Tadarok - تدارک کمونیستی

📕 در ۵ ژانویه ۱۹۱۹ قیام کارگران به رهبری اسپارتاکیست ها در برلین آغاز شد که به یکی از مهمترین مراحل انقلاب نوامبر[انقلابات توده‌ای  ۱۹۱۸–۱۹۱۹ آلمان] تبدیل گردید.

🔻 سرآغاز سال ۱۹۱۹ در آلمان با تشدید مبارزه برای آینده پرولتاریای آلمان مشخص شد. ضد انقلاب توسط دولت جدیدی که از سوسیال دموکرات ها تشکیل شده بود نمایندگی می شد. [این دولت] ناچار به برخی از دستاوردهای انقلاب تن داد، اما دستگاه دولتی قدیمی و قدرت بورژوازی را دست نخورده باقی گذاشت. حکومت پس از اعلام یک جمهوری دموکراتیک اعلام کرد که انقلاب پایان یافته است.[دولت مستقر] برای توقف پیشروی بیشتر [انقلاب] با نیروهای امپریالیستی وارد اتحاد شد. با این حال، انقلاب به رهبری اعضای اتحادیه اسپارتاکوس (یک سازمان انقلابی کمونیستی ایجاد شده توسط کارل لیبکنشت و رزا لوکزامبورگ) که از استقرار قدرت شورایی حمایت می کرد، به حیات خود ادامه داد. مبارزه به ویژه در پایتخت فعال بود.

🔻 در ۴ ژانویه ۱۹۱۹، امیل آیشهورن، سوسیال دموکرات جناح چپ[که از کشتار و سرکوب کارگران انقلابی امتناع کرده بود]، از سمت خود به عنوان رئیس پلیس برلین برکنار شد. این تلاش برای تضعیف جنبش کارگری با اعتراضات گسترده روبرو گردید.

🔻 در ۵ ژانویه، در جلسه نیروهای انقلابی برلین، "کمیته انقلابی موقت" به ریاست ک.لیبکنشت و ج. لدبور ایجاد شد. اما فقدان برنامه اقدام واحد در میان رهبران نهضت به آنها اجازه سازماندهی قیام را نمی داد. فعالیت توده ها با عدم اتحاد رهبری عجین شد. این نیز باعث تردید و تعلل میان انقلابیون شد، مذاکرات ناموفقی هم با دولت انجام گرفت، که فرصتی برای دشمن ضد انقلاب سردرگم جهت تدارک ضدحمله مهیا نمود.

🔻 همین بلاتکلیفی اجازه مشارکت واحدهای نظامی که در ابتدا با انقلابیون همدلی داشتند را نمی داد. در نتیجه، نیروهای دولتی به فرماندهی گوستاو نوسکه ی سوسیال دموکرات در ۱۱ ژانویه بدون مواجهه با مقاومت سازمانیافته وارد شهر شدند. قیام به طرز وحشیانه ای سرکوب شد، رهبران آن کارل لیبکنشت و روزا لوکزامبورگ کشته شدند.

🔻 از دلایل اصلی این شکست فقدان یک حزب انقلابی قدرتمند در میان کارگران آلمان بود. حزب کمونیست آلمان(DKP) که در آستانه قیام ژانویه تشکیل شد، نتوانست این نقش را ایفا کند. تعلل در جدا شدن از سوسیال دموکراتها در آلمان، فرصت کسب قدرتی که بتواند پیروزی را تضمین کند، فراهم نکرد. انقلاب در نهایت شکست خورد.

🔻 تجربه اسپارتاکیست ها نمونه بارز این واقعیت است که حتی در صورت وجود پیش نیازهای عینی برای انقلاب، پیروزی برای پرولتاریا تنها توسط یک حزب سازمان یافته مستحکم و مبارز قابل تحقق است.


https://t.me/rksmb/3642

البته که رهبر مستضعفین جهان اشاره نمی‌کنند که اکنون ایران حتی از خود آمریکا نیز بسی بیشتر مطلوب امریکاست! بانکها حکمرانی می‌کنند. برای نیروی کار پایین‌ترین دستمزدها را در نظر می‌گیرند و ضریب استثمار حتی صهیونیستی‌ترین آمریکایی را نیز خرسند می‌سازد. همه‌چیز در حال خصوصی شدن است و با پول می‌توان همه چیز را خرید و مالک شد. سفیر امریکا در ایران جواد ظریف ترک‌تازی می‌کند. همتی، آخوندی، روحانی و شرکا سیاست‌هایی را اعمال می‌کنند که سیاستمداران آمریکایی با ملاطفت بیشتر و جرات کمتری مطرح می‌کنند و ...ایران بسیار هم آمریکایی و مطلوب امریکا است. چراکه به تعبیر خودتان یک اسلام آمریکایی و حکومت کاخ‌نشینان، مستکبران و طاغوتیان برپاست.

https://t.me/ttadarok/8079

توضیح: یک نظر انتقادی دیگر درباره مباحثه پیرامون کارزار کارکنان شهرداری ها که به علت مشکل فنی در بخش کامنت سایت در اینجا منتشر می شود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

به نظرمن چگونگی و بعضاً حتی ضرورت دخالتگری کمونيستی دراعتراضات و دفاع از مطالبات دمکراتيک و غيرکارگری را می‌توان از رابطۀ اين نوع جنبش‌ها با مبارزات طبقاتی کارگران استنتاج نمود. يعنی تا زمانی و تا جايی که خواست‌های دمکراتيک واعتراضات مطالباتی، مخل پيشبرد اهداف؛ و در برابر منافع عمومی طبقۀ کارگر نباشند؛ و نيزموجبِ تقويتِ پايگاه اجتماعی طبقاتِ غيرکارگری نگردند، درجوامعی که انبوهی ازحقوق دمکراتيکِ معوقۀ عملی نشده وجود دارد، مجاز و يا حتی گاه ضروری می‌باشد. ملاحظاتِ دقيق ر.حميد سلطانزاده به طورعام در مورد جنبش‌های مطالباتی قابل تأمل است، منتها درمورد خاصّ فوق و با توجه به داده‌های موجود، فکر می‌کنم دفاع از مطالبۀ تثبيت موقعيتِ استخدامی کارکنان شهرداری نه باعث تعميقِ بيشتر فسادِ اداری نهادينه شدۀ موجود و نه سنگين‌ترشدن وزن خرده‌ بورژوازی بر گردنِ طبقۀ کارگرمی‌باشد؛ و نه مبارزات کارگری را به حاشيه می راند. لنين که خود تبحری خاص در تعيين تاکتيک‌ها و سياست‌ها و مواضعِ مناسب داشت، نيز هميشه با تکيه براصلِ تحليل مشخص ازشرايط مشخص، لزوم دخالتگری در اعتراضات و جنبش‌ها را مشروط بر رعايت ظرايف و توجه به مرزبندی‌های طبقاتی و اولويت‌دهی به منافع عمومی طبقاتی کارگران می‌کرد؛ و لذا به نظرمن دفاع از مورد مشخص مطالبۀ حق استخدام پايدار کارکنان شهرداری، ضمنِ رعايتِ شروطِ مزبور، به مبارزه برای از بين بردن وضعيت متزلزل کنونی و پا درهوای استخدامی کارکنان ياری می‌ساند، وخطرفروافتادنِ چندهزار خانوار به ورطۀ بی‌خانمانیِ ناشی از اين وضعيت متزلزل و دغدغه و نگرانیِ بيش از پيشِ آنان بابت هزينه‌های سرسامِ آور جاری را برجسته می‌نمايد.
محسن

از: یک گام به پیش، دو گام به پس

لنین

... محفل‌های کارخانه‌ای "برای ما واجد اهمیت خاصی هستند: می‌دانیم تمام نیروی عمدۀ جنبش در تشکل کارگران در کارخانه‌های بزرگ ‏است، زیرا کارخانه‌ها(و فابریک‌ها)ی بزرگ، آن قسمت از کارگران را در برمی‌گیرند که نه تنها از لحاظ عده تفوق دارند، بلکه از ‏لحاظ نفوذ، تکامل و استعداد برای مبارزه، تفوقشان از آن هم بیشتر است.
هر کارخانه باید دژ ما باشد.... زیرکمیته‌ی کارخانه باید ‏بکوشد تا تمام کارخانه و حتی‌الامکان قسمت بیشتری از کارگران را با شبکه‌ای از محافل گوناگون(یا عمال خود) فراگیرد.... تمام ‏گروه‌ها، محفل‌ها، زیرکمیته‌ها و غیره باید حالت مؤسسات کمیته‌ای یا شعب تابعۀ کمیته را داشته باشند. دسته‌ای از آن‌ها آشکارا تمایل ‏خود را به ورود در حزب گارگر سوسیال دموکرات روسیه اعلام خواهند داشت و به شرط تصویب کمیته، وارد آن خواهند شد، ‏وظایف معینی را(به دستور کمیته یا با موافقت با آن) تقبل خواهند نمود، متعهد خواهند گردید خود را در اختیار ارگان‌های حزبی ‏بگذارند، حق مخصوص به تمام اعضاء حزب را به دست خواهند آورد، نزدیکترین نامزد عضویت کمیته محسوب خواهند شد و الی ‏آخر. دسته دیگر به حزب کارگر سوسیال دموکرات روسیه وارد نخواهند شد و به صورت محفل‌هایی که به توسط اعضاء حزب تشکیل ‏شده و به یکی از گروه‌های حزب ملحق شده‌اند، باقی می مانند و الی آخر.‏ ....
.

سهم ما از زندگی
نوشتۀ: آهنگر

اسمش ساموئل بود و سفیدی چشماش همیشه به سرخی میزد. آدم یه جورائی ترس داشت تو چشماش خیره بشه، آخه اگر قراره یکی سیاه پوست باشه خوبه که سفیدی چشماش خیره کننده باشه اما چشمای ساموئل سرخ بود. نمیدونستم که این عادیه یا اینکه زیر فشار بیخوابی و کار سنگین به این روز افتاده بود.


کارش خیلی سخت بود. کاری که نه تنها آدم را از کت و کول میانداخت بلکه چشم و چارش را هم در میآورد. اصطلاحاً به کار او میگن سنگ کاری. سنگ کار تو حرفۀ ما به کسی میگن که وظیفش زدودن دستک و دمبکهای اضافه از قطعات فولادی ریخته گری شده میباشد. ساموئل این کار را با کمک انواع ماشینهای فرز دستی که در اختیار داشت انجام می‌داد. ماشینهایی که تو زبان فارسی به آنها دستگاه سنگ یا سنگ فرز اطلاق میشه، شاید به دلیل جنس سخت و سنگ مانند صفحۀ دواری که روی آنها نصب میشه، این صفحه‌ها نقش سمباده را دارند اما خیلی زمختتر و سخت جونتر از سمباده‌اند و نم نم طی کار خورده میشن و کوچک و کوچکتر شده تا جائی که باید با یه صفحۀ نو عوضش کنی. وقتی سنگ کاری میکنی دونه‌های جدا شده از صفحه سنگ به‌همراه ذرات سائیده شده از قطعه کار به هوا پرتاب شده و کمانی آتشی جلوی سنگ کار درست میکنه، مثل اینکه فشفشه‌ای را آتش زده باشی، و اگه سنگ کار نقاب طلقی نداشته باشه محاله بتونه کار کنه. تازه گاهی اوقات این ذرات از درز و بیرین ماسک طلقی هم عبور کرده و چشم و چار آدم را هدف قرار میده! خلاصه سنگ کاری خودبخود چشم واسۀ آدم نمیذاره. اما ساموئل همکاران دیگری هم داشت، آنها همه چشماشون عادی بود. گمانم بخاطر کم خوابی بود. آخه ساموئل از شهر کلن به این کارخونه میآمد و ماشین هم نداشت و اجباراً بخشی از راه را با قطار و بخشی را با اتوبوس طی میکرد. ساعت شروع کار شش صبح بود. او برای اینکه بتونه همۀ قطارها و اتوبوسها را بموقع بگیره باید سه و نیم صبح بیدارشده و از خونه بیرون بزنه. از اون طرف باید تا ساعت یک ربع به چهار کار کرده و دوباره مسیر رفته را با همان وسائل نقلیۀ صبحی برگرده و این یعنی شش بعد از ظهر به خونه رسیدن. همینجوری آدم نوک انگشتی هم که حساب کنه میبینه که وقت کمی برای خواب و استراحت داشت. خوب لابد چشمی که خوب نخوابیده و نُه ساعت یه دم سنگ کاری کنه سرخ خواهد شد. حالا ممکن بود که این سرخی اصلاً نژادی باشه. او از یک گوشۀ آفریقا به اینجا آمده بود. آیا همۀ اهالی اون گوشه چشماشون سرخ بود؟! نمیدونم... به هرحال سرخی چشمای ساموئل مرا کلافه کرده و وقتی نگاهش میکردم ترس و ترحم تو وجودم با هم مخلوط میشد. شاید همین سرخی چشماش باعث توجه ویژۀ من به او شد. من خیلی وقت بود که توی این حرفه بودم اما تا اونموقع یه سیاه پوست چشم سرخ سنگ کار که اینقدر حرکات ظریفی داشته باشه ندیده بودم. راه که میرفت تو نه صدای قدمهایش را میشنیدی و نه قدم برداشتنش را میدیدی، انگار یه روبات سیاه پوست داره روی چرخهای نامرئی زیر پاهاش قل میخوره. یه نواخت و لغزنده اما نه مثل عروسک کوکی! جاندار بودنش را حس میکردی. ساموئل خیلی آدم تمیزو نظیفی بود. چنان خودش را برای ناهار آماده میکرد که انگاری با شخص مهمی وعدۀ ناهارخوری داشت. توجه من به او از همین وقت ناهار شروع شد...


https://tadarok.org/images/stories/pdf/Sahme-Ma-az-Zendegi.pdf

برخی از بیانیه ها و قطعنامه های کنفرانسهای پیشین سازمان تدارک کمونیستی:

کمونیسم، دمکراسی و مبارزه برای آزادیهای دمکراتیک

کمونیسم و چپ: در ضرورت یک بازبینی پایه ای

کارگران، کمونیستها و جنبشهای مطالباتی جاری

بیانیه تحلیلی دربارۀ خاورمیانۀ سوسیالیستی

منشور اجتماعی کمونیسم معاصر – مصوب کنفرانس دوم تدارک کمونیستی، اردیبهشت 1400

بیانیه کنفرانس سوم درباره شعار خاورمیانه سوسیالیستی، جنگ غزه و لبنان و رویکرد کمونیستی

بیانیه کنفرانس سوم درباره مشی کمونیستی در قبال جنبش کارگری

بیانیه پایانی کنفرانس سوم سازمان تدارک کمونیستی

اهداف، ساختار و موازین فعالیت سازمانی "تدارک کمونیستی"

در یادداشتی که پیشتر توسط بهمن شفیق و در مورد کنسرت فرضی پرستو احمدی نوشته شده بود، رفیق بهمن برای تبیین این دست اقدامات پراکنده، منفرد و رسانه‌ای اپوزسیون از تعبیر «هزار خنجر» استفاده کرده بود. نکته‌ای که درستی آن را می‌توان در تصویرپردازی یکی از تصویرگران ارگانیک خرده‌بورژوا به خوبی متوجه شد. اگر که نظریه و نظریه‌پردازان، آگاهانه و با وضوح در مورد چیزهایی که می‌خواهند بگویند و یا نگویند، صحبت می‌کنند و می‌نویسند. هنر و هنرمندان بیانی مبهمتر و نیمه‌آگاهانه‌تر دارند و نسبت به اثری که تولید می‌کنند خودآگاهی کمتری دارند. در تصویرپردازی فوق، آنچه که به خوبی ترسیم شده، قرار گرفتن این دست کنشها و اقدامات است در یک بسته‌بندی امپریالیستی/ امریکایی که تفاوت خنجرها را در استراتژی هزار خنجر بی‌اهمیت می‌سازد. حتی دیگر مهم نیست شما چه مطالبه و کنشی دارید، مادامی که آن استراتژی هزار خنجر در ید نیروهایی امپریالیستی است. هنرمند ماجرا چه‌بسا بدون اشراف به این نسبتها به درستی میکروفن کنسرت پرستو احمدی را چیزی شبیه به فرو کردن (خنجر) پرچم امریکا در سرزمینی دیگر تصویر کرده است.

از: نامه‌ای به یک رفیق در مورد وظایف سازماندهی ما

لنین

.... باید خصوصاً در این جهت کوشید که تا آنجا که ممکن است کارگران بسیاری از لحاظ سیاسی به انقلابیون حرفه‌ای با آگاهی طبقاتی کامل تبدیل گردند و به کمیته وارد شوند . .... در آن صورت این نیاز، که اعضای کمیته شخصاً کارگران بسیاری را بشناسند، اهمیتی خاص می‌یابد. برای آنکه انسان بتواند هر چه را که در طبقه کارگر روی می‌دهد رهبری نماید، باید امکان این را داشته باشد که به همه بخشها دسترسی داشته باشد، کارگران بسیاری را بشناسد، همه راهها و سوراخ سنبه‌ها را بلد باشد، و غیره و غیره. از اینرو، کمیته باید حتی‌الامکان، همه رهبران مهم جنبش کارگری از میان خود طبقه کارگر را در بر گیرد؛ کمیته باید همه زمینه‌های جنبش محلی را رهبری نماید و همه وسایل، نیروها و سازمانهای محلی حزب را اداره کند. ...

سیاست اجتماعی اقتصادی کمون

حکومت کمون درصدد برآمد که شرایط مادی قشرهایی از مردم را که بعلت جنگ، محاصره و سیاست مجمع ملی به وخامت گرائیده بود بهبود بخشد. یکی از اقداماتی که در این جهت صورت گرفت، تعلیق فروش اموال وام‌داران در بانک کارگشایی بود. همچنین مطابق قوانینی که کمون به تصویب رسانید مالکان حق اخراج مستأجران را در صورت نپرداختن اجاره‌بها از دست دادند.
در ۳۰ مارس، کمون قانونی را به تصویب رساند که مطابق آن مستأجران از پرداخت اجاره‌بهای منازل مسکونی مربوط به ۹ ماه قبل از تصویب قانون معاف بودند. این اجاره‌بهای ۹ ماهه در آینده نیز از سوی مالکان قابل وصول نبود. و بدینسان مردم پاریس از یک دین ۴۰۰ میلیون فرانکی آسوده خاطر شدند. در ۲۴ آوریل قانونی دربارهٔ مصادرهٔ منازل تهی از سکنه به تصویب رسید و این سراها در اختیار ساکنان محله‌هایی گذاشته شد که حملات توپخانه ویرانشان ساخته بود...

تاریخ فرانسه، ویراسته آ. مانفرد

برهم زن

کارگرم من
قرن‌هاست رگِ‌کارخانه‌ها را
با خونِ مويرگ‌هايم‌ سيراب می‌کنم
جهان را برگُرده‌ام با طلوعِ هر صبح
يک گام به پيش می‌برم
و خود هر غروب دوگام پس می‌روم

احساس می‌کنم خورشيد برای من نمی‌تابد
ماه به شرمندگی پُشتِ ابر پنهان است
و باران بر بامِ تشنۀ من نمی‌بارد.

آن که قرن‌ها خونِ مرا خريدارست
و سهمِ مرا به جيبِ‌گشاد انباشته‌ست
فرمانِ خورشيد و ماه و ابر را نيز به کف دارد 
و با اورادِ اوهامی يا رنگين‌کمانِ مجعولش
چشمان و ذهنِ مرا آلوده‌ست.

دردِ مُزمن من اين باورِ جان‌سختِ ساليان است
که تقديرِ شومِ ثابتم را
خريدارِ زالوجنم برايم نقش بسته‌ ست.

