз бўлишлиги хотиннинг баракотидандир (Ибни Асокир).
14. Қиз бола баракотлидир (Дайламий).
15. Боласиз уй баракасиздир (Абушайх).
16. Уйнинг яхшилиги ва баракоти кўпайиши учун уйга кирганингда уй одамларига салом бергин (Ҳаротий).
17. Дуо умрнинг баракасини кўпайтиради (Термизий).
18. Қуръон ўқиладиган уйнинг баракаси ортади, Қуръон ўқилмайдиган уй бебарака бўлади (Доримий).
19. Мусофир мингта барака ва мингта раҳмат билан келади (Нисобул ахбор).
20. Уйидан вақтли чиққаннинг ишида барака бўлади (Баззор).
21. Йўлчиликка чиқиб, биродари билан видолашгач, уларнинг дуоси билан баракага эришади (Дайламий).
22. Ота-онасига хизмат қилганларнинг умри баракали, уларга қарши борганларники баракасиз бўлади (Ислом ахлоқи).
23. Муҳаммад исмли уй ва жойда барака бўлади (Дайламий).
24. Бомдод намозининг суннатини уйда ўқиш, ризқнинг баракотига сабаб бўлади (Имоду ислом).
25. Намоз ўқийдиган кишининг ризқи баракали бўлади (Кутуби Ситта).
26. Ваъдали олди-сотдида, қарзни беришда ва арпа аралаштирилган нонда барака бор (Ибн Можа).
27. Уйда чиқиндиларнинг бўлишлиги баракасизликка сабаб бўлади (Дайламий).
28. Фосиқ ва судхўрларнинг даромадида барака бўлмайди (Дайламий).
29. Бир жамоада бири гапириб турганда қолганлари тинч турмаса, у жой баракасиз бўлади (Байҳақий).
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 15:34
😱ШАРМАНДА ЮЛДУЗ УСМОНОВА САХНАДА ЙИҚИЛИБ ТУШДИ.
🎥ТЎЛИҚ ВИДЕОНИ КЎРИНГ ШОККА ТУШАСИЗ😭
ДАХШАТ БЎЛДИ ЮЛДУЗ ТИРИК ҚОЛДИМИ?😳
ТЎЛИҚ ВИДЕОНИ ҲОЗИРОҚ КЎРИНГ ЎЧИРИЛИШИ МУМКУН🔴 👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/HHUJjUHNxwJkMTVi
🎥ТЎЛИҚ ВИДЕОНИ КЎРИНГ ШОККА ТУШАСИЗ😭
ДАХШАТ БЎЛДИ ЮЛДУЗ ТИРИК ҚОЛДИМИ?😳
ТЎЛИҚ ВИДЕОНИ ҲОЗИРОҚ КЎРИНГ ЎЧИРИЛИШИ МУМКУН🔴 👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/HHUJjUHNxwJkMTVi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 14:59
Қайнона
📝 Қизим , юмшоққина мастава пишириб бермайсизми?Анчадан буён ичгим келяпти... .
Кичик ҳужрача томондан аранг эшитилган ҳастахол овоз Ҳамиданинг ғашини келтирди.
Хола-хола ўйнамоқчи бўлиб турган қизчасига ўйинчоқ идиш- товоқларни узатар экан уф тортгач, жавранди:
- Хўўўп, ойижон!- Сўнг овозини ҳиёл пасайтириб киноя билан вишиллади,- Маставамиш?! Ажалнинг уруғи ширинроқ эмасми? Ҳар куни пишириб берардим...
- Бир нима дедингизми болам?
Ҳамиданинг энсаси қотди. Ўн йилдан бери бир жойдаю, қулоқ ўлгур лакатор. Пичирлаб айтилган гапни ҳам илғаб олади.
У қайнонаси ётган уй деразасидан ичкари мўралар экан, ясама табассумини қизғонмади:
- Ўғлингиз олиб келган қўй сарпанжасидан бор. Ҳозир, ширингина мастава ташаб қўяман деяпман ...
Кампир маъқул дегандай бош ирғаб, кемшик тишларини кўрсатиб жилмайиб дуо қилди...
- Қўлингиз ширинда болам, барака топинг...
Илҳақ қилган хушхўр мастава тез тайёр бўлди. Қайнонасига сузиб, ичкарига ташлаб чиққан Ҳамида айвончага дастурхон тузар экан болаларини чақирди:
-Ҳулкар. Ҳулкаар қаттасан? Отабек, бор синглингни топиб кел, овқатланамиз! Ўртоқлари билан ўйнаётгандир.
Бир пасдан сўнг синглисини топиб келган ака унга ишора қилиб, қовоқ уйди :
- Қизингизнинг афтига қаранг ойи. Хола- хола ўйнаб ҳамма жойини расво қилибди. Қўлидаги бир балоларни ҳам ташламади.
Эндигина бешга тўлган Ҳулкар бир силтаниб аканинг қўлидан чиқар экан, дадилланиб ўзини оқлади:
- Бу, бир бало эмас. Овқат! Атайин ойижонимга пиширдим.
Ҳамиданинг мижжасига ёш қалқди, ўйин тарзида бўлса ҳам меҳрини изҳор қилишга уринган Ҳулкарини қучоқлаб, идишчадаги ажабтотовур таомдан тотиб кўрди.
- Бай-бай-бай! Мунча ширин! Ростдан ўзинг пиширдингми?
-Ҳа!- дея бош ирғаган қизининг оғзи қулоғида, ойисига ёқишини биларди-да!
Онаизор эса қизидан яна ширинроқ изоҳ эшитиш илинжида эди.
- Буниси узум, олмадан ҳам солибсан, анор, ёнғоқ... Ўхўў, шафтоли ҳам борку Овқатингни оти нима?
- Ўзингиз топингчи?
Ҳамида болалигини эслади. Улар ҳам дугоналари билан шунақа ўйинлар ўйнашарди. Турли мевалар, сабзавотларни тўғраб салатлар тайёрлашар, баъзан қум, тош, гул, барглардан ҳам «овқат» пишираверишарди. У ширин хотираларга берилганча, жавоб қайтарди.
- Бу- мевали салат!
Ҳулкар кулиб юборди. Соддагина онажонисини қучоқлар экан, қулоғига пичирлади:
- Тополмадингиз ойижон! Яна еб кўрингда, бўлмаса шаҳар берасиз!
Ҳамида илжайди.
- Шаҳар бердим!
Онаси енгилганини тан олгачгина, у товоқчани юқори кўтарди, тантанавор эълон қилди:
- Бу таомнинг номи - Ажалнинг уруғи! Энди сизга ҳар куни пишириб бераман....
Ҳамиданинг оёғи остидаги ер қалқди.
Ҳужра томондан эса косага урилаётган қошиқ товуши ва кампирнинг дуосигина эшитилиб турарди:
- Мендан қайтмаса, Худодан қайтсин...Худодан қайтсин, болам!
📝 Қизим , юмшоққина мастава пишириб бермайсизми?Анчадан буён ичгим келяпти... .
Кичик ҳужрача томондан аранг эшитилган ҳастахол овоз Ҳамиданинг ғашини келтирди.
Хола-хола ўйнамоқчи бўлиб турган қизчасига ўйинчоқ идиш- товоқларни узатар экан уф тортгач, жавранди:
- Хўўўп, ойижон!- Сўнг овозини ҳиёл пасайтириб киноя билан вишиллади,- Маставамиш?! Ажалнинг уруғи ширинроқ эмасми? Ҳар куни пишириб берардим...
- Бир нима дедингизми болам?
Ҳамиданинг энсаси қотди. Ўн йилдан бери бир жойдаю, қулоқ ўлгур лакатор. Пичирлаб айтилган гапни ҳам илғаб олади.
У қайнонаси ётган уй деразасидан ичкари мўралар экан, ясама табассумини қизғонмади:
- Ўғлингиз олиб келган қўй сарпанжасидан бор. Ҳозир, ширингина мастава ташаб қўяман деяпман ...
Кампир маъқул дегандай бош ирғаб, кемшик тишларини кўрсатиб жилмайиб дуо қилди...
- Қўлингиз ширинда болам, барака топинг...
Илҳақ қилган хушхўр мастава тез тайёр бўлди. Қайнонасига сузиб, ичкарига ташлаб чиққан Ҳамида айвончага дастурхон тузар экан болаларини чақирди:
-Ҳулкар. Ҳулкаар қаттасан? Отабек, бор синглингни топиб кел, овқатланамиз! Ўртоқлари билан ўйнаётгандир.
Бир пасдан сўнг синглисини топиб келган ака унга ишора қилиб, қовоқ уйди :
- Қизингизнинг афтига қаранг ойи. Хола- хола ўйнаб ҳамма жойини расво қилибди. Қўлидаги бир балоларни ҳам ташламади.
Эндигина бешга тўлган Ҳулкар бир силтаниб аканинг қўлидан чиқар экан, дадилланиб ўзини оқлади:
- Бу, бир бало эмас. Овқат! Атайин ойижонимга пиширдим.
Ҳамиданинг мижжасига ёш қалқди, ўйин тарзида бўлса ҳам меҳрини изҳор қилишга уринган Ҳулкарини қучоқлаб, идишчадаги ажабтотовур таомдан тотиб кўрди.
- Бай-бай-бай! Мунча ширин! Ростдан ўзинг пиширдингми?
-Ҳа!- дея бош ирғаган қизининг оғзи қулоғида, ойисига ёқишини биларди-да!
Онаизор эса қизидан яна ширинроқ изоҳ эшитиш илинжида эди.
- Буниси узум, олмадан ҳам солибсан, анор, ёнғоқ... Ўхўў, шафтоли ҳам борку Овқатингни оти нима?
- Ўзингиз топингчи?
Ҳамида болалигини эслади. Улар ҳам дугоналари билан шунақа ўйинлар ўйнашарди. Турли мевалар, сабзавотларни тўғраб салатлар тайёрлашар, баъзан қум, тош, гул, барглардан ҳам «овқат» пишираверишарди. У ширин хотираларга берилганча, жавоб қайтарди.
- Бу- мевали салат!
Ҳулкар кулиб юборди. Соддагина онажонисини қучоқлар экан, қулоғига пичирлади:
- Тополмадингиз ойижон! Яна еб кўрингда, бўлмаса шаҳар берасиз!
Ҳамида илжайди.
- Шаҳар бердим!
Онаси енгилганини тан олгачгина, у товоқчани юқори кўтарди, тантанавор эълон қилди:
- Бу таомнинг номи - Ажалнинг уруғи! Энди сизга ҳар куни пишириб бераман....
Ҳамиданинг оёғи остидаги ер қалқди.
Ҳужра томондан эса косага урилаётган қошиқ товуши ва кампирнинг дуосигина эшитилиб турарди:
- Мендан қайтмаса, Худодан қайтсин...Худодан қайтсин, болам!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 14:34
Ozish endi orzu emas, keling orzularingizni birga amalga oshiramiz
🎓 Men Oliy toifali Dietolog, Psixolog Nodira Ochilova sizni bir oyda 6 kg dan 15 kg gacham bemalol cheklovlarsiz ozishingizga yordam beraman.
Siz biz bilan hamma narsa yeb ozasiz, hatto emiziklilar ham bemalol ozaoladi. 🤱
Natija yuqumli, rasmdagi natijalar sizda bòlishini xoxlasangiz tezda bizni kanalga obuna bòling.
Ozishning eng onson va samarali ussullarini òrgatamman ✅
https://t.me/TezdaOzishusuli
https://t.me/TezdaOzishusuli
🎓 Men Oliy toifali Dietolog, Psixolog Nodira Ochilova sizni bir oyda 6 kg dan 15 kg gacham bemalol cheklovlarsiz ozishingizga yordam beraman.
Siz biz bilan hamma narsa yeb ozasiz, hatto emiziklilar ham bemalol ozaoladi. 🤱
Natija yuqumli, rasmdagi natijalar sizda bòlishini xoxlasangiz tezda bizni kanalga obuna bòling.
Ozishning eng onson va samarali ussullarini òrgatamman ✅
https://t.me/TezdaOzishusuli
https://t.me/TezdaOzishusuli
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 08:02
• Агар сен учун азиз бир инсонни ўлим олиб кетса йиғлама, чунки у омонат эди, Аллоҳ омонатни ихтиёр қилди.
• Агар беморлик синовига учрасанг, ҳар дақиқа ундан озор чексанг ҳам йиғлама, чунки у гуноҳларингни ювиб ташламоқда.
• Агар сен учун азиз бўлган дўстинг алоқани узсада ва узганлик сабабини айтмаса ҳам йиғлама, чунки у сени қўлдан бой берди, сен эмас.
• Агар сен учун энг яқин инсон қаттиқ душманлиги ошкора бўлса ҳам йиғлама, балки умр бўйи ундан ғафлатда қолмаганинг учун Аллоҳга ҳамд айт.
• Агар яхшилик қилган кишилар сенга зулм қилишса ҳам йиғлама, сен биринчи мазлум эмассан. Золим бўлмай мазлум бўлганингга қувонгин.
• Соатнинг 30 $ лигини тақсангиз ҳам, 3000 $ лигини тақсангиз ҳам БИТТА ВАҚТни кўрсатади...
• Сумканинг 30 $ лигини кўтарсангиз ҳам, 300 $ лигини кўтарсангиз ҳам ичидаги нарса ЎЗГАРИБ қолмайди...
• 30 метрлик уйда яшасангиз ҳам, 300 метрлик уйда яшасангиз ҳам ЁЛҒИЗЛИК ҳисси бир хил таъсир этади...
• Агар беморлик синовига учрасанг, ҳар дақиқа ундан озор чексанг ҳам йиғлама, чунки у гуноҳларингни ювиб ташламоқда.
• Агар сен учун азиз бўлган дўстинг алоқани узсада ва узганлик сабабини айтмаса ҳам йиғлама, чунки у сени қўлдан бой берди, сен эмас.
• Агар сен учун энг яқин инсон қаттиқ душманлиги ошкора бўлса ҳам йиғлама, балки умр бўйи ундан ғафлатда қолмаганинг учун Аллоҳга ҳамд айт.
• Агар яхшилик қилган кишилар сенга зулм қилишса ҳам йиғлама, сен биринчи мазлум эмассан. Золим бўлмай мазлум бўлганингга қувонгин.
• Соатнинг 30 $ лигини тақсангиз ҳам, 3000 $ лигини тақсангиз ҳам БИТТА ВАҚТни кўрсатади...
• Сумканинг 30 $ лигини кўтарсангиз ҳам, 300 $ лигини кўтарсангиз ҳам ичидаги нарса ЎЗГАРИБ қолмайди...
• 30 метрлик уйда яшасангиз ҳам, 300 метрлик уйда яшасангиз ҳам ЁЛҒИЗЛИК ҳисси бир хил таъсир этади...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 08:02
Оиладаги аразни кетказадиган йигирмата жумла:
1. Тўғри айтдингиз;
2. Ҳўп бўлади;
3. Сизни (сени) яхши кўраман;
4. Сизни (сени) жуда яхши тушуниб турибман;
5. Қўлларинг дард кўрмасин;
6. Ягонам;
7. Кечир;
8. Сен барибир бошқачасан;
9. Инша Аллоҳ яхшиликка;
10. Сен Аллоҳимнинг менга ҳадясисан;
11. Муаммо йўқ;
12. Раҳмат, жоним;
13. Сенга жаҳл қилмадим;
14. Сени дуо қиламан;
15. Сен топган пул сеники, мен топган ҳам сеники;
16. Буни сен қилмайсан, биламан;
17. Сенинг борлигинг бахтимиз;
18. Қуръонимга қараб қўй;
19. Аллоҳ сендан рози бўлсин;
20. Зўр чиқибди, ярашибди...
P.S.: Сиз яна қўшишингиз мумкин. Муҳими жумлаларни ўз ўрнида ишлата билиш.
1. Тўғри айтдингиз;
2. Ҳўп бўлади;
3. Сизни (сени) яхши кўраман;
4. Сизни (сени) жуда яхши тушуниб турибман;
5. Қўлларинг дард кўрмасин;
6. Ягонам;
7. Кечир;
8. Сен барибир бошқачасан;
9. Инша Аллоҳ яхшиликка;
10. Сен Аллоҳимнинг менга ҳадясисан;
11. Муаммо йўқ;
12. Раҳмат, жоним;
13. Сенга жаҳл қилмадим;
14. Сени дуо қиламан;
15. Сен топган пул сеники, мен топган ҳам сеники;
16. Буни сен қилмайсан, биламан;
17. Сенинг борлигинг бахтимиз;
18. Қуръонимга қараб қўй;
19. Аллоҳ сендан рози бўлсин;
20. Зўр чиқибди, ярашибди...
P.S.: Сиз яна қўшишингиз мумкин. Муҳими жумлаларни ўз ўрнида ишлата билиш.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 07:32
🦄Bitta kapalakni tanlang!🦄
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🦋 4⃣🦋
2⃣ 🦋 5⃣🦋
3⃣ 🦋 6⃣🦋
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🦋 4⃣🦋
2⃣ 🦋 5⃣🦋
3⃣ 🦋 6⃣🦋
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 03:58
Ҳар куни ушбу дуони ўқишни унутманг!
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ حُبَّكَ، وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ، وَالعَمَلَ الَّذِي يُبَلِّغُنِي حُبَّكَ
Ўқилиши: Аллоҳумма, инний асъалука ҳуббака ва ҳубба ман йуҳиббука вал ъамалаллазий йубаллиғуний ҳуббак.
Маъноси: Сени севишни, сени севганларни севишни, севгинга сабаб бўладиган амални севишни сўрайман.
Ассаламу алайкум ва рохматуллоҳи ва барокатуҳ. Барчамизни суюклиларимиз билан жаннатларда жамланиш саодатига етказсин. Кунингиз мазмунли, умрингиз барокатли бўлсин.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ حُبَّكَ، وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ، وَالعَمَلَ الَّذِي يُبَلِّغُنِي حُبَّكَ
Ўқилиши: Аллоҳумма, инний асъалука ҳуббака ва ҳубба ман йуҳиббука вал ъамалаллазий йубаллиғуний ҳуббак.
Маъноси: Сени севишни, сени севганларни севишни, севгинга сабаб бўладиган амални севишни сўрайман.
Ассаламу алайкум ва рохматуллоҳи ва барокатуҳ. Барчамизни суюклиларимиз билан жаннатларда жамланиш саодатига етказсин. Кунингиз мазмунли, умрингиз барокатли бўлсин.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 03:58
Жаннатнинг саккизта дарвозаси бўлиб, Қиёмат куни ҳар дарвозага фаришталар туриб олишади. Уларнинг юзлари оппоқ бўлиб, табассум билан у ерга кираётган мўминларни олқишлаб, қаршилаб туришади.
Жаннат дарвозаларининг номлари қуйидагичадир:
1. Намоз дарвозаси — бундан намозни қолдирмасдан адо этганлар киради;
2. Ғазот дарвозаси — бундан ғазот қилганлар киради;
3. Райён дарвозаси — бундан рўзадорлар киради;
4. Садақа дарвозаси — бундан садақа берувчилар киради;
5. Айман дарвозаси — бундан ҳисоб-китоб қилинмайдиганлар киради;
6. Афв қилувчилар дарвозаси — бундан одамларни афв қилиб, кечирувчилар киради;
7. Зикр дарвозаси — бундан Аллоҳни зикр қилганлар киради.
8. Ҳаж дарвозаси — Байтуллоҳни ҳаж қилувчилар киради.
Аллоҳим саккиз жаннат эшикларидан киришни насиб этсин барчамизга!
Жаннат дарвозаларининг номлари қуйидагичадир:
1. Намоз дарвозаси — бундан намозни қолдирмасдан адо этганлар киради;
2. Ғазот дарвозаси — бундан ғазот қилганлар киради;
3. Райён дарвозаси — бундан рўзадорлар киради;
4. Садақа дарвозаси — бундан садақа берувчилар киради;
5. Айман дарвозаси — бундан ҳисоб-китоб қилинмайдиганлар киради;
6. Афв қилувчилар дарвозаси — бундан одамларни афв қилиб, кечирувчилар киради;
7. Зикр дарвозаси — бундан Аллоҳни зикр қилганлар киради.
8. Ҳаж дарвозаси — Байтуллоҳни ҳаж қилувчилар киради.
Аллоҳим саккиз жаннат эшикларидан киришни насиб этсин барчамизга!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
22 Jan, 03:31
🙋♀️ Қизлажонла!
🤦♀️ Силаниям ҳар куни нима овқат пиширсам экан? деган савол қийнаб юбордими?
🤷♂️ Уйдаги эркаклар бўлса доим "Билмиман" деб жавоб беришади.
👩🍳 Яқинда дугонам тавсияси билан ОСОН РЕТСЕПТЛАР каналига қўшилиб олиб муаммодан қутилдим.
💁♀️ Айниқса кундалик учун ОСОН РЕТСЕПТЛАР 🥘 турли таом, салат ва ширинлик ресептларини ва айниқса Нонушта учун осон ресептларни жойлаб боришади.
https://t.me/+H7ZV8Xs2NkRiMmQy
🤦♀️ Силаниям ҳар куни нима овқат пиширсам экан? деган савол қийнаб юбордими?
🤷♂️ Уйдаги эркаклар бўлса доим "Билмиман" деб жавоб беришади.
👩🍳 Яқинда дугонам тавсияси билан ОСОН РЕТСЕПТЛАР каналига қўшилиб олиб муаммодан қутилдим.
💁♀️ Айниқса кундалик учун ОСОН РЕТСЕПТЛАР 🥘 турли таом, салат ва ширинлик ресептларини ва айниқса Нонушта учун осон ресептларни жойлаб боришади.
https://t.me/+H7ZV8Xs2NkRiMmQy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 16:04
✨💰 2025-YILINGIZNI MOLIYAVIY ERKINLIKDA BOSHLANG! ✨💰
💸💸Hayotingizdagi moliyaviy oqimlar
yopiqmi? 💸💸
💵💵Pulga erishishda ichki qo‘rquv va cheklovlarni his qilasizmi?🙅♀🙅♀🙅♀
Bu sizga ong ostingizni to‘g‘ri dasturlab, hayotingizga moliyaviy farovonlik olib kirish uchun kuchli vosita bo‘ladi! 💰✨
✅Pulga nisbatan ichki bloklarni yo‘q
qilasiz!
✅Pul oqimini ochish texnikalarini
o‘rganasiz!
✅Farovonlik va moliyaviy erkinlikni his qilasiz!
✅Ayollik energiyangizni uyg‘otib, ichki balansga erishasiz!
O‘zingizga yangi imkoniyatlar eshiklarini ochib, kelajagingizni yangi darajaga olib chiqing! 🔑
✨Bu oddiy trening emas — bu farovon hayot sari birinchi qadam! 🏩
🗓22-23-Yanvar kunlari 🕗 20:00 da
🫰bepul darsga o'tish 👇
Kanalga o'tish 👉 Buyerda 👈
Kanalga o'tgandan keyin albatta kanalga a'zo bo'lishni unutmang❗️
💸💸Hayotingizdagi moliyaviy oqimlar
yopiqmi? 💸💸
💵💵Pulga erishishda ichki qo‘rquv va cheklovlarni his qilasizmi?🙅♀🙅♀🙅♀
Bu sizga ong ostingizni to‘g‘ri dasturlab, hayotingizga moliyaviy farovonlik olib kirish uchun kuchli vosita bo‘ladi! 💰✨
✅Pulga nisbatan ichki bloklarni yo‘q
qilasiz!
✅Pul oqimini ochish texnikalarini
o‘rganasiz!
✅Farovonlik va moliyaviy erkinlikni his qilasiz!
✅Ayollik energiyangizni uyg‘otib, ichki balansga erishasiz!
O‘zingizga yangi imkoniyatlar eshiklarini ochib, kelajagingizni yangi darajaga olib chiqing! 🔑
✨Bu oddiy trening emas — bu farovon hayot sari birinchi qadam! 🏩
🗓22-23-Yanvar kunlari 🕗 20:00 da
🫰bepul darsga o'tish 👇
Kanalga o'tish 👉 Buyerda 👈
Kanalga o'tgandan keyin albatta kanalga a'zo bo'lishni unutmang❗️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 15:34
“Фотиҳа” сурасини ўқиб сув ичишнинг фойдаси
Сув ичишдан олдин Фотиҳа сураси тўлиқ ўқилади. Сўнгра ўтирган ҳолатда сувни ичилади. Фотиҳа сурасини ўқиб кейин сув ичилганда тиқилиб қолган қон томирлари очилиб кетади, қон айланиш системаси изига тушади, юрак фаолияти яхшиланади, қалб ором олади.
Инсонда ички қувват пайдо бўлади, ички аъзолар (ошқозон, жигар, ичаклар) равон ишлайди.
Аслида, Қуръон борича шифо, раббоний дорихонадир. Бир стакан сувни Фотиҳа сурасини ўқиб ичишга одатланган киши буни ҳис қилади. Фотиҳа сураси руҳингизга руҳ, кучингизга куч бахш этади. Фотиҳа сураси ҳаётингиздаги барча муаммоларни ҳал қилади, ҳаттоки эр-хотин ўртасидаги, фарзандлар ўртасидаги, ишдаги, ўқишдаги муаммолар ҳам бундан мустасно эмас. Фотиҳа сураси қалбдаги гина кудурат, буғзу адоватга ҳам барҳам беради. Ҳасад, кибр, ужб ва ғурур каби қалб ҳасталикларини даволайди, турли микроблар ва зарарли вирусларни ўлдиради.
Хонангизни Фотиҳа сурасининг хушбўй атри билан муаттар қилинг. Тўшагингизга ётганингизда ҳам такрор ва такрор ўқинг. Фотиҳа сурасини ўқишлик ишларингизни тартибли бўлишини таъминлайди. Фотиҳа сурасини маъноларини тушуниб ўқишга ҳаракат қилинг. Аллоҳ таоло “Фотиҳа” сурасини тавсифлар экан:
“Дарҳақиқат, Биз Сизга етти такрорланувчи (етти оятли «Фотиҳа» сураси)ни ва улуғ Қуръонни ато этдик”, деган (Ҳижр сураси, 87-оят).
Араб тилида “و” “ва” боғловчиси тенгликни ифодалайди. Яъни, Аллоҳ таоло “Фотиҳа” сурасини Улуғ Қуръонга тенглаштиряпди. Шунинг учун уламолар: Қуръони каримнинг маънолари Фотиҳа сурасига сингдирилган, Фотиҳа сурасининг маънолари “Сенгагина ибодат қиламиз ва Сендангина ёрдам сўраймиз” деган оятга сингдирилган, дейдилар. Фотиҳа сураси бир кунда суннат ва нафл намозлардан ташқари фақат фарз намозларининг ўзида ўн етти марта такрор ўқилади. Такрор-такрор ўқилишида ҳам сир бор. Агар бирор намознинг бирорта ракъатида ўқилмай қолса, намоз мукаммал бўлмай қолади.
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам Фотиҳа сурасини “Шофия” (Шифо берувчи), “Кофия” (Кифоя қилувчи), Қуръондаги энг буюк сура деб номлаганлар. Саҳобалар беморнинг оғриётган ерига қўлларини қўйиб Фотиҳа сурасини етти марта ўқиганларида Аллоҳнинг изни билан касал тузалар эди.
Қачон Қуръон ўқисангиз уни Фотиҳа сураси билан бошланг. Фотиҳа сураси зулматларни нурга айлантиради, кўнгил сиқилишидан халос этади, ғам-ташвишларни аритади.
Шундай экан, бир стакан сувни Фотиҳа сурасини ўқиб ичинг, Аллоҳнинг изни билан фарқини биласиз.
«Оят ва шифо» китобидан.
Сув ичишдан олдин Фотиҳа сураси тўлиқ ўқилади. Сўнгра ўтирган ҳолатда сувни ичилади. Фотиҳа сурасини ўқиб кейин сув ичилганда тиқилиб қолган қон томирлари очилиб кетади, қон айланиш системаси изига тушади, юрак фаолияти яхшиланади, қалб ором олади.
Инсонда ички қувват пайдо бўлади, ички аъзолар (ошқозон, жигар, ичаклар) равон ишлайди.
Аслида, Қуръон борича шифо, раббоний дорихонадир. Бир стакан сувни Фотиҳа сурасини ўқиб ичишга одатланган киши буни ҳис қилади. Фотиҳа сураси руҳингизга руҳ, кучингизга куч бахш этади. Фотиҳа сураси ҳаётингиздаги барча муаммоларни ҳал қилади, ҳаттоки эр-хотин ўртасидаги, фарзандлар ўртасидаги, ишдаги, ўқишдаги муаммолар ҳам бундан мустасно эмас. Фотиҳа сураси қалбдаги гина кудурат, буғзу адоватга ҳам барҳам беради. Ҳасад, кибр, ужб ва ғурур каби қалб ҳасталикларини даволайди, турли микроблар ва зарарли вирусларни ўлдиради.
Хонангизни Фотиҳа сурасининг хушбўй атри билан муаттар қилинг. Тўшагингизга ётганингизда ҳам такрор ва такрор ўқинг. Фотиҳа сурасини ўқишлик ишларингизни тартибли бўлишини таъминлайди. Фотиҳа сурасини маъноларини тушуниб ўқишга ҳаракат қилинг. Аллоҳ таоло “Фотиҳа” сурасини тавсифлар экан:
“Дарҳақиқат, Биз Сизга етти такрорланувчи (етти оятли «Фотиҳа» сураси)ни ва улуғ Қуръонни ато этдик”, деган (Ҳижр сураси, 87-оят).
Араб тилида “و” “ва” боғловчиси тенгликни ифодалайди. Яъни, Аллоҳ таоло “Фотиҳа” сурасини Улуғ Қуръонга тенглаштиряпди. Шунинг учун уламолар: Қуръони каримнинг маънолари Фотиҳа сурасига сингдирилган, Фотиҳа сурасининг маънолари “Сенгагина ибодат қиламиз ва Сендангина ёрдам сўраймиз” деган оятга сингдирилган, дейдилар. Фотиҳа сураси бир кунда суннат ва нафл намозлардан ташқари фақат фарз намозларининг ўзида ўн етти марта такрор ўқилади. Такрор-такрор ўқилишида ҳам сир бор. Агар бирор намознинг бирорта ракъатида ўқилмай қолса, намоз мукаммал бўлмай қолади.
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам Фотиҳа сурасини “Шофия” (Шифо берувчи), “Кофия” (Кифоя қилувчи), Қуръондаги энг буюк сура деб номлаганлар. Саҳобалар беморнинг оғриётган ерига қўлларини қўйиб Фотиҳа сурасини етти марта ўқиганларида Аллоҳнинг изни билан касал тузалар эди.
Қачон Қуръон ўқисангиз уни Фотиҳа сураси билан бошланг. Фотиҳа сураси зулматларни нурга айлантиради, кўнгил сиқилишидан халос этади, ғам-ташвишларни аритади.
Шундай экан, бир стакан сувни Фотиҳа сурасини ўқиб ичинг, Аллоҳнинг изни билан фарқини биласиз.
«Оят ва шифо» китобидан.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 14:31
🥰БИЗ БИЛАН БИРГАЛИКДА🥰
✅ХАММА НАРСА ЕБ
✅3 ЁКИ 5 МАХАЛ ОВҚАТЛАНИБ
✅ХEЧ ҚАНДАЙ ДОРИ ВА ДИEТАЛАРСИЗ
✅ФАҚАТ ТЎҒРИ ОВҚАТЛАНИБ
✅1 ОЙДА ЎРТАЧА 8 10 КГ ОЗИНГ
🥗НАВБАТДАГИ ОЗИШ МАРАФОНИМГА
⏰27-ЯНВАР 20 00 ГАЧА
📗 ТЎЛОВ ҚИЛИБ ҚЎШИЛИНГ
💸21 КУНЛИК ОЗИШ КУРСИ 50МИНГ СЎМ
ХАММА САВОЛЛАРИЗГА ЁРДАМЧИЛАРСИЗ ШАХСАН ЎЗИМДАН ЖАВОБ ОЛАСИЗ👇👇👇
@GOZALXUSANOVNA
БИЗНИНГ МАНЗИЛ 👇
https://t.me/+oFq4VePVNXw5YTJi
✅ХАММА НАРСА ЕБ
✅3 ЁКИ 5 МАХАЛ ОВҚАТЛАНИБ
✅ХEЧ ҚАНДАЙ ДОРИ ВА ДИEТАЛАРСИЗ
✅ФАҚАТ ТЎҒРИ ОВҚАТЛАНИБ
✅1 ОЙДА ЎРТАЧА 8 10 КГ ОЗИНГ
🥗НАВБАТДАГИ ОЗИШ МАРАФОНИМГА
⏰27-ЯНВАР 20 00 ГАЧА
📗 ТЎЛОВ ҚИЛИБ ҚЎШИЛИНГ
💸21 КУНЛИК ОЗИШ КУРСИ 50МИНГ СЎМ
ХАММА САВОЛЛАРИЗГА ЁРДАМЧИЛАРСИЗ ШАХСАН ЎЗИМДАН ЖАВОБ ОЛАСИЗ👇👇👇
@GOZALXUSANOVNA
БИЗНИНГ МАНЗИЛ 👇
https://t.me/+oFq4VePVNXw5YTJi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 07:59
"Шайтоннинг НАМОЗдан тўсиш усуллари..!" (албатта ўқинг жуда керакли)
1️⃣. Банда намоз ўқимоқчи бўлса, уни васваса қиламан:
--- “Ҳали вақт бор~ку, ҳозир БАНДСАН, олдин ишингни битир, кейин ўқирсан”, дейман...!
2️⃣. Намозини кечиктиролмасам, ОДАМ ~ШАЙТОНлардан бирини йўллаб, улар воситасида кечикишини таъминлайман...!
3️⃣. Буни ҳам қилолмасам, унга намоз ўқиётганида келиб:
---“Ўнгга қара, чапга қара”, дейман... Қараши билан ЮЗИ*дан <<ЎПИБ>>, пешонасини СИЛАБ қўяман... Кейин эса:
---“Намозинг бузилди!” деган васваса билан намоздан чиқараман...!
4️⃣. Ўнггу сўлга қаратолмасам, якка намоз ўқиётганида келаман~да, худди хўроз дон чўқиганидек, тез~тез ўқишини БУЮРАМАН...!
5️⃣. Буни ҳам қилдиролмасам, ЖАМОАТ билан намоз ўқиётганида келиб, бошини ИМОМдан ОЛДИН* саждадан кўтаришини буюраман ва намозини бузаман...
Аллоҳ эса бундайларни Қиёмат куни -> "ЭШАК БОШЛИ" килиб тирилтиради...!
6️⃣. Буни ҳам эплолмасам, намозда бармоқларини қарсиллатишини буюраман... Шу тариқа -> МЕНга <<ТАСБЕҲ>> айтган бўлади...!
7️⃣. КАМБАҒАЛУ~ БЕЧОРАлаларга бориб, намозни ТАШЛАШЛАРИНИ* буюраман... “Намоз сизлар учун эмас, бекорга вақт кеткизманг!” дейман...!
8️⃣. КАСАЛларнинг ёнига бораман~да уларга:
---“Касалларга мажбурият йўқ, тузалгач, ўқийверасиз!” дейман... Уларни ношукрлик билан Аллоҳга <<ИСЁН>> қилишга чақираман ва баъзиларига КУФР* сўзларни айттиришга ҳам эришаман...!
ИБЛИС:
--- «Қасамки, энди мени йўлдан оздирганинг сабабли мудом Сенинг тўғри йўлинг устида Уларни (Одам болаларини) кутиб ўтирурман... Сўнгра уларга олдиларидан ва ортларидан, ўнгу сўлларидан келиб (тўғри йўлдан оздирурман) ва (оқибатда) уларнинг кўпларини (берган неъматларингга) ШУКР* қилган ҳолларида ТОПМАЙСАН» !
(Аъроф~16, 17)
Лекин, қачонки, Аллоҳга иқбол қиларкансиз ва Унинг ҳужжатларига ва далилларига қулоқ соларкансиз, қўрқманг ва ғамгин бўлманг:
РОББИМИЗ:
--- «Шубҳасиз, шайтоннинг макри ЗАИФ бўлувчидир» дейди!
(Нисо~ 76)
Азизлар! Савоб ва ажр бўлсин, дўстларингизга ҳам улашинг
1️⃣. Банда намоз ўқимоқчи бўлса, уни васваса қиламан:
--- “Ҳали вақт бор~ку, ҳозир БАНДСАН, олдин ишингни битир, кейин ўқирсан”, дейман...!
2️⃣. Намозини кечиктиролмасам, ОДАМ ~ШАЙТОНлардан бирини йўллаб, улар воситасида кечикишини таъминлайман...!
3️⃣. Буни ҳам қилолмасам, унга намоз ўқиётганида келиб:
---“Ўнгга қара, чапга қара”, дейман... Қараши билан ЮЗИ*дан <<ЎПИБ>>, пешонасини СИЛАБ қўяман... Кейин эса:
---“Намозинг бузилди!” деган васваса билан намоздан чиқараман...!
4️⃣. Ўнггу сўлга қаратолмасам, якка намоз ўқиётганида келаман~да, худди хўроз дон чўқиганидек, тез~тез ўқишини БУЮРАМАН...!
5️⃣. Буни ҳам қилдиролмасам, ЖАМОАТ билан намоз ўқиётганида келиб, бошини ИМОМдан ОЛДИН* саждадан кўтаришини буюраман ва намозини бузаман...
Аллоҳ эса бундайларни Қиёмат куни -> "ЭШАК БОШЛИ" килиб тирилтиради...!
6️⃣. Буни ҳам эплолмасам, намозда бармоқларини қарсиллатишини буюраман... Шу тариқа -> МЕНга <<ТАСБЕҲ>> айтган бўлади...!
7️⃣. КАМБАҒАЛУ~ БЕЧОРАлаларга бориб, намозни ТАШЛАШЛАРИНИ* буюраман... “Намоз сизлар учун эмас, бекорга вақт кеткизманг!” дейман...!
8️⃣. КАСАЛларнинг ёнига бораман~да уларга:
---“Касалларга мажбурият йўқ, тузалгач, ўқийверасиз!” дейман... Уларни ношукрлик билан Аллоҳга <<ИСЁН>> қилишга чақираман ва баъзиларига КУФР* сўзларни айттиришга ҳам эришаман...!
ИБЛИС:
--- «Қасамки, энди мени йўлдан оздирганинг сабабли мудом Сенинг тўғри йўлинг устида Уларни (Одам болаларини) кутиб ўтирурман... Сўнгра уларга олдиларидан ва ортларидан, ўнгу сўлларидан келиб (тўғри йўлдан оздирурман) ва (оқибатда) уларнинг кўпларини (берган неъматларингга) ШУКР* қилган ҳолларида ТОПМАЙСАН» !
(Аъроф~16, 17)
Лекин, қачонки, Аллоҳга иқбол қиларкансиз ва Унинг ҳужжатларига ва далилларига қулоқ соларкансиз, қўрқманг ва ғамгин бўлманг:
РОББИМИЗ:
--- «Шубҳасиз, шайтоннинг макри ЗАИФ бўлувчидир» дейди!
(Нисо~ 76)
Азизлар! Савоб ва ажр бўлсин, дўстларингизга ҳам улашинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 07:33
😨ҚАБРИСТОНДАГИ ЧАҚАЛОҚ ЙИҒИСИ...
Юраги бўшлар ўқимасин❗️
Мен ўнг томонда, қабристон этагида турган бир шарпани пайқадим. Тун қоронғи, атроф зимистон. Отамнинг қўлида фонар бор холос. Аммо кўзим тушган шарпа хира туманга ўхшаб кўриниб турарди. Бу...😭😱
Юраги бўшлар ўқимасин❗️
Мен ўнг томонда, қабристон этагида турган бир шарпани пайқадим. Тун қоронғи, атроф зимистон. Отамнинг қўлида фонар бор холос. Аммо кўзим тушган шарпа хира туманга ўхшаб кўриниб турарди. Бу...😭😱
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 04:31
НОШУКРЛИКНИНГ ОҚИБАТИ
Гинеколог ноласи: "Энди аборт қилмайман" Миллионлаб қалбларни ларзага солган воқеа. Ўқинг фақат йиғламанг...
(Бўлган воқеа)
Бу бўлиб ўтган воқеани гинеколог аёлнинг ўз оғзидан гапириб бергани ва айни ҳаётда содир бўлгани ҳақида айтиб ўтмоқчимиз. Ана шу гинеколог аёл сўзини шундай бошлади: “Касбим гинеколог бўлгани учун аёлларга доялик қилишимдан ташқари, аборт билан ҳам шуғулланардим.
Кунларнинг бирида шифоҳонада навбатчи эдим. Хонамга ўрта ёшдаги эр ва хотин кириб келишди, кўринишидан анча ўзига тўқ оила эканлиги кўриниб турарди. Улар бир муҳим илтимос билан келишганини айтишди. Мен қандай илтимос экан десам, хотини аборт қилдиришим керак, деди. Аёлнинг кўринишидан ҳомиласи таҳминан 4-5 ойликка етиб қолганди. Мен аввалига рози бўлмадим. УЗИ аппаратида текширсам, айнан мен айтгандек ҳомила 5 ойлик эди. Мен уларга ҳомила анча катта бўлиб қолибти, ҳомилани 3 ойликдан ўтганидан кейин тушириб бўлмайди, дея уларни бу фикрларидан қайтаришга ҳаракат қилдим. Аммо эр ва хотин мени гапларимни тушунишни ҳам ҳоҳлашмасди. Уларнинг 4 қизи бўлиб, аёл ҳомиладор бўлганидан буён кўплаб текширув аппаратларига тушган экан. Ҳаммасида бир хил гап, “Ҳомиланг қиз бола!”. Ўзи аслида ҳомила 3 ойлик пайтида унинг жинсини аниқ билса бўлади. Булар эса текширувма-текширув юраверганидан ҳомиласи 5 ойлик бўлиб қолганини билмаган ҳам. Эри бўлса, яна қиз кўриб, 5 та қизи бор деган “иснод”ни қандай қилиб кўтариб юраман, деб менга жуда катта миқдорда пул ваъда қилди. Мен бироз ўйланиб қолдимда, уларга гапирганим фойда бермаганини англаб етдим. Нафсимни жиловлай олмай, аборт қилишга розилик билдирдим.
Ҳамма тайёргарликларни кўриб, аёлни аборт қила бошладим. Ҳомила анча катта бўлиб қолгани сабаб, болани бўлиб-бўлиб олишга харакат қилдим. Аборт жуда оғир кечарди. Мен қанчалик қийналсам, аёл менданда қаттиқроқ қийналарди.
Шу пайт кутилмаган холат юз берди. Боланинг белидан пастки қисми бутун холатда тушди. Не кўз билан кўрайки, ҳомила ўғил бола эди. Қўлларим қалтираб, ичимни муздек совуқ қоплагандек ўрнимда қотиб қолдим. Озгина муддатдан кейин ҳомилани аёлга кўрсатдим. Аёл овозини борича дод-вой соларди. Буни эшитган эр эса ўзини қўярга жой топа олмасди
Бу воқеадан кейин анча муддатгача шифохонага бора олмадим, қўлим ишга бормасди.
Ҳар қанча замонавий техника бўлмасин, ҳомилани ўғил ёки қиз эканлигини аниқ айтиб бера олмас экан ва бу нарса фақатгина Аллоҳ таологагина хос эканлигини англаб етдим. Қайтиб аборт қилмасликка ўзимга ўзим ваъда бердим”
Яқинларга Ҳам Улашинг
Гинеколог ноласи: "Энди аборт қилмайман" Миллионлаб қалбларни ларзага солган воқеа. Ўқинг фақат йиғламанг...
(Бўлган воқеа)
Бу бўлиб ўтган воқеани гинеколог аёлнинг ўз оғзидан гапириб бергани ва айни ҳаётда содир бўлгани ҳақида айтиб ўтмоқчимиз. Ана шу гинеколог аёл сўзини шундай бошлади: “Касбим гинеколог бўлгани учун аёлларга доялик қилишимдан ташқари, аборт билан ҳам шуғулланардим.
Кунларнинг бирида шифоҳонада навбатчи эдим. Хонамга ўрта ёшдаги эр ва хотин кириб келишди, кўринишидан анча ўзига тўқ оила эканлиги кўриниб турарди. Улар бир муҳим илтимос билан келишганини айтишди. Мен қандай илтимос экан десам, хотини аборт қилдиришим керак, деди. Аёлнинг кўринишидан ҳомиласи таҳминан 4-5 ойликка етиб қолганди. Мен аввалига рози бўлмадим. УЗИ аппаратида текширсам, айнан мен айтгандек ҳомила 5 ойлик эди. Мен уларга ҳомила анча катта бўлиб қолибти, ҳомилани 3 ойликдан ўтганидан кейин тушириб бўлмайди, дея уларни бу фикрларидан қайтаришга ҳаракат қилдим. Аммо эр ва хотин мени гапларимни тушунишни ҳам ҳоҳлашмасди. Уларнинг 4 қизи бўлиб, аёл ҳомиладор бўлганидан буён кўплаб текширув аппаратларига тушган экан. Ҳаммасида бир хил гап, “Ҳомиланг қиз бола!”. Ўзи аслида ҳомила 3 ойлик пайтида унинг жинсини аниқ билса бўлади. Булар эса текширувма-текширув юраверганидан ҳомиласи 5 ойлик бўлиб қолганини билмаган ҳам. Эри бўлса, яна қиз кўриб, 5 та қизи бор деган “иснод”ни қандай қилиб кўтариб юраман, деб менга жуда катта миқдорда пул ваъда қилди. Мен бироз ўйланиб қолдимда, уларга гапирганим фойда бермаганини англаб етдим. Нафсимни жиловлай олмай, аборт қилишга розилик билдирдим.
Ҳамма тайёргарликларни кўриб, аёлни аборт қила бошладим. Ҳомила анча катта бўлиб қолгани сабаб, болани бўлиб-бўлиб олишга харакат қилдим. Аборт жуда оғир кечарди. Мен қанчалик қийналсам, аёл менданда қаттиқроқ қийналарди.
Шу пайт кутилмаган холат юз берди. Боланинг белидан пастки қисми бутун холатда тушди. Не кўз билан кўрайки, ҳомила ўғил бола эди. Қўлларим қалтираб, ичимни муздек совуқ қоплагандек ўрнимда қотиб қолдим. Озгина муддатдан кейин ҳомилани аёлга кўрсатдим. Аёл овозини борича дод-вой соларди. Буни эшитган эр эса ўзини қўярга жой топа олмасди
Бу воқеадан кейин анча муддатгача шифохонага бора олмадим, қўлим ишга бормасди.
Ҳар қанча замонавий техника бўлмасин, ҳомилани ўғил ёки қиз эканлигини аниқ айтиб бера олмас экан ва бу нарса фақатгина Аллоҳ таологагина хос эканлигини англаб етдим. Қайтиб аборт қилмасликка ўзимга ўзим ваъда бердим”
Яқинларга Ҳам Улашинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 04:02
✅IQ darajasi 120 dan yuqori bo‘lganlar uchun boshqotirma.
😬99% odam xato javob berisharkan.
😯Siz-chi? Siz to'g'ri javob bera olasizmi?
Rasmga diqqat bilan qarang.
Buyerda kim ofes egasi ❓
😬99% odam xato javob berisharkan.
😯Siz-chi? Siz to'g'ri javob bera olasizmi?
Rasmga diqqat bilan qarang.
Buyerda kim ofes egasi ❓
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 03:58
ЧЕКИШНИ ТАШЛАШНИ ҲОХЛАЙСИЗМИ?
Бир киши Шайх Холид Жубайринг олдиларига келиб: “Эй устоз, мен Роббимни ғазаблантирадиган барча иллатларимдан воз кечдим. Фақат сигарет чекишни ташлай олмадим” деди. Шайх унга: “Бу одатингдан ҳам қутулишни истайсанми?” дедилар. У одам: “Албатта, устоз. Мен барча йўлларини қилиб кўрдим. Аммо барибир ташлай олмадим” деди. Шунда Шайх: “Ҳар бир сигаретни чекканингдан сўнг ўрнингдан туриб, агар бир оз олдин таҳорат қилган бўлсанг ҳам, яна яхшилаб таҳорат оласан. Кейин ихлос билан икки ракат намоз ўқийсан” дедилар.
Бир неча кун ўтиб ҳалиги киши Шайхнинг олдиларига кулган ҳолда келди. Шайх ундан: “Нега куляпсан?” деб сўрадилар. У одам: “Бир кунда 30 та сигарет чекардим. Энди биттасини илаштираман деб турганимда шайтон келиб: “Нима, эсингни едингми? Бир кунда 30 марта намоз ўқимоқчимисан?” деб васваса қилди. Шунинг учун 30 тани ўрнига 5 та чекдим. Иккинчи куни 3 тага тушди. Бир хафта ичида чекишдан бутунлай қутулдим” деди. Унинг сўзларини эшитиб турган шайх: “Аллоҳга қасамки, бундай бўлади деб ўйламагандим. Демак, ҳар бир сигарет учун икки ракат нафл намоз!” дедилар.
Бизчи азизлар, бизнинг ҳам қўлимиздан барча иллатларимиздан қутулиш, чекишни ташлаш, ундан тавба қилиш келадими? Албатта, келади! Бунинг учун хоҳиш, ирода бўлса бас. Аллоҳ таоло барчамизга ҳақиқий тавбани насиб этсин, омин!
Бир киши Шайх Холид Жубайринг олдиларига келиб: “Эй устоз, мен Роббимни ғазаблантирадиган барча иллатларимдан воз кечдим. Фақат сигарет чекишни ташлай олмадим” деди. Шайх унга: “Бу одатингдан ҳам қутулишни истайсанми?” дедилар. У одам: “Албатта, устоз. Мен барча йўлларини қилиб кўрдим. Аммо барибир ташлай олмадим” деди. Шунда Шайх: “Ҳар бир сигаретни чекканингдан сўнг ўрнингдан туриб, агар бир оз олдин таҳорат қилган бўлсанг ҳам, яна яхшилаб таҳорат оласан. Кейин ихлос билан икки ракат намоз ўқийсан” дедилар.
Бир неча кун ўтиб ҳалиги киши Шайхнинг олдиларига кулган ҳолда келди. Шайх ундан: “Нега куляпсан?” деб сўрадилар. У одам: “Бир кунда 30 та сигарет чекардим. Энди биттасини илаштираман деб турганимда шайтон келиб: “Нима, эсингни едингми? Бир кунда 30 марта намоз ўқимоқчимисан?” деб васваса қилди. Шунинг учун 30 тани ўрнига 5 та чекдим. Иккинчи куни 3 тага тушди. Бир хафта ичида чекишдан бутунлай қутулдим” деди. Унинг сўзларини эшитиб турган шайх: “Аллоҳга қасамки, бундай бўлади деб ўйламагандим. Демак, ҳар бир сигарет учун икки ракат нафл намоз!” дедилар.
Бизчи азизлар, бизнинг ҳам қўлимиздан барча иллатларимиздан қутулиш, чекишни ташлаш, ундан тавба қилиш келадими? Албатта, келади! Бунинг учун хоҳиш, ирода бўлса бас. Аллоҳ таоло барчамизга ҳақиқий тавбани насиб этсин, омин!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 03:58
باسْمِ اللَّهِ الَّذي لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الأرْضِ وَلا في السَّماءِ، وَهُوَ السَّمِيعُ العَلِيم
Бисмиллаҳиллазий лаа йазурру маъ исмиҳи шайун фил арзи ва лаа фис самааи ва ҳувас самъиул аълийм
Ер-у осмонда Унинг исми билан бўлганда бирор нарса зиён қила олмайдиган Зот Аллоҳнинг номи ила. У ўта эшитувчи ва ўта билувчидир.
Кимки ушбу зикрни эрталаб ва кечки пайт уч мартадан ўқиса, унга ҳеч бир нарса зиён келтирмас.
✍️ Одилхон қори ЮНУСХОН ўғли
Бисмиллаҳиллазий лаа йазурру маъ исмиҳи шайун фил арзи ва лаа фис самааи ва ҳувас самъиул аълийм
Ер-у осмонда Унинг исми билан бўлганда бирор нарса зиён қила олмайдиган Зот Аллоҳнинг номи ила. У ўта эшитувчи ва ўта билувчидир.
Кимки ушбу зикрни эрталаб ва кечки пайт уч мартадан ўқиса, унга ҳеч бир нарса зиён келтирмас.
✍️ Одилхон қори ЮНУСХОН ўғли
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 03:31
#Диққат
БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ🤯
ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН⭕️
Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг...👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг👇
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
⁉️Охиргача ўқинг
✔️ ХОЗИРОҚ КЎК ЁЗУВ УСТИГА БОСИНГ ВА БЕПУЛ КОНСУЛЬТАЦИЯГА ЭГА БЎЛИНГ
БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ
ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН
Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг...
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
⁉️Охиргача ўқинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 03:02
Имом Бухорийнинг ибодатлари
Имом Бухорийнинг ибодатлари ҳақида «Тарихи Бағдод» ва бошқа китобларда қуйидаги маълумотлар келтирилган:
«Рамазон ойининг биринчи кечаси имом Бухорийнинг ҳузурларига асҳоблари жамланар ва у киши ҳар ракъатга йигирма оятдан қўшиб ўқиб, хатм қилар эди. Саҳар пайтида эса Қуръоннинг учдан биридан ярмигача ўқиб, учинчи кечанинг саҳарида хатм қилар эди. Бир куни у киши намоз ўқиётганида ари ўн етти марта чақди. Намозни ўқиб бўлиб:
«Қаранглар-чи, намозимда менга озор берган нарса нима экан?» деди. Қарасалар, бир ари ўн етти марта чақиб, шишириб юборган экан. Намозни бузмабди».
Бошқа бир ривоятда айтилишича, асҳобларидан бири у кишини ўз боғига чақирибди. Пешин намози бўлган экан, одамларга имомликка ўтиб бўлиб, нафл намоз бошлабди. Қиёмда узоқ турибди. Намозни тамом қилганидан кейин кўйлагининг этагини кўтариб, ўзи билан бирга бўлган шахслардан бирига:
«Қара-чи, кўйлагимнинг остида бир нарса борга ўхшайди», дебди.
Қараса, ари ўн олти-ўн етти жойидан чақиб, баданини шишириб юборган экан. Арининг асари жисмида очиқ кўриниб турган экан. Одамлар унга:
«Биринчи чаққандаёқ намоздан чиқсангиз бўлмасмиди?!» дедилар. «Бир сурани ўқиётган эдим. Тугатиб қўяй дегандим», деди».
Имом Бухорийнинг сафарларида кўпинча бирга бўлган Муҳаммад ибн Абу Ҳотим эслайди:
«У киши саҳар чоғи ўн уч ракъат намоз ўқир эдилар. Ўзлари турганда мени уйғотмас эдилар. «Ўзингиз шунча оғирликни кўтариб, мени нимага уйғотмайсиз?» десам: «Сен ёшсан, уйқунгни бузмай дедим», дер эдилар».
Имом Бухорий Басрада беш йил яшаганлар. Ўша йиллари китоб ёзиш билан машғул бўлишларига қарамай, ҳар йили ҳаж мавсуми келганда Маккага бориб, ҳаж қилар ва қайтиб келиб, яна илмий ишларини давом эттирар эдилар.
Имом Бухорийнинг ибодатлари ҳақида «Тарихи Бағдод» ва бошқа китобларда қуйидаги маълумотлар келтирилган:
«Рамазон ойининг биринчи кечаси имом Бухорийнинг ҳузурларига асҳоблари жамланар ва у киши ҳар ракъатга йигирма оятдан қўшиб ўқиб, хатм қилар эди. Саҳар пайтида эса Қуръоннинг учдан биридан ярмигача ўқиб, учинчи кечанинг саҳарида хатм қилар эди. Бир куни у киши намоз ўқиётганида ари ўн етти марта чақди. Намозни ўқиб бўлиб:
«Қаранглар-чи, намозимда менга озор берган нарса нима экан?» деди. Қарасалар, бир ари ўн етти марта чақиб, шишириб юборган экан. Намозни бузмабди».
Бошқа бир ривоятда айтилишича, асҳобларидан бири у кишини ўз боғига чақирибди. Пешин намози бўлган экан, одамларга имомликка ўтиб бўлиб, нафл намоз бошлабди. Қиёмда узоқ турибди. Намозни тамом қилганидан кейин кўйлагининг этагини кўтариб, ўзи билан бирга бўлган шахслардан бирига:
«Қара-чи, кўйлагимнинг остида бир нарса борга ўхшайди», дебди.
Қараса, ари ўн олти-ўн етти жойидан чақиб, баданини шишириб юборган экан. Арининг асари жисмида очиқ кўриниб турган экан. Одамлар унга:
«Биринчи чаққандаёқ намоздан чиқсангиз бўлмасмиди?!» дедилар. «Бир сурани ўқиётган эдим. Тугатиб қўяй дегандим», деди».
Имом Бухорийнинг сафарларида кўпинча бирга бўлган Муҳаммад ибн Абу Ҳотим эслайди:
«У киши саҳар чоғи ўн уч ракъат намоз ўқир эдилар. Ўзлари турганда мени уйғотмас эдилар. «Ўзингиз шунча оғирликни кўтариб, мени нимага уйғотмайсиз?» десам: «Сен ёшсан, уйқунгни бузмай дедим», дер эдилар».
Имом Бухорий Басрада беш йил яшаганлар. Ўша йиллари китоб ёзиш билан машғул бўлишларига қарамай, ҳар йили ҳаж мавсуми келганда Маккага бориб, ҳаж қилар ва қайтиб келиб, яна илмий ишларини давом эттирар эдилар.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 01:45
Банда жаннатга фақат поклангандан кейингина киради.
Ибн Қоййим роҳимаҳуллоҳ дедилар: "Банда жаннатга фақат поклангандан кейингина киради. Бу покланиш дунё ҳовлисида тўрт нарса билан бўлади:
1 - Тавба;
2 - Истиғфор;
3 - Ёмонликни ўчирувчи яхшиликлар;
4 - Каффорат бўладиган мусибатлар.
Агар бу тўртаси уни покланиб, гуноҳлардан халос бўлишига етмаса, Барзах ҳаётидаги уч нарса билан покланади:
1 - Иймон аҳлининг унга жаноза ўқиб, унинг гуноҳларини кечирилиши, шафоат қииинишини сўраб дуо қилишлари;
2 - Қабр фитнаси;
3 - Муслим биродарлари унга ўз солиҳ амалларини ҳадя қилишлари. Агар бу учтаси ҳам унинг покланишига етмаса, уч ўринда у покланади:
1 - Қиёмат қўрқинчи ва унинг даҳшати;
2 - Шафоатчиларнинг шафоати;
3 - Аллоҳ азза ва жаллнинг авф қилиши. Агар булар ҳам покланишига етмаса, дўзах олови уни гуноҳлардан тоблайди. Ва шу унга покланиш бўлади. У дўзахда ўз гуноҳларининг кўп - озлиги, шиддат ва заъфига қараб бўлади. Ундаги гуноҳлар чиқиб кетса, у пок, гуноҳсизга айланади. Ва дўзахдан чиқарилиб, жаннатга киргизилади.
«Мадориж ус - Соликийн»: (1/463)
@ibratli_sozlar
Ибн Қоййим роҳимаҳуллоҳ дедилар: "Банда жаннатга фақат поклангандан кейингина киради. Бу покланиш дунё ҳовлисида тўрт нарса билан бўлади:
1 - Тавба;
2 - Истиғфор;
3 - Ёмонликни ўчирувчи яхшиликлар;
4 - Каффорат бўладиган мусибатлар.
Агар бу тўртаси уни покланиб, гуноҳлардан халос бўлишига етмаса, Барзах ҳаётидаги уч нарса билан покланади:
1 - Иймон аҳлининг унга жаноза ўқиб, унинг гуноҳларини кечирилиши, шафоат қииинишини сўраб дуо қилишлари;
2 - Қабр фитнаси;
3 - Муслим биродарлари унга ўз солиҳ амалларини ҳадя қилишлари. Агар бу учтаси ҳам унинг покланишига етмаса, уч ўринда у покланади:
1 - Қиёмат қўрқинчи ва унинг даҳшати;
2 - Шафоатчиларнинг шафоати;
3 - Аллоҳ азза ва жаллнинг авф қилиши. Агар булар ҳам покланишига етмаса, дўзах олови уни гуноҳлардан тоблайди. Ва шу унга покланиш бўлади. У дўзахда ўз гуноҳларининг кўп - озлиги, шиддат ва заъфига қараб бўлади. Ундаги гуноҳлар чиқиб кетса, у пок, гуноҳсизга айланади. Ва дўзахдан чиқарилиб, жаннатга киргизилади.
«Мадориж ус - Соликийн»: (1/463)
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
21 Jan, 01:32
Кумуш тақмайсизми?
Унда жудаям катта хато қиласиз 🤦♀️
Шу каналга кириб ўзим тушундим.
Ўзбекистондаги энг катта
Кумуш фирмаси 💎
Унда жудаям катта хато қиласиз 🤦♀️
Шу каналга кириб ўзим тушундим.
Ўзбекистондаги энг катта
Кумуш фирмаси 💎
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 17:05
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun 60-qism sizni kutmoqda!! skidkada hikoya narxi 8.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 17:04
88
— Ассалому алайкум, — Анора хижолат бўлганча салом бераркан, — мен Нилуфарни ҳамкасб дугонаси Анораман. Ҳалиги...
— Киринг, — Дурдона дарвозани кенг очиб, меҳмонни ичкарига таклиф қиларкан, — Нилуфар ойижонни хонасида. Бир неча кундан бери ўша ёқдан чиққани йўқ. Нима десак ҳам, нима қилсак ҳам чиқмаяпти. Биз билан гаплашмай қўйган.
— Ўзим гаплашаман, қайси хонада, — Дурдона уни Нилуфар ўтирган хонага бошлаб борди.
🌺🌺🌺
Тунни ўзининг дарвозаси тагида ўтқазган Фурқат тонг оқариши билан уйғониб дарвозани тақиллата бошлади.
— Ҳозир, — ўн дақиқача вақт ўтиб дадасининг норози овози эшитилди. Сал туриб дарвозанинг шарақлаб очилдию, — шу пайтгача қаерда юрибсан? — Фурқатни кўриши билан сўроқлай бошлади, — уст-бошингни қара. Эшшакдан фарқинг йўқ.
— Дада...
— Яна ким билан ёқалашдинг?
— Анави...
— Дилшод биланми? — дадаси унинг гапини бўлиб, — бўлди қил энди. Хотинсираб қолган бўлсанг топиб бераман ўша хотинни. Ҳа деб молга ўхшаб ерга ағанайвермай тек юр.
— Менга Наргиздан бошқаси керакмас, — Фурқат Дилшоддан ўч олишга қулай пайт туғилганидан фойдаланиб ўзини бечора ҳолдек тута бошлади.
— Унут ўшани. Сенга қўшни қишлоқдан биттасини топиб бераман, — уни билагидан тутиб уйга киргизаркан, — кеча ота-онаси қайтиш бўлган битта қиз ҳақида эшитдим. Ўшани олиб бераман. Нима қилсанг ҳам кетмайди.
— Қиз боламикин ишқилиб? — Фурқат дадаси билан гаплашаётганини унутиб иршайди.
— Ассалому алайкум, — Анора хижолат бўлганча салом бераркан, — мен Нилуфарни ҳамкасб дугонаси Анораман. Ҳалиги...
— Киринг, — Дурдона дарвозани кенг очиб, меҳмонни ичкарига таклиф қиларкан, — Нилуфар ойижонни хонасида. Бир неча кундан бери ўша ёқдан чиққани йўқ. Нима десак ҳам, нима қилсак ҳам чиқмаяпти. Биз билан гаплашмай қўйган.
— Ўзим гаплашаман, қайси хонада, — Дурдона уни Нилуфар ўтирган хонага бошлаб борди.
🌺🌺🌺
Тунни ўзининг дарвозаси тагида ўтқазган Фурқат тонг оқариши билан уйғониб дарвозани тақиллата бошлади.
— Ҳозир, — ўн дақиқача вақт ўтиб дадасининг норози овози эшитилди. Сал туриб дарвозанинг шарақлаб очилдию, — шу пайтгача қаерда юрибсан? — Фурқатни кўриши билан сўроқлай бошлади, — уст-бошингни қара. Эшшакдан фарқинг йўқ.
— Дада...
— Яна ким билан ёқалашдинг?
— Анави...
— Дилшод биланми? — дадаси унинг гапини бўлиб, — бўлди қил энди. Хотинсираб қолган бўлсанг топиб бераман ўша хотинни. Ҳа деб молга ўхшаб ерга ағанайвермай тек юр.
— Менга Наргиздан бошқаси керакмас, — Фурқат Дилшоддан ўч олишга қулай пайт туғилганидан фойдаланиб ўзини бечора ҳолдек тута бошлади.
— Унут ўшани. Сенга қўшни қишлоқдан биттасини топиб бераман, — уни билагидан тутиб уйга киргизаркан, — кеча ота-онаси қайтиш бўлган битта қиз ҳақида эшитдим. Ўшани олиб бераман. Нима қилсанг ҳам кетмайди.
— Қиз боламикин ишқилиб? — Фурқат дадаси билан гаплашаётганини унутиб иршайди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 17:04
89
Туни билан ўйлаб чиққан Сарвар нонушта қилмасдан ҳам ишга кетди. Дилафрузни эса иши ҳам бўлмади. Бутун ҳаёли бугунги учрашувда. Ахир кеча Аҳмад акасига ваъда берди. У билан албатта учрашади. Айни пайтда унга эътибор бераётган ягона эркак, бу Аҳмад акаси. Эри иши ҳам. Бутун ҳаёли ишда. Унга иш бўлса бўлди.
— У нега мени танимаяпти? — Сарвар ишга келиб ҳам Анора ҳақида ўйлашдан тўхтамасди, — ахир у мени севарди. Мен ҳам...
Балки мендан хафа бўлганмикин? Уни изламай бошқасига уйланганим учун. Агар шундай бўлса, мен ҳаммасини тўғирлайман. У бир оғиз хўп деса бўлди, — шуларни ўйлаганча ўтираркан, унинг қарори борган сари қатъийлашиб борарди. Кўзларини юмиб, бошини орқага ташлаганча яна бироз ўйга толиб ўтираркан, бирдан кўзларини очди, — Бу сафар ортга чекинадиган аҳмоқ йўқ, — Сарвар қатъий қарорга келганча ўрнидан турди.
🌺🌺🌺
Анора Нилуфарнинг ёнига кириб ўтираркан, бир дам уни нима деб юпатишни билмай қолди. Чунки Нилуфарнинг ҳозирги аҳволида яримта гап ҳам унга оғирлик қиладигандек эди.
— Нилу, — овози титраганча унинг исмини айтаркан, секин ёнига ўтираркан, — мен келдим, — унинг елкасидан қучди.
— Ойим кетди, — хонага чўккан сукунатни Нилуфарнинг дардли овози бузди, — мени кутиб илҳақ ётган эканлар. Ёнларига кириб, дийдорига тўймасимдан жонлари узилди.
— Нилууу, — Анора дугонасининг елкалари силкина бошлаганидан кейин бошини кўтарди ва айланиб унинг олдига ўтиб ўтираркан, — йиғла, — уни ўзига тортиб бағрига босди, — йиғла енгил тортасан.
— Энди мен нима қиламан? Ойимсиз мен кимман? Мен фақат ойимдан айрилмадим. Ойим мен учун ҳамма, бутун борлиғим эди. Опам, синглим, энг яқин дугонам, сирдошим эди, — Нилуфар уёғига гапира олмайман фақат йиғларди. Охирги марта ўша куни касалхонада йиғлаганди. Кейин онги ойиси вафот этганини қабул қилмай қўйдими, ёки ўзи буни истамадими йиғламасдан ойисининг хонасига қамалиб ўтираверганди. Бугун эса кўз ёшларини тўхтата олмаяпти.
Туни билан ўйлаб чиққан Сарвар нонушта қилмасдан ҳам ишга кетди. Дилафрузни эса иши ҳам бўлмади. Бутун ҳаёли бугунги учрашувда. Ахир кеча Аҳмад акасига ваъда берди. У билан албатта учрашади. Айни пайтда унга эътибор бераётган ягона эркак, бу Аҳмад акаси. Эри иши ҳам. Бутун ҳаёли ишда. Унга иш бўлса бўлди.
— У нега мени танимаяпти? — Сарвар ишга келиб ҳам Анора ҳақида ўйлашдан тўхтамасди, — ахир у мени севарди. Мен ҳам...
Балки мендан хафа бўлганмикин? Уни изламай бошқасига уйланганим учун. Агар шундай бўлса, мен ҳаммасини тўғирлайман. У бир оғиз хўп деса бўлди, — шуларни ўйлаганча ўтираркан, унинг қарори борган сари қатъийлашиб борарди. Кўзларини юмиб, бошини орқага ташлаганча яна бироз ўйга толиб ўтираркан, бирдан кўзларини очди, — Бу сафар ортга чекинадиган аҳмоқ йўқ, — Сарвар қатъий қарорга келганча ўрнидан турди.
🌺🌺🌺
Анора Нилуфарнинг ёнига кириб ўтираркан, бир дам уни нима деб юпатишни билмай қолди. Чунки Нилуфарнинг ҳозирги аҳволида яримта гап ҳам унга оғирлик қиладигандек эди.
— Нилу, — овози титраганча унинг исмини айтаркан, секин ёнига ўтираркан, — мен келдим, — унинг елкасидан қучди.
— Ойим кетди, — хонага чўккан сукунатни Нилуфарнинг дардли овози бузди, — мени кутиб илҳақ ётган эканлар. Ёнларига кириб, дийдорига тўймасимдан жонлари узилди.
— Нилууу, — Анора дугонасининг елкалари силкина бошлаганидан кейин бошини кўтарди ва айланиб унинг олдига ўтиб ўтираркан, — йиғла, — уни ўзига тортиб бағрига босди, — йиғла енгил тортасан.
— Энди мен нима қиламан? Ойимсиз мен кимман? Мен фақат ойимдан айрилмадим. Ойим мен учун ҳамма, бутун борлиғим эди. Опам, синглим, энг яқин дугонам, сирдошим эди, — Нилуфар уёғига гапира олмайман фақат йиғларди. Охирги марта ўша куни касалхонада йиғлаганди. Кейин онги ойиси вафот этганини қабул қилмай қўйдими, ёки ўзи буни истамадими йиғламасдан ойисининг хонасига қамалиб ўтираверганди. Бугун эса кўз ёшларини тўхтата олмаяпти.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 17:04
87
Анора ҳайдовчи тушунтириб юборган йўлдан кетаркан ўзини жуда ғалати ҳис қилиб кетарди. Ёнидан ўтган одамларнинг ҳам қараши ғалати эди. Балки унинг ҳаёлига шунақа туюляптими, хуллас ҳамма нарса ғалати. Нилуфарнинг дарвозаси олдига келганида бир дам тўхтади. Бу дарвоза ҳам танишдек.
— Менга шунақа туюляпти шекилли? — ўзини чалғитишга урунганча келиб дарвозани тақиллатди.
— Ҳозир, — ичкаридан аёл кишининг овози эшитилди, — кел...., — Нилуфарнинг янгаси уни кўриши билан тўхтаб қолди, — Ё Алҳазар!
🌺🌺🌺
Ҳаммаси Аброр ўйлаганидан ҳам тезлашиб кетди. Ўтган уч-тўрт кун ичида нон ҳам синдирилди, ёшларнинг фотиҳаси ҳам ўтди.
— Ҳамма менга ҳавас билан қарашаётганини кўрдингми? — олган сарполарига кўзи қувнаб қараркан Каромат опанинг оғзи қулоғида эди, — Сабиҳага оғиз солганлар қанча эди, сиз илиб кеттиз деб айтишгани айтишган.
— Ҳа харидори кўплигидан сиз боргандан рози бўлишибдида. Ўлиб тургандек, — Аброр шундай деганча ўрнидан туриб кетди.
— Кўрнамаклик қилма бола, — Каромат опа ўғлининг ортидан гапириб қоларкан, — Сабиҳадек қизнинг қадрини билмасанг кўр бўласан.
— Рози эдим, — фақат ўзи эшитиладиган қилиб пичирларкан, қиз билан биринчи учрашган куни Анора уларни кўриб қолиб ортига ўгирилиб кетгани кўз олдига келди, — бу кунларни кўргунча кўр бўлсам бўлмасмиди? Бир қалбни синдирмаган, қилган ишимдан ҳаммадан кўп ўзим азобланмасмидим балки?
🌺🌺🌺
Дилафруз қизларини боғчага ташлаб Саиданинг олдига, унинг уйига йўл олди.
— Энг тўғриси ҳам шу, — кела келгунча ўзини овутиб келди. Чунки у ҳам аёл. У ҳам меҳр, эътибор, севги хохлайди. Ва ўша хохлаган севгисини Аҳмадда топгандек эди гўё. Шунинг учун ҳам ўзи билмаган ҳолда унга талпинаётганди.
Тўғри у билан бор йўғи икки ёки уч марта учрашди, суҳбатлашди. Ўша суҳбатларнинг барчаси унга самимий, унинг ҳар бир сўзи ўзи учун аталгандек туюлди.
Анора ҳайдовчи тушунтириб юборган йўлдан кетаркан ўзини жуда ғалати ҳис қилиб кетарди. Ёнидан ўтган одамларнинг ҳам қараши ғалати эди. Балки унинг ҳаёлига шунақа туюляптими, хуллас ҳамма нарса ғалати. Нилуфарнинг дарвозаси олдига келганида бир дам тўхтади. Бу дарвоза ҳам танишдек.
— Менга шунақа туюляпти шекилли? — ўзини чалғитишга урунганча келиб дарвозани тақиллатди.
— Ҳозир, — ичкаридан аёл кишининг овози эшитилди, — кел...., — Нилуфарнинг янгаси уни кўриши билан тўхтаб қолди, — Ё Алҳазар!
🌺🌺🌺
Ҳаммаси Аброр ўйлаганидан ҳам тезлашиб кетди. Ўтган уч-тўрт кун ичида нон ҳам синдирилди, ёшларнинг фотиҳаси ҳам ўтди.
— Ҳамма менга ҳавас билан қарашаётганини кўрдингми? — олган сарполарига кўзи қувнаб қараркан Каромат опанинг оғзи қулоғида эди, — Сабиҳага оғиз солганлар қанча эди, сиз илиб кеттиз деб айтишгани айтишган.
— Ҳа харидори кўплигидан сиз боргандан рози бўлишибдида. Ўлиб тургандек, — Аброр шундай деганча ўрнидан туриб кетди.
— Кўрнамаклик қилма бола, — Каромат опа ўғлининг ортидан гапириб қоларкан, — Сабиҳадек қизнинг қадрини билмасанг кўр бўласан.
— Рози эдим, — фақат ўзи эшитиладиган қилиб пичирларкан, қиз билан биринчи учрашган куни Анора уларни кўриб қолиб ортига ўгирилиб кетгани кўз олдига келди, — бу кунларни кўргунча кўр бўлсам бўлмасмиди? Бир қалбни синдирмаган, қилган ишимдан ҳаммадан кўп ўзим азобланмасмидим балки?
🌺🌺🌺
Дилафруз қизларини боғчага ташлаб Саиданинг олдига, унинг уйига йўл олди.
— Энг тўғриси ҳам шу, — кела келгунча ўзини овутиб келди. Чунки у ҳам аёл. У ҳам меҳр, эътибор, севги хохлайди. Ва ўша хохлаган севгисини Аҳмадда топгандек эди гўё. Шунинг учун ҳам ўзи билмаган ҳолда унга талпинаётганди.
Тўғри у билан бор йўғи икки ёки уч марта учрашди, суҳбатлашди. Ўша суҳбатларнинг барчаси унга самимий, унинг ҳар бир сўзи ўзи учун аталгандек туюлди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 17:04
85
Анора бу иркитдан қутилиш йўли ўзини гавжум одамлар орасига уруш деб ўйлаб, бозор ичига югурди.
— Шошма, — эркак ҳам унинг ортидан қолмай югурди.
— Бир ками шу қолганди, — Анора ўзини койиганча югуриб кетаркан, орқасига қараб қўйишни ҳам унутмади. Негадир ўша эркак кўринмай қолди, — ўзинга шукур Аллоҳим, — Анора қадамларини секинлатганча енгил нафас оларкан, — нега ҳамма кўнгилсизликлар менга ёв? Етмаганига бугунни ўзида ҳаммаси бирин-кетин..., — ҳаёлига яна Аброр келиб йиғлагиси келди. Ахир, унга энди ишона бошлаганди. Унинг ўзига бўлган ҳисларини самимий деб ўйлаб, севилганига хурсанд бўлганди. Ўзини кимгадир керакли деб ўйлаб, қалби қувончга тўлганди. Лекин нима бўлди?...
— Яхшиям эртароқ айтди, — ўзини шундай овутаркан, — чуқурлашиб кетмасимиздан айтганига ҳам шукур. Акс ҳолда нима бўларди? Шугинага қалбим шунчалик оғрияптию, уёғини тасаввур қилишга ҳам қўрқади одам. Яхшиям эрта....
— Гулим, — олдидан яна ўша иркит эркак чиқди.
— Эеэ йўқ, — Анора унинг қаердан пайдо бўлганини англагунча эркак унинг ёнига келиб улгурганди.
— Мен сендан кечирим сўрайман. Сенга қилганларим учун кечир. Мени сени уволинг тутди, — энди аҳамият берди, эркак йиғларди.
— Узр, лекин мен сизни танимайман, — Анора қандайдир ижирғаниш билан ортга юрди.
— Мени кечир илтимос, — эркак иркит қўллари билан унинг этагига ёпишиб, оёқларига йиқилди, — ўтинаман кечир.....
— Сизни Аллоҳни ўзи кечирсин, — Анора унинг нега бунчалик йиғлаб узр сўраётганига тушунмасди. Ягона билгани ҳозир боши жуда қаттиқ оғриётгани ва бу ердан тезроқ кетиш кераклиги.
🌺🌺🌺
Фурқат сал ўзига келиши билан Дилшоддан қандай бўлмасин ундан аламини олиш ҳақида ўйларди.
— Ўша синглингни ҳам, сени ҳам, — ётса ҳам, турса ҳам ҳаёли фақат шу ўй билан банд эди.
Бугун ҳам битта ошнасиникига туғилган кунга келиб, ичиб маст бўлиб олиб тинмай шу ҳақида валдираяпти.
— Қўйсангчи, — охири биттаси уни жеркиб берди, — одамга ўхшаб яшаганингда ҳеч йўқ битта хотининг ёнингда бўларди. Ўзингни ҳайвонлигингдан хабаринг йўғу, яна кетиб қолган хотинларингни ортидан минғирлайсан. Ҳе сени эркак бўл..., — гапини тугатмасидан юзига мушт тушди.
Анора бу иркитдан қутилиш йўли ўзини гавжум одамлар орасига уруш деб ўйлаб, бозор ичига югурди.
— Шошма, — эркак ҳам унинг ортидан қолмай югурди.
— Бир ками шу қолганди, — Анора ўзини койиганча югуриб кетаркан, орқасига қараб қўйишни ҳам унутмади. Негадир ўша эркак кўринмай қолди, — ўзинга шукур Аллоҳим, — Анора қадамларини секинлатганча енгил нафас оларкан, — нега ҳамма кўнгилсизликлар менга ёв? Етмаганига бугунни ўзида ҳаммаси бирин-кетин..., — ҳаёлига яна Аброр келиб йиғлагиси келди. Ахир, унга энди ишона бошлаганди. Унинг ўзига бўлган ҳисларини самимий деб ўйлаб, севилганига хурсанд бўлганди. Ўзини кимгадир керакли деб ўйлаб, қалби қувончга тўлганди. Лекин нима бўлди?...
— Яхшиям эртароқ айтди, — ўзини шундай овутаркан, — чуқурлашиб кетмасимиздан айтганига ҳам шукур. Акс ҳолда нима бўларди? Шугинага қалбим шунчалик оғрияптию, уёғини тасаввур қилишга ҳам қўрқади одам. Яхшиям эрта....
— Гулим, — олдидан яна ўша иркит эркак чиқди.
— Эеэ йўқ, — Анора унинг қаердан пайдо бўлганини англагунча эркак унинг ёнига келиб улгурганди.
— Мен сендан кечирим сўрайман. Сенга қилганларим учун кечир. Мени сени уволинг тутди, — энди аҳамият берди, эркак йиғларди.
— Узр, лекин мен сизни танимайман, — Анора қандайдир ижирғаниш билан ортга юрди.
— Мени кечир илтимос, — эркак иркит қўллари билан унинг этагига ёпишиб, оёқларига йиқилди, — ўтинаман кечир.....
— Сизни Аллоҳни ўзи кечирсин, — Анора унинг нега бунчалик йиғлаб узр сўраётганига тушунмасди. Ягона билгани ҳозир боши жуда қаттиқ оғриётгани ва бу ердан тезроқ кетиш кераклиги.
🌺🌺🌺
Фурқат сал ўзига келиши билан Дилшоддан қандай бўлмасин ундан аламини олиш ҳақида ўйларди.
— Ўша синглингни ҳам, сени ҳам, — ётса ҳам, турса ҳам ҳаёли фақат шу ўй билан банд эди.
Бугун ҳам битта ошнасиникига туғилган кунга келиб, ичиб маст бўлиб олиб тинмай шу ҳақида валдираяпти.
— Қўйсангчи, — охири биттаси уни жеркиб берди, — одамга ўхшаб яшаганингда ҳеч йўқ битта хотининг ёнингда бўларди. Ўзингни ҳайвонлигингдан хабаринг йўғу, яна кетиб қолган хотинларингни ортидан минғирлайсан. Ҳе сени эркак бўл..., — гапини тугатмасидан юзига мушт тушди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 17:04
86
— Сен, — Фурқат гандираклаганча иккинчи муштга хезланганди, устма-уст икки муштни қабул қилиб олди. Чунки уни жеркиб берган йигит маст эмасди.
— Ҳа «эркак», — бояги йигит бўйнини қисирлатганча, — ҳақиқат нозиккина кўнгилчангизни оғритиб қўйдими?
— Мен ҳозир сени, — Фурқат чайқалганча ўша йигит томонга ташланди. Аммо, бу сафар ҳам яхшигина мушт еб олди. Учинчи ёки тўртинчи муштдан кейин йиқилиб қолди ва бир неча тепкидан кейин умуман ўрнидан тура олмай қолди.
— Бас қилсангчи, — даврадаги йигитларни биттасига ниҳоят инсоф кирдими, ёки уларнинг жанжалидан зерикдими Фурқатни тепкилаётган йигитни нари олди, — ўлиб қолса бошинга бало бўлгани қолади. Бунақаларни ўлиги тиригидан қиммат.
— Буни ҳовлига олиб чиқиб ташанглар, — даврадагилар бурнини жийира бошлашди, — фууу мунча сасимаса...
— Нас босган одам шунақа бўлади ўзи, — деганча биттаси ўрнидан тураркан, — кўтар оёғидан, — ёнидагини туртди. Йигитлар Фурқатни ҳовлига олиб чиқиб ташлашдида, ўзлари туғилган кунни давом қилдираверишди.
— Дилшодни ўлдираман, — бир соатча хушсиз ётган Фурқат кўзини очиши билан шундай деганча ўрнидан тураркан, боши айланиб ўтириб қолди, — уни ўлдираман, кейин Наргиз мен билан бир умр яшайман. Уйга қайтгач, уни хотин ўрнида кўрмайман ҳам. У менинг шахсий фохишам бўлади, — ёқимсиз иршайди.
🌺🌺🌺
Икки кундан бери эридан ширин сўз, озгина эътибор кутавериб чарчаган Дилафруз яна Саиданинг ёнига чопди. Аслида эса, Саида баҳона Аҳмад акасини йўқлаш эди нияти. Чунки биларди, Саидага сал учини чиқариб қўйса бўлди. Аҳмад акасининг ўзи унга алоқага чиқарди.
🌺🌺🌺
Икки кундан бери бир аҳволда юрган Анора тушлик пайти мазаси бўлмай ишдан рухсат олиб уйига кетаркан, эндигина ишона бошлагани Аброрни тасодифан бошқа қиз билан кўриб қолдию, аҳволи баттар бўлди.
— Ҳаммаси атай бўлаётгандек, — Аброр кўриб қолмасин дея ортига ўгирилди, кета бошлади, — ҳамма нарса, ҳамма одамлар келишиб олгандек. Шу пайтда Нилуфар қаерда қолдия? — қўлига телефонини олиб дугонасининг рақамини терди.
— Ало, — нариги томондан нотаниш овоз эшитилди.
— Ассалому алайкум менга Нилуфар керак эди.
— Нилуфар ҳозир гаплашадиган аҳволда эмас. Чунки...., — бироз жимиб қолгач, — чунки уч кун олдин ойижонни бериб қўйдик. Нилуфар ҳозир ўзида эмас.
— Нимааа? — Аноранинг бошига биров гурзи билан ургандек бўлди, — манзил, манзилизни айта оласизми? Мен бугуноқ бораман, — шундай дея Нилуфарнинг келинойисидан манзилни олиб уйига қайтди.
— Сен, — Фурқат гандираклаганча иккинчи муштга хезланганди, устма-уст икки муштни қабул қилиб олди. Чунки уни жеркиб берган йигит маст эмасди.
— Ҳа «эркак», — бояги йигит бўйнини қисирлатганча, — ҳақиқат нозиккина кўнгилчангизни оғритиб қўйдими?
— Мен ҳозир сени, — Фурқат чайқалганча ўша йигит томонга ташланди. Аммо, бу сафар ҳам яхшигина мушт еб олди. Учинчи ёки тўртинчи муштдан кейин йиқилиб қолди ва бир неча тепкидан кейин умуман ўрнидан тура олмай қолди.
— Бас қилсангчи, — даврадаги йигитларни биттасига ниҳоят инсоф кирдими, ёки уларнинг жанжалидан зерикдими Фурқатни тепкилаётган йигитни нари олди, — ўлиб қолса бошинга бало бўлгани қолади. Бунақаларни ўлиги тиригидан қиммат.
— Буни ҳовлига олиб чиқиб ташанглар, — даврадагилар бурнини жийира бошлашди, — фууу мунча сасимаса...
— Нас босган одам шунақа бўлади ўзи, — деганча биттаси ўрнидан тураркан, — кўтар оёғидан, — ёнидагини туртди. Йигитлар Фурқатни ҳовлига олиб чиқиб ташлашдида, ўзлари туғилган кунни давом қилдираверишди.
— Дилшодни ўлдираман, — бир соатча хушсиз ётган Фурқат кўзини очиши билан шундай деганча ўрнидан тураркан, боши айланиб ўтириб қолди, — уни ўлдираман, кейин Наргиз мен билан бир умр яшайман. Уйга қайтгач, уни хотин ўрнида кўрмайман ҳам. У менинг шахсий фохишам бўлади, — ёқимсиз иршайди.
🌺🌺🌺
Икки кундан бери эридан ширин сўз, озгина эътибор кутавериб чарчаган Дилафруз яна Саиданинг ёнига чопди. Аслида эса, Саида баҳона Аҳмад акасини йўқлаш эди нияти. Чунки биларди, Саидага сал учини чиқариб қўйса бўлди. Аҳмад акасининг ўзи унга алоқага чиқарди.
🌺🌺🌺
Икки кундан бери бир аҳволда юрган Анора тушлик пайти мазаси бўлмай ишдан рухсат олиб уйига кетаркан, эндигина ишона бошлагани Аброрни тасодифан бошқа қиз билан кўриб қолдию, аҳволи баттар бўлди.
— Ҳаммаси атай бўлаётгандек, — Аброр кўриб қолмасин дея ортига ўгирилди, кета бошлади, — ҳамма нарса, ҳамма одамлар келишиб олгандек. Шу пайтда Нилуфар қаерда қолдия? — қўлига телефонини олиб дугонасининг рақамини терди.
— Ало, — нариги томондан нотаниш овоз эшитилди.
— Ассалому алайкум менга Нилуфар керак эди.
— Нилуфар ҳозир гаплашадиган аҳволда эмас. Чунки...., — бироз жимиб қолгач, — чунки уч кун олдин ойижонни бериб қўйдик. Нилуфар ҳозир ўзида эмас.
— Нимааа? — Аноранинг бошига биров гурзи билан ургандек бўлди, — манзил, манзилизни айта оласизми? Мен бугуноқ бораман, — шундай дея Нилуфарнинг келинойисидан манзилни олиб уйига қайтди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 12:13
Эчкининг ҳаққи
Бир савдогар бой одам ошқозон - ичак касаллигидан азоб чекиб, кўп муолажа олган, бир неча марта жарроҳлик амалиётини ҳам ўтказган эди. Турли хил муолажалардан сўнг ҳам аҳволи ўнгланмади. Бир куни бу ташвишлардан жуда зерикиб кетди ва машинасига ўтириб боши оққан томонга қараб кетди. Йўл-йўлакай, Нил дарёси бўйида жойлашган кичик бир қишлоқча ёнида тўхтади. Узоқдан бир деҳқонни кўриб қолди. Деҳқон эса ерга тўшалган тупроқда ўтириб, бир нима ейиш билан банд эди.
Бой одам машинасидан тушиб, деҳқоннинг овқат еяётганини кузата бошлади. Деҳқон уни кўриб қолиб: — Меҳмон бўлинг, овқатдан енг, чой ичинг! – деб чақирди. Бой одам ўзининг овқат ея олмаслигини тушунтирмоқчи бўлди, аммо деҳқон унинг баҳонасига қарамай, уни таклиф қилишда давом этди. Ахири бой одам ерга тўшалган жойга ўтирди. Унинг олдига овқат тўла патнис қўйилди. Унда бутун помидорлар, бодринг, кўкатлар, салат барги, пиширилган бедана тухумлари, нон ва кўмирда қайнатилган чой бор эди.
Бой одам деҳқонни хафа қилмаслик учун бир дона помидорни олиб оғзига солмоқчи бўлди. Деҳқон унга: Бисмиллоҳ деб егин, деди. Бой бисмиллоҳни айтиб помидорни оғзига солди. Бироқ зум ўтмай қорнида қаттиқ оғриқ пайдо бўлиб, ерга йиқилди. Деҳқон қўрққанидан оиласи билан уни уйига олиб кириб, ётоқхонага ётқизишди. Бой одам ўзининг дори-дармонларини олиб, оғриқни босишга уриниш билан овора бўлди.
Шу кеча деҳқон уйидаги намозхонада қоим бўлиб, бой одам учун Аллоҳдан шифо сўраб, тинмай дуо қилди. Саҳарга яқин, бой одам деҳқоннинг “Эй Аллоҳим, эчкининг ҳаққи билан!” деб қўлларини дуога очганини кўриб қолди. Ҳайратда қолган бой, деҳқондан сўради: — Бу "эчкининг ҳаққи" нима дегани?
Деҳқон шундай жавоб берди: — Бу Аллоҳ билан менинг орамдаги бир сир. Бой одам деҳқондан бу сирни очишни сўради ва ҳоли жонига қўймаганидан кейин деҳқон ҳикоя қила бошлади:
— Ёшлигимда ишчи бўлиб ишлардим, олган маошимни тўплаб, уйланиш учун сақлардим.Уйланишим учун менга 100 жунайҳ миқдорида маблағ зарур эди. Бир куни қўшнимнинг қизи икки эгизак бола туғиб, онаси вафот этиб қолди. Қўшнимнинг боши қотган, болаларни эмизадиган она керак. Аммо қишлоқда эса, ўзини боласига қўшиб яна икки болани эмизадиган аёл йўқ. Болаларнинг очликдан йиғлашлари менга эшитилган сари юрак-бағрим эзилиб кетади. Шундан кейин мен тўйим учун йиғиб юрган 35 жунайҳ пулни олиб, бозорга бордим. Болалар учун кийим-кечак ва уй учун керакли буюмлар сотиб олдим ва қўшнимга сездирмай нарсаларни унинг ҳовлисига киритиб қўйдим. Қўшним нарсаларни кўриб хурсанд бўлди, аммо яна бу билан қўшнимнинг муаммоси ҳал бўлмаслигини билар эдим.
Бир кеча тушимда бир шайх келиб: — Қўшнингнинг ҳовлисига эчки боғла, – деди.
Эрталаб туриб, қолган пулимга янги болалаган эчки сотиб олдим. Қўшнимнинг ҳовлисига олиб кириб боғладим. Шундан кейин қўшнимнинг уйида болаларнинг чинқираб йиғлаган овози тинди. Қўшним эса ҳар куни “Эчкини олиб келган одамга Аллоҳнинг раҳмати бўлсин!” деб дуо қилар эди. Мен учун бу эчки Аллоҳ билан орамдаги бир сир бўлиб қолди. Ҳар қачон шу дуо билан Аллоҳдан сўрасам, Аллоҳ қабул қилади. Бу кеча эчкининг ҳаққи билан сенга шифо сўраб Аллоҳга дуо қилдим. Иншааллоҳ, Аллоҳ сенга шифо беради, деди. Бой одам деҳқоннинг ҳакоясини эшитдию, аммо унга унчалик эътибор қилмади.
Лекин шу воқеадан кейин яна бир марта шифокорнинг ҳузурига таҳлил учун борганида шифокорнинг хулосасини эшитиб ҳайратдан қотиб қолди. Чунки, унга бир неча йиллардан бери оғриқ азобини бериб келаётган ошқозон ва ичакларидаги дардидан асар ҳам қолмаган эди.
Бой одам бу гапни эшитгач, шошилганча деҳқоннинг ҳузурига борди ва унинг қўлларини ўпиб миннатдорчилик билдирди ва унга ҳам шундай савобли ишлар қилишни ўргатишини сўради. Деҳқон эса уни қишлоқ бўйлаб олиб юриб, фақир ва муҳтожларнинг уйларини кўрсатди ва ҳар бир фақирнинг уйини олдида бир тўхтаб, унга: — Аллоҳ билан савдо қил! - деди. Бой одам: - Қандай қилиб Аллоҳ билан савдо қилиш мумкин? - деб сўради. Шунда деҳқон: Аллоҳ билан савдо қилишнинг йўллари кўп. Энг муҳими ихлос бўлсин. Шунда бир оғиз ширин сўзинг ҳам садақа ҳисобида бўлади.
Бир савдогар бой одам ошқозон - ичак касаллигидан азоб чекиб, кўп муолажа олган, бир неча марта жарроҳлик амалиётини ҳам ўтказган эди. Турли хил муолажалардан сўнг ҳам аҳволи ўнгланмади. Бир куни бу ташвишлардан жуда зерикиб кетди ва машинасига ўтириб боши оққан томонга қараб кетди. Йўл-йўлакай, Нил дарёси бўйида жойлашган кичик бир қишлоқча ёнида тўхтади. Узоқдан бир деҳқонни кўриб қолди. Деҳқон эса ерга тўшалган тупроқда ўтириб, бир нима ейиш билан банд эди.
Бой одам машинасидан тушиб, деҳқоннинг овқат еяётганини кузата бошлади. Деҳқон уни кўриб қолиб: — Меҳмон бўлинг, овқатдан енг, чой ичинг! – деб чақирди. Бой одам ўзининг овқат ея олмаслигини тушунтирмоқчи бўлди, аммо деҳқон унинг баҳонасига қарамай, уни таклиф қилишда давом этди. Ахири бой одам ерга тўшалган жойга ўтирди. Унинг олдига овқат тўла патнис қўйилди. Унда бутун помидорлар, бодринг, кўкатлар, салат барги, пиширилган бедана тухумлари, нон ва кўмирда қайнатилган чой бор эди.
Бой одам деҳқонни хафа қилмаслик учун бир дона помидорни олиб оғзига солмоқчи бўлди. Деҳқон унга: Бисмиллоҳ деб егин, деди. Бой бисмиллоҳни айтиб помидорни оғзига солди. Бироқ зум ўтмай қорнида қаттиқ оғриқ пайдо бўлиб, ерга йиқилди. Деҳқон қўрққанидан оиласи билан уни уйига олиб кириб, ётоқхонага ётқизишди. Бой одам ўзининг дори-дармонларини олиб, оғриқни босишга уриниш билан овора бўлди.
Шу кеча деҳқон уйидаги намозхонада қоим бўлиб, бой одам учун Аллоҳдан шифо сўраб, тинмай дуо қилди. Саҳарга яқин, бой одам деҳқоннинг “Эй Аллоҳим, эчкининг ҳаққи билан!” деб қўлларини дуога очганини кўриб қолди. Ҳайратда қолган бой, деҳқондан сўради: — Бу "эчкининг ҳаққи" нима дегани?
Деҳқон шундай жавоб берди: — Бу Аллоҳ билан менинг орамдаги бир сир. Бой одам деҳқондан бу сирни очишни сўради ва ҳоли жонига қўймаганидан кейин деҳқон ҳикоя қила бошлади:
— Ёшлигимда ишчи бўлиб ишлардим, олган маошимни тўплаб, уйланиш учун сақлардим.Уйланишим учун менга 100 жунайҳ миқдорида маблағ зарур эди. Бир куни қўшнимнинг қизи икки эгизак бола туғиб, онаси вафот этиб қолди. Қўшнимнинг боши қотган, болаларни эмизадиган она керак. Аммо қишлоқда эса, ўзини боласига қўшиб яна икки болани эмизадиган аёл йўқ. Болаларнинг очликдан йиғлашлари менга эшитилган сари юрак-бағрим эзилиб кетади. Шундан кейин мен тўйим учун йиғиб юрган 35 жунайҳ пулни олиб, бозорга бордим. Болалар учун кийим-кечак ва уй учун керакли буюмлар сотиб олдим ва қўшнимга сездирмай нарсаларни унинг ҳовлисига киритиб қўйдим. Қўшним нарсаларни кўриб хурсанд бўлди, аммо яна бу билан қўшнимнинг муаммоси ҳал бўлмаслигини билар эдим.
Бир кеча тушимда бир шайх келиб: — Қўшнингнинг ҳовлисига эчки боғла, – деди.
Эрталаб туриб, қолган пулимга янги болалаган эчки сотиб олдим. Қўшнимнинг ҳовлисига олиб кириб боғладим. Шундан кейин қўшнимнинг уйида болаларнинг чинқираб йиғлаган овози тинди. Қўшним эса ҳар куни “Эчкини олиб келган одамга Аллоҳнинг раҳмати бўлсин!” деб дуо қилар эди. Мен учун бу эчки Аллоҳ билан орамдаги бир сир бўлиб қолди. Ҳар қачон шу дуо билан Аллоҳдан сўрасам, Аллоҳ қабул қилади. Бу кеча эчкининг ҳаққи билан сенга шифо сўраб Аллоҳга дуо қилдим. Иншааллоҳ, Аллоҳ сенга шифо беради, деди. Бой одам деҳқоннинг ҳакоясини эшитдию, аммо унга унчалик эътибор қилмади.
Лекин шу воқеадан кейин яна бир марта шифокорнинг ҳузурига таҳлил учун борганида шифокорнинг хулосасини эшитиб ҳайратдан қотиб қолди. Чунки, унга бир неча йиллардан бери оғриқ азобини бериб келаётган ошқозон ва ичакларидаги дардидан асар ҳам қолмаган эди.
Бой одам бу гапни эшитгач, шошилганча деҳқоннинг ҳузурига борди ва унинг қўлларини ўпиб миннатдорчилик билдирди ва унга ҳам шундай савобли ишлар қилишни ўргатишини сўради. Деҳқон эса уни қишлоқ бўйлаб олиб юриб, фақир ва муҳтожларнинг уйларини кўрсатди ва ҳар бир фақирнинг уйини олдида бир тўхтаб, унга: — Аллоҳ билан савдо қил! - деди. Бой одам: - Қандай қилиб Аллоҳ билан савдо қилиш мумкин? - деб сўради. Шунда деҳқон: Аллоҳ билан савдо қилишнинг йўллари кўп. Энг муҳими ихлос бўлсин. Шунда бир оғиз ширин сўзинг ҳам садақа ҳисобида бўлади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 11:30
АКТРИСА СИТОРА ФАРМОНОВА ЭРИНИ ҲАММАГА КЎРСАТДИ...!!! 💍😊
😳ШОК КУЁВ КИМ ?
БИЗ БИЛГАН УША МАШХУР АКТЁРМИ😱
ТЎЙИ ЯҚИНДА БЎЛИБ ЎТГАНДИ
😳КУЁВНИ КЎРГАНЛАР ҲАЙРОН КОЛМОҚДА КУЁВНИНГ ИСМИ....
🔴КУРИШ УЧУН 👇
😳ШОК КУЁВ КИМ ?
БИЗ БИЛГАН УША МАШХУР АКТЁРМИ😱
ТЎЙИ ЯҚИНДА БЎЛИБ ЎТГАНДИ
😳КУЁВНИ КЎРГАНЛАР ҲАЙРОН КОЛМОҚДА КУЁВНИНГ ИСМИ....
🔴КУРИШ УЧУН 👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 09:30
Кимлардир бизга қироличалардек муносабатда бўлади. Кимлардир қиёссиз малак деб билади. Яна кимлар учундир эса оддий канизакмиз.
Биз томон йўналган қарашларнинг бу каби қарама-қаршилигида ҳеч бир ажабланарли жиҳат йўқ. Ким бизни қандай кўришни ихтиёр этса ҳудди шундаймиз.
Муаммо бизда эмас. Аслида бу масалада ҳечқандай муаммонинг ўзи йўқ... Ташқи ёки ички дунёимизнинг қай ҳолатда эканлиги ҳам аҳамиятсиз.
Муносабатлардаги турфа хиллик бизнинг инсонлар ҳаётида тутган ўрнимизни белгилайди. Истасак қироличаликни танлашимиз мумкин, ҳохласак... чўриликни... Энг машаққатсизи ҳеч қандай унвон ёки даража бизни қизиқтирмаслиги ва муносабатларни борича қабул қилишимиздир.
Зеро, бандалар эмас, Аллоҳ наздида кимлигимиз, қандайлигимиз муҳим. Роббимизга итоатда, Яратувчимизга севимли бўлишга уринишимиздагина манфаат бор. Барчага Холиққа севимли бўлиш саодати насиб этсин.
Биз томон йўналган қарашларнинг бу каби қарама-қаршилигида ҳеч бир ажабланарли жиҳат йўқ. Ким бизни қандай кўришни ихтиёр этса ҳудди шундаймиз.
Муаммо бизда эмас. Аслида бу масалада ҳечқандай муаммонинг ўзи йўқ... Ташқи ёки ички дунёимизнинг қай ҳолатда эканлиги ҳам аҳамиятсиз.
Муносабатлардаги турфа хиллик бизнинг инсонлар ҳаётида тутган ўрнимизни белгилайди. Истасак қироличаликни танлашимиз мумкин, ҳохласак... чўриликни... Энг машаққатсизи ҳеч қандай унвон ёки даража бизни қизиқтирмаслиги ва муносабатларни борича қабул қилишимиздир.
Зеро, бандалар эмас, Аллоҳ наздида кимлигимиз, қандайлигимиз муҳим. Роббимизга итоатда, Яратувчимизга севимли бўлишга уринишимиздагина манфаат бор. Барчага Холиққа севимли бўлиш саодати насиб этсин.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 09:30
#Иқтибос
Аёллар иқрори:
“Эркакларга ишониб бўлмаслигини биламан, аммо ўзинг ҳақингдаги мақтовларга ишонмасликнинг иложи йўқда!“
(кимнингдир гапи)
Аёлнинг кўзини кўр, қулоғини кар қиладиган нарса хушомад. Эркакнинг аёлни аврашида энг ишончли қуроли ҳам айнан хушомад.
Хушомадларга алданмаслик ҳам илм. Бизни ўзимизда бор - йўқ сифатлар билан мақтайдиганларни учратганимизда, улардан эмас, Ўзимиздан эҳтиёт бўлишимиз лозим.
Чунки бизни ўзимизга мақтовчилар ҳар қанча кўп бўлмасин, биз совуққонлик билан ақлимизни йўқотмасак хушомадгўйлар таъсирида ҳис-туйғуга берилиб, хатоликлар содир этилишига имкон бермаймиз.
Инсонга ўзи имкон берганичалик ҳеч ким ёмонлик ҳам, яхшилик ҳам қилолмайди.
Аёллар иқрори:
“Эркакларга ишониб бўлмаслигини биламан, аммо ўзинг ҳақингдаги мақтовларга ишонмасликнинг иложи йўқда!“
(кимнингдир гапи)
Аёлнинг кўзини кўр, қулоғини кар қиладиган нарса хушомад. Эркакнинг аёлни аврашида энг ишончли қуроли ҳам айнан хушомад.
Хушомадларга алданмаслик ҳам илм. Бизни ўзимизда бор - йўқ сифатлар билан мақтайдиганларни учратганимизда, улардан эмас, Ўзимиздан эҳтиёт бўлишимиз лозим.
Чунки бизни ўзимизга мақтовчилар ҳар қанча кўп бўлмасин, биз совуққонлик билан ақлимизни йўқотмасак хушомадгўйлар таъсирида ҳис-туйғуга берилиб, хатоликлар содир этилишига имкон бермаймиз.
Инсонга ўзи имкон берганичалик ҳеч ким ёмонлик ҳам, яхшилик ҳам қилолмайди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 09:01
ПУЛСИЗЛИК ЖОНИНГИЗГА ТЕГДИМИ БИЗ БИЛАН ХУНАР УРГАНИНГ😉
Бу борада сизга ёрдам берадиган ЧЕВАРЛАР ДУНЁСИ канални тафсия киламан
---бепул дарсликлар
---дизайнерлар ижодлари
---тикувчилар мехнатлари
---тикувчилик лайфхаклари
Барчаси мутлоко текин
Кузатиб мохир чеварга айланинг манзил👇
https://t.me/+v8yg7c8WK2oyZGE6
https://t.me/+v8yg7c8WK2oyZGE6
Фасонлар хамкорликда
https://t.me/+7YoZBHV3ISVlY2Ni
Бу борада сизга ёрдам берадиган ЧЕВАРЛАР ДУНЁСИ канални тафсия киламан
---бепул дарсликлар
---дизайнерлар ижодлари
---тикувчилар мехнатлари
---тикувчилик лайфхаклари
Барчаси мутлоко текин
Кузатиб мохир чеварга айланинг манзил👇
https://t.me/+v8yg7c8WK2oyZGE6
https://t.me/+v8yg7c8WK2oyZGE6
Фасонлар хамкорликда
https://t.me/+7YoZBHV3ISVlY2Ni
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 08:02
Фитнали вақтда амал қилганларга эллик кишининг савоби берилади.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар: «Яхшилик қилинглар, ёмонликдан тийилинглар. Итоат қилинувчи бахиллик (ёки таъмагирлик), эргашилувчи ҳавои нафс, устун кўрилган дунёга, ҳар бир фикр эгаси ўз фикридан ғурурланаётганига гувоҳ бўлсанг, бошқаларни қўйиб, ўзингни (ҳолинга) қара. Олдингизда сабрли кунлар бор, у кунларда сабр қилиш – чўғни ушлаб туриш кабидир. У кунларда шариатга амал қилувчининг савоби ўзи каби амал қиладиган эллик кишининг савоби мислича бўлади» (Имом Ибн Можа, Имом Термизий ва Имом Абу Довуд ривояти).
Бир ривоятда шундай дейилган:
«Биздан эллик кишинингми ёки улардан эллик кишининг савобими?» деб сўрашди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Сизлардан эллик кишининг ажри», дедилар (Имом Абу Довуд ривояти).
«Олдингизда сабрли кунлар бор» деган жумланинг маъноси шуки, замон фитнали бўлган вақтда нафс жиловини гуноҳлардан тийиб туриш машаққатли, оғир, қийин ва жуда ҳам аччиқ бўлади. Қўлда чўғ ушласа куйгани каби, у пайтда гуноҳлардан тийилиш ҳам шунчалик оғир бўлади. Лекин Аллоҳдан қўрқиб, ёмон суҳбатдошлардан узоқ бўлган кишиларга катта савоблар берилади. Бундай вақтларда ибодат қилувчига фитнали замон бўлмаганда бир амални қилиб савоб оладиган кишидан элликтасининг савоби берилади.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Фитна замонида ибодат қилиш ҳижрат қилишнинг савобига баравар бўлади», дедилар (Имом Муслим ривояти).
“Энг шарафли уммат” китобидан.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар: «Яхшилик қилинглар, ёмонликдан тийилинглар. Итоат қилинувчи бахиллик (ёки таъмагирлик), эргашилувчи ҳавои нафс, устун кўрилган дунёга, ҳар бир фикр эгаси ўз фикридан ғурурланаётганига гувоҳ бўлсанг, бошқаларни қўйиб, ўзингни (ҳолинга) қара. Олдингизда сабрли кунлар бор, у кунларда сабр қилиш – чўғни ушлаб туриш кабидир. У кунларда шариатга амал қилувчининг савоби ўзи каби амал қиладиган эллик кишининг савоби мислича бўлади» (Имом Ибн Можа, Имом Термизий ва Имом Абу Довуд ривояти).
Бир ривоятда шундай дейилган:
«Биздан эллик кишинингми ёки улардан эллик кишининг савобими?» деб сўрашди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Сизлардан эллик кишининг ажри», дедилар (Имом Абу Довуд ривояти).
«Олдингизда сабрли кунлар бор» деган жумланинг маъноси шуки, замон фитнали бўлган вақтда нафс жиловини гуноҳлардан тийиб туриш машаққатли, оғир, қийин ва жуда ҳам аччиқ бўлади. Қўлда чўғ ушласа куйгани каби, у пайтда гуноҳлардан тийилиш ҳам шунчалик оғир бўлади. Лекин Аллоҳдан қўрқиб, ёмон суҳбатдошлардан узоқ бўлган кишиларга катта савоблар берилади. Бундай вақтларда ибодат қилувчига фитнали замон бўлмаганда бир амални қилиб савоб оладиган кишидан элликтасининг савоби берилади.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Фитна замонида ибодат қилиш ҳижрат қилишнинг савобига баравар бўлади», дедилар (Имом Муслим ривояти).
“Энг шарафли уммат” китобидан.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 07:31
😱ШАРМАНДА ЮЛДУЗ УСМОНОВА САХНАДА ЙИҚИЛИБ ТУШДИ.
🎥ТЎЛИҚ ВИДЕОНИ КЎРИНГ ШОККА ТУШАСИЗ😭
ДАХШАТ БЎЛДИ ЮЛДУЗ ТИРИК ҚОЛДИМИ?😳
ТЎЛИҚ ВИДЕОНИ ҲОЗИРОҚ КЎРИНГ ЎЧИРИЛИШИ МУМКУН🔴 👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/G5hAioLj0tgxNjJi
🎥ТЎЛИҚ ВИДЕОНИ КЎРИНГ ШОККА ТУШАСИЗ😭
ДАХШАТ БЎЛДИ ЮЛДУЗ ТИРИК ҚОЛДИМИ?😳
ТЎЛИҚ ВИДЕОНИ ҲОЗИРОҚ КЎРИНГ ЎЧИРИЛИШИ МУМКУН🔴 👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/G5hAioLj0tgxNjJi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 04:31
«...Уч нарса бордир... Бу уч нарса кимда бўлса, иймоннинг мазасини ҳақиқий лаззати ила тортади. Булар:
1. Аллоҳ ва Расулини ҳар нарсадан ортиқ севиш;
2. Яхши кўрган одамини фақат Аллоҳ ризоси учун яхши кўриш;
3. Такрор куфр ҳаётига қайтишни худди олов отилаётган каби ёмон деб билиш...»
1. Аллоҳ ва Расулини ҳар нарсадан ортиқ севиш;
2. Яхши кўрган одамини фақат Аллоҳ ризоси учун яхши кўриш;
3. Такрор куфр ҳаётига қайтишни худди олов отилаётган каби ёмон деб билиш...»
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 04:31
#Ҳадис
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: “Уч кишининг дуоси рад этилмайди: отанинг (фарзанд ҳаққига) дуоси, рўзадорнинг ва мусофирнинг дуоси”.
Имом Байҳақий ривоят қилган.
Имом Нававийнинг «Ал-Азкор» китобидан
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: “Уч кишининг дуоси рад этилмайди: отанинг (фарзанд ҳаққига) дуоси, рўзадорнинг ва мусофирнинг дуоси”.
Имом Байҳақий ривоят қилган.
Имом Нававийнинг «Ал-Азкор» китобидан
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 04:01
ГЛАВНИГА КАНАКА РАСМ ВИДЁ КУЯМАН ДЕБ ХАММА КАНАЛЛАРГА КИРИБ ВАКТ КЕТКАЗИБ ЮРИБСИЗМИ
💥ОИЛАВИЙ
💥ГУЛЛАР
💥МАНЗАРА
💥КИЗАЛОКЛАР
💥ИСМЛАР БОШ ХАРФЛАРИ
ХУЛЛАС ТАКРОРЛАНМАС РАСМЛАР ВИДЁЛАР ЖАМЛАНГАН
БИЗНИНГ КАНАЛ АЙНАН СИЗ УЧУН
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
КИЗАЛОКЛАРИМИЗ УЧУН АСАЛ ФАСОНЛАР КАНАЛИ
https://t.me/+W7vTKRVcJZUyZmNi
https://t.me/+W7vTKRVcJZUyZmNi
💥ОИЛАВИЙ
💥ГУЛЛАР
💥МАНЗАРА
💥КИЗАЛОКЛАР
💥ИСМЛАР БОШ ХАРФЛАРИ
ХУЛЛАС ТАКРОРЛАНМАС РАСМЛАР ВИДЁЛАР ЖАМЛАНГАН
БИЗНИНГ КАНАЛ АЙНАН СИЗ УЧУН
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
https://t.me/+OerR4-ntLxJlMzNi
КИЗАЛОКЛАРИМИЗ УЧУН АСАЛ ФАСОНЛАР КАНАЛИ
https://t.me/+W7vTKRVcJZUyZmNi
https://t.me/+W7vTKRVcJZUyZmNi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 03:58
#кун_ояти
فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ.
"Бас, Мени эслангиз, сизни эсларман. Ва Менга шукр қилингиз, куфр қилмангиз".
(Бақара сураси, 152-оят).
Тафсир: Ушбу оят ўзи қисқа бўлишига қарамай, олам-олам маъно касб этади. Аллоҳ таоло Ўзи яратган, ҳаёт ва ризқ ҳамда бошқа керакли нарсаларни берган бандаларига: «Мени эслангиз», демокда. Хўш, Аллоҳ бу ожиз бандаларининг эслашига муҳтожми? Йўқ, у беҳожат Зот. Ҳамма муҳтожлик бандаларда. Лекин бу амр бандаларга яхшилик етиши учундир. Улар Аллоҳни зикр қилиб эслашлари ила Аллоҳ таоло уларни зикр қилишига, эслашига эришадилар. Аммо зикр билан зикрнинг фарқи бор, албатта. Ҳеч нарсага арзимайдиган ожиз банданинг эслаши қайда-ю, оламларнинг Парвардигори бўлган Аллоҳ таолонинг эслаши қайда! Банда қандай, қачон ва қаерда эслайди? Аллоҳ-чи?
♻️Аллоҳ розилиги учун тарқатинг аввало амал билан!
فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ.
"Бас, Мени эслангиз, сизни эсларман. Ва Менга шукр қилингиз, куфр қилмангиз".
(Бақара сураси, 152-оят).
Тафсир: Ушбу оят ўзи қисқа бўлишига қарамай, олам-олам маъно касб этади. Аллоҳ таоло Ўзи яратган, ҳаёт ва ризқ ҳамда бошқа керакли нарсаларни берган бандаларига: «Мени эслангиз», демокда. Хўш, Аллоҳ бу ожиз бандаларининг эслашига муҳтожми? Йўқ, у беҳожат Зот. Ҳамма муҳтожлик бандаларда. Лекин бу амр бандаларга яхшилик етиши учундир. Улар Аллоҳни зикр қилиб эслашлари ила Аллоҳ таоло уларни зикр қилишига, эслашига эришадилар. Аммо зикр билан зикрнинг фарқи бор, албатта. Ҳеч нарсага арзимайдиган ожиз банданинг эслаши қайда-ю, оламларнинг Парвардигори бўлган Аллоҳ таолонинг эслаши қайда! Банда қандай, қачон ва қаерда эслайди? Аллоҳ-чи?
♻️Аллоҳ розилиги учун тарқатинг аввало амал билан!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 03:31
❌❌ Диққат уйингизда бу нарса бўлса буни уйингиздан албатта йўқотинг. Йўқса барака кетади, ишингиз юришмайди. Ризқингиз камаяди 😨
Тўлиқ ўқиб билиб олинг👇
Тўлиқ ўқиб билиб олинг👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 03:03
ИНСОННИ БАХТЛИ ҚИЛУВЧИ ХИСЛАТЛАР
— Мустаҳкам иймон, соғлом эътиқод.
— эзгу амаллар, савобли ишлар.
— инсоф, виждон.
— адолат.
— холислик.
— илм-маърифат.
— одоб-ахлоқ.
— меҳр-муҳаббат.
— раҳмдиллик.
— ҳалоллик, покдомонлик.
— озодалик.
— ҳаё, ибо, иффат.
— сабр-тоқат.
— бағрикенглик.
— саховат, ҳиммат.
— камтарлик.
— камгаплик.
— одамийлик, инсонпарварлик.
— мардлик.
— ростгўйлик, тўғрилик.
— ғайрат-шижоат.
— меҳнатсеварлик.
— меҳмондўстлик.
— шукр қилиш.
— тилни тийиш, сир сақлаш.
— ваъдага вафо қилиш.
— хайрихоҳлик...
— Мустаҳкам иймон, соғлом эътиқод.
— эзгу амаллар, савобли ишлар.
— инсоф, виждон.
— адолат.
— холислик.
— илм-маърифат.
— одоб-ахлоқ.
— меҳр-муҳаббат.
— раҳмдиллик.
— ҳалоллик, покдомонлик.
— озодалик.
— ҳаё, ибо, иффат.
— сабр-тоқат.
— бағрикенглик.
— саховат, ҳиммат.
— камтарлик.
— камгаплик.
— одамийлик, инсонпарварлик.
— мардлик.
— ростгўйлик, тўғрилик.
— ғайрат-шижоат.
— меҳнатсеварлик.
— меҳмондўстлик.
— шукр қилиш.
— тилни тийиш, сир сақлаш.
— ваъдага вафо қилиш.
— хайрихоҳлик...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 02:31
#Диққат
БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ🤯
ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН⭕️
Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг...👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг👇
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
⁉️Охиргача ўқинг
✔️ ХОЗИРОҚ КЎК ЁЗУВ УСТИГА БОСИНГ ВА БЕПУЛ КОНСУЛЬТАЦИЯГА ЭГА БЎЛИНГ
БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ
ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН
Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг...
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
👉https://dexpress-uz.shop/snake/oil/3
⁉️Охиргача ўқинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 01:45
#ЖАННАТ АҲЛИНИНГ УЧРАШУВИ...
Уларнинг учрашуви абадий жаннатда бўлади. Унинг кенглиги еру-осмонлар кенглигича бўлади. У ерда кўзлар кўрмаган, қулоқлар эшитмаган, башариятнинг қалбига келмаган нарсалар бўлади.
#Жаннатда суюкли инсонлар билан учрашиш учун фақатгина битта шарт бор: Бу дунёда Аллоҳ ва Расулига итоат қилиш. Унинг калити “ла илаҳа иллаллоҳу Муҳаммадур расулуллоҳ”дир!
#У ерда, жаннатда учрашувдан саодатга тўламиз. Суҳбат ажойиб бўлади, ҳамроҳлик бошқача бўлади. Аллоҳ таоло: “Ким Аллоҳ ва Расулига итоат қилса бас, ўшалар Набийлар, сиддиқлар, шаҳидлар ва солиҳлардан иборат Аллоҳ неъмат берганлар билан бирга бўлишади. Ва улар билан бирга бўлиш қандай яхши!”, дейди.
#Жаннатдаги биринчи учрашувга нафсларимиз муштоқ бўлади. Руҳларимиз унга интилади. У лаҳзалар қанчалар гўзал бўлади! Ундан гўзали бўлмайди. Қанчалар саодатга тўламиз ўшанда! Ундан ошадиган саодат бўлмайди.
#Ўшанда бу дунёдаги умримиз мевасини терамиз. Уни қанчалар энтикиб орзу қиламиз! Бу лаҳзаларни қанчалар кутганмиз!
#Жаннатдаги илк учрашув биз билан абадий неъматлар учрашувидир. Жаннатдаги илк учрашувда ортда қолган машаққатлардан роҳат бор. Бизга ваъда қилинган муқим неъматлар бор!
#Ғам-ташвишсиз илк кун ўша ерда бўлади. У ерда келажак ҳақида фикр қилинмайди. Ҳаётнинг режасини қилмайсиз!
#У ерда фақатгина неъмат, неъмат ва абадий неъмат!
Дунёда ажралган суюкли инсонларимиз билан илк учрашув ўша ерда бўлади. У лаззатга ҳеч бир лаззат тенг кела олмайди. У ердаги неъматларга ҳеч бир неъмат ўхшамайди!
#Ё Раббий! У ерни қанчалар соғиндик! У ерга руҳимиз қанчалар муштоқ!
У ерга киришни сабр билан кутамиз!
#Аллоҳ таоло солиҳ бандаларини у ерда жамлашини хабар беради. У ерда оталар, оналар, болалар учрашади. У ерда завжалар учрашади. Бу Аллоҳнинг фазлидир:
“Адн жаннатларидир. Унга улар ва уларнинг оталари, жуфти ҳалоллари ва зурриётларидан солиҳ бўлганлари кирадилар. Сўнгра уларнинг ҳузурига ҳар эшикдан фаришталар кирадилар!”.
#Яъни, жаннатда аҳли-оила, оталар, ўғиллардан жаннатга муносиблари жамланишади. Кўзлар қувончга тўлади!
#Ҳатто улардан даражаси пастларини даражаси юқори бўлганларга қўшилади. Даражаси юқори бўлганлардан ҳеч нарса камайтирилмайди:
“Ўзлари иймон келтириб, зурриётлари уларга иймон билан эргашганларнинг зурриётини уларга қўшдик ва уларнинг амалларидан ҳеч нарса камайтирмадик. Ҳар бир киши ўз қилмиши гаровидир. Ва Биз уларга истаган мевалари ва гўштларини муҳайё қилиб қўйдик!”.
#Жаннатда юзта даража бор. Ҳар-бир даражанинг ораси еру-осмон қадардир. Фирдавс энг юқори даражадир. Жаннатнинг анҳорлари ўша ердан бошланади. Унинг тепасида Раҳмоннинг Арши бўлади.
#Жаннатда мусаффо асалдан, сутдан, хамрдан бўлган анҳорлар бор. Жаннат аҳли улардан ичиб лаззатланишади.
#Жаннат аҳли қаримайди. Кийимлари эскирмайди. У ерда бавл ва ғоит қилиш йўқ. У ерда бурундан ҳеч нарса келмайди. У ерда туфланмайди. У ерда тароқлар олтиндан бўлади. Бадандан чиқадиган терлар мушк каби бўлади.
#Жаннатда йиғламаймиз, хафа бўлмаймиз, рашк қилмаймиз, ҳасад қилмаймиз. Бу дунёдаги мўъминларнинг хотинлари жаннат маликалари бўлишади. Улар дунёда қилган ибодатлари сабабли ҳурлардан ҳам гўзалроқ, мукаммалроқ ва афзалроқ бўлишади!
#Мўъминлар жаннатда кўрадиган неъматларнинг энг буюги Аллоҳнинг жамолини кўришлари бўлади.
#Эй Роббим! Бизни ортида ғазабинг бўлмаган неъматлар ила неъматлантир!
#Дуо қилинглар, Аллоҳ барчамизни жаннатида неъматлантирсин, учраштирсин. Бу нарса Унга қийин эмас...
Уларнинг учрашуви абадий жаннатда бўлади. Унинг кенглиги еру-осмонлар кенглигича бўлади. У ерда кўзлар кўрмаган, қулоқлар эшитмаган, башариятнинг қалбига келмаган нарсалар бўлади.
#Жаннатда суюкли инсонлар билан учрашиш учун фақатгина битта шарт бор: Бу дунёда Аллоҳ ва Расулига итоат қилиш. Унинг калити “ла илаҳа иллаллоҳу Муҳаммадур расулуллоҳ”дир!
#У ерда, жаннатда учрашувдан саодатга тўламиз. Суҳбат ажойиб бўлади, ҳамроҳлик бошқача бўлади. Аллоҳ таоло: “Ким Аллоҳ ва Расулига итоат қилса бас, ўшалар Набийлар, сиддиқлар, шаҳидлар ва солиҳлардан иборат Аллоҳ неъмат берганлар билан бирга бўлишади. Ва улар билан бирга бўлиш қандай яхши!”, дейди.
#Жаннатдаги биринчи учрашувга нафсларимиз муштоқ бўлади. Руҳларимиз унга интилади. У лаҳзалар қанчалар гўзал бўлади! Ундан гўзали бўлмайди. Қанчалар саодатга тўламиз ўшанда! Ундан ошадиган саодат бўлмайди.
#Ўшанда бу дунёдаги умримиз мевасини терамиз. Уни қанчалар энтикиб орзу қиламиз! Бу лаҳзаларни қанчалар кутганмиз!
#Жаннатдаги илк учрашув биз билан абадий неъматлар учрашувидир. Жаннатдаги илк учрашувда ортда қолган машаққатлардан роҳат бор. Бизга ваъда қилинган муқим неъматлар бор!
#Ғам-ташвишсиз илк кун ўша ерда бўлади. У ерда келажак ҳақида фикр қилинмайди. Ҳаётнинг режасини қилмайсиз!
#У ерда фақатгина неъмат, неъмат ва абадий неъмат!
Дунёда ажралган суюкли инсонларимиз билан илк учрашув ўша ерда бўлади. У лаззатга ҳеч бир лаззат тенг кела олмайди. У ердаги неъматларга ҳеч бир неъмат ўхшамайди!
#Ё Раббий! У ерни қанчалар соғиндик! У ерга руҳимиз қанчалар муштоқ!
У ерга киришни сабр билан кутамиз!
#Аллоҳ таоло солиҳ бандаларини у ерда жамлашини хабар беради. У ерда оталар, оналар, болалар учрашади. У ерда завжалар учрашади. Бу Аллоҳнинг фазлидир:
“Адн жаннатларидир. Унга улар ва уларнинг оталари, жуфти ҳалоллари ва зурриётларидан солиҳ бўлганлари кирадилар. Сўнгра уларнинг ҳузурига ҳар эшикдан фаришталар кирадилар!”.
#Яъни, жаннатда аҳли-оила, оталар, ўғиллардан жаннатга муносиблари жамланишади. Кўзлар қувончга тўлади!
#Ҳатто улардан даражаси пастларини даражаси юқори бўлганларга қўшилади. Даражаси юқори бўлганлардан ҳеч нарса камайтирилмайди:
“Ўзлари иймон келтириб, зурриётлари уларга иймон билан эргашганларнинг зурриётини уларга қўшдик ва уларнинг амалларидан ҳеч нарса камайтирмадик. Ҳар бир киши ўз қилмиши гаровидир. Ва Биз уларга истаган мевалари ва гўштларини муҳайё қилиб қўйдик!”.
#Жаннатда юзта даража бор. Ҳар-бир даражанинг ораси еру-осмон қадардир. Фирдавс энг юқори даражадир. Жаннатнинг анҳорлари ўша ердан бошланади. Унинг тепасида Раҳмоннинг Арши бўлади.
#Жаннатда мусаффо асалдан, сутдан, хамрдан бўлган анҳорлар бор. Жаннат аҳли улардан ичиб лаззатланишади.
#Жаннат аҳли қаримайди. Кийимлари эскирмайди. У ерда бавл ва ғоит қилиш йўқ. У ерда бурундан ҳеч нарса келмайди. У ерда туфланмайди. У ерда тароқлар олтиндан бўлади. Бадандан чиқадиган терлар мушк каби бўлади.
#Жаннатда йиғламаймиз, хафа бўлмаймиз, рашк қилмаймиз, ҳасад қилмаймиз. Бу дунёдаги мўъминларнинг хотинлари жаннат маликалари бўлишади. Улар дунёда қилган ибодатлари сабабли ҳурлардан ҳам гўзалроқ, мукаммалроқ ва афзалроқ бўлишади!
#Мўъминлар жаннатда кўрадиган неъматларнинг энг буюги Аллоҳнинг жамолини кўришлари бўлади.
#Эй Роббим! Бизни ортида ғазабинг бўлмаган неъматлар ила неъматлантир!
#Дуо қилинглар, Аллоҳ барчамизни жаннатида неъматлантирсин, учраштирсин. Бу нарса Унга қийин эмас...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Jan, 01:31
Тўй зўр ўтди. Ўз ҳаваси йўлида ўғлининг севгисини қурбон қтлган онанинг юзида табассум. Ахир у орзусидаги келинга эришди. Аммо...
Тўй кеча аламидан ичган куёв келинчакни мева артадиган пичоқни олиб...
-У сени бахтсиз қилган деб менга сира ҳам тегмайди. Бизни ўртамизда сен катта жарликсан.
-Шахбоз ака...
-Кичкина қўшни қизлигингча қолганинг тинч эди. Афсус...
Шахбоз қайта Замирага ташланди. Бу гал қиз бақиришгаям улгурмади. Кўзи қонга тўлган куёв, илк висол оқшомида келинни баданида пичоқ кесмаган жой қолдирмади. Замирани минг қийноқ билан инсон зотига ярашмаган тарзда вахчийларча чавақлади. Кейин эса ўзини ётоққа ташлаб уйқуга кетди. Хонада қонга беланган янги келинчак...
Давоми👇👇👇
Тўй кеча аламидан ичган куёв келинчакни мева артадиган пичоқни олиб...
-У сени бахтсиз қилган деб менга сира ҳам тегмайди. Бизни ўртамизда сен катта жарликсан.
-Шахбоз ака...
-Кичкина қўшни қизлигингча қолганинг тинч эди. Афсус...
Шахбоз қайта Замирага ташланди. Бу гал қиз бақиришгаям улгурмади. Кўзи қонга тўлган куёв, илк висол оқшомида келинни баданида пичоқ кесмаган жой қолдирмади. Замирани минг қийноқ билан инсон зотига ярашмаган тарзда вахчийларча чавақлади. Кейин эса ўзини ётоққа ташлаб уйқуга кетди. Хонада қонга беланган янги келинчак...
Давоми👇👇👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
19 Jan, 17:11
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun 90-qism sizni kutmoqda!! skidkada hikoya narxi 8.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
19 Jan, 17:06
83
Сарвар Дилафрузга келма ўзим бораман уйга дедию, касалхонадан чиқиб кетишни ҳаёлига ҳам келтирмади.
Нилуфар акаси билан гаплашаётганидан фойдаланиб хонадан чиқиб кетган Аноранинг олдига яна келди.
— Икки оғиз гапим...
— Гапингизни менга кераги ҳам, қизиғи ҳам йўқ, — Анора унинг гапини бўларкан, — ҳурматиз борида кетинг.
— Лекин мен...
— Сиз қанақа одамсиз? — алам билан гапира бошлади, — оилангиз, гулдек аёлингиз бор. Уни қадрига етиш ўрнига бу ерда мени асабимга ўйнашдан ортмаяпсиз. Камига кимгадир ўхшатишиз ортиқча. Нега тушунмайсиз, мен сиз ўйлаган одам эмасман. Ҳа деб ёнимга келаверманг.
— Юрагим адашмайди, — уни жим тинглаган Сарвар қўлини кўкси устига қўйиб жавоб берди.
— Юрагингиз? — Анора алам билан кулиб юборди, — хўп шунақа ҳам дейлик, унда айтинчи нега мени сева туриб бошқасига уйлангансиз? Нега мени ёнимда эмассиз? Нега мени сиз билан боғлиқ хотираларим йўқ? Нега? Жавоб бера оласизми? Йўқ, чунки мен сиз ўйлаётган ва севган қиз эмасман. Аслида, ўша қизни ҳам севмагансиз. Севганизда ҳозир ёнигизда ўзгаси эмас, ўша қиз бўларди.
— Мен....
— Жим! — Анора унинг гапини бўлиш баробарида бошини ушларкан, — мени тинч қўйинг. Сафсаталарингизни ортиқ эшитишни истамайман.
— Олмаг....
— Анора, менинг исмим Анора. Яна бир марта Олмагулми Олчагулми ёкида Беҳигулми десангиз мендан хафа бўлиб юрманг. Энди эса даф бўлинг.
🌺🌺🌺
— Нима? — Саиданинг гапини тугатмасидан Аҳмад тутоқиб кетди, — бу нима деганинг? Ўтган гал ичиб олиб, маст бўлиб роса жилпанглаганди. Энди эса ноз қилаяптими? Ўша дугонангга айтиб қўй, пулини тўлаб бўлса ҳам ниятимга етаман. Фақат унда унга қийин бўлади.
— Менга нега жаҳл қиласиз? — Саида лаб бурганча, — мана рақами, гапиз бўлса ўзингиз айтинг. Усизам ораларизда юравериб чарчадим. Энди муаммоларизни ўзинглар ҳал қилинглар, — деганча ўрнидан туриб кетди.
Сарвар Дилафрузга келма ўзим бораман уйга дедию, касалхонадан чиқиб кетишни ҳаёлига ҳам келтирмади.
Нилуфар акаси билан гаплашаётганидан фойдаланиб хонадан чиқиб кетган Аноранинг олдига яна келди.
— Икки оғиз гапим...
— Гапингизни менга кераги ҳам, қизиғи ҳам йўқ, — Анора унинг гапини бўларкан, — ҳурматиз борида кетинг.
— Лекин мен...
— Сиз қанақа одамсиз? — алам билан гапира бошлади, — оилангиз, гулдек аёлингиз бор. Уни қадрига етиш ўрнига бу ерда мени асабимга ўйнашдан ортмаяпсиз. Камига кимгадир ўхшатишиз ортиқча. Нега тушунмайсиз, мен сиз ўйлаган одам эмасман. Ҳа деб ёнимга келаверманг.
— Юрагим адашмайди, — уни жим тинглаган Сарвар қўлини кўкси устига қўйиб жавоб берди.
— Юрагингиз? — Анора алам билан кулиб юборди, — хўп шунақа ҳам дейлик, унда айтинчи нега мени сева туриб бошқасига уйлангансиз? Нега мени ёнимда эмассиз? Нега мени сиз билан боғлиқ хотираларим йўқ? Нега? Жавоб бера оласизми? Йўқ, чунки мен сиз ўйлаётган ва севган қиз эмасман. Аслида, ўша қизни ҳам севмагансиз. Севганизда ҳозир ёнигизда ўзгаси эмас, ўша қиз бўларди.
— Мен....
— Жим! — Анора унинг гапини бўлиш баробарида бошини ушларкан, — мени тинч қўйинг. Сафсаталарингизни ортиқ эшитишни истамайман.
— Олмаг....
— Анора, менинг исмим Анора. Яна бир марта Олмагулми Олчагулми ёкида Беҳигулми десангиз мендан хафа бўлиб юрманг. Энди эса даф бўлинг.
🌺🌺🌺
— Нима? — Саиданинг гапини тугатмасидан Аҳмад тутоқиб кетди, — бу нима деганинг? Ўтган гал ичиб олиб, маст бўлиб роса жилпанглаганди. Энди эса ноз қилаяптими? Ўша дугонангга айтиб қўй, пулини тўлаб бўлса ҳам ниятимга етаман. Фақат унда унга қийин бўлади.
— Менга нега жаҳл қиласиз? — Саида лаб бурганча, — мана рақами, гапиз бўлса ўзингиз айтинг. Усизам ораларизда юравериб чарчадим. Энди муаммоларизни ўзинглар ҳал қилинглар, — деганча ўрнидан туриб кетди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
19 Jan, 17:06
84
— Хўп, бу сафар кетаман, — Сарвар қизга ён босгандек, — лекин кейинги сафар сизни ҳам ўзим билан олиб кетаман. Бунга ҳеч ким тўсқинлик қила олмайди. На сиз, на ўша дугонангиз, — дедию чиқиб кетди.
— Бунақа эркакдан Худони ўзи асрасин, — Анора асабийлашганча гапириб қолаверди.
Сарвар касалхонадан келиб ҳам Анора ҳақида ўйлашни канда қилмасди. Айни пайтда кўзига аёли ҳам, шириндан шакар қизлари ҳам кўринмаётганди. Эри келганидан буён атрофида гирдиркапалак бўлаётган Дилафруз бўлса эрининг бундай ўтиришидан бироз хафа.
— Сарвар ака ҳеч йўқ қизларимизга бироз эътибор берсангиз бўларди. Ахир улар сизни соғинишган.
— Мен бироз чарчадим. Кириб дам олай, — Сарвар унга эътибор ҳам бермасдан ўрнидан туриб кетди.
🌺🌺🌺
Иш вақти тугаб уйига йўл олган Анора қандай бозор тарафга айланганини ҳам сезмай қолди. Одамларнинг ўзаро талашиб-тортишаётган овозларидан ҳаёлларини йиғиб оларкан,
— Бу ерга қандай келиб қолдим? — атрофга бироз тушунмагандек қараб тураркан, бозор ва ундаги одамлар унинг кўзига жудаям хунук кўриниб кетди, — одамлар нега бунақа экан-а? — бир сўм учун талашиб-тортишаётганларга бир қараб қўйдида ортига ўгирилди. Айни пайтда бу дунёни ҳам, ундаги одамларни ҳам ёмон кўриб кетарди. Тўғри уларнинг ҳеч бир айби йўқ, лекин барибир...
— Мен кимман ўзи? — чалкаш ўйлар ичида биргина топган саволи шу бўлди? — Атрофимдагилар ким? Нилуфарчи? Доим мен ҳақимда қайғуради. Лекин саволларимга жавоб бермайди. Ота-онам ким? Ўша эркакчи? Нуқул Олмагул дейди. Олмагул деганлари ким экан? Ўша эркакни Нилуфар таниса керак. Акс ҳолда уни ёнига киришимга қаршилик қилмасди. Бу ерда....
— Сссеэеэннн? — унинг ҳаёлларини олдидан чиққан эркак тўзғитиб юборди, — наҳотки сен...
— Кечирасиз, — негадир Анорага бу эркак жуда хавфлидек туюлиб кетди. Камига унинг уст-боши, юзлари одамни кўнглини айнитадиган даражада иркит эди.
— Гулим, — эркак Анора томонга талпинганди, Аноранинг юраги товонига тушди, — мени кечир.
— Менимча сиз адашдингиз, — Анора зўрға шундай дедию ортига ўгирилиб қочиш ҳаракатига тушди.
— Хўп, бу сафар кетаман, — Сарвар қизга ён босгандек, — лекин кейинги сафар сизни ҳам ўзим билан олиб кетаман. Бунга ҳеч ким тўсқинлик қила олмайди. На сиз, на ўша дугонангиз, — дедию чиқиб кетди.
— Бунақа эркакдан Худони ўзи асрасин, — Анора асабийлашганча гапириб қолаверди.
Сарвар касалхонадан келиб ҳам Анора ҳақида ўйлашни канда қилмасди. Айни пайтда кўзига аёли ҳам, шириндан шакар қизлари ҳам кўринмаётганди. Эри келганидан буён атрофида гирдиркапалак бўлаётган Дилафруз бўлса эрининг бундай ўтиришидан бироз хафа.
— Сарвар ака ҳеч йўқ қизларимизга бироз эътибор берсангиз бўларди. Ахир улар сизни соғинишган.
— Мен бироз чарчадим. Кириб дам олай, — Сарвар унга эътибор ҳам бермасдан ўрнидан туриб кетди.
🌺🌺🌺
Иш вақти тугаб уйига йўл олган Анора қандай бозор тарафга айланганини ҳам сезмай қолди. Одамларнинг ўзаро талашиб-тортишаётган овозларидан ҳаёлларини йиғиб оларкан,
— Бу ерга қандай келиб қолдим? — атрофга бироз тушунмагандек қараб тураркан, бозор ва ундаги одамлар унинг кўзига жудаям хунук кўриниб кетди, — одамлар нега бунақа экан-а? — бир сўм учун талашиб-тортишаётганларга бир қараб қўйдида ортига ўгирилди. Айни пайтда бу дунёни ҳам, ундаги одамларни ҳам ёмон кўриб кетарди. Тўғри уларнинг ҳеч бир айби йўқ, лекин барибир...
— Мен кимман ўзи? — чалкаш ўйлар ичида биргина топган саволи шу бўлди? — Атрофимдагилар ким? Нилуфарчи? Доим мен ҳақимда қайғуради. Лекин саволларимга жавоб бермайди. Ота-онам ким? Ўша эркакчи? Нуқул Олмагул дейди. Олмагул деганлари ким экан? Ўша эркакни Нилуфар таниса керак. Акс ҳолда уни ёнига киришимга қаршилик қилмасди. Бу ерда....
— Сссеэеэннн? — унинг ҳаёлларини олдидан чиққан эркак тўзғитиб юборди, — наҳотки сен...
— Кечирасиз, — негадир Анорага бу эркак жуда хавфлидек туюлиб кетди. Камига унинг уст-боши, юзлари одамни кўнглини айнитадиган даражада иркит эди.
— Гулим, — эркак Анора томонга талпинганди, Аноранинг юраги товонига тушди, — мени кечир.
— Менимча сиз адашдингиз, — Анора зўрға шундай дедию ортига ўгирилиб қочиш ҳаракатига тушди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
19 Jan, 01:44
📝 Кунларнинг бирида машинамда кетаётганимда беҳосдан бир йигитни туртиб юбордим. Тормозни босишга улгурдим, аммо барибир темир - жонга оғриқ беради.
Машинамдан тушдим. Кайфиятим бузилди. Ўткан ҳафта бир талабани туртиб юборган эдим, контрактини тўлашга шантаж қилганди. Бу ҳам бир талаба бўлса керак деб ўйладим.
Машинамга разм солдим. Уста олиб борса, тузатса бўлади, ҳаражати кўп эмас.
Нарироқда йигит ерда қўли билан судралганча юришга ҳаракат қиларди.
- Тузукмисан?
- Ҳа, узур, кўрмай қолдим.
- Шифохонага олиб бораман, кетдик.
- Йўқ, шошилябман, кетаверинг, давоим йўқ.
- Жинни эмасмисан мабодо? Юр, ҳеч бўлмаса уйинггача олиб бораман.
- Машинангизда олиб борасизми?
- Йўқ, "опичлаб оламан"! Албатта машинамда олиб бораманда!
- Унда илтимос, мени анави масжидгача олиб боринг, кеч қолаябман.
- Калланг жойдами? Бир ўлимдан қолдинг, қанақа масжид яна?
- Жумага кеч қолмай деб шошилган эдим, сизни кўрмай қолдим. Илтимос, олиб боринг!
Уни машинамга ўтказдим. Оёғи бироз лат ебди. Аммо оғриққа жим сабр қиларди.
Бир бекат наридаги масжидга келдик. Одам тумонат. У раҳмат деганча машинадан тушди. Оқсоқланиб кета бошлади. Бироз виждоним қийналди. Ортидан бориб, қўлидан ушлаб, юра бошладим. Таҳоратхонага кирдик. У ичкарига кириб кетди.
Мен ортга қайтмоқчи ҳам эдим, бир инсон "Биродар, келинг, мана таҳоратхона бўш" деди. Уялиб кетдим. Нима қилишни билмай кирдим. Ичкарида таҳорат олиш қоидаси илинган қоғозга қараб таҳорат олдим.
Одам кўп, бировни биров билан иши йўқ.
Азон янгради. Умримда бундай гўзал куйни эшитмаган эдим. Қулоқларим остида янграса, ичимда нимадир ўпирилар эди.
"Мен ҳам намоз ўқисам бўладими?" деб сўраганимда инсонлар "Шу ёшда ҳам намоз ўқишни билмайсизми?" деб жеркишса керак деб ўйлаган эдим. Ундай бўлмади. Одамлар қувонч билан ёнларидан жой ажратдилар. Бир инсон тавсиясига кўра олдимдаги инсон нима қилса мен ҳам такрорлайдиган бўлдим.
Умримда илк бор масжидга киришим эди.
Намоз бошланди. Шунақанги роҳатланардимки, танамдаги бу ҳисни аввал туймаганим боис ўзимдан ҳайрон бўлардим. Ичимда нимадир порлагандай бўларди.
Ортимизда бир инсон кўзида ёш билан намоз ўқир, мен эса нега шунча йил бирон марта сажда қилмаганимдан, нега бу инсончалик ихлос билан намозда турмаганимдан уялардим.
Намоз тугаши билан ортимга ўгирилдим. Бу ўша - мен туртиб юборган йигит эди.
Шу бола мени ҳидоятимга сабабчи бўлди. Нимадир бўлди, билмайман, шу болага ғойибдан меҳрим тушди.
Намоздан сўнг уни масжид дарвозаси олдида кутиб олдим. Мажбурлаб шифохонага олиб бордим. Керакли дориларни олдим. Йигитни уйига ташлаб, ўзим ишимга равона бўлдим.
Шу кундан бошлаб ҳаётим ўзгарди. Масжиддаги ҳаловатни истай бошладим. Уйда ўзим намоз ўқий бошладим.
Дўконга бориб бир гала диний адабиётлар олиб келдим. Динимни ўрганишни бошладим.
Бу орада мендаги ўзгаришлар оиламга ҳам таъсир қилди. Фарзандларим уйдаги китобларни ўқиб, Исломга қизиқа бошлашди.
Қизим "Ота ҳижобга кираман!" деганида олам қадар севиндим.
Бироздан сўнг "Ота, бир дона ҳам узун кўйлагим йўқ экан. Бари калта экан" деб маҳзун бўлганида ичим зил кетди. Шунча йил қизимни иффатига ҳам аҳамият ҳам бермаган эканман. Бўғзимга нимадир тиқилди.
Қизим билан дўконга келдик. У истаган либосларни олдим. Қизим дўкондан аврати ёпиқ ҳолда чиқди. Умримда бу қадар кўчада мағрур юрмаган эдим.
Умрим бизнес билан ўткан экан.
Ҳозирда оилам намозхон. Оиламизда барака бор.
Қизим ва аёлим авратини пана қилгач қизимга совчиларнинг қатори узилиб қолди. Танишларимнинг бари дунёвий, чала имонлилар бўлгани учунми, келганлар қизимни ҳижобда эканидан таажжубланарди. Ўзим ҳам чала имонли оилага қиз беришни истамадим. Мен каби умри жоҳилликда ўтсинми?
Кунлардан бир куни совчилар келди. Диндор оиладан сўраб келишибди. Қувондим! Аллоҳга ҳамд айтдим.
Совчилар келаси сафар куёвни олиб келадиган бўлишди. Ўзим савол-жавоб қилганим маъқулда!
Совчилар келди.
Не кўз билан кўрайки, куёвбола менинг қаҳрамоним, ҳидоятим сабабчиси - мен машинада туртиб юборган ва мени масжидга етаклаган йигит эди!Субҳаналлоҳ!!!
Ма ша Аллаҳ! Ўқиб йиғладим ва сизларга ҳам илиндим. Аллоҳ ҳар бандаи-мўминига хидоят берсин!
Машинамдан тушдим. Кайфиятим бузилди. Ўткан ҳафта бир талабани туртиб юборган эдим, контрактини тўлашга шантаж қилганди. Бу ҳам бир талаба бўлса керак деб ўйладим.
Машинамга разм солдим. Уста олиб борса, тузатса бўлади, ҳаражати кўп эмас.
Нарироқда йигит ерда қўли билан судралганча юришга ҳаракат қиларди.
- Тузукмисан?
- Ҳа, узур, кўрмай қолдим.
- Шифохонага олиб бораман, кетдик.
- Йўқ, шошилябман, кетаверинг, давоим йўқ.
- Жинни эмасмисан мабодо? Юр, ҳеч бўлмаса уйинггача олиб бораман.
- Машинангизда олиб борасизми?
- Йўқ, "опичлаб оламан"! Албатта машинамда олиб бораманда!
- Унда илтимос, мени анави масжидгача олиб боринг, кеч қолаябман.
- Калланг жойдами? Бир ўлимдан қолдинг, қанақа масжид яна?
- Жумага кеч қолмай деб шошилган эдим, сизни кўрмай қолдим. Илтимос, олиб боринг!
Уни машинамга ўтказдим. Оёғи бироз лат ебди. Аммо оғриққа жим сабр қиларди.
Бир бекат наридаги масжидга келдик. Одам тумонат. У раҳмат деганча машинадан тушди. Оқсоқланиб кета бошлади. Бироз виждоним қийналди. Ортидан бориб, қўлидан ушлаб, юра бошладим. Таҳоратхонага кирдик. У ичкарига кириб кетди.
Мен ортга қайтмоқчи ҳам эдим, бир инсон "Биродар, келинг, мана таҳоратхона бўш" деди. Уялиб кетдим. Нима қилишни билмай кирдим. Ичкарида таҳорат олиш қоидаси илинган қоғозга қараб таҳорат олдим.
Одам кўп, бировни биров билан иши йўқ.
Азон янгради. Умримда бундай гўзал куйни эшитмаган эдим. Қулоқларим остида янграса, ичимда нимадир ўпирилар эди.
"Мен ҳам намоз ўқисам бўладими?" деб сўраганимда инсонлар "Шу ёшда ҳам намоз ўқишни билмайсизми?" деб жеркишса керак деб ўйлаган эдим. Ундай бўлмади. Одамлар қувонч билан ёнларидан жой ажратдилар. Бир инсон тавсиясига кўра олдимдаги инсон нима қилса мен ҳам такрорлайдиган бўлдим.
Умримда илк бор масжидга киришим эди.
Намоз бошланди. Шунақанги роҳатланардимки, танамдаги бу ҳисни аввал туймаганим боис ўзимдан ҳайрон бўлардим. Ичимда нимадир порлагандай бўларди.
Ортимизда бир инсон кўзида ёш билан намоз ўқир, мен эса нега шунча йил бирон марта сажда қилмаганимдан, нега бу инсончалик ихлос билан намозда турмаганимдан уялардим.
Намоз тугаши билан ортимга ўгирилдим. Бу ўша - мен туртиб юборган йигит эди.
Шу бола мени ҳидоятимга сабабчи бўлди. Нимадир бўлди, билмайман, шу болага ғойибдан меҳрим тушди.
Намоздан сўнг уни масжид дарвозаси олдида кутиб олдим. Мажбурлаб шифохонага олиб бордим. Керакли дориларни олдим. Йигитни уйига ташлаб, ўзим ишимга равона бўлдим.
Шу кундан бошлаб ҳаётим ўзгарди. Масжиддаги ҳаловатни истай бошладим. Уйда ўзим намоз ўқий бошладим.
Дўконга бориб бир гала диний адабиётлар олиб келдим. Динимни ўрганишни бошладим.
Бу орада мендаги ўзгаришлар оиламга ҳам таъсир қилди. Фарзандларим уйдаги китобларни ўқиб, Исломга қизиқа бошлашди.
Қизим "Ота ҳижобга кираман!" деганида олам қадар севиндим.
Бироздан сўнг "Ота, бир дона ҳам узун кўйлагим йўқ экан. Бари калта экан" деб маҳзун бўлганида ичим зил кетди. Шунча йил қизимни иффатига ҳам аҳамият ҳам бермаган эканман. Бўғзимга нимадир тиқилди.
Қизим билан дўконга келдик. У истаган либосларни олдим. Қизим дўкондан аврати ёпиқ ҳолда чиқди. Умримда бу қадар кўчада мағрур юрмаган эдим.
Умрим бизнес билан ўткан экан.
Ҳозирда оилам намозхон. Оиламизда барака бор.
Қизим ва аёлим авратини пана қилгач қизимга совчиларнинг қатори узилиб қолди. Танишларимнинг бари дунёвий, чала имонлилар бўлгани учунми, келганлар қизимни ҳижобда эканидан таажжубланарди. Ўзим ҳам чала имонли оилага қиз беришни истамадим. Мен каби умри жоҳилликда ўтсинми?
Кунлардан бир куни совчилар келди. Диндор оиладан сўраб келишибди. Қувондим! Аллоҳга ҳамд айтдим.
Совчилар келаси сафар куёвни олиб келадиган бўлишди. Ўзим савол-жавоб қилганим маъқулда!
Совчилар келди.
Не кўз билан кўрайки, куёвбола менинг қаҳрамоним, ҳидоятим сабабчиси - мен машинада туртиб юборган ва мени масжидга етаклаган йигит эди!Субҳаналлоҳ!!!
Ма ша Аллаҳ! Ўқиб йиғладим ва сизларга ҳам илиндим. Аллоҳ ҳар бандаи-мўминига хидоят берсин!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
19 Jan, 01:31
SEMIZLIKDAN
CHARCHADINGIZMI👋👋🤦♀TUG'URUQDAN KEGIN 🤩🤩 QORNINGIZ CHIQIB QOLGANMI
🎆 🎆 🎆 🎆 🎆 🎆 🎆 🎆 🎆 🎆
UNDA BIZGA QO'SHILING
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
⤴️ ⤴️ ⤴️ ⤴️ ⤴️ ⤴️ ⤴️ ⤴️ ⤴️ ⤴️
UYINGIZDA BOR MAXSULOTLARNI YEB BIR OYDA 4_5 KG DAN 10_15 KG GACHA VAZN TASHLAYSIZ.
⤵️ ⤵️ ⤵️ ⤵️ ⤵️ ⤵️ ⤵️ ⤵️ ⤵️ ⤵️
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖
UYINGIZDA BOR MAXSULOTLARNI YEB BIR OYDA 4_5 KG DAN 10_15 KG GACHA VAZN TASHLAYSIZ.
⏱ ⏱ ⏱ ⏱ ⏱ ⏱ ⏱ ⏱ ⏱
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
GURUHGA KIRING
💡 💡 💡 💡 💡 💡 💡 💡 💡 💡
CHARCHADINGIZMI👋👋🤦♀TUG'URUQDAN KEGIN 🤩🤩 QORNINGIZ CHIQIB QOLGANMI
UNDA BIZGA QO'SHILING
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
UYINGIZDA BOR MAXSULOTLARNI YEB BIR OYDA 4_5 KG DAN 10_15 KG GACHA VAZN TASHLAYSIZ.
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
UYINGIZDA BOR MAXSULOTLARNI YEB BIR OYDA 4_5 KG DAN 10_15 KG GACHA VAZN TASHLAYSIZ.
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
GURUHGA KIRING
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 16:36
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun 90-qism sizni kutmoqda!! skidkada hikoya narxi 8.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 16:33
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 16:33
76
Анча пайт бир нуқтага тикилиб ўтирдида, бир қарорга келдими ўрнидан туриб кўчага чиқиб кетди. Йўл-йўлакай Анорага қўнғироқ қилиб, гаплашиб олишлари кераклигини айтиб, учрашув жойини белгилашни ҳам унутмади.
— Мен келдим, — учрашув жойида ҳаёлларга ғарқ бўлиб тураркан, қизнинг майин овози ҳаёлларини тўзғитиб юборди.
— Яхши, — қизга бир қараб қўйдию, яна олдинга қараб олди.
— Тинчликми? Сизга нима бўлди? — йигитнинг тушкун кайфияти қизда хавотир уйғота бошлади, — ёкида яна бирор жойингиз оғрияптими?
— Йўқ, — Аброр сокин бўлганча, — сизни бу ерга чақирганимни сабаби, ҳаммасидан узр сўрамоқчи эдим. Вақтизни олганим учун кечиринг. Ортиқ сизни алдаб юришни истамайман. Чунки сиз жуда яхши қизсиз. Бахтли бўлишга лойиқсиз.
— Бу нима деганингиз? — Анора ҳеч нимага тушунмасдан сўради.
— Айтмоқчи бўлганим, мен яқинда уйланаяпман. Ҳаммаси чуқурлашиб кетмасидан шу ерда тўхтатганимиз маъқул деб ўйлайман. Бир кун келиб сиз ҳам ўз бахтингизни топасиз, бунга ишонаман.
— Ҳаммаси шунчакимиди? — Анора пастки лабини билинар-билинмас тишлаганча сўради.
— Кечиринг.
— Энди ишона бошлаганимда, ҳаммаси остун-устун бўлиб кетди, — кўзлар ёшланди.
— Буёғи энди....
— Ҳаммасини тушундим. Омон бўлинг, — Анора шарт бурилиб югуриб кетди.
— Мени кечиринг, мен иложсизман, — Аброрнинг лаблари қимирламай пичирларди.
«Ҳисларимга эрк бердим узр,
Юрагингдан исмим ўчирма..
Сени севмоқ бўлганди ҳузур,
Мени кечир, буни кечирма…
Мендан изоҳ этмагин талаб,
Рост сўзла деб қасам ичирма…
Қилган эдим аҳир атайлаб,
Мени кечир, буни кечирма…
Кетар вақтим бўлди, алвидо,
Жонинг қийнаб, аламлар ютма…
Бизни лойиқ кўрмади Худо,
Мени унут, буни унутма….»
Ясемин
Анча пайт бир нуқтага тикилиб ўтирдида, бир қарорга келдими ўрнидан туриб кўчага чиқиб кетди. Йўл-йўлакай Анорага қўнғироқ қилиб, гаплашиб олишлари кераклигини айтиб, учрашув жойини белгилашни ҳам унутмади.
— Мен келдим, — учрашув жойида ҳаёлларга ғарқ бўлиб тураркан, қизнинг майин овози ҳаёлларини тўзғитиб юборди.
— Яхши, — қизга бир қараб қўйдию, яна олдинга қараб олди.
— Тинчликми? Сизга нима бўлди? — йигитнинг тушкун кайфияти қизда хавотир уйғота бошлади, — ёкида яна бирор жойингиз оғрияптими?
— Йўқ, — Аброр сокин бўлганча, — сизни бу ерга чақирганимни сабаби, ҳаммасидан узр сўрамоқчи эдим. Вақтизни олганим учун кечиринг. Ортиқ сизни алдаб юришни истамайман. Чунки сиз жуда яхши қизсиз. Бахтли бўлишга лойиқсиз.
— Бу нима деганингиз? — Анора ҳеч нимага тушунмасдан сўради.
— Айтмоқчи бўлганим, мен яқинда уйланаяпман. Ҳаммаси чуқурлашиб кетмасидан шу ерда тўхтатганимиз маъқул деб ўйлайман. Бир кун келиб сиз ҳам ўз бахтингизни топасиз, бунга ишонаман.
— Ҳаммаси шунчакимиди? — Анора пастки лабини билинар-билинмас тишлаганча сўради.
— Кечиринг.
— Энди ишона бошлаганимда, ҳаммаси остун-устун бўлиб кетди, — кўзлар ёшланди.
— Буёғи энди....
— Ҳаммасини тушундим. Омон бўлинг, — Анора шарт бурилиб югуриб кетди.
— Мени кечиринг, мен иложсизман, — Аброрнинг лаблари қимирламай пичирларди.
«Ҳисларимга эрк бердим узр,
Юрагингдан исмим ўчирма..
Сени севмоқ бўлганди ҳузур,
Мени кечир, буни кечирма…
Мендан изоҳ этмагин талаб,
Рост сўзла деб қасам ичирма…
Қилган эдим аҳир атайлаб,
Мени кечир, буни кечирма…
Кетар вақтим бўлди, алвидо,
Жонинг қийнаб, аламлар ютма…
Бизни лойиқ кўрмади Худо,
Мени унут, буни унутма….»
Ясемин
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 16:33
78
— Ҳозир, — экрандаги ёзувни кўриб юзига табассум югурди, — ассалому алайкум ака, — хурсанд бўлганча жавоб берди.
— Яхшимисан Нилу, — Мансур иложи борича ҳозирги аҳволини билдирмасликка ҳаракат қилди, — ўқишларинг яхшими? Имтиҳонларинг тугай деб қолдими?
— Яхши рахмат, ҳаммаси аъло даражада. Ҳа биттагина имтиҳоним қолди. Ўзингиз яхшимисиз? Ойим, дадам, келинойим, жиянларим яхшими?
— Аллоҳга шукур яхши. Фақат...., — Мансур бироз тўхталиб, — ойимни бироз тоби йўқроқ. Шунга ўқишингдан рухсат олиб бир-икки кунга келиб кетасанми демоқчи эдим.
— Ойимга нима бўлди? Ахир бу ерга келаётганимда соппа-соғ эдиларку, ёки яна оёғи....
— Нилу бунча ховлиқасан? — Мансур кулишга урунди. Лекин уддалай олмади. Яхшиям буни Нилуфар сезмади. Сезганида борми, — ойим бироз шамоллабдилар. Феълларини биласанку. Сал тоби қочса ёш боладек эркаланиб оладилар. Нилуфарни соғиндим дегандилар. Шунга...
— Хўп ака. Мен бугуноқ йўлга тушаман. Сиз унгача ойимга яхши қаранг.
— Яхши. Йўлда эҳтиёт бўл.
— Хўп ака. Сиз ҳам ойимни эҳтиёт қилинг. Мен эртага эрталаб уйда бўламан, — Нилуфар телефонни ўчиргандан кейингина Аноранинг чиқиб кетганини билди, — ҳа майли у билан келиб гаплашаман. Ҳозир муҳими ойим, — деганча қишлоққа кетадиган такси топиш ва гаплашиш учун ишдан эртароқ кетиш тараддудига тушиб қолди.
🌺🌺🌺
Кеча шаҳардан чиққан такси ҳали осмон ёришмасидан қишлоққа кириб келишга улгурган эди.
— Мана, катта раҳмат амаки, — Нилуфар келишилган йўл кирани узатаркан, — Аллоҳ сиздан рози бўлсин.
— Аллоҳ барчамиздан рози бўлсин, — машина жойидан қўзғалди. Кўчасининг бошида тушиб қолган Нилуфар учун уйига боргунча босиб ўтиладиган йўлнинг охири йўқдек туюлиб кетди.
— Ишқилиб ойим яхши бўлсинларда, — қишлоққа яқинлашиб қолганларидан бери ичига ин қуриб олган ғашлик сира тарк этай демасди.
— Ҳозир, — экрандаги ёзувни кўриб юзига табассум югурди, — ассалому алайкум ака, — хурсанд бўлганча жавоб берди.
— Яхшимисан Нилу, — Мансур иложи борича ҳозирги аҳволини билдирмасликка ҳаракат қилди, — ўқишларинг яхшими? Имтиҳонларинг тугай деб қолдими?
— Яхши рахмат, ҳаммаси аъло даражада. Ҳа биттагина имтиҳоним қолди. Ўзингиз яхшимисиз? Ойим, дадам, келинойим, жиянларим яхшими?
— Аллоҳга шукур яхши. Фақат...., — Мансур бироз тўхталиб, — ойимни бироз тоби йўқроқ. Шунга ўқишингдан рухсат олиб бир-икки кунга келиб кетасанми демоқчи эдим.
— Ойимга нима бўлди? Ахир бу ерга келаётганимда соппа-соғ эдиларку, ёки яна оёғи....
— Нилу бунча ховлиқасан? — Мансур кулишга урунди. Лекин уддалай олмади. Яхшиям буни Нилуфар сезмади. Сезганида борми, — ойим бироз шамоллабдилар. Феълларини биласанку. Сал тоби қочса ёш боладек эркаланиб оладилар. Нилуфарни соғиндим дегандилар. Шунга...
— Хўп ака. Мен бугуноқ йўлга тушаман. Сиз унгача ойимга яхши қаранг.
— Яхши. Йўлда эҳтиёт бўл.
— Хўп ака. Сиз ҳам ойимни эҳтиёт қилинг. Мен эртага эрталаб уйда бўламан, — Нилуфар телефонни ўчиргандан кейингина Аноранинг чиқиб кетганини билди, — ҳа майли у билан келиб гаплашаман. Ҳозир муҳими ойим, — деганча қишлоққа кетадиган такси топиш ва гаплашиш учун ишдан эртароқ кетиш тараддудига тушиб қолди.
🌺🌺🌺
Кеча шаҳардан чиққан такси ҳали осмон ёришмасидан қишлоққа кириб келишга улгурган эди.
— Мана, катта раҳмат амаки, — Нилуфар келишилган йўл кирани узатаркан, — Аллоҳ сиздан рози бўлсин.
— Аллоҳ барчамиздан рози бўлсин, — машина жойидан қўзғалди. Кўчасининг бошида тушиб қолган Нилуфар учун уйига боргунча босиб ўтиладиган йўлнинг охири йўқдек туюлиб кетди.
— Ишқилиб ойим яхши бўлсинларда, — қишлоққа яқинлашиб қолганларидан бери ичига ин қуриб олган ғашлик сира тарк этай демасди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 16:33
79
Уйига етгунча учта уйнинг устидан ўтиб келган Нилуфар қадрдон дарвозани кўриб ўзгача хурсанд бўлиб кетди.
— Мен келдим ойижон, — пичирлаганча келиб дарвозани тақиллатди.
— Ҳозир, — келинойисининг овози эшитилди. Кетидан қадам товушлари ва дарвоза қулфининг шақирлаб очилгани, — вой Нилуфар, сиз? — келинойисининг юзида ҳайрат акс этди.
— Ҳа мен келинойи мен. Худди ўзим, — Нилуфар келинойиси билан қучоқ очиб кўришаркан, — эрта уйғониб олибсизми?
— Ҳа шундай бўлиб қолдида, — Дурдона жилмайишга урунганча қайнисинглисининг қўлидагини оларкан, — кира қолинг, — уни ичкарига бошлади, — йўлда чарчагандирсиз? Бироз дам оласизми?
— Ҳа, лекин олдин ойимни кўриб чиқай, — деганча ойисининг хонасига юрди.
— Нилуфар, — Дурдона уни тўхтатганча, — ойижон хоналарида эмас.
— Унда катта хонадами? — Нилуфар шундай деганча ўша тарафга юрди.
— Нилуфар ойижон уйда эмаслар, — Дурдона гапиришга гапирдию тилини тишлади. Ҳозир Нилуфар савол ёғдира бошласа нима дейди? Унга эри Нилуфар келса ҳозирги вазият ҳақида айтмасликни тайинлаб кетгандику.
— Бу нима деганингиз келинойи? Ойим уйда бўлмаса, унда қаерда? — Нилуфар ҳеч нимани тушунмасдан сўради.
— Ҳалиги кеча иситмаси кўтарилиб кетгани учун акангиз касалхонага олиб кетгандилар.
— Касалхонага?
— Ҳа, иситмаси бироз юқори эдида. Шунга...
— Акам ҳозир қаерда? — Нилуфар шошиб телефонини излай бошлади, — уларга қўнғироқ қилай. Мени келиб олиб кетсинлар.
— Нилуфар бироз шошманг. Қуёш чиқсин, кейин иккимиз...
— Йўқ, мен ойимни кўришим керак, — акасининг рақамини тера бошлади.
— Ало, — қисқа гудокдан кейин акасининг хорғин овози эшитилди.
— Ака қаердасиз? Мен уйга келдим. Мени ҳам касалхонага олиб кетинг, — нафас олмасдан гапириб ташлади.
— Келинойингни оғзида куртук турмайдиган бўлибди ўзи, — Мансур асабийлашганча, — уйда бўлсанг ўтира тур. Қуёш кўтарилиши билан....
— Келасизми йўқми? — Нилуфарнинг ҳам қайсарлиги тута бошлади, — келмайдиган бўлсангиз ўзим йўлга чиқиб...
— Ҳозир бораман, — Мансур истамайгина ўрнидан турди.
Уйига етгунча учта уйнинг устидан ўтиб келган Нилуфар қадрдон дарвозани кўриб ўзгача хурсанд бўлиб кетди.
— Мен келдим ойижон, — пичирлаганча келиб дарвозани тақиллатди.
— Ҳозир, — келинойисининг овози эшитилди. Кетидан қадам товушлари ва дарвоза қулфининг шақирлаб очилгани, — вой Нилуфар, сиз? — келинойисининг юзида ҳайрат акс этди.
— Ҳа мен келинойи мен. Худди ўзим, — Нилуфар келинойиси билан қучоқ очиб кўришаркан, — эрта уйғониб олибсизми?
— Ҳа шундай бўлиб қолдида, — Дурдона жилмайишга урунганча қайнисинглисининг қўлидагини оларкан, — кира қолинг, — уни ичкарига бошлади, — йўлда чарчагандирсиз? Бироз дам оласизми?
— Ҳа, лекин олдин ойимни кўриб чиқай, — деганча ойисининг хонасига юрди.
— Нилуфар, — Дурдона уни тўхтатганча, — ойижон хоналарида эмас.
— Унда катта хонадами? — Нилуфар шундай деганча ўша тарафга юрди.
— Нилуфар ойижон уйда эмаслар, — Дурдона гапиришга гапирдию тилини тишлади. Ҳозир Нилуфар савол ёғдира бошласа нима дейди? Унга эри Нилуфар келса ҳозирги вазият ҳақида айтмасликни тайинлаб кетгандику.
— Бу нима деганингиз келинойи? Ойим уйда бўлмаса, унда қаерда? — Нилуфар ҳеч нимани тушунмасдан сўради.
— Ҳалиги кеча иситмаси кўтарилиб кетгани учун акангиз касалхонага олиб кетгандилар.
— Касалхонага?
— Ҳа, иситмаси бироз юқори эдида. Шунга...
— Акам ҳозир қаерда? — Нилуфар шошиб телефонини излай бошлади, — уларга қўнғироқ қилай. Мени келиб олиб кетсинлар.
— Нилуфар бироз шошманг. Қуёш чиқсин, кейин иккимиз...
— Йўқ, мен ойимни кўришим керак, — акасининг рақамини тера бошлади.
— Ало, — қисқа гудокдан кейин акасининг хорғин овози эшитилди.
— Ака қаердасиз? Мен уйга келдим. Мени ҳам касалхонага олиб кетинг, — нафас олмасдан гапириб ташлади.
— Келинойингни оғзида куртук турмайдиган бўлибди ўзи, — Мансур асабийлашганча, — уйда бўлсанг ўтира тур. Қуёш кўтарилиши билан....
— Келасизми йўқми? — Нилуфарнинг ҳам қайсарлиги тута бошлади, — келмайдиган бўлсангиз ўзим йўлга чиқиб...
— Ҳозир бораман, — Мансур истамайгина ўрнидан турди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 16:33
77
Мана уч кундирки, Саломат опа касалхонада, жонлантириш бўлимида. Ҳар уч-тўрт соатдан иситамаси кўтарилиб, аҳволи ёмонлашавергани боис, аҳволи тўлиқ ўнгланмагунча шу ерда ётишини тайинлаган доктор кеча-кундуз уларнинг тепасида.
— Доктор балки энди уйидагиларга яхшилаб тушунтирармиз, — катта ҳамшира иложсиз бир аҳволда ўтирган докторнинг олдига сув қўяркан, — бу касалликнинг қанақа эканлигини мендан яхши биласиз. Жонини олиб тинади, шунгача тўхтамайди.
— Тўғри, — доктор олдидаги сувдан кўз узмасдан, — бу касалликни биламан, шу қатори ўша аёлни ҳам билгандекман. У кимнидир илҳақ кутяпти. Шунинг учун ҳам жони узилолмай азобда.
— Ким экан ўша яқини? Айтайлик, келсин. Бунақа қийналиб ётмасинлар. Қайтанга оила аъзоларини ҳам эзиб юбордилар. Ўғлини кўрдингизми? Уч кунда чўкиб қолди.
— Балки қизи, банк бошқа бир яқини. Аниғини билмайман, ягона билганим аёл унга ҳалақит беришни истамаяпти. Кеча ҳам ўғлига қўй имтиҳонларини топшириб олсин деди.
— Демак фарзанди, шаҳарда ўқийди, — ҳамшира аёлнинг қоши хиёл кўтарилди, — доктор сиз улар билан яхшилаб гаплашинг. Ўша шаҳардаги ким бўлса ҳам чақиртирсинлар. Эртага ўша инсон ҳам армонда қолмасин.
— Тўғри айтасиз, — доктор ўрнидан тураркан, — мен ҳозироқ уларга вазиятни тушунтираман.
🌺🌺🌺
— Нима бўлди? — Аноранинг ўйчан бўлиб қолганини тезда сезган Нилуфар дугонасининг олдига келиб, уни елкасидан тутиб ўзига қаратди, — ёки Аброр аканг хафа қилдими?
— У ҳеч қанқасига мени акам эмас, — Анора кўзларини олиб қочаркан, — буни устига ҳеч нима бўлмади.
— Тушунарли, — Нилуфар секин қўлини тортиб оларкан, — ўзинг истамагунча сени сиқувга олмайман.
— Раҳмат, — Анора бироз ёлғиз қолишни истаб хонадан чиқиш учун эшик томонга юрганди, бошида тўсатдан турган оғриқ сабаб жойидан қўзғала олмай қолди, — бошиииим...
— Тузукмисан? — Нилуфар уни ўтиришига ёрдам бераркан, — дори берайми?
— Керакмас, ҳозир ўтиб кетади.
— Нима бу оғриқ анчадан бери борми? — Нилуфар ҳаёлига келган ўйдан қўрққанча сўради.
— Деярли икки ҳафтадан бери.
— Сен кўрик..., — телефони жиринглаб қолгани боис гапи чала қолди.
Мана уч кундирки, Саломат опа касалхонада, жонлантириш бўлимида. Ҳар уч-тўрт соатдан иситамаси кўтарилиб, аҳволи ёмонлашавергани боис, аҳволи тўлиқ ўнгланмагунча шу ерда ётишини тайинлаган доктор кеча-кундуз уларнинг тепасида.
— Доктор балки энди уйидагиларга яхшилаб тушунтирармиз, — катта ҳамшира иложсиз бир аҳволда ўтирган докторнинг олдига сув қўяркан, — бу касалликнинг қанақа эканлигини мендан яхши биласиз. Жонини олиб тинади, шунгача тўхтамайди.
— Тўғри, — доктор олдидаги сувдан кўз узмасдан, — бу касалликни биламан, шу қатори ўша аёлни ҳам билгандекман. У кимнидир илҳақ кутяпти. Шунинг учун ҳам жони узилолмай азобда.
— Ким экан ўша яқини? Айтайлик, келсин. Бунақа қийналиб ётмасинлар. Қайтанга оила аъзоларини ҳам эзиб юбордилар. Ўғлини кўрдингизми? Уч кунда чўкиб қолди.
— Балки қизи, банк бошқа бир яқини. Аниғини билмайман, ягона билганим аёл унга ҳалақит беришни истамаяпти. Кеча ҳам ўғлига қўй имтиҳонларини топшириб олсин деди.
— Демак фарзанди, шаҳарда ўқийди, — ҳамшира аёлнинг қоши хиёл кўтарилди, — доктор сиз улар билан яхшилаб гаплашинг. Ўша шаҳардаги ким бўлса ҳам чақиртирсинлар. Эртага ўша инсон ҳам армонда қолмасин.
— Тўғри айтасиз, — доктор ўрнидан тураркан, — мен ҳозироқ уларга вазиятни тушунтираман.
🌺🌺🌺
— Нима бўлди? — Аноранинг ўйчан бўлиб қолганини тезда сезган Нилуфар дугонасининг олдига келиб, уни елкасидан тутиб ўзига қаратди, — ёки Аброр аканг хафа қилдими?
— У ҳеч қанқасига мени акам эмас, — Анора кўзларини олиб қочаркан, — буни устига ҳеч нима бўлмади.
— Тушунарли, — Нилуфар секин қўлини тортиб оларкан, — ўзинг истамагунча сени сиқувга олмайман.
— Раҳмат, — Анора бироз ёлғиз қолишни истаб хонадан чиқиш учун эшик томонга юрганди, бошида тўсатдан турган оғриқ сабаб жойидан қўзғала олмай қолди, — бошиииим...
— Тузукмисан? — Нилуфар уни ўтиришига ёрдам бераркан, — дори берайми?
— Керакмас, ҳозир ўтиб кетади.
— Нима бу оғриқ анчадан бери борми? — Нилуфар ҳаёлига келган ўйдан қўрққанча сўради.
— Деярли икки ҳафтадан бери.
— Сен кўрик..., — телефони жиринглаб қолгани боис гапи чала қолди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 16:33
80
Мансур ярим соатга қолмай келиб Нилуфарни олиб кетди.
— Ойим қайси палатада? — касалхонага киришлари билан Нилуфар ичкарига шошди.
— Нилу, — Мансур синглисини тўхтатганча, — ойимни олдига киришингдан олдин сенга битта гапни айтишим керак, — синиқ овозда гап бошлади, — аслида ойим шамолламаган. Ойимда сил аниқланди. Бўлибам энг хавфлиси. Номи ми...миль...
— Милиар сили, — Нилуфар акасининг нима демоқчи эканлигини тушуниб касаллик номини айтаркан, — лекин бу ойимга қандай юққан бўлиши мумкин? Ахир ойим...
— Бунисини билмадим. Билганим бу касаллик ойимни енгиб бормоқда. Ойим кун сайин эмас, соат сайин...., — Мансур уёғига гапира олмади. Кўзидан оққан икки томчи ёшни кўрсатмаслик учун кўзларини олиб қочди.
— Ҳозир ойим қаерда? — Нилуфар нима дейишни ҳам, акасини қандай овутишни ҳам билмасди. Ягона билгани ойисини кўриши керак.
— Жонлантириш бўлимида. Тўрт кундан бери ўша ерда ётибди.
— Тўрт кун? — Нилуфар йиғлаганча, — ойим тўрт кундан бери жонлантириш бўлимида, лекин сиз кеча хабар бердингиз. Ака бу нима қилганингиз? Агар ойимга нимадир бўлганида мен...., — Нилуфар ҳаво етмаётгандек кофтасининг юқори тугмасини ечиб қўяркан, — мен ойимни кўришим керак, — шошиб жонлантириш бўлимига кетди.
— Нилу тўхта, — Мансур ҳам унинг ортидан бораркан, — ҳозир мумкин эмас. Ойимни боя зўрға ухлатишди. Нилу тўхта, — лекин буларнинг ҳеч бири Нилуфарнинг қулоғига кирмасди. Ҳозир унинг ягона билгани ойисини кўриши кераклиги. Жонлантириш бўлимига ҳам катта тўполон билан кирди. Ҳамширалар киритмаймиз деб туриб олганди, Нилуфарнинг бақирганига Саломат опага қараётган доктор келиб, уни киритиб юборди. Нилуфар ичкарига кириши билан оғзини қўли билан ёпиб йиғлаб юборди. Кўп эмас, чамаси 10-15 кунча олдин келиб кетганди қишлоққа. Ўшанда ойиси ҳали бардамгина эди. Юз-кўзи кулиб, меҳр уфуриб турарди. Нилуфар шуларни ўйларкан, кўз ёшларини тўхтата олмасди.
— Ойи, — секин каравот томонга юраркан, танасини бир қоп картошка судрагандек судраб борарди, — нур юзлигим, — келиб титроқ қўллари билан ойисининг озғин юзларини силади, — мен келдим. Бемеҳр қизингиз келди ойи, — ойисининг юзининг ҳар бир нуқтасига тикиларкан ичига ботиб, таги қорайиб кетган кўзларида бир он тўхтади, — фариштам, жаннат ифорлигим, — бир қўли билан эти устихонига ёпишган қўлини ушлаб юзига босди, — сизни яхши кўраман.
Мансур ярим соатга қолмай келиб Нилуфарни олиб кетди.
— Ойим қайси палатада? — касалхонага киришлари билан Нилуфар ичкарига шошди.
— Нилу, — Мансур синглисини тўхтатганча, — ойимни олдига киришингдан олдин сенга битта гапни айтишим керак, — синиқ овозда гап бошлади, — аслида ойим шамолламаган. Ойимда сил аниқланди. Бўлибам энг хавфлиси. Номи ми...миль...
— Милиар сили, — Нилуфар акасининг нима демоқчи эканлигини тушуниб касаллик номини айтаркан, — лекин бу ойимга қандай юққан бўлиши мумкин? Ахир ойим...
— Бунисини билмадим. Билганим бу касаллик ойимни енгиб бормоқда. Ойим кун сайин эмас, соат сайин...., — Мансур уёғига гапира олмади. Кўзидан оққан икки томчи ёшни кўрсатмаслик учун кўзларини олиб қочди.
— Ҳозир ойим қаерда? — Нилуфар нима дейишни ҳам, акасини қандай овутишни ҳам билмасди. Ягона билгани ойисини кўриши керак.
— Жонлантириш бўлимида. Тўрт кундан бери ўша ерда ётибди.
— Тўрт кун? — Нилуфар йиғлаганча, — ойим тўрт кундан бери жонлантириш бўлимида, лекин сиз кеча хабар бердингиз. Ака бу нима қилганингиз? Агар ойимга нимадир бўлганида мен...., — Нилуфар ҳаво етмаётгандек кофтасининг юқори тугмасини ечиб қўяркан, — мен ойимни кўришим керак, — шошиб жонлантириш бўлимига кетди.
— Нилу тўхта, — Мансур ҳам унинг ортидан бораркан, — ҳозир мумкин эмас. Ойимни боя зўрға ухлатишди. Нилу тўхта, — лекин буларнинг ҳеч бири Нилуфарнинг қулоғига кирмасди. Ҳозир унинг ягона билгани ойисини кўриши кераклиги. Жонлантириш бўлимига ҳам катта тўполон билан кирди. Ҳамширалар киритмаймиз деб туриб олганди, Нилуфарнинг бақирганига Саломат опага қараётган доктор келиб, уни киритиб юборди. Нилуфар ичкарига кириши билан оғзини қўли билан ёпиб йиғлаб юборди. Кўп эмас, чамаси 10-15 кунча олдин келиб кетганди қишлоққа. Ўшанда ойиси ҳали бардамгина эди. Юз-кўзи кулиб, меҳр уфуриб турарди. Нилуфар шуларни ўйларкан, кўз ёшларини тўхтата олмасди.
— Ойи, — секин каравот томонга юраркан, танасини бир қоп картошка судрагандек судраб борарди, — нур юзлигим, — келиб титроқ қўллари билан ойисининг озғин юзларини силади, — мен келдим. Бемеҳр қизингиз келди ойи, — ойисининг юзининг ҳар бир нуқтасига тикиларкан ичига ботиб, таги қорайиб кетган кўзларида бир он тўхтади, — фариштам, жаннат ифорлигим, — бир қўли билан эти устихонига ёпишган қўлини ушлаб юзига босди, — сизни яхши кўраман.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 16:01
Bolangiz bilan massajga qatnab vaqt va pulingizni yo'qotyapsizmi?
🤱 Sizni farzandingizda:
– Displaziya
– Yassioyoqlik
– X va O obraz
– Tonus tushishi va boshqa muammolar tufayli shifokor massaj buyurgan bo'lsa endi siz ham ortiqcha pul sarflamasdan uy sharoitida bolajoningizni mustaqil massaj qilishingiz mumkin!
Qanday qilib deysizmi?
💁♀ Agar siz ham sohani farzandingiz uchun o'rganishni va professional massajist bo'lishni istasangiz sizni ko'p yillik tajribaga ega xalqaro diplom sohibasi professional massajist Go'zal Zaynitdinovaning telegram kanaliga taklif qilamiz!
Havola o'chirilmasidan tezda ulanib oling👇
https://t.me/+E5Z775x3DKA3MWJi
https://t.me/+E5Z775x3DKA3MWJi
🤱 Sizni farzandingizda:
– Displaziya
– Yassioyoqlik
– X va O obraz
– Tonus tushishi va boshqa muammolar tufayli shifokor massaj buyurgan bo'lsa endi siz ham ortiqcha pul sarflamasdan uy sharoitida bolajoningizni mustaqil massaj qilishingiz mumkin!
Qanday qilib deysizmi?
💁♀ Agar siz ham sohani farzandingiz uchun o'rganishni va professional massajist bo'lishni istasangiz sizni ko'p yillik tajribaga ega xalqaro diplom sohibasi professional massajist Go'zal Zaynitdinovaning telegram kanaliga taklif qilamiz!
Havola o'chirilmasidan tezda ulanib oling👇
https://t.me/+E5Z775x3DKA3MWJi
https://t.me/+E5Z775x3DKA3MWJi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 11:59
📝 ҚАЙТАР ДУНЁ
Қадимда бир заргар бўлиб, усталикда номи етти иқлимга тарқалган эди. Узоқ-яқиндан келган мижозларнинг кети узилмасди. У художўйлиги ва адолатпарварлиги билан ҳам ном қозонган тақво аҳлидан эди. Аёлларнинг парда ортидан узатилган бармоқларини ип билан ўлчаб, узук ясарди. Иш жараёнида бирорта бегона аёлнинг юзига қиё боқмас, бармоқларига қўлини текизмасди.
Кунларнинг бирида парда ортидан бир нозик бармоқ узатилди. Шу пайт иблис алайҳилаъна унинг оппоқлигини кўз-кўз қилиб, заргарни васваса қилди. Заргар ҳеч ким кўрмаяпти-ку деган гумон билан бегона бармоққа секин тегиб қўйди. Аммо шу заҳоти қилган ишидан пушаймон бўлиб, қаттиқ тавба ва истиғфорга киришди.
Кечқурун уйига келса, хотинининг кўзлари йиғлайверганидан қизариб кетган. Заргар қўрқиб кетиб, сабабини сўраган эди, аёли шундай деди: «Ҳар куни бўш челакни эшик олдига чиқариб қўярдим. Хизматчи унга сув тўлдириб келиб, эшикни секин тақиллатиб кетарди. Мен бориб челакни ичкарига олиб кирардим. Бугун ҳам одатдагидек челакни эшик олдига қўйдим. Бироздан кейин эшик тақиллади. Челакни олмоқчи бўлиб чиқсам, хизматкор пойлаб турган экан, қўлимдан маҳкам ушлаб олди. Лекин Аллоҳдан қўрқди шекилли, қўйиб юборди. Шундан бери йиғлаб ўтирибман. Илтимос, мени кечиринг» деб, йиғлашда давом этди.
Заргар шу заҳоти бугунги хатосини эслади. Агар ўшанда ўзини қўлга олмаса, хотинига ҳам худди шундай муомала қилиниши мумкинлигини ўйлаб, қилган ишидан қаттиқ пушаймон бўлди.
Хулоса сиздан...
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Қадимда бир заргар бўлиб, усталикда номи етти иқлимга тарқалган эди. Узоқ-яқиндан келган мижозларнинг кети узилмасди. У художўйлиги ва адолатпарварлиги билан ҳам ном қозонган тақво аҳлидан эди. Аёлларнинг парда ортидан узатилган бармоқларини ип билан ўлчаб, узук ясарди. Иш жараёнида бирорта бегона аёлнинг юзига қиё боқмас, бармоқларига қўлини текизмасди.
Кунларнинг бирида парда ортидан бир нозик бармоқ узатилди. Шу пайт иблис алайҳилаъна унинг оппоқлигини кўз-кўз қилиб, заргарни васваса қилди. Заргар ҳеч ким кўрмаяпти-ку деган гумон билан бегона бармоққа секин тегиб қўйди. Аммо шу заҳоти қилган ишидан пушаймон бўлиб, қаттиқ тавба ва истиғфорга киришди.
Кечқурун уйига келса, хотинининг кўзлари йиғлайверганидан қизариб кетган. Заргар қўрқиб кетиб, сабабини сўраган эди, аёли шундай деди: «Ҳар куни бўш челакни эшик олдига чиқариб қўярдим. Хизматчи унга сув тўлдириб келиб, эшикни секин тақиллатиб кетарди. Мен бориб челакни ичкарига олиб кирардим. Бугун ҳам одатдагидек челакни эшик олдига қўйдим. Бироздан кейин эшик тақиллади. Челакни олмоқчи бўлиб чиқсам, хизматкор пойлаб турган экан, қўлимдан маҳкам ушлаб олди. Лекин Аллоҳдан қўрқди шекилли, қўйиб юборди. Шундан бери йиғлаб ўтирибман. Илтимос, мени кечиринг» деб, йиғлашда давом этди.
Заргар шу заҳоти бугунги хатосини эслади. Агар ўшанда ўзини қўлга олмаса, хотинига ҳам худди шундай муомала қилиниши мумкинлигини ўйлаб, қилган ишидан қаттиқ пушаймон бўлди.
Хулоса сиздан...
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 11:37
#қотил_дори
7 ёшли қиз шу оддий дори туфайли вафот етди!
Бу доридан ўлим холатлари кўпаймоқда.
Бу дори ҳамманинг уйида бор лекин кўпчилик қанчалик хавфли эканини билишмайди.
☠ Бу доридан эхтиёт бўлинг❗️❗️
7 ёшли қиз шу оддий дори туфайли вафот етди!
Бу доридан ўлим холатлари кўпаймоқда.
Бу дори ҳамманинг уйида бор лекин кўпчилик қанчалик хавфли эканини билишмайди.
☠ Бу доридан эхтиёт бўлинг❗️❗️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 09:29
Укинг афсус килмайсиз жуда ибратли хикоя!!!
АЁЛ ЭРИНИНГ ЯҚИНЛАРИНИ ҲУРМАТ ҚИЛМАСА, НИМА ҚИЛИШ КЕРАК?
Эр қандай йўл тутади?
Эр-хотин суҳбатлашиб ўтирар эканлар гап орасида эр хотинига:
- Яқинларимни, ака- укаларим, жиянларимни соғиндим. Сиздан илтимос Хоним, эртага ширин овқат пишириб, дастурхон безасангиз. Бугун уларга қўнғироқ қилиб таклиф қиламан. Йиғилмаганимизга ҳам анча бўлибди, - дебди.
Аёл норози оҳангда, хушламай:
- Майли келаверишсинчи, Худо хоҳласа бир гап бўлар! - дебди.
Эри:
- Ундай бўлса, уларни эртага чақираман... - дебди.
Тонг отдибди. Одатдагидек эр ишга кетиб, соат 13:00 да эса, уйга етиб келибди.
Аёлидан:
- Тушлик учун дастурхон тайёрми? Яқинларим бироздан сўнг келиб қолишади? - деб сўрабди.
Аёл:
- Йўқ, тайёрламадим. Бегона эмаслар - ку, яқинларингиз ахир, уйдаги бор нарсадан еяверишади, - дебди.
Эр:
- Аллоҳ сизни кечирсин, Ҳоним! Нима учун бирон нарса пишириш ниятингиз йўқлигини кеча айтиб қўймадингиз, ҳозир келиб қолишади нима қиламиз энди?! - дебди.
Аёл:
- Уларга қўнғироқ қилиб келмасликларини айтинг, узр сўранг, вассалом. Ахир бегона эмаслар, сизнинг яқинларингиз-ку? Тўғри тушунишади! -дебди.
Эр ғазабланиб уйдан чиқиб кетибди. Бир неча дақиқа ўтар - ўтмас эшик тақиллабди. Аёл бориб эшикни очиб, ҳайратдан донг қотибди!...
Чунки қаршисида ўзининг ота-онаси, ака-укалари, опа-сингиллари, жиянлари турар эдилар.
Отаси қизидан:
- Куёвим қани? - деб сўрабди.
Қизи:
- Бироз олдин чиқиб кетувдилар... - дебди, зўрға.
Отаси:
- Кеча эринг бизларни бугунги тушликка таклиф қилганди. Барака топгур, бизларни чақириб ўзи кетиб колдими, а? - дебди.
Аёлни чақмоқ ургандек бўлибди. Терлаб кетган қўлларини бир-бирига ишқалар экан, ўйлай кетибди: «Ахир уйдаги нарсалар билан яқинларини кутиб ололмайди, йўқ-йўқ уларга тўғри келмайди! Эрининг яқинларига бўлаверади - ю лекин, ўзининг уйидагиларига бўлмайди ахир... Қандай қилиб уларга оддий, кўримсиз дастурхон қилиши мумкин?»
Аёл эрига қўнғирок қилиб:
- Нимага тушликка менинг яқинларимни чақирганингизни айтмадингиз? - дея сўрабди.
Эри:
- Менинг яқинларимми, сизникими нима фарқи бор? - дебди.
Аёл:
- Сиздан ўтинаман Ҳожам! Уйда тайинли нарса йўқ, овқат қилмаганман. Бирон - бир тайёр таом келтира қоли-и-инг... - дебди.
Эри:
- Мен ҳозир уйдан узоқдаман. Устига - устак улар бегона эмас «сизнинг яқинларингиз»! Уларга ҳам менинг яқинларимга бермоқчи бўлганингиз, уйдаги бор нарсалар билан меҳмон қилақолинг!
Токи бу сенга дарс бўлсин. Менинг яқинларимни ҳам ҳурмат қилишни ўрган! - дебди.
Сенга қандай муомала қилишларини истасанг, бошқаларга ҳам шундай муносабатда бўл!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
АЁЛ ЭРИНИНГ ЯҚИНЛАРИНИ ҲУРМАТ ҚИЛМАСА, НИМА ҚИЛИШ КЕРАК?
Эр қандай йўл тутади?
Эр-хотин суҳбатлашиб ўтирар эканлар гап орасида эр хотинига:
- Яқинларимни, ака- укаларим, жиянларимни соғиндим. Сиздан илтимос Хоним, эртага ширин овқат пишириб, дастурхон безасангиз. Бугун уларга қўнғироқ қилиб таклиф қиламан. Йиғилмаганимизга ҳам анча бўлибди, - дебди.
Аёл норози оҳангда, хушламай:
- Майли келаверишсинчи, Худо хоҳласа бир гап бўлар! - дебди.
Эри:
- Ундай бўлса, уларни эртага чақираман... - дебди.
Тонг отдибди. Одатдагидек эр ишга кетиб, соат 13:00 да эса, уйга етиб келибди.
Аёлидан:
- Тушлик учун дастурхон тайёрми? Яқинларим бироздан сўнг келиб қолишади? - деб сўрабди.
Аёл:
- Йўқ, тайёрламадим. Бегона эмаслар - ку, яқинларингиз ахир, уйдаги бор нарсадан еяверишади, - дебди.
Эр:
- Аллоҳ сизни кечирсин, Ҳоним! Нима учун бирон нарса пишириш ниятингиз йўқлигини кеча айтиб қўймадингиз, ҳозир келиб қолишади нима қиламиз энди?! - дебди.
Аёл:
- Уларга қўнғироқ қилиб келмасликларини айтинг, узр сўранг, вассалом. Ахир бегона эмаслар, сизнинг яқинларингиз-ку? Тўғри тушунишади! -дебди.
Эр ғазабланиб уйдан чиқиб кетибди. Бир неча дақиқа ўтар - ўтмас эшик тақиллабди. Аёл бориб эшикни очиб, ҳайратдан донг қотибди!...
Чунки қаршисида ўзининг ота-онаси, ака-укалари, опа-сингиллари, жиянлари турар эдилар.
Отаси қизидан:
- Куёвим қани? - деб сўрабди.
Қизи:
- Бироз олдин чиқиб кетувдилар... - дебди, зўрға.
Отаси:
- Кеча эринг бизларни бугунги тушликка таклиф қилганди. Барака топгур, бизларни чақириб ўзи кетиб колдими, а? - дебди.
Аёлни чақмоқ ургандек бўлибди. Терлаб кетган қўлларини бир-бирига ишқалар экан, ўйлай кетибди: «Ахир уйдаги нарсалар билан яқинларини кутиб ололмайди, йўқ-йўқ уларга тўғри келмайди! Эрининг яқинларига бўлаверади - ю лекин, ўзининг уйидагиларига бўлмайди ахир... Қандай қилиб уларга оддий, кўримсиз дастурхон қилиши мумкин?»
Аёл эрига қўнғирок қилиб:
- Нимага тушликка менинг яқинларимни чақирганингизни айтмадингиз? - дея сўрабди.
Эри:
- Менинг яқинларимми, сизникими нима фарқи бор? - дебди.
Аёл:
- Сиздан ўтинаман Ҳожам! Уйда тайинли нарса йўқ, овқат қилмаганман. Бирон - бир тайёр таом келтира қоли-и-инг... - дебди.
Эри:
- Мен ҳозир уйдан узоқдаман. Устига - устак улар бегона эмас «сизнинг яқинларингиз»! Уларга ҳам менинг яқинларимга бермоқчи бўлганингиз, уйдаги бор нарсалар билан меҳмон қилақолинг!
Токи бу сенга дарс бўлсин. Менинг яқинларимни ҳам ҳурмат қилишни ўрган! - дебди.
Сенга қандай муомала қилишларини истасанг, бошқаларга ҳам шундай муносабатда бўл!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 09:01
🔥ЧИМИЛДИҚҚА КИРМАЙ
ЎЗИНИ ОСГАН КУЁВ 😢😭
...Тўйдан уч кун олдин...
Жамшидни қўл телефони жиринглади
- Алло.
- Жамшид мен Бобурман. Сенга айтадиган жуда муҳим гапим бор…
- Тинчликми нима бўлди…
- Тез етиб кела оласанми…?
- Ққаердасан ?
- "Мерси” кафесида.
- Ҳозир бораман.
Жамшид кафега кирганда Бобур чеккадаги столда ўзи ёлғиз ўтирарди.
- Қандай муҳим гап экан жуда
шошилтирдинг одамни.
- Бир ой олдин дачада дам олганимиз эсингдами?
- Ҳа эсимда. - Нигорачи?...😳😱
ДАВОМИНИ ЎҚИШ👇
ЎЗИНИ ОСГАН КУЁВ 😢😭
...Тўйдан уч кун олдин...
Жамшидни қўл телефони жиринглади
- Алло.
- Жамшид мен Бобурман. Сенга айтадиган жуда муҳим гапим бор…
- Тинчликми нима бўлди…
- Тез етиб кела оласанми…?
- Ққаердасан ?
- "Мерси” кафесида.
- Ҳозир бораман.
Жамшид кафега кирганда Бобур чеккадаги столда ўзи ёлғиз ўтирарди.
- Қандай муҳим гап экан жуда
шошилтирдинг одамни.
- Бир ой олдин дачада дам олганимиз эсингдами?
- Ҳа эсимда. - Нигорачи?...😳😱
ДАВОМИНИ ЎҚИШ👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 08:04
📝 ОДАМЛАРНИНГ ГАПИ...
(ибрат учун)
Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Сог саломатмисизлар...
-- Ойи қорним оғрияпти, докторга борайлик...
-- Бўйи етиб қолган қиз докторга борса айб бўлади қизим. Отанг билан маслахатлашайчи...
Кечга ота ишдан келгач она қизининг гапларини эрига айтган эди ота тутоқиб кетди:
- Эси жойидами бу қизни, қорни оғриса докторга чопиш керак эканми? Мени, уч акасини шарманда қилмоқчими? Касалванд экан дейишлари қолганди одамларини. Эртага ўзим қорин оғрик дори олиб келиб бераман яхши бўлиб кетади.
Қиз отаси олиб келган доридан ичиб олди оғриқ босилди. Энди хар оғриқ келганда доридан ичиб юрадиган бўлди. Бора - бора дорини иккита, учта ичадиган бўлди. Аста секин дори ҳам таъсир этмай қўйди.
Қиз докторга борайлик деганда яқинда тўйинг, тўй ўтсин кейин борамиз дейишди. Қиз оғриққа
зўрға чидаб юрди. Тўй ўтиб қирқини амаллаб чиқарган қиз онасига зорланди:
- Энди борсам бўлар ойи, оғриққа чидолмаяпман.
- Ҳа энди борсак бўлади, - деб қизини докторга олиб борди.
Афсус жуда кеч эди. Касаллик ўтиб кетган, қизнинг саноқли кунлари қолган эди.
Тўшакка михланиб ётган қиз ота онасига йиғлади:
- Энди сизларни бошингиз хам бўлмайди а? Сизлар бемалол бош кўтариб юраверасизлар шундайми?
Мен эса ўлиб кетавераман.
Дада, ойи мени ҳам яшагим келяпти. Илтимос мен ҳам яшай. Энди 19 га кирдим аҳир... Мен ҳам ҳамма қатори
яшашни ҳоҳлайман... Ота ҳам, она ҳам қилган ҳатоларидан афсус чекишар...
Лекин жуда кеч эди... Орадан бир ҳафта ўтиб уйдан оғир фарёд кўтарилди. Қиз дунёни тарк этганди.
Наҳотки одамларни гап - сўзи ота - она меҳридан ҳам устун бўлиб қолди?
Ўйланг... Хулоса ӯзингиздан...
Бу кимларнингдир хатоси, энди сиз буни такрорламанг!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
(ибрат учун)
Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Сог саломатмисизлар...
-- Ойи қорним оғрияпти, докторга борайлик...
-- Бўйи етиб қолган қиз докторга борса айб бўлади қизим. Отанг билан маслахатлашайчи...
Кечга ота ишдан келгач она қизининг гапларини эрига айтган эди ота тутоқиб кетди:
- Эси жойидами бу қизни, қорни оғриса докторга чопиш керак эканми? Мени, уч акасини шарманда қилмоқчими? Касалванд экан дейишлари қолганди одамларини. Эртага ўзим қорин оғрик дори олиб келиб бераман яхши бўлиб кетади.
Қиз отаси олиб келган доридан ичиб олди оғриқ босилди. Энди хар оғриқ келганда доридан ичиб юрадиган бўлди. Бора - бора дорини иккита, учта ичадиган бўлди. Аста секин дори ҳам таъсир этмай қўйди.
Қиз докторга борайлик деганда яқинда тўйинг, тўй ўтсин кейин борамиз дейишди. Қиз оғриққа
зўрға чидаб юрди. Тўй ўтиб қирқини амаллаб чиқарган қиз онасига зорланди:
- Энди борсам бўлар ойи, оғриққа чидолмаяпман.
- Ҳа энди борсак бўлади, - деб қизини докторга олиб борди.
Афсус жуда кеч эди. Касаллик ўтиб кетган, қизнинг саноқли кунлари қолган эди.
Тўшакка михланиб ётган қиз ота онасига йиғлади:
- Энди сизларни бошингиз хам бўлмайди а? Сизлар бемалол бош кўтариб юраверасизлар шундайми?
Мен эса ўлиб кетавераман.
Дада, ойи мени ҳам яшагим келяпти. Илтимос мен ҳам яшай. Энди 19 га кирдим аҳир... Мен ҳам ҳамма қатори
яшашни ҳоҳлайман... Ота ҳам, она ҳам қилган ҳатоларидан афсус чекишар...
Лекин жуда кеч эди... Орадан бир ҳафта ўтиб уйдан оғир фарёд кўтарилди. Қиз дунёни тарк этганди.
Наҳотки одамларни гап - сўзи ота - она меҳридан ҳам устун бўлиб қолди?
Ўйланг... Хулоса ӯзингиздан...
Бу кимларнингдир хатоси, энди сиз буни такрорламанг!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 07:31
ҚАБРДА ОҒЗИГА ҚОН ОҚИБ ТУРАДИМИ😢😳
Ассалому алайкум! Ёшлигимдан шу гапни эшитиб келаман аёллар умуман қизлар хам ой куни пайтидаги ишлатган нарсасини ювиб ташламаса у қабрда қони оғзига томиб турадими. Аслида мен хам ювиб тозалаб ташлаб юбораман, лекин баъзида айрим сабабларга кўра қилмаганман. Шуни хукми қандай? Хеч қайси китобдан топа олмадим.
Жавоб 👇👇👇
Ассалому алайкум! Ёшлигимдан шу гапни эшитиб келаман аёллар умуман қизлар хам ой куни пайтидаги ишлатган нарсасини ювиб ташламаса у қабрда қони оғзига томиб турадими. Аслида мен хам ювиб тозалаб ташлаб юбораман, лекин баъзида айрим сабабларга кўра қилмаганман. Шуни хукми қандай? Хеч қайси китобдан топа олмадим.
Жавоб 👇👇👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 07:22
Йўлдаги ўйлар...
Аёлга шифокорлар ҳар куни пиёда юриш лозимлигини маслаҳат берди. Фақат, шошмасдан, юракка ортиқча юк туширмасдан оҳиста юриш лозим.
У ҳар тонг ишга бориб келган йўлини танлади.
Баҳорнинг илиқ, роҳатбахш ҳавосида енгил, қулай кийиниб сайрга чиққан аёл оҳиста юриб кетди.
Атрофга шом қоронғуси чўка бошлаган, табиатда ҳам бир сакинат бор эди.
Мана бу жувон ишдан қайтмоқда, ёнида иккита ўғли. Болалар эгиз эмас, аммо бошдан оёқ бир хил кийиниб олган. Ака-укалар бир-бирига қарамай чуғурлашиб борар, ёшгина жувон уларни тезроқ юришга ундарди. "Тезроқ юринглар, ҳали овқат қилишим керак!" Тўхта! Бунча таниш бу холат. Ҳа, ахир бу ўзи-ку—ўттиз ёш пайти. Ишдан уйга, уйдан ишга ошиққан, шу ўғилларини бировдан кам қилмаслик учун елиб-югурган чоғлари-ку!
Иккита қизалоқ ёнидан велосипедда ўтиб кетди. Мана бу қизалоқ унинг болалиги эмасми? Дадаси олиб берган велосипедда учишни ўрганиш учун ҳаракат қилганлари, ҳар сафар симёғочга урилиб йиқилганлари, деразадан кузатиб турган Қаҳрамон амакининг
—Қўй, болам, шу симёғочга еттинчи марта келиб урилдинг, барибир, ўрганолмайсан! —дегани ва чиндан ҳам ҳеч қачон велосипедда юришни ўргана олмагани бир зумда кўз олдидан ўтди...
Мана бу оппоқина, дўмбоққина қизча эса хозир ўзи она бўлган қизининг болалиги...
Баҳор келса, сочларига жамалак тақиб қўяр, гулчамбарлар ясаб берар, эринмай табиат қўйнига олиб чиқар қизининг табиат гўзалликларини ҳис этиб улғайишини истарди. Қизи бўй етгунича ҳам фақат эркалаб гапирди. "Гулим",—деди. "Гулғунчам, атиргулим",-деди. Қиз бола уйида меҳрга тўйиб ўсиши керак, шунда борган жойида ҳаммага меҳр улашади, деди... Хозир қизалоғининг болалигини ҳам соғинганини ҳис қилди...
Одамлар шошиб кетяпди, фақат у оҳиста юради, шошиб юрган йилларида орттирган дардига энди оҳиста юриб даво топмоқчи бўлади...
Дўконга киради. Нимадир харид қилгиси келади, аммо кўнглига ёқадиган нарса топилмайди. Кўзи бодроқларга тушади...
Қулоғига " Сара бодроқ, сара бодроқ! "деган товуш келади. Елкасига қоғоз қутини опичлаб олган бодроқчи амакининг овози эшитилгандек бўлади. Шундагина дўкондан излаган нарсаси нима эканлигини топади. Болалигини қидирган экан! Бу бодроқлар гарчи болалигидаги асалга қорилган, коптокдек юмалоқ у бодроқларга унчалик ўхшамаса ҳам, бир лаҳзага энг беғубор дамларини харид қилганини тушунади...
Умр мана шундай ўтар экан.
Сезмай ҳам қолар экансиз.
Энди бу ёғи тадорик, Аллоҳнинг олдига ёруғ юз билан бориш истаги...
Аммо йўлда кетиб бораётганларнинг ҳаммаси ҳам буни ҳис қилармикан?
Аллоҳим, ўзингни танитганингга шукур!
Феруза Салходжаева
Аёлга шифокорлар ҳар куни пиёда юриш лозимлигини маслаҳат берди. Фақат, шошмасдан, юракка ортиқча юк туширмасдан оҳиста юриш лозим.
У ҳар тонг ишга бориб келган йўлини танлади.
Баҳорнинг илиқ, роҳатбахш ҳавосида енгил, қулай кийиниб сайрга чиққан аёл оҳиста юриб кетди.
Атрофга шом қоронғуси чўка бошлаган, табиатда ҳам бир сакинат бор эди.
Мана бу жувон ишдан қайтмоқда, ёнида иккита ўғли. Болалар эгиз эмас, аммо бошдан оёқ бир хил кийиниб олган. Ака-укалар бир-бирига қарамай чуғурлашиб борар, ёшгина жувон уларни тезроқ юришга ундарди. "Тезроқ юринглар, ҳали овқат қилишим керак!" Тўхта! Бунча таниш бу холат. Ҳа, ахир бу ўзи-ку—ўттиз ёш пайти. Ишдан уйга, уйдан ишга ошиққан, шу ўғилларини бировдан кам қилмаслик учун елиб-югурган чоғлари-ку!
Иккита қизалоқ ёнидан велосипедда ўтиб кетди. Мана бу қизалоқ унинг болалиги эмасми? Дадаси олиб берган велосипедда учишни ўрганиш учун ҳаракат қилганлари, ҳар сафар симёғочга урилиб йиқилганлари, деразадан кузатиб турган Қаҳрамон амакининг
—Қўй, болам, шу симёғочга еттинчи марта келиб урилдинг, барибир, ўрганолмайсан! —дегани ва чиндан ҳам ҳеч қачон велосипедда юришни ўргана олмагани бир зумда кўз олдидан ўтди...
Мана бу оппоқина, дўмбоққина қизча эса хозир ўзи она бўлган қизининг болалиги...
Баҳор келса, сочларига жамалак тақиб қўяр, гулчамбарлар ясаб берар, эринмай табиат қўйнига олиб чиқар қизининг табиат гўзалликларини ҳис этиб улғайишини истарди. Қизи бўй етгунича ҳам фақат эркалаб гапирди. "Гулим",—деди. "Гулғунчам, атиргулим",-деди. Қиз бола уйида меҳрга тўйиб ўсиши керак, шунда борган жойида ҳаммага меҳр улашади, деди... Хозир қизалоғининг болалигини ҳам соғинганини ҳис қилди...
Одамлар шошиб кетяпди, фақат у оҳиста юради, шошиб юрган йилларида орттирган дардига энди оҳиста юриб даво топмоқчи бўлади...
Дўконга киради. Нимадир харид қилгиси келади, аммо кўнглига ёқадиган нарса топилмайди. Кўзи бодроқларга тушади...
Қулоғига " Сара бодроқ, сара бодроқ! "деган товуш келади. Елкасига қоғоз қутини опичлаб олган бодроқчи амакининг овози эшитилгандек бўлади. Шундагина дўкондан излаган нарсаси нима эканлигини топади. Болалигини қидирган экан! Бу бодроқлар гарчи болалигидаги асалга қорилган, коптокдек юмалоқ у бодроқларга унчалик ўхшамаса ҳам, бир лаҳзага энг беғубор дамларини харид қилганини тушунади...
Умр мана шундай ўтар экан.
Сезмай ҳам қолар экансиз.
Энди бу ёғи тадорик, Аллоҳнинг олдига ёруғ юз билан бориш истаги...
Аммо йўлда кетиб бораётганларнинг ҳаммаси ҳам буни ҳис қилармикан?
Аллоҳим, ўзингни танитганингга шукур!
Феруза Салходжаева
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 06:37
Кимдир эшикни очиб,хонага кирди.Дилором “хонадош аёллардан бири бўлса керак”,―деб ўйлаб эътибор бермади.Аммо шу пайт хонага кирган кимса унинг дивани тепасига юриб келди-да, пишиллаганча Дилоромнинг устига ўзини ташлади.
Аёл қўрққанидан чинқириб юборди.Аммо уларнинг хонаси ошхонадан анча узоқдалиги ва телевизор шовқини сабаб унинг овозини ҳеч ким эшитмади. Нафасидан ароқнинг бадбўй ҳиди келаётган Саноқул бўлса,кўрпанинг устини пайпаслаганча Дилоромни ўпишга,қучоқлашга ҳаракат қилар,алланималар деб ғўлдирарди.Нафаси қисиб кетган Дилором бир илож қилиб уни устидан улоқтириб юборишга ўзида куч топа олди.Саноқул ерга йиқилган пайтида аёл жойидан ирғиб турди-да,эшикка қараб интилди.Лекин Саноқул жонҳолатда жойидан туриб, уни итариб юборди.Шу пайт хона эшиги шаҳд билан очилиб,
Аёл қўрққанидан чинқириб юборди.Аммо уларнинг хонаси ошхонадан анча узоқдалиги ва телевизор шовқини сабаб унинг овозини ҳеч ким эшитмади. Нафасидан ароқнинг бадбўй ҳиди келаётган Саноқул бўлса,кўрпанинг устини пайпаслаганча Дилоромни ўпишга,қучоқлашга ҳаракат қилар,алланималар деб ғўлдирарди.Нафаси қисиб кетган Дилором бир илож қилиб уни устидан улоқтириб юборишга ўзида куч топа олди.Саноқул ерга йиқилган пайтида аёл жойидан ирғиб турди-да,эшикка қараб интилди.Лекин Саноқул жонҳолатда жойидан туриб, уни итариб юборди.Шу пайт хона эшиги шаҳд билан очилиб,
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
18 Jan, 04:28
📝ХУЛҚ ИЛА ДАЪВАТ
• Ғарблик мусулмонларнинг биридан сухандон сўради:
- Нима учун мусулмон бўлгансиз?
• У шундай жавоб қилди:
- 1993 йилда турмуш ўртоғим билан Туркияга сафар қилдик. Қишлоқлардан бирида йўлни йўқотиб қўйдик.
Йўловчиларнинг биридан:
- Ушбу манзилни биласизми? -, дея сўрадим.
У :
- Бу ерда меҳмонхона йўқ. Мен билан уйимга юринглар. Ўша ерда тунайсизлар - , деди.
Биз унинг уйига бордик. Жуда ҳам қоронғу эди. Уйга кирсак у ерда бешта бола ва икки қария эр-хотин бор экан. Бизга камтарона таом келтиришди. Уни едик.
Кейин уй соҳиби менга :
- Сен хотининг билан шу хонада дам ол. Биз бошқа хонада тунаймиз -, деди.
Биз ухладик. Эрталаб туриб уй соҳибига раҳмат айтиш учун ташқарига чиқдим. Қарасам биз тунаган хонадан бошқа хона йўқ. Уй соҳибини қидирдим. У оиласи билан бир дарахт остида ётар эди. Ҳаво совуқ эди.
Мен унга:
- Сен жиннимисан, нега бундай қилдинг? -, дедим.
У :
- Мен жинни эмасман. Мен мусулмонман. Диним мени меҳмонни қўлимдан келганича икром қилишни амр қилган. Сен эса меҳмонимсан - , деди.
Хотиним бу манзарани кўриб йиғлаб юборди. Мен уй соҳибига:
- Ундай бўлса бу Ислом биз эшитган ислом эмас. Мен қандай қилиб исломни ўрганишим мумкин -, дедим. У :
- Қуръон ва ҳадисларнинг таржимасини оласан. Уларни ўқиб исломни танийсан -, деди.
Мен у айтган китобларни олиб икки ой Исломни ўргандим ва бу динга кирганимни эълон қилдим. Кейин ўз гарданимга Исломга даъват қилишни вазифа қилиб олдим. Қўлимда мингдан ортиқ киши Исломга кирди. Руминияда Ислом маркази қуриб бутун дунёга бу динни тарқатишни ният қилдим.
• Кўрдингизми , чиройли хулқ билан исломни тарқатиш қанчалар осон! Бу энг самарали услубдир. Биргина меҳмонни икром қилиш каби хулқ ортидан бу киши қанча кўп савоб касб қилди.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
• Ғарблик мусулмонларнинг биридан сухандон сўради:
- Нима учун мусулмон бўлгансиз?
• У шундай жавоб қилди:
- 1993 йилда турмуш ўртоғим билан Туркияга сафар қилдик. Қишлоқлардан бирида йўлни йўқотиб қўйдик.
Йўловчиларнинг биридан:
- Ушбу манзилни биласизми? -, дея сўрадим.
У :
- Бу ерда меҳмонхона йўқ. Мен билан уйимга юринглар. Ўша ерда тунайсизлар - , деди.
Биз унинг уйига бордик. Жуда ҳам қоронғу эди. Уйга кирсак у ерда бешта бола ва икки қария эр-хотин бор экан. Бизга камтарона таом келтиришди. Уни едик.
Кейин уй соҳиби менга :
- Сен хотининг билан шу хонада дам ол. Биз бошқа хонада тунаймиз -, деди.
Биз ухладик. Эрталаб туриб уй соҳибига раҳмат айтиш учун ташқарига чиқдим. Қарасам биз тунаган хонадан бошқа хона йўқ. Уй соҳибини қидирдим. У оиласи билан бир дарахт остида ётар эди. Ҳаво совуқ эди.
Мен унга:
- Сен жиннимисан, нега бундай қилдинг? -, дедим.
У :
- Мен жинни эмасман. Мен мусулмонман. Диним мени меҳмонни қўлимдан келганича икром қилишни амр қилган. Сен эса меҳмонимсан - , деди.
Хотиним бу манзарани кўриб йиғлаб юборди. Мен уй соҳибига:
- Ундай бўлса бу Ислом биз эшитган ислом эмас. Мен қандай қилиб исломни ўрганишим мумкин -, дедим. У :
- Қуръон ва ҳадисларнинг таржимасини оласан. Уларни ўқиб исломни танийсан -, деди.
Мен у айтган китобларни олиб икки ой Исломни ўргандим ва бу динга кирганимни эълон қилдим. Кейин ўз гарданимга Исломга даъват қилишни вазифа қилиб олдим. Қўлимда мингдан ортиқ киши Исломга кирди. Руминияда Ислом маркази қуриб бутун дунёга бу динни тарқатишни ният қилдим.
• Кўрдингизми , чиройли хулқ билан исломни тарқатиш қанчалар осон! Бу энг самарали услубдир. Биргина меҳмонни икром қилиш каби хулқ ортидан бу киши қанча кўп савоб касб қилди.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
15 Jan, 09:47
📝 ОПА СИНГИЛЛАРИМИЗ УЧУН..
(ибрат учун ёзилди)
Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Сог саломатмисизлар...
Мен бу ривоятни бир пайтлар бобом рахматлидан эшитгандим.
Бу вокеа опа сингилларга, аёлларга дарс берадиган мадрасада булиб утган. Кунлардан бир куни устоз укувчи аёлларга:
— Эй кизларим, бугун мен сизлар билан савол жавоб тарикасида бир аклни синовчи уйин уйнамокчиман. Агар орангизда ким биринчи булиб бунда катнашмокчи булса илтимос доскага чиксин!- дея уларни билимини синамокчи булди.
Бир пайт укувчи аёллардан бири уз хохиши билан доскага чикади. Шунда устоз доскага чиккан укувчи аёлга :
— Сенга якин булган йигирмата инсонларни доскага ёз!- дейди.
Шунда уша аёл бирма бир узига якин инсонларни доскага ёза бошлайди.
— Отам, Онам, турмуш уртогим, болаларим, ака укаларим, опа сингилларим, тогам, аммам, холам, куни кушнилар....- хуллас йигирмата инсонларни мисол килиб ёзади.
— Энди бу йигирматасини ичидан икки кишини учиргин!- дейди устоз.
Шунда уша аёл икки кишини бу руйхатдан учиради. Шунда устоз:
— Энди колганлар ичидан яна турт кишини учиргин!- дейди.
Шундай килиб бирма бир учиравериб доскада факат турт кишини исмини колдиради. Булар...
Ота, Она, турмуш урток ва фарзандлар....
Шунда бутун синф жим жит бу хеч кандай уйин эмаслигини англаганча уйланиб колишади. Шунда устоз:
— Яна икки кишини шу руйхатингдан учир!- дея буйрук беради.
Шунда укувчи аёл доскага караса...Ота, Она, турмуш уртоги ва фарзандлари ёзилган турарди. Кайсисини учиришга иккиланиб турарди. Куз ёшлари билан Ота Онани бу руйхатдан учиради. Учирадию куз ёшларини тийиб туролмасдан уксиб йиглаб юборади. Буни кузатиб турган бошка аёллар хам хаёлида нималарнидир утказганча устозни кейинги саволини кутиб туришади. Доскада эса турмуш урток(эр)ва фарзанд ёзилган турарди холос. Шунда устоз:
— Кани яна бир кишини бу руйхатдан учиргин!- дея буйрук беради.
Шунда бу аёл янаям каттикрок йиглай бошлайди. Устоз эса бу холатга парво килмасдан:
— Мен сенга яна бир кишини бу руйхатдан учиргин дедим!- дея гапини такрорлайди.
Шунда аёл доскага якинлашиб минг бир уксик йиги билан уз фарзандларини бу руйхатдан учиради. Доскада эса ёлгиз турмуш уртоги(эр) исми колади. Кейин устоз унга :
— Кани менга айтчи, Ота Онанг сени дунёга келтирди, не не азоблар билан катта килди, лекин сен уларни исмларини учирдинг. Ва охирида сенга азиз булган фарзандингни исмини хам учирдинг. Охир окибат ёлгиз турмуш уртогингни(эрни) танладинг. Буни кандай изохлайсан? - дея ундан суради.
Аёл укувчи эса куз ёшларини румолига артиб, шундай жавоб берди.
— Ота Она бу Аллохнинг такдири, куни келиб улар вафот этадилар. Фарзанд эса катта булгач уйланишади. Ва оёкка турганиёк турли бахоналар билан мендан узоклашади. Мен билан бир умр бирга коладиган инсон бу мени турмуш уртогим(эрим) колади. - дея жавоб берди.
Унинг бундай жавобини хеч ким кутмаганди.
Уша муслима синглимизнинг жавоби барча аёлларимизга дарс булсин. Чунки хозирги кунда купчилик аёлларимиз оддий бир кийим кечак деб, тилла такинчок деб жанжал чикаришиб уз эридан воз кечишиб ажралиб кетишяпти. Бугун кизлари нимани хохласа олиб беришаётган Ота оналарни булажак куёвлари кизларини инжикликларини кутарадими? Оиласида уз оиласини килдирадиган киз узининг янги оиласида кийинчиликга учрамайдими?
Азиз опажонлар, сингилжонлар...эрингизни рози килинг. Уз эрини рози килмаган аёл жаннат юзини курмайди. Агар бу сузларим кунглингизга теккан булса мени кечиринг. Мен барча муслима опа ва сингилларимизни жаннатда булишларини хохлардим....
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
(ибрат учун ёзилди)
Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Сог саломатмисизлар...
Мен бу ривоятни бир пайтлар бобом рахматлидан эшитгандим.
Бу вокеа опа сингилларга, аёлларга дарс берадиган мадрасада булиб утган. Кунлардан бир куни устоз укувчи аёлларга:
— Эй кизларим, бугун мен сизлар билан савол жавоб тарикасида бир аклни синовчи уйин уйнамокчиман. Агар орангизда ким биринчи булиб бунда катнашмокчи булса илтимос доскага чиксин!- дея уларни билимини синамокчи булди.
Бир пайт укувчи аёллардан бири уз хохиши билан доскага чикади. Шунда устоз доскага чиккан укувчи аёлга :
— Сенга якин булган йигирмата инсонларни доскага ёз!- дейди.
Шунда уша аёл бирма бир узига якин инсонларни доскага ёза бошлайди.
— Отам, Онам, турмуш уртогим, болаларим, ака укаларим, опа сингилларим, тогам, аммам, холам, куни кушнилар....- хуллас йигирмата инсонларни мисол килиб ёзади.
— Энди бу йигирматасини ичидан икки кишини учиргин!- дейди устоз.
Шунда уша аёл икки кишини бу руйхатдан учиради. Шунда устоз:
— Энди колганлар ичидан яна турт кишини учиргин!- дейди.
Шундай килиб бирма бир учиравериб доскада факат турт кишини исмини колдиради. Булар...
Ота, Она, турмуш урток ва фарзандлар....
Шунда бутун синф жим жит бу хеч кандай уйин эмаслигини англаганча уйланиб колишади. Шунда устоз:
— Яна икки кишини шу руйхатингдан учир!- дея буйрук беради.
Шунда укувчи аёл доскага караса...Ота, Она, турмуш уртоги ва фарзандлари ёзилган турарди. Кайсисини учиришга иккиланиб турарди. Куз ёшлари билан Ота Онани бу руйхатдан учиради. Учирадию куз ёшларини тийиб туролмасдан уксиб йиглаб юборади. Буни кузатиб турган бошка аёллар хам хаёлида нималарнидир утказганча устозни кейинги саволини кутиб туришади. Доскада эса турмуш урток(эр)ва фарзанд ёзилган турарди холос. Шунда устоз:
— Кани яна бир кишини бу руйхатдан учиргин!- дея буйрук беради.
Шунда бу аёл янаям каттикрок йиглай бошлайди. Устоз эса бу холатга парво килмасдан:
— Мен сенга яна бир кишини бу руйхатдан учиргин дедим!- дея гапини такрорлайди.
Шунда аёл доскага якинлашиб минг бир уксик йиги билан уз фарзандларини бу руйхатдан учиради. Доскада эса ёлгиз турмуш уртоги(эр) исми колади. Кейин устоз унга :
— Кани менга айтчи, Ота Онанг сени дунёга келтирди, не не азоблар билан катта килди, лекин сен уларни исмларини учирдинг. Ва охирида сенга азиз булган фарзандингни исмини хам учирдинг. Охир окибат ёлгиз турмуш уртогингни(эрни) танладинг. Буни кандай изохлайсан? - дея ундан суради.
Аёл укувчи эса куз ёшларини румолига артиб, шундай жавоб берди.
— Ота Она бу Аллохнинг такдири, куни келиб улар вафот этадилар. Фарзанд эса катта булгач уйланишади. Ва оёкка турганиёк турли бахоналар билан мендан узоклашади. Мен билан бир умр бирга коладиган инсон бу мени турмуш уртогим(эрим) колади. - дея жавоб берди.
Унинг бундай жавобини хеч ким кутмаганди.
Уша муслима синглимизнинг жавоби барча аёлларимизга дарс булсин. Чунки хозирги кунда купчилик аёлларимиз оддий бир кийим кечак деб, тилла такинчок деб жанжал чикаришиб уз эридан воз кечишиб ажралиб кетишяпти. Бугун кизлари нимани хохласа олиб беришаётган Ота оналарни булажак куёвлари кизларини инжикликларини кутарадими? Оиласида уз оиласини килдирадиган киз узининг янги оиласида кийинчиликга учрамайдими?
Азиз опажонлар, сингилжонлар...эрингизни рози килинг. Уз эрини рози килмаган аёл жаннат юзини курмайди. Агар бу сузларим кунглингизга теккан булса мени кечиринг. Мен барча муслима опа ва сингилларимизни жаннатда булишларини хохлардим....
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
15 Jan, 09:01
OBUNA BO‘LISH UCHUN BOSING
OBUNA BO‘LISH UCHUN BOSING
OBUNA BO‘LISH UCHUN BOSING
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
15 Jan, 07:59
📝 Таъсирли хикоя
Тенгкурларнинг олди энди куда анда килишни бошлаган давр, огайнимиз Содикжон кутилмаганда бедаво дардга чалиниб колди. Шунда ошна-огайнилар келишиб, куриб колсин деб, Содикжонни тунгич углини уйлантиришга рози килдик. Туй куни базм авжида. Катта-кичик хизматда, ховли тула одам. Содикжонни кийинтириб, оромкурсисида пешайвонга утказиб куйдик. У бехолгина хаммани кузатиб утирар эди. Кечанинг охирида мен унга: Огайни, мана, келинлик хам булиб олдингиз, табриклайман, дедим. Биродар, сизга минг рахмат, чарчадингиз, энди дамингизни олинг. Эрталаб келсангиз, келин саломни биргаликда утказамиз, деди. Эрталаб келсам, Содикжон йук. Кечкурун биздан сунг касалхонагаолиб кетишибди. Дарров у ерга етиб бордим. Бир парча когозга "Номард мени уйга жунатиб, узинг нега кочиб колдинг?" деб ёзиб киритиб юбордим. У хатни олиб, шу огайним кирсин, деб илтимос килибди. Курсам холи танг, "Огайни, барибиркелиннинг саломини курмадим, кулидан чой ичмадим", деб уксинди. Томогимга нимадир тикилди. Урнимдан туриб кетдим. Бизнизимдан кузатиб турган хамширага якинлашиб: " Хозир бир кишиниолиб келсам, бу ерга киритишни иложи борми?" дедим. Майли, амаллаймиз, деди. Туйхонага кирибкелганимда, келин салом тугашарафасида экан. Содикжоннинг хотинига: Битта пиёла билан бирчойнак чой беринг, дедим, сунгкелиннинг янгасига юзланиб: Хозиркелин боламни бир ёкка олиб борибкеламан, деб машинада биргаликдаоркага кайтдик. Машинадан тушишда: Болам ён-верингизгакарамай, менинг оркамдан юраверасиз, деб йул бошладим. Содикжон бизни куриб, узинибардам тутишга харакат килди. Келин менинг ишорамдан сунгкайнотасига салом килди. Кейин менпиёлага куйиб узатган чойниёпинчиги ичидан кул чикариб олди-да, тавозеъ билан кайнотасигаузатди. Содикжон кули титраганча пиёлани олиб огзига олиб борди. Биринчи култумни ютди, иккинчи култум лабининг четидан сизибчикди. Огайним бир култим чойни мамнун холда ичдию бу дунёдан куз юмди. Оллохим огайнимнинг жойи жаннатларда булсин. Инсон бу дунёда холис ният килса хаммасига еришар экан илохим хар биримиз угиларимизнинг кизларимизнинг туйини куришлик набира чевалар суйиш насибу рузи айласин хар биримиз Оллохимнинг бандасимиз...!!!
Яхшилик учун яқинларингиз билан
Тенгкурларнинг олди энди куда анда килишни бошлаган давр, огайнимиз Содикжон кутилмаганда бедаво дардга чалиниб колди. Шунда ошна-огайнилар келишиб, куриб колсин деб, Содикжонни тунгич углини уйлантиришга рози килдик. Туй куни базм авжида. Катта-кичик хизматда, ховли тула одам. Содикжонни кийинтириб, оромкурсисида пешайвонга утказиб куйдик. У бехолгина хаммани кузатиб утирар эди. Кечанинг охирида мен унга: Огайни, мана, келинлик хам булиб олдингиз, табриклайман, дедим. Биродар, сизга минг рахмат, чарчадингиз, энди дамингизни олинг. Эрталаб келсангиз, келин саломни биргаликда утказамиз, деди. Эрталаб келсам, Содикжон йук. Кечкурун биздан сунг касалхонагаолиб кетишибди. Дарров у ерга етиб бордим. Бир парча когозга "Номард мени уйга жунатиб, узинг нега кочиб колдинг?" деб ёзиб киритиб юбордим. У хатни олиб, шу огайним кирсин, деб илтимос килибди. Курсам холи танг, "Огайни, барибиркелиннинг саломини курмадим, кулидан чой ичмадим", деб уксинди. Томогимга нимадир тикилди. Урнимдан туриб кетдим. Бизнизимдан кузатиб турган хамширага якинлашиб: " Хозир бир кишиниолиб келсам, бу ерга киритишни иложи борми?" дедим. Майли, амаллаймиз, деди. Туйхонага кирибкелганимда, келин салом тугашарафасида экан. Содикжоннинг хотинига: Битта пиёла билан бирчойнак чой беринг, дедим, сунгкелиннинг янгасига юзланиб: Хозиркелин боламни бир ёкка олиб борибкеламан, деб машинада биргаликдаоркага кайтдик. Машинадан тушишда: Болам ён-верингизгакарамай, менинг оркамдан юраверасиз, деб йул бошладим. Содикжон бизни куриб, узинибардам тутишга харакат килди. Келин менинг ишорамдан сунгкайнотасига салом килди. Кейин менпиёлага куйиб узатган чойниёпинчиги ичидан кул чикариб олди-да, тавозеъ билан кайнотасигаузатди. Содикжон кули титраганча пиёлани олиб огзига олиб борди. Биринчи култумни ютди, иккинчи култум лабининг четидан сизибчикди. Огайним бир култим чойни мамнун холда ичдию бу дунёдан куз юмди. Оллохим огайнимнинг жойи жаннатларда булсин. Инсон бу дунёда холис ният килса хаммасига еришар экан илохим хар биримиз угиларимизнинг кизларимизнинг туйини куришлик набира чевалар суйиш насибу рузи айласин хар биримиз Оллохимнинг бандасимиз...!!!
Яхшилик учун яқинларингиз билан
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
15 Jan, 07:32
❤️🔥💎ЭРИНГИЗ УЙГА ТАЛПИНИБ КЕЛИШНИ ХОХЛАЙСИЗМИ?
➡️❤️ЖУДА ЁҚИМЛИ КАНАЛ❤️ БОЛЛАР КИРМАСИН ❌ АЁЛЛАР СИРЛАРИ
💋ЭРИНГИЗ ОЛДИНГИЗДАН БИРЗУМГА ҲАМ КЕТОЛМАЙ ҚОЛАДИ РОМ ҚИВОЛАСИЗ💋ХУДДИ ЁШ КЕЛИНЧАКДАЙ❣️
❣️❤️КАНАЛИМИЗДА ЭРНИ РОМ ЭТИШ ЙӮЛЛАРИ ФАҚАТ БИЗДА КИРСАНГИЗ ЧИҚИБ КЕТОЛМАЙСИЗ👇👇👇
https://t.me/gieshalar_siri/8989
https://t.me/gieshalar_siri/9009
➡️❤️ЖУДА ЁҚИМЛИ КАНАЛ❤️ БОЛЛАР КИРМАСИН ❌ АЁЛЛАР СИРЛАРИ
💋ЭРИНГИЗ ОЛДИНГИЗДАН БИРЗУМГА ҲАМ КЕТОЛМАЙ ҚОЛАДИ РОМ ҚИВОЛАСИЗ💋ХУДДИ ЁШ КЕЛИНЧАКДАЙ❣️
❣️❤️КАНАЛИМИЗДА ЭРНИ РОМ ЭТИШ ЙӮЛЛАРИ ФАҚАТ БИЗДА КИРСАНГИЗ ЧИҚИБ КЕТОЛМАЙСИЗ👇👇👇
https://t.me/gieshalar_siri/8989
https://t.me/gieshalar_siri/9009
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
15 Jan, 04:32
БУГУННИНГ БУ КУНИ...
Замон ўзгармади, замондош ўзгарди...
Буюкда ҳиммат, насиҳатгўйда ҳикмат қолмади. Аҳдга вафо, сўзга садоқат йўқ. Аввалда савдогар "олдим, сотдим" сўзлари билан ишни битирар, муштарийсининг кейини билан иши бўлмасди. Бугун-чи!? Гап кўп, сўз кўп, ғийбат кўп. Шундан савдо сиёсатга, сиёсат савдога айланди. Пора ҳадяга, ҳадя пора ўрнига ўтди. Совғада эваз, сарпода мисл пайдо бўлгани кўринди. Илм аҳли тижоратда, раёсат кишиси зироатда топилди. Катталар кичикка, сағирлар кабирга алмашди. Сўзда ёлғон, ғийбат, шаҳодатда бўхтон урчиди. Савдогарда вафо, божгирда шафқат қолмади. Юрт тинч, юртдош нотинч. Ҳамён тўлса-да, кўз тўлмади. Зиёфат учун ҳовли кенг, ўнлаб хона мунтазир, жигар учун жой йўқ, меҳр йўқ, раҳм ҳам асло...
Ақрабодан улфат устун, қалбдан нафс, виждондан манфаъат. Бошлар оёққа, оёқлар бошга ўрин берди. Тарбия беришлик гўдаклар, иш бошқариш аёллар, оила раҳбарлиги хотинлар қўлига ўтди. Ҳийла ош, макр нон бўлди. Ҳийлагар феълини уддабуронлик, муттаҳам эса ҳақ талаб қилиш деб билди. Ҳақдор қарздорнинг қонини ичишга, қарздор ҳақдорнинг жонини олишга тайёр. Тижорат-ҳамкорини синдирувчи, кўмак бермоқ-миннат қилинувчи касб деб билинди. Мулк эгалари лафзидан кўра маблағини, савдо соҳиблари байъидан фойдани устун қўйди. Муомалада адолат эмас, ёлғон, ҳийла эп кўрилди. Қўл чўзганнинг қўлига, юзи сўлғиннинг юзига урилди. Ҳаромдан топилган даромадни норасида гўдакларга раво билиниб, садоқатли аёлга едирилди. Манбаъси қаерлигини билмаган ота-онага чиройли, ялтироқ қоғозлар остида нажосатдан фарқсиз даромадни "туҳфа" қилинди...
Натижада, фарзандлар фожирликка, аёллар осийликка юз тутиши ҳаёлларининг бир кўчасига келмади...
Покиза хонадонлар шубҳалар ва ҳаромлар гирдобида файзини йўқотди...
Роббим, Ўзинг ислоҳ қил...
Раҳминг келсин... Аллоҳим...
Салим АЙЮБИЙ.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Замон ўзгармади, замондош ўзгарди...
Буюкда ҳиммат, насиҳатгўйда ҳикмат қолмади. Аҳдга вафо, сўзга садоқат йўқ. Аввалда савдогар "олдим, сотдим" сўзлари билан ишни битирар, муштарийсининг кейини билан иши бўлмасди. Бугун-чи!? Гап кўп, сўз кўп, ғийбат кўп. Шундан савдо сиёсатга, сиёсат савдога айланди. Пора ҳадяга, ҳадя пора ўрнига ўтди. Совғада эваз, сарпода мисл пайдо бўлгани кўринди. Илм аҳли тижоратда, раёсат кишиси зироатда топилди. Катталар кичикка, сағирлар кабирга алмашди. Сўзда ёлғон, ғийбат, шаҳодатда бўхтон урчиди. Савдогарда вафо, божгирда шафқат қолмади. Юрт тинч, юртдош нотинч. Ҳамён тўлса-да, кўз тўлмади. Зиёфат учун ҳовли кенг, ўнлаб хона мунтазир, жигар учун жой йўқ, меҳр йўқ, раҳм ҳам асло...
Ақрабодан улфат устун, қалбдан нафс, виждондан манфаъат. Бошлар оёққа, оёқлар бошга ўрин берди. Тарбия беришлик гўдаклар, иш бошқариш аёллар, оила раҳбарлиги хотинлар қўлига ўтди. Ҳийла ош, макр нон бўлди. Ҳийлагар феълини уддабуронлик, муттаҳам эса ҳақ талаб қилиш деб билди. Ҳақдор қарздорнинг қонини ичишга, қарздор ҳақдорнинг жонини олишга тайёр. Тижорат-ҳамкорини синдирувчи, кўмак бермоқ-миннат қилинувчи касб деб билинди. Мулк эгалари лафзидан кўра маблағини, савдо соҳиблари байъидан фойдани устун қўйди. Муомалада адолат эмас, ёлғон, ҳийла эп кўрилди. Қўл чўзганнинг қўлига, юзи сўлғиннинг юзига урилди. Ҳаромдан топилган даромадни норасида гўдакларга раво билиниб, садоқатли аёлга едирилди. Манбаъси қаерлигини билмаган ота-онага чиройли, ялтироқ қоғозлар остида нажосатдан фарқсиз даромадни "туҳфа" қилинди...
Натижада, фарзандлар фожирликка, аёллар осийликка юз тутиши ҳаёлларининг бир кўчасига келмади...
Покиза хонадонлар шубҳалар ва ҳаромлар гирдобида файзини йўқотди...
Роббим, Ўзинг ислоҳ қил...
Раҳминг келсин... Аллоҳим...
Салим АЙЮБИЙ.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
15 Jan, 03:58
КЎРИНМАС ОДАМЛАР.
Суқрот Афлотуннинг укаси Ғлукон(Глюкон) билан кетаётган эди. Ғлукон Суқротга Лидия мамлакатидаги бир чўпон ҳикоясини айтиб берди: Чўпон узук топиб олиб, бармоғига тақибди. Сўнг бу узукнинг сеҳрли узук эканини ва уни ким тақса кўзга кўринмас бўлиб қолишини билиб қолибди.
Суқрот билан Ғлукон бу ҳикоядаги ахлоқий томонлар ҳақида узоқ суҳбатлашишади. Аммо улар иккаласи ҳам Юнонистонда нега аёллар ва қуллар сеҳрли узук ишлатишмасада кўзга кўринмаслиги ҳақида бир-биридан сўрамайди.
Суқрот ҳам, Ғлукон ҳам вафот этиб кетишди. Тахминан 2500 йил ўтди. Илм ривожланди. Маърифат кенгайди. Афсоналар инкор қилинди. Сеҳрли узук йўқлиги барчага аён бўлди. Аммо бир нарса ўзгармасдан қолаверди. Ҳали ҳам шундай одамлар борки, уларни ҳеч ким кўрмайди...
Ушбу сўзларимиз ҳеч кимга кўринмайдиган кишилар ҳақида...
Меҳнат вазирлиги ишчилар рўйхатига киритмайдиган уйдаги тарбиячилар, ғойиб бўлишса биров суриштирмайдиган, бор бўлишса биров эътибор бермайдиган оддий ёлланма ишчилар, бандаргоҳларда ҳаммоллик қиладиган ёш болалар, кўчанинг бир четида ўтириб, тиланмаслик учун майда-чуйда нарсалар сотиб ўтирадиган қариялар, бир бурда нон ёки китоб сотиб олиш учун тошни иккига бўладиган оталар, ижара машина ҳайдайдиганлар... Ана шулар оламнинг таъми ва мазасидир!
Тўй харажатлари қиммат бўлгани ва иши йўқлиги учун уйлана олмай юрган, атрофида ҳар куни ярим яланғочлар чиқиб васваса қиладиган, ҳар-хил сериаллар ва фаҳш видеолар шаҳватларини жунбушга келтирадиган, аммо ўзлари ҳали ҳануз Аллоҳнинг йўлидан оғмаган, масжидлар томон бораётган, қалби тубида минглаб урушлар бўлаётган, дунёнинг ортидан кетиш осон бўлсада Аллоҳни муроқаба қилиб турган йигитлар... Аслида ана шулар шарафла баробар зотлардир!
Уларнинг аҳволи яхши эмас... Кимдир бу оламда ишлаётган бўлса шулар ишлаяпти. Кимдир муқаддас вазифа учун жон бераётган бўлса, шулар бераяпти...
Бу ерда барчаларини келтира олмадим. Чунки уларни мен ҳам кўра олмайман.
Умидсиз бўлманг! Сизни Аллоҳ кўриб тургани кифоядир!
Абдулқодир Полвонов.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Биз билан бирга бўлинг
Суқрот Афлотуннинг укаси Ғлукон(Глюкон) билан кетаётган эди. Ғлукон Суқротга Лидия мамлакатидаги бир чўпон ҳикоясини айтиб берди: Чўпон узук топиб олиб, бармоғига тақибди. Сўнг бу узукнинг сеҳрли узук эканини ва уни ким тақса кўзга кўринмас бўлиб қолишини билиб қолибди.
Суқрот билан Ғлукон бу ҳикоядаги ахлоқий томонлар ҳақида узоқ суҳбатлашишади. Аммо улар иккаласи ҳам Юнонистонда нега аёллар ва қуллар сеҳрли узук ишлатишмасада кўзга кўринмаслиги ҳақида бир-биридан сўрамайди.
Суқрот ҳам, Ғлукон ҳам вафот этиб кетишди. Тахминан 2500 йил ўтди. Илм ривожланди. Маърифат кенгайди. Афсоналар инкор қилинди. Сеҳрли узук йўқлиги барчага аён бўлди. Аммо бир нарса ўзгармасдан қолаверди. Ҳали ҳам шундай одамлар борки, уларни ҳеч ким кўрмайди...
Ушбу сўзларимиз ҳеч кимга кўринмайдиган кишилар ҳақида...
Меҳнат вазирлиги ишчилар рўйхатига киритмайдиган уйдаги тарбиячилар, ғойиб бўлишса биров суриштирмайдиган, бор бўлишса биров эътибор бермайдиган оддий ёлланма ишчилар, бандаргоҳларда ҳаммоллик қиладиган ёш болалар, кўчанинг бир четида ўтириб, тиланмаслик учун майда-чуйда нарсалар сотиб ўтирадиган қариялар, бир бурда нон ёки китоб сотиб олиш учун тошни иккига бўладиган оталар, ижара машина ҳайдайдиганлар... Ана шулар оламнинг таъми ва мазасидир!
Тўй харажатлари қиммат бўлгани ва иши йўқлиги учун уйлана олмай юрган, атрофида ҳар куни ярим яланғочлар чиқиб васваса қиладиган, ҳар-хил сериаллар ва фаҳш видеолар шаҳватларини жунбушга келтирадиган, аммо ўзлари ҳали ҳануз Аллоҳнинг йўлидан оғмаган, масжидлар томон бораётган, қалби тубида минглаб урушлар бўлаётган, дунёнинг ортидан кетиш осон бўлсада Аллоҳни муроқаба қилиб турган йигитлар... Аслида ана шулар шарафла баробар зотлардир!
Уларнинг аҳволи яхши эмас... Кимдир бу оламда ишлаётган бўлса шулар ишлаяпти. Кимдир муқаддас вазифа учун жон бераётган бўлса, шулар бераяпти...
Бу ерда барчаларини келтира олмадим. Чунки уларни мен ҳам кўра олмайман.
Умидсиз бўлманг! Сизни Аллоҳ кўриб тургани кифоядир!
Абдулқодир Полвонов.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Биз билан бирга бўлинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
15 Jan, 03:31
😍😍😍𝗤𝗶𝘇𝗹𝗮𝗮 𝗵𝗮𝗺𝗺𝗮 𝗮𝘆𝗼𝗹 𝗾𝗶𝘇𝗹𝗮𝗱𝗮 𝗯𝗼𝗹𝗶𝘀𝗵𝗶 𝗸𝗲𝗿𝗮𝗸 𝗯𝗼ʻ𝗹𝗴𝗮𝗻 𝗸𝗮𝗻𝗮𝗹😍😍😍
🪡🧵𝗧𝗶𝗸𝗶𝘀𝗵 𝗯𝗶𝗰𝗵𝗶𝘀𝗵𝗴𝗮 𝗾𝗶𝘇𝗶𝗾𝗾𝗮𝗻𝗹𝗮𝗿 𝘃𝗮 𝗺𝘂𝘀𝘁𝗮𝗾𝗶𝗹 𝗼'𝗿𝗴𝗮𝗻𝘂𝘃𝗰𝗵𝗶𝗹𝗮𝗿 𝘂𝗰𝗵𝘂𝗻 𝗾𝗼'𝗹𝗹𝗮𝗻𝗺𝗮!
𝗕𝗼𝘀𝗵𝗾𝗮 𝗸𝗮𝗻𝗮𝗹𝗹𝗮𝗿𝗱𝗮 𝗽𝘂𝗹𝗴𝗮 𝘀𝗼𝘁𝗶𝗹𝗮𝘆𝗼𝘁𝗴𝗮𝗻 𝗰𝗵𝗲𝘃𝗮𝗿𝗰𝗵𝗶𝗹𝗶𝗸 𝗱𝗮𝗿𝘀𝗹𝗮𝗿𝗶 𝘃𝗶𝗱𝗲𝗼𝗹𝗮𝗿𝗶 𝘁𝗲𝗸𝗶𝗻 𝗼ʻ𝗿𝗴𝗮𝗻𝗮𝘀𝗶𝘇 𝗸𝗮𝗻𝗮𝗹𝗱𝗮😍✨
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
🔹𝙊𝙙𝙙𝙞𝙮 𝙛𝙖𝙨𝙤𝙣𝙡𝙖𝙧 𝙗𝙞𝙘𝙝𝙞𝙡𝙞𝙨𝙝𝙡𝙖𝙧𝙞
🔹𝙊𝙦𝙨𝙝𝙤𝙢 𝙡𝙞𝙗𝙤𝙨𝙡𝙖𝙧𝙞 𝙗𝙞𝙘𝙝𝙞𝙢𝙞
🔹𝙈𝙖𝙝𝙨𝙪𝙨 𝙛𝙤𝙧𝙢𝙖𝙡𝙖𝙧𝙣𝙞 𝙩𝙞𝙠𝙞𝙨𝙝
🔹𝙔𝙪𝙗𝙠𝙖 𝙠𝙤𝙛𝙩𝙖 𝙩𝙞𝙠𝙞𝙨𝙝
🔹𝙈𝙪𝙧𝙖𝙠𝙠𝙖𝙗 𝙪𝙨𝙡𝙪𝙗𝙙𝙖𝙜𝙞 𝙢𝙤𝙙𝙖𝙡𝙖𝙧 𝙗𝙞𝙘𝙝𝙞𝙢𝙞
🔹𝘽𝙚𝙯𝙖𝙠 𝙫𝙖 𝙠𝙖𝙨𝙝𝙩𝙖𝙘𝙝𝙞𝙡𝙞𝙠
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
𝗕𝘂 𝗸𝗮𝗻𝗮𝗹𝗱𝗮 𝘀𝗶𝘇 𝘁𝗶𝗸𝗶𝘀𝗵 𝗯𝗶𝗰𝗵𝗶𝘀𝗵 𝘀𝗶𝗿 𝗮𝘀𝗿𝗼𝗿𝗹𝗮𝗿𝗶𝗻𝗶 𝗼ʻ𝗿𝗴𝗮𝗻𝗮𝘀𝗶𝘇
✂️🪡
@moyhobbi_chevarlar_tikuvchilar
🪡🧵𝗧𝗶𝗸𝗶𝘀𝗵 𝗯𝗶𝗰𝗵𝗶𝘀𝗵𝗴𝗮 𝗾𝗶𝘇𝗶𝗾𝗾𝗮𝗻𝗹𝗮𝗿 𝘃𝗮 𝗺𝘂𝘀𝘁𝗮𝗾𝗶𝗹 𝗼'𝗿𝗴𝗮𝗻𝘂𝘃𝗰𝗵𝗶𝗹𝗮𝗿 𝘂𝗰𝗵𝘂𝗻 𝗾𝗼'𝗹𝗹𝗮𝗻𝗺𝗮!
𝗕𝗼𝘀𝗵𝗾𝗮 𝗸𝗮𝗻𝗮𝗹𝗹𝗮𝗿𝗱𝗮 𝗽𝘂𝗹𝗴𝗮 𝘀𝗼𝘁𝗶𝗹𝗮𝘆𝗼𝘁𝗴𝗮𝗻 𝗰𝗵𝗲𝘃𝗮𝗿𝗰𝗵𝗶𝗹𝗶𝗸 𝗱𝗮𝗿𝘀𝗹𝗮𝗿𝗶 𝘃𝗶𝗱𝗲𝗼𝗹𝗮𝗿𝗶 𝘁𝗲𝗸𝗶𝗻 𝗼ʻ𝗿𝗴𝗮𝗻𝗮𝘀𝗶𝘇 𝗸𝗮𝗻𝗮𝗹𝗱𝗮😍✨
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
🔹𝙊𝙙𝙙𝙞𝙮 𝙛𝙖𝙨𝙤𝙣𝙡𝙖𝙧 𝙗𝙞𝙘𝙝𝙞𝙡𝙞𝙨𝙝𝙡𝙖𝙧𝙞
🔹𝙊𝙦𝙨𝙝𝙤𝙢 𝙡𝙞𝙗𝙤𝙨𝙡𝙖𝙧𝙞 𝙗𝙞𝙘𝙝𝙞𝙢𝙞
🔹𝙈𝙖𝙝𝙨𝙪𝙨 𝙛𝙤𝙧𝙢𝙖𝙡𝙖𝙧𝙣𝙞 𝙩𝙞𝙠𝙞𝙨𝙝
🔹𝙔𝙪𝙗𝙠𝙖 𝙠𝙤𝙛𝙩𝙖 𝙩𝙞𝙠𝙞𝙨𝙝
🔹𝙈𝙪𝙧𝙖𝙠𝙠𝙖𝙗 𝙪𝙨𝙡𝙪𝙗𝙙𝙖𝙜𝙞 𝙢𝙤𝙙𝙖𝙡𝙖𝙧 𝙗𝙞𝙘𝙝𝙞𝙢𝙞
🔹𝘽𝙚𝙯𝙖𝙠 𝙫𝙖 𝙠𝙖𝙨𝙝𝙩𝙖𝙘𝙝𝙞𝙡𝙞𝙠
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
𝗕𝘂 𝗸𝗮𝗻𝗮𝗹𝗱𝗮 𝘀𝗶𝘇 𝘁𝗶𝗸𝗶𝘀𝗵 𝗯𝗶𝗰𝗵𝗶𝘀𝗵 𝘀𝗶𝗿 𝗮𝘀𝗿𝗼𝗿𝗹𝗮𝗿𝗶𝗻𝗶 𝗼ʻ𝗿𝗴𝗮𝗻𝗮𝘀𝗶𝘇
✂️🪡
@moyhobbi_chevarlar_tikuvchilar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
15 Jan, 03:00
📝ХОТИН МАКРИГА КУЛ БУЛГАН ОКПАДАР
Она… У муқаддас зот. Она… Уларнинг оёғи остида жаннат. Она… Дунё устуни, фарзанд суянчиғи. Ўзини унутиб фарзандим деб, оилам деб яшайди Волидаи муҳтарамалар! Сочларига оқ оралаб, кўзлари нурсиз, юзига ажин тушса-да, ўзликни унутади онаизорлар. Биз фарзандлар гоҳида билиб-билмай дилларини оғритсак-да, озор берсак-да, кечиради, суяди, жонидан ортиқ кўради. Кулсак юз чандон ортиқ куладиган, бетоб бўлсак минг бора куйинадиган ҳам она. Мушфиқ она, муштипар она…
«Дунё кенгга кенг, торга тор», деб бекорга айтилмас экан. Бу оиланинг фарзандларига бутун башарият яшаётган дунё ҳам торлик қилди. Бу хонадондагилар жуда бахтли эди, токи келин келмагунга қадар.
Раббим ака ва Одина опа ўғилларини уйлантириш ҳаракатига тушиб қолишди. Икки ўғилга икки келин топиш, икки томонга тўй бериш, сарпо-суруқ деганлари онсон бўлармиди?! Қийинчиликларга қарамай бахти бор оила экан, ака-укага опа-сингилни келин қилишди. Ҳамма нарса тахт ва тўй куни белгиланди. Тўй шунақа дабдаба билан ўтдики…
Жамол тўнғич фарзанд бўлгани учун оиланинг суянчиғи. Камол акасидан уч ёшга кичик. Феъл-атвори ҳам кенжалигига борибми, шунга яраша эди. Бироқ ҳар қанча инжиқ бўлмасин, ақл-фаросатли, етти ўлчаб бир кесадиганлар қаторига кирарди. Жамол укасига нисбатан оғир-босиқ эди-ю, лекин шунга қарамай кўп ўйлашни ёқтирмайдиган, бироз тундроқ кайфият одами эди. Ака-уканинг рафиқалари бўлмиш янги келинчаклар оёқ-қўли чаққон, чиройли эдилар-у, бироқ жуда ҳақини талаб қиладиган хилидан бўлиб чиқишди. Катта келин Ҳусния «ўхшатмаса учратмас» деганларидак худди эрига ўхшаган одамовироқ, устига-устак «тилли», асабийлашиб кетган кезлари жағи жағига тегмасди. Кичик келин Моҳира эса унинг тамоман акси. Қувноқ, ҳазилкаш, бир гапириб, ўн куладиган, лекин ўзи шаддод бўлгани билан чуқур мулоҳазали эди.
Аввалига келинли бўлганига, шундай бахтли кунларни кўраётганига Аллоҳга шукроналар келтирган Одина опа тўйдан етти ой ўтиб, ўтирса ҳам, турса ҳам катта келин Ҳусниядан шикоят қиладиган бўлди. Баъзи вақтлари ўз-ўзича пичирлаб, келинига Худодан инсоф сўрар, «Охири бахайр бўлсин!» деб қўярди. Сабаби, оғиркарвон бўлиб кўринган келин, аслида, тили жуда заҳар, гап билан кимнидир чақиб олмаса бўлмайдиганлар хилидан бўлиб, ҳеч кимни аяб ўтирмасди. Қайнонаси бирор юмуш буюрган кезлари «Мазам йўқ, ухламоқчиман. Ҳаммаларингиз ўтказиб қўйгандек иш буюраверасизлар, мен келинманми ё чўри?!» дея уйни бошига кўтарар, билганидан қолмасди. Эри ишдан келганида эса «Ойингизга ёқмаяпман, эрталабдан кечгача қулдек ишлатади», дея арз-дод қилар ва Жамолни ҳам жон-жаҳди билан йўлдан уришга уринарди. Охир-оқибат Ҳусниянинг макри иш бериб, ўтган етти ой ичида оиланинг таянчи Жамол ҳам аввалига аста-секин, сўнг бутунлай ўзгарди. Аслида, етти ой эмас, тўйдан бир ой ўтиб отасига ҳам, онасига ҳам бақирадиган, сингилларига қўл кўтарадиган, хотинининг «ҳақини» талаб қиладиган одат чиқарган эди. Бироқ бора-бора ота-она билан бўладиган бундай даҳанаки уришлар энди отага қўл кўтариш билан якун топа бошлади. Тўйдан кўп ўтмай кенжа ўғли Камолни ажратиб чиқариб юборган ота-она эндиликда пушаймон эди. Бу аянчли ҳолатдан мутлоқ бехабар Камол «ҳаммаси яхши», деган ўйда ота-онасини акасига ишонар, ўзи билан овора бўлиб, уларни кўргани ҳадеганда боролмасди. Жанжаллардан юраги безиб қолган ота ҳам, она ҳам ҳайрон, «Наҳот шу фарзанд бизнинг зурриёдимиз?» дея ўзларини еб-битиришарди. Юрагига зардоб тўлган муштипар она ҳар қандай кўнгилсизликларга кўз юмар, жанжал кўтарилмаслиги учун ота-боланинг ўртасида жони ҳалак бўларди. Отасига қўл кўтариш Жамол учун энди кунлик машғулотга айлангани сабабли у ўртага тушаверган онасини ҳам аяб ўтирмайдиган одат чиқарди. Ўғлининг калтакларига чидаган ота кўз олдида рафиқасининг ўз зурриёди томонидан хўрланишига ортиқ бардош қилолмай, Жамолни қарғади. Онаизор эса фақат болам дея нола чекар, урса умр, ичса иймон сўрарди Худодан. Жигаргўшасининг қилмишлари ҳақида кўчага ёя олмас, фақат у учун тавба қиларди, холос. Чол-кампир қайси гуноҳлари учун бундай жазо олаётганини
Она… У муқаддас зот. Она… Уларнинг оёғи остида жаннат. Она… Дунё устуни, фарзанд суянчиғи. Ўзини унутиб фарзандим деб, оилам деб яшайди Волидаи муҳтарамалар! Сочларига оқ оралаб, кўзлари нурсиз, юзига ажин тушса-да, ўзликни унутади онаизорлар. Биз фарзандлар гоҳида билиб-билмай дилларини оғритсак-да, озор берсак-да, кечиради, суяди, жонидан ортиқ кўради. Кулсак юз чандон ортиқ куладиган, бетоб бўлсак минг бора куйинадиган ҳам она. Мушфиқ она, муштипар она…
«Дунё кенгга кенг, торга тор», деб бекорга айтилмас экан. Бу оиланинг фарзандларига бутун башарият яшаётган дунё ҳам торлик қилди. Бу хонадондагилар жуда бахтли эди, токи келин келмагунга қадар.
Раббим ака ва Одина опа ўғилларини уйлантириш ҳаракатига тушиб қолишди. Икки ўғилга икки келин топиш, икки томонга тўй бериш, сарпо-суруқ деганлари онсон бўлармиди?! Қийинчиликларга қарамай бахти бор оила экан, ака-укага опа-сингилни келин қилишди. Ҳамма нарса тахт ва тўй куни белгиланди. Тўй шунақа дабдаба билан ўтдики…
Жамол тўнғич фарзанд бўлгани учун оиланинг суянчиғи. Камол акасидан уч ёшга кичик. Феъл-атвори ҳам кенжалигига борибми, шунга яраша эди. Бироқ ҳар қанча инжиқ бўлмасин, ақл-фаросатли, етти ўлчаб бир кесадиганлар қаторига кирарди. Жамол укасига нисбатан оғир-босиқ эди-ю, лекин шунга қарамай кўп ўйлашни ёқтирмайдиган, бироз тундроқ кайфият одами эди. Ака-уканинг рафиқалари бўлмиш янги келинчаклар оёқ-қўли чаққон, чиройли эдилар-у, бироқ жуда ҳақини талаб қиладиган хилидан бўлиб чиқишди. Катта келин Ҳусния «ўхшатмаса учратмас» деганларидак худди эрига ўхшаган одамовироқ, устига-устак «тилли», асабийлашиб кетган кезлари жағи жағига тегмасди. Кичик келин Моҳира эса унинг тамоман акси. Қувноқ, ҳазилкаш, бир гапириб, ўн куладиган, лекин ўзи шаддод бўлгани билан чуқур мулоҳазали эди.
Аввалига келинли бўлганига, шундай бахтли кунларни кўраётганига Аллоҳга шукроналар келтирган Одина опа тўйдан етти ой ўтиб, ўтирса ҳам, турса ҳам катта келин Ҳусниядан шикоят қиладиган бўлди. Баъзи вақтлари ўз-ўзича пичирлаб, келинига Худодан инсоф сўрар, «Охири бахайр бўлсин!» деб қўярди. Сабаби, оғиркарвон бўлиб кўринган келин, аслида, тили жуда заҳар, гап билан кимнидир чақиб олмаса бўлмайдиганлар хилидан бўлиб, ҳеч кимни аяб ўтирмасди. Қайнонаси бирор юмуш буюрган кезлари «Мазам йўқ, ухламоқчиман. Ҳаммаларингиз ўтказиб қўйгандек иш буюраверасизлар, мен келинманми ё чўри?!» дея уйни бошига кўтарар, билганидан қолмасди. Эри ишдан келганида эса «Ойингизга ёқмаяпман, эрталабдан кечгача қулдек ишлатади», дея арз-дод қилар ва Жамолни ҳам жон-жаҳди билан йўлдан уришга уринарди. Охир-оқибат Ҳусниянинг макри иш бериб, ўтган етти ой ичида оиланинг таянчи Жамол ҳам аввалига аста-секин, сўнг бутунлай ўзгарди. Аслида, етти ой эмас, тўйдан бир ой ўтиб отасига ҳам, онасига ҳам бақирадиган, сингилларига қўл кўтарадиган, хотинининг «ҳақини» талаб қиладиган одат чиқарган эди. Бироқ бора-бора ота-она билан бўладиган бундай даҳанаки уришлар энди отага қўл кўтариш билан якун топа бошлади. Тўйдан кўп ўтмай кенжа ўғли Камолни ажратиб чиқариб юборган ота-она эндиликда пушаймон эди. Бу аянчли ҳолатдан мутлоқ бехабар Камол «ҳаммаси яхши», деган ўйда ота-онасини акасига ишонар, ўзи билан овора бўлиб, уларни кўргани ҳадеганда боролмасди. Жанжаллардан юраги безиб қолган ота ҳам, она ҳам ҳайрон, «Наҳот шу фарзанд бизнинг зурриёдимиз?» дея ўзларини еб-битиришарди. Юрагига зардоб тўлган муштипар она ҳар қандай кўнгилсизликларга кўз юмар, жанжал кўтарилмаслиги учун ота-боланинг ўртасида жони ҳалак бўларди. Отасига қўл кўтариш Жамол учун энди кунлик машғулотга айлангани сабабли у ўртага тушаверган онасини ҳам аяб ўтирмайдиган одат чиқарди. Ўғлининг калтакларига чидаган ота кўз олдида рафиқасининг ўз зурриёди томонидан хўрланишига ортиқ бардош қилолмай, Жамолни қарғади. Онаизор эса фақат болам дея нола чекар, урса умр, ичса иймон сўрарди Худодан. Жигаргўшасининг қилмишлари ҳақида кўчага ёя олмас, фақат у учун тавба қиларди, холос. Чол-кампир қайси гуноҳлари учун бундай жазо олаётганини
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
15 Jan, 01:45
📝УНУТМА К,АСРДА ЯШАГАНИНГ БИЛАН АБАДИЙ ЁТАДИГАН ЖОЙИНГ КОРА ТУПРОКДИР.
Йиғлатган йиғламай қолмас.
Шўролар даврида шаҳримиздаги деҳқон бозорини кенгайтириш юзасидан йиғилиш ўтказиладиган бўлди. Мен ҳам ёшлар қўмитаси вакили сифатида таклиф қилинган эдим. Бир қатор корхона ва ташкилот раҳбарлари билан бозорга бордик. Савдо-сотиқ авжида. Шу пайт четроқда эски кийим-кечак, пойабзал ва чинни буюмлар сотиб ўтирган онахонга кўзим тушди. Ўша пайт шаҳарда ҳуқуқ-тартиботга маъсул “акахонлардан” бири“катталар”га яхши кўрингиси келди, шекилли, аёлга: “ Ҳой кампир, йеғиштир латта-путталарингни!” деб бақирди.
