الا ای صبح آزادی به یاد آور در آن شادی
کزین شب های ناباور منت آواز می دادم
#ابتهاج
@tribunesarzaminman
کزین شب های ناباور منت آواز می دادم
#ابتهاج
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی) (Persian)
تریبون سرزمین من (اجتماعی، سیاسی، فرهنگی) یک کانال تلگرامی پربیننده و پرمخاطب است که به ترویج ایده‌ها، دیدگاه‌ها، و نظرات متنوع در حوزه‌های اجتماعی، سیاسی، و فرهنگی می‌پردازد. این کانال منحصربه‌فرد به عنوان یک فضای بررسی و تبادل دانستنی‌ها و تجربیات در زمینه‌های مختلف شناخته شده است. با عضویت در این کانال، شما به گسترش دایره دید و اطلاعات خود پیرامون موضوعات مختلف کمک خواهید کرد. تریبون سرزمین من (اجتماعی، سیاسی، فرهنگی) مناسب برای همه‌ی افرادی است که به دنبال یادگیری، تفکر، و بحث‌و‌گفتگو در زمینه‌های گوناگون هستند. به اشتراک‌گذاری افکار و نظرات خود با سایر اعضای این کانال، شما می‌توانید به ایجاد یک جامعه فعال و پویا در این فضا کمک کنید. به تریبون سرزمین من (اجتماعی، سیاسی، فرهنگی) بپیوندید و از محتوای متنوع و جذاب آن لذت ببرید.
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Feb, 18:33
پس از نقض حکم در دیوان عالی کشور؛ صدور مجدد حکم اعدام برای شریفه محمدی
شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت، توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب این شهر مجددا به اعدام محکوم شد. حکم اعدام خانم محمدی پیشتر در دیوان عالی کشور نقض و پرونده وی به شعبه هم عرض ارجاع داده شده بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شریفه محمدی، فعال کارگری مجددا به اعدام محکوم شد.
بر اساس حکمی که توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت، به ریاست قاضی درویش گفتار صادر و امروز به وکلای خانم محمدی ابلاغ شده، وی از بابت اتهام بغی از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون به اعدام محکوم شده است.
این فعال کارگری در تاریخ ۱۴ تیرماه امسال، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب رشت از بابت اتهام “بغی” به اعدام محکوم شد. سپس در مهرماه سال جاری حکم اعدام وی در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور نقض شد و پرونده جهت رسیدگی مجدد به شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت ارجاع داده شد.
در تاریخ ۲۹ آذرماه، جلسه دادگاه رسیدگی به اتهام شریفه محمدی در شعبه هم عرض برگزار شده بود.
شریفه محمدی در تاریخ ۱۴ آذرماه ۱۴۰۲، توسط ماموران اداره اطلاعات در منزل شخصی خود بازداشت شد. خانم محمدی در تاریخ ۹ دی ماه همان سال از زندان لاکان رشت به زندان سنندج منتقل شد. وی نهایتا پس از مدتی به زندان لاکان رشت بازگردانده شد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این فعال کارگری پیشتر به هرانا گفته بود: “شریفه تا سال ۱۳۹۲ عضو انجمن تشکل های کارگری بوده و این انجمن هیچ ارتباطی با گروه کومله ندارد که وی را از بابت عضویت در این گروه به بغی متهم کردند.”
@tribunesarzaminman
شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت، توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب این شهر مجددا به اعدام محکوم شد. حکم اعدام خانم محمدی پیشتر در دیوان عالی کشور نقض و پرونده وی به شعبه هم عرض ارجاع داده شده بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شریفه محمدی، فعال کارگری مجددا به اعدام محکوم شد.
بر اساس حکمی که توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت، به ریاست قاضی درویش گفتار صادر و امروز به وکلای خانم محمدی ابلاغ شده، وی از بابت اتهام بغی از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون به اعدام محکوم شده است.
این فعال کارگری در تاریخ ۱۴ تیرماه امسال، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب رشت از بابت اتهام “بغی” به اعدام محکوم شد. سپس در مهرماه سال جاری حکم اعدام وی در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور نقض شد و پرونده جهت رسیدگی مجدد به شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت ارجاع داده شد.
در تاریخ ۲۹ آذرماه، جلسه دادگاه رسیدگی به اتهام شریفه محمدی در شعبه هم عرض برگزار شده بود.
شریفه محمدی در تاریخ ۱۴ آذرماه ۱۴۰۲، توسط ماموران اداره اطلاعات در منزل شخصی خود بازداشت شد. خانم محمدی در تاریخ ۹ دی ماه همان سال از زندان لاکان رشت به زندان سنندج منتقل شد. وی نهایتا پس از مدتی به زندان لاکان رشت بازگردانده شد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این فعال کارگری پیشتر به هرانا گفته بود: “شریفه تا سال ۱۳۹۲ عضو انجمن تشکل های کارگری بوده و این انجمن هیچ ارتباطی با گروه کومله ندارد که وی را از بابت عضویت در این گروه به بغی متهم کردند.”
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Feb, 18:08
بی‌اعتمادی کارگران به آمار دولتی: «تورم واقعی همان آوار ویرانگری‌ست که بر سر خانواده‌های ما فرود آمده»
منابع رسمی تورم سالانه دیماه را ۳۲ درصد اعلام کرده‌اند اما رسانه‌های ایران می‌گویند برخی کالاها حتی تورم ۵۵۰ تا ۶۰۰ درصدی داشته‌اند. دلار هم از ۹۱ هزار تومان عبور کرد. کارگران می‌گویند سفره‌شان بیش از ۱۰۰ درصد گران شده است.
خبرگزاری کار ایران (ایلنا) در گزارشی از «بحران سیب‌زمینی» در زندگی کارگران نوشته و گفته است «برای گذران زندگی یک دستمزد ۲۵ تا ۳۰ میلیون تومانی لازم است».
براساس این گزارش، نرخ تورمی که نهادهایی همچون مرکز آمار ارائه می‌دهند «غیرواقعی‌ست و در عرض دو هفته تقریباً همه کالاهای اساسیِ کف بازار از کره و روغن گرفته تا برنج و لبنیات، بین ۵۰ تا ۱۱۰ درصد گران شده است».
مرکز آمار ایران می‌گوید در دیماه ۱۴۰۳ تورم ماهانه خانوارهای کشور برابر ۲,۹ درصد و تورم سالانه دیماه ۳۲ درصد بوده است. در حالیکه در دیماه سال گذشته با ۸۰ تا ۹۰ هزار تومان میشد یک کیلو برنج ایرانی مرغوب خرید؛ این نرخ اکنون به ۱۵۰ تا ۱۶۰ هزار تومان رسیده است. یعنی برنج ایرانی بیش از ۵۵ یا ۶۰ درصد گران شده است.
در ۲۳ بهمن ماه سال گذشته قیمت هر کیلو سیب‌زمینی در بازارهای تره‌بار ۱۱ هزار تومان بود اما امروز قیمت هر کیلو سیب‌زمینی به حدود ۶۰ هزار تومان رسیده است و این یعنی افزایش ۵۵۰ تا ۶۰۰ درصدی قیمت سیب‌زمینی به‌عنوان یک کالای اساسی. تورم سالانه در کالاهای خوراکی دیگر مانند کره در مواردی بیش از ۱۰۰ درصد بوده است.
دلار و طلا نیز شاهد گرانی شدید بوده‌اند. براساس آمار رسمی، در ۲۰ بهمن ۱۴۰۲، قیمت دلار در بازار آزاد حدود ۵۵ هزار تومان بود این قیمت در بهمن‌ماه امسال ابتدا به ۸۴ هزار تومان و سپس عصر شنبه ۲۰ بهمن، یک روز پس از سخنرانی علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در رد صریح مذاکره با آمریکا، به ۸۹ هزار و ۲۰۰ تومان و قیمت حواله دلار نیز به ۹۰ هزار تومان رسید. در همین روز قیمت هر سکه نیز با افزایشی پنج میلیون تومانی، به ۷۴ میلیون و ۳۸۰ هزار تومان رسید. امروز یکشنبه ۲۱ بهمن دلار از ۹۱ هزار تومان عبور کرد و قیمت سکه تمام بهار آزادی طرح جدید به ۷۸ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان رسید...
@tribunesarzaminman
منابع رسمی تورم سالانه دیماه را ۳۲ درصد اعلام کرده‌اند اما رسانه‌های ایران می‌گویند برخی کالاها حتی تورم ۵۵۰ تا ۶۰۰ درصدی داشته‌اند. دلار هم از ۹۱ هزار تومان عبور کرد. کارگران می‌گویند سفره‌شان بیش از ۱۰۰ درصد گران شده است.
خبرگزاری کار ایران (ایلنا) در گزارشی از «بحران سیب‌زمینی» در زندگی کارگران نوشته و گفته است «برای گذران زندگی یک دستمزد ۲۵ تا ۳۰ میلیون تومانی لازم است».
براساس این گزارش، نرخ تورمی که نهادهایی همچون مرکز آمار ارائه می‌دهند «غیرواقعی‌ست و در عرض دو هفته تقریباً همه کالاهای اساسیِ کف بازار از کره و روغن گرفته تا برنج و لبنیات، بین ۵۰ تا ۱۱۰ درصد گران شده است».
مرکز آمار ایران می‌گوید در دیماه ۱۴۰۳ تورم ماهانه خانوارهای کشور برابر ۲,۹ درصد و تورم سالانه دیماه ۳۲ درصد بوده است. در حالیکه در دیماه سال گذشته با ۸۰ تا ۹۰ هزار تومان میشد یک کیلو برنج ایرانی مرغوب خرید؛ این نرخ اکنون به ۱۵۰ تا ۱۶۰ هزار تومان رسیده است. یعنی برنج ایرانی بیش از ۵۵ یا ۶۰ درصد گران شده است.
در ۲۳ بهمن ماه سال گذشته قیمت هر کیلو سیب‌زمینی در بازارهای تره‌بار ۱۱ هزار تومان بود اما امروز قیمت هر کیلو سیب‌زمینی به حدود ۶۰ هزار تومان رسیده است و این یعنی افزایش ۵۵۰ تا ۶۰۰ درصدی قیمت سیب‌زمینی به‌عنوان یک کالای اساسی. تورم سالانه در کالاهای خوراکی دیگر مانند کره در مواردی بیش از ۱۰۰ درصد بوده است.
دلار و طلا نیز شاهد گرانی شدید بوده‌اند. براساس آمار رسمی، در ۲۰ بهمن ۱۴۰۲، قیمت دلار در بازار آزاد حدود ۵۵ هزار تومان بود این قیمت در بهمن‌ماه امسال ابتدا به ۸۴ هزار تومان و سپس عصر شنبه ۲۰ بهمن، یک روز پس از سخنرانی علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در رد صریح مذاکره با آمریکا، به ۸۹ هزار و ۲۰۰ تومان و قیمت حواله دلار نیز به ۹۰ هزار تومان رسید. در همین روز قیمت هر سکه نیز با افزایشی پنج میلیون تومانی، به ۷۴ میلیون و ۳۸۰ هزار تومان رسید. امروز یکشنبه ۲۱ بهمن دلار از ۹۱ هزار تومان عبور کرد و قیمت سکه تمام بهار آزادی طرح جدید به ۷۸ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان رسید...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Feb, 18:06
جو سنگین امنیتی در #دهدشت همزمان با چهارمین شب اعتراضات
همزمان با چهارمین شب متوالی تجمع شهروندان معترض در میدان مرکزی دهدشت در استان کهگیلویه و بویراحمد، جو امنیتی شدیدی در این شهر حکمفرماست و ماموران امنیتی، انتظامی و نیروهای لباس شخصی در خیابان‌های شهر حضور دارند.
ماموران امنیتی با حضور گسترده در میدان مرکزی شهر دهدشت، از تجمع بیش از دو نفر جلوگیری کرده و عابران را به بازداشت در صورت سردادن شعار تهدید می‌کنند.
@tribunesarzaminman
همزمان با چهارمین شب متوالی تجمع شهروندان معترض در میدان مرکزی دهدشت در استان کهگیلویه و بویراحمد، جو امنیتی شدیدی در این شهر حکمفرماست و ماموران امنیتی، انتظامی و نیروهای لباس شخصی در خیابان‌های شهر حضور دارند.
ماموران امنیتی با حضور گسترده در میدان مرکزی شهر دهدشت، از تجمع بیش از دو نفر جلوگیری کرده و عابران را به بازداشت در صورت سردادن شعار تهدید می‌کنند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Feb, 18:03
کارگری که بخاطر فقر و بیکاری سه فرزند ، همسر و خود را کشت!
در قتل های جمعی از سر فقر و ناچاری و استیصال، مردم قاتلین اصلی را می‌شناسند!
@tribunesarzaminman
در قتل های جمعی از سر فقر و ناچاری و استیصال، مردم قاتلین اصلی را می‌شناسند!
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Feb, 18:00
درخواست «لغو حکم اعدام پخشان عزیزی، وریشه مرادی و سایر محکومان به اعدام» از سوی ۳۱ سازمان و گروه مدافع حقوق زنان و حقوق بشر
۳۱ سازمان و گروه مدافع حقوق زنان و حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا با صدور بیانیه‌ای به احکام اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی اعتراض کردند و خواهان «لغو» این احکام شدند.
در این بیانیه ضمن تشریح فعالیت‌های بشردوستانه‌ی پخشان عزیزی و حضور او به عنوان «مددکار اجتماعی» در سوریه، به تایید مکتوب این فعالیت‌ها از سوی چندین سازمان و گروه مستقل حقوق بشری اشاره شده است.
این بیانیه به وضعیت برخی دیگر از زندانیان محکوم به اعدام از جمله مجاهد کورکور، مهدی حسنی و بهروز احسانی نیز پرداخته است و با اشاره به کمپین «سهشنبههای نه به اعدام» از گسترش این کمپین اعتراضی به بیش از «۳۴ زندان در سراسر کشور» خبر داده است.
در بخش‌هایی از این بیانیه چنین آمده است:
«ما... قویاً از مقامات ایرانی می‌خواهیم که تمام اتهام‌ها علیه پخشان عزیزی را لغو و او را آزاد کنند ... و احکام اعدام وریشه مرادی، مجاهد (عباس) کورکور، مهدی حسنی و بهروز احسانی و نیز سایر محکومان به اعدام را لغو کنند»... «ما با اعتصاب غذای هفتگی زندانیان ایرانی علیه مجازات اعدام اعلام همبستگی میکنیم و از جامعه‌ی جهانی می‌خواهیم فشار بر دولت ایران را برای لغو این عمل غیرانسانی تشدید کند».
@tribunesarzaminman
۳۱ سازمان و گروه مدافع حقوق زنان و حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا با صدور بیانیه‌ای به احکام اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی اعتراض کردند و خواهان «لغو» این احکام شدند.
در این بیانیه ضمن تشریح فعالیت‌های بشردوستانه‌ی پخشان عزیزی و حضور او به عنوان «مددکار اجتماعی» در سوریه، به تایید مکتوب این فعالیت‌ها از سوی چندین سازمان و گروه مستقل حقوق بشری اشاره شده است.
این بیانیه به وضعیت برخی دیگر از زندانیان محکوم به اعدام از جمله مجاهد کورکور، مهدی حسنی و بهروز احسانی نیز پرداخته است و با اشاره به کمپین «سهشنبههای نه به اعدام» از گسترش این کمپین اعتراضی به بیش از «۳۴ زندان در سراسر کشور» خبر داده است.
در بخش‌هایی از این بیانیه چنین آمده است:
«ما... قویاً از مقامات ایرانی می‌خواهیم که تمام اتهام‌ها علیه پخشان عزیزی را لغو و او را آزاد کنند ... و احکام اعدام وریشه مرادی، مجاهد (عباس) کورکور، مهدی حسنی و بهروز احسانی و نیز سایر محکومان به اعدام را لغو کنند»... «ما با اعتصاب غذای هفتگی زندانیان ایرانی علیه مجازات اعدام اعلام همبستگی میکنیم و از جامعه‌ی جهانی می‌خواهیم فشار بر دولت ایران را برای لغو این عمل غیرانسانی تشدید کند».
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Feb, 15:24
ترامپ ۲ و آرمان فلسطین
نوشتۀ دکتر عاقل تقاض دبیر بین المللی حزب مردم فلسطین
هیچ دلیلی ندارد که فلسطینی‌ها باور کنند که سیاست‌های دونالد ترامپ در برابر آرمان فلسطین در دورهٔ دوم ریاست‌جمهوری‌اش (۲۰۲۴-۲۰۲۸) متفاوت با سیاست‌هایش در دولت اولش (۲۰۱۶-۲۰۲۰) باشد. ترامپ در دورهٔ اول ریاست‌جمهوری‌اش سفارت آمریکا را از تل آویو به اورشلیم منتقل کرد، دفتر سازمان آزادی‌بخش فلسطین در واشنگتن را بست، و به نتانیاهو چراغ سبز داد تا بخش‌هایی از کرانهٔ باختری را به خاک اسرائیل ضمیمه کند. همچنین، کمک‌های مالی آمریکا به آنروا (UNRWA) را قطع کرد و به‌اصطلاح ”معاملهٔ قرن ”را پیش نهاد که به تشکیلات خودگردان فلسطین اختیاری بسیار کمتر از خودمختاری میدهد.
ترامپ، که همیشه خودش را ”بهترین دوست اسرائیل ”توصیف میکند، حتی از این هم فراتر رفت و در سخنرانی در شورای آمریکا-اسرائیل در واشنگتن گفت: ”ما اسرائیل را دوباره باعظمت خواهیم کرد. ”او همچنین گفت که اسرائیل کوچک است و باید بزرگتر باشد. منظور ترامپ این بود که با الحاق سرزمین‌های بیشتری از کرانهٔ باختری به خاک اسرائیل و ساختن شهرک‌های بیشتری در سرزمین‌های فلسطین در کرانهٔ باختری می‌شود اسرائیل را بزرگتر کرد. ترامپ بلندی‌های جولان در خاک سوریه را نیز بخشی از اسرائیل دانست.
اما این بار، پس از سقوط بشار اسد به دست نیروهای افراطی مورد حمایت آمریکا و ترکیه و اسرائیل و آتش‌بس در لبنان، ترامپ در مورد سرزمین‌های بیشتری در سوریه که اسرائیل اشغال کرده است چیزی نگفت.
به‌علاوه، ترامپ تحریم‌هایی را لغو کرد که دولت جو بایدن به دلیل رفتار خشونت‌آمیز گروهها و افراد راستگرای افراطی ساکن شهرک‌های اسرائیلی با فلسطینی‌های ساکن کرانهٔ باختری علیه این راستگرایان اسرائیلی اعمال کرده بود. در دورهٔ اول دولت ترامپ، مایک پمپئو، وزیر امور خارجهٔ آمریکا، گفت که شهرک‌های یهودی‌نشین ”قوانین بین‌المللی را نقض نمی‌کنند. ”همانطور که انتظار می‌رفت، موضع ترامپ نیز در قبال شهرک‌سازی‌ها و شهرک‌نشین‌های اسرائیل همین بود.
با توجه به تغییرات ژئوپلیتیکی در کرانهٔ باختری به دلیل گسترش بی‌رویهٔ شهرک‌سازی در این منطقه، رئیس‌جمهور آمریکا در دورهٔ جدید دولتش در عمل کردن بی‌شرمانه به وعده‌اش به میریام ادلسون، میلیاردر یهودی آمریکایی، در مورد حمایت از اسرائیل برای الحاق کرانهٔ باختری یا بخش‌هایی از آن به خاک اسرائیل، هیچ ابایی نخواهد داشت. این خانم در ازای کمک صدمیلیون دلاری به پویش انتخاباتی ترامپ چنین تقاضایی را از او کرده بود. ترامپ در دورهٔ اول ریاست‌جمهوری‌اش نیز در ازای دریافت کمک مالی ۸۲میلیون دلاری از شلدون ادلسون، شوهر میریام ادلسون، به او قول داده بود که سفارت آمریکا را از تل آویو به اورشلیم منتقل کند؛ که کرد.
دولت جدید ترامپ از اسرائیل در ادامه دادن به جنگ در نوار غزه و لبنان، الحاق بخش‌هایی از کرانهٔ باختری به خاک اسرائیل، و جلوگیری از شکلگیری کشور فلسطین حمایت خواهد کرد. همچنین، دولت جدید ترامپ به جنگ با آنروا، آژانس کمک‌رسانی و کاریابی سازمان ملل متحد در فلسطین (UNRWA)، ادامه خواهد داد. ترامپ در دورهٔ اول ریاست‌جمهوری‌اش، در اوت ۲۰۱۸ تمام کمک‌های مالی آمریکا به این نهاد بین‌المللی را قطع کرد. هدف او حذف کردن مسئلهٔ پناهندگان فلسطینی به‌عنوان مقدمه‌ای برای حذف کردن کل آرمان فلسطین است.
پس از قوانینی که کنست (پارلمان) اسرائیل برای ممنوع کردن فعالیت آنروا در اسرائیل تصویب کرد، و در پی حمله‌های دیپلماتیک دولت اسرائیل به سازمان ملل متحد و شخص دبیرکل این سازمان، اکنون ترامپ در دورهٔ دوم ریاست‌جمهوری‌اش برای ادامهٔ جنگ با آنروا و شاید کل سازمان ملل متحد و سیاست‌هایش در قبال مسئلهٔ فلسطین مشکلی نخواهد داشت. موضع آمریکا و فشار آمریکا بر نهادهای سازمان ملل متحد، از جمله در برخورد با دیوان بین‌المللی دادگستری- در مورد نسل‌کشی اسرائیل در غزه- و دیوان کیفری بین‌المللی- برای جلوگیری از صدور قطعنامه علیه جنایت‌های جنگی اسرائیل- همچنان ادامه خواهد داشت. نامزدی نواف سلام، رئیس دیوان بین‌المللی دادگستری، برای تصدی ریاست دولت لبنان ممکن است راه را برای جولیا سابوتیندا (اهل اوگاندا) باز کند که جای نواف سلام را بگیرد و رئیس این نهاد بین‌المللی شود. جولیا سابوتیندا تنها کسی بود که با محکوم کردن اسرائیل در دیوان بین‌المللی دادگستری مخالفت کرد. رسیدن او به ریاست این نهاد بین‌المللی می‌تواند مقدمه‌ای برای لغو هر تصمیم قبلی در مورد محکوم کردن اسرائیل باشد...
@tribunesarzaminman
نوشتۀ دکتر عاقل تقاض دبیر بین المللی حزب مردم فلسطین
هیچ دلیلی ندارد که فلسطینی‌ها باور کنند که سیاست‌های دونالد ترامپ در برابر آرمان فلسطین در دورهٔ دوم ریاست‌جمهوری‌اش (۲۰۲۴-۲۰۲۸) متفاوت با سیاست‌هایش در دولت اولش (۲۰۱۶-۲۰۲۰) باشد. ترامپ در دورهٔ اول ریاست‌جمهوری‌اش سفارت آمریکا را از تل آویو به اورشلیم منتقل کرد، دفتر سازمان آزادی‌بخش فلسطین در واشنگتن را بست، و به نتانیاهو چراغ سبز داد تا بخش‌هایی از کرانهٔ باختری را به خاک اسرائیل ضمیمه کند. همچنین، کمک‌های مالی آمریکا به آنروا (UNRWA) را قطع کرد و به‌اصطلاح ”معاملهٔ قرن ”را پیش نهاد که به تشکیلات خودگردان فلسطین اختیاری بسیار کمتر از خودمختاری میدهد.
ترامپ، که همیشه خودش را ”بهترین دوست اسرائیل ”توصیف میکند، حتی از این هم فراتر رفت و در سخنرانی در شورای آمریکا-اسرائیل در واشنگتن گفت: ”ما اسرائیل را دوباره باعظمت خواهیم کرد. ”او همچنین گفت که اسرائیل کوچک است و باید بزرگتر باشد. منظور ترامپ این بود که با الحاق سرزمین‌های بیشتری از کرانهٔ باختری به خاک اسرائیل و ساختن شهرک‌های بیشتری در سرزمین‌های فلسطین در کرانهٔ باختری می‌شود اسرائیل را بزرگتر کرد. ترامپ بلندی‌های جولان در خاک سوریه را نیز بخشی از اسرائیل دانست.
اما این بار، پس از سقوط بشار اسد به دست نیروهای افراطی مورد حمایت آمریکا و ترکیه و اسرائیل و آتش‌بس در لبنان، ترامپ در مورد سرزمین‌های بیشتری در سوریه که اسرائیل اشغال کرده است چیزی نگفت.
به‌علاوه، ترامپ تحریم‌هایی را لغو کرد که دولت جو بایدن به دلیل رفتار خشونت‌آمیز گروهها و افراد راستگرای افراطی ساکن شهرک‌های اسرائیلی با فلسطینی‌های ساکن کرانهٔ باختری علیه این راستگرایان اسرائیلی اعمال کرده بود. در دورهٔ اول دولت ترامپ، مایک پمپئو، وزیر امور خارجهٔ آمریکا، گفت که شهرک‌های یهودی‌نشین ”قوانین بین‌المللی را نقض نمی‌کنند. ”همانطور که انتظار می‌رفت، موضع ترامپ نیز در قبال شهرک‌سازی‌ها و شهرک‌نشین‌های اسرائیل همین بود.
با توجه به تغییرات ژئوپلیتیکی در کرانهٔ باختری به دلیل گسترش بی‌رویهٔ شهرک‌سازی در این منطقه، رئیس‌جمهور آمریکا در دورهٔ جدید دولتش در عمل کردن بی‌شرمانه به وعده‌اش به میریام ادلسون، میلیاردر یهودی آمریکایی، در مورد حمایت از اسرائیل برای الحاق کرانهٔ باختری یا بخش‌هایی از آن به خاک اسرائیل، هیچ ابایی نخواهد داشت. این خانم در ازای کمک صدمیلیون دلاری به پویش انتخاباتی ترامپ چنین تقاضایی را از او کرده بود. ترامپ در دورهٔ اول ریاست‌جمهوری‌اش نیز در ازای دریافت کمک مالی ۸۲میلیون دلاری از شلدون ادلسون، شوهر میریام ادلسون، به او قول داده بود که سفارت آمریکا را از تل آویو به اورشلیم منتقل کند؛ که کرد.
دولت جدید ترامپ از اسرائیل در ادامه دادن به جنگ در نوار غزه و لبنان، الحاق بخش‌هایی از کرانهٔ باختری به خاک اسرائیل، و جلوگیری از شکلگیری کشور فلسطین حمایت خواهد کرد. همچنین، دولت جدید ترامپ به جنگ با آنروا، آژانس کمک‌رسانی و کاریابی سازمان ملل متحد در فلسطین (UNRWA)، ادامه خواهد داد. ترامپ در دورهٔ اول ریاست‌جمهوری‌اش، در اوت ۲۰۱۸ تمام کمک‌های مالی آمریکا به این نهاد بین‌المللی را قطع کرد. هدف او حذف کردن مسئلهٔ پناهندگان فلسطینی به‌عنوان مقدمه‌ای برای حذف کردن کل آرمان فلسطین است.
پس از قوانینی که کنست (پارلمان) اسرائیل برای ممنوع کردن فعالیت آنروا در اسرائیل تصویب کرد، و در پی حمله‌های دیپلماتیک دولت اسرائیل به سازمان ملل متحد و شخص دبیرکل این سازمان، اکنون ترامپ در دورهٔ دوم ریاست‌جمهوری‌اش برای ادامهٔ جنگ با آنروا و شاید کل سازمان ملل متحد و سیاست‌هایش در قبال مسئلهٔ فلسطین مشکلی نخواهد داشت. موضع آمریکا و فشار آمریکا بر نهادهای سازمان ملل متحد، از جمله در برخورد با دیوان بین‌المللی دادگستری- در مورد نسل‌کشی اسرائیل در غزه- و دیوان کیفری بین‌المللی- برای جلوگیری از صدور قطعنامه علیه جنایت‌های جنگی اسرائیل- همچنان ادامه خواهد داشت. نامزدی نواف سلام، رئیس دیوان بین‌المللی دادگستری، برای تصدی ریاست دولت لبنان ممکن است راه را برای جولیا سابوتیندا (اهل اوگاندا) باز کند که جای نواف سلام را بگیرد و رئیس این نهاد بین‌المللی شود. جولیا سابوتیندا تنها کسی بود که با محکوم کردن اسرائیل در دیوان بین‌المللی دادگستری مخالفت کرد. رسیدن او به ریاست این نهاد بین‌المللی می‌تواند مقدمه‌ای برای لغو هر تصمیم قبلی در مورد محکوم کردن اسرائیل باشد...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Feb, 08:31
باز خوانی آهنگ "درو وا نمی‌کنم " #فریدون_فرخزاد
توسط: #آرانوش
@tribunesarzaminman
توسط: #آرانوش
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Feb, 08:08
من از زیر شکنجه می‌آیم
سر و رویم پر از فریاد و ضجه،
لبانم را نمی‌توانم بر روی لبانت بگذارم
زیرا که دهانم بوی برق میدهد!
کلمه‌ها در دهانم به جان هم افتاده‌اند،
اگر بگریم
چشم‌هایم خواهند سوخت،
من نیز زمانی می‌دویدم
و موهایم موج‌موج در باد پرواز می‌کرد.
از زیر شکنجه می‌آیم
درد را با امید آمیختم،
برای به آغوش‌کشیدنم نزدیک مشو
من
دست‌هایم را نیز در آویزه‌های شکنجه‌گاه جاگذاشتم.
برایم
به دنبال بالینی نرم مباش،
جایی برای گذاشتن سرم می‌یابم
من اگر بخواهم که بخوابم
روی ابرهای پر از آذرخش نیز می‌خوابم.
تو
هرگز از پا میفت و از خود مگذر!
من این لاشه‌ی ناراستم را با خود می‌کشم،
اگر بهایش از دست دادن تو نیز باشد،
در پایان
من شکنجه را در زیر بار شکنجه شکست دادم!
نوزات چلیک
برگردان: فرید فرخ زاد
@tribunesarzaminman
سر و رویم پر از فریاد و ضجه،
لبانم را نمی‌توانم بر روی لبانت بگذارم
زیرا که دهانم بوی برق میدهد!
کلمه‌ها در دهانم به جان هم افتاده‌اند،
اگر بگریم
چشم‌هایم خواهند سوخت،
من نیز زمانی می‌دویدم
و موهایم موج‌موج در باد پرواز می‌کرد.
از زیر شکنجه می‌آیم
درد را با امید آمیختم،
برای به آغوش‌کشیدنم نزدیک مشو
من
دست‌هایم را نیز در آویزه‌های شکنجه‌گاه جاگذاشتم.
برایم
به دنبال بالینی نرم مباش،
جایی برای گذاشتن سرم می‌یابم
من اگر بخواهم که بخوابم
روی ابرهای پر از آذرخش نیز می‌خوابم.
تو
هرگز از پا میفت و از خود مگذر!
من این لاشه‌ی ناراستم را با خود می‌کشم،
اگر بهایش از دست دادن تو نیز باشد،
در پایان
من شکنجه را در زیر بار شکنجه شکست دادم!
نوزات چلیک
برگردان: فرید فرخ زاد
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
12 Feb, 10:58
نخند عزیز دلم
رحیم قمیشی
نخند که این خنده بغض‌آلود تو
قلب ما را آتش می‌زند
نخند جان دلم
این خنده تلخ تو
جان ما را میگیرد
کجا رفتند آنها که حاضر بودند برای عزت ایران و ایرانی جان بدهند
کجا رفتند آنها که دردهای مردم
دل نازک‌‌شان را خون می‌کرد
مگر او هموطن ما نیست
مگر او حق تحصیل و تفریح و جوانی ندارد
مگر او فرزند همه ما نیست
پسرم!