اينک ديگر امّا صبرِ صدهاساله بس است
فلاکت‌ها حقارت‌ها تا کجا تا چند؟
وقت تعيين تکليف است
بايد رسمِ پُرعفنِ کهنه را برهم زد.

کارگرم من
و زيرا نمی‌خواهم روز به روز
در گندابِ روزمرّگی پوسيده‌گردم
خود مالکِ مختارِ تنِ خويش می‌گردم
و با دستانِ توانمندم
فرمانِ تقديرِ شايستِ خويشم را نقش می‌بندم.

محسن اخوت(م. افق)
.

زنده باد فلسطین، نابود باد صهیونیسم، زنده باد سوسیالیسم

منتظر چه هستید؟

اینکه کرها پای صحبت شما بنشینند؟

اینکه سیری ناپذیران

چیزی به شما ببخشند؟

اینکه گرگها به شما غذا دهند

بجای آنکه ببلعندتان؟

ببرها ازسر مهربانی

از شما دعوت کنند

دندانهایشان را بکشید؟!

شما منتظر این هستید!


برتولت برشت
ترجمه: سعید عطاپور

میلیونر شدن سالواتوره
نوشتۀ: آهنگر

باورش نمیشد. وقتی که راه میرفت صدای جیر جیرکفش تمام چرمی که به پا داشت دلش را غنج میداد. به هر ویترین و شیشه و آئینه که میرسید بدون اینکه بایستد زیرچشمی قد و قامت خود را ورانداز میکرد. توی کت و شلوار سرمه ای رنگ، پیراهن آبی و کراواتی که با ایندو هماهنگ بود نه تنها هیکل خِپله و قد کوتاه و شکم  ورقلمبیدش ناهنجار به نظر نمیرسید بلکه خیلی موزون و باوقار و خیره کننده بود و سرِ تاس و تخم مرغیش و صورت فربهِ مزین به سبیل پرپشت خرمائی رنگ حالا نه تنها نمیتوانست دستمایۀ شوخیهای نیشدار همکاران باشد بلکه اتفاقاً او را بسیار هوشمند و متفکر نشان میداد. جیب پر پول داشتن همین است دیگر! آدم اعتماد به نفس پیدا میکند و حس میکند که قدرت فتح همۀ دنیا را دارد. مثلاً همین کفشهایی که به پاداشت، کفشهایی که برای پای او ساخته شده بود، کفشهایی که آدم باهاشون راه نمیرفت بلکه پرواز میکرد. اینها را مگر میشد با حقوق کارگری خرید. اگر چند ماه کار میکرد و کرایه خانه نمیداد و هیچ خرج دیگری هم نداشت و خلاصه باد میخورد و کف پس میداد...شاید...تازه شاید میتوانست....اما نه...!آنوقت هم نمیتوانست چرا که کفاش ...

توضیح: یادداشت زیر متن کامنتی است که یک رفیق در مباحثه پیرامون کارزار کارکنان شهرداری ارسال نموده است. اشکال فنی در سایت باعث شد که رفیق نتواند کامنت را در آنجا درج کند. تلاش ما برای رفع اشکال نیز تاکنون به نتیجه نرسیده است و درج کامنت در سایت تدارک هنوز امکانپذیر نیست.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

درباره‌ ملاحظات رفیق حمید پرسشی برام ایجاد شد، آیا مهدیها ویژگی مشترکی دارن که میتونن اون ۵۰ میلیون رو دست‌ و پا کنن؟ مثلا آیا میتونیم اونها رو جز خرده ‌بورژوازی دسته‌ بندی کنیم؟ فرض کنید خانواده ‌ای دارن یا در قسمتی از فضای اجتماعی قرار گرفته باشن که بتونن با اتکا به روابطشون به شکل سیستماتیکی پول جور کنن یا … .
علاوه بر این پرسش، نکته‌ ای هم به نظرم مهمه اونم اینه که سازمان تدارک کمونیستی باید کل این وضعیت رو که مهدی‌ ساز و قاسم‌ سازه بزنه. یعنی اصلا این رده‌ بندیهای مسخره کارکرد جدایی‌ ساز داره دیگه. این مهدی هم تا دیروز خودش یه قاسم بوده. ولی خب وقتی یه قاسم به مهدی تبدیل میشه باید طرف قاسمها رو گرفت. اما نه بدون نشانه‌ گرفتن کلیت وضعیت. چون همونطور که رفیق هم اشاره کرده ممکن بود به جای قاسم ۱ که مهدی شده قاسم ۲ مهدی میشد. البته در صورتی که اون قاسمهایی که مهدی میشن سیستماتیک امکان مهدی شدن پیدا نکرده باشن.
نکته‌ دیگه هم اینه که برای قالببندی چارچوب هژمنویک پرولتاریا اساسا میشه روی کارگرهای خدماتی حساب کرد یا به اونها باید به طریق دیگه‌ای نگاه کرد که هم شامل حمایت و درگیر شدن در مبارزه‌ شون بشه هم وزنی بیش از اونچه واقعا ظرفیتش رو طبق روندی که اجتماعا ساخته شدن بهشون نده.

سعیده

از برای گل محمد، رفیق افغان
یوسف کیا

«چاره‌جویی قاطعانه برای حل مسئلهٔ چندبعدی اتباع بیگانه غیرمجاز از دغدغه‌های مهم مردم است. بی‌عملی در این خصوص به ابعاد امنیتی، اقتصادی و اجتماعی آن دامن می‌زند.

بر این موضوع اشراف کامل داشته و داریم و در دولت بعد نگرانی‌های مردم را رفع خواهیم کرد.»

محمد باقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی و نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری

این گزارش تنها شرح کوچکی از زندگی یکی از هزاران کارگر افغانی و مهاجری است که به ایران رفته و در آنجا مشغول به کار شده تا بلکه بتواند برای زنده ماندن خانواده‌اش در افغانستان ، تمام زور و توانش را به کار گیرد و به چندرغازی بفروشد. گل محمد ما یک پسر 22 ساله است که حدودا دو سالی است به ایران آمده. اوایل ورود در یک کارگاه تولیدی در اصفهان به نگهبانی مشغول بوده اما پس از گذشت شش ماه اخراج میشود و به تهران می‌رود. در تهران از طریق عمویش به یک سر کارگر افغانی معرفی می‌شود و برای استخدام در یک شرکت پیمانکاری ساختمان اقدام میکند ، البته استخدام در رابطه با گل‌محمد و هزارانی مثل او صرفاً یک لفظ است چون او نه روادید دارد و نه پروانه کار و نه شرایط حداقلی کارگر بودن از قبیل بیمه و حق مسکن و.... .

گل محمد در این شرکت به قول خودش نقش آچار فرانسه را دارد. یعنی هر کاری که نیازمند انجام باشد، از وردست اوستای سیمان‌کار و گچ‌کار و کاشی‌کار و بنا تا نصاب شیشه و پنجره و دکوراسیون از پی کنی تا جارو زدن، در هر صحنه‌‌ای نیازمند جبران گل محمد جبار است. هر جای ساختمان کم و کاستی باشد او هم انجاست. حقوق کامل او 15 میلیون تومان است بیشتر روزها باید دو سه ساعت اضافه هم کار کند اما حقوق همان است، نه بیمه‌ای دارد و نه تضمینی برای دریافت حقوق. از سه وعده‌ی غذایی تنها صبحانه بر عهده‌ی شرکت است. صبحانه هم به قول خودش آنقدر پنیر خورده‌اند که پوستشان سفید شده. سر کارگر برای گل محمد و دو تا رفیق دیگرش یک اتاق سه در پنج در خاوران اجاره کرده و هر سه آنجا زندگی میکنند.

خانواده‌ی گل محمد ما پدر و مادری پیر و از کار افتاده و دو خواهر هستند که می‌تواند هر یک یا دو ماه یکبار نه برای زندگی کردن، که برای زنده ماندنشان پول بفرستد. یکی از خواهرانش شوهرش را در یک عملیات تروریستی پنج سال پیش در کابل از دست میدهد و با یک پسر هشت ساله به خانه‌ی پدری در هرات برمیگردد و خواهر دیگرش هم یک دختر 25 یا 26 ساله است که می‌گفت مادرزادی یک پایش لنگ است.

وقتی در اصفهان بود از طریق یکی از همسایه‌های افغانی‌اش برای خانواده‌اش پول حواله میکرد. به تهران که می‌آید دیگر سرکارگرش گفته بود من کسی را میشناسم در خیابان فردوسی که کار کسانی که پاسپورت و ویزا ندارند را راه می‌اندازد اما درصد بیشتری می‌گیرد. گل محمد تعریف میکرد سوار مترو که شدم تا به خیابان فردوسی برم ، مترو کمی خلوت بود و روی یک صندلی نشستم ، چند مسیری که رفت و داخل مترو شلوغ شد چند پسر و دختر جوان و شیک و پیک سوار شدن و مستقیم به طرف من اومدن و بدون هیچ عذر و بهانه‌ای شروع کردن به داد و بیداد و اعتراض که : مملکتمون رو ازمون گرفتین ، ایرانیا رو از کار بیکار کردین تو مترو هم ما باید سرپا وایستیم تا شما افغانیا بشینید!!؟؟ گمشو ببینم توله سگ افغانی!! گل محمد گفت در نهایت بهت و تعجب اومدم چند کلامی باهاشون صحبت کنم و توضیح بدم که چند ایستگاه قبل که سوار شدم صندلی خالی بوده که یکیشون محکم یقه‌ی تیشرتمو گرفت و منو هلم داد اونطرف‌تر و خودش جای من نشست....

متن کامل:
از برای گل محمد، رفیق افغان

پرسش اساسی لحظه تاریخی کنونی که سرنوشت جهان به آن گره خورده است اما این است که آیا طبقه کارگر قادر خواهد بود یک بار دیگر قدرت پیشین خود را بازسازی کرده و با صف متحد وارد میدان این نبرد دورانساز شود یا نه. آیا قادر خواهد بود سازمانها و نهادهای گوناگون طبقاتی خود را بر پایه رزمجویی شکل دهد یا نه.

🔻 دوران گذار آغاز شده است، دست به کار شویم!

♦️ درنگ نکنید. سازماندهی کنید! ♦️
🔻 با ما تماس بگیرید! و با سازمان تدارک کمونیستی همراه شوید!

برای تماس با سازمان تدارک کمونیستی و ارسال اخبار به کانال تلگرامی تدارک از این آدرس استفاده کنید:

@tadaarok
.

رفقا،
سیر تحولات با شتابی بیش از آنچه در خوش‌بینانه ترین حالات تصور می‌کردیم در حال تغییر جهان پیش روی ماست. همه آنچه تا زمانی نه چندان پیش‌تر در مقابل چشمان ما به عنوان نظمی طبیعی و ابدی به نظر می‌رسید اکنون به سرعت در حال فروپاشی و زوال است. فرجام این جدال عظیم تاریخی که در پهنه کل گیتی در جریان است به هیچ وجه از پیش رقم نخورده است. جدالی که خاورمیانه و ایران هم یک کانون اصلی آن است. این فرجام می‌تواند ارتجاعی باشد سهمگین تر از نظم کنونی، و به همان اندازه می‌تواند راهی باشد به سوی جامعه‌ای سعادتمند و انسانهایی آزاد. طبقه حاکم اقتصادی از دل خود انواع جریانات سیاسی و ایدئولوژیک و مکاتب فلسفی ارتجاعی و اصلاحگر را بیرون می‌دهد تا به نحوی کنترل اوضاع را همچنان در دست خود نگه دارد. از چپِ خواهان تغییر در رویه سیاسی و اصلاح نظام توزیعی ثروت تا راستِ فاشیستی متکی به سرکوب و البته طیف رنگارنگی از جریانات خواهان اصلاحات یا محافظه کار در میان آن دو قطب.
پرسش اساسی لحظه تاریخی کنونی که سرنوشت جهان به آن گره خورده است اما این است که آیا طبقه کارگر قادر خواهد بود یک بار دیگر قدرت پیشین خود را بازسازی کرده و با صف متحد وارد میدان این نبرد دورانساز شود یا نه. آیا قادر خواهد بود سازمانها و نهادهای گوناگون طبقاتی خود را بر پایه رزمجویی شکل دهد یا نه. و باز هم پرسش دیگر در دل این آرایش نیز آن است که آیا یک سازمان کمونیستی در قلب این صف گسترده و به مثابه تکیه گاه و منبع حفظ و انتقال قدرت تاریخی تمام سنت مبارزاتی جنبش کارگری شکل خواهد گرفت یا نه. آینده به پاسخی بستگی دارد که به این پرسشها خواهیم داد. با ما، با سازمان کمونیستی خودتان، با سازمان تدارک کمونیستی همراه شوید تا با هم این تلاش دورانساز را سازمان دهیم. بدون یک صف نیرومند کمونیستی، بدون یک سازمان منضبط و دارای پایه های ایدئولوژیک مستحکم، بدون خط سرخی که قادر به پیوند همه و هر گونه فعالیت مبارزاتی طبقه کارگر و محرومان جامعه در هیأت مبارزه‌ای واحد باشد، دستیابی به موفقیتهای پایدارتر امکان پذیر نیست تا چه رسد به بر انداختن نظم ضد بشری سرمایه داری و بنای یک جامعه انسانی. رفقا، این صف را دست در دست هم بسازیم. زمان چندانی در اختیار ما نیست. این پنجره تاریخی را که باز شده است از دست ندهیم.

از بیانیه دوم درباره انتخاب ۱۴- دوران گذار آغاز شده است، دست به کار شویم

هیچ‌گاه طبقه سرمایه دار در ایران معاصر از نظر اقتصادی ایچنین فربه و از نظر سیاسی-ایدئولوژیک اینچنین ناتوان نبوده است. این طبقه ای است فرسوده از جدالها و کشمکشهای بی پایان درونی و ناتوان از پاسخگوئی به گرهی ترین جدال ژئوپلیتیک جهان معاصر. این توازنِ ضعفِ بورژوازی، به حضور نیروهایی میدان می‌دهد که یا نظم سیاسی حاکم را در راستای واگرایی های قومی و نژادی، ناسیونالیستی یا شووینیستی، به مصاف می‌طلبند و یا نظم اجتماعی مسلط را در امتداد مرزهای طبقاتی. امید بستن به یک سیر تکاملی آرام اکنون معنایی جز واگذار کردن سرنوشت خود به دیگران ندارد.

از بیانیه دوم درباره انتخاب ۱۴- دوران گذار آغاز شده است، دست به کار شویم

آسیه پناهی، زنی که پس از تخریب آلونک محقرش در حاشیه کرمانشاه در 30 اردیبهشت 1399 درگذشت. تخریب توسط ماموران و به دستور مسئولان شهرداری صورت گرفت.
یادش گرامی باد!

🔴چند سال است که اعتراضات کارگری و کارمندی در مناطق نفت خیز جنوب در جریان است. کارگران برای بالا بردن کف دستمزد و کارمندان رسمی برای بالا بردن سقف حقوق. یکشنبه گذشته باشکوه‌ترین تجمع کارگران پیمانکاری نفت و گاز گچساران بود. مهم ترین و اساسی‌ترین  خواسته‌ی کارگران برداشتن پیمانکار منابع انسانی است. حدود ده سال است که این خواسته به آرزوی کارگردان تبدیل شده. آرزویی که در اتاق‌ها و راهروهای مجلس و دولت و مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌چرخد و باطل هم می‌چرخد.
اما ما مارکسیست هستیم و میدانیم که تصمیم‌های مهم نه در این نهادهای ارتجاعی به تنهایی بلکه در مراکز قدرت سرمایه‌داری هار جمهوری اسلامی گرفته می‌شود و این مراکز قدرت حاضر نیستند که از منافع پائین ترین رده‌ی سلسله مراتب نظام یعنی مقاطعه‌کاران هم دست بکشند.و جالب اینکه یک روز پس از این تجمع باشکوه سقف حقوق کارمندان رسمی از ۷۰ میلیون تومان به ۱۰۱ میلیون تومان افزایش پیدا کرد. و اینجاست که ما دوباره به آموزه‌های کلاسیک مارکسیستی برمی‌گردیم. نظام سرمایه‌داری هوای پیاده‌نظام خود یعنی خرده بورژوازی را دارد و کارگر در نهایت فقط یک راه دارد:
🔴جنگیدن زیر پرچم سرخ.

حامد اسپیاری

🔹کارگران پالایشگاه فجر جم: وعده وعید کافیه!

▪️صبح امروز کارگران پیمانکاری پالایشگاه گاز «فجر جم» طبق روال معمول همصدا با همکاران خود در پارس جنونی، به تبعیض در دستمزدها و محقق نشدن وعده‌های دولت اعتراض کردند.

▪️به گزارش کارگاه، در این تجمع کارگران پیمانکاری شعار می‌دادند: «وعده وعید کافیه؛ سفره ما خالیه».

@kargah_tv
instagram.com/kargahtv

🔻 کمونیست ها باید در مبارزات ِاولیه و جنبش های کارگری شرکت نموده و در کلیۀ اختلافاتی که بین کارگران و سرمایه داران ‏برای ساعت و شرایط کار و غیره به وجود می آید، جانب کارگران را بگیرند. کمونیست ها باید توجه زیادی به مسائل واقعی ‏زندگی طبقه کارگر بنمایند. آن ها باید به کارگران کمک کنند که به درک صحیحی از این مسائل برسند. آن ها باید توجه کارگران ‏را به آشکارترین سوءاستفاده ها معطوف نموده و آن ها را یاری دهند که خواست های خود را به شکلی عملی و مختصر فرموله ‏کنند. ...‏

🔻 فقط از طریق اجرای روزانه ی وظایف و شرکت در کلیۀ مبارزات پرولتاریاست که حزب کمونیست می تواند به یک حزب ‏واقعی تبدیل شود. ...‏
‏
🔻 برای یک کمونیست اشتباه بزرگی خواهد بود که خواست های فعلی کارگران را، که به خاطر بهبودهای جزیی در شرایط کارشان ‏مطرح می شود، با دیده تحقیر بنگرد، و یا یک برخورد غیر فعال به این مبارزات ‌‎…‌‏ داشته باشد. ...‏

🔻 خواست های کارگران هرچقدر هم کوچک و محجوبانه باشد، نباید برای کمونیستها به بهانه ای تبدیل شود که از شرکت در ‏مبارزات روزمره کارگران خودداری ورزند.‏

از: تز تشکيلات و ساختمان احزاب کمونيستی مصوبه کمينترن در 1921

🔹سومین تجمع یکپارچه کارگران پارس جنوبی: از شعار تا عمل، وعده‌های بی‌ثمر!

▪️صبح امروز چهارم دی‌ماه کارگران پیمانکاری پارس جنوبی در اعتراض به اجرا نشدن وعده‌های دولت تجمعی یکپارچه مقابل ساختمان ستاد این مجتمع برگزار کردند.

▪️به گزارش کارگاه، پس از بی‌پاسخ ماندن ۱۶ تجمع مجزای هفتگی و دو تجمع یکپارچه در ششم و بیستم آذر، صبح امروز این کارگران برای سومین بار تجمعی یکپارچه برگزار کردند.

▪️بر اساس اطلاعیه کانون انجمن‌های صنفی کارگران پیمانکاری پارس جنوبی که حاصل اتحاد انجمن‌های کارگری ۱۲ پالایشگاه در این مجتمع است، خواسته‌های کارگران عبارت است از: اجرای صحیح طرح طبقه‌بندی مشاغل و نظام همسان دستمزد با نیروهای رسمی، ساماندهی وضعیت رانندگان، ساماندهی تردد اقماری کارگران اداری و پشتیبانی و عمل به توافقات قبلی در زمینه مرخصی استحقاقی و پرداخت حق کمپ.