Онахоннинг қулоғи оғирми ёки тушунмадими, ишини давом эттиравер. “Акахон” яна ўшқирди ва жаҳл билан тепган эди, буюмлар синиб, ҳар ёққа сочилиб кетди. Кампир эса: “Мен сенга нима қилдим, ўғлим? Ахир, бу вафот этган эримдан қолган нарсалар, холос. Нонга пул бўлар деб сотяпман”, деди йиғлаб. . .
Йиллар ўтди. Бир куни олдимдан соч-соқоли ўсган, уст-боши жулдур, кир-чир, бошига уриниб кетган шляпа кийган гадойсифат одам чиқди. Қўлларини чўзиб: “Ака, юз сўм беринг”, деди. Овози таниш туюлди. Разм солиб қарадим. Не кўз билан кўрай, бу ўша “акахон” эди. Юрса, товони ерни тешай дейдиган, одамга ҳамиша кибр билан боқувчи одамдан асар ҳам йўқ, афтодаҳол турарди. У ҳам мени таниди. “Сизни қаматиш учун бир пайтлар ортингиздан одам қўйган эдим. Аслида, ҳалол ишлашингизни билардим. Олдингизда гуноҳкорман, мени кечиринг. Қилмишларим сабаб не ҳолларга тушмадим - хотиним вафот этди, ўғлим автоҳалокатга учради. . . ” дея ўксиб йиғлай бошлади. Кўнглим бир хил бўлиб кетди. Сочилиб кетган буюмларини йиғлаб-йиғлаб тераётган онахон кўз олдимга келди. . .
Бу одамдан юз ўгириб кетолмадим. Қўлига пул тутқазиб: “Йиғламанг, ака” , деёлдим, холос.
Йўл бўйи ўйланиб кедим. Бошлиқ бўлган кезларим онам раҳматли : “Ўғлим, мансаб тегди, деб одамларни камситманг. Уларга яхши муомала қилинг. Бир куни пушаймонга олиб борадиган ишлардан эҳтиёт бўлинг. Чунки бировни йиғлатган йиғламай қолмайди” , деб тайинлардилар.
Бояги одамнинг ҳолида катта ибрат бор эди. Улуғлар бежиз айтишмаган экан: “Қўлингдан келса, чумолини ҳам ранжитма, чунки ҳар бир жонворнинг жони ўзига жирин. Ожизларга зўравонлик қилиб, уларни қийнасанг, бир куни чумоли каби оёқ остида бўларсан”.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Йиғлатган йиғламай қолмас.
Шўролар даврида шаҳримиздаги деҳқон бозорини кенгайтириш юзасидан йиғилиш ўтказиладиган бўлди. Мен ҳам ёшлар қўмитаси вакили сифатида таклиф қилинган эдим. Бир қатор корхона ва ташкилот раҳбарлари билан бозорга бордик. Савдо-сотиқ авжида. Шу пайт четроқда эски кийим-кечак, пойабзал ва чинни буюмлар сотиб ўтирган онахонга кўзим тушди. Ўша пайт шаҳарда ҳуқуқ-тартиботга маъсул “акахонлардан” бири“катталар”га яхши кўрингиси келди, шекилли, аёлга: “ Ҳой кампир, йеғиштир латта-путталарингни!” деб бақирди.
Онахоннинг қулоғи оғирми ёки тушунмадими, ишини давом эттиравер. “Акахон” яна ўшқирди ва жаҳл билан тепган эди, буюмлар синиб, ҳар ёққа сочилиб кетди. Кампир эса: “Мен сенга нима қилдим, ўғлим? Ахир, бу вафот этган эримдан қолган нарсалар, холос. Нонга пул бўлар деб сотяпман”, деди йиғлаб. . .
Йиллар ўтди. Бир куни олдимдан соч-соқоли ўсган, уст-боши жулдур, кир-чир, бошига уриниб кетган шляпа кийган гадойсифат одам чиқди. Қўлларини чўзиб: “Ака, юз сўм беринг”, деди. Овози таниш туюлди. Разм солиб қарадим. Не кўз билан кўрай, бу ўша “акахон” эди. Юрса, товони ерни тешай дейдиган, одамга ҳамиша кибр билан боқувчи одамдан асар ҳам йўқ, афтодаҳол турарди. У ҳам мени таниди. “Сизни қаматиш учун бир пайтлар ортингиздан одам қўйган эдим. Аслида, ҳалол ишлашингизни билардим. Олдингизда гуноҳкорман, мени кечиринг. Қилмишларим сабаб не ҳолларга тушмадим - хотиним вафот этди, ўғлим автоҳалокатга учради. . . ” дея ўксиб йиғлай бошлади. Кўнглим бир хил бўлиб кетди. Сочилиб кетган буюмларини йиғлаб-йиғлаб тераётган онахон кўз олдимга келди. . .
Бу одамдан юз ўгириб кетолмадим. Қўлига пул тутқазиб: “Йиғламанг, ака” , деёлдим, холос.
Йўл бўйи ўйланиб кедим. Бошлиқ бўлган кезларим онам раҳматли : “Ўғлим, мансаб тегди, деб одамларни камситманг. Уларга яхши муомала қилинг. Бир куни пушаймонга олиб борадиган ишлардан эҳтиёт бўлинг. Чунки бировни йиғлатган йиғламай қолмайди” , деб тайинлардилар.
Бояги одамнинг ҳолида катта ибрат бор эди. Улуғлар бежиз айтишмаган экан: “Қўлингдан келса, чумолини ҳам ранжитма, чунки ҳар бир жонворнинг жони ўзига жирин. Ожизларга зўравонлик қилиб, уларни қийнасанг, бир куни чумоли каби оёқ остида бўларсан”.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
15 Jan, 01:33
Eng sara romol o'rash to'plamlari faqat shu kanalda😍♥️
Endigina hijobga kirgan qizlarimiz uchun osongina o'raladigan romol o'rash usullari 🧕🏻🦋
Kirib ko'ring va yoqib qolishi aniq🌝🥰
Endigina hijobga kirgan qizlarimiz uchun osongina o'raladigan romol o'rash usullari 🧕🏻🦋
Kirib ko'ring va yoqib qolishi aniq🌝🥰
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
14 Jan, 16:48
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun skidka hikoya narxi 8.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
14 Jan, 16:43
60
— Хўш, — Нигора опа келиб жойига ўтираркан, — қулоғим сенда. Гапирчи, нима бўлган? Нега у беморни ёқтирмаяпсан? Барини бир бошдан гапириб бер.
— Биласиз қишлоқдан келганман, — Нилуфар хазин бир овозда ҳикоясини бошлади, — бизни қишлоқда қиз бола кўчага чиқавермайди. Шунинг учунми мактабга чиққунимча дугонам бўлмаган. Мактабга чиққан кунимдан эса нақ учта дугона орттирдим: Шоҳсанам, Гулбаҳор ва Олмагулим. Олмагулим! — унинг исмини қайта такрорларкан кўзлари ёшланди, — у ҳеч кимга ўхшамасди. Қишлоғимиз бир олам бўлса, унинг ўзи бир олам эди. Ҳеч ҳам нолинмас, оғринмас, ёрдамсевар, беғубор қиз эди, — Нилуфар кўзида ёш билан ҳаммасини бир бошдан айтиб берди, — мана шунақа гаплар опа. Ўша мол бечора қизга умид берди, лекин у учун курашмади. Қиз шўрлик тўйи куни ҳам умид билан дарвозадан кўз узмади. Гўёки, ўша мол кириб келадигандек.
— Кириб келгани билан дугонанг у билан кета оладиган даражада журъатлимиди? — Олмагулнинг таърифини диққат билан эшитган Нигора опанинг илк саволи шу бўлди, — менимча йўқ.
— Тўғри унинг журъати етмасди. Лекин мен ва Баҳор уни ўшанда кўндирардик. Муҳими севгани билан бахтли бўларди. Ҳаёти ўша ҳайвон эрининг қўлида хазон бўлмасди.
— Демак, унга қўшилиб сен ва ўша Баҳор деган дугонанг ҳам кутган экансизларда?
— Сўнгги дақиқагача. Чунки ўша Илёс деганлари одам дейишга ҳам нолойиқ. Ундан кўчадаги ҳайвон ҳам яхши.
— Сени ҳам тушунаман. Лекин дугонанг уни аёли ва у ўз аёлидан ўзи истагандек....
— Опа бу учига чиққан ҳайвонийлик ва сиз ҳозир буни ёқлаяпсизми? — Нилуфар устозига биринчи марта кўраётгандек қаради, — ўн саккиз ёшли қизга зўравонлик сизнингча эрнинг хаққими?
— Мен ундай демоқчи эмасман. Лекин эрни аёлида ҳаққи бўлади.
— Ҳаққи шунақа бўлса унда тупурдим бунақа ҳаққа, — Нилуфар жаҳл билан ўрнидан туриб кетаркан, — эр шунақа бўладиган бўлса эрсиз ўтганим бўлсин, — дедию чиқиб кетди.
— Тентак қиз, — Нигора опа кулиб қўя қолди.
— Хўш, — Нигора опа келиб жойига ўтираркан, — қулоғим сенда. Гапирчи, нима бўлган? Нега у беморни ёқтирмаяпсан? Барини бир бошдан гапириб бер.
— Биласиз қишлоқдан келганман, — Нилуфар хазин бир овозда ҳикоясини бошлади, — бизни қишлоқда қиз бола кўчага чиқавермайди. Шунинг учунми мактабга чиққунимча дугонам бўлмаган. Мактабга чиққан кунимдан эса нақ учта дугона орттирдим: Шоҳсанам, Гулбаҳор ва Олмагулим. Олмагулим! — унинг исмини қайта такрорларкан кўзлари ёшланди, — у ҳеч кимга ўхшамасди. Қишлоғимиз бир олам бўлса, унинг ўзи бир олам эди. Ҳеч ҳам нолинмас, оғринмас, ёрдамсевар, беғубор қиз эди, — Нилуфар кўзида ёш билан ҳаммасини бир бошдан айтиб берди, — мана шунақа гаплар опа. Ўша мол бечора қизга умид берди, лекин у учун курашмади. Қиз шўрлик тўйи куни ҳам умид билан дарвозадан кўз узмади. Гўёки, ўша мол кириб келадигандек.
— Кириб келгани билан дугонанг у билан кета оладиган даражада журъатлимиди? — Олмагулнинг таърифини диққат билан эшитган Нигора опанинг илк саволи шу бўлди, — менимча йўқ.
— Тўғри унинг журъати етмасди. Лекин мен ва Баҳор уни ўшанда кўндирардик. Муҳими севгани билан бахтли бўларди. Ҳаёти ўша ҳайвон эрининг қўлида хазон бўлмасди.
— Демак, унга қўшилиб сен ва ўша Баҳор деган дугонанг ҳам кутган экансизларда?
— Сўнгги дақиқагача. Чунки ўша Илёс деганлари одам дейишга ҳам нолойиқ. Ундан кўчадаги ҳайвон ҳам яхши.
— Сени ҳам тушунаман. Лекин дугонанг уни аёли ва у ўз аёлидан ўзи истагандек....
— Опа бу учига чиққан ҳайвонийлик ва сиз ҳозир буни ёқлаяпсизми? — Нилуфар устозига биринчи марта кўраётгандек қаради, — ўн саккиз ёшли қизга зўравонлик сизнингча эрнинг хаққими?
— Мен ундай демоқчи эмасман. Лекин эрни аёлида ҳаққи бўлади.
— Ҳаққи шунақа бўлса унда тупурдим бунақа ҳаққа, — Нилуфар жаҳл билан ўрнидан туриб кетаркан, — эр шунақа бўладиган бўлса эрсиз ўтганим бўлсин, — дедию чиқиб кетди.
— Тентак қиз, — Нигора опа кулиб қўя қолди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
14 Jan, 16:43
58
Нилуфар асабийлашганча Нигора опанинг хонасига кириб келаркан, Нигора опа шогирдининг юзига қараб дарров ҳаммасини тушунди.
— Бемор яна қайсарлик қиляпдими?
— У бемор эмас мол у, — қўлидагиларни тарақлатганча стол устига қўяркан, — ярангизни кўриб қўяй десам мени итариб юборди.
— Табиийки, сен ҳам жим турмагансан? — Нигора опа жиддий бўлишга урундию, лекин уддалай олмади. Кулиб юборди.
— Уни ёнида жим турадиган эмас, лекин унга гапларим увол.
— Беморни танийсанми дейман?
— Қани эди танимасам, — Нилуфар хўрсиниб қўйди.
— Сени ичингда бир дард бор, — Нигора опа ўрнидан турди, — сен ўтира тур, мен Анорага айтай ўзи беморлардан хабар олсин.
— Фақат Анора эмас, — Нилуфар ўрнидан ирғиб турди, — кимни ёнига кирса ҳам ўша молни олдига кирмасин. Яраси йиринглаб ўлиб кетса ҳам розиман, фақат Анорани уни олдига қўйманг илтимос.
— Сен қиз мени чиндан қизиқтириб қўйдинг. Майли уни ёнига кирмайди. Уни олдига сал туриб ўзим кираман.
— Раҳмат опа, — Нилуфар хурсанд бўлганча Нигора опани қучоқлаб оларкан, — бирам яхшисизки.
— Сен ҳам жуда яхшисан, — Нигора опа ҳам уни бағрига босаркан, укасининг гапларини эслади.
«— Опа унда кўнглим борлигини сизга айтганимни сездириб қўйманг. Билса уялиб, тортиниб ишлай олмайди. У билан шунчаки ҳамкасб эмас, балки опа-сингилдек бўлишларингизни истайман».
Ҳа Нигора опа ҳаммасини укасининг илтимосига кўра қилди. Бошида уни Беҳрузнинг опаси деб билиб бироз тортиниб юрган қиз энди уни опаси, устози сифатида яхши кўради, ҳурмат қилади.
— Сен ўтиратур мен ҳамшираларимга иш буюриб келай, — Нигора опа жилмайганча гапириб чиқиб кетди.
— Ишқилиб Анора ўша молни палатасига кирмасинда.
Нилуфар асабийлашганча Нигора опанинг хонасига кириб келаркан, Нигора опа шогирдининг юзига қараб дарров ҳаммасини тушунди.
— Бемор яна қайсарлик қиляпдими?
— У бемор эмас мол у, — қўлидагиларни тарақлатганча стол устига қўяркан, — ярангизни кўриб қўяй десам мени итариб юборди.
— Табиийки, сен ҳам жим турмагансан? — Нигора опа жиддий бўлишга урундию, лекин уддалай олмади. Кулиб юборди.
— Уни ёнида жим турадиган эмас, лекин унга гапларим увол.
— Беморни танийсанми дейман?
— Қани эди танимасам, — Нилуфар хўрсиниб қўйди.
— Сени ичингда бир дард бор, — Нигора опа ўрнидан турди, — сен ўтира тур, мен Анорага айтай ўзи беморлардан хабар олсин.
— Фақат Анора эмас, — Нилуфар ўрнидан ирғиб турди, — кимни ёнига кирса ҳам ўша молни олдига кирмасин. Яраси йиринглаб ўлиб кетса ҳам розиман, фақат Анорани уни олдига қўйманг илтимос.
— Сен қиз мени чиндан қизиқтириб қўйдинг. Майли уни ёнига кирмайди. Уни олдига сал туриб ўзим кираман.
— Раҳмат опа, — Нилуфар хурсанд бўлганча Нигора опани қучоқлаб оларкан, — бирам яхшисизки.
— Сен ҳам жуда яхшисан, — Нигора опа ҳам уни бағрига босаркан, укасининг гапларини эслади.
«— Опа унда кўнглим борлигини сизга айтганимни сездириб қўйманг. Билса уялиб, тортиниб ишлай олмайди. У билан шунчаки ҳамкасб эмас, балки опа-сингилдек бўлишларингизни истайман».
Ҳа Нигора опа ҳаммасини укасининг илтимосига кўра қилди. Бошида уни Беҳрузнинг опаси деб билиб бироз тортиниб юрган қиз энди уни опаси, устози сифатида яхши кўради, ҳурмат қилади.
— Сен ўтиратур мен ҳамшираларимга иш буюриб келай, — Нигора опа жилмайганча гапириб чиқиб кетди.
— Ишқилиб Анора ўша молни палатасига кирмасинда.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
14 Jan, 16:43
59
Муҳсин ваъда берганидек, бугунги кунини оиласига бағишлади. Шаҳарга тушиб, фарзандларини ва аёлини хурсанд қиладиган нима бўлса ҳаммаси қилди. Кичкинтойларни олиб паркка, ҳайвонот боғига боришди.
— Дада, — опалари ойиси билан атрокционда учаётганини томоша қилиб зериккан Нурмуҳаммад атрофга қараб сал нарида турган машиначаларни кўриб кўзлари порлаб кетганча ширин тили билан дадасига гапира бошлади, — анони қаранг машина, — дадасини тезроқ ўзига қаратиш учун елкасига уриб гапирарди.
— Қаерда экан? — Муҳсин ўғли кўрсатган тарафга қараб замонавий машиналарнинг кичрайтирилган нусхаларини кўриб кулиб қўяркан, — замонамиздан айланай. Қани юрингчи ота ўғил. Бир мазза қилгин, даданга насиб қилмагани сенга ўн баробар бўлиб насиб қилсин, — деганча келиб машиначаларга қараб турган йигитлар билан гаплашди. Нархини келишиб, Нурмуҳаммад ўзи истаган машинага ўтқазиб паркни айлантириб келадиган бўлишди. Машинача ғизиллаб овоз чиқариб юргани сари Нурмуҳаммад хурсанд бўлиб кулар, ҳар-ҳар машина пулитини бошқариб кетаётган йигит кўрсатган қизил тугмани босиб сигнал бериб қўярди.
Ўғлининг кўзларида порлаётган бахт, сал нарида қизлари ва аёлининг юзларидаги қувончни кўриб Муҳсиннинг икки йиллик чарчоқли ҳаёти унут бўлганди.
— Мана нима учун ишладим, — жилмайганча пичирларкан, — мана шу бахт учун, қувонч ва такрорланмас лаҳзалар учун.
— Дадажон, — атрокцион тўхташи билан қизи Меҳринисо югуриб келиб ўзи тенги ўтирган дадасининг бўйнидан маҳкам қучоқлаб оларкан, — ширин пахта олиб берасизми?
— Албатта маликам, — Муҳсин қизининг қўнғироқ сочларини силаб қўяркан, — нима егинг келса ҳаммасини олиб бераман.
— Урраааа, дадам ширин пахта олиб бераркан, — Меҳринисо югуриб бориб сал нарида келаётган ойиси ва опасига суюнчилаб қайтиб келиб Муҳсинни қайта қучоқлаб олди, — сизни яхши кўраман дадажон.
Муҳсин ваъда берганидек, бугунги кунини оиласига бағишлади. Шаҳарга тушиб, фарзандларини ва аёлини хурсанд қиладиган нима бўлса ҳаммаси қилди. Кичкинтойларни олиб паркка, ҳайвонот боғига боришди.
— Дада, — опалари ойиси билан атрокционда учаётганини томоша қилиб зериккан Нурмуҳаммад атрофга қараб сал нарида турган машиначаларни кўриб кўзлари порлаб кетганча ширин тили билан дадасига гапира бошлади, — анони қаранг машина, — дадасини тезроқ ўзига қаратиш учун елкасига уриб гапирарди.
— Қаерда экан? — Муҳсин ўғли кўрсатган тарафга қараб замонавий машиналарнинг кичрайтирилган нусхаларини кўриб кулиб қўяркан, — замонамиздан айланай. Қани юрингчи ота ўғил. Бир мазза қилгин, даданга насиб қилмагани сенга ўн баробар бўлиб насиб қилсин, — деганча келиб машиначаларга қараб турган йигитлар билан гаплашди. Нархини келишиб, Нурмуҳаммад ўзи истаган машинага ўтқазиб паркни айлантириб келадиган бўлишди. Машинача ғизиллаб овоз чиқариб юргани сари Нурмуҳаммад хурсанд бўлиб кулар, ҳар-ҳар машина пулитини бошқариб кетаётган йигит кўрсатган қизил тугмани босиб сигнал бериб қўярди.
Ўғлининг кўзларида порлаётган бахт, сал нарида қизлари ва аёлининг юзларидаги қувончни кўриб Муҳсиннинг икки йиллик чарчоқли ҳаёти унут бўлганди.
— Мана нима учун ишладим, — жилмайганча пичирларкан, — мана шу бахт учун, қувонч ва такрорланмас лаҳзалар учун.
— Дадажон, — атрокцион тўхташи билан қизи Меҳринисо югуриб келиб ўзи тенги ўтирган дадасининг бўйнидан маҳкам қучоқлаб оларкан, — ширин пахта олиб берасизми?
— Албатта маликам, — Муҳсин қизининг қўнғироқ сочларини силаб қўяркан, — нима егинг келса ҳаммасини олиб бераман.
— Урраааа, дадам ширин пахта олиб бераркан, — Меҳринисо югуриб бориб сал нарида келаётган ойиси ва опасига суюнчилаб қайтиб келиб Муҳсинни қайта қучоқлаб олди, — сизни яхши кўраман дадажон.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
14 Jan, 16:43
57
— Айййй, — Фурқат ойиси ҳар ёд босганида бир учиб тушарди, — ачиштиряпсиз, — ойисини жеркиб беришни ҳам унутмасди.
— Молга ўхшаб ўкирмасдан, бир паст жим ёт — Ҳалима опа ҳам зарда қилганча ёдли пахтани қаттиқ-қаттиқ босиб оларди.
— Буни шундай қолдирмайман. Ҳаммаси учун Наргиз жавоб беради. Шундай қиламанки, синглисининг бўлакларини қишлоқ йўлларидан йиғлаб теришади. Мана кўрасиз ойи, мен албатта аламимни оламан, — Фурқат ўзича энди қандай бўлмасин Наргизани аввалгиданда қийнаш усуллари ҳақида ўйларди.
🌺🌺🌺
— Бўлдингми? — Шоҳсанам ишини якунлай деганда хона эгасининг овози эшитилди.
— Ҳа, бемалол кўздан кечиришингиз мумкин.
— Менга маъқул, — у ўрнидан туриб хонага кўз югуртираркан, — исмингни билсам бўладими?
— Буни кераги...
— Мен савол бердим, — Шоҳсанамнинг гапини бўлди.
— Шоҳсанам, — тишини-тишига қўйганча жавоб берди.
— Кетишинг мумкин.
— Раҳмат, — Шоҳсанам бу одам исмини нега сўраганини тушунмаса ҳам, ўтган ўн дақиқа ичида бўғиб юборай деган бу хонадан чиқиб кетишга жуда шошди, — хайрият, — йўлакка чиқиб енгил нафас оларкан, — одам дегани ҳам шу даражада совуқ бўладими? Нигоҳи, овози совуқлиги етмагандек, таратаётган энергияси ҳам совуқ. Худо юзини терс қилсину, қайтиб кўрмай. Бошқа бу хонага қадамимни босмаганим бўлсин. Гап эшитса ҳам, бошқа бўлса ҳам ўзи тозаласан, — Шоҳсанам гапириб-гапириб, нарсаларини олганча ходимлар учун қўйилган лифт томонга юрди.
— Айййй, — Фурқат ойиси ҳар ёд босганида бир учиб тушарди, — ачиштиряпсиз, — ойисини жеркиб беришни ҳам унутмасди.
— Молга ўхшаб ўкирмасдан, бир паст жим ёт — Ҳалима опа ҳам зарда қилганча ёдли пахтани қаттиқ-қаттиқ босиб оларди.
— Буни шундай қолдирмайман. Ҳаммаси учун Наргиз жавоб беради. Шундай қиламанки, синглисининг бўлакларини қишлоқ йўлларидан йиғлаб теришади. Мана кўрасиз ойи, мен албатта аламимни оламан, — Фурқат ўзича энди қандай бўлмасин Наргизани аввалгиданда қийнаш усуллари ҳақида ўйларди.
🌺🌺🌺
— Бўлдингми? — Шоҳсанам ишини якунлай деганда хона эгасининг овози эшитилди.
— Ҳа, бемалол кўздан кечиришингиз мумкин.
— Менга маъқул, — у ўрнидан туриб хонага кўз югуртираркан, — исмингни билсам бўладими?
— Буни кераги...
— Мен савол бердим, — Шоҳсанамнинг гапини бўлди.
— Шоҳсанам, — тишини-тишига қўйганча жавоб берди.
— Кетишинг мумкин.
— Раҳмат, — Шоҳсанам бу одам исмини нега сўраганини тушунмаса ҳам, ўтган ўн дақиқа ичида бўғиб юборай деган бу хонадан чиқиб кетишга жуда шошди, — хайрият, — йўлакка чиқиб енгил нафас оларкан, — одам дегани ҳам шу даражада совуқ бўладими? Нигоҳи, овози совуқлиги етмагандек, таратаётган энергияси ҳам совуқ. Худо юзини терс қилсину, қайтиб кўрмай. Бошқа бу хонага қадамимни босмаганим бўлсин. Гап эшитса ҳам, бошқа бўлса ҳам ўзи тозаласан, — Шоҳсанам гапириб-гапириб, нарсаларини олганча ходимлар учун қўйилган лифт томонга юрди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
14 Jan, 16:43
56
Муҳсин керакли нарсаларни олиб, уйига кириб келаркан, дарвозадан кириши билан олдига чопқиллаб чиққан қизларини бағрига босиб юзларидан ўпди. Уларнинг кетидан пилдираб келаётган уч ёшли ўғилчаси Нурмуҳаммадни даст кўтариб айлантираркан, ўғлининг қийқириб кулишлари унинг бутун борлиғини нурга тўлдириб, гулга буркагандек бўлди.
— Полвоним ўзимни, — ўғлини соқоли билан қитиқларкан Нурмуҳаммад тинмай куларди.
— Эеэ соқолизам бор бўлсин, — қошларини уйганча аёли келиб Нурмуҳаммадни унинг қўлидан оларкан, — ўғлимни юзини қизартириб ташлаганизни қаранг.
— Мавлу, — Муҳсин аёлининг нима учун аразлаб юрганини яхши билади. Ҳар сафар келганида аёли айтмаса ҳам олтинми, кумушми битта тақинчоқ олиб келарди. Бу сафар айтганида вазияти тўғирлашмай қолдими ёкида эсидан чиқдими хуллас ўша зормандани олиб кела олмади. Мана шунинг учун ҳам деярли бир ҳафтадан бери аёли Мавлуданинг қовоғидан қор ёғяпти, — хўп олиб бераман ўша айтганингни. Эртага шаҳарга тушамиз. Болаларни ҳам олиб. Бир сизларни айлантириб келай.
— Ростанми? — Мавлуданинг кўзлари порлаб кетди, — ҳаммамизми?
— Ҳаммамиз. Бир мазза қилинглар.
— Раҳмат дадажониси, — Мавлуданинг бир ҳафталик арази бир оғиз гап билан тарқади кетди, — қани киринг, овқатни сузаман. Қорниз ҳам очқаб кетгандир.
— Мана бу бошқа гап, — Муҳсин қизларининг қўлларидан тутганча, — қани юринглар, — улар биргаликда уйга киришди.
🌺🌺🌺
— Ассалому алайкум, — Нилуфар қўлидагиларни тумба устига қўяркан, секингина салом берди.
— Салом, — Сарвар қисқагина алик олиш баробарида Нилуфарга бир қараб қўйдию, яна юзини буриб олди.
— Хайрият танимади, — Нилуфар ичида гапирганча енгил тин оларкан, — ҳалиги ярангизни кўриб қўйсам дегандим.
— Керакмас, — Сарвар бироз қўрслик қилди.
— Керакми демадим, кўриб қўйишим керак дедим, — Нилуфар шундай деганча энди унинг устидагини олаётганди,
— Мен нима дедим? — Сарвар қўпол ҳаракат билан Нилуфарни итариб юборди.
— Бу нима қилганингиз? — Нилуфар енгилроқ йиқилгани учун тезда ўрнидан туриб уст-бошини тўғирларкан, — бунақа ит феълингизни бориб хотинизга қиласиз. Бу ер касалхона ва сиз бу ерда оддий беморсиз. Мен ўзи кимга гапиряпман. Сиздақаларга гап увол, — дедию чиқиб кетди. Чунки у Сарварни кечира олмайди. Ўшанда қиз шўрликка умид бериб, уни ташлаб кетди. У учун курашмади. Балки курашганида, ҳозир бари бошқача бўларди, деган фикрда эди у.
Муҳсин керакли нарсаларни олиб, уйига кириб келаркан, дарвозадан кириши билан олдига чопқиллаб чиққан қизларини бағрига босиб юзларидан ўпди. Уларнинг кетидан пилдираб келаётган уч ёшли ўғилчаси Нурмуҳаммадни даст кўтариб айлантираркан, ўғлининг қийқириб кулишлари унинг бутун борлиғини нурга тўлдириб, гулга буркагандек бўлди.
— Полвоним ўзимни, — ўғлини соқоли билан қитиқларкан Нурмуҳаммад тинмай куларди.
— Эеэ соқолизам бор бўлсин, — қошларини уйганча аёли келиб Нурмуҳаммадни унинг қўлидан оларкан, — ўғлимни юзини қизартириб ташлаганизни қаранг.
— Мавлу, — Муҳсин аёлининг нима учун аразлаб юрганини яхши билади. Ҳар сафар келганида аёли айтмаса ҳам олтинми, кумушми битта тақинчоқ олиб келарди. Бу сафар айтганида вазияти тўғирлашмай қолдими ёкида эсидан чиқдими хуллас ўша зормандани олиб кела олмади. Мана шунинг учун ҳам деярли бир ҳафтадан бери аёли Мавлуданинг қовоғидан қор ёғяпти, — хўп олиб бераман ўша айтганингни. Эртага шаҳарга тушамиз. Болаларни ҳам олиб. Бир сизларни айлантириб келай.
— Ростанми? — Мавлуданинг кўзлари порлаб кетди, — ҳаммамизми?
— Ҳаммамиз. Бир мазза қилинглар.
— Раҳмат дадажониси, — Мавлуданинг бир ҳафталик арази бир оғиз гап билан тарқади кетди, — қани киринг, овқатни сузаман. Қорниз ҳам очқаб кетгандир.
— Мана бу бошқа гап, — Муҳсин қизларининг қўлларидан тутганча, — қани юринглар, — улар биргаликда уйга киришди.
🌺🌺🌺
— Ассалому алайкум, — Нилуфар қўлидагиларни тумба устига қўяркан, секингина салом берди.
— Салом, — Сарвар қисқагина алик олиш баробарида Нилуфарга бир қараб қўйдию, яна юзини буриб олди.
— Хайрият танимади, — Нилуфар ичида гапирганча енгил тин оларкан, — ҳалиги ярангизни кўриб қўйсам дегандим.
— Керакмас, — Сарвар бироз қўрслик қилди.
— Керакми демадим, кўриб қўйишим керак дедим, — Нилуфар шундай деганча энди унинг устидагини олаётганди,
— Мен нима дедим? — Сарвар қўпол ҳаракат билан Нилуфарни итариб юборди.
— Бу нима қилганингиз? — Нилуфар енгилроқ йиқилгани учун тезда ўрнидан туриб уст-бошини тўғирларкан, — бунақа ит феълингизни бориб хотинизга қиласиз. Бу ер касалхона ва сиз бу ерда оддий беморсиз. Мен ўзи кимга гапиряпман. Сиздақаларга гап увол, — дедию чиқиб кетди. Чунки у Сарварни кечира олмайди. Ўшанда қиз шўрликка умид бериб, уни ташлаб кетди. У учун курашмади. Балки курашганида, ҳозир бари бошқача бўларди, деган фикрда эди у.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
14 Jan, 16:43
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
14 Jan, 16:31
📌
Har bir insonni "u" boʻlgani uchun hurmat qiling.
Uning xarakterini xatti-harakatlarini oʻzgartirishga urinmang. Chunki har bir shaxs oʻz "men"iga ega.
U biror ishni qildimi, demak, uning oʻzi buni xohlagan va harakatlariga oʻzi javob beradi.
Nooʻrin tanqidingiz qaysidir insonning sevimli ishi, narsasi yoki qobiliyatidan vos kechishiga sabab boʻlishi mumkin. Gaplaringizni oʻylab gapiring.
Koʻp aql oʻrgatishga urinmang, unday qilma, bunday qilma degan soʻzlarni boshqa soʻz bilan almashitiring. "Senga maslahatim" degan soʻzlarni ham kam ishlating. Kerakli joyda yordam berishga odatlaning, chunki sizning oʻrinsiz maslahatlaringiz inson oʻzini ojiz his qilishiga sabab boʻlishi mumkin.
💌 Doʻstlarga ulashing!
👉 @ibratli_sozlar
Har bir insonni "u" boʻlgani uchun hurmat qiling.
Uning xarakterini xatti-harakatlarini oʻzgartirishga urinmang. Chunki har bir shaxs oʻz "men"iga ega.
U biror ishni qildimi, demak, uning oʻzi buni xohlagan va harakatlariga oʻzi javob beradi.
Nooʻrin tanqidingiz qaysidir insonning sevimli ishi, narsasi yoki qobiliyatidan vos kechishiga sabab boʻlishi mumkin. Gaplaringizni oʻylab gapiring.
Koʻp aql oʻrgatishga urinmang, unday qilma, bunday qilma degan soʻzlarni boshqa soʻz bilan almashitiring. "Senga maslahatim" degan soʻzlarni ham kam ishlating. Kerakli joyda yordam berishga odatlaning, chunki sizning oʻrinsiz maslahatlaringiz inson oʻzini ojiz his qilishiga sabab boʻlishi mumkin.
💌 Doʻstlarga ulashing!
👉 @ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Jan, 04:30
📝Жуда таъсирли экан.
Ӯқиб кӯринг!
АЛЛОҲ ҲАММА НАРСАГА ҚОДИР
Бир йигит ҳарбий хизматга борибди. У пайтлар Россияга ҳам борилар эди. Йигит намозхон эди. Ҳарбий хизматда ҳам намозларини амаллаб ўқиб юраркан. Хизматдошлари уни устидан кулишар, лекин йигит уларга парво ҳам қилмас экан.
Бир куни уларни бошлиғи йиғибди. Ўша намозхон йигитга:
- Мана бу машинани калитини олиб, анави машинани анави ерга олиб бориб қўй, дебди.
Ҳалиги намозхон йигит:
- Мен машина хайдашни билмайман, машина хайдашни биладиган бола обориб қўя қолсин, - дебди.
Бошлиқ эса:
- Худойингдан сўра. У ҳамма нарсага қодир дер эдинг-ку? - дебди.
Ҳамма кулиб масхара қилибди.
Йигитга Аллоҳ устидан кулишлари ёқмабди. Аллоҳга таваккал қилиб машинага ўтирибди. Дуолар ўқиб, Аллоҳдан мадад сўраб, бир амаллаб айтилган жойга машинани олиб бориб қўйибди.
Машинадан тушиб қараса ҳаммалари йиғлашаётган экан.
Йигит ҳайрон бўлибди.
Шунда бошлиқ:
- Сени Худойингга ишондик. У бор экан. Сен ҳақ йўлда юрган экансан, - дебди.
Намозхон йигит ҳайрон уларга қарабди.
Шунда бошлиқ машинани олдига бориб уни очибди. Не кўз билан кўришсинки машинанинг мотори йўқ экан.
Аллоҳ ҳар нега қодир Зот. Фақат ўзидангина кўмак сўрайлик. Бандаси эса фақат сабабчи бўлади, холос.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Ӯқиб кӯринг!
АЛЛОҲ ҲАММА НАРСАГА ҚОДИР
Бир йигит ҳарбий хизматга борибди. У пайтлар Россияга ҳам борилар эди. Йигит намозхон эди. Ҳарбий хизматда ҳам намозларини амаллаб ўқиб юраркан. Хизматдошлари уни устидан кулишар, лекин йигит уларга парво ҳам қилмас экан.
Бир куни уларни бошлиғи йиғибди. Ўша намозхон йигитга:
- Мана бу машинани калитини олиб, анави машинани анави ерга олиб бориб қўй, дебди.
Ҳалиги намозхон йигит:
- Мен машина хайдашни билмайман, машина хайдашни биладиган бола обориб қўя қолсин, - дебди.
Бошлиқ эса:
- Худойингдан сўра. У ҳамма нарсага қодир дер эдинг-ку? - дебди.
Ҳамма кулиб масхара қилибди.
Йигитга Аллоҳ устидан кулишлари ёқмабди. Аллоҳга таваккал қилиб машинага ўтирибди. Дуолар ўқиб, Аллоҳдан мадад сўраб, бир амаллаб айтилган жойга машинани олиб бориб қўйибди.
Машинадан тушиб қараса ҳаммалари йиғлашаётган экан.
Йигит ҳайрон бўлибди.
Шунда бошлиқ:
- Сени Худойингга ишондик. У бор экан. Сен ҳақ йўлда юрган экансан, - дебди.
Намозхон йигит ҳайрон уларга қарабди.
Шунда бошлиқ машинани олдига бориб уни очибди. Не кўз билан кўришсинки машинанинг мотори йўқ экан.
Аллоҳ ҳар нега қодир Зот. Фақат ўзидангина кўмак сўрайлик. Бандаси эса фақат сабабчи бўлади, холос.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Jan, 04:02
✅IQ darajasi 120 dan yuqori bo‘lganlar uchun boshqotirma.
😬99% odam xato javob berisharkan.
😯Siz-chi? Siz to'g'ri javob bera olasizmi?
Rasmga diqqat bilan qarang.
Buyerda kim ofes egasi ❓
😬99% odam xato javob berisharkan.
😯Siz-chi? Siz to'g'ri javob bera olasizmi?
Rasmga diqqat bilan qarang.
Buyerda kim ofes egasi ❓
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Jan, 03:58
БЕРКИТИБ БЎЛМАЙДИГАН ЁРИҚ
Имом Бутий.
✍️🎤Абдуллоҳ Ғуломов.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Имом Бутий.
✍️🎤Абдуллоҳ Ғуломов.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Jan, 03:58
📝 ИБРАТЛИ РИВОЯТ
Бир подшохни соқов ўғли бор экан хеч гапирмас экан. Подшох
ўғлини бир донишмандни олдига олиб бориб: - Шу ўғлимни гапиртириб берсангиз устингизда зар сочаман дебти. Шунда
донишманд подшохга: - Ўғлингиз саройда худди зиндонда ўтиргандай
ўтиради бир кенгликка чиқамиз ўша ерда ўғлиз гапиради дебти. Хуллас
табиат қўйнида бир хилват жойга чикишибти. Донишмандни қўлида
бир кабутари бор экан шуни озод этиб учириб юборса, бояги соқов бола
"Эх ана кабутар энди эркин яшайди" деб гапирибди. Подшох
ўғлига Ия сен гапирар экансанку Нега шунча пайт гапирмадинг деб
ғазабланиб 50 дарра камчин урдирибди. Шунда соқов бола: -
"Умримда бир марта гапириб 50 дарра камчин едим бу гапимга хали
охиратда қандай жавоб бераман? Эндиям умуман гапирмайман" деган
экан . . . ! ! !
- Ха биродарлар биз хар бир гапимизга агар дунёда бўлмаса хам
охиратда жавобини берамиз. Шу учун тилим бор экан деб хар хил
хақоратомуз сўзламайлик! Хар бир гапимизни мухофиз
фаришталар ёзиб боради. Тил бесуяк бир аъзо уни чиройли
ишлатиб тартиб бериб турмасангиз ўзидан кетиб колади. Яна бир
нарсани унутмангки - Аллохни каломи "Қуръони Карим" хам
бизни тилимизга, талафузимизга мос қилиб неъмат қилинди. - Бу
тиллар Куръон ўқисин. Бу тиллар Ширин сухан бўлсин . . . ! ! !
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Бир подшохни соқов ўғли бор экан хеч гапирмас экан. Подшох
ўғлини бир донишмандни олдига олиб бориб: - Шу ўғлимни гапиртириб берсангиз устингизда зар сочаман дебти. Шунда
донишманд подшохга: - Ўғлингиз саройда худди зиндонда ўтиргандай
ўтиради бир кенгликка чиқамиз ўша ерда ўғлиз гапиради дебти. Хуллас
табиат қўйнида бир хилват жойга чикишибти. Донишмандни қўлида
бир кабутари бор экан шуни озод этиб учириб юборса, бояги соқов бола
"Эх ана кабутар энди эркин яшайди" деб гапирибди. Подшох
ўғлига Ия сен гапирар экансанку Нега шунча пайт гапирмадинг деб
ғазабланиб 50 дарра камчин урдирибди. Шунда соқов бола: -
"Умримда бир марта гапириб 50 дарра камчин едим бу гапимга хали
охиратда қандай жавоб бераман? Эндиям умуман гапирмайман" деган
экан . . . ! ! !
- Ха биродарлар биз хар бир гапимизга агар дунёда бўлмаса хам
охиратда жавобини берамиз. Шу учун тилим бор экан деб хар хил
хақоратомуз сўзламайлик! Хар бир гапимизни мухофиз
фаришталар ёзиб боради. Тил бесуяк бир аъзо уни чиройли
ишлатиб тартиб бериб турмасангиз ўзидан кетиб колади. Яна бир
нарсани унутмангки - Аллохни каломи "Қуръони Карим" хам
бизни тилимизга, талафузимизга мос қилиб неъмат қилинди. - Бу
тиллар Куръон ўқисин. Бу тиллар Ширин сухан бўлсин . . . ! ! !
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Jan, 03:32
Бу гўзал қиз даҳшатли болани дунёга келтирди 😨
У ғалати товушлар чиқарди ва шифокорларни тишламоқчи бўлди, полиция ҳодимлари эса уни сўроқ қилиш учун маҳкамага олиб келишди. Шунда қиз бу иш билан шуғулланганини тан олди яъни бу иш...😳👇👇
https://t.me/Solixa_Ayol/26057
У ғалати товушлар чиқарди ва шифокорларни тишламоқчи бўлди, полиция ҳодимлари эса уни сўроқ қилиш учун маҳкамага олиб келишди. Шунда қиз бу иш билан шуғулланганини тан олди яъни бу иш...😳👇👇
https://t.me/Solixa_Ayol/26057
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Jan, 03:00
#ИБРАТЛИ_ХИКОЯТ
НАМОЗ – МЎМИННИНГ СУЯНЧИ!
📝 Бир отахон уруш йилларида бошидан ўтказган воқеаларни ҳикоя қилиб берди:
“Ўн икки минг киши олмонлар лагерида тутқун эдик. Бизга умуман овқат беришмасди. Аввал ўт-ўланларни едик, қанча одам шишиб ўлди. Кейин томирларни кавлашга тушдик, чунки ер шип-шийдам чўлга айланганди. Ҳар куни юзлаб одам жон берар, менинг ҳам ажалим кўзим олдидан ўтарди. У ерлардан қутулиб чиқишга заррача ишонч йўқ эди. Шунда ибодатга қаттиқ берилдим. Олдин ҳам намоз ўқирдим, лекин ўлимга рўпара туриб адо этганларим бошқача бўлди. Назру ниѐз фақат Аллоҳга эди. Ундан бошқасини унутган, Ундан бошқасидан умидимни узгандим.
Шундай кунларнинг бирида чеккароқда хуфтон намозини ўқиѐтсам, ѐнимга бир нарса тап этиб тушди. Намозни тугатиб қарадим, симнинг у ѐғидаги соқчи ўша нарсага имо қилди-да, нари кетди. Олиб очсам, қўрда пиширилган картошка экан! Юрагим ҳапқиришини кўринг. Дарҳол қўйнимга тиқдим. Сўнг ухлаган бўлиб, секин шима бошладим. Чайнашга қўрқаман, чунки оғзимда бир нарса борлигини билишса, мени талаб кетишлари аниқ эди.
Эртасига ҳалиги аскар яна картошка ташлади. Икки кундан кейин яна... Кунора келиб турган ризқим менга қувват бағишларди. Аскар билан шу тариқа “оға-ини” бўлиб олдик.
Қисқаси, ризқим тугамаган экан, етиб турди. Уни қаердан, қандай етказишни ризқ берувчи Зот яхши билади. Аммо, болаларим, бу ризқ фақат намозим сабабли эди. Ахир намоз ўқимасам, ўша аскар мени шунча маҳбус орасидан қандай таниб оларди?!
Шундай қилиб, ўлим лагеридан омон чиқдим. Сўнг бизни конларда ишлатишди. Қанча одам у ерда ўлиб кетди. Мен эса Аллоҳнинг марҳамати билан яна омон қолдим. Советлар ғалаба қозонганидан кейин маҳбусларнинг кўпчилиги, сотқин, дея отишга, қамоққа ҳукм қилинди, аммо менинг пешонамга омонлик ѐзилган экан, соғ-саломат юртимга қайтдим. Шунинг учун ҳамиша Аллоҳга суянинглар, намоз билан Аллоҳдан мадад сўранглар...”
Бу ҳикоядан кейин даврадагилар буюк бир ишга – намозга шайландилар. Зеро, вақти ҳам кириб қолган эди.
"Намозда хушуъ" китобидан.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
НАМОЗ – МЎМИННИНГ СУЯНЧИ!
📝 Бир отахон уруш йилларида бошидан ўтказган воқеаларни ҳикоя қилиб берди:
“Ўн икки минг киши олмонлар лагерида тутқун эдик. Бизга умуман овқат беришмасди. Аввал ўт-ўланларни едик, қанча одам шишиб ўлди. Кейин томирларни кавлашга тушдик, чунки ер шип-шийдам чўлга айланганди. Ҳар куни юзлаб одам жон берар, менинг ҳам ажалим кўзим олдидан ўтарди. У ерлардан қутулиб чиқишга заррача ишонч йўқ эди. Шунда ибодатга қаттиқ берилдим. Олдин ҳам намоз ўқирдим, лекин ўлимга рўпара туриб адо этганларим бошқача бўлди. Назру ниѐз фақат Аллоҳга эди. Ундан бошқасини унутган, Ундан бошқасидан умидимни узгандим.
Шундай кунларнинг бирида чеккароқда хуфтон намозини ўқиѐтсам, ѐнимга бир нарса тап этиб тушди. Намозни тугатиб қарадим, симнинг у ѐғидаги соқчи ўша нарсага имо қилди-да, нари кетди. Олиб очсам, қўрда пиширилган картошка экан! Юрагим ҳапқиришини кўринг. Дарҳол қўйнимга тиқдим. Сўнг ухлаган бўлиб, секин шима бошладим. Чайнашга қўрқаман, чунки оғзимда бир нарса борлигини билишса, мени талаб кетишлари аниқ эди.
Эртасига ҳалиги аскар яна картошка ташлади. Икки кундан кейин яна... Кунора келиб турган ризқим менга қувват бағишларди. Аскар билан шу тариқа “оға-ини” бўлиб олдик.
Қисқаси, ризқим тугамаган экан, етиб турди. Уни қаердан, қандай етказишни ризқ берувчи Зот яхши билади. Аммо, болаларим, бу ризқ фақат намозим сабабли эди. Ахир намоз ўқимасам, ўша аскар мени шунча маҳбус орасидан қандай таниб оларди?!
Шундай қилиб, ўлим лагеридан омон чиқдим. Сўнг бизни конларда ишлатишди. Қанча одам у ерда ўлиб кетди. Мен эса Аллоҳнинг марҳамати билан яна омон қолдим. Советлар ғалаба қозонганидан кейин маҳбусларнинг кўпчилиги, сотқин, дея отишга, қамоққа ҳукм қилинди, аммо менинг пешонамга омонлик ѐзилган экан, соғ-саломат юртимга қайтдим. Шунинг учун ҳамиша Аллоҳга суянинглар, намоз билан Аллоҳдан мадад сўранглар...”
Бу ҳикоядан кейин даврадагилар буюк бир ишга – намозга шайландилар. Зеро, вақти ҳам кириб қолган эди.
"Намозда хушуъ" китобидан.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Jan, 02:31
ВАЗЕЛИН + ЛИМОН = СТОП ҚАРИШ 💡
Қаришга қарши ва оқартирувчи кремлар учун миллионлаб пул сарфлаш ёки текинга бу усул!
Ҳафтасига 2 марта қўллайман ва ҳафтасига +5 ёшга ёшариб бормоқдаман.
Бу алмисоқдан қолган усулни ҳеч бир аёл билмас экан сабаби буни билганлар рецептни сир сақлашаркан.
Рецептни ҳаммага ошкор қилиб бунга чек қўйиш вақти келди. Ёш ва гўзал кўринишга ҳаммани ҳаққи бор!
Рецептни ёзиб олинг 👇
Қаришга қарши ва оқартирувчи кремлар учун миллионлаб пул сарфлаш ёки текинга бу усул!
Ҳафтасига 2 марта қўллайман ва ҳафтасига +5 ёшга ёшариб бормоқдаман.
Бу алмисоқдан қолган усулни ҳеч бир аёл билмас экан сабаби буни билганлар рецептни сир сақлашаркан.
Рецептни ҳаммага ошкор қилиб бунга чек қўйиш вақти келди. Ёш ва гўзал кўринишга ҳаммани ҳаққи бор!
Рецептни ёзиб олинг 👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Jan, 01:44
📝БУЗИЛМАГАН ҲОВЛИ
(жуда ибратли)
Иброҳим ва Илёсга бутун умр рўзғорга бир луқма ҳаром аралашмасин деган андишада ўтган ҳунарманд оталаридан кичкинагина ҳовли қолди. Ака-уканинг иккови ҳам меҳнаткаш, камсуқум, худди оталари сингари ҳалол, тўғри эди. Аммо нима бўлди-ю, ишхонасидан камомад чиқиб, Иброҳим аканинг бўйнига қўйилди. Иброҳим ака тушунди – кимлардир еган сомсанинг пулини унга тўлаттиришмоқчи. Нима ҳам қила оларди – осмон узоқ, ер қаттиқ. Ишдан бўшаш-ку, майли, аммо камомадни қандай тўлайди? Сотай деса, қўлга кирадиган бойлиги йўқ, хотини тақинчоқларини сотиб бераман дегани билан, унинг пули ҳам ҳеч қанча бўлмайди. Шундай ўйлардан эзилиб ёлғиз ўтирганида: «Ака, уйдамисиз?» дея укаси овоз берди. «Келавер», деган жавобни эшитиб, ичкарига кирди, акасига рўпарама рўпара ўтирди.
– Ака, «участка»га харидор топдим, пули камомадни ёпишингизга бемалол етади.
Иброҳим аканинг капалаги учди – нима деяпти укаси? Ҳовлини сотишса, кўчада қолишади-ку! «Ё ўзи томонни қолдириб, биз томонни сотамиз, деяптими?»
– Эсласангиз, пойдевор қуйилаётганда ўнг томондаги қўшни «айтган пулингизни бераман, ерингизни менга сотинг», деб роса ялинганди. У билан келишиб қўйдим, бугун-эрта пулни берадиган бўлди...
Иброҳим аканинг димоғига нимадир тиқилди. Укаси ҳақида ҳозиргина ўйлаган ўйларига уялиб кетди. Бечора Илёс, неча йил йиғиниб сотиб олган, яқинда Иброҳим ака, ўзи ва ўғиллари билан пойдевор қуйишган «участка»сини гапираётган экан.
– Раҳмат, ука, – дея олди зўрға. – Аммо...
Иброҳим ака бир пас ўйланиб қолди, кейин секингина гап бошлади:
– Бизда-ку иккита қиз, ортиқча уйга эҳтиёжимиз йўқ. Лекин сенга барибир жой керак, олдингда икки ўғилни уйлантириш бор. Майли, участкангни сотамиз. Кейинроқ, Худо берса, ўрнига жой олиб бераман. Агар олиб беролмасам, ўтирган уйимизни бўшатиб, чиқиб кетамиз.
Албатта, Илёс бу гапга кўнмади. Лекин акаси қайсарлик қилиб туриб олгач, ноилож «хўп» деди. Шундай қилиб, камомад тўланди, Иброҳим ака бошқа жойга ишга кирди. Орадан бир неча йил ўтди, ака қизларини узатди. Иккала тўйни ҳам «аввал қарзингни узмайсанми, кейин тўй қилмайсанми?» деган гапни эшитиб қолишдан чўчиб, минг истиҳола билан ўтказди. Бу орада уканинг ҳам ўғиллари бўйига етди. Лекин Иброҳим ака жой олиб беролмади. Илёс ҳовлининг икки хона уй солса бўладиган очиқ жойига пойдевор қуйиш ҳақида маслаҳат солганида, ака уйни бўшатишга ишора деб тушунди. Зотан, бу келишув унинг ўзидан чиққан эди. Иброҳим ака шундан кейин бир жойдан ижарага уй топди. Аммо иддао қилаётгандек кўринмай деб укасига индамади, ҳамма иш битганда айтганим маъқул, деб ўйлади...
Кичик ўғли Илёсга телефон қилиб: «Дада, тез келинг, амакимлар кўчиб кетишяпти», деганда олдинига ишонмади. Уйга етиб келганида дарвоза олдидаги юк машинасини, акасининг айвонидаги тугун-бўғчаларни кўриб гап нимадалигини тушунди. Кўзида ёш билан уйдан айвонга нарса ташиётган янгасини, ўзи томон хижолатомуз табассум билан келаётган акасини кўриб кўнгли бузилди. Иброҳим аканинг: «Ука», деб бошлаган гапини бўлди:
– Ака, охиратда Худойимга нима деб жавоб бераман?
– Бу нима деганинг? Келишувимизга кўра...
– Келишгандик, жондек акамга Сенинг розилигинг учун эмас, қарзга пул бергандим, дейманми? Бу ишни кўрганлар оқибат қолмаган экан, силаи раҳм деган гаплар бекор экан, демайдими? Наҳот мени сиздан пул ё жой талаб қилади деб ўйласангиз? Болалагимиз ўтган уйдан сизни чиқариб юбориб, келин тушириш, тўй қилиш татийдими менга, ака?..
Ака-ука янги қуйилган пойдевор устида ерга қараганча ўтиришар, аканинг хотини лаш-лушлар орасида тик турган кўйи кўзёшларини артарди. Илёснинг хотини, уч ўғли эса юк машинасига жойлаб улгурилган нарсаларни бир-бир амакиларининг уйига олиб кира бошлашди.
Ⓜ️ Numonjon Shermatov Сахифасидан.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
(жуда ибратли)
Иброҳим ва Илёсга бутун умр рўзғорга бир луқма ҳаром аралашмасин деган андишада ўтган ҳунарманд оталаридан кичкинагина ҳовли қолди. Ака-уканинг иккови ҳам меҳнаткаш, камсуқум, худди оталари сингари ҳалол, тўғри эди. Аммо нима бўлди-ю, ишхонасидан камомад чиқиб, Иброҳим аканинг бўйнига қўйилди. Иброҳим ака тушунди – кимлардир еган сомсанинг пулини унга тўлаттиришмоқчи. Нима ҳам қила оларди – осмон узоқ, ер қаттиқ. Ишдан бўшаш-ку, майли, аммо камомадни қандай тўлайди? Сотай деса, қўлга кирадиган бойлиги йўқ, хотини тақинчоқларини сотиб бераман дегани билан, унинг пули ҳам ҳеч қанча бўлмайди. Шундай ўйлардан эзилиб ёлғиз ўтирганида: «Ака, уйдамисиз?» дея укаси овоз берди. «Келавер», деган жавобни эшитиб, ичкарига кирди, акасига рўпарама рўпара ўтирди.
– Ака, «участка»га харидор топдим, пули камомадни ёпишингизга бемалол етади.
Иброҳим аканинг капалаги учди – нима деяпти укаси? Ҳовлини сотишса, кўчада қолишади-ку! «Ё ўзи томонни қолдириб, биз томонни сотамиз, деяптими?»
– Эсласангиз, пойдевор қуйилаётганда ўнг томондаги қўшни «айтган пулингизни бераман, ерингизни менга сотинг», деб роса ялинганди. У билан келишиб қўйдим, бугун-эрта пулни берадиган бўлди...
Иброҳим аканинг димоғига нимадир тиқилди. Укаси ҳақида ҳозиргина ўйлаган ўйларига уялиб кетди. Бечора Илёс, неча йил йиғиниб сотиб олган, яқинда Иброҳим ака, ўзи ва ўғиллари билан пойдевор қуйишган «участка»сини гапираётган экан.
– Раҳмат, ука, – дея олди зўрға. – Аммо...
Иброҳим ака бир пас ўйланиб қолди, кейин секингина гап бошлади:
– Бизда-ку иккита қиз, ортиқча уйга эҳтиёжимиз йўқ. Лекин сенга барибир жой керак, олдингда икки ўғилни уйлантириш бор. Майли, участкангни сотамиз. Кейинроқ, Худо берса, ўрнига жой олиб бераман. Агар олиб беролмасам, ўтирган уйимизни бўшатиб, чиқиб кетамиз.
Албатта, Илёс бу гапга кўнмади. Лекин акаси қайсарлик қилиб туриб олгач, ноилож «хўп» деди. Шундай қилиб, камомад тўланди, Иброҳим ака бошқа жойга ишга кирди. Орадан бир неча йил ўтди, ака қизларини узатди. Иккала тўйни ҳам «аввал қарзингни узмайсанми, кейин тўй қилмайсанми?» деган гапни эшитиб қолишдан чўчиб, минг истиҳола билан ўтказди. Бу орада уканинг ҳам ўғиллари бўйига етди. Лекин Иброҳим ака жой олиб беролмади. Илёс ҳовлининг икки хона уй солса бўладиган очиқ жойига пойдевор қуйиш ҳақида маслаҳат солганида, ака уйни бўшатишга ишора деб тушунди. Зотан, бу келишув унинг ўзидан чиққан эди. Иброҳим ака шундан кейин бир жойдан ижарага уй топди. Аммо иддао қилаётгандек кўринмай деб укасига индамади, ҳамма иш битганда айтганим маъқул, деб ўйлади...
Кичик ўғли Илёсга телефон қилиб: «Дада, тез келинг, амакимлар кўчиб кетишяпти», деганда олдинига ишонмади. Уйга етиб келганида дарвоза олдидаги юк машинасини, акасининг айвонидаги тугун-бўғчаларни кўриб гап нимадалигини тушунди. Кўзида ёш билан уйдан айвонга нарса ташиётган янгасини, ўзи томон хижолатомуз табассум билан келаётган акасини кўриб кўнгли бузилди. Иброҳим аканинг: «Ука», деб бошлаган гапини бўлди:
– Ака, охиратда Худойимга нима деб жавоб бераман?
– Бу нима деганинг? Келишувимизга кўра...
– Келишгандик, жондек акамга Сенинг розилигинг учун эмас, қарзга пул бергандим, дейманми? Бу ишни кўрганлар оқибат қолмаган экан, силаи раҳм деган гаплар бекор экан, демайдими? Наҳот мени сиздан пул ё жой талаб қилади деб ўйласангиз? Болалагимиз ўтган уйдан сизни чиқариб юбориб, келин тушириш, тўй қилиш татийдими менга, ака?..
Ака-ука янги қуйилган пойдевор устида ерга қараганча ўтиришар, аканинг хотини лаш-лушлар орасида тик турган кўйи кўзёшларини артарди. Илёснинг хотини, уч ўғли эса юк машинасига жойлаб улгурилган нарсаларни бир-бир амакиларининг уйига олиб кира бошлашди.
Ⓜ️ Numonjon Shermatov Сахифасидан.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Jan, 01:31
#ЯНГИЛИК
Псориаз ва экземадан халос бўлишнинг ишончли усули топилди!
Тошмалар совуқ кунда ёрилиб азоб беряптими?
Терингизга игна санчгандек оғриқ беряптими?
Хозироқ янги, 100% табиий усул билан танишинг. Ибн Сино табобати асосида...
Кафолатланган бу усул орқали барча псориаз ва экземадан халос бўлмоқда
Бу усул натижасини хозироқ ўзингиз кўринг👇 👇 👇
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/1stop_psoriaz
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/1stop_psoriaz
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/1stop_psoriaz
(Бир ойлик даволаниш бепул, хозироқ кўк ёзув устига босинг)
Псориаз ва экземадан халос бўлишнинг ишончли усули топилди!
Тошмалар совуқ кунда ёрилиб азоб беряптими?
Терингизга игна санчгандек оғриқ беряптими?
Хозироқ янги, 100% табиий усул билан танишинг. Ибн Сино табобати асосида...
Кафолатланган бу усул орқали барча псориаз ва экземадан халос бўлмоқда
Бу усул натижасини хозироқ ўзингиз кўринг
(Бир ойлик даволаниш бепул, хозироқ кўк ёзув устига босинг)
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 16:56
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun skidka hikoya narxi 10.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 16:56
52
Наргиза кеч бўлгунча қайнонаси айтган ишларни ҳаммасини қилди. Шунда ҳам ҳаёлида қочиб кетиш. Аксига олгандек, Фурқат ҳам ҳовлидаги супада ўтирибди, икки кўзи унда. Кечки овқат учун қайнонасининг «закази» бўлмиш сўмсаларни тугиб бўлиб энди тандирга ўт ёққани чиққанди, дарвозанинг тарақлаб очилгани, кетидан акасининг дарғазаб овози эшитилди.
— Фурқат, буёққа чиқ ит.
— Акаааа, — Наргиза қўлидаги ғўзапояни ҳам ташлаб, акаси ёнига чопди, — акажоним, — акасининг қучганча йиғлаб юборди.
— Йиғлама, — Дилшод синглисини юпатаркан, ўзи томонга гердайиб келаётган Фурқатнинг ёнига уч қадамда етиб келиб юзига шундай солдики, Фурқат дандираклаб кетиб, ўтириб қолди, — менга қара ҳайвон, — Дилшод уни ёқасидан икки қўллаб ушлаганч даст ўрнидан турғазаркан, — сенга нима деганим эсингдами? — бир қўли билан унинг юзига мушт тушира бошлади, — синглимга яқинлашма деганмидим?
— Қўйсангчи, — Фурқат иршайганча Дилшоднинг қўлини силтаб ташларкан, — синглингни ўзи ўз оёқлари билан келди бу уйга. Уни ҳеч ким мажбурламади. Тўғрими гўзалим? — Наргизага қаради.
— Ёлғон гапирма, — Дилшод Фурқатни яна бир мушт билан сийлади.
— Ишонмасанг ана синглингни ўзидан сўра, — Фурқат лаби ёрилгани учун қон туфлаб ташларкан, — кўчада кўриб қолиб ўзи бўйнимга осилди, соғиндим, олиб кетинг деб.
— Наргиз бу нима деяпти? — Дилшод асабий, тез-тез нафас олганча синглисига қаради. Наргиза бугунги эски оғриқларни эслаб йиғлаганча жим тураверди. Нима десин шўрлик? Акасига у мени эски ҳовлига олиб кириб зўрлади десинми? Акасини билади, ҳозир шу гапни айтса Фурқатни чавақлаб ташлайдида, кейин қамалиб кетади. Айтмаса, шу уйда қолишга ва Фурқатнинг ҳайвоний қилиқларига чидаши керак. Буни эса уддалай олмайди.
— Акааа, — титроқ овозда аранг шу сўзди айта олди. Бўлди, Дилшодга шу бир оғиз сўзни ўзи етарли бўлди.
Наргиза кеч бўлгунча қайнонаси айтган ишларни ҳаммасини қилди. Шунда ҳам ҳаёлида қочиб кетиш. Аксига олгандек, Фурқат ҳам ҳовлидаги супада ўтирибди, икки кўзи унда. Кечки овқат учун қайнонасининг «закази» бўлмиш сўмсаларни тугиб бўлиб энди тандирга ўт ёққани чиққанди, дарвозанинг тарақлаб очилгани, кетидан акасининг дарғазаб овози эшитилди.
— Фурқат, буёққа чиқ ит.
— Акаааа, — Наргиза қўлидаги ғўзапояни ҳам ташлаб, акаси ёнига чопди, — акажоним, — акасининг қучганча йиғлаб юборди.
— Йиғлама, — Дилшод синглисини юпатаркан, ўзи томонга гердайиб келаётган Фурқатнинг ёнига уч қадамда етиб келиб юзига шундай солдики, Фурқат дандираклаб кетиб, ўтириб қолди, — менга қара ҳайвон, — Дилшод уни ёқасидан икки қўллаб ушлаганч даст ўрнидан турғазаркан, — сенга нима деганим эсингдами? — бир қўли билан унинг юзига мушт тушира бошлади, — синглимга яқинлашма деганмидим?
— Қўйсангчи, — Фурқат иршайганча Дилшоднинг қўлини силтаб ташларкан, — синглингни ўзи ўз оёқлари билан келди бу уйга. Уни ҳеч ким мажбурламади. Тўғрими гўзалим? — Наргизага қаради.
— Ёлғон гапирма, — Дилшод Фурқатни яна бир мушт билан сийлади.
— Ишонмасанг ана синглингни ўзидан сўра, — Фурқат лаби ёрилгани учун қон туфлаб ташларкан, — кўчада кўриб қолиб ўзи бўйнимга осилди, соғиндим, олиб кетинг деб.
— Наргиз бу нима деяпти? — Дилшод асабий, тез-тез нафас олганча синглисига қаради. Наргиза бугунги эски оғриқларни эслаб йиғлаганча жим тураверди. Нима десин шўрлик? Акасига у мени эски ҳовлига олиб кириб зўрлади десинми? Акасини билади, ҳозир шу гапни айтса Фурқатни чавақлаб ташлайдида, кейин қамалиб кетади. Айтмаса, шу уйда қолишга ва Фурқатнинг ҳайвоний қилиқларига чидаши керак. Буни эса уддалай олмайди.
— Акааа, — титроқ овозда аранг шу сўзди айта олди. Бўлди, Дилшодга шу бир оғиз сўзни ўзи етарли бўлди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 16:56
51
— Бу ҳали бошланиши, — Аброр кўзларини юмиб чуқур нафас оларкан, — лекин таслим бўлмайман. Анора учун курашаман. Чунки у шунга арзийди.
🌺🌺🌺
— Бунингни қандай кўндирдинг? — Ҳалима опа супага ўтираркан, ҳовли супуриб юрган келинига кўз учида қараганча ўғлидан сўради.
— Оддий, — Фурқат тиржайиб елка қисганча, — мени, бирга яшаган вақтларимизни соғинибди. Шунга олиб келавердим.
— Тушунарли, — Ҳалима опа кулиб қўйганча, — эр кўриб қўйганни аҳволи шуда. Барибир эрини ёнига югураверади, бир нимаси камдек.
— Ўша ками мендаку, — Фурқат ёйилиб кулди.
— Қўймайсан-а, қўймайсан, — Ҳалима опа ҳам унга қўшилиб кулди.
🌺🌺🌺
— Ассалому алайкум, — Дадахон уйга кириши билан Зулхумор унга пешвоз чиқди, — яхши келдингизми?
— Яхши, — Дадахон унга қараб ҳам қўймасдан ўтиб кетаётганди, ортидан Зулхуморнинг зардали овози эшитилди.
— Энди ишиз битди ахир-а? Энди мени керагим йўқ. Юзимга ҳам қарамайсиз. Энди....
— Зулхумор, — Дадахон тўхтаганча ортига ўгириларкан, — эсингда бўлмаса эслатиб қўяй, мен сенга олдин ҳам қарамаганман. Тўғрироғи қиз бола, аёл сифатида мени қизиқтирмагансан. Ўша куни маст эдим. Нима бўлди, қандай бўлди умуман эслай олмайман. Аммо, яхшилаб ҳаракат қилсам эслашим мумкин, — Дадахонни бу гапидан кейин Зулхуморнинг юзи бироз ўзгарди, бу эса унинг диққатидан четда қолмади, — мен сенга ўша куни ҳам айттим, бироз шошма деб.
— Лекин мен...ойим...
— Ойинг? — Дадахоннинг кўзлари хиёл қисилди, — ҳали буни ойинг ҳам биладими? — пешонасини ушлаб лабини четида асабий кулимсираганча, — ҳаммаси тушунарли. Демак, бу бир ўйин.
— Йўқ, — Зулхумор кўзларини лўқ қилганча унинг сўзларини рад қилди.
— Унда нима? Чунки мен билган қайнонам бўлганда аллақачон уйни бошимга қулатган бўларди. Лекин жим ўтирибди. Мен нима дей тушунай?
— Унақамас, сиз мени нотўғри тушундингиз. Ойим билиб қолса демоқчи эдим.
— Яхши, — Дадахон тез-тез юрганча ичкарига кириб кетди.
— Хуууух, бу сафар осон қутилдим. Сал қолишига сал қолдия.
— Бу ҳали бошланиши, — Аброр кўзларини юмиб чуқур нафас оларкан, — лекин таслим бўлмайман. Анора учун курашаман. Чунки у шунга арзийди.
🌺🌺🌺
— Бунингни қандай кўндирдинг? — Ҳалима опа супага ўтираркан, ҳовли супуриб юрган келинига кўз учида қараганча ўғлидан сўради.
— Оддий, — Фурқат тиржайиб елка қисганча, — мени, бирга яшаган вақтларимизни соғинибди. Шунга олиб келавердим.
— Тушунарли, — Ҳалима опа кулиб қўйганча, — эр кўриб қўйганни аҳволи шуда. Барибир эрини ёнига югураверади, бир нимаси камдек.
— Ўша ками мендаку, — Фурқат ёйилиб кулди.
— Қўймайсан-а, қўймайсан, — Ҳалима опа ҳам унга қўшилиб кулди.
🌺🌺🌺
— Ассалому алайкум, — Дадахон уйга кириши билан Зулхумор унга пешвоз чиқди, — яхши келдингизми?
— Яхши, — Дадахон унга қараб ҳам қўймасдан ўтиб кетаётганди, ортидан Зулхуморнинг зардали овози эшитилди.
— Энди ишиз битди ахир-а? Энди мени керагим йўқ. Юзимга ҳам қарамайсиз. Энди....
— Зулхумор, — Дадахон тўхтаганча ортига ўгириларкан, — эсингда бўлмаса эслатиб қўяй, мен сенга олдин ҳам қарамаганман. Тўғрироғи қиз бола, аёл сифатида мени қизиқтирмагансан. Ўша куни маст эдим. Нима бўлди, қандай бўлди умуман эслай олмайман. Аммо, яхшилаб ҳаракат қилсам эслашим мумкин, — Дадахонни бу гапидан кейин Зулхуморнинг юзи бироз ўзгарди, бу эса унинг диққатидан четда қолмади, — мен сенга ўша куни ҳам айттим, бироз шошма деб.
— Лекин мен...ойим...
— Ойинг? — Дадахоннинг кўзлари хиёл қисилди, — ҳали буни ойинг ҳам биладими? — пешонасини ушлаб лабини четида асабий кулимсираганча, — ҳаммаси тушунарли. Демак, бу бир ўйин.
— Йўқ, — Зулхумор кўзларини лўқ қилганча унинг сўзларини рад қилди.
— Унда нима? Чунки мен билган қайнонам бўлганда аллақачон уйни бошимга қулатган бўларди. Лекин жим ўтирибди. Мен нима дей тушунай?
— Унақамас, сиз мени нотўғри тушундингиз. Ойим билиб қолса демоқчи эдим.
— Яхши, — Дадахон тез-тез юрганча ичкарига кириб кетди.
— Хуууух, бу сафар осон қутилдим. Сал қолишига сал қолдия.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 16:56
53
Нилуфар бугун имтиҳони йўқ бўлгани учун касалхонага йўл олди. У бу касалхонада салкам тўрт йилдан бери доктор ёрдамчиси бўлиб ишлайди. Доктор ҳам бегона эмас, курсдоши Беҳрузнинг опаси. Нилуфар ишга кирганида Нигора укасининг у билан курсдошлигини, унда кўнгли борлигини билмасдан, келин қилиш ҳақида ўйларди. Ҳаммасини билгач, бундан энг кўп қувонган ҳам у бўлди. Ахир, Нилуфар кўз олдида. Унинг тарбияли, одобли, хушмуомала қиз эканлигини кўриб, амин бўлган.
— Ассалому алайкум Нигора опа, — Нилуфар ишга келиши билан биринчи бўлиб ҳам устозидек, ҳам опасидек кўрадиган докторининг олдига кирди.
— Ваалейкум ассалом, яхши келдингизми? Ўқишлар, имтиҳонлар қийнаб қўймаяптими? — Нигора уни очиқ чеҳра билан кутиб олди.
— Йўқ, ўзим севган касб бўлгани учунми қийинчиликлари ҳам билинмайди.
— Баракалла! Ҳақиқий жонкуяр доктор шунақа бўлади.
— Анора келмадими? — кийим илгичдаги оқ халатга қараб қўйганча сўради.
— Ҳозир йўлда экан, келаяпди. Ҳар сафар келганингда биринчи бўлиб уни сўрасан, — Нигора опа кулиб қўйганча, — унга нисбатан меҳринг ўзгача.
— Ҳа уни жуда яхши, — Нилуфар Анорани ўйлаб жилмайди.
— Буни сабабини билсам бўладими?
— Қулай пайти келганда ҳаммасини айтиб бераман. Чунки буни тарихи узун, — Нилуфар айбдорона кулимсираганча ўрнидан тураркан, — мен беморлардан бир хабар олиб чиқай.
— Кеча аппендицит бўлиб келган бемор бор экан. Унинг ярасини кўриб, шунга қараб дори қўйиш керак.
— Кечаям навбатчиликда қолганмидингиз?
— Йўқ, Мажидов эди навбатчиликда. Беморни у операция қилибди. Қараб қўйишимизни тайинлаганди.
— Хўп, унда биринчи бўлиб ўша бемордан хабар оламан, — Нилуфар сочларини йиғиб, устига оқ халатини кийди, — бемор нечинчи палатада?
— Сал олдин 3-палатага олгандик.
— Тушунарли, — Нилуфар керакли нарсаларни олиб, беморлардан хабар олишга чиқди. Биринчи навбатда Нигора опа айтган беморни олдига ўтди, — хайрли тонг, — эшикни очиб, чиройли табассум билан палатага кириб келдию, каравотда ётган Сарварга кўзи тушиши билан бир сония ўзини йўқотиб қўйди, — ахир бу...у...
Нилуфар бугун имтиҳони йўқ бўлгани учун касалхонага йўл олди. У бу касалхонада салкам тўрт йилдан бери доктор ёрдамчиси бўлиб ишлайди. Доктор ҳам бегона эмас, курсдоши Беҳрузнинг опаси. Нилуфар ишга кирганида Нигора укасининг у билан курсдошлигини, унда кўнгли борлигини билмасдан, келин қилиш ҳақида ўйларди. Ҳаммасини билгач, бундан энг кўп қувонган ҳам у бўлди. Ахир, Нилуфар кўз олдида. Унинг тарбияли, одобли, хушмуомала қиз эканлигини кўриб, амин бўлган.
— Ассалому алайкум Нигора опа, — Нилуфар ишга келиши билан биринчи бўлиб ҳам устозидек, ҳам опасидек кўрадиган докторининг олдига кирди.
— Ваалейкум ассалом, яхши келдингизми? Ўқишлар, имтиҳонлар қийнаб қўймаяптими? — Нигора уни очиқ чеҳра билан кутиб олди.
— Йўқ, ўзим севган касб бўлгани учунми қийинчиликлари ҳам билинмайди.
— Баракалла! Ҳақиқий жонкуяр доктор шунақа бўлади.
— Анора келмадими? — кийим илгичдаги оқ халатга қараб қўйганча сўради.
— Ҳозир йўлда экан, келаяпди. Ҳар сафар келганингда биринчи бўлиб уни сўрасан, — Нигора опа кулиб қўйганча, — унга нисбатан меҳринг ўзгача.
— Ҳа уни жуда яхши, — Нилуфар Анорани ўйлаб жилмайди.
— Буни сабабини билсам бўладими?
— Қулай пайти келганда ҳаммасини айтиб бераман. Чунки буни тарихи узун, — Нилуфар айбдорона кулимсираганча ўрнидан тураркан, — мен беморлардан бир хабар олиб чиқай.
— Кеча аппендицит бўлиб келган бемор бор экан. Унинг ярасини кўриб, шунга қараб дори қўйиш керак.
— Кечаям навбатчиликда қолганмидингиз?
— Йўқ, Мажидов эди навбатчиликда. Беморни у операция қилибди. Қараб қўйишимизни тайинлаганди.
— Хўп, унда биринчи бўлиб ўша бемордан хабар оламан, — Нилуфар сочларини йиғиб, устига оқ халатини кийди, — бемор нечинчи палатада?
— Сал олдин 3-палатага олгандик.
— Тушунарли, — Нилуфар керакли нарсаларни олиб, беморлардан хабар олишга чиқди. Биринчи навбатда Нигора опа айтган беморни олдига ўтди, — хайрли тонг, — эшикни очиб, чиройли табассум билан палатага кириб келдию, каравотда ётган Сарварга кўзи тушиши билан бир сония ўзини йўқотиб қўйди, — ахир бу...у...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 16:56
55
— Ака, — Наргиза акасини базўр ажратиб оларкан, — бўлди, илтимос.
— Ўлдираман уни, — Дилшод яна Фурқат томонга ташланди.
— Ака керакмас. Умрингиз қамоқда чиришига арзимайди, — акасининг қўлига ёпишди.
— Синглимни олиб кетаман. Уни атрофида яна ўралашгудек бўлсанг бу сафар аниқ ўлдираман, — Дилшод Фурқатни бир тепдида, Наргизанинг қўлидан ушлаганча чиқиб кетди.
— Тур, — Ҳалима опа Фурқатни суяб ўрнидан турғизаркан, — Худо юзларини терс қилсин илойим. Қўллари ишламай акашак бўлиб, ўлиб кетсин.
— Ойи, — Фурқат тинмай куларкан, — улар ҳаммаси бирма-бир жавоб беришади. Шу қилганлари учун ҳам ўша синглисини энасини Учқўрғондан кўрсатаман.
🌺🌺🌺
Шоҳсанам ортига ўгирилдию, ўзига қадалган совуқ нигоҳларни кўриши билан жойида қотиб қолди гўё.
— Кимсан? — ўша совуқ нигоҳ эгасининг овози нигоҳиданда совуқ эди.
— Мен...Хона...Тоза... — Шоҳсанам тутулиб нима деяётганини ҳам тушунмасди.
— Тушунарли, — хона эгаси уни айланиб ўтиб, дераза тарафга юраркан, — сенга узоғи билан ўн дақиқа вақт. Улгурмасанг бир оғиз гапим билан ишингдан айриласан.
— Нимааа? — боядан буён ҳеч нимани тушунмасдан турган Шоҳсанамни ток ургандек бўлди, — сиз унақа қила олмайсиз. Ахир мен шунчаки....
— Аллақачон бир дақиқангни бой бердинг, — хона эгаси унинг гапларига эътибор ҳам бермасдан ўриндиқни дераза олдига сурдида, бемалол ўтириб олди. Шоҳсанам бу совуқ одамга битта ёв қараш қилдида, ишга киришди.
— Ака, — Наргиза акасини базўр ажратиб оларкан, — бўлди, илтимос.
— Ўлдираман уни, — Дилшод яна Фурқат томонга ташланди.
— Ака керакмас. Умрингиз қамоқда чиришига арзимайди, — акасининг қўлига ёпишди.
— Синглимни олиб кетаман. Уни атрофида яна ўралашгудек бўлсанг бу сафар аниқ ўлдираман, — Дилшод Фурқатни бир тепдида, Наргизанинг қўлидан ушлаганча чиқиб кетди.
— Тур, — Ҳалима опа Фурқатни суяб ўрнидан турғизаркан, — Худо юзларини терс қилсин илойим. Қўллари ишламай акашак бўлиб, ўлиб кетсин.
— Ойи, — Фурқат тинмай куларкан, — улар ҳаммаси бирма-бир жавоб беришади. Шу қилганлари учун ҳам ўша синглисини энасини Учқўрғондан кўрсатаман.
🌺🌺🌺
Шоҳсанам ортига ўгирилдию, ўзига қадалган совуқ нигоҳларни кўриши билан жойида қотиб қолди гўё.
— Кимсан? — ўша совуқ нигоҳ эгасининг овози нигоҳиданда совуқ эди.
— Мен...Хона...Тоза... — Шоҳсанам тутулиб нима деяётганини ҳам тушунмасди.
— Тушунарли, — хона эгаси уни айланиб ўтиб, дераза тарафга юраркан, — сенга узоғи билан ўн дақиқа вақт. Улгурмасанг бир оғиз гапим билан ишингдан айриласан.
— Нимааа? — боядан буён ҳеч нимани тушунмасдан турган Шоҳсанамни ток ургандек бўлди, — сиз унақа қила олмайсиз. Ахир мен шунчаки....
— Аллақачон бир дақиқангни бой бердинг, — хона эгаси унинг гапларига эътибор ҳам бермасдан ўриндиқни дераза олдига сурдида, бемалол ўтириб олди. Шоҳсанам бу совуқ одамга битта ёв қараш қилдида, ишга киришди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 16:56
54
— Кечирасиз исмингиз Шоҳсанаммиди? — Шоҳсанам ўзига берилган хоналарни тозалаб, тартибга келтириб чиқиши билан битта ҳамкасби уялганча ёнига келди, — сиздан бир илтимосим бор эди.
— Қўлимдан келса бемалол.
— Ўзингизга тегишли хоналарни бўлган бўлсангиз менга ёрдам бера олмайсизми деб сўрамоқчи эдим. Директор келгунича улгурмайман деб қўрқаяпман. Шунга...
— Хўп, — Шоҳсанам жилмайиб қўйди, — сизга қайси хоналар берилган?
— Мана шу хонадан тортиб йўлакнинг нариги бошигача, — қиз тўғрисидаги эшикка ишора қилди.
— Хўп, унда сиз бу хонага киринг. Мен наригисига кираман, — Шоҳсанам иш қуролларини олиб, энди олдинга юрганди...
— Опажон ҳалиги..., — қиз унинг гапини бўлди, — сиз ундан кейингисига кира олмайсизми? У хонага кимдир жойлашибди. Менежеримизни айтишига қараганда жуда таъби нозик ва талабчан меҳмон экан. Шунга...
— Тушунарли, — Шоҳсанам кулиб қўйганча у айтган хонага йўл олди. Хонани эшигини секин очиб кираркан, хонадаги ҳукмрон муҳит кириши билан унга таъсир қилмасдан қолмади, — бунча ваҳимали, — ўзига-ўзи гапирганча келиб деразани очди, — мана бўлди, — жилмайганча ортига ўгирилдию, қотиб қолди.
🌺🌺🌺
— Акааа, — Наргиза йиғлаганча акасининг қўлига ёпишди, — илтимос.
— Кўрдингми синглинг мени севади, — Фурқат калтак еётганига қарамай хиринглади.
— Ҳайвон, — унинг кулгуси Дилшоднинг нафсониятига тегдими, баттар қила бошлади.
— Ака илтимос қўйинг. Бу ўзингизга жабр бўлиши мумкин, — Наргизанинг кўз ёши, Дилшоднинг асабий бақиргани, Фурқатнинг калтак еб хиринглаб кулиб ётганини Ҳалима опа энди эшитдими, ҳовлига чиқиши билан уларни ажратгани чопди.
— Вой дод жоҳиллар, ўғлимни ўлдиришяпти.
— Кечирасиз исмингиз Шоҳсанаммиди? — Шоҳсанам ўзига берилган хоналарни тозалаб, тартибга келтириб чиқиши билан битта ҳамкасби уялганча ёнига келди, — сиздан бир илтимосим бор эди.
— Қўлимдан келса бемалол.
— Ўзингизга тегишли хоналарни бўлган бўлсангиз менга ёрдам бера олмайсизми деб сўрамоқчи эдим. Директор келгунича улгурмайман деб қўрқаяпман. Шунга...
— Хўп, — Шоҳсанам жилмайиб қўйди, — сизга қайси хоналар берилган?
— Мана шу хонадан тортиб йўлакнинг нариги бошигача, — қиз тўғрисидаги эшикка ишора қилди.
— Хўп, унда сиз бу хонага киринг. Мен наригисига кираман, — Шоҳсанам иш қуролларини олиб, энди олдинга юрганди...
— Опажон ҳалиги..., — қиз унинг гапини бўлди, — сиз ундан кейингисига кира олмайсизми? У хонага кимдир жойлашибди. Менежеримизни айтишига қараганда жуда таъби нозик ва талабчан меҳмон экан. Шунга...
— Тушунарли, — Шоҳсанам кулиб қўйганча у айтган хонага йўл олди. Хонани эшигини секин очиб кираркан, хонадаги ҳукмрон муҳит кириши билан унга таъсир қилмасдан қолмади, — бунча ваҳимали, — ўзига-ўзи гапирганча келиб деразани очди, — мана бўлди, — жилмайганча ортига ўгирилдию, қотиб қолди.
🌺🌺🌺
— Акааа, — Наргиза йиғлаганча акасининг қўлига ёпишди, — илтимос.
— Кўрдингми синглинг мени севади, — Фурқат калтак еётганига қарамай хиринглади.
— Ҳайвон, — унинг кулгуси Дилшоднинг нафсониятига тегдими, баттар қила бошлади.
— Ака илтимос қўйинг. Бу ўзингизга жабр бўлиши мумкин, — Наргизанинг кўз ёши, Дилшоднинг асабий бақиргани, Фурқатнинг калтак еб хиринглаб кулиб ётганини Ҳалима опа энди эшитдими, ҳовлига чиқиши билан уларни ажратгани чопди.
— Вой дод жоҳиллар, ўғлимни ўлдиришяпти.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 16:55
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 16:34
📝ОТАНГ БОР БОЙСАН...
(ибратли ҳикоя)
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм...
Ассалому алейкум дўстлар...
Соғ саломатмисизлар...
Бир бола отасидан:
- Қандай қилиб хақиқий эркак бўлиш мумкин- деб сўраб қолди.
Отаси:
- Имтихондан ўтиш керак.
- Қандай қилиб.
- Масалан, ўрмон ичкарисида бир кеча қолишинг мумкин. Қўрқмасанг хақиқий эркак деб хисоблайман.
- Ман қўрқмайман, кетдикми?
Болани отаси ўрмон ичкарисига олиб кирди.
Уни кўзини латта билан бойлаб деди:
- Агар хақиқий эркак бўлмоқчи бўлсанг, кўзларинг бойланган холатда бир ўзинг ўрмонда туни билан ўтириб чиқишинг керак. Эрталаб биринчи қуёш нурини кўзинг сезмагунча белбоғни ечмайсан. Қўрқмасдан сабр қилиб ўтирасан. Шунда сен хақиқий эркак бўласан.
Ота ўғлига омад тилаб хайрлашди.
Бола ёлғиз қолди. Қоронғу тушганда хар хил овозлар эшитила бошлади. Йиртқич хайвонлар овози, уккини сайраши қўрқинчли эди. Ана ёнидан нимадир ўтди. Юраги хапқирап эти бир сесканди. Ниманидир баргларни шитирлатиб босганини қулоғи аниқ эшитди.
Ёмғир қўйворгани чатоқ бўлдида. Хамма ёғидан сув ўтиб кетди.
Совуқ.
Қўрқинчли.
Қоронғу тун.
Лекин бола қўрқмаслиги керак.
У хақиқий эркак бўлишни жудаям истайди.
Бола қўрқсада туни билан сабр қилиб чидаб ўтирди.
Тонг отди.
Кўзи қуёшни сезди.
Шунда хурсандчиликдан кўзидан белбоғни олди.
Олди-ю, рупарасида турган, кечаси ёмғирдан усти хўл бўлиб кетган отасига кўзи тушди.
Ха, отаси туни билан ўғли олдида, уни химоя қилиб ўтирганди.
Бола буни билмаганди ҳам.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
(ибратли ҳикоя)
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм...
Ассалому алейкум дўстлар...
Соғ саломатмисизлар...
Бир бола отасидан:
- Қандай қилиб хақиқий эркак бўлиш мумкин- деб сўраб қолди.
Отаси:
- Имтихондан ўтиш керак.
- Қандай қилиб.
- Масалан, ўрмон ичкарисида бир кеча қолишинг мумкин. Қўрқмасанг хақиқий эркак деб хисоблайман.
- Ман қўрқмайман, кетдикми?
Болани отаси ўрмон ичкарисига олиб кирди.
Уни кўзини латта билан бойлаб деди:
- Агар хақиқий эркак бўлмоқчи бўлсанг, кўзларинг бойланган холатда бир ўзинг ўрмонда туни билан ўтириб чиқишинг керак. Эрталаб биринчи қуёш нурини кўзинг сезмагунча белбоғни ечмайсан. Қўрқмасдан сабр қилиб ўтирасан. Шунда сен хақиқий эркак бўласан.
Ота ўғлига омад тилаб хайрлашди.
Бола ёлғиз қолди. Қоронғу тушганда хар хил овозлар эшитила бошлади. Йиртқич хайвонлар овози, уккини сайраши қўрқинчли эди. Ана ёнидан нимадир ўтди. Юраги хапқирап эти бир сесканди. Ниманидир баргларни шитирлатиб босганини қулоғи аниқ эшитди.
Ёмғир қўйворгани чатоқ бўлдида. Хамма ёғидан сув ўтиб кетди.
Совуқ.
Қўрқинчли.
Қоронғу тун.
Лекин бола қўрқмаслиги керак.
У хақиқий эркак бўлишни жудаям истайди.
Бола қўрқсада туни билан сабр қилиб чидаб ўтирди.
Тонг отди.
Кўзи қуёшни сезди.
Шунда хурсандчиликдан кўзидан белбоғни олди.
Олди-ю, рупарасида турган, кечаси ёмғирдан усти хўл бўлиб кетган отасига кўзи тушди.
Ха, отаси туни билан ўғли олдида, уни химоя қилиб ўтирганди.
Бола буни билмаганди ҳам.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 16:01
Менга ўта кетган даражада разиллик қилишди. Йигитимни бир дўсти бор эди. Бирга ишлашарди. Исми Баҳодир. У йўқлигида у бу келтириб берарди баъзан. Сира ёмон ҳаёлини сезмагандим. Бир куни сув жўмраги бузилиб қолди. Уста дейманми деб чақирдим... Ҳаётимдаги энг катта хатойим бўлди шу... Келиб тузатди. Кетаётган пайти ҳайрлашмоқчидек қайрилгани ёдимда... У ёғини эслолмайман... У ифлос чиркин ниятига...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 15:59
📝Абдулла Қаххор.(Бемор хикоя)
Осмон йироқ, ер қаттиқ.
Мақол
Сотиболдининг хотини оғриб қолди. Сотиболди касални ўқитди — бўлмади, табибга кўрсатди. Табиб қон олди. Бетобнинг кўзи тиниб, боши айланадиган бўлиб қолди. Бахши ўқиди. Аллақандай бир хотин келиб толнинг хипчини билан савалади, товуқ сўйиб қонлади… Буларнинг ҳаммаси, албатта, пул билан бўлади. Бундай вақтларда йўғон чўзилади, ингичка узилади.
Шаҳарда битта докторхона бор. Бу докторхона тўғрисида Сотиболдининг билгани шу: салқин, тинч паркда, дарахтлар ичига кўмилган баланд ва чиройли оқ иморат; шиша қабзали кул ранг эшигида қўнғироқ тугмаси бор. Чигит пўчоқ ва кунжара билан савдо қиладиган хўжайини Абдуғанибой омборда қулаб кетган қоплар остида қолиб ўладиган бўлганида бу докторхонага бормай Симга кетган эди. Докторхона деганда Сотиболдининг кўз олдига извош ва оқ подшонинг сурати солинган 25 сўмлик пул келар эди.
Бемор оғирлашди. Сотиболди хўжайинининг олдига арзга борди, аммо бу боришдан муддаоси нима эканини аниқ билмас эди. Абдуғанибой унинг сўзини эшитиб кўп афсусланди, қўлидан келса ҳозир унинг хотинини оёққа бостириб беришга тайёр эканини билдирди, кейин сўради:
— Девонаи Баҳоваддинга ҳеч нарса кўтардингми? Ғавсул-аъзамга-чи?
Сотиболди кетди. Беморнинг олдидан жилмаслик ва шу билан бирга тирикчилик учун хонаки бир касб қилишга мажбур бўлди — ҳар хил саватчалар тўқишни ўрганди. У эртадан-кечгача офтобшувоқда гавронлар ичига кўмилиб сават тўқийди.
Тўрт яшар қизчаси қўлига рўмолча олиб, онасининг юзини карахт, нимжон, хира пашшалардан қўрийди; баъзан, қўлида рўмолча, мукка тушиб ухлаб қолади. Ҳаммаёқ жим. Фақат пашша ғинғиллайди, бемор инқиллайди; ҳар замон яқин-йироқдан гадой товуши эшитилади: «Ҳей дўст, шайдулло баноми олло, садақа радди бало, бақавли расули худо…»
Бир кечаси бемор жуда азоб тортди. У ҳар инграганда Сотиболди чаккасига буров солинган кишидай талвасага тушар эди. Қўшниси бир кампирни чақирди. Кампир беморнинг тўзиган сочларини тузатди, у ёқ-бу ёғини силади, сўнгра… ўтириб йиғлади.
– Бегуноҳ гўдакнинг саҳарда қилган дуоси ижобат бўлади, уйғотинг қизингизни! — деди.
Бола анчагача уйқу ғашлиги билан йиғлади, кейин ота-сининг ғазабидан, онасининг аҳволидан қўрқиб, кампир ўргатганча дуо қилди:
– Худоё аямди дайдига даво бейгин…
Бемор кундан-кун баттар, охири ўсал бўлди. «Кўнгилга армон бўлмасин» деб «чилёсин» ҳам қилдиришга тўғри келди. Сотиболди тўқиган саватчаларини улгуржи оладиган баққолдан йигирма танга қарз кўтарди. «Чилёсин»дан бемор тетик чиққандай бўлди; шу кечаси ҳатто кўзини очиб, қизчасини ёнига тортди ва пичирлади:
– Худо қизимнинг саҳарлари қилган дуосини даргоҳига қабул қилди. Дадаси, энди тузукман, қизимни саҳарлари уйғотманг.
Яна кўзини юмди, шу юмганича қайтиб очмади—саҳарга бориб узилди. Сотиболди қизчасини ўлик ёнидан олиб, бошқа ёққа ётқизаётганда қизча уйғонди ва кўзини очмасдан одатдагича дуо қилди:
– Худоё аямди дайдига даво бейгин…
Сим — ҳозирги Фарғона шаҳри.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Осмон йироқ, ер қаттиқ.
Мақол
Сотиболдининг хотини оғриб қолди. Сотиболди касални ўқитди — бўлмади, табибга кўрсатди. Табиб қон олди. Бетобнинг кўзи тиниб, боши айланадиган бўлиб қолди. Бахши ўқиди. Аллақандай бир хотин келиб толнинг хипчини билан савалади, товуқ сўйиб қонлади… Буларнинг ҳаммаси, албатта, пул билан бўлади. Бундай вақтларда йўғон чўзилади, ингичка узилади.
Шаҳарда битта докторхона бор. Бу докторхона тўғрисида Сотиболдининг билгани шу: салқин, тинч паркда, дарахтлар ичига кўмилган баланд ва чиройли оқ иморат; шиша қабзали кул ранг эшигида қўнғироқ тугмаси бор. Чигит пўчоқ ва кунжара билан савдо қиладиган хўжайини Абдуғанибой омборда қулаб кетган қоплар остида қолиб ўладиган бўлганида бу докторхонага бормай Симга кетган эди. Докторхона деганда Сотиболдининг кўз олдига извош ва оқ подшонинг сурати солинган 25 сўмлик пул келар эди.
Бемор оғирлашди. Сотиболди хўжайинининг олдига арзга борди, аммо бу боришдан муддаоси нима эканини аниқ билмас эди. Абдуғанибой унинг сўзини эшитиб кўп афсусланди, қўлидан келса ҳозир унинг хотинини оёққа бостириб беришга тайёр эканини билдирди, кейин сўради:
— Девонаи Баҳоваддинга ҳеч нарса кўтардингми? Ғавсул-аъзамга-чи?
Сотиболди кетди. Беморнинг олдидан жилмаслик ва шу билан бирга тирикчилик учун хонаки бир касб қилишга мажбур бўлди — ҳар хил саватчалар тўқишни ўрганди. У эртадан-кечгача офтобшувоқда гавронлар ичига кўмилиб сават тўқийди.
Тўрт яшар қизчаси қўлига рўмолча олиб, онасининг юзини карахт, нимжон, хира пашшалардан қўрийди; баъзан, қўлида рўмолча, мукка тушиб ухлаб қолади. Ҳаммаёқ жим. Фақат пашша ғинғиллайди, бемор инқиллайди; ҳар замон яқин-йироқдан гадой товуши эшитилади: «Ҳей дўст, шайдулло баноми олло, садақа радди бало, бақавли расули худо…»
Бир кечаси бемор жуда азоб тортди. У ҳар инграганда Сотиболди чаккасига буров солинган кишидай талвасага тушар эди. Қўшниси бир кампирни чақирди. Кампир беморнинг тўзиган сочларини тузатди, у ёқ-бу ёғини силади, сўнгра… ўтириб йиғлади.
– Бегуноҳ гўдакнинг саҳарда қилган дуоси ижобат бўлади, уйғотинг қизингизни! — деди.
Бола анчагача уйқу ғашлиги билан йиғлади, кейин ота-сининг ғазабидан, онасининг аҳволидан қўрқиб, кампир ўргатганча дуо қилди:
– Худоё аямди дайдига даво бейгин…
Бемор кундан-кун баттар, охири ўсал бўлди. «Кўнгилга армон бўлмасин» деб «чилёсин» ҳам қилдиришга тўғри келди. Сотиболди тўқиган саватчаларини улгуржи оладиган баққолдан йигирма танга қарз кўтарди. «Чилёсин»дан бемор тетик чиққандай бўлди; шу кечаси ҳатто кўзини очиб, қизчасини ёнига тортди ва пичирлади:
– Худо қизимнинг саҳарлари қилган дуосини даргоҳига қабул қилди. Дадаси, энди тузукман, қизимни саҳарлари уйғотманг.
Яна кўзини юмди, шу юмганича қайтиб очмади—саҳарга бориб узилди. Сотиболди қизчасини ўлик ёнидан олиб, бошқа ёққа ётқизаётганда қизча уйғонди ва кўзини очмасдан одатдагича дуо қилди:
– Худоё аямди дайдига даво бейгин…
Сим — ҳозирги Фарғона шаҳри.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 12:20
🔺Луқмони Ҳакимдан сўрадилар:
– Энг доно ким?
Айтди: – Ҳаёт қийинчиликларидан ғамгин бўлмаган киши.
Сўрадилар: – Энг яхши бойлик нима?
Айтди: – Ақл.
Сўрадилар: – Қайси ўт ўз ёқувчисини куйдиради?
Айтди: – Ҳасад ўти.
Сўрадилар: – Қандай бино вайрон бўлмайди?
Айтди: – Адолат биноси.
Сўрадилар: – Қайси аччиқ нарсанинг сўнгги ширин?
Айтди: – Сабрнинг.
Сўрадилар: – Қайси нарсанинг охири аччиқ?
Айтди: – Шошқалоқликнинг.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Биз билан бирга бўлинг!
– Энг доно ким?
Айтди: – Ҳаёт қийинчиликларидан ғамгин бўлмаган киши.
Сўрадилар: – Энг яхши бойлик нима?
Айтди: – Ақл.
Сўрадилар: – Қайси ўт ўз ёқувчисини куйдиради?
Айтди: – Ҳасад ўти.
Сўрадилар: – Қандай бино вайрон бўлмайди?
Айтди: – Адолат биноси.
Сўрадилар: – Қайси аччиқ нарсанинг сўнгги ширин?
Айтди: – Сабрнинг.
Сўрадилар: – Қайси нарсанинг охири аччиқ?
Айтди: – Шошқалоқликнинг.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Биз билан бирга бўлинг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 11:30
Туғганимдан кейин. Эртаси куни мен палатага ётқизишди...
Ожиз кичкина оқ халатда бир эркак кириб келди.
Кўринишидан қандайдир шифокорга ўхшади... Эркак палатани бир кўздан кечириб, туғруқдаги аёллардан сўради:
- Сизнинг палатангиздан, кеча 21.30 да ким туғди?
Унинг сўзларидан мен боламга нимадур бўлдими деб юраким оғзимга келганди, тер босди қўрқиб кеттим! Чунки у пайти палатадан фақат мен туғган эдим
- Кейин хаяжон билан сўрадим доктор, нимадир бўлдими?
- Эркакнинг жавоби палатадаги хаммани шўкга солди... Давомини ўқиш 🙈
Ожиз кичкина оқ халатда бир эркак кириб келди.
Кўринишидан қандайдир шифокорга ўхшади... Эркак палатани бир кўздан кечириб, туғруқдаги аёллардан сўради:
- Сизнинг палатангиздан, кеча 21.30 да ким туғди?
Унинг сўзларидан мен боламга нимадур бўлдими деб юраким оғзимга келганди, тер босди қўрқиб кеттим! Чунки у пайти палатадан фақат мен туғган эдим
- Кейин хаяжон билан сўрадим доктор, нимадир бўлдими?
- Эркакнинг жавоби палатадаги хаммани шўкга солди... Давомини ўқиш 🙈
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 03:00
📝 УЗУК СОТУВЧИ (ҳаётий воқеа)
Бир неча киши Мисрга бордик. Дўконга кирдик. Бир узук ёқиб қолиб нарҳини сўрадик. «1400 жунайҳ» деди. Бир оз нарҳини тушириб беришини илтимос қилдик,
«Қаерликсизлар?» деди.
«Ўзбекистонлик, Мовароуннарданмиз, Бухорий юртидан» дедик.
«Бухорий юртидан экансиз, сизларга 20 фоиз чегирма қилиб берамиз» деди. Бизга ёқиб кетди. «Яна қандай олимлар бўлган?» деб сўради.
«Имом Термизий» дедик.
«МашаАллоҳ, у киши ҳам сизларданми?» деди бири ишонқирамай.
«Ҳа, биздан кўплаб алломалар чиқишган» дедик.
«Яна ким?»
«Имом Замахшарий» дедик.
Сотувчи «МашаАллооооҳ» деди-да, қўллари билан кўзларини ёпди. Панжалари орасидан ёш оқа бошлади. Кейинроқ билдик, у киши Имом Замахшарийнинг ашаддий мухлислари экан. Бир оз суҳбатлашгандан кейин «Сизлардан фойда олмайман. 620 жунайҳга тушган, шуни берсангиз бўлди» деди. Шу пайт орамиздагилардан фақат ўзбеккагина хос бўлган «гап» чиқди: «Шундан икки дона беринг»…
Мен уялиб кетдим. «Майли, бераман» деди. Узукни бераётганда ёнда турган кишилардан бирлари «намоз ўқишармикин?» деб қолди. Сотувчи қўлини узатаётганча тўхталиб қолди. «Ҳа, намоз ўқийсизларми?» деди. Савол билан жавоб орасида узилиш пайдо бўлди. Чунки, жавоб айтарли йўқ эди…
Бир оз сукутдан кейин «Жумъа намозига чиқиб турамиз» деди кимдир. «Бошқа намозларничи?» деди ҳайрон бўлиб. Зўрғагина «йўқ» дея олдик. Сотувчининг қўли муааллақ туриб қолди. Бироз сукут қилди-да, ачиниш билан «Майли, мен мусулмонман, айтган нарҳимга бераман, аммо сизлар қайтиб Имом Бухорийни тилингизга олманг, ҲАҚҚИНГИЗ ЙЎҚ!» - деди…
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Бир неча киши Мисрга бордик. Дўконга кирдик. Бир узук ёқиб қолиб нарҳини сўрадик. «1400 жунайҳ» деди. Бир оз нарҳини тушириб беришини илтимос қилдик,
«Қаерликсизлар?» деди.
«Ўзбекистонлик, Мовароуннарданмиз, Бухорий юртидан» дедик.
«Бухорий юртидан экансиз, сизларга 20 фоиз чегирма қилиб берамиз» деди. Бизга ёқиб кетди. «Яна қандай олимлар бўлган?» деб сўради.
«Имом Термизий» дедик.
«МашаАллоҳ, у киши ҳам сизларданми?» деди бири ишонқирамай.
«Ҳа, биздан кўплаб алломалар чиқишган» дедик.
«Яна ким?»
«Имом Замахшарий» дедик.
Сотувчи «МашаАллооооҳ» деди-да, қўллари билан кўзларини ёпди. Панжалари орасидан ёш оқа бошлади. Кейинроқ билдик, у киши Имом Замахшарийнинг ашаддий мухлислари экан. Бир оз суҳбатлашгандан кейин «Сизлардан фойда олмайман. 620 жунайҳга тушган, шуни берсангиз бўлди» деди. Шу пайт орамиздагилардан фақат ўзбеккагина хос бўлган «гап» чиқди: «Шундан икки дона беринг»…
Мен уялиб кетдим. «Майли, бераман» деди. Узукни бераётганда ёнда турган кишилардан бирлари «намоз ўқишармикин?» деб қолди. Сотувчи қўлини узатаётганча тўхталиб қолди. «Ҳа, намоз ўқийсизларми?» деди. Савол билан жавоб орасида узилиш пайдо бўлди. Чунки, жавоб айтарли йўқ эди…
Бир оз сукутдан кейин «Жумъа намозига чиқиб турамиз» деди кимдир. «Бошқа намозларничи?» деди ҳайрон бўлиб. Зўрғагина «йўқ» дея олдик. Сотувчининг қўли муааллақ туриб қолди. Бироз сукут қилди-да, ачиниш билан «Майли, мен мусулмонман, айтган нарҳимга бераман, аммо сизлар қайтиб Имом Бухорийни тилингизга олманг, ҲАҚҚИНГИЗ ЙЎҚ!» - деди…
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 02:34
😳 ОДАМХӮР КЕЛИН...
Тӯй жуда ҳам даб - даба билан ӯтди. Лекин менга Келинойим ёқмади совуқроқ эди қараши гӯё. Мен тӯйдан сӯнг икки ёшли қизим билан Акамнинг уйида қолдим. Эртаси куни қарасам Қизим йӯқ ӯша куни сӯрамаган одамим қолмади кейин Қидирувга бердим орадан 15 кун ӯтди топилмади. 2 кундан сӯнг Онам ҳам тӯсатдан Ғойиб бӯлди анча Акам билан қидирдик тополмади. Шу тарзда Онам ҳам йуқолди. Бир кун соат кечаси 05:15да ер тӯлага секин мӯралаб қарасам Келинойим...😳😱😱 БУ ДАХШАТ...
ДАВОМИ👉👇
https://t.me/Solixa_Ayol/37821
Тӯй жуда ҳам даб - даба билан ӯтди. Лекин менга Келинойим ёқмади совуқроқ эди қараши гӯё. Мен тӯйдан сӯнг икки ёшли қизим билан Акамнинг уйида қолдим. Эртаси куни қарасам Қизим йӯқ ӯша куни сӯрамаган одамим қолмади кейин Қидирувга бердим орадан 15 кун ӯтди топилмади. 2 кундан сӯнг Онам ҳам тӯсатдан Ғойиб бӯлди анча Акам билан қидирдик тополмади. Шу тарзда Онам ҳам йуқолди. Бир кун соат кечаси 05:15да ер тӯлага секин мӯралаб қарасам Келинойим...😳😱😱 БУ ДАХШАТ...
ДАВОМИ👉👇
https://t.me/Solixa_Ayol/37821
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 01:45
📝 БЕРАХИМ ОНА
Она кеча олиб келган помадасини қизининг қўлида кўриб тутақиб кетди. Чунки ишлатилмаган янги помаданинг учи ерга кўп ишқалангани сабабли эзилиб қолган эди. У шунчалар дарғазаб бўлдики, азбаройи тутаққанидан кўзига ҳеч нима кўринмай, қўлидаги супурги дастаги билан қизини аямасдан савалай бошлади.
"Қаерга суркадинг буни?" деган саволига "деворга" деган жавобни олгач, унинг тутаққан ўти керосин сепилган оловдек ловуллаб кетди. Супурги билан савалаб қўли толиққан она супургини улоқтириб, кўксидаги игна тўғноғични ечди. Қизнинг "тавба қилдим, ойижон, энди помадангизни олмайман" деб ялиниб ёлворишига қарамасдан, нонга чекич урган нонвойдек қизнинг қўлига учли игнани санча бошлади. Қонга
беланган оппоқ қўл бир паста пома-дадек қизариб кетди. Шундагини аёл қизни уришдан тўхтади. Кўзи жиққа ёшга беланган қиз шилқ этиб ерга йиқилди. Кеч кирди. Толиққан она оёғини базўр судраб хонаси томон юрди. Чироқни ёққанда кўзи девордаги ёзувга тушди. Не кўз билан кўрсинки, деворда қизил рангда: "Ойижон, мен сизни жуда-жуда яхши кўраман – Севаман" деган ёзув бор эди.
Фломастер билан помадани фарқига бормаган қизча она помадасини бўёққалам деб ўйлаб, онага бўлган муҳаббатини деворга ёзиш билан изҳор қилган экан. Она эса бундан бехабар. Шунда игна санчган пайтда қиз қўлидан сизган қон каби она кўзидан ёш сизиб чиқди. Чарчоқни унутиб, тезда қизининг хонасига шошди. Бечора қиз юмшоқ каравотига кўтарилишга ҳам кучи етмай ерда ухлаб ётарди. Она қўли бинт билан чандилган қизига қараб ҳўнграб юборди. Эртасига эрталаб қизи ўқийдиган мактабга борди. Қиз бетоблиги
учун мактабга келолмаслигини муаллимга билдириб қўймоқчи эди. Қизи ўқийдиган синф эшигини аста қоқди. Киришга изн бўлгач, ичкарига кирди. Синф ўқувчиларга тўлган. Фақат биринчи партада ўтирадиган қизининг ўрни бўш, холос. Она доскага қаради. Доскага катта ҳарфлар билан "ойижон, мен сизни жуда яхши кўраман" деган ёзув ёзилган эди. – Келинг, марҳамат. Раънохон қани? – деди муаллим. – Бироз тоби қочган эди, шунга келолмади. – Шамолладими? Нима деб жавоб беришга ўйланиб қолган она:
– Ҳа, шша-мол-лаб қолди, – деди дудуқланиб. – Терлаб турган бола совуқ сув ичгандирда...
– Шундай... – деди юзи қизарган она.
– Кечаги дарсда "онани яхши кўриш" мавзусида сўзлашган эдик. Ўқувчиларга уй вазифаси топшириб, ҳар бир бола уйга бориб онасига "мен сизни яхши кўраман" деб оғзаки ва ёзма равишда баён қилсин, деган эдик. Қизингиз Раъно вазифасини бажардими? Она жавоб бериш ўрнига юзини ерга қаратди. Бир оздан сўнг ўзини ўнглаб:
– Ҳа, бажарди, – деди.
– Мен унга ишонаман. Қизингиз ажойиб қиз. Вазифаларни мен ўйлагандан кўра аъло даражада бажаради. Катталар калласига келмаган ажойиб фикрларни ўртага ташлайди...
– Қизимнинг партасига ўтирсам майлими?
– Бемалол.
У қиз ўрнига ўтириб дарсни тинглай бошлади. Тасодифан қўли парта остидаги қоғозларга тегиб кетди.
Қоғозлардан бирини олиб ўқиди.
Унда "Азиз муаллим, мен онажонимни сиз айтмасингиздан олдин ҳам жуда-жуда яхши кўраман", дейилган эди. Қизининг хатини таниган она бошини янада қўйи эгди. Унсиз йиғлай бошлади.
Қилмишига пушаймон бўлди.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Она кеча олиб келган помадасини қизининг қўлида кўриб тутақиб кетди. Чунки ишлатилмаган янги помаданинг учи ерга кўп ишқалангани сабабли эзилиб қолган эди. У шунчалар дарғазаб бўлдики, азбаройи тутаққанидан кўзига ҳеч нима кўринмай, қўлидаги супурги дастаги билан қизини аямасдан савалай бошлади.
"Қаерга суркадинг буни?" деган саволига "деворга" деган жавобни олгач, унинг тутаққан ўти керосин сепилган оловдек ловуллаб кетди. Супурги билан савалаб қўли толиққан она супургини улоқтириб, кўксидаги игна тўғноғични ечди. Қизнинг "тавба қилдим, ойижон, энди помадангизни олмайман" деб ялиниб ёлворишига қарамасдан, нонга чекич урган нонвойдек қизнинг қўлига учли игнани санча бошлади. Қонга
беланган оппоқ қўл бир паста пома-дадек қизариб кетди. Шундагини аёл қизни уришдан тўхтади. Кўзи жиққа ёшга беланган қиз шилқ этиб ерга йиқилди. Кеч кирди. Толиққан она оёғини базўр судраб хонаси томон юрди. Чироқни ёққанда кўзи девордаги ёзувга тушди. Не кўз билан кўрсинки, деворда қизил рангда: "Ойижон, мен сизни жуда-жуда яхши кўраман – Севаман" деган ёзув бор эди.
Фломастер билан помадани фарқига бормаган қизча она помадасини бўёққалам деб ўйлаб, онага бўлган муҳаббатини деворга ёзиш билан изҳор қилган экан. Она эса бундан бехабар. Шунда игна санчган пайтда қиз қўлидан сизган қон каби она кўзидан ёш сизиб чиқди. Чарчоқни унутиб, тезда қизининг хонасига шошди. Бечора қиз юмшоқ каравотига кўтарилишга ҳам кучи етмай ерда ухлаб ётарди. Она қўли бинт билан чандилган қизига қараб ҳўнграб юборди. Эртасига эрталаб қизи ўқийдиган мактабга борди. Қиз бетоблиги
учун мактабга келолмаслигини муаллимга билдириб қўймоқчи эди. Қизи ўқийдиган синф эшигини аста қоқди. Киришга изн бўлгач, ичкарига кирди. Синф ўқувчиларга тўлган. Фақат биринчи партада ўтирадиган қизининг ўрни бўш, холос. Она доскага қаради. Доскага катта ҳарфлар билан "ойижон, мен сизни жуда яхши кўраман" деган ёзув ёзилган эди. – Келинг, марҳамат. Раънохон қани? – деди муаллим. – Бироз тоби қочган эди, шунга келолмади. – Шамолладими? Нима деб жавоб беришга ўйланиб қолган она:
– Ҳа, шша-мол-лаб қолди, – деди дудуқланиб. – Терлаб турган бола совуқ сув ичгандирда...
– Шундай... – деди юзи қизарган она.
– Кечаги дарсда "онани яхши кўриш" мавзусида сўзлашган эдик. Ўқувчиларга уй вазифаси топшириб, ҳар бир бола уйга бориб онасига "мен сизни яхши кўраман" деб оғзаки ва ёзма равишда баён қилсин, деган эдик. Қизингиз Раъно вазифасини бажардими? Она жавоб бериш ўрнига юзини ерга қаратди. Бир оздан сўнг ўзини ўнглаб:
– Ҳа, бажарди, – деди.
– Мен унга ишонаман. Қизингиз ажойиб қиз. Вазифаларни мен ўйлагандан кўра аъло даражада бажаради. Катталар калласига келмаган ажойиб фикрларни ўртага ташлайди...
– Қизимнинг партасига ўтирсам майлими?
– Бемалол.
У қиз ўрнига ўтириб дарсни тинглай бошлади. Тасодифан қўли парта остидаги қоғозларга тегиб кетди.
Қоғозлардан бирини олиб ўқиди.
Унда "Азиз муаллим, мен онажонимни сиз айтмасингиздан олдин ҳам жуда-жуда яхши кўраман", дейилган эди. Қизининг хатини таниган она бошини янада қўйи эгди. Унсиз йиғлай бошлади.
Қилмишига пушаймон бўлди.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Jan, 01:32
#TEZKOR
СИЗИ ТИЗЗАЛАРИЗ ОГРИЙДИМИ?
Мана сиз-га мендан соглом бугимлар сири👇
https://dexpress-uz.shop/s9/sustav/pro/17
Бу усулдан сўнг бўгимдаги оғриқлар бошқа безовта қилмас экан😍
📌БАТАФСИЛ👇
https://dexpress-uz.shop/s9/sustav/pro/17
https://dexpress-uz.shop/s9/sustav/pro/17
(Батафсил малумот олиш учун юкоридаги хавола устига босинг)
‼️Aдминлар ўчириб ташламасидан олдин ёзиб олинг😏
СИЗИ ТИЗЗАЛАРИЗ ОГРИЙДИМИ?
Мана сиз-га мендан соглом бугимлар сири👇
Бу усулдан сўнг бўгимдаги оғриқлар бошқа безовта қилмас экан😍
📌БАТАФСИЛ👇
https://dexpress-uz.shop/s9/sustav/pro/17
https://dexpress-uz.shop/s9/sustav/pro/17
(Батафсил малумот олиш учун юкоридаги хавола устига босинг)
‼️Aдминлар ўчириб ташламасидан олдин ёзиб олинг😏
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 16:54
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun skidka hikoya narxi 10.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 16:41
47
Сарвар ўзига укол қилиб чиқиб кетаётган ҳамширадан ўзини қийнаётган саволга жавоб олиш учун, уни гапга тутди.
— Кечирасиз, сиздан бир нарса сўрасам майлими?
— Бемалол, — ҳамшира аёл табассум қилганча, — сизга қандай ёрдам бера олишим мумкин?
— Мен беҳуш ётганимда қараган ҳамшира....
— Ҳа уми? У навбатчилигини топшириб уйига кетди. Энди эртага ёки индинга келиши мумкин.
— Унинг исмини билсам бўладими? — Сарварнинг ичида қандайдир умид учқуни пайдо бўлаётгандек эди.
— Исми Анора.
— Анора? — умуман бегона исмни эшитган Сарвар дами чиққан пуфакнинг ҳолига тушди, — раҳмат.
— Тузалиб кетинг, — ҳамшира аёл соғлиқ тилаганча чиқиб кетди.
— Демак, адашибман? — ўйлади Сарвар, — шунчаки уни соғинганим, жудаям кўргим келгани учун ҳам кўзимга кўрингандек бўлган. Ахир мен ўша пайтда наркоз таъсирида эдим. Ва бундай пайтда кўзимга рўё ҳам кўриниши табиий ҳол. У энди йўқ, — кўзларини юмаркан, — уни олиб қолиш қўлимдан келмади. Севаман дедиму севгим учун бармоғимни ҳам қимирлатиб қўймадим.
🌺🌺🌺
— Ким бор? — Фурқат Наргизанинг қўлидан етаклаганча ҳовлига кириб келаркан, — Ҳалима султон, — ойисини чақирди.
— Ҳуууу, — оғилхона томондан овоз келди.
— Буёққа қаранг ким келди?
— Яна ўша бетайин ўртоқларингни битт..., — Ҳалима опа асабий ғудранганча дарвоза тарафга юриб келаркан, Наргизани кўриши билан жим бўлиб қолди, — ахир бу...
— Ҳа ойижоним, меҳрибоним келинингизни олиб келдим, — Фурқат иршайганча хотинининг қўлидан тутиб ойисининг ёнига келаркан, — қани жоним бир ойимга салом қилворингчи.
— Ассалому алайкум ойижон, — Наргиза қўлини кўксига қўйиб эгилиб салом бераркан, боягина унутган оғриғини белида ҳис қилди.
Сарвар ўзига укол қилиб чиқиб кетаётган ҳамширадан ўзини қийнаётган саволга жавоб олиш учун, уни гапга тутди.
— Кечирасиз, сиздан бир нарса сўрасам майлими?
— Бемалол, — ҳамшира аёл табассум қилганча, — сизга қандай ёрдам бера олишим мумкин?
— Мен беҳуш ётганимда қараган ҳамшира....
— Ҳа уми? У навбатчилигини топшириб уйига кетди. Энди эртага ёки индинга келиши мумкин.
— Унинг исмини билсам бўладими? — Сарварнинг ичида қандайдир умид учқуни пайдо бўлаётгандек эди.
— Исми Анора.
— Анора? — умуман бегона исмни эшитган Сарвар дами чиққан пуфакнинг ҳолига тушди, — раҳмат.
— Тузалиб кетинг, — ҳамшира аёл соғлиқ тилаганча чиқиб кетди.
— Демак, адашибман? — ўйлади Сарвар, — шунчаки уни соғинганим, жудаям кўргим келгани учун ҳам кўзимга кўрингандек бўлган. Ахир мен ўша пайтда наркоз таъсирида эдим. Ва бундай пайтда кўзимга рўё ҳам кўриниши табиий ҳол. У энди йўқ, — кўзларини юмаркан, — уни олиб қолиш қўлимдан келмади. Севаман дедиму севгим учун бармоғимни ҳам қимирлатиб қўймадим.
🌺🌺🌺
— Ким бор? — Фурқат Наргизанинг қўлидан етаклаганча ҳовлига кириб келаркан, — Ҳалима султон, — ойисини чақирди.
— Ҳуууу, — оғилхона томондан овоз келди.
— Буёққа қаранг ким келди?
— Яна ўша бетайин ўртоқларингни битт..., — Ҳалима опа асабий ғудранганча дарвоза тарафга юриб келаркан, Наргизани кўриши билан жим бўлиб қолди, — ахир бу...
— Ҳа ойижоним, меҳрибоним келинингизни олиб келдим, — Фурқат иршайганча хотинининг қўлидан тутиб ойисининг ёнига келаркан, — қани жоним бир ойимга салом қилворингчи.
— Ассалому алайкум ойижон, — Наргиза қўлини кўксига қўйиб эгилиб салом бераркан, боягина унутган оғриғини белида ҳис қилди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 16:41
50
— Ойи, — Аброр қўлидагиларни стол устига олиб келиб қўяркан, — биламан мен учун қўлингиздан келган ҳаммасини қилдингиз. Ота ўрнида ота, ака ўрнида ака, опа ўрнида опа бўлдингиз. Бир ўзингиз бутун борлиғимни меҳр-муҳаббат билан ўрадингиз. Сиз учун нима қилсам ҳам кам. Лекин ойи илтимос мени ҳам бир марта тингланг. Ҳеч йўқ бир марта қалбимга қулоқ солинг. Ахир мен уни севаман. Ҳаётимни қолган қисмида у ёнимда бўлишини, сизнинг келингиз, фарзандларим онаси бўлишини истайман.
— Сени тушунаман ўғлим, — Каромат опа ўғлининг ёнига келди, — лекин сен ҳам мени тушун. Нима қилсам ҳам сени бахтинг, келажакинг учун қиламан. Сабиҳа жуда яхши қиз. Тарбияли, ҳаёли. Қўли гул пазанда. Бичиш-тикишни ҳам эплайди.
— Ойи лекин...
— Лекин-пекини йўқ, — яхши гап билан ўғлига гап тушунтира олмаган Каромат опанинг қошлари чимирилди, — эртага учрашув, индинга бориб нон синдириб келамиз.
— Шу пайтгача гапингизни икки қилмадим. Лекин бу сафар ўз бахтим ва севгим учун курашаман. Тўғри хафа бўларсиз, юзимни ҳам кўргингиз келмас, аммо, кейинчалик бахтли эканлигимни кўриб мен тўғри қилганимни тушунасиз.
— Икки дунёда ҳам ўша алвастини келин қилмайман. Эркак кишига кўз сузиб, бошини айлантириб олган суюқ оёқ бу остонамни хатлаб, харом қилишига йўл қўймайман. Агар ўша мегажинни дейдиган бўлсанг, сендек ўғлим йўқ. Берган сутимга рози бўлмайман. Оқ қиламан сени, — Каромат опа жазавага тушгандек баланд овозда тез-тез гапириб ташлади.
— Бўлдими? — Аброр ойисидан кўзларини олиб қочганча сўради.
— Бўлдими? — унинг бу саволи Каромат опани баттар тутоқтириб юборди, — мен шунча гап гапирсаму, бу кишим кўзларини лўқ қилиб бўлдими дейди? Қандай кунларга қолдим? — кўксига бир уриб йиғлай бошлади, — ўз ўғлим битта суюқоёқни деб юзимга тиқ қарасая.
— Ойи...
— Ойи дема, ойи дема мени, — Аброрни итариб хонаси томонга кетаркан, — мени сендек ўғлим йўқ. Токи фикрингдан қайтмас экансан, сени ойинг йўқ. Ўлган сени ойинг, — деганча хонасига кириб, эшикни қарсиллатиб ёпди.
— Ойи, — Аброр қўлидагиларни стол устига олиб келиб қўяркан, — биламан мен учун қўлингиздан келган ҳаммасини қилдингиз. Ота ўрнида ота, ака ўрнида ака, опа ўрнида опа бўлдингиз. Бир ўзингиз бутун борлиғимни меҳр-муҳаббат билан ўрадингиз. Сиз учун нима қилсам ҳам кам. Лекин ойи илтимос мени ҳам бир марта тингланг. Ҳеч йўқ бир марта қалбимга қулоқ солинг. Ахир мен уни севаман. Ҳаётимни қолган қисмида у ёнимда бўлишини, сизнинг келингиз, фарзандларим онаси бўлишини истайман.
— Сени тушунаман ўғлим, — Каромат опа ўғлининг ёнига келди, — лекин сен ҳам мени тушун. Нима қилсам ҳам сени бахтинг, келажакинг учун қиламан. Сабиҳа жуда яхши қиз. Тарбияли, ҳаёли. Қўли гул пазанда. Бичиш-тикишни ҳам эплайди.
— Ойи лекин...
— Лекин-пекини йўқ, — яхши гап билан ўғлига гап тушунтира олмаган Каромат опанинг қошлари чимирилди, — эртага учрашув, индинга бориб нон синдириб келамиз.
— Шу пайтгача гапингизни икки қилмадим. Лекин бу сафар ўз бахтим ва севгим учун курашаман. Тўғри хафа бўларсиз, юзимни ҳам кўргингиз келмас, аммо, кейинчалик бахтли эканлигимни кўриб мен тўғри қилганимни тушунасиз.
— Икки дунёда ҳам ўша алвастини келин қилмайман. Эркак кишига кўз сузиб, бошини айлантириб олган суюқ оёқ бу остонамни хатлаб, харом қилишига йўл қўймайман. Агар ўша мегажинни дейдиган бўлсанг, сендек ўғлим йўқ. Берган сутимга рози бўлмайман. Оқ қиламан сени, — Каромат опа жазавага тушгандек баланд овозда тез-тез гапириб ташлади.
— Бўлдими? — Аброр ойисидан кўзларини олиб қочганча сўради.
— Бўлдими? — унинг бу саволи Каромат опани баттар тутоқтириб юборди, — мен шунча гап гапирсаму, бу кишим кўзларини лўқ қилиб бўлдими дейди? Қандай кунларга қолдим? — кўксига бир уриб йиғлай бошлади, — ўз ўғлим битта суюқоёқни деб юзимга тиқ қарасая.
— Ойи...
— Ойи дема, ойи дема мени, — Аброрни итариб хонаси томонга кетаркан, — мени сендек ўғлим йўқ. Токи фикрингдан қайтмас экансан, сени ойинг йўқ. Ўлган сени ойинг, — деганча хонасига кириб, эшикни қарсиллатиб ёпди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 16:41
49
— Анора, — эрталабдан ишга кетаётган қизнинг йўлини Аброр тўсди, — яхшимисиз?
— Ассалому алайкум, — қиз унга қарамасдан салом бердию, уни айланиб ўтиб йўлини давом қилди.
— Анора шошманг, — Аброр унинг ортидан келаркан, — менга ишонишингиз учун нима қилай?
— Нимадир қилишга мажбур эмассиз. Мени тинч қўйсангиз бўлди.
— Буни иложи йўқ, — Аброр у тенги юраркан, — мен бугун ойим билан сиз ҳақингизда гаплашмоқчиман. Насиб қилса жуфти ҳалолим бўласиз.
— Аброр мен ўшандаёқ жавобимни айтганман. Шундай экан, мени тинч қўйинг, — Анора шундай деганча тез-тез юриб кетди.
— Мен таслим бўлмайман, — Аброр кечадан бери ўйлаётганларини бугундан қолдирмасдан амалга ошириш қарорини қатъий қилганча ишига кетди.
🌺🌺🌺
— Опа тўғри қилаётганингизга ишончингиз комилми? — Сарагул опаси Каромат опанинг қўлидаги матоларга бир қараб қўйганча сўради, — Аброрнинг кўнглига ҳам бир қўл солиб кўрсангиз бўлармиди?
— Эркак киши хотинни яхши ёмонлигини қаердан ҳам биларди? Унга ёқадиганини ўзим танлаб бераман, яшайди шу билан. Шу пайтгача ҳам мени айтганим бўлган, бундан кейин ҳам шундай бўлади.
— Кейин афсус қилмасангиз бўлди, — Сарагул бошқа бу мавзуда гапирмади. Опа-сингил иккиси тушлик пайти Каромат опа топган қизникига совчиликка бориб келишди.
— Ойи мен келдим, — Аброр ойиси яхши кўрган ширинликни кўтарганча кириб келаркан, — топингчи сизга нима олиб келдим?
— Яхши келдингми? — Каромат опа ўзгача хуш кайфиятда ўғлига пешвоз чиқаркан, — сенга хушхабар айтишимни билиб, ширинлик олиб келдингми?
— Хушхабар? — Аброр оёқ кийимини ечиб, четга олиб қўяркан, — яна қанақа хушхабар?
— Бугун холанг билан совчиликка бордик. Қизни бир кўрсанг эди. Ой деса...
— Ойи мен сизга айтга....
— Мен ҳам айтгандим. Мен нима десам шу бўлади. Сабиҳага уйланасан. Ундан бошқасини келин қилмайман.
— Анора, — эрталабдан ишга кетаётган қизнинг йўлини Аброр тўсди, — яхшимисиз?
— Ассалому алайкум, — қиз унга қарамасдан салом бердию, уни айланиб ўтиб йўлини давом қилди.
— Анора шошманг, — Аброр унинг ортидан келаркан, — менга ишонишингиз учун нима қилай?
— Нимадир қилишга мажбур эмассиз. Мени тинч қўйсангиз бўлди.
— Буни иложи йўқ, — Аброр у тенги юраркан, — мен бугун ойим билан сиз ҳақингизда гаплашмоқчиман. Насиб қилса жуфти ҳалолим бўласиз.
— Аброр мен ўшандаёқ жавобимни айтганман. Шундай экан, мени тинч қўйинг, — Анора шундай деганча тез-тез юриб кетди.
— Мен таслим бўлмайман, — Аброр кечадан бери ўйлаётганларини бугундан қолдирмасдан амалга ошириш қарорини қатъий қилганча ишига кетди.
🌺🌺🌺
— Опа тўғри қилаётганингизга ишончингиз комилми? — Сарагул опаси Каромат опанинг қўлидаги матоларга бир қараб қўйганча сўради, — Аброрнинг кўнглига ҳам бир қўл солиб кўрсангиз бўлармиди?
— Эркак киши хотинни яхши ёмонлигини қаердан ҳам биларди? Унга ёқадиганини ўзим танлаб бераман, яшайди шу билан. Шу пайтгача ҳам мени айтганим бўлган, бундан кейин ҳам шундай бўлади.
— Кейин афсус қилмасангиз бўлди, — Сарагул бошқа бу мавзуда гапирмади. Опа-сингил иккиси тушлик пайти Каромат опа топган қизникига совчиликка бориб келишди.
— Ойи мен келдим, — Аброр ойиси яхши кўрган ширинликни кўтарганча кириб келаркан, — топингчи сизга нима олиб келдим?
— Яхши келдингми? — Каромат опа ўзгача хуш кайфиятда ўғлига пешвоз чиқаркан, — сенга хушхабар айтишимни билиб, ширинлик олиб келдингми?
— Хушхабар? — Аброр оёқ кийимини ечиб, четга олиб қўяркан, — яна қанақа хушхабар?
— Бугун холанг билан совчиликка бордик. Қизни бир кўрсанг эди. Ой деса...
— Ойи мен сизга айтга....
— Мен ҳам айтгандим. Мен нима десам шу бўлади. Сабиҳага уйланасан. Ундан бошқасини келин қилмайман.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 16:41
48
— Ўзи кетар ёр-ёр, ўзи келар ёр, — Ҳалима опа лабини қийшайтириб, қошини учириб қўйди, — келибдиларда? — Наргизага менсимагандек кўз қири билан қараб қўйганча, — хотинингни олиб келганинг яхши бўлибди ўғлим, — жилмайганча Фурқатга гапира бошлади, — эндигина оғилхонани тозаламоқчи бўлиб тургандиму, лекин шу белим қурғур қўймаётганди, — белини ушлаганча, — қани келинпошша ишга киришинг. Олдин оғилхонани тозаланг, кейин ҳовлиларни супуринг. Орада катта қоғонда сув иситиб кир ювинг. Кечга сўмса қиларсиз. Жудаям тандирнинг иссиққина сўмсасидан егим келиб юрганди ўзи.
— Хўп бўлади ойижон, — Наргиза қанчалик жони оғримасин жимгина оғилхона томонга кетди. Чунки қайнонасини ҳам, эрини ҳам билади. Уларнинг ҳеч бирининг раҳми келмайди унга, — иложи бўлиши билан қочиб кетаман, — ўйлади у. Бу сафар узоққа кетаман. На булар, на бошқалар топа олмайдиган жойларга.
🌺🌺🌺
— Ассалому алайкум, — Дилафруз дарвоза олдида кутиб олган овсинига салом берганча қизлари қатори ўтираркан, — мени асалларим эсли қиз бўлиб ўтиришдими? — навбати билан уларнинг юзларидан ўпиб қўяркан, — катта раҳмат опа. Яхшиям сизлар борсизлар. Аллоҳ сизлардан рози бўлсин.
— Ахир опа-сингилдек гапмиз, — Манзура кўзларини сузиб, — қарасак бегонани фарзандларини қарабмизми? Бирингиз укам, бирингиз синглимсиз ахир.
— Раҳмат, — Дилафруз қайта-қайта миннатдорчилик билдириб ортига қайтди. Таксида яна ўз ҳаёллари билан банд бўлиб кетар экан, телефоннинг овози ҳаёлларини тарқатиб юборди. Телефонни қўлига олиб, экрандаги ёзувни кўриб ҳафсаласи пир бўлди, — битта сен кам эдинг, — деганча телефонининг ён тугмасини босиб қўйди.
Уйига келиши билан қизларини хонасига олиб кириб уст-бошини алиштириб, жойларига ётқизиб ўзига ҳам ерга жой солди. Бугунча уларнинг хонасида, ёнида ухлашни истади. Ярим тунгача уйқуси келмади. Негадир юраги ғаш. Худдики, ҳозир ухлаб қолса ҳамма нарсани йўқотадигандек туюлаверарди.
— Ўзи кетар ёр-ёр, ўзи келар ёр, — Ҳалима опа лабини қийшайтириб, қошини учириб қўйди, — келибдиларда? — Наргизага менсимагандек кўз қири билан қараб қўйганча, — хотинингни олиб келганинг яхши бўлибди ўғлим, — жилмайганча Фурқатга гапира бошлади, — эндигина оғилхонани тозаламоқчи бўлиб тургандиму, лекин шу белим қурғур қўймаётганди, — белини ушлаганча, — қани келинпошша ишга киришинг. Олдин оғилхонани тозаланг, кейин ҳовлиларни супуринг. Орада катта қоғонда сув иситиб кир ювинг. Кечга сўмса қиларсиз. Жудаям тандирнинг иссиққина сўмсасидан егим келиб юрганди ўзи.
— Хўп бўлади ойижон, — Наргиза қанчалик жони оғримасин жимгина оғилхона томонга кетди. Чунки қайнонасини ҳам, эрини ҳам билади. Уларнинг ҳеч бирининг раҳми келмайди унга, — иложи бўлиши билан қочиб кетаман, — ўйлади у. Бу сафар узоққа кетаман. На булар, на бошқалар топа олмайдиган жойларга.
🌺🌺🌺
— Ассалому алайкум, — Дилафруз дарвоза олдида кутиб олган овсинига салом берганча қизлари қатори ўтираркан, — мени асалларим эсли қиз бўлиб ўтиришдими? — навбати билан уларнинг юзларидан ўпиб қўяркан, — катта раҳмат опа. Яхшиям сизлар борсизлар. Аллоҳ сизлардан рози бўлсин.
— Ахир опа-сингилдек гапмиз, — Манзура кўзларини сузиб, — қарасак бегонани фарзандларини қарабмизми? Бирингиз укам, бирингиз синглимсиз ахир.
— Раҳмат, — Дилафруз қайта-қайта миннатдорчилик билдириб ортига қайтди. Таксида яна ўз ҳаёллари билан банд бўлиб кетар экан, телефоннинг овози ҳаёлларини тарқатиб юборди. Телефонни қўлига олиб, экрандаги ёзувни кўриб ҳафсаласи пир бўлди, — битта сен кам эдинг, — деганча телефонининг ён тугмасини босиб қўйди.
Уйига келиши билан қизларини хонасига олиб кириб уст-бошини алиштириб, жойларига ётқизиб ўзига ҳам ерга жой солди. Бугунча уларнинг хонасида, ёнида ухлашни истади. Ярим тунгача уйқуси келмади. Негадир юраги ғаш. Худдики, ҳозир ухлаб қолса ҳамма нарсани йўқотадигандек туюлаверарди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 16:41
46
Дилафруз тушкун кайфиятда уйга кириб келаркан, уй хувиллаб ётгандек туюлди.
— Қизларни олиб келсам бўларкан, — ҳаёлидан ўтқазди у, — яхшиси овсинимга қўнғироқ қиламан. Муллам ғир этиб олиб келиб ташлаб кетадилар, — деганча телефонини олиб, овсини Манзуранинг рақамини терди.
— Ало, — узун гудокдан кейин овсинининг уйқусираган овози эшитилди.
— Узр бу яна мен, — Дилафруз хижолат бўлганча гап бошлади, — қизлар яхшими деб сўрамоқчи эдим.
— Ҳа яхши, юришибди ўйнаб, — эснаб қўяркан, — қайним яхшимилар?
— Аллоҳга шукур яхши. Анча ўзларига келиб қолдилар. Шунга сен боравер деб мени уйга жўнатиб юборгандилар.
— Вооой келяпсизми? — Манзура ўзини бироз ҳайрон, бироз хурсанд бўлгандек тутганча, — бунча яхши. Икки овсин иккимиз бир чақчақлашиб дунёни ғийбатини қиларканмизда? — ёйилиб куларкан, эснаб қўйишни унутмади.
— Бошқа сафар опажон. Мен ҳозир уйимизга келгандим. Шунга мулла акам уйда бўлсалар қизл....
— Уйизга бордизми? — лабини қийшайтириб қўяркан, — мулла акангиз, — боядан буён телевизор кўриб ўтирган эрига қараб қўйганча, — уйда эмасдиларда. Бўлмаса жон деб жиянларини олиб бориб келардилар. Буни ўзингиз ҳам биласизку, ўргилай.
— Ҳа албатта, — Дилафруз оғир юк босгандек ўрнидан тураркан, — унда ҳозир ўзим бораман. Сиз қизларни тайёрлаб тура оласизми?
— Албатта, — Манзура кўзларини сузиб қўяркан, — буёғидан хавотир олмай бемалол келаверинг. Мен унгача қизларни тайёрлаб тураман.
— Раҳмат опа, — Дилафруз телефонни ўчираркан, биринчи марта ўзини иложсиз, кимсасиз сезди. Ахир шу пайтгача нима деса ҳаммаси бўлиб келганди. Қизлик пайтида дадаси ва акаси, турмушга чиққандан кейин эри. Тўғри улар бир-бирини сева олишмади. Балки Дилафруз севгандир, севар. Буни ўзи ҳам билмайди. Лекин ўртада қандайдир илиқлик бор. Сарвар у нима деса ҳам йўқ демайди, кўнглига қарайди. Дилафруз шуларни ўйлаганча кўчага чиқиб такси тўхтатди. Таксига ўтираркан, манзилни айтдию яна ҳаёллар уммонига ғарқ бўлди.
— Нега ёлғон гапирдинг? — хотини телефонни қўйгунча жим турган Рустам ўрнидан тураркан сўради, — шу пайтда аёл боши билан кўчада юрадими?
— Дарров ваҳима қилиб ташламанг, — бурнини жийириб гапираркан, — бола уникими, келиб ўзи олиб кетсин.
— Манзур....
— Сиз чарчагансиз, дамингизни олаверинг. Овсинимни ўзим кузатиб қўяман, — Манзура жилмайганча чиқиб кетди.
Дилафруз тушкун кайфиятда уйга кириб келаркан, уй хувиллаб ётгандек туюлди.
— Қизларни олиб келсам бўларкан, — ҳаёлидан ўтқазди у, — яхшиси овсинимга қўнғироқ қиламан. Муллам ғир этиб олиб келиб ташлаб кетадилар, — деганча телефонини олиб, овсини Манзуранинг рақамини терди.
— Ало, — узун гудокдан кейин овсинининг уйқусираган овози эшитилди.
— Узр бу яна мен, — Дилафруз хижолат бўлганча гап бошлади, — қизлар яхшими деб сўрамоқчи эдим.
— Ҳа яхши, юришибди ўйнаб, — эснаб қўяркан, — қайним яхшимилар?
— Аллоҳга шукур яхши. Анча ўзларига келиб қолдилар. Шунга сен боравер деб мени уйга жўнатиб юборгандилар.
— Вооой келяпсизми? — Манзура ўзини бироз ҳайрон, бироз хурсанд бўлгандек тутганча, — бунча яхши. Икки овсин иккимиз бир чақчақлашиб дунёни ғийбатини қиларканмизда? — ёйилиб куларкан, эснаб қўйишни унутмади.
— Бошқа сафар опажон. Мен ҳозир уйимизга келгандим. Шунга мулла акам уйда бўлсалар қизл....
— Уйизга бордизми? — лабини қийшайтириб қўяркан, — мулла акангиз, — боядан буён телевизор кўриб ўтирган эрига қараб қўйганча, — уйда эмасдиларда. Бўлмаса жон деб жиянларини олиб бориб келардилар. Буни ўзингиз ҳам биласизку, ўргилай.
— Ҳа албатта, — Дилафруз оғир юк босгандек ўрнидан тураркан, — унда ҳозир ўзим бораман. Сиз қизларни тайёрлаб тура оласизми?
— Албатта, — Манзура кўзларини сузиб қўяркан, — буёғидан хавотир олмай бемалол келаверинг. Мен унгача қизларни тайёрлаб тураман.
— Раҳмат опа, — Дилафруз телефонни ўчираркан, биринчи марта ўзини иложсиз, кимсасиз сезди. Ахир шу пайтгача нима деса ҳаммаси бўлиб келганди. Қизлик пайтида дадаси ва акаси, турмушга чиққандан кейин эри. Тўғри улар бир-бирини сева олишмади. Балки Дилафруз севгандир, севар. Буни ўзи ҳам билмайди. Лекин ўртада қандайдир илиқлик бор. Сарвар у нима деса ҳам йўқ демайди, кўнглига қарайди. Дилафруз шуларни ўйлаганча кўчага чиқиб такси тўхтатди. Таксига ўтираркан, манзилни айтдию яна ҳаёллар уммонига ғарқ бўлди.
— Нега ёлғон гапирдинг? — хотини телефонни қўйгунча жим турган Рустам ўрнидан тураркан сўради, — шу пайтда аёл боши билан кўчада юрадими?
— Дарров ваҳима қилиб ташламанг, — бурнини жийириб гапираркан, — бола уникими, келиб ўзи олиб кетсин.
— Манзур....
— Сиз чарчагансиз, дамингизни олаверинг. Овсинимни ўзим кузатиб қўяман, — Манзура жилмайганча чиқиб кетди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 16:39
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 16:32
Аввалам бор ўзимга кейин эса сизларга эслатма!
Албатта, иймон келтирганлар ичида фоҳиша тарқалишини яхши кўрадиганларга бу дунёю охиратда аламли азоб бордир. Аллоҳ биладир, сизлар билмассизлар. [24-19]
Хар хил канал ва гурухларда бир бирига шариат жоиз бўлмаган нарсаларни таркатаётганлар учун мухим эслатма
Албатта, иймон келтирганлар ичида фоҳиша тарқалишини яхши кўрадиганларга бу дунёю охиратда аламли азоб бордир. Аллоҳ биладир, сизлар билмассизлар. [24-19]
Хар хил канал ва гурухларда бир бирига шариат жоиз бўлмаган нарсаларни таркатаётганлар учун мухим эслатма
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 16:04
КИЗЛАЖОНЛАРУУУУУ БОМБА ЯНГИЛИК🤩
2025 йилда энг сунги урфга айланган либосларидан хабордор булишни хохловчилар учун дахшат фасонлар бериб бориладиган канал👇
--- уйга
---ишга
---кучага
---укишга
----базмларга
---маросимларга
Кийишга мос фасонлар жамланган канал билан
танишинг
https://t.me/+i0_FGb9yEPVhOTIy
https://t.me/+i0_FGb9yEPVhOTIy
Тикувчилик канали 👇
https://t.me/+pWX-NUmhNcdhMjVi
2025 йилда энг сунги урфга айланган либосларидан хабордор булишни хохловчилар учун дахшат фасонлар бериб бориладиган канал👇
--- уйга
---ишга
---кучага
---укишга
----базмларга
---маросимларга
Кийишга мос фасонлар жамланган канал билан
танишинг
https://t.me/+i0_FGb9yEPVhOTIy
https://t.me/+i0_FGb9yEPVhOTIy
Тикувчилик канали 👇
https://t.me/+pWX-NUmhNcdhMjVi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 15:59
Икки дўст балиқ овига боришибди. Уларнинг бирини тўрига улкан балиқ илинибди. Уни халтасига солиб, уйга қайтишга шошилибди.
- Қаерга отландинг? -деб сўрабди, дўсти.
- Уйга, каттагина балиқ тутдим, менга шу етади,- дебди.
- Кетма, бунақа балиқлардан кўпини овла.
- Уларни нима қиламан?
- Сотасан!
- Кейинчи?
- Пулинг кўпаяди.
- Кейинчи?
- Банкга қўясан. Ҳисобингдаги пул кўпайиб бораверади.
- Кейинчи?
- Бой бўласан.
- У бойликни нима қиламан?
- Кунлар келиб ёшинг улғайганда, аёлинг ва болаларинг билан вақтингни мазза қилиб, ўша пулларни сарфлаб яшайсан.
- Мен ҳозир нима қиляпман? Балиқни тутим. Оилам билан вақтим чоғ ўтади. Ҳаётдан, оиладан завқ олиш учун йиллар ўтишини, умрим кетишини кутмоқчи эмасман.
Ибрат:
Келажакни унутмаган ҳолда, ҳозирги вақтингизнинг гўзаллигидан ҳам бебаҳра қолманг. Хаёлларингизга берилиб, умригизнинг энг ажойиб лаҳзаларини ўтказиб юворишингиз, келажакда бахтли қиламан деган инсонларингизни ўша вақтга бориб топа олмаслигингиз мумкин. Ҳамма нарсани ғанимат билинг. Кўл остингиздаги бор имконият, шахслар билан бахт уйини қуришни ўрганинг.
Канални дустлар билан баҳам кўринг!
- Қаерга отландинг? -деб сўрабди, дўсти.
- Уйга, каттагина балиқ тутдим, менга шу етади,- дебди.
- Кетма, бунақа балиқлардан кўпини овла.
- Уларни нима қиламан?
- Сотасан!
- Кейинчи?
- Пулинг кўпаяди.
- Кейинчи?
- Банкга қўясан. Ҳисобингдаги пул кўпайиб бораверади.
- Кейинчи?
- Бой бўласан.
- У бойликни нима қиламан?
- Кунлар келиб ёшинг улғайганда, аёлинг ва болаларинг билан вақтингни мазза қилиб, ўша пулларни сарфлаб яшайсан.
- Мен ҳозир нима қиляпман? Балиқни тутим. Оилам билан вақтим чоғ ўтади. Ҳаётдан, оиладан завқ олиш учун йиллар ўтишини, умрим кетишини кутмоқчи эмасман.
Ибрат:
Келажакни унутмаган ҳолда, ҳозирги вақтингизнинг гўзаллигидан ҳам бебаҳра қолманг. Хаёлларингизга берилиб, умригизнинг энг ажойиб лаҳзаларини ўтказиб юворишингиз, келажакда бахтли қиламан деган инсонларингизни ўша вақтга бориб топа олмаслигингиз мумкин. Ҳамма нарсани ғанимат билинг. Кўл остингиздаги бор имконият, шахслар билан бахт уйини қуришни ўрганинг.
Канални дустлар билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 15:01
#Ҳикоя
ҚАРЗ
Бани Исроилдан бўлган киши бир одамдан минг динор қарз беришини сўради. Ҳалиги одам:
- Гувоҳинг борми?, деб сўради.
У:
- Гувоҳим Аллоҳ, деди. Ҳалиги одам:
- Тўғри айтдинг, Аллоҳ гувоҳликка кифоя қилур, деди ва:
- Вакилинг борми?, деди.
У:Вакилим Аллоҳ, деб жавоб берди.
Ҳалиги одам:
- Аллоҳ вакилликга кифоя қилур, деди ва унга минг динорни берди.
Бир муддатни белгилаб, ваъдалашишгач, қарзни олган одам қайтиб кетди. Бу икки - қарз берувчи ва қарз олувчининг ўртасида бир дарё бор эди. Ваъдалашилган вақт етиб келгач, қарз олган одам қарзларини эгасига қайтариш учун ҳақдорнинг олдига бормоқчи бўлиб, дарёнинг у томонига ўтиш учун қирғоқда қайиқ келишини кутиб турди, лекин кеч тушиб, анча вақт ўтишига қарамасдан дарёда ҳеч қандай қайиқ кўринмади.
Шунда у Парвардигорига муножот қилиб:
- Аллоҳим, қўлимдаги пулларнинг эгаси гувоҳ сўраганида ҳам, вакил сўраганида ҳам Сени кўрсатган эдим, Аллоҳим, бу мактубимни унга етказгин, деди ва бир ёғочни олиб, уни ўйиб, ичига пулларни жойлаштирди, ёнига ёзган мактубини ҳам қўйиб қўйди, сўнгра ёғочни дарёга отиб юборди.
Бу ёғоч Аллоҳнинг изни ва лутфи - инояти билан сувда сузиб кетди. Худди ана шу пайтда ўша пулларнинг эгаси ҳам ваъдага биноан дарё ёқасида - қарздорни кутиб турган эди. У ерда ҳеч ким йўқлигини кўргач ортига қайтмоқчи бўлиб, ўзича:
- Ҳеч бўлмаса уйимга ўтин оламан, деб турган пайтда олдига бир ёғоч сузиб келди, у ёғочни уйига олиб кетди. Уйга келиб, ёғочни ёргач, ичидан унинг пуллари ва бир парча мактуб чиқди. Чунки гувоҳ бўлган Аллоҳ қарздорга ёрдам берган, вакил бўлган Аллоҳ ўз ваколатини адо қилган эди.
У Зот нақадар Буюкдир.
«…Бас, мўминлар Ёлғиз Аллоҳга таваккул қилсинлар — суянсинлар!».
(Тағобун сураси, 13-оят).
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
ҚАРЗ
Бани Исроилдан бўлган киши бир одамдан минг динор қарз беришини сўради. Ҳалиги одам:
- Гувоҳинг борми?, деб сўради.
У:
- Гувоҳим Аллоҳ, деди. Ҳалиги одам:
- Тўғри айтдинг, Аллоҳ гувоҳликка кифоя қилур, деди ва:
- Вакилинг борми?, деди.
У:Вакилим Аллоҳ, деб жавоб берди.
Ҳалиги одам:
- Аллоҳ вакилликга кифоя қилур, деди ва унга минг динорни берди.
Бир муддатни белгилаб, ваъдалашишгач, қарзни олган одам қайтиб кетди. Бу икки - қарз берувчи ва қарз олувчининг ўртасида бир дарё бор эди. Ваъдалашилган вақт етиб келгач, қарз олган одам қарзларини эгасига қайтариш учун ҳақдорнинг олдига бормоқчи бўлиб, дарёнинг у томонига ўтиш учун қирғоқда қайиқ келишини кутиб турди, лекин кеч тушиб, анча вақт ўтишига қарамасдан дарёда ҳеч қандай қайиқ кўринмади.
Шунда у Парвардигорига муножот қилиб:
- Аллоҳим, қўлимдаги пулларнинг эгаси гувоҳ сўраганида ҳам, вакил сўраганида ҳам Сени кўрсатган эдим, Аллоҳим, бу мактубимни унга етказгин, деди ва бир ёғочни олиб, уни ўйиб, ичига пулларни жойлаштирди, ёнига ёзган мактубини ҳам қўйиб қўйди, сўнгра ёғочни дарёга отиб юборди.
Бу ёғоч Аллоҳнинг изни ва лутфи - инояти билан сувда сузиб кетди. Худди ана шу пайтда ўша пулларнинг эгаси ҳам ваъдага биноан дарё ёқасида - қарздорни кутиб турган эди. У ерда ҳеч ким йўқлигини кўргач ортига қайтмоқчи бўлиб, ўзича:
- Ҳеч бўлмаса уйимга ўтин оламан, деб турган пайтда олдига бир ёғоч сузиб келди, у ёғочни уйига олиб кетди. Уйга келиб, ёғочни ёргач, ичидан унинг пуллари ва бир парча мактуб чиқди. Чунки гувоҳ бўлган Аллоҳ қарздорга ёрдам берган, вакил бўлган Аллоҳ ўз ваколатини адо қилган эди.
У Зот нақадар Буюкдир.
«…Бас, мўминлар Ёлғиз Аллоҳга таваккул қилсинлар — суянсинлар!».
(Тағобун сураси, 13-оят).
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 14:31
😱ГЎРКОВ ҚЎЛИДА ҲЎРЛАНГАН ҚИЗ НОЛАСИ....
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
ДАВОМИ УЧУН👇🏼БОСИНГ
https://t.me/Solixa_Ayol/23482
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
ДАВОМИ УЧУН👇🏼БОСИНГ
https://t.me/Solixa_Ayol/23482
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 09:48
📝 Хунук қизга уйланиб пушаймон бўл(ма)ган йигит
Аввал иқтисодий аҳволи яхши эмас эди, лекин кейин ўзини тиклаб олди. Отаси тақводор инсон бўлиб, имомлик қиларди. Иқтисодий аҳволи яхшилангач, отасига:
— Отажон энди уйланишни истайман. Шунча йил ўтди, энди оила қуриш вақти келди, бўлажак аёлимни ўзингиз топишингизни истайман, деди. Ҳаттоки куттирмай, никоҳлашингизни истайман. Тўйим, борган кунимда бўлсин. Топган келинингизни кўришим ҳам шарт эмас...
Бу аслида отасига бўлган ишончнинг бир кўриниши эди. Албатта тақводор бир мўмин, пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг:
“Аёл тўрт нарса учун никоҳланади: моли учун, насаби учун, чиройи учун ва дини учун. Бас, сен диндорини танла, қўлинг тупроққа қорилгур!”, деган ҳадисларига амал қилади. Отаси унга солиҳа, диндор бир қиз топди. Лекин қиз гўзал эмасди.
Йигит юртига қайтди. Уни аэропортда кутиб олишиб, келинлик либосига ўранган аёлининг ёнига олиб боришди. Хуллас хонада икки ёш ёлғиз қолдилар. Қиз ёпинчиғини олар-олмас, йигитнинг кайфияти тушиб кетади.
Отамнинг менга топган келини шуми? Шунча йилдан кейин катта ҳаяжон билан юртга қайтдим ва... Кўнглига чироқ ёқса ёришмасди. Келинга эътибор бермай ётиб ухлади. Куёвнинг бу ҳаракатидан гап нимада эканини тушунган келин кечанинг охирги учдан бир қисмида эрини уйғотишга ҳаракат қилди. Лекин эри уйғонишни рад этди. Келин қайта ҳаракат қилди, яна рад жавобини олди. Кейин уни уйғотиш учун эрининг юзига сув сепди. Эри уйғонди ва келин аста тушунтира кетди:
— Хаёлингиздан нималар ўтаётганини сезиб турибман, гўзал эмаслигимни биламан. Лекин шуни билишингизни истардимки, оила қуришни фақат бир сабабдан истадим. Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг бир ҳадисларни амалда кўришни истадим. У зот шундай деганлар:
"Кечаси намоз ўқиган, аёлини ҳам намоз ўқишга уйғотган, агар бош тортса, юзига сув сепган кишига Аллоҳнинг раҳмати бўлсин. Кечаси туриб намоз ўқиган, эрини ҳам намоз ўқиш учун уйғотган, агар уйғонмаса, юзига сув сепган аёлга (ҳам) Аллоҳнинг раҳмати бўлсин!".
Валлоҳи, бу тилагимни амалга оширганингиз учун сиздан жуда миннатдорман. Бу ҳадисни бажаришни жуда истардим, лекин гўзал эмаслигимни билганим учун, турмушга чиқишдан умидимни узгандим. Илтимос, ҳадисни қолган қисмини мен билан адо этсангиз! Куёв уйғонди, намозни бирга ўқидилар.
Намоз тугагач куёв келинга қараркан ҳайратдан карахт бўлиб қолди. Ўзи бу ҳақида шундай дейди:
— Намозни тугатиб, аёлимга қарар эканман, олдинроқ кўрганим, хунуккина аёл шу эканига ишонмасдим. Қасам ичиб айтаманки, худди ёнимда дунёнинг энг гўзал аёли турарди.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Аввал иқтисодий аҳволи яхши эмас эди, лекин кейин ўзини тиклаб олди. Отаси тақводор инсон бўлиб, имомлик қиларди. Иқтисодий аҳволи яхшилангач, отасига:
— Отажон энди уйланишни истайман. Шунча йил ўтди, энди оила қуриш вақти келди, бўлажак аёлимни ўзингиз топишингизни истайман, деди. Ҳаттоки куттирмай, никоҳлашингизни истайман. Тўйим, борган кунимда бўлсин. Топган келинингизни кўришим ҳам шарт эмас...
Бу аслида отасига бўлган ишончнинг бир кўриниши эди. Албатта тақводор бир мўмин, пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг:
“Аёл тўрт нарса учун никоҳланади: моли учун, насаби учун, чиройи учун ва дини учун. Бас, сен диндорини танла, қўлинг тупроққа қорилгур!”, деган ҳадисларига амал қилади. Отаси унга солиҳа, диндор бир қиз топди. Лекин қиз гўзал эмасди.
Йигит юртига қайтди. Уни аэропортда кутиб олишиб, келинлик либосига ўранган аёлининг ёнига олиб боришди. Хуллас хонада икки ёш ёлғиз қолдилар. Қиз ёпинчиғини олар-олмас, йигитнинг кайфияти тушиб кетади.
Отамнинг менга топган келини шуми? Шунча йилдан кейин катта ҳаяжон билан юртга қайтдим ва... Кўнглига чироқ ёқса ёришмасди. Келинга эътибор бермай ётиб ухлади. Куёвнинг бу ҳаракатидан гап нимада эканини тушунган келин кечанинг охирги учдан бир қисмида эрини уйғотишга ҳаракат қилди. Лекин эри уйғонишни рад этди. Келин қайта ҳаракат қилди, яна рад жавобини олди. Кейин уни уйғотиш учун эрининг юзига сув сепди. Эри уйғонди ва келин аста тушунтира кетди:
— Хаёлингиздан нималар ўтаётганини сезиб турибман, гўзал эмаслигимни биламан. Лекин шуни билишингизни истардимки, оила қуришни фақат бир сабабдан истадим. Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг бир ҳадисларни амалда кўришни истадим. У зот шундай деганлар:
"Кечаси намоз ўқиган, аёлини ҳам намоз ўқишга уйғотган, агар бош тортса, юзига сув сепган кишига Аллоҳнинг раҳмати бўлсин. Кечаси туриб намоз ўқиган, эрини ҳам намоз ўқиш учун уйғотган, агар уйғонмаса, юзига сув сепган аёлга (ҳам) Аллоҳнинг раҳмати бўлсин!".
Валлоҳи, бу тилагимни амалга оширганингиз учун сиздан жуда миннатдорман. Бу ҳадисни бажаришни жуда истардим, лекин гўзал эмаслигимни билганим учун, турмушга чиқишдан умидимни узгандим. Илтимос, ҳадисни қолган қисмини мен билан адо этсангиз! Куёв уйғонди, намозни бирга ўқидилар.
Намоз тугагач куёв келинга қараркан ҳайратдан карахт бўлиб қолди. Ўзи бу ҳақида шундай дейди:
— Намозни тугатиб, аёлимга қарар эканман, олдинроқ кўрганим, хунуккина аёл шу эканига ишонмасдим. Қасам ичиб айтаманки, худди ёнимда дунёнинг энг гўзал аёли турарди.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 09:02
Оилавий муносабатларим яхши эмас.😔
Эрим билан кўп тортишамиз.
Уй юмушларидан бўшаб ўзимга қарашга вақт йўқ .
Фарзандларим тарбиясида ҳам қийналаман, жуда шўх гапимга қулоқ солишмайди.
Аксига олиб охирги пайтлар семириб кетябман.
Нима қилишга бошим қотиб ўтирсам телеграмдан бир канал чиқиб қолди, номи. "@Betakror_Ayoll " экан Йўқотиб қўймай деб тезда обуна бўлиб олдим!
Мана 2 ойдирку " @Betakror_Ayoll " хар куни кузатаман. Нафақат оилавий муносабатларда балки ўзимни қийнаган бошқа муаммоларга хам ечим топдим!. Эрим эса ҳар куни менга совғалар олиб келади кўнглимга қарайди, ҳозир жуда бахтлиман
✅Тезда уланиб олинглар бу ёпиқ канал кейин қидириб топа олмайсизлар!👇
❤️@Betakror_Ayoll❤️
❤️@Betakror_Ayoll❤️
Эрим билан кўп тортишамиз.
Уй юмушларидан бўшаб ўзимга қарашга вақт йўқ .
Фарзандларим тарбиясида ҳам қийналаман, жуда шўх гапимга қулоқ солишмайди.
Аксига олиб охирги пайтлар семириб кетябман.
Нима қилишга бошим қотиб ўтирсам телеграмдан бир канал чиқиб қолди, номи. "@Betakror_Ayoll " экан Йўқотиб қўймай деб тезда обуна бўлиб олдим!
Мана 2 ойдирку " @Betakror_Ayoll " хар куни кузатаман. Нафақат оилавий муносабатларда балки ўзимни қийнаган бошқа муаммоларга хам ечим топдим!. Эрим эса ҳар куни менга совғалар олиб келади кўнглимга қарайди, ҳозир жуда бахтлиман
✅Тезда уланиб олинглар бу ёпиқ канал кейин қидириб топа олмайсизлар!👇
❤️@Betakror_Ayoll❤️
❤️@Betakror_Ayoll❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 08:04
📝 Бир куни мактабда бирга ўқиган дугонамни учратиб қолдим. У билан соғинч билан саломлашдик. Йўл- йўлакай мактаб давримизни эслашдик. Бахтимизга йўлимиз ҳам бир чиқиб қолди. Биз "Дамас" автоуловига чиқдик. Ширин дамларни ёдга олиб, мароқли суҳбат қуриб кетарканмиз, ушбу учрашувдан беҳад мамнун эдик. Аммо бир йўловчи аёл гоҳ менга, гоҳ дугонамга нигоҳ ташлаб, хўрсиниб қўяр эди. Бу ҳол бизга эриш туюлди. Дугонам аёлга қараб: - Ҳа, опажон, нега бизга тикиляпсиз? Айбимиз бўлса, юзимизга айтинг, - деди.
Мен "бас қил" дегандай ўртоғимни туртиб қўйдим. Дугонамнинг аччиқланганидан аёл ўзини бироз ноқулай сезди шекилли, мобил телефонини қўлига олиб, ниманидир ёза бошлади. Биз суҳбатимизни давом эттирдик. Бир пайт нафис қўл елкамга оҳиста тегди. Ёнимга ўгирилдим. Ўша аёл қўл телефонини менга узатди. Хайрон бўлиб телефонни қўлимга олиб, дугонам иккаламиз ёзувларга кўз югуртирдик. Ёзувларни ўқигач, қўлларим титраб, телефонни қандай қилиб эгасига қайтариб берганимни ҳам билмай қолдим. Аёл ҳайдовчига имлаб, машинадан тушиб қолди. Дугонамга қарасам, у ҳам овози титраганича "У аёл..." дея ортиқча гапиролмади.
Ҳа, аёл соқов экан. Аллоҳ бу бандасига тил-забон бермабди. Биз-чи, шу тилимиз билан ўйламай-нетмай унинг яримтагина нозик кўнглини аччиқ сўз деб аталмиш ўқ билан поралабмиз. У аёл менга ёзиб кўрсатган телефонида қуйидаги сўзлар битилган эди.
"Аллоҳ сизларга жуда чиройли забон берибди. Оҳ тортишимга сабаб худди шундай забоннинг менда йўқлиги. Ушбу овозларни эшитганимга ҳам шукр. Аммо сизларни мақташ ўрнига бироз ранжитиб қўйганимдан, кечирим сўролмаганимдан афсусдаман". ...
Биз дугонам билан то манзилимизга етгунимизча бир-биримизга "миқ" эта олмадик.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Мен "бас қил" дегандай ўртоғимни туртиб қўйдим. Дугонамнинг аччиқланганидан аёл ўзини бироз ноқулай сезди шекилли, мобил телефонини қўлига олиб, ниманидир ёза бошлади. Биз суҳбатимизни давом эттирдик. Бир пайт нафис қўл елкамга оҳиста тегди. Ёнимга ўгирилдим. Ўша аёл қўл телефонини менга узатди. Хайрон бўлиб телефонни қўлимга олиб, дугонам иккаламиз ёзувларга кўз югуртирдик. Ёзувларни ўқигач, қўлларим титраб, телефонни қандай қилиб эгасига қайтариб берганимни ҳам билмай қолдим. Аёл ҳайдовчига имлаб, машинадан тушиб қолди. Дугонамга қарасам, у ҳам овози титраганича "У аёл..." дея ортиқча гапиролмади.
Ҳа, аёл соқов экан. Аллоҳ бу бандасига тил-забон бермабди. Биз-чи, шу тилимиз билан ўйламай-нетмай унинг яримтагина нозик кўнглини аччиқ сўз деб аталмиш ўқ билан поралабмиз. У аёл менга ёзиб кўрсатган телефонида қуйидаги сўзлар битилган эди.
"Аллоҳ сизларга жуда чиройли забон берибди. Оҳ тортишимга сабаб худди шундай забоннинг менда йўқлиги. Ушбу овозларни эшитганимга ҳам шукр. Аммо сизларни мақташ ўрнига бироз ранжитиб қўйганимдан, кечирим сўролмаганимдан афсусдаман". ...
Биз дугонам билан то манзилимизга етгунимизча бир-биримизга "миқ" эта олмадик.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 07:35
ПУЛЛАР БИЛАН КЎМИЛГАН ОНА 😢
Бир ёши ўтиб қолган аёл нафақа пулларини олиб ўтирган кўрпачаси ичига тикиб қўярди. Фарзандларига мени ушбу кўрпача билан қўшиб кўминглар, сизларга васиятим деб айтиб юрарди. Вақтлар ўтиб онанинг куни битибди. Ўғиллари онамизни васиятини бажарайлик деб ўша кўрпача билан қабрга қўйибди. Озроқ вақт ўтгандан кейин ўғиллари кўрпача ичида пул борлигини билиб қолибдию, нима қилишини билмай имомни олдига маслаҳат сўрагани боришибди. Бу воқеадан воқиф бўлган имом бир сесканиб тавба қилиб онахоннинг гуноҳидан ўтишини Аллоҳдан сўрабди ва ўғилларига қабрни очмасликни маслаҳат берибди. Агар қабрни очсаларинг яна бир аза бўлишлигидан огоҳлантирибди. Бу ишни фарқига бормаган нодон ўғил укасини олиб қабр очишга борибди ва қабрни очиб қарасаки... давоми..
Бир ёши ўтиб қолган аёл нафақа пулларини олиб ўтирган кўрпачаси ичига тикиб қўярди. Фарзандларига мени ушбу кўрпача билан қўшиб кўминглар, сизларга васиятим деб айтиб юрарди. Вақтлар ўтиб онанинг куни битибди. Ўғиллари онамизни васиятини бажарайлик деб ўша кўрпача билан қабрга қўйибди. Озроқ вақт ўтгандан кейин ўғиллари кўрпача ичида пул борлигини билиб қолибдию, нима қилишини билмай имомни олдига маслаҳат сўрагани боришибди. Бу воқеадан воқиф бўлган имом бир сесканиб тавба қилиб онахоннинг гуноҳидан ўтишини Аллоҳдан сўрабди ва ўғилларига қабрни очмасликни маслаҳат берибди. Агар қабрни очсаларинг яна бир аза бўлишлигидан огоҳлантирибди. Бу ишни фарқига бормаган нодон ўғил укасини олиб қабр очишга борибди ва қабрни очиб қарасаки... давоми..
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 04:32
📝ОТА ДУОСИ
Талабалик йилларимиз собиқ шўролар даврига тўғри келган. У пайтларда Фарғонадан Тошкентга поездда қатнардик. Ўша кезларда оппоқ соқолли, юзларидан нур ёғилиб турадиган отахон бир воқеани ҳикоя қилиб берган эди:
«Э-э болам, менинг бошимдан нималар ўтмади дейсан! Энг аламлиси, ўғилларимдан бири энди вояга етиб уйланадиган бўлганда, бутун баданига “оқ доғ”лар тошиб кетса бўладими? Бормаган шаҳаримиз, кўрсатмаган врачимиз, қилмаган дори-дармонимиз, учрамаган табибимиз қолмади! Онаси сиқила-сиқила, ётиб қолди. Турмушдан барака учди, сотиб харжлагани уйимизда ҳеч нарса қолмади, қийинчилик бошланди... Нима қилишга ҳайронман, бошим қотгандан-қотди...
Шундай кунларнинг бирида чойхонадаги бир мўйсафид тушкунлигимни пайқаб: “Мунча хафа кўринасиз, ука, тинчликми?” деб сўраб қолди. Дардим сал енгиллашармикан, дея юрагимни ёрдим. «Сизга бир нарсани айтайми, – деди раҳми келиб қария, – “Аллоҳнинг раҳматидан кофир қавмгина ноумид бўлади”, бу Аллоҳнинг сўзи, яъни ояти карима!” Туннинг ярмидаги дуолар бешак ижобат бўлиши ҳақида кўп эшитганмиз. Ва яна: “Отанинг фарзанди ҳақига қилган дуоси пайғамбарнинг қавмига қилган дуоси кабидир”, мазмунидаги ҳадиси шариф ҳам бор. Аллоҳ фарз қилган барча амалларни вақтида бажарасиз, ҳар кеча соат бир ёки иккида турасиз. Таҳажжуд намозини ўқиб, йиғлаб Аллоҳдан шифо сўрайсиз. Шуни, ҳеч бўлмаса, беш-олти ой канда қилмай бажариб кўринг, шифосини берса, Ўзига осон...”
Фарзанд ширин эмасми, олти оймас, икки ярим йил кечалари, йиғлаб-ёлвориб болагинамга шифо сўрадим. Раҳматидан айланай, Ўзи шифо берди! Кўп ўтмай ўғлим бутунлай тузалиб кетди. Хурсандчилигимизнинг чеки йўқ эди. Онасиям оёққа турди, уйимизга барака ҳам қайтди! Қувончимизни сиғдиргани еру осмон кичкиналик қилиб қолди!..»
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Талабалик йилларимиз собиқ шўролар даврига тўғри келган. У пайтларда Фарғонадан Тошкентга поездда қатнардик. Ўша кезларда оппоқ соқолли, юзларидан нур ёғилиб турадиган отахон бир воқеани ҳикоя қилиб берган эди:
«Э-э болам, менинг бошимдан нималар ўтмади дейсан! Энг аламлиси, ўғилларимдан бири энди вояга етиб уйланадиган бўлганда, бутун баданига “оқ доғ”лар тошиб кетса бўладими? Бормаган шаҳаримиз, кўрсатмаган врачимиз, қилмаган дори-дармонимиз, учрамаган табибимиз қолмади! Онаси сиқила-сиқила, ётиб қолди. Турмушдан барака учди, сотиб харжлагани уйимизда ҳеч нарса қолмади, қийинчилик бошланди... Нима қилишга ҳайронман, бошим қотгандан-қотди...
Шундай кунларнинг бирида чойхонадаги бир мўйсафид тушкунлигимни пайқаб: “Мунча хафа кўринасиз, ука, тинчликми?” деб сўраб қолди. Дардим сал енгиллашармикан, дея юрагимни ёрдим. «Сизга бир нарсани айтайми, – деди раҳми келиб қария, – “Аллоҳнинг раҳматидан кофир қавмгина ноумид бўлади”, бу Аллоҳнинг сўзи, яъни ояти карима!” Туннинг ярмидаги дуолар бешак ижобат бўлиши ҳақида кўп эшитганмиз. Ва яна: “Отанинг фарзанди ҳақига қилган дуоси пайғамбарнинг қавмига қилган дуоси кабидир”, мазмунидаги ҳадиси шариф ҳам бор. Аллоҳ фарз қилган барча амалларни вақтида бажарасиз, ҳар кеча соат бир ёки иккида турасиз. Таҳажжуд намозини ўқиб, йиғлаб Аллоҳдан шифо сўрайсиз. Шуни, ҳеч бўлмаса, беш-олти ой канда қилмай бажариб кўринг, шифосини берса, Ўзига осон...”
Фарзанд ширин эмасми, олти оймас, икки ярим йил кечалари, йиғлаб-ёлвориб болагинамга шифо сўрадим. Раҳматидан айланай, Ўзи шифо берди! Кўп ўтмай ўғлим бутунлай тузалиб кетди. Хурсандчилигимизнинг чеки йўқ эди. Онасиям оёққа турди, уйимизга барака ҳам қайтди! Қувончимизни сиғдиргани еру осмон кичкиналик қилиб қолди!..»
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 04:03
ETIBORINI TORTISH SIRLARI
https://t.me/+QTEqFjyFHIEzZmFi
https://t.me/+QTEqFjyFHIEzZmFi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 03:59
📝 ИШОНЧ
АҚШнинг Детройт шаҳридаги бир электрик компаниясида ёш механик йигит ишларди. У ҳафтасига атиги 11 доллар топар, кунига 10 соатдан ишлар ва бундан мамнун эди. Кундузи ишлаб, кечаси уйидаги устахонада двигатель яратиш билан овора бўларди. Отаси унга бекорчи ишлар учун беҳуда вақт сарфламасликни уқтирар, қўшнилар эса уни тентак деб атарди.
Ҳеч ким йигитнинг қўлидан бир иш келишига ишонмасди. Унга фақатгина рафиқаси ишонч бағишларди. Аёл эрига тунлари ишлашга ёрдам берарди, соатлаб тепасида керосин лапма тутиб турарди. Қўллари мой бўлганда тозалаб артиб қўяр, совуқда устига қалин кийим ташларди. У эрини доим қўллаб қувватларди.
Йиллар ўтиб бир куни қўшнилар ҳайратдан қотиб қолишди. Чунки тентак деб санашган бу одам хотини билан кўчага аллақандай машина миниб чиқишди.
От миниб ўрганган одамларга бу ғалати ускуна ҳақиқий мўъжиза эди. Бу қўшни йигитнинг исми тез орада элга ёйилди: Генри Форд...
Форд катта машҳурликка эришди. Унинг номи остида машиналар ишлаб чиқарила бошланди. Журналистлар унга турфа саволлар беришарди. Жумладан:
— Айтинг-чи, жаноб, кейинги ҳаётингизда ким бўлиб туғилишни истардингиз?
— Ким бўлсам ҳам фарқи йўқ.
Фақат рафиқам ёнимда бўлса бас! — деб жавоб берарди Генри жилмайиб.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
АҚШнинг Детройт шаҳридаги бир электрик компаниясида ёш механик йигит ишларди. У ҳафтасига атиги 11 доллар топар, кунига 10 соатдан ишлар ва бундан мамнун эди. Кундузи ишлаб, кечаси уйидаги устахонада двигатель яратиш билан овора бўларди. Отаси унга бекорчи ишлар учун беҳуда вақт сарфламасликни уқтирар, қўшнилар эса уни тентак деб атарди.
Ҳеч ким йигитнинг қўлидан бир иш келишига ишонмасди. Унга фақатгина рафиқаси ишонч бағишларди. Аёл эрига тунлари ишлашга ёрдам берарди, соатлаб тепасида керосин лапма тутиб турарди. Қўллари мой бўлганда тозалаб артиб қўяр, совуқда устига қалин кийим ташларди. У эрини доим қўллаб қувватларди.
Йиллар ўтиб бир куни қўшнилар ҳайратдан қотиб қолишди. Чунки тентак деб санашган бу одам хотини билан кўчага аллақандай машина миниб чиқишди.
От миниб ўрганган одамларга бу ғалати ускуна ҳақиқий мўъжиза эди. Бу қўшни йигитнинг исми тез орада элга ёйилди: Генри Форд...
Форд катта машҳурликка эришди. Унинг номи остида машиналар ишлаб чиқарила бошланди. Журналистлар унга турфа саволлар беришарди. Жумладан:
— Айтинг-чи, жаноб, кейинги ҳаётингизда ким бўлиб туғилишни истардингиз?
— Ким бўлсам ҳам фарқи йўқ.
Фақат рафиқам ёнимда бўлса бас! — деб жавоб берарди Генри жилмайиб.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 03:30
😳 400 ЙИЛДА 1 МАРТА ТУҒИЛАДИГАН ЭГИЗАКЛАР
Хитойда бир оилада эгизак туғилди.
Болларни бири отасига ўхшайди иккинчиси на отасига на онасига на эгизагига ўхшайди. Буни пайқаб қолган ота, болаларини ДНК текширувидан ўтказади. Текшув натижаларини кўрган экспертлар шокка тушишди. Чунки...😱😱😱 ШОК ...
БАТАФСИЛ ДАВОМИ....👇
Хитойда бир оилада эгизак туғилди.
Болларни бири отасига ўхшайди иккинчиси на отасига на онасига на эгизагига ўхшайди. Буни пайқаб қолган ота, болаларини ДНК текширувидан ўтказади. Текшув натижаларини кўрган экспертлар шокка тушишди. Чунки...😱😱😱 ШОК ...
БАТАФСИЛ ДАВОМИ....👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 03:04
ҲАЁТИЙ ВОҚЕА
Бу воқеа балиқни музлатиб сақлайдиган корхоналардан бирида бўлган.
Бир куни корхона ишчиларидан бири шу кунги охирги ишини якунлаб қўйиш учун балиқ сақлайдиган музлатгичга киради. У музлатгич ичида ишлаб турган пайтда тўсатдан унинг эшиги қулфланиб қолади. У қанча уринмасин, эшикни оча олмайди. Бор овози билан қичқириб, бошқа ишчиларни ёрдамга чақира бошлайди. Лекин иш вақти тугаб, корхонада ҳеч ким қолмаган эди. Беш соатлар чамаси вақт ўтиб, совуқдан у киши деярли ўлишига яқин қолган пайтда тўсатдан корхонанинг қоровули музлатгичнинг эшигини очиб, уни қутқариб қолади.
Корхона мудири қоровулдан: “У ишчи бошқа ишчилар билан корхонадан чиқиб кетмаганини, унинг заводда қолганини қаердан билдинг?”, деб сўраганида, у: “Мен бу корхонада ўттиз йилдан бери ишлайман. Корхонага ҳар куни юзлаб ишчилар кириб чиқади. Лекин бу ишчидан бошқа бирортаси ҳар куни мен билан саломлашиб, ҳол-аҳволимни сўрамас эди. Шу куни кечки пайт ундан шу сўзларни (яъни, саломлашиб, мендан ҳол-аҳвол сўрашини) эшитмадим ва ишчилар чиқиш вақтида уларнинг орасидан уни қидириб топмадим. Шундан билдимки, у ҳали ҳам корхонада экан. Сўнг корхонага кириб, уни қидирдим ва ниҳоят топдим”, деб жавоб берди.
Аллоҳ таоло Бақара сурасининг саксон учинчи оятида: “Одамларга ширинсўз бўлингиз!”, деб марҳамат қилган. Ширинсўз қалбларнинг калитидир. Яхшиликдан бўлган бирорта нарсани кам санаманг. Чунки, гоҳида сизга арзимас бўлган нарса сиз билмаган ҳолда ўзгаларнинг қалбида умидни пайдо қилади, уларнинг ҳаёти ижобий томонга ўзгаришига катта ҳисса қўшади. Яхши сўзни аяманг, ширинсўз бўлинг! Яхшилик қилаверинг. Чунки яхшилик уруғи қаерга экилса ҳам, зое бўлмайди. Бир кун албатта униб чиқади.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Бу воқеа балиқни музлатиб сақлайдиган корхоналардан бирида бўлган.
Бир куни корхона ишчиларидан бири шу кунги охирги ишини якунлаб қўйиш учун балиқ сақлайдиган музлатгичга киради. У музлатгич ичида ишлаб турган пайтда тўсатдан унинг эшиги қулфланиб қолади. У қанча уринмасин, эшикни оча олмайди. Бор овози билан қичқириб, бошқа ишчиларни ёрдамга чақира бошлайди. Лекин иш вақти тугаб, корхонада ҳеч ким қолмаган эди. Беш соатлар чамаси вақт ўтиб, совуқдан у киши деярли ўлишига яқин қолган пайтда тўсатдан корхонанинг қоровули музлатгичнинг эшигини очиб, уни қутқариб қолади.
Корхона мудири қоровулдан: “У ишчи бошқа ишчилар билан корхонадан чиқиб кетмаганини, унинг заводда қолганини қаердан билдинг?”, деб сўраганида, у: “Мен бу корхонада ўттиз йилдан бери ишлайман. Корхонага ҳар куни юзлаб ишчилар кириб чиқади. Лекин бу ишчидан бошқа бирортаси ҳар куни мен билан саломлашиб, ҳол-аҳволимни сўрамас эди. Шу куни кечки пайт ундан шу сўзларни (яъни, саломлашиб, мендан ҳол-аҳвол сўрашини) эшитмадим ва ишчилар чиқиш вақтида уларнинг орасидан уни қидириб топмадим. Шундан билдимки, у ҳали ҳам корхонада экан. Сўнг корхонага кириб, уни қидирдим ва ниҳоят топдим”, деб жавоб берди.
Аллоҳ таоло Бақара сурасининг саксон учинчи оятида: “Одамларга ширинсўз бўлингиз!”, деб марҳамат қилган. Ширинсўз қалбларнинг калитидир. Яхшиликдан бўлган бирорта нарсани кам санаманг. Чунки, гоҳида сизга арзимас бўлган нарса сиз билмаган ҳолда ўзгаларнинг қалбида умидни пайдо қилади, уларнинг ҳаёти ижобий томонга ўзгаришига катта ҳисса қўшади. Яхши сўзни аяманг, ширинсўз бўлинг! Яхшилик қилаверинг. Чунки яхшилик уруғи қаерга экилса ҳам, зое бўлмайди. Бир кун албатта униб чиқади.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 02:32
#ЯНГИЛИК
Псориаз ва экземадан халос бўлишнинг ишончли усули топилди!
Тошмалар совуқ кунда ёрилиб азоб беряптими?
Терингизга игна санчгандек оғриқ беряптими?
Хозироқ янги, 100% табиий усул билан танишинг. Ибн Сино табобати асосида...
Кафолатланган бу усул орқали барча псориаз ва экземадан халос бўлмоқда
Бу усул натижасини хозироқ ўзингиз кўринг👇 👇 👇
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/st0p_psoriaz
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/st0p_psoriaz
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/st0p_psoriaz
(Бир ойлик даволаниш бепул, хозироқ кўк ёзув устига босинг)
Псориаз ва экземадан халос бўлишнинг ишончли усули топилди!
Тошмалар совуқ кунда ёрилиб азоб беряптими?
Терингизга игна санчгандек оғриқ беряптими?
Хозироқ янги, 100% табиий усул билан танишинг. Ибн Сино табобати асосида...
Кафолатланган бу усул орқали барча псориаз ва экземадан халос бўлмоқда
Бу усул натижасини хозироқ ўзингиз кўринг
(Бир ойлик даволаниш бепул, хозироқ кўк ёзув устига босинг)
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 01:45
#ўйларим
Баъзан қуёшнинг чиқишини ёки ботишини томоша қилиб фикр қиламан... Ҳеч қачон чиқмасдан қолган ой ёки ботишни истамаган қуёшни ёки бағрини ерга босиб ётган тушкун чумолини, уйи бузилгани учун кимгадир шикоят қилаётган каптарни кўрмаганман.
Оддий майсаларга ҳам эътибор беринг. Устидан эзғилаб ўтиб кетсангиз ҳам, ўсишда, яшашда давом этаверади (сиз ундан узр сўрамасангиз ҳам).
Кўпқаватли уйларда яшаймиз. чордоқдаги каптарларнинг орасида бир оёғи йўқ каптар хам бор. Уям доим ризқини теришда бардавом, уни кимдир етаклаганини кўрмадим.
Асалари хам бир қошиққина асал тўплаш учун ҳеч қандай эвазсиз ишлайдиган Аллоҳнинг яратиғи, унинг асалини олаётганимизда, ёнимизга келиб: асалимга тегма, ахир бу менинг меҳнатимку, нега олдинг, деб биз билан уришмаган.
Биласизми, нега?!
Улар Аллоҳнинг буйруқларига мутлақ бўйсунувчилардир.
Улар бу дунёга нега келганларини унутмаганлар!
Буларда бизлар учун ибрат бор.
Баъзан қуёшнинг чиқишини ёки ботишини томоша қилиб фикр қиламан... Ҳеч қачон чиқмасдан қолган ой ёки ботишни истамаган қуёшни ёки бағрини ерга босиб ётган тушкун чумолини, уйи бузилгани учун кимгадир шикоят қилаётган каптарни кўрмаганман.
Оддий майсаларга ҳам эътибор беринг. Устидан эзғилаб ўтиб кетсангиз ҳам, ўсишда, яшашда давом этаверади (сиз ундан узр сўрамасангиз ҳам).
Кўпқаватли уйларда яшаймиз. чордоқдаги каптарларнинг орасида бир оёғи йўқ каптар хам бор. Уям доим ризқини теришда бардавом, уни кимдир етаклаганини кўрмадим.
Асалари хам бир қошиққина асал тўплаш учун ҳеч қандай эвазсиз ишлайдиган Аллоҳнинг яратиғи, унинг асалини олаётганимизда, ёнимизга келиб: асалимга тегма, ахир бу менинг меҳнатимку, нега олдинг, деб биз билан уришмаган.
Биласизми, нега?!
Улар Аллоҳнинг буйруқларига мутлақ бўйсунувчилардир.
Улар бу дунёга нега келганларини унутмаганлар!
Буларда бизлар учун ибрат бор.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Jan, 01:32
Қуронда келтирилган оятда УЛИМДАН бошқа хар бир дардга даво булувчи ноёб хусусиятли мева борлигини билармидингиз 🤔
Хар бир дардга даво ва гузаллик улашувчи, нур тарқатувчи бу мева борки дардга дармон ❗❗❗
Хаста инсон бу мевадан истемол қилса 7 кундаёқ даво топади.
💁♀ Мойини эса танангизга сурсангиз энг Гузал инсон буласиз , энг қиммат космитакада ҳам аъло
Бу дуони уқиб бу мевани еган инсон гузал ва юзларида нур таралиб соглом булади 🥰
⚡️ Хозироқ бу қайси мева эканлигини билиб олинг👇👇👇
Хар бир дардга даво ва гузаллик улашувчи, нур тарқатувчи бу мева борки дардга дармон ❗❗❗
Хаста инсон бу мевадан истемол қилса 7 кундаёқ даво топади.
💁♀ Мойини эса танангизга сурсангиз энг Гузал инсон буласиз , энг қиммат космитакада ҳам аъло
Бу дуони уқиб бу мевани еган инсон гузал ва юзларида нур таралиб соглом булади 🥰
⚡️ Хозироқ бу қайси мева эканлигини билиб олинг👇👇👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
10 Jan, 16:39
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun skidka hikoya narxi 10.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
10 Jan, 16:39
42
Дадахонни ёнидан чиққан Муҳсин уйига ул-бул олиш учун дўконга кирар экан ўзига туртилиб, лекин бир оғиз узр ҳам сўрамасдан чиқиб кетаётган қизга ҳайрон бўлганча ичкарига кираркан, дўкон эгасининг кимнидир «ширин» сўзлар билан алқаётганини кўриб кулганча,
— Абдулла дўкончи ҳалиям ўша-ўша эканда? — келиб дўкон эгаси билан қучоқ очиб кўришаркан, — ким бўлса ҳам, ёмон жаҳлизни чиқарган кўринади.
— Кўрмайсанми жимитдеккина бўлиб юзимга сапчийди. Яна қиз бола ҳолигая, — Абдулла ака стол устида турган чойнакдан чой қуйиб узатаркан, — оилада эркак бош бўлмагандан кейин шуда. Унақа деса раҳматли опаси жуда яхши қиз эди. Одобли, тарбияли, худди дадаси Воҳиджонни ўзи эди раҳматлик.
— Воҳид деганингиз Дадахонни қайнотасими?
— Худди ўзи. Келинглар, — Абдулла ака ҳозир деганча келган мижозларга қараш учун ўтиб кетаркан, Муҳсиннинг диққатини ўша аёлларнинг гапи тортди.
— Ўзи ҳаммасига Рухсорани ўзи бош-қош бўлиб ўтирибди. Шўрлик Шоҳсанамнинг кетиб қолишида шу она-болани қўли борлиги аниқ. Чунки Зулхумор опаси ўлиб, танаси совуб улгурмасидан ўзим жиянларимга оналик қиламан деган экан. Демакки, бу гап уйида ҳам айтилган. Йўқса ўзидан-ўзи шунақа дейдими?
— Жа унақамасдир, — иккинчи аёл ҳайрон бўлганча, — ўша гапни яхши ниятда, жиянларим ўгай қўлида қолмасин дегандек айтгандирда?
— Шоҳсанам ҳеч ҳам ўгайлик қилмади. Шўрлик ўзи фарзандли бўлолмагани учун бор меҳрини шу икки болага бериб, энди ўша уйга ўрнашаётгандия. Аслидачи, анави сўлтаматни миясида иш бор. Хотини кетиб қолсаям ҳеч нима бўлмагандек юрибди.
— Хотин олиш ёқиб қолгандирда, — учинчи аёл гапга аралашаркан, — балки анави ойпопук билан-а, — ҳамсуҳбатларига қараб қош учирганча кулиб қўйди.
— Унда кеча тунда эрта ухлаб қолган шекилли? — аёллар пиқ этиб кулганча, — ойпопукни қовоғидан қор ёғаётгандию.
— Ёш бўла туриб ёши ўтган эрга тегсанг шуда. На ўйнаб кула оласан, на бошқаси.
— Бошидан ўтган табибда барибир, — аёл бошқа Зулхумор ҳақида гапиришмади.
Дадахонни ёнидан чиққан Муҳсин уйига ул-бул олиш учун дўконга кирар экан ўзига туртилиб, лекин бир оғиз узр ҳам сўрамасдан чиқиб кетаётган қизга ҳайрон бўлганча ичкарига кираркан, дўкон эгасининг кимнидир «ширин» сўзлар билан алқаётганини кўриб кулганча,
— Абдулла дўкончи ҳалиям ўша-ўша эканда? — келиб дўкон эгаси билан қучоқ очиб кўришаркан, — ким бўлса ҳам, ёмон жаҳлизни чиқарган кўринади.
— Кўрмайсанми жимитдеккина бўлиб юзимга сапчийди. Яна қиз бола ҳолигая, — Абдулла ака стол устида турган чойнакдан чой қуйиб узатаркан, — оилада эркак бош бўлмагандан кейин шуда. Унақа деса раҳматли опаси жуда яхши қиз эди. Одобли, тарбияли, худди дадаси Воҳиджонни ўзи эди раҳматлик.
— Воҳид деганингиз Дадахонни қайнотасими?
— Худди ўзи. Келинглар, — Абдулла ака ҳозир деганча келган мижозларга қараш учун ўтиб кетаркан, Муҳсиннинг диққатини ўша аёлларнинг гапи тортди.
— Ўзи ҳаммасига Рухсорани ўзи бош-қош бўлиб ўтирибди. Шўрлик Шоҳсанамнинг кетиб қолишида шу она-болани қўли борлиги аниқ. Чунки Зулхумор опаси ўлиб, танаси совуб улгурмасидан ўзим жиянларимга оналик қиламан деган экан. Демакки, бу гап уйида ҳам айтилган. Йўқса ўзидан-ўзи шунақа дейдими?
— Жа унақамасдир, — иккинчи аёл ҳайрон бўлганча, — ўша гапни яхши ниятда, жиянларим ўгай қўлида қолмасин дегандек айтгандирда?
— Шоҳсанам ҳеч ҳам ўгайлик қилмади. Шўрлик ўзи фарзандли бўлолмагани учун бор меҳрини шу икки болага бериб, энди ўша уйга ўрнашаётгандия. Аслидачи, анави сўлтаматни миясида иш бор. Хотини кетиб қолсаям ҳеч нима бўлмагандек юрибди.
— Хотин олиш ёқиб қолгандирда, — учинчи аёл гапга аралашаркан, — балки анави ойпопук билан-а, — ҳамсуҳбатларига қараб қош учирганча кулиб қўйди.
— Унда кеча тунда эрта ухлаб қолган шекилли? — аёллар пиқ этиб кулганча, — ойпопукни қовоғидан қор ёғаётгандию.
— Ёш бўла туриб ёши ўтган эрга тегсанг шуда. На ўйнаб кула оласан, на бошқаси.
— Бошидан ўтган табибда барибир, — аёл бошқа Зулхумор ҳақида гапиришмади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
10 Jan, 16:39
41
Зулхумор кечки овқатга ош қилиш учун ошхонага кирди. Қараса сабзи йўқ.
— Оббооо, — асабий ер тепиниб қўяркан, — қанақа эркак бўлди, рўзғорини камисини бутлаб қўймаса? — охири ўйлай-ўйлай дўконга чиқиб келишга қарор қилди, — ишқилиб Абдулла дўкончида сабзи бўлсинда, — ўзига-ўзи гапирганча йўлда кетаркан олди томондан келаётган Жамолни кўрдию ўзини кўрмаганга солиб ўтмоқчи бўлди. Аммо, Жамол уни кўриб қолиб ёнига келди.
— Салом гўзалим, — тиржайганча унинг жингалак сочларига қўл югуртирди.
— Тегма, — Зулхумор ўзини бир қадам ортга оларкан, — одамлар кўриб қолса нима дейди? Эрта-индин эрга тегадиган қиз бўлсам, — гапирганча ён-атрофга кўз югуртирди.
— Қиз? — Жамол қах-қах отиб кулиб юборди, — сенми?
— Жамол! — Зулхумор жаҳл билан қошларини чимирганча, — бўлди қил.
— Сенга бунақаси ярашмас экан, — Жамол у томонга яна бир қадам ташларкан, — яна ўша кунгидек нозланиб қарашингни истайман.
— У бир хато эди. Энди бундай бўлмайди. Мен ҳа демай поччамга тегаман. Чунки....
— Демак уддалабсанда? — Жамол қош учириб қўяркан, — гап йўқ.
— Ҳа, чунки шунга мажбур эдим. Бунга эса се...
— Жим, — Жамол унинг оғзини қўли билан ёпди, — эсингни едингми? Сен билан нимага келишгандик? Бу ҳақида гапириш тугул хатто ўйламаймиз ҳам деганмидим?
— Торт қўлингни, — Зулхумор куч билан Жамолни қўлини силтаб ташларкан, — биринчи ўзинг бошладингку.
— Хўп, — Жамол бироз ховрудан тушгандек, — бўлар иш бўлди. Энди бу ҳақида гапирмайлик. Сен ҳам ниятинга етибсан, буёғига бахтли бўл.
— Раҳмат, — Зулхумор уни айланиб ўтдида, тез-тез юрганча дўкон тарафга кетди.
— Ҳозирча ўзингни шундай хурсанд қилиб юра тур, — Жамол унинг ортидан қараб лабини четида кулиб қўяркан, — ҳали ўз оёқларинг билан олдимга келасан. Негаки, ўша қари поччанг натижа йўқ.
🌺🌺🌺
Наркоз таъсири тўлиқ тарқамай кўзини очган Сарвар димоғига урилган аччиқ ҳиддан юзини буриштирганча,
— Сууув! — эшитилар-эшитилмас овоз берди. Ҳеч ким жавоб бермади. Аммо, палатада кимдир бор, — ҳеэей, — у юзини овоз чиқиб турган томонга бураркан, сал нарида фақатгина оппоқ бўлиб турган гавдани кўрди, — ҳеэеэй, сув!
— Вой ҳозир, — ниҳоят уни эшитди чоғи кимдир овоз берди, — мана олинг, — бояги овоз эгаси қошиқ ёрдамида унга сув ичира бошлади, — мана бўлди, — 3-4 қошиқдан кейин сувни олиб қўяркан, — ҳозир докторни чақириб келаман, — ҳамшира табассум қилганча унинг устини тўғирлаб ёпиб қўяркан, унинг юзини яқиндан бўлса ҳам хира кўрган Сарварнинг тили айланмай қолди.
— Ахи.....Сеэ....
Зулхумор кечки овқатга ош қилиш учун ошхонага кирди. Қараса сабзи йўқ.
— Оббооо, — асабий ер тепиниб қўяркан, — қанақа эркак бўлди, рўзғорини камисини бутлаб қўймаса? — охири ўйлай-ўйлай дўконга чиқиб келишга қарор қилди, — ишқилиб Абдулла дўкончида сабзи бўлсинда, — ўзига-ўзи гапирганча йўлда кетаркан олди томондан келаётган Жамолни кўрдию ўзини кўрмаганга солиб ўтмоқчи бўлди. Аммо, Жамол уни кўриб қолиб ёнига келди.
— Салом гўзалим, — тиржайганча унинг жингалак сочларига қўл югуртирди.
— Тегма, — Зулхумор ўзини бир қадам ортга оларкан, — одамлар кўриб қолса нима дейди? Эрта-индин эрга тегадиган қиз бўлсам, — гапирганча ён-атрофга кўз югуртирди.
— Қиз? — Жамол қах-қах отиб кулиб юборди, — сенми?
— Жамол! — Зулхумор жаҳл билан қошларини чимирганча, — бўлди қил.
— Сенга бунақаси ярашмас экан, — Жамол у томонга яна бир қадам ташларкан, — яна ўша кунгидек нозланиб қарашингни истайман.
— У бир хато эди. Энди бундай бўлмайди. Мен ҳа демай поччамга тегаман. Чунки....
— Демак уддалабсанда? — Жамол қош учириб қўяркан, — гап йўқ.
— Ҳа, чунки шунга мажбур эдим. Бунга эса се...
— Жим, — Жамол унинг оғзини қўли билан ёпди, — эсингни едингми? Сен билан нимага келишгандик? Бу ҳақида гапириш тугул хатто ўйламаймиз ҳам деганмидим?
— Торт қўлингни, — Зулхумор куч билан Жамолни қўлини силтаб ташларкан, — биринчи ўзинг бошладингку.
— Хўп, — Жамол бироз ховрудан тушгандек, — бўлар иш бўлди. Энди бу ҳақида гапирмайлик. Сен ҳам ниятинга етибсан, буёғига бахтли бўл.
— Раҳмат, — Зулхумор уни айланиб ўтдида, тез-тез юрганча дўкон тарафга кетди.
— Ҳозирча ўзингни шундай хурсанд қилиб юра тур, — Жамол унинг ортидан қараб лабини четида кулиб қўяркан, — ҳали ўз оёқларинг билан олдимга келасан. Негаки, ўша қари поччанг натижа йўқ.
🌺🌺🌺
Наркоз таъсири тўлиқ тарқамай кўзини очган Сарвар димоғига урилган аччиқ ҳиддан юзини буриштирганча,
— Сууув! — эшитилар-эшитилмас овоз берди. Ҳеч ким жавоб бермади. Аммо, палатада кимдир бор, — ҳеэей, — у юзини овоз чиқиб турган томонга бураркан, сал нарида фақатгина оппоқ бўлиб турган гавдани кўрди, — ҳеэеэй, сув!
— Вой ҳозир, — ниҳоят уни эшитди чоғи кимдир овоз берди, — мана олинг, — бояги овоз эгаси қошиқ ёрдамида унга сув ичира бошлади, — мана бўлди, — 3-4 қошиқдан кейин сувни олиб қўяркан, — ҳозир докторни чақириб келаман, — ҳамшира табассум қилганча унинг устини тўғирлаб ёпиб қўяркан, унинг юзини яқиндан бўлса ҳам хира кўрган Сарварнинг тили айланмай қолди.
— Ахи.....Сеэ....
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
10 Jan, 16:39
43
— Сарвар ака, — Дилафруз ҳамширадан унинг ҳушига келган заҳоти палатага учиб кирди, — яхшимисиз?
— Ҳа, — Сарвар оғриқдан зўрға гапирди.
— Мен жуда қўрқиб кетдим. Сизга нимадир бўлса...
— Қўрқинчли ҳеч нима йўқ, — доктор кириши билан Дилафрузнинг гапини бўлди, — бунақа гаплар билан беморни баттар сиқманг. Усизам наркоз таъсири йўқолгани сари оғриқ ўз ишини қилмоқда, — доктор юриб келиш баробарида гапираркан, — аҳволингиз яхшими? Ўзингизни қандай ҳис қиляпсиз? — Сарвардан ҳол-аҳвол сўрашни ҳам унутмади.
— Битта нуқтага айланиб қолгандекман, — Сарварнинг юзи аччиқ бир нарса еб қўйган одамникидек буришиб кетарди, — танам вазнсизлик ҳолатида гўё, лекин бу ерим, — кесилган жойига ишора қилганча, — мени ўзим сенга етаман деётгандек.
— Тушунаман, — доктор унинг ярасига бир қараб қўяркан, — ҳозир оғриқ қолдирувчи укол қилишади.
— Яхши бўларди, — Сарвар ўрнидан туриб ўтирмоқчи бўлдию, лекин салгина қимирлаганидан яраси илиб қолгандек оғриқ берганча қимирлатмай қўйди, — яна қанча ётаман?
— Аниқ муддатини айтсам уни ҳам қисқартиришга урунишиз аниқ.
— Ишим, — Сарвар ярасини ушлаганча сал кўтарилиб ўтиришга урунаркан, — ҳа демай янги лойиҳа бошламоқчиман. Шунга...
— Бунақаси кетмайди, — доктор тиззасига уриб қўйганча ўрнидан тураркан, — сизга бир ҳафтаси рухсат йўқ. Қатъий ётоқ режимида даволанишингиз шарт. Иш қочиб кетмайди. Лойиҳангиз бир ҳафтага кечикса зарар қилмас. Оёққа туриб кетиб ҳам амалга ошираверасиз. Менга рухсат, — эшик томонга йўналганча, — сизга ўхшаган бир талай қайсар беморларим бор, — жилмайиб қўйганча, — ҳозир ҳамширани жўнатаман. Сизга оғриқ қолдирувчи укол қилиб қўяди.
🌺🌺🌺
— Саидахон бу дейман дугонангиздан натижа йўқ шекилли? — Аҳмад бироз асабийлашганча сўради.
— Йўғе нега унақа дейсиз? — Саида зўраки жилмайганча, — у шунчаки тортиняпдида. Биласизку, бунақа нарсалар дарров бўладиган эмас. Аста-секин дегандек...
— Мен кутишни ёмон кўраман. Истаган нарсамга тезда эришсам дейман.
— Тинчлан оғайни, — Зуфар унинг елкасига қўлини қўйганча, — Саида ҳақ. У хали ҳуркак оҳу. Чунки унга эридан бошқани бармоғи ҳам тегмаган. Озгина сабрли бўлишни ўргансанг, шунақа жанон қўйнингда бўлади, — иршайди.
— Сарвар ака, — Дилафруз ҳамширадан унинг ҳушига келган заҳоти палатага учиб кирди, — яхшимисиз?
— Ҳа, — Сарвар оғриқдан зўрға гапирди.
— Мен жуда қўрқиб кетдим. Сизга нимадир бўлса...
— Қўрқинчли ҳеч нима йўқ, — доктор кириши билан Дилафрузнинг гапини бўлди, — бунақа гаплар билан беморни баттар сиқманг. Усизам наркоз таъсири йўқолгани сари оғриқ ўз ишини қилмоқда, — доктор юриб келиш баробарида гапираркан, — аҳволингиз яхшими? Ўзингизни қандай ҳис қиляпсиз? — Сарвардан ҳол-аҳвол сўрашни ҳам унутмади.
— Битта нуқтага айланиб қолгандекман, — Сарварнинг юзи аччиқ бир нарса еб қўйган одамникидек буришиб кетарди, — танам вазнсизлик ҳолатида гўё, лекин бу ерим, — кесилган жойига ишора қилганча, — мени ўзим сенга етаман деётгандек.
— Тушунаман, — доктор унинг ярасига бир қараб қўяркан, — ҳозир оғриқ қолдирувчи укол қилишади.
— Яхши бўларди, — Сарвар ўрнидан туриб ўтирмоқчи бўлдию, лекин салгина қимирлаганидан яраси илиб қолгандек оғриқ берганча қимирлатмай қўйди, — яна қанча ётаман?
— Аниқ муддатини айтсам уни ҳам қисқартиришга урунишиз аниқ.
— Ишим, — Сарвар ярасини ушлаганча сал кўтарилиб ўтиришга урунаркан, — ҳа демай янги лойиҳа бошламоқчиман. Шунга...
— Бунақаси кетмайди, — доктор тиззасига уриб қўйганча ўрнидан тураркан, — сизга бир ҳафтаси рухсат йўқ. Қатъий ётоқ режимида даволанишингиз шарт. Иш қочиб кетмайди. Лойиҳангиз бир ҳафтага кечикса зарар қилмас. Оёққа туриб кетиб ҳам амалга ошираверасиз. Менга рухсат, — эшик томонга йўналганча, — сизга ўхшаган бир талай қайсар беморларим бор, — жилмайиб қўйганча, — ҳозир ҳамширани жўнатаман. Сизга оғриқ қолдирувчи укол қилиб қўяди.
🌺🌺🌺
— Саидахон бу дейман дугонангиздан натижа йўқ шекилли? — Аҳмад бироз асабийлашганча сўради.
— Йўғе нега унақа дейсиз? — Саида зўраки жилмайганча, — у шунчаки тортиняпдида. Биласизку, бунақа нарсалар дарров бўладиган эмас. Аста-секин дегандек...
— Мен кутишни ёмон кўраман. Истаган нарсамга тезда эришсам дейман.
— Тинчлан оғайни, — Зуфар унинг елкасига қўлини қўйганча, — Саида ҳақ. У хали ҳуркак оҳу. Чунки унга эридан бошқани бармоғи ҳам тегмаган. Озгина сабрли бўлишни ўргансанг, шунақа жанон қўйнингда бўлади, — иршайди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
10 Jan, 16:39
44
— Мен бунақа нарсаларга ўрганмаганман, — Аҳмад қўлидаги қадаҳни бир кўтарганда бўшатаркан, — яхшиям қиз бола эмас. Нимасига ноз қилади, тушунмайман.
— Қўйсангчи, — Зуфар унинг қадаҳини қайта тўлдираркан, — қиз бола билан юриб ҳеч қандай маза топмаслигингни ўзинг ҳам яхши биласан. Қиз бола фақат бош оғриғи бўлади. Мазза қилиб юргани шунақалар яхши. Қолаверса уларда тажриба бўлади, — кулди.
— Шу бир ой ичида йўримғимга юрмаса керакмас. Бошқасини топаман, — Аҳмад иккинчи қадаҳни ҳам бўшатаркан, кетидан икки бўлак шўр бодрингни оғзига солганча чаппилатиб чайнай бошлади.
🌺🌺🌺
— Буни ичиб олинг, — Дилафруз иссиқ шўрвани пуф-пуфлаб Сарварнинг оғзига тутаркан, — ойижон сиз яхши кўрган шўрвани олиб келибдилар.
— Қизлар қаерда? — Сарвар шўрвани секин симираркан сўради.
— Муллакам олиб кетдилар. Бугунча овсиним қараб тураркан.
— Яхши экан, — шўрванинг ярмини ичиб, қолганини Дилафрузга узатаркан, — сен ҳам бу ерда ўтирма. Қизларни ёнига бор.
— Мен сизни ёнингизда қоламан. Ахир ҳали ярангиз янги б....
— Дилафруз, — Сарвар орқасидаги ёстиқни тўғирлаб секин бошини қўяркан, — мен яхшиман. Энди фақат ухлайман, — хўрсиниб қўйганча, — сен боравер. Нимадир керак бўлса ана ҳамшираларга айтаман. Сен қизларни ёлғиз қолдирма.
— Сарвар ака мен....
— Бора қол, — Сарвар кўзларини юмиб олди.
— Хўп, — Дилафруз хўрсиниб қўйдида ўрнидан турди, — шўрвани қолдираман. Термосда туради. Ичкиʼ келиб қолса солиб ичарсиз.
— Аха.
— Мен кеттим, — Дилафруз истамайгина палатадан чиқиб кетар экан, Сарвар унга эътибор ҳам бермади ҳам. Ҳаёли ўша наркоз таъсирида кўрган чеҳрасида эди.
— Чиндан кўрдимми? Йўғе, — лабини четида кулимсираркан, — бу шунчаки наркоз таъсирида алахсирашдан бошқа нарса эмас. Ахир у йўқ, ўлган.
— Мен бунақа нарсаларга ўрганмаганман, — Аҳмад қўлидаги қадаҳни бир кўтарганда бўшатаркан, — яхшиям қиз бола эмас. Нимасига ноз қилади, тушунмайман.
— Қўйсангчи, — Зуфар унинг қадаҳини қайта тўлдираркан, — қиз бола билан юриб ҳеч қандай маза топмаслигингни ўзинг ҳам яхши биласан. Қиз бола фақат бош оғриғи бўлади. Мазза қилиб юргани шунақалар яхши. Қолаверса уларда тажриба бўлади, — кулди.
— Шу бир ой ичида йўримғимга юрмаса керакмас. Бошқасини топаман, — Аҳмад иккинчи қадаҳни ҳам бўшатаркан, кетидан икки бўлак шўр бодрингни оғзига солганча чаппилатиб чайнай бошлади.
🌺🌺🌺
— Буни ичиб олинг, — Дилафруз иссиқ шўрвани пуф-пуфлаб Сарварнинг оғзига тутаркан, — ойижон сиз яхши кўрган шўрвани олиб келибдилар.
— Қизлар қаерда? — Сарвар шўрвани секин симираркан сўради.
— Муллакам олиб кетдилар. Бугунча овсиним қараб тураркан.
— Яхши экан, — шўрванинг ярмини ичиб, қолганини Дилафрузга узатаркан, — сен ҳам бу ерда ўтирма. Қизларни ёнига бор.
— Мен сизни ёнингизда қоламан. Ахир ҳали ярангиз янги б....
— Дилафруз, — Сарвар орқасидаги ёстиқни тўғирлаб секин бошини қўяркан, — мен яхшиман. Энди фақат ухлайман, — хўрсиниб қўйганча, — сен боравер. Нимадир керак бўлса ана ҳамшираларга айтаман. Сен қизларни ёлғиз қолдирма.
— Сарвар ака мен....
— Бора қол, — Сарвар кўзларини юмиб олди.
— Хўп, — Дилафруз хўрсиниб қўйдида ўрнидан турди, — шўрвани қолдираман. Термосда туради. Ичкиʼ келиб қолса солиб ичарсиз.
— Аха.
— Мен кеттим, — Дилафруз истамайгина палатадан чиқиб кетар экан, Сарвар унга эътибор ҳам бермади ҳам. Ҳаёли ўша наркоз таъсирида кўрган чеҳрасида эди.
— Чиндан кўрдимми? Йўғе, — лабини четида кулимсираркан, — бу шунчаки наркоз таъсирида алахсирашдан бошқа нарса эмас. Ахир у йўқ, ўлган.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
10 Jan, 16:39
45
— Демак, ўқишга топширсан-а? — Нилуфар кўз ёшларини артаркан сўради.
— Ҳа насиб қилса албатта, — Шоҳсанам ҳам кўз ёшларини артганча, — энди юра қол, манти ҳам пишиб қолгандир.
— Ҳозир уст-бошимни алиштириб чиқай, — Нилуфар кириб кийимини алиштириб чиқди. Дугоналар гоҳ кулишиб, гоҳ йиғлашиб болалалик ва мактаб даврларини эслаб овқатланиб олишди. Биргаликда ошхонани тартибга келтириб бўлишгач, Шоҳсанам нарсаларини йиғиш учун кириб кетди. Нилуфар эса бугунги имтиҳон чарчоқларидан холос бўлиш учун ухлагани ётди.
— Қандай ажойиб дугонам бора? — Шоҳсанам бир неча кун олдин Нилуфар билан бориб бозордан олиб келган кийимларини тахлаб сумкага соларкан, — лекин мен уларга лойиқ бўла олмадим. Айниқса..., — бўғзига нимадир тиқилгандек нафас олиши қийинлашди, — Гулим мен ҳали ҳам ўзимни кечира олмаяпман. Менинг аҳмоқлигим сабаб сен хазон бўлдинг. Бу гуноҳимни ювиш учун қайта ҳаётга келиб, умримни охиригача сени рози қилиш учун яшасам ҳам кам.
Сени ўша беғуборлигингни соғиндим. Кулгуларинг, ширали овозингни, — кўз ёшлари юзини юва бошлади.
🌺🌺🌺
— Мен келдим, — Аброр уйга кириши билан овоз бердида, хонасига кириб кетди.
— Сенга нима бўляпди? — кирар-кирмас ортидан ойиси кириб келди.
— Ҳеч нима, — Аброр устдагини ечиб ётоқ устига ташларкан, — чарчадим. Душ қабул қилиб бироз дам олмоқчиман.
— Бугун холанг билан...
— Ойи сизга кечаям айтгандим, бугун ҳам айтаман. Хотин керак бўлса ўзим топаман. Ўзингизни беҳуда урунтирманг. Чунки ҳали уйланиш ниятим йўқ.
— Бекорларни айтибсан, — Каромат опанинг жаҳли чиқа бошлади, — хўп, хўп деб шу ергача келдим. Ҳа демай ўттизга кирасан.
— Қирққа кирсам ҳам, — Аброрнинг овози бир тон баландлади, — ўн қиз топсангиз ҳам, минг қиз топсангиз ҳам ўзим истаганимга уйланаман. Бунга ҳеч ким тўсқинлик қила олмайди, — деганча ювиниш хонасига кириб кетди.
— Демак, ўқишга топширсан-а? — Нилуфар кўз ёшларини артаркан сўради.
— Ҳа насиб қилса албатта, — Шоҳсанам ҳам кўз ёшларини артганча, — энди юра қол, манти ҳам пишиб қолгандир.
— Ҳозир уст-бошимни алиштириб чиқай, — Нилуфар кириб кийимини алиштириб чиқди. Дугоналар гоҳ кулишиб, гоҳ йиғлашиб болалалик ва мактаб даврларини эслаб овқатланиб олишди. Биргаликда ошхонани тартибга келтириб бўлишгач, Шоҳсанам нарсаларини йиғиш учун кириб кетди. Нилуфар эса бугунги имтиҳон чарчоқларидан холос бўлиш учун ухлагани ётди.
— Қандай ажойиб дугонам бора? — Шоҳсанам бир неча кун олдин Нилуфар билан бориб бозордан олиб келган кийимларини тахлаб сумкага соларкан, — лекин мен уларга лойиқ бўла олмадим. Айниқса..., — бўғзига нимадир тиқилгандек нафас олиши қийинлашди, — Гулим мен ҳали ҳам ўзимни кечира олмаяпман. Менинг аҳмоқлигим сабаб сен хазон бўлдинг. Бу гуноҳимни ювиш учун қайта ҳаётга келиб, умримни охиригача сени рози қилиш учун яшасам ҳам кам.
Сени ўша беғуборлигингни соғиндим. Кулгуларинг, ширали овозингни, — кўз ёшлари юзини юва бошлади.
🌺🌺🌺
— Мен келдим, — Аброр уйга кириши билан овоз бердида, хонасига кириб кетди.
— Сенга нима бўляпди? — кирар-кирмас ортидан ойиси кириб келди.
— Ҳеч нима, — Аброр устдагини ечиб ётоқ устига ташларкан, — чарчадим. Душ қабул қилиб бироз дам олмоқчиман.
— Бугун холанг билан...
— Ойи сизга кечаям айтгандим, бугун ҳам айтаман. Хотин керак бўлса ўзим топаман. Ўзингизни беҳуда урунтирманг. Чунки ҳали уйланиш ниятим йўқ.
— Бекорларни айтибсан, — Каромат опанинг жаҳли чиқа бошлади, — хўп, хўп деб шу ергача келдим. Ҳа демай ўттизга кирасан.
— Қирққа кирсам ҳам, — Аброрнинг овози бир тон баландлади, — ўн қиз топсангиз ҳам, минг қиз топсангиз ҳам ўзим истаганимга уйланаман. Бунга ҳеч ким тўсқинлик қила олмайди, — деганча ювиниш хонасига кириб кетди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
10 Jan, 16:37
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 11:59
📝Телебошловчи бир миллионер мехмонидан сўраяпти:
- Хаётингизда сизни энг кўп нима бахтиёр қилган?
- Бахтиёрликнинг тўрт босқичидан ўтдим ва нихоят чин бахт нималигини англадим.
1. Нарса тўпладим. Кўпайтирдим. Тўймадим.
2. Қимматбахо нарсаларни сотиб олдим. Янада қимматини, янада қимматини. Лекин унинг хам мазаси вақтинча бўлди, холос.
3. Катта-катта лойихаларни сотиб олдим. Футбол командасими-ей, саёхатчилар учун оромгоҳларми-ей. Лекин барибир ўзим кўзлаган ва кутган бахтга эришолмадим.
4. Бир дўстим ногирон болалар учун ўзиюрар аравачалар сотиб олишга улуш қўшишимни сўради. Мен дархол рози бўлдим.
Ўша дўстим, совғани болаларга ўзинг бориб, ўз қўлинг билан топширасан, деб оёқ тираб туриб олди. Ночор бордим. Болаларнинг хурсанд бўлиб, аравачаларда у ёқдан бу ёққа учиб юрганларини кўрдим. Улар худди бир ўйингохларда юргандек қувнашарди.
Болаларнинг қувнаганини кўриб, ўзим хам яйраб кетдим.
Шундан кейинги холат эса бу бахтиёрликни қалбимнинг ич-ичигача олиб кирди.
Кетмоқчи бўлиб турганимда болалардан бири оёғимга махкам осилиб олди. Оёғимни беозоргина олмоқчи бўлсам, у янада қаттиқроқ ёпишарди. Ўткир нигохи юзимга қадалган эди. Хайрон бўлиб сўрадим:
- Тойчоғим, сенга яна бирон нарса керакми?
Бу беғубор, бегунох, юзида чин маънодаги бахтиёрлик нишоналари акс этиб турган хилқатнинг сурурбахш, умидбахш жавобига қулоқ солинг-а:
- Отажон, Жаннатда сизни учратганимда Парвардигоримнинг қошида сизга миннатдорчилик билдиришим учун юзингизни яхшилаб эслаб қолмоқчиман.
Дод деб юбордим. Кўп йиғладим. Бир тарафдан унинг хурсандлигидан, иккинчи тарафдан эса ўзимнинг бахтиёрлигимдан хушимни йўқотиб, ерга қулай дедим...
Ё Аллох! Мен қандай хаёт кечирдим? Нималар қилдим? Ўйин-кулгу, кайфу сафо, исрофгарчиликлар... Хамма-хаммаси сариқ чақага арзимайди. Ўзим хам бахтли бўлолмадим, бировни хам бахтли қилолмадим.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
- Хаётингизда сизни энг кўп нима бахтиёр қилган?
- Бахтиёрликнинг тўрт босқичидан ўтдим ва нихоят чин бахт нималигини англадим.
1. Нарса тўпладим. Кўпайтирдим. Тўймадим.
2. Қимматбахо нарсаларни сотиб олдим. Янада қимматини, янада қимматини. Лекин унинг хам мазаси вақтинча бўлди, холос.
3. Катта-катта лойихаларни сотиб олдим. Футбол командасими-ей, саёхатчилар учун оромгоҳларми-ей. Лекин барибир ўзим кўзлаган ва кутган бахтга эришолмадим.
4. Бир дўстим ногирон болалар учун ўзиюрар аравачалар сотиб олишга улуш қўшишимни сўради. Мен дархол рози бўлдим.
Ўша дўстим, совғани болаларга ўзинг бориб, ўз қўлинг билан топширасан, деб оёқ тираб туриб олди. Ночор бордим. Болаларнинг хурсанд бўлиб, аравачаларда у ёқдан бу ёққа учиб юрганларини кўрдим. Улар худди бир ўйингохларда юргандек қувнашарди.
Болаларнинг қувнаганини кўриб, ўзим хам яйраб кетдим.
Шундан кейинги холат эса бу бахтиёрликни қалбимнинг ич-ичигача олиб кирди.
Кетмоқчи бўлиб турганимда болалардан бири оёғимга махкам осилиб олди. Оёғимни беозоргина олмоқчи бўлсам, у янада қаттиқроқ ёпишарди. Ўткир нигохи юзимга қадалган эди. Хайрон бўлиб сўрадим:
- Тойчоғим, сенга яна бирон нарса керакми?
Бу беғубор, бегунох, юзида чин маънодаги бахтиёрлик нишоналари акс этиб турган хилқатнинг сурурбахш, умидбахш жавобига қулоқ солинг-а:
- Отажон, Жаннатда сизни учратганимда Парвардигоримнинг қошида сизга миннатдорчилик билдиришим учун юзингизни яхшилаб эслаб қолмоқчиман.
Дод деб юбордим. Кўп йиғладим. Бир тарафдан унинг хурсандлигидан, иккинчи тарафдан эса ўзимнинг бахтиёрлигимдан хушимни йўқотиб, ерга қулай дедим...
Ё Аллох! Мен қандай хаёт кечирдим? Нималар қилдим? Ўйин-кулгу, кайфу сафо, исрофгарчиликлар... Хамма-хаммаси сариқ чақага арзимайди. Ўзим хам бахтли бўлолмадим, бировни хам бахтли қилолмадим.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 11:30
😍 Гўзаллик дуосини биласизми?
🤲 Юзини нурли ва чиройли, тиниқ бўлишини истаган кишилар учун Қуръони Карим оятлари ичида бир оят борки, унда ажойиб бир сир яшириб қўйилган.
❗️Бу оятни 7 кун кетма-кет ҳар кеча уйқудан олдин зайтун мойига 21 марта ўқиб дам солиб, юзига суриб ётган кишининг юзларидан ғуборлар кетиб, дилкаш ва тиниқ бўлиб, гўзаллашади. Ушбу оят матни шундай...
Давоми👇
🤲 Юзини нурли ва чиройли, тиниқ бўлишини истаган кишилар учун Қуръони Карим оятлари ичида бир оят борки, унда ажойиб бир сир яшириб қўйилган.
❗️Бу оятни 7 кун кетма-кет ҳар кеча уйқудан олдин зайтун мойига 21 марта ўқиб дам солиб, юзига суриб ётган кишининг юзларидан ғуборлар кетиб, дилкаш ва тиниқ бўлиб, гўзаллашади. Ушбу оят матни шундай...
Давоми👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 10:33
🍃🍃🌺🌺🌺🍃🍃Saryog’da pishgan yumshoq va mazali qo’y go’shti retsepti
🥩 Kerak mahsulotlar:
•Qo’y go’shti
•|Tuz
•Pomidor
•Sarimsoq piyoz.
•Ro’zmarin
•zira
•Sariyog’ 200gr
•Kartoshka
•Suv
🥩 Kerak mahsulotlar:
•Qo’y go’shti
•|Tuz
•Pomidor
•Sarimsoq piyoz.
•Ro’zmarin
•zira
•Sariyog’ 200gr
•Kartoshka
•Suv
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 10:33
🔥“Tvorogli yostiqchalar”🍂
🍄 Kerakli masalliqlar:
•100gr saryogʼ
•200 gr un
•2dona tuxum
•10gr Razrixlitel
•1chimdim vanilin
•250gr quruq tvarog
•200gr shakar
•limon sedrasi
🍄 Kerakli masalliqlar:
•100gr saryogʼ
•200 gr un
•2dona tuxum
•10gr Razrixlitel
•1chimdim vanilin
•250gr quruq tvarog
•200gr shakar
•limon sedrasi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 10:33
#pechenye
🧑🍳 Yongʻoqcha shirinligi 😋
📌 Kerakli masalliqlar
200 gr @ot.shedroy.xozyayki
500 gr un
1 ch q vanilin
1 ch q razrihritel
2 ta tuhum
200 gr shakar.
🧑🍳 Yongʻoqcha shirinligi 😋
📌 Kerakli masalliqlar
200 gr @ot.shedroy.xozyayki
500 gr un
1 ch q vanilin
1 ch q razrihritel
2 ta tuhum
200 gr shakar.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 09:02
🔹 Бир аёл турмушга чиққанига
бир неча йиллар ўтиб кетса ҳам ҳеч фарзандлик бўлмас эмиш. Кунлардан бир кун Аллоҳнинг фазли ила орзуси ушалиб бўйида бўлиб қолибди. Ҳомиланинг тўртинчи ойида дўхтир кўригидан ўтиш учун табиб ҳузурига борибди. Аммо ўзи ва эри табибнинг гапини эшитиб донг 😳 қотиб қолишибди! ʺҚорнингизда кўтариб юрган ҳомила... 😱😱😱
👉ДАВОМИ👈
👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆
Давомини ўқинг ХАЙРАТГА солувчи ибратли хикоя.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
бир неча йиллар ўтиб кетса ҳам ҳеч фарзандлик бўлмас эмиш. Кунлардан бир кун Аллоҳнинг фазли ила орзуси ушалиб бўйида бўлиб қолибди. Ҳомиланинг тўртинчи ойида дўхтир кўригидан ўтиш учун табиб ҳузурига борибди. Аммо ўзи ва эри табибнинг гапини эшитиб донг 😳 қотиб қолишибди! ʺҚорнингизда кўтариб юрган ҳомила... 😱😱😱
👉ДАВОМИ👈
👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆
Давомини ўқинг ХАЙРАТГА солувчи ибратли хикоя.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 08:04
Бир куни подшоҳ баланд қасрида деразадан пастга қараб шаҳарни томоша қилиб турган экан, пастда бир одам аравада тарвуз олиб келиб сотаётганига кўзи тушибди. Шунда шоҳнинг кўнгли тарвуз ейишни тусаб қолибди. Бош вазирини чақириб, 100$ бериб, тарвузни кўрсатиб бориб битта олиб келгин, бир мазза қилиб ейлик, дебди.
Бош вазир шоҳнинг хонасидан чиқиб, биринчи замига 50$ бериб, бор битта тарвуз олиб кел дебди, зами ҳам коридорга чиқиб, молия вазирига 25$ берибди-да, бор тарвуз олиб кел, дебди. Молия министри шопирини чақирибди, унга 10$ берибди ва кўчадиги тарвузни кўрсатиб, битта олиб кел, дебди.
Шопир ҳам тарвузчининг олдига бориб, телефон қилиб, солиқни, божхонани, участковойни, МИБни чақириб, тарвузчининг ҳужжатларини текширишни буюрибди.
Оқибатда ҳамма тарвузини мусодара қилишибди, шопир шундан биттасини олиб, қолганини «по цепочке» юқорига узатиб юборибди.
Тарвуз подшоҳга етиб борибди. Бош вазир уни чиройли қилиб сўйибди. Подшоҳ мазза қилиб еб туриб бош вазирдан: «Ўзи халқимиз қалай яшаяпти, ҳамма шарт-шароитлар яхшими, ҳамма тўқ ва бой-бадавлатми?» деб сўрабди.
Бош вазир: «худди шундай, подшоҳим, халқ жудаям тўқ ва бой-бадавлат», деб жавоб берибди.
Шунда подшоҳ: «Албатта-да, ҳар бир тарвузни 100$ дан сотгандан кейин бой бўлади-да», деб жавоб берган экан…
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Бош вазир шоҳнинг хонасидан чиқиб, биринчи замига 50$ бериб, бор битта тарвуз олиб кел дебди, зами ҳам коридорга чиқиб, молия вазирига 25$ берибди-да, бор тарвуз олиб кел, дебди. Молия министри шопирини чақирибди, унга 10$ берибди ва кўчадиги тарвузни кўрсатиб, битта олиб кел, дебди.
Шопир ҳам тарвузчининг олдига бориб, телефон қилиб, солиқни, божхонани, участковойни, МИБни чақириб, тарвузчининг ҳужжатларини текширишни буюрибди.
Оқибатда ҳамма тарвузини мусодара қилишибди, шопир шундан биттасини олиб, қолганини «по цепочке» юқорига узатиб юборибди.
Тарвуз подшоҳга етиб борибди. Бош вазир уни чиройли қилиб сўйибди. Подшоҳ мазза қилиб еб туриб бош вазирдан: «Ўзи халқимиз қалай яшаяпти, ҳамма шарт-шароитлар яхшими, ҳамма тўқ ва бой-бадавлатми?» деб сўрабди.
Бош вазир: «худди шундай, подшоҳим, халқ жудаям тўқ ва бой-бадавлат», деб жавоб берибди.
Шунда подшоҳ: «Албатта-да, ҳар бир тарвузни 100$ дан сотгандан кейин бой бўлади-да», деб жавоб берган экан…
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 07:32
17 ёшимда мен ўзимдан 10 ёш катта боладан хомиладор бўлиб қолдим,у буни эшитиши билан мени ташаб кетди.
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 04:34
#таъсирли_воқеа
"ОҚИБАТ" ҲАҚИДА
📹Муҳаммад Али
Бу дунёда ота-онадек борини сизга тутадиган жонфидо йўқ...
Уларни борида қадрланг...
Кўринг...
Ҳаммамизга ибрат бўлсин.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
"ОҚИБАТ" ҲАҚИДА
📹Муҳаммад Али
Бу дунёда ота-онадек борини сизга тутадиган жонфидо йўқ...
Уларни борида қадрланг...
Кўринг...
Ҳаммамизга ибрат бўлсин.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 04:01
https://t.me/+8IOew-8BRsdmYzgy
https://t.me/+8IOew-8BRsdmYzgy
https://t.me/+8IOew-8BRsdmYzgy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 03:58
📝 “Ўғлим мени уради” оқпадар фарзанд дастидан азоб чекаётган ота армони (Ўқинг фақат йиғламанг)
Бу ҳақда ёзиш ҳар бир ота-она учун жуда оғир бўлса керак. Ичимдан чиққан чаёнимнинг заҳрига чидаб яшаш мен учун кундан-кун қийин бўляпти. Ҳа, менинг ўғлим ана шунақа — ота-онасига азоб берадиган фарзандлардан бири бўлиб улғайди. Аслида, болани эркалатиб ўстирмаслик керак экан. Афсус, мен болаларимни, айниқса, катта ўғлимни ҳаддан ташқари эркалатиб юборибман. Бу хатомни энди-энди англаб етаётгандекман. Ўғлим туғилганда шунақа хурсанд бўлган эдимки, ҳатто қаттиқ қувонганимдан тўй қилиб берганман. Умрим бўйи турли ташкилотларда раҳбар лавозимларда ишлаганман, топиш-тутишим яхши эди. Шу боис рўзғорим ҳар доим тўкин-сочин ва болаларимнинг ҳам ҳеч нарсадан ками бўлмаган. Ўша пайтлари қанақа кийим ёки велосипед урфга кирса, катта ўғлим тенгдошларидан энг биринчи бўлиб шу нарсаларга эга бўларди. Хуллас, фарзандларим бахтли болаликни бошидан кечиришган, десам, хато бўлмайди. Аммо уларга меҳр бериб, қанча эркалатиб ўстирган бўлсак, кампирим иккаламиз қариганда шунча жабр кўрдик. Катта ўғлим дангаса, ишга бўйни ёр бермайдиган йигит бўлиб улғайди. Топганига ичадиган одат чиқарди. Уни бу йўлдан қайтариш учун нималар қилмадик, дейсиз, аммо ҳеч бири наф бермади. Уйланиб, бола-чақали бўлгач ҳам, тайинли бир ишнинг бошини тутмас, хотини ва фарзандлари учун қайғурмасди. Шунинг учун иккинчи ўғлимга «Акангнинг аҳволи бу, икки дунёда ҳам алоҳида уй қилиб чиқолмайди. Яхшиси, сен уй-жой қилиб кўчиб чиқ, ҳарҳолда сен
ҳаракатчан йигитсан. Акангга шу уйни васият қилиб қолдирамиз. Бошқа иложим йўқ», дедим. Кичик ўғлим ортиқча гап-сўзсиз уй-жой қилиб, чиқиб кетди. Аммо менга тегишли бўлган ҳовли-жой ўзига қолишини билиб, катта ўғлим баттар ёмонлашди. Энди унга на насиҳат ва на бошқача гап-сўз таъсир қиларди. Ҳар куни ичиб келиб, жанжал кўтарар, агар онаси иккимиз бирор нарса дегудек бўлсак, бизга қўл кўтаришдан ҳам тоймасди. Унинг жанжалларидан безор бўлган хотиним бир куни қаттиқроқ гапириб юборганди, ўғлим ўз онасини уриб, қўлини синдирди. Аёлим ўла-ўлгунча боласидан норози бўлиб кетди. Ўлими олдидан «Мен-ку, кетяпман, аммо энди сизга қийин бўлади-да», дея менинг раҳмимни ерди шўрлик. Аёлимни бир йил один тупроққа қўйдик. Ҳақиқатан ҳам, у оламдан ўтгач, менга янада қийин бўлди. Ўғлимдан безор бўлган келиним эрига жаҳл қилиб, уйда овқат ҳам пиширмас, бир пиёла чой тутиш у ёқда турсин, ҳолинг нима деб сўрамасди ҳам. Аммо келинимдан хафа эмасман. Чунки ўғлим мени қадрламаганидан, ҳурмат қилмаганидан кейин қандай қилиб келин қадримга етсин. Келинимнинг нияти қандай бўлмасин ўғлим билан ажрашиш. Аммо нима бўлганда ҳам, боламнинг рўзғори бузилишини истамайман. Шу боис ёшим саксонга етган бўлса-да, чойимни ўзим қайнатаман, уст-бошимни ҳам ўзим юваман. Иссиқ овқат егим келса, кўча-кўйдаги ошхоналардан бирортасига бораман. Бир куни касал бўлиб, иситмам чиқиб кетди. Ўғлим ёки келиним эшикдан бош суқармикин, дея кун бўйи термилиб ётдим. Аммо ҳолимдан хабар оладиган бирор инсон бўлмади. Ўғлим кечки пайт ичиб келиб, хотини билан жанжаллашаётган пайтда уйга “Тез ёрдам” машинаси келди. Ўғлим шунда ҳам «Отамга нимадир бўлдими, нега уйимизга “Тез ёрдам” машинаси келди?» дея хавотир олмади. Куним шу тарзда ўтиб турса-да, у мени сира тинч қўймайди. Бир куни қўл телефонимни ўғирлаб олганлигини билиб, қайтариб беришини сўрагандим, уриб бошимни ёрди. Хуллас, қариганда мана шундай ит азобида умр кечиряпман. Ҳеч кимни Худо оқпадар фарзанд билан жазоламасин экан. Чунки бу бировга айтиб бўлмайдиган ғам, тузалмайдиган дард. Халқимиз бежизга дастурхон бошида «Оқил фарзанд ато эт», дея дуо қилмас экан. Номақбул фарзанд юрак доғи, кўнгил армони, деб шуни айтсалар керак-да.
ОЛИМ ота Тошкент вилояти
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Бу ҳақда ёзиш ҳар бир ота-она учун жуда оғир бўлса керак. Ичимдан чиққан чаёнимнинг заҳрига чидаб яшаш мен учун кундан-кун қийин бўляпти. Ҳа, менинг ўғлим ана шунақа — ота-онасига азоб берадиган фарзандлардан бири бўлиб улғайди. Аслида, болани эркалатиб ўстирмаслик керак экан. Афсус, мен болаларимни, айниқса, катта ўғлимни ҳаддан ташқари эркалатиб юборибман. Бу хатомни энди-энди англаб етаётгандекман. Ўғлим туғилганда шунақа хурсанд бўлган эдимки, ҳатто қаттиқ қувонганимдан тўй қилиб берганман. Умрим бўйи турли ташкилотларда раҳбар лавозимларда ишлаганман, топиш-тутишим яхши эди. Шу боис рўзғорим ҳар доим тўкин-сочин ва болаларимнинг ҳам ҳеч нарсадан ками бўлмаган. Ўша пайтлари қанақа кийим ёки велосипед урфга кирса, катта ўғлим тенгдошларидан энг биринчи бўлиб шу нарсаларга эга бўларди. Хуллас, фарзандларим бахтли болаликни бошидан кечиришган, десам, хато бўлмайди. Аммо уларга меҳр бериб, қанча эркалатиб ўстирган бўлсак, кампирим иккаламиз қариганда шунча жабр кўрдик. Катта ўғлим дангаса, ишга бўйни ёр бермайдиган йигит бўлиб улғайди. Топганига ичадиган одат чиқарди. Уни бу йўлдан қайтариш учун нималар қилмадик, дейсиз, аммо ҳеч бири наф бермади. Уйланиб, бола-чақали бўлгач ҳам, тайинли бир ишнинг бошини тутмас, хотини ва фарзандлари учун қайғурмасди. Шунинг учун иккинчи ўғлимга «Акангнинг аҳволи бу, икки дунёда ҳам алоҳида уй қилиб чиқолмайди. Яхшиси, сен уй-жой қилиб кўчиб чиқ, ҳарҳолда сен
ҳаракатчан йигитсан. Акангга шу уйни васият қилиб қолдирамиз. Бошқа иложим йўқ», дедим. Кичик ўғлим ортиқча гап-сўзсиз уй-жой қилиб, чиқиб кетди. Аммо менга тегишли бўлган ҳовли-жой ўзига қолишини билиб, катта ўғлим баттар ёмонлашди. Энди унга на насиҳат ва на бошқача гап-сўз таъсир қиларди. Ҳар куни ичиб келиб, жанжал кўтарар, агар онаси иккимиз бирор нарса дегудек бўлсак, бизга қўл кўтаришдан ҳам тоймасди. Унинг жанжалларидан безор бўлган хотиним бир куни қаттиқроқ гапириб юборганди, ўғлим ўз онасини уриб, қўлини синдирди. Аёлим ўла-ўлгунча боласидан норози бўлиб кетди. Ўлими олдидан «Мен-ку, кетяпман, аммо энди сизга қийин бўлади-да», дея менинг раҳмимни ерди шўрлик. Аёлимни бир йил один тупроққа қўйдик. Ҳақиқатан ҳам, у оламдан ўтгач, менга янада қийин бўлди. Ўғлимдан безор бўлган келиним эрига жаҳл қилиб, уйда овқат ҳам пиширмас, бир пиёла чой тутиш у ёқда турсин, ҳолинг нима деб сўрамасди ҳам. Аммо келинимдан хафа эмасман. Чунки ўғлим мени қадрламаганидан, ҳурмат қилмаганидан кейин қандай қилиб келин қадримга етсин. Келинимнинг нияти қандай бўлмасин ўғлим билан ажрашиш. Аммо нима бўлганда ҳам, боламнинг рўзғори бузилишини истамайман. Шу боис ёшим саксонга етган бўлса-да, чойимни ўзим қайнатаман, уст-бошимни ҳам ўзим юваман. Иссиқ овқат егим келса, кўча-кўйдаги ошхоналардан бирортасига бораман. Бир куни касал бўлиб, иситмам чиқиб кетди. Ўғлим ёки келиним эшикдан бош суқармикин, дея кун бўйи термилиб ётдим. Аммо ҳолимдан хабар оладиган бирор инсон бўлмади. Ўғлим кечки пайт ичиб келиб, хотини билан жанжаллашаётган пайтда уйга “Тез ёрдам” машинаси келди. Ўғлим шунда ҳам «Отамга нимадир бўлдими, нега уйимизга “Тез ёрдам” машинаси келди?» дея хавотир олмади. Куним шу тарзда ўтиб турса-да, у мени сира тинч қўймайди. Бир куни қўл телефонимни ўғирлаб олганлигини билиб, қайтариб беришини сўрагандим, уриб бошимни ёрди. Хуллас, қариганда мана шундай ит азобида умр кечиряпман. Ҳеч кимни Худо оқпадар фарзанд билан жазоламасин экан. Чунки бу бировга айтиб бўлмайдиган ғам, тузалмайдиган дард. Халқимиз бежизга дастурхон бошида «Оқил фарзанд ато эт», дея дуо қилмас экан. Номақбул фарзанд юрак доғи, кўнгил армони, деб шуни айтсалар керак-да.
ОЛИМ ота Тошкент вилояти
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 03:31
🔥ХОМИЛАДОРМИСИЗ❓
ТЕЗ ХОМИЛАДОР БУЛИШНИНГ 15 УСУЛИ❗️
КУРИШ УЧУН👇
https://t.me/+JMsTRb_eVpI2MTAy
ТЕЗ ХОМИЛАДОР БУЛИШНИНГ 15 УСУЛИ❗️
КУРИШ УЧУН👇
https://t.me/+JMsTRb_eVpI2MTAy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 03:03
📝Ҳаётий воқеа:
ЧИРОҒИ СЎНГАН ОИЛА...
Мана, Наима Қурбон билан севишиб турмуш қурганига ҳам 17 йил бўлди. Қурбон оиласининг камини тўлдирай деб нима ишлар қилмади?!Уларнинг бир-биридан ширин одобли икки ўғли ва бир қизчаси бор. Катта ўғли Қобилжон 16 ёшли эътиқодли йигит. Укаси Анваржон ҳам акасига қўшилиб илм сирларига қизиқа бошлаган. Ҳатто қўшнилари ҳам уларнинг нақадар ибратли оила эканлигига ҳавас билан қарарди. Қурбонга келсак, авваллига мол бозорида даллоллик билан шуғулланди.
Кейинчалик Аҳмад исмли ўртоғи билан турли хил машина ёқилғиларини олиб сотишга киришди. Негадир уч кундан бери Наиманинг кунгли ғаш. Чунки Қурбон бензин ёқилғисидан кўпроқ олиб келиш учун қўшни вилоятга жунаб кетган. Бунинг устига, бугун бир ваҳимачи қўшниси келиб, "Биласизми Наимахон, кўчамизда тиланчилик қилиб юрган бир кампир менга "Яқинда кўчангизда бир фожиа юз беради", деди. Шунга анчадан бери хавотирдаман", деганидан буён унинг ҳам ҳаловати йўқолди.
Ўша куни ўғли Қобилжон бувисиникига кетган эди, Анвар эса мактабдан келиб ҳовлидаги сўри устида қотиб ухлаб ётарди. Қизчаси Шоҳидахон ҳали боғчада. Ҳаво анча иссиқ бўлишига қарамай, Наима ўзини овунтириш учун ёзги мевалардан мураббо тайёрлашга киришди. Шу пайт дарвоза очилиб, Қобилжон синглисини етаклаб кириб келди.
Синглиси Шоҳидахон дарвоза яқинида қайнаётган мураббони куриб, "Ойи, бейинг, еман", дея ҳали энди чиқаётган ширин тили билан хархаша қила бошлади. Акаси уни уйга олиб кирди.
Бу орада узоқ йўл юриб, Қурбон ҳам етиб келди ва ўртоқлари билан машинадан ёқилғи тўлдирилган идишларни тушира бошлади. Сўрида Анваржон ҳамон ухлаб ётарди. Турмуш ўртоғининг йўлдан хориб келганини кўриб, Наима нонушта тайёрлашга киришди. "Сен тайёрлайвер", дея Қурбон ёқилғи идишларини кўздан кечиргани кетди. Узоқ йўлда чайқалиб келгани учун ёқилғи идишларининг қопқоғини бироз очиб қўйди.
Сунг кийимини алмаштиргани уйга кира туриб сўри четида боғланган эчкига кўзи тушди. Дарахт тагида Шоҳидахон қўғирчоқлари билан ўнаб ўтирарди.
Шу пайт Анваржон ҳовлини ларзага келтирувчи гумбурлаган овоздан чўчиб, уйғониб кетди ва нима бўлаётганини тушунмасданоқ унинг юзларига ёнаётган ёқилғи сачради ва дод солиб улгурмасидан устига оловли идиш келиб тушди. Қурбон ҳовлиққанича югуриб ташқарига чиқди. Не кўз билан кўрсинки, ҳамма жойда ёнғин авж оларди.
Наима қизчасини бағрига босиб, қаёққа қочишини билмай, талмовсираб қолганди. Шу заҳоти яна бир идиш гумбурлаб портлади ва Қурбонни ҳам жароҳатлади. Бироқ у хотини ва қизини қутқаришга интиларди. Улар олов ичида қолганди. Ичкаридан югуриб чиққан ўғли Қобилжон оловни ўчиришга уринди.
Бу орада бирваракайига қолган икки идишнинг портлашидан Қобилжон ҳам қаттиқ куйди. Қурбон аросатда қолган эди. Ўғли ва қизини жон ҳолатда ташқарига олиб чиқишга ҳаракат қилди. Кўчада тумонат одам, аммо ҳеч ким бундай даҳшатли ёнғин бўлаётган ҳовлига киришга юраги дов бермасди. Ҳовлида тирик жон борки, ўлим билан олишарди.
Сури ёнида боғланган эчкининг овозини эшитиб, Наима жароҳатланган ҳолида "Болам сўрида эди", дея у томон талпинди.
Ўт ўчирувчилар ҳарчанд уринишмасин, оловга бас келиш қийин кечарди. "Тез ёрдам" ходимлари зудлик билан уларни шифохонага олиб кетишди. Кўчада фожиадан эсанкираб қолган қўшнилар "Шундай оилага кўз тегди", дея ўкинишарди. Анваржон сурида уйғонган жойида вафот этган эди. Наима эртаси куни оғир куйиш оқибатида оламдан ўтди. Буни Қурбонга ҳам Қобилжонга ҳам айтишмади. Чунки уларнинг аҳволи оғир эди.
Жажжи қизчаси Шоҳидахон эса куйган, ёшланган кўзларини юмганча, нуқул алахсираб, "Ойижон мураббо бейинг", деб такрорларди. Уч кундан сўнг Қурбон ва Шоҳидахон бирваракайига оламдан ўтди.
Энди қариндошларининг умиди фақат Қобилжонда эди Ҳеч бўлмаса, шу бола яшасин Оиласининг чироғини ёқиб туради деб Аллоҳдан илтижо қиларди
Афсуски тақдир ҳукми олий экан, Қобилжон ҳам куйган лаблари билан нималарнидир пичирлаб оламдан ўтди
Фожиа оқибатида уларнинг ҳовлисида фақат биргина она товуқ жўжалари билан омон қолган эди, холос. Қолган барча нарса бир уюм кулга айланди-қолди. Шунга айтишса керак Ўт балосидан асрасин дея.
ЧИРОҒИ СЎНГАН ОИЛА...
Мана, Наима Қурбон билан севишиб турмуш қурганига ҳам 17 йил бўлди. Қурбон оиласининг камини тўлдирай деб нима ишлар қилмади?!Уларнинг бир-биридан ширин одобли икки ўғли ва бир қизчаси бор. Катта ўғли Қобилжон 16 ёшли эътиқодли йигит. Укаси Анваржон ҳам акасига қўшилиб илм сирларига қизиқа бошлаган. Ҳатто қўшнилари ҳам уларнинг нақадар ибратли оила эканлигига ҳавас билан қарарди. Қурбонга келсак, авваллига мол бозорида даллоллик билан шуғулланди.
Кейинчалик Аҳмад исмли ўртоғи билан турли хил машина ёқилғиларини олиб сотишга киришди. Негадир уч кундан бери Наиманинг кунгли ғаш. Чунки Қурбон бензин ёқилғисидан кўпроқ олиб келиш учун қўшни вилоятга жунаб кетган. Бунинг устига, бугун бир ваҳимачи қўшниси келиб, "Биласизми Наимахон, кўчамизда тиланчилик қилиб юрган бир кампир менга "Яқинда кўчангизда бир фожиа юз беради", деди. Шунга анчадан бери хавотирдаман", деганидан буён унинг ҳам ҳаловати йўқолди.
Ўша куни ўғли Қобилжон бувисиникига кетган эди, Анвар эса мактабдан келиб ҳовлидаги сўри устида қотиб ухлаб ётарди. Қизчаси Шоҳидахон ҳали боғчада. Ҳаво анча иссиқ бўлишига қарамай, Наима ўзини овунтириш учун ёзги мевалардан мураббо тайёрлашга киришди. Шу пайт дарвоза очилиб, Қобилжон синглисини етаклаб кириб келди.
Синглиси Шоҳидахон дарвоза яқинида қайнаётган мураббони куриб, "Ойи, бейинг, еман", дея ҳали энди чиқаётган ширин тили билан хархаша қила бошлади. Акаси уни уйга олиб кирди.
Бу орада узоқ йўл юриб, Қурбон ҳам етиб келди ва ўртоқлари билан машинадан ёқилғи тўлдирилган идишларни тушира бошлади. Сўрида Анваржон ҳамон ухлаб ётарди. Турмуш ўртоғининг йўлдан хориб келганини кўриб, Наима нонушта тайёрлашга киришди. "Сен тайёрлайвер", дея Қурбон ёқилғи идишларини кўздан кечиргани кетди. Узоқ йўлда чайқалиб келгани учун ёқилғи идишларининг қопқоғини бироз очиб қўйди.
Сунг кийимини алмаштиргани уйга кира туриб сўри четида боғланган эчкига кўзи тушди. Дарахт тагида Шоҳидахон қўғирчоқлари билан ўнаб ўтирарди.
Шу пайт Анваржон ҳовлини ларзага келтирувчи гумбурлаган овоздан чўчиб, уйғониб кетди ва нима бўлаётганини тушунмасданоқ унинг юзларига ёнаётган ёқилғи сачради ва дод солиб улгурмасидан устига оловли идиш келиб тушди. Қурбон ҳовлиққанича югуриб ташқарига чиқди. Не кўз билан кўрсинки, ҳамма жойда ёнғин авж оларди.
Наима қизчасини бағрига босиб, қаёққа қочишини билмай, талмовсираб қолганди. Шу заҳоти яна бир идиш гумбурлаб портлади ва Қурбонни ҳам жароҳатлади. Бироқ у хотини ва қизини қутқаришга интиларди. Улар олов ичида қолганди. Ичкаридан югуриб чиққан ўғли Қобилжон оловни ўчиришга уринди.
Бу орада бирваракайига қолган икки идишнинг портлашидан Қобилжон ҳам қаттиқ куйди. Қурбон аросатда қолган эди. Ўғли ва қизини жон ҳолатда ташқарига олиб чиқишга ҳаракат қилди. Кўчада тумонат одам, аммо ҳеч ким бундай даҳшатли ёнғин бўлаётган ҳовлига киришга юраги дов бермасди. Ҳовлида тирик жон борки, ўлим билан олишарди.
Сури ёнида боғланган эчкининг овозини эшитиб, Наима жароҳатланган ҳолида "Болам сўрида эди", дея у томон талпинди.
Ўт ўчирувчилар ҳарчанд уринишмасин, оловга бас келиш қийин кечарди. "Тез ёрдам" ходимлари зудлик билан уларни шифохонага олиб кетишди. Кўчада фожиадан эсанкираб қолган қўшнилар "Шундай оилага кўз тегди", дея ўкинишарди. Анваржон сурида уйғонган жойида вафот этган эди. Наима эртаси куни оғир куйиш оқибатида оламдан ўтди. Буни Қурбонга ҳам Қобилжонга ҳам айтишмади. Чунки уларнинг аҳволи оғир эди.
Жажжи қизчаси Шоҳидахон эса куйган, ёшланган кўзларини юмганча, нуқул алахсираб, "Ойижон мураббо бейинг", деб такрорларди. Уч кундан сўнг Қурбон ва Шоҳидахон бирваракайига оламдан ўтди.
Энди қариндошларининг умиди фақат Қобилжонда эди Ҳеч бўлмаса, шу бола яшасин Оиласининг чироғини ёқиб туради деб Аллоҳдан илтижо қиларди
Афсуски тақдир ҳукми олий экан, Қобилжон ҳам куйган лаблари билан нималарнидир пичирлаб оламдан ўтди
Фожиа оқибатида уларнинг ҳовлисида фақат биргина она товуқ жўжалари билан омон қолган эди, холос. Қолган барча нарса бир уюм кулга айланди-қолди. Шунга айтишса керак Ўт балосидан асрасин дея.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 01:45
📝МУАЛЛИМ
Урушдан кейинги йиллар…
Куз изғирини этни жунжиктиради.
Саҳар қоронғусидан кўча супуришга чиққан аёлнинг хаёли паришон. Момақалдироқ гумбурлагани сайин ичи қалтирайди, оғир ўй миясини пармалайди: “Болаларимнинг усти юпқа, оёғи юпун. Эгни-ку, бир гап бўлар. Кичигимнинг оёғидаги қиш бўйи жанда бўлиб кетди. Шўрлик болам яна оғриб қолмасайди..
У қийналибгина рўзғор тебратади. Ёлғиз ўзи нимаям қилсин, қирққа кирмай беш болани бағрига босганча бева қолган бўлса? Катта ўғлининг топганиям рўзғор ғорига урвоқ бўлаётгани йўқ. Ахир осонми, жўжабирдай жон – унисига етса, бунисига етмайди.
Муаллим жунжикиб турган болага яқинлашди. Бола айбдорона елка қисиб турар, юзлари ёмғирданми, кўзёшданми ҳўл эди.
– Нега юпун кийиниб келдинг? Оёғинг қалинми ишқилиб? Вой-бў, шу ёмғирда йиртиқ пойабзал билан келдингми?.. Тез уйингга бор, кийимларингни алмаштир, шамоллаб қолма тағин!
Муаллимнинг ичидан бир нима узилгандек бўлди. Ўзининг етим ўтган болалигини эслади. Ўшанда ёмғир шаррос қуймоқда эди. У эски мактабнинг тунука томи тагида жаладан паналаб турибди. Аммо оёқлари жиққа ҳўл, лаблари кўм-кўк. Тишларининг тақиллаётганини билдирмаслик учун жағларини маҳкам қисган кўйи қунишиб олган. Шу пайт ёнига немис тили устози келди, унга ўроғлиқ бир нарса узатди. Кейин оталарча меҳр билан: “Синфхонага кир-да, кийиб ол, ўғлим. Ўртоқларингни киргизмай тураман. Мендан олганингни улар билиши шарт эмас”, деди шивирлаб.
Қалин кийим тафтидан баданига илиқлик югуриб, қаттиқ ҳаяжон ичида янги пойабзални киёлмай қўллари титраётган болакай, устозининг “Бошмоғинг эски бўлса ҳам бутун. Кейинги маошгача амаллаб тур”, дея ўз ўғлини кўндирганидан бехабар эди.
Мактабга юпун кетиб, қалин кийим, иссиқ пойабзалда қайтган ўғлини кўрган онаизори узоқ йиғлаганди…
Оғир йиллар ортда қолди. Бугун у – Муаллим.
Тақдирни қаранг, қаршисида худди ўзининг ёшлигидек ўксик бир бола совуқдан дилдираб турибди. Кўксининг энг нозик нуқтасида бир оғриқ туйган Муаллим бугуноқ унинг уйига боришга аҳд қилди.
Ўқувчиларга уй вазифаларини бериб, дарс тугаши билан кўчага чиқди. Тушлик ҳам қилмади. Ҳали унут бўлиб улгурмаган етимлик йилларини кўз олдида кечагидек гавдалантириб қўйган болакай учун нимадир қилишни ўйлади. Ахир эзгуликдан сабоқ бериб кетган устозига муносиб шогирд бўлишга аҳд қилган эди-ку?! Чуқур ўйга толганча беихтиёр чўнтакларини кавлади…
Деворлари нурай деб турган эскигина уй рўпарасида бир зум тек қотди. Уни униқиб кетган либосдаги аёл қарши олди. Кўзларига мунг чўккан бу аёлга боқиб, онасини эслади…
Салом-аликдан сўнг ўзини таништирди, ҳол-аҳвол сўради. Кетаётиб қўлидаги қоғозхалтани узатди ва: “Бу Баротга ҳадя. Мендан эканини билмасин…” деди-да, ортига қайтди.
Эртаси куни Барот мактабга келмади.
Касалхонага етиб борган Муаллим боланинг оташ-аланга бўлиб ёнаётган пешанасига кафтини босди. У ихрар, ора-сира: “Аяжон, оёғим совқотяпти!” дея алаҳсирарди.
Совуқ буйракларини шикастлабди…
Нимжонгина вужуди хасталикка қарши курашолмади…
Муаллим туш кўрди. Атроф ям-яшил. Борлиқни райҳоннинг муаттар бўйи қоплаган. Шогирдлари билан ўрик гулларига бурканган боғ оралаб боришмоқда. Улар орасида Барот ҳам бор. Оёқларида яп-янги пойабзал. Шўрлик: “Малим¹, энди оёғим совқотмаяпти. Қаранг, аям бошмоқ олиб берди”, дея суюнармиш…
Ҳаво сарин, осмон тунд. Қабристон ҳар галгидек жимжит. Сукунатни фақат шаррос қуяётган ёмғирнинг алланечук ҳазин оҳанги бузмоқда. Гўё само ичра сузаётган қоп-қора булутлар карвони қабрлар устида кўзёш тўкаётгандек. Бир қарашда оддийгина ҳол – ёмғир Баротнинг қабри узра ҳам ёғмоқда.
Йўқ.
Ёмғир Муаллимнинг ичига ёғаётир.
Ёмғир Муаллимнинг кўзларидан ёғаётир…
Гулбаҳор АБДУЛЛОҲ .
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Урушдан кейинги йиллар…
Куз изғирини этни жунжиктиради.
Саҳар қоронғусидан кўча супуришга чиққан аёлнинг хаёли паришон. Момақалдироқ гумбурлагани сайин ичи қалтирайди, оғир ўй миясини пармалайди: “Болаларимнинг усти юпқа, оёғи юпун. Эгни-ку, бир гап бўлар. Кичигимнинг оёғидаги қиш бўйи жанда бўлиб кетди. Шўрлик болам яна оғриб қолмасайди..
У қийналибгина рўзғор тебратади. Ёлғиз ўзи нимаям қилсин, қирққа кирмай беш болани бағрига босганча бева қолган бўлса? Катта ўғлининг топганиям рўзғор ғорига урвоқ бўлаётгани йўқ. Ахир осонми, жўжабирдай жон – унисига етса, бунисига етмайди.
Муаллим жунжикиб турган болага яқинлашди. Бола айбдорона елка қисиб турар, юзлари ёмғирданми, кўзёшданми ҳўл эди.
– Нега юпун кийиниб келдинг? Оёғинг қалинми ишқилиб? Вой-бў, шу ёмғирда йиртиқ пойабзал билан келдингми?.. Тез уйингга бор, кийимларингни алмаштир, шамоллаб қолма тағин!
Муаллимнинг ичидан бир нима узилгандек бўлди. Ўзининг етим ўтган болалигини эслади. Ўшанда ёмғир шаррос қуймоқда эди. У эски мактабнинг тунука томи тагида жаладан паналаб турибди. Аммо оёқлари жиққа ҳўл, лаблари кўм-кўк. Тишларининг тақиллаётганини билдирмаслик учун жағларини маҳкам қисган кўйи қунишиб олган. Шу пайт ёнига немис тили устози келди, унга ўроғлиқ бир нарса узатди. Кейин оталарча меҳр билан: “Синфхонага кир-да, кийиб ол, ўғлим. Ўртоқларингни киргизмай тураман. Мендан олганингни улар билиши шарт эмас”, деди шивирлаб.
Қалин кийим тафтидан баданига илиқлик югуриб, қаттиқ ҳаяжон ичида янги пойабзални киёлмай қўллари титраётган болакай, устозининг “Бошмоғинг эски бўлса ҳам бутун. Кейинги маошгача амаллаб тур”, дея ўз ўғлини кўндирганидан бехабар эди.
Мактабга юпун кетиб, қалин кийим, иссиқ пойабзалда қайтган ўғлини кўрган онаизори узоқ йиғлаганди…
Оғир йиллар ортда қолди. Бугун у – Муаллим.
Тақдирни қаранг, қаршисида худди ўзининг ёшлигидек ўксик бир бола совуқдан дилдираб турибди. Кўксининг энг нозик нуқтасида бир оғриқ туйган Муаллим бугуноқ унинг уйига боришга аҳд қилди.
Ўқувчиларга уй вазифаларини бериб, дарс тугаши билан кўчага чиқди. Тушлик ҳам қилмади. Ҳали унут бўлиб улгурмаган етимлик йилларини кўз олдида кечагидек гавдалантириб қўйган болакай учун нимадир қилишни ўйлади. Ахир эзгуликдан сабоқ бериб кетган устозига муносиб шогирд бўлишга аҳд қилган эди-ку?! Чуқур ўйга толганча беихтиёр чўнтакларини кавлади…
Деворлари нурай деб турган эскигина уй рўпарасида бир зум тек қотди. Уни униқиб кетган либосдаги аёл қарши олди. Кўзларига мунг чўккан бу аёлга боқиб, онасини эслади…
Салом-аликдан сўнг ўзини таништирди, ҳол-аҳвол сўради. Кетаётиб қўлидаги қоғозхалтани узатди ва: “Бу Баротга ҳадя. Мендан эканини билмасин…” деди-да, ортига қайтди.
Эртаси куни Барот мактабга келмади.
Касалхонага етиб борган Муаллим боланинг оташ-аланга бўлиб ёнаётган пешанасига кафтини босди. У ихрар, ора-сира: “Аяжон, оёғим совқотяпти!” дея алаҳсирарди.
Совуқ буйракларини шикастлабди…
Нимжонгина вужуди хасталикка қарши курашолмади…
Муаллим туш кўрди. Атроф ям-яшил. Борлиқни райҳоннинг муаттар бўйи қоплаган. Шогирдлари билан ўрик гулларига бурканган боғ оралаб боришмоқда. Улар орасида Барот ҳам бор. Оёқларида яп-янги пойабзал. Шўрлик: “Малим¹, энди оёғим совқотмаяпти. Қаранг, аям бошмоқ олиб берди”, дея суюнармиш…
Ҳаво сарин, осмон тунд. Қабристон ҳар галгидек жимжит. Сукунатни фақат шаррос қуяётган ёмғирнинг алланечук ҳазин оҳанги бузмоқда. Гўё само ичра сузаётган қоп-қора булутлар карвони қабрлар устида кўзёш тўкаётгандек. Бир қарашда оддийгина ҳол – ёмғир Баротнинг қабри узра ҳам ёғмоқда.
Йўқ.
Ёмғир Муаллимнинг ичига ёғаётир.
Ёмғир Муаллимнинг кўзларидан ёғаётир…
Гулбаҳор АБДУЛЛОҲ .
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
09 Jan, 01:33
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
💬 💬 💬 💬 💬 💬 💬 💬 💬
⭐ TOʻGʻRI OVQATLANISH
⭐ ISHTAXANI TABIY BLOKLASH
⭐ TANANGIZ OSILMASDAN
⭐ SOGʻLOM OZISH MARAFONI
⭐ ENG ARZON NARXLAR
⭐ ENG SIFATLI OZISH
📥 📥 📥 📥 📥 📥 📥 📥 📥
1️⃣ OY 50 MING
2️⃣ OY 100 MING
3️⃣ OY 150 MING
⏱ ⏱ ⏱ ⏱ ⏱ ⏱ ⏱ ⏱ ⏱
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
💬 💬 💬 💬 💬 💬 💬 💬 💬 💬
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
✔️ ✔️ ✔️ ✔️ ✔️ ✔️ ✔️ ✔️ ✔️ ✔️
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 16:55
35
— Энди ундай бўлмайди, — Дилафруз қатъий нигоҳлар билан ўрнидан тураркан, — энди улар ҳам қилганига яраша жавобини олишади. Бундан буёғи мен ҳам фақат ўзимни ўйлайман, — деганча қизларининг хонасига ўтди. Улар билан бироз ўйнаган бўлди. Кейин уларни ухлатиб, хонасига кирди. Зерикдими, телефонини қўлига олиб телеграмга кирди. Қараса, Саида онлине ўтирибди.
— Қалайсан? — Дилафруз энди ёзиш ҳақида ўйлаётганди, Саиданинг ўзи ёзиб қолди, — ҳалиям ухламадингми?
— Йўқ, қизларимни энди ухлатиб хонамга киргандим, — жавоб берди.