من ۲۵ بهمن
بخاطر تو می‌خواهم از خانه گرمم بیرون بیایم
بروم مقابل دانشگاه تهران
و بگویم
این زندگی پر مشقت و بی‌آینده حق ما نیست
زندگی در نگرانی و اضطراب حق ما نیست
نوجوان‌های ما نباید تا تاریکی شب کار کنند
برای یک لقمه نان
اینها آینده سازان این کشورند!
نازنینم
تو باید در رفاه باشی
سرزمین تو همه امکانات زندگی خوب را دارد
وقتی بی‌قانونی از اینجا رخت بر بندد
وقتی حاکمان موظف به پاسخگویی شوند
وقتی اراده مردم حاکم بر کشور باشد
و یک عده کوچک و بی‌مقدار
نخواهند نظر خود را
بر اکثریت مردم تحمیل کنند
فدای آن لهجه شیرینت
ما ۲۵ بهمن می‌خواهیم بگوییم
حصر را بردارید
زندانیان بیگناه را آزاد کنید
بگذارید مردم زندگی کنند
ما از جنگ متنفریم
از دعوا با تمام کشورهای دنیا
بدمان می‌آید
ما طرفدار زندگی هستیم
کاش تهران بودی
تو هم می‌آمدی
تا فقط از تو بخاطر رنج‌هایت
عذرخواهی کنیم
بخاطر کوتاهی‌های گذشته‌مان...
@tribunesarzaminman
رحیم قمیشی
نخند که این خنده بغض‌آلود تو
قلب ما را آتش می‌زند
نخند جان دلم
این خنده تلخ تو
جان ما را میگیرد
کجا رفتند آنها که حاضر بودند برای عزت ایران و ایرانی جان بدهند
کجا رفتند آنها که دردهای مردم
دل نازک‌‌شان را خون می‌کرد
مگر او هموطن ما نیست
مگر او حق تحصیل و تفریح و جوانی ندارد
مگر او فرزند همه ما نیست
پسرم!
من ۲۵ بهمن
بخاطر تو می‌خواهم از خانه گرمم بیرون بیایم
بروم مقابل دانشگاه تهران
و بگویم
این زندگی پر مشقت و بی‌آینده حق ما نیست
زندگی در نگرانی و اضطراب حق ما نیست
نوجوان‌های ما نباید تا تاریکی شب کار کنند
برای یک لقمه نان
اینها آینده سازان این کشورند!
نازنینم
تو باید در رفاه باشی
سرزمین تو همه امکانات زندگی خوب را دارد
وقتی بی‌قانونی از اینجا رخت بر بندد
وقتی حاکمان موظف به پاسخگویی شوند
وقتی اراده مردم حاکم بر کشور باشد
و یک عده کوچک و بی‌مقدار
نخواهند نظر خود را
بر اکثریت مردم تحمیل کنند
فدای آن لهجه شیرینت
ما ۲۵ بهمن می‌خواهیم بگوییم
حصر را بردارید
زندانیان بیگناه را آزاد کنید
بگذارید مردم زندگی کنند
ما از جنگ متنفریم
از دعوا با تمام کشورهای دنیا
بدمان می‌آید
ما طرفدار زندگی هستیم
کاش تهران بودی
تو هم می‌آمدی
تا فقط از تو بخاطر رنج‌هایت
عذرخواهی کنیم
بخاطر کوتاهی‌های گذشته‌مان...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
12 Feb, 09:24
۲۰۰ هزار میلیارد تومانی که سوخت شد!
کاهش نرخ باروری در ایران؛ پاسخ طبیعی یک جامعه به ناامنی اقتصادی
ایران امروز در میانه یک گذار جمعیتی بی‌بازگشت ایستاده است؛ کشوری که روزی جوان‌ترین جامعه خاورمیانه خوانده میشد، اکنون با سرعتی بی‌سابقه به سمت سالخوردگی پیش می‌رود. هرم سنی کشور به‌تدریج در حال وارونگی است؛ جایی که سهم سالمندان از ۴.۵ درصد در سال ۱۳۹۳ به ۶.۳ درصد در ۱۴۰۲ رسیده، در حالی که سهم نوزادان زیر یک سال در همین بازه از ۰.۶ به ۰.۴ درصد کاهش یافته است.
به گزارش اقتصاد ۲۴، پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که نرخ رشد جمعیت ایران تا سال ۱۴۲۰ به صفر نزدیک خواهد شد. این آمارها نه تنها زنگ خطر را برای آینده اقتصادی و اجتماعی کشور به صدا درآورده، بلکه نشان میدهد سیاست‌های دو دهه اخیر برای افزایش نرخ زادوولد، به بن‌بستی عمیق رسیده است.اما چرا این تلاش‌ها ناکام مانده؟ پاسخ را باید در تقابل میان واقعیت‌های اقتصادی، اجتماعی و رویکردهای سیاستگذاری جست‌و‌جو کرد.
تاریخچه سیاست‌های جمعیتی؛ از آرمان‌گرایی تا زمین‌خوردن
از اواسط دهه ۸۰، ایران با تغییر جهت در سیاست‌های جمعیتی، از کنترل موالید به سمت تشویق فرزندآوری حرکت کرد. نخستین گام‌های جدی در این مسیر با تصویب سیاست‌هایی در دولت نهم آغاز شد که هدف اصلی آنها افزایش نرخ زاد و ولد اعلام شد. این سیاست‌ها شامل بسته‌های متنوعی مانند تسهیل فرآیند ازدواج جوانان، اجرای طرح آتیه مهر امام رضا برای ایجاد حساب‌های پس‌انداز بلندمدت برای فرزندان، گسترش مدت مرخصی زایمان از ۶ به ۹ ماه و تعهد برنامه ششم توسعه به افزایش نرخ باروری کل به بیش از ۲.۵ فرزند بود.
خصوصی‌سازی گسترده آموزش، مدارس غیرانتفاعی و شهریه‌های دانشگاهی، فشار مضاعفی بر دوش والدین می‌گذارد. این تناقض‌ها زمانی عمیق‌تر می‌شود که داده‌های اقتصادی را بررسی کنیم. حداقل دستمزد سال ۱۴۰۳ برای یک خانواده سه نفره، حدود ۱۱ میلیون تومان تعیین شده، در حالی که خط فقر مطلق برای چنین خانواده‌ای دستکم ۳۰ میلیون تومان برآورد می‌شود. حتی با فرض دسترسی به مشوق‌هایی مانند وام یا مسکن، چگونه می‌توان انتظار داشت خانواده‌ای که نیمی از درآمدش را صرف اجاره مسکن میکند، با وجدانی آسوده به فرزندآوری بیندیشد؟ اینجا است که سیاست‌های جمعیتی ایران در دام یک معمای اقتصادی گرفتار می‌شوند: از یک سو، تزریق منابع کلان به طرح‌های تشویقی، و از سوی دیگر، غفلت از حل مسائل ساختاری مانند تورم، بیکاری، و نابرابری‌های اجتماعی که اساساً میل به فرزندآوری را تحت الشعاع قرار می‌دهند.
@tribunesarzaminman
کاهش نرخ باروری در ایران؛ پاسخ طبیعی یک جامعه به ناامنی اقتصادی
ایران امروز در میانه یک گذار جمعیتی بی‌بازگشت ایستاده است؛ کشوری که روزی جوان‌ترین جامعه خاورمیانه خوانده میشد، اکنون با سرعتی بی‌سابقه به سمت سالخوردگی پیش می‌رود. هرم سنی کشور به‌تدریج در حال وارونگی است؛ جایی که سهم سالمندان از ۴.۵ درصد در سال ۱۳۹۳ به ۶.۳ درصد در ۱۴۰۲ رسیده، در حالی که سهم نوزادان زیر یک سال در همین بازه از ۰.۶ به ۰.۴ درصد کاهش یافته است.
به گزارش اقتصاد ۲۴، پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که نرخ رشد جمعیت ایران تا سال ۱۴۲۰ به صفر نزدیک خواهد شد. این آمارها نه تنها زنگ خطر را برای آینده اقتصادی و اجتماعی کشور به صدا درآورده، بلکه نشان میدهد سیاست‌های دو دهه اخیر برای افزایش نرخ زادوولد، به بن‌بستی عمیق رسیده است.اما چرا این تلاش‌ها ناکام مانده؟ پاسخ را باید در تقابل میان واقعیت‌های اقتصادی، اجتماعی و رویکردهای سیاستگذاری جست‌و‌جو کرد.
تاریخچه سیاست‌های جمعیتی؛ از آرمان‌گرایی تا زمین‌خوردن
از اواسط دهه ۸۰، ایران با تغییر جهت در سیاست‌های جمعیتی، از کنترل موالید به سمت تشویق فرزندآوری حرکت کرد. نخستین گام‌های جدی در این مسیر با تصویب سیاست‌هایی در دولت نهم آغاز شد که هدف اصلی آنها افزایش نرخ زاد و ولد اعلام شد. این سیاست‌ها شامل بسته‌های متنوعی مانند تسهیل فرآیند ازدواج جوانان، اجرای طرح آتیه مهر امام رضا برای ایجاد حساب‌های پس‌انداز بلندمدت برای فرزندان، گسترش مدت مرخصی زایمان از ۶ به ۹ ماه و تعهد برنامه ششم توسعه به افزایش نرخ باروری کل به بیش از ۲.۵ فرزند بود.
خصوصی‌سازی گسترده آموزش، مدارس غیرانتفاعی و شهریه‌های دانشگاهی، فشار مضاعفی بر دوش والدین می‌گذارد. این تناقض‌ها زمانی عمیق‌تر می‌شود که داده‌های اقتصادی را بررسی کنیم. حداقل دستمزد سال ۱۴۰۳ برای یک خانواده سه نفره، حدود ۱۱ میلیون تومان تعیین شده، در حالی که خط فقر مطلق برای چنین خانواده‌ای دستکم ۳۰ میلیون تومان برآورد می‌شود. حتی با فرض دسترسی به مشوق‌هایی مانند وام یا مسکن، چگونه می‌توان انتظار داشت خانواده‌ای که نیمی از درآمدش را صرف اجاره مسکن میکند، با وجدانی آسوده به فرزندآوری بیندیشد؟ اینجا است که سیاست‌های جمعیتی ایران در دام یک معمای اقتصادی گرفتار می‌شوند: از یک سو، تزریق منابع کلان به طرح‌های تشویقی، و از سوی دیگر، غفلت از حل مسائل ساختاری مانند تورم، بیکاری، و نابرابری‌های اجتماعی که اساساً میل به فرزندآوری را تحت الشعاع قرار می‌دهند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
12 Feb, 05:14
ما بسیاریم
دانشجویان مارکسیست-لنینیست کانادایی سرود انترناسیونال را با مشتهای گره کرده می خوانند.
@W_I_Lenin
🌹💐🌹💐
دانشجویان مارکسیست-لنینیست کانادایی سرود انترناسیونال را با مشتهای گره کرده می خوانند.
@W_I_Lenin
🌹💐🌹💐
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
11 Feb, 17:52
مشخص است که بیت خامنه‌ای و دولت پزشکیان نه‌فقط در مواجهه با بحران‌های داخلی برآمده از وضع وخیم اقتصادی و فشارهای کمرشکن بر زندگی بخش اعظم جمعیت کشور ناتوان‌اند، بلکه در برابر خطر خارجی ترامپ-نتانیاهو نیز سرگردان و درمانده‌اند. حریف قَدَر است و زیر پای رژیم در درون جامعه خالی است. سران رژیم جز یاوه‌گویی و سر دادن شعارهای توخالی حرف مفیدی برای گفتن ندارند که دردی از دردهای زحمتکشان را درمان کند. اخیراً خامنه‌ای در مورد کمبود شدید سوخت در کشوری که بر روی اقیانوسی از نفت و گاز قرار دارد گفت: “بهترین راه صرفه‌جویی است.” پزشکیان هم می‌گوید: “نباید چشم به دیگران بدوزیم و باید به خود و توانایی‌های خودمان بازگردیم.” البته این حرف درستی است، اما رئیس دولت جمهوری اسلامی چنان در عمل به وعده‌ها و قول‌هایش درمانده است که حتی صدای اعتراض هواداران دوآتشهٔ پروژهٔ “وفاق” و ضرورت رأی دادن به “نامزد پاکدست” را درآورده است.
دردناک است که این روزها، در آستانهٔ چهل و ششمین سالگرد انقلاب ضددیکتاتوری سلطنتی بهمن ۱۳۵۷، که هدف اصلی آن تأمین استقلال و امنیت ملی همراه با آزادی و عدالت اجتماعی بود، همۀ هدف‌های والا و مردمی آن انقلاب بزرگ را دیکتاتوری مذهبی زیر پا گذاشته است. شکاف پُرنشدنی بین ملت-حکومت، که نشان‌دهندهٔ از دست رفتن فرصت تاریخی برآمده از انقلاب ۵۷ برای ایجاد حکومتی مردمی و اتحاد مردم و حاکمیت ملی بود، اکنون به فرصتی خطرناک در اختیار امپریالیسم آمریکا به رهبری ترامپ تبدیل شده است. ترامپ به شکل‌های گوناگون و از جمله در ائتلافی شوم با جنایت‌کاری مانند نتانیاهو می‌تواند تحولات ایران را در مسیری فاجعه‌بار قرار دهد.
در این برههٔ نگران‌کننده از ایران، سران حکومت و در رأس آنها خامنه‌ای در حالی که در برابر بحران‌های داخلی و خارجی عاجز شده‌اند به‌جای دفاع از منافع ملی و امنیت کشور، حفظ آبروی حکومت اسلامی و اعتبار ولی فقیه در برابر دولت ترامپ را اولویت خود می‌بینند. در چنین شرایطی، برپایی جنبش ضدّجنگ مؤثر و ایجاد کارپایه‌ای مشترک برای دفاع از صلح و حاکمیت ملی ایران از مهمترین وظایف نیروهای چپ و ملی مترقی است. نگذاریم جنبش آزادی‌خواهانه و عدالت‌جویانهٔ رو به اعتلای ایران را زیر بمب‌ها و گلوله‌ها له کنند.
دردناک است که این روزها، در آستانهٔ چهل و ششمین سالگرد انقلاب ضددیکتاتوری سلطنتی بهمن ۱۳۵۷، که هدف اصلی آن تأمین استقلال و امنیت ملی همراه با آزادی و عدالت اجتماعی بود، همۀ هدف‌های والا و مردمی آن انقلاب بزرگ را دیکتاتوری مذهبی زیر پا گذاشته است. شکاف پُرنشدنی بین ملت-حکومت، که نشان‌دهندهٔ از دست رفتن فرصت تاریخی برآمده از انقلاب ۵۷ برای ایجاد حکومتی مردمی و اتحاد مردم و حاکمیت ملی بود، اکنون به فرصتی خطرناک در اختیار امپریالیسم آمریکا به رهبری ترامپ تبدیل شده است. ترامپ به شکل‌های گوناگون و از جمله در ائتلافی شوم با جنایت‌کاری مانند نتانیاهو می‌تواند تحولات ایران را در مسیری فاجعه‌بار قرار دهد.
در این برههٔ نگران‌کننده از ایران، سران حکومت و در رأس آنها خامنه‌ای در حالی که در برابر بحران‌های داخلی و خارجی عاجز شده‌اند به‌جای دفاع از منافع ملی و امنیت کشور، حفظ آبروی حکومت اسلامی و اعتبار ولی فقیه در برابر دولت ترامپ را اولویت خود می‌بینند. در چنین شرایطی، برپایی جنبش ضدّجنگ مؤثر و ایجاد کارپایه‌ای مشترک برای دفاع از صلح و حاکمیت ملی ایران از مهمترین وظایف نیروهای چپ و ملی مترقی است. نگذاریم جنبش آزادی‌خواهانه و عدالت‌جویانهٔ رو به اعتلای ایران را زیر بمب‌ها و گلوله‌ها له کنند.
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
11 Feb, 17:52
به نظر می‌آید که در هفته های اخیر باب مذاکرهٔ پشت پردهٔ مستقیم و غیرمستقیم با آمریکا مورد توجه ویژه بوده است، اما گام بعدی علنی کردن مذاکرات است که علی خامنه‌ای باید ترفندی برای توجیه آن بیابد. برای او این موضع‌گیری‌اش “نرمش قهرمانانه”ای دیگر و جام زهر دیگری است که باید بنوشد. و این در شرایطی است که توان رهبری خامنه‌ای و به‌ویژه اعتبار او در حکم “رهبر معظم” در سطح وسیعی در جامعه و حتی در میان “خودی‌ترین خودی‌ها” به‌سرعت رو به افول است.
با همهٔ اینها، سخنان جمعه گذشتهٔ خامنه‌ای از برخی جنبه‌ها مهم و شایان توجه است. از یک سو، او خواسته یا ناخواسته واقعیت‌هایی را در مورد اَبَربحران‌های داخلی بیان کرد. از سوی دیگر، با سخنانی پر از تناقض کوشید به مخاطبانش روحیه بدهد. او در عمل نشان داد که حکومت فاسد ولایی راه‌حلی برای بیرون بردن کشور از این اَبَربحران‌های خودساختۀ داخلی ندارد. او در برابر تهدیدهای خطرناک ترامپ نیز همان رجزخوانی‌های همیشگی دربارهٔ قدرت نظامی جمهوری اسلامی را تکرار کرد. خامنه‌ای در این صحبت‌ها به سه واقعیت مهم اشاره کرد، گرچه از توضیح و تشریح ریشه‌های آنها گریخت:
۱) “مذاکره با آمریکا هیچ مشکلی از جمله دشواری‌های اقتصادی و معیشتی را حل نمی‌کند.” حزب ما بارها بر این واقعیت تأکید کرده است که سه دهه اجرای “تعدیل‌های اقتصادی” و باز گذاشتن دست سرمایههای خصوصی در چارچوب الگوی نولیبرالیسم اقتصاد کشور را از درون تهی کرده است. از یک سو، ثروت‌های ملی به لایه‌های بالایی سرمایهداری حکومتی رانت‌خوار و مالی-تجاری فسادآلود منتقل و از سوی دیگر زندگی و معیشت زحمتکشان روزبه‌روز وخیم‌تر شده است. انتقال حجم عظیمی از ثروت ملی به این غارتگران از راه اقتصادی وارداتی، اساساً تک‌محصولی، و متکی به صدور گاز و نفت خام- اغلب به اتکای کاسبان تحریم- صورت گرفته است. چرخ این اقتصاد را رانت‌های ارزی می‌چرخاند و قیمت دلار به عاملی تعیین‌کننده در این اقتصاد تبدیل شده است. کاملاً درست است که مذاکره با آمریکا و اروپا و رفع تحریم‌ها “دشواری‌های اقتصادی و معیشتی” داخلی را حل نمی‌کند، زیرا ریشهٔ این دشواری‌ها، که تا همین چندی پیش خامنه‌ای وجودشان را انکار می‌کرد، همانا خودِ ساختار حکومتی اصلاح‌نشدنی کنونی و اقتصاد سرمایهداری فاسد آن است.
۲) “امتیاز دادیم، مذاکره کردیم، امتیاز دادیم، کوتاه آمدیم، اما نتیجه‌ای که مقصودمان بود به دست نیاوردیم.” واقعیت هم همین است. علت آن نیز روشن است. به‌دلیل اوضاع اقتصادی آشفته و وخیم ایران، که به‌درستی مورد اعتراض جدّی زحمتکشان کشور است، نمایندگان خامنه‌ای در مذاکرات از موضع ضعف پشت درهای بسته با آمریکا روبه‌رو می‌شوند. با شروع کار ترامپ در کاخ سفید، این وضع بدتر هم خواهد شد.
۳) “اگر به امنیت ملت ما تعرض کنند، ما هم بدون تردید به امنیت آنها تعرض میکنیم.” روشن است که از یک سو، به‌دلیل وجود اقتصاد فلاکت‌زده و فسادآلود مبتنی بر صدور نفت و گاز و وابستگی به دلار و سقوط چشمگیر ارزش ریال، ترامپ به‌سهولت می‌تواند با امضا کردن یک فرمان اجرایی ضربه‌های سنگینی به اقتصاد و امنیت ملی کشور بزند. در دهه‌های اخیر دیده‌ایم که رژیم حاکم بر ایران نمی‌تواند از زندگی و معیشت زحمتکشان در برابر پیامدهای ویرانگر این ضربه‌ها دفاع کند. از سوی دیگر، اخیراً بارها به ایران تعرض نظامی شده است و آمریکا و اسرائیل در مقیاس گسترده‌ای به ساختارهای امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی رخنه کرده‌اند. آیا بر اثر رجزخوانی‌های خطرناک فرماندهان سپاه خامنه‌ای دچار این توهم شده است که در صورت برخورد نظامی با بزرگترین ماشین جنگی دنیا، که قدرت ویرانگری‌اش را بارها به نمایش گذاشته است، از جمله در کشورهای همسایهٔ ما، می‌تواند از ساختارهای حیاتی ملی و امنیت کشور دفاع کند؟ یا شاید خامنه‌ای و اعوان و انصارش هنوز تصور می‌کنند که به اتکای “جبههٔ مقاومت اسلامی”- که در مجموع زمین‌گیر شده است- می‌توانند سپری بازدارنده در برابر تهاجم آمریکا و اسرائیل ایجاد کنند.
با همهٔ اینها، سخنان جمعه گذشتهٔ خامنه‌ای از برخی جنبه‌ها مهم و شایان توجه است. از یک سو، او خواسته یا ناخواسته واقعیت‌هایی را در مورد اَبَربحران‌های داخلی بیان کرد. از سوی دیگر، با سخنانی پر از تناقض کوشید به مخاطبانش روحیه بدهد. او در عمل نشان داد که حکومت فاسد ولایی راه‌حلی برای بیرون بردن کشور از این اَبَربحران‌های خودساختۀ داخلی ندارد. او در برابر تهدیدهای خطرناک ترامپ نیز همان رجزخوانی‌های همیشگی دربارهٔ قدرت نظامی جمهوری اسلامی را تکرار کرد. خامنه‌ای در این صحبت‌ها به سه واقعیت مهم اشاره کرد، گرچه از توضیح و تشریح ریشه‌های آنها گریخت:
۱) “مذاکره با آمریکا هیچ مشکلی از جمله دشواری‌های اقتصادی و معیشتی را حل نمی‌کند.” حزب ما بارها بر این واقعیت تأکید کرده است که سه دهه اجرای “تعدیل‌های اقتصادی” و باز گذاشتن دست سرمایههای خصوصی در چارچوب الگوی نولیبرالیسم اقتصاد کشور را از درون تهی کرده است. از یک سو، ثروت‌های ملی به لایه‌های بالایی سرمایهداری حکومتی رانت‌خوار و مالی-تجاری فسادآلود منتقل و از سوی دیگر زندگی و معیشت زحمتکشان روزبه‌روز وخیم‌تر شده است. انتقال حجم عظیمی از ثروت ملی به این غارتگران از راه اقتصادی وارداتی، اساساً تک‌محصولی، و متکی به صدور گاز و نفت خام- اغلب به اتکای کاسبان تحریم- صورت گرفته است. چرخ این اقتصاد را رانت‌های ارزی می‌چرخاند و قیمت دلار به عاملی تعیین‌کننده در این اقتصاد تبدیل شده است. کاملاً درست است که مذاکره با آمریکا و اروپا و رفع تحریم‌ها “دشواری‌های اقتصادی و معیشتی” داخلی را حل نمی‌کند، زیرا ریشهٔ این دشواری‌ها، که تا همین چندی پیش خامنه‌ای وجودشان را انکار می‌کرد، همانا خودِ ساختار حکومتی اصلاح‌نشدنی کنونی و اقتصاد سرمایهداری فاسد آن است.
۲) “امتیاز دادیم، مذاکره کردیم، امتیاز دادیم، کوتاه آمدیم، اما نتیجه‌ای که مقصودمان بود به دست نیاوردیم.” واقعیت هم همین است. علت آن نیز روشن است. به‌دلیل اوضاع اقتصادی آشفته و وخیم ایران، که به‌درستی مورد اعتراض جدّی زحمتکشان کشور است، نمایندگان خامنه‌ای در مذاکرات از موضع ضعف پشت درهای بسته با آمریکا روبه‌رو می‌شوند. با شروع کار ترامپ در کاخ سفید، این وضع بدتر هم خواهد شد.
۳) “اگر به امنیت ملت ما تعرض کنند، ما هم بدون تردید به امنیت آنها تعرض میکنیم.” روشن است که از یک سو، به‌دلیل وجود اقتصاد فلاکت‌زده و فسادآلود مبتنی بر صدور نفت و گاز و وابستگی به دلار و سقوط چشمگیر ارزش ریال، ترامپ به‌سهولت می‌تواند با امضا کردن یک فرمان اجرایی ضربه‌های سنگینی به اقتصاد و امنیت ملی کشور بزند. در دهه‌های اخیر دیده‌ایم که رژیم حاکم بر ایران نمی‌تواند از زندگی و معیشت زحمتکشان در برابر پیامدهای ویرانگر این ضربه‌ها دفاع کند. از سوی دیگر، اخیراً بارها به ایران تعرض نظامی شده است و آمریکا و اسرائیل در مقیاس گسترده‌ای به ساختارهای امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی رخنه کرده‌اند. آیا بر اثر رجزخوانی‌های خطرناک فرماندهان سپاه خامنه‌ای دچار این توهم شده است که در صورت برخورد نظامی با بزرگترین ماشین جنگی دنیا، که قدرت ویرانگری‌اش را بارها به نمایش گذاشته است، از جمله در کشورهای همسایهٔ ما، می‌تواند از ساختارهای حیاتی ملی و امنیت کشور دفاع کند؟ یا شاید خامنه‌ای و اعوان و انصارش هنوز تصور می‌کنند که به اتکای “جبههٔ مقاومت اسلامی”- که در مجموع زمین‌گیر شده است- می‌توانند سپری بازدارنده در برابر تهاجم آمریکا و اسرائیل ایجاد کنند.
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
11 Feb, 17:50
ایران در چهل و ششمین سالگرد انقلاب بهمن، سرگردانی دیکتاتوری حاکم و اقتدارگرایی ترامپ
هفتهٔ گذشته شاهد دو پیام، یکی در سخنوری‌های دونالد ترامپ و دیگری از زبان علی خامنه‌ای، بودیم که نشان میدهد تحولات آیندهٔ کشور در مسیری مبهم و پُرخطر قرار گرفته است. این روند ممکن است به تنش و برخورد نظامی کشیده شود و فاجعه‌ای جبران‌ناپذیر برای ملت ایران به بار آورد. در صورت ادامۀ چنین وضعی، مبارزات آزادی‌خواهانه و تلاش برای تحقق خواست‌های مبرم زحمتکشان برای صلح و زندگی شایسته ضربه‌ای جدّی خواهد خورد و رسیدگی به این خواست‌ها به حاشیه خواهد رفت.
حزب تودۀ ایران با نگرانی جدّی به‌صراحت اعلام میکند که با توجه به اوضاع بسیار خطرناک دخالت خارجی، حفظ منافع ملی و امنیت ملی ایران حکم میکند که تمام تلاش ها متوجه جلوگیری از هر نوع برخورد نظامی و تشدید تشنج باشد که بی شک می تواند لطمهٔ بزرگی به مبارزهٔ عمومی با رژیم دیکتاتوری حاکم بزند.
سخنوری‌های اقتدارگرایانه و فرمان‌های اجرایی ترامپ برای کشورگشایی و تصاحب گرینلند و سلطه بر کانال پاناما، اِعمال یک‌جانبۀ عوارض گمرکی بر واردات- حتی از اروپای متحد آمریکا- و به‌ویژه سخنان او در نشست خبری در کنار نتانیاهو در کاخ سفید دربارۀ جابه‌جا کردن ملت فلسطین و تصرف غزه نشان داد که نه‌فقط مردم فلسطین، بلکه کل جهان در برابر جریانی خودکامه و غارتگر قرار گرفته است. البته همانطور که تجربهٔ سه ربع قرن مبارزه در فلسطین نشان میدهد، نیروهای مردمی و مترقی و به‌ویژه نیروهای چپ در جهان دست از مبارزه و مقاومت در برابر تهاجم امپریالیسم و فاشیسم نخواهند کشید.
روشن است که دولت ترامپ به شیوه‌های گوناگون مترصد ایجاد تنش برای بازتقسیم سرزمین‌ها و منابع باارزش جهان است. در منطقهٔ ما، در روند تقویت و گسترش تسلط بی‌رقیب امپریالیسم آمریکا، به بهانهٔ “حق اسرائیل در دفاع از خود”، تغییرهایی در جریان است که بر توازن قدرت‌های منطقه‌یی اثر خواهد داشت.
هرچند شخص ترامپ مست پیروزی و غرق در خودشیفتگی و جاه‌طلبی است، در رفتارهای او و اعضای دولتش برخی نشانه‌های ناشیگری و بی‌کفایتی دیده می‌شود. اما به هر صورت این باند راست افراطی کلان‌سرمایه‌داری با دیدگاه‌های ناسیونالیستی و مذهبی خشن ضمن آنکه در عرصهٔ داخلی شمشیر علیه زحمتکشان را از رو بسته است، در عرصهٔ خارجی نیز جهان را به مسیر تقابل‌ها و تحولات خطرناکی کشانده است. مقاومت در برابر این روند مبارزه‌ای گسترده می‌طلبد. خوشبختانه نیروها و فعالان مترقی و چپ در آمریکا و جهان ساکت ننشسته‌اند و از هم‌اکنون برای مبارزه با دولت فاشیست‌مآب ترامپ و متحدانش صف‌بندی کرده‌اند.
تا آنجا که به کشور ما مربوط می‌شود باید گفت که در صورت اشتباه محاسباتی رژیم حاکم و در رأس آن خامنه‌ای، تاخت‌وتاز و زورگویی ترامپ همراه با جنگ‌طلبی نتانیاهو پیامدهایی فاجعه‌بار برای ایران خواهد داشت. سران حکومت نه‌فقط در برابر بحران‌های جدّی داخلی درمانده شده‌اند و در بهبود وضع کار و زندگی مردم ناتوان‌اند، در مواجهه با تهدیدهای ترامپ و روی خوش نشان دادن او برای مذاکره با جمهوری اسلامی ایران سرگردان‌اند. علت هم آن است که رژیم حاکم هم حمایت مردمی را از دست داده است و هم در موقعیت اقتصادی ضعیف در برابر تهدیدهای قدرت‌های خارجی قرار دارد. در نشست خبری هفتهٔ گذشتهٔ ترامپ در کاخ سفید با حضور نتانیاهو شاهد چنگ و دندان نشان دادن دولت آمریکا به ایران با توسل به اهرم ماشین جنگی اسرائیل بودیم که به گفتۀ خود ترامپ غزه را به خرابه‌ای غیرقابل‌سکونت تبدیل کرده است. البته ایران با غزه تفاوت زیادی دارد، ولی تهدید به ویرانی همان‌قدر جدّی است.
برخلاف تبلیغات حکومتی، بازگشت ترامپ به سیاست “فشار حداکثری” از راه اعمال تحریم‌ها بر کار و زندگی مردم ایران بی‌اثر نخواهد بود و بی‌تردید پیامدهای ویرانگری برای زحمتکشان و اقتصاد گرفتار “رکود تورمی” کشور خواهد داشت.