▪️کارگران در تجمع امروز شعار می‌دادند: «از شعار تا عمل، وعده‌های بی‌ثمر»، «یک کلام یک کلام، مزد بدون تبعیض، والسلام والسلام» و «حق و حقوق شعار ماست، عدالت انتظار ماست».

@kargah_tv
instagram.com/kargahtv

روزی جهان خواهد دید، زمانی که کتاب‌های تاریخ نوشته شوند، چگونه رهبرانی سکوت کردند و با کلماتی سرد و تهی تصمیم گرفتند زندگی‌هایی را نجات ندهند.

روزی جهان خواهد دید که چگونه مردم در حالی که غزه می‌سوخت و کودکان می‌مردند، نگاهشان را برگرداندند، در حالی که معامله کردند، دیوار ساختند و اجازه دادند بی‌گناهان تاوان دهند.

روزی جهان خواهد دید که سکوت بسیاری، در صفحات زمان طنین‌انداز خواهد شد، لکه‌ای بر وجدان ملت‌ها و خیانتی به هر زندگی از دست‌رفته.

روزی جهان خواهد دید که چگونه کسانی که می‌توانستند سخن بگویند، راحتی را به حقیقت ترجیح دادند، و در سکوت خود به نابودی مردمانی کمک کردند که تنها خواهان صلح بودند.

اما روزی امید از دل این وضعیت برخواهد خاست، زمانی که جهان دیگر نمی‌تواند گذشته را نادیده بگیرد و صداهایی که خاموش شده بودند شنیده خواهند شد.

سپیده دمی تازه خواهد آمد، که بر پایه ی عدالت استوار است نه دروغ. و تاریخ به یاد خواهد آورد کسانی را که برای فریادهای غزه جنگیدند.

در بیمارستان نگاه نه نفر یک چشمشان را از دست داده‌اند و رسانه‌ها بدون هیچ میانجی و واسطه‌ای این مسأله را علیه حکومت به کار گرفته‌اند و البته کمتر اشاره می‌شود که این بیمارستان خصوصی است. کمتر گفته می‌شود که با تجاری‌سازی بهداشت بدنها و چشمها نیز به محلی برای تجارت بدل می‌شود. کسی اشاره نمی‌کند که با کالا شدن سلامت دیگر معلوم نیست قرار است کالای «اورجینال» به شما بدهند و یا نه «فیک» آن را به شما بیاندازند و به همین راحتی بر سر سلامت و جان شما معامله شود. شما دیگر نمی‌توانید بدانید توصیه‌های پزشکی علمی است و یا تجاری؟! در جهانی که پول یگانه ارزش آن است هیچ بنیانی برای اهمیت جان انسانها باقی نمی‌ماند. اینک دیگر همهء پزشکها صرفا برای درآمد بیشتر پزشک شده‌اند و اصل آنان نجات پول است و نه سلامتی و جان آدمیان. آنهایی که علیه نابینا شدن یک یا دو چشمِ نه‌نفر اعتراض می‌کنند، به حکومت اعتراض می‌کنند، اما علیه کالایی شدن بهداشت، تجاری‌سازی سلامت و بیمارستانهای خصوصی چیزی نمی‌گویند.

نامه‌ای به رفیق میاسنیکوف
ولادیمیر ایلیچ لنین
ترجمه بهمن شفیق

از مقدمهٔ مترجم
... برخلاف دوران لنین که رسانه اساساً به مطبوعات چاپی خلاصه می‌شد و در فواصل زمانی معینی پیام پروپاگاند بورژوازی را به تودۀ کارگران و زحمتکشان منتقل می‌کرد، در جهان امروز بیش از هر چیز بمباران بی‌وقفه و شبانه‌روزی توده‌ها به ایجاد چنان فضای فشرده‌ای از آگاهی وارونه منجر شده است که کمتر روزنه‌ای برای دریافت واقعیت جهان معاصر باقی می‌ماند...

به این ترتیب رسانه در جهان معاصر فقط وسیله‌ای برای پروپاگاند نیست، بلکه بیش از آن یک رکن اصلی پیشبرد اهداف طبقه حاکم در کلیه وجوه آن و از جمله جنگ است. کارگزار رسانه بورژوازی، ژورنالیست و مفسر و خبرنگار مزدور در اغلب موارد چیزی کمتر از یک جنایتکار جنگی نیست. کسی که به نام کمونیسم در جهان معاصر در ستایش "آزادی بی قید و شرط بیان" سخن‌سرائی می‌کند، در حقیقت در ستایش از نظم مسلط منحط کنونی سخن می‌گوید. مسألۀ کمونیسم در جهان معاصر نه تأمین این آزادی ویرانگر، بلکه تعیین مؤثرترین اشکال تحدید آن است...

متن کامل بر روی سایت

وعده‌ی سر خرمن دیگری از جانب نماینده‌ی صاحبان سرمایه در کارخانه‌ی تغلیظ مس دره‌آلو؟

چند ماهی است که جمعیت کارگری بیکارشده در کارخانه‌ی تغلیظ مس دره‌آلو در گیرودار اعتراض برای بازگشت به کار هستند. از ابتدای سال جاری تا مهرماه حدود ۱۳۰ کارگر بومی که سرنوشتشان در دست پیمان‌کاران انگل‌ افتاده اخراج و بیکار شده‌اند.

هفته‌ی گذشته خانوارهای کارگری که در نتیجه‌ی این بیکارسازی با فلاکت دست‌وپنجه نرم می‌کنند با هدف بازگشت به کار اعتراض کردند و بالاخره پس از شش روز تجمع خانوادگی در روز پنجشنبه ۲۹ آذرماه برای بار چندم وعده‌ و وعید بازگشت به کار را گرفته‌اند. اما در برای کارگران پروژه‌ای بر همین پاشنه خواهد چرخید، زیرا تا زمانی که پیمان‌کاران مفت‌خور کاملاً خلع ید نشوند، تبدیل‌شدن قراردادهای پیمانی به رسمی یک سیاست‌گذاری عمومی نخواهد بود.

تمرکز حمله بر ضعیفترین بخشهای طبقه کارگر سیاست همیشگی طبقه حاکم در تمام جهان در مقابله با کارگران است. و برای سرمایه داران ایرانی کارگران پروژه ای در شمار ضعیفترین بخشهای طبقه کارگر قرار دارند که حتی از کمترین قوانین حمایتی نیز برخوردار نیستند. رابطه پیمانکار با کارگر پروژه ای به مراتب بیرحمانه تر از رابطه برده دار با برده است. برده برای برده دار ارزشی معین دارد که باعث حفظ او از نابودی فیزیکی می شود. کارگر پروژه ای برای پیمانکار فاقد ارزش است. آن هم در جامعه ای پر از ارتش بیکاران.

برای خلاص‌شدن کامل از شر کار مزدی و دست یافتن به حل ریشه‌ای معضل بیکاری راهی جز برقراری نظام اجتماعی نوینی که در آن کار از سرمایه تبعیت نکند، وجود ندارد. اما مبارزه با اشکال آشکار و تشدید یافته ستم طبقاتی که شکل پیمان‌کارانه‌ی موقت کار نیز در شمار آنها است، امری است که نمی توان آن را به تعویق انداخت. این فقط کارگران پروژه ای نیستند که از اجحافات افسار گسیخته کارفرمایان لطمه می بینند. حیثیت و شأن و منزلت کل کارگران در جامعه نیز از بی حقوقی مطلق کارگران پروژه ای آسیب می بیند.

♦️ خلع ید از کلیه‌ی پیمان‌کاران و تبدیل‌کردن تمام کارگران پیمانی به ثابت
♦️ قطع‌کردن دست‌های متجاوز طبقه‌ی زالوصفت حاکم از ثروت اجتماعی
♦️ محاکمه و مجازات مسببین فلاکت کارگران!

🔴 علیه بیکاری با شکل‌دادن به جنبش کاهش ساعات کار هفتگی به ۳۰ ساعت با حقوق کامل

امیدواری کارگران مس درآلو برای بازگشت به کار

🔹سومین تجمع یکپارچه کارگران صنعت گاز؛ چهارم دی‌ماه

▪️کانون انجمن‌های صنفی کارگران پیمانکاری صنعت گاز بوشهر در واکنش به بی‌توجهی دولت به مطالبات کارگران اعلام کرد، در سومین اطلاعیه پیاپی اعلام کرد کارگران پالایشگاه‌های پارس جنوبی سه‌شنبه چهارم دی مقابل ساختمان ستاد این مجتمع تجمع یکپارچه برگزار خواهند کرد.

▪️به گزارش کارگاه، کارگران پیمانکاری پارس جنوبی برای دستیابی به مطالبات چهارگانه خود برای ۱۶ هفته متوالی تجمع‌های کوچک و مجزایی در پالایشگاه‌ها برپا می‌کردند ولی با بی‌توجهی دولت به این اعتراضات محدود، کارگران به همراه خانواده‌های‌شان ششم و بیستم آذرماه تجمع‌هایی یکپارچه مقابل ساختمان ستاد مجتمع گاز برگزار کردند.

▪️بدیل بی‌توجهی دولت به این تجمع‌ها که با حضور سه هزار کارگر انجام شد، کارگران تصمیم دارند سه‌شنبه چهارم دی از ساعت هفت صبح برای سومین بار تجمعی یکپارچه برگزار کنند.

▪️کانون انجمن‌های صنعت گاز با تاکید بر صنفی و غیر سیاسی بودن تجمع پیش‌رو، برای حفظ روند تولید ورود کارگران نوبت کاری روز را به این تجمع ممنوع اعلام کرده است.
@kargah_tv
instagram.com/kargahtv

بیانیه‌ی سوم کانون انجمن‌های صنفی کارگری پالایشگاه‌های گاز استان بوشهر
درباره ی اعتراضات تجمیعی در مقابل ستاد مجتمع گاز پارس جنوبی


ما همگی ضمن اینکه حقی داریم قطعا تکلیف و وظیفه‌ای هم داریم، که هر دو لازم و ملزوم یکدیگرند.
عدالت وقتی معنا پیدا می کند که هر جا ظلمی شد یا تبعیضی وجود داشت، همه نسبت به آن حساس باشند و در مقابل ظالم بایستند و از مظلوم دفاع کنند.
هیچ کس از دیگری نه بالاترست و نه پایین تر، هرکس به نوبه خود ارزشمند و قابل احترام.


تجمع اعتراضی و مسالمت‌آمیز پیشِ رو، جهت تحقق همه موارد زیر برنامه‌ریزی شده است و شامل همه کارگران شاغل در بخش پیمانکاری با هر عنوان و جایگاه شغلی در سطح پالایشگاه های مجتمع گاز پارس جنوبی می‌شود:

۱. بازنگری و اجرای صحیح طرح طبقه‌بندی مشاغل و نظام پرداخت عادلانه و هم‌تراز با نیروهای رسمی، پیمانی و قراردادی.

۲. اجرای قانون کار و طرح طبقه‌بندی مشاغل، ساماندهی تردد، ایجاد امنیت شغلی و برقراری عرف کارگاه برای رانندگان غیرمالک خودروهای استیجاری.

۳. اجرای بدون تبعیض طرح اقماری دو هفته کار و دو هفته استراحت برای همکاران اداری و پشتیبانی.

۴. عمل به توافقات قبلی با مجتمع گاز پارس جنوبی علی‌الخصوص مرخصی استحقاقی و پرداخت هزینه‌ی قطع امکانات رفاهی (حق کمپ).

زمان: سه‌شنبه ۱۴۰۳/۱۰/۰۴ از ساعت ۷:۰۰ صبح

مکان: روبروی ستاد مجتمع گاز پارس جنوبی و پالایشگاه دوم


قابل توجه همه کارگران بزرگوار:

مطالبات ما در روز گردهم‌آیی کاملاً صنفی بوده و با هرگونه مسائل حاشیه‌ای، سیاسی و غیرمرتبط با اهداف ما، همراهی نخواهیم کرد و پیشاپیش به شدت چنین تحرکاتی را محکوم می‌کنیم.

متعاقباً به اطلاع کلیه پرسنل نوبت‌کار در تمامی پالایشگاه‌ها در شیفت روز می‌رساند تحت هیچ شرایطی محیط کار خود را ترک ننموده و ورود آنها به گردهمایی از طرف کانون کارگران ممنوع اعلام می‌گردد. البته نفرات نوبتکار شیفت شب می‌توانند به تجمع اعتراضی کارگران ملحق شوند.

همه با هم و در کنار هم

#سه_شنبه_های_مطالبه_گری
#سه_شنبه_های_مطالبه_گری
#سه_شنبه_های_مطالبه_گری
#سه_شنبه_های_مطالبه_گری #سه_شنبه_های_مطالبه_گری



کانون انجمن های صنفی کارگران پالایشگاه های گاز استان بوشهر

https://t.me/bgiwu

🔹عزاداری کارگران گچساران در روز عید میلاد حضرت فاطمه

▪️جمعی از کارگران پیمانکاری شرکت بهره‌برداری نفت و گاز گچساران با برگزاری تجمعی نسبت به بی‌توجهی به مطالبات خود اعتراض کردند.

▪️به گزارش کارگاه، در این تجمع که امروز یکشنبه دوم دی‌ماه همزمان با روز میلاد حضرت فاطمه برگزار شد، کارگران شعار سوگواری برای سفره‌های خالی خانواده خود سر دادند.

@kargah_tv
instagram.com/kargahtv

آزادی مطبوعات (از کتاب تروریسم و کمونیسم)
لئون تروتسکی

یک نکته کائوتسکی، نویسنده شمار زیادی کتاب و مقاله، را نگران می‌کند: آزادی مطبوعات. آیا ممنوع کردن روزنامه‌ها مجاز است؟

در جریان جنگ تمام ارگانهای قدرت دولتی تبدیل به ارگانهای جنگاوری می‌شوند. این در درجه اول شامل مطبوعات می‌شود. هیچ دولتی که در حال پیشبرد یک جنگ جدی است نمی‌تواند اجازه دهد که در قلمرو آن مطالبی منتشر شوند که به طور آشکار یا پنهان به حمایت از دشمن می‌پردازند. این در جنگ داخلی بیشتر هم صدق می‌کند. این در سرشت جنگ داخلی است که هر کدام از اردوهای در حال جنگ پشت سر ارتش خود جمعیت قابل توجهی از گروههای اجتماعی را دارد که در طرف دشمن ایستاده‌اند. در جنگ که زندگی یا مرگ به موفقیت یا عدم موفقیت بستگی دارد جاسوسان دشمن که به پشت خطوط ارتش نفوذ کرده باشند تیرباران می‌شوند. این انسانی نیست اما از کی تا حالا جنگ مکتبی برای انسانیت بود تا چه رسد به جنگ داخلی. آیا واقعاً می‌شود درخواست کرد که در حال جنگ علیه باندهای گارد سفیدی دنیکین در مسکو یا پتروگراد نوشته‌های احزابی منتشر شوند که از دنیکین حمایت می‌کنند؟ درخواست چنین چیزی مانند مطالبه آن است که به نام عموم جامعه خواستار انتشار اسرار نظامی شویم.

آرتور آرنولد، یکی از کموناردها، می نویسد: «یک شهر در محاصره نمی‌تواند اجازه دهد که در درون آن آشکارا خواستار سقوط آن شوند و رزمندگانی که به دفاع از آن مشغولند آشکارا دعوت به خیانت شوند و این که مسیر حرکت نیروها به اطلاع دشمن رسانده شود. این وضعیت کمون پاریس بود.»

و این از دو سال موجودیتش تاکنون وضعیت جمهوری شوروی است. بشنویم که کائوتسکی در این باره چه می‌گوید:

«توجیه این سیستم (یعنی سرکوب مطبوعات) بر این درک ساده لوحانه متکی است که یک حقیقت مطلق (!) وجود دارد و تنها کمونیستها در تملک آن هستند (!).» کائوتسکی ادامه می‌دهد: «به همین اندازه این درک بر آن است که تمام نویسندگان از اساس دروغ‌گو (!) هستند و تنها کمونیستها متعصبین دفاع از حقیقت‌اند(!). در واقعیت اما دروغگویان و متعصبین نسبت به آنچه که حقیقت می پندارند در تمام اردوها وجود دارند» و غیره و غیره.

به این ترتیب انقلاب در سخت ترین مرحله خود که مسأله مرگ و زندگی برای طبقات مطرح است برای کائوتسکی همچنان مانند قبل یک مباحثه ادبی برای تعیین… حقیقت باقی می ماند. عجب عمقی! … «حقیقت» ما البته مطلق نیست. اما از آنجا که ما در حال حاضر به نام آن در حال خونریزی هستیم، نه دلیلی و نه امکانی برای آن داریم که با آنانی که به کمک اسلحه در حال «انتقاد» از ما هستند وارد مباحثه‌ای درباره نسبیت حقیقت شویم. همچنین وظیفه ما در آن نیست که دروغگویان را مجازات کنیم و راستگویان مطبوعات از هر قماشی را تشویق کنیم، بلکه در آن است که دروغ طبقاتی بورژوازی را خفه کنیم و پیروزی حقیقت طبقاتی پرولتاریا را تضمین کنیم، مستقل از این که در هر دو اردو دروغگویان یا متعصبین [به حقیقت] هستند یا نه....

متن کامل
آزادی مطبوعات (از کتاب تروریسم و کمونیسم)

داستان کوتاه:

🔹 هوا تاریک شده بود. نور چراغهای ماشینی از دور فضای تاریک را میشکافت و پیش می آمد. مسیر جاده را از دو طرف با تایر و چند کنده درخت مسدود کرده بودند. چنگیز و مرتضی صورتشان را کامل پوشانده بودند و فقط چشمها و لبهایشان مشخص بود. از جثه و لحن صدای مرتضی مشخص بود که سن و سالی ندارد. صدای چنگیز اما یغور بود، توی آن سرما آستینهایش را تا وسط بازو داده بود بالا. مرتضی همین که نور چراغ را دید رو به چنگیز که در چند قدمی او بود سوتی ملایم کشید و زیر کنده ها روی پنجه هایش کمین گرفت. راننده تا بیاید و مانع را ببیند، کار از کار گذشته بود. خط ترمز بلندی روی آسفالت نقش بست و قبل از آنکه ماشین کامل به موانع بچسبد، از دو طرف راننده را محاصره کردند. مرتضی از شیشه شاگرد سرش را برد داخل. ماشین را خاموش کرد و سوئیچ را بیرون کشید و چنگیز قبل آنکه راننده فرصت عکس العملی داشته باشد، در را باز کرد و در حالیکه ...

▪️جمعی از کارگران پیمانکاری پالایشگاه گاز جم در اعتراض به تبعیض و بی‌عدالتی مزدی تجمع کردند.

▪️پس از پایان این تجمع تعدادی از کارکران به اتهام تصویربرداری از اعتراض به واحد حراست این پالایشگاه احضار شدند.

@kargah_tv
instagram.com/kargahtv

آتش بس در لبنان، جنگ در سوریه، نسل کشی در غزه، جمهوری اسلامی و کمونیستها


چه عواملی به آتش بس در لبنان منجر شدند و چرا آن آتش بس توازن ضعف بود، چرا تصعید تنش پس از آتش بس گریز ناپذیر بود و چرا سوریه میدان این تشدید تنش واقع شد، نقش ایران ظریف در تضعیف حزب الله و غزه، چرا مدافعان اسرائیل دشمنان بشریتند، سیاست کمونیستی در قبال فلسطین سابقه ای تاریخی و مؤلفه هایی از سیاست مستقل کمونیستی

اعتصاب هشدار دهنده هزاران کارگر فولکس واگن در شهرهای مختلف آلمان

از آرشیو سایت تدارک کمونیستی - ۶۱

کنفدرالیسم دمکراتیک یا سوسیالیسم؟ روژآوا و سیاست کمونیستی
گفتاری از سال ۲۰۱۴

پ ک ک، روژآوا و کنفدرالیسم دمکراتیک، خودگردانی و جامعه مدنی و دمکراسی، انتقاد کمونیستی

گفتار حاضر بیش از ده سال قبل ارائه شده است. اکنون و با گسترش دامنه جنگ به سوریه انتشار مجدد آن می تواند برای فهم کنش بخشی از نیروهای درگیر در این جدال چند جانبه مفید واقع شود.