— Эринг уйдамасми дейман?
— Ҳа бугун ҳам фабрикада қоларканлар.
— Шу иши ҳам бор бўлсинда. Уйида шундоқ жанон хотини бўла туриб қандай фабрикада қолиш ҳақида ўйлаш мумкин?
— Билмадим, — Дилафруз шундай жавоб ёздию, ўйланиб қолди, — чиндан нега ҳа деб фабрикада қолаяпдилар? Ёки мендан шунақа йўллар билан узоқлашишни ўйлаяпдиларми?
— Эринг аниқ биттасини топиб олган, — Дилафруз шундай ўйлар билан ўтирганда ўлганни устига тепгандек Саидадан шундай хабар келди. Дилафруз ўқидию, лекин жавоб ёзмади. Нима десин? Йўқ деса Сарвар ҳар икки кунни бири фабрикада қоляпти. Ҳа деса, ҳали шубҳали ҳеч нима йўқ. Дилафруз шулар ҳақида ўйлайвериб, қандай ухлаганини билмай ҳам қолди.
🌺🌺🌺
— Сен ҳозирча ҳеч нима дема, — Муҳсин Дадахонни қайта-қайта огоҳлантираркан, — ёнига яқинлашишга ҳам, унинг яқинлашишига ҳам қўйма. Фақат яхши гапир. Агар бу ишни чиндан сен қилган бўлсанг жимгина кутади. Мободо бошқаси бўлса, ўша пари ем еб юрган охури ёнига албатта боради.
— Буни менга сездириб қилади дейсанми? — Дадахон ўйланганча сўради.
— Йўқ албатта. Сен буёғини ўйлама. Сенга ўзим ёрдам бераман.
— Раҳмат, — Дадахон ҳали ҳам турли ўйлар оғушида эди. Қанча ўйласа ҳам Зулхуморни хонага қандай кириб келганини, унга қандай тегинганини эслай олмади. Муҳсин айтгандек Зулхумор бошқаси билан яқинлик қилган бўлса, нега буни унинг бўйнига илмоқчи? Унинг нияти нима ўзи?
— Энди ундай бўлмайди, — Дилафруз қатъий нигоҳлар билан ўрнидан тураркан, — энди улар ҳам қилганига яраша жавобини олишади. Бундан буёғи мен ҳам фақат ўзимни ўйлайман, — деганча қизларининг хонасига ўтди. Улар билан бироз ўйнаган бўлди. Кейин уларни ухлатиб, хонасига кирди. Зерикдими, телефонини қўлига олиб телеграмга кирди. Қараса, Саида онлине ўтирибди.
— Қалайсан? — Дилафруз энди ёзиш ҳақида ўйлаётганди, Саиданинг ўзи ёзиб қолди, — ҳалиям ухламадингми?
— Йўқ, қизларимни энди ухлатиб хонамга киргандим, — жавоб берди.
— Эринг уйдамасми дейман?
— Ҳа бугун ҳам фабрикада қоларканлар.
— Шу иши ҳам бор бўлсинда. Уйида шундоқ жанон хотини бўла туриб қандай фабрикада қолиш ҳақида ўйлаш мумкин?
— Билмадим, — Дилафруз шундай жавоб ёздию, ўйланиб қолди, — чиндан нега ҳа деб фабрикада қолаяпдилар? Ёки мендан шунақа йўллар билан узоқлашишни ўйлаяпдиларми?
— Эринг аниқ биттасини топиб олган, — Дилафруз шундай ўйлар билан ўтирганда ўлганни устига тепгандек Саидадан шундай хабар келди. Дилафруз ўқидию, лекин жавоб ёзмади. Нима десин? Йўқ деса Сарвар ҳар икки кунни бири фабрикада қоляпти. Ҳа деса, ҳали шубҳали ҳеч нима йўқ. Дилафруз шулар ҳақида ўйлайвериб, қандай ухлаганини билмай ҳам қолди.
🌺🌺🌺
— Сен ҳозирча ҳеч нима дема, — Муҳсин Дадахонни қайта-қайта огоҳлантираркан, — ёнига яқинлашишга ҳам, унинг яқинлашишига ҳам қўйма. Фақат яхши гапир. Агар бу ишни чиндан сен қилган бўлсанг жимгина кутади. Мободо бошқаси бўлса, ўша пари ем еб юрган охури ёнига албатта боради.
— Буни менга сездириб қилади дейсанми? — Дадахон ўйланганча сўради.
— Йўқ албатта. Сен буёғини ўйлама. Сенга ўзим ёрдам бераман.
— Раҳмат, — Дадахон ҳали ҳам турли ўйлар оғушида эди. Қанча ўйласа ҳам Зулхуморни хонага қандай кириб келганини, унга қандай тегинганини эслай олмади. Муҳсин айтгандек Зулхумор бошқаси билан яқинлик қилган бўлса, нега буни унинг бўйнига илмоқчи? Унинг нияти нима ўзи?
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 16:55
31
— Фурқат ака, — Наргиза унинг қўли ва камаридан кўз узмасдан, — илтимос керакмас. Ахир...
— Гулим, — Фурқат иршайганча бўшаган камарини ҳавода бир ўйнатиб қўяркан, — эсингдами?
— Илтимос, — Наргиза ялингандек йиғларкан, — илтимос унақа қилманг. Керакмас, ахир...
— Тишшш, — Фурқат унинг ёнига келиб қўлини бўйнини орқасидан ўтқазганча пешонасини унинг пешонасига тиради, — бугун бизни кунимиз. Сени қанчалик соғинганимни биласанми?
— Фурқат керакмас, — Наргиза йиғларкан на ортга, на олдинга юришни билмай турарди.
— Керак гўзалим, керак, — Фурқат унинг белидан маҳкам қучганча каравот томонга юрди.
— Илтимос, — Наргиза унга итоат қилганча каравот томонга юраркан пичирлади.
— Бу сафаргиси сенга ҳам ёқади, — Фурқат иршайганча қизни каравотга отиб юборди ва аста-секин уст-бошидан халос бўла бошлади. Эрининг ҳарактерини билган Наргиза эса йиғлашдан нарига ўта олмади.
— Қўрқма, — Фурқат каравотга чиқаркан, биринчи қилган иши Наргизанинг қўлини камар билан каравотга боғлаб қўйиш бўлди, — ҳаммаси зўр бўлади гўзалим, — ёқимсиз тиржайганча унинг юзларидан ўпиб қўйишни унутмади. Секин ишга кираркан, Наргизанинг ялиниб йиғлаётгани унга ўзгача хузур ва куч бағишларди. У бақирмаслиги учун боя ечган майкаси билан унинг оғзини боғлаб қўйди.
Бундан олти ой олдин ота-онасининг қистови билан Фурқатга турмушга чиққан Наргиза никоҳ оқшоминидан буён ҳар кеча ўз жуфти ҳалоли томонидан зўрланар, қаршилик қилса калтакланар эди. Калтак егани етмагандек, Фурқат у билан нафсини қондирмагунча ухламасди. Ҳаммаси жонидан ўтиб кетган Наргиза акаси Россиядан келиши билан ота уйига қочиб кетди. Вазиятни қоғозга ўраб-ўраб тутилганча ойиси орқали акасига айтгач, мана бир ойдан бери ота уйида ҳеч қандай зўравонлику калтакларсиз яшаб юрганди. Бугун эса яна эри томонидан хўрланди, тахқирланди.
— Мана бўлди, — орадан ўтган вақт Наргиза учун йилларга татигандек бўлди, — Фурқат хансираб нафас олганча ўрнидан тураркан, — ҳозир мен билан уйга кетасан. Қаршилик қиладиган бўлсанг, ҳозирги аҳволинг бундан кейингисини ёнида ҳеч нима бўлмай қолади, — Фурқат каравотдан тушаётган Наргизани тепиб ўтишни ҳам унутмади.
— Фурқат ака, — Наргиза унинг қўли ва камаридан кўз узмасдан, — илтимос керакмас. Ахир...
— Гулим, — Фурқат иршайганча бўшаган камарини ҳавода бир ўйнатиб қўяркан, — эсингдами?
— Илтимос, — Наргиза ялингандек йиғларкан, — илтимос унақа қилманг. Керакмас, ахир...
— Тишшш, — Фурқат унинг ёнига келиб қўлини бўйнини орқасидан ўтқазганча пешонасини унинг пешонасига тиради, — бугун бизни кунимиз. Сени қанчалик соғинганимни биласанми?
— Фурқат керакмас, — Наргиза йиғларкан на ортга, на олдинга юришни билмай турарди.
— Керак гўзалим, керак, — Фурқат унинг белидан маҳкам қучганча каравот томонга юрди.
— Илтимос, — Наргиза унга итоат қилганча каравот томонга юраркан пичирлади.
— Бу сафаргиси сенга ҳам ёқади, — Фурқат иршайганча қизни каравотга отиб юборди ва аста-секин уст-бошидан халос бўла бошлади. Эрининг ҳарактерини билган Наргиза эса йиғлашдан нарига ўта олмади.
— Қўрқма, — Фурқат каравотга чиқаркан, биринчи қилган иши Наргизанинг қўлини камар билан каравотга боғлаб қўйиш бўлди, — ҳаммаси зўр бўлади гўзалим, — ёқимсиз тиржайганча унинг юзларидан ўпиб қўйишни унутмади. Секин ишга кираркан, Наргизанинг ялиниб йиғлаётгани унга ўзгача хузур ва куч бағишларди. У бақирмаслиги учун боя ечган майкаси билан унинг оғзини боғлаб қўйди.
Бундан олти ой олдин ота-онасининг қистови билан Фурқатга турмушга чиққан Наргиза никоҳ оқшоминидан буён ҳар кеча ўз жуфти ҳалоли томонидан зўрланар, қаршилик қилса калтакланар эди. Калтак егани етмагандек, Фурқат у билан нафсини қондирмагунча ухламасди. Ҳаммаси жонидан ўтиб кетган Наргиза акаси Россиядан келиши билан ота уйига қочиб кетди. Вазиятни қоғозга ўраб-ўраб тутилганча ойиси орқали акасига айтгач, мана бир ойдан бери ота уйида ҳеч қандай зўравонлику калтакларсиз яшаб юрганди. Бугун эса яна эри томонидан хўрланди, тахқирланди.
— Мана бўлди, — орадан ўтган вақт Наргиза учун йилларга татигандек бўлди, — Фурқат хансираб нафас олганча ўрнидан тураркан, — ҳозир мен билан уйга кетасан. Қаршилик қиладиган бўлсанг, ҳозирги аҳволинг бундан кейингисини ёнида ҳеч нима бўлмай қолади, — Фурқат каравотдан тушаётган Наргизани тепиб ўтишни ҳам унутмади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 16:55
32
Бугунги имтиҳонни ҳам кўнгилдагидек топшириб чиққан Нилуфар ўзини музқаймоқ билан сийлашни ўйладию, кўчанинг нариги бетидаги дўконни мўлжаллаб кета бошлади.
— Нилуфар, — ортидан эшитилган таниш овоз сабаб ортига ўгириларкан юзига билинар-билинмас табассум югурди.
— Ассалому алайкум.
— Яхшимисиз? — йигит унинг ёнига келиб сўрашаркан, — имтиҳон қандай бўлди? Қийналмадингизми?
— Унчалик қийин бўлмади. Ҳаммаси шу ўқиб, ўрганганларимиздан тушди.
— Унда яхши, — йигит унга зимдан назар ташлаб қўяркан, — Нилуфар сиз билан гаплашиб олсак дегандим. Шунга...
— Беҳруз яна ўша мавзу бўлса....
— Нилуфар балки яхшилаб ўйлаб кўрарсиз? Ҳеч йўқ битта имкон дегандек.
— Мен ҳали турмушга чиқмоқчи эмасман. Буни устига бўлажак турмуш ўртоғимни яқиндан танишни, билишни истайман. Кейинчалик афсусланмаслик учун. Буни сабабини эса жуда яхши биласиз.
— Албатта, — Беҳруз ўйчан ҳолда, — менга битта имкон берсангиз, ишончингизни оқлаш учун...
— Беҳруз сиз ҳам кун келиб ўз бахтингизни топасиз, — Нилуфар тилида шундай деётганига қарамай, ичида умуман бошқача ўй-ҳаёллар айланарди.
— Мен бахтимни топиб бўлганман ва унга эришиш учун ҳаракат қиламан. Сизни ҳам тушунаман. Ўша дугонангизни бошидан ўтганлари сабаб турмушга чиқишга қўрқиб қолгансиз. Лекин унутманг, беш бармоқ баравар эмас. Номи «эркак» бўлгани билан ҳаммаси ҳам бу номга лойиқ бўлавермайди.
— Тўғри, лекин....
— Нилуфар мени жуда яхши биласиз, ушлаган жойимни ҳеч қачон қўйиб юбормайман.
— Беҳруз бу умр....
— Сиз яхшилаб ўйлаб кўринг, бу мавзуда кейин яна бафуржа гаплашамиз. Ҳозир бўлса юринг музқаймоқхўрлик қиламиз. Тўғридаги дўконга сиз ёқтирган олчали музқаймоқлар келибди.
— Сиз? — Нилуфар ҳайрон бўлганча Беҳрузга қаради.
— Ҳа нима? Ҳар ҳолда олти йиллик курсдошмиз, — Беҳруз жилмайганча кўз қисиб қўйди.
Бугунги имтиҳонни ҳам кўнгилдагидек топшириб чиққан Нилуфар ўзини музқаймоқ билан сийлашни ўйладию, кўчанинг нариги бетидаги дўконни мўлжаллаб кета бошлади.
— Нилуфар, — ортидан эшитилган таниш овоз сабаб ортига ўгириларкан юзига билинар-билинмас табассум югурди.
— Ассалому алайкум.
— Яхшимисиз? — йигит унинг ёнига келиб сўрашаркан, — имтиҳон қандай бўлди? Қийналмадингизми?
— Унчалик қийин бўлмади. Ҳаммаси шу ўқиб, ўрганганларимиздан тушди.
— Унда яхши, — йигит унга зимдан назар ташлаб қўяркан, — Нилуфар сиз билан гаплашиб олсак дегандим. Шунга...
— Беҳруз яна ўша мавзу бўлса....
— Нилуфар балки яхшилаб ўйлаб кўрарсиз? Ҳеч йўқ битта имкон дегандек.
— Мен ҳали турмушга чиқмоқчи эмасман. Буни устига бўлажак турмуш ўртоғимни яқиндан танишни, билишни истайман. Кейинчалик афсусланмаслик учун. Буни сабабини эса жуда яхши биласиз.
— Албатта, — Беҳруз ўйчан ҳолда, — менга битта имкон берсангиз, ишончингизни оқлаш учун...
— Беҳруз сиз ҳам кун келиб ўз бахтингизни топасиз, — Нилуфар тилида шундай деётганига қарамай, ичида умуман бошқача ўй-ҳаёллар айланарди.
— Мен бахтимни топиб бўлганман ва унга эришиш учун ҳаракат қиламан. Сизни ҳам тушунаман. Ўша дугонангизни бошидан ўтганлари сабаб турмушга чиқишга қўрқиб қолгансиз. Лекин унутманг, беш бармоқ баравар эмас. Номи «эркак» бўлгани билан ҳаммаси ҳам бу номга лойиқ бўлавермайди.
— Тўғри, лекин....
— Нилуфар мени жуда яхши биласиз, ушлаган жойимни ҳеч қачон қўйиб юбормайман.
— Беҳруз бу умр....
— Сиз яхшилаб ўйлаб кўринг, бу мавзуда кейин яна бафуржа гаплашамиз. Ҳозир бўлса юринг музқаймоқхўрлик қиламиз. Тўғридаги дўконга сиз ёқтирган олчали музқаймоқлар келибди.
— Сиз? — Нилуфар ҳайрон бўлганча Беҳрузга қаради.
— Ҳа нима? Ҳар ҳолда олти йиллик курсдошмиз, — Беҳруз жилмайганча кўз қисиб қўйди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 16:55
34
Дилафруз бугун залдан эртароқ қайтди. Биринчи қиладиган иши яхшилаб душ қабул қилиш бўлди. Кейин эса ўзига ёққан яшил кўйлагини кийиб чиқдию ҳали қизларини боғчадан олишга эрта эканлиги учун гўзаллик салонига йўл олди. Сочларини бироз калталатди.
— Мана бўлди опажон, — салончи қиз унинг сочларини енгилгина турмак қилиб қўяркан, — рости сочларингиз жуда ҳавас қилгулик экан.
— Йўғеэе? — кўринишидан мамнун бўлганча кўзгудан кўз узолмаётган Дилафруз жилмайиб қўйганча, — нимасига ҳавас қиласиз? Сочим узун эмаску!
— Тўғри, лекин сочлариз соғлом экан. Яна унчалик гулламаган.
— Ҳааа, — салондан яхши кайфиятда чиққан Дилафруз қизларини олгани боғчага борди. Уларни олиб эса кафега. Кечки овқатни ўша ерда тановул қилишиб, кейин биргаликда уйга қайтишди. Эшикни ўзини калити билан очиб кираркан, остонада эрининг оёқ кийими йўқлигини кўриб хўрсиниб қўйдию, қизларини хоналарига олиб кирди. Уларнинг уст-бошини алиштириб, бироз ўйнаб ўтиришлари мумкинлигини айтиб ошхонага чиқди, — бугун ҳам кеч келармикинлар? — ўзига-ўзи гапирганча қўлига телефонини олди, — қўнғироқ қилиб кўрайчи, балки йўлдадирлар? Овқатланмаган бўлсалар у-бу нарса тайёрлаб қўярдим, — шундай ўйлар билан эрининг рақамини терди.
— Алооо, — узоқ чақирувдан кейин Сарварнинг хорғин овози эшитилди.
— Келяпсизми?
— Бугун фабрикада қоламан. Ўзларингиз овқатланиб ухлайверинглар.
— Хўп, — Дилафруз шундай деганча телефонини ўчираркан, — ўзи Саи ҳақ. Эътибор берганим сари қадрсиз бўлиб боряпман, — телефонни стол устига тарақлатиб қўяркан, — ўзи бошидан менда кўнгиллари йўқ эди. Хатто ажрашмоқчи ҳам бўлгандилар. Ҳомиладор эканлигимни айтиб зўрға фикрларидан қайтаргандим. Эндичи? Энди ҳам ажрашиш ҳақида ўйлаётганлар бўлсалар-а? Ахир мана деярли икки ойдан бери уйга кеч келадилар. Ёки келмайдилар. Наҳотки биттасини топиб олган бўлсалар? Бўлиши мумкин эмас, — ўзи ўйлаб топган ўйларидан ўзи ваҳимага туша бошлади, — йўқ, йўқ, — кўзлари каттарганча, — Сарвар акам бизга бундай қила олмайдилар. Ахир ўртамизда эгизакларимиз бор. Сарвар акам уларни жуда яхши кўради. Уларсиз ҳаётларини тасаввур қила олмайди. Шундай экан улар бизга хиёнат қила олмайдилар, — ўз ҳаёлларини ўзи рад қиларкан бироз таскин топгандек бўлди.
🌺🌺🌺
— Тура қол, — Фурқат кийиниб бўлиши билан Наргизанинг ерда ётган кийимларини унга қаратиб отди, — тез-тез кийин. Уйга боргач бирга ювинамиз, — иршайди. Наргиза базўр ўрнидан тураркан, бутун танаси зирқираб оғрирди. Кийиниб бўлганча ўтган оғриқли дақиқалар асрдек туюлди гўё, — қани юра қол, — Фурқат унинг қўлидан ушлаб олдида эшик томонга юрди.
— Мен ҳалиги...
— Уйингдагиларни бугун кечга меҳмонга чақирамиз. Ҳозир эса биргаликда уйимизга қайтиб иккимиз яраш оши тайёрлаймиз.
— Хўп, — Наргиза ноилож унга эргашди. Йўл четида кетишаркан Фурқат унинг белидан қўлини ўтказиб олиб уни қучоқлаб кетарди, — бунақа юришимиз бироз ноқулай, одамлар...
— Одамлар билан ишим йўқ, — Фурқат Наргиза уни ўзидан итаргани учун жаҳли чиққандек бўлиб унинг белидан маҳкам сиқаркан, — сен мени хотинимсан. Ошинг ҳалол бўлса кўчада ич деган мақол бор. Нима демоқчи эканимни тушундингми?
— Ҳа, — Наргиза ортиқ ҳеч нима демади. Чунки у Фурқатни жуда яхши билади. Ҳозир унинг чапига чиқса ўша айтаётган «ҳалол оши» ни шу ернинг ўзида ҳам ичишдан ҳам тап тортмайдиганлар хилидан. Бунақа «ит қилиқ» унинг қонида бор. Унинг буваси, битта амакиси шунақа қилишга ҳаракат қилишган.
Дилафруз бугун залдан эртароқ қайтди. Биринчи қиладиган иши яхшилаб душ қабул қилиш бўлди. Кейин эса ўзига ёққан яшил кўйлагини кийиб чиқдию ҳали қизларини боғчадан олишга эрта эканлиги учун гўзаллик салонига йўл олди. Сочларини бироз калталатди.
— Мана бўлди опажон, — салончи қиз унинг сочларини енгилгина турмак қилиб қўяркан, — рости сочларингиз жуда ҳавас қилгулик экан.
— Йўғеэе? — кўринишидан мамнун бўлганча кўзгудан кўз узолмаётган Дилафруз жилмайиб қўйганча, — нимасига ҳавас қиласиз? Сочим узун эмаску!
— Тўғри, лекин сочлариз соғлом экан. Яна унчалик гулламаган.
— Ҳааа, — салондан яхши кайфиятда чиққан Дилафруз қизларини олгани боғчага борди. Уларни олиб эса кафега. Кечки овқатни ўша ерда тановул қилишиб, кейин биргаликда уйга қайтишди. Эшикни ўзини калити билан очиб кираркан, остонада эрининг оёқ кийими йўқлигини кўриб хўрсиниб қўйдию, қизларини хоналарига олиб кирди. Уларнинг уст-бошини алиштириб, бироз ўйнаб ўтиришлари мумкинлигини айтиб ошхонага чиқди, — бугун ҳам кеч келармикинлар? — ўзига-ўзи гапирганча қўлига телефонини олди, — қўнғироқ қилиб кўрайчи, балки йўлдадирлар? Овқатланмаган бўлсалар у-бу нарса тайёрлаб қўярдим, — шундай ўйлар билан эрининг рақамини терди.
— Алооо, — узоқ чақирувдан кейин Сарварнинг хорғин овози эшитилди.
— Келяпсизми?
— Бугун фабрикада қоламан. Ўзларингиз овқатланиб ухлайверинглар.
— Хўп, — Дилафруз шундай деганча телефонини ўчираркан, — ўзи Саи ҳақ. Эътибор берганим сари қадрсиз бўлиб боряпман, — телефонни стол устига тарақлатиб қўяркан, — ўзи бошидан менда кўнгиллари йўқ эди. Хатто ажрашмоқчи ҳам бўлгандилар. Ҳомиладор эканлигимни айтиб зўрға фикрларидан қайтаргандим. Эндичи? Энди ҳам ажрашиш ҳақида ўйлаётганлар бўлсалар-а? Ахир мана деярли икки ойдан бери уйга кеч келадилар. Ёки келмайдилар. Наҳотки биттасини топиб олган бўлсалар? Бўлиши мумкин эмас, — ўзи ўйлаб топган ўйларидан ўзи ваҳимага туша бошлади, — йўқ, йўқ, — кўзлари каттарганча, — Сарвар акам бизга бундай қила олмайдилар. Ахир ўртамизда эгизакларимиз бор. Сарвар акам уларни жуда яхши кўради. Уларсиз ҳаётларини тасаввур қила олмайди. Шундай экан улар бизга хиёнат қила олмайдилар, — ўз ҳаёлларини ўзи рад қиларкан бироз таскин топгандек бўлди.
🌺🌺🌺
— Тура қол, — Фурқат кийиниб бўлиши билан Наргизанинг ерда ётган кийимларини унга қаратиб отди, — тез-тез кийин. Уйга боргач бирга ювинамиз, — иршайди. Наргиза базўр ўрнидан тураркан, бутун танаси зирқираб оғрирди. Кийиниб бўлганча ўтган оғриқли дақиқалар асрдек туюлди гўё, — қани юра қол, — Фурқат унинг қўлидан ушлаб олдида эшик томонга юрди.
— Мен ҳалиги...
— Уйингдагиларни бугун кечга меҳмонга чақирамиз. Ҳозир эса биргаликда уйимизга қайтиб иккимиз яраш оши тайёрлаймиз.
— Хўп, — Наргиза ноилож унга эргашди. Йўл четида кетишаркан Фурқат унинг белидан қўлини ўтказиб олиб уни қучоқлаб кетарди, — бунақа юришимиз бироз ноқулай, одамлар...
— Одамлар билан ишим йўқ, — Фурқат Наргиза уни ўзидан итаргани учун жаҳли чиққандек бўлиб унинг белидан маҳкам сиқаркан, — сен мени хотинимсан. Ошинг ҳалол бўлса кўчада ич деган мақол бор. Нима демоқчи эканимни тушундингми?
— Ҳа, — Наргиза ортиқ ҳеч нима демади. Чунки у Фурқатни жуда яхши билади. Ҳозир унинг чапига чиқса ўша айтаётган «ҳалол оши» ни шу ернинг ўзида ҳам ичишдан ҳам тап тортмайдиганлар хилидан. Бунақа «ит қилиқ» унинг қонида бор. Унинг буваси, битта амакиси шунақа қилишга ҳаракат қилишган.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 16:55
33
— Марҳамат, — дўкон олдида музқаймоқ ейишни хохловчилар учун қўйилган бир неча стол-стулларнинг биттасига ўтиришлари билан Беҳрузнинг ишорасига кўра етиб келган йигит улар буюртирган музқаймоқларни стол устига қўяркан, — ёқимли иштаҳа, — деб қўйишни ҳам унутмади.
— Раҳмат.
— Раҳмат, — Беҳруз миннатдорлик билдиргандек бош чайқаб қўяркан, — дугонангиз ҳозир яхшими?
— Ҳа анча яхши. Хатто ишга ҳам жойлашган, — Нилуфар музқаймоқни иштаҳа билан еркан, — насиб қилса ҳаёти изига туша бошлади.
— Қишлоққа қайтаман демаяптими? — Беҳрузнинг овозида бироз қўрқув ва хавотир бордек эди. Худдики, Нилуфар ҳам ўша дугонаси билан қишлоққа қайтиб кетадию, умуман қайтиб келмайдигандек.
— Йўқ, бу ҳақида гап бўлиши ҳам мумкин эмас. Ахир энди ҳаёти ўнглана бошлаганда, била туриб яна ўзини ўтга отадими?
— Эричи? Ахир у...
— Ер ютсин ўша эрини, — Нилуфарнинг овози алам ва нафрат билан қоришиб чиқди, — унақа эрнинг боридан йўғи.
🌺🌺🌺
Дадахон ишга ўйчан кириб келаркан, қабулига келган беморларга унчалик эътибор қаратмади.
— Мумкинми доктор? — у кириши билан ортидан кимдир кириб келди.
— Ҳали вақтли, мен ўзим....Муҳсин? — ортига ўгириларкан дўстини кўриб хурсанд бўлиб кетди, — бормисан оғайни?
— Борман, борман, — Муҳсин жилмайганча келиб Дадахон билан қучоқ очиб кўришаркан, — ўзинг бормисан? Аҳволларинг яхшими? Оиланг тинчми?
— Ҳааа, — Дадахон қисқа жавоб берганча кўзларини олиб қочаркан, — ҳаммаси бир нави.
— Лекин юзинг, — Муҳсин стулга ўтираркан, — хўш, гапирчи нима бўлди?
— Арзигулик ҳеч нарса. Ўзинг яхшимисан? — Дадахон гапни бурди.
— Менда ҳаммаси яхши. Лекин сенда унақамас шекилли. Қани ўтирчи, бир дардингни эшитайлик.
— Биласанми, — Дадахон минг хижолат билан бўлиб ўтган воқеани айтиб берди.
— Ўзинг шунга, яъни ўша қизга тегинганинга ишонасанми?
— Тўғриси билмайман. Чунки ўша куни маст эдим. Ягона эсимда қолгани хонамга кириб, ўсимни ётоққа ташлаганим. Уёғи эсимда йўқ.
— Тушунарли, — Муҳсин бироз ўйланиб тураркан, — менга қара оғайни, — ўрнидан туриб Дадахоннинг елкасига қўлини қўяркан, — емаган сўмсанга пул тўлашга шошилма. Ҳали ўша сўмсани чиндан едингми йўқми тагига етайлик. Пулини тўлаш қочиб кетмайди.
— Марҳамат, — дўкон олдида музқаймоқ ейишни хохловчилар учун қўйилган бир неча стол-стулларнинг биттасига ўтиришлари билан Беҳрузнинг ишорасига кўра етиб келган йигит улар буюртирган музқаймоқларни стол устига қўяркан, — ёқимли иштаҳа, — деб қўйишни ҳам унутмади.
— Раҳмат.
— Раҳмат, — Беҳруз миннатдорлик билдиргандек бош чайқаб қўяркан, — дугонангиз ҳозир яхшими?
— Ҳа анча яхши. Хатто ишга ҳам жойлашган, — Нилуфар музқаймоқни иштаҳа билан еркан, — насиб қилса ҳаёти изига туша бошлади.
— Қишлоққа қайтаман демаяптими? — Беҳрузнинг овозида бироз қўрқув ва хавотир бордек эди. Худдики, Нилуфар ҳам ўша дугонаси билан қишлоққа қайтиб кетадию, умуман қайтиб келмайдигандек.
— Йўқ, бу ҳақида гап бўлиши ҳам мумкин эмас. Ахир энди ҳаёти ўнглана бошлаганда, била туриб яна ўзини ўтга отадими?
— Эричи? Ахир у...
— Ер ютсин ўша эрини, — Нилуфарнинг овози алам ва нафрат билан қоришиб чиқди, — унақа эрнинг боридан йўғи.
🌺🌺🌺
Дадахон ишга ўйчан кириб келаркан, қабулига келган беморларга унчалик эътибор қаратмади.
— Мумкинми доктор? — у кириши билан ортидан кимдир кириб келди.
— Ҳали вақтли, мен ўзим....Муҳсин? — ортига ўгириларкан дўстини кўриб хурсанд бўлиб кетди, — бормисан оғайни?
— Борман, борман, — Муҳсин жилмайганча келиб Дадахон билан қучоқ очиб кўришаркан, — ўзинг бормисан? Аҳволларинг яхшими? Оиланг тинчми?
— Ҳааа, — Дадахон қисқа жавоб берганча кўзларини олиб қочаркан, — ҳаммаси бир нави.
— Лекин юзинг, — Муҳсин стулга ўтираркан, — хўш, гапирчи нима бўлди?
— Арзигулик ҳеч нарса. Ўзинг яхшимисан? — Дадахон гапни бурди.
— Менда ҳаммаси яхши. Лекин сенда унақамас шекилли. Қани ўтирчи, бир дардингни эшитайлик.
— Биласанми, — Дадахон минг хижолат билан бўлиб ўтган воқеани айтиб берди.
— Ўзинг шунга, яъни ўша қизга тегинганинга ишонасанми?
— Тўғриси билмайман. Чунки ўша куни маст эдим. Ягона эсимда қолгани хонамга кириб, ўсимни ётоққа ташлаганим. Уёғи эсимда йўқ.
— Тушунарли, — Муҳсин бироз ўйланиб тураркан, — менга қара оғайни, — ўрнидан туриб Дадахоннинг елкасига қўлини қўяркан, — емаган сўмсанга пул тўлашга шошилма. Ҳали ўша сўмсани чиндан едингми йўқми тагига етайлик. Пулини тўлаш қочиб кетмайди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 12:02
📝 Ҳижобга кирган аёл ҳикояси.
Отам ёшлигимда вафот этганлар. Унаштирилиб турмушга чиқишимга саноқли кунлар қолганда онам ҳам дорулбақога риҳлат қилдилар. Унаштирилган одамим кутолмаслиги айтиб айниб кетди. Онам отамнинг иккинчи турмуши эди, аввалги аёлидан икки опам бор эди. Ўгай опам онам вафотидан кейин бир одамга мени зўрлаб узатиб юборди. Қийинчилик кўриб улғайганим сабаб янги ҳаётимдаги қийинчиликларга ҳам тез кўникиб кетдим. Кетма кет учта фарзандли бўлдим. Ҳаётим бир маромда ўтарди: иш, уйдаги юмушлар, болаларимни уй вазифаларини қилдириш, баъзан қариндошларникида тўй-томоша, туғилган кун ва улардаги эркак-аёл аралаш ичкилик билан ўтадиган йиғинлар...Менга булар оддий ҳолатдек эди, ҳаммани ҳаёти шундай эди назаримда... Бир куни одатдагидай ишдан қайтиб бироз уйим олдида қўшни аёллар билан гаплашиб қолдим. Махалламизга кўчиб келганига ҳали кўп вақт бўлмаган келин ҳам улар орасида эди. У келин ёш бўлишига қарамай кенг хижоб ва катта рўмолда юрарди. Авваллари шунақаларни кўрсам энсам қотарди. Аммо бу келинни негадир ёқтириб қолдим. Гапиришлари, ўзи ҳам ёқимли эди. Бора-бора бу келин билан кўпроқ гаплашгим келаётганини ҳис қилдим. У мен билан фақат дунёвий нарсалар ҳақида гаплашарди.(Кейинчалик бу ўзига хос психологик жараён бўлгани, бир-биримизга яқинлашиш учун менга ёқадиган гаплар қилганини билдим). У билан танишганимга бир ойча бўлганда бир кун суҳбатимиз бошқача бўлди. Мен у кунни- мен ҳидоят топган ўша кунни асло унутмайман, унутолмайман. Ўша куни салом-аликдан сўнг савол берди:
- Опа, мусулмонмисиз?
Ўзим англаб етмайдиган, аммо тўтиқушдек такрорлайдиган гапни айтдим:
-Алҳамдулилло, мусулмонман.
-Мусулмоннинг бурчлари, фарзларини биласизми?
Нима деб жавоб беришни билмай қолдим, чунки бу саволларни жавобини билмасдим...Келин менга мусулмон одам билиши керак бўлган 40 фарзни айтди. Малоикларга иймон деганда, ҳайрон бўлиб малоик нималигини сўрадим. У кулиб:
-Опа, истасангиз уйимга чиқинг, сиз билишингиз керак бўлган нарсаларни суҳбатлашамиз,-деди.
-Хозироқ билгим келяпти,-дедим ва у билан бирга уйига чиқдик. Жуда узоқ суҳбатлашдик. 40 йиллик умрим зое бўлганини, гуноҳу маъсиятлар билан ўтказганимни англадим. Муслима келин эса тавбага кеч эмаслигини, тирик пайтимда Аллоҳни танишимга Ўзи имкон бераётгани, бу эса Аллоҳ мени севишини билдиришини айтиб мени кўнглимни кўтарарди. Шу бугундан бошлаб қайтадан шаҳодат айтиб хижобга кирдим. Эримни қаршилигига қарамай ишимни ташлаб муслима аёл вазифаларини ўргана бошладим. Ҳатто малоик нималигини билмайдиган мендек аёл бир неча ой давомида намоз, Қуръон ўқишни ўргандим. Ўша муслима келин сабаб анчагина илм олдим. Эрим деярли ҳар куни махалладаги эркаклар билан ичиб маст-аласт юрарди. Мен ёнгинамиздаги масжидга намозга ўтувчи эркакларга ҳавасим келар, мени эрим ҳеч қачон намоз ўқимаса керак деб ўйлардим. Муслима келинга ҳам бу ҳақда айтардим. У мени доим Аллоҳга қаттиқ боғланишим кераклигини айтарди.
-Аллоҳдан сўрайверинг, У албатта истаганингизни беради. Агар дуоингиз қабул бўлмаётган бўлса, камчиликни ўзингиздан қидиринг. Сиз кечалари таҳажжудга туриб Аллоҳдан йиғлаб илтижо қилинг, Аллоҳ бандаларини илтижосини албатта қабул қилади,-дерди.
Алҳамдулиллаҳ, дуоларим ижобат бўлиб эрим ҳам намоз ўқий бошладилар. Аввалига 1-2 вақт ўқилган намозлар бор-бора тўлиқ бўлди.Масжидга шу қадар боғландиларки, 5 вақтни биронтасини канда қилмай масжидда ўқийдиган бўлдилар. Қўл учида кун кўрардик, Аллоҳ топганимизга барака берди, бу йил биринчи марта қурбонлик қилишга ҳам қодир бўлдик. Ёшим 58 да. Кеч бўлса ҳам Аллоҳни таниганимга, хижобга кирганимга шукр қилишдан ва мени, оиламни ҳидоят топишига сабабчи бўлган муслима қўшнимизни дуо қилишдан тўхтамайман. Доим такрорлайман: мен қирққа кириб малоик нималигини билмайдиган аёл эдим, менга Ўзини билдирган Аллоҳга беҳисоб шукр.
Азиза опа.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Отам ёшлигимда вафот этганлар. Унаштирилиб турмушга чиқишимга саноқли кунлар қолганда онам ҳам дорулбақога риҳлат қилдилар. Унаштирилган одамим кутолмаслиги айтиб айниб кетди. Онам отамнинг иккинчи турмуши эди, аввалги аёлидан икки опам бор эди. Ўгай опам онам вафотидан кейин бир одамга мени зўрлаб узатиб юборди. Қийинчилик кўриб улғайганим сабаб янги ҳаётимдаги қийинчиликларга ҳам тез кўникиб кетдим. Кетма кет учта фарзандли бўлдим. Ҳаётим бир маромда ўтарди: иш, уйдаги юмушлар, болаларимни уй вазифаларини қилдириш, баъзан қариндошларникида тўй-томоша, туғилган кун ва улардаги эркак-аёл аралаш ичкилик билан ўтадиган йиғинлар...Менга булар оддий ҳолатдек эди, ҳаммани ҳаёти шундай эди назаримда... Бир куни одатдагидай ишдан қайтиб бироз уйим олдида қўшни аёллар билан гаплашиб қолдим. Махалламизга кўчиб келганига ҳали кўп вақт бўлмаган келин ҳам улар орасида эди. У келин ёш бўлишига қарамай кенг хижоб ва катта рўмолда юрарди. Авваллари шунақаларни кўрсам энсам қотарди. Аммо бу келинни негадир ёқтириб қолдим. Гапиришлари, ўзи ҳам ёқимли эди. Бора-бора бу келин билан кўпроқ гаплашгим келаётганини ҳис қилдим. У мен билан фақат дунёвий нарсалар ҳақида гаплашарди.(Кейинчалик бу ўзига хос психологик жараён бўлгани, бир-биримизга яқинлашиш учун менга ёқадиган гаплар қилганини билдим). У билан танишганимга бир ойча бўлганда бир кун суҳбатимиз бошқача бўлди. Мен у кунни- мен ҳидоят топган ўша кунни асло унутмайман, унутолмайман. Ўша куни салом-аликдан сўнг савол берди:
- Опа, мусулмонмисиз?
Ўзим англаб етмайдиган, аммо тўтиқушдек такрорлайдиган гапни айтдим:
-Алҳамдулилло, мусулмонман.
-Мусулмоннинг бурчлари, фарзларини биласизми?
Нима деб жавоб беришни билмай қолдим, чунки бу саволларни жавобини билмасдим...Келин менга мусулмон одам билиши керак бўлган 40 фарзни айтди. Малоикларга иймон деганда, ҳайрон бўлиб малоик нималигини сўрадим. У кулиб:
-Опа, истасангиз уйимга чиқинг, сиз билишингиз керак бўлган нарсаларни суҳбатлашамиз,-деди.
-Хозироқ билгим келяпти,-дедим ва у билан бирга уйига чиқдик. Жуда узоқ суҳбатлашдик. 40 йиллик умрим зое бўлганини, гуноҳу маъсиятлар билан ўтказганимни англадим. Муслима келин эса тавбага кеч эмаслигини, тирик пайтимда Аллоҳни танишимга Ўзи имкон бераётгани, бу эса Аллоҳ мени севишини билдиришини айтиб мени кўнглимни кўтарарди. Шу бугундан бошлаб қайтадан шаҳодат айтиб хижобга кирдим. Эримни қаршилигига қарамай ишимни ташлаб муслима аёл вазифаларини ўргана бошладим. Ҳатто малоик нималигини билмайдиган мендек аёл бир неча ой давомида намоз, Қуръон ўқишни ўргандим. Ўша муслима келин сабаб анчагина илм олдим. Эрим деярли ҳар куни махалладаги эркаклар билан ичиб маст-аласт юрарди. Мен ёнгинамиздаги масжидга намозга ўтувчи эркакларга ҳавасим келар, мени эрим ҳеч қачон намоз ўқимаса керак деб ўйлардим. Муслима келинга ҳам бу ҳақда айтардим. У мени доим Аллоҳга қаттиқ боғланишим кераклигини айтарди.
-Аллоҳдан сўрайверинг, У албатта истаганингизни беради. Агар дуоингиз қабул бўлмаётган бўлса, камчиликни ўзингиздан қидиринг. Сиз кечалари таҳажжудга туриб Аллоҳдан йиғлаб илтижо қилинг, Аллоҳ бандаларини илтижосини албатта қабул қилади,-дерди.
Алҳамдулиллаҳ, дуоларим ижобат бўлиб эрим ҳам намоз ўқий бошладилар. Аввалига 1-2 вақт ўқилган намозлар бор-бора тўлиқ бўлди.Масжидга шу қадар боғландиларки, 5 вақтни биронтасини канда қилмай масжидда ўқийдиган бўлдилар. Қўл учида кун кўрардик, Аллоҳ топганимизга барака берди, бу йил биринчи марта қурбонлик қилишга ҳам қодир бўлдик. Ёшим 58 да. Кеч бўлса ҳам Аллоҳни таниганимга, хижобга кирганимга шукр қилишдан ва мени, оиламни ҳидоят топишига сабабчи бўлган муслима қўшнимизни дуо қилишдан тўхтамайман. Доим такрорлайман: мен қирққа кириб малоик нималигини билмайдиган аёл эдим, менга Ўзини билдирган Аллоҳга беҳисоб шукр.
Азиза опа.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 11:34
📝КУЁВНИНГ ҚАРҒИШИ
Тўй жуда чиройли ўтди. Таомлар кўплигидан стол оёқлари синай дерди. Мусиқачию хонандалар алмашавериб тўйхонани қиздирдиларки! Пуллар сочилди. Ҳамма самимийлик билан бахт тилади. Гуллар, шарлар, рақслар. Концертга айланиб кетди тўй ҳам. Ҳамманинг оғзида тўйнинг ҳашаматли бўлгани муҳокамаси. Куёв уйига боришганда ҳам рақс, ўйин кулгу давом этди…
Эртасига келин салом ҳам тугади, совға саломлар тўлиб кетди. Келин минг қизарганча салом берарди ҳаммага.
Никоҳ кечасидан икки ёш ёруғ юз билан чиқди. Янгаларнинг елкасидан тоғ ағдарилгандек бўлди.
Чорларда эса… Иккинчи овқат тортилганидан сўнг келин дугоналари билан ўтирган хонада бирдан қийчув бошланиб кетди!
Катталар югуриб киришганида ичкаридаги манзарадан дахшатдан кичкириб юборишди....😱
Тўй жуда чиройли ўтди. Таомлар кўплигидан стол оёқлари синай дерди. Мусиқачию хонандалар алмашавериб тўйхонани қиздирдиларки! Пуллар сочилди. Ҳамма самимийлик билан бахт тилади. Гуллар, шарлар, рақслар. Концертга айланиб кетди тўй ҳам. Ҳамманинг оғзида тўйнинг ҳашаматли бўлгани муҳокамаси. Куёв уйига боришганда ҳам рақс, ўйин кулгу давом этди…
Эртасига келин салом ҳам тугади, совға саломлар тўлиб кетди. Келин минг қизарганча салом берарди ҳаммага.
Никоҳ кечасидан икки ёш ёруғ юз билан чиқди. Янгаларнинг елкасидан тоғ ағдарилгандек бўлди.
Чорларда эса… Иккинчи овқат тортилганидан сўнг келин дугоналари билан ўтирган хонада бирдан қийчув бошланиб кетди!
Катталар югуриб киришганида ичкаридаги манзарадан дахшатдан кичкириб юборишди....😱
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 07:59
📝Отаси қўй гўштидан тайёрланган кабобни жуда яхши кўрарди.
Буни билган ўғил У кишини яхши бир ошхонага олиб борибди... аввалига ОТА кабобини ўзи ейишга харакат қилибди... хар сафар овқатини оғзига олиб борганида қарилиги сабабли қўллари титраб таоми соқолию атрофига тўкилибди.
Ошхонада ўтирганларнинг назари уларга қаратилди... пастназар қарашлар, масхаромуз жилмайишлар ва кайфияти бузилган чехралар. Ўғил эса сабр билан ОТАсига таомини едиришни бошлади. Нихоят таом тугади, ўғил ОТАсини сув олдига етаклади, оғиз-қўлларини, ёғ томган соқолини ювиб қўйди, кўзойнагини артиб тақиб қўйди. Кейин эса ОТАсини қўлтиқлаб чиқиш томон юрди. Норози назарларга қарамай ўғил хурсанд эди, чунки ОТАсини хурсанд қилган эди у.
Овқат пулини тўлаб чиқиб кетаётган ўғил ортидан бир амакининг овози эшитилди:
—- Хой ўғлим бу ерда бир нарса қолдирдинг унутма...
Яна назарлар улар тарафга бурилди
Бир оз ўйланган йигит:
—- Хеч нарса қолдирмадим амаки – деб жавоб берди
Амаки:
—- Болам сен бу ерда жуда қимматбахо нарса қолдирдинг !
Шошиб қолган йигит :
—- Нима қолдирибман амаки ?!
—- Сен бу ерда хар бир фарзанд учун дарс, хар бир ОТА учун умид қолдириб кетаяпсан !
Бир муддат ошхонани сукунат қоплади, хамма қилган ишидан, фикрларидан уятда қолди.
Бу кишилар унутишган эди бир пайлар ОТАларидан нажот топганларини:
—- ОТА менга шуни олиб беринг...
—- ОТА мен шуни хохлайман...
—- ОТА мен фалон жойда ўқишни хохлайман..
—- ОТА пулим тугади...
—- ОТА ўртоқларим билан фалон жойга айлангани бормоқчимиз..
—- ОТА....
—- ОТА...
Аммо бирор марта айтишмаган эдики:
—- Ёнимда эканлигингиз мен учун хар нарсадан афзалдир ОТА !!!
—- Сиз хам мендан ўзингиз учун бирор нарса сўранг ОТАЖОН!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Буни билган ўғил У кишини яхши бир ошхонага олиб борибди... аввалига ОТА кабобини ўзи ейишга харакат қилибди... хар сафар овқатини оғзига олиб борганида қарилиги сабабли қўллари титраб таоми соқолию атрофига тўкилибди.
Ошхонада ўтирганларнинг назари уларга қаратилди... пастназар қарашлар, масхаромуз жилмайишлар ва кайфияти бузилган чехралар. Ўғил эса сабр билан ОТАсига таомини едиришни бошлади. Нихоят таом тугади, ўғил ОТАсини сув олдига етаклади, оғиз-қўлларини, ёғ томган соқолини ювиб қўйди, кўзойнагини артиб тақиб қўйди. Кейин эса ОТАсини қўлтиқлаб чиқиш томон юрди. Норози назарларга қарамай ўғил хурсанд эди, чунки ОТАсини хурсанд қилган эди у.
Овқат пулини тўлаб чиқиб кетаётган ўғил ортидан бир амакининг овози эшитилди:
—- Хой ўғлим бу ерда бир нарса қолдирдинг унутма...
Яна назарлар улар тарафга бурилди
Бир оз ўйланган йигит:
—- Хеч нарса қолдирмадим амаки – деб жавоб берди
Амаки:
—- Болам сен бу ерда жуда қимматбахо нарса қолдирдинг !
Шошиб қолган йигит :
—- Нима қолдирибман амаки ?!
—- Сен бу ерда хар бир фарзанд учун дарс, хар бир ОТА учун умид қолдириб кетаяпсан !
Бир муддат ошхонани сукунат қоплади, хамма қилган ишидан, фикрларидан уятда қолди.
Бу кишилар унутишган эди бир пайлар ОТАларидан нажот топганларини:
—- ОТА менга шуни олиб беринг...
—- ОТА мен шуни хохлайман...
—- ОТА мен фалон жойда ўқишни хохлайман..
—- ОТА пулим тугади...
—- ОТА ўртоқларим билан фалон жойга айлангани бормоқчимиз..
—- ОТА....
—- ОТА...
Аммо бирор марта айтишмаган эдики:
—- Ёнимда эканлигингиз мен учун хар нарсадан афзалдир ОТА !!!
—- Сиз хам мендан ўзингиз учун бирор нарса сўранг ОТАЖОН!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 07:30
#PSIXOLOGIK_TEST
🤔 SIZ KIMGA JOY BERAR EDINGIZ?
A -👩👦 Ona va Bolaga
B - 👵 Keksa Onaxonga
C - 🤕 Nogironga
D - 😡 Jahldor Bezoriga
Variantlardan birini tanlang va o'zingiz haqingizda hayratlanarli faktlarni bilib oling👇😱
🤔 SIZ KIMGA JOY BERAR EDINGIZ?
A -👩👦 Ona va Bolaga
B - 👵 Keksa Onaxonga
C - 🤕 Nogironga
D - 😡 Jahldor Bezoriga
Variantlardan birini tanlang va o'zingiz haqingizda hayratlanarli faktlarni bilib oling👇😱
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 04:34
Бир яхшиликка ўн яхшилик қайтади
Пайғамбар алайҳиссаломнинг қизлари ҳазрати Фотима бир куни касал бўлиб қолди.
Негадир кўнгли анор тусади. Буни эри - ҳазрати Алига айтди. Ҳазрати Али бозорга чиқиб, бир дона анор сотиб олдилар. Чунки пуллари фақат биттагина анорга етди.
Бозордан қайтаётсалар, йўлда тиланчи учраб, қўлларидаги анорни сўради. Иймон ва
ҳаёлари қўймай, анорни иккига бўлиб, ярмини гадога бердилар. Тиланчи хурсанд бўлди. Уйга
келиб, ҳазрати Али анорнинг ярмини аёлларига бердилар ва узр сўрадилар. Ҳазрати Фотима
узрни қабул қилиб:
- Аллоҳ сиздан рози бўлсин, ажр-мукофот берсин, - деди.
Орадан ҳеч қанча фурсат ўтмаган ҳам эдики, эшик тақиллаб қолди. Ҳазрати Али очиб қарасалар, эшик олдида Салмон Форсий
турибдилар. Қўлларидаги идишда тўққиз дона анор.
- Бу анорларни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бериб юбордилар, - дедилар
Салмон.
- Бўлиши мумкин эмас, агар Расулуллоҳ бериб юборганларида ўн дона бўлиши керак
эди. Чунки Аллоҳ бир яхшиликка ўн яхшилик берилади, деган.
Шунда Салмон Форсий чўнтакларидан ўнинчи анорни чиқариб:
- Баракот учун олиб қолган эдим, - дедилар.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Пайғамбар алайҳиссаломнинг қизлари ҳазрати Фотима бир куни касал бўлиб қолди.
Негадир кўнгли анор тусади. Буни эри - ҳазрати Алига айтди. Ҳазрати Али бозорга чиқиб, бир дона анор сотиб олдилар. Чунки пуллари фақат биттагина анорга етди.
Бозордан қайтаётсалар, йўлда тиланчи учраб, қўлларидаги анорни сўради. Иймон ва
ҳаёлари қўймай, анорни иккига бўлиб, ярмини гадога бердилар. Тиланчи хурсанд бўлди. Уйга
келиб, ҳазрати Али анорнинг ярмини аёлларига бердилар ва узр сўрадилар. Ҳазрати Фотима
узрни қабул қилиб:
- Аллоҳ сиздан рози бўлсин, ажр-мукофот берсин, - деди.
Орадан ҳеч қанча фурсат ўтмаган ҳам эдики, эшик тақиллаб қолди. Ҳазрати Али очиб қарасалар, эшик олдида Салмон Форсий
турибдилар. Қўлларидаги идишда тўққиз дона анор.
- Бу анорларни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бериб юбордилар, - дедилар
Салмон.
- Бўлиши мумкин эмас, агар Расулуллоҳ бериб юборганларида ўн дона бўлиши керак
эди. Чунки Аллоҳ бир яхшиликка ўн яхшилик берилади, деган.
Шунда Салмон Форсий чўнтакларидан ўнинчи анорни чиқариб:
- Баракот учун олиб қолган эдим, - дедилар.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 04:03
😒Sochlaringiz Siyrak va Sekin ósadimi😕 Bu Muammoga yechim topdik😳
😱Sochlarni Tez Fursatda Uy sharoitida 😍 Ishonilmas darajada o'stirish.
💃Kipriklarni quyiqlashtirish Tez óstirish☺️
Retsepni óqing va sinab koring😨👇😁
https://t.me/+DmYm4sVgB_ZhMTRi
😱Sochlarni Tez Fursatda Uy sharoitida 😍 Ishonilmas darajada o'stirish.
💃Kipriklarni quyiqlashtirish Tez óstirish☺️
Retsepni óqing va sinab koring😨👇😁
https://t.me/+DmYm4sVgB_ZhMTRi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 01:45
Бир яхшиликка ўн яхшилик қайтади
Пайғамбар алайҳиссаломнинг қизлари ҳазрати Фотима бир куни касал бўлиб қолди.
Негадир кўнгли анор тусади. Буни эри - ҳазрати Алига айтди. Ҳазрати Али бозорга чиқиб, бир дона анор сотиб олдилар. Чунки пуллари фақат биттагина анорга етди.
Бозордан қайтаётсалар, йўлда тиланчи учраб, қўлларидаги анорни сўради. Иймон ва
ҳаёлари қўймай, анорни иккига бўлиб, ярмини гадога бердилар. Тиланчи хурсанд бўлди. Уйга
келиб, ҳазрати Али анорнинг ярмини аёлларига бердилар ва узр сўрадилар. Ҳазрати Фотима
узрни қабул қилиб:
- Аллоҳ сиздан рози бўлсин, ажр-мукофот берсин, - деди.
Орадан ҳеч қанча фурсат ўтмаган ҳам эдики, эшик тақиллаб қолди. Ҳазрати Али очиб қарасалар, эшик олдида Салмон Форсий
турибдилар. Қўлларидаги идишда тўққиз дона анор.
- Бу анорларни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бериб юбордилар, - дедилар
Салмон.
- Бўлиши мумкин эмас, агар Расулуллоҳ бериб юборганларида ўн дона бўлиши керак
эди. Чунки Аллоҳ бир яхшиликка ўн яхшилик берилади, деган.
Шунда Салмон Форсий чўнтакларидан ўнинчи анорни чиқариб:
- Баракот учун олиб қолган эдим, - дедилар.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Пайғамбар алайҳиссаломнинг қизлари ҳазрати Фотима бир куни касал бўлиб қолди.
Негадир кўнгли анор тусади. Буни эри - ҳазрати Алига айтди. Ҳазрати Али бозорга чиқиб, бир дона анор сотиб олдилар. Чунки пуллари фақат биттагина анорга етди.
Бозордан қайтаётсалар, йўлда тиланчи учраб, қўлларидаги анорни сўради. Иймон ва
ҳаёлари қўймай, анорни иккига бўлиб, ярмини гадога бердилар. Тиланчи хурсанд бўлди. Уйга
келиб, ҳазрати Али анорнинг ярмини аёлларига бердилар ва узр сўрадилар. Ҳазрати Фотима
узрни қабул қилиб:
- Аллоҳ сиздан рози бўлсин, ажр-мукофот берсин, - деди.
Орадан ҳеч қанча фурсат ўтмаган ҳам эдики, эшик тақиллаб қолди. Ҳазрати Али очиб қарасалар, эшик олдида Салмон Форсий
турибдилар. Қўлларидаги идишда тўққиз дона анор.
- Бу анорларни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бериб юбордилар, - дедилар
Салмон.
- Бўлиши мумкин эмас, агар Расулуллоҳ бериб юборганларида ўн дона бўлиши керак
эди. Чунки Аллоҳ бир яхшиликка ўн яхшилик берилади, деган.
Шунда Салмон Форсий чўнтакларидан ўнинчи анорни чиқариб:
- Баракот учун олиб қолган эдим, - дедилар.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 01:45
Кўзлари ожиз қиз
Бир замонда кўзлари ожиз қиз бор экан. У жуда гўзал, чиройли экан. Уни бир йигит ёқтириб қолибди. Қизга севишини айтиб ундан турмушга чиқишини сўрабди. Қиз йигитга рад жавобини берибди. “Мени кўзларим ожиз, хеч нарсани кўрмайдику, ўзингизга мос қиз топинг, мен сизни бахтли қилаолайман” дебди. Кунларнинг бирида қизни кўзларига донор топилибди. Қиз кўра бошлабди ва уни жудаям қаттиқ севган йигит билан учрашибди. Қиз не кўз билан қарасинки йигитнинг кўзлари ҳам ожиз экан. Қиз йигитни кў эканлигини билиб боwқа йигитга турмушга чиқиб кетибди. Орадан 1 йил ўтиб қизга уни севган ўша кўр йигитдан мактуб келди. Хатда шундай сўзлар ёзилган экан: “Алвидо менинг эркатойим, кўзларимни эхтиёт қил!”
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам куринг.
Бир замонда кўзлари ожиз қиз бор экан. У жуда гўзал, чиройли экан. Уни бир йигит ёқтириб қолибди. Қизга севишини айтиб ундан турмушга чиқишини сўрабди. Қиз йигитга рад жавобини берибди. “Мени кўзларим ожиз, хеч нарсани кўрмайдику, ўзингизга мос қиз топинг, мен сизни бахтли қилаолайман” дебди. Кунларнинг бирида қизни кўзларига донор топилибди. Қиз кўра бошлабди ва уни жудаям қаттиқ севган йигит билан учрашибди. Қиз не кўз билан қарасинки йигитнинг кўзлари ҳам ожиз экан. Қиз йигитни кў эканлигини билиб боwқа йигитга турмушга чиқиб кетибди. Орадан 1 йил ўтиб қизга уни севган ўша кўр йигитдан мактуб келди. Хатда шундай сўзлар ёзилган экан: “Алвидо менинг эркатойим, кўзларимни эхтиёт қил!”
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам куринг.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
08 Jan, 01:33
🆘#Диққат
ҲАЙР БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАР
БУ ВОСИТА ТЕЗ КУНГА ҚОЛМАЙ БУ́ҒИМ ОҒРИҚЛАРИНИ ЙУ́Қ ҚИЛАР ЭКАН!!!
Ҳатто чарчаган тизза бўғимини ҳам тез кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий воситани суртинг...
Батафсил малумот:👇👇👇👇👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/5
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/5
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/5
⁉️Охиргача ўқинг
👍 Буюртма беринг мутахассисдан хозирок БЕПУЛ КОНСУЛЬТАЦИЯ олинг
ҲАЙР БЎҒИМДАГИ ОҒРИҚЛАР
БУ ВОСИТА ТЕЗ КУНГА ҚОЛМАЙ БУ́ҒИМ ОҒРИҚЛАРИНИ ЙУ́Қ ҚИЛАР ЭКАН!!!
Ҳатто чарчаган тизза бўғимини ҳам тез кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий воситани суртинг...
Батафсил малумот:👇👇👇👇👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/5
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/5
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/5
⁉️Охиргача ўқинг
👍 Буюртма беринг мутахассисдан хозирок БЕПУЛ КОНСУЛЬТАЦИЯ олинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 16:43
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun skidka hikoya narxi 10.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 16:43
26
— Гулим, — Зуфар Саиданинг сочларидан ўпиб қўяркан, — анови дугонанга «клиент» бор.
— Ким экан ўша «клиент» из? — Саида кўзларини ўйнатиб қўяркан, — фақат ўзим деманг, — ёлғондакам қош чимириб қўйди.
— Менга сендан бошқаси керакмас, — унинг нозик белидан силаб қўяркан, — битта ошнам. Эсингда бўлса, ўтган ҳафта залга мен билан келганди.
— Ҳа, анави янги ҳамкорим деганингизми?
— Эсингда эканда? — Зуфар кулиб қўяркан, — жуда эътиборлисан.
— Ўзиям эътибор бергулик йигит эканда. Қадди бўйи келишгангина.
— Унинг қадди-бўйи дугонанга насиб қилибдида.
— Лекин Дили кўнармикин? Бошида эри бўлса.
— Нима қилибди эри бўлса? Мана сенинг ҳам бошингда эринг борку.
— Тўғри-куя, лекин Дилини эри меникига ўхшаган латта эмасда.
— Қанақа экан? — Зуфарнинг қошлари хиёл чимирилди, — дугонангни эрини қанақалигини сен қаердан биласан? Ёки у билан ҳам....
— Йўғеэе, — Саида тезда Зуфарни аврашга тушди, — энди дугонамку айтадида. Шунга қараб мен ҳам ўз хулосамни айтгандимда.
— Айтма. Мени ёнимда умуман бегона эркаклар ҳақида гапирма. Биласан, рашким ёмон.
— Хўп, сиз нима десангиз шу жооон! — Саида эркаланганча унинг пинжига тиқилди.
🌺🌺🌺
— Сарвар ака менгаям шунақасидан олиб беринг, — бир неча кундан бери ўйлаб юрганини тилига чиқарган Дилафруз гапиришга гапирдию, тилини тишлади.
— Хўп, — Сарвар аёли узатган телефонга бир қарадию, — фақат сал кейинроқ. Ҳозир фабрикани каттайтирмоқчиман. Ишларим ўхшаб кетса, бундан ҳам зўрини олиб бераман.
— Хўўўп, — негадир хафа бўлди. Чунки у айтганидан Сарвар йўқ демай олиб беришини кутганди. Ҳаёлан, хатто эри олиб берган тиллаларини ҳамма дугоналарига мақтаниб, уларнинг ичини ёқишга ҳам улгурганди. Айниқса, Саиданинг. Чунки фақатгина у ҳар икки куни бири янги нимадир олади. Бир кун кумуш, бир кун тилла, бир кун энг қиммат бренддан сумка, бир кун янги кўйлак.
— Гулим, — Зуфар Саиданинг сочларидан ўпиб қўяркан, — анови дугонанга «клиент» бор.
— Ким экан ўша «клиент» из? — Саида кўзларини ўйнатиб қўяркан, — фақат ўзим деманг, — ёлғондакам қош чимириб қўйди.
— Менга сендан бошқаси керакмас, — унинг нозик белидан силаб қўяркан, — битта ошнам. Эсингда бўлса, ўтган ҳафта залга мен билан келганди.
— Ҳа, анави янги ҳамкорим деганингизми?
— Эсингда эканда? — Зуфар кулиб қўяркан, — жуда эътиборлисан.
— Ўзиям эътибор бергулик йигит эканда. Қадди бўйи келишгангина.
— Унинг қадди-бўйи дугонанга насиб қилибдида.
— Лекин Дили кўнармикин? Бошида эри бўлса.
— Нима қилибди эри бўлса? Мана сенинг ҳам бошингда эринг борку.
— Тўғри-куя, лекин Дилини эри меникига ўхшаган латта эмасда.
— Қанақа экан? — Зуфарнинг қошлари хиёл чимирилди, — дугонангни эрини қанақалигини сен қаердан биласан? Ёки у билан ҳам....
— Йўғеэе, — Саида тезда Зуфарни аврашга тушди, — энди дугонамку айтадида. Шунга қараб мен ҳам ўз хулосамни айтгандимда.
— Айтма. Мени ёнимда умуман бегона эркаклар ҳақида гапирма. Биласан, рашким ёмон.
— Хўп, сиз нима десангиз шу жооон! — Саида эркаланганча унинг пинжига тиқилди.
🌺🌺🌺
— Сарвар ака менгаям шунақасидан олиб беринг, — бир неча кундан бери ўйлаб юрганини тилига чиқарган Дилафруз гапиришга гапирдию, тилини тишлади.
— Хўп, — Сарвар аёли узатган телефонга бир қарадию, — фақат сал кейинроқ. Ҳозир фабрикани каттайтирмоқчиман. Ишларим ўхшаб кетса, бундан ҳам зўрини олиб бераман.
— Хўўўп, — негадир хафа бўлди. Чунки у айтганидан Сарвар йўқ демай олиб беришини кутганди. Ҳаёлан, хатто эри олиб берган тиллаларини ҳамма дугоналарига мақтаниб, уларнинг ичини ёқишга ҳам улгурганди. Айниқса, Саиданинг. Чунки фақатгина у ҳар икки куни бири янги нимадир олади. Бир кун кумуш, бир кун тилла, бир кун энг қиммат бренддан сумка, бир кун янги кўйлак.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 16:43
27
— Дили, — Дилафрузнинг ҳаёлларини Сарварнинг овози бузди, — эртага эрта кетишим керак. Кийимларимни бугун тайёрлаб қўйиш эсингдан чиқмасин.
— Хўп, — Дилафруз хўрсиниб қўйганча хонадан чиқиб кетаркан, Сарвар унинг ортидан бир қараб қўйдида, яна ишга шўнғиб кетди. Ҳозир унинг бор диққати фабрикани кенгайтиришга қаратилган бўлиб, оиласига олдингидек вақт ажрата олмаётганди.
Дилафруз биринчи бўлиб Сарварнинг оёқ кийимини тайёрлаб қўйди. Кейин кийимларини дазмоллади. Ҳаммасини тахт қилиб, жойига ётаётганида ҳам Сарвар олдидаги қоғозлардан бош кўтармай ўтирарди. Дилафруз хўрсиниб қўйдида жойига ётди.
🌺🌺🌺
Дадахон нонушта тайёрлаб бўлиб, ойисини ҳам чақирдида, ўзи шошиб хонасига кирди. Зулхумор ҳали ҳам шу ердалигини кўриб бироз енгил тортганча,
— Зулхумор сен ҳозир сездирмасдан бу ердан чиқасан ва мен ўзим бир иложини топмагунимча жим юрасан.
— Лекин мен шарманда...
— Ҳеч нарса бўлмайди. Мен ҳаммасини секин-оҳиста ҳал қиламан. Чунки бу мавзу бирдан овоза қиладиган эмас. Ойимни ўзинг биласан. Қолаверса қишлоқ жой.
— Хўп, фақат кўп чўзманг. Ҳомиладор бўлиб қолишим мумкин, — Зулхумор шунда деганча кўзларини олиб қочди.
— Буёғини ўйлама, — Дадахон уни хотиржам қилиб хонасидан чиқариб юбораркан, бундан буёғига нима қилиш ҳақида ўйлай бошлади.
🌺🌺🌺
— Баҳор қишлоққа бориб келганимиздан бери ўйчан бўлиб қолгансан, — Эргаш боядан буён жим ўтирган аёлининг қўлидан ушлаганча ёнига ўтираркан, хавотир билан сўради.
— Гулни соғиндим, — Гулбаҳорнинг кўзидан оққан бир томчи ёш юзидан думалаб, қўлига томди.
— Дили, — Дилафрузнинг ҳаёлларини Сарварнинг овози бузди, — эртага эрта кетишим керак. Кийимларимни бугун тайёрлаб қўйиш эсингдан чиқмасин.
— Хўп, — Дилафруз хўрсиниб қўйганча хонадан чиқиб кетаркан, Сарвар унинг ортидан бир қараб қўйдида, яна ишга шўнғиб кетди. Ҳозир унинг бор диққати фабрикани кенгайтиришга қаратилган бўлиб, оиласига олдингидек вақт ажрата олмаётганди.
Дилафруз биринчи бўлиб Сарварнинг оёқ кийимини тайёрлаб қўйди. Кейин кийимларини дазмоллади. Ҳаммасини тахт қилиб, жойига ётаётганида ҳам Сарвар олдидаги қоғозлардан бош кўтармай ўтирарди. Дилафруз хўрсиниб қўйдида жойига ётди.
🌺🌺🌺
Дадахон нонушта тайёрлаб бўлиб, ойисини ҳам чақирдида, ўзи шошиб хонасига кирди. Зулхумор ҳали ҳам шу ердалигини кўриб бироз енгил тортганча,
— Зулхумор сен ҳозир сездирмасдан бу ердан чиқасан ва мен ўзим бир иложини топмагунимча жим юрасан.
— Лекин мен шарманда...
— Ҳеч нарса бўлмайди. Мен ҳаммасини секин-оҳиста ҳал қиламан. Чунки бу мавзу бирдан овоза қиладиган эмас. Ойимни ўзинг биласан. Қолаверса қишлоқ жой.
— Хўп, фақат кўп чўзманг. Ҳомиладор бўлиб қолишим мумкин, — Зулхумор шунда деганча кўзларини олиб қочди.
— Буёғини ўйлама, — Дадахон уни хотиржам қилиб хонасидан чиқариб юбораркан, бундан буёғига нима қилиш ҳақида ўйлай бошлади.
🌺🌺🌺
— Баҳор қишлоққа бориб келганимиздан бери ўйчан бўлиб қолгансан, — Эргаш боядан буён жим ўтирган аёлининг қўлидан ушлаганча ёнига ўтираркан, хавотир билан сўради.
— Гулни соғиндим, — Гулбаҳорнинг кўзидан оққан бир томчи ёш юзидан думалаб, қўлига томди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 16:43
29
— Бугун охирги имтиҳонингми? — эрталаб бирга нонушта қилишаркан Шоҳсанам Нилуфардан сўради.
— Ҳа, — Нилуфар шошиб нонушта қиларкан, — ўзингни ишларинг нима бўлябди?
— Ўтган куни айтган меҳмонхонам борку, ўша ердан хабар келди. Мени ишга олишадиган бўлишибди, — Шоҳсанам хурсанд бўлганча, — энди кунлик ишларда тентираб юрмайман. Энг муҳими нима биласанми? Улар яшашим учун меҳмонхонадан хонаям ажратишаркан.
— Сен учун хурсандман. Лекин шу ерда яшайверсанг...
— Сени ҳам овора қилиб қўймай деяпман. Қолаверса, сен ҳам имтиҳонларингни тугатиб қишлоққа қайтсанг бу ижарага уйга бошқа талабаларни қўйишса керак. Шунинг учун...
— Қишлоққа қайтмайман, — Нилуфар ўрнидан тураркан, — ўқишимни давом қилдириб, Ин Шаа Аллоҳ шаҳарда қоламан. Ота-онамни ҳам шу ерга олиб келаман.
— Сенга ҳавасим келади. Ота-онанг сени тушунади. Ўқишинг учун шароит яратиб беришган. Менчи? — Шоҳсанам жимиб қоларкан, кўз олдидан ўтган ҳаёти бирин-кетин ўта бошлади.
🌺🌺🌺
Анчадан буён ота уйида яшаётган Наргиза Фурқат кўринмай қолганига бироз хотиржам бўлдими, энди олдингидек қўшнилари ёкида жиянлари билан юрмайдиган, кўчага аҳён-аҳёнда чиқса ҳам бир ўзи чиқадиган бўлиб қолганди. Бугун ҳам нимадир зарур бўлиб қолдию, кўча бошидаги дўконга деб кўчага чиқиб кетди. Аммо, билмасдики Фурқат ҳали ҳам уни кузатиб, қулай фурсатни кутиб юрганди.
Наргизаларнинг уйи кўча охирида бўлгани учун дўконга бориш учун бутун бир кўчани юриб ўтишга тўғри келарди. Ёз яқин, об-ҳаво анчайин исиб қолган, бундай пайтда зарур иши бўлмаган одам кўчага чиқмасди ҳам. Ана шу нарса Фурқатга қўл келдими, кўчада Наргиза иккисидан бошқа ҳеч ким йўқ эди. Фақатгина кўчанинг ҳеч ким яшамайдиган жойига боришса бўлди. Ўн дақиқача юрилгач, Фурқат кутган пайт ҳам келди ва у уч қадамда ҳаёл суриб кетаётган Наргизага етиб олдида орқасидан қучиб, бир қўли билан оғзини маҳкам ёпди.
— Салом гўзалим, — қўрқиб типирчилаётган Наргизанинг қулоғига астагина гапирди. Усиз ҳам унинг қўлидан чиқиб кетиш учун урунаётган Наргиза унинг овозини эшитиши билан жон ҳолатда ер тепиниб типирчилай бошлади, — секин-секин, — Фурқат уни белидан тутиб сал кўтарганча тўғридаги анча йиллардан буён ҳеч ким яшамайдиган ташландиқ ҳовлига кириб кетди.
— Бугун охирги имтиҳонингми? — эрталаб бирга нонушта қилишаркан Шоҳсанам Нилуфардан сўради.
— Ҳа, — Нилуфар шошиб нонушта қиларкан, — ўзингни ишларинг нима бўлябди?
— Ўтган куни айтган меҳмонхонам борку, ўша ердан хабар келди. Мени ишга олишадиган бўлишибди, — Шоҳсанам хурсанд бўлганча, — энди кунлик ишларда тентираб юрмайман. Энг муҳими нима биласанми? Улар яшашим учун меҳмонхонадан хонаям ажратишаркан.
— Сен учун хурсандман. Лекин шу ерда яшайверсанг...
— Сени ҳам овора қилиб қўймай деяпман. Қолаверса, сен ҳам имтиҳонларингни тугатиб қишлоққа қайтсанг бу ижарага уйга бошқа талабаларни қўйишса керак. Шунинг учун...
— Қишлоққа қайтмайман, — Нилуфар ўрнидан тураркан, — ўқишимни давом қилдириб, Ин Шаа Аллоҳ шаҳарда қоламан. Ота-онамни ҳам шу ерга олиб келаман.
— Сенга ҳавасим келади. Ота-онанг сени тушунади. Ўқишинг учун шароит яратиб беришган. Менчи? — Шоҳсанам жимиб қоларкан, кўз олдидан ўтган ҳаёти бирин-кетин ўта бошлади.
🌺🌺🌺
Анчадан буён ота уйида яшаётган Наргиза Фурқат кўринмай қолганига бироз хотиржам бўлдими, энди олдингидек қўшнилари ёкида жиянлари билан юрмайдиган, кўчага аҳён-аҳёнда чиқса ҳам бир ўзи чиқадиган бўлиб қолганди. Бугун ҳам нимадир зарур бўлиб қолдию, кўча бошидаги дўконга деб кўчага чиқиб кетди. Аммо, билмасдики Фурқат ҳали ҳам уни кузатиб, қулай фурсатни кутиб юрганди.
Наргизаларнинг уйи кўча охирида бўлгани учун дўконга бориш учун бутун бир кўчани юриб ўтишга тўғри келарди. Ёз яқин, об-ҳаво анчайин исиб қолган, бундай пайтда зарур иши бўлмаган одам кўчага чиқмасди ҳам. Ана шу нарса Фурқатга қўл келдими, кўчада Наргиза иккисидан бошқа ҳеч ким йўқ эди. Фақатгина кўчанинг ҳеч ким яшамайдиган жойига боришса бўлди. Ўн дақиқача юрилгач, Фурқат кутган пайт ҳам келди ва у уч қадамда ҳаёл суриб кетаётган Наргизага етиб олдида орқасидан қучиб, бир қўли билан оғзини маҳкам ёпди.
— Салом гўзалим, — қўрқиб типирчилаётган Наргизанинг қулоғига астагина гапирди. Усиз ҳам унинг қўлидан чиқиб кетиш учун урунаётган Наргиза унинг овозини эшитиши билан жон ҳолатда ер тепиниб типирчилай бошлади, — секин-секин, — Фурқат уни белидан тутиб сал кўтарганча тўғридаги анча йиллардан буён ҳеч ким яшамайдиган ташландиқ ҳовлига кириб кетди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 16:43
28
— Баҳор, — Эргаш уни ўзига тортиб бағрига босаркан, — биламан дугонангни жуда яхши кўрардинг. Лекин энди у орамизда йўқ, — Эргаш бироз жим турдида, — кўп ҳам ўзингни бундай қийнайверма. Бизга сени соғлиғинг муҳим. Айниқса, менга. Мен учун, фарзандларимиз учун ўзингни эҳтиёт қил, — Эргаш унинг пешонасидан ўпиб қўяркан, Гулбаҳор синиққина жилмайиб қўйди.
🌺🌺🌺
— Дили анавини қара, — Саида залга эндигина келиб машқ қилишни бошлаган дугонасини секингина туртганча, — анчадан бери сенга тикилиб юрибди.
— Менга нима? — Дилафруз дугонаси айтган томонга менсимагандек қараб қўйганча, — мен бу ерга эркаклар билан кўз уруштириш учун келаётганим йўқ.
— Ким сенга кўз уруштир деяпти? — Саида лабини қийшайтириб қўяркан, — шунчаки кўрдингми йўқми деб сўраяпман холос. Шунгаям дарров заҳрингни сочма.
— Хўп, — Дилафруз тин олиш учун бироз тўхтаркан, — сен хафа бўлма, ўзи кечадан бери кайфиятим йўқ.
— Тинчликми? — Саида унга яқинроқ келаркан, — эринг билан урушиб қолдингми?
— Йўқ, лекин улар менга, қизларимизга етарли вақт ажратмаяптилар. Нуқул иш, иш, иш деб, хатто уйга келмай қолаётган кунлари ҳам бўлябди.
— Аниқ ишдамикин? — Саиданинг кўзлари хиёл қисилганча, — тағин битта-яримтасини...
— Йўғеэеэ, — Дилафрузнинг кўзлари каттариб кетаркан, — Сарвар акам менга хиёнат қилмайдилар. Фақат шу кунларда эътиборсиз бўлиб қолганларда.
— Хиёнат қилмаса яхши. Балки чиндан иши кўпдир. Ахир битта текстилни бошқариш осонми? — Саида энди Сарварни ёқлаган киши бўлди, — сенга битта гап айтайми? — бироз жим туришгач, Саида ҳаёлига келган фикрдан хурсанд бўлганча, — сенга аслида эрингни эмас, ўзингни эътиборинг етишмаяпди. Уйда ўтиравериб майда гап бўлиб қолгансан. Эринг ишда бўлса, қўявер ишлайверсин. Сен бўлса қизларингни олиб мазза қилиб айлан. Бир кун паркка, бир кун дўконга, яна бир кун улар билан кўчада айлан. Пулинг бўлса бор, ахир эринг сизлар учун ишлаябди. Бундай пайтда уни ҳам менга эътибор қаратмаяпсиз деб эзаверсанг сендан ҳам, уйдан безиб қолади. Яхшиси эрингни ўз ҳолига қўй. Бир муддат ўзинг ва қизларинг учун яша.
— Тўғри айтасан, — Дилафруз бироз ўйчан ҳолда, — бир муддат ўзим ва қизларим учун яшайман. Сарвар акамни ўз ҳолига қўяман. Ишларини ҳал қилиб олсинлар.
— Мана бу ақлли аёлнинг қарори бўлди, — Саида ўйлагани амалга ошаётганидан севинганча унинг қарорини маъқуллади.
— Баҳор, — Эргаш уни ўзига тортиб бағрига босаркан, — биламан дугонангни жуда яхши кўрардинг. Лекин энди у орамизда йўқ, — Эргаш бироз жим турдида, — кўп ҳам ўзингни бундай қийнайверма. Бизга сени соғлиғинг муҳим. Айниқса, менга. Мен учун, фарзандларимиз учун ўзингни эҳтиёт қил, — Эргаш унинг пешонасидан ўпиб қўяркан, Гулбаҳор синиққина жилмайиб қўйди.
🌺🌺🌺
— Дили анавини қара, — Саида залга эндигина келиб машқ қилишни бошлаган дугонасини секингина туртганча, — анчадан бери сенга тикилиб юрибди.
— Менга нима? — Дилафруз дугонаси айтган томонга менсимагандек қараб қўйганча, — мен бу ерга эркаклар билан кўз уруштириш учун келаётганим йўқ.
— Ким сенга кўз уруштир деяпти? — Саида лабини қийшайтириб қўяркан, — шунчаки кўрдингми йўқми деб сўраяпман холос. Шунгаям дарров заҳрингни сочма.
— Хўп, — Дилафруз тин олиш учун бироз тўхтаркан, — сен хафа бўлма, ўзи кечадан бери кайфиятим йўқ.
— Тинчликми? — Саида унга яқинроқ келаркан, — эринг билан урушиб қолдингми?
— Йўқ, лекин улар менга, қизларимизга етарли вақт ажратмаяптилар. Нуқул иш, иш, иш деб, хатто уйга келмай қолаётган кунлари ҳам бўлябди.
— Аниқ ишдамикин? — Саиданинг кўзлари хиёл қисилганча, — тағин битта-яримтасини...
— Йўғеэеэ, — Дилафрузнинг кўзлари каттариб кетаркан, — Сарвар акам менга хиёнат қилмайдилар. Фақат шу кунларда эътиборсиз бўлиб қолганларда.
— Хиёнат қилмаса яхши. Балки чиндан иши кўпдир. Ахир битта текстилни бошқариш осонми? — Саида энди Сарварни ёқлаган киши бўлди, — сенга битта гап айтайми? — бироз жим туришгач, Саида ҳаёлига келган фикрдан хурсанд бўлганча, — сенга аслида эрингни эмас, ўзингни эътиборинг етишмаяпди. Уйда ўтиравериб майда гап бўлиб қолгансан. Эринг ишда бўлса, қўявер ишлайверсин. Сен бўлса қизларингни олиб мазза қилиб айлан. Бир кун паркка, бир кун дўконга, яна бир кун улар билан кўчада айлан. Пулинг бўлса бор, ахир эринг сизлар учун ишлаябди. Бундай пайтда уни ҳам менга эътибор қаратмаяпсиз деб эзаверсанг сендан ҳам, уйдан безиб қолади. Яхшиси эрингни ўз ҳолига қўй. Бир муддат ўзинг ва қизларинг учун яша.
— Тўғри айтасан, — Дилафруз бироз ўйчан ҳолда, — бир муддат ўзим ва қизларим учун яшайман. Сарвар акамни ўз ҳолига қўяман. Ишларини ҳал қилиб олсинлар.
— Мана бу ақлли аёлнинг қарори бўлди, — Саида ўйлагани амалга ошаётганидан севинганча унинг қарорини маъқуллади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 16:43
30
Эски ҳовлига кириб ҳамма жойга кўз югуртираркан, ўнг тарафдаги эшикдаги қулф ва қулф оғзидаги калитни кўриб кўзлари порлаб кетди.
— Мана айни менга кераги, — Наргизани белидан сиқиб судраганча ўша қулф томонга юрди, — бунча типирчилайсан? — йўл-йўлакай Наргизанинг белидан маҳкам сиққанча, — ахир бегона эмасман, эрингман. Буни устига сени жуда соғинганман, — қулф ёнига етиб келиши билан қизнинг белидаги қўл унинг бўйин қисмига кўтарилди ва билак қисми билан унинг оғзини ёпиб қўйганча икки қўли билан қулфни эски эшикдан ечиб ола бошлади, — минг лаънат, — қулф анчадан буён туравериб занглаб кетгани учун ечиб олиш қийин бўлди. Бу орада Наргиза Фурқатнинг билагидан тишлаб олишга ҳам урундию, лекин бошининг орқа қисмидан Фурқат бир калла қўйгач, боши бироз гангиб қолдими бир муддат жим бўлиб қолди, — мана бўлди, — Фурқат ниҳоят ўша занглаган қулфни ечиб оларкан, — энди ҳовлининг тўрига ўтамиз. Чунки ўша ерда, — тағин қизнинг бел қисмидан сиқиб, иккинчи қўли билан унинг оғзини ёпиб оларкан, — иккимиз учун романтик ётоқ тайёрлаганман. Биламан гўзалим, — у Наргизанинг сочларини тўйиб ҳидлаб оларкан, — сен ҳам мени соғиндинг. Ишон, бугун ҳар иккимизнинг ҳам соғинчимиз босилиб, чанқоғимиз босилади, — ёқимсиз тиржайганча қизни ҳовлининг тўрига судрашда давом қилди, — мана келдик, — кўринишидан қачонлардир оғилхона вазифасини ўтаган кичик хужрага ўхшаш хонанинг эшигини секин итарганча ичкарига кирди ва Наргизани силтаганча ичкарига итариб юбориб, ўзи эшикни ичкаридан боягина олган занглаб қолган қулф билан қулфлашга тушди.
— Сени акамга айтиб бераман, — унинг чангалидан озод бўлган Наргиза баланд овозда бақирганча эшикка талпинаркан, — бу ишинг учун жавоб берасан.
— Сен олдин бу ердан соғ чиқиб олавер, — эшикни қулфлаб бўлган Фурқат қўлидаги калитни ўзи уч кун олдин қоқ ярим тунда ичкарига олиб кириб қўйган эски каравот тагига отиб юбораркан, — уёғига аканга айтасанми, бошқага мени қизиқтирмайди. Муҳими, мен бугун ниятимга етсам бўлди, — Фурқат ёқимсиз иршайганча Наргиза тарафга юраркан, қўллари камарини бўшатиш билан банд эди. Қўрқувдан кўзлари каттариб, орқага тисарилаётган Наргиза бу камар бўшалганидан кейин нималар бўлишини тасаввур ҳам қилишни истамасди.
Эски ҳовлига кириб ҳамма жойга кўз югуртираркан, ўнг тарафдаги эшикдаги қулф ва қулф оғзидаги калитни кўриб кўзлари порлаб кетди.
— Мана айни менга кераги, — Наргизани белидан сиқиб судраганча ўша қулф томонга юрди, — бунча типирчилайсан? — йўл-йўлакай Наргизанинг белидан маҳкам сиққанча, — ахир бегона эмасман, эрингман. Буни устига сени жуда соғинганман, — қулф ёнига етиб келиши билан қизнинг белидаги қўл унинг бўйин қисмига кўтарилди ва билак қисми билан унинг оғзини ёпиб қўйганча икки қўли билан қулфни эски эшикдан ечиб ола бошлади, — минг лаънат, — қулф анчадан буён туравериб занглаб кетгани учун ечиб олиш қийин бўлди. Бу орада Наргиза Фурқатнинг билагидан тишлаб олишга ҳам урундию, лекин бошининг орқа қисмидан Фурқат бир калла қўйгач, боши бироз гангиб қолдими бир муддат жим бўлиб қолди, — мана бўлди, — Фурқат ниҳоят ўша занглаган қулфни ечиб оларкан, — энди ҳовлининг тўрига ўтамиз. Чунки ўша ерда, — тағин қизнинг бел қисмидан сиқиб, иккинчи қўли билан унинг оғзини ёпиб оларкан, — иккимиз учун романтик ётоқ тайёрлаганман. Биламан гўзалим, — у Наргизанинг сочларини тўйиб ҳидлаб оларкан, — сен ҳам мени соғиндинг. Ишон, бугун ҳар иккимизнинг ҳам соғинчимиз босилиб, чанқоғимиз босилади, — ёқимсиз тиржайганча қизни ҳовлининг тўрига судрашда давом қилди, — мана келдик, — кўринишидан қачонлардир оғилхона вазифасини ўтаган кичик хужрага ўхшаш хонанинг эшигини секин итарганча ичкарига кирди ва Наргизани силтаганча ичкарига итариб юбориб, ўзи эшикни ичкаридан боягина олган занглаб қолган қулф билан қулфлашга тушди.
— Сени акамга айтиб бераман, — унинг чангалидан озод бўлган Наргиза баланд овозда бақирганча эшикка талпинаркан, — бу ишинг учун жавоб берасан.
— Сен олдин бу ердан соғ чиқиб олавер, — эшикни қулфлаб бўлган Фурқат қўлидаги калитни ўзи уч кун олдин қоқ ярим тунда ичкарига олиб кириб қўйган эски каравот тагига отиб юбораркан, — уёғига аканга айтасанми, бошқага мени қизиқтирмайди. Муҳими, мен бугун ниятимга етсам бўлди, — Фурқат ёқимсиз иршайганча Наргиза тарафга юраркан, қўллари камарини бўшатиш билан банд эди. Қўрқувдан кўзлари каттариб, орқага тисарилаётган Наргиза бу камар бўшалганидан кейин нималар бўлишини тасаввур ҳам қилишни истамасди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 16:37
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 15:02
БИР КУНДА НЕЧА СОАТ УХЛАШ ЛОЗИМ?
Уйқу йўналишидаги тадқиқотлардан маълум бўлишича, тўйиб ухламаслик миянинг етарлича дам олмаслигига ва фикрлаш қобилиятининг сустлашиши ҳамда хотиранинг пасайишига олиб келар экан.
Кўпчилигимиз инсон бир суткада 7-8 соат ухлаши лозим деган фикрни эшитганмиз. Ҳақиқатан ҳам шундайми? Балки сал кўпроқ ёки камроқ ухлаш керакдир? Болалар, ўсмирлар қанча вақт ухлашлари лозим? Бу саволларга 25 йилдан буён уйқу бўйича тадқиқотлар олиб бориш билан шуғулланувчи Америка миллий туш жамғармаси (National Sleep Foundation, USA)нинг тадқиқотларидан жавоб олиш мумкин.
18 нафар тадқиқотчидан иборат гуруҳ уйқу бўйича 300дан ортиқ илмий ишларни ўрганиб чиқди ва ўз хулосасини берди.
Кутилганидек, инсоннинг ёши қанчалик кичик бўлса, организм етарлича дам олиши учун шунчалик кўпроқ ухлаши даркор экан. Буни қуйидаги жадвалда кўришингиз мумкин.
Чақалоқлар (0–3 ой) 14–17 соат
Гўдаклар (4–11 ой) 12–15
Кичкинтойлар (1–2 ёш) 11–14
Боғча ёшидагилар (3–5 ёш) 10–13
Мактаб ёшидагилар (6–13 ёш) 9–11
Ўсмирлар (14–17 ёш) 8–10
Ёшлар (18–25 ёш) 7–9
Катталар (26–64 ёш) 7–9
Қариялар (65 ёшдан катталар) 7–8
Олимларнинг таъкидлашларича, кўп ухлаш ҳам зарарли экан. Демак, меъёрида ухласангиз, куннинг қолган вақтини тетик ва бардам ҳолда ўтказасиз ва ишингиз унумли бўлади..
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Уйқу йўналишидаги тадқиқотлардан маълум бўлишича, тўйиб ухламаслик миянинг етарлича дам олмаслигига ва фикрлаш қобилиятининг сустлашиши ҳамда хотиранинг пасайишига олиб келар экан.
Кўпчилигимиз инсон бир суткада 7-8 соат ухлаши лозим деган фикрни эшитганмиз. Ҳақиқатан ҳам шундайми? Балки сал кўпроқ ёки камроқ ухлаш керакдир? Болалар, ўсмирлар қанча вақт ухлашлари лозим? Бу саволларга 25 йилдан буён уйқу бўйича тадқиқотлар олиб бориш билан шуғулланувчи Америка миллий туш жамғармаси (National Sleep Foundation, USA)нинг тадқиқотларидан жавоб олиш мумкин.
18 нафар тадқиқотчидан иборат гуруҳ уйқу бўйича 300дан ортиқ илмий ишларни ўрганиб чиқди ва ўз хулосасини берди.
Кутилганидек, инсоннинг ёши қанчалик кичик бўлса, организм етарлича дам олиши учун шунчалик кўпроқ ухлаши даркор экан. Буни қуйидаги жадвалда кўришингиз мумкин.
Чақалоқлар (0–3 ой) 14–17 соат
Гўдаклар (4–11 ой) 12–15
Кичкинтойлар (1–2 ёш) 11–14
Боғча ёшидагилар (3–5 ёш) 10–13
Мактаб ёшидагилар (6–13 ёш) 9–11
Ўсмирлар (14–17 ёш) 8–10
Ёшлар (18–25 ёш) 7–9
Катталар (26–64 ёш) 7–9
Қариялар (65 ёшдан катталар) 7–8
Олимларнинг таъкидлашларича, кўп ухлаш ҳам зарарли экан. Демак, меъёрида ухласангиз, куннинг қолган вақтини тетик ва бардам ҳолда ўтказасиз ва ишингиз унумли бўлади..
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 13:36
📝 ТАРБИЯ БЕРГАН ОНАНГГА РАХМАТ....
Нотаниш йигит, бегона бир қизнинг жиғига тегмоқчи бўлиб, сахифасига :
— Салом!!! танишсак буладими? деб ёзибди.
Қизнинг жавоби:
— Мени аввал ким эканлигимни билинг.....
...... Сиз азоб бермаслигингиз учун, ва сизнинг бир парчангиздан бўлганимни унутмаслигингиз учун сизнинг қовурғангиздан яралган ҲАВВОман..
..... Мен уйингизни сақловчи, асровчи онангизман, синглингизман, қизингизман, ва аёлингизман!!!
...... Мен ЖАННАТ оёқларим остида турган ОНАман. .
..... Мен ўшаманки, ҲАБИБИМИЗ сизга мен ҳақимда: "аёлингизга яхши муносабатда бўлинг" деб, васият этиб қолдирганлар..
.... Мен ўшаманки, агар СОЛИҲА АЁЛ бўлсам, мингта солиҳ бўлмаган эркакдан афзал.
.... Мен ушаманки, бир куни сизга ухшаган бир инсонни халоли ва жуфти.
.... Мен ушаманки, отам, ака - укаларим, амаки - тогаларим, боболарим номусини елкасида кутариб юрган хаммол.
.... Мен ушаманки, номус аталмиш гавхарни ягона эгасига так,дим этиш учун ку"з к,орачигидек асраб юрган бахил.
Агар сиз эрмак учун шунчаки вақти чоғлик қилмоқчи бўлсангиз, унда эрмак бўлишни истаганларнинг саҳифаларига бориб, ўша ердан изланг. .
Мен ҳақимда билиб олдингиз, энди ўзингизни таништирсангиз эй ҲУРМАТЛИ инсон?!!
Йигит қисқагина қилиб жавоб берди:
-— Мен кузи кўр бир БАНДАман.
Сизни тарбиялаган онангизга минг РАҲМАТ.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Нотаниш йигит, бегона бир қизнинг жиғига тегмоқчи бўлиб, сахифасига :
— Салом!!! танишсак буладими? деб ёзибди.
Қизнинг жавоби:
— Мени аввал ким эканлигимни билинг.....
...... Сиз азоб бермаслигингиз учун, ва сизнинг бир парчангиздан бўлганимни унутмаслигингиз учун сизнинг қовурғангиздан яралган ҲАВВОман..
..... Мен уйингизни сақловчи, асровчи онангизман, синглингизман, қизингизман, ва аёлингизман!!!
...... Мен ЖАННАТ оёқларим остида турган ОНАман. .
..... Мен ўшаманки, ҲАБИБИМИЗ сизга мен ҳақимда: "аёлингизга яхши муносабатда бўлинг" деб, васият этиб қолдирганлар..
.... Мен ўшаманки, агар СОЛИҲА АЁЛ бўлсам, мингта солиҳ бўлмаган эркакдан афзал.
.... Мен ушаманки, бир куни сизга ухшаган бир инсонни халоли ва жуфти.
.... Мен ушаманки, отам, ака - укаларим, амаки - тогаларим, боболарим номусини елкасида кутариб юрган хаммол.
.... Мен ушаманки, номус аталмиш гавхарни ягона эгасига так,дим этиш учун ку"з к,орачигидек асраб юрган бахил.
Агар сиз эрмак учун шунчаки вақти чоғлик қилмоқчи бўлсангиз, унда эрмак бўлишни истаганларнинг саҳифаларига бориб, ўша ердан изланг. .
Мен ҳақимда билиб олдингиз, энди ўзингизни таништирсангиз эй ҲУРМАТЛИ инсон?!!
Йигит қисқагина қилиб жавоб берди:
-— Мен кузи кўр бир БАНДАман.
Сизни тарбиялаган онангизга минг РАҲМАТ.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 07:58
Таъсирли ҳикоя
Бемор акасининг хонаси олдида турган қизча, ота - онасининг суҳбатини эшитиб қолди.
Ота:
― Энди нима қиламиз, онаси? Ўғлимиз ўлим ёқасида. Мия жарроҳлик амалиёти тез ўтказилиши лозим! Лекин, бизда етарли маблағ йўқ! Унинг ҳаёти хавф остида. Нажот қаерда экан -а? ― деди.
Она аламли йиғи билан:
― Бунга мўъжиза керак! Қўлимиздан келганини қилдик! ― деди.
Қизча ортиқ тура олмади. Югириб бориб хонасига қирди. Пул тўплайдиган қутичасини очди. Ундан 1 доллар 4 цент маблағ чиқди. Унинг миқдорига ишонч ҳосил қилиш учун, уч марта қайта санади.
Ота - онасидан изн сўрамай, чақмоқ тезлигида чиқиб, уйларига яқин дорихонага борди. Кириб қараса, дорихоначи бир киши билан гаплашаётганди. Уларнинг суҳбатлари қизиганидан, дорихона пештахтасига бармоқларини қўйиб олган қизчага сотувчи аҳамият бермади.
Бироздан сўнг:
― Сенга нима керак, қизалоғим? - деди.
Қизча:
― «Мўъжиза» ― деди. Сотувчи ҳайрон қолиб:
― Нима? ― деди.
― Акамнинг тузалиб кетиши учун «Мўъжиза» ни сотиб олмоқчиман! - деди.
Дорихоначи оҳисталик билан:
― Қизалоғим, бизда мўъжизалар сотилмайди! - деди.
― Унда, уни қаердан сотиб олсам бўлади? ― деб сўради қизча.
Сотувчи жавоб беришидан олдин бояги киши:
― Қанча пулинг бор? ― деди.
Қизча:
― Бир 1 доллар 4 цент пулим бор. Бу пулимнинг бори, бори шунча, амакижон! ― деди.
У киши:
― Қизалоғим, мўъжизани сотиб олсанг, нима қиласан? ― деб сўради.
― Акамнинг унга эҳтиёжи бор. Усиз тузалмас экан! ― деди. Киши гап орасида ота - онасидан эшитганларини, акаси ўлиши мумкинлигини, уйининг қаердалигини билиб олди.
У киши унга қўлини узатиб, «пулингни бергин!» деди.
У жажжи қўлчаларини чўзиб амакининг кафтига «Мўъжиза»нинг пулини қўйди.
Амаки унинг қўлидан тутиб:
― Мен билан юр! ― деди.
Қизча «Мўъжиза сотиладиган бошқа дорихонага борсак керак» деб ўйлади. Лекин улар тўғри қизчанинг уйига келишди. У киши унинг ота - онаси билан танишди. Амаки етук мия жарроҳи экан. Ҳолатни ўрганиб, болакайни уз клиникасига олиб бориб амалиёт ўтказди. Амалиёт муваффақиятли ўтди. Орадан вақт ўтиб болакай уйига қайтди. Она эрига қараб:
― Аллоҳимга шукр! Бу докторни бизга айни керакли дамда Ўзи юборди. Бу - мўъжиза! ― деди. Буни эшитган қизча:
― Ойижон, мен ўзимдаги бор пулимни бердим. У кишидан мўъжизани сотиб олдим! ― деди.
Она қизалоқни қучоқлаб, мўъжиза тушунчасини, шифони Аллоҳ беришини, бандалар унга олиб борадиган сабабларни бажариши кераклигини англатди. Ва:
― Қизим, мўъжизанинг нархи, сен акангни яхши кўрганинг, унга шифо сўраб дуолар қилганинг, ва ўзингда бор бўлган «Бойлигинг» - тўплаган маблағингни берганингдир! ― деди.
Қизчани ёнига олиб икковлари шукр намозини ўқидилар. Аллоҳнинг фазли, неъмати ва тугамас муъжизалари учун ҳамд айтдилар.
ХУЛОСА
Мўъжизанинг нархи, қўлингиздан келган барча ишни қилиб, қолганини Аллоҳнинг тадбирига ҳавола қилишингиздир!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Бемор акасининг хонаси олдида турган қизча, ота - онасининг суҳбатини эшитиб қолди.
Ота:
― Энди нима қиламиз, онаси? Ўғлимиз ўлим ёқасида. Мия жарроҳлик амалиёти тез ўтказилиши лозим! Лекин, бизда етарли маблағ йўқ! Унинг ҳаёти хавф остида. Нажот қаерда экан -а? ― деди.
Она аламли йиғи билан:
― Бунга мўъжиза керак! Қўлимиздан келганини қилдик! ― деди.
Қизча ортиқ тура олмади. Югириб бориб хонасига қирди. Пул тўплайдиган қутичасини очди. Ундан 1 доллар 4 цент маблағ чиқди. Унинг миқдорига ишонч ҳосил қилиш учун, уч марта қайта санади.
Ота - онасидан изн сўрамай, чақмоқ тезлигида чиқиб, уйларига яқин дорихонага борди. Кириб қараса, дорихоначи бир киши билан гаплашаётганди. Уларнинг суҳбатлари қизиганидан, дорихона пештахтасига бармоқларини қўйиб олган қизчага сотувчи аҳамият бермади.
Бироздан сўнг:
― Сенга нима керак, қизалоғим? - деди.
Қизча:
― «Мўъжиза» ― деди. Сотувчи ҳайрон қолиб:
― Нима? ― деди.
― Акамнинг тузалиб кетиши учун «Мўъжиза» ни сотиб олмоқчиман! - деди.
Дорихоначи оҳисталик билан:
― Қизалоғим, бизда мўъжизалар сотилмайди! - деди.
― Унда, уни қаердан сотиб олсам бўлади? ― деб сўради қизча.
Сотувчи жавоб беришидан олдин бояги киши:
― Қанча пулинг бор? ― деди.
Қизча:
― Бир 1 доллар 4 цент пулим бор. Бу пулимнинг бори, бори шунча, амакижон! ― деди.
У киши:
― Қизалоғим, мўъжизани сотиб олсанг, нима қиласан? ― деб сўради.
― Акамнинг унга эҳтиёжи бор. Усиз тузалмас экан! ― деди. Киши гап орасида ота - онасидан эшитганларини, акаси ўлиши мумкинлигини, уйининг қаердалигини билиб олди.
У киши унга қўлини узатиб, «пулингни бергин!» деди.
У жажжи қўлчаларини чўзиб амакининг кафтига «Мўъжиза»нинг пулини қўйди.
Амаки унинг қўлидан тутиб:
― Мен билан юр! ― деди.
Қизча «Мўъжиза сотиладиган бошқа дорихонага борсак керак» деб ўйлади. Лекин улар тўғри қизчанинг уйига келишди. У киши унинг ота - онаси билан танишди. Амаки етук мия жарроҳи экан. Ҳолатни ўрганиб, болакайни уз клиникасига олиб бориб амалиёт ўтказди. Амалиёт муваффақиятли ўтди. Орадан вақт ўтиб болакай уйига қайтди. Она эрига қараб:
― Аллоҳимга шукр! Бу докторни бизга айни керакли дамда Ўзи юборди. Бу - мўъжиза! ― деди. Буни эшитган қизча:
― Ойижон, мен ўзимдаги бор пулимни бердим. У кишидан мўъжизани сотиб олдим! ― деди.
Она қизалоқни қучоқлаб, мўъжиза тушунчасини, шифони Аллоҳ беришини, бандалар унга олиб борадиган сабабларни бажариши кераклигини англатди. Ва:
― Қизим, мўъжизанинг нархи, сен акангни яхши кўрганинг, унга шифо сўраб дуолар қилганинг, ва ўзингда бор бўлган «Бойлигинг» - тўплаган маблағингни берганингдир! ― деди.
Қизчани ёнига олиб икковлари шукр намозини ўқидилар. Аллоҳнинг фазли, неъмати ва тугамас муъжизалари учун ҳамд айтдилар.
ХУЛОСА
Мўъжизанинг нархи, қўлингиздан келган барча ишни қилиб, қолганини Аллоҳнинг тадбирига ҳавола қилишингиздир!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 07:32
😳ҚИМОРГА ТИКИЛГАН ҚИЗ
ДАХШАТ...
Қиз менга унаштирилган, демак рафиқам тиксам бўлади - суз қартани буюрди Собир
- ўйин сўнггидa: Собир, бугун қизни олиб келасан, бўлмаса ўзинг биласан-а? Собир бугун у борини, ўз севгилисини ютқазди.
Севар мен билан бир жойга боришинг керак, қолганини борганингдан кейин айтаман. Cевара Собир билан бегона уйга борди ва уни кетидан хонага кирди. Хонада ғалати эркакларни кўрган қиз қўрқиб кетди, нега мени бу ерга олиб келдингиз. Севар мени кечир кечир..мен.. Собир бир сўз демай югуриб чиқиб кетди. Севар ҳам ортидан чопаётганда эшик олдидаги барзанги уни тўхтатиб... 😳😰😱
ДАВОМИ 👉👇
https://t.me/Solixa_Ayol/37756
ДАХШАТ...
Қиз менга унаштирилган, демак рафиқам тиксам бўлади - суз қартани буюрди Собир
- ўйин сўнггидa: Собир, бугун қизни олиб келасан, бўлмаса ўзинг биласан-а? Собир бугун у борини, ўз севгилисини ютқазди.
Севар мен билан бир жойга боришинг керак, қолганини борганингдан кейин айтаман. Cевара Собир билан бегона уйга борди ва уни кетидан хонага кирди. Хонада ғалати эркакларни кўрган қиз қўрқиб кетди, нега мени бу ерга олиб келдингиз. Севар мени кечир кечир..мен.. Собир бир сўз демай югуриб чиқиб кетди. Севар ҳам ортидан чопаётганда эшик олдидаги барзанги уни тўхтатиб... 😳😰😱
ДАВОМИ 👉👇
https://t.me/Solixa_Ayol/37756
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 04:33
📝РИЁКОР БЎЛМАНГ!
Анчадан бери кўришмаётган, қишлоқда турадиган қариндошимиз оламдан ўтганлари ҳақида хабар келди. Ғариб, камбағал аёл эдилар. Қачон ҳол сўрасам доим "ҳаммаси яхши, жуда яхши" дердилар. Биз учун ҳам у кишида ҳаммаси бир текисда эди. Асл ҳолат эса...
Марҳуманинг хонадонларига борганимизда ҳаммаси аён бўлди. Ховли-жойлари жуда эски, фарзандларининг кийимлари ҳам жуда ҳароб аҳволда эди. Раҳмим келиб, ачиниб кетдим. Шундай ҳам яшаш мумкинми!? Бирор марта шикоят қилмабдилар, бетобликларини ҳам айтмабдилар...
Маросимлар ўтаётган кезда қизлари билан суҳбатлашиб қолдим. "Нега аҳволларини айтмадилар, нега биз билмадик, нега бунчалик ҳолда эканлигингиздан бехабар қолдик?" дедим. Қизларининг жавоби менинг ҳайратимни ошириб, тушкунлигимни беш баттар қилди.
«Опа, уни қўятуринг, фейсбукка сиз қўйган расмларингизни баъзан онамга кўрсатардим, Дубайга-ю, Мисрга борганингизни, Истанбулдаги саёҳатингизни, энг чиройли ресторанларда тановул қилганингизни, Европага учганингиз-у, Бютик дўконлардан кийим ҳаридларингизни, ҳаммасини кўрсатгандим. Баъзан "опанг нима қиляпти экан, саҳифасини очиб кўрсатчи!?" деб қолардилар...
Охирги пайт расмларингизни кўрсатгим ҳам келмай қолди, чунки, сизни шоҳона ҳаётингизни ҳар сафар кўргандан кейин "кимлардир ҳаётида камчиликсиз, ҳоҳлаган ерига бориб, истаган кийимини кийиб, кўнгли тусаганини олиб юрибди... Нега менда бунинг бирортаси ҳам йўқ? Нега менинг умрим фақат қийинчилик, етишмовчиликда ўтяпти? Ё одам эмасманми? Ёки яхши яшашга менинг ҳаққим йўқми? Мен ҳам одамман-ку!?" деб, сиқилиб қолардилар. Умрларининг охиригача сизнинг расмларингиз, яшашингизни расмларингиз орқали томоша қилиб, эзилиб ўтдилар. Расмларингизни бекор кўсатибман» деб, йиғлаб юборди...
Мен дахшатга тушдим, карахт эдим, тилларим карахт, ҳушларим карахт, ўзим карахт эдим. Тасалли учун бирор сўз, калима тополмасдим...
Ўша кундан кейин қариндошимнинг ўлимига мен ўзимни айбдордай кўра бошладим...
Уйга келибоқ, саҳифаларимга қўйган расмларимнинг ҳаммасини ўчирдим. Ресторанлар ҳам, курортлар ҳам, Дубай, Мисрлар ҳам кетди... Қайтиб бундай расм қўймайман деб аҳд қилдим. Баъзан шундай фароғатда яшаётганини суратга олиб, қўйганларга кўзим тушиб қолади. "Қўйманг, сиздан ғариброқ одамлар бор, уларда ҳам кўнгил бор, орзу бор, уларнинг кўнгилларини янчманг" дегим келади...
Ҳар сафар саёҳатга борганимда, кийим олганимда, ресторанга кирганимда ўша қариндошим эсга келади...
Салим АЙЮБИЙ..
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Анчадан бери кўришмаётган, қишлоқда турадиган қариндошимиз оламдан ўтганлари ҳақида хабар келди. Ғариб, камбағал аёл эдилар. Қачон ҳол сўрасам доим "ҳаммаси яхши, жуда яхши" дердилар. Биз учун ҳам у кишида ҳаммаси бир текисда эди. Асл ҳолат эса...
Марҳуманинг хонадонларига борганимизда ҳаммаси аён бўлди. Ховли-жойлари жуда эски, фарзандларининг кийимлари ҳам жуда ҳароб аҳволда эди. Раҳмим келиб, ачиниб кетдим. Шундай ҳам яшаш мумкинми!? Бирор марта шикоят қилмабдилар, бетобликларини ҳам айтмабдилар...
Маросимлар ўтаётган кезда қизлари билан суҳбатлашиб қолдим. "Нега аҳволларини айтмадилар, нега биз билмадик, нега бунчалик ҳолда эканлигингиздан бехабар қолдик?" дедим. Қизларининг жавоби менинг ҳайратимни ошириб, тушкунлигимни беш баттар қилди.
«Опа, уни қўятуринг, фейсбукка сиз қўйган расмларингизни баъзан онамга кўрсатардим, Дубайга-ю, Мисрга борганингизни, Истанбулдаги саёҳатингизни, энг чиройли ресторанларда тановул қилганингизни, Европага учганингиз-у, Бютик дўконлардан кийим ҳаридларингизни, ҳаммасини кўрсатгандим. Баъзан "опанг нима қиляпти экан, саҳифасини очиб кўрсатчи!?" деб қолардилар...
Охирги пайт расмларингизни кўрсатгим ҳам келмай қолди, чунки, сизни шоҳона ҳаётингизни ҳар сафар кўргандан кейин "кимлардир ҳаётида камчиликсиз, ҳоҳлаган ерига бориб, истаган кийимини кийиб, кўнгли тусаганини олиб юрибди... Нега менда бунинг бирортаси ҳам йўқ? Нега менинг умрим фақат қийинчилик, етишмовчиликда ўтяпти? Ё одам эмасманми? Ёки яхши яшашга менинг ҳаққим йўқми? Мен ҳам одамман-ку!?" деб, сиқилиб қолардилар. Умрларининг охиригача сизнинг расмларингиз, яшашингизни расмларингиз орқали томоша қилиб, эзилиб ўтдилар. Расмларингизни бекор кўсатибман» деб, йиғлаб юборди...
Мен дахшатга тушдим, карахт эдим, тилларим карахт, ҳушларим карахт, ўзим карахт эдим. Тасалли учун бирор сўз, калима тополмасдим...
Ўша кундан кейин қариндошимнинг ўлимига мен ўзимни айбдордай кўра бошладим...
Уйга келибоқ, саҳифаларимга қўйган расмларимнинг ҳаммасини ўчирдим. Ресторанлар ҳам, курортлар ҳам, Дубай, Мисрлар ҳам кетди... Қайтиб бундай расм қўймайман деб аҳд қилдим. Баъзан шундай фароғатда яшаётганини суратга олиб, қўйганларга кўзим тушиб қолади. "Қўйманг, сиздан ғариброқ одамлар бор, уларда ҳам кўнгил бор, орзу бор, уларнинг кўнгилларини янчманг" дегим келади...
Ҳар сафар саёҳатга борганимда, кийим олганимда, ресторанга кирганимда ўша қариндошим эсга келади...
Салим АЙЮБИЙ..
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 04:33
Олижаноб кишилар одамлар билан муомала қилишда ишонч , яхши гумон ва уларнинг хатоларидан кўз юмиш билан хурмат эътибор қозонадилар.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Яқинларга ҳам улашинг!
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Яқинларга ҳам улашинг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 04:00
😱ЛУИЗА РАСУЛОВА ВА АСАЛ ШОДИЕВАНИНГ ЖАНЖАЛИ АВЖ ОЛИБ КЕТДИ
❗️ЛУИЗА АСАЛНИ ОИЛАВИЙ СИРЛАРИНИ ВОШ ҚИЛИБ ТАШЛАДИ ШОХРУХХОНИНГ ОНАСИГА ОТВЕТ ҚИЛДИ
КЎРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😨
ВИДЕОНИ ХОЗИРГИНА ЖОЙЛАДИК ТЕЗ КИРИБ КЎРИНГ ДАХШАТ👇
https://telegram.me/joinchat/G5hAioLj0tgxNjJi
❗️ЛУИЗА АСАЛНИ ОИЛАВИЙ СИРЛАРИНИ ВОШ ҚИЛИБ ТАШЛАДИ ШОХРУХХОНИНГ ОНАСИГА ОТВЕТ ҚИЛДИ
КЎРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😨
ВИДЕОНИ ХОЗИРГИНА ЖОЙЛАДИК ТЕЗ КИРИБ КЎРИНГ ДАХШАТ👇
https://telegram.me/joinchat/G5hAioLj0tgxNjJi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 03:58
Ҳикоя қилишларича, Молик ибн Динор раҳматуллоҳи алайҳ туш кўрдилар. Тушларида у кишига:
- Маккадаги ҳужрада бизга қуллик қилаётган йигитга бориб айт, у Бизнинг раҳматимиздан бенасибдир! – дейилди.
Молик ибн Динор уйқудан уйғониб, Ҳарамга бордилар ва ўша йигитни топдилар. Йигит бир қоронғу ҳужрада зор-зор йиғлаб, Аллоҳга илтижо қилиб турган экан. Молик ибн Динорни кўргач, у кишига:
- Ҳазрат, сиз менга Аллоҳдан хабар келтирдингизми? – деб сўради.
- Қаердан билдинг? - дедилар ҳазрат.
- Беш йилдирки, «Менинг раҳматимдан бенасибсан!» деган хабарни эшитаман... Бир куни мастлик туфайли, отамга тасодифан бир мушт туширганман. Отамнинг бир тишлари синиб тушган. Бу гуноҳимнинг оқибатидан қўрқиб, беш йилдан буён шу ҳужрада йиғлайман. Қиёмат куни ҳолим не кечаркин, билмайман!..
Молик ибн Динор:
- Ота-онанг қаерда? – деб сўрадилар.
- Фалон ерда туришади. Эшитишимча, отам бу йил Каъбани тавоф қилгани келибдилар, - деди йигит.
- Бўлмаса, мен бориб отангни топай, - дедилар Молик ибн Динор.
Зиёратчилардан суриштириб, йигитнинг отасини топдилар. Кўрсаларки, йигитнинг отаси қўлида синган тишини ушлаганча, Каъбани айланиб йиғлар ва дер эдики:
- Аллоҳим! Эшитишимча, менинг осий ўғлим Сенинг даргоҳингга келиб ибодат қилаётган эмиш. Агар сен у осийни ярлақасанг, бошқа ота-оналар фарзандлари қўлида ҳалок бўладилар-ку!..
Молик ибн Динор ҳам унинг сўзларини эшитиб, йиғладилар ва отага дедиларки:
- Эй қария, ўғлингнинг ҳоли кўп ёмондир! Беш йилдирки, Аллоҳ даргоҳида кечирим сўрайди, лекин рад қилингани туфайли ибодатидан наф бўлмаяпти. Ўғлинг сенинг норозилигинг туфайли: «Бизнинг даргоҳимизда раҳматимиздан сенга насиба йўқдир!» деган қўрқинч хабарни эшитади.
Бу хабарни эшитган отанинг кўнгли бузилиб кетди, ўғлига раҳми келиб, меҳри жўшди. Сўнг дуо қилиб дедики:
- Ё Раббим! Мен боламни кечирдим! Сен ҳам ўз камоли қудратинг билан уни кечиргин!..
Молик ибн Динор уни ўғлининг олдига олиб бордилар. Фарзандининг абгор ҳолини кўрган ота йиғлаб:
-Ўғлим, сендан розиман! Аллоҳ ҳам сендан рози бўлсин, - деди...
Эй дўст, сен ҳам бундан ибрат олгин.
«Дурр ул-мажолис»дан
- Маккадаги ҳужрада бизга қуллик қилаётган йигитга бориб айт, у Бизнинг раҳматимиздан бенасибдир! – дейилди.
Молик ибн Динор уйқудан уйғониб, Ҳарамга бордилар ва ўша йигитни топдилар. Йигит бир қоронғу ҳужрада зор-зор йиғлаб, Аллоҳга илтижо қилиб турган экан. Молик ибн Динорни кўргач, у кишига:
- Ҳазрат, сиз менга Аллоҳдан хабар келтирдингизми? – деб сўради.
- Қаердан билдинг? - дедилар ҳазрат.
- Беш йилдирки, «Менинг раҳматимдан бенасибсан!» деган хабарни эшитаман... Бир куни мастлик туфайли, отамга тасодифан бир мушт туширганман. Отамнинг бир тишлари синиб тушган. Бу гуноҳимнинг оқибатидан қўрқиб, беш йилдан буён шу ҳужрада йиғлайман. Қиёмат куни ҳолим не кечаркин, билмайман!..
Молик ибн Динор:
- Ота-онанг қаерда? – деб сўрадилар.
- Фалон ерда туришади. Эшитишимча, отам бу йил Каъбани тавоф қилгани келибдилар, - деди йигит.
- Бўлмаса, мен бориб отангни топай, - дедилар Молик ибн Динор.
Зиёратчилардан суриштириб, йигитнинг отасини топдилар. Кўрсаларки, йигитнинг отаси қўлида синган тишини ушлаганча, Каъбани айланиб йиғлар ва дер эдики:
- Аллоҳим! Эшитишимча, менинг осий ўғлим Сенинг даргоҳингга келиб ибодат қилаётган эмиш. Агар сен у осийни ярлақасанг, бошқа ота-оналар фарзандлари қўлида ҳалок бўладилар-ку!..
Молик ибн Динор ҳам унинг сўзларини эшитиб, йиғладилар ва отага дедиларки:
- Эй қария, ўғлингнинг ҳоли кўп ёмондир! Беш йилдирки, Аллоҳ даргоҳида кечирим сўрайди, лекин рад қилингани туфайли ибодатидан наф бўлмаяпти. Ўғлинг сенинг норозилигинг туфайли: «Бизнинг даргоҳимизда раҳматимиздан сенга насиба йўқдир!» деган қўрқинч хабарни эшитади.
Бу хабарни эшитган отанинг кўнгли бузилиб кетди, ўғлига раҳми келиб, меҳри жўшди. Сўнг дуо қилиб дедики:
- Ё Раббим! Мен боламни кечирдим! Сен ҳам ўз камоли қудратинг билан уни кечиргин!..
Молик ибн Динор уни ўғлининг олдига олиб бордилар. Фарзандининг абгор ҳолини кўрган ота йиғлаб:
-Ўғлим, сендан розиман! Аллоҳ ҳам сендан рози бўлсин, - деди...
Эй дўст, сен ҳам бундан ибрат олгин.
«Дурр ул-мажолис»дан
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 03:58
📝БОЛАГА АЧЧИҚ ҚИЛМАНГ
Болага аччиқ қилиб боласини кўр қилган она истироби..
Бундан ўн икки йил аввал катта хатога йўл қўйганман. Натижада, ўйламай қилган ишимнинг жабрини тортяпман. Ўша воқеанинг жабрдийдаси Гулсевар қизим яқинда ўн олтига тўлади. Ҳар сафар унинг кўзларига қараганимда, юрагим симиллайди. Қизимнинг бўйи етиб қолди, аммо келгусида ҳаёти қандай кечишини билмайман.
Ўша пайтларда қайнонам билан бирга яшардим. Ёш ва қизиққон бўлганман. Мулоҳазали эмасдим. Қайнонам рўзғор ишларини ўргатмоқчи бўлиб насиҳат қилса, "Қилдан қийиқ қидириб, жанжал чиқармоқчи", деб ўйлабман. Бугун ёшим қирқдан ўтгач, турмушнинг паст-баландини тушунганимда, ўйласам, қайнонам ўз ишига пухта, пазанда аёл бўлган экан. Шунинг учун ҳам унга пала-партиш, шошқалоқлик билан қилинган ишлар ёқмасди. Овқатни ҳам танлаб ерди.
Уйимдагилар мени мактабни тамомлашим билан турмушга узатиб юборишганди. Қайнонам камчиликларимни айтса, осмонга сапчиб кетаверган бўлсам керакки, уйимизда тез-тез жанжал чиқиб турарди.
- Нега ҳамма ишимдан айб топаверасиз, бошқа келинларга ўхшаб хизматингизни қиляпман-ку, яна нима истайсиз, - дердим асабийлашиб.
- Рўзғор ишига янаям пишиқроқ бўлинг-да, бу аҳволда хадемай уйингизни бўлаклаб қўйсам, маҳаллага масхара бўласиз-ку, - деб мени гап билан "узиб" оларди қайнонам.
"Қайнона-келин нега бир-бирига душмандек қилиб яратилган экан", деб ўйлардим. Уйимдагиларни қойил қолдириш учун қанчалик уринмай, ишларим чаппасига кетарди. Асабийлашганимдан овқатни гоҳида шўр қилиб қўйсам, баъзан хамирга туз солишни унутардим.
Уйда мен тенги, бўй етган қайнисинг-лим ҳам бор эди. Аммо супир-сидир, кир-чирга сира ҳам қарашмасди. Кир ювиб, нон ёпаётганимда, уйда телевизор кўриб ўтирарди. Бундан икки ҳисса асабийлашардим. Шундай кезларда ўзимни келин бўлиб тушган уйимнинг хизматкоридек ҳис қилардим.
Шу тариқа катта қизим Гулсевар туғилди. У икки ёшдан ошмай туриб, укаси Фарҳод дунёга келди. Икки боланинг инжиқликлари, рўзғордаги юмушлар мени шу қадар чарчатардики, баъзан уйдан қочиб кетгим келарди. Қайнонам билан қайнисинглим эса ўша-ўша, менга совуқ муомалада эдилар.
Бугун ўйлаб кўрсам, ўша пайтларда қайнонамнинг насиҳатларини тўғри қабул қилмабман. "Нега жанжал учун баҳона қидираверади", деб ўйлабману, бу уйдагиларга меҳр қўймабман. Ҳозирги ақлим ўша пайтларда бўлганда эди, қайнонамнинг ҳар бир сўзини тарозига солиб кўрардим. Насиҳатларига амал қилардим...
Қайнисинглимни узатганимиздан кейин, уйдаги юмушлар яна ҳам кўпайди. Қайнисинглим жуда бўлмаганда сигир-бузоқларни, томорқа ишларини эплаб турган экан. Буни тўй ўтгандан кейин тушундим. Мен бўлсам ош-овқатга қарашмаяпти, деб қайнисинглимга аччиқ-чучук гаплар айтиб, бир неча марта зарда қилиб улгургандим. Шу сабаб у билан орамиз анча совуқлашиб қолганди. Қайнонам мени хушламай қолганига ҳам балки, ёлғизгина қизига яхши муомала қилмаганим сабаб бўлгандир...
Бир куни эрталабдан нон ёпиб, кир ювдим. Ҳовлидаги супир-сидирларни саранжомладим. Тушга яқинлашганда жуда чарчаб, ҳолдан тойдим.
Шу пайт қайнисинглим кириб келди. Қайнонам қизини кўриб, севиниб кетди. Менинг эса елкамга яна битта тоғ қулагандек бўлди. Ахир меҳмонга бирорта таом пишириш керак эди-да. Қайнисинг-лим билан хушламайгина кўришдим. Дастурхон ёзиб, чой қўйдим.
- Нафиса, ўтиринг, ўзингиз ҳам чой ичиб олинг, бугун анчагина чарчадингиз, - деди қайнонам. - Кейин Зулфия билан бирорта овқатга уринасизлар...
- Сизлар ичаверинглар, мен овқатнинг ҳаракатини қилай, - дедим, қовоғимни осилтириб.
- Қўйинг, овора бўлманг келинойи, келинг биз билан ўтиринг, - деб ёнидан жой кўрсатди қайнисинглим. Мен ҳеч нарса демай, ошхонага бурилдим. Шу пайтда она-бола кўзимга балодай кўринишаётганди.
Ошхонага кириб, қозонни газга қўйишим билан ортимда ўғлим Фарҳод кириб келди.
- Ойи, сув ичаман, - деди у қўлчаларини менга чўзиб.
- Бор-е, ўйнаб тур, - деб ўғлимни нари сурдим.
У хархашасини қўймай этагимга ёпишди. Бу вақтда Гулсевар қизим бувиси билан аммасининг ёнида эди.
- Гулсевар! Укангга қара! - дедим дераза оша, ташқарига юзланиб.
- Бор, Зулфия, Фарҳодни олиб тургин, келинойинг бугун жуда чарчади, - деди қайнонам қайнисинглимга.
- Ҳозир шу овқат 👇
Болага аччиқ қилиб боласини кўр қилган она истироби..
Бундан ўн икки йил аввал катта хатога йўл қўйганман. Натижада, ўйламай қилган ишимнинг жабрини тортяпман. Ўша воқеанинг жабрдийдаси Гулсевар қизим яқинда ўн олтига тўлади. Ҳар сафар унинг кўзларига қараганимда, юрагим симиллайди. Қизимнинг бўйи етиб қолди, аммо келгусида ҳаёти қандай кечишини билмайман.
Ўша пайтларда қайнонам билан бирга яшардим. Ёш ва қизиққон бўлганман. Мулоҳазали эмасдим. Қайнонам рўзғор ишларини ўргатмоқчи бўлиб насиҳат қилса, "Қилдан қийиқ қидириб, жанжал чиқармоқчи", деб ўйлабман. Бугун ёшим қирқдан ўтгач, турмушнинг паст-баландини тушунганимда, ўйласам, қайнонам ўз ишига пухта, пазанда аёл бўлган экан. Шунинг учун ҳам унга пала-партиш, шошқалоқлик билан қилинган ишлар ёқмасди. Овқатни ҳам танлаб ерди.
Уйимдагилар мени мактабни тамомлашим билан турмушга узатиб юборишганди. Қайнонам камчиликларимни айтса, осмонга сапчиб кетаверган бўлсам керакки, уйимизда тез-тез жанжал чиқиб турарди.
- Нега ҳамма ишимдан айб топаверасиз, бошқа келинларга ўхшаб хизматингизни қиляпман-ку, яна нима истайсиз, - дердим асабийлашиб.
- Рўзғор ишига янаям пишиқроқ бўлинг-да, бу аҳволда хадемай уйингизни бўлаклаб қўйсам, маҳаллага масхара бўласиз-ку, - деб мени гап билан "узиб" оларди қайнонам.
"Қайнона-келин нега бир-бирига душмандек қилиб яратилган экан", деб ўйлардим. Уйимдагиларни қойил қолдириш учун қанчалик уринмай, ишларим чаппасига кетарди. Асабийлашганимдан овқатни гоҳида шўр қилиб қўйсам, баъзан хамирга туз солишни унутардим.
Уйда мен тенги, бўй етган қайнисинг-лим ҳам бор эди. Аммо супир-сидир, кир-чирга сира ҳам қарашмасди. Кир ювиб, нон ёпаётганимда, уйда телевизор кўриб ўтирарди. Бундан икки ҳисса асабийлашардим. Шундай кезларда ўзимни келин бўлиб тушган уйимнинг хизматкоридек ҳис қилардим.
Шу тариқа катта қизим Гулсевар туғилди. У икки ёшдан ошмай туриб, укаси Фарҳод дунёга келди. Икки боланинг инжиқликлари, рўзғордаги юмушлар мени шу қадар чарчатардики, баъзан уйдан қочиб кетгим келарди. Қайнонам билан қайнисинглим эса ўша-ўша, менга совуқ муомалада эдилар.
Бугун ўйлаб кўрсам, ўша пайтларда қайнонамнинг насиҳатларини тўғри қабул қилмабман. "Нега жанжал учун баҳона қидираверади", деб ўйлабману, бу уйдагиларга меҳр қўймабман. Ҳозирги ақлим ўша пайтларда бўлганда эди, қайнонамнинг ҳар бир сўзини тарозига солиб кўрардим. Насиҳатларига амал қилардим...
Қайнисинглимни узатганимиздан кейин, уйдаги юмушлар яна ҳам кўпайди. Қайнисинглим жуда бўлмаганда сигир-бузоқларни, томорқа ишларини эплаб турган экан. Буни тўй ўтгандан кейин тушундим. Мен бўлсам ош-овқатга қарашмаяпти, деб қайнисинглимга аччиқ-чучук гаплар айтиб, бир неча марта зарда қилиб улгургандим. Шу сабаб у билан орамиз анча совуқлашиб қолганди. Қайнонам мени хушламай қолганига ҳам балки, ёлғизгина қизига яхши муомала қилмаганим сабаб бўлгандир...
Бир куни эрталабдан нон ёпиб, кир ювдим. Ҳовлидаги супир-сидирларни саранжомладим. Тушга яқинлашганда жуда чарчаб, ҳолдан тойдим.
Шу пайт қайнисинглим кириб келди. Қайнонам қизини кўриб, севиниб кетди. Менинг эса елкамга яна битта тоғ қулагандек бўлди. Ахир меҳмонга бирорта таом пишириш керак эди-да. Қайнисинг-лим билан хушламайгина кўришдим. Дастурхон ёзиб, чой қўйдим.
- Нафиса, ўтиринг, ўзингиз ҳам чой ичиб олинг, бугун анчагина чарчадингиз, - деди қайнонам. - Кейин Зулфия билан бирорта овқатга уринасизлар...
- Сизлар ичаверинглар, мен овқатнинг ҳаракатини қилай, - дедим, қовоғимни осилтириб.
- Қўйинг, овора бўлманг келинойи, келинг биз билан ўтиринг, - деб ёнидан жой кўрсатди қайнисинглим. Мен ҳеч нарса демай, ошхонага бурилдим. Шу пайтда она-бола кўзимга балодай кўринишаётганди.
Ошхонага кириб, қозонни газга қўйишим билан ортимда ўғлим Фарҳод кириб келди.
- Ойи, сув ичаман, - деди у қўлчаларини менга чўзиб.
- Бор-е, ўйнаб тур, - деб ўғлимни нари сурдим.
У хархашасини қўймай этагимга ёпишди. Бу вақтда Гулсевар қизим бувиси билан аммасининг ёнида эди.
- Гулсевар! Укангга қара! - дедим дераза оша, ташқарига юзланиб.
- Бор, Зулфия, Фарҳодни олиб тургин, келинойинг бугун жуда чарчади, - деди қайнонам қайнисинглимга.
- Ҳозир шу овқат 👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 03:32
ПЕКИН ,ТУРКИЯ ДВОЙКЛА
УЛГУРИБ К,ОЛИЛА
ДИДИНГИЗГА МОС ЗАМОНАВИЙ КУЙНЕЙЛА КЕЛДИ ДУБАЙ, ТУРКИЯ, ПЕКИН КУЙНЕЛАРИ, КУЗ ФАСЛИ УЧУН💕
ДАСТАФКАМИЗ ЎЗБЕКИСТОН ВИЛОЯТЛАРГА ПОЧТА ХИЗМАТИ БОР 1 КУНДА БОРАДИ ДАСТАФКА
БЎЙЛАБ
ЛИЧКАМ👇
Телефон номер 👇
Tel
КАНАЛИМИЗ УЛАНИБ ОЛИНГ👇
https://t.me/+piupsYHRO5U1Nzhi
https://t.me/+piupsYHRO5U1Nzhi
https://t.me/+piupsYHRO5U1Nzhi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 01:45
#қизиқарли.
Илк маротаба арабча алифбони ўрганаётган устоз "бу алифбо бизнинг алифбодек чапдан ўнгга ўқилмайди, аксинча ўнгдан чапга ўқилади!" дея биринчи сабоқни бошлайди.
Кўпчилик буни тескари ўқиш деб тушунади.
Дунёдаги арабчадан ташқари- қолган барча алифболар чапдан ўнгга ўқилади, соат стрелкаси ҳам илк қадамини чапдан ўнгга томон ташлайди.
Биз эса чапдан ўнгга томон бошланган айланма ҳаракатни- "соат стрелкасига тескари" ҳаракат дея номлаймиз.
Ва ўйлаймиз-ки араб алифбосининг ўқилиши ҳам гўёки биз учун тескари, ва қолган амаллар яъни каъба тавофи ҳам "соат стрелкаси йўналишига тескари"...
Аслида ҳам шундаймикан?!
Демак бугун "тескари" харакат аслида қайсилиги ҳақида бир шингил билиб оламиз!
Каъба тавофи – ислом динининг асосий беш рукнидан бири бўлмиш Ҳаж ибодати мобайнида бажариладиган асосий амаллардан ҳисобланади. Тавоф соат стрелкасига қарама-қарши тарзда амалга оширилади. Бунинг сабаби нимада?
Ушбу саволнинг жавобини топишга кўмаклашувчи бир нечта илмий фактларни эътиборингизга ҳавола этамиз:
1. Инсон танасидаги қон соат стрелкасига тескари тарзда айланади.
2. Атом электронлари ҳам ядронинг атрофида соат стрелкасига қарши ҳаракатланади.
3. Ой ҳам ўз ўқи атрофида соат стрелкасига тескари тарзда айланади.
4. Ер ҳам худди шундай, ўз ўқи атрофида соат стрелкасига қарши ҳаракатланади.
5. Бундан ташқари Ер сайёраси Қуёш атрофида ҳам соат стрелкасига қарама қарши тарзда айланади.
6. Қуёш тизимидаги сайёралар ҳам худди шундай тарзда Қуёш теварагида ҳаракатланади.
7. Қуёш ҳамда бутун Қуёш тизими Галактикада орбита бўйлаб соат стрелкасига тескари равишда ҳаракатланади.
8. Фазодаги барча галактикалар ҳам бу анъанага амал қилади.
Бундан келиб чиқадики, мусулмонлар тавоф мобайнида бутун борлиққа ҳамоҳанг тарзда ҳаракат қиладилар. Аллоҳ таолонинг заррадан тортиб то улкан коинотларгача бўлган яратилмишлари Буюк Зотга тасанно айтиш нуқтасида бирлашади. Мусулмонлар Одам (а.с.)дан тортиб Муҳаммад (с.а.в.) гача бўлган барча пайғамбарлар тавоф қилган айни ерда Каъбани тавоф этадилар.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Яқинларингизга улашинг
Илк маротаба арабча алифбони ўрганаётган устоз "бу алифбо бизнинг алифбодек чапдан ўнгга ўқилмайди, аксинча ўнгдан чапга ўқилади!" дея биринчи сабоқни бошлайди.
Кўпчилик буни тескари ўқиш деб тушунади.
Дунёдаги арабчадан ташқари- қолган барча алифболар чапдан ўнгга ўқилади, соат стрелкаси ҳам илк қадамини чапдан ўнгга томон ташлайди.
Биз эса чапдан ўнгга томон бошланган айланма ҳаракатни- "соат стрелкасига тескари" ҳаракат дея номлаймиз.
Ва ўйлаймиз-ки араб алифбосининг ўқилиши ҳам гўёки биз учун тескари, ва қолган амаллар яъни каъба тавофи ҳам "соат стрелкаси йўналишига тескари"...
Аслида ҳам шундаймикан?!
Демак бугун "тескари" харакат аслида қайсилиги ҳақида бир шингил билиб оламиз!
Каъба тавофи – ислом динининг асосий беш рукнидан бири бўлмиш Ҳаж ибодати мобайнида бажариладиган асосий амаллардан ҳисобланади. Тавоф соат стрелкасига қарама-қарши тарзда амалга оширилади. Бунинг сабаби нимада?
Ушбу саволнинг жавобини топишга кўмаклашувчи бир нечта илмий фактларни эътиборингизга ҳавола этамиз:
1. Инсон танасидаги қон соат стрелкасига тескари тарзда айланади.
2. Атом электронлари ҳам ядронинг атрофида соат стрелкасига қарши ҳаракатланади.
3. Ой ҳам ўз ўқи атрофида соат стрелкасига тескари тарзда айланади.
4. Ер ҳам худди шундай, ўз ўқи атрофида соат стрелкасига қарши ҳаракатланади.
5. Бундан ташқари Ер сайёраси Қуёш атрофида ҳам соат стрелкасига қарама қарши тарзда айланади.
6. Қуёш тизимидаги сайёралар ҳам худди шундай тарзда Қуёш теварагида ҳаракатланади.
7. Қуёш ҳамда бутун Қуёш тизими Галактикада орбита бўйлаб соат стрелкасига тескари равишда ҳаракатланади.
8. Фазодаги барча галактикалар ҳам бу анъанага амал қилади.
Бундан келиб чиқадики, мусулмонлар тавоф мобайнида бутун борлиққа ҳамоҳанг тарзда ҳаракат қиладилар. Аллоҳ таолонинг заррадан тортиб то улкан коинотларгача бўлган яратилмишлари Буюк Зотга тасанно айтиш нуқтасида бирлашади. Мусулмонлар Одам (а.с.)дан тортиб Муҳаммад (с.а.в.) гача бўлган барча пайғамбарлар тавоф қилган айни ерда Каъбани тавоф этадилар.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Яқинларингизга улашинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
07 Jan, 01:32
#ЯНГИЛИК
Псориаз ва экземадан халос бўлишнинг ишончли усули топилди!
Тошмалар совуқ кунда ёрилиб азоб беряптими?
Терингизга игна санчгандек оғриқ беряптими?
Хозироқ янги, 100% табиий усул билан танишинг. Ибн Сино табобати асосида...
Кафолатланган бу усул орқали барча псориаз ва экземадан халос бўлмоқда
Бу усул натижасини хозироқ ўзингиз кўринг👇 👇 👇
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/cстоп_псориаз
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/cстоп_псориаз
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/cстоп_псориаз
(Бир ойлик даволаниш бепул, хозироқ кўк ёзув устига босинг)
Псориаз ва экземадан халос бўлишнинг ишончли усули топилди!
Тошмалар совуқ кунда ёрилиб азоб беряптими?
Терингизга игна санчгандек оғриқ беряптими?
Хозироқ янги, 100% табиий усул билан танишинг. Ибн Сино табобати асосида...
Кафолатланган бу усул орқали барча псориаз ва экземадан халос бўлмоқда
Бу усул натижасини хозироқ ўзингиз кўринг
(Бир ойлик даволаниш бепул, хозироқ кўк ёзув устига босинг)
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
06 Jan, 16:34
📝«Уйингиз Фаришталар билан тўла эди.»
Бир куни Саййидимиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам қизлари Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо онамизнинг уйларига келдилар. Уйга кириб қарасалар, Ҳазрати Фотима р.а соҳиб (эр) лари Ҳазрати Али каррамаллоҳу важҳаҳунинг кийимларини йиртиғини тикиб, оёқлари билан Ҳазрати Ҳасан розияллоҳу анҳунинг бешикларини тебратиб, Қур'он тиловат қилиб ўтирибдилар. Бу ҳолатда эканлар Саййидимиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ичкарига:
- "Ассалому алайкум" -деб киришлари билан, Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо онамиз:
- " Ва алайкум ассалом отажон! Марҳамат, хуш келибсиз!" - дея ўрниларидан турмоқчи эдилар, Саййидимиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам:
-"Қимирламанг қизим, ўтиринг, ўтиринг!" - деб марҳамат қилдилар. Аммо Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо онамиз ўрниларидан ирғиб турдилар.
Саййидимиз Ҳазрати Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бунга жавобан:
-"Кошки ўтирсангиз эди" - дедилар. Шунда Ҳазрати Фотимаи Заҳро розияллоҳу анҳо онамиз:
-"Отажоним сиз уйимга келсангиз-у, наҳотки мен ўрнимдан турмасам, ёки бунинг бирорта сабаби борми..?" - дедилар.
Саййидимиз ва Набиййимиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам, Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳонинг ўтиришлари керак бўлган сабабни шундай англатдилар.
-"Қизим, аёллар жудаям бахтли, саодатли ва омадлидирлар. Қачонки мен эшикдан ичкарига кирган вақтим, бу ерни бир қанча фаришталар гуруҳи билан тўлалигини кўрдим.”
Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо:
-"Отажон, бунча фаришталар бу ерга нима учун келишган эканлар..?”
Сарвари коинот соллаллоҳу алайҳи ва саллам:
-"Ҳар бир фаришталар гуруҳи алоҳида сабаб билан келган экан. Сиз қўлингиз билан соҳиб (эр) ингиз Али (р.а)ни йиртиқ кийимларини тикаётган эдингиз, хизмат қилаётган эдингиз. Фаришталарнинг бир гуруҳи соҳибингизга қилган шу хизматингиз сабаби ила келган эдилар.
Бир аёлни кўнгил ризоси билан сидқи дилдан соҳиби (эри) га хизмат қилишлиги, фаришталарни қувонтирадиган ва табриклайдиган бир ибодатдир.
Бошқа бир гуруҳи эса қўлингизда соҳибингизни кийимини тикар экансиз, оёқларингиз билан фарзандингиз бешигини тебратар эдингиз. Бир аёлни фарзандига меҳр-шафқат билан севиб хизмат қилишлиги, фаришталар келиб сайр этадиган, улар ҳайрон қоладиган ва табриклайдиган хизматлардандур.
Фаришталарнинг яна бир гуруҳи фарзандингиз Ҳасан (р.а) ни бешигини тебратган вақтингиз келишган эдилар.
Сизнинг тилингиз бўш турмасдан, Аллоҳнинг каломини тиловат қилар эди. Мана шунинг учун ҳам фаришталарнинг яна бошқа бир катта гуруҳи, сиздан Қур'он эшитиш учун келишган эдилар. Қизим, аёллар жудаям омадлидирлар. Агар ниятларини тузатсалар, агар ҳис-туйғуларини тузатсалар, агар мазкур хизматларни онгли равишда, сидқи дилдан ибодат қасди ила бажарсалар, уларнинг бажарган бутун ишлари ибодат ўрнига ўтади...”
Хулоса: Бир аёл, ўз ҳаётига ислом нуқтаи назаридан қараса, Ислом динининг бой маданияти ила ҳаётини зийнатлантирса, ўз мустақил ҳаётини Исломий ўлчовлар билан гўзаллаштирса, бу аёлнинг уй-рўзғор юмушлари ҳам катта бир ибодатдир. Аёлларнинг жаннатни қозонишлари соҳиблари орқали янада осонроқ бўлади.
Бу ҳам бўлса, аёлларимиз учун жудаям яхши севинтирувчи хушхабардир.
Ҳадис:
«Бир аёл беш вақт намозини ўқиса, Рамазон рўзасини тутса, иффатини сақласа, соҳиби (эри) га итоат қилса, у аёлга:
-"Жаннатнинг ҳоҳлаган
эшигидан киргин" - дейилади».
(Aҳмад ибн Ҳанбал, Саҳиҳут Тарғиб ват Тарҳиб)
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Бир куни Саййидимиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам қизлари Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо онамизнинг уйларига келдилар. Уйга кириб қарасалар, Ҳазрати Фотима р.а соҳиб (эр) лари Ҳазрати Али каррамаллоҳу важҳаҳунинг кийимларини йиртиғини тикиб, оёқлари билан Ҳазрати Ҳасан розияллоҳу анҳунинг бешикларини тебратиб, Қур'он тиловат қилиб ўтирибдилар. Бу ҳолатда эканлар Саййидимиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ичкарига:
- "Ассалому алайкум" -деб киришлари билан, Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо онамиз:
- " Ва алайкум ассалом отажон! Марҳамат, хуш келибсиз!" - дея ўрниларидан турмоқчи эдилар, Саййидимиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам:
-"Қимирламанг қизим, ўтиринг, ўтиринг!" - деб марҳамат қилдилар. Аммо Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо онамиз ўрниларидан ирғиб турдилар.
Саййидимиз Ҳазрати Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бунга жавобан:
-"Кошки ўтирсангиз эди" - дедилар. Шунда Ҳазрати Фотимаи Заҳро розияллоҳу анҳо онамиз:
-"Отажоним сиз уйимга келсангиз-у, наҳотки мен ўрнимдан турмасам, ёки бунинг бирорта сабаби борми..?" - дедилар.
Саййидимиз ва Набиййимиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам, Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳонинг ўтиришлари керак бўлган сабабни шундай англатдилар.
-"Қизим, аёллар жудаям бахтли, саодатли ва омадлидирлар. Қачонки мен эшикдан ичкарига кирган вақтим, бу ерни бир қанча фаришталар гуруҳи билан тўлалигини кўрдим.”
Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо:
-"Отажон, бунча фаришталар бу ерга нима учун келишган эканлар..?”
Сарвари коинот соллаллоҳу алайҳи ва саллам:
-"Ҳар бир фаришталар гуруҳи алоҳида сабаб билан келган экан. Сиз қўлингиз билан соҳиб (эр) ингиз Али (р.а)ни йиртиқ кийимларини тикаётган эдингиз, хизмат қилаётган эдингиз. Фаришталарнинг бир гуруҳи соҳибингизга қилган шу хизматингиз сабаби ила келган эдилар.
Бир аёлни кўнгил ризоси билан сидқи дилдан соҳиби (эри) га хизмат қилишлиги, фаришталарни қувонтирадиган ва табриклайдиган бир ибодатдир.
Бошқа бир гуруҳи эса қўлингизда соҳибингизни кийимини тикар экансиз, оёқларингиз билан фарзандингиз бешигини тебратар эдингиз. Бир аёлни фарзандига меҳр-шафқат билан севиб хизмат қилишлиги, фаришталар келиб сайр этадиган, улар ҳайрон қоладиган ва табриклайдиган хизматлардандур.
Фаришталарнинг яна бир гуруҳи фарзандингиз Ҳасан (р.а) ни бешигини тебратган вақтингиз келишган эдилар.
Сизнинг тилингиз бўш турмасдан, Аллоҳнинг каломини тиловат қилар эди. Мана шунинг учун ҳам фаришталарнинг яна бошқа бир катта гуруҳи, сиздан Қур'он эшитиш учун келишган эдилар. Қизим, аёллар жудаям омадлидирлар. Агар ниятларини тузатсалар, агар ҳис-туйғуларини тузатсалар, агар мазкур хизматларни онгли равишда, сидқи дилдан ибодат қасди ила бажарсалар, уларнинг бажарган бутун ишлари ибодат ўрнига ўтади...”
Хулоса: Бир аёл, ўз ҳаётига ислом нуқтаи назаридан қараса, Ислом динининг бой маданияти ила ҳаётини зийнатлантирса, ўз мустақил ҳаётини Исломий ўлчовлар билан гўзаллаштирса, бу аёлнинг уй-рўзғор юмушлари ҳам катта бир ибодатдир. Аёлларнинг жаннатни қозонишлари соҳиблари орқали янада осонроқ бўлади.
Бу ҳам бўлса, аёлларимиз учун жудаям яхши севинтирувчи хушхабардир.
Ҳадис:
«Бир аёл беш вақт намозини ўқиса, Рамазон рўзасини тутса, иффатини сақласа, соҳиби (эри) га итоат қилса, у аёлга:
-"Жаннатнинг ҳоҳлаган
эшигидан киргин" - дейилади».
(Aҳмад ибн Ҳанбал, Саҳиҳут Тарғиб ват Тарҳиб)
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
06 Jan, 16:32
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun skidka hikoya narxi 10.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
06 Jan, 16:31
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
06 Jan, 16:31
21
— Шу Тошкент қурғуринга эрталаб кетсанг бўлмасмиди? — тун кирай деб қолганида қизини узатаётган Саломат бироз норози бўлгандек гапирди.
— Ойи эртага тушгача етиб боришим керам бўлиб қолмаганида бемалол кундуз куни кетардим. Ўқишимни ўзингиз биласизку. Яна уёқ-буёғи икки ой, кейин бутунлай қайтиб келаман, — Нилуфар жилмайганча ойиси ва дадаси билан хайрлашиб, дадаси топиб келган таксига ўтирди. Таксичиям таниш одам бўлгани учун ота-она қизини бемалол шаҳарга кузатиб қўйишяпти.
Нилуфар ўтиргач машина жойида силжиди. Таксис ухлаб қолмаслик учун радио қулоғини буради. Ундан таралаётган сокин куй Нилуфарга ҳам маъқул келди чоғи индамади. Машина қишлоқ ўртасидан ўтган катта йўл бўйлаб кетар экан,
— Мана бу Мадиёрнинг қизи эмасми? — ҳайдовчи машинани секинлатаркан, Нилуфар ҳам у айтган томонга қараб бир аҳволда кетаётган Шоҳсанамни кўриши билан,
— Ҳа амаки ўша, машинани тўхтатинг илтимос, — Нилуфар машина тўхташи билан машинадан югуриб тушдида, дугонасининг олдига келди, — Санам бу ерда нима қилаяпсан?
— Нилуууу, — Шоҳсанам кўзида ёш, юзида синиққина табассум билан дугонасини қучоқлаб олди, — Нилу мени бахтли бўлишга ҳаққим йўқми? — елкалари силкиниб йиғлай бошлади.
— Нима бўлди? — Нилуфар уни ўзига қаратди, — нега бу аҳволда бу ердасан? Яна ярим кечаси?
— Қайнонам мени ўғирликда айблади. Эрим ҳам ойисига ишонди. Фарзандларимни тақдирини ўғри аёлга ишона олмайман, кет деди, — Шоҳсанам титраб, зўрға гапирарди.
— Йиғлама, — Нилуфар уни қандай юпатишни ҳам билмай қолди, — мен билан юрчи, — уни ҳам машинага чиқараркан,
— У ҳам биз билан кетадими? — ҳайдовчи бироз ҳайрон бўлганча сўради.
— Ҳа, — Нилуфар Шоҳсанамнинг бошини елкасига қўяркан, — унинг унсиз йиғлаётганидан эзилиб кетарди.
— Шу Тошкент қурғуринга эрталаб кетсанг бўлмасмиди? — тун кирай деб қолганида қизини узатаётган Саломат бироз норози бўлгандек гапирди.
— Ойи эртага тушгача етиб боришим керам бўлиб қолмаганида бемалол кундуз куни кетардим. Ўқишимни ўзингиз биласизку. Яна уёқ-буёғи икки ой, кейин бутунлай қайтиб келаман, — Нилуфар жилмайганча ойиси ва дадаси билан хайрлашиб, дадаси топиб келган таксига ўтирди. Таксичиям таниш одам бўлгани учун ота-она қизини бемалол шаҳарга кузатиб қўйишяпти.
Нилуфар ўтиргач машина жойида силжиди. Таксис ухлаб қолмаслик учун радио қулоғини буради. Ундан таралаётган сокин куй Нилуфарга ҳам маъқул келди чоғи индамади. Машина қишлоқ ўртасидан ўтган катта йўл бўйлаб кетар экан,
— Мана бу Мадиёрнинг қизи эмасми? — ҳайдовчи машинани секинлатаркан, Нилуфар ҳам у айтган томонга қараб бир аҳволда кетаётган Шоҳсанамни кўриши билан,
— Ҳа амаки ўша, машинани тўхтатинг илтимос, — Нилуфар машина тўхташи билан машинадан югуриб тушдида, дугонасининг олдига келди, — Санам бу ерда нима қилаяпсан?
— Нилуууу, — Шоҳсанам кўзида ёш, юзида синиққина табассум билан дугонасини қучоқлаб олди, — Нилу мени бахтли бўлишга ҳаққим йўқми? — елкалари силкиниб йиғлай бошлади.
— Нима бўлди? — Нилуфар уни ўзига қаратди, — нега бу аҳволда бу ердасан? Яна ярим кечаси?
— Қайнонам мени ўғирликда айблади. Эрим ҳам ойисига ишонди. Фарзандларимни тақдирини ўғри аёлга ишона олмайман, кет деди, — Шоҳсанам титраб, зўрға гапирарди.
— Йиғлама, — Нилуфар уни қандай юпатишни ҳам билмай қолди, — мен билан юрчи, — уни ҳам машинага чиқараркан,
— У ҳам биз билан кетадими? — ҳайдовчи бироз ҳайрон бўлганча сўради.
— Ҳа, — Нилуфар Шоҳсанамнинг бошини елкасига қўяркан, — унинг унсиз йиғлаётганидан эзилиб кетарди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
06 Jan, 16:31
23
— Воооов бунча чиройли, — Дилафруз Саиданинг қўлидаги тилла узукка ҳавас билан термулганча, — эринг совға қилдими?
— Йўғеэе, — Саида бепарво қўл силтаганча, — эримни топгани рўзғорга зўрға етадию, бунақа нарсалар олишга йўл бўлсин? — эринмасдан ҳар бир тилласига кўзлари қувнаб қараб қўяркан, — бу совға.
— Совға? — Дилафруз чинакамига ҳайрон бўлди, — бунақа совғаларни бериш учун одам қанчалик хотамтой бўлиши керак?
— Камида Зуфар акамдек, — Саида кўзлари ўйнаганча, — улар жуда қўли очиқ одам.
— Нима сен эринга хиёнат қилиб юрибсанми? — Дилафруз тушунмасдан сўраркан, — ахир бу катта гуноҳ.
— Дили қўйсангчи, — Саида юзини буриштирганча қўл силтаркан, — мен ҳеч қанақа гуноҳ қилаётганим йўқ. Зуфар акам менга ҳеч қачон бошқача кўз билан қарамаган. Мени ўз синглисидек кўрадилар. Булар эса акалик совғалари. Эеэ қўй, сен бунақа нарсаларни қаердан ҳам тушунардик. Кел, яхшиси бошқа мавзуда гаплашайлик?
— Хўп, — Дилафруз барибир унинг бегона эркак билан бундай муносабатини ич-ичидан қораларди.
🌺🌺🌺
Орадан бир ой ўтди.
— Ўғлим бу нима юриш? — набираларини соғиниб келган Ойша опа маст аҳволда кириб келган Дадахонни урушиб берди, — шу ярашадиган ишми?
— Ойиееэеэ, — Дадахон тиржайганча, — менга ҳамма нарса ярашади. Ахир, мен қишлоқдаги ягона тиш докториман. Мен жуда керакли одам. Шундай экан, — чайқалганча хонаси томонга юраркан, — мен ухламоқчиман.
— Майли ухлаб ол. Сен билан кейин гаплашамиз. Ўзи охирги пайтлар юришларинг жуда ўзгарган. Ўзинга ўхшамай қоляпсан.
— Хўп, — Дадахон чайқалганча хонасига кириб кетар экан, ҳар икки кунни бири бу уйга чопиб келадиган Зулхумор унга қараб синфдоши Жамолнинг гапини эслади:
«Бўлди ҳа деб рўл ўйнаб кўз ёш тўкаверма. Бир иложини қиламиз. Ана поччанг ичкилик билан дўстлаша бошлабди. Шундай кунларнинг бирида пайтдан фойдаланиб, қучоғига кирсанг олам гулистон».
— Жамол ҳақ, — Зулхумор қатъий қарорга келгандек жиддий тортаркан, — ё бугун, ё ҳеч қачон.
— Воооов бунча чиройли, — Дилафруз Саиданинг қўлидаги тилла узукка ҳавас билан термулганча, — эринг совға қилдими?
— Йўғеэе, — Саида бепарво қўл силтаганча, — эримни топгани рўзғорга зўрға етадию, бунақа нарсалар олишга йўл бўлсин? — эринмасдан ҳар бир тилласига кўзлари қувнаб қараб қўяркан, — бу совға.
— Совға? — Дилафруз чинакамига ҳайрон бўлди, — бунақа совғаларни бериш учун одам қанчалик хотамтой бўлиши керак?
— Камида Зуфар акамдек, — Саида кўзлари ўйнаганча, — улар жуда қўли очиқ одам.
— Нима сен эринга хиёнат қилиб юрибсанми? — Дилафруз тушунмасдан сўраркан, — ахир бу катта гуноҳ.
— Дили қўйсангчи, — Саида юзини буриштирганча қўл силтаркан, — мен ҳеч қанақа гуноҳ қилаётганим йўқ. Зуфар акам менга ҳеч қачон бошқача кўз билан қарамаган. Мени ўз синглисидек кўрадилар. Булар эса акалик совғалари. Эеэ қўй, сен бунақа нарсаларни қаердан ҳам тушунардик. Кел, яхшиси бошқа мавзуда гаплашайлик?
— Хўп, — Дилафруз барибир унинг бегона эркак билан бундай муносабатини ич-ичидан қораларди.
🌺🌺🌺
Орадан бир ой ўтди.
— Ўғлим бу нима юриш? — набираларини соғиниб келган Ойша опа маст аҳволда кириб келган Дадахонни урушиб берди, — шу ярашадиган ишми?
— Ойиееэеэ, — Дадахон тиржайганча, — менга ҳамма нарса ярашади. Ахир, мен қишлоқдаги ягона тиш докториман. Мен жуда керакли одам. Шундай экан, — чайқалганча хонаси томонга юраркан, — мен ухламоқчиман.
— Майли ухлаб ол. Сен билан кейин гаплашамиз. Ўзи охирги пайтлар юришларинг жуда ўзгарган. Ўзинга ўхшамай қоляпсан.
— Хўп, — Дадахон чайқалганча хонасига кириб кетар экан, ҳар икки кунни бири бу уйга чопиб келадиган Зулхумор унга қараб синфдоши Жамолнинг гапини эслади:
«Бўлди ҳа деб рўл ўйнаб кўз ёш тўкаверма. Бир иложини қиламиз. Ана поччанг ичкилик билан дўстлаша бошлабди. Шундай кунларнинг бирида пайтдан фойдаланиб, қучоғига кирсанг олам гулистон».
— Жамол ҳақ, — Зулхумор қатъий қарорга келгандек жиддий тортаркан, — ё бугун, ё ҳеч қачон.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
06 Jan, 16:31
22
Эртаси куни уйғониб хонасига кирган Дадахон Шоҳсанам у ерда йўқлигини кўриб, ота уйига қайтди деб ўйлади ва у ҳақида суриштирмади. Буёқда Зулхумор унинг кетганидан хурсанд. Яна Ойша опа болаларни қаровсиз қолдирмаслигини илтимос қилгани унга мойдек ёқиб тушди.
Орадан бир ҳафта ўтиб, ҳайдовчининг Шоҳсанамни шаҳарга олиб кетгани қишлоқда болалаб, Шоҳсанам шаҳарга қочиб кетибди деган гапга айланиб кетди. Бу эса қулай пайтини топиб у билан гаплашиб олиш ҳақида ўйлаб юрган Дадахоннинг нафсониятига тегдими, энди қайтиб келса ҳам кечирмайман деган қарорга келди.
🌺🌺🌺
— Салом бердик Хуморхон, — Зулхумор жиянлари билан дўкондан қайтаётганида синфдоши Жамол йўлини тўсди, — бу дейман поччангизникида яшаётган экансиз, — киноя оҳангида гапираркан, — поччанга Собир миробни ўғлидан қолган хотинчаси ёқмай, кетига тепиб ҳайдаб, мазани сиз билан қилиб юрибдими?
— Оғзингни ёпда йўлимдан қоч, — Зулхумор уни туртиб ўтиб кетаётганди,
— Ҳа ҳақиқат нозиккина кўнгилчангизга тегиб кеттими? — Жамол унинг ёнига келиб секин пичирлади, — хўш, катталарники қалай экан? — бу гапни эшитган Зулхумор жаҳлдан қулоғигача қизариб кетди.
— Сен ит, — ортига ўгирилиб Жамолга тарсаки туширмоқчи эди, Жамол унинг билагидан ушлаб, ўзига тортмоқчи бўлдию, лекин болалар бўлгани боис ўзини тутди.
— Поччангиз ҳайдаса, ёкида эплай олмай қолса камина қулингиз ҳамиша хизматингизда Хуморхон, — унинг билагини қўйиб юбориб, ярим эгилиб бош силкидида мазах қилгандек кулганча ундан узоқлашди.
Эртаси куни уйғониб хонасига кирган Дадахон Шоҳсанам у ерда йўқлигини кўриб, ота уйига қайтди деб ўйлади ва у ҳақида суриштирмади. Буёқда Зулхумор унинг кетганидан хурсанд. Яна Ойша опа болаларни қаровсиз қолдирмаслигини илтимос қилгани унга мойдек ёқиб тушди.
Орадан бир ҳафта ўтиб, ҳайдовчининг Шоҳсанамни шаҳарга олиб кетгани қишлоқда болалаб, Шоҳсанам шаҳарга қочиб кетибди деган гапга айланиб кетди. Бу эса қулай пайтини топиб у билан гаплашиб олиш ҳақида ўйлаб юрган Дадахоннинг нафсониятига тегдими, энди қайтиб келса ҳам кечирмайман деган қарорга келди.
🌺🌺🌺
— Салом бердик Хуморхон, — Зулхумор жиянлари билан дўкондан қайтаётганида синфдоши Жамол йўлини тўсди, — бу дейман поччангизникида яшаётган экансиз, — киноя оҳангида гапираркан, — поччанга Собир миробни ўғлидан қолган хотинчаси ёқмай, кетига тепиб ҳайдаб, мазани сиз билан қилиб юрибдими?
— Оғзингни ёпда йўлимдан қоч, — Зулхумор уни туртиб ўтиб кетаётганди,
— Ҳа ҳақиқат нозиккина кўнгилчангизга тегиб кеттими? — Жамол унинг ёнига келиб секин пичирлади, — хўш, катталарники қалай экан? — бу гапни эшитган Зулхумор жаҳлдан қулоғигача қизариб кетди.
— Сен ит, — ортига ўгирилиб Жамолга тарсаки туширмоқчи эди, Жамол унинг билагидан ушлаб, ўзига тортмоқчи бўлдию, лекин болалар бўлгани боис ўзини тутди.
— Поччангиз ҳайдаса, ёкида эплай олмай қолса камина қулингиз ҳамиша хизматингизда Хуморхон, — унинг билагини қўйиб юбориб, ярим эгилиб бош силкидида мазах қилгандек кулганча ундан узоқлашди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
06 Jan, 16:31
24
Дадахон чайқалганча хонасига кириб келиб, ўзини ётоққа ташлади ва шу ётганича ухлаб қолди. Зулхумор болалар ухлаганига амин бўлгач секин унинг хонаси томонга юрди. Уй ичи қоронғу, у эса ўғри мушукдек тўрт томонни тинглаганча кетарди. Хона эшигини ғийқиллатиб очиб, ичкарига кираркан Дадахоннинг бир текис нафас олиб ухлаётгани эшитилди.
— Дарров ухлаб қолибдими? — эшикни ичкаридан ёпаркан, — ҳа майли, бир амаллаб уйғотиб оларман, — ётоқ ёнига келиб секин устидагиларни еча бошлади. Уст кийимларини ечиб, фақат ич кийимда қолгач, ётоққа чиқди. Бир амаллаб Дадахоннинг қучоғига кириб олдида, чуқур нафас олиб кўзини юмиб олганча унинг юзини силашни бошлади.
— Санам тек ёт, — Дадахон кўзларини очмасдан унинг қўлини юзидан нари итариб, ўзини яқинроқ тортди, лекин кўзини очмади.
— Уйғонинг, — пичирлади Зулхумор. Аммо, Дадахондан садо чиқмади, — оббо, — Зулхумор унинг қўлларини ўзидан итараркан, унинг кўйлагига қўлларини узатди.
🌺🌺🌺
— Йиғлама, — Дадахон ётоқда тиззаларини қучиб йиғлаётган Зулхуморни овутиш учун қўл узатдию, қўллари унга етмай ҳавода муаллақ қолди. — Зулхумор мен....
— Мен энди нима қиламан? — Зулхумор Дадахонга бир қарадию яна кўзларини олиб қочди, — ким деган одам бўлдим? Мени айбим нима эди? Қаерда хато қилдим? Биргина айбим шу жиянларим онаси йўқлигини ҳис қилмасин дея кунда кун ора икки уйни орасида сарсон бўлганимми?
— Зулхумор бўлди, ҳаммасини тўғирлайман. Фақат йиғлама. Мен...
— Қуда холам билса ким деган одам бўлдим? — Зулхумор баттар увиллай бошлади.
— Зулхумор йиғлама, ҳаммасини ўзим ҳал қиламан, — Дадахон икки ўт орасида қолгандек эди. На бу хонадан чиқиб кетишни биларди, на ўтириб Зулхуморни юпатишни.
Дадахон чайқалганча хонасига кириб келиб, ўзини ётоққа ташлади ва шу ётганича ухлаб қолди. Зулхумор болалар ухлаганига амин бўлгач секин унинг хонаси томонга юрди. Уй ичи қоронғу, у эса ўғри мушукдек тўрт томонни тинглаганча кетарди. Хона эшигини ғийқиллатиб очиб, ичкарига кираркан Дадахоннинг бир текис нафас олиб ухлаётгани эшитилди.
— Дарров ухлаб қолибдими? — эшикни ичкаридан ёпаркан, — ҳа майли, бир амаллаб уйғотиб оларман, — ётоқ ёнига келиб секин устидагиларни еча бошлади. Уст кийимларини ечиб, фақат ич кийимда қолгач, ётоққа чиқди. Бир амаллаб Дадахоннинг қучоғига кириб олдида, чуқур нафас олиб кўзини юмиб олганча унинг юзини силашни бошлади.
— Санам тек ёт, — Дадахон кўзларини очмасдан унинг қўлини юзидан нари итариб, ўзини яқинроқ тортди, лекин кўзини очмади.
— Уйғонинг, — пичирлади Зулхумор. Аммо, Дадахондан садо чиқмади, — оббо, — Зулхумор унинг қўлларини ўзидан итараркан, унинг кўйлагига қўлларини узатди.
🌺🌺🌺
— Йиғлама, — Дадахон ётоқда тиззаларини қучиб йиғлаётган Зулхуморни овутиш учун қўл узатдию, қўллари унга етмай ҳавода муаллақ қолди. — Зулхумор мен....
— Мен энди нима қиламан? — Зулхумор Дадахонга бир қарадию яна кўзларини олиб қочди, — ким деган одам бўлдим? Мени айбим нима эди? Қаерда хато қилдим? Биргина айбим шу жиянларим онаси йўқлигини ҳис қилмасин дея кунда кун ора икки уйни орасида сарсон бўлганимми?
— Зулхумор бўлди, ҳаммасини тўғирлайман. Фақат йиғлама. Мен...
— Қуда холам билса ким деган одам бўлдим? — Зулхумор баттар увиллай бошлади.
— Зулхумор йиғлама, ҳаммасини ўзим ҳал қиламан, — Дадахон икки ўт орасида қолгандек эди. На бу хонадан чиқиб кетишни биларди, на ўтириб Зулхуморни юпатишни.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
06 Jan, 16:31
25
— Зулхумор мен....
— Дадахон, — ташқарида Ойша опанинг овози эшитилди.
— Ҳозир, — Дадахон эшик тарафга қараб овоз бериб қўйдида, — сен йиғлама. Ҳаммасини ўзим тўғирлайман. Ҳеч ҳам шарманда бўлмайсан.
— Ваъда берасми? — Зулхумор хиққиллаганча унинг кўзларига умид билан қаради.
— Ҳа, — Дадахон уст-бошини тўғирларкан,
— Дадахон, — бу пайтда Ойша опанинг чақируви иккинчи марта эшитилди. Бу сафар эшик ортидан, шундоққина ёнидан.
— Мана чиқяпман, — Дадахон Зулхуморга жим ишорасини қилдию, эшик томонга юрди, — нима бўлди? — Дадахон ўзини уйқусирагандек тутганча эснаб қўйди.
— Қуёш тикка келгунча ухлайвер. Нарёқда болаларинг оч ўтиришибди. Бундоқ ота бўлиб уларга озгина эътибор бер. Ер ютгур Зулхумор ҳам эрталабдан қуён бўлган кўринади.
— Хўп ойи, ҳозир қарайман.
— Ўзим ярамайманда, — Ойша опа белини ушлаганча ўгириларкан, — Зулхумор қаерда экан-а? Шу қизни қадам босишлари бирам ёқмаяпти. Бир балони бошламаса бўлди эди, — Ойша опа ўзига-ўзи гапирганча хонасига кириб кетди. Қон босими ошмаганда набиралари учун ўзи бир нималар тайёрлаб берарди, лекин ҳозир нимадир тайёрлаш уёқда турсин, хатто ўрнидан туриш ҳам ёқмаяпти. Турса ўзини бир қоп гўштдек лоҳас ҳис қилмоқда. Буни устига қулоқлари шанғиллаб, боши айланиб, кўнгли айниб жуда ёмон аҳволда. Дадахон хонасига бир қараб қўйдида болаларини олдига кетди. Уларни олиб ошхонага ўтди. У ернинг аҳволини кўриб юзи буришди.
— Шоҳсанам кетиб анча хўрланибмиз, — хўрсиниб қўйганча кечадан бери ювилмай ётган товани олиб ювишга тушиб кетди.
🌺🌺🌺
— Буни уддаладим, — Зулхумор жилмайганча ўрнидан туриб кийинаркан, — энди бир амаллаб тегиб олсам бўлди. Кейин кимсан тиш доктори Дадахон Вафоевни рафиқаси бўлиб юраман. Бунчалар омадли ва ақлли бўлмасам, — қўшиқ хиргойи қилганча ойна олдига келди, — хўш, анави сатангни қандай пардоз анжомлари бор экан, — деганча тортмани тортди, — фууу, — тортмани кўриб юзи буришди, — битта крем, памада. Бўлдими? Эҳ тош асрининг одами, — кремни очиб ҳидларкан, — ҳиди бунча сассиқ.
— Зулхумор мен....
— Дадахон, — ташқарида Ойша опанинг овози эшитилди.
— Ҳозир, — Дадахон эшик тарафга қараб овоз бериб қўйдида, — сен йиғлама. Ҳаммасини ўзим тўғирлайман. Ҳеч ҳам шарманда бўлмайсан.
— Ваъда берасми? — Зулхумор хиққиллаганча унинг кўзларига умид билан қаради.
— Ҳа, — Дадахон уст-бошини тўғирларкан,
— Дадахон, — бу пайтда Ойша опанинг чақируви иккинчи марта эшитилди. Бу сафар эшик ортидан, шундоққина ёнидан.
— Мана чиқяпман, — Дадахон Зулхуморга жим ишорасини қилдию, эшик томонга юрди, — нима бўлди? — Дадахон ўзини уйқусирагандек тутганча эснаб қўйди.
— Қуёш тикка келгунча ухлайвер. Нарёқда болаларинг оч ўтиришибди. Бундоқ ота бўлиб уларга озгина эътибор бер. Ер ютгур Зулхумор ҳам эрталабдан қуён бўлган кўринади.
— Хўп ойи, ҳозир қарайман.
— Ўзим ярамайманда, — Ойша опа белини ушлаганча ўгириларкан, — Зулхумор қаерда экан-а? Шу қизни қадам босишлари бирам ёқмаяпти. Бир балони бошламаса бўлди эди, — Ойша опа ўзига-ўзи гапирганча хонасига кириб кетди. Қон босими ошмаганда набиралари учун ўзи бир нималар тайёрлаб берарди, лекин ҳозир нимадир тайёрлаш уёқда турсин, хатто ўрнидан туриш ҳам ёқмаяпти. Турса ўзини бир қоп гўштдек лоҳас ҳис қилмоқда. Буни устига қулоқлари шанғиллаб, боши айланиб, кўнгли айниб жуда ёмон аҳволда. Дадахон хонасига бир қараб қўйдида болаларини олдига кетди. Уларни олиб ошхонага ўтди. У ернинг аҳволини кўриб юзи буришди.
— Шоҳсанам кетиб анча хўрланибмиз, — хўрсиниб қўйганча кечадан бери ювилмай ётган товани олиб ювишга тушиб кетди.
🌺🌺🌺
— Буни уддаладим, — Зулхумор жилмайганча ўрнидан туриб кийинаркан, — энди бир амаллаб тегиб олсам бўлди. Кейин кимсан тиш доктори Дадахон Вафоевни рафиқаси бўлиб юраман. Бунчалар омадли ва ақлли бўлмасам, — қўшиқ хиргойи қилганча ойна олдига келди, — хўш, анави сатангни қандай пардоз анжомлари бор экан, — деганча тортмани тортди, — фууу, — тортмани кўриб юзи буришди, — битта крем, памада. Бўлдими? Эҳ тош асрининг одами, — кремни очиб ҳидларкан, — ҳиди бунча сассиқ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
06 Jan, 16:03
Тоғаси Ситорани аёвсиз урар ва тинимсиз бақирарди:
- Севасанми, а? Севасанми? Мактабни битарар-битирмас севдингми? Нега индамайсан? Тунда учрашиб нима қилдинг?
Ситора тоғасининг калтагидан қочиб қутилмоқчи бўлиб, олдинга интилди. Чаққонлик қилган тоға унинг кўйлаги ёқасидан ушлашга улгурди. Қиз жон ҳолатда қочмоқчи бўлгани учун кўйлаги йиртилиб кетди ва Ситоранинг кўкси очилиб қолди. Шунда тоғаси...
- Севасанми, а? Севасанми? Мактабни битарар-битирмас севдингми? Нега индамайсан? Тунда учрашиб нима қилдинг?
Ситора тоғасининг калтагидан қочиб қутилмоқчи бўлиб, олдинга интилди. Чаққонлик қилган тоға унинг кўйлаги ёқасидан ушлашга улгурди. Қиз жон ҳолатда қочмоқчи бўлгани учун кўйлаги йиртилиб кетди ва Ситоранинг кўкси очилиб қолди. Шунда тоғаси...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 11:59
БИРОДАРЛАР БИЗ ХУДОДАН КУРКМАЙ КУЙДИК.
~~~~~
Салом берса аликни карз килиб куйдик .
Мансимасдан кибр билан кулиб куйдик.
Тухмат, бухтон, гийбат, зино, рибо, риё.
Билиб билмай куп гунохлар килиб куйдик.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
~~~~
Якинларга мехримиз йук окибат йук.
Ота-она, катталарга киламиз дук.
Тилимизла отилади захарли ук.
КИЁМАТ бор, азоблар бор, худодан курк.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
~~~
Омонатни кайтармаймиз
карз оламиз.
Касам ичиб олган карздан тез тонамиз.
Худомасмиз, биз ожизмиз, биз бандамиз.
Биров хакки харомлигин илмай куйдик.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
~~~~~
Tònģiz, илон хатто итни гуштин еймиз.
Харом деса йук ахир бу шифо деймиз.
Арок харом киёматда нима деймиз.
Таквомиз йук нафсга карши юрмай куйдик.
Кайси халол кайси харом билмай куйдик.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
~~~~
Хотин оила бошкармиш куп пул топиб.
Бозор килиб куча кезиб минг бир ёниб.
Уйда товук кичкирармиш хуроз колиб.
Эркак булиб маъсулятли булмай куйдик.
Оила боши ~биз худодан куркмай куйдик.
~~~~~
Аёлларчи бегонага гул юз булди.
Калта куйлак, тор шимларда минг юз булди.
Ота, эри, ака-ука Даъюс булди.
Эх аёллар аврат нима билмай куйдик.
Буйни ёпик, узууун куйлак киймай куйдик.
Бошлар яланг биз худодан куркмай куйдик.
~~~~
Насихатгуй акллилар амали йук.
Номозхонмиз узимизча кунглимиз тук.
Номозимиз зохири бор ботини йук.
Кечалари тахажудга турмай куйдик.
Бе тахорат биз худодан куркмай куйдик.
~~~
Кассаллар бор, мухтожлар бор, на чоралар.
Етим есир канча бева бечоралар.
Туйлардаку гилам гилам пул сочилар.
Радди бало бизлар эхсон килмай куйдик.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
~~~~~
Эхсон килсак номимиз тил достон булди.
Хамма билди шов шув булди инсон билди.
Оёк ерда лекин кибр осмон булди.
Кушни мухтож ён кушнимиз илмай куйдик.
Бир косада кушни хакки бермай куйдик.
Бойваччалар биз худодан куркмай куйдик.
~~~~
Камера бор деса агар, шартта ремен такамиз.
Соглик учун эмас маска, жаримадан куркамиз.
Гайи кузи курмаса бас кизилдан хам утамиз.
Худо бор-ку.... койдаларга хечхам риоя килмай куйдик.
Подшо амри вожиб ахир биз худодан куркмай куйдик.
~~~~
Ёмон элга куп мусибат келар эрмуш.
Яхши элга к,ут барака берар эрмуш.
Яхши булсак киёмат саал кочар эрмуш.
Вактни шиддат утишини сезмай куйдик.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
~~~~~
Дунё нотинч, хамма жойда турли миш миш.
Кайда туфон, кайда тошкин, ер силкиниш.
Булар бари киёматдан дарак эрмиш.
Гунох килиб лекин тавба килмай куйдик.
Гафлат босди биз худодан куркмай куйдик.
~~~~~
Етар энди ялинайлик, ёлворайлик , йиглайлик.
Шу балолар даф булсин деб тавба килиб сурайлик.
Келинг бугун бир овоздан тахажудга турайлик.
Мусулмонмиз, биз бандамиз уз урнимиз билайлик.
Аллох кахри ёмон булар
Биз Худодан Куркайлик!
Кассалларни хакларига дуо килиб турайлик.
Салом берса аликни карз килиб куйдик .
Мансимасдан кибр билан кулиб куйдик.
Тухмат, бухтон, гийбат, зино, рибо, риё.
Билиб билмай куп гунохлар килиб куйдик.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
Якинларга мехримиз йук окибат йук.
Ота-она, катталарга киламиз дук.
Тилимизла отилади захарли ук.
КИЁМАТ бор, азоблар бор, худодан курк.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
Омонатни кайтармаймиз
карз оламиз.
Касам ичиб олган карздан тез тонамиз.
Худомасмиз, биз ожизмиз, биз бандамиз.
Биров хакки харомлигин илмай куйдик.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
Tònģiz, илон хатто итни гуштин еймиз.
Харом деса йук ахир бу шифо деймиз.
Арок харом киёматда нима деймиз.
Таквомиз йук нафсга карши юрмай куйдик.
Кайси халол кайси харом билмай куйдик.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
Хотин оила бошкармиш куп пул топиб.
Бозор килиб куча кезиб минг бир ёниб.
Уйда товук кичкирармиш хуроз колиб.
Эркак булиб маъсулятли булмай куйдик.
Оила боши ~биз худодан куркмай куйдик.
Аёлларчи бегонага гул юз булди.
Калта куйлак, тор шимларда минг юз булди.
Ота, эри, ака-ука Даъюс булди.
Эх аёллар аврат нима билмай куйдик.
Буйни ёпик, узууун куйлак киймай куйдик.
Бошлар яланг биз худодан куркмай куйдик.
Насихатгуй акллилар амали йук.
Номозхонмиз узимизча кунглимиз тук.
Номозимиз зохири бор ботини йук.
Кечалари тахажудга турмай куйдик.
Бе тахорат биз худодан куркмай куйдик.
Кассаллар бор, мухтожлар бор, на чоралар.
Етим есир канча бева бечоралар.
Туйлардаку гилам гилам пул сочилар.
Радди бало бизлар эхсон килмай куйдик.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
Эхсон килсак номимиз тил достон булди.
Хамма билди шов шув булди инсон билди.
Оёк ерда лекин кибр осмон булди.
Кушни мухтож ён кушнимиз илмай куйдик.
Бир косада кушни хакки бермай куйдик.
Бойваччалар биз худодан куркмай куйдик.
Камера бор деса агар, шартта ремен такамиз.
Соглик учун эмас маска, жаримадан куркамиз.
Гайи кузи курмаса бас кизилдан хам утамиз.
Худо бор-ку.... койдаларга хечхам риоя килмай куйдик.
Подшо амри вожиб ахир биз худодан куркмай куйдик.
Ёмон элга куп мусибат келар эрмуш.
Яхши элга к,ут барака берар эрмуш.
Яхши булсак киёмат саал кочар эрмуш.
Вактни шиддат утишини сезмай куйдик.
Биродарлар биз худодан куркмай куйдик.
Дунё нотинч, хамма жойда турли миш миш.
Кайда туфон, кайда тошкин, ер силкиниш.
Булар бари киёматдан дарак эрмиш.
Гунох килиб лекин тавба килмай куйдик.
Гафлат босди биз худодан куркмай куйдик.
Етар энди ялинайлик, ёлворайлик , йиглайлик.
Шу балолар даф булсин деб тавба килиб сурайлик.
Келинг бугун бир овоздан тахажудга турайлик.
Мусулмонмиз, биз бандамиз уз урнимиз билайлик.
Аллох кахри ёмон булар
Биз Худодан Куркайлик!
Кассалларни хакларига дуо килиб турайлик.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 11:30
😱ВИДЕО МУРОЖАТЛАР
ЛУИЗА РАСУЛОВА ВА АСАЛ ШОДИЕВАНИНГ ЖАНЖАЛИ АВЖ ОЛИБ КЕТДИ
❗️ЛУИЗА АСАЛНИ ОИЛАВИЙ СИРЛАРИНИ ВОШ ҚИЛИБ ТАШЛАДИ ШОХРУХХОНИНГ ОНАСИГА ОТВЕТ ҚИЛДИ
КЎРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😨
ТЎЛИҚ ВИДЕОНИ ХОЗИРГИНА ЖОЙЛАДИК ТЕЗ КИРИБ КЎРИНГ ДАХШАТ👇
https://telegram.me/joinchat/G5hAioLj0tgxNjJi
ЛУИЗА РАСУЛОВА ВА АСАЛ ШОДИЕВАНИНГ ЖАНЖАЛИ АВЖ ОЛИБ КЕТДИ
❗️ЛУИЗА АСАЛНИ ОИЛАВИЙ СИРЛАРИНИ ВОШ ҚИЛИБ ТАШЛАДИ ШОХРУХХОНИНГ ОНАСИГА ОТВЕТ ҚИЛДИ
КЎРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😨
ТЎЛИҚ ВИДЕОНИ ХОЗИРГИНА ЖОЙЛАДИК ТЕЗ КИРИБ КЎРИНГ ДАХШАТ👇
https://telegram.me/joinchat/G5hAioLj0tgxNjJi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 09:30
📝 Фақат маликалар учун!
Бир инглиз киши мусулмон олимдан:
– Нима учун муслима аёллар ҳамма эркаклар билан саломлашмайди ва улар билан қўл бериб кўришмайди?!~деб сўради...
Олим киши:
– Унга чиройли муомала билан, Сизларда~чи?! Британияда хоҳлаган кимса Қиролича билан қўл бериб кўришиб саломлашадими?!~деб сўради.
Инглиз киши:
– Бизларда қонун бор, унга биноан, инсонлардан фақат ЕТТИ тоифа кишиларгагина бундай қилиши жоиз, яъни, Қиролича билан қўл бериб сўрашиш ~деб жавоб берди.
Шунда Олим киши:
– Бизларда ҳам шундай, аёл билан фақат ўн битта тоифа кишигина кўришиши мумкин, булар:
1. Отаси;
2. Бобоси;
3. Турмуш ўртоғи; (яъни эри)
4. Қайнотаси;
5. Ўғиллари;
6. Ака~укаси;
7. Амакиси;
8. Тоғаси;
9. Ака~укасининг ўғиллари;
10. Опа~синглисининг ўғиллари;
11. Неваралари;
Худди сизлар Қироличангизга нисбатан ҳурмат ва эҳтиром кўрсатганингиз каби бизда (Исломда) ҳам, ҳар бир аёл "МАЛИКА" ҳисобланади ва ҳар бир маликанинг, у билан қўл бериб кўришиши мумкин бўлган аъёнлари бор...
Юқоридаги ўн бир тоифадан бошқа барча эркаклар эса, бу маликага нисбатан бир ОДДИЙ ФУҚАРО мисолида бўлади~ деб жавоб берди...!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Бир инглиз киши мусулмон олимдан:
– Нима учун муслима аёллар ҳамма эркаклар билан саломлашмайди ва улар билан қўл бериб кўришмайди?!~деб сўради...
Олим киши:
– Унга чиройли муомала билан, Сизларда~чи?! Британияда хоҳлаган кимса Қиролича билан қўл бериб кўришиб саломлашадими?!~деб сўради.
Инглиз киши:
– Бизларда қонун бор, унга биноан, инсонлардан фақат ЕТТИ тоифа кишиларгагина бундай қилиши жоиз, яъни, Қиролича билан қўл бериб сўрашиш ~деб жавоб берди.
Шунда Олим киши:
– Бизларда ҳам шундай, аёл билан фақат ўн битта тоифа кишигина кўришиши мумкин, булар:
1. Отаси;
2. Бобоси;
3. Турмуш ўртоғи; (яъни эри)
4. Қайнотаси;
5. Ўғиллари;
6. Ака~укаси;
7. Амакиси;
8. Тоғаси;
9. Ака~укасининг ўғиллари;
10. Опа~синглисининг ўғиллари;
11. Неваралари;
Худди сизлар Қироличангизга нисбатан ҳурмат ва эҳтиром кўрсатганингиз каби бизда (Исломда) ҳам, ҳар бир аёл "МАЛИКА" ҳисобланади ва ҳар бир маликанинг, у билан қўл бериб кўришиши мумкин бўлган аъёнлари бор...
Юқоридаги ўн бир тоифадан бошқа барча эркаклар эса, бу маликага нисбатан бир ОДДИЙ ФУҚАРО мисолида бўлади~ деб жавоб берди...!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 09:01
Эр аёли олдига кирса йиғлаётган экан. Йиғи сабабини сўраганида, аёли:
- Рўмолсиз турганимда дарахт устидаги қуш кўриб қолди. Бу Аллоҳга нисбатан гуноҳ содир қилиш, - деди.
- Эри хотинидаги иффатдан ва
Аллоҳдан қўрқишидан шод бўлди ва эртасига болта олиб келиб, дарахтни кесиб ташлади. Бир ҳафтадан кейин уйига ишдан барвақт қайтса, аёли бегона эркак билан ётган эди. Шунда эр...
- Рўмолсиз турганимда дарахт устидаги қуш кўриб қолди. Бу Аллоҳга нисбатан гуноҳ содир қилиш, - деди.
- Эри хотинидаги иффатдан ва
Аллоҳдан қўрқишидан шод бўлди ва эртасига болта олиб келиб, дарахтни кесиб ташлади. Бир ҳафтадан кейин уйига ишдан барвақт қайтса, аёли бегона эркак билан ётган эди. Шунда эр...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 07:59
Эр-хотин орасида жанжал чиқди. Жаҳлдан ақлини йўқотиб, тилини тиёлмаган эр хотинига:
— Сендан ажраламан! Ва сени фақат бахтсиз, нурсиз ва омадсиз бир кунда никоҳимга оламан!- деб бақирди.
Аёл кўз ёши қилиб ота уйига кетди. Эр эса жаҳлдан тушиб, тинчлангач қилган иши, айтган гапидан пушаймонлик бўлди. Қишлоқ имомининг олдига бориб унга ҳамма гапни гапириб берган эди, имом:
— Мен бунга фатво беролмайман, бундай кунни қаердан топамиз? Сен шаҳар муфтийсига бор, у бирор ечим топар,- деди.
Эртаси куни йигит шаҳарга тушиб, муфтийга учрашди. Муфтий ҳам қишлоқ имомидан орттириб бир нарса демади.
— Унақа кунни қаердан топамиз?- деди елкасини қисиб.
Йигит муфтиятдан умидсиз алпозда чиқиб, бир дўкон ёнида узоқ ўтирди. Дўкон эгаси йигитни гапга солиб, дардини сўради. Қайғуси қалбига сиғмаган йигит дўкондорга ҳамма гапни айтиб берди. Дўкон эгаси йигитни эшитиб бўлгач, шундай деди:
— Ҳу, анави юпун кийинган, сочлари пахмоқ, афт-ангори бир аҳволдаги одамдан дардингнинг давосини сўрагин, ундан бир гап чиқади...
Йигит чиқмаган жондан умид, дея бориб фақирга қайғусини сўзлаб берди. Фақир киши ўйчан тинглаб турди-да, сўради:
— Бомдод намозини ўқидингми?
— Йўқ,- деди йигит. – Ухлаб қолибман, улгурмадим...
— Бугун ота-онангдан ҳол –аҳвол сўрадингми? Ёки уларни дуо қилдингми?
— Шаҳарга келишим керак эди, шунинг учун улар билан учрашгани вақтим бўлмади.
— Йигит ҳайрон тикилди сўровчига. Фақир киши яна сўради:
— Бугун Қуръон ўқидингми?
— Вақтим бўлмади, ўқиёлмадим - деди йигит.
Фақир киши таассуф билан бош чайқади:
— Бор, рафиқангни никоҳлаб ол. Бомдод намози ўқилмаган, ота-онадан ҳол-аҳвол сўралмаган, уларнинг ҳақига дуо қилинмаган ва Қуръон ўқилмаган кундан бахтсиз, нурсиз ва омадсиз кун бўлмайди!..
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Биз билан бирга бўлинг
— Сендан ажраламан! Ва сени фақат бахтсиз, нурсиз ва омадсиз бир кунда никоҳимга оламан!- деб бақирди.
Аёл кўз ёши қилиб ота уйига кетди. Эр эса жаҳлдан тушиб, тинчлангач қилган иши, айтган гапидан пушаймонлик бўлди. Қишлоқ имомининг олдига бориб унга ҳамма гапни гапириб берган эди, имом:
— Мен бунга фатво беролмайман, бундай кунни қаердан топамиз? Сен шаҳар муфтийсига бор, у бирор ечим топар,- деди.
Эртаси куни йигит шаҳарга тушиб, муфтийга учрашди. Муфтий ҳам қишлоқ имомидан орттириб бир нарса демади.
— Унақа кунни қаердан топамиз?- деди елкасини қисиб.
Йигит муфтиятдан умидсиз алпозда чиқиб, бир дўкон ёнида узоқ ўтирди. Дўкон эгаси йигитни гапга солиб, дардини сўради. Қайғуси қалбига сиғмаган йигит дўкондорга ҳамма гапни айтиб берди. Дўкон эгаси йигитни эшитиб бўлгач, шундай деди:
— Ҳу, анави юпун кийинган, сочлари пахмоқ, афт-ангори бир аҳволдаги одамдан дардингнинг давосини сўрагин, ундан бир гап чиқади...
Йигит чиқмаган жондан умид, дея бориб фақирга қайғусини сўзлаб берди. Фақир киши ўйчан тинглаб турди-да, сўради:
— Бомдод намозини ўқидингми?
— Йўқ,- деди йигит. – Ухлаб қолибман, улгурмадим...
— Бугун ота-онангдан ҳол –аҳвол сўрадингми? Ёки уларни дуо қилдингми?
— Шаҳарга келишим керак эди, шунинг учун улар билан учрашгани вақтим бўлмади.
— Йигит ҳайрон тикилди сўровчига. Фақир киши яна сўради:
— Бугун Қуръон ўқидингми?
— Вақтим бўлмади, ўқиёлмадим - деди йигит.
Фақир киши таассуф билан бош чайқади:
— Бор, рафиқангни никоҳлаб ол. Бомдод намози ўқилмаган, ота-онадан ҳол-аҳвол сўралмаган, уларнинг ҳақига дуо қилинмаган ва Қуръон ўқилмаган кундан бахтсиз, нурсиз ва омадсиз кун бўлмайди!..
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Биз билан бирга бўлинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 07:31
😱ЛУИЗА РАСУЛОВА ВА АСАЛ ШОДИЕВАНИНГ ЖАНЖАЛИ АВЖ ОЛИБ КЕТДИ
❗️ЛУИЗА АСАЛНИ ОИЛАВИЙ СИРЛАРИНИ ВОШ ҚИЛИБ ТАШЛАДИ ШОХРУХХОНИНГ ОНАСИГА ОТВЕТ ҚИЛДИ
КЎРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😨
ВИДЕОНИ ХОЗИРГИНА ЖОЙЛАДИК ТЕЗ КИРИБ КЎРИНГ ДАХШАТ👇
https://telegram.me/joinchat/G5hAioLj0tgxNjJi
❗️ЛУИЗА АСАЛНИ ОИЛАВИЙ СИРЛАРИНИ ВОШ ҚИЛИБ ТАШЛАДИ ШОХРУХХОНИНГ ОНАСИГА ОТВЕТ ҚИЛДИ
КЎРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😨
ВИДЕОНИ ХОЗИРГИНА ЖОЙЛАДИК ТЕЗ КИРИБ КЎРИНГ ДАХШАТ👇
https://telegram.me/joinchat/G5hAioLj0tgxNjJi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 04:31
📝ЗАМОНАВИЙ РИВОЯТ
Ҳаммаси ўз қўлингда
Бу воқеа йигирманчи асрнинг бошларида Шотландияда бўлиб ўтган эди.
Даладан уйига қайтаётган фермер ботқоқ ёнидан ўтаётиб, кимнингдир қичқириғини эшитиб қолди. У овоз эшитилган томонга қараб югурди ва бирдан ботқоқ ўз қаърига тортаётган кичкина болага кўзи тушди. Бечора болакай ботқоқдан чиқишга зўр бериб уринар, аммо чангакдай ёпишган ботқоқлик эса сония сайин ўз тубига тортиб борарди. Фермер ҳар доим ўзи билан бирга болта олиб юрар эди. У асбоб билан бир бутанинг йўғонроқ шохини кесиб, ҳалокат гирдобига тушган болани қутқармоққа уринди. Бир неча дақиқалардан сўнг қўрқув ва совуқ ўз комига олган, титраб-қақшаётган болакай ўзини ботқоқдан сал нарида кўрди. Фермер болакайни исиниб олиш ва чой билан меҳмон қилиш учун ўз уйига таклиф қилди. Бироқ у бундан бош тортди.
- Йўқ-йўқ, отам мени кутяпти, у хавотир олиши мумкин, сизга эса катта раҳмат, амаки,-у шундай дея лой сачратиб, югуриб кетди.
Эртаси куни фермернинг эшиги олдига замонавий, дабдабали машина келиб тўхтади.
Машина каретасидан куни кеча фермер томонидан қутқарилган йигитча ва пўрим кийинган жаноб тушди. Йигитча ёнидаги киши отаси эканлигини маълум қилди. У ўғлининг халоскоридан миннатдорчилик билдириш учун келганлиги билиниб турарди.
- Хўш, ўғлимни қутқарганингиз учун сизга қанча тўлашим керак,- деди жаноб салом-аликдан сўнг.
- Ҳеч қанча. Сиз мендан қарздор эмассиз. Мен ҳар бир виждонли одам бажариши зарур бўлган ишни қилдим.-деди фермер.
- Бироқ сиз кичкина иш қилганингиз йўқ, ахир ўғлимни ўлимдан қутқариб қолдингиз,-ажабланди жаноб.
Бу пайт уй зинаси ёнида бир болакай кўринди.
- Бу йигитча сизнинг ўғлингизми?-ногаҳон болага кўзи тушиб, сўради жаноб.
- Ҳа - фахр билан жавоб берди фермер.
- Бўлмаса, менга қулоқ солинг, - ўзида йўқ қувониб кетди бой. - Сиз менинг ўғлимни қутқардингиз. Мен манави ўғлингизни ўзим билан бирга Лондонга олиб кетай, таълим олишига кўмаклашай. Агар шу таклифга кўнсангиз, мени ниҳоятда хурсанд қилган бўлардингиз.
Фермер розилик берди. Шу тариқа фермернинг ўғли жанобнинг ўғли билан Лондонга йўл олди.
Фермернинг ўғли аввал мактабда ўқиди, кейинчалик университетда таҳсил олди. Кўп ўтмай унинг номи машҳур бўлди. Истеъдоди, меҳнатсеварлиги, салоҳияти туфайли у катта-катта ишларни бажарди. Пенциллинни кашф этди. Шу кўйи у Александр Флемминг деган ном чиқарди.
Александрга таълим олиши учун шарт-шароит яратиб берган зот эса Рандольф Черчилл, унинг ўғли кейинчалик Англиянинг премьер-министрлигига кўтарилган шахс Уинстон Черчилл бўлиб етишди. У эса болалигида фермер томонидан қутқарилган болакай эди.
Умид Али таржимаси.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Ҳаммаси ўз қўлингда
Бу воқеа йигирманчи асрнинг бошларида Шотландияда бўлиб ўтган эди.
Даладан уйига қайтаётган фермер ботқоқ ёнидан ўтаётиб, кимнингдир қичқириғини эшитиб қолди. У овоз эшитилган томонга қараб югурди ва бирдан ботқоқ ўз қаърига тортаётган кичкина болага кўзи тушди. Бечора болакай ботқоқдан чиқишга зўр бериб уринар, аммо чангакдай ёпишган ботқоқлик эса сония сайин ўз тубига тортиб борарди. Фермер ҳар доим ўзи билан бирга болта олиб юрар эди. У асбоб билан бир бутанинг йўғонроқ шохини кесиб, ҳалокат гирдобига тушган болани қутқармоққа уринди. Бир неча дақиқалардан сўнг қўрқув ва совуқ ўз комига олган, титраб-қақшаётган болакай ўзини ботқоқдан сал нарида кўрди. Фермер болакайни исиниб олиш ва чой билан меҳмон қилиш учун ўз уйига таклиф қилди. Бироқ у бундан бош тортди.
- Йўқ-йўқ, отам мени кутяпти, у хавотир олиши мумкин, сизга эса катта раҳмат, амаки,-у шундай дея лой сачратиб, югуриб кетди.
Эртаси куни фермернинг эшиги олдига замонавий, дабдабали машина келиб тўхтади.
Машина каретасидан куни кеча фермер томонидан қутқарилган йигитча ва пўрим кийинган жаноб тушди. Йигитча ёнидаги киши отаси эканлигини маълум қилди. У ўғлининг халоскоридан миннатдорчилик билдириш учун келганлиги билиниб турарди.
- Хўш, ўғлимни қутқарганингиз учун сизга қанча тўлашим керак,- деди жаноб салом-аликдан сўнг.
- Ҳеч қанча. Сиз мендан қарздор эмассиз. Мен ҳар бир виждонли одам бажариши зарур бўлган ишни қилдим.-деди фермер.
- Бироқ сиз кичкина иш қилганингиз йўқ, ахир ўғлимни ўлимдан қутқариб қолдингиз,-ажабланди жаноб.
Бу пайт уй зинаси ёнида бир болакай кўринди.
- Бу йигитча сизнинг ўғлингизми?-ногаҳон болага кўзи тушиб, сўради жаноб.
- Ҳа - фахр билан жавоб берди фермер.
- Бўлмаса, менга қулоқ солинг, - ўзида йўқ қувониб кетди бой. - Сиз менинг ўғлимни қутқардингиз. Мен манави ўғлингизни ўзим билан бирга Лондонга олиб кетай, таълим олишига кўмаклашай. Агар шу таклифга кўнсангиз, мени ниҳоятда хурсанд қилган бўлардингиз.
Фермер розилик берди. Шу тариқа фермернинг ўғли жанобнинг ўғли билан Лондонга йўл олди.
Фермернинг ўғли аввал мактабда ўқиди, кейинчалик университетда таҳсил олди. Кўп ўтмай унинг номи машҳур бўлди. Истеъдоди, меҳнатсеварлиги, салоҳияти туфайли у катта-катта ишларни бажарди. Пенциллинни кашф этди. Шу кўйи у Александр Флемминг деган ном чиқарди.
Александрга таълим олиши учун шарт-шароит яратиб берган зот эса Рандольф Черчилл, унинг ўғли кейинчалик Англиянинг премьер-министрлигига кўтарилган шахс Уинстон Черчилл бўлиб етишди. У эса болалигида фермер томонидан қутқарилган болакай эди.
Умид Али таржимаси.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 04:04
Бу балиқ инсониятга бир нарсани билдириш учун ўзини қирғоққа отар экан.
Уч метрли балиқ сўнгги 3 ой ичида иккинчи марта Калифорния қирғоқларига чиқиб ўзини халок қилди.
Балиқ океан тубида яшайди, қирғоққа сузиб чиқиб ўзини халок қилиши жуда ғалати.
БУНИ ОЛИМЛАР ЎРГАНИБ ШОК ХОЛАТГА ТУШДИ....
ДАВОМИ ШУ КАНАЛДА ЎҚИНГ
👇👇👇👇
Уч метрли балиқ сўнгги 3 ой ичида иккинчи марта Калифорния қирғоқларига чиқиб ўзини халок қилди.
Балиқ океан тубида яшайди, қирғоққа сузиб чиқиб ўзини халок қилиши жуда ғалати.
БУНИ ОЛИМЛАР ЎРГАНИБ ШОК ХОЛАТГА ТУШДИ....
ДАВОМИ ШУ КАНАЛДА ЎҚИНГ
👇👇👇👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 03:58
Аллоҳ ота - онадан, одамлар, бутун дунёдан афзал, деб ўргатгандингиз - ку? Унда нимага менинг бу риҳлатим сизни йиғлатиб, онамни хушидан кетказди? - деди.
Унинг бу беғубор гаплари менга қаттиқ таъсир қилди. Бечора қизим, ўлимни Маҳбуб билан учрашиш деб ўйлаяпти.
Доктор унга:
- Энди дориларингни ичиб ол, - деди.
- Ўлишим аниқ бўлса, дори - дармон, оворагарчиликка не ҳожат? - деди, қизим.
- Тўғрику - я қизим, лекин бу дориларни қабул қилмаслик керак дегани эмас. Мисол учун, биз соғлом одамлармиз. Қачонлардир бизнинг ҳам ўлишимиз аниқ. Лекин бу еб - ичиш, даволаниш, сафар қилиш, ухлаш ва келажак ҳақида қайғуришдан тўхташ керак дегани эмас. Агар шундай қилсак, ҳаёт таназзулга юз тутади. Ер юзида тирик жон қолмайди, - деди.
Билсанми? Инсоннинг жасадидаги аъзоларнинг ҳаммаси, Худонинг бандасига берган омонати. Масалан, сенга бирорта дугонанг бирор совға: ўйинчоқ берса, уни авайлайсанми ё синдирасанми?
- Уни асрайман, - деди.
Доктор:
- Демак сен ҳам кўзларинг, қулоқларинг, юрагинг, меъда, асаб тизими ва қолган барча аъзоларингни талофат етишидан асрашинг, уларга аҳамият беришинг керак. Биз сенга бераётган кимёвий дори - дармонларнинг икки вазифаси бор: биринчиси: касаллик оғриқларини енгиллаштириш; иккинчиси: имкон қадар Роббингга сафар қилгунингча ички аъзоларингни талофатдан сақлаб туриш. Шунда Аллоҳ, «Масъулиятларини сенга топширган омонатларимни асрабсан», дейди, - деди.
Ёсимин:
-Ундай бўлса, совғасини синдирган дугонамни олдида хижолат бўлиб турганимдек, Роббимнинг ҳузурида ҳам маҳжуб бўлишликни истамайман. Дориларни ичишга тайёрман, - деди.
Орадан олти ой ўтди. Доктор уни олти ойлик умри қолганини айтган эди. Бу муддат яқинлашгани сари ҳамма бирдек сиқиларди. Лекин Ёсимин буни ўзгача тушунарди. У Роббиси билан учрашишни орзу қилиб, завқ билан кун санарди. Оғриқлар унинг шавқига тўсқинлик қилолмасди.
Бу муддат ичида У Қуръоннинг кўп қисмини ёдлашга улгурди. Ундан нима учун бундай қилганини сўрадик.
У:
- Мен Аллоҳ Унинг каломини ёдлаганларни яхши кўришини билдим. Мен У билан кўришсам, эй Роббим, Сен Каломингни ёдлаганларни яхши кўраркансан. Ҳузурингга мен ҳам баъзи сураларни ёдлаб келдим, дейман, - дерди.
У узоқ намозда турар, узун сураларни зам қиларди. Баъзан калаватида намоз ўқирди. Унинг бу иши менга ўз жонини қийнашдек кўринарди. Ундан:
- Қизим, бунча кўп намоз ўқимасанг? - деб сўрардим.
У:
- Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Кўзларимнинг қувончи намозда қилиб қўйилди» деган эканлар. Мен ҳам намоз кўзларимнинг қувончига айланишини хоҳладим, - дерди.
Унинг риҳлат қиладиган вақти келди...
Унинг юзи нур таратар, лабларида майин табассум бор эди. У «Ёсин» сурасини ўқий бошлади. Ўқишга қийналса ҳам якунига етказди. «Фотиҳа» ни ўқиди. Кейин «Ихлосни», «Оят ул-Курсий» ни ўқиди. Сўнг: - Менга Қуръонини ўргатган, намоз ўқишим учун жисмимга қувват ва ёрдам берган, ҳаётимни мўмин - мусулмон ота - она билан мунаввар қилган Аллоҳга чексиз ҳамдлар бўлсин! Мени динсиз, осий, намозни тарк этганлардан қилмаганига беадад шукурлар бўлсин! - деди.
Бироздан кейин хонанинг шифтига қараб:
- Дадажон, четга қочинг! Уйнинг шифти ёриляпти, - деди. Сўнг, - Дадажон, мен кўп оқ либосдаги одамларни кўряпман. Улар менга кулиб туришибди. Аллоҳга етишишим учун сафларига қўшилишим хоҳлашяпти- деди. Ва. бир - икки чуқур - чуқур нафас олагнидан кейин у Роббиси томон риҳлат қилди. Лабларида беғубор табассумини қолдирди.
© Умму Абдуллоҳ таржимаси.
Унинг бу беғубор гаплари менга қаттиқ таъсир қилди. Бечора қизим, ўлимни Маҳбуб билан учрашиш деб ўйлаяпти.
Доктор унга:
- Энди дориларингни ичиб ол, - деди.
- Ўлишим аниқ бўлса, дори - дармон, оворагарчиликка не ҳожат? - деди, қизим.
- Тўғрику - я қизим, лекин бу дориларни қабул қилмаслик керак дегани эмас. Мисол учун, биз соғлом одамлармиз. Қачонлардир бизнинг ҳам ўлишимиз аниқ. Лекин бу еб - ичиш, даволаниш, сафар қилиш, ухлаш ва келажак ҳақида қайғуришдан тўхташ керак дегани эмас. Агар шундай қилсак, ҳаёт таназзулга юз тутади. Ер юзида тирик жон қолмайди, - деди.
Билсанми? Инсоннинг жасадидаги аъзоларнинг ҳаммаси, Худонинг бандасига берган омонати. Масалан, сенга бирорта дугонанг бирор совға: ўйинчоқ берса, уни авайлайсанми ё синдирасанми?
- Уни асрайман, - деди.
Доктор:
- Демак сен ҳам кўзларинг, қулоқларинг, юрагинг, меъда, асаб тизими ва қолган барча аъзоларингни талофат етишидан асрашинг, уларга аҳамият беришинг керак. Биз сенга бераётган кимёвий дори - дармонларнинг икки вазифаси бор: биринчиси: касаллик оғриқларини енгиллаштириш; иккинчиси: имкон қадар Роббингга сафар қилгунингча ички аъзоларингни талофатдан сақлаб туриш. Шунда Аллоҳ, «Масъулиятларини сенга топширган омонатларимни асрабсан», дейди, - деди.
Ёсимин:
-Ундай бўлса, совғасини синдирган дугонамни олдида хижолат бўлиб турганимдек, Роббимнинг ҳузурида ҳам маҳжуб бўлишликни истамайман. Дориларни ичишга тайёрман, - деди.
Орадан олти ой ўтди. Доктор уни олти ойлик умри қолганини айтган эди. Бу муддат яқинлашгани сари ҳамма бирдек сиқиларди. Лекин Ёсимин буни ўзгача тушунарди. У Роббиси билан учрашишни орзу қилиб, завқ билан кун санарди. Оғриқлар унинг шавқига тўсқинлик қилолмасди.
Бу муддат ичида У Қуръоннинг кўп қисмини ёдлашга улгурди. Ундан нима учун бундай қилганини сўрадик.
У:
- Мен Аллоҳ Унинг каломини ёдлаганларни яхши кўришини билдим. Мен У билан кўришсам, эй Роббим, Сен Каломингни ёдлаганларни яхши кўраркансан. Ҳузурингга мен ҳам баъзи сураларни ёдлаб келдим, дейман, - дерди.
У узоқ намозда турар, узун сураларни зам қиларди. Баъзан калаватида намоз ўқирди. Унинг бу иши менга ўз жонини қийнашдек кўринарди. Ундан:
- Қизим, бунча кўп намоз ўқимасанг? - деб сўрардим.
У:
- Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Кўзларимнинг қувончи намозда қилиб қўйилди» деган эканлар. Мен ҳам намоз кўзларимнинг қувончига айланишини хоҳладим, - дерди.
Унинг риҳлат қиладиган вақти келди...
Унинг юзи нур таратар, лабларида майин табассум бор эди. У «Ёсин» сурасини ўқий бошлади. Ўқишга қийналса ҳам якунига етказди. «Фотиҳа» ни ўқиди. Кейин «Ихлосни», «Оят ул-Курсий» ни ўқиди. Сўнг: - Менга Қуръонини ўргатган, намоз ўқишим учун жисмимга қувват ва ёрдам берган, ҳаётимни мўмин - мусулмон ота - она билан мунаввар қилган Аллоҳга чексиз ҳамдлар бўлсин! Мени динсиз, осий, намозни тарк этганлардан қилмаганига беадад шукурлар бўлсин! - деди.
Бироздан кейин хонанинг шифтига қараб:
- Дадажон, четга қочинг! Уйнинг шифти ёриляпти, - деди. Сўнг, - Дадажон, мен кўп оқ либосдаги одамларни кўряпман. Улар менга кулиб туришибди. Аллоҳга етишишим учун сафларига қўшилишим хоҳлашяпти- деди. Ва. бир - икки чуқур - чуқур нафас олагнидан кейин у Роббиси томон риҳлат қилди. Лабларида беғубор табассумини қолдирди.
© Умму Абдуллоҳ таржимаси.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 03:58
📝ЖАЖЖИ ҚИЗАЛОҚ - ЁСИМИН
Даммам шаҳрида йигирма йил яшаганимдан сўнг қизалоқлик бўлдим. Унинг исмини Ёсимин қўйдим. Яна 8 ёшли ўғлим ҳам бор эди. Аҳмад. Шу ерда муҳандис бўлиб ишлар, шу йўналишда докторликни йўқлаш арафасида эдим.
Қизим Ёсимин ажойиб қиз бўлиб ўса бошлади. У шундайин чиройли эдики, нурли, нозик гул мисоли эди. Тўққиз ёшидан ҳеч ким айтмаса ҳам рўмолини кияр, намозларни ўқишга қунт қилар, болаларча сеҳрли овози билан Қуръон тиловат қиларди. Мактаб дарсларини тугатиши билан жойнамоз солиб намоз ўқирди. Мен унга:
- Қизалоғим, турсанг - чи? Бориб дугоналаринг билан ўйна, - дердим. У:
- Дўстим - Қуръоним. Дўстим - Роббим, - дерди - да тиловатини давом этарди.
Қандай яхши дўст - а?!
Кунларнинг бирида, кечаси уйқу пайтида қорни қаттиқ оғриётганини айтди. Уни ўзимизга яқин тиббий пунктга олиб бордим. Оғриқ қолдирадиган, тинчлантирадиган бир неча дори - дармонларни ёзиб берди. Оғриқ икки кун безовта қилмади. Сўнг яна бошланди. Яна пунктга олиб бордим. Бу ҳол бир неча бор такрорланди. Аҳволини шунда ҳам жиддий қабул қилмадим. Шу вақтлар мен ишлайдиган ширкат Америка Қўшма Штатларида ўз филиалини очди. Раҳбар ўлароқ мени тайинлашди. Рози бўлдим. Бир ой бўлар - бўлмас Америкага кўчиб бордик. Ҳар бир инсон яшашни орзу қиладиган Америкадек гўзал, тараққиёт олға сураётган диёрга келганимиздан бошимиз кўкка етгудек эди.
Орадан икки ой ўтди. Қизимнинг дардлари яна бошланди. Бу сафар уни ўз соҳасининг мутахассиси бўлган, тажрибали докторга кўрсатдим. Текшириб, анализ учун намуналар олди.
- Бир ҳафтада натижалар чиқади, хавотирга ўрин йўқ - деди.
Унинг гаплари озроқ таскин берди. У ердан чиқиб қизимни Орландо(даги) ўйингоҳига олиб бордим. Ясимин билан вақтни мароқли ўтказдик.
Биз мазза қилиб айланиб юрганимизда тўсаттан телефоним жиринглади. Шу мамлакат рақамидан қўрғироқ келди. Ҳайрон бўлдим. Чунки бу рақамимни бу ерда ҳеч ким билмас эди. Адашишгандир, деб жавоб бермадим. Қайта жиринглади.
- Ало, кимсиз - дедим.
- Салом, жаноб муҳандис. Узр, мен доктор Стефанман. Ёсиминнинг доктори. Эртага кўриша оламизми? - деди.
Мен шоша - пиша:
- Натижалар ёмонми, аллақачон чиқдими? - дедим. У:
- Ҳаммаси эмас, афсуски, аҳвол қувонарли эмас. Мен Ёсиминни кўришим, якуний тасҳиш қўйиш учун саволлар сўрашим керак, - деди.
Мен:
- Яхши, эртага кечки томон соат бешларда борамиз, - дедим. Хайрлашдик.
Ҳар хил фикру хаёллар мени чулғаб олди. Энди нима қилдим... қизимни Америкага келганимиздан бери энди айлантиргани олиб чиқдим. У жуда хурсанд қизалоғим, унга қандай қилиб айтаман, унга қараб эзилардим.
Сўнг унга айтдим. Эртаси куни аёлим, ўғлим Аҳмад ҳаммамиз биргаликда доктор қабулига бордик.
Доктор:
- Хуш келибсан, Ёсимин, қандайсан? - деди.
- Худога шукур, яхшиман... фақат бироз оғриқлар ва лоҳасликни ҳис қиляпман, сабабини билмайман, - деди.
Доктор унга бир қанча саволлар берди. Охири бошини аҳвол чатоқ дегандек қимирлатди.
Менга:
- Марҳамат мен билан юринг! - деб бошқа хонага олиб кирди. У ерда гўё бошимга ток билан ургандек, оғир гапни айтди. Шу пайт, ер ёрилиб мени ютиб кетишини орзу қилдим. Доктор:
- Ёсимин қачондан бери бундай аҳволда? - деди.
- Бир йилча бўлиб қолди. Биз доим оғриқ қолдирувчи дорилар берардик. Тузаларди, - дедим.
- Лекин унинг касаллиги бундай воситалар билан тузаладиган эмас. У қон саратонига чалинган. Охирги босқичида. Келишингиздан олдин бутун таҳлил натижаларини чиқардик. Минтақамизнинг саратон касалилликлари комиссияси аъзолари кўриб чиқдилар. Улар ҳам шуни тасдиқладилар. Афсусдаман, жаноб, - деди.
- Бечора, бечора... қизгинам Ёсимин. Қандай қилиб Аллоҳнинг бу гўзал хилқати, нозиккина гул, бу дунёни тарк этиши мумкин... - дедим. Оғир синовдан тиз чўкиб қолдим. Йиғидан ўзимни тута олмадим.
Карахт ҳолда бу хабарни аёлимга айтдим. Хушидан кетди. Шу пайт акаси билан бирга Ёсимин келди. Аҳмад унинг вафот этишини эшитиб қаттиқ бағрига босиб:
- У бизни ташлаб кетолмайди, кетмайди, - деди.
Қизим соф туйғулари ила:
- Мен ўламанми? Яъни нимага ўламан? - деди. Унинг саволи ҳаммани диққатини жамлади. Доктор:
- Сен яқинда Аллоҳнинг ҳузурига риҳлат к,иласан деди
Ёсимин:
- Аллоҳ томон риҳлат қилиш ёмонми? Дадажон, ўзингиз 👇
Даммам шаҳрида йигирма йил яшаганимдан сўнг қизалоқлик бўлдим. Унинг исмини Ёсимин қўйдим. Яна 8 ёшли ўғлим ҳам бор эди. Аҳмад. Шу ерда муҳандис бўлиб ишлар, шу йўналишда докторликни йўқлаш арафасида эдим.
Қизим Ёсимин ажойиб қиз бўлиб ўса бошлади. У шундайин чиройли эдики, нурли, нозик гул мисоли эди. Тўққиз ёшидан ҳеч ким айтмаса ҳам рўмолини кияр, намозларни ўқишга қунт қилар, болаларча сеҳрли овози билан Қуръон тиловат қиларди. Мактаб дарсларини тугатиши билан жойнамоз солиб намоз ўқирди. Мен унга:
- Қизалоғим, турсанг - чи? Бориб дугоналаринг билан ўйна, - дердим. У:
- Дўстим - Қуръоним. Дўстим - Роббим, - дерди - да тиловатини давом этарди.
Қандай яхши дўст - а?!
Кунларнинг бирида, кечаси уйқу пайтида қорни қаттиқ оғриётганини айтди. Уни ўзимизга яқин тиббий пунктга олиб бордим. Оғриқ қолдирадиган, тинчлантирадиган бир неча дори - дармонларни ёзиб берди. Оғриқ икки кун безовта қилмади. Сўнг яна бошланди. Яна пунктга олиб бордим. Бу ҳол бир неча бор такрорланди. Аҳволини шунда ҳам жиддий қабул қилмадим. Шу вақтлар мен ишлайдиган ширкат Америка Қўшма Штатларида ўз филиалини очди. Раҳбар ўлароқ мени тайинлашди. Рози бўлдим. Бир ой бўлар - бўлмас Америкага кўчиб бордик. Ҳар бир инсон яшашни орзу қиладиган Америкадек гўзал, тараққиёт олға сураётган диёрга келганимиздан бошимиз кўкка етгудек эди.
Орадан икки ой ўтди. Қизимнинг дардлари яна бошланди. Бу сафар уни ўз соҳасининг мутахассиси бўлган, тажрибали докторга кўрсатдим. Текшириб, анализ учун намуналар олди.
- Бир ҳафтада натижалар чиқади, хавотирга ўрин йўқ - деди.
Унинг гаплари озроқ таскин берди. У ердан чиқиб қизимни Орландо(даги) ўйингоҳига олиб бордим. Ясимин билан вақтни мароқли ўтказдик.
Биз мазза қилиб айланиб юрганимизда тўсаттан телефоним жиринглади. Шу мамлакат рақамидан қўрғироқ келди. Ҳайрон бўлдим. Чунки бу рақамимни бу ерда ҳеч ким билмас эди. Адашишгандир, деб жавоб бермадим. Қайта жиринглади.
- Ало, кимсиз - дедим.
- Салом, жаноб муҳандис. Узр, мен доктор Стефанман. Ёсиминнинг доктори. Эртага кўриша оламизми? - деди.
Мен шоша - пиша:
- Натижалар ёмонми, аллақачон чиқдими? - дедим. У:
- Ҳаммаси эмас, афсуски, аҳвол қувонарли эмас. Мен Ёсиминни кўришим, якуний тасҳиш қўйиш учун саволлар сўрашим керак, - деди.
Мен:
- Яхши, эртага кечки томон соат бешларда борамиз, - дедим. Хайрлашдик.
Ҳар хил фикру хаёллар мени чулғаб олди. Энди нима қилдим... қизимни Америкага келганимиздан бери энди айлантиргани олиб чиқдим. У жуда хурсанд қизалоғим, унга қандай қилиб айтаман, унга қараб эзилардим.
Сўнг унга айтдим. Эртаси куни аёлим, ўғлим Аҳмад ҳаммамиз биргаликда доктор қабулига бордик.
Доктор:
- Хуш келибсан, Ёсимин, қандайсан? - деди.
- Худога шукур, яхшиман... фақат бироз оғриқлар ва лоҳасликни ҳис қиляпман, сабабини билмайман, - деди.
Доктор унга бир қанча саволлар берди. Охири бошини аҳвол чатоқ дегандек қимирлатди.
Менга:
- Марҳамат мен билан юринг! - деб бошқа хонага олиб кирди. У ерда гўё бошимга ток билан ургандек, оғир гапни айтди. Шу пайт, ер ёрилиб мени ютиб кетишини орзу қилдим. Доктор:
- Ёсимин қачондан бери бундай аҳволда? - деди.
- Бир йилча бўлиб қолди. Биз доим оғриқ қолдирувчи дорилар берардик. Тузаларди, - дедим.
- Лекин унинг касаллиги бундай воситалар билан тузаладиган эмас. У қон саратонига чалинган. Охирги босқичида. Келишингиздан олдин бутун таҳлил натижаларини чиқардик. Минтақамизнинг саратон касалилликлари комиссияси аъзолари кўриб чиқдилар. Улар ҳам шуни тасдиқладилар. Афсусдаман, жаноб, - деди.
- Бечора, бечора... қизгинам Ёсимин. Қандай қилиб Аллоҳнинг бу гўзал хилқати, нозиккина гул, бу дунёни тарк этиши мумкин... - дедим. Оғир синовдан тиз чўкиб қолдим. Йиғидан ўзимни тута олмадим.
Карахт ҳолда бу хабарни аёлимга айтдим. Хушидан кетди. Шу пайт акаси билан бирга Ёсимин келди. Аҳмад унинг вафот этишини эшитиб қаттиқ бағрига босиб:
- У бизни ташлаб кетолмайди, кетмайди, - деди.
Қизим соф туйғулари ила:
- Мен ўламанми? Яъни нимага ўламан? - деди. Унинг саволи ҳаммани диққатини жамлади. Доктор:
- Сен яқинда Аллоҳнинг ҳузурига риҳлат к,иласан деди
Ёсимин:
- Аллоҳ томон риҳлат қилиш ёмонми? Дадажон, ўзингиз 👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 03:30
Ozish endi orzu emas, keling orzularingizni birga amalga oshiramiz
🎓 Men Oliy toifali Dietolog, Psixolog Nodira Ochilova sizni bir oyda 6 kg dan 15 kg gacham bemalol cheklovlarsiz ozishingizga yordam beraman.
Siz biz bilan hamma narsa yeb ozasiz, hatto emiziklilar ham bemalol ozaoladi. 🤱
Natija yuqumli, rasmdagi natijalar sizda bòlishini xoxlasangiz tezda bizni kanalga obuna bòling.
Ozishning eng onson va samarali ussullarini òrgatamman ✅
https://t.me/TezdaOzishusuli
https://t.me/TezdaOzishusuli
🎓 Men Oliy toifali Dietolog, Psixolog Nodira Ochilova sizni bir oyda 6 kg dan 15 kg gacham bemalol cheklovlarsiz ozishingizga yordam beraman.
Siz biz bilan hamma narsa yeb ozasiz, hatto emiziklilar ham bemalol ozaoladi. 🤱
Natija yuqumli, rasmdagi natijalar sizda bòlishini xoxlasangiz tezda bizni kanalga obuna bòling.
Ozishning eng onson va samarali ussullarini òrgatamman ✅
https://t.me/TezdaOzishusuli
https://t.me/TezdaOzishusuli
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 03:28
Kecha bizda antenna chiqmay internetda uzilish boʻldi shu sabab
🔥OLCHAGUL🔥 hikoyani joylolme qoldim. Uzr soreman. Bugun albatta joylab beraman
🔥OLCHAGUL🔥 hikoyani joylolme qoldim. Uzr soreman. Bugun albatta joylab beraman
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 03:00
📝Жумбоқнинг ечими Қуръондан топилди
Омина деган аёл бор эди. Ҳар куни Қуръон ўқир, имкони етганича оятлардан ёдлар эди. Икки қизини ҳам узатиб, эри билан ёлғиз яшарди.
Бир куни эрига “Бориб, қизларингиздан хабар олиб келмайсизми?” деди. Қизларидан бири эри билан деҳқончилик қилар, иккинчиси лойдан ғишт қуйиб сотишарди.
Ота қизларидан хабар олиш учун йўлга тушди. Биринчи деҳқончилик билан шуғулланадиган қизининг уйига борди. Ҳол-аҳвол сўради, меҳмон бўлди. Кейин қизидан: “Болам, қийналмаяпсизларми?” деб сўради. Қизи: “Йўқ, отажон. Тинч яшаяпмиз. Бу йил катта деҳқончилик қилдик. Уруғларни экиб бўлдик. Энди бир дуо қилсангиз, Аллоҳ таоло бизга ёмғир берса” деди. Ота дуога қўл кўтариб, Аллоҳ таолодан баракали ёмғир сўради.
Шундан сўнг қизи билан хайрлашиб, нариги қизиникига борди. Ундан ҳам ҳол-аҳвол сўради, меҳмон бўлди. Кейин ундан: “Болам, қийналмаяпсанми?” деб сўради. Қизи: “Йўқ, отажон. Эрим билан тинч яшаяпмиз. Шу кунларда кўп миқдорда ғишт қуйдик. Шунга Аллоҳ таолога дуо қилсангиз, ёмғир ёғмай турсаю, биз ғиштларимизни сотиб олсак” деди. Ота қўлларини дуога очиб, Аллоҳ таолодан қизининг мушкулини осон қилишини сўради. У билан ҳам хайрлашиб, уйга қайтди.
Уйга келиб, бироз дам олди. Кейин аёли ундан “Қизларингиз тинч ўтирган эканми?” дея сўради. Эри “Ҳа, ўтиришибди. Бири ёмғир кутяпти, бошқаси эса ёмғир ёғмаса эди” деб турибди. Иккови учун ҳам дуо қилиб келдим. Ёмғир ёғмаса, каттасининг аҳволи нима кечади, бордию ёғса, кичигининг аҳволи нима бўларкин” деди. Шунда аёл: “Сиз Қуръон билан ошно бўлмайсиз-да! Ҳар куни Қуръон ўқиганингизда бундай хаёл билан ноилож қолмаган бўлардингиз, муаммонинг ечимини топган бўлардингиз. Ахир Қуръонда бу муаммонинг ечими бор-ку!” деди. Эр қизиқиб, “Қандай ечими бор?” деб сўради. Аёл: “Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шундай деган” деб мана бу оятни ўқиб берди:
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَاماً فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ وَيَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاءُ يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ
“Аллоҳнинг булутларни ҳайдашини, сўнгра уларни бирлаштиришини, сўнгра уларни устма-уст қалаштиришини кўрмадингизми? Сўнгра (булут) орасидан ёмғир чиқаётганини кўрасиз. (Аллоҳ) осмондан – ундаги тоғ (булут)лардан дўл ёғдириб, уни ўзи хоҳлаган кишиларга етказур ва ўзи хоҳлаган кишилардан буриб юборур. Чақмоғининг ёруғлиги кўзларни кетказгудекдир” (Нур сураси, 43-оят).
Эр дарҳол Аллоҳга шукр саждасини қилди ва қўлини дуога очиб: “Эй Роббим, ғишт қуйган қизимдан ёмғирни буриб юбор, деҳқончилик қилган қизимга барака ёмғирингни ёғдир” дея дуо қилди.
Аёлининг фаросати, ҳозиржавоблигидан хурсанд бўлди. Кейин унга шундай солиҳа жуфт насиб этгани учун Аллоҳ таолога ҳамду санолар айтди.
Ота кейинчалик қилган дуосининг ижобатини кўрди. Деҳқончилик билан шуғулланувчи қизи яшайдиган томонда ёмғир ёғди, ғишт қуйиш билан шуғулланувчи қизи яшайдиган минтақада ёғингарчилик кузатилмади.
Шайх Муҳаммад Мутаваллий Шаъровий раҳимаҳуллоҳнинг мавъизаларидан Нозимжон Иминжонов таржимаси.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Омина деган аёл бор эди. Ҳар куни Қуръон ўқир, имкони етганича оятлардан ёдлар эди. Икки қизини ҳам узатиб, эри билан ёлғиз яшарди.
Бир куни эрига “Бориб, қизларингиздан хабар олиб келмайсизми?” деди. Қизларидан бири эри билан деҳқончилик қилар, иккинчиси лойдан ғишт қуйиб сотишарди.
Ота қизларидан хабар олиш учун йўлга тушди. Биринчи деҳқончилик билан шуғулланадиган қизининг уйига борди. Ҳол-аҳвол сўради, меҳмон бўлди. Кейин қизидан: “Болам, қийналмаяпсизларми?” деб сўради. Қизи: “Йўқ, отажон. Тинч яшаяпмиз. Бу йил катта деҳқончилик қилдик. Уруғларни экиб бўлдик. Энди бир дуо қилсангиз, Аллоҳ таоло бизга ёмғир берса” деди. Ота дуога қўл кўтариб, Аллоҳ таолодан баракали ёмғир сўради.
Шундан сўнг қизи билан хайрлашиб, нариги қизиникига борди. Ундан ҳам ҳол-аҳвол сўради, меҳмон бўлди. Кейин ундан: “Болам, қийналмаяпсанми?” деб сўради. Қизи: “Йўқ, отажон. Эрим билан тинч яшаяпмиз. Шу кунларда кўп миқдорда ғишт қуйдик. Шунга Аллоҳ таолога дуо қилсангиз, ёмғир ёғмай турсаю, биз ғиштларимизни сотиб олсак” деди. Ота қўлларини дуога очиб, Аллоҳ таолодан қизининг мушкулини осон қилишини сўради. У билан ҳам хайрлашиб, уйга қайтди.
Уйга келиб, бироз дам олди. Кейин аёли ундан “Қизларингиз тинч ўтирган эканми?” дея сўради. Эри “Ҳа, ўтиришибди. Бири ёмғир кутяпти, бошқаси эса ёмғир ёғмаса эди” деб турибди. Иккови учун ҳам дуо қилиб келдим. Ёмғир ёғмаса, каттасининг аҳволи нима кечади, бордию ёғса, кичигининг аҳволи нима бўларкин” деди. Шунда аёл: “Сиз Қуръон билан ошно бўлмайсиз-да! Ҳар куни Қуръон ўқиганингизда бундай хаёл билан ноилож қолмаган бўлардингиз, муаммонинг ечимини топган бўлардингиз. Ахир Қуръонда бу муаммонинг ечими бор-ку!” деди. Эр қизиқиб, “Қандай ечими бор?” деб сўради. Аёл: “Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шундай деган” деб мана бу оятни ўқиб берди:
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَاماً فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ وَيَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاءُ يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ
“Аллоҳнинг булутларни ҳайдашини, сўнгра уларни бирлаштиришини, сўнгра уларни устма-уст қалаштиришини кўрмадингизми? Сўнгра (булут) орасидан ёмғир чиқаётганини кўрасиз. (Аллоҳ) осмондан – ундаги тоғ (булут)лардан дўл ёғдириб, уни ўзи хоҳлаган кишиларга етказур ва ўзи хоҳлаган кишилардан буриб юборур. Чақмоғининг ёруғлиги кўзларни кетказгудекдир” (Нур сураси, 43-оят).
Эр дарҳол Аллоҳга шукр саждасини қилди ва қўлини дуога очиб: “Эй Роббим, ғишт қуйган қизимдан ёмғирни буриб юбор, деҳқончилик қилган қизимга барака ёмғирингни ёғдир” дея дуо қилди.
Аёлининг фаросати, ҳозиржавоблигидан хурсанд бўлди. Кейин унга шундай солиҳа жуфт насиб этгани учун Аллоҳ таолога ҳамду санолар айтди.
Ота кейинчалик қилган дуосининг ижобатини кўрди. Деҳқончилик билан шуғулланувчи қизи яшайдиган томонда ёмғир ёғди, ғишт қуйиш билан шуғулланувчи қизи яшайдиган минтақада ёғингарчилик кузатилмади.
Шайх Муҳаммад Мутаваллий Шаъровий раҳимаҳуллоҳнинг мавъизаларидан Нозимжон Иминжонов таржимаси.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 02:33
#ЯНГИЛИК
Псориаз ва экземадан халос бўлишнинг ишончли усули топилди!
Тошмалар совуқ кунда ёрилиб азоб беряптими?
Терингизга игна санчгандек оғриқ беряптими?
Хозироқ янги, 100% табиий усул билан танишинг. Ибн Сино табобати асосида...
Кафолатланган бу усул орқали барча псориаз ва экземадан халос бўлмоқда
Бу усул натижасини хозироқ ўзингиз кўринг👇 👇 👇
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/1стоп_псориаз
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/1стоп_псориаз
➡️ ➡️ ➡️ https://bit.ly/1стоп_псориаз
(Бир ойлик даволаниш бепул, хозироқ кўк ёзув устига босинг)
Псориаз ва экземадан халос бўлишнинг ишончли усули топилди!
Тошмалар совуқ кунда ёрилиб азоб беряптими?
Терингизга игна санчгандек оғриқ беряптими?
Хозироқ янги, 100% табиий усул билан танишинг. Ибн Сино табобати асосида...
Кафолатланган бу усул орқали барча псориаз ва экземадан халос бўлмоқда
Бу усул натижасини хозироқ ўзингиз кўринг
(Бир ойлик даволаниш бепул, хозироқ кўк ёзув устига босинг)
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 01:45
ДУНЁНИНГ ЎЗИ-КУ БЕЧОРА
Абдукарим Мирзаевга
Дунёнинг ўзи-ку бечора,
Топгани бир уюм ҳақорат.
Шунда ҳам зулм-ла овора,
Шунда ҳам тортиғи маломат.
Номингни қорага булғай деб,
Қозонинг остига қўл тутгай.
Шунчалар пасткашдир, тузинг еб,
Тузлиқнинг нелигин унутгай.
Тирноғинг олинган, киринг йўқ,
Шунда ҳам қидиргай умидвор.
Сандиқда яширган сиринг йўқ,
Шунда ҳам хоин деб, тиклар дор.
Дунёнинг ўзи-ку бечора,
Ғариблар кўпайса унингдек.
Кўксингни айласа юз пора,
Бадном ҳам қилолса, шунингдек.
Ёмғирдек покдирсан, кўргайдир,
Олаяр кўзларинг ўёлмай.
Гоҳида довдираб тургайдир,
Йўқ айбни бўйнингга қўёлмай.
Абдукарим Мирзаевга
Дунёнинг ўзи-ку бечора,
Топгани бир уюм ҳақорат.
Шунда ҳам зулм-ла овора,
Шунда ҳам тортиғи маломат.
Номингни қорага булғай деб,
Қозонинг остига қўл тутгай.
Шунчалар пасткашдир, тузинг еб,
Тузлиқнинг нелигин унутгай.
Тирноғинг олинган, киринг йўқ,
Шунда ҳам қидиргай умидвор.
Сандиқда яширган сиринг йўқ,
Шунда ҳам хоин деб, тиклар дор.
Дунёнинг ўзи-ку бечора,
Ғариблар кўпайса унингдек.
Кўксингни айласа юз пора,
Бадном ҳам қилолса, шунингдек.
Ёмғирдек покдирсан, кўргайдир,
Олаяр кўзларинг ўёлмай.
Гоҳида довдираб тургайдир,
Йўқ айбни бўйнингга қўёлмай.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 01:45
📝Ибратли
Бир камбағал бечора йўлда кетаётса олдидан бир хамён чиқибди ичини очиб қараса, бир тийин танга бор экан, камбағал ота онам анчадан бери сут ичмаганди бу пулга уларга сут олиб бораман деб ўйлаб, турган экан хамён оғирлашибди..
Ичини очиб қараса хамёнда ўн танга турганмиш.
Камбағал:- «ё Худо қудратингдан» деб ҳайрон қолибдида, ундан кўра бу пулга битта сигир оламан, шунда ота онам фарзандларим ҳам, ҳар куни тонгда сут ичадиган бўлишади, деб ўйлаган экан хамён яна оғирлашибди...
Бу сафар уни ичида анчагина пул турган экан камбағал ўтган қиш ота онам роса қийналишганди, совуқ хонада энди , бу пулга уйни тамирлайман деганди, хамён янаям оғирлашибди....
Ўшанда, камбағал, хотиним анчадан бери бу уйда яшамайман , деб айтаётганди, ундан кўра, эски уйни ота онамга қолдириб, янги уй олиб кўчиб кетамиз, деб ўйлаган экан, ҳамён аввалги холатига қайтиб қолибди.. ?!
Яъни, ичидаги хамма пул йўқолиб ўша бир тийин қолибди.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
Бир камбағал бечора йўлда кетаётса олдидан бир хамён чиқибди ичини очиб қараса, бир тийин танга бор экан, камбағал ота онам анчадан бери сут ичмаганди бу пулга уларга сут олиб бораман деб ўйлаб, турган экан хамён оғирлашибди..
Ичини очиб қараса хамёнда ўн танга турганмиш.
Камбағал:- «ё Худо қудратингдан» деб ҳайрон қолибдида, ундан кўра бу пулга битта сигир оламан, шунда ота онам фарзандларим ҳам, ҳар куни тонгда сут ичадиган бўлишади, деб ўйлаган экан хамён яна оғирлашибди...
Бу сафар уни ичида анчагина пул турган экан камбағал ўтган қиш ота онам роса қийналишганди, совуқ хонада энди , бу пулга уйни тамирлайман деганди, хамён янаям оғирлашибди....
Ўшанда, камбағал, хотиним анчадан бери бу уйда яшамайман , деб айтаётганди, ундан кўра, эски уйни ота онамга қолдириб, янги уй олиб кўчиб кетамиз, деб ўйлаган экан, ҳамён аввалги холатига қайтиб қолибди.. ?!
Яъни, ичидаги хамма пул йўқолиб ўша бир тийин қолибди.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
05 Jan, 01:31
Қайноғамнинг хаёли бутунлай бошқа нарсада - бўлажак "висол завқи" да эди. Шу сабаб у малъун уйни тезроқ тарк этишни истаётгани биргина менга аён эди. Қайноғам билинар билинмас тамшанганча "Юринг келин, сизни бир йўла ишга ташлаб ўтаман" деб уйдагилар билан хайрлашди.
Биз йўлга тушдик.
-Боражак квартирамизда ҳамма нарса муҳайё, асалика, - лаб-лунжини йиғиштира олмай илжайди қайноғам,- кеча барини "есть" қилиб келганман. У чап қўлида рулни ушлаб, ўнг қўлини мен томонга ўрмалатган ҳам эди-ки,
-Жооон, -дедим базўр қўлини ушлаб,-илтимос икки сихгина шашлик олиб беринг, дил кетди.
-Сендан шашлик айлансин.
Қайноғам машинасини йўл четидаги ошхонада тўҳтатиб ичкарига кириб кетди. У кўздан йўқолиши билан мен ички кийимимга яширган...
Биз йўлга тушдик.
-Боражак квартирамизда ҳамма нарса муҳайё, асалика, - лаб-лунжини йиғиштира олмай илжайди қайноғам,- кеча барини "есть" қилиб келганман. У чап қўлида рулни ушлаб, ўнг қўлини мен томонга ўрмалатган ҳам эди-ки,
-Жооон, -дедим базўр қўлини ушлаб,-илтимос икки сихгина шашлик олиб беринг, дил кетди.
-Сендан шашлик айлансин.
Қайноғам машинасини йўл четидаги ошхонада тўҳтатиб ичкарига кириб кетди. У кўздан йўқолиши билан мен ички кийимимга яширган...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
04 Jan, 16:31
Сўрадилар:
— Олижаноб киши мардликни, жасурликни қадрлаши керакми?
Жавоб бердилар:
— Олижаноб инсон энг аввало адолатни қадрлайди. Олижаноб киши жасур бўлса-ю, адолатсизлик қилса, фитна ва нотинчликни уйғотади. Адолатдан узоқ, аммо жасур майда одам эса қароқчига айланади.
Сўрадилар:
— Олижаноб киши бирон-бир одамни ёқтирмаслиги мумкинми?
Жавоб бердилар:
— Мумкин. Аввало ғийбатчилардан ҳазар қилади, пастроқ мартаба эгаларининг юқори амалдагилар олдида лаганбардорлик қилишларидан нафратланади, одатларга хилоф иш юритувчи мардлардан, жасур, аммо қайсарлардан ўзини нари тутади.
Сўрадилар:
— Яна кимларни ёқтирмайди?
Жавоб бердилар:
— Бировнинг ақли билан тирикчилик қилувчиларни, бўйсунмасликни жасорат, чақимчиликни ҳақиқатгўйлик деб билувчиларни ёмон кўради.
Тоҳир Маликнинг «Меҳмон туйғулар» асаридан.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Яқинларингизга ҳам
@ibratli_sozlar
— Олижаноб киши мардликни, жасурликни қадрлаши керакми?
Жавоб бердилар:
— Олижаноб инсон энг аввало адолатни қадрлайди. Олижаноб киши жасур бўлса-ю, адолатсизлик қилса, фитна ва нотинчликни уйғотади. Адолатдан узоқ, аммо жасур майда одам эса қароқчига айланади.
Сўрадилар:
— Олижаноб киши бирон-бир одамни ёқтирмаслиги мумкинми?
Жавоб бердилар:
— Мумкин. Аввало ғийбатчилардан ҳазар қилади, пастроқ мартаба эгаларининг юқори амалдагилар олдида лаганбардорлик қилишларидан нафратланади, одатларга хилоф иш юритувчи мардлардан, жасур, аммо қайсарлардан ўзини нари тутади.
Сўрадилар:
— Яна кимларни ёқтирмайди?
Жавоб бердилар:
— Бировнинг ақли билан тирикчилик қилувчиларни, бўйсунмасликни жасорат, чақимчиликни ҳақиқатгўйлик деб билувчиларни ёмон кўради.
Тоҳир Маликнинг «Меҳмон туйғулар» асаридан.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Яқинларингизга ҳам
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
04 Jan, 16:01
💘 Tushda sevgan insoningizni ko'rsangiz u sizni o'ylayotgan bo'ladimi ?
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
04 Jan, 15:59
📝БОГЧАДА КЕЧАСИ КОЛСАМ МАЙЛИМИ?
(Баъзи бирларимизни х,аётимизда булиб турадиган огрикли вокеалардан бир парча).
-К,ани болажонларим булаколинглар кийимларимизни кийиб ташкарида уйнаб турамиз,уйингиздагилар келиб олиб кетишади,мазза уйга кетасизлар?
Богча опанинг бу сузларидан хурсанд булган булган болалар к,ий-чув к,илиб тезда уз шкафчалари олдига бориб апил-тапил кийимларини олиб кийиб таёйрлана бошладилар.
- Гузал сен нега утирибсан тезрок кийина к,ол уртогларинг х,аммаси кийиниб булишди-ку- деди богча опа чекада жимгина х.аммани кузатиб утирган к,изчага.
- Опажон мен бугун кечаси богчада к,олсам мийлими? - деди ёлворган х,олда к,изча мунгли нигохларини к.адаб.
Гузалнинг бу гапларидан х,айратга тушган богча опа,унинг олдига якинлашиб бошини ва сочларини силаб: - Вой асалим нега унака дейсан ахир кечаси богчада хеч ким к,олмайди бир узинг нима к,иласан - деди.
Шунда к,изча майли х,еч ким к,олмаса х,ам бир узим устимдан к,улфлаб кетсангиз утиравераман - деди митти кузлари чакнаб.
- Нега уйингларга боргинг келмаяптими? - деди богча опа уни сурока тутиб.
- Йук уйимизга кетмайман?- деб кузидан ёш окизиб йиглаб юборди к,изча.
Богча опаси Гузални куз ёшларини румолчаси билан артиб сочларини силаб:
- Йиглама асал к,изим, уйингларда сени хафа к,илишдими?- деб суради.
- Йук, мени эмас,дадам ойимни уриб хафа к,илди деди,яна кузига ёш олиб к,изча!
Богча опа булса к,изчани кунгли огриганини х,ис этиб аста уни багрига олиб овутган булди.
Ҳурматли азиз инсонлар бир-бирингиз билан арзимас нарсалар учун оилада уз фарзандингиз куз олдида унинг х,ис туюгуларни жажигина юракчаси огриб к,олишини уйлаб курмасдан уруш-жанжал к,илманг,акс х,олда узингиз учун энг к,иммат булган кузингиз гавхарлари булган ширинтой болангизни к.албида оиласига нисбатдан нафрат уйготиб кунглини огритиб кузидан ёш окишига сабабчи буласиз.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
(Баъзи бирларимизни х,аётимизда булиб турадиган огрикли вокеалардан бир парча).
-К,ани болажонларим булаколинглар кийимларимизни кийиб ташкарида уйнаб турамиз,уйингиздагилар келиб олиб кетишади,мазза уйга кетасизлар?
Богча опанинг бу сузларидан хурсанд булган булган болалар к,ий-чув к,илиб тезда уз шкафчалари олдига бориб апил-тапил кийимларини олиб кийиб таёйрлана бошладилар.
- Гузал сен нега утирибсан тезрок кийина к,ол уртогларинг х,аммаси кийиниб булишди-ку- деди богча опа чекада жимгина х.аммани кузатиб утирган к,изчага.
- Опажон мен бугун кечаси богчада к,олсам мийлими? - деди ёлворган х,олда к,изча мунгли нигохларини к.адаб.
Гузалнинг бу гапларидан х,айратга тушган богча опа,унинг олдига якинлашиб бошини ва сочларини силаб: - Вой асалим нега унака дейсан ахир кечаси богчада хеч ким к,олмайди бир узинг нима к,иласан - деди.
Шунда к,изча майли х,еч ким к,олмаса х,ам бир узим устимдан к,улфлаб кетсангиз утиравераман - деди митти кузлари чакнаб.
- Нега уйингларга боргинг келмаяптими? - деди богча опа уни сурока тутиб.
- Йук уйимизга кетмайман?- деб кузидан ёш окизиб йиглаб юборди к,изча.
Богча опаси Гузални куз ёшларини румолчаси билан артиб сочларини силаб:
- Йиглама асал к,изим, уйингларда сени хафа к,илишдими?- деб суради.
- Йук, мени эмас,дадам ойимни уриб хафа к,илди деди,яна кузига ёш олиб к,изча!
Богча опа булса к,изчани кунгли огриганини х,ис этиб аста уни багрига олиб овутган булди.
Ҳурматли азиз инсонлар бир-бирингиз билан арзимас нарсалар учун оилада уз фарзандингиз куз олдида унинг х,ис туюгуларни жажигина юракчаси огриб к,олишини уйлаб курмасдан уруш-жанжал к,илманг,акс х,олда узингиз учун энг к,иммат булган кузингиз гавхарлари булган ширинтой болангизни к.албида оиласига нисбатдан нафрат уйготиб кунглини огритиб кузидан ёш окишига сабабчи буласиз.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
03 Jan, 15:32
#қотил_дори
7 ёшли қиз шу оддий дори туфайли вафот етди!
Бу доридан ўлим холатлари кўпаймоқда.
Бу дори ҳамманинг уйида бор лекин кўпчилик қанчалик хавфли эканини билишмайди.
☠ Бу доридан эхтиёт бўлинг❗️❗️
7 ёшли қиз шу оддий дори туфайли вафот етди!
Бу доридан ўлим холатлари кўпаймоқда.
Бу дори ҳамманинг уйида бор лекин кўпчилик қанчалик хавфли эканини билишмайди.
☠ Бу доридан эхтиёт бўлинг❗️❗️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
03 Jan, 09:51
СУКУТ ЎЛДИРАДИ
Бир киши уйланди. Аёли билан тинч, осуда ҳаёт кечира бошлади. Аёлини яхши кўрарди. Фарзандлар кўрди. Оиласини моддий томондан доим яхши таъминлаб қўйса ҳам, бора - бора аёлига унчалик аҳамият, эътибор бермас, баъзан бор - йўқлигини сезмайдиган бўлиб қолди.
Орадан ўн йиллар ўтиб, аёл оилавий ҳаётларига ўзгартириш киритишни истади. Ва кунларнинг бирида эри ишга кетаётганидан йўл - йўлакай эшитиб кетиши учун диск берди. Эри мошинасига ўтириб дискни қўйди. 5, 10 ҳатто 20 дақиқа ўтса ҳамки ундан садо чиқмади. 40 дақиқа ўтди. Яна кутди. 2 дақиқадан кейин аёлига қўнғорироқ қилди.
- Эй Ҳилолнинг қизи, бу қанақа диск? Ичида ҳеч нарса йўқ шекилли!? -деди.
- Озроқ кутинг, бошлайди! - деди, аёл.
Эри яна кутди. Садо чиқмади. Яна қўнғироқ қилиб, аёлга айни саволни берди. Аёл:
- Дискнинг бошқа томонини қўйиб кўринг - чи? - деди. Қўйди. Жим.. 12 дақиқадан сўнг, ишига етиб борди. Аёлига:
- Сен менга ишламайдиганини бердинг, шекилли. Унда ҳеч нарса йўқ! - деди.
Аёли:
- Уйга қайтаётганингизда яна қўйиб кўринг, ишлаши керак эди, - деди.
Эри айтганини қилди. Жим...
- У ёқ буёғига қараб яна қўйди. Ишламади. Ғазаби келди. Уйига келиб, зарда билан:
-Нима, мени мазах қиляпсанми? - деди.
Аёли:
- Қани диск? - деди.
- Мана! - деб берди.
- Сабр қилинг! - деди.
Ва компьютерга қўйди.
- Келинг, эшитинг! - деди.
Бир, бир ярим дақиқа кутишди.
- Кўряпсанми, диск бўш! - деди, эри.
- Шошилманг, озгина сабр қилинг! - деди, аёл.
5 дақиқа кутиб асаблари бузилиб кетди. Аёл хотиржам дискни ўгириб бошқа томонини ўгирди. Айни ҳикоя.
- Нима-а-а? Устимдан куляпсанми? Ё ўзингними? - деди, эри.
-Сабр қилинг, озроқ, - деди аёл.
- Эй, бўлди - е, тоқатим қолмади! - деди, ғазабланиб.
Аёл аста ўрнидан туриб дискни чиқарди. Ва:
- Қадрли эргинам, азизим.... Сиз бир, бир ярим соат шу дискнинг бўшлигига сабр қила олмадингиз...
Мен эса, ўн йиллардан бери сизнинг ичигиз бўшлигига сабр қилиб келяпман - ку? - деди.
Киши аёлининг нима демоқчилигини тушунди. Ўзини, ва оиласининг аҳволини тўғирлашга киришди.
Хулоса
Сиз бу ҳикоядан нимадир олдингизми?
Сукут аста - секин таъсир қилувчи заҳардек оилавий ришталарни ўлдиради!
Аёлингизни инсон билиб муомала қилинг! Уйнинг бир парчаси деб эмас!
Уни тингланг! Суҳбатлашинг!
У сизга бутун қалбини бериб, сиздан рози бўлиб, умрини сизга бахш этганига яраша, сиз ҳам унга аҳамият беринг! Меҳрингиз, озгина эътиборингизни аяманг!
Бир киши уйланди. Аёли билан тинч, осуда ҳаёт кечира бошлади. Аёлини яхши кўрарди. Фарзандлар кўрди. Оиласини моддий томондан доим яхши таъминлаб қўйса ҳам, бора - бора аёлига унчалик аҳамият, эътибор бермас, баъзан бор - йўқлигини сезмайдиган бўлиб қолди.
Орадан ўн йиллар ўтиб, аёл оилавий ҳаётларига ўзгартириш киритишни истади. Ва кунларнинг бирида эри ишга кетаётганидан йўл - йўлакай эшитиб кетиши учун диск берди. Эри мошинасига ўтириб дискни қўйди. 5, 10 ҳатто 20 дақиқа ўтса ҳамки ундан садо чиқмади. 40 дақиқа ўтди. Яна кутди. 2 дақиқадан кейин аёлига қўнғорироқ қилди.
- Эй Ҳилолнинг қизи, бу қанақа диск? Ичида ҳеч нарса йўқ шекилли!? -деди.
- Озроқ кутинг, бошлайди! - деди, аёл.
Эри яна кутди. Садо чиқмади. Яна қўнғироқ қилиб, аёлга айни саволни берди. Аёл:
- Дискнинг бошқа томонини қўйиб кўринг - чи? - деди. Қўйди. Жим.. 12 дақиқадан сўнг, ишига етиб борди. Аёлига:
- Сен менга ишламайдиганини бердинг, шекилли. Унда ҳеч нарса йўқ! - деди.
Аёли:
- Уйга қайтаётганингизда яна қўйиб кўринг, ишлаши керак эди, - деди.
Эри айтганини қилди. Жим...
- У ёқ буёғига қараб яна қўйди. Ишламади. Ғазаби келди. Уйига келиб, зарда билан:
-Нима, мени мазах қиляпсанми? - деди.
Аёли:
- Қани диск? - деди.
- Мана! - деб берди.
- Сабр қилинг! - деди.
Ва компьютерга қўйди.
- Келинг, эшитинг! - деди.
Бир, бир ярим дақиқа кутишди.
- Кўряпсанми, диск бўш! - деди, эри.
- Шошилманг, озгина сабр қилинг! - деди, аёл.
5 дақиқа кутиб асаблари бузилиб кетди. Аёл хотиржам дискни ўгириб бошқа томонини ўгирди. Айни ҳикоя.
- Нима-а-а? Устимдан куляпсанми? Ё ўзингними? - деди, эри.
-Сабр қилинг, озроқ, - деди аёл.
- Эй, бўлди - е, тоқатим қолмади! - деди, ғазабланиб.
Аёл аста ўрнидан туриб дискни чиқарди. Ва:
- Қадрли эргинам, азизим.... Сиз бир, бир ярим соат шу дискнинг бўшлигига сабр қила олмадингиз...
Мен эса, ўн йиллардан бери сизнинг ичигиз бўшлигига сабр қилиб келяпман - ку? - деди.
Киши аёлининг нима демоқчилигини тушунди. Ўзини, ва оиласининг аҳволини тўғирлашга киришди.
Хулоса
Сиз бу ҳикоядан нимадир олдингизми?
Сукут аста - секин таъсир қилувчи заҳардек оилавий ришталарни ўлдиради!
Аёлингизни инсон билиб муомала қилинг! Уйнинг бир парчаси деб эмас!
Уни тингланг! Суҳбатлашинг!
У сизга бутун қалбини бериб, сиздан рози бўлиб, умрини сизга бахш этганига яраша, сиз ҳам унга аҳамият беринг! Меҳрингиз, озгина эътиборингизни аяманг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
03 Jan, 09:01
🟩 ❤️ 𝗛𝗜𝗦𝗜𝗬𝗢𝗧𝗟𝗔𝗥 𝗧𝗘𝗦𝗧 ❤️ 🟩
🟥🟥🟥🟩🟩🟩🟩🟩🟩🟩🟥🟥🟥
𝗔𝗩𝗩𝗔𝗟 𝗥𝗔𝗦𝗠𝗟𝗔𝗥𝗗𝗔𝗡 𝗕𝗜𝗥𝗜𝗡𝗜 𝗧𝗔𝗡𝗟𝗔𝗡𝗚!
🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻
𝗘𝗻𝗱𝗶 𝗶𝗰𝗵𝗸𝗶 𝘀𝗲𝘇𝗴𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇𝗴𝗮 𝘁𝗮𝘆𝗮𝗻𝗶𝗯
𝘂𝘆𝗹𝗮𝗺𝗮𝘀𝗱𝗮𝗻 𝗿𝗮𝘀𝗺𝗱𝗮 𝗸𝘂𝗿𝘀𝗮𝘁𝗶𝗹𝗴𝗮𝗻
𝗴𝗮𝘆𝗿𝗶𝗼𝗱𝗱𝗶𝘆 𝗿𝗮𝘀𝗺𝗹𝗮𝗿𝗱𝗮𝗻 𝗯𝗶𝘁𝗮𝘀𝗶𝗻𝗶 𝘁𝗮𝘃𝗮𝗸𝗮𝗹 𝘂𝘇𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇𝗴𝗮 𝘆𝗼𝗾𝗮𝗻𝗶𝗻𝗶 𝘁𝗮𝗻𝗹𝗮𝗻𝗴! 𝘃𝗮 𝗺𝘂𝗻𝗼𝘀𝗮𝗯𝗮𝘁𝗹𝗮𝗿𝗱𝗮❤️ 𝗼𝘇𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇𝗻𝗶 𝗾𝗮𝗻𝗱𝗮𝘁 𝘁𝘂𝘁𝗶𝘀𝗵𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇𝗻𝗶 𝗯𝗶𝗹𝗶𝗯 𝗼𝗹𝗶𝗻𝗴
🟥🟥🟥🟩🟩🟩🟩🟩🟩🟩🟥🟥🟥
𝗔𝗩𝗩𝗔𝗟 𝗥𝗔𝗦𝗠𝗟𝗔𝗥𝗗𝗔𝗡 𝗕𝗜𝗥𝗜𝗡𝗜 𝗧𝗔𝗡𝗟𝗔𝗡𝗚!
🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻
𝗘𝗻𝗱𝗶 𝗶𝗰𝗵𝗸𝗶 𝘀𝗲𝘇𝗴𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇𝗴𝗮 𝘁𝗮𝘆𝗮𝗻𝗶𝗯
𝘂𝘆𝗹𝗮𝗺𝗮𝘀𝗱𝗮𝗻 𝗿𝗮𝘀𝗺𝗱𝗮 𝗸𝘂𝗿𝘀𝗮𝘁𝗶𝗹𝗴𝗮𝗻
𝗴𝗮𝘆𝗿𝗶𝗼𝗱𝗱𝗶𝘆 𝗿𝗮𝘀𝗺𝗹𝗮𝗿𝗱𝗮𝗻 𝗯𝗶𝘁𝗮𝘀𝗶𝗻𝗶 𝘁𝗮𝘃𝗮𝗸𝗮𝗹 𝘂𝘇𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇𝗴𝗮 𝘆𝗼𝗾𝗮𝗻𝗶𝗻𝗶 𝘁𝗮𝗻𝗹𝗮𝗻𝗴! 𝘃𝗮 𝗺𝘂𝗻𝗼𝘀𝗮𝗯𝗮𝘁𝗹𝗮𝗿𝗱𝗮❤️ 𝗼𝘇𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇𝗻𝗶 𝗾𝗮𝗻𝗱𝗮𝘁 𝘁𝘂𝘁𝗶𝘀𝗵𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇𝗻𝗶 𝗯𝗶𝗹𝗶𝗯 𝗼𝗹𝗶𝗻𝗴
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
03 Jan, 04:31
📝Кўк сомса. Ёхуд шифобахш гиёх.
Самат ота анчадан буён кўзлари кўрмай қолди. Ўғгли кўрсатмаган доктори қолмади. Фойдаси бўлмади. Келининг эса доим жахли чиқарди. Худди болаларини ризқини қияёткандек эди қайнота.
- Шу кур чол ўлмади, мен қутулмадим, дерди доим.
Бир кун Саматотанинг кўк сомса егиси келиб қолди.
- Келин менга кўксомса қилиб беринг, роса егим келяпти, деди келинига.
- Кўк сомса егунча, захар еб ўлгин деди ичида.
Қайнотасига эса.
- Хўп бўлади дадажон деб ишга тушди.
Келин дуч келган кўкатни тера бошлади. Ажабмас шулар захар бўлиб чолни ўлдирса деб жахл билан терарди.
Самат ота учун алохида, ўзлари учун эса алохида кўкат. Самат ота зўр бир иштиёқ билан сомсаларни паққос тушурди. Келин эса хавотирда эди. Нима бўларкин? дея.
Эрталаб уйғонган келин хайрон қолди. Кайнота ўзи ёлғиз ховли айланар, қувончи чексиз эди.
Келинини кўриб чопқиллаб уни ёнига келди.
- Келин Аллохнинг қудратини қаранг эрталаб турсам кўзларим кўраяпти, менимча кечаги мехр билан тайёрлаган кўк сомсангиз шифо бўлди. Ахир бизни ҳар бир кўкат минг бир дардга даво дейишадику. Раҳмат сизга қизим. Келин оғзи очилиб Самат отанинг ортидан қараб қолди
Самат ота анчадан буён кўзлари кўрмай қолди. Ўғгли кўрсатмаган доктори қолмади. Фойдаси бўлмади. Келининг эса доим жахли чиқарди. Худди болаларини ризқини қияёткандек эди қайнота.
- Шу кур чол ўлмади, мен қутулмадим, дерди доим.
Бир кун Саматотанинг кўк сомса егиси келиб қолди.
- Келин менга кўксомса қилиб беринг, роса егим келяпти, деди келинига.
- Кўк сомса егунча, захар еб ўлгин деди ичида.
Қайнотасига эса.
- Хўп бўлади дадажон деб ишга тушди.
Келин дуч келган кўкатни тера бошлади. Ажабмас шулар захар бўлиб чолни ўлдирса деб жахл билан терарди.
Самат ота учун алохида, ўзлари учун эса алохида кўкат. Самат ота зўр бир иштиёқ билан сомсаларни паққос тушурди. Келин эса хавотирда эди. Нима бўларкин? дея.
Эрталаб уйғонган келин хайрон қолди. Кайнота ўзи ёлғиз ховли айланар, қувончи чексиз эди.
Келинини кўриб чопқиллаб уни ёнига келди.
- Келин Аллохнинг қудратини қаранг эрталаб турсам кўзларим кўраяпти, менимча кечаги мехр билан тайёрлаган кўк сомсангиз шифо бўлди. Ахир бизни ҳар бир кўкат минг бир дардга даво дейишадику. Раҳмат сизга қизим. Келин оғзи очилиб Самат отанинг ортидан қараб қолди
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
03 Jan, 04:04
🦄Bitta gulni🌼tanlang!
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🌺 4⃣🌺
2⃣ 🌺 5⃣🌺
3⃣🌺 6⃣🌺
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🌺 4⃣🌺
2⃣ 🌺 5⃣🌺
3⃣🌺 6⃣🌺
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
03 Jan, 03:59
Шунақаси ҳам бўлади
Менинг ризқим экан...
Ёш йигит Каъбада туриб фақат:
"Эй тўғриларнинг, ҳаромдан ҳазар қилган бандаларининг ёрдамчиси - Аллоҳим, Сенга ҳамду санолар бўлсин!" - дея такрорларди. Ёнидаги кишилардан бири ҳайратланиб сўради:
- Биродар, нега фақат 1 та жумлани қайтаряпсиз, бошқа сўрайдиган тилагингиз йўқми?
Йигит бирпас жим тургач, ўз ҳолатига шундай изоҳ берди:
- Бундан 7-8 йил олдин ҳам зиёратга келганимда, Каъбадан минг тилла танга солинган ҳамён топиб олдим. Ичимда васваса бошланди: "Олтинларни олу чўнтагингга сол.
Энди улар сеники, истаганингча харжласанг бўлади..."
Лекин бу гаплар шайтондан эканлигини ўз - ўзимга уқтирдим: "Йўқ, бу пуллар меники эмас, улардан фойдаланишим ҳаром".
Шу асно: " Ҳамёнимни йўқотдим, топиб олган борми?" - деган овоз эшитилди. Ҳалиги одамдан ҳамённинг таърифини, ичида қанча пул бўлганлигини сўрадим. Гапларидан ҳамён унга тегишлилиги маълум бўлди - омонатни эгасига топширдим.
У менга суюнчи деб 30 тилла танга берди. Қўлимда пул билан бозорга йўл олдим ва у ерда бир асир болани мақтаб сотишаётгани устидан чиқдим. Бояги боланинг тоза - покизалиги эътиборимни тортди.
Нархини сўрадим, 30 тилла эканини айтишди. Пулни бериб, асир болани сотиб олдим. Орадан бир- икки йил ўтди. Бола менга одоб ва садоқат билан ҳизмат қилди. Бир куни у билан бирга кетар эканмиз, қаршимиздан уч киши чиқди.
Шунда бола менга:"Ҳожам, сизга бир сирни очай - мен Фас амирининг ўғлиман. Келаётган кишилар эса отамнинг одамлари. Улар мени сотишингизни сўрайдилар, сиз яхши одамсиз, 30 минг олтиндан камига кўнманг.
Қўрқманг, улар сизга зарар етказишмайди", деди. Шундай қилиб асиримни ўттиз минг тиллага сотдим. Бу пуллар билан катта тижорат бошладим ва тез орада бойиб кетдим. Шундай кунларнинг бирида яқинларим: "Обрўли бир оиланинг қизи бор, отаси яқинда вафот этди. Сени шу қизга уйлантирмоқчимиз", деб қолишди.
Мен рози бўлдим. Тўй бўлди, никоҳ кечаси келиннинг сеплари орасида бир ҳамён диққатимни тортди. Рафиқамдан: "Бу нима?" - деб сўрадим.
У: "Отамнинг ҳалтаси
ичида 970 тилла танга бор. Отам бу ҳамённи бир йили Каъбада йўқотган, топиб берган кишига 30 тангасини берган эканлар. Қолганини эса менга ҳадя қилиб, сепимга қўшганлар".