در واکنش به این تهدیدهای نظامی و اقتصادی پُرخطر و ویرانگر بود که سرانجام جمعهٔ گذشته خامنه‌ای وارد میدان شد. او در دیدار با جمعی از فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش به دولت برگمارده‌اش گوشزد کرد که “مذاکره با چنین دولتی [ترامپ] غیرعاقلانه، غیرهوشمندانه و غیرشرافتمندانه است.” این در حالی است که از همان هفتهٔ اول پیروزی ترامپ در انتخابات، مسعود پزشکیان و معاون راهبردی او جواد ظریف، با حمایت خامنه‌ای و توصیه‌های او به اینکه “چشم‌ها باز” و “حواسمان باشد”، کوشیده‌اند که برای لغو تحریم‌ها باب مذاکره با دولت آمریکا را باز کنند...
هفتهٔ گذشته شاهد دو پیام، یکی در سخنوری‌های دونالد ترامپ و دیگری از زبان علی خامنه‌ای، بودیم که نشان میدهد تحولات آیندهٔ کشور در مسیری مبهم و پُرخطر قرار گرفته است. این روند ممکن است به تنش و برخورد نظامی کشیده شود و فاجعه‌ای جبران‌ناپذیر برای ملت ایران به بار آورد. در صورت ادامۀ چنین وضعی، مبارزات آزادی‌خواهانه و تلاش برای تحقق خواست‌های مبرم زحمتکشان برای صلح و زندگی شایسته ضربه‌ای جدّی خواهد خورد و رسیدگی به این خواست‌ها به حاشیه خواهد رفت.
حزب تودۀ ایران با نگرانی جدّی به‌صراحت اعلام میکند که با توجه به اوضاع بسیار خطرناک دخالت خارجی، حفظ منافع ملی و امنیت ملی ایران حکم میکند که تمام تلاش ها متوجه جلوگیری از هر نوع برخورد نظامی و تشدید تشنج باشد که بی شک می تواند لطمهٔ بزرگی به مبارزهٔ عمومی با رژیم دیکتاتوری حاکم بزند.
سخنوری‌های اقتدارگرایانه و فرمان‌های اجرایی ترامپ برای کشورگشایی و تصاحب گرینلند و سلطه بر کانال پاناما، اِعمال یک‌جانبۀ عوارض گمرکی بر واردات- حتی از اروپای متحد آمریکا- و به‌ویژه سخنان او در نشست خبری در کنار نتانیاهو در کاخ سفید دربارۀ جابه‌جا کردن ملت فلسطین و تصرف غزه نشان داد که نه‌فقط مردم فلسطین، بلکه کل جهان در برابر جریانی خودکامه و غارتگر قرار گرفته است. البته همانطور که تجربهٔ سه ربع قرن مبارزه در فلسطین نشان میدهد، نیروهای مردمی و مترقی و به‌ویژه نیروهای چپ در جهان دست از مبارزه و مقاومت در برابر تهاجم امپریالیسم و فاشیسم نخواهند کشید.
روشن است که دولت ترامپ به شیوه‌های گوناگون مترصد ایجاد تنش برای بازتقسیم سرزمین‌ها و منابع باارزش جهان است. در منطقهٔ ما، در روند تقویت و گسترش تسلط بی‌رقیب امپریالیسم آمریکا، به بهانهٔ “حق اسرائیل در دفاع از خود”، تغییرهایی در جریان است که بر توازن قدرت‌های منطقه‌یی اثر خواهد داشت.
هرچند شخص ترامپ مست پیروزی و غرق در خودشیفتگی و جاه‌طلبی است، در رفتارهای او و اعضای دولتش برخی نشانه‌های ناشیگری و بی‌کفایتی دیده می‌شود. اما به هر صورت این باند راست افراطی کلان‌سرمایه‌داری با دیدگاه‌های ناسیونالیستی و مذهبی خشن ضمن آنکه در عرصهٔ داخلی شمشیر علیه زحمتکشان را از رو بسته است، در عرصهٔ خارجی نیز جهان را به مسیر تقابل‌ها و تحولات خطرناکی کشانده است. مقاومت در برابر این روند مبارزه‌ای گسترده می‌طلبد. خوشبختانه نیروها و فعالان مترقی و چپ در آمریکا و جهان ساکت ننشسته‌اند و از هم‌اکنون برای مبارزه با دولت فاشیست‌مآب ترامپ و متحدانش صف‌بندی کرده‌اند.
تا آنجا که به کشور ما مربوط می‌شود باید گفت که در صورت اشتباه محاسباتی رژیم حاکم و در رأس آن خامنه‌ای، تاخت‌وتاز و زورگویی ترامپ همراه با جنگ‌طلبی نتانیاهو پیامدهایی فاجعه‌بار برای ایران خواهد داشت. سران حکومت نه‌فقط در برابر بحران‌های جدّی داخلی درمانده شده‌اند و در بهبود وضع کار و زندگی مردم ناتوان‌اند، در مواجهه با تهدیدهای ترامپ و روی خوش نشان دادن او برای مذاکره با جمهوری اسلامی ایران سرگردان‌اند. علت هم آن است که رژیم حاکم هم حمایت مردمی را از دست داده است و هم در موقعیت اقتصادی ضعیف در برابر تهدیدهای قدرت‌های خارجی قرار دارد. در نشست خبری هفتهٔ گذشتهٔ ترامپ در کاخ سفید با حضور نتانیاهو شاهد چنگ و دندان نشان دادن دولت آمریکا به ایران با توسل به اهرم ماشین جنگی اسرائیل بودیم که به گفتۀ خود ترامپ غزه را به خرابه‌ای غیرقابل‌سکونت تبدیل کرده است. البته ایران با غزه تفاوت زیادی دارد، ولی تهدید به ویرانی همان‌قدر جدّی است.
برخلاف تبلیغات حکومتی، بازگشت ترامپ به سیاست “فشار حداکثری” از راه اعمال تحریم‌ها بر کار و زندگی مردم ایران بی‌اثر نخواهد بود و بی‌تردید پیامدهای ویرانگری برای زحمتکشان و اقتصاد گرفتار “رکود تورمی” کشور خواهد داشت.
در واکنش به این تهدیدهای نظامی و اقتصادی پُرخطر و ویرانگر بود که سرانجام جمعهٔ گذشته خامنه‌ای وارد میدان شد. او در دیدار با جمعی از فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش به دولت برگمارده‌اش گوشزد کرد که “مذاکره با چنین دولتی [ترامپ] غیرعاقلانه، غیرهوشمندانه و غیرشرافتمندانه است.” این در حالی است که از همان هفتهٔ اول پیروزی ترامپ در انتخابات، مسعود پزشکیان و معاون راهبردی او جواد ظریف، با حمایت خامنه‌ای و توصیه‌های او به اینکه “چشم‌ها باز” و “حواسمان باشد”، کوشیده‌اند که برای لغو تحریم‌ها باب مذاکره با دولت آمریکا را باز کنند...
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
10 Feb, 07:20
۴۶مین سالگرد انقلاب مردمی بهمن ۵۷ گرامی باد 🌹
این تصویر زیبا از روز ۲۲ بهمن ۵۷ نمایانگر زیبایی آرمانها و آرزوهای ما در آن روزها ست🌹 https://www.clubhouse.com/room/xL83vWWx?utm_medium=ch_room_pxr&utm_campaign=vtidMIyLFreIY8qQIvFQZg-1635694&chs=zg1Izd1Dl%3AO-ZcPgPme-KwHhGekCygny9QBKebCslhy0UEUdTp5Co
این تصویر زیبا از روز ۲۲ بهمن ۵۷ نمایانگر زیبایی آرمانها و آرزوهای ما در آن روزها ست🌹 https://www.clubhouse.com/room/xL83vWWx?utm_medium=ch_room_pxr&utm_campaign=vtidMIyLFreIY8qQIvFQZg-1635694&chs=zg1Izd1Dl%3AO-ZcPgPme-KwHhGekCygny9QBKebCslhy0UEUdTp5Co
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
10 Feb, 06:37
ایاحکومتی که بعد از 46سال پس از استقرار به این شیوه مراسم سالگرد خود را برگزار می کند توان حل معضلات گسترده خود را دارد؟
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
09 Feb, 22:55
🔍ترامپیسم - نئولیبرالیسم و جمهوری اسلامی
🎙#احمد_جواهریان
ما آن راه سوم هستیم
@tribunesarzaminman
🎙#احمد_جواهریان
ما آن راه سوم هستیم
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
09 Feb, 21:03
از رنج سرپناه تا پول لباس عیدِ بچه‌ها
کارگران دچار بحران معیشت هستند و این شرایط بحرانی برای زنان کارگر به خصوص مادرانِ سرپرست خانوار حادتر است؛ زنان کارگر درگیر اضافه‌کار اجباری، دستمزدهای بسیار ناچیز و محرومیت از حمایت‌های اولیه‌ی قانونی هستند.
به گزارش ایلنا، «سیمین یعقوبیان» فعال صنفی زنان کارگر با طرح این پرسش که «با توجه به حضور بانوان در بدنه‌ی دولت، آیا تغییری در شرایط زنان کارگر در دولت چهاردهم ایجاد شده است» می‌گوید: باید ببینیم با توجه به شعار دولت و همچنین نقشه راه وزیر کار مبنی بر پیوست عدالت، آیا اتفاق مثبت و تغییر مشهودی به وجود آمده است؟
او ادامه میدهد: معاونت محترم روابط وزارت کار، خانم رضایی، تاکنون در دستور کار شورایعالی کار، شورایعالی حفاظت و فنی یا شورای عالی اشتغال وزارت کار، تدوین و تصویب چه آیین نامه و بخشنامه و دستورالعملی یا حتی ماده و تبصره‌ای را که کوچک‌ترین تاثیری در تسهیل و حمایت از بانوان مشمول قانون کار داشته باشد، گنجانده است؟ پاسخ روشن است، هیچ!
یعقوبیان با بیان اینکه «این روزها حال زنان کارگر اصلاً خوب نیست» می‌افزاید: همانطور که به روزهای پایان سال نزدیک می‌شویم مادران شاغل همانند ستون فرسوده خانواده خمیده می‌شوند؛ زنان سرپرست خانوار نمی‌دانند به معیشت و سقف بالای سر فکر کنند و یا به تامین البسه و کفش نو برای شب عیدِ فرزندان‌شان بیندیشند.
به گفته این فعال صنفی، به جز موریانه تورم و سرکوب مزدی و مشکلات اقتصادی شب عید، اضافه کار اجباری نیز که مغایر با ماده ۵۹ قانون کار است زنان را به شدت آزار میدهد و اینجاست که زنان طعم واقعی استثمار را می‌چشند.او تاکید میکند: در روزهای پایانی سال، کارگران به خصوص کارگران اصناف، فروشگاه‌ها و تولیدی، محکوم به اضافه کار اجباری هستند و هیچ توافقی در این خصوص در بین نیست. غالباً اضافه دستمزدی هم در کار نیست!
یعقوبیان با بیان اینکه «یکی از خواسته‌های اصلی مادران کارگر، الحاق یک تبصره به ماده ۶۳ قانون کار یا صدور یک بخشنامه در این خصوص است» تصریح میکند: نگاه ناعادلانه به مادران مشمول قانون کار باید تغییر کند؛ با پرداخت به روزِ حق بیمه به تامین اجتماعی نباید ۶۵ درصد (۲/۳) میانگین ۹۰روز به عنوانِ غرامت ایام بارداری پرداخت شود؛ با توجه به سیاست‌های افزایش جمعیت، زنان کارگری که باردار و مادر می‌شوند، بایستی تشویق شوند نه تنبیه و در نتیجه رویکرد ناعادلانه در پرداخت غرامت ایام بارداری باید تصحیح شود.
@tribunesarzaminman
کارگران دچار بحران معیشت هستند و این شرایط بحرانی برای زنان کارگر به خصوص مادرانِ سرپرست خانوار حادتر است؛ زنان کارگر درگیر اضافه‌کار اجباری، دستمزدهای بسیار ناچیز و محرومیت از حمایت‌های اولیه‌ی قانونی هستند.
به گزارش ایلنا، «سیمین یعقوبیان» فعال صنفی زنان کارگر با طرح این پرسش که «با توجه به حضور بانوان در بدنه‌ی دولت، آیا تغییری در شرایط زنان کارگر در دولت چهاردهم ایجاد شده است» می‌گوید: باید ببینیم با توجه به شعار دولت و همچنین نقشه راه وزیر کار مبنی بر پیوست عدالت، آیا اتفاق مثبت و تغییر مشهودی به وجود آمده است؟
او ادامه میدهد: معاونت محترم روابط وزارت کار، خانم رضایی، تاکنون در دستور کار شورایعالی کار، شورایعالی حفاظت و فنی یا شورای عالی اشتغال وزارت کار، تدوین و تصویب چه آیین نامه و بخشنامه و دستورالعملی یا حتی ماده و تبصره‌ای را که کوچک‌ترین تاثیری در تسهیل و حمایت از بانوان مشمول قانون کار داشته باشد، گنجانده است؟ پاسخ روشن است، هیچ!
یعقوبیان با بیان اینکه «این روزها حال زنان کارگر اصلاً خوب نیست» می‌افزاید: همانطور که به روزهای پایان سال نزدیک می‌شویم مادران شاغل همانند ستون فرسوده خانواده خمیده می‌شوند؛ زنان سرپرست خانوار نمی‌دانند به معیشت و سقف بالای سر فکر کنند و یا به تامین البسه و کفش نو برای شب عیدِ فرزندان‌شان بیندیشند.
به گفته این فعال صنفی، به جز موریانه تورم و سرکوب مزدی و مشکلات اقتصادی شب عید، اضافه کار اجباری نیز که مغایر با ماده ۵۹ قانون کار است زنان را به شدت آزار میدهد و اینجاست که زنان طعم واقعی استثمار را می‌چشند.او تاکید میکند: در روزهای پایانی سال، کارگران به خصوص کارگران اصناف، فروشگاه‌ها و تولیدی، محکوم به اضافه کار اجباری هستند و هیچ توافقی در این خصوص در بین نیست. غالباً اضافه دستمزدی هم در کار نیست!
یعقوبیان با بیان اینکه «یکی از خواسته‌های اصلی مادران کارگر، الحاق یک تبصره به ماده ۶۳ قانون کار یا صدور یک بخشنامه در این خصوص است» تصریح میکند: نگاه ناعادلانه به مادران مشمول قانون کار باید تغییر کند؛ با پرداخت به روزِ حق بیمه به تامین اجتماعی نباید ۶۵ درصد (۲/۳) میانگین ۹۰روز به عنوانِ غرامت ایام بارداری پرداخت شود؛ با توجه به سیاست‌های افزایش جمعیت، زنان کارگری که باردار و مادر می‌شوند، بایستی تشویق شوند نه تنبیه و در نتیجه رویکرد ناعادلانه در پرداخت غرامت ایام بارداری باید تصحیح شود.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
09 Feb, 00:55
رئیس جمهور آفریقای جنوبی: همچنان در کنار مردم فلسطین ایستاده‌ایم
سیریل رامافوسا رئیس جمهور آفریقای جنوبی در اظهاراتی تاکید کرد که کشور ما همچنان به حمایت و همبستگی با مردم فلسطین ادامه میدهد.
به گزارش بامداد شنبه ایرنا از الجزیره، رامافوسا گفت: مردم فلسطین دهه‌ها تحت اشغال غیرقانونی رنجی غیرقابل توصیف را تحمل کرده‌اند.
وی افزود: آفریقای جنوبی بر اساس تعهدات خود طبق کنوانسیون منع نسل‌کشی، شکایتی را علیه اسرائیل در دیوان بین‌المللی دادگستری مطرح کرده است
@tribunesarzaminman
سیریل رامافوسا رئیس جمهور آفریقای جنوبی در اظهاراتی تاکید کرد که کشور ما همچنان به حمایت و همبستگی با مردم فلسطین ادامه میدهد.
به گزارش بامداد شنبه ایرنا از الجزیره، رامافوسا گفت: مردم فلسطین دهه‌ها تحت اشغال غیرقانونی رنجی غیرقابل توصیف را تحمل کرده‌اند.
وی افزود: آفریقای جنوبی بر اساس تعهدات خود طبق کنوانسیون منع نسل‌کشی، شکایتی را علیه اسرائیل در دیوان بین‌المللی دادگستری مطرح کرده است
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
09 Feb, 00:30
واکنش ونزوئلا به «سرقت بی‌شرمانه» هواپیمای این کشور توسط آمریکا
وزارت خارجه ونزوئلا در بیانیه ای تصریح کرد: سرقت بی‌شرمانه هواپیمای متعلق به کاراکاس را محکوم می کنیم.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از فرانس ۲۴، وزارت خارجه ونزوئلا توقیف یک فروند هواپیمای متعلق به این کشور توسط جمهوری دومینیکن به درخواست دولت آمریکا را «سرقت بی‌شرمانه» توصیف کرد.
وزارت خارجه ونزوئلا با صدور بیانیه ای در این خصوص تصریح کرد: سرقت بی‌شرمانه هواپیمای متعلق به کشور ونزوئلا را محکوم می کنیم.
منابع محلی در واشنگتن پیشتر گزارش دادند که آمریکا دومین هواپیمای دولتی ونزوئلا را در جمهوری دومینیکن توقیف کرد.
@tribunesarzaminman
وزارت خارجه ونزوئلا در بیانیه ای تصریح کرد: سرقت بی‌شرمانه هواپیمای متعلق به کاراکاس را محکوم می کنیم.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از فرانس ۲۴، وزارت خارجه ونزوئلا توقیف یک فروند هواپیمای متعلق به این کشور توسط جمهوری دومینیکن به درخواست دولت آمریکا را «سرقت بی‌شرمانه» توصیف کرد.
وزارت خارجه ونزوئلا با صدور بیانیه ای در این خصوص تصریح کرد: سرقت بی‌شرمانه هواپیمای متعلق به کشور ونزوئلا را محکوم می کنیم.
منابع محلی در واشنگتن پیشتر گزارش دادند که آمریکا دومین هواپیمای دولتی ونزوئلا را در جمهوری دومینیکن توقیف کرد.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
09 Feb, 00:03
🔴 #خودسوزی در اعتراض به باطل سازی جواز کسب به دلیل عدم شرکت در جلسات بسیج
♦️شخصی به نام اقای شیخی روز شنبه به دلیل عدم علاقه به حضور در جلسات بسیج اتحادیه مکانیک و سرویسکاران شهر قزوین از طرف ریس اتحادیه عباس دلگرم تحت فشار قرار گرفته و جواز کسب واحد صنفی ش باطل شده بود در محل اتحادیه اقدام به خودسوزی با بنزین کرده و دچار سوختگی ٧٠ درصدی شده و در بیمارستان سوانح سوختگی شهید رجایی با مرگ دست پنجه نرم میکند. ارسالی به کانال اتحادیه آزاد کارگران ایران
@tribunesarzaminman
♦️شخصی به نام اقای شیخی روز شنبه به دلیل عدم علاقه به حضور در جلسات بسیج اتحادیه مکانیک و سرویسکاران شهر قزوین از طرف ریس اتحادیه عباس دلگرم تحت فشار قرار گرفته و جواز کسب واحد صنفی ش باطل شده بود در محل اتحادیه اقدام به خودسوزی با بنزین کرده و دچار سوختگی ٧٠ درصدی شده و در بیمارستان سوانح سوختگی شهید رجایی با مرگ دست پنجه نرم میکند. ارسالی به کانال اتحادیه آزاد کارگران ایران
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
08 Feb, 23:58
وضعیتِ سازمان تأمین اجتماعی در دولت پزشکیان
با در نظر گرفتن “حداقلی‌ترین محاسبات”، ۱۴ دیماه ۱۴۰۳، ایلنا خط فقر را ۴۰ میلیون تومان در ماه اعلام کرد؛ و با تأکید روی “گذر نرخ دلار از مرز ۸۰ هزار تومان” نوشت: “این نرخ در سال آینده حداقل ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش خواهد یافت.” در یک چنین شرایطی در حال حاضر حداقل دستمزد کارگران شاغل حدود ۱۱ میلیون تومان در ماه، و مستمریِ حدود ۷۰ درصد بازنشستگانِ کارگری “سازمان تأمین اجتماعی” بین ۷ تا ۱۱ میلیون تومان در ماه است. به جای اجرای مادهٔ ۹۶ قانون تأمین اجتماعی و پرداخت مستمری بازنشستگان کارگری مطابق هزینهٔ زندگی و خط فقر حداقلی ۴۰ میلیون تومانی دستگاه حاکمهٔ ضدمردمی به‌اصطلاح “متناسب‌سازی” را اجرا میکند. بر اساس گزارش ۳۰ دیماه ۱۴۰۳ ایلنا: “نصیبِ ۳٫۵ میلیون بازنشسته از متناسب‌سازی فقط ۷۵۰ هزار تومان و یا حتی کمتر [می‌تواند] باشد! برخی بازنشستگان فقط ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزار تومان گرفته‌اند.”
دولت پزشکیان نه فقط در در رابطه با اجرا کردن “برنامهٔ هفتم توسعهٔ” ضدکارگری و ضدمردمی، بلکه در ارتباط با کار، امنیت شغلی، آزادسازی دستمزد کارگران شاغل و مستمری بازنشستگان، و نیز در مخالفت شدید با تشکل‌های مستقل کارگران و بازنشستگان، در یورش به تجمع‌های اعتراضی آنان مانند یورش نیروهای امنیتی با اسپری فلفل به تجمع اعتراضی بازنشستگان فرهنگی در مقابل وزارت آموزش و پرورش در اول بهمن‌ماه ۱۴۰۳، همچنین در اجرا نکردن قانون الزام تأمین اجتماعی در مورد درمان رایگان، یورش بردن به ماده‌های حمایتی قانون کار، بالا بردن قیمت دلار و گرانی و تورم، تحمیل مالیات‌های بیشتر به زحمتکشان به‌منظور جبران کسری بودجه دولت، حتا تشدید کردن یورش رژیم به حقوق زحمتکشان نیز در مورد آزادسازی مزد و مستمری و عدم اجرای ماده ۴۱ قانون کار برای تعیین دستمزد کارگران و مواد ۹۶ و ۱۱۱ تأمین اجتماعی در مورد مستمری بازنشستگان کارگری، و جز اینها، دولت پزشکیان با اقدام‌های رهبران تشکل‌های زرد حکومتی به‌خصوص خانه کارگر ضدکارگر همراهی و از این اقدام‌ها حمایت کرده است.
مستمری بازنشستگان و ماده ۴۱ قانون کار در تعیین دستمزد کارگران شاغل را اجرا خواهد کرد، بیمه کارگران ساختمانی را به‌طورکامل اجرا خواهد کرد، بدهی دولت به تأمین اجتماعی را از دولت خواهد گرفت، و قانون التزام تأمین اجتماعی به درمان رایگان کارگران و بازنشستگان را اجرا خواهد کرد، درضمن به آزادی بیان و قلم و به حقوق دختران و زنان ایران و آزادی اجتماعات احترام خواهد گذاشت.
اکنون تقریبا ۵ ماه بعد، همه شاهد بوده‌ایم و می‌توان ادعا کرد که نه تنها تقریباً هیچ‌کدام از وعده‌های صادقی عملی نشده‌اند، بلکه در مورد ارتقای امنیت شغلی، هفته آخر مرداد و حتا قبل از تشکیل کابینه دولت چهاردهم، محمدرضا عارف، معاون اول پزشکیان مصوبه دولت سیزدهم و پذیرش عدم اخذ گواهینامه صلاحیت ایمنی شرکت‌های پیمانکاری متقاضی شرکت در مناقصه‌ها را تأیید کرد؛
و در مورد ادعای صادقی به اجرای قانون الزام یعنی درمان رایگان، سوم آبان عارف تصویب واریز منابع مالی بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی (موسوم به ۹ بیست و هفتم) به خزانه دولت به‌جای صندوق تأمین اجتماعی را ابلاغ کرد. گرچه هنوز واریز منابع مالی بخش درمان به خزانه دولت قطعی نشده است، اما دولت پزشکیان حتا هدف حذف کامل ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی برای دارو را دارد. در رابطه با کمبود شدید دارو، ۲۸ دیماه ۱۴۰۳، روزنامهٔ “آرمان امروز” با تأکید بر اینکه “بعضی داروخانه‌ها به دلیل کمبود نقدینگی ناشی از انباشت مطالباتشان از سازمان‌های بیمه‌گر و ناتوانی در پرداخت بدهی شرکت‌های پخش دارو به مرز ورشکستگی رسیده‌اند… امسال باید شاهد ورشکستگی تعدادی از شرکت‌های تولید کننده دارو هم باشیم.” با خط فقر ۴۰ میلیون تومانی در ماه، به‌جای اجرای مواد ۹۶ و ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی و تعیین مستمری بازنشستگان کارگری مطابق با میزان افزایش هزینه‌های زندگی، سازمان تأمین اجتماعی به‌اصطلاح “متناسب‌سازی” را اجرا میکند و مدیرعامل سازمان، سالاری، افزایش مستمری بازنشستگان حداقل‌بگیر با مستمری ۷ میلیون تومان در ماه به اندازه ۷۱۶ هزار تومان را تصویب کرده است...
@tribunesarzaminman
با در نظر گرفتن “حداقلی‌ترین محاسبات”، ۱۴ دیماه ۱۴۰۳، ایلنا خط فقر را ۴۰ میلیون تومان در ماه اعلام کرد؛ و با تأکید روی “گذر نرخ دلار از مرز ۸۰ هزار تومان” نوشت: “این نرخ در سال آینده حداقل ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش خواهد یافت.” در یک چنین شرایطی در حال حاضر حداقل دستمزد کارگران شاغل حدود ۱۱ میلیون تومان در ماه، و مستمریِ حدود ۷۰ درصد بازنشستگانِ کارگری “سازمان تأمین اجتماعی” بین ۷ تا ۱۱ میلیون تومان در ماه است. به جای اجرای مادهٔ ۹۶ قانون تأمین اجتماعی و پرداخت مستمری بازنشستگان کارگری مطابق هزینهٔ زندگی و خط فقر حداقلی ۴۰ میلیون تومانی دستگاه حاکمهٔ ضدمردمی به‌اصطلاح “متناسب‌سازی” را اجرا میکند. بر اساس گزارش ۳۰ دیماه ۱۴۰۳ ایلنا: “نصیبِ ۳٫۵ میلیون بازنشسته از متناسب‌سازی فقط ۷۵۰ هزار تومان و یا حتی کمتر [می‌تواند] باشد! برخی بازنشستگان فقط ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزار تومان گرفته‌اند.”
دولت پزشکیان نه فقط در در رابطه با اجرا کردن “برنامهٔ هفتم توسعهٔ” ضدکارگری و ضدمردمی، بلکه در ارتباط با کار، امنیت شغلی، آزادسازی دستمزد کارگران شاغل و مستمری بازنشستگان، و نیز در مخالفت شدید با تشکل‌های مستقل کارگران و بازنشستگان، در یورش به تجمع‌های اعتراضی آنان مانند یورش نیروهای امنیتی با اسپری فلفل به تجمع اعتراضی بازنشستگان فرهنگی در مقابل وزارت آموزش و پرورش در اول بهمن‌ماه ۱۴۰۳، همچنین در اجرا نکردن قانون الزام تأمین اجتماعی در مورد درمان رایگان، یورش بردن به ماده‌های حمایتی قانون کار، بالا بردن قیمت دلار و گرانی و تورم، تحمیل مالیات‌های بیشتر به زحمتکشان به‌منظور جبران کسری بودجه دولت، حتا تشدید کردن یورش رژیم به حقوق زحمتکشان نیز در مورد آزادسازی مزد و مستمری و عدم اجرای ماده ۴۱ قانون کار برای تعیین دستمزد کارگران و مواد ۹۶ و ۱۱۱ تأمین اجتماعی در مورد مستمری بازنشستگان کارگری، و جز اینها، دولت پزشکیان با اقدام‌های رهبران تشکل‌های زرد حکومتی به‌خصوص خانه کارگر ضدکارگر همراهی و از این اقدام‌ها حمایت کرده است.
مستمری بازنشستگان و ماده ۴۱ قانون کار در تعیین دستمزد کارگران شاغل را اجرا خواهد کرد، بیمه کارگران ساختمانی را به‌طورکامل اجرا خواهد کرد، بدهی دولت به تأمین اجتماعی را از دولت خواهد گرفت، و قانون التزام تأمین اجتماعی به درمان رایگان کارگران و بازنشستگان را اجرا خواهد کرد، درضمن به آزادی بیان و قلم و به حقوق دختران و زنان ایران و آزادی اجتماعات احترام خواهد گذاشت.
اکنون تقریبا ۵ ماه بعد، همه شاهد بوده‌ایم و می‌توان ادعا کرد که نه تنها تقریباً هیچ‌کدام از وعده‌های صادقی عملی نشده‌اند، بلکه در مورد ارتقای امنیت شغلی، هفته آخر مرداد و حتا قبل از تشکیل کابینه دولت چهاردهم، محمدرضا عارف، معاون اول پزشکیان مصوبه دولت سیزدهم و پذیرش عدم اخذ گواهینامه صلاحیت ایمنی شرکت‌های پیمانکاری متقاضی شرکت در مناقصه‌ها را تأیید کرد؛
و در مورد ادعای صادقی به اجرای قانون الزام یعنی درمان رایگان، سوم آبان عارف تصویب واریز منابع مالی بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی (موسوم به ۹ بیست و هفتم) به خزانه دولت به‌جای صندوق تأمین اجتماعی را ابلاغ کرد. گرچه هنوز واریز منابع مالی بخش درمان به خزانه دولت قطعی نشده است، اما دولت پزشکیان حتا هدف حذف کامل ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی برای دارو را دارد. در رابطه با کمبود شدید دارو، ۲۸ دیماه ۱۴۰۳، روزنامهٔ “آرمان امروز” با تأکید بر اینکه “بعضی داروخانه‌ها به دلیل کمبود نقدینگی ناشی از انباشت مطالباتشان از سازمان‌های بیمه‌گر و ناتوانی در پرداخت بدهی شرکت‌های پخش دارو به مرز ورشکستگی رسیده‌اند… امسال باید شاهد ورشکستگی تعدادی از شرکت‌های تولید کننده دارو هم باشیم.” با خط فقر ۴۰ میلیون تومانی در ماه، به‌جای اجرای مواد ۹۶ و ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی و تعیین مستمری بازنشستگان کارگری مطابق با میزان افزایش هزینه‌های زندگی، سازمان تأمین اجتماعی به‌اصطلاح “متناسب‌سازی” را اجرا میکند و مدیرعامل سازمان، سالاری، افزایش مستمری بازنشستگان حداقل‌بگیر با مستمری ۷ میلیون تومان در ماه به اندازه ۷۱۶ هزار تومان را تصویب کرده است...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
08 Feb, 23:55
نوزده بهمن هزار و دویست و نود و پنج سالروز تولد احسان طبری یکی از برجسته ترین جامعه شناسان و نظریه پرداز مترقی حامی زحمتکشان گرامی باد .
شعر زیبای معنای زندگی اثر جاودانه اوست که انسانیت و نوع دوستی و حقیقت زندگی را در نهایت زیبایی بیان می نماید 🌺🌺
میثم
@tribunesarzaminman
شعر زیبای معنای زندگی اثر جاودانه اوست که انسانیت و نوع دوستی و حقیقت زندگی را در نهایت زیبایی بیان می نماید 🌺🌺
میثم
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
08 Feb, 17:57
به دنبال سخنان خامنه ای؛ دلار به مرز ۹۰ هزار تومان رسید
با شروع فعالیت بازارها در ایران، قیمت دلار در واکنش به صحبت‌های روز گذشته علی خامنه‌ای و رد پیشنهاد دونالد ترامپ برای مذاکره به ۸۸۵۰۰ تومان رسید و بهای سکه تمام طلای طرح جدید از ۷۳ میلیون تومان عبور کرد.