لینک در سایت تدارک همراه با منابع

پرفسور فیلسوفی نزد آقای کا [آقای کوینر] آمد و به صحبت از خردمندی های خویش پرداخت.
پس از مدتی آقای کا به او گفت: "تو ‏راحت نمی نشینی، راحت سخن نمی گویی و راحت فکر نمی کنی."‏
پرفسور فیلسوف عصبانی شد و گفت: "من نظرت را نه درباره خود بلکه درباره محتوای آن چه گفتم، می خواستم ‏بدانم."
آقای کا گفت: "محتوایی ندارد" و ادامه داد: "می بینمت که ناشیانه راه می روی و در حین رفتن، به هدفی دست ‏نمی یابی. تو مبهم و تاریک سخن می گویی و با سخنانت هیچ روشنایی پدید نمی آوری. رفتارت را که می بینم، دیگر ‏علاقه ای به هدفت ندارم."‏

از داستان های آقای کوینر نوشته برتولت برشت

کرگدن

عادل ایرانخواه
برگرفته از وبلاگ نکته ها

اوژن یونسکو در نمایشنامهء نه‌چندان درخشانِ کرگدن، شهری را روایت می‌کند که ساکنینش به کرگدن تبدیل می‌شوند؛ مردم ابتدا متعجب و وحشت‌زده جولان کرگدنها و له شدن گربه‌ها و دیگر موجودات کوچک و ویران شدن شهر توسط آنها را محکوم می‌کنند و به مقابله و چاره می‌اندیشند، اما کم‌کم می‌پذیرند که «خب، بلاخره کرگدن هم موجودی مثل ماست» و حتی پیشروی بیشتری هم می‌کنند و با بی‌شرمی اعلام می‌دارند که «انسانیت دیگر تمام شده و شما مشتی احساساتی هستید»، تا با این حکم مقدمهء کرگدن شدن خویش را فراهم و توجیه کنند. همهء شهر به کرگدن تبدیل می‌شوند، به موجوداتی پوست‌کلفت، شاخدار با پاهایی له‌کننده که بدون توجه به اطراف پیش‌می‌تازند. حتی دیزی نیز که قرار بود با برنژه ازدواج کند تا نسل بشر را نجات دهند، به زیباییِ کرگدن‌ها پی می‌برد و با تبدیل شدن به کرگدن از نجات دنیا صرف نظر می‌کند. در پایان تنها برنژه می‌ماند؛ ناتوان از شدن و نشدن.

می‌توان اندکی ساده‌دلانه پرسید که چطور ممکن است مردمان یک شهر به کرگدن تبدیل ‌شوند؟ نه فقط یک نفر یا تعداد محدودی بلکه تک‌تک آنها به شکلی جمعی اینچنین دگردیسه ‌شوند! تبلور واقعیتی اجتماعی در جسم و جان مردم شهر. اما این کژدیسگی جمعی چگونه رخ می‌دهد؟ چطور انسان لطافت و حساسیتش را وامی‌نهد و پوست و شاخی کلفت می‌یابد که چنان کرگدن نسبت به دیگران و پیرامونش بیگانه باشد؟ انسان با برچسب احساساتی تقبیح ‌شود و کرگدن موجودی زیبا به‌حساب‌آید؟ حتی می‌توان پیچشی روزآمد به این مسخ‌شدگی نیز افزود و اضافه کرد که چه‌بسا در دوران ما بسیاری از کرگدنها بالهایی پروانه‌ای دارند! و از فرط لطافت کرگدن شده‌اند! کرم‌هایی که در پیله‌شان گمان می‌کنند که پروانه‌اند اما به‌واقع کرگدنهایی پروانه‌‌ای‌اند که زمختیشان از گرداگرد گل‌وبلبل بال زدن نشأت می‌گیرد. همانقدر که کرگدنها زره بر تن و بی‌تفاوت به اطراف پیش می‌تازند و ویران می‌کنند، کرگدن‌های پروانه‌ای نیز در ظلمات جهان و بر ویرانه‌ها و آوارش بال می‌زنند و چنان غرقِ یافتن شهداند که شهر و مردمانش را نمی‌بینند. قساوت عارفان و عیاشانی که عاشق طبیعت و آفرود و مدیتیشن و یوگا و هنر و رقص و بنگ و کیش و شمال و اخیرن کردستان و ...اند کم از تاجران و بورس‌بازان و کاسبانی ندارد که نه‌تنها بی‌تفاوت به جامعه‌اند بلکه خیرشان در شر دیگران است. در هرحال ورای زمختی زره یا ظرافت بالها، پرسش پابرجاست؛ چه چیز نه‌تنها انسان‌ را به کرگدن بدل می‌سازد، بلکه این مسخ‌شدگی را نیز تقدیس می‌کند؟!

برخلاف آسیب‌شناسی‌های جامعه‌شناختی، تراپی‌های روانشناختی، نصایح مصلحان مدنی، تزکیه‌باوری دینی و توصیه‌های لیبرالی، کرگدن شدن ماحصل انکشاف منطق سرمایه و در رأس آن مالکیت‌خصوصی و تقدیس آن است....

لینک متن کامل

ما و جنبش کارگری، یک انتقاد و یک پاسخ

رفیقی در رابطه با درج گزارشات کارگری جریان کارگاه در کانال تدارک کمونیستی یادداشتی انتقادی برای ما ارسال کرده است. از آنجا که انتقاد رفیق بیان نظر دوستان و رفقای دیگری نیز هست، آن را همراه با پاسخ درج می کنیم:

🔹 یادداشت رفیق

من ... هستم از شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت (ارکان ثالث) که ظاهراً بخشهایی از جریانات مدعی حقوق طبقه کارگر بنا بر ملاحظات حزبی نمیخوان ببینند.
قسمت جالب گزارشتون از اخبار اعتراضات کارگران ارکان ثالث در پارس جنوبی اینه که رسانه اتحادیه های دولت ساخته حکومتی براتون منبع معتبرتری هست تا گزارش و تحلیل های رسانه های خلاف جریان.
به این سطح از فاصله از واقعیت حتی از تریبون یک جریان چپ که احتمالا اختلافاتی در مبانی با آن داشته باشید میگن تفکر فرقه ای و احتمالا همین فرقه ای بودن و خاص ساختن کمونیست هست که ۴۵ سال طبقه کارگر رو از جنبش جدا کرده و براش ناشناخته هست و بورژوازی از این فرصت استفاده کرده تا کمونیست رو جا بده در سوراخ تاریخ.
همون تاریخی که خود بعضی کمونیست ها بیشتر بهش وابسته هستند تا شرایط حال حاضر و وضع موجود...
باعث تأسف هست...!

🔸پاسخ ما
رفیق عزیز ...

ممنون از ارسال اظهار نظرتان. معیار و شاخص ما در برخورد به جریانات درون جنبش کارگری در سند مصوب کنفرانس سوم تحت عنوان بیانیه کنفرانس سوم درباره مشی کمونیستی در قبال جنبش کارگری به روشنی عنوان شده است و در گفتارهایی نیز توضیح داده شده است. بر مبنای آن پایه های مصوب، ما انعکاس فعالیت گرایشات معینی را که از نظر سیاسی خط و مشی ای را دنبال می کنند که که با منافع درازمدت طبقه کارگر در تعارض قرار دارند، منتشر نخواهیم کرد. متأسفیم که شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت نیز در شمار چنین جریاناتی قرار دارد و درج شعارهایی از قبیل «جنگ افروزی کافیه، سفره ما خالیه» که در شرایط کنونی منطقه شعاری است در دفاع از بورژوازی ترانس آتلانتیک این را به خوبی نشان می دهد. همچنان که برجسته کردن موضوعات مورد علاقه طبقه متوسط ارتجاعی از قبیل هشتگهایی مانند #زن_زندگی_آزادی و #آهو_دریایی و هشتگهای مشابه نیز بر همین بستر قرار دارند.

این جهتگیری های سیاسی در حالی است که کوچکترین اشاره ای به نسل کشی تاریخی مردم غزه که اکثریت عظیمشان را توده های کار و زحمت تشکیل می دهند صورت نمی گیرد. شما هم اگر به آن کمونیسمی که از آن نام می برید علاقمند هستید،‌ در مبارزه با این گرایشات با ما همراه شوید. بگذارید از جنبش کارگری نیرومندی برخوردار باشیم که هم ستم طبقاتی در درون را به چالش می کشد و هم پرچم همبستگی طبقاتی با برادران و خواهران خود در کشورهای دیگر را به اهتزاز در می آورد. مضاف بر این که بلند کردن صدای خود علیه نسل کشی جاری در فلسطین وظیفه تخطی ناپذیر هر جنبش مدعی مبارزه برای یک زندگی بهتر و انسانی برای همگان است.

فریدریش انگلس: در مورد مسئله مسکن

... کسی که شیوه تولید سرمایه داری، "قوانین آهنین" جامعه بورژوایی کنونی را مقدس می خواند و با وجود این می خواهد عواقب وخیم اجتناب ناپذیر آن را از میان بردارد، چاره ای جز اینکه برای سرمایه داران موعظه اخلاقی بخواند، ندارد. موعظه های اخلاقی ای که تاثیرشان بلافاصله به وسیله منافع شخصی و در صورت الزام به وسیله رقابت به باد هوا بدل می شود.....

آنان که از سر تا پا به محنت کار آغشته اند، پاکیزه اند،

آنان که وجودشان از محنت کار پاکیزه است، آلوده اند،

آنان که پاکیزه اند باید حکومت کنند، نه آنان که آلوده اند،
کمونیسم به همین سادگی است.

۱-
گزارشی از کنفرانس سوم سازمان تدارک کمونیستی

مروری بر سیر تاریخی تکوین تدارک کمونیستی و آنچه ما را متمایز می‌کند، تصویری لحظه ای از جهان کنونی و موقعیت کمونیسم معاصر، تدارک کمونیستی در کدام نقطه قرار گرفته است و چه تغییراتی در رویکرد آن به وجود آمده است؟ چرا باید رابطه تدارک با جنبش کارگری باز تعریف می شد؟ کدام مؤلفه ها در سیاست خاورمیانه ای تدارک کمونیستی تغییر یافته اند یا به طور مشخص ارزیابی مجدد از نبرد فلسطین، نقش حماس و رابطه سازمانهای کمونیستی با جریانات مذهبی درون جبهه نبرد علیه صهیونیسم، آرایش سازمانی و محورهای برنامه ای کمونیسم معاصر

۲-

جنگ و صلح: ایران در کوران تلاطمات

پس از انتخاب ترامپ چه چیز در آرایش قوا در منطقه و جهان تغییر کرده است، دولت ترامپ، دولت جنگ یا دولت اجتناب از جنگ؟ شکاف در درون صفوف بورژوازی ترانس آتلانتیک و در درون آمریکا. جنگ در غزه و لبنان به کدام سو می رود؟ اسرائیل چه می‌شود و ایران دستخوش کدام تغییرات خواهد شد؟ اقتصاد سیاسی جنگ و مبارزه طبقاتی در ایران.

لینک برخی منابع مورد استفاده

پروپاگاندای امپریالیستی و ایدئولوژی روشنفکران چپ غربی - از ضد کمونیسم و سیاست‌های هویتی تا توهمات دموکراتیک و فاشیسم

گابریل راکهیل
زینب منصوری، یحیی ناصری

سازمان سیا، همراه با دیگر آژانس‌های دولتی و بنیادهایی که توسط شرکت‌های بزرگ سرمایه‌داری دائر شده بودند، یک جنگ سرد فرهنگی چندجانبه را با هدف مهار و در نهایت عقب‌ راندن و نابودی کمونیسم برعهده گرفت. این جنگ تبلیغاتی در سطحی بین‌المللی اجرا شد و جنبه‌های مختلفی داشت که در اینجا تنها به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌کنم. البته مهم است که در ابتدا بگویم علی‌رغم گستردگی آن و منابع فراوانی که به آن اختصاص داده شده، بسیاری از نبردها در طی این جنگ با شکست مواجه شده‌اند. فقط به‌عنوان نمونه، مورد اخیر را در نظر بگیریم که نشان می‌دهد چگونه این نزاع تا به امروز ادامه دارد. رائول آنتونیو کاپوت در کتاب خود در سال ۲۰۱۵ فاش کرد که او سال‌ها برای سازمان سیا در کمپین‌های بی‌ثبات‌سازی در کوبا کار می‌کرده و هدفش روشنفکران، نویسندگان، هنرمندان و دانشجویان بوده است. اما، نهاد دولتیِ موسوم به «شرکت» از این حقیقت غافل بود که این استاد دانشگاه کوبایی، که آن‌ها با دوزوکلک به خدمت گرفته بودند تا حقه‌های کثیف‌شان را ترویج کند، در واقع در حال فریب دادن این جاسوسانِ از خود راضی بوده است: او در واقع به‌صورت مخفیانه برای سرویس اطلاعاتی کوبا کار می‌کرد (رائول آنتونیو کاپوت، ۲۰۱۵). این البته مشتی نمونهٔ خرواری است که نشان می‌دهد سازمان سیا، به‌رغم پیروزی‌های مختلف، در نهایت مبارزه در نبردی را انجام می‌دهد که برنده بیرون آمدن از آن دشوار است؛ تقلا برای تحمیلِ نظمی بر جهان که در مقابل اکثریت قریب به اتفاق مردم جهان موضعی خصمانه دارد.

یکی از محورهای اصلی جنگ سرد فرهنگی، انجمن آزادی فرهنگی (سی.سی.اف) بود، که در سال ۱۹۶۶ فاش شد که یکی از شعب سازمان سیا و پوششی برای آن است.i هیو ویلفورد، که بسیار مبسوط در این مورد تحقیق کرده، انجمن آزادی فرهنگی را به شکلی توصیف می‌کند که از بزرگ‌ترین حامیان هنر و فرهنگ در تاریخ جهان چیزی کم ندارد (هیو ویلفورد، ۲۰۰۸). این انجمن که در سال ۱۹۵۰ تأسیس شد، در عرصه بین‌المللی آثار دانشگاهیانِ همسو مانند ریمون آرون و هانا آرنت را در مقابل رقبای مارکسیست آن‌ها، از جمله ژان پل سارتر و سیمون دو بووار، ترویج می‌کرد.

کنگره آزادی فرهنگی در سی‌وپنج کشور دفتر داشت و سپاهی متشکل از حدود ۲۸۰ کارمند را بسیج کرده بود. پنجاه نشریهٔ معتبر را در سراسر جهان منتشر یا حمایت می‌کرد. همانطور که نمایشگاه‌های هنری، فرهنگی متعدد و کنسرت‌ها و جشنواره‌های بین‌المللی مختلف برگزار می‌کرد. در طول دوره فعالیت خود، همچنین حدود ۱۳۵ کنفرانس و سمینار بین‌المللی را برنامه‌ریزی یا حمایت مالی کرد و با حداقل ۳۸ مؤسسه همکاری داشت و حداقل ۱۷۰ کتاب منتشر کرد. سرویس مطبوعاتی آن، به نام Forum Service، گزارش‌هایی از روشنفکران جیره‌خوار خود را به صورت رایگان و به دوازده زبان در سراسر جهان پخش می‌کرد، که با ششصد روزنامه در دسترس پنج میلیون خواننده قرار می‌گرفت. این شبکه جهانی گسترده، همان چیزی بود که مدیر آن، مایکل جوسلسون، آن را با بیانی مافیایی، «خانواده بزرگ ما» می‌نامید. انجمن آزادی فرهنگی از مقر اصلی خود در پاریس، یک سکوی بین‌المللی در اختیار داشت تا صدای روشنفکران، هنرمندان و نویسندگان ضدکمونیست را تقویت کند. بودجه آن در سال ۱۹۶۶ به میزان ۲.۰۷۰.۵۰۰ دلار بود که معادل ۱۹.۵ میلیون دلار در سال ۲۰۲۳ است....

متن کامل در لینک
پروپاگاندای امپریالیستی و ایدئولوژی روشنفکران چپ غربی

انفجار هدایت شدۀ بحران پناهندگی، میراث خونین جهان "ارزش محور" غرب و ورشکستگی اخلاقی و سیاسی چپ - ۲

بازخوانی بیانیه تدارک کمونیستی از شهریور ۱۳۹۴ (سپتامبر ۲۰۱۵)

بر متن چنین شرایطی است که محروم ترین توده های رانده شده از خانه و کاشانه و مقیم اردوگاههای فراریان جنگ سوریه، محکوم به ماندن در همان اردوگاهها و کمپهای ترکیه و اردن و لبنان وعراقند. آنها توان پرداخت هزینه های این کوچ را ندارند. در مقابل، نیرومند ترین و تواناترین آوارگان، آنها که از امکانات و ارتباطات لازم برای خلاصی از جهنم زندگی در خلاء ویرانگر کمپهای فراریان برخوردارند، دیگران را با سرنوشت غمبارشان رها کرده و خود به راه می افتند تا به سعادت فردی خویش در امن ترین و ثروتمند ترین نقاط جهان دست یابند.

این موجِ تلفاتِ جنبشی است که بورژوازی مسلط جهانی با عاملان منطقه ای اش و به یاری پیاده نظام طبقه متوسطی اش و با رؤیای پیوستن به بازار آزادِ "جامعۀ جهانی" به راه انداخت. جنبشی که فردیت و آزادی فردی را بر پرچم خود نوشت و تودۀ وسیع محرومان خاورمیانه را به سلاخی فرستاد. جنبشی که ارزشهای محرکش را از عشق به اپل و آیفون و چت و وایبر بر گرفت و هنجارهای اجتماعی اش را بر این اساس شکل داد. این موجِ تلفاتِ انحطاطی جهانی است که در آن سازماندهی و سازمانیابی کمونیستی محو شده است. این موجِ کموناردهای فراری نیست، لشگر پیاده نظام جنبش لیبرالیسم معاصر است که اینچنین دربدر و آواره شده است....

چپ؟ چپ از جهان میخواهد که برخیزد و به یاری پناهجویان بشتابد. چپ در سرنوشت این پناهجویان، خود را می بیند. این همان چپی است که برای ویرانی لیبی هورا کشید، عروج ارتجاع در سوریه را انقلاب نامید، و نه برای بمباران و گلوله باران شهرهای دنباس، و نه در قتل و سوزاندن زنده زنده مبارزین به دست جوخه های فاشیستی و با حمایت بورژوازی ترانس آتلانتیک، و نه در قتل و غارت اوباش مسلح در خیابانهای ونزوئلا و محاصرۀ اقتصادی ملتی، خواهان به پا خاستن جهانیان نشد. اما اکنون چپ به خشم آمده است. ناراضی است و فراخوان به طغیان میدهد. به دول غربی پرخاش می کند و مساعی دول غرب را ناکافی می داند. چپ مسئولیت غرب را یادآوری می کند تا به فراموشی بسپارد که انبوه پناهجویانی که به سمت غرب سرازیر شده اند محصول کار خلاقانۀ خود همین چپ نیز هست. به فراموشی بسپارد که جنبشی که در کشورهای عربی و شمال آفریقا به راه افتاد با سیاست چپ بود که "برای خلاصی از شر دیکتاتورها" به پیاده نظام بزرگترین تجاوزات بورژوازی هار ترانس آتلانتیک و پیمان نظامی اش، ناتو، بدل شد. بحران پناهندگی جاری، سند ورشکستگی و افلاس سیاسی چپ نیز هست. صف متلون و متنوعی که امر طبقاتی را در جهانِ عمیقا نابرابرِ امروز، تابع جدال بین مدرنیته و سنت، بین آزادی فردی و دیکتاتوری، بین حق و بیحقوقی، بین سکولاریسم و مذهب و در یک کلام، کمونیسم را به تابعی از تحقق لیبرالیسم بدل نمود.