Қарангки, ўшанда Каъбада мен топиб олган олтинлар аслида ҳам ризқим экан. Агар эгасига бермаганимда ҳаром йўл билан келган бўларкан..!
Тақдиримизда биз учун аталган ризқимизга албатта эга бўламиз, фақат харом ёки халол йул орқали эга бўлишни ўзимиз ҳал киламиз...
Менинг ризқим экан...
Ёш йигит Каъбада туриб фақат:
"Эй тўғриларнинг, ҳаромдан ҳазар қилган бандаларининг ёрдамчиси - Аллоҳим, Сенга ҳамду санолар бўлсин!" - дея такрорларди. Ёнидаги кишилардан бири ҳайратланиб сўради:
- Биродар, нега фақат 1 та жумлани қайтаряпсиз, бошқа сўрайдиган тилагингиз йўқми?
Йигит бирпас жим тургач, ўз ҳолатига шундай изоҳ берди:
- Бундан 7-8 йил олдин ҳам зиёратга келганимда, Каъбадан минг тилла танга солинган ҳамён топиб олдим. Ичимда васваса бошланди: "Олтинларни олу чўнтагингга сол.
Энди улар сеники, истаганингча харжласанг бўлади..."
Лекин бу гаплар шайтондан эканлигини ўз - ўзимга уқтирдим: "Йўқ, бу пуллар меники эмас, улардан фойдаланишим ҳаром".
Шу асно: " Ҳамёнимни йўқотдим, топиб олган борми?" - деган овоз эшитилди. Ҳалиги одамдан ҳамённинг таърифини, ичида қанча пул бўлганлигини сўрадим. Гапларидан ҳамён унга тегишлилиги маълум бўлди - омонатни эгасига топширдим.
У менга суюнчи деб 30 тилла танга берди. Қўлимда пул билан бозорга йўл олдим ва у ерда бир асир болани мақтаб сотишаётгани устидан чиқдим. Бояги боланинг тоза - покизалиги эътиборимни тортди.
Нархини сўрадим, 30 тилла эканини айтишди. Пулни бериб, асир болани сотиб олдим. Орадан бир- икки йил ўтди. Бола менга одоб ва садоқат билан ҳизмат қилди. Бир куни у билан бирга кетар эканмиз, қаршимиздан уч киши чиқди.
Шунда бола менга:"Ҳожам, сизга бир сирни очай - мен Фас амирининг ўғлиман. Келаётган кишилар эса отамнинг одамлари. Улар мени сотишингизни сўрайдилар, сиз яхши одамсиз, 30 минг олтиндан камига кўнманг.
Қўрқманг, улар сизга зарар етказишмайди", деди. Шундай қилиб асиримни ўттиз минг тиллага сотдим. Бу пуллар билан катта тижорат бошладим ва тез орада бойиб кетдим. Шундай кунларнинг бирида яқинларим: "Обрўли бир оиланинг қизи бор, отаси яқинда вафот этди. Сени шу қизга уйлантирмоқчимиз", деб қолишди.
Мен рози бўлдим. Тўй бўлди, никоҳ кечаси келиннинг сеплари орасида бир ҳамён диққатимни тортди. Рафиқамдан: "Бу нима?" - деб сўрадим.
У: "Отамнинг ҳалтаси
ичида 970 тилла танга бор. Отам бу ҳамённи бир йили Каъбада йўқотган, топиб берган кишига 30 тангасини берган эканлар. Қолганини эса менга ҳадя қилиб, сепимга қўшганлар".
Қарангки, ўшанда Каъбада мен топиб олган олтинлар аслида ҳам ризқим экан. Агар эгасига бермаганимда ҳаром йўл билан келган бўларкан..!
Тақдиримизда биз учун аталган ризқимизга албатта эга бўламиз, фақат харом ёки халол йул орқали эга бўлишни ўзимиз ҳал киламиз...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
03 Jan, 03:30
❗️ШОК ХАБАР ХАЛИМАНИНГ ВАФОТИДА ЮЛДУЗНИ АЙБИ БОРМИДИ?😱
ЮЛДУЗ УСМОНОВА ҲАҚИДАГИ ҲАҚИҚАТЛАР ҲАММАНИ ШОККА ТУШИРМОҚДА😨
НАХОТКИ ЮЛДУЗ ҲАММАНИ АЛДАДИ...🤬 У ХАЛИМАГА НИМА ҚИЛДИ
МАХФИЙ ХАБАР ҲОЗИРОҚ КЎРИНГ ЎЧИРИЛИШИ МУМКУН👇👇
https://telegram.me/joinchat/nG2wtcIS4oNlMmEy
ЮЛДУЗ УСМОНОВА ҲАҚИДАГИ ҲАҚИҚАТЛАР ҲАММАНИ ШОККА ТУШИРМОҚДА😨
НАХОТКИ ЮЛДУЗ ҲАММАНИ АЛДАДИ...🤬 У ХАЛИМАГА НИМА ҚИЛДИ
МАХФИЙ ХАБАР ҲОЗИРОҚ КЎРИНГ ЎЧИРИЛИШИ МУМКУН👇👇
https://telegram.me/joinchat/nG2wtcIS4oNlMmEy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
03 Jan, 03:01
🍃➖Пайғамбаримиз ﷺ га БИР ДОНА саловат айтишнинг фазилати:
🌱➖ Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Умматимдан ким менга холис бўлиб қалбидан бир дона саловат айтса, Аллоҳ унга шу сабаб;
🌸🌱👉 ўнта раҳмат йўллайди,
🌸🌱👉 ўн даражага кўтаради,
🌸🌱👉 ўнта ҳасанот ёзади,
🌸🌱👉 ўнта хатосини ўчиради»
Насоий, Табароний, Баззор.
🍃➖ Пайғамбар алайҳиссаломга хохлаганингизча саловот айтинг илтимос!
Аллоҳ рози бўлсин сиздан!😊👇
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖Аллоҳумма солли аълаа набиййинаа Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱➖ Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Умматимдан ким менга холис бўлиб қалбидан бир дона саловат айтса, Аллоҳ унга шу сабаб;
🌸🌱👉 ўнта раҳмат йўллайди,
🌸🌱👉 ўн даражага кўтаради,
🌸🌱👉 ўнта ҳасанот ёзади,
🌸🌱👉 ўнта хатосини ўчиради»
Насоий, Табароний, Баззор.
🍃➖ Пайғамбар алайҳиссаломга хохлаганингизча саловот айтинг илтимос!
Аллоҳ рози бўлсин сиздан!😊👇
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖Аллоҳумма солли аълаа набиййинаа Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
03 Jan, 01:45
Бир аёл деди:
«Худо хоҳласа, мен албатта солиҳ инсонга турмушга чиқаман! У билан бахтли ҳаёт кечираман». Айтгани бўлди.
Деди:
«Мен университетда ўқишга қабул қилинишимга ишонаман ва шунга интиламан! Ўзим истаган мутахассисликга кираман!». Айтгани бўлди.
Унга дедилар:
«Етар шунча туққанинг! Болалар чарчатишдан бошқасига ярашмайди».
Деди:
«Аллоҳ ёрдам беради. Фарзандаларим қобил, кўзимнинг қувончи бўлишади». Айтгани бўлди.
Эри катта туҳматга қолиб қамалди. Дедилар:
«Эринг туҳматга қолиб қамалди. Яқин орада чиқмаса керак. Унинг фақат ўлиги чиқади».
Деди:
«Йўқ, Худо хоҳласа, албатта чиқадилар. Мен уларни жуда ҳам чиройли кутиб оламан». Айтгани бўлди. Эрининг қандай чиққани ҳаммани ҳайратда қолдирди.
Бир киши деди:
«Мен ишдан ҳайдалишдан қўрқаман. Шунинг учун ишсиз қоладиган кунларимга ҳам пул йиғмоғим керак!» Айтгани бўлди. Ишдан бўшатилди.
Нимага бизнинг айтганларимиз рўёбга чиқади?
Чунки Аллоҳ таоло: «Бандам Мени қандай ўйласа, шундайман!» дейди. Агар Аллоҳ ҳақида чиройли гумон қилса, ўзига яхши. Ёмон ўйласа, ўзига ёмон.
Шунинг учун ҳам Мусо алайҳиссалом Нил дарёсига келиб, қочишга йўл қолмаганда ҳам Роббилари ҳақида чиройли гумон қилдилар. Қавмлари: «Энди қўлга тушдик» дейишса ҳам, улар: «Йўқ! Албатта, Роббим мен билан, У менга тўғри йўлни кўрсатур» дедилар. Аллоҳ уларнинг айтганларини рўёбга чиқарди. Ақл бовар қилмас ҳолда дарё қоқ иккига бўлинди. Йўл очилди.
Ҳатто арзимас нарсалар ҳақида гапириш, ўйлашда ҳам диққат қилинг!
Доим некбин (оптимист) бўлинг! Аллоҳ ҳақида чиройли гумон қилинг! У - КАРИМ, РОҲИМ!
Ёмонлик ҳақида ўйламанг! Агар қийин вазиятга тушиб қолсангиз, Мусо алайҳиссалом айтганларидек «Инна маъия Роббий саяҳдийн» (Албатта, Роббим мен билан, У менга тўғри йўлни кўрсатур) деб айтинг!
«Худо хоҳласа, мен албатта солиҳ инсонга турмушга чиқаман! У билан бахтли ҳаёт кечираман». Айтгани бўлди.
Деди:
«Мен университетда ўқишга қабул қилинишимга ишонаман ва шунга интиламан! Ўзим истаган мутахассисликга кираман!». Айтгани бўлди.
Унга дедилар:
«Етар шунча туққанинг! Болалар чарчатишдан бошқасига ярашмайди».
Деди:
«Аллоҳ ёрдам беради. Фарзандаларим қобил, кўзимнинг қувончи бўлишади». Айтгани бўлди.
Эри катта туҳматга қолиб қамалди. Дедилар:
«Эринг туҳматга қолиб қамалди. Яқин орада чиқмаса керак. Унинг фақат ўлиги чиқади».
Деди:
«Йўқ, Худо хоҳласа, албатта чиқадилар. Мен уларни жуда ҳам чиройли кутиб оламан». Айтгани бўлди. Эрининг қандай чиққани ҳаммани ҳайратда қолдирди.
Бир киши деди:
«Мен ишдан ҳайдалишдан қўрқаман. Шунинг учун ишсиз қоладиган кунларимга ҳам пул йиғмоғим керак!» Айтгани бўлди. Ишдан бўшатилди.
Нимага бизнинг айтганларимиз рўёбга чиқади?
Чунки Аллоҳ таоло: «Бандам Мени қандай ўйласа, шундайман!» дейди. Агар Аллоҳ ҳақида чиройли гумон қилса, ўзига яхши. Ёмон ўйласа, ўзига ёмон.
Шунинг учун ҳам Мусо алайҳиссалом Нил дарёсига келиб, қочишга йўл қолмаганда ҳам Роббилари ҳақида чиройли гумон қилдилар. Қавмлари: «Энди қўлга тушдик» дейишса ҳам, улар: «Йўқ! Албатта, Роббим мен билан, У менга тўғри йўлни кўрсатур» дедилар. Аллоҳ уларнинг айтганларини рўёбга чиқарди. Ақл бовар қилмас ҳолда дарё қоқ иккига бўлинди. Йўл очилди.
Ҳатто арзимас нарсалар ҳақида гапириш, ўйлашда ҳам диққат қилинг!
Доим некбин (оптимист) бўлинг! Аллоҳ ҳақида чиройли гумон қилинг! У - КАРИМ, РОҲИМ!
Ёмонлик ҳақида ўйламанг! Агар қийин вазиятга тушиб қолсангиз, Мусо алайҳиссалом айтганларидек «Инна маъия Роббий саяҳдийн» (Албатта, Роббим мен билан, У менга тўғри йўлни кўрсатур) деб айтинг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
03 Jan, 01:33
Психологик тест
Сизнингча расмдаги аёллар ичида энг ёши каттаси қайси?
Берадиган жавобингиз сизнинг хақиқий шахсиятингизни очиб беради...
Вариантлардан бирини танланг👇
Сизнингча расмдаги аёллар ичида энг ёши каттаси қайси?
Берадиган жавобингиз сизнинг хақиқий шахсиятингизни очиб беради...
Вариантлардан бирини танланг👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
02 Jan, 17:44
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 15.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
02 Jan, 17:31
2-фасл
7
Нилуфар келганига уч кунча бўлгач, Шоҳсанамни кўргани борди.
— Келганинг жуда яхши бўлди, — Шоҳсанам елиб-югуриб дастурхон ёзаркан, — сен ҳам мендан хафасан деб...
— Қўйсангчи, — Нилуфар уни ёнига ўтирғизаркан, — оворагарчилик керакмас. Сен билан суҳбатлашгани, ҳол-аҳволингни сўрагани келгандим.
— Мен яхшиман, — Шоҳсанам синиққина жилмаяркан, — фақат худбинлигим сабаб дугоналаримни..., — киприклари намланди.
— Санам, — Нилуфар уни бағрига босди, — ўзингни айблашни бас қил. Бу дунёда ҳамма ҳам хато қилади. Ҳеч ким беайб эмас. Бошингдан ўтганларни ҳисобга оладиган бўлсак, сени айблашга ҳеч кимни ҳаққи йўқ, — Нилуфар уни юпатаркан, касбига қизиқиши сабаб, ўқишга кирганидан кейин дарров ишга ҳам кириб олди. Навбатчи ҳамшира бўлиб ишлаб юрган кунларининг бирида касалхонада Шоҳсанамни кўриб бир хурсанд бўлса, бир ундан жаҳли ҳам чиққанди ўшанда. Чунки Гулбаҳор билан бўлган охирги суҳбатида Гулбаҳор унга Илёс ва Шоҳсанамнинг қилганларини айтиб берганди. Ҳар куни касалхонага қатнаётган Шоҳсанамнинг нега келиб юрганини эшитиб эса унга чиндан ачинди. Фурқатнинг ҳайвоний хирси сабаб, Шоҳсанам она бўлиш бахтидан айрилганини эшитиб у учун эзилиб йиғлагани ҳам эсида. Ҳаммасини била туриб, уни айблаб кўксидан итариш эса Нилуфарнинг қўлидан келмади.
— Баҳор билан гаплашиб турибсанми? — Шоҳсанам кўзёшларини артганча сўради.
— Ҳа бу ерга келмасимдан икки кун олдин кўришгандик.
— Яхши юрибмикин? Болалари катта бўлиб қолгандир?
— Ҳа чопқиллаб юришибди.
— Хурсандман, — Шоҳсанам оғир ютуниб қўяркан, — қани эди Гул ҳам орамизда бўлса. Лекин буни иложи йўқ. Чунки менинг аҳмоқлигим сабаб...
— Санам, — Нилуфар унинг қўлини устига қўлини қўяркан, — ўтган иш ўтди, илтимос ўзингни ҳа деб айблайверма. Бунақада ўзингни еб адо қиласан. Ўтмишни ортга ташлаб, келажак ҳақида ўйла. Бунақада касал орттириб оласан.
— Шунақа дейсану, мен нималарни ҳис қилишимни билмайсанда. Мана бу ерим ҳар кун ёниб кул бўлиб бормоқда. Мени бутун дунё кечирса ҳам, ўзимни-ўзим кечира олмасам керак.
— Санам, — Нилуфар уни елкаларидан тутиб ўзига қаратди, — бу ерда сени айбинг йўқ. Бу тақдир. Сен бўлмаганингда ҳам, ўша ҳайвон Гулга оғиз солиши билан Хосият янга бериб юбориши аниқ эди. Бунинг устига сен айбдор бўлсанг, қилган айбинг яраша жазо олиб бўлдинг гўзалим.
— Виждоним қийна....
— Санааам! — Нилуфарнинг қошлари хиёл чимирилди, — мен сен билан гаплашиб ўтиргани келсам, сени йиғлашингни қара. Ҳозир шу кўз ёшларинг устига почча кеса, қўлига таёқ олиб мени қувласа керак. Сенми мени Санамимни йиғлатадиган деб.
— Йўғаааа, — Шоҳсанам йиғлаб турган жойида куларкан, — дадаси унақамаслар.
— Ҳооо, бирпасда дадаси бўлдими? — Нилуфар қиқирлаб кулди, — лекин сенга жуда ярашаркан. Илоҳим бахтинг бунданда гўзал бўлсин.
— Раҳмат, илоҳим айтганинг келсин.
— Вой, албатта келади. Ахир, буни мен айтяпман, — Нилуфар мақтангандек кўз сузиб қўйдию, кулиб юборди.
— Ҳалиям ўша-ўшасан.
— Тентакми? — Нилуфар ёйилиб кулди, — ҳеч қачон ўзгармасам ҳам керак.
— Ўзгарма, ўзлигингча қол, — Шоҳсанам яна ўйчан бўлиб қолди.
7
Нилуфар келганига уч кунча бўлгач, Шоҳсанамни кўргани борди.
— Келганинг жуда яхши бўлди, — Шоҳсанам елиб-югуриб дастурхон ёзаркан, — сен ҳам мендан хафасан деб...
— Қўйсангчи, — Нилуфар уни ёнига ўтирғизаркан, — оворагарчилик керакмас. Сен билан суҳбатлашгани, ҳол-аҳволингни сўрагани келгандим.
— Мен яхшиман, — Шоҳсанам синиққина жилмаяркан, — фақат худбинлигим сабаб дугоналаримни..., — киприклари намланди.
— Санам, — Нилуфар уни бағрига босди, — ўзингни айблашни бас қил. Бу дунёда ҳамма ҳам хато қилади. Ҳеч ким беайб эмас. Бошингдан ўтганларни ҳисобга оладиган бўлсак, сени айблашга ҳеч кимни ҳаққи йўқ, — Нилуфар уни юпатаркан, касбига қизиқиши сабаб, ўқишга кирганидан кейин дарров ишга ҳам кириб олди. Навбатчи ҳамшира бўлиб ишлаб юрган кунларининг бирида касалхонада Шоҳсанамни кўриб бир хурсанд бўлса, бир ундан жаҳли ҳам чиққанди ўшанда. Чунки Гулбаҳор билан бўлган охирги суҳбатида Гулбаҳор унга Илёс ва Шоҳсанамнинг қилганларини айтиб берганди. Ҳар куни касалхонага қатнаётган Шоҳсанамнинг нега келиб юрганини эшитиб эса унга чиндан ачинди. Фурқатнинг ҳайвоний хирси сабаб, Шоҳсанам она бўлиш бахтидан айрилганини эшитиб у учун эзилиб йиғлагани ҳам эсида. Ҳаммасини била туриб, уни айблаб кўксидан итариш эса Нилуфарнинг қўлидан келмади.
— Баҳор билан гаплашиб турибсанми? — Шоҳсанам кўзёшларини артганча сўради.
— Ҳа бу ерга келмасимдан икки кун олдин кўришгандик.
— Яхши юрибмикин? Болалари катта бўлиб қолгандир?
— Ҳа чопқиллаб юришибди.
— Хурсандман, — Шоҳсанам оғир ютуниб қўяркан, — қани эди Гул ҳам орамизда бўлса. Лекин буни иложи йўқ. Чунки менинг аҳмоқлигим сабаб...
— Санам, — Нилуфар унинг қўлини устига қўлини қўяркан, — ўтган иш ўтди, илтимос ўзингни ҳа деб айблайверма. Бунақада ўзингни еб адо қиласан. Ўтмишни ортга ташлаб, келажак ҳақида ўйла. Бунақада касал орттириб оласан.
— Шунақа дейсану, мен нималарни ҳис қилишимни билмайсанда. Мана бу ерим ҳар кун ёниб кул бўлиб бормоқда. Мени бутун дунё кечирса ҳам, ўзимни-ўзим кечира олмасам керак.
— Санам, — Нилуфар уни елкаларидан тутиб ўзига қаратди, — бу ерда сени айбинг йўқ. Бу тақдир. Сен бўлмаганингда ҳам, ўша ҳайвон Гулга оғиз солиши билан Хосият янга бериб юбориши аниқ эди. Бунинг устига сен айбдор бўлсанг, қилган айбинг яраша жазо олиб бўлдинг гўзалим.
— Виждоним қийна....
— Санааам! — Нилуфарнинг қошлари хиёл чимирилди, — мен сен билан гаплашиб ўтиргани келсам, сени йиғлашингни қара. Ҳозир шу кўз ёшларинг устига почча кеса, қўлига таёқ олиб мени қувласа керак. Сенми мени Санамимни йиғлатадиган деб.
— Йўғаааа, — Шоҳсанам йиғлаб турган жойида куларкан, — дадаси унақамаслар.
— Ҳооо, бирпасда дадаси бўлдими? — Нилуфар қиқирлаб кулди, — лекин сенга жуда ярашаркан. Илоҳим бахтинг бунданда гўзал бўлсин.
— Раҳмат, илоҳим айтганинг келсин.
— Вой, албатта келади. Ахир, буни мен айтяпман, — Нилуфар мақтангандек кўз сузиб қўйдию, кулиб юборди.
— Ҳалиям ўша-ўшасан.
— Тентакми? — Нилуфар ёйилиб кулди, — ҳеч қачон ўзгармасам ҳам керак.
— Ўзгарма, ўзлигингча қол, — Шоҳсанам яна ўйчан бўлиб қолди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
02 Jan, 17:31
2-фасл
3
— Тутруқсиз, — Дилафруз Сарвар чиқиб кетгач қўлига илганини ҳар ёқа ота бошлади, — негаям ўшанда тўйга рози бўлдим? Бу руҳий ҳастага тегиб нима кўрдим? Нуқул ўша ит топмас жойга чопгани чопган, чопгани чопган, — Дилафруз Сарвар билан тўйи куни бирга тушган сурати солинган рамкани ҳам девор билан учраштираркан, — ортиқ бундай яшаб бўлмайди. Бугуноқ ҳаммасини гаплашиб олишим керак. Ё мен, ё ўша қишлоқиси. Мен бундай иккиликда яшай олмайман, — Дилафруз ҳамма нарсани ағдар-тўнтар қилиб ховри босилдими, бироз ўтириб нафас ростлаб олдию, ўзи расво қилган хонани ўзи тартибга келтира бошлади.
— Ойижон биз келдик, — у эндигина хонани тартибга келтириб ўтирганди ҳамки, эшик очилиб Олмагул ва Олчагуллар югуриб келиб уни қучоқлаб олишди, — биз сизга шашлик олиб келдик, — Олчагул бўйнидан маҳкам қучоқларкан, — жудаям ширин.
— Ўзимни гўзалларим, — Дилафруз қизларини навбати билан ўпиб қўяркан, — энди ухлайдиган вақтингиз бўлди, қани юринглар, — хонага кириб келган Сарварга эътибор ҳам бермасдан қизларини етаклаганча чиқиб кетди. Сарвар унинг бу ҳаракатини аразга йўйиб, жилмайиб қўяверди.
🌺🌺🌺
— Ассалому алейкум ойижоним, — Нилуфар ҳовлига кириши билан ҳовлида куймаланиб юрган ойисини маҳкам қучоқлаб оларкан, — сизни жуда соғиндим.
— Яхши келдингми? — Саломат опа қизининг юзларидан ўпганча, — нега келишингни олдинроқ айтмадинг? Бирор тансиқроқ овқатга уннаб қўярдимку.
— Сюзприз қилай дедимда. Овқатга келсак биргаликда тайёрлаймиз, — Нилуфар уйига қайтганидан жуда ҳам хурсанд эди.
— Ўқийман деб озиб кетганингни қара, — Саломат опа қизига бошдан оёқ разм соларкан, — ўзимни доктор қизимдан айланай.
— Меҳрибоним ўзимни.
— Сен кириб дамингни ола тур, мен ҳовлини тартибга келтириб олай кейин бирор мазали овқат тайёрлаб бераман, — Саломат опанинг ҳар бир гапида, қарашларида меҳр уфуриб турарди.
— Мен ҳам сизга ёрдам бераман. Ҳозир уст-бошимни алиштириб чиқай, — Нилуфар шундай дея югуриб хонасига кириб кетди. У бу ерга дам олгани келмаган. Берилган биргина ҳафталик таътилда ҳам оз бўлсаям ота-онамни оғирини енгил қилай деб келган. Ахир улар унинг ўқиши учун шунча имкон яратиб беришди.
Нилуфар ўқийман, доктор бўламан деганда ҳеч бир қаршиликсиз унга шароит яратиб берди. Қишлоққа wи-фи деган нарсани биринчи бўлиб унинг дадаси ўтқазди. Қизим етарлича билим олсин дея планшет олиб келди. Нилуфар мактаб дарсликларидан ташқари интернет орқали ҳам электрон китоблар олиб ўқиб, тиббиёт соҳасини оз бўлса ҳам ўрганиб улгурганди. Ўқишга ҳам ўз кучи билан кирди. Бу йил битирувчи курс.
3
— Тутруқсиз, — Дилафруз Сарвар чиқиб кетгач қўлига илганини ҳар ёқа ота бошлади, — негаям ўшанда тўйга рози бўлдим? Бу руҳий ҳастага тегиб нима кўрдим? Нуқул ўша ит топмас жойга чопгани чопган, чопгани чопган, — Дилафруз Сарвар билан тўйи куни бирга тушган сурати солинган рамкани ҳам девор билан учраштираркан, — ортиқ бундай яшаб бўлмайди. Бугуноқ ҳаммасини гаплашиб олишим керак. Ё мен, ё ўша қишлоқиси. Мен бундай иккиликда яшай олмайман, — Дилафруз ҳамма нарсани ағдар-тўнтар қилиб ховри босилдими, бироз ўтириб нафас ростлаб олдию, ўзи расво қилган хонани ўзи тартибга келтира бошлади.
— Ойижон биз келдик, — у эндигина хонани тартибга келтириб ўтирганди ҳамки, эшик очилиб Олмагул ва Олчагуллар югуриб келиб уни қучоқлаб олишди, — биз сизга шашлик олиб келдик, — Олчагул бўйнидан маҳкам қучоқларкан, — жудаям ширин.
— Ўзимни гўзалларим, — Дилафруз қизларини навбати билан ўпиб қўяркан, — энди ухлайдиган вақтингиз бўлди, қани юринглар, — хонага кириб келган Сарварга эътибор ҳам бермасдан қизларини етаклаганча чиқиб кетди. Сарвар унинг бу ҳаракатини аразга йўйиб, жилмайиб қўяверди.
🌺🌺🌺
— Ассалому алейкум ойижоним, — Нилуфар ҳовлига кириши билан ҳовлида куймаланиб юрган ойисини маҳкам қучоқлаб оларкан, — сизни жуда соғиндим.
— Яхши келдингми? — Саломат опа қизининг юзларидан ўпганча, — нега келишингни олдинроқ айтмадинг? Бирор тансиқроқ овқатга уннаб қўярдимку.
— Сюзприз қилай дедимда. Овқатга келсак биргаликда тайёрлаймиз, — Нилуфар уйига қайтганидан жуда ҳам хурсанд эди.
— Ўқийман деб озиб кетганингни қара, — Саломат опа қизига бошдан оёқ разм соларкан, — ўзимни доктор қизимдан айланай.
— Меҳрибоним ўзимни.
— Сен кириб дамингни ола тур, мен ҳовлини тартибга келтириб олай кейин бирор мазали овқат тайёрлаб бераман, — Саломат опанинг ҳар бир гапида, қарашларида меҳр уфуриб турарди.
— Мен ҳам сизга ёрдам бераман. Ҳозир уст-бошимни алиштириб чиқай, — Нилуфар шундай дея югуриб хонасига кириб кетди. У бу ерга дам олгани келмаган. Берилган биргина ҳафталик таътилда ҳам оз бўлсаям ота-онамни оғирини енгил қилай деб келган. Ахир улар унинг ўқиши учун шунча имкон яратиб беришди.
Нилуфар ўқийман, доктор бўламан деганда ҳеч бир қаршиликсиз унга шароит яратиб берди. Қишлоққа wи-фи деган нарсани биринчи бўлиб унинг дадаси ўтқазди. Қизим етарлича билим олсин дея планшет олиб келди. Нилуфар мактаб дарсликларидан ташқари интернет орқали ҳам электрон китоблар олиб ўқиб, тиббиёт соҳасини оз бўлса ҳам ўрганиб улгурганди. Ўқишга ҳам ўз кучи билан кирди. Бу йил битирувчи курс.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
02 Jan, 17:31
2-фасл
4
— Шоҳсанам қишлоққа қайтганидан хабаринг борми? — Саломат опа иш қилиш баробарида қизидан сўради.
— Йўқ, — Нилуфар бироз ҳайрон бўлди. Чунки бир неча ой олдин Шоҳсанамни шаҳарда кўрганида умуман қишлоққа қайтмайман, ҳозирги ҳаётимдан бахтлиман деганди, — ҳозир ота уйидами?
— Келиши билан эрга тегиб олди.
— Кимга? — Нилуфар қўлидаги четга қўяркан, — фақат яна ўша Фурқати билан....
— Йўға, унгамас. Бизни орқа кўчадаги Дадахон борку, ўшанга.
— Қайси Дадахон? Стомотолог Дадахонми?
— Нима тологлигини билмадиму, тиш доктори Дадахон, — Саломат опа соддалик билан тушунтирган бўлди.
— Мен ҳам шуни айтяпманда ойи. Тиш доктори бизни тилда стомотолог дейилади, — Нилуфар тушунтириб ўтди.
— Сизни тил, бизни тил демасдан, ўзимизча қишлоқ тилида гапир, — Саломат опа қизини койиган бўлди.
— Хўп ойи, — Нилуфар кулиб қўйганча, — Шоҳсанам ҳам бахтли бўлишга хақли, — ўйчан аҳволда, — оз-мунча қийинчилик кўрмади. Энди бахтли яшасинда ишқилиб.
— Ҳа Зулхумор эрга тегиб кетса бахтли яшайди, бўлмаса билмадим.
— Зулхумор? Энди буниси ким бўлди?
— Ким бўларди? Дадахоннинг раҳматли хотини Сурайёнинг синглиси Зулхуморда, — Саломат опа тушунтирган бўлди.
— Зулхуморга нима қилибди? — Нилуфар тушунмасдан сўради.
— Зулхумор нима қилмабди сўра қизим? — Саломат опа овозини сал пасайтириб қизини ёнига яқинлашганча, — Зулхумор бутун қишлоққа поччамга тегаман деб юрган эмиш.
— Нимааа? — буни эшитган Нилуфарнинг мияси тормиз ташлаб қолгандек бўлди, — ойи у қиз соғмикин ишқилиб? Қайси ақли билан бу гапларни айтиб юрибди экан? Ота-онаси эсингни йиғ демабми?
— Йўқда, ота-онасини ўзига ҳам ёқаётгандирда. Шундоқ йигитни яна куёв қилишга улар ҳам жон-жон дейишаётгандир, — Саломат опа паст овозда гапираркан, — балиқ бошидан сасийди дегани шуда. Оилада эркак бош бўлмаса шундай бўлади, — Саломат опа ёниб-куйиб гапираркан Нилуфарнинг ҳаёли шўрлик дугонаси Олмагулга кетди.
— Тўғри айтасиз, — бир нуқтадан кўз узмасдан, — камига она ўйсиз бўлсаку фарзандларига жабр, — кўзидан бир томчи ёш думалади, — ойижон, — ойисини маҳкам бағрига босаркан, — яхшиям сизни қизингизман. Яхшиям дадамни қизиман. Борингизга шукур меҳрибонларим.
🌺🌺🌺
— Ухламадингизми? — Дилафруз хонага кириб келиши билан Сарварнинг ёнига ўтираркан, — сиз билан гаплашиб олсак дегандим.
— Қулоғим сенда, — Сарвар у томонга ўгирилганча ётиб оларкан, — ҳали ҳам мендан хафамисан?
— Сарвар ака мен ҳозир айтмоқчи бўлганларимни яхшилаб эшитиб, тўғри қарорга келасиз деган умиддаман, — Дилафруз бармоқларини ўйнаганча, — ҳозир сизга шарт қўймоқчиман. Яъни ё биз ё ўша қабрдаги мурда севгилингиз. Тангланг.
— Дилафруз! — Сарвар аёлини биринчи марта кўриб тургандек қараб ўрнидан турди, — сен ҳозир....
— Мен бор гапни айтдим. Қолгани ўзизга боғлиқ. Лекин мен ортиқ бундай яшай олмайман. Мен ҳам аёлман. Эримни меҳрини, севгисини ҳис қилиб, бахтли яшашни хохлайман. Сиз эса...., — Дилафруз бу сафар йиғлаб юборди.
— Бўлди, — Сарвар уни авайлабгина бағрига босаркан, — йиғлама.
4
— Шоҳсанам қишлоққа қайтганидан хабаринг борми? — Саломат опа иш қилиш баробарида қизидан сўради.
— Йўқ, — Нилуфар бироз ҳайрон бўлди. Чунки бир неча ой олдин Шоҳсанамни шаҳарда кўрганида умуман қишлоққа қайтмайман, ҳозирги ҳаётимдан бахтлиман деганди, — ҳозир ота уйидами?
— Келиши билан эрга тегиб олди.
— Кимга? — Нилуфар қўлидаги четга қўяркан, — фақат яна ўша Фурқати билан....
— Йўға, унгамас. Бизни орқа кўчадаги Дадахон борку, ўшанга.
— Қайси Дадахон? Стомотолог Дадахонми?
— Нима тологлигини билмадиму, тиш доктори Дадахон, — Саломат опа соддалик билан тушунтирган бўлди.
— Мен ҳам шуни айтяпманда ойи. Тиш доктори бизни тилда стомотолог дейилади, — Нилуфар тушунтириб ўтди.
— Сизни тил, бизни тил демасдан, ўзимизча қишлоқ тилида гапир, — Саломат опа қизини койиган бўлди.
— Хўп ойи, — Нилуфар кулиб қўйганча, — Шоҳсанам ҳам бахтли бўлишга хақли, — ўйчан аҳволда, — оз-мунча қийинчилик кўрмади. Энди бахтли яшасинда ишқилиб.
— Ҳа Зулхумор эрга тегиб кетса бахтли яшайди, бўлмаса билмадим.
— Зулхумор? Энди буниси ким бўлди?
— Ким бўларди? Дадахоннинг раҳматли хотини Сурайёнинг синглиси Зулхуморда, — Саломат опа тушунтирган бўлди.
— Зулхуморга нима қилибди? — Нилуфар тушунмасдан сўради.
— Зулхумор нима қилмабди сўра қизим? — Саломат опа овозини сал пасайтириб қизини ёнига яқинлашганча, — Зулхумор бутун қишлоққа поччамга тегаман деб юрган эмиш.
— Нимааа? — буни эшитган Нилуфарнинг мияси тормиз ташлаб қолгандек бўлди, — ойи у қиз соғмикин ишқилиб? Қайси ақли билан бу гапларни айтиб юрибди экан? Ота-онаси эсингни йиғ демабми?
— Йўқда, ота-онасини ўзига ҳам ёқаётгандирда. Шундоқ йигитни яна куёв қилишга улар ҳам жон-жон дейишаётгандир, — Саломат опа паст овозда гапираркан, — балиқ бошидан сасийди дегани шуда. Оилада эркак бош бўлмаса шундай бўлади, — Саломат опа ёниб-куйиб гапираркан Нилуфарнинг ҳаёли шўрлик дугонаси Олмагулга кетди.
— Тўғри айтасиз, — бир нуқтадан кўз узмасдан, — камига она ўйсиз бўлсаку фарзандларига жабр, — кўзидан бир томчи ёш думалади, — ойижон, — ойисини маҳкам бағрига босаркан, — яхшиям сизни қизингизман. Яхшиям дадамни қизиман. Борингизга шукур меҳрибонларим.
🌺🌺🌺
— Ухламадингизми? — Дилафруз хонага кириб келиши билан Сарварнинг ёнига ўтираркан, — сиз билан гаплашиб олсак дегандим.
— Қулоғим сенда, — Сарвар у томонга ўгирилганча ётиб оларкан, — ҳали ҳам мендан хафамисан?
— Сарвар ака мен ҳозир айтмоқчи бўлганларимни яхшилаб эшитиб, тўғри қарорга келасиз деган умиддаман, — Дилафруз бармоқларини ўйнаганча, — ҳозир сизга шарт қўймоқчиман. Яъни ё биз ё ўша қабрдаги мурда севгилингиз. Тангланг.
— Дилафруз! — Сарвар аёлини биринчи марта кўриб тургандек қараб ўрнидан турди, — сен ҳозир....
— Мен бор гапни айтдим. Қолгани ўзизга боғлиқ. Лекин мен ортиқ бундай яшай олмайман. Мен ҳам аёлман. Эримни меҳрини, севгисини ҳис қилиб, бахтли яшашни хохлайман. Сиз эса...., — Дилафруз бу сафар йиғлаб юборди.
— Бўлди, — Сарвар уни авайлабгина бағрига босаркан, — йиғлама.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
02 Jan, 17:31
2-фасл
6
— Нима бўлди? Нега йиғлаяпсан? — Севинчни бағридан бўшатиб ўзига қаратаркан, — сени кимдир хафа қилдими? — атайин баланд овозда ва кимдир сўзига алоҳида урғу берганча сўради.
— Йўқ фақат....
— Қўрқмай айтавер, — Зулхумор унинг гапини бўлди, — ким хафа қилди? — эшик олдида нима қилишини билмасдан турган Шоҳсанамга ёв қараш қилишни ҳам унутмади.
— Ойимни соғиндим, — Севинч йиғлаб юборди.
— Йиғлама асалим, — Зулхумор жиянини бағрига босаркан, — ўзимни ягонам.
— Севинч, — уйга кириб келган Дадахон йиғлаётган қизини кўриб бироз ҳайрон бўлди.
— Дадажон, — Севинч холасининг бағридан чиқиб дадасининг ёнига чопди.
— Нима бўлди оппоғим? — Дадахон қизининг кўз ёшларини артаркан, — кимдир нимадир дедими? — савол назари билан бир Шоҳсанамга, бир Зулхуморга қаради. Зулхумор бунга жавобан билмайман дегандек елка қисиб қўя қолди.
— Шоҳсанам, — Дадахон ҳаммасини тушунгандек, — уни ичкарига олиб кир.
— Менга беринг, мен ўзим...
— Шоҳсанам мени эшитдингми? — Дадахон Зулхуморнинг гапини бўлганча аёлига қаради.
— Хўп бўлади дадаси, — Шоҳсанам тезда ҳаёлини йиғиб олиб, келиб Севинчни қўлидан ушлади, — юра қол гўзалим, — Севинч ҳеч нима демасдан у билан ичкарига юрди.
— Зулхумор, — Шоҳсанам ва Севинч ичкарига кириб кетгач, Дадахон вазминлик билан гап бошлади, — сизни ҳам тушунаман. Севинч ва Бахтиёр марҳума опангиздан қолган ёдгорлик. Уларни соғинишингиз табиий ҳол, албатта. Лекин ҳозирги вазиятда бир муддат...
— Сиз ҳозир бу гапингиз билан мени бу уйдан ҳайдамоқчимисиз? — Зулхуморнинг кўзлари бир каттариб, бир қисилиб кетарди.
— Асло, бу уйга истаган пайтингиз келишингиз мумкин. Фақат фарзандларимни ҳаёлини чалғитмаган ҳолда келиб-кетсангиз яхши бўларди демоқчиман. Негаки, улар ҳали Шоҳсанамни тўлиқ қабул қилиб улгуришмади. Шунинг учун сиздан илтимос қилиб қолардимки....
— Тушунарли, — Зулхумор поччасининг бу гапларини ўзига ҳақоратдек қабул қилиб уйдан жаҳл қилганча чиқиб кетди.
— Зулхумор қани? — эрини ичкарига ёлғиз кирганини кўрган Шоҳсанам бироз ҳайрон бўлганча эшикка қаради.
— Бирровга келган эканми, тезда кетди, — Дадахон гапираркан жилмайиб қўйган бўлди, — овқатингиз тайёрми?
— Ҳа, сизни кутаётгандик, — келганидан буён эрининг бундай муомиласига энди кўникаётган Шоҳсанам тезда ошхонага ўтиб овқат сузишга тушиб кетди. Бу хонадонга келган илк кунларида эрининг «сизлаб» гапиришлари унга ўзгача, қандайдир ғалати туюлганди. Ҳозир эса анча кўникиб қолган.
— Буни шундайлигича қолдирмайман, — Зулхумор жаҳл билан тез-тез юриб кетаркан, Дадахонни бисотидаги энг «ширин» сўзлар билан сийлаб кетарди, — ҳали шундай қиламанки, ўзинг уйимга ялиниб келасан, Зулхумор юринг меникига деб. Ўша хотининг ҳам ҳеч нима қила олмай, бармоғини бурнига тиқиб шумшайганча чиқиб кетади тугунини орқалаб.
6
— Нима бўлди? Нега йиғлаяпсан? — Севинчни бағридан бўшатиб ўзига қаратаркан, — сени кимдир хафа қилдими? — атайин баланд овозда ва кимдир сўзига алоҳида урғу берганча сўради.
— Йўқ фақат....
— Қўрқмай айтавер, — Зулхумор унинг гапини бўлди, — ким хафа қилди? — эшик олдида нима қилишини билмасдан турган Шоҳсанамга ёв қараш қилишни ҳам унутмади.
— Ойимни соғиндим, — Севинч йиғлаб юборди.
— Йиғлама асалим, — Зулхумор жиянини бағрига босаркан, — ўзимни ягонам.
— Севинч, — уйга кириб келган Дадахон йиғлаётган қизини кўриб бироз ҳайрон бўлди.
— Дадажон, — Севинч холасининг бағридан чиқиб дадасининг ёнига чопди.
— Нима бўлди оппоғим? — Дадахон қизининг кўз ёшларини артаркан, — кимдир нимадир дедими? — савол назари билан бир Шоҳсанамга, бир Зулхуморга қаради. Зулхумор бунга жавобан билмайман дегандек елка қисиб қўя қолди.
— Шоҳсанам, — Дадахон ҳаммасини тушунгандек, — уни ичкарига олиб кир.
— Менга беринг, мен ўзим...
— Шоҳсанам мени эшитдингми? — Дадахон Зулхуморнинг гапини бўлганча аёлига қаради.
— Хўп бўлади дадаси, — Шоҳсанам тезда ҳаёлини йиғиб олиб, келиб Севинчни қўлидан ушлади, — юра қол гўзалим, — Севинч ҳеч нима демасдан у билан ичкарига юрди.
— Зулхумор, — Шоҳсанам ва Севинч ичкарига кириб кетгач, Дадахон вазминлик билан гап бошлади, — сизни ҳам тушунаман. Севинч ва Бахтиёр марҳума опангиздан қолган ёдгорлик. Уларни соғинишингиз табиий ҳол, албатта. Лекин ҳозирги вазиятда бир муддат...
— Сиз ҳозир бу гапингиз билан мени бу уйдан ҳайдамоқчимисиз? — Зулхуморнинг кўзлари бир каттариб, бир қисилиб кетарди.
— Асло, бу уйга истаган пайтингиз келишингиз мумкин. Фақат фарзандларимни ҳаёлини чалғитмаган ҳолда келиб-кетсангиз яхши бўларди демоқчиман. Негаки, улар ҳали Шоҳсанамни тўлиқ қабул қилиб улгуришмади. Шунинг учун сиздан илтимос қилиб қолардимки....
— Тушунарли, — Зулхумор поччасининг бу гапларини ўзига ҳақоратдек қабул қилиб уйдан жаҳл қилганча чиқиб кетди.
— Зулхумор қани? — эрини ичкарига ёлғиз кирганини кўрган Шоҳсанам бироз ҳайрон бўлганча эшикка қаради.
— Бирровга келган эканми, тезда кетди, — Дадахон гапираркан жилмайиб қўйган бўлди, — овқатингиз тайёрми?
— Ҳа, сизни кутаётгандик, — келганидан буён эрининг бундай муомиласига энди кўникаётган Шоҳсанам тезда ошхонага ўтиб овқат сузишга тушиб кетди. Бу хонадонга келган илк кунларида эрининг «сизлаб» гапиришлари унга ўзгача, қандайдир ғалати туюлганди. Ҳозир эса анча кўникиб қолган.
— Буни шундайлигича қолдирмайман, — Зулхумор жаҳл билан тез-тез юриб кетаркан, Дадахонни бисотидаги энг «ширин» сўзлар билан сийлаб кетарди, — ҳали шундай қиламанки, ўзинг уйимга ялиниб келасан, Зулхумор юринг меникига деб. Ўша хотининг ҳам ҳеч нима қила олмай, бармоғини бурнига тиқиб шумшайганча чиқиб кетади тугунини орқалаб.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
02 Jan, 17:31
2-фасл
5
— Тегманг, — Дилафруз хиққиллаганча эрини ўзидан итараркан, — қачон бир қарорга келгачгина мени қучоқлашингиз мумкин.
— Хўп, — Сарвар уни янада маҳкам бағрига босаркан, — сен нима десанг шу. Энди бўлса ухлаймиз, — Сарвар уни бағридан ёзғирмасдан жойига ётди.
— Алдамаяпсиз-а? — кўзларини жовдиратганча эрига қаради.
— Йўқ, — Сарвар аёлини кўзларига қараб, ўтган йиллар давомида ўзи билмаган ҳолда унга қанча азоб берганини энди тушунаётганди. У энди бир муддат, ҳеч йўқ шахсий ҳаётини изга солиб олгунча қабристонга бормаслик ҳақида ўйлай бошлаганди ҳам.
🌺🌺🌺
— Ойи мен бориб жиянларимни кўриб келаман, — кун ботишга яқин Зулхумор марҳума опасининг фарзандларини кўришга отланди.
— Майли, — Рухсора опа ҳам ҳеч қандай қаршиликсиз қизига рухсат бераркан, эри Воҳид ака қизини тўхтатди.
— Эртага борасан. Кун кеч бўлганда у уйда ҳеч гап йўқ. Қолаверса, жиянларингни энди ойиси бор.
— Боравер, — Рухсора опа эрига ёв қараш қилиб қўйдида, қизига қараб гапирди, — ўша ўгай невараларимга қандай қараётганини кўриб, билиб кел. Сиз эса, — нигоҳларини эрига олиб ўтганча, — аёлларни гапига аралашмай жим ўтринг. Асли ўзиз туғиб кўрмагансизда, шунга Сурайёгинамга менчалик куймайсиз.
— Мен кеттим, — Зулхумор ойиси ва дадасининг бунақа тортушувларидан аллақачон безиб кетгани боис, тезда чиқиб кетди, — бугун ўша уйда қоламан. Баҳонада поччамни кўнглига бир қўл солиб кўраман. Кичкина бўлса ҳам умид бўлса бўлди. Уёғига поччам меники. Жа бўлмаса, иложини кириб қўйнига кириб чиқсам, — Зулхумор ҳаёлларидан завқланганча қиқирлаб кулиб қўяркан, — нима қилиб бўлса поччамга тегиб олсам бўлди.
Зулхумор шундай ўйлар билан марҳума опасининг келинлик уйига қандай келиб қолганини ҳам сезмади. Опаси бор пайтда доим очиқ турадиган эшик бугун негадир қулф эди.
— Эшикни қулфлаб қўйганидан қанақалигини билиш қийин эмас, — лабини қийшайтириб қўйганча дарвозани тақиллата бошлади.
— Ҳозир, — ичкаридан аёл кишининг мулойим овози эшитилди.
— Эрим келди деб ўйлаб, мулойим овоз бердиларда, юмшоқ супурги.
— Вой ассалому алайкум, — Шоҳсанам эшикни очаркан, Зулхуморни кўриб рости ҳайрон қолди. Ахир, у келганидан буён ҳали кун қорайганида келмагандида, — киринг марҳамат.
— Салом, — тил учида салом берганча ичкарига кираркан, ҳовлига кўз югуртирди, — бугун бу ҳовли супурилмадими дейман? — атайин эшитилар-эшитилмас гапирди. Шоҳсанам унинг гапини эшитган бўлса ҳам, жавоб бермасликка қарор қилди. Чунки эри Дадахон уни олдиндан огоҳлантирган. Бунинг устига ўзи ҳам шу қишлоқни одами, қишлоқдошларини озми-кўпми билади. Айниқса, Зулхуморнинг ойиси Рухсора опани.
— Хола, — марҳума опасининг қизи Севинч Зулхуморни кўриши билан югуриб чиқди, — келдингизми, сизни жуда соғингандим, — Севинч Зулхуморда ўз ойисини кўргандек бўлдими кўзлари ёшланди. Бу эса Зулхумор учун айни муддао бўлди.
5
— Тегманг, — Дилафруз хиққиллаганча эрини ўзидан итараркан, — қачон бир қарорга келгачгина мени қучоқлашингиз мумкин.
— Хўп, — Сарвар уни янада маҳкам бағрига босаркан, — сен нима десанг шу. Энди бўлса ухлаймиз, — Сарвар уни бағридан ёзғирмасдан жойига ётди.
— Алдамаяпсиз-а? — кўзларини жовдиратганча эрига қаради.
— Йўқ, — Сарвар аёлини кўзларига қараб, ўтган йиллар давомида ўзи билмаган ҳолда унга қанча азоб берганини энди тушунаётганди. У энди бир муддат, ҳеч йўқ шахсий ҳаётини изга солиб олгунча қабристонга бормаслик ҳақида ўйлай бошлаганди ҳам.
🌺🌺🌺
— Ойи мен бориб жиянларимни кўриб келаман, — кун ботишга яқин Зулхумор марҳума опасининг фарзандларини кўришга отланди.
— Майли, — Рухсора опа ҳам ҳеч қандай қаршиликсиз қизига рухсат бераркан, эри Воҳид ака қизини тўхтатди.
— Эртага борасан. Кун кеч бўлганда у уйда ҳеч гап йўқ. Қолаверса, жиянларингни энди ойиси бор.
— Боравер, — Рухсора опа эрига ёв қараш қилиб қўйдида, қизига қараб гапирди, — ўша ўгай невараларимга қандай қараётганини кўриб, билиб кел. Сиз эса, — нигоҳларини эрига олиб ўтганча, — аёлларни гапига аралашмай жим ўтринг. Асли ўзиз туғиб кўрмагансизда, шунга Сурайёгинамга менчалик куймайсиз.
— Мен кеттим, — Зулхумор ойиси ва дадасининг бунақа тортушувларидан аллақачон безиб кетгани боис, тезда чиқиб кетди, — бугун ўша уйда қоламан. Баҳонада поччамни кўнглига бир қўл солиб кўраман. Кичкина бўлса ҳам умид бўлса бўлди. Уёғига поччам меники. Жа бўлмаса, иложини кириб қўйнига кириб чиқсам, — Зулхумор ҳаёлларидан завқланганча қиқирлаб кулиб қўяркан, — нима қилиб бўлса поччамга тегиб олсам бўлди.
Зулхумор шундай ўйлар билан марҳума опасининг келинлик уйига қандай келиб қолганини ҳам сезмади. Опаси бор пайтда доим очиқ турадиган эшик бугун негадир қулф эди.
— Эшикни қулфлаб қўйганидан қанақалигини билиш қийин эмас, — лабини қийшайтириб қўйганча дарвозани тақиллата бошлади.
— Ҳозир, — ичкаридан аёл кишининг мулойим овози эшитилди.
— Эрим келди деб ўйлаб, мулойим овоз бердиларда, юмшоқ супурги.
— Вой ассалому алайкум, — Шоҳсанам эшикни очаркан, Зулхуморни кўриб рости ҳайрон қолди. Ахир, у келганидан буён ҳали кун қорайганида келмагандида, — киринг марҳамат.
— Салом, — тил учида салом берганча ичкарига кираркан, ҳовлига кўз югуртирди, — бугун бу ҳовли супурилмадими дейман? — атайин эшитилар-эшитилмас гапирди. Шоҳсанам унинг гапини эшитган бўлса ҳам, жавоб бермасликка қарор қилди. Чунки эри Дадахон уни олдиндан огоҳлантирган. Бунинг устига ўзи ҳам шу қишлоқни одами, қишлоқдошларини озми-кўпми билади. Айниқса, Зулхуморнинг ойиси Рухсора опани.
— Хола, — марҳума опасининг қизи Севинч Зулхуморни кўриши билан югуриб чиқди, — келдингизми, сизни жуда соғингандим, — Севинч Зулхуморда ўз ойисини кўргандек бўлдими кўзлари ёшланди. Бу эса Зулхумор учун айни муддао бўлди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
02 Jan, 16:33
Аёлдан сўрашибди:
- Дунёда нима керак сенга айтгин десалар?
- Бир оддийгина ёғочдан ясалган кулба булса, ичида фарзандларим, турмуш ўртоғим билан ҳаёт қувончларини бирга кўрсак бас. Шуни ўзи менга бахт бошқа ҳеч нарса керакмас.- дебди.
- Бойлик, тилла тақинчоқлар сенга керакмасми? -дейишганда жавоб берди:
- Улар бугун қўлда бўлса, эртага йўқ, бахт, фарзандларим, ёрим эса ҳар доим ёнимда бўлади. Хатто қабрга кетсам ҳам руҳим ҳам улар билан бўлади деган экан...
Майлига аёлни ўраманг зарга,
Унинг учун қурманг гўзал Тожмаҳал,
Олтин остонали қасрдан кўра,
Аёлга мурувват... эътибор афзал!
Аёлни юракдан севинг ардоқланг,
Авайланг кўзингиз гавҳари каби,
Парвариш қилсангиз нозик гул мисол,
Ҳамиша яшнайди баҳор сингари!
Меҳрингиз аяманг кўкка кўтаринг,
Бахтдан сармаст бўлиб айлансин боши,
Сира ҳам қалбига бермангиз озор,
Юзларин ювмасин аччиқ кўз ёши!
Мухаббатин асло топтаманг ҳаргиз,
Ҳар қандай аёл мисоли наргиз...
@ibratli_sozlar
- Дунёда нима керак сенга айтгин десалар?
- Бир оддийгина ёғочдан ясалган кулба булса, ичида фарзандларим, турмуш ўртоғим билан ҳаёт қувончларини бирга кўрсак бас. Шуни ўзи менга бахт бошқа ҳеч нарса керакмас.- дебди.
- Бойлик, тилла тақинчоқлар сенга керакмасми? -дейишганда жавоб берди:
- Улар бугун қўлда бўлса, эртага йўқ, бахт, фарзандларим, ёрим эса ҳар доим ёнимда бўлади. Хатто қабрга кетсам ҳам руҳим ҳам улар билан бўлади деган экан...
Майлига аёлни ўраманг зарга,
Унинг учун қурманг гўзал Тожмаҳал,
Олтин остонали қасрдан кўра,
Аёлга мурувват... эътибор афзал!
Аёлни юракдан севинг ардоқланг,
Авайланг кўзингиз гавҳари каби,
Парвариш қилсангиз нозик гул мисол,
Ҳамиша яшнайди баҳор сингари!
Меҳрингиз аяманг кўкка кўтаринг,
Бахтдан сармаст бўлиб айлансин боши,
Сира ҳам қалбига бермангиз озор,
Юзларин ювмасин аччиқ кўз ёши!
Мухаббатин асло топтаманг ҳаргиз,
Ҳар қандай аёл мисоли наргиз...
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
02 Jan, 16:00
✍Ака ва Сингил ( Бўлган воқеа )
Мен у пайтлари ёш эдим.Синглим атиги 15 ёш эди. У мактабда 8- синфда оқир эди. Мен номард эса.. Òша куни òқишдан эртароқ келдим.Уйимиз 8 қаватда эди.Лифда чиқар эканман негадир ҳаяжонланиб òзимни тер босарди.Худди нмадир содир бòладигандей...Уйга кирдим... Уйда ҳеч ким йўқ эди. Синглимнинг қўшиқ ҳиргоя қилаётгани қулоғимга чалинди. Эшикни очиб не коз билан қарасам синглим...😱
Мен у пайтлари ёш эдим.Синглим атиги 15 ёш эди. У мактабда 8- синфда оқир эди. Мен номард эса.. Òша куни òқишдан эртароқ келдим.Уйимиз 8 қаватда эди.Лифда чиқар эканман негадир ҳаяжонланиб òзимни тер босарди.Худди нмадир содир бòладигандей...Уйга кирдим... Уйда ҳеч ким йўқ эди. Синглимнинг қўшиқ ҳиргоя қилаётгани қулоғимга чалинди. Эшикни очиб не коз билан қарасам синглим...😱
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
02 Jan, 15:58
📝 ВАФО
Бир киши уйланди. У аёлини жуда яхши кўрар, ардоқлар эди. Кутилмаганда аёлда ғалати касаллик бошланибди. Бутун баданига ҳуснбузар ва яралар тошиб, аввалги чиройидан асар ҳам қолмабди. Дард борган сари авж олибди.
Касаллик бошланган вақтда эр сафарда экан. У қайтаётганида фалокат юз бериб, кўзи жароҳатланибди, кўрмай қолибди. Шу алфозда эр-хотин 40 йил бирга ҳаёт кечиришибди. Вақти-соати етиб, аёл вафот этибди. Эр бир умрлик ҳамроҳини, вафодор, итоатли хотинини йўқотганидан қаттиқ хафа бўлибди.
Аёлни дафн этишгач, барча тарқалибди. Эр ҳам ўз уйига кетмоқчи бўлибди. Шунда ёнидаги дўсти:
– Қаёққа кетяпсан? – деб сўрабди.
– Уйимга, – жавоб берибди эр.
– Қандай қилиб кетасан, ахир биров етакламаса, йўлингни тополмайсан-ку!
– Менинг кўзларим очиқ, – дебди эр. – Фақат шунча йил ўзимни шу ҳолга солиб юрдим. Аёлимнинг касали оқибатлари мени шундай йўл тутишга мажбур қилди. У жуда яхши аёл эди, касаллигидан хабардорлигимни билса, бутун умр қимтиниб, ўксиниб яшарди. Қалбини яралагим келмади. “Эрим хунуклигимни билмайди-ку,” дея хотиржам яшаши учун шундай йўл тутгандим. У қирқ йил касаллигини умуман ўйламай, ўксимай яшаганидан хурсандман.
Бир киши уйланди. У аёлини жуда яхши кўрар, ардоқлар эди. Кутилмаганда аёлда ғалати касаллик бошланибди. Бутун баданига ҳуснбузар ва яралар тошиб, аввалги чиройидан асар ҳам қолмабди. Дард борган сари авж олибди.
Касаллик бошланган вақтда эр сафарда экан. У қайтаётганида фалокат юз бериб, кўзи жароҳатланибди, кўрмай қолибди. Шу алфозда эр-хотин 40 йил бирга ҳаёт кечиришибди. Вақти-соати етиб, аёл вафот этибди. Эр бир умрлик ҳамроҳини, вафодор, итоатли хотинини йўқотганидан қаттиқ хафа бўлибди.
Аёлни дафн этишгач, барча тарқалибди. Эр ҳам ўз уйига кетмоқчи бўлибди. Шунда ёнидаги дўсти:
– Қаёққа кетяпсан? – деб сўрабди.
– Уйимга, – жавоб берибди эр.
– Қандай қилиб кетасан, ахир биров етакламаса, йўлингни тополмайсан-ку!
– Менинг кўзларим очиқ, – дебди эр. – Фақат шунча йил ўзимни шу ҳолга солиб юрдим. Аёлимнинг касали оқибатлари мени шундай йўл тутишга мажбур қилди. У жуда яхши аёл эди, касаллигидан хабардорлигимни билса, бутун умр қимтиниб, ўксиниб яшарди. Қалбини яралагим келмади. “Эрим хунуклигимни билмайди-ку,” дея хотиржам яшаши учун шундай йўл тутгандим. У қирқ йил касаллигини умуман ўйламай, ўксимай яшаганидан хурсандман.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 10:32
Ҳикоя
Байрамдан кейинги "байрам"
Мухлиса телефонининг уйғотиш учун созланган, асабни эговлайдиган, бир маромдаги овозидан базўр уйғонди. Кечқурун кеч ётган эди. Янги йил кирса ҳам меҳмонларнинг кети узилмади-я. Турмуш ўртоғига бу йил ишхонасидан "хизмат уйи" деб аталувчи янги уй берилган эди. Шу баҳона бўлиб қайнона -қайнотаси-ю, овсинлари- ҳаммаси байрамни уларнинг уйида кутиб оладиган бўлишди. Мухлиса аввалига хурсанд бўлиб, ҳаракатни бошлаб юборди, аммо кечгача пишир - куйдир қилгани етмагандай, кейин ҳам ҳаммага бир ўзи хизмат қилди. Каттаси майли, кичик овсинларигача "меҳмон" бўлиб ўтириб олишди. Қайнонаси бир оғиз қарашиб юборинглар демай, "олинглар, олинглар" дейди, тавба.
Бугун эри навбатчиликка боради, нарсаларини тайёрлаш керак, бўлмаса ётиб ухламоқчи эди.
Турмуш ўртоғини ишга кузатиб, ишни нимадан бошлашни билмай турган Мухлиса бетартиб қалашиб ётган идишларга қараб баттар жиғибийрони чиқди. Тарақа -туруқ қилиб ишни бошлаб юборди. Орада ўзича жавраб қўяди.
Тушгача уйларини сарамжонлади, бу орада болалари уйғониб, уларга нонушта ҳам эмас, биратўла тушлик берди.
Ишхона томонидан берилган ушбу кўп қаватли янги уйларига эрининг ҳамкасблари ҳам оиласи билан бирин -кетин кўчиб келишганди. Уларга 5-қаватдан насиб қилди. Майли, шунисига ҳам шукр.
Ўтган шу беш олти ойнинг ичида қўшни аёллар билан анча иноқлашиб қолди. Деярли ёшлари тенг бўлгани учундир, балки. Айниқса, биринчи қаватда турадиган Лобар билан сирдош бўлиб улгурди.
Кечаги тортдан бир бўлак кесиб, озроқ ҳўл мева олиб, икки боласини етаклаб Лобарникига тушди. Қўшниси дастурхон тузаб бўлгунича Мухлиса дардини дастурхон қилиб улгурди. Болалар қий-чув қилиб тўпалонни бошлаб юборишди. Фақат етти ёшли тўнғичи Муниса ҳеч кимга қўшилмай мунғайиб ўтирибди. Мухлиса қайнонаси-ю, овсинларини обдон гўрига ғишт қалаб , мунғайиб ўтирган қизи эсига тушиб, яна ҳамма гапни эшитиб отасига айтиб бермасин деган хавотир билан: "Бор, ўртоқларинг билан ўйна, катталарнинг гапига қулоқ солмай"-деди қошини чимириб.
Қизи эса лунжини ушлаб:" Ойи, уйга чиқайлик, тишим қаттиқ оғрияпти"-деди ҳиқиллаб.
"Доим шу, гапни гапга қўшмайди бу. Кеча айтувдим сенга муздай кампотни ичма, деб айтганни қилмайсан биттанг ҳам," -жавраб жавраб суҳбатни келган жойидан давом эттирди. Шу орада Лобар оғриқ қолдирувчи дори олиб чиқиб берди. Дори ичгач қизи бироз тинчланди-ю, лекин кетамиз деб туриб олган эди, Мухлиса қўлига калитни тутқазди: " Ма, эшикни ичингдан
қулфлаб, мултик кўриб ўтир "-деб уйга жўнатворди.
Обдон дардини тўкиб, енгиллашган Мухлиса ўғлини етаклаб бешинчи қаватга кўтарилди. Эшик қўнғироғини чалган эди, қизи эшитмади чоғи жавоб бермади. Қўнғироқни устма -уст чалди. Ичкаридан садо йўқ. Энди бетоқатланиб эшикни тақиллата бошлади. Жим -жит. Тавба, қизи ишқилиб уйга чиқдимикан. Бирдан ваҳима босиб, зарб билан эшикни ура бошлади.Бирор садо йўқ. Юраги қинидан чиқай деб, ҳам эшикни уриб ҳам бақириб:" Муниса оч, Муниса, Муниса... "
Бирин -кетин қўшниларнинг эшиги очилди. Ҳамма ҳар ёқдан маслаҳат бера бошлади,
кимдир: " Ташқари ойнадан чақириб кўриш керак "-деди.
Мухлиса кичкина ўғлини қолдириб жон холатда зиналардан учиб тушди. Ташқарига чиқиб уйининг балконига қараб, қора терга тушиб :" Муниса, Муниса оч болам... "-деб овози бўғилди. Зумда бола кўтарган аёллар, эркаклар ҳам чақира бошлади.
" Онанинг кўнгли душман" деганларидек, шу ўтган дақиқалар ичида фақат ёмон ўйлар ёпирилиб келар, хаёлида газга заҳарланиб қолдими, ёки уйга чиқмадими... телба бўлаёзди. Охири мажоли қолмади, ўтириб йиғлашга тушди. Шунда Лобар юпатган киши бўлиб, елкасини силаб туриб: "Эшикни
бузамизми-а? "-деди. Мухлиса сакраб ўрнидан турди, нега шу хаёлига келмади-я. Шунда бирдан
эри ёдига тушди телефонини олиб қўнғироқ қилди, ўчиқ. Ҳа, демак,ишхонада телефон топшириб бўлишган. Эшикни яна умид билан тақиллатиб, қўнғироқни босиб, мажоли қолмай ўтириб йиғлай бошлади. Лобар эрини бошлаб чиқди, яна у танимайдиган бир -иккита эркаклар зўр бериб, эшикни бузишга киришишди. Бу пайтда Мухлиса муздек зинада ўтириб:" Эй худо ўзинг асра, ўзинг асра... "-деб кўз ёшлари юзини юварди.
Байрамдан кейинги "байрам"
Мухлиса телефонининг уйғотиш учун созланган, асабни эговлайдиган, бир маромдаги овозидан базўр уйғонди. Кечқурун кеч ётган эди. Янги йил кирса ҳам меҳмонларнинг кети узилмади-я. Турмуш ўртоғига бу йил ишхонасидан "хизмат уйи" деб аталувчи янги уй берилган эди. Шу баҳона бўлиб қайнона -қайнотаси-ю, овсинлари- ҳаммаси байрамни уларнинг уйида кутиб оладиган бўлишди. Мухлиса аввалига хурсанд бўлиб, ҳаракатни бошлаб юборди, аммо кечгача пишир - куйдир қилгани етмагандай, кейин ҳам ҳаммага бир ўзи хизмат қилди. Каттаси майли, кичик овсинларигача "меҳмон" бўлиб ўтириб олишди. Қайнонаси бир оғиз қарашиб юборинглар демай, "олинглар, олинглар" дейди, тавба.
Бугун эри навбатчиликка боради, нарсаларини тайёрлаш керак, бўлмаса ётиб ухламоқчи эди.
Турмуш ўртоғини ишга кузатиб, ишни нимадан бошлашни билмай турган Мухлиса бетартиб қалашиб ётган идишларга қараб баттар жиғибийрони чиқди. Тарақа -туруқ қилиб ишни бошлаб юборди. Орада ўзича жавраб қўяди.
Тушгача уйларини сарамжонлади, бу орада болалари уйғониб, уларга нонушта ҳам эмас, биратўла тушлик берди.
Ишхона томонидан берилган ушбу кўп қаватли янги уйларига эрининг ҳамкасблари ҳам оиласи билан бирин -кетин кўчиб келишганди. Уларга 5-қаватдан насиб қилди. Майли, шунисига ҳам шукр.
Ўтган шу беш олти ойнинг ичида қўшни аёллар билан анча иноқлашиб қолди. Деярли ёшлари тенг бўлгани учундир, балки. Айниқса, биринчи қаватда турадиган Лобар билан сирдош бўлиб улгурди.
Кечаги тортдан бир бўлак кесиб, озроқ ҳўл мева олиб, икки боласини етаклаб Лобарникига тушди. Қўшниси дастурхон тузаб бўлгунича Мухлиса дардини дастурхон қилиб улгурди. Болалар қий-чув қилиб тўпалонни бошлаб юборишди. Фақат етти ёшли тўнғичи Муниса ҳеч кимга қўшилмай мунғайиб ўтирибди. Мухлиса қайнонаси-ю, овсинларини обдон гўрига ғишт қалаб , мунғайиб ўтирган қизи эсига тушиб, яна ҳамма гапни эшитиб отасига айтиб бермасин деган хавотир билан: "Бор, ўртоқларинг билан ўйна, катталарнинг гапига қулоқ солмай"-деди қошини чимириб.
Қизи эса лунжини ушлаб:" Ойи, уйга чиқайлик, тишим қаттиқ оғрияпти"-деди ҳиқиллаб.
"Доим шу, гапни гапга қўшмайди бу. Кеча айтувдим сенга муздай кампотни ичма, деб айтганни қилмайсан биттанг ҳам," -жавраб жавраб суҳбатни келган жойидан давом эттирди. Шу орада Лобар оғриқ қолдирувчи дори олиб чиқиб берди. Дори ичгач қизи бироз тинчланди-ю, лекин кетамиз деб туриб олган эди, Мухлиса қўлига калитни тутқазди: " Ма, эшикни ичингдан
қулфлаб, мултик кўриб ўтир "-деб уйга жўнатворди.
Обдон дардини тўкиб, енгиллашган Мухлиса ўғлини етаклаб бешинчи қаватга кўтарилди. Эшик қўнғироғини чалган эди, қизи эшитмади чоғи жавоб бермади. Қўнғироқни устма -уст чалди. Ичкаридан садо йўқ. Энди бетоқатланиб эшикни тақиллата бошлади. Жим -жит. Тавба, қизи ишқилиб уйга чиқдимикан. Бирдан ваҳима босиб, зарб билан эшикни ура бошлади.Бирор садо йўқ. Юраги қинидан чиқай деб, ҳам эшикни уриб ҳам бақириб:" Муниса оч, Муниса, Муниса... "
Бирин -кетин қўшниларнинг эшиги очилди. Ҳамма ҳар ёқдан маслаҳат бера бошлади,
кимдир: " Ташқари ойнадан чақириб кўриш керак "-деди.
Мухлиса кичкина ўғлини қолдириб жон холатда зиналардан учиб тушди. Ташқарига чиқиб уйининг балконига қараб, қора терга тушиб :" Муниса, Муниса оч болам... "-деб овози бўғилди. Зумда бола кўтарган аёллар, эркаклар ҳам чақира бошлади.
" Онанинг кўнгли душман" деганларидек, шу ўтган дақиқалар ичида фақат ёмон ўйлар ёпирилиб келар, хаёлида газга заҳарланиб қолдими, ёки уйга чиқмадими... телба бўлаёзди. Охири мажоли қолмади, ўтириб йиғлашга тушди. Шунда Лобар юпатган киши бўлиб, елкасини силаб туриб: "Эшикни
бузамизми-а? "-деди. Мухлиса сакраб ўрнидан турди, нега шу хаёлига келмади-я. Шунда бирдан
эри ёдига тушди телефонини олиб қўнғироқ қилди, ўчиқ. Ҳа, демак,ишхонада телефон топшириб бўлишган. Эшикни яна умид билан тақиллатиб, қўнғироқни босиб, мажоли қолмай ўтириб йиғлай бошлади. Лобар эрини бошлаб чиқди, яна у танимайдиган бир -иккита эркаклар зўр бериб, эшикни бузишга киришишди. Бу пайтда Мухлиса муздек зинада ўтириб:" Эй худо ўзинг асра, ўзинг асра... "-деб кўз ёшлари юзини юварди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 10:32
Ваниҳоят, эшик бузилди. Мухлиса уйга учиб кирди гўё, ортидан хотинлар эргашди. Қизи залдаги хонтахтанинг четига солинган кўрпачада, боши аралаш адёл тортиб, терлаб ухлаб ётарди. Аёл жонҳолатда боласини қучоқлаб баттар йиғига зўр берди :" Аллоҳим ўзингга шукур... "
Аёллар бир -бир тарқалишди. Лобар кета туриб: "Мухлис, қизизни уйқуси қаттиқ эканда ўзиям, мен болларим бирор ери оғриса доим димедрол берардим, ҳеч бунчалик ухламасди. Майли соғ бўлсин. Энди эшикни нима қиласиз-а"-деди. Мухлиса ҳамон боласини қучоқлаб ўтирарди.
Эрининг ишхонасига телефон қилиб, воқеани гапириб берди.Эри негадир унчалик таъсирланмади фақат:" Буёғи "байрам" бўлибди-да "-деди. Мухлисага эрининг бамайлихотир гапириши алам қилиб: "Энди эшиксиз уйда қандай тонг оттираман"- деб, кўз ёши ҳам қилиб олди.
Кеч ораси қайниси билан овсини келди, қайниси дарров ишга киришиб, эшикни созлади ва овсини билан кетишга чоғланишди. Мухлиса меҳмонларни кузата туриб," "яхшиям шулар бор экан,"-деб ўйлади.
Маҳбуба Баҳодир қизи
Реакция ва фикрларингиз илҳом беради, босишни унутманг😊
Аёллар бир -бир тарқалишди. Лобар кета туриб: "Мухлис, қизизни уйқуси қаттиқ эканда ўзиям, мен болларим бирор ери оғриса доим димедрол берардим, ҳеч бунчалик ухламасди. Майли соғ бўлсин. Энди эшикни нима қиласиз-а"-деди. Мухлиса ҳамон боласини қучоқлаб ўтирарди.
Эрининг ишхонасига телефон қилиб, воқеани гапириб берди.Эри негадир унчалик таъсирланмади фақат:" Буёғи "байрам" бўлибди-да "-деди. Мухлисага эрининг бамайлихотир гапириши алам қилиб: "Энди эшиксиз уйда қандай тонг оттираман"- деб, кўз ёши ҳам қилиб олди.
Кеч ораси қайниси билан овсини келди, қайниси дарров ишга киришиб, эшикни созлади ва овсини билан кетишга чоғланишди. Мухлиса меҳмонларни кузата туриб," "яхшиям шулар бор экан,"-деб ўйлади.
Маҳбуба Баҳодир қизи
Реакция ва фикрларингиз илҳом беради, босишни унутманг😊
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 07:28
Инсоннинг қадри
Узоқ қиш туни. Машҳура ўғилчасининг қув -қув йўталидан уйғониб, пайпаслаб боласининг пешонасини ушлади, чўғдай. Юраги тез уриб бир лаҳза нима қилишини билмай қолди. Дори берай деса, ухлаяпти, бермай деса чуқур чуқур нафас олишини кўриб ваҳима босаяпти . Эртага тонг отса докторга олиб боради, бўлди, ишидан гап эшитса эшитар.
Тонг саҳарлаб қайнонасига: "Бирга докторга бориб келайлик"-деб, илтимос қилди. Хаёли барибир ишида эди, агар ўғлини касалхонада олиб қолишса, қайнонаси билан бирга қолдирмоқчи эди. Қайнонаси эса босиқлик билан:
" Болажоним, жудаям мазам йўқ, ўғлим билан бориб кела қолинг, "-деди-ю, тахир дори ичди чоғи, юзини буриштирди. Машҳура эса азбаройи жаҳли чиққанидан
" нима бўлди ? " дея ҳол сўрамасдан , эрига ҳам ортиқча гапирмай, болани олиб касалхонага отланди.
Шифокор обдон текшириб,ётиб даволаниш кераклигини,баланд иситма билан уйда даволаш хавфли эканлигини айтиб,касаллик варақасини тўлдиришни бошлади.Машҳура бирдан бўшашиб қолди, мактабдагиларга нима дейди,чорак охири бўлса.Туриб -туриб яна қайнонасидан ранжиди,гўё болани улар касал қилгандай ичида пичирлаб ўтирди.
Улар жойлашган хонада ёши 55-60лар атрофида ўзига яхшигина зеб берган барваста аёл 2 ёшлар чамасидаги болани тиззасига олиб, биргалашиб телефонда нимадир кўришарди.Машҳуранинг саломига кўзойнак остидан бир қараб "ваалей"деб, қўйди.
Машҳура нарсаларини жойлаётганида ҳам ўзини бир жуфт кўз зимдан кузатиб турганини сезар,унга сайин ўзини ноқулай ҳис қиларди.Нарсаларини жойлаб бўлиши билан, Диёрбекка осма укол улашди,ўғли йиғлаб-йиғлаб кўниб қолди.Ўғилчасини оёқ томонига ўтириб энди ишхонасига қўнғироқ қилишга чоғланган эди ҳам, ҳамхонасининг телефони жиринглади.Машҳура кейинроқ қиларман деб,телефонини чўнтагига солди.Ҳамхонаси чамаси қизи билан гаплашарди.
--Ҳа,Гўзал яхшимисан?Касалхонадамиз яна,ўзим олиб ётибман,ҳа у лаллайган келинойингга ишониб бўладими болани,ўзини эпласин олдин.
Ушбу суҳбатни эшитмасликнинг ,ўғилчасини ташлаб чиқиб кетишнинг иложи йўқ.Аёл борган сари бақириб гапирарди
--Вой,минг марта айтдим,маска тақинг, болага яқинлашманг,деб.Мана охири хонамизга кирвуриб юқтирди,одам ҳам шунча бўш бўладими гапирсанг кўзини ёшини оқизиб туради,индамай.Эй,
Азизбек, ғингшима, жим ёт, набирасига бир ўқрайиб гапида давом этди, --- шу ердан чиқволай қўлини теккиздирмайман болага,ўзим қарайман. Ўзи айланиб келиб,"Азизбек бугун биз билан ухласин "дейди, кошки болага тузук қараса тош қотиб ухласа боланинг усти очиқ қолади биламанку уни.
Машҳура бу суҳбат тезроқ тугашини истарди.
Кечки овқат маҳали бир столда ўтириб таом тановвул қилдилар, суҳбат давомида ҳамхонасининг исми Дилбар эканини, набирасини ўн йилда кўрганини,келинининг ношуд, ландовурлигини-ю, шамоллаб, болага касалини юқтирганини жимгина эшитиб ўтирди.Таомланиб бўлгач, ҳамма идишларни ювиб, Дилбар опани идишларини қўлига тутқазганида,опа идишларни кўздан кечириб :
--Ишқилиб,тоза чайдингизми,майли жойига қўя қолинг, -деди.
Машҳура арзимаган иши учун ҳам дуо қилиб қўядиган қайнонасини эслади.
Кечга бориб шеригининг боласини иссиғи чиқди. Болажон"ойи,ойи"деб ғингшиб йиғларди.Шу орада Дилбар опанинг қувватлаш учун қўйган телефони жиринглади, Машҳура олиб бераман деб кўзи тушди"Келин". Қайнонаси ўзининг исмини"Машҳура қизим"деб сақлагани бир зум хаёлидан ўтди.Хаёлларини Дилбар опанинг баланд овози бузди.
--Сизга неча марта айтдим, келманг деб,ўзи зўрға тузатяпман болани,келиб баттар касал қилиб кетасизми?Чучвара қилган бўлсангиз додажонингизга сузиб беринг, бизга овқат керакмас,сиз уйдагиларга, додажонга яхши қаранг, бўпти.
Телефон қўнғироғидан кейин бола баттар йиғлади ойисини сўраб,охири набирасига телефон бериб тинчитди-да,яна келинини ношудликда айблаб кетди.Бу аёл ҳар сафар арзимас нарсалар билан келинини айблаганда Машҳура ўзининг қайнонасини,унинг кўп йиллик устозлик тажрибаси ўлароқ насиҳатомуз суҳбатини соғинарди
Узоқ қиш туни. Машҳура ўғилчасининг қув -қув йўталидан уйғониб, пайпаслаб боласининг пешонасини ушлади, чўғдай. Юраги тез уриб бир лаҳза нима қилишини билмай қолди. Дори берай деса, ухлаяпти, бермай деса чуқур чуқур нафас олишини кўриб ваҳима босаяпти . Эртага тонг отса докторга олиб боради, бўлди, ишидан гап эшитса эшитар.
Тонг саҳарлаб қайнонасига: "Бирга докторга бориб келайлик"-деб, илтимос қилди. Хаёли барибир ишида эди, агар ўғлини касалхонада олиб қолишса, қайнонаси билан бирга қолдирмоқчи эди. Қайнонаси эса босиқлик билан:
" Болажоним, жудаям мазам йўқ, ўғлим билан бориб кела қолинг, "-деди-ю, тахир дори ичди чоғи, юзини буриштирди. Машҳура эса азбаройи жаҳли чиққанидан
" нима бўлди ? " дея ҳол сўрамасдан , эрига ҳам ортиқча гапирмай, болани олиб касалхонага отланди.
Шифокор обдон текшириб,ётиб даволаниш кераклигини,баланд иситма билан уйда даволаш хавфли эканлигини айтиб,касаллик варақасини тўлдиришни бошлади.Машҳура бирдан бўшашиб қолди, мактабдагиларга нима дейди,чорак охири бўлса.Туриб -туриб яна қайнонасидан ранжиди,гўё болани улар касал қилгандай ичида пичирлаб ўтирди.
Улар жойлашган хонада ёши 55-60лар атрофида ўзига яхшигина зеб берган барваста аёл 2 ёшлар чамасидаги болани тиззасига олиб, биргалашиб телефонда нимадир кўришарди.Машҳуранинг саломига кўзойнак остидан бир қараб "ваалей"деб, қўйди.
Машҳура нарсаларини жойлаётганида ҳам ўзини бир жуфт кўз зимдан кузатиб турганини сезар,унга сайин ўзини ноқулай ҳис қиларди.Нарсаларини жойлаб бўлиши билан, Диёрбекка осма укол улашди,ўғли йиғлаб-йиғлаб кўниб қолди.Ўғилчасини оёқ томонига ўтириб энди ишхонасига қўнғироқ қилишга чоғланган эди ҳам, ҳамхонасининг телефони жиринглади.Машҳура кейинроқ қиларман деб,телефонини чўнтагига солди.Ҳамхонаси чамаси қизи билан гаплашарди.
--Ҳа,Гўзал яхшимисан?Касалхонадамиз яна,ўзим олиб ётибман,ҳа у лаллайган келинойингга ишониб бўладими болани,ўзини эпласин олдин.
Ушбу суҳбатни эшитмасликнинг ,ўғилчасини ташлаб чиқиб кетишнинг иложи йўқ.Аёл борган сари бақириб гапирарди
--Вой,минг марта айтдим,маска тақинг, болага яқинлашманг,деб.Мана охири хонамизга кирвуриб юқтирди,одам ҳам шунча бўш бўладими гапирсанг кўзини ёшини оқизиб туради,индамай.Эй,
Азизбек, ғингшима, жим ёт, набирасига бир ўқрайиб гапида давом этди, --- шу ердан чиқволай қўлини теккиздирмайман болага,ўзим қарайман. Ўзи айланиб келиб,"Азизбек бугун биз билан ухласин "дейди, кошки болага тузук қараса тош қотиб ухласа боланинг усти очиқ қолади биламанку уни.
Машҳура бу суҳбат тезроқ тугашини истарди.
Кечки овқат маҳали бир столда ўтириб таом тановвул қилдилар, суҳбат давомида ҳамхонасининг исми Дилбар эканини, набирасини ўн йилда кўрганини,келинининг ношуд, ландовурлигини-ю, шамоллаб, болага касалини юқтирганини жимгина эшитиб ўтирди.Таомланиб бўлгач, ҳамма идишларни ювиб, Дилбар опани идишларини қўлига тутқазганида,опа идишларни кўздан кечириб :
--Ишқилиб,тоза чайдингизми,майли жойига қўя қолинг, -деди.
Машҳура арзимаган иши учун ҳам дуо қилиб қўядиган қайнонасини эслади.
Кечга бориб шеригининг боласини иссиғи чиқди. Болажон"ойи,ойи"деб ғингшиб йиғларди.Шу орада Дилбар опанинг қувватлаш учун қўйган телефони жиринглади, Машҳура олиб бераман деб кўзи тушди"Келин". Қайнонаси ўзининг исмини"Машҳура қизим"деб сақлагани бир зум хаёлидан ўтди.Хаёлларини Дилбар опанинг баланд овози бузди.
--Сизга неча марта айтдим, келманг деб,ўзи зўрға тузатяпман болани,келиб баттар касал қилиб кетасизми?Чучвара қилган бўлсангиз додажонингизга сузиб беринг, бизга овқат керакмас,сиз уйдагиларга, додажонга яхши қаранг, бўпти.
Телефон қўнғироғидан кейин бола баттар йиғлади ойисини сўраб,охири набирасига телефон бериб тинчитди-да,яна келинини ношудликда айблаб кетди.Бу аёл ҳар сафар арзимас нарсалар билан келинини айблаганда Машҳура ўзининг қайнонасини,унинг кўп йиллик устозлик тажрибаси ўлароқ насиҳатомуз суҳбатини соғинарди
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 07:28
Ҳамшира беморларни физмуолажага олиб тушишлари кераклигини айтиб кетди.
Машҳура ҳамхонасига :
--Дилбар опа,сиз тушаверинг,мен Диёрбек уйғонганда тушаман,унгача хонаниям тартибга келтираман--деди.Дилбар опа доимгидай :
--Ўзиз биласиз,--деди лаб буриб.
Орадан бироз вақт ўтиб, Дилбар опа йўлакдан шанғиллаб келди:
--Ээ,келин бўлмай ҳар бало бўлгурлар,юзингда кўзинг борми демайдия,уятсизлар,--ҳайрон бўлиб қараб турган Машҳурага қараб--Одамга ўхшаб сўрадим, навбатсиз кирай ёшимни ҳурмати бордир десам тўртта келин тўрт тарафдан таладия, нима эмиш, ҳаммаям касалмиш, қараш қўлингиздан келмаса олиб ётманг болани, дейди-я.
Машҳура Дилбар опани тинчлантиришга уруниб кўрди, аммо опанинг қон босими кўтарилиб, ҳамширалар муолажа қилишгандан сўнг сал ўзига келди. Анчагача хомуш ўтирди ва Машҳурага қараб :
--Қизим, бурунгилар бежиз "Бирни кўриб фикр, бирни кўриб шукур қил" дейишмаган экан-а? Менинг келиним тилло экан, бир оғиз гап қайтармаса ландовурга чиқарибман, энди қадрига етдим--деди.Айни шу пайтда Машҳура ҳам ўз қайнонасини кўз олдига келтириб:
--Мен ҳам...-деди пичирлаб.
Маҳбуба Баҳодир қизи
Машҳура ҳамхонасига :
--Дилбар опа,сиз тушаверинг,мен Диёрбек уйғонганда тушаман,унгача хонаниям тартибга келтираман--деди.Дилбар опа доимгидай :
--Ўзиз биласиз,--деди лаб буриб.
Орадан бироз вақт ўтиб, Дилбар опа йўлакдан шанғиллаб келди:
--Ээ,келин бўлмай ҳар бало бўлгурлар,юзингда кўзинг борми демайдия,уятсизлар,--ҳайрон бўлиб қараб турган Машҳурага қараб--Одамга ўхшаб сўрадим, навбатсиз кирай ёшимни ҳурмати бордир десам тўртта келин тўрт тарафдан таладия, нима эмиш, ҳаммаям касалмиш, қараш қўлингиздан келмаса олиб ётманг болани, дейди-я.
Машҳура Дилбар опани тинчлантиришга уруниб кўрди, аммо опанинг қон босими кўтарилиб, ҳамширалар муолажа қилишгандан сўнг сал ўзига келди. Анчагача хомуш ўтирди ва Машҳурага қараб :
--Қизим, бурунгилар бежиз "Бирни кўриб фикр, бирни кўриб шукур қил" дейишмаган экан-а? Менинг келиним тилло экан, бир оғиз гап қайтармаса ландовурга чиқарибман, энди қадрига етдим--деди.Айни шу пайтда Машҳура ҳам ўз қайнонасини кўз олдига келтириб:
--Мен ҳам...-деди пичирлаб.
Маҳбуба Баҳодир қизи
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 07:25
#Кун ҳикмати
Майдалашманг
Агар айтилаётган ҳар бир сўз ортидан майдалашаверсангиз, сиз ҳақингизда айтилаётган гапларни суриштираверсангиз, сизга ёмонлик қилган киши билан ҳисоблашаверсангиз, сизни мазах қилган кишига жавоб қайтараверсангиз ва сизга душманчилик қилган кишидан интиқом олишни кўзлайверсангиз, Аллоҳ таоло сизнинг соғлиғингиз, тинчингиз, уйқунгиз, динингиз, ақлингиз ва кўнглингиз хотиржамлиги учун сабр берсин!
© Шайх Оиз Қарний ҳафизаҳуллоҳ
Майдалашманг
Агар айтилаётган ҳар бир сўз ортидан майдалашаверсангиз, сиз ҳақингизда айтилаётган гапларни суриштираверсангиз, сизга ёмонлик қилган киши билан ҳисоблашаверсангиз, сизни мазах қилган кишига жавоб қайтараверсангиз ва сизга душманчилик қилган кишидан интиқом олишни кўзлайверсангиз, Аллоҳ таоло сизнинг соғлиғингиз, тинчингиз, уйқунгиз, динингиз, ақлингиз ва кўнглингиз хотиржамлиги учун сабр берсин!
© Шайх Оиз Қарний ҳафизаҳуллоҳ
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 05:56
Икки йўл ораси
Диёра оғир қадамлар билан ишга бораркан, яқин кунларда ҳомиладорлик таътилига чиқишини, шу сершовқин мактаб ва тўпалончи ўқувчилардан бироз дам олишини ўйлаб сал кўнгли ёришгандай бўлди.Охирги пайтларда шунчалик чарчаб қоляптими ёки туғруқ олди тушкунлик кайфиятими,хуллас,онаси билан гаплашса ҳам фақат йиғи-сиғи, турмуш ўртоғи ишдан келса ҳам йиғи.
Йўл четида писта, қурут яна бошқа майда -чуйда нарсалар сотиб ўтирган онахонга яқинлашиши билан, қадрдонини кўргандай севиниб кетган онахон: " Келақол қизим, бугун бироз кеч чиқибсанми? "-деди-ю, жавобини ҳам кутмай, -ўнта солайми? "-деб, елим халтага қурут санаб сола бошлади.Диёра:" Бугун дарсим иккинчи соат эди,майли раҳмат "-дея дарров битта қурутни оғзига солиб йўлида давом этди.
У юкли бўлганидан буён қурутсиз юролмайди, ҳатто дарсда ҳам болаларга сездирмай кичкина бўлакни оғзига солиб олади. Негадир фақат шу онахон сотадиган қурут бошқача мазали туюлади. У оғзига иккинчи қурутни солдию йўтал тутиб,қурут бирдан томоғига тиқилиб нафас ололмай қолди, ўзини овози ўзига эшитилмайди, атрофга қаради узоқдан келаётган қиз рус миллатига мансуб шекилли" Вам, памочь"-деди, атрофга аланглаб. терлаб кетган, аранг куч тўплаб, томоғини кўрсатди. Қиз гап нимадалигини тушунди чоғи дарров уни энгаштириб куракларини орасига қаттиқ урганди, қурут отилиб чиқди. Ҳаммаси шундай тез содир бўлдики, бир зум хаёлидан нималар ўтмади. Ҳатто ишга боргиси келмай, ношукурлик қилганига тавба қилишга ҳам улгурди.Ҳаёт гўзал,жон ширин экан. Чуқур -чуқур нафас олди-ю: "Раҳмат" деб,ҳалоскор қизни қучоқлаб йиғлаб юборди.Кейинчалик бу қизни қайта учратмади, аммо ҳеч ҳам ёдидан чиқармади.
Маҳбуба Баҳодир қиз
Диёра оғир қадамлар билан ишга бораркан, яқин кунларда ҳомиладорлик таътилига чиқишини, шу сершовқин мактаб ва тўпалончи ўқувчилардан бироз дам олишини ўйлаб сал кўнгли ёришгандай бўлди.Охирги пайтларда шунчалик чарчаб қоляптими ёки туғруқ олди тушкунлик кайфиятими,хуллас,онаси билан гаплашса ҳам фақат йиғи-сиғи, турмуш ўртоғи ишдан келса ҳам йиғи.
Йўл четида писта, қурут яна бошқа майда -чуйда нарсалар сотиб ўтирган онахонга яқинлашиши билан, қадрдонини кўргандай севиниб кетган онахон: " Келақол қизим, бугун бироз кеч чиқибсанми? "-деди-ю, жавобини ҳам кутмай, -ўнта солайми? "-деб, елим халтага қурут санаб сола бошлади.Диёра:" Бугун дарсим иккинчи соат эди,майли раҳмат "-дея дарров битта қурутни оғзига солиб йўлида давом этди.
У юкли бўлганидан буён қурутсиз юролмайди, ҳатто дарсда ҳам болаларга сездирмай кичкина бўлакни оғзига солиб олади. Негадир фақат шу онахон сотадиган қурут бошқача мазали туюлади. У оғзига иккинчи қурутни солдию йўтал тутиб,қурут бирдан томоғига тиқилиб нафас ололмай қолди, ўзини овози ўзига эшитилмайди, атрофга қаради узоқдан келаётган қиз рус миллатига мансуб шекилли" Вам, памочь"-деди, атрофга аланглаб. терлаб кетган, аранг куч тўплаб, томоғини кўрсатди. Қиз гап нимадалигини тушунди чоғи дарров уни энгаштириб куракларини орасига қаттиқ урганди, қурут отилиб чиқди. Ҳаммаси шундай тез содир бўлдики, бир зум хаёлидан нималар ўтмади. Ҳатто ишга боргиси келмай, ношукурлик қилганига тавба қилишга ҳам улгурди.Ҳаёт гўзал,жон ширин экан. Чуқур -чуқур нафас олди-ю: "Раҳмат" деб,ҳалоскор қизни қучоқлаб йиғлаб юборди.Кейинчалик бу қизни қайта учратмади, аммо ҳеч ҳам ёдидан чиқармади.
Маҳбуба Баҳодир қиз
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 02:07
Xayrli tong! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 15.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 02:05
ОЛЧАГУЛ
41
Фурқат ойиси айтгандек Шоҳсанам ота уйининг дарвозаси олдида қолдирдию, тезда уйига қайтди. Қиз шўрлик бу ерда ётганини ҳеч қаерга сиғмай кўчага чиқиб, тун ярмидан ўтганда уйга қайтиб келган Ҳусан кўриб қолди.
— Санаааам! — Ҳусан дарвоза олдида хушсиз, бунинг устига бир аҳволда ётган синглисини кўриб жони чиқай деди, — Санам кўзингни оч, — келиши билан синглисининг бошини тиззаси устига қўйганча кўкариб кетган юзига енгилгина шапатилади. — Санам, ким қилди буни? — атрофга қараб қўйди, ҳеч ким йўқ, — ойииии, дадааааа, — бир қўли билан дарвозани урганча бақирди, — бувииии, Зиёооо.
— Бунча бақирас...., — ўғлининг овозини эшитиб чиққан Жамила опанинг хуши бошидан учди, — Санам, — ўзини қизининг устига ташлади, — болам кўзингни оч.
— Уни уйга олиб кирайлик, — Ҳусан синглисини даст кўтариб олдию, ичкарига кирди. Жамила опа ҳам дарвозани ёпиб ўғлининг ортидан кирди, — эшикни очинг, — Ҳусан синглисини тўғри бувисининг хонасига олиб кирди.
— Нима бўлди? — боя Ҳусан бақирганда уйғонган Нурия буви унинг қўлидаги бехуш Шоҳсанамни кўриб капалаги учиб кетди, — буёққа олиб кел, — ётоғига уриб қўйганча ўзи нари сурилди, — нима бўлди унга? Бувинг сенга қурбон бўлсин болажоним-а, — Шоҳсанамни ётқизиши билан унинг юз-кўзларини силай бошлади, — келин илиқ сув ва мато олиб келинг, — набирасининг қоши ва пешонаси ёрилиб юзига оққан қонлари аллақачон қотиб ҳам қолганди.
🌺🌺🌺
Орадан бир неча ой ўтди. Ёз тугаб, куз ҳам кириб келди. Қишлоқ аҳолисининг кундалик ташвиши энди пахта йиғим-терими ва бу мавсумда яхшигина даромад қилиш бўлиб қолди.
Аъзам раис бир неча йил олдин такасалтанг ўғлига анча ер олиб бериб, фермерлик қилсин деган эди. Илёс бу ишларни номигагина бўлса ҳам қилиб юрибди. Пахта терими бошланганидан бери эса далада. Мақсади йиғим-теримни назорат қилиш эмас. Бир-иккита кўзи ўйноқи жувонлар билан кўнгил ёзиш. Ўзидан олти-етти ёшлар чамаси катта улфати Назар таксист унга шаҳардан бир неча кино диск олиб келиб берганидан буён Илёс анча айниб қолган. Ўша кинода кўрганларини кўнгил ёзадиган овунчоқлари билан синаб кўради. Ками қолса, уйига келгач бечора Олмагул ҳам тажриба қуёнчасига айланади. Илёснинг мана шундай «тажрибалари» сабаб қиз шўрлик бир марта ҳомиласидан ҳам айрилди.
— Бу йил қиш эрта келади шекилли? — ҳали сентябрь тугамай об-ҳаво совий бошлаганидан хавотирга тушган табелчи Садриддин ака Илёсни ёнига олиб маслаҳат солди, — ёғингарчиликка қолмасдан ҳосилни йиғиб, давлатга топширишимиз керак. Ҳали 40 %ини топширдик. Планни тўлдириш учун яна 60 % топшириш керак.
— Ҳаммасини ўзингиз назорат қилаверинг, — Илёс Садриддин аканинг ҳеч бир гапига тушунмаганди.
— Шунга бутун қишлоқни теримга жалб қилиш учун пахтага нархини оширсак, яна бир нималар қилсак дегандим.
— Буни энди дадам билан гаплашасиз. Ҳар ҳолда шу қишлоқнинг раиси, — Илёс шийпонда ўтиргани билан, икки кўзи четки эгатда пахта тераётган Зубайдада эди.
🌺🌺🌺
— Сарвар домладан эшитишим бўйича сен топшириқни тугатай деб қолибсан? — бирга ўқишга келган йигит ундан ёрдам сўраш учун ёнига келиб ўтираркан гап бошлади.
— Ҳа тугатай деб қолдим, — Сарвар овқатланиш учун киргани ҳам эсидан чиқиб ноутбоокдан кўз узай демасди.
— Шу борада менга ҳам озгина ёрдам....
— Узр иложим йўқ. Тезроқ топшириб, тезроқ Ўзбекистонга қайтишим керак, — Сарвар шеригига қарамади ҳам. Шериги бўлса буни ҳурматсизлик деб қабул қилдими, индамасдан ўрнидан туриб кетди. Сарвар бўлса кўзи компьютерда бўлса ҳам, ҳаёли бир неча кундан бери кўраётган тушига кетганди.
41
Фурқат ойиси айтгандек Шоҳсанам ота уйининг дарвозаси олдида қолдирдию, тезда уйига қайтди. Қиз шўрлик бу ерда ётганини ҳеч қаерга сиғмай кўчага чиқиб, тун ярмидан ўтганда уйга қайтиб келган Ҳусан кўриб қолди.
— Санаааам! — Ҳусан дарвоза олдида хушсиз, бунинг устига бир аҳволда ётган синглисини кўриб жони чиқай деди, — Санам кўзингни оч, — келиши билан синглисининг бошини тиззаси устига қўйганча кўкариб кетган юзига енгилгина шапатилади. — Санам, ким қилди буни? — атрофга қараб қўйди, ҳеч ким йўқ, — ойииии, дадааааа, — бир қўли билан дарвозани урганча бақирди, — бувииии, Зиёооо.
— Бунча бақирас...., — ўғлининг овозини эшитиб чиққан Жамила опанинг хуши бошидан учди, — Санам, — ўзини қизининг устига ташлади, — болам кўзингни оч.
— Уни уйга олиб кирайлик, — Ҳусан синглисини даст кўтариб олдию, ичкарига кирди. Жамила опа ҳам дарвозани ёпиб ўғлининг ортидан кирди, — эшикни очинг, — Ҳусан синглисини тўғри бувисининг хонасига олиб кирди.
— Нима бўлди? — боя Ҳусан бақирганда уйғонган Нурия буви унинг қўлидаги бехуш Шоҳсанамни кўриб капалаги учиб кетди, — буёққа олиб кел, — ётоғига уриб қўйганча ўзи нари сурилди, — нима бўлди унга? Бувинг сенга қурбон бўлсин болажоним-а, — Шоҳсанамни ётқизиши билан унинг юз-кўзларини силай бошлади, — келин илиқ сув ва мато олиб келинг, — набирасининг қоши ва пешонаси ёрилиб юзига оққан қонлари аллақачон қотиб ҳам қолганди.
🌺🌺🌺
Орадан бир неча ой ўтди. Ёз тугаб, куз ҳам кириб келди. Қишлоқ аҳолисининг кундалик ташвиши энди пахта йиғим-терими ва бу мавсумда яхшигина даромад қилиш бўлиб қолди.
Аъзам раис бир неча йил олдин такасалтанг ўғлига анча ер олиб бериб, фермерлик қилсин деган эди. Илёс бу ишларни номигагина бўлса ҳам қилиб юрибди. Пахта терими бошланганидан бери эса далада. Мақсади йиғим-теримни назорат қилиш эмас. Бир-иккита кўзи ўйноқи жувонлар билан кўнгил ёзиш. Ўзидан олти-етти ёшлар чамаси катта улфати Назар таксист унга шаҳардан бир неча кино диск олиб келиб берганидан буён Илёс анча айниб қолган. Ўша кинода кўрганларини кўнгил ёзадиган овунчоқлари билан синаб кўради. Ками қолса, уйига келгач бечора Олмагул ҳам тажриба қуёнчасига айланади. Илёснинг мана шундай «тажрибалари» сабаб қиз шўрлик бир марта ҳомиласидан ҳам айрилди.
— Бу йил қиш эрта келади шекилли? — ҳали сентябрь тугамай об-ҳаво совий бошлаганидан хавотирга тушган табелчи Садриддин ака Илёсни ёнига олиб маслаҳат солди, — ёғингарчиликка қолмасдан ҳосилни йиғиб, давлатга топширишимиз керак. Ҳали 40 %ини топширдик. Планни тўлдириш учун яна 60 % топшириш керак.
— Ҳаммасини ўзингиз назорат қилаверинг, — Илёс Садриддин аканинг ҳеч бир гапига тушунмаганди.
— Шунга бутун қишлоқни теримга жалб қилиш учун пахтага нархини оширсак, яна бир нималар қилсак дегандим.
— Буни энди дадам билан гаплашасиз. Ҳар ҳолда шу қишлоқнинг раиси, — Илёс шийпонда ўтиргани билан, икки кўзи четки эгатда пахта тераётган Зубайдада эди.
🌺🌺🌺
— Сарвар домладан эшитишим бўйича сен топшириқни тугатай деб қолибсан? — бирга ўқишга келган йигит ундан ёрдам сўраш учун ёнига келиб ўтираркан гап бошлади.
— Ҳа тугатай деб қолдим, — Сарвар овқатланиш учун киргани ҳам эсидан чиқиб ноутбоокдан кўз узай демасди.
— Шу борада менга ҳам озгина ёрдам....
— Узр иложим йўқ. Тезроқ топшириб, тезроқ Ўзбекистонга қайтишим керак, — Сарвар шеригига қарамади ҳам. Шериги бўлса буни ҳурматсизлик деб қабул қилдими, индамасдан ўрнидан туриб кетди. Сарвар бўлса кўзи компьютерда бўлса ҳам, ҳаёли бир неча кундан бери кўраётган тушига кетганди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 02:05
ОЛЧАГУЛ
42
Садриддин ака Илёсдан иш чиқмаслигини билиб, Аъзам раис билан маслаҳатлашгани ўтди. Аъзам раис унга нима қилиш зарур бўлса ҳаммасини қилишни, ҳосил далада қолиб кетмаслигини айтди. Шу гапни кутган Садриддин ака ишга киришди. Биринчи навбатда пахта пулини кўтарди. Кейин эса 100 килограммдан ошганга ёғ, 80 дан ошганга яна нималардир ваъда қилиб, халқни теримга чақирди. Садриддин аканинг ҳаракатлари билан йигирма кунда план ҳам тўлди, пахта ҳам йиғиб олинди. Об-ҳаво ҳам шуни кутиб тургандек, план тўлганини эртаси куни челаклаб ёмғир қуя бошлади. Қишлоқ аҳли бундай пайтда уйидан бир қадам ҳам чиқа олмасди.
Ҳар куни Зубайда билан қаймоқлашиб юрган Илёс учун эса бу об-ҳаво энг ёқимсиз ҳол бўлди десак ҳам бўлади. Майли эртага тинар дея бир кун чидади, икки кун чидади. Охири бўлмади. Нафсини энди Олмагул билан қондиришга қарор қилди.
— Олма, — хонадан чиқмасдан аёлини чақирди.
— Лаббай, — Олмагул қўлини сочиққа артганча кириб келаркан, эрининг ярим ялонғоч аҳволда ётганини кўриб ҳаммасини тушунгандек бўлди.
— Ечин!
— Лекин овқат...
— Овқатга ойим қарайди, — Илёс ўрнидан туриб келиб эшикни қия очдида, — ойи овқатга ўзингиз қараб туринг. Келинингизни озгина иши бор эди, — дедию эшикни ичкаридан қулфлади. — Ана бўлди, — иршайганча келиб секин ишга киришди.
🌺🌺🌺
— Табриклайман, — Сарвар лойиҳани биринчилардан бўлиб топширгани билан ҳамма табриклади, — энди бир эрийсанда.
— Жоним билан, фақат Ўзбекистонга борганда. Чунки мен бугун зудлик билан учиб кетишим керак.
— Шошма борасанда, — йигитлар у деди бу дедиш, лекин Сарварни фикридан қайтара олишмади. Сарвар ўзи яшаётган хонага кириб нарсаларини йиғаркан, кетиш вақти яқинлашгани сари кўнглидаги ғашлик тобора уни ютиб борарди.
🌺🌺🌺
— Йўқол, — Илёс ҳар қанақасига ҳам Олмагулдан маза топа олмагач уни ётоқдан итариб юборди, — ҳеч нимага ярамайсан.
— Мен, — Олмагул белини ушлаганча ўрнидан тураркан, — Илёс ака белим....
— Баттар бўл, — Илёс хиринглаб кулганча ўрнидан тураркан, — бор ювиниб кел, — Олмагул ҳеч нима демасдан доимгидек халатини илдирганча ювиниш хонасига йўл олди. У уйдан чиқиши билан Илёс ҳам шуни кутиб тургандек эшикни қулфлаб олди. — Вой эсим қурсин, — эшик ойнасидан тиржайганча қараб, — ювиниш хонаси қулф эдику. Ҳа майли, ҳечқиси йўқ. Ёмғир тагида бироз турсанг топ-тоза бўласан. Устинга Худонинг раҳмати ёғади, — қизни масхара қилганча хонасига қайтиб кириб, жойига ётди ва бемалол уйқуга кетди. Олмагул бўлса нима қилишни билмай эшик ёнида, ташқарида қолаверди. Ёмғир эса ҳали ҳам ёғиб турар, ундан бекиниш учун пана жойнинг ўзи йўқ эди.
42
Садриддин ака Илёсдан иш чиқмаслигини билиб, Аъзам раис билан маслаҳатлашгани ўтди. Аъзам раис унга нима қилиш зарур бўлса ҳаммасини қилишни, ҳосил далада қолиб кетмаслигини айтди. Шу гапни кутган Садриддин ака ишга киришди. Биринчи навбатда пахта пулини кўтарди. Кейин эса 100 килограммдан ошганга ёғ, 80 дан ошганга яна нималардир ваъда қилиб, халқни теримга чақирди. Садриддин аканинг ҳаракатлари билан йигирма кунда план ҳам тўлди, пахта ҳам йиғиб олинди. Об-ҳаво ҳам шуни кутиб тургандек, план тўлганини эртаси куни челаклаб ёмғир қуя бошлади. Қишлоқ аҳли бундай пайтда уйидан бир қадам ҳам чиқа олмасди.
Ҳар куни Зубайда билан қаймоқлашиб юрган Илёс учун эса бу об-ҳаво энг ёқимсиз ҳол бўлди десак ҳам бўлади. Майли эртага тинар дея бир кун чидади, икки кун чидади. Охири бўлмади. Нафсини энди Олмагул билан қондиришга қарор қилди.
— Олма, — хонадан чиқмасдан аёлини чақирди.
— Лаббай, — Олмагул қўлини сочиққа артганча кириб келаркан, эрининг ярим ялонғоч аҳволда ётганини кўриб ҳаммасини тушунгандек бўлди.
— Ечин!
— Лекин овқат...
— Овқатга ойим қарайди, — Илёс ўрнидан туриб келиб эшикни қия очдида, — ойи овқатга ўзингиз қараб туринг. Келинингизни озгина иши бор эди, — дедию эшикни ичкаридан қулфлади. — Ана бўлди, — иршайганча келиб секин ишга киришди.
🌺🌺🌺
— Табриклайман, — Сарвар лойиҳани биринчилардан бўлиб топширгани билан ҳамма табриклади, — энди бир эрийсанда.
— Жоним билан, фақат Ўзбекистонга борганда. Чунки мен бугун зудлик билан учиб кетишим керак.
— Шошма борасанда, — йигитлар у деди бу дедиш, лекин Сарварни фикридан қайтара олишмади. Сарвар ўзи яшаётган хонага кириб нарсаларини йиғаркан, кетиш вақти яқинлашгани сари кўнглидаги ғашлик тобора уни ютиб борарди.
🌺🌺🌺
— Йўқол, — Илёс ҳар қанақасига ҳам Олмагулдан маза топа олмагач уни ётоқдан итариб юборди, — ҳеч нимага ярамайсан.
— Мен, — Олмагул белини ушлаганча ўрнидан тураркан, — Илёс ака белим....
— Баттар бўл, — Илёс хиринглаб кулганча ўрнидан тураркан, — бор ювиниб кел, — Олмагул ҳеч нима демасдан доимгидек халатини илдирганча ювиниш хонасига йўл олди. У уйдан чиқиши билан Илёс ҳам шуни кутиб тургандек эшикни қулфлаб олди. — Вой эсим қурсин, — эшик ойнасидан тиржайганча қараб, — ювиниш хонаси қулф эдику. Ҳа майли, ҳечқиси йўқ. Ёмғир тагида бироз турсанг топ-тоза бўласан. Устинга Худонинг раҳмати ёғади, — қизни масхара қилганча хонасига қайтиб кириб, жойига ётди ва бемалол уйқуга кетди. Олмагул бўлса нима қилишни билмай эшик ёнида, ташқарида қолаверди. Ёмғир эса ҳали ҳам ёғиб турар, ундан бекиниш учун пана жойнинг ўзи йўқ эди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 02:05
ОЛЧАГУЛ
43
— Ойи мен шаҳарга кетмоқчиман, — Фурқат ташлаб кетганидан буён ота уйида яшаётган Шоҳсанам ўзига келиб, бироз тетиклашиши билан пахта теримига чиқиб анчагина пул ишлагач, бу қишлоқдан бош олиб кетиш ҳақидаги қарорини секин ойисига айтди.
— Менку қарши эмасман, — Жамила опа ҳали ўн саккизга тўлмай сўлғин бўлиб қолган қизига юраги ачишиб қараб, — лекин даданг нима деркин? Ҳар ҳолда қиз бола нарса бўлсанг.
— Қиз бола нарса? — Шоҳсанам аламли жилмайди, — энди қиз болалигим қолибдими? Хотин қўйган биттасининг қўлида топталиб, нима бўлсам бўлдимку, энди йўқотадиган нимам қолди ойи?
— Қизим...
— Ойи мен бир қарорга келиб бўлганман. Дадам йўқ деса ҳам кетаман, — Шоҳсанам охирги гапини айтиб ўрнидан туриб кетди.
🌺🌺🌺
Тонг саҳарда уйғониб кетган Умриниса опа ёмғир тинганми ёки йўқми деган ҳаёл билан ташқарига чиқаркан, эшик ёнида қунишибгина ўтирган Олмагулни кўриб ўтакаси ёрилай деди.
— Келин?
— О...ой...йиж...ооон! — Олмагул қалтираганча ўрнидан турди.
— Қани хонангизга киринг, — Умриниса опа нима бўлаётганига тушунмасдан қиз шўрликни ичкарига киргизиб юборди. Олмагул титраганча хонасига кириб келаркан Илёс пишиллаб ухлаб ётарди. Олмагул шкафи ёнига келиб ҳўл бўлиб қолган уст-бошини алиштириб, секингина жойига ётди. Уёқ-буёғи бир соатга осмон ёриша бошлайди. Унгача ҳеч йўқ қизиниб олади. Ҳовли супурай деса икки-уч кундан буён тинимсиз ёғаётган ёмғир сабаб, супуришни ҳам иложи йўқ. Жойига ётиб, кўрпага яхшилаб ўраниб олдию, беҳолгина кўзларини юмди. Шу ётишда қачон ухлаб қолганини ҳам, ёнидан Илёс қачон туриб кетганини ҳам сезмади.
— Тур, — тушликка яқин Илёс ҳали ҳам ухлаб ётган Олмагулни турта бошлади, — Олма кўзингни оч, — Олмагул бир-икки қимирлаб қўйдию, лекин кўзини очмади, — тур дедим сенга, — Илёс энди қўпол ҳаракатлар қила бошлади. Ҳали ҳам уйғонмаётган Олмагулни оёғидан тортиб полга туширди. Полга қаттиқ тушган қиз бу сафар кўзларини очди.
— Аййй....
— Тур ўрнингдан, — Илёс бу сафар уни тепиб ўтиб, хонадан чиқиб кетди. Олмагул йиғлагудек бўлиб ўрнидан тураркан, боши айланиб қайта ўтириб қолди. Усти юпун бўлмаса ҳам совуқ қотаётганини ҳис қилди. Бир амаллаб ўрнидан туриб, ётоқни тартибга келтираркан, кўзлари тиниб, боши айланиб, ҳолсизланаётганини ҳис қилар, лекин ич-ичидан йиқилишга ҳаққим йўқ дея ишларини қилаверди. Ётоқни тартибга келтириб бўлиб, хонадан чиқаётиб кўзи тиниб йиқилиб тушди.
43
— Ойи мен шаҳарга кетмоқчиман, — Фурқат ташлаб кетганидан буён ота уйида яшаётган Шоҳсанам ўзига келиб, бироз тетиклашиши билан пахта теримига чиқиб анчагина пул ишлагач, бу қишлоқдан бош олиб кетиш ҳақидаги қарорини секин ойисига айтди.
— Менку қарши эмасман, — Жамила опа ҳали ўн саккизга тўлмай сўлғин бўлиб қолган қизига юраги ачишиб қараб, — лекин даданг нима деркин? Ҳар ҳолда қиз бола нарса бўлсанг.
— Қиз бола нарса? — Шоҳсанам аламли жилмайди, — энди қиз болалигим қолибдими? Хотин қўйган биттасининг қўлида топталиб, нима бўлсам бўлдимку, энди йўқотадиган нимам қолди ойи?
— Қизим...
— Ойи мен бир қарорга келиб бўлганман. Дадам йўқ деса ҳам кетаман, — Шоҳсанам охирги гапини айтиб ўрнидан туриб кетди.
🌺🌺🌺
Тонг саҳарда уйғониб кетган Умриниса опа ёмғир тинганми ёки йўқми деган ҳаёл билан ташқарига чиқаркан, эшик ёнида қунишибгина ўтирган Олмагулни кўриб ўтакаси ёрилай деди.
— Келин?
— О...ой...йиж...ооон! — Олмагул қалтираганча ўрнидан турди.
— Қани хонангизга киринг, — Умриниса опа нима бўлаётганига тушунмасдан қиз шўрликни ичкарига киргизиб юборди. Олмагул титраганча хонасига кириб келаркан Илёс пишиллаб ухлаб ётарди. Олмагул шкафи ёнига келиб ҳўл бўлиб қолган уст-бошини алиштириб, секингина жойига ётди. Уёқ-буёғи бир соатга осмон ёриша бошлайди. Унгача ҳеч йўқ қизиниб олади. Ҳовли супурай деса икки-уч кундан буён тинимсиз ёғаётган ёмғир сабаб, супуришни ҳам иложи йўқ. Жойига ётиб, кўрпага яхшилаб ўраниб олдию, беҳолгина кўзларини юмди. Шу ётишда қачон ухлаб қолганини ҳам, ёнидан Илёс қачон туриб кетганини ҳам сезмади.
— Тур, — тушликка яқин Илёс ҳали ҳам ухлаб ётган Олмагулни турта бошлади, — Олма кўзингни оч, — Олмагул бир-икки қимирлаб қўйдию, лекин кўзини очмади, — тур дедим сенга, — Илёс энди қўпол ҳаракатлар қила бошлади. Ҳали ҳам уйғонмаётган Олмагулни оёғидан тортиб полга туширди. Полга қаттиқ тушган қиз бу сафар кўзларини очди.
— Аййй....
— Тур ўрнингдан, — Илёс бу сафар уни тепиб ўтиб, хонадан чиқиб кетди. Олмагул йиғлагудек бўлиб ўрнидан тураркан, боши айланиб қайта ўтириб қолди. Усти юпун бўлмаса ҳам совуқ қотаётганини ҳис қилди. Бир амаллаб ўрнидан туриб, ётоқни тартибга келтираркан, кўзлари тиниб, боши айланиб, ҳолсизланаётганини ҳис қилар, лекин ич-ичидан йиқилишга ҳаққим йўқ дея ишларини қилаверди. Ётоқни тартибга келтириб бўлиб, хонадан чиқаётиб кўзи тиниб йиқилиб тушди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 02:05
ОЛЧАГУЛ
44
— Вой шўрим, — Умриниса опа югуриб келиб келинини ўрнидан турғизаркан, — қизим тузукмисиз?
— О...оойи....жоон, — Олмагул ҳолсизгина ўрнидан тураркан, — яхшиман.
— Менга қарангчи, — келинини пешонасига қўлини қўйиб кўзлари катта-катта бўлганча, — иситмангиз борку.
— Яхшиман, — Олмагул хижолат бўлганча яна туришга ҳаракат қилдию, бу сафар ҳам йиқилиб тушди.
— Ўрнингиздан туринг, — Умриниса опа келинига туришига ёрдам бераркан, — Илёс, — ўғлини ҳам чақирди.
— Нимааа? — нималардир кавшаганча ошхона тарафгдан Илёс чиқиб келди.
— Хотининга қарасанг бўладику, иситмаси баландку.
— Менга нима, — қўл силтаганча яна ошхонага қайтиб кириб кетаётганди,
— Илёооос! — Умриниса опанинг қошлари чимирилди.
— Ойи ўзи у умуман ҳеч нимага ярамайди. Иситмаси баланд бўлса ана ойисиникига жўнасин. Тузалганида келар, — Илёс шундай деганча ошхонага қайтиб кириб кетди.
— Илёс, — Умриниса опа келинини бир амаллаб хонасига олиб кириб ётқизиб чиқди. Иситмасини тушириш учун бермаган дориси, қилмаган амали қолмади. — Илёс ҳақ шекилли, — кун ярмигача келинига қараб чарчаган Умриниса опа Илёсга айтиб келинини ота уйига жўнатди. Илёс ҳам шуни кутиб тургандек, хотинини дарров олиб бориб кела қолди.
🌺🌺🌺
— Ва ниҳоят, — Сарвар самалёт тушаркан анча енгил тортаркан, — бугуноқ қишлоққа бораман. Уни кўрмасам бўлмайди, — Сарвар уйига кириши билан нарсаларини эшик олдида қолдирдию, ойисига кетаётганини айтиб шу ерда илиниб турган машина калитини олиб йўлга тушди.
Шаҳардан чиққунча йўллар яхши эди, шаҳардан чиққач йўллар ўйли-чуқурли, буни устига ёмғир сабаб йўллар сирпанчиқ бўлиб қолганди. Лекин қани эди бу нарса Сарварни тўхтата олса.
🌺🌺🌺
— Ойи опамга ҳеч нима қилмайди тўғрими? — лаганчага муздек сув солиб келган Холида Олмагулнинг чала юмиқ кўзию, оппоқ қоғоздек бўлиб кетган юзига қараб йиғлаб юбормаслик учун лабини тишлади.
— Ҳаммаси яхши бўлади, — Хосият опа титроқ қўллари билан матони хўллаб қизининг пешонасига қўяркан, — мени қизим кучли. У тузалиб кетади.
Бутун уйни ёқимсиз сукунат қоплаган. Ҳеч ким гапиришни истамайди. Гапирса ёмон воқеа бўладигандек тилларини тишлашган. Бу ёқимсиз сукутни хуфтонга яқин, Хосият опанинг дардли овози бузди:
— Йўўўўўўқ қизииииииим!!!
44
— Вой шўрим, — Умриниса опа югуриб келиб келинини ўрнидан турғизаркан, — қизим тузукмисиз?
— О...оойи....жоон, — Олмагул ҳолсизгина ўрнидан тураркан, — яхшиман.
— Менга қарангчи, — келинини пешонасига қўлини қўйиб кўзлари катта-катта бўлганча, — иситмангиз борку.
— Яхшиман, — Олмагул хижолат бўлганча яна туришга ҳаракат қилдию, бу сафар ҳам йиқилиб тушди.
— Ўрнингиздан туринг, — Умриниса опа келинига туришига ёрдам бераркан, — Илёс, — ўғлини ҳам чақирди.
— Нимааа? — нималардир кавшаганча ошхона тарафгдан Илёс чиқиб келди.
— Хотининга қарасанг бўладику, иситмаси баландку.
— Менга нима, — қўл силтаганча яна ошхонага қайтиб кириб кетаётганди,
— Илёооос! — Умриниса опанинг қошлари чимирилди.
— Ойи ўзи у умуман ҳеч нимага ярамайди. Иситмаси баланд бўлса ана ойисиникига жўнасин. Тузалганида келар, — Илёс шундай деганча ошхонага қайтиб кириб кетди.
— Илёс, — Умриниса опа келинини бир амаллаб хонасига олиб кириб ётқизиб чиқди. Иситмасини тушириш учун бермаган дориси, қилмаган амали қолмади. — Илёс ҳақ шекилли, — кун ярмигача келинига қараб чарчаган Умриниса опа Илёсга айтиб келинини ота уйига жўнатди. Илёс ҳам шуни кутиб тургандек, хотинини дарров олиб бориб кела қолди.
🌺🌺🌺
— Ва ниҳоят, — Сарвар самалёт тушаркан анча енгил тортаркан, — бугуноқ қишлоққа бораман. Уни кўрмасам бўлмайди, — Сарвар уйига кириши билан нарсаларини эшик олдида қолдирдию, ойисига кетаётганини айтиб шу ерда илиниб турган машина калитини олиб йўлга тушди.
Шаҳардан чиққунча йўллар яхши эди, шаҳардан чиққач йўллар ўйли-чуқурли, буни устига ёмғир сабаб йўллар сирпанчиқ бўлиб қолганди. Лекин қани эди бу нарса Сарварни тўхтата олса.
🌺🌺🌺
— Ойи опамга ҳеч нима қилмайди тўғрими? — лаганчага муздек сув солиб келган Холида Олмагулнинг чала юмиқ кўзию, оппоқ қоғоздек бўлиб кетган юзига қараб йиғлаб юбормаслик учун лабини тишлади.
— Ҳаммаси яхши бўлади, — Хосият опа титроқ қўллари билан матони хўллаб қизининг пешонасига қўяркан, — мени қизим кучли. У тузалиб кетади.
Бутун уйни ёқимсиз сукунат қоплаган. Ҳеч ким гапиришни истамайди. Гапирса ёмон воқеа бўладигандек тилларини тишлашган. Бу ёқимсиз сукутни хуфтонга яқин, Хосият опанинг дардли овози бузди:
— Йўўўўўўқ қизииииииим!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 02:05
ОЛЧАГУЛ
45
Сарвар қишлоққа эрталаб соат саккизга яқин кириб келди.
— Яна озгина, — машинани бир четга олиб тўхтатдию, уёғига яёв кетишга, ўтган хотираларни яна бир бор эсга олишга қарор қилганча йўлга тушди. Яёй юриб, таниш кўча томонга буриларкан бу кўчада ҳар доимгидан одамлар кўпдек туюлди, — бу кўчадан ўтишга топган вақтларини қаранглар, — Сарвар энгса қотирганча олдинга юриб бораркан, олдинда кетаётган одамларнинг ҳаммаси бир уйга кириб кетарди, — бу уй....ахир бу уй..., — Сарвар қадамини тезлатди. Катта-катта қадам ташлганча ўша таниш уй олдига келиб тўхтаб қолди. Очиқ турган дарвозадан ичкарида уёқдан-буёққа бориб келаётган эркаклар кўринар, уларнинг ичида икки ёш бола ва битта кишир чопон кийиб, бошига дўппи кийиб олганини кўриб бир дам карахт бўлиб қолди, — бу...бу... — ичкаридан эшитилган йиғи овозидан ўзига келди.
— Қизииииим, — Сарвар оёқлари ўзига бўйсунмаган ҳолда ҳовлига кириб келар экан, тинмай қизимлаб йиғлаётган аёлнинг дардли ноласини эшитиб қулоқлари битиб қолди гўё.— Мен бадбах онангни кечир болажоним. Бойлик деб сени қурбон қилган аҳмоқ онангни кечир, — Сарвар ичкари уйга кираркан, кўксига муштлаб йиғлаётган Хосият опага кўзи тушди.
— Олмагул, — лаблари титраганча пичирлади. Кейин нима бўлди, нима қилди англай ҳам олмади. Эсини йиғиб, ҳаммасини англаганида ўзини қабристонда эканлигини, боягина кўтарилган қабрни қучиб ўтирганини кўрди.
🌺🌺🌺
— Нима? — Гулбаҳорнинг қўлидаги чойнаги тушиб кетди.
— Баҳор, — Эргаш йиқилай деган рафиқасини ушлаб қоларкан, — яхшимисан? — хавотир билан унинг юзига боқди.
— Мени Гулнинг уйига олиб боринг, — эрига гапираркан кўз ёшлари юзини юва бошлаганди.
— Хўп, фақат кўп қолмайсан. Сенга сиқилиш мумкин эмас. Ўзи айтмаслигим керак эди. Лекин ҳа деб Олмагул унақа, Олмагул бунақа деяверганингга билишга ҳаққинг бор деб айттим, — Эргаш аёлини суяганча йўлга тушди. Гулбаҳор дугонасининг қизлик уйига келгунча бир сўз демади. Ич-ичида эри ёлғон гапирган бўлишини, шунчаки ҳазиллашган бўлишини сўраб келарди. Олмагулнинг уйи олдига келганида тўн кийиб, белини боғлаб бошига дўппи кийиб бир аҳволда турган Абдурайим акани кўрдию, адо бўлди шўрлик.
— Амакииии, — ўзини тутиб тура олмади. Югуриб келиб Абдурайим акани қучоқлаб олди, — амаки уларга айтинг, Гул ўлмади денг. У тирик, ҳозир жилмайганча чиқиб келади денг, — Гулбаҳор гапираркан елкалари силкиниб-силкиниб кетарди.
— Қизим, — Абдурайим ака Гулбаҳорнинг пешонасидан ўпиб қўяркан, унинг сиймосида ўз қизини кўргандек бўлди. Бўғзига нимадир тиқилдию, қизарган кўзларини ерга тикди.
— Баҳор, — Эргаш келиб аёлини елкасидан тутди.
— Гул! — Гулбаҳор эрига илтижоли қараганча яна дарвоза томонга қараркан, дарвоза ёнида бир четда турган Илёсга кўзи тушиши билан жазавага тушди, — Қотиииил! — икки қадамда унинг ёнига келиб ёқасидан олди, — уни сен ўлдирдинг. Мен сенга айтгандим, — бир қўли билан унинг юзини тимдалай бошлади, — унга яқинлашма дегандим. Уни увол қиласан дегандим, қотил, маняк!
45
Сарвар қишлоққа эрталаб соат саккизга яқин кириб келди.
— Яна озгина, — машинани бир четга олиб тўхтатдию, уёғига яёв кетишга, ўтган хотираларни яна бир бор эсга олишга қарор қилганча йўлга тушди. Яёй юриб, таниш кўча томонга буриларкан бу кўчада ҳар доимгидан одамлар кўпдек туюлди, — бу кўчадан ўтишга топган вақтларини қаранглар, — Сарвар энгса қотирганча олдинга юриб бораркан, олдинда кетаётган одамларнинг ҳаммаси бир уйга кириб кетарди, — бу уй....ахир бу уй..., — Сарвар қадамини тезлатди. Катта-катта қадам ташлганча ўша таниш уй олдига келиб тўхтаб қолди. Очиқ турган дарвозадан ичкарида уёқдан-буёққа бориб келаётган эркаклар кўринар, уларнинг ичида икки ёш бола ва битта кишир чопон кийиб, бошига дўппи кийиб олганини кўриб бир дам карахт бўлиб қолди, — бу...бу... — ичкаридан эшитилган йиғи овозидан ўзига келди.
— Қизииииим, — Сарвар оёқлари ўзига бўйсунмаган ҳолда ҳовлига кириб келар экан, тинмай қизимлаб йиғлаётган аёлнинг дардли ноласини эшитиб қулоқлари битиб қолди гўё.— Мен бадбах онангни кечир болажоним. Бойлик деб сени қурбон қилган аҳмоқ онангни кечир, — Сарвар ичкари уйга кираркан, кўксига муштлаб йиғлаётган Хосият опага кўзи тушди.
— Олмагул, — лаблари титраганча пичирлади. Кейин нима бўлди, нима қилди англай ҳам олмади. Эсини йиғиб, ҳаммасини англаганида ўзини қабристонда эканлигини, боягина кўтарилган қабрни қучиб ўтирганини кўрди.
🌺🌺🌺
— Нима? — Гулбаҳорнинг қўлидаги чойнаги тушиб кетди.
— Баҳор, — Эргаш йиқилай деган рафиқасини ушлаб қоларкан, — яхшимисан? — хавотир билан унинг юзига боқди.
— Мени Гулнинг уйига олиб боринг, — эрига гапираркан кўз ёшлари юзини юва бошлаганди.
— Хўп, фақат кўп қолмайсан. Сенга сиқилиш мумкин эмас. Ўзи айтмаслигим керак эди. Лекин ҳа деб Олмагул унақа, Олмагул бунақа деяверганингга билишга ҳаққинг бор деб айттим, — Эргаш аёлини суяганча йўлга тушди. Гулбаҳор дугонасининг қизлик уйига келгунча бир сўз демади. Ич-ичида эри ёлғон гапирган бўлишини, шунчаки ҳазиллашган бўлишини сўраб келарди. Олмагулнинг уйи олдига келганида тўн кийиб, белини боғлаб бошига дўппи кийиб бир аҳволда турган Абдурайим акани кўрдию, адо бўлди шўрлик.
— Амакииии, — ўзини тутиб тура олмади. Югуриб келиб Абдурайим акани қучоқлаб олди, — амаки уларга айтинг, Гул ўлмади денг. У тирик, ҳозир жилмайганча чиқиб келади денг, — Гулбаҳор гапираркан елкалари силкиниб-силкиниб кетарди.
— Қизим, — Абдурайим ака Гулбаҳорнинг пешонасидан ўпиб қўяркан, унинг сиймосида ўз қизини кўргандек бўлди. Бўғзига нимадир тиқилдию, қизарган кўзларини ерга тикди.
— Баҳор, — Эргаш келиб аёлини елкасидан тутди.
— Гул! — Гулбаҳор эрига илтижоли қараганча яна дарвоза томонга қараркан, дарвоза ёнида бир четда турган Илёсга кўзи тушиши билан жазавага тушди, — Қотиииил! — икки қадамда унинг ёнига келиб ёқасидан олди, — уни сен ўлдирдинг. Мен сенга айтгандим, — бир қўли билан унинг юзини тимдалай бошлади, — унга яқинлашма дегандим. Уни увол қиласан дегандим, қотил, маняк!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
01 Jan, 02:02
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
31 Dec, 20:28
Bugun bayram munosabati bilan
🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini joylay olmadim. Ertalab 07:00 da oqiysizlar endi. Bayram muborak yana bir bor.
🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini joylay olmadim. Ertalab 07:00 da oqiysizlar endi. Bayram muborak yana bir bor.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
31 Dec, 09:59
Яна одимлайди соат миллари...
@ibratli_sozlar eng sara hikoyalar faqat bizda!!! ❤️
@ibratli_sozlar eng sara hikoyalar faqat bizda!!! ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
31 Dec, 08:29
“Кечирилмас” айб
У ишдан бўшатилди.
Чунки унинг айби кўп эди. Кечириб бўлмасди айбини. Ишхонадаги ҳамма гувоҳ эди унинг айбига. Оқлаб бўлмасди гуноҳини. Шу сабабли ҳам ходимлар қистови билан бўшатилди.
Унинг ягона айби — ноҳақликка чидолмасди, ҳақиқат тарафдори эди у. Начора...
Ишдан бўшатилди у. Ҳали яна қанча ишдан бўшатилиши керак...
К. Аслонов
@ibratli_sozlar eng sara hikoyalar faqat bizda!!! ❤️
У ишдан бўшатилди.
Чунки унинг айби кўп эди. Кечириб бўлмасди айбини. Ишхонадаги ҳамма гувоҳ эди унинг айбига. Оқлаб бўлмасди гуноҳини. Шу сабабли ҳам ходимлар қистови билан бўшатилди.
Унинг ягона айби — ноҳақликка чидолмасди, ҳақиқат тарафдори эди у. Начора...
Ишдан бўшатилди у. Ҳали яна қанча ишдан бўшатилиши керак...
К. Аслонов
@ibratli_sozlar eng sara hikoyalar faqat bizda!!! ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
31 Dec, 07:59
Айрилиқ
Йигит телефонда "Aлвидо" деди-ю, кечагина кесилган оёғининг жароҳатини ёпди...
Азиз
@ibratli_sozlar eng sara hikoyalar faqat bizda!!! ❤️
Йигит телефонда "Aлвидо" деди-ю, кечагина кесилган оёғининг жароҳатини ёпди...
Азиз
@ibratli_sozlar eng sara hikoyalar faqat bizda!!! ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
31 Dec, 05:59
#Таскин
Ҳаммаси ўтиб кетади...
Ҳатто, тоқатим етмайди, деган нарсаларимизниям, ким билан бирга бўлмайлик, қаерда бўлмайлик, барибир ўтиб кетади. "Мен усиз яшолмайман!" дейсан, аммо хаммадан аъло яшайсан. "У бўлмаса, ҳатто, нафас ҳам ололмайман!" дейсан, аммо усиз ҳам ҳамма нарсани эплайсан. Беш кунлик дунёда ҳамма нарсага кўникасан. Бир қанча йўқотишлардан сўнг ёлғиз ўзинг қолганингда, аслида бу ҳаётда ҳеч ким ҳеч нарсага арзимаслигини ва ҳамма нарсадан бир кун маҳрум бўлишингни англаб етасан. Англаб етасану, аммо буларни тушиниб етгунингча ўзинг ҳам тугаб борасан. Адо бўласан. Ҳиссиз мавжудотга айланасан
@ibratli_sozlar eng sara hikoyalar faqat bizda!!! ❤️
Ҳаммаси ўтиб кетади...
Ҳатто, тоқатим етмайди, деган нарсаларимизниям, ким билан бирга бўлмайлик, қаерда бўлмайлик, барибир ўтиб кетади. "Мен усиз яшолмайман!" дейсан, аммо хаммадан аъло яшайсан. "У бўлмаса, ҳатто, нафас ҳам ололмайман!" дейсан, аммо усиз ҳам ҳамма нарсани эплайсан. Беш кунлик дунёда ҳамма нарсага кўникасан. Бир қанча йўқотишлардан сўнг ёлғиз ўзинг қолганингда, аслида бу ҳаётда ҳеч ким ҳеч нарсага арзимаслигини ва ҳамма нарсадан бир кун маҳрум бўлишингни англаб етасан. Англаб етасану, аммо буларни тушиниб етгунингча ўзинг ҳам тугаб борасан. Адо бўласан. Ҳиссиз мавжудотга айланасан
@ibratli_sozlar eng sara hikoyalar faqat bizda!!! ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
31 Dec, 04:59
Шунгами, Муқаддасим билан бир кун дийдор кўришиб, кейин ҳеч қачон ундан айрилмаслигимга ишонаман.
Жаҳонгир. Тошкент вилояти
@ibratli_sozlar eng sara hikoyalar faqat bizda!!! ❤️
Жаҳонгир. Тошкент вилояти
@ibratli_sozlar eng sara hikoyalar faqat bizda!!! ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Dec, 13:20
#ҳикоя
Аразлама, онаси, аразлама...
МУАЛЛИФ: Саида АЗИЗ
💫
Ўн беш кун аввал эрим билан урушиб қолдик. Арзимаган буюм жанжалимиз сабаби бўлди. Гапнинг очиғи, ҳар гал мен ялинардим. “Майли, аёл кишиман, бир поғона паст туришим керак”, дердим ҳамиша ўзимга ўзим. Хато мендан ўтмаган эсада, узр сўрардим. “Биласиз-ку, шунақа тушунмайдиганлар хилиданман”, дердим елка қисиб. “Сенинг ўрнингда бошқа хотин бўлганида оёқларимни ювиб, таъзим қилиб турарди. Сен менинг қадримни билмайсан”, дерди у менинг узримни нодонликка йўйиб. Ичимда унинг гапларига жавоб қайтариб турсамда, сиртимда кулиб тураверардим. Шу тариқа ярашиб олардик. Бу гал эса менинг ғуруримни топтагани, арзимаган сочиқни деб эрталабдан дилимни хира қилгани учун ялингим келмади. Бор-э, гапирмайман. Қани ўн йилда бир марта у ҳам ялинсин-чи! Менинг гапимни эшитган дугонам Гули сирли жилмайганча:
- Биз урушиб қолсак, ҳеч қачон биринчи бўлиб гапирмайман. Аксинча эрим ярашиш учун баҳона излаб қолади. Гулларми-ей, ширинликларми кўтариб келади. Онажониси, деб эркалаганидан сўнг кўнглим юмшагач, сулҳ тузилади, - деди. Рости, унинг гапига ҳавасим келди. Менинг инжиқ феъл ёрим гул кўтариб келиш тугул, томорқадаги оддий райҳонни ҳам улашмайди-ку. Эркалаш қаёқда! Нима эмиш эркаласа мен талтайиб кетарканман. Бас, етар, энди ўзидан кўрсин. Гапирмайман. Аслида бирам мижғов эрим борки... Ҳали дазмолим ёқмайди. Яна бир қарасанг, ювилган кирни гапиради. Қора пайпоқни ҳам ҳидлаб кияди. Яхшилаб ювган бўлсам кир ювиш кукунининг ҳиди келармиш. Э, ўргулдим сендақа нозиктаъбдан...
Хуллас, эрталаб урушган бўлсак, кундузи ҳам қўнғироқ қилмадим. Ҳамиша ишхонага нечада кириб борганимни, у ерда кимлар ўтирганини суриштириб турадиган Муроджон ака мени ялинади, деб ўйлаган чоғи, қўнғироқ қилмади. Биламан, у отдан тушса ҳам, эгардан тушмайди. Иш вақти тугаб, уйга қайта бошладим. Бироқ яна қўнғироқ қилмадим. Қани кимнинг сабри кучли экан. Бир газетада ўқигандим: “Аёл кишининг туйғулари билан ўйнашманг. Агар у сабр қилиб соғинтиришни бошласа, ҳатто ғурурингиз ҳам ёрдам бера олмайди”. Зўр гап. Қани, мен ҳам бир сабрим билан соғинтирай-чи...
Уйга келсам, болаларим қайнонам билан телевизор кўриб ўтиришибди. Қайнонам:
- Ошга зирвак солиб қўйгандим. Гуруч солиб юборинг, ҳадемай Муроджон ҳам келиб қолади, - деди.
Ош пишди. Эрим атайин қилгандек кеч келди. Ўзимни уйқуга солиб ётавердим. Ҳар доимгидек кулиб кутиб олиш учун ўрнимдан турмадим ҳам. Овқат ейсизми, деб сўрагим ҳам келмади. Айб ўзидаку, ахир. Ўрнимдан қўзғолмай, жимгина ётавердим. Ётоқхонадан чиқиб, ошхонада тақир-туқур қилаётгани эшитилди. Қани бир хотинсиз эплаб кўрсин-чи...
Бу аҳвол бир ҳафтага чўзилди. На мен гапирмадим, на у лом-мим демайди. Қайнонам сезди.
- Муроджон билан урушиб қолдингларми? - Деб сўради мендан.
- Ҳа, йўқ, бироз ола мушук ўтди, - дедим.
- Ундай қилманг, келин. Болам шўрликни қийнаманг, - деди қайонам ўзича насиҳат қилиб. Ҳо, боласи эканда, барибир. Қўнғиз ҳам боласини оппоғим дейди, деб бежиз айтишмаган..
Эрталаб уйқудан аранг уйғотардим. “Туринг, ишга кеч қоласиз”, деб тепасида ярим соат турардим. Мен билан гаплашмагани сабаб у ҳам телефоннинг соатини тўғрилаб қўйди. Ўзи ўрнидан туради. Болалар билан бирга чой ичади. Дазмолланган кийимларни индамай кияди. Ҳамиша “Яхши дазмолламабсан, туфлигимни кечқурун артмагансан”, деган хархашалардан ҳам қутулдим. Асабларим ғазабларга айланмай қўйди. Вой, тавба, биз ҳам шунақа яхши яшасак бўларкан-а...
Дугоналарим билан гапимиз бор эди. Пул керак. Нима қилишга бошим қотди. Ҳамиша пулни Мурод акамдан олардим. Ўғлимга “дадангдан пул сўраб бергин”, дейишга бетим чидамади. Ўйлаб ўйлаб, смс ёзишга қарор қилдим. Ёзди дегани, биринчи гапирди дегани эмас-ку, ахир... Бошқа хонага чиқиб, телефонимдан “Эртага дугоналарим билан гапим, 100 минг керак”, деб хабар жўнатдим. Эрталаб ишга кетаётсам, стол устида пул турарди. Хурсанд бўлиб кетдим. Лекин бу ялинишимга асос бўлмайди, дедим ўзимга ўзим. Аммо менинг бир ёмон одатим борда... юрагим тўлиб кетади. Гаплашмасам ғалати бўлиб кетавераман. Ниманидир сўрагим, билгим келаверадида
Аразлама, онаси, аразлама...
МУАЛЛИФ: Саида АЗИЗ
💫
Ўн беш кун аввал эрим билан урушиб қолдик. Арзимаган буюм жанжалимиз сабаби бўлди. Гапнинг очиғи, ҳар гал мен ялинардим. “Майли, аёл кишиман, бир поғона паст туришим керак”, дердим ҳамиша ўзимга ўзим. Хато мендан ўтмаган эсада, узр сўрардим. “Биласиз-ку, шунақа тушунмайдиганлар хилиданман”, дердим елка қисиб. “Сенинг ўрнингда бошқа хотин бўлганида оёқларимни ювиб, таъзим қилиб турарди. Сен менинг қадримни билмайсан”, дерди у менинг узримни нодонликка йўйиб. Ичимда унинг гапларига жавоб қайтариб турсамда, сиртимда кулиб тураверардим. Шу тариқа ярашиб олардик. Бу гал эса менинг ғуруримни топтагани, арзимаган сочиқни деб эрталабдан дилимни хира қилгани учун ялингим келмади. Бор-э, гапирмайман. Қани ўн йилда бир марта у ҳам ялинсин-чи! Менинг гапимни эшитган дугонам Гули сирли жилмайганча:
- Биз урушиб қолсак, ҳеч қачон биринчи бўлиб гапирмайман. Аксинча эрим ярашиш учун баҳона излаб қолади. Гулларми-ей, ширинликларми кўтариб келади. Онажониси, деб эркалаганидан сўнг кўнглим юмшагач, сулҳ тузилади, - деди. Рости, унинг гапига ҳавасим келди. Менинг инжиқ феъл ёрим гул кўтариб келиш тугул, томорқадаги оддий райҳонни ҳам улашмайди-ку. Эркалаш қаёқда! Нима эмиш эркаласа мен талтайиб кетарканман. Бас, етар, энди ўзидан кўрсин. Гапирмайман. Аслида бирам мижғов эрим борки... Ҳали дазмолим ёқмайди. Яна бир қарасанг, ювилган кирни гапиради. Қора пайпоқни ҳам ҳидлаб кияди. Яхшилаб ювган бўлсам кир ювиш кукунининг ҳиди келармиш. Э, ўргулдим сендақа нозиктаъбдан...
Хуллас, эрталаб урушган бўлсак, кундузи ҳам қўнғироқ қилмадим. Ҳамиша ишхонага нечада кириб борганимни, у ерда кимлар ўтирганини суриштириб турадиган Муроджон ака мени ялинади, деб ўйлаган чоғи, қўнғироқ қилмади. Биламан, у отдан тушса ҳам, эгардан тушмайди. Иш вақти тугаб, уйга қайта бошладим. Бироқ яна қўнғироқ қилмадим. Қани кимнинг сабри кучли экан. Бир газетада ўқигандим: “Аёл кишининг туйғулари билан ўйнашманг. Агар у сабр қилиб соғинтиришни бошласа, ҳатто ғурурингиз ҳам ёрдам бера олмайди”. Зўр гап. Қани, мен ҳам бир сабрим билан соғинтирай-чи...
Уйга келсам, болаларим қайнонам билан телевизор кўриб ўтиришибди. Қайнонам:
- Ошга зирвак солиб қўйгандим. Гуруч солиб юборинг, ҳадемай Муроджон ҳам келиб қолади, - деди.
Ош пишди. Эрим атайин қилгандек кеч келди. Ўзимни уйқуга солиб ётавердим. Ҳар доимгидек кулиб кутиб олиш учун ўрнимдан турмадим ҳам. Овқат ейсизми, деб сўрагим ҳам келмади. Айб ўзидаку, ахир. Ўрнимдан қўзғолмай, жимгина ётавердим. Ётоқхонадан чиқиб, ошхонада тақир-туқур қилаётгани эшитилди. Қани бир хотинсиз эплаб кўрсин-чи...
Бу аҳвол бир ҳафтага чўзилди. На мен гапирмадим, на у лом-мим демайди. Қайнонам сезди.
- Муроджон билан урушиб қолдингларми? - Деб сўради мендан.
- Ҳа, йўқ, бироз ола мушук ўтди, - дедим.
- Ундай қилманг, келин. Болам шўрликни қийнаманг, - деди қайонам ўзича насиҳат қилиб. Ҳо, боласи эканда, барибир. Қўнғиз ҳам боласини оппоғим дейди, деб бежиз айтишмаган..
Эрталаб уйқудан аранг уйғотардим. “Туринг, ишга кеч қоласиз”, деб тепасида ярим соат турардим. Мен билан гаплашмагани сабаб у ҳам телефоннинг соатини тўғрилаб қўйди. Ўзи ўрнидан туради. Болалар билан бирга чой ичади. Дазмолланган кийимларни индамай кияди. Ҳамиша “Яхши дазмолламабсан, туфлигимни кечқурун артмагансан”, деган хархашалардан ҳам қутулдим. Асабларим ғазабларга айланмай қўйди. Вой, тавба, биз ҳам шунақа яхши яшасак бўларкан-а...
Дугоналарим билан гапимиз бор эди. Пул керак. Нима қилишга бошим қотди. Ҳамиша пулни Мурод акамдан олардим. Ўғлимга “дадангдан пул сўраб бергин”, дейишга бетим чидамади. Ўйлаб ўйлаб, смс ёзишга қарор қилдим. Ёзди дегани, биринчи гапирди дегани эмас-ку, ахир... Бошқа хонага чиқиб, телефонимдан “Эртага дугоналарим билан гапим, 100 минг керак”, деб хабар жўнатдим. Эрталаб ишга кетаётсам, стол устида пул турарди. Хурсанд бўлиб кетдим. Лекин бу ялинишимга асос бўлмайди, дедим ўзимга ўзим. Аммо менинг бир ёмон одатим борда... юрагим тўлиб кетади. Гаплашмасам ғалати бўлиб кетавераман. Ниманидир сўрагим, билгим келаверадида
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Dec, 13:20
Ишхонамизда бирга ишлайдиган каттароқ ёшли Сабохат опага кўнглимни ёрдим. У менинг гапларимни кулиб эшитдида,
- Майли, яна бир неча кун жим турингчи... кейин яна кўрарсиз, -деди. Сўнг қўшимча қилди: - Сизга бир ривоят айтиб бераман. Бир аёл эри билан уршавераркан. Бу ҳол жонига теккан аёл табибнинг ҳузурига бориб, “Менга эримни ўлдирадиган заҳар тайёрлаб беринг”, дебди. Табиб унинг сўзларини тинглаб туриб, аёлга кичкина тошча берибдида: “шуни оғзингизга солиб юринг. Манави суюқликни эса ҳар куни эрингизнинг чойига оз оздан қўшиб беринг. Бу секин таъсир қиладиган заҳар. Фақат эрингиз билан урушаётганингизда ҳамиша тош оғзингизда бўлсин. Эри келганида яна жанжал чиқибди. Аёл дарҳол оғзига тошча солибдида, эрига гап қайтарай деса тош халал берибди. У индамай ичкарига кириб кетибди. Бу ҳол бир неча маротаба такрорланибди. Жанжалсиз яшаганидан кейин билса эри яхши одам экан. Шўрлик аёл югуриб келиб табибга йиғлабди. Заҳарни қайтарадиган дори беринг. Менинг эрим яхши экану мен билмапман. Табиб эса кулиб: “Мен сизга оддий қайнаган сув бергандим. Тош эса сизни гап қайтаришдан қайтариб турди. Эр хотиннинг бири баланд келганда, иккинчи паст келса ютади”, дебди. - Сабоҳат опа бир муддат ўйланиб турдида: - Ҳа майли, бирор баҳона топиб ярашиб олинг. Эр ва хотиннинг, умуман мусулмончиликда уч кундан ортиқ аразлашиб юриш яхши эмас, - деди.
Сабоҳат опанинг гапидан сўнг уч кундан кейин Мурод акамнинг туғилган куни эканлиги ёдимга тушди. Ҳар йили шу кунда уйимиз меҳмонга тўлиб кетади. Опа-сингиллари, куёв-поччалари келишади. Шу сабаб дастурхон менюсини бирга тузиб, маҳсулотларни биргаликда харид қилардик. Энди нима қиламан... яхшиси қайнонамдан фойдаланаман, деган фикрга келдим.
- Ойижон, бу гал бозорга ўғлингиз билан сиз боринг. Мен керакли нарсаларни ёзиб бераман, - дедим.
- Нега ўзингиз бормайсизми? - Ҳайратланди қайнонам.
- Йўқ, ишимиз кўпайиб кетган. Улгурмасам керак. Шунинг учун... - қайнонам сезди. Кулганча:
- Ҳали ярашмагансизлар чоғи, - деди синовчан тикилиб. - Эру хотинни уч кундан ортиқ аразлашиб юриши яхши эмас... Айтдим-а, болам шўрликнинг рангги кундан кунга синиб боряпти деб... - ҳар домгидек яна мен келин ёмон эдим. Хуллас, қайнонам харажатга бирга чиқишга кўнмади.
- Йўқ, мен бормайман. Ана хоҳласа ўзига ёзиб беринг, хоҳласа бирга чиқинг... - чорасиз қолгандим.
Дугонам Гулига қўнғироқ қилиб маслаҳат сўрадим. У бир муддат ўйланиб турдида,
- Ўғлингни қўлига харажат ёзилган қоғозни тутқазда, даданг билан бирга борасан. Ма, дадангга олиб бор, дегин.
- Вой, ўғлим ҳали жуда кичкина-ку, эндигина 9 ёш бўлса, - унинг топган йўли менга маъқул бўлмади.
- Бўлмаса ўзинг биласан! У ҳолда ўзинги биринчи бўлиб ялингин, - деди у жаҳли чиққанини яширмай.
Йўқ, ялингим келмади. Дугонам айтгандек қилдим. Эрим ҳам ортиқча гапирмади. Ўғлимни етаклаб бозорга чиқиб кетди.
Мурод акамга турмушга чиққанимдан буён илк табрик меники бўлишини истаганман. Тунги соат 12 дан сўнг янги кун бошланади. Ва мен ёримни қучиб, таваллуд куни билан табриклайман. Бу ўн йилдан буён анъанага айланган. Аразим туфайли бу анъанадан воз кечишимга тўғри келадими? Ҳа, майли бироз ортга чекинсам ҳеч нарса қилмас. Юрагимдаги араз ва ғурур унга бўлган муҳаббатимдан устун эмас экан. Умр йўлдошимни таваллуд куни билан табриклаш учун оғиз жуфтлашим ҳамоноқ, у ҳам:
- Ирода, мени кечир! -деди. - Бу гал аразинг жуда чўзилиб кетди. Қўй, онаси энди бошқа аразлама...
Мен эса кулимсираган кўйи:
- Туғилган кунингиз муборак бўлсин! Ҳамиша бахтимизга омон бўлинг, - дея аста елкасига бош қўйдим. Айни пайтда мен учун ким кимга биринчи гапиргани муҳим эмасди…
ТАМОМ
- Майли, яна бир неча кун жим турингчи... кейин яна кўрарсиз, -деди. Сўнг қўшимча қилди: - Сизга бир ривоят айтиб бераман. Бир аёл эри билан уршавераркан. Бу ҳол жонига теккан аёл табибнинг ҳузурига бориб, “Менга эримни ўлдирадиган заҳар тайёрлаб беринг”, дебди. Табиб унинг сўзларини тинглаб туриб, аёлга кичкина тошча берибдида: “шуни оғзингизга солиб юринг. Манави суюқликни эса ҳар куни эрингизнинг чойига оз оздан қўшиб беринг. Бу секин таъсир қиладиган заҳар. Фақат эрингиз билан урушаётганингизда ҳамиша тош оғзингизда бўлсин. Эри келганида яна жанжал чиқибди. Аёл дарҳол оғзига тошча солибдида, эрига гап қайтарай деса тош халал берибди. У индамай ичкарига кириб кетибди. Бу ҳол бир неча маротаба такрорланибди. Жанжалсиз яшаганидан кейин билса эри яхши одам экан. Шўрлик аёл югуриб келиб табибга йиғлабди. Заҳарни қайтарадиган дори беринг. Менинг эрим яхши экану мен билмапман. Табиб эса кулиб: “Мен сизга оддий қайнаган сув бергандим. Тош эса сизни гап қайтаришдан қайтариб турди. Эр хотиннинг бири баланд келганда, иккинчи паст келса ютади”, дебди. - Сабоҳат опа бир муддат ўйланиб турдида: - Ҳа майли, бирор баҳона топиб ярашиб олинг. Эр ва хотиннинг, умуман мусулмончиликда уч кундан ортиқ аразлашиб юриш яхши эмас, - деди.
Сабоҳат опанинг гапидан сўнг уч кундан кейин Мурод акамнинг туғилган куни эканлиги ёдимга тушди. Ҳар йили шу кунда уйимиз меҳмонга тўлиб кетади. Опа-сингиллари, куёв-поччалари келишади. Шу сабаб дастурхон менюсини бирга тузиб, маҳсулотларни биргаликда харид қилардик. Энди нима қиламан... яхшиси қайнонамдан фойдаланаман, деган фикрга келдим.
- Ойижон, бу гал бозорга ўғлингиз билан сиз боринг. Мен керакли нарсаларни ёзиб бераман, - дедим.
- Нега ўзингиз бормайсизми? - Ҳайратланди қайнонам.
- Йўқ, ишимиз кўпайиб кетган. Улгурмасам керак. Шунинг учун... - қайнонам сезди. Кулганча:
- Ҳали ярашмагансизлар чоғи, - деди синовчан тикилиб. - Эру хотинни уч кундан ортиқ аразлашиб юриши яхши эмас... Айтдим-а, болам шўрликнинг рангги кундан кунга синиб боряпти деб... - ҳар домгидек яна мен келин ёмон эдим. Хуллас, қайнонам харажатга бирга чиқишга кўнмади.
- Йўқ, мен бормайман. Ана хоҳласа ўзига ёзиб беринг, хоҳласа бирга чиқинг... - чорасиз қолгандим.
Дугонам Гулига қўнғироқ қилиб маслаҳат сўрадим. У бир муддат ўйланиб турдида,
- Ўғлингни қўлига харажат ёзилган қоғозни тутқазда, даданг билан бирга борасан. Ма, дадангга олиб бор, дегин.
- Вой, ўғлим ҳали жуда кичкина-ку, эндигина 9 ёш бўлса, - унинг топган йўли менга маъқул бўлмади.
- Бўлмаса ўзинг биласан! У ҳолда ўзинги биринчи бўлиб ялингин, - деди у жаҳли чиққанини яширмай.
Йўқ, ялингим келмади. Дугонам айтгандек қилдим. Эрим ҳам ортиқча гапирмади. Ўғлимни етаклаб бозорга чиқиб кетди.
Мурод акамга турмушга чиққанимдан буён илк табрик меники бўлишини истаганман. Тунги соат 12 дан сўнг янги кун бошланади. Ва мен ёримни қучиб, таваллуд куни билан табриклайман. Бу ўн йилдан буён анъанага айланган. Аразим туфайли бу анъанадан воз кечишимга тўғри келадими? Ҳа, майли бироз ортга чекинсам ҳеч нарса қилмас. Юрагимдаги араз ва ғурур унга бўлган муҳаббатимдан устун эмас экан. Умр йўлдошимни таваллуд куни билан табриклаш учун оғиз жуфтлашим ҳамоноқ, у ҳам:
- Ирода, мени кечир! -деди. - Бу гал аразинг жуда чўзилиб кетди. Қўй, онаси энди бошқа аразлама...
Мен эса кулимсираган кўйи:
- Туғилган кунингиз муборак бўлсин! Ҳамиша бахтимизга омон бўлинг, - дея аста елкасига бош қўйдим. Айни пайтда мен учун ким кимга биринчи гапиргани муҳим эмасди…
ТАМОМ
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Dec, 12:54
Ёлғизлик
Марғуба эрталабдан боши оғриб, юраги безовта бўлиб уйғонди. Қон босимини ўлчаб кўрди, тахмин қилганидек баланд. Бугун кетма- кет олти соат дарси бор, ишга бормаса бўлмайди. Дори ичиб қон босими тушишини кутишнинг-ку сира иложи йўқ , назорат иши олиши керак. Тузук- қуруқ нонушта ҳам қилмай йўлга чиқди. Йўл- йўлакай телефон соатига қараб қадамини тезлаштирди-ю, юраги тез -тез ураётганидан бироз тин олди, шу пайт телефонининг таниш мусиқасини эшитиб сумкасидан олди. Экранда "Акбарнинг ойиси" деган ёзувни кўриб, беихтиёр уф тортиб юборди, аммо тезда ўзини қўлга олиб:
--Лаббай, - деди.
--Ассалому алайкум, опа, яхшимисиз? Мактабга кетаётгандим, ишдамисиз? Акбар масаласида бир гаплашиб олай дегандим, бу болани ўқишлари тушиб кетди яна, феълинику гапирмаса ҳам бўлади, билмайман нима қилиш керак!?...
--Кечирасиз, Шаҳлохон ҳозир дарс бошланса, сиз билан гаплашолмасам керак, балки дарсдан кейин, ёки шу шанба ота -оналар мажлисига келганингизда бафуржа гаплашсак бўладими?
--...бўпти, --норози оҳангдаги охирги жумладан сўнг, телефон ўчди.
Кўнгли ғаш тортиб қадамлари ўз -ўзидан оғирлашган Марғубанинг кўз олдига камгап, аммо чеҳраси фариштали ўқувчиси-Акбар келди.
Ҳозир 9-синфни битираётган шу ўқувчиси ҳеч муаммо туғдирмаган. Бирор кун дарс қолдирмайди, ҳатто бемор бўлса ҳам. Синфдошлари дарсдан қочса, ҳеч бўлмаса сумкасини қучоқлаб бир ўзи мактаб ошхонасида ўтирган бўлади.
Марғуба ўқувчиларини янги олган, 5-синф пайтларини эслади. Бир куни кеч соат 23 лар атрофида қўнғироқ бўлди. Нотаниш рақам. Гўшакни кўтарса нариги тарафдан ўта асабий аёл овози:
--Яхшимисиз, менга қаранг, сизлар болага уй вазифаси берасизларми ўзи, келсам Акбар бойвучча уйқуни урворипти , дарс қилдингми десам, берилмаган деб ҳиқиллаб ўтирипти. Она тилидан кираркансиз, нега вазифа бермайсиз?
--Ассалому алайкум, ҳа мен Акбаржоннинг она тили ўқитувчисиман, шунингдек, синф раҳбари ҳам. Ҳозир соат тунги 11! Бу пайтда бола ором олгани маъқул, менимча. Кейин назорат ёзганимиз учун ёзма топшириқ бермагандим. Илтимос, эртага гаплашсак бўладими? -охирги жумлалари зардали чиққанини Марғубанинг ўзи ҳам сезди.
Эртаси куни эрталаб ёши катта аёл Акбарни сўраб келди. Бу аёлнинг овози телефонда гаплашган аёлникига ўхшамади. Акбарбек кўзлари ёниб узоқдан югуриб аёлнинг пинжига тиқилди, аёл болакайнинг юз -кўзларидан ўпаркан, кир бўлиб кетган ёқалари тўғирлаб, сочларини силаб кўз ёшини тўхтатолмади. Шу орада Акбарга пул берганди, бола, афтидан, ошхона томон югуриб кетди. Аёл рўмолчаси билан кўзларини бурни аралаш артиб, сўнг чуқур хўрсиниб гап бошлади:
--Узр, синглим, Акбарбек қизимдан ёдгорим. Болагинам 3 йил бўлди оламдан ўтиб қолганига, ҳайронман сариқ касалданам одам шунча тез ўладими?!--аёл йиғлаб юборди, -жигари тамом бўлган экан... Куёвим билан севишиб турмуш қуриб, вилоятдан шаҳарга келин бўлганди. Умри қисқа экан.Бугун тушимга кирибди. Эри уйланганидан кейин неварамни кўришга боргани ийманиб мактабига келавердим, айбга буюрмайсиз.
Марғуба аёлни бир оғиз сўз дейишга мажоли қолмай эшитаркан, кечаги ярим тундаги қўнғироқ ва асабий овоз яна қулоғи остида янграганини ҳис қилди. Бу воқеаларга қарийиб тўрт йил бўлибди. Аёл кейин ҳам келиб турди.
Шу хаёллар билан чалғибми, ё очиқ ҳаво таъсиридами бош оғриғини унутгандай бўлиб, мактаб дарвозасидан кираркан ўзидан сал олдироқда кетаётган Акбарни кўриб дарҳол чақирди. Акбар устозининг олдига югуриб келиб салом берди.
--Акбаржон, озгина вақтим бор экан гаплашиб оламизми, -деб ошхонага имо қилди.
--Майли... ҳар доимгидек сокин эди боланинг овози.
Ҳали дарс бошланмасидан ошхонада ўқувчилар бор. Улар чеккароққа жойлашишди.
--Болам, эрталаб ойинг қўнғироқ қилгандилар,--ўқувчиси эгилиб ўтирганди,кескин бошини кўтарди.Марғуба давом этди:
-- Нимадир муаммо бўлдими?
--Йўқ, устоз арзимаган нарса, эрта туриб сочимни фенда қуритаётгандим, уйғотиб юборипман шунга атайлаб қилдинг, деб бақириб кетдилар, кейин дадам аралашди. Шу..
Энди Марғубанинг очиқчасига жаҳли чиқди:
Марғуба эрталабдан боши оғриб, юраги безовта бўлиб уйғонди. Қон босимини ўлчаб кўрди, тахмин қилганидек баланд. Бугун кетма- кет олти соат дарси бор, ишга бормаса бўлмайди. Дори ичиб қон босими тушишини кутишнинг-ку сира иложи йўқ , назорат иши олиши керак. Тузук- қуруқ нонушта ҳам қилмай йўлга чиқди. Йўл- йўлакай телефон соатига қараб қадамини тезлаштирди-ю, юраги тез -тез ураётганидан бироз тин олди, шу пайт телефонининг таниш мусиқасини эшитиб сумкасидан олди. Экранда "Акбарнинг ойиси" деган ёзувни кўриб, беихтиёр уф тортиб юборди, аммо тезда ўзини қўлга олиб:
--Лаббай, - деди.
--Ассалому алайкум, опа, яхшимисиз? Мактабга кетаётгандим, ишдамисиз? Акбар масаласида бир гаплашиб олай дегандим, бу болани ўқишлари тушиб кетди яна, феълинику гапирмаса ҳам бўлади, билмайман нима қилиш керак!?...
--Кечирасиз, Шаҳлохон ҳозир дарс бошланса, сиз билан гаплашолмасам керак, балки дарсдан кейин, ёки шу шанба ота -оналар мажлисига келганингизда бафуржа гаплашсак бўладими?
--...бўпти, --норози оҳангдаги охирги жумладан сўнг, телефон ўчди.
Кўнгли ғаш тортиб қадамлари ўз -ўзидан оғирлашган Марғубанинг кўз олдига камгап, аммо чеҳраси фариштали ўқувчиси-Акбар келди.
Ҳозир 9-синфни битираётган шу ўқувчиси ҳеч муаммо туғдирмаган. Бирор кун дарс қолдирмайди, ҳатто бемор бўлса ҳам. Синфдошлари дарсдан қочса, ҳеч бўлмаса сумкасини қучоқлаб бир ўзи мактаб ошхонасида ўтирган бўлади.
Марғуба ўқувчиларини янги олган, 5-синф пайтларини эслади. Бир куни кеч соат 23 лар атрофида қўнғироқ бўлди. Нотаниш рақам. Гўшакни кўтарса нариги тарафдан ўта асабий аёл овози:
--Яхшимисиз, менга қаранг, сизлар болага уй вазифаси берасизларми ўзи, келсам Акбар бойвучча уйқуни урворипти , дарс қилдингми десам, берилмаган деб ҳиқиллаб ўтирипти. Она тилидан кираркансиз, нега вазифа бермайсиз?
--Ассалому алайкум, ҳа мен Акбаржоннинг она тили ўқитувчисиман, шунингдек, синф раҳбари ҳам. Ҳозир соат тунги 11! Бу пайтда бола ором олгани маъқул, менимча. Кейин назорат ёзганимиз учун ёзма топшириқ бермагандим. Илтимос, эртага гаплашсак бўладими? -охирги жумлалари зардали чиққанини Марғубанинг ўзи ҳам сезди.
Эртаси куни эрталаб ёши катта аёл Акбарни сўраб келди. Бу аёлнинг овози телефонда гаплашган аёлникига ўхшамади. Акбарбек кўзлари ёниб узоқдан югуриб аёлнинг пинжига тиқилди, аёл болакайнинг юз -кўзларидан ўпаркан, кир бўлиб кетган ёқалари тўғирлаб, сочларини силаб кўз ёшини тўхтатолмади. Шу орада Акбарга пул берганди, бола, афтидан, ошхона томон югуриб кетди. Аёл рўмолчаси билан кўзларини бурни аралаш артиб, сўнг чуқур хўрсиниб гап бошлади:
--Узр, синглим, Акбарбек қизимдан ёдгорим. Болагинам 3 йил бўлди оламдан ўтиб қолганига, ҳайронман сариқ касалданам одам шунча тез ўладими?!--аёл йиғлаб юборди, -жигари тамом бўлган экан... Куёвим билан севишиб турмуш қуриб, вилоятдан шаҳарга келин бўлганди. Умри қисқа экан.Бугун тушимга кирибди. Эри уйланганидан кейин неварамни кўришга боргани ийманиб мактабига келавердим, айбга буюрмайсиз.
Марғуба аёлни бир оғиз сўз дейишга мажоли қолмай эшитаркан, кечаги ярим тундаги қўнғироқ ва асабий овоз яна қулоғи остида янграганини ҳис қилди. Бу воқеаларга қарийиб тўрт йил бўлибди. Аёл кейин ҳам келиб турди.
Шу хаёллар билан чалғибми, ё очиқ ҳаво таъсиридами бош оғриғини унутгандай бўлиб, мактаб дарвозасидан кираркан ўзидан сал олдироқда кетаётган Акбарни кўриб дарҳол чақирди. Акбар устозининг олдига югуриб келиб салом берди.
--Акбаржон, озгина вақтим бор экан гаплашиб оламизми, -деб ошхонага имо қилди.
--Майли... ҳар доимгидек сокин эди боланинг овози.
Ҳали дарс бошланмасидан ошхонада ўқувчилар бор. Улар чеккароққа жойлашишди.
--Болам, эрталаб ойинг қўнғироқ қилгандилар,--ўқувчиси эгилиб ўтирганди,кескин бошини кўтарди.Марғуба давом этди:
-- Нимадир муаммо бўлдими?
--Йўқ, устоз арзимаган нарса, эрта туриб сочимни фенда қуритаётгандим, уйғотиб юборипман шунга атайлаб қилдинг, деб бақириб кетдилар, кейин дадам аралашди. Шу..
Энди Марғубанинг очиқчасига жаҳли чиқди:
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Dec, 12:54
--Тавба, шуми бор гап. Мен нима экан дебман. Ҳали ойинг келсалар бир -икки оғиз гапираман, --тилига келган бошқа жумлаларни сиртига чиқаришга истиҳола қилиб асабий пичирлади. Акбар эса устозига бош чайқаб:
--Илтимос, устоз, ойимга қаттиқ гапирманг. Ҳозир уларга асабийлашиш мумкин эмас. Биласиз ёлғизман... --кейин юзи ёришиб--улар менга яқинда сингил олиб келадилар. Мен синглимни шунчалик кутяпманки.
Марғуба бу беғубор ўқувчисига қараб фақат кўз ёшини ичига юта олди, халос.
Маҳбуба Баҳодир қизи
--Илтимос, устоз, ойимга қаттиқ гапирманг. Ҳозир уларга асабийлашиш мумкин эмас. Биласиз ёлғизман... --кейин юзи ёришиб--улар менга яқинда сингил олиб келадилар. Мен синглимни шунчалик кутяпманки.
Марғуба бу беғубор ўқувчисига қараб фақат кўз ёшини ичига юта олди, халос.
Маҳбуба Баҳодир қизи
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Dec, 12:51
#Ҳикмат
ОЛТИН ҚУТИЧА
Бир одам ёшлигида қария қўшниси билан жуда дўст эди. Вақт ўтди, ўқиш ва қизиқишлар, кейин иш ва шахсий ҳаёт пайдо бўлди. Ёш эркакнинг ҳар бир дақиқаси банд, ўтмишни эслашга, ҳатто яқинлари билан бирга бўлишга вақти йўқ эди.
Бир куни у қўшниси ўлгани тўғрисида эшитди ва эслади: қария унинг марҳум отаси ўрнида кўп нарсага ўргатганди.
Ўз айбини фахмлаб, дафн этишга борди. Маросимдан кейин, кечқурун у марҳумнинг бўшаб қолган уйига келди. Барча нарсалар аввалгидек турарди...
Қария айтган эди: Унинг учун биргина энг қимматбаҳо нарса – кичкина олтин қутича. Ҳозир у столда йўқ эди. Қариянинг кам сонли қариндошларидан бири олгандир, деб уйдан чиқди.
Лекин икки хафтадан кейин у посилка олди. Унда марҳум қўшниси исмини кўриб ҳайратланди ва уни очди. Ичида ўша олтин қутича, қутичада эса олтин соат бор
экан. Орқасидаги ўйма ёзувни ўқиди: “Мен билан ўтказган вақтингиз учун раҳмат.” У тушунди: қария учун энг қимматли нарса – у билан ўтказган вақти бўлган.
Йигит ўша пайтдан бошлаб хотини ва ўғли билан иложи борича кўпроқ бирга бўлишга интилди.
ХУЛОСА: Яқинларимиз, дўстларимиз биз учун ғанимат, уларнинг борида қадрига етайлик, уларга кўпроқ вақт ажратайлик...
Манба:интернет
ОЛТИН ҚУТИЧА
Бир одам ёшлигида қария қўшниси билан жуда дўст эди. Вақт ўтди, ўқиш ва қизиқишлар, кейин иш ва шахсий ҳаёт пайдо бўлди. Ёш эркакнинг ҳар бир дақиқаси банд, ўтмишни эслашга, ҳатто яқинлари билан бирга бўлишга вақти йўқ эди.
Бир куни у қўшниси ўлгани тўғрисида эшитди ва эслади: қария унинг марҳум отаси ўрнида кўп нарсага ўргатганди.
Ўз айбини фахмлаб, дафн этишга борди. Маросимдан кейин, кечқурун у марҳумнинг бўшаб қолган уйига келди. Барча нарсалар аввалгидек турарди...
Қария айтган эди: Унинг учун биргина энг қимматбаҳо нарса – кичкина олтин қутича. Ҳозир у столда йўқ эди. Қариянинг кам сонли қариндошларидан бири олгандир, деб уйдан чиқди.
Лекин икки хафтадан кейин у посилка олди. Унда марҳум қўшниси исмини кўриб ҳайратланди ва уни очди. Ичида ўша олтин қутича, қутичада эса олтин соат бор
экан. Орқасидаги ўйма ёзувни ўқиди: “Мен билан ўтказган вақтингиз учун раҳмат.” У тушунди: қария учун энг қимматли нарса – у билан ўтказган вақти бўлган.
Йигит ўша пайтдан бошлаб хотини ва ўғли билан иложи борича кўпроқ бирга бўлишга интилди.
ХУЛОСА: Яқинларимиз, дўстларимиз биз учун ғанимат, уларнинг борида қадрига етайлик, уларга кўпроқ вақт ажратайлик...
Манба:интернет
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Dec, 12:50
Аёлнинг ватани
Бу сафар қаттиқ аразлади. Рашкнинг ҳам чегараси бўлади ахир. Дилсора ўзини оқлайвериб чарчади. Ҳаммасидан турмуш ўртоғининг арази қийнаб юборди. Ўзидан ўзи бир ҳафтадан бери гаплашмай юрибди. Айланиб кўрди, ўргилиб кўрди, садо йўқ! Айби нимадалигини билмайди. Дилсора ҳам чарчади. Гапирмаса, гапирмасин! Охири эри ёрилди, шубҳа-гумонлардан иборат васваса. Холасиникига борди-ю, балога қолди. Кеч келганмиш. Ўзини оқлашдан бошланган жанжал Дилсоранинг тугунини йиғиштириши билан якунланди. Боласини етаклади-ю,. "Ман уйимга кетдим",—деб кетворди!
Азизбек бир кўнгли тўхтатиб қолай деди, аммо , ғурури қўймади...
Орадан бир кун, ўтди, икки кун ўтди, қизчасини соғинди. Хотини бечора ўзини оқлаб қасам ичишгача борганини эслаб, шубҳалари асоссиз эканлигига ишона борди. Учинчи кун кўчанинг овқатини егиси келмай, кийимларини ювгиси келмай, бутунининг ярмини соғина бошлади. Қўнғироқ қилди. Ўчирилган. Асабийлашганидан қайта-қайта телефон қилаверди, ўчиқ. Кўнглига ғулғула тушди. Отланиб, қайнотасиникига йўл олди. Дарвозани очиб улгурмай, остонада қайнонаси кўринди.
—Азизбек, яхшимисиз, болам, Дилсора яхшими? Уч кундан бери хабар йўқ. Тинч ўтирибсизларми?
Келинг-келинг, болам, уйга киринг!
У нима деб жавоб берди ўзи билмайди. Бир нималар деб ғудранди, тезгина хайрлашиб, машинасига ўтириб жўнаб қолди. Йўл-йўлакай хотини қаерда бўлиши мумкинлигини ўйлаб, ўйига етолмади.
Уйига қайтиб келди. Энди қаерга боради? Қайнонаси алдадимикан-а?
Кеч тушиб борар, қуёшнинг сўнгги нурлари бугунги кунни ҳам ер юзидан супуриб олиб кетаётган эди.
Бирдан эслаб қолди " Онамга айтишим керак!" Қўнғироқ қилмоқчи бўлди-ю, фикридан қайтди. Онасининг қон босими бор. Бориб ётиғи билан тушунтиради...
У қадрдон ҳовлисининг ёпиқ дарвозасини тақиллатаркан, гапни нимадан бошлашини тахмин қилди.
Дарвоза ичкаридан шарақ-шуруқ қилди ва..., эшик очилиб... Дилсора кўринди!
—Ия, бу ерда нима қиляпсан?—оғзидан чиққан сўз шу бўлди.
—Айтувдим-ку сизга, уйимга кетаман, деб —деди хотини жиддий оҳангда, кейин қўшиб қўйди
—Ойижонга сизни командировкага кетдилар деганман, тағин мени сотиб қўйманг! Ўзи бизни олиб кетасизми?
—Албатта-да, хотинжон, оқ отда келдим сизни олиб кетгани...
Болалиги ўтган уйнинг зинасидан кўтарилар экан, тўлин ой нурлари, нафақат, ҳовли сатҳига, балки қалбининг ич-ичига ёйилиб кираётганини ҳис қилиб борарди...
Феруза Салходжаева
Бу сафар қаттиқ аразлади. Рашкнинг ҳам чегараси бўлади ахир. Дилсора ўзини оқлайвериб чарчади. Ҳаммасидан турмуш ўртоғининг арази қийнаб юборди. Ўзидан ўзи бир ҳафтадан бери гаплашмай юрибди. Айланиб кўрди, ўргилиб кўрди, садо йўқ! Айби нимадалигини билмайди. Дилсора ҳам чарчади. Гапирмаса, гапирмасин! Охири эри ёрилди, шубҳа-гумонлардан иборат васваса. Холасиникига борди-ю, балога қолди. Кеч келганмиш. Ўзини оқлашдан бошланган жанжал Дилсоранинг тугунини йиғиштириши билан якунланди. Боласини етаклади-ю,. "Ман уйимга кетдим",—деб кетворди!
Азизбек бир кўнгли тўхтатиб қолай деди, аммо , ғурури қўймади...
Орадан бир кун, ўтди, икки кун ўтди, қизчасини соғинди. Хотини бечора ўзини оқлаб қасам ичишгача борганини эслаб, шубҳалари асоссиз эканлигига ишона борди. Учинчи кун кўчанинг овқатини егиси келмай, кийимларини ювгиси келмай, бутунининг ярмини соғина бошлади. Қўнғироқ қилди. Ўчирилган. Асабийлашганидан қайта-қайта телефон қилаверди, ўчиқ. Кўнглига ғулғула тушди. Отланиб, қайнотасиникига йўл олди. Дарвозани очиб улгурмай, остонада қайнонаси кўринди.
—Азизбек, яхшимисиз, болам, Дилсора яхшими? Уч кундан бери хабар йўқ. Тинч ўтирибсизларми?
Келинг-келинг, болам, уйга киринг!
У нима деб жавоб берди ўзи билмайди. Бир нималар деб ғудранди, тезгина хайрлашиб, машинасига ўтириб жўнаб қолди. Йўл-йўлакай хотини қаерда бўлиши мумкинлигини ўйлаб, ўйига етолмади.
Уйига қайтиб келди. Энди қаерга боради? Қайнонаси алдадимикан-а?
Кеч тушиб борар, қуёшнинг сўнгги нурлари бугунги кунни ҳам ер юзидан супуриб олиб кетаётган эди.
Бирдан эслаб қолди " Онамга айтишим керак!" Қўнғироқ қилмоқчи бўлди-ю, фикридан қайтди. Онасининг қон босими бор. Бориб ётиғи билан тушунтиради...
У қадрдон ҳовлисининг ёпиқ дарвозасини тақиллатаркан, гапни нимадан бошлашини тахмин қилди.
Дарвоза ичкаридан шарақ-шуруқ қилди ва..., эшик очилиб... Дилсора кўринди!
—Ия, бу ерда нима қиляпсан?—оғзидан чиққан сўз шу бўлди.
—Айтувдим-ку сизга, уйимга кетаман, деб —деди хотини жиддий оҳангда, кейин қўшиб қўйди
—Ойижонга сизни командировкага кетдилар деганман, тағин мени сотиб қўйманг! Ўзи бизни олиб кетасизми?
—Албатта-да, хотинжон, оқ отда келдим сизни олиб кетгани...
Болалиги ўтган уйнинг зинасидан кўтарилар экан, тўлин ой нурлари, нафақат, ҳовли сатҳига, балки қалбининг ич-ичига ёйилиб кираётганини ҳис қилиб борарди...
Феруза Салходжаева
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Dec, 05:42
#ибрат
Ҳасан Басрий айтадилар:
«Бир куни бозорга тушдим. Юким оғир бўлгани сабабли ҳаммол ёлладим. Бозордан то уйга еткунимизга қадар унинг тилидан икки сўз тушмади:
- “Алҳамдулиллаҳ”, “Астағфируллоҳ”.
Қизиқиб сўрадим:
- “Ҳой сен! Тўтиқуш каби икки сўзни қайтаряпсан. Нима бундан бошқа нарсани билмайсанми?”.
У айтди:
“15 пора Қуръон ёдлаганман. Қарасам кунимиз икки ҳолатдан ташқари бўлмас экан.
Бир ҳолат:
- “Осмондан ерга неъмат тушар экан.
Яна бир ҳолат:
- “Ердан осмонга гуноҳ кўтарилар экан. Тушганига ҳамд, кўтарилганига истиғфор айтаман”.
Шунда Ҳасан Басрий ўзларига-ўзлари дедилар.
«Субҳаналлоҳ, эй, Ҳасан, У Сендан ҳам фақиҳроқ экан.».
Ҳасан Басрий айтадилар:
«Бир куни бозорга тушдим. Юким оғир бўлгани сабабли ҳаммол ёлладим. Бозордан то уйга еткунимизга қадар унинг тилидан икки сўз тушмади:
- “Алҳамдулиллаҳ”, “Астағфируллоҳ”.
Қизиқиб сўрадим:
- “Ҳой сен! Тўтиқуш каби икки сўзни қайтаряпсан. Нима бундан бошқа нарсани билмайсанми?”.
У айтди:
“15 пора Қуръон ёдлаганман. Қарасам кунимиз икки ҳолатдан ташқари бўлмас экан.
Бир ҳолат:
- “Осмондан ерга неъмат тушар экан.
Яна бир ҳолат:
- “Ердан осмонга гуноҳ кўтарилар экан. Тушганига ҳамд, кўтарилганига истиғфор айтаман”.
Шунда Ҳасан Басрий ўзларига-ўзлари дедилар.
«Субҳаналлоҳ, эй, Ҳасан, У Сендан ҳам фақиҳроқ экан.».
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Dec, 04:16
💥 БУГУН 30➖ДЕКАБРЬ.ЯНГИ ХАФТА ДУШАНБА КУНИНГИЗ МУБОРАК БЎЛСИН !🎄🎄
🎄🔔🎄АССАЛОМУ
🔔🎄🎄 АЛАЙКУМ
🎁 Роббимнинг марҳамати ила берилган яна бир янги тонг, янги кун барчамизга муборак, хайрли бўлсин!
🎄❄️ Илохим ҳар бирингизнинг
🎄❄️ Кўнглингиз ХОТИРЖАМЛИКни,
🎄❄️ Юзингиз ТАБАССУМни,
🎄❄️ Хонадонингиз БАРАКАни,
🎄❄️ Ҳамёнингиз ДАРОМАДни,
🎄❄️ Қалбингиз ИЙМОНни,
🎄❄️ Танингиз САЛОМАТЛИКни,
🎄❄️ Юрагингиз МЕҲРни йўқотмасин!
🏡Кунингиз эзгу амаллар ила мазмунли ва файзли ўтсин!🤲
☂️❄️☂️❄️☂️❄️☂️❄️☂️❄️☂️❄️☂️❄️
🍁Kanalimizga obuna bolishni unutmang
👇👇👇
@ibratli_sozlar
🎄🔔🎄АССАЛОМУ
🔔🎄🎄 АЛАЙКУМ
🎁 Роббимнинг марҳамати ила берилган яна бир янги тонг, янги кун барчамизга муборак, хайрли бўлсин!
🎄❄️ Илохим ҳар бирингизнинг
🎄❄️ Кўнглингиз ХОТИРЖАМЛИКни,
🎄❄️ Юзингиз ТАБАССУМни,
🎄❄️ Хонадонингиз БАРАКАни,
🎄❄️ Ҳамёнингиз ДАРОМАДни,
🎄❄️ Қалбингиз ИЙМОНни,
🎄❄️ Танингиз САЛОМАТЛИКни,
🎄❄️ Юрагингиз МЕҲРни йўқотмасин!
🏡Кунингиз эзгу амаллар ила мазмунли ва файзли ўтсин!🤲
☂️❄️☂️❄️☂️❄️☂️❄️☂️❄️☂️❄️☂️❄️
🍁Kanalimizga obuna bolishni unutmang
👇👇👇
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 16:31
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 16:31
ОЛЧАГУЛ
31
— Нималар деяпсан? — Абдурайим ака аёлига тушунмагандек қаради, — бу нарсани қайси ақлинг билан ўйладинг?
— Мен қизимиз яхши яшашини истайман.
— Раиснинг ўғлига тегмаса ёмон яшарканми? — Абдурайим аканинг жаҳли чиқа бошлади.
— Албатта, — Хосият опа ўзиникини маъқуллашда давом қиларкан, — бу қишлоқда ундан қўли узун одам бор эканми? Ўғли ҳам кун келиб раис бўлади. Ана шунда кимсан Илёс раиснинг хотини бўлиб юради қизимиз.
— Мени уларга берадиган қизим йўқ, — Абдурайим ака юзига фотиҳа тортиб ўрнидан тураётганди,
— Мен аллақачон розилик бериб юбордим, — Хосият опа шундай деганча кўз қири билан эрига қараб қўйдию, бемалол чойини ича бошлади.
— Нима дединг? — Абдурайим ака жойига қайта ўтираркан, — сен кимдан сўраб розилик бердинг?
— Олмагул мени қизим ва мен унга фақат яхшиликни тилайман.
— Эсингда бўлса Олмагул мени ҳам қизим ва унинг тақдирини...
— Нима қилишни ўзим яхши биламан, — қошларини чимирганча эрига бир қарадию, яна олдига қараб олди.
— Эҳ афсус, — Абдурайим ака бош чайқаганча, — аслида ҳаммасига ўзим айбдорман. Яхши кўраман, хафа қилмай, усиз ҳам ўгай она қўлида қалби кемтик бўлиб улғайди деб кўнглинга қарайвериб бошимга чиқариб қўйибман. Лекин бир нарсани унутма, сени шу қарорингни деб қизимни кўзидан бир томчи ёш тўкилаган бўлса қиёматга қадар икки қўлим ёқангда бўлади, — Абдурайим ака шундай дедию туриб кетди. Бу гаплар эса Хосият опага заррача ҳам таъсир қилмасдан ширин ҳаёл суриб ўтираверди. У ўзича аллақачон Аъзам раис билан қуда бўлиб олган, маҳаллада эса ҳеч кимга гап бермай кўкрак кериб юриш ҳақида ўйларди.
— Тунов кунги ёрдами бекорга эмас эканда йигитчани? — Хосият опа кулиб қўйди.
🌺🌺🌺
Олмагул билан суҳбатни эслаб тайёр ғоя топган Сарвар бир неча йил олдин режалаштириб қўйган мато ишлаб чиқариш цехини ишга тушириш ишларига шўнғиб кетди. У энди Олмагулнинг орзусини амалга ошириш учун ҳаракат қила бошлаганди.
— Мен мато ишлаб чиқараман, у эса бу матолардан чиройли либослар яратади, — жилмайиб қўйди.
Цех учун лойиҳани ва режаларни тайёрлаб, банкка кредит олиш учун борди. Лойиҳаси тасдиқланиши ва кредит чиқиши учун бир ҳафтача вақт ўтди. У ширин ҳаёллар ва орзулар қилиб юрар экан, қишлоқда нималар бўлаётгани ҳаёлига ҳам келмасди.
31
— Нималар деяпсан? — Абдурайим ака аёлига тушунмагандек қаради, — бу нарсани қайси ақлинг билан ўйладинг?
— Мен қизимиз яхши яшашини истайман.
— Раиснинг ўғлига тегмаса ёмон яшарканми? — Абдурайим аканинг жаҳли чиқа бошлади.
— Албатта, — Хосият опа ўзиникини маъқуллашда давом қиларкан, — бу қишлоқда ундан қўли узун одам бор эканми? Ўғли ҳам кун келиб раис бўлади. Ана шунда кимсан Илёс раиснинг хотини бўлиб юради қизимиз.
— Мени уларга берадиган қизим йўқ, — Абдурайим ака юзига фотиҳа тортиб ўрнидан тураётганди,
— Мен аллақачон розилик бериб юбордим, — Хосият опа шундай деганча кўз қири билан эрига қараб қўйдию, бемалол чойини ича бошлади.
— Нима дединг? — Абдурайим ака жойига қайта ўтираркан, — сен кимдан сўраб розилик бердинг?
— Олмагул мени қизим ва мен унга фақат яхшиликни тилайман.
— Эсингда бўлса Олмагул мени ҳам қизим ва унинг тақдирини...
— Нима қилишни ўзим яхши биламан, — қошларини чимирганча эрига бир қарадию, яна олдига қараб олди.
— Эҳ афсус, — Абдурайим ака бош чайқаганча, — аслида ҳаммасига ўзим айбдорман. Яхши кўраман, хафа қилмай, усиз ҳам ўгай она қўлида қалби кемтик бўлиб улғайди деб кўнглинга қарайвериб бошимга чиқариб қўйибман. Лекин бир нарсани унутма, сени шу қарорингни деб қизимни кўзидан бир томчи ёш тўкилаган бўлса қиёматга қадар икки қўлим ёқангда бўлади, — Абдурайим ака шундай дедию туриб кетди. Бу гаплар эса Хосият опага заррача ҳам таъсир қилмасдан ширин ҳаёл суриб ўтираверди. У ўзича аллақачон Аъзам раис билан қуда бўлиб олган, маҳаллада эса ҳеч кимга гап бермай кўкрак кериб юриш ҳақида ўйларди.
— Тунов кунги ёрдами бекорга эмас эканда йигитчани? — Хосият опа кулиб қўйди.
🌺🌺🌺
Олмагул билан суҳбатни эслаб тайёр ғоя топган Сарвар бир неча йил олдин режалаштириб қўйган мато ишлаб чиқариш цехини ишга тушириш ишларига шўнғиб кетди. У энди Олмагулнинг орзусини амалга ошириш учун ҳаракат қила бошлаганди.
— Мен мато ишлаб чиқараман, у эса бу матолардан чиройли либослар яратади, — жилмайиб қўйди.
Цех учун лойиҳани ва режаларни тайёрлаб, банкка кредит олиш учун борди. Лойиҳаси тасдиқланиши ва кредит чиқиши учун бир ҳафтача вақт ўтди. У ширин ҳаёллар ва орзулар қилиб юрар экан, қишлоқда нималар бўлаётгани ҳаёлига ҳам келмасди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 16:31
ОЛЧАГУЛ
32
— Ойи бу нима деганингиз? — Шоҳсанам эшитганларига ишонмасдан, — наҳотки дадам мени унга беришга рози бўлдилар? Бувимчи?
— Ҳа рози, — Жамила опа йиғлаганча, — ҳаммасига ўзинг сабабчисан. Тек юрганингда шунақа бўлмасди.
— Ойи мен ҳеч нима қилмадим. Ҳеч йўқ сиз ишонинг. Бувим билан гаплашинг, дадамга айтсинлар. Мени ўша совуқ башарага бериб юбормасинлар, илтимос.
— Увиллашни бас қил, — бу хабарларни эшитиб шошиб келган Фотима синглисини урушиб берди, — ким сенга раисни ўғли билан ликкиллаш деди?
— Опааа, — зорланиб йиғлаганча, — сиз ҳам менга ишонмаяпсизми? Ахир мен ҳеч нима қилмадим.
— Шамол бўлмаса дарахтнинг учи қимирламайди, — Фотима икки яшар ўғлига кўкрак тутганча, — ҳеч нима қилмасанг ҳам ўша шерқўзи билан ияклашиб юрганмисан? Оқибати нима? Ўша шерқўзинг Олмагулга уйланаётганмиш. Сенчи, сен? Кунинг миробнинг ўғлига қолди.
— Опаааа...
— Фотима, — эшик ортида эгизаги Ҳусаннинг овози эшитилди.
— Нима дейсан? — Фотима эшикни қия очиб бошини чиқарди.
— Анавинга айт, овозини чиқармасин. Йўқса, бир бало қилиб қўяман, — ғазабдан қизарганча гапирди.
— Хўп, фақат асабийлашма. Сен яхшиси дадамга қара, — Ҳусан индамай кетди.
🌺🌺🌺
— Ойи мен..., — Олмагул тўй ҳақидаги хабарни эшитиб бутунлай карахт бўлиб қолди. Ахир у тўйи Сарвар билан бўлишини истарди. Ойиси эса уни бутунлай бошқа одамга, бўлганда ҳам қизнинг наздида энг ёмон одамга узатмоқчи.
— Мен ҳаммасини сени бахтнингни ўйлаб қиляпман. Даданг ҳам рози. Эртага унаштирув. Тўй кунини ҳам эртага гаплашиб оламиз, — шу пайтгача қизига кулиб қарамаган Хосият опанинг оғзи жийилай демасди.
— Дадам розими? — шу икки оғиз сўзда қизнинг бор умиди ҳам узилгандек бўлди.
— Ҳа рози. Муҳими қизим рози бўлса бўлди дедилар, — Хосият опа Олмагулнинг юзини силаб жилмайганча, — ой юзлигим ўзимни. Аллоҳ суйган бандаси экансан. Қара яхши жойдан совчи келди. Бундай бахт ҳаммага ҳам насиб қилавермайди.
Икки ёнма-ён уй. Икки оила. Ҳар бирида ҳар хил муҳит ҳукмрон. Икки оиланинг ҳам бошлиқларида битта савол:
«Тўғри қилаяпманми? Бу қарорим қизимни бахтсиз қилиб қўймасмикин?»
Оила бекаларида эса умуман бошқа вазият. Биттаси қизи учун куйиб йиғлаётган бўлса, биттаси оғзи қулоғида тўйга тайёргарликни бошлаб юборган.
Бу оиланинг бўй йигит қизларининг ҳолати бундай олиб қаралганда бир хилдек кўриниши мумкин. Чунки ҳар иккиси ҳам ўзи истамай оила қурмоқда. Битта фарқи, бу тўй бўлишига Шоҳсанамнинг ўзи айбдор.
32
— Ойи бу нима деганингиз? — Шоҳсанам эшитганларига ишонмасдан, — наҳотки дадам мени унга беришга рози бўлдилар? Бувимчи?
— Ҳа рози, — Жамила опа йиғлаганча, — ҳаммасига ўзинг сабабчисан. Тек юрганингда шунақа бўлмасди.
— Ойи мен ҳеч нима қилмадим. Ҳеч йўқ сиз ишонинг. Бувим билан гаплашинг, дадамга айтсинлар. Мени ўша совуқ башарага бериб юбормасинлар, илтимос.
— Увиллашни бас қил, — бу хабарларни эшитиб шошиб келган Фотима синглисини урушиб берди, — ким сенга раисни ўғли билан ликкиллаш деди?
— Опааа, — зорланиб йиғлаганча, — сиз ҳам менга ишонмаяпсизми? Ахир мен ҳеч нима қилмадим.
— Шамол бўлмаса дарахтнинг учи қимирламайди, — Фотима икки яшар ўғлига кўкрак тутганча, — ҳеч нима қилмасанг ҳам ўша шерқўзи билан ияклашиб юрганмисан? Оқибати нима? Ўша шерқўзинг Олмагулга уйланаётганмиш. Сенчи, сен? Кунинг миробнинг ўғлига қолди.
— Опаааа...
— Фотима, — эшик ортида эгизаги Ҳусаннинг овози эшитилди.
— Нима дейсан? — Фотима эшикни қия очиб бошини чиқарди.
— Анавинга айт, овозини чиқармасин. Йўқса, бир бало қилиб қўяман, — ғазабдан қизарганча гапирди.
— Хўп, фақат асабийлашма. Сен яхшиси дадамга қара, — Ҳусан индамай кетди.
🌺🌺🌺
— Ойи мен..., — Олмагул тўй ҳақидаги хабарни эшитиб бутунлай карахт бўлиб қолди. Ахир у тўйи Сарвар билан бўлишини истарди. Ойиси эса уни бутунлай бошқа одамга, бўлганда ҳам қизнинг наздида энг ёмон одамга узатмоқчи.
— Мен ҳаммасини сени бахтнингни ўйлаб қиляпман. Даданг ҳам рози. Эртага унаштирув. Тўй кунини ҳам эртага гаплашиб оламиз, — шу пайтгача қизига кулиб қарамаган Хосият опанинг оғзи жийилай демасди.
— Дадам розими? — шу икки оғиз сўзда қизнинг бор умиди ҳам узилгандек бўлди.
— Ҳа рози. Муҳими қизим рози бўлса бўлди дедилар, — Хосият опа Олмагулнинг юзини силаб жилмайганча, — ой юзлигим ўзимни. Аллоҳ суйган бандаси экансан. Қара яхши жойдан совчи келди. Бундай бахт ҳаммага ҳам насиб қилавермайди.
Икки ёнма-ён уй. Икки оила. Ҳар бирида ҳар хил муҳит ҳукмрон. Икки оиланинг ҳам бошлиқларида битта савол:
«Тўғри қилаяпманми? Бу қарорим қизимни бахтсиз қилиб қўймасмикин?»
Оила бекаларида эса умуман бошқа вазият. Биттаси қизи учун куйиб йиғлаётган бўлса, биттаси оғзи қулоғида тўйга тайёргарликни бошлаб юборган.
Бу оиланинг бўй йигит қизларининг ҳолати бундай олиб қаралганда бир хилдек кўриниши мумкин. Чунки ҳар иккиси ҳам ўзи истамай оила қурмоқда. Битта фарқи, бу тўй бўлишига Шоҳсанамнинг ўзи айбдор.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 16:31
ОЛЧАГУЛ
33
— Ҳеч қанақа тўй бўлмайди, — эртаси куни тонгда келган Фурқат Мадиёр аканинг кўзига тик боққанча гап бошлади.
— Тушунмадим, — Мадиёр ака жаҳлдан қизғиш тусга кираркан, пешонасини тер босди.
— Биласиз олдин ҳам уйланмаганман. Фарзандимиз бўлмагани учун ажрашганмиз. Шунинг учун бу сафар ҳеч қандай дабдабасиз оддийгина никоҳ ўқитиб қўймоқчиман. Уч сўм пул, бир каллақанд, битта мулла дегандек, — тиржайди Фурқат. Мадиёр ака бу тиржайиш ортидан,
«Қизингни никоҳимга олаётганимга рози бўлаверсангчи»,
— деган маънони уқиб, баттар хуноби ошди. Лекин бир тарафдан у ҳақдек туюлди ҳам. Негаки, бу қишлоқда гап-сўз бўлган қизларни Фурқатдан ёши сўраб келиш тугул, остонасига ҳам йўлашмайди. Ҳозир бунга ҳам йўқ деса, кейин қизини ўзи тенги биттасига узатишига тўғри келади. Ана ундан ёмони йўқ. Ҳозир ҳам яхши эмасу, лекин қарига узатди дегандан яхши.
— Билганингни қил. Мен кеча ҳам айтгандим, энди у сизларники деб.
— Тушунганингиз учун раҳмат, — Фурқат иршайганча ўрнидан тураркан, — кечки пайт мулла билан келаман, — дедию чиқиб кетди. Мадиёр ака бу хабарни уйидагиларга айтдию, ўзи хонасига кириб кетди. Шу билан то Собир мироб оиласи ва битта мулла билан келмагунча чиқмади. Ўғли улар келганлиги ҳақида айтгач, истамайгина чиқар экан Собир миробнинг юзидаги кулгуни кўриб ич-ичидан тўкилди.
— Ассалому алейкум қуда, — Собир мироб у билан қучоқ очиб кўришаркан, шу икки оғиз сўзида бир қизинг бўлмаса бир қизинг деган маънони уқиш қийин эмасди. Салом-алик, ҳол-аҳвол сўрашлардан кейин мулла Фурқат ва Шоҳсанамга никоҳ, оила ҳақида қисқача тушунтириб ўтди. Сўнгра никоҳ ўқий бошланди. Шоҳсанам бир ҳаёли ўрнидан туриб кетмоқчи ҳам бўлди. Буни сезган Фурқат тезда уни қўлидан тутдию, у томонга сезилар-сезилмас эгилганча пичирлади:
«Ҳозир туриб кетганинг билан ҳеч нимага эриша олмайсан. Даданг сени аллақачон менга берган. Кетганинг билан барибир топаман. Кейин эса....уёғини ўзинг тушуниб олавер. Сен билан ишим битгач, эшагимга совға қиламан»,
— Фурқат гапини тугатгунча Шоҳсанамнинг билагини маҳкам сиқиб қизартириб ташлади. Шоҳсанам ундан қанчалик нафратланмасин, жирканмасин қайта туриб кетиш ҳақида ўйламади ҳам. Билдики, Фурқатдан қочиб ҳам қутилиб бўлмайди, фақат ўлибгина қутулиш мумкин.
33
— Ҳеч қанақа тўй бўлмайди, — эртаси куни тонгда келган Фурқат Мадиёр аканинг кўзига тик боққанча гап бошлади.
— Тушунмадим, — Мадиёр ака жаҳлдан қизғиш тусга кираркан, пешонасини тер босди.
— Биласиз олдин ҳам уйланмаганман. Фарзандимиз бўлмагани учун ажрашганмиз. Шунинг учун бу сафар ҳеч қандай дабдабасиз оддийгина никоҳ ўқитиб қўймоқчиман. Уч сўм пул, бир каллақанд, битта мулла дегандек, — тиржайди Фурқат. Мадиёр ака бу тиржайиш ортидан,
«Қизингни никоҳимга олаётганимга рози бўлаверсангчи»,
— деган маънони уқиб, баттар хуноби ошди. Лекин бир тарафдан у ҳақдек туюлди ҳам. Негаки, бу қишлоқда гап-сўз бўлган қизларни Фурқатдан ёши сўраб келиш тугул, остонасига ҳам йўлашмайди. Ҳозир бунга ҳам йўқ деса, кейин қизини ўзи тенги биттасига узатишига тўғри келади. Ана ундан ёмони йўқ. Ҳозир ҳам яхши эмасу, лекин қарига узатди дегандан яхши.
— Билганингни қил. Мен кеча ҳам айтгандим, энди у сизларники деб.
— Тушунганингиз учун раҳмат, — Фурқат иршайганча ўрнидан тураркан, — кечки пайт мулла билан келаман, — дедию чиқиб кетди. Мадиёр ака бу хабарни уйидагиларга айтдию, ўзи хонасига кириб кетди. Шу билан то Собир мироб оиласи ва битта мулла билан келмагунча чиқмади. Ўғли улар келганлиги ҳақида айтгач, истамайгина чиқар экан Собир миробнинг юзидаги кулгуни кўриб ич-ичидан тўкилди.
— Ассалому алейкум қуда, — Собир мироб у билан қучоқ очиб кўришаркан, шу икки оғиз сўзида бир қизинг бўлмаса бир қизинг деган маънони уқиш қийин эмасди. Салом-алик, ҳол-аҳвол сўрашлардан кейин мулла Фурқат ва Шоҳсанамга никоҳ, оила ҳақида қисқача тушунтириб ўтди. Сўнгра никоҳ ўқий бошланди. Шоҳсанам бир ҳаёли ўрнидан туриб кетмоқчи ҳам бўлди. Буни сезган Фурқат тезда уни қўлидан тутдию, у томонга сезилар-сезилмас эгилганча пичирлади:
«Ҳозир туриб кетганинг билан ҳеч нимага эриша олмайсан. Даданг сени аллақачон менга берган. Кетганинг билан барибир топаман. Кейин эса....уёғини ўзинг тушуниб олавер. Сен билан ишим битгач, эшагимга совға қиламан»,
— Фурқат гапини тугатгунча Шоҳсанамнинг билагини маҳкам сиқиб қизартириб ташлади. Шоҳсанам ундан қанчалик нафратланмасин, жирканмасин қайта туриб кетиш ҳақида ўйламади ҳам. Билдики, Фурқатдан қочиб ҳам қутилиб бўлмайди, фақат ўлибгина қутулиш мумкин.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 16:31
ОЛЧАГУЛ
34
Никоҳ ҳам ўқиб бўлинди. Катталар уларга бахт тилади. Икки оила келиннинг уйида ўтириб ош ейишди. Собир ака урф-одатимиз дея қалин пули берди. Берганда ҳам қишлоқда эрдан ажрашган жувонларга бериладиган қалин пули миқдорида берди.
— Оз бўлса ҳам кўп ўрнида кўрасиз деган умиддаман, — айбдорона жилмайди Собир ака, — кейин аёлига юзланиб, — ойиси келинимизга тилла олганмидинг? — деди.
— Вооой шу эсимдан чиқибдия, — Ҳалима опа даст ўрнидан турдида, — айбимни ювиш учун ўзимникини бераман. Келин эмас қизим деб олиб кетяпман-а, — шундай деганча Ҳалима опа салкам ўттиз-ўттиз беш граммлик тилла зирак, узук ва занжирини ечиб Шоҳсанамга тақиб қўйди. Яна бироз ўтиришгач, Собир миробнинг оиласи уйига қайтишди.
— Мана хотинжон, — Фурқат Шоҳсанамни хоналарига етаклаб олиб кираркан, — бугундан бошлаб бу хона иккимизники. Ва бу хонада ажойиб тунларимиз кечади, — деганча унинг бошидаги рўмолини отиб юборди.
— Илтимос тегманг, — Шоҳсанам титраганча ортга тисарилди.
— Қўйсангчи, — Фурқат бир урунишда уни ёнига тортиб оларкан, — бу ишни умрингда биринчи марта қилаётгандек тутмасангчи, — ёқимсиз тиржайганча, — тўғри жа Илёс бойваччадек бўлолмасам ҳам, сенга эрлик қилишни эплайман.
— Керакмас, — Шоҳсанам йиғлаб типирчилай бошлади.
— Жим, — Фурқат пичирлаганча унинг бўйнига лаб босди.
— Фурқат, — шу пайт кино ичида реклама дегандек эшик остида Ҳалима опанинг овози эшитилди.
— Нимааа? — Фурқатнинг бироз жаҳли чиқди.
— Анави сатангдан мени тиллаларимни ечиб ол. Ўзига қўшиб уларни ҳам харом қилмасин.
— Хўп, — Фурқат қўпол ҳаракатлар билан тиллаларни ечиб олдида, — хўш, қаерига келгандик?
— Илтимос, — Шоҳсанам унинг қучоғидан чиқишга ҳаракат қилиб йиғларди.
— Бугун ҳеч қандай қаршиликлар қабул қилинмайди. Чунки бугун менинг куним, — Фурқат телбага ўхшаб қаҳ-қаҳ отиб кулганча Шоҳсанамни даст кўтариб олдида ётоқ томонга юрди. Келиши билан уни ётоққа отиб юбордию, ўзини ҳам қизнинг устига ташлади.
Бу кун, бу тун бир қиз
ўзининг аҳмоқлиги, худбинлиги, ақли калталиги боис ўз эри томонидан зўравонликка учради. Балки айтарсиз, ахир уни бувиси тарбиялаганди. Ақлли, пишиққина қиз эдику деб. Аммо, ҳар тўкисда бир айб деганларидек, ўз аммасини дугонасидан қизғониб дугонасига ёмонлик тилади ва ўзи ҳам тилагига ярашасини олди.
🌺🌺🌺
— Бормайсан, — Ирода опа Сарварнинг гапини охиригача эшитмасдан оғзига урди, — мени эшитмаган, заррача бўлса ҳам ҳурмат қилмаган ўша уйга бормайсан.
— Ойи бувим ҳақ. Санам мени синглим. Барибир унга уйлана олмасдим. Нега шуни ўйлаб ҳам кўрмасдан бувимдан хафа бўляпсиз, шуни ҳеч тушуна олмаяпман.
— Тушунмайсан ҳам. Мен айтадиганимни айтдим. Ўша қишлоққа борсанг, сендек ўғлим йўқ.
34
Никоҳ ҳам ўқиб бўлинди. Катталар уларга бахт тилади. Икки оила келиннинг уйида ўтириб ош ейишди. Собир ака урф-одатимиз дея қалин пули берди. Берганда ҳам қишлоқда эрдан ажрашган жувонларга бериладиган қалин пули миқдорида берди.
— Оз бўлса ҳам кўп ўрнида кўрасиз деган умиддаман, — айбдорона жилмайди Собир ака, — кейин аёлига юзланиб, — ойиси келинимизга тилла олганмидинг? — деди.
— Вооой шу эсимдан чиқибдия, — Ҳалима опа даст ўрнидан турдида, — айбимни ювиш учун ўзимникини бераман. Келин эмас қизим деб олиб кетяпман-а, — шундай деганча Ҳалима опа салкам ўттиз-ўттиз беш граммлик тилла зирак, узук ва занжирини ечиб Шоҳсанамга тақиб қўйди. Яна бироз ўтиришгач, Собир миробнинг оиласи уйига қайтишди.
— Мана хотинжон, — Фурқат Шоҳсанамни хоналарига етаклаб олиб кираркан, — бугундан бошлаб бу хона иккимизники. Ва бу хонада ажойиб тунларимиз кечади, — деганча унинг бошидаги рўмолини отиб юборди.
— Илтимос тегманг, — Шоҳсанам титраганча ортга тисарилди.
— Қўйсангчи, — Фурқат бир урунишда уни ёнига тортиб оларкан, — бу ишни умрингда биринчи марта қилаётгандек тутмасангчи, — ёқимсиз тиржайганча, — тўғри жа Илёс бойваччадек бўлолмасам ҳам, сенга эрлик қилишни эплайман.
— Керакмас, — Шоҳсанам йиғлаб типирчилай бошлади.
— Жим, — Фурқат пичирлаганча унинг бўйнига лаб босди.
— Фурқат, — шу пайт кино ичида реклама дегандек эшик остида Ҳалима опанинг овози эшитилди.
— Нимааа? — Фурқатнинг бироз жаҳли чиқди.
— Анави сатангдан мени тиллаларимни ечиб ол. Ўзига қўшиб уларни ҳам харом қилмасин.
— Хўп, — Фурқат қўпол ҳаракатлар билан тиллаларни ечиб олдида, — хўш, қаерига келгандик?
— Илтимос, — Шоҳсанам унинг қучоғидан чиқишга ҳаракат қилиб йиғларди.
— Бугун ҳеч қандай қаршиликлар қабул қилинмайди. Чунки бугун менинг куним, — Фурқат телбага ўхшаб қаҳ-қаҳ отиб кулганча Шоҳсанамни даст кўтариб олдида ётоқ томонга юрди. Келиши билан уни ётоққа отиб юбордию, ўзини ҳам қизнинг устига ташлади.
Бу кун, бу тун бир қиз
ўзининг аҳмоқлиги, худбинлиги, ақли калталиги боис ўз эри томонидан зўравонликка учради. Балки айтарсиз, ахир уни бувиси тарбиялаганди. Ақлли, пишиққина қиз эдику деб. Аммо, ҳар тўкисда бир айб деганларидек, ўз аммасини дугонасидан қизғониб дугонасига ёмонлик тилади ва ўзи ҳам тилагига ярашасини олди.
🌺🌺🌺
— Бормайсан, — Ирода опа Сарварнинг гапини охиригача эшитмасдан оғзига урди, — мени эшитмаган, заррача бўлса ҳам ҳурмат қилмаган ўша уйга бормайсан.
— Ойи бувим ҳақ. Санам мени синглим. Барибир унга уйлана олмасдим. Нега шуни ўйлаб ҳам кўрмасдан бувимдан хафа бўляпсиз, шуни ҳеч тушуна олмаяпман.
— Тушунмайсан ҳам. Мен айтадиганимни айтдим. Ўша қишлоққа борсанг, сендек ўғлим йўқ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 16:31
ОЛЧАГУЛ
35
— Бораман, — Сарвар қатъий қарор қилганча ўрнидан турди, — боришим шарт ва зарур, — бугун тонгда кўрган тушини эслади. Тушида Олмагул йиғлаб ҳа деб уни чақирар, лекин Сарвар ҳеч ҳам бора олмасди. Шунданми, уйғонганидан буён кўнгли ғаш. Қизни ўз кўзи билан бориб кўриб келмагунча кўнгли жойига тушмайдигандек.
— Сендек ўғлим йўқ, — Ирода опа зарда қилганча терс ўгирилиб кетди. Сарвар бўлса цех ишларини жой-жойига қўйиб, энди йўлга чиқаман деганда домласи қўнғироқ қилиб чақириб қолди. — Домла эртага борсам бўлмайдими?
— Йўқ бугун, йўқ ҳозироқ келишингиз шарт Сарваржон, — домласи шу сўзни қайта-қайта такрорлаб телефонни ўчирди.
— Битта шу кам эди, — Сарвар хафсаласи пир бўлганча машинани университет томонга ҳайдади.
— Мана мен сизга айтган талабам, — келиши билан домласи уни ректор олдига бошлаб кирди, — жуда интилувчан йигит. Ўқишни битирмасдан цех очяпди, — домласи Сарварни мақтай кетди.
— Дуруст, дуруст, — ректор кўзойнагини бурни учига туширганча, — гап бундоқ Сарваржон. Бизга тепадан буйруқ келди. Унга кўра биз битирувчи гуруҳлардан бешта талабамизни ўқиш, ҳам малака оширишга тўрт ойга Лондонга жўнатишимиз керак.
— Айнан мен боришим шартми? — бу таклиф яхши имконият бўлса ҳам, айни пайтда Сарвар учун бу қизиқ эмас эди.
— Ҳа шарт, — ректордан олдин домласи жавоб бераркан, — энди рад этишни имкони йўқ. Чунки номингиз ёзилган рўйҳат аллақачон тегишли жойга етказилган.
— Домла бир оғиз сўраш керак эди, — Сарварнинг жаҳли чиққандек бўлди, — мени ҳам шахсий ҳаётим бор.
— Ўғлим, — ректор вазминлик билан гап бошлади, — бу сиз учун жуда яхши имконият. Кўп эмас, бор-йўғи тўрт ой ва сиз Ўзбекистонга қайтасиз.
— Тўғри, лекин....
— Демак, розисиз. Бориб тайёргарлигингизни кўринг. Бугун тунги рейс билан учиб кетасизлар. Насиб қилса эрта ёки индиндан ўқиш ва амалиётни бошлаб юборасизлар.
— Лекин ҳозир ўқиш вақти эмаску.
— Буёғини ўйламанг, қани ўғлим бора қолинг, — ректор яхши гап билан Сарварни кўндириб жўнатиб юборди. Сарвар хафсаласиз уйга кириб келаркан, ошхонада юрган ойисига эшиттириб,
— Хурсанд бўлаверинг ойижон. Оҳларингизни Аллоҳ эшитдими дейман, мен бугун Лондонга жўнаб кетяпман.
— Ростанми? — Ирода опа эшитиши билан учиб чиқди, — ҳазиллашмаяпсанми?
— Йўқ. Ўқиш ва малака учун тўрт ойга университетдан жўнатишяпди.
— Жуда яхши бўлибди, — Ирода опа хурсанд бўлганча қарсак чалиб қўяркан, — ҳозир нарсаларингни йиғиб бераман, — деганча ўғлининг хонасига кириб кетди.
35
— Бораман, — Сарвар қатъий қарор қилганча ўрнидан турди, — боришим шарт ва зарур, — бугун тонгда кўрган тушини эслади. Тушида Олмагул йиғлаб ҳа деб уни чақирар, лекин Сарвар ҳеч ҳам бора олмасди. Шунданми, уйғонганидан буён кўнгли ғаш. Қизни ўз кўзи билан бориб кўриб келмагунча кўнгли жойига тушмайдигандек.
— Сендек ўғлим йўқ, — Ирода опа зарда қилганча терс ўгирилиб кетди. Сарвар бўлса цех ишларини жой-жойига қўйиб, энди йўлга чиқаман деганда домласи қўнғироқ қилиб чақириб қолди. — Домла эртага борсам бўлмайдими?
— Йўқ бугун, йўқ ҳозироқ келишингиз шарт Сарваржон, — домласи шу сўзни қайта-қайта такрорлаб телефонни ўчирди.
— Битта шу кам эди, — Сарвар хафсаласи пир бўлганча машинани университет томонга ҳайдади.
— Мана мен сизга айтган талабам, — келиши билан домласи уни ректор олдига бошлаб кирди, — жуда интилувчан йигит. Ўқишни битирмасдан цех очяпди, — домласи Сарварни мақтай кетди.
— Дуруст, дуруст, — ректор кўзойнагини бурни учига туширганча, — гап бундоқ Сарваржон. Бизга тепадан буйруқ келди. Унга кўра биз битирувчи гуруҳлардан бешта талабамизни ўқиш, ҳам малака оширишга тўрт ойга Лондонга жўнатишимиз керак.
— Айнан мен боришим шартми? — бу таклиф яхши имконият бўлса ҳам, айни пайтда Сарвар учун бу қизиқ эмас эди.
— Ҳа шарт, — ректордан олдин домласи жавоб бераркан, — энди рад этишни имкони йўқ. Чунки номингиз ёзилган рўйҳат аллақачон тегишли жойга етказилган.
— Домла бир оғиз сўраш керак эди, — Сарварнинг жаҳли чиққандек бўлди, — мени ҳам шахсий ҳаётим бор.
— Ўғлим, — ректор вазминлик билан гап бошлади, — бу сиз учун жуда яхши имконият. Кўп эмас, бор-йўғи тўрт ой ва сиз Ўзбекистонга қайтасиз.
— Тўғри, лекин....
— Демак, розисиз. Бориб тайёргарлигингизни кўринг. Бугун тунги рейс билан учиб кетасизлар. Насиб қилса эрта ёки индиндан ўқиш ва амалиётни бошлаб юборасизлар.
— Лекин ҳозир ўқиш вақти эмаску.
— Буёғини ўйламанг, қани ўғлим бора қолинг, — ректор яхши гап билан Сарварни кўндириб жўнатиб юборди. Сарвар хафсаласиз уйга кириб келаркан, ошхонада юрган ойисига эшиттириб,
— Хурсанд бўлаверинг ойижон. Оҳларингизни Аллоҳ эшитдими дейман, мен бугун Лондонга жўнаб кетяпман.
— Ростанми? — Ирода опа эшитиши билан учиб чиқди, — ҳазиллашмаяпсанми?
— Йўқ. Ўқиш ва малака учун тўрт ойга университетдан жўнатишяпди.
— Жуда яхши бўлибди, — Ирода опа хурсанд бўлганча қарсак чалиб қўяркан, — ҳозир нарсаларингни йиғиб бераман, — деганча ўғлининг хонасига кириб кетди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 16:31
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 15.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 09:27
БИРИ ОНАМ, БИРИ АЁЛИМ!
Турмушимизнинг йигирма биринчи йилида рафиқам мендан эртага нишонланадиган аёллар кунида бир аёлнинг кўнглини олишимни, уни шаҳар бўйлаб айлантириб, кечки овқатга таклиф қилишимни илтимос қилди. Аввалига гап нимадалигини тушунмадим.
“Сизни жуда яхши кўраман, азизим. Лекин у аёлнинг сизга муҳаббатини меникидан-да улуғлигини биламан. У сизнинг дийдорингизга мендан ҳам кўра интиқроқ.”
Кейин гап нимадалигини тушундим. Рафиқам вақтимни ўтказишни хоҳлаётган аёл, шубҳасизки деярли 20 йилдан буён бева яшаётган, йўлимга интизор онаизорим эди. Иш, фарзандлар ва оила кам-кўстини бутлаш билан бўлиб, волидамни кўргани онда-сонда боришга одатланиб қолган эдим. Турмуш икир-чикирлари, ташвишлари кўпинча бизни биз азиз ҳисоблаган йўллардан адаштиради, бу йўлларни унутишга мажбур қилади.
Ўша куни кечда қўшни шаҳарда истиқомат қиладиган онамга қўнғироқ қилиб, учрашувга таклиф қилдим. Волидам хавотир билан аҳволимни, соғлигимни сўради. Онамни шу ҳолга – кутилмаган ташриф, кечки қўнғироқ ёки таклифимдан хавотирга соладиган қилиб қўйган нотавон ўғил ҳақида ўйлар эканман, ич-ичимни бир бўлак муз парчаси шилиб ўтганини ҳис қилдим.
–“Онажон, сизни жуда-жуда соғинганман. Бу учрашувда фақат мен ва сиз бўламиз. Сиз билан тўйиб суҳбатлашгим келяпти,” -жавоб қайтардим.
–“Бу мен учун энг катта байрам совғанг бўлади, ўғлим,” - деди онам бир муддат ўйлаб тургач.
Эрталаб онамни олиш учун уйга яқинлашаётганимда нима сабабдандир асабийлашаётганимни ҳис қилдим. Эҳтимол, бу виждон азоби бўлса керак. Онам мени эшик олдида кутиб турган экан. У бошига мен туғилган кунига берган рўмолни танғиб олган эди.
Эй, Худо! Онам атайлабдан – менинг эътиборим унинг учун қанчалар қадрли эканини кўрсатиш учун шундай қилган. Эгнига охирги марта отам билан никоҳ юбилейларининг 26 йиллигини нишонлашганида кийган, отам танлаган кўйлакни кийибди. Унинг бағрига шошар эканман, жиққа ёшга тўлган нигоҳим қаршисида шишадек қотган ёшлар орасида мени ҳаёт қийичиликларидан халос қилаётган фариштамни кўриб турардим. Мана менга таниш ҳид димоғимга урилди.
–“Мени учрашувга таклиф қилганингни дўстларимга айтгандим, менга ҳаваслари келди. Учрашув тафсилотларини сабрсизлик билан кутишлари аниқ,” -деди онажоним машинага ўтиргач. Волидамга меҳр билан қараб бу учрашувдан чиндан ҳам мамнунлигимни изҳор қилдим.
Нонушта қилиш учун ҳашаматли бўлмаса ҳам, шаҳардаги шинам ва чоққина тамаддихонага кирар эканмиз, онамнинг зиналардан менга суяниб чиқаётганини, қанчалар заифлашиб қолгани ва менга муҳтожлигини ҳис қилдим. Онамнинг кўзлари хиралашиб қолган, уларнинг энди катта-катта қилиб босилган ҳарфларни ўқишга қурби етарди. Шунинг учун таомномани қўлимга олиб, унга овқат номларини ва таркибини бирма-бир айта бошладим. Шунда унинг истарасида менга таниш жилмайиш гавдаланди.
–“Болалигингда, ҳали ҳарф танимаган кезларингда мен сенга шундай ўқиб берар эдим, болам,”- деди онам. Шу куни шаҳар айландик. Онамни дўконларга олиб тушдим, кинога кирдик. Кечки овқатдан кейин уйга қайтганимизда онаизорим мендан "мени соғинганида учрашувга таклиф қилса, у билан кунимни бугунгидек мароқли ўтказишим учун вақт ажратишимни" сўради. Мен рози бўлдим.
Уйга киришим билан рафиқам онамнинг аҳволини, кунимиз қандай ўтганини сўради.
“Жуда соз, тасаввуримдагидан ҳам ажойиб ўтди!” деб борини айтдим.
Орадан кўп ўтмасдан маҳаллий шифохонадан қилинган тунги қўнғироқ орқали волидамнинг юрак хуружидан вафот этгани тўғрисидаги хабарни олдим.
Кунлар ўтди. Онам билан сўнгги учрашувимизга бир йил бўлиши арафасида уйимга почта орқали онамнинг дугоналаридан бирининг номидан биз овқатланган ресторан ёрлиғи туширилган конверт келди. Конверт ичидан рецепт, тўлов чеки нусхаси ҳамда хат чиқди.
“Ўғлим, мен қўлингдаги буюртма учун олдиндан пул тўлаб қўйганман. Менинг бу учрашувга қадар ҳаёт бўлиш -бўлмаслигим гумон. Бироқ, ҳар эҳтимолга қарши мен икки кишилик стол буюртирдим. Сен ва келиним учун. Ўғлим, ўша тунда қанчалар севинганимни билсанг эди. Раҳмат сенга! Сени севиб қолувчи онанг!"
Турмушимизнинг йигирма биринчи йилида рафиқам мендан эртага нишонланадиган аёллар кунида бир аёлнинг кўнглини олишимни, уни шаҳар бўйлаб айлантириб, кечки овқатга таклиф қилишимни илтимос қилди. Аввалига гап нимадалигини тушунмадим.
“Сизни жуда яхши кўраман, азизим. Лекин у аёлнинг сизга муҳаббатини меникидан-да улуғлигини биламан. У сизнинг дийдорингизга мендан ҳам кўра интиқроқ.”
Кейин гап нимадалигини тушундим. Рафиқам вақтимни ўтказишни хоҳлаётган аёл, шубҳасизки деярли 20 йилдан буён бева яшаётган, йўлимга интизор онаизорим эди. Иш, фарзандлар ва оила кам-кўстини бутлаш билан бўлиб, волидамни кўргани онда-сонда боришга одатланиб қолган эдим. Турмуш икир-чикирлари, ташвишлари кўпинча бизни биз азиз ҳисоблаган йўллардан адаштиради, бу йўлларни унутишга мажбур қилади.
Ўша куни кечда қўшни шаҳарда истиқомат қиладиган онамга қўнғироқ қилиб, учрашувга таклиф қилдим. Волидам хавотир билан аҳволимни, соғлигимни сўради. Онамни шу ҳолга – кутилмаган ташриф, кечки қўнғироқ ёки таклифимдан хавотирга соладиган қилиб қўйган нотавон ўғил ҳақида ўйлар эканман, ич-ичимни бир бўлак муз парчаси шилиб ўтганини ҳис қилдим.
–“Онажон, сизни жуда-жуда соғинганман. Бу учрашувда фақат мен ва сиз бўламиз. Сиз билан тўйиб суҳбатлашгим келяпти,” -жавоб қайтардим.
–“Бу мен учун энг катта байрам совғанг бўлади, ўғлим,” - деди онам бир муддат ўйлаб тургач.
Эрталаб онамни олиш учун уйга яқинлашаётганимда нима сабабдандир асабийлашаётганимни ҳис қилдим. Эҳтимол, бу виждон азоби бўлса керак. Онам мени эшик олдида кутиб турган экан. У бошига мен туғилган кунига берган рўмолни танғиб олган эди.
Эй, Худо! Онам атайлабдан – менинг эътиборим унинг учун қанчалар қадрли эканини кўрсатиш учун шундай қилган. Эгнига охирги марта отам билан никоҳ юбилейларининг 26 йиллигини нишонлашганида кийган, отам танлаган кўйлакни кийибди. Унинг бағрига шошар эканман, жиққа ёшга тўлган нигоҳим қаршисида шишадек қотган ёшлар орасида мени ҳаёт қийичиликларидан халос қилаётган фариштамни кўриб турардим. Мана менга таниш ҳид димоғимга урилди.
–“Мени учрашувга таклиф қилганингни дўстларимга айтгандим, менга ҳаваслари келди. Учрашув тафсилотларини сабрсизлик билан кутишлари аниқ,” -деди онажоним машинага ўтиргач. Волидамга меҳр билан қараб бу учрашувдан чиндан ҳам мамнунлигимни изҳор қилдим.
Нонушта қилиш учун ҳашаматли бўлмаса ҳам, шаҳардаги шинам ва чоққина тамаддихонага кирар эканмиз, онамнинг зиналардан менга суяниб чиқаётганини, қанчалар заифлашиб қолгани ва менга муҳтожлигини ҳис қилдим. Онамнинг кўзлари хиралашиб қолган, уларнинг энди катта-катта қилиб босилган ҳарфларни ўқишга қурби етарди. Шунинг учун таомномани қўлимга олиб, унга овқат номларини ва таркибини бирма-бир айта бошладим. Шунда унинг истарасида менга таниш жилмайиш гавдаланди.
–“Болалигингда, ҳали ҳарф танимаган кезларингда мен сенга шундай ўқиб берар эдим, болам,”- деди онам. Шу куни шаҳар айландик. Онамни дўконларга олиб тушдим, кинога кирдик. Кечки овқатдан кейин уйга қайтганимизда онаизорим мендан "мени соғинганида учрашувга таклиф қилса, у билан кунимни бугунгидек мароқли ўтказишим учун вақт ажратишимни" сўради. Мен рози бўлдим.
Уйга киришим билан рафиқам онамнинг аҳволини, кунимиз қандай ўтганини сўради.
“Жуда соз, тасаввуримдагидан ҳам ажойиб ўтди!” деб борини айтдим.
Орадан кўп ўтмасдан маҳаллий шифохонадан қилинган тунги қўнғироқ орқали волидамнинг юрак хуружидан вафот этгани тўғрисидаги хабарни олдим.
Кунлар ўтди. Онам билан сўнгги учрашувимизга бир йил бўлиши арафасида уйимга почта орқали онамнинг дугоналаридан бирининг номидан биз овқатланган ресторан ёрлиғи туширилган конверт келди. Конверт ичидан рецепт, тўлов чеки нусхаси ҳамда хат чиқди.
“Ўғлим, мен қўлингдаги буюртма учун олдиндан пул тўлаб қўйганман. Менинг бу учрашувга қадар ҳаёт бўлиш -бўлмаслигим гумон. Бироқ, ҳар эҳтимолга қарши мен икки кишилик стол буюртирдим. Сен ва келиним учун. Ўғлим, ўша тунда қанчалар севинганимни билсанг эди. Раҳмат сенга! Сени севиб қолувчи онанг!"
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 09:01
Qachongacha Rus tilini bilmasdan yurmoqchisiz?
Men sizga hozir Rus tilini eng oson yo’llar bilan Bepul o’rgatadigan kanalni tavsiya qilaman✅
🇷🇺Diqqat Eʼlon RUS TİLİ bepul darslar QISQA MUDDAT ICHIDA RUS TILINI OʻRGANING ✅
Eng muhimi sizda Bepul Rus tilini o’rganish imkoni bor bunday imkoniyatni boy bermang✅
⚡️Bu siz uchun manfaatli bo'lishiga ishonamiz.
Ulanib olish uchun: @Uzrutarjimonbot 🇷🇺
Men sizga hozir Rus tilini eng oson yo’llar bilan Bepul o’rgatadigan kanalni tavsiya qilaman✅
🇷🇺Diqqat Eʼlon RUS TİLİ bepul darslar QISQA MUDDAT ICHIDA RUS TILINI OʻRGANING ✅
Eng muhimi sizda Bepul Rus tilini o’rganish imkoni bor bunday imkoniyatni boy bermang✅
⚡️Bu siz uchun manfaatli bo'lishiga ishonamiz.
Ulanib olish uchun: @Uzrutarjimonbot 🇷🇺
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 04:30
Онангизни кўриб келинг
Жон дадаси, бугун байрам,
Ташвишлардан олайлик дам,
Ёнингизда борай мен ҳам,
Онангизни кўриб келинг.
Ўтиргандирлар кун санаб,
"Кеб қолар" деб, йўлга қараб,
Соқол олиб, сочни тараб,
Онангизни кўриб келинг.
Боринг хушрўй, сўлим бўлиб,
Куёвлардай пўрим бўлиб,
Яйраб кетсин сизни кўриб,
Онангизни кўриб келинг.
Шўрвабоп зўр гўшт оламиз,
Қовурғали тўш оламиз,
Чўнтагига пул соламиз
Онангизни кўриб келинг.
Бозор қилиб йўл-йўлакай,
Олсак гилосу қулупнай,
Кўкчучвара қилдим атай,
Онангизни куриб келинг.
Йўкламайсиз мен айтмасам,
Эсламайсиз эслатмасам,
Сўранг, билинг, нимаси кам,
Онангизни кўриб келинг.
Бир она, турт боласизлар,
Баъзан малол оласизлар,
Тополмай ҳам қоласизлар
Онангизни кўриб келинг.
Кенжа ўғил қўлидалар,
Гоҳ пойгак, гоҳ тўридалар,
Муросанинг йўлидалар
Онангизни куриб келинг
Укангизнинг феъли торроқ,
Гап гапирманг бирон чатоқ,
Мақгаб қилинг кўнглини чоғ,
Онангизни куриб келинг.
Топиб олиб бир баҳона,
Жиқиллашиб турманг яна,
Сиқилмасин шўрлик она,
Онангизни кўриб келинг.
Ботадиган гап қилмасдан,
"Ўнг" феълини "чап" қшшасдан,
Баланд келса келиб пастдан,
Онангазни кўриб келинг.
Айтинг: "Сенга раҳмат, укам,
Омон бўлсин келиним ҳам,
Сиз туфайли соғ, тинч онам,
Онангизни кўриб келинг.
Гулдай қилиб қараяпсиз,
Оқ ювиб оқ тараяпсиз,
Кунига сиз яраяпсиз,
Онангизни кўриб келинг".
Ёлвориб денг онангизга:
"Олиб кетай уйимизга,
Биз билан ҳам яшанг бирга"
Онангизни кўриб келинг.
Кўнсалар қани, Марҳабо,
Хизмат қшшб алса дуо,
Рози бўлар эди Оллоҳ,
Онангизни кўриб келинг.
Эрим деди: — Бориб келдим,
Кечагина кўриб келдим.
— "Кечангиз" ҳам қурсин! — дедим,
Онангазни кўриб келинг.
"Кеча"га хам ўн кун бўлди,
Бечора соғиниб ўлди,
Сизни боқиб нима курди?!
Онангизни кўриб келинг.
Кўйлак олиб қўйдим, мана,
Тоза ипак, юмшоққина,
"Ўзим танлаб олдим", денг-а,
Онангизни кўриб келинг.
Сиз кўтариб бора қолинг,
Дуони сиз ола қолинг,
Туринг, юринг, бўлақолинг,
Онангизни кўриб келинг.
Жон дадаси, бугун байрам,
Ташвишлардан олайлик дам,
Ёнингизда борай мен ҳам,
Онангизни кўриб келинг.
Ўтиргандирлар кун санаб,
"Кеб қолар" деб, йўлга қараб,
Соқол олиб, сочни тараб,
Онангизни кўриб келинг.
Боринг хушрўй, сўлим бўлиб,
Куёвлардай пўрим бўлиб,
Яйраб кетсин сизни кўриб,
Онангизни кўриб келинг.
Шўрвабоп зўр гўшт оламиз,
Қовурғали тўш оламиз,
Чўнтагига пул соламиз
Онангизни кўриб келинг.
Бозор қилиб йўл-йўлакай,
Олсак гилосу қулупнай,
Кўкчучвара қилдим атай,
Онангизни куриб келинг.
Йўкламайсиз мен айтмасам,
Эсламайсиз эслатмасам,
Сўранг, билинг, нимаси кам,
Онангизни кўриб келинг.
Бир она, турт боласизлар,
Баъзан малол оласизлар,
Тополмай ҳам қоласизлар
Онангизни кўриб келинг.
Кенжа ўғил қўлидалар,
Гоҳ пойгак, гоҳ тўридалар,
Муросанинг йўлидалар
Онангизни куриб келинг
Укангизнинг феъли торроқ,
Гап гапирманг бирон чатоқ,
Мақгаб қилинг кўнглини чоғ,
Онангизни куриб келинг.
Топиб олиб бир баҳона,
Жиқиллашиб турманг яна,
Сиқилмасин шўрлик она,
Онангизни кўриб келинг.
Ботадиган гап қилмасдан,
"Ўнг" феълини "чап" қшшасдан,
Баланд келса келиб пастдан,
Онангазни кўриб келинг.
Айтинг: "Сенга раҳмат, укам,
Омон бўлсин келиним ҳам,
Сиз туфайли соғ, тинч онам,
Онангизни кўриб келинг.
Гулдай қилиб қараяпсиз,
Оқ ювиб оқ тараяпсиз,
Кунига сиз яраяпсиз,
Онангизни кўриб келинг".
Ёлвориб денг онангизга:
"Олиб кетай уйимизга,
Биз билан ҳам яшанг бирга"
Онангизни кўриб келинг.
Кўнсалар қани, Марҳабо,
Хизмат қшшб алса дуо,
Рози бўлар эди Оллоҳ,
Онангизни кўриб келинг.
Эрим деди: — Бориб келдим,
Кечагина кўриб келдим.
— "Кечангиз" ҳам қурсин! — дедим,
Онангазни кўриб келинг.
"Кеча"га хам ўн кун бўлди,
Бечора соғиниб ўлди,
Сизни боқиб нима курди?!
Онангизни кўриб келинг.
Кўйлак олиб қўйдим, мана,
Тоза ипак, юмшоққина,
"Ўзим танлаб олдим", денг-а,
Онангизни кўриб келинг.
Сиз кўтариб бора қолинг,
Дуони сиз ола қолинг,
Туринг, юринг, бўлақолинг,
Онангизни кўриб келинг.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 04:01
Qachongacha Rus tilini bilmasdan yurmoqchisiz?
Men sizga hozir Rus tilini eng oson yo’llar bilan Bepul o’rgatadigan kanalni tavsiya qilaman✅
🇷🇺Diqqat Eʼlon RUS TİLİ bepul darslar QISQA MUDDAT ICHIDA RUS TILINI OʻRGANING ✅
Eng muhimi sizda Bepul Rus tilini o’rganish imkoni bor bunday imkoniyatni boy bermang✅
⚡️Bu siz uchun manfaatli bo'lishiga ishonamiz.
Ulanib olish uchun: @Uzrutarjimonbot 🇷🇺
Men sizga hozir Rus tilini eng oson yo’llar bilan Bepul o’rgatadigan kanalni tavsiya qilaman✅
🇷🇺Diqqat Eʼlon RUS TİLİ bepul darslar QISQA MUDDAT ICHIDA RUS TILINI OʻRGANING ✅
Eng muhimi sizda Bepul Rus tilini o’rganish imkoni bor bunday imkoniyatni boy bermang✅
⚡️Bu siz uchun manfaatli bo'lishiga ishonamiz.
Ulanib olish uchun: @Uzrutarjimonbot 🇷🇺
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 03:58
🍀 Istigʻfor moʻjizasi
Bir ayol oʻz boshidan kechirganini shunday hikoya qiladi: “Erim vafot etdi. Oʻshanda men oʻttiz yosh edim. Beshta farzand bilan qoldim. Dunyo koʻzimga qorongʻu boʻlib ketdi. Yigʻlayverib koʻzlarim shishib ketar, umidsizlikka tushib qolardim. Gʻam-alamlar atrofimni oʻrab olgan edi. Farzandlarim hali kichik, bizni taʼminlab turadigan odam yoʻq, erimdan qolgan pullarni tejab ishlatardim.
Bir kuni xonamda oʻtirganimda radioni yoqdim. “Qurʼoni Karim” nomli eshittirish berilayotgan ekan. Unda bir olim “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Kim istigʻforni koʻp aytsa, Alloh unga har qanday gʻamdan chiqish yoʻlini, har qanday torlikdan kenglikka oʻtish chorasini koʻrsatib qoʻyadi” deganlar” deb mavʼiza qildi. Oʻshandan keyin istigʻforga astoydil berildim. Bolalarimga ham uni oʻrgatib qoʻyib, koʻp aytishlarini tayinladim.
Oradan olti oy oʻtgach, uyimizga qadimiy buyumlarga pul berilishi haqida xabar keldi. Biz ham shu loyihada ishtirok etib, oʻzimizdagi eski buyumlarni olib borsak, ularni million junayhlarga olib qolishdi. Katta oʻgʻlim mintaqadagi oliygohga oʻqishga kirdi. Qurʼonni yod oldi. Keyinchalik ishi oʻnglanib, odamlarga koʻmak beradigan insonlardan biriga aylandi. Shunday qilib, uyimiz yaxshiliklarga toʻldi. Tinch, xotirjam yashay boshladik. Alloh taolo barcha farzandlarimni isloh qildi. Hammalari yaxshi insonlar boʻlib voyaga yetishdi. Oʻzimdan gʻam, qaygʻu, iztiroblar aridi. Ha, albatta, bularning barchasi istigʻforning ajoyibotlaridan edi”.
Ha, azizlar, koʻplab insonlar istigʻforning foydasidan bexabardirlar. U gʻamlarni arituvchi, mashaqqatlarni ketkazuvchi, rizqning kengayishiga sabab boʻluvchi katta omillardan biridir.
📿 Astag'firulloha va atubu ilayh.
Bir ayol oʻz boshidan kechirganini shunday hikoya qiladi: “Erim vafot etdi. Oʻshanda men oʻttiz yosh edim. Beshta farzand bilan qoldim. Dunyo koʻzimga qorongʻu boʻlib ketdi. Yigʻlayverib koʻzlarim shishib ketar, umidsizlikka tushib qolardim. Gʻam-alamlar atrofimni oʻrab olgan edi. Farzandlarim hali kichik, bizni taʼminlab turadigan odam yoʻq, erimdan qolgan pullarni tejab ishlatardim.
Bir kuni xonamda oʻtirganimda radioni yoqdim. “Qurʼoni Karim” nomli eshittirish berilayotgan ekan. Unda bir olim “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Kim istigʻforni koʻp aytsa, Alloh unga har qanday gʻamdan chiqish yoʻlini, har qanday torlikdan kenglikka oʻtish chorasini koʻrsatib qoʻyadi” deganlar” deb mavʼiza qildi. Oʻshandan keyin istigʻforga astoydil berildim. Bolalarimga ham uni oʻrgatib qoʻyib, koʻp aytishlarini tayinladim.
Oradan olti oy oʻtgach, uyimizga qadimiy buyumlarga pul berilishi haqida xabar keldi. Biz ham shu loyihada ishtirok etib, oʻzimizdagi eski buyumlarni olib borsak, ularni million junayhlarga olib qolishdi. Katta oʻgʻlim mintaqadagi oliygohga oʻqishga kirdi. Qurʼonni yod oldi. Keyinchalik ishi oʻnglanib, odamlarga koʻmak beradigan insonlardan biriga aylandi. Shunday qilib, uyimiz yaxshiliklarga toʻldi. Tinch, xotirjam yashay boshladik. Alloh taolo barcha farzandlarimni isloh qildi. Hammalari yaxshi insonlar boʻlib voyaga yetishdi. Oʻzimdan gʻam, qaygʻu, iztiroblar aridi. Ha, albatta, bularning barchasi istigʻforning ajoyibotlaridan edi”.
Ha, azizlar, koʻplab insonlar istigʻforning foydasidan bexabardirlar. U gʻamlarni arituvchi, mashaqqatlarni ketkazuvchi, rizqning kengayishiga sabab boʻluvchi katta omillardan biridir.
📿 Astag'firulloha va atubu ilayh.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 03:58
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак
Кечани кундузга бойлашинг керак,
Қуръонни қалбингга жойлашинг керак,
Жаннатда тож кийиб яйрашинг керак,
Булбул хонишидек сайрашинг керак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Ҳар битта ҳарфига юз мингта савоб,
Қабрингга чироқдир, саволга жавоб,
Мағзини чақиб ол, излама сабаб,
Ажрга тўлгайдир ердан то фалак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Умримиз дарахти тўкмоқда япроқ,
Бу дарахт кесилиб, йиқилар, бироқ,
Қорилар жасадин чиритмас тупроқ,
Бу буюк довонни ҳатлашинг керак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Хоразмий, Насафий, Бухорий бобом,
Фарғоний, Тошкандий, Туробий бобом,
Қуръонни ёд олган Сурморий бобом,
Илоҳий каломга талпинар юрак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Сиротда ҳамроҳинг, тутар қўлингдан,
Қоқилма, бурилма тўғри йўлингдан,
Шафоат қилғайдир ўнгу сўлингдан,
Дуога қўл очган минг битта малак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Умматнинг яхшиси – Қуръон ҳофизи,
Суннатнинг яхшиси – Қуръон ҳофизи,
Жаннатнинг яхшиси – Қуръон ҳофизи,
Илмга ташналик набавий тилак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Бизда бор Афасий, Миншавий, Моҳир,
Ҳавас қилса арзир, барчаси зоҳир,
Юртбошим Қуръонга йўл очди ахир,
Бугундан бошлай қол, шимариб билак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Эркин ҚУДРАТОВ,
Мир Араб ўрта махсус ислом билим юрти мударриси
Дўстларингизга ҳам улашинг!
Кечани кундузга бойлашинг керак,
Қуръонни қалбингга жойлашинг керак,
Жаннатда тож кийиб яйрашинг керак,
Булбул хонишидек сайрашинг керак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Ҳар битта ҳарфига юз мингта савоб,
Қабрингга чироқдир, саволга жавоб,
Мағзини чақиб ол, излама сабаб,
Ажрга тўлгайдир ердан то фалак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Умримиз дарахти тўкмоқда япроқ,
Бу дарахт кесилиб, йиқилар, бироқ,
Қорилар жасадин чиритмас тупроқ,
Бу буюк довонни ҳатлашинг керак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Хоразмий, Насафий, Бухорий бобом,
Фарғоний, Тошкандий, Туробий бобом,
Қуръонни ёд олган Сурморий бобом,
Илоҳий каломга талпинар юрак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Сиротда ҳамроҳинг, тутар қўлингдан,
Қоқилма, бурилма тўғри йўлингдан,
Шафоат қилғайдир ўнгу сўлингдан,
Дуога қўл очган минг битта малак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Умматнинг яхшиси – Қуръон ҳофизи,
Суннатнинг яхшиси – Қуръон ҳофизи,
Жаннатнинг яхшиси – Қуръон ҳофизи,
Илмга ташналик набавий тилак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Бизда бор Афасий, Миншавий, Моҳир,
Ҳавас қилса арзир, барчаси зоҳир,
Юртбошим Қуръонга йўл очди ахир,
Бугундан бошлай қол, шимариб билак,
Фарзандим, Қуръонни ёдлашинг керак.
Эркин ҚУДРАТОВ,
Мир Араб ўрта махсус ислом билим юрти мударриси
Дўстларингизга ҳам улашинг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 03:30
Кийим тиктирмоқчисизу фасон тополмаяпсизми?
Кийимларингизга ҳамма ҳавас қилишини истайсизми? Сизга бир канал тавсия қиламан энг зўри шу канал!
👇 👇 👇 👇
Фақат модага қизиқувчилар кирсин
Фақат модага қизиқувчилар кирсин
Фақат модага қизиқувчилар кирсин
╔═🌿══════╗
ФА С О НЛАР
╚══════🌿═╝
Чеварчиликка қизиқувчилар учун канални зўри бу ерда
👇 👇 👇 👇 👇 👇
╔═ 🌿═══════🌿═══╗
БЕПУЛ ТИКУВЧИЛИК
╚════🌿══════🌿 ═╝
https://t.me/+aMTZKNt4pms0MjUy
Кийимларингизга ҳамма ҳавас қилишини истайсизми? Сизга бир канал тавсия қиламан энг зўри шу канал!
👇 👇 👇 👇
Фақат модага қизиқувчилар кирсин
Фақат модага қизиқувчилар кирсин
Фақат модага қизиқувчилар кирсин
╔═🌿══════╗
ФА С О НЛАР
╚══════🌿═╝
Чеварчиликка қизиқувчилар учун канални зўри бу ерда
👇 👇 👇 👇 👇 👇
╔═ 🌿═══════🌿═══╗
БЕПУЛ ТИКУВЧИЛИК
╚════🌿══════🌿 ═╝
https://t.me/+aMTZKNt4pms0MjUy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 03:01
Бўлган воқеа
Бир оила бор. Исломга Аллоҳ қодир қилганча амал қилишар эди. Боллар ҳам ота онасига итоатли. Эр хотин ҳам аҳил.
Лекин¸ нимадир бўлдию оилада тушунмовчиликлар бошланди. Эр хотин бир бирини тушунмаслик. Болаларда итоатсизлик, уйда жанжаллар.
Аёл нима қилишини билмай бир аҳли илмнинг олдига бориб маслаҳат сўради.
Аҳли илм инсон у аёлга уйда "Бақара сураси"ни ўқишни ва доим телефонда ёки тасмада бақара сурасини қўйиб қўйишни маслаҳат берди.
Аёл ҳам маслаҳатга амал қилиб уйда бақара сурасини ўқишни ва телефонда ҳам доимо қўйиб қўйишининг бошлади.
Бир хафталар ўтар ўтмас аёл туш кўрди. Тушида бир қоп қора махлуқ (кичкина фарзандчалари ҳам бор) аёлнинг уйини хафа бўлган ҳолда тарк қилар эди.
Ўша кундан бошлаб аёлнинг уйидаги вазият эски ҳолига қайта бошлади.
Бу вазиятда катта эҳтимол билан у уйга жинлар кириб олишган бўлган. Жинлар уйда бўлганда одатда шунақа ишлар ҳам бўлиб туради. Уйда Бақара сураси ўқилган ва доимо тасма қўйиб қўйилгандан сўнг эса жинлар у уйни тарк қилишган.
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: Уйларингизни қабрга айлантирманглар. Албатта, Бақара сураси ўқиладиган уйга шайтон кирмайди, дедилар. Термизий ривояти.
Бир оила бор. Исломга Аллоҳ қодир қилганча амал қилишар эди. Боллар ҳам ота онасига итоатли. Эр хотин ҳам аҳил.
Лекин¸ нимадир бўлдию оилада тушунмовчиликлар бошланди. Эр хотин бир бирини тушунмаслик. Болаларда итоатсизлик, уйда жанжаллар.
Аёл нима қилишини билмай бир аҳли илмнинг олдига бориб маслаҳат сўради.
Аҳли илм инсон у аёлга уйда "Бақара сураси"ни ўқишни ва доим телефонда ёки тасмада бақара сурасини қўйиб қўйишни маслаҳат берди.
Аёл ҳам маслаҳатга амал қилиб уйда бақара сурасини ўқишни ва телефонда ҳам доимо қўйиб қўйишининг бошлади.
Бир хафталар ўтар ўтмас аёл туш кўрди. Тушида бир қоп қора махлуқ (кичкина фарзандчалари ҳам бор) аёлнинг уйини хафа бўлган ҳолда тарк қилар эди.
Ўша кундан бошлаб аёлнинг уйидаги вазият эски ҳолига қайта бошлади.
Бу вазиятда катта эҳтимол билан у уйга жинлар кириб олишган бўлган. Жинлар уйда бўлганда одатда шунақа ишлар ҳам бўлиб туради. Уйда Бақара сураси ўқилган ва доимо тасма қўйиб қўйилгандан сўнг эса жинлар у уйни тарк қилишган.
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: Уйларингизни қабрга айлантирманглар. Албатта, Бақара сураси ўқиладиган уйга шайтон кирмайди, дедилар. Термизий ривояти.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Dec, 02:30
❗️🎄БУ ЙИЛ ЯНГИ ЙИЛ БАЙРАМ ДАСТУРХОННИ ЎЗГАЧА БЕЗАТИШНИ ХОХЛАЙСИЗМИ?😍
🍽БАЙРАМНИ ЗЎР ТАРЗДА КУТИБ ОЛИНГ🤗 999ХИЛ БАЙРАМ☃️ДАСТУРХОН БЕЗАТИШ УЧУН ИДЕЯЛАР ЖОЙЛАДИК🍱
🥗99~ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР 🍰 ПИШИРИҚ ВА 🍧 ШИРИНЛИКЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍗🍜ЭНГ ЗЎР БАЙРАМ🫕ТАОМЛАРИ ШУ КАНАЛДА ЖАМЛАНГАН🤗
🎄ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/eUAyCm-W2yw0YmUy
🍽БАЙРАМНИ ЗЎР ТАРЗДА КУТИБ ОЛИНГ🤗 999ХИЛ БАЙРАМ☃️ДАСТУРХОН БЕЗАТИШ УЧУН ИДЕЯЛАР ЖОЙЛАДИК🍱
🥗99~ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР 🍰 ПИШИРИҚ ВА 🍧 ШИРИНЛИКЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍗🍜ЭНГ ЗЎР БАЙРАМ🫕ТАОМЛАРИ ШУ КАНАЛДА ЖАМЛАНГАН🤗
🎄ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/eUAyCm-W2yw0YmUy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 16:31
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 15.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 16:30
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 16:30
ОЛЧАГУЛ
26
— Ойимнинг аҳволи яхшими? — эртаси куни соат 8-9 лар оралиғида шаҳарга етиб келган Сарвар акаси билан қўнғироқлашганча касалхонага келди.
— Ҳа ҳозир яхши.
— Ўзи нима бўлди? Қишлоқдан ҳам айтмасдан кетиб қолишибди? Дадам яхшими ишқилиб?
— Дадам яхши, фақат ойим..., — Рустам укасига бир қарадию, кўзларини олиб қочганча, — яхшиси ўзинг кириб кўра қол.
— Акааа, — Сарвар савол назари билан акасига қаради.
— Ичкарига кир. Сени ойим кутяпди, — Рустам Ирода опа ётган палатага ишора қилди. Сарвар яна нимадир демоқчи бўлдию, яхши ойиси билан гаплашиб олиш ҳақида ўйлаб палатага кирди.
— Ассалому алейкум, — Сарвар стулни каравот ёнига суриб қўйганча ўтираркан, — яхшимисиз?
— Яхшимас, — Ирода опа қизарган кўзлари билан ўғлига қарадию, йиғлай бошлади.
— Нима бўлди? — Сарвар ҳеч нимага тушунмади.
— Ўша қишлоққа қадамингни ҳам босмайсан, — ўғлининг саволига жавоб бериш ўрнига шарт қўйгандек гапирди.
— Лекин у ерда бувим, тоғамлар...
— Мени ойи десанг айтганимни қиласан. Йўқса, сендек ўғлим йўқ.
— Ойииии...
— Сарвар ойингни айтганини қил, — шу пайт палатага кириб келган Асрор ака ўғлининг гапини бўлди.
— Майликуя, лекин сабабини...
— Бормайсан дедим тамом. Энди у қишлоқда бизни ҳеч кимимиз йўқ, — Ирода опа ғазаб билан бақирдию яна увиллаб йиғлай бошлади.
— Онаси, — Асрор ака Сарварга чиқ дегандек ишора қилдию, ўзи Ирода опанинг ёнига келиб ўтириб елкаларидан қучди, — бўлди. Бунақада касал бўлиб қоласан.
— Ўз ойим мени ҳайдади. Эшитяпсизми, ҳайдади. Бундан кўра ўлганим яхши эмасмиди? — Ирода опа тинмай шу сўзни такрорлаганча йиғларди.
— Ҳаммаси ўз изига тушиб кетади, — Асрор аёлини бағрига босаркан, — фақат йиғлама. Яна қон босиминг кўтарилиб кетади, бўлмаса.
Сарвар нима бўлаётганини тушунмасдан палатадан чиқаркан, акасига кўзи тушиши билан унинг ёнига келди.
— Нима бўлди ўзи?
— Қишлоқдан келиши билан қон босими кўтарилиб кетди. Дадамнинг айтишига қараганда, бувим билан бироз тортишиб қолганмишлар. Шунга йўл бўйи йиғлаб келибдилар, — Рустам Асрор ака айтган гапни такрорлади.
— Нега тортишганини билмайсизми? — миясига келган фикр ҳақиқат бўлиб чиқишидан қўрққандек сўради.
— Ойим Мадиёр тоғамнинг ўртанча қизини келин қилиш ҳақида оғиз очган экан, бувим йўқ дебди.
— Санамними? — Сарварнинг кўзлари каттариб кетди, — бунақа бўлиши мумкин эмас. Ахир у синглим бўлса, — ич-ичидан ўйлагани бўлмагидан хурсанд ҳам бўлди. У бувим Олмагул ҳақида билгану, шуни ойимга айтган бўлса ойим рад этгану улар тортишиб қолишган деб ўйлаганди.
— Бувим ҳам шундай деган шекилли, хуллас ойим ўша қишлоққа боришимизни истамаяпди. Шунга сени ҳам чақириб олишимизни истади.
— Тушунарли, — Сарвар бир муддат кутишга қарор қилди. Чунки ҳозир Олмагул ҳақида айтса, ойиси баттар терс тўнига ўралиб олиши мумкин. Сал ховрудан тушсин, кейин бафуржа ўтириб гаплашади.
26
— Ойимнинг аҳволи яхшими? — эртаси куни соат 8-9 лар оралиғида шаҳарга етиб келган Сарвар акаси билан қўнғироқлашганча касалхонага келди.
— Ҳа ҳозир яхши.
— Ўзи нима бўлди? Қишлоқдан ҳам айтмасдан кетиб қолишибди? Дадам яхшими ишқилиб?
— Дадам яхши, фақат ойим..., — Рустам укасига бир қарадию, кўзларини олиб қочганча, — яхшиси ўзинг кириб кўра қол.
— Акааа, — Сарвар савол назари билан акасига қаради.
— Ичкарига кир. Сени ойим кутяпди, — Рустам Ирода опа ётган палатага ишора қилди. Сарвар яна нимадир демоқчи бўлдию, яхши ойиси билан гаплашиб олиш ҳақида ўйлаб палатага кирди.
— Ассалому алейкум, — Сарвар стулни каравот ёнига суриб қўйганча ўтираркан, — яхшимисиз?
— Яхшимас, — Ирода опа қизарган кўзлари билан ўғлига қарадию, йиғлай бошлади.
— Нима бўлди? — Сарвар ҳеч нимага тушунмади.
— Ўша қишлоққа қадамингни ҳам босмайсан, — ўғлининг саволига жавоб бериш ўрнига шарт қўйгандек гапирди.
— Лекин у ерда бувим, тоғамлар...
— Мени ойи десанг айтганимни қиласан. Йўқса, сендек ўғлим йўқ.
— Ойииии...
— Сарвар ойингни айтганини қил, — шу пайт палатага кириб келган Асрор ака ўғлининг гапини бўлди.
— Майликуя, лекин сабабини...
— Бормайсан дедим тамом. Энди у қишлоқда бизни ҳеч кимимиз йўқ, — Ирода опа ғазаб билан бақирдию яна увиллаб йиғлай бошлади.
— Онаси, — Асрор ака Сарварга чиқ дегандек ишора қилдию, ўзи Ирода опанинг ёнига келиб ўтириб елкаларидан қучди, — бўлди. Бунақада касал бўлиб қоласан.
— Ўз ойим мени ҳайдади. Эшитяпсизми, ҳайдади. Бундан кўра ўлганим яхши эмасмиди? — Ирода опа тинмай шу сўзни такрорлаганча йиғларди.
— Ҳаммаси ўз изига тушиб кетади, — Асрор аёлини бағрига босаркан, — фақат йиғлама. Яна қон босиминг кўтарилиб кетади, бўлмаса.
Сарвар нима бўлаётганини тушунмасдан палатадан чиқаркан, акасига кўзи тушиши билан унинг ёнига келди.
— Нима бўлди ўзи?
— Қишлоқдан келиши билан қон босими кўтарилиб кетди. Дадамнинг айтишига қараганда, бувим билан бироз тортишиб қолганмишлар. Шунга йўл бўйи йиғлаб келибдилар, — Рустам Асрор ака айтган гапни такрорлади.
— Нега тортишганини билмайсизми? — миясига келган фикр ҳақиқат бўлиб чиқишидан қўрққандек сўради.
— Ойим Мадиёр тоғамнинг ўртанча қизини келин қилиш ҳақида оғиз очган экан, бувим йўқ дебди.
— Санамними? — Сарварнинг кўзлари каттариб кетди, — бунақа бўлиши мумкин эмас. Ахир у синглим бўлса, — ич-ичидан ўйлагани бўлмагидан хурсанд ҳам бўлди. У бувим Олмагул ҳақида билгану, шуни ойимга айтган бўлса ойим рад этгану улар тортишиб қолишган деб ўйлаганди.
— Бувим ҳам шундай деган шекилли, хуллас ойим ўша қишлоққа боришимизни истамаяпди. Шунга сени ҳам чақириб олишимизни истади.
— Тушунарли, — Сарвар бир муддат кутишга қарор қилди. Чунки ҳозир Олмагул ҳақида айтса, ойиси баттар терс тўнига ўралиб олиши мумкин. Сал ховрудан тушсин, кейин бафуржа ўтириб гаплашади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 16:30
ОЛЧАГУЛ
27
Шоҳсанам Сарварнинг кетиб қолганини эшитиб бир хафа бўлса, бир хурсанд бўлди.
— Бу мен учун яхши имконият. Сарвар ака келгунича анави сатангни раиснинг ўғлига узатиб юборсак, Сарвар ака ўзимга қолади, — Шоҳсанам шундай ҳаёллар билан боғга келди. Нилуфар билан кулишиб олма тераётган Олмагулни кўриб биринчи марта ғаши келди, — қани эди сен бўлмаганингда. Шунда ҳаммаси бутунлай бошқача бўлармиди? Лекин мен жим қараб турмайман.
Шоҳсанам шундай ўйлар билан дугоналарининг ёнига келиб, улар билан қучоқлашиб кўришди. Ҳол-аҳвол сўраб бўлишганидан кейин ҳазил-ҳузуллар билан олма теришда давом этишаркан, Шоҳсанамнинг кўзи олазарак, Илёс келиб қолмасмикин дея йўл қарайди. Илёсжон ҳам кўп куттирмай дедими орадан икки соатлар ўтиб қораси кўринди.
— Хайрият, — пичирлади.
— Хормасинлар, — Илёс отидан тушиши билан овоз берди.
— Бор бўлинг, — кимдан бурун Шоҳсанам жилмайиб қўйганча, — бу дейман шу кунларда жуда меҳнаткаш бўлиб кетмаяпсизми?
— Ҳа энди куч-қувватимиз борида эл корига ярайлик деймизда, — Илёс илжайганча қизлар ёнига келаркан, — бугун фақат сиз билан суҳбат қурамизми дейман? Дугоналарингиз негадир жим, — Олмагулдан кўз узмасдан сўради.
— Суҳбатлашаверсак улар ҳам қўшилишади, хавотир олманг, — Шоҳсанам бепарво қўл силтаб қўйди, — ҳа айтгандек Баҳор яхшими? Эшитишим бўйича уни унаштириб қўйибсизлар.
— Ҳа тоғам шундай қарорга келибди. Лекинчи, бўлажак куёв тилла йигит.
— Баҳорни бахти очилибдида? — Шоҳсанам қиқирлаб кулди.
— Илоҳим бахтли бўлсин, — Нилуфар ва Олмагул бирин-кетин ният қилишди.
— Айтганингиз келсин, — Илёс Олмагулга бошдан оёқ қараб чиқаркан, — ёрдамим керак эмасми? — Шоҳсанамдан сўради.
— Йўқ демасдим, — шундай қилиб Нилуфар ва Олмагул иккиси, Шоҳсанам ва Илёс иккиси биргаликда олма тера бошлашди. Илёс қизларни гапга солишга ҳаракат қилар, лекин Шоҳсанамдан бошқа ҳеч бири унга қўшилишни истамасди. Боғни Илёс ва Шоҳсанамнинг овози ва кулгуси тутиб кетгандек бўларди. Сал нарида юрган қишлоқ хотин-қизлари эса улар тарафга бошқача қараб-қараб қўйишарди. Ахир, уларга «чайнагани» мавзу топиляпди.
🌺🌺🌺
Орадан бир ҳафта ўтди.
Сарвар қанча ҳаракат қилмасин, ойиси билан бафуржа ўтириб гаплаша олмади. Ҳар сафар қишлоқ деган сўзни эшитиши билан ойисининг жазаваси тутиб ўғлини умуман гапиришга қўймай урушиб берарди. Ана шундай пайтда Сарвар ўзини икки оёғи бир пой этикка тиқилиб қолгандек ҳис қилар, бу масалани ойисининг жаҳлини чиқармасдан, норози қилмасдан ҳал қилиш йўлларини изларди. Шуларни ўйлаб хонасида ётаркан, Олмагул билан бўлган суҳбатларидан бирни эслади.
« — Буни қаранг олча ҳалиям гуллаяпди, — ғарқ пишиб турган олчалар орасида оппоқ бўлиб турган миттигина гулни кўрсатди.
— Жуда чиройли.
— Айтишларича, ҳаммасидан кейин очилган гул ўзгача бўларкан, — Олмагул олчагулидан кўз узмасдан гапирди.
— Худди сенга ўхшаб, — Сарвар унга ўзгача меҳр билан тикилди.
— Йўғе мен ҳам ҳамма қатори....
— Сен ўзгачасан. Худдики, бошқа оламдан келиб қолгандек. Хатто исминг ҳам ўзгача...Олчагул.
— Эеэ мени исмим Олмагул, — қиз йигитга хафа бўлгандек қараб лаб бурди.
— Сен мен учун Олчагулсан, менинг Олчагулим, — Сарвар қизга уч метрлик масофадан тикилганча жилмайди, — оппоқ ва нафис. Сенга бўлган ҳисларим каби, — бу гаплардан кейин Олмагулнинг оппоқ юзлари дув қизарди, кўзлари ер чизди, — ана энди Олчахон бўлдинг, — Сарвар ёйилиб куларкан, — унақасига ҳам, бунақасига ҳам Олча...»