بنابر اعلام سایت‌ها و کانال‌های اطلاع رسانی طلا و ارز قیمت دلار در معاملات امروز صبح با بیش از ۳ هزار تومان افزایش به ۸۸ هزار و ۵۰۰ تومان و قیمت حواله دلار به ۹۰ هزار تومان رسید….
همچنین قیمت سکه نیز با رشد بیش از ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی به ۷۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان رسید.
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، روز جمعه ۱۹ بهمن ادعا کرد که «مذاکره با آمریکا مشکلات کشور را حل نمی‌کند.» پیشتر دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا گفته بود: «مایل است یک توافق صلح هسته‌ای تایید شده با حکومت ایران داشته باشد.»
سه‌شنبه ۱۶ بهمن، پس از امضای دستورالعمل به صفر رساندن صادرات نفت ایران به وسیله دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، نرخ دلار در ایران با حدود هزار تومان افزایش، از مرز ۸۵ هزار تومان گذشت.
همان روز، توزیع‌کنندگان عمده مواد‌غذایی بازار مولوی، خیام جنوبی و میدان قیام در تهران، مغازه‌های خود را بستند و در اعتراض به گرانی، بالا رفتن نرخ دلار، تورم و میزان مالیات، تجمع کردند.
@tribunesarzaminman
با شروع فعالیت بازارها در ایران، قیمت دلار در واکنش به صحبت‌های روز گذشته علی خامنه‌ای و رد پیشنهاد دونالد ترامپ برای مذاکره به ۸۸۵۰۰ تومان رسید و بهای سکه تمام طلای طرح جدید از ۷۳ میلیون تومان عبور کرد.
بنابر اعلام سایت‌ها و کانال‌های اطلاع رسانی طلا و ارز قیمت دلار در معاملات امروز صبح با بیش از ۳ هزار تومان افزایش به ۸۸ هزار و ۵۰۰ تومان و قیمت حواله دلار به ۹۰ هزار تومان رسید….
همچنین قیمت سکه نیز با رشد بیش از ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی به ۷۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان رسید.
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، روز جمعه ۱۹ بهمن ادعا کرد که «مذاکره با آمریکا مشکلات کشور را حل نمی‌کند.» پیشتر دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا گفته بود: «مایل است یک توافق صلح هسته‌ای تایید شده با حکومت ایران داشته باشد.»
سه‌شنبه ۱۶ بهمن، پس از امضای دستورالعمل به صفر رساندن صادرات نفت ایران به وسیله دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، نرخ دلار در ایران با حدود هزار تومان افزایش، از مرز ۸۵ هزار تومان گذشت.
همان روز، توزیع‌کنندگان عمده مواد‌غذایی بازار مولوی، خیام جنوبی و میدان قیام در تهران، مغازه‌های خود را بستند و در اعتراض به گرانی، بالا رفتن نرخ دلار، تورم و میزان مالیات، تجمع کردند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
08 Feb, 06:43
ای سرزمین
کدام فرزندها، در کدام نسل
تو را آزاد، آباد و سربلند
با چشمانِ باورِ خود خواهند دید؟
ای مادر ما، ایران
جان زخمی تو در کدام روز هفته التیام خواهد پذیرفت؟
چشمان ما به راه عافیت تو سفید شد؛
ای ما نثار عافیت تو
محمود_دولت‌آبادی
@tribunesarzaminman
کدام فرزندها، در کدام نسل
تو را آزاد، آباد و سربلند
با چشمانِ باورِ خود خواهند دید؟
ای مادر ما، ایران
جان زخمی تو در کدام روز هفته التیام خواهد پذیرفت؟
چشمان ما به راه عافیت تو سفید شد؛
ای ما نثار عافیت تو
محمود_دولت‌آبادی
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
07 Feb, 08:45
تورم در یک نگاه
گاومان هرماه می‌زاید.
@tribunesarzaminman
گاومان هرماه می‌زاید.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
07 Feb, 02:50
🍂🍂🍃🍃
🔴یاد و خاطره واقعه سیاهکل گرامی باد
19بهمن یادآور خاطره جوانانی است که در سکوت گورستانی یک جامعه تلنگری بزرگ در اوج زمستان بودند.
یاد و خاطره این دلاور مردان مانا باد
@tribunesarzaminman
🔴یاد و خاطره واقعه سیاهکل گرامی باد
19بهمن یادآور خاطره جوانانی است که در سکوت گورستانی یک جامعه تلنگری بزرگ در اوج زمستان بودند.
یاد و خاطره این دلاور مردان مانا باد
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
07 Feb, 02:38
آری من خائن به وطنم،
من خائن به میهنم!
اگر وطن زمین‌های شماست
اگر وطن گاوصندوقها و چکهایتان است
اگر وطن مُردن از گرسنگی
در کنار خیابانهاست
اگر وطن مثل سگ از سرما لرزیدن
و از تب به خود پیچیدن است
اگر وطن مکیدن خون سرخ ما
در کارخانه‌های شماست
اگر وطن چنگال اربابانتان است
اگر وطن حکومت باطوم و چماق است
اگر وطن نجات نیافتن
از جهل گندیده‌تان است من خائن به وطنم!!
آری بنویسید با تیتری درشت و جنجالی که:
“ناظم حکمت خیانت به وطن را همچنان ادامه میدهد”
«ناظم حکمت»
حکمت ران معروف به ناظم حکمت
(زادهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۱۹۰۲ در سالونیک - درگذشتهٔ ۳ ژوئن ۱۹۶۳ در مسکو)
@tribunesarzaminman
من خائن به میهنم!
اگر وطن زمین‌های شماست
اگر وطن گاوصندوقها و چکهایتان است
اگر وطن مُردن از گرسنگی
در کنار خیابانهاست
اگر وطن مثل سگ از سرما لرزیدن
و از تب به خود پیچیدن است
اگر وطن مکیدن خون سرخ ما
در کارخانه‌های شماست
اگر وطن چنگال اربابانتان است
اگر وطن حکومت باطوم و چماق است
اگر وطن نجات نیافتن
از جهل گندیده‌تان است من خائن به وطنم!!
آری بنویسید با تیتری درشت و جنجالی که:
“ناظم حکمت خیانت به وطن را همچنان ادامه میدهد”
«ناظم حکمت»
حکمت ران معروف به ناظم حکمت
(زادهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۱۹۰۲ در سالونیک - درگذشتهٔ ۳ ژوئن ۱۹۶۳ در مسکو)
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Feb, 21:17
جمعی از فدائیان خلق ایران (داخل کشور): گرامی باد پنجاه و چهارمین سالروز تولد جنبش فدائیان خلق!
در دفاع از سوسیالیسم (۸۹)
در آستانه پنجاه و چهارمین سالگرد تولد جنبش فدائیان خلق، یاد و خاطره رزمندگانی را گرامی می‌داریم که با عشق به خلق دربند و آرمان آزادی زحمتکشان، جان بر کف به جنگ سیاهی رفتند. آنها با غریو مسلسل‌های خود در جنگل‌های سیاهکل، روشنایی امید و نوید آزادی را در یکی از تاریک‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر ایران برای رهروان آزادی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم به ارمغان آوردند. صداقت انقلابی، جسارت، شجاعت، ایمان به مبارزه، استقلال رأی، پویایی کمونیستی، درک ضرورت‌های زمان و از خودگذشتگی در راه خلق و آرمان‌های سوسیالیستی این رزمندگان، باعث شد که نشان سرخ فرهنگ فدایی تا امروز بر تارک جنبش چپ ایران بدرخشد.
امسال در حالی این روز تاریخی را گرامی می‌داریم که کشورمان با بحران‌های ساختاری فزاینده‌ای روبروست. نارضایتی عمومی و تشدید فشارهای معیشتی، شکاف میان مردم و رژیم ولایت فقیه را بیش از پیش عمیق کرده است. وخامت اوضاع معیشتی طبقه کارگر، زحمتکشان و دیگر اقشار فرودست و میانه جامعه که به‌طور مستقیم تحت تأثیر سیاست‌های ویرانگر اقتصاد نولیبرالی رژیم قرار دارند، کشور را در موقعیتی حساس قرار داده است.
حکومت و دولت وابسته به سرمایه‌داران، به‌جای دفاع از حقوق کارگران و زحمتکشان، تمام تلاش خود را معطوف به حفظ منافع سردمداران رانت‌خوار و تثبیت سلطه اقتصادی و سیاسی آنها کرده‌اند. به‌جای ارائه راهکارهای عملی برای بهبود وضعیت معیشتی مردم، سیاست‌هایی را در پیش گرفته‌اند که موجب افزایش نابرابری‌های اجتماعی و تعمیق شکاف طبقاتی شده است. در همین چارچوب، آنها تلاش می‌کنند با سرکوب اعتراضات و کنترل فضاهای عمومی، پایه‌های «گام دوم انقلاب» خود را مستحکم‌تر کنند و به همین دلیل نیز هرگونه مطالبه‌گری را حتی در شکل مدنی آن با تهدید و سرکوب پاسخ می‌دهند.
@tribunesarzaminman
در دفاع از سوسیالیسم (۸۹)
در آستانه پنجاه و چهارمین سالگرد تولد جنبش فدائیان خلق، یاد و خاطره رزمندگانی را گرامی می‌داریم که با عشق به خلق دربند و آرمان آزادی زحمتکشان، جان بر کف به جنگ سیاهی رفتند. آنها با غریو مسلسل‌های خود در جنگل‌های سیاهکل، روشنایی امید و نوید آزادی را در یکی از تاریک‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر ایران برای رهروان آزادی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم به ارمغان آوردند. صداقت انقلابی، جسارت، شجاعت، ایمان به مبارزه، استقلال رأی، پویایی کمونیستی، درک ضرورت‌های زمان و از خودگذشتگی در راه خلق و آرمان‌های سوسیالیستی این رزمندگان، باعث شد که نشان سرخ فرهنگ فدایی تا امروز بر تارک جنبش چپ ایران بدرخشد.
امسال در حالی این روز تاریخی را گرامی می‌داریم که کشورمان با بحران‌های ساختاری فزاینده‌ای روبروست. نارضایتی عمومی و تشدید فشارهای معیشتی، شکاف میان مردم و رژیم ولایت فقیه را بیش از پیش عمیق کرده است. وخامت اوضاع معیشتی طبقه کارگر، زحمتکشان و دیگر اقشار فرودست و میانه جامعه که به‌طور مستقیم تحت تأثیر سیاست‌های ویرانگر اقتصاد نولیبرالی رژیم قرار دارند، کشور را در موقعیتی حساس قرار داده است.
حکومت و دولت وابسته به سرمایه‌داران، به‌جای دفاع از حقوق کارگران و زحمتکشان، تمام تلاش خود را معطوف به حفظ منافع سردمداران رانت‌خوار و تثبیت سلطه اقتصادی و سیاسی آنها کرده‌اند. به‌جای ارائه راهکارهای عملی برای بهبود وضعیت معیشتی مردم، سیاست‌هایی را در پیش گرفته‌اند که موجب افزایش نابرابری‌های اجتماعی و تعمیق شکاف طبقاتی شده است. در همین چارچوب، آنها تلاش می‌کنند با سرکوب اعتراضات و کنترل فضاهای عمومی، پایه‌های «گام دوم انقلاب» خود را مستحکم‌تر کنند و به همین دلیل نیز هرگونه مطالبه‌گری را حتی در شکل مدنی آن با تهدید و سرکوب پاسخ می‌دهند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Feb, 13:45
صدیقه وسمقی: زمینه و ضرورت انقلاب در ایران وجود دارد
صدیقه وسمقی، اسلام‌پژوه، نویسنده و تحلیلگر مسایل سیاسی در یک ویدیو به این پرسش «ایران‌وایر» پاسخ داده است. او معتقد است انقلاب‌ها زمانی رخ می‌دهند که یک ملت به نتیجه میرسد رژیم سیاسی حاکم نمی‌تواند پاسخگوی نیازها باشد و تغییر حکومت به‌عنوان یک ضرورت در میان مردم احساس می‌شود….
صدیقه وسمقی اما می‌گوید انقلاب‌هایی که تاکنون در جهان رخ داده معمولا موفقیت‌آمیز نبوده است. او معتقد است در حال حاضر در ایران زمینه و ضرورت یک انقلاب وجود دارد اما به عقیده او برای گرفتن نتیجه مطلوب از انقلاب باید رهبری شورایی وجود داشته باشد، مردم در جریان تغییرات و این که در آینده پس از انقلاب چه خواهد شد، قرار بگیرند. او این را مدل جدیدی از یک انقلاب می‌داند و امیدوار است ایران بتواند آن را تجربه کند. انقلابی که با حداقل خونریزی و کشتار صورت گیرد و در آن خواسته‌های مردم تحقق یابد.
@tribunesarzaminman
صدیقه وسمقی، اسلام‌پژوه، نویسنده و تحلیلگر مسایل سیاسی در یک ویدیو به این پرسش «ایران‌وایر» پاسخ داده است. او معتقد است انقلاب‌ها زمانی رخ می‌دهند که یک ملت به نتیجه میرسد رژیم سیاسی حاکم نمی‌تواند پاسخگوی نیازها باشد و تغییر حکومت به‌عنوان یک ضرورت در میان مردم احساس می‌شود….
صدیقه وسمقی اما می‌گوید انقلاب‌هایی که تاکنون در جهان رخ داده معمولا موفقیت‌آمیز نبوده است. او معتقد است در حال حاضر در ایران زمینه و ضرورت یک انقلاب وجود دارد اما به عقیده او برای گرفتن نتیجه مطلوب از انقلاب باید رهبری شورایی وجود داشته باشد، مردم در جریان تغییرات و این که در آینده پس از انقلاب چه خواهد شد، قرار بگیرند. او این را مدل جدیدی از یک انقلاب می‌داند و امیدوار است ایران بتواند آن را تجربه کند. انقلابی که با حداقل خونریزی و کشتار صورت گیرد و در آن خواسته‌های مردم تحقق یابد.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Feb, 13:42
عقب نشینی دولت آمریکا در مورد طرح ترامپ برای تصرف نوار غزه
طرح دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا برای جابجایی ساکنان غزه و کنترل این باریکه توسط آمریکا با انتقادهای شدیدی در سطح بین‌المللی روبرو شده است. دستیاران ارشد او اکنون در تلاش تعدیل طرح و سخنان ترامپ هستند….
مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا گفت طرح آقای ترامپ برای اسکان مجدد جمعیت غزه، موقتی خواهد بود.
کارولین لیویت، یکی از سخنگویان کاخ سفید هم به خبرنگاران گفت رئیس جمهور آمریکا متعهد به بازسازی غزه و جابجایی «موقتی» ساکنان آن است.
اما اظهارات سخنگوی کاخ سفید مغایر با سخنان ترامپ در روز سه‌شنبه (۴ فوریه / ۱۶ بهمن) است که نه از سکونت موقت بلکه “جابجایی دائمی” فلسطینی سخن گفته بود.
ترامپ همچنین از امکان اعزام نیروهای آمریکایی در چارچوب انجام عملیات بازسازی غزه سخن گفته و مدعی شده بود که نوار غزه “در مالکیت بلندمدت” آمریکا می‌تواند به “ساحل زیبای خاورمیانه” تبدیل شود.
@tribunesarzaminman
طرح دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا برای جابجایی ساکنان غزه و کنترل این باریکه توسط آمریکا با انتقادهای شدیدی در سطح بین‌المللی روبرو شده است. دستیاران ارشد او اکنون در تلاش تعدیل طرح و سخنان ترامپ هستند….
مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا گفت طرح آقای ترامپ برای اسکان مجدد جمعیت غزه، موقتی خواهد بود.
کارولین لیویت، یکی از سخنگویان کاخ سفید هم به خبرنگاران گفت رئیس جمهور آمریکا متعهد به بازسازی غزه و جابجایی «موقتی» ساکنان آن است.
اما اظهارات سخنگوی کاخ سفید مغایر با سخنان ترامپ در روز سه‌شنبه (۴ فوریه / ۱۶ بهمن) است که نه از سکونت موقت بلکه “جابجایی دائمی” فلسطینی سخن گفته بود.
ترامپ همچنین از امکان اعزام نیروهای آمریکایی در چارچوب انجام عملیات بازسازی غزه سخن گفته و مدعی شده بود که نوار غزه “در مالکیت بلندمدت” آمریکا می‌تواند به “ساحل زیبای خاورمیانه” تبدیل شود.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Feb, 13:30
وجود داشتن کافی نیست؛ باید به این بودن، روشنایی بخشید..
"کارل گوستاو یونگ"
@tribunesarzaminman
"کارل گوستاو یونگ"
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Feb, 13:27
پوری سلطانی
می گویند دوران عشق های بزرگ دیریست که به سرآمده ، دیگر صحبت از شیرین و فرهاد ، لیلی و مجنون ، وامق و عذرا و... افسانه ای بیش نیست .عصر وفاداری ها و از خودگذشتگی ها به فراموشی سپرده شده ، در زمانه ای که عمر وصلت ها به چند روز و حتی چند ساعت تقلیل یافته ، حکایت عشق " پوری " شگفت آور و خواندنی است.
"پوراندخت سلطانی " ( پوری ) در اوایل دهه ۱۳۳۰ دخترجوان و پر شوری بود که بیست بهار بیشتر از عمرش نگذشته بود. عاشق شعر و موسیقی و کتاب بود و خیلی زود با محفل های ادبی آن زمان آشنا شد. در جمع شاعران جوانی چون شاملو ، سایه ، کسرایی و کیوان راه یافت. حلقه اتصال اینان ، مرتضی کیوان ، مردی وارسته و یگانه بود شاعر ، نویسنده و روزنامه نگاری بود که ویژگی های شخصیتی او منجر به عشقی عمیق و پایدار بین او و پوری شد. این عشق در خرداد ۱۳۳۳ به پیوند این دو انجامید. در مرداد ماه ۱۳۳۳ مرتضی را گرفتند و در ۲۷ مهر همان سال تیرباران شد.
پیوند این دو کمتر از سه ماه دوام آورد. اما پوری شصت سال با یاد مرتضی زندگی کرد.
شصت سال خاطره و عشق او را زنده نگاه داشت. پوری هم عاشق مرتضی بود و هم عشقی را که مرتضی در سینه داشت ، در دل خود پروراند. مرتضی شیفته مردم بود و هم نشین کتاب. پوری یاد مرتضی را در عشق او زنده نگاه داشت. مدتی از پا درآمد ، اما خیلی زود خود را بازیافت به خارج از کشور رفت ابتدا زبان آموخت و پس از آن دانش کتابداری را یاد گرفت. به ایران که بازگشت مرکز ملی کتابداری را بنیان نهاد. او بنیان گذار کتابداری نوین در ایران بود. و بیش از ۵۰ سال استاد دانشگاه تهران و استاد گروه کتابداری کتابخانه ملی ایران بود. او در سالیان آخر عمر جایزه ترویج علم ایران را دریافت کرد. در مراسم نکوداشتی که برا ی او برگزار شد ، در سخنان کوتاهی چنین گفت: " دلم ميخواست بدانيد که تنها چيزي که در تمام اين سالهاي سخت و پرتلاطم به من قوت ايستادگي داد، عشق به مردم سرزمينم بود. حالا هم که ناتوان و رنجور در حضور مهربان شما ايستادهام، بسيار خوشحالم که نقشي، هر چند کوچک، در پيشرفت کتابداري ايران داشتهام. کتابخانه ملي را مثل بچهام دوست داشتم و هنوز هم دلم برايش ميتپد و شور ميزند ."
پوری یکشنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۴ در هشتاد و چهار سالگی درگذشت. از آثار ماندگار او می توان به دانشنامه کتابداری و اطلاع رسانی و ترجمه زیبای " هنر عشق ورزیدن " اثر اریک فروم اشاره کرد. اما مهمترین اثر او ، زندگی ، عشق ، پایداری و وفاداری اوست.
سال بد
سال باد
سال اشک
سال شک
سال روزهای دراز و استقامت های کم
سالی که غرور گدایی کرد
سال پست
سال درد
سال عزا
سال اشک پوری
سال خون مرتضی ... ( احمد شاملو )
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
می گویند دوران عشق های بزرگ دیریست که به سرآمده ، دیگر صحبت از شیرین و فرهاد ، لیلی و مجنون ، وامق و عذرا و... افسانه ای بیش نیست .عصر وفاداری ها و از خودگذشتگی ها به فراموشی سپرده شده ، در زمانه ای که عمر وصلت ها به چند روز و حتی چند ساعت تقلیل یافته ، حکایت عشق " پوری " شگفت آور و خواندنی است.
"پوراندخت سلطانی " ( پوری ) در اوایل دهه ۱۳۳۰ دخترجوان و پر شوری بود که بیست بهار بیشتر از عمرش نگذشته بود. عاشق شعر و موسیقی و کتاب بود و خیلی زود با محفل های ادبی آن زمان آشنا شد. در جمع شاعران جوانی چون شاملو ، سایه ، کسرایی و کیوان راه یافت. حلقه اتصال اینان ، مرتضی کیوان ، مردی وارسته و یگانه بود شاعر ، نویسنده و روزنامه نگاری بود که ویژگی های شخصیتی او منجر به عشقی عمیق و پایدار بین او و پوری شد. این عشق در خرداد ۱۳۳۳ به پیوند این دو انجامید. در مرداد ماه ۱۳۳۳ مرتضی را گرفتند و در ۲۷ مهر همان سال تیرباران شد.
پیوند این دو کمتر از سه ماه دوام آورد. اما پوری شصت سال با یاد مرتضی زندگی کرد.
شصت سال خاطره و عشق او را زنده نگاه داشت. پوری هم عاشق مرتضی بود و هم عشقی را که مرتضی در سینه داشت ، در دل خود پروراند. مرتضی شیفته مردم بود و هم نشین کتاب. پوری یاد مرتضی را در عشق او زنده نگاه داشت. مدتی از پا درآمد ، اما خیلی زود خود را بازیافت به خارج از کشور رفت ابتدا زبان آموخت و پس از آن دانش کتابداری را یاد گرفت. به ایران که بازگشت مرکز ملی کتابداری را بنیان نهاد. او بنیان گذار کتابداری نوین در ایران بود. و بیش از ۵۰ سال استاد دانشگاه تهران و استاد گروه کتابداری کتابخانه ملی ایران بود. او در سالیان آخر عمر جایزه ترویج علم ایران را دریافت کرد. در مراسم نکوداشتی که برا ی او برگزار شد ، در سخنان کوتاهی چنین گفت: " دلم ميخواست بدانيد که تنها چيزي که در تمام اين سالهاي سخت و پرتلاطم به من قوت ايستادگي داد، عشق به مردم سرزمينم بود. حالا هم که ناتوان و رنجور در حضور مهربان شما ايستادهام، بسيار خوشحالم که نقشي، هر چند کوچک، در پيشرفت کتابداري ايران داشتهام. کتابخانه ملي را مثل بچهام دوست داشتم و هنوز هم دلم برايش ميتپد و شور ميزند ."
پوری یکشنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۴ در هشتاد و چهار سالگی درگذشت. از آثار ماندگار او می توان به دانشنامه کتابداری و اطلاع رسانی و ترجمه زیبای " هنر عشق ورزیدن " اثر اریک فروم اشاره کرد. اما مهمترین اثر او ، زندگی ، عشق ، پایداری و وفاداری اوست.
سال بد
سال باد
سال اشک
سال شک
سال روزهای دراز و استقامت های کم
سالی که غرور گدایی کرد
سال پست
سال درد
سال عزا
سال اشک پوری
سال خون مرتضی ... ( احمد شاملو )
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Feb, 13:26
چشم‌هايم را می‌بندم و همه‌ی جهان می‌ميرد
پلک‌هايم را می‌گشايم
و همه چيز دوباره زاده می‌شود
گويی تو را در ذهنم ساخته‌ام
ستاره‌ها، آبی و سرخ، برای رقص بيرون می‌روند
و سياهی مطلق در درون می‌تازد
چشم‌هايم را می‌بندم و تمام جهان می‌ميرد
خواب ديده‌ام كه در خواب افسونم كردی
و آواز ماه غمگين را خواندی
و مرا ديوانه‌وار بوسيدی
به گمانم تو را در ذهنم ساخته‌ام
خدا از آسمان برمی‌گردد
آتش جهنم محو می‌شود
فرشته‌ها و شيطان بيرون می‌روند
چشم‌هايم را می‌بندم و تمام جهان می‌ميرد
تصور می‌كنم تو از راهی كه گفتی، باز می‌گردی
اما من پير می‌شوم و نامت را فراموش می‌كنم
فكر می‌كنم كه تو را در ذهنم ساخته‌ام
بايد به جای تو عاشق مرغ توفان می شدم
بهر حال هنگام بهار
آنها دوباره برمی‌گردند و آواز می‌خوانند
چشم‌هايم را می‌بندم و همه‌ی جهان می‌ميرد
گويی تو را در ذهنم ساخته‌ام
"سیلویا پلات"
@tribunesarzaminman
پلک‌هايم را می‌گشايم
و همه چيز دوباره زاده می‌شود
گويی تو را در ذهنم ساخته‌ام
ستاره‌ها، آبی و سرخ، برای رقص بيرون می‌روند
و سياهی مطلق در درون می‌تازد
چشم‌هايم را می‌بندم و تمام جهان می‌ميرد
خواب ديده‌ام كه در خواب افسونم كردی
و آواز ماه غمگين را خواندی
و مرا ديوانه‌وار بوسيدی
به گمانم تو را در ذهنم ساخته‌ام
خدا از آسمان برمی‌گردد
آتش جهنم محو می‌شود
فرشته‌ها و شيطان بيرون می‌روند
چشم‌هايم را می‌بندم و تمام جهان می‌ميرد
تصور می‌كنم تو از راهی كه گفتی، باز می‌گردی
اما من پير می‌شوم و نامت را فراموش می‌كنم
فكر می‌كنم كه تو را در ذهنم ساخته‌ام
بايد به جای تو عاشق مرغ توفان می شدم
بهر حال هنگام بهار
آنها دوباره برمی‌گردند و آواز می‌خوانند
چشم‌هايم را می‌بندم و همه‌ی جهان می‌ميرد
گويی تو را در ذهنم ساخته‌ام
"سیلویا پلات"
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
28 Jan, 18:33
قصه زاینده رود به سر رسید؛ آب پشت سد خشکید
دومینوی خشکیدگی از تالاب گاوخونی در پایاب حوضه آبریز زاینده‌رود به سراب و سرچشمه‌ها رسیده است و لکه‌های خشکی جزیره‌وار در سد زاینده‌رود نمایان شدند.
خبرگزاری مهر – ندا سپاهی: سد زاینده‌رود از سمت ایستگاه آبخیزداری آن، به خشکی رسیده و به دلیل کاهش سطح آب، مراتع و روستاهایی که از سال ۱۳۴۹ در زمان آبگیری این سد به زیر آب رفته بودند، سر از آب بیرون آوردند.
این در حالی است که به دلیل کاهش بی سابقه سطح آب، روز یکشنبه هفتم بهمن‌ماه نیروگاه برق آبی سد تنظیمی زاینده‌رود از مدار خارج شد.
بنا بر آخرین آمار در حال حاضر ۱۵۱ میلیون مترمکعب آب در مخزن سد زاینده‌رود مانده است در حالی که در مدت مشابه سال گذشته حجم آب سد ۲۷۲ میلیون مترمکعب بود. در شرایطی که بارش‌های امسال در سرشاخه‌های رودخانه زاینده‌رود کاهش یافته، هم اینک میزان آب ورودی به سد به ۹ مترمکعب بر ثانیه و خروجی از آن ۱۴ مترمکعب بر ثانیه است
.
@tribunesarzaminman
دومینوی خشکیدگی از تالاب گاوخونی در پایاب حوضه آبریز زاینده‌رود به سراب و سرچشمه‌ها رسیده است و لکه‌های خشکی جزیره‌وار در سد زاینده‌رود نمایان شدند.
خبرگزاری مهر – ندا سپاهی: سد زاینده‌رود از سمت ایستگاه آبخیزداری آن، به خشکی رسیده و به دلیل کاهش سطح آب، مراتع و روستاهایی که از سال ۱۳۴۹ در زمان آبگیری این سد به زیر آب رفته بودند، سر از آب بیرون آوردند.
این در حالی است که به دلیل کاهش بی سابقه سطح آب، روز یکشنبه هفتم بهمن‌ماه نیروگاه برق آبی سد تنظیمی زاینده‌رود از مدار خارج شد.
بنا بر آخرین آمار در حال حاضر ۱۵۱ میلیون مترمکعب آب در مخزن سد زاینده‌رود مانده است در حالی که در مدت مشابه سال گذشته حجم آب سد ۲۷۲ میلیون مترمکعب بود. در شرایطی که بارش‌های امسال در سرشاخه‌های رودخانه زاینده‌رود کاهش یافته، هم اینک میزان آب ورودی به سد به ۹ مترمکعب بر ثانیه و خروجی از آن ۱۴ مترمکعب بر ثانیه است
.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
28 Jan, 07:45
دومینوی خروج خارجی‌ها از ایران به ایسوس و لنوو هم رسید!
در ماه‌های اخیر، خروج سرمایه‌گذاران و برندهای خارجی از ایران به یک روند نگران‌کننده تبدیل شده است. شاید بتوان گفت آغاز موج جدید خروج سرمایه‌گذاران خارجی، با خروج صافولا از ایران شروع شد. شرکت صافولا بهشهر یک شرکت ایرانی-عربستانی بود و در تولید روغن خوراکی نقش بسزایی داشت؛ طوری که شرکت‌هایی مانند لادن، بهار و نسترن وابسته به این گروه بودند.
به گزارش تجارت نیوز، در 15 دیماه سال جاری، خروج شرکت عربستانی صافولا که بخش بزرگی از بازار روغن ایران را در دست داشت، خبر از آغاز موج جدید سرمایه‌گذاران خارجی می‌داد. پس از صافولا، مالک اماراتی هایپراستار تصمیم به خروج از ایران گرفت و همچنین زمزمه‌هایی از خروج سرمایه‌گذار خارجی دیجی‌کالا شنیده شد. این بار، موج جدید این خروج‌ها، به شرکت‌های بزرگ بازار لپ‌تاپ نظیر ایسوس و لنوو رسیده است.
محمدرضا فرجی‌تهرانی، رئیس اتحادیه فناوران رایانه، با اشاره به تحریم‌های جدید علیه برندهای معروف فناوری، گفته است برندهایی مانند ایسوس و لنوو، به دلیل فشارهای بین‌المللی، ایران را تحریم کرده‌اند. این موضوع تازه‌ای نیست و کشور به طور مکرر در زمینه کالاهای آیتی با چنین مشکلاتی مواجه بوده است.
او در ادامه به تغییرات اخیر در روند واردات این محصولات اشاره کرد و گفت: به دلیل تحریم‌ها، واردکنندگان مجبور شده‌اند از روش‌های غیرمستقیم برای تامین کالا استفاده کنند. این روند ممکن است مشکلاتی در ثبت سفارش و تخصیص ارز به وجود آورد، چراکه با توجه به خرید غیرمستقیم کالا در مبدا تأمین‌کننده سریع‌تر از گذشته کالا را تحویل داده و پذیرای این موضوع نیست که کالا را دپو یا برای واردکنندگان رزرو کند.خروج پی‌درپی آخرین سرمایه‌گذاران خارجی از ایران، تحولاتی را نشان میدهد که عوامل متعددی، از سیاست‌های بین‌المللی گرفته تا مسائل داخلی، در کاهش حضور سرمایه‌گذاران خارجی در ایران نقش داشته‌اند.