برای کمونیسم معاصر، وقایع جاری، هم هشداری است برای آینده و هم درسی است برای مبارزه. وقایع جاری تنها پیش درآمدهای جدالهای خونین تری در منطقه خاورمیانه اند. این وقایع بر متنِ تشدید تضادهایِ بین دولِ متخاصمِ بورژوازی به وقوع می پیوندند و حاصل مستقیم این روندند. دور بی پایانِ افزایش تنش و خشونت در این روندِ نابود کننده، بیش از همه از جانب متجاوزترین این دولتها، بلوک بورژوازی ترانس آتلانتیک و متحدان مرتجع منطقه ای آن است که دامن زده می شود. بحران پناهندگی جاری حلقه ای است از این استراتژی تشدید تشنج و خشونت از سوی غرب با عواقبی که از وضع کنونی نیز به مراتب وخیم تر خواهند بود. شواهد نشان میدهند که فاجعه های بزرگتری در راهند. این هشدار وقایع کنونی به ماست. طرد قاطع عوامل ایجاد فاجعه های تاکنونی در خاورمیانه و شمال آفریقا و قطع دستهای دخالتگر آنان از سرنوشت مردم منطقه نخستین پیش شرط برای جلوگیری از فجایع بزرگتر آینده است.

متن کامل

انفجار هدایت شدۀ بحران پناهندگی، میراث خونین جهان "ارزش محور" غرب و ورشکستگی اخلاقی و سیاسی چپ - ۱

بازخوانی بیانیه تدارک کمونیستی از شهریور ۱۳۹۴ (سپتامبر ۲۰۱۵)

در خبرها آمده است که دولت آلمان با پرداخت بین ۴ تا ۵ هزار یورو در ماه برای جنگیدن در اسرائیل از میان پناهندگان مزدور استخدام می‌کند. علاوه بر آن به مزدوران وعده اعطای تابعیت نیز داده می شود. بیش از دو ماه قبل روزنامه اسرائیلی هاآرتص برای اولین بار از استخدام مزدور از میان پناهندگان برای ارتش اسرائیل گزارش داده بود.

۹ سال پیش و پس از روانه شدن سیل مهاجرین از سوریه به اروپا و آلمان، تدارک کمونیستی در بیانیه ای به ماهیت این پناهندگان و به استفاده ابزاری از آنان توسط دول غربی پرداخته بود که بخشهایی از آن را منتشر می کنیم:


موج عظیم فراریان و پناهجویان به سمت اروپای غربی و بیش از همه با هدف رسیدن به آلمان، نه رعدی است در آسمان بی ابر و نه موجی خود انگیخته از فرار انسانهائی برای حفظ جان و زندگی خویش. این واقعه ای است سیاسی، هدایت شده و دستکاری شده برای دستیابی بازیگرانِ سلاخیِ بی پایانِ مردم خاورمیانه به حقیرترین، دنی ترین و رذیلانه ترین اهداف خویش. زمان وقوع این موج، ترکیب اجتماعیِ انبوه انسانهای در هم فشرده در این موج، و کنش و واکنش کلان رسانه های غرب و قوادانی که لباس ریاست دولت را در این کشورها به تن کرده اند، همه و همه نشان از این میدهد که فجایعی به مراتب عظیم تر در انتظار صدها میلیون مردم منظقه خاورمیانه است.

این موجی از نوع فراریان و رانده شدگان پس از پایان جنگ جهانی دوم نیست، که با پای پیاده از مناطقی که به تصرف ارتش متخاصم درآمده بودند به سمت کشورهای مبدأ خویش به راه می افتادند. این موجی از فرار مردمی از زیر بمبارانها و گلوله بارانها نیست. این موج فراری از فعالین سیاسی تحت تعقیب و در خطر دستگیری و شکنجه و مرگ پس از کودتاها و ضدانقلابها نیست. اینجا جمعیتی از نقاطی به راه افتاده و به راه انداخته شده اند که به طور مستقیم در معرض عملیات جنگی قرار نداشتند. این موجی است که از اردوگاههای فراریان و با به کارگیری امکانات مالی و لجیستیکی و مدیائی به راه انداخته شده است.

این موج انسانی از مبارزان کمونیست و سوسیالیست تشکیل نشده است. در جنگ ویرانگر سوریه، مبارزان کمونیست، سوسیالیست و خواهان عدالت اجتماعی را در مناطقی باید جست که هنوز نام سوریه را بر خود حمل می کنند. آنها نه در مبارزه با دولت سوریه، با مزدوران مرتجع "جهان آزاد" دمکراسی غربی همراه بودند و نه در فرار از سوریه به آغوش مرتجعینی از قبیل حکام ترکیه و اردن پناه برده اند. آنها اگر هم گریخته اند، به مناطقی در درون خود سوریه گریخته اند. آنها را باید در صفوف مبارزه در داخل سوریه جست.

این موج حتی موجی از "مجاهدین" و شورشیان "افراطی" و "معتدل" داعشی و النصرتی هم نیست. گو این که داعش و النصره و القاعده نیز کادرهای خود را در پناه این موج برای عملیات آتی روانۀ اروپا می کنند؛ اما این موجی از اسلامیون نیست؛ آنها در سوریه در حال نبردند؛ برای خلافت خود و برای از بین بردن آنچه که دولت سوریه نام دارد. آنها آخرتشان بهشت است و اجر دنیویشان دلار که به وفور به دستشان میرسد. آنها دلیلی برای فرار ندارند.

ورای تصاویر دلخراش واقعی و قلابی کلان رسانه های "جهان آزاد"، ساختار این موج انسانی تنها از انبوهی از توده های محروم خاورمیانه و سوریه تشکیل نشده است. فلاکت زنان و کودکانی که در راه دستیابی به یک زندگی امن جان می بازند نباید مانع از درک آن شود که: بر پاسخ توده ها در شرایط فلاکت نیز مهر طبقات و مبارزه طبقاتی خورده است. در گتوهای یهودیان لهستان نیز هیرارشی طبقاتی وجود داشت و در تودۀ آواره کمپهای ترکیه و اردن و عراقو لبنان نیز چنین است. فلاکت و نکبت زندگی، توده های به ستوه آمده از جنگ خانمان سوز جهانی اول را به سمت انقلاب شکوهمند اکتبر راند و توده های درمانده ی امروزِ خاورمیانه را راهی بهشت غرب می کند. در اولی امید به بنای جامعه ای عاری از ستم و استثمار، امید به همبستگی طبقاتی، و باور به سرنوشت مشترک، عمل انقلابی توده های محرومین را شکل می داد، و در دومی امیدِ تنازع بقا و انتخاب اصلح. در اولی سعادت در گرو سعادتی جمعی بود، در دومی سعادت فردی و بیرون کشیدن گلیم خود از آب، راهنمای عمل توده هاست. در اولی چشم انداز کمونیسم هنجار اجتماعی را رقم می زد و در دومی ایده آلهای فردی لیبرالیسم.

سخنان غسان کنفانی، انقلابی فلسطینی: «گفتگوی بین گروه های مقاومت مسلحانه فلسطینی و اسرائیل گفتگوی بین شمشیر و گردن است.

رقابتهای ترانس‌آتلانتیکی
جرمن فارین پالیسی

با قریب‌الوقوع شدن دومین ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ در ایالات متحده، جبهه های جنگ‌های قدرت اقتصادی سنگینی بین ایالات متحده و اتحادیه اروپا و آلمان در حال ظهور میباشند. بر اساس محاسبات انستیتوی اقتصاد آلمان (IW)، یک انستیتوی نزدیک به کارفرمایان در کلن، تعرفه های تنبیهی که دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب آمریکا در جریان مبارزات انتخاباتی اعلام کرد، تنها برای اقتصاد آلمان تا 180 میلیارد یورو در چهار سال آینده در دوره 2025 تا 2028 هزینه خواهند داشت. صنعت آلمان در میان مدت آسیب جدی خواهد دید. برای مثال، کاهش حدود 1.5 درصدی تولید اقتصادی آلمان برای سال‌های 2027 و 2028 پیش‌بینی می‌شود، در حالی که رقبای آمریکایی از شوک یک جنگ تعرفه‌ای تنبیهی خیلی سریع‌تر بهبود خواهند یافت. اتحادیه اروپا قبلاً تعرفه های متقابل علیه تعرفه های تنبیهی ایالات متحده را اعلام کرده است. یک مطالعه دقیق نشان می‌دهد که سیاست تعرفه‌های تنبیهی ترامپ تغییراتی را در صنعت ایالات متحده به نفع آن بهمراه خواهند داشت: در حالی که شرکت‌های آمریکایی برای مدت طولانی میتوانستند بر بازارهای باز جهانی تسلط داشته باشند، اکنون آنها بیشتر و بیشتر نسبت به رقبای بین‌المللی خود در رتبۀ پایین‌تری قرار دارند. از اینرو سیاست انزواطلبانۀ ترامپ با منافع آنها همخوانی دارد .

قسر در رفت
بتازگی کارشناسان اقتصادی با توجه به حجم تجارت آلمان در ایالات متحده، اعلام کرده بودند که خطر رفع شده است. موسسه اقتصادی آلمان در کلن (IW) گزارش می‌دهد که قانون کاهش تورم بایدن (IRA) که با اختصاص صدها میلیارد دلار تسهیلات برای چرخش در تولید انرژی از صنایع حمایت میکند، هنوز آن‌گونه که بیم آن می‌رفت به مهاجرت شرکت ها از آلمان به ایالات متحده منجر نشده است. حتی صنعت آلمان حداقل بطور کوتاه مدت توانست از آن بهره مند هم شود:

در سال گذشته صادرات ماشین آلات و تجهیزات الکتریکی، محصولات کلاسیک پیش‌ساخته برای ساخت کارخانه های سازگار با آب و هوا، از جمهوری فدرال به ایالات متحده حتی ده درصد افزایش هم داشت. به لطف معافیت استثنایی (تعرفه ای) برای اتومبیلهای با قرارداد لیزینگ هیچ ضرری هم بابت صادرات خودرو آلمانی به ایالات متحده به‌بار نیامده است.[1] بنا به گزارش انستیتوی مزبور البته میتوان احتمال آنرا داد، که دونالد ترامپ این معافیت را لغو کند و این امر منجر به زیانهایی برای خودروسازان آلمانی خواهد شد. ناظران آمریکایی انتظار ندارند دولت آینده آمریکا از قوانین حمایتی کاهش تورم IRA خارج شود. حتی کنسرنهای فعال در صنعت نفت و گاز ایالات متحده برای حفظ این برنامه تلاش میکنند، زیرا آنها از این برنامه سود قابل توجهی کسب میکنند. [۲]

تهدید ترامپ به اعمال تعرفه های تنبیهی
با این حال، اگر دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده، تعرفه‌های تنبیهی را که در طول مبارزات انتخاباتی تهدید کرده بود واقعاً وضع کند، می‌توان انتظار زیان‌های قابل توجهی را به‌ویژه برای صنعت آلمان داشت. انستیتوی اقتصاد آلمان که در گزارش تحقیقاتی مدتی قبلتر خسارت وارده بر آلمان را با رقم «123 تا 146 میلیارد یورو» ارزیابی کرده بود[3] اکنون این رقم را با تخمین خسارتی بین 127 تا 180 میلیارد یورو رو به بالا تصحیح کرده و افزایش داد[4]....

ادامه متن در لینک:
رقابتهای ترانس آتلانتیکی

موساد، هولیگان ها و «پوگروم» آمستردام

در پروپاگاندای پرو-صهیونیست دو تمهید و طرح کلی تکرار می‌شود:

در هر نزاعی صهیونیست‌ها (یا یهودیان) همواره قربانیان هستند.

نزاع با صهیونیست‌ها همواره چون رعدی در آسمان بی‌ابر، یعنی بی هیچ تحریکی و خارج از هر گونه بستر و زمینه‌ای، رخ می‌دهد. از اینرو چنین نزاع‌هایی سامی-ستیزیِ محض‌اند.

در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، بدنبال تحریکات صهیونیست‌های رادیکال در مسجد الاقصی، سربازان حماس و اهالی غزه از زندان روباز خود بیرون زدند و اقدام به گروگان گرفتن اسرائیلی‌ها کردند. اینها قرار بود با اسرای عرب دست اسرائیل مبادله شوند. حین عملیات [طوفان الاقصی] ارتش اسرائیل به نیروهای خود دستور داد از دستورالعمل هانیبال پیروی کنند که می‌گوید هر گروگان احتمالی اسرائیلی می‌بایست پیش از آنکه به غزه منتقل شود بقتل برسد.

از آن زمان تا بحال گزارش‌های مختلفی نشان داده‌اند که اکثریت کسانی که آن روز بقتل رسیدند اعراب اهل غزه بودند. اکثر تلفات اسرائیلی آن روز توسط ارتش اسرائیل و عمدتاً نیروهای هلیکوپتری آن وارد آمد که بسوی هر خودرویی که در حال فرار از صحنه بود با موشک هلفایر و توپ مسلسل آتش گشودند.

اما رسانه‌های صهیونیست دوست اردوکشی حماس را بی‌دلیل عنوان کردند. تو گویی خارج از هر بستر و زمینه‌ای رخ داده باشد. اما [اردوکشی حماس] بر بستری از هفتاد سال تبعید و قتل اعراب تا به امروز واقع می‌شد.

رسانه‌ها همچنین اسرائیلی‌های کشته شده را قربانیانی تصویر کردند که توسط مهاجمان عرب بقتل رسیده‌اند، حتی با وجود اینکه ارتش خود اسرائیل اقرار کرد که بخش عظیمی از آنان را خود بقتل رسانده است.

حادثهٔ اخیر آمستردام از طرح و تمهید مشابهی پیروی می‌کند.

در پی حملهٔ آشوبگران به هواداران فوتبال، اسرائیل «پوگروم» در آمستردام را محکوم می‌کند – تایمز اسرائیل، ۸ نوامبر ۲۰۲۴...

ادامه مطلب درلینک:
موساد، هولیگان ها و «پوگروم» آمستردام

تنها دو طبقه وجود دارد

طرحی از بوروتبا

تحقیقات پرتال دیالکتیک نشان می دهد که در روسیه علاقه به ادبیات کمونیستی از سال ۲۰۱۸ تا کنون دوبرابر شده است.

پرتال دیالکتیک با بررسی موارد جستجو در موتور جستجوی یاندکس در مورد سه کلید واژه لنین، مارکس و کمونیسم به این نتیجه رسید که جستجوی لنین از ۲.۸۲۵.۰۰۰ در ماه ژانویه سال ۲۰۱۸ به بیش از ۵ میلیون در ماه ژانویه سال جاری رسیده است در حالی که جستجوی مارکس از ۷۴۹ هزار به ۱.۳۴۶.۰۰۰ و جستجوی کمونیسم از ۱۳۰ هزار به ۲۸۰ هزار افزایش داشته است.

توجه به این نکته لازم است که این ارقام تنها مربوط به یک ماه ژانویه در دو سال ۲۰۱۸ و ۲۰۲۴ هستند.

منبع

اهداف، ساختار و موازین فعالیت سازمانی "تدارک کمونیستی"


الف: اهداف
"سازمان تدارک کمونیستی" (از این پس: تدارک کمونیستی) تجمع داوطلبانه ای از فعالین کمونیست است که با هدف مبارزه برای تدارک امر انقلاب اجتماعی، سرنگونی دولت سرمایه داری و برقراری نظم نوین سوسیالیستی مبارزه می کند.

هدف این مبارزه ایجاد جمهوری سوسیالیستی ایران به عنوان نخستین گام در راه تحقق انقلاب اجتماعی در کل کشورهای خاورمیانه و با هدف ایجاد جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی خاورمیانه می باشد.

ابزار تحقق این هدف حزب کمونیستی طبقه کارگر است و مبارزه ایدئولوژیک و سیاسی در راه تشکیل این حزب وظیفه بلاواسطه تدارک کمونیستی را تشکیل می دهد.

برای دستیابی به این هدف تدارک کمونیستی:

در جهت پاسخگوئی به مصافهای ایدئولوژیک و سیاسی پرولتاریای کمونیست مبارزه خواهد کرد،

در جهت ایجاد ساختارهای پایه ای کمونیستی در داخل ایران با هدف سازمانیابی کمونیستی طبقۀ کارگر تلاش خواهد نمود.

در جهت ایجاد روابط سازنده بین کلیه گرایشات اصیل طبقاتی درون جنبش کارگری تلاش نموده و به مبارزه با هر گونه انحراف بورژوائی و خرده بورژوائی، از ماجراجویی سوسیال امپریالیستی چپ تا انواع مختلف انحلال طلبی به مثابه مانعی در برابر سازمانیابی کمونیستی طبقه کارگر خواهد پرداخت،

برای گسترش روابط بین المللی کمونیستی و ورود به تبادل نظر با احزاب و گروهبندیهای کمونیستی درون جنبش کارگری تلاش خواهد نمود،

در حد توان خود در جهت تقویت گامهای عملی در تقویت همبستگی بین المللی در حمایت از مبارزات کارگران کشورهای دیگر تلاش خواهد نمود.

با تشکیل حزب کمونیستی طبقۀ کارگر در ایران، تدارک کمونیستی به عنوان تشکلی مستقل به حیات خود خاتمه داده و اعضاء آن در چهارچوب حزب کمونیستی طبقۀ کارگر مبارزه خود را ادامه خواهند داد.

تدارک کمونیستی خود را موظف می داند که به عنوان نیروئی دخیل در مبارزه طبقاتی در ایران، در جهت ایجاد شرایط مناسب برای انتقال رهبری تشکیلات به داخل ایران تلاش کند....

متن کامل در لینک:
اهداف، ساختار و موازین فعالیت سازمانی "تدارک کمونیستی"

سالگرد انقلاب تاریخ‌ساز اکتبر گرامی باد

ترامپ اول، ترامپ دوم: چه چیز تغییر کرده است و به کدام سو؟

صعود چین به مثابه قدرت اقتصادی و عرض اندام روسیه پس از کودتای اوکراین به مثابه قدرت نظامی و سپس ورود به سوریه، لزوم چرخش در جهت تقابل با چین و عروج اولیه ترامپ در سال ۲۰۱۶، بحران لیبرالیسم و فروپاشی ایدئولوژیک دمکراتها، ریزش دمکراتها به نفع ترامپ و ترکیب اجتماعی متفاوت نیروهای حامی او در سال ۲۰۲۴، آینده نامعلوم جهتگیریهای ترامپ به طور ویژه و آمریکا به طور کلی.

بیانیه کنفرانس سوم درباره شعار خاورمیانه سوسیالیستی، جنگ غزه و لبنان و رویکرد کمونیستی


۱- جنگ در غزه در امتداد جنگ در اوکراین از یک سو به افزایش شدید شکاف در صف بندی بین فراکسیونهای متخاصم سرمایه داری در سطح جهانی انجامید و از سوی دیگر فراتر از جنگ در اوکراین سیر تطور لیبرالیسم رو به زوال غربی در هر دو روایت ترقیخواهانه و محافظه کارانه آن به سوی فاشیسم عریان را با شتابی حیرت انگیز آشکار ساخت.