27
Шоҳсанам Сарварнинг кетиб қолганини эшитиб бир хафа бўлса, бир хурсанд бўлди.
— Бу мен учун яхши имконият. Сарвар ака келгунича анави сатангни раиснинг ўғлига узатиб юборсак, Сарвар ака ўзимга қолади, — Шоҳсанам шундай ҳаёллар билан боғга келди. Нилуфар билан кулишиб олма тераётган Олмагулни кўриб биринчи марта ғаши келди, — қани эди сен бўлмаганингда. Шунда ҳаммаси бутунлай бошқача бўлармиди? Лекин мен жим қараб турмайман.
Шоҳсанам шундай ўйлар билан дугоналарининг ёнига келиб, улар билан қучоқлашиб кўришди. Ҳол-аҳвол сўраб бўлишганидан кейин ҳазил-ҳузуллар билан олма теришда давом этишаркан, Шоҳсанамнинг кўзи олазарак, Илёс келиб қолмасмикин дея йўл қарайди. Илёсжон ҳам кўп куттирмай дедими орадан икки соатлар ўтиб қораси кўринди.
— Хайрият, — пичирлади.
— Хормасинлар, — Илёс отидан тушиши билан овоз берди.
— Бор бўлинг, — кимдан бурун Шоҳсанам жилмайиб қўйганча, — бу дейман шу кунларда жуда меҳнаткаш бўлиб кетмаяпсизми?
— Ҳа энди куч-қувватимиз борида эл корига ярайлик деймизда, — Илёс илжайганча қизлар ёнига келаркан, — бугун фақат сиз билан суҳбат қурамизми дейман? Дугоналарингиз негадир жим, — Олмагулдан кўз узмасдан сўради.
— Суҳбатлашаверсак улар ҳам қўшилишади, хавотир олманг, — Шоҳсанам бепарво қўл силтаб қўйди, — ҳа айтгандек Баҳор яхшими? Эшитишим бўйича уни унаштириб қўйибсизлар.
— Ҳа тоғам шундай қарорга келибди. Лекинчи, бўлажак куёв тилла йигит.
— Баҳорни бахти очилибдида? — Шоҳсанам қиқирлаб кулди.
— Илоҳим бахтли бўлсин, — Нилуфар ва Олмагул бирин-кетин ният қилишди.
— Айтганингиз келсин, — Илёс Олмагулга бошдан оёқ қараб чиқаркан, — ёрдамим керак эмасми? — Шоҳсанамдан сўради.
— Йўқ демасдим, — шундай қилиб Нилуфар ва Олмагул иккиси, Шоҳсанам ва Илёс иккиси биргаликда олма тера бошлашди. Илёс қизларни гапга солишга ҳаракат қилар, лекин Шоҳсанамдан бошқа ҳеч бири унга қўшилишни истамасди. Боғни Илёс ва Шоҳсанамнинг овози ва кулгуси тутиб кетгандек бўларди. Сал нарида юрган қишлоқ хотин-қизлари эса улар тарафга бошқача қараб-қараб қўйишарди. Ахир, уларга «чайнагани» мавзу топиляпди.
🌺🌺🌺
Орадан бир ҳафта ўтди.
Сарвар қанча ҳаракат қилмасин, ойиси билан бафуржа ўтириб гаплаша олмади. Ҳар сафар қишлоқ деган сўзни эшитиши билан ойисининг жазаваси тутиб ўғлини умуман гапиришга қўймай урушиб берарди. Ана шундай пайтда Сарвар ўзини икки оёғи бир пой этикка тиқилиб қолгандек ҳис қилар, бу масалани ойисининг жаҳлини чиқармасдан, норози қилмасдан ҳал қилиш йўлларини изларди. Шуларни ўйлаб хонасида ётаркан, Олмагул билан бўлган суҳбатларидан бирни эслади.
« — Буни қаранг олча ҳалиям гуллаяпди, — ғарқ пишиб турган олчалар орасида оппоқ бўлиб турган миттигина гулни кўрсатди.
— Жуда чиройли.
— Айтишларича, ҳаммасидан кейин очилган гул ўзгача бўларкан, — Олмагул олчагулидан кўз узмасдан гапирди.
— Худди сенга ўхшаб, — Сарвар унга ўзгача меҳр билан тикилди.
— Йўғе мен ҳам ҳамма қатори....
— Сен ўзгачасан. Худдики, бошқа оламдан келиб қолгандек. Хатто исминг ҳам ўзгача...Олчагул.
— Эеэ мени исмим Олмагул, — қиз йигитга хафа бўлгандек қараб лаб бурди.
— Сен мен учун Олчагулсан, менинг Олчагулим, — Сарвар қизга уч метрлик масофадан тикилганча жилмайди, — оппоқ ва нафис. Сенга бўлган ҳисларим каби, — бу гаплардан кейин Олмагулнинг оппоқ юзлари дув қизарди, кўзлари ер чизди, — ана энди Олчахон бўлдинг, — Сарвар ёйилиб куларкан, — унақасига ҳам, бунақасига ҳам Олча...»
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 16:30
ОЛЧАГУЛ
28
« — Сенга ўқиш имкони бўлганда қайси соҳада ўқирдинг? — Сарвар орадаги сукунатни бузиш учун яна савол бера бошлади.
— Янгидан-янги либослар яратиш.
— Дизайнерми?
— Ростини айтсам бу касб нима дейилишини билмайман, — Олмагул уялганча ерга қараб олди.
— Лекин хохлайсан? — Сарвар яна бироз жимиб турдида, — биринчи бўлиб қандай кўйлак яратган бўлардинг?
— Менми? — Олмагул бироз ўйлаб турганча, — қизил рангда, этагига оппоқ гуллар тасвири туширилган, белида эса оппоқ белбоғи бўларди, — Олмагул қачонлардир битта синфдоши кийиб келган қизил кўйлакка ҳавас билан қараганини эслаб гапирди.
— Жуда чиройли, — Сарвар у айтган кўйлакни тасаввур қиларкан, — сен кийсанг янаям чиройли бўлиб кетади.»
— Топдим, — ҳаёл суриб ётган Сарвар хурсанд бўлганча ўрнидан туриб кетди, — энди нима қилишни биламан.
🌺🌺🌺
— Сен буёғидан хавотир олма, — Илёс Шоҳсанамдан эшитганларидан кейин бироз асабийлашганча, — ҳа демай сени ҳам тўйга таклиф қиламан, — дедию сал нарида боғланиб турган оти томонга кетди.
— Ҳа қиласан, қиласан, — тиржайди у, — таклиф қилмасанг ҳам розиман. Фақат шу қизгинани тезроқ олиб кетсанг бўлди.
Шоҳсанам катта ишни қойиллатгандек уйга кириб келаркан, супада ўтирган дадаси ва бувисига кўзи тушиши билан юраги шув этди. Чунки ҳар иккисининг ҳам юзида ғазаб акс этарди.
— Буви мен....
— Уйга кир, — Мадиёр ака уни гапиришга ҳам қўймасдан ҳайдаб солди. Шоҳсанам югуриб уйга кириб кетаркан, ортидан ойиси ҳам кирди.
— Ойи дадам ва бувим...
— Жувонмарг бўлргур, — Жамила опа қизини ура кетди, — бизни шарманда қилиб бўлдингку.
— Ойи мен ҳеч нима қилмадим, — Шоҳсанам юзига тушган шапалоқлар таъсирида йиғларкан, — мен юзингизни ерга қаратмадим.
— Унда нега бутун қишлоқ сен билан Аъзам раиснинг бетийиқ ўғли ҳақида гапиряпди. Амакингни боғининг пана-пасқамларида ўша ит билан хиринглашиб, ёпишиб юрганмишсан, — Жамила опа йиғлаганча гапириб, ҳали ҳам Шоҳсанамни урарди.
— Бу ёлғооон! У мендан бир-икки марта Олмагул ҳақида сўраганди. Фақат шунда гаплашгандик холос, — овози бироз баландлади.
— Ўчир овозингни, — Жамила опа бу сафар унинг оғзига урди, — қилғилиқни қилиб яна қайси юз билан гапиряпсан? Олмагулни сўраса, нега сени гап қилишади, уни эмас?
— Ойи мен бор гапни айтяпман, — бу сафар Шоҳсанам ўтириб ойисининг оёқларини қучди, — мен ҳеч нима қилмадим.
— Кўзимга кўринма, хонанга кир, — Жамила опа рўмолининг чети билан оғзини ёпаркан, — сен қизни деб ўлар бўлсам ўлиб бўлдимку, — Шоҳсанам йиғлаганча ойисининг юзига қаради. Шундагина ойисининг юзидаги кўкар жойларни, қошининг усти ёрилганини кўрди. Тушундики, дадаси бу гапларни эшитиб бор аламини ойисидан олган. Ойисига яна нимадир демоқчи бўлдию, ойиси юзини буриб олгач оёғини судраганча хонасига кириб кетди.
— Ҳаммаси сени деб, — ич-ичидан Олмагулдан нафратлана бошлади, — Аллоҳ жазойингни бермаса рози эмасман. Ойимни еган калтаклари учун ҳам сен жазойингни олишинг шарт.
28
« — Сенга ўқиш имкони бўлганда қайси соҳада ўқирдинг? — Сарвар орадаги сукунатни бузиш учун яна савол бера бошлади.
— Янгидан-янги либослар яратиш.
— Дизайнерми?
— Ростини айтсам бу касб нима дейилишини билмайман, — Олмагул уялганча ерга қараб олди.
— Лекин хохлайсан? — Сарвар яна бироз жимиб турдида, — биринчи бўлиб қандай кўйлак яратган бўлардинг?
— Менми? — Олмагул бироз ўйлаб турганча, — қизил рангда, этагига оппоқ гуллар тасвири туширилган, белида эса оппоқ белбоғи бўларди, — Олмагул қачонлардир битта синфдоши кийиб келган қизил кўйлакка ҳавас билан қараганини эслаб гапирди.
— Жуда чиройли, — Сарвар у айтган кўйлакни тасаввур қиларкан, — сен кийсанг янаям чиройли бўлиб кетади.»
— Топдим, — ҳаёл суриб ётган Сарвар хурсанд бўлганча ўрнидан туриб кетди, — энди нима қилишни биламан.
🌺🌺🌺
— Сен буёғидан хавотир олма, — Илёс Шоҳсанамдан эшитганларидан кейин бироз асабийлашганча, — ҳа демай сени ҳам тўйга таклиф қиламан, — дедию сал нарида боғланиб турган оти томонга кетди.
— Ҳа қиласан, қиласан, — тиржайди у, — таклиф қилмасанг ҳам розиман. Фақат шу қизгинани тезроқ олиб кетсанг бўлди.
Шоҳсанам катта ишни қойиллатгандек уйга кириб келаркан, супада ўтирган дадаси ва бувисига кўзи тушиши билан юраги шув этди. Чунки ҳар иккисининг ҳам юзида ғазаб акс этарди.
— Буви мен....
— Уйга кир, — Мадиёр ака уни гапиришга ҳам қўймасдан ҳайдаб солди. Шоҳсанам югуриб уйга кириб кетаркан, ортидан ойиси ҳам кирди.
— Ойи дадам ва бувим...
— Жувонмарг бўлргур, — Жамила опа қизини ура кетди, — бизни шарманда қилиб бўлдингку.
— Ойи мен ҳеч нима қилмадим, — Шоҳсанам юзига тушган шапалоқлар таъсирида йиғларкан, — мен юзингизни ерга қаратмадим.
— Унда нега бутун қишлоқ сен билан Аъзам раиснинг бетийиқ ўғли ҳақида гапиряпди. Амакингни боғининг пана-пасқамларида ўша ит билан хиринглашиб, ёпишиб юрганмишсан, — Жамила опа йиғлаганча гапириб, ҳали ҳам Шоҳсанамни урарди.
— Бу ёлғооон! У мендан бир-икки марта Олмагул ҳақида сўраганди. Фақат шунда гаплашгандик холос, — овози бироз баландлади.
— Ўчир овозингни, — Жамила опа бу сафар унинг оғзига урди, — қилғилиқни қилиб яна қайси юз билан гапиряпсан? Олмагулни сўраса, нега сени гап қилишади, уни эмас?
— Ойи мен бор гапни айтяпман, — бу сафар Шоҳсанам ўтириб ойисининг оёқларини қучди, — мен ҳеч нима қилмадим.
— Кўзимга кўринма, хонанга кир, — Жамила опа рўмолининг чети билан оғзини ёпаркан, — сен қизни деб ўлар бўлсам ўлиб бўлдимку, — Шоҳсанам йиғлаганча ойисининг юзига қаради. Шундагина ойисининг юзидаги кўкар жойларни, қошининг усти ёрилганини кўрди. Тушундики, дадаси бу гапларни эшитиб бор аламини ойисидан олган. Ойисига яна нимадир демоқчи бўлдию, ойиси юзини буриб олгач оёғини судраганча хонасига кириб кетди.
— Ҳаммаси сени деб, — ич-ичидан Олмагулдан нафратлана бошлади, — Аллоҳ жазойингни бермаса рози эмасман. Ойимни еган калтаклари учун ҳам сен жазойингни олишинг шарт.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 16:30
ОЛЧАГУЛ
29
Илёс шу куниёқ ойиси билан гаплашиб, Олмагулларникига совчиликка юборди.
— Ким бор? — Умриниса опа дарвозани тақиллатганча секин ичкарига одимлади.
— Ҳозир, — айвонда ип йигириб ўтирган Хосият опа рўмолини тўғирлаб қўйганча ўрнидан турди.
— Ассалому алейкум, — унинг қораси кўриниши билан Умриниса опа табассум билан салом берди, — яхшимисиз Хосиятхон?
— Ассалому алейкум опа яхшимисиз? — раиснинг хотинини кўрган Хосият опа шошиб қолди, — қани марҳамат, — меҳмонни ичкарига таклиф қиларкан, — Холида, Олмагул тезда дастурхон тузанглар, — ошхона тарафга қараб овоз берди.
— Ортиқча оворагарчиликни кераги йўқ, — Умриниса опа елиб-югуриб дастурхон тузаётган Олмагулни зимдан кузатаркан, ўғлининг танловини ич-ичидан маъқуллаб жилмайиб қўйди.
— Ҳечам оворагарчилики йўқ. Бир келибсиз, сийламасак уят бўлар, — Хосият опа табассум билан жавоб берди.
— Насиб қилса энди тез-тез келамиз, — Умриниса опа Олмагул чиқиб кетган эшикка қараб қўйдида, — шу десангиз эшигингизга қулчиликка келгандим.
— Нима? — Хосият опа бироз карахт бўлиб қолди, — сиз ҳозир Олмагулни ўғлингизга...
— Албатта ўргилай, — Умриниса опанинг юзида ҳали ҳам табассум, — шундоқ қизни тарбиялагансизки, энди қўяверинг. Қизингизнинг одоби, меҳнаткашлиги бутун қишлоқни тилида. Хуснинику энди айтмасам ҳам бўлади.
— Энди эл қаторида опа, — Хосият опа камтарлик қилган бўлди.
Икки аёлнинг суҳбати салкам икки соат давом қилди. Умриниса опа кетар олди, яна келишини, унгача Абдурайим ака билан гаплашиб, рози қилишини қайта-қайта тайинлаб кетди.
— Ойи бу аёл раиснинг хотиними? — Холида ойиси ичкарига кириши билан сўради.
— Ҳа қизим худди ўзи, — Хосият опа хурсанд бўлганча, — опангни бошига бахт қуши қўнган кўринади.
— Шунда бу аёл совчими? — Холида эшитганларини таҳлил қиларкан, — бу аҳмоқ аёл қайси ақли билан келибди? Ахир ўғли опамдан ўн ёшга каттаю, — ҳа, Холида Олмагулга қараганда дадилроқ. Минг қилса ҳам ойисининг қизида.
— Ёшни нима аҳамияти бор? — Хосият опанинг қошлари чимирилди, — муҳими опанг ҳеч нимага зориқмай яшайди. Кимсан Аъзим раиснинг биттаю битта келини бўлиб.
— Тўғри, лекин ўша Илёс деганлари унчалик яхши йигитга ўхшамайдида.
— Бор ишингни қил, — Хосият опа қизини ҳайдаб соларкан, — одамларни яхши-ёмонга ажратиш сенга қолибдида.
— Мен нима қилдим? Тавба, — Холида елкасини қисиб қўяркан, — тўғри гап ҳеч кимга ёқмайди ўзи.
🌺🌺🌺
Шоҳсанам ва Илёс ҳақидаги гап бутун қишлоққа болалаб кетди. Бу эса бир неча марта совчи қўйиб, унинг опаси Фотимага етиша олмаган Фурқатга қўл келди. Фотимага етиша олмаган Фурқат аллақачон бир марта уйланиб ажрашишга ҳам улгурганди. Шоҳсанам ҳақида эшитиши билан уйига келиб дадаси ва ойисини Мадиёр аканикига жўнатди.
— Энди ҳам қизини бермай кўрсинчи? — ота-онасини кузатиб қўяркан иршайди Фурқат, — опаси бўлмаса синглиси. Қайтанга ёшгина хотин билан мазза қилиб яшайман. Ёш бўлганда ҳам икки баравар ёш-а?
29
Илёс шу куниёқ ойиси билан гаплашиб, Олмагулларникига совчиликка юборди.
— Ким бор? — Умриниса опа дарвозани тақиллатганча секин ичкарига одимлади.
— Ҳозир, — айвонда ип йигириб ўтирган Хосият опа рўмолини тўғирлаб қўйганча ўрнидан турди.
— Ассалому алейкум, — унинг қораси кўриниши билан Умриниса опа табассум билан салом берди, — яхшимисиз Хосиятхон?
— Ассалому алейкум опа яхшимисиз? — раиснинг хотинини кўрган Хосият опа шошиб қолди, — қани марҳамат, — меҳмонни ичкарига таклиф қиларкан, — Холида, Олмагул тезда дастурхон тузанглар, — ошхона тарафга қараб овоз берди.
— Ортиқча оворагарчиликни кераги йўқ, — Умриниса опа елиб-югуриб дастурхон тузаётган Олмагулни зимдан кузатаркан, ўғлининг танловини ич-ичидан маъқуллаб жилмайиб қўйди.
— Ҳечам оворагарчилики йўқ. Бир келибсиз, сийламасак уят бўлар, — Хосият опа табассум билан жавоб берди.
— Насиб қилса энди тез-тез келамиз, — Умриниса опа Олмагул чиқиб кетган эшикка қараб қўйдида, — шу десангиз эшигингизга қулчиликка келгандим.
— Нима? — Хосият опа бироз карахт бўлиб қолди, — сиз ҳозир Олмагулни ўғлингизга...
— Албатта ўргилай, — Умриниса опанинг юзида ҳали ҳам табассум, — шундоқ қизни тарбиялагансизки, энди қўяверинг. Қизингизнинг одоби, меҳнаткашлиги бутун қишлоқни тилида. Хуснинику энди айтмасам ҳам бўлади.
— Энди эл қаторида опа, — Хосият опа камтарлик қилган бўлди.
Икки аёлнинг суҳбати салкам икки соат давом қилди. Умриниса опа кетар олди, яна келишини, унгача Абдурайим ака билан гаплашиб, рози қилишини қайта-қайта тайинлаб кетди.
— Ойи бу аёл раиснинг хотиними? — Холида ойиси ичкарига кириши билан сўради.
— Ҳа қизим худди ўзи, — Хосият опа хурсанд бўлганча, — опангни бошига бахт қуши қўнган кўринади.
— Шунда бу аёл совчими? — Холида эшитганларини таҳлил қиларкан, — бу аҳмоқ аёл қайси ақли билан келибди? Ахир ўғли опамдан ўн ёшга каттаю, — ҳа, Холида Олмагулга қараганда дадилроқ. Минг қилса ҳам ойисининг қизида.
— Ёшни нима аҳамияти бор? — Хосият опанинг қошлари чимирилди, — муҳими опанг ҳеч нимага зориқмай яшайди. Кимсан Аъзим раиснинг биттаю битта келини бўлиб.
— Тўғри, лекин ўша Илёс деганлари унчалик яхши йигитга ўхшамайдида.
— Бор ишингни қил, — Хосият опа қизини ҳайдаб соларкан, — одамларни яхши-ёмонга ажратиш сенга қолибдида.
— Мен нима қилдим? Тавба, — Холида елкасини қисиб қўяркан, — тўғри гап ҳеч кимга ёқмайди ўзи.
🌺🌺🌺
Шоҳсанам ва Илёс ҳақидаги гап бутун қишлоққа болалаб кетди. Бу эса бир неча марта совчи қўйиб, унинг опаси Фотимага етиша олмаган Фурқатга қўл келди. Фотимага етиша олмаган Фурқат аллақачон бир марта уйланиб ажрашишга ҳам улгурганди. Шоҳсанам ҳақида эшитиши билан уйига келиб дадаси ва ойисини Мадиёр аканикига жўнатди.
— Энди ҳам қизини бермай кўрсинчи? — ота-онасини кузатиб қўяркан иршайди Фурқат, — опаси бўлмаса синглиси. Қайтанга ёшгина хотин билан мазза қилиб яшайман. Ёш бўлганда ҳам икки баравар ёш-а?
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 16:30
ОЛЧАГУЛ
30
— Уни ўлдираман, — бир аҳволда ўтирган Мадиёр ака ўрнидан ирғиб турди, — бундай шармандаликка чидаб яшагандан уни кўмиб, фарзанд доғи билан яшаган маъқул.
— Ўзингни бос, — Нурия буви ҳассаси билан ўғлининг йўлини тўсди, — жаҳл келганда ақл кетади. Яхшилаб ўйлаб, кейин қарор қилайлик.
— Нимасини ўйлайсиз ойи? У бизни бутун қишлоққа шарманда қилди. Энди қандай бош кўтариб юраман? Бир ками раиснинг эшигига ялиниб боришим қолувди, илтимос қизимни ол деб.
— Балки Аъзам билан ўзим гаплашиб кўрарман? — Нурия буви ўйга толганча, — мени ҳурматим йўқ демас?
— Йўқ....
— Ким бор? — шу пайт дарвоза тақиллаб қолди, — кимдир борми? — яна тақиллаб овоз берилди.
— Ҳозир, — Нурия буви шахсан ўзи ўрнидан тураркан, ўғлига тинчлан дегандек қараб қўйганча дарвоза томонга юрди.
— Ассалому алейкум, — Нурия буви кўриниши билан Фурқатнинг ота-онаси бараварига салом беришди, — соғлиқлариз яхшими раис буви? — Фурқатнинг дадаси Собир ака атайин кинояли оҳангда гапирди.
— Ваалейкум ассалом, — Нурия буви алик оларкан, — Аллоҳга шукур яхши, қани марҳамат, — меҳмонларни уйга таклиф қиларкан, — ўғлим Собир мироб аёли билан келибди.
— Хуш келибсизлар, — Мадиёр ака уларнинг нега келганини таҳмин қилгандек бўлди, — қани марҳамат, — супадан жой кўрсатаркан, — Жамила меҳмонларга дастурхон ёз.
— Хўп бўлади, — ошхонада куймаланиб юрган Жамила опа тезда чиройли қилиб дастурхон ёзди. Собир аканинг аёли Ҳалима опа эса Жамила опанинг юзидаги кўкарган жойларни кўриб ичида мазза қилиб ўтирарди.
— Шу десангиз қулчиликка келгандик, — Собир ака ҳол-аҳвол бўлишлари билан тўғри мақсадга кўчиб қўя қолди.
— Адашмасам сени ўғлинг уйланганди? — Нурия буви қошларини хиёл кўтариб савол назари билан қаради.
— Тўғри, лекин ҳаёти ўхшамади, шунга бу ерга қора тортиб келавердик, — Ҳалима опа тушунтирган бўлиб хонадон эгаларига бир-бир қараб чиқди.
— Мен розиман, — Мадиёр ака уларнинг нега келганини аллақачон тушуниб етгани учун чўзиб ўтирмади.
— Мадиёоор?
— Дадасииии?
— Мен қароримни айтдим. Қизим сизларники, уни истаган пайт олиб кетишингиз мумкин, — Мадиёр ака шундай дедию юзига фотиҳа тортиб ўрнидан туриб кетди. Чунки у билади, Собир мироб имконини топдим дегандан уни устидан кулишга, ерга урушга ҳаракат қилиб келади. Мана бугун ўртанча қизи орқали шундай имкон топилди ва Собир мироб буни ҳам қўлдан чиқармаслик учун остона хатлаб келди. Келиб нафақат устидан кулди, балки номусини, шаънини, орини оёқ ости қилди ҳам.
— Ойижон ўғлингиз билан ўзингиз гаплашиб кўринг, — Жамила опа йиғлаганча, — ахир Шоҳсанам ҳали ёш. Уни қандай қилиб ўзидан икки баравар катта одамга берамиз? Камига хотин қўйган.
— Ҳамма ўзи пиширган ошни ўзи ейди, — Нурия буви шундай деганча ичкарига кириб кетар экан, ич-ичидан Ироданинг таклифига рози бўлмагани учун ўзидан хафа бўлиб кетарди.
30
— Уни ўлдираман, — бир аҳволда ўтирган Мадиёр ака ўрнидан ирғиб турди, — бундай шармандаликка чидаб яшагандан уни кўмиб, фарзанд доғи билан яшаган маъқул.
— Ўзингни бос, — Нурия буви ҳассаси билан ўғлининг йўлини тўсди, — жаҳл келганда ақл кетади. Яхшилаб ўйлаб, кейин қарор қилайлик.
— Нимасини ўйлайсиз ойи? У бизни бутун қишлоққа шарманда қилди. Энди қандай бош кўтариб юраман? Бир ками раиснинг эшигига ялиниб боришим қолувди, илтимос қизимни ол деб.
— Балки Аъзам билан ўзим гаплашиб кўрарман? — Нурия буви ўйга толганча, — мени ҳурматим йўқ демас?
— Йўқ....
— Ким бор? — шу пайт дарвоза тақиллаб қолди, — кимдир борми? — яна тақиллаб овоз берилди.
— Ҳозир, — Нурия буви шахсан ўзи ўрнидан тураркан, ўғлига тинчлан дегандек қараб қўйганча дарвоза томонга юрди.
— Ассалому алейкум, — Нурия буви кўриниши билан Фурқатнинг ота-онаси бараварига салом беришди, — соғлиқлариз яхшими раис буви? — Фурқатнинг дадаси Собир ака атайин кинояли оҳангда гапирди.
— Ваалейкум ассалом, — Нурия буви алик оларкан, — Аллоҳга шукур яхши, қани марҳамат, — меҳмонларни уйга таклиф қиларкан, — ўғлим Собир мироб аёли билан келибди.
— Хуш келибсизлар, — Мадиёр ака уларнинг нега келганини таҳмин қилгандек бўлди, — қани марҳамат, — супадан жой кўрсатаркан, — Жамила меҳмонларга дастурхон ёз.
— Хўп бўлади, — ошхонада куймаланиб юрган Жамила опа тезда чиройли қилиб дастурхон ёзди. Собир аканинг аёли Ҳалима опа эса Жамила опанинг юзидаги кўкарган жойларни кўриб ичида мазза қилиб ўтирарди.
— Шу десангиз қулчиликка келгандик, — Собир ака ҳол-аҳвол бўлишлари билан тўғри мақсадга кўчиб қўя қолди.
— Адашмасам сени ўғлинг уйланганди? — Нурия буви қошларини хиёл кўтариб савол назари билан қаради.
— Тўғри, лекин ҳаёти ўхшамади, шунга бу ерга қора тортиб келавердик, — Ҳалима опа тушунтирган бўлиб хонадон эгаларига бир-бир қараб чиқди.
— Мен розиман, — Мадиёр ака уларнинг нега келганини аллақачон тушуниб етгани учун чўзиб ўтирмади.
— Мадиёоор?
— Дадасииии?
— Мен қароримни айтдим. Қизим сизларники, уни истаган пайт олиб кетишингиз мумкин, — Мадиёр ака шундай дедию юзига фотиҳа тортиб ўрнидан туриб кетди. Чунки у билади, Собир мироб имконини топдим дегандан уни устидан кулишга, ерга урушга ҳаракат қилиб келади. Мана бугун ўртанча қизи орқали шундай имкон топилди ва Собир мироб буни ҳам қўлдан чиқармаслик учун остона хатлаб келди. Келиб нафақат устидан кулди, балки номусини, шаънини, орини оёқ ости қилди ҳам.
— Ойижон ўғлингиз билан ўзингиз гаплашиб кўринг, — Жамила опа йиғлаганча, — ахир Шоҳсанам ҳали ёш. Уни қандай қилиб ўзидан икки баравар катта одамга берамиз? Камига хотин қўйган.
— Ҳамма ўзи пиширган ошни ўзи ейди, — Нурия буви шундай деганча ичкарига кириб кетар экан, ич-ичидан Ироданинг таклифига рози бўлмагани учун ўзидан хафа бўлиб кетарди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 16:29
Кўп нарса керакми аёл зотига.
Манимча бир томчи меҳр бўлса бас.
Нур бўлса қоронғу ҳаёлотига,
Манимча бошқаси унга керакмас.
Тиллога тўлдирманг бармоқларини,
Бахтли бўлиш гумон бойликдан буткул.
Манимча чоғ этиб димоғларини,
Тонглар ёстиғига қўйинг атиргул.
Севги исхорлари хуш ёқар,бироқ,
Оддий бир каломдан бошлари осмон !
Иссиқ кийиндингми кўча совуқроқ.
Сен менга саломат кераксан,ишон !ʺ
Майли қозонига гўшт тушмас ҳар кун,
Либос ўзгармасин бир йилда бир бор.
Елкангиз қизғанманг,суяниш учун,
Турмушнинг муштлари берганда озор.
Ишонинг, кўп нарса керакмас унга,
Унутманг, шишадан ясалган кўнгил.
Баъзида бир кулиб қарашингизга,
Жонини бермаса, мана ман кафил.
Кимгадир керакман,дея яшасин,
Асранг қадрсизлик қийноқларидан !
Савоб ёзилармиш меҳрингиз учун,
Сизни дуо қилган дудоқларидан..
✍Malika Salimova
Манимча бир томчи меҳр бўлса бас.
Нур бўлса қоронғу ҳаёлотига,
Манимча бошқаси унга керакмас.
Тиллога тўлдирманг бармоқларини,
Бахтли бўлиш гумон бойликдан буткул.
Манимча чоғ этиб димоғларини,
Тонглар ёстиғига қўйинг атиргул.
Севги исхорлари хуш ёқар,бироқ,
Оддий бир каломдан бошлари осмон !
Иссиқ кийиндингми кўча совуқроқ.
Сен менга саломат кераксан,ишон !ʺ
Майли қозонига гўшт тушмас ҳар кун,
Либос ўзгармасин бир йилда бир бор.
Елкангиз қизғанманг,суяниш учун,
Турмушнинг муштлари берганда озор.
Ишонинг, кўп нарса керакмас унга,
Унутманг, шишадан ясалган кўнгил.
Баъзида бир кулиб қарашингизга,
Жонини бермаса, мана ман кафил.
Кимгадир керакман,дея яшасин,
Асранг қадрсизлик қийноқларидан !
Савоб ёзилармиш меҳрингиз учун,
Сизни дуо қилган дудоқларидан..
✍Malika Salimova
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 15:59
#ДИҚҚАТ_ДОЛЗАРБ
😱 Эркак киши аёлини олдида ухламаса гуноҳми?
⁉️ ЭРКАК КИШИ АЁЛИНИ ОЛДИДА УХЛАМАСА, ЯЪНИ АЁЛИ БИР ЎЗИ ХАР ДОИМ УХЛАСА ЭРКАК КИШИГА ГУНОХМИ⁉️
ЖАВОБНИ ТЎЛИҚ ЎҚИШ:👇🏼
😱 Эркак киши аёлини олдида ухламаса гуноҳми?
⁉️ ЭРКАК КИШИ АЁЛИНИ ОЛДИДА УХЛАМАСА, ЯЪНИ АЁЛИ БИР ЎЗИ ХАР ДОИМ УХЛАСА ЭРКАК КИШИГА ГУНОХМИ⁉️
ЖАВОБНИ ТЎЛИҚ ЎҚИШ:👇🏼
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 15:59
📝Аллоҳнинг адолати
Ривоятларга кўра, бир куни Мусо (а.с.):
– Аллоҳим, баъзи инсонлар золимларнинг зулми жазосиз қолаверади, деб ҳисоблайди, – дедилар. – Ҳолбуки, Сенинг адолатинг муҳаққақ юзага чиқади, золим зулмининг жавобини, албатта, олади. Менга шундай ўрнак кўрсатки, уни эшитган кишилар зулм ва ҳақсизлик қилишдан тийилсин. Қилган ишига жазо тайин эканини билсин.
У зот Мусо (а.с.)га шундай жавоб бўлди:
– Эй Мусо, саҳрода тўрт йўл кесишган жойдаги дарахт ортига беркиниб, чашма бошида бўладиган воқеаларни кузатсангиз, золим зулмининг жавобини қандай олишини кўрасиз...
Мусо (а.с.) айтилган жойга бориб, дарахтлар орасига беркиндилар. Бир пасдан кейин отлиқ киши келди. Отдан тушиб, елкасидан хуржунини олиб, чашма бўйига ўтирди. Емагини еб, чашма сувидан ичиб, чарчоғи чиққач, отига миниб кетди. Ичида олтинлари бўлган хуржунини эса унутиб қолдирди.
Отлиқдан кейин келган йигит сув ичаркан, чашма бўйидаги хуржунга кўзи тушди. Ичида олтинлар борлигини билди, у ёқ-бу ёққа қараб, ҳеч ким йўқлигини кўргач, хуржунни олиб кетди. Унинг ортидан кўзи ожиз қария келди. Сув ичиб, бир пас дам олиш учун дарахт соясига ўтирди. Шу пайт отлиқ киши қайтиб келди ва хуржунини қидира бошлади. Кўрдики, кекса чолдан бошқа кимса йўқ, демак, хуржунини шу одам беркитган. Ғазаб билан қарияга бақира кетди:
– Тўғрисини айт, хуржунимни қаерга беркитдинг? Тезда пулларимни қайтар, бўлмаса, ўлдираман!..
– Мен кўзи ожиз одам бўлсам, – деди чол, – хуржунингни қаердан биламан?!
Ғазаби қўзиган отлиқ алдаяпти деб ўйлаб, чолни бир уришда ўлдириб қўйди ва отига миниб жўнаб қолди. Воқеаларни кузатиб турган Мусо (а.с.) Аллоҳга нидо қилиб, сўрадилар:
– Парвардигоро, отлиқнинг хуржунини унинг ортидан келган йигит олиб кетди. Жазони эса ундан кейин келган қария олди. Бу ерда адолат қани?
Аллоҳ таолодан шундай хитоб бўлди:
– Эй Мусо! Одамлар шундай – ҳодисаларнинг сиртига қараб хулоса чиқарадилар, ичидаги қадарнинг адолатини эса кўрмайдилар. Чашма бўйидагилар аввалда қилган ишларига жавоб олишди. Яъни, олтинлар солинган хуржунини чашма бошида унутган отлиқ, ўз вақтида қўлида хизмат қилган фақир кишининг ҳақини бермаган. Унинг хуржунини олиб кетган йигит ўша фақир хизматчининг ўғли. Хуржундаги пуллар отасининг ҳақи эди, уларни олиб кетди. Адолат шу тахлит юзага чиқди. Ўлган қария эса осганда осган, кесганда кесган золимлардан эди. Умри зулм қилиш билан ўтган, энг сўнгида отлиқнинг отасини бир мушт уриб ўлдирган, қотиллиги яширин қолди деб ўйлаганди. Ниҳоят куни келиб отлиқ пулини ўғирлаган гумон қилиб, қарияни бир мушт уриб ўлдирди.
Эй Мусо, бандаларимга айтингки, ҳикматини билмаган воқеаларидан норози бўлишмасин. Билсинларки, кишининг кишига қилган зулми жазосиз қолмайди. Бамисоли отлиқ одам ишчисига бермаган ҳақни хуржун тўла олтин билан тўлагани, отасини бир уришда ўлдирган кишини худди ўшандай ўлдиргани сингари
Ривоятларга кўра, бир куни Мусо (а.с.):
– Аллоҳим, баъзи инсонлар золимларнинг зулми жазосиз қолаверади, деб ҳисоблайди, – дедилар. – Ҳолбуки, Сенинг адолатинг муҳаққақ юзага чиқади, золим зулмининг жавобини, албатта, олади. Менга шундай ўрнак кўрсатки, уни эшитган кишилар зулм ва ҳақсизлик қилишдан тийилсин. Қилган ишига жазо тайин эканини билсин.
У зот Мусо (а.с.)га шундай жавоб бўлди:
– Эй Мусо, саҳрода тўрт йўл кесишган жойдаги дарахт ортига беркиниб, чашма бошида бўладиган воқеаларни кузатсангиз, золим зулмининг жавобини қандай олишини кўрасиз...
Мусо (а.с.) айтилган жойга бориб, дарахтлар орасига беркиндилар. Бир пасдан кейин отлиқ киши келди. Отдан тушиб, елкасидан хуржунини олиб, чашма бўйига ўтирди. Емагини еб, чашма сувидан ичиб, чарчоғи чиққач, отига миниб кетди. Ичида олтинлари бўлган хуржунини эса унутиб қолдирди.
Отлиқдан кейин келган йигит сув ичаркан, чашма бўйидаги хуржунга кўзи тушди. Ичида олтинлар борлигини билди, у ёқ-бу ёққа қараб, ҳеч ким йўқлигини кўргач, хуржунни олиб кетди. Унинг ортидан кўзи ожиз қария келди. Сув ичиб, бир пас дам олиш учун дарахт соясига ўтирди. Шу пайт отлиқ киши қайтиб келди ва хуржунини қидира бошлади. Кўрдики, кекса чолдан бошқа кимса йўқ, демак, хуржунини шу одам беркитган. Ғазаб билан қарияга бақира кетди:
– Тўғрисини айт, хуржунимни қаерга беркитдинг? Тезда пулларимни қайтар, бўлмаса, ўлдираман!..
– Мен кўзи ожиз одам бўлсам, – деди чол, – хуржунингни қаердан биламан?!
Ғазаби қўзиган отлиқ алдаяпти деб ўйлаб, чолни бир уришда ўлдириб қўйди ва отига миниб жўнаб қолди. Воқеаларни кузатиб турган Мусо (а.с.) Аллоҳга нидо қилиб, сўрадилар:
– Парвардигоро, отлиқнинг хуржунини унинг ортидан келган йигит олиб кетди. Жазони эса ундан кейин келган қария олди. Бу ерда адолат қани?
Аллоҳ таолодан шундай хитоб бўлди:
– Эй Мусо! Одамлар шундай – ҳодисаларнинг сиртига қараб хулоса чиқарадилар, ичидаги қадарнинг адолатини эса кўрмайдилар. Чашма бўйидагилар аввалда қилган ишларига жавоб олишди. Яъни, олтинлар солинган хуржунини чашма бошида унутган отлиқ, ўз вақтида қўлида хизмат қилган фақир кишининг ҳақини бермаган. Унинг хуржунини олиб кетган йигит ўша фақир хизматчининг ўғли. Хуржундаги пуллар отасининг ҳақи эди, уларни олиб кетди. Адолат шу тахлит юзага чиқди. Ўлган қария эса осганда осган, кесганда кесган золимлардан эди. Умри зулм қилиш билан ўтган, энг сўнгида отлиқнинг отасини бир мушт уриб ўлдирган, қотиллиги яширин қолди деб ўйлаганди. Ниҳоят куни келиб отлиқ пулини ўғирлаган гумон қилиб, қарияни бир мушт уриб ўлдирди.
Эй Мусо, бандаларимга айтингки, ҳикматини билмаган воқеаларидан норози бўлишмасин. Билсинларки, кишининг кишига қилган зулми жазосиз қолмайди. Бамисоли отлиқ одам ишчисига бермаган ҳақни хуржун тўла олтин билан тўлагани, отасини бир уришда ўлдирган кишини худди ўшандай ўлдиргани сингари
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 04:30
ОЛЛОҲНИНГ АЙТГАНИ БЎЛАР
(Дўстга насиҳат)
Ҳечким кўкдан, тушган эмас,
Ой ҳам, ҳар кун, тўлган эмас,
Поён тўлмай сўлган эмас,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Иморатлар солган билан,
Тўхсон - юзга, қолган билан,
Дунё сотиб, олган билан,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Шамдек ёниб сўлмас одам,
Урган билан ўлмас одам,
Худо урса, бўлмас одам,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллҳнинг, айтгани бўлар.
Кўп куюнма тушса бир иш,
Кимлар қилса сени миш-миш,
Қилган билан одам қарғиш,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Ён атрофга, назар қилгин,
Айтганим қулоққа илгин,
Ҳамиша сен, шуни билгин,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Дўстим, тўғри қилгин йўлинг,
Гулдан бўлар, ўнгу-сўлинг,
Дуога оч, икки қўлинг,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Бир сўз айтар, Фаёз Мирзо,
Арзимасга қилма хато,
Яратгандир одам ато,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар,
✍️ Фаёз МИРЗО
(Дўстга насиҳат)
Ҳечким кўкдан, тушган эмас,
Ой ҳам, ҳар кун, тўлган эмас,
Поён тўлмай сўлган эмас,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Иморатлар солган билан,
Тўхсон - юзга, қолган билан,
Дунё сотиб, олган билан,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Шамдек ёниб сўлмас одам,
Урган билан ўлмас одам,
Худо урса, бўлмас одам,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллҳнинг, айтгани бўлар.
Кўп куюнма тушса бир иш,
Кимлар қилса сени миш-миш,
Қилган билан одам қарғиш,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Ён атрофга, назар қилгин,
Айтганим қулоққа илгин,
Ҳамиша сен, шуни билгин,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Дўстим, тўғри қилгин йўлинг,
Гулдан бўлар, ўнгу-сўлинг,
Дуога оч, икки қўлинг,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Бир сўз айтар, Фаёз Мирзо,
Арзимасга қилма хато,
Яратгандир одам ато,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар,
✍️ Фаёз МИРЗО
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 04:02
❗️🎄ЯНГИ ЙИЛ БАЙРАМ ДАСТУРХОННИ ҚАНДАЙ БЕЗАТИШНИ ЎЙЛАБ🤔БОШИНГИЗ ҚОТАЯБДИМИ❓
🍽БИЗДА БУНИНГ ЕЧИМИ БОР 999ХИЛ БАЙРАМ☃️ДАСТУРХОН БЕЗАТИШ УЧУН ИДЕЯЛАР ЖОЙЛАДИК🍱
🥗99~ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР 🍰 ПИШИРИҚ ВА 🍧 ШИРИНЛИКЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍗🍜ЭНГ ЗЎР БАЙРАМ🫕ТАОМЛАРИ ШУ КАНАЛДА ЖАМЛАНГАН🤗
🎄ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/HHUJjUHNxwJkMTVi
🍽БИЗДА БУНИНГ ЕЧИМИ БОР 999ХИЛ БАЙРАМ☃️ДАСТУРХОН БЕЗАТИШ УЧУН ИДЕЯЛАР ЖОЙЛАДИК🍱
🥗99~ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР 🍰 ПИШИРИҚ ВА 🍧 ШИРИНЛИКЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍗🍜ЭНГ ЗЎР БАЙРАМ🫕ТАОМЛАРИ ШУ КАНАЛДА ЖАМЛАНГАН🤗
🎄ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/HHUJjUHNxwJkMTVi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 03:59
МАККАДА ЙЎҚОЛГАН ҲАМЁН
(ҲАЁТИЙ ҲИКОЯ)
Бу воқеани тошкентлик бир танишимиз сўзлаб бердилар:
– Бир йили муҳтарама онамиз билан ҳажга борган эдик. Онамизнинг ёшлари анча ўтиб қолган, қийналиб қадам босадилар. Ҳаж кўп йиллик орзулари бўлгани учун ана шу сабабларга ҳам қарамай, сафарга отландилар. Орзиқиб кутганимиз Маккага етиб, Масжидул- Ҳаромга кириб бордик. Дунёнинг турли бурчакларидан келган миллионлаб мусулмонлар Каъбани тавоф қилиб, ҳаж арконларидан бирини адо этишяпти. Катта маърака ичида онажонимнинг қийналиб қолишларини ўйлаб махсус аравачада тавоф қилдирмоқчи бўлдим. Кўнмадилар: “Шунча жойдан келиб, Аллоҳ буюрган фарзни аравада талтайииб бажараманми?” деб туриб олдилар. Ўз ҳолларига қўяй десам, оломон орасида эзилиб қоладилар.
Шунда бир ҳадисда айтилганидек, елкамда опичлаб тавоф қилдиришни ўйладим. Ҳам онажонимга қулай, ҳам розиликларини олишим менга фойда. Опичлаб тавофни бошладим. Ҳужжатлар ва пуллар солинган чарм сумкачани қўлларига тутқазиб, эҳтиётлашни тайинладим. Онам елкамда тинмай дуо ўқиб боряптилар. Каъбани муаззамани учинчи бор айланганимизда онам сумкачани тушириб қўйганларини айтиб қолдилар. Аъзои баданим музлаб кетди. Шу куни элликбошимиз паспортларимизни ҳам қўлимизга бериб қўйган эди. Совға-саломга аталган пулларимиз ҳам сумкада эди. Бирдан миямга истиржо айтиш фикри келди: “Инна лиллаҳи ва инна илайҳи рожиъун”. Аллоҳ таолога илтижо қилиб ёлбордим: “Ё Роббим, онам розилигини топай деб ҳажга олиб келдим, елкамда кўтариб тавоф қилдиряпман. Аммо бу йўқотиш сабаб бўлиб у кишини дилларини оғритиб қўйишдан Ўзинг паноҳ бер!”
Ҳозирги ҳолатимизда тўхташни ҳам, сумкачани ахтаришнинг ҳам асло иложи йўқ. Қолаверса, нега бепарво бўлдингиз, деб волидаи шарифамни айблаб ҳам бўлмайди. Кўнглимда шундай ўй ўтди: “Пулни ҳалол йўл билан топганман, ҳаж ниятим ҳам холис эди. Демак, Аллоҳ бизни сарсон қилиб қўймайди, ҳужжат билан боғлиқ дилхиралик ва оворагарчиликларга рўбарў қўймайди”.
Кўнгилда “Аллоҳим, Ўзингга таваккал қилдим, ҳожатларимни Ўзингга ҳавола этдим!” деган ишонч билан, хотиржам ҳолатда тавофни давом эттира бошладим. Олтинчи бор айланаётганимда оёғимга нимадир илашиб, юришга ҳалақит бера бошлади. Кейинги айланишлар одатдагидан тезроқ бўлгани учун тўхтаб олиб ташлашнинг асло иложи йўқ эди. Қийналиб, терга ботиб кетдим. Тавофни тугатиб, сал четроққа чиқиб, онажонимни елкамдан туширдим. Шу пайт оёғимга илашган нарса эсимга тушди. Не кўз билан кўрайки, йўқотган сумкачамиз экан. У қандай тушиб қолди, орадан бирор вақт ўтиб яна қандай топилди ва, энг асосийси ва ҳайратланарлиси, қай тарзда айнан менинг оёғимга илашди – бу саволлар мени анча шошириб қўйди.
(ҲАЁТИЙ ҲИКОЯ)
Бу воқеани тошкентлик бир танишимиз сўзлаб бердилар:
– Бир йили муҳтарама онамиз билан ҳажга борган эдик. Онамизнинг ёшлари анча ўтиб қолган, қийналиб қадам босадилар. Ҳаж кўп йиллик орзулари бўлгани учун ана шу сабабларга ҳам қарамай, сафарга отландилар. Орзиқиб кутганимиз Маккага етиб, Масжидул- Ҳаромга кириб бордик. Дунёнинг турли бурчакларидан келган миллионлаб мусулмонлар Каъбани тавоф қилиб, ҳаж арконларидан бирини адо этишяпти. Катта маърака ичида онажонимнинг қийналиб қолишларини ўйлаб махсус аравачада тавоф қилдирмоқчи бўлдим. Кўнмадилар: “Шунча жойдан келиб, Аллоҳ буюрган фарзни аравада талтайииб бажараманми?” деб туриб олдилар. Ўз ҳолларига қўяй десам, оломон орасида эзилиб қоладилар.
Шунда бир ҳадисда айтилганидек, елкамда опичлаб тавоф қилдиришни ўйладим. Ҳам онажонимга қулай, ҳам розиликларини олишим менга фойда. Опичлаб тавофни бошладим. Ҳужжатлар ва пуллар солинган чарм сумкачани қўлларига тутқазиб, эҳтиётлашни тайинладим. Онам елкамда тинмай дуо ўқиб боряптилар. Каъбани муаззамани учинчи бор айланганимизда онам сумкачани тушириб қўйганларини айтиб қолдилар. Аъзои баданим музлаб кетди. Шу куни элликбошимиз паспортларимизни ҳам қўлимизга бериб қўйган эди. Совға-саломга аталган пулларимиз ҳам сумкада эди. Бирдан миямга истиржо айтиш фикри келди: “Инна лиллаҳи ва инна илайҳи рожиъун”. Аллоҳ таолога илтижо қилиб ёлбордим: “Ё Роббим, онам розилигини топай деб ҳажга олиб келдим, елкамда кўтариб тавоф қилдиряпман. Аммо бу йўқотиш сабаб бўлиб у кишини дилларини оғритиб қўйишдан Ўзинг паноҳ бер!”
Ҳозирги ҳолатимизда тўхташни ҳам, сумкачани ахтаришнинг ҳам асло иложи йўқ. Қолаверса, нега бепарво бўлдингиз, деб волидаи шарифамни айблаб ҳам бўлмайди. Кўнглимда шундай ўй ўтди: “Пулни ҳалол йўл билан топганман, ҳаж ниятим ҳам холис эди. Демак, Аллоҳ бизни сарсон қилиб қўймайди, ҳужжат билан боғлиқ дилхиралик ва оворагарчиликларга рўбарў қўймайди”.
Кўнгилда “Аллоҳим, Ўзингга таваккал қилдим, ҳожатларимни Ўзингга ҳавола этдим!” деган ишонч билан, хотиржам ҳолатда тавофни давом эттира бошладим. Олтинчи бор айланаётганимда оёғимга нимадир илашиб, юришга ҳалақит бера бошлади. Кейинги айланишлар одатдагидан тезроқ бўлгани учун тўхтаб олиб ташлашнинг асло иложи йўқ эди. Қийналиб, терга ботиб кетдим. Тавофни тугатиб, сал четроққа чиқиб, онажонимни елкамдан туширдим. Шу пайт оёғимга илашган нарса эсимга тушди. Не кўз билан кўрайки, йўқотган сумкачамиз экан. У қандай тушиб қолди, орадан бирор вақт ўтиб яна қандай топилди ва, энг асосийси ва ҳайратланарлиси, қай тарзда айнан менинг оёғимга илашди – бу саволлар мени анча шошириб қўйди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 03:00
“РЎЗҒОРИМГА БАРАКА КИРДИ”
(Ибратли ҳикоя)
🍂
Бир биродаримиз шундай ҳикоя қилади: “Йигирма икки йил олдин (тахминан, 1995-1996-йиллар назарда тутилмоқда) маошга зўр-базўр кун кечириб юрардим. Болаларим ёш, шунинг учун анча қаноатли эди. Аёлим тўқ оилада ўсган бўлса-да, Аллоҳга шукр, унга ҳам қаноат берди. Топган-тутганимни тўтиё билиб, бола-чақа билан хурсандчиликда баҳам кўрар, топмасам, қуруқ нон-сув билан кифояланар, “Уйимиз бугун анбиёлар уйига ўхшади”, деган сўзлар билан пайғамбарларга яқинлик туйиб таскин топардик...
Бир куни юз берган воқеа ҳеч ёдимдан чиқмайди. Кечқурун ишдан қайтяпман. Чўнтагимда бор-йўғи иккита уч сўмлик бор. Ўша пайтда олий навли ундан қилинган нон етти сўм, биринчи навлиги олти сўм эди. Аммо олти сўмлик нон кечга қолмай тугарди. “Агар арзон нон тугаган бўлса, бугун нонсиз қоламиз, эй Худо, ризқимиз Сенинг бўйнингда”, деб ёлвораман ичимда. Бир сўм-ярим сўм бирон чўнтагимнинг бурчагида қолиб кетмаганмикан, деб ён-веримни пайпаслайман...
Йўқ, хайрият тугамаган экан, ўша кунги ризқимизга битта нон ёзилган экан, тилло топган боладай, хурсандчилик ила олдим...
Хуллас, шундай кунларнинг бирида бир ҳадис ўқиб қолдим.
Унда Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳар кеча Воқеа сурасини ўқиган киши ризқи кенг бўлишини айтган эканлар. Ўша заҳоти туриб, уни тиловат қилдим. Шундан кейин ҳар кеча Воқеа сурасини ўқишга одатландим.
Дунёда Аллоҳнинг Расулидан-да ростгўйроқ ким бор?!
Бир-икки кун ўтиб, қўшимча иш топдим. Хотиним ҳам уйда пишириқлар тайёрлай бошлади, кимдир кўрпачасини қавишга олиб чиқди. Тез орада турмушимиз анча яхшиланиб қолди... Воқеа сурасини ҳамон ўқийман...
📔 "Ризқ калитлари Нажот келтирувчи дуолар" китобидан.
(Ибратли ҳикоя)
🍂
Бир биродаримиз шундай ҳикоя қилади: “Йигирма икки йил олдин (тахминан, 1995-1996-йиллар назарда тутилмоқда) маошга зўр-базўр кун кечириб юрардим. Болаларим ёш, шунинг учун анча қаноатли эди. Аёлим тўқ оилада ўсган бўлса-да, Аллоҳга шукр, унга ҳам қаноат берди. Топган-тутганимни тўтиё билиб, бола-чақа билан хурсандчиликда баҳам кўрар, топмасам, қуруқ нон-сув билан кифояланар, “Уйимиз бугун анбиёлар уйига ўхшади”, деган сўзлар билан пайғамбарларга яқинлик туйиб таскин топардик...
Бир куни юз берган воқеа ҳеч ёдимдан чиқмайди. Кечқурун ишдан қайтяпман. Чўнтагимда бор-йўғи иккита уч сўмлик бор. Ўша пайтда олий навли ундан қилинган нон етти сўм, биринчи навлиги олти сўм эди. Аммо олти сўмлик нон кечга қолмай тугарди. “Агар арзон нон тугаган бўлса, бугун нонсиз қоламиз, эй Худо, ризқимиз Сенинг бўйнингда”, деб ёлвораман ичимда. Бир сўм-ярим сўм бирон чўнтагимнинг бурчагида қолиб кетмаганмикан, деб ён-веримни пайпаслайман...
Йўқ, хайрият тугамаган экан, ўша кунги ризқимизга битта нон ёзилган экан, тилло топган боладай, хурсандчилик ила олдим...
Хуллас, шундай кунларнинг бирида бир ҳадис ўқиб қолдим.
Унда Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳар кеча Воқеа сурасини ўқиган киши ризқи кенг бўлишини айтган эканлар. Ўша заҳоти туриб, уни тиловат қилдим. Шундан кейин ҳар кеча Воқеа сурасини ўқишга одатландим.
Дунёда Аллоҳнинг Расулидан-да ростгўйроқ ким бор?!
Бир-икки кун ўтиб, қўшимча иш топдим. Хотиним ҳам уйда пишириқлар тайёрлай бошлади, кимдир кўрпачасини қавишга олиб чиқди. Тез орада турмушимиз анча яхшиланиб қолди... Воқеа сурасини ҳамон ўқийман...
📔 "Ризқ калитлари Нажот келтирувчи дуолар" китобидан.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 02:30
😳ОЗОДА НУРСАИДОВА ХОМИЛАДОР ЯҚИНДА ОНА БӮЛИШ АРАФАСИДА ЭКАН?😱
ОЗОДАНИ ЭРИ КИМ? 🤔
ЭРИНИ КУРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА ӮША МАШҲУР ИНСОНМИ?😳
ОЗОДА НУРСАИДОВА РОСТАН ХОМИЛАДОРМИ? БАТАФСИЛ 😱👇
https://telegram.me/joinchat/ooe96oGZ7adlOTVi
ОЗОДАНИ ЭРИ КИМ? 🤔
ЭРИНИ КУРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА ӮША МАШҲУР ИНСОНМИ?😳
ОЗОДА НУРСАИДОВА РОСТАН ХОМИЛАДОРМИ? БАТАФСИЛ 😱👇
https://telegram.me/joinchat/ooe96oGZ7adlOTVi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 01:45
📝ОТАНИ БОРИДА КАДРИГА ЕТИНГ...
(уз отасидан уялган киз)
Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Сог саломатмисизлар...
Дугоналари билан кечки овқатга бормоқчи бўлган қиз икки кун олдин янги кийим можаросини бошлади. Эркалик билан ота-онасини ноқулай аҳволга солар, кўнглига озор берадиган, ғурурини синдирадиган сўзларни гапирарди. Ота-онасининг қўли калталигини юзига солаётган қиз, уларни чорасизлиги туфайли надоматга қўяётганини мулоҳаза қилмас, шартакилигини қўймасди.
– Дугоналарим бир марта кийган либосини ҳеч қачон қайтиб киймайди. Мен бўлсам ялиниб-ёлвориб сизларга биттагина янги кўйлак олдиролмайман!, дерди.
Отаси мунғайибгина чорасизлигини англатаркан, қиз унга парво ҳам қилмасди. Эски-туски нарсаларни олиб сотиш билан шуғулланиб, рўзғорини амал-тақал ўтказаётган бетоб ота, қишнинг совуқ кунларида иши бироз юришмаётганидан тараддудланарди.
– Сиздан уяламан, дада!, деди қиз отасига тик қараб. Қўли калта бетоб отанинг тиззалари қалтиради. Кўз ёшлари қалбига оқди.
Кечки таомни жимгина едилар. Оқшом оилабоши қизи киймоқчи бўлган кийимнинг нархини онадан сўради. Юраги ачишиб оғриётган ота пулни қандай бўлмасин топиб, қизига тутқазишни ўйларди. Эртаси куни ота эрталаб қовоғидан қор ёғаётган қизнинг қўлига икки юз эллик лира берди. Пулни кўриб қизнинг чеҳраси ёришди. Тонгда савдо марказига отланди. Кўз остига олиб қўйган кўйлакни харид қилди. Янги кийимнинг завқи рутубатли ҳавода қизнинг руҳига илиқлик бахш этди. Бахтдан сармаст, гўёки учиб-қўниб кечки овқатга борди.
Уйга қайтиб ҳам отасининг дарди билан парво қилмай, телефонга ёпишиб кечки овқатнинг муҳокамасини қилиш учун дугоналари билан гап сотишга тушиб кетди. Лекин кундан кунга отасининг йўтали босилмай, иситмаси тушмаётганига аҳамият бермади. Хаёлида янги кўйлаги ва бу кийимда кечки овқатга маликалардай ҳамманинг эътиборида бўлгани жонланарди, холос. Онаси йўқсиллик сабабли эрини ҳатто касалхонага олиб боролмаётганидан ўксиниб, кўз ўнгида умр шами сўниб бораётган жуфтига чорасиз термуларди.
Бир неча кундан кейин отанинг узоқ давом этган йўтали тонгга яқин тўхтади. Пешинга яқин ювғич отасини ювиб-тараб, кафанлаш учун олиб кириб кетар экан, қиз ҳануз отасининг ўлимига ишонгиси келмасди. Қўни-қўшнилар масжид айвонида ўзаро шивирлаб “Қизи истаган кийимни олиб бериш учун, уст-бошини сотиб, қишнинг совуғида касали бадтар хуруж қилибди шўрликни” деганини эшитганида бефойда пушаймонлик оташида қовурилгани билан энди кеч эди. Энди ҳеч қандай кийим эрка-тантиқ қизни ота меҳридай иситолмаслигини англаб етдию, аммо кечикди...
@lbratli_sozlar
(уз отасидан уялган киз)
Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Сог саломатмисизлар...
Дугоналари билан кечки овқатга бормоқчи бўлган қиз икки кун олдин янги кийим можаросини бошлади. Эркалик билан ота-онасини ноқулай аҳволга солар, кўнглига озор берадиган, ғурурини синдирадиган сўзларни гапирарди. Ота-онасининг қўли калталигини юзига солаётган қиз, уларни чорасизлиги туфайли надоматга қўяётганини мулоҳаза қилмас, шартакилигини қўймасди.
– Дугоналарим бир марта кийган либосини ҳеч қачон қайтиб киймайди. Мен бўлсам ялиниб-ёлвориб сизларга биттагина янги кўйлак олдиролмайман!, дерди.
Отаси мунғайибгина чорасизлигини англатаркан, қиз унга парво ҳам қилмасди. Эски-туски нарсаларни олиб сотиш билан шуғулланиб, рўзғорини амал-тақал ўтказаётган бетоб ота, қишнинг совуқ кунларида иши бироз юришмаётганидан тараддудланарди.
– Сиздан уяламан, дада!, деди қиз отасига тик қараб. Қўли калта бетоб отанинг тиззалари қалтиради. Кўз ёшлари қалбига оқди.
Кечки таомни жимгина едилар. Оқшом оилабоши қизи киймоқчи бўлган кийимнинг нархини онадан сўради. Юраги ачишиб оғриётган ота пулни қандай бўлмасин топиб, қизига тутқазишни ўйларди. Эртаси куни ота эрталаб қовоғидан қор ёғаётган қизнинг қўлига икки юз эллик лира берди. Пулни кўриб қизнинг чеҳраси ёришди. Тонгда савдо марказига отланди. Кўз остига олиб қўйган кўйлакни харид қилди. Янги кийимнинг завқи рутубатли ҳавода қизнинг руҳига илиқлик бахш этди. Бахтдан сармаст, гўёки учиб-қўниб кечки овқатга борди.
Уйга қайтиб ҳам отасининг дарди билан парво қилмай, телефонга ёпишиб кечки овқатнинг муҳокамасини қилиш учун дугоналари билан гап сотишга тушиб кетди. Лекин кундан кунга отасининг йўтали босилмай, иситмаси тушмаётганига аҳамият бермади. Хаёлида янги кўйлаги ва бу кийимда кечки овқатга маликалардай ҳамманинг эътиборида бўлгани жонланарди, холос. Онаси йўқсиллик сабабли эрини ҳатто касалхонага олиб боролмаётганидан ўксиниб, кўз ўнгида умр шами сўниб бораётган жуфтига чорасиз термуларди.
Бир неча кундан кейин отанинг узоқ давом этган йўтали тонгга яқин тўхтади. Пешинга яқин ювғич отасини ювиб-тараб, кафанлаш учун олиб кириб кетар экан, қиз ҳануз отасининг ўлимига ишонгиси келмасди. Қўни-қўшнилар масжид айвонида ўзаро шивирлаб “Қизи истаган кийимни олиб бериш учун, уст-бошини сотиб, қишнинг совуғида касали бадтар хуруж қилибди шўрликни” деганини эшитганида бефойда пушаймонлик оташида қовурилгани билан энди кеч эди. Энди ҳеч қандай кийим эрка-тантиқ қизни ота меҳридай иситолмаслигини англаб етдию, аммо кечикди...
@lbratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Dec, 01:30
Самина хизматкор келтирган дорини ҳеч шубҳа қилмай ичди. Бир оздан сўнг эса ўзини ғалати ҳис эта бошлади. Шу пайт хонага Абубакр кирди.
- Сизга нима керак?
У жавоб бермай қизга яқин келди.
- Менга нима ичирдингиз,- Самина ўзидаги ғалати ҳислардан қутилиш учун оғир-оғир нафас олди.
Абубакр совуққон тиржайди.
- Бу...
- Сизга нима керак?
У жавоб бермай қизга яқин келди.
- Менга нима ичирдингиз,- Самина ўзидаги ғалати ҳислардан қутилиш учун оғир-оғир нафас олди.
Абубакр совуққон тиржайди.
- Бу...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 16:48
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 15.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 16:30
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 16:30
ОЛЧАГУЛ
21
Сарвар қишлоқни яёв айланиб чиқаркан, ўзига қадрдон кўчага қандай бурилганини ҳам сезмади. Таниш дарвоза олдида бир дам тўхтаб, ўзгача умид ва соғинч билан қараб турдида, хўрсинганча кета бошлади. Ўн-ўн беш қадамча юргач, дарвозанинг ғийқиллаб очилганини эшитиб ортига ўгирилдию, ўша қадрдон чеҳрани юрагига ўзгача илиқлик югургандек бўлди.
— Ассалому алейкум, — қўлида челагини кўтарганча оҳиста юрганча ўтиб кетаётган қиз уялибгина салом бериб ўтиб кетди.
— Шунисига ҳам шукур, — салкам икки ҳафтача қишлоқда юриб, бу ернинг одатлари, одамларини оз бўлса ҳам билиб олган Сарвар қизни гап-сўзга қўймаслик учун ортидан бормади. Фақат у кўринмай кетгунча ортидан қараб турди. У кўринмай қолгач, секин ортга қайтди.
🌺🌺🌺
— Вой Гул бормисан? — сув олиш учун келган Гулбаҳор дугонасини кўриб хурсанд бўлиб кетди, — бундоқ йўқлаб ҳам бормайсан-а? — бироз хафа бўлгандек гапирди.
— Биласанку, уй ишлари дегандек, — Олмагулни ўзи ҳам хижолат бўлганча жилмайди.
— Хўш нима янгиликлар? Тўйдан дарак борми? Анави йигит нима бўлди? — вақт камлиги учун тез-тез савол бера бошлади.
— Билмасам юргандир, — Олмагул шундай дейишга дедию, икки юзи дув қизарди.
— Ёлғон гапиришни ҳам эплолмайсан, юзларинг дарров сотиб қўйди, — Гулбаҳор қитмирларча куларкан, — қани гапир, йигит совчи қўймоқчими?
— Билмасам, бу ҳақида қандай сўрайман. Ҳали менда кўнгли борми йўқми билмасам, — Олмагул ўйчан жавоб берди.
— Гаплашиб кўришинг керак. Қишлоқни биласан, биттаси оғиз солмай бурун отини қамчиламаса қуруқ қолади. Кейин икки бармоғини бурнига тиқиб жўнайди ўша шаҳарига.
— Қандай гаплашаман, уяламан.
— Унда бундоқ қиламиз, — Гулбаҳор унга яқин келиб ўйлаганини дугонасининг қулоғига пичирлаб айтиб берди.
— Қандай бўларкин? Ҳали менда кўнгли борми йўқми билмасак.
— Қанддек бўлади. Мана кўрасан у дилини очади.
— Ким кимга дилини очади? — суҳбат устига Шоҳсанам келиб қолди. У жуда хурсанд кўринарди.
— Бунча оғзинг қулоғингда? Нима эрга тегяпсанми? — Гулбаҳор кулганча қош учириб қўйди.
— Шунақа деса ҳам бўлади.
— Хўш, ким экан ўша шўр пешона?
— Нега шўр пешона бўларкан, қайтанга бахти ярқираган йигит де, — Шоҳсанам Гулбаҳорга гинали лаб бурди.
— Хўп, почча ким экан айтчи.
— Уни сизлар ҳам танийсизлар, аммамни ўғли Сарвар, — Шоҳсанам шундай деганча Олмагулга қаради. Сезди, бу гапи дугонасига ёмон таъсир қилди.
— Вой ростанми? — бу янгилик Гулбаҳорни ҳам ҳайрон қолдирди, — рост айтяпсанми?
— Албатта, эртага аммам совчиликка келарканлар. Вой бирам ҳаяжонланиб кетаяпманки. Энди шаҳарда яшайман, шаҳарлик хоним бўлиб.
— Бахтли бўлинглар, — Олмагул сув олишни ҳам унутиб уйига чопиб кетди.
— Санам сен ҳозир ҳазиллашдинг тўғрими? — Гулбаҳор ҳали ҳам ишонмаётганди.
— Нега ҳазиллашаман? Ана аммамни ўзи шунақа деб бувимга қўнғироқ қилибдилар. Айтишларича, Сарвар ака мени бир кўришда севиб қолибдилар, — Шоҳсанам уялган киши бўлиб сочини ўйнади.
21
Сарвар қишлоқни яёв айланиб чиқаркан, ўзига қадрдон кўчага қандай бурилганини ҳам сезмади. Таниш дарвоза олдида бир дам тўхтаб, ўзгача умид ва соғинч билан қараб турдида, хўрсинганча кета бошлади. Ўн-ўн беш қадамча юргач, дарвозанинг ғийқиллаб очилганини эшитиб ортига ўгирилдию, ўша қадрдон чеҳрани юрагига ўзгача илиқлик югургандек бўлди.
— Ассалому алейкум, — қўлида челагини кўтарганча оҳиста юрганча ўтиб кетаётган қиз уялибгина салом бериб ўтиб кетди.
— Шунисига ҳам шукур, — салкам икки ҳафтача қишлоқда юриб, бу ернинг одатлари, одамларини оз бўлса ҳам билиб олган Сарвар қизни гап-сўзга қўймаслик учун ортидан бормади. Фақат у кўринмай кетгунча ортидан қараб турди. У кўринмай қолгач, секин ортга қайтди.
🌺🌺🌺
— Вой Гул бормисан? — сув олиш учун келган Гулбаҳор дугонасини кўриб хурсанд бўлиб кетди, — бундоқ йўқлаб ҳам бормайсан-а? — бироз хафа бўлгандек гапирди.
— Биласанку, уй ишлари дегандек, — Олмагулни ўзи ҳам хижолат бўлганча жилмайди.
— Хўш нима янгиликлар? Тўйдан дарак борми? Анави йигит нима бўлди? — вақт камлиги учун тез-тез савол бера бошлади.
— Билмасам юргандир, — Олмагул шундай дейишга дедию, икки юзи дув қизарди.
— Ёлғон гапиришни ҳам эплолмайсан, юзларинг дарров сотиб қўйди, — Гулбаҳор қитмирларча куларкан, — қани гапир, йигит совчи қўймоқчими?
— Билмасам, бу ҳақида қандай сўрайман. Ҳали менда кўнгли борми йўқми билмасам, — Олмагул ўйчан жавоб берди.
— Гаплашиб кўришинг керак. Қишлоқни биласан, биттаси оғиз солмай бурун отини қамчиламаса қуруқ қолади. Кейин икки бармоғини бурнига тиқиб жўнайди ўша шаҳарига.
— Қандай гаплашаман, уяламан.
— Унда бундоқ қиламиз, — Гулбаҳор унга яқин келиб ўйлаганини дугонасининг қулоғига пичирлаб айтиб берди.
— Қандай бўларкин? Ҳали менда кўнгли борми йўқми билмасак.
— Қанддек бўлади. Мана кўрасан у дилини очади.
— Ким кимга дилини очади? — суҳбат устига Шоҳсанам келиб қолди. У жуда хурсанд кўринарди.
— Бунча оғзинг қулоғингда? Нима эрга тегяпсанми? — Гулбаҳор кулганча қош учириб қўйди.
— Шунақа деса ҳам бўлади.
— Хўш, ким экан ўша шўр пешона?
— Нега шўр пешона бўларкан, қайтанга бахти ярқираган йигит де, — Шоҳсанам Гулбаҳорга гинали лаб бурди.
— Хўп, почча ким экан айтчи.
— Уни сизлар ҳам танийсизлар, аммамни ўғли Сарвар, — Шоҳсанам шундай деганча Олмагулга қаради. Сезди, бу гапи дугонасига ёмон таъсир қилди.
— Вой ростанми? — бу янгилик Гулбаҳорни ҳам ҳайрон қолдирди, — рост айтяпсанми?
— Албатта, эртага аммам совчиликка келарканлар. Вой бирам ҳаяжонланиб кетаяпманки. Энди шаҳарда яшайман, шаҳарлик хоним бўлиб.
— Бахтли бўлинглар, — Олмагул сув олишни ҳам унутиб уйига чопиб кетди.
— Санам сен ҳозир ҳазиллашдинг тўғрими? — Гулбаҳор ҳали ҳам ишонмаётганди.
— Нега ҳазиллашаман? Ана аммамни ўзи шунақа деб бувимга қўнғироқ қилибдилар. Айтишларича, Сарвар ака мени бир кўришда севиб қолибдилар, — Шоҳсанам уялган киши бўлиб сочини ўйнади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 16:30
ОЛЧАГУЛ
22
Олмагул уйга кириши билан қўлидаги челагини дарвоза олдида қолдирганча хонасига югуриб кетди. Ичкарига кирдию, эшикка суяниб йиғлаб юборди.
— Нимани кутгандинг аҳмоқ қиз? — ўзини-ўзи койиркан, — икки оғиз ширин гапириб, битта жилмайганига дарров учиб, ўзингча севиб қолдингда? — анча пайт ўзини койиб ўтирди.
— Олмагул, — ойисининг овозини эшитиши билан тезда ўрнидан туриб, юз-кўзини артганча,
— Ҳозир, — хонадан чиқди.
— Имилламасдан бўла қол, — қиз чиққунча зарда аралаш бақирди Хосият опа.
— Мана ойижон, — Олмагул тезда келиб ойисининг қўлидаги сумкаларни олди.
— Менга муздек сув бер, — супага ўтираркан, — яхшиям Аъзам раиснинг ўғли бор экан. Умридан барака топсин, сумкаларимни дарвоза олдигача олиб келиб берди.
— Мана, — Олмагул сувни ойисига узатди.
— Раҳмат, — Хосият опа сувни ичиш баробарида қизига қаради, — нима бало йиғладингми?
— Йўқ, — Олмагул кўзларини олиб қочди.
— Унда нега кўзларинг қизарган?
— Пиёз артгандим шунга.
— Яхши, — Хосият опа рўмолини тўғирлаганча ўрнидан тураркан, — сен кечки овқатга уннайвер. Мен кийимимни алиштириб чиқиб ип йигирай, — деганча хонасига кетаркан, — шундоқ йигит-а. Эҳ, шу йигит мени куёвим бўлса қани эди. Қишлоқда кўкрак кериб юрардим, Аъзам раис билан қудаман деб, — ўзига-ўзи гапирганча кириб кетди.
🌺🌺🌺
Олмагулни кўриб, қалби қувончга тўлиб уйга қайтган Сарвар дўкон олдидан ўтаётиб эшитган гапидан кейин ойиси келиши билан гаплашиб олишга қарор қилди.
— Ҳеч йўқ белгили қилиб қўйишим керак. Шунда сал бўлса ҳам хотиржам бўламан, — ўйлади у. Жойига ётганча ширин ҳаёлларга берила бошлади. Келажак ҳаётини Олмагул билан тасаввур қиларкан, уялибгина келин салом қилаётган қизни кўз олдига келтириб, юзига табассум югурди, — беғуборим ўзимни, — пичирлади.
Ширин ҳаёлларга берилиб, хатто кечки овқат ейишни ҳам унутиб ухлаб қолди. Ярим кечаси нимадир бўлиб уйғониб кетдию, очқаганини ҳис қилиб оёқ учида юрганча ошхонага ўтди. Камола янгаси мастава қилган экан. Совушга улгурмаган маставани муздеккина айрон билан ичиб оларкан,
— Бу ерга келиб ҳаммаси тескари бўлиб кетди. Хатто овқатланиш режимим ҳам, — кулиб қўяркан, ҳаёлига севги ҳақида эшитганлари келди.
«Севги — бир қалбнинг иккинчи қалб билан яшаши, иккинчи бирининг юраги билан нафас олиши.»
Севги — кўнгилнинг энг гўзал қасри, қалбнинг энг улуғ бойлиги.«
🌺🌺🌺
Шоҳсанам ўзи тўқиган ширин ёлғонга ишонганча Сарвар ҳақида ҳаёл суриб кўзлари илинди. Тушида ҳам Сарварни кўриб чиқди.
»Сарвар билан чиройли бир боғда сайр қилиб юрган эканлар. Сарвар унга меҳр ва муҳаббат тўла нигоҳлар билан боқиб чарчамас, Шоҳсанам ҳам ундан кўзларини узай демасди. Улар бир дарахт тагига келиб бироз нафас ростлаш учун ўтираркан, бир дам Сарвар секин уни ўзига тортиб лабидан бўса олди. Унинг лаблари Шоҳсанамнинг лабига теккан пайт, қизгинанинг танаси бўйлаб, чумолилар тўдаси сайрга чиққандек бўлиб кетди."
22
Олмагул уйга кириши билан қўлидаги челагини дарвоза олдида қолдирганча хонасига югуриб кетди. Ичкарига кирдию, эшикка суяниб йиғлаб юборди.
— Нимани кутгандинг аҳмоқ қиз? — ўзини-ўзи койиркан, — икки оғиз ширин гапириб, битта жилмайганига дарров учиб, ўзингча севиб қолдингда? — анча пайт ўзини койиб ўтирди.
— Олмагул, — ойисининг овозини эшитиши билан тезда ўрнидан туриб, юз-кўзини артганча,
— Ҳозир, — хонадан чиқди.
— Имилламасдан бўла қол, — қиз чиққунча зарда аралаш бақирди Хосият опа.
— Мана ойижон, — Олмагул тезда келиб ойисининг қўлидаги сумкаларни олди.
— Менга муздек сув бер, — супага ўтираркан, — яхшиям Аъзам раиснинг ўғли бор экан. Умридан барака топсин, сумкаларимни дарвоза олдигача олиб келиб берди.
— Мана, — Олмагул сувни ойисига узатди.
— Раҳмат, — Хосият опа сувни ичиш баробарида қизига қаради, — нима бало йиғладингми?
— Йўқ, — Олмагул кўзларини олиб қочди.
— Унда нега кўзларинг қизарган?
— Пиёз артгандим шунга.
— Яхши, — Хосият опа рўмолини тўғирлаганча ўрнидан тураркан, — сен кечки овқатга уннайвер. Мен кийимимни алиштириб чиқиб ип йигирай, — деганча хонасига кетаркан, — шундоқ йигит-а. Эҳ, шу йигит мени куёвим бўлса қани эди. Қишлоқда кўкрак кериб юрардим, Аъзам раис билан қудаман деб, — ўзига-ўзи гапирганча кириб кетди.
🌺🌺🌺
Олмагулни кўриб, қалби қувончга тўлиб уйга қайтган Сарвар дўкон олдидан ўтаётиб эшитган гапидан кейин ойиси келиши билан гаплашиб олишга қарор қилди.
— Ҳеч йўқ белгили қилиб қўйишим керак. Шунда сал бўлса ҳам хотиржам бўламан, — ўйлади у. Жойига ётганча ширин ҳаёлларга берила бошлади. Келажак ҳаётини Олмагул билан тасаввур қиларкан, уялибгина келин салом қилаётган қизни кўз олдига келтириб, юзига табассум югурди, — беғуборим ўзимни, — пичирлади.
Ширин ҳаёлларга берилиб, хатто кечки овқат ейишни ҳам унутиб ухлаб қолди. Ярим кечаси нимадир бўлиб уйғониб кетдию, очқаганини ҳис қилиб оёқ учида юрганча ошхонага ўтди. Камола янгаси мастава қилган экан. Совушга улгурмаган маставани муздеккина айрон билан ичиб оларкан,
— Бу ерга келиб ҳаммаси тескари бўлиб кетди. Хатто овқатланиш режимим ҳам, — кулиб қўяркан, ҳаёлига севги ҳақида эшитганлари келди.
«Севги — бир қалбнинг иккинчи қалб билан яшаши, иккинчи бирининг юраги билан нафас олиши.»
Севги — кўнгилнинг энг гўзал қасри, қалбнинг энг улуғ бойлиги.«
🌺🌺🌺
Шоҳсанам ўзи тўқиган ширин ёлғонга ишонганча Сарвар ҳақида ҳаёл суриб кўзлари илинди. Тушида ҳам Сарварни кўриб чиқди.
»Сарвар билан чиройли бир боғда сайр қилиб юрган эканлар. Сарвар унга меҳр ва муҳаббат тўла нигоҳлар билан боқиб чарчамас, Шоҳсанам ҳам ундан кўзларини узай демасди. Улар бир дарахт тагига келиб бироз нафас ростлаш учун ўтираркан, бир дам Сарвар секин уни ўзига тортиб лабидан бўса олди. Унинг лаблари Шоҳсанамнинг лабига теккан пайт, қизгинанинг танаси бўйлаб, чумолилар тўдаси сайрга чиққандек бўлиб кетди."
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 16:30
ОЛЧАГУЛ
23
Нурия бувиникига эрталабдан югур-югур. Шодиёр ака опам келади деб тонг саҳардан битта қўчқорни сўйди. Тўғри Ирода опа эри билан тез-тез келиб туради. Ҳар сафар келиши мана шундай байрам қилиб кутиб олинади. Минг қилса ҳам жигар, дийдор ширин. Бунинг устига бу сафар янги келинчак ҳам меҳмонга келяпди.
Тушга яқин кутилган меҳмонлар ҳам кириб келишди. Бугун бутун қариндош-уруғ Нурия бувиникида. Кўпчилик янги келинчакни кўриш учун келган. Ҳамма учун энг қизиғи ҳам шу. Ахир қишлоқ жой, бу ерда шаҳарлик келинчакни ҳар куни кўравермайдиларда.
— Ассалому алейкум аммажон, — Шоҳсанам аммаси билан ўзагача мулойимлик ва одоб билан саломлашди.
— Ўзимни Санам қизим, — Ирода опа жиянини бағрига босиб кўришаркан, жиянининг бўйи етиб қолганини энди пайқади, — худди ўзимни ёшлигим бўлибсан.
— Сизни жиянингизманда, — Шоҳсанам жилмайиб қўяркан, Ирода опанинг қалбида уни келин қилиш истаги уйғонди.
🌺🌺🌺
— Бу йил шарбат савдоси жуда зўр бўлди, — Асрор ака хурсанд бўлганча, — ҳаммасига сиз меҳр берган ҳосилингиз туфайли. Яшанг боғбон бува, меҳнатингиз таҳсинга лойиқ.
— Жа унчаликмас, — Шодиёр ака камтарлик билан жилмайганча, — биз шунчаки вақтида дори ва суви дегандек....
— Жуда камтарсизда боғбон бува, — қайнисининг елкасига уриб қўяркан, — шу десангиз сизга яна битта таклиф бор. Сарварнинг айтишича боғингизда шириндан-шакар олмалар ғарқ пишиб ётган эмиш?
— Ҳа оз бўлса ҳам бор.
— Хўп десангиз шундан ҳам шарбат чиқарсак. Сизга ҳам фойда бизга ҳам, — мамнун кулимсиради.
— Қандай бўларкин? Оддий олмадан шарбат? — Шодиёр ака яна камтарлик қилди.
— Қанддек бўлади боғбон бува, қанддек.
— Майли, биз туфайли халқимизга фойда бўлса биз рози.
🌺🌺🌺
— Йўқ, — қизининг гапларини тингларкан, Нурия бувининг қошлари чимирилди, — бу гапни бир айтдинг, иккинчи марта эшитмай.
— Лекин ойи мен...., — Ирода опа бироз хафа бўлгандек, — Санам ўз жияним бўлса...
— Мана шунинг учун ҳам йўқ деяпман. Турмуш ўйинчоқ эмас. Турмуш мушт дейилган. Эртага эр-хотинни орасидан гап қочса улар туфайли уканг ва сени оранг бузилишини хохламайман. Мадиёрни жуда яхши биласан. Қизларининг бир томчи кўз ёши оққудек бўлса ҳеч кимни аямайди. Хатто сени ҳам. Шундай экан буни унут. Хўп десанг, ана қишлоқ тўла қиз. Биттасини танласин, ўзим совчиликка бораман. Қани қизини бермай кўришсинчи.
23
Нурия бувиникига эрталабдан югур-югур. Шодиёр ака опам келади деб тонг саҳардан битта қўчқорни сўйди. Тўғри Ирода опа эри билан тез-тез келиб туради. Ҳар сафар келиши мана шундай байрам қилиб кутиб олинади. Минг қилса ҳам жигар, дийдор ширин. Бунинг устига бу сафар янги келинчак ҳам меҳмонга келяпди.
Тушга яқин кутилган меҳмонлар ҳам кириб келишди. Бугун бутун қариндош-уруғ Нурия бувиникида. Кўпчилик янги келинчакни кўриш учун келган. Ҳамма учун энг қизиғи ҳам шу. Ахир қишлоқ жой, бу ерда шаҳарлик келинчакни ҳар куни кўравермайдиларда.
— Ассалому алейкум аммажон, — Шоҳсанам аммаси билан ўзагача мулойимлик ва одоб билан саломлашди.
— Ўзимни Санам қизим, — Ирода опа жиянини бағрига босиб кўришаркан, жиянининг бўйи етиб қолганини энди пайқади, — худди ўзимни ёшлигим бўлибсан.
— Сизни жиянингизманда, — Шоҳсанам жилмайиб қўяркан, Ирода опанинг қалбида уни келин қилиш истаги уйғонди.
🌺🌺🌺
— Бу йил шарбат савдоси жуда зўр бўлди, — Асрор ака хурсанд бўлганча, — ҳаммасига сиз меҳр берган ҳосилингиз туфайли. Яшанг боғбон бува, меҳнатингиз таҳсинга лойиқ.
— Жа унчаликмас, — Шодиёр ака камтарлик билан жилмайганча, — биз шунчаки вақтида дори ва суви дегандек....
— Жуда камтарсизда боғбон бува, — қайнисининг елкасига уриб қўяркан, — шу десангиз сизга яна битта таклиф бор. Сарварнинг айтишича боғингизда шириндан-шакар олмалар ғарқ пишиб ётган эмиш?
— Ҳа оз бўлса ҳам бор.
— Хўп десангиз шундан ҳам шарбат чиқарсак. Сизга ҳам фойда бизга ҳам, — мамнун кулимсиради.
— Қандай бўларкин? Оддий олмадан шарбат? — Шодиёр ака яна камтарлик қилди.
— Қанддек бўлади боғбон бува, қанддек.
— Майли, биз туфайли халқимизга фойда бўлса биз рози.
🌺🌺🌺
— Йўқ, — қизининг гапларини тингларкан, Нурия бувининг қошлари чимирилди, — бу гапни бир айтдинг, иккинчи марта эшитмай.
— Лекин ойи мен...., — Ирода опа бироз хафа бўлгандек, — Санам ўз жияним бўлса...
— Мана шунинг учун ҳам йўқ деяпман. Турмуш ўйинчоқ эмас. Турмуш мушт дейилган. Эртага эр-хотинни орасидан гап қочса улар туфайли уканг ва сени оранг бузилишини хохламайман. Мадиёрни жуда яхши биласан. Қизларининг бир томчи кўз ёши оққудек бўлса ҳеч кимни аямайди. Хатто сени ҳам. Шундай экан буни унут. Хўп десанг, ана қишлоқ тўла қиз. Биттасини танласин, ўзим совчиликка бораман. Қани қизини бермай кўришсинчи.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 16:30
ОЛЧАГУЛ
25
Тасодифан бувисининг гапини эшитиб қолганидан буён Шоҳсанамнинг қовоғидан қор ёғиб юрибди.
— У ҳақида айтмасидан олдин мен бир нарса қилишим керак, — ҳаёлида фақат шу фикр. Терим ҳақида эшитиб эса жонлангандек бўлди, — Сарвар акажон ўзиз билмаган ҳолда мен учун ҳам имкон яратганингизни билмайсизда. Шундай қиламанки, сиз кўнглизни очгунизча ўша паривашингиз Илёсгинани қўйнида бўлади, — айёрона тиржайди.
Терим хабарини қўшнилардан эшитиб чиққан Хосият опа эртасигаёқ Олмагулни ҳам жўнатди. Бу сафар уч дугона бўлиб олма теримни бошлашди.
🌺🌺🌺
— Мен сенга нима дегандим? — янгасига эндигина тўй мавзусида гап очаётган Ирода опа Нурия бувининг овозини эшитиб бир сапчиб тушди.
— Ойи мен шунчаки....
— Бор уйинга, — Нурия буви қизини эшитишни ҳам хохламади, — мени гапимни икки қиладиган бўлсанг уйимдан кет.
— Яхши, — Ирода опанинг ҳам қайсарлиги тутдими, ойиси билан келишиб олиш ўрнига зарда қилганча ўрнидан турди, — уйингиз ўзингизга сийлов. Бу уйни энди елкамни чуқури кўрсин. Энди ўлсам ҳам келмайман, — жаҳл қилганча ҳовлига чиқиб, — дадаси, — эрини чақирди.
— Нима гап тинчликми? — айвон тарафдан Асрор аканинг овози эшитилди.
— Туринг ўрнингиздан кетамиз.
— Тинчликми ишқилиб? — айвондан тушиб келаркан, — яна нимани бошладинг? — қошлари хиёл чимирилди.
— Мени бу уйдан хайдашди, — Ирода опа йиғлагудек бўлиб уй эшиги тарафга қаради. У ерда Нурия буви савол назари билан қараб турарди.
— Шунга мажбур қилгандирсан.
— Мен шунчаки Шоҳсанамни келин қилайлик дегандим, — Ирода опа йиғлаб юборди.
— Мендан хафа бўлманг ўғлим, — Нурия буви вазминлик билан гап бошлади, — Сарваржон жуда яхши йигит. Санамни ҳам ундан ортиғига бермайман тўғри. Лекин турмуш ўз номи билан мушт. Икки ёшни деб катталарнинг орасини буза олмайман. Иккига бўлинган жигар яроқсиз аҳволга тушишини ўзингиз ҳам яхши биласиз.
— Тўғри айтасиз, — Асрор ака қайнонасининг нима демоқчи бўлганини биттада тушунди, — нарсаларингни олдингми? — аёлининг аҳволидан ҳали бери гапга тушунмаслигига кўзи етди чоғи, энг тўғриси кетиш кераклигини билиб, шу куни кун ботмасидан йўлга чиқишди.
— Ойижон балки Иродахоннинг таклифини....
— Мен битта гапираман, — Нурия буви келинининг оғзини бир гап билан ёпди.
🌺🌺🌺
Теримни баҳоналаб боғга келган Сарвар биринчи куни Олмагулни ёлғиз учратолмай хуноб бўлди. Эртаси куни гаплашарман деган ўй билан уйга қайтган йигит, тун яримламай келган қўнғироқ сабаб зудлик билан шаҳарга қайтишга мажбур бўлди.
25
Тасодифан бувисининг гапини эшитиб қолганидан буён Шоҳсанамнинг қовоғидан қор ёғиб юрибди.
— У ҳақида айтмасидан олдин мен бир нарса қилишим керак, — ҳаёлида фақат шу фикр. Терим ҳақида эшитиб эса жонлангандек бўлди, — Сарвар акажон ўзиз билмаган ҳолда мен учун ҳам имкон яратганингизни билмайсизда. Шундай қиламанки, сиз кўнглизни очгунизча ўша паривашингиз Илёсгинани қўйнида бўлади, — айёрона тиржайди.
Терим хабарини қўшнилардан эшитиб чиққан Хосият опа эртасигаёқ Олмагулни ҳам жўнатди. Бу сафар уч дугона бўлиб олма теримни бошлашди.
🌺🌺🌺
— Мен сенга нима дегандим? — янгасига эндигина тўй мавзусида гап очаётган Ирода опа Нурия бувининг овозини эшитиб бир сапчиб тушди.
— Ойи мен шунчаки....
— Бор уйинга, — Нурия буви қизини эшитишни ҳам хохламади, — мени гапимни икки қиладиган бўлсанг уйимдан кет.
— Яхши, — Ирода опанинг ҳам қайсарлиги тутдими, ойиси билан келишиб олиш ўрнига зарда қилганча ўрнидан турди, — уйингиз ўзингизга сийлов. Бу уйни энди елкамни чуқури кўрсин. Энди ўлсам ҳам келмайман, — жаҳл қилганча ҳовлига чиқиб, — дадаси, — эрини чақирди.
— Нима гап тинчликми? — айвон тарафдан Асрор аканинг овози эшитилди.
— Туринг ўрнингиздан кетамиз.
— Тинчликми ишқилиб? — айвондан тушиб келаркан, — яна нимани бошладинг? — қошлари хиёл чимирилди.
— Мени бу уйдан хайдашди, — Ирода опа йиғлагудек бўлиб уй эшиги тарафга қаради. У ерда Нурия буви савол назари билан қараб турарди.
— Шунга мажбур қилгандирсан.
— Мен шунчаки Шоҳсанамни келин қилайлик дегандим, — Ирода опа йиғлаб юборди.
— Мендан хафа бўлманг ўғлим, — Нурия буви вазминлик билан гап бошлади, — Сарваржон жуда яхши йигит. Санамни ҳам ундан ортиғига бермайман тўғри. Лекин турмуш ўз номи билан мушт. Икки ёшни деб катталарнинг орасини буза олмайман. Иккига бўлинган жигар яроқсиз аҳволга тушишини ўзингиз ҳам яхши биласиз.
— Тўғри айтасиз, — Асрор ака қайнонасининг нима демоқчи бўлганини биттада тушунди, — нарсаларингни олдингми? — аёлининг аҳволидан ҳали бери гапга тушунмаслигига кўзи етди чоғи, энг тўғриси кетиш кераклигини билиб, шу куни кун ботмасидан йўлга чиқишди.
— Ойижон балки Иродахоннинг таклифини....
— Мен битта гапираман, — Нурия буви келинининг оғзини бир гап билан ёпди.
🌺🌺🌺
Теримни баҳоналаб боғга келган Сарвар биринчи куни Олмагулни ёлғиз учратолмай хуноб бўлди. Эртаси куни гаплашарман деган ўй билан уйга қайтган йигит, тун яримламай келган қўнғироқ сабаб зудлик билан шаҳарга қайтишга мажбур бўлди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 16:30
ОЛЧАГУЛ
24
Сарварнинг таклифидан кейин Шодиёр боғбон олма теримини ҳам бошлаб юборди.
— Бу сафар теримга бормайсан, — терим учун рухсат сўраган Гулбаҳорнинг эшитган жавоби шу бўлди.
— Нега? Ахир дугоналарим билан...
— Эртага сенга совчи келади. Даданга маъқул. Яхши оила экан. Йигит ҳам қўли гул уста ҳунарманд. Пасфеългина, камсуқум йигит.
— Ойииии, мен ҳали....
— Гапни кўпайтирмасдан айтганни қил. Теримга бормайсан. Ундан кўра ҳовлини кўздан кечир. Ҳамма жойни артиб, тозалаб қўй. Эртага келганлар бу уйда қиз бола йўқ экан деб кетмасин тағин, — Матлуба опа шундай деганча ўзи оғилхона тарафга ўтиб кетди.
— Битта шу кам эди, — Гулбаҳор норози минғирлаганча ойиси айтган ишларни қила бошлади.
Эртаси куни тушдан кейин кутилган совчилар ҳам келишди. Бира тўласи нон синдириб кетишди. Кечки пайт эса қариндошлар муборак бўлсинга келишди.
— Ва ниҳоят, — ошхонада чой дамлаётган Гулбаҳор таниш овозни эшитиб ортига ўгирилди.
— Сииииз? — жаҳлдан қизарди.
— Табриклайман, ниҳоят сендан қутиларканмизда? — Илёс тиржайганча ичкарига кираркан, — сен учун хурсандман. Албатта, ўзим учун ҳам, — стол устида турган олмадан биттани олиб тишлаганча, — боя янгамдан эшиттим, энди теримга бормас экансан. Бу эса мен учун айни муддао, — тиржайди.
— Бундай қила олмайсиз, — Гулбаҳор унга қўрқув билан қаради, — ахир Олмагул бахтли бўлиши керак. Сиз эса....
— Ундан хавотир олма. Мен унга дунёдаги энг чиройли бахтни ҳадя қиламан, — Илёс олмани иштаҳа билан еркан, — у қишлоқдаги ҳамма қизнинг орзуси бўлган йигитга турмушга чиқади. Бундан ортиқ бахт бормикан?
— Йўқ, — Гулбаҳор олдидаги чойларини ҳам унутиб, — ахир унинг кўнгли бошқа...., — нима қилиб қўйганини англаадию, тилини тишлади.
— Нима дединг? — Илёснинг юз ифодаси ўзгара бошлади, — ҳали у бошқаси билан дон олишиб юрибдими? — ярим ейилган олмасини қаттиқ қисди. — Мен буни шундоқ қолдирмайман. Уни ҳам, ўша ўйнашини ҳам....
— Сиз ҳаммасини нотўғри тушундингиз, — Гулбаҳор гапини тўғирлашга тушди, — мен балки бошқасини яхши кўриши мумкин демоқчи эдим. Ҳар ҳолда у ҳам одам, унда ҳам кўнгил бор.
— Айтмоқчисанки, унинг ҳаётида ҳеч ким йўқ? — Илёс унга ишонқирамай қаради.
— Ҳа, ҳа, — Гулбаҳор Илёс чиндан ишондими йўқми дегандек қаради.
— Шунақа демайсанми? — Илёс енгил нафас оларкан, — мен бўлсам уни ким биландир ликкиллашиб юрибди деб ўйлабман.
— Йўқ, Олмагул ундай қизлардан эмас.
— Шунинг учун ҳам севиб қолдимда уни, — Илёс қўлидаги эзилган олмани стол устига ташларкан, — сен ўз тўйинга тайёргарлигингни кўравер. Уёғидан хавотир олма. Насиб қилса, эрга тегишингдан олдин бизни тўйимизда мазза қилиб ўйнайсан. Ахир аканг ва дугонанг турмуш қурсаю, сен ўйнамасанг уят бўладия, сингилжон, — Илёс шундай дея Гулбаҳорнинг бурнини чимдиб қўйдию, чиқиб кетди.
— Эй Худойим, ишқилиб шу ифлосгина аммаваччам ниятига ета олмасин илоҳим, — Гулбаҳор шундай дея юзига фотиҳа тортиб қўйди.
24
Сарварнинг таклифидан кейин Шодиёр боғбон олма теримини ҳам бошлаб юборди.
— Бу сафар теримга бормайсан, — терим учун рухсат сўраган Гулбаҳорнинг эшитган жавоби шу бўлди.
— Нега? Ахир дугоналарим билан...
— Эртага сенга совчи келади. Даданга маъқул. Яхши оила экан. Йигит ҳам қўли гул уста ҳунарманд. Пасфеългина, камсуқум йигит.
— Ойииии, мен ҳали....
— Гапни кўпайтирмасдан айтганни қил. Теримга бормайсан. Ундан кўра ҳовлини кўздан кечир. Ҳамма жойни артиб, тозалаб қўй. Эртага келганлар бу уйда қиз бола йўқ экан деб кетмасин тағин, — Матлуба опа шундай деганча ўзи оғилхона тарафга ўтиб кетди.
— Битта шу кам эди, — Гулбаҳор норози минғирлаганча ойиси айтган ишларни қила бошлади.
Эртаси куни тушдан кейин кутилган совчилар ҳам келишди. Бира тўласи нон синдириб кетишди. Кечки пайт эса қариндошлар муборак бўлсинга келишди.
— Ва ниҳоят, — ошхонада чой дамлаётган Гулбаҳор таниш овозни эшитиб ортига ўгирилди.
— Сииииз? — жаҳлдан қизарди.
— Табриклайман, ниҳоят сендан қутиларканмизда? — Илёс тиржайганча ичкарига кираркан, — сен учун хурсандман. Албатта, ўзим учун ҳам, — стол устида турган олмадан биттани олиб тишлаганча, — боя янгамдан эшиттим, энди теримга бормас экансан. Бу эса мен учун айни муддао, — тиржайди.
— Бундай қила олмайсиз, — Гулбаҳор унга қўрқув билан қаради, — ахир Олмагул бахтли бўлиши керак. Сиз эса....
— Ундан хавотир олма. Мен унга дунёдаги энг чиройли бахтни ҳадя қиламан, — Илёс олмани иштаҳа билан еркан, — у қишлоқдаги ҳамма қизнинг орзуси бўлган йигитга турмушга чиқади. Бундан ортиқ бахт бормикан?
— Йўқ, — Гулбаҳор олдидаги чойларини ҳам унутиб, — ахир унинг кўнгли бошқа...., — нима қилиб қўйганини англаадию, тилини тишлади.
— Нима дединг? — Илёснинг юз ифодаси ўзгара бошлади, — ҳали у бошқаси билан дон олишиб юрибдими? — ярим ейилган олмасини қаттиқ қисди. — Мен буни шундоқ қолдирмайман. Уни ҳам, ўша ўйнашини ҳам....
— Сиз ҳаммасини нотўғри тушундингиз, — Гулбаҳор гапини тўғирлашга тушди, — мен балки бошқасини яхши кўриши мумкин демоқчи эдим. Ҳар ҳолда у ҳам одам, унда ҳам кўнгил бор.
— Айтмоқчисанки, унинг ҳаётида ҳеч ким йўқ? — Илёс унга ишонқирамай қаради.
— Ҳа, ҳа, — Гулбаҳор Илёс чиндан ишондими йўқми дегандек қаради.
— Шунақа демайсанми? — Илёс енгил нафас оларкан, — мен бўлсам уни ким биландир ликкиллашиб юрибди деб ўйлабман.
— Йўқ, Олмагул ундай қизлардан эмас.
— Шунинг учун ҳам севиб қолдимда уни, — Илёс қўлидаги эзилган олмани стол устига ташларкан, — сен ўз тўйинга тайёргарлигингни кўравер. Уёғидан хавотир олма. Насиб қилса, эрга тегишингдан олдин бизни тўйимизда мазза қилиб ўйнайсан. Ахир аканг ва дугонанг турмуш қурсаю, сен ўйнамасанг уят бўладия, сингилжон, — Илёс шундай дея Гулбаҳорнинг бурнини чимдиб қўйдию, чиқиб кетди.
— Эй Худойим, ишқилиб шу ифлосгина аммаваччам ниятига ета олмасин илоҳим, — Гулбаҳор шундай дея юзига фотиҳа тортиб қўйди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 14:59
📝Ривоят
Мусо алайҳиссалом, энди пайғамбар бўлиб, Аллоҳу Таоло унга асо бериб, ўша мўжиза бўлган асоси билан кетаётсалар йўлида бир зот кўринди, лекин Одам деса унчалик одамга ҳам ўхшамайди, сиз кимсиз дедилар Мусо Алайҳисалом.
Шунда у, ман Азозилман аввалги, ҳозирда лаънатланган ва малъунга айланган шайтонман деди. Олдимдан кетсин деб Мусо алайҳиссалом унга асони кўрсатувдилар, шайтон кулди ва эй Мусо мен айтаябманку азозил эдим, шайтон бўлдим деб, мен бу асодан қўрқмайман, жаннату-дўзахни кўрган шайтонман, Аллоҳнинг энг суюкли бандаларидан бўлган, беҳисоб фаришталарнинг устози бўлган шайтонман, мен фақат қалби соф одамдан қўрқаман. Қалби соф одамнинг дуоси тез мустажоб бўлади. Агар мингта одамнинг ичида битта қалби соф одам бўлмаса, мингтасини ҳам бир пасда адаштираман, юзтами, ўнтами, шуни ичида битта қалби соф бўлса адаштиролмайман ва уларни олдига яқин ҳам боролмайман.
Қалби соф одам ким, ҳеч кимга хасад қилмайдиган қалби соф одамдир. Эй Мусо насиҳат қиламан эшитасизми деди Шайтон. Мусо а.с “Ё Роббий шайтон менга насиҳат қилмоқчи эшитайми деди,
-« Эшитинг »деди
Аллоҳу Таоло, «адаштиришга навбат келганида мен уни тўхтатиб қўяман» деди ва Мусо алайҳиссалом шайтонга
-айтинг,деди.
Шайтон;
- биринчи сўзим ҳеч қачон такаббур бўлманг, кибр ҳамма ишни хорликка олиб келтириб қўяди.
Тоатга бино қўйманг, чунки ҳали қабул бўлдими, бўлмадими билмайсиз. Илмингизга ҳаволанманг, чунки у фойдали илм бўлаяптими ёки нофойдами билмайсиз, бино қўйдим тоатимга, илмимга ҳаволандим, ҳеч кимни менсимадим, шайтон бўлдим, кимки такаббур экан охири хор бўлади деди.
- Иккинчи сўзим, ҳеч кимга хасад қилманг, дунёда ҳамма бало, ҳамма жанжал-уруш, ҳатто қон тўкилишлар ҳаммаси хасад туфайли бўлади, отангиз Одамнинг ўғли укасига бўлган хасади туфайли укасини ўлдирди, шу билан ер юзида қон тўкилиш, одамлар бир-бирини ўлдириш пайдо бўлди, нимадан хасаддан ва кўролмасликдан, кўраолмаган одамини ғийбатини қилади, иғво қилади, орқасидан ҳар ҳил бўхтон ва уйдирмаларни тўқиб чиқазади, иложини қилса ўлдиради.
- Учинчи сўзим, ҳеч қачон сизга номахрам бўлган бегона аёл билан ёлғиз ўтирманг, иккаловларингизни ўртангизда ўзим элчи бўлиб, зино қилдиртираман. Зино шундай касофат ишки, эртага аниқ бўлади деган яхши ишни йўқ қилдириб юборади. Инсонларни ниятига етказтирмайди, инсонни нопок қилиб қўяди, қалбини қоралайди, ҳеч қачон зинога қадам қўйманг номахрам билан ёлғиз ўтирманг деди.
-Тўртинчи сўзим деганди,
- Аллоҳ таоло шайтонни тўхтади ва «Эй Мусо шайтон энди алдашни бошлайди, учта ҳақ сўзни гапирди, лекин буёғида энди ишончингизга кириб алдашни бошлайди ва ёлғонга, адаштирувга бошлайди» деди.
Шунақа инсонлар бор, шайтоний инсонлар ишончимизга кириб,
илдизимизни билиб олгандан кейин томиримизга болта уради, улар шайтон сифатли инсонлардир, бундай инсонлардан Яратганни ўзи сақласин илоҳим.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг.
@ibratli_sozlar
Мусо алайҳиссалом, энди пайғамбар бўлиб, Аллоҳу Таоло унга асо бериб, ўша мўжиза бўлган асоси билан кетаётсалар йўлида бир зот кўринди, лекин Одам деса унчалик одамга ҳам ўхшамайди, сиз кимсиз дедилар Мусо Алайҳисалом.
Шунда у, ман Азозилман аввалги, ҳозирда лаънатланган ва малъунга айланган шайтонман деди. Олдимдан кетсин деб Мусо алайҳиссалом унга асони кўрсатувдилар, шайтон кулди ва эй Мусо мен айтаябманку азозил эдим, шайтон бўлдим деб, мен бу асодан қўрқмайман, жаннату-дўзахни кўрган шайтонман, Аллоҳнинг энг суюкли бандаларидан бўлган, беҳисоб фаришталарнинг устози бўлган шайтонман, мен фақат қалби соф одамдан қўрқаман. Қалби соф одамнинг дуоси тез мустажоб бўлади. Агар мингта одамнинг ичида битта қалби соф одам бўлмаса, мингтасини ҳам бир пасда адаштираман, юзтами, ўнтами, шуни ичида битта қалби соф бўлса адаштиролмайман ва уларни олдига яқин ҳам боролмайман.
Қалби соф одам ким, ҳеч кимга хасад қилмайдиган қалби соф одамдир. Эй Мусо насиҳат қиламан эшитасизми деди Шайтон. Мусо а.с “Ё Роббий шайтон менга насиҳат қилмоқчи эшитайми деди,
-« Эшитинг »деди
Аллоҳу Таоло, «адаштиришга навбат келганида мен уни тўхтатиб қўяман» деди ва Мусо алайҳиссалом шайтонга
-айтинг,деди.
Шайтон;
- биринчи сўзим ҳеч қачон такаббур бўлманг, кибр ҳамма ишни хорликка олиб келтириб қўяди.
Тоатга бино қўйманг, чунки ҳали қабул бўлдими, бўлмадими билмайсиз. Илмингизга ҳаволанманг, чунки у фойдали илм бўлаяптими ёки нофойдами билмайсиз, бино қўйдим тоатимга, илмимга ҳаволандим, ҳеч кимни менсимадим, шайтон бўлдим, кимки такаббур экан охири хор бўлади деди.
- Иккинчи сўзим, ҳеч кимга хасад қилманг, дунёда ҳамма бало, ҳамма жанжал-уруш, ҳатто қон тўкилишлар ҳаммаси хасад туфайли бўлади, отангиз Одамнинг ўғли укасига бўлган хасади туфайли укасини ўлдирди, шу билан ер юзида қон тўкилиш, одамлар бир-бирини ўлдириш пайдо бўлди, нимадан хасаддан ва кўролмасликдан, кўраолмаган одамини ғийбатини қилади, иғво қилади, орқасидан ҳар ҳил бўхтон ва уйдирмаларни тўқиб чиқазади, иложини қилса ўлдиради.
- Учинчи сўзим, ҳеч қачон сизга номахрам бўлган бегона аёл билан ёлғиз ўтирманг, иккаловларингизни ўртангизда ўзим элчи бўлиб, зино қилдиртираман. Зино шундай касофат ишки, эртага аниқ бўлади деган яхши ишни йўқ қилдириб юборади. Инсонларни ниятига етказтирмайди, инсонни нопок қилиб қўяди, қалбини қоралайди, ҳеч қачон зинога қадам қўйманг номахрам билан ёлғиз ўтирманг деди.
-Тўртинчи сўзим деганди,
- Аллоҳ таоло шайтонни тўхтади ва «Эй Мусо шайтон энди алдашни бошлайди, учта ҳақ сўзни гапирди, лекин буёғида энди ишончингизга кириб алдашни бошлайди ва ёлғонга, адаштирувга бошлайди» деди.
Шунақа инсонлар бор, шайтоний инсонлар ишончимизга кириб,
илдизимизни билиб олгандан кейин томиримизга болта уради, улар шайтон сифатли инсонлардир, бундай инсонлардан Яратганни ўзи сақласин илоҳим.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг.
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 14:31
❗️🎄ЯНГИ ЙИЛ БАЙРАМ ДАСТУРХОННИ ҚАНДАЙ БЕЗАТИШНИ ЎЙЛАБ🤔БОШИНГИЗ ҚОТАЯБДИМИ❓
🍽БИЗДА БУНИНГ ЕЧИМИ БОР 999ХИЛ БАЙРАМ☃️ДАСТУРХОН БЕЗАТИШ УЧУН ИДЕЯЛАР ЖОЙЛАДИК🍱
🥗99~ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР 🍰 ПИШИРИҚ ВА 🍧 ШИРИНЛИКЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍗🍜ЭНГ ЗЎР БАЙРАМ🫕ТАОМЛАРИ ШУ КАНАЛДА ЖАМЛАНГАН🤗
🎄ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/HHUJjUHNxwJkMTVi
🍽БИЗДА БУНИНГ ЕЧИМИ БОР 999ХИЛ БАЙРАМ☃️ДАСТУРХОН БЕЗАТИШ УЧУН ИДЕЯЛАР ЖОЙЛАДИК🍱
🥗99~ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР 🍰 ПИШИРИҚ ВА 🍧 ШИРИНЛИКЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍗🍜ЭНГ ЗЎР БАЙРАМ🫕ТАОМЛАРИ ШУ КАНАЛДА ЖАМЛАНГАН🤗
🎄ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/HHUJjUHNxwJkMTVi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 04:01
Етса-раҳмат,етмаса-узр дейдилар-
Яхши дуо дилга ҳузур дейдилар,,
Еттининг биттаси-Ҳизр дейдилар-
Дуо қилиб турайлик бир-биримизни,,,🙏
Ўзидин ўзгага қилмасин муҳтож,
Топмасак хам ёрдам бермоққа илож-
Дуо учун ахир олинмайди бож,,,-
Дуо қилиб турайлик бир-биримизни,,,🙏
Мағфиратин биздан тутмасин дариғ,✋
Меҳр кутиб рангимиз бўлмасин сариғ,😔
Чумчуқдан қўрққанлар экмасин тариғ-☝
Дуо қилиб турайлик бир-биримизни,,,🙏
Қилингунча бору-йўқлигимиз ҳал,
Тўплагунимизгача бир яхши амал,
Танисак ҳам бир-бирларимизни сал-
Дуо қилиб турайлик бир-биримизни,,,🙏
Ўзимизга шу ишни айласак одат-
Бўлсакда меҳнатда,қилсак ибодат-
Туфайли кечирса айбимиз шояд-
Дуо қилиб юрайлик бир-биримизни,,,🙏
Ижобат дейдилар кўпнинг дуоси,
Дуо қилганларнинг бўлай фидоси,
Сўзимнинг бошию ҳам интиҳоси-
Дуо қилиб турайлик бир-биримизни,,,!!!
Яхши дуо дилга ҳузур дейдилар,,
Еттининг биттаси-Ҳизр дейдилар-
Дуо қилиб турайлик бир-биримизни,,,🙏
Ўзидин ўзгага қилмасин муҳтож,
Топмасак хам ёрдам бермоққа илож-
Дуо учун ахир олинмайди бож,,,-
Дуо қилиб турайлик бир-биримизни,,,🙏
Мағфиратин биздан тутмасин дариғ,✋
Меҳр кутиб рангимиз бўлмасин сариғ,😔
Чумчуқдан қўрққанлар экмасин тариғ-☝
Дуо қилиб турайлик бир-биримизни,,,🙏
Қилингунча бору-йўқлигимиз ҳал,
Тўплагунимизгача бир яхши амал,
Танисак ҳам бир-бирларимизни сал-
Дуо қилиб турайлик бир-биримизни,,,🙏
Ўзимизга шу ишни айласак одат-
Бўлсакда меҳнатда,қилсак ибодат-
Туфайли кечирса айбимиз шояд-
Дуо қилиб юрайлик бир-биримизни,,,🙏
Ижобат дейдилар кўпнинг дуоси,
Дуо қилганларнинг бўлай фидоси,
Сўзимнинг бошию ҳам интиҳоси-
Дуо қилиб турайлик бир-биримизни,,,!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 03:30
😳😱ДАХШАТЛИ ВОҚЕА ДУБАЙДАН ЎЛИГИ КЕЛГАН ФОХИША ҚИЗНИ ҚАБРИНИ ОЧИБ КЎРИШДИ😱😰
Менинг исмим Надия 2003 йилман.
Бир қурқинчли воқеанинг гувохи бўлдим, Дугонамнинг опаси бор эди унинг Шу йили дубайдан касалик юқтириб қайитди, тўғрироғи узини эмас жазатини юборишди.
Дугонамга рахимим келди у жуда тушкун холатда эди, уни ёнида қолдим.Жанозани эртасида тунида мени уйғотди, уни ёнида эдим ушанда соат 03:20 дақиқа утар эди.Менга еғлаб опам тирик, у кийналяпти уни опкеламан деди.
Уни ахволани куриб Отаси қизига ишониб қабрни очтиришга қарор қилдилар. Қабрни очишганда қурқинчли аянчли ходисани гувохи бўлишди ....
ДАВОМИНИ УҚИНГ👇
Менинг исмим Надия 2003 йилман.
Бир қурқинчли воқеанинг гувохи бўлдим, Дугонамнинг опаси бор эди унинг Шу йили дубайдан касалик юқтириб қайитди, тўғрироғи узини эмас жазатини юборишди.
Дугонамга рахимим келди у жуда тушкун холатда эди, уни ёнида қолдим.Жанозани эртасида тунида мени уйғотди, уни ёнида эдим ушанда соат 03:20 дақиқа утар эди.Менга еғлаб опам тирик, у кийналяпти уни опкеламан деди.
Уни ахволани куриб Отаси қизига ишониб қабрни очтиришга қарор қилдилар. Қабрни очишганда қурқинчли аянчли ходисани гувохи бўлишди ....
ДАВОМИНИ УҚИНГ👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Dec, 01:45
🍃➖Пайғамбаримиз ﷺ га БИР ДОНА саловат айтишнинг фазилати:
🌱➖ Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Умматимдан ким менга холис бўлиб қалбидан бир дона саловат айтса, Аллоҳ унга шу сабаб;
🌸🌱👉 ўнта раҳмат йўллайди,
🌸🌱👉 ўн даражага кўтаради,
🌸🌱👉 ўнта ҳасанот ёзади,
🌸🌱👉 ўнта хатосини ўчиради»
Насоий, Табароний, Баззор.
🍃➖ Пайғамбар алайҳиссаломга хохлаганингизча саловот айтинг илтимос!
Аллоҳ рози бўлсин сиздан!😊👇
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖Аллоҳумма солли аълаа набиййинаа Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
𝒜𝓁𝒽𝒶𝓂𝒹𝓊𝓁𝒾𝓁𝓁𝒶𝒽
🍀👇👇👇🍀
@ibratli_sozlar
🌱➖ Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Умматимдан ким менга холис бўлиб қалбидан бир дона саловат айтса, Аллоҳ унга шу сабаб;
🌸🌱👉 ўнта раҳмат йўллайди,
🌸🌱👉 ўн даражага кўтаради,
🌸🌱👉 ўнта ҳасанот ёзади,
🌸🌱👉 ўнта хатосини ўчиради»
Насоий, Табароний, Баззор.
🍃➖ Пайғамбар алайҳиссаломга хохлаганингизча саловот айтинг илтимос!
Аллоҳ рози бўлсин сиздан!😊👇
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
🌱🌹➖Аллоҳумма солли аълаа набиййинаа Муҳаммад
🌹🌱➖ Аллоҳумма солли аълаа набиййина Муҳаммад
𝒜𝓁𝒽𝒶𝓂𝒹𝓊𝓁𝒾𝓁𝓁𝒶𝒽
🍀👇👇👇🍀
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Dec, 15:30
УЙИНГИЗГА ЕТҚАЗИБ БЕРАМИЗ
😍
🔊ТАВАРЛАР СКИДКАДА УЛГИРИБ ҚОЛИЛАР❗️
😍ОШХОНА БУЮМЛАРИ ОПТОМ НАРХДА ЭНГ АСОСИЙСИ 1ДОНА ЗАКАЗ ҚИЛСАНГИЗ ҲАМ ОПТОМ НАРҲДА ОЛАСИЗ . КАНАЛГА УЛАНИНГ ЖУДА КЎП СИЗ ХОХЛАГАН НАРСАЛАР😍👏👍
Уйингиздан чиқмай туриб бизга заказ беринг ва бир кунга қолмай қулингизда бўлади.
ТУРКИЯ, ДУБАЙ, ЭРОН,ХИТОЙ ТАВАРЛАРИ ФАҚАТ БИЗДА😍
НАЛИЧИДА ХАММА ТАВАР БОР❗️
Заказлар буйича👇
T.me/ROYAL_JIHOZLAR
+998884981010
КАНАЛГА ЎЛАНИНГ 👇
https://t.me/+PSupvsKQ33AzMmRi
https://t.me/+PSupvsKQ33AzMmRi
https://t.me/+PSupvsKQ33AzMmRi
😍
🔊ТАВАРЛАР СКИДКАДА УЛГИРИБ ҚОЛИЛАР❗️
😍ОШХОНА БУЮМЛАРИ ОПТОМ НАРХДА ЭНГ АСОСИЙСИ 1ДОНА ЗАКАЗ ҚИЛСАНГИЗ ҲАМ ОПТОМ НАРҲДА ОЛАСИЗ . КАНАЛГА УЛАНИНГ ЖУДА КЎП СИЗ ХОХЛАГАН НАРСАЛАР😍👏👍
Уйингиздан чиқмай туриб бизга заказ беринг ва бир кунга қолмай қулингизда бўлади.
ТУРКИЯ, ДУБАЙ, ЭРОН,ХИТОЙ ТАВАРЛАРИ ФАҚАТ БИЗДА😍
НАЛИЧИДА ХАММА ТАВАР БОР❗️
Заказлар буйича👇
T.me/ROYAL_JIHOZLAR
+998884981010
КАНАЛГА ЎЛАНИНГ 👇
https://t.me/+PSupvsKQ33AzMmRi
https://t.me/+PSupvsKQ33AzMmRi
https://t.me/+PSupvsKQ33AzMmRi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Dec, 15:22
📝АЛДАНГАН КАЙИН АКА(ёхуд маккор куёвнинг найранглари)-деб номладим бу булиб утган воқеани.
Оилада икки киз,бир угилмиз-дея уз бошларидан утказганларини менга ёзиб юборибдилар,однодаги бир дустим. Уларнинг илтимосларига биноан,мен мана шу булиб утган вокеани сизларга такдим этаябман.
Азиз диндошим,мана шу булиб утган вокеани укиб, хамма узига бир хулоса чикарар ва сабок олар деган умиддаман.. Чунки бу хаётда кимнидир алдаб,чув тушуриб,унинг соддалигидан фойданиш,бу энг катта гунох хисобланади.Билиб-билмай биз хам шундай ишларга кул урмайлик,Бировнинг дилини огритиб,уни какшатиб хеч ким хеч качон рушнолик курмаган ва курмайди хам. Бу дустимизга айтадиган бирон маслахатларингиз булса кутиб коламиз..
Мен бир угилман шу сабаб мени ёш уйлантиришди. Биласиз узбекчилик рузгор бола-чакани бокиш учун ишлаш керак. Жиззах бозорига 2000 чи йил паттачи булиб ишга кирдим,у ерда 12 йил ишладим. Уша вактлар топишим яхши кариндош-уруглар нима ёрдам сураса тайёр эдим. Ёрдам сураган одамни сузини ерда колдирмасдим. Менга хам боглаб бермаган экан бу ишни.2012 йил ишдан бушадим,хаммаси шундан кейин бошланди. Углим ва аёлим шифохонага тушди. Узимни ишим оркага кетди,озми купми йигиб куйган пулимни ишлатиб нима иш килишни билмай савдога кул урдим.Бир танишим Тошкетда гипирмаркетда аёллар оёк кийимини сотарди. Шу танишимдан насия килиб савдони бошладим. Худо куллади уша вактлар савдо яхши эди.узимни сал тиклаб олдим. Кунларни бирида куёвимиз синглимни эри келиб,ака менга куп ёрдам килгансиз мени банкда танишларим бор,уч йилга кам фоизли кредит оберай,мени номимга тугирласак асал аричиликка оламиз деди. Уларни асалариси бор эди .лекин харажати бор деди,менга маъкул булди, лекин банкга залогни узим топишим керак эди.
Ёрдам сурамаган кариндошларим колмади хеч кимдан садо чикмади. Ахири ахволимни курган кайни акам матиз машинасини куядиган булди. Битта машина билан иш битмас экан,роса югура-югур когозбозлик харажат купайди. Уттиз беш миллион олиш учун саккиз миллион сум билан яна банкдаги одамга беш юз доллар кетди. Энди пулни оламиз диб уйладим .банкдаги одам бир хафтада оласизлар деди,кута бошладим. Ушанда кун утиши кийин булди ахири айтилган кун келди.
Ман куёвга тел килдим у ака сал кутамиз экан деди. Хуп деб яна бир хафта кутдим.кунига тел киламан куёвимиз хар хил бахона килади. Узим банкга бордим ва суриштирдим ушанда хаммаси маълум булди. Компютирда утирган одам,укажон пул чикиб кетган саккиз кун олдин деди.Куёвингиз олиб кетди деди. Муз каби яхлагандик булдим.
Тугри куёвни олдига бордим. Ака мен машина олиб куйдим сизни харажатларизни бераман деди. Шунда алданганимни сездим савдодаги пулни ишлатганман,Тошкетдан кунига пул сурайди,кайни акам булган вокияни эшитиб машинамни чикариб бер деб туриб олди.
Кайга боришимни,кимга дардимни айтишимни билмай,бир вактлари ёрдам килиб куйганман деб кариндошларника бирма-бир бордим. Хеч ким ёрдам килмади. Кайтанига устимдан кулишди,шармандаликка чидолмай Туркияга чикиб кетдим. Оз ойлик булсада иложим йук монтёрликда ишлаябман. Харажатларим у ёкда турсин кайни акамни машинаси хам чикмади,хали куёвга тел килсам олмайди. Чёрныйга солган бошка номердан чиксам овозимни эшитиши билан учиради.
Исмимни узгартириб бир хикоя килиб берсангиз укиганлар зора мендек адашмасин куймасин дейман.
Хали хечкимга айтмаган дардларимни сизга ёзиб анча енгил тортгандек булдим.
Хурмат ва эхтиром билан Рашидбек.
Мен бу булиб утган вокеага узгартириш киритмадим.. кандай булса,шундайлигича сизларнинг хукмингизга хавола этдим азизларим.. Афсуски бундай адолатсизликлар,чув тушуриб,алдаб кетишлар кариндош-уруглар орасида куп учрамокда..Бу беш кунлик дунёда кариндош-уруглар бир-бирини куллаб-кувватлаб,бир-бирига ёрдам бериш урнига,шундай адолатсизлик килишлари Худога хам хуш келмайди албатта.. Ахир бунинг хам савол-жавоблари бор, бандасини алдагани билан Аллохни алдаёлмаслигини нахотки билишмаса бу курнамаклар... Фикр ва мулохазаларингизни кутиб коламиз.
Оилада икки киз,бир угилмиз-дея уз бошларидан утказганларини менга ёзиб юборибдилар,однодаги бир дустим. Уларнинг илтимосларига биноан,мен мана шу булиб утган вокеани сизларга такдим этаябман.
Азиз диндошим,мана шу булиб утган вокеани укиб, хамма узига бир хулоса чикарар ва сабок олар деган умиддаман.. Чунки бу хаётда кимнидир алдаб,чув тушуриб,унинг соддалигидан фойданиш,бу энг катта гунох хисобланади.Билиб-билмай биз хам шундай ишларга кул урмайлик,Бировнинг дилини огритиб,уни какшатиб хеч ким хеч качон рушнолик курмаган ва курмайди хам. Бу дустимизга айтадиган бирон маслахатларингиз булса кутиб коламиз..
Мен бир угилман шу сабаб мени ёш уйлантиришди. Биласиз узбекчилик рузгор бола-чакани бокиш учун ишлаш керак. Жиззах бозорига 2000 чи йил паттачи булиб ишга кирдим,у ерда 12 йил ишладим. Уша вактлар топишим яхши кариндош-уруглар нима ёрдам сураса тайёр эдим. Ёрдам сураган одамни сузини ерда колдирмасдим. Менга хам боглаб бермаган экан бу ишни.2012 йил ишдан бушадим,хаммаси шундан кейин бошланди. Углим ва аёлим шифохонага тушди. Узимни ишим оркага кетди,озми купми йигиб куйган пулимни ишлатиб нима иш килишни билмай савдога кул урдим.Бир танишим Тошкетда гипирмаркетда аёллар оёк кийимини сотарди. Шу танишимдан насия килиб савдони бошладим. Худо куллади уша вактлар савдо яхши эди.узимни сал тиклаб олдим. Кунларни бирида куёвимиз синглимни эри келиб,ака менга куп ёрдам килгансиз мени банкда танишларим бор,уч йилга кам фоизли кредит оберай,мени номимга тугирласак асал аричиликка оламиз деди. Уларни асалариси бор эди .лекин харажати бор деди,менга маъкул булди, лекин банкга залогни узим топишим керак эди.
Ёрдам сурамаган кариндошларим колмади хеч кимдан садо чикмади. Ахири ахволимни курган кайни акам матиз машинасини куядиган булди. Битта машина билан иш битмас экан,роса югура-югур когозбозлик харажат купайди. Уттиз беш миллион олиш учун саккиз миллион сум билан яна банкдаги одамга беш юз доллар кетди. Энди пулни оламиз диб уйладим .банкдаги одам бир хафтада оласизлар деди,кута бошладим. Ушанда кун утиши кийин булди ахири айтилган кун келди.
Ман куёвга тел килдим у ака сал кутамиз экан деди. Хуп деб яна бир хафта кутдим.кунига тел киламан куёвимиз хар хил бахона килади. Узим банкга бордим ва суриштирдим ушанда хаммаси маълум булди. Компютирда утирган одам,укажон пул чикиб кетган саккиз кун олдин деди.Куёвингиз олиб кетди деди. Муз каби яхлагандик булдим.
Тугри куёвни олдига бордим. Ака мен машина олиб куйдим сизни харажатларизни бераман деди. Шунда алданганимни сездим савдодаги пулни ишлатганман,Тошкетдан кунига пул сурайди,кайни акам булган вокияни эшитиб машинамни чикариб бер деб туриб олди.
Кайга боришимни,кимга дардимни айтишимни билмай,бир вактлари ёрдам килиб куйганман деб кариндошларника бирма-бир бордим. Хеч ким ёрдам килмади. Кайтанига устимдан кулишди,шармандаликка чидолмай Туркияга чикиб кетдим. Оз ойлик булсада иложим йук монтёрликда ишлаябман. Харажатларим у ёкда турсин кайни акамни машинаси хам чикмади,хали куёвга тел килсам олмайди. Чёрныйга солган бошка номердан чиксам овозимни эшитиши билан учиради.
Исмимни узгартириб бир хикоя килиб берсангиз укиганлар зора мендек адашмасин куймасин дейман.
Хали хечкимга айтмаган дардларимни сизга ёзиб анча енгил тортгандек булдим.
Хурмат ва эхтиром билан Рашидбек.
Мен бу булиб утган вокеага узгартириш киритмадим.. кандай булса,шундайлигича сизларнинг хукмингизга хавола этдим азизларим.. Афсуски бундай адолатсизликлар,чув тушуриб,алдаб кетишлар кариндош-уруглар орасида куп учрамокда..Бу беш кунлик дунёда кариндош-уруглар бир-бирини куллаб-кувватлаб,бир-бирига ёрдам бериш урнига,шундай адолатсизлик килишлари Худога хам хуш келмайди албатта.. Ахир бунинг хам савол-жавоблари бор, бандасини алдагани билан Аллохни алдаёлмаслигини нахотки билишмаса бу курнамаклар... Фикр ва мулохазаларингизни кутиб коламиз.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Dec, 14:30
— Келинингизга «болани олдир», деб айтдим. Тўрттаси етади ўзи. Шундоғам рўзғорга етказолмай юрибман... - ҳасрат қилди ўғил онасига.
— Шунда онаси ўғлига қараб шундай деди, ва бу гапни эшитган ўғил шокка тушиб қолди😱
Давоми👇🏼
— Шунда онаси ўғлига қараб шундай деди, ва бу гапни эшитган ўғил шокка тушиб қолди😱
Давоми👇🏼
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Dec, 09:36
Доктор Муҳаммад Ратиб ал Набулси фойдали ёзмаларидан...
ЭҲТИМОЛ БУ НАЖОТДУР...
🖊Жазирама иссиқ. Кўчада юриб бўлмайдиган даражада қуёш нурини аямай сочмоқда. Сен эса машинангда кетаяпсан. Кўчада бир одамни терга ботиб йўлда кетаётганини кўрдинг. Ҳаттоки кийимлари тер сувидан ювилиб ҳўл бўлиб ҳам кетган. Сен ундан ирганма, балки машинангни эшигини у инсон учун очиб бер.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Табиий ҳолки ишлашинг керак. Ишдан уйга ҳолдан тойиб бир амаллаб етиб келасан. Барча масъулият сенинг бўйнингда. Шу маҳал волиданг сендан "фалон нарсамни келтирмадингми" деб сўраб қолдилар. Эринма. Уларга шу заҳоти табассум қил ва "Ҳозир онажоним, бир лаҳзада келтириб бераман" деб айт.
Эҳтимол уларнинг қилган дуолари сен учун нажотдур...
🖊Отанг сенга мурожаат қилиб: "ўғлим, мени шу табибга элтиб қўй. Фалон вақтда келгин деб айтган эди" десалар, ҳамма муҳим ишларингни бир озга кечиктириб, уларга: "хўп бўлади отажон" деб айтиб дуоларини олиб қол. Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Намоз ўқияпсан. Атрофингда фарзандинг ўйнаяпти. Сен сажда қилган заҳотинг устингга сакраб, орқангдан сени маҳкам қучоқлаб олди. Фарзандингни бу ишидан асло ғазабланма. Болалигини инобатга олиб, саждангни узайтир.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Кўчада бир ишчини қуёшда, иссиқда холдан тойиб ишлаётганини кўрдинг. Унга тезда муздек сув олиб бер. Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Қушлар учиб келадиган ерга озгина донми ёки гуруч сепиб қўй. Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Одамлар юрадиган йўлакда керакмас қоғозми, сув идишлариними, ширинликлар қоғозиними ёки шунга ўхшаш нарсаларни ташлаб кетишганини кўриб қолдинг. Сен уялмасдан, эринмасдан шуларни олиб махсус идишга солиб қўй.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Сени биров хақорат қилиб, ёмон гапларни сенга қарата айтди. "Оғирроқ бўл". Сени Аллоҳ кечирсин деб айт. Эҳтимол бу сенга нажотдур...
🖊Аллоҳнинг китобидан бир оятни ўқиганингда кўзларинг ёшланди.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Ўсмирларни гуноҳ иш қилаётганини кўриб қолдинг. Шу заҳоти уларни тўхтатиб насиҳат қил.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Кўча кўйда гўзаллигини ошкора қилиб юрган аёлни кўриб қолдинг. Унга қарамасдан, юзингни бур ва истиғфорингни айт.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Кимдир сенга туҳмат қилди. Уни уриб, сўккинг келди. Шу заҳоти Аллоҳ таолонинг қовлини эсла: «Улар ғазабини ютадиганлар ва одамларни авф этадиганлардир. Аллоҳ яхшилик қилувчиларни ёқтиради» (аали имрон 134-оят ). Шундай экан, ғазабингни ют ва уни кечир.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Сенга кимнингдур шарманда бўлган видео ролиги етиб келди. Бу ролик сенга келиб тўхтасин. Уни ҳеч кимга юбориб тарқатма.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
Доктор Муҳаммад Ратиб ал Набулси жаноблари шундай дедилар:
«Аллоҳ ягона Зот. Ундан ўзга илоҳ йўқ. Агарда бир дона чумолини ғарқ бўлишидан асраб қолсанг, бу ишинг Аллоҳнинг даргоҳида йўқолиб кетмайди.
Бир кун келиб ҳаёлга ҳам келмайдиган, оддийгина қилган бир кичкинагина ишимиз ҳисоб китоб кунида мезонларимизни тақсимлаб, ҳал қилиб бериши мумкунлигини биз қаердан ҳам билар эдик. Шундай экан, ҳеч кимни камситма, ҳар қандай ишни Аллоҳ учун қилишга эринма, мутакаббир ҳам бўлма. Доим бир ишни қилишдан аввал ўзингга ўзинг «Эҳтимол бу менинг нажотимдур» деб айт. Шунда ҳаётинг давомида қандай қилиб хайр садақа тақдим қилиш ва саҳийликда узоқ муддатли ғалабани қўлга кириганингни кўрасан.»
☝️Бу мавзуни сизлар учун илиндим. Эҳтимол бу бизнинг нажотимиздур. Сиз ҳам бошқалар билан улашинг. Эҳтимол бу сизнинг нажотингиздур...
✨Бугунги ҳикмат✨
Сени ҳурмат қилиб, яхши кўрган инсонга ёмонлик қила кўрма.
Сенга муҳтож бўлиб турган шахсга "мен машғулман" деб айтма.
Сенга ишонган шахсни алдама.
Сени доим эслаб турадиган шахсни сен унутма.
ЭҲТИМОЛ БУ НАЖОТДУР...
🖊Жазирама иссиқ. Кўчада юриб бўлмайдиган даражада қуёш нурини аямай сочмоқда. Сен эса машинангда кетаяпсан. Кўчада бир одамни терга ботиб йўлда кетаётганини кўрдинг. Ҳаттоки кийимлари тер сувидан ювилиб ҳўл бўлиб ҳам кетган. Сен ундан ирганма, балки машинангни эшигини у инсон учун очиб бер.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Табиий ҳолки ишлашинг керак. Ишдан уйга ҳолдан тойиб бир амаллаб етиб келасан. Барча масъулият сенинг бўйнингда. Шу маҳал волиданг сендан "фалон нарсамни келтирмадингми" деб сўраб қолдилар. Эринма. Уларга шу заҳоти табассум қил ва "Ҳозир онажоним, бир лаҳзада келтириб бераман" деб айт.
Эҳтимол уларнинг қилган дуолари сен учун нажотдур...
🖊Отанг сенга мурожаат қилиб: "ўғлим, мени шу табибга элтиб қўй. Фалон вақтда келгин деб айтган эди" десалар, ҳамма муҳим ишларингни бир озга кечиктириб, уларга: "хўп бўлади отажон" деб айтиб дуоларини олиб қол. Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Намоз ўқияпсан. Атрофингда фарзандинг ўйнаяпти. Сен сажда қилган заҳотинг устингга сакраб, орқангдан сени маҳкам қучоқлаб олди. Фарзандингни бу ишидан асло ғазабланма. Болалигини инобатга олиб, саждангни узайтир.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Кўчада бир ишчини қуёшда, иссиқда холдан тойиб ишлаётганини кўрдинг. Унга тезда муздек сув олиб бер. Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Қушлар учиб келадиган ерга озгина донми ёки гуруч сепиб қўй. Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Одамлар юрадиган йўлакда керакмас қоғозми, сув идишлариними, ширинликлар қоғозиними ёки шунга ўхшаш нарсаларни ташлаб кетишганини кўриб қолдинг. Сен уялмасдан, эринмасдан шуларни олиб махсус идишга солиб қўй.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Сени биров хақорат қилиб, ёмон гапларни сенга қарата айтди. "Оғирроқ бўл". Сени Аллоҳ кечирсин деб айт. Эҳтимол бу сенга нажотдур...
🖊Аллоҳнинг китобидан бир оятни ўқиганингда кўзларинг ёшланди.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Ўсмирларни гуноҳ иш қилаётганини кўриб қолдинг. Шу заҳоти уларни тўхтатиб насиҳат қил.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Кўча кўйда гўзаллигини ошкора қилиб юрган аёлни кўриб қолдинг. Унга қарамасдан, юзингни бур ва истиғфорингни айт.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Кимдир сенга туҳмат қилди. Уни уриб, сўккинг келди. Шу заҳоти Аллоҳ таолонинг қовлини эсла: «Улар ғазабини ютадиганлар ва одамларни авф этадиганлардир. Аллоҳ яхшилик қилувчиларни ёқтиради» (аали имрон 134-оят ). Шундай экан, ғазабингни ют ва уни кечир.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
🖊Сенга кимнингдур шарманда бўлган видео ролиги етиб келди. Бу ролик сенга келиб тўхтасин. Уни ҳеч кимга юбориб тарқатма.
Эҳтимол бу сенинг нажотингдур...
Доктор Муҳаммад Ратиб ал Набулси жаноблари шундай дедилар:
«Аллоҳ ягона Зот. Ундан ўзга илоҳ йўқ. Агарда бир дона чумолини ғарқ бўлишидан асраб қолсанг, бу ишинг Аллоҳнинг даргоҳида йўқолиб кетмайди.
Бир кун келиб ҳаёлга ҳам келмайдиган, оддийгина қилган бир кичкинагина ишимиз ҳисоб китоб кунида мезонларимизни тақсимлаб, ҳал қилиб бериши мумкунлигини биз қаердан ҳам билар эдик. Шундай экан, ҳеч кимни камситма, ҳар қандай ишни Аллоҳ учун қилишга эринма, мутакаббир ҳам бўлма. Доим бир ишни қилишдан аввал ўзингга ўзинг «Эҳтимол бу менинг нажотимдур» деб айт. Шунда ҳаётинг давомида қандай қилиб хайр садақа тақдим қилиш ва саҳийликда узоқ муддатли ғалабани қўлга кириганингни кўрасан.»
☝️Бу мавзуни сизлар учун илиндим. Эҳтимол бу бизнинг нажотимиздур. Сиз ҳам бошқалар билан улашинг. Эҳтимол бу сизнинг нажотингиздур...
✨Бугунги ҳикмат✨
Сени ҳурмат қилиб, яхши кўрган инсонга ёмонлик қила кўрма.
Сенга муҳтож бўлиб турган шахсга "мен машғулман" деб айтма.
Сенга ишонган шахсни алдама.
Сени доим эслаб турадиган шахсни сен унутма.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Dec, 09:00
❗️🎄ЯНГИ ЙИЛ БАЙРАМ ДАСТУРХОННИ ҚАНДАЙ БЕЗАТИШНИ ЎЙЛАБ🤔БОШИНГИЗ ҚОТАЯБДИМИ❓
🍽БИЗДА БУНИНГ ЕЧИМИ БОР 999ХИЛ БАЙРАМ☃️ДАСТУРХОН БЕЗАТИШ УЧУН ИДЕЯЛАР ЖОЙЛАДИК🍱
🥗99~ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР 🍰 ПИШИРИҚ ВА 🍧 ШИРИНЛИКЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍗🍜ЭНГ ЗЎР БАЙРАМ🫕ТАОМЛАРИ ШУ КАНАЛДА ЖАМЛАНГАН🤗
🎄ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/HHUJjUHNxwJkMTVi
🍽БИЗДА БУНИНГ ЕЧИМИ БОР 999ХИЛ БАЙРАМ☃️ДАСТУРХОН БЕЗАТИШ УЧУН ИДЕЯЛАР ЖОЙЛАДИК🍱
🥗99~ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР 🍰 ПИШИРИҚ ВА 🍧 ШИРИНЛИКЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍗🍜ЭНГ ЗЎР БАЙРАМ🫕ТАОМЛАРИ ШУ КАНАЛДА ЖАМЛАНГАН🤗
🎄ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/HHUJjUHNxwJkMTVi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Dec, 04:30
Ибрат бекати
Аввалдан айтиб қўйиш лозим — бунда ўзимни заррача мақташ ниятим йўқ. Ўшанда нимаики бўлган бўлса, Аллоҳнинг изни биландир.
Бу ҳикоя бундан 11 йил муқаддам, хорижий давлатлардан бирига қилинган сафар чоғида бўлган эди. Дунёнинг 18 та давлатидан тил ўрганиш курси амалиётини ўташ учун келган 120 чоғли талаба ичида эстониялик икки қиз ҳам бор эди. Уларнинг китобхонлиги, айниқса, кўнгилочар дастурлар чоғида ўзларини четга олиб туриши, ҳар бир нарса-ҳодисага ажиб ҳайрат билан боқишлари эътиборимни тортди. Бир оқшом дискотека ва чўмилишдан бош тортган уч-тўрт киши бир стол атрофида ўтириб қолдик ва яқиндан танишдик. Бири Алиса, иккинчиси Кадри экан. Шарқшунослик факултетида ўқишаркан. Суҳбатимиз шарқ алломалари асарларига тақалганда Алиса сўраб қолди:
— Нега “Лайли ва Мажнун”, “Фарҳод ва Ширин” каби асарларда ошиқ-маъшуқлар висолга етмайди? Барчасида бир хиллик… Ахир ҳаётда ҳадеб бундай бўлавермайди-ку…
Мен уларга мажозий ишқ, тасаввуф ҳақида билганларимни айтдим. Бунда биру бор бўлган Аллоҳга интилиш борлигини англатдим. Қизиғи, улар ҳали Ислом ҳақида тасаввурга эгамас экан. Гап айланиб динларга тақалди. Шунда улардан сўрадим:
— Сизларнинг динингиз нима?
Улар елка қисишди.
— Ибодат қиласизларми?
— Ҳа, тупроққа сиғинамиз, — дейишди.
— Нега? — дедим беихтиёр.
— Чунки у бизга ризқ беради. Ундан турли ноз-неъмат униб чиқади.
— Лекин сизу-биз унинг юзига оёқ қўямиз-ку?
— Аҳлату чиқиндилар ҳам унинг бағрига тўкилади… — Ёнимдаги қримлик дўстим ҳам мулойим табассум ила қўшимча қилди.
Уларнинг юзи қизарди. Бири баҳсга киришди. Лекин мен ётиғи билан ерни хоҳлаганча “таҳқирласа” бўлишини, қўл билан ушлаш, оёқ билан тепиш, қўполроқ айтганда устига бавл қилиш ҳам мумкин бўлган нарса ҳеч қачон Худо бўлолмаслигини айтдим. Улар хайрлашмай туриб кетишди.
Орадан уч кун ўтгач, Алиса бир аҳволда ёнимга келди. Кўзлари киртайган, ранги сўниққан. Паришон бир вазиятда саломни ҳам унутиб савол берди:
— Борди-ю, ер Худомас экан, унда ким?
— Аллоҳ!
— У қаерда?
— Ҳамма жойда.
— Нега энди Қуёш, Ой ёки кўриниб турган бошқа бир жисм эмас, кўринмас бир нарсани айтаяпсан?
— Уни кўриш, ушлаш мумкин бўлганида Илоҳ бўлолмасди…
— Кўрмай туриб ишониб бўлмайди-ку, ахир…
Унинг изтиробини ҳис қилардим. Сал нарида шериги ҳам мўлтираб турган экан. Иккисини ўриндиққа таклиф этдим ва саволлар бердим.
— Хўш, жисмингиз кўринади-ю, руҳингиз-чи? Дарахтни тебратаётган шамолни айнан кўриб турибсизми? Кислородни-чи?… Кўрмай туриб ҳам борлигига барчамиз шоҳидлик берадиган қанча яратиқ бор ахир…
Ҳар иккиси ҳам ўйга толди. Яна хайрни насия қилиб, ўз тилида ўзаро гаплашиб кетиб қолишди. Сафаримиз якунига етай деганда улар яна йўлимни кесиб чиқишди. Биринчи бўлиб Алиса гап бошлади:
— Мусулмон бўлмоқчиман! Дугонам яна бир карра ўйлаб кўради. Хўш, динингнинг шартлари қандай? Қийин эмасми? Уни қайси китобдан ўргансам бўлади?…
Кўзларимдан ёш чиқиб кетди.
— Субҳоналлоҳ! — дедим.
— Бу нима деганинг? — тушунолмай сўради Алиса.
Ўзимни қўлга олиб, Яратганга шукр айтиб, дўстимнинг саволларига жавоб бердим. У эса қолган вақтда фақат китоб дўконларига кириб, турли тиллардаги Қуръони каримни йиғишга тутинди….
Учоққа чиқиш олдидан ҳар иккиси ўз совғасини берди. Мен ҳам уларга шарқ алломаларининг сара асарларидан ҳадя қилдим…
Орадан анча вақт ўтиб, Алисадан мактуб олдим. У бир мусулмон йигитга турмушга чиқибди. Фарзандларига ҳам Аллоҳни танитаётган экан…
Абдулатиф Абдуллаев.
Аввалдан айтиб қўйиш лозим — бунда ўзимни заррача мақташ ниятим йўқ. Ўшанда нимаики бўлган бўлса, Аллоҳнинг изни биландир.
Бу ҳикоя бундан 11 йил муқаддам, хорижий давлатлардан бирига қилинган сафар чоғида бўлган эди. Дунёнинг 18 та давлатидан тил ўрганиш курси амалиётини ўташ учун келган 120 чоғли талаба ичида эстониялик икки қиз ҳам бор эди. Уларнинг китобхонлиги, айниқса, кўнгилочар дастурлар чоғида ўзларини четга олиб туриши, ҳар бир нарса-ҳодисага ажиб ҳайрат билан боқишлари эътиборимни тортди. Бир оқшом дискотека ва чўмилишдан бош тортган уч-тўрт киши бир стол атрофида ўтириб қолдик ва яқиндан танишдик. Бири Алиса, иккинчиси Кадри экан. Шарқшунослик факултетида ўқишаркан. Суҳбатимиз шарқ алломалари асарларига тақалганда Алиса сўраб қолди:
— Нега “Лайли ва Мажнун”, “Фарҳод ва Ширин” каби асарларда ошиқ-маъшуқлар висолга етмайди? Барчасида бир хиллик… Ахир ҳаётда ҳадеб бундай бўлавермайди-ку…
Мен уларга мажозий ишқ, тасаввуф ҳақида билганларимни айтдим. Бунда биру бор бўлган Аллоҳга интилиш борлигини англатдим. Қизиғи, улар ҳали Ислом ҳақида тасаввурга эгамас экан. Гап айланиб динларга тақалди. Шунда улардан сўрадим:
— Сизларнинг динингиз нима?
Улар елка қисишди.
— Ибодат қиласизларми?
— Ҳа, тупроққа сиғинамиз, — дейишди.
— Нега? — дедим беихтиёр.
— Чунки у бизга ризқ беради. Ундан турли ноз-неъмат униб чиқади.
— Лекин сизу-биз унинг юзига оёқ қўямиз-ку?
— Аҳлату чиқиндилар ҳам унинг бағрига тўкилади… — Ёнимдаги қримлик дўстим ҳам мулойим табассум ила қўшимча қилди.
Уларнинг юзи қизарди. Бири баҳсга киришди. Лекин мен ётиғи билан ерни хоҳлаганча “таҳқирласа” бўлишини, қўл билан ушлаш, оёқ билан тепиш, қўполроқ айтганда устига бавл қилиш ҳам мумкин бўлган нарса ҳеч қачон Худо бўлолмаслигини айтдим. Улар хайрлашмай туриб кетишди.
Орадан уч кун ўтгач, Алиса бир аҳволда ёнимга келди. Кўзлари киртайган, ранги сўниққан. Паришон бир вазиятда саломни ҳам унутиб савол берди:
— Борди-ю, ер Худомас экан, унда ким?
— Аллоҳ!
— У қаерда?
— Ҳамма жойда.
— Нега энди Қуёш, Ой ёки кўриниб турган бошқа бир жисм эмас, кўринмас бир нарсани айтаяпсан?
— Уни кўриш, ушлаш мумкин бўлганида Илоҳ бўлолмасди…
— Кўрмай туриб ишониб бўлмайди-ку, ахир…
Унинг изтиробини ҳис қилардим. Сал нарида шериги ҳам мўлтираб турган экан. Иккисини ўриндиққа таклиф этдим ва саволлар бердим.
— Хўш, жисмингиз кўринади-ю, руҳингиз-чи? Дарахтни тебратаётган шамолни айнан кўриб турибсизми? Кислородни-чи?… Кўрмай туриб ҳам борлигига барчамиз шоҳидлик берадиган қанча яратиқ бор ахир…
Ҳар иккиси ҳам ўйга толди. Яна хайрни насия қилиб, ўз тилида ўзаро гаплашиб кетиб қолишди. Сафаримиз якунига етай деганда улар яна йўлимни кесиб чиқишди. Биринчи бўлиб Алиса гап бошлади:
— Мусулмон бўлмоқчиман! Дугонам яна бир карра ўйлаб кўради. Хўш, динингнинг шартлари қандай? Қийин эмасми? Уни қайси китобдан ўргансам бўлади?…
Кўзларимдан ёш чиқиб кетди.
— Субҳоналлоҳ! — дедим.
— Бу нима деганинг? — тушунолмай сўради Алиса.
Ўзимни қўлга олиб, Яратганга шукр айтиб, дўстимнинг саволларига жавоб бердим. У эса қолган вақтда фақат китоб дўконларига кириб, турли тиллардаги Қуръони каримни йиғишга тутинди….
Учоққа чиқиш олдидан ҳар иккиси ўз совғасини берди. Мен ҳам уларга шарқ алломаларининг сара асарларидан ҳадя қилдим…
Орадан анча вақт ўтиб, Алисадан мактуб олдим. У бир мусулмон йигитга турмушга чиқибди. Фарзандларига ҳам Аллоҳни танитаётган экан…
Абдулатиф Абдуллаев.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Dec, 03:59
📝НОШУКУР АЁЛНИНГ НИЯТИ
Тўрт нафар қизим бор, бир-биридан ширин, ақлли, зукко қизалоқлар онасиман. Улардан нолишга ҳаққим йўқ. Лекин тан оламан, ҳеч бир қизим туғилганда хурсанд бўлмаганман, “яна қизми, нега яна қиз туғилди?”, деб ҳўнграб йиғлаганларим ёдимда. Ўғил туғиб, керилиб ётган ҳамхоналаримга ҳам ҳавас, ҳам ҳасад билан қараганларим эсимда. “Нега улар ўғил туғишади, менинг эса бу борада омадим чопмай, мудом қиз туғавераман, улардан қандай кам жойим бор, нега Аллоҳ менга нисбатан бунақа ноҳақлик қилаверади?”, деб ўйлардим. Аслида, эрим бирон марта менга ортиқча гап айтмаган, нега қиз туғдинг, деб таъна ҳам қилмаган. Еганимиз олдимизда, емаганимиз кетимизда, бирон нимага зориқтирмаган, қизларимга яхши қарар, яхши кийинтирар, уларга меҳр берарди. Ҳамма гап менда эди, қизларимга қараб туриб, фақат Худога нола қилардим: ”эй, Худо менгаям ўғил бер, майли, у бирон нуқсони билан туғилсин, майли, унинг бирон ери кам бўлсин, ногирон бўлсаям майли, фақат ўғил бола бўлса, бас”, дердим. Ҳозир бу айтган гапларимдан нечоғлик пушаймонлигимни билсангиз эди. Ўшанда бу гапларнинг моҳиятини англамаган бўлсам керак, шунчаки тил учида айтиб қўйганман, азбаройи ўғиллик бўлишни қаттиқ хоҳлаганимдан оғзимдан чиқаётган сўзларга эътибор бермаганман, мен қиз эмас, ўғиллик бўлишни жуда истаганимдан, шундай деганман. Лекин ният қилдингми, уни бутун қилиш кераклигини ўйламабман. Бу гапнинг амалга ошиши мумкинлигига ишонмабман.
Ўз вақтида аёллар кўригига чиқдим, мени ҳисобга олишди, бир қатор таҳлиллар топширдим. Шифокорим скрининг марказига жўнатганда, нималарнидир баҳона қилиб, бормадим, у ерга наша чекадиганлар, спиртли ичимликлар ичадиганлар бораверсин, эрим ҳам ичмаса, чекмаса, биздан ногирон бола туғилармиди, деб ўйлаганман. “Буям қиз бўлса керак, нима бўлса, бўлди, энди буёғи пешонамдан, кўрикдан ҳам ўтмайман, қиз бўлса, бошқа туғмайман”, деб ўзимга ўзим ваъда бердим. Лекин юрагимда яна умид уйғонди, Яратган нолаларимни эшитган бўлса керак, кўз ёшларимга раҳм қилиб, менга ўғил ато этар, деган ўйдан йироқ эмасдим.
Хуллас, тезда тўққиз ой ҳам ўтиб, бола туғиладиган вақт келди. “Ўғил” деган хитобни эшитишим билан, ўзимда йўқ хурсанд бўлиб бақириб юбордим. Шунақаям хурсанд бўлганманки, буни сўз билан ифодалаб бера олмайман. Неча йиллик орзуим ниҳоят ушалди, мен ўғиллик бўлдим.
Чақалоқни дабдаба билан туғруқхонадан олиб чиқдик, ҳамма бахтиёр, ҳамма хурсанд.
Бола икки ойлик бўлгунига қадар ҳеч бир ўзгариш сезганимиз йўқ. Уни илк текширувга олиб чиққанимда, шифокор ўз шубҳаларини айтди, текширувга жўнатди.
Эҳ, болам туғма фалаж бўлиб' туғилган экан, уни кўрсатмаган дўхтирларимиз, олиб бормаган табибу, шифохоналаримиз қолмади, ҳамма тузатамиз, қўлдан келганча ҳаракат қиламиз, дейди-ю, бирон бир ўзгариш сезилмайди. Шу тариқа ўғлимиз катта бўла бошлади. У билан бирга ташвишларимиз ортди, югур-югурларимиз кўпайди.
Унга ногиронлар аравачасини олиб бериб, уззукун дам қизларим, дам мен парваришлаймиз, чунки унга мудом эътибор керак...
Ўғиллик бўлишни орзу қилгандим, Аллоҳ менга ўғил берди, лекин ўзим истагандек, кам-кўсти, кемтиги билан берди. Ўз ниятимга ярашасини олдим, энди дардимни кимгаям айтардим. Мен ўз бахтсизлигимни ўзим сўраб олдим.
Яратган бизга фарзанд ато этади, бироқ унинг жинсини сиз ёки биз режалаштиролмаймиз, ҳатто у соғлом туғиладими-йўқми, буниям билиш мушкул масала. Атрофга назар ташлаб, буткул соппа-соғ одамлар ҳам ногирон, бирон жойи кемтик фарзандлар кўришганининг гувоҳи бўлганмиз . Бунга балки қандайдир сабабларни рўкач қилиб кўрсатиш мумкиндир (масалан, яқин қариндошлар орасидаги никоҳ, тамаки чекиш, спиртли ичимликлар ичиш ва бошқалар), бироқ бу аёл мисолида буларнинг ҳеч бирини кўрсата олмайман. Шунчаки бошидан ниятни нотўғри қилди, бутун сўраш ўрнига кемтик сўради , Яратган ҳам сўраганини берди, нияти амалга ошди...
Ниятни яхши қилайлик.
Тўрт нафар қизим бор, бир-биридан ширин, ақлли, зукко қизалоқлар онасиман. Улардан нолишга ҳаққим йўқ. Лекин тан оламан, ҳеч бир қизим туғилганда хурсанд бўлмаганман, “яна қизми, нега яна қиз туғилди?”, деб ҳўнграб йиғлаганларим ёдимда. Ўғил туғиб, керилиб ётган ҳамхоналаримга ҳам ҳавас, ҳам ҳасад билан қараганларим эсимда. “Нега улар ўғил туғишади, менинг эса бу борада омадим чопмай, мудом қиз туғавераман, улардан қандай кам жойим бор, нега Аллоҳ менга нисбатан бунақа ноҳақлик қилаверади?”, деб ўйлардим. Аслида, эрим бирон марта менга ортиқча гап айтмаган, нега қиз туғдинг, деб таъна ҳам қилмаган. Еганимиз олдимизда, емаганимиз кетимизда, бирон нимага зориқтирмаган, қизларимга яхши қарар, яхши кийинтирар, уларга меҳр берарди. Ҳамма гап менда эди, қизларимга қараб туриб, фақат Худога нола қилардим: ”эй, Худо менгаям ўғил бер, майли, у бирон нуқсони билан туғилсин, майли, унинг бирон ери кам бўлсин, ногирон бўлсаям майли, фақат ўғил бола бўлса, бас”, дердим. Ҳозир бу айтган гапларимдан нечоғлик пушаймонлигимни билсангиз эди. Ўшанда бу гапларнинг моҳиятини англамаган бўлсам керак, шунчаки тил учида айтиб қўйганман, азбаройи ўғиллик бўлишни қаттиқ хоҳлаганимдан оғзимдан чиқаётган сўзларга эътибор бермаганман, мен қиз эмас, ўғиллик бўлишни жуда истаганимдан, шундай деганман. Лекин ният қилдингми, уни бутун қилиш кераклигини ўйламабман. Бу гапнинг амалга ошиши мумкинлигига ишонмабман.
Ўз вақтида аёллар кўригига чиқдим, мени ҳисобга олишди, бир қатор таҳлиллар топширдим. Шифокорим скрининг марказига жўнатганда, нималарнидир баҳона қилиб, бормадим, у ерга наша чекадиганлар, спиртли ичимликлар ичадиганлар бораверсин, эрим ҳам ичмаса, чекмаса, биздан ногирон бола туғилармиди, деб ўйлаганман. “Буям қиз бўлса керак, нима бўлса, бўлди, энди буёғи пешонамдан, кўрикдан ҳам ўтмайман, қиз бўлса, бошқа туғмайман”, деб ўзимга ўзим ваъда бердим. Лекин юрагимда яна умид уйғонди, Яратган нолаларимни эшитган бўлса керак, кўз ёшларимга раҳм қилиб, менга ўғил ато этар, деган ўйдан йироқ эмасдим.
Хуллас, тезда тўққиз ой ҳам ўтиб, бола туғиладиган вақт келди. “Ўғил” деган хитобни эшитишим билан, ўзимда йўқ хурсанд бўлиб бақириб юбордим. Шунақаям хурсанд бўлганманки, буни сўз билан ифодалаб бера олмайман. Неча йиллик орзуим ниҳоят ушалди, мен ўғиллик бўлдим.
Чақалоқни дабдаба билан туғруқхонадан олиб чиқдик, ҳамма бахтиёр, ҳамма хурсанд.
Бола икки ойлик бўлгунига қадар ҳеч бир ўзгариш сезганимиз йўқ. Уни илк текширувга олиб чиққанимда, шифокор ўз шубҳаларини айтди, текширувга жўнатди.
Эҳ, болам туғма фалаж бўлиб' туғилган экан, уни кўрсатмаган дўхтирларимиз, олиб бормаган табибу, шифохоналаримиз қолмади, ҳамма тузатамиз, қўлдан келганча ҳаракат қиламиз, дейди-ю, бирон бир ўзгариш сезилмайди. Шу тариқа ўғлимиз катта бўла бошлади. У билан бирга ташвишларимиз ортди, югур-югурларимиз кўпайди.
Унга ногиронлар аравачасини олиб бериб, уззукун дам қизларим, дам мен парваришлаймиз, чунки унга мудом эътибор керак...
Ўғиллик бўлишни орзу қилгандим, Аллоҳ менга ўғил берди, лекин ўзим истагандек, кам-кўсти, кемтиги билан берди. Ўз ниятимга ярашасини олдим, энди дардимни кимгаям айтардим. Мен ўз бахтсизлигимни ўзим сўраб олдим.
Яратган бизга фарзанд ато этади, бироқ унинг жинсини сиз ёки биз режалаштиролмаймиз, ҳатто у соғлом туғиладими-йўқми, буниям билиш мушкул масала. Атрофга назар ташлаб, буткул соппа-соғ одамлар ҳам ногирон, бирон жойи кемтик фарзандлар кўришганининг гувоҳи бўлганмиз . Бунга балки қандайдир сабабларни рўкач қилиб кўрсатиш мумкиндир (масалан, яқин қариндошлар орасидаги никоҳ, тамаки чекиш, спиртли ичимликлар ичиш ва бошқалар), бироқ бу аёл мисолида буларнинг ҳеч бирини кўрсата олмайман. Шунчаки бошидан ниятни нотўғри қилди, бутун сўраш ўрнига кемтик сўради , Яратган ҳам сўраганини берди, нияти амалга ошди...
Ниятни яхши қилайлик.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
26 Dec, 01:45
НОШУКУР
Танишим ночорлигидан шикоят қилди, "қийналяпман, мен ҳам яхши яшагим келади, фарзандларимга фалон-фалон нарсаларни олиб бергим, фалон-фалон кийимларни кийинтиргим келади" дейди. Бу шикоят қилиши биринчи марта эмасди. Ҳар сафар тасалли берардим. Бу сафар қаттиқроқ гапирдим:
– Уйингиз борми?
– Ҳа бор.
– Кимники?
– Ўзимники.
– Ижара эмасми? Ой охирида пул тўла деб ҳеч ким келмаяптими?
– Йўқ.
– Машина кимники?
– Ўзимники.
– Оила борми?
– Ҳа бор, биласизку тақсир.
– Фарзандлар-чи, улар ҳам ўзингизникими?
– Ҳа (шу ерга келганда нега сўраяпганимни тушунди).
– Берган Зот олиб қўйишга қодир эмасми?
– Гапингиз тўғрику-я, лекин сиз барибир тушунмадингиз. Ана, одамлар бекаму-кўст яшаяпти-ку...
– Шукр қилсангизчи! Уйингиз бор, учта соппа-соғ, бир-биридан ширин фарзандингиз бор. Алҳамдулиллаҳ десангизчи!?
– "Э-э-э..." – деди-да, қўлини силтаб кетиб қолди.
Орадан кўп ўтмади. Мен сафарга чиқиб келдим. Тасодиф ўша ака билан кўришиб қолдим. Жудаям абгор аҳволда эди. Аёлини ишга кирганини, қўлига пул тушиб эрини назарига илмай қўйганини, ўғли отасига "сиз бизга нима қилиб бериб қўйдингиз ўзи?" дейишгача борганини, оралари қил учида турганини айтиб қолди. "Машина нима бўлди?" дедим. Аллақачон сотилиб кетибди...
Орадан олти ойча ўтганда эшитдим-ки, ажрашибди, оиласи кўчиб кетибди, ўғли "ҳеч нарсада ҳаққингиз йўқ" деб уйдаги ҳамма нарсани олиб кетибди. Хабар олгани бордим.
Аҳвол жуда ачинарли. "Ака, уй қолибди-ку ҳеч бўлмаса, шукр қилинг" дедим. "Йўқ, уй ҳам қолмайди шекилли, укам билан синглим отамиздан қолган ҳовлида ҳаққимиз бор деб тинчитмаяпти" деди...
Охир оқибат уй ҳам кетти дейишди. Яна ҳовлисига бордим, уйдан жиянлари чиқишди, амакисининг аҳволи ёмонлигини, касалхонага тушиб қолганини, энди бу ховлида яшамаслигини айтди...
Аллоҳ Таъоло жалла саноҳу бандаларига хитобан:
لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ ۖ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ
"Агар сизлар (берган неъматларимга) шукр қилсангиз зиёда қиламан, ва агар (берган неъматларимга кўз юмиб) куфрона келтирсангиз, қаттиқ азобларим бор"
деган оятининг натижасини гувоҳи бўлиб тургандим...
Аллоҳ Таъоло ҳамма нарсасини олди. Ҳатто омонатини ҳам...
Танишим ночорлигидан шикоят қилди, "қийналяпман, мен ҳам яхши яшагим келади, фарзандларимга фалон-фалон нарсаларни олиб бергим, фалон-фалон кийимларни кийинтиргим келади" дейди. Бу шикоят қилиши биринчи марта эмасди. Ҳар сафар тасалли берардим. Бу сафар қаттиқроқ гапирдим:
– Уйингиз борми?
– Ҳа бор.
– Кимники?
– Ўзимники.
– Ижара эмасми? Ой охирида пул тўла деб ҳеч ким келмаяптими?
– Йўқ.
– Машина кимники?
– Ўзимники.
– Оила борми?
– Ҳа бор, биласизку тақсир.
– Фарзандлар-чи, улар ҳам ўзингизникими?
– Ҳа (шу ерга келганда нега сўраяпганимни тушунди).
– Берган Зот олиб қўйишга қодир эмасми?
– Гапингиз тўғрику-я, лекин сиз барибир тушунмадингиз. Ана, одамлар бекаму-кўст яшаяпти-ку...
– Шукр қилсангизчи! Уйингиз бор, учта соппа-соғ, бир-биридан ширин фарзандингиз бор. Алҳамдулиллаҳ десангизчи!?
– "Э-э-э..." – деди-да, қўлини силтаб кетиб қолди.
Орадан кўп ўтмади. Мен сафарга чиқиб келдим. Тасодиф ўша ака билан кўришиб қолдим. Жудаям абгор аҳволда эди. Аёлини ишга кирганини, қўлига пул тушиб эрини назарига илмай қўйганини, ўғли отасига "сиз бизга нима қилиб бериб қўйдингиз ўзи?" дейишгача борганини, оралари қил учида турганини айтиб қолди. "Машина нима бўлди?" дедим. Аллақачон сотилиб кетибди...
Орадан олти ойча ўтганда эшитдим-ки, ажрашибди, оиласи кўчиб кетибди, ўғли "ҳеч нарсада ҳаққингиз йўқ" деб уйдаги ҳамма нарсани олиб кетибди. Хабар олгани бордим.
Аҳвол жуда ачинарли. "Ака, уй қолибди-ку ҳеч бўлмаса, шукр қилинг" дедим. "Йўқ, уй ҳам қолмайди шекилли, укам билан синглим отамиздан қолган ҳовлида ҳаққимиз бор деб тинчитмаяпти" деди...
Охир оқибат уй ҳам кетти дейишди. Яна ҳовлисига бордим, уйдан жиянлари чиқишди, амакисининг аҳволи ёмонлигини, касалхонага тушиб қолганини, энди бу ховлида яшамаслигини айтди...
Аллоҳ Таъоло жалла саноҳу бандаларига хитобан:
لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ ۖ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ
"Агар сизлар (берган неъматларимга) шукр қилсангиз зиёда қиламан, ва агар (берган неъматларимга кўз юмиб) куфрона келтирсангиз, қаттиқ азобларим бор"
деган оятининг натижасини гувоҳи бўлиб тургандим...
Аллоҳ Таъоло ҳамма нарсасини олди. Ҳатто омонатини ҳам...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 16:38
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 15.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 16:31
ОЛЧАГУЛ
11
— Анави ким? — Гулбаҳор Шоҳсанамни туртиб қўйганча пичирлади, — бунча тикилади?
— Аммамни ўғли, — Шоҳсанам Сарварга бир қараб қўяркан, — шаҳардан келган.
— Ҳаааа, — Гулбаҳор лабини қийшайтириб қўйганча, — «қишлақи» лар қанақа бўларкин деб боядан бери тикилаётган эканда шаҳарлик олифта.
— Баҳооор! — Шоҳсанам дугонасига қараб пиқ этиб кулганча, — жим эшитиб қолади.
— Эшитса ундан нари. Ким унга бизга тикилсин деди?
— Яхшилаб қарасанг у бизга эмас, Гулга қараяпди, — Шоҳсанам гапираркан, негадир ғаши келди.
— Вооой ана янгилик, — Гулбаҳор хурсанд бўлганча қўл учида қарсак чалиб қўяркан, — бизни Гул шаҳарга келин бўларканда.
— Билмасам, балки сени амманга келин бўлар, — Шоҳсанам бир Сарварга, бир Олмагулга қараб қўйди.
— Худо сақласин де, — Гулбаҳорнинг қошлари чимирилди, — мен Гулни унга тегишини истамайман.
— Муҳими ойисининг истаги, — негадир Шоҳсанам Олмагул Илёсга тегишини жуда истаётганди.
— Ёрдам керак эмасми? — Сарвар кузатишдан чарчадими ўрнидан туриб Олмагулнинг ёнига келди. — Балки бироз қарашиб....
— Йўқ, раҳмат, — Олмагул тезда уёқ-буёққа қараб қўяркан, — ўзим қиламан. Сиз яхшиси ўз ишингизни қила қолинг.
— Ундан олдин битта саволимга жавоб берсангиз дегандим, — уялганиданми, ёки бошқа сабабданми юзлари қизарган қизга янаям тикиларкан, — айтингчи бу ерга қаердан келгансиз? Яъни қайси вилоят ёки шаҳарнинг қайси туманидан?
— Мен шу ерликман, шу қишлоқдан, — Олмагул кўзларида ўзгача хадик билан яна атрофга қараб қўяркан, ўзига қараб турган уч дугонасини кўриб ғалати бўлиб кетди.
— Бўлиши мумкин эмас. Ахир қишлоқ қизлари....
— Гул, — Шоҳсанам суҳбатни белига тепганча дугонасининг олдига келди, — бугун шу қаторни бўлишимиз керак, — олдинга ишора қилиб қўйди.
— Хўп, — Олмагул челагини олиб дарахтнинг нариги тарафига ўтиб олчаларни тера бошлади. Сарвар кулимсираганча бош чайқаб қўйдида, боғнинг чиқиш тарафига юриб кетди. Шоҳсанам мамнун қош учириб қўйдида, олча теришда давом қилди.
🌺🌺🌺
Гулбаҳор бугунги теримдан ҳаммадан олдин кетишга қарор қилганча, боғдан чиқиб кетар экан боғ тарафга от чоптириб келаётган Илёсни кўриб асабийликдан бузини буриштириб қўйди.
— Бир ўзинг қайтдингми? — боғ тарафга қараб қўяркан, — дугоналаринг қани?
— Сизга нима?
— Баҳор, — Илёс отдан сакраб тушаркан, — бўлдида энди. Ахир узр сўрадимку.
— Бас қилинг, — Гулбаҳор нафратини яшира олмай, — мен токи ўша кунгача сизга бир сингил сифатида ишонгандим. Лекин Нодирага қилганларингизни эшитиб....
— Нодини ўзи айбдор, — Илёс гапни бўлганча, — мен шунчаки....
— Бас! — қўли билан «Тўхта» ишорасини қиларкан, — энди чўпчакларингизга ишонадиган аҳмоқ йўқ.
11
— Анави ким? — Гулбаҳор Шоҳсанамни туртиб қўйганча пичирлади, — бунча тикилади?
— Аммамни ўғли, — Шоҳсанам Сарварга бир қараб қўяркан, — шаҳардан келган.
— Ҳаааа, — Гулбаҳор лабини қийшайтириб қўйганча, — «қишлақи» лар қанақа бўларкин деб боядан бери тикилаётган эканда шаҳарлик олифта.
— Баҳооор! — Шоҳсанам дугонасига қараб пиқ этиб кулганча, — жим эшитиб қолади.
— Эшитса ундан нари. Ким унга бизга тикилсин деди?
— Яхшилаб қарасанг у бизга эмас, Гулга қараяпди, — Шоҳсанам гапираркан, негадир ғаши келди.
— Вооой ана янгилик, — Гулбаҳор хурсанд бўлганча қўл учида қарсак чалиб қўяркан, — бизни Гул шаҳарга келин бўларканда.
— Билмасам, балки сени амманга келин бўлар, — Шоҳсанам бир Сарварга, бир Олмагулга қараб қўйди.
— Худо сақласин де, — Гулбаҳорнинг қошлари чимирилди, — мен Гулни унга тегишини истамайман.
— Муҳими ойисининг истаги, — негадир Шоҳсанам Олмагул Илёсга тегишини жуда истаётганди.
— Ёрдам керак эмасми? — Сарвар кузатишдан чарчадими ўрнидан туриб Олмагулнинг ёнига келди. — Балки бироз қарашиб....
— Йўқ, раҳмат, — Олмагул тезда уёқ-буёққа қараб қўяркан, — ўзим қиламан. Сиз яхшиси ўз ишингизни қила қолинг.
— Ундан олдин битта саволимга жавоб берсангиз дегандим, — уялганиданми, ёки бошқа сабабданми юзлари қизарган қизга янаям тикиларкан, — айтингчи бу ерга қаердан келгансиз? Яъни қайси вилоят ёки шаҳарнинг қайси туманидан?
— Мен шу ерликман, шу қишлоқдан, — Олмагул кўзларида ўзгача хадик билан яна атрофга қараб қўяркан, ўзига қараб турган уч дугонасини кўриб ғалати бўлиб кетди.
— Бўлиши мумкин эмас. Ахир қишлоқ қизлари....
— Гул, — Шоҳсанам суҳбатни белига тепганча дугонасининг олдига келди, — бугун шу қаторни бўлишимиз керак, — олдинга ишора қилиб қўйди.
— Хўп, — Олмагул челагини олиб дарахтнинг нариги тарафига ўтиб олчаларни тера бошлади. Сарвар кулимсираганча бош чайқаб қўйдида, боғнинг чиқиш тарафига юриб кетди. Шоҳсанам мамнун қош учириб қўйдида, олча теришда давом қилди.
🌺🌺🌺
Гулбаҳор бугунги теримдан ҳаммадан олдин кетишга қарор қилганча, боғдан чиқиб кетар экан боғ тарафга от чоптириб келаётган Илёсни кўриб асабийликдан бузини буриштириб қўйди.
— Бир ўзинг қайтдингми? — боғ тарафга қараб қўяркан, — дугоналаринг қани?
— Сизга нима?
— Баҳор, — Илёс отдан сакраб тушаркан, — бўлдида энди. Ахир узр сўрадимку.
— Бас қилинг, — Гулбаҳор нафратини яшира олмай, — мен токи ўша кунгача сизга бир сингил сифатида ишонгандим. Лекин Нодирага қилганларингизни эшитиб....
— Нодини ўзи айбдор, — Илёс гапни бўлганча, — мен шунчаки....
— Бас! — қўли билан «Тўхта» ишорасини қиларкан, — энди чўпчакларингизга ишонадиган аҳмоқ йўқ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 16:31
ОЛЧАГУЛ
12
— Шошмачи, нега бирдан Нодини эслаб қолдинг? Ёки рашк...
— Ҳечамда, — Гулбаҳорнинг чинакамига жаҳли чиқа бошлади, — фақат ҳали ҳам поччамни кўзига чўп суқиб юргани ёқмаяпти. Тағин, — «Миролим бирам Илёс тоғасига ўхшайди-ей», — деганига энгсам қотади. Кошки билмасам.
— Буларнинг бари ўтмишда қолган. Ноди ҳозир оилали аёл. Ўша куни эса мен сенга шунчаки ҳазиллашгандим холос, — Илёс у томонга юрди.
— Мендан узоқроқ туринг, — Гулбаҳор уни айланиб ўтдию, югуриб кетиб қолди.
— Эҳ Баҳоргинам, — Илёс унинг ортидан иршайганча қараб қоларкан, — тўғри ўйлаяпсан. Ўша сўта қўзи поччангни Миролимгинаси мени ўғлим. Лекин содда қишлоқ халқи уни менга ўхшайди деб ўйлайди.
🌺🌺🌺
Сарвар уйга қайтиб ҳам Олмагулнинг юзини кўз олдидан кетказа олмади.
— Йўқ, — ҳали ҳам унинг қишлоқ қизи эканлигини тан олгиси келмасди, — у бу ерлик эмас. Аниқ, шаҳардан келган. Шаҳарнинг қаеридан келганини аниқласам бўлди. Уёғини кейин ўйлаймиз, — Сарвар уёғига ташлаб, буёғига ташлаб қандай ухлаб қолганини ўзи ҳам билмади. Тушида эса бизни Олмагулни кўрди. Иккаласи бирга ўша олча боғда сайр қилиб юришган экан.
🌺🌺🌺
Олмагул бугунги ишлаган пулини ойисига бердию, овқатланиб олдию тезда ошхонани тартибга келтирди. Яхшиям синглиси ва укалари уй ишларини қилиб қўйишган экан. Унга фақат ошхона қолибди. Тезда уни ҳам ҳал қилдию, уйқуга ётди. Чарчагани учунми кўзлари тезда юмилди. Аммо, яхши ухлай олмади. Алақ-жалақ тушлар кўриб, алахсираб чиқди.
Тушида қора бир ит уни ҳа деб таъқиб қилар, баъзан қувлаб тишлаб олишга ҳаракат қиларди. Яхшиям бир бургут бор экан, ўша қора итни чекинишга мажбур қилар, шундай пайтда Олмагул яшириниб олишга улгуриб қолар, лекин қора ит барибир уни топиб оларди.
12
— Шошмачи, нега бирдан Нодини эслаб қолдинг? Ёки рашк...
— Ҳечамда, — Гулбаҳорнинг чинакамига жаҳли чиқа бошлади, — фақат ҳали ҳам поччамни кўзига чўп суқиб юргани ёқмаяпти. Тағин, — «Миролим бирам Илёс тоғасига ўхшайди-ей», — деганига энгсам қотади. Кошки билмасам.
— Буларнинг бари ўтмишда қолган. Ноди ҳозир оилали аёл. Ўша куни эса мен сенга шунчаки ҳазиллашгандим холос, — Илёс у томонга юрди.
— Мендан узоқроқ туринг, — Гулбаҳор уни айланиб ўтдию, югуриб кетиб қолди.
— Эҳ Баҳоргинам, — Илёс унинг ортидан иршайганча қараб қоларкан, — тўғри ўйлаяпсан. Ўша сўта қўзи поччангни Миролимгинаси мени ўғлим. Лекин содда қишлоқ халқи уни менга ўхшайди деб ўйлайди.
🌺🌺🌺
Сарвар уйга қайтиб ҳам Олмагулнинг юзини кўз олдидан кетказа олмади.
— Йўқ, — ҳали ҳам унинг қишлоқ қизи эканлигини тан олгиси келмасди, — у бу ерлик эмас. Аниқ, шаҳардан келган. Шаҳарнинг қаеридан келганини аниқласам бўлди. Уёғини кейин ўйлаймиз, — Сарвар уёғига ташлаб, буёғига ташлаб қандай ухлаб қолганини ўзи ҳам билмади. Тушида эса бизни Олмагулни кўрди. Иккаласи бирга ўша олча боғда сайр қилиб юришган экан.
🌺🌺🌺
Олмагул бугунги ишлаган пулини ойисига бердию, овқатланиб олдию тезда ошхонани тартибга келтирди. Яхшиям синглиси ва укалари уй ишларини қилиб қўйишган экан. Унга фақат ошхона қолибди. Тезда уни ҳам ҳал қилдию, уйқуга ётди. Чарчагани учунми кўзлари тезда юмилди. Аммо, яхши ухлай олмади. Алақ-жалақ тушлар кўриб, алахсираб чиқди.
Тушида қора бир ит уни ҳа деб таъқиб қилар, баъзан қувлаб тишлаб олишга ҳаракат қиларди. Яхшиям бир бургут бор экан, ўша қора итни чекинишга мажбур қилар, шундай пайтда Олмагул яшириниб олишга улгуриб қолар, лекин қора ит барибир уни топиб оларди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 16:31
ОЛЧАГУЛ
13
— Йўўўўқ, — Олмагул тонга яқин алахсираб уйғониб кетди. Шифтга кўзи тушиб, ўзининг хонасида эканлигини билиб, — хайрият, — енгил тин олди. Уёғи ташлади, буёғига ташлади, қайта ухлай олмагач ўрнидан турди. Тезда ҳовлиларни супуриб, сув сепиб қўйдию, сигир соғишга ўтиб кетди. Сигирни соғиб келиб, сутни пиширгани қўйди. Бир тарафда нонушта ҳам тайёрлай бошлади. Нонушта тайёрладию, яна боғга ошиқди. Негадир ўзи нонушта қилмади. Боғга келганида ҳали дугоналари келмаган экан. Ўзи секин теришга тушиб кетди.
— Салом бердик, — қаердандир Илёс пайдо бўлди.
— Ассалому алейкум, — Олмагул унга бир қараб қўйдию, ишида давом қилаверди.
— Яхшимисиз? — уёқ-буёққа қараб қўйганча, — дугоналарингиз кўринмайди.
— Ҳозир келиб қолишса керак, — Олмагул унинг гапидан кейин боғнинг кириш қисмига қаради.
— Унгача мен сизга ёрдам бера қолай, — Илёс ҳам секин олча тераркан, қиз тарафга юриб қўйишни ҳам унутмасди.
— Раҳмат, мен ўзим, — Олмагул хижолат бўлганча дарахтнинг нариги томонига ўтиб кетди.
— Олдин сизни ҳеч кўрмаган эканман, — Илёс уни гапга сола бошлади, — сир бўлмаса кимнинг қизисиз?
— Дадам тракторчилар, исмлари Абдурайим.
— Йўғэеее? — Илёс ҳайратини яширмасдан, — Абдурайим аканинг қизимисиз? Буни билмаганимни қаранг. Абдурайим ака билан жуда яқинмиз. Жуда яхши одамлар.
— Раҳмат, — Олмагул дадаси ҳақидаги илиқ фикрларни эшитиб хурсанд бўлиб, ўзида ғурур туйгандек бўлди.
— Лекин ҳеч дадангизга ўхшатмадим. Яъни дадангизнинг қош-кўзлари....
— Мен кўпроқ ойимга ўхшайман. Балки шунинг учун ҳам ўхшатмагандирсиз, — Олмагулнинг овозида ҳали ҳам ўша ғурурни сезиш қийин эмасди.
— Ҳа тўғри, чунки ойингизни кўрмаганман. Балки кўрсам ҳам эслолмаётгандирман, — Илёс ўзини ўйлангандек тутаркан, — қиз тарафга ўтди, — Баҳорнинг синфдошимисиз?
— Ҳа.
— Жуда яхши, — Илёс жилмайганча, челакни ўрталаридан олиб энди унга яқинлашаётганди....
— Гуууул! — Шоҳсанамнинг овози эшитилди.
— Минг лаънат, — Илёс ичида сўкиниб қўйганча қиздан узоқлашди, — ана дугоналарингиз ҳам келди, — ўлганни кунидан зўрға жилмайди.
— Ҳааа, — Олмагул енгил нафас олди.
— Гул шу ердамисан? — бу сафар Гулбаҳорнинг овози эшитилди.
— Ҳа....
— Ҳа шу ердамиз Баҳор келавер, — Олмагул энди гапираётганди унинг овозини Илёснинг овози босиб кетди.
— Гул, — унинг овозини эшитиши билан Гулбаҳор учиб келди гўё, — Гул яхшимисан? — келиб дугонасининг ҳамма ёғини текшира бошлади.
— Мен яхшимисан, — ҳеч нимага тушунмаган Олмагул хижолат бўлганча бир Илёсга, бир сал нарида ҳайрон бўлганча қараб турган Шоҳсанам ва Нилуфарга қаради.
— Баҳоооор! — Илёс ҳам энгса қотиргандек, ҳам масхара қилгандек, — қўйсангчи, дугонангни бунча уялтирмасанг? Қара, қиз шўрлик қип-қизил бўлиб кетди.
— Йўқол, — Гулбаҳор бирдан жаҳли чиқиб кетиб қўлидаги челак билан Илёсни ура кетди, — жўна бу ердан ҳайвон, пасткаш.
— Баҳор эсингни йиғ, —Илёс челакдан ўзини пана қилиш учун қўлини тутганча, — жинни бўлдингми сен қиз?
13
— Йўўўўқ, — Олмагул тонга яқин алахсираб уйғониб кетди. Шифтга кўзи тушиб, ўзининг хонасида эканлигини билиб, — хайрият, — енгил тин олди. Уёғи ташлади, буёғига ташлади, қайта ухлай олмагач ўрнидан турди. Тезда ҳовлиларни супуриб, сув сепиб қўйдию, сигир соғишга ўтиб кетди. Сигирни соғиб келиб, сутни пиширгани қўйди. Бир тарафда нонушта ҳам тайёрлай бошлади. Нонушта тайёрладию, яна боғга ошиқди. Негадир ўзи нонушта қилмади. Боғга келганида ҳали дугоналари келмаган экан. Ўзи секин теришга тушиб кетди.
— Салом бердик, — қаердандир Илёс пайдо бўлди.
— Ассалому алейкум, — Олмагул унга бир қараб қўйдию, ишида давом қилаверди.
— Яхшимисиз? — уёқ-буёққа қараб қўйганча, — дугоналарингиз кўринмайди.
— Ҳозир келиб қолишса керак, — Олмагул унинг гапидан кейин боғнинг кириш қисмига қаради.
— Унгача мен сизга ёрдам бера қолай, — Илёс ҳам секин олча тераркан, қиз тарафга юриб қўйишни ҳам унутмасди.
— Раҳмат, мен ўзим, — Олмагул хижолат бўлганча дарахтнинг нариги томонига ўтиб кетди.
— Олдин сизни ҳеч кўрмаган эканман, — Илёс уни гапга сола бошлади, — сир бўлмаса кимнинг қизисиз?
— Дадам тракторчилар, исмлари Абдурайим.
— Йўғэеее? — Илёс ҳайратини яширмасдан, — Абдурайим аканинг қизимисиз? Буни билмаганимни қаранг. Абдурайим ака билан жуда яқинмиз. Жуда яхши одамлар.
— Раҳмат, — Олмагул дадаси ҳақидаги илиқ фикрларни эшитиб хурсанд бўлиб, ўзида ғурур туйгандек бўлди.
— Лекин ҳеч дадангизга ўхшатмадим. Яъни дадангизнинг қош-кўзлари....
— Мен кўпроқ ойимга ўхшайман. Балки шунинг учун ҳам ўхшатмагандирсиз, — Олмагулнинг овозида ҳали ҳам ўша ғурурни сезиш қийин эмасди.
— Ҳа тўғри, чунки ойингизни кўрмаганман. Балки кўрсам ҳам эслолмаётгандирман, — Илёс ўзини ўйлангандек тутаркан, — қиз тарафга ўтди, — Баҳорнинг синфдошимисиз?
— Ҳа.
— Жуда яхши, — Илёс жилмайганча, челакни ўрталаридан олиб энди унга яқинлашаётганди....
— Гуууул! — Шоҳсанамнинг овози эшитилди.
— Минг лаънат, — Илёс ичида сўкиниб қўйганча қиздан узоқлашди, — ана дугоналарингиз ҳам келди, — ўлганни кунидан зўрға жилмайди.
— Ҳааа, — Олмагул енгил нафас олди.
— Гул шу ердамисан? — бу сафар Гулбаҳорнинг овози эшитилди.
— Ҳа....
— Ҳа шу ердамиз Баҳор келавер, — Олмагул энди гапираётганди унинг овозини Илёснинг овози босиб кетди.
— Гул, — унинг овозини эшитиши билан Гулбаҳор учиб келди гўё, — Гул яхшимисан? — келиб дугонасининг ҳамма ёғини текшира бошлади.
— Мен яхшимисан, — ҳеч нимага тушунмаган Олмагул хижолат бўлганча бир Илёсга, бир сал нарида ҳайрон бўлганча қараб турган Шоҳсанам ва Нилуфарга қаради.
— Баҳоооор! — Илёс ҳам энгса қотиргандек, ҳам масхара қилгандек, — қўйсангчи, дугонангни бунча уялтирмасанг? Қара, қиз шўрлик қип-қизил бўлиб кетди.
— Йўқол, — Гулбаҳор бирдан жаҳли чиқиб кетиб қўлидаги челак билан Илёсни ура кетди, — жўна бу ердан ҳайвон, пасткаш.
— Баҳор эсингни йиғ, —Илёс челакдан ўзини пана қилиш учун қўлини тутганча, — жинни бўлдингми сен қиз?
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 16:31
ОЛЧАГУЛ
14
— Кет, ҳозироқ йўқол бу ердан. Йўқса ҳаммасини дадам ва бувимга айтиб бераман, — Гулбаҳор ҳали ҳам уни челак билан урушда давом қиларкан, уни сенсираётганини ҳам сезмасди.
— Хўп, — Илёс тоғаси ва бувисининг қанақа эканлигини жуда яхши билгани учун у ердан кетишга мажбур бўлди. Тоғаси яъни Гулбаҳорнинг дадаси Толиб ака учун номус биринчи ўринда. Номус масаласида ҳеч кимни аямайди. Хатто ўз ўғлини ҳам. Эсида, бундан беш йил олдин ўғли Қиличбек битта қизни номусига тегиб қўйибди деганларида сал қолса ўғлининг ўша жойини кесиб ташламоқчи бўлганди. Шўрлик Муҳаббат опа эрини зўрға шаштидан қайтарганди. Кейин ҳаммаси ойдинлашганди. Бу ишни Қиличбек эмас, умуман бошқа одам қилгани, қиз эса айбни Қиличбекка ағдариб тегиб олмоқчи бўлгани. Ўз ўғлини аямаган одам сингилларининг ўғли ва қизини ҳам аямаслиги аниқ. — Қаерданам ўша куни оғилхонага ўтдима? — Илёс ўзини койиганча отига минаркан, — ўтмаганимда Баҳор ҳеч нимани билмасди. Бу ҳам майли, яна унга тегажоғлиқ қилмоқчи бўлганимчи? Буни тоғам билиб қолса аниқ мени қайтадан суннат қилиб қўярди. Қилганда ҳам таг-туги билан, — Илёс отига қамчи ураркан, энди Олмагулга яқинлашиш учун бошқа йўллар излаш ҳақида ўйларди.
🌺🌺🌺
— Бу нима қилганинг? — Шоҳсанам Гулбаҳорнинг қўлидаги челакни олиб қўяркан, — ўз аканга ҳам шунақа қиласанми?
— Биринчидан у мени акам эмас, — Гулбаҳор Шоҳсанамга қош чимирганча қараб қўяркан, — иккинчидан кимга қандай муносабатда бўлишни ўзим ҳал қиламан ва ўзига ярашасини қиламан.
— Баҳор ўзингни босиб ол, — Нилуфар келиб унинг елкасидан тутганча, — аканг билан....
— У ҳайвон мени акам эмас, — Гулбаҳор бақириб берди.
— Хўп, лекин ўзингни бундай тутишинг нотўғри, — Нилуфар яна босиқлик билан гапирди.
— Баҳор, — Олмагул айбдорона бош эгганча, — мени кечир. Ҳаммаси мени деб...
— Йўқ, — Гулбаҳор уни маҳкам қучоқлаб оларкан, — дугонажон иложи бўлса ундан узоқ юр илтимос. Мен сени бахтли бўлишингни, юзинг кулиб туришини хохлайман. Илтимос ўша ҳайвондан узоқ бўл, — Гулбаҳор бу сўзларни шивирлаб айтарди.
14
— Кет, ҳозироқ йўқол бу ердан. Йўқса ҳаммасини дадам ва бувимга айтиб бераман, — Гулбаҳор ҳали ҳам уни челак билан урушда давом қиларкан, уни сенсираётганини ҳам сезмасди.
— Хўп, — Илёс тоғаси ва бувисининг қанақа эканлигини жуда яхши билгани учун у ердан кетишга мажбур бўлди. Тоғаси яъни Гулбаҳорнинг дадаси Толиб ака учун номус биринчи ўринда. Номус масаласида ҳеч кимни аямайди. Хатто ўз ўғлини ҳам. Эсида, бундан беш йил олдин ўғли Қиличбек битта қизни номусига тегиб қўйибди деганларида сал қолса ўғлининг ўша жойини кесиб ташламоқчи бўлганди. Шўрлик Муҳаббат опа эрини зўрға шаштидан қайтарганди. Кейин ҳаммаси ойдинлашганди. Бу ишни Қиличбек эмас, умуман бошқа одам қилгани, қиз эса айбни Қиличбекка ағдариб тегиб олмоқчи бўлгани. Ўз ўғлини аямаган одам сингилларининг ўғли ва қизини ҳам аямаслиги аниқ. — Қаерданам ўша куни оғилхонага ўтдима? — Илёс ўзини койиганча отига минаркан, — ўтмаганимда Баҳор ҳеч нимани билмасди. Бу ҳам майли, яна унга тегажоғлиқ қилмоқчи бўлганимчи? Буни тоғам билиб қолса аниқ мени қайтадан суннат қилиб қўярди. Қилганда ҳам таг-туги билан, — Илёс отига қамчи ураркан, энди Олмагулга яқинлашиш учун бошқа йўллар излаш ҳақида ўйларди.
🌺🌺🌺
— Бу нима қилганинг? — Шоҳсанам Гулбаҳорнинг қўлидаги челакни олиб қўяркан, — ўз аканга ҳам шунақа қиласанми?
— Биринчидан у мени акам эмас, — Гулбаҳор Шоҳсанамга қош чимирганча қараб қўяркан, — иккинчидан кимга қандай муносабатда бўлишни ўзим ҳал қиламан ва ўзига ярашасини қиламан.
— Баҳор ўзингни босиб ол, — Нилуфар келиб унинг елкасидан тутганча, — аканг билан....
— У ҳайвон мени акам эмас, — Гулбаҳор бақириб берди.
— Хўп, лекин ўзингни бундай тутишинг нотўғри, — Нилуфар яна босиқлик билан гапирди.
— Баҳор, — Олмагул айбдорона бош эгганча, — мени кечир. Ҳаммаси мени деб...
— Йўқ, — Гулбаҳор уни маҳкам қучоқлаб оларкан, — дугонажон иложи бўлса ундан узоқ юр илтимос. Мен сени бахтли бўлишингни, юзинг кулиб туришини хохлайман. Илтимос ўша ҳайвондан узоқ бўл, — Гулбаҳор бу сўзларни шивирлаб айтарди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 16:31
ОЛЧАГУЛ
15
Олмагул Гулбаҳорнинг нега бундай деяётганига тушунмаса ҳам, дугонаси у учун фақат яхшиликни истаётганини билиб хурсанд бўлди.
— Насиб қилса албатта бахтли бўламиз. Сен ҳам, мен ҳам, Санам ва Нилу ҳам, — у ҳам Гулбаҳорни меҳр билан қучиб қўйди.
— Меҳр кўзда тугаган бўлса ишга киришайлик, — ўртадаги сукунатни Нилуфарнинг овози бузди.
— Шуни ҳам кўра олма, — Гулбаҳор ёлғондакам гина қилганча Олмагулни бағридан ёздираркан, — Нилу ростини айт битта жойинг куйиб кетяпдия? — у шундай ҳазиллар билан бояги ҳолатини унутишга ҳаракат қилаётганди. Миясида эса ўша кунги гувоҳ бўлган суҳбати тинмай айланарди.
🌺🌺🌺
Икки йил олдин.
— Баҳор ҳаммасини тайёрлаб бўлдингми? — қўлида бир сумка нарса билан акаси Қиличбек кириб келди.
— Ҳа ака бўлдим. Айвонни ҳам, ичкари уйни ҳам чиройли қилиб безадим, — Гулбаҳор ўз ишидан мамнун бўлганча қош учириб қўйди.
— Ҳа тушунарли, — Қиличбек атайин синглисининг асабига тегиш учун, — ойимга айтай, ўзлари бир қилган ишларингни текшириб қўйсин. Ҳа демай меҳмонлар келса уялиб қолмайлик тағин.
— Ҳамма ҳам сиз эмас, — Гулбаҳор лаб бурганча, — мени қилганларим ёқмаса ана Ойшага уйланингда уйга олиб келинг. Ҳаммасини Ойшани ўзи қилади, — Ойша исмини эшитиб Қиличбекнинг юзлари қизғиш тус олди.
— Сен қаердан....?
— Уч кун олдин сой бўйидаги мажнунтол тагида турганларингни кўриб қолгандим. Шўрлик қиз роса йиғлаётганди. Адашмасам қачон уйланасиз деб йиғлаётгандиёв.
— Жимееее бижилдоқ, — Қиличбек ёлғондакам жаҳл қилганча ер тепиниб қошларини чимирганча, — данакдек бурнингни катталарни ишига ҳа деб суқаверма.
— Катталар? — Гулбаҳор кулиб юборди, — нари борса беш ёшга каттасизу, тағин бобомни ёшига киргандек гапирасиз-а? Ойша бўлса бир ёшга катта.
— Шундай экан....
— Ким боооор? — шу пайт дарвоза томондан Нодиранинг овози эшитилди. Нодира Гулбаҳорнинг аммаваччаси. Катта аммаси Гулсара опанинг тўнғич қизи. Ёши 19 да бўлса ҳам, аллақачон бир фарзанди бор. Бу қишлоқда шунақа. Қизларнинг бўйи етдими, тамом. Эгаси топилади. Мактабни битириши билан деярли 95-97% қизлар турмушга узатиб юборилади. Бунга ҳеч ким қаршилик қилмайди. Бутун қишлоқ аҳли аллақачон бунга ўрганиб кетишган ва бу нарсалар оддий ҳолдек эди.
— Киравер, — Қиличбек овоз бердию, — бор Нодини кутиб ол. Мен буларни қўйиб чиқай, — деганча ошхона томонга ўтиб кетди.
— Ассалому алейкум опажон, — Гулбаҳор югуриб бориб Нодира билан кўришаркан, — кимлар келибди? — унинг қўлидаги чақалоғини авайлабгина қўлига олди, — митти фариштам. Жуда ширинда бу миттивой, — Нодиранинг ўғли Миролимни суйиб эркалай бошлади. — Яхши келдингизми опа? Бундоқ келиб турай демайсиза? — хафа бўлган бўлиб, — яхшиям уйингиз кўчамизни бошида. Икки кўча нарига ҳар икки кунда борасиз.
— Мана келдимку, — Нодира жилмайиб қўяркан, дарвоза томонга кўзи тушиб, — вой Илёс ака, — деди.
— Ана тоғамиз ҳам келибди, — Гулбаҳор Миролимни эркалатганча Илёснинг ёнига келиб, — қани тоғаси кўрмана бермайсизми? Қаранг бизникига ким келибди?
— Манада холаси, — Илёс чўнтагидан бир сиқим пул чиқариб чақалоқнинг устидан сочар экан, — илоҳим бой йигит бўлсин, — деганча пешонасидан ўпиб қўйди.
15
Олмагул Гулбаҳорнинг нега бундай деяётганига тушунмаса ҳам, дугонаси у учун фақат яхшиликни истаётганини билиб хурсанд бўлди.
— Насиб қилса албатта бахтли бўламиз. Сен ҳам, мен ҳам, Санам ва Нилу ҳам, — у ҳам Гулбаҳорни меҳр билан қучиб қўйди.
— Меҳр кўзда тугаган бўлса ишга киришайлик, — ўртадаги сукунатни Нилуфарнинг овози бузди.
— Шуни ҳам кўра олма, — Гулбаҳор ёлғондакам гина қилганча Олмагулни бағридан ёздираркан, — Нилу ростини айт битта жойинг куйиб кетяпдия? — у шундай ҳазиллар билан бояги ҳолатини унутишга ҳаракат қилаётганди. Миясида эса ўша кунги гувоҳ бўлган суҳбати тинмай айланарди.
🌺🌺🌺
Икки йил олдин.
— Баҳор ҳаммасини тайёрлаб бўлдингми? — қўлида бир сумка нарса билан акаси Қиличбек кириб келди.
— Ҳа ака бўлдим. Айвонни ҳам, ичкари уйни ҳам чиройли қилиб безадим, — Гулбаҳор ўз ишидан мамнун бўлганча қош учириб қўйди.
— Ҳа тушунарли, — Қиличбек атайин синглисининг асабига тегиш учун, — ойимга айтай, ўзлари бир қилган ишларингни текшириб қўйсин. Ҳа демай меҳмонлар келса уялиб қолмайлик тағин.
— Ҳамма ҳам сиз эмас, — Гулбаҳор лаб бурганча, — мени қилганларим ёқмаса ана Ойшага уйланингда уйга олиб келинг. Ҳаммасини Ойшани ўзи қилади, — Ойша исмини эшитиб Қиличбекнинг юзлари қизғиш тус олди.
— Сен қаердан....?
— Уч кун олдин сой бўйидаги мажнунтол тагида турганларингни кўриб қолгандим. Шўрлик қиз роса йиғлаётганди. Адашмасам қачон уйланасиз деб йиғлаётгандиёв.
— Жимееее бижилдоқ, — Қиличбек ёлғондакам жаҳл қилганча ер тепиниб қошларини чимирганча, — данакдек бурнингни катталарни ишига ҳа деб суқаверма.
— Катталар? — Гулбаҳор кулиб юборди, — нари борса беш ёшга каттасизу, тағин бобомни ёшига киргандек гапирасиз-а? Ойша бўлса бир ёшга катта.
— Шундай экан....
— Ким боооор? — шу пайт дарвоза томондан Нодиранинг овози эшитилди. Нодира Гулбаҳорнинг аммаваччаси. Катта аммаси Гулсара опанинг тўнғич қизи. Ёши 19 да бўлса ҳам, аллақачон бир фарзанди бор. Бу қишлоқда шунақа. Қизларнинг бўйи етдими, тамом. Эгаси топилади. Мактабни битириши билан деярли 95-97% қизлар турмушга узатиб юборилади. Бунга ҳеч ким қаршилик қилмайди. Бутун қишлоқ аҳли аллақачон бунга ўрганиб кетишган ва бу нарсалар оддий ҳолдек эди.
— Киравер, — Қиличбек овоз бердию, — бор Нодини кутиб ол. Мен буларни қўйиб чиқай, — деганча ошхона томонга ўтиб кетди.
— Ассалому алейкум опажон, — Гулбаҳор югуриб бориб Нодира билан кўришаркан, — кимлар келибди? — унинг қўлидаги чақалоғини авайлабгина қўлига олди, — митти фариштам. Жуда ширинда бу миттивой, — Нодиранинг ўғли Миролимни суйиб эркалай бошлади. — Яхши келдингизми опа? Бундоқ келиб турай демайсиза? — хафа бўлган бўлиб, — яхшиям уйингиз кўчамизни бошида. Икки кўча нарига ҳар икки кунда борасиз.
— Мана келдимку, — Нодира жилмайиб қўяркан, дарвоза томонга кўзи тушиб, — вой Илёс ака, — деди.
— Ана тоғамиз ҳам келибди, — Гулбаҳор Миролимни эркалатганча Илёснинг ёнига келиб, — қани тоғаси кўрмана бермайсизми? Қаранг бизникига ким келибди?
— Манада холаси, — Илёс чўнтагидан бир сиқим пул чиқариб чақалоқнинг устидан сочар экан, — илоҳим бой йигит бўлсин, — деганча пешонасидан ўпиб қўйди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 16:30
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 16:29
Ишончим комил бўлди, эркаклар Аллоҳ яратганларининг ичида энг чиройли сўратда яратилган хилқат экан.
- У қўлида бориники опа-синглиси, қизи, онаси, аёли, набиралари учун сарфлаб юбораверар экан.
- Ўзини навқирон йигитлигини, соғлигини аёли ва болалари учун қурбон қилар экан. Ҳар куни меҳнат, гоҳида жуда кечга қолиб ишлайди-ю, шикоят ҳам қилмас экан.
- Эркак, гарчи тирикчилик ишлари билан машғул бўлса ҳам, болаларининг келажигини қуруш учун тинмай меҳнат қилар экан, тиришар экан. Оиласини мустаҳкамлашга уринар экан. Шундай бўлса-да, турли-туман маломатларга қолар эканлар.
- У ишида ҳўжайнисидан ёқимсиз гапларни эштиб келиб, гоҳида ота-онасидан, гоҳида аёлидан даккилар ҳам эшитар экан. Шунда ҳам ислоҳ этишга урунар экан.
- Агар, ўзини чалғитиш учун айлангани чиқиб кетса, маасулятсиз эр. Уйда қолса, дангаса ва ялқов !
- Фарзандларини тарбиялаш учун қаттиқ текса уларга, миннатчи ёки, ваҳший. Агар бироз эркин қўйса, болаларининг тарбиясига бепарво.
- Аёлини ишлашдан қайтарса, оилада диктатор. Ишлашига рухсат берса, текинхўр. Шундай бўлса ҳам, болларини ўзидан яхшироқ бўлишига умид билан, тинмай шикоятсиз меҳнат қилар экан. Боллари учун дунёдаги энг зўр мукофотларни олиб беролмаса ҳам, ўзи қодир бўлган энг яхши совғаларни ҳадя этар экан.
Она 9 ой фарзандини кўтариб юрса, ота бир умр уни маасулятини кўтариб ўтар экан. Билдимки, агар, уйнинг эркаги саломат бўлса, дунё саломат қолар экан.
Ҳар бир ота ва ҳар бир эрни хурматини жойига қўйинглар азиз аёллар. Сизлар учун қанча қурбонликлар қилганини билмайсизлар.
- У қўлида бориники опа-синглиси, қизи, онаси, аёли, набиралари учун сарфлаб юбораверар экан.
- Ўзини навқирон йигитлигини, соғлигини аёли ва болалари учун қурбон қилар экан. Ҳар куни меҳнат, гоҳида жуда кечга қолиб ишлайди-ю, шикоят ҳам қилмас экан.
- Эркак, гарчи тирикчилик ишлари билан машғул бўлса ҳам, болаларининг келажигини қуруш учун тинмай меҳнат қилар экан, тиришар экан. Оиласини мустаҳкамлашга уринар экан. Шундай бўлса-да, турли-туман маломатларга қолар эканлар.
- У ишида ҳўжайнисидан ёқимсиз гапларни эштиб келиб, гоҳида ота-онасидан, гоҳида аёлидан даккилар ҳам эшитар экан. Шунда ҳам ислоҳ этишга урунар экан.
- Агар, ўзини чалғитиш учун айлангани чиқиб кетса, маасулятсиз эр. Уйда қолса, дангаса ва ялқов !
- Фарзандларини тарбиялаш учун қаттиқ текса уларга, миннатчи ёки, ваҳший. Агар бироз эркин қўйса, болаларининг тарбиясига бепарво.
- Аёлини ишлашдан қайтарса, оилада диктатор. Ишлашига рухсат берса, текинхўр. Шундай бўлса ҳам, болларини ўзидан яхшироқ бўлишига умид билан, тинмай шикоятсиз меҳнат қилар экан. Боллари учун дунёдаги энг зўр мукофотларни олиб беролмаса ҳам, ўзи қодир бўлган энг яхши совғаларни ҳадя этар экан.
Она 9 ой фарзандини кўтариб юрса, ота бир умр уни маасулятини кўтариб ўтар экан. Билдимки, агар, уйнинг эркаги саломат бўлса, дунё саломат қолар экан.
Ҳар бир ота ва ҳар бир эрни хурматини жойига қўйинглар азиз аёллар. Сизлар учун қанча қурбонликлар қилганини билмайсизлар.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 15:59
- Қачон сен ҳақиқий эркак бўлсанг, шунда аёлинг ҳам чинакам аёл бўлади.
- Қачон сен подшоҳ бўлсанг, шунда аёлинг малика бўлади.
- Қачон сен мадраса бўлсанг, шунда аёлинг иқтидорли ўқувчинг бўлади.
- Қачон сен ҳамиятли, рашкли бўлсанг, шунда аёлинг иффатли ва ҳаёли бўлади.
- Ўзинг ҳеч нарса бўла туриб, аёлингдан ҳамма нарса бўлишини талаб қилма!
- Қачон сен подшоҳ бўлсанг, шунда аёлинг малика бўлади.
- Қачон сен мадраса бўлсанг, шунда аёлинг иқтидорли ўқувчинг бўлади.
- Қачон сен ҳамиятли, рашкли бўлсанг, шунда аёлинг иффатли ва ҳаёли бўлади.
- Ўзинг ҳеч нарса бўла туриб, аёлингдан ҳамма нарса бўлишини талаб қилма!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 15:59
ҲАЁТ ФАЛСАФАСИ
Ҳаёт – неъмат,
Яратганга шукр қилиш керак.
Ҳаёт – мактаб,
Сабоқларин ўқиш керак.
Ҳаёт – бозор,
Ҳикматларин олиш керак.
Ҳаёт – савол,
Жавобини излаш керак.
Ҳаёт – синов,
Чидаш учун бардош керак.
Ҳаёт – саҳро,
Ундан булоқ излаш керак.
Ҳаёт – дарё,
Унда равон сузиш керак.
Ҳаёт – қоғоз,
Унда ижод қилиш керак.
Ҳаёт – тупроқ,
Унга сайқал бериш керак.
Ҳаёт – шамол,
Ҳар он қадрин билиш керак.
Ҳаёт – олов,
Ҳар дам фаол бўлиш керак.
Ҳаёт – жарлик,
Оҳудайин сакраш керак.
Ҳаёт – зулмат,
Бу ҳолатдан чиқиш керак.
Ҳаёт – тоқат,
Сабр билан кутиш керак.
Ҳаёт – умид,
Дилга доим ишонч керак.
Ҳаёт – ниҳол,
Меҳр ила қараш керак.
Ҳаёт – осмон,
Бахт юлдузин топиш керак.
Ҳаёт – шодлик,
Дўст-ёр ила яйраш керак.
Ҳаёт – қайғу,
Доим тайёр туриш керак.
Ҳаёт – ситам,
Аламларга чидаш керак.
Ҳаёт – турфа,
Оқ-қорани фарқлаш керак.
Ҳаёт – ўрнак,
Унга назар ташлаш керак.
Ҳаёт – таҳлил,
Ҳар нарсани ўлчаш керак.
Ҳаёт – шиддат,
Ғафлатлардан қочиш керак.
Ҳаёт – ғоя,
Ривож учун ўйлаш керак.
Ҳаёт – мозий,
Ўзлигингни англаш керак.
Ҳаёт – Ватан,
Жонни фидо қилиш керак.
Ҳаёт – амал,
Унда меҳнат қилиш керак.
Ҳаёт – аждод,
Доим ёдда тутиш керак.
Ҳаёт – авлод,
Келажакни асраш керак.
Ҳаёт – бу сен,
Теран мақсад қўйиш керак.
Ҳаёт – имкон,
Яшаш мағзин чақиш керак.
Ҳаёт – виждон,
Поклик ила яшаш керак.
Ҳаёт – иймон,
Оллоҳ фарзин узиш керак.
Ҳаёт – фоний,
Эзгу амал қилиш керак.
Ҳаёт – ўлим,
Бу тенгликни англаш керак.
Ҳаёт – неъмат,
Яратганга шукр қилиш керак.
Ҳаёт – мактаб,
Сабоқларин ўқиш керак.
Ҳаёт – бозор,
Ҳикматларин олиш керак.
Ҳаёт – савол,
Жавобини излаш керак.
Ҳаёт – синов,
Чидаш учун бардош керак.
Ҳаёт – саҳро,
Ундан булоқ излаш керак.
Ҳаёт – дарё,
Унда равон сузиш керак.
Ҳаёт – қоғоз,
Унда ижод қилиш керак.
Ҳаёт – тупроқ,
Унга сайқал бериш керак.
Ҳаёт – шамол,
Ҳар он қадрин билиш керак.
Ҳаёт – олов,
Ҳар дам фаол бўлиш керак.
Ҳаёт – жарлик,
Оҳудайин сакраш керак.
Ҳаёт – зулмат,
Бу ҳолатдан чиқиш керак.
Ҳаёт – тоқат,
Сабр билан кутиш керак.
Ҳаёт – умид,
Дилга доим ишонч керак.
Ҳаёт – ниҳол,
Меҳр ила қараш керак.
Ҳаёт – осмон,
Бахт юлдузин топиш керак.
Ҳаёт – шодлик,
Дўст-ёр ила яйраш керак.
Ҳаёт – қайғу,
Доим тайёр туриш керак.
Ҳаёт – ситам,
Аламларга чидаш керак.
Ҳаёт – турфа,
Оқ-қорани фарқлаш керак.
Ҳаёт – ўрнак,
Унга назар ташлаш керак.
Ҳаёт – таҳлил,
Ҳар нарсани ўлчаш керак.
Ҳаёт – шиддат,
Ғафлатлардан қочиш керак.
Ҳаёт – ғоя,
Ривож учун ўйлаш керак.
Ҳаёт – мозий,
Ўзлигингни англаш керак.
Ҳаёт – Ватан,
Жонни фидо қилиш керак.
Ҳаёт – амал,
Унда меҳнат қилиш керак.
Ҳаёт – аждод,
Доим ёдда тутиш керак.
Ҳаёт – авлод,
Келажакни асраш керак.
Ҳаёт – бу сен,
Теран мақсад қўйиш керак.
Ҳаёт – имкон,
Яшаш мағзин чақиш керак.
Ҳаёт – виждон,
Поклик ила яшаш керак.
Ҳаёт – иймон,
Оллоҳ фарзин узиш керак.
Ҳаёт – фоний,
Эзгу амал қилиш керак.
Ҳаёт – ўлим,
Бу тенгликни англаш керак.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 15:11
📝Ажрашган ёки ажрашишни хоҳлаётганлар учун:
Бир қиз тилидан:
“Менинг дадам билан ойим тез-тез жанжаллашиб туришар, ҳатто уларнинг орасидаги адоват кундан-кунга авж олиб бораётгандек туюларди. Еттинчи синфда ўқиб юрган кезларимда ота-онам ажрашдилар, лекин менга билдирмасликка роса уриндилар. Бироқ иложини қила олмадилар, оқибатда мен бу мудҳиш воқеани эшитиб, дадам ва ойим ораларида иккига бўлинишимга тўғри келишидан жудаям қийналдим. Онамга раҳмим келарди, барча иш ўзига қолган бўлса ҳам билдирмасликка ҳаракат қилишини кўриш менга жуда ҳам оғир эди. Ҳар иккалалари ҳам мен учун алоҳида-алоҳида олам туюлардилар. Дадам эса уйга умуман келмай қўйдилар. Борган сари кам кўрадиган бўлдим. Онам дадам тўғрисида бўлар-бўлмас гаплар гапиравериб чарчамасдилар. Билмадим, шу гаплар таъсир қилдими, ёки ҳақиқатда ҳам шундайми, қийналган пайтларимизда чиндан ҳам дадамни ёмон кўриб кетар эдим. Улардан ғазабланадиган, уларни эсласам тушкунликка тушиб қоладиган, ҳамма нарсага бефарқ қарайдиган бўлиб қолдим. Бора-бора эркак киши мен учун зулмкор, бевафо қиёфаларда кўрина бошлади. Ундан кейинги ўтган йиллар менинг ҳаётимда из қолдирмай ўтмади, қайтага ҳамма нарсани дадамдан кўравериб, юрагимнинг юзи доғ босиб кетди.
Дадам бир-икки марта мени кўргани коллежга келдилар, мен эса кўриш тугул, бу ҳақда ўйласам нафратим зиёдалашарди. Коллежга келишга қизиқишим ҳам қолмади. Яна дадам келиб қолсалар-чи деган таҳлика ич-этимни тирнарди.
Чамамда бир ой бўлди. Машғулотларим тугаб уйга келсам, уйда..., ҳа, ҳа уйда ўша “Бизни ташлаб кетган”, “Бераҳм”, “Бевафо”, “Зулмкор” дадам онам билан гаплашиб ўтирибдилар. Қандай қилиб ўз хонамга кириб кетганими ўзим ҳам билмай қолдим. Онам билан анчагача гаплашиб ўтиришди. Ўн-ўн беш кун ўтиб яна келдилар. Кейин яна келдилар. Эртаси куни онам дадам билан бирга яшашимизни айтдилар. Мен эса донг қотиб қолдим. Энди мен нима қиламан? Мен у одам билан қандай қилиб бир том остида яшайман? Дадамни қабул қиладиган юрагим, қалбим чуқур-чуқур из бўлиб, доғ босиб ётибди-ку?!..."
Хулоса аввало ўзингиздан. Бизники қўшимча:
1. Ажрашманг.
2. Тақдир тақозо қилиб ажрашсангиз Эй она фарзандларизга отасини ёмонламанг, ёмон қилиб кўрсатманг. Эй ота фарзандларизни қаровсиз ташлаб қўйманг.
3. Сизларку бир кун келиб яна ярашиб кетишилар мумкин. Аммо фарзандларни меҳрини қайтариб бўлмайди. Шунинг учун ажрашсангизам меҳр беришда давом этинг.
Бир қиз тилидан:
“Менинг дадам билан ойим тез-тез жанжаллашиб туришар, ҳатто уларнинг орасидаги адоват кундан-кунга авж олиб бораётгандек туюларди. Еттинчи синфда ўқиб юрган кезларимда ота-онам ажрашдилар, лекин менга билдирмасликка роса уриндилар. Бироқ иложини қила олмадилар, оқибатда мен бу мудҳиш воқеани эшитиб, дадам ва ойим ораларида иккига бўлинишимга тўғри келишидан жудаям қийналдим. Онамга раҳмим келарди, барча иш ўзига қолган бўлса ҳам билдирмасликка ҳаракат қилишини кўриш менга жуда ҳам оғир эди. Ҳар иккалалари ҳам мен учун алоҳида-алоҳида олам туюлардилар. Дадам эса уйга умуман келмай қўйдилар. Борган сари кам кўрадиган бўлдим. Онам дадам тўғрисида бўлар-бўлмас гаплар гапиравериб чарчамасдилар. Билмадим, шу гаплар таъсир қилдими, ёки ҳақиқатда ҳам шундайми, қийналган пайтларимизда чиндан ҳам дадамни ёмон кўриб кетар эдим. Улардан ғазабланадиган, уларни эсласам тушкунликка тушиб қоладиган, ҳамма нарсага бефарқ қарайдиган бўлиб қолдим. Бора-бора эркак киши мен учун зулмкор, бевафо қиёфаларда кўрина бошлади. Ундан кейинги ўтган йиллар менинг ҳаётимда из қолдирмай ўтмади, қайтага ҳамма нарсани дадамдан кўравериб, юрагимнинг юзи доғ босиб кетди.
Дадам бир-икки марта мени кўргани коллежга келдилар, мен эса кўриш тугул, бу ҳақда ўйласам нафратим зиёдалашарди. Коллежга келишга қизиқишим ҳам қолмади. Яна дадам келиб қолсалар-чи деган таҳлика ич-этимни тирнарди.
Чамамда бир ой бўлди. Машғулотларим тугаб уйга келсам, уйда..., ҳа, ҳа уйда ўша “Бизни ташлаб кетган”, “Бераҳм”, “Бевафо”, “Зулмкор” дадам онам билан гаплашиб ўтирибдилар. Қандай қилиб ўз хонамга кириб кетганими ўзим ҳам билмай қолдим. Онам билан анчагача гаплашиб ўтиришди. Ўн-ўн беш кун ўтиб яна келдилар. Кейин яна келдилар. Эртаси куни онам дадам билан бирга яшашимизни айтдилар. Мен эса донг қотиб қолдим. Энди мен нима қиламан? Мен у одам билан қандай қилиб бир том остида яшайман? Дадамни қабул қиладиган юрагим, қалбим чуқур-чуқур из бўлиб, доғ босиб ётибди-ку?!..."
Хулоса аввало ўзингиздан. Бизники қўшимча:
1. Ажрашманг.
2. Тақдир тақозо қилиб ажрашсангиз Эй она фарзандларизга отасини ёмонламанг, ёмон қилиб кўрсатманг. Эй ота фарзандларизни қаровсиз ташлаб қўйманг.
3. Сизларку бир кун келиб яна ярашиб кетишилар мумкин. Аммо фарзандларни меҳрини қайтариб бўлмайди. Шунинг учун ажрашсангизам меҳр беришда давом этинг.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 14:30
Qo
llaringizni qaysi holatda ushlashingiz shaxsiyatingiz haqida sozlashi mumkin 🧐🤔🤚
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 11:59
(Жуда чиройли хикоя!)
Аёл ўттиз икки ёшда, жуда гўзал, турмуш ўртоғи хам кўркам эркак, денгиз офицери эди. Бир неча ой аввал янглиш ташхис оқибатида операция амалиёти муваффақиятсиз якунланиб, гўзал аёл кўзларидан айрилган, буткул кўрмай қолган эди. Эри операциядан сўнг аччиқ хақиқатни эшитиб ўз-ўзига бир сўз берганди. Кунлар ўтаверарди. Аёл кундан кунга ўзини ёмон хис қилар, жондан ортиқ севгани эрига ўзини ортиқча юк деб ўйларди. Жуфтининг бунчалик сукутда қолгани, забун ахволи эркакни қайғуга соларди. Тўсатдан ёдига рафиқасининг аввалги иши тушди. Ишига қайтишини хохларди. Аммо буни жуфтига қандай айтишни билмасди. Чунки аёл жуда махзун ва тушкун эди. Бутун журъатини тилига тўплаб, оқшом рафиқасига гап очганди, аёл дахшат билан бақирди:- Мен қандай ишлайман, ахир кўрман-ку!Эри унга ёрдам беришини айтди. Хар куни тонгда ўзи ишга олиб бориб қўйишини, кечқурун ишдан олиб қайтишини, яна аввалгидек ишлаб кетишига ишонишини айтди. Эркак аёлини яхши биларди ва у гарчи кўзи ожиз бўлса-да ишини аъло даражада бажара олишини биларди. Аёл умидсизлик билан эрининг таклифини қабул қилди. Чунки уни қаттиқ севарди, сўзи қайтиб, ранжиб қолишини истамасди. Хар куни эрталаб жуфтини ишга ташлаб қўяр, ишдан сўнг ўзи олиб келарди фидоий эр. Кунлар шундай ўтарди. Аввалгидан анча ахволи ўнгланиб, қувноқ бўлиб қолди аёл. Эри эса бундан ортиғини истарди. Ўзига сўз берганди, ваъдасини бажариш учун охиригача харакат қилиши керак эди. Бир оқшом жуфтига:- Энди ишга ўзинг бориб қайтасан,- деди.Аёл шошиб қолди. Асло бундай қилолмаслигини айтди. Эри гапида қатъий турганди, яна уни ранжитишни истамади. Буни ўзи хам астойдил хохлаб турган бўлса-да, бундай қила олишига ишонмасди. Аммо журъатини тўплади. Энди эрталаблари аёл автобус бекатига ўзи борар, автобусга чиқар ва автобусдан тушиб ишига бора оларди. Кунлар кунларни қувалаб ўтар, хеч муаммо йўқ эди. Бир куни автобусга чиқаётганида хайдовчи:- Сизга хавасим келади, хонимафанди,- деди.Аёл бу гап ўзигами бошқагами айтилганини англамай, секингина “Нега?” дея сўраганди, хайдовчи:- Чунки хар куни эрталаб ортингиздан бир офицер кийимидаги ёш эркак автобусга чиқади ва йўл бўйи сизга мухаббат тўла нигохлари билан термулганча келади. Автобусдан тушганингиздан сўнг яшил чироқ ёнганида йўлдан нарига ўтишингизни кузатиб туради ва сиз бинога кириб кетганингиздан кейин ортингиздан хавода бўсалар юбориб, адоқсиз севги билан қўлларини силкиб қолади,- деди. Аёлнинг кўнгил кўзи ёришиб, чехраси аввалгидан-да гўзаллашиб кетди...
Турк тилидан Умида Адизова таржимаси
Аёл ўттиз икки ёшда, жуда гўзал, турмуш ўртоғи хам кўркам эркак, денгиз офицери эди. Бир неча ой аввал янглиш ташхис оқибатида операция амалиёти муваффақиятсиз якунланиб, гўзал аёл кўзларидан айрилган, буткул кўрмай қолган эди. Эри операциядан сўнг аччиқ хақиқатни эшитиб ўз-ўзига бир сўз берганди. Кунлар ўтаверарди. Аёл кундан кунга ўзини ёмон хис қилар, жондан ортиқ севгани эрига ўзини ортиқча юк деб ўйларди. Жуфтининг бунчалик сукутда қолгани, забун ахволи эркакни қайғуга соларди. Тўсатдан ёдига рафиқасининг аввалги иши тушди. Ишига қайтишини хохларди. Аммо буни жуфтига қандай айтишни билмасди. Чунки аёл жуда махзун ва тушкун эди. Бутун журъатини тилига тўплаб, оқшом рафиқасига гап очганди, аёл дахшат билан бақирди:- Мен қандай ишлайман, ахир кўрман-ку!Эри унга ёрдам беришини айтди. Хар куни тонгда ўзи ишга олиб бориб қўйишини, кечқурун ишдан олиб қайтишини, яна аввалгидек ишлаб кетишига ишонишини айтди. Эркак аёлини яхши биларди ва у гарчи кўзи ожиз бўлса-да ишини аъло даражада бажара олишини биларди. Аёл умидсизлик билан эрининг таклифини қабул қилди. Чунки уни қаттиқ севарди, сўзи қайтиб, ранжиб қолишини истамасди. Хар куни эрталаб жуфтини ишга ташлаб қўяр, ишдан сўнг ўзи олиб келарди фидоий эр. Кунлар шундай ўтарди. Аввалгидан анча ахволи ўнгланиб, қувноқ бўлиб қолди аёл. Эри эса бундан ортиғини истарди. Ўзига сўз берганди, ваъдасини бажариш учун охиригача харакат қилиши керак эди. Бир оқшом жуфтига:- Энди ишга ўзинг бориб қайтасан,- деди.Аёл шошиб қолди. Асло бундай қилолмаслигини айтди. Эри гапида қатъий турганди, яна уни ранжитишни истамади. Буни ўзи хам астойдил хохлаб турган бўлса-да, бундай қила олишига ишонмасди. Аммо журъатини тўплади. Энди эрталаблари аёл автобус бекатига ўзи борар, автобусга чиқар ва автобусдан тушиб ишига бора оларди. Кунлар кунларни қувалаб ўтар, хеч муаммо йўқ эди. Бир куни автобусга чиқаётганида хайдовчи:- Сизга хавасим келади, хонимафанди,- деди.Аёл бу гап ўзигами бошқагами айтилганини англамай, секингина “Нега?” дея сўраганди, хайдовчи:- Чунки хар куни эрталаб ортингиздан бир офицер кийимидаги ёш эркак автобусга чиқади ва йўл бўйи сизга мухаббат тўла нигохлари билан термулганча келади. Автобусдан тушганингиздан сўнг яшил чироқ ёнганида йўлдан нарига ўтишингизни кузатиб туради ва сиз бинога кириб кетганингиздан кейин ортингиздан хавода бўсалар юбориб, адоқсиз севги билан қўлларини силкиб қолади,- деди. Аёлнинг кўнгил кўзи ёришиб, чехраси аввалгидан-да гўзаллашиб кетди...
Турк тилидан Умида Адизова таржимаси
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 11:59
Нақадар гўзал ахлоқлисиз, ё Расулуллоҳ!
Қишлоқдан бир камбағал киши қўлида бир косада тўла узум ила Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам ҳузурларига ҳадя қилмоқ ниятида келди.
Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам узумни олиб ундан едилар, бир марта олиб еганларидан кейин бир табассум қилдилар, иккинчи бор олиб еганларидан сўнгра яна жилмайдилар.
У зотнинг табассумларини кўрган фақир киши ҳурсандлигидан осмонга учай деди.
Атрофида У зотнинг асҳоблари қараб турардилар, аммо ҳар галгидек асҳобларига бу сафар узумни улашмадилар, ҳатто косадаги узумни табассум қилиб, охиригача еб тугатдилар.
Фақир киши ҳурсандлигидан ўзига сиғмай, қайтиб кетди.
Саҳобаи Киромлар Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васалламга қараб:
– Ё Расулуллоҳ! Нима учун бизни узумга шерик қилмадингиз? – дедилар.
Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам уларга бир табассум қилиб:
"У узумдан бир олгандим жудаям аччиқ экан, сизлар ила шерик бўлсам, бирортангиз у кишининг ҳурсандлигини бузиб қўймоқлигингиздан қўрқдим! дедилар".
© Муслим ҲАНАФИЙ
Қишлоқдан бир камбағал киши қўлида бир косада тўла узум ила Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам ҳузурларига ҳадя қилмоқ ниятида келди.
Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам узумни олиб ундан едилар, бир марта олиб еганларидан кейин бир табассум қилдилар, иккинчи бор олиб еганларидан сўнгра яна жилмайдилар.
У зотнинг табассумларини кўрган фақир киши ҳурсандлигидан осмонга учай деди.
Атрофида У зотнинг асҳоблари қараб турардилар, аммо ҳар галгидек асҳобларига бу сафар узумни улашмадилар, ҳатто косадаги узумни табассум қилиб, охиригача еб тугатдилар.
Фақир киши ҳурсандлигидан ўзига сиғмай, қайтиб кетди.
Саҳобаи Киромлар Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васалламга қараб:
– Ё Расулуллоҳ! Нима учун бизни узумга шерик қилмадингиз? – дедилар.
Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам уларга бир табассум қилиб:
"У узумдан бир олгандим жудаям аччиқ экан, сизлар ила шерик бўлсам, бирортангиз у кишининг ҳурсандлигини бузиб қўймоқлигингиздан қўрқдим! дедилар".
© Муслим ҲАНАФИЙ
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 11:30
КУНДОШГА ХАСАД🔥
(Арабистонда булган вокеа)
У болага ҳар қараганимда рашк олови мени ёндирар, аламимга чидолмас эдим. Нимага эрим мен билан эмас, у билан сафарга кетди? Мени унингчалик севмайди - да, дердим, ўзимга ўзим. У хотиннинг ҳам мен каби куйишини, ёнишини истадим.
Қишнинг совуқ кунлари эди. Танчада ёниб турган кўмирни олиб, у гўдакнинг қўлларига 😱😳
(Арабистонда булган вокеа)
У болага ҳар қараганимда рашк олови мени ёндирар, аламимга чидолмас эдим. Нимага эрим мен билан эмас, у билан сафарга кетди? Мени унингчалик севмайди - да, дердим, ўзимга ўзим. У хотиннинг ҳам мен каби куйишини, ёнишини истадим.
Қишнинг совуқ кунлари эди. Танчада ёниб турган кўмирни олиб, у гўдакнинг қўлларига 😱😳
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 11:00
📝Қўшнининг косаси!
(Жуда ибратли ҳикоя, ҳамма ўқисин!)
– Қизалоғим, бориб бувингга қараш. Бугун эҳсон беришаётган экан. Мен ишдан қайтгач бораман. Ҳеч йўқ, ул-бул обкеб бериб турарсан.
Кичкина эдим. Онамнинг бу сўзларини эшитиб, бормайман, деб хархаша қила бошладим. Шунда онам мен рад этолмайдиган сабабни кўрсатди:
– Қизим, эҳсонда хизмат қилиш савоб. Борақол!
Бордим. Анча-мунча ярим-ёрти ишларга қарашдим. Хизмат қилаётган келинойиларнинг болаларига қараб турдим. Келганимдаёқ бувимга: «Савоб топиш учун келдим. Менга кўпгина иш буюринг», дегандим. Шунинг учун бўлса керак, хизмат қилишга шай турганлар кўплигига қарамай бувим имлаб чақириб қолдилар. Учиб бордим.
– Қизалоғим, каттароқ косага совуқ чойдан тўлдириб қуйиб кел. Анорхон бувинг кўп чанқайди.
Югургилаб кетдим. Идишлар орасидан энг катта косани танлаб чой қуйиб келдим. Бувим идишни олдилар-да, унга синчиклаб қарадилар:
– Бу қўшнининг косаси-ку. Жойига олиб боргин-да, бошқасига қўйиб кел.
– Ичиб олсинлар, кейин...
– Бўлмайди, қизим, ҳозироқ обор. Мени қарздор қилиб қўйма!
Бувимнинг буйруқларини бажардим. Аммо уларнинг сўзларини тушунолмай роса қийналдим. Кўп идиш синдирганим учун шунақа қилдилар, деб бола кўнглим бир оз ранжиб ҳам олди. Аммо меҳмонлар кетгач, бувим шубҳаларимни тарқатдилар ва галдаги унутилмас сабоқни дилимга жойладилар:
– Болажоним, бояги гапимдан ранжиган кўринасан? Сен олиб келган бояги косада кеча қўшни овқат чиқарган экан. Ундаги таомни ейишга ҳақимиз бор, аммо косани ишлатишга асло ҳақимиз йўқ. Чунки қўшни уни бизга ишлатиш учун бермаган. Агар ишлатсак, қўшни ҳақига хиёнат қилган бўламиз. Арзимасдек туюлган бу нарса бўйнимизга бировнинг ҳақи деган улкан қарзни илади. Бировнинг ҳақини бу дунёда ўтамасанг, қиёматда, тўлов учун савобдан бўлак ҳеч вақойинг бўлмаган, ҳар бир савоб ўзинг учун керак бўлган пайтда тўлайсан. Шунинг учун бу борада эҳтиёткор бўлиш керак. Қўшнига косасини олиб кириб, унга рухсатингизсиз чой қуйиб қўйдик, рози бўлинг, деб сўраб чиққин!..
Бугун ушбу воқеани ёдга оларканман, дилимда қўрқув пайдо бўлди. Эҳ-ҳе, мен қанчадан-қанча идишларга эгаларининг рухсатисиз «чой қуйиб» қўйганман. Ёру биродарлар, қўни-қўшнилар, сизларнинг қанча «идишлар»ингиздан рухсатсиз «фойдаландим», қанча ҳақларни бўйнимга илдим. Уларнинг тўлови қиёмат кунида гарданимга тушмаслиги учун ҳаммангиздан розилик сўрайман.
(Жуда ибратли ҳикоя, ҳамма ўқисин!)
– Қизалоғим, бориб бувингга қараш. Бугун эҳсон беришаётган экан. Мен ишдан қайтгач бораман. Ҳеч йўқ, ул-бул обкеб бериб турарсан.
Кичкина эдим. Онамнинг бу сўзларини эшитиб, бормайман, деб хархаша қила бошладим. Шунда онам мен рад этолмайдиган сабабни кўрсатди:
– Қизим, эҳсонда хизмат қилиш савоб. Борақол!
Бордим. Анча-мунча ярим-ёрти ишларга қарашдим. Хизмат қилаётган келинойиларнинг болаларига қараб турдим. Келганимдаёқ бувимга: «Савоб топиш учун келдим. Менга кўпгина иш буюринг», дегандим. Шунинг учун бўлса керак, хизмат қилишга шай турганлар кўплигига қарамай бувим имлаб чақириб қолдилар. Учиб бордим.
– Қизалоғим, каттароқ косага совуқ чойдан тўлдириб қуйиб кел. Анорхон бувинг кўп чанқайди.
Югургилаб кетдим. Идишлар орасидан энг катта косани танлаб чой қуйиб келдим. Бувим идишни олдилар-да, унга синчиклаб қарадилар:
– Бу қўшнининг косаси-ку. Жойига олиб боргин-да, бошқасига қўйиб кел.
– Ичиб олсинлар, кейин...
– Бўлмайди, қизим, ҳозироқ обор. Мени қарздор қилиб қўйма!
Бувимнинг буйруқларини бажардим. Аммо уларнинг сўзларини тушунолмай роса қийналдим. Кўп идиш синдирганим учун шунақа қилдилар, деб бола кўнглим бир оз ранжиб ҳам олди. Аммо меҳмонлар кетгач, бувим шубҳаларимни тарқатдилар ва галдаги унутилмас сабоқни дилимга жойладилар:
– Болажоним, бояги гапимдан ранжиган кўринасан? Сен олиб келган бояги косада кеча қўшни овқат чиқарган экан. Ундаги таомни ейишга ҳақимиз бор, аммо косани ишлатишга асло ҳақимиз йўқ. Чунки қўшни уни бизга ишлатиш учун бермаган. Агар ишлатсак, қўшни ҳақига хиёнат қилган бўламиз. Арзимасдек туюлган бу нарса бўйнимизга бировнинг ҳақи деган улкан қарзни илади. Бировнинг ҳақини бу дунёда ўтамасанг, қиёматда, тўлов учун савобдан бўлак ҳеч вақойинг бўлмаган, ҳар бир савоб ўзинг учун керак бўлган пайтда тўлайсан. Шунинг учун бу борада эҳтиёткор бўлиш керак. Қўшнига косасини олиб кириб, унга рухсатингизсиз чой қуйиб қўйдик, рози бўлинг, деб сўраб чиққин!..
Бугун ушбу воқеани ёдга оларканман, дилимда қўрқув пайдо бўлди. Эҳ-ҳе, мен қанчадан-қанча идишларга эгаларининг рухсатисиз «чой қуйиб» қўйганман. Ёру биродарлар, қўни-қўшнилар, сизларнинг қанча «идишлар»ингиздан рухсатсиз «фойдаландим», қанча ҳақларни бўйнимга илдим. Уларнинг тўлови қиёмат кунида гарданимга тушмаслиги учун ҳаммангиздан розилик сўрайман.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 09:01
Янги 2025 йил кириб келяпти
Телефон экранига янги йилга мослаб чиройли расмлар видёлар куйишни хохлаганлар учун
💥ГУЗАЛЛИККА ШАЙДОЛАР💥
каналини манзилини колдираман
👇👇👇
https://t.me/+lBlvWwEhsLozMGNi
https://t.me/+lBlvWwEhsLozMGNi
💥ФАСОНЛАР 💥
https://t.me/+LUOb7fWTpr01MmE6
Телефон экранига янги йилга мослаб чиройли расмлар видёлар куйишни хохлаганлар учун
💥ГУЗАЛЛИККА ШАЙДОЛАР💥
каналини манзилини колдираман
👇👇👇
https://t.me/+lBlvWwEhsLozMGNi
https://t.me/+lBlvWwEhsLozMGNi
💥ФАСОНЛАР 💥
https://t.me/+LUOb7fWTpr01MmE6
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 07:59
📝ҚИЗ ҚАДРИ
(жуда ибратли ва таъсирли)
Мактабларнинг бирида жуда гўзал муаллима бор эди. Жуда латофатли бўлса-да, ҳануз турмушга чиқмаган, балки умуман оила қуриш нияти ҳам йўқдек эди. Ҳамкасблари ундан: “Нима учун турмушга чиқмагансиз? Ахир жуда гўзал қизсиз?” – деб сўрашди.
У эса шундай деди: “Бир аёлнинг бешта қизи бўлиб, олтиничисига ҳомиладор эди. Эри унга: “Агар бу сафар ҳам қиз бўлса, уни ўз қўлларим билан уйдан чиқариб ташлайман”, – деб таҳдид қиларди. Бахтга қарши аёл олтинчи қизини дунёга келтирди. Эри ҳам сўзининг устидан чиқиб, олтинчи қизни қўлига олиб, Хуфтон намозидан кейин масжид остонасида қолдирди. Бомдод намозидан аввал келиб қараса, чақалоқ қўйиб кетган жойида турибди, уни ҳеч ким олиб кетмабди. Ноилож ота қизни уйига қайтариб келди ва кечгача онаси олдида қолдирди. Хуфтон намозидан кейин чақалоқни яна масжид эшиги олдида қолдириб кетди. Бомдод вақтида яна қизини қайтариб олиб келди. Бу ҳол етти кун давом этди. Онаизор эса етти кун тинимсиз қизи учун Қуръон ўқиб, дуо қилиб ўтирарди. Ота ўз ишидан ўзи зерикиб қизни уйда қолдиришга қарор қилди. Бундан она жуда хурсанд бўлди. Озгина муддат ўтиб она яна ҳомиладор бўлди. Бу сафар ўғил! Лекин катта қиз фарзанд тўсатдан вафот этди. Она иккинчи ўғилни дунёга келтирди. Аммо иккинчи қиз вафот этди. Шу зайл ҳар сафар ўғил туғилса, битта қиз дунёдан кўз юмар эди. Она беш ўғилни дунёга келтирди. Лекин бешта қизини қабрга қўйди. Фақат отаси қутилишни истаган кенжа олтинчи қизгина тирик қолди. Кейин эса онанинг ўзи бу фоний дунёни тарк этди. Ҳозир ўша қиз ҳам, укалари ҳам улғайишган. Ўша отаси халос бўлишни истаган олтинчи қиз ким эканини биласизларми? Ўша қиз менман. Отам қариб қолган. Унга қарайдиган ҳеч ким йўқ. Мен барча хизматларини қиламан, таом ҳозирлайман, хуллас нима парвариш бўлса ўзим қиламан. Турмушга чиқмаслигимнинг асосий сабаби ҳам мана шу. Бешта укам эса отамни зиёратига келиб турадилар. Қайси биридир, бир ойда бир, яна қайсиси икки ойда бир “қораси”ни кўрсатиб кетади. Отам эса менга нисбатан гўдаклигимда қилган ишларидан пушаймон бўлиб ҳар куни йиғлайдилар...
(жуда ибратли ва таъсирли)
Мактабларнинг бирида жуда гўзал муаллима бор эди. Жуда латофатли бўлса-да, ҳануз турмушга чиқмаган, балки умуман оила қуриш нияти ҳам йўқдек эди. Ҳамкасблари ундан: “Нима учун турмушга чиқмагансиз? Ахир жуда гўзал қизсиз?” – деб сўрашди.
У эса шундай деди: “Бир аёлнинг бешта қизи бўлиб, олтиничисига ҳомиладор эди. Эри унга: “Агар бу сафар ҳам қиз бўлса, уни ўз қўлларим билан уйдан чиқариб ташлайман”, – деб таҳдид қиларди. Бахтга қарши аёл олтинчи қизини дунёга келтирди. Эри ҳам сўзининг устидан чиқиб, олтинчи қизни қўлига олиб, Хуфтон намозидан кейин масжид остонасида қолдирди. Бомдод намозидан аввал келиб қараса, чақалоқ қўйиб кетган жойида турибди, уни ҳеч ким олиб кетмабди. Ноилож ота қизни уйига қайтариб келди ва кечгача онаси олдида қолдирди. Хуфтон намозидан кейин чақалоқни яна масжид эшиги олдида қолдириб кетди. Бомдод вақтида яна қизини қайтариб олиб келди. Бу ҳол етти кун давом этди. Онаизор эса етти кун тинимсиз қизи учун Қуръон ўқиб, дуо қилиб ўтирарди. Ота ўз ишидан ўзи зерикиб қизни уйда қолдиришга қарор қилди. Бундан она жуда хурсанд бўлди. Озгина муддат ўтиб она яна ҳомиладор бўлди. Бу сафар ўғил! Лекин катта қиз фарзанд тўсатдан вафот этди. Она иккинчи ўғилни дунёга келтирди. Аммо иккинчи қиз вафот этди. Шу зайл ҳар сафар ўғил туғилса, битта қиз дунёдан кўз юмар эди. Она беш ўғилни дунёга келтирди. Лекин бешта қизини қабрга қўйди. Фақат отаси қутилишни истаган кенжа олтинчи қизгина тирик қолди. Кейин эса онанинг ўзи бу фоний дунёни тарк этди. Ҳозир ўша қиз ҳам, укалари ҳам улғайишган. Ўша отаси халос бўлишни истаган олтинчи қиз ким эканини биласизларми? Ўша қиз менман. Отам қариб қолган. Унга қарайдиган ҳеч ким йўқ. Мен барча хизматларини қиламан, таом ҳозирлайман, хуллас нима парвариш бўлса ўзим қиламан. Турмушга чиқмаслигимнинг асосий сабаби ҳам мана шу. Бешта укам эса отамни зиёратига келиб турадилар. Қайси биридир, бир ойда бир, яна қайсиси икки ойда бир “қораси”ни кўрсатиб кетади. Отам эса менга нисбатан гўдаклигимда қилган ишларидан пушаймон бўлиб ҳар куни йиғлайдилар...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 07:33
➕TИЙИҚСИЗ НАФС ҚУЛИГА АЙЛАНГАН ГЎРКОВ ҚЎЛИДА ҲЎРЛАНГАН ҚИЗ НОЛАСИ....
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 04:31
ТАЪСИРЛИ ҲИКОЯ
Бадавлат киши кибр ила унга:
- Пойафзалимни тозала, - деб буюрди.
Болакай:
- Ҳоп бўлади, жаноб, - деди.
Киши:
- Тезроқ бўл, тезроқ! - деди жиркиб.
Болакай:
- Қаерга шошаяпсиз, жаноб? - деди.
Киши менсимай:
- Сен бир ҳашоратсан. Ҳашоратлар эса хўжайинларга гапирмайдилар, - деди, афтини бузмай.
Болакай:
- Лекин, мен Аллоҳнинг яратган бандасиман. Гўзал суратда яратилганман, жаноб! - деди, маъюслик билан.
Киши:
- Ярамас бола экансан! - деди, баланд овозда.
Болакай:
- Катта кетманг! Аллоҳ Улуғроқ, жаноб! - деди, хотиржам.
Киши:
- Ҳой бола, ҳозироқ жим бўлмасанг, шапалоқ тушираман! - деди, асаби бузилиб.
Болакай ҳазин овозда:
- Ҳоп бўлади, жаноб! Лекин оддий бир саволим бор эди... - деди, аста.
Киши:
- Тезроқ сўра, шошиб турибман! - деди, қошини чимириб.
Болакай:
- Мен билан тенг болаларингиз йўқми? - деди, секин боқиб.
Киши:
- Сен билан борабар фарзандим бор эди, лекин бир неча йил илгари уни йўқотиб қўйганман... - деди, ўйга толиб.
Болакай:
- Уни яхши кўрармидингиз? - деди.
Киши:
- Қалбимдаги эски яраларимни тирнама... - деди, маҳзун бўлиб.
Болакай иккинчи марта:
- Йўқолган болангизни яхши кўрармидингиз?! - дея сўради.
Киши:
- Сенга нима?! - деди, энсаси қотиб.
Болакай учинчи бор сўради:
- Йўқолган болангизни яхши кўрармидингиз?! - деди.
Киши:
- Қаниди уни учратсам, - деди.
Болакай:
- Мен сизнинг болангизман, - деди.
Киши:
- Болаларим сен каби иркит ҳаёт кечирмайдилар, - деди, истеҳзоли кулиб.
Болакай:
- Аллоҳ номига қасам ичаман! Мен сизнинг болангизман! - деди, ёлвориб.
Киши болакайни оёғи билан итариб юборди:
- Бошқа бу гапинги такрорлама!!! - деди, ўшқириб.
Болакай кўзлари жиққа ёш бўлиб:
- Сиз дадамсиз... ахир, дада -а -ам, - деди.
Киши:
- Бу гапни қаердан олдинг, аҳмоқ бола? - деди, жаҳли чиқиб.
Болакай:
- Бир йил олдин онам вафот этди. Ўлимидан олдин мени мана шу уйнинг олдига олиб келиб, «шу ерда даданг яшайди» деди. Мен ҳар куни тонгда келиб сизни уйдан чиқишингизни кутиб турар, чиқсангиз оёқ кийимингизни тозалаб қўйиб, сизга яхшилик қилмоқчи бўлиш илинжида бўламан, - деди, йиғлаб.
Киши:
- Онанг ким? - деди, ҳайратланиб.
Болакай:
- Менга ҳомиладор бўлганини эшитиб, ярим кечаси кўчага қувганингиз ўша аёл менинг онам эди, бечора онам, жаннатим - онам! - деди, кўзларидан кўзёшларини тинмай оқизиб.
Киши:
- А? - деди, ажабланиб.
Болакай:
- Отажон елкангизда чандиқ, бир из бор, - деди, ишонишига умид қилиб
Киши:
- Сен... Се-е-ен, - деди - ю, тиз чўкиб қолди.
Болакай:
- Исмим нима биласизми? - деди.
Киши:
- Исминг нима, бо...о...о..лам?! - деди.
Болакай:
- Исмим, сизнинг исмингиз, дада! - деди.
Киши:
- Нима учун, менинг исмим сенга қўйилди? - деди, таъажжубланиб.
Болакай:
- Онам одамлар мени сизнинг исмингиз билан чақиришлари ва кун келиб сизга йўлиқишимни жуда умид қилганди, - деди, бошини эгиб.
Киши:
- Онанг қаерда? - деди, саволга тутиб.
Болакай:
- Онам вафот этган. У менга «отангни қидириб топ, унга яхшилик қил! Хизматини қил, шояд шу сабаб жаннатга кирсанг» деб васият қилган, - деди, илтижо қараш қилиб.
Киши чидаб туролмай ҳаммани олдида йиғлаб юборди. Кўз ёшлари юзини ювди. Болакайни маҳкам қучди ва:
- Болажоним сени қанчалар соғинганимни билсайдинг... - деди.
Болакай:
- Онамни ҳеч ҳам соғиндингизми?! - деди...
Киши жим бўлиб қолди, ҳатто юзи қизариб кетти.
Болакай:
- Нимага жимсиз, дада? Онам менга айтган эдилар, иккинчи хотинингиз онамни талоқ қилишингизни ва шу пайтгача бирон марта кўрмаган фарзандингиздан воз кечишингизни шарт қилган экан, шунинг учун биздан кечдингизми? Онам қанчалар қийналганини билганингизда эди... шунда ҳам мени сизга нисбатан меҳр билан улғайтирди. Сизни ёмонламасди... - деди.
Киши афсус надомат ичра сукут сақларди...
Бир яқинингизни деб, бошқа яқинингиздан асло кечманг! Уларга бир хил муносабатда бўлинг! Бу ишингизда Аллоҳ ёрдам беришини сўранг!
Ўз ҳирсингизни деб, бошқаларнинг умрини, бахтини зое қилишдан қўрқинг!
Бадавлат киши кибр ила унга:
- Пойафзалимни тозала, - деб буюрди.
Болакай:
- Ҳоп бўлади, жаноб, - деди.
Киши:
- Тезроқ бўл, тезроқ! - деди жиркиб.
Болакай:
- Қаерга шошаяпсиз, жаноб? - деди.
Киши менсимай:
- Сен бир ҳашоратсан. Ҳашоратлар эса хўжайинларга гапирмайдилар, - деди, афтини бузмай.
Болакай:
- Лекин, мен Аллоҳнинг яратган бандасиман. Гўзал суратда яратилганман, жаноб! - деди, маъюслик билан.
Киши:
- Ярамас бола экансан! - деди, баланд овозда.
Болакай:
- Катта кетманг! Аллоҳ Улуғроқ, жаноб! - деди, хотиржам.
Киши:
- Ҳой бола, ҳозироқ жим бўлмасанг, шапалоқ тушираман! - деди, асаби бузилиб.
Болакай ҳазин овозда:
- Ҳоп бўлади, жаноб! Лекин оддий бир саволим бор эди... - деди, аста.
Киши:
- Тезроқ сўра, шошиб турибман! - деди, қошини чимириб.
Болакай:
- Мен билан тенг болаларингиз йўқми? - деди, секин боқиб.
Киши:
- Сен билан борабар фарзандим бор эди, лекин бир неча йил илгари уни йўқотиб қўйганман... - деди, ўйга толиб.
Болакай:
- Уни яхши кўрармидингиз? - деди.
Киши:
- Қалбимдаги эски яраларимни тирнама... - деди, маҳзун бўлиб.
Болакай иккинчи марта:
- Йўқолган болангизни яхши кўрармидингиз?! - дея сўради.
Киши:
- Сенга нима?! - деди, энсаси қотиб.
Болакай учинчи бор сўради:
- Йўқолган болангизни яхши кўрармидингиз?! - деди.
Киши:
- Қаниди уни учратсам, - деди.
Болакай:
- Мен сизнинг болангизман, - деди.
Киши:
- Болаларим сен каби иркит ҳаёт кечирмайдилар, - деди, истеҳзоли кулиб.
Болакай:
- Аллоҳ номига қасам ичаман! Мен сизнинг болангизман! - деди, ёлвориб.
Киши болакайни оёғи билан итариб юборди:
- Бошқа бу гапинги такрорлама!!! - деди, ўшқириб.
Болакай кўзлари жиққа ёш бўлиб:
- Сиз дадамсиз... ахир, дада -а -ам, - деди.
Киши:
- Бу гапни қаердан олдинг, аҳмоқ бола? - деди, жаҳли чиқиб.
Болакай:
- Бир йил олдин онам вафот этди. Ўлимидан олдин мени мана шу уйнинг олдига олиб келиб, «шу ерда даданг яшайди» деди. Мен ҳар куни тонгда келиб сизни уйдан чиқишингизни кутиб турар, чиқсангиз оёқ кийимингизни тозалаб қўйиб, сизга яхшилик қилмоқчи бўлиш илинжида бўламан, - деди, йиғлаб.
Киши:
- Онанг ким? - деди, ҳайратланиб.
Болакай:
- Менга ҳомиладор бўлганини эшитиб, ярим кечаси кўчага қувганингиз ўша аёл менинг онам эди, бечора онам, жаннатим - онам! - деди, кўзларидан кўзёшларини тинмай оқизиб.
Киши:
- А? - деди, ажабланиб.
Болакай:
- Отажон елкангизда чандиқ, бир из бор, - деди, ишонишига умид қилиб
Киши:
- Сен... Се-е-ен, - деди - ю, тиз чўкиб қолди.
Болакай:
- Исмим нима биласизми? - деди.
Киши:
- Исминг нима, бо...о...о..лам?! - деди.
Болакай:
- Исмим, сизнинг исмингиз, дада! - деди.
Киши:
- Нима учун, менинг исмим сенга қўйилди? - деди, таъажжубланиб.
Болакай:
- Онам одамлар мени сизнинг исмингиз билан чақиришлари ва кун келиб сизга йўлиқишимни жуда умид қилганди, - деди, бошини эгиб.
Киши:
- Онанг қаерда? - деди, саволга тутиб.
Болакай:
- Онам вафот этган. У менга «отангни қидириб топ, унга яхшилик қил! Хизматини қил, шояд шу сабаб жаннатга кирсанг» деб васият қилган, - деди, илтижо қараш қилиб.
Киши чидаб туролмай ҳаммани олдида йиғлаб юборди. Кўз ёшлари юзини ювди. Болакайни маҳкам қучди ва:
- Болажоним сени қанчалар соғинганимни билсайдинг... - деди.
Болакай:
- Онамни ҳеч ҳам соғиндингизми?! - деди...
Киши жим бўлиб қолди, ҳатто юзи қизариб кетти.
Болакай:
- Нимага жимсиз, дада? Онам менга айтган эдилар, иккинчи хотинингиз онамни талоқ қилишингизни ва шу пайтгача бирон марта кўрмаган фарзандингиздан воз кечишингизни шарт қилган экан, шунинг учун биздан кечдингизми? Онам қанчалар қийналганини билганингизда эди... шунда ҳам мени сизга нисбатан меҳр билан улғайтирди. Сизни ёмонламасди... - деди.
Киши афсус надомат ичра сукут сақларди...
Бир яқинингизни деб, бошқа яқинингиздан асло кечманг! Уларга бир хил муносабатда бўлинг! Бу ишингизда Аллоҳ ёрдам беришини сўранг!
Ўз ҳирсингизни деб, бошқаларнинг умрини, бахтини зое қилишдан қўрқинг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 04:01
Янги 2025 йил кириб келяпти
Телефон экранига янги йилга мослаб чиройли расмлар видёлар куйишни хохлаганлар учун
💥ГУЗАЛЛИККА ШАЙДОЛАР💥
каналини манзилини колдираман
👇👇👇
https://t.me/+lBlvWwEhsLozMGNi
https://t.me/+lBlvWwEhsLozMGNi
💥ФАСОНЛАР 💥
https://t.me/+LUOb7fWTpr01MmE6
Телефон экранига янги йилга мослаб чиройли расмлар видёлар куйишни хохлаганлар учун
💥ГУЗАЛЛИККА ШАЙДОЛАР💥
каналини манзилини колдираман
👇👇👇
https://t.me/+lBlvWwEhsLozMGNi
https://t.me/+lBlvWwEhsLozMGNi
💥ФАСОНЛАР 💥
https://t.me/+LUOb7fWTpr01MmE6
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 03:58
ҚЎНҒИРОҚ
Муҳим иш юзасидан уч кунга сафарга чиқишимга тўғри келди.
Уйланганимга уч йил бўлибдики, аёлим ва ўғлимдан узоқда бўлишга ўрганмаган, улардан ҳеч ҳам айрилмагандим.
Улар ҳам шундай.
Шунинг учун чет элга етиб боришим билан уйга қўнғироқ қилдим. Лекин қўнғироғимга кимса жавоб бермади. Уч кун ичида телефоним қўлимдан тушмади. Ҳар ўн беш - йигирма дақиқада қўнғироқ қилавердим. Жавоб бўлмасди. Ақлдан оза ёздим. Акам, опамга боғланиб уйимдагилардан хабар олишларини илтимос қилдим. Улар ҳаммаси жойида эканлигини билдиришди. Ишонмадим.
Нима учун жавоб беришмайди унда? Қайнонам билан боғландим. Хотиржам бўлишимни тайинлади. Аёлимга қўнғироғини кутаётганимни айтиб қўйишини билдирди.
Лекин аёлим қўнғироқ қилмади.
Бу уч кун худди уч ойдек ўтди, гўё. Гоҳи ғазабим келар, гоҳи унинг бу ишини тушнишга ақлим етмай қоларди. Хаёлимга хар хил бўлмағур фикрлар келди. Кунлар ўтиб, шаҳримга қайтдим. Ватанимга учоқ қўниши билан уйим томон шошилдим. Хавотирим кучлилигидан бир қўлим билан қўнғироқни босар, бири билан эшикни қатиқ - қатиқ қоқардим.
Аёлим эшикни очди. Ҳайратим ошди. У пардоз - андозини қилиб, ораста либосларда, ҳар доимгидек хотиржам, чиройли кутиб олди. Орқасидан ўғлим чиқиб, қучоғимга олишимни кутиб сакрарди!
Мен эса, қотиб қолган, унинг бу ишининг сабабини билмас эдим. Бу қилиғидан ғазаб туяр, тинч эканликларидан хурсанд, айни жаҳл ва ҳайрат орасида эдим.
Ундан:
- Нимага бундай қилдинг? Мен сафаримни охиригача кутмай қайтмоқчи бўлдим. Ҳар хил хаёлга бордим ахир?! Нима қилиқ бу? - дедим.
У:
- Онангизга қўрғироқ қилдингизми? - деди. Гапига тушунмадим.
- Гапингга тушунмадим. Йўқ, йўқ, йўқ, мен сени онанг билан боғландим. Сизлар ҳақингизда хабар олиш учун, - дедим. У:
- Шу уч кун ичида қалбингиздан нималар ўтганини ўзингиз билдингиз. Мана шу ҳислар, онангизда ҳам бор. Сиз уларга кунлаб қўнғироқ қилмайсиз. Овозларини эшитмайсиз. Улар сизни соғиниб, қидириб қолсаларгина боғланасиз. Уларни ҳам соғинч эзади. Узоқ йўқламай қолсангиз, улар ҳам хал хир хаёлга борадилар. Сизга нечи марта танбеҳ бердим! Фойдаси бўлмади. Охири бу сафарингиз менга қўл келди. Мени тўғри тушунинг, азизим, - деди.
Ақли менда кўп аёлимдан хижолат бўлиб бошимни эгдим. У менга улкан, унутилмас сабоқ берганди.
У мошина калитини қўлимга бериб, қулоғимга:
- Жаннатингиз сизни кутмоқдалар! - деб пичирлади.
Мен меҳрибон онажоним томон қанот қоқдим.
Доно аёлимдан жуда миннатдор бўлдим. Сўнгги пушмон билан қолишимдан олдин кўзларимни очиб қўйди.
Шундай закий, доно аёлим борлигига шукур!
Уни тарбиялаган онасига минг ташаккур!
Шундай келинни танлаган онамга чексиз раҳмат!
Ғафлатдан уйғотган, Ўз раҳматини ёғдирган Роббимга шукур!
Хулоса
💠 Менинг, сизнинг оналаримиз - бу дунёдаги жаннатимиздирлар. Телефон орқали бўлса ҳам, улардан ҳар куни хабар олишни унутманг!
💠 Уларнинг қалблари ҳар лаҳза бизни қўмсайди, бизни ўйлайдилар. Бизни безовта қилишдан, жеркиб беришмиздан қўрқиб, қўнғироқ қилмайдилар.
💠 Эрингиз, аёлингизга оналар ҳаётнинг хазинаси, дунёнинг жаннати эканликларини ҳис қилдиринг, ўргатинг! Уларга яхшилик қилишдан бир - бирингизни тўсманг!
💠 Аёлларингизга ота - оналарига солиҳа фарзанд бўлишларида кўмаклашинг! Бу яхшилигингиз зое кетмайди!
💠 Ҳеч нарса фойда бермайдиган яқин дақиқа, яқин кунларда ўз болаларингиздан қайтади.
Муҳим иш юзасидан уч кунга сафарга чиқишимга тўғри келди.
Уйланганимга уч йил бўлибдики, аёлим ва ўғлимдан узоқда бўлишга ўрганмаган, улардан ҳеч ҳам айрилмагандим.
Улар ҳам шундай.
Шунинг учун чет элга етиб боришим билан уйга қўнғироқ қилдим. Лекин қўнғироғимга кимса жавоб бермади. Уч кун ичида телефоним қўлимдан тушмади. Ҳар ўн беш - йигирма дақиқада қўнғироқ қилавердим. Жавоб бўлмасди. Ақлдан оза ёздим. Акам, опамга боғланиб уйимдагилардан хабар олишларини илтимос қилдим. Улар ҳаммаси жойида эканлигини билдиришди. Ишонмадим.
Нима учун жавоб беришмайди унда? Қайнонам билан боғландим. Хотиржам бўлишимни тайинлади. Аёлимга қўнғироғини кутаётганимни айтиб қўйишини билдирди.
Лекин аёлим қўнғироқ қилмади.
Бу уч кун худди уч ойдек ўтди, гўё. Гоҳи ғазабим келар, гоҳи унинг бу ишини тушнишга ақлим етмай қоларди. Хаёлимга хар хил бўлмағур фикрлар келди. Кунлар ўтиб, шаҳримга қайтдим. Ватанимга учоқ қўниши билан уйим томон шошилдим. Хавотирим кучлилигидан бир қўлим билан қўнғироқни босар, бири билан эшикни қатиқ - қатиқ қоқардим.
Аёлим эшикни очди. Ҳайратим ошди. У пардоз - андозини қилиб, ораста либосларда, ҳар доимгидек хотиржам, чиройли кутиб олди. Орқасидан ўғлим чиқиб, қучоғимга олишимни кутиб сакрарди!
Мен эса, қотиб қолган, унинг бу ишининг сабабини билмас эдим. Бу қилиғидан ғазаб туяр, тинч эканликларидан хурсанд, айни жаҳл ва ҳайрат орасида эдим.
Ундан:
- Нимага бундай қилдинг? Мен сафаримни охиригача кутмай қайтмоқчи бўлдим. Ҳар хил хаёлга бордим ахир?! Нима қилиқ бу? - дедим.
У:
- Онангизга қўрғироқ қилдингизми? - деди. Гапига тушунмадим.
- Гапингга тушунмадим. Йўқ, йўқ, йўқ, мен сени онанг билан боғландим. Сизлар ҳақингизда хабар олиш учун, - дедим. У:
- Шу уч кун ичида қалбингиздан нималар ўтганини ўзингиз билдингиз. Мана шу ҳислар, онангизда ҳам бор. Сиз уларга кунлаб қўнғироқ қилмайсиз. Овозларини эшитмайсиз. Улар сизни соғиниб, қидириб қолсаларгина боғланасиз. Уларни ҳам соғинч эзади. Узоқ йўқламай қолсангиз, улар ҳам хал хир хаёлга борадилар. Сизга нечи марта танбеҳ бердим! Фойдаси бўлмади. Охири бу сафарингиз менга қўл келди. Мени тўғри тушунинг, азизим, - деди.
Ақли менда кўп аёлимдан хижолат бўлиб бошимни эгдим. У менга улкан, унутилмас сабоқ берганди.