@tribunesarzaminman
در ماه‌های اخیر، خروج سرمایه‌گذاران و برندهای خارجی از ایران به یک روند نگران‌کننده تبدیل شده است. شاید بتوان گفت آغاز موج جدید خروج سرمایه‌گذاران خارجی، با خروج صافولا از ایران شروع شد. شرکت صافولا بهشهر یک شرکت ایرانی-عربستانی بود و در تولید روغن خوراکی نقش بسزایی داشت؛ طوری که شرکت‌هایی مانند لادن، بهار و نسترن وابسته به این گروه بودند.
به گزارش تجارت نیوز، در 15 دیماه سال جاری، خروج شرکت عربستانی صافولا که بخش بزرگی از بازار روغن ایران را در دست داشت، خبر از آغاز موج جدید سرمایه‌گذاران خارجی می‌داد. پس از صافولا، مالک اماراتی هایپراستار تصمیم به خروج از ایران گرفت و همچنین زمزمه‌هایی از خروج سرمایه‌گذار خارجی دیجی‌کالا شنیده شد. این بار، موج جدید این خروج‌ها، به شرکت‌های بزرگ بازار لپ‌تاپ نظیر ایسوس و لنوو رسیده است.
محمدرضا فرجی‌تهرانی، رئیس اتحادیه فناوران رایانه، با اشاره به تحریم‌های جدید علیه برندهای معروف فناوری، گفته است برندهایی مانند ایسوس و لنوو، به دلیل فشارهای بین‌المللی، ایران را تحریم کرده‌اند. این موضوع تازه‌ای نیست و کشور به طور مکرر در زمینه کالاهای آیتی با چنین مشکلاتی مواجه بوده است.
او در ادامه به تغییرات اخیر در روند واردات این محصولات اشاره کرد و گفت: به دلیل تحریم‌ها، واردکنندگان مجبور شده‌اند از روش‌های غیرمستقیم برای تامین کالا استفاده کنند. این روند ممکن است مشکلاتی در ثبت سفارش و تخصیص ارز به وجود آورد، چراکه با توجه به خرید غیرمستقیم کالا در مبدا تأمین‌کننده سریع‌تر از گذشته کالا را تحویل داده و پذیرای این موضوع نیست که کالا را دپو یا برای واردکنندگان رزرو کند.خروج پی‌درپی آخرین سرمایه‌گذاران خارجی از ایران، تحولاتی را نشان میدهد که عوامل متعددی، از سیاست‌های بین‌المللی گرفته تا مسائل داخلی، در کاهش حضور سرمایه‌گذاران خارجی در ایران نقش داشته‌اند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 10:58
ن طرح توسط، شی جینگ پینگ، رئیس‌جمهور چین، در سال ۲۰۱۳ ارائه شد. علت ارائه طرح آن است که دو موتور مولد اقتصاد چین شامل توسعهٔ زیرساخت‌های اقتصادی داخلی و صادرات کالا به کشورهای در حال توسعه دیگر کارایی گذشته را نداشت. همچنین اقتصادهای غربی دچار رکود شده بود و بازگشت سرمایهگذاری داخلی به سرعت در حال زوال بود، زیرا کشور دچار مازاد تولید کالا از مسکن گرفته تا محصولات صنعتی شده بود؛ بنابراین، هدف اصلی طرح تقویت رشد اقتصاد چین بوده‌است و از طریق اجرای این طرح شرکت‌های چینی بدل به شرکت‌های جهانی می‌شود. بدین ترتیب، این شرکت‌ها در همهٔ کشورها و حتی قطب شمال، تحت برند «یک کمربند و یک راه»، به فعالیت در توسعهٔ زیرساخت‌ها می‌پردازند. چین به‌طور خاص ۶۵ کشور را به عنوان هدف سرمایهگذاری زیرساختی تعیین کردهاست. یک بخش هسته‌ای پروژه، دالان اقتصادی پاکستان–چین از سین کیانگ تا گوادر به ارزش ۵۴ میلیارد دلار است. همچنین، یک راهآهن سریع‌السیر ۳٬۰۰۰ کیلومتری، جنوب چین را به سنگاپور متصل میکند.
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 10:58
صفحه 6.....
آمریکایی است که سردبیر مجله مارکسیستی Monthly Review می‌باشد. فاستر استاد بازنشسته جامعه‌شناسی در دانشگاه اورگن در یوجین است.
Leo Panitch
لئو ویکتور پانیچ (۳ مه ۱۹۴۵ – ۱۹ دسامبر ۲۰۲۰) استاد پژوهشی علوم سیاسی اهل کانادا و کرسی تحقیقاتی کانادا در زمینه اقتصاد سیاسی تطبیقی در دانشگاه یورک بود. از سال ۱۹۸۵ تا ویرایش سال ۲۰۲۱، او به‌عنوان سردبیر مشترک نشریه Socialist Register خدمت می‌کرد، که در بررسی های سالانه، جنبش‌ها و ایده‌ها را از دیدگاه «چپ نو مستقل» توصیف میکند.
Sam Gindin
سم گیندین یک اندیشمند و فعال کانادایی است که به‌خاطر تخصص خود در جنبش کارگری و اقتصاد صنعت خودرو شناخته می‌شود.
نگارش‌های گاندین بر اتحادیه کارگران خودروی کانادا، صنعت خودرو، بحران در کارگری سازمان‌یافته در کانادا و ایالات متحده، و اقتصاد سیاسی سرمایهداری متمرکز بوده است. در سال ۲۰۱۲، او کتاب ساخت سرمایهداری جهانی: اقتصاد سیاسی امپراتوری آمریکایی را منتشر کرد که به‌طور مشترک با دوست قدیمی‌اش لئو پانیچ نوشته شده است. این کتاب به بررسی توسعه جهانی‌سازی تحت رهبری ایالات متحده در بیش از یک قرن می‌پردازد.
powerful Transnational Capitalist Class
ابرطبقۀ فراملی سرمایهداری به گروهی از شرکت‌ها و نهادهای مالی گفته می‌شود که نفوذ و قدرت زیادی در سطح جهانی دارند و می‌توانند سیاست‌ها و فرآیندهای اقتصادی را در کشورهای مختلف تحت تأثیر قرار دهند. این طبقه به‌طور معمول شامل بزرگترین شرکت‌های چندملیتی، بانک‌ها و نهادهای مالی بین‌المللی است که در بسیاری از کشورهای جهان فعالیت می‌کنند و کنترل زیادی بر جریان‌های اقتصادی، منابع طبیعی و تولید جهانی دارند. این طبقه غالباً از نخبگان اقتصادی و سیاسی تشکیل می‌شود که منافع و اهداف اقتصادی مشترک دارند و می‌توانند بر تصمیم‌گیری‌های دولتی و جهانی تأثیر بگذارند.
HUAWEI
شرکت Huawei Technologies Co., Ltd. یک شرکت تجهیزات مخابراتی و تولیدکننده سخت‌افزار است که در سال ۱۹۸۷ توسط رن ژنگفی تأسیس شد. این شرکت در شنژن، یکی از مناطق ویژه اقتصادی در چین، مستقر است.
در سال ۲۰۱۸، هواوی به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان اینورتر (تبدیل‌کننده‌های جریان) نیز تبدیل شد. تا پایان سال ۲۰۲۳، این شرکت حدود ۲۰۷,۰۰۰ کارمند در سراسر جهان داشت که از این تعداد، ۱۱۴,۰۰۰ نفر در بخش تحقیق و توسعه فعالیت می‌کردند.در سال ۲۰۲۳، درآمد سالانه این شرکت حدود ۹۹.۵ میلیارد دلار آمریکا بود و سود خالص آن به حدود ۱۲ میلیارد دلار آمریکا رسید. همچنین، در آوریل ۲۰۲۰، هواوی به طور موقت بزرگترین تولیدکننده گوشی‌های هوشمند جهان از نظر تعداد فروش شد و از شرکت‌های سامسونگ و اپل پیشی گرفت.
Kwame Nkrumah
کوآمه نکروما ۲۱ سپتامبر ۱۹۰۹ – ۲۷ آوریل ۱۹۷۲، سیاستمدار اهل غنا که بانی استقلال این کشور بود. نکرومه بین سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۰ میلادی اولین نخست‌وزیر کشور غنا و بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۶ میلادی اولین رئیس‌جمهور این کشور بود.
او در پی کودتای نظامیان در سال ۱۹۶۶ حکومتش سرنگون، مجبور به ترک کشور و به کشور رومانی پناهنده شد.
دولت در سایه Deep State
دولت در سایه مفهومی است که به یک شبکه پنهان و غیررسمی از نیروهای دولتی و نهادهای قدرت اطلاق می‌شود که ممکن است خارج از کنترل دولت‌های رسمی و در پی منافع خاص خود عمل کنند. این نیروها ممکن است شامل نهادهای امنیتی، اطلاعاتی، نظامی یا دیگر گروه‌های قدرتمند باشند که در تصمیم‌گیری‌های کلیدی کشور تأثیر دارند اما خود را از چشم عموم و فرآیندهای دموکراتیک پنهان می‌کنند.
در حالی که این مفهوم در میان برخی از نظریه‌پردازان و فعالان سیاسی محبوب است، برخی دیگر آن را به‌عنوان یک نظریه توطئه می‌بینند. در هر صورت، «دولت عمیق» به‌عنوان مفهومی در برخی تحلیل‌ها و بحث‌های سیاسی به کار می‌رود تا به نهادهای پنهان و قدرتمند اشاره شود که ممکن است منافع خود را در مقابل دولت‌های رسمی و ساختارهای دموکراتیک تحمیل کنند.
Walt Whitman Rostow
والت ویتمن روستو (زاده ۷ اکتبر ۱۹۱۶ در نیویورک سیتی – درگذشته ۱۳ فوریه ۲۰۰۳ در آستین، تگزاس) اقتصاددان و تاریخ‌نگار اقتصادی آمریکایی بود. او به دلیل مدل نظریۀ توسعۀ خود که در سال ۱۹۶۰ منتشر شد و به مدل روستو مشهور است، شناخته می‌شود. علاوه بر این، از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۹ به عنوان عضو دولت ایالات متحده فعالیت داشت و از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۹ به عنوان مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور لیندون بی. جانسون خدمت کرد.
طرح ابتکاری کمربند و جاده جمهوری خلق چین
این طرح شامل دو مسیر تجاری «کمربند اقتصادی راه ابریشم» و «راه ابریشم دریایی» است. «کمربند اقتصادی راه ابریشم» در مسیر باستانی راه ابریشم چین را از طریق آسیای میانه، روسیه و خاورمیانه به اروپا متصل میکند. «راه ابریشم دریایی»، چین را از طریق دریا به جنوب شرق آسیا و آفریقا مرتبط میکند. ای
آمریکایی است که سردبیر مجله مارکسیستی Monthly Review می‌باشد. فاستر استاد بازنشسته جامعه‌شناسی در دانشگاه اورگن در یوجین است.
Leo Panitch
لئو ویکتور پانیچ (۳ مه ۱۹۴۵ – ۱۹ دسامبر ۲۰۲۰) استاد پژوهشی علوم سیاسی اهل کانادا و کرسی تحقیقاتی کانادا در زمینه اقتصاد سیاسی تطبیقی در دانشگاه یورک بود. از سال ۱۹۸۵ تا ویرایش سال ۲۰۲۱، او به‌عنوان سردبیر مشترک نشریه Socialist Register خدمت می‌کرد، که در بررسی های سالانه، جنبش‌ها و ایده‌ها را از دیدگاه «چپ نو مستقل» توصیف میکند.
Sam Gindin
سم گیندین یک اندیشمند و فعال کانادایی است که به‌خاطر تخصص خود در جنبش کارگری و اقتصاد صنعت خودرو شناخته می‌شود.
نگارش‌های گاندین بر اتحادیه کارگران خودروی کانادا، صنعت خودرو، بحران در کارگری سازمان‌یافته در کانادا و ایالات متحده، و اقتصاد سیاسی سرمایهداری متمرکز بوده است. در سال ۲۰۱۲، او کتاب ساخت سرمایهداری جهانی: اقتصاد سیاسی امپراتوری آمریکایی را منتشر کرد که به‌طور مشترک با دوست قدیمی‌اش لئو پانیچ نوشته شده است. این کتاب به بررسی توسعه جهانی‌سازی تحت رهبری ایالات متحده در بیش از یک قرن می‌پردازد.
powerful Transnational Capitalist Class
ابرطبقۀ فراملی سرمایهداری به گروهی از شرکت‌ها و نهادهای مالی گفته می‌شود که نفوذ و قدرت زیادی در سطح جهانی دارند و می‌توانند سیاست‌ها و فرآیندهای اقتصادی را در کشورهای مختلف تحت تأثیر قرار دهند. این طبقه به‌طور معمول شامل بزرگترین شرکت‌های چندملیتی، بانک‌ها و نهادهای مالی بین‌المللی است که در بسیاری از کشورهای جهان فعالیت می‌کنند و کنترل زیادی بر جریان‌های اقتصادی، منابع طبیعی و تولید جهانی دارند. این طبقه غالباً از نخبگان اقتصادی و سیاسی تشکیل می‌شود که منافع و اهداف اقتصادی مشترک دارند و می‌توانند بر تصمیم‌گیری‌های دولتی و جهانی تأثیر بگذارند.
HUAWEI
شرکت Huawei Technologies Co., Ltd. یک شرکت تجهیزات مخابراتی و تولیدکننده سخت‌افزار است که در سال ۱۹۸۷ توسط رن ژنگفی تأسیس شد. این شرکت در شنژن، یکی از مناطق ویژه اقتصادی در چین، مستقر است.
در سال ۲۰۱۸، هواوی به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان اینورتر (تبدیل‌کننده‌های جریان) نیز تبدیل شد. تا پایان سال ۲۰۲۳، این شرکت حدود ۲۰۷,۰۰۰ کارمند در سراسر جهان داشت که از این تعداد، ۱۱۴,۰۰۰ نفر در بخش تحقیق و توسعه فعالیت می‌کردند.در سال ۲۰۲۳، درآمد سالانه این شرکت حدود ۹۹.۵ میلیارد دلار آمریکا بود و سود خالص آن به حدود ۱۲ میلیارد دلار آمریکا رسید. همچنین، در آوریل ۲۰۲۰، هواوی به طور موقت بزرگترین تولیدکننده گوشی‌های هوشمند جهان از نظر تعداد فروش شد و از شرکت‌های سامسونگ و اپل پیشی گرفت.
Kwame Nkrumah
کوآمه نکروما ۲۱ سپتامبر ۱۹۰۹ – ۲۷ آوریل ۱۹۷۲، سیاستمدار اهل غنا که بانی استقلال این کشور بود. نکرومه بین سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۰ میلادی اولین نخست‌وزیر کشور غنا و بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۶ میلادی اولین رئیس‌جمهور این کشور بود.
او در پی کودتای نظامیان در سال ۱۹۶۶ حکومتش سرنگون، مجبور به ترک کشور و به کشور رومانی پناهنده شد.
دولت در سایه Deep State
دولت در سایه مفهومی است که به یک شبکه پنهان و غیررسمی از نیروهای دولتی و نهادهای قدرت اطلاق می‌شود که ممکن است خارج از کنترل دولت‌های رسمی و در پی منافع خاص خود عمل کنند. این نیروها ممکن است شامل نهادهای امنیتی، اطلاعاتی، نظامی یا دیگر گروه‌های قدرتمند باشند که در تصمیم‌گیری‌های کلیدی کشور تأثیر دارند اما خود را از چشم عموم و فرآیندهای دموکراتیک پنهان می‌کنند.
در حالی که این مفهوم در میان برخی از نظریه‌پردازان و فعالان سیاسی محبوب است، برخی دیگر آن را به‌عنوان یک نظریه توطئه می‌بینند. در هر صورت، «دولت عمیق» به‌عنوان مفهومی در برخی تحلیل‌ها و بحث‌های سیاسی به کار می‌رود تا به نهادهای پنهان و قدرتمند اشاره شود که ممکن است منافع خود را در مقابل دولت‌های رسمی و ساختارهای دموکراتیک تحمیل کنند.
Walt Whitman Rostow
والت ویتمن روستو (زاده ۷ اکتبر ۱۹۱۶ در نیویورک سیتی – درگذشته ۱۳ فوریه ۲۰۰۳ در آستین، تگزاس) اقتصاددان و تاریخ‌نگار اقتصادی آمریکایی بود. او به دلیل مدل نظریۀ توسعۀ خود که در سال ۱۹۶۰ منتشر شد و به مدل روستو مشهور است، شناخته می‌شود. علاوه بر این، از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۹ به عنوان عضو دولت ایالات متحده فعالیت داشت و از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۹ به عنوان مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور لیندون بی. جانسون خدمت کرد.
طرح ابتکاری کمربند و جاده جمهوری خلق چین
این طرح شامل دو مسیر تجاری «کمربند اقتصادی راه ابریشم» و «راه ابریشم دریایی» است. «کمربند اقتصادی راه ابریشم» در مسیر باستانی راه ابریشم چین را از طریق آسیای میانه، روسیه و خاورمیانه به اروپا متصل میکند. «راه ابریشم دریایی»، چین را از طریق دریا به جنوب شرق آسیا و آفریقا مرتبط میکند. ای
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 10:57
صفحه 5
چپ باید مواضع خود را به‌طور روشن و بدون ابهام بیان کند: دنیای سرمایهداری چندقطبی هیچ شانسی برای فرار از تبعات امپریالیسم ندارد، همانطور که دنیای سرمایهداری تک‌قطبی ندارد. اگر هم چنین چیزی باشد، چندقطبی بودن، رقابت میان کشورهای امپریالیستی را چند برابر و تشدید میکند.
به عبارت دیگر، چپ‌گرایان باید شفاف و قاطعانه اعلام کنند که در دنیای سرمایهداری، حتی اگر چند قطبی هم باشد، امپریالیسم به‌طور کلی پایان نمی‌یابد و فقط با جایگزینی سرمایهداری با سوسیالیسم است که می‌توان این سیستم را شکست داد.
منبعML Today :
https://mltoday.com
برگردان و پانویس ها: الف. کیوان
موج صورتی Pink Tide
عبارت “موج صورتی“، به یک روند سیاسی در آمریکای لاتین اشاره دارد که در آن احزاب چپ‌گرا و سوسیالیستی به قدرت رسیدند یا نفوذ زیادی پیدا کردند. این اصطلاح برای توصیف دوره‌ای از تحولات سیاسی در دهه‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ به کار می‌رود، زمانی که رهبران چپ‌گرا مانند هوگو چاوز در ونزوئلا، نیکولاس مادورو در همان کشور، اوا مورالس در بولیوی، و دیگران به رهبری رسیدند.
اصطلاح “صورتی” به این دلیل استفاده می‌شود که این کشورها معمولاً سیاست‌های چپ‌گرایانه داشتند، اما نه به اندازه‌ای رادیکال که آن را به «موج قرمز» (اشاره به کمونیسم) تبدیل کند، بلکه بیشتر به سیاست‌های سوسیالیستی معتدل‌تر و اصلاح‌طلبانه تمایل داشتند. در این دوره، تمایلات ضد امپریالیستی و مخالفت با نئولیبرالیسم در این کشورها برجسته بود.
در این زمینه، ترجمه دقیق‌تر به فارسی می‌تواند چیزی مانند “موج چپ‌گرایانه” یا “موج سوسیالیستی” باشد
Steve Ellner
استیو النر (متولد ۲۱ دسامبر ۱۹۴۶) اقتصاددان سیاسی مارکسیست برجسته و محقق آمریکایی است که به ویژه به خاطر آثارش در زمینه سیاست‌های آمریکای لاتین، به ویژه ونزوئلا شناخته شده است. او به طور گسترده‌ای در موضوعاتی مانند امپریالیسم، سوسیالیسم و اقتصاد سیاسی آمریکای لاتین نوشته است. النا به درک امپریالیسم نه تنها به‌عنوان سلطه نظامی، بلکه به‌طور پیچیده‌ای مرتبط با ساختارهای اقتصادی سرمایهداری تأکید میکند.النا مقالاتی در قالب سرمقاله برای روزنامه‌هایی مانند نیویورک تایمز و لس‌آنجلس تایمز نوشته است. بسیاری از آثار علمی او به زبان اسپانیایی ترجمه و منتشر شده‌اند.
از ژانویه ۲۰۱۹، او همچنین همکارمجله Latin American Perspectives است.
John Bellamy Foster
جان بلامی فاستر (* ۱۹ اوت ۱۹۵۳) روزنامه‌نگار، جامعه‌شناس، مقاله‌نویس و اکوسوسیالیست
ادامه.......
چپ باید مواضع خود را به‌طور روشن و بدون ابهام بیان کند: دنیای سرمایهداری چندقطبی هیچ شانسی برای فرار از تبعات امپریالیسم ندارد، همانطور که دنیای سرمایهداری تک‌قطبی ندارد. اگر هم چنین چیزی باشد، چندقطبی بودن، رقابت میان کشورهای امپریالیستی را چند برابر و تشدید میکند.
به عبارت دیگر، چپ‌گرایان باید شفاف و قاطعانه اعلام کنند که در دنیای سرمایهداری، حتی اگر چند قطبی هم باشد، امپریالیسم به‌طور کلی پایان نمی‌یابد و فقط با جایگزینی سرمایهداری با سوسیالیسم است که می‌توان این سیستم را شکست داد.
منبعML Today :
https://mltoday.com
برگردان و پانویس ها: الف. کیوان
موج صورتی Pink Tide
عبارت “موج صورتی“، به یک روند سیاسی در آمریکای لاتین اشاره دارد که در آن احزاب چپ‌گرا و سوسیالیستی به قدرت رسیدند یا نفوذ زیادی پیدا کردند. این اصطلاح برای توصیف دوره‌ای از تحولات سیاسی در دهه‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ به کار می‌رود، زمانی که رهبران چپ‌گرا مانند هوگو چاوز در ونزوئلا، نیکولاس مادورو در همان کشور، اوا مورالس در بولیوی، و دیگران به رهبری رسیدند.
اصطلاح “صورتی” به این دلیل استفاده می‌شود که این کشورها معمولاً سیاست‌های چپ‌گرایانه داشتند، اما نه به اندازه‌ای رادیکال که آن را به «موج قرمز» (اشاره به کمونیسم) تبدیل کند، بلکه بیشتر به سیاست‌های سوسیالیستی معتدل‌تر و اصلاح‌طلبانه تمایل داشتند. در این دوره، تمایلات ضد امپریالیستی و مخالفت با نئولیبرالیسم در این کشورها برجسته بود.
در این زمینه، ترجمه دقیق‌تر به فارسی می‌تواند چیزی مانند “موج چپ‌گرایانه” یا “موج سوسیالیستی” باشد
Steve Ellner
استیو النر (متولد ۲۱ دسامبر ۱۹۴۶) اقتصاددان سیاسی مارکسیست برجسته و محقق آمریکایی است که به ویژه به خاطر آثارش در زمینه سیاست‌های آمریکای لاتین، به ویژه ونزوئلا شناخته شده است. او به طور گسترده‌ای در موضوعاتی مانند امپریالیسم، سوسیالیسم و اقتصاد سیاسی آمریکای لاتین نوشته است. النا به درک امپریالیسم نه تنها به‌عنوان سلطه نظامی، بلکه به‌طور پیچیده‌ای مرتبط با ساختارهای اقتصادی سرمایهداری تأکید میکند.النا مقالاتی در قالب سرمقاله برای روزنامه‌هایی مانند نیویورک تایمز و لس‌آنجلس تایمز نوشته است. بسیاری از آثار علمی او به زبان اسپانیایی ترجمه و منتشر شده‌اند.
از ژانویه ۲۰۱۹، او همچنین همکارمجله Latin American Perspectives است.
John Bellamy Foster
جان بلامی فاستر (* ۱۹ اوت ۱۹۵۳) روزنامه‌نگار، جامعه‌شناس، مقاله‌نویس و اکوسوسیالیست
ادامه.......
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 10:56
صفحه 4........
دلیل انتخاب میان «بد و بدتر»، به نامزدهای این حزب رأی می‌دهند.
به جای مقابله مستقیم با این سیاست شکست‌خورده «انتخاب میان بد و بدتر» یا تلاش برای رد این ایده که همیشه باید به نامزدهای کمتر بد رأی داد، النا معتقد است که چپ می‌تواند از طریق مخالفت با سیاست خارجی آمریکا (که عمدتاً دوحزبی است)، برخی از این افراد را از حمایت کورکورانه از برنامههای حزب دموکرات باز دارد.
اما اگر قرار باشد فریبکاری و تاکتیک‌های غیرمستقیم به‌عنوان استراتژی چپ در درون حزب دموکرات باقی بماند، شاید بهتر باشد چپ از مدار حزب دموکرات خارج شود و به فکر ایجاد یک حزب سوم باشد که واقعاً بازتاب‌دهنده ارزش‌ها و اهداف مستقل چپ باشد.
پرسشگر النر، فدریکو فوئنتس، به درستی این سوال را مطرح میکند که چگونه تمرکز بر امپریالیسم ایالات متحده به‌عنوان هدف فوری چپ غربی ممکن است مبارزه طبقاتی و تلاش برای سوسیالیسم را تحت‌الشعاع قرار دهد یا حتی با آن در تضاد باشد. او اظهار میکند: « ممکن است مشکلی پیش بیاید وقتی که اولویت دادن به امپریالیسم ایالات متحده باعث شود که مبارزات دموکراتیک و کارگری نه تنها کم‌ارزش تلقی شوند، بلکه به طور مستقیم به این دلیل که این مبارزات ممکن است مبارزه علیه امپریالیسم ایالات متحده را تضعیف کنند، با آنها مخالفت شود»
فوینتس و النر در این زمینه به‌طور کامل از اختلافات اخیر میان دولت مادورو و حزب کمونیست ونزوئلا (PCV) در مورد جهت‌گیری فرآیند بولیواری آگاه هستند، اختلافی که منجر به تلاش برای از بین بردن حزب کمونیست از سوی حزب حاکم مادورو شد. زیرا حزب کمونیست در انتخابات ژوئیه ۲۰۲۴ با حزب مادورو مخالف بود، مادورو به‌منظور حذف هویت PCV دست به مانور زد و از تأسیس یک حزب کمونیست جعلی حمایت کرد که به‌طور کامل توسط دادگاه‌های ونزوئلا ساخته شده بود.
از دیدگاه حزب کمونیست، دولت مادورو در عمل، اگرچه نه لزوماً در کلام، مبارزه برای سوسیالیسم را رها کرده و علیه طبقه کارگر قرار گرفته و چاویسم را نیزفدای حفظ قدرت خود کرده بود. به‌عنوان یک حزب لنینیستی، حزب کمونیست به این دیدگاه پایبند بود که هیچ ضد امپریالیسمی بدون ضد سرمایهداری وجود ندارد. بنابراین، بازگشت دولت از بسیاری از دستاوردهای طبقه کارگر باعث از دست دادن حمایت طبقه کارگر و در نتیجه حمایت حزب کمونیست شد.
برخی از چپ‌گرایان غربی بدون با انکارو نادیده گرفتن واقیت ها بدون انتقاد از دولت مادورو حمایت می‌کنند. آنها دچار توهم هستند واقعیت‌ها غیرقابل انکار. النر جزو کسانی نیست که این واقعیت‌ها را انکار کند.
برخی دیگر استدلال می‌کنند که دفاع از فرآیند بولیواری در برابر توطئه‌های امپریالیسم ایالات متحده باید یک وظیفه بی‌قید و شرط برای همه ونزوئلایی‌های پیشرو، از جمله کمونیست‌ها، باشد. بنابراین، کمونیست‌ها اشتباه کرده‌اند که از دولت حمایت نکردند.
اما قطعاً این طرز فکر از کارگران ونزوئلایی می‌خواهد که منافع خود را کنار بگذارند تا از یک مفهوم بورژوایی از حاکمیت ملی حمایت کنند. دفاع از منافع کارگران در برابر بردگی یا استثمار یک قدرت خارجی یک چیز است و دفاع از دولت بورژوایی و استثمارگران آن بدون هیچ گونه استثنایی چیز دیگری است.
این سوالی بود که کارگران و احزاب سیاسی آنها در قرن بیستم در بسیاری از مواقع با آن مواجه بودند: آیا آنها باید زیر پرچم حاکمیت ملی گرد هم آیند در حالی که اساساً چیزی جز افتخار ملی زودگذر نصیبشان نمی‌شد؟
همانطور که لنین، لوکزامبورگ، لیبکنخت و هم‌عصران آنها در طول خونریزی‌های جنگ جهانی اول استدلال کردند، کارگران باید از مشارکت در “ضد امپریالیسم” شوونیسم ملی و برخورد دولت‌های سرمایهداری خودداری کنند.
راه شکست دادن تجاوزات امپریالیستی– چه امپریالیسم ایالات متحده باشد و چه هر امپریالیسم دیگری– این است که طبقه کارگر را به مبارزه با برنامه‌ای طبقاتی که ریشه‌های امپریالیسم را هدف قرار میدهد، یعنی سرمایهداری، وارد کنیم. اتحاد حول هدف شکست دادن دشمن امپریالیستی– چه در روسیه، چین، ویتنام یا هر جای دیگر– با ایستادن در کنار کارگران علیه سرمایه و نه با سازش یا توافق با آن به دست آمد. این پیامی بود که حزب کمونیست سعی داشت به دولت مادورو منتقل کند.
محدود کردن، مهار کردن یا منحرف کردن امپریالیسم ایالات متحده سیستم امپریالیسم را شکست نخواهد داد، همانطور که مهار کردن، محدود کردن، منحرف کردن یا حتی غلبه بر امپریالیسم بریتانیا، همانطور که در گذشته اتفاق افتاد، امپریالیسم را شکست نداد. تنها با جایگزینی سرمایهداری با سوسیالیسم است که می‌توان امپریالیسم را پایان داد.
این به هیچ‌وجه اهمیت مبارزه روزمره علیه سلطه‌گری ایالات متحده را کاهش نمی‌دهد. با این حال، این بدان معناست که کشورهای شرکت‌کننده در بازار جهانی سرمایهداری سیستم امپریالیستی موجود را تقویت خواهند کرد تا زمانی که از سرمایهداری
دلیل انتخاب میان «بد و بدتر»، به نامزدهای این حزب رأی می‌دهند.
به جای مقابله مستقیم با این سیاست شکست‌خورده «انتخاب میان بد و بدتر» یا تلاش برای رد این ایده که همیشه باید به نامزدهای کمتر بد رأی داد، النا معتقد است که چپ می‌تواند از طریق مخالفت با سیاست خارجی آمریکا (که عمدتاً دوحزبی است)، برخی از این افراد را از حمایت کورکورانه از برنامههای حزب دموکرات باز دارد.
اما اگر قرار باشد فریبکاری و تاکتیک‌های غیرمستقیم به‌عنوان استراتژی چپ در درون حزب دموکرات باقی بماند، شاید بهتر باشد چپ از مدار حزب دموکرات خارج شود و به فکر ایجاد یک حزب سوم باشد که واقعاً بازتاب‌دهنده ارزش‌ها و اهداف مستقل چپ باشد.