۲- صهیونیسم اسرائیلی به مثابه عصاره تمام ر‌ذالتهای تاریخ استعماری غرب و انواع مختلف ارتجاع سیاسی و ایدئولوژیک تشکیل دهنده بنیادهای هویت تمدن غربی، همه وجوه مختلف کل دوران حیات سرمایه داری در تمام پهنه های گیتی را به طور فشرده به نمایش می گذارد. یک سال جنایت عریان و گسترده و نقض کلیه قوانین و قواعد بین المللی مصوب همان دول غربی کوچکترین توهمی در این باقی نگذاشت که سرمایه داری هر گاه که لازم بداند به سرعت از لیبرالیسم به فاشیسم تغییر ریل خواهد داد. صهیونیسم به مثابه آشکارترین و هارترین فاشیسم امپریالیستی به این روند شتابی کم سابقه بخشید.

۳- ویژگی فاشیسم صهیونیستی در ابعاد وحشیگری و درنده خوئی و قساوت آن نیست که در جهان حیوانات نیز هیچ نمونه مشابهی از آن یافت نمی شود. ویژگی اصلی فاشیسم صهیونیستی در آن است که به مثابه مولودی از تاریخ معاصر اروپا نه تنها ریشه های مذهبی کل جهان مسیحی اروپایی و آمریکایی را در خود نهفته داشت بلکه همچنین همه عناصر ارتجاع سیاسی اروپایی در تنوع مختلف آن، از نژادپرستی تا توسل به خشونت عریان برای حل معضلات اجتماعی، را نیز در خود گرد آورد. جنبش صهیونیستی به مثابه جنبشی پراکنده در حوزه های مختلف فرهنگی در اروپا با اتحاد خود در قالب دولت یهود تمام آن حوزه های فرهنگی، از اسلاوها تا ژرمن‌ها و تا فرانکوفیل‌ها و آنگلوساکسونها را حول خویش متحد کرد تا خود به عنوان پست پیشقراول این جهان استعماری در قلب خاورمیانه عمل کند. زائل شدن رنگ و لعابهای شبه سوسیالیستی کیبوتص‌های اولیه و عروج فاشیسم کنونی جامعه اسرائیل به مثابه ملغمه ای از خرافات عهد عتیق با ووکیسم پسا مدرن همراه با اعتقاد راسخ به مبانی لیبرالیسم بازار آزادی، در تمام آن جوامعی نیز به تقویت آشکار رویکرد فاشیستی انجامید که خود پشتوانه موجودیت نحس آن شبه دولت را تشکیل می دهند.

۴- آنچه این روند کریستالیزاسیون را شدت بخشید و به چنین صف بندی آشکاری رساند حرکتی بود که در ۷ اکتبر سال پیش با طوفان الاقصی کلید خورد. مقاومت فلسطین به مثابه رعدی در آسمان ظاهرا بی ابر خاورمیانه ظاهر شد تا تمام سیری را که با سرعتی نه چندان اندک در حال طی شدن بود به یکباره و با قاطعیت پایان بخشیده و امکان ریل گذاری در مسیری نو را، نه فقط در برابر فلسطین و خاورمیانه، بلکه همچنین در برابر جهان، بگشاید. طوفان الاقصی سیر تثبیت حاکمیت پست پیشقراول دول امپریالیستی در منطقه خاورمیانه که با پیمانهای ابراهیم و راه کریدوری آیمک وارد مراحل پایانی خویش شده بود به سیر تعیین سرنوشت خود آن شبه دولت طفیلی بدل نمود. تا پیش از ۷ اکتبر، مسأله فقط برای فلسطین مسأله بودن یا نبودن بود. اکنون و پس از ۷ اکتبر، برای آن غده چرکین به نام اسرائیل نیز مسأله دیگر نه تثبیت حاکمیت خویش و تحکیم پایه های گسترش و کشورگشائی های آتی، بلکه بر سر بودن یا نبودن است.

۵- هم عزم قاطع رزمندگان مقاومت فلسطین در ورود به نبردی به شدت نابرابر علیه دشمن تا دندان مسلح و پشتگرم به امپراطوری جنگی غرب به سرکردگی آمریکا، و هم عیار درنده خوئی و سبعیت به نمایش گذاشته شده از سوی ماشین کشتار صهیونیستی، دینامیسمی از تحولات را رقم زدند که از سوی هیچ یک از بازیگران قدرت در منطقه نه پیش بینی شده بود و نه در جهت منافع آنان عمل می کرد. مسأله فلسطین یک بار دیگر در دستور کار جهان دیپلماتیک قرار گرفت تا از یک سو حامیان و تأمین کنندگان مالی و نظامی و سیاسی نسل کشی به یاد راه حل خانمان برانداز «تشکیل دو دولت» بیفتند و با لق لقه گوئی درباره لزوم حل دیپلماتیک مسأله فلسطین از طریق راه حل دو دولت پرده ساتری بر مشارکت خود در جنایات صهیونیسم بیفکنند و از سوی دیگر برای تمام دول جهان چند قطبی در حال عروج، از چین تا روسیه و برزیل، نیز فرصت مناسبی تلقی می شد تا با بهره گیری از رسوایی جنایتکاران صهیونیست تل آویو، به اعمال فشار بر طرف مقابل روی آورده و در صدد تقویت نظم بین المللی مبتنی بر قوانین شوند که سازمان پوسیده و فاسد ملل تجسم آن است....

متن کامل در لینک
بیانیه کنفرانس سوم درباره شعار خاورمیانه سوسیالیستی، جنگ غزه و لبنان و رویکرد کمونیستی

بیانیه کنفرانس سوم درباره مشی کمونیستی در قبال جنبش کارگری

۱- کنفرانس سوم سازمان تدارک کمونیستی تأکید می‌کند که اساس کار سازماندهی و سازمانیابی کمونیستی در ایجاد ساختارهای حزبی، از هسته ها و سلول های پایه تا انواع کمیته های محلی و کارگاهی و منطقه ای است. تلاش برای دستیابی به هر سطحی از این سازمانیابی بسته به توان کمی و کیفی واحدهای سازمانی در نقاط مختلف از وظایف روتین و تخطی ناپذیر همه اعضاء‌ سازمان است.

۲- کنفرانس تأکید می کند که اکتفا نمودن به تجارب جنبش کمونیستی در زمینه سازماندهی در دوره های پیشین می تواند به مانعی بر سر راه سازماندهی تبدیل شود. گسترش ارتباطات الکترونیکی و شفافیت ناخواسته در تمام زمینه های فعالیت اجتماعی که می تواند در امر سازماندهی جامعه سوسیالیستی به عنوان اهرمی نیرومند در خدمت طبقه کارگر عمل کند، در شرایط سلطه بلامنازع بورژوازی خطری جدی برای سازمان کمونیستی است. به مجرد توان‌یابی سازمان کمونیستی در ایفای نقش مؤثر اجتماعی، تمام ابزارهائی که تا آن زمان به مثابه ابزارهایی تسهیل کننده سازمانیابی به نظر می رسیدند، می توانند به یکباره به عنوان اهرمی نیرومند در جهت وارد آوردن ضربه به سازمان کمونیستی به کار گرفته شوند.

۳- بر این اساس کنفرانس خود را متعهد می بیند که موازین و سبک کار سازمان کمونیستی به مثابه یک سازمان انقلابی و در معرض خطر را با توجه به شرایط نوینی که در عرصه ارتباطات به وجود آمده اند تجدید تعریف نموده و راههای مناسب فعالیت در چنین شرایطی با بالاترین بازدهی و در عین حال کمترین میزان مخاطره مورد بررسی قرار دهد. بازتعریف اصولی از قبیل تلفیق کار علنی و مخفی در شرایط کاملا متفاوت امروزی امری تخطی ناپذیر است.

۴- کنفرانس تأکید می کند که مادام که پایه های حزبی سازمان در درون طبقه کارگر تحکیم نشده اند، فعالیت اعضا برای گسترش و تحکیم این پایه ها، بویژه در میان کارگران صنعتی، اولویت مرکزی سازمان را تشکیل خواهد داد. حضور در شبکه های اجتماعی فقط به طور محدود و با هدف خدمت به تقویت عرصه اصلی سازمانیابی و یا در صورت تشخیص هیأت هماهنگی سازمان برای برقراری سطح و نوع معینی از ارتباطات در صورت لزوم صورت خواهد گرفت. چنین حضوری نمی‌تواند و نباید به فعالیت اصلی اعضای سازمان لطمه وارد آورده یا آن را تحت الشعاع خویش قرار دهد.

۵- کنفرانس در عین حال تأکید می‌کند که شرایط برای فعالیت در جنبشهای صنفی و مطالباتی کارگران دستخوش تغییراتی عمیق شده است. انواع تشکلهای کارگری برآمده از سالهای پایانی دوران اصلاحات صرفنظر از تعلقات ایدئولوژیک و جهتگیری های متفاوت سازمانی هر یک از آنان، در طی دو دهه گذشته یا بکلی محو شده و یا در موقعیتی حاشیه ای قرار گرفته و به درجات متفاوتی کم یا بیش با ظهور گاه و بیگاه در عرصه سیاسی به بقای خویش پرداخته اند. از نظر توان سازماندهی، هیچکدام از آنان نتوانسته اند به تشکلهایی قدرتمند و مؤثر در شاخه های فعالیت خویش تبدیل شوند. از نظر سیاسی، پیوند این تشکلها با فراکسیون های مختلف جنبش اتحادیه ای بین المللی متشکل در فدراسیون جهانی اتحادیه های آزاد که تماما در کنترل اتحادیه های دست راستی آمریکا و اروپای غربی است، تمام تعلقات سوسیالیستی احتمالا موجود در این تشکلها را زدوده و آنان را به تشکلهائی تماما متعهد و وفادار به دمکراسی بورژوائی و در چهارچوب بلوک مسلط جهان سرمایه داری بدل کرده است. با هر درجه تضعیف بیشتر این تشکلها در عرصه میدانی، این تعلق به جهان دمکراتیک غربی و گرایش به گذر از جمهوری اسلامی به یک سرمایه سالاری سکولار منهای ولایت فقیه بیشتر و بیشتر اقدامات این تشکلها را تعین بخشیده و آنان را به جریاناتی بر بستر اجتماعی سرنگونی طلبی یا براندازی بدل نموده است به گونه ای که امروز حتی فعالیتهای به ظاهر کاملا صنفی این تشکل ها نیز اساسا نه در جهت تحقق اهداف اعلام شده آن تحرکات صنفی، بلکه به مثابه اهرمی برای دستیابی به اهداف سیاسی آن بستر اجتماعی انجام می‌گیرد. ارتجاعی ترین این جریانات از قبیل اتحادیه آزاد کارگران ایران عملا پادوهای صهیونیسم و امپریالیسم در درون جنبش کارگری ایران را تشکیل می دهند و چپ ترین آنان عملا ماهرترین تسمه نقاله های انتقال ظرفیت اجتماعی سوسیالیسم و کمونیسم در درون کارگران و کشاندن آن به زیر پرچم دمکراسی و از این طریق به مسلخ سرمایه اند.

متن کامل
بیانیه کنفرانس سوم درباره مشی کمونیستی در قبال جنبش کارگری

بیانیه پایانی کنفرانس سوم سازمان تدارک کمونیستی

کنفرانس سوم سازمان تدارک کمونیستی پس از برگزاری هشت نشست به کار خود پایان داد. کنفرانس در هفته اول آبان ماه با پخش سرود انترناسیونال کار خود را شروع و با ارائه گزارش سیاسی توسط رفیق بهمن شفیق به کار خود ادامه داد.

گزارش سیاسی کنفرانس به مروری بر تحولات جهانی و داخلی در فاصله بین برگزاری کنفرانس دوم تا امروز و بررسی ارزیابی های دومین کنفرانس تدارک از پایه‌های مادی تحولات پرشتاب کنونی در سطح جهانی پرداخت. در فشرده ترین بیان، گزارش بر این تأکید داشت که تلاطمات سه سال اخیر از یک سو در امتداد تحولاتی قرار داشتند که از سال ۲۰۰۸-۲۰۰۹ و با بحران جهانی سرمایه داری وارد فاز نوین خود شدند و از سوی دیگر در سه سال گذشته با حدت و شدت به مراتب بیشتری به سوی انفجارهای بزرگ جهانی در حال حرکتند. علت پایه‌ای این تشدید روندهای تخاصم را همان تضادهایی در درون نظم بین‌المللی سرمایه‌داری تشکیل می‌دهند که اکنون هر چه بیشتر به تضادهایی غیر قابل حل بدل شده و نزاع طبقاتی را هم در سطح درون فراکسیونهای متخاصم طبقه حاکم و هم در مبارزه بین طبقات حاکم و طبقات تحت سلطه به نبردی بر سر مرگ و زندگی تبدیل می‌کنند.

ناتوانی نظم جهانی سرمایه داری در ورود به دورانی از انباشت گسترده سرمایه و رونق در سالهای پس از پاندمی کووید به رقابتی خصمانه تر بین قطبهای سرمایه داری بدل گردید. محورهای این رقابت از یک سو بر تصرف بازارهای جدید و حفظ بازارهای موجود و از سوی دیگر در جدال برای تصرف و کشورگشائی به قصد تأمین منابع اولیه و سرانجام در رقابت روزافزون برای دستیابی به بالاترین سطوح تکنولوژی و ممانعت از دستیابی رقبا به این امتیازات قرار داشتند. این تحولات اصل آرایشی را نیز دستخوش تلاطم پایه‌ای کرد که در پهنه جهانی پس از چند قرن شکل گرفته و به سلسله مراتبی از قدرت انجامیده بود که در رأس آن بلوک متحده غرب به رهبری آمریکا قرار گرفته بود.

در پایه‌ای ترین سطح پیشرفت تکنولوژی به سوی صنایع الکترونیکی وابسته به هوش مصنوعی و گذار به انرژی‌های تجدید پذیر به جهشی خارق‌العاده در بارآوری منجر شدند بی‌آنکه قادر به ایجاد تحولی پایه‌ای در ایجاد اشتغال توده‌ای وسیع و دامن زدن به رونق و تأمین دور تازه نسبتاً پایداری از انباشت سرمایه شوند. بويژه برای کشورهای پیشرفته غرب که تا آغاز دوران جهانی شدن در رأس تکامل صنعتی و پیشرفت تکنولوژیک قرار داشتند، تحول سرمایه داری در سالهای اخیر به طور مداوم به انقباض بیشتر در این کشورها و تضعیف مداوم موقعیت آن‌ها در بازارهای جهانی منجر شده بود. تمرکز به شدت بالای سرمایه در این کشورها همراه با محدود کردن برتری رقابتی به بالاترین عرصه های تولید دانش بنیان از قبیل نیمه هادی ها و در مقابل انتقال مداوم تولید انبوه صنعتی به کشورهای موسوم به جنوب جهانی، عملاً سرمایه داری متشکل در کشورهای این حوزه را وارد جنگی تعیین کننده برای حفظ موقعیت مسلط خویش بر بازارهای جهانی و بر مناسبات بین‌المللی نمود....دو جنگ خونین در اوکراین و فلسطین بر بستر این تضادها واقع شدند که هر یک خود به نوبه خود باز هم به حدت بیشتر تضادها انجامیده اند.

...در این هر دو جنگ آنچه تعیین کننده بود نه دلایل بلاواسطه جنگ بین طرفین متخاصم، بلکه ابعاد جهانی این دو جنگ بود. هر دو این جنگها بر خلاف ظاهر آنان محدود به طرفهای مستقیماً درگیر نبوده و عرصه های نبرد جنگی بزرگ‌تر بر سر تجدید آرایش جهان آینده را تشکیل می‌دادند و می‌دهند. وضعیت در کانون بحرانی تایوان نیز بر همین منوال است. در یک سوی هر دو جنگ اوکراین و فلسطین و کانون متلاطم تایوان بلوک به هم پیوسته و کم یا بیش متحد کشورهای امپریالیستی غرب متشکل در پیمانهای ناتو و اتحادیه اروپا و اقمار آسیائی آنان قرار گرفته‌اند که سیر تحولات سرمایه داری در سالهای اخیر موقعیت مسلط آنان در نظم سرمایه داری بین‌المللی را هر چه بیشتر به خطر انداخته است. در سوی دیگر این جنگها گروهبندی های متفاوتی از کشورهای «جنوب جهانی»، از روسیه تا چین و ایران و کشورهای معینی در خاورمیانه، قرار گرفته‌اند که فرجام هر کدام از این نبردها سرنوشت خود این کشورهای درگیر را برای دهه های طولانی آینده رقم خواهد زد. شکست هر کدام از طرفین در هر کدام از این جدالها در بهترین حالت به معنای پذیرش نقش زیردستی در آرایش جهانی و در بدترین حالت به معنای نابودی خود این کشورها و یا بلوکها است....

متن کامل

به مناسبت برگزاری کنفرانس سوم سازمان تدارک کمونیستی

🔻 مبارزهٔ مسلحانهٔ آزادیبخش ما تا رهایی و بازگشت استمرار خواهد داشت

پوستر جبههٔ خلق برای آزادی فلسطین بمناسبت صد و هفتمین سالگرد صدور اعلامیهٔ منحوس بالفور

بیانیهٔ جبههٔ خلق برای آزادی فلسطین بمناسبت صد و هفتمین سالگرد اعلامیهٔ منحوس بالفور

🔴 اعلامیهٔ بالفور جنایت بزرگی بود که مشمول مرور زمان نخواهد شد و تأییدی است بر مسئولیت بریتانیا در قبال تراژدی و نکبت خلق ما و دست داشتن آن در جنگ نابودگر جاری

در روزی چون امروز، دوم نوامبر، خلق ما و جمیع بشریت با تمام اندوه، درد و خشم صد و هفتمین سالگرد اعلامیهٔ شوم و منحوس بالفور را یاد می‌کنند. اعلامیه‌ای که آرتور بالفور، جنایتکار جنگی و وزیر خارجهٔ تروریست بریتانیا، در سال ۱۹۱۷ نشر داد. وعده‌ای که حق بر سرزمین فلسطین را به کسانی هبه کرد که مستحق آن نبوده و نیستند.

این پیمان‌نامه جنایت تاریخی بزرگی بود که غصب سرزمین فلسطین و بی‌حقوقی و آوارگی خلق فلسطین را مشروعیت بخشید، و مؤید مسئولیت مستقیم بریتانیا در قبال نکبت و مصیبت مستمری است که تا به امروز بر خلقمان روا داشته می‌شود. در سایهٔ اشغالگر صهیونیستی که همچنان به ارتکاب شنیع‌ترین کشتارها، تروریسم سازمانیافته و جنگ نابودگری، همانطور که در غزه در حال وقوع است، مبادرت می‌ورزد، تراژدی خلق ما همچنان ادامه دارد.

حمایت مستمر و مداوم بریتانیا از این رژیم جنایتکار یکی از برجسته‌ترین اسباب تقویت واقعیت اشغال و تشویق آن به تداوم جنایاتش بوده است. بریتانیای استعمارگر که در پی تحمیل هیمنهٔ خود در منطقه بوده، مسئولیت اخلاقی و تاریخی تمام آنچه را که بر خلق ما رفته و می‌رود بر عهده دارد. این حمایت صرفاً همدستی نبوده، بلکه دخالت و مشارکت تمام و کمال در جنگ نابودگری است.

ما در جبههٔ خلق برای آزادی فلسطین، در صد و هفتمین سالگرد اعلامیهٔ ننگین بالفور، بر موارد زیر تأکید می‌کنیم:

۱. ما فراموش نخواهیم کرد و بریتانیا را بسبب ارتکاب این جنایت بزرگ و رقم زدن نکبت و فاجعه برای خلقمان نخواهیم بخشید، و مسئولیت مستقیم رنج مستمر خلقمان را متوجه آن می‌دانیم.