У мошина калитини қўлимга бериб, қулоғимга:
- Жаннатингиз сизни кутмоқдалар! - деб пичирлади.
Мен меҳрибон онажоним томон қанот қоқдим.
Доно аёлимдан жуда миннатдор бўлдим. Сўнгги пушмон билан қолишимдан олдин кўзларимни очиб қўйди.
Шундай закий, доно аёлим борлигига шукур!
Уни тарбиялаган онасига минг ташаккур!
Шундай келинни танлаган онамга чексиз раҳмат!
Ғафлатдан уйғотган, Ўз раҳматини ёғдирган Роббимга шукур!
Хулоса
💠 Менинг, сизнинг оналаримиз - бу дунёдаги жаннатимиздирлар. Телефон орқали бўлса ҳам, улардан ҳар куни хабар олишни унутманг!
💠 Уларнинг қалблари ҳар лаҳза бизни қўмсайди, бизни ўйлайдилар. Бизни безовта қилишдан, жеркиб беришмиздан қўрқиб, қўнғироқ қилмайдилар.
💠 Эрингиз, аёлингизга оналар ҳаётнинг хазинаси, дунёнинг жаннати эканликларини ҳис қилдиринг, ўргатинг! Уларга яхшилик қилишдан бир - бирингизни тўсманг!
💠 Аёлларингизга ота - оналарига солиҳа фарзанд бўлишларида кўмаклашинг! Бу яхшилигингиз зое кетмайди!
💠 Ҳеч нарса фойда бермайдиган яқин дақиқа, яқин кунларда ўз болаларингиздан қайтади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 03:30
Siz qaysi oyda tug'ilgansiz?
Barchasi bittada videoda😄
(o‘zingizni tug‘ilgan oy ustiga bosing va barchasi siz haqingizda to‘g‘rimi yoki xatomi tekshirib, bilib oling)😁👇
Yanvar🌨
Fevral🌨
Mart 🌦
Aprel 🌤
May☀️
Iyun ☀️
Iyul ☀️
Avgust☀️
Sentabr🌦
Oktabr🌧
Noyabr⛈
Dekabr🌨
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
Barchasi bittada videoda😄
(o‘zingizni tug‘ilgan oy ustiga bosing va barchasi siz haqingizda to‘g‘rimi yoki xatomi tekshirib, bilib oling)😁👇
Yanvar🌨
Fevral🌨
Mart 🌦
Aprel 🌤
May☀️
Iyun ☀️
Iyul ☀️
Avgust☀️
Sentabr🌦
Oktabr🌧
Noyabr⛈
Dekabr🌨
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 03:01
ҚЎНҒИРОҚ
Муҳим иш юзасидан уч кунга сафарга чиқишимга тўғри келди.
Уйланганимга уч йил бўлибдики, аёлим ва ўғлимдан узоқда бўлишга ўрганмаган, улардан ҳеч ҳам айрилмагандим.
Улар ҳам шундай.
Шунинг учун чет элга етиб боришим билан уйга қўнғироқ қилдим. Лекин қўнғироғимга кимса жавоб бермади. Уч кун ичида телефоним қўлимдан тушмади. Ҳар ўн беш - йигирма дақиқада қўнғироқ қилавердим. Жавоб бўлмасди. Ақлдан оза ёздим. Акам, опамга боғланиб уйимдагилардан хабар олишларини илтимос қилдим. Улар ҳаммаси жойида эканлигини билдиришди. Ишонмадим.
Нима учун жавоб беришмайди унда? Қайнонам билан боғландим. Хотиржам бўлишимни тайинлади. Аёлимга қўнғироғини кутаётганимни айтиб қўйишини билдирди.
Лекин аёлим қўнғироқ қилмади.
Бу уч кун худди уч ойдек ўтди, гўё. Гоҳи ғазабим келар, гоҳи унинг бу ишини тушнишга ақлим етмай қоларди. Хаёлимга хар хил бўлмағур фикрлар келди. Кунлар ўтиб, шаҳримга қайтдим. Ватанимга учоқ қўниши билан уйим томон шошилдим. Хавотирим кучлилигидан бир қўлим билан қўнғироқни босар, бири билан эшикни қатиқ - қатиқ қоқардим.
Аёлим эшикни очди. Ҳайратим ошди. У пардоз - андозини қилиб, ораста либосларда, ҳар доимгидек хотиржам, чиройли кутиб олди. Орқасидан ўғлим чиқиб, қучоғимга олишимни кутиб сакрарди!
Мен эса, қотиб қолган, унинг бу ишининг сабабини билмас эдим. Бу қилиғидан ғазаб туяр, тинч эканликларидан хурсанд, айни жаҳл ва ҳайрат орасида эдим.
Ундан:
- Нимага бундай қилдинг? Мен сафаримни охиригача кутмай қайтмоқчи бўлдим. Ҳар хил хаёлга бордим ахир?! Нима қилиқ бу? - дедим.
У:
- Онангизга қўрғироқ қилдингизми? - деди. Гапига тушунмадим.
- Гапингга тушунмадим. Йўқ, йўқ, йўқ, мен сени онанг билан боғландим. Сизлар ҳақингизда хабар олиш учун, - дедим. У:
- Шу уч кун ичида қалбингиздан нималар ўтганини ўзингиз билдингиз. Мана шу ҳислар, онангизда ҳам бор. Сиз уларга кунлаб қўнғироқ қилмайсиз. Овозларини эшитмайсиз. Улар сизни соғиниб, қидириб қолсаларгина боғланасиз. Уларни ҳам соғинч эзади. Узоқ йўқламай қолсангиз, улар ҳам хал хир хаёлга борадилар. Сизга нечи марта танбеҳ бердим! Фойдаси бўлмади. Охири бу сафарингиз менга қўл келди. Мени тўғри тушунинг, азизим, - деди.
Ақли менда кўп аёлимдан хижолат бўлиб бошимни эгдим. У менга улкан, унутилмас сабоқ берганди.
У мошина калитини қўлимга бериб, қулоғимга:
- Жаннатингиз сизни кутмоқдалар! - деб пичирлади.
Мен меҳрибон онажоним томон қанот қоқдим.
Доно аёлимдан жуда миннатдор бўлдим. Сўнгги пушмон билан қолишимдан олдин кўзларимни очиб қўйди.
Шундай закий, доно аёлим борлигига шукур!
Уни тарбиялаган онасига минг ташаккур!
Шундай келинни танлаган онамга чексиз раҳмат!
Ғафлатдан уйғотган, Ўз раҳматини ёғдирган Роббимга шукур!
Хулоса
💠 Менинг, сизнинг оналаримиз - бу дунёдаги жаннатимиздирлар. Телефон орқали бўлса ҳам, улардан ҳар куни хабар олишни унутманг!
💠 Уларнинг қалблари ҳар лаҳза бизни қўмсайди, бизни ўйлайдилар. Бизни безовта қилишдан, жеркиб беришмиздан қўрқиб, қўнғироқ қилмайдилар.
💠 Эрингиз, аёлингизга оналар ҳаётнинг хазинаси, дунёнинг жаннати эканликларини ҳис қилдиринг, ўргатинг! Уларга яхшилик қилишдан бир - бирингизни тўсманг!
💠 Аёлларингизга ота - оналарига солиҳа фарзанд бўлишларида кўмаклашинг! Бу яхшилигингиз зое кетмайди!
💠 Ҳеч нарса фойда бермайдиган яқин дақиқа, яқин кунларда ўз болаларингиздан қайтади.
Муҳим иш юзасидан уч кунга сафарга чиқишимга тўғри келди.
Уйланганимга уч йил бўлибдики, аёлим ва ўғлимдан узоқда бўлишга ўрганмаган, улардан ҳеч ҳам айрилмагандим.
Улар ҳам шундай.
Шунинг учун чет элга етиб боришим билан уйга қўнғироқ қилдим. Лекин қўнғироғимга кимса жавоб бермади. Уч кун ичида телефоним қўлимдан тушмади. Ҳар ўн беш - йигирма дақиқада қўнғироқ қилавердим. Жавоб бўлмасди. Ақлдан оза ёздим. Акам, опамга боғланиб уйимдагилардан хабар олишларини илтимос қилдим. Улар ҳаммаси жойида эканлигини билдиришди. Ишонмадим.
Нима учун жавоб беришмайди унда? Қайнонам билан боғландим. Хотиржам бўлишимни тайинлади. Аёлимга қўнғироғини кутаётганимни айтиб қўйишини билдирди.
Лекин аёлим қўнғироқ қилмади.
Бу уч кун худди уч ойдек ўтди, гўё. Гоҳи ғазабим келар, гоҳи унинг бу ишини тушнишга ақлим етмай қоларди. Хаёлимга хар хил бўлмағур фикрлар келди. Кунлар ўтиб, шаҳримга қайтдим. Ватанимга учоқ қўниши билан уйим томон шошилдим. Хавотирим кучлилигидан бир қўлим билан қўнғироқни босар, бири билан эшикни қатиқ - қатиқ қоқардим.
Аёлим эшикни очди. Ҳайратим ошди. У пардоз - андозини қилиб, ораста либосларда, ҳар доимгидек хотиржам, чиройли кутиб олди. Орқасидан ўғлим чиқиб, қучоғимга олишимни кутиб сакрарди!
Мен эса, қотиб қолган, унинг бу ишининг сабабини билмас эдим. Бу қилиғидан ғазаб туяр, тинч эканликларидан хурсанд, айни жаҳл ва ҳайрат орасида эдим.
Ундан:
- Нимага бундай қилдинг? Мен сафаримни охиригача кутмай қайтмоқчи бўлдим. Ҳар хил хаёлга бордим ахир?! Нима қилиқ бу? - дедим.
У:
- Онангизга қўрғироқ қилдингизми? - деди. Гапига тушунмадим.
- Гапингга тушунмадим. Йўқ, йўқ, йўқ, мен сени онанг билан боғландим. Сизлар ҳақингизда хабар олиш учун, - дедим. У:
- Шу уч кун ичида қалбингиздан нималар ўтганини ўзингиз билдингиз. Мана шу ҳислар, онангизда ҳам бор. Сиз уларга кунлаб қўнғироқ қилмайсиз. Овозларини эшитмайсиз. Улар сизни соғиниб, қидириб қолсаларгина боғланасиз. Уларни ҳам соғинч эзади. Узоқ йўқламай қолсангиз, улар ҳам хал хир хаёлга борадилар. Сизга нечи марта танбеҳ бердим! Фойдаси бўлмади. Охири бу сафарингиз менга қўл келди. Мени тўғри тушунинг, азизим, - деди.
Ақли менда кўп аёлимдан хижолат бўлиб бошимни эгдим. У менга улкан, унутилмас сабоқ берганди.
У мошина калитини қўлимга бериб, қулоғимга:
- Жаннатингиз сизни кутмоқдалар! - деб пичирлади.
Мен меҳрибон онажоним томон қанот қоқдим.
Доно аёлимдан жуда миннатдор бўлдим. Сўнгги пушмон билан қолишимдан олдин кўзларимни очиб қўйди.
Шундай закий, доно аёлим борлигига шукур!
Уни тарбиялаган онасига минг ташаккур!
Шундай келинни танлаган онамга чексиз раҳмат!
Ғафлатдан уйғотган, Ўз раҳматини ёғдирган Роббимга шукур!
Хулоса
💠 Менинг, сизнинг оналаримиз - бу дунёдаги жаннатимиздирлар. Телефон орқали бўлса ҳам, улардан ҳар куни хабар олишни унутманг!
💠 Уларнинг қалблари ҳар лаҳза бизни қўмсайди, бизни ўйлайдилар. Бизни безовта қилишдан, жеркиб беришмиздан қўрқиб, қўнғироқ қилмайдилар.
💠 Эрингиз, аёлингизга оналар ҳаётнинг хазинаси, дунёнинг жаннати эканликларини ҳис қилдиринг, ўргатинг! Уларга яхшилик қилишдан бир - бирингизни тўсманг!
💠 Аёлларингизга ота - оналарига солиҳа фарзанд бўлишларида кўмаклашинг! Бу яхшилигингиз зое кетмайди!
💠 Ҳеч нарса фойда бермайдиган яқин дақиқа, яқин кунларда ўз болаларингиздан қайтади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 01:45
📝 БЕРАХИМ ОНА
Она кеча олиб келган помадасини қизининг қўлида кўриб тутақиб кетди. Чунки ишлатилмаган янги помаданинг учи ерга кўп ишқалангани сабабли эзилиб қолган эди. У шунчалар дарғазаб бўлдики, азбаройи тутаққанидан кўзига ҳеч нима кўринмай, қўлидаги супурги дастаги билан қизини аямасдан савалай бошлади.
"Қаерга суркадинг буни?" деган саволига "деворга" деган жавобни олгач, унинг тутаққан ўти керосин сепилган оловдек ловуллаб кетди. Супурги билан савалаб қўли толиққан она супургини улоқтириб, кўксидаги игна тўғноғични ечди. Қизнинг "тавба қилдим, ойижон, энди помадангизни олмайман" деб ялиниб ёлворишига қарамасдан, нонга чекич урган нонвойдек қизнинг қўлига учли игнани санча бошлади. Қонга
беланган оппоқ қўл бир паста пома-дадек қизариб кетди. Шундагини аёл қизни уришдан тўхтади. Кўзи жиққа ёшга беланган қиз шилқ этиб ерга йиқилди. Кеч кирди. Толиққан она оёғини базўр судраб хонаси томон юрди. Чироқни ёққанда кўзи девордаги ёзувга тушди. Не кўз билан кўрсинки, деворда қизил рангда: "Ойижон, мен сизни жуда-жуда яхши кўраман – Севаман" деган ёзув бор эди.
Фломастер билан помадани фарқига бормаган қизча она помадасини бўёққалам деб ўйлаб, онага бўлган муҳаббатини деворга ёзиш билан изҳор қилган экан. Она эса бундан бехабар. Шунда игна санчган пайтда қиз қўлидан сизган қон каби она кўзидан ёш сизиб чиқди. Чарчоқни унутиб, тезда қизининг хонасига шошди. Бечора қиз юмшоқ каравотига кўтарилишга ҳам кучи етмай ерда ухлаб ётарди. Она қўли бинт билан чандилган қизига қараб ҳўнграб юборди. Эртасига эрталаб қизи ўқийдиган мактабга борди. Қиз бетоблиги
учун мактабга келолмаслигини муаллимга билдириб қўймоқчи эди. Қизи ўқийдиган синф эшигини аста қоқди. Киришга изн бўлгач, ичкарига кирди. Синф ўқувчиларга тўлган. Фақат биринчи партада ўтирадиган қизининг ўрни бўш, холос. Она доскага қаради. Доскага катта ҳарфлар билан "ойижон, мен сизни жуда яхши кўраман" деган ёзув ёзилган эди. – Келинг, марҳамат. Раънохон қани? – деди муаллим. – Бироз тоби қочган эди, шунга келолмади. – Шамолладими? Нима деб жавоб беришга ўйланиб қолган она:
– Ҳа, шша-мол-лаб қолди, – деди дудуқланиб. – Терлаб турган бола совуқ сув ичгандирда...
– Шундай... – деди юзи қизарган она.
– Кечаги дарсда "онани яхши кўриш" мавзусида сўзлашган эдик. Ўқувчиларга уй вазифаси топшириб, ҳар бир бола уйга бориб онасига "мен сизни яхши кўраман" деб оғзаки ва ёзма равишда баён қилсин, деган эдик. Қизингиз Раъно вазифасини бажардими?
Она жавоб бериш ўрнига юзини ерга қаратди. Бир оздан сўнг ўзини ўнглаб:
– Ҳа, бажарди, – деди.
– Мен унга ишонаман. Қизингиз ажойиб қиз. Вазифаларни мен ўйлагандан кўра аъло даражада бажаради. Катталар калла-сига келмаган ажойиб фикрларни ўртага ташлайди...
– Қизимнинг партасига ўтирсам майлими?
– Бемалол.
У қиз ўрнига ўтириб дарсни тинглай бошлади. Тасодифан қўли парта остидаги қоғозларга тегиб кетди. Қоғозлардан бири-ни олиб ўқиди. Унда "Азиз муаллим, мен онажонимни сиз айтмасингиздан олдин ҳам жуда-жуда яхши кўраман", дейилган эди. Қизининг хатини таниган она бошини янада қўйи эгди. Унсиз йиғлай бошлади. Қилмишига пушаймон бўлди.
Она кеча олиб келган помадасини қизининг қўлида кўриб тутақиб кетди. Чунки ишлатилмаган янги помаданинг учи ерга кўп ишқалангани сабабли эзилиб қолган эди. У шунчалар дарғазаб бўлдики, азбаройи тутаққанидан кўзига ҳеч нима кўринмай, қўлидаги супурги дастаги билан қизини аямасдан савалай бошлади.
"Қаерга суркадинг буни?" деган саволига "деворга" деган жавобни олгач, унинг тутаққан ўти керосин сепилган оловдек ловуллаб кетди. Супурги билан савалаб қўли толиққан она супургини улоқтириб, кўксидаги игна тўғноғични ечди. Қизнинг "тавба қилдим, ойижон, энди помадангизни олмайман" деб ялиниб ёлворишига қарамасдан, нонга чекич урган нонвойдек қизнинг қўлига учли игнани санча бошлади. Қонга
беланган оппоқ қўл бир паста пома-дадек қизариб кетди. Шундагини аёл қизни уришдан тўхтади. Кўзи жиққа ёшга беланган қиз шилқ этиб ерга йиқилди. Кеч кирди. Толиққан она оёғини базўр судраб хонаси томон юрди. Чироқни ёққанда кўзи девордаги ёзувга тушди. Не кўз билан кўрсинки, деворда қизил рангда: "Ойижон, мен сизни жуда-жуда яхши кўраман – Севаман" деган ёзув бор эди.
Фломастер билан помадани фарқига бормаган қизча она помадасини бўёққалам деб ўйлаб, онага бўлган муҳаббатини деворга ёзиш билан изҳор қилган экан. Она эса бундан бехабар. Шунда игна санчган пайтда қиз қўлидан сизган қон каби она кўзидан ёш сизиб чиқди. Чарчоқни унутиб, тезда қизининг хонасига шошди. Бечора қиз юмшоқ каравотига кўтарилишга ҳам кучи етмай ерда ухлаб ётарди. Она қўли бинт билан чандилган қизига қараб ҳўнграб юборди. Эртасига эрталаб қизи ўқийдиган мактабга борди. Қиз бетоблиги
учун мактабга келолмаслигини муаллимга билдириб қўймоқчи эди. Қизи ўқийдиган синф эшигини аста қоқди. Киришга изн бўлгач, ичкарига кирди. Синф ўқувчиларга тўлган. Фақат биринчи партада ўтирадиган қизининг ўрни бўш, холос. Она доскага қаради. Доскага катта ҳарфлар билан "ойижон, мен сизни жуда яхши кўраман" деган ёзув ёзилган эди. – Келинг, марҳамат. Раънохон қани? – деди муаллим. – Бироз тоби қочган эди, шунга келолмади. – Шамолладими? Нима деб жавоб беришга ўйланиб қолган она:
– Ҳа, шша-мол-лаб қолди, – деди дудуқланиб. – Терлаб турган бола совуқ сув ичгандирда...
– Шундай... – деди юзи қизарган она.
– Кечаги дарсда "онани яхши кўриш" мавзусида сўзлашган эдик. Ўқувчиларга уй вазифаси топшириб, ҳар бир бола уйга бориб онасига "мен сизни яхши кўраман" деб оғзаки ва ёзма равишда баён қилсин, деган эдик. Қизингиз Раъно вазифасини бажардими?
Она жавоб бериш ўрнига юзини ерга қаратди. Бир оздан сўнг ўзини ўнглаб:
– Ҳа, бажарди, – деди.
– Мен унга ишонаман. Қизингиз ажойиб қиз. Вазифаларни мен ўйлагандан кўра аъло даражада бажаради. Катталар калла-сига келмаган ажойиб фикрларни ўртага ташлайди...
– Қизимнинг партасига ўтирсам майлими?
– Бемалол.
У қиз ўрнига ўтириб дарсни тинглай бошлади. Тасодифан қўли парта остидаги қоғозларга тегиб кетди. Қоғозлардан бири-ни олиб ўқиди. Унда "Азиз муаллим, мен онажонимни сиз айтмасингиздан олдин ҳам жуда-жуда яхши кўраман", дейилган эди. Қизининг хатини таниган она бошини янада қўйи эгди. Унсиз йиғлай бошлади. Қилмишига пушаймон бўлди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Dec, 01:30
Танаси Жаннатда - Томири дунёда бўлган бир дарахт бор
99%одам буни топа олмади
Бу дарахтнинг номи 👇👇👇
99%одам буни топа олмади
Бу дарахтнинг номи 👇👇👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 16:54
ОЛЧАГУЛ
10
— Дуруст қилибсиз, — Шодиёр ака Илёснинг кўзлари ўйнаб бошлаганига энди эътибор бердими, уни қизларнинг ёнидан узоқлаштиришга қарор қилди, — қани бу тарафга, — ҳозиргина Илёс келган тарафга ишора қилиб, — Илёсбойни биз муздек айрон билан меҳмон қилайлик-а?
— Камола янгамни айронларини бутун қишлоқ мақтайди.
— Юринг унда, — Шодиёр аканинг феъли шундай, ўзидан катта бўлсин, кичик бўлсин сизлаб гапиради. Бўлмаса шу Илёсдан 12 ёшга катта.
— Майли, — Илёс истамайгина Шодиёр акага эргашди. Қолай деса бўлмайди. Чунки қизларнинг орасида Шодиёр аканинг жияни ҳам бор. Ҳозирча жим кетгани маъқул.
— Тоға мен боғни бироз айланаман, сизлар бемалол, — Сарвар Илёс бор жойга боришни истамади.
— Хўп жиян, — Шодиёр ака Илёс билан кета бошлади. Сарвар турган жойида бироз ўйланиб қолди.
— Борадиган йўлингизни йўқотиб қўйдингизми дейман? — Нилуфар қошларини хиёл кўтарганча қараб гапирди.
— Йўқ, — Сарварга бу қиз қандайдир енгилтакдек туюлди. Унинг наздида одобли, тарбияли, ибо-ҳаёли қизлар йигитларга биринчи гапиришмайди.
— Яхши, — Нилуфар лаб буриб қўйдида, ишини давом қилдираверди. Сарвар бироз қизларга қараб тураркан, уларнинг ҳар бирини шаҳардаги «барби» си Маҳлиё билан солиштириб чиқди.
— Булар барибир Маҳлиё бўла олишмайди. Маҳлиё қаёқдаю, булар қаёда? — ҳаёлидан ўтказаркан, — нигоҳлари Олмагулда тўхтади. Қизнинг оппоқ юзи, қоп-қора қошлари йигитнинг ҳисларини қитиқлаб қўйгандек бўлди.
🌺🌺🌺
Илёс Шодиёр ака билан гаплашиб анча ўтириб қолди. Шодиёр ака билан хайрлашиб ўрнидан тураркан, қизларнинг шўх кулгуси эшитилиб турган томонга бир қараб қўйдию, лекин боришга бу сафар журъат қилолмади. Чунки у ерда Шодиёр боғбоннинг жияни бор. Бунинг устига Шодиёр боғбон қизларнинг атрофида ҳа деб ўралашаверганларни ёқтирмайди. Айниқса, бўйи етган қизларни. Илёс шуларни ҳисобга олганча, секин ортга қайтди.
— Ҳа майли, — отга минаркан, — бугун бўлмаса, эртага гаплашаман. Жа бўлмаса совчи қўяман. Уйидагилар қўш қўллаб бериб юборишади, — иршайди.
Илёс кетаётган пайтда бу ёқда Сарвар дарахт тагида ўтириб тўрт дугонанинг ишларини кузатиш билан банд эди. Лекин нега ўзиям билмайди. Шунчаки шу ерда ўтиришни, оқ юзли қора қошли гўзал қизни томоша қилишни истаётганди кўнгли.
10
— Дуруст қилибсиз, — Шодиёр ака Илёснинг кўзлари ўйнаб бошлаганига энди эътибор бердими, уни қизларнинг ёнидан узоқлаштиришга қарор қилди, — қани бу тарафга, — ҳозиргина Илёс келган тарафга ишора қилиб, — Илёсбойни биз муздек айрон билан меҳмон қилайлик-а?
— Камола янгамни айронларини бутун қишлоқ мақтайди.
— Юринг унда, — Шодиёр аканинг феъли шундай, ўзидан катта бўлсин, кичик бўлсин сизлаб гапиради. Бўлмаса шу Илёсдан 12 ёшга катта.
— Майли, — Илёс истамайгина Шодиёр акага эргашди. Қолай деса бўлмайди. Чунки қизларнинг орасида Шодиёр аканинг жияни ҳам бор. Ҳозирча жим кетгани маъқул.
— Тоға мен боғни бироз айланаман, сизлар бемалол, — Сарвар Илёс бор жойга боришни истамади.
— Хўп жиян, — Шодиёр ака Илёс билан кета бошлади. Сарвар турган жойида бироз ўйланиб қолди.
— Борадиган йўлингизни йўқотиб қўйдингизми дейман? — Нилуфар қошларини хиёл кўтарганча қараб гапирди.
— Йўқ, — Сарварга бу қиз қандайдир енгилтакдек туюлди. Унинг наздида одобли, тарбияли, ибо-ҳаёли қизлар йигитларга биринчи гапиришмайди.
— Яхши, — Нилуфар лаб буриб қўйдида, ишини давом қилдираверди. Сарвар бироз қизларга қараб тураркан, уларнинг ҳар бирини шаҳардаги «барби» си Маҳлиё билан солиштириб чиқди.
— Булар барибир Маҳлиё бўла олишмайди. Маҳлиё қаёқдаю, булар қаёда? — ҳаёлидан ўтказаркан, — нигоҳлари Олмагулда тўхтади. Қизнинг оппоқ юзи, қоп-қора қошлари йигитнинг ҳисларини қитиқлаб қўйгандек бўлди.
🌺🌺🌺
Илёс Шодиёр ака билан гаплашиб анча ўтириб қолди. Шодиёр ака билан хайрлашиб ўрнидан тураркан, қизларнинг шўх кулгуси эшитилиб турган томонга бир қараб қўйдию, лекин боришга бу сафар журъат қилолмади. Чунки у ерда Шодиёр боғбоннинг жияни бор. Бунинг устига Шодиёр боғбон қизларнинг атрофида ҳа деб ўралашаверганларни ёқтирмайди. Айниқса, бўйи етган қизларни. Илёс шуларни ҳисобга олганча, секин ортга қайтди.
— Ҳа майли, — отга минаркан, — бугун бўлмаса, эртага гаплашаман. Жа бўлмаса совчи қўяман. Уйидагилар қўш қўллаб бериб юборишади, — иршайди.
Илёс кетаётган пайтда бу ёқда Сарвар дарахт тагида ўтириб тўрт дугонанинг ишларини кузатиш билан банд эди. Лекин нега ўзиям билмайди. Шунчаки шу ерда ўтиришни, оқ юзли қора қошли гўзал қизни томоша қилишни истаётганди кўнгли.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 16:54
ОЛЧАГУЛ
9
— Баҳооор! — Илёснинг бир қоши хиёл кўтарилар экан, — ўзинг ақлли қизсанку, тўғрими? — Гулбаҳор унга нафрат билан қарадию, кетиб қолди, — бир балони бошламаса бўлди, — Илёс кўзларини чала юмган ҳолда бўйни қисирлатиб қўйди. Бу унинг асабларини тинчлантиришга ёрдам берарди. — У бир балони бошламасидан ўша қизни ўзимники қилишим керак. Қандай йўл билан бўлса ҳам, — Илёс кўзларини юмиб чуқур нафас олдида, боя Гулбаҳор кетган тарафга кетди.
🌺🌺🌺
— Мана шу бизни боғ жиян, — Шодиёр ака боғнинг бироз жойини кўрсатиб чиқаркан, — бу томонда турли навдаги олмалар, ундан уёғида эса анжир бор. Анжир Жаннат меваси. Есанг борми, шундоқ оғзингда эриб кетади. Буёқда эса озгина ўрик бор. Бу тарафда эса...., — шу пайт қизларнинг қийқириб кулгани ундан кейин эса қўшиқ хиргойилари эшитила бошланди, — бошлари омон бўлгурлар-а, — Шодиёр ака завқланиб куларкан, — ҳеч зерикишмайди булар. Қўшиқ айтишаётганига қараганда Олмагулни ҳеч қўйишмаган кўринади, — Сарвар тоғасининг бу гапидан кейингина эшитилаётган овозларга қулоқ тутди. Қўшиқ айтаётган овоз чиндан ёқимли.
Осмон акси, осмон акси дарёда,
Гуллар бўйи, гуллар бўйи самода.
Кабутардек чарх уриб,
кабутардек чарх уриб,
Севги учар дунёда.
Кабутардек чарх уриб,
кабутардек чарх уриб,
Севги учар дунёда
— Овози яхшию, лекин юзи рапидадек бўлса керак? — ўйланди у. Чунки унинг миясида бир нарса қотиб қолган. Қишлоқ қизлари семиз, қора, юзлари рапидадек думалоқ бўлади. Сарвар шуларни ўйлади, ўзини чалғитиш учун бошини силкитиб қўйди.
— Мен билан юр, қизларга бир хормасин айтиб қўяйлик, — Сарвар истамаса ҳам тоғасининг ортидан юрди. — Хорманглар қизларим, — Шодиёр ака кўтаринки кайфиятда қизлардан ҳол-аҳвол сўради, — чарчаб қолмаяпсизларми?
— Йўқ амаки, Олмагул ёнимизда экан чарчаш йўқ, — Нилуфар кимдан олдин жавоб берди.
— Умринглардан барака топинглар, — Шодиёр ака қизлар билан гаплашиб турар экан, Сарвар уларни зимдан кузата бошлади.
— Чакки эмас, — ўйлади у. Оддийгина кўйлак лозими ҳам ўзига ярашиб, бошидаги рўмоли чиройига янада чирой қўшиб турган қизларга бирма-бир қараб чиқар экан, — йўқ, булар ҳақиқий қишлоқ қизлари эмас. Улар ҳам мендек бирор қариндошиникига меҳмонга келган шаҳарликлар. Анавидан ташқари албатта, — Шоҳсанамга қайта қараб қўйди.
— Ия боғбон бува, — Илёснинг овози эшитилди.
— Битта шу кам эди, — Гулбаҳор энгса қотириб қўяркан, — ишқилиб Шодиёр амаки бу ҳайвонни думини тугиб қўйсинда, — ўйлади.
— Илёсбой, Илёсбой, — Шодиёр ака у билан қучоқ очиб кўришаркан, — кесинлар, келсинлар. Биз ғарибларни ҳам йўқлаб келадиган кунингиз бор эканку.
— Хирмонгизга барака дегани кеча келгандим, йўқ экансиз. Шунга бугун ҳам келавердим, — Илёс гапираркан, Олмагул томонга қараб қўйишни ҳам унутмасди.
— Дуруст, дуруст, — елкасига қоқиб қўяркан, — бўлажак раис мана шундай жонкуяр, халқидан хабар олиб туриши керак.
— Йўғеэе шунчаки хабар олай деб айлангандим. Қарасам боғизни манзараси жуда гўзал экан, — Илёс яна Олмагул тарафга кўз ташлаб қўяркан, Сарвар унинг нима демоқчи эканлигини бу сафар тушуниб қолди. Ва негадир бу йигит унга ёқмади. Унинг наздида бу бегона йигит бу тўрт қизга қандайдир ёмонлик қиладигандек, зиён етказадигандек туюлди.
9
— Баҳооор! — Илёснинг бир қоши хиёл кўтарилар экан, — ўзинг ақлли қизсанку, тўғрими? — Гулбаҳор унга нафрат билан қарадию, кетиб қолди, — бир балони бошламаса бўлди, — Илёс кўзларини чала юмган ҳолда бўйни қисирлатиб қўйди. Бу унинг асабларини тинчлантиришга ёрдам берарди. — У бир балони бошламасидан ўша қизни ўзимники қилишим керак. Қандай йўл билан бўлса ҳам, — Илёс кўзларини юмиб чуқур нафас олдида, боя Гулбаҳор кетган тарафга кетди.
🌺🌺🌺
— Мана шу бизни боғ жиян, — Шодиёр ака боғнинг бироз жойини кўрсатиб чиқаркан, — бу томонда турли навдаги олмалар, ундан уёғида эса анжир бор. Анжир Жаннат меваси. Есанг борми, шундоқ оғзингда эриб кетади. Буёқда эса озгина ўрик бор. Бу тарафда эса...., — шу пайт қизларнинг қийқириб кулгани ундан кейин эса қўшиқ хиргойилари эшитила бошланди, — бошлари омон бўлгурлар-а, — Шодиёр ака завқланиб куларкан, — ҳеч зерикишмайди булар. Қўшиқ айтишаётганига қараганда Олмагулни ҳеч қўйишмаган кўринади, — Сарвар тоғасининг бу гапидан кейингина эшитилаётган овозларга қулоқ тутди. Қўшиқ айтаётган овоз чиндан ёқимли.
Осмон акси, осмон акси дарёда,
Гуллар бўйи, гуллар бўйи самода.
Кабутардек чарх уриб,
кабутардек чарх уриб,
Севги учар дунёда.
Кабутардек чарх уриб,
кабутардек чарх уриб,
Севги учар дунёда
— Овози яхшию, лекин юзи рапидадек бўлса керак? — ўйланди у. Чунки унинг миясида бир нарса қотиб қолган. Қишлоқ қизлари семиз, қора, юзлари рапидадек думалоқ бўлади. Сарвар шуларни ўйлади, ўзини чалғитиш учун бошини силкитиб қўйди.
— Мен билан юр, қизларга бир хормасин айтиб қўяйлик, — Сарвар истамаса ҳам тоғасининг ортидан юрди. — Хорманглар қизларим, — Шодиёр ака кўтаринки кайфиятда қизлардан ҳол-аҳвол сўради, — чарчаб қолмаяпсизларми?
— Йўқ амаки, Олмагул ёнимизда экан чарчаш йўқ, — Нилуфар кимдан олдин жавоб берди.
— Умринглардан барака топинглар, — Шодиёр ака қизлар билан гаплашиб турар экан, Сарвар уларни зимдан кузата бошлади.
— Чакки эмас, — ўйлади у. Оддийгина кўйлак лозими ҳам ўзига ярашиб, бошидаги рўмоли чиройига янада чирой қўшиб турган қизларга бирма-бир қараб чиқар экан, — йўқ, булар ҳақиқий қишлоқ қизлари эмас. Улар ҳам мендек бирор қариндошиникига меҳмонга келган шаҳарликлар. Анавидан ташқари албатта, — Шоҳсанамга қайта қараб қўйди.
— Ия боғбон бува, — Илёснинг овози эшитилди.
— Битта шу кам эди, — Гулбаҳор энгса қотириб қўяркан, — ишқилиб Шодиёр амаки бу ҳайвонни думини тугиб қўйсинда, — ўйлади.
— Илёсбой, Илёсбой, — Шодиёр ака у билан қучоқ очиб кўришаркан, — кесинлар, келсинлар. Биз ғарибларни ҳам йўқлаб келадиган кунингиз бор эканку.
— Хирмонгизга барака дегани кеча келгандим, йўқ экансиз. Шунга бугун ҳам келавердим, — Илёс гапираркан, Олмагул томонга қараб қўйишни ҳам унутмасди.
— Дуруст, дуруст, — елкасига қоқиб қўяркан, — бўлажак раис мана шундай жонкуяр, халқидан хабар олиб туриши керак.
— Йўғеэе шунчаки хабар олай деб айлангандим. Қарасам боғизни манзараси жуда гўзал экан, — Илёс яна Олмагул тарафга кўз ташлаб қўяркан, Сарвар унинг нима демоқчи эканлигини бу сафар тушуниб қолди. Ва негадир бу йигит унга ёқмади. Унинг наздида бу бегона йигит бу тўрт қизга қандайдир ёмонлик қиладигандек, зиён етказадигандек туюлди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 16:54
#ОЛЧАГУЛ
8.
— Ҳозирча йўқ, — Илёс шундай дедию, кўз олдига ҳали бугунгина кўрган Олмагул келди.
- Ҳа шунақа юравер ҳозирча йўқ деб, — Умриниса опа ўғлидан аразлагандек, — шу юришинг бўлса хали бери бўлмайди ҳам.
— Ойииии....
— Ойинг ҳақ.
— Хўп хола хўп. Насиб қилса куз кирмай уйланаман, — Илёс ўрнидан турди, — сизлар ҳаракатларингизни қилиб юраверинглар. Келин топилиши билан ўзим хабар бераман, — деганча уй ичига кириб кетди.
🌺🌺🌺
Тонг оқариши билан турган Олмагул бугун ҳам ҳамма ишини сарамжонлаб, нонуштасини қилдию, боғга йўл олди. Дугоналари ҳам уни кўча бошида кутиб туришган экан. Тўрт дугона биргаликда чақ-чақлашиб кетишди.
— Ассалому алейкум амаки.
— Ассалому алейкум, — қизлар бирин-кетин салом бериб ўтишар экан, Шодиёр аканинг ёнидаги бегона йигитга зимдан қараб қўйишни унутишмади.
— Ваалейкум ассалом, яхши келдингизларми? — Шодиёр ака қизларга ўз қизларидек меҳрибончилик билан гапираркан, — Санам буёққа келчи қизим.
— Лаббай амаки.
— Уйдагилар яхшими? Бувинг яхши юрибдими? Акам ва келинойимлар, кичкиналарчи?
— Ҳа яхши.
— Яхши, — Шодиёр ака Сарварни кўрсатаркан, — аканг билан саломлашмайсанми?
— Акам? — Шоҳсанам ҳайрон бўлганча Сарварга қараганча, — амаки бу йигит...
— Ирода аммангни ўғли. Шаҳардан кеча келди.
— Ассалому алейкум, — Шоҳсанам одоб юзасидан салом бераркан, — яхши келдингизми? Аммам яхшими? — Сарварга бир қараб қўяркан, негадир уни қачон кўрганлигини эслай олмади. Бир тарафдан эслай олмаслиги ҳам табиий. Чунки Сарвар қишлоққа охирги марта келганида Шоҳсанам бор йўғи 5 ёш эди. Ҳозир эса 17 ёш. Демак, Сарварни кўрган бўлса 12 йил олдин кўрган. Лекин эслай олмаяпди.
— Яхши рахмат, — Сарвар ҳам бегонадек кўришиб қўя қолди.
— Санамни танидингми ўзи? — Шодиёр ака Сарвардан сўради.
— Ҳалиги...., — Сарвар бошини қашлади.
— Тушунарли, — Шодиёр аканинг қошлари хиёл чимирилганча, — Шоҳсанам Мадиёр тоғангни ўртанча қизи бўлади. Сен шаҳардан келганингда ака, ака деб ортингдан югуриб юрадиган эгизаклар Фотима ва Ҳусанлар борку, ўшаларнинг синглиси. Ҳеч йўқ уларни эсларсан?
— Ҳа эсладим, — Сарварнинг кўз олдига қишлоққа келса доим ортидан қолмайдиган буғдойранг болалар келди. Адашмаса, ўша пайтда у болалар етти ёки саккиз ёш эдилар. Ҳозир кап-катта бўй йигит, бўй қиз бўлишгандир. Сарвар шуларни ҳаёлидан ўтқазар экан, нега ўтган йиллар давомида бу ерга келмагани ҳақида ўйлай бошлади. Ойиси ва дадаси кўп келишади, деярли ҳар ой. Акаси Рустам ҳам, синглиси Рухшона ҳам. Лекин Сарвар...Ўша интернатга ўтганидан кейин умуман келмай қўйди. Ўқиш деди, қўшимча дарслар деди. Шу билан 12 йил ҳам ўтиб кетди.
— Амаки биз қизлар билан кеча келган жойимизда давом қилдираверайликми ёки бошқа...
— Давом қилдираверинг. Шу қаторни охиригача бўлиш керак.
— Хўп, — Шоҳсанам Сарварга яна бир марта қараб қўйдида дугоналарининг ёнига келди, — кечагини давом қилдирамиз экан, — гапираркан, Сарвар томонга кўз остидан қараб-қараб қўярди.
🌺🌺🌺
Ҳар куни абетга яқин уйғонадиган Илёс бугун эрта туриб олган. Яхши кайфият билан нонушта қилди.
— Мен бир қишлоқни айланиб келай, — нонуштадан кейин шундай деганча отига миниб Шодиёр боғбоннинг боғи тарафга йўл олди.
Боғга етиб келиши билан отдан тушиб, отини шу ердаги теракка боғладида, ҳар тарафга қараганча боғ ичкарисига кира бошлади. Бироз юргач, қўлидаги челакни яшикка бўшатаётган Гулбаҳорни кўриб, унинг ёнига келди.
— Салом бердик Баҳорой, — тиржайганча гапирди.
— Мени исмим Гулбаҳор, — Гулбаҳор унга салом ҳам беришни истамасдан тез-тез челакни бўшатдида кетмоқчи бўлганди, Илёс унинг билагидан тутиб қолди.
— Дугоналаринг қаерда?
— Дугоналаримни тинч қўйинг, — жаҳл билан қўлини тортиб оларкан, — мени ҳам.
— Ҳалиям ўша кун учун мендан хафамисан? — Илёс бир ҳаракат билан унинг йўлини тўсганча, — ахир кечирим сўрадимку, мен шунчаки...
— Йўлимдан қочинг. Умуман кўзимга ҳам кўринманг. Йўқса, аммамнинг ўғли эканлигингизга ҳам қараб ўтирмасдан ҳаммасини бувим ва дадамга айтиб бераман.
— Хўп, хўп, — Илёс иршайганча бир қадам ортга юраркан, — ҳаммаси сен айтгандек бўла қолсин. Мен фақат дугонанг Олмаг....
— Ундан узоқ юринг. У бахтли бўлиши керак, сиздек ҳайвонга ем бўлиши эмас.
8.
— Ҳозирча йўқ, — Илёс шундай дедию, кўз олдига ҳали бугунгина кўрган Олмагул келди.
- Ҳа шунақа юравер ҳозирча йўқ деб, — Умриниса опа ўғлидан аразлагандек, — шу юришинг бўлса хали бери бўлмайди ҳам.
— Ойииии....
— Ойинг ҳақ.
— Хўп хола хўп. Насиб қилса куз кирмай уйланаман, — Илёс ўрнидан турди, — сизлар ҳаракатларингизни қилиб юраверинглар. Келин топилиши билан ўзим хабар бераман, — деганча уй ичига кириб кетди.
🌺🌺🌺
Тонг оқариши билан турган Олмагул бугун ҳам ҳамма ишини сарамжонлаб, нонуштасини қилдию, боғга йўл олди. Дугоналари ҳам уни кўча бошида кутиб туришган экан. Тўрт дугона биргаликда чақ-чақлашиб кетишди.
— Ассалому алейкум амаки.
— Ассалому алейкум, — қизлар бирин-кетин салом бериб ўтишар экан, Шодиёр аканинг ёнидаги бегона йигитга зимдан қараб қўйишни унутишмади.
— Ваалейкум ассалом, яхши келдингизларми? — Шодиёр ака қизларга ўз қизларидек меҳрибончилик билан гапираркан, — Санам буёққа келчи қизим.
— Лаббай амаки.
— Уйдагилар яхшими? Бувинг яхши юрибдими? Акам ва келинойимлар, кичкиналарчи?
— Ҳа яхши.
— Яхши, — Шодиёр ака Сарварни кўрсатаркан, — аканг билан саломлашмайсанми?
— Акам? — Шоҳсанам ҳайрон бўлганча Сарварга қараганча, — амаки бу йигит...
— Ирода аммангни ўғли. Шаҳардан кеча келди.
— Ассалому алейкум, — Шоҳсанам одоб юзасидан салом бераркан, — яхши келдингизми? Аммам яхшими? — Сарварга бир қараб қўяркан, негадир уни қачон кўрганлигини эслай олмади. Бир тарафдан эслай олмаслиги ҳам табиий. Чунки Сарвар қишлоққа охирги марта келганида Шоҳсанам бор йўғи 5 ёш эди. Ҳозир эса 17 ёш. Демак, Сарварни кўрган бўлса 12 йил олдин кўрган. Лекин эслай олмаяпди.
— Яхши рахмат, — Сарвар ҳам бегонадек кўришиб қўя қолди.
— Санамни танидингми ўзи? — Шодиёр ака Сарвардан сўради.
— Ҳалиги...., — Сарвар бошини қашлади.
— Тушунарли, — Шодиёр аканинг қошлари хиёл чимирилганча, — Шоҳсанам Мадиёр тоғангни ўртанча қизи бўлади. Сен шаҳардан келганингда ака, ака деб ортингдан югуриб юрадиган эгизаклар Фотима ва Ҳусанлар борку, ўшаларнинг синглиси. Ҳеч йўқ уларни эсларсан?
— Ҳа эсладим, — Сарварнинг кўз олдига қишлоққа келса доим ортидан қолмайдиган буғдойранг болалар келди. Адашмаса, ўша пайтда у болалар етти ёки саккиз ёш эдилар. Ҳозир кап-катта бўй йигит, бўй қиз бўлишгандир. Сарвар шуларни ҳаёлидан ўтқазар экан, нега ўтган йиллар давомида бу ерга келмагани ҳақида ўйлай бошлади. Ойиси ва дадаси кўп келишади, деярли ҳар ой. Акаси Рустам ҳам, синглиси Рухшона ҳам. Лекин Сарвар...Ўша интернатга ўтганидан кейин умуман келмай қўйди. Ўқиш деди, қўшимча дарслар деди. Шу билан 12 йил ҳам ўтиб кетди.
— Амаки биз қизлар билан кеча келган жойимизда давом қилдираверайликми ёки бошқа...
— Давом қилдираверинг. Шу қаторни охиригача бўлиш керак.
— Хўп, — Шоҳсанам Сарварга яна бир марта қараб қўйдида дугоналарининг ёнига келди, — кечагини давом қилдирамиз экан, — гапираркан, Сарвар томонга кўз остидан қараб-қараб қўярди.
🌺🌺🌺
Ҳар куни абетга яқин уйғонадиган Илёс бугун эрта туриб олган. Яхши кайфият билан нонушта қилди.
— Мен бир қишлоқни айланиб келай, — нонуштадан кейин шундай деганча отига миниб Шодиёр боғбоннинг боғи тарафга йўл олди.
Боғга етиб келиши билан отдан тушиб, отини шу ердаги теракка боғладида, ҳар тарафга қараганча боғ ичкарисига кира бошлади. Бироз юргач, қўлидаги челакни яшикка бўшатаётган Гулбаҳорни кўриб, унинг ёнига келди.
— Салом бердик Баҳорой, — тиржайганча гапирди.
— Мени исмим Гулбаҳор, — Гулбаҳор унга салом ҳам беришни истамасдан тез-тез челакни бўшатдида кетмоқчи бўлганди, Илёс унинг билагидан тутиб қолди.
— Дугоналаринг қаерда?
— Дугоналаримни тинч қўйинг, — жаҳл билан қўлини тортиб оларкан, — мени ҳам.
— Ҳалиям ўша кун учун мендан хафамисан? — Илёс бир ҳаракат билан унинг йўлини тўсганча, — ахир кечирим сўрадимку, мен шунчаки...
— Йўлимдан қочинг. Умуман кўзимга ҳам кўринманг. Йўқса, аммамнинг ўғли эканлигингизга ҳам қараб ўтирмасдан ҳаммасини бувим ва дадамга айтиб бераман.
— Хўп, хўп, — Илёс иршайганча бир қадам ортга юраркан, — ҳаммаси сен айтгандек бўла қолсин. Мен фақат дугонанг Олмаг....
— Ундан узоқ юринг. У бахтли бўлиши керак, сиздек ҳайвонга ем бўлиши эмас.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 16:54
#ОЛЧАГУЛ
7
— Тоға мен боғни бир айланиб....
— Бугунча дамингни ол. Эртага бирга борамиз. Келганингдан ишга солиб юборсак уят бўлади. Меҳмонни ҳам ўз иззати бор, — Шодиёр ака жиянинг елкасига қўлини ташлаб супа тарафга юрар экан, — Камола бугун кечга ош дамла. Жиян билан бир ошхўрлик қилайлик, — деди.
— Хўп бўлади дадаси, — Камола опа ошхонада туриб овоз берди.
— Оббо жиянеэе, — Шодиёр ака ҳали ҳам хурсандчилигини яшира олмай, — келиб жуда яхши қилдингда. Яхшиям поччамни шарбат заводи бор экан, бўлмаса бу яқин орада келмасдинг ҳам, — бироз гина қилгандек бўлди.
— Ҳа энди ўқиш, иш дегандек, — Сарвар ўзини оқлаган бўлди.
— Ҳа иш деганинга эсимга тушди, ҳу бирда опам сени қандайдир мато тўқишми, бўяшми шундай иш билан банд деганди. Шу иш нима бўлди? — супага чиқиб ўтираркан сўради.
— Ҳа уми? — юзини буриштирган бўлди, — ҳозирча шу жойида турибди. Чунки унга қандай ном беришни билмаяпман. Кейин умуман ҳеч қаерда йўқ матоларни ишлаб чиқаришни режа қилаётгандим, лекин ҳеч нима ҳаёлимга келмаяпди.
— Сиқилма жиян. Ҳали ҳамма ишинг ўхшайди. Балки шу қишлоқдан зўр-зўр ғоялар олиб кетарсан.
— Балки, — Сарвар иложи борича бу ердан тезроқ кетиш ҳақида ўйларди.
🌺🌺🌺
Кун пешиндан оға бошлагач, Шодиёр ака келиб олча терганларнинг пулини бериб, бир неча килодан олча ҳам бериб юборди. Теримчилар бугунги кунидан, меҳнатидан ва олган ҳаққидан кўнгли тўлиб уйга қайтишди.
— Қанча пул олиб келдинг? — Олмагул уйга кириши билан айвонда ўтирган ойиси уни кўриши билан сўради.
— Ўттиз минг атрофида. Яна уч килоча олча ҳам, — Олмагул тезда қўлидагиларни ойисининг олдига қўйди.
— Яхши, — Хосият опа пулни олиб ўтирган кўрпачасининг тагига тиқиб қўяркан, — ошхонада овқат бор. Шуни егинда, ошхонани тахлаб, бу олчаларни компот қилиб қўй. Қишда ичамиз.
— Хўп, — Олмагул ўрнидан туриб ошхона томонга ўтиб кетди. Овқатини ҳам тик оёқда туриб еди шўрлик қиз. Бир тарафдан идишларни ювиб тахлаб қўйса, бир тарафдан банкаларни ювиб, чайиб компот учун тайёрлади.
Ҳамма ишини саранжом-саришта қилиб бугун ҳам тун ярмида ухлади шўрлик қизгина. Албатта, бунга ўрганиб кетган. Ойиси унга учинчи синф пайтидаёқ ёнида қўйиб овқат қилишни ўргатган. Еттинчи синфдаёқ бутун ошхонани ўзига топширди. Деярли, рўзғорнинг ҳамма ишини ўзи қилади. Яхшиям синглиси ва укалари анча оқибатли. Ишларига доим ёрдам беришади. Хонасига кириб ётаркан, доимгидек ойиси нега бунақа эканлиги ҳақида ўйлай бошлади.
— Ҳа майли, — охирида яна шу фикр, — нима бўлса ҳам ўз онам. Борларига шукур. Синфдошим Зайнабдек ўгай онанинг қўлида эмасман. Шўрлик қиз, саккизни битириши билан сенга ўқиш нега керак деб ўзидан ўн беш ёш каттага узатиб юборди. Ўгай барибир ўгайда, — Олмагул хўрсиниб қўйганча кўзларини юмдию, бир зумда ухлаб қолди.
🌺🌺🌺
Кечга яқин уйга кириб келган Илёс супада ўтирган холасини кўриб, ҳаммасини тушунди. Яна уни уйлантириш масаласи кўрилмоқда.
— Ассалому алейкум хола, — келиб холаси билан кўришаркан, — яна мажлисми дейман? — кулди.
— Ҳа мажлис, — холасидан олдин ойиси Умриниса опа қошларини чимирганча жавоб берди.
— Хўп, хўп, — Илёс таслим бўлгандек қўлини кўтарар экан, — бугун генералнинг жаҳли ёмонку.
— Ёмон бўладида. Сен тенгиларни болалари аллақачон мактабга чиқяпти. Сен бўлса ҳалиям юрибсан. Ёшинг ҳам ўттизга кирай деб қолди, — ойиси йиғлагудек бўлиб, — мен ҳам тўй қилсам, келин олсам дейман. Келиним қучоғимни набираларга тўлдириб қўйса дейман. Сен бўлса...., — рўмолининг бир чети билан кўз ёшларини артди.
— Хўп ойи уйланаман, — Илёс ойисининг ёнига ўтираркан, — фақат озгина шошманг.
— Яна қанча шошмасин? — бу сафар холаси гапга аралашди, — опам ҳақ жиян. Ёшинг ҳам йигирма еттида. Бунақа юраверсанг одамлар ҳар хил ҳаёлларга бориши мумкин. Кўз остинга олганинг бўлса айт. Ўзим совчиликка бораман. Аъзим раис билан қуда бўламан деб юрганлар қанча қишлоқда?
7
— Тоға мен боғни бир айланиб....
— Бугунча дамингни ол. Эртага бирга борамиз. Келганингдан ишга солиб юборсак уят бўлади. Меҳмонни ҳам ўз иззати бор, — Шодиёр ака жиянинг елкасига қўлини ташлаб супа тарафга юрар экан, — Камола бугун кечга ош дамла. Жиян билан бир ошхўрлик қилайлик, — деди.
— Хўп бўлади дадаси, — Камола опа ошхонада туриб овоз берди.
— Оббо жиянеэе, — Шодиёр ака ҳали ҳам хурсандчилигини яшира олмай, — келиб жуда яхши қилдингда. Яхшиям поччамни шарбат заводи бор экан, бўлмаса бу яқин орада келмасдинг ҳам, — бироз гина қилгандек бўлди.
— Ҳа энди ўқиш, иш дегандек, — Сарвар ўзини оқлаган бўлди.
— Ҳа иш деганинга эсимга тушди, ҳу бирда опам сени қандайдир мато тўқишми, бўяшми шундай иш билан банд деганди. Шу иш нима бўлди? — супага чиқиб ўтираркан сўради.
— Ҳа уми? — юзини буриштирган бўлди, — ҳозирча шу жойида турибди. Чунки унга қандай ном беришни билмаяпман. Кейин умуман ҳеч қаерда йўқ матоларни ишлаб чиқаришни режа қилаётгандим, лекин ҳеч нима ҳаёлимга келмаяпди.
— Сиқилма жиян. Ҳали ҳамма ишинг ўхшайди. Балки шу қишлоқдан зўр-зўр ғоялар олиб кетарсан.
— Балки, — Сарвар иложи борича бу ердан тезроқ кетиш ҳақида ўйларди.
🌺🌺🌺
Кун пешиндан оға бошлагач, Шодиёр ака келиб олча терганларнинг пулини бериб, бир неча килодан олча ҳам бериб юборди. Теримчилар бугунги кунидан, меҳнатидан ва олган ҳаққидан кўнгли тўлиб уйга қайтишди.
— Қанча пул олиб келдинг? — Олмагул уйга кириши билан айвонда ўтирган ойиси уни кўриши билан сўради.
— Ўттиз минг атрофида. Яна уч килоча олча ҳам, — Олмагул тезда қўлидагиларни ойисининг олдига қўйди.
— Яхши, — Хосият опа пулни олиб ўтирган кўрпачасининг тагига тиқиб қўяркан, — ошхонада овқат бор. Шуни егинда, ошхонани тахлаб, бу олчаларни компот қилиб қўй. Қишда ичамиз.
— Хўп, — Олмагул ўрнидан туриб ошхона томонга ўтиб кетди. Овқатини ҳам тик оёқда туриб еди шўрлик қиз. Бир тарафдан идишларни ювиб тахлаб қўйса, бир тарафдан банкаларни ювиб, чайиб компот учун тайёрлади.
Ҳамма ишини саранжом-саришта қилиб бугун ҳам тун ярмида ухлади шўрлик қизгина. Албатта, бунга ўрганиб кетган. Ойиси унга учинчи синф пайтидаёқ ёнида қўйиб овқат қилишни ўргатган. Еттинчи синфдаёқ бутун ошхонани ўзига топширди. Деярли, рўзғорнинг ҳамма ишини ўзи қилади. Яхшиям синглиси ва укалари анча оқибатли. Ишларига доим ёрдам беришади. Хонасига кириб ётаркан, доимгидек ойиси нега бунақа эканлиги ҳақида ўйлай бошлади.
— Ҳа майли, — охирида яна шу фикр, — нима бўлса ҳам ўз онам. Борларига шукур. Синфдошим Зайнабдек ўгай онанинг қўлида эмасман. Шўрлик қиз, саккизни битириши билан сенга ўқиш нега керак деб ўзидан ўн беш ёш каттага узатиб юборди. Ўгай барибир ўгайда, — Олмагул хўрсиниб қўйганча кўзларини юмдию, бир зумда ухлаб қолди.
🌺🌺🌺
Кечга яқин уйга кириб келган Илёс супада ўтирган холасини кўриб, ҳаммасини тушунди. Яна уни уйлантириш масаласи кўрилмоқда.
— Ассалому алейкум хола, — келиб холаси билан кўришаркан, — яна мажлисми дейман? — кулди.
— Ҳа мажлис, — холасидан олдин ойиси Умриниса опа қошларини чимирганча жавоб берди.
— Хўп, хўп, — Илёс таслим бўлгандек қўлини кўтарар экан, — бугун генералнинг жаҳли ёмонку.
— Ёмон бўладида. Сен тенгиларни болалари аллақачон мактабга чиқяпти. Сен бўлса ҳалиям юрибсан. Ёшинг ҳам ўттизга кирай деб қолди, — ойиси йиғлагудек бўлиб, — мен ҳам тўй қилсам, келин олсам дейман. Келиним қучоғимни набираларга тўлдириб қўйса дейман. Сен бўлса...., — рўмолининг бир чети билан кўз ёшларини артди.
— Хўп ойи уйланаман, — Илёс ойисининг ёнига ўтираркан, — фақат озгина шошманг.
— Яна қанча шошмасин? — бу сафар холаси гапга аралашди, — опам ҳақ жиян. Ёшинг ҳам йигирма еттида. Бунақа юраверсанг одамлар ҳар хил ҳаёлларга бориши мумкин. Кўз остинга олганинг бўлса айт. Ўзим совчиликка бораман. Аъзим раис билан қуда бўламан деб юрганлар қанча қишлоқда?
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 09:29
ХАЁТИЙ ВОКЕА (АЛБАТТА УКИНГ!!!)
Ибрат учун.
Утган куни касалхонага боргандим куриш учун. Борган якинимга укол улаб энди олишганини камида 20 минут кутишимни айтишди. Касаллаларни йуклови булаётганлиги сабабли киришга уринмадим вактим бемалол кутаман дедим. Шу аснода 10 минутча утирибман. Ёшгина келинни куриш учун кайнотаси келганига кузим тушиб колди. "Кизим узр махаллада маросим булиб колди, кирмасам кушничилик озгина кеч колдим углим сафарда булса дори дармонларизи нима килдиз" - дея суради. Келин хам бирам ширинлик билан "Дадажон хижолат тортманг дорихонага бирон киматбахо нарса берсангиз канча дори керак болса бераркан. Ёнимда ётган холагаям паспортини берса икки милионлик уколни олиб беришибди.
Мен хам хозир олдим, тулаб кетишиз мумкун" - дедида кайнотанинг кулларидаги нарсаларни олиб хонага кириб кетди. Кузатдим лекин уша амакининг чехраси узгарди юзидаги таббасум йуколди бир зумда. Сабабига жудаям кизикдим келинидан угли енидамаслигидан хижолат тортдимикин дея саволга тутдим. Амаки хижолат тортманг хаммаси яхши битта сизнинг фарзандингиз эмас купчилик узокларда дедим. Амаки чукур хурсиндида йук кизим асли мен бундан сикилмадим углим малака оширишда бир икки хафтада кайтади мени уша дори дармонларни паспорт эвазига олган аёлни уйлаябман сог булса касалхонага келмасди. Олаётган дори дармонларни пулини беришни уйлаб сикилганидан фойда берармикин даволаниш, балким шароити огирмикин, шулар уйлантирди деб колди. Бир зум уртага сукут оралади кизим бир иш килмаймизми сиз кириб вазятни билиб чикинг агар шароити булмаса олишга рози булса мени берадигон молимдан закотим яни эхсоним бор эди деди. Кузларим ёшланди. савоб ишга шерик булаётганимдан кувондим. Кирдим вазятни билдим ёлгиз яшар экан угли йук турмуш уртоги оламдан утган ягона кизини турмушга берган экан. Нолимади дилида шукури яхшиям нафака оламан ишга яроксиз булиб колдим синглим деб колди, мен булган гапларни тушунтирдим аёлни кузлари ёшланди ахир кизим шунча пула деди. Нафакамдан узиларман дедию казойим битса буйнимда карз билан кетишни уйласам куркябман деб чукур хурсиниб олди. Онажон дедим яхши одамлар бор бу сизга яратганимнинг тухфаси яратган эгам солих бандаларини йуклаб туради дедим чунки аллакачон онанинг дарди меникига айланганди. Уша эшитиб махзун тортган амакининг савоби ичимдаги чексиз кувончга айланганди. Амаки хозир пуллари акш доллирида эканини буни сумга айлантиришга онахон кийналишини ун минутларда кайтишини айтиб шошиб чикиб кетди айтган вактидан хам эртарок кайтди, чунки калби кувончга кукси мехрга тулганди килаётган ишидан Аллохимнинг ажридан умидвор эди. Кулимга уч милион пулни тутказиб, "Кизим буни келиним оркали килсам хам буларди, у жуда ёш хозир менга айтганидек яна кимларгадир айтса кунгли уксиб колмасин уша онахонинг. Буни сиз мен онахон ягона Аллох билсин" - деди. Шу топда уша амакини юзлари нурланиб кетгандек овозлари калтираб кетганидан уз отамдек яхши курдим Аллох рози булсин амаки сиздан дедим ва эхсонни эгасига йетказдим онажон дедим эртага мени кутинг албатта йуклашга келаман деб хайрлашдим. Кувончим ичимга сигмас мен одамлардан миннаддор эдим. Уйга келдим эрта булишини интиклик билан кутдим, чунки мен хам кичкина булса савобга бир инсоннинг мехрини козонишга шошилардим...
Ибрат учун.
Утган куни касалхонага боргандим куриш учун. Борган якинимга укол улаб энди олишганини камида 20 минут кутишимни айтишди. Касаллаларни йуклови булаётганлиги сабабли киришга уринмадим вактим бемалол кутаман дедим. Шу аснода 10 минутча утирибман. Ёшгина келинни куриш учун кайнотаси келганига кузим тушиб колди. "Кизим узр махаллада маросим булиб колди, кирмасам кушничилик озгина кеч колдим углим сафарда булса дори дармонларизи нима килдиз" - дея суради. Келин хам бирам ширинлик билан "Дадажон хижолат тортманг дорихонага бирон киматбахо нарса берсангиз канча дори керак болса бераркан. Ёнимда ётган холагаям паспортини берса икки милионлик уколни олиб беришибди.
Мен хам хозир олдим, тулаб кетишиз мумкун" - дедида кайнотанинг кулларидаги нарсаларни олиб хонага кириб кетди. Кузатдим лекин уша амакининг чехраси узгарди юзидаги таббасум йуколди бир зумда. Сабабига жудаям кизикдим келинидан угли енидамаслигидан хижолат тортдимикин дея саволга тутдим. Амаки хижолат тортманг хаммаси яхши битта сизнинг фарзандингиз эмас купчилик узокларда дедим. Амаки чукур хурсиндида йук кизим асли мен бундан сикилмадим углим малака оширишда бир икки хафтада кайтади мени уша дори дармонларни паспорт эвазига олган аёлни уйлаябман сог булса касалхонага келмасди. Олаётган дори дармонларни пулини беришни уйлаб сикилганидан фойда берармикин даволаниш, балким шароити огирмикин, шулар уйлантирди деб колди. Бир зум уртага сукут оралади кизим бир иш килмаймизми сиз кириб вазятни билиб чикинг агар шароити булмаса олишга рози булса мени берадигон молимдан закотим яни эхсоним бор эди деди. Кузларим ёшланди. савоб ишга шерик булаётганимдан кувондим. Кирдим вазятни билдим ёлгиз яшар экан угли йук турмуш уртоги оламдан утган ягона кизини турмушга берган экан. Нолимади дилида шукури яхшиям нафака оламан ишга яроксиз булиб колдим синглим деб колди, мен булган гапларни тушунтирдим аёлни кузлари ёшланди ахир кизим шунча пула деди. Нафакамдан узиларман дедию казойим битса буйнимда карз билан кетишни уйласам куркябман деб чукур хурсиниб олди. Онажон дедим яхши одамлар бор бу сизга яратганимнинг тухфаси яратган эгам солих бандаларини йуклаб туради дедим чунки аллакачон онанинг дарди меникига айланганди. Уша эшитиб махзун тортган амакининг савоби ичимдаги чексиз кувончга айланганди. Амаки хозир пуллари акш доллирида эканини буни сумга айлантиришга онахон кийналишини ун минутларда кайтишини айтиб шошиб чикиб кетди айтган вактидан хам эртарок кайтди, чунки калби кувончга кукси мехрга тулганди килаётган ишидан Аллохимнинг ажридан умидвор эди. Кулимга уч милион пулни тутказиб, "Кизим буни келиним оркали килсам хам буларди, у жуда ёш хозир менга айтганидек яна кимларгадир айтса кунгли уксиб колмасин уша онахонинг. Буни сиз мен онахон ягона Аллох билсин" - деди. Шу топда уша амакини юзлари нурланиб кетгандек овозлари калтираб кетганидан уз отамдек яхши курдим Аллох рози булсин амаки сиздан дедим ва эхсонни эгасига йетказдим онажон дедим эртага мени кутинг албатта йуклашга келаман деб хайрлашдим. Кувончим ичимга сигмас мен одамлардан миннаддор эдим. Уйга келдим эрта булишини интиклик билан кутдим, чунки мен хам кичкина булса савобга бир инсоннинг мехрини козонишга шошилардим...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 09:01
😱ГЎРКОВ ҚЎЛИДА ҲЎРЛАНГАН ҚИЗ НОЛАСИ....
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
ДАВОМИ УЧУН👇🏼БОСИНГ
https://t.me/Solixa_Ayol/23482
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
ДАВОМИ УЧУН👇🏼БОСИНГ
https://t.me/Solixa_Ayol/23482
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 04:30
Ёш йигит Каъбада туриб фақат:
"Эй тўғриларнинг, ҳаромдан ҳазар қилган бандаларининг ёрдамчиси - Аллоҳим, Сенга ҳамду санолар бўлсин!" - дея такрорларди.
Ёнидаги кишилардан бири ҳайратланиб сўради:
- Биродар, нега фақат 1 та жумлани қайтаряпсиз, бошқа сўрайдиган тилагингиз йўқми?
Йигит бир пас жим тургач, ўз ҳолатига шундай изоҳ берди:
- Бундан 7-8 йил олдин ҳам зиёратга келганимда, Каъбадан минг тилла танга солинган ҳамён топиб олдим.
Ичимда васваса бошланди: "Олтинларни олу чўнтагингга сол. Энди улар сеники, истаганингча харжласанг бўлади..."
Лекин бу гаплар шайтондан эканлигини ўз - ўзимга уқтирдим: "Йўқ, бу пуллар меники эмас, улардан фойдаланишим ҳаром".
Шу асно: " Ҳамёнимни йўқотдим, топиб олган борми?" - деган овоз эшитилди. Ҳалиги одамдан ҳамённинг таърифини, ичида қанча пул бўлганлигини сўрадим.
Гапларидан ҳамён унга тегишлилиги маълум бўлди - омонатни эгасига топширдим.
У менга суюнчи деб 30 тилла танга берди. Қўлимда пул билан бозорга йўл олдим ва у ерда мақтаб сотишаётгани устидан чиқдим.
Бояги боланинг тоза - покизалиги эътиборимни тортди.
Нархини сўрадим, 30 тилла эканини айтишди. Пулни бериб, асир болани сотиб олдим. Орадан бир - икки йил ўтди. Бола менга одоб ва садоқат билан хизмат қилди. Бир куни у билан бирга кетар эканмиз, қаршимиздан уч киши чиқди.
Шунда бола менга:
"Хожам, сизга бир сирни очай - мен Фас амирининг ўғлиман. Келаётган кишилар эса отамнинг одамлари.
Улар мени сотишингизни сўрайдилар, сиз яхши одамсиз, 30 минг олтиндан камига кўнманг.
Қўрқманг, улар сизга зарар етказишмайди", деди.
Шундай қилиб асиримни ўттиз минг тиллага сотдим. Бу пуллар билан катта тижорат бошладим ва тез орада бойиб кетдим.
Шундай кунларнинг бирида яқинларим: "Обрўли бир оиланинг қизи бор, отаси яқинда вафот этди. Сени шу қизга уйлантирмоқчимиз", деб қолишди.
Мен рози бўлдим.
Тўй бўлди, никоҳ кечаси келиннинг сеплари орасида бир ҳамён диққатимни тортди. Рафиқамдан: "Бу нима?" - деб сўрадим.
У: "Отамнинг ҳамёни, ичида 970 тилла танга бор. Отам бу ҳамённи бир йили Каъбада йўқотган, топиб берган кишига 30 тангасини берган эканлар. Қолганини эса менга ҳадя қилиб, сепимга қўшганлар".
Қарангки, ўшанда Каъбада мен топиб олган олтинлар аслида ҳам ризқим экан. Агар эгасига бермаганимда ҳаром йўл билан келган бўларкан...
Тақдиримизда биз учун аталган ризқимизга албатта эга бўламиз, фақат ҳаром ёки ҳалол йул орқали эга бўлишни ўзимиз ҳал қиламиз...
"Эй тўғриларнинг, ҳаромдан ҳазар қилган бандаларининг ёрдамчиси - Аллоҳим, Сенга ҳамду санолар бўлсин!" - дея такрорларди.
Ёнидаги кишилардан бири ҳайратланиб сўради:
- Биродар, нега фақат 1 та жумлани қайтаряпсиз, бошқа сўрайдиган тилагингиз йўқми?
Йигит бир пас жим тургач, ўз ҳолатига шундай изоҳ берди:
- Бундан 7-8 йил олдин ҳам зиёратга келганимда, Каъбадан минг тилла танга солинган ҳамён топиб олдим.
Ичимда васваса бошланди: "Олтинларни олу чўнтагингга сол. Энди улар сеники, истаганингча харжласанг бўлади..."
Лекин бу гаплар шайтондан эканлигини ўз - ўзимга уқтирдим: "Йўқ, бу пуллар меники эмас, улардан фойдаланишим ҳаром".
Шу асно: " Ҳамёнимни йўқотдим, топиб олган борми?" - деган овоз эшитилди. Ҳалиги одамдан ҳамённинг таърифини, ичида қанча пул бўлганлигини сўрадим.
Гапларидан ҳамён унга тегишлилиги маълум бўлди - омонатни эгасига топширдим.
У менга суюнчи деб 30 тилла танга берди. Қўлимда пул билан бозорга йўл олдим ва у ерда мақтаб сотишаётгани устидан чиқдим.
Бояги боланинг тоза - покизалиги эътиборимни тортди.
Нархини сўрадим, 30 тилла эканини айтишди. Пулни бериб, асир болани сотиб олдим. Орадан бир - икки йил ўтди. Бола менга одоб ва садоқат билан хизмат қилди. Бир куни у билан бирга кетар эканмиз, қаршимиздан уч киши чиқди.
Шунда бола менга:
"Хожам, сизга бир сирни очай - мен Фас амирининг ўғлиман. Келаётган кишилар эса отамнинг одамлари.
Улар мени сотишингизни сўрайдилар, сиз яхши одамсиз, 30 минг олтиндан камига кўнманг.
Қўрқманг, улар сизга зарар етказишмайди", деди.
Шундай қилиб асиримни ўттиз минг тиллага сотдим. Бу пуллар билан катта тижорат бошладим ва тез орада бойиб кетдим.
Шундай кунларнинг бирида яқинларим: "Обрўли бир оиланинг қизи бор, отаси яқинда вафот этди. Сени шу қизга уйлантирмоқчимиз", деб қолишди.
Мен рози бўлдим.
Тўй бўлди, никоҳ кечаси келиннинг сеплари орасида бир ҳамён диққатимни тортди. Рафиқамдан: "Бу нима?" - деб сўрадим.
У: "Отамнинг ҳамёни, ичида 970 тилла танга бор. Отам бу ҳамённи бир йили Каъбада йўқотган, топиб берган кишига 30 тангасини берган эканлар. Қолганини эса менга ҳадя қилиб, сепимга қўшганлар".
Қарангки, ўшанда Каъбада мен топиб олган олтинлар аслида ҳам ризқим экан. Агар эгасига бермаганимда ҳаром йўл билан келган бўларкан...
Тақдиримизда биз учун аталган ризқимизга албатта эга бўламиз, фақат ҳаром ёки ҳалол йул орқали эга бўлишни ўзимиз ҳал қиламиз...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 04:01
😰 ДАХШАТ КАЛТАКЕСАК, НОМУССИЗ ҚИЗ БЎЛИШГА САБАБ БЎЛСА 😱😱
(барча қизлар ўқисин бу қўрқитиш эмас)
Тунда келган тез ёрдам уй эгаларини вахимага куйди. Балогат ёшига етмаган ун беш ёшли Дилфузанинг корнида бир нима кимирлаб хушидан кетти.
Ота Онаси номусдан уятда колди.
Опаси акаси буйни эгилди.
Нега ? Нима учун ?
Қачон. Сабаби нима ?
Халол едириб халол кийдириб оқни оқ- қорани қора танитган.
Фарзанд нахотки номусга куйса.
Докторлар қизчани корнини кесамиз дейишгани. Ота Онани саросимага солди...
👉 ДАВОМИ😰😳😱😪😢 👈
(барча қизлар ўқисин бу қўрқитиш эмас)
Тунда келган тез ёрдам уй эгаларини вахимага куйди. Балогат ёшига етмаган ун беш ёшли Дилфузанинг корнида бир нима кимирлаб хушидан кетти.
Ота Онаси номусдан уятда колди.
Опаси акаси буйни эгилди.
Нега ? Нима учун ?
Қачон. Сабаби нима ?
Халол едириб халол кийдириб оқни оқ- қорани қора танитган.
Фарзанд нахотки номусга куйса.
Докторлар қизчани корнини кесамиз дейишгани. Ота Онани саросимага солди...
👉 ДАВОМИ😰😳😱😪😢 👈
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 03:59
ОНА МЕҲРИ...
Ривоят қилишларича, бир подшоҳ ёши анчага бориб қолганда ўғил кўрибди. Лекин хотини вафот этиб, фарзанди касалманд бўлиб қолибди. Мамлакатнинг ҳеч бир табиби шаҳзодани даволай олмабди.
Шаҳзоданинг ичи, тиши, қулоғи ва кўзи оғрир эди. Подшоҳ амир ва амалдорларга фармон берибди:
— Шундай табиб чақирингларки, у ўғлимнинг дардига шифо топсин.
Ваҳимага тушган давлат арконлари зўр табиб қидириб юриб, бир чўлга кетиб қолибди. Ярим тунда бир чўпоннинг уйида меҳмон бўлишибди.
Меҳмондорчилик пайтида улар чўпонга подшоҳнинг амр-фармонини айтиб, ғам-андуҳ чекишибди. Даҳлизда боласини эмизиб турган чўпоннинг хотини уларнинг гапини эшитиб қолибди. У эрини чақириб, бир шиша суюқлик берибди ва дебди:
— Мана бу дорини уларга беринг, шаҳзодага ярим қошиқдан ичиришсин, кўзига суртиб, қулоғига икки томчидан томизишсин.
Вазир шишадаги дорини ноумид бўлиб олибди ва ҳамроҳлари билан сарой томон жўнабди. Вазир бориб, подшоҳга бўлган воқеани айтибди.
Подшоҳнинг жаҳли чиқиб, тутақиб кетибди:
— Бу дорига ишонмайман. Борди-ю, ўғлимга бир нима бўлса, мен уни қатл эттираман. Чопарлар бориб, чўпоннинг хотинини саройга олиб келишибди. У уч кун шишадаги дори билан шаҳзодани даволабди. Унинг ичи ҳам, қулоғи ҳам, кўзи ва тишлари ҳам тузалиб, ўзи дармонга кирибди. Подшоҳ ўғлининг тузалганини кўриб, хурсандчиликдан боши осмонга етибди.
— Мен сени нима билан рози қилай? — дебди у чўпоннинг хотинига. — Мол-дунё берайми, ё қаср қуриб берайми?
Чўпоннинг хотини заҳархандалик билан жавоб берибди:
— Менга мол-дунё ҳам, шоҳона қаср ҳам керак эмас, она ҳеч қачон ўз сутини сотмайди.
Оқила хотиннинг бу гапларига қойил қолган подшоҳ унинг пойига эгилиб, таъзим қилибди.
Подшоҳлар онага эгилиб таъзим қилганда, фарзандлар онасини ардоқлаб бошига кўтариб юришга бурчлидир. Она-онамизни эъзозлаб яшайлик. Ота-онага кўрсатилган меҳр ва эҳтиромнинг, албатта, мукофоти бўлади. Онасини йиғлатганни ҳеч ким ҳеч қачон кечирмайди. Шуни унутманг!
Ривоят қилишларича, бир подшоҳ ёши анчага бориб қолганда ўғил кўрибди. Лекин хотини вафот этиб, фарзанди касалманд бўлиб қолибди. Мамлакатнинг ҳеч бир табиби шаҳзодани даволай олмабди.
Шаҳзоданинг ичи, тиши, қулоғи ва кўзи оғрир эди. Подшоҳ амир ва амалдорларга фармон берибди:
— Шундай табиб чақирингларки, у ўғлимнинг дардига шифо топсин.
Ваҳимага тушган давлат арконлари зўр табиб қидириб юриб, бир чўлга кетиб қолибди. Ярим тунда бир чўпоннинг уйида меҳмон бўлишибди.
Меҳмондорчилик пайтида улар чўпонга подшоҳнинг амр-фармонини айтиб, ғам-андуҳ чекишибди. Даҳлизда боласини эмизиб турган чўпоннинг хотини уларнинг гапини эшитиб қолибди. У эрини чақириб, бир шиша суюқлик берибди ва дебди:
— Мана бу дорини уларга беринг, шаҳзодага ярим қошиқдан ичиришсин, кўзига суртиб, қулоғига икки томчидан томизишсин.
Вазир шишадаги дорини ноумид бўлиб олибди ва ҳамроҳлари билан сарой томон жўнабди. Вазир бориб, подшоҳга бўлган воқеани айтибди.
Подшоҳнинг жаҳли чиқиб, тутақиб кетибди:
— Бу дорига ишонмайман. Борди-ю, ўғлимга бир нима бўлса, мен уни қатл эттираман. Чопарлар бориб, чўпоннинг хотинини саройга олиб келишибди. У уч кун шишадаги дори билан шаҳзодани даволабди. Унинг ичи ҳам, қулоғи ҳам, кўзи ва тишлари ҳам тузалиб, ўзи дармонга кирибди. Подшоҳ ўғлининг тузалганини кўриб, хурсандчиликдан боши осмонга етибди.
— Мен сени нима билан рози қилай? — дебди у чўпоннинг хотинига. — Мол-дунё берайми, ё қаср қуриб берайми?
Чўпоннинг хотини заҳархандалик билан жавоб берибди:
— Менга мол-дунё ҳам, шоҳона қаср ҳам керак эмас, она ҳеч қачон ўз сутини сотмайди.
Оқила хотиннинг бу гапларига қойил қолган подшоҳ унинг пойига эгилиб, таъзим қилибди.
Подшоҳлар онага эгилиб таъзим қилганда, фарзандлар онасини ардоқлаб бошига кўтариб юришга бурчлидир. Она-онамизни эъзозлаб яшайлик. Ота-онага кўрсатилган меҳр ва эҳтиромнинг, албатта, мукофоти бўлади. Онасини йиғлатганни ҳеч ким ҳеч қачон кечирмайди. Шуни унутманг!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 03:31
«24 соат ичида Ўзбекистондан йўқолсин» - Юлдуз Усмонова нега Ўзбекистондан ҳайдалган 😳
Ҳатто ўзбекча қўшиқлар ҳам айтишга рухсат берилмай қўйилган Юлдуз Усмонова нега Ўзбекистонни ташлаб Туркияга кетишга мажбур бўлади. Айб қайси томонда бўлган. Унинг санъатига чеклов қўйилишига бир воқеа сабаб бўлган экан. Ушбу воқеа..😨👇
https://telegram.me/joinchat/ooe96oGZ7adlOTVi
Ҳатто ўзбекча қўшиқлар ҳам айтишга рухсат берилмай қўйилган Юлдуз Усмонова нега Ўзбекистонни ташлаб Туркияга кетишга мажбур бўлади. Айб қайси томонда бўлган. Унинг санъатига чеклов қўйилишига бир воқеа сабаб бўлган экан. Ушбу воқеа..😨👇
https://telegram.me/joinchat/ooe96oGZ7adlOTVi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 03:00
#соғинч
АКА , МЕНИ ИЗЛАБ КЕЛИНГ ...
Ака, мени излаб келинг,
Сенлаб келинг, сизлаб келинг,
Соғинчларда қоврилди жон,
Малҳам бўлинг, музлаб келинг
Дилим йиғлар, тинмайди ёш,
Ханжар урди кўп бағритош,
Кўз ёшимга ғарқ бўлди Шош,
Ака, мени излаб келинг...
Танда жоним омонатда,
Тўйдирдилар ҳиёнатдан,
Сабоқ бериб диёнатдан,
Ака, мени излаб келинг...
Елкангизга қўяй бошим,
Тинақолсин кўзда ёшим,
Томоғимдан ўтсин ошим,
Ака, мени излаб келинг...
Отам ҳидин олиб келинг,
Юриб эмас, елиб келинг,
Муштоқлигим билиб келинг,
Ака, мени излаб келинг...
Йўлингизга мен хам чопай,
Суйган тандир нониз ёпай,
Болалигим бир кун топай,
Ака, мени излаб келинг...
Сингилжоним , қайдасан деб,
Орзуйимга бериб бир зеб,
Йўлга тушинг ғамимни еб,
Ака, мени излаб келинг...
Соғинганим билмайсизми,
Чопиб , чопиб келмайсизми,
Бир кун бахтли қилмайсизми,
Ака , мени излаб келинг...
Ҳижрон - оғу, ютаяпман,
Сизни жуда кутаяпман,
Йиғлай шеърим битаяпман,
Ака, мени излаб келинг...
Ака , мени излаб келинг,
Сенлаб келинг, сизлаб келинг,
Отам бўлиб битта сафар,
Ҳам синглим денг, қизлаб келинг...
АКА , МЕНИ ИЗЛАБ КЕЛИНГ ...
Ака, мени излаб келинг,
Сенлаб келинг, сизлаб келинг,
Соғинчларда қоврилди жон,
Малҳам бўлинг, музлаб келинг
Дилим йиғлар, тинмайди ёш,
Ханжар урди кўп бағритош,
Кўз ёшимга ғарқ бўлди Шош,
Ака, мени излаб келинг...
Танда жоним омонатда,
Тўйдирдилар ҳиёнатдан,
Сабоқ бериб диёнатдан,
Ака, мени излаб келинг...
Елкангизга қўяй бошим,
Тинақолсин кўзда ёшим,
Томоғимдан ўтсин ошим,
Ака, мени излаб келинг...
Отам ҳидин олиб келинг,
Юриб эмас, елиб келинг,
Муштоқлигим билиб келинг,
Ака, мени излаб келинг...
Йўлингизга мен хам чопай,
Суйган тандир нониз ёпай,
Болалигим бир кун топай,
Ака, мени излаб келинг...
Сингилжоним , қайдасан деб,
Орзуйимга бериб бир зеб,
Йўлга тушинг ғамимни еб,
Ака, мени излаб келинг...
Соғинганим билмайсизми,
Чопиб , чопиб келмайсизми,
Бир кун бахтли қилмайсизми,
Ака , мени излаб келинг...
Ҳижрон - оғу, ютаяпман,
Сизни жуда кутаяпман,
Йиғлай шеърим битаяпман,
Ака, мени излаб келинг...
Ака , мени излаб келинг,
Сенлаб келинг, сизлаб келинг,
Отам бўлиб битта сафар,
Ҳам синглим денг, қизлаб келинг...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 02:30
Сиз томонга ўгирилганда қайси қиз энг жозибадор ва чиройли деб ўйлайсиз?
Танлов учун қисқача маъмулот: Инсоннинг дидидан, танловидан, юришидан ва хатто сумка ушлашидан унинг характерини билиш мумкин.
Шу қизлардан бирини танланг ва танловингиз орқали ўз дидингизни ва ички оламингизни текшириб кўринг
Танлов учун қисқача маъмулот: Инсоннинг дидидан, танловидан, юришидан ва хатто сумка ушлашидан унинг характерини билиш мумкин.
Шу қизлардан бирини танланг ва танловингиз орқали ўз дидингизни ва ички оламингизни текшириб кўринг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 01:45
Аёл дуоси!
Аёл ҳар кеча уйқудан олдин дуо қилиб, Аллоҳга шукр қилади. Бир кеча уйқудан олдин шундай шукрона дуоси қилди:
— Аллоҳим! Шукрлар бўлсин, тонгга қадар эримнинг хуррагини эшитаман. Демак, у яшаяпти!
Аллоҳим! Шукрки, қизим ҳар куни ювиқсиз идишларни ювгани ва уй тозалагани учун шикоят қилади. Демак, у уйда ва кўча-куйда санғимайди.
Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, солиқ тўлайман. Демак, касбу-корим бор ва ишсиз эмасман.
Аллоҳим! Шукрки, кийимлари менга тор келаяпти. Демак, озиқ-овқатим етарли.
Аллоҳим, шукрлар бўлсинки, кун охирида қаттиқ чарчаб қолаяпман. Демак, оғир ишларни бажаришга куч-қувватим бор.
Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, ҳовли супураман ва деразаларни артаман.
Демак, уйим-жойим бор.
Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, баъзан бетоб бўлиб қоламан. Демак, кўп вақт соғлом бўламан.
Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, ҳадяларга пул сарфлайман.
Демак, ҳадя улашадиган яқинларим ва дўстларим бор!
Аёл ҳар кеча уйқудан олдин дуо қилиб, Аллоҳга шукр қилади. Бир кеча уйқудан олдин шундай шукрона дуоси қилди:
— Аллоҳим! Шукрлар бўлсин, тонгга қадар эримнинг хуррагини эшитаман. Демак, у яшаяпти!
Аллоҳим! Шукрки, қизим ҳар куни ювиқсиз идишларни ювгани ва уй тозалагани учун шикоят қилади. Демак, у уйда ва кўча-куйда санғимайди.
Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, солиқ тўлайман. Демак, касбу-корим бор ва ишсиз эмасман.
Аллоҳим! Шукрки, кийимлари менга тор келаяпти. Демак, озиқ-овқатим етарли.
Аллоҳим, шукрлар бўлсинки, кун охирида қаттиқ чарчаб қолаяпман. Демак, оғир ишларни бажаришга куч-қувватим бор.
Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, ҳовли супураман ва деразаларни артаман.
Демак, уйим-жойим бор.
Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, баъзан бетоб бўлиб қоламан. Демак, кўп вақт соғлом бўламан.
Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, ҳадяларга пул сарфлайман.
Демак, ҳадя улашадиган яқинларим ва дўстларим бор!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
24 Dec, 01:30
Америкалик докторларни иймон келтиришига сабабчи бўлган воқеа
Америкада икки аёл бир вақтнинг ўзида фарзанд кўришибди. Бири ўғил, бири қиз фарзанд экан. Ҳамшираларнинг хатоси туфайли ким ўғил, ким қиз туққанини адаштириб қўйишибди ва қонларидан ДНК текшируви ўтказишибди. Натижалар шу даражада яқин эканки, муаммони ҳал қилолмабдилар. Ҳайратда қолибдилар. Икки аёл ҳам ўғил туққанини даво қилиб, оёқ тираб туриб олишибди... Докторлар ўзларидан ҳам юқорироқ тажрибага эга маъсулларга бу хабарни етказишибди. Маъсулларга хабар келганда, буни мусулмонлардан бошқаси ҳал қила олмайди дейишибди ва Саудия Арабистонидаги дин олимларидан бирига қўнғироқ қилишибди. Суҳбат шундай кечибди.
Америкалик:
- Динингизда ҳар бир муаммони ечими борлигини даъво қиласизлар-а?
Олим:
- Худди шундай, - деди. Америкалик воқеани айтиб берди.
Олим:
- Ечими - жуда оддий. Ҳар бир аёлнинг сутидан ...
Давомини ўқиш👇
Америкада икки аёл бир вақтнинг ўзида фарзанд кўришибди. Бири ўғил, бири қиз фарзанд экан. Ҳамшираларнинг хатоси туфайли ким ўғил, ким қиз туққанини адаштириб қўйишибди ва қонларидан ДНК текшируви ўтказишибди. Натижалар шу даражада яқин эканки, муаммони ҳал қилолмабдилар. Ҳайратда қолибдилар. Икки аёл ҳам ўғил туққанини даво қилиб, оёқ тираб туриб олишибди... Докторлар ўзларидан ҳам юқорироқ тажрибага эга маъсулларга бу хабарни етказишибди. Маъсулларга хабар келганда, буни мусулмонлардан бошқаси ҳал қила олмайди дейишибди ва Саудия Арабистонидаги дин олимларидан бирига қўнғироқ қилишибди. Суҳбат шундай кечибди.
Америкалик:
- Динингизда ҳар бир муаммони ечими борлигини даъво қиласизлар-а?
Олим:
- Худди шундай, - деди. Америкалик воқеани айтиб берди.
Олим:
- Ечими - жуда оддий. Ҳар бир аёлнинг сутидан ...
Давомини ўқиш👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Dec, 16:31
Лике ва реаксияларга караб хар куни давоми берилади!!! Такрор айтаман реаксия текин аямай босин!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Dec, 16:30
#ОЛЧАГУЛ
3
— Салом, — Олмагул икки уй нарида кутиб турган дугоналарининг ёнига хурсанд бўлганча келаркан, — сизлар билан бирга эканлигимдан рости жуда хурсандман.
— Биз ҳам, — қизлар у билан қучоқлашиб кўришаркан, — рости келмайсан деб қўрққандик. Лекин энди қўрқувимиз тарқади. Ахир, Олмагул биз билан. Тўғрими қизлар?
— Нимасини айтасан, — Гулбаҳор хурсанд бўлганча бугун ишлайвериб чарчаб, бунинг устига зерикиб қолсак керак деб ўйлагандим. Гул биз билан бормаса, ким қўшиқ айтиб беради деб....
— Бўлдида, — Олмагул жилмайганча, — бугун куни билан сизлар учун қўшиқ айтаман. Ўзим ҳам қўшиқ айтишни соғинибман.
— Мана бугун соғинч хуморларинг босиладида, — қизлар қиқирлаб кулганча Шоди аканинг олча боғига йўл олишди.
🌺🌺🌺
— Ва ниҳоят, — соатига асабий қараб олган Сарвар, — одамлар бунақа ит топмас жойларда қандай яшашаркин-а? — телефонини олиб қарадию, асаби баттар бузилди, — алоқа ҳам йўқ. Қолоқликнинг энг чўққиси, — текис йўл тугаб, ўйли-чуқурли йўл бошлангач, Сарварнинг асаб толалари бир-бир узилди гўё. Кўчада ўйнаб юрган болаларчалардан сўраб, бир амаллаб тоғасининг ҳам уйини топиб келди.
— Ким бор? — машинани дарвоза олдида тўхтатиб тушиши билан овоз берди, — тоға, янга.
— Ҳозир, — ичкаридан аёл кишининг овози эшитилди.
— Янгам бўлса керак, — Сарвар уёқ-буёғини тўғирлаган бўлди.
— Вой Сарваржон, ассалому алейкум, — хонадон бекаси бўлмиш Камола опа Сарварни кўриши билан хурсанд бўлиб кетди, — хуш келибсиз. Қани киринг.
— Ассалому алейкум янга, — Сарвар пастаккина дарвозадан бошини эгиб кирар экан, — яхши ўтирибсизларми? Тоғам, жиянлар яхшими?
— Аллоҳга шукур яхши. Ўзингиз яхшимисиз? Опам поччамлар яхшими? Рустамжон ва Манзурахонлар яхшими?
— Яхши юришибди, — Сарвар кенг ҳовлига кўз югуртираркан, — тоғам ва жиянлар кўринмайди.
— Тоғангиз боғга кетганди. Поччам биздан олча оларкан, шунга ҳаммасини бир тердириб бир жўнатаман деяётгандилар. Жиянларингиз ҳам шу тоғангизга дум бўлиб кетганди, — кулди.
— Тушунарли. Унда мен тоғам келганча супада ўтиратураман.
— Вой нега супада ўтирасиз экан? Юринг сизга хонангизни кўрсатай. Тоғангиз келгунча жойлашиб оласиз. Келишингизни олдиндан билдилар шекилли бугун эрталаб тайинлаб кетгандилар, — Камола тез-тез гапирганча унга йўл бошлаб, эрталаб тайёрлаб қўйган хонани кўрсатди. — Бемалол жойлашаверинг. Тоғангиз келгунча бир ухлаб турсангиз ҳам бўлади, — деганча чиқиб кетди. Сарвар ўзига ажратилган хонани кўздан кечириб чиқаркан, ўз хонаси олдида бу хона ғариб бир кулбадек туюлиб кетди.
🌺🌺🌺
— Ассалому алейкум амаки, — Шоҳсанам боғга етиб келишлари билан Шоди акага салом берди.
— Ассалому алейкум, — қизлар бирин-кетин салом беришди.
— Ваалейкум ассалом, Санам қизим келдингизми?
— Ҳа келдик.
— Яхши, сизлар бу қатордан тушиб, олчаларни эзмасдан янчмасдан тоза теринглар. Яшиклар ҳам бор ўша ерда.
— Хўп, қани қизлар кеттик, — Шоҳсанам дугоналарини эргаштириб амакиси айтган томонга кетди.
3
— Салом, — Олмагул икки уй нарида кутиб турган дугоналарининг ёнига хурсанд бўлганча келаркан, — сизлар билан бирга эканлигимдан рости жуда хурсандман.
— Биз ҳам, — қизлар у билан қучоқлашиб кўришаркан, — рости келмайсан деб қўрққандик. Лекин энди қўрқувимиз тарқади. Ахир, Олмагул биз билан. Тўғрими қизлар?
— Нимасини айтасан, — Гулбаҳор хурсанд бўлганча бугун ишлайвериб чарчаб, бунинг устига зерикиб қолсак керак деб ўйлагандим. Гул биз билан бормаса, ким қўшиқ айтиб беради деб....
— Бўлдида, — Олмагул жилмайганча, — бугун куни билан сизлар учун қўшиқ айтаман. Ўзим ҳам қўшиқ айтишни соғинибман.
— Мана бугун соғинч хуморларинг босиладида, — қизлар қиқирлаб кулганча Шоди аканинг олча боғига йўл олишди.
🌺🌺🌺
— Ва ниҳоят, — соатига асабий қараб олган Сарвар, — одамлар бунақа ит топмас жойларда қандай яшашаркин-а? — телефонини олиб қарадию, асаби баттар бузилди, — алоқа ҳам йўқ. Қолоқликнинг энг чўққиси, — текис йўл тугаб, ўйли-чуқурли йўл бошлангач, Сарварнинг асаб толалари бир-бир узилди гўё. Кўчада ўйнаб юрган болаларчалардан сўраб, бир амаллаб тоғасининг ҳам уйини топиб келди.
— Ким бор? — машинани дарвоза олдида тўхтатиб тушиши билан овоз берди, — тоға, янга.
— Ҳозир, — ичкаридан аёл кишининг овози эшитилди.
— Янгам бўлса керак, — Сарвар уёқ-буёғини тўғирлаган бўлди.
— Вой Сарваржон, ассалому алейкум, — хонадон бекаси бўлмиш Камола опа Сарварни кўриши билан хурсанд бўлиб кетди, — хуш келибсиз. Қани киринг.
— Ассалому алейкум янга, — Сарвар пастаккина дарвозадан бошини эгиб кирар экан, — яхши ўтирибсизларми? Тоғам, жиянлар яхшими?
— Аллоҳга шукур яхши. Ўзингиз яхшимисиз? Опам поччамлар яхшими? Рустамжон ва Манзурахонлар яхшими?
— Яхши юришибди, — Сарвар кенг ҳовлига кўз югуртираркан, — тоғам ва жиянлар кўринмайди.
— Тоғангиз боғга кетганди. Поччам биздан олча оларкан, шунга ҳаммасини бир тердириб бир жўнатаман деяётгандилар. Жиянларингиз ҳам шу тоғангизга дум бўлиб кетганди, — кулди.
— Тушунарли. Унда мен тоғам келганча супада ўтиратураман.
— Вой нега супада ўтирасиз экан? Юринг сизга хонангизни кўрсатай. Тоғангиз келгунча жойлашиб оласиз. Келишингизни олдиндан билдилар шекилли бугун эрталаб тайинлаб кетгандилар, — Камола тез-тез гапирганча унга йўл бошлаб, эрталаб тайёрлаб қўйган хонани кўрсатди. — Бемалол жойлашаверинг. Тоғангиз келгунча бир ухлаб турсангиз ҳам бўлади, — деганча чиқиб кетди. Сарвар ўзига ажратилган хонани кўздан кечириб чиқаркан, ўз хонаси олдида бу хона ғариб бир кулбадек туюлиб кетди.
🌺🌺🌺
— Ассалому алейкум амаки, — Шоҳсанам боғга етиб келишлари билан Шоди акага салом берди.
— Ассалому алейкум, — қизлар бирин-кетин салом беришди.
— Ваалейкум ассалом, Санам қизим келдингизми?
— Ҳа келдик.
— Яхши, сизлар бу қатордан тушиб, олчаларни эзмасдан янчмасдан тоза теринглар. Яшиклар ҳам бор ўша ерда.
— Хўп, қани қизлар кеттик, — Шоҳсанам дугоналарини эргаштириб амакиси айтган томонга кетди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Dec, 16:30
#ОЛЧАГУЛ
4
Шоди (Шодиёр) ака келган ишчилар билан келишиб, уларга олчани қай тартибда териш кераклигини тушинтириб бўлгач, отига миндию уйига қайтди.
— Камола, — дарвозаси олдида отдан тушар экан, бегона машинани кўриб ҳайрон бўлди, — Камола дедим, — овозини баландлатганча аёлини чақириб ҳовлига кирди.
— Лаббай дадаси, — шошганидан қўлини пешбандига артганча югуриб чиқди.
— Дарвоза олдидаги машина кимники? — овозада ҳам ҳайронлик, ҳам ғазаб бор эди. Барибир қишлоқлик эканлигига борадида. Уларда орият, номус кучли.
— Ҳа уми, жиянингиз Сарваржонники. Ўзингиз эрталаб келади деётгандингизку, — тушунтириш берди.
— Сарвар келдими? — Шодиёр аканинг чеҳраси ёришиб кетди, — оббооо жиянеэеэ, — хурсанд бўлганча ичкарига кириб кетар экан, — Сарвар! — жиянини чақирди.
— Ассалому алейкум, — тоғасининг овозини эшитиб чиққан Сарвар тоғаси билан қучоқ очиб кўришди.
— Кап-катта йигит бўлиб кетибсанку полвон, — Шодиёр ака жиянини белидан тутиб бир кўтариб қўяркан, — охирги марта келганингда энди бешинчи синфни тугатган бола эдинг. Кела солиб, тоға отга мингизинг деб қўймасдинг, — Шодиёр ака ёйилиб кулди.
— Ҳа энди у пайтлар бола эдик, — Сарвар ёшлигини эслаб жилмайди.
— Сен учун ният қилиб от боққанман. Жиян келса минади деб. Юр кўрсатаман, — Шодиёр ака жиянини етаклаб ҳовлининг нариги четига юрди. — Ўзиям отмисан отда жонивор. Билсанг ўзини ҳақиқий эркакман деганга фақат Қора байир ярашади. Қора байир отларнинг султони бўлади, — Шодиёр ака тўлиб-тошиб отлар ҳақида билганини гапириб борди, — мана, — оғилхонага етиб келишлари билан қоп-қора бўлиб ялтираб турган отни кўрсатди, — от йигитнинг кўрки жиян, — Сарвар жим туриб тоғасини эшитиб тураверди. Нима ҳам дейди? Ахир бу ерларга келмаганига анча бўлди. Охирги марта 11 ёшида келганди. Шунга ҳам мана 12 йил бўлибди. У пайтлари тоғаси ҳам ёш, навқирон йигит эди. Ҳозир эса қаршисида қирқни қоралаб бораётган эркак турибди.
— Тоға мен ҳалиги....
— Биламан жиян, биламан, — Шодиёр ака унинг гапини бўлиб, — поччам билан гаплашиб қўйганмиз. Сен буёғидан хавотир олма. Бир ҳафта юрасанми, бир ой юрасанми мазза қилиб дам ол. Ишни ўзимиз дўндирамиз. Хохласанг эртага боғга бор. Бир-биридан сулув қизлар юрибди. Биттаси юрагинга тиқ этса, уёғи тўй.
— Тоғааа, — Сарварга тоғасининг бу гапи ёқмади чоғи, пешонаси тиришди. — Келиб-келиб шу қишлоқдан уйланаманми? — ўйлади у, — ҳечамда. Қишлоқ қизлари мени дидимга тўғри келмайди. Қишлоқ қизлари юзлари офтобда куйган, семиз бўлади. Менга оқ юзли, қадди-қомати нозиккина қизлар ёқади, — Сарварнинг кўз олдига ўзларидан бир курс пасда ўқийдиган Маҳлиё келди.
🌺🌺🌺
Қизлар бир пасда ўнтача яшикни тўлдириб ташлашди.
— Хуууух, — Нилуфар бошидаги рўмолини ечиб ўзини елпиркан, — чарчаб кеттимку. Бунча иссиқ бўлмаса?
— Айтма, — Гулбаҳор ҳам унинг ёнига ўтираркан, — одамни эритворай дейдику. Санам, Гул келинглар сизлар ҳам. Отанг ўлса ҳам дам-бадам дейишган, — сал нарида олча териб юрган дугоналарини чақирди.
— Бунақа антиқа гапларни қаердан оласан-а? Отанг ўлса ҳам дам-бадам эмиш, — кулди Нилуфар.
— Уйингда қарилар бўлса шундай бўлади, — рўмолини елпиганча Шоҳсанам келди, — эскилардан қолган гап у. Отанг ўлса ҳам дам олиб, дам олиб йиғла деган. Яъни ҳа деб ўзингни қийнайверма деганида.
— Ҳааа, — Нилуфар қош учириб қўяркан, — мен билмас эканман.
— Энди билдинг.
— Шунинг учун ҳам қари билганни пари билмас дейишарканда, — Олмагул ҳам дугоналарининг даврасига қўшилди.
— Эеэ қариларни қўйинглар, ундан кўра Гул бир шингил қўшиқ куйлаб бер. Бир чарчоғимиз ёзилсин.
— Тўғри, — Гулбаҳор ва Шоҳсанам ҳам Нилуфарнинг гапини маъқуллашди.
— Хўп, фақат ўзим билган қўшиқдан.....
— Майли куйлайвер, — Олмагул яхшилаб ўтириб олганча қўшиқ хиргойи қилишни бошлади:
Деразадан боқар соҳибжамол ой
Нигоҳлари тўла карашма чирой
Кечиргин бўлибман ойга маҳлиё
Ишон энди унга қилмайман парво.
Ойнинг сочларини ўрмайман,
Майли ойнинг сочларини ўрмайман.
Мен сени ойларга
Мен сени ойларга
Мен сени ойларга
Бермайман!
4
Шоди (Шодиёр) ака келган ишчилар билан келишиб, уларга олчани қай тартибда териш кераклигини тушинтириб бўлгач, отига миндию уйига қайтди.
— Камола, — дарвозаси олдида отдан тушар экан, бегона машинани кўриб ҳайрон бўлди, — Камола дедим, — овозини баландлатганча аёлини чақириб ҳовлига кирди.
— Лаббай дадаси, — шошганидан қўлини пешбандига артганча югуриб чиқди.
— Дарвоза олдидаги машина кимники? — овозада ҳам ҳайронлик, ҳам ғазаб бор эди. Барибир қишлоқлик эканлигига борадида. Уларда орият, номус кучли.
— Ҳа уми, жиянингиз Сарваржонники. Ўзингиз эрталаб келади деётгандингизку, — тушунтириш берди.
— Сарвар келдими? — Шодиёр аканинг чеҳраси ёришиб кетди, — оббооо жиянеэеэ, — хурсанд бўлганча ичкарига кириб кетар экан, — Сарвар! — жиянини чақирди.
— Ассалому алейкум, — тоғасининг овозини эшитиб чиққан Сарвар тоғаси билан қучоқ очиб кўришди.
— Кап-катта йигит бўлиб кетибсанку полвон, — Шодиёр ака жиянини белидан тутиб бир кўтариб қўяркан, — охирги марта келганингда энди бешинчи синфни тугатган бола эдинг. Кела солиб, тоға отга мингизинг деб қўймасдинг, — Шодиёр ака ёйилиб кулди.
— Ҳа энди у пайтлар бола эдик, — Сарвар ёшлигини эслаб жилмайди.
— Сен учун ният қилиб от боққанман. Жиян келса минади деб. Юр кўрсатаман, — Шодиёр ака жиянини етаклаб ҳовлининг нариги четига юрди. — Ўзиям отмисан отда жонивор. Билсанг ўзини ҳақиқий эркакман деганга фақат Қора байир ярашади. Қора байир отларнинг султони бўлади, — Шодиёр ака тўлиб-тошиб отлар ҳақида билганини гапириб борди, — мана, — оғилхонага етиб келишлари билан қоп-қора бўлиб ялтираб турган отни кўрсатди, — от йигитнинг кўрки жиян, — Сарвар жим туриб тоғасини эшитиб тураверди. Нима ҳам дейди? Ахир бу ерларга келмаганига анча бўлди. Охирги марта 11 ёшида келганди. Шунга ҳам мана 12 йил бўлибди. У пайтлари тоғаси ҳам ёш, навқирон йигит эди. Ҳозир эса қаршисида қирқни қоралаб бораётган эркак турибди.
— Тоға мен ҳалиги....
— Биламан жиян, биламан, — Шодиёр ака унинг гапини бўлиб, — поччам билан гаплашиб қўйганмиз. Сен буёғидан хавотир олма. Бир ҳафта юрасанми, бир ой юрасанми мазза қилиб дам ол. Ишни ўзимиз дўндирамиз. Хохласанг эртага боғга бор. Бир-биридан сулув қизлар юрибди. Биттаси юрагинга тиқ этса, уёғи тўй.
— Тоғааа, — Сарварга тоғасининг бу гапи ёқмади чоғи, пешонаси тиришди. — Келиб-келиб шу қишлоқдан уйланаманми? — ўйлади у, — ҳечамда. Қишлоқ қизлари мени дидимга тўғри келмайди. Қишлоқ қизлари юзлари офтобда куйган, семиз бўлади. Менга оқ юзли, қадди-қомати нозиккина қизлар ёқади, — Сарварнинг кўз олдига ўзларидан бир курс пасда ўқийдиган Маҳлиё келди.
🌺🌺🌺
Қизлар бир пасда ўнтача яшикни тўлдириб ташлашди.
— Хуууух, — Нилуфар бошидаги рўмолини ечиб ўзини елпиркан, — чарчаб кеттимку. Бунча иссиқ бўлмаса?
— Айтма, — Гулбаҳор ҳам унинг ёнига ўтираркан, — одамни эритворай дейдику. Санам, Гул келинглар сизлар ҳам. Отанг ўлса ҳам дам-бадам дейишган, — сал нарида олча териб юрган дугоналарини чақирди.
— Бунақа антиқа гапларни қаердан оласан-а? Отанг ўлса ҳам дам-бадам эмиш, — кулди Нилуфар.
— Уйингда қарилар бўлса шундай бўлади, — рўмолини елпиганча Шоҳсанам келди, — эскилардан қолган гап у. Отанг ўлса ҳам дам олиб, дам олиб йиғла деган. Яъни ҳа деб ўзингни қийнайверма деганида.
— Ҳааа, — Нилуфар қош учириб қўяркан, — мен билмас эканман.
— Энди билдинг.
— Шунинг учун ҳам қари билганни пари билмас дейишарканда, — Олмагул ҳам дугоналарининг даврасига қўшилди.
— Эеэ қариларни қўйинглар, ундан кўра Гул бир шингил қўшиқ куйлаб бер. Бир чарчоғимиз ёзилсин.
— Тўғри, — Гулбаҳор ва Шоҳсанам ҳам Нилуфарнинг гапини маъқуллашди.
— Хўп, фақат ўзим билган қўшиқдан.....
— Майли куйлайвер, — Олмагул яхшилаб ўтириб олганча қўшиқ хиргойи қилишни бошлади:
Деразадан боқар соҳибжамол ой
Нигоҳлари тўла карашма чирой
Кечиргин бўлибман ойга маҳлиё
Ишон энди унга қилмайман парво.
Ойнинг сочларини ўрмайман,
Майли ойнинг сочларини ўрмайман.
Мен сени ойларга
Мен сени ойларга
Мен сени ойларга
Бермайман!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Dec, 16:30
#ОЛЧАГУЛ
5
— Бундан иш бўлмайди, — ҳар куни далага чиқиб яхшигина пул топиб юрган баъзи аёлларга олча териш унча ёқмади.
— Нега? Салқин жойдасан, ош-овқатинг келса, ҳеч ким устингда бўл тез деб қамчи ўйнатиб турмаса, — ёнидаги шериги ҳайрон бўлганча сўради.
— Пулини чўғи камда. Ундан кўра, далага чиқиб пахта чопиқ қилганим яхши. Иши қийину, лекин пули яхши. Ҳарна рўзғорга ёрдам.
— Ўзинг биласан.
— Хорманглар, хорманглар. Хирмонларизга барака, — шу пайт суҳбат устига Аъзам раиснинг ўғли Илёс келиб қолди, — иссиқлар билан чарчамаяпсизларми опалар? — Илёс отдан тушиб, отини шу ердаги тутга боғладию, дам олиш баҳонасида суҳбат қураётган аёллар олдига келди, — бу дейман бу йил Шодиёр боғбонни йилими дейман? — кулганча боғга кўз югуртирди, — кўз тегмасин мевалар яхши ҳосил берибди.
— Ҳа нимасини айтасиз, — ёши ўттиздан ошган бўлса ҳам, ҳали ҳам 18-20 ёш қиздек кўринувчи Зубайда қош-кўзини ўйнатганча гапга тушиб кетди, — чиндан ҳам бу йил Шодиёр боғбонни йили. Боғдаги ҳамма мевасини шаҳарлик поччаси қиммат нархда олаётганмиш. Поччасини шаҳарда шарбат чиқарадиган заводи бор экан. Бу боғдаги ҳамма мевалар ўша заводга олиб кетилиб, шарбат қилинаркан.
— Бу йилги шарбатлар ҳам ўзимизники эканда? — Илёс кўзи ўйнаганча Зубайдага қараб гапирди.
— Албатта, — Зубайда нозланганча кўз сузиб қўйди.
— Бу дейман Олмагул ҳам мева тергани чиқибдими? — шу пайт сал нарида қўшиқ овози эшитила бошлагач аёлларнинг биттаси гап қўшди.
— Қиз шўрлик чиқмаса ҳам бўлмайдида. Хосиятни биласизу, итни кетида бир танга бўлса тили билан ялаб олишдан ҳам қайтмайди. Бечора қиз оёғи чиққандан бери меҳнатдая, — бошқа бири ёниб-куйиб гапирди.
— Ҳе юзи қурсин шу Хосиятни. Қўй шуни гапирма. Унгаям боққан бало бордур дердиму, унинг шу бад феълининг касри гулдек фарзандларига урмасин дейманда, — бошқа бир аёл асабийлашиб гапира кетди.
— Астағфируллоҳ, айтган жойдан йироқ бўлсин, — аёлларнинг бир нечтаси ёқасига туфлаб, ерга уриб қўйишди, — шундоқ гулдек фарзандлари бора. Олмагул ҳам, Холида ҳам, Турсунбой ва Зиёдуллалар ҳам тилла болалар. Илоҳим Аллоҳ бахтларини ўзларидек гўзал ва тўкис қилсин.
— Илоҳим айтганиз келсин. Аслида, оталари Абдурайим яхши инсонда. Пасфеългина, бирам содда, самимий инсон. Ҳеч кимга озори йўқ. Лекин қай гўрда Худо уриб, шу Хосиятга йўлиқиб қолган ҳеч тушунмайманда.
—Шу Абдурайим амакига сиз тегиб ола қолмапсизда, — Илёс ҳам гапга аралашди.
— Эеэеэ йўқ, ўзимни эрим яхши. Урсаям, сўксаям эрим тилла.
— Яшанг опа. Мана шу ҳақиқий мард аёлнинг гапи бўлди, — Илёс аёллар билан кулишиб тураркан, қўшиқ овози келиб турган томонга қулоқ ташлаб туришни ҳам унутмади, — қўшиқни жуда чиройли айтаркан.
— Аслида ўзи гўзалда, — аёллар яна бири олиб, бири қўйиб Олмагулни мақтай кетишди. Бири чиройини мақтаса, бири одобини мақтади. Бу мақтовларни эшитган Илёснинг кўнглида бир истак, Олмагулни кўриш истаги уйғонди. Аёллар билан яна бироз гаплашиб турдию, боғни айланиб чиқадиган киши бўлиб, секин қизлар томонга юрди.
🌺🌺🌺
— Ҳа қизлар янгиликни эшитдингларми? — Шоҳсанам ўрнидан туриб рўмолини боғлаш баробарида гап бошлади, — сал қолса эсимдан чиқай дебди.
— Қанақа янгилик? Нима эрга тегяпсанми? — Нилуфар қиқирлаб кулди.
— Йўғаааа, — рўмолини боғлаб бўлган Шоҳсанам қўл силтаб қўяркан, — синфдошимиз Мафтун борку....
— Фозил сартарошни қизими? — деди Гулбаҳор.
— Ҳа ўша, унга ўтган куни совчи келибди.
— Вой ростанми? — қизлар ҳайрон бўлиб қолишди, — кимдан экан?
— Қўшни қишлоқдаги Ваҳоб қассобни ўғлидан.
— Анави айиққа ўхшайдиган йигитданми? — Нилуфарнинг кўзлари катта-катта бўлиб кетди, — унинг Мафтунни босиб ўлдириб қўядию, — хохолаб кулиб юборди.
— Жимеэе, — Шоҳсанам уёқ-буёққа қараб қўйганча қошларини чимириб қўйди.
— Адашмасам Мафтуна ўқимоқчи эди. Уйдагиларим қарши эмас деяётгандику, — Олмагул ҳайрон бўлганча сўради.
— Қаёқда ўқийди? Ваҳоб қассобни ўғли билан қаймоқлашиб юрган экан, севги-муҳаббати қайнаб-жўшиб ҳуууу борадиган жойига боришибди, — Шоҳсанам асабий ҳолда лабини қийшайтириб қўйди.
DAVOMI ERTAGA 21:30 DA!!!
5
— Бундан иш бўлмайди, — ҳар куни далага чиқиб яхшигина пул топиб юрган баъзи аёлларга олча териш унча ёқмади.
— Нега? Салқин жойдасан, ош-овқатинг келса, ҳеч ким устингда бўл тез деб қамчи ўйнатиб турмаса, — ёнидаги шериги ҳайрон бўлганча сўради.
— Пулини чўғи камда. Ундан кўра, далага чиқиб пахта чопиқ қилганим яхши. Иши қийину, лекин пули яхши. Ҳарна рўзғорга ёрдам.
— Ўзинг биласан.
— Хорманглар, хорманглар. Хирмонларизга барака, — шу пайт суҳбат устига Аъзам раиснинг ўғли Илёс келиб қолди, — иссиқлар билан чарчамаяпсизларми опалар? — Илёс отдан тушиб, отини шу ердаги тутга боғладию, дам олиш баҳонасида суҳбат қураётган аёллар олдига келди, — бу дейман бу йил Шодиёр боғбонни йилими дейман? — кулганча боғга кўз югуртирди, — кўз тегмасин мевалар яхши ҳосил берибди.
— Ҳа нимасини айтасиз, — ёши ўттиздан ошган бўлса ҳам, ҳали ҳам 18-20 ёш қиздек кўринувчи Зубайда қош-кўзини ўйнатганча гапга тушиб кетди, — чиндан ҳам бу йил Шодиёр боғбонни йили. Боғдаги ҳамма мевасини шаҳарлик поччаси қиммат нархда олаётганмиш. Поччасини шаҳарда шарбат чиқарадиган заводи бор экан. Бу боғдаги ҳамма мевалар ўша заводга олиб кетилиб, шарбат қилинаркан.
— Бу йилги шарбатлар ҳам ўзимизники эканда? — Илёс кўзи ўйнаганча Зубайдага қараб гапирди.
— Албатта, — Зубайда нозланганча кўз сузиб қўйди.
— Бу дейман Олмагул ҳам мева тергани чиқибдими? — шу пайт сал нарида қўшиқ овози эшитила бошлагач аёлларнинг биттаси гап қўшди.
— Қиз шўрлик чиқмаса ҳам бўлмайдида. Хосиятни биласизу, итни кетида бир танга бўлса тили билан ялаб олишдан ҳам қайтмайди. Бечора қиз оёғи чиққандан бери меҳнатдая, — бошқа бири ёниб-куйиб гапирди.
— Ҳе юзи қурсин шу Хосиятни. Қўй шуни гапирма. Унгаям боққан бало бордур дердиму, унинг шу бад феълининг касри гулдек фарзандларига урмасин дейманда, — бошқа бир аёл асабийлашиб гапира кетди.
— Астағфируллоҳ, айтган жойдан йироқ бўлсин, — аёлларнинг бир нечтаси ёқасига туфлаб, ерга уриб қўйишди, — шундоқ гулдек фарзандлари бора. Олмагул ҳам, Холида ҳам, Турсунбой ва Зиёдуллалар ҳам тилла болалар. Илоҳим Аллоҳ бахтларини ўзларидек гўзал ва тўкис қилсин.
— Илоҳим айтганиз келсин. Аслида, оталари Абдурайим яхши инсонда. Пасфеългина, бирам содда, самимий инсон. Ҳеч кимга озори йўқ. Лекин қай гўрда Худо уриб, шу Хосиятга йўлиқиб қолган ҳеч тушунмайманда.
—Шу Абдурайим амакига сиз тегиб ола қолмапсизда, — Илёс ҳам гапга аралашди.
— Эеэеэ йўқ, ўзимни эрим яхши. Урсаям, сўксаям эрим тилла.
— Яшанг опа. Мана шу ҳақиқий мард аёлнинг гапи бўлди, — Илёс аёллар билан кулишиб тураркан, қўшиқ овози келиб турган томонга қулоқ ташлаб туришни ҳам унутмади, — қўшиқни жуда чиройли айтаркан.
— Аслида ўзи гўзалда, — аёллар яна бири олиб, бири қўйиб Олмагулни мақтай кетишди. Бири чиройини мақтаса, бири одобини мақтади. Бу мақтовларни эшитган Илёснинг кўнглида бир истак, Олмагулни кўриш истаги уйғонди. Аёллар билан яна бироз гаплашиб турдию, боғни айланиб чиқадиган киши бўлиб, секин қизлар томонга юрди.
🌺🌺🌺
— Ҳа қизлар янгиликни эшитдингларми? — Шоҳсанам ўрнидан туриб рўмолини боғлаш баробарида гап бошлади, — сал қолса эсимдан чиқай дебди.
— Қанақа янгилик? Нима эрга тегяпсанми? — Нилуфар қиқирлаб кулди.
— Йўғаааа, — рўмолини боғлаб бўлган Шоҳсанам қўл силтаб қўяркан, — синфдошимиз Мафтун борку....
— Фозил сартарошни қизими? — деди Гулбаҳор.
— Ҳа ўша, унга ўтган куни совчи келибди.
— Вой ростанми? — қизлар ҳайрон бўлиб қолишди, — кимдан экан?
— Қўшни қишлоқдаги Ваҳоб қассобни ўғлидан.
— Анави айиққа ўхшайдиган йигитданми? — Нилуфарнинг кўзлари катта-катта бўлиб кетди, — унинг Мафтунни босиб ўлдириб қўядию, — хохолаб кулиб юборди.
— Жимеэе, — Шоҳсанам уёқ-буёққа қараб қўйганча қошларини чимириб қўйди.
— Адашмасам Мафтуна ўқимоқчи эди. Уйдагиларим қарши эмас деяётгандику, — Олмагул ҳайрон бўлганча сўради.
— Қаёқда ўқийди? Ваҳоб қассобни ўғли билан қаймоқлашиб юрган экан, севги-муҳаббати қайнаб-жўшиб ҳуууу борадиган жойига боришибди, — Шоҳсанам асабий ҳолда лабини қийшайтириб қўйди.
DAVOMI ERTAGA 21:30 DA!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Dec, 16:30
#ОЛЧАГУЛ.
"Олча гули нозик бўлса-да, унинг тасвири қалбда мустаҳкам из қолдиради."
1.
— Мана мактаб ҳам тугади, — Гулбаҳор қўлидаги челагини четга қўяркан, — энди ғирт бекорчимиз-а? — хўрсиниб қўйди.
— Нега бекорчи бўларканмиз? Ана амакимни катта боғидаги олчалар ғарқ пишган. Эшитишимча, шаҳардан катта "заказ" олибди. Шунга эртадан олча териш учун одам керак экан. Ўша ерга борамиз. Чиройли боғ, тоза ҳаво, мўмайгина пул, — Шоҳсанамнинг кўзлари сузилди.
— Санам ҳақ, — Нилуфар унинг гапини маъқуллагандек, — ҳам пул ишлаймиз, ҳам дам оламиз. Олча териш қийин иш эмаску. Қилиб юрган ишимиз. Шахсан мен бораман.
— Мен ҳам, — Гулбаҳор ҳам рози бўлди.
— Мен, Санам, Баҳор, — Нилуфар тезда борадиганларни ҳисобларкан, — сенчи Гул? — боядан бери жим турган дугонасини туртди.
— Билмасам, — елка қисиб қўяркан, — мен ойимдан сўрашим керак.
— Хўп, сўраб кечга менга аниғини етиргин, — Нилуфар унинг ойисининг қанақалигини жуда яхши билгани учун ҳам қистовга олмади.
— Хўп, — Гул тўлган челагини олдию, — майли қизлар мен уйга кеттим. Яна кўришамиз, — жилмайганча қадамини тезлатди.
— Ҳеч тинмайдида шўрлик, — Шоҳсанам ўзларидан узоқлашаётган дугонасига раҳми келганча қараб қоларкан, — қачон қарама иш қилиб юрган бўлади.
— Сени ҳам ойинг Хосият янгадек бўлса кўрардик, — Нилуфар челагини тўлдиргани қўяркан, — Хосият янга эрини аямайдию, қизини аярмиди.
— Шу аёлни жуда ёмон кўраман, — Баҳор ҳам дугонасига раҳми келаркан, — бу ҳам бола бўлиб бир болалик гаштишини сурмади шўрлик. Эсини таниб, оёғи чиққандан бери ишлайди.
— Ойисига инсоф бермаса қийин, — қизлар хўрсиниб қўйишди.
🌺🌺🌺
— Қаерда эдинг? — Олмагул уйига кириши билан ойиси заҳрини сочганча кутиб оларкан, — ўша бемаъни сатанг дугоналаринг билан валдираб юрибсанми?
— Сув олиб келаётгандим, — Олмагул зўрға жавоб берди.
— Бўл, кечки овқатга ҳаракатни бошла. Шу пайтгача мен пиширганим етади. Энди кап-катта қизсан. Буёғига рўзғорнинг ҳамма ишини қиласан.
— Хўп бўлади, — Олмагул челакни кўтариб, ошхона томонга кетаркан, — доим қилиб юрган ишимку. Буни устига ойим ҳақлар, — синиққина жилмайганча кириб, овқат ҳаракатини бошлади.
— Ойимдан эртанги кун ҳақида сўрамабманку, — Олмагул ошнинг гуручини солиб, сал туриб дамга қўйдию, ойисининг ёнига келди, — ойи мен ҳалиги...
— Чайналмасдан тез-тез гапир, — супада ип игириб ўтирган Хосият опа зарда қилди.
— Эртадан Шоҳсанамнинг амакиси боғидаги олчаларни тердирмоқчи экан, шунга мен ҳам....
— Ҳеч гап йўқ, —Хосият опа қизига еб қўйгудек қараганча, — сен кўчада ликкилаб юр-у уй ишларини мен қилайми?
— Терганимиз учун пул берарканда, — ер чизганча зўрға гапирди.
— Пул дедингми? — Хосият опа жонлангандек бўлди, — қанча беради?
— Билмайман, — Олмагул елка қисиб қўйганча, — эртага бориб гаплашамиз шекилли.
— Унда яхши, — Хосият опа ипни игиришда давом қиларкан, — пул берса бор. Ҳарна рўзғорга ёрдам. Ҳа демай сени узатсак, сарпанга ул-бул олармиз.
— Хўп, — Олмагул тўй сўзини эшитиб энгсаси қотса ҳам, буни ойисига билдирмади. Билдиргани билан нима ўзгарарди, барибир ойиси ўзининг айтганини қилади. Ана дадасини ҳам ўз йўриғига юрғизиб қўйибди. Бу уйда ойисининг айтгани айтган, дегани деган.
Олмагул ойисидан розилик олганига хурсанд бўлиб, ишларини якунлаб, укаси Турсунбой билан ҳам қўшниси, ҳам дугонаси Нилуфарникига чиқиб эртага боришини айтдию, тезда ортга қайтди. Уйга кириб ойисига келганини айтиб, энди дам оламан деган фикрда хонасига кирганди, ойиси чақириб қолди.
— Олмагул.
— Ҳозир, — эшикни қандай очган бўлса, шундай ёпдию, айвонга чиқди, — лаббай.
— Ишларингни бўлдингми?
— Ҳа, энди....
— Энди ўтириб ип йигир. Мен кириб дамимни олай. Куни билан ип йигириб чарчадим, — Хосият опа бир керишиб олдию, эснаганча ичкарига кириб кетди. Олмагул куни билан ишлаб чарчаганига қарамай, ип йигиришга тушди.
"Олча гули нозик бўлса-да, унинг тасвири қалбда мустаҳкам из қолдиради."
1.
— Мана мактаб ҳам тугади, — Гулбаҳор қўлидаги челагини четга қўяркан, — энди ғирт бекорчимиз-а? — хўрсиниб қўйди.
— Нега бекорчи бўларканмиз? Ана амакимни катта боғидаги олчалар ғарқ пишган. Эшитишимча, шаҳардан катта "заказ" олибди. Шунга эртадан олча териш учун одам керак экан. Ўша ерга борамиз. Чиройли боғ, тоза ҳаво, мўмайгина пул, — Шоҳсанамнинг кўзлари сузилди.
— Санам ҳақ, — Нилуфар унинг гапини маъқуллагандек, — ҳам пул ишлаймиз, ҳам дам оламиз. Олча териш қийин иш эмаску. Қилиб юрган ишимиз. Шахсан мен бораман.
— Мен ҳам, — Гулбаҳор ҳам рози бўлди.
— Мен, Санам, Баҳор, — Нилуфар тезда борадиганларни ҳисобларкан, — сенчи Гул? — боядан бери жим турган дугонасини туртди.
— Билмасам, — елка қисиб қўяркан, — мен ойимдан сўрашим керак.
— Хўп, сўраб кечга менга аниғини етиргин, — Нилуфар унинг ойисининг қанақалигини жуда яхши билгани учун ҳам қистовга олмади.
— Хўп, — Гул тўлган челагини олдию, — майли қизлар мен уйга кеттим. Яна кўришамиз, — жилмайганча қадамини тезлатди.
— Ҳеч тинмайдида шўрлик, — Шоҳсанам ўзларидан узоқлашаётган дугонасига раҳми келганча қараб қоларкан, — қачон қарама иш қилиб юрган бўлади.
— Сени ҳам ойинг Хосият янгадек бўлса кўрардик, — Нилуфар челагини тўлдиргани қўяркан, — Хосият янга эрини аямайдию, қизини аярмиди.
— Шу аёлни жуда ёмон кўраман, — Баҳор ҳам дугонасига раҳми келаркан, — бу ҳам бола бўлиб бир болалик гаштишини сурмади шўрлик. Эсини таниб, оёғи чиққандан бери ишлайди.
— Ойисига инсоф бермаса қийин, — қизлар хўрсиниб қўйишди.
🌺🌺🌺
— Қаерда эдинг? — Олмагул уйига кириши билан ойиси заҳрини сочганча кутиб оларкан, — ўша бемаъни сатанг дугоналаринг билан валдираб юрибсанми?
— Сув олиб келаётгандим, — Олмагул зўрға жавоб берди.
— Бўл, кечки овқатга ҳаракатни бошла. Шу пайтгача мен пиширганим етади. Энди кап-катта қизсан. Буёғига рўзғорнинг ҳамма ишини қиласан.
— Хўп бўлади, — Олмагул челакни кўтариб, ошхона томонга кетаркан, — доим қилиб юрган ишимку. Буни устига ойим ҳақлар, — синиққина жилмайганча кириб, овқат ҳаракатини бошлади.
— Ойимдан эртанги кун ҳақида сўрамабманку, — Олмагул ошнинг гуручини солиб, сал туриб дамга қўйдию, ойисининг ёнига келди, — ойи мен ҳалиги...
— Чайналмасдан тез-тез гапир, — супада ип игириб ўтирган Хосият опа зарда қилди.
— Эртадан Шоҳсанамнинг амакиси боғидаги олчаларни тердирмоқчи экан, шунга мен ҳам....
— Ҳеч гап йўқ, —Хосият опа қизига еб қўйгудек қараганча, — сен кўчада ликкилаб юр-у уй ишларини мен қилайми?
— Терганимиз учун пул берарканда, — ер чизганча зўрға гапирди.
— Пул дедингми? — Хосият опа жонлангандек бўлди, — қанча беради?
— Билмайман, — Олмагул елка қисиб қўйганча, — эртага бориб гаплашамиз шекилли.
— Унда яхши, — Хосият опа ипни игиришда давом қиларкан, — пул берса бор. Ҳарна рўзғорга ёрдам. Ҳа демай сени узатсак, сарпанга ул-бул олармиз.
— Хўп, — Олмагул тўй сўзини эшитиб энгсаси қотса ҳам, буни ойисига билдирмади. Билдиргани билан нима ўзгарарди, барибир ойиси ўзининг айтганини қилади. Ана дадасини ҳам ўз йўриғига юрғизиб қўйибди. Бу уйда ойисининг айтгани айтган, дегани деган.
Олмагул ойисидан розилик олганига хурсанд бўлиб, ишларини якунлаб, укаси Турсунбой билан ҳам қўшниси, ҳам дугонаси Нилуфарникига чиқиб эртага боришини айтдию, тезда ортга қайтди. Уйга кириб ойисига келганини айтиб, энди дам оламан деган фикрда хонасига кирганди, ойиси чақириб қолди.
— Олмагул.
— Ҳозир, — эшикни қандай очган бўлса, шундай ёпдию, айвонга чиқди, — лаббай.
— Ишларингни бўлдингми?
— Ҳа, энди....
— Энди ўтириб ип йигир. Мен кириб дамимни олай. Куни билан ип йигириб чарчадим, — Хосият опа бир керишиб олдию, эснаганча ичкарига кириб кетди. Олмагул куни билан ишлаб чарчаганига қарамай, ип йигиришга тушди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Dec, 16:30
#ОЛЧАГУЛ
2
Ипни қоқ ярим тунда игириб бўлиб, кўзлари юмилиб кетай юмилиб кетай деганча хонасига кириб ётди. Уйқунинг энг ширин жойида ҳовлидаги хўроз асабга тегиб қичқира бошлади.
— Овозинг ўчсин, — кеча кеч ётгани учун уйқуга тўймай уйғонган Олмагул хўрозни «ширин» сўзлар билан сийлаганча ўрнидан турди, — қозонга босилгур ўч, — деразасини очиб хўрозни урушиб берган бўлди. Юзини ювгач уйқуси бироз очилгандек бўлди. Қўлига супурги ва челакни олиб ташқарига чиқди. Қишлоқни бир жойи яхши, кунлар исиб, экин-тикин экиладагин пайт бошлангандан ариқларда шарқираб сувлар оқа бошлайди. То қора кузгача шундай бўлади.
Олмагул тезда супуриб чиқдию, эзиб-эзиб сув сепди. Атрофни нам тупроқ ҳиди тутди. Олмагул кўзини юмиб тўйиб-тўйиб ҳидларкан,
— Мен учун дунёдаги энг ёқимли ҳид, — бироз шундай турдию, ичкари ҳовлини супиргани кириб кетди. У ерни ҳам тезда супуриб, сув сепиб бўлгач, чойнакни газга қўйиб, сигир соғгани ўтиб кетди. Уйида учта соғин сигири бор. Ҳар куни эрталаб ва кечга яқин уларни соғади. Олмагулнинг ҳар кунлик ҳаёти шундай бошланади.
У ҳар куни эрталаб қиладиган ишларини бугун ўзгача иштиёқ ва тез қилиб қўйди. Ахир бугун дугоналари билан олча тергани боради. Майли, ойиси ишлаб келган пулини ҳаммасини олсин, унга ҳеч нима олиб бермаса ҳам рози. Энг асосийси, бугунги кунини дугоналари билан ўтқазади.
— Балки олча териш бир неча кун давом қилар? Шоди амакининг боғи жуда каттаку. Унда олчалар жуда кўп. Уёқ-буёғи уч кунми юрсак ҳам майли эди. Дугоналарим билан мириқиб суҳбатлашиб, ўйнаб-кулиб келаман, — ҳаёлидан ўтқазди у. Ўзи тайёрлаган нонуштани ҳам апил-тапил еб, ойисига айтиб дугонаси Нилуфарникига ошиқди.
🌺🌺🌺
— Дада қишлоққа боришим шартми? — эрталаб эшитган хабари Сарварга унчалик ёқмади.
— Ҳа шарт, — Асрор ака хотиржамгина чойини ичишда давом қиларкан, — бу мавсумдаги шарбатларимиз учун олчани тоғангдан олишга қарор қилдик. Ҳам ишончли, ҳам бошқаларникига қараганда арзонроқ. Сен бориб қанча олча олинди, сифати қанақа, шуларни назорат қиласан.
— Дада биласиз ўша шарбат ишлариз менга ёқмайди. Шуни акам қилса бўлмайдими? — норозилик билдирди.
— Бўлмайди, — ўғлининг олдига қовурилган тухум қўяркан Ирода опанинг қошлари чимирилгандек бўлди, — аканг яқинда уйланди. Ҳали янги куёв, чиллалик бўлса.
— Ҳааа мен ғирт бекорчи, — Сарвар лабини қийшайтириб қўйганча ойиси қўйган тухумни ея бошлади.
— Айни пайтда ҳа. Шундай экан бугуноқ йўлга тушгин хўп ўғлим, — Ирода опа ўғлини эркалаган бўлиб сочини силаб қўйди.
— Ҳа алданг, алданг, — хўрсиниб қўяркан, — доимгидек шу эркалашларингизга ишониб, қанот боғлаб кетадиган содда ўғлингизманку, — охирги тухум бўлагини оғзига солганча лаб-лунжини осганча чайнай бошлади.
2
Ипни қоқ ярим тунда игириб бўлиб, кўзлари юмилиб кетай юмилиб кетай деганча хонасига кириб ётди. Уйқунинг энг ширин жойида ҳовлидаги хўроз асабга тегиб қичқира бошлади.
— Овозинг ўчсин, — кеча кеч ётгани учун уйқуга тўймай уйғонган Олмагул хўрозни «ширин» сўзлар билан сийлаганча ўрнидан турди, — қозонга босилгур ўч, — деразасини очиб хўрозни урушиб берган бўлди. Юзини ювгач уйқуси бироз очилгандек бўлди. Қўлига супурги ва челакни олиб ташқарига чиқди. Қишлоқни бир жойи яхши, кунлар исиб, экин-тикин экиладагин пайт бошлангандан ариқларда шарқираб сувлар оқа бошлайди. То қора кузгача шундай бўлади.
Олмагул тезда супуриб чиқдию, эзиб-эзиб сув сепди. Атрофни нам тупроқ ҳиди тутди. Олмагул кўзини юмиб тўйиб-тўйиб ҳидларкан,
— Мен учун дунёдаги энг ёқимли ҳид, — бироз шундай турдию, ичкари ҳовлини супиргани кириб кетди. У ерни ҳам тезда супуриб, сув сепиб бўлгач, чойнакни газга қўйиб, сигир соғгани ўтиб кетди. Уйида учта соғин сигири бор. Ҳар куни эрталаб ва кечга яқин уларни соғади. Олмагулнинг ҳар кунлик ҳаёти шундай бошланади.
У ҳар куни эрталаб қиладиган ишларини бугун ўзгача иштиёқ ва тез қилиб қўйди. Ахир бугун дугоналари билан олча тергани боради. Майли, ойиси ишлаб келган пулини ҳаммасини олсин, унга ҳеч нима олиб бермаса ҳам рози. Энг асосийси, бугунги кунини дугоналари билан ўтқазади.
— Балки олча териш бир неча кун давом қилар? Шоди амакининг боғи жуда каттаку. Унда олчалар жуда кўп. Уёқ-буёғи уч кунми юрсак ҳам майли эди. Дугоналарим билан мириқиб суҳбатлашиб, ўйнаб-кулиб келаман, — ҳаёлидан ўтқазди у. Ўзи тайёрлаган нонуштани ҳам апил-тапил еб, ойисига айтиб дугонаси Нилуфарникига ошиқди.
🌺🌺🌺
— Дада қишлоққа боришим шартми? — эрталаб эшитган хабари Сарварга унчалик ёқмади.
— Ҳа шарт, — Асрор ака хотиржамгина чойини ичишда давом қиларкан, — бу мавсумдаги шарбатларимиз учун олчани тоғангдан олишга қарор қилдик. Ҳам ишончли, ҳам бошқаларникига қараганда арзонроқ. Сен бориб қанча олча олинди, сифати қанақа, шуларни назорат қиласан.
— Дада биласиз ўша шарбат ишлариз менга ёқмайди. Шуни акам қилса бўлмайдими? — норозилик билдирди.
— Бўлмайди, — ўғлининг олдига қовурилган тухум қўяркан Ирода опанинг қошлари чимирилгандек бўлди, — аканг яқинда уйланди. Ҳали янги куёв, чиллалик бўлса.
— Ҳааа мен ғирт бекорчи, — Сарвар лабини қийшайтириб қўйганча ойиси қўйган тухумни ея бошлади.
— Айни пайтда ҳа. Шундай экан бугуноқ йўлга тушгин хўп ўғлим, — Ирода опа ўғлини эркалаган бўлиб сочини силаб қўйди.
— Ҳа алданг, алданг, — хўрсиниб қўяркан, — доимгидек шу эркалашларингизга ишониб, қанот боғлаб кетадиган содда ўғлингизманку, — охирги тухум бўлагини оғзига солганча лаб-лунжини осганча чайнай бошлади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Dec, 16:30
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
23 Dec, 16:00
Malikalar jangiga sabab bo’lgan uzuk 🤩
HURRAMning shu uzugini ko’rganimda judayam xohlagandim mandayam bo’lishini
Va man uno topdim 😍
Turkiya Asmanskiy kumushidan yasalgan ushbu mukammal uzuk soni judda kam kelibdi
Hozir skidkada ekan
Darhol kanaliga ulanib oling
Keyin topolmaysiz🔴
HURRAMning shu uzugini ko’rganimda judayam xohlagandim mandayam bo’lishini
Va man uno topdim 😍
Turkiya Asmanskiy kumushidan yasalgan ushbu mukammal uzuk soni judda kam kelibdi
Hozir skidkada ekan
Darhol kanaliga ulanib oling
Keyin topolmaysiz🔴
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 15:02
АЁЛЛАРНИНГ ҚОШ ТЕРИШИ, ШАКЛНИ СУНЪИЙ ТАРЗДА ЎЗГАРТИРИШИНИНГ ҲУКМИ
#ҳалол_ва_ҳаром
❓CАВОЛ: Исломда аёлларнинг қош теришлари, юз шаклларини сунъий ўзгартиришларига қандай қаралади?
💬 ЖАВОБ: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим. Азалдан аёллар пардоз қилишга мойил бўлганлар. Аввалги аёлларнинг қилган пардозлари табиий воситалардан бўлган. Айниқса табиий мойлар, гул ва ифор ёғлари, сурма, хина ва ўсмадан пардоз учун фойдаланиб келишган. Шунинг учун ҳам улар ҳатто 70-80 ёшларида ҳам ўз гўзалликларини йўқотишмаган. Аммо кейинги вақтларда нафақат ёшлар, балки катта ёшдаги аёлларда ҳам сунъий пардозга берилиш ҳоллари урф бўлиб бормоқда.
Шариатимизда аёлларнинг қош ва юздаги тукларни териши ёки тердириши, сунъий тарзда ҳуснини ўзгартириши гуноҳ саналади. Кўплаб ҳадиси шарифларда Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам танасига сурат чиздирувчи, қош терувчи, қош тердирувчи, Аллоҳ яратган ҳуснни ўзгартириб, сунъий гўзалликка ҳаракат қилувчи аёлларни лаънатлаганлар.
Абдуллоҳ ибн Масъуд разияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар:
لَعَنَ اللهُ الْوَاشِمَاتِ وَالْمُسْتَوْشِمَاتِ ، وَالنَّامِصَاتِ وَالمُتَنَمِّصَاتِ ، وَالمُتَفَلِّجَاتِ لِلْحُسْنِ المُغَيِّرَاتِ خَلْقَ اللهِ
яъни:
📗 “Баданга игна билан сурат чизувчи ва чиздирувчи аёлларга, қошни терувчи ва тердирувчи аёлларга, ҳусн учун тишларининг орасини очувчи аёлларга ва Аллоҳ яратган (шакл)ларини ўзгартирувчиларга Аллоҳ таолонинг лаънати бўлсин”
(✍️ Имом Бухорий, Имом Термизий ва Имом Насаий ривояти).
Бу ҳадисда Аллоҳ таоло яратган табиий хилқатни ўзгартирувчи аёлларга лаънат бўлиши таъкидланмоқда. Фуқаҳолар мазкур ҳадисга кўра аёл киши қоши, юзи ва пешонасидаги тукларни олиши ёки олдириши шаръан ҳаром эканига иттифоқ қилганлар. Бунга ҳозирда аёллар орасида кенг оммалашган кўз, қош ва лабларни шаклини сунъий тарзда ўзгартириш – татуаж, растушовка ва ботекс қилдириш кабилар ҳам киради.
Аёллар орасида бир марта қош тердирган аёл кейин доим тердириб юриш керак, чунки кейин чиққан тук – ҳаром тук бўлади, деган нотўғри тушунча юради. Динимизда қатъиян қайтарилган ишни қилиб юрганини билган муслима опа-сингилларимиз, дарҳол бу ишдан тўхтаб, тавба қилиб, солиҳ амалларга ўтишлари лозим.
Шуни ҳам айтиб ўтиш лозимки, оилали аёл эрининг рухсати билан юзидаги айбли ҳисобланган тукларини олиши жоиз. Айниқса, аёлнинг юзидан соқол ёки мўйлаб чиқса, жумҳур уламолар ўша тукларни олиб ташлаш мустаҳабдир, деганлар. Сабаби аёлнинг эри учун зийнатланиши шариат талабидир (манба 📚 “Раддул мухтор” китоби).
Шунингдек, жумҳур уламолар аёл кишининг қўли, оёғи, қорни ва баданининг бошқа жойларидаги тукларни олиши мумкинлигини айтишган. Моликий мазҳаби фуқаҳолари эса бу ишни вожиб, дейишган. Валлоҳу аълам.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво ҳайъати(Fatvo.uz).
@ibratli_sozlar
#ҳалол_ва_ҳаром
❓CАВОЛ: Исломда аёлларнинг қош теришлари, юз шаклларини сунъий ўзгартиришларига қандай қаралади?
💬 ЖАВОБ: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим. Азалдан аёллар пардоз қилишга мойил бўлганлар. Аввалги аёлларнинг қилган пардозлари табиий воситалардан бўлган. Айниқса табиий мойлар, гул ва ифор ёғлари, сурма, хина ва ўсмадан пардоз учун фойдаланиб келишган. Шунинг учун ҳам улар ҳатто 70-80 ёшларида ҳам ўз гўзалликларини йўқотишмаган. Аммо кейинги вақтларда нафақат ёшлар, балки катта ёшдаги аёлларда ҳам сунъий пардозга берилиш ҳоллари урф бўлиб бормоқда.
Шариатимизда аёлларнинг қош ва юздаги тукларни териши ёки тердириши, сунъий тарзда ҳуснини ўзгартириши гуноҳ саналади. Кўплаб ҳадиси шарифларда Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам танасига сурат чиздирувчи, қош терувчи, қош тердирувчи, Аллоҳ яратган ҳуснни ўзгартириб, сунъий гўзалликка ҳаракат қилувчи аёлларни лаънатлаганлар.
Абдуллоҳ ибн Масъуд разияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар:
لَعَنَ اللهُ الْوَاشِمَاتِ وَالْمُسْتَوْشِمَاتِ ، وَالنَّامِصَاتِ وَالمُتَنَمِّصَاتِ ، وَالمُتَفَلِّجَاتِ لِلْحُسْنِ المُغَيِّرَاتِ خَلْقَ اللهِ
яъни:
📗 “Баданга игна билан сурат чизувчи ва чиздирувчи аёлларга, қошни терувчи ва тердирувчи аёлларга, ҳусн учун тишларининг орасини очувчи аёлларга ва Аллоҳ яратган (шакл)ларини ўзгартирувчиларга Аллоҳ таолонинг лаънати бўлсин”
(✍️ Имом Бухорий, Имом Термизий ва Имом Насаий ривояти).
Бу ҳадисда Аллоҳ таоло яратган табиий хилқатни ўзгартирувчи аёлларга лаънат бўлиши таъкидланмоқда. Фуқаҳолар мазкур ҳадисга кўра аёл киши қоши, юзи ва пешонасидаги тукларни олиши ёки олдириши шаръан ҳаром эканига иттифоқ қилганлар. Бунга ҳозирда аёллар орасида кенг оммалашган кўз, қош ва лабларни шаклини сунъий тарзда ўзгартириш – татуаж, растушовка ва ботекс қилдириш кабилар ҳам киради.
Аёллар орасида бир марта қош тердирган аёл кейин доим тердириб юриш керак, чунки кейин чиққан тук – ҳаром тук бўлади, деган нотўғри тушунча юради. Динимизда қатъиян қайтарилган ишни қилиб юрганини билган муслима опа-сингилларимиз, дарҳол бу ишдан тўхтаб, тавба қилиб, солиҳ амалларга ўтишлари лозим.
Шуни ҳам айтиб ўтиш лозимки, оилали аёл эрининг рухсати билан юзидаги айбли ҳисобланган тукларини олиши жоиз. Айниқса, аёлнинг юзидан соқол ёки мўйлаб чиқса, жумҳур уламолар ўша тукларни олиб ташлаш мустаҳабдир, деганлар. Сабаби аёлнинг эри учун зийнатланиши шариат талабидир (манба 📚 “Раддул мухтор” китоби).
Шунингдек, жумҳур уламолар аёл кишининг қўли, оёғи, қорни ва баданининг бошқа жойларидаги тукларни олиши мумкинлигини айтишган. Моликий мазҳаби фуқаҳолари эса бу ишни вожиб, дейишган. Валлоҳу аълам.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво ҳайъати(Fatvo.uz).
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 14:31
15 ёшимда мен ўзимдан 10 ёш катта боладан хомиладор бўлиб қолдим,у буни эшитиши билан мени ташаб кетди.
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 13:03
ит эдим... Мени
ўлдиришган... Тўхмат қилишган...
Руҳнинг гаплари борган сари менга
босим қиларди. Олдинда мени қандай
синовлар кутиб турганини сезардим.
-Ислом... Дилшод... Абдураҳмон... Улар
менинг қотилларим... Уларни топ. Акс
холда уларнинг аянчли ўлим кутмоқда.
Мен бундай бўлишини истамайман.
Уларни топгин...
- Уларни қаёрдан излай?
-Биринчи бўлиб оиламни топгин...
Улардан мен ҳақда сўра. Ҳаммасини
билиб оласан. Мени вақтим бўлди...
Кетаман...
Руҳ секин мендан узоқлашди. Яна
орқага қаради...
-Оиламни эски темир заводи
орқасидаги кулбадан топасан. 15
кундан сўнг шу ерда сени кутаман...
Ёлғиз келма... Илтимос...
Руҳ билан тўқнашувим шу ерда ўз
якунига етди. Уйга келдим. Оила
даврасида овқат еб ўтиргандим.
Кўнглим айниди. Ҳаммомга кирдим.
Дахшат қон қуздим...!!! Уйимдагиларга
билдирмасликка уриндим. Бироқ эшик
олдида кимдир келаётганини сездим...
Худди ойим идиш-товоқларни кўтариб
келаётгандек эди. Кўзимга кўриндилар.
Югуриб чиқдим... Хеч ким йўқ. Орадан
икки дақиқа ўтиб ойим худди ўша
ўйлаган холатимда йўлакда пайдо
бўлдилар... Мен ана шу лаҳзада руҳ
менга келажакни кўра олиш
қобилятини берганиин ҳис қилдим... Энг
дахшатли воқеалар шу вокеадан сунг бошланди..
Davomi bor.
@Ibratli_Sozlar 🕊
ўлдиришган... Тўхмат қилишган...
Руҳнинг гаплари борган сари менга
босим қиларди. Олдинда мени қандай
синовлар кутиб турганини сезардим.
-Ислом... Дилшод... Абдураҳмон... Улар
менинг қотилларим... Уларни топ. Акс
холда уларнинг аянчли ўлим кутмоқда.
Мен бундай бўлишини истамайман.
Уларни топгин...
- Уларни қаёрдан излай?
-Биринчи бўлиб оиламни топгин...
Улардан мен ҳақда сўра. Ҳаммасини
билиб оласан. Мени вақтим бўлди...
Кетаман...
Руҳ секин мендан узоқлашди. Яна
орқага қаради...
-Оиламни эски темир заводи
орқасидаги кулбадан топасан. 15
кундан сўнг шу ерда сени кутаман...
Ёлғиз келма... Илтимос...
Руҳ билан тўқнашувим шу ерда ўз
якунига етди. Уйга келдим. Оила
даврасида овқат еб ўтиргандим.
Кўнглим айниди. Ҳаммомга кирдим.
Дахшат қон қуздим...!!! Уйимдагиларга
билдирмасликка уриндим. Бироқ эшик
олдида кимдир келаётганини сездим...
Худди ойим идиш-товоқларни кўтариб
келаётгандек эди. Кўзимга кўриндилар.
Югуриб чиқдим... Хеч ким йўқ. Орадан
икки дақиқа ўтиб ойим худди ўша
ўйлаган холатимда йўлакда пайдо
бўлдилар... Мен ана шу лаҳзада руҳ
менга келажакни кўра олиш
қобилятини берганиин ҳис қилдим... Энг
дахшатли воқеалар шу вокеадан сунг бошланди..
Davomi bor.
@Ibratli_Sozlar 🕊
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 13:03
"Безовта рух”. 1-қисм.
Қиш келиб биз шуғуланадиган спорт
залида анча совуқ бўлиб қолди.
Мураббийимиз бошқа залда
машғулотларни давом эттиришимизни
айтиб қолди. Янги спорт зали туман
четида эди. Йигитлар билан кўпчилик
бўлганимиз учун манзил узоқ бўлишига
қарамасдан пиёда йўлга чиқдик. Янги
спорт зали иссиқ экан. Машғулотлар
яхши ўтди. Уйга қайтяпмиз. Кеч тушиб
қолганди. Афсуски йигитларнинг асосий
қисми ана шу ҳудудга яшагани боис
мен фақат Исмоил билан иккимиз уйга
қайтдик. Кўчалар қоронғу. Иккимиз ҳам
жим кетар эдик. Тўғриси кўчадаги бу
жимчитлик мени ваҳимага солди. Совуқ
шамол турганди. Биронта ҳам чироқ
йўқ эди, атрофда.
- Қўрқяпсанми ? – фикрими бўлиб гап
бошлади шеригим.
- Нима ! Нега қўрқар эканман –
сездирмасликка уриндим.
- Нега қалтирайсан ?
- Кўп машғулот қилдим чоғи...
- Ўзингни кўп уринтирма. Хўп мен мана
бу кўчага буриламан. Уёғига ўзинг
кетарсан.
Биз хайрлашдик. Йўлдан ўзим
кетардим. Катта йўл бўйида ўзим ёлғиз
атрофга қараб-қараб қўярдим. Ниҳоят
орқадамдан машина нури кўринди...
Хурсанд бўлиб кетдим. “Дамас”экан. Уни
тўхтатдим.
- Йўл бўлсин йигитча ! шофёр эшикни
очиб менга юзланди.
- Амаки мураббий Зокир аканинг
машғулотларидан қайтяпман. Туман
марказигача олиб кетинг.
- Чиқ !
Машина қўзғалди.
- Ўғлим, спорт билан шуғулланиш яхши
албатта лекин бу ерларда кеч кирганда
юрмагин. Мана шу енимиздаги далани
кўряпсанми?. Собиқ иттифоқ даврида
русларнинг қабристони бўлган
дейишади. Яна билмадим. У пайтлар
биз кичкинаа бола эдик. Гузарларда
ўтирсак шунақа деб катталар
айтишарди. Энди ўғлим, жин ажинилар
мавжудлигига ишонадиган ёшдан
ўтгаман (шофёр қаттиқ кулди). Лекин
эҳтиёт бўлган...
Шофёр гапини якунлай олмади. Машина
бирдан ўчиб қолди.
- Эхх ўғлим мана шу машинани
олганимга ҳам 9 йил бўлди.
Бузилаверади ! Бузилаверади ! Жонга
тегди.
Машина соҳиби мана шунга ўхшаш
ташвишлар билан аравасини
титкиларди. Мени баттар ваҳима босди.
Атрофга секин қараб қўйдим. Ҳаммаёқ
тинч. Машинадан тушдим. Амаки ҳали
ҳам жаврарди. Атрофда ҳеч ким йўқ,
чироқ ҳам уй ҳам. Бирдан машина
олдинда шофёр ака ким биландир
суҳбатлашаётган эканлигини эшитиб
қолдим. Қурқиб кетдим. Машинанинг
олдига ўтсам ёшгина йигит ёши
таҳмиман 20 лар атрофида улар
машина ҳақда гаплашишарди. У мен
билан салом алик ҳам қилмасдан
машинани тузатишга киришди. Машина
юрди. Йигит ҳам машинага ўтирди.
Йўлда давом этдик.
- Худони ўзи юборди сизни менга
ёрдамиз учун раҳмат укажон – гап
бошлади шофёр.
- Арзимайди. Бу йигит ўғлингизми?
- Йўқ ! Спортчи эканлар. Йўл-йўлакай
олиб кетяпман.
- Ха яхши.
- Ука ўзиз бу ерларда нима қиляпсиз
ўзи ?
Йигит шофёрга қараб ғалати қаради.
Йигитга савол ёқмади.
-Ака мени уйим йўқ. Шу ерларда
яшайман деди.
- Ие қанақасига бу атрофлар бир
пайтлар қабристон бўлган бўлса...
- Нима қабристонда одам
бўлмайдими...!!!
Йигитнинг кўзлари ёниб шу гапни
гапирди.
Шофёр тўхтатгични қаттиқ босди...
Ўликлар оламига саёхат..
Йигит машинанинг олдида ўтирганди.
“Дамас”нинг ойнасига боши тегиб
ташқарига чиқиб кетди. Шофёр ҳам
яхшигина силкинда. Фақатгина менга
хеч нарса бўлмади. Иккаламиз ҳам
машинанинг олди қисмига қарадик.
Товба...! Йигит ғойиб бўлганди. Бизга
жин учраганини сездик.
Шофёр хеч нарса демасдан секин
қўзғалди. Хатто машинадан тушиб
йигитни қидирмади. Туман марказига
қадар ҳам гаплашмай кетдик. Йўл бўйи
шофёр диний дуоларни ўқиб кетди. Мен
ҳам. Туман марказига етиб келдик.
Қайерда тушишимни унга айтиб. У
тўхтади. Мен уйга кириб кетдим.
Шундай кейин ана шу шофёрни умуман
учратмадим. Уйга кирдим. Доимгидек
кеч келганим учун яхшигина гап
эшитиб, уйимга кирдим. Сумкамни
ташлаб, ечинмасдан туриб жойибга
ўзимни ташладим. Бир неча соат аввал
бўлган воқеа ҳақда ўйлардим. Мени тер
босди. Буни кўп ўйлашим ўзимга зарар
эканлигимни сезиб унутишга ҳаракат
қилдим. Душ қабул қилди, кейин уйқуга
кетдим. Тўғриси шу кечада жуда ҳам
ёмон тушлар кўрдим. Тушимга ана шу
далада бўлиб ўтган ишлар қайта-қайта
кирди. Аммо сал бошқачароқ...
Худди ўша жой. Биз йўл ўртасида тўхтаб
турибмиз. “Дамас”нинг эшиклари очиқ.
Шофёр қотиб қолганча олдинга
тикилиб турибди. Мен секин
машинадан тушдим. Атрофга қарадим.
Ҳақиқатдан ҳам хеч ким й
Қиш келиб биз шуғуланадиган спорт
залида анча совуқ бўлиб қолди.
Мураббийимиз бошқа залда
машғулотларни давом эттиришимизни
айтиб қолди. Янги спорт зали туман
четида эди. Йигитлар билан кўпчилик
бўлганимиз учун манзил узоқ бўлишига
қарамасдан пиёда йўлга чиқдик. Янги
спорт зали иссиқ экан. Машғулотлар
яхши ўтди. Уйга қайтяпмиз. Кеч тушиб
қолганди. Афсуски йигитларнинг асосий
қисми ана шу ҳудудга яшагани боис
мен фақат Исмоил билан иккимиз уйга
қайтдик. Кўчалар қоронғу. Иккимиз ҳам
жим кетар эдик. Тўғриси кўчадаги бу
жимчитлик мени ваҳимага солди. Совуқ
шамол турганди. Биронта ҳам чироқ
йўқ эди, атрофда.
- Қўрқяпсанми ? – фикрими бўлиб гап
бошлади шеригим.
- Нима ! Нега қўрқар эканман –
сездирмасликка уриндим.
- Нега қалтирайсан ?
- Кўп машғулот қилдим чоғи...
- Ўзингни кўп уринтирма. Хўп мен мана
бу кўчага буриламан. Уёғига ўзинг
кетарсан.
Биз хайрлашдик. Йўлдан ўзим
кетардим. Катта йўл бўйида ўзим ёлғиз
атрофга қараб-қараб қўярдим. Ниҳоят
орқадамдан машина нури кўринди...
Хурсанд бўлиб кетдим. “Дамас”экан. Уни
тўхтатдим.
- Йўл бўлсин йигитча ! шофёр эшикни
очиб менга юзланди.
- Амаки мураббий Зокир аканинг
машғулотларидан қайтяпман. Туман
марказигача олиб кетинг.
- Чиқ !
Машина қўзғалди.
- Ўғлим, спорт билан шуғулланиш яхши
албатта лекин бу ерларда кеч кирганда
юрмагин. Мана шу енимиздаги далани
кўряпсанми?. Собиқ иттифоқ даврида
русларнинг қабристони бўлган
дейишади. Яна билмадим. У пайтлар
биз кичкинаа бола эдик. Гузарларда
ўтирсак шунақа деб катталар
айтишарди. Энди ўғлим, жин ажинилар
мавжудлигига ишонадиган ёшдан
ўтгаман (шофёр қаттиқ кулди). Лекин
эҳтиёт бўлган...
Шофёр гапини якунлай олмади. Машина
бирдан ўчиб қолди.
- Эхх ўғлим мана шу машинани
олганимга ҳам 9 йил бўлди.
Бузилаверади ! Бузилаверади ! Жонга
тегди.
Машина соҳиби мана шунга ўхшаш
ташвишлар билан аравасини
титкиларди. Мени баттар ваҳима босди.
Атрофга секин қараб қўйдим. Ҳаммаёқ
тинч. Машинадан тушдим. Амаки ҳали
ҳам жаврарди. Атрофда ҳеч ким йўқ,
чироқ ҳам уй ҳам. Бирдан машина
олдинда шофёр ака ким биландир
суҳбатлашаётган эканлигини эшитиб
қолдим. Қурқиб кетдим. Машинанинг
олдига ўтсам ёшгина йигит ёши
таҳмиман 20 лар атрофида улар
машина ҳақда гаплашишарди. У мен
билан салом алик ҳам қилмасдан
машинани тузатишга киришди. Машина
юрди. Йигит ҳам машинага ўтирди.
Йўлда давом этдик.
- Худони ўзи юборди сизни менга
ёрдамиз учун раҳмат укажон – гап
бошлади шофёр.
- Арзимайди. Бу йигит ўғлингизми?
- Йўқ ! Спортчи эканлар. Йўл-йўлакай
олиб кетяпман.
- Ха яхши.
- Ука ўзиз бу ерларда нима қиляпсиз
ўзи ?
Йигит шофёрга қараб ғалати қаради.
Йигитга савол ёқмади.
-Ака мени уйим йўқ. Шу ерларда
яшайман деди.
- Ие қанақасига бу атрофлар бир
пайтлар қабристон бўлган бўлса...
- Нима қабристонда одам
бўлмайдими...!!!
Йигитнинг кўзлари ёниб шу гапни
гапирди.
Шофёр тўхтатгични қаттиқ босди...
Ўликлар оламига саёхат..
Йигит машинанинг олдида ўтирганди.
“Дамас”нинг ойнасига боши тегиб
ташқарига чиқиб кетди. Шофёр ҳам
яхшигина силкинда. Фақатгина менга
хеч нарса бўлмади. Иккаламиз ҳам
машинанинг олди қисмига қарадик.
Товба...! Йигит ғойиб бўлганди. Бизга
жин учраганини сездик.
Шофёр хеч нарса демасдан секин
қўзғалди. Хатто машинадан тушиб
йигитни қидирмади. Туман марказига
қадар ҳам гаплашмай кетдик. Йўл бўйи
шофёр диний дуоларни ўқиб кетди. Мен
ҳам. Туман марказига етиб келдик.
Қайерда тушишимни унга айтиб. У
тўхтади. Мен уйга кириб кетдим.
Шундай кейин ана шу шофёрни умуман
учратмадим. Уйга кирдим. Доимгидек
кеч келганим учун яхшигина гап
эшитиб, уйимга кирдим. Сумкамни
ташлаб, ечинмасдан туриб жойибга
ўзимни ташладим. Бир неча соат аввал
бўлган воқеа ҳақда ўйлардим. Мени тер
босди. Буни кўп ўйлашим ўзимга зарар
эканлигимни сезиб унутишга ҳаракат
қилдим. Душ қабул қилди, кейин уйқуга
кетдим. Тўғриси шу кечада жуда ҳам
ёмон тушлар кўрдим. Тушимга ана шу
далада бўлиб ўтган ишлар қайта-қайта
кирди. Аммо сал бошқачароқ...
Худди ўша жой. Биз йўл ўртасида тўхтаб
турибмиз. “Дамас”нинг эшиклари очиқ.
Шофёр қотиб қолганча олдинга
тикилиб турибди. Мен секин
машинадан тушдим. Атрофга қарадим.
Ҳақиқатдан ҳам хеч ким й
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 13:03
ўқ. 10 метрча
олдинга юрдим. Қалин туман. Халиги
йигит...! КЎЗИМГА КЎРИНДИ. Тик туриб,
менга ғамгин маънода қараб турарди.
Унинг лаблари қимирламасди... Бироқ...
У менга нидо қилишни бошлади. “Менга
ёрдам бер... менга ёрдам бееер... ”. У шу
сўзларни айтиб йиғларди. Қўрқиб
уйғониб кетдим. Саот 2:40. Ҳаммомга
кирдим. Юзларими ювдим.
Ювинаётганимда сув кетадиган
туйнукдаги қизил нарсага кўзим тушиб
қолди. Бу русларнинг ХОЖЧИ эди.
Хожчга диққат билан тикилдим. “Менга
ёрдам бер...” Яна ўша овоз.... Дахшат...
Ваҳимага тушдим. Энди ўнгимда ҳам
қулоғимга эшитиларди. Титраб
жойимга ётдим... Хожчни ётоғимга
ётганимда ҳам қўлимдан қўймадим.
Бироқ шундан кейин тинч ухладим.
Уйқудан турганимда қизил хожч йўқ
эди... Ўша куни машғулотдан
қайтётганимда албатта ўша тухташни кунглимга тугдим..
Руҳ билан тўқнашув...
Ўқишдан эртароқ чиқдим. Дарсда ҳам
хаёлим ана шу бўлиб ўтган ишларда
эди. Сал нарсага қўрқиб кетадиган
бўлиб қолганман. Ўқишдан чиқиб
автобусга чиқдим. Тушлик пайти. Доим
биз ўтадиган йўлда катта ҳашар
бўлаётган экан. Йўл тўсиқ. Шунга
автобус айланма йўл билан юришга
қарор қилди. Мен бу йўлдан сира ҳам
юрмаганман. Кўчада одамлар кам.
Бироқ автобус доимгидек тиқилинч. Рус
қабристонининг ёнидан
ўтаётганимизда мени яна ўша ваҳима
боса бошлади. Унинг устига автобус
айнан ана шу ерга келганда жуда ҳам
езмаланди. Филмларда тасвир
секинлаштириб кўрсатгандек, борлиқ
кўзимга шундай кўринарди. “Балки
бугун машғулотга бормасман, агар
борсам аниқ ўша ердан ўтишга тўғри
келади”. Мен ана шундай фикрлар
билан уйга қандай қилиб келиб
қолганимни сезмай қолибман. Автобус
эшигимиз тагида тўхтади. Уйга кирдим.
Тушлик қилиб, ухладим. Машғулотга
кетадиган пайтда онажоним мени
уйғотилар. Турсам... Дахшат!!! Кечаги
қизил хожч қўлимда турибди. Қўлим
ҳам худди одам ўлдиргандек, қонга
беланган...! “Ойиииии” деб бақирдим.
Тез орада хонамда ойим ва акам пайдо
бўлишди. Дахшат...Қўлимда хожч ҳам
қон ҳам йўқ эди. Мен ана шу безовта
руҳга боғланиб қолганимни шу ерда
сездим. “У мендан ёрдам кутяпти !”.
Шундай деб секин пичирладим.
- Нега бақирдинг ! – акам елкамга
туртиб.
- Ака...
- Ўғлим, жон ўғлим мени қўрқитма.
Сенга нима бўлди – ойим мени
пешондан силаб тинмасдан шунга
ўхшаш гапларни айтардилар.
Шундай кейин ойим дадамга телефон
қилиб мени руҳий шифокор
дўстларининг уйига олиб боришларини
айтдилар. Мен рози бўлмадим.
Қаршиликларига қарамасдан спорт
сумкамни олиб кўчага чиқиб кетдим.
Хатто акам ҳам мени тўхтата
олмадилар. Ахир бугун мана шу
ишларни якунламасам эртага бундада
дахшатли воқеалар содир бўлиши
яхши ҳис қилиб турардим.
Машғулотларга бордим. Ҳаммаси яхши
ўтди. Исмоилга нима бўлганлиги
айтмадим. Саот 21 га яқин машғулотлар
тугади. Аста тарқалдик. Доимгидек
Исмоил билан кетардик. Кўп ўтмай у
буриладиган кўча ҳам келди. Ўзим ёлғиз
қолдим. Худди ўша жойга келганда
тўхтадим... Қўронғу... Зулмат...
Шамолнинг овози эшитиларди. Атрофга
қарадим. Йўқ... бу сафар ҳамма ер ҳам
қоронғу эмас эди. Дала ўртасида олов
ёнарди!!! Яна ўша азобли ваҳима мени
ерга тиқиб юборай деб босарди. Бу
олов... Ишора эди. Мен аста секин
астфалдан оёғимни уздим. Тўпроққа
қадам қўйганимда, оёғим салкам бир
қарич ерга кириб кетди. Ер жуда ҳам
нам экан. Оловга яқинлашдим. Хеч ким
йўқ... Шамол ва олов овози биргалашиб
она табиат мени нимадандур
огоҳлантирётгандек эди....
“Келишингни билардим...” бу гап
орқамдан келди....
Ортимга дарҳол қарашга шошилмадим.
Шуниси маълум эдики, бу овоз тушимда
кўрган руҳнинг овози эди...
Руҳнинг илтимоси...
Орқамга қарашим шарт бўлмади.
Руҳнинг ўзи мени олдимга ўтди.
- Мендан қўрқма... – гап бошлади руҳ.
- Мендан ними истайсиз – менинг
овозим дадилроқ чиқди.
- Илтимосим... – руҳнинг лаби
қимирламасди.
- Айтинг.
- Мен безовтаман... Менга ёрдам бер.
Қотилларимни топ. Улар ҳаётдан завқ
олиб яшаб юришибди. Мен эса...
Руҳ йўқолиб қолди.
- Мен эса безовтаман... – Энди у
орқамдан туриб гапирарди.
- Мен нима қилишим керак – овозим
қалтираб чиқди. Бироқ ўзимни қўлга
олдим.
- Қотилларимни менга олиб кел... Улар
билан ҳисоб китобим бор. Илтимос !!!
Руҳлар қалби пок инсонларга дуч
келади. Шунинг учун сен мендан
қўрқма. Мен ҳам бир пайтлар сенга
ўхшаган чиройли йиг
олдинга юрдим. Қалин туман. Халиги
йигит...! КЎЗИМГА КЎРИНДИ. Тик туриб,
менга ғамгин маънода қараб турарди.
Унинг лаблари қимирламасди... Бироқ...
У менга нидо қилишни бошлади. “Менга
ёрдам бер... менга ёрдам бееер... ”. У шу
сўзларни айтиб йиғларди. Қўрқиб
уйғониб кетдим. Саот 2:40. Ҳаммомга
кирдим. Юзларими ювдим.
Ювинаётганимда сув кетадиган
туйнукдаги қизил нарсага кўзим тушиб
қолди. Бу русларнинг ХОЖЧИ эди.
Хожчга диққат билан тикилдим. “Менга
ёрдам бер...” Яна ўша овоз.... Дахшат...
Ваҳимага тушдим. Энди ўнгимда ҳам
қулоғимга эшитиларди. Титраб
жойимга ётдим... Хожчни ётоғимга
ётганимда ҳам қўлимдан қўймадим.
Бироқ шундан кейин тинч ухладим.
Уйқудан турганимда қизил хожч йўқ
эди... Ўша куни машғулотдан
қайтётганимда албатта ўша тухташни кунглимга тугдим..
Руҳ билан тўқнашув...
Ўқишдан эртароқ чиқдим. Дарсда ҳам
хаёлим ана шу бўлиб ўтган ишларда
эди. Сал нарсага қўрқиб кетадиган
бўлиб қолганман. Ўқишдан чиқиб
автобусга чиқдим. Тушлик пайти. Доим
биз ўтадиган йўлда катта ҳашар
бўлаётган экан. Йўл тўсиқ. Шунга
автобус айланма йўл билан юришга
қарор қилди. Мен бу йўлдан сира ҳам
юрмаганман. Кўчада одамлар кам.
Бироқ автобус доимгидек тиқилинч. Рус
қабристонининг ёнидан
ўтаётганимизда мени яна ўша ваҳима
боса бошлади. Унинг устига автобус
айнан ана шу ерга келганда жуда ҳам
езмаланди. Филмларда тасвир
секинлаштириб кўрсатгандек, борлиқ
кўзимга шундай кўринарди. “Балки
бугун машғулотга бормасман, агар
борсам аниқ ўша ердан ўтишга тўғри
келади”. Мен ана шундай фикрлар
билан уйга қандай қилиб келиб
қолганимни сезмай қолибман. Автобус
эшигимиз тагида тўхтади. Уйга кирдим.
Тушлик қилиб, ухладим. Машғулотга
кетадиган пайтда онажоним мени
уйғотилар. Турсам... Дахшат!!! Кечаги
қизил хожч қўлимда турибди. Қўлим
ҳам худди одам ўлдиргандек, қонга
беланган...! “Ойиииии” деб бақирдим.
Тез орада хонамда ойим ва акам пайдо
бўлишди. Дахшат...Қўлимда хожч ҳам
қон ҳам йўқ эди. Мен ана шу безовта
руҳга боғланиб қолганимни шу ерда
сездим. “У мендан ёрдам кутяпти !”.
Шундай деб секин пичирладим.
- Нега бақирдинг ! – акам елкамга
туртиб.
- Ака...
- Ўғлим, жон ўғлим мени қўрқитма.
Сенга нима бўлди – ойим мени
пешондан силаб тинмасдан шунга
ўхшаш гапларни айтардилар.
Шундай кейин ойим дадамга телефон
қилиб мени руҳий шифокор
дўстларининг уйига олиб боришларини
айтдилар. Мен рози бўлмадим.
Қаршиликларига қарамасдан спорт
сумкамни олиб кўчага чиқиб кетдим.
Хатто акам ҳам мени тўхтата
олмадилар. Ахир бугун мана шу
ишларни якунламасам эртага бундада
дахшатли воқеалар содир бўлиши
яхши ҳис қилиб турардим.
Машғулотларга бордим. Ҳаммаси яхши
ўтди. Исмоилга нима бўлганлиги
айтмадим. Саот 21 га яқин машғулотлар
тугади. Аста тарқалдик. Доимгидек
Исмоил билан кетардик. Кўп ўтмай у
буриладиган кўча ҳам келди. Ўзим ёлғиз
қолдим. Худди ўша жойга келганда
тўхтадим... Қўронғу... Зулмат...
Шамолнинг овози эшитиларди. Атрофга
қарадим. Йўқ... бу сафар ҳамма ер ҳам
қоронғу эмас эди. Дала ўртасида олов
ёнарди!!! Яна ўша азобли ваҳима мени
ерга тиқиб юборай деб босарди. Бу
олов... Ишора эди. Мен аста секин
астфалдан оёғимни уздим. Тўпроққа
қадам қўйганимда, оёғим салкам бир
қарич ерга кириб кетди. Ер жуда ҳам
нам экан. Оловга яқинлашдим. Хеч ким
йўқ... Шамол ва олов овози биргалашиб
она табиат мени нимадандур
огоҳлантирётгандек эди....
“Келишингни билардим...” бу гап
орқамдан келди....
Ортимга дарҳол қарашга шошилмадим.
Шуниси маълум эдики, бу овоз тушимда
кўрган руҳнинг овози эди...
Руҳнинг илтимоси...
Орқамга қарашим шарт бўлмади.
Руҳнинг ўзи мени олдимга ўтди.
- Мендан қўрқма... – гап бошлади руҳ.
- Мендан ними истайсиз – менинг
овозим дадилроқ чиқди.
- Илтимосим... – руҳнинг лаби
қимирламасди.
- Айтинг.
- Мен безовтаман... Менга ёрдам бер.
Қотилларимни топ. Улар ҳаётдан завқ
олиб яшаб юришибди. Мен эса...
Руҳ йўқолиб қолди.
- Мен эса безовтаман... – Энди у
орқамдан туриб гапирарди.
- Мен нима қилишим керак – овозим
қалтираб чиқди. Бироқ ўзимни қўлга
олдим.
- Қотилларимни менга олиб кел... Улар
билан ҳисоб китобим бор. Илтимос !!!
Руҳлар қалби пок инсонларга дуч
келади. Шунинг учун сен мендан
қўрқма. Мен ҳам бир пайтлар сенга
ўхшаган чиройли йиг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 09:50
АСАБИЙЛАШМАЙ, ДЕСАНГИЗ…
Бўлар-бўлмасга асабийлашишдан, беҳуда ғазабланишдан сақланиш учун қуйидагиларга риоя этиш керак:
1. Кўп хасталиклар замирида асаб бузилиши ётишини унутманг.
2. Жигари, буйраги, ошқозони, юраги касал одамлар ҳаёти нотинч, асаби бузуқ бўлса, уларни даволаш жуда қийин кечишини ёдда тутинг.
3. Ҳадеб кайфияти бузилаверадиган, арзимаган нарсага ҳам жаҳли чиқаверадиган кишиларда юрак, ошқозон неврози пайдо бўлади.
4. Киши ишда ёки бегоналар олдида эмас, уйда ҳам ўзини босиши, оғир бўлиши лозим.
5. Жаҳл чиққанда томирлар қисилиб, қон босими ошади, нотўғри ура бошлайди, одам кечаси яхши ухлай олмайди, боши оғрийди.
6. Қаҳр-ғазаб, алам, қаттиқ соғинч, тушкунликка тушиш ҳам спиртли ичимликлар ичиш, тамаки, нос чекиш ёки ортиқча вазн каби омиллар сирасига киради.
7. Ҳомиладор ёки эмизикли аёл осойишта ҳаёт кечириши, асабини ташқи муҳитнинг ёмон таъсирларидан асраши лозим. Шунда боланинг асаби мустаҳкам бўлади.
8. Одоб-ахлоқ, бир-бирини тушуниш, бошқаларга нисбатан сабр-тоқатли бўлиш, ишда, кўчада дўстона муносабатларни вужудга келтириш муҳим аҳамиятга эга.
9. Аллоҳнинг Каломи Қуръони каримни, Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳадисларини доим ўқиб юринг.
10. Атроф-муҳитдаги рангларга, табиат манзараларига эътибор бериш асаб фаолиятини бир меъёрда ушлаб туради.
11. Қовурилган, ёғли, шўр, аччиқ овқатларни, қази, кабобларни меъёридан ортиқ, ҳар куни истеъмол қилиш асабийлашишга олиб боради.
12. Мева-сабзавотларни, ошкўкларни кўп истеъмол қилинг.
13. Асаб бузилганида олма ейиш, ҳидини ҳидлаш, олма чой ичиш тавсия этилади.
14. Асабийлашмаслик учун ҳар куни 2 дақиқа секин югуриш, мунтазам жисмоний меҳнат қилиш, бадантарбия билан шуғулланиш зарур.
15. Асаб тизими ишини яхшилаш, унинг мустаҳкамлигини ошириш учун В1, В2, В3 каби витаминларга бой арпа нон, қўй гўшти, пишлоқ, тухум, карам, балиқ, қовоқ, исмалоқ, олма, асал истеъмол қилиб туриш мақсадга мувофиқдир.
#Саломатлик
🕊Бошқаларга ҳам юборинг!
Дуоларингизда бизни хам унутманг!🇺🇿
✅Каналимизга обуна бўлинг 👇
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
@Ayollarga_maruzalar
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
Бўлар-бўлмасга асабийлашишдан, беҳуда ғазабланишдан сақланиш учун қуйидагиларга риоя этиш керак:
1. Кўп хасталиклар замирида асаб бузилиши ётишини унутманг.
2. Жигари, буйраги, ошқозони, юраги касал одамлар ҳаёти нотинч, асаби бузуқ бўлса, уларни даволаш жуда қийин кечишини ёдда тутинг.
3. Ҳадеб кайфияти бузилаверадиган, арзимаган нарсага ҳам жаҳли чиқаверадиган кишиларда юрак, ошқозон неврози пайдо бўлади.
4. Киши ишда ёки бегоналар олдида эмас, уйда ҳам ўзини босиши, оғир бўлиши лозим.
5. Жаҳл чиққанда томирлар қисилиб, қон босими ошади, нотўғри ура бошлайди, одам кечаси яхши ухлай олмайди, боши оғрийди.
6. Қаҳр-ғазаб, алам, қаттиқ соғинч, тушкунликка тушиш ҳам спиртли ичимликлар ичиш, тамаки, нос чекиш ёки ортиқча вазн каби омиллар сирасига киради.
7. Ҳомиладор ёки эмизикли аёл осойишта ҳаёт кечириши, асабини ташқи муҳитнинг ёмон таъсирларидан асраши лозим. Шунда боланинг асаби мустаҳкам бўлади.
8. Одоб-ахлоқ, бир-бирини тушуниш, бошқаларга нисбатан сабр-тоқатли бўлиш, ишда, кўчада дўстона муносабатларни вужудга келтириш муҳим аҳамиятга эга.
9. Аллоҳнинг Каломи Қуръони каримни, Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳадисларини доим ўқиб юринг.
10. Атроф-муҳитдаги рангларга, табиат манзараларига эътибор бериш асаб фаолиятини бир меъёрда ушлаб туради.
11. Қовурилган, ёғли, шўр, аччиқ овқатларни, қази, кабобларни меъёридан ортиқ, ҳар куни истеъмол қилиш асабийлашишга олиб боради.
12. Мева-сабзавотларни, ошкўкларни кўп истеъмол қилинг.
13. Асаб бузилганида олма ейиш, ҳидини ҳидлаш, олма чой ичиш тавсия этилади.
14. Асабийлашмаслик учун ҳар куни 2 дақиқа секин югуриш, мунтазам жисмоний меҳнат қилиш, бадантарбия билан шуғулланиш зарур.
15. Асаб тизими ишини яхшилаш, унинг мустаҳкамлигини ошириш учун В1, В2, В3 каби витаминларга бой арпа нон, қўй гўшти, пишлоқ, тухум, карам, балиқ, қовоқ, исмалоқ, олма, асал истеъмол қилиб туриш мақсадга мувофиқдир.
#Саломатлик
🕊Бошқаларга ҳам юборинг!
Дуоларингизда бизни хам унутманг!🇺🇿
✅Каналимизга обуна бўлинг 👇
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
@Ayollarga_maruzalar
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 09:00
Birgina kanal orqali ajoyib hunarga ega boʻlishga nima deysiz?
🍰 Gap turli-tuman onlayn kurslari orqali koʻplab uy bekalarini mahoratli pazandaga aylantirayotgan Mahfuzaxon Rahimova kanali haqida ketmoqda.
❤️🔥 Bepul retseptlar ko'pligini esa aytmasam ham bo'ladi!
💁♀ Yaxshisi, oʻzingiz bir koʻring:
https://t.me/+YAZ8mBCDFGI5MGUy
https://t.me/+YAZ8mBCDFGI5MGUy
#ID222
💁♀ Yaxshisi, oʻzingiz bir koʻring:
https://t.me/+YAZ8mBCDFGI5MGUy
https://t.me/+YAZ8mBCDFGI5MGUy
#ID222
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 04:30
Аллоҳ таолонинг 99 гўзал исми!
Эшитиб ҳам роҳатланасиз!
Ёдланса эса икки дунёда роҳатда бўласиз, иншааллоҳ.
🍃
Ўзимга энг ёққани, кўп бора эшитадиганим, ҳозир эшитган бўлишимга қарамай тўймагандек, яна эшитишни хоҳлайверганим бу - Аллоҳ субҳанаҳу ва таолонинг гўзал исмларидир. Тинглаганда беихтиёр ёдланиб ҳам қолади. Аллоҳ таолони ҳадисда келган ҳар бир исмини зикр қилар экансиз, тилдаги зикр қалбга кўчиб, қалбингиздаги ҳар қандай сизни ҳавотирга солган, кечалари ухламай ўйлашга мажбур этган, кези келганда бандалик қилиб ёш тўкишга сабаб бўлган ҳар қанақа қийинчилигингиз ҳал бўлаётганига ишончингиз ортиб, қалб оғриқларингиз ҳам тўкилиб бораётгандек сезасиз ўзингизни.
Қалбга баҳорнинг майин шабодаси урулгандек гўё...
Бандани наздида ўта қийин, мушкул, бажариб бўлмайдиган, имконсиз ҳисобланган иш, Роббиси учун жуда осондир.
"БЎЛ!" - деб амр қилса бас! У нарса албатта бўлади, амалга ошади.
Бунга асло шубҳа йўқ!
Шундай экан, ғам чекишга не ҳожат!?
Аллоҳ Бор-ку!
Эшитиб ҳам роҳатланасиз!
Ёдланса эса икки дунёда роҳатда бўласиз, иншааллоҳ.
🍃
Ўзимга энг ёққани, кўп бора эшитадиганим, ҳозир эшитган бўлишимга қарамай тўймагандек, яна эшитишни хоҳлайверганим бу - Аллоҳ субҳанаҳу ва таолонинг гўзал исмларидир. Тинглаганда беихтиёр ёдланиб ҳам қолади. Аллоҳ таолони ҳадисда келган ҳар бир исмини зикр қилар экансиз, тилдаги зикр қалбга кўчиб, қалбингиздаги ҳар қандай сизни ҳавотирга солган, кечалари ухламай ўйлашга мажбур этган, кези келганда бандалик қилиб ёш тўкишга сабаб бўлган ҳар қанақа қийинчилигингиз ҳал бўлаётганига ишончингиз ортиб, қалб оғриқларингиз ҳам тўкилиб бораётгандек сезасиз ўзингизни.
Қалбга баҳорнинг майин шабодаси урулгандек гўё...
Бандани наздида ўта қийин, мушкул, бажариб бўлмайдиган, имконсиз ҳисобланган иш, Роббиси учун жуда осондир.
"БЎЛ!" - деб амр қилса бас! У нарса албатта бўлади, амалга ошади.
Бунга асло шубҳа йўқ!
Шундай экан, ғам чекишга не ҳожат!?
Аллоҳ Бор-ку!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 04:30
ЭНГ ГЎЗАЛ ҲАДЯ
Ибратли ҳикоя
Устоз шогирди билан далаларни айланиб юриб, эски этикни кўриб қолишди. Икковлари ҳам: «Шу ерда ишлаётган бирор кимсаники бўлса керак. Олиб кетиш учун қайтиб келади», деб ўйлашди. Шу пайт шогирд устозига:
‒ Устоз, этикни беркитиб, эгасини бир қўрқитмаймизми? Олгани келганда жойида йўқлигини кўриб, нима қилишини томоша қиламиз, ‒ деди.
Устоз шогирдига танбеҳ бериб, шундай деди:
‒ Болам, бошқаларни хафа қилиш билан ўзини хурсанд қилиш ярамайди. Лекин сен бой-бадавлат одамсан. Сен бу камбағалнинг этигига пул солиб, ҳиммат қилгин-да, яшиниб, унинг ўзини қандай тутишини кузатиб тур. Унинг хурсандлигини кўриб, ўзинг ҳам хурсанд бўласан.
Устознинг бу таклифи шогирдига маъқул келди. У этикнинг иккала пойига ҳам пул солди. Сўнг нима бўлишини кузатиш учун устози билан бирга дарахт панасига яширинишди. Бироз ўтиб, этикнинг эгаси келди. У этикни киймоқчи бўлган эди, оёғига нимадир тегди. Этикнинг ичига қарадиди-ю, пулни кўриб, ҳайратланди. Иккинчи пойини ҳам киймоқчи эди, оёғи яна бир нарсага тегди. Яна этикнинг ичига қаради. Унинг ичида ҳам пул бор эди.
Ишчи пулларни қўлига оларкан, ҳайрат билан тикилиб қолди. У ҳар тарафга аланглаб қаради. Ҳеч кимни тополмади. Пулларни маҳкам сиқимлаб, чўнтагига солди. Сўнг... У қадоқ қўлларини самога чўзиб, тиззалаб ўтириб қолди. Унинг кўксидан отилиб чиққан йиғи аралаш нидо атрофга ҳам жаранг сочди. Бу нидолар унинг улуғ Зотга илтижолари эди:
«Эй Роббим! Сен раҳмли ва меҳрибон Зотсан! Ўзингга шукрлар бўлсин...
Эй Роббим! Аёлимнинг бетоблигини, болаларимнинг қорни очлигини билиб, дардимизга малҳам бўлдинг!
Эй Роббим! Мени бу ҳалокатдан, бу изтиробдан қутқариб қолдинг!..”
У роббоний саховатга шукр қилган ҳолда осмонга термулганча йиғларди...
Бу ҳолатдан таъсирланган шогирднинг ҳам кўзларига ёш келди. Устоз эса табассум билан:
‒ Сенинг таклифингдан кўра менинг таклифим сени кўпроқ хурсанд қилмадими?! – деди.
Шогирд «Ҳа», дегандек бош ирғади. У устозидан миннатдор бўлиб, шундай деди:
‒ Устоз, бугун мен «Берганингда олганингдан кўра кўпроқ бахтиёр бўласан» деган ҳикматнинг маъносини англаб етдим.
Устоз шогирдининг гапларидан мамнун бўлди. Унга яна шундай деди:
‒ (Жазолашга) қодир бўла туриб, кечириш ҳам ҳадядир.
Биродарингга билдирмай дуои хайр қилишинг ҳам ҳадядир.
Узрни қабул қилиш ва ёмон гумон қилмаслик ҳам ҳадядир.
Биродаринг йўғида уни ғийбат қилаётганларни тўхтатишинг ҳам ҳадядир.
Тўтиё Абдулқаҳҳор қизи таржимаси.
Ибратли ҳикоя
Устоз шогирди билан далаларни айланиб юриб, эски этикни кўриб қолишди. Икковлари ҳам: «Шу ерда ишлаётган бирор кимсаники бўлса керак. Олиб кетиш учун қайтиб келади», деб ўйлашди. Шу пайт шогирд устозига:
‒ Устоз, этикни беркитиб, эгасини бир қўрқитмаймизми? Олгани келганда жойида йўқлигини кўриб, нима қилишини томоша қиламиз, ‒ деди.
Устоз шогирдига танбеҳ бериб, шундай деди:
‒ Болам, бошқаларни хафа қилиш билан ўзини хурсанд қилиш ярамайди. Лекин сен бой-бадавлат одамсан. Сен бу камбағалнинг этигига пул солиб, ҳиммат қилгин-да, яшиниб, унинг ўзини қандай тутишини кузатиб тур. Унинг хурсандлигини кўриб, ўзинг ҳам хурсанд бўласан.
Устознинг бу таклифи шогирдига маъқул келди. У этикнинг иккала пойига ҳам пул солди. Сўнг нима бўлишини кузатиш учун устози билан бирга дарахт панасига яширинишди. Бироз ўтиб, этикнинг эгаси келди. У этикни киймоқчи бўлган эди, оёғига нимадир тегди. Этикнинг ичига қарадиди-ю, пулни кўриб, ҳайратланди. Иккинчи пойини ҳам киймоқчи эди, оёғи яна бир нарсага тегди. Яна этикнинг ичига қаради. Унинг ичида ҳам пул бор эди.
Ишчи пулларни қўлига оларкан, ҳайрат билан тикилиб қолди. У ҳар тарафга аланглаб қаради. Ҳеч кимни тополмади. Пулларни маҳкам сиқимлаб, чўнтагига солди. Сўнг... У қадоқ қўлларини самога чўзиб, тиззалаб ўтириб қолди. Унинг кўксидан отилиб чиққан йиғи аралаш нидо атрофга ҳам жаранг сочди. Бу нидолар унинг улуғ Зотга илтижолари эди:
«Эй Роббим! Сен раҳмли ва меҳрибон Зотсан! Ўзингга шукрлар бўлсин...
Эй Роббим! Аёлимнинг бетоблигини, болаларимнинг қорни очлигини билиб, дардимизга малҳам бўлдинг!
Эй Роббим! Мени бу ҳалокатдан, бу изтиробдан қутқариб қолдинг!..”
У роббоний саховатга шукр қилган ҳолда осмонга термулганча йиғларди...
Бу ҳолатдан таъсирланган шогирднинг ҳам кўзларига ёш келди. Устоз эса табассум билан:
‒ Сенинг таклифингдан кўра менинг таклифим сени кўпроқ хурсанд қилмадими?! – деди.
Шогирд «Ҳа», дегандек бош ирғади. У устозидан миннатдор бўлиб, шундай деди:
‒ Устоз, бугун мен «Берганингда олганингдан кўра кўпроқ бахтиёр бўласан» деган ҳикматнинг маъносини англаб етдим.
Устоз шогирдининг гапларидан мамнун бўлди. Унга яна шундай деди:
‒ (Жазолашга) қодир бўла туриб, кечириш ҳам ҳадядир.
Биродарингга билдирмай дуои хайр қилишинг ҳам ҳадядир.
Узрни қабул қилиш ва ёмон гумон қилмаслик ҳам ҳадядир.
Биродаринг йўғида уни ғийбат қилаётганларни тўхтатишинг ҳам ҳадядир.
Тўтиё Абдулқаҳҳор қизи таржимаси.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 04:01
💃🏻Эркак кишига сиз энг гўзал ҳурлиқо бўлсангиз ҳам…
👩🏻🍳Ҳаттоки ошхонада Номер √ 1 пазанда бўлсангиз ҳам…
👨👩👦👦2-3 талаб ўғил туғиб берсангиз хам
👩🏻💼Энг саранжом покиза аёл бўлсангиз ҳам…
🛑Ëрингизни кўнглидагидек бўлолмасангиз
Ҳаммаси бекор ❌❌
Қанчадан қанча аёллар бунинг оқибатида хиёнатнинг аччиқ шаробини татиб кўрган 😔
Энди Ўзбекистонда ҳам буни иложи бор Мани Муслималарим ☺️
💃 Каналимизга обуна бшлинг ва энг суюкли рафиқа бўлинг
👩🏻🍳Ҳаттоки ошхонада Номер √ 1 пазанда бўлсангиз ҳам…
👨👩👦👦2-3 талаб ўғил туғиб берсангиз хам
👩🏻💼Энг саранжом покиза аёл бўлсангиз ҳам…
🛑Ëрингизни кўнглидагидек бўлолмасангиз
Ҳаммаси бекор ❌❌
Қанчадан қанча аёллар бунинг оқибатида хиёнатнинг аччиқ шаробини татиб кўрган 😔
Энди Ўзбекистонда ҳам буни иложи бор Мани Муслималарим ☺️
💃 Каналимизга обуна бшлинг ва энг суюкли рафиқа бўлинг
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 03:58
Молиявий муаммолар ёки шерикчилик масалаларида ҳакамлик қилишимни сўраб туришади. Шунда мени бир вазият жуда қийнайди.
Шериклардан бири албатта ҳақ, наригиси ноҳақ бўлади. Масалага аниқлик киритилиб, шаръан ноҳақ бўлган томонни билганингиздан кейин, улар ўртасида ҳукмни айтишингиз керак.
Аммо ноҳақ томон молиявий зарар кўраётгани учун охирги қарорни айтиш, унинг мўлтираб турган юзига боқиш ва қарордан ҳолати ўзгаришини кўриш мен учун жуда ҳам оғир. Жуда ҳам оғир.
Камига бундай қарорнинг охиратдаги масъулияти жуда улкан экани ёдда тургани учун, аксар ҳолатда бундай ҳакамлик ёки масалага жавоб беришдан ўзимни олиб қочаман.
Бундай изтироб ва оғриқни танамда ҳис қилганим учун судлар (маҳкамалар)да ишлаётган айрим судья (ҳакам)ларнинг бамайлихотир ноҳақ ҳукм чиқаришини ҳеч ҳазм қила олмайман. Бунинг устига ҳукм бир инсон умрининг ҳазон бўлишига сабаб бўлса, бундай судьядан қаттиқ нафратланаман.
Менимча ҳамма нафратланади. Қани энди иш нафратлар тўлқинига дучор бўлиш билан тугаса эди. Эрта кун - Қиёматда очиладиган Маҳкамада жавобгар ҳолда туриб беришга кимнинг журъати ва кучи етади?!!
Ҳадиси шарифларда келади:
"Қозилар уч бўлади. Иккиси дўзахда, бири жаннатда. Бир қози ноҳақ ҳукм қилади ва буни ўзи билади. Шуниси дўзахда. Яна бир қози билмайди (илмсизлиги туфайли ноҳақ ҳукм қилганини англамайди) ва одамлар ҳуқуқини поймол қилади. Бу ҳам дўзахда. Бир қози ҳақ ҳукм қилади. Буниси эса жаннатда".
(Имом Абу Довуд ривояти).
"Ким қозилик мансабига ўтирса, аниқ пичоқсиз сўйилибди".
(Имом Абу Довуд ривояти)
MubashshirAhmad
Шериклардан бири албатта ҳақ, наригиси ноҳақ бўлади. Масалага аниқлик киритилиб, шаръан ноҳақ бўлган томонни билганингиздан кейин, улар ўртасида ҳукмни айтишингиз керак.
Аммо ноҳақ томон молиявий зарар кўраётгани учун охирги қарорни айтиш, унинг мўлтираб турган юзига боқиш ва қарордан ҳолати ўзгаришини кўриш мен учун жуда ҳам оғир. Жуда ҳам оғир.
Камига бундай қарорнинг охиратдаги масъулияти жуда улкан экани ёдда тургани учун, аксар ҳолатда бундай ҳакамлик ёки масалага жавоб беришдан ўзимни олиб қочаман.
Бундай изтироб ва оғриқни танамда ҳис қилганим учун судлар (маҳкамалар)да ишлаётган айрим судья (ҳакам)ларнинг бамайлихотир ноҳақ ҳукм чиқаришини ҳеч ҳазм қила олмайман. Бунинг устига ҳукм бир инсон умрининг ҳазон бўлишига сабаб бўлса, бундай судьядан қаттиқ нафратланаман.
Менимча ҳамма нафратланади. Қани энди иш нафратлар тўлқинига дучор бўлиш билан тугаса эди. Эрта кун - Қиёматда очиладиган Маҳкамада жавобгар ҳолда туриб беришга кимнинг журъати ва кучи етади?!!
Ҳадиси шарифларда келади:
"Қозилар уч бўлади. Иккиси дўзахда, бири жаннатда. Бир қози ноҳақ ҳукм қилади ва буни ўзи билади. Шуниси дўзахда. Яна бир қози билмайди (илмсизлиги туфайли ноҳақ ҳукм қилганини англамайди) ва одамлар ҳуқуқини поймол қилади. Бу ҳам дўзахда. Бир қози ҳақ ҳукм қилади. Буниси эса жаннатда".
(Имом Абу Довуд ривояти).
"Ким қозилик мансабига ўтирса, аниқ пичоқсиз сўйилибди".
(Имом Абу Довуд ривояти)
MubashshirAhmad
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 03:58
Оила қурмоқчи бўлганларга имтиҳон саволлари
Аёлнинг эркак кишига бериши керак бўлган саволлари:
- Эркак киши аёлини унга зарур бўлган бошпана ва кундалик егуликлари билан таъминлаши керак. Агар аёл киши касал бўлиб қолса, эри унинг даволаниши билан шуғулланиши лозим. Шундайми?
- Аёл кишига боқиманда, ортиқча ташвиш сифатида қараш мумкин эмас. Чунки у оиланинг асосий таянчидир. Исломда аёл эркакка Аллоҳ томонидан берилган омонат ҳисобланади. Шунинг учун эркак киши аёлига нисбатан ҳурматли ва мурувватли бўлиши керак. Бундан ташқари, Ислом дини эр-хотинни “бир-бирига ёпинчиқ (либос)” дея таърифлайди. Бу борада сизнинг фикрингиз қандай?
- Эркак киши аёлини ноҳақ уришга ҳаққи йўқ. Агар бу ҳолат содир бўлган бўлса, эркак киши аёлига шариат қонунлари томонидан белгиланган товонни тўлаши керак. Агар аёл киши итоатсизлик қилса, аввало, у огоҳлантирилиши зарур. Сиз бунга қўшиласизми?
- Эркак киши хотини каби шахсий гигиена қоидаларига риоя қилиши ва ўзини покиза тутиши керак. Бунга нима дейсиз?
- Эркак киши аёлига шариат қонунларидан чиқмаган тўй ёки жаноза маросимларига боришликка тўсқинлик қилмаслиги керак. Агар доимо бунга тўсқинликлар қилса, аёл киши уй юмушларини қилишдан бош тортиши мумкин. Бу ҳақда нима деб ўйлайсиз?
- Эркакнинг аёлига нисбатан меҳри сўнмаслиги учун у кўчадан келганда аёли билан кўтаринки кайфиятда кўришиб, уйдан кетишидан олдин хайрлашиши лозим. Нима дейсиз?
- Эркак киши, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам суннатларига мувофиқ, аёлига уй юмушларида ёрдамлашиб туриши керак. Сиз бунга қўшиласизми?
- Агар аёл киши бир хато қилиб қўйса, эркак унга бақирмаслиги ва қаттиқ уришмаслиги лозим. Бу ҳақда нима деб ўйлайсиз?
- Оилали аёл ишлаб пул топишига нима дейсиз?
- Эркак киши ўз аёлига шубҳа ва гумон билан қарамаслиги керак. Бу борада у туҳматчи-ю фитна тарқатмоқчи бўлган инсонларнинг (ҳатто бу ота-онаси бўлса ҳам) ҳар бир сўзларига ишонмаслиги лозим. Сиз бунга қандай фикр билдирасиз?
Муслимахон Анвархонова таржимаси
☝️🍀ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ ТАРҚАТИНГ!
Аёлнинг эркак кишига бериши керак бўлган саволлари:
- Эркак киши аёлини унга зарур бўлган бошпана ва кундалик егуликлари билан таъминлаши керак. Агар аёл киши касал бўлиб қолса, эри унинг даволаниши билан шуғулланиши лозим. Шундайми?
- Аёл кишига боқиманда, ортиқча ташвиш сифатида қараш мумкин эмас. Чунки у оиланинг асосий таянчидир. Исломда аёл эркакка Аллоҳ томонидан берилган омонат ҳисобланади. Шунинг учун эркак киши аёлига нисбатан ҳурматли ва мурувватли бўлиши керак. Бундан ташқари, Ислом дини эр-хотинни “бир-бирига ёпинчиқ (либос)” дея таърифлайди. Бу борада сизнинг фикрингиз қандай?
- Эркак киши аёлини ноҳақ уришга ҳаққи йўқ. Агар бу ҳолат содир бўлган бўлса, эркак киши аёлига шариат қонунлари томонидан белгиланган товонни тўлаши керак. Агар аёл киши итоатсизлик қилса, аввало, у огоҳлантирилиши зарур. Сиз бунга қўшиласизми?
- Эркак киши хотини каби шахсий гигиена қоидаларига риоя қилиши ва ўзини покиза тутиши керак. Бунга нима дейсиз?
- Эркак киши аёлига шариат қонунларидан чиқмаган тўй ёки жаноза маросимларига боришликка тўсқинлик қилмаслиги керак. Агар доимо бунга тўсқинликлар қилса, аёл киши уй юмушларини қилишдан бош тортиши мумкин. Бу ҳақда нима деб ўйлайсиз?
- Эркакнинг аёлига нисбатан меҳри сўнмаслиги учун у кўчадан келганда аёли билан кўтаринки кайфиятда кўришиб, уйдан кетишидан олдин хайрлашиши лозим. Нима дейсиз?
- Эркак киши, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам суннатларига мувофиқ, аёлига уй юмушларида ёрдамлашиб туриши керак. Сиз бунга қўшиласизми?
- Агар аёл киши бир хато қилиб қўйса, эркак унга бақирмаслиги ва қаттиқ уришмаслиги лозим. Бу ҳақда нима деб ўйлайсиз?
- Оилали аёл ишлаб пул топишига нима дейсиз?
- Эркак киши ўз аёлига шубҳа ва гумон билан қарамаслиги керак. Бу борада у туҳматчи-ю фитна тарқатмоқчи бўлган инсонларнинг (ҳатто бу ота-онаси бўлса ҳам) ҳар бир сўзларига ишонмаслиги лозим. Сиз бунга қандай фикр билдирасиз?
Муслимахон Анвархонова таржимаси
☝️🍀ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ ТАРҚАТИНГ!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 03:30
15 ёшимда мен ўзимдан 10 ёш катта боладан хомиладор бўлиб қолдим,у буни эшитиши билан мени ташаб кетди.
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 03:00
Кабобхонада хизматчи янги пишган кабобларни олиб келаркан, ёнимда ўтирган йигит пиқ-пиқ йиғлай бошлади. Эътибор бермасликка ҳаракат қилдим. Коронаўлим мавсуми. Ҳар куни кимнингдир яқини вафот этяпти.
Йигит бирдан ҳўнграб юборди. Аста олдига ўтиб уни юпатишга уриндим:
— Бандалик экан, Аллоҳ сабр берсин! Яқинингизни йўқотдингизми?
Йигит йиғи аралаш:
— Йўқотганимга тўрт йил бўлди, ака... Ҳеч бу ерга келмас эдим. Бугун қорним очиб киргандим, — деди.
Йигитга мен ҳам 3 йил бурун онамни йўқотганимни, қандай қийин кунлар бўлганини гапириб, бироз овутишга ҳаракат қилдим. Лекин унинг азоби меникидан улуғроқ эди:
"Ака, беш йил аввал онам оғир дардга чалиндилар. У пайтлар менинг қўлим жуда калта эди. Бор-будимни сотиб бўлсада, онамни қаратдим. Қарзга кирдим. Танишлардан яна сўрашга уялар, ўзим топганим онамни даволашга кетарди. Онам тобора оғирлашиб борар, мен эса баттар эзилардим.
Онам овқат еёлмай қолдилар. Амаллаб, суюқлик ичкизиб турдик. Бир ҳафталар ҳеч нарса емаган онам бир кун ўзларини жуда яхши ҳис қилдиларда, сизлаб: "Ўғлим, Арабнинг шашлигидан егим келяпти. Обкебермайсизми?" деб қолдилар.
Хурсанд бўлиб, кўчага отилдим. Аммо... чўнтагимда 1 сўм ҳам йўқ эди. Югурганча яқин дўстимнинг уйига бордим. Дарвозаси ёнида "Тез ёрдам" машинаси турган экан. Индамайгина ўтиб кетдим. Хаёлимда пул олиш мумкин бўлган танишларим бир-бир ўтди. Кўпидан қарзим бор, ҳамманинг муаммоси етарли.
Бошим ғовлаб оғрир, чорасизликдан аламим ичимда эди. "Ўғлимга нега янги пойафзал олиб бердим. Эскисини ямаб кийса бўларди-ку. Хотинимнинг никоҳ узугини нега сотмадим? Уйнинг ярмини сотса бўларди-ку?"
Ўзим ўзимни қаттиқ сўроқ қилардим. Кўзимга онамнинг табассуми-ю, "Араб шашлик" деганларидан бошқа ҳеч нарса кўринмас, оёғим юриб кетар, бошимни чангаллаганимча, қаёққа кетаётганимни ҳам билмас эдим.
Шу пайтгача йигит бўлиб, ҳеч йиғламагандим. Шу маҳал негадир, хўрлигим келиб йиғладим. Кўзимни очиб қарасам, кабобхонага яқинлашиб қолибман. Шунда бир бегона йигит келди-да, "юринг, биродар" деди. Нима бўлганини ҳам сўрамади. Иккита нонга 4 та кабоб бостирди-да, қўлимга тутқизди.
Хурсанд бўлганимдан кабобни олибману, уйга қараб юугурибман. Йигитга раҳмат айтишни ҳам унутибман.
Онам ҳам хурсанд бўлдилар. Қирқма кабобнинг биттасидан уч бўлакни иштаҳа билан едилар. "Раҳмат ўғлим, энди озгина ухлаб оламан" дедилар. Бир ҳафта ухламаганмиз, хурсанд бўлиб биз ҳам ухлаб қолибмиз. Тушимга кундуз куни бўлган воқеалар кириб чиқди. Югураман, югураман, тезроқ онамга етказсам деган жойимда уйғониб кетдим. Қарасам онам ғарағара ҳолатидалар. Жон бердилар...
...Анча пайтдан кейин бу ерга келиб, ўша кун ёдимга тушди. Қарзларимдан қутулдим. Бугун ҳамма нарсам бор, ака, лекин онам йўқ..."
Йигитнинг ҳикояси шу ерда тугади.
Дўстим, онангиз тириклиги сиз учун катта имконият. Уни қўлдан бой берманг! Ўзимиз тансиқ-тансиқ таомлар еймиз. Казо-казолар билан чойхона, ресторанларда ўтирамиз. Онамиз-чи? Ундан нима емоқчисиз, қаерга оборай, деб қачон сўрадик? Бугуноқ сўранг. Эртага кеч бўлмасин!
Йигит бирдан ҳўнграб юборди. Аста олдига ўтиб уни юпатишга уриндим:
— Бандалик экан, Аллоҳ сабр берсин! Яқинингизни йўқотдингизми?
Йигит йиғи аралаш:
— Йўқотганимга тўрт йил бўлди, ака... Ҳеч бу ерга келмас эдим. Бугун қорним очиб киргандим, — деди.
Йигитга мен ҳам 3 йил бурун онамни йўқотганимни, қандай қийин кунлар бўлганини гапириб, бироз овутишга ҳаракат қилдим. Лекин унинг азоби меникидан улуғроқ эди:
"Ака, беш йил аввал онам оғир дардга чалиндилар. У пайтлар менинг қўлим жуда калта эди. Бор-будимни сотиб бўлсада, онамни қаратдим. Қарзга кирдим. Танишлардан яна сўрашга уялар, ўзим топганим онамни даволашга кетарди. Онам тобора оғирлашиб борар, мен эса баттар эзилардим.
Онам овқат еёлмай қолдилар. Амаллаб, суюқлик ичкизиб турдик. Бир ҳафталар ҳеч нарса емаган онам бир кун ўзларини жуда яхши ҳис қилдиларда, сизлаб: "Ўғлим, Арабнинг шашлигидан егим келяпти. Обкебермайсизми?" деб қолдилар.
Хурсанд бўлиб, кўчага отилдим. Аммо... чўнтагимда 1 сўм ҳам йўқ эди. Югурганча яқин дўстимнинг уйига бордим. Дарвозаси ёнида "Тез ёрдам" машинаси турган экан. Индамайгина ўтиб кетдим. Хаёлимда пул олиш мумкин бўлган танишларим бир-бир ўтди. Кўпидан қарзим бор, ҳамманинг муаммоси етарли.
Бошим ғовлаб оғрир, чорасизликдан аламим ичимда эди. "Ўғлимга нега янги пойафзал олиб бердим. Эскисини ямаб кийса бўларди-ку. Хотинимнинг никоҳ узугини нега сотмадим? Уйнинг ярмини сотса бўларди-ку?"
Ўзим ўзимни қаттиқ сўроқ қилардим. Кўзимга онамнинг табассуми-ю, "Араб шашлик" деганларидан бошқа ҳеч нарса кўринмас, оёғим юриб кетар, бошимни чангаллаганимча, қаёққа кетаётганимни ҳам билмас эдим.
Шу пайтгача йигит бўлиб, ҳеч йиғламагандим. Шу маҳал негадир, хўрлигим келиб йиғладим. Кўзимни очиб қарасам, кабобхонага яқинлашиб қолибман. Шунда бир бегона йигит келди-да, "юринг, биродар" деди. Нима бўлганини ҳам сўрамади. Иккита нонга 4 та кабоб бостирди-да, қўлимга тутқизди.
Хурсанд бўлганимдан кабобни олибману, уйга қараб юугурибман. Йигитга раҳмат айтишни ҳам унутибман.
Онам ҳам хурсанд бўлдилар. Қирқма кабобнинг биттасидан уч бўлакни иштаҳа билан едилар. "Раҳмат ўғлим, энди озгина ухлаб оламан" дедилар. Бир ҳафта ухламаганмиз, хурсанд бўлиб биз ҳам ухлаб қолибмиз. Тушимга кундуз куни бўлган воқеалар кириб чиқди. Югураман, югураман, тезроқ онамга етказсам деган жойимда уйғониб кетдим. Қарасам онам ғарағара ҳолатидалар. Жон бердилар...
...Анча пайтдан кейин бу ерга келиб, ўша кун ёдимга тушди. Қарзларимдан қутулдим. Бугун ҳамма нарсам бор, ака, лекин онам йўқ..."
Йигитнинг ҳикояси шу ерда тугади.
Дўстим, онангиз тириклиги сиз учун катта имконият. Уни қўлдан бой берманг! Ўзимиз тансиқ-тансиқ таомлар еймиз. Казо-казолар билан чойхона, ресторанларда ўтирамиз. Онамиз-чи? Ундан нима емоқчисиз, қаерга оборай, деб қачон сўрадик? Бугуноқ сўранг. Эртага кеч бўлмасин!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
13 Nov, 02:31
STILNIY KIYINADIGON QIZLA VA BOLLAR UCHUN AJOYIB TOVARLARIMIZ KELGAN 🥹❤️
99ming so’mdan kardiganlar 🥰❤️🔥
75ming so’mdan ajoyib hudilar 😍🌸
Nike krosovkalar endi 99ming so’mdan 🤭🤍
siz izlagan brend tovarlar ❤️🔥
Hullas O’zbekistondagi eng arzon,sifatli va ishonchli onlayn magazin❤️🔥👇🏻
99ming so’mdan kardiganlar 🥰❤️🔥
75ming so’mdan ajoyib hudilar 😍🌸
Nike krosovkalar endi 99ming so’mdan 🤭🤍
siz izlagan brend tovarlar ❤️🔥
Hullas O’zbekistondagi eng arzon,sifatli va ishonchli onlayn magazin❤️🔥👇🏻
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Nov, 16:34
#Ҳадис📒
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Бир аѐл ўзининг мушуги туфайли дўзахга кирди. Уни боғлаб қўйиб, унга таом ҳам бермади, уни ердаги нарсалардан емоғи учун қўйиб ҳам юбормади. У озиб- тўзиб ўлди», дедилар».
✍(
📝Шарҳ:
🔹Исломда ҳайвонот оламига қанчалар катта эътибор
берилганини шундан билиб олса ҳам бўлади.
🔸 Бир мушукни боқмай ѐки унинг ўзига кун кўриш учун шароит яратиб бермаган кишининг дўзахга тушиши ҳақида ҳукм чиқиши кичкина нарса эмас.
✅Ҳа, Ислом барча оламлар
учун Аллоҳ таоло томонидан раҳмат қилиб юборилган
диндир Ҳайвонга зулм қилиш шунчалик ѐмон оқибатга олиб
келса, инсонга зулм қилишнинг оқибати нима бўлишини ҳар ким ўзи билиб олаверади.
@ibratli_sozlar
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Бир аѐл ўзининг мушуги туфайли дўзахга кирди. Уни боғлаб қўйиб, унга таом ҳам бермади, уни ердаги нарсалардан емоғи учун қўйиб ҳам юбормади. У озиб- тўзиб ўлди», дедилар».
✍(
Икки шайх ривоят қилишган)
📝Шарҳ:
🔹Исломда ҳайвонот оламига қанчалар катта эътибор
берилганини шундан билиб олса ҳам бўлади.
🔸 Бир мушукни боқмай ѐки унинг ўзига кун кўриш учун шароит яратиб бермаган кишининг дўзахга тушиши ҳақида ҳукм чиқиши кичкина нарса эмас.
✅Ҳа, Ислом барча оламлар
учун Аллоҳ таоло томонидан раҳмат қилиб юборилган
диндир Ҳайвонга зулм қилиш шунчалик ѐмон оқибатга олиб
келса, инсонга зулм қилишнинг оқибати нима бўлишини ҳар ким ўзи билиб олаверади.
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Nov, 16:34
#ибрат
Бир мўмин кечқурун хуфтонга чиқишга тайёргарлик кўрибди. Ташкарида ёмғир ёғаётган экан, ёмғирга карамай уйидан чиқибди. Озгинадан кейин сирғаниб йиқилиб тушибди. Хамма ёғи лой бўлган, масжидга бора олмайдиган даражада. Уйига шошиб, кийимларини алмаштириб яна масжидга қараб йўл олибди.
Жамоатга улгуришим керак деб шошилган экан яна йиқилибди. "Алхамдулиллаҳ" деб уйига шошиб кириб, кийимларини яна алмаштириб кўчага чиқса, эшикнинг олдида бир киши шамчироқ билан турибди.
- Қани, биродар, эҳтиёт бўлиб юринг, мана буёқдан юринг, сирғаниб кетманг, тош бор экан қоқилиб кетманг... - деб масжидгача олиб бориб орқасига ўгирилибди. Мўмин ҳайрон бўлиб:
- Биродар, масжидга кирмайсизми? - деб сўрабди.
- Йўқ кирмайман - дебди.
- Нега?
- Чунки мен Шайтонман.
- Менга нега ёрдам бердинг ундай бўлса?
- Мени сенга ёрдам бериш ниятим йўқ эди, уйингдан биринчи марта ёмғир ёғишига карамай чиққанингда Аллоҳ гуноҳларингни кечириб юборди. Сен ўрнингдан туриб уйингдан бошқаттан чиққанингда Аллоҳ бу амалингга аҳли оилангнинг гуноҳларини кечирди. Иккинчи бор сен яна йиқилдинг, уйга кириб яна қайтиб чиққанингда Аллоҳ бу амалинга бутун шаҳар мўминларни гуноҳларини кечирди. Учинчи марта чиққанингда йиқилсангу, сен яна чиқсанг, Аллоҳ бутун Ер юзидаги мўминларнинг гуноҳларини кечириб юборишидан қўрқдим, - деган экан...
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
Бир мўмин кечқурун хуфтонга чиқишга тайёргарлик кўрибди. Ташкарида ёмғир ёғаётган экан, ёмғирга карамай уйидан чиқибди. Озгинадан кейин сирғаниб йиқилиб тушибди. Хамма ёғи лой бўлган, масжидга бора олмайдиган даражада. Уйига шошиб, кийимларини алмаштириб яна масжидга қараб йўл олибди.
Жамоатга улгуришим керак деб шошилган экан яна йиқилибди. "Алхамдулиллаҳ" деб уйига шошиб кириб, кийимларини яна алмаштириб кўчага чиқса, эшикнинг олдида бир киши шамчироқ билан турибди.
- Қани, биродар, эҳтиёт бўлиб юринг, мана буёқдан юринг, сирғаниб кетманг, тош бор экан қоқилиб кетманг... - деб масжидгача олиб бориб орқасига ўгирилибди. Мўмин ҳайрон бўлиб:
- Биродар, масжидга кирмайсизми? - деб сўрабди.
- Йўқ кирмайман - дебди.
- Нега?
- Чунки мен Шайтонман.
- Менга нега ёрдам бердинг ундай бўлса?
- Мени сенга ёрдам бериш ниятим йўқ эди, уйингдан биринчи марта ёмғир ёғишига карамай чиққанингда Аллоҳ гуноҳларингни кечириб юборди. Сен ўрнингдан туриб уйингдан бошқаттан чиққанингда Аллоҳ бу амалингга аҳли оилангнинг гуноҳларини кечирди. Иккинчи бор сен яна йиқилдинг, уйга кириб яна қайтиб чиққанингда Аллоҳ бу амалинга бутун шаҳар мўминларни гуноҳларини кечирди. Учинчи марта чиққанингда йиқилсангу, сен яна чиқсанг, Аллоҳ бутун Ер юзидаги мўминларнинг гуноҳларини кечириб юборишидан қўрқдим, - деган экан...
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
12 Nov, 16:04
ERTA RIVOJLANISH UCHUN KITOBLAR VA AQLNI CHARXLOVCHI O'YINCHOQLAR
🔥Biz taklif qilayotgan KITOBLAR📚va O'YINCHOQLAR🧩 bilan farzandlaringizning:
- qobiliyatlari rivojlanadi🗣
- mustaqil fikrlay boshlaydi🎲
- diqqati oshadi🎯
- idroki, bilimi yuksaladi♟
- xotirasi kuchayadi🧠
- tasavvuri boyidi📝
- tili tez chiqadi va aniq ravon gapira boshlaydi.👅👂
💥Link ustiga bosib Kanalga hoziroq kirib ko'ring, bizda aqlni o'stiruvchi o'yinchoqlar juda ko'p!
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/+P2HX-xd6nHg1NjMy
https://t.me/+P2HX-xd6nHg1NjMy
Murojaat uchun
@Cocopie_Kids_admin
+998500050244
🔥Biz taklif qilayotgan KITOBLAR📚va O'YINCHOQLAR🧩 bilan farzandlaringizning:
- qobiliyatlari rivojlanadi🗣
- mustaqil fikrlay boshlaydi🎲
- diqqati oshadi🎯
- idroki, bilimi yuksaladi♟
- xotirasi kuchayadi🧠
- tasavvuri boyidi📝
- tili tez chiqadi va aniq ravon gapira boshlaydi.👅👂
💥Link ustiga bosib Kanalga hoziroq kirib ko'ring, bizda aqlni o'stiruvchi o'yinchoqlar juda ko'p!
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/+P2HX-xd6nHg1NjMy
https://t.me/+P2HX-xd6nHg1NjMy
Murojaat uchun
@Cocopie_Kids_admin
+998500050244
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 16:30
НАМОЗДА БУЙРАКНИНГ ФАОЛЛАШУВИ
Маълумки, инсон тик турганида ёки спорт билан шуғулланганида буйракдаги қон оқими секинлашади. Замонавий тиббиёт илмининг тасдиқлашича, намоздаги сажда ҳолатида ёки ёнбошлаб ётганда бу аъзодаги қон айланиши тезлашар экан. Олимларнинг бу кашфиёти асосида кун бўйи тик турувчилар устида олиб борилган тадқиқотлар шуни кўрсатдики, гавданинг тик туриши буйракдаги қон оқими миқдорини камайтириб, пешоб ажралишини секинлаштиради. Бу эса эса буйракдаги гломерул (“glomerol” –тугунча) деб аталадиган майда қон томирларидан иборат пешоб майда қилувчи махсус биологик воситада айланувчи қоннинг софланиш суръатининг пасайишига сабаб бўлади. Тадқиқотчилар одам тик турганида буйракдаги қон айланишининг секинлашишига унга қон етказиб берувчи томирлар деворининг сиқилиши сабаб эканини топишди. Бу жараёнларни доимий ҳолда бошқарувчи асаб тизими эса қон томирларининг кесилиши ёки кенгайишига тик турилганда ёки ёнбошлаганда кўпроқ ҳукмронлик қилиши аниқланган.
Олимлар буйракдаги бу физиологик воқеликни ҳанузгача изоҳлай олишмаяпти. Лекин тик турган ҳолатда нафақат буйракларга, балки барча пастки аъзоларга қон оқиш миқдори камайишини, шу билан бирга, саждада ва ёнбошлаганда қон оқими зиёдалашишини таъкидлашади. Шуни алоҳида таъкидлаш керакки, қачон буйракларга қон оқиб келиш миқдори етарли даражада бўлса, юқорида айтилган “коптокча” томирларида қон босими юқори бўлиб, қоннинг тозаланиши ҳам зиёдалашади, ўз-ўзидан ажраладиган пешоб миқдори ҳам ортади. Демак сажда ҳолати буйракларга етарли миқдорда қон оқиб келиши, кўпроқ пешоб ажралиши учун энг муҳим омиллардан бири ҳисобланади.
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф
📖“Қуръон ва Суннатдаги Илмий
мўжизалар” китобидан.
Маълумки, инсон тик турганида ёки спорт билан шуғулланганида буйракдаги қон оқими секинлашади. Замонавий тиббиёт илмининг тасдиқлашича, намоздаги сажда ҳолатида ёки ёнбошлаб ётганда бу аъзодаги қон айланиши тезлашар экан. Олимларнинг бу кашфиёти асосида кун бўйи тик турувчилар устида олиб борилган тадқиқотлар шуни кўрсатдики, гавданинг тик туриши буйракдаги қон оқими миқдорини камайтириб, пешоб ажралишини секинлаштиради. Бу эса эса буйракдаги гломерул (“glomerol” –тугунча) деб аталадиган майда қон томирларидан иборат пешоб майда қилувчи махсус биологик воситада айланувчи қоннинг софланиш суръатининг пасайишига сабаб бўлади. Тадқиқотчилар одам тик турганида буйракдаги қон айланишининг секинлашишига унга қон етказиб берувчи томирлар деворининг сиқилиши сабаб эканини топишди. Бу жараёнларни доимий ҳолда бошқарувчи асаб тизими эса қон томирларининг кесилиши ёки кенгайишига тик турилганда ёки ёнбошлаганда кўпроқ ҳукмронлик қилиши аниқланган.
Олимлар буйракдаги бу физиологик воқеликни ҳанузгача изоҳлай олишмаяпти. Лекин тик турган ҳолатда нафақат буйракларга, балки барча пастки аъзоларга қон оқиш миқдори камайишини, шу билан бирга, саждада ва ёнбошлаганда қон оқими зиёдалашишини таъкидлашади. Шуни алоҳида таъкидлаш керакки, қачон буйракларга қон оқиб келиш миқдори етарли даражада бўлса, юқорида айтилган “коптокча” томирларида қон босими юқори бўлиб, қоннинг тозаланиши ҳам зиёдалашади, ўз-ўзидан ажраладиган пешоб миқдори ҳам ортади. Демак сажда ҳолати буйракларга етарли миқдорда қон оқиб келиши, кўпроқ пешоб ажралиши учун энг муҳим омиллардан бири ҳисобланади.
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф
📖“Қуръон ва Суннатдаги Илмий
мўжизалар” китобидан.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 16:01
БОЗОР ОРАЛАБ ЮРИБ КОМАТИНГИЗГА ДИДИНГИЗГА МОС ФАСОН ТОПА ОЛМАЯПСИЗМИ ?
❤️уйга
❤️ишга
❤️кучага
❤️окшомга
❤️барча ёшга мос
ФАСОНЛАРИ ЧИРОЙЛИ КАНАЛ МАНЗИЛИНИ КОЛДИРАМАН ХОХЛАГАНИНГГИЗНИ ТАНЛАБ ТИКТИРИБ КИЯСИЗ😊😊
💥ФАСОНЛАР💥
https://t.me/+3aP5ZgKTt080YmE6
https://t.me/+3aP5ZgKTt080YmE6
💥ЧЕВАРЛАР ДУНЁСИ💥
https://t.me/+7zxZcKM1gO8xOTMy
❤️уйга
❤️ишга
❤️кучага
❤️окшомга
❤️барча ёшга мос
ФАСОНЛАРИ ЧИРОЙЛИ КАНАЛ МАНЗИЛИНИ КОЛДИРАМАН ХОХЛАГАНИНГГИЗНИ ТАНЛАБ ТИКТИРИБ КИЯСИЗ😊😊
💥ФАСОНЛАР💥
https://t.me/+3aP5ZgKTt080YmE6
https://t.me/+3aP5ZgKTt080YmE6
💥ЧЕВАРЛАР ДУНЁСИ💥
https://t.me/+7zxZcKM1gO8xOTMy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 11:59
ОТА-ОНА БИЛАН МУОМИЛАДАГИ ЎТТИЗ БЕШ ОДОБ:
1. Ҳузурларида қўл телефонларини ўчириб қўйиш.
2. Гапираётганларида жим туриш.
3. Раъйларини қайтармаслик.
4. Гапларини маъқуллаб туриш.
5. Уларга ўзини ҳокисор тутиб қараш.
6. Уларга доим мақтов, мадҳ айтиб туриш.
7. Уларга ҳурсандчилик хабарларини улашиш.
8. Ёмон хабарларни олдиларида гапирмаслик.
9. Улар яхши кўрган кишиларни ва дўстларини мақташ.
10. Эришган ютуқларини доим тилга олиб туриш.
11. Қайта-қайта гапирсалар ҳам гапларини тасдиқлаб кўнгилларини кўтариб туриш.
12. Ўтмишдаги аламли ўринларни зикр қилмаслик.
13. Ортиқча гаплардан четланиш.
14. Ҳузурларида ҳурмат сақлаб ўтириш.
15. Фикрларини паст ва ноқис санамаслик.
16. Гапларини тугатмасларидан олдин эшитмасдан туриб кетмаслик.
17. Ёшларини ҳурмат қилиш ва набиралари билан уларни безовта қилмаслик.
18. Ҳузурларида набираларини жазоламаслик.
19. Ҳамма насиҳату-фикрларини қабул қилиш.
20. Ҳузурларида уларга эҳтиром кўрсатиш.
21. Уларга овозни кўтармаслик.
22. Улардан олдин ёки олдиларидан юрмаслик.
23. Таомга улардан олдин қўл узатмаслик.
24. Уларга тикилиб қарамаслик.
25. Улар билан фахрланиш, гарчи улар шунга лойиқ иш қилишмаган бўлса ҳам.
26. Ҳузурларида оёқ узатиб ўтирмаслик ёки уларга орқа қилмаслик.
27. Сўкилишларига сабаб бўлмаслик.
28. Ҳар доим уларни ҳақларига дуо хайр қилиш.
29. Ҳузурларида чарчоқ ва хафаликни зоҳир қилмаслик.
30. Улардан содир бўлган хатоларга кулмаслик.
31. Ўзлари талаб қилмасларидан олдин хизматларини бажариш.
32. Доимий равишда уларни зиёрат қилиб туриш ва улардан аччиқланмаслик.
33. Улар билан гаплашганда чиройли сўзларни танлаб ишлатиш.
34. Ўзларига ёқадиган исмлар билан мурожаат қилиш.
35. Уларни ҳамма нарсадан ва ҳамма одамлардан устун қўйиш...
1. Ҳузурларида қўл телефонларини ўчириб қўйиш.
2. Гапираётганларида жим туриш.
3. Раъйларини қайтармаслик.
4. Гапларини маъқуллаб туриш.
5. Уларга ўзини ҳокисор тутиб қараш.
6. Уларга доим мақтов, мадҳ айтиб туриш.
7. Уларга ҳурсандчилик хабарларини улашиш.
8. Ёмон хабарларни олдиларида гапирмаслик.
9. Улар яхши кўрган кишиларни ва дўстларини мақташ.
10. Эришган ютуқларини доим тилга олиб туриш.
11. Қайта-қайта гапирсалар ҳам гапларини тасдиқлаб кўнгилларини кўтариб туриш.
12. Ўтмишдаги аламли ўринларни зикр қилмаслик.
13. Ортиқча гаплардан четланиш.
14. Ҳузурларида ҳурмат сақлаб ўтириш.
15. Фикрларини паст ва ноқис санамаслик.
16. Гапларини тугатмасларидан олдин эшитмасдан туриб кетмаслик.
17. Ёшларини ҳурмат қилиш ва набиралари билан уларни безовта қилмаслик.
18. Ҳузурларида набираларини жазоламаслик.
19. Ҳамма насиҳату-фикрларини қабул қилиш.
20. Ҳузурларида уларга эҳтиром кўрсатиш.
21. Уларга овозни кўтармаслик.
22. Улардан олдин ёки олдиларидан юрмаслик.
23. Таомга улардан олдин қўл узатмаслик.
24. Уларга тикилиб қарамаслик.
25. Улар билан фахрланиш, гарчи улар шунга лойиқ иш қилишмаган бўлса ҳам.
26. Ҳузурларида оёқ узатиб ўтирмаслик ёки уларга орқа қилмаслик.
27. Сўкилишларига сабаб бўлмаслик.
28. Ҳар доим уларни ҳақларига дуо хайр қилиш.
29. Ҳузурларида чарчоқ ва хафаликни зоҳир қилмаслик.
30. Улардан содир бўлган хатоларга кулмаслик.
31. Ўзлари талаб қилмасларидан олдин хизматларини бажариш.
32. Доимий равишда уларни зиёрат қилиб туриш ва улардан аччиқланмаслик.
33. Улар билан гаплашганда чиройли сўзларни танлаб ишлатиш.
34. Ўзларига ёқадиган исмлар билан мурожаат қилиш.
35. Уларни ҳамма нарсадан ва ҳамма одамлардан устун қўйиш...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 11:59
Бир киши дўстига: "Хотиржамлигинг сабаби нима?" деб сўраганида, дўсти:
"Аллоҳни таниганимдан бери агар менга бирор яхшилик келса, таҳорат олиб шукр саждасига йиқилдим.
Бирор зарарли нарса етса, таҳорат олиб сабр‑бардош билан ҳожат намози ўқидим, офият талабида бўлдим.
Бирор ишни қилиш ёки қилмаслик хусусида иккиланиб қолсам, таҳорат олиб истихора намози ўқидим.
Ҳаётим мана шу тарзда шукр, сабр ва дуо орасида ўтарди", деб жавоб берди.
Демак, маҳзунлик пайтингда бесабрлик қилмай одоб сақла. Шодлик кўз ёши оққанда ҳамд айтувчи бўл. Ғам‑алам пайтида ўзингни тутиб ол!
Маҳзунлик ҳам шодлик каби Аллоҳ томонидан берилган туҳфадир.
Ўша маҳзунлик бироз турадида, сўнгра сабринг ҳақидаги маълумотни олиб, Парвардигор ҳузурига қайтиб кетади.
Аллоҳга фақат сабрингиз ҳақида маълумотлар етиб турсин,шунда Роббим сизни офият билан сийлаб,ҳотиржамлик билан ризқлантириб қўяди.
Сабрингиз оғримасин...
"Аллоҳни таниганимдан бери агар менга бирор яхшилик келса, таҳорат олиб шукр саждасига йиқилдим.
Бирор зарарли нарса етса, таҳорат олиб сабр‑бардош билан ҳожат намози ўқидим, офият талабида бўлдим.
Бирор ишни қилиш ёки қилмаслик хусусида иккиланиб қолсам, таҳорат олиб истихора намози ўқидим.
Ҳаётим мана шу тарзда шукр, сабр ва дуо орасида ўтарди", деб жавоб берди.
Демак, маҳзунлик пайтингда бесабрлик қилмай одоб сақла. Шодлик кўз ёши оққанда ҳамд айтувчи бўл. Ғам‑алам пайтида ўзингни тутиб ол!
Маҳзунлик ҳам шодлик каби Аллоҳ томонидан берилган туҳфадир.
Ўша маҳзунлик бироз турадида, сўнгра сабринг ҳақидаги маълумотни олиб, Парвардигор ҳузурига қайтиб кетади.
Аллоҳга фақат сабрингиз ҳақида маълумотлар етиб турсин,шунда Роббим сизни офият билан сийлаб,ҳотиржамлик билан ризқлантириб қўяди.
Сабрингиз оғримасин...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 11:30
Дунёда ҳеч кимга яхшилик қилмаган, доимо инсонларни қақшатиб, зулм қилган киши вафот этибди. Унинг хотини жаноза учун қишлоқ аҳлини чақирибди, аммо ҳеч ким келмабди. На илож хотин эрини ўзи кафанлаб аравада қишлоқ яқинидаги тоққа олиб чиқибди. Тоғда қўйларни боқиб юрувчи бир чўпон бўлиб, аёлнинг паришон ҳолини кўриб ундан хол сўрабди. Шунда хотин бор гапни айтибди. Йигит майитни ўзи қабр қазиб, жаноза ўқиб кўмибди. Аёл қишлоққа қайтибди. Шу кеча қишлоқ аҳлидан бир неча кишиларнинг тушига кечаги марҳум оппоқ шойи либосларда, ҳушсуръат жаннатий бўлиб кирибди. Эртаси куни қишлоқ фаоллари бунинг сабабини билишга ошиқиб марҳумнинг уйига боришибди.
Аёлидан сўрашганда эри...🚷
Давоми...👇
Аёлидан сўрашганда эри...🚷
Давоми...👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 09:30
✒️ БАЛОГАРДОН ХОТИН...
Эркак рўзғорга қайишмаса, оиласи ҳақида қайғура билмаса, қийин экан.
Махфиратнинг эртадан кечгача бозорда совуқни совуқ, иссиқни иссиқ демасдан меҳнат қилгани бир бўлди-ю, эри Аҳмадалининг дийдиёлари бир бўлди.
«Нима қилсам экан, эй Худо? — ўйларди ҳар куни Махфират тонг ёришмасдан бозорга чопаркан. — Бугун ҳам бозорга келиб шовқин кўтарса-я? Шерикларимнинг олдида мени шарманда қилса-я? Пул сўрайди, берсам, ичиб юришларига, ишламаслигига парво қилмасам. Тағин нима қилай? Ҳа, қамалди, мен болаларимни олиб ота-онамникига кетдим. Бошқа иложим йўқ эди. Маҳалладагилар қаршисида мулзам бўлишни хоҳламадим. Қамалиб чиқса, кўзи очилар, ишлар, пул топар, юкимни елкамдан олар дедим. Адашган эканман. Баттар бўлиб қайтибди…»
Шундай хаёллар билан бозорга кириб келган Махфират нарсаларини ёйиб, тахтадан ясалган қўлбола курсига ўтирганча сукутга толди.
Шу тобда жуда-жуда уйқуси келар, туни билан Аҳмадалининг таҳдидлари ҳақида қайғураверганиданми, боши лўқиллаб оғрирди.
— Сизга нима бўлди, Махфиратхон? — у сесканиб кўзини очди-да бошини кўтарди. Тепасида шериги Саломат опа турарди.
— Ҳ-ҳеч нима. — деди тутилиб Махфират. — Чарчадим шекилли.
— Э, нима қиласиз мени алдаб? — тутоқиб кетди Саломат опа. — Тағин ўшани ўйлаяпсизми? Қўрқманг сиз. Нима, жонингизни олармиди ўша эрингиз?
— Опа, — деди йиғламсираб Махфират. — Жонимни олишидан эмас, бутун бозорга томоша бўлаверишдан қўрқаман.
— Бозордагилар униям, сизниям яхши билишади. Шундай экан, буёғидан сира хавотир олмасангиз бўлади. Қани, туринг, ҳадемай мижозлар ёпирилиб кела бошлашади!..
Орадан икки соат вақт ўтди. Бозор сотувчи-ю, харидорларга лиқ тўлиб улгурган эди. Кимдир бақир-чақир қилиб «мол»ини мақтаган, яна кимдир хандон отиб кулган… Фақат Махфиратнинг ичига чироқ ёқса ёришмас, келиб-кетаётган харидорларга ҳам базўр жавоб қиларди.
Бир маҳал унинг дардига дард қўшиб беш-олти метр нарида узун бўйли, озиб, юзлари ичига ботган, эрталабдан ичганми, кўзлари қизариб кетган Аҳмадали кўринди.
— Уф-ф, пешонам қурсин! — ичида койинди Махфират. — Келди-я тағин!.. Ўлармикан уйида жимгина ўтирса?..
— Ў, Махфир! — бақирди Аҳмадали ҳали етиб келмасдан. — Кечаги гапим нима бўлди? Болаларим қани?..
Махфират у етиб келгунча тишини тишига қўйди.
— Нима, оғзингга толқон солволганмисан? Ё биз ёқмай қолдикми? Бозорингда биронтасини топволдитнгми? Гапир!..
Махфират эрига ер остидан разм солди. У ҳамон оғзидан тупук сачратиб қичқирар, дазмол босилмаган кўйлагининг баъзи тугмалари узилиб тушиб, кўкрагигача очилиб қолганди.
«Бу кунингдан баттар бўл! — кўнглидан ўтказди у лабини тишлаб. — Қадримга етганингда шу кўйга тушмасдинг!..»
— Вей, мен бу ерга сени томоша қилишга келмаганман! — дағдаға қилишда давом этди Аҳмадали. — Болаларим қани?
— Айтгандим-ку, болалар ота-онамникида! Бориб кўриб келавермайсизми? Нега ҳадеб мени азоблайверасиз?
— Вой-вой, нозикой-ей!.. Азобланадиган бўп қолдиларми? Бизнинг гаплар қулоқчаларига ёқмай қолдими? Вей, мен билмайман, болаларни шу ерга олиб келасан! Ёки бўлмаса, уйга қайтасан!
—Қайтганимда нима ўзгарарди? — деди Махфират. — Ишлаб пул топиб бизни боқармидингиз? Қамалиб чиқиб ҳам шундайлигингизча қолиб кетибсиз-ку! Тағин…
—Ўчир овозингни, ғалча! — бу гал сал овозини пасайтириб сўкинди Аҳмадали. — Бўпти, менга пича пул бериб тур! Томоғим тақиллаб кетди.
—Пул берсам кетасизми?
— Ҳ-ҳа… Бер тезроқ! Бўл!
Махфират шоша-пиша чўнтагидан бир нечта қоғоз пул чиқариб эрига тутқазди.
У совуқ тиржайганча пулларни қўйнига тиқди-да, бир ҳиринглаб олиб оломон ичига ўзини урди.
Соат кундузги учларга яқинлаб қолганди. Махфират қўли-қўлига тегмай савдо қилаётган бўлса-да, барибир ҳадеганда кўча тарафга қараб олар, сира хотиржам торта олмасди.
—Мана… Б-биз келдик!..
Нимадир олиш учун ерга эгилган Махфиратнинг юраги шувиллаб кетди ва шошиб бошини кўтарди.
Рўпарасида кайфи таранг Аҳмадали тиржайиб турарди.
—Ахир, келмайман деб сўз бердингиз-ку! — алам аралаш сўз қотди Махфират. — Пул берган бўлсам. Яна сизга нима керак?..
—Мен бозор қилиб бўлишингни кутаман! — деди Аҳмадали бир четда турган тахта курсига чўкаркан. — Мени болаларимнинг олдига ол
Эркак рўзғорга қайишмаса, оиласи ҳақида қайғура билмаса, қийин экан.
Махфиратнинг эртадан кечгача бозорда совуқни совуқ, иссиқни иссиқ демасдан меҳнат қилгани бир бўлди-ю, эри Аҳмадалининг дийдиёлари бир бўлди.
«Нима қилсам экан, эй Худо? — ўйларди ҳар куни Махфират тонг ёришмасдан бозорга чопаркан. — Бугун ҳам бозорга келиб шовқин кўтарса-я? Шерикларимнинг олдида мени шарманда қилса-я? Пул сўрайди, берсам, ичиб юришларига, ишламаслигига парво қилмасам. Тағин нима қилай? Ҳа, қамалди, мен болаларимни олиб ота-онамникига кетдим. Бошқа иложим йўқ эди. Маҳалладагилар қаршисида мулзам бўлишни хоҳламадим. Қамалиб чиқса, кўзи очилар, ишлар, пул топар, юкимни елкамдан олар дедим. Адашган эканман. Баттар бўлиб қайтибди…»
Шундай хаёллар билан бозорга кириб келган Махфират нарсаларини ёйиб, тахтадан ясалган қўлбола курсига ўтирганча сукутга толди.
Шу тобда жуда-жуда уйқуси келар, туни билан Аҳмадалининг таҳдидлари ҳақида қайғураверганиданми, боши лўқиллаб оғрирди.
— Сизга нима бўлди, Махфиратхон? — у сесканиб кўзини очди-да бошини кўтарди. Тепасида шериги Саломат опа турарди.
— Ҳ-ҳеч нима. — деди тутилиб Махфират. — Чарчадим шекилли.
— Э, нима қиласиз мени алдаб? — тутоқиб кетди Саломат опа. — Тағин ўшани ўйлаяпсизми? Қўрқманг сиз. Нима, жонингизни олармиди ўша эрингиз?
— Опа, — деди йиғламсираб Махфират. — Жонимни олишидан эмас, бутун бозорга томоша бўлаверишдан қўрқаман.
— Бозордагилар униям, сизниям яхши билишади. Шундай экан, буёғидан сира хавотир олмасангиз бўлади. Қани, туринг, ҳадемай мижозлар ёпирилиб кела бошлашади!..
Орадан икки соат вақт ўтди. Бозор сотувчи-ю, харидорларга лиқ тўлиб улгурган эди. Кимдир бақир-чақир қилиб «мол»ини мақтаган, яна кимдир хандон отиб кулган… Фақат Махфиратнинг ичига чироқ ёқса ёришмас, келиб-кетаётган харидорларга ҳам базўр жавоб қиларди.
Бир маҳал унинг дардига дард қўшиб беш-олти метр нарида узун бўйли, озиб, юзлари ичига ботган, эрталабдан ичганми, кўзлари қизариб кетган Аҳмадали кўринди.
— Уф-ф, пешонам қурсин! — ичида койинди Махфират. — Келди-я тағин!.. Ўлармикан уйида жимгина ўтирса?..
— Ў, Махфир! — бақирди Аҳмадали ҳали етиб келмасдан. — Кечаги гапим нима бўлди? Болаларим қани?..
Махфират у етиб келгунча тишини тишига қўйди.
— Нима, оғзингга толқон солволганмисан? Ё биз ёқмай қолдикми? Бозорингда биронтасини топволдитнгми? Гапир!..
Махфират эрига ер остидан разм солди. У ҳамон оғзидан тупук сачратиб қичқирар, дазмол босилмаган кўйлагининг баъзи тугмалари узилиб тушиб, кўкрагигача очилиб қолганди.
«Бу кунингдан баттар бўл! — кўнглидан ўтказди у лабини тишлаб. — Қадримга етганингда шу кўйга тушмасдинг!..»
— Вей, мен бу ерга сени томоша қилишга келмаганман! — дағдаға қилишда давом этди Аҳмадали. — Болаларим қани?
— Айтгандим-ку, болалар ота-онамникида! Бориб кўриб келавермайсизми? Нега ҳадеб мени азоблайверасиз?
— Вой-вой, нозикой-ей!.. Азобланадиган бўп қолдиларми? Бизнинг гаплар қулоқчаларига ёқмай қолдими? Вей, мен билмайман, болаларни шу ерга олиб келасан! Ёки бўлмаса, уйга қайтасан!
—Қайтганимда нима ўзгарарди? — деди Махфират. — Ишлаб пул топиб бизни боқармидингиз? Қамалиб чиқиб ҳам шундайлигингизча қолиб кетибсиз-ку! Тағин…
—Ўчир овозингни, ғалча! — бу гал сал овозини пасайтириб сўкинди Аҳмадали. — Бўпти, менга пича пул бериб тур! Томоғим тақиллаб кетди.
—Пул берсам кетасизми?
— Ҳ-ҳа… Бер тезроқ! Бўл!
Махфират шоша-пиша чўнтагидан бир нечта қоғоз пул чиқариб эрига тутқазди.
У совуқ тиржайганча пулларни қўйнига тиқди-да, бир ҳиринглаб олиб оломон ичига ўзини урди.
Соат кундузги учларга яқинлаб қолганди. Махфират қўли-қўлига тегмай савдо қилаётган бўлса-да, барибир ҳадеганда кўча тарафга қараб олар, сира хотиржам торта олмасди.
—Мана… Б-биз келдик!..
Нимадир олиш учун ерга эгилган Махфиратнинг юраги шувиллаб кетди ва шошиб бошини кўтарди.
Рўпарасида кайфи таранг Аҳмадали тиржайиб турарди.
—Ахир, келмайман деб сўз бердингиз-ку! — алам аралаш сўз қотди Махфират. — Пул берган бўлсам. Яна сизга нима керак?..
—Мен бозор қилиб бўлишингни кутаман! — деди Аҳмадали бир четда турган тахта курсига чўкаркан. — Мени болаларимнинг олдига ол
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 09:30
иб борасан!
«Худоё отинг ўчсин! — хаёлан қарғанганча савдо қилишда давом этди Махфират ола қараб қўяётган катта-кичик харидорларга зимдан назар солиб. — Бу муттаҳам мени тинч қўймайди! Ҳеч қачон ўз ҳолимга қўймайди! Турқинг қурсин, таъмагир!..»
— Вей, нимага жим бўп қолдинг? — ғўлдиради Аҳмадали қўлидаги сигаретни чўзиб-чўзиб тортиб. — Нима, мени ичингда бўралаб сўкяпсанми? Сўкавер! Сендақалар сўкишдан бўлак ниманиям биларди? Отани боладан жудо қилишни биласан холос.
— Бас қилинг! — беихтиёр бақириб юборди Махфират. — Ўтирибсизми, жим бўлинг! Номусларга ўлдирдингиз-ку мени!
— Ў, номусли бўп қолдиларми ҳали?.. Номусли хотин эрини кути-иб ўтирарди. У шохдан бу шохга сакрайвермасди.
— Оғзингизга қараб гапиринг! Болаларни боқа олганингизда, бир жойда муқим ишлаганингизда ўтирардим жимгина. Нима, қизларимни очдан ўлдирайми?
— Бўпти! — қўл силтади Аҳмадали. — Сен… Жа билоғонсан!.. Кўрамиз ҳали!..
Махфират ортиқ пачакилашиб ўтиришни ўзига эп кўрмай, жим бўлди.
Аҳмадали эса аҳён-аҳёнда нималардир дея ғудраниб олар, хотини тарафга ғазаб аралаш қараб қўйишни ҳам канда қилмасди.
Ниҳоят кеч тушди. Бозорга келиб-кетувчиларнинг деярли қадами узилиб, савдогарлар ўз «мол»ларини йиғиштира бошлашди.
Махфират ҳам ими-жимида нарсаларини йиғиштирди. Сўнгра юз-қўлини крандаги сувга чайиб, қўлига халтачасини олди ва автобус бекати томон йўл олди. Нияти, эрини нимадир қилиб чалғитиш, усиз жўнаб кетишга улгуриш эди. Бироқ боягина мудраганча ўтирган Аҳмадали кутилмаганда ўрнидан турди-да, хотинининг кетидан тушди.
— Мени адаштириб кетмоқчи бўлгансан-да! — деди у Махфиратга етиб олгач. — Чучварани-чи, хомлигича санабсан, жонидан! Қани, сени бир қучоқлай-чи!
— Қўлингни теккизма менга! — жавраб берди Махфират қучоқламоқчи бўлган эридан ўзини олиб қочиб. — Нима ҳақинг бор?
— Ие, ҳали қўл теккизишгаям ҳақим қолмаганмиди? Қара-я! Демак, сен қанжиқ бошқасини топиб олгансан! Шундайми? Топиб олганмисан?..
Бу орада Махфират бўш автобусга чиқиб ўриндиқлардан бирига ўтирди.
— Гапир! Ким у гўрсўхта? Ким?..
— Нима ишинг бор?.. — Аҳмадалининг тергашлари, сўкинишлари ҳиқилдоғига келган аёл даст ўрнидан туриб кетди. — Ким бўлганда сенга нима?..
— Нима?.. Ҳали… Сен шунақа иш қилиб юрибсанми?
Аҳмадали ранги-қути ўчиб Махфиратнинг томоғини чангаллади. — Ҳали эрингга хиёнат қилиб юрганмидинг? Менга-я?.. Аҳмадга-я?..
— Қ-қўйвор, ифлос!.. Қўйвор, ўлдириб қўясан!..
— Ҳа, ўлдираман! — хириллади Аҳмадали. — Сендақаларни ўлдириш ҳам кам!.. Мана сенга! Мана! Улушингни ол! Бегона билан юришни кўрсатиб қўяман сенга!..
Кетма-кет юзи аралаш келиб тушган муштлардан қалқиб кетган Махфират сал қурса боши билан автобуснинг темир тутқичига бориб урилаёзди. Ўзини тезда ўнглаб олди. Кўрдики, Аҳмадали қайтадиган ҳолатда эмас.
Махфират таъқиб қилиб келаётган эридан қочиб эшикка суяниб олди-да, ўзи сезмаган ҳолда фартугидаги ошпичоқни чиқарди.
«Ўлдираман уни! Тағин уриб кўрсин!.. — деган хаёллар айланарди унинг миясида. — Бўш келиб ўтирадиган аҳмоқ йўқ! Тўйдим! Ҳаммасидан тўйдим!..»
Кутилганидек, Аҳмадали яқинлашиб келиб аёлни тепишга чоғланди. Бироқ улгурмади. Махфират жонҳолатда унинг қорнига тиғ санчди.
— Иҳ! Единг-ку, аблаҳ!..
Аҳмадали қорнини чангаллаганча автобус йўлагида айлана бошлади.
«Вой, нима қип қўйдим?.. — азбаройи қўрқиб кетган Махфират бир муддат нима қилишни билмай турди-да, бирдан пастга сакраб дуч келган томонга қоча бошлади.
— Ўлиб қолади!.. Мен уни ўлдириб қўйдим! — дерди хаёлан у ҳамон югуришда давом этаркан. — Энди нима қиламан? Ўлиб қолса нима бўлади?..»
Йўқ, Махфират қисқа вақт ичида сал ўзини қўлга олиб йўл четида турган милиционерлар томон юрди.
ЭСЛАТМА:
Воқеа ҳаётдан олинган. Қаҳрамонларнинг исмлари ўзгартирилган.
Махфиратнинг ўзи милиционерларга хабар бериб «Тез ёрдам» чақиришларини илтимос қилди. Hi
Битта хотинни, ўзи дунёга келтирган, фарзандларидан хабар олмаган эркакка,(отага)минг лаънат
@ibratli_sozlar
«Худоё отинг ўчсин! — хаёлан қарғанганча савдо қилишда давом этди Махфират ола қараб қўяётган катта-кичик харидорларга зимдан назар солиб. — Бу муттаҳам мени тинч қўймайди! Ҳеч қачон ўз ҳолимга қўймайди! Турқинг қурсин, таъмагир!..»
— Вей, нимага жим бўп қолдинг? — ғўлдиради Аҳмадали қўлидаги сигаретни чўзиб-чўзиб тортиб. — Нима, мени ичингда бўралаб сўкяпсанми? Сўкавер! Сендақалар сўкишдан бўлак ниманиям биларди? Отани боладан жудо қилишни биласан холос.
— Бас қилинг! — беихтиёр бақириб юборди Махфират. — Ўтирибсизми, жим бўлинг! Номусларга ўлдирдингиз-ку мени!
— Ў, номусли бўп қолдиларми ҳали?.. Номусли хотин эрини кути-иб ўтирарди. У шохдан бу шохга сакрайвермасди.
— Оғзингизга қараб гапиринг! Болаларни боқа олганингизда, бир жойда муқим ишлаганингизда ўтирардим жимгина. Нима, қизларимни очдан ўлдирайми?
— Бўпти! — қўл силтади Аҳмадали. — Сен… Жа билоғонсан!.. Кўрамиз ҳали!..
Махфират ортиқ пачакилашиб ўтиришни ўзига эп кўрмай, жим бўлди.
Аҳмадали эса аҳён-аҳёнда нималардир дея ғудраниб олар, хотини тарафга ғазаб аралаш қараб қўйишни ҳам канда қилмасди.
Ниҳоят кеч тушди. Бозорга келиб-кетувчиларнинг деярли қадами узилиб, савдогарлар ўз «мол»ларини йиғиштира бошлашди.
Махфират ҳам ими-жимида нарсаларини йиғиштирди. Сўнгра юз-қўлини крандаги сувга чайиб, қўлига халтачасини олди ва автобус бекати томон йўл олди. Нияти, эрини нимадир қилиб чалғитиш, усиз жўнаб кетишга улгуриш эди. Бироқ боягина мудраганча ўтирган Аҳмадали кутилмаганда ўрнидан турди-да, хотинининг кетидан тушди.
— Мени адаштириб кетмоқчи бўлгансан-да! — деди у Махфиратга етиб олгач. — Чучварани-чи, хомлигича санабсан, жонидан! Қани, сени бир қучоқлай-чи!
— Қўлингни теккизма менга! — жавраб берди Махфират қучоқламоқчи бўлган эридан ўзини олиб қочиб. — Нима ҳақинг бор?
— Ие, ҳали қўл теккизишгаям ҳақим қолмаганмиди? Қара-я! Демак, сен қанжиқ бошқасини топиб олгансан! Шундайми? Топиб олганмисан?..
Бу орада Махфират бўш автобусга чиқиб ўриндиқлардан бирига ўтирди.
— Гапир! Ким у гўрсўхта? Ким?..
— Нима ишинг бор?.. — Аҳмадалининг тергашлари, сўкинишлари ҳиқилдоғига келган аёл даст ўрнидан туриб кетди. — Ким бўлганда сенга нима?..
— Нима?.. Ҳали… Сен шунақа иш қилиб юрибсанми?
Аҳмадали ранги-қути ўчиб Махфиратнинг томоғини чангаллади. — Ҳали эрингга хиёнат қилиб юрганмидинг? Менга-я?.. Аҳмадга-я?..
— Қ-қўйвор, ифлос!.. Қўйвор, ўлдириб қўясан!..
— Ҳа, ўлдираман! — хириллади Аҳмадали. — Сендақаларни ўлдириш ҳам кам!.. Мана сенга! Мана! Улушингни ол! Бегона билан юришни кўрсатиб қўяман сенга!..
Кетма-кет юзи аралаш келиб тушган муштлардан қалқиб кетган Махфират сал қурса боши билан автобуснинг темир тутқичига бориб урилаёзди. Ўзини тезда ўнглаб олди. Кўрдики, Аҳмадали қайтадиган ҳолатда эмас.
Махфират таъқиб қилиб келаётган эридан қочиб эшикка суяниб олди-да, ўзи сезмаган ҳолда фартугидаги ошпичоқни чиқарди.
«Ўлдираман уни! Тағин уриб кўрсин!.. — деган хаёллар айланарди унинг миясида. — Бўш келиб ўтирадиган аҳмоқ йўқ! Тўйдим! Ҳаммасидан тўйдим!..»
Кутилганидек, Аҳмадали яқинлашиб келиб аёлни тепишга чоғланди. Бироқ улгурмади. Махфират жонҳолатда унинг қорнига тиғ санчди.
— Иҳ! Единг-ку, аблаҳ!..
Аҳмадали қорнини чангаллаганча автобус йўлагида айлана бошлади.
«Вой, нима қип қўйдим?.. — азбаройи қўрқиб кетган Махфират бир муддат нима қилишни билмай турди-да, бирдан пастга сакраб дуч келган томонга қоча бошлади.
— Ўлиб қолади!.. Мен уни ўлдириб қўйдим! — дерди хаёлан у ҳамон югуришда давом этаркан. — Энди нима қиламан? Ўлиб қолса нима бўлади?..»
Йўқ, Махфират қисқа вақт ичида сал ўзини қўлга олиб йўл четида турган милиционерлар томон юрди.
ЭСЛАТМА:
Воқеа ҳаётдан олинган. Қаҳрамонларнинг исмлари ўзгартирилган.
Махфиратнинг ўзи милиционерларга хабар бериб «Тез ёрдам» чақиришларини илтимос қилди. Hi
Битта хотинни, ўзи дунёга келтирган, фарзандларидан хабар олмаган эркакка,(отага)минг лаънат
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 09:30
Qachonki, ozor ko‘rsam sukutga toldim... Keyin-chi, deysanmi? Nima bo‘lardi, ozorlar o‘zgartirdi-da meni...
@Ibratli_Sozlar🕊️
@Ibratli_Sozlar🕊️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 09:01
😞 Ajrashish arafasida edim.
😍 Mana shu kanal orqali o'z xatolarimni anglab yetdim va yorimni sevimli ayolga aylandim. Sizlar bilan ham bo'lishgim keldi.
❤️ Ideal ayol bo'lish sirlari;
❤️ Er-xotin munosabatlaridagi xatolar;
❤️ Jozibali ayol bo'lish;
❤️ Yorimizni ko'nglini olish;
👇Bizga qoshilib afsuslanmaysiz👇
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
😍 Mana shu kanal orqali o'z xatolarimni anglab yetdim va yorimni sevimli ayolga aylandim. Sizlar bilan ham bo'lishgim keldi.
❤️ Ideal ayol bo'lish sirlari;
❤️ Er-xotin munosabatlaridagi xatolar;
❤️ Jozibali ayol bo'lish;
❤️ Yorimizni ko'nglini olish;
👇Bizga qoshilib afsuslanmaysiz👇
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 08:54
Мана холатда бир ой утди. Шу вакт мобайнида кечалари хар хил овозлар ва шовкинлар эшитилиб турди. Мен эса узимни овунтириб чалгитиш учун,бу уй фариштаси булса керак,бу куркинчли эмас деб ичимда уйлаб куярдим.
Лекин биласизми шу бир ой ичида эрим билан муомиламиз ёмонлашди. Эрим куп ичадиган булиб,баьзида уйга келмай куядиган одат хам чикарди. У келмаган пайтлари кайнсинглимни кечкурун биз билан ётиши учун чакирардим.
Февралда кизимни дунёга келтирдим. Тугрикхонадан чикканимиздан кейин икки хафта утди. Эрим яна уйга келмайдиган одатини бошлади. Агар хозир шу холатда шундай вазиятга тушганимда аник эрим билан ажрашардим. Лекин уша вакт уртамизда севги деган туйгу бор эди. Уйда кизимга караб уй ишлари билан овуниб,уни кутардим,интизор кутардим.
Эрим келмай колган кунлари тобора купайиб борарди. Мана бир кун тунда бизга хамрох булиб кайнонам ётди,иккинчи кун,учинчи кун кайнсинглим ,туртинчи кун эса хаммаларининг ишлари чикиб келишмадилар.
Мен эса кизчам билан ёлгиз колдим. Кундуз куни ишлар билан чалгиб тез утди. Лекин кеч тушиб ,тун оламга уз хукмронлигини утказа бошлаганда, янаям дахшатли ,куркинчли ходисалар кучая бошлади.
Кизим эмизиб,краватда ётдим. Орадан ярим соатлар утгач,уйнинг ичидаги йулакдан канакадир шовкин эшитилди. Мен эьтибор бериб эшитмокчи эдим лекин куйилган радионинг овози халакит берди. Ётган хонамизда тунда ёкиб куядиган чирок ёнган эди. Узимни эьтиборсиз тутишга харакат килдим. Худди кимдир юргандай эди. Куркдим,юрагим тез тез урарди. Кизим ухларди,мен кизимни кучиб,икки кузим йулакда эди. Ташкари коп коронгу зимистон,хатто ой хам куринмасди.Ичимда куркинчдан факат Аллохга илтижо килардим. Дахшатли оёк товушларию шовкиндан кулокларим хам битиб колгандек эди.
Лекин биласизми шу бир ой ичида эрим билан муомиламиз ёмонлашди. Эрим куп ичадиган булиб,баьзида уйга келмай куядиган одат хам чикарди. У келмаган пайтлари кайнсинглимни кечкурун биз билан ётиши учун чакирардим.
Февралда кизимни дунёга келтирдим. Тугрикхонадан чикканимиздан кейин икки хафта утди. Эрим яна уйга келмайдиган одатини бошлади. Агар хозир шу холатда шундай вазиятга тушганимда аник эрим билан ажрашардим. Лекин уша вакт уртамизда севги деган туйгу бор эди. Уйда кизимга караб уй ишлари билан овуниб,уни кутардим,интизор кутардим.
Эрим келмай колган кунлари тобора купайиб борарди. Мана бир кун тунда бизга хамрох булиб кайнонам ётди,иккинчи кун,учинчи кун кайнсинглим ,туртинчи кун эса хаммаларининг ишлари чикиб келишмадилар.
Мен эса кизчам билан ёлгиз колдим. Кундуз куни ишлар билан чалгиб тез утди. Лекин кеч тушиб ,тун оламга уз хукмронлигини утказа бошлаганда, янаям дахшатли ,куркинчли ходисалар кучая бошлади.
Кизим эмизиб,краватда ётдим. Орадан ярим соатлар утгач,уйнинг ичидаги йулакдан канакадир шовкин эшитилди. Мен эьтибор бериб эшитмокчи эдим лекин куйилган радионинг овози халакит берди. Ётган хонамизда тунда ёкиб куядиган чирок ёнган эди. Узимни эьтиборсиз тутишга харакат килдим. Худди кимдир юргандай эди. Куркдим,юрагим тез тез урарди. Кизим ухларди,мен кизимни кучиб,икки кузим йулакда эди. Ташкари коп коронгу зимистон,хатто ой хам куринмасди.Ичимда куркинчдан факат Аллохга илтижо килардим. Дахшатли оёк товушларию шовкиндан кулокларим хам битиб колгандек эди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 08:54
НОТИНЧ УЙ...(1 - кисм)💥
(вокейлик асосида ёзилди)
Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Етти йилдан бери мусофирчиликда юрт кезаман.
Бир дустим бор у рус. Мен билан анчадан бери таниш. Мен ※Такдир синовлари※ грухига модер булмасдан олдин у билан таниш эдим. Якинда у мехмонга чакириб колди. Тугри у аёл киши. Турмуш уртоги фарзанди бор. Биз у билан дустмиз. Таклиф килгани хам кизининг тугилган куни эди. Уша утиришда мен ташкарига чикдимда ,телефонимни чукулаб грухда хикояни чаласини ёзиб утиргандим:
-- Бу ерда нима килиб утирибсан,ичкарига киргин,телефонни кейин чукулайсан !- деди.
Мен хуп дедиму яна берилиб кетибман. Яна чикдида кизикиб ёнимга келди.