پرسشگر النر، فدریکو فوئنتس، به درستی این سوال را مطرح میکند که چگونه تمرکز بر امپریالیسم ایالات متحده به‌عنوان هدف فوری چپ غربی ممکن است مبارزه طبقاتی و تلاش برای سوسیالیسم را تحت‌الشعاع قرار دهد یا حتی با آن در تضاد باشد. او اظهار میکند: « ممکن است مشکلی پیش بیاید وقتی که اولویت دادن به امپریالیسم ایالات متحده باعث شود که مبارزات دموکراتیک و کارگری نه تنها کم‌ارزش تلقی شوند، بلکه به طور مستقیم به این دلیل که این مبارزات ممکن است مبارزه علیه امپریالیسم ایالات متحده را تضعیف کنند، با آنها مخالفت شود»
فوینتس و النر در این زمینه به‌طور کامل از اختلافات اخیر میان دولت مادورو و حزب کمونیست ونزوئلا (PCV) در مورد جهت‌گیری فرآیند بولیواری آگاه هستند، اختلافی که منجر به تلاش برای از بین بردن حزب کمونیست از سوی حزب حاکم مادورو شد. زیرا حزب کمونیست در انتخابات ژوئیه ۲۰۲۴ با حزب مادورو مخالف بود، مادورو به‌منظور حذف هویت PCV دست به مانور زد و از تأسیس یک حزب کمونیست جعلی حمایت کرد که به‌طور کامل توسط دادگاه‌های ونزوئلا ساخته شده بود.
از دیدگاه حزب کمونیست، دولت مادورو در عمل، اگرچه نه لزوماً در کلام، مبارزه برای سوسیالیسم را رها کرده و علیه طبقه کارگر قرار گرفته و چاویسم را نیزفدای حفظ قدرت خود کرده بود. به‌عنوان یک حزب لنینیستی، حزب کمونیست به این دیدگاه پایبند بود که هیچ ضد امپریالیسمی بدون ضد سرمایهداری وجود ندارد. بنابراین، بازگشت دولت از بسیاری از دستاوردهای طبقه کارگر باعث از دست دادن حمایت طبقه کارگر و در نتیجه حمایت حزب کمونیست شد.
برخی از چپ‌گرایان غربی بدون با انکارو نادیده گرفتن واقیت ها بدون انتقاد از دولت مادورو حمایت می‌کنند. آنها دچار توهم هستند واقعیت‌ها غیرقابل انکار. النر جزو کسانی نیست که این واقعیت‌ها را انکار کند.
برخی دیگر استدلال می‌کنند که دفاع از فرآیند بولیواری در برابر توطئه‌های امپریالیسم ایالات متحده باید یک وظیفه بی‌قید و شرط برای همه ونزوئلایی‌های پیشرو، از جمله کمونیست‌ها، باشد. بنابراین، کمونیست‌ها اشتباه کرده‌اند که از دولت حمایت نکردند.
اما قطعاً این طرز فکر از کارگران ونزوئلایی می‌خواهد که منافع خود را کنار بگذارند تا از یک مفهوم بورژوایی از حاکمیت ملی حمایت کنند. دفاع از منافع کارگران در برابر بردگی یا استثمار یک قدرت خارجی یک چیز است و دفاع از دولت بورژوایی و استثمارگران آن بدون هیچ گونه استثنایی چیز دیگری است.
این سوالی بود که کارگران و احزاب سیاسی آنها در قرن بیستم در بسیاری از مواقع با آن مواجه بودند: آیا آنها باید زیر پرچم حاکمیت ملی گرد هم آیند در حالی که اساساً چیزی جز افتخار ملی زودگذر نصیبشان نمی‌شد؟
همانطور که لنین، لوکزامبورگ، لیبکنخت و هم‌عصران آنها در طول خونریزی‌های جنگ جهانی اول استدلال کردند، کارگران باید از مشارکت در “ضد امپریالیسم” شوونیسم ملی و برخورد دولت‌های سرمایهداری خودداری کنند.
راه شکست دادن تجاوزات امپریالیستی– چه امپریالیسم ایالات متحده باشد و چه هر امپریالیسم دیگری– این است که طبقه کارگر را به مبارزه با برنامه‌ای طبقاتی که ریشه‌های امپریالیسم را هدف قرار میدهد، یعنی سرمایهداری، وارد کنیم. اتحاد حول هدف شکست دادن دشمن امپریالیستی– چه در روسیه، چین، ویتنام یا هر جای دیگر– با ایستادن در کنار کارگران علیه سرمایه و نه با سازش یا توافق با آن به دست آمد. این پیامی بود که حزب کمونیست سعی داشت به دولت مادورو منتقل کند.
محدود کردن، مهار کردن یا منحرف کردن امپریالیسم ایالات متحده سیستم امپریالیسم را شکست نخواهد داد، همانطور که مهار کردن، محدود کردن، منحرف کردن یا حتی غلبه بر امپریالیسم بریتانیا، همانطور که در گذشته اتفاق افتاد، امپریالیسم را شکست نداد. تنها با جایگزینی سرمایهداری با سوسیالیسم است که می‌توان امپریالیسم را پایان داد.
این به هیچ‌وجه اهمیت مبارزه روزمره علیه سلطه‌گری ایالات متحده را کاهش نمی‌دهد. با این حال، این بدان معناست که کشورهای شرکت‌کننده در بازار جهانی سرمایهداری سیستم امپریالیستی موجود را تقویت خواهند کرد تا زمانی که از سرمایهداری
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 10:56
خارج نشوند. کشورهای سرمایهداری ممکن است به دلیل منافع مشترک خود در مقابله با سلطه ایالات متحده، ائتلافی علیه آمریکا تشکیل دهند. این همکاری ممکن است به دلیل منافع اقتصادی یا سیاسی باشد که آنها را در برابر ایالات متحده متحد میکند. اما این ائتلاف نمی‌تواند به طور واقعی ضد امپریالیستی باشد، زیرا این کشورها خود به نظام سرمایهداری متعهد هستند و در نهایت به تقویت سیستم امپریالیستی می‌پردازند
ادامه........
ادامه........
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 10:56
صفحه 3......
در واقع، بزرگترین چالش برای جنبه سیاسی-نظامی نظریه لنین، نه زوال ادعایی دولت-ملت‌ها، بلکه افول سیستم استعماری بود، به‌ویژه با جنبش‌های استقلال‌طلبانه گسترده پس از جنگ جهانی دوم. سلطه بی رحمانه و همه جانبۀ کشورهای ضعیف که توسط امپراتوری‌های اسپانیا، فرانسه، پرتغال و بریتانیا اعمال میشد – تقسیم جهان به مستعمرات تحت اداره – با استقلال ظاهری جایگزین شد به سیستمی از سلطه اقتصادی ملایم‌تر. قوام نکرومه*، انقلابی غنایی، این سیستم را در کتاب خود با عنوان نئو-استعمار: آخرین مرحله امپریالیسم “نئو-استعمار” نامید. توضیح نکرومه توانست انسجام و اهمیت جنبه «سیاسی-نظامی» نظریه لنین را حفظ کند. او نشان داد که پس از پایان استعمار سنتی، که در آن قدرت‌های بزرگ جهان کشورها را به‌طور مستقیم اداره و کنترل می‌کردند، اکنون جهان به شکلی جدید تقسیم شده است: یک تقسیم‌بندی نئو-استعماری. در این وضعیت، قدرت‌های بزرگ به جای استفاده از استعمار مستقیم، از نفوذ اقتصادی و اعمال سلطه غیرمستقیم برای کنترل کشورها استفاده می‌کنند. به این ترتیب، جهان به حوزه‌هایی تقسیم شده است که در هر یک از آنها یک قدرت بزرگ بر اساس منافع اقتصادی خود غالب است و نفوذ دارد.
از آنجا که النربه‌درستی اذعان میکند، جنبه‌های اقتصادی و سیاسی-نظامی لنین برای نظریه امپریالیسم او ضروری هستند، او باید با یک سؤال دشوار و پیچیده روبه‌رو شود که همواره چپ‌ها را دچار اختلاف کرده است: جمهوری خلق چین (PRC) چگونه در سیستم امپریالیستی جهانی قرار میگیرد؟ مشارکت عمیق و گسترده آن در بازار جهانی چه معنایی دارد؟
او به واقعیت‌هایی اشاره میکند که جمهوری خلق چین پایگاه‌هایی در سراسر جهان ندارد، از تحریم‌ها استفاده نمی‌کند (که البته این درست نیست!) و از بهانه حقوق بشر برای مداخله در امور کشورهای دیگر استفاده نمی‌کند.
اما قطعاً این مسأله از دیدگاه نکرومه که امپریالیسم در دوره پس از جنگ جهانی دوم تنها به اعمال مستقیم قدرت نظامی و اداری و نمایش شوونیسم ملی محدود نمی‌شود، می‌گذرد. به عبارت دیگر، امپریالیسم به تقسیم جهان به حوزه‌های نفوذ اشاره دارد که هم قدرت‌های بزرگ را از طریق استثمار بهره‌مند میکند و هم رقابت میان قدرت‌های بزرگ برای به‌دست آوردن سهم خود از غنایم را ایجاد میکند.
قطعاً جمهوری خلق چین (PRC) سیاستی مبتنی بر بهره‌کشی امپریالیستی را اعلام نمی‌کند، اما هیچ‌یک از قدرت‌های بزرگ گذشته نیز چنین چیزی را اعلام نکردند. در حقیقت، امپریالیسم همیشه – چه صادقانه و چه غیرصادقانه – به‌عنوان چیزی مفید برای تمام طرف‌ها ارائه شده است؛ چه به‌عنوان یک فرآیند تمدن‌سازی، تقویت پدرانه، یا محافظت در برابر تهدیدات دیگر قدرت‌ها. رهبری چین ممکن است به‌طور واقعی باور داشته باشد که تجارت، سرمایهگذاری و همکاری‌های آن با کشورهای دیگر پیروزی برای همه است – همانطور که برخی آن را «برد-برد» می‌نامند.
اما این همان پاسخی است که قدرت‌های بزرگ همیشه ارائه می‌دهند، در حالی که از سرمایه، دانش فنی و تجارت خود برای سودآوری شرکتهایشان استفاده می‌کنند. شاید بدنام‌ترین نمونه از این پروژه‌های «برد-برد»، طرح مارشال باشد. این طرح به اروپا به‌عنوان یک «برد-برد» ارائه شد، بر پایه فقر اروپا و سخاوت آمریکا. میلیاردها دلار برای وام‌ها، کمک‌های مالی و سرمایهگذاری در اروپا تخصیص یافت. تاریخ نشان میدهد که این طرح میلیاردها دلار کسب‌وکار جدید برای شرکت‌های آمریکایی ایجاد کرد، وابستگی سیاسی و وفاداری در دوران جنگ سرد را به همراه داشت و بازارهای جدیدی را برای دهه‌ها در اختیار آمریکا قرار داد.
البته، بزرگترین برندگان این طرح، شرکت‌های آمریکایی و همتایان اروپایی آنها بودند که به شدت به سرمایه نیاز داشتند.
ادامه.....
در واقع، بزرگترین چالش برای جنبه سیاسی-نظامی نظریه لنین، نه زوال ادعایی دولت-ملت‌ها، بلکه افول سیستم استعماری بود، به‌ویژه با جنبش‌های استقلال‌طلبانه گسترده پس از جنگ جهانی دوم. سلطه بی رحمانه و همه جانبۀ کشورهای ضعیف که توسط امپراتوری‌های اسپانیا، فرانسه، پرتغال و بریتانیا اعمال میشد – تقسیم جهان به مستعمرات تحت اداره – با استقلال ظاهری جایگزین شد به سیستمی از سلطه اقتصادی ملایم‌تر. قوام نکرومه*، انقلابی غنایی، این سیستم را در کتاب خود با عنوان نئو-استعمار: آخرین مرحله امپریالیسم “نئو-استعمار” نامید. توضیح نکرومه توانست انسجام و اهمیت جنبه «سیاسی-نظامی» نظریه لنین را حفظ کند. او نشان داد که پس از پایان استعمار سنتی، که در آن قدرت‌های بزرگ جهان کشورها را به‌طور مستقیم اداره و کنترل می‌کردند، اکنون جهان به شکلی جدید تقسیم شده است: یک تقسیم‌بندی نئو-استعماری. در این وضعیت، قدرت‌های بزرگ به جای استفاده از استعمار مستقیم، از نفوذ اقتصادی و اعمال سلطه غیرمستقیم برای کنترل کشورها استفاده می‌کنند. به این ترتیب، جهان به حوزه‌هایی تقسیم شده است که در هر یک از آنها یک قدرت بزرگ بر اساس منافع اقتصادی خود غالب است و نفوذ دارد.
از آنجا که النربه‌درستی اذعان میکند، جنبه‌های اقتصادی و سیاسی-نظامی لنین برای نظریه امپریالیسم او ضروری هستند، او باید با یک سؤال دشوار و پیچیده روبه‌رو شود که همواره چپ‌ها را دچار اختلاف کرده است: جمهوری خلق چین (PRC) چگونه در سیستم امپریالیستی جهانی قرار میگیرد؟ مشارکت عمیق و گسترده آن در بازار جهانی چه معنایی دارد؟
او به واقعیت‌هایی اشاره میکند که جمهوری خلق چین پایگاه‌هایی در سراسر جهان ندارد، از تحریم‌ها استفاده نمی‌کند (که البته این درست نیست!) و از بهانه حقوق بشر برای مداخله در امور کشورهای دیگر استفاده نمی‌کند.
اما قطعاً این مسأله از دیدگاه نکرومه که امپریالیسم در دوره پس از جنگ جهانی دوم تنها به اعمال مستقیم قدرت نظامی و اداری و نمایش شوونیسم ملی محدود نمی‌شود، می‌گذرد. به عبارت دیگر، امپریالیسم به تقسیم جهان به حوزه‌های نفوذ اشاره دارد که هم قدرت‌های بزرگ را از طریق استثمار بهره‌مند میکند و هم رقابت میان قدرت‌های بزرگ برای به‌دست آوردن سهم خود از غنایم را ایجاد میکند.
قطعاً جمهوری خلق چین (PRC) سیاستی مبتنی بر بهره‌کشی امپریالیستی را اعلام نمی‌کند، اما هیچ‌یک از قدرت‌های بزرگ گذشته نیز چنین چیزی را اعلام نکردند. در حقیقت، امپریالیسم همیشه – چه صادقانه و چه غیرصادقانه – به‌عنوان چیزی مفید برای تمام طرف‌ها ارائه شده است؛ چه به‌عنوان یک فرآیند تمدن‌سازی، تقویت پدرانه، یا محافظت در برابر تهدیدات دیگر قدرت‌ها. رهبری چین ممکن است به‌طور واقعی باور داشته باشد که تجارت، سرمایهگذاری و همکاری‌های آن با کشورهای دیگر پیروزی برای همه است – همانطور که برخی آن را «برد-برد» می‌نامند.
اما این همان پاسخی است که قدرت‌های بزرگ همیشه ارائه می‌دهند، در حالی که از سرمایه، دانش فنی و تجارت خود برای سودآوری شرکتهایشان استفاده می‌کنند. شاید بدنام‌ترین نمونه از این پروژه‌های «برد-برد»، طرح مارشال باشد. این طرح به اروپا به‌عنوان یک «برد-برد» ارائه شد، بر پایه فقر اروپا و سخاوت آمریکا. میلیاردها دلار برای وام‌ها، کمک‌های مالی و سرمایهگذاری در اروپا تخصیص یافت. تاریخ نشان میدهد که این طرح میلیاردها دلار کسب‌وکار جدید برای شرکت‌های آمریکایی ایجاد کرد، وابستگی سیاسی و وفاداری در دوران جنگ سرد را به همراه داشت و بازارهای جدیدی را برای دهه‌ها در اختیار آمریکا قرار داد.
البته، بزرگترین برندگان این طرح، شرکت‌های آمریکایی و همتایان اروپایی آنها بودند که به شدت به سرمایه نیاز داشتند.
ادامه.....
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 10:55
گسترده پذیرفته شده است، بدون آنکه آرامش روشنفکران غربی را به خطر بیندازد.
با این حال، تأکید رابینسون بر اقتصاد سیاسی امپریالیسم را نمی‌توان به راحتی نادیده گرفت. اتکای او به مفاهیم کلیدی طبقه و استثمار قطعاً برای نظریه لنین ضروری است.
ادامه.......
با این حال، تأکید رابینسون بر اقتصاد سیاسی امپریالیسم را نمی‌توان به راحتی نادیده گرفت. اتکای او به مفاهیم کلیدی طبقه و استثمار قطعاً برای نظریه لنین ضروری است.
ادامه.......
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 10:55
صفحه 2
بر اساس نظر جان بلامی فاستر*، سردبیر Monthly Review، النر می‌گوید که برخی معتقدند امپریالیسم را می‌توان به دو جنبه مختلف تقسیم کرد. یکی جنبه سیاسی-نظامی (رقابت قدرت‌های بزرگ بر سر سرزمین‌ها) و دیگری جنبه اقتصادی (استثمار سرمایهداری). ممکن است این دو تفسیر وجود داشته باشد، اما با توجه به تفسیر یکپارچه لنین از امپریالیسم در فصل هفتم کتاب امپریالیسم، این تفسیرها اشتباه از اندیشه لنین برداشت شده‌اند. لنین به‌طور صریح می‌گوید که تعریفی که ارائه میدهد شامل “پنج ویژگی اساسی” است که همگی با هم برای تعریف امپریالیسم ضروری‌اند. بنابراین، با توجه به این نظر لنین، تنها یک تفسیر معتبر وجود دارد: تفسیری که هم جنبه‌های اقتصادی و هم جنبه‌های سیاسی-نظامی امپریالیسم را به‌طور همزمان در نظر بگیرد. فاستر و النر درست می‌گویند که کسانی که امپریالیسم را تنها به‌عنوان یک جنبه سیاسی-نظامی (یعنی رقابت بر سر سرزمین‌ها میان قدرت‌های بزرگ) یا تنها به‌عنوان یک جنبه اقتصادی (یعنی استثمار سرمایهداری) تفسیر می‌کنند، دچار اشتباه هستند. در واقع، بیشتر سوءتفاهم‌ها درباره امپریالیسم از زمان لنین به دلیل حمایت از یکی از این تفسیرهای نادرست به وجود آمده است. این تفسیرها امپریالیسم را به‌عنوان یک سیستم جامع و کامل در نظر نمی‌گیرند، بلکه هر کدام تنها بخشی از آن را می‌بینند.
النربا دقت تفسیر سیاسی-نظامی که آن را به لئو پانیچ* و سم گندین* نسبت میدهد، رد میکند. این تفسیر امپریالیسم را معادل با سلطه سیاسی ایالات متحده می‌داند که توسط قدرت نظامی حمایت می‌شود. النر این دیدگاه را رد میکند چون به نظر او، با توجه به کاهش اعتبار جهانی ایالات متحده و بی‌ثباتی اقتصادی جهانی، این تحلیل نادرست است.
وی می‌گوید تفسیرهایی که جنبه‌های سیاسی-نظامی امپریالیسم را از جنبه‌های اقتصادی جدا می‌کنند، امپریالیسم را از سرمایهداری جدا می‌سازند. این چیزی است که لنین به‌صراحت آن را رد کرده است. به عبارت دیگر، اگر امپریالیسم تنها به سلطه سیاسی و نظامی تقلیل یابد و جنبه اقتصادی آن نادیده گرفته شود، امپریالیسم مدرن، از جمله امپریالیسم ایالات متحده، به نوعی ماجراجویی‌های امپراتورانی مانند اسکندر مقدونی یا چنگیز خان شباهت پیدا میکند، که در آن استثمار در بهترین حالت، ویژگی‌ای اتفاقی و فرعی به شمار می‌آید.
النا پس از جنبۀ سیاسی-نظامی امپریالیسم به تفسیر اقتصادی امپریالیسم می‌پردازد: «در سوی دیگر، آن نظریه‌پردازان چپ‌گرا هستند که بر سلطه سرمایه جهانی تأکید دارند و وجود دولت-ملت را کم اهمیت می‌شمارند.» النا به‌طور خاص به دیدگاهی اشاره میکند که ویلیام آی رابینسون، جری هریس و دیگران در اواخر دهه ۱۹۹۰ بیان کردند. این دیدگاه بر پایه موج شدید جهانی‌سازی آن زمان شکل گرفته است و از آن به‌عنوان مدرکی برای تأسیس یک ابرطبقۀ فراملی سرمایهداری (TCC)* استفاده میکند. طبق این دیدگاه، این طبقه فراملی به قدری قدرتمند است که دولت-ملت‌ها را تحت‌الشعاع قرار میدهد و در نهایت می‌تواند آنها را کمرنگ و بی اعتبارکند..
مانند بسیاری از پیش‌بینی‌ها که شواهد کافی برای آنها وجود نداشت، پیش‌بینی‌های مربوط به افول یا مرگ دولت-ملت‌ها با گذشت زمان بی‌اثر شد. جنگ‌های مداوم و گسترش‌یافته در قرن بیست و یکم ثابت کرد که دولت-ملت‌ها هنوز به‌عنوان بازیگران مهم تاریخی باقی مانده‌اند. همچنین، ملی‌گرایی اقتصادی شدیدی که بحران‌های اقتصادی اخیر ایجاد کرده‌اند، نشان‌دهنده افول جهانی‌سازی است – پدیده‌ای که در نهایت ثابت شد تنها یک مرحله گذرا بود و نه یک مرحله جدید از سرمایهداری. تحریم‌ها و تعرفه‌ها برای حفظ منافع ملی و در مواجهه با بحران‌ها و چالش‌ها نشانه‌ای از قدرت و تهاجم دولت‌های ملی هستند.
طوفانی که در یک قوری چای آکادمیک ایجاد شده است، ناشی از تفکیک مصنوعی جنبه‌های اقتصادی و سیاسی-نظامی در نظریه امپریالیسم لنین است و این تفکیک به دلیل نبود وضوح در درک ماهیت دولت امکان‌پذیر شده است. اندیشمندان چپ، به‌ویژه در دنیای انگلیسی‌زبان، از مفهوم لنینی «سرمایهداری دولتی-انحصاری» غافل مانده یا آن را به باد تمسخر گرفته‌اند. این مفهوم به فرآیند پیوستن دولت به منافع و نفوذ سرمایهداری انحصاری اشاره دارد و توضیح میدهد که چرا و چگونه دولت-ملت‌ها امروزه در جنگ‌های انرژی میان روسیه و ایالات متحده و جنگ‌های تکنولوژیک میان چین (برای مثال، هوآوی*) و ایالات متحده عملکرد دارند. رد سطحی مفهوم «سرمایهداری دولتی-انحصاری» توسط پل سویزی و پل باران در کتاب سرمایه انحصاری (۱۹۶۶) نمایانگر تحقیر آشکاری است که بسیاری از آنچه که به‌عنوان “مارکسیست‌های غربی” شناخته می‌شوند، نسبت به پروژه‌های تحقیقاتی کمونیستی نشان داده‌اند. در حالی که نظریه سرمایهداری دولتی-انحصاری در میان آکادمیک‌های مارکسیست شنیده نمی‌شود، مفهوم اسرارآمیز «دولت درسایه* » به‌طور
بر اساس نظر جان بلامی فاستر*، سردبیر Monthly Review، النر می‌گوید که برخی معتقدند امپریالیسم را می‌توان به دو جنبه مختلف تقسیم کرد. یکی جنبه سیاسی-نظامی (رقابت قدرت‌های بزرگ بر سر سرزمین‌ها) و دیگری جنبه اقتصادی (استثمار سرمایهداری). ممکن است این دو تفسیر وجود داشته باشد، اما با توجه به تفسیر یکپارچه لنین از امپریالیسم در فصل هفتم کتاب امپریالیسم، این تفسیرها اشتباه از اندیشه لنین برداشت شده‌اند. لنین به‌طور صریح می‌گوید که تعریفی که ارائه میدهد شامل “پنج ویژگی اساسی” است که همگی با هم برای تعریف امپریالیسم ضروری‌اند. بنابراین، با توجه به این نظر لنین، تنها یک تفسیر معتبر وجود دارد: تفسیری که هم جنبه‌های اقتصادی و هم جنبه‌های سیاسی-نظامی امپریالیسم را به‌طور همزمان در نظر بگیرد. فاستر و النر درست می‌گویند که کسانی که امپریالیسم را تنها به‌عنوان یک جنبه سیاسی-نظامی (یعنی رقابت بر سر سرزمین‌ها میان قدرت‌های بزرگ) یا تنها به‌عنوان یک جنبه اقتصادی (یعنی استثمار سرمایهداری) تفسیر می‌کنند، دچار اشتباه هستند. در واقع، بیشتر سوءتفاهم‌ها درباره امپریالیسم از زمان لنین به دلیل حمایت از یکی از این تفسیرهای نادرست به وجود آمده است. این تفسیرها امپریالیسم را به‌عنوان یک سیستم جامع و کامل در نظر نمی‌گیرند، بلکه هر کدام تنها بخشی از آن را می‌بینند.
النربا دقت تفسیر سیاسی-نظامی که آن را به لئو پانیچ* و سم گندین* نسبت میدهد، رد میکند. این تفسیر امپریالیسم را معادل با سلطه سیاسی ایالات متحده می‌داند که توسط قدرت نظامی حمایت می‌شود. النر این دیدگاه را رد میکند چون به نظر او، با توجه به کاهش اعتبار جهانی ایالات متحده و بی‌ثباتی اقتصادی جهانی، این تحلیل نادرست است.
وی می‌گوید تفسیرهایی که جنبه‌های سیاسی-نظامی امپریالیسم را از جنبه‌های اقتصادی جدا می‌کنند، امپریالیسم را از سرمایهداری جدا می‌سازند. این چیزی است که لنین به‌صراحت آن را رد کرده است. به عبارت دیگر، اگر امپریالیسم تنها به سلطه سیاسی و نظامی تقلیل یابد و جنبه اقتصادی آن نادیده گرفته شود، امپریالیسم مدرن، از جمله امپریالیسم ایالات متحده، به نوعی ماجراجویی‌های امپراتورانی مانند اسکندر مقدونی یا چنگیز خان شباهت پیدا میکند، که در آن استثمار در بهترین حالت، ویژگی‌ای اتفاقی و فرعی به شمار می‌آید.
النا پس از جنبۀ سیاسی-نظامی امپریالیسم به تفسیر اقتصادی امپریالیسم می‌پردازد: «در سوی دیگر، آن نظریه‌پردازان چپ‌گرا هستند که بر سلطه سرمایه جهانی تأکید دارند و وجود دولت-ملت را کم اهمیت می‌شمارند.» النا به‌طور خاص به دیدگاهی اشاره میکند که ویلیام آی رابینسون، جری هریس و دیگران در اواخر دهه ۱۹۹۰ بیان کردند. این دیدگاه بر پایه موج شدید جهانی‌سازی آن زمان شکل گرفته است و از آن به‌عنوان مدرکی برای تأسیس یک ابرطبقۀ فراملی سرمایهداری (TCC)* استفاده میکند. طبق این دیدگاه، این طبقه فراملی به قدری قدرتمند است که دولت-ملت‌ها را تحت‌الشعاع قرار میدهد و در نهایت می‌تواند آنها را کمرنگ و بی اعتبارکند..
مانند بسیاری از پیش‌بینی‌ها که شواهد کافی برای آنها وجود نداشت، پیش‌بینی‌های مربوط به افول یا مرگ دولت-ملت‌ها با گذشت زمان بی‌اثر شد. جنگ‌های مداوم و گسترش‌یافته در قرن بیست و یکم ثابت کرد که دولت-ملت‌ها هنوز به‌عنوان بازیگران مهم تاریخی باقی مانده‌اند. همچنین، ملی‌گرایی اقتصادی شدیدی که بحران‌های اقتصادی اخیر ایجاد کرده‌اند، نشان‌دهنده افول جهانی‌سازی است – پدیده‌ای که در نهایت ثابت شد تنها یک مرحله گذرا بود و نه یک مرحله جدید از سرمایهداری. تحریم‌ها و تعرفه‌ها برای حفظ منافع ملی و در مواجهه با بحران‌ها و چالش‌ها نشانه‌ای از قدرت و تهاجم دولت‌های ملی هستند.
طوفانی که در یک قوری چای آکادمیک ایجاد شده است، ناشی از تفکیک مصنوعی جنبه‌های اقتصادی و سیاسی-نظامی در نظریه امپریالیسم لنین است و این تفکیک به دلیل نبود وضوح در درک ماهیت دولت امکان‌پذیر شده است. اندیشمندان چپ، به‌ویژه در دنیای انگلیسی‌زبان، از مفهوم لنینی «سرمایهداری دولتی-انحصاری» غافل مانده یا آن را به باد تمسخر گرفته‌اند. این مفهوم به فرآیند پیوستن دولت به منافع و نفوذ سرمایهداری انحصاری اشاره دارد و توضیح میدهد که چرا و چگونه دولت-ملت‌ها امروزه در جنگ‌های انرژی میان روسیه و ایالات متحده و جنگ‌های تکنولوژیک میان چین (برای مثال، هوآوی*) و ایالات متحده عملکرد دارند. رد سطحی مفهوم «سرمایهداری دولتی-انحصاری» توسط پل سویزی و پل باران در کتاب سرمایه انحصاری (۱۹۶۶) نمایانگر تحقیر آشکاری است که بسیاری از آنچه که به‌عنوان “مارکسیست‌های غربی” شناخته می‌شوند، نسبت به پروژه‌های تحقیقاتی کمونیستی نشان داده‌اند. در حالی که نظریه سرمایهداری دولتی-انحصاری در میان آکادمیک‌های مارکسیست شنیده نمی‌شود، مفهوم اسرارآمیز «دولت درسایه* » به‌طور
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 10:54
روشنگری در بارۀ امپریالیسم امروزین
الف. کیوان
امپریالیسم نه حاصل ایجاد یک کشور خاص است و نه گروهی از دولت‌ها. بلکه این پدیده نتیجه یک مرحله خاص از تکامل جهانی سرمایه است، وضعیتی ذاتاً بین‌المللی، یک کل غیرقابل تقسیم که تنها در روابط کامل آن قابل شناسایی است و هیچ کشوری نمی‌تواند بنا بر اراده خود از آن جدا بماند…
رزا لوکزامبورگ، بحران سوسیال دموکراسی آلمان (۱۹۱۶)
بحث‌هایی که در میان نیروهای چپ در مورد ماهیت امپریالیسم در جریان است، از جمله اینکه آیا چین خلقی یا روسیه سرمایهداری یا امپریالیستی هستند، آیا موج صورتی* در آمریکای لاتین یک روند سوسیالیستی است، یا اینکه توسعه گروه بریکس یک حرکت ضد امپریالیستی به شمار می‌آید – هرچه بیشتر و بیشتر پیچیده و داغ تر می‌شوند و به تدریج وارد مباحثات آکادمیک و نظری عمیق‌تر می‌شوند.
در این مباحث، مجموعه‌ای از مسائل و مواضع پیچیده وجود دارد که به هم تنیده شده‌اند و همچنین منافع مختلفی درگیر است؛ از جمله نظریه‌های عمیق و دیرپایی که به شدت احساس شده‌اند، پلتفرم‌های تحقیقاتی و شبکه‌های هم‌پیمانان فکری.علاوه بر این، این بحث‌ها به طور آشکار یک‌جانبه هستند؛ پر از نظرات آکادمیک اما با مشارکت کم از سوی طبقه کارگر یا فعالان اجتماعی.با این حال، این مباحث مهم هستند و شایسته بحث و توجه بیشتر می‌باشند.