۲. ما از حکومت بریتانیا می‌خواهیم حقوق خلق فلسطین را برسمیت بشناسد و خسرانی را که خلق ما در نتیجهٔ این وعدهٔ شوم متحمل شده، جبران کند تا گامی ضروری در جهت تحقق عدالت برداشته و تاوان جنایت بزرگ خود را بدهد.

۳. ما بر اهمیت افزایش آگاهی جهانیان در مورد آثار فاجعه‌بار وعدهٔ بالفور تأکید می‌کنیم، و مردم آزاده در بریتانیا را، که در محکومیت تجاوز صهیونیستی به نوار غزه میدان‌ها را با صدها هزار نفر پر کردند، فرا می‌خوانیم همچنان به حکومت بریتانیا فشار بیاورند تا مسئولیت‌های تاریخی خود را بر عهده بگیرد و فوراً در توقف جنایت نسل‌کشی جاری در غزه و لبنان ادای سهم کند.

۴. ما بر نقش نهادها و گروه‌های حامی و همبسته با خلق فلسطین در فعال کردن عرصهٔ بین‌الملل از طریق مؤسسات بین‌المللی و دادگاه کیفری بین‌المللی جهت پاسخگو کردن اشغالگران برای جنایاتشان، و ضرورت دفاع از حقوق خلق فلسطین، و مسئول دانستن بریتانیا بسبب نقش تاریخی‌اش در نکبت و مصیبت خلقمان و فاجعه‌ای که هنوز در جریان است، و همچنین بخاطر مشارکتش در جنگ نابودگری در غزه و لبنان، تأکید می‌کنیم.

۵. ما بر مداومت و استمرار خود در مبارزه و مقاومت به همهٔ اشکال، و در پیشاپیش آنها مقاومت مسلحانه، تا غلبه بر متجاوز و محو آثار این وعدهٔ شوم، تأکید می‌کنیم – هر میزان فداکاری بطلبد و حجم تبانی غرب و بریتانیا هر چقدر که باشد.

در خاتمه، ما در جبههٔ خلق تأکید می‌کنیم که اعلامیهٔ بالفور زخمی باز در حافظهٔ خلق ما بوده و جنایتی است که مشمول مرور زمان نخواهد شد. ما به خون شهدای قهرمانمان وفادار خواهیم ماند و به مبارزهٔ بی‌وقفهٔ خود تا رهایی و بازگشت ادامه خواهیم داد.

جبههٔ خلق برای آزادی فلسطین
دفتر مرکزی اطلاع‌رسانی
۲ نوامبر ۲۰۲۴

ترجمهٔ تدارک کمونیستی

https://t.me/pflpgaza1/14789

🔻 این عمالیق‌ها هستند؛ همانها که قوم برگزیدهٔ تورات رسالت نابودی تمامشان را دارد، از سالخورده‌ترین تا خردسال‌ترین‌هایشان. این همان پرولتاریای محروم حومهٔ تل‌آویو است. این غزه است؛ سمبل مقاومت در جهان معاصر و بشارت‌دهندهٔ آینده.

هزاران عکس از اعدام غیرنظامیان در شهرها و روستاهای اتحاد شوروی توسط نظامیان آلمان نازی در آرشیوها وجود دارد.

اما شما نمی‌توانید حتی یک عکس از اعدام غیرنظامیان در درسدن و جاهای دیگر توسط نظامیان شوروی پیدا کنید. به این دلیل ساده که چنین عکسهایی وجود ندارند.

تفاوت از این روشن تر؟

https://t.me/stargaseta/1704

برای اسرائیییییییل!

اف ۳۵ ها را فراموش کنید. این از مؤثرترین سلاحهای اسرائیل است. سلاحی که هر کسی می تواند آن را به دست بگیرد و با آن شلیک کند. از لمپن فاشیست پاچه خوار سلطنتی تا شبه روشنفکر سوسیال دمکرات کینزی و تا سوسیال امپریالیست چپ.

از جراحی ۶۷ تا جراحی پیش رو، از آخوند به پزشک
زینب منصوری، یحیی ناصری

۱: حقیقتاً پزشکیان ورژنِ زن،زندگی،آزادی شدهٔ ابراهیم رئیسی است. اضافه شدن مخلفاتی که باب طبع طبقه متوسط است و به مذاق آنان خوش می‌آید اما اساس آن را بی‌تغییر رها می‌کند و چه‌بسا بدتر هم می‌سازد. ضدیت با دین و آخوند، تأکیدشان بر «سواد» و «نخبگی» و «تخصص»، علاقه‌شان به «تکثر» و «برای‌»های مختلف، «انگلیسی بلد بودن»، «تعلق به اقوام مختلف» و «تکلم به فارسی و ترکی و کوردی» و ... باعث شد «آخوند بی‌سواد غیرکارشناس ارزشی و ...» برود و به جایش یک «پزشک چندکاره و چندزبانه و کارشناس و تخصص‌پسند» بیاید.

۲: پزشک همانقدر به سیاست مرتبط است که آخوند. این البته بدان معنی نیست که به هیچکدام مرتبط نیست، به همه مرتبط است و بنابراین یک کارگر هم باید اندازهٔ آخوند و پزشک بتواند و باید در سیاست دخالت کند.

۳: یکی دیگر از ابعادی که نشان می‌دهد ج.ا پیش از هرچیز دیکتاتوری بورژوایی است همین قانون، قواعد، عرف و فرهنگی است که با فتیش سواد و مدرک طبقهٔ کارگر را از مداخله در سیاست و تعیین سرنوشتش حذف می‌کند. زبان به کام سیاست و ایدئولوژی طبقاتی این بخش از مردم را «جواد مواد»، «گداگشنه»، «بی‌فرهنگ» و ...می‌خواند و قوانین کمتر از فوق لیسانس را شایستهٔ ورود به سیاست و نمایندگی نمی‌داند. و هیچ‌کس نمی‌داند که چرا یک پزشک، آخوند، مهندس، دکتر رشتهٔ تربیت‌بدنی، حسابداری و یا هر رشتهٔ دیگری باید «سیاسی‌تر» و «فرهیخته‌تر» از کارگرانی باشند که بدون کار آنها فرهنگ و هنر و علم و دانشگاه و سواد همه متوقف و متلاشی می‌شوند.

۴: بیش از اختلاف جامعهٔ مدنی با دولت باید به اشتراکات آنها دقت کرد و یکی از همین اشتراکات طرد و تحقیر طبقهٔ کارگر است، چه با قوانین و قواعد و چه با عرف و دگماتیسم «باور رایج».

۵: سرمایه‌داری با تقسیم کار بورژوایی افراد را به تخصص‌ها، مشاغل و صنوفی جدا افتاده از جامعه فرو می‌کاهد که منافعشان در بسیاری مواقع علیه جامعه قرار می‌گیرد. این فقط طبقه کارگر است که پی‌گیری منافع طبقاتی‌اش می‌تواند به واژگونی نظم واژگونهٔ جامعه منجر شود و با رهایی خود رهایی جامعه را نیز ممکن کند.

۶: یکی دیگر از کلیشه‌های رایج در جوامع بورژوایی خنثی‌انگاری مفاهیمی چون سواد، علم، تکنولوژی، تخصص و ... است. نکته‌ای که نه تنها ساده‌لوحی پزشکیان را نشان می‌دهد بلکه او را همانطور که باید هم باشد خادم اجرایی امور مشترک طبقه بورژوا می‌کند. او مدام از تخصص و کارشناس صحبت می‌کند. اما ما می‌دانیم که این تخصص و سواد آنها چگونه چیزیست. مارکس هنگامی که اقتصاددانان کلاسیک را نقد می‌کرد، مسأله‌اش این نبود که آنها بی‌سواد و غیرکارشناس‌ و غیر متخصص‌اند، بلکه آنان را «اقتصاددانان بورژوایی» خطاب می‌کرد. به این معنی که نظریات و تخصص آنان مناسبات سرمایه‌داری را بازتولید می‌کند و سواد آنها در خدمت منافع طبقهٔ بورژواست....

لینک متن کامل
از جراحی ۶۷ تا جراحی پیش رو، از آخوند به پزشک

اجلاس بریکس و تغییر توازن قوا در سطح جهانی، اهمیت ژئوپلیتیک بریکس، بریکس و سازمان مالی جهان آینده، بریکس و فقر و نابرابری، بریکس و اسرائیل، مناسبات اقتصادی کشورهای بریکس و اسرائیل، موضعگیری رسمی بریکس و موضع پسا اجلاس روسیه، تلقی از جنگ غزه بمثابه جنگ دو کنسرن بین‌المللی، اشرافیت حماس یا غزه بمثابه پرولتاریای حومه تل‌آویو، توان نظامی ایران و اسرائیل، ظرفیت انفجاری مبارزه غزه و تلاش برای کنترل آن در چهارچوبهای دیپلماسی بین المللی

لینک برخی منابع مورد استفاده

این فقط ده دقیقه از ماهیت اسراییل است. موجودیتی که «به انفجار اعتیاد دارد» به ویرانی و کشتار. همانطور که خون‌آشام‌ها خونشان را از دیگران می‌مکند، اسراییل نیز چنین است. چون جامعه نیست خودش خونی در کالبد ندارد و به تغذیه از غرب طلائی و کشتار همسایگان زنده است. جنایات اسراییل تخطی از منطق آن نیست، خود منطق آن است. بسیار «پیشرفته» با هوش مصنوعی افراد را تجسس می‌کند و بر اساس «جدول امتیازبندی» پس از آنکه حرفهایی زدید، با کسانی گشتید و ...شما را ترور می‌کند. احسنت بر این پیشرفت و توسعه و تمدن.
هیچ‌کس جنگیدن سربازان اسراییلی را ندیده است، شلیکهای آنان فقط در نمایشهایی‌ست که کسی مقابلشان نباشد. از آنان ویدیوهای تخریب منازل و پوشیدن لباسهای زنانه برای تحقیر فلسطینیان و البته زنان وجود دارد. تک‌تیراندازانش به کودکان و غیرنظامیان و خبرنگاران شلیک می‌کنند و با افتخار نشر هم می‌دهند. «اسراییل خود فریاد می‌زند که کیست». حامیان اسراییل و منفعلان، دستشان به خون مردمان خاورمیانه آغشته است و بدنامی تاریخ را بر پیشانی حمل می‌کنند. فلسطین را بنگرید تا حقیقت از روزن آن بر شما بتابد و صدایتان را بلند کنید تا ندای حقیقت باشید.

شعری از غسان کنفانی

همه‌ی ارتش‌های شما
همه‌ی جنگنده‌های شما
همه‌ی سربازان شما
یک طرف،

پسری که
سنگی در دستانش نگه داشته
و آن‌جا ایستاده است
تنهای تنها،
یک طرف.

در چشم‌های او
من خورشید را می‌بینم
در خنده‌های او
من ماه را می‌بینم

در شگفتم
من فقط در شگفتم
چه کسی ضعیف است
چه کسی قوی
چه کسی حق است
و چه کسی باطل

و من آرزو می‌کنم
و من فقط آرزو می‌کنم
که ای کاش حقیقت زبانی داشت

در شهامت رویارویی با تند پیچ تاریخ
زینب منصوری، یحیی ناصری

۱: رادیکال بودن لیست کردن معضلات و نارضایتی‌ها نیست، چه از این لحاظ صهیون‌اینترنشنال از همه رادیکال‌تر است منتها همه می‌دانند که این رسانه در اجارهٔ کیست و قرار است این فهرستها چه سفارشی را ثبت کنند.

۲: چه کسی؟ از چه جایگاهی؟ چگونه؟ و برای چه چیزی؟ به اندازهٔ «امر گفته شده» و چه بسا بیشتر اهمیت دارند.

۳: لیست مشکلات و مصائب، داده‌ها و عینیت‌های خامی نیستند و پیشتر کدگذاری طبقاتی شده‌اند. نزد هر طبقه‌ای مشکلات مشخصی برجسته‌تر است. برای طبقه کارگر مسائلی مطرح است که در جنبشهای خرده‌بورژوایی اخیر نه‌تنها مطرح نشده‌اند بلکه با مطالبات و مسیرهای ابلهانه منحرف و مصادره به مطلوب شده‌اند.

۴: «نه غزه نه لبنان ...» تقریبا همان مرگ بر فلسطین، لبنان، افغانستان و سلام بر غرب و اسراییل است. دست‌کم «مرگ بر»های سمبلیک نماز جمعه علیه کشورهای امپریالیستی مسلط است و این مرگ بر ها علیه مستعمره‌ها و ستمدیدگان...

۵: مفاهیم و نظریات، پرداختهایی خنثی به واقعیت نیستند و دلالت‌هایی سیاسی دارند. مفهوم توتالیتاریسم از همان ابتدا به منظور جدا کردن پیوند میان فاشیسم با استعمار و امپریالیسم مطرح شد و برای تخریب شوروی و کمونیسم ترویج شد. سیا به شکل مشخص به ترویج امثال هانا آرنت و ریمون آرون در مقابل سارتر و دوبوار می‌پرداخت. توتالیتاریسم تعبیریست برای قرار دادن کمونیسم و «دیگری‌های غرب» در تیم فاشیسم. به تعبیر رانسیر استبدادِ لیبرال‌دموکراسی را در چنین لحظاتی باید دید. از دل مفهوم توتالیتاریسم تبرئهٔ امریکا، اروپا و البته «تنها دموکراسی خاورمیانه» صادر می‌شود و حکم ارتداد و تجاوز به سایرین. از یاد نبریم که به اروپای زمان نازیسم، به تقلید از «هند بریتانیا»، «هند آلمان می‌گفتند؛ به این معنی که استعمار اروپا این بار دامن خودشان را گرفته. منتها بواسطهٔ مفاهیمی چون توتالیتاریسم، دستگاه نظری فرانکفورتی‌ها و خرافه‌های فرنچ‌تئوری پیوند بین استعمار و امپریالیسم با فاشیسم ماله‌کشی شد تا اینک هم اسراییل را نه پادگان و «هند امریکا» بلکه یک کشور/دولت/ملت مانند دیگران تعریف کنند. هرچند لازم به ذکر است حتی طبق همین مفهوم کذایی توتالیتاریسم هیچ حکومتی در سطح جهان به اندازهٔ امریکا توتالیتر نبوده و هیچ دینی به اندازهٔ سرمایه‌داری، ایدئولوژیک و خواستار صدور خود نیست.

۶: تعریف کردن ج.ا به مثابه حکومتی استثنایی و سپاه بسان نیرویی تروریستی را عطف به این جریانات باید خواند. تبرئهٔ اسراییل که حقیقتا «استثنای جهش‌یافتهٔ قاعدهٔ حاکم بر جهان» است و آدرس غلط دادن به سمت دیگر ماجرا! ج.ا دقیقا مانند سایر دولتها «دیکتاتوری بورژوایی» است؛ حاکمیتی مبتنی بر قداست مالکیت خصوصی و برقراری کار مزدی به منظور استثمار کارگران به نفع طبقهٔ سرمایه‌دار. این فرمول کلّیِ همهٔ دولتهای بورژوایی است، ورای تفاوتهایشان. کادری درست برای مواجهه‌ای رادیکال‌تر و ریشه‌ای تر با ستمهای مختلف.

متن کامل در لینک
در شهامت رویارویی با تند پیچ تاریخ

بیانیهٔ جبههٔ خلق برای آزادی فلسطین

🔴 آنچه در شمال نوار غزه جریان دارد، کریه‌ترین فصل نسل‌کشی در دوران مدرن است

- آنچه شمال نوار غزه شاهد آن است، کریه‌ترین فصل نسل‌کشی در دوران مدرن است، چرا که ماشین جنگی صهیونیستی همچنان به بمباران تمام ساختمان‌های مسکونی و آوار کردن آن بر سر کودکان، زنان و سالمندان، محاصرهٔ تمام بیمارستان‌ها، ممانعت از ورود کمک‌های غذایی، و به راه انداختن جنگی بی‌سابقه از طریق تحمیل گرسنگی و تشنگی ادامه می‌دهد.

- جنایات جنگی بزرگی که علیه خلق ما در نوار غزه به ویژه در شمال صورت می‌گیرد، با چراغ سبز آمریکا انجام می‌شود، زیرا حکومت جنایتکار آمریکا به سرپوش گذاشتن بر کشتارهای هولناکی که در شمال نوار غزه صورت می‌پذیرد ادامه می‌دهد، و با اشک تمساح ریختن فجایع واقعی و غیر قابل وصفی را که آنجا جریان دارد ناچیز جلوه می‌دهد.

- حکومت آمریکا که برای ماشین جنگی صهیونیستی تسلیحات و پوشش سیاسی فراهم می‌کند، همواره ثابت کرده است که شریک مستقیم این جنایات است و مسئولیت کامل این کشتارهای وحشیانه را بر عهده دارد.

- جامعهٔ بین‌المللی به سکوت شرم‌آور خود ادامه می‌دهد و به اظهارات کسل‌کننده‌ای بسنده می‌کند که تناسبی با سطح جنایات ارتکابی ندارد، در حالی که رژیم‌های عربی به تماشای کشتار نشسته‌اند و قادر به بیان حتی یک کلمه حقیقت یا حتی اتخاذ موضعی ولو ضعیف نیستند.

- این سکوت و فترت اعراب خیانت تاریخی آشکاری به خلق ما و خلق‌های منطقه است، و ننگ آن دامن این رژیم‌های دست نشانده و همهٔ کسانی را که به تراژدی و رنج غزه پشت کرده‌اند خواهد گرفت.

- ما با لحظهٔ تاریخی حساسی روبروییم که می‌طلبد آزادگان جهان فوراً برای توقف این نسل‌کشی بجنبند و اسیر اوهام پوچ دیپلماتیک یا دروغ‌های آمریکای جنایتکار نمانند؛ اوهام و دروغ‌هایی که توسط پدرخوانده و حامی کشتارها، وزیر امور خارجهٔ ایالات متحده و جنایتکار جنگی بلینکن، اشاعه داده می‌شود.

- خونهای ریخته شدهٔ خلق فلسطین کسانی را که سستی بورزند، توطئه نمایند یا از مسئولیت خود شانه خالی کنند نخواهد بخشید. و تا زمانی که مقاومت وجود دارد و به بقای خود ادامه می‌دهد، مقاومتی که شکست و عقب‌نشینی نمی‌شناسد، کشتارهایی که در غزه علیه خلق ما انجام می‌شود بی‌پاسخ نخواهد ماند.