-- Нимага кирмадинг,узи бир соатдан бери нима ёзаяпсан!?- деб суради.
-- Мен битта грухга модерман,хикоя ёзаман,шеьр ёзаман !- десам.
-- Олдин бунака одатинг йук эдику,янгиликку...кайси мавзуда хикоя ёзасан узи !?- деб суради кулиб.
-- Хаётий вокеалар асосида ёзаман, тукима деярли йук !- десам.
-- Мистик хикоя хам ёзасанми..? Тугри баьзи мистик кинолар тукима булади. Мен уз хаётимда булган вокеа мистикага ухшаш. Сенга бошка бир кун айтиб бераман ,шуни хикоя килиб ёзасан хозир ичкарига кир,бошка мехмонлар кутиб колишди !- деб ичкарига чорлади,кириб кетдик.
Шу кундан бир кун утгач менга хаётида булган вокеани айтиб берди. Мен кулимдан келганча хикоя килиб ёзишга харакат килдим. Энди бу булганми йукми увол савоби унинг буйнида. Лекин у яхши аёл,хеч ёлгон гапирганини эслолмайман.
Кани бошладим унда. Аввало Худо асрайди бизни....
Мен деб бошлайди дустим. Жуда эрта яъни 17 ёшимда турмуш курдим. Албатта эрим билан олдиндан севишиганмиз. Туйгача хомиладор эдим. Оналаримиз,биз алохида яшашимиз учун ижарага ,кейинчалик эса сотиб олиш учун уй кидиришди. Жуда куп кидирдик,мен эса бир ойдан сунг тугишиб керак эди. Ва нихоят кайнонам уй топдилар. Биз биргалашиб уйни кургани бордик.
Уйни куришим билан бирданига бадим кайтди,хуллас ёкмади. Шу уйда яшашимизни тасаввур килиб кандайдир узимни нокулай хис килдим. Ичкари жуда хам совук эди. Ошхона,йулак,зал ва учта хонаси мавжуд эди. Кираверишда узун йулак,унг томонда ошхона,тугри йулакнинг охирида ётокхона,чапда зал булиб,зал оркали утгач иккита хона мавжуд.
Мен албатта ,хамма кулайлик ва шароитларни узимиз яратиб оламиз дея кунглимдан утказдим. Кун буйи нарсаларимизни ташиб келиб жойлаштириш билан утди. Ота Оналаримиз духтирга иш билан кетишдилар. Эримни акаси кайн акам колган ишларга эрталаб ёрдам бериш учун колди. Ва залга жой тушаб бердим унга. Биз эрим билан хонада ётдик.
Куни буйи ишлар билан чарчагандик хаммамиз. Шу учунми каттик ухлаб колибмиз. Туш куриб етган эканман шекилли эримнинг каттик бакиришидан сунг чучиб уйгониб кетдим. Карасам ,эрим диванда оёгини чалканча килиб утирибди. Урнимдан турдимда чирокни ёкдим. Шунда залда ухлаб ётган кайн акам турдию бизни ёнимизга югуриб келди.
-- Нима булди силарга,тинчликми.? Мени хам чучитиб уйготиб юбордиларинг. Сал колди краватдан йикилиб кетаёздим!- деди дагиллаб. Залга жой тушагандим,нокулай сезим курпа тушагини олиб нариги хонадаги краватга утиб ётган экан. Диванда утирган эрим эса бизни саволларимизга жавоб тарикасида факат бошини кимирлатарди. Бирор бир суз гапирмасди. Мен уйладим ,кандайдир вахимали ва куркинчли туш курган булса керак деб. Хожатхонага чикиб кетдим. Кайтгунимча эрим ухлаб колган экан. Майли ухласин безовта килмай,нима булганини эрталаб сурарман дедиму жойимга ётдим. Кайн акам хам у ухлагач жойига кетган экан.
Мана янги уйимизда биринчи туннинг тонги хам отди. Ташкарида кахратон киш булганлиги сабаб ,тонгни ёришиши жуда кийин булди. Юз кулларимизни ювиб,нонушта тайёрладим. Нонушта вакти яъни стол атрофида утирар эканмиз,эримга купрок назар солдим. Уйкуга туймаганлиги кузларидан билиниб турарди.
-- Тунда нима булди,тинчликми бакириб уйгониб кетдингиз. Бизни хам куркитивордингиз!- деб сурадим.
-- Туш курибман шекилли....лекин кандай тушлигини эслолмадим!- деб тушкун кайфиятда нонушта килишда давом этди.
Унинг ахволидан хавотирланиб куйдим. Нима булишидан катъий назар Аллохдан уз панохида асрашини утиниб сураб дуо килардим.
(вокейлик асосида ёзилди)
Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Етти йилдан бери мусофирчиликда юрт кезаман.
Бир дустим бор у рус. Мен билан анчадан бери таниш. Мен ※Такдир синовлари※ грухига модер булмасдан олдин у билан таниш эдим. Якинда у мехмонга чакириб колди. Тугри у аёл киши. Турмуш уртоги фарзанди бор. Биз у билан дустмиз. Таклиф килгани хам кизининг тугилган куни эди. Уша утиришда мен ташкарига чикдимда ,телефонимни чукулаб грухда хикояни чаласини ёзиб утиргандим:
-- Бу ерда нима килиб утирибсан,ичкарига киргин,телефонни кейин чукулайсан !- деди.
Мен хуп дедиму яна берилиб кетибман. Яна чикдида кизикиб ёнимга келди.
-- Нимага кирмадинг,узи бир соатдан бери нима ёзаяпсан!?- деб суради.
-- Мен битта грухга модерман,хикоя ёзаман,шеьр ёзаман !- десам.
-- Олдин бунака одатинг йук эдику,янгиликку...кайси мавзуда хикоя ёзасан узи !?- деб суради кулиб.
-- Хаётий вокеалар асосида ёзаман, тукима деярли йук !- десам.
-- Мистик хикоя хам ёзасанми..? Тугри баьзи мистик кинолар тукима булади. Мен уз хаётимда булган вокеа мистикага ухшаш. Сенга бошка бир кун айтиб бераман ,шуни хикоя килиб ёзасан хозир ичкарига кир,бошка мехмонлар кутиб колишди !- деб ичкарига чорлади,кириб кетдик.
Шу кундан бир кун утгач менга хаётида булган вокеани айтиб берди. Мен кулимдан келганча хикоя килиб ёзишга харакат килдим. Энди бу булганми йукми увол савоби унинг буйнида. Лекин у яхши аёл,хеч ёлгон гапирганини эслолмайман.
Кани бошладим унда. Аввало Худо асрайди бизни....
Мен деб бошлайди дустим. Жуда эрта яъни 17 ёшимда турмуш курдим. Албатта эрим билан олдиндан севишиганмиз. Туйгача хомиладор эдим. Оналаримиз,биз алохида яшашимиз учун ижарага ,кейинчалик эса сотиб олиш учун уй кидиришди. Жуда куп кидирдик,мен эса бир ойдан сунг тугишиб керак эди. Ва нихоят кайнонам уй топдилар. Биз биргалашиб уйни кургани бордик.
Уйни куришим билан бирданига бадим кайтди,хуллас ёкмади. Шу уйда яшашимизни тасаввур килиб кандайдир узимни нокулай хис килдим. Ичкари жуда хам совук эди. Ошхона,йулак,зал ва учта хонаси мавжуд эди. Кираверишда узун йулак,унг томонда ошхона,тугри йулакнинг охирида ётокхона,чапда зал булиб,зал оркали утгач иккита хона мавжуд.
Мен албатта ,хамма кулайлик ва шароитларни узимиз яратиб оламиз дея кунглимдан утказдим. Кун буйи нарсаларимизни ташиб келиб жойлаштириш билан утди. Ота Оналаримиз духтирга иш билан кетишдилар. Эримни акаси кайн акам колган ишларга эрталаб ёрдам бериш учун колди. Ва залга жой тушаб бердим унга. Биз эрим билан хонада ётдик.
Куни буйи ишлар билан чарчагандик хаммамиз. Шу учунми каттик ухлаб колибмиз. Туш куриб етган эканман шекилли эримнинг каттик бакиришидан сунг чучиб уйгониб кетдим. Карасам ,эрим диванда оёгини чалканча килиб утирибди. Урнимдан турдимда чирокни ёкдим. Шунда залда ухлаб ётган кайн акам турдию бизни ёнимизга югуриб келди.
-- Нима булди силарга,тинчликми.? Мени хам чучитиб уйготиб юбордиларинг. Сал колди краватдан йикилиб кетаёздим!- деди дагиллаб. Залга жой тушагандим,нокулай сезим курпа тушагини олиб нариги хонадаги краватга утиб ётган экан. Диванда утирган эрим эса бизни саволларимизга жавоб тарикасида факат бошини кимирлатарди. Бирор бир суз гапирмасди. Мен уйладим ,кандайдир вахимали ва куркинчли туш курган булса керак деб. Хожатхонага чикиб кетдим. Кайтгунимча эрим ухлаб колган экан. Майли ухласин безовта килмай,нима булганини эрталаб сурарман дедиму жойимга ётдим. Кайн акам хам у ухлагач жойига кетган экан.
Мана янги уйимизда биринчи туннинг тонги хам отди. Ташкарида кахратон киш булганлиги сабаб ,тонгни ёришиши жуда кийин булди. Юз кулларимизни ювиб,нонушта тайёрладим. Нонушта вакти яъни стол атрофида утирар эканмиз,эримга купрок назар солдим. Уйкуга туймаганлиги кузларидан билиниб турарди.
-- Тунда нима булди,тинчликми бакириб уйгониб кетдингиз. Бизни хам куркитивордингиз!- деб сурадим.
-- Туш курибман шекилли....лекин кандай тушлигини эслолмадим!- деб тушкун кайфиятда нонушта килишда давом этди.
Унинг ахволидан хавотирланиб куйдим. Нима булишидан катъий назар Аллохдан уз панохида асрашини утиниб сураб дуо килардим.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 08:54
НОТИНЧ УЙ...(якуний кисм.)💥
(вокейлик асосида ёзилди)
Мен бармогим билан пардани очилганини курсатардиму,гапира олмасдим куркинчдан. Томогимга нимадир тикиларди. Кучогимдаги кизимни эмизиб тинчлантиришга харакат килардим. Кулогим гув гув этиб шангиллар,уйдаги шовкин тобор кучаяйиб борарди. Шунда акам:
-- Сингилжон,бул кетдик,кийимларингни кийиб олгин. Жиянчамни хам иссик кийимларини кийдир. Аравачасига солиб бу ердан кочамиз!- деди куркиш асносида шивирлаб.
Огизга осон.....чикиб кетиш учун шарпали йулакдан утиш керакку. Акам атрофга карадида,деразани синдириб чикиб кетишимизни режасини айтди.
-- Акажон...ахир деразани синдирганингиз билан унинг панжараси борку!- дедим йигламсираган холда.
Краватни устига оёкларимиз билан чикиб олганмиз. Кизимни махкам кучиб олганман.
Бир пайт оёк товушлари яккол эшитила бошлади. Огир ташланадиган кадам товушлари эди. Эх Художоонн....мен бошка чидай олмадим,овоз чикариб йиглаб юбордим.
Ха уша шарпа биз томонга келаетган эди. Уйнинг ичига совук хаво киргандай ,совкота бошладим. Бир пайт кимнингдир шивирлаб гапирган овози келди. Бу овозни хеч таърифлай олмадим. Краватдан сакраб тушдим. Вахима дастидан мен бакириб юбордим.
-- Худоожоон....бизни куткар илтимосс!!!!
Кулимда кизчам,тизанлаб олганман полга. Кайта кайта бакириб ,йиглаб Худога нола килардим. Хатто кизимни чинкириб куркиб йиглаётганига хам эътибор бермадим. Куркинч шунчалик кучли эдики кул оёкларим даг даг калтирарди.
Акам эса полда тизанлаганча куллари билан юзини яшириб бир нарсаларни уйлаб турарди.
Кейин бирданига иссик шамол келди. Гуёки иссик шамолни атайлаб пуфлагандай. Шу пайт акам:
-- Тез бул ,кийинамиз!- дея бакирди.
Кизчамни кийинтира бошладим. Шунаканги тез кийинтирардимки,хаттоки харбийлар хам бунаканги тез харакат килмасди шу пайт. Куркув хаммасини назорати остига олган эди. Акам кийимларни бизга ташларди. Биз эса тез кийинардик.
Хамма кучимизни туплаб тезгина йулакчага чикдик. У ерга чикдигу хангу манг булиб колдик. Хамма нарса агдар тунтар булиб ётарди. Гилам кайрилган,кийим илгичлар сочилиб ётибди. Яхшиямки кулимда кизчам бор,акс холда узимни куркинчга дош беролмай йикилардим. Биз эшик томон ташландик. Йул йулакай пальто ва валинкаларимизни олдик. Эшикни очдик. Зал коп коронгу эди. Ташкарига чикиш учун,залдан утиш керак эди.
Коронгуда ,туртиниб суртиниб эшикгача бордик. Акам эшикни илгагини очиб,эшикни итарди. Буни карангки аксига олгандай эшик хам очилмади.
Чидаб туролмадим:
-- Тезрок очинг акажонннн!- деб бакирдим.
Негаки оркамиздан шарпа такиб килиб келаётгани яккол сезилиб туради.
Мени четга итардида залнинг дераза томонига караб юрди. Мен хам кизчамни кучоклаб олган холда изидан юрдим. Товба...хеч нарсага тушунмаётгандим. Нега эшик очилмади. Факат йиглаган холда Худога нола килардим,шафкат сурардим. Нажотим ёлгиз Худодан эди.
Бир пайт ойнанинг чил чил синган овози эшитилди. Акам зал деразасини синдириб ташкарига сакраб чикди. Мен эса кизим билан ичкарида ,дахшат ичида колдик. Кизим чинкириб йигларди. Мана шу пайт узимни жуда хам ёлгиз сездим. Озрок вакт булса хам бир умрга татигулик булди мен учун бу ёлгизлик.
-- Акажоннн!!!!! Бор овозимда бакирдим.
Акам эса ташкаридан мени чакирарди. Бир бало килиб залнинг синган деразасига чикдим. Акам ташкарида хашаги бор катта от аравани дераза ёнига суриб келди.
-- Куркма сакра...сакрасангчи!!!!
Кизимни махкам кучиб сакрадим. Акам бизни аравадан тушириб олди ва биргаликда дарвоза томон югурдик. Оркамиздан эшикнинг тарака тук этиб очилгани эшитилди. Тезгина дарвозадан чикдикда акам ёпти дарвозани. Бир кули билан кизимни аравачасини хам олиб чиккан экан. Ичига ёпингични тушаб кизчамни ёткиздик.
Аравачани ичида кулдан тукилган шапкачаси ,иштончаси бор экан. Акамни шапкаси уйда колиб кетганлиги учун,кизимни иссик иштончасини бошига кийгизиб куйдим. Тугри кулгили лекин хаво совук эди. Бир томондан куркиш бор эди.
(вокейлик асосида ёзилди)
Мен бармогим билан пардани очилганини курсатардиму,гапира олмасдим куркинчдан. Томогимга нимадир тикиларди. Кучогимдаги кизимни эмизиб тинчлантиришга харакат килардим. Кулогим гув гув этиб шангиллар,уйдаги шовкин тобор кучаяйиб борарди. Шунда акам:
-- Сингилжон,бул кетдик,кийимларингни кийиб олгин. Жиянчамни хам иссик кийимларини кийдир. Аравачасига солиб бу ердан кочамиз!- деди куркиш асносида шивирлаб.
Огизга осон.....чикиб кетиш учун шарпали йулакдан утиш керакку. Акам атрофга карадида,деразани синдириб чикиб кетишимизни режасини айтди.
-- Акажон...ахир деразани синдирганингиз билан унинг панжараси борку!- дедим йигламсираган холда.
Краватни устига оёкларимиз билан чикиб олганмиз. Кизимни махкам кучиб олганман.
Бир пайт оёк товушлари яккол эшитила бошлади. Огир ташланадиган кадам товушлари эди. Эх Художоонн....мен бошка чидай олмадим,овоз чикариб йиглаб юбордим.
Ха уша шарпа биз томонга келаетган эди. Уйнинг ичига совук хаво киргандай ,совкота бошладим. Бир пайт кимнингдир шивирлаб гапирган овози келди. Бу овозни хеч таърифлай олмадим. Краватдан сакраб тушдим. Вахима дастидан мен бакириб юбордим.
-- Худоожоон....бизни куткар илтимосс!!!!
Кулимда кизчам,тизанлаб олганман полга. Кайта кайта бакириб ,йиглаб Худога нола килардим. Хатто кизимни чинкириб куркиб йиглаётганига хам эътибор бермадим. Куркинч шунчалик кучли эдики кул оёкларим даг даг калтирарди.
Акам эса полда тизанлаганча куллари билан юзини яшириб бир нарсаларни уйлаб турарди.
Кейин бирданига иссик шамол келди. Гуёки иссик шамолни атайлаб пуфлагандай. Шу пайт акам:
-- Тез бул ,кийинамиз!- дея бакирди.
Кизчамни кийинтира бошладим. Шунаканги тез кийинтирардимки,хаттоки харбийлар хам бунаканги тез харакат килмасди шу пайт. Куркув хаммасини назорати остига олган эди. Акам кийимларни бизга ташларди. Биз эса тез кийинардик.
Хамма кучимизни туплаб тезгина йулакчага чикдик. У ерга чикдигу хангу манг булиб колдик. Хамма нарса агдар тунтар булиб ётарди. Гилам кайрилган,кийим илгичлар сочилиб ётибди. Яхшиямки кулимда кизчам бор,акс холда узимни куркинчга дош беролмай йикилардим. Биз эшик томон ташландик. Йул йулакай пальто ва валинкаларимизни олдик. Эшикни очдик. Зал коп коронгу эди. Ташкарига чикиш учун,залдан утиш керак эди.
Коронгуда ,туртиниб суртиниб эшикгача бордик. Акам эшикни илгагини очиб,эшикни итарди. Буни карангки аксига олгандай эшик хам очилмади.
Чидаб туролмадим:
-- Тезрок очинг акажонннн!- деб бакирдим.
Негаки оркамиздан шарпа такиб килиб келаётгани яккол сезилиб туради.
Мени четга итардида залнинг дераза томонига караб юрди. Мен хам кизчамни кучоклаб олган холда изидан юрдим. Товба...хеч нарсага тушунмаётгандим. Нега эшик очилмади. Факат йиглаган холда Худога нола килардим,шафкат сурардим. Нажотим ёлгиз Худодан эди.
Бир пайт ойнанинг чил чил синган овози эшитилди. Акам зал деразасини синдириб ташкарига сакраб чикди. Мен эса кизим билан ичкарида ,дахшат ичида колдик. Кизим чинкириб йигларди. Мана шу пайт узимни жуда хам ёлгиз сездим. Озрок вакт булса хам бир умрга татигулик булди мен учун бу ёлгизлик.
-- Акажоннн!!!!! Бор овозимда бакирдим.
Акам эса ташкаридан мени чакирарди. Бир бало килиб залнинг синган деразасига чикдим. Акам ташкарида хашаги бор катта от аравани дераза ёнига суриб келди.
-- Куркма сакра...сакрасангчи!!!!
Кизимни махкам кучиб сакрадим. Акам бизни аравадан тушириб олди ва биргаликда дарвоза томон югурдик. Оркамиздан эшикнинг тарака тук этиб очилгани эшитилди. Тезгина дарвозадан чикдикда акам ёпти дарвозани. Бир кули билан кизимни аравачасини хам олиб чиккан экан. Ичига ёпингични тушаб кизчамни ёткиздик.
Аравачани ичида кулдан тукилган шапкачаси ,иштончаси бор экан. Акамни шапкаси уйда колиб кетганлиги учун,кизимни иссик иштончасини бошига кийгизиб куйдим. Тугри кулгили лекин хаво совук эди. Бир томондан куркиш бор эди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 08:54
Ун минутлар жим кетдик.
Оркамизга караб караб кетардик. Бир жойда тухтадик. Бир биримизни кучиб йигладик. Кизчам бир пайт яна уйгонди. Биз йулимизда кетиб борардик. Кор тинмай ёгар,гуёки хозир мени даврим деяётгандек эди. Акамдан:
-- Нимага эшик очилмади,шунга тушунмадим акажон !? - дедим.
-- Сингилжон мен хам тушунмадим. Чунки эшик ташкарисида кулф утказилган экан. Хайрон колдим,ким бизни кулфлаб куйди экан? - деди акам.
Кафе ёнидан утиб кетаётиб,акам уз уртокларини куриб колди. Якинрок бордикда,акам огзаки саломлашиб :
-- Бизни уйга ташлаб кемайсиларми!? - деди уларга.
Улар эса акамнинг бошидаги кизимни иштончасини куриб куливоришди. Уларнинг ичидаги бир олифтароги :
-- Айтмокчи ,кулфланган эшикдан кандай чикдиларинг...?.мен сизларнинг устингиздан хазил килиб кулфлаб куйгандим!- дея бакириб кулган хам эдики. Акам жагини олиб бир мушт ташлади,ерга гурсиллаб йикилди.
-- Кетдик ,пиёда етиб оламиз!- дедиларда кулимдан тортди.
Шу вокеа сабаб хали хам акам уша дусти билан гаплашмайди.
Ота онамизни уйига келиб,эрталабгача ухлолмадик. Тонг отгач акам уртоклари билан уйимизга кетди. Акамнинг айтишича,борганларида уй агдар тунтар булиб ётган экан. Бизни нарсаларимизни ва мебелларимизни олиб уйга кайтишибди.
Уй эгасига калитни топширгани бордик. Акам уй эгасидан:
-- Бу уйда олдин ким яшаган?- деб суради.
Уй бекаси айтдики :
-- Олдин бу уйда чол ва кампир яшашган! Бир кун чол подвалга яъни пол остига тушиб,у ерда улиб колган. Кампири уни кутиб,чикавермагач у хам кирган,нима гаплигидан хабарлашиш учун. Ва у хам уша ерда улган. Уларни факат бир хафта дегандагина топишишган. Уй набирасига колган. Лекин набирасининг шахарда чиройли ,хам шароити яхши уйи булганлиги учун,бу уйни сотиб кетган. Аммо уйни сотиб олганлар орадан икки хафта утгач келиб ,киртиш пичок булиб,аранг пулларини кайтариб олиб кетишган. Сизларга коил колдим бир ойдан хам куп яшадинглар!- деди.
Уй эгасига шунака нафрат ва газаб билан карадимки,у сезди чоги кузларини олиб кочди айбдорлигидан. Чунки огохлантирмадида бизни. Агар билганимизда кучада колсак хам бу ерга кучиб келмасдик...
Эьтиборларингиз учун катта рахмат сизларга азизларим.....деб
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
Оркамизга караб караб кетардик. Бир жойда тухтадик. Бир биримизни кучиб йигладик. Кизчам бир пайт яна уйгонди. Биз йулимизда кетиб борардик. Кор тинмай ёгар,гуёки хозир мени даврим деяётгандек эди. Акамдан:
-- Нимага эшик очилмади,шунга тушунмадим акажон !? - дедим.
-- Сингилжон мен хам тушунмадим. Чунки эшик ташкарисида кулф утказилган экан. Хайрон колдим,ким бизни кулфлаб куйди экан? - деди акам.
Кафе ёнидан утиб кетаётиб,акам уз уртокларини куриб колди. Якинрок бордикда,акам огзаки саломлашиб :
-- Бизни уйга ташлаб кемайсиларми!? - деди уларга.
Улар эса акамнинг бошидаги кизимни иштончасини куриб куливоришди. Уларнинг ичидаги бир олифтароги :
-- Айтмокчи ,кулфланган эшикдан кандай чикдиларинг...?.мен сизларнинг устингиздан хазил килиб кулфлаб куйгандим!- дея бакириб кулган хам эдики. Акам жагини олиб бир мушт ташлади,ерга гурсиллаб йикилди.
-- Кетдик ,пиёда етиб оламиз!- дедиларда кулимдан тортди.
Шу вокеа сабаб хали хам акам уша дусти билан гаплашмайди.
Ота онамизни уйига келиб,эрталабгача ухлолмадик. Тонг отгач акам уртоклари билан уйимизга кетди. Акамнинг айтишича,борганларида уй агдар тунтар булиб ётган экан. Бизни нарсаларимизни ва мебелларимизни олиб уйга кайтишибди.
Уй эгасига калитни топширгани бордик. Акам уй эгасидан:
-- Бу уйда олдин ким яшаган?- деб суради.
Уй бекаси айтдики :
-- Олдин бу уйда чол ва кампир яшашган! Бир кун чол подвалга яъни пол остига тушиб,у ерда улиб колган. Кампири уни кутиб,чикавермагач у хам кирган,нима гаплигидан хабарлашиш учун. Ва у хам уша ерда улган. Уларни факат бир хафта дегандагина топишишган. Уй набирасига колган. Лекин набирасининг шахарда чиройли ,хам шароити яхши уйи булганлиги учун,бу уйни сотиб кетган. Аммо уйни сотиб олганлар орадан икки хафта утгач келиб ,киртиш пичок булиб,аранг пулларини кайтариб олиб кетишган. Сизларга коил колдим бир ойдан хам куп яшадинглар!- деди.
Уй эгасига шунака нафрат ва газаб билан карадимки,у сезди чоги кузларини олиб кочди айбдорлигидан. Чунки огохлантирмадида бизни. Агар билганимизда кучада колсак хам бу ерга кучиб келмасдик...
Эьтиборларингиз учун катта рахмат сизларга азизларим.....деб
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 07:59
‼️‼️‼️‼️ #Maxsus_tavsiya
Анор мевасини истеъмол қилиш ҳомиладор аёл саломатлиги учун қанчалик аҳамиятли?
✍🏻 Шифокор Фаррух Шерназаров:
☑️ Хафақон (гипертония, қон босими ошиши)га чалинган беморлар ҳафтасига 3-4 марта анор истеъмол қилсалар, тез орада қон босими меъёрлашади.
📈 Италиялик ва америкалик олимлар бу сархил меванинг ирсиятга таъсирини ўрганиб чиқдилар.
📉 Маълум бўлишича, ҳомиладор аёллар бу мевани тановул қилсалар, туғилажак болада учраши мумкин бўлган юрак хасталиклари, бош мия нуқсонларининг олди олинар экан.
📊 Меваси орасидаги пардани қуритиб, гиёҳли чойга қўшиб ичиш эса асабларни тинчлантиради, уйқусизликдан халос бўлишга ёрдам бериши ҳам исботланган.
Анор мевасини истеъмол қилиш ҳомиладор аёл саломатлиги учун қанчалик аҳамиятли?
✍🏻 Шифокор Фаррух Шерназаров:
☑️ Хафақон (гипертония, қон босими ошиши)га чалинган беморлар ҳафтасига 3-4 марта анор истеъмол қилсалар, тез орада қон босими меъёрлашади.
📈 Италиялик ва америкалик олимлар бу сархил меванинг ирсиятга таъсирини ўрганиб чиқдилар.
📉 Маълум бўлишича, ҳомиладор аёллар бу мевани тановул қилсалар, туғилажак болада учраши мумкин бўлган юрак хасталиклари, бош мия нуқсонларининг олди олинар экан.
📊 Меваси орасидаги пардани қуритиб, гиёҳли чойга қўшиб ичиш эса асабларни тинчлантиради, уйқусизликдан халос бўлишга ёрдам бериши ҳам исботланган.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 07:59
#ибрат
Вафот этсак, ҳеч нарса қила олмаймиз
Бир бой киши деразадан ташқарига қарадида ахлат ташланадиган қутидан баъзи нарсаларни ажратаётган бир кишини кўриб «Аллоҳга шукрки, фақир эмасман» деди. Фақир кўчада тентираб юрган бир мажнунни кўриб қолди ва «Аллоҳга шукрки, мен мажнун эмасман» деди. Мажнун тез ёрдам машинасини кўриб қолди ва «Аллоҳга шукрки, мен бемор эмасман» деди. Шифохонада бемор вафот этган кимсанинг жасади ёнидан ўта туриб «Аллоҳга шукрки, мен ҳали тирикман» деди.
Фақат маййит Аллоҳ таолога шукр қила олмайди. Бу ҳаётда яшар эканмиз учта жойни зиёрат қилиб туриш керак. Шифохона, қамоқ ва қабристонни. Шифохонага борсангиз саломатликдан кўра чиройлироқ нарса йўқ бўлса керак деб ўйлайсиз. Қамоқхонага борсангиз озодликдан чиройлироқ нарса йўқ деб ўйлайсиз. Қабристонга борсангиз ҳаёт жуда ҳам қадрли нарса эканини англаб етасиз.
Барчамиз бу дунёга ҳеч бир дунё матоҳисиз келдик ва кетаётганимизда дунё матоҳисиз кетамиз. Шу боис Аллоҳ таолонинг ҳузурида тавозе билан туришимиз, ибодатларда бардавом бўлишимиз, қул эканимизни асло унутмаслигимиз лозим.
Аллоҳ таоло Қуръони каримда шундай марҳамат қилади:
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
«Жин ва инсни фақатгина Менга ибодат қилишлари учун яратдим» (Зориёт сураси, 56-оят)
Аллоҳ таоло барчамизни умрнинг қадрига етиб, уни ибодат ила самарали ўтказишимизни насиб этсин.
Интернет маълумотлари асосида Нозимжон Ҳошимжон тайёрлади
☝️🍀ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ ТАРҚАТИНГ!
🕊Бошқаларга ҳам юборинг!
Улашувчи ҳам амал қилганлик савобини олади, Ин Ша Аллоҳ!🇺🇿
Вафот этсак, ҳеч нарса қила олмаймиз
Бир бой киши деразадан ташқарига қарадида ахлат ташланадиган қутидан баъзи нарсаларни ажратаётган бир кишини кўриб «Аллоҳга шукрки, фақир эмасман» деди. Фақир кўчада тентираб юрган бир мажнунни кўриб қолди ва «Аллоҳга шукрки, мен мажнун эмасман» деди. Мажнун тез ёрдам машинасини кўриб қолди ва «Аллоҳга шукрки, мен бемор эмасман» деди. Шифохонада бемор вафот этган кимсанинг жасади ёнидан ўта туриб «Аллоҳга шукрки, мен ҳали тирикман» деди.
Фақат маййит Аллоҳ таолога шукр қила олмайди. Бу ҳаётда яшар эканмиз учта жойни зиёрат қилиб туриш керак. Шифохона, қамоқ ва қабристонни. Шифохонага борсангиз саломатликдан кўра чиройлироқ нарса йўқ бўлса керак деб ўйлайсиз. Қамоқхонага борсангиз озодликдан чиройлироқ нарса йўқ деб ўйлайсиз. Қабристонга борсангиз ҳаёт жуда ҳам қадрли нарса эканини англаб етасиз.
Барчамиз бу дунёга ҳеч бир дунё матоҳисиз келдик ва кетаётганимизда дунё матоҳисиз кетамиз. Шу боис Аллоҳ таолонинг ҳузурида тавозе билан туришимиз, ибодатларда бардавом бўлишимиз, қул эканимизни асло унутмаслигимиз лозим.
Аллоҳ таоло Қуръони каримда шундай марҳамат қилади:
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
«Жин ва инсни фақатгина Менга ибодат қилишлари учун яратдим» (Зориёт сураси, 56-оят)
Аллоҳ таоло барчамизни умрнинг қадрига етиб, уни ибодат ила самарали ўтказишимизни насиб этсин.
Интернет маълумотлари асосида Нозимжон Ҳошимжон тайёрлади
☝️🍀ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ ТАРҚАТИНГ!
🕊Бошқаларга ҳам юборинг!
Улашувчи ҳам амал қилганлик савобини олади, Ин Ша Аллоҳ!🇺🇿
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 07:31
#дуел Озода ва Юлдуз
Озода Нурсаидова: Агар халқ артисти Юлдуз Усмонова мен билан жонли ижро қилиш бўйича беллашганида бу овоз билан халқ артисти бўлиб юрганига уялиб қоларди
Юлдуз Усмонова: "Мен билан жонли ижрода беллашиш сенга ҳеч қачон насиб қилмайди, сабаби сен..😨👇
Озода Нурсаидова: Агар халқ артисти Юлдуз Усмонова мен билан жонли ижро қилиш бўйича беллашганида бу овоз билан халқ артисти бўлиб юрганига уялиб қоларди
Юлдуз Усмонова: "Мен билан жонли ижрода беллашиш сенга ҳеч қачон насиб қилмайди, сабаби сен..😨👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 04:30
БЕШ НАРСАДА АЁЛИНГГИЗГА КЕНГЛИК ҚИЛИНГ!
Имом Аҳмад ибн Ҳанбал роҳимаҳуллоҳ ўғилларига шундай насиҳат қилдилар:
"Беш нарсада аёлингга кенглик қилмасанг, бахтли бўлолмайсан, болам!
🔹Биринчи ва иккинчиси, аёллар эркаланишни ва муҳаббатнинг юзага чиқишини яхши кўришади. Бу борада аёлингга бахиллик қилма. Агар бу мавзуларда бахиллик қилгудек бўлсанг, аёлинг билан орангда тушунмовчиликлар юзага келади ва бир-бирингизга муҳаббатсиз бўлиб қоласиз.
🔹Учинчиси эса, аёллар бир нарсада қаттиқ туриб оладиган эркакларни ёқтирмайдилар. Юмшоқ феълли эркаклардан эса фойдаланадилар. Бу сифатларнинг ҳар бирини фақатгина ўз ўрнида ишлат. Муҳаббатнинг энг адолатлиси шудир. Ҳузур-ҳаловат кўпинча шу билан бўлади.
🔹Тўртинчиси, аёллар ўзлари нимани ёқтирсалар, эрларида ҳам ўша сифатлар бўлишини хоҳлайдилар. Бу сифатлар: ширин сўз, чиройли сурат, тоза кийим ва хушбўй ҳид. Ҳар қандай ҳолатда ҳам буларга қаттиқ аҳамиятли бўл!
🔹Бешинчиси, уй аёлларнинг қироллигидир. У ерда ўзини тахтда ўтирган қироличадек ҳис қилади. Сен унинг қироллиги йиқилишидан ҳазир бўл! Уни бу тахтидан узоқлаштира кўрма! Агар шундай қилсанг, унинг мулкида у билан мужодала қилган (тортишган) бўласан.
🔹Олтинчиси эса, аёл киши ҳам эрини қўлга киритишни, ҳам ўз оиласини қўлдан бой бермасликни хоҳлайдиган нозик қалб эгаси. Унинг бундай хислатини айб санама! Шунга қаттиқ аҳамият бер, уни ўз оиласи ва сенинг орангда танлов қилишга асло мажбур қилма! Акс ҳолда, у оиласи ўрнига сени танласа ҳам, ўзи ғамга ботиб, маҳзун бўлиб қолади".
Абдуллоҳ Раҳим таржимаси
☝️САВОБ УМИДИДА ДЎСТЛАРИНГИЗГА УЛАШИНГ!!! АЛЛОҲ РОЗИ БЎЛСИН!!!
Имом Аҳмад ибн Ҳанбал роҳимаҳуллоҳ ўғилларига шундай насиҳат қилдилар:
"Беш нарсада аёлингга кенглик қилмасанг, бахтли бўлолмайсан, болам!
🔹Биринчи ва иккинчиси, аёллар эркаланишни ва муҳаббатнинг юзага чиқишини яхши кўришади. Бу борада аёлингга бахиллик қилма. Агар бу мавзуларда бахиллик қилгудек бўлсанг, аёлинг билан орангда тушунмовчиликлар юзага келади ва бир-бирингизга муҳаббатсиз бўлиб қоласиз.
🔹Учинчиси эса, аёллар бир нарсада қаттиқ туриб оладиган эркакларни ёқтирмайдилар. Юмшоқ феълли эркаклардан эса фойдаланадилар. Бу сифатларнинг ҳар бирини фақатгина ўз ўрнида ишлат. Муҳаббатнинг энг адолатлиси шудир. Ҳузур-ҳаловат кўпинча шу билан бўлади.
🔹Тўртинчиси, аёллар ўзлари нимани ёқтирсалар, эрларида ҳам ўша сифатлар бўлишини хоҳлайдилар. Бу сифатлар: ширин сўз, чиройли сурат, тоза кийим ва хушбўй ҳид. Ҳар қандай ҳолатда ҳам буларга қаттиқ аҳамиятли бўл!
🔹Бешинчиси, уй аёлларнинг қироллигидир. У ерда ўзини тахтда ўтирган қироличадек ҳис қилади. Сен унинг қироллиги йиқилишидан ҳазир бўл! Уни бу тахтидан узоқлаштира кўрма! Агар шундай қилсанг, унинг мулкида у билан мужодала қилган (тортишган) бўласан.
🔹Олтинчиси эса, аёл киши ҳам эрини қўлга киритишни, ҳам ўз оиласини қўлдан бой бермасликни хоҳлайдиган нозик қалб эгаси. Унинг бундай хислатини айб санама! Шунга қаттиқ аҳамият бер, уни ўз оиласи ва сенинг орангда танлов қилишга асло мажбур қилма! Акс ҳолда, у оиласи ўрнига сени танласа ҳам, ўзи ғамга ботиб, маҳзун бўлиб қолади".
Абдуллоҳ Раҳим таржимаси
☝️САВОБ УМИДИДА ДЎСТЛАРИНГИЗГА УЛАШИНГ!!! АЛЛОҲ РОЗИ БЎЛСИН!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 04:30
#психологдан_ривоят
Бир одамнинг тўртта ўғли бор эди.
Шошилиб қарор чиқармаслик борасида ҳаётий дарс ўргатиш учун уларни бирин кетин узоқ далада жойлашган катта дарахтни кўриб келишга юборди.
Тўнғич ўғил қиш фаслида, иккинчиси баҳорда, учинчи ўғил ёзда, кенжа эса кузда борди.
Барчалари дарахтни кўриб келишгач, оталари улардан: “Қани, ҳар бирингиз кўрган дарахтингизни бирма-бир шарҳлаб берингчи” деди.
Тўнғич ўғил “Дарахт жуда ҳунук ва қуриган экан”, деди.
Кейингиси “Дарахт ям-яшил баргли экан” деди.
Учинчиси “Дарахт хушбўй гуллар билан қопланган экан” деди.
Кенжа ўғил эса “Дарахтнинг мевалари кўп экан” деди.
Буларни эшитган ота “Ҳар бирингиз тўғри гапирдингиз.
Чунки сизлар турли фаслларда бордингиз.
Aммо шуни билингларки, битта дарахтга бир фаслнинг ўзи билан ҳукм чиқармаслик керак.
Aгар қишдаги кўринишига ишониб, “Дарахт фақат қуруқ” десангиз, унинг баҳордаги яшиллигини, ёздаги гўзаллигини, куздаги ширин меваларини инкор қилган бўлиб қоласиз.
Худди шунингдек, инсонни ҳам бир вазиятда кўриб ҳукм чиқаришга шошилманглар.
Уни ҳар томонлама, ҳар вазиятда ўрганиб чиқиб, кейин хулоса чиқаринглар”, - деди.
Бир одамнинг тўртта ўғли бор эди.
Шошилиб қарор чиқармаслик борасида ҳаётий дарс ўргатиш учун уларни бирин кетин узоқ далада жойлашган катта дарахтни кўриб келишга юборди.
Тўнғич ўғил қиш фаслида, иккинчиси баҳорда, учинчи ўғил ёзда, кенжа эса кузда борди.
Барчалари дарахтни кўриб келишгач, оталари улардан: “Қани, ҳар бирингиз кўрган дарахтингизни бирма-бир шарҳлаб берингчи” деди.
Тўнғич ўғил “Дарахт жуда ҳунук ва қуриган экан”, деди.
Кейингиси “Дарахт ям-яшил баргли экан” деди.
Учинчиси “Дарахт хушбўй гуллар билан қопланган экан” деди.
Кенжа ўғил эса “Дарахтнинг мевалари кўп экан” деди.
Буларни эшитган ота “Ҳар бирингиз тўғри гапирдингиз.
Чунки сизлар турли фаслларда бордингиз.
Aммо шуни билингларки, битта дарахтга бир фаслнинг ўзи билан ҳукм чиқармаслик керак.
Aгар қишдаги кўринишига ишониб, “Дарахт фақат қуруқ” десангиз, унинг баҳордаги яшиллигини, ёздаги гўзаллигини, куздаги ширин меваларини инкор қилган бўлиб қоласиз.
Худди шунингдек, инсонни ҳам бир вазиятда кўриб ҳукм чиқаришга шошилманглар.
Уни ҳар томонлама, ҳар вазиятда ўрганиб чиқиб, кейин хулоса чиқаринглар”, - деди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 04:00
😒Sochlaringiz Siyrak va Sekin ósadimi😕 Bu Muammoga yechim topdik😳
😱Sochlarni Tez Fursatda Uy sharoitida 😍 Ishonilmas darajada o'stirish.
💃Kipriklarni quyiqlashtirish Tez óstirish☺️
Retsepni óqing va sinab koring😨👇😁
https://t.me/+DmYm4sVgB_ZhMTRi
😱Sochlarni Tez Fursatda Uy sharoitida 😍 Ishonilmas darajada o'stirish.
💃Kipriklarni quyiqlashtirish Tez óstirish☺️
Retsepni óqing va sinab koring😨👇😁
https://t.me/+DmYm4sVgB_ZhMTRi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
11 Nov, 03:59
#ибрат
Аллоҳнинг қуйидаги мўъжизаларини биласизми?
60 000 км
Инсон танасида мавжуд бўлишига қарамай, микроскоп воситаси билангина кўринадиган майда томирларнинг узунлиги (тахминан) 60 000 км. дир.
500 миллиард
Ҳар йили ўсимликлар атмосферага чиқараётган кислороднинг оғирлиги – (тахминан) 500 миллиард тоннадир.
260-400 миллиард
Инсон танаси бир кунда (тахминан) 260-400 миллиардча қон ҳужайралари ишлаб чиқаради.
227 миллион
Юрагимиз ҳаётимиз давомида 227 миллион литр қон ҳайдайди.
109 та
Табиатда мавжуд бўлган 109 турдаги атомларнинг фарқли шакл ва миқдорда бир орага келиши натижасида Ер юзида ҳайратомуз, турфа моддалар вужудга келган.
50 миллион
Бурунда «nasal epitelyum» деб аталган зар воситасида турли ҳидларни сезасиз. Бу зарда 50 миллионга яқин асаб (нерв) ҳужайралари бордир.
6 та
Кўз атрофида олтита мускул бўлиб, улар кўзнинг ўнгга ва чапга, юқорига ва пастга ва бошқа ҳаракатлар қилишига ёрдамчи бўладилар.
96 500 км
Қондаги ҳужайралар танадаги қон миқдорининг ярмини ташкил қилишларига қарамай, ён-ёнига тизилсалар 96 500 км лик чизиқчани ҳосил қиладилар. Бу – Ер юзининг сиртини икки марта айланиб чиқиш, демакдир.
3 500 дан ортиқ фермент
Инсон ҳужайрасида 3 500 дан ортиқ ферментлар бўлиб, буларнинг бир нечасининг кам бўлиши ҳужайра ичидаги фаолиятнинг бузилишига олиб келади. Бунинг оқибатида ҳужайралар парчаланади, яъни, ўлади.
100 000 км
Инсон танасидаги томирларнинг жами 100 000 км дан кўпдир. Бир инсондаги томирларнинг учларини бирлаштирилса Ер юзини икки ярим марта айланиб чиқа оладиган даражада узун бўлади.
23 040 марта
Биз бир кунда (тахминан) 23 040 марта нафас оламиз.
200 та
Етук инсон бошининг бир квадрат сантиметрида 200 та соч илдизи бордир.
900 мужаллад
Агар ДНК даги маълумотларни бирон қоғозга туширмоқчи бўлсангиз, ҳар бири (тахминан) 500 саҳифадан иборат 900 мужаллад китобдан иборат каттагина кутубхона пайдо бўларди.
"Батаҳқиқ, Биз инсонни энг яхши суратда яратдик" (Тийн сураси, 4 оят).
Аллоҳнинг қуйидаги мўъжизаларини биласизми?
60 000 км
Инсон танасида мавжуд бўлишига қарамай, микроскоп воситаси билангина кўринадиган майда томирларнинг узунлиги (тахминан) 60 000 км. дир.
500 миллиард
Ҳар йили ўсимликлар атмосферага чиқараётган кислороднинг оғирлиги – (тахминан) 500 миллиард тоннадир.
260-400 миллиард
Инсон танаси бир кунда (тахминан) 260-400 миллиардча қон ҳужайралари ишлаб чиқаради.
227 миллион
Юрагимиз ҳаётимиз давомида 227 миллион литр қон ҳайдайди.
109 та
Табиатда мавжуд бўлган 109 турдаги атомларнинг фарқли шакл ва миқдорда бир орага келиши натижасида Ер юзида ҳайратомуз, турфа моддалар вужудга келган.
50 миллион
Бурунда «nasal epitelyum» деб аталган зар воситасида турли ҳидларни сезасиз. Бу зарда 50 миллионга яқин асаб (нерв) ҳужайралари бордир.
6 та
Кўз атрофида олтита мускул бўлиб, улар кўзнинг ўнгга ва чапга, юқорига ва пастга ва бошқа ҳаракатлар қилишига ёрдамчи бўладилар.
96 500 км
Қондаги ҳужайралар танадаги қон миқдорининг ярмини ташкил қилишларига қарамай, ён-ёнига тизилсалар 96 500 км лик чизиқчани ҳосил қиладилар. Бу – Ер юзининг сиртини икки марта айланиб чиқиш, демакдир.
3 500 дан ортиқ фермент
Инсон ҳужайрасида 3 500 дан ортиқ ферментлар бўлиб, буларнинг бир нечасининг кам бўлиши ҳужайра ичидаги фаолиятнинг бузилишига олиб келади. Бунинг оқибатида ҳужайралар парчаланади, яъни, ўлади.
100 000 км
Инсон танасидаги томирларнинг жами 100 000 км дан кўпдир. Бир инсондаги томирларнинг учларини бирлаштирилса Ер юзини икки ярим марта айланиб чиқа оладиган даражада узун бўлади.
23 040 марта
Биз бир кунда (тахминан) 23 040 марта нафас оламиз.
200 та
Етук инсон бошининг бир квадрат сантиметрида 200 та соч илдизи бордир.
900 мужаллад
Агар ДНК даги маълумотларни бирон қоғозга туширмоқчи бўлсангиз, ҳар бири (тахминан) 500 саҳифадан иборат 900 мужаллад китобдан иборат каттагина кутубхона пайдо бўларди.
"Батаҳқиқ, Биз инсонни энг яхши суратда яратдик" (Тийн сураси, 4 оят).
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Oct, 04:30
Кўзимми очган қизалоқ.
(ибратли ва таъсирли хикоя)
Уст-боши юпунгина икки бола — бир қиз, бир ўғил дўконим олдидан ўтиб кетаётганди. Кун салқин бўлишига қарамай, иккови ҳам юпқа кийинган, қизнинг оёғидаги шиппак йиртилиб кетган эди. Улар ҳақида кўчанинг тиланчи болалари деган хаёлга бордим. Эшикдан чиқиб, қаҳр-ғазаб билан:
Бу ерда нима қилиб юрибсизлар?! Кимнинг боласисизлар? Қани бу ёққа кел-чи!- дедим.
Қиз қўрқиб кетди, чоғи ёнидаги боланинг қўлидан маҳкам тутиб олганча:
Биз ёмон болалар эмасмиз. Шу кўчада бир ишхона бор. Онам ўша ерда фаррошлик қиладилар. Кечгача ҳамма хоналарни тозалаб, ҳовлини супурадилар. Онам кечга ёлғиз қолмасликлари учун укам билан уларнинг олдиларига бораётгандик…
Кўнглим бузилиб, ҳозирги важоҳатимдан уялган бўлсам-да, сир бой бермай уларни дўконга чақирдим:
Ҳали кеч тушишига анча бор, қани бу ерга келинглар-чи!
Болалар қўрқа-писа дўконга киришди. Пештахта ортидаги стол-стулчага таклиф қилдим. Улар онасига бирор ёмонлик қилишим мумкинлигидан қаттиқ қўрқишганди, чамамда, айтганимга индамай бўйсунишарди.
Уйларинг бу томонга яқинми?
Ҳа,- қизча хайрихоҳлигимни сезди чоғи, сал ўзини эркинроқ қўйиб жавоб бера бошлади.
Ҳу, анави кўриниб турган мактабнинг орқасидаги кўп қаватли уйларда яшаймиз. Биз ўша мактабда ўқиймиз. Онам мактабимизда ҳам фаррош бўлиб ишлайдилар.
Бу бола укангми?
- Қизча ҳам, бола ҳам бирданига бош қимирлатиб тасдиқ ишорасини берди.
Отанг нима иш қиладилар?
Негадир бу саволимдан қизча ҳам бола ҳам маъюс тортиб, бошини эгиб олди:
Отам… Улар ҳеч қаерда ишламайдилар… Ишлолмайдилар. Отам бетоблар. Россияга ишлагани кетгандилар. Ўша ерда баланд бинодан йиқилиб тушганлар. Умуртқалари синган…
Худо шифо берсин. Худо хоҳласа, отанг тузалиб кетади, – Уларга таскин беришга бердиму, иккалови ҳам бу гапимдан баттарроқ тушкунликка тушганини сезиб қолдим.
Дўхтирлар уч ойлик умри қолган, дейишибди. Онам бувимларга айтиб йиғлаётганларини эшитиб қолгандим.— Қизча катталардек мулоҳаза билан гапирди.
— Майли, амаки, биз энди кетсак бўладими? Кеч тушиб қолди, онамга “боряпмиз” деб қўнғироқ қилганимизга анча бўлди…
Афтидан улар “бу одам бизни қўйиб юбормайди”, деб қўрқаётган эди. Болалар ширинликлар, дўкондаги егуликларга кўз остидан қараб қўйишганини сезиб тургандим. Шунинг учун уларни меҳмон қилишни хоҳладим. Қаҳва қайнатгичда сут қайнатиб, какао қўшдим. Сўнг тақсимчада печенье билан олдиларига қўйдим. Бола какаони ичиб, печеньедан еди, қизча эса фақат какао ичди холос.
Сен печеньени ёқтирмайсанми? Унда ёнғоқли пирожний бера қолай?- дедим қизчага.
Йўқ, шунга ҳам катта раҳмат… Фақат бу печеньеларни онамга олиб бормоқчи эдим, агар рухсат берсангиз,— қизча катта-катта кўзларини илтижоли тикиб, ёлворгандек сўради.
— Онам биз учун дам олмай ишлайдилар, лекин ҳеч қачон ўзлари бир яхши нарса олиб емайдилар. Отам-ку касал ётибдилар, онам ҳам касал бўлиб қолсалар биз нима қиламиз?
Мен болалигимдан ҳеч қачон муҳтожлик кўрмай ўсгандим.
Бола бўлиб бирор нимага зориққанимни ҳам эслолмайман.
Нарса-буюм, егуликларку майли, мен ҳатто одам қадрини ҳам билмас эканман. Ота-онам омонат, бугун уларнинг дийдорига тўйиб қолай,
эртага армонда қолмаслигим учун, бугун уларнинг кўнглини топай деб ҳеч ўйламаган эканман.
Қизалоқ икки дона печеньени онасига илинганини, унинг бетоб бўлиб қолишидан хавотирдалигини айтиб мен ғофилни ғафлат уйқусидан туртиб уйғотганди. Йиғлаб юбормаслик учун кўзларимни яширдим.
Сен печеньенгни егин. Мен онанг ва отанг учун алоҳида бераман. Уларга менинг саломимни айтгин, отанг албатта тузалиб кетсин,- дедим.
Елим халтага ширинликлардан, конфет-шоколадлардан, гуруч, макаронлардан солдим. Халтани қўлига тутқазгандим, қизча яна бир ғалати гап қилди:
Амаки, сиз бизга бераётган бу нарсаларингизга розимисиз?
Ҳа, албатта рози бўлиб, чин кўнгилдан беряпман. Сизлар яхши бола экансизлар. Онангга менинг раҳматимни айтгин.
Онам бизга “Норозилик нарса буюрмайди, бозордан бир нарса харид қилсангиз ҳам розилигини сўранглар” дейдилар-да, шунга сўрагандим,- деди қизча қўлидаги
Халтага қайта-қайта қараганча.
Сиз боймисиз?
— Боядан бери гапга қўшилмай турган болакай бирдан сўради.
(ибратли ва таъсирли хикоя)
Уст-боши юпунгина икки бола — бир қиз, бир ўғил дўконим олдидан ўтиб кетаётганди. Кун салқин бўлишига қарамай, иккови ҳам юпқа кийинган, қизнинг оёғидаги шиппак йиртилиб кетган эди. Улар ҳақида кўчанинг тиланчи болалари деган хаёлга бордим. Эшикдан чиқиб, қаҳр-ғазаб билан:
Бу ерда нима қилиб юрибсизлар?! Кимнинг боласисизлар? Қани бу ёққа кел-чи!- дедим.
Қиз қўрқиб кетди, чоғи ёнидаги боланинг қўлидан маҳкам тутиб олганча:
Биз ёмон болалар эмасмиз. Шу кўчада бир ишхона бор. Онам ўша ерда фаррошлик қиладилар. Кечгача ҳамма хоналарни тозалаб, ҳовлини супурадилар. Онам кечга ёлғиз қолмасликлари учун укам билан уларнинг олдиларига бораётгандик…
Кўнглим бузилиб, ҳозирги важоҳатимдан уялган бўлсам-да, сир бой бермай уларни дўконга чақирдим:
Ҳали кеч тушишига анча бор, қани бу ерга келинглар-чи!
Болалар қўрқа-писа дўконга киришди. Пештахта ортидаги стол-стулчага таклиф қилдим. Улар онасига бирор ёмонлик қилишим мумкинлигидан қаттиқ қўрқишганди, чамамда, айтганимга индамай бўйсунишарди.
Уйларинг бу томонга яқинми?
Ҳа,- қизча хайрихоҳлигимни сезди чоғи, сал ўзини эркинроқ қўйиб жавоб бера бошлади.
Ҳу, анави кўриниб турган мактабнинг орқасидаги кўп қаватли уйларда яшаймиз. Биз ўша мактабда ўқиймиз. Онам мактабимизда ҳам фаррош бўлиб ишлайдилар.
Бу бола укангми?
- Қизча ҳам, бола ҳам бирданига бош қимирлатиб тасдиқ ишорасини берди.
Отанг нима иш қиладилар?
Негадир бу саволимдан қизча ҳам бола ҳам маъюс тортиб, бошини эгиб олди:
Отам… Улар ҳеч қаерда ишламайдилар… Ишлолмайдилар. Отам бетоблар. Россияга ишлагани кетгандилар. Ўша ерда баланд бинодан йиқилиб тушганлар. Умуртқалари синган…
Худо шифо берсин. Худо хоҳласа, отанг тузалиб кетади, – Уларга таскин беришга бердиму, иккалови ҳам бу гапимдан баттарроқ тушкунликка тушганини сезиб қолдим.
Дўхтирлар уч ойлик умри қолган, дейишибди. Онам бувимларга айтиб йиғлаётганларини эшитиб қолгандим.— Қизча катталардек мулоҳаза билан гапирди.
— Майли, амаки, биз энди кетсак бўладими? Кеч тушиб қолди, онамга “боряпмиз” деб қўнғироқ қилганимизга анча бўлди…
Афтидан улар “бу одам бизни қўйиб юбормайди”, деб қўрқаётган эди. Болалар ширинликлар, дўкондаги егуликларга кўз остидан қараб қўйишганини сезиб тургандим. Шунинг учун уларни меҳмон қилишни хоҳладим. Қаҳва қайнатгичда сут қайнатиб, какао қўшдим. Сўнг тақсимчада печенье билан олдиларига қўйдим. Бола какаони ичиб, печеньедан еди, қизча эса фақат какао ичди холос.
Сен печеньени ёқтирмайсанми? Унда ёнғоқли пирожний бера қолай?- дедим қизчага.
Йўқ, шунга ҳам катта раҳмат… Фақат бу печеньеларни онамга олиб бормоқчи эдим, агар рухсат берсангиз,— қизча катта-катта кўзларини илтижоли тикиб, ёлворгандек сўради.
— Онам биз учун дам олмай ишлайдилар, лекин ҳеч қачон ўзлари бир яхши нарса олиб емайдилар. Отам-ку касал ётибдилар, онам ҳам касал бўлиб қолсалар биз нима қиламиз?
Мен болалигимдан ҳеч қачон муҳтожлик кўрмай ўсгандим.
Бола бўлиб бирор нимага зориққанимни ҳам эслолмайман.
Нарса-буюм, егуликларку майли, мен ҳатто одам қадрини ҳам билмас эканман. Ота-онам омонат, бугун уларнинг дийдорига тўйиб қолай,
эртага армонда қолмаслигим учун, бугун уларнинг кўнглини топай деб ҳеч ўйламаган эканман.
Қизалоқ икки дона печеньени онасига илинганини, унинг бетоб бўлиб қолишидан хавотирдалигини айтиб мен ғофилни ғафлат уйқусидан туртиб уйғотганди. Йиғлаб юбормаслик учун кўзларимни яширдим.
Сен печеньенгни егин. Мен онанг ва отанг учун алоҳида бераман. Уларга менинг саломимни айтгин, отанг албатта тузалиб кетсин,- дедим.
Елим халтага ширинликлардан, конфет-шоколадлардан, гуруч, макаронлардан солдим. Халтани қўлига тутқазгандим, қизча яна бир ғалати гап қилди:
Амаки, сиз бизга бераётган бу нарсаларингизга розимисиз?
Ҳа, албатта рози бўлиб, чин кўнгилдан беряпман. Сизлар яхши бола экансизлар. Онангга менинг раҳматимни айтгин.
Онам бизга “Норозилик нарса буюрмайди, бозордан бир нарса харид қилсангиз ҳам розилигини сўранглар” дейдилар-да, шунга сўрагандим,- деди қизча қўлидаги
Халтага қайта-қайта қараганча.
Сиз боймисиз?
— Боядан бери гапга қўшилмай турган болакай бирдан сўради.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Oct, 04:00
😍Er uyiga kelsa, kechki ovqat dasturxoni tuzalgan.
Oʻrtada sham yonib turibdi🙈
Er:
— Ha onajonisi, bu romantika nimani belgisi? - desa, xotini:💋🙊
🙊🫠Davomi🤭👇
Oʻrtada sham yonib turibdi🙈
Er:
— Ha onajonisi, bu romantika nimani belgisi? - desa, xotini:💋🙊
🙊🫠Davomi🤭👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Oct, 03:59
Шайх Муҳаммад Ротиб Нобулсий шундай дейдилар:
"Мен сизларга бир таклиф айтмоқчиман, ўзим буни ҳар куни бомдод намозидан кейин айтиб чиқаман. Улар қуйидагилар:
1. "Астағфируллоҳал ъазийм ва атубу илайҳ" - 100 марта.
2. "Аллооҳумма солли ъалаа саййидинаа Муҳаммадив-ва ъалаа аалиҳи ва соҳбиҳии ва саллим" - 100 марта.
3. "Субҳааналлооҳи валҳамдулиллааҳи ва лаа илааҳа иллаллооҳу валлооҳу акбар" - 100 марта.
4. "Субҳааналлооҳи ва биҳамдиҳии, субҳааналлооҳил ъазиийм" - 100 марта.
5. "Лаа ҳавла валаа қуввата иллаа биллааҳи" - 100 марта.
6. "Ҳасбияллооҳу ва ниъмал вакиийл" - 100 марта.
Бу зикрларни айтишга тахминан 20 дақиқа ёки ундан бироз кўпроқ вақт кетади холос. Агар сиз бу зикрларни айтсангиз, Аллоҳ сизга Ўз мададини беради.
☝️САВОБ УМИДИДА ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!! АЛЛОҲ РОЗИ БЎЛСИН!
@Ayollarga_maruzalar
"Мен сизларга бир таклиф айтмоқчиман, ўзим буни ҳар куни бомдод намозидан кейин айтиб чиқаман. Улар қуйидагилар:
1. "Астағфируллоҳал ъазийм ва атубу илайҳ" - 100 марта.
2. "Аллооҳумма солли ъалаа саййидинаа Муҳаммадив-ва ъалаа аалиҳи ва соҳбиҳии ва саллим" - 100 марта.
3. "Субҳааналлооҳи валҳамдулиллааҳи ва лаа илааҳа иллаллооҳу валлооҳу акбар" - 100 марта.
4. "Субҳааналлооҳи ва биҳамдиҳии, субҳааналлооҳил ъазиийм" - 100 марта.
5. "Лаа ҳавла валаа қуввата иллаа биллааҳи" - 100 марта.
6. "Ҳасбияллооҳу ва ниъмал вакиийл" - 100 марта.
Бу зикрларни айтишга тахминан 20 дақиқа ёки ундан бироз кўпроқ вақт кетади холос. Агар сиз бу зикрларни айтсангиз, Аллоҳ сизга Ўз мададини беради.
☝️САВОБ УМИДИДА ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!! АЛЛОҲ РОЗИ БЎЛСИН!
@Ayollarga_maruzalar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Oct, 03:59
Пайғамбар алайҳиссалом суюкли қизлари Фотимаи Заҳрони турмушга бергач, уни ҳазрати Али хонадонига кузатаётганларида, бундай насиҳат қилганлар:
«Қизим, ўзингни ҳамиша озода тут, Роббингни зикр қил ва вужудингни сув билан покла. Эринг сенга боққанда хурсанд бўлсин. Кўзларингга сурма қўй, чунки у аёлларга зийнатдир. Бошингга зайтун мойидан сурт, чунки зайтун мойи суртган аёлга шайтон яқинлашмайди.
Эй Фотима, эринг сенга қараганида, кўзларингни юмма, токи муҳаббатинг кучайсин. Эринг бошқа тарафга қараган пайтда унинг юзига боқ, бу билан бир ой рўза тутганлик савобини оласан.
Эй Фотима, эрингнинг камчиликларини, айбини бировга айтма, бундай қилсанг, Аллоҳнинг, Пайғамбарнинг, фаришталарнинг ва эрингнинг нафратига учрайсан. Сен уй юмушларини бажар, эринг эса уйдан ташқаридаги ишларни қилсин. Эй Фотима, бу ўгитларни менга Жаброил сўзлади».
«Бахтиёр оила» китобидан.
@ayollarga_maruzalar
«Қизим, ўзингни ҳамиша озода тут, Роббингни зикр қил ва вужудингни сув билан покла. Эринг сенга боққанда хурсанд бўлсин. Кўзларингга сурма қўй, чунки у аёлларга зийнатдир. Бошингга зайтун мойидан сурт, чунки зайтун мойи суртган аёлга шайтон яқинлашмайди.
Эй Фотима, эринг сенга қараганида, кўзларингни юмма, токи муҳаббатинг кучайсин. Эринг бошқа тарафга қараган пайтда унинг юзига боқ, бу билан бир ой рўза тутганлик савобини оласан.
Эй Фотима, эрингнинг камчиликларини, айбини бировга айтма, бундай қилсанг, Аллоҳнинг, Пайғамбарнинг, фаришталарнинг ва эрингнинг нафратига учрайсан. Сен уй юмушларини бажар, эринг эса уйдан ташқаридаги ишларни қилсин. Эй Фотима, бу ўгитларни менга Жаброил сўзлади».
«Бахтиёр оила» китобидан.
@ayollarga_maruzalar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Oct, 03:30
#ТЕЗКОР #ШОК
Тиззамдаги оғриқлардан 3 кундаёқ халос бўлдим!
2 йилдан бери Артрит касаллиги азоблаб келар эди. Бормаган докторим қолмади, беҳуда кўп пул сарфладим. Лекин...
Қўшним тавсия қилган шу гиёҳ орқали касалликдан уй шароитида бутунлай халос бўлдим.
Бу гиёҳдан одамлар қандай даво топаётганини ўзингиз кўринг👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
(Хозироқ кўк ёзув устига босинг ва бепул китобга эга бўлинг)
Тиззамдаги оғриқлардан 3 кундаёқ халос бўлдим!
2 йилдан бери Артрит касаллиги азоблаб келар эди. Бормаган докторим қолмади, беҳуда кўп пул сарфладим. Лекин...
Қўшним тавсия қилган шу гиёҳ орқали касалликдан уй шароитида бутунлай халос бўлдим.
Бу гиёҳдан одамлар қандай даво топаётганини ўзингиз кўринг👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil-u
(Хозироқ кўк ёзув устига босинг ва бепул китобга эга бўлинг)
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Oct, 03:00
❗️❗️Ўғилларга сиғинишни бас қилинг
Шарқда ўғилларга сиғиниш бугунги кунда ҳам кузатилмоқда. Баъзи одамлар ўғилни меросхўр сифатида қабул қилиб, у нафақат кексаликда ота-оналарга қарашади, балки насл давомчиси деб ҳам айнан ўғил туғилишини исташади. Ўғилларга сиғиниш қандай намоён бўлади?
Жинсига кўра ҳомилани олиб ташлаш
БМТ анчадан бери Осиё қитъасида аёллар етишмаслиги муаммосини кўтармоқда. Бирлашган Миллатлар Ташкилотининг Аҳолишунослик жамғармаси маълумотларига кўра, Жанубий, Жануби-Шарқий ва Марказий Осиёда камида 170 миллион аёл етишмаяпти. Дунёнинг бу қисмида яшовчилар анъанавий равишда ўғил кўришни афзал кўришади.
Бунга ҳомилани жинсига қараб олиб ташлаш амалиёти сабабдир ва бу жинсий камситишнинг жирканч шаклидир. Боланинг жинсини аниқлаш мумкин бўлиш имконияти пайдо бўлганидан бери баъзи ота-оналар исталмаган қизлардан халос бўлишади. Шунингдек, эркак хотинни ўғил туққунича туғишга мажбур қилиши мумкин. Шу билан бирга, ҳеч ким аёлнинг хоҳиши ва соғлиғи-ю, чексиз туғилишлар унинг ҳолатида қандай акс этиши ҳақида қайғурмайди.
Аёл ўғил туғиб бермаса, эркак ўғил кўриш мақсадида “иккинчи”сига уйланиб олиши мумкиню Ва бу ҳолатда “ўғил туғиб бера олмаган” аёл айбдор бўлади, ваҳоланки, боланинг жинси учун фақат ва фақат эркак масъул.
Боланинг жинси генетик даражада аниқланади. Бундан ташқари, айнан эркак қайси жинсли бола туғилиши учун жавобгар бўлади. Лекин эркак ўзи бу жараённи бошқара олмайди. Ҳар бир инсонда маълум бир хромосома тўплами мавжуд бўлиб, у боланинг жинси учун жавобгардир – ҳаммаси бўлиб 23 жуфт хромосома. 22 та хромосома аёллар ва эркакларда бир хил. Аммо 23-чиси фарқланади. Генетика бўйича аёллардаги тўплам ХХ, эркакларда эса ХY билан белгиланади. Тухумдон ўзида фақат Х хромосомасини сақлайди.
Эркак уруғ ҳужайраси Х ва Y хромосомаларини ўзида сақлаши мумкин. Агар уруғлантириш пайтида иккита Х учрашса, қиз фарзанд, Х ва Y учрашса, ўғил фарзанд туғилади. Эҳтимоллик 1: 1 га тенг.
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
@Ayollarga_maruzalar
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
Шарқда ўғилларга сиғиниш бугунги кунда ҳам кузатилмоқда. Баъзи одамлар ўғилни меросхўр сифатида қабул қилиб, у нафақат кексаликда ота-оналарга қарашади, балки насл давомчиси деб ҳам айнан ўғил туғилишини исташади. Ўғилларга сиғиниш қандай намоён бўлади?
Жинсига кўра ҳомилани олиб ташлаш
БМТ анчадан бери Осиё қитъасида аёллар етишмаслиги муаммосини кўтармоқда. Бирлашган Миллатлар Ташкилотининг Аҳолишунослик жамғармаси маълумотларига кўра, Жанубий, Жануби-Шарқий ва Марказий Осиёда камида 170 миллион аёл етишмаяпти. Дунёнинг бу қисмида яшовчилар анъанавий равишда ўғил кўришни афзал кўришади.
Бунга ҳомилани жинсига қараб олиб ташлаш амалиёти сабабдир ва бу жинсий камситишнинг жирканч шаклидир. Боланинг жинсини аниқлаш мумкин бўлиш имконияти пайдо бўлганидан бери баъзи ота-оналар исталмаган қизлардан халос бўлишади. Шунингдек, эркак хотинни ўғил туққунича туғишга мажбур қилиши мумкин. Шу билан бирга, ҳеч ким аёлнинг хоҳиши ва соғлиғи-ю, чексиз туғилишлар унинг ҳолатида қандай акс этиши ҳақида қайғурмайди.
Аёл ўғил туғиб бермаса, эркак ўғил кўриш мақсадида “иккинчи”сига уйланиб олиши мумкиню Ва бу ҳолатда “ўғил туғиб бера олмаган” аёл айбдор бўлади, ваҳоланки, боланинг жинси учун фақат ва фақат эркак масъул.
Боланинг жинси генетик даражада аниқланади. Бундан ташқари, айнан эркак қайси жинсли бола туғилиши учун жавобгар бўлади. Лекин эркак ўзи бу жараённи бошқара олмайди. Ҳар бир инсонда маълум бир хромосома тўплами мавжуд бўлиб, у боланинг жинси учун жавобгардир – ҳаммаси бўлиб 23 жуфт хромосома. 22 та хромосома аёллар ва эркакларда бир хил. Аммо 23-чиси фарқланади. Генетика бўйича аёллардаги тўплам ХХ, эркакларда эса ХY билан белгиланади. Тухумдон ўзида фақат Х хромосомасини сақлайди.
Эркак уруғ ҳужайраси Х ва Y хромосомаларини ўзида сақлаши мумкин. Агар уруғлантириш пайтида иккита Х учрашса, қиз фарзанд, Х ва Y учрашса, ўғил фарзанд туғилади. Эҳтимоллик 1: 1 га тенг.
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
@Ayollarga_maruzalar
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
30 Oct, 02:30
🦄Bitta kapalakni tanlang!🦄
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🦋 4⃣🦋
2⃣ 🦋 5⃣🦋
3⃣ 🦋 6⃣🦋
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🦋 4⃣🦋
2⃣ 🦋 5⃣🦋
3⃣ 🦋 6⃣🦋
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 15:59
ИЛК НАМОЗ, ИЛК САЖДА (Ибратли ҳикоя)
Бу ҳикоя АҚШдаги Канзас университети математика ўқитувчиси, профессор Жефри Лангнинг “Мен мусулмон бўлган кун” номли китобидан олинди. Унда профессор Ислом динини қабул қилгач, биринчи ўқиган намози ҳақида ёзади:
“Мусулмон бўлган куним масжид имоми менга намоз ўқиш тартиб қоидалари ҳақидаги китобча ҳадя қилди. Буни кўрган баъзи мусулмон ўқувчилар: “Нафсингизга оғир келадиган ишларда шошилманг, секин-аста ўрганиб оласиз” дейишди. Мен эса ҳайрон бўлдим: намоз ўқиш шунчалик қийин ишми? Шу ўй билан бир нарсага қарор қилдим – беш вақт намозни ўрганиб, бугунданоқ ўқишга киришаман!
Ўша куни ним қоронғи хонамда ўтириб олиб, китобчадаги суратларни, дуоларни ўқиб чиқдим, намоздаги амалларни ўзлаштиришга, сураларнинг арабча ўқилиши билан бирга инглизча маъноларини тушунишга ҳаракат қилдим. Намозга тайёр эканимга ишонч ҳосил қилганимда тун яримлаб қолганди. Демак, хуфтон намозидан бошлайман. Таҳорат олиш учун ювиниш хонасига кирдим, китобга қараб тартиб бўйича шошилмай таҳорат олдим.
Бу ҳикоя АҚШдаги Канзас университети математика ўқитувчиси, профессор Жефри Лангнинг “Мен мусулмон бўлган кун” номли китобидан олинди. Унда профессор Ислом динини қабул қилгач, биринчи ўқиган намози ҳақида ёзади:
“Мусулмон бўлган куним масжид имоми менга намоз ўқиш тартиб қоидалари ҳақидаги китобча ҳадя қилди. Буни кўрган баъзи мусулмон ўқувчилар: “Нафсингизга оғир келадиган ишларда шошилманг, секин-аста ўрганиб оласиз” дейишди. Мен эса ҳайрон бўлдим: намоз ўқиш шунчалик қийин ишми? Шу ўй билан бир нарсага қарор қилдим – беш вақт намозни ўрганиб, бугунданоқ ўқишга киришаман!
Ўша куни ним қоронғи хонамда ўтириб олиб, китобчадаги суратларни, дуоларни ўқиб чиқдим, намоздаги амалларни ўзлаштиришга, сураларнинг арабча ўқилиши билан бирга инглизча маъноларини тушунишга ҳаракат қилдим. Намозга тайёр эканимга ишонч ҳосил қилганимда тун яримлаб қолганди. Демак, хуфтон намозидан бошлайман. Таҳорат олиш учун ювиниш хонасига кирдим, китобга қараб тартиб бўйича шошилмай таҳорат олдим.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 15:59
Кейин хонага кирдим. Қиблани тахмин қилиб, хона ўртасига жойнамоз солдим. Лекин шу пайт эшик очиқмасмикан, деган хавотир хаёлимдан ўтди. Бориб қарадим, ёпган эканман. Намозга турдим, чуқур нафас олдим. Кейин қўлларимни кўтардим. “Аллоҳу акбар” деб такбир айтдим-у, овозимни ҳеч ким эшитмаяптими, деган хаёл билан деразага қарадим. Парда очиқ эди. Ўша заҳоти дераза олдига бордим, мени кузатишмаяптимикан, деб ташқарига қарадим, ҳеч ким йўқ. Пардани яхшилаб ёпиб, намозга қайтдим. Аввал Фотиҳани, ортидан қисқа суралардан бирини ўқидим (Арабча ўқишга жуда қийналдим. Агар ўшанда бирон араб мени эшитса, ҳеч нарсани тушунмасди). Сўнг паст овоз билан такбир айтдим, рукуъ қилдим, қўлимни тиззам устига қўйдим. Шу пайтгача белим ҳеч кимнинг қаршисида бунчалик қайишмаганди. Уч марта “Субҳаана роббиял азийм”, кейин қаддимни тиклаб, “Самиаллоҳу лиман ҳамидаҳ, роббанаа лакал ҳамд”, дедим. Юрагим уриши тезлашди, ҳаяжоним ортди. Энди саждага навбат келганди. Безовта нигоҳларим саждагоҳга қадалди: “Наҳотки мен хожаси ҳузуридаги қулдай қўлларимни, тиззамни ерга қўйсам?! Наҳотки ўзимни ўзим хор қилиб, бурнимни ерга ишқасам?! Йўқ, бундай қилолмайман!” Шу ўйлар билан жойимда михлангандек ўтириб қолдим. Туриб кетай десам, оёқларим қотиб қолгандек эди. Вужудим ўзимга бўйсунмади. Хўжайини олдида бош эгган хизматкордек пешонамни саждага қўя олмасдим. Чунки бундай қилишни хорлик деб билардим. Бу ҳолатимни кўрса, яқинларим мени масхаралашини ўйладим, қулоқларим остида дўстларимнинг қаҳқаҳалари эшитилаётгандек бўлди: “Сан-Франсискода араблар кўпайиб, шўрлик шу аҳволга тушиб қолибди” деганга ўхшаш сўзларни ўйлаб, ночор ҳолатда турардим. Бироз тараддудлангач, пароканда хаёлларни бир четга суриб, “Йўқ!” дедим ўзимга, “Бошладимми, ортга қайтмайман! Ёрдам бер, Аллоҳ!” дея ўзимни мажбурлаб эгилдим, бошимни саждага қўйдим, бурним ерга тегди. Уч марта “Субҳаана роббиял аълаа” дедим. Саждадан бошимни кўтариб ўтирдим. Кейин яна саждага бордим. “Аллоҳу акбар” дея ўрнимдан турарканман, ғурурим билан тинмай баҳслашардим...
Кейинги ракатлар, саждалар анча осон кечди. Икки ёнимга салом бераётганимда вужудимда қаттиқ ҳорғинлик ҳис этдим. Воажаб, намоз ўқиш шунчалик мушкул ишми? Ўтирган жойимда нафсим билан кечган жангни ўйладим. Ўзимни гўё катта бир жанггоҳда ғолиб чиққан паҳлавондек тасаввур қилдим. Шу ўйлар хаёлимга келиши билан борлиғимни уят, пушаймонлик ҳислари қамраб олди, бошим эгилди. Кейин йиғлай бошладим: “Ё Аллоҳ, жоҳиллигимни, манманлигимни авф эт. Ўзингга маълум, мен узоқ йўл босиб келдим. Бу ёруғ йўл бошидаман. Олдимда яна босиб ўтишим зарур узоқ йўл турибди. Ўзинг мададкор бўл...”
Шу тариқа титроқ ичида қолган танамга ёйилган роҳатбахш ҳаловат виждонимгача етиб келди, гўё Аллоҳ таолонинг раҳмати танамдаги кичик зарраларгача қамраб олди. Қалб тубидан чиққан, васф этиш қийин бир эпкин вужудимни эгаллади. Сесканиб кетдим. Кўз ўнгимда гўё чексиз раҳмат уммони мавж урарди. Шунда ўзим билмаган ҳолда кўзларимдан ёш оқа бошлади. Жуда тотли йиғи эди бу.
Кўзёшларим оққани сари ичимга сизиб кираётган раҳмат уммонига ғарқ бўлаётгандек сезардим ўзимни. Гўё баланд бир тўсиқ очилиб, ичимдаги ғам-қайғу сел каби оқиб кетарди. Ўша пайтдаги ҳиссиётларим изоҳини энди топгандекман: биз чин дилдан тавба қилганимизда Аллоҳ азза ва жалла гуноҳларимизни кечирар, қалбимизга шифо берар экан...
Бошим эгик ҳолда узоқ ўтирдим. Бутун танамда ажиб бир тароват ҳукм сурарди. Шу дамда Аллоҳ таолога, намозга жуда муҳтожлигимни, энди уларсиз яшаш имконсизлигини тушундим.
Ўрнимдан турарканман, дуога қўл очдим: “Эй Аллоҳ, агар мен Сенга яна куфр келтиришга журъат этсам, жонимни ол, токи ҳузурингга имоним билан борай. Хато-камчиликсиз яшаш жуда қийинлигини биламан. Шу дақиқалардан ишондимки, Сенинг борлигингни инкор этадиган бўлсам, ҳаётнинг менга кераги йўқ. Сенсиз ҳатто бир кун ҳам яшай олмайман!”
“Намозда хушуъ” китобидан.
@IBRATLI_SOZLAR
Кейинги ракатлар, саждалар анча осон кечди. Икки ёнимга салом бераётганимда вужудимда қаттиқ ҳорғинлик ҳис этдим. Воажаб, намоз ўқиш шунчалик мушкул ишми? Ўтирган жойимда нафсим билан кечган жангни ўйладим. Ўзимни гўё катта бир жанггоҳда ғолиб чиққан паҳлавондек тасаввур қилдим. Шу ўйлар хаёлимга келиши билан борлиғимни уят, пушаймонлик ҳислари қамраб олди, бошим эгилди. Кейин йиғлай бошладим: “Ё Аллоҳ, жоҳиллигимни, манманлигимни авф эт. Ўзингга маълум, мен узоқ йўл босиб келдим. Бу ёруғ йўл бошидаман. Олдимда яна босиб ўтишим зарур узоқ йўл турибди. Ўзинг мададкор бўл...”
Шу тариқа титроқ ичида қолган танамга ёйилган роҳатбахш ҳаловат виждонимгача етиб келди, гўё Аллоҳ таолонинг раҳмати танамдаги кичик зарраларгача қамраб олди. Қалб тубидан чиққан, васф этиш қийин бир эпкин вужудимни эгаллади. Сесканиб кетдим. Кўз ўнгимда гўё чексиз раҳмат уммони мавж урарди. Шунда ўзим билмаган ҳолда кўзларимдан ёш оқа бошлади. Жуда тотли йиғи эди бу.
Кўзёшларим оққани сари ичимга сизиб кираётган раҳмат уммонига ғарқ бўлаётгандек сезардим ўзимни. Гўё баланд бир тўсиқ очилиб, ичимдаги ғам-қайғу сел каби оқиб кетарди. Ўша пайтдаги ҳиссиётларим изоҳини энди топгандекман: биз чин дилдан тавба қилганимизда Аллоҳ азза ва жалла гуноҳларимизни кечирар, қалбимизга шифо берар экан...
Бошим эгик ҳолда узоқ ўтирдим. Бутун танамда ажиб бир тароват ҳукм сурарди. Шу дамда Аллоҳ таолога, намозга жуда муҳтожлигимни, энди уларсиз яшаш имконсизлигини тушундим.
Ўрнимдан турарканман, дуога қўл очдим: “Эй Аллоҳ, агар мен Сенга яна куфр келтиришга журъат этсам, жонимни ол, токи ҳузурингга имоним билан борай. Хато-камчиликсиз яшаш жуда қийинлигини биламан. Шу дақиқалардан ишондимки, Сенинг борлигингни инкор этадиган бўлсам, ҳаётнинг менга кераги йўқ. Сенсиз ҳатто бир кун ҳам яшай олмайман!”
“Намозда хушуъ” китобидан.
@IBRATLI_SOZLAR
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 15:31
#АКС_САДО❗️
🧕🏻- Дадаси, мен бозорга чиқиб келай, уйда нон қолмабди...
🧔🏻♂ - Майли борақол! Эшик ортидан ёпилганини эшитибоқ таниш рақамларни терди: 📞- Жоним, сизни соғиниб кетдимку, яхшимисиз... ҳааа хотинимми, бозорга кетди, бемалол гапираверинг... Шу пайт эшик жиринглади ва.... 😱
ДАВОМИНИ ЎҚИШ...😱👇
🧕🏻- Дадаси, мен бозорга чиқиб келай, уйда нон қолмабди...
🧔🏻♂ - Майли борақол! Эшик ортидан ёпилганини эшитибоқ таниш рақамларни терди: 📞- Жоним, сизни соғиниб кетдимку, яхшимисиз... ҳааа хотинимми, бозорга кетди, бемалол гапираверинг... Шу пайт эшик жиринглади ва.... 😱
ДАВОМИНИ ЎҚИШ...😱👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 15:07
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Кечаги кун учун қайғурма.
- Бугунги кун (муаммоси) билан машғул бўлма.
- Эртанги кун учун хавотир олма.
Аллоҳнинг Ўзи сенга кифоя!
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Одамзотдан чўчима.
- Макридан ваҳима қилма.
- Хоинидан хавотир олма.
Чунки Аллоҳ сенинг нажоткорингдир!
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Касалликдан ташвиш қилма.
- Қартайиб куч қувватсиз қолишдан ҳадиксирама.
- Ўлимдан қўрқув, ваҳима қилма.
Чунки Аллоҳ сенинг ҳимоячингдир!
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Фақирликдан,
одамзотни хўрлашларидан ҳафа бўлма.
- Зарар етказишларидан ҳадиксирама.
Чунки Аллоҳ сенинг паноҳкорингдир!
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Танқислик ва изтироб нелигин сезмассан.
- Заҳмат, ғам-ғусса нелигин билмассан.
- На қайғу на азоб ва на алам нима туймассан.
Чунки Аллоҳ сенинг суҳбатдошинг ва Унинг Ўзи сенга кифоя!
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Яхши ният сени қуршаб олгай.
- Хавфсизлик сени қамраб олгай.
- Паноҳ сени ўз домига тортгай.
- Ғалаба сенга ёндашгай.
Аллоҳ сени саодатли этиб Ўз ҳифзига олгай!
Ҳамиша ёдингда тут
(Мен бандамнинг менга бўлган гумонидаман)...!
⚡️Ким Аллоҳга таваккал қилса, бас, (Аллоҳнинг) Ўзи унга Етарлидир...» ⚡️
(Талоқ сураси:3)
☝️
Тўрт ишни қилган одам тўрт нарсадан тўсилмайди:
1. ШУКР қилган ЗИЁДАликдан тўсилмайди.
2. ТАВБА қилган ҚАБУЛдан тўсилмайди.
3. ИСТИХОРА қилган ЯХШИЛИКдан тўсилмайди.
4. МАСЛАҲАТ қилган ТЎҒРИ ЙЎЛдан тўсилмайди.
© Умму Мустафо таржимаси
- Кечаги кун учун қайғурма.
- Бугунги кун (муаммоси) билан машғул бўлма.
- Эртанги кун учун хавотир олма.
Аллоҳнинг Ўзи сенга кифоя!
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Одамзотдан чўчима.
- Макридан ваҳима қилма.
- Хоинидан хавотир олма.
Чунки Аллоҳ сенинг нажоткорингдир!
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Касалликдан ташвиш қилма.
- Қартайиб куч қувватсиз қолишдан ҳадиксирама.
- Ўлимдан қўрқув, ваҳима қилма.
Чунки Аллоҳ сенинг ҳимоячингдир!
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Фақирликдан,
одамзотни хўрлашларидан ҳафа бўлма.
- Зарар етказишларидан ҳадиксирама.
Чунки Аллоҳ сенинг паноҳкорингдир!
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Танқислик ва изтироб нелигин сезмассан.
- Заҳмат, ғам-ғусса нелигин билмассан.
- На қайғу на азоб ва на алам нима туймассан.
Чунки Аллоҳ сенинг суҳбатдошинг ва Унинг Ўзи сенга кифоя!
🌺🍃... Аллоҳ сен билан бирга экан...
- Яхши ният сени қуршаб олгай.
- Хавфсизлик сени қамраб олгай.
- Паноҳ сени ўз домига тортгай.
- Ғалаба сенга ёндашгай.
Аллоҳ сени саодатли этиб Ўз ҳифзига олгай!
Ҳамиша ёдингда тут
(Мен бандамнинг менга бўлган гумонидаман)...!
⚡️Ким Аллоҳга таваккал қилса, бас, (Аллоҳнинг) Ўзи унга Етарлидир...» ⚡️
(Талоқ сураси:3)
☝️
Тўрт ишни қилган одам тўрт нарсадан тўсилмайди:
1. ШУКР қилган ЗИЁДАликдан тўсилмайди.
2. ТАВБА қилган ҚАБУЛдан тўсилмайди.
3. ИСТИХОРА қилган ЯХШИЛИКдан тўсилмайди.
4. МАСЛАҲАТ қилган ТЎҒРИ ЙЎЛдан тўсилмайди.
© Умму Мустафо таржимаси
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 14:30
🦄Bitta gulni🌼tanlang!
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🌺 4⃣🌺
2⃣ 🌺 5⃣🌺
3⃣🌺 6⃣🌺
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🌺 4⃣🌺
2⃣ 🌺 5⃣🌺
3⃣🌺 6⃣🌺
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 14:27
Боши берк кўчада
1.
– Маҳзуна! Қаердасан, дайди? Яна уйда эмассан, шекилли?
Даҳлиздан бўш челакнинг даранглатиб тепилгани эшитилди.
Боласини эмизаётган Маҳзуна бешик ёпинчиғини ёпди-ю, ирғиб ўрнидан турди.
– Илҳомжон, сен бешикни тебратиб тур, даданг келди!
Маҳзуна шошилиб даҳлизга чиқди.
– Уйдаман, дадаси, Мафтунангизни ухлатаётувдим.
– Мафтунангиз дема! – ўшқирди оёғида зўрға турган Аббос. – У сенинг Мафтунанг, сеники.
– Хўп, дадаси, иккимизники, секинроқ гапиринг, уйғотиб қўясиз.
– Иккимизники эмас, сеники! – Маҳзунанинг юзига шапалоқ тортиб юборди Аббос. – Сен уни отангникида туққансан!
– Уялинг, дадаси, дадамникига кетганимда Мафтуна қорнимда тўққиз ойлик эди, ўшанда ўлгудек дўппосламасангиз, уйда туғардим.
– Фарқи йўқ, – ғудранди Аббос. – Отангникида туққанмисан, бўлди-да.
– Илҳомжонни ҳам отамникига кетганимда туққанман, дадаси, – яна қўл кўтарган эринининг зарбасидан юзини тўсди Маҳзуна.
– Ўғлинг ҳам, қизинг ҳам бировдан бўлган, ҳароми!
Аббос Маҳзунанинг қорнига тепди. Маҳзуна букчайиб қолгач, боши-ю, елкаларига аямай муштлай бошлади.
– Ҳали кимдан эканини ҳам бўйнингга қўйиб бераман, сен суюқоёқнинг!
– Бўлди қилинг, жон дадаси, болалар қўрқади!
– Қўрқсин! Ўлиб кетсин! Ҳамманг ўлиб кет!
Аббос Маҳзунанинг сочидан бураб, юзига ура бошлаган эди, ичкаридан Илҳомжон югуриб чиқди.
– Дадажон, урманг аямни! Аям сизга нима қилди? Нимага ҳар куни урасиз?
– Оғзингни юм, итвачча!
Аббос ўғлининг ёқасидан чангаллаб, даст кўтариб олди. Бирпас унинг юзига пишиллаб қараб турди. Уни ҳам урмоқчи бўлиб, қўлини ўнглаган эди, Маҳзуна қўлига ёпишди.
– Болани урманг! Қанча урсангиз, мени уринг!
Аббос Илҳомжонни унга қараб отиб юборди.
– Боланг каллангни есин!
Аббос сўкина-сўкина, нариги хонага ўтиб кетди. Унинг диванга гупиллаб ўзини ташлагани эшитилди.
– Йиғлама, болам! – Илҳомжонни қучоқлаб олган Маҳзуна ўзининг кўз ёшларини тия олмас эди.
Она-бола анча вақт бир-бирини қучоқлаб, унсиз йиғлаб ўтиришди. Мафтуна ингалаб йиғлаб қолгунича шу алфозда ўтиришди.
– Чоп, бешикни тебрат! Синглинг йиғламасин! Йиғлаганини эшитса, даданг ҳаммамизни дўппослайди, – ўрнидан турди Маҳзуна. – Мен сенга бирор нима пишириб бераман.
– Хўп, аяжон!
2.
Маҳзуна ошхонага ўтди. Ўзининг оч қолгани эсига ҳам келгани йўқ, ўғлига бир нима пишириб бермоқчи бўлди. Аммо ошхонадан ўша бир нима топилмади. Гўшт, ёғни кўрмаганига бир ой бўлди. Сабзавот қайнатиб, бирор овқат қилай, деганди, на картошка, на сабзи, на шолғом толпилди. Уч кундан бери эрига тайинлайди, кошки бир нима кўтариб келса. Ўзи улфатлари билан кун бўйи кўчада, чойхонада қорнини тўйғазиб, ичиб, алламаҳал кириб келади. Хотини, болалари нима еб, нима ичаяпти, сўрамайди ҳам, хотини айтса, олиб келмайди ҳам. Ҳадеб сўрайверса, калтаклайди.
Маҳзуна моллардан хабар олди. Сигирининг охурига емиш ташлади. Бузоғининг арқонини бўшатди. Сигир соғди. Озгина қуруқ хас еган сигир бир косагина сут берди. Товуқхонага ўтди. Эски сандиқдан бир ҳовуч маккажухори олиб сепди. Сомон устида уч дона тухумни кўриб, севинди. Иккитасини олиб, ошхонага қайтди.
Маҳзуна сутни пишириб, тухумларни қайнатиб келгунича ўғли бешикнинг ёнида ухлаб қолибди. Сочларини силаб, уйғотди.
– Тур, Илҳомжон, қара, сенга нима пишириб келдим?
Илҳомжон кўзларини уқалаб, онасининг ёнига ўтирди.
– Олдин тухумни еб ол, ўғлим, кейин сут ичамиз.
Илҳомжон тухумнинг иккинчисини емади.
– Ўзингиз емадингиз-ку? Бунисини сиз енг!
– Меҳрибонимдан айланай, майли, мен ҳам ейман, – деди Маҳзуна. – Сен сутдан ич!
– Нон тўғраб беринг!
– Нонимиз қолмабди, сутнинг ўзини ичиб тур, эртага, албатта, нон ёпаман.
Маҳзуна ўғлини алдади. Эртага нонни нимадан ёпади? Ун тугаганига беш кун бўлган. Охирги яримта нонни эрталаб, сутга тўғраб ейишган.
Эртага отасидан ёрдам сўрамаса бўлмайди. Бир хамирлик ун, озгина ёғ, шакар олиш учун пул сўрайди. Отаси Маҳзунани кўриб, хурсанд бўлмайди. Эридан аразлаб борганларида ҳам қайтариб, ортига ҳайдайди. «Ғор бўлса ҳам уйинг, айиқ бўлса ҳам эринг», дейди. «Нима бўлсанг, уйингда бўл, қизи қайтиб келибди, деган гапни кўтаришни истамайман», дейди. Отасиникига боришдан Маҳзунанинг юраги безиллайди, аммо бо
1.
– Маҳзуна! Қаердасан, дайди? Яна уйда эмассан, шекилли?
Даҳлиздан бўш челакнинг даранглатиб тепилгани эшитилди.
Боласини эмизаётган Маҳзуна бешик ёпинчиғини ёпди-ю, ирғиб ўрнидан турди.
– Илҳомжон, сен бешикни тебратиб тур, даданг келди!
Маҳзуна шошилиб даҳлизга чиқди.
– Уйдаман, дадаси, Мафтунангизни ухлатаётувдим.
– Мафтунангиз дема! – ўшқирди оёғида зўрға турган Аббос. – У сенинг Мафтунанг, сеники.
– Хўп, дадаси, иккимизники, секинроқ гапиринг, уйғотиб қўясиз.
– Иккимизники эмас, сеники! – Маҳзунанинг юзига шапалоқ тортиб юборди Аббос. – Сен уни отангникида туққансан!
– Уялинг, дадаси, дадамникига кетганимда Мафтуна қорнимда тўққиз ойлик эди, ўшанда ўлгудек дўппосламасангиз, уйда туғардим.
– Фарқи йўқ, – ғудранди Аббос. – Отангникида туққанмисан, бўлди-да.
– Илҳомжонни ҳам отамникига кетганимда туққанман, дадаси, – яна қўл кўтарган эринининг зарбасидан юзини тўсди Маҳзуна.
– Ўғлинг ҳам, қизинг ҳам бировдан бўлган, ҳароми!
Аббос Маҳзунанинг қорнига тепди. Маҳзуна букчайиб қолгач, боши-ю, елкаларига аямай муштлай бошлади.
– Ҳали кимдан эканини ҳам бўйнингга қўйиб бераман, сен суюқоёқнинг!
– Бўлди қилинг, жон дадаси, болалар қўрқади!
– Қўрқсин! Ўлиб кетсин! Ҳамманг ўлиб кет!
Аббос Маҳзунанинг сочидан бураб, юзига ура бошлаган эди, ичкаридан Илҳомжон югуриб чиқди.
– Дадажон, урманг аямни! Аям сизга нима қилди? Нимага ҳар куни урасиз?
– Оғзингни юм, итвачча!
Аббос ўғлининг ёқасидан чангаллаб, даст кўтариб олди. Бирпас унинг юзига пишиллаб қараб турди. Уни ҳам урмоқчи бўлиб, қўлини ўнглаган эди, Маҳзуна қўлига ёпишди.
– Болани урманг! Қанча урсангиз, мени уринг!
Аббос Илҳомжонни унга қараб отиб юборди.
– Боланг каллангни есин!
Аббос сўкина-сўкина, нариги хонага ўтиб кетди. Унинг диванга гупиллаб ўзини ташлагани эшитилди.
– Йиғлама, болам! – Илҳомжонни қучоқлаб олган Маҳзуна ўзининг кўз ёшларини тия олмас эди.
Она-бола анча вақт бир-бирини қучоқлаб, унсиз йиғлаб ўтиришди. Мафтуна ингалаб йиғлаб қолгунича шу алфозда ўтиришди.
– Чоп, бешикни тебрат! Синглинг йиғламасин! Йиғлаганини эшитса, даданг ҳаммамизни дўппослайди, – ўрнидан турди Маҳзуна. – Мен сенга бирор нима пишириб бераман.
– Хўп, аяжон!
2.
Маҳзуна ошхонага ўтди. Ўзининг оч қолгани эсига ҳам келгани йўқ, ўғлига бир нима пишириб бермоқчи бўлди. Аммо ошхонадан ўша бир нима топилмади. Гўшт, ёғни кўрмаганига бир ой бўлди. Сабзавот қайнатиб, бирор овқат қилай, деганди, на картошка, на сабзи, на шолғом толпилди. Уч кундан бери эрига тайинлайди, кошки бир нима кўтариб келса. Ўзи улфатлари билан кун бўйи кўчада, чойхонада қорнини тўйғазиб, ичиб, алламаҳал кириб келади. Хотини, болалари нима еб, нима ичаяпти, сўрамайди ҳам, хотини айтса, олиб келмайди ҳам. Ҳадеб сўрайверса, калтаклайди.
Маҳзуна моллардан хабар олди. Сигирининг охурига емиш ташлади. Бузоғининг арқонини бўшатди. Сигир соғди. Озгина қуруқ хас еган сигир бир косагина сут берди. Товуқхонага ўтди. Эски сандиқдан бир ҳовуч маккажухори олиб сепди. Сомон устида уч дона тухумни кўриб, севинди. Иккитасини олиб, ошхонага қайтди.
Маҳзуна сутни пишириб, тухумларни қайнатиб келгунича ўғли бешикнинг ёнида ухлаб қолибди. Сочларини силаб, уйғотди.
– Тур, Илҳомжон, қара, сенга нима пишириб келдим?
Илҳомжон кўзларини уқалаб, онасининг ёнига ўтирди.
– Олдин тухумни еб ол, ўғлим, кейин сут ичамиз.
Илҳомжон тухумнинг иккинчисини емади.
– Ўзингиз емадингиз-ку? Бунисини сиз енг!
– Меҳрибонимдан айланай, майли, мен ҳам ейман, – деди Маҳзуна. – Сен сутдан ич!
– Нон тўғраб беринг!
– Нонимиз қолмабди, сутнинг ўзини ичиб тур, эртага, албатта, нон ёпаман.
Маҳзуна ўғлини алдади. Эртага нонни нимадан ёпади? Ун тугаганига беш кун бўлган. Охирги яримта нонни эрталаб, сутга тўғраб ейишган.
Эртага отасидан ёрдам сўрамаса бўлмайди. Бир хамирлик ун, озгина ёғ, шакар олиш учун пул сўрайди. Отаси Маҳзунани кўриб, хурсанд бўлмайди. Эридан аразлаб борганларида ҳам қайтариб, ортига ҳайдайди. «Ғор бўлса ҳам уйинг, айиқ бўлса ҳам эринг», дейди. «Нима бўлсанг, уйингда бўл, қизи қайтиб келибди, деган гапни кўтаришни истамайман», дейди. Отасиникига боришдан Маҳзунанинг юраги безиллайди, аммо бо
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 14:27
ҳатлаб, буларнинг ҳовлисига ўтди. Югуриб келиб, Аббоснинг елкасидан тортди.
– Сен ҳам эркакмисан, номард! – ўшқирди Зоҳиджон. – Аёл кишини ҳам шунча урадими одам? Одаммисан ё ваҳший ҳайвонмисан?
– Сенинг нима ишинг бор? – силтанди Аббос. – Хотин меники, хоҳласам, ураман, хоҳласам, ўлдираман!
– Садқаи одам кет! – Аббосни итариб юборди Зоҳиджон. – Шундай аёлнинг қадрига етмадинг, бир куни кўзинг оқиб тушади! Ўзинг рўзғорингга битта гугурт олиб келмайсан, яна сенга икки болани туғиб бериб, ўзи боқаётган муштипарни ургани қандай ҳаққинг бор?
– Бу Ўктам раиснинг ўйнаши, ўлдираман уни! – пишқирди Аббос. – Сен нега унинг ёнини олиб қолдинг? Ё сенинг ҳам бу билан алоқанг борми?
Зоҳиджон уни уришга чоғланган эди, орага Маҳзуна тушди:
– Урманг, ака, балога қоласиз! Ўртамизга тушиб, бир шапалоқ урган ўз акасини мелисага бериб, қанча сарсон қилган эдилар, эсингиздами?
– Кўрдингми, ит? Шунча билан хотининг яна ёнингни олади, – деди Зоҳиджон ва Маҳзунага гапирди: – Сизга ҳам беш кетмадим, келин. Бунинг нимаси билан яшайсиз? Одамми бу? Топганини ичади, кўчадан берига битта ушоқ кўтариб келмайди. Устаман дегани билан бировнинг ишини битриб бергунча, савдолашган пулини ичиб бўлади, бу алкаш. Бошқа аёл бу ҳайвон билан бир кун ҳам яшамасди. Кетинг! Шу бугуноқ кетинг!
Зоҳиджон яна ҳовлисига қараб юрар экан, Аббосга дўқ урди:
– Мени кетди, дема, қараб ўтираман, қўлингни теккиз қани, нима қиламан?
– Нима қилардинг? – қўлини пахса қилди Аббос.
– Қўлингни уриб синдираман!
Маҳзуна йиғлай-йиғлай, қўлини ювди, сигир соғди. Ўчоққа олов ёқиб, картошка қоувурди. Мактабга қатнаб қолган Илҳомжонини, пилдираб юриб қолган Мафтунасини овқатлантирди.
Зоҳиджон айтган гапларни ўйлаб ўтирувди, маҳалла раиси Қўлдош акани, мулла Сафар бобони, Ислом бобо, Раббимқули бобо деган оқсоқолларни эргаштириб, Зоҳиджоннинг ўзи келиб қолди.
– Келингизлар, ичкарига кирингизлар! – шошиб қолди Маҳзуна.
– Биз ичкарига кирмаймиз, эрингизни чақиринг, – деди Қўлдош ака. – Бир гаплашиб олайлик.
– Ким чақирди сизларни? – ичкаридан гандираклаб чиқиб келди Аббос. – Зоҳид, сен хотинингга бир нима деганингда мен бобойларни чақириб келган жойим борми? Айт!
– Аббос, ўзингни бос! – деди Қўлдош ака. – Зоҳиджон айтмаса ҳам, ўзимиз келмоқчи бўлиб юрувдик. Ҳаммасини кўриб юрибмиз. Уйингга қарамайсан, рўзғорга қарамайсан. Ҳатто ҳовлига ҳам келиннинг ўзи экин экади, суғоради. Ҳаммвасини биламиз-ку?
– Билсангиз, нима қилай? Сизнинг хотинингиз нима қилаяпти, мен аралашаяпманми?
– Ҳаммасига айбдор ароқ, – деди мулла Сафар бобо. – Шу ичишни ташласангиз, ҳаммаси изга тушиб кетади, Аббосвой.
– Эй, сассиқ мулла! Ичсам, ўзимнинг пулимга ичаман ё бирор марта ароқ олиб бериб қўйган жойинг борми?
– Астағфируллоҳ! Бу тамом бўлган одам экан-ку? – деди мулла Сафар. – Буни одам деб насиҳат қилгани келибмиз.
– Насиҳатингни болангга қил! – ўшқирди Аббос. – Менинг ақлим ўзимга етади.
– Кекирдагингни суғуриб олайми? – ҳассасини ўқталди Ислом бобо.
– Юринглар, бу билан гаплашиб, одам барака топмас экан, – дарвозага қараб йўл олди Раббимқули бобо.
– Эртага маҳаллага ўтинг, сиз билан ўша ерда гаплашамиз, – деган Қўлдош ака ҳам бобойларга эргашди.
5.
Ўктам фермернинг боғида узум узаётган Маҳзунани ичиб олган эри излаб келди.
– Четроққа чиқайлик! – деди эридан яхши гап чиқмаслигини билган Маҳзуна бошқа аёллар олдида уялиб қолмаслик учун.
– Ўйнашинг қани? – сўради Аббос нарироққа боришгач. – Одамлар айтди, тушликда Ўктам билан бир товоқдан ош еганмишсан?
– Тавба денг-ей! – деди Маҳзуна. – Мен ким-у, Ўктам раис ким? Келиб-келиб, раис мен билан ош ейдими? Тўғри, тушликда палов едик, аммо раисни кўрганим ҳам йўқ.
– Тўғри, дегин. Ош едик, дегин.
Аббос кутилмаганда Маҳзунанинг юзига қулочкашлаб урди. Маҳзуна яшин ургандек ерга қулади. Аббос унинг қорнига, елкаларига тепа бошлади.
– Бу кунимдан ўлганим яхши! – ингради Маҳзуна. – Бирданига ўлдириб қўя қолинг!
– Ўлдираман ҳам!
Аббос ёнидан пичоқ чиқариб, унинг ўнг келган жойига ураверди. Ўзини ҳимоя қиламан, деб қўлини кўтариб қаршилик қилган Маҳзунанинг билаклари, бармоқларидан қон отилди. Аббос унинг сочларидан бураб, томоғига пичоқ урмоқч
– Сен ҳам эркакмисан, номард! – ўшқирди Зоҳиджон. – Аёл кишини ҳам шунча урадими одам? Одаммисан ё ваҳший ҳайвонмисан?
– Сенинг нима ишинг бор? – силтанди Аббос. – Хотин меники, хоҳласам, ураман, хоҳласам, ўлдираман!
– Садқаи одам кет! – Аббосни итариб юборди Зоҳиджон. – Шундай аёлнинг қадрига етмадинг, бир куни кўзинг оқиб тушади! Ўзинг рўзғорингга битта гугурт олиб келмайсан, яна сенга икки болани туғиб бериб, ўзи боқаётган муштипарни ургани қандай ҳаққинг бор?
– Бу Ўктам раиснинг ўйнаши, ўлдираман уни! – пишқирди Аббос. – Сен нега унинг ёнини олиб қолдинг? Ё сенинг ҳам бу билан алоқанг борми?
Зоҳиджон уни уришга чоғланган эди, орага Маҳзуна тушди:
– Урманг, ака, балога қоласиз! Ўртамизга тушиб, бир шапалоқ урган ўз акасини мелисага бериб, қанча сарсон қилган эдилар, эсингиздами?
– Кўрдингми, ит? Шунча билан хотининг яна ёнингни олади, – деди Зоҳиджон ва Маҳзунага гапирди: – Сизга ҳам беш кетмадим, келин. Бунинг нимаси билан яшайсиз? Одамми бу? Топганини ичади, кўчадан берига битта ушоқ кўтариб келмайди. Устаман дегани билан бировнинг ишини битриб бергунча, савдолашган пулини ичиб бўлади, бу алкаш. Бошқа аёл бу ҳайвон билан бир кун ҳам яшамасди. Кетинг! Шу бугуноқ кетинг!
Зоҳиджон яна ҳовлисига қараб юрар экан, Аббосга дўқ урди:
– Мени кетди, дема, қараб ўтираман, қўлингни теккиз қани, нима қиламан?
– Нима қилардинг? – қўлини пахса қилди Аббос.
– Қўлингни уриб синдираман!
Маҳзуна йиғлай-йиғлай, қўлини ювди, сигир соғди. Ўчоққа олов ёқиб, картошка қоувурди. Мактабга қатнаб қолган Илҳомжонини, пилдираб юриб қолган Мафтунасини овқатлантирди.
Зоҳиджон айтган гапларни ўйлаб ўтирувди, маҳалла раиси Қўлдош акани, мулла Сафар бобони, Ислом бобо, Раббимқули бобо деган оқсоқолларни эргаштириб, Зоҳиджоннинг ўзи келиб қолди.
– Келингизлар, ичкарига кирингизлар! – шошиб қолди Маҳзуна.
– Биз ичкарига кирмаймиз, эрингизни чақиринг, – деди Қўлдош ака. – Бир гаплашиб олайлик.
– Ким чақирди сизларни? – ичкаридан гандираклаб чиқиб келди Аббос. – Зоҳид, сен хотинингга бир нима деганингда мен бобойларни чақириб келган жойим борми? Айт!
– Аббос, ўзингни бос! – деди Қўлдош ака. – Зоҳиджон айтмаса ҳам, ўзимиз келмоқчи бўлиб юрувдик. Ҳаммасини кўриб юрибмиз. Уйингга қарамайсан, рўзғорга қарамайсан. Ҳатто ҳовлига ҳам келиннинг ўзи экин экади, суғоради. Ҳаммвасини биламиз-ку?
– Билсангиз, нима қилай? Сизнинг хотинингиз нима қилаяпти, мен аралашаяпманми?
– Ҳаммасига айбдор ароқ, – деди мулла Сафар бобо. – Шу ичишни ташласангиз, ҳаммаси изга тушиб кетади, Аббосвой.
– Эй, сассиқ мулла! Ичсам, ўзимнинг пулимга ичаман ё бирор марта ароқ олиб бериб қўйган жойинг борми?
– Астағфируллоҳ! Бу тамом бўлган одам экан-ку? – деди мулла Сафар. – Буни одам деб насиҳат қилгани келибмиз.
– Насиҳатингни болангга қил! – ўшқирди Аббос. – Менинг ақлим ўзимга етади.
– Кекирдагингни суғуриб олайми? – ҳассасини ўқталди Ислом бобо.
– Юринглар, бу билан гаплашиб, одам барака топмас экан, – дарвозага қараб йўл олди Раббимқули бобо.
– Эртага маҳаллага ўтинг, сиз билан ўша ерда гаплашамиз, – деган Қўлдош ака ҳам бобойларга эргашди.
5.
Ўктам фермернинг боғида узум узаётган Маҳзунани ичиб олган эри излаб келди.
– Четроққа чиқайлик! – деди эридан яхши гап чиқмаслигини билган Маҳзуна бошқа аёллар олдида уялиб қолмаслик учун.
– Ўйнашинг қани? – сўради Аббос нарироққа боришгач. – Одамлар айтди, тушликда Ўктам билан бир товоқдан ош еганмишсан?
– Тавба денг-ей! – деди Маҳзуна. – Мен ким-у, Ўктам раис ким? Келиб-келиб, раис мен билан ош ейдими? Тўғри, тушликда палов едик, аммо раисни кўрганим ҳам йўқ.
– Тўғри, дегин. Ош едик, дегин.
Аббос кутилмаганда Маҳзунанинг юзига қулочкашлаб урди. Маҳзуна яшин ургандек ерга қулади. Аббос унинг қорнига, елкаларига тепа бошлади.
– Бу кунимдан ўлганим яхши! – ингради Маҳзуна. – Бирданига ўлдириб қўя қолинг!
– Ўлдираман ҳам!
Аббос ёнидан пичоқ чиқариб, унинг ўнг келган жойига ураверди. Ўзини ҳимоя қиламан, деб қўлини кўтариб қаршилик қилган Маҳзунанинг билаклари, бармоқларидан қон отилди. Аббос унинг сочларидан бураб, томоғига пичоқ урмоқч
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 14:27
шқа қаерга ҳам боради?
Болаларини ухлатган Маҳзуна ана шуларни ўйлай-ўйлай, энди кўзи илинган экан, ёқасидан кирган қўл кўксини чангаллади.
– Келмайсанми энди, қачонгача кутаман? – деган эри уни нариги хонага судради…
3.
Урайимжон ака бир даста беш юз сўмлик пулни Маҳзунанинг олдига қўйди.
– Ҳадеб келаверма! Эрингни менга ёмонлагунча, ўзинг йўлга солсанг бўлмайдими? Э, лапашанг!
– Ҳадеб Маҳзунани уришаверманг! – қизининг ёнини олди Ҳанифа опа. – Ўша куёвингизни йўлга солиб бўладими? Ўз ота-онасининг гапини олмайдиган куёвингиз Маҳзунанинг гапига қулоқ солармиди?
– Одамлар айиқни қўлга ўргатаяпти! – овозини кўтарди Урайимжон ака. – Филни ўйнатаяпти, йўлбарсни, шерни ўйнатаяпти! Куёвинг алвасти эмас-ку?
– Сиз ҳам эркак-да, эркакнинг ёнини оласиз, – ўрнидан турди Ҳанифа опа. – Ўз қизингизга, ҳеч бўлмаса, яхши гапингизни гапирсангиз, нима қилади?
– Маҳзунадан бошқа болаларим ҳам бор, – деди Урайимжон ака. – Чиққан қиз чиғириқдан ташқари.
– Майли, бора қол, қизим, – деди Ҳанифа опа Маҳзунанинг рўмолини тўғрилаб қўйиб. – Ҳамма эркак шу, уларга доим биз, аёллар айбдор.
Она-бола ташқарига чиқишди.
– Аяжон, бу кетишда бир куни куёвингиз мени ўлдириб қўяди, – пиқиллади Маҳзуна. – Ҳалиям бўлса, …
– Ундай дема, қизим, – Маҳзунани гапиргани қўймади Ҳанифа опа. – Чиқиб келсанг, бу кунинг ҳам йўқ, болам. Бошқани қўявер, акаларинг, янгаларинг қолиб, отангнинг ўзи сенга кун бермайди. Камига мени ҳам еб қўяди. Ўз уйингда тинч бўл, қизим!
– Майли, аяжон, невараларингиздан хабар олиб туринг!
– Бориб хурсанд бўлсам экан, қизим. Эринг итдек беҳурмат қилади. «Нега келдинг»дан бошлаб, «Қачон кетасан»дан тугатади.
– Шунга мени сиз бергансиз-ку, аяжон?
– Даданг, қизим, – деди Ҳанифа опа. – Жўрам яхши одам, деди. Ўғли бунақа бўлишини ким билибди, дейсан?
– Мен билдим, аяжон, мен билдим.
Маҳзуна бир-бир босиб, уйига қараб кетди.
Эллик минг сўмга нима берарди? Ўзи айтганидек, бир хамирлик ун, бир кило шакар, бир шиша ёғ, музлатилган товуқнинг битта оёғи, икки халтача макарон, бир халтача туз, ўнта гугурт, иккита конфет.
Маҳзуна аввал ичкари уйга кириб, болаларидан хабар олди. Илҳомжон синглисини қитиқлаб, қиқирлатиб кулдириб ўтирган экан.
– Синглинг кўп йиғламадими? Сени қийнаб қўймадими?
– Озгина йиғлади, оғзига сиз докага тугиб берган дурдани солган эдим, овунди, – деди Илҳомжон. – Кейин иккаламиз гаплашиб ўтирдик.
– Синглинг гаплашдими? Нима деди?
– Мен гаплашдим, у ҳи, ҳи деб турди, – деди Илҳомжон. – Аям нон, овқат олиб келади, дедим. Бугун ҳаммамиз овқат еймиз, дедим. Тўғри айтибманми, аяжон?
– Тўппа-тўғри айтибсан, Илҳомжон, кўп нарса олиб келдим. Ҳозир нон ёпаман, овқат пишираман. Қара, нима олиб келдим? – деди Маҳзуна ва елимхалтадан конфетларни олиб, Илҳомжонга узатди.
– Ур-ра! «Сниккерс»! – қийқириб юборди Илҳомжон.
Маҳзуна ошхонага чиқиб, ун элаб, хамир қорди. Хамирни ўраб қўйиб, молларига сув, емиш берди. Аввал тандирга, сўнг ўчоққа олов ёқди…
4.
– Ҳаммасини билиб юрибман, сен Ўктам фермер билан дон олишиб юрибсан!
– Ҳамсоялар эшитса, нима дейди? Бақирманг!
– Ҳа, одамлар эшитмасин, билмасин, дейсан-да? Демак, ҳаммаси тўғри экан-да?
Даладан елкасида кетмонча, бир қўлида сигирнинг арқони, бир қўлида бир боғ ўт билан ҳовлига кириб келган Маҳзуна кетмонча ва ўтни нарироқда қолдириб, сигирни қозиққа боғлади. Эрининг ёнига келди.
– Дадаси, уялмайсизми? Мактабда фаррошлик қилганимда, менга директорни ўйнаш қилувдингиз, духтурхона фаррошлигига ўтганимда, Азим духтурни ўйнаш қилувдингиз, энди менга ўйнаш қилмаганингиз Ўктам раис қолувдими? Ишламай уйда ўтирсам, болаларим билан очимиздан ўлсак, айтинг, нима қилай? Шу раиснинг ҳалиям инсофи бор экан, сизнинг дастингизда мени бирор киши ишга олмай қўйганда менга иш берди. Даласида ишлаб, ҳам ойлик оламан, ҳам сигирни тўйдириб келаман, ҳам бир боғ ўт олиб келаман. Ўзингиз ақалли бир боғ ўт олиб келмайсиз-ку?
– Ҳозир ўтни кўрсатаман сенга!
Аббос бир боғ ўтнинг устида турган кетмончани олиб келиб, Маҳзунанинг елкасига урди.
– Вой, аяжон! – жони борича дод солди Маҳзуна. – Ёрдам беринглар!
Аббос ерга йиқилиб қолган Маҳзунани тепиб ётган эди, қўшниси Зоҳиджон девор
Болаларини ухлатган Маҳзуна ана шуларни ўйлай-ўйлай, энди кўзи илинган экан, ёқасидан кирган қўл кўксини чангаллади.
– Келмайсанми энди, қачонгача кутаман? – деган эри уни нариги хонага судради…
3.
Урайимжон ака бир даста беш юз сўмлик пулни Маҳзунанинг олдига қўйди.
– Ҳадеб келаверма! Эрингни менга ёмонлагунча, ўзинг йўлга солсанг бўлмайдими? Э, лапашанг!
– Ҳадеб Маҳзунани уришаверманг! – қизининг ёнини олди Ҳанифа опа. – Ўша куёвингизни йўлга солиб бўладими? Ўз ота-онасининг гапини олмайдиган куёвингиз Маҳзунанинг гапига қулоқ солармиди?
– Одамлар айиқни қўлга ўргатаяпти! – овозини кўтарди Урайимжон ака. – Филни ўйнатаяпти, йўлбарсни, шерни ўйнатаяпти! Куёвинг алвасти эмас-ку?
– Сиз ҳам эркак-да, эркакнинг ёнини оласиз, – ўрнидан турди Ҳанифа опа. – Ўз қизингизга, ҳеч бўлмаса, яхши гапингизни гапирсангиз, нима қилади?
– Маҳзунадан бошқа болаларим ҳам бор, – деди Урайимжон ака. – Чиққан қиз чиғириқдан ташқари.
– Майли, бора қол, қизим, – деди Ҳанифа опа Маҳзунанинг рўмолини тўғрилаб қўйиб. – Ҳамма эркак шу, уларга доим биз, аёллар айбдор.
Она-бола ташқарига чиқишди.
– Аяжон, бу кетишда бир куни куёвингиз мени ўлдириб қўяди, – пиқиллади Маҳзуна. – Ҳалиям бўлса, …
– Ундай дема, қизим, – Маҳзунани гапиргани қўймади Ҳанифа опа. – Чиқиб келсанг, бу кунинг ҳам йўқ, болам. Бошқани қўявер, акаларинг, янгаларинг қолиб, отангнинг ўзи сенга кун бермайди. Камига мени ҳам еб қўяди. Ўз уйингда тинч бўл, қизим!
– Майли, аяжон, невараларингиздан хабар олиб туринг!
– Бориб хурсанд бўлсам экан, қизим. Эринг итдек беҳурмат қилади. «Нега келдинг»дан бошлаб, «Қачон кетасан»дан тугатади.
– Шунга мени сиз бергансиз-ку, аяжон?
– Даданг, қизим, – деди Ҳанифа опа. – Жўрам яхши одам, деди. Ўғли бунақа бўлишини ким билибди, дейсан?
– Мен билдим, аяжон, мен билдим.
Маҳзуна бир-бир босиб, уйига қараб кетди.
Эллик минг сўмга нима берарди? Ўзи айтганидек, бир хамирлик ун, бир кило шакар, бир шиша ёғ, музлатилган товуқнинг битта оёғи, икки халтача макарон, бир халтача туз, ўнта гугурт, иккита конфет.
Маҳзуна аввал ичкари уйга кириб, болаларидан хабар олди. Илҳомжон синглисини қитиқлаб, қиқирлатиб кулдириб ўтирган экан.
– Синглинг кўп йиғламадими? Сени қийнаб қўймадими?
– Озгина йиғлади, оғзига сиз докага тугиб берган дурдани солган эдим, овунди, – деди Илҳомжон. – Кейин иккаламиз гаплашиб ўтирдик.
– Синглинг гаплашдими? Нима деди?
– Мен гаплашдим, у ҳи, ҳи деб турди, – деди Илҳомжон. – Аям нон, овқат олиб келади, дедим. Бугун ҳаммамиз овқат еймиз, дедим. Тўғри айтибманми, аяжон?
– Тўппа-тўғри айтибсан, Илҳомжон, кўп нарса олиб келдим. Ҳозир нон ёпаман, овқат пишираман. Қара, нима олиб келдим? – деди Маҳзуна ва елимхалтадан конфетларни олиб, Илҳомжонга узатди.
– Ур-ра! «Сниккерс»! – қийқириб юборди Илҳомжон.
Маҳзуна ошхонага чиқиб, ун элаб, хамир қорди. Хамирни ўраб қўйиб, молларига сув, емиш берди. Аввал тандирга, сўнг ўчоққа олов ёқди…
4.
– Ҳаммасини билиб юрибман, сен Ўктам фермер билан дон олишиб юрибсан!
– Ҳамсоялар эшитса, нима дейди? Бақирманг!
– Ҳа, одамлар эшитмасин, билмасин, дейсан-да? Демак, ҳаммаси тўғри экан-да?
Даладан елкасида кетмонча, бир қўлида сигирнинг арқони, бир қўлида бир боғ ўт билан ҳовлига кириб келган Маҳзуна кетмонча ва ўтни нарироқда қолдириб, сигирни қозиққа боғлади. Эрининг ёнига келди.
– Дадаси, уялмайсизми? Мактабда фаррошлик қилганимда, менга директорни ўйнаш қилувдингиз, духтурхона фаррошлигига ўтганимда, Азим духтурни ўйнаш қилувдингиз, энди менга ўйнаш қилмаганингиз Ўктам раис қолувдими? Ишламай уйда ўтирсам, болаларим билан очимиздан ўлсак, айтинг, нима қилай? Шу раиснинг ҳалиям инсофи бор экан, сизнинг дастингизда мени бирор киши ишга олмай қўйганда менга иш берди. Даласида ишлаб, ҳам ойлик оламан, ҳам сигирни тўйдириб келаман, ҳам бир боғ ўт олиб келаман. Ўзингиз ақалли бир боғ ўт олиб келмайсиз-ку?
– Ҳозир ўтни кўрсатаман сенга!
Аббос бир боғ ўтнинг устида турган кетмончани олиб келиб, Маҳзунанинг елкасига урди.
– Вой, аяжон! – жони борича дод солди Маҳзуна. – Ёрдам беринглар!
Аббос ерга йиқилиб қолган Маҳзунани тепиб ётган эди, қўшниси Зоҳиджон девор
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 14:27
и бўлганида орқасидан келиб тепган Сожида деган аёлнинг тепкисидан гандираклаб кетиб, йиқилди. Аёллар Аббосни ура бошлашди. Сожида Маҳзуна ҳушидан кетганини кўриб дод солди:
– Ўлдириб қўйди!
Воқеадан хабар топган Ўктам раис Маҳзуна билан Сожидани олиб, шифохонага жўнар экан, ёнидаги йигитга тайинлади:
– Анави аблаҳнинг қўл-оёғини боғлаб, мелисага олиб боринглар! Уриб, ўлдириб қўйманглар! Бунинг ўлиги тиригидан қиммат.
Маҳзуна икки ой касалхона ётди. Пичоқ ўпкасини тешган экан. Бошқа жароҳатлари ҳам битди. Аммор чайқалган миясининг даволаниши узоқ чўзилди.
Маҳзуна касалхонадан чиққан куни Аббоснинг суди ҳам бўлди. Уч йилга қамашди.
6.
– Ўз уйинг – ўлан тўшагинг, қайтиб келиб нима қиласан? – деди Урайимжон ака. – Эринг қамалиб кетди, кимдан қўрқасан, уйингда ўтиравер!
Отасидан бошқа гапни ҳам кутмаган Маҳзуна тақдирига тан берди. Уйига қайтиб келиб, яшайверди. Ҳар замонда Ҳанифа опа, баъзан уни айбламаган Абдужалил ака билан Қумри опа хабар олиб туришди. Турмага ҳам йилда бир марта қайноғаси Собир ака бориб келди, холос.
Турма дегани ҳайвонни одам қилолмас экан. Аббос келган куниёқ ичишни бошлади. Шу куниёқ Маҳзунага муштини ўқталди.
– Кет! Бу уйда қорангни ҳам кўрмай!
– Ҳеч қаёққа кетмайман, – деди Маҳзуна. – Уйда менинг ҳам ҳаққим бор. Шу уйни қуришда сиз билан баравар ишладим. Шу уйда бола-чақа қилдим, мол-ҳол қилдим.
– Бола-чақангни ҳам олиб кет! Мол-ҳолингни ҳам олиб кет! – бақирди Аббос.
– Бошқа борадиган жойим йўқ, шунинг учун ҳам ҳеч қаёққа кетмайман!
– Унда шу уйдан ўлигинг чиқади!
Аёл зоти «Эримга бир куни инсоф бериб қолар», деб ҳаммасига чидаб, яхши кунлар келишига умид қилиб, яшайверар экан. Маҳзуна эридан рушнолик кўришига ишонмаса ҳам, кап-катта бўлиб қолган Илҳомжонидан, мактабга қатнаётган Мафтунасидан яхшиликларни кутиб, Аббоснинг калтакларига чидаб, яшайверди.
Ҳар куни ичиб келадиган эрини Маҳзунанинг ўзига яқин йўлатмаслиги уни қутуртириб юборар, қамоқдан келгандан бери Маҳзуна таёқдан ҳамма ёғи моматалоқ бўлиб кетса ҳам унинг хонасига бормас эди.
Икки шиша ароқ билан икки бўлак колбаса кўтариб келган Аббос оғилдан болтани олиб келиб, Маҳзуна ва болаларининг олдида уни ўткирлай бошлади.
– Бугун кечаси ёки менинг хонамда ётасан ёки шу бугун ўласан!
Болалари изиллаб йиғлай бошлаган Маҳзуна уларни овутди:
– Даданг ҳазиллашди, қўрқманглар! Агар сизлар икковингиз ётишга қўрқмасаларингиз, мен дадангизнинг ёнида ётаман, олам гулистон.
– Биз қўрқмаймиз, аяжон, майли, дадамнинг айтганини қилинг! – деди Илҳомжон.
– Мен ҳам қўрқмайман, аяжон, акамнинг ёнида ётаман, – деди Мафтуна.
– Ана, ҳаммасини келишиб олдик, – деди Маҳзуна. – Юринг, дадаси, ўрнингизни солиб бераман.
– Шундай бўлсин! – деган Аббос гандираклаганча хонасига кириб кетди.
Ортидан кириб келган Маҳзунага нафрат билан қаради.
– Ҳозир эмас! Болаларинг ухласин! Аммо барибир бугун ўласан!
Аббос шишалардан бирини очди. Бир стакан тўлдириб ичиб, колбасадан бир тишлади.
– Бор, йўқол! Ўзим чақираман, керак бўлсанг!
Маҳзуна эрининг кўзида шу пайтгача кўрмаган бир учқунни кўрди. Бу кўзлар бугун бошқача ёнаётган эди. Қўрқди. Эрининг турмадан наша чекишни ўрганиб келганини ҳали билмайдиган Маҳзуна бугун унинг улфатлари билан роса чекканини ҳам билмасди. Аммо эрининг важоҳати ёмонлигини сезар, ичидан дағ-дағ титраб бир қўрқув келарди.
Эридан бир-икки хабар олган, икки шиша ароқни ичиб ҳам ухлаб қолмаётган эридан хавфсирайвериб, асаби дош бера олмаган Маҳзуна секин унинг ёнига кирди.
– Дадаси, энди ухлайлик, кеч бўлиб кетди, майли, шу ерда ётаман.
– Роса эрни соғиниб кетганга ўхшайсан, – деди Аббос ҳиқиллаб. – Майли, ётсак ётамиз. Аммо билиб қўй, охирги марта ётишинг! Кейин барибир ўлдираман сени! Уч йил давомида қилган бузуқликларинг учун бугун товон тўлайсан!
– Сиз ётиб туринг, мен болалардан бир хабар олиб келай.
– Уф-ф, яна болалар, болалар! Уларни ҳам ўлдираман бугун!
Аббос тўшакка ўзини дустаман ташлаб, пишиллай бошлади. Секин даҳлизга чиққан Маҳзунанинг кўзи тиғи ялтиллаб турган болтага тушди. Секин уни қўлига олиб, эрининг хонасига қайтиб кирди. Бор кучи билан болтани эрининг бошига урди.
– Иҳ-ҳ!
Эри иккинчи уришидаёқ т
– Ўлдириб қўйди!
Воқеадан хабар топган Ўктам раис Маҳзуна билан Сожидани олиб, шифохонага жўнар экан, ёнидаги йигитга тайинлади:
– Анави аблаҳнинг қўл-оёғини боғлаб, мелисага олиб боринглар! Уриб, ўлдириб қўйманглар! Бунинг ўлиги тиригидан қиммат.
Маҳзуна икки ой касалхона ётди. Пичоқ ўпкасини тешган экан. Бошқа жароҳатлари ҳам битди. Аммор чайқалган миясининг даволаниши узоқ чўзилди.
Маҳзуна касалхонадан чиққан куни Аббоснинг суди ҳам бўлди. Уч йилга қамашди.
6.
– Ўз уйинг – ўлан тўшагинг, қайтиб келиб нима қиласан? – деди Урайимжон ака. – Эринг қамалиб кетди, кимдан қўрқасан, уйингда ўтиравер!
Отасидан бошқа гапни ҳам кутмаган Маҳзуна тақдирига тан берди. Уйига қайтиб келиб, яшайверди. Ҳар замонда Ҳанифа опа, баъзан уни айбламаган Абдужалил ака билан Қумри опа хабар олиб туришди. Турмага ҳам йилда бир марта қайноғаси Собир ака бориб келди, холос.
Турма дегани ҳайвонни одам қилолмас экан. Аббос келган куниёқ ичишни бошлади. Шу куниёқ Маҳзунага муштини ўқталди.
– Кет! Бу уйда қорангни ҳам кўрмай!
– Ҳеч қаёққа кетмайман, – деди Маҳзуна. – Уйда менинг ҳам ҳаққим бор. Шу уйни қуришда сиз билан баравар ишладим. Шу уйда бола-чақа қилдим, мол-ҳол қилдим.
– Бола-чақангни ҳам олиб кет! Мол-ҳолингни ҳам олиб кет! – бақирди Аббос.
– Бошқа борадиган жойим йўқ, шунинг учун ҳам ҳеч қаёққа кетмайман!
– Унда шу уйдан ўлигинг чиқади!
Аёл зоти «Эримга бир куни инсоф бериб қолар», деб ҳаммасига чидаб, яхши кунлар келишига умид қилиб, яшайверар экан. Маҳзуна эридан рушнолик кўришига ишонмаса ҳам, кап-катта бўлиб қолган Илҳомжонидан, мактабга қатнаётган Мафтунасидан яхшиликларни кутиб, Аббоснинг калтакларига чидаб, яшайверди.
Ҳар куни ичиб келадиган эрини Маҳзунанинг ўзига яқин йўлатмаслиги уни қутуртириб юборар, қамоқдан келгандан бери Маҳзуна таёқдан ҳамма ёғи моматалоқ бўлиб кетса ҳам унинг хонасига бормас эди.
Икки шиша ароқ билан икки бўлак колбаса кўтариб келган Аббос оғилдан болтани олиб келиб, Маҳзуна ва болаларининг олдида уни ўткирлай бошлади.
– Бугун кечаси ёки менинг хонамда ётасан ёки шу бугун ўласан!
Болалари изиллаб йиғлай бошлаган Маҳзуна уларни овутди:
– Даданг ҳазиллашди, қўрқманглар! Агар сизлар икковингиз ётишга қўрқмасаларингиз, мен дадангизнинг ёнида ётаман, олам гулистон.
– Биз қўрқмаймиз, аяжон, майли, дадамнинг айтганини қилинг! – деди Илҳомжон.
– Мен ҳам қўрқмайман, аяжон, акамнинг ёнида ётаман, – деди Мафтуна.
– Ана, ҳаммасини келишиб олдик, – деди Маҳзуна. – Юринг, дадаси, ўрнингизни солиб бераман.
– Шундай бўлсин! – деган Аббос гандираклаганча хонасига кириб кетди.
Ортидан кириб келган Маҳзунага нафрат билан қаради.
– Ҳозир эмас! Болаларинг ухласин! Аммо барибир бугун ўласан!
Аббос шишалардан бирини очди. Бир стакан тўлдириб ичиб, колбасадан бир тишлади.
– Бор, йўқол! Ўзим чақираман, керак бўлсанг!
Маҳзуна эрининг кўзида шу пайтгача кўрмаган бир учқунни кўрди. Бу кўзлар бугун бошқача ёнаётган эди. Қўрқди. Эрининг турмадан наша чекишни ўрганиб келганини ҳали билмайдиган Маҳзуна бугун унинг улфатлари билан роса чекканини ҳам билмасди. Аммо эрининг важоҳати ёмонлигини сезар, ичидан дағ-дағ титраб бир қўрқув келарди.
Эридан бир-икки хабар олган, икки шиша ароқни ичиб ҳам ухлаб қолмаётган эридан хавфсирайвериб, асаби дош бера олмаган Маҳзуна секин унинг ёнига кирди.
– Дадаси, энди ухлайлик, кеч бўлиб кетди, майли, шу ерда ётаман.
– Роса эрни соғиниб кетганга ўхшайсан, – деди Аббос ҳиқиллаб. – Майли, ётсак ётамиз. Аммо билиб қўй, охирги марта ётишинг! Кейин барибир ўлдираман сени! Уч йил давомида қилган бузуқликларинг учун бугун товон тўлайсан!
– Сиз ётиб туринг, мен болалардан бир хабар олиб келай.
– Уф-ф, яна болалар, болалар! Уларни ҳам ўлдираман бугун!
Аббос тўшакка ўзини дустаман ташлаб, пишиллай бошлади. Секин даҳлизга чиққан Маҳзунанинг кўзи тиғи ялтиллаб турган болтага тушди. Секин уни қўлига олиб, эрининг хонасига қайтиб кирди. Бор кучи билан болтани эрининг бошига урди.
– Иҳ-ҳ!
Эри иккинчи уришидаёқ т
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 14:27
ипирчилашдан тўхтаган бўлса-да, Маҳзуна яна ва яна болта билан ураверди. Чарчаб, болтани кўтаришга кучи етмай қолгандан кейингина тўхтади.
Эрининг хонасини маҳкам ёпиб, даҳлизга чиққан Маҳзуна кийимларини ечиб ташлади. Чўмилди. Тоза кийимларини кийиб, болаларининг олдига кирди. Уларни қучоқлаб, эрталабгача алла айтди.
7.
– Қасддан одам ўлдирган айбланувчи Маҳзуна Санақулова Ўзбекистон Республикаси жиноят кодексининг 97-моддаси, 2-қисми, б) банди билан айбли деб топилиб, унга 12 йил қамоқ жазоси берилишини талаб қиламан!
Прокурорнинг бу гапидан сўнг суд залида шовқин-сурон бўлиб кетди.
– Бизнинг келинимизга даъвомиз йўқ, – деди Абдужалил ака. – Аслида, Аббосни ўзим ўлдиришим керак эди. Ҳамасига биз айбдормиз. Келинни қамаманглар, илтимос!
– Қамалмасин!
– Қамалмасин!
Судья залдагиларни тинчлантиргач, маҳалла назоратчиси бўлган милиционер сўз сўраб, Маҳзунанинг эри тартибсиз ҳаёт кечиргани, муттасил равишда ароқ ичиб юргани, хотинини доимий равишда калтаклаб келганини, бир неча марта тарибга чақирилиши, маъмурий жавобгарликка тортилишига қарамай, ўз қилмишларини давом эттириб келганини айтиб, Маҳзуна Санақулованинг жазосини енгиллаштиршни сўради.
Маҳалла раиси Қўлдош ака сўз олди.
– Агар кимнидир қамаш керак бўлса, мени қаманглар!
Судъя ҳам, бошқалар ҳам ҳайрон бўлиб, ҳамма жим бўлиб қолди.
– Мен, Маҳзуна яшайдиган маҳалланинг раиси, ҳаммасини кўриб, билиб, бунга кўз юмиб, индамай юрдим. Аслида энг катта жиноятчилар биз, маҳалла фаоллари, Маҳзунанинг, Аббоснинг ота-оналари, қўни-қўшнилармиз! Аббосга ўхшаганларга ҳар куни ароқ сотган дўкончилар жиноятчи! Аббос билан ҳар куни ичган пиёнисталар жиноятчи! Ўшаларни қамаш керак. Бизни қамаш керак. Вақтида Маҳзунани у ярамаснинг қўлидан қутқариб, уларни ажраштириб юборишимиз керак эди. Маҳзуна қамалса, мен ўзимни кечира олмайман. Илтимос, унинг ўрнига мени қаманглар, зора, виждон азобидан қутулсам.
– Суд маслаҳатлашиб олиш учун танаффус эълон қилади!
Чорак соатдан сўнг қайтиб кирган судья қарорини эълон қилди:
– Суд Маҳзуна Санақулованинг иккита ёш боласи борлиги, муқаддам судланмагани, содир қилган жиноятидан қаттиқ пушаймон экани, жиноятни содир этиш чоғидаги руҳий ҳолатларини, гувоҳларнинг кўрсатмалари ва қолган барча вазиятларни инобатга олиб, Ўзбекистон Республикаси жиноят кодексининг 72-моддасини қўллаб, шартли ҳукм тайинланди. Суд Маҳзуна Санақуловага нисбатан уч йиллик кузатув чорасини қўллайди. Кузатув муддати ичида Маҳзуна Санақулова ўз уйида яшаши, ишлаши, болаларини тарбия қилши ва ҳар ойнинг ўн бешинчи санасида туман ички ишлар бўлимида рўйхатдан ўтиб туриши шарт. Бу муддат ичида унинг бошқа жойга кетиши таъқиқланади.
Тамом
муаллиф Каримберди Тўрамурод
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
Эрининг хонасини маҳкам ёпиб, даҳлизга чиққан Маҳзуна кийимларини ечиб ташлади. Чўмилди. Тоза кийимларини кийиб, болаларининг олдига кирди. Уларни қучоқлаб, эрталабгача алла айтди.
7.
– Қасддан одам ўлдирган айбланувчи Маҳзуна Санақулова Ўзбекистон Республикаси жиноят кодексининг 97-моддаси, 2-қисми, б) банди билан айбли деб топилиб, унга 12 йил қамоқ жазоси берилишини талаб қиламан!
Прокурорнинг бу гапидан сўнг суд залида шовқин-сурон бўлиб кетди.
– Бизнинг келинимизга даъвомиз йўқ, – деди Абдужалил ака. – Аслида, Аббосни ўзим ўлдиришим керак эди. Ҳамасига биз айбдормиз. Келинни қамаманглар, илтимос!
– Қамалмасин!
– Қамалмасин!
Судья залдагиларни тинчлантиргач, маҳалла назоратчиси бўлган милиционер сўз сўраб, Маҳзунанинг эри тартибсиз ҳаёт кечиргани, муттасил равишда ароқ ичиб юргани, хотинини доимий равишда калтаклаб келганини, бир неча марта тарибга чақирилиши, маъмурий жавобгарликка тортилишига қарамай, ўз қилмишларини давом эттириб келганини айтиб, Маҳзуна Санақулованинг жазосини енгиллаштиршни сўради.
Маҳалла раиси Қўлдош ака сўз олди.
– Агар кимнидир қамаш керак бўлса, мени қаманглар!
Судъя ҳам, бошқалар ҳам ҳайрон бўлиб, ҳамма жим бўлиб қолди.
– Мен, Маҳзуна яшайдиган маҳалланинг раиси, ҳаммасини кўриб, билиб, бунга кўз юмиб, индамай юрдим. Аслида энг катта жиноятчилар биз, маҳалла фаоллари, Маҳзунанинг, Аббоснинг ота-оналари, қўни-қўшнилармиз! Аббосга ўхшаганларга ҳар куни ароқ сотган дўкончилар жиноятчи! Аббос билан ҳар куни ичган пиёнисталар жиноятчи! Ўшаларни қамаш керак. Бизни қамаш керак. Вақтида Маҳзунани у ярамаснинг қўлидан қутқариб, уларни ажраштириб юборишимиз керак эди. Маҳзуна қамалса, мен ўзимни кечира олмайман. Илтимос, унинг ўрнига мени қаманглар, зора, виждон азобидан қутулсам.
– Суд маслаҳатлашиб олиш учун танаффус эълон қилади!
Чорак соатдан сўнг қайтиб кирган судья қарорини эълон қилди:
– Суд Маҳзуна Санақулованинг иккита ёш боласи борлиги, муқаддам судланмагани, содир қилган жиноятидан қаттиқ пушаймон экани, жиноятни содир этиш чоғидаги руҳий ҳолатларини, гувоҳларнинг кўрсатмалари ва қолган барча вазиятларни инобатга олиб, Ўзбекистон Республикаси жиноят кодексининг 72-моддасини қўллаб, шартли ҳукм тайинланди. Суд Маҳзуна Санақуловага нисбатан уч йиллик кузатув чорасини қўллайди. Кузатув муддати ичида Маҳзуна Санақулова ўз уйида яшаши, ишлаши, болаларини тарбия қилши ва ҳар ойнинг ўн бешинчи санасида туман ички ишлар бўлимида рўйхатдан ўтиб туриши шарт. Бу муддат ичида унинг бошқа жойга кетиши таъқиқланади.
Тамом
муаллиф Каримберди Тўрамурод
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 14:26
Kun keladi, yuzingizga tabassum yugurishi uchun oʻzini qurbon qiladigan kimsani uchratasiz. Qalbingizning barcha eshiklarini yopib yubormang, qalbingiz eshigini taqillatgan har bir kimsa ham jarohat yetkazishni niyat qilmaydi!
- Shayx Shaʼroviy
@ibratli_sozlar 🕊️
- Shayx Shaʼroviy
@ibratli_sozlar 🕊️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 14:26
Мардикор
Янги уйга кучиш арафасида ховлини тартибга солиш ишлари купайиб кетганлиги сабабли уйга мардикор олиб келиб, ишларни бажаришни ният қилдим ва мардикор бозорига, мардикор ёллаш учун бордим. Одам кўп, ҳамма маркдикор бозорга тирикчилик мақсадида чиққанлар ўзини таклиф килган. Шуларнинг орасида бир одам турар эди. Кўринишидан яхши кийинган, сиртдан эътибор бериб қараганда эса кўринишидан умуман мардикорга ўхшамайди. Билмайман нима, ўша одамнинг олдига бориб қандай қилиб “сиз ҳам ишлайсизми” деб сўраганимни ўзим ҳам билмай қолибман.У киши эса “ха, мен ҳам ишлайман”- деди ва мен у кишини ишга таклиф қилдим. Биз ўша киши билан уйга келдик, ишларни келишиб олдик. Ёлланган киши ўзаро келишилган ишини бажаришга киришди. Иш хажми камида 4 кунлик бўлсада, у 2 кун ичида белгиланган ишларни ниҳоясига етказди. Иш давомида у кишидан қаерлик эканлигини ва аниқ яшаш манзилини сўрадим. Мақсад эса, келажакда яна бошқа шу каби ишлар чиқса ёллаш эди. У киши ўзининг манзилини берди.
Орадан бир қанча вақт ўтди. Уйимда яна мардикор ёлланадиган иш чиқиб қолди. Шунда мен ўша кишини эслаб ва ўзи берган манзил бўйича излаб бордим. Астағфируллох, қайси кўз билан кўрайки у берган манзилда мен кутмаган манзара пайдо бўлди ва унинг уйини кўриб хайратга тушиб қолдим. Аввалига, ишонқирамай турдим, аммо кейин эса ўша одамнинг худди шу уйдан чиқиб келгач ғалати ҳолатга тушиб қолдим. Сабаби бу одамнинг уйи оддий ўрта ҳол аҳоли яшайдиган уйларга нисбатан бир неча бора хашаматли, чиройли ва хайбатли эди. Менга пешвоз чиқибоқ у киши: “Э…Э. келинг, келинг” дея қарши олди ва ичкарига таклиф қилди. Уйнинг ичи эса янада чиройли ва бекамикўст даржада эди. У менинг хайратга тушганимни сезгандай, бир пиёла чой узатиб, “Хайрон бўлманг биродар” деб гап бошлади. Аслида менга қарашли бўлган неча фирмаларим, қўшимча савдо дўконларим фаолият кўрсатиб турибди. Аллоҳга шукур, пулга мухтожлигим йўқ. Лекин, отамиз бу дунёдан ўтишларидан олдин бир насиҳат қилган эдилар. Отам: “...ўғлим, агар мен учун эҳсон қилсанг пешона терингни тўкиб, меҳнат қилиб топган пулингдан эҳсон килгин” дея насиҳат қилган эдилар. Пешона теринг билан топган пулингга қилган эҳсонинг мен учун манфаати тегишининг эҳтимоли, бошқа қилган эҳсонларингдан афзалроқдир деган эдилар. Буни тинглаб ўтириб нима дейишга тилим лол бўлди.
@Ibratli_sozlar
Янги уйга кучиш арафасида ховлини тартибга солиш ишлари купайиб кетганлиги сабабли уйга мардикор олиб келиб, ишларни бажаришни ният қилдим ва мардикор бозорига, мардикор ёллаш учун бордим. Одам кўп, ҳамма маркдикор бозорга тирикчилик мақсадида чиққанлар ўзини таклиф килган. Шуларнинг орасида бир одам турар эди. Кўринишидан яхши кийинган, сиртдан эътибор бериб қараганда эса кўринишидан умуман мардикорга ўхшамайди. Билмайман нима, ўша одамнинг олдига бориб қандай қилиб “сиз ҳам ишлайсизми” деб сўраганимни ўзим ҳам билмай қолибман.У киши эса “ха, мен ҳам ишлайман”- деди ва мен у кишини ишга таклиф қилдим. Биз ўша киши билан уйга келдик, ишларни келишиб олдик. Ёлланган киши ўзаро келишилган ишини бажаришга киришди. Иш хажми камида 4 кунлик бўлсада, у 2 кун ичида белгиланган ишларни ниҳоясига етказди. Иш давомида у кишидан қаерлик эканлигини ва аниқ яшаш манзилини сўрадим. Мақсад эса, келажакда яна бошқа шу каби ишлар чиқса ёллаш эди. У киши ўзининг манзилини берди.
Орадан бир қанча вақт ўтди. Уйимда яна мардикор ёлланадиган иш чиқиб қолди. Шунда мен ўша кишини эслаб ва ўзи берган манзил бўйича излаб бордим. Астағфируллох, қайси кўз билан кўрайки у берган манзилда мен кутмаган манзара пайдо бўлди ва унинг уйини кўриб хайратга тушиб қолдим. Аввалига, ишонқирамай турдим, аммо кейин эса ўша одамнинг худди шу уйдан чиқиб келгач ғалати ҳолатга тушиб қолдим. Сабаби бу одамнинг уйи оддий ўрта ҳол аҳоли яшайдиган уйларга нисбатан бир неча бора хашаматли, чиройли ва хайбатли эди. Менга пешвоз чиқибоқ у киши: “Э…Э. келинг, келинг” дея қарши олди ва ичкарига таклиф қилди. Уйнинг ичи эса янада чиройли ва бекамикўст даржада эди. У менинг хайратга тушганимни сезгандай, бир пиёла чой узатиб, “Хайрон бўлманг биродар” деб гап бошлади. Аслида менга қарашли бўлган неча фирмаларим, қўшимча савдо дўконларим фаолият кўрсатиб турибди. Аллоҳга шукур, пулга мухтожлигим йўқ. Лекин, отамиз бу дунёдан ўтишларидан олдин бир насиҳат қилган эдилар. Отам: “...ўғлим, агар мен учун эҳсон қилсанг пешона терингни тўкиб, меҳнат қилиб топган пулингдан эҳсон килгин” дея насиҳат қилган эдилар. Пешона теринг билан топган пулингга қилган эҳсонинг мен учун манфаати тегишининг эҳтимоли, бошқа қилган эҳсонларингдан афзалроқдир деган эдилар. Буни тинглаб ўтириб нима дейишга тилим лол бўлди.
@Ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 14:26
Шавқатсизлик қурбони
Аёл фарзанди дунёга келиши учун амалиёт хонасига кириб кетди. Бола туғилди. Она ҳаётдан кўз юмди. Аёлидан айрилиб, фарзанди онасиз қолганидан ота, қаттиқ хафа бўлди. Чақалоқни ўзи парваришлай олмаслигини билиб холасига берди. Ўзи етти ойдан кейин уйланди.
Янги аёлидан кетма - кет иккита: ўғил - қиз фарзандлар кўрди. Орадан уч йил ўтиб холасига берган ўғлини бирга яшаш учун олиб келди. Ўгай она ўз болаларига яхши қарарди. Етим болачага аҳамият бермас, раҳм қилмас, қўрс, жеркиб, туртиб гапирар, овқат берса ўзига алоҳида берар, дастурхонда бирга ўтиришга қўймасди.
Бир куни кечки таомга аёл ўз оиласини меҳмонга чақирди. Дастурхонда турли егуликлар, ширинликлар бор эди. Болакай нимадир олиш учун қўлини чўзганди. Ўгай онаси кўриб қолиб қўлига урди. Уришиб, қўлига ликопчада озгина гуруч бериб балконга чиқарди.
- Шу ерда ўтириб, е! Қимирлама! Ҳамма кетгунча овозингни ҳам чиқарма! Асабимга тегма! Меҳмонларим ёнида мени шарманда қилма! - деди.
Болакай ичкарига кирса, ўгай онаси уришидан қўрқиб ўша ерда ўтирди. Ухлаб қолди.
Меҳмонлар кетишди. Аёл ўз фарзандларини хоналарига ухлатиш учун олиб кириб кетди.
Эри кеч бўлганда ишдан келди. Болаларини сўради. Аёл:
- Ҳаммаси ухлаб ётишибди, - деди. Аёл уни балконга чиқариб юборганини унутди. Таомланиб бўлган ота ухлади. Тушида биринчи аёлини кўрди. У:
- Ўғлингиздан хабар олинг! - деди. Уйғониб кетиб аёлидан сўради. Аёл:
- Айтдим - ку сизга, ухлаб ётибди, - деди.
Ишониб яна уйқуга кетди. Аёли яна тушига кириб:
- Ўғлингиздан хабар олинг! - деди. Чўчиб уйғонди. Аёлидан яна сўради. Аёлнинг жаҳли чиқиб:
- Уфф, бунча, вaҳима қилмасангиз?! Айтдим - ку, ухлаяпти. Жа эркалатиб юборгансиз - да, шу ўғлингизни! - деди.
Киши яна ухлади. Биринчи аёли яна тушига кирди ва:
- Бўлди. Ўғлим, жигарбандим менинг ёнимга келди, - деди. Сапчиб уйғониб ўғлининг хонасига кирди! У йўқ эди. Бошқа хоналарга қараб чиқди. У ҳеч қаерда йўқ эди. Балкон эшигини очиб қаради. Не кўз билан кўрсинки, ўғилчаси ғужанак бўлиб ётар, исиниш учун бошини тиззалари орасига олганча, қотиб қолган, жони узилганди. У совуққа бардош бера олмаганди. Ёнида ликопчада озгинаси ейилган гуруч турарди. У энди жабр кўрмайдиган, йиғламайдиган, золимлар йўқ диёрга кетганди.
Хоҳ ўзингиз, хоҳ бировнинг фарзанди бўлсин, улар ҳақида Аллоҳдан қўрқинг!
@ibratli_sozlar🕊
Аёл фарзанди дунёга келиши учун амалиёт хонасига кириб кетди. Бола туғилди. Она ҳаётдан кўз юмди. Аёлидан айрилиб, фарзанди онасиз қолганидан ота, қаттиқ хафа бўлди. Чақалоқни ўзи парваришлай олмаслигини билиб холасига берди. Ўзи етти ойдан кейин уйланди.
Янги аёлидан кетма - кет иккита: ўғил - қиз фарзандлар кўрди. Орадан уч йил ўтиб холасига берган ўғлини бирга яшаш учун олиб келди. Ўгай она ўз болаларига яхши қарарди. Етим болачага аҳамият бермас, раҳм қилмас, қўрс, жеркиб, туртиб гапирар, овқат берса ўзига алоҳида берар, дастурхонда бирга ўтиришга қўймасди.
Бир куни кечки таомга аёл ўз оиласини меҳмонга чақирди. Дастурхонда турли егуликлар, ширинликлар бор эди. Болакай нимадир олиш учун қўлини чўзганди. Ўгай онаси кўриб қолиб қўлига урди. Уришиб, қўлига ликопчада озгина гуруч бериб балконга чиқарди.
- Шу ерда ўтириб, е! Қимирлама! Ҳамма кетгунча овозингни ҳам чиқарма! Асабимга тегма! Меҳмонларим ёнида мени шарманда қилма! - деди.
Болакай ичкарига кирса, ўгай онаси уришидан қўрқиб ўша ерда ўтирди. Ухлаб қолди.
Меҳмонлар кетишди. Аёл ўз фарзандларини хоналарига ухлатиш учун олиб кириб кетди.
Эри кеч бўлганда ишдан келди. Болаларини сўради. Аёл:
- Ҳаммаси ухлаб ётишибди, - деди. Аёл уни балконга чиқариб юборганини унутди. Таомланиб бўлган ота ухлади. Тушида биринчи аёлини кўрди. У:
- Ўғлингиздан хабар олинг! - деди. Уйғониб кетиб аёлидан сўради. Аёл:
- Айтдим - ку сизга, ухлаб ётибди, - деди.
Ишониб яна уйқуга кетди. Аёли яна тушига кириб:
- Ўғлингиздан хабар олинг! - деди. Чўчиб уйғонди. Аёлидан яна сўради. Аёлнинг жаҳли чиқиб:
- Уфф, бунча, вaҳима қилмасангиз?! Айтдим - ку, ухлаяпти. Жа эркалатиб юборгансиз - да, шу ўғлингизни! - деди.
Киши яна ухлади. Биринчи аёли яна тушига кирди ва:
- Бўлди. Ўғлим, жигарбандим менинг ёнимга келди, - деди. Сапчиб уйғониб ўғлининг хонасига кирди! У йўқ эди. Бошқа хоналарга қараб чиқди. У ҳеч қаерда йўқ эди. Балкон эшигини очиб қаради. Не кўз билан кўрсинки, ўғилчаси ғужанак бўлиб ётар, исиниш учун бошини тиззалари орасига олганча, қотиб қолган, жони узилганди. У совуққа бардош бера олмаганди. Ёнида ликопчада озгинаси ейилган гуруч турарди. У энди жабр кўрмайдиган, йиғламайдиган, золимлар йўқ диёрга кетганди.
Хоҳ ўзингиз, хоҳ бировнинг фарзанди бўлсин, улар ҳақида Аллоҳдан қўрқинг!
@ibratli_sozlar🕊
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 04:00
😱 ОДАМ САВДОСИ..
( Хаётий воқеа асосида ёзилган.)
✍ Гўзал исми жисмига хос бўйлари баланд, қош кўзлари қоп қора киприклари узун, кулса икки юзида кулгчлари ўзига ярашган қиз эди. Гўзални, юқори курсда ўқийдиган келишган чиройли ўзга юртлик Мухаммадалидан бошқаси қизиқтирмас, фақат кўзлари ўша йигитдан бошқани кўрмас, юраги уни деб урарди. Гўзал учунчи курсда ўқиётганида уларни тўйлари бўлиб ўтди. Гўзал бахтларидан сармаст эди. У эрини Дубайда бошқа хотини борлигини умуман билмасди. Мухаммадали хотини ва қизини олиб Дубайга олиб кетади...😰😱👇
👇👇АЯНЧЛИ ТАҚДИРЛАР👇👇
( Хаётий воқеа асосида ёзилган.)
✍ Гўзал исми жисмига хос бўйлари баланд, қош кўзлари қоп қора киприклари узун, кулса икки юзида кулгчлари ўзига ярашган қиз эди. Гўзални, юқори курсда ўқийдиган келишган чиройли ўзга юртлик Мухаммадалидан бошқаси қизиқтирмас, фақат кўзлари ўша йигитдан бошқани кўрмас, юраги уни деб урарди. Гўзал учунчи курсда ўқиётганида уларни тўйлари бўлиб ўтди. Гўзал бахтларидан сармаст эди. У эрини Дубайда бошқа хотини борлигини умуман билмасди. Мухаммадали хотини ва қизини олиб Дубайга олиб кетади...😰😱👇
👇👇АЯНЧЛИ ТАҚДИРЛАР👇👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 03:58
✒️Ибратли ривоят:
БАХИЛЛИК ХОРЛИК КЕЛТИРАДИ.
Ҳикоя қилинишича, эр ва хотин товуқ гўштидан тайёрланган таомни еб ўтиришганда, тўсатдан эшик тақиллаб қолибди. Иштаҳасини бузиб, бемаврид эшикни қоққан кишидан жахли чиққан хонадон соҳиби эшик қоққан кишини койиб, қувиб юборди. Кунлар ўта бошлади, ҳалиги кишининг турмуши кун сайин қийинлаша борди, кўп ўтмай бор бойлигидан ажралиб қолди. Ҳатто, ейишга таом ҳам тополмай, охир оқибат аёли билан ажрашиш даражасигача етиб борди. Аёли бошқа кишига турмушга чиқиб кетди. Кунларнинг бирида, аёл турмуш ўртоғи билан собиқ турмуш ўртоғи сингари пиширилган товуқ гўштидан истеъмол қилиб турганда, бир киши эшикни тақиллатди. Шунда хонадон соҳиби келган сўровчига таомни бериб юборишини аёлига буюрди. Аёл уйдан ташқарига чиқиб, сўровчига таомни берди ва таажжубда қолди, чунки сўровчи ўзининг биринчи турмуш ўртоғи эди. Сўнгра, аёл йиғлаган ҳолда қайтиб келди. Ундан турмуш ўртоғи йиғисининг сабабини сўраганида, аёл тиламчи унинг биринчи турмуш ўртоғи эканини ва у билан турмушида худди шундай воқеа содир бўлганида, тиламчини койиб, қувиб солганини айтиб берди.
Шунда эри аёлига қараб, нимага таажжубланасан, Аллоҳ номи билан қасам ичаманки, мен эринг ҳайдаб солган тиламчи бўламан. Қиссадан ҳисса шуки, саховат соҳиби иззат-ҳурматда ва бахиллик соҳиби хор бўлур. Ҳазрат Али каррамоллоҳу важҳаҳу айтганларидек, «Бойлик эҳсон қилинса – иззат, беркитилса хорлик келтиради».
@ibratli_sozlar
БАХИЛЛИК ХОРЛИК КЕЛТИРАДИ.
Ҳикоя қилинишича, эр ва хотин товуқ гўштидан тайёрланган таомни еб ўтиришганда, тўсатдан эшик тақиллаб қолибди. Иштаҳасини бузиб, бемаврид эшикни қоққан кишидан жахли чиққан хонадон соҳиби эшик қоққан кишини койиб, қувиб юборди. Кунлар ўта бошлади, ҳалиги кишининг турмуши кун сайин қийинлаша борди, кўп ўтмай бор бойлигидан ажралиб қолди. Ҳатто, ейишга таом ҳам тополмай, охир оқибат аёли билан ажрашиш даражасигача етиб борди. Аёли бошқа кишига турмушга чиқиб кетди. Кунларнинг бирида, аёл турмуш ўртоғи билан собиқ турмуш ўртоғи сингари пиширилган товуқ гўштидан истеъмол қилиб турганда, бир киши эшикни тақиллатди. Шунда хонадон соҳиби келган сўровчига таомни бериб юборишини аёлига буюрди. Аёл уйдан ташқарига чиқиб, сўровчига таомни берди ва таажжубда қолди, чунки сўровчи ўзининг биринчи турмуш ўртоғи эди. Сўнгра, аёл йиғлаган ҳолда қайтиб келди. Ундан турмуш ўртоғи йиғисининг сабабини сўраганида, аёл тиламчи унинг биринчи турмуш ўртоғи эканини ва у билан турмушида худди шундай воқеа содир бўлганида, тиламчини койиб, қувиб солганини айтиб берди.
Шунда эри аёлига қараб, нимага таажжубланасан, Аллоҳ номи билан қасам ичаманки, мен эринг ҳайдаб солган тиламчи бўламан. Қиссадан ҳисса шуки, саховат соҳиби иззат-ҳурматда ва бахиллик соҳиби хор бўлур. Ҳазрат Али каррамоллоҳу важҳаҳу айтганларидек, «Бойлик эҳсон қилинса – иззат, беркитилса хорлик келтиради».
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
29 Oct, 03:30
Гинекологлар сири очилди.
Нега шуни гинекологлар,
биз аёллардан, яшириб келган экан-а?
Аптекаларда бир тийинга сотиладиган ушбу дорилар, аёлларда энг кўп учрайдиган гинекологик касалликларга шифо экан. Қўллашни бошлаганимга 1 ҳафта бўлди. Уни тўғри ишлатиб 10 йилга ёшардим, гинеколог ва косметологлар ишим тушмай қўйди😉
Қўллаш оддий, кечкипайт ухлашдан олдин суртинг ва...
Батафсил👇🏻👇🏻
Нега шуни гинекологлар,
биз аёллардан, яшириб келган экан-а?
Аптекаларда бир тийинга сотиладиган ушбу дорилар, аёлларда энг кўп учрайдиган гинекологик касалликларга шифо экан. Қўллашни бошлаганимга 1 ҳафта бўлди. Уни тўғри ишлатиб 10 йилга ёшардим, гинеколог ва косметологлар ишим тушмай қўйди😉
Қўллаш оддий, кечкипайт ухлашдан олдин суртинг ва...
Батафсил👇🏻👇🏻
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 16:30
🌿💔...
"Qizimizni ko'rmaganimizga bugun 3 oy boʻlibdi. Onasi ikkimiz har kuni eshik poylaymiz. Kelib qolarmikin degan umidda yo'liga ko'z tikamiz. Darvozamiz oldiga moshina kelib to'xtasa, "Ana, keldi!", deb sapchib tushamiz.Hayajondan yuragimiz gupillab, bo'g'zimizga tiqilgudek boʻladi. Kutishdan ham yomoni - bu mahvumlik. Qachon kelishi ma'lum bo'lsaku,mayli, oʻsha kunni kutib yashash ota-onaga bir huzur bagʼishlaydi. Ammo kelar vaqti nomaʼlum bo'lsachi? Qiz bolaning ota-onasi bo'lish ham bir sinov ekan, o'glim, oson tutmang.Sizdan o'tinaman, qizimizni bag'rimizdan yulib olmang. Bizni ham boylab bermagan.Koʻzimiz ochiqligida diydoriga to'yib olaylik.Ertaga bizdan keyin vijdon azobida qolmasin.
Shoʻrlik ota bir necha kundan buyon kuyoviga aytmoqchi bo'lgan gaplarini hayolan ipga tizdi. Telefonni qoʻliga olib, shularni yozarkan,birdan yuragiga sanchiq turdi.Boshi aylanib, koʻz oldi qorongʼulashdi.Ayoli xonaga kirganida,eri telefonini mahkam changallagancha, xona oʻrtasida behush yotardi.
@ibratli_sozlar
"Qizimizni ko'rmaganimizga bugun 3 oy boʻlibdi. Onasi ikkimiz har kuni eshik poylaymiz. Kelib qolarmikin degan umidda yo'liga ko'z tikamiz. Darvozamiz oldiga moshina kelib to'xtasa, "Ana, keldi!", deb sapchib tushamiz.Hayajondan yuragimiz gupillab, bo'g'zimizga tiqilgudek boʻladi. Kutishdan ham yomoni - bu mahvumlik. Qachon kelishi ma'lum bo'lsaku,mayli, oʻsha kunni kutib yashash ota-onaga bir huzur bagʼishlaydi. Ammo kelar vaqti nomaʼlum bo'lsachi? Qiz bolaning ota-onasi bo'lish ham bir sinov ekan, o'glim, oson tutmang.Sizdan o'tinaman, qizimizni bag'rimizdan yulib olmang. Bizni ham boylab bermagan.Koʻzimiz ochiqligida diydoriga to'yib olaylik.Ertaga bizdan keyin vijdon azobida qolmasin.
Shoʻrlik ota bir necha kundan buyon kuyoviga aytmoqchi bo'lgan gaplarini hayolan ipga tizdi. Telefonni qoʻliga olib, shularni yozarkan,birdan yuragiga sanchiq turdi.Boshi aylanib, koʻz oldi qorongʼulashdi.Ayoli xonaga kirganida,eri telefonini mahkam changallagancha, xona oʻrtasida behush yotardi.
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 16:00
НИКОҲИ ХАРОМ ҚИЛИНГАН АЁЛЛАР
Шундай аёллар борки уларга уйланиш харом қилинган, бу ҳақида Аллоҳ қуръонда оят нозил қилган. Бундай аёлларга уйлансангиз oғир гуноҳга ботасиз. Бу аёлларга асло уйланманг, агар уйланган бўлсангиз тезда ажрашинг❌
Бу қайси аёллар? Тезда билинг олинг
Жавоби: 👉 Бу ерда
Шундай аёллар борки уларга уйланиш харом қилинган, бу ҳақида Аллоҳ қуръонда оят нозил қилган. Бундай аёлларга уйлансангиз oғир гуноҳга ботасиз. Бу аёлларга асло уйланманг, агар уйланган бўлсангиз тезда ажрашинг❌
Бу қайси аёллар? Тезда билинг олинг
Жавоби: 👉 Бу ерда
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 15:59
ибрат
Қабрдан келган нидо
Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу замонида тақводор, намозини доимо масжидда жамоат билан ўқийдиган бир йигит бор эди. Ҳазрати Умар розияллоҳу анҳу уни ниҳоятда яхши кўрар эдилар.
Йигитнинг жуда қариб қолган отаси бор эди. Йигит ҳар куни хуфтон намозидан сўнг отасини зиёрат қилгани келарди.
Йўл бўйидаги уйлардан бирида яшовчи аёл бу йигитга ошиқ бўлиб қолди. Аёл ҳар кун йигитнинг йўлини пойлаб, уни ўзига оғдиришга ҳаракат қиларди. Ниҳоят, бир сафар йигит ўзини бошқара олмай аёлнинг ортидан эргашди. Бироқ остонадан кирар экан, Аллоҳни эсга олиб, ҳушёр тортди ва: “Тақво қилгувчи зотларни қачон шайтон томонидан бирор васваса ушласа, (Аллоҳни) эслайдилар, бас, (тўғри йўлни) кўра бошлайдилар” (Аъроф, 201-оят) ояти каримани ўқиди-ю, ҳушсиз йиқилди.
Аёл дарҳол бир жориясини чақирди. Иккиси йигитни отасининг уйига элтиб, эшикни тақиллатдилар. Эшикни очган ота остонада беҳуш ётган ўғлини кўрди. Уни ичкарига олдилар. Йигит ярим тунда ўзига келди.
– Ўғлим, сенга нима бўлди? – сўради ота.
– Ҳеч нарса, ҳаммаси жойида.
Ота:
– Худо ҳаққи, менга тўғрисини айт, – деб қўймагач, йигит бўлган воқеани гапириб берди.
– Ўғлим, сен қайси оятни ўқидинг? – дея сўради отаси.
Йигит ўша оятни такрор ўқигач, яна ҳушдан кетди. Қанча уринишмасин, ўзига келмади. Йигит жон таслим қилган эди. Ўша кечадаёқ уни ювиб, дафн этишди.
Эрталаб бўлган воқеани Ҳазрати Умарга етказдилар. Ҳазрати Умар келиб, йигитнинг отасига таъзия изҳор қилгач:
– Нега мени чақирмадингиз? – дедилар.
– Эй мўминлар амири! Вақт алламаҳал бўлиб қолган эди, сизни безовта қилгимиз келмади, – деди ота.
– Ундай бўлса, юринг, бирга қабр бошига борайлик, – деди халифа ва икковлон у ерга етгач:
– Эй фалончи! – деб марҳум йигитни чақирди ва: “Парвардигори (ҳузурида) туришдан (яъни, Парвардигор олдида туриб ҳаёти дунёда қилиб ўтган барча амалларига жавоб беришидан) қўрққан киши учун икки жаннат бордир” (Раҳмон, 46-оят) мазмунли оятни ўқиди.
Иттифоқо, қабрдан йигитнинг:
– Эй Умар! Сиз эслатган икки жаннатни Роббим менга икки бора инъом этди, – деган овози эшитилди.
“Қалбимизнинг нури” китобидан
©islom.uz портали
Қабрдан келган нидо
Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу замонида тақводор, намозини доимо масжидда жамоат билан ўқийдиган бир йигит бор эди. Ҳазрати Умар розияллоҳу анҳу уни ниҳоятда яхши кўрар эдилар.
Йигитнинг жуда қариб қолган отаси бор эди. Йигит ҳар куни хуфтон намозидан сўнг отасини зиёрат қилгани келарди.
Йўл бўйидаги уйлардан бирида яшовчи аёл бу йигитга ошиқ бўлиб қолди. Аёл ҳар кун йигитнинг йўлини пойлаб, уни ўзига оғдиришга ҳаракат қиларди. Ниҳоят, бир сафар йигит ўзини бошқара олмай аёлнинг ортидан эргашди. Бироқ остонадан кирар экан, Аллоҳни эсга олиб, ҳушёр тортди ва: “Тақво қилгувчи зотларни қачон шайтон томонидан бирор васваса ушласа, (Аллоҳни) эслайдилар, бас, (тўғри йўлни) кўра бошлайдилар” (Аъроф, 201-оят) ояти каримани ўқиди-ю, ҳушсиз йиқилди.
Аёл дарҳол бир жориясини чақирди. Иккиси йигитни отасининг уйига элтиб, эшикни тақиллатдилар. Эшикни очган ота остонада беҳуш ётган ўғлини кўрди. Уни ичкарига олдилар. Йигит ярим тунда ўзига келди.
– Ўғлим, сенга нима бўлди? – сўради ота.
– Ҳеч нарса, ҳаммаси жойида.
Ота:
– Худо ҳаққи, менга тўғрисини айт, – деб қўймагач, йигит бўлган воқеани гапириб берди.
– Ўғлим, сен қайси оятни ўқидинг? – дея сўради отаси.
Йигит ўша оятни такрор ўқигач, яна ҳушдан кетди. Қанча уринишмасин, ўзига келмади. Йигит жон таслим қилган эди. Ўша кечадаёқ уни ювиб, дафн этишди.
Эрталаб бўлган воқеани Ҳазрати Умарга етказдилар. Ҳазрати Умар келиб, йигитнинг отасига таъзия изҳор қилгач:
– Нега мени чақирмадингиз? – дедилар.
– Эй мўминлар амири! Вақт алламаҳал бўлиб қолган эди, сизни безовта қилгимиз келмади, – деди ота.
– Ундай бўлса, юринг, бирга қабр бошига борайлик, – деди халифа ва икковлон у ерга етгач:
– Эй фалончи! – деб марҳум йигитни чақирди ва: “Парвардигори (ҳузурида) туришдан (яъни, Парвардигор олдида туриб ҳаёти дунёда қилиб ўтган барча амалларига жавоб беришидан) қўрққан киши учун икки жаннат бордир” (Раҳмон, 46-оят) мазмунли оятни ўқиди.
Иттифоқо, қабрдан йигитнинг:
– Эй Умар! Сиз эслатган икки жаннатни Роббим менга икки бора инъом этди, – деган овози эшитилди.
“Қалбимизнинг нури” китобидан
©islom.uz портали
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 15:37
Уммон мамлакатида бир аёл ўғил ва қиз эгзакларга ҳомиладорлиги аниқланибди. Аммо, шифокорлар эгизаклардан бири баъзибир муаммолар сабаб, туғулишдан аввал ёки туғулибоқ нобуд бўлиши эҳтимолини хабар беришибди. Аммо она ўз фарзандларини дунёга келтиришга қатъий қарор қилиб, туғруқ вақтини кута бошлабди.
Анча вақт ўтса-ҳамки, эгизаклар туғулавермабди. Шифокорлар жамоаси тезда эгизакларни туғдириб олинмаса иккиси ҳам нобуд бўлиш мумкин дея кесарча кесиш йўли билан, эгизакларни дунёга келтиришга келишибдилар.
Жарроҳлик узоқ вақт талаб қилади, шифокорлар анчагина мушкулотга йўлиққанини тан оладилар. Улар она қорнидаги эгиз ўғил ва қизни қўлларига олар эканлар кўзларига ишонмасдилар, метин иродали Жарроҳларнинг кўзларидан беиҳтиёр ёшлар думалар эди.Чунки...👇
Анча вақт ўтса-ҳамки, эгизаклар туғулавермабди. Шифокорлар жамоаси тезда эгизакларни туғдириб олинмаса иккиси ҳам нобуд бўлиш мумкин дея кесарча кесиш йўли билан, эгизакларни дунёга келтиришга келишибдилар.
Жарроҳлик узоқ вақт талаб қилади, шифокорлар анчагина мушкулотга йўлиққанини тан оладилар. Улар она қорнидаги эгиз ўғил ва қизни қўлларига олар эканлар кўзларига ишонмасдилар, метин иродали Жарроҳларнинг кўзларидан беиҳтиёр ёшлар думалар эди.Чунки...👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 09:34
.... - Тирикмисиз.?... Ҳаётни қадрига етинг.!..
.... - Чарчадингизми.?... Аллоҳни яратган табиат қўйнига чиқинг, дам олинг, тафаккур қилинг!..
.... - Йиқилдингизми.?... Аллоҳдан сабр ва куч сўраб, туринг ўрнингиздан!...
.... - Сиздан сўрасалар, сиз беринг.... ўйланманг.!..
.... - Сизни қадрламасалар.... хафа бўлманг, қадр ҳам сўраманг.!
.... - Эшикни ёпиб ҳайдадиларми.?... У жойга асло қайтиб борманг...
.... - Сизга ўргатсалар, ўрганинг сабоқ олинг.!..
.... - Ҳаёт синовлари сизни синдирмоққа чоғланса, асло таслим бўлманг.!...
.... - Сизни сотсалар, кечирим билан жазоланг (қалбингизга қайтиб киргизманг, киргизиш ихтиёрингиз)
.... - Сизга қалб эшигини очсалар, у қалбга киришдан аввал ифлосланган пойабзалингизни ечиб киринг..
.... - Қачондир қалблардан қувилсангиз хафа бўлмай кетинг, сабрли ва кучли бўлинг.!..
ТИРИКМИСИЗ.?.. - Аллоҳ сиз билан.!...
.... - Яраланган шерга, соғлом шердан кўра оғриқлар шижоат, куч ва хайбат берганидек
йиқилган ва қалби яраланган инсон ҳам ҳаётда кучли,
@Ibratli_Sozlar
.... - Чарчадингизми.?... Аллоҳни яратган табиат қўйнига чиқинг, дам олинг, тафаккур қилинг!..
.... - Йиқилдингизми.?... Аллоҳдан сабр ва куч сўраб, туринг ўрнингиздан!...
.... - Сиздан сўрасалар, сиз беринг.... ўйланманг.!..
.... - Сизни қадрламасалар.... хафа бўлманг, қадр ҳам сўраманг.!
.... - Эшикни ёпиб ҳайдадиларми.?... У жойга асло қайтиб борманг...
.... - Сизга ўргатсалар, ўрганинг сабоқ олинг.!..
.... - Ҳаёт синовлари сизни синдирмоққа чоғланса, асло таслим бўлманг.!...
.... - Сизни сотсалар, кечирим билан жазоланг (қалбингизга қайтиб киргизманг, киргизиш ихтиёрингиз)
.... - Сизга қалб эшигини очсалар, у қалбга киришдан аввал ифлосланган пойабзалингизни ечиб киринг..
.... - Қачондир қалблардан қувилсангиз хафа бўлмай кетинг, сабрли ва кучли бўлинг.!..
ТИРИКМИСИЗ.?.. - Аллоҳ сиз билан.!...
.... - Яраланган шерга, соғлом шердан кўра оғриқлар шижоат, куч ва хайбат берганидек
йиқилган ва қалби яраланган инсон ҳам ҳаётда кучли,
@Ibratli_Sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 09:02
Эр аёли олдига кирса йиғлаётган экан. Йиғи сабабини сўраганида, аёли:
- Рўмолсиз турганимда дарахт устидаги қуш кўриб қолди. Бу Аллоҳга нисбатан гуноҳ содир қилиш, - деди.
- Эри хотинидаги иффатдан ва
Аллоҳдан қўрқишидан шод бўлди ва эртасига болта олиб келиб, дарахтни кесиб ташлади. Бир ҳафтадан кейин уйига ишдан барвақт қайтса, аёли бегона эркак билан ётган эди. Шунда эр... Давоми...
- Рўмолсиз турганимда дарахт устидаги қуш кўриб қолди. Бу Аллоҳга нисбатан гуноҳ содир қилиш, - деди.
- Эри хотинидаги иффатдан ва
Аллоҳдан қўрқишидан шод бўлди ва эртасига болта олиб келиб, дарахтни кесиб ташлади. Бир ҳафтадан кейин уйига ишдан барвақт қайтса, аёли бегона эркак билан ётган эди. Шунда эр... Давоми...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 04:30
✒️Кечикан Севги.
(Ҳақиқат)
Авж пардада тугаган қўшиқ ўрнига
бошқасининг куйи бошланди. Шунда барваста киши официантга қараб нимадир демоқчи бўлди, лекин гапиришга улгурмади. Ёшлик ва
эҳтирос ғолиб чиқди. Қорақош йигит ярим турган ҳолда хизматчи йигитга гапирди: -Ука, илтимос, шу қўшиқни яна бир қўйсангиз.
Дераза ёнидаги киши унга ўгирилиб қаради.
Кўзлари ёниб турган йигит айнан унинг ҳам
кўнглидагини илтимос қилганди. Шу куни
қўшиқ қайта-қайта қўйилди. Лекин ўз
дардларига кўмилиб ўтирган икки инсон на бир-бирларига, на бошқа бировга ёрила олди.
Аччиғу ширин хотиралар ҳар иккисини ўз
гирдобига тортиб кетдилар...
СОДИҚ
Сархил пишган мевалари ерга тўкилиб, асалдек
ёпишиб ётган ўрик тагидаги йигит билан қиз бир-бирларининг қўлларини ушлаб
туришарди.
-Мен фақат сизни дейман, Содиқ ака, севгимиз
учун ҳар қанча курашишга тайёрман.
-Менинг ҳам энг ширин орзуим сенсан, Саида!
Фақат... дадам билан аямни кўндиришим қийин бўляпти. Нимагалигини биласан-ку...
Саида йигитнинг бургут сурати туширилган
кўйлагига, ҳали анча-мунча одам орзу ҳам
қилолмайдиган даражадаги камёб бўлган
«жинси» шимига, пошнали туфлисига алам
билан қаради. Масала кундек равшан, муаммо дунё қадар кўҳна ва аниқ. Бонг урилган тенглар
замонида Содиқнинг «каттакон» дадаси
Саиданинг оддий тракторчи бўлган отасини
ўзига тенг кўрмайди. Бу икки оиланинг қуда
бўлиши тўғрисида гап бўлиши мумкинмас.
Содиқ ҳали уйланмайди, у ўқиши, энг камида Москвада ўқиши керак!
Отасининг гапини икки қилишга, журъат
топиб, бор гапни айтишга Содиқда ирода
етишмайди. Онаси орқали бир-икки гап
қўзғаганда сўкиш эшитишдан бошқа обрў
топмади. Лекин Саидадан ҳам узила олмайди. Ким нима деса-десин, Содиқни орзулаб
юрганлар кўп, лекин у шу қизни чиндан севади.
Отасининг бойлиги, обрўли оиланинг якка ўғли
бўлса-да, Саидага муносабати самимий.
Қиз йигитдан дадилроқ гапларни, аниқ
ҳаракатларни кутади. Олиб қочса ҳам майли, Саидага имкон берилса бас, шу оилага келин
бўлиш бахти насиб этса, Содиқ учун ҳар қанча
заҳар-заққум ютишга тайёр. Лекин ҳар қанча
яқин бўлсалар-да, бу таклифни йигитга
айтолмайди. Содиқ ҳам жим.
Умидни ҳам узмай, бирор тўхтамга ҳам келмай, секин хайрлашдилар.
Дадил гапларни Содиқнинг дадаси айтди, аниқ
ҳаракатларни Саиданинг дадаси қилди. Бир
зарб билан ниҳолдек унаётган севгининг ярим
белига болта урилди.
Қўллари қорамойга буланиб эски тракторини тузатаётган Саиданинг дадаси тормоз овозини
эшитиб ўгирилиб қаради. Оппоқ «Газ 24» бу
атрофда фақат бир кишида бор. У ҳам бўлса бу
ерга келиши мумкинмас. «Волга»нинг орқа
ойнаси секин туширилди. Ичкаридан аввал
шляпа, кейин жиддий қиёфа кўринди. -Толиб, бери кел.
У қўлини эски латтага артаркан, шоша-пиша
етиб борди. Кўришиш учун узатилган қўллар
ойна устида муаллақ қолди. Ўқдек отилган
сўзлар Толиб акани жойига михлаб ташлади.
-Қизингни йиғиштириб ол Толиб! Ўғлимнинг бошини айлантирмасин. Мени биласан, бирор
аҳмоқчилик қилишса ҳам, ўғлимнинг бир
тукини тўкмай қутқариб оламан. Қизинг
ёмонотлиқ бўлгани қолади, холос. Сени
биринчи ва охирги марта огоҳлантиряпман.
Қизингни ўраб-чирмаб эрга бериб юбор ёки ўқиш-пўқиш деб кўздан йўқот.
Ота жавоб беришга улгурмади. Нима ҳам
дерди?.. Шитоб билан қўзғалган машина
ортидан қараб тураркан, лаблари титради.
Аввал тракторига, кейин пастак томли уйига
қараб хўрлиги келди. Содиқ дадасининг Толиб ака билан
гаплашганини Саида йўқолиб қолганидан
кейин эшитди. Бор аччиғи ўртоғиникига қочиб
бир кун ётишгача етди. Дадасига ҳайдовчилик
қиладиган амакиси туртиб-суртиб олиб келди.
Шундан кейин Саидани қайтиб кўрмади, излашлари самара бермади. Ўқишга кетди.
Диплом олиб келган куни дадасининг ошнаси
Салим прокурор елкасига тўн ташлади. Дадаси
«Жигули»нинг калитини тутқазди. Тўй ҳам
тезлашиб кетди. Прокурорнинг қизи Зилола
хонадонларига кириб келди. Ҳали-ҳануз Саидани унутолмаган Содиқнинг кўнгли,
(Ҳақиқат)
Авж пардада тугаган қўшиқ ўрнига
бошқасининг куйи бошланди. Шунда барваста киши официантга қараб нимадир демоқчи бўлди, лекин гапиришга улгурмади. Ёшлик ва
эҳтирос ғолиб чиқди. Қорақош йигит ярим турган ҳолда хизматчи йигитга гапирди: -Ука, илтимос, шу қўшиқни яна бир қўйсангиз.
Дераза ёнидаги киши унга ўгирилиб қаради.
Кўзлари ёниб турган йигит айнан унинг ҳам
кўнглидагини илтимос қилганди. Шу куни
қўшиқ қайта-қайта қўйилди. Лекин ўз
дардларига кўмилиб ўтирган икки инсон на бир-бирларига, на бошқа бировга ёрила олди.
Аччиғу ширин хотиралар ҳар иккисини ўз
гирдобига тортиб кетдилар...
СОДИҚ
Сархил пишган мевалари ерга тўкилиб, асалдек
ёпишиб ётган ўрик тагидаги йигит билан қиз бир-бирларининг қўлларини ушлаб
туришарди.
-Мен фақат сизни дейман, Содиқ ака, севгимиз
учун ҳар қанча курашишга тайёрман.
-Менинг ҳам энг ширин орзуим сенсан, Саида!
Фақат... дадам билан аямни кўндиришим қийин бўляпти. Нимагалигини биласан-ку...
Саида йигитнинг бургут сурати туширилган
кўйлагига, ҳали анча-мунча одам орзу ҳам
қилолмайдиган даражадаги камёб бўлган
«жинси» шимига, пошнали туфлисига алам
билан қаради. Масала кундек равшан, муаммо дунё қадар кўҳна ва аниқ. Бонг урилган тенглар
замонида Содиқнинг «каттакон» дадаси
Саиданинг оддий тракторчи бўлган отасини
ўзига тенг кўрмайди. Бу икки оиланинг қуда
бўлиши тўғрисида гап бўлиши мумкинмас.
Содиқ ҳали уйланмайди, у ўқиши, энг камида Москвада ўқиши керак!
Отасининг гапини икки қилишга, журъат
топиб, бор гапни айтишга Содиқда ирода
етишмайди. Онаси орқали бир-икки гап
қўзғаганда сўкиш эшитишдан бошқа обрў
топмади. Лекин Саидадан ҳам узила олмайди. Ким нима деса-десин, Содиқни орзулаб
юрганлар кўп, лекин у шу қизни чиндан севади.
Отасининг бойлиги, обрўли оиланинг якка ўғли
бўлса-да, Саидага муносабати самимий.
Қиз йигитдан дадилроқ гапларни, аниқ
ҳаракатларни кутади. Олиб қочса ҳам майли, Саидага имкон берилса бас, шу оилага келин
бўлиш бахти насиб этса, Содиқ учун ҳар қанча
заҳар-заққум ютишга тайёр. Лекин ҳар қанча
яқин бўлсалар-да, бу таклифни йигитга
айтолмайди. Содиқ ҳам жим.
Умидни ҳам узмай, бирор тўхтамга ҳам келмай, секин хайрлашдилар.
Дадил гапларни Содиқнинг дадаси айтди, аниқ
ҳаракатларни Саиданинг дадаси қилди. Бир
зарб билан ниҳолдек унаётган севгининг ярим
белига болта урилди.
Қўллари қорамойга буланиб эски тракторини тузатаётган Саиданинг дадаси тормоз овозини
эшитиб ўгирилиб қаради. Оппоқ «Газ 24» бу
атрофда фақат бир кишида бор. У ҳам бўлса бу
ерга келиши мумкинмас. «Волга»нинг орқа
ойнаси секин туширилди. Ичкаридан аввал
шляпа, кейин жиддий қиёфа кўринди. -Толиб, бери кел.
У қўлини эски латтага артаркан, шоша-пиша
етиб борди. Кўришиш учун узатилган қўллар
ойна устида муаллақ қолди. Ўқдек отилган
сўзлар Толиб акани жойига михлаб ташлади.
-Қизингни йиғиштириб ол Толиб! Ўғлимнинг бошини айлантирмасин. Мени биласан, бирор
аҳмоқчилик қилишса ҳам, ўғлимнинг бир
тукини тўкмай қутқариб оламан. Қизинг
ёмонотлиқ бўлгани қолади, холос. Сени
биринчи ва охирги марта огоҳлантиряпман.
Қизингни ўраб-чирмаб эрга бериб юбор ёки ўқиш-пўқиш деб кўздан йўқот.
Ота жавоб беришга улгурмади. Нима ҳам
дерди?.. Шитоб билан қўзғалган машина
ортидан қараб тураркан, лаблари титради.
Аввал тракторига, кейин пастак томли уйига
қараб хўрлиги келди. Содиқ дадасининг Толиб ака билан
гаплашганини Саида йўқолиб қолганидан
кейин эшитди. Бор аччиғи ўртоғиникига қочиб
бир кун ётишгача етди. Дадасига ҳайдовчилик
қиладиган амакиси туртиб-суртиб олиб келди.
Шундан кейин Саидани қайтиб кўрмади, излашлари самара бермади. Ўқишга кетди.
Диплом олиб келган куни дадасининг ошнаси
Салим прокурор елкасига тўн ташлади. Дадаси
«Жигули»нинг калитини тутқазди. Тўй ҳам
тезлашиб кетди. Прокурорнинг қизи Зилола
хонадонларига кириб келди. Ҳали-ҳануз Саидани унутолмаган Содиқнинг кўнгли,
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 04:30
келинчакка ҳеч исимади. Лекин уруш-жанжал
билан бўлса-да яшайверишди. Эркароқ ўсган
Зилола аввал ўғил, кейин қиз туғиб, бу
оиладаги ўрнини анча мустаҳкамлаб олди...
ДИЛМУРОД Севги ҳам кўнгил танларкан. Ишқ ҳам ҳамма
дилларга меҳмон бўлавермаскан. Мактабда
ўқиб юрганларида бир-бирларига ими-жимида
хат ёзишиб юрган синфдошларини кўрган
Дилмуроднинг энсаси қотарди. Улғайишди, ўт-
олов бўлиб юрган тенгқурларининг бир- иккитаси севганларига етишдилар. Кимдир
армонда куйиб ҳам қолди. «Дарди йўқ кесак»
деган ном олиб улгурган Дилмурод ҳеч кимга
кўнгил бермади. Унинг баланд бўйларига, қоп-
қора қошу кўзларига термулганлар ҳам
йигитдан бир садо чиқишига кўзлари етмай, бирин-кетин келин бўлиб кетишди. Вақти
келганда у онаси топган, роса мақталган қиз –
Насима билан учрашувга чиқди. Ер чизиб
турган соддагина қизни боғда айлантирган,
музқаймоқ олиб берган бўлди. Сўраганларида
«ўзларинг биласизлар»дан нарига ўтмади. Тўй қилиб Насимани тушириб келишди. Келин
ҳамма юмушни аъло қилиб бажарарди. Лекин
эрининг кўнглини топишни билмас, бунга
ҳаракат қилмасди ҳам. Дилмурод ҳам
хотинидан нима кутаётганини ўзи ҳам
тушунмасди. Фарзандлари туғилганида ўша нимадир топилгандек бўлди. Лекин фарзандга
қаттиқ боғланган бу икки кўнгилда бир-
бирларига етгулик ришта топилмади. Лекин
бунақалар камми, яшайвердилар...
***
Йиллар билан бирга ўша йилларни обод қилган одамлар ҳам ўтиб кетди. Аввал
Содиқнинг отаси, кейин қайнотаси у дунёга
рихлат қилдилар. Бу орада ўзи ҳам нуфузли
амални эгаллаб улгурган Содиқ оиласига
кўникиб кетди. Лекин минг бора айтилганидек,
ўша беғубор биринчи муҳаббати ёдига тушганда ич-ичдан хўрсиниб кетарди. Хотини
Зилоланинг тажанг феъли ўзига жабр қилди.
Элликка етмай орттириб олган юрак ўйноғи
уни ва Содиқни дўхтирма-дўхтир чопишга
мажбур қилди. Даво излаб, пойтахтдаги
машҳур шифохонанинг юрак касалликлари бўлимига боришди. Палатага
жойлашганларидан кейин ўғли Собиржон
иккиларини қолдириб ортига қайтди.
Шифокорлар беморга ташхис қўйиб, муо
лажаларни бошладилар. Икки кун ичида
зерикиб улгурган Зилола опанинг ҳасрат дафтари очилди.
-Бу дард энди мени олиб кетади, шекилли,
дадаси, ўғлимнинг тўйини ҳам кўролмайдиганга
ўхшайман.
-Нафасингни иссиқ қил. Сен ҳали кў-ўп
яшайсан. Сен бўлмасанг, менинг асабларимни ким эговлайди? Келинингни зир
югуртирмасанг, армонда қоларсан.
Совуққина ҳазил Зилола опанинг кўнглига
кулгу эмас, алам пуркади. У ҳам эрини узиб
олиш учун оғиз жуфтлаган ҳам эдики, эшик
очилиб ҳамшира билан даволовчи врач кириб келди. Ҳамшира унинг ён-атрофини тартибга
келтираётганида шифокор гап бошлади.
-Омадларинг бор экан. Профессоримиз
Германиядаги кардиологлар анжуманидан
қайтиб келдилар. У кишининг кўриги учун
беморлар ойлаб навбат кутишади. Ўзлари бўлимдаги беморларни «обход» қилмоқчилар.
Шикоятларингизни қисқа ва аниқ айтинг.
Ортиқча гаплар билан вақтларини олманг.
Ўнлаб талабалар ва шифокорлар палатага
кирганларини кўрган даволовчи врач сапчиб
ўрнидан туриб Зилола опанинг олдидаги курсини бўшатди. Оқ халатлилар бирпасда
беморнинг атрофини ўраб олишди, Содиқ ака
сурилиб дераза ёнига бориб қолди.
Қирраси тиғдай қалпоқчаси йилларга
енгилмаган қоп-қора сочларини аранг ушлаб
турган, оппоқ халати ўзига жуда ярашган профессор аёл Зилола опанинг юрагини
астойдил эшитди. Узун қоғозларни синчиклаб
ўрганди, даволовчи шифокорнинг
маълумотларини тинглади ва дона-дона қилиб
зарур муолажаларни тайинлади. Яна Зилола
опага юзланди: -Опа, ёшингиз нечада?
-Қирқ еттидаман, айланай.
-Ие, синглим экансиз-ку, опа деб сизни қаритиб
қўйибман,-кулди профессор.
Зилолага бу гаплар алам қилди. Шифокорлар
каттасининг вақт таъсирида тароватини йўқотмаган таранг юзига, авайлаб парвариш
қилинганлиги билиниб турган қош-кўзларига
қаради.
-Дард мени еб битирди-да, оповси. Сиз мени,
билан бўлса-да яшайверишди. Эркароқ ўсган
Зилола аввал ўғил, кейин қиз туғиб, бу
оиладаги ўрнини анча мустаҳкамлаб олди...
ДИЛМУРОД Севги ҳам кўнгил танларкан. Ишқ ҳам ҳамма
дилларга меҳмон бўлавермаскан. Мактабда
ўқиб юрганларида бир-бирларига ими-жимида
хат ёзишиб юрган синфдошларини кўрган
Дилмуроднинг энсаси қотарди. Улғайишди, ўт-
олов бўлиб юрган тенгқурларининг бир- иккитаси севганларига етишдилар. Кимдир
армонда куйиб ҳам қолди. «Дарди йўқ кесак»
деган ном олиб улгурган Дилмурод ҳеч кимга
кўнгил бермади. Унинг баланд бўйларига, қоп-
қора қошу кўзларига термулганлар ҳам
йигитдан бир садо чиқишига кўзлари етмай, бирин-кетин келин бўлиб кетишди. Вақти
келганда у онаси топган, роса мақталган қиз –
Насима билан учрашувга чиқди. Ер чизиб
турган соддагина қизни боғда айлантирган,
музқаймоқ олиб берган бўлди. Сўраганларида
«ўзларинг биласизлар»дан нарига ўтмади. Тўй қилиб Насимани тушириб келишди. Келин
ҳамма юмушни аъло қилиб бажарарди. Лекин
эрининг кўнглини топишни билмас, бунга
ҳаракат қилмасди ҳам. Дилмурод ҳам
хотинидан нима кутаётганини ўзи ҳам
тушунмасди. Фарзандлари туғилганида ўша нимадир топилгандек бўлди. Лекин фарзандга
қаттиқ боғланган бу икки кўнгилда бир-
бирларига етгулик ришта топилмади. Лекин
бунақалар камми, яшайвердилар...
***
Йиллар билан бирга ўша йилларни обод қилган одамлар ҳам ўтиб кетди. Аввал
Содиқнинг отаси, кейин қайнотаси у дунёга
рихлат қилдилар. Бу орада ўзи ҳам нуфузли
амални эгаллаб улгурган Содиқ оиласига
кўникиб кетди. Лекин минг бора айтилганидек,
ўша беғубор биринчи муҳаббати ёдига тушганда ич-ичдан хўрсиниб кетарди. Хотини
Зилоланинг тажанг феъли ўзига жабр қилди.
Элликка етмай орттириб олган юрак ўйноғи
уни ва Содиқни дўхтирма-дўхтир чопишга
мажбур қилди. Даво излаб, пойтахтдаги
машҳур шифохонанинг юрак касалликлари бўлимига боришди. Палатага
жойлашганларидан кейин ўғли Собиржон
иккиларини қолдириб ортига қайтди.
Шифокорлар беморга ташхис қўйиб, муо
лажаларни бошладилар. Икки кун ичида
зерикиб улгурган Зилола опанинг ҳасрат дафтари очилди.
-Бу дард энди мени олиб кетади, шекилли,
дадаси, ўғлимнинг тўйини ҳам кўролмайдиганга
ўхшайман.
-Нафасингни иссиқ қил. Сен ҳали кў-ўп
яшайсан. Сен бўлмасанг, менинг асабларимни ким эговлайди? Келинингни зир
югуртирмасанг, армонда қоларсан.
Совуққина ҳазил Зилола опанинг кўнглига
кулгу эмас, алам пуркади. У ҳам эрини узиб
олиш учун оғиз жуфтлаган ҳам эдики, эшик
очилиб ҳамшира билан даволовчи врач кириб келди. Ҳамшира унинг ён-атрофини тартибга
келтираётганида шифокор гап бошлади.
-Омадларинг бор экан. Профессоримиз
Германиядаги кардиологлар анжуманидан
қайтиб келдилар. У кишининг кўриги учун
беморлар ойлаб навбат кутишади. Ўзлари бўлимдаги беморларни «обход» қилмоқчилар.
Шикоятларингизни қисқа ва аниқ айтинг.
Ортиқча гаплар билан вақтларини олманг.
Ўнлаб талабалар ва шифокорлар палатага
кирганларини кўрган даволовчи врач сапчиб
ўрнидан туриб Зилола опанинг олдидаги курсини бўшатди. Оқ халатлилар бирпасда
беморнинг атрофини ўраб олишди, Содиқ ака
сурилиб дераза ёнига бориб қолди.
Қирраси тиғдай қалпоқчаси йилларга
енгилмаган қоп-қора сочларини аранг ушлаб
турган, оппоқ халати ўзига жуда ярашган профессор аёл Зилола опанинг юрагини
астойдил эшитди. Узун қоғозларни синчиклаб
ўрганди, даволовчи шифокорнинг
маълумотларини тинглади ва дона-дона қилиб
зарур муолажаларни тайинлади. Яна Зилола
опага юзланди: -Опа, ёшингиз нечада?
-Қирқ еттидаман, айланай.
-Ие, синглим экансиз-ку, опа деб сизни қаритиб
қўйибман,-кулди профессор.
Зилолага бу гаплар алам қилди. Шифокорлар
каттасининг вақт таъсирида тароватини йўқотмаган таранг юзига, авайлаб парвариш
қилинганлиги билиниб турган қош-кўзларига
қаради.
-Дард мени еб битирди-да, оповси. Сиз мени,
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 04:30
даволанг, қиёматлик опа-сингил бўлайлик.
Менинг ҳам орзу-ҳавасим бор, ўғлимнинг тўйларини кўрсам, набираларимни бағримга
боссам дейман.
Кўзлари ёшланган Зилола опанинг гап халтаси
очилиб кетди. Профессорга савол берди:
-Сизни ҳам тўйларга етказсин, ўзингизда
болалардан нечта, синглим? Нозик мавзу очилганидан атрофдагилар бир
қимирлаб олишди. Профессорнинг ҳам
қиёфаси жиддийлашди. Гапни бурди:
-Ўзингизни эҳтиёт қилинг. Сизга ҳаяжонланиш
мумкинмас.
-Вой, шу гапни хўжайинга айтинг, ана ўзлари. Оқ халатлилар четга чиқиб, Содиқ ака кўринди.
У дераза ёнидаги курсида кўксини чангаллаб
ўтирарди. Зилола опанинг даволовчи врачи
югуриб унинг ёнига борди.
-Саида Толибовна, хўжайинларининг ҳам
мазаси қочиб қолди. Яқинроқда турган талаба йигит ушлаб қол
маганда, Содиқ ака йиқилиб, бошини стол
четига урган бўларди. Уни авайлаб ўринга
ётқиздилар, шифокор билагига мослама улаб,
қон босимини ўлчай бошлади. Профессор
Зилола опанинг ҳай-ҳайлашига қарамай, ҳаммани ҳайрон қолдириб шошилганича
чиқиб кетди.
***
Истироҳат боғида уч яшар қизалоғини
айлантириб юрарди. Бола-бола-да, дадаси
қўйиб юбориши билан энтикиб югурди. Дилмурод қўл телефонида гаплашиб чал
ғиганида қизи Насиба сувни томоша қилиш
учун боғ чеккасидаги бетон ҳовуз бўйига
борди. Ҳовуз чуқур, чети сирпанчиқ эди. Насиба
тойиб йиқилиб, думалаганича сувга тушиб
кетди. Бир лаҳзада қизини кўздан йўқотган Дилмурод каловланиб қолди. Аланг-жаланг
кўзлари Насибани ҳовуздан тортиб
чиқараётган қизга тушди. Югуриб борганида
қизалоғи қўрқувдан титраб йиғлаётган, қут
қариб олган қиз уни овутишга ҳаракат
қиларди. Фарзандини қучиб олди, кўзларига ёш келди. Болагинаси жонининг бир бўлаги
эканлигини шу онларда ич-ичидан ҳис қилди.
-Қизалоқ шамоллаб қолади.
Ёшли кўзларини халоскор қизга тикди. Қоп-
қора, чиройли кўзлар меҳр билан боқиб
турарди. -Сув муздек экан, бола совуқ еди, кийимларини
алмаштириш керак,-давом эттирди қиз
самимий оҳангда.-Менинг уйим шу атрофда,
юринглар.
Насибани қучганича қизга эргашди. Истироҳат
боғининг биқинидаги кўп қаватли уйларнинг шинамгина хонадонига кириб боришди. Икки
хонали уйда ҳеч ким йўқ эди. Қиз Насибанинг
кийимларини ечди ва иссиқ сувда ювинтириб
каттакон сочиққа ўраб қўйди. Асалли чой
қилиб берди, кейин ҳўл кийимчаларини ювиб,
ёйиб қўйди. -Энди қизингизнинг кийимлари қуригунча бир-
икки соат меникида меҳмон бўласизлар,-кулди
қиз.
Миннатдорчилик билдирган Дилмурод атрофга
разм солди. Қиз ёлғиз яшаса керак, ҳамма
жиҳозлар бир кишилик. Юмшоқ сочиқ орасидан чақноқ кўзлари кўриниб турган
Насиба маза қилиб мультфильм томоша
қилаётганди. Боласига қараб яна бир марта
бугунги хавфни ҳис қилди. Агар мана шу қиз
бир дақиқа кечикканида борми, даҳшат...
Кофе олиб келган қизга деди: -Раҳмат сизга, синглим, қизимни... вақтида
кўриб қолибсиз. Олдингизда бутун умр
қарздорман.
-Қўйсангиз-чи, бу ҳар бир инсоннинг олдидаги
бурч...
Кийимлари қуригунча Насиба ухлаб қолди. Уй эгаси уни диванга ётқизиб қўйди.
Танишиб ҳам олишди. Қизнинг исми Мафтуна
экан, шифохонада ҳамшира бўлиб ишларкан.
Мафтуна Насибанинг нам кийимларини
дазмоллаётганида Дилмурод секин ўрнидан
турди ва стол устидаги бежирим телефон тугмаларини босди. Дам ўтмай чўнтагидаги
телефон жиринглади. Рақамни сақлаб олди ва
ташқарига чиқиб кетди. Ўн дақиқа ўтар-ўтмас
совға-салом билан қайтиб келди ва
қўлидагиларни қўярда-қўймай Мафтунага
тутқазди. ***
Содиқ ака ўттиз йиллик дард юракка жо бўлиб,
бунчалик қаттиқ хуруж қилишини ўйлаб ҳам
кўрмаган эди. У хотини шунча йиллар давомида
қандай дард билан олишаётганини ўз танасида
ҳис қилди. Энди иккилари ҳам шифтга тикилиб ётишибди.
Саида... Толибовна. Биринчи ва охирги
муҳаббатини тақдир шу ерларга етаклаб
келган экан-да. Журъат қилиб Саиданинг
онасидан сўраганида, «қизимизни эрга бериб
юбордик», деган юракни ўртовчи жавобни олган, шундан кейин узил-кесил умидини,
Менинг ҳам орзу-ҳавасим бор, ўғлимнинг тўйларини кўрсам, набираларимни бағримга
боссам дейман.
Кўзлари ёшланган Зилола опанинг гап халтаси
очилиб кетди. Профессорга савол берди:
-Сизни ҳам тўйларга етказсин, ўзингизда
болалардан нечта, синглим? Нозик мавзу очилганидан атрофдагилар бир
қимирлаб олишди. Профессорнинг ҳам
қиёфаси жиддийлашди. Гапни бурди:
-Ўзингизни эҳтиёт қилинг. Сизга ҳаяжонланиш
мумкинмас.
-Вой, шу гапни хўжайинга айтинг, ана ўзлари. Оқ халатлилар четга чиқиб, Содиқ ака кўринди.
У дераза ёнидаги курсида кўксини чангаллаб
ўтирарди. Зилола опанинг даволовчи врачи
югуриб унинг ёнига борди.
-Саида Толибовна, хўжайинларининг ҳам
мазаси қочиб қолди. Яқинроқда турган талаба йигит ушлаб қол
маганда, Содиқ ака йиқилиб, бошини стол
четига урган бўларди. Уни авайлаб ўринга
ётқиздилар, шифокор билагига мослама улаб,
қон босимини ўлчай бошлади. Профессор
Зилола опанинг ҳай-ҳайлашига қарамай, ҳаммани ҳайрон қолдириб шошилганича
чиқиб кетди.
***
Истироҳат боғида уч яшар қизалоғини
айлантириб юрарди. Бола-бола-да, дадаси
қўйиб юбориши билан энтикиб югурди. Дилмурод қўл телефонида гаплашиб чал
ғиганида қизи Насиба сувни томоша қилиш
учун боғ чеккасидаги бетон ҳовуз бўйига
борди. Ҳовуз чуқур, чети сирпанчиқ эди. Насиба
тойиб йиқилиб, думалаганича сувга тушиб
кетди. Бир лаҳзада қизини кўздан йўқотган Дилмурод каловланиб қолди. Аланг-жаланг
кўзлари Насибани ҳовуздан тортиб
чиқараётган қизга тушди. Югуриб борганида
қизалоғи қўрқувдан титраб йиғлаётган, қут
қариб олган қиз уни овутишга ҳаракат
қиларди. Фарзандини қучиб олди, кўзларига ёш келди. Болагинаси жонининг бир бўлаги
эканлигини шу онларда ич-ичидан ҳис қилди.
-Қизалоқ шамоллаб қолади.
Ёшли кўзларини халоскор қизга тикди. Қоп-
қора, чиройли кўзлар меҳр билан боқиб
турарди. -Сув муздек экан, бола совуқ еди, кийимларини
алмаштириш керак,-давом эттирди қиз
самимий оҳангда.-Менинг уйим шу атрофда,
юринглар.
Насибани қучганича қизга эргашди. Истироҳат
боғининг биқинидаги кўп қаватли уйларнинг шинамгина хонадонига кириб боришди. Икки
хонали уйда ҳеч ким йўқ эди. Қиз Насибанинг
кийимларини ечди ва иссиқ сувда ювинтириб
каттакон сочиққа ўраб қўйди. Асалли чой
қилиб берди, кейин ҳўл кийимчаларини ювиб,
ёйиб қўйди. -Энди қизингизнинг кийимлари қуригунча бир-
икки соат меникида меҳмон бўласизлар,-кулди
қиз.
Миннатдорчилик билдирган Дилмурод атрофга
разм солди. Қиз ёлғиз яшаса керак, ҳамма
жиҳозлар бир кишилик. Юмшоқ сочиқ орасидан чақноқ кўзлари кўриниб турган
Насиба маза қилиб мультфильм томоша
қилаётганди. Боласига қараб яна бир марта
бугунги хавфни ҳис қилди. Агар мана шу қиз
бир дақиқа кечикканида борми, даҳшат...
Кофе олиб келган қизга деди: -Раҳмат сизга, синглим, қизимни... вақтида
кўриб қолибсиз. Олдингизда бутун умр
қарздорман.
-Қўйсангиз-чи, бу ҳар бир инсоннинг олдидаги
бурч...
Кийимлари қуригунча Насиба ухлаб қолди. Уй эгаси уни диванга ётқизиб қўйди.
Танишиб ҳам олишди. Қизнинг исми Мафтуна
экан, шифохонада ҳамшира бўлиб ишларкан.
Мафтуна Насибанинг нам кийимларини
дазмоллаётганида Дилмурод секин ўрнидан
турди ва стол устидаги бежирим телефон тугмаларини босди. Дам ўтмай чўнтагидаги
телефон жиринглади. Рақамни сақлаб олди ва
ташқарига чиқиб кетди. Ўн дақиқа ўтар-ўтмас
совға-салом билан қайтиб келди ва
қўлидагиларни қўярда-қўймай Мафтунага
тутқазди. ***
Содиқ ака ўттиз йиллик дард юракка жо бўлиб,
бунчалик қаттиқ хуруж қилишини ўйлаб ҳам
кўрмаган эди. У хотини шунча йиллар давомида
қандай дард билан олишаётганини ўз танасида
ҳис қилди. Энди иккилари ҳам шифтга тикилиб ётишибди.
Саида... Толибовна. Биринчи ва охирги
муҳаббатини тақдир шу ерларга етаклаб
келган экан-да. Журъат қилиб Саиданинг
онасидан сўраганида, «қизимизни эрга бериб
юбордик», деган юракни ўртовчи жавобни олган, шундан кейин узил-кесил умидини,
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 04:30
узганди. Умид узилгани билан севги дилнинг
бир четида қолавераркан. Ёш элликдан ўтиб,
бунақа гаплар уят бўладиган давр келган
бўлсаям, кўнгил ўртанишини қўймади.
Зилоланинг қаршилигига қарамай, ўрнидан турди. Шифохона тўрига катта ҳурмат тахтаси
ўрнатилган, унда ёшу қари шифокорларнинг
суратлари бор. Энг юқорида Саиданинг сурати,
«...тиббиёт фанлари доктори, профессор». Ўша
ёшликдаги қора сочлар, қатъият билан бо
қувчи шаҳло кўзлар. Ҳашаматли эшикни тақиллатишга юраги бетламади, ортга қайтди.
Лекин ўзига анча яқин бўлиб қолган шифокор
йигитдан эшитганлари қалбини ўртади.
«Саида Толибовна кардиология соҳасида
етакчи мутахассис ҳисобланади, нафақат
юртимизда, Россия, Европа, АҚШда ҳам обрўси зўр. Йилига икки-уч ой чет элда ишлаб келади.
Умрини илм-фанга бағишлаган, турмуш
қилмаган, ёшлигида кўнгил қўйган йигити
фожиали ҳалок бўлган дейишади, бир жияни
билан яшайди, шекилли...».
Содиқ титраб кетди. Демак, Саида уни кутган, қачондир келади деб умид қилган. Гап-
сўзлардан қўрқмаган, турмушга чиқмаган. Ёлғиз
ўзи аёл боши билан шу даражаларга эришган.
Йиллар ўтавергач, фожиали муҳаббат
тарихини ўйлаб топган. Ҳақиқатдан ҳам ўлиб
кетгани яхшимасмиди Содиқнинг?!. Ҳамдард топмай, кекса онасига ёрилди. Озроқ
гина ҳам қилди. Бу яна бир катта хато бўлди...
***
Дилмуроднинг қизи Насиба ўзининг сувга
тушиб кетганини чучук тиллари билан айтиб
берганида хотини эътибор бермади ҳам. Ўша тўнглик, ўша қош-қовоғи билан индамай
ишини қилиб юраверди. Қўлини пешонасига
қўйиб шифтга тикилиб ётган Дилмурод эса
ҳамшира қизни ўйлайверди. Мафтунанинг
меҳрли нигоҳлари, самимий муносабати унинг
қалбида ҳали бирор марта меҳмон бўлмаган туйғуларни уйғотганди. Қизнинг чақнаб турган
қоп-қора кўзлари, сутга чайилгандек оппоқ
юзидаги кулгичлари гўзал бир қиёфа касб этиб,
унинг кўз ўнгидан кетмай қолди. Бир неча бор
қўнғироқ қилиш учун телефонини олди, лекин
андиша устунлик қилди. Нега шу туйғу унинг қалбига бу қадар кеч кириб келди, севги
деганлари шумикан, юракни эзиши ҳам
бунчалар ширин?.. Лекин келажаги мавҳум бу
муҳаббат тўғрисида гап чиқса, Дилмурод ҳам,
Мафтуна ҳам маломатга қоладилар. Ҳали
қизнинг кўнглида ўзига нисбатан илиқлик тўғрисида ўйлашга ҳам ҳадди сиғмайди. Оддий
бир инсон сифатида боласига ёрдам берди,
холос. Ким қўйибди Дилмуродга бунақа
хаёлларга боришга?..
Лекин кўнгил барибир айтганини қилди. Бир
ҳафта ҳам муддат ўтмай, ортиқ чидашига кўзи етмай, қизнинг эшиги тагига борди. Сувга
тушиб кетган ширингина қизалоққа
Мафтунанинг ҳам меҳри тушиб улгурганди.
Дилмуродни яхши кутиб олди, очиқ юз билан
қўлидаги совға-саломини олди. Табиатан
киришимли бўлган Мафтуна йигитнинг кўнглидаги ҳисларни сезгандек бўлса-да,
кўксидан итармади. Шунчаки очиқкўнгилликни
аямади. Яхши танишиб олишди. Мафтунадаги
энг қизиқ жиҳат- кўпчиликнинг наздида ёши
ўтинқираб қолган бўлса-да, турмушга
чиқмагани эди. Пайтини пойлаб Дилмурод ўзини қизиқтирган саволни чиройли тарзда
берди:
-Мафтуна, наҳотки шу пайтгача бирорта йигит
сизнинг кўнглингизни тополмаган бўлса?
Савол мазмунини тушунган қиз кулиб қўйди.
Унинг ҳазилнамо жавоби Дилмуроднинг қалбидаги чўғнинг аланга олишига сабаб
бўлди ва ҳаётида туб бурилиш ясади.
-Шу пайтгача сиздақаси учрамади-да, Дилмурод
ака...
***
Икки қалбнинг бирида шунча йиллар ўтиб қайта кўз очган, иккинчисида баҳор ўтиб
келган қалдирғочдек бемаврид қўнган ишқ
туйғуси гуркиради. Маълум муддат тақдир
севгининг аланга олишига йўл қўйиб берди-ю,
охир-оқибат барибир куйган кўнгилларнинг
устидан кулди. Зилола опанинг умри қисқа экан. Содиқ ака
нима бўлганда ҳам жуфти ҳалоли,
фарзандларининг онасига куйикарди.
Хотинини оёққа тургизиш учун шунча йил зир
югурди, лекин шунча муолажаларга қарамай,
Зилола опа бир кечада узилди-қолди. Содиқ ака билан ўғли Собиржон аза очиб,
марҳуманинг барча расм-русумларини қилиб,ʼ
бир четида қолавераркан. Ёш элликдан ўтиб,
бунақа гаплар уят бўладиган давр келган
бўлсаям, кўнгил ўртанишини қўймади.
Зилоланинг қаршилигига қарамай, ўрнидан турди. Шифохона тўрига катта ҳурмат тахтаси
ўрнатилган, унда ёшу қари шифокорларнинг
суратлари бор. Энг юқорида Саиданинг сурати,
«...тиббиёт фанлари доктори, профессор». Ўша
ёшликдаги қора сочлар, қатъият билан бо
қувчи шаҳло кўзлар. Ҳашаматли эшикни тақиллатишга юраги бетламади, ортга қайтди.
Лекин ўзига анча яқин бўлиб қолган шифокор
йигитдан эшитганлари қалбини ўртади.
«Саида Толибовна кардиология соҳасида
етакчи мутахассис ҳисобланади, нафақат
юртимизда, Россия, Европа, АҚШда ҳам обрўси зўр. Йилига икки-уч ой чет элда ишлаб келади.
Умрини илм-фанга бағишлаган, турмуш
қилмаган, ёшлигида кўнгил қўйган йигити
фожиали ҳалок бўлган дейишади, бир жияни
билан яшайди, шекилли...».
Содиқ титраб кетди. Демак, Саида уни кутган, қачондир келади деб умид қилган. Гап-
сўзлардан қўрқмаган, турмушга чиқмаган. Ёлғиз
ўзи аёл боши билан шу даражаларга эришган.
Йиллар ўтавергач, фожиали муҳаббат
тарихини ўйлаб топган. Ҳақиқатдан ҳам ўлиб
кетгани яхшимасмиди Содиқнинг?!. Ҳамдард топмай, кекса онасига ёрилди. Озроқ
гина ҳам қилди. Бу яна бир катта хато бўлди...
***
Дилмуроднинг қизи Насиба ўзининг сувга
тушиб кетганини чучук тиллари билан айтиб
берганида хотини эътибор бермади ҳам. Ўша тўнглик, ўша қош-қовоғи билан индамай
ишини қилиб юраверди. Қўлини пешонасига
қўйиб шифтга тикилиб ётган Дилмурод эса
ҳамшира қизни ўйлайверди. Мафтунанинг
меҳрли нигоҳлари, самимий муносабати унинг
қалбида ҳали бирор марта меҳмон бўлмаган туйғуларни уйғотганди. Қизнинг чақнаб турган
қоп-қора кўзлари, сутга чайилгандек оппоқ
юзидаги кулгичлари гўзал бир қиёфа касб этиб,
унинг кўз ўнгидан кетмай қолди. Бир неча бор
қўнғироқ қилиш учун телефонини олди, лекин
андиша устунлик қилди. Нега шу туйғу унинг қалбига бу қадар кеч кириб келди, севги
деганлари шумикан, юракни эзиши ҳам
бунчалар ширин?.. Лекин келажаги мавҳум бу
муҳаббат тўғрисида гап чиқса, Дилмурод ҳам,
Мафтуна ҳам маломатга қоладилар. Ҳали
қизнинг кўнглида ўзига нисбатан илиқлик тўғрисида ўйлашга ҳам ҳадди сиғмайди. Оддий
бир инсон сифатида боласига ёрдам берди,
холос. Ким қўйибди Дилмуродга бунақа
хаёлларга боришга?..
Лекин кўнгил барибир айтганини қилди. Бир
ҳафта ҳам муддат ўтмай, ортиқ чидашига кўзи етмай, қизнинг эшиги тагига борди. Сувга
тушиб кетган ширингина қизалоққа
Мафтунанинг ҳам меҳри тушиб улгурганди.
Дилмуродни яхши кутиб олди, очиқ юз билан
қўлидаги совға-саломини олди. Табиатан
киришимли бўлган Мафтуна йигитнинг кўнглидаги ҳисларни сезгандек бўлса-да,
кўксидан итармади. Шунчаки очиқкўнгилликни
аямади. Яхши танишиб олишди. Мафтунадаги
энг қизиқ жиҳат- кўпчиликнинг наздида ёши
ўтинқираб қолган бўлса-да, турмушга
чиқмагани эди. Пайтини пойлаб Дилмурод ўзини қизиқтирган саволни чиройли тарзда
берди:
-Мафтуна, наҳотки шу пайтгача бирорта йигит
сизнинг кўнглингизни тополмаган бўлса?
Савол мазмунини тушунган қиз кулиб қўйди.
Унинг ҳазилнамо жавоби Дилмуроднинг қалбидаги чўғнинг аланга олишига сабаб
бўлди ва ҳаётида туб бурилиш ясади.
-Шу пайтгача сиздақаси учрамади-да, Дилмурод
ака...
***
Икки қалбнинг бирида шунча йиллар ўтиб қайта кўз очган, иккинчисида баҳор ўтиб
келган қалдирғочдек бемаврид қўнган ишқ
туйғуси гуркиради. Маълум муддат тақдир
севгининг аланга олишига йўл қўйиб берди-ю,
охир-оқибат барибир куйган кўнгилларнинг
устидан кулди. Зилола опанинг умри қисқа экан. Содиқ ака
нима бўлганда ҳам жуфти ҳалоли,
фарзандларининг онасига куйикарди.
Хотинини оёққа тургизиш учун шунча йил зир
югурди, лекин шунча муолажаларга қарамай,
Зилола опа бир кечада узилди-қолди. Содиқ ака билан ўғли Собиржон аза очиб,
марҳуманинг барча расм-русумларини қилиб,ʼ
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 04:30
тупроққа қўйдилар. Хотинининг йилини
ўтказган Содиқ ака яна пойтахтга қараб йўл
олди. Поездда кетаркан, ўйлади, аввало Саида
билан учрашмоқчи, оёғига бош уриб кечирим сўрамоқчи, кейин агар Саида рози бўлса, у
билан тақдирини боғламоқчи. Бу нияти орадан
шунча йиллар ўтгани сабаб ўзига ҳам эриш
туюлар, лекин тақдирнинг ўзи аввал Саидани
учратиб, кейин ажал орқали бўлса-да йўлини
очганлиги бу режани амалга оширишга замин яратгандек эди.
Яна бир ишқдан девона Дилмурод кунлар ўтиб
бир қарорга келди. Нима деса-десинлар,
хотини билан ажрашади! Ахир у ҳам ҳаётга бир
марта келади, суйгани билан яшашга ҳаққи
бор-ку. Уни тўхтатиб турган куч одамларнинг фикри ҳам эмас, қизалоғи Насиба эди. Лекин
жону жаҳонидан узила олмайди. Иложи бўлса
ўзи билан олиб қолишга ҳаракат қилади, ахир
Мафтуна ҳам Насибани жонидан ортиқ кўради-
ку. Хотинини ҳам ташлаб қўймайди, таъминлаб
туради, бунақа яшаётганлар озми, у ҳам бир кунини кўрар...
Гул дўконига кириб, энг бежирим гулдастани
танлади, қизнинг олдига боришдан олдин
кафега кириб икки кишилик жой буюрди. Ҳали
Мафтунага бу мавзуда бирор марта сўз очмаган,
бугун ҳаммасини тушунтиради, у ҳам Дилмуроднинг қалбидаги туғёнларни
сезгандир... Нима бўлганда ҳам, рози қилади,
энди бу қизсиз ҳаётини тасаввур ҳам
қилолмайди.
ХАСИС ДУНЁ,
БЕВАФО ДУНЁ Содиқ ака шаҳарга етиб келиб сартарошхонага
кирди. Ўзига оро берди. Худди йигитчалардек
қимматбаҳо атир харид қилди, энг чиройли
гуллардан гулдаста ясатди. Шунча йиллик
айрилиқдан кейинги учрашувни ўйлаб юраги
энтикиб кетарди. Шу ерда ишловчи шифокорлар ҳам киришга
ҳайиқиб турадиган бежирим эшик ёнида анча
турди. Ниҳоят эшикни қия очиб, ичкарига
кирди. Саида Толибовна, унинг шунча йиллик
Саидаси бошини чангаллаганча кўзларини
юмиб ўтирарди. Содиқ аканинг томоқ қиргани ўзига жабр бўлди. Бошини кўтарган Саида
Толибовна ёшликдаги Саиданинг овози билан
эмас, йиллар давомида раҳбар лавозимларида
шаклланган овоз билан Содиқ акани жойига
михлаб қўйди:
-Қайси юз билан бу ерга келдингиз? Уялмадингизми, орият деган нарса борми
сизда? Э одамни ҳар нарса бўлгани яхши...
«Туҳмат балосидан асрасин», деб бекорга
айтмас экан халқимиз. Чиқинг, кетинг бу ердан,
қайтиб кўзимга кўринманг.
Саида Толибовна охирги сўзларни шиддат билан шундай оҳангда айтдики, Содиқ ака
қандай қилиб чиқиб, қандай эшикни ёпганини
сезмай ҳам қолди.
Наҳотки ёшликдаги иложсиз муҳаббатнинг
алами шунча йиллардан кейин ҳам бу қадар
заҳар сўзларни яратган бўлса?!. Судралиб ортига қайтди ва бир оз бўлса-да ўзига келиш
учун кўчадаги шинам кафега кирди...
***
Дилмурод Мафтунани ишхонасидан топа
олмади. Мафтуна шифохонанинг кенг боғи
четидаги ўриндиқда ёлғиз ўтирарди. Қизни узоқдан кўрган Дилмуроднинг юраги ҳаприқиб
кетди. Мафтуна мана шу хилват жойда уни
кутаётгандек, айтмоқчи бўлган гапларини
эшитиб қувончдан бўйнига осиладигандек
туюлди. Лекин ёнига етиб борди ҳамки,
хаёлларига кўмилиб ўтирган қиз қайрилиб қарамади, у йигитнинг ёнига келганини
сезмаганди ҳам.
-Мафтуна!
У «ялт» этиб қаради. Нигоҳларда нафрат зоҳир
эди.
-Мен ёнингизга... -Нега келдингиз?! Шунча гапдан кейин ҳам без
бўлиб туришга уялмадингизми?!
Бўҳтонларингиз билан ғуруримни поймол
қилганларингиз етмадими, яна нима дейсиз?!
Битта яхшилик қилганимга жавобми бу?!
Дилмуроднинг тили калимага келгунича Мафтуна шитоб билан ўрнидан турди ва
йиғлаганича югуриб кетди. Дилмурод анча вақт
қимирламай турди. Турмуш қилмаган қизга
уйланган йигитнинг таклифи шунчалар аччиқ
баҳоланишидан ҳайратланиб, секин ортига
қайтди. Қўлидаги гуллар севгиси сингари ерга тўкилиб борарди...
***
Ҳар бир нарсага нимадир сабаб бўлади.
Дилмурод Мафтунанинг айрим сўзлари мағзини
чақишга уринди, лекин жавоб топа олмади.
Қанақа бўҳтон, нега ғурурини поймол қилган ҳисоблади, наҳот Дилмуроднинг кечиккан
севгиси қизни шунчалик изтиробга солган,
ўтказган Содиқ ака яна пойтахтга қараб йўл
олди. Поездда кетаркан, ўйлади, аввало Саида
билан учрашмоқчи, оёғига бош уриб кечирим сўрамоқчи, кейин агар Саида рози бўлса, у
билан тақдирини боғламоқчи. Бу нияти орадан
шунча йиллар ўтгани сабаб ўзига ҳам эриш
туюлар, лекин тақдирнинг ўзи аввал Саидани
учратиб, кейин ажал орқали бўлса-да йўлини
очганлиги бу режани амалга оширишга замин яратгандек эди.
Яна бир ишқдан девона Дилмурод кунлар ўтиб
бир қарорга келди. Нима деса-десинлар,
хотини билан ажрашади! Ахир у ҳам ҳаётга бир
марта келади, суйгани билан яшашга ҳаққи
бор-ку. Уни тўхтатиб турган куч одамларнинг фикри ҳам эмас, қизалоғи Насиба эди. Лекин
жону жаҳонидан узила олмайди. Иложи бўлса
ўзи билан олиб қолишга ҳаракат қилади, ахир
Мафтуна ҳам Насибани жонидан ортиқ кўради-
ку. Хотинини ҳам ташлаб қўймайди, таъминлаб
туради, бунақа яшаётганлар озми, у ҳам бир кунини кўрар...
Гул дўконига кириб, энг бежирим гулдастани
танлади, қизнинг олдига боришдан олдин
кафега кириб икки кишилик жой буюрди. Ҳали
Мафтунага бу мавзуда бирор марта сўз очмаган,
бугун ҳаммасини тушунтиради, у ҳам Дилмуроднинг қалбидаги туғёнларни
сезгандир... Нима бўлганда ҳам, рози қилади,
энди бу қизсиз ҳаётини тасаввур ҳам
қилолмайди.
ХАСИС ДУНЁ,
БЕВАФО ДУНЁ Содиқ ака шаҳарга етиб келиб сартарошхонага
кирди. Ўзига оро берди. Худди йигитчалардек
қимматбаҳо атир харид қилди, энг чиройли
гуллардан гулдаста ясатди. Шунча йиллик
айрилиқдан кейинги учрашувни ўйлаб юраги
энтикиб кетарди. Шу ерда ишловчи шифокорлар ҳам киришга
ҳайиқиб турадиган бежирим эшик ёнида анча
турди. Ниҳоят эшикни қия очиб, ичкарига
кирди. Саида Толибовна, унинг шунча йиллик
Саидаси бошини чангаллаганча кўзларини
юмиб ўтирарди. Содиқ аканинг томоқ қиргани ўзига жабр бўлди. Бошини кўтарган Саида
Толибовна ёшликдаги Саиданинг овози билан
эмас, йиллар давомида раҳбар лавозимларида
шаклланган овоз билан Содиқ акани жойига
михлаб қўйди:
-Қайси юз билан бу ерга келдингиз? Уялмадингизми, орият деган нарса борми
сизда? Э одамни ҳар нарса бўлгани яхши...
«Туҳмат балосидан асрасин», деб бекорга
айтмас экан халқимиз. Чиқинг, кетинг бу ердан,
қайтиб кўзимга кўринманг.
Саида Толибовна охирги сўзларни шиддат билан шундай оҳангда айтдики, Содиқ ака
қандай қилиб чиқиб, қандай эшикни ёпганини
сезмай ҳам қолди.
Наҳотки ёшликдаги иложсиз муҳаббатнинг
алами шунча йиллардан кейин ҳам бу қадар
заҳар сўзларни яратган бўлса?!. Судралиб ортига қайтди ва бир оз бўлса-да ўзига келиш
учун кўчадаги шинам кафега кирди...
***
Дилмурод Мафтунани ишхонасидан топа
олмади. Мафтуна шифохонанинг кенг боғи
четидаги ўриндиқда ёлғиз ўтирарди. Қизни узоқдан кўрган Дилмуроднинг юраги ҳаприқиб
кетди. Мафтуна мана шу хилват жойда уни
кутаётгандек, айтмоқчи бўлган гапларини
эшитиб қувончдан бўйнига осиладигандек
туюлди. Лекин ёнига етиб борди ҳамки,
хаёлларига кўмилиб ўтирган қиз қайрилиб қарамади, у йигитнинг ёнига келганини
сезмаганди ҳам.
-Мафтуна!
У «ялт» этиб қаради. Нигоҳларда нафрат зоҳир
эди.
-Мен ёнингизга... -Нега келдингиз?! Шунча гапдан кейин ҳам без
бўлиб туришга уялмадингизми?!
Бўҳтонларингиз билан ғуруримни поймол
қилганларингиз етмадими, яна нима дейсиз?!
Битта яхшилик қилганимга жавобми бу?!
Дилмуроднинг тили калимага келгунича Мафтуна шитоб билан ўрнидан турди ва
йиғлаганича югуриб кетди. Дилмурод анча вақт
қимирламай турди. Турмуш қилмаган қизга
уйланган йигитнинг таклифи шунчалар аччиқ
баҳоланишидан ҳайратланиб, секин ортига
қайтди. Қўлидаги гуллар севгиси сингари ерга тўкилиб борарди...
***
Ҳар бир нарсага нимадир сабаб бўлади.
Дилмурод Мафтунанинг айрим сўзлари мағзини
чақишга уринди, лекин жавоб топа олмади.
Қанақа бўҳтон, нега ғурурини поймол қилган ҳисоблади, наҳот Дилмуроднинг кечиккан
севгиси қизни шунчалик изтиробга солган,
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 04:30
бўлса? Ҳали севгисидан сўз очишга улгургани
ҳам йўқ эди-ку...
Агар вақт ортга қайтганида, Дилмурод роса бир
соат олдин Мафтунанинг хонасига етиб келганида борми...
Эридаги ўзгаришларни қайси хотин сезмаскан?!
Хотини Насимани бекорга «ичимдагини топ»
дейишмасди. Эрини кузатиб, бу ҳолатларнинг
сабаби Мафтуна экани, қиз қаерда
ишлашигача билиб улгурди. Турмушини сақлаб қолиш дадил ҳаракатлар талаб
қилишини тушуниб етди ва боласини қўлига
олиб йўлга тушди. Қизалоқни кўриб юзи
ёришган Мафтуна унинг онасидан
эшитганлари таъсирида бутун жамоаси олдида
ер билан битта бўлди. Нималар деб жавраганини англаш қийин эмас... Айниқса,
дод деб йиғлаётган боласини силкилаб айтган
битта гапи бутун умр ёдидан чиқмайдиган
бўлди:
-Ҳеч бўлмаса мана шу гўдакнинг уволидан
қўрқмадингми, мегажин, бировнинг эрини йўлдан урганингнинг касрига бутун умр
тирноққа зор бўлиб ўтгин илойим!..
Ўйга ботган Содиқ ака ҳам Саиданинг
гапларини тушунмай доғда эди. Қанақа туҳмат
бўлди экан?! Ёки Содиқ билан ёшликдаги
муҳаббати гап болалатиб, Саиданинг турмуш қилишига тўсиқ бўлганмикан?..
Содиқ ака ҳам кечикканди. Муҳаббат бобида
кечиккани майли, дадасининг ортидан йўлга
тушиб, замонавий машинада поезддан ўтиб
кетган ўғлидан ортда қолганди. Бувисидан бор
гапни эшитган Собиржон бир хулосага келиб улгурди.
Саида Толибовна сўроқсиз кириб келган
йигитни кўриб ҳайратда қолди. Гўё йиллар
ортга қайтган, рўпарасида Содиқ тургандек...
Лекин бу йигит Содиқ айтадиган ширин сўзлар
ўрнига заҳардан ўқлар ясаб келганди. Айниқса, бир жумла уни тамоман гангитиб қўйди:
-Наҳотки шунча йиллар ўтган бўлса ҳам,
дадамни тинч қўймайсиз?! Бемаъни
ниятингизга етиш учун онамни ҳам сиз
ўлдиргансиз, бу қилмишингиз учун жавоб
берасиз ҳали! ***
Ишқ кўзларини сўқир қилган бу икки инсон
ўзларининг ўтмиши, бугунги ҳаётлари бу қадар
осон йўққа чиқишини ҳисобга олмагандилар.
Уларнинг қалбидаги туғёнлар ҳеч бир айби бўлмаган икки кўнгилни вайрон қилгани қолди, холос.
Кафеда эса қўшиқ янграрди. Худди атай қўйилгандек қўшиқ...
Тамом.
@IBRATLI_SOZLAR
ҳам йўқ эди-ку...
Агар вақт ортга қайтганида, Дилмурод роса бир
соат олдин Мафтунанинг хонасига етиб келганида борми...
Эридаги ўзгаришларни қайси хотин сезмаскан?!
Хотини Насимани бекорга «ичимдагини топ»
дейишмасди. Эрини кузатиб, бу ҳолатларнинг
сабаби Мафтуна экани, қиз қаерда
ишлашигача билиб улгурди. Турмушини сақлаб қолиш дадил ҳаракатлар талаб
қилишини тушуниб етди ва боласини қўлига
олиб йўлга тушди. Қизалоқни кўриб юзи
ёришган Мафтуна унинг онасидан
эшитганлари таъсирида бутун жамоаси олдида
ер билан битта бўлди. Нималар деб жавраганини англаш қийин эмас... Айниқса,
дод деб йиғлаётган боласини силкилаб айтган
битта гапи бутун умр ёдидан чиқмайдиган
бўлди:
-Ҳеч бўлмаса мана шу гўдакнинг уволидан
қўрқмадингми, мегажин, бировнинг эрини йўлдан урганингнинг касрига бутун умр
тирноққа зор бўлиб ўтгин илойим!..
Ўйга ботган Содиқ ака ҳам Саиданинг
гапларини тушунмай доғда эди. Қанақа туҳмат
бўлди экан?! Ёки Содиқ билан ёшликдаги
муҳаббати гап болалатиб, Саиданинг турмуш қилишига тўсиқ бўлганмикан?..
Содиқ ака ҳам кечикканди. Муҳаббат бобида
кечиккани майли, дадасининг ортидан йўлга
тушиб, замонавий машинада поезддан ўтиб
кетган ўғлидан ортда қолганди. Бувисидан бор
гапни эшитган Собиржон бир хулосага келиб улгурди.
Саида Толибовна сўроқсиз кириб келган
йигитни кўриб ҳайратда қолди. Гўё йиллар
ортга қайтган, рўпарасида Содиқ тургандек...
Лекин бу йигит Содиқ айтадиган ширин сўзлар
ўрнига заҳардан ўқлар ясаб келганди. Айниқса, бир жумла уни тамоман гангитиб қўйди:
-Наҳотки шунча йиллар ўтган бўлса ҳам,
дадамни тинч қўймайсиз?! Бемаъни
ниятингизга етиш учун онамни ҳам сиз
ўлдиргансиз, бу қилмишингиз учун жавоб
берасиз ҳали! ***
Ишқ кўзларини сўқир қилган бу икки инсон
ўзларининг ўтмиши, бугунги ҳаётлари бу қадар
осон йўққа чиқишини ҳисобга олмагандилар.
Уларнинг қалбидаги туғёнлар ҳеч бир айби бўлмаган икки кўнгилни вайрон қилгани қолди, холос.
Кафеда эса қўшиқ янграрди. Худди атай қўйилгандек қўшиқ...
Тамом.
@IBRATLI_SOZLAR
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 04:00
#Дахшат
Бир аёл лифтда туғиб қўйибди. Роддомга олиб келишса ҳам тинмай йиглармиш. Доктор уни кўнглини олмоқчи бўлиб:
- Кўйинг, йигламанг, мана ўтган йили бир аёл хаммага тамоша бўлиб метрода туғиб кўйган, лифта туққаниз хеч нарса эмас, - деса, аёл янаям баландроқ йиглармиш.
Доктор: - Тинчланинг, нимага баттар додлаяпсиз? - деса, Аёл:
Бир аёл лифтда туғиб қўйибди. Роддомга олиб келишса ҳам тинмай йиглармиш. Доктор уни кўнглини олмоқчи бўлиб:
- Кўйинг, йигламанг, мана ўтган йили бир аёл хаммага тамоша бўлиб метрода туғиб кўйган, лифта туққаниз хеч нарса эмас, - деса, аёл янаям баландроқ йиглармиш.
Доктор: - Тинчланинг, нимага баттар додлаяпсиз? - деса, Аёл:
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 03:58
ОҚИЛА КЕЛИН
🕊
Қайнона эндигина якиндагина туширган келинига деди:
-Барака топинг, қизим! Ўғлимни намоз ўқийдиган, масжидга ошиқадиган бўлишига сабаб бўлдингиз! Мен 30 йилда қилолмаган ишни, 30 кунда амалга оширдингиз! - деди, кўзёшларини қуйиб...
Келин:
-Онажон, тош ва хазина қиссасини биласизми? Бир замонлар каттакон харсанг тош бўлиб, у йўлни ўртасида турар, йўловчиларнинг йўлини тўсар экан. Бир киши уни болта билан уриб майдалашга ҳаракат қилибди. 99 марта зарба бериб чарчаб қолибди. Кучи етмабди! Сўнг у ерга бир киши келиб қолган экан, ундан:
- Эй биродар, тошни майдалашиб юборинг! - дебди.
Йўловчи рози бўлиб тошни қаттиқ урган экан, бир мартадаёқ бўлиниб кетибди. Қарашса, харсанг остида ҳамён тўла олтин бор экан. Бу икки киши уни талашиб қолишибди. Йўловчи:
- Менинг зарбам билан тош бўлинди, хазина меники! - дебди.
Хуллас, улар қозининг ҳузурига боришибди...
Унда менинг ҳам қисман ҳаққим бор! Ахир мен уни 99 марта урдим. Чарчадим. Ўзим бўлаклай олардим! - дебди, аввалги киши...
Йўқ, бунда ҳаққингиз йўқ, тошни мен синдирдим. Хазинанинг ҳаммаси меники, - дебди, иккинчи киши...
Қози:
Сиз тошни 99 марта урганингиз учун 99 қисми сизга. Бир ҳиссаси эса, бўлагнингиз учун сизга, - дебди иккинчи кишига...
Агар биринчи кишининг 99 та зарбаси бўлмаганда эди, 100 - мартада тош бўлинмасди...
Она 30 йил ҳаракат қилиб ўғлига намоз ўқита олмади. Келинининг таъсирида 30 кунда намоз ўқийдиган бўлаганидан қувонди. Келиннинг гўзал ахлоқини қаранг-ки, натижани ўз меҳнати деб эмас, муштипар онанинг йиллар давомида чеккан заҳмати бесамар кетмаганини эътироф этиб, қайнонасини қувонтирди...
Ҳаётда кимнингдир машаққати эвазига осон обрў қозонадиганлар кам эмас...
Бир бинонинг пойдеворидан, аввалги ғиштларидан бошлаб кўтаради. Лекин, охирги ғиштни кимдир келиб қўяди. Ва муваффақият, обрў унга боқиб кетади. Лекин, Аллоҳ барчанинг амали-ю ниятини билади.
Гўзал ахлоқ асли гўзал инсонлардагина бўлади...
@ibratli_sozlar
🕊
Қайнона эндигина якиндагина туширган келинига деди:
-Барака топинг, қизим! Ўғлимни намоз ўқийдиган, масжидга ошиқадиган бўлишига сабаб бўлдингиз! Мен 30 йилда қилолмаган ишни, 30 кунда амалга оширдингиз! - деди, кўзёшларини қуйиб...
Келин:
-Онажон, тош ва хазина қиссасини биласизми? Бир замонлар каттакон харсанг тош бўлиб, у йўлни ўртасида турар, йўловчиларнинг йўлини тўсар экан. Бир киши уни болта билан уриб майдалашга ҳаракат қилибди. 99 марта зарба бериб чарчаб қолибди. Кучи етмабди! Сўнг у ерга бир киши келиб қолган экан, ундан:
- Эй биродар, тошни майдалашиб юборинг! - дебди.
Йўловчи рози бўлиб тошни қаттиқ урган экан, бир мартадаёқ бўлиниб кетибди. Қарашса, харсанг остида ҳамён тўла олтин бор экан. Бу икки киши уни талашиб қолишибди. Йўловчи:
- Менинг зарбам билан тош бўлинди, хазина меники! - дебди.
Хуллас, улар қозининг ҳузурига боришибди...
Унда менинг ҳам қисман ҳаққим бор! Ахир мен уни 99 марта урдим. Чарчадим. Ўзим бўлаклай олардим! - дебди, аввалги киши...
Йўқ, бунда ҳаққингиз йўқ, тошни мен синдирдим. Хазинанинг ҳаммаси меники, - дебди, иккинчи киши...
Қози:
Сиз тошни 99 марта урганингиз учун 99 қисми сизга. Бир ҳиссаси эса, бўлагнингиз учун сизга, - дебди иккинчи кишига...
Агар биринчи кишининг 99 та зарбаси бўлмаганда эди, 100 - мартада тош бўлинмасди...
Она 30 йил ҳаракат қилиб ўғлига намоз ўқита олмади. Келинининг таъсирида 30 кунда намоз ўқийдиган бўлаганидан қувонди. Келиннинг гўзал ахлоқини қаранг-ки, натижани ўз меҳнати деб эмас, муштипар онанинг йиллар давомида чеккан заҳмати бесамар кетмаганини эътироф этиб, қайнонасини қувонтирди...
Ҳаётда кимнингдир машаққати эвазига осон обрў қозонадиганлар кам эмас...
Бир бинонинг пойдеворидан, аввалги ғиштларидан бошлаб кўтаради. Лекин, охирги ғиштни кимдир келиб қўяди. Ва муваффақият, обрў унга боқиб кетади. Лекин, Аллоҳ барчанинг амали-ю ниятини билади.
Гўзал ахлоқ асли гўзал инсонлардагина бўлади...
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 03:30
❤️ERINGIZNI UYGA TALPINIB KELISHINI XOXLAYSIZMI ?
👩❤️💋👨JUDA YOQIMLI KANAL AYOLLAR UCHUN 💋 ERKAKLAR KIRMASIN❌
😍AYOLLARGA KERAKLI HAMMA SIRLAR BOR KIRSANGIZ CHIQIB KETOLMAYSIZ👇👇👇
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
👩❤️💋👨JUDA YOQIMLI KANAL AYOLLAR UCHUN 💋 ERKAKLAR KIRMASIN❌
😍AYOLLARGA KERAKLI HAMMA SIRLAR BOR KIRSANGIZ CHIQIB KETOLMAYSIZ👇👇👇
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 02:59
“Эркак ва аёл орасига совуқлик солувчи омиллар “
1-Қайсарлик
2-Эркакга овоз кўтариш
3-Тез қизишиб ғазабланавериш
Қандай эркакдан сўраманг ,аёлида бу 3 хислат бўлишини ёмон кўради .
Аёл ўзидаги қайсарликни даволаши учун, эрига шунчаки “Эркак“ назари билан эмас, Аллоҳ уни аёлга бошлиқ қилгани эътиборида қараши лозим.
Ўз навбатида унга қилинган қайсарлик Аллоҳга қайсарлик эканини унутмаслик керак. Чунки, шайтон ҳам одамга сажда қилишдан бош тортган пайтда Аллоҳга эмас, одамга кибр қилган эди. Аёл ҳам “Мен Аллоҳга кибр қилмаяпман “ дегани билан, шайтон сингари ўзи сезмаган ҳолда Аллоҳга осий бўлиб қолмаслиги керак .
Демак , қайсарликни даволаш учун, эрга итоатни шунчаки масъулият деб эмас , балки ибодат деб , унга қаршиликни эса шунчаки қаршилик эмас Аллоҳга исён деб қараш керак бўлади .
Аммо 2- хислат бировга овозни кўтариш муҳаббатни юқотиши ҳақида Аллоҳ таъоло айтади:
“Сизга ҳужраларнинг ортидан туруб қичқирадиганлар , уларнинг аксари ақл қилмайдилар “ (Ҳужурот:4)
Демак , бақироқлик ақлсизлик аломати бўлиб , кишининг обрусини тўкади .
Ҳатто, Абу Бакр ва Умар разияллоҳу анҳумлар Расулуллоҳ алайҳиссалам ҳузурларида овозлари кўтарилиб кетгач, бу ишлари сабаб _ўзлари сезмасаларда_ амаллари ҳабата бўлиб Аллоҳнинг муҳаббатидан қолишлари огоҳлантирилди . (Ҳужурот сураси аввалида)
Албатта эр пайгамбар эмас , лекин оятдан ибрат , овозни кўтариш муҳаббатни юқотишида.
Аёл ҳам эрга овозини баланд қилиши билан, ўзи сезмасада унинг муҳаббатидан қолишига сабаб бўлиши мумкин .
3-хислат “Жиззаки ва асабийлик “ ҳам ҳеч кимга ёқмайдиган хулқлардан. Гоҳида аёл ўзи туққан боласида бу хулқларга сабри етмай кетади .
Расулуллоҳ алайҳиссалам “Ғазаб шайтондан..“ дедилар . Шайтонга эса эр-хотин орасини бузушданда ёқимли иш йўқ . Чунки Аллоҳ шайтонларни сеҳрини гапирганда энг аввало улар эр-хотин орасини бузушларини зикр қилди : “Улар сеҳр билан эр-хотин орасини бузадиган нарсаларни улардан таълим олар эдилар..“ (Бақара :102)
Бунинг давоси эса , ғазабни ютуш ибодат ва садақа эканини эслаш билан бўлади.
Аллоҳ таъоло айтади:
“Улар (Мўминлар) ҳурсандчиликда ва қийинчиликда ҳам садақа қилувчи, ғазабларини ютувчи ва одамларни кечирувчи кишилардир..“ (Оли-Имрон :134)
Агар “Одамларни“ кечириш садақа ажрига тенглаштирилган бўлса, аёл эридан ғазабини ютуши албатта энг буюк садақалардан бўлади .
Чунки бировга молни садақа қилиш унга моддий ёрдам бўлса, уни асабини бузмаслик унга ақлий ва соғлиқ томондан ёрдам бўлади.
@ibratli_sozlar
1-Қайсарлик
2-Эркакга овоз кўтариш
3-Тез қизишиб ғазабланавериш
Қандай эркакдан сўраманг ,аёлида бу 3 хислат бўлишини ёмон кўради .
Аёл ўзидаги қайсарликни даволаши учун, эрига шунчаки “Эркак“ назари билан эмас, Аллоҳ уни аёлга бошлиқ қилгани эътиборида қараши лозим.
Ўз навбатида унга қилинган қайсарлик Аллоҳга қайсарлик эканини унутмаслик керак. Чунки, шайтон ҳам одамга сажда қилишдан бош тортган пайтда Аллоҳга эмас, одамга кибр қилган эди. Аёл ҳам “Мен Аллоҳга кибр қилмаяпман “ дегани билан, шайтон сингари ўзи сезмаган ҳолда Аллоҳга осий бўлиб қолмаслиги керак .
Демак , қайсарликни даволаш учун, эрга итоатни шунчаки масъулият деб эмас , балки ибодат деб , унга қаршиликни эса шунчаки қаршилик эмас Аллоҳга исён деб қараш керак бўлади .
Аммо 2- хислат бировга овозни кўтариш муҳаббатни юқотиши ҳақида Аллоҳ таъоло айтади:
“Сизга ҳужраларнинг ортидан туруб қичқирадиганлар , уларнинг аксари ақл қилмайдилар “ (Ҳужурот:4)
Демак , бақироқлик ақлсизлик аломати бўлиб , кишининг обрусини тўкади .
Ҳатто, Абу Бакр ва Умар разияллоҳу анҳумлар Расулуллоҳ алайҳиссалам ҳузурларида овозлари кўтарилиб кетгач, бу ишлари сабаб _ўзлари сезмасаларда_ амаллари ҳабата бўлиб Аллоҳнинг муҳаббатидан қолишлари огоҳлантирилди . (Ҳужурот сураси аввалида)
Албатта эр пайгамбар эмас , лекин оятдан ибрат , овозни кўтариш муҳаббатни юқотишида.
Аёл ҳам эрга овозини баланд қилиши билан, ўзи сезмасада унинг муҳаббатидан қолишига сабаб бўлиши мумкин .
3-хислат “Жиззаки ва асабийлик “ ҳам ҳеч кимга ёқмайдиган хулқлардан. Гоҳида аёл ўзи туққан боласида бу хулқларга сабри етмай кетади .
Расулуллоҳ алайҳиссалам “Ғазаб шайтондан..“ дедилар . Шайтонга эса эр-хотин орасини бузушданда ёқимли иш йўқ . Чунки Аллоҳ шайтонларни сеҳрини гапирганда энг аввало улар эр-хотин орасини бузушларини зикр қилди : “Улар сеҳр билан эр-хотин орасини бузадиган нарсаларни улардан таълим олар эдилар..“ (Бақара :102)
Бунинг давоси эса , ғазабни ютуш ибодат ва садақа эканини эслаш билан бўлади.
Аллоҳ таъоло айтади:
“Улар (Мўминлар) ҳурсандчиликда ва қийинчиликда ҳам садақа қилувчи, ғазабларини ютувчи ва одамларни кечирувчи кишилардир..“ (Оли-Имрон :134)
Агар “Одамларни“ кечириш садақа ажрига тенглаштирилган бўлса, аёл эридан ғазабини ютуши албатта энг буюк садақалардан бўлади .
Чунки бировга молни садақа қилиш унга моддий ёрдам бўлса, уни асабини бузмаслик унга ақлий ва соғлиқ томондан ёрдам бўлади.
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
28 Oct, 02:30
Bir kuni juda achinarli ahvolda edim😞 hayotdan hafa, har kimdan norozi va o’zi man kimga kerakman? Juda qadrsiz insondek ko’rinardim o’zimga😔
Va kelinoyim manga “Siqilmang! Hayotiz butkul o’zgartirib va yangi hayotizda baxtli yashashni hohlaysizmi?” dedi va ushbu @sevimli_ayol_siri kanaliga ulanib olishimni aytdi🤔🤭
Vay hozir mandan Baxtli mandan Qadrli inson bo’lmasa kerak deyman😅 Alhamdulillah🤲🏼
Sizlarga ham tavsiya qilaman Telegram kanallari ichida eng mashhuri😎🤨👉🏼@sevimli_ayol_siri kanali husoblanadi…
Va kelinoyim manga “Siqilmang! Hayotiz butkul o’zgartirib va yangi hayotizda baxtli yashashni hohlaysizmi?” dedi va ushbu @sevimli_ayol_siri kanaliga ulanib olishimni aytdi🤔🤭
Vay hozir mandan Baxtli mandan Qadrli inson bo’lmasa kerak deyman😅 Alhamdulillah🤲🏼
Sizlarga ham tavsiya qilaman Telegram kanallari ichida eng mashhuri😎🤨👉🏼@sevimli_ayol_siri kanali husoblanadi…
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 16:30
"КИШ - КИШ"
(йиғлатувчи воқеа)
Фазилатли аёл ушбу воқеани сўзлаб берди:
- Мазам бўлмаганлиги боис касалхонага бордим. Кириш учун рақамимни олдим ва навбатимни кута бошладим. Бироздан сўнг ёшгина қиз кириб рақамини олиб ўтирди...
Жуда чиройли кийинган ва ўзига оро берган эди. Ичимда қандайдир овоз унга насиҳат қилишимга ундар эди. Иккиланиб турдим кейин Аллоҳга таваккал қилиб, ёнига бориб ўтирдим...
Салом бердим. Кейин мулойимлик билан танбеҳ бера бошладим. Аллоҳнинг амрига хилоф иш қилаётганини секингина тушунтирдим...
У бўлса овозини баландлатиб, унинг ҳаётига аралашмаслигимни айтиб, жеркиб берди.
Ўзи айтганидек..."Бу унинг ҳаёти, истаган кийимини кияверсин.. ".
Жойимга қайтиб ўтирдим.
... Лекин, ичимдаги овоз мени тинч қўймас эди... - "Нима учун унга ЎЛИМ ҳақида сўзламадим?"..
Яна унга табассум билан юзланиб, мурожаат қилдим:
- Қизим, биргина саволимга жавоб беришингизни хоҳлардим, майлими сўрасам..?
Уфлаб:
- "Майли, сўранг.." - деди.
Унга дедим:
- Қизим, ҳозирни ўзида ЎЛИМ ФАРИШТАСИ келиб қолса, унга нима деб жавоб берган бўлар эдингиз..?
Қиз жавоб берди, кошки эди жавоб бермаганида. Лекин у, мазаҳ қилиб айтди:
- Мен унга «киш» «киш» деб айтаман...
Унинг жавоби ҳудди чақмоқ ургандек бўлиб, лавҳада зохир бўлган рақамимга тўғри келиб қолди...
Шифокорнинг ҳузурига кирдим. Холим анча оғир эди. Қандай қилиб бундай сўзларни айтди экан..? Инсонга бундай сўзлар аҳамиятсиз бўлиб кўринса?!
...Нафақат гапиришга, балки ўйлашга ҳам қўрқаман..
Шифокорнинг кўригидан чиқдим...
Қарасам бир талай аёллар ва ҳамширалар йиғилишган.
Кетма-кет "ИННА ЛИЛЛАҲИ ВА ИННА ИЛАЙҲИ РОЖИЪУН" деган сўзларни эшитдим...
Яқинроқ бориб қарадим..
Нимани кўрдим, эй Аллоҳ... ахир бу ўша қиз-ку...!!!
Ичимдаги товушчи..? Унга "тавба қилиши учун" охирги фурсат берилган экан..
Лекин у бу фурсатдан у фойдаланмади ва менсимай ҳазил қилди.
Унга ўлим фариштаси келган...
Табиийки, унга "киш-киш" дейиш тугул, бирон-бир «СЎЗ» айта олмаган....
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
@Ayollarga_maruzalar
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
(йиғлатувчи воқеа)
Фазилатли аёл ушбу воқеани сўзлаб берди:
- Мазам бўлмаганлиги боис касалхонага бордим. Кириш учун рақамимни олдим ва навбатимни кута бошладим. Бироздан сўнг ёшгина қиз кириб рақамини олиб ўтирди...
Жуда чиройли кийинган ва ўзига оро берган эди. Ичимда қандайдир овоз унга насиҳат қилишимга ундар эди. Иккиланиб турдим кейин Аллоҳга таваккал қилиб, ёнига бориб ўтирдим...
Салом бердим. Кейин мулойимлик билан танбеҳ бера бошладим. Аллоҳнинг амрига хилоф иш қилаётганини секингина тушунтирдим...
У бўлса овозини баландлатиб, унинг ҳаётига аралашмаслигимни айтиб, жеркиб берди.
Ўзи айтганидек..."Бу унинг ҳаёти, истаган кийимини кияверсин.. ".
Жойимга қайтиб ўтирдим.
... Лекин, ичимдаги овоз мени тинч қўймас эди... - "Нима учун унга ЎЛИМ ҳақида сўзламадим?"..
Яна унга табассум билан юзланиб, мурожаат қилдим:
- Қизим, биргина саволимга жавоб беришингизни хоҳлардим, майлими сўрасам..?
Уфлаб:
- "Майли, сўранг.." - деди.
Унга дедим:
- Қизим, ҳозирни ўзида ЎЛИМ ФАРИШТАСИ келиб қолса, унга нима деб жавоб берган бўлар эдингиз..?
Қиз жавоб берди, кошки эди жавоб бермаганида. Лекин у, мазаҳ қилиб айтди:
- Мен унга «киш» «киш» деб айтаман...
Унинг жавоби ҳудди чақмоқ ургандек бўлиб, лавҳада зохир бўлган рақамимга тўғри келиб қолди...
Шифокорнинг ҳузурига кирдим. Холим анча оғир эди. Қандай қилиб бундай сўзларни айтди экан..? Инсонга бундай сўзлар аҳамиятсиз бўлиб кўринса?!
...Нафақат гапиришга, балки ўйлашга ҳам қўрқаман..
Шифокорнинг кўригидан чиқдим...
Қарасам бир талай аёллар ва ҳамширалар йиғилишган.
Кетма-кет "ИННА ЛИЛЛАҲИ ВА ИННА ИЛАЙҲИ РОЖИЪУН" деган сўзларни эшитдим...
Яқинроқ бориб қарадим..
Нимани кўрдим, эй Аллоҳ... ахир бу ўша қиз-ку...!!!
Ичимдаги товушчи..? Унга "тавба қилиши учун" охирги фурсат берилган экан..
Лекин у бу фурсатдан у фойдаланмади ва менсимай ҳазил қилди.
Унга ўлим фариштаси келган...
Табиийки, унга "киш-киш" дейиш тугул, бирон-бир «СЎЗ» айта олмаган....
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
@Ayollarga_maruzalar
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 16:03
Tekinga salatlar o’rgatadigan kanal 🥒🥗🥬😍
((Reklama tez orada oʻchiriladi
Qoʻshilib olinglar👇
Salatlar retseptlari
Salatlar retseptlari
Salatlar retseptlari
👆👆👆👆👆👆
Pishiriqlar oʻrgatadigan kanal
👇👇👇👇👇
Pishiriqlar retseptlari
Pishiriqlar retseptlari
Pishiriqlar retseptlar
🇺🇿Har xil mazali Salatlar shu kanalda joylangan✅
((Reklama tez orada oʻchiriladi
Qoʻshilib olinglar👇
Salatlar retseptlari
Salatlar retseptlari
Salatlar retseptlari
👆👆👆👆👆👆
Pishiriqlar oʻrgatadigan kanal
👇👇👇👇👇
Pishiriqlar retseptlari
Pishiriqlar retseptlari
Pishiriqlar retseptlar
🇺🇿Har xil mazali Salatlar shu kanalda joylangan✅
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 15:57
🔴 Пайғамбаримиз (с.а.в) Аллоҳ берган умрни роҳатда, ҳузур ичида яшаш ва Аллоҳ ризолигига эришмоқ учун қуйидагиларга мутлоқ амал қилишимизни буюрадилар:
1. Доимо тоза овқатларни енг.
2. Жуда иссиқ ва жуда совуқ еманг.
3. Кўп чайнаб, секин енг.
4. Овқатдан олдин ва кейин қўлларингизни ювинг.
5. Доимо овқатдан иштаҳали бўлиб туринг, кўп еманг.
6. Овқат ейиш давомида кўп сув ичманг.
7. Қишда бироз кўпроқ ёғли овқатлар, ёзда эса енгилроқ овқатлар ва кўкатлардан енг.
8. Овқатларингиздан хурмони кам этманг.
9. Узум, хурмо ва зайтун. Аллоҳга шукур этмоқ учун сизга сиҳат ва қувват беради.
10. Чарчаган вақтингизда ширинликларни енг.
11. Синиқ косаларда овқат еманг, бундай идишда сув ҳам ичманг.
12. Овқатланаётганда доимо яхши кайфиятда бўлинг, ёлғиз овқат еманг.
13. Доимо овқатдан сўнг дуо ўқиб, шукр қилинг.
14. Ҳар ойда бир кун рўза тутингки, вужудингиз дам олсин.
© “Илоҳий мўъжизалар” китобидан.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
@Ibratli_Sozlar
1. Доимо тоза овқатларни енг.
2. Жуда иссиқ ва жуда совуқ еманг.
3. Кўп чайнаб, секин енг.
4. Овқатдан олдин ва кейин қўлларингизни ювинг.
5. Доимо овқатдан иштаҳали бўлиб туринг, кўп еманг.
6. Овқат ейиш давомида кўп сув ичманг.
7. Қишда бироз кўпроқ ёғли овқатлар, ёзда эса енгилроқ овқатлар ва кўкатлардан енг.
8. Овқатларингиздан хурмони кам этманг.
9. Узум, хурмо ва зайтун. Аллоҳга шукур этмоқ учун сизга сиҳат ва қувват беради.
10. Чарчаган вақтингизда ширинликларни енг.
11. Синиқ косаларда овқат еманг, бундай идишда сув ҳам ичманг.
12. Овқатланаётганда доимо яхши кайфиятда бўлинг, ёлғиз овқат еманг.
13. Доимо овқатдан сўнг дуо ўқиб, шукр қилинг.
14. Ҳар ойда бир кун рўза тутингки, вужудингиз дам олсин.
© “Илоҳий мўъжизалар” китобидан.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
@Ibratli_Sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 15:57
Ўғилга суннат, отага миннат
(Бўлган воқеа)
Кампирининг мозори совуганига анча бўлди. Беш қиз, тўрт ўғил ўзлари билан ўзлари... Дода ўзбекнинг урф-одатига кўра кенжаси билан бир ҳовлида. Бомдоддан келгач, бироз китоб варақлайди, ҳовлининг эт-бетига қарайди, товуқларга дон сепади...Келинини туриб, чой беришини кутади. Қуёш тиккага келганда неваралари кўзини ишқалаб, бирин-кетин туриб чиқишади. Дода чойини ичадию пешинга чиқиб кетади. Биратўласига асрни ҳам ўқиб келишини айтиб қўяди. Кампири вафот этгач, анча сиқилиб қолган. Юраги сиқилади, кенг дунё шунчалар торлашади-ки жойида ўтиролмай, ён кўчадаги қўшниси Довуд амакиникига чиқади. Довуд амакининг келини бирам тили ширин, кулар юзли... Зум ўтмай чой, қанд-қурс қилиб олдига қўяди. Довуд амаки доданинг дардини яхши билади. Эшитавериб, эшитавериб кўникиб кетган. Ҳамма гап доданинг ўғилларида, қизларида қолган. Ўзи ҳам неча марта ёлғизликдан қийналаётганини уларга гап орасида қистириб ўтган. Лекин фарзандлари пинакларини ҳам бузмайдилар. Қий-чув қилиб, ҳаммаси бола-чақаси билан келиб кетишни билишади. "Ада яхшимисиз?", деб навбатма навбат сўрашади. Дода: "Йўқ, ёмонман", демайдику. Тунов куни ўртанча ўғли келиб, бир бева ҳақида гапирганди. Дода юзи ёришиб, "алҳамдулиллаҳ, мени ҳам ўйлашар экану", деб ҳаёлидан ўтказиб турганда ўғли ўзига суннатга мувофиқ иккинчи қилиб олмоқчилигини айтиб, додани кайфини туширгани қолди.
"Болаларимни ўқитдим, уйлантирдим, узатдим. Бирини биридан кам қилмадим. Наҳотки шу ақллари, гавдалари билан мени ёлғизлигимни ҳис қилишмаса", деб кўп ўйлайди. Қайси бир куни Довуд амаки доданинг кенжасига адасининг ёлғизлигини ётиғи билан тушунтирмоқчи бўлган экан, кенжатой қопиб берибди. "Яна нима керак адамларга? Ҳамма нарсалари бор. Бировдан кам эмаслар. Бир оёғи гўрда, бир оёғи тўрда бўлган қари одамга уйланиш нимаси. Уят эмасми? Маҳалла, қариндош-уруғ эшитса ётиб кулади-ку ахир."
Дода шомдан бироз аввал овқатини ейдию намозга чиқиб кетади. Бир йўла хуфтонни ҳам ўқиб қайтади. Қайтганда фақат ҳовлининг чироқлари ўчмаган бўлади холос. Секин айвонга чиқадию дахлиздан хонасига киради. Овозини паст қилиб, Қуръон қўяди ва тўшакка ёнбошлайди. Ёлғизлик не эканлигини ёлғиз қолган додалардан сўранг!
Ранги ўчиб, униқиб кетган камзулининг чўнтагига анчадан бери пул йиғади. Ҳаж учун. Ҳозир десалар, ҳозир кетади. Чунки тўйиб кетган. Ҳаётда ёлғиз яшашликдан чарчаган. Тезроқ Роббисига қовушсаю бу дунёнинг мазаси тугаса...
Зулфия Махмуд
@Ibratli_Sozlar
(Бўлган воқеа)
Кампирининг мозори совуганига анча бўлди. Беш қиз, тўрт ўғил ўзлари билан ўзлари... Дода ўзбекнинг урф-одатига кўра кенжаси билан бир ҳовлида. Бомдоддан келгач, бироз китоб варақлайди, ҳовлининг эт-бетига қарайди, товуқларга дон сепади...Келинини туриб, чой беришини кутади. Қуёш тиккага келганда неваралари кўзини ишқалаб, бирин-кетин туриб чиқишади. Дода чойини ичадию пешинга чиқиб кетади. Биратўласига асрни ҳам ўқиб келишини айтиб қўяди. Кампири вафот этгач, анча сиқилиб қолган. Юраги сиқилади, кенг дунё шунчалар торлашади-ки жойида ўтиролмай, ён кўчадаги қўшниси Довуд амакиникига чиқади. Довуд амакининг келини бирам тили ширин, кулар юзли... Зум ўтмай чой, қанд-қурс қилиб олдига қўяди. Довуд амаки доданинг дардини яхши билади. Эшитавериб, эшитавериб кўникиб кетган. Ҳамма гап доданинг ўғилларида, қизларида қолган. Ўзи ҳам неча марта ёлғизликдан қийналаётганини уларга гап орасида қистириб ўтган. Лекин фарзандлари пинакларини ҳам бузмайдилар. Қий-чув қилиб, ҳаммаси бола-чақаси билан келиб кетишни билишади. "Ада яхшимисиз?", деб навбатма навбат сўрашади. Дода: "Йўқ, ёмонман", демайдику. Тунов куни ўртанча ўғли келиб, бир бева ҳақида гапирганди. Дода юзи ёришиб, "алҳамдулиллаҳ, мени ҳам ўйлашар экану", деб ҳаёлидан ўтказиб турганда ўғли ўзига суннатга мувофиқ иккинчи қилиб олмоқчилигини айтиб, додани кайфини туширгани қолди.
"Болаларимни ўқитдим, уйлантирдим, узатдим. Бирини биридан кам қилмадим. Наҳотки шу ақллари, гавдалари билан мени ёлғизлигимни ҳис қилишмаса", деб кўп ўйлайди. Қайси бир куни Довуд амаки доданинг кенжасига адасининг ёлғизлигини ётиғи билан тушунтирмоқчи бўлган экан, кенжатой қопиб берибди. "Яна нима керак адамларга? Ҳамма нарсалари бор. Бировдан кам эмаслар. Бир оёғи гўрда, бир оёғи тўрда бўлган қари одамга уйланиш нимаси. Уят эмасми? Маҳалла, қариндош-уруғ эшитса ётиб кулади-ку ахир."
Дода шомдан бироз аввал овқатини ейдию намозга чиқиб кетади. Бир йўла хуфтонни ҳам ўқиб қайтади. Қайтганда фақат ҳовлининг чироқлари ўчмаган бўлади холос. Секин айвонга чиқадию дахлиздан хонасига киради. Овозини паст қилиб, Қуръон қўяди ва тўшакка ёнбошлайди. Ёлғизлик не эканлигини ёлғиз қолган додалардан сўранг!
Ранги ўчиб, униқиб кетган камзулининг чўнтагига анчадан бери пул йиғади. Ҳаж учун. Ҳозир десалар, ҳозир кетади. Чунки тўйиб кетган. Ҳаётда ёлғиз яшашликдан чарчаган. Тезроқ Роббисига қовушсаю бу дунёнинг мазаси тугаса...
Зулфия Махмуд
@Ibratli_Sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 15:01
ИБРАТЛИ ХИКОЯ!!!
( ешлар албатта укинг...)
Доимгидай кундалик юмушларим билан манзилим томон кетаётсам, йўлнинг четида ёши каттароқ бир онахоннинг қўл кўтариб такси тўхтатмоқчи бўлиб турганларига кўзим тушди.
«Олиб кетай, савоб бўлади» деганча, яқинларига бориб тўхтадим:
— Ассалому алайкум, ҳа онажон, қаерга кетяпсиз? — машинамнинг ойнасини тушириб сўрайман.
— Ваалайкум ассалом болам, массивга ташлаб қўясизми? — дея, мен томонга ҳиёл эгилганча манзилни айтдилар.
— Ўтиринг онам, ташлаб қўяман, — аслида йўлим умуман бошқа тамонда бўлсада, у кишига йўқ дея олмадим. Бир томондан вақтим ҳам бемалол.
— Раҳмат болам, умрингиз узоқ бўлсин, — дея машинамнинг олд ўриндиғига секингина жойлашиб ўтириб олдилар.
— Йўл бўлсин онахон, у томонларда нима ишингиз бор!
— Набираларимни кўргани кетяпман, улар ўша ерда туришади, қизимникида.
— Ҳа унда яхши.
Жуда хазилкаш, қувноқ аёл эканлар, йўл-йўлакай мириқиб сухбатлашиб кетдик. Манзилга яқин қолганда, бирдан қулоғимга қўл телефонининг жиринглаган товуши эшитилди.
Ҳайрон бўлиб у ёқ бу ёққа юзланаман, телефонимдаги чақирув мусиқаси ундай эмас эдида.
— Ажабланманг ўғлим, бу менинг телефоним, ҳозир, — дедиларда, қўлларидаги елим ҳалтани излаб қолдилар.
Улар телефонларини топиб олгунларича, “Нахотки ёши катта онахонлар ҳам қўл телефон тутса, қандай ишлатишни билармикинлар ишқилиб” дея ҳаёл қилишга ҳам улгурдим.
Бежиримгина қўл телефонини сумкадан олдиларда, кўзлари ўтмай, яқинлаштириб экранга диққат билан бир муддат тикилиб турдилар. Барибир ўқий олмадилар чоғи:
— Ўғлим сиз ўқиб бермайсизми, чолимдан смс келибди шекилли…
Ҳоҳолаб кулиб юбордим:
— Ҳали отамда ҳам телефон борми, смс ёзганлариничи, қани берингчи, балки севгиномадир? — ҳайратланганча смсни ўқишга ошиқаман.
Очиб қарасам, аллақандай реклама тўғрисида компаниянинг ўзидан келган ҳабар экан.
— Ие онаҳон отамиздан келмабди, компаниядан келибди, — дедим.
— Афсус…чолимдан эмасмикан, икки йилдан бери шу аҳвол, сизга ўқитганим учун айбга буюрманг, телефонимга келган ҳар бир смсни, чолимдан бўлишига умид қиламан-да… -дейдилар ғамгин тортиб.
— Бу ёғи қизиқ бўлдию, ҳали шу ёшда сизни ташлаб кетганмилар?
— Ҳа, ташлаб кетганлар.
— Эҳ аттанг, хойнаҳой ёшгина жувонга ошиқ бўлиб қолгандирларда.
— Шундай бўлгани яхшиди-я, ҳар тугул кўриб турардим.
— Унда нима бўлмаса – дея сўрадим қизиқишимни яшира олмай.
Кўзларидан чиққан икки томчи ёшни румолнинг учи билан артиб жавоб бердилар:
— Бу оламда ёлғиз ўзимни ташлаб, эрта кетиб қолдилар-да тушмагур…
Юрагим ачишиб кетди…
Ўттиз қирқ йил бир ёстиққа бош қўйиб, ҳаётнинг аччиқ чучукларини биргалашиб енгиб келган инсонлардан бири, жуфтини ёлғиз ташлаб бу дунёни тарк этса, иккинчи ярмига ҳар бир кун ва кези келганда ҳар бир соат жуда оғир кечса керак.
Яхши ҳамки улар учун набиралар яратилган, улар билан ҳеч бўлмаганда бир муддут овуниб турадилар-да.
Онаҳон манзилга келиб машнамдан тушар эканлар, узоқ дуо қилдилар.
Дуонинг орасида «Аёлингиз билан қўша қаринглар, болам» деганларида менинг ҳам кўзларим ёшланиб кетганлиги пайқадим…
( ешлар албатта укинг...)
Доимгидай кундалик юмушларим билан манзилим томон кетаётсам, йўлнинг четида ёши каттароқ бир онахоннинг қўл кўтариб такси тўхтатмоқчи бўлиб турганларига кўзим тушди.
«Олиб кетай, савоб бўлади» деганча, яқинларига бориб тўхтадим:
— Ассалому алайкум, ҳа онажон, қаерга кетяпсиз? — машинамнинг ойнасини тушириб сўрайман.
— Ваалайкум ассалом болам, массивга ташлаб қўясизми? — дея, мен томонга ҳиёл эгилганча манзилни айтдилар.
— Ўтиринг онам, ташлаб қўяман, — аслида йўлим умуман бошқа тамонда бўлсада, у кишига йўқ дея олмадим. Бир томондан вақтим ҳам бемалол.
— Раҳмат болам, умрингиз узоқ бўлсин, — дея машинамнинг олд ўриндиғига секингина жойлашиб ўтириб олдилар.
— Йўл бўлсин онахон, у томонларда нима ишингиз бор!
— Набираларимни кўргани кетяпман, улар ўша ерда туришади, қизимникида.
— Ҳа унда яхши.
Жуда хазилкаш, қувноқ аёл эканлар, йўл-йўлакай мириқиб сухбатлашиб кетдик. Манзилга яқин қолганда, бирдан қулоғимга қўл телефонининг жиринглаган товуши эшитилди.
Ҳайрон бўлиб у ёқ бу ёққа юзланаман, телефонимдаги чақирув мусиқаси ундай эмас эдида.
— Ажабланманг ўғлим, бу менинг телефоним, ҳозир, — дедиларда, қўлларидаги елим ҳалтани излаб қолдилар.
Улар телефонларини топиб олгунларича, “Нахотки ёши катта онахонлар ҳам қўл телефон тутса, қандай ишлатишни билармикинлар ишқилиб” дея ҳаёл қилишга ҳам улгурдим.
Бежиримгина қўл телефонини сумкадан олдиларда, кўзлари ўтмай, яқинлаштириб экранга диққат билан бир муддат тикилиб турдилар. Барибир ўқий олмадилар чоғи:
— Ўғлим сиз ўқиб бермайсизми, чолимдан смс келибди шекилли…
Ҳоҳолаб кулиб юбордим:
— Ҳали отамда ҳам телефон борми, смс ёзганлариничи, қани берингчи, балки севгиномадир? — ҳайратланганча смсни ўқишга ошиқаман.
Очиб қарасам, аллақандай реклама тўғрисида компаниянинг ўзидан келган ҳабар экан.
— Ие онаҳон отамиздан келмабди, компаниядан келибди, — дедим.
— Афсус…чолимдан эмасмикан, икки йилдан бери шу аҳвол, сизга ўқитганим учун айбга буюрманг, телефонимга келган ҳар бир смсни, чолимдан бўлишига умид қиламан-да… -дейдилар ғамгин тортиб.
— Бу ёғи қизиқ бўлдию, ҳали шу ёшда сизни ташлаб кетганмилар?
— Ҳа, ташлаб кетганлар.
— Эҳ аттанг, хойнаҳой ёшгина жувонга ошиқ бўлиб қолгандирларда.
— Шундай бўлгани яхшиди-я, ҳар тугул кўриб турардим.
— Унда нима бўлмаса – дея сўрадим қизиқишимни яшира олмай.
Кўзларидан чиққан икки томчи ёшни румолнинг учи билан артиб жавоб бердилар:
— Бу оламда ёлғиз ўзимни ташлаб, эрта кетиб қолдилар-да тушмагур…
Юрагим ачишиб кетди…
Ўттиз қирқ йил бир ёстиққа бош қўйиб, ҳаётнинг аччиқ чучукларини биргалашиб енгиб келган инсонлардан бири, жуфтини ёлғиз ташлаб бу дунёни тарк этса, иккинчи ярмига ҳар бир кун ва кези келганда ҳар бир соат жуда оғир кечса керак.
Яхши ҳамки улар учун набиралар яратилган, улар билан ҳеч бўлмаганда бир муддут овуниб турадилар-да.
Онаҳон манзилга келиб машнамдан тушар эканлар, узоқ дуо қилдилар.
Дуонинг орасида «Аёлингиз билан қўша қаринглар, болам» деганларида менинг ҳам кўзларим ёшланиб кетганлиги пайқадим…
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 14:30
🚀 Narxi 1000$ dan yuqori bo'lgan eksklyuziv liboslarimni tikish, bichilish texnologiyalarini bepulga o'rganishni istaysizmi?
“Ra’no collection” jamoasidagi 15 yaqin xunarmand ayollarining 100% qo’l mehnati bilan boyitilgan ushbu liboslarni sizlarga BEPUL masterklassimda modellashtirilishini o’rgatmoqchiman.
Masterklassda siz:
✅ Qanday qilib 50-60 mingga libos tikishdan 500-600$ ga tikadigan Tikuvchiga aylanishingiz mumkinligi haqida.
✅ 1000$ turadigan EKSKLIZIV modellashtirish va bichib tikishni o’rganasiz.
✈️ Masterklassga BEPUL qatnashish uchun hoziroq rasmiy telegram kanalimga ulaning:
Kanal 👉https://t.me/+_54qANvc1XQyYTIy
“Ra’no collection” jamoasidagi 15 yaqin xunarmand ayollarining 100% qo’l mehnati bilan boyitilgan ushbu liboslarni sizlarga BEPUL masterklassimda modellashtirilishini o’rgatmoqchiman.
Masterklassda siz:
✅ Qanday qilib 50-60 mingga libos tikishdan 500-600$ ga tikadigan Tikuvchiga aylanishingiz mumkinligi haqida.
✅ 1000$ turadigan EKSKLIZIV modellashtirish va bichib tikishni o’rganasiz.
✈️ Masterklassga BEPUL qatnashish uchun hoziroq rasmiy telegram kanalimga ulaning:
Kanal 👉https://t.me/+_54qANvc1XQyYTIy
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 12:00
Сароб бу учрашувимизда охирги саволини берди:
"Доктор! Азроил... менга қай... шаклда кўринади?"
"Қизим, Азроил алайҳиссалом бир фаришта. Ҳеч сиқилма, у сенга гўзал кшринишда келади", дея таскин бердим.
Сешанба куни Саробнинг оғирлашганини эшитган заҳотим, уйига йўл олдим. Лекин афсуски, у билан видолашиш менга насиб қилмади. Унинг оиласи бутунлай паришон ҳолатда эди. Фақат уни узоқ муддат парваришлаган бир диндор аёл қариндоши тик турган эди. Мени кўрган заҳоти ёнимга келиб, унинг сўнгги онларини гапириб берди:
"Доктор, бир оз олдин бу уйда мўъжиза содир бўлди. Сароб кислород жиҳозини ечиб, отди ва "Ўрнингдан қимирлама", дейишимизга қарамасдан, туриб, таҳорат қилди. Сўнг икки ракъат намоз ўқиди. Ҳаммамиз қотиб қолдик. Кейин эса калимаи шаҳодат келтирди ва "Докторга айтинглар, ўлим фариштаси у айтганидан ҳам гўзал экан", - деди-ю, жони узилди"...
Ўлим фариштаси келганида ғафлатда қолмаслик учун морфин қабул қилмай, қаттиқ оғриқларга ҳам бардош берган қизни Аллоҳ ёлғиз ташлаб қўймади. Бу дунёнинг эшигини табассум ила ёпиб, у дунёнинг эшигини табассум ила очиш неъматини ато этди..."
@ibratli_sozlar
"Доктор! Азроил... менга қай... шаклда кўринади?"
"Қизим, Азроил алайҳиссалом бир фаришта. Ҳеч сиқилма, у сенга гўзал кшринишда келади", дея таскин бердим.
Сешанба куни Саробнинг оғирлашганини эшитган заҳотим, уйига йўл олдим. Лекин афсуски, у билан видолашиш менга насиб қилмади. Унинг оиласи бутунлай паришон ҳолатда эди. Фақат уни узоқ муддат парваришлаган бир диндор аёл қариндоши тик турган эди. Мени кўрган заҳоти ёнимга келиб, унинг сўнгги онларини гапириб берди:
"Доктор, бир оз олдин бу уйда мўъжиза содир бўлди. Сароб кислород жиҳозини ечиб, отди ва "Ўрнингдан қимирлама", дейишимизга қарамасдан, туриб, таҳорат қилди. Сўнг икки ракъат намоз ўқиди. Ҳаммамиз қотиб қолдик. Кейин эса калимаи шаҳодат келтирди ва "Докторга айтинглар, ўлим фариштаси у айтганидан ҳам гўзал экан", - деди-ю, жони узилди"...
Ўлим фариштаси келганида ғафлатда қолмаслик учун морфин қабул қилмай, қаттиқ оғриқларга ҳам бардош берган қизни Аллоҳ ёлғиз ташлаб қўймади. Бу дунёнинг эшигини табассум ила ёпиб, у дунёнинг эшигини табассум ила очиш неъматини ато этди..."
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 12:00
Kuchim nimaga yetadi bilmayman... Ammo bilgan bir narsam borki, duoning kuchi hamma narsaga qodir... Albatta har qiyinchilik ketidan bir yengillik bor...
@ibratli_sozlar
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 12:00
У ким эди? Шарпами ёки бемор?
Ўшанда аспирантура босқичида ўқиш билан бирга Тошкент шаҳрида, ҳозирги Олмазор туманидаги 4-оилавий поликлиникада кўз шифокори булиб ишлардим. Хайруллаева Мавлуда деган беморимни даволаётгандим. Бу аёлнинг ёши эллик еттида бўлиб, кўзларида етарлича муаммолар бор эди. Шу боисдан унга 10 кун даволаниш белгиланганди. Ишга кунора келардим, шунинг учун Мавлуда опа қабул кунларимни ўтказиб юбормасликка, нима бўлганда ҳам иш жойимда бўлганимда қабулимга келишга ҳаракат қиларди.
Шундай кунларнинг бирида беморим: «Раънохон, шу чоршанба куни онамни хотирлаб, қизлик уйимга — Ғишткўприкка борамиз, то етиб келгунимча, илтимос, кетиб қолманг», деди. Мен рози бўлдим.
Ниҳоят, чоршанба ҳам келди. Поликлиникага кириб, рўйхатхонадаги ходимлар билан саломлашар эканман, хонам олдида ўша беморим — Мавлуда опа ўтирганини кўрдим. У киши бироз бетоқат эди. Бу вақтда соат кундузги ўн иккини кўрсатиб турарди. “Демак, аввал муолажа олиб, кейин укасиникига, Ғишткўприкка кетар экан-да”, деб ўйладим. Рўйхатхонадан хонамгача 7-8 метр масофа бор эди. Тезда хонамга кирдим-да, беморларни қабул қилишни бошладим. Бир-иккита беморни текшириб бўлгач, улардан ташқарида кутиб ўтирган Мавлуда опани чақириб юборишларини сўрардим. Бироқ кимдан айтиб юборсам, у: “Ташқарида Мавлуда исмли аёл йўқ экан”, деб жавоб берарди. Уларнинг гапига ишонмадим, чунки ўзим Мавлуда опанинг навбат кутиб ўтирганини кўргандим-да. Унинг чап кўзи остидаги томири муолажа вақтида кўкариб қолган, Мавлуда опа ўша жойни дастрўмолчаси билан босиб ўтирганди. Шунинг учун энди ўзим ташқарига чиқдим. Бироқ мен ҳам Мавлуда опани кўрмадим. Балки, бирор жойга чиққандир деб ўйлаб, бироз кутиб ўтирдим ҳам. Лекин беморим кўринмасди. Бу ҳолатдан таажжубга тушдим.
Хуллас, орадан тўрт соат ўтди ҳамки, Мавлуда опадан дарак йўқ эди. У кишига “Сизни кутиб тураман”, деб ваъда берганим сабабли яна кутишга қарор қилдим. Бу орада қоронғи ҳам тушиб борарди. Бир маҳал Мавлуда опа ҳаллослаб югуриб келди. Сўнг эрталаб Ғишткўприкка кетганини, аммо фақат “Шифокорим кетиб қолмасин-да, боришга улгурай-да”, дея ўйлаб ўтирганини айтиб берди. Мен шунда «Мен кўрган аёл Мавлуда опанинг хаёли, шунчаки шарпа экан-да» деб ўйладим. Бу фикр қанчалик ғалати туйилмасин, бошқача хулоса чиқара олмадим. Эҳтимол, ушбу синоат замирида бошқа жумбоқ ҳам яшириндир. Кўзимга кўринган аёлнинг шарпа ёки беморлиги мен учун ҳануз сирлигича қолмоқда.
Раъно РАСУЛОВА,
тиббиёт фанлари номзоди
(«7 Мўъжиза» хазинасидан)
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
Ўшанда аспирантура босқичида ўқиш билан бирга Тошкент шаҳрида, ҳозирги Олмазор туманидаги 4-оилавий поликлиникада кўз шифокори булиб ишлардим. Хайруллаева Мавлуда деган беморимни даволаётгандим. Бу аёлнинг ёши эллик еттида бўлиб, кўзларида етарлича муаммолар бор эди. Шу боисдан унга 10 кун даволаниш белгиланганди. Ишга кунора келардим, шунинг учун Мавлуда опа қабул кунларимни ўтказиб юбормасликка, нима бўлганда ҳам иш жойимда бўлганимда қабулимга келишга ҳаракат қиларди.
Шундай кунларнинг бирида беморим: «Раънохон, шу чоршанба куни онамни хотирлаб, қизлик уйимга — Ғишткўприкка борамиз, то етиб келгунимча, илтимос, кетиб қолманг», деди. Мен рози бўлдим.
Ниҳоят, чоршанба ҳам келди. Поликлиникага кириб, рўйхатхонадаги ходимлар билан саломлашар эканман, хонам олдида ўша беморим — Мавлуда опа ўтирганини кўрдим. У киши бироз бетоқат эди. Бу вақтда соат кундузги ўн иккини кўрсатиб турарди. “Демак, аввал муолажа олиб, кейин укасиникига, Ғишткўприкка кетар экан-да”, деб ўйладим. Рўйхатхонадан хонамгача 7-8 метр масофа бор эди. Тезда хонамга кирдим-да, беморларни қабул қилишни бошладим. Бир-иккита беморни текшириб бўлгач, улардан ташқарида кутиб ўтирган Мавлуда опани чақириб юборишларини сўрардим. Бироқ кимдан айтиб юборсам, у: “Ташқарида Мавлуда исмли аёл йўқ экан”, деб жавоб берарди. Уларнинг гапига ишонмадим, чунки ўзим Мавлуда опанинг навбат кутиб ўтирганини кўргандим-да. Унинг чап кўзи остидаги томири муолажа вақтида кўкариб қолган, Мавлуда опа ўша жойни дастрўмолчаси билан босиб ўтирганди. Шунинг учун энди ўзим ташқарига чиқдим. Бироқ мен ҳам Мавлуда опани кўрмадим. Балки, бирор жойга чиққандир деб ўйлаб, бироз кутиб ўтирдим ҳам. Лекин беморим кўринмасди. Бу ҳолатдан таажжубга тушдим.
Хуллас, орадан тўрт соат ўтди ҳамки, Мавлуда опадан дарак йўқ эди. У кишига “Сизни кутиб тураман”, деб ваъда берганим сабабли яна кутишга қарор қилдим. Бу орада қоронғи ҳам тушиб борарди. Бир маҳал Мавлуда опа ҳаллослаб югуриб келди. Сўнг эрталаб Ғишткўприкка кетганини, аммо фақат “Шифокорим кетиб қолмасин-да, боришга улгурай-да”, дея ўйлаб ўтирганини айтиб берди. Мен шунда «Мен кўрган аёл Мавлуда опанинг хаёли, шунчаки шарпа экан-да» деб ўйладим. Бу фикр қанчалик ғалати туйилмасин, бошқача хулоса чиқара олмадим. Эҳтимол, ушбу синоат замирида бошқа жумбоқ ҳам яшириндир. Кўзимга кўринган аёлнинг шарпа ёки беморлиги мен учун ҳануз сирлигича қолмоқда.
Раъно РАСУЛОВА,
тиббиёт фанлари номзоди
(«7 Мўъжиза» хазинасидан)
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 11:30
🦄Bitta gulni🌼tanlang!
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🌺 4⃣🌺
2⃣ 🌺 5⃣🌺
3⃣🌺 6⃣🌺
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🌺 4⃣🌺
2⃣ 🌺 5⃣🌺
3⃣🌺 6⃣🌺
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 08:03
- Чинданми? - хозиргина тумтайиб тур-ган Сарварнинг юзи кувончдан чарак-лаб кетди. - Чиндан хам узингиз олиб кайтасизми, аяжон?
- Албатта, - жилмайди Гулширин. -Ахир, оналар болаларига ёлгон гапиришмай-ди-ку.
Сарвар дадасининг кулидан тутганча, бир кулида коптогини ушлаб богчага кетди. Уларни кузатиб коларкан, нега-дир Гулшириннинг юрагини гашлик коплади. Аммо бу гашлик сабаби нима-дан эканини билмади. Кун буйи узини рузгор ишларига андармон килса хам гашлик таркалмади. Гулширин буни да-дасини унута олмаётганига йуйди, кун буйи паришон юрди. Уша куни унга хар бир соат, наинки соат, дакикаларнинг утиши кийин туйилди. Гуё вакт бир жойда тухтаб колгандек эди. Болалар-ни олиб кайтиш вакти якинлашганда кунглидаги безовталик икки баравар ошди. Унинг хаёлида гуё болаларига бир нима булгану, ундан яширишаётга-ндек туйилди. Богчага келиб, уртокла-ри билан кувлашмачок уйнаб юрган уг-ли билан кизини куриб кунглидаги ха-вотир бир оз чекинди. "Хайрият, сог-омон экан икковиям". Каршисига югу-риб чиккан болаларини багрига босиб, юз-кузларидан упди.
- Кани, кетдикми, асалларим.
Мадина аясининг кулидан ушлаб олди.
Сарвар эса "Мен энди катта боламан, узим юраман"деб узбошимчалик килди.
У йулма йул эрталаб уйдан олиб чиккан коптогини уйнаб кетди. Копток болани-нг кулидан чикиб, думалаб кетар, Сар-вар завк билан унинг ортидан югурар-ди. Машина серкатнов йулдан утишаёт-ганда Гулширинг углининг хам кулидан каттик тутиб олди: "Коптогингни уйга боргандан кейин уйнайсан, углим"!
- Йук, уйнагим келяпти! - Сарвар силта-ниб, аясининг кулидан чикди. Силтан-ган пайтида коптоги кулидан чикиб, машиналар катнаётган йулга сакраб кетди.
- Коптогим! - Сарвар кетма-кет келаёт-ган машиналарга карамай копток орти-дан чопди. Каттик тезликда келаётган машиналар кулокни коматга келтиргу-дек булиб сигнал берарди.
Икки томондаг машиналар ичида кол-ган Сарвар кай томонга юришни билмай чириллаб йиглаб юборди. Катта юк машинаси унинг устига бостириб ке-ларди...
- Болам! - Гулширин узини угли томон отди. Бор кучи билан Сарварни йул че-тига итариб юборди. Угли зарб билан асфальт йулакка йикилди.
Кейин нима булганини эслоомайди. Эсида колгани - кучли зарб уни улокти-риб юборди. Шу дамда бутун хаёти куз унгидан бир-бир утди: онаси, дадаси, бегубор болалиги, онасидан айрилиб колганда чеккан изтиробли дамлари, Зохид акаси билан кечган бахтли кун-лари, фарзандларининг тугилиши, эри-нинг хиёнати...
Сунг буларнинг хаммаси бир бирига коришиб кетди. Куз олдини зулмат коп-лади...
Davomi bor..
@ibratli_sozlar
- Албатта, - жилмайди Гулширин. -Ахир, оналар болаларига ёлгон гапиришмай-ди-ку.
Сарвар дадасининг кулидан тутганча, бир кулида коптогини ушлаб богчага кетди. Уларни кузатиб коларкан, нега-дир Гулшириннинг юрагини гашлик коплади. Аммо бу гашлик сабаби нима-дан эканини билмади. Кун буйи узини рузгор ишларига андармон килса хам гашлик таркалмади. Гулширин буни да-дасини унута олмаётганига йуйди, кун буйи паришон юрди. Уша куни унга хар бир соат, наинки соат, дакикаларнинг утиши кийин туйилди. Гуё вакт бир жойда тухтаб колгандек эди. Болалар-ни олиб кайтиш вакти якинлашганда кунглидаги безовталик икки баравар ошди. Унинг хаёлида гуё болаларига бир нима булгану, ундан яширишаётга-ндек туйилди. Богчага келиб, уртокла-ри билан кувлашмачок уйнаб юрган уг-ли билан кизини куриб кунглидаги ха-вотир бир оз чекинди. "Хайрият, сог-омон экан икковиям". Каршисига югу-риб чиккан болаларини багрига босиб, юз-кузларидан упди.
- Кани, кетдикми, асалларим.
Мадина аясининг кулидан ушлаб олди.
Сарвар эса "Мен энди катта боламан, узим юраман"деб узбошимчалик килди.
У йулма йул эрталаб уйдан олиб чиккан коптогини уйнаб кетди. Копток болани-нг кулидан чикиб, думалаб кетар, Сар-вар завк билан унинг ортидан югурар-ди. Машина серкатнов йулдан утишаёт-ганда Гулширинг углининг хам кулидан каттик тутиб олди: "Коптогингни уйга боргандан кейин уйнайсан, углим"!
- Йук, уйнагим келяпти! - Сарвар силта-ниб, аясининг кулидан чикди. Силтан-ган пайтида коптоги кулидан чикиб, машиналар катнаётган йулга сакраб кетди.
- Коптогим! - Сарвар кетма-кет келаёт-ган машиналарга карамай копток орти-дан чопди. Каттик тезликда келаётган машиналар кулокни коматга келтиргу-дек булиб сигнал берарди.
Икки томондаг машиналар ичида кол-ган Сарвар кай томонга юришни билмай чириллаб йиглаб юборди. Катта юк машинаси унинг устига бостириб ке-ларди...
- Болам! - Гулширин узини угли томон отди. Бор кучи билан Сарварни йул че-тига итариб юборди. Угли зарб билан асфальт йулакка йикилди.
Кейин нима булганини эслоомайди. Эсида колгани - кучли зарб уни улокти-риб юборди. Шу дамда бутун хаёти куз унгидан бир-бир утди: онаси, дадаси, бегубор болалиги, онасидан айрилиб колганда чеккан изтиробли дамлари, Зохид акаси билан кечган бахтли кун-лари, фарзандларининг тугилиши, эри-нинг хиёнати...
Сунг буларнинг хаммаси бир бирига коришиб кетди. Куз олдини зулмат коп-лади...
Davomi bor..
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 08:02
колганмиз, энди да-дамиз хам ташлаб кетадиларми?
Акаси Гулшириннинг кулларидан мах-кам ушлади: "Нима хам кила олардик..." Бирор соатидан сунг Гулширин акаси ва угай онаси Мавлуда билан отасини "тез ёрдам" машинасида уйга олиб кай-тишди. Мавлуда нукул "Дадангиз мени алдадилар. Касалларини узлари билган эканлар. Менга кон босимим ошиб кет-ган деб алдабдилар", деб йигларди. На Гулширин, на акаси дадасига бу дард качон ёпишганини, качон унинг вужуди-ни емирганидан хабардор эди.
Уйга келгач, кексаларнинг маслахати билан кариндош-уруглар бирин-кетин дадасини куришга кела бошлашди. Аслида бу видолашув учрашуви экани-ни хамма билиб турарди. Дунёда энг ёмони - одам узини улимини билиб, унинг качон келишини кутиб ётиши экан. Собир ака келган-кетганларга туймай бокар, кузларида "Энди сизлар-ни ташлаб кетаман" деган ифода котиб колганди.
Ота-она улими мерос, дейдилар. Бир марта бу "мерос" теккан Гулширин ик-
кинчи бор яна ундан олишни истамасди
Канийди, имкони булса вактни тухта-тиб коларди. Шунда "чик-чик"лаб ута-ётган вакт дадасининг умрини олиб ке-толмасди. Бир хафта шундай утди. Гулширин бир хафта уйига бормай, ке-чаю кундуз дадасининг ёнида утириб чикди. Мавлудага уйлангани учун да-дасидан хафа булганларини эслаб, узи-ни койиди. Ахир, дадаси эркак киши, ёлгиз яшай олмасди-ку. Энди уша гина-лардан асар хам колмаган. У дадаси тирик колиши учун хозир хар нарсага рози. Эри кайнона-кайнотаси билан да-
дасини куришга келганида Гулширин Зохиднинг куксига бош куйиб йиглаб юборди. Хар канча ситамлар утказган булмасин, энди унинг ягона суяна ола-диган одами шу.
Кун сайин дадасининг хаёт нури суниб бораётган кузига караб Гулширин ич-ичидан тукилиб борарди. Хатто унча-бунчага жонини койитмайдиган Мавлу-дани хам таниб булмай колди. Унинг шодхуррам кунлари Собир аканинг даврида экан. Шу бир хафта ичида унинг кузларидан хам нур кочиб, мун-гайиб колди. Илгари бу одамга мол-давлати учун текканман дерди. Энди билдики, бирга яшаган даври мобайни-да Собир акага каттик богланиб колган экан. Хамма эркаликларини шу одам кутарарди. Энди ким Мавлудани асраб авайлайди, кунглига карайди?
Касал касал эмас, уни боккан касал деганлари рост. Гулширин дадасининг ёнида утириб, унинг дуосини олиб ко-лиш учун куну тун мижжа кокмади. Кундузи Мавлуда бир-икки соат эрини-нг олдида утиради, Гулширин ана шу апайтдагина бир оз мизгиб олади. Кариндошларнинг келиб-кетиши кунг-лини кутардими ёки олган муолажала-ри таъсир килдими, Собир ака бир оз узгариш килди. Томогидан сув утмай ётган одам ярим косагина шурва суви-дан ичди, ёстикка таяниб утирди, куриб Гулширин кувониб кетди. "Дадам туза-ляптилар, хали яшайдилар", деб уз-узи-ча таскин берди. Собир акани куришга келган узок кариндош булмиш кекса кампир кетар чогида афсус билан бош чайкади. "Огир ётган касал чин дунёга кетишдан олдин бир узгариш килади. Дадангнинг кетар соати якинлашганга ухшайди. Бирор кексарок одам калима кайтартириб турсин. Тайёргарликлари-нгни куриб куйинглар, болам..."
Гулширинга кекса аммаси дадасининг тезрок улишини истаётгандек туйилиб, уни ёмон куриб кетди. Угринча дадаси-
га тикилди: Собир аканинг рангпар юзига бир оз кон югурибди. "Дадам ул-майдилар, яшайдилар" деди ишонч би-лан. Кечкурун хамма таркалгач, келди-кетдидан чарчаган Мавлуда "бир оз мизгиб олай" деб кириб кетди. Акаси хам "мен уйдан бир хабар олиб келай, дадамни куринишлари яхши-ку, эрта-
лаб келаман" деб кетди. Собир ака хам кузларини юмди.
Унинг бир маромда нафас олишини ку-риб Гулширин хотиржам тортди. Тунги чирокни ёкиб, дадаси ётган каравотни пастига курпача тушаб, бошини ёстикка куйди. Бир хафтадан буён уйку курма-ган кузлари чарчокнинг зуридан юми-либ кетаверди. Канча ухлаганини бил-майди, бир пайт кимдир елкасидан туртиб, кулогига "Даданга кара" деб шивирлагандай булди. Чучиб уйгониб кетди, илкис урнидан сакраб, дадасига каради. Собир ака огир-огир нафас оларди.
- Дада, дадажон...- Гулшириннинг нафаси бугзига тикилиб колгандек булди.
- Нима булди, бирор нарса керакми?
Собир ака бошини зурга чайкади. Сунг бемажол кулини кизи томон чузди: "Мен...онангни олдига кетяпман..."Сунг огир ютиниб, шивирлади:
Акаси Гулшириннинг кулларидан мах-кам ушлади: "Нима хам кила олардик..." Бирор соатидан сунг Гулширин акаси ва угай онаси Мавлуда билан отасини "тез ёрдам" машинасида уйга олиб кай-тишди. Мавлуда нукул "Дадангиз мени алдадилар. Касалларини узлари билган эканлар. Менга кон босимим ошиб кет-ган деб алдабдилар", деб йигларди. На Гулширин, на акаси дадасига бу дард качон ёпишганини, качон унинг вужуди-ни емирганидан хабардор эди.
Уйга келгач, кексаларнинг маслахати билан кариндош-уруглар бирин-кетин дадасини куришга кела бошлашди. Аслида бу видолашув учрашуви экани-ни хамма билиб турарди. Дунёда энг ёмони - одам узини улимини билиб, унинг качон келишини кутиб ётиши экан. Собир ака келган-кетганларга туймай бокар, кузларида "Энди сизлар-ни ташлаб кетаман" деган ифода котиб колганди.
Ота-она улими мерос, дейдилар. Бир марта бу "мерос" теккан Гулширин ик-
кинчи бор яна ундан олишни истамасди
Канийди, имкони булса вактни тухта-тиб коларди. Шунда "чик-чик"лаб ута-ётган вакт дадасининг умрини олиб ке-толмасди. Бир хафта шундай утди. Гулширин бир хафта уйига бормай, ке-чаю кундуз дадасининг ёнида утириб чикди. Мавлудага уйлангани учун да-дасидан хафа булганларини эслаб, узи-ни койиди. Ахир, дадаси эркак киши, ёлгиз яшай олмасди-ку. Энди уша гина-лардан асар хам колмаган. У дадаси тирик колиши учун хозир хар нарсага рози. Эри кайнона-кайнотаси билан да-
дасини куришга келганида Гулширин Зохиднинг куксига бош куйиб йиглаб юборди. Хар канча ситамлар утказган булмасин, энди унинг ягона суяна ола-диган одами шу.
Кун сайин дадасининг хаёт нури суниб бораётган кузига караб Гулширин ич-ичидан тукилиб борарди. Хатто унча-бунчага жонини койитмайдиган Мавлу-дани хам таниб булмай колди. Унинг шодхуррам кунлари Собир аканинг даврида экан. Шу бир хафта ичида унинг кузларидан хам нур кочиб, мун-гайиб колди. Илгари бу одамга мол-давлати учун текканман дерди. Энди билдики, бирга яшаган даври мобайни-да Собир акага каттик богланиб колган экан. Хамма эркаликларини шу одам кутарарди. Энди ким Мавлудани асраб авайлайди, кунглига карайди?
Касал касал эмас, уни боккан касал деганлари рост. Гулширин дадасининг ёнида утириб, унинг дуосини олиб ко-лиш учун куну тун мижжа кокмади. Кундузи Мавлуда бир-икки соат эрини-нг олдида утиради, Гулширин ана шу апайтдагина бир оз мизгиб олади. Кариндошларнинг келиб-кетиши кунг-лини кутардими ёки олган муолажала-ри таъсир килдими, Собир ака бир оз узгариш килди. Томогидан сув утмай ётган одам ярим косагина шурва суви-дан ичди, ёстикка таяниб утирди, куриб Гулширин кувониб кетди. "Дадам туза-ляптилар, хали яшайдилар", деб уз-узи-ча таскин берди. Собир акани куришга келган узок кариндош булмиш кекса кампир кетар чогида афсус билан бош чайкади. "Огир ётган касал чин дунёга кетишдан олдин бир узгариш килади. Дадангнинг кетар соати якинлашганга ухшайди. Бирор кексарок одам калима кайтартириб турсин. Тайёргарликлари-нгни куриб куйинглар, болам..."
Гулширинга кекса аммаси дадасининг тезрок улишини истаётгандек туйилиб, уни ёмон куриб кетди. Угринча дадаси-
га тикилди: Собир аканинг рангпар юзига бир оз кон югурибди. "Дадам ул-майдилар, яшайдилар" деди ишонч би-лан. Кечкурун хамма таркалгач, келди-кетдидан чарчаган Мавлуда "бир оз мизгиб олай" деб кириб кетди. Акаси хам "мен уйдан бир хабар олиб келай, дадамни куринишлари яхши-ку, эрта-
лаб келаман" деб кетди. Собир ака хам кузларини юмди.
Унинг бир маромда нафас олишини ку-риб Гулширин хотиржам тортди. Тунги чирокни ёкиб, дадаси ётган каравотни пастига курпача тушаб, бошини ёстикка куйди. Бир хафтадан буён уйку курма-ган кузлари чарчокнинг зуридан юми-либ кетаверди. Канча ухлаганини бил-майди, бир пайт кимдир елкасидан туртиб, кулогига "Даданга кара" деб шивирлагандай булди. Чучиб уйгониб кетди, илкис урнидан сакраб, дадасига каради. Собир ака огир-огир нафас оларди.
- Дада, дадажон...- Гулшириннинг нафаси бугзига тикилиб колгандек булди.
- Нима булди, бирор нарса керакми?
Собир ака бошини зурга чайкади. Сунг бемажол кулини кизи томон чузди: "Мен...онангни олдига кетяпман..."Сунг огир ютиниб, шивирлади:
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 08:02
Зохид кулогига ишонмади. Курсатган шунча ситамларидан кейин хам Гулши-риннинг бу курбонлиги, боз устига уйни киска фурсатда сотганидан хайратда эди. Холида холанинг кузига ёш калки-ди: "Углимнинг бошидан балони даф килгани рост булсин..."
Уша куни Зохид узи ва хисобчиси учун пул тулади. Эртаси куни судда улар за-рарни коплагани инобатга олиниб, суд залининг узидан озод этилди. Хамма енгил тин олди. Гулширин бошига кетма - кет тушган саволлардан сунг бугун биринчи марта кунгли хотиржам торт-ди. Майли, эри уни севмаса хам, мухи-ми - камалмади, болаларининг ёнида.
Болаларини ухлатиб, ётокхонага кирди. Паришон холда ойнага тикилди. Кузла-ри атрофига ажин тушибди. Кузгудан унга хаёт ташвишларидан толиккан аёл тикилиб турарди. Бир пайтлар бу куз-лар бахтдан чаракларди, кунгли хотир-жам эди. Энди эса кузларига гам соя ташлаган. Хаммаси ёлгон экан. Зохид акасининг севгиси хам, шодумон кунла-ри хам сароб экан. Унинг кунглини фа-
кат бир нарса-болаларигина тулдирар-ди. У фарзандларининг кувончи учун бир умр шодлик нималигини билмай утишга тайёр.
Кузгуда Зохиднинг акси куринди. Гулширин унинг кандай кирганини сез-май колибди. Илкис ортига угирилди.
- Сиз?
- Гулширин...-эри гапини айтолмай кий-налди. - Мени кечир...Сенга куп озор бердим...
Гулширин индамади. Бундай дакика-ларда сукут суздан афзалрок. Гапирга-нда хам нима дейди? "Кунинг барибир менга коларкан-ку" дейдими? Йук, Гул-ширин хеч качон бундай дея олмайди.
Уйни бир кун келиб эрига миннат килиш учун сотгани йук.
Зохид унинг сукутини узича тушунди.
- Гул...нахотки кечира олмасанг?
- Зохид ака, нима булса булиб утди. Мен хаммасини елкамдан ошириб, ор-кага ташладим. Биз узимиз учун эмас, болаларимиз учун яшашимиз керак.
- Рахмат сенга...- Зохид унинг куллари-дан тутди. Бир вактлардаги сингари Гулшириннинг бармокларига лаб босди. Гулшириннинг кузларидан томчилаган иссик куз ёшлар Зохиднинг елкасини куйдирди. Хотинини багрига босди: "Ке-чиролсанг кечир..."
Уша куни Зохид узи ва хисобчиси учун пул тулади. Эртаси куни судда улар за-рарни коплагани инобатга олиниб, суд залининг узидан озод этилди. Хамма енгил тин олди. Гулширин бошига кетма - кет тушган саволлардан сунг бугун биринчи марта кунгли хотиржам торт-ди. Майли, эри уни севмаса хам, мухи-ми - камалмади, болаларининг ёнида.
Болаларини ухлатиб, ётокхонага кирди. Паришон холда ойнага тикилди. Кузла-ри атрофига ажин тушибди. Кузгудан унга хаёт ташвишларидан толиккан аёл тикилиб турарди. Бир пайтлар бу куз-лар бахтдан чаракларди, кунгли хотир-жам эди. Энди эса кузларига гам соя ташлаган. Хаммаси ёлгон экан. Зохид акасининг севгиси хам, шодумон кунла-ри хам сароб экан. Унинг кунглини фа-
кат бир нарса-болаларигина тулдирар-ди. У фарзандларининг кувончи учун бир умр шодлик нималигини билмай утишга тайёр.
Кузгуда Зохиднинг акси куринди. Гулширин унинг кандай кирганини сез-май колибди. Илкис ортига угирилди.
- Сиз?
- Гулширин...-эри гапини айтолмай кий-налди. - Мени кечир...Сенга куп озор бердим...
Гулширин индамади. Бундай дакика-ларда сукут суздан афзалрок. Гапирга-нда хам нима дейди? "Кунинг барибир менга коларкан-ку" дейдими? Йук, Гул-ширин хеч качон бундай дея олмайди.
Уйни бир кун келиб эрига миннат килиш учун сотгани йук.
Зохид унинг сукутини узича тушунди.
- Гул...нахотки кечира олмасанг?
- Зохид ака, нима булса булиб утди. Мен хаммасини елкамдан ошириб, ор-кага ташладим. Биз узимиз учун эмас, болаларимиз учун яшашимиз керак.
- Рахмат сенга...- Зохид унинг куллари-дан тутди. Бир вактлардаги сингари Гулшириннинг бармокларига лаб босди. Гулшириннинг кузларидан томчилаган иссик куз ёшлар Зохиднинг елкасини куйдирди. Хотинини багрига босди: "Ке-чиролсанг кечир..."
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 08:02
"Ла иллаха иллоллох...Мухаммадин расулиллох..."
Тонг сукунатини аёл кишининг аччик фарёди бузди. "Суянган тогим, дада-жоним! Мени кимга ташлаб кетдингиз?.
Гам-кулфатлар одамни тоблайди, дейдилар. Йук-андух одамни тириклайин улдираркан. Тананг судралиб юра-вераркану, юрагинг бум-буш булиб ко-ларкан. Дадасининг улимидан кейин Гулширин буикул чукиб колди. Бошка уйда ягаса-да, ойда бир ёки икки марта курган булса-да, отасига рухан суянар-кан. Дадаси вафот этдию, уша суянган тоги кулаб тушгандек булди. Дадасининг гамида кузига хеч нарса куринмай колди. Эртаю кеч йиглайди, утирса хам, турса хам куз олдидан да-дасининг сиймоси кетмайди. Гамга бе-рилиб, болаларига хам карай олмади. Она эътибордан бенасиб колган бола-лар очин-тукин юришади, кимга эрка-ланишни билмай кузлари жавдирайди.
Кун узоги йиглаб ётган онасини куриб уларнинг жажжи юракчаси хам зада булиб колди. Углининг анча акли кириб колибди. Синглиси инжиклик килса овутади, бир нималар деб алдайди. Мадина доим онасининг пинжида юрган эмасми, ичикишданми ё бошка сабабданми касал булиб колди. Гулширин шунда хам унга тузукрок ка-рамади. Гуё дадасининг улими билан хаёт тугаб колгандек эди. Гулширин уз гамига узи коврилиб ётган пайтда ёнги-насида кизалоги иситмалаб, инкиллар-ди. Кузи илинган экан, тушига дадаси кирибди. Дадасининг тириклигини ку-риб Гулширин кувониб кетибди, узини унинг багрига отибди: "Дадажон, сизни каттик согиндим. Бизни ташлаб каерга кетиб колдингиз?" Аммо дадасининг ковоги солинган эмиш. "Мен улганим йук, тирикман. Хамиша ёнингдаман. Куз ёшингни артиб, болангга кара. Мени рози булсин десанг болаларингга кара!" Шундай деб дадаси ортига бурилиб ке-
тиб колибди. Гулширин унинг ортидан "Дадажон!" деганча югурибди..."Дада-жон!" деганча уйгониб кетди. Ёнгинаси-да кизалоги Мадина инкиллаб ётарди. Гулширин беихтиёр унинг пешонасига кафтини босди - бола олов булиб ёнар-ди. Тушида дадаси айтган гап кулокла-ри остида янграгандек булди: "Мени рози булсин десанг..."Бугзига аччик бир нима тикилиб келди. Тонг бузариб ота-ётганди. Гулширин гира-ширада дори кутисини титкилаб, иситма туширади-ган дорини топиб, кизига ичирди.
Бир оздан сунг Мадинанинг харорати тушиб, пишиллаб ухлаб колди. Онасининг улимидан кейин бувиси рахматли "Улганнинг оркасидан улиб булмайди. Тирик тирикчилигини килиши керак" деганди. Чиндан хам, энг якин одами утганда одам куйиб-ёнади, аммо у билан бирга кетолмайди-ку.
Мархумнинг ортидан килинган энг са-вобли иш унинг хакига килинган дуо экан.
Мадина икки кундаёк рангига кон ки-
риб, тузалиб колди. Гулширин кизалоги дори-дармондан эмас, она мехридан кувват олганини хис килди.
Кейинги пайтларда эри бир оз узгарди.
Эр-хотиннинг муносабатлари олдингидек булмасада, хар калай Зохид хоти-нига мехрибончилик кила бошлади. Бу жонкуярликнинг сабаби Гулшириннинг уйни сотиб, пулини эрига бергани важиданми ёки дадасининг кайгусида чукиб бораётган хотинига ачинганиданми, буниси Гулширинга номаён. Билгани уларнинг бузилган кургони аста-секинлик билан тикланяпти. Бехос эсган шамол омонат чайлани осмонга учиргани каби ноурин бирор суз ёки ишора уларнинг муносабатларига дарз етказиши мум-кин. Ким билади, балки хатоларини англагандир. Зохид Гулширин болалар билан уйда сикилиб коляпти деб уйлади-ми, болаларини богчага берди. Хужжат-ларини хам узи тугрилади. Гулширин кун буйи болалари билан уралашиб ур-ганиб колган экан, улар богчага катнай бошлагач, бир нимасини йукотган одамдек булиб колди.
Бир хафтадирки, болалар богчага кат-нашяпти. Хар куни кувониб кетадиган Сарвар бугун эрталаб "бормайман богчага" деб бир оз тихирлик килди.
- Нега боришни хохламаяпсан, углим? Ахир, богчада шеър-кушик ургатишади, болалар билан уйнайсан, - деди Гулши-рин.
- Керакмас, бормайман, - ковогини солиб олди Сарвар. - Богча опамиз уйин-чокларга тегинишга куймайди. "Синди-риб куясизлар" дейди. Кейин болалар "сенинг онанг йукми, факат даданг оп-келиб, олиб кетади" деди.
- Вой, тавба, она сути огзидан кетмаган болалар бу гапларни каердан олишаркана? - хайратланди Гулширин. -Углим богчага коптогингни олиб боракол, уртокларинг билан бирга унайсан. Кечки пайт узим олиб кайтаман
Тонг сукунатини аёл кишининг аччик фарёди бузди. "Суянган тогим, дада-жоним! Мени кимга ташлаб кетдингиз?.
Гам-кулфатлар одамни тоблайди, дейдилар. Йук-андух одамни тириклайин улдираркан. Тананг судралиб юра-вераркану, юрагинг бум-буш булиб ко-ларкан. Дадасининг улимидан кейин Гулширин буикул чукиб колди. Бошка уйда ягаса-да, ойда бир ёки икки марта курган булса-да, отасига рухан суянар-кан. Дадаси вафот этдию, уша суянган тоги кулаб тушгандек булди. Дадасининг гамида кузига хеч нарса куринмай колди. Эртаю кеч йиглайди, утирса хам, турса хам куз олдидан да-дасининг сиймоси кетмайди. Гамга бе-рилиб, болаларига хам карай олмади. Она эътибордан бенасиб колган бола-лар очин-тукин юришади, кимга эрка-ланишни билмай кузлари жавдирайди.
Кун узоги йиглаб ётган онасини куриб уларнинг жажжи юракчаси хам зада булиб колди. Углининг анча акли кириб колибди. Синглиси инжиклик килса овутади, бир нималар деб алдайди. Мадина доим онасининг пинжида юрган эмасми, ичикишданми ё бошка сабабданми касал булиб колди. Гулширин шунда хам унга тузукрок ка-рамади. Гуё дадасининг улими билан хаёт тугаб колгандек эди. Гулширин уз гамига узи коврилиб ётган пайтда ёнги-насида кизалоги иситмалаб, инкиллар-ди. Кузи илинган экан, тушига дадаси кирибди. Дадасининг тириклигини ку-риб Гулширин кувониб кетибди, узини унинг багрига отибди: "Дадажон, сизни каттик согиндим. Бизни ташлаб каерга кетиб колдингиз?" Аммо дадасининг ковоги солинган эмиш. "Мен улганим йук, тирикман. Хамиша ёнингдаман. Куз ёшингни артиб, болангга кара. Мени рози булсин десанг болаларингга кара!" Шундай деб дадаси ортига бурилиб ке-
тиб колибди. Гулширин унинг ортидан "Дадажон!" деганча югурибди..."Дада-жон!" деганча уйгониб кетди. Ёнгинаси-да кизалоги Мадина инкиллаб ётарди. Гулширин беихтиёр унинг пешонасига кафтини босди - бола олов булиб ёнар-ди. Тушида дадаси айтган гап кулокла-ри остида янграгандек булди: "Мени рози булсин десанг..."Бугзига аччик бир нима тикилиб келди. Тонг бузариб ота-ётганди. Гулширин гира-ширада дори кутисини титкилаб, иситма туширади-ган дорини топиб, кизига ичирди.
Бир оздан сунг Мадинанинг харорати тушиб, пишиллаб ухлаб колди. Онасининг улимидан кейин бувиси рахматли "Улганнинг оркасидан улиб булмайди. Тирик тирикчилигини килиши керак" деганди. Чиндан хам, энг якин одами утганда одам куйиб-ёнади, аммо у билан бирга кетолмайди-ку.
Мархумнинг ортидан килинган энг са-вобли иш унинг хакига килинган дуо экан.
Мадина икки кундаёк рангига кон ки-
риб, тузалиб колди. Гулширин кизалоги дори-дармондан эмас, она мехридан кувват олганини хис килди.
Кейинги пайтларда эри бир оз узгарди.
Эр-хотиннинг муносабатлари олдингидек булмасада, хар калай Зохид хоти-нига мехрибончилик кила бошлади. Бу жонкуярликнинг сабаби Гулшириннинг уйни сотиб, пулини эрига бергани важиданми ёки дадасининг кайгусида чукиб бораётган хотинига ачинганиданми, буниси Гулширинга номаён. Билгани уларнинг бузилган кургони аста-секинлик билан тикланяпти. Бехос эсган шамол омонат чайлани осмонга учиргани каби ноурин бирор суз ёки ишора уларнинг муносабатларига дарз етказиши мум-кин. Ким билади, балки хатоларини англагандир. Зохид Гулширин болалар билан уйда сикилиб коляпти деб уйлади-ми, болаларини богчага берди. Хужжат-ларини хам узи тугрилади. Гулширин кун буйи болалари билан уралашиб ур-ганиб колган экан, улар богчага катнай бошлагач, бир нимасини йукотган одамдек булиб колди.
Бир хафтадирки, болалар богчага кат-нашяпти. Хар куни кувониб кетадиган Сарвар бугун эрталаб "бормайман богчага" деб бир оз тихирлик килди.
- Нега боришни хохламаяпсан, углим? Ахир, богчада шеър-кушик ургатишади, болалар билан уйнайсан, - деди Гулши-рин.
- Керакмас, бормайман, - ковогини солиб олди Сарвар. - Богча опамиз уйин-чокларга тегинишга куймайди. "Синди-риб куясизлар" дейди. Кейин болалар "сенинг онанг йукми, факат даданг оп-келиб, олиб кетади" деди.
- Вой, тавба, она сути огзидан кетмаган болалар бу гапларни каердан олишаркана? - хайратланди Гулширин. -Углим богчага коптогингни олиб боракол, уртокларинг билан бирга унайсан. Кечки пайт узим олиб кайтаман
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
27 Oct, 08:02
КИССА: "КУНДОШЛИ УЙ" (хаётли хикоя)
"КУЛФАТ КЕЛСА КУШ КЕЛАДИ" 8 КИСМ.
Гулширин тонг коронгисида чучиб уй-гониб кетди. Курган тушининг таъсири-дан чиколмай, бир муддат карахт булиб колди. Тушига онаси кирибди.
Бошдан-оёк оппок либос кийган онаси-нинг вужудидан нур ёгилармиш.
"Манзилга етиб келдингизми, дадаси? Хали сизга эрта эди-ку" дермиш. Ранги сулиб колган дадаси онасининг кули-дан каттик тутган эмиш: "Сенсиз сира яшай олмадим, онаси. Сенсиз утган кунларим ёлгон экан. Мени узинг билан олиб кет..." Онаси тириклик чогидаги-дек синик жилмайибди: "Сизни аллака-чон кечирганман, дадаси. Кечирмага-нимда менга бундай либос берилмас-ди", дермиш устидаги нур таралаётган либосга ишора килиб. "Чарчадим, онаси энди юришга холим йук" дермиш дада-си.
"Унда кулимдан тутинг" дебди онаси. Дадаси кул узатиши билан онаси осмо-нга кутарилибди. Куш каби енгил парвоз килганча осмону фалакка кута-рилишибди. Гулширин "Дада, мени таш-лаб кетманг" деганча уларнинг ортидан югурмокчи булибди. Аммо оёклари ерга михлангандац сира кимирламас-миш, овози хам чикмай колибди...
Унинг паришон хаёлларини коридор-даги телефоннинг устма-уст жирингла-ши тузгитиб юборди. У тонгда ва ярим тунда жиринглаган телефондан чучий-ди. Гуё бк пайтда жиринглаган телефон бир фалокат хабарини етказадигандек.
Бошкаларни уйготиб юбормаслик учун шошиб чикди, хавотир аралаш гушакни кутарди. Кунгирок килаётган акаси экан. У каттик хаяжондан гапни нима-дан бошлашни билмасди.
- Гулширин, дадам...дадам...- дерди ну-кул.
- Дадамга нима булди? - шу саволни берди-ю, курган туши ёдига тушди. Юраги бир калкиб кетди.
- Кеча кечкурун мазалари кочибди. "Тез ёрдам" касалхонага олиб кетибди. Эрталаб ахволлари огирлашибди. Хози-ргина Мавлуда телефон килди. "Синглингиз билан тез етиб келинглар" деди. Сен тайёр булиб тур, ун-йигирма дакика ичида бораман.
Гулширин бехол утириб колди. "Туш курмай мен улай..." Курган тушларидан узи хам куркади. Негалигини билмайди, лекин тушлари доим бирор кувончли хабар ёки фалокатдан хабар беради. Онаси "ёлгиз кизнинг тушидан ва кар-гишидан куркиш керак. Ёлгиз кизнинг дилини огритган охири бир балога ду-чор булади", дебди.
Тезда кийиниб, эрини уйготди: "Мен кетяпман", Зохид уйкули кузларини оч-гиси келмади: "Каллаи сахарлабдан ка-ёкка?" деди уйкусираб.
Касалхонага етиб боришгунича гуё минг йил утиб кетгандек булди.
Навбатчи врач уларни ичкарига кир-гизди. Тушида курганидек дадасининг ранги сулгин, зурга нафас оларди.
- Дада! - акаси иккиси хозирок дадаси-дан ажраб коладигандек йиглаб юбор-ишди. Собир ака мажолсиз кузларини зурга очди, кулларини болалари томон чузди.
- Йигламанглар...- деди зурга. - Сафа-рим кариганга ухшайди.
- Ундай деманг, дадажон, - изиллади Гулширин. - Онамдан эрта ажралгани-миз хам етади.
Дадаси ака-сингилнинг кулини бирлаш-тирди: - Умар, углим, мендан кейин синглингни ёлгизлатиб куйма.
Акаси лабини каттик тишлаб, "хуп" дегандек бош силкитди.
- Мен-чи, мени кимга ташлаб кетяпсиз? - Мавлуда бор овозича йиглади. Собир ака суник кузларини унга тикди. Бу ни-гохлар хаётга туймаган инсоннинг нигохлари эди.
Шовкини эшитиб врач кирди:
- Беморни куп безовта килманглар.
- Дадамнинг олдиларида бироз утирсам майлими? - суради Гулширин. Врач "йук" дегандек бош чайкади: - Бе-морни ёлгиз колдиринглар.
Ноилож коридорга чикишди. Гулширин ташвишларига уралашиб дадасидан хабар ололмагани учун узидан хафа булиб кетди.
- Дадамнинг тузалишларидан умид борми? - суради акаси. - Нега бу ахвол-га тушиб колдилар?
- Беморни шифохонамизга жуда кеч олиб келгансизлар, - афсус билан бош чайкади врач. - Бош миядаги усма усиб зарарли усмага айланган. Агар бошида-ёк химиятерапия ва зарур муолажалар утказилганда балки бу даражага бу ка-дар тез етиб келмасди.
- Канча умрлари колган? - кузларидан ёш тиркираб кетди Умарнинг.
- Энди бу ёги худодан, биз кулимиздан келганини киламиз, - шифокор бир му-ддат гапирсамми-йукми дегандек уйланиб колди. - Дадангизни уйга олиб кетинглар.
Бу суз Гулширингга "дадангнинг умри тугаган" дегандек эшитилди.
- Йук! -фарёд урди у. -Илтимос, доктор, дадамнинг хаётларини саклаб колинг. Онадан эрта ерта
"КУЛФАТ КЕЛСА КУШ КЕЛАДИ" 8 КИСМ.
Гулширин тонг коронгисида чучиб уй-гониб кетди. Курган тушининг таъсири-дан чиколмай, бир муддат карахт булиб колди. Тушига онаси кирибди.
Бошдан-оёк оппок либос кийган онаси-нинг вужудидан нур ёгилармиш.
"Манзилга етиб келдингизми, дадаси? Хали сизга эрта эди-ку" дермиш. Ранги сулиб колган дадаси онасининг кули-дан каттик тутган эмиш: "Сенсиз сира яшай олмадим, онаси. Сенсиз утган кунларим ёлгон экан. Мени узинг билан олиб кет..." Онаси тириклик чогидаги-дек синик жилмайибди: "Сизни аллака-чон кечирганман, дадаси. Кечирмага-нимда менга бундай либос берилмас-ди", дермиш устидаги нур таралаётган либосга ишора килиб. "Чарчадим, онаси энди юришга холим йук" дермиш дада-си.
"Унда кулимдан тутинг" дебди онаси. Дадаси кул узатиши билан онаси осмо-нга кутарилибди. Куш каби енгил парвоз килганча осмону фалакка кута-рилишибди. Гулширин "Дада, мени таш-лаб кетманг" деганча уларнинг ортидан югурмокчи булибди. Аммо оёклари ерга михлангандац сира кимирламас-миш, овози хам чикмай колибди...
Унинг паришон хаёлларини коридор-даги телефоннинг устма-уст жирингла-ши тузгитиб юборди. У тонгда ва ярим тунда жиринглаган телефондан чучий-ди. Гуё бк пайтда жиринглаган телефон бир фалокат хабарини етказадигандек.
Бошкаларни уйготиб юбормаслик учун шошиб чикди, хавотир аралаш гушакни кутарди. Кунгирок килаётган акаси экан. У каттик хаяжондан гапни нима-дан бошлашни билмасди.
- Гулширин, дадам...дадам...- дерди ну-кул.
- Дадамга нима булди? - шу саволни берди-ю, курган туши ёдига тушди. Юраги бир калкиб кетди.
- Кеча кечкурун мазалари кочибди. "Тез ёрдам" касалхонага олиб кетибди. Эрталаб ахволлари огирлашибди. Хози-ргина Мавлуда телефон килди. "Синглингиз билан тез етиб келинглар" деди. Сен тайёр булиб тур, ун-йигирма дакика ичида бораман.
Гулширин бехол утириб колди. "Туш курмай мен улай..." Курган тушларидан узи хам куркади. Негалигини билмайди, лекин тушлари доим бирор кувончли хабар ёки фалокатдан хабар беради. Онаси "ёлгиз кизнинг тушидан ва кар-гишидан куркиш керак. Ёлгиз кизнинг дилини огритган охири бир балога ду-чор булади", дебди.
Тезда кийиниб, эрини уйготди: "Мен кетяпман", Зохид уйкули кузларини оч-гиси келмади: "Каллаи сахарлабдан ка-ёкка?" деди уйкусираб.
Касалхонага етиб боришгунича гуё минг йил утиб кетгандек булди.
Навбатчи врач уларни ичкарига кир-гизди. Тушида курганидек дадасининг ранги сулгин, зурга нафас оларди.
- Дада! - акаси иккиси хозирок дадаси-дан ажраб коладигандек йиглаб юбор-ишди. Собир ака мажолсиз кузларини зурга очди, кулларини болалари томон чузди.
- Йигламанглар...- деди зурга. - Сафа-рим кариганга ухшайди.
- Ундай деманг, дадажон, - изиллади Гулширин. - Онамдан эрта ажралгани-миз хам етади.
Дадаси ака-сингилнинг кулини бирлаш-тирди: - Умар, углим, мендан кейин синглингни ёлгизлатиб куйма.
Акаси лабини каттик тишлаб, "хуп" дегандек бош силкитди.
- Мен-чи, мени кимга ташлаб кетяпсиз? - Мавлуда бор овозича йиглади. Собир ака суник кузларини унга тикди. Бу ни-гохлар хаётга туймаган инсоннинг нигохлари эди.
Шовкини эшитиб врач кирди:
- Беморни куп безовта килманглар.
- Дадамнинг олдиларида бироз утирсам майлими? - суради Гулширин. Врач "йук" дегандек бош чайкади: - Бе-морни ёлгиз колдиринглар.
Ноилож коридорга чикишди. Гулширин ташвишларига уралашиб дадасидан хабар ололмагани учун узидан хафа булиб кетди.
- Дадамнинг тузалишларидан умид борми? - суради акаси. - Нега бу ахвол-га тушиб колдилар?
- Беморни шифохонамизга жуда кеч олиб келгансизлар, - афсус билан бош чайкади врач. - Бош миядаги усма усиб зарарли усмага айланган. Агар бошида-ёк химиятерапия ва зарур муолажалар утказилганда балки бу даражага бу ка-дар тез етиб келмасди.
- Канча умрлари колган? - кузларидан ёш тиркираб кетди Умарнинг.
- Энди бу ёги худодан, биз кулимиздан келганини киламиз, - шифокор бир му-ддат гапирсамми-йукми дегандек уйланиб колди. - Дадангизни уйга олиб кетинглар.
Бу суз Гулширингга "дадангнинг умри тугаган" дегандек эшитилди.
- Йук! -фарёд урди у. -Илтимос, доктор, дадамнинг хаётларини саклаб колинг. Онадан эрта ерта
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 18:14
Оқибатни кўрмадингизми?
Бечораман излаб юрибман,
Сиз йўқотиб қўймадингизми?.
Ўксиб-ўксиб, йиғлаб юрибман,
Оқибатни кўрмадингизми?.
Ҳувиллайди вужудим ёмон,
Замон бўлди, қандайин замон,
Бу аснода... яшашим гумон,
Оқибатни кўрмадингизми?.
Етим бўзлар кўз-ёши оқиб,
Олам инграр кўкларга боқиб,
Қайга кетдинг? олислаб қочиб,
Оқибатни кўрмадингизми?.
Ё.. Раб! бизга этмагин қаҳр,
Биз нотовон, биз ношуд баҳл,
Меҳр дилнинг гултожи аҳир,
Оқибатни кўрмадингизми?.
Наҳот қалбга тўлди дунёлар,
Меҳр қани?... қани вафолар,
Айтинг энди ақли-расолар,
Оқибатни кўрмадингизми?.
Эй.. одамзот! дилларни ҳушланг,
Муз-ҳаётни, тошларин ташланг,
Новқатийдек соғиниб яшанг!...
Оқибатни кўрмадингизми?.
Бечораман излаб юрибман...
@ibratli_sozlar
Бечораман излаб юрибман,
Сиз йўқотиб қўймадингизми?.
Ўксиб-ўксиб, йиғлаб юрибман,
Оқибатни кўрмадингизми?.
Ҳувиллайди вужудим ёмон,
Замон бўлди, қандайин замон,
Бу аснода... яшашим гумон,
Оқибатни кўрмадингизми?.
Етим бўзлар кўз-ёши оқиб,
Олам инграр кўкларга боқиб,
Қайга кетдинг? олислаб қочиб,
Оқибатни кўрмадингизми?.
Ё.. Раб! бизга этмагин қаҳр,
Биз нотовон, биз ношуд баҳл,
Меҳр дилнинг гултожи аҳир,
Оқибатни кўрмадингизми?.
Наҳот қалбга тўлди дунёлар,
Меҳр қани?... қани вафолар,
Айтинг энди ақли-расолар,
Оқибатни кўрмадингизми?.
Эй.. одамзот! дилларни ҳушланг,
Муз-ҳаётни, тошларин ташланг,
Новқатийдек соғиниб яшанг!...
Оқибатни кўрмадингизми?.
Бечораман излаб юрибман...
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 18:10
КИРОЛИЧАЛАРДЕК КИЙИНИШНИ ХОХЛАЙСИЗУ ФАСОН ТОПОЛМАЯПСИЗМИ СИЗНИ ДИДИНГГИЗГА КОМАТИНГИЗГА
💥уйга кийишга
💥Ишга кийишга
💥Кучага кийишга
💥Маросимларга кийишга
МОС ФАСОНЛАР ОЛАМИГА СИЗНИ ТАКЛИФ КИЛАМАН 👇
💥ФАСОНЛАР💥
https://t.me/+WnaDLtNhQaE4NzE6
https://t.me/+WnaDLtNhQaE4NzE6
💥ЧЕВАРЛАР ДУНЁСИ💥
https://t.me/+kUKAco5fBgYwOWU6
https://t.me/+kUKAco5fBgYwOWU6
💥уйга кийишга
💥Ишга кийишга
💥Кучага кийишга
💥Маросимларга кийишга
МОС ФАСОНЛАР ОЛАМИГА СИЗНИ ТАКЛИФ КИЛАМАН 👇
💥ФАСОНЛАР💥
https://t.me/+WnaDLtNhQaE4NzE6
https://t.me/+WnaDLtNhQaE4NzE6
💥ЧЕВАРЛАР ДУНЁСИ💥
https://t.me/+kUKAco5fBgYwOWU6
https://t.me/+kUKAco5fBgYwOWU6
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 16:31
ла Зохидни "дада" деб чакиради. Сарвар ва Мадинага аталиши керак булган мехр уша болага берилади.
Гулширин кайнонасининг гапларини ортик эшитишга токат килолмади. Хо-надан ук тезлигида чикиб кетди. Хамма сиккан кенг дунёга у сигмаётган эди гуё. Бугилиб кетди. Кайнонаси уша аёл хакида кайгураётгани, хали тугил-маган болани "неварам" дегани алам килиб кетди. Лекин...уша бола тугилар-микан? Хаёлига кетган уйдан узи сес-каниб кетди. Аммо вужудига яна бир бошка Гулширин кириб олган эди гуё. "Сен галаба киладиган кун келди!" - дерди иккинчи Гулширин.
"Шу пайтгача нохакликлардан азоб чакдинг. Садокат эвазига хиёнатга лойик курилдинг. Энди кийнокларинг поёнига етади. Сенга, болаларингга зу-лм килган аёл тулгок азобида".
"Йук, бундай уйлаш гунох, - деди асл Гулширин. - Ахир, икки дунё оралигида турган аёлга кандай килиб ёмонлик со-гинасан? Узинг хам онасан-ку, тулгок азоби кандай булишини биласан. Туга-ётган аёлнинг огзига бир пиёла чой тут-казган одам савобга коладику...Яхшилик килмасанг, хеч булмаса ёмон-лик килма..."
"Шундай деб утираверганинг учун эрингни бировга бериб куйдинг. Нега утирибсан? Бор, сени взобларга куйган кундошингнинг кандай азобланаётга-нини сен хам куриб куй!"
Кийиниб, каергадир отланган Гулши-ринни куриб Холида хола ажабланди.
- Йул булсин, келин?
- Тугрукхонага бораман. Уша Нозимани уз кузим билан курмокчиман.
- Йук, бормайсиз! - деди Холида хола жон холатда. - Борсангиз, сизни кайтиб келин демайман!
- Сиз хеч качон мени келин демагансиз, ойи, - Гулширин кузларидан куйилиб келаётган ёшларни тия олмади. Орка-сига карамай дарвозадан отилиб чикди
Мана, у тугрукхонада. Икки фарзан-дини шу ерда дунёга келтирган. Энди уларнинг угай укаси хам шу тугрукхо-нада дунёга келади. Гулширин тугрук зали томон юрди. Асабийлашганидан-ми ё каттик хаяжонданми, юрагининг дукури узига хам эшитиларди.
Тугрук зали эшиги олдида турган са-нитар аёл уни ичкарига куймади:
- Бегоналар кириши мумкинмас!
- Опажон, мен куп колиб кетмайман. Шундок кираману, чикаман, - Гулширин аёлнинг эшикка тиралган кулини туши-риб, утиб кетмокчи булди.
- Мен сизга хозиргина нима дедим? - аёлнинг жахли чикди. - Бегоналар ки-риши мумкинмас!
- Опажон, кирмасам булмайди. Мен...Нозиманинг олдига кирмокчиман, уни кечаси олиб келишган.
Нозима деган исмни эшитиб санитар аёл шаштидан тушди. Юзида ачиниш ифодаси зохир булди.
- Нозимани куришга келдингизми? Шуни олдинрок айтмайсизми? Нозима-нинг кими буласиз?
Бундай савол берилишини кутмаган Гулширин нима дейишни билмай тили гапга келмади. Хамон жавоб кутаётган аёлга караб зурга жавоб берди:
- Мен...унинг опасиман! - бу суз кандай килиб тилига келиб колганини узи хам билмайди.
- Кираколинг опаси булсангиз,-аёл Гул-ширинга йул бушатди. - Синглингиз жу-даям кийналиб кетди. Эри бечора ёни-дан бир кадам кетгани йук. Синглингизни жудаям яхши кураркан.
Гулшириннинг юрагини алам ва рашк тиги ялаб утгандек булди. Икки боласи тугилганида зам эри тугрукхонага уни куришга келмаган. Биринчи боласи ду-нёга келганида хизмат сафарида эди, кизи тугилганида "эркак киши хам туг-рукхонага борадими?" деб бормаган. Суюкли хотини учун келаркан-ку!
Гулширин коридорда шошиб келаёт-ган хамширадан Нозима каерда экани-
ни суради. Хамшира киз шифокорлар бирин-кетин кириб-чикаётган хона эшигини курсатди. Уша томонга якин-лашгани сайин Гулшириннинг оёклари ердан кутарилмаётгандек туюлди узи-га. Гуё оёкларига кишан солингану, хар кадам босганида минг йил утиб кетган-дек буларди.
- Мен Нозиманинг опасиман, унинг ол-дига кирсам буладими?-суради у эшик-дан чикаётган шифокор аёлдан. Аёл унга диккат билан разм солди.
- Шу пайтгача каерда эдингиз? - сура-ди надомат билан. - Синглингизни тугдирдик, аммо узининг хам, боланинг хам ахволи огир. Зудлик билан кон куйилмаса уни йукотиб куйишингиз мумкин. Синглингизнинг олдига бир да-кикага киришингиз мумкин. Колган ка-риндошларни хам чакиртиринг. Токи...- врач аёл гапини охиригача айтмади. Аммо унинг "Кариндошлар Нозимани охирги марта куриб колсин" демокчи булганини Гулширин англади.
Кундоши ётган хонага кирганида оёк-лари калтираб, гандираклаб кетди. Мана, унинг хаётини ос-
Гулширин кайнонасининг гапларини ортик эшитишга токат килолмади. Хо-надан ук тезлигида чикиб кетди. Хамма сиккан кенг дунёга у сигмаётган эди гуё. Бугилиб кетди. Кайнонаси уша аёл хакида кайгураётгани, хали тугил-маган болани "неварам" дегани алам килиб кетди. Лекин...уша бола тугилар-микан? Хаёлига кетган уйдан узи сес-каниб кетди. Аммо вужудига яна бир бошка Гулширин кириб олган эди гуё. "Сен галаба киладиган кун келди!" - дерди иккинчи Гулширин.
"Шу пайтгача нохакликлардан азоб чакдинг. Садокат эвазига хиёнатга лойик курилдинг. Энди кийнокларинг поёнига етади. Сенга, болаларингга зу-лм килган аёл тулгок азобида".
"Йук, бундай уйлаш гунох, - деди асл Гулширин. - Ахир, икки дунё оралигида турган аёлга кандай килиб ёмонлик со-гинасан? Узинг хам онасан-ку, тулгок азоби кандай булишини биласан. Туга-ётган аёлнинг огзига бир пиёла чой тут-казган одам савобга коладику...Яхшилик килмасанг, хеч булмаса ёмон-лик килма..."
"Шундай деб утираверганинг учун эрингни бировга бериб куйдинг. Нега утирибсан? Бор, сени взобларга куйган кундошингнинг кандай азобланаётга-нини сен хам куриб куй!"
Кийиниб, каергадир отланган Гулши-ринни куриб Холида хола ажабланди.
- Йул булсин, келин?
- Тугрукхонага бораман. Уша Нозимани уз кузим билан курмокчиман.
- Йук, бормайсиз! - деди Холида хола жон холатда. - Борсангиз, сизни кайтиб келин демайман!
- Сиз хеч качон мени келин демагансиз, ойи, - Гулширин кузларидан куйилиб келаётган ёшларни тия олмади. Орка-сига карамай дарвозадан отилиб чикди
Мана, у тугрукхонада. Икки фарзан-дини шу ерда дунёга келтирган. Энди уларнинг угай укаси хам шу тугрукхо-нада дунёга келади. Гулширин тугрук зали томон юрди. Асабийлашганидан-ми ё каттик хаяжонданми, юрагининг дукури узига хам эшитиларди.
Тугрук зали эшиги олдида турган са-нитар аёл уни ичкарига куймади:
- Бегоналар кириши мумкинмас!
- Опажон, мен куп колиб кетмайман. Шундок кираману, чикаман, - Гулширин аёлнинг эшикка тиралган кулини туши-риб, утиб кетмокчи булди.
- Мен сизга хозиргина нима дедим? - аёлнинг жахли чикди. - Бегоналар ки-риши мумкинмас!
- Опажон, кирмасам булмайди. Мен...Нозиманинг олдига кирмокчиман, уни кечаси олиб келишган.
Нозима деган исмни эшитиб санитар аёл шаштидан тушди. Юзида ачиниш ифодаси зохир булди.
- Нозимани куришга келдингизми? Шуни олдинрок айтмайсизми? Нозима-нинг кими буласиз?
Бундай савол берилишини кутмаган Гулширин нима дейишни билмай тили гапга келмади. Хамон жавоб кутаётган аёлга караб зурга жавоб берди:
- Мен...унинг опасиман! - бу суз кандай килиб тилига келиб колганини узи хам билмайди.
- Кираколинг опаси булсангиз,-аёл Гул-ширинга йул бушатди. - Синглингиз жу-даям кийналиб кетди. Эри бечора ёни-дан бир кадам кетгани йук. Синглингизни жудаям яхши кураркан.
Гулшириннинг юрагини алам ва рашк тиги ялаб утгандек булди. Икки боласи тугилганида зам эри тугрукхонага уни куришга келмаган. Биринчи боласи ду-нёга келганида хизмат сафарида эди, кизи тугилганида "эркак киши хам туг-рукхонага борадими?" деб бормаган. Суюкли хотини учун келаркан-ку!
Гулширин коридорда шошиб келаёт-ган хамширадан Нозима каерда экани-
ни суради. Хамшира киз шифокорлар бирин-кетин кириб-чикаётган хона эшигини курсатди. Уша томонга якин-лашгани сайин Гулшириннинг оёклари ердан кутарилмаётгандек туюлди узи-га. Гуё оёкларига кишан солингану, хар кадам босганида минг йил утиб кетган-дек буларди.
- Мен Нозиманинг опасиман, унинг ол-дига кирсам буладими?-суради у эшик-дан чикаётган шифокор аёлдан. Аёл унга диккат билан разм солди.
- Шу пайтгача каерда эдингиз? - сура-ди надомат билан. - Синглингизни тугдирдик, аммо узининг хам, боланинг хам ахволи огир. Зудлик билан кон куйилмаса уни йукотиб куйишингиз мумкин. Синглингизнинг олдига бир да-кикага киришингиз мумкин. Колган ка-риндошларни хам чакиртиринг. Токи...- врач аёл гапини охиригача айтмади. Аммо унинг "Кариндошлар Нозимани охирги марта куриб колсин" демокчи булганини Гулширин англади.
Кундоши ётган хонага кирганида оёк-лари калтираб, гандираклаб кетди. Мана, унинг хаётини ос-
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 16:31
тин-устун килиб юборган аёл совук кушетка устида кузлари юмик холда ётибди. Юзи дока-дек окариб кетган, хаёт нишони йук, бир пайтлар Гулширинга "Зохид акам кимни танлар экан, курамиз" деган чи-ройли лабларидан кон кочган. Билагига бутун танасига Гулширин умрида кур-маган ускуналар уланган. Салгина на-рирокда шишасимон идишда чакалок-ни ёткизиб куйишибди. Гулширин беих-тиёр гудак томон кадам босди. Гудакка хам аллакандай ускуналар уланган, нафас оляптими, йукми, билиб булмайди. Чакалок дунёга келиб, хали она исини туймай, сутдан бахраманд булмай туриб хаёт билан видолашишга махкум. Чакалокка тикилиб, Гулширин-нинг юраги калкиб кетди. Ё тавба, бун-чалар Сарварга ухшамаса бу гудак! Бошка-бошка оналардан тугилган бо-лалар бир-бирига шу кадар ухшаши мумкинми? Гулшириннинг наздида ту-гилиши билан улим билан курашаётган бола кундошининг эмас, узининг бола-сидек куриниб кетди. Тугилиб, хаётни эмас, зулматга ботган бу кузлар Сарва-ржоннинг кузлари эди гуё. Пешонасини совук тер босди. Гандираклаганча эшикдан чикди.
- Синглингизнинг санокли соатлари колган булиши мумкин, - деди унинг ортидан чиккан врач. Гулшириннинг вудудига титрок кирди. Бу ерга келаёт-ганида Нозиманинг кузларига бокиб, "менга берган азобларинг эвазига шу куйга тушдинг" демокчи эди. Аммо хо-зир касд олиш истагидан асар хам кол-маганди.
- Синглим...нега бу ахволга тушди? - суради у.
- Куп кон йукотган. Зудлик билан кон куйилмаса бемордан ажраб колишимиз мумкин. Тугрук огир утди. Аммо синг-лингизнинг кон гурузига тугри келади-ган кон топиш мушкул. Беморнинг кон гурухи манфий туртинчи гурух экан.
- Унда нега унинг хаётини саклаб колишга харакат килмаяпсизлар?
- Гап шундаки, манфий туртинчи кон гурухи жуда кам одамда учрайди. Донорлар руйхатида хам бу гурухга мансуб одам йук экан.
- Синглимнинг эри...каерда? - Гулширин кит этиб ютинди.
- Ота-онангизга хабар бергани кетган.
Сизнинг келишингизни билмаган булса керак. Сиз билан ака-укаларингиз кел-ганми? Улардан бирортасининг кон гу-рухи манфий туртинчи гурух булиши мумкин. Хар бир дакика ганимат.
Гулширин узини Нозиманинг опасиман деб таништирганида иш бу кадар тус олиб кетишини уйламаганди.
- Синглимга...узим кон бераман, - деди кутилмаганда. Врач унга ишонкирамай каради.
- Менинг кон гурухим хам манфий тур-тинчи, - бу гал Гулшириннинг овози катъий чикди. - Вактни йукотмайлик, айтинг, каерга киришим керак?
Гулширин рост сузлаётганди. Такдир-нинг аччик хазилини карангки, кам уч-райдиган манфий туртинчи кон гурухи-га мансуб Гулширинга кон гурухи узи-ники билан бир хил булган аёлни кун-дош килиб куйибди. Яна бир калтис ха-зилни курингки, улим билан олишаётган кундоши Гулширин кон берса тирик ко-
лиши, аксинча, "менинг хаётимни захарлаган эди, энди ундан кутуламан" деб, кон беришдан бош тортса мангуга бу хаётни тарк этиши мумкин. Гулширин биринчи йулни танлади. Хозир унинг кунглида заррача рашк ва адоват колмаганди. У карор кабул ки-либ булганди....
Кейинги вокеалар гуё тушида кечди. Гулширинни махсус хонага киргизди-лар, билаги богланди, хамшира томири-га игна санчди. Аммо у огрикни хис эт-масди. Калбига етказилган огриклар олида бу нима булибди...
Канча вакт утганини билмайди. Тепа-сига келган Нозиманин врачини куриб хаёли узига келди.
- Муъжиза руй берди. Биз тирик коли-шидан батамом умид узган бемор яна хаётга кайтди. Сизга рахмат.
Гулширин маъюс жилмайди.
- бемор сизни курмокчи.
Гулширин бу гапни эшитмаганликка олди.
- Мен боришим керак. Уйдагилар каер-га кетли экан деб утиришгандир.
- Синглингизнинг олдига кирмайсизми?
- У мени синглим эмас, кундошим...
- Ким дедингиз? - яхши эшитган булса-да, кайта суради врач.
- Нозима кундошим! Гулширин эшик то-монга юрди.
- Тавба-а! - анграйиб колди врач аёл. - Шунакаси хам буларканми?
Каридорга чикканида Зохидга кузи тушди. Эрининг киртайиб колган кузла-ри унга миннатдорчилик ила бокарди. Зохид Гулширин томон келиб, унинг ку-лидан тутди.
- Размат сенга...- эрининг овощи титраб чикди. У бошка хеч нарса дейишни бил-масди.
Гулширин индамади. У хозир бир би-ровни куришни, на бирор суз эшитишни истарди. Факат ва факат ёлгиз колиш-ни истаётганди. Тугрукхонадан
- Синглингизнинг санокли соатлари колган булиши мумкин, - деди унинг ортидан чиккан врач. Гулшириннинг вудудига титрок кирди. Бу ерга келаёт-ганида Нозиманинг кузларига бокиб, "менга берган азобларинг эвазига шу куйга тушдинг" демокчи эди. Аммо хо-зир касд олиш истагидан асар хам кол-маганди.
- Синглим...нега бу ахволга тушди? - суради у.
- Куп кон йукотган. Зудлик билан кон куйилмаса бемордан ажраб колишимиз мумкин. Тугрук огир утди. Аммо синг-лингизнинг кон гурузига тугри келади-ган кон топиш мушкул. Беморнинг кон гурухи манфий туртинчи гурух экан.
- Унда нега унинг хаётини саклаб колишга харакат килмаяпсизлар?
- Гап шундаки, манфий туртинчи кон гурухи жуда кам одамда учрайди. Донорлар руйхатида хам бу гурухга мансуб одам йук экан.
- Синглимнинг эри...каерда? - Гулширин кит этиб ютинди.
- Ота-онангизга хабар бергани кетган.
Сизнинг келишингизни билмаган булса керак. Сиз билан ака-укаларингиз кел-ганми? Улардан бирортасининг кон гу-рухи манфий туртинчи гурух булиши мумкин. Хар бир дакика ганимат.
Гулширин узини Нозиманинг опасиман деб таништирганида иш бу кадар тус олиб кетишини уйламаганди.
- Синглимга...узим кон бераман, - деди кутилмаганда. Врач унга ишонкирамай каради.
- Менинг кон гурухим хам манфий тур-тинчи, - бу гал Гулшириннинг овози катъий чикди. - Вактни йукотмайлик, айтинг, каерга киришим керак?
Гулширин рост сузлаётганди. Такдир-нинг аччик хазилини карангки, кам уч-райдиган манфий туртинчи кон гурухи-га мансуб Гулширинга кон гурухи узи-ники билан бир хил булган аёлни кун-дош килиб куйибди. Яна бир калтис ха-зилни курингки, улим билан олишаётган кундоши Гулширин кон берса тирик ко-
лиши, аксинча, "менинг хаётимни захарлаган эди, энди ундан кутуламан" деб, кон беришдан бош тортса мангуга бу хаётни тарк этиши мумкин. Гулширин биринчи йулни танлади. Хозир унинг кунглида заррача рашк ва адоват колмаганди. У карор кабул ки-либ булганди....
Кейинги вокеалар гуё тушида кечди. Гулширинни махсус хонага киргизди-лар, билаги богланди, хамшира томири-га игна санчди. Аммо у огрикни хис эт-масди. Калбига етказилган огриклар олида бу нима булибди...
Канча вакт утганини билмайди. Тепа-сига келган Нозиманин врачини куриб хаёли узига келди.
- Муъжиза руй берди. Биз тирик коли-шидан батамом умид узган бемор яна хаётга кайтди. Сизга рахмат.
Гулширин маъюс жилмайди.
- бемор сизни курмокчи.
Гулширин бу гапни эшитмаганликка олди.
- Мен боришим керак. Уйдагилар каер-га кетли экан деб утиришгандир.
- Синглингизнинг олдига кирмайсизми?
- У мени синглим эмас, кундошим...
- Ким дедингиз? - яхши эшитган булса-да, кайта суради врач.
- Нозима кундошим! Гулширин эшик то-монга юрди.
- Тавба-а! - анграйиб колди врач аёл. - Шунакаси хам буларканми?
Каридорга чикканида Зохидга кузи тушди. Эрининг киртайиб колган кузла-ри унга миннатдорчилик ила бокарди. Зохид Гулширин томон келиб, унинг ку-лидан тутди.
- Размат сенга...- эрининг овощи титраб чикди. У бошка хеч нарса дейишни бил-масди.
Гулширин индамади. У хозир бир би-ровни куришни, на бирор суз эшитишни истарди. Факат ва факат ёлгиз колиш-ни истаётганди. Тугрукхонадан
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 16:31
чикиб, уйга шошмади. Оёклари уни бегона ку-чаларга бошлади. Бир пайтлар угай онаси Мавлуданинг телефондаги гапи-ни эшитган пайтидаги каби куча кезди.
Уйга борганида кеч туша бошлаганди. Дарвозадан кириши билан кайнонаси уни кутиб олди. Афтидан, у хам булиб утган вокеадан бохабар.
Зохид телефон оркали айтган булса керак.
- Каерларда юрибсиз, келин? Хавотир-ланиб улдим-ку, - деди ташвишланиб Холида хола.
- Ойи, жуда холдан тойдим. Илтимос, хеч нарса сураманг, - Гулширин судра-либ уйга кирди. Ортидан югуриб кирган болаларининг шовкини хам ёкмади. У кузлариниюмб, хамма нарсани унутиш-ни истарди. Канийди, унута олганида...
Ташкаридан овсини Ироданинг овозиэшитилди
- Тавба! Овсиним узини фаришта деб уйлаяптими? Хеч замонда кундошининг хаётини саклаб коладими одам? Кундошлар бир-бирини отишга ук тополмайдию...
- Бас килинг, келин! - Холида холанинг кескин овози янгради. У биринчи маро-таба Иродага каттик гапирди. - Сиз ни-маниям тушунардингиз? Гулширин ке-лин бир инсоннинг жонини саклаб кол-ди.
- Эрини тортиб олгани учун рахмат ай-тиш учун шундай килибди-да, - буш келгиси келмади Ирода.
Гулширин кузлаоини каттик юмиб ол-ди. Одамлар нима деса деяверсин, энди унга фарки йук.
Эртаси куни нонуштадан кейин энди-гина кир ювишга уннамокчи булиб тур-ганди, кучага уйнагани чикиб кетган Сарвар югуриб кирди.
- Аяжон, сизни бир хола чакиряпти.
Гулширин кулини артаркан, "Чакираёт-ган ким экан?" деган уй утди хаёлидан. Кушнилар шундок кириб келаверишади.
Davomi bor..
@Ibratli_sozlar
Уйга борганида кеч туша бошлаганди. Дарвозадан кириши билан кайнонаси уни кутиб олди. Афтидан, у хам булиб утган вокеадан бохабар.
Зохид телефон оркали айтган булса керак.
- Каерларда юрибсиз, келин? Хавотир-ланиб улдим-ку, - деди ташвишланиб Холида хола.
- Ойи, жуда холдан тойдим. Илтимос, хеч нарса сураманг, - Гулширин судра-либ уйга кирди. Ортидан югуриб кирган болаларининг шовкини хам ёкмади. У кузлариниюмб, хамма нарсани унутиш-ни истарди. Канийди, унута олганида...
Ташкаридан овсини Ироданинг овозиэшитилди
- Тавба! Овсиним узини фаришта деб уйлаяптими? Хеч замонда кундошининг хаётини саклаб коладими одам? Кундошлар бир-бирини отишга ук тополмайдию...
- Бас килинг, келин! - Холида холанинг кескин овози янгради. У биринчи маро-таба Иродага каттик гапирди. - Сиз ни-маниям тушунардингиз? Гулширин ке-лин бир инсоннинг жонини саклаб кол-ди.
- Эрини тортиб олгани учун рахмат ай-тиш учун шундай килибди-да, - буш келгиси келмади Ирода.
Гулширин кузлаоини каттик юмиб ол-ди. Одамлар нима деса деяверсин, энди унга фарки йук.
Эртаси куни нонуштадан кейин энди-гина кир ювишга уннамокчи булиб тур-ганди, кучага уйнагани чикиб кетган Сарвар югуриб кирди.
- Аяжон, сизни бир хола чакиряпти.
Гулширин кулини артаркан, "Чакираёт-ган ким экан?" деган уй утди хаёлидан. Кушнилар шундок кириб келаверишади.
Davomi bor..
@Ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 16:30
✍КИССА: "КУНДОШЛИ УЙ" (хаётли вокеа)
ОПА-СИНГИЛЛАР...6 КИСМ...
Каттик ухлаб колган экан, тонг корон-гисида эрининг саросимали овозини ги-ра-шира эшитди: "Ойи, тезрок булинг, бошланибди!" Эшикнинг тараклаб очил-гани кайнонасининг "Машинани ут ол-диравер, хозир чикаман" деган овози эшитилди. Гулширин бу овозларни ту-шимда эшитяпман деб уйлади. Уйку че-
киниб, фикри тиниклаша бошлаганида Холида хола билан чикиб кетган эди. Гулширин уларнинг каерга кетганини аник билмаса-да, аммо тахмин килар-ди. Уларнинг тонг коронгисида шошиб чикишларига сабаб Нозима билан бог-лик булса керак. Нозиманинг тулгоги бошландимикан? Тахминларига жавоб бера оладиган хеч ким йук. Бир гапни-нг исини тезда оладиган овсини Ирода-ни хам хеч нарса сурай олмайди. Уша кунги кескин гапидан кейин Ирода Гул-ширин билан гаплашмай куйган, уни курса ошкора пешонасини тириштириб утади. Гулшириннинг ичи кизиб кетди. Узини чалгитиш учун рузгор юмушла-рига уннади, аммо хаёли бошка жойда булгани учун иши унмади. Назарида ва-кт бир жойда тухтаб колгандек.
Кун пешинга якинлашаётганда Зохид онасини машинада олиб келди. Холида холани дарвозадан киргизиб, узи яна кайгадир шошди.
- Жим булиб кетмай мени хабардор ки-либ тур, - деб колди Холида хола унинг ортидан. Мен Зийнат отинни чакириб, иримини килдираман. Зора, йуллари очилиб кетса.
Холида хола ховлига кириб, узига са-вол нигохи билан караган Гулширинни курди. Негадир айбдор кишидек нигох-ларини олиб кочди. Кайнонаси хоргин киёфада эди.
- Чарчадим, бир пиёла чой беринг, - де-ди. Хар гал амирона айтиладиган бу сузлар бу гал илтимос охангида айтил-ди. Чой кайнагунича Гулшириннинг ичи тошиб кетди. Чойнакни кутариб келиб, эшик олдида кайнонасининг ташвишли овозини эшитди. Холида хола Мардон бобога гапираётганди:
- Боякиш саккиз соатдан буён тулгок азобида кийналиб кетди. Духтирлар "ё онани, ё болани омон саклаь колиши-миз мумкин" дейишяпти. Ахволини ку-риб рахмим келиб кетди. Хеч бир бан-дасини бундай кийнамасин. Узи бир ах-волда-ю, нукул "боламни саклаб коли-нглар" дейди. Зохидгинам соб булди. Куринган духтирга "хотинимни саклаб колинглар" деб ялинади. Отаси, Гулши-рин келин каттик огриндимикан? Как-шагани учун кундоши туголмай кийна-лаяптимикан?
Гулширин кирди-ю, Холида хола жим булиб колди. Кайнонаси бир зум тара-ддудланиб, секингина томок кирди.
- Келин, келинг, ёнимда утиринг, - Холи-да хола чолига "Сиз чикиб туринг" дега-ндек имо килди.
- Келинжон, гапларимни диккат билан эшитинг, - Холида хола шу хонадонга тушиб келганидан буён биринчи марта Гулширинни "келинжон" деб атаётган-ди. Кекса аёл ажин босган кафтлари орасига келинининг кулларини олди. - Биламан Зохиддан хам, кундошингиз-дан хам каттик ранжигансиз. Лекин нима килайлик, шу ут кетгур севгиси иккисининг хам кузини кур килиб куй-ди, - Холида хола гапини кандай давом эттиришни билмай бир зум жим колди.
- Нозима...у огир ахволда. Туголмай кийналяпти. Кизим, кунглингиздаги кинларни чикариб ташланг, жон болам. Зора, мушкуллари осон булиб, боласи-ни эсон-омон багрига босса. Сизни зо-риллатгани учун жони азобдадир...- Холида хола унга илтижо билан бокди.
- Ойи, мен худомидимки, норозилигим сабаб уша аёл тугишга кийналса, - Гул-ширин кулини кайнонасининг кафтлари орасидан сугуриб олди, овози хам кес-
кин чикди. Хурлиги келди. - У сизни нега уйлантиряпти, ойи?
- У...- Холида хола нима дейишни бил-май колди. - У...Зохиддан фарзанд ку-тяпти. Узини кабул килмасак хам бола-си бизнинг авлодимиз. Уша тугилади-ган бола хаки Нозимага гамхурлик ки-лишимиз керак. Бу ерда онаси йук, биз одамгарчилик килмасак ким килади?
- Ойи, мени хам хеч кимим йук эди. Онам улиб кетганини билардингиз, - йиллар давомида Гулшириннинг юраги-да йигилиб колган аламлар тилига куч-ди. - Менинг болаларим хам сизнинг авлодингиз, ойи, - овози кинояли чикди. Кайнонасига гап кайтариш у ёк-да турсин, бирор марта кузига тик ка-рамаган Гулширин хозир узини таний олмасди. Бу исёнмиди ёки Гулширинни-нг асл табиати шундайми? Хозир у бу-ларни идрок кила оладиган ахволда эмас эди. Билгани-ундан севимли ки-шисини тортиб олган ракибаси энди фарзандларидан отасини тортиб ола-ди. У тугадиган бо-
ОПА-СИНГИЛЛАР...6 КИСМ...
Каттик ухлаб колган экан, тонг корон-гисида эрининг саросимали овозини ги-ра-шира эшитди: "Ойи, тезрок булинг, бошланибди!" Эшикнинг тараклаб очил-гани кайнонасининг "Машинани ут ол-диравер, хозир чикаман" деган овози эшитилди. Гулширин бу овозларни ту-шимда эшитяпман деб уйлади. Уйку че-
киниб, фикри тиниклаша бошлаганида Холида хола билан чикиб кетган эди. Гулширин уларнинг каерга кетганини аник билмаса-да, аммо тахмин килар-ди. Уларнинг тонг коронгисида шошиб чикишларига сабаб Нозима билан бог-лик булса керак. Нозиманинг тулгоги бошландимикан? Тахминларига жавоб бера оладиган хеч ким йук. Бир гапни-нг исини тезда оладиган овсини Ирода-ни хам хеч нарса сурай олмайди. Уша кунги кескин гапидан кейин Ирода Гул-ширин билан гаплашмай куйган, уни курса ошкора пешонасини тириштириб утади. Гулшириннинг ичи кизиб кетди. Узини чалгитиш учун рузгор юмушла-рига уннади, аммо хаёли бошка жойда булгани учун иши унмади. Назарида ва-кт бир жойда тухтаб колгандек.
Кун пешинга якинлашаётганда Зохид онасини машинада олиб келди. Холида холани дарвозадан киргизиб, узи яна кайгадир шошди.
- Жим булиб кетмай мени хабардор ки-либ тур, - деб колди Холида хола унинг ортидан. Мен Зийнат отинни чакириб, иримини килдираман. Зора, йуллари очилиб кетса.
Холида хола ховлига кириб, узига са-вол нигохи билан караган Гулширинни курди. Негадир айбдор кишидек нигох-ларини олиб кочди. Кайнонаси хоргин киёфада эди.
- Чарчадим, бир пиёла чой беринг, - де-ди. Хар гал амирона айтиладиган бу сузлар бу гал илтимос охангида айтил-ди. Чой кайнагунича Гулшириннинг ичи тошиб кетди. Чойнакни кутариб келиб, эшик олдида кайнонасининг ташвишли овозини эшитди. Холида хола Мардон бобога гапираётганди:
- Боякиш саккиз соатдан буён тулгок азобида кийналиб кетди. Духтирлар "ё онани, ё болани омон саклаь колиши-миз мумкин" дейишяпти. Ахволини ку-риб рахмим келиб кетди. Хеч бир бан-дасини бундай кийнамасин. Узи бир ах-волда-ю, нукул "боламни саклаб коли-нглар" дейди. Зохидгинам соб булди. Куринган духтирга "хотинимни саклаб колинглар" деб ялинади. Отаси, Гулши-рин келин каттик огриндимикан? Как-шагани учун кундоши туголмай кийна-лаяптимикан?
Гулширин кирди-ю, Холида хола жим булиб колди. Кайнонаси бир зум тара-ддудланиб, секингина томок кирди.
- Келин, келинг, ёнимда утиринг, - Холи-да хола чолига "Сиз чикиб туринг" дега-ндек имо килди.
- Келинжон, гапларимни диккат билан эшитинг, - Холида хола шу хонадонга тушиб келганидан буён биринчи марта Гулширинни "келинжон" деб атаётган-ди. Кекса аёл ажин босган кафтлари орасига келинининг кулларини олди. - Биламан Зохиддан хам, кундошингиз-дан хам каттик ранжигансиз. Лекин нима килайлик, шу ут кетгур севгиси иккисининг хам кузини кур килиб куй-ди, - Холида хола гапини кандай давом эттиришни билмай бир зум жим колди.
- Нозима...у огир ахволда. Туголмай кийналяпти. Кизим, кунглингиздаги кинларни чикариб ташланг, жон болам. Зора, мушкуллари осон булиб, боласи-ни эсон-омон багрига босса. Сизни зо-риллатгани учун жони азобдадир...- Холида хола унга илтижо билан бокди.
- Ойи, мен худомидимки, норозилигим сабаб уша аёл тугишга кийналса, - Гул-ширин кулини кайнонасининг кафтлари орасидан сугуриб олди, овози хам кес-
кин чикди. Хурлиги келди. - У сизни нега уйлантиряпти, ойи?
- У...- Холида хола нима дейишни бил-май колди. - У...Зохиддан фарзанд ку-тяпти. Узини кабул килмасак хам бола-си бизнинг авлодимиз. Уша тугилади-ган бола хаки Нозимага гамхурлик ки-лишимиз керак. Бу ерда онаси йук, биз одамгарчилик килмасак ким килади?
- Ойи, мени хам хеч кимим йук эди. Онам улиб кетганини билардингиз, - йиллар давомида Гулшириннинг юраги-да йигилиб колган аламлар тилига куч-ди. - Менинг болаларим хам сизнинг авлодингиз, ойи, - овози кинояли чикди. Кайнонасига гап кайтариш у ёк-да турсин, бирор марта кузига тик ка-рамаган Гулширин хозир узини таний олмасди. Бу исёнмиди ёки Гулширинни-нг асл табиати шундайми? Хозир у бу-ларни идрок кила оладиган ахволда эмас эди. Билгани-ундан севимли ки-шисини тортиб олган ракибаси энди фарзандларидан отасини тортиб ола-ди. У тугадиган бо-
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:58
"Аллоҳ таоло баъзи бандаларининг ажрини бу дунёда бермай, охиратга олиб қўяр экан, чунки у ажрлар бу дунёга сиғмас экан".
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф раҳимаҳуллоҳ
✍ Одилхон қори ЮНУСХОН ўғли
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф раҳимаҳуллоҳ
✍ Одилхон қори ЮНУСХОН ўғли
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:58
Илм олишда 6 та муҳим қоида:
1. Ота-она дуоси:
Уларнинг дуоси билан илминг мукаммал ва зиёда бўлур, Ишонмасанг эрталаб қўлларини дуога очдир.
2. Устозлар дуоси:
Илм олинмайди, у юқади. Устозларимизни севайлик ва севилайлик, шунда устозингни тажрибасини ўзингда кўрасан.
3. Хулқ-атвор:
Ўта даражада жиддий юриш кибрга олиб келади ва ўрганиш сустлаштиради, ўрганган нарсаларингни кибр ила ишлатма, меҳр ила ишлат.
4. Уйқу:
Дарс қилаётганда уйқу бу шайтондан, шунинг учун дўстим таҳоратда юриш ва дарс қилиш бу муҳим.
5. Дарс қолдирмаслик:
Бугунги қилинмаган дарс + эртанги дарс оғирлик қилади,
Эртанги оғирлик қилинган иш бу сенинг сустлашаётганлигингдан далолат.
6. Вақт:
Вақт ҳеч қачон келмайди вақт кетади. Тушунган тушунди.
П/с. Бу кичкина қоидаларни мағзини чақа олган киши уни ишлата олади. Уни ишлата олган киши албатта натижага эришади.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
1. Ота-она дуоси:
Уларнинг дуоси билан илминг мукаммал ва зиёда бўлур, Ишонмасанг эрталаб қўлларини дуога очдир.
2. Устозлар дуоси:
Илм олинмайди, у юқади. Устозларимизни севайлик ва севилайлик, шунда устозингни тажрибасини ўзингда кўрасан.
3. Хулқ-атвор:
Ўта даражада жиддий юриш кибрга олиб келади ва ўрганиш сустлаштиради, ўрганган нарсаларингни кибр ила ишлатма, меҳр ила ишлат.
4. Уйқу:
Дарс қилаётганда уйқу бу шайтондан, шунинг учун дўстим таҳоратда юриш ва дарс қилиш бу муҳим.
5. Дарс қолдирмаслик:
Бугунги қилинмаган дарс + эртанги дарс оғирлик қилади,
Эртанги оғирлик қилинган иш бу сенинг сустлашаётганлигингдан далолат.
6. Вақт:
Вақт ҳеч қачон келмайди вақт кетади. Тушунган тушунди.
П/с. Бу кичкина қоидаларни мағзини чақа олган киши уни ишлата олади. Уни ишлата олган киши албатта натижага эришади.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:58
Миш-мишни ёвуз одам ўйлаб топади. Аҳмоқ уни тарқатади. Ақлсиз, нодон уни тасдиқлайди. Сен мана шу уч тоифадан бўлмасликка ҳаракат қил!
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:31
#дуел Озода ва Юлдуз
Озода Нурсаидова: Агар халқ артисти Юлдуз Усмонова мен билан жонли ижро қилиш бўйича беллашганида бу овоз билан халқ артисти бўлиб юрганига уялиб қоларди
Юлдуз Усмонова: "Мен билан жонли ижрода беллашиш сенга ҳеч қачон насиб қилмайди, сабаби сен..😨👇
Озода Нурсаидова: Агар халқ артисти Юлдуз Усмонова мен билан жонли ижро қилиш бўйича беллашганида бу овоз билан халқ артисти бўлиб юрганига уялиб қоларди
Юлдуз Усмонова: "Мен билан жонли ижрода беллашиш сенга ҳеч қачон насиб қилмайди, сабаби сен..😨👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:08
✍ИККИНЧИ ХОТИНГА ОШИКМАНГ...
Узингизни олдингиздаги кузмунчокни эхтиёт килинг..Унинг кайсидир характери ёкмаса балки узингизни узгартирарсиз...
Дустим ёш булишига карамасдан уйланди.. Табиийки жуда ёш кизга уйланди..Кизнинг оила тутимида тажрибасизлиги бу аник холат менимча.. Лекин бу холатга кайнота кайнонаси дакки оркали жавоб берарди..Онасига ёкмаган келиндан ёш дустимнинг хам кунгли совиб борди. Бир куни хотинининг номерига Уни аввал яхши курган йигитдан "СМС" келди.
Сени согиндим. Эринг билан ажрашгин. Сени уз никохимга оламан.
Калтираб колган келин нима килишни билмай "Смс"ни эрига курсатади. Ёш куёв буни ёмон тарафига олиб келинни хиёнатда айблади.. хайдаб юборди. Бу ходиса куёвнинг онасига кул келиб углини узи тенги кизга уйлантирди. Янги келин жуда тажрибали чикди. Хамма юмушларни бажариб хиёнатга хам улгирди. Айёр..Эри йук пайтида телефонда сухбатлашар ва келган смсларни учиришни койиллатарди. Бу холни узи ва уйнашидан бошка хечким билмасди. Онамникига кетяпман деб жазмани билан учрашиб келарди."Кингир ишнинг кийиги, кирк йилда хам чикади"деганларидек одамлар буни пайкашиб колди. Дустларини гапига ишонмаган куёв, кушнилари гапига ишонмаган кайнона одамларни "куролмасликда" айбладилар.
Охири дустларини маслахати билан куёв билдирмасдан келиннинг телфонига "Запись вызовов"программасини урнаштириб,программани "Скрыт" килиб куйди. Келин узок куттирмади. Эртаси куни синовдан утолмади. Аллох хиёнат деб тухмат килган инсонга хакикий хиёнатни рубару килди. Уз килмишидан пушаймон булган куёв узининг биринчи хотинидан тиз чукиб кечирим сураб ялиниб ёлворди. Ота онаси бошида роса каршилик килишди келин тараф. Лекин махалла оксоколлари аралашгач юзи ёруг булганидан кейин рози булишди. Хозир бир ширинтойни тарбия килишмокда. Азизларим олдингиздаги Аёлни кадрланг. Колгани сиздан факат фойдаланишни кузлайди.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
Узингизни олдингиздаги кузмунчокни эхтиёт килинг..Унинг кайсидир характери ёкмаса балки узингизни узгартирарсиз...
Дустим ёш булишига карамасдан уйланди.. Табиийки жуда ёш кизга уйланди..Кизнинг оила тутимида тажрибасизлиги бу аник холат менимча.. Лекин бу холатга кайнота кайнонаси дакки оркали жавоб берарди..Онасига ёкмаган келиндан ёш дустимнинг хам кунгли совиб борди. Бир куни хотинининг номерига Уни аввал яхши курган йигитдан "СМС" келди.
Сени согиндим. Эринг билан ажрашгин. Сени уз никохимга оламан.
Калтираб колган келин нима килишни билмай "Смс"ни эрига курсатади. Ёш куёв буни ёмон тарафига олиб келинни хиёнатда айблади.. хайдаб юборди. Бу ходиса куёвнинг онасига кул келиб углини узи тенги кизга уйлантирди. Янги келин жуда тажрибали чикди. Хамма юмушларни бажариб хиёнатга хам улгирди. Айёр..Эри йук пайтида телефонда сухбатлашар ва келган смсларни учиришни койиллатарди. Бу холни узи ва уйнашидан бошка хечким билмасди. Онамникига кетяпман деб жазмани билан учрашиб келарди."Кингир ишнинг кийиги, кирк йилда хам чикади"деганларидек одамлар буни пайкашиб колди. Дустларини гапига ишонмаган куёв, кушнилари гапига ишонмаган кайнона одамларни "куролмасликда" айбладилар.
Охири дустларини маслахати билан куёв билдирмасдан келиннинг телфонига "Запись вызовов"программасини урнаштириб,программани "Скрыт" килиб куйди. Келин узок куттирмади. Эртаси куни синовдан утолмади. Аллох хиёнат деб тухмат килган инсонга хакикий хиёнатни рубару килди. Уз килмишидан пушаймон булган куёв узининг биринчи хотинидан тиз чукиб кечирим сураб ялиниб ёлворди. Ота онаси бошида роса каршилик килишди келин тараф. Лекин махалла оксоколлари аралашгач юзи ёруг булганидан кейин рози булишди. Хозир бир ширинтойни тарбия килишмокда. Азизларим олдингиздаги Аёлни кадрланг. Колгани сиздан факат фойдаланишни кузлайди.
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:07
дидаги келини-ни курмаганликка олаётганди.
- Ассалому алайкум, ойижон,-Гулширин кайнонаси томон якинлашди. Хозирги-на невараларини ялаб-юлкаб турган Холида холанинг кошлари чимирилди.
- Ваалайкум-ассалом, - деди истар-ис-тамас.
- Биз...келдик...-нима дейишни билмай, шу суз учди Гулшириннинг огзидан.
- Келасиз-да, келмай каёккаям борар-дингиз? - деди ачитиб Холида хола. - Кайтиб кирадиган эшигингни каттик ёпма, деб бекорга айтишмаган.
Уртага нокулай сукут тушди. Гулши-рин бир муддат нима килишни билмай колди.
- Мен...кийимларимни алмаштириб чи-кай, кейин тушликка бирор нима кила-ман. Кандай овкат тайёрлай, ойижон?
- Огизга ёкадиган бирор нима килако-линг. Ха, айтганча, овкатни козонга со-
либ куйиб, ховлини супуриб-сидиринг. Анча булди супурги тегмаганига.
- Хуп булади, ойижон.
Гулширин чикиб кетгач, Холида хола енгил нафас олди. Бу бир тарафдан невараларни яна багрига босганидан булса, иккинчи томондан рузгор юмуш-ларини киладиган одам топилганидан эди. Гулширин кетганидан буён рузгор-нинг бор иши кампирнинг зимасида колганди. Кичик келин Ирода уззукун ишда. Ишдан келиб хам бирор нимани ёлчитмайди. Тайёр овкатни еб, уйига кириб кетади, лоакал косаларни ювиб куйиш хаёлига келмайди. Холида хола узи овкат килиб, узи ювиб-чайиб, кичик невараси Севинчга караб кийналиб колган кунларнинг бирида кизи Зилола келиб колди. Холида хола инкиллаб-синкиллаб кир юваётганди.
- Онажон, хари холингизда кир ювиб нима зарил сизга? - у онасининг кули-дан кирни олди. - Ирода янгам келса ювиб олади.
- Ирода янганг ишдан чарчаб келади. Бор, узим юваман, - Холида хола юва-ётган кирига кул чузди.
- Ундан кура Ирода янгангга гапим ут-майди, у таннозликдан бошкасига яра-майди деб куя колинг, - аччикланди Зилола. - Она, бу рузгорни обод килиб турган Гулширин янгам эди. Мен хам вактида унга куп зугумлар утказган-ман. Узимнинг бошимга тушиб, янгам-нинг кадрини билдим. Акам бемаза бу-зокнинг гуштини еган булса, сиз билан отам йулга солмадингизми? Янгам ке-таётганида йулини тусмадингизми? Майли, кетишига индамай йул куйиб берибсиз, оркасидан бориб, кайтариб опкелмадингизми?
- Хеч ким уни кувиб солгани йук. Узи кетган булса, узи кайтиб келади. Угли-мниям оркасидан юбормайман. Эри ус-тига хуштор орттирган бир янганг эмас.
- Эх, онажон-а, - афсус билан бош чай-кади Зилола. Агар менинг эрим хам бо-шимга шу кунларни солганидаям шу гапларни айтармидингиз?
- Жим бул-е, огзингдан шамол учирсин, - кизини жеркиди Холида хола.
Хозир уша гапларни эсларкан, Гулши-риннинг кадри утганига ич-ичидан тан берди. Аммо ички бир гурур яна устун-лик килди: "Яхшиям, оркасидан борма-бман.Бир гап келганда "Узингиз ялиниб опкелгансиз" деб юзимга солаверарди".
Гулширин кийимларини алмаштириб чикиб, ховлига бир кур назар солди. Кетганидан буён бирор марта супурги курмагани шундок куриниб турибди. Ошхонада кирди-бир уюм ювиксиз идиш-товок йигилиб колибди. Газ пли-тасининг устига ёг ва чанг тушавериб, караб булмайдиган ахволга тушибди. Гулширин бундай нотоза жойда овкат тайёрлашни узига эп билмайди, онаси болалигидан покизаликка ургатган. Бирпасда хаммаёкни ювиб-тозалаб, овкат осиб куйди. Козонни кайнатиб куйиб, ховлини супурди.
Йигилиб колган кирларни ювди. Тушли-
кдан кейин болаларни ухлатиб, рузгор-
нинг кузга куринмайдиган юмушларига уннади. Кечгача хаммаёк чинни чирок-дек булиб колди. Неваралари кетгани-дан буён бефайз булиб колган хонадо-нда юраги зикланганидан махалланинг чофхонасига чикиб кун утказаётган Мардон бобо кечки пайт дарвозадан кириб келди-ю, ховлидаги узгаришни дархол сезди.
- Ие, кампир, келинлик давринг эсингда тушиб кетдими ёки фаришта келдими уйимизга? - хазиллашди у Севинчни уй-натиб утирган Холида холага.
Бобосининг овозини эшитиб Сарвар ва Мадина югуриб чикишди. Гулширин хам чикиб, секингина салом берди. Мардон бобо невараларини кучоклаб куришаркан, "Ха, кампир, фаришта ке-либ, уйимизга файз улашди демайсан-ми?" дерди. Бир оздан кейин Ирода эри билан келди. Ховлидаги узгаришни улар хам пайкашди. Ирода Гулширин билан сурагандек булди. Унинг нигохи-да "Холинг шу экан, кетиб нима килар-динг?" деган маънони илгаш кийин эмас эди.
Хамма йигилди .
- Ассалому алайкум, ойижон,-Гулширин кайнонаси томон якинлашди. Хозирги-на невараларини ялаб-юлкаб турган Холида холанинг кошлари чимирилди.
- Ваалайкум-ассалом, - деди истар-ис-тамас.
- Биз...келдик...-нима дейишни билмай, шу суз учди Гулшириннинг огзидан.
- Келасиз-да, келмай каёккаям борар-дингиз? - деди ачитиб Холида хола. - Кайтиб кирадиган эшигингни каттик ёпма, деб бекорга айтишмаган.
Уртага нокулай сукут тушди. Гулши-рин бир муддат нима килишни билмай колди.
- Мен...кийимларимни алмаштириб чи-кай, кейин тушликка бирор нима кила-ман. Кандай овкат тайёрлай, ойижон?
- Огизга ёкадиган бирор нима килако-линг. Ха, айтганча, овкатни козонга со-
либ куйиб, ховлини супуриб-сидиринг. Анча булди супурги тегмаганига.
- Хуп булади, ойижон.
Гулширин чикиб кетгач, Холида хола енгил нафас олди. Бу бир тарафдан невараларни яна багрига босганидан булса, иккинчи томондан рузгор юмуш-ларини киладиган одам топилганидан эди. Гулширин кетганидан буён рузгор-нинг бор иши кампирнинг зимасида колганди. Кичик келин Ирода уззукун ишда. Ишдан келиб хам бирор нимани ёлчитмайди. Тайёр овкатни еб, уйига кириб кетади, лоакал косаларни ювиб куйиш хаёлига келмайди. Холида хола узи овкат килиб, узи ювиб-чайиб, кичик невараси Севинчга караб кийналиб колган кунларнинг бирида кизи Зилола келиб колди. Холида хола инкиллаб-синкиллаб кир юваётганди.
- Онажон, хари холингизда кир ювиб нима зарил сизга? - у онасининг кули-дан кирни олди. - Ирода янгам келса ювиб олади.
- Ирода янганг ишдан чарчаб келади. Бор, узим юваман, - Холида хола юва-ётган кирига кул чузди.
- Ундан кура Ирода янгангга гапим ут-майди, у таннозликдан бошкасига яра-майди деб куя колинг, - аччикланди Зилола. - Она, бу рузгорни обод килиб турган Гулширин янгам эди. Мен хам вактида унга куп зугумлар утказган-ман. Узимнинг бошимга тушиб, янгам-нинг кадрини билдим. Акам бемаза бу-зокнинг гуштини еган булса, сиз билан отам йулга солмадингизми? Янгам ке-таётганида йулини тусмадингизми? Майли, кетишига индамай йул куйиб берибсиз, оркасидан бориб, кайтариб опкелмадингизми?
- Хеч ким уни кувиб солгани йук. Узи кетган булса, узи кайтиб келади. Угли-мниям оркасидан юбормайман. Эри ус-тига хуштор орттирган бир янганг эмас.
- Эх, онажон-а, - афсус билан бош чай-кади Зилола. Агар менинг эрим хам бо-шимга шу кунларни солганидаям шу гапларни айтармидингиз?
- Жим бул-е, огзингдан шамол учирсин, - кизини жеркиди Холида хола.
Хозир уша гапларни эсларкан, Гулши-риннинг кадри утганига ич-ичидан тан берди. Аммо ички бир гурур яна устун-лик килди: "Яхшиям, оркасидан борма-бман.Бир гап келганда "Узингиз ялиниб опкелгансиз" деб юзимга солаверарди".
Гулширин кийимларини алмаштириб чикиб, ховлига бир кур назар солди. Кетганидан буён бирор марта супурги курмагани шундок куриниб турибди. Ошхонада кирди-бир уюм ювиксиз идиш-товок йигилиб колибди. Газ пли-тасининг устига ёг ва чанг тушавериб, караб булмайдиган ахволга тушибди. Гулширин бундай нотоза жойда овкат тайёрлашни узига эп билмайди, онаси болалигидан покизаликка ургатган. Бирпасда хаммаёкни ювиб-тозалаб, овкат осиб куйди. Козонни кайнатиб куйиб, ховлини супурди.
Йигилиб колган кирларни ювди. Тушли-
кдан кейин болаларни ухлатиб, рузгор-
нинг кузга куринмайдиган юмушларига уннади. Кечгача хаммаёк чинни чирок-дек булиб колди. Неваралари кетгани-дан буён бефайз булиб колган хонадо-нда юраги зикланганидан махалланинг чофхонасига чикиб кун утказаётган Мардон бобо кечки пайт дарвозадан кириб келди-ю, ховлидаги узгаришни дархол сезди.
- Ие, кампир, келинлик давринг эсингда тушиб кетдими ёки фаришта келдими уйимизга? - хазиллашди у Севинчни уй-натиб утирган Холида холага.
Бобосининг овозини эшитиб Сарвар ва Мадина югуриб чикишди. Гулширин хам чикиб, секингина салом берди. Мардон бобо невараларини кучоклаб куришаркан, "Ха, кампир, фаришта ке-либ, уйимизга файз улашди демайсан-ми?" дерди. Бир оздан кейин Ирода эри билан келди. Ховлидаги узгаришни улар хам пайкашди. Ирода Гулширин билан сурагандек булди. Унинг нигохи-да "Холинг шу экан, кетиб нима килар-динг?" деган маънони илгаш кийин эмас эди.
Хамма йигилди .
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:07
Гулшириннинг кузи угринча дарвоза томон кетиб колаве-рарди. У эрининг хам кириб келишини кутаётганди. Назарида, вакт жудаям секин утаётганди. Хар бир утаётган да-кика унинг бахтига чанг солаётгандек.
- Хамма йигилди, ошни сузаверинг! - буюрди кайнонаси. Гулширин "Зохид акамни кутмаймизми?" дея олмади. Сарвар унинг кунглидагина англаган-дек бувисига савол бериб колди:
- Дадам качон келадилар, буви?
Холида хола инламади, аммо хамма бир-бирига куз ташлаб олганини Гул-ширин сезди.
- Полвон, дадангнинг ишлари куп экан, кейинрок келади, - жавоб берди Холида холанинг урнида Мардон бобо.
Ош кейгач, Гулширин идишларни ку-риб, ошхонага кирди. Ирода хар доим-гидек урнидан кузгалмади. Футбол то-моша килиш учкн мезмонхонага кирган кайнотаси билан кайнисига чой дамлаб берган Гулширин иккинчи чойнакни кайнонаси ва овсини утирган хонага олиб кираётганда Ироданинг гапини эшитиб колди:
- Овсиним мумин-кобилгина булиб кай-тиб келибдими, ойи? - кулди у.
- Келмай каерга хам борарди? - иддао-ли янгради кайнонасининг овози. - Узи кетар ёр-ёр, узи келар ёр-ёр...
- Ойи, овсиним кетганидан буён эри уй-га келмай, уша жувонгинанинг уйида яшаётганини билармикан?
- Узи айбдор! - кескин чикди Холида холанинг овози.-Эркак киши ким ширин гапирса, ушанинг оркасидан эргашиб кетаверади. Зохид илгари яширинча бориб юрган экан. Хотини аразлаб кетиб колгандан кейин "бор-е!" деб уша аёлникига кетиб колди-да.
Гулшириннинг кулидаги чойнак тушиб кетишига бир бахя колди. Деворга бе-хол суянди. "Демак, уша аёлникига ке-тибди-да..."
Уша тунда Гулшириннинг юрагига минглаб огрикли саволлар кадалавер-ди. Нахотки у кундош азобга чидаб яшашга махкум? Бундан бошка иложи борми? Болалари отасиз усмаслиги, кунгли кемтик булмаслиги учун хамма-сига чидаш унинг кисматим?"
- Хамма йигилди, ошни сузаверинг! - буюрди кайнонаси. Гулширин "Зохид акамни кутмаймизми?" дея олмади. Сарвар унинг кунглидагина англаган-дек бувисига савол бериб колди:
- Дадам качон келадилар, буви?
Холида хола инламади, аммо хамма бир-бирига куз ташлаб олганини Гул-ширин сезди.
- Полвон, дадангнинг ишлари куп экан, кейинрок келади, - жавоб берди Холида холанинг урнида Мардон бобо.
Ош кейгач, Гулширин идишларни ку-риб, ошхонага кирди. Ирода хар доим-гидек урнидан кузгалмади. Футбол то-моша килиш учкн мезмонхонага кирган кайнотаси билан кайнисига чой дамлаб берган Гулширин иккинчи чойнакни кайнонаси ва овсини утирган хонага олиб кираётганда Ироданинг гапини эшитиб колди:
- Овсиним мумин-кобилгина булиб кай-тиб келибдими, ойи? - кулди у.
- Келмай каерга хам борарди? - иддао-ли янгради кайнонасининг овози. - Узи кетар ёр-ёр, узи келар ёр-ёр...
- Ойи, овсиним кетганидан буён эри уй-га келмай, уша жувонгинанинг уйида яшаётганини билармикан?
- Узи айбдор! - кескин чикди Холида холанинг овози.-Эркак киши ким ширин гапирса, ушанинг оркасидан эргашиб кетаверади. Зохид илгари яширинча бориб юрган экан. Хотини аразлаб кетиб колгандан кейин "бор-е!" деб уша аёлникига кетиб колди-да.
Гулшириннинг кулидаги чойнак тушиб кетишига бир бахя колди. Деворга бе-хол суянди. "Демак, уша аёлникига ке-тибди-да..."
Уша тунда Гулшириннинг юрагига минглаб огрикли саволлар кадалавер-ди. Нахотки у кундош азобга чидаб яшашга махкум? Бундан бошка иложи борми? Болалари отасиз усмаслиги, кунгли кемтик булмаслиги учун хамма-сига чидаш унинг кисматим?"
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:07
Гулширин икки болаю рузгор уртасида сарсон булди. Ушанда кайно-насининг унга рахми клиб, бир кечагина Сарварни бирга олиб ётгани йук. "Туккан булса карасин, биз хам шунча болани тугиб, узимиз катта килганмиз" деганди.
Кейинги кунларда кайнонасининг ха-ловати бузилди. Тез-тез кимгадир кун-гирок килиб гаплашади, маслахат сура-йди. Нимадандир каттик ташвишда.
Товукхонадаги товуклардан бирини су-
йдириб, Гулширинга шурва тайёрлашни буюрди. Овкат тайёр булгач, идишга солиб, каергадир кетди.
- Соддагина овсиним-ей, - кулди Ирода кайнонаси чикиб кетиши билан. - Булар сизнинг соддалигингиздан фойдаланиб хар куйга солишади. Ойижонимиз сиз пиширган шурвани кутариб каерга кет-ганларидан хабарингиз борми?
- Билмадим, - елка кисди Гулширин. У овсини билан гаплашишни сира истама-ётганди. Качон карасанг, бирор фиску фасод бошлаб юради.
- Ана шунакасиз-да, янга, - унга ачин-
гандек бош чайкади Ирода. - Ахир, хо-зиргина уз кулингиз билан кундошин-гизга шурва пиширдингиз-ку?! У киши корнини каппайтириб, маза килиб ичиб утиргандир шурвани. Сизнинг урнингиз-да булганимда овкатга захар кушиб куярдим. Захарланиб, узи хам, боласи хам уларди.
Гулширин сесканиб кетди. Йук, бу кайнонаси унга овкат тайёрлатиб, кун-дошига олиб кетганидан эмас, Ирода-нинг охирги сузларидан эди. Овсини бу сузларни шу кадар совук охангда айт-дики, гуё чиндан хам шу ишни килишга кодирдек.
- Сиз лаллайиб огзингизни очиб утира-веринг, улар булса сиздан фойдалана-веришсин, - хамон сузида давом этди Ирода. - Мундок кузингизни очсангиз-чи, овсинжон! Кундошингиз касалхона-да ётганмиш врачлар "соглиги яхши эмас, тугиш чогида огир холат булиши мумкин" деганмиш. Шунинг учун эрин-гиз дарров касалхонага ёткизибди. Ойижонимиз хам хавотирга тушиб кол-ганлар, - деди у "ойижонимиз" сузига кинояли ургу бериб. Сунг у ёк-бу ёкка аланглади-да, Гулширинга якинрок ке-
либ, шипшиди:
- Янга, хозир кундошингиздан кутулиш-нинг айни пайти. Тезрок харакат килса-нгиз узидан хам, боласидан хам куту-ласиз.
- Канакасига? - хеч нарсага тушунмади Гулширин.
- Нимасини тушунмайсиз? Кундошинги-зни даволаётгае врачни кулга олиш ке-рак. Суриштириб курдим-эри улган бе-ва аёл экан. Якинда кизини узатаркан. Ёлгиз аёлнинг шу замонда киз узатиш осонми? "Куда томон мебель чет элни-ки булсин, сарпо-сурукларни сарасидан килинг. Тагин кушнилар олдида уялти-риб куйманглар, деяпти. Ёлгиз бошим билан уларнинг талабини кандай бажа-раман, бу ёкда яна учта укаси ейман, ичаман деб турган булса" деб нолиган-миш. Хозир у пул топиш учун хар канд-ай ишга рози. Сиз шу пайтдан фойда-ланиб колинг. Манавиларингизни, - Ирода Гулшириннинг буйнию кулогида-
ги тилла занжир ва зиракка ишора кил-ди, - кейин тешикда яшириб куйганла-рингизни сотиб, уша врачга олиб бориб беринг. Кулогига секингина кундошин-гизни гумдон килиш кераклигини айта-сиз. У ёгини кейин узига куйиб беринг.
Пул кулини куйдиргандан кейин кундо-
шингизни бола-поласи билан узи тинчи-тади.
Гулшириннинг вужуди музлаб колди. Овсини бу гапларни шу кадар совук охангда айтардики, дахшатдан оёк-кулига титрок кирди. Ироданинг енгил хаётга учлигини биларди, аммо бундай ёвузликларни режалаштиришини сира хаёлига келтирмаганди. Ёки бу гаплари билан Гулширинни синамокчими?
- Менга каранг, - овсинининг зазарханда гап-сузларига чидаб келган Гулши-рин биринчи марта унга тик караб га-пиришга куч топди. - Мен котил эмас-ман! Узингизни менга ичи ачишгандек килиб курсатиб, аслида чохга итармок-чимисиз? Эрингиз устингизга хотин олса сиз шундай килишингиз мумкин, аммо мен бундай килолмайман.
- Вой-бууу! - Ироданинг узун ингичка кошлари чимирилди. - Узи одамларга яхшилик ёкмайди. Мен бу кишига рах-мим келиб жо куйдирсаму... у шундай деганча бурилиб кетиб колди.
Ирода кетганидан кейин хам Гулши-рин анча пайтгача узига келолмади. Хаёли алгов-далгов булиб кетди. Ха, у уша бир мартагина курган кундошидан каттик нафратланарди, аммо уни жис-монан йук килиш, йулидан олиб ташлаш асло хаёлига келмаган. Хатто уни кар-гамади хам. Онаси рахматли "Хеч ким-ни каргама, болам, каргишнинг бир учи узингга келиб тегади. Сени огринтирга-нларни худога солиб куй", дерди. Гулширин факат бир мартаги-
Кейинги кунларда кайнонасининг ха-ловати бузилди. Тез-тез кимгадир кун-гирок килиб гаплашади, маслахат сура-йди. Нимадандир каттик ташвишда.
Товукхонадаги товуклардан бирини су-
йдириб, Гулширинга шурва тайёрлашни буюрди. Овкат тайёр булгач, идишга солиб, каергадир кетди.
- Соддагина овсиним-ей, - кулди Ирода кайнонаси чикиб кетиши билан. - Булар сизнинг соддалигингиздан фойдаланиб хар куйга солишади. Ойижонимиз сиз пиширган шурвани кутариб каерга кет-ганларидан хабарингиз борми?
- Билмадим, - елка кисди Гулширин. У овсини билан гаплашишни сира истама-ётганди. Качон карасанг, бирор фиску фасод бошлаб юради.
- Ана шунакасиз-да, янга, - унга ачин-
гандек бош чайкади Ирода. - Ахир, хо-зиргина уз кулингиз билан кундошин-гизга шурва пиширдингиз-ку?! У киши корнини каппайтириб, маза килиб ичиб утиргандир шурвани. Сизнинг урнингиз-да булганимда овкатга захар кушиб куярдим. Захарланиб, узи хам, боласи хам уларди.
Гулширин сесканиб кетди. Йук, бу кайнонаси унга овкат тайёрлатиб, кун-дошига олиб кетганидан эмас, Ирода-нинг охирги сузларидан эди. Овсини бу сузларни шу кадар совук охангда айт-дики, гуё чиндан хам шу ишни килишга кодирдек.
- Сиз лаллайиб огзингизни очиб утира-веринг, улар булса сиздан фойдалана-веришсин, - хамон сузида давом этди Ирода. - Мундок кузингизни очсангиз-чи, овсинжон! Кундошингиз касалхона-да ётганмиш врачлар "соглиги яхши эмас, тугиш чогида огир холат булиши мумкин" деганмиш. Шунинг учун эрин-гиз дарров касалхонага ёткизибди. Ойижонимиз хам хавотирга тушиб кол-ганлар, - деди у "ойижонимиз" сузига кинояли ургу бериб. Сунг у ёк-бу ёкка аланглади-да, Гулширинга якинрок ке-
либ, шипшиди:
- Янга, хозир кундошингиздан кутулиш-нинг айни пайти. Тезрок харакат килса-нгиз узидан хам, боласидан хам куту-ласиз.
- Канакасига? - хеч нарсага тушунмади Гулширин.
- Нимасини тушунмайсиз? Кундошинги-зни даволаётгае врачни кулга олиш ке-рак. Суриштириб курдим-эри улган бе-ва аёл экан. Якинда кизини узатаркан. Ёлгиз аёлнинг шу замонда киз узатиш осонми? "Куда томон мебель чет элни-ки булсин, сарпо-сурукларни сарасидан килинг. Тагин кушнилар олдида уялти-риб куйманглар, деяпти. Ёлгиз бошим билан уларнинг талабини кандай бажа-раман, бу ёкда яна учта укаси ейман, ичаман деб турган булса" деб нолиган-миш. Хозир у пул топиш учун хар канд-ай ишга рози. Сиз шу пайтдан фойда-ланиб колинг. Манавиларингизни, - Ирода Гулшириннинг буйнию кулогида-
ги тилла занжир ва зиракка ишора кил-ди, - кейин тешикда яшириб куйганла-рингизни сотиб, уша врачга олиб бориб беринг. Кулогига секингина кундошин-гизни гумдон килиш кераклигини айта-сиз. У ёгини кейин узига куйиб беринг.
Пул кулини куйдиргандан кейин кундо-
шингизни бола-поласи билан узи тинчи-тади.
Гулшириннинг вужуди музлаб колди. Овсини бу гапларни шу кадар совук охангда айтардики, дахшатдан оёк-кулига титрок кирди. Ироданинг енгил хаётга учлигини биларди, аммо бундай ёвузликларни режалаштиришини сира хаёлига келтирмаганди. Ёки бу гаплари билан Гулширинни синамокчими?
- Менга каранг, - овсинининг зазарханда гап-сузларига чидаб келган Гулши-рин биринчи марта унга тик караб га-пиришга куч топди. - Мен котил эмас-ман! Узингизни менга ичи ачишгандек килиб курсатиб, аслида чохга итармок-чимисиз? Эрингиз устингизга хотин олса сиз шундай килишингиз мумкин, аммо мен бундай килолмайман.
- Вой-бууу! - Ироданинг узун ингичка кошлари чимирилди. - Узи одамларга яхшилик ёкмайди. Мен бу кишига рах-мим келиб жо куйдирсаму... у шундай деганча бурилиб кетиб колди.
Ирода кетганидан кейин хам Гулши-рин анча пайтгача узига келолмади. Хаёли алгов-далгов булиб кетди. Ха, у уша бир мартагина курган кундошидан каттик нафратланарди, аммо уни жис-монан йук килиш, йулидан олиб ташлаш асло хаёлига келмаган. Хатто уни кар-гамади хам. Онаси рахматли "Хеч ким-ни каргама, болам, каргишнинг бир учи узингга келиб тегади. Сени огринтирга-нларни худога солиб куй", дерди. Гулширин факат бир мартаги-
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:07
✍КИССА: КУНДОШЛИ УЙ (хаётли хикоя)
КУНДОШЛИ УЙ...5 КИСМ...
Зохид эртаси куни келди. Кимдир Гул-шириннинг кайтиб келганини кунгирок килиб айтган шекилли.
Гулширин эрига кузи тушибок энди узи-га тамоман бегона эканини хис килди. Хатто каршисига югуриб чиккан бола-ларни хам бегоналардек номигагина кучоклади.
- Ассалому алайкум...- Гулширин ала-му гиналарини ичига ютиб, эрига пеш-воз чикди. Зохид унинг саломига алик олмади, таънали нигох солиб, индамай уйга кириб кетди. Гулширин ортидан кирди.
- Келибдилар-да, - кинояли кулди Зо-хид. - Нима дадажонингнинг уйида сиг-мадингми?
- Болалар дадамга борамиз деб куйиш-мади, - хурлиги келди жувоннинг. - Ле-кин сиз уларни хатто эсламаганга ухшайсиз хам. Вактингиз бекор утмага-нга ухшайди.
- Менга кара, - овозини баландлатди Зохид. - Сен билан ади-бади айтишиш ниятим йук. Уйга сендан ёки бировдан куркканим учун келганим йук. Болалар учун кайтдим. Сенга илгари айтган га-пимни яна айтаман: Нозимага никох укитиб уйланганман, у менинг хотиним. Уникига кучиб утдим. Лекин сизларни хам ташлаб куймайман. Кунсанг-шу...
Гулшириннинг юрагидаги сунгги умид хам чирт этиб узилди. У кетиб колгани учун Зохид узини айбдор хис килишини, Гулшириннинг кадрига етмагани учун афсусланишини, кечирим сураб, хаёт-ларини янги сахифадан бошлашни, эс-ки дилхираликларнинг барини унутиши-ни таклиф килишини кутганди.
Аммо Зохиднинг сузларида афсус-на-доматдан асар хам йук эди. У узини ракиб билан булган жангда голибликни кулга киритган саркарда каби тутарди.
"Кунсанг-шу..." Бу Гулширин кундош-
лик азобига чидаб яшаши учун чикари-лган хукмми? Гулширин хотини устига хуштор тутган эркакларни билади, аммо уларнинг хеч бири хушторини ои-ласидан устун куймаган. Нега унинг эри хамма нарсадан осонликча воз кечяп-ти? Уша Нозима иссик-совук килиб ол-димикан ёки?
Илгари Зохид ишни бахона килиб ярим тунда кайтган булса, энди уч-турт кун-да бир куриниш беради. Ушанда хам Гулширин билан деярли гаплашмайди.
Болалари, ота-онаси билан гаплашган буладию, тунни мехмонхонада утказиб, эрталаб уша ердан чикиб кетади. Гул-ширинга айтадиган гаплари "Тоза куй-лак топиб бер!", "Пайпогимни ювиб куй" дан бошкасига утмайди. Ич-этини еб куяётган Гулширин бир ойда курук ус-тихонга айланиб колди. Уни илгари кур-ганлар хозирги Гулширинни таний ол-масди.
Эл огзига элак тутиб булмас. Зохид-нинг иккинчи хотини борлиги хакидаги миш-миш куни-кушнилар орасида хам таркаб кетди. Кимдир Зохидни айбла-са, бошка биров Гулшириннинг узини кунгил бушликда айблади. Куни-кушни уртасидаги гапларнинг бир чеккаси Гулшириннинг кулогига хам етиб келар-ди.
"Зохид иккинчи хотини билан куча-куй-
да бемалол етаклашиб юрган эмиш...", "Тилла дуконида уша хотинига катта олмос кузли узук олиб бераётганмиш..."
Бу миш-мишлар катталарнинг огзи-дан утиб болаларнинг кулогига хам ет-ди. Кучага уйнашга чикиб кетган Сарвар куп утмай йиглаб кириб келди.
- Нима булди углим, нега йиглаяпсан? - Гулширин бир нохушликни сезиб, юраги увишди.
- Мурод билан Зафар "сенинг иккита онанг бор, даданг ёшгина хотин топиб олган", деб кулди. Сизларги ташлаб, уша хотининикига кетиб колган, деди.
Аяжон, дадам бизни ташлаб кетмаган- а? "Даданг доим сафарда юради" дега-ндингиз-ку? Ёки ёлгон гапирганмидин-гиз? - Сарвар уксиб-уксиб йигларди.
Гулширин эндигина бешга кирган угли-нинн гапларини эшитиб, кукси пора-по-ра булди. У шундан - эрининг хиёнати болаларининг кулогига етишидан курк-канди. Боланинг калби нозик булади, унга етказилган жарохат бир умр бит-майди.
- Уша Мурод билан Зафар ёлгон айтган углим.
- Аяжон, бошка уйга кучиб кетайлик, - хикиллади Сарвар.
- Нена бундай деяпсан, углим? - болани узига каратди Гулширин.
- Мурод билан Зафар устидан кулгани-да бошка болалар хам кулди. Энди мен убар билан уйнамайман, уйнайдиган уртокларим колмади.
Боласининг гапидан Гулширин тукилиб тамом булди. Эрида-ку инсоф йук экан, кайнона-кайнотасичи? "Севги"дан кузи кур булган углини тугри йулга со-либ ололмайдими?
Миясига кон тепиб, юзлари бугрикиб кетган аёл кайнона-кайнотаси утирган уйга шамолдек учиб кирди. Унинг важохатини куриб кайнонаси "Яна нима гап?" дегандек ёктирмай кара-
КУНДОШЛИ УЙ...5 КИСМ...
Зохид эртаси куни келди. Кимдир Гул-шириннинг кайтиб келганини кунгирок килиб айтган шекилли.
Гулширин эрига кузи тушибок энди узи-га тамоман бегона эканини хис килди. Хатто каршисига югуриб чиккан бола-ларни хам бегоналардек номигагина кучоклади.
- Ассалому алайкум...- Гулширин ала-му гиналарини ичига ютиб, эрига пеш-воз чикди. Зохид унинг саломига алик олмади, таънали нигох солиб, индамай уйга кириб кетди. Гулширин ортидан кирди.
- Келибдилар-да, - кинояли кулди Зо-хид. - Нима дадажонингнинг уйида сиг-мадингми?
- Болалар дадамга борамиз деб куйиш-мади, - хурлиги келди жувоннинг. - Ле-кин сиз уларни хатто эсламаганга ухшайсиз хам. Вактингиз бекор утмага-нга ухшайди.
- Менга кара, - овозини баландлатди Зохид. - Сен билан ади-бади айтишиш ниятим йук. Уйга сендан ёки бировдан куркканим учун келганим йук. Болалар учун кайтдим. Сенга илгари айтган га-пимни яна айтаман: Нозимага никох укитиб уйланганман, у менинг хотиним. Уникига кучиб утдим. Лекин сизларни хам ташлаб куймайман. Кунсанг-шу...
Гулшириннинг юрагидаги сунгги умид хам чирт этиб узилди. У кетиб колгани учун Зохид узини айбдор хис килишини, Гулшириннинг кадрига етмагани учун афсусланишини, кечирим сураб, хаёт-ларини янги сахифадан бошлашни, эс-ки дилхираликларнинг барини унутиши-ни таклиф килишини кутганди.
Аммо Зохиднинг сузларида афсус-на-доматдан асар хам йук эди. У узини ракиб билан булган жангда голибликни кулга киритган саркарда каби тутарди.
"Кунсанг-шу..." Бу Гулширин кундош-
лик азобига чидаб яшаши учун чикари-лган хукмми? Гулширин хотини устига хуштор тутган эркакларни билади, аммо уларнинг хеч бири хушторини ои-ласидан устун куймаган. Нега унинг эри хамма нарсадан осонликча воз кечяп-ти? Уша Нозима иссик-совук килиб ол-димикан ёки?
Илгари Зохид ишни бахона килиб ярим тунда кайтган булса, энди уч-турт кун-да бир куриниш беради. Ушанда хам Гулширин билан деярли гаплашмайди.
Болалари, ота-онаси билан гаплашган буладию, тунни мехмонхонада утказиб, эрталаб уша ердан чикиб кетади. Гул-ширинга айтадиган гаплари "Тоза куй-лак топиб бер!", "Пайпогимни ювиб куй" дан бошкасига утмайди. Ич-этини еб куяётган Гулширин бир ойда курук ус-тихонга айланиб колди. Уни илгари кур-ганлар хозирги Гулширинни таний ол-масди.
Эл огзига элак тутиб булмас. Зохид-нинг иккинчи хотини борлиги хакидаги миш-миш куни-кушнилар орасида хам таркаб кетди. Кимдир Зохидни айбла-са, бошка биров Гулшириннинг узини кунгил бушликда айблади. Куни-кушни уртасидаги гапларнинг бир чеккаси Гулшириннинг кулогига хам етиб келар-ди.
"Зохид иккинчи хотини билан куча-куй-
да бемалол етаклашиб юрган эмиш...", "Тилла дуконида уша хотинига катта олмос кузли узук олиб бераётганмиш..."
Бу миш-мишлар катталарнинг огзи-дан утиб болаларнинг кулогига хам ет-ди. Кучага уйнашга чикиб кетган Сарвар куп утмай йиглаб кириб келди.
- Нима булди углим, нега йиглаяпсан? - Гулширин бир нохушликни сезиб, юраги увишди.
- Мурод билан Зафар "сенинг иккита онанг бор, даданг ёшгина хотин топиб олган", деб кулди. Сизларги ташлаб, уша хотининикига кетиб колган, деди.
Аяжон, дадам бизни ташлаб кетмаган- а? "Даданг доим сафарда юради" дега-ндингиз-ку? Ёки ёлгон гапирганмидин-гиз? - Сарвар уксиб-уксиб йигларди.
Гулширин эндигина бешга кирган угли-нинн гапларини эшитиб, кукси пора-по-ра булди. У шундан - эрининг хиёнати болаларининг кулогига етишидан курк-канди. Боланинг калби нозик булади, унга етказилган жарохат бир умр бит-майди.
- Уша Мурод билан Зафар ёлгон айтган углим.
- Аяжон, бошка уйга кучиб кетайлик, - хикиллади Сарвар.
- Нена бундай деяпсан, углим? - болани узига каратди Гулширин.
- Мурод билан Зафар устидан кулгани-да бошка болалар хам кулди. Энди мен убар билан уйнамайман, уйнайдиган уртокларим колмади.
Боласининг гапидан Гулширин тукилиб тамом булди. Эрида-ку инсоф йук экан, кайнона-кайнотасичи? "Севги"дан кузи кур булган углини тугри йулга со-либ ололмайдими?
Миясига кон тепиб, юзлари бугрикиб кетган аёл кайнона-кайнотаси утирган уйга шамолдек учиб кирди. Унинг важохатини куриб кайнонаси "Яна нима гап?" дегандек ёктирмай кара-
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:07
на кундо-
шининг уйига борганида, "Болаларим-нинг уволи тутсин!" деганди. Ушанда уз холатидан чикиб кетган, нима деяётга-
нини билмасди. Хозир уша гапларни эс-лаб, юраги бир калкиб кетди. Кейинги кунларда эри тунларни уйда утказяпти, негадир уйчан булиб колган.
Гап бу ёкда экан-да. Нозима касалхо-нада ётгани учун уйга келаётган экан. Кузлари ич-ичига ботиб кетган, соколи усик эрини куз унгига келтириб, Гулши-риннинг юраги увишди. Хар канча кунг-
лига озор етказган булмасин, уни юрак юракдан яхши куришини англади. Хаёлан эрининг сочларини силаб, юпат-ди. Канийди, кузини юмса-ю, ширин хаётига огу солган уша вокеаларни унутса. Кошкийди, мияда хотирадаги ёкимли вокеаларни учирадиган тугма-ча булсаю, бир босиб, узининг ва эри-нинг хотирасидаги Нозима деган исмни учирса. Афсус, бунинг имкони йук.
Кейинги уч кун эри умуман ухлагани йук. Кечаси билан мехмонхонанинг чи-роги учмайди, Зохид ким биландир гап-лашиб чикади. Болаларини ухлатиб, узи хам уларнинг ёнига чузилган Гулширин-нинг кузига анча пайтгача уйку келма-ди. Канча вакт утди, билмайди, бир па-йт ташкарида кимдир юргандай туюл-ди. Деразадан караб эрини курди. Хаво совук булишига карамай Зохид юпун кийинган, тинмай сигарет тутатарди. Шу тобда у Гулшириннинг кузига гариб ва ночор куринди. Бир эрига, бир ухлаб ётгае болаларига караб аёлнинг кунгл-ида галати хислар уйгонди. Ундан бего-налашиб кетган эркак мана шу кора-кузларининг отаси. Энди улар яна бит-тага купаяди, факат унинг онаси бошка
Зохид уша аёлни уйлаб ташвишланяпти Уз бахтини бошка бир аёл билан були-шиш накадар огир. Аммо Гулширин юрагига хиёнат тигини синчган мана шу одамни нафратланиб севса, ундан кеча олмаса нима килсин?!
Бошини кафтлари орасида чангалла-ган Зохид анча пайтдан кейин мехмон-хонага кирди. Гулширин бошкаларни уйготиб юбормаслик учун оёк учида юриб чикиб, ошхонага кирди. Чой куйиб дамлади, сунг иккилана-иккилана эри утирган мехмонхона томон юрди. Эши-кка етганида Зохиднинг овози эшитил-ди:
- Опажон, илтимос, хотинимнинг ёнидан жилмай утиринг. Мени хар кадамда ха-бардор килиб туринг. Оёкларингизни тагида тилла сочаман. Факат бола хам, онаси хам соглом булиши керак.
Гулшириннинг ичидан бир нима узилгандек булди. Эри уша аёл хакида кайгуряпти. Нозиманинг ахволи шу ка-дар огирмикан, кечаси билан бошида врач утириб чикса? У эшикни секингина чертди ва киришга рухсат булишини кутмай ичкарига кирди. Зохид уни ку-
риб, хайрон бокди, бир пайтлар бир-би-рига факат мухаббат билан боккан, эн-ди эса бегоналашиб кетган кузлар бир зум тукнашди. Уртага сукут тушди. Жимликни биринчи булиб Зохид бузди:
- Ухламадингми?
Унинг саволи "Нега келдинг?" дегандек янгради.
- Ухлай олмадим, - Гулширин чойнакни хонтахта устига куйди. - Узингиз-чи, нега ухламаяпсиз? - унинг гапи хам "Бирор нима булдими?" дегандек эши-тилди. Зохид индамади, кузини Гулши-
риндан олиб кочди. Нима хам десин? "Нозиманинг соглиги ёмонлашган, ка-салхонада ётибди. Ундан хавотирдам-ан" десинми?
- Сен...боравер...болалар уйгониб, кур-киб кетишмасин...-у нокулай вазиятдан кандай чикишни билмади.
Гулширин ортга бурилиб, эшикни очишга кул чузганида Зохиднинг овози эшитилди:
- Гул...
"Гул!" Аёлнинг вужуди титраб кетди. Бир пайтлар эри уни ана шундай чаки-рарди, бу сузни хар айтганида калб оташини кушиб айтарди. Гулширин ор-тига угирилди. Эрининг кузи мунгли эди.
- Бирор нима керакми?
Зохид "йук" дегандек бош чайкади. Гулширин тик боколмай, нигохдари уз-узидан пастга кадалди.
- Нозиманинг ахволи ёмон дейишяпти духтирлар. Биламан, сени каттик ран-житдим. Лекин, илтимос, Нозимани каргама...
Гулшириннинг бгзига нимадир кадал-гандек булди. Йиглаб юборишдан узи-ни зурга тийди.
- Нега бундай дейсиз? Икки йул ораси-да турган аёлни каргаб буладими? Шундай килсам икки дунёим куйиб кетмайдими?
У шундай деб отилиб чикиб кетди. Чикди-ю, боя бугзида тикилиб колган фарёд отилиб чикди. Овозини хеч ким эшитмасиги учун ошхонана югуриб кир-ди. Туйиб-туй б йиглади. Кундошлик азоби бунча каттик булмаса...
Davomi bor..
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
шининг уйига борганида, "Болаларим-нинг уволи тутсин!" деганди. Ушанда уз холатидан чикиб кетган, нима деяётга-
нини билмасди. Хозир уша гапларни эс-лаб, юраги бир калкиб кетди. Кейинги кунларда эри тунларни уйда утказяпти, негадир уйчан булиб колган.
Гап бу ёкда экан-да. Нозима касалхо-нада ётгани учун уйга келаётган экан. Кузлари ич-ичига ботиб кетган, соколи усик эрини куз унгига келтириб, Гулши-риннинг юраги увишди. Хар канча кунг-
лига озор етказган булмасин, уни юрак юракдан яхши куришини англади. Хаёлан эрининг сочларини силаб, юпат-ди. Канийди, кузини юмса-ю, ширин хаётига огу солган уша вокеаларни унутса. Кошкийди, мияда хотирадаги ёкимли вокеаларни учирадиган тугма-ча булсаю, бир босиб, узининг ва эри-нинг хотирасидаги Нозима деган исмни учирса. Афсус, бунинг имкони йук.
Кейинги уч кун эри умуман ухлагани йук. Кечаси билан мехмонхонанинг чи-роги учмайди, Зохид ким биландир гап-лашиб чикади. Болаларини ухлатиб, узи хам уларнинг ёнига чузилган Гулширин-нинг кузига анча пайтгача уйку келма-ди. Канча вакт утди, билмайди, бир па-йт ташкарида кимдир юргандай туюл-ди. Деразадан караб эрини курди. Хаво совук булишига карамай Зохид юпун кийинган, тинмай сигарет тутатарди. Шу тобда у Гулшириннинг кузига гариб ва ночор куринди. Бир эрига, бир ухлаб ётгае болаларига караб аёлнинг кунгл-ида галати хислар уйгонди. Ундан бего-налашиб кетган эркак мана шу кора-кузларининг отаси. Энди улар яна бит-тага купаяди, факат унинг онаси бошка
Зохид уша аёлни уйлаб ташвишланяпти Уз бахтини бошка бир аёл билан були-шиш накадар огир. Аммо Гулширин юрагига хиёнат тигини синчган мана шу одамни нафратланиб севса, ундан кеча олмаса нима килсин?!
Бошини кафтлари орасида чангалла-ган Зохид анча пайтдан кейин мехмон-хонага кирди. Гулширин бошкаларни уйготиб юбормаслик учун оёк учида юриб чикиб, ошхонага кирди. Чой куйиб дамлади, сунг иккилана-иккилана эри утирган мехмонхона томон юрди. Эши-кка етганида Зохиднинг овози эшитил-ди:
- Опажон, илтимос, хотинимнинг ёнидан жилмай утиринг. Мени хар кадамда ха-бардор килиб туринг. Оёкларингизни тагида тилла сочаман. Факат бола хам, онаси хам соглом булиши керак.
Гулшириннинг ичидан бир нима узилгандек булди. Эри уша аёл хакида кайгуряпти. Нозиманинг ахволи шу ка-дар огирмикан, кечаси билан бошида врач утириб чикса? У эшикни секингина чертди ва киришга рухсат булишини кутмай ичкарига кирди. Зохид уни ку-
риб, хайрон бокди, бир пайтлар бир-би-рига факат мухаббат билан боккан, эн-ди эса бегоналашиб кетган кузлар бир зум тукнашди. Уртага сукут тушди. Жимликни биринчи булиб Зохид бузди:
- Ухламадингми?
Унинг саволи "Нега келдинг?" дегандек янгради.
- Ухлай олмадим, - Гулширин чойнакни хонтахта устига куйди. - Узингиз-чи, нега ухламаяпсиз? - унинг гапи хам "Бирор нима булдими?" дегандек эши-тилди. Зохид индамади, кузини Гулши-
риндан олиб кочди. Нима хам десин? "Нозиманинг соглиги ёмонлашган, ка-салхонада ётибди. Ундан хавотирдам-ан" десинми?
- Сен...боравер...болалар уйгониб, кур-киб кетишмасин...-у нокулай вазиятдан кандай чикишни билмади.
Гулширин ортга бурилиб, эшикни очишга кул чузганида Зохиднинг овози эшитилди:
- Гул...
"Гул!" Аёлнинг вужуди титраб кетди. Бир пайтлар эри уни ана шундай чаки-рарди, бу сузни хар айтганида калб оташини кушиб айтарди. Гулширин ор-тига угирилди. Эрининг кузи мунгли эди.
- Бирор нима керакми?
Зохид "йук" дегандек бош чайкади. Гулширин тик боколмай, нигохдари уз-узидан пастга кадалди.
- Нозиманинг ахволи ёмон дейишяпти духтирлар. Биламан, сени каттик ран-житдим. Лекин, илтимос, Нозимани каргама...
Гулшириннинг бгзига нимадир кадал-гандек булди. Йиглаб юборишдан узи-ни зурга тийди.
- Нега бундай дейсиз? Икки йул ораси-да турган аёлни каргаб буладими? Шундай килсам икки дунёим куйиб кетмайдими?
У шундай деб отилиб чикиб кетди. Чикди-ю, боя бугзида тикилиб колган фарёд отилиб чикди. Овозини хеч ким эшитмасиги учун ошхонана югуриб кир-ди. Туйиб-туй б йиглади. Кундошлик азоби бунча каттик булмаса...
Davomi bor..
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:07
-ди.
- Ойи, шу пайтгачв болаларимни деб тишимни тишимга куйиб чидадим. Лекин бугун болам отасининг килмиши-дан эзилганини куриб юрагим тукилиб кетди. Нега углингизни йулга солиб ол-майсиз, ойи? Майли, мен ёмон эканман, лекин болаларнинг нима айби бор? Нега улар эзилиши керак?
Чол-кампир бир-бирига караб олишди.
- Нима, Зохид ёш боламидики, "ундай килма, бундай кил" деб акл ургатади-ган? Айтдик, бу йулдан кайт, дедик. Айтганимизни килмаса, уриб йулга со-ламизми? - келинининг бу тарзда бос-тириб киришидан аччикланди Холида хола. Мардон бобо кампирининг каф-тига кул куйиб, "бас кил, гапирма", де-гандек бош чайкади. Сунг салмокланиб суз бошлади:
- Она кизим, йигит киши бир адашади. Зохид хам хозир уша ёшда. Хозир унинг кузига хеч нарса куринмайди. Тугри йулга солмокчи булган одам хам унга душмандек куринади. Бу пайтда аёл киши сабр килмоги керак. Хозир аччик устида бирор нима десангиз, бундан баттарини килиши мумкин. Сабр килинг кизим.
"Бундан баттар килиши мумкин..." Бун-
дан баттар яна нима булиои мумкин? Узининг хурлангани, болаларининг эзи-лишидан баттари борми яна? Кечки па-йт овсини Ирода топиб келган гап уша "баттар" кандай булишини курсатди.
Бирор марта ошхонага бош сукиб ка-рамайдиган Ирода кечки овкатдан кейин чойнак кутариб Гулшириннинг оркасидан кирди. Гулширинг унинг ни-мадир демокчи булаётганини сезди, ле
кин узини хеч нарсв билмагандай тут-ди.
- Иродахон, чойнакни беринг, чой дам-лаб бераман.
- Янга, купайишадиган булибсизлар-да - а? - китмирлик билан суради Ирода.
- Тушунмадим гапингизга?..- Гулширин унинг гапига дастлаб эътибор бермади.
- Вой, нимасини тушунмайсиз, янга? Ахир, кундошингиз хомиладор эмиш-ку, эшитмадингизми? Сарварга укача ёки сингилча опкелармикан?
Гулширин калкиб кетди. Чойнак кули-дан тушиб, чил-чил синди. Кайнок чой оёкларини куйдирди, аммо у буни сез-масди. Калб куйиги олдида тана куйга-ни нима булибди?
- Сиз...сиз каердан биласиз? - бехол су-ради у.
- Вой, буни хамма билади-ку, янга! - де-ди Ирода кузларини катта-катта очиб. Кеча ойим дадамга "Зохиднинг хотини хомиладор эмиш. Бу бола нималар ки-либ юрибди-я?" дедилар. Аввалига сиз хакингизда гапиряптилар, деб уйладим
Кейин "уша аёлни танимасак, билмасак хам боласи бизнинг авлодимиз булади, унга хам бизнинг насабимиз берилади. Бола тугилса, уни неварамиз деб тан оламиз. Ахир, сассик деб бурунни кесиб ташланмайди-ку?" дедилар. Янга, кай-нона кайноналигини киларкан-да, сиз-нинг шунча йиллик хизматларингизни тан олмай, уша кундошингизнинг бола-сини неварам дейишса-я..
Ирода яна нималардир деб жавради, аммо унинг колган гаплари Гулширин-нинг кулогига кирмади. Кулоклари ос-тида факат "Кундошингиз хомиладор эмиш-ку!" деган суз жарангларди. Кун-доши-Нозима хомиладор! Тугиладиган боласи эрининг хам боласи! Гулширин энди кай деворга бошини урсин? Бу из-тиробларнинг чеки борми?
Кундошининг хомиладор эканини эши-тиб Гулширин телбасифат булиб колди. Атрофида булаётган вокеаларга бутун-лай бефарк, хатто болаларига хам ка-рашга хои йук. Унинг жони мухаббат ва нафрат оралигида халак эди. Мухабба-ти, садокати эвазига хиёнатга лойик кургани учун Зохиддан нафратланар ва шу нафрат тула юраги билан уни се-вар, бу севги рашк олови билан жонига баттар озор берарди. Бир танада икки Гулширин яшарди гуё. Бири-нафрати оламни-да кунпаякун килишга кодир аёл, иккинчиси хиёнату нафратга тик караб, куз очиб курган жуфтига каттик кунгил берган ожиза. Гох униси, гох бу-ниси устунлик килиш учун курашар, бундан Гулшириннинг жони азобда эди.
У туккиз ойни ана шундай утказди. Ой утгани сайин у ёлгон булишини истаган гап-сузлар баттар купаярди: "Зохид иккинчи хотинини аппаратда текшир-тирибди. Боласи угил эмиш. Шу гапнинг суюнчисига тилла сирга олиб берибди. Бола тугилгач, олмос кузли сирга-узук олиб бераман, дебди...", "Холида хола кичик неварам тугилса, чилласи чикку-нича узим карашиб тураман. Келиннинг карашадиган хеч ким йук, деганмиш..." Бу гапларни эшитиб Гулширин кадрига йиглади. У хам эрига угил тугиб берган-ди, аммо бирор совга раво курилгани йук. Буни хатто хаёлига хам келтирма-бди. Кизи тугилган пайтда угди шамол-лаб, иситмалаб колди. Эндигина бушанган
- Ойи, шу пайтгачв болаларимни деб тишимни тишимга куйиб чидадим. Лекин бугун болам отасининг килмиши-дан эзилганини куриб юрагим тукилиб кетди. Нега углингизни йулга солиб ол-майсиз, ойи? Майли, мен ёмон эканман, лекин болаларнинг нима айби бор? Нега улар эзилиши керак?
Чол-кампир бир-бирига караб олишди.
- Нима, Зохид ёш боламидики, "ундай килма, бундай кил" деб акл ургатади-ган? Айтдик, бу йулдан кайт, дедик. Айтганимизни килмаса, уриб йулга со-ламизми? - келинининг бу тарзда бос-тириб киришидан аччикланди Холида хола. Мардон бобо кампирининг каф-тига кул куйиб, "бас кил, гапирма", де-гандек бош чайкади. Сунг салмокланиб суз бошлади:
- Она кизим, йигит киши бир адашади. Зохид хам хозир уша ёшда. Хозир унинг кузига хеч нарса куринмайди. Тугри йулга солмокчи булган одам хам унга душмандек куринади. Бу пайтда аёл киши сабр килмоги керак. Хозир аччик устида бирор нима десангиз, бундан баттарини килиши мумкин. Сабр килинг кизим.
"Бундан баттар килиши мумкин..." Бун-
дан баттар яна нима булиои мумкин? Узининг хурлангани, болаларининг эзи-лишидан баттари борми яна? Кечки па-йт овсини Ирода топиб келган гап уша "баттар" кандай булишини курсатди.
Бирор марта ошхонага бош сукиб ка-рамайдиган Ирода кечки овкатдан кейин чойнак кутариб Гулшириннинг оркасидан кирди. Гулширинг унинг ни-мадир демокчи булаётганини сезди, ле
кин узини хеч нарсв билмагандай тут-ди.
- Иродахон, чойнакни беринг, чой дам-лаб бераман.
- Янга, купайишадиган булибсизлар-да - а? - китмирлик билан суради Ирода.
- Тушунмадим гапингизга?..- Гулширин унинг гапига дастлаб эътибор бермади.
- Вой, нимасини тушунмайсиз, янга? Ахир, кундошингиз хомиладор эмиш-ку, эшитмадингизми? Сарварга укача ёки сингилча опкелармикан?
Гулширин калкиб кетди. Чойнак кули-дан тушиб, чил-чил синди. Кайнок чой оёкларини куйдирди, аммо у буни сез-масди. Калб куйиги олдида тана куйга-ни нима булибди?
- Сиз...сиз каердан биласиз? - бехол су-ради у.
- Вой, буни хамма билади-ку, янга! - де-ди Ирода кузларини катта-катта очиб. Кеча ойим дадамга "Зохиднинг хотини хомиладор эмиш. Бу бола нималар ки-либ юрибди-я?" дедилар. Аввалига сиз хакингизда гапиряптилар, деб уйладим
Кейин "уша аёлни танимасак, билмасак хам боласи бизнинг авлодимиз булади, унга хам бизнинг насабимиз берилади. Бола тугилса, уни неварамиз деб тан оламиз. Ахир, сассик деб бурунни кесиб ташланмайди-ку?" дедилар. Янга, кай-нона кайноналигини киларкан-да, сиз-нинг шунча йиллик хизматларингизни тан олмай, уша кундошингизнинг бола-сини неварам дейишса-я..
Ирода яна нималардир деб жавради, аммо унинг колган гаплари Гулширин-нинг кулогига кирмади. Кулоклари ос-тида факат "Кундошингиз хомиладор эмиш-ку!" деган суз жарангларди. Кун-доши-Нозима хомиладор! Тугиладиган боласи эрининг хам боласи! Гулширин энди кай деворга бошини урсин? Бу из-тиробларнинг чеки борми?
Кундошининг хомиладор эканини эши-тиб Гулширин телбасифат булиб колди. Атрофида булаётган вокеаларга бутун-лай бефарк, хатто болаларига хам ка-рашга хои йук. Унинг жони мухаббат ва нафрат оралигида халак эди. Мухабба-ти, садокати эвазига хиёнатга лойик кургани учун Зохиддан нафратланар ва шу нафрат тула юраги билан уни се-вар, бу севги рашк олови билан жонига баттар озор берарди. Бир танада икки Гулширин яшарди гуё. Бири-нафрати оламни-да кунпаякун килишга кодир аёл, иккинчиси хиёнату нафратга тик караб, куз очиб курган жуфтига каттик кунгил берган ожиза. Гох униси, гох бу-ниси устунлик килиш учун курашар, бундан Гулшириннинг жони азобда эди.
У туккиз ойни ана шундай утказди. Ой утгани сайин у ёлгон булишини истаган гап-сузлар баттар купаярди: "Зохид иккинчи хотинини аппаратда текшир-тирибди. Боласи угил эмиш. Шу гапнинг суюнчисига тилла сирга олиб берибди. Бола тугилгач, олмос кузли сирга-узук олиб бераман, дебди...", "Холида хола кичик неварам тугилса, чилласи чикку-нича узим карашиб тураман. Келиннинг карашадиган хеч ким йук, деганмиш..." Бу гапларни эшитиб Гулширин кадрига йиглади. У хам эрига угил тугиб берган-ди, аммо бирор совга раво курилгани йук. Буни хатто хаёлига хам келтирма-бди. Кизи тугилган пайтда угди шамол-лаб, иситмалаб колди. Эндигина бушанган
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:07
кириб кетгач, Мавлуда онасига маъно-ли караб куйиб, мийигида кулди. Асли-да жанжал чикариш учун унинг узи чой-накни Сарварнинг ёнига келиб ташлаб юборганди. "Шошмай туринглар, бун-дан баттарини курасанлар!" деди у ич-ичидан кувониб. Бундан баттарини ки-лишга хожат колмади. Кечки пайт Ма-динанинг иситмаси кутарилди. Кизча-сининг кийналаётганини куриб Гулши-риннинг юраги эзилди. Мадина оташ булиб ёнар, нукул "дада!"деб чакирарди
Узининг уйида дадасининг хафталаб курмаса хам эсига келмайдиган бола-лар бу ерда нукул уни сурашди. Гулши-рин кушни аёл Нодира опани чакириб чикди, у болалар поликлиникасида ши-фокор. Нодира опа Мадинани обдон текширди.
- Кизингизнинг хеч каери огримаяпти, - деди у кулогилан фонендоскопни олар-кан. - Бола кимгадир ичикканга ухшай-ди. Болаларим кичиклик пайтида дада-си узок сафарларга куп чикарди. Ушанда улар дадасини согиниб, кели-шиб олгандай учовининг хам бирдан иситмаси кутариларди. Ушанда ёш эканман, болаларнинг иситмасини ту-шириш учун хадеб нина санчаверибман.
Кайнонам купни курган аёл эдилар, "бо-лаларни бундай килиб кийнаманг, да-дасининг бирор кийимини кийгизиб куйинг, хидини хидлаб, узини кургандай булади" дедилар. Шундай килиб кур-
дим, чиндан хам таъсир килди.
Нодира опа кетгач, Гулширин уйланиб колди. Болаларни отасиз устира ола-ман, деб уйлаган эди. Аммо хали янги хаёт бошламасидан муаммолар гирдо-бида колди. Ота уйида кечган бир хаф-та давомида биринчи марта "гурурим болаларимнинг келажагидан устунми?" деган савол тугилди. Кайтиб борса, уша хонадондагилар устидан кулишмайди-ми? Гулширин минг бир савол ичида чо-расиз колди.
Эртасига якшанба эди. Шу куни дада-си хам уйда булади. Гулширин дадаси яхши курадиган нухатли паловни дам-лаб куйиб, аччик-чучук тайёрлаётган эди. Сарвар бобоси билан нимадир яса-ётганди. Кичик Мадина пилдираганча Мавлуданинг хонасига кириб кетди. Бир оздан кейин "Нима килиб куйдинг, тирранча?" деган овози, ортидан Мади-нанинг чириллагани эшитилди. Гулши-рин нима булганини англаб улгурмаси-дан юзига кизил буёк суртилган Мади-на чикиб келди. Ортидан укдек отилиб Мавлуда чикди, унинг кулида ярми син
ган лаб буёги бор эди.
- Нима куйдинг, тирранча! - боланинг устига бостириб келди у.
Мадина баттар куркиб, йигиси авжига чикди.
- Бунинг канча туришини биласанми? - Мавлуда кулидаги лаб буёгини кизала-кка караб отди. - Бунинг пулига сенга ухшаган чурвакани бир йил бокса була-ди. Эсизгина, энг яхги курган лаб буё-гим эди-я!
- Нима булди, опа? - Гулширин юраги кинидан чиккудек булиб югурди.
- Энг яхши курган лаб буёгимни афти-башарасига суртиб, синдирибди. Бола эмас, бало булар! - Мавлуда кизчани силтаб юборди. Мадинаикучли зарбдан йикилди, юзи каттик урилган учун бур-ни конади. Шу вокеа устига Собир ака келиб колди.
-Нега боламни урасиз?-Гулширин кизи-ни багрига босди, унинг узи боладан баттар ахволда эди. - Эпласанг туг, билдингми? - Мавлуда энди унга караб бобиллади. - Сенларнинг дастингдан кун борми узи? Ана шундай эпсизлиги-нг учун эринг бошкасини топиб олган!
- Овозингни учир! - Собир ака Мавлуда-нинг устига бостириб келди, урмокчи булгандек кулини даст кутарди..
- Урмокчимисиз? Мана, уринг! Шулар келгандан буён менга кун йук бу уйда.
Ё шуларингиз турсин, ё мен турай. Йук, мен кетаман, барибир, куз очиргани куймайди булар! -Мавлуда уввос солиб ичкарига кириб кетди. Бир оздан кейин бошка кийим ктйиб, сумкасини кутар-ганча дарвоза томон илдамлади.
- Дада, тухтатинг, опачам кетиб коляп-ти, - Гулширин кузда ёш билан отасига каради.
- Кетса кетаверсин! - Собир ака жахл билан сигарет тутатди.
Мавлуда кетди. Ортидан бу хонадон-дагилар юрагида гашлик солиб кетди. Дамланган ош дамланганича колавер-ди. Хамманинг кайфияти бузилган, иш-тахаси бугилган эди. Гулширин йиглаб-йиглаб багрида ухлаб колган кизини ичкарига олиб кириб уринга ёткизди. Кизалок уйкусида хам хурсинар, каттик куркканиданми, елкалари титрарди. Гулширин кизининг майин сочларини силаркан, уксиб-уксиб йиглади.
Ташкарига чикканида дадаси бошини кафтлари орасига олганча уйга чумган, угли ховли бурчагидаги дарахт остида кунишибгина утирарди. Елкалари сил-кинаётганидан Гулширин билдики, Сар-вар йигла-
Узининг уйида дадасининг хафталаб курмаса хам эсига келмайдиган бола-лар бу ерда нукул уни сурашди. Гулши-рин кушни аёл Нодира опани чакириб чикди, у болалар поликлиникасида ши-фокор. Нодира опа Мадинани обдон текширди.
- Кизингизнинг хеч каери огримаяпти, - деди у кулогилан фонендоскопни олар-кан. - Бола кимгадир ичикканга ухшай-ди. Болаларим кичиклик пайтида дада-си узок сафарларга куп чикарди. Ушанда улар дадасини согиниб, кели-шиб олгандай учовининг хам бирдан иситмаси кутариларди. Ушанда ёш эканман, болаларнинг иситмасини ту-шириш учун хадеб нина санчаверибман.
Кайнонам купни курган аёл эдилар, "бо-лаларни бундай килиб кийнаманг, да-дасининг бирор кийимини кийгизиб куйинг, хидини хидлаб, узини кургандай булади" дедилар. Шундай килиб кур-
дим, чиндан хам таъсир килди.
Нодира опа кетгач, Гулширин уйланиб колди. Болаларни отасиз устира ола-ман, деб уйлаган эди. Аммо хали янги хаёт бошламасидан муаммолар гирдо-бида колди. Ота уйида кечган бир хаф-та давомида биринчи марта "гурурим болаларимнинг келажагидан устунми?" деган савол тугилди. Кайтиб борса, уша хонадондагилар устидан кулишмайди-ми? Гулширин минг бир савол ичида чо-расиз колди.
Эртасига якшанба эди. Шу куни дада-си хам уйда булади. Гулширин дадаси яхши курадиган нухатли паловни дам-лаб куйиб, аччик-чучук тайёрлаётган эди. Сарвар бобоси билан нимадир яса-ётганди. Кичик Мадина пилдираганча Мавлуданинг хонасига кириб кетди. Бир оздан кейин "Нима килиб куйдинг, тирранча?" деган овози, ортидан Мади-нанинг чириллагани эшитилди. Гулши-рин нима булганини англаб улгурмаси-дан юзига кизил буёк суртилган Мади-на чикиб келди. Ортидан укдек отилиб Мавлуда чикди, унинг кулида ярми син
ган лаб буёги бор эди.
- Нима куйдинг, тирранча! - боланинг устига бостириб келди у.
Мадина баттар куркиб, йигиси авжига чикди.
- Бунинг канча туришини биласанми? - Мавлуда кулидаги лаб буёгини кизала-кка караб отди. - Бунинг пулига сенга ухшаган чурвакани бир йил бокса була-ди. Эсизгина, энг яхги курган лаб буё-гим эди-я!
- Нима булди, опа? - Гулширин юраги кинидан чиккудек булиб югурди.
- Энг яхши курган лаб буёгимни афти-башарасига суртиб, синдирибди. Бола эмас, бало булар! - Мавлуда кизчани силтаб юборди. Мадинаикучли зарбдан йикилди, юзи каттик урилган учун бур-ни конади. Шу вокеа устига Собир ака келиб колди.
-Нега боламни урасиз?-Гулширин кизи-ни багрига босди, унинг узи боладан баттар ахволда эди. - Эпласанг туг, билдингми? - Мавлуда энди унга караб бобиллади. - Сенларнинг дастингдан кун борми узи? Ана шундай эпсизлиги-нг учун эринг бошкасини топиб олган!
- Овозингни учир! - Собир ака Мавлуда-нинг устига бостириб келди, урмокчи булгандек кулини даст кутарди..
- Урмокчимисиз? Мана, уринг! Шулар келгандан буён менга кун йук бу уйда.
Ё шуларингиз турсин, ё мен турай. Йук, мен кетаман, барибир, куз очиргани куймайди булар! -Мавлуда уввос солиб ичкарига кириб кетди. Бир оздан кейин бошка кийим ктйиб, сумкасини кутар-ганча дарвоза томон илдамлади.
- Дада, тухтатинг, опачам кетиб коляп-ти, - Гулширин кузда ёш билан отасига каради.
- Кетса кетаверсин! - Собир ака жахл билан сигарет тутатди.
Мавлуда кетди. Ортидан бу хонадон-дагилар юрагида гашлик солиб кетди. Дамланган ош дамланганича колавер-ди. Хамманинг кайфияти бузилган, иш-тахаси бугилган эди. Гулширин йиглаб-йиглаб багрида ухлаб колган кизини ичкарига олиб кириб уринга ёткизди. Кизалок уйкусида хам хурсинар, каттик куркканиданми, елкалари титрарди. Гулширин кизининг майин сочларини силаркан, уксиб-уксиб йиглади.
Ташкарига чикканида дадаси бошини кафтлари орасига олганча уйга чумган, угли ховли бурчагидаги дарахт остида кунишибгина утирарди. Елкалари сил-кинаётганидан Гулширин билдики, Сар-вар йигла-
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
25 Oct, 15:07
япти. Уларга караб Гулширин-нинг юраги баттар эзилди.
- Дада, ош сузиб берай...- овози узига зурга эшитилди. Собир ака керакмас дегандек бош чайкади. Гулширин угли-ни чакиришга бир неча марта огиз жуфтлади, аммо Сарварнинг кузи она-си тушди дегунча нигохларини олиб ко-чаверди. Жувоннинг юраги симиллади: "Шугиналарни кийнаб куйдим..."
Эртасига хам, индинига хам Собир ака ишдан ичиб келди. Хонасига кириб кет-ганча кайтиб чикмайди. Хатто Гулши-рин дамлаб берган чой хам бирор пиёла ичилмайди. Гулширин тушунди-дадаси Мавлуданинг кетиб колганига кайгуря-пти. Ахир, эркак киши бу ёшда хотинига жуда богланиб колади. Яхшими, ёмон-ми, дадаси уша аёлга суяниб колган.
Собир ака эрталаб ишга отланаётга-нида Гулширин хам болалари билан ки-йиниб, тайёр булиб турганди.
- Дада, биз...кетяпмиз...- кузларини ер-дан кутаролмади Гулширин гуё айб иш килгандек
- Каёкка? -кизининг каерга кетаётгани-ни яхши билса-да, бошка гап тополмай суради Собир ака.
- Уйга....Болалар...кийналиб кетишди.
Факат узимни уйлаб уларни кийнаб куй-ибман. Кейин...сизни хам кийнаб куйдим. Мен булмаганимда Мавлуда опам кетиб колмасди. Мени кечирингб дада...
Собир аканинг кузига ёш келди. Якка-ю ягона кизи, эрининг хиёнати, хурла-шига чидолмай ота уйига панох истаб келган дилбадан узи тугилиб усган уйга сигмаяпди.
- Йук, сен мени кечир, кизим, -Гулшири-нни багрига босди ота. - Ота булиб сени химоя килолмаганим учун кечир. Онанг булганида хаётинг бошкача буларди, балки...- у украб йиглаб юбормаслик учун лабини каттик тишлади. - Лекин кайтишга карор килиб тугри иш килиб-сан. Болалар отасиз усмасин.
Эринг хам бир кун хатосини тушуниб колар.
Ота-бола бир муддат бир-бирини баг-рига босганча туриб колишди. Гулширин дадасининг иссик багридан айрилгиси келмасди. Отаси уни багрига босмаганига канча йиллар булиб кетди.
Кизалоклик даврида отаси уни тизза-сига утиргизиб, эркаларди. Ёши улгая-вергач, онаси бу эркаликларга чек куй-ди: "Киз бола етти ёшдан утгандан кей-ин отаси ва акасининг тиззасида ути-риши мумкин эмас!" Кейинчалик бу гап-ларни кизим хаёли булиб улгайсин, уз отаси ва акасидан тортинган киз бего-налар олдида узини эркин тутмайди, иболи булади деган маънода айтганини тушунди. Аммо хозир уша такикларини буткул унутган, отасининг багрига син-гиб, олис болалигига кайтгандек булди.
- Кани, болалар, тезрок машинага чики-нглар, куз ёшларини артиб, болаларига юзланди Гулширин. - Уйга кетамиз.
Боядан буён онаси нега кучалик кийм-ларини кийгизиб куйганинги тушунол-маётган болалари кувончдан кийкириб юборишди. Уч ёшли Мадинагинаси ака-сини кучоклаб олган, нукул "Уй-йа! Да-дамга бойамиз!" дерди. Гулшириннинг юраги эзилди. "Дадамга бойамиз...Да-данг-чи, сизларни бирор марта эслади-ми? Сизларни согиндими? Мен-ку, унга керак эмас эканман, нега болаларини йуклаб келмади?" Аммо бу саволларни хеч качон ошкор айта олмайди. Огрик-ли бу саволлар юрагини куйдирса-да, уларни юрагига кумади.
Гулширин кетганидан буён рузгор хам, невараси Севинчга караш хам узига ко-либ кетган Холида хола кизалокнинг инжиклигига чидолмай, бош огрик дори ичиб утирганди. Дарвозахонада бола-ларнинг овозини эшитиб, узича кушни-нинг болалари Сарварни чакириб кел-ган булса керак, деб уйлади.
- Муроджон, Сарвар уртогинг хали кел-гани йук болам, - очик дераза оша овоз берди у. Гапини тугатар-тугатмас осто-нада Сарвар билан Мадина куринди, уларнинг ортидан йиманибгина Гулши-рин кирди.
- Бувижон, биз келдик! - кийкириб, уз-ларини Холида холанинг багрига отиш-ди болалар.
- Вой, узим ургилай, асалларимдан! - невараларини кучогига олди Холида хола. - Согиниб колдим-ку сизларни! Мени ташлаб каерга кетиб колдиларинг
- Биж бобоникига бойдик, - бижирлади Мадина.
- Сизни жудаям согиндим, бувижон, - Сарвар бувисининг юзига юзини босди. - уйимизниям согиндим.
- Ха, энди болам, узинг тугилиб усган уйни согинасан-да. Бежизга "уз уйим - улан тушагим" демаган-да. Бегона уй-нинг пар тушагидан уз уйингнинг сомон тушаги афзал, -Холида хола бу гапларни неварасига айтаётган булсада, аслида улар узига каратилганини Гулши-рин жуда яхши англаб турарди. Холида хола узини неваралари билан андармон килиб курсатар, эшик ол-
- Дада, ош сузиб берай...- овози узига зурга эшитилди. Собир ака керакмас дегандек бош чайкади. Гулширин угли-ни чакиришга бир неча марта огиз жуфтлади, аммо Сарварнинг кузи она-си тушди дегунча нигохларини олиб ко-чаверди. Жувоннинг юраги симиллади: "Шугиналарни кийнаб куйдим..."
Эртасига хам, индинига хам Собир ака ишдан ичиб келди. Хонасига кириб кет-ганча кайтиб чикмайди. Хатто Гулши-рин дамлаб берган чой хам бирор пиёла ичилмайди. Гулширин тушунди-дадаси Мавлуданинг кетиб колганига кайгуря-пти. Ахир, эркак киши бу ёшда хотинига жуда богланиб колади. Яхшими, ёмон-ми, дадаси уша аёлга суяниб колган.
Собир ака эрталаб ишга отланаётга-нида Гулширин хам болалари билан ки-йиниб, тайёр булиб турганди.
- Дада, биз...кетяпмиз...- кузларини ер-дан кутаролмади Гулширин гуё айб иш килгандек
- Каёкка? -кизининг каерга кетаётгани-ни яхши билса-да, бошка гап тополмай суради Собир ака.
- Уйга....Болалар...кийналиб кетишди.
Факат узимни уйлаб уларни кийнаб куй-ибман. Кейин...сизни хам кийнаб куйдим. Мен булмаганимда Мавлуда опам кетиб колмасди. Мени кечирингб дада...
Собир аканинг кузига ёш келди. Якка-ю ягона кизи, эрининг хиёнати, хурла-шига чидолмай ота уйига панох истаб келган дилбадан узи тугилиб усган уйга сигмаяпди.
- Йук, сен мени кечир, кизим, -Гулшири-нни багрига босди ота. - Ота булиб сени химоя килолмаганим учун кечир. Онанг булганида хаётинг бошкача буларди, балки...- у украб йиглаб юбормаслик учун лабини каттик тишлади. - Лекин кайтишга карор килиб тугри иш килиб-сан. Болалар отасиз усмасин.
Эринг хам бир кун хатосини тушуниб колар.
Ота-бола бир муддат бир-бирини баг-рига босганча туриб колишди. Гулширин дадасининг иссик багридан айрилгиси келмасди. Отаси уни багрига босмаганига канча йиллар булиб кетди.
Кизалоклик даврида отаси уни тизза-сига утиргизиб, эркаларди. Ёши улгая-вергач, онаси бу эркаликларга чек куй-ди: "Киз бола етти ёшдан утгандан кей-ин отаси ва акасининг тиззасида ути-риши мумкин эмас!" Кейинчалик бу гап-ларни кизим хаёли булиб улгайсин, уз отаси ва акасидан тортинган киз бего-налар олдида узини эркин тутмайди, иболи булади деган маънода айтганини тушунди. Аммо хозир уша такикларини буткул унутган, отасининг багрига син-гиб, олис болалигига кайтгандек булди.
- Кани, болалар, тезрок машинага чики-нглар, куз ёшларини артиб, болаларига юзланди Гулширин. - Уйга кетамиз.
Боядан буён онаси нега кучалик кийм-ларини кийгизиб куйганинги тушунол-маётган болалари кувончдан кийкириб юборишди. Уч ёшли Мадинагинаси ака-сини кучоклаб олган, нукул "Уй-йа! Да-дамга бойамиз!" дерди. Гулшириннинг юраги эзилди. "Дадамга бойамиз...Да-данг-чи, сизларни бирор марта эслади-ми? Сизларни согиндими? Мен-ку, унга керак эмас эканман, нега болаларини йуклаб келмади?" Аммо бу саволларни хеч качон ошкор айта олмайди. Огрик-ли бу саволлар юрагини куйдирса-да, уларни юрагига кумади.
Гулширин кетганидан буён рузгор хам, невараси Севинчга караш хам узига ко-либ кетган Холида хола кизалокнинг инжиклигига чидолмай, бош огрик дори ичиб утирганди. Дарвозахонада бола-ларнинг овозини эшитиб, узича кушни-нинг болалари Сарварни чакириб кел-ган булса керак, деб уйлади.
- Муроджон, Сарвар уртогинг хали кел-гани йук болам, - очик дераза оша овоз берди у. Гапини тугатар-тугатмас осто-нада Сарвар билан Мадина куринди, уларнинг ортидан йиманибгина Гулши-рин кирди.
- Бувижон, биз келдик! - кийкириб, уз-ларини Холида холанинг багрига отиш-ди болалар.
- Вой, узим ургилай, асалларимдан! - невараларини кучогига олди Холида хола. - Согиниб колдим-ку сизларни! Мени ташлаб каерга кетиб колдиларинг
- Биж бобоникига бойдик, - бижирлади Мадина.
- Сизни жудаям согиндим, бувижон, - Сарвар бувисининг юзига юзини босди. - уйимизниям согиндим.
- Ха, энди болам, узинг тугилиб усган уйни согинасан-да. Бежизга "уз уйим - улан тушагим" демаган-да. Бегона уй-нинг пар тушагидан уз уйингнинг сомон тушаги афзал, -Холида хола бу гапларни неварасига айтаётган булсада, аслида улар узига каратилганини Гулши-рин жуда яхши англаб турарди. Холида хола узини неваралари билан андармон килиб курсатар, эшик ол-
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 16:24
Кейинги ҳафта уйга қайтаман. Кўчада ётганимда одамлар садақа ташлаб кетишади. Ишқилиб самолётим учадиган кунгача кўчада ётиб юрганимда полициянинг қўлига тушиб қолмайда… Мен бойиш учун, мол-давлат тўплаш учун келмагандим. Болаларим бировдан кам бўлмасин, қизларимнинг сарпо-сепини тўкис қилай, уч-тўрт сўмгина ишлай деб келгандим. Мен бу ерларга жаннат излаб келмагандим. Шунчаки тирикчилик ташвишлари бошлаганди. Аммо кўрган-кечирган хорликларим, изтиробларим топганимдан ортиқ бўлди. Мен йўқотганларимнинг ўрнини фиръавннинг мол-дунёси ҳам тўлдиролмайди. Художон, менга умр бер, Ўзинг куч-қувват бер, юртимга етиб олай. Ўлигим бегона тупроқларда хор бўлмасин, Художон! Ўз юртимга, истараси иссиқ халқимнинг бағрида, фарзандларим, яқинларим қўлида жон беришни насиб қилган, Худойим!.. »
Солиҳа шу тун овсинининг Туркияда тутган кундалигидаги ёзувларни ўқиш билан тонг оттирди. Бир хаёли овсинининг болаларини олдига олиб, юрагидаги бор нафрату аламларини айтиб-айтиб олгиси келса-да, «қанийди бу билан бир нима ўзгарса? Ўзи шундоқ ҳам шум етим бўлиб бўлиб армонга тўлиб ўтиришибди, уларнинг дилини оғритиб нима қиламан» деган раҳмоний ўй билан ўз-ўзидан ёзғириб қўйди.
«… Барибир опамнинг кўрган-кечирган кунлари шундоқлигича қолиб кетмаслиги керак. Ахир ҳозир хорижга жаннат истаб кетаётган хотин-қизлар камми? Майли, ҳаммаям раҳматли Мавлуда опамдек қийналмас, азият чекмас, бироқ улар топган минглаб доллар йўқотишлар ўрнини тўлдирадими? Одамларнинг дунёқаришаи бойигани билан биз ўзбекмиз, бизда эгасиз бегона жойларга кетган аёлга одамлар яхши кўз билан қарамайди. Бу дафтарни бирор газета-журналда ишлайдиган журналистга берсам-чи? У шу асосда бир нима ёзса одамларга таъсири сезилар?… Мавлуда опамнинг болалари дафтардагиларни ўқиган бўлса-чи? Келин ойим бизни шарманда қилиш учун онамнинг кундалигини бегоналарга, тағин газетачиларга берибди, деб мендан хафа бўлишса-чи?..» Солиҳа узоқ ўйлади. Ҳар томоннинг ҳисобини олди. Ҳар қандайига ўйламасин, фикрлари овсинининг мусофирчиликдаги изтироблари ёзилган дафтарни шундайлигича қолдиролмаслигини тасдиқларди. Дафтарни яна бир марта қўлига олди-да, «опамнинг исмлари, аниқ манзиллари йўқ-ку бу ерда. Мен ҳам айтмайман. Бу ердаги гаплар газетага чиқса, уни ўқиган хорижнинг пулига орзумандларга ибрат бўлса, савоби опамга тегади… Мавлуда опам ҳаёт бўлганларида ҳам менинг бу ишимни маъқуллаган бўлардилар…» дея кўнглидан кечган ўйдан дадилланиб, газета таҳририятларини кўзлаб йўлга отланди…
Тамом...
Муаллиф номаълум.
@ibratli_sozlar
Солиҳа шу тун овсинининг Туркияда тутган кундалигидаги ёзувларни ўқиш билан тонг оттирди. Бир хаёли овсинининг болаларини олдига олиб, юрагидаги бор нафрату аламларини айтиб-айтиб олгиси келса-да, «қанийди бу билан бир нима ўзгарса? Ўзи шундоқ ҳам шум етим бўлиб бўлиб армонга тўлиб ўтиришибди, уларнинг дилини оғритиб нима қиламан» деган раҳмоний ўй билан ўз-ўзидан ёзғириб қўйди.
«… Барибир опамнинг кўрган-кечирган кунлари шундоқлигича қолиб кетмаслиги керак. Ахир ҳозир хорижга жаннат истаб кетаётган хотин-қизлар камми? Майли, ҳаммаям раҳматли Мавлуда опамдек қийналмас, азият чекмас, бироқ улар топган минглаб доллар йўқотишлар ўрнини тўлдирадими? Одамларнинг дунёқаришаи бойигани билан биз ўзбекмиз, бизда эгасиз бегона жойларга кетган аёлга одамлар яхши кўз билан қарамайди. Бу дафтарни бирор газета-журналда ишлайдиган журналистга берсам-чи? У шу асосда бир нима ёзса одамларга таъсири сезилар?… Мавлуда опамнинг болалари дафтардагиларни ўқиган бўлса-чи? Келин ойим бизни шарманда қилиш учун онамнинг кундалигини бегоналарга, тағин газетачиларга берибди, деб мендан хафа бўлишса-чи?..» Солиҳа узоқ ўйлади. Ҳар томоннинг ҳисобини олди. Ҳар қандайига ўйламасин, фикрлари овсинининг мусофирчиликдаги изтироблари ёзилган дафтарни шундайлигича қолдиролмаслигини тасдиқларди. Дафтарни яна бир марта қўлига олди-да, «опамнинг исмлари, аниқ манзиллари йўқ-ку бу ерда. Мен ҳам айтмайман. Бу ердаги гаплар газетага чиқса, уни ўқиган хорижнинг пулига орзумандларга ибрат бўлса, савоби опамга тегади… Мавлуда опам ҳаёт бўлганларида ҳам менинг бу ишимни маъқуллаган бўлардилар…» дея кўнглидан кечган ўйдан дадилланиб, газета таҳририятларини кўзлаб йўлга отланди…
Тамом...
Муаллиф номаълум.
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 16:24
✒️Дарбадарлик изтироблари...
Солиҳа кўксига муштлаб, сочини юлиб йиғлаётган овсинининг қизлари, келинларига бир зум нафрат билан тикилиб турди. Сўнг хонага шахд билан кириб, уввос солиб йиғлаётганларни ярим жаҳл, ярим ҳамдардлик билан тинчлантиришга уринди:
Бўлди, кеч тушганда кўз ёшини йиғиштиринглар. Доду фарёд, йиғи-сиғиларнинг фойдаси йўқ энди.Мавлуда опам ҳозир қабрда сўроқ-саволдан ўтяптилар, сизларнинг нола-фарёдингиз марҳумага зиён бўлади. Опам энди гўрида тинч ётсин.Дод-фиғон қилган билан бир нима ўзгарадими?! Ундан кўра ҳақига дуолар қилинг ётган жойлари нурга тўлсин.Бир пасда таъзияли хонадон совуқ сукунатга чўмди. Энди аҳён-аҳёнда марҳуманинг қизлари пиққиллаган,ҳиққиллаган товуш чиқариб жимжитликни бузар, ҳеч ким бир-бирига бир оғиз сўз дейишга журъат қилолмас эди. Кечга томон келди-кетдининг кети узилиб, ўлик чиққан уйда фақат марҳуманинг яқинлари, қариндош-уруғ қолди.Солиҳа дастурхон ёзиб қўшнилар чиқарган егуликларни қўйди. Уйнинг ҳар бурчагида биқиниб, кўз ёш тўкиб ўтирганларни бир жойга тўплаб овқатлантирди.Қайноғасининг тўнғич ўғли Зафарбек товоқдаги ширгуручга бир-икки қошиқ солган бўлдию, бир нуқтага тикилган куйи жим қолди. Солиҳа йигитнинг ҳам айрилиқ доғида, ҳам орият зўридан қийналаётганини билиб турганди. Аммо энди минг қийналмасин, бошини тошларга урмасин фойдаси йўқ. Онаси қайтмайди. Ота-она вафоти фарзандга мерос дейдилар. Аллоҳдан келганини бандаси кўтаришга мажбур. Аммо куйгулиги бошқа нарсадан. Овсини шу болаларини, қизларини деб хорижга ишлагани кетганди. Ўша ерда касали ўтиб кетиб, бедаво хасталикка айланган экан. Бир аҳволда юртга қайтдию, бир ҳафта касалхонада ётиб жон берди…
- Дурустроқ емадингиз, Зафаржон. Бунақада ўзингизни олдириб қўясиз-ку…
- Едим, келинойи, раҳмат сизга…
- Зафаржон, дардингиз оғирлигини биламан. Аммо сабр қилинг, бошқа чорамиз йўқ. Раҳматли Мавлуда опам учун еру осмон куйса ҳам энди уларга наф йўқ, қайтанга зараримиз тегади оҳ-воҳимиз билан. Хонадоннинг бош фарзандисиз, ука-сингилларингизга ҳам ота, ҳам она бўлинг. Ўзингизни бардам тутинг энди…
Солиҳа қайнисига сиртдан кўнгил кўтарувчи гапларни гапираётгани билан, кўнглида алам ва нафратдан ўзини қўярга жой тополмаётганди. «Эссиз, йигит, эссиз эркак,- дерди унинг кўзлари, онангни четга ишлагани жўнатиб қўйиб, ўзинг қайси юз билан у юборган пулларни хотин, бола-чақангга, ўзингга сарфлаб юрдинг?! Онанг бегона тупроқларда, ёт кишилар қўлига муте бўлиб топган пулга машина олиб миниб юришга чидаган ориятингга ўт тушсин-а!»
Солиҳа бу гапларни Зафарнинг ўзига айштишдан маъни йўқлигини жуда яхши билади. Ўшанда овсини Туркияга кетмоқчилигини эшитганида ҳам Солиҳанинг капалаги учиб кетганди. Аввал ишонмади, сўнг минг истиҳола билан овсинидан сўради:
- Опа, четга кетармишсиз, ишлагани?
- Ҳа, Солиҳабону, бироз ишлаб келмасам бўлмайди. Замонни кўряпсиз-ку… Ҳозир пули йўқ кишини одам ўрнида кўришмайди. Қизларни узатиш керак, ўғилларни уйлантириш керак. Зафарбекни уйлантириб роса қарзга ботиб кетганимиздан хабарингиз бор. Хуллас, оз-моз ишлаб келмасам бўлмайди…
- Опа, қўйинг шу четга чиқишни. Қизларингизни узатиш, ўғилларингизни уйлантириш бўлса, мана биз-амакилари, аммалари бор, ўзингизнинг яқинларингиз…
- Э, Солиҳабону, ҳозир ким ўзидан ортяпти? Қавм-қариндошга оғирлигини ташлаб, яқинлар ёрдамидан умид қилинадиган замонми ҳозир? Худога шукр, ҳаммангизнинг, яқинларимизнинг борига шукр, аммо ҳар ким ўзи учун ўзи ҳаракат қилиши керак. Ҳамманинг ўзига яраша ташвиши етарли.
- Унда ўғилларингиз борсин, сиз қолинг, жон опа. Шу ёшингизда иш деб четга чиқсангиз болаларингизга иснод, ахир!
- Йўқ Зафарбек ҳам, Зуҳриддин ҳам сингилларининг ёнида қолади. Уйни эркаксиз қолдириб бўладими? Тағин бўй қизлар бор хонадоннинг эркаксиз қолиши маъқул эмас. Зафарбек яқинда уйланди. Ҳозир эр-хотин бир-бирининг ҳуснига қараб тўймайдиган, бир-бирининг меҳрига қонмайдиган пайти. Бу вақтда уларни ажратиб, ўғлим билан келиннинг кўзига балодай кўринмайман. Икки-уч йил ишлаб келайин, унгача Зилола ҳам ўқишини битказади,узатамиз,келин ёш болаларга ўралашиб қолганида Зафарбекни жўнатарман
Солиҳа кўксига муштлаб, сочини юлиб йиғлаётган овсинининг қизлари, келинларига бир зум нафрат билан тикилиб турди. Сўнг хонага шахд билан кириб, уввос солиб йиғлаётганларни ярим жаҳл, ярим ҳамдардлик билан тинчлантиришга уринди:
Бўлди, кеч тушганда кўз ёшини йиғиштиринглар. Доду фарёд, йиғи-сиғиларнинг фойдаси йўқ энди.Мавлуда опам ҳозир қабрда сўроқ-саволдан ўтяптилар, сизларнинг нола-фарёдингиз марҳумага зиён бўлади. Опам энди гўрида тинч ётсин.Дод-фиғон қилган билан бир нима ўзгарадими?! Ундан кўра ҳақига дуолар қилинг ётган жойлари нурга тўлсин.Бир пасда таъзияли хонадон совуқ сукунатга чўмди. Энди аҳён-аҳёнда марҳуманинг қизлари пиққиллаган,ҳиққиллаган товуш чиқариб жимжитликни бузар, ҳеч ким бир-бирига бир оғиз сўз дейишга журъат қилолмас эди. Кечга томон келди-кетдининг кети узилиб, ўлик чиққан уйда фақат марҳуманинг яқинлари, қариндош-уруғ қолди.Солиҳа дастурхон ёзиб қўшнилар чиқарган егуликларни қўйди. Уйнинг ҳар бурчагида биқиниб, кўз ёш тўкиб ўтирганларни бир жойга тўплаб овқатлантирди.Қайноғасининг тўнғич ўғли Зафарбек товоқдаги ширгуручга бир-икки қошиқ солган бўлдию, бир нуқтага тикилган куйи жим қолди. Солиҳа йигитнинг ҳам айрилиқ доғида, ҳам орият зўридан қийналаётганини билиб турганди. Аммо энди минг қийналмасин, бошини тошларга урмасин фойдаси йўқ. Онаси қайтмайди. Ота-она вафоти фарзандга мерос дейдилар. Аллоҳдан келганини бандаси кўтаришга мажбур. Аммо куйгулиги бошқа нарсадан. Овсини шу болаларини, қизларини деб хорижга ишлагани кетганди. Ўша ерда касали ўтиб кетиб, бедаво хасталикка айланган экан. Бир аҳволда юртга қайтдию, бир ҳафта касалхонада ётиб жон берди…
- Дурустроқ емадингиз, Зафаржон. Бунақада ўзингизни олдириб қўясиз-ку…
- Едим, келинойи, раҳмат сизга…
- Зафаржон, дардингиз оғирлигини биламан. Аммо сабр қилинг, бошқа чорамиз йўқ. Раҳматли Мавлуда опам учун еру осмон куйса ҳам энди уларга наф йўқ, қайтанга зараримиз тегади оҳ-воҳимиз билан. Хонадоннинг бош фарзандисиз, ука-сингилларингизга ҳам ота, ҳам она бўлинг. Ўзингизни бардам тутинг энди…
Солиҳа қайнисига сиртдан кўнгил кўтарувчи гапларни гапираётгани билан, кўнглида алам ва нафратдан ўзини қўярга жой тополмаётганди. «Эссиз, йигит, эссиз эркак,- дерди унинг кўзлари, онангни четга ишлагани жўнатиб қўйиб, ўзинг қайси юз билан у юборган пулларни хотин, бола-чақангга, ўзингга сарфлаб юрдинг?! Онанг бегона тупроқларда, ёт кишилар қўлига муте бўлиб топган пулга машина олиб миниб юришга чидаган ориятингга ўт тушсин-а!»
Солиҳа бу гапларни Зафарнинг ўзига айштишдан маъни йўқлигини жуда яхши билади. Ўшанда овсини Туркияга кетмоқчилигини эшитганида ҳам Солиҳанинг капалаги учиб кетганди. Аввал ишонмади, сўнг минг истиҳола билан овсинидан сўради:
- Опа, четга кетармишсиз, ишлагани?
- Ҳа, Солиҳабону, бироз ишлаб келмасам бўлмайди. Замонни кўряпсиз-ку… Ҳозир пули йўқ кишини одам ўрнида кўришмайди. Қизларни узатиш керак, ўғилларни уйлантириш керак. Зафарбекни уйлантириб роса қарзга ботиб кетганимиздан хабарингиз бор. Хуллас, оз-моз ишлаб келмасам бўлмайди…
- Опа, қўйинг шу четга чиқишни. Қизларингизни узатиш, ўғилларингизни уйлантириш бўлса, мана биз-амакилари, аммалари бор, ўзингизнинг яқинларингиз…
- Э, Солиҳабону, ҳозир ким ўзидан ортяпти? Қавм-қариндошга оғирлигини ташлаб, яқинлар ёрдамидан умид қилинадиган замонми ҳозир? Худога шукр, ҳаммангизнинг, яқинларимизнинг борига шукр, аммо ҳар ким ўзи учун ўзи ҳаракат қилиши керак. Ҳамманинг ўзига яраша ташвиши етарли.
- Унда ўғилларингиз борсин, сиз қолинг, жон опа. Шу ёшингизда иш деб четга чиқсангиз болаларингизга иснод, ахир!
- Йўқ Зафарбек ҳам, Зуҳриддин ҳам сингилларининг ёнида қолади. Уйни эркаксиз қолдириб бўладими? Тағин бўй қизлар бор хонадоннинг эркаксиз қолиши маъқул эмас. Зафарбек яқинда уйланди. Ҳозир эр-хотин бир-бирининг ҳуснига қараб тўймайдиган, бир-бирининг меҳрига қонмайдиган пайти. Бу вақтда уларни ажратиб, ўғлим билан келиннинг кўзига балодай кўринмайман. Икки-уч йил ишлаб келайин, унгача Зилола ҳам ўқишини битказади,узатамиз,келин ёш болаларга ўралашиб қолганида Зафарбекни жўнатарман
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 16:24
Хўп,бордингиз ҳам дейлик, нима қиласиз?Қаерга борасиз? Иш дегани сизга дарров тап-тайёр турмас?Унисини аниқладим-да, айланай Солиҳабону. Туркияга ўз-ўзидан кетадиган бўлибманми? Қудағайнинг бир дугонаси бор экан, Туркияга савдо иши билан қатнаб турармиш.Бир йиғинда ўша аёл билан танишиб, гаплашиб қолдик. Туркиядан менга иш топиб берадиган бўлди.Гаплашиб, келишиб борадиган жойимни аниқлаб олдим.Бир хонадоннинг иккита боласига энагалик қиларканман. Ҳаммасини ҳал қилган экансиз-ку, опа Майли, ўзингизга қаранг.Ишқилиб, хайрли бўлсин
Солиҳа ўша пайтлари овсинини деб эри билан ҳам жанжаллашишганди.
Қандай қайнисиз? Одамда орият бўлсин экан-да!? Ахир, ўша аёл раҳматли акангизнинг,бир қориндан талашиб тушган жигарингизнинг хотини-ку! У ҳақида бирор ножўя гап гапирилса, бир учи сизга тегмайдими?!
Нима қил, дейсан?!Эрининг ҳам фиғони фалак бўлди.- Мен ўлган акамнинг хотинига хўжайинчилик қила оламанми? Иккита ўғли бор, қизлари бор, қолаверса, ўзининг ака-укаси бор, улар уялсин,ўшалар ор қилсин! Мен нима дейман? Нима қила оламан?! Ишлагиси келибди, борсин, кўрсин,ишласин. Мен ўз оиламни биламан,бошқаси билан ишим ҳам, ҳушим ҳам йўқ!
Солиҳанинг овсинининг чет элга кетишига қарши кураши шу кўйи мағлубиятга учради.Овсини Туркияга кетди.Онаси жўнатган пулларга ўғиллар уйларни таъмирлатишди,машина олишди. Оналарини узоқ юртларнинг бегона одамларига хизматкор қилиб, ўзлари юртда ялло қилиб юраверишди.Охир-оқибат онасининг бошига етиб, энди доду фарёд қилиб ўтиришибди.
Зафарбекнинг юзига қарашни истамай, ўйга ботиб ўтирган Солиҳанинг хаёлларини келин Дилфузахоннинг овози тўзғитди:
Келинойи,мана бу сизга экан. Ойижон касалхонага охирги борганимизда сизга бериб қўйишимни айтгандилар…
Солиҳа бир Дилфузага,бир қўлидаги дафтарга ҳайрон тикилиб ўзига узатилган дафтарни олди.Ҳайрати тошиб дафтарни варақлашга тушди.Бошида; Адашган кўнгил изтироби» деган ёзувга кўзи тушдию,бир қалқиб кетди. Дафтардаги битиклар нима ҳақидалиги ва уни овсини нега ўзига илинганини идрок этди.
Зафарбек, Дилфузахон, сиқилмайгина ўтиринглар, мен эртага эрталабда келаман. Энди уйга борайин,болаларга бирор иссиқлик тайёрлаб беришим керак. Амакингиз шу ерда қоладилар.
Солиҳа таъзия эгалари билан хайрлашиб, уйи томонга қадамини жадаллатди.
Уйига келиб болаларининг ош-овқатини тўғрилаб, овсинининг келини тутқазган дафтарни варақлашга тутинди.
Одамлари ғалати экан. Ўзларини жуда устун қўйишади. Хизматкор, ҳатто ундан ҳам баттар одамга муомала қилгандек ижирғаниб иш буюришади.Ёш болалари ҳам тап тортмай иш буюради. Айтилган иши вақтидан бироз кечикса, «сенга шунинг учун пул тўлайман-ку!» деб дағ-даға қилишади. Отаси тенги, онаси тенги одамларни ҳам бемалол сенлашади.Барибир ўзимизнинг одамларга етмас экан ҳеч бир миллат.Меҳр-оқибатли, юзи иссиқ халқимни соғиндим…» Солиҳа дафтарни варақлаб, ундаги ёзувларни ўқигани сари ўксиниб йиғларди.Сўнгги варақлардаги ёзувлар Солиҳанинг юрак-бағрини ўртаб юборди:Қуриб кетсин бу грипп,пул тежайман деб оёқда ўтказиб юбордим. Тинка-мадоримни қуритди. Дори-дармон ҳам фалон пул, касалхонага ётиш учун ҳам пул керак. Нима қилсам экан?.. Ўзинг ёлғизлатма,мени Худойим…Ўпкам санчиб-санчиб оғрияпти. Овозим чиқмай қолди. Дори олиш учун кўчага, дорихонага чиққандим, уй эгаси уйга киритмади. «Сен юқумли касалликка чалингансан. Туберкулёзми, силми, баломи баттарми! Йўқол, болаларимга юқтирасан касалингни! Ол, мана, нарсаларинг. Сени идишларингни ахлатга ташлаб юбордим» деб юзимга эшик ёпди. Энди нима қиламан? Қайга бораман? Раҳм-шафқати йўқ экан, ҳатто охирги маошимни ҳам беришмади. Чипта олиш учун ҳам рейсни кутиш керак. Кейинги ҳафтага қайтсам… унгача кўчада ётаманми?..» Солиҳа шу ерга келганида овозининг борича ўкириб йиғлаб юборди. Тўшакка ўзини ташлаб, «опажоним, пул деб, болаларини деб хор бўлган опажоним» дея хўрсиниб-хўрсиниб кўз ёш тўкди. Айтиб-айтиб йиғлаб, бироз кўнгли бўшагач яна дафтардаги битикларга кўз тикди: «…Уч кундан бери туз тотмадим. Кўчада тунаяпман. Кундузлари дўкон, бозор айланиб вақт ўтказаман. Нафасим сиқиб, бошим айланяпти.
Солиҳа ўша пайтлари овсинини деб эри билан ҳам жанжаллашишганди.
Қандай қайнисиз? Одамда орият бўлсин экан-да!? Ахир, ўша аёл раҳматли акангизнинг,бир қориндан талашиб тушган жигарингизнинг хотини-ку! У ҳақида бирор ножўя гап гапирилса, бир учи сизга тегмайдими?!
Нима қил, дейсан?!Эрининг ҳам фиғони фалак бўлди.- Мен ўлган акамнинг хотинига хўжайинчилик қила оламанми? Иккита ўғли бор, қизлари бор, қолаверса, ўзининг ака-укаси бор, улар уялсин,ўшалар ор қилсин! Мен нима дейман? Нима қила оламан?! Ишлагиси келибди, борсин, кўрсин,ишласин. Мен ўз оиламни биламан,бошқаси билан ишим ҳам, ҳушим ҳам йўқ!
Солиҳанинг овсинининг чет элга кетишига қарши кураши шу кўйи мағлубиятга учради.Овсини Туркияга кетди.Онаси жўнатган пулларга ўғиллар уйларни таъмирлатишди,машина олишди. Оналарини узоқ юртларнинг бегона одамларига хизматкор қилиб, ўзлари юртда ялло қилиб юраверишди.Охир-оқибат онасининг бошига етиб, энди доду фарёд қилиб ўтиришибди.
Зафарбекнинг юзига қарашни истамай, ўйга ботиб ўтирган Солиҳанинг хаёлларини келин Дилфузахоннинг овози тўзғитди:
Келинойи,мана бу сизга экан. Ойижон касалхонага охирги борганимизда сизга бериб қўйишимни айтгандилар…
Солиҳа бир Дилфузага,бир қўлидаги дафтарга ҳайрон тикилиб ўзига узатилган дафтарни олди.Ҳайрати тошиб дафтарни варақлашга тушди.Бошида; Адашган кўнгил изтироби» деган ёзувга кўзи тушдию,бир қалқиб кетди. Дафтардаги битиклар нима ҳақидалиги ва уни овсини нега ўзига илинганини идрок этди.
Зафарбек, Дилфузахон, сиқилмайгина ўтиринглар, мен эртага эрталабда келаман. Энди уйга борайин,болаларга бирор иссиқлик тайёрлаб беришим керак. Амакингиз шу ерда қоладилар.
Солиҳа таъзия эгалари билан хайрлашиб, уйи томонга қадамини жадаллатди.
Уйига келиб болаларининг ош-овқатини тўғрилаб, овсинининг келини тутқазган дафтарни варақлашга тутинди.
Одамлари ғалати экан. Ўзларини жуда устун қўйишади. Хизматкор, ҳатто ундан ҳам баттар одамга муомала қилгандек ижирғаниб иш буюришади.Ёш болалари ҳам тап тортмай иш буюради. Айтилган иши вақтидан бироз кечикса, «сенга шунинг учун пул тўлайман-ку!» деб дағ-даға қилишади. Отаси тенги, онаси тенги одамларни ҳам бемалол сенлашади.Барибир ўзимизнинг одамларга етмас экан ҳеч бир миллат.Меҳр-оқибатли, юзи иссиқ халқимни соғиндим…» Солиҳа дафтарни варақлаб, ундаги ёзувларни ўқигани сари ўксиниб йиғларди.Сўнгги варақлардаги ёзувлар Солиҳанинг юрак-бағрини ўртаб юборди:Қуриб кетсин бу грипп,пул тежайман деб оёқда ўтказиб юбордим. Тинка-мадоримни қуритди. Дори-дармон ҳам фалон пул, касалхонага ётиш учун ҳам пул керак. Нима қилсам экан?.. Ўзинг ёлғизлатма,мени Худойим…Ўпкам санчиб-санчиб оғрияпти. Овозим чиқмай қолди. Дори олиш учун кўчага, дорихонага чиққандим, уй эгаси уйга киритмади. «Сен юқумли касалликка чалингансан. Туберкулёзми, силми, баломи баттарми! Йўқол, болаларимга юқтирасан касалингни! Ол, мана, нарсаларинг. Сени идишларингни ахлатга ташлаб юбордим» деб юзимга эшик ёпди. Энди нима қиламан? Қайга бораман? Раҳм-шафқати йўқ экан, ҳатто охирги маошимни ҳам беришмади. Чипта олиш учун ҳам рейсни кутиш керак. Кейинги ҳафтага қайтсам… унгача кўчада ётаманми?..» Солиҳа шу ерга келганида овозининг борича ўкириб йиғлаб юборди. Тўшакка ўзини ташлаб, «опажоним, пул деб, болаларини деб хор бўлган опажоним» дея хўрсиниб-хўрсиниб кўз ёш тўкди. Айтиб-айтиб йиғлаб, бироз кўнгли бўшагач яна дафтардаги битикларга кўз тикди: «…Уч кундан бери туз тотмадим. Кўчада тунаяпман. Кундузлари дўкон, бозор айланиб вақт ўтказаман. Нафасим сиқиб, бошим айланяпти.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 15:30
📢 REAL NATIJA VA SIFATGA ASOSLANGAN SUPPER MARAFON💃 🏃♀ 🔥
✅ To'g'ri ovqatlanish orqali 1oyda -5 kgdan -12 kilogrammgacha vazn ketadi;
✅ Psixologik, motivatsion darslar boʻladi;
✅ Har 5 kunda har xil menyu;
✅ Teri osilmasdan vazn tashlash;
✅ 😍 intim gimmastika ya'ni ayolning jinsiy salomatligi va jozibasi uchun mashqlar aniq tushuntirish va darslar bilan birga;
✅ Teri va yuz terisi uchun foydali maslahatlar.
✅ Asosiysi Hech qanaqa dori va kokteyllar, badlar yoki choylar yo'q.
✅ Uyingizdagi bor maxsulotlarni yeb sog'lom ozasiz
✅ Doimiy nazorat va savollaringizga javob olish imkoniyati.
Qani tezda ulanib oling ❗️❗️ Guruh linki🔽🔽
https://t.me/+sS2Q9QjqzaNkYTcy
https://t.me/+sS2Q9QjqzaNkYTcy
Murojaat uchun: @Ziyoda_Musaboyevna
📲 +998977409703
✅ To'g'ri ovqatlanish orqali 1oyda -5 kgdan -12 kilogrammgacha vazn ketadi;
✅ Psixologik, motivatsion darslar boʻladi;
✅ Har 5 kunda har xil menyu;
✅ Teri osilmasdan vazn tashlash;
✅ 😍 intim gimmastika ya'ni ayolning jinsiy salomatligi va jozibasi uchun mashqlar aniq tushuntirish va darslar bilan birga;
✅ Teri va yuz terisi uchun foydali maslahatlar.
✅ Asosiysi Hech qanaqa dori va kokteyllar, badlar yoki choylar yo'q.
✅ Uyingizdagi bor maxsulotlarni yeb sog'lom ozasiz
✅ Doimiy nazorat va savollaringizga javob olish imkoniyati.
Qani tezda ulanib oling ❗️❗️ Guruh linki🔽🔽
https://t.me/+sS2Q9QjqzaNkYTcy
https://t.me/+sS2Q9QjqzaNkYTcy
Murojaat uchun: @Ziyoda_Musaboyevna
📲 +998977409703
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 15:00
Кекса бир донишманд дарё бўйида ўтирса, сувда мушук оқиб келаётганига кўзи тушди. Мушук сувдан чиқишга уринар, аммо уддалай олмас эди. Донишманд мушукни қутқаришга қарор қилди ва унга қўлини узатди. Мушук эса, донишманднинг қўлини тимдалаб олди. Донишманднинг жони оғриб, додлаганча қўлини тортиб олди. Бироздан сўнг яна мушук томон қўлини узатди. Мушук эса, яна унинг қўлини тимдалаб олди. Бу гал ҳам қўли қаттиқ оғриган донишманд додлаб қўлини тортиб олди. Шу ерга яқинроқ жойда бошқа бир киши донишманднинг ҳатти-ҳаракатини кузатиб турган экан. Донишманд учинчи бор мушукни сувдан чиқариш учун қўлини чўзганда бояги киши унга қараб: Эй мўйсафид, биринчи марта ҳам, иккинчи марта ҳам қўлингизни тимдалаб олганидан хулоса қилмай, яна учинчи марта ҳам уни қутқариш учун қўлингизни чўзяпсизми?-деди. Донишманд эса, унинг гапига эътибор бермай мушукка қўлини чўзди ва бу гал уни сувдан чиқариб олди. Шундан кейин донишманд бояги кишининг олдига бориб, унинг елкасига қўлини қўйди ва: Эй иним, мушукни иши тимдалаш, мени ишим эса меҳр кўрсатиш. Нима учун мен унинг табиатидаги нарса учун ўз табиатимдаги нарсадан воз кечишим керак. Сен шуни истайсанми? Эй иним, сен бошқаларга ўз табиатинг билан муомала қилгин, уларнинг табиати билан эмас, гарчи уларнинг табиати сенга озор берсада. Яна шуни билгинки, бошқалар сенинг олийжаноб муомаланга муносиб бўлмасаларда, уларга ўшандай муомала қилишингдан сени қайтарадиганларнинг чақириғига қулоқ солма. Модомики, сен ўзгаларни бахтли қилиш учун яшар экансан,албатта Аллоҳ таоло сени бахтли қиладиган бошқа кишиларни ҳам чиқариб қўяди. "Яхшиликнинг мукофоти фақат яхшиликдир". Хулқингни гўзал қилсанг халойиқ сени яхши кўради. Ҳеч қачон бошқаларни бахтли қилган лаҳзанг учун надомат чекма, гарчи ўшалар бу яхшилигинга арзимасаларда, деди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 14:30
PSIXOLOGIK TEST
QULINGIZNI MUSHT QILING☺️
⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️
1⃣ dan 3⃣ gacha raqamlardan uzingizga mosini tanlang va shaxsiyatingizni bilib oling😇
SIZGA MOSMI SOLISHTRING 78% ODAMLARGA 💯MOS EKAN?🧐
QULINGIZNI MUSHT QILING☺️
⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️
1⃣ dan 3⃣ gacha raqamlardan uzingizga mosini tanlang va shaxsiyatingizni bilib oling😇
SIZGA MOSMI SOLISHTRING 78% ODAMLARGA 💯MOS EKAN?🧐
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 12:00
Оқила Киз!🧕🏻
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Бир йигит уйланмоқчи бўлиб, бир қиз билан учрашувга чиқибди. Қиз билан гаплашиб, бир-бирларга ёқишибди. Тўй бўлиб ўтганидан кейин, Аёли, йигитга:
«Келинг мусобока қиламиз» дебди.
Йигит: «Кандай Мусобақа?»
Аёли: «Қуръон суралари ва оятларини ким кўп ёдлаш!» дебди.
Йигит рози бўлибди. Кунлар ортидан кунлар ўтарди. Ҳар гал йигит, Аёлидан кўпрок ёдлаб, аёлини енгиб чиқарди. Бундан йигит завқланиб Қуръон ўкишни кўпайтирар ва сураларни ёдлар эди. Бир йилга қолмай йигит Қуръонни ёд олиб, ҳофизу Қуръон бўлиб етишибди.
Йигит хурсанд бўлиб, Аёлининг ота-онаси олдиларига бориб:
«Кизларингиз билан Қуръон суралари ва оятларини ким кўп ёд олиш устида мусобақа қилардик. Ҳар гал кизларингиз менга енгилиб қолади, мана Қуръони ёд олдим, деб фахрланди.
Бу гаплардан қизнинг ота-онаси бир-бирларига хайрон бўлиб қараб: «Ўглим қизимиз Қуръони Каримни 9 ёшида ёд олган эди», деб жавоб қилишди.
Йигит, аёлини бу ишини тушунолмай уйга келиб, Аёлига: «нега бундай килганини сўради».
Оқила қиз (Аёли): «Сиз билан биринчи кўришганимизда, сизни диндан узоклигингизни кўриб, Мен сизга турмушга чиқиб, сизга Аллохни танитмоқчи бўлдим. Сизни дўзахга тушишингизни ҳохламадим», деб жавоб қилди.
Йигит эса қўз ёшларини хеч тўхтатолмас ва Аёлидан жуда мамнун эди.
Ҳаммамизга ҳам мана шундай оқила аёллар насиб килсин!
Бу Оқила қиз, Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Али розиаллоху анхуга айтган ҳадисига амал килибди.
Росулуллох соллаллоҳу алайҳи васаллам Али розиаллоҳу анҳуга:
«Эй Али, сиз сабабли Аллох бир инсонни Исломга киритса, ёки тўғри йўлга солса, сиз учун ер юзидаги барча нарсадан афзалдир», деганлар.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Бир йигит уйланмоқчи бўлиб, бир қиз билан учрашувга чиқибди. Қиз билан гаплашиб, бир-бирларга ёқишибди. Тўй бўлиб ўтганидан кейин, Аёли, йигитга:
«Келинг мусобока қиламиз» дебди.
Йигит: «Кандай Мусобақа?»
Аёли: «Қуръон суралари ва оятларини ким кўп ёдлаш!» дебди.
Йигит рози бўлибди. Кунлар ортидан кунлар ўтарди. Ҳар гал йигит, Аёлидан кўпрок ёдлаб, аёлини енгиб чиқарди. Бундан йигит завқланиб Қуръон ўкишни кўпайтирар ва сураларни ёдлар эди. Бир йилга қолмай йигит Қуръонни ёд олиб, ҳофизу Қуръон бўлиб етишибди.
Йигит хурсанд бўлиб, Аёлининг ота-онаси олдиларига бориб:
«Кизларингиз билан Қуръон суралари ва оятларини ким кўп ёд олиш устида мусобақа қилардик. Ҳар гал кизларингиз менга енгилиб қолади, мана Қуръони ёд олдим, деб фахрланди.
Бу гаплардан қизнинг ота-онаси бир-бирларига хайрон бўлиб қараб: «Ўглим қизимиз Қуръони Каримни 9 ёшида ёд олган эди», деб жавоб қилишди.
Йигит, аёлини бу ишини тушунолмай уйга келиб, Аёлига: «нега бундай килганини сўради».
Оқила қиз (Аёли): «Сиз билан биринчи кўришганимизда, сизни диндан узоклигингизни кўриб, Мен сизга турмушга чиқиб, сизга Аллохни танитмоқчи бўлдим. Сизни дўзахга тушишингизни ҳохламадим», деб жавоб қилди.
Йигит эса қўз ёшларини хеч тўхтатолмас ва Аёлидан жуда мамнун эди.
Ҳаммамизга ҳам мана шундай оқила аёллар насиб килсин!
Бу Оқила қиз, Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Али розиаллоху анхуга айтган ҳадисига амал килибди.
Росулуллох соллаллоҳу алайҳи васаллам Али розиаллоҳу анҳуга:
«Эй Али, сиз сабабли Аллох бир инсонни Исломга киритса, ёки тўғри йўлга солса, сиз учун ер юзидаги барча нарсадан афзалдир», деганлар.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 11:30
‼️Фақат қизлар кирсин. Эрингиз доим сизни дейишини истасангиз зўр сирларини ўргатамиз💋 Факат бизда 👌👌👌
КИРИНГ👇👇👇👇
https://t.me/+vuoYZSaV_LEzNmFi
https://t.me/+vuoYZSaV_LEzNmFi
КИРИНГ👇👇👇👇
https://t.me/+vuoYZSaV_LEzNmFi
https://t.me/+vuoYZSaV_LEzNmFi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 08:00
__Сизга энг яқин инсонлардан бири бу,
ўз аёлингиздир...__
Шунинг учун ҳам Росулуллоҳ салоллоҳу алайҳи васаллам : -«Аёлларга икром кўрсатинг. Аллоҳга қасамки, уларни мард(эркаклар)гина эъзозлар, пасткаш кимсаларгини уларни хўрлар. ...» деб таакидлаганлар.
У, сизнинг умр бўйи дўстингиз, ҳаётингиздаги энг узоқ давом этадиган шеригингиздир. Унга мулойимроқ бўлишингиз лозим. У сизга энг яқин кишиларнинг бири. У, гўзал муомалангизга энг ҳақли инсонлардан биридир. Айбсиз инсон бўлмайди. Хатога йўл қўйганда кечиринг. Қўполлик билан йўлга солишга урунманг. Улар, қовурғамиздан яралганлар, куч ишлатсак, синдириб қўйишимиз эҳтимоли мавжуддир. Синдириб қўйишимиз эса, уларни йўқотиб қўйишдир. Аёлингиз билан ҳикмат ила ҳаёт кечиринг. Инсонга ҳикмат берилган бўлса, уқадар ҳуснли бўлмаган аёл билан ҳам бахтли яшайди. Агар, инсон ҳикмат бирла яшамаса, куч ишлатиш, ғазаб қилиш-ла яшаса, энг гўзал аёл билан ҳам бахти қаро яшайди. Шунинг учун ҳам инсонга бериладиган энг беқиёс неъмат ҳикматдир.
Аллоҳ таоло Бақара сурасида бундай дейди: - «Кимга ҳикмат берилган бўлса, дарҳақиқат кўп яхшиликлар берилибди» . Ва яна айтади: «Улар бирла яхши ҳаёт кечиринг» /Нисо сураси, 19-оят/
Улар билан яхши ҳаёт кечиришнинг чин маъносини биласизми? Яхши ҳаёт кечирмоқ, уларга озор беришдан тийилишгина эмас, балки, улардан келадиган озорга таҳаммул қила олишликдир. Аёлига озор бермайдиган, аёлидан озор келса кўтарадиган бўлишга буюрди Аллоҳ азза ва жалла. Тасаввур қилябсизми? Уйда ҳушмуомалалик бор, уйда, меҳр бор, уйда табассум бор.. Расулуллоҳ с.а.в кўп табассуб қилар эдилар. Расулуллоҳда биз учун намуна бор. Билсангиз, уйдаги меҳр-мурувват, меҳр-муҳаббатни салом бериш билан, табассум билан, кечиримли бўлиш билан, гоҳида унга ёрдамлашиш билан ўзингиз пайдо қиласиз. Пайғамбаримиз с.а.в аҳли-оиласини хизматини қилар эдилар. Кийимини ўзи тикар, уйини тозалар, қўйини соғар ва ховлисини супурар эдилар. У зотда биз учун намуна бордир. Аёл билан яхши ҳаёт кечиришлик, энг яхши ишдир, нафақат энг яхши иш, балки, яхшиликни барини оилада дедилар Расулуллоҳ с.а.в: «Сизларнинг энг яхшиларингиз, аҳли-оиласига яхши бўлганингиздир» . Кўпчилигимизга сир эмас, кўча-кўйда, иш еримизда мижозлар билан, ҳаридорлар билан бўлган алоқамизда, табассум қилишлик, мулойим сўзлашлик, кулиб сўзлаш, ёқимли гапиришлар, улар билан суҳбат қуришда бир жузга айланиб қолган. Аммо, уйга қайтганда эса, инсон табиати кўтармайдиган қўполлик, хақорат, ғазаб ва керак бўлса калтаклашлик.. сизни энг яқин одамингиз, энг гўзал муомалангизга ҳақли эмасми?! "Аёлларни ўзи келишимиз билан ундай қиладилар, бундай дейдилар-да" каби баҳоналарни рукач қилманг.
Аллоҳ таоло улардан келадиган озорни кўтаришимизга буюрди. У сизга ёқмайдиган гап айтса, сиз унга ёқадиган гап айтинг! Ҳаридор гоҳида хақоратли гап айтса ҳам, кулиб жавоб қиламизку. Уйдаги меҳр-муҳаббатни сиз ўз қўлингиз билан ясайсиз. Бир марта кўрадиган одамингиз табассумингизга лойиғ-у, доим хизматингизда бўлган, фарзандлариншизни тарбия қилган, уйингизни сақлаган, таоминнизни тайёрлайдиган, кийим-кечагингизни тоза тутган аёлингиз ҳақли эмасми?! Балки, у энг ҳақли инсондир!
Эркакнинг ружулати, аёлига гўзал муомила қила олишидадир. Ҳақиқий мўмин эркак уйига кириб келганда байрам кайфияти тус олиши керак. Эркаклар борки, уйдан чиқиб кетганларида байрам бўлади. У уйдан чиқиб кетгани учун хурсанд бўлишади боллари. Аллоҳ таоло ўзидаги гўзал сифатлари билан бандаларини ҳам хулқланишини хоҳлар экан. Аллоҳнинг гўзал сифатларидан бири, Ҳалимдир ва барча ҳалим кишиларни яхши кўради. Сиз ҳалим бўлинг. Инсонларга ҳалимлилик қилинг. Ҳалимлик қилишингизга энг ҳақли инсон, бу аёлингиздир. Сиз энг кўп алоқа ўрнатадиган инсон бу аёлингиздир. Демак, Қиёмат куни энг кўп сиз сўраладиган мавзуъ ҳам, аёлингиз билан қилган муомалангиздир.
ўз аёлингиздир...__
Шунинг учун ҳам Росулуллоҳ салоллоҳу алайҳи васаллам : -«Аёлларга икром кўрсатинг. Аллоҳга қасамки, уларни мард(эркаклар)гина эъзозлар, пасткаш кимсаларгини уларни хўрлар. ...» деб таакидлаганлар.
У, сизнинг умр бўйи дўстингиз, ҳаётингиздаги энг узоқ давом этадиган шеригингиздир. Унга мулойимроқ бўлишингиз лозим. У сизга энг яқин кишиларнинг бири. У, гўзал муомалангизга энг ҳақли инсонлардан биридир. Айбсиз инсон бўлмайди. Хатога йўл қўйганда кечиринг. Қўполлик билан йўлга солишга урунманг. Улар, қовурғамиздан яралганлар, куч ишлатсак, синдириб қўйишимиз эҳтимоли мавжуддир. Синдириб қўйишимиз эса, уларни йўқотиб қўйишдир. Аёлингиз билан ҳикмат ила ҳаёт кечиринг. Инсонга ҳикмат берилган бўлса, уқадар ҳуснли бўлмаган аёл билан ҳам бахтли яшайди. Агар, инсон ҳикмат бирла яшамаса, куч ишлатиш, ғазаб қилиш-ла яшаса, энг гўзал аёл билан ҳам бахти қаро яшайди. Шунинг учун ҳам инсонга бериладиган энг беқиёс неъмат ҳикматдир.
Аллоҳ таоло Бақара сурасида бундай дейди: - «Кимга ҳикмат берилган бўлса, дарҳақиқат кўп яхшиликлар берилибди» . Ва яна айтади: «Улар бирла яхши ҳаёт кечиринг» /Нисо сураси, 19-оят/
Улар билан яхши ҳаёт кечиришнинг чин маъносини биласизми? Яхши ҳаёт кечирмоқ, уларга озор беришдан тийилишгина эмас, балки, улардан келадиган озорга таҳаммул қила олишликдир. Аёлига озор бермайдиган, аёлидан озор келса кўтарадиган бўлишга буюрди Аллоҳ азза ва жалла. Тасаввур қилябсизми? Уйда ҳушмуомалалик бор, уйда, меҳр бор, уйда табассум бор.. Расулуллоҳ с.а.в кўп табассуб қилар эдилар. Расулуллоҳда биз учун намуна бор. Билсангиз, уйдаги меҳр-мурувват, меҳр-муҳаббатни салом бериш билан, табассум билан, кечиримли бўлиш билан, гоҳида унга ёрдамлашиш билан ўзингиз пайдо қиласиз. Пайғамбаримиз с.а.в аҳли-оиласини хизматини қилар эдилар. Кийимини ўзи тикар, уйини тозалар, қўйини соғар ва ховлисини супурар эдилар. У зотда биз учун намуна бордир. Аёл билан яхши ҳаёт кечиришлик, энг яхши ишдир, нафақат энг яхши иш, балки, яхшиликни барини оилада дедилар Расулуллоҳ с.а.в: «Сизларнинг энг яхшиларингиз, аҳли-оиласига яхши бўлганингиздир» . Кўпчилигимизга сир эмас, кўча-кўйда, иш еримизда мижозлар билан, ҳаридорлар билан бўлган алоқамизда, табассум қилишлик, мулойим сўзлашлик, кулиб сўзлаш, ёқимли гапиришлар, улар билан суҳбат қуришда бир жузга айланиб қолган. Аммо, уйга қайтганда эса, инсон табиати кўтармайдиган қўполлик, хақорат, ғазаб ва керак бўлса калтаклашлик.. сизни энг яқин одамингиз, энг гўзал муомалангизга ҳақли эмасми?! "Аёлларни ўзи келишимиз билан ундай қиладилар, бундай дейдилар-да" каби баҳоналарни рукач қилманг.
Аллоҳ таоло улардан келадиган озорни кўтаришимизга буюрди. У сизга ёқмайдиган гап айтса, сиз унга ёқадиган гап айтинг! Ҳаридор гоҳида хақоратли гап айтса ҳам, кулиб жавоб қиламизку. Уйдаги меҳр-муҳаббатни сиз ўз қўлингиз билан ясайсиз. Бир марта кўрадиган одамингиз табассумингизга лойиғ-у, доим хизматингизда бўлган, фарзандлариншизни тарбия қилган, уйингизни сақлаган, таоминнизни тайёрлайдиган, кийим-кечагингизни тоза тутган аёлингиз ҳақли эмасми?! Балки, у энг ҳақли инсондир!
Эркакнинг ружулати, аёлига гўзал муомила қила олишидадир. Ҳақиқий мўмин эркак уйига кириб келганда байрам кайфияти тус олиши керак. Эркаклар борки, уйдан чиқиб кетганларида байрам бўлади. У уйдан чиқиб кетгани учун хурсанд бўлишади боллари. Аллоҳ таоло ўзидаги гўзал сифатлари билан бандаларини ҳам хулқланишини хоҳлар экан. Аллоҳнинг гўзал сифатларидан бири, Ҳалимдир ва барча ҳалим кишиларни яхши кўради. Сиз ҳалим бўлинг. Инсонларга ҳалимлилик қилинг. Ҳалимлик қилишингизга энг ҳақли инсон, бу аёлингиздир. Сиз энг кўп алоқа ўрнатадиган инсон бу аёлингиздир. Демак, Қиёмат куни энг кўп сиз сўраладиган мавзуъ ҳам, аёлингиз билан қилган муомалангиздир.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 04:30
Agar har bir taqillatgan eshik darhol ochilaverganida edi... Umid, sabr va xohishning darajasi bunday boʻlmasdi...!
- Rumiy
@ibratli_sozlar
- Rumiy
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 04:30
📝ИБРАТЛИ ВОҚЕА..
МАРДИКОР.
Янги уйга кўчиш арафасида ҳовлини тартибга солиш ишлари кўпайиб кетганлиги сабабли уйга мардикор олиб келиб, ишларни бажаришни ният қилдим.
Мардикор ёллаш учун мардикор бозорига бордим. Одам кўп, ҳамма мардикор бозорига тирикчилик мақсадида чиққанлар ўзини таклиф қилган. Шуларнинг орасида бир одам турар эди. Кўринишидан яхши кийинган, сиртдан эътибор бериб қараганда эса, кўринишидан умуман мардикорга ўхшамайди. Ўша одамнинг олдига бориб, қандай қилиб «сиз ҳам ишлайсизми?» деб сўраганимни ўзим ҳам билмай қолибман.
У киши эса:
~ Ҳа, мен ҳам ишлайман, — деди.
Мен у кишини ишга таклиф қилдим.
Биз ўша киши билан уйга келдик ва ишларни келишиб олдик. Ёлланган киши ўзаро келишилган ишини бажаришга киришди.
Иш ҳажми камида 4 кунлик бўлсада, у 2 кун ичида белгиланган ишларни ниҳоясига етказди. Иш давомида у кишидан қаерлик экани ва аниқ яшаш манзилини сўрадим. Мақсад эса, келажакда яна бошқа шу каби ишлар чиқса ёллаш эди..
Орадан бир қанча вақт ўтди. Уйимда яна мардикор ёллайдиган иш чиқиб қолди.
Мен ўша кишини эслаб, ўзи берган манзил бўйича излаб бордим..
АСТАҒФИРУЛЛОҲ! Қай кўз билан кўрайки, у берган манзилда мен кутмаган манзара пайдо бўлди ва унинг уйини кўриб ҳайратга тушдим..
Аввалига ишонқирамай турдим, аммо кейин ўша одамнинг худди шу уйдан чиқиб келганини кўриб, ғалати ҳолатга тушиб қолдим. Сабаби, бу одамнинг уйи оддий ўрта ҳол аҳоли яшайдиган уйларга нисбатан бир неча бор ҲАШАМАТЛИ, ЧИРОЙЛИ ва ҲАЙБАТЛИ эди...
Менга пешвоз чиқибоқ у киши:
-— Э..Э..келинг, келинг, —дея қарши олди ва ичкарига таклиф қилди. Уйнинг ичи эса янада чиройли ва бекамикўст даражада эди..
У мени ҳайратга тушганимни сезгандай, бир пиёла чой узатиб:
-— Ҳайрон бўлманг, биродар, — дея гап бошлади.
-— Аслида менга қарашли бўлган бир неча фирмалирим, қўшимча савдо дўконларим фаолият кўрсатиб турибди. Аллоҳга шукр пулга муҳтожлигим йўқ!
Лекин отамиз бу дунёдан ўтишларидан олдин бир насиҳат қилган эдилар. Отам:
«ЎҒЛИМ, АГАР МЕН УЧУН ЭҲСОН ҚИЛСАНГ ПЕШОНА ТЕРИНГНИ ТЎКИБ, МЕҲНАТ ҚИЛИБ ТОПГАН ПУЛИНГДАН ЭҲСОН ҚИЛГИН! — дея насиҳат қилган эдилар.
«ПЕШОНА ТЕРИНГ БИЛАН ТОПГАН ПУЛИНГГА ҚИЛГАН ЭҲСОНИНГ МЕН УЧУН МАНФААТИ ТЕГИШИНИНГ ЭҲТИМОЛИ, БОШҚА ҚИЛГАН ЭҲСОНЛАРИНГДАН АФЗАЛРОҚДИР!» — деган эдилар.
Буни тинглаб ўтириб, нима дейишга ҳам тилим лол бўлди. Фақатгина юзага чиққани, кейинчалик СУБҲАНАЛЛОҲ, АЛҲАМДУЛИЛЛАҲ, АЛЛОҲУ АКБАР тасбеҳу, истиғфор калималари бўлди...
ҲАЛОЛ пул топиш қийин, аммо унинг маънавий фойдаси бебаҳодир!
( Тохир Малик).
@ibratli_sozlar
МАРДИКОР.
Янги уйга кўчиш арафасида ҳовлини тартибга солиш ишлари кўпайиб кетганлиги сабабли уйга мардикор олиб келиб, ишларни бажаришни ният қилдим.
Мардикор ёллаш учун мардикор бозорига бордим. Одам кўп, ҳамма мардикор бозорига тирикчилик мақсадида чиққанлар ўзини таклиф қилган. Шуларнинг орасида бир одам турар эди. Кўринишидан яхши кийинган, сиртдан эътибор бериб қараганда эса, кўринишидан умуман мардикорга ўхшамайди. Ўша одамнинг олдига бориб, қандай қилиб «сиз ҳам ишлайсизми?» деб сўраганимни ўзим ҳам билмай қолибман.
У киши эса:
~ Ҳа, мен ҳам ишлайман, — деди.
Мен у кишини ишга таклиф қилдим.
Биз ўша киши билан уйга келдик ва ишларни келишиб олдик. Ёлланган киши ўзаро келишилган ишини бажаришга киришди.
Иш ҳажми камида 4 кунлик бўлсада, у 2 кун ичида белгиланган ишларни ниҳоясига етказди. Иш давомида у кишидан қаерлик экани ва аниқ яшаш манзилини сўрадим. Мақсад эса, келажакда яна бошқа шу каби ишлар чиқса ёллаш эди..
Орадан бир қанча вақт ўтди. Уйимда яна мардикор ёллайдиган иш чиқиб қолди.
Мен ўша кишини эслаб, ўзи берган манзил бўйича излаб бордим..
АСТАҒФИРУЛЛОҲ! Қай кўз билан кўрайки, у берган манзилда мен кутмаган манзара пайдо бўлди ва унинг уйини кўриб ҳайратга тушдим..
Аввалига ишонқирамай турдим, аммо кейин ўша одамнинг худди шу уйдан чиқиб келганини кўриб, ғалати ҳолатга тушиб қолдим. Сабаби, бу одамнинг уйи оддий ўрта ҳол аҳоли яшайдиган уйларга нисбатан бир неча бор ҲАШАМАТЛИ, ЧИРОЙЛИ ва ҲАЙБАТЛИ эди...
Менга пешвоз чиқибоқ у киши:
-— Э..Э..келинг, келинг, —дея қарши олди ва ичкарига таклиф қилди. Уйнинг ичи эса янада чиройли ва бекамикўст даражада эди..
У мени ҳайратга тушганимни сезгандай, бир пиёла чой узатиб:
-— Ҳайрон бўлманг, биродар, — дея гап бошлади.
-— Аслида менга қарашли бўлган бир неча фирмалирим, қўшимча савдо дўконларим фаолият кўрсатиб турибди. Аллоҳга шукр пулга муҳтожлигим йўқ!
Лекин отамиз бу дунёдан ўтишларидан олдин бир насиҳат қилган эдилар. Отам:
«ЎҒЛИМ, АГАР МЕН УЧУН ЭҲСОН ҚИЛСАНГ ПЕШОНА ТЕРИНГНИ ТЎКИБ, МЕҲНАТ ҚИЛИБ ТОПГАН ПУЛИНГДАН ЭҲСОН ҚИЛГИН! — дея насиҳат қилган эдилар.
«ПЕШОНА ТЕРИНГ БИЛАН ТОПГАН ПУЛИНГГА ҚИЛГАН ЭҲСОНИНГ МЕН УЧУН МАНФААТИ ТЕГИШИНИНГ ЭҲТИМОЛИ, БОШҚА ҚИЛГАН ЭҲСОНЛАРИНГДАН АФЗАЛРОҚДИР!» — деган эдилар.
Буни тинглаб ўтириб, нима дейишга ҳам тилим лол бўлди. Фақатгина юзага чиққани, кейинчалик СУБҲАНАЛЛОҲ, АЛҲАМДУЛИЛЛАҲ, АЛЛОҲУ АКБАР тасбеҳу, истиғфор калималари бўлди...
ҲАЛОЛ пул топиш қийин, аммо унинг маънавий фойдаси бебаҳодир!
( Тохир Малик).
@ibratli_sozlar
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 04:00
ВАХШИЙ УЙ ҲИЗМАТЧИСИНИНГ КИЧКИНА ЧАҚАЛОҚГА ҚИЛГАН ИШЛАРИ УЙ КАМEРАСИДА ОШКОР БЎЛДИ...😰
❗️47 ёшли Адамнинг 2 та фарзанди бор, Адам аёли билан хиёнат сабабли ажрашган, Адам кун бўйи ишда ва фарзандлари учун уйига энага олиб келди. Бир куни Адам ишдан келганда унинг катта фарзанди ҳизматчи синглисига ғалати ишлар қилаётганини айтди. Адам уйига бир нечта яширин камералар ўрнатип бир нечта дахшатли ҳодисаларни гувоҳи бўлди! Бир куни ҳизматчига қўнғироқ қилиб кичкина фарзандимни тайёрланг мен уни шифокор кўригига обораман деп телефонди қўйди ва камерани кузатиб жараёнди томоша қилаётган вақтида ҲИЗМАТЧИ унинг қизига қилган ишини кўриб дахшатда тушди, Ҳизматчи қизини...ДАВОМИ 😱👇
❗️47 ёшли Адамнинг 2 та фарзанди бор, Адам аёли билан хиёнат сабабли ажрашган, Адам кун бўйи ишда ва фарзандлари учун уйига энага олиб келди. Бир куни Адам ишдан келганда унинг катта фарзанди ҳизматчи синглисига ғалати ишлар қилаётганини айтди. Адам уйига бир нечта яширин камералар ўрнатип бир нечта дахшатли ҳодисаларни гувоҳи бўлди! Бир куни ҳизматчига қўнғироқ қилиб кичкина фарзандимни тайёрланг мен уни шифокор кўригига обораман деп телефонди қўйди ва камерани кузатиб жараёнди томоша қилаётган вақтида ҲИЗМАТЧИ унинг қизига қилган ишини кўриб дахшатда тушди, Ҳизматчи қизини...ДАВОМИ 😱👇
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 03:59
Пингвин тухуми қандай қилиб қаҳратон совуқда музлаб қолмайди?
Пингвин тухуми сувда пиширилса, тухумнинг оқсили шаффоф кўринишда бўлади. Товуқнинг тухумини сувда пиширганда, тухумнинг оқсили махсус модда сабабли оқ рангда кўринади. Ўша модда пингвин тухумида жуда оз миқдордадир.
Тухумнинг оқсили оппоқ бўлишига сабаб бўлувчи бу модданинг номи гликопротеин оқсили.
Пингвин тухумида оқсилдан кўра кўпроқ миқдорда бошқа модда бор бўлиб, тухумнинг қаҳратон совуққа бардошли бўлишига сабаб бўлади.
Қаранг, Аллоҳ таолонинг иродаси билан Антарктиданинг қаҳратон совуғида ҳам пингвин тухуми музлаб қолмас экан. Бу эса, Аллоҳ таолонинг изни билан пингвиннинг насли қирилиб кетмай давом этишига сабаб бўлади.
Аллоҳ таолонинг яратган нарсалари борасида тафаккур қилишимиз иймонимиз нури зиёда бўлишига, ибодатларга рағбатимиз ортишига сабаб бўлади.
Нозимжон Ҳошимжон
Пингвин тухуми сувда пиширилса, тухумнинг оқсили шаффоф кўринишда бўлади. Товуқнинг тухумини сувда пиширганда, тухумнинг оқсили махсус модда сабабли оқ рангда кўринади. Ўша модда пингвин тухумида жуда оз миқдордадир.
Тухумнинг оқсили оппоқ бўлишига сабаб бўлувчи бу модданинг номи гликопротеин оқсили.
Пингвин тухумида оқсилдан кўра кўпроқ миқдорда бошқа модда бор бўлиб, тухумнинг қаҳратон совуққа бардошли бўлишига сабаб бўлади.
Қаранг, Аллоҳ таолонинг иродаси билан Антарктиданинг қаҳратон совуғида ҳам пингвин тухуми музлаб қолмас экан. Бу эса, Аллоҳ таолонинг изни билан пингвиннинг насли қирилиб кетмай давом этишига сабаб бўлади.
Аллоҳ таолонинг яратган нарсалари борасида тафаккур қилишимиз иймонимиз нури зиёда бўлишига, ибодатларга рағбатимиз ортишига сабаб бўлади.
Нозимжон Ҳошимжон
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 03:30
КИЗЛАЖОНЛАР БИР ГАП АЙТАЙМИ 🤔🤔
КАНАЛЛАРГА КИРИБ КУНГЛИМДАГИ ФАСОННИ
ТОПА ОЛМАЁТГАНДИМ ШУНДАЙ КАНАЛНИ ТОПДИМ ФАСОНЛАРИ АЖОЙИБ ХАММА ЁШГА МОС ЭКАН СИЗЛАРГА ХАМ ИЛИНДИМ МАНЗИЛИНИ КОЛДИРДИМ 👇👇
💥 ФАСОНЛАР 💥
https://t.me/+s7nVC8VT5e9jZmNi
https://t.me/+s7nVC8VT5e9jZmNi
Фон учун расмлар
https://t.me/+VAVjbUnHNnQ1YWNi
КАНАЛЛАРГА КИРИБ КУНГЛИМДАГИ ФАСОННИ
ТОПА ОЛМАЁТГАНДИМ ШУНДАЙ КАНАЛНИ ТОПДИМ ФАСОНЛАРИ АЖОЙИБ ХАММА ЁШГА МОС ЭКАН СИЗЛАРГА ХАМ ИЛИНДИМ МАНЗИЛИНИ КОЛДИРДИМ 👇👇
💥 ФАСОНЛАР 💥
https://t.me/+s7nVC8VT5e9jZmNi
https://t.me/+s7nVC8VT5e9jZmNi
Фон учун расмлар
https://t.me/+VAVjbUnHNnQ1YWNi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 03:00
Рашк билан рашк ўртасидаги фарқ
Аёл киши эри билан кўчада кетаётган эди. Уларга яқин масофада бир кекса киши ҳам юриб борар эди. Кекса киши бехосдан тойилиб кетиб, кўлмакдаги сувни босиб юборди. Кўлмакдаги сув эса, сачраб аёлнинг кийимини ифлос қилди. Бу ҳолатдан дарғазаб бўлган аёл кекса кишига бақира кетди: кўзинга қараб юрсанг бўлмайдими эй ҳайвон. Аёлининг ҳолатини кўрган эр мушти билан кекса одамни бир урган эди, каловланиб йиқилиб тушди. Ўрнидан аранг туриб, жавоб қайтармоқчи эди, эркакнинг жасадини кўриб кучи етмаслигига ишонди ва ичида ғудраниб қўяқолди. Эр-хотин яқин ердаги уйга кириб кетишди.
Йўлакдаги зинапоядан кўтарилишда эркак қоқилиб кетди ва юз тубан йиқилиб боши билан зинапоянинг қиррасига урилди ва ўша ерда жон таслим қилди. Бу ҳолатдан аёл жазавага тушиб яна кекса одамга ташланди. Сен сабабли мени эрим ўлди, уни сен ўлдирдинг, деди. Атрофга тезда одамлар тўпланди. Аёл ўша даъвосида туриб олди. Масала қозига кўтарилди. Аёл қозинининг олдида: бу киши сеҳргар, дажжол экан. Бир нималарни пичирлаб ғудранди. Ана шундан кейин эрим йиқилиб тушди, деди. Қози кекса кишидан нима деганини сўради. Шунда кекса киши бўлган воқеани айтиб берди.
Мен беҳосдан қоқилиб кетиб, кўлмакдаги сувни босиб олдим. Сув эса, сачраб аёлнинг кийимини ифлос қилди. Аёлнинг эри мени бошимга мушти билан уриб жароҳат етказди. Аммо, менинг кучим унга етмаганлиги учун, Аллоҳ таолога мурожаат қилдим: Эй Роббим, у менга ўз кучини кўрсатди, Сен ҳам унга Ўз кучингни кўрсатиб қўй, дедим. Кўп ўтмай эркак йиқилиб тушиб бошини зинапояга уриб ўлди. Бўлган иш шу холос, деди. Шунда қози аёлга қараб: мўйсафид сенинг эрингни ўлдирмаган. Маҳбубинг сени рашк қилиб кексага жароҳат етказди, унинг Маҳбуби рашк қилиб сени эрингни уриб ўлдирди, деди.
Аёл киши эри билан кўчада кетаётган эди. Уларга яқин масофада бир кекса киши ҳам юриб борар эди. Кекса киши бехосдан тойилиб кетиб, кўлмакдаги сувни босиб юборди. Кўлмакдаги сув эса, сачраб аёлнинг кийимини ифлос қилди. Бу ҳолатдан дарғазаб бўлган аёл кекса кишига бақира кетди: кўзинга қараб юрсанг бўлмайдими эй ҳайвон. Аёлининг ҳолатини кўрган эр мушти билан кекса одамни бир урган эди, каловланиб йиқилиб тушди. Ўрнидан аранг туриб, жавоб қайтармоқчи эди, эркакнинг жасадини кўриб кучи етмаслигига ишонди ва ичида ғудраниб қўяқолди. Эр-хотин яқин ердаги уйга кириб кетишди.
Йўлакдаги зинапоядан кўтарилишда эркак қоқилиб кетди ва юз тубан йиқилиб боши билан зинапоянинг қиррасига урилди ва ўша ерда жон таслим қилди. Бу ҳолатдан аёл жазавага тушиб яна кекса одамга ташланди. Сен сабабли мени эрим ўлди, уни сен ўлдирдинг, деди. Атрофга тезда одамлар тўпланди. Аёл ўша даъвосида туриб олди. Масала қозига кўтарилди. Аёл қозинининг олдида: бу киши сеҳргар, дажжол экан. Бир нималарни пичирлаб ғудранди. Ана шундан кейин эрим йиқилиб тушди, деди. Қози кекса кишидан нима деганини сўради. Шунда кекса киши бўлган воқеани айтиб берди.
Мен беҳосдан қоқилиб кетиб, кўлмакдаги сувни босиб олдим. Сув эса, сачраб аёлнинг кийимини ифлос қилди. Аёлнинг эри мени бошимга мушти билан уриб жароҳат етказди. Аммо, менинг кучим унга етмаганлиги учун, Аллоҳ таолога мурожаат қилдим: Эй Роббим, у менга ўз кучини кўрсатди, Сен ҳам унга Ўз кучингни кўрсатиб қўй, дедим. Кўп ўтмай эркак йиқилиб тушиб бошини зинапояга уриб ўлди. Бўлган иш шу холос, деди. Шунда қози аёлга қараб: мўйсафид сенинг эрингни ўлдирмаган. Маҳбубинг сени рашк қилиб кексага жароҳат етказди, унинг Маҳбуби рашк қилиб сени эрингни уриб ўлдирди, деди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
20 Oct, 02:30
☝️ЭРИ БЕФАРК ВА ХИЕНАТ КИЛАДИГАН АЕЛЛАР УЧУН КАНАЛИМИЗДА КЕРАКЛИ НАРСАЛАР БОР.
💃 БУНИ ИШЛАТГАНДАН СУНГ ЭРИНГИЗ ОЛДИНГИЗДАН КЕТОЛМАЙ КОЛАДИ👇🏻👇🏻
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
💃 БУНИ ИШЛАТГАНДАН СУНГ ЭРИНГИЗ ОЛДИНГИЗДАН КЕТОЛМАЙ КОЛАДИ👇🏻👇🏻
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
https://t.me/+BqgICANvPg83Njky
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
19 Oct, 16:59
АМАЛГА ВАЪДА ҚИЛИНГАН АЖР
(жадвали)
👉 – Ким Қуръондан бир ҳарф ўқиса....
Унга битта яхшилик ёзилиб, ўн баробаргача кўпайтириб берилади.
👉 – Ким етимга кафил бўлса...
Жаннатда Набий алайҳиссалом билан ҳамроҳ бўлади.
👉 – Ким "Субҳоналлоҳ"ни юз марта айтса...
Унга мингта яхшилик ёзилади.
👉 – Ким Каҳф сурасининг аввалидан ўн оят ёд олса, (баъзи ривоятда охиридан ўн оят ёд олса)...
Дажжол фитнасидан омонда бўлади.
👉 – Ким Набий саллаллоҳу алайҳи васалламга битта салавот айтса...
Аллоҳ таоло унга ўнта салавот айтади.
👉 – Ким Аллоҳнинг гўзал исмларини (маъноларини англаб, айтиб) санаса...
Жаннатга киради.
👉 – Ким фарз намозидан кейин оятал курсийни ўқиса... Жаннатга киришидан ўлим тўсиб туради холос.
👉 – Ким қариндошлари билан алоқани тикласа...
Ризқи кенг ва умри узоқ бўлади.
👉 – Ким биродарига ғойибдан туриб дуо қилса... Фаришталар унга омийн, ўзингга ҳам шундай бўлсин, деб туришади.
(жадвали)
👉 – Ким Қуръондан бир ҳарф ўқиса....
Унга битта яхшилик ёзилиб, ўн баробаргача кўпайтириб берилади.
👉 – Ким етимга кафил бўлса...
Жаннатда Набий алайҳиссалом билан ҳамроҳ бўлади.
👉 – Ким "Субҳоналлоҳ"ни юз марта айтса...
Унга мингта яхшилик ёзилади.
👉 – Ким Каҳф сурасининг аввалидан ўн оят ёд олса, (баъзи ривоятда охиридан ўн оят ёд олса)...
Дажжол фитнасидан омонда бўлади.
👉 – Ким Набий саллаллоҳу алайҳи васалламга битта салавот айтса...
Аллоҳ таоло унга ўнта салавот айтади.
👉 – Ким Аллоҳнинг гўзал исмларини (маъноларини англаб, айтиб) санаса...
Жаннатга киради.
👉 – Ким фарз намозидан кейин оятал курсийни ўқиса... Жаннатга киришидан ўлим тўсиб туради холос.
👉 – Ким қариндошлари билан алоқани тикласа...
Ризқи кенг ва умри узоқ бўлади.
👉 – Ким биродарига ғойибдан туриб дуо қилса... Фаришталар унга омийн, ўзингга ҳам шундай бўлсин, деб туришади.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
19 Oct, 16:31
🙋♀️ Қизлажонла!
🤦♀️ Силаниям ҳар куни нима овқат пиширсам экан? деган савол қийнаб юбордими?
🤷♂️ Уйдаги эркаклар бўлса доим "Билмиман"" деб жавоб беришади.
👩🍳 Яқинда дугонам тавсияси билан Осон Рецептлар каналига қўшилиб олиб муаммодан қутилдим.
💁♀️ Айниқса кундалик учун осон рецептлар жуда кўп экан. Сизга ҳам илиндим. 👇🏻https://t.me/+sfdDWRpqG28yMDNi
🤦♀️ Силаниям ҳар куни нима овқат пиширсам экан? деган савол қийнаб юбордими?
🤷♂️ Уйдаги эркаклар бўлса доим "Билмиман"" деб жавоб беришади.
👩🍳 Яқинда дугонам тавсияси билан Осон Рецептлар каналига қўшилиб олиб муаммодан қутилдим.
💁♀️ Айниқса кундалик учун осон рецептлар жуда кўп экан. Сизга ҳам илиндим. 👇🏻https://t.me/+sfdDWRpqG28yMDNi
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
19 Oct, 16:00
🙋♀️ Қизлажонла!
🤦♀️ Силаниям ҳар куни нима овқат пиширсам экан? деган савол қийнаб юбордими?
🤷♂️ Уйдаги эркаклар бўлса доим "Билмиман"" деб жавоб беришади.
👩🍳 Яқинда дугонам тавсияси билан Осон Рецептлар каналига қўшилиб олиб муаммодан қутилдим.
💁♀️ Айниқса кундалик учун осон рецептлар жуда кўп экан. Сизга ҳам илиндим. 👇🏻https://t.me/+sfdDWRpqG28yMDNi
🤦♀️ Силаниям ҳар куни нима овқат пиширсам экан? деган савол қийнаб юбордими?
🤷♂️ Уйдаги эркаклар бўлса доим "Билмиман"" деб жавоб беришади.
👩🍳 Яқинда дугонам тавсияси билан Осон Рецептлар каналига қўшилиб олиб муаммодан қутилдим.
💁♀️ Айниқса кундалик учун осон рецептлар жуда кўп экан. Сизга ҳам илиндим. 👇🏻https://t.me/+sfdDWRpqG28yMDNi
32,325
subscribers
5,672
photos
1,699
videos