برای چپ باید روشن باشد که: یک دنیای سرمایهداری چندقطبی هیچ شانس بیشتری برای رهایی از آسیب‌های امپریالیسم نسبت به یک دنیای سرمایهداری تک‌قطبی ندارد. حتی می توان گفت، چندقطبی‌سازی رقابت‌های امپریالیستی را چند برابر و تشدید میکند.
مصاحبه اخیراستیوالنر*با فدریکو فوئنتس در مجله بین‌المللی LINKS Journal of Socialist Renewal نقطه‌ای است برای شروع بازکردن برخی از این مناقشات.
استیو النر نه به عنوان نماینده یا جانشین کسی در این بحث مطرح است و نه به عنوان هدفی برای استدلال‌های غلط یا تحریف‌شده. به عبارت دیگر، او به عنوان یک فرد مستقل با دیدگاه‌های خاص خود در این بحث حضور دارد و نظراتش نباید به شکلی غلط یا تحریف‌شده ارائه شوند. النر یک آکادمیکر تحلیلگر و متفکر است با سابقه‌ای طولانی در جنبش همبستگی آمریکای لاتین و با پیشینه‌ای چپ‌گرا.
استیوالنربا استناد به کتاب امپریالیسم لنین بیان میکند که نظریه لنین هم جنبه «سیاسی-نظامی» و هم جنبه «اقتصادی» دارد، که البته، کاملا صحیح است. در فصل هفتم کتاب امپریالیسم، لنین پنج ویژگی سیستم امپریالیستی را مشخص میکند. چهار ویژگی اقتصادی‌اند: نقش تعیین‌کننده سرمایه انحصاری، ادغام سرمایه مالی و صنعتی، صادرات سرمایه و بین‌المللی شدن سرمایه انحصاری. یکی از ویژگی‌ها سیاسی-نظامی است: تقسیم جهان بین بزرگترین قدرت‌های سرمایهداری.
لنین تنها به ویژگی‌های سیاسی و نظامی امپریالیسم توجه خاصی نمی‌کند زیرا این ویژگی‌ها در کنار هم برای تعریف امپریالیسم به‌عنوان یک سیستم اقتصادی و سیاسی در اواخر قرن نوزدهم کافی هستند. در واقع، لنین بیشتر بر روی ابعاد اقتصادی و ساختار سرمایهداری امپریالیستی تأکید میکند و ویژگی‌های سیاسی و نظامی را جزو لاینفک و ضروری این سیستم می‌داند.. به عبارت دیگر، او اعتقاد داشت که این ویژگی‌ها به‌طور همزمان باید وجود داشته باشند تا امپریالیسم به‌عنوان یک مرحله تاریخی مشخص شناخته شود، نه اینکه فقط یک پدیده سطحی یا تصادفی باشد. برای لنین، امپریالیسم یک “مرحله” از توسعه سرمایهداری است، نه یک مفهوم جداگانه یا یک اقدام اختیاری که می‌توان آن را ایجاد کرد.
ادامه.......
الف. کیوان
امپریالیسم نه حاصل ایجاد یک کشور خاص است و نه گروهی از دولت‌ها. بلکه این پدیده نتیجه یک مرحله خاص از تکامل جهانی سرمایه است، وضعیتی ذاتاً بین‌المللی، یک کل غیرقابل تقسیم که تنها در روابط کامل آن قابل شناسایی است و هیچ کشوری نمی‌تواند بنا بر اراده خود از آن جدا بماند…
رزا لوکزامبورگ، بحران سوسیال دموکراسی آلمان (۱۹۱۶)
بحث‌هایی که در میان نیروهای چپ در مورد ماهیت امپریالیسم در جریان است، از جمله اینکه آیا چین خلقی یا روسیه سرمایهداری یا امپریالیستی هستند، آیا موج صورتی* در آمریکای لاتین یک روند سوسیالیستی است، یا اینکه توسعه گروه بریکس یک حرکت ضد امپریالیستی به شمار می‌آید – هرچه بیشتر و بیشتر پیچیده و داغ تر می‌شوند و به تدریج وارد مباحثات آکادمیک و نظری عمیق‌تر می‌شوند.
در این مباحث، مجموعه‌ای از مسائل و مواضع پیچیده وجود دارد که به هم تنیده شده‌اند و همچنین منافع مختلفی درگیر است؛ از جمله نظریه‌های عمیق و دیرپایی که به شدت احساس شده‌اند، پلتفرم‌های تحقیقاتی و شبکه‌های هم‌پیمانان فکری.علاوه بر این، این بحث‌ها به طور آشکار یک‌جانبه هستند؛ پر از نظرات آکادمیک اما با مشارکت کم از سوی طبقه کارگر یا فعالان اجتماعی.با این حال، این مباحث مهم هستند و شایسته بحث و توجه بیشتر می‌باشند.
برای چپ باید روشن باشد که: یک دنیای سرمایهداری چندقطبی هیچ شانس بیشتری برای رهایی از آسیب‌های امپریالیسم نسبت به یک دنیای سرمایهداری تک‌قطبی ندارد. حتی می توان گفت، چندقطبی‌سازی رقابت‌های امپریالیستی را چند برابر و تشدید میکند.
مصاحبه اخیراستیوالنر*با فدریکو فوئنتس در مجله بین‌المللی LINKS Journal of Socialist Renewal نقطه‌ای است برای شروع بازکردن برخی از این مناقشات.
استیو النر نه به عنوان نماینده یا جانشین کسی در این بحث مطرح است و نه به عنوان هدفی برای استدلال‌های غلط یا تحریف‌شده. به عبارت دیگر، او به عنوان یک فرد مستقل با دیدگاه‌های خاص خود در این بحث حضور دارد و نظراتش نباید به شکلی غلط یا تحریف‌شده ارائه شوند. النر یک آکادمیکر تحلیلگر و متفکر است با سابقه‌ای طولانی در جنبش همبستگی آمریکای لاتین و با پیشینه‌ای چپ‌گرا.
استیوالنربا استناد به کتاب امپریالیسم لنین بیان میکند که نظریه لنین هم جنبه «سیاسی-نظامی» و هم جنبه «اقتصادی» دارد، که البته، کاملا صحیح است. در فصل هفتم کتاب امپریالیسم، لنین پنج ویژگی سیستم امپریالیستی را مشخص میکند. چهار ویژگی اقتصادی‌اند: نقش تعیین‌کننده سرمایه انحصاری، ادغام سرمایه مالی و صنعتی، صادرات سرمایه و بین‌المللی شدن سرمایه انحصاری. یکی از ویژگی‌ها سیاسی-نظامی است: تقسیم جهان بین بزرگترین قدرت‌های سرمایهداری.
لنین تنها به ویژگی‌های سیاسی و نظامی امپریالیسم توجه خاصی نمی‌کند زیرا این ویژگی‌ها در کنار هم برای تعریف امپریالیسم به‌عنوان یک سیستم اقتصادی و سیاسی در اواخر قرن نوزدهم کافی هستند. در واقع، لنین بیشتر بر روی ابعاد اقتصادی و ساختار سرمایهداری امپریالیستی تأکید میکند و ویژگی‌های سیاسی و نظامی را جزو لاینفک و ضروری این سیستم می‌داند.. به عبارت دیگر، او اعتقاد داشت که این ویژگی‌ها به‌طور همزمان باید وجود داشته باشند تا امپریالیسم به‌عنوان یک مرحله تاریخی مشخص شناخته شود، نه اینکه فقط یک پدیده سطحی یا تصادفی باشد. برای لنین، امپریالیسم یک “مرحله” از توسعه سرمایهداری است، نه یک مفهوم جداگانه یا یک اقدام اختیاری که می‌توان آن را ایجاد کرد.
ادامه.......
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 08:16
تجملات هیچ وقت جاذبه ای برایم نداشته
من چیزهای ساده را دوست دارم
کتاب ها را
تنهایی را
یا بودن با کسی که تو را می فهمد!
📕 بار هستی
✍ #میلان_کوندرا
@tribunesarzaminman
من چیزهای ساده را دوست دارم
کتاب ها را
تنهایی را
یا بودن با کسی که تو را می فهمد!
📕 بار هستی
✍ #میلان_کوندرا
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 08:14
🌹🌷مرده چیست که مرده شور هم به گریه افتاده
مگر فساد سیستماتیک چگونه است!؟!؟
فسادی که هر سه قوه نظام ولایت خطیب پشت سرآن است سیستماتیک نیست پس قساد سیستماتیک چیست ؟!؟!
*این ویدیو در تلویزیون اینتر نشنال , BBC یا VOA تهیه نشده بلکه تهیه و تنظیم و پخش آن در سیمای جمهوری خودمان انجام گرفته لطفا لطفا لطفا گوش کنید آقای زاکانی پیرامون عملکرد گوشه‌ای از حکومت را توضیح میدهد . .
@tribunesarzaminman
مگر فساد سیستماتیک چگونه است!؟!؟
فسادی که هر سه قوه نظام ولایت خطیب پشت سرآن است سیستماتیک نیست پس قساد سیستماتیک چیست ؟!؟!
*این ویدیو در تلویزیون اینتر نشنال , BBC یا VOA تهیه نشده بلکه تهیه و تنظیم و پخش آن در سیمای جمهوری خودمان انجام گرفته لطفا لطفا لطفا گوش کنید آقای زاکانی پیرامون عملکرد گوشه‌ای از حکومت را توضیح میدهد . .
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Jan, 08:07
.
حالا دیگر دیر است
من نام کوچه‌های بسیاری را از یاد برده‌ام
نشانی خانه‌های بسیاری را از یاد برده‌ام
و اسامی آسان نزدیکترین کسان دریا را
راستی آیا به همین دلیل ساده نیست
که دیگر هیچ نامهای به مقصد نمی‌رسد؟
نه ری‌را
سالها و سالها بود
که در ایستگاه راهآهن
در خواب و خلوت ورودی همه‌ی شهرها
کوچه‌ها، جاده‌ها، میدان‌ها
چشم به راه تو از هر مسافری که می‌آمد
سراغ کسی را می‌گرفتم که بوی لیموی شمال و
شب حلال دریا می‌داد.
چقدر کوچه‌های خلوت بامدادی را
خیس گریه رفتم و در غم غروب باز آمدم.
من می‌دانستم تو از میان روشن‌ترین رویاهای روزگار
تنها ترانه‌های ساده‌ی مرا برگزیده‌ای...
#سید_علی_صالحی
@tribunesarzaminman
حالا دیگر دیر است
من نام کوچه‌های بسیاری را از یاد برده‌ام
نشانی خانه‌های بسیاری را از یاد برده‌ام
و اسامی آسان نزدیکترین کسان دریا را
راستی آیا به همین دلیل ساده نیست
که دیگر هیچ نامهای به مقصد نمی‌رسد؟
نه ری‌را
سالها و سالها بود
که در ایستگاه راهآهن
در خواب و خلوت ورودی همه‌ی شهرها
کوچه‌ها، جاده‌ها، میدان‌ها
چشم به راه تو از هر مسافری که می‌آمد
سراغ کسی را می‌گرفتم که بوی لیموی شمال و
شب حلال دریا می‌داد.
چقدر کوچه‌های خلوت بامدادی را
خیس گریه رفتم و در غم غروب باز آمدم.
من می‌دانستم تو از میان روشن‌ترین رویاهای روزگار
تنها ترانه‌های ساده‌ی مرا برگزیده‌ای...
#سید_علی_صالحی
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Jan, 13:54
سوسیالیسم دمکراتیک، پیشینه و ماهیت آن
با تغییرات پر شتاب درجهان معاصر، بحث و برخوردهای نظری درصفوف جنبش های ترقی خواه و چپ، به ویژه جنبش کارگری وکمونیستی، وارد دوری تازه و تامل برانگیز شده است. گرچه چنین رویارویی های علمی و تئوریک ضرور و روشنگرانه هنوز به لحاظ تاریخی مراحل نخستین خود را طی می کند، ولی نمی توان چشم امید به آن نداشت! این مباحث خود زائیده اوضاع مشخص تاریخی است که مادر آن قرارداریم، به بیان دقیق تر، مبارزان راه آینده در پویه قانونمند تاریخ برای پیمودن مسیر پرپیچ و خم تکامل و گشودن درب ها و زدودن غبار پندارهای باطل به ژرفکاوی علمی و غنا بخشیدن به تئوری انقلابی نیازمندند، زیرا به قول لنین، بدون تئوری انقلابی جنبش انقلابی نمی تواند وجود داشته باشد.جامعه جوان و تشنه حقیقت کنونی ایران از این قاعده مستثنی نبوده و نیست و به همین دلیل همه آن مباحث فکری-فلسفی که درسطح جهان مطرح است در میهن ما بازتاب داشته و بحث های نظری مذکور با توجه به سطح تکامل جامعه و درجه رشد پایه های علمی و اجتماعی درمیان نیروهای مترقی و چپ جریان دارد. یکی از مباحث اصلی یی که درمیهن ما درلحظه کنونی بدان اهمیت داده و پیرامون آن بحث و برخورد نظری وجود دارد، تعریف و یا باز تعریف پاره ای از شالوده های تئوری انقلابی و جهان بینی مارکسیستی-لنینیستی، مفاهیمی چون مبارزه طبقاتی، انقلاب اجتماعی، مفهوم دولت، دمکراسی و جز اینها است. دراین مقاله برآن نیستیم که به همه این مسایل پرداخته و جزء به جزء مقولات و مفاهیم مورد بحث را شکافته و ازدیدگاه جهان بینی علمی توضیح دهیم. حزب مابه موقع خود و با تشخیص اوضاع درارتباط با مباحث عمده تئوریک نظرات خود را بیان داشته و درآینده نیز بیان خواهد داشت. دراینجا کوشش ما، توضیح مختصری درباره مفهوم یک شبه تئوری به نام سوسیالیسم دمکراتیک و پیشینه و مضمون آن است، زیرا گروهی از نیروها و سازمان های چپ و ترقی خواه کشورما این شبه تئوری را چون دارویی معجزه گر برای جنبش کارگری ایران توصیه می کنند و به زعم خود آن را مبنای عمل و اندشه قرار داده اند. متاسفانه آن چنان که از نوشته ها و اظهارات رسمی این جریانات و شخصیت ها می توان دید، عدم آشنایی کافی و ضرور از پیشنیه و محتوی شبه تئوری“ سوسیالیسم دمکراتیک ”است. پاره ای از سازمان ها شکل گیری و پیدایش این تئوری را به فروپاشی اتحاد شوری و مسایل حاد تئوریک ناشی از آن مرتبط می کنند و درذهن خویش برای آن پوشش و ظاهری ”نو“ و ”مدرن“ می تراشند. درحالیکه واقعیت چنین نیست.
پیدایش ”سوسیالیسم دمکراتیک“ به هیچ روی محصول فروپاشی اتحاد شوروی نیست، و این شبه تئوری به دوران اولیه تکامل مارکسیسم و پدر تجدید نظر طلبی دراندیشه های سوسیالیسم علمی، یعنی ادوارد برنشتاین، تعلق دارد.برنشتاین درمقابله با مارکس و انگلس، با نفی مبارزه طبقاتی، بر آن بود که سوسیالیسم بیشتر نیازمند ایمان و اعتقاد اخلاقی است تا ضرورت نفی و نابودی سرمایه داری. به اعتقاد او مبارزه طبقاتی درجوامع سرمایه داری به دلیل پیچیدگی ها و فرآیند بغرنج ساختاری و تاریخی روبه کاهش گذاشته و نوعی“دولت دمکراتیک“ درآن مستقر شده و می شود. طبق این نظریه، مبارزات طبقاتی درکشورها و جوامع سرمایه داری هر چه بیشتر کم رنگ شده و تاریخ می تواند فارغ از تضاد به نحو تکاملی پیش برود و درنتیجه مبارزه طبقاتی و انقلاب اجتماعی پایه علمی ندارد!!!این گونه نظرات دردهه شصت و هفتاد سده بیستم از سوی جریانات رفورمیست نظیر حزب کارگر انگلستان و برخی احزاب سوسیال دمکرات اروپا بسط و گسترش یافت. نظریه پردازان این احزاب چنین عنوان می کردند که قوانین سرمایه داری تحت تاثیر نهادهایی چون دولت رفاه و اتحادیه ها، ماهیت و طبیعت خود را دگرگون کرده و درنتیجه سرمایه داری به دولت رفاه عمومی بدل شده است، که همان تئوری دمکراتیزه شدن سرمایه داری است، و بنابراین مبارزه طبقاتی موضوعیت خود را ازدست داده و سرمایه داری دریک فرآیند مسالمت آمیز و به طور طبیعی با کمک سرمایه داران به سوسیالیسم فرا خواهد رویید!تمام جریانات مدافع چنین دیدگاهی خود را ”سوسیالیسم دمکراتیک“ نامیده و می نامند. آنها مدعی هستند که دمکراسی فراطبقاتی است و همین دمکراسی فراطبقاتی درکشورهای سرمایه داری آن چنان رشد و گسترش یافته که ”دولت دمکراتیک مدرن“ با حضور همه طبقات، منافع کل جامعه را نمایندگی می کند. لذا اندیشه های مارکس، انگلس و لنین درخصوص ماشین دولتی بورژوازی و ضرورت مبارزه طبقاتی دیگر اعتبار خود را از دست داده است! “ سوسیالیسم دمکراتیک“ چه دردهه شصت و هفتاد سده بیستم و چه درسده بیست و یکم تاکید کرده و می کند که دولت درجوامع امروزی سرمایه داری ماهیت طبقاتی ندارد.چنین است پیشنیه و ماهیت شبه تئوری ”سوسیالیسم دمکراتیک“ به شکل فشرده. درمیهن ما نیز این نظرات، البته با انگیزه های متفاوت، طی چند دهه گذشته حضور داشته است. کافی است به سرانجام ج
با تغییرات پر شتاب درجهان معاصر، بحث و برخوردهای نظری درصفوف جنبش های ترقی خواه و چپ، به ویژه جنبش کارگری وکمونیستی، وارد دوری تازه و تامل برانگیز شده است. گرچه چنین رویارویی های علمی و تئوریک ضرور و روشنگرانه هنوز به لحاظ تاریخی مراحل نخستین خود را طی می کند، ولی نمی توان چشم امید به آن نداشت! این مباحث خود زائیده اوضاع مشخص تاریخی است که مادر آن قرارداریم، به بیان دقیق تر، مبارزان راه آینده در پویه قانونمند تاریخ برای پیمودن مسیر پرپیچ و خم تکامل و گشودن درب ها و زدودن غبار پندارهای باطل به ژرفکاوی علمی و غنا بخشیدن به تئوری انقلابی نیازمندند، زیرا به قول لنین، بدون تئوری انقلابی جنبش انقلابی نمی تواند وجود داشته باشد.جامعه جوان و تشنه حقیقت کنونی ایران از این قاعده مستثنی نبوده و نیست و به همین دلیل همه آن مباحث فکری-فلسفی که درسطح جهان مطرح است در میهن ما بازتاب داشته و بحث های نظری مذکور با توجه به سطح تکامل جامعه و درجه رشد پایه های علمی و اجتماعی درمیان نیروهای مترقی و چپ جریان دارد. یکی از مباحث اصلی یی که درمیهن ما درلحظه کنونی بدان اهمیت داده و پیرامون آن بحث و برخورد نظری وجود دارد، تعریف و یا باز تعریف پاره ای از شالوده های تئوری انقلابی و جهان بینی مارکسیستی-لنینیستی، مفاهیمی چون مبارزه طبقاتی، انقلاب اجتماعی، مفهوم دولت، دمکراسی و جز اینها است. دراین مقاله برآن نیستیم که به همه این مسایل پرداخته و جزء به جزء مقولات و مفاهیم مورد بحث را شکافته و ازدیدگاه جهان بینی علمی توضیح دهیم. حزب مابه موقع خود و با تشخیص اوضاع درارتباط با مباحث عمده تئوریک نظرات خود را بیان داشته و درآینده نیز بیان خواهد داشت. دراینجا کوشش ما، توضیح مختصری درباره مفهوم یک شبه تئوری به نام سوسیالیسم دمکراتیک و پیشینه و مضمون آن است، زیرا گروهی از نیروها و سازمان های چپ و ترقی خواه کشورما این شبه تئوری را چون دارویی معجزه گر برای جنبش کارگری ایران توصیه می کنند و به زعم خود آن را مبنای عمل و اندشه قرار داده اند. متاسفانه آن چنان که از نوشته ها و اظهارات رسمی این جریانات و شخصیت ها می توان دید، عدم آشنایی کافی و ضرور از پیشنیه و محتوی شبه تئوری“ سوسیالیسم دمکراتیک ”است. پاره ای از سازمان ها شکل گیری و پیدایش این تئوری را به فروپاشی اتحاد شوری و مسایل حاد تئوریک ناشی از آن مرتبط می کنند و درذهن خویش برای آن پوشش و ظاهری ”نو“ و ”مدرن“ می تراشند. درحالیکه واقعیت چنین نیست.
پیدایش ”سوسیالیسم دمکراتیک“ به هیچ روی محصول فروپاشی اتحاد شوروی نیست، و این شبه تئوری به دوران اولیه تکامل مارکسیسم و پدر تجدید نظر طلبی دراندیشه های سوسیالیسم علمی، یعنی ادوارد برنشتاین، تعلق دارد.برنشتاین درمقابله با مارکس و انگلس، با نفی مبارزه طبقاتی، بر آن بود که سوسیالیسم بیشتر نیازمند ایمان و اعتقاد اخلاقی است تا ضرورت نفی و نابودی سرمایه داری. به اعتقاد او مبارزه طبقاتی درجوامع سرمایه داری به دلیل پیچیدگی ها و فرآیند بغرنج ساختاری و تاریخی روبه کاهش گذاشته و نوعی“دولت دمکراتیک“ درآن مستقر شده و می شود. طبق این نظریه، مبارزات طبقاتی درکشورها و جوامع سرمایه داری هر چه بیشتر کم رنگ شده و تاریخ می تواند فارغ از تضاد به نحو تکاملی پیش برود و درنتیجه مبارزه طبقاتی و انقلاب اجتماعی پایه علمی ندارد!!!این گونه نظرات دردهه شصت و هفتاد سده بیستم از سوی جریانات رفورمیست نظیر حزب کارگر انگلستان و برخی احزاب سوسیال دمکرات اروپا بسط و گسترش یافت. نظریه پردازان این احزاب چنین عنوان می کردند که قوانین سرمایه داری تحت تاثیر نهادهایی چون دولت رفاه و اتحادیه ها، ماهیت و طبیعت خود را دگرگون کرده و درنتیجه سرمایه داری به دولت رفاه عمومی بدل شده است، که همان تئوری دمکراتیزه شدن سرمایه داری است، و بنابراین مبارزه طبقاتی موضوعیت خود را ازدست داده و سرمایه داری دریک فرآیند مسالمت آمیز و به طور طبیعی با کمک سرمایه داران به سوسیالیسم فرا خواهد رویید!تمام جریانات مدافع چنین دیدگاهی خود را ”سوسیالیسم دمکراتیک“ نامیده و می نامند. آنها مدعی هستند که دمکراسی فراطبقاتی است و همین دمکراسی فراطبقاتی درکشورهای سرمایه داری آن چنان رشد و گسترش یافته که ”دولت دمکراتیک مدرن“ با حضور همه طبقات، منافع کل جامعه را نمایندگی می کند. لذا اندیشه های مارکس، انگلس و لنین درخصوص ماشین دولتی بورژوازی و ضرورت مبارزه طبقاتی دیگر اعتبار خود را از دست داده است! “ سوسیالیسم دمکراتیک“ چه دردهه شصت و هفتاد سده بیستم و چه درسده بیست و یکم تاکید کرده و می کند که دولت درجوامع امروزی سرمایه داری ماهیت طبقاتی ندارد.چنین است پیشنیه و ماهیت شبه تئوری ”سوسیالیسم دمکراتیک“ به شکل فشرده. درمیهن ما نیز این نظرات، البته با انگیزه های متفاوت، طی چند دهه گذشته حضور داشته است. کافی است به سرانجام ج
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Jan, 13:54
ریاناتی همچون نیروی سوم خلیل ملکی و نقش آنها درحوادث سیاسی کشور نظری افکنده شود تا ماهیت و خصلت شبه تئوری“سوسیالیسم دمکراتیک“ درشرایط جامعه ایران روشن گردد. مگر عمل معیار حقیقت نیست؟ و اگر هست سابقه ”سوسیالیسم دمکراتیک“ درکشور ما حاوی تجربیات معینی است که باید به آن توجه جدی و عمیق داشت!درابتدای این مقاله اشاره شد که برخلاف تصوری غلط پیدایش ”سوسیالیسم دمکراتیک“ربطی به فروپاشی اتحاد شوری و مباحث تئوریک با اهمیت پیرامون آن ندارد. به این نکته باید اضافه کنیم که، اما رواج و ”مدروز“ شدن آن درپاره ای از کشورها و از جمله ایران، با این عقب گرد تاریخی پیوند دارد. این شبه تئوری پس از فروپاشی اتحاد شوروی در فضای یاس و شکست جنبش کمونیستی و زیر فشار شدید ایدئولوژیک سرمایه داری، زمینه رواج یافت. درواقع ”سوسیالیسم دمکراتیک“پاسخی به ضرورت زمان و برآمده از نیازمندی های تاریخی نبوده و نیست. بلکه رواج و گسترش آن ناشی از خلاء ایدئولوژیک ناشی از شکست بود که همزمان با پر شدن این خلاء ایدئولوژیک، شاهد افول آن هستیم.نکته پر اهمیت دیگر اینکه ”سوسیالیسم دمکراتیک“ یک به اصطلاح تئوری منسجم و یکدست و توانمند علمی نیست و مدافعان آن هم متنوع اند و انگیزه های طبقاتی مختلف دارند. به طور مثال بخشی از بدنه و رهبری احزاب سوسیال دمکراتیک که برغلبه دیدگاه های شدید لیبرالی و راست در احزاب خود انتقاد دارند و بر لایه هایی از جنبش سندیکایی متکی هستند مانند نمونه آلمان و گروه هایی از جریانات مشهور به کمونیسم اروپایی در داخل احزاب کمونیست اروپا به ویژه ایتالیا، فرانسه و اسپانیا و نیز برخی احزاب کشورهای سابق سوسیالیستی دراروپا، به علاوه جریانات تروتسکیست و جناح های تروتسکیستی دربرخی احزاب، طیف رنگارنگ و فاقد انسجام ”سوسیالیسم دمکراتیک“ را تشکیل می دهند. که از بسیاری جهت ها دارای تفاوت های اساسی درسیاست و برنامه خود هستند.این شبه تئوری، که مارکسیسم به مثابه پایه تحلیل اجتماعی را رد می کند، با رشد تضادهای اجتماعی، اندک اندک درافق سیاسی جهان رنگ می بازد و دربرابر ضرورت های تاریخ و نیازهای زحمتکشان بیش از پیش سترونی خود را به نمایش گذارده و درانتظار آخرین تلنگر تاریخ وقت گذرانی می کند!
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
25 Jan, 22:19
🍂🍂🍃🍃
همه واژگان گرد آمدند
وبلند ترین سرود را خواندند
همه ی چراغ ها گرد آمدند
و تابناک ترین آفتاب را افشاندند
همه ی آب ها گرد آمدند
و خروشان ترین سیل را روان کردند
درختی شدند ، همه درختان دارستان
و نیرومندترین تبر را شکستند.
لطیف هه لمه ت
ترجمه: بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
همه واژگان گرد آمدند
وبلند ترین سرود را خواندند
همه ی چراغ ها گرد آمدند
و تابناک ترین آفتاب را افشاندند
همه ی آب ها گرد آمدند
و خروشان ترین سیل را روان کردند
درختی شدند ، همه درختان دارستان
و نیرومندترین تبر را شکستند.
لطیف هه لمه ت
ترجمه: بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
25 Jan, 19:09
جان در برابر «محیط زیست»؛ برای حقوقی که هیچ نیست….
زندگی یک محیطبان در عشقی خلاصه می‌شود که ناکام می‌ماند؛ حقوق بسیار کم، کار بسیار سخت و قانونی که سمت شکارچیان می‌ایستد، اینها ترجمانِ تلخِ ناکامی‌ست. محیط‌بان‌ها جان را در برابر «محیط‌زیست» می‌دهند و صدایشان شنیده نمی‌شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کار هر کسی نیست، در سحرگاهانِ خوابزده، کوله پشتی و قمقمه پشتت بیندازی، راهی پناهگاهی کوهستانی شوی، دور از خانه و خانواده در کمین قاچاقچیان غیرمجاز باشی و قلبت برای «محیط زیست» بتپد. «محیط‌بانی» کار هر کسی نیست، عشق می‌خواهد….
محیط‌بانی فقط عشق است اما عشق هم نمی‌تواند بر همه بدبختی‌ها و نامرادی‌ها خط بطلان بکشد؛ زندگی یک محیطبان، عشقی‌ست که آسان می‌نمایند اول، اما خیلی زود مشکل‌ها از در و دیوار و پنجره سرازیر می‌شوند.
مشکلات حافظانِ عاشقِ محیط زیست، یکی دو تا نیست؛ حقوق‌ها بین ۱۰ تا ۱۷ یا ۱۸ میلیون تومان است، برای ۱۵ روز دوری از خانواده؛ مزایا و امکانات خیلی خیلی محدود است؛ شرایط کار و درگیری با شکارچیان غیرمجاز که فت و فراوان اسلحه دارند بسیار سخت است و قانون، حامیِ محیط‌بانان نیست.
در نیمه‌های دیماه، برای یک محیطبان کرمانی که شلیک غیرعمد او به مرگ یک شکارچی غیرمجاز انجامید، حکم اعدام صادر شد. «محمد امین خوارزمی»، محیط بان کرمانی که به قصاص محکوم شده، ۶۰ سال سن دارد و در زمانی که این حادثه رخ داد، نزدیک به ۳۰ سال سابقه خدمت در محیط زیست و محیط‌بانی داشته است.
از روزی هم که این اتفاق برای خوارزمی افتاده و در زندان است، به ناگهان حقوقش در سازمان محیط زیست قطع شده است یعنی خانواده‌ی این محیط‌بانِ باسابقه بدون درآمد و خرجی، منتظر لغو حکم اعدام پدری هستند که فعال محیط‌زیست است و برای نجات محیط‌زیست از دست شکارچیان سودجو دست به اسلحه برده است؛ «وجدان کاری» و عشق به محیط زیست، ماشه را چکانده است، نفع شخصی که در کار نبوده است…..
اما خوارزمی، اولین محیط‌بانی نیست که به اعدام محکوم شده، احتمالاً نفر آخر هم نخواهد بود؛ در آذر ۱۳۹۸، برای اولین بار در ایران یک محیطبان اعدام شد، «افضلی» محیط‌بانی که ۱۰ سال پیش از آن یک مظنون به شکار را به قتل رسانده بود، در شوک سنگین و بهت رسانه‌ها به دار آویخته شد. در یک دهه گذشته، حکم اعدام هشت محیطبان در ایران صادر و رسانهای شد و با تلاش‌های بسیار، جان ۶ نفر از آنها نجات پیدا کرد...
@tribunesarzaminman
زندگی یک محیطبان در عشقی خلاصه می‌شود که ناکام می‌ماند؛ حقوق بسیار کم، کار بسیار سخت و قانونی که سمت شکارچیان می‌ایستد، اینها ترجمانِ تلخِ ناکامی‌ست. محیط‌بان‌ها جان را در برابر «محیط‌زیست» می‌دهند و صدایشان شنیده نمی‌شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کار هر کسی نیست، در سحرگاهانِ خوابزده، کوله پشتی و قمقمه پشتت بیندازی، راهی پناهگاهی کوهستانی شوی، دور از خانه و خانواده در کمین قاچاقچیان غیرمجاز باشی و قلبت برای «محیط زیست» بتپد. «محیط‌بانی» کار هر کسی نیست، عشق می‌خواهد….
محیط‌بانی فقط عشق است اما عشق هم نمی‌تواند بر همه بدبختی‌ها و نامرادی‌ها خط بطلان بکشد؛ زندگی یک محیطبان، عشقی‌ست که آسان می‌نمایند اول، اما خیلی زود مشکل‌ها از در و دیوار و پنجره سرازیر می‌شوند.
مشکلات حافظانِ عاشقِ محیط زیست، یکی دو تا نیست؛ حقوق‌ها بین ۱۰ تا ۱۷ یا ۱۸ میلیون تومان است، برای ۱۵ روز دوری از خانواده؛ مزایا و امکانات خیلی خیلی محدود است؛ شرایط کار و درگیری با شکارچیان غیرمجاز که فت و فراوان اسلحه دارند بسیار سخت است و قانون، حامیِ محیط‌بانان نیست.
در نیمه‌های دیماه، برای یک محیطبان کرمانی که شلیک غیرعمد او به مرگ یک شکارچی غیرمجاز انجامید، حکم اعدام صادر شد. «محمد امین خوارزمی»، محیط بان کرمانی که به قصاص محکوم شده، ۶۰ سال سن دارد و در زمانی که این حادثه رخ داد، نزدیک به ۳۰ سال سابقه خدمت در محیط زیست و محیط‌بانی داشته است.
از روزی هم که این اتفاق برای خوارزمی افتاده و در زندان است، به ناگهان حقوقش در سازمان محیط زیست قطع شده است یعنی خانواده‌ی این محیط‌بانِ باسابقه بدون درآمد و خرجی، منتظر لغو حکم اعدام پدری هستند که فعال محیط‌زیست است و برای نجات محیط‌زیست از دست شکارچیان سودجو دست به اسلحه برده است؛ «وجدان کاری» و عشق به محیط زیست، ماشه را چکانده است، نفع شخصی که در کار نبوده است…..
اما خوارزمی، اولین محیط‌بانی نیست که به اعدام محکوم شده، احتمالاً نفر آخر هم نخواهد بود؛ در آذر ۱۳۹۸، برای اولین بار در ایران یک محیطبان اعدام شد، «افضلی» محیط‌بانی که ۱۰ سال پیش از آن یک مظنون به شکار را به قتل رسانده بود، در شوک سنگین و بهت رسانه‌ها به دار آویخته شد. در یک دهه گذشته، حکم اعدام هشت محیطبان در ایران صادر و رسانهای شد و با تلاش‌های بسیار، جان ۶ نفر از آنها نجات پیدا کرد...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
25 Jan, 19:06
فیلترشکن فروش‌ها متعلق به یک جریان اقتصادی بزرگ هستند و در کانون‌های تصمیم گیری حضور دارند
محمدمهدی شهریاری، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت: یکی از موضوعاتی که بیش از یک دهه در کشور به آن پرداخته شده است و البته شفاف‌سازی لازم را در آن راستا ندیدیم، هویت فیلترشکن فروش‌ها است. به نظر این افراد، یک جریان اقتصادی بزرگ، قوی و باپشتوانه هستند.
اقتصاد۲۴- محمد آیتی: هرچند یک ماه پیش و پس از پیگیری‌های فراوان بالاخره با رای اکثریت اعضای حاضر در شورای عالی فضای مجازی، گوگل پلی و واتس‌اپ رفع فیلتر شدند، اما توده‌های مردم همچنان منتظر گشایش‌های بیشتر در این راستا و البته شفاف‌شدن هویت فیلترشکن فروش‌ها هستند.
در همین رابطه، محمدمهدی شهریاری، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس به اقتصاد۲۴ گفت: آقای پزشکیان در ایام تبلیغات ریاست‌جمهوری، بارها بر تجدیدنظر در موضوع فیلترینگ سخن به میان آورد و پس از اظهارنظر‌های مختلف و جلساتی که داشتند، گوگل پلی و شبکه اجتماعی واتس‌اپ که به نسبت از محبوبیت خوبی در بین ایرانیان برخودار است، رفع فیلتر شدند که این نشان از عزم و اراده دولت به تحقق شعارش دارد و ان‌شاا… در ادامه با درنظر گرفتن منافع و مصالح کشور، شاهد رفع فیلتر‌های بیشتری هم توسط دولت باشیم.
وی افزود: یکی دیگر از موضوعاتی که بیش از یک دهه در کشور به آن پرداخته شده است و البته شفاف‌سازی لازم را در آن راستا ندیدیم، هویت فیلترشکن فروش‌ها است. به نظر این افراد، یک جریان اقتصادی بزرگ، قوی و باپشتوانه هستند.
نماینده بجنورد در مجلس تصریح کرد: زمانی آقای آذری جهرمی، وزیر اسبق ارتباطات اعلام کرد که باند و مافیایی پشت قضیه فروش فیلترشکن‌ها است. حتی پیش از آن، آقای احمدی‌نژاد این موضوع را مطرح کرده بود و این اظهارنظر‌ها توسط بزرگان دیگری هم مطرح شد و آقای پزشکیان هم قول داده بود که این موضوع را جدی بررسی و با آن مقابله کند که منتظریم ببینیم واقعاً این اتفاق مهم که مطالبه مردم است، رخ خواهد داد یا خیر؟
شهریاری اظهار داشت: چندی پیش با وزیر ارتباطات که صحبت می‌کردم به من می‌گفت فیلترینگ حال حاضر تاثیری در دسترسی مردم به بستر‌هایی که فیلتر شدند، نداشته است. حال، مردم به لطف همین فیلترشکن‌ها و پول‌هایی که در راستا خرج می‌کنند، موضوع دسترسی خود را حل کردند و در این بین، فقط هزینه آنها بالا رفته است.
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت: به نظر میرسد افرادی که پشت قضیه فیلترشکن فروشی هستند، در کانون‌های تصمیم‌گیری حضور دارند که کارشان را با قدرت جلو میبرند. وقتی همه اذعان دارند که با خرید فیلترشکن، چالش دسترسی‌شان حل شده است و این بازار مبهم و بزرگ اقتصادی ادامه پیدا میکند، جای کلی شک و شبهه است.
وی افزود: فیلترشکن فروش‌ها یک بازار ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار میلیارد تومانی را در سال برای خود مهیا کرده‌اند. حتی آن زمانی که فیلترینگ شدت پیدا کرده بود، گفته میشد این رقم در ماه حاصل شده است. به نظرم نهادهای امنیتی باید هویت فیلترشکن فروش‌ها را به مردم معرفی کنند، زیرا رصد و کشف این افراد، کاری راحت و شدنی است.
@tribunesarzaminman
محمدمهدی شهریاری، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت: یکی از موضوعاتی که بیش از یک دهه در کشور به آن پرداخته شده است و البته شفاف‌سازی لازم را در آن راستا ندیدیم، هویت فیلترشکن فروش‌ها است. به نظر این افراد، یک جریان اقتصادی بزرگ، قوی و باپشتوانه هستند.
اقتصاد۲۴- محمد آیتی: هرچند یک ماه پیش و پس از پیگیری‌های فراوان بالاخره با رای اکثریت اعضای حاضر در شورای عالی فضای مجازی، گوگل پلی و واتس‌اپ رفع فیلتر شدند، اما توده‌های مردم همچنان منتظر گشایش‌های بیشتر در این راستا و البته شفاف‌شدن هویت فیلترشکن فروش‌ها هستند.
در همین رابطه، محمدمهدی شهریاری، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس به اقتصاد۲۴ گفت: آقای پزشکیان در ایام تبلیغات ریاست‌جمهوری، بارها بر تجدیدنظر در موضوع فیلترینگ سخن به میان آورد و پس از اظهارنظر‌های مختلف و جلساتی که داشتند، گوگل پلی و شبکه اجتماعی واتس‌اپ که به نسبت از محبوبیت خوبی در بین ایرانیان برخودار است، رفع فیلتر شدند که این نشان از عزم و اراده دولت به تحقق شعارش دارد و ان‌شاا… در ادامه با درنظر گرفتن منافع و مصالح کشور، شاهد رفع فیلتر‌های بیشتری هم توسط دولت باشیم.
وی افزود: یکی دیگر از موضوعاتی که بیش از یک دهه در کشور به آن پرداخته شده است و البته شفاف‌سازی لازم را در آن راستا ندیدیم، هویت فیلترشکن فروش‌ها است. به نظر این افراد، یک جریان اقتصادی بزرگ، قوی و باپشتوانه هستند.
نماینده بجنورد در مجلس تصریح کرد: زمانی آقای آذری جهرمی، وزیر اسبق ارتباطات اعلام کرد که باند و مافیایی پشت قضیه فروش فیلترشکن‌ها است. حتی پیش از آن، آقای احمدی‌نژاد این موضوع را مطرح کرده بود و این اظهارنظر‌ها توسط بزرگان دیگری هم مطرح شد و آقای پزشکیان هم قول داده بود که این موضوع را جدی بررسی و با آن مقابله کند که منتظریم ببینیم واقعاً این اتفاق مهم که مطالبه مردم است، رخ خواهد داد یا خیر؟
شهریاری اظهار داشت: چندی پیش با وزیر ارتباطات که صحبت می‌کردم به من می‌گفت فیلترینگ حال حاضر تاثیری در دسترسی مردم به بستر‌هایی که فیلتر شدند، نداشته است. حال، مردم به لطف همین فیلترشکن‌ها و پول‌هایی که در راستا خرج می‌کنند، موضوع دسترسی خود را حل کردند و در این بین، فقط هزینه آنها بالا رفته است.
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت: به نظر میرسد افرادی که پشت قضیه فیلترشکن فروشی هستند، در کانون‌های تصمیم‌گیری حضور دارند که کارشان را با قدرت جلو میبرند. وقتی همه اذعان دارند که با خرید فیلترشکن، چالش دسترسی‌شان حل شده است و این بازار مبهم و بزرگ اقتصادی ادامه پیدا میکند، جای کلی شک و شبهه است.
وی افزود: فیلترشکن فروش‌ها یک بازار ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار میلیارد تومانی را در سال برای خود مهیا کرده‌اند. حتی آن زمانی که فیلترینگ شدت پیدا کرده بود، گفته میشد این رقم در ماه حاصل شده است. به نظرم نهادهای امنیتی باید هویت فیلترشکن فروش‌ها را به مردم معرفی کنند، زیرا رصد و کشف این افراد، کاری راحت و شدنی است.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
24 Jan, 20:04
دنیا ؛ کوچک‌تر از کفش ِکوک‌زده‌ی کودکی‌ست
که لنگه به لنگه
زخم و تاول می‌بندد
- از بی‌تحویلی ِسال.......
حالا چه بخواهم از این جهان پست
که ارتفاع گرفته‌ست
هق‌هق آوار شده
در کوچه‌های تنگ
به عصر بی‌پناهی !
...و باران که می‌بارد
خبر از خالی‌شدن ابر زیر پای آسمان دارد...
دنیا ؛ زیبا‌تر از دست‌های کوچک و کبود نیست
که با قوطی کبریت
خشت می‌زند
تا مگر آرام‌جایی فراهم
برای عروسک بی‌آزار دخترکی
که دیگر همبازی‌اش نیست......
کم آوردم !
دیگر از شاعر در من
یک بیت هم حتا نخواه
که اگر چه پخته‌تر شعرهای‌ام
امّا بوی نان نمی‌دهند....
چند کوچه کودکی‌ام را
برهنه پای بدوم ؟!
که دنیا به اندازه‌ی یک دفتر ِجیبی
- تصمیم کبری
در لحظه‌های بارانی ندارد........
گویا فیروزکوهی
@tribunesarzaminman
که لنگه به لنگه
زخم و تاول می‌بندد
- از بی‌تحویلی ِسال.......
حالا چه بخواهم از این جهان پست
که ارتفاع گرفته‌ست
هق‌هق آوار شده
در کوچه‌های تنگ
به عصر بی‌پناهی !
...و باران که می‌بارد
خبر از خالی‌شدن ابر زیر پای آسمان دارد...
دنیا ؛ زیبا‌تر از دست‌های کوچک و کبود نیست
که با قوطی کبریت
خشت می‌زند
تا مگر آرام‌جایی فراهم
برای عروسک بی‌آزار دخترکی
که دیگر همبازی‌اش نیست......
کم آوردم !
دیگر از شاعر در من
یک بیت هم حتا نخواه
که اگر چه پخته‌تر شعرهای‌ام
امّا بوی نان نمی‌دهند....
چند کوچه کودکی‌ام را
برهنه پای بدوم ؟!
که دنیا به اندازه‌ی یک دفتر ِجیبی
- تصمیم کبری
در لحظه‌های بارانی ندارد........
گویا فیروزکوهی
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
24 Jan, 20:01
🔴مطلب ارسالی یکی از همراهان
ما پیروزیم .
مردم متحد هرگز شکست نخواهند خورد .
در تاریخ مبارزه با امپریالیسم جهانی ، مردم شیلی و انقلابیون و آزادی خواهان این کشور بویژه ویکتور خارا گیتاریست و خواننده انقلابی جایگاه ویژه ای دارند .
وقتی پس از سالها مبارزه ، مردم شیلی توانستند با دولت انقلابی آلنده برای مدتی طعم آزادی و برابری را تجربه کنند ،
ویکتور خارای جوان ولی مملو از شور انقلابی با سفر به نقاط مختلف شیلی و برگزاری کنسرت ، نور امید به آینده و صبر و استقامت در برابر امپریالیسم و ایادی آن را در بین مردم شیلی فروزان نگه می داشت .
ترانه« ما پیروزیم »و «مردم متحد هرگز شکست نخواهند خورد »
( سروده سرخیو اورتگا ، دیگر انقلابی بزرگ شیلی ) معروف ترین آنهاست که به زبان های مختلف ترجمه و در خیلی از کشورهای دیگری که گرفتار وابستگان امپریالیسم بودند توسط انقلابیون آن کشورها و حتی مردم عادی مورد توجه و استفاده قرار گرفت .
اما ،
از انجاکه تاریخ جامعه بشری همواره شاهد مبارزه خونین طبقه ستمکش و زحمتکش جامعه علیه زالوهای وابسته به استکبار و امپریالیسم امریکا بوده است و در این مبارزه نابرابر آنها از هیچ جنایتی فرو گذار نکرده اند ،
در مورد ویکتور خارای انقلابی جنایت دهشتناکی مرتکب شدند !
پس از آنکه دولت مردمی آلنده با حمایت امریکا و کودتای پینوشه سرکوب شد ،
در همان استادیوم بزرگ سانتیاگو که روزی خارا در ان کنسرت اجرا می کرد و حالا محل تیرباران هزاران انقلابی و از جمله خود ویکتور خارا شده بود ،
کودتاچیان تحت حمایت امریکا پس از شکنجه وحشتناک ، او را مجبور کردند که بخواند و شگفتا از این همه استقامت و فداکاری ،
او با شجاعت دوباره ترانه ما پیروز خواهیم شد را اجرا کرد !
و هر چند روز بعد در همان استادیوم تیرباران شد اما شکنجه و مرگ خارا باعث گردید او به نمادی از مقاومت در سطح جهان تبدیل شود .
امروز دوباره امپریالیسم امریکا با ترامپ و‌الیگارش هایی که به دورش جمع شده اند برای جهان ،
عربده می کشند !
چون هنوز از خون محرومین و مظلومین عالم سیراب نشده اند !
ولی باید بدانند
ما پیروزیم ،
« آری گیتار من یک کارگر است ،
کارگری که رایحه ی بهار را بو می کند ،
گیتار من متعلق به آدم کشان نیست ،
حریص و آزمند پول و قدرت نیست ،
بلکه متعلق به مردمی است که کار و کوشش می کنند ،
تا آینده به گل 🌺 نشیند . »
( قسمت هایی از ترانه ما پیروزیم ویکتور خارا )
میثم
@tribunesarzaminman
ما پیروزیم .
مردم متحد هرگز شکست نخواهند خورد .
در تاریخ مبارزه با امپریالیسم جهانی ، مردم شیلی و انقلابیون و آزادی خواهان این کشور بویژه ویکتور خارا گیتاریست و خواننده انقلابی جایگاه ویژه ای دارند .
وقتی پس از سالها مبارزه ، مردم شیلی توانستند با دولت انقلابی آلنده برای مدتی طعم آزادی و برابری را تجربه کنند ،
ویکتور خارای جوان ولی مملو از شور انقلابی با سفر به نقاط مختلف شیلی و برگزاری کنسرت ، نور امید به آینده و صبر و استقامت در برابر امپریالیسم و ایادی آن را در بین مردم شیلی فروزان نگه می داشت .
ترانه« ما پیروزیم »و «مردم متحد هرگز شکست نخواهند خورد »
( سروده سرخیو اورتگا ، دیگر انقلابی بزرگ شیلی ) معروف ترین آنهاست که به زبان های مختلف ترجمه و در خیلی از کشورهای دیگری که گرفتار وابستگان امپریالیسم بودند توسط انقلابیون آن کشورها و حتی مردم عادی مورد توجه و استفاده قرار گرفت .
اما ،
از انجاکه تاریخ جامعه بشری همواره شاهد مبارزه خونین طبقه ستمکش و زحمتکش جامعه علیه زالوهای وابسته به استکبار و امپریالیسم امریکا بوده است و در این مبارزه نابرابر آنها از هیچ جنایتی فرو گذار نکرده اند ،
در مورد ویکتور خارای انقلابی جنایت دهشتناکی مرتکب شدند !
پس از آنکه دولت مردمی آلنده با حمایت امریکا و کودتای پینوشه سرکوب شد ،
در همان استادیوم بزرگ سانتیاگو که روزی خارا در ان کنسرت اجرا می کرد و حالا محل تیرباران هزاران انقلابی و از جمله خود ویکتور خارا شده بود ،
کودتاچیان تحت حمایت امریکا پس از شکنجه وحشتناک ، او را مجبور کردند که بخواند و شگفتا از این همه استقامت و فداکاری ،
او با شجاعت دوباره ترانه ما پیروز خواهیم شد را اجرا کرد !
و هر چند روز بعد در همان استادیوم تیرباران شد اما شکنجه و مرگ خارا باعث گردید او به نمادی از مقاومت در سطح جهان تبدیل شود .
امروز دوباره امپریالیسم امریکا با ترامپ و‌الیگارش هایی که به دورش جمع شده اند برای جهان ،
عربده می کشند !
چون هنوز از خون محرومین و مظلومین عالم سیراب نشده اند !
ولی باید بدانند
ما پیروزیم ،
« آری گیتار من یک کارگر است ،
کارگری که رایحه ی بهار را بو می کند ،
گیتار من متعلق به آدم کشان نیست ،
حریص و آزمند پول و قدرت نیست ،
بلکه متعلق به مردمی است که کار و کوشش می کنند ،
تا آینده به گل 🌺 نشیند . »
( قسمت هایی از ترانه ما پیروزیم ویکتور خارا )
میثم
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
24 Jan, 19:19
اوج بی شرافتی یک نفر که نام نماینده مردم را یدک می‌کشد، در این جملات ببینید...
روز پاسخگویی آقای کریمی از راه می رسد....
@tribunesarzaminman
روز پاسخگویی آقای کریمی از راه می رسد....
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
24 Jan, 07:14
سهم زنان در بازار کار: از سرکوب کردن مزدی تا تبعیض جنسیتی
بنا بر آمار رسمی و بررسی‌های انجام شده در کشور، از هر سه نفر بیکار یک نفر زن است و – برخلاف ادعای رژیم که یکی از عامل‌های بیکاری را کمبود مهارت می‌داند- حاکی از آن است که از هر دو نفر بیکار دانشگاه رفته یک نفر زن است. سهم زنان در بازار کار ادامه یافتن تبعیض جنسیتی و طبقاتی، سرکوب شدن مزدی، تحمیل بیکاری، ارعاب و بازداشت زنان فعال کارگری، و سرکوب شدن اعتراض‌های بازنشسته‌ها و شاغل آنان است.
رژیم ولایت فقیه با اجرای سیاست‌های ضدمردمی اقتصادی و اجتماعی کاسته شدن دستمزدها و بالارفتن هزینه‌های زندگی را باعث شده و از این طریق خانوارهای ایرانی به‌ویژه زنان سرپرست خانوار را فقیرتر کرده است. با تعطیلی بسیاری از کارخانه‌ها و کارگاه‌ها، بخشی از زنان سرپرست خانواده برای تأمین معاش خود و خانواده‌شان به شغل کاذب دستفروشی، شغلی که حاصل سیاست‌های تعدیل ساختاری با مرکزیت خصوصی سازی است روی آورده‌اند. در استان سیستان و بلوچستان که جزوِ محروم‌ترین استان‌های کشور است دشواری زنان سرپرست خانوار برای تأمین معاش خانواده به‌مراتب بیشتر است. عدهٔ این زنان به نودهزار نفر میرسد و پس از همه‌گیری ویروس کرونا عدهٔ آنان از شانزده درصد به هجده درصد رسیده است.
به‌علاوه، از معضل‌هایی که زنان شاغل در همه بخش‌ها با آن روبرو هستند نداشتن بیمه تأمین اجتماعی است. کارفرماها با تحمیل قراردادهای موقت و سفیدامضا راه فرار از پرداخت سهم بیمه را برای خودشان باز گذاشته‌اند. به‌طور‌مثال، برای بسیاری از زنان شاغل از جمله تکنسین‌های زن حرفه‌ای در صنعت ساختمان، بیمه صادر نمی‌شود. این امر به‌شدت مسئلهٔ درآمد و حقوق بازنشستگی آنان را تحت تأثیر قرار میدهد.
در همین راستا و در ادامه اعتراض‌های رو به رشد کارگران و زحمتکشان، خبرگزاری “خبر آنلاین” گزارش میدهد بیش از پنج هزار نفر از زنان کارمند دولت و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های کشور در نامهای سرگشاده به قالیباف، رئیس مجلس گوش به‌فرمان ولی فقیه، و زهرا بهروز آذر، معاون امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور، با هشتگ “نه به تبعیض جنسیتی” نسبت به تبعیض حقوقی درباره زنان متأهل کارمند دولت اعتراض کردند. همچنین آنان در اعتراض به تبعیض‌های نهادینه شده در حکومت جمهوری اسلامی، پرداخت دستمزد مساوی در برابر کار مساوی و پرداخت پاداش به‌خاطر حمایت و مراقبت از خانواده برای باز تولید نیروی کار و تقسیم عادلانه ثروت که حاصل کار و زحمات کارگران و زحمتکشان است را خواهان شدند.
درمورد دیگر قائل شدن تبعیض در حق زنان هنرمند کشور- بخشی از زحمتکشان فکری کشور- که با اعمال سانسور، تهدید و لغو کنسرت‌ها و بازداشت‌ها همراه است اعتراض “خانه موسیقی ایران” را درپی داشت.
مبارزه زنان در راستای محو هرگونه تبعیض به‌ویژه در بازار کار، حق استخدام، مزد مساوی در برابر کار مساوی در پیکار علیه استبداد اهمیتی جدی دارد. سهم زنان میهن ما از بازار کار علاوه بر تبعیض جنسیتی، سرکوب شدن مزدی و تحمیل شدن فقر و بیکاری گسترده بر آنان است.
در مقابل خطر اعدام زندانیان صدای متحدمان را رساتر سازیم!
خبرهای رسیده از زندان‌ها متاسفانۀ نشانه‌هایی شوم دربارهٔ احتمال اعدام عده‌ای از زندانیان سیاسی دارد. مجاهد کورکور، زندانیِ زندان شیبان اهواز، با حکم دادگاه انقلاب این شهر برای دومین بار به اعدام محکوم شد. او پیش از این توسط دادگاه انقلاب اهواز به اعدام محکوم شده بود که در دیوان عالی کشور این حکم نقض و پرونده او برای رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض ارجاع داده شده بود. در حکم‌های اعدام زندانیان پروندۀ “بچه های اکباتان” یا “خانۀ اصفهان” و “پخشان عزیزی” و “وریشه مرادی” هنوز تغییری صورت نگرفته‌اند. در بیانیه جمعی از کنشگران مدنی و فعالان حقوق زنان در حمایت از پخشان عزیزی و وریشه مرادی آمده است: “صدای نه به اعدام که در جنبش زن، زندگی، آزادی به اوج خود رسید، رساتر از همیشه تداوم پیدا کرده است. در صدور حکم اعدام، هرگز عدالتی در کار نیست و نه دستگاه قضایی جمهوری اسلامی و نه هیچ دستگاه قضایی دیگری صلاحیت تصمیم‌گیری درباره زندگی، این اسم رمز مبارزه ما را ندارد. ما جمعی از کنشگران مدنی و فعالان حقوق زنان، از طیف‌ها و رویکردهای متنوع سیاسی انزجار خود را از احکام اعدام اعلام میکنیم و با تمامی ابزارهای موجود به مبارزه با این کردار ضدانسانی ادامه می‌دهیم. ما خواهان لغو احکام اعدام، و آزادی بی‌قیدوشرط پخشان عزیزی و وریشه مرادی هستیم.” تعداد زندان‌های شرکت کننده در سهشنبههای “نه به اعدام” نیز به ۳۰ زندان مختلف افزایش پیدا کرده است. گسترش حرکت‌های مشترک صدایمان علیه اعدام زندانیان را رساتر می‌سازد...
@tribunesarzaminman
بنا بر آمار رسمی و بررسی‌های انجام شده در کشور، از هر سه نفر بیکار یک نفر زن است و – برخلاف ادعای رژیم که یکی از عامل‌های بیکاری را کمبود مهارت می‌داند- حاکی از آن است که از هر دو نفر بیکار دانشگاه رفته یک نفر زن است. سهم زنان در بازار کار ادامه یافتن تبعیض جنسیتی و طبقاتی، سرکوب شدن مزدی، تحمیل بیکاری، ارعاب و بازداشت زنان فعال کارگری، و سرکوب شدن اعتراض‌های بازنشسته‌ها و شاغل آنان است.
رژیم ولایت فقیه با اجرای سیاست‌های ضدمردمی اقتصادی و اجتماعی کاسته شدن دستمزدها و بالارفتن هزینه‌های زندگی را باعث شده و از این طریق خانوارهای ایرانی به‌ویژه زنان سرپرست خانوار را فقیرتر کرده است. با تعطیلی بسیاری از کارخانه‌ها و کارگاه‌ها، بخشی از زنان سرپرست خانواده برای تأمین معاش خود و خانواده‌شان به شغل کاذب دستفروشی، شغلی که حاصل سیاست‌های تعدیل ساختاری با مرکزیت خصوصی سازی است روی آورده‌اند. در استان سیستان و بلوچستان که جزوِ محروم‌ترین استان‌های کشور است دشواری زنان سرپرست خانوار برای تأمین معاش خانواده به‌مراتب بیشتر است. عدهٔ این زنان به نودهزار نفر میرسد و پس از همه‌گیری ویروس کرونا عدهٔ آنان از شانزده درصد به هجده درصد رسیده است.
به‌علاوه، از معضل‌هایی که زنان شاغل در همه بخش‌ها با آن روبرو هستند نداشتن بیمه تأمین اجتماعی است. کارفرماها با تحمیل قراردادهای موقت و سفیدامضا راه فرار از پرداخت سهم بیمه را برای خودشان باز گذاشته‌اند. به‌طور‌مثال، برای بسیاری از زنان شاغل از جمله تکنسین‌های زن حرفه‌ای در صنعت ساختمان، بیمه صادر نمی‌شود. این امر به‌شدت مسئلهٔ درآمد و حقوق بازنشستگی آنان را تحت تأثیر قرار میدهد.
در همین راستا و در ادامه اعتراض‌های رو به رشد کارگران و زحمتکشان، خبرگزاری “خبر آنلاین” گزارش میدهد بیش از پنج هزار نفر از زنان کارمند دولت و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های کشور در نامهای سرگشاده به قالیباف، رئیس مجلس گوش به‌فرمان ولی فقیه، و زهرا بهروز آذر، معاون امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور، با هشتگ “نه به تبعیض جنسیتی” نسبت به تبعیض حقوقی درباره زنان متأهل کارمند دولت اعتراض کردند. همچنین آنان در اعتراض به تبعیض‌های نهادینه شده در حکومت جمهوری اسلامی، پرداخت دستمزد مساوی در برابر کار مساوی و پرداخت پاداش به‌خاطر حمایت و مراقبت از خانواده برای باز تولید نیروی کار و تقسیم عادلانه ثروت که حاصل کار و زحمات کارگران و زحمتکشان است را خواهان شدند.
درمورد دیگر قائل شدن تبعیض در حق زنان هنرمند کشور- بخشی از زحمتکشان فکری کشور- که با اعمال سانسور، تهدید و لغو کنسرت‌ها و بازداشت‌ها همراه است اعتراض “خانه موسیقی ایران” را درپی داشت.
مبارزه زنان در راستای محو هرگونه تبعیض به‌ویژه در بازار کار، حق استخدام، مزد مساوی در برابر کار مساوی در پیکار علیه استبداد اهمیتی جدی دارد. سهم زنان میهن ما از بازار کار علاوه بر تبعیض جنسیتی، سرکوب شدن مزدی و تحمیل شدن فقر و بیکاری گسترده بر آنان است.
در مقابل خطر اعدام زندانیان صدای متحدمان را رساتر سازیم!
خبرهای رسیده از زندان‌ها متاسفانۀ نشانه‌هایی شوم دربارهٔ احتمال اعدام عده‌ای از زندانیان سیاسی دارد. مجاهد کورکور، زندانیِ زندان شیبان اهواز، با حکم دادگاه انقلاب این شهر برای دومین بار به اعدام محکوم شد. او پیش از این توسط دادگاه انقلاب اهواز به اعدام محکوم شده بود که در دیوان عالی کشور این حکم نقض و پرونده او برای رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض ارجاع داده شده بود. در حکم‌های اعدام زندانیان پروندۀ “بچه های اکباتان” یا “خانۀ اصفهان” و “پخشان عزیزی” و “وریشه مرادی” هنوز تغییری صورت نگرفته‌اند. در بیانیه جمعی از کنشگران مدنی و فعالان حقوق زنان در حمایت از پخشان عزیزی و وریشه مرادی آمده است: “صدای نه به اعدام که در جنبش زن، زندگی، آزادی به اوج خود رسید، رساتر از همیشه تداوم پیدا کرده است. در صدور حکم اعدام، هرگز عدالتی در کار نیست و نه دستگاه قضایی جمهوری اسلامی و نه هیچ دستگاه قضایی دیگری صلاحیت تصمیم‌گیری درباره زندگی، این اسم رمز مبارزه ما را ندارد. ما جمعی از کنشگران مدنی و فعالان حقوق زنان، از طیف‌ها و رویکردهای متنوع سیاسی انزجار خود را از احکام اعدام اعلام میکنیم و با تمامی ابزارهای موجود به مبارزه با این کردار ضدانسانی ادامه می‌دهیم. ما خواهان لغو احکام اعدام، و آزادی بی‌قیدوشرط پخشان عزیزی و وریشه مرادی هستیم.” تعداد زندان‌های شرکت کننده در سهشنبههای “نه به اعدام” نیز به ۳۰ زندان مختلف افزایش پیدا کرده است. گسترش حرکت‌های مشترک صدایمان علیه اعدام زندانیان را رساتر می‌سازد