جبههٔ خلق برای آزادی فلسطین
دفتر مرکزی اطلاع‌رسانی
۲۳ اکتبر ۲۰۲۴

ترجمهٔ تدارک کمونیستی

https://t.me/pflpgaza1/14731

آبستنِ انسانِ فردايی
فلسطينْ دخترِ جان‌پاکِ زمين

پس تا بامدادِ متبرّکِ زايمانت،
بسپار‌ سينۀ غمبارِ سنگينت را
بر سينۀ نسيمی
که بر گسترۀ بيکرانِ خاک در‌گذر است.  ‏

از غزه تا تهران، وحدت زحمتکشان،
زنده باد فلسطین،
زنده باد خاورمیانه سوسیالیستی

فردایِ محتوم


‏"کجاست آيا اينجا؟
کجاست اين بيابانِ سراسرْ چرکين
که کابوسِ هزاران ساله هم ‏
به سنگينیِ تصويرِ‌آن نيست؟"‏

‏- دوزخِ ملموسِ ارضِ زمانِ ماست اينجا

‏"پس چرا در اين قيرگون‌زمانه
اين دوزخِ زمينِ پُراحشاء و تمام ويرانه
چشم‌دوخته‌ست دخترکِ تنها به جايی؟ ‏
کورسویِ خورشيد است شايد لبِ بام؟"‏

‏-چه می‌گويی..کدام خورشيد..کدام بام؟ ‏
خورشيد نيز همچون زندگی در‌گور
‏ شمعی‌ست خاموش اينجا
و نگاهش دخترکْ غمناک ‏
نه بر لبِ بامی که ديگر نيست
بل بر فرازِ تلّ فروافتادگان است ‏
تلّ ملاطِ خون و آهن و خاک.‏

دخترک را اينجا نبوده هرگز ‏
نه از لبخندِ‌آفتاب
نه بوسۀ مهتاب سهمِ محسوسی. ‏
‏"و‌اوست آيا‌آخرين بازماندۀ انسانِ اين روزها؟"‏

‏-آری اوست ‏
‏"و چه می‌جويد حالا؟
در پیِ نان است دخترک آيا؟"‏

‏- عمرش در پیِ نانِ شايست بوده‌ست اينجا
ليکن او را اکنون
تنها‌ اشک و‌آه است آب و‌ نان ‏
که از‌آن هر يک نيز
نه قطره‌ای نه دانه‌ای نمانده باقی ‏

لنگه کفشِ برادر در دست
می‌جويدلابلایِ تلّ‌هایِ نشانِ بمب و موشک ‏
تا بلکه بويد تکّه پيراهنِ خونبار پدر را ‏
و پويد گرمایِ دستِ مادر را زيرِ آوار....‏

‏"آه کجاست اينجا کجاست اينجا؟
نه حتّی بسانِ دوزخ ‏
که کودک در‌امان است آنجا.‏

اَخ چه وقاحتی‌ست بر کلامِ هوچی زبان‌ها ‏
و چه غايتِ ابتذال و رذالت در رسمِ زمانِ ما

امّاچرا اينجاست دخترک آيا ‏
ميانِ کفتارانِ آهنْ پوشِ سُمّ در چکمه‌ها؟
اينجا تنها مرگ است که می‌رقصد مست
از شرابِ خون بر بامِ تلّ انسان‌ها" ‏

‏- دردِ سينه‌ات را می‌دانم
امّا‌پرسشِ بايسته‌ات بايد اين باشد:‏
اينجايند چرا همچنان کرکسانِ مرگْ‌آفرين
پيرامونِ تلّ‌های حاصلِ چنگالِ خونين‌شان؟

زيرا می‌هراسند..آری می‌هراسند
مگر حتّی يکی نوزاد جايی در اين خاک
نبضش به کار باشد هنوز.‏

آبستنِ انسانِ فردايی
فلسطينْ دخترِ جان‌پاکِ زمين

پس تا بامدادِ متبرّکِ زايمانت
بسپار‌سينۀ غمبارِ سنگينت را
بر سينۀ نسيمی
که بر گسترۀ بيکرانِ خاک در‌گذر است. ‏


محسن اخوت

Tadarok - تدارک کمونیستی pinned «سنوار عروج انسانیت بود آنچه در ۲۶ مهر ماه در ویرانه های غزه واقع شد اتفاقی ساده نبود، واقعه ای منحصر به یک جنگ نبود، حماسه ای محدود به ملت قهرمان فلسطین و مردم شریف و مقاوم غزه نبود. آنچه واقع شد فراتر از تمام اینها بود. این واقعه ای بود به معنای واقعی کلمه…»

بین آنها و ما گلوله حکم می‌راند، دیروز چنین بود، امروز چنین است و فردا نیز

این بغض فرو خورده ای است که سر برآورده است. گوش کنید که چگونه مویه می کند از این که «خدایا آنها زنان و بچه ها را می کشند»، بشنوید که چگونه خشم و اندوه در صدای هق هق گریه و غرش ضد تانک با هم در آمیخته اند. اینان هیچگاه از بین نخواهند رفت مگر این که نخست دشمن خود را از میان برداشته باشند.

منبع

سنوار عروج انسانیت بود

آنچه در ۲۶ مهر ماه در ویرانه های غزه واقع شد اتفاقی ساده نبود، واقعه ای منحصر به یک جنگ نبود، حماسه ای محدود به ملت قهرمان فلسطین و مردم شریف و مقاوم غزه نبود. آنچه واقع شد فراتر از تمام اینها بود. این واقعه ای بود به معنای واقعی کلمه تاریخی-جهانی. امری برای تمام بشریت، جوانه نظم جهان آینده بود در دل مرداب متعفنی که سرمایه داری بشر را در آن غرق کرده است. و چه مکار است تاریخ که رسالت اعلام بشارت زایش این جهان نو را بر عهده خونخوارترین، کثیف ترین، متعفن ترین و تهوع انگیزترین موجود این مرداب قرار داد. آنچه در آن ساختمان تل السلطان رفح ویران واقع شد برای لحظه ای لنز جهان را برگرداند تا تصویر واقعیت آنچنان که هست در برابر چشمان جهانیان آشکار شود و نه آنچنان که نمایاندند. تمام جهان دید که اخلاق در کدام سوی جدال قرار دارد و رذالت در کدام سو. و این را خود آن هیولا در لحظه ای از شعف شهوت وار خونخواری که دندان خویش را در گلوی قربانی فرو کرده باشد به جهانیان نشان داد. و این آن چیزی بود که پایان حماسی سنوار را به آغاز نمادین جهان آینده بدل نمود.

تاریخ معاصر اتفاقا به تصاویری نیاز داشت که از رفح به جهان مخابره شد. نه لحظات مرگ قهرمانانه سالوادور آلنده در دوربین ثبت شده بود و نه جان باختن پزشک و سردار توده های محروم جهان، ارنستو چه گوارا و نه مرگ شاعرانه امیر پرویز پویان و غسان کنفانی و ویکتور خارا و میلیونها انسان دیگری که به پا خاستند و بهای دفاع از حرمت انسانی خویش و انسانیت انسان را با جان خویش پرداختند. در همین فلسطین هم نه تصویری از لحظات جان باختن هنیه در دست بود و نه از مرگ تلخ سید حسن نصرالله و یارانش. هیولای کشتار باعث شده بود تا جهانیان روز و شب تصاویر جان باختن کودکان و زنان و مردان بیگناه زیر آوار بمبها و رگبار گلوله ها و در میان شعله های آتش شاهد باشد. این پلشت اما قهرمانانی را مسئول مرگ آنان نشان می داد که مدعی بود در گوشه ای از جهان پنهان شده اند و غیرنظامیان را به سلاخی می فرستند. ماشین مرگبار هیولای فاشیستی صهیونیستی نه تنها توده های بی دفاع را سلاخی می کرد و جانشان را می ستاند، بلکه همچنین به کمک دستگاه اهریمنی رسانه های جهان تهوع انگیز «آزاد» آرمانشان و آرزوهایشان را نیز به لجن می کشید. لحظات مرگ با شکوه سنوار لحظات اعلام پایان این وضعیت بود.

به همان اندازه که تصاویر فروپاشی برجهای دوقلوی تجارت جهانی در نیویورک در سپتامبر سال ۲۰۰۱ اعلام آغاز دوران بغایت خونبار و سیاه جهان تحت سیادت مطلقه امپریالیستی غرب بود، به همان اندازه تصاویر رزم حماسی آن مرد در آن بنای ویران پایان این دوران سیادت را بشارت داد. مرد ناتوان زخم خورده از جنگ و پوشیده از غباری که دست خود را از دست داد اما عزم خود را نه. تصاویر حماسه ای که آفرید برای همیشه در اذهان توده های محرومین در سرتاسر جهان حک شده است. او برج فرازان جهان محرومان بود. درود بر شرافت این انسان بزرگ که نماد شرافت انسانیت بود. سنوار تجسم واقعی این حکم بود که غزه گرهگاه خونبار سرمایه داری معاصر است و فلسطین امروز نه فقط برای نجات خود، بلکه برای نجات جهان مبارزه می کند. در برابر عظمت این مردم قهرمان و فرزندانش، تنها می توان سر تعظیم فرود آورد. به سازمان مذهبی حماس باید تبریک گفت که چنین رهبرانی را از دل خود بیرون داده است.
به عنوان کمونیست، به عنوان مبارزانی پیگیر برای دستیابی به جهانی رها شده از چنگال خونین ستمگری سرمایه داری،‌ کلاه خود را به احترام سنوار از سر بر می داریم و اعلام می کنیم که استوار و بی تزلزل در کنار مقاومت شکوهمند مردم فلسطین و لبنان خواهیم ایستاد و هر جا که با دشمنان آنان روبرو شویم قاطعانه به مقابله خواهیم پرداخت.

درود بر مردم قهرمان غزه، درود بر مردم شریف جنوب لبنان، درود بر تمامی رزمندگان در صفوف مختلف مقاومت فلسطین.

سازمان تدارک کمونیستی
۲۷ مهر ۱۴۰۳
۱۸ اکتبر ۲۰۲۴

Red Warriorz - 🟥

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۱۳

کمونیستها و مبارزه برای دستمزد: حداقل دستمزد و حداکثر درآمد

«آخرین مرز یا مرز حداقل ارزش نیروی کار با ارزش آن کالاهایی تعیین می‌شود که بدون تأمین روزانه آنها،‌ حامل نیروی کار،‌ یعنی انسان،‌ قادر به نوسازی روند زندگی خود نیست؛ یعنی با ارزش مایحتاج غیر قابل صرفنظر کردن فیزیکی. اگر قیمت نیروی کار به این سطح حداقل سقوط کند،‌ به زیر ارزش خود سقوط کرده است زیرا که در این صورت [نیروی کار] تنها در شکلی مفلوک قادر به حفظ و تکامل خود خواهد بود.»

⁧کارل مارکس

ارائه شده در ۸ فروردین ۱۴۰۳ - ۲۷ مارس ۲۰۲۴

لینک برخی منابع مورد استفاده

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۱۲

غزه، اوکراین، سان فرانسیسکو: خطوط نظم نوین جهانی آشکار می شود

صفوف مبارزه طبقاتی شفاف می شوند: چگونه مناسبات طبقاتی در ژئوپلیتیک بازتاب می یابند. اسرائیل در غزه پیروز نشد. اوکراین با شتاب به سمت اضمحلال سیر می کند. نئوکنسرواتیوهای آمریکا در دشوارترین شرایط قرار می گیرند. لیبرتارین ها در آرژانتین به قدرت می رسند. تعمیق مناسبات سرمایه داری در ایران در پرتو تغییر معادلات جهانی.

ارائه شده در ۹ آذر ۱۴۰۲ - ۳۰ نوامبر ۲۰۲۳

لینک برخی منابع مورد استفاده

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۱۱

خون و آتش در سرزمین موعود

چه چیز انفجار کنونی در فلسطین را متمایز می‌کند، از خط مقدم تا پشت جبهه ی دو سوی آرایش جنگی امروز کدامند؟ سرنوشت پادگان اسرائیل چه خواهد بود و کدام دولت در سرزمین موعود مستقر خواهد شد؟ کمونیستها در کجای واقعه قرار دارند؟

ارائه شده در ۱۸ مهر ۱۴۰۲- ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳

لینک برخی منابع مورد استفاده

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۱۰

ما و بریکس

جنبش آنتی گلوبالیزاسیون آغاز قرن ۲۱ و زمینه های شکلگیری بریکس، بحران ۲۰۰۸ و شکلگیری جی ۲۰، افزایش تنش در روابط بین المللی، کاهش نقش جی ۲۰ و سازمان تجارت جهانی، نبرد اوکراین و عروج مجدد بریکس، بریکس در ژئوپلیتیک در قیاس با جی ۷، بریکس و سرمایه داری، بریکس و ارز واحد و دلارزدائی؛ در آستانه رسیدن به قله؟ بریکس و آنتی بریکس در ایران؛ شرق و غرب و پرسش تمدنی، بریکس و کارگران


ارائه شده در ۱۲ شهریور ۱۴۰۲- ۳ سپتامبر ۲۰۲۳

لینک برخی منابع مورد استفاده

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۹

مزد گورکن، اقتصاد سیاسی جمهوری و سرگردانی ژئوپلیتیک ایران

ایران کجای جهان قرار گرفته است و به کدام سو می رود؟ مفهوم واقعی نه شرقی، نه غربی چیست و کدام منافع مادی بورژوازی ایران و ریزه خوارانش به وضعیت بلاتکلیفی امروز منجر شده است؟ نقش گشت حجاب و زن، زندگی آزادی چیست و تکلیف دستمزد کارگران چیست؟ کدام آینده در انتظار جامعه ایران است؟

هرگز از مرگ نهراسيده ام

اگر چه دستانش از ابتذال، شکننده تر بود.

هراس من – باری – همه از مردن در سرزمينی است

که مزد گورکن

از آزادی آدمی

افزون تر باشد...

ارائه شده در ۱۶ مرداد ۱۴۰۲ - ۷ اوت ۲۰۲۳

لینک برخی منابع مورد استفاده

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۸

اقتصاد سیاسی جهان چند قطبی

فروپاشی جهان تک قطبی پسا جنگ سردی کدام نظم اجتماعی را به دنبال خواهد داشت؟ جهان چند قطبی آینده جهانی عادلانه تر از جهان تک قطبی؟ جهانی با ثبات و آرامش همراه با رفاه بیشتر برای توده اکثریت یا تکرار نظم نابرابر پیشین با بازیگرانی متفاوت؟

ارائه شده در ۱۴ تیر ۱۴۰۲ - ۵ ژوئیه ۲۰۲۳

لینک برخی منابع مورد استفاده

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۷

آیا کارگران می توانند قدرت را به دست بگیرند؟ ادامه بحث

گذار کارگران از موقعیت طبقه ای تحت سلطه به موقعیت یک طبقه حاکم چگونه است؟ چگونه باید جامعه را اداره کرد؟ چالشهای کهنه در جهانی نو، درسهائی از جنگ برای مبارزه طبقاتی، حیطه گسترده نبرد طبقاتی

ارائه شده در ۱۶ خرداد ۱۴۰۲ - ۶ ژوئن ۲۰۲۳

لینک برخی منابع مورد استفاده

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۶

آیا کارگران می توانند قدرت را به دست بگیرند؟ - ۱

نخست: چرا کارگران باید قدرت را به دست بگیرند. دوم: بر کدام نیروها باید غلبه کنند؟ سوم: آرایش امروزشان چگونه است؟ چهارم: ملزومات گذار به موقعیت یک طبقه حاکم کدامند؟ پنجم: چگونه باید جامعه را اداره کرد؟

ارائه شده در ۵ خرداد ۱۴۰۳ - ۲۵ مه ۲۰۲۳

لینک منابع مورد استفاده

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۵

تورم، نرخ بهره، نقدینگی، انرژی؟ معضل بنیادین بازسازی سرمایه داری در جهان و مورد ویژه ایران

پول در نظریه مارکسیستی، گرایش کاهش ارزش کالاها در نتیجه بهبود بارآوری کار و افزایش ناشی از تورم در نتیجه ورود اعتبار به مثابه سرمایه فیکتیو، تجربه جمهوری وایمار، تورم در سطح جهانی، مباحثه دو طیف درون نظام درباره افزایش نرخ ارز و قیمت انرژی یا افزایش نقدینگی به مثابه ریشه‌های تورم، معضل نظام جمهوری اسلامی در فرم و محتوای اجتماعی، خطوط اصلی نظام در حال شکلگیری جهانی و معضل پایه‌ای بازسازی سرمایه داری

یک توضیح: در پرداختن به تلاشهای کشورهای یوراسیا و بریکس برای ایجاد یک ارز آلترناتیو بین المللی به اشتباه از تلاش این کشورها برای ایجاد ارز مشترکی متکی بر دلار صحبت شده در حالی که متکی بر طلا مورد نظر بود و ادامه بحث نیز بر همین تلقی «متکی بر طلا» صورت گرفته است در حالی که به جای طلا سهوا از دلار نام برده شده است.

ارائه شده در ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ - ۵ آوریل ۲۰۲۳

لینک منابع مورد استفاده

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۴

چه باید کرد؟

گفتاری در زمینه موقعیت کنونی کمونیسم در جهان امروز و در ایران؛ رابطه بین استراتژی، تاکتیک و سازماندهی؛ توانائی ها و ضعفهای اساس جریان کمونیستی؛ اهداف بلاواسطه و درازمدت و روشهای دستیابی به آنها

ارائه شده در ۵ بهمن ۱۴۰۱
۲۵ ژانویه ۲۰۲۳

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۴

گذار از دولت-ملت: بازار جهانی و دولت ملی - دولت برآمده از انقلاب اجتماعی آینده

از دولتهای ملی قرون نوزده و بیست تا مینی دولتهای پسا جنگ سرد، مینی دولتها و امپراطوری ها. مسأله ملی، ژئوپلیتیک و آینده دولت در پرتو جهانی شدن سرمایه به طور کلی و چشم انداز دولت خاورمیانه سوسیالیستی به طور ویژه

یک توضیح: در ارائه آمار هزینه‌ها و درآمدها به اشتباه تمام ارقام ده برابر ارقام واقعی اعلام شده اند. به طور مثال 82 میلیون تومان به اشتباه 820 میلیون تومان اعلام شده است.

ارائه شده در ۱ دی ۱۴۰۱ - ۲۲ دسامبر ۲۰۲۲

لینک منابع مورد استفاده

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۳

نبرد اوکراین: تجدید آرایش نظام بین المللی و بحران ایدئولوژیک سرمایه داری به طور کلی

پایان «مرد داوس» و ژئوپلیتیک نوین جهانی، پایان مفهوم پست مدرن «مرکز سیاست»، بازگشت قطبهای چپ و راست به عرصه سیاست، فروپاشی بنیانهای اعتقادی بازار آزادی، دوگانه سرمایه داری تولیدی و سرمایه داری رانتی و اشتباه پایه ای نظریه پردازان آلترناتیو

لینک منابع مورد استفاده

ارائه شده در ۲ تیر ۱۴۰۱- ۲۳ ژوئن ۲۰۲۲

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۲

رنسانس کمونیسم - بخش دوم

بازسازی سرمایه داری یا انقلاب اجتماعی، جنگ و انقلاب، سازمان کار و آرایش طبقاتی بلوکهای متخاصم، امتداد نبردهای کهنه و سر بر آوردن نبردهای نو، بورژوازی ایران و بازار جهانی، دگردیسی تاریخی کمونیسم در ایران، ما و لحظه کنونی

فایل عناوین بحث و نمودارها

ارائه شده در ۳ خرداد ۱۴۰۱ - ۲۶ مه ۲۰۲۲

در آستانه سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی - مروری بر مباحث پایه ای گذشته: ۱

رنسانس کمونیسم- بخش اول

ابعاد تاریخی نبرد اوکراین، تجدید آرایش نظام اقتصادی و مالی جهانی، محدودیتهای تاریخی بدیل های رقیب در سرمایه داری، سازمان کار و آرایش طبقاتی بلوکهای متخاصم، امتداد نبردهای کهنه و سر بر آوردن نبردهای نو، بورژوازی ایران و بازار جهانی، دگردیسی تاریخی کمونیسم در ایران، ما و لحظه کنونی

لینک منابع مورد استفاده و نمودارها

زمان ارائه بحث ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ - ۱۹ مه ۲۰۲۲

🔻 ۷ اکتبر
همبسـتگی جهان با فلســطین
فلسطین جهان را آزاد می‌کند

پوستر جبههٔ خلق برای آزادی فلسطین
بمناسبت سالگرد آغاز نبرد تاریخی و دوران‌ساز «طوفان الاقصی»

https://t.me/pflpgaza1/14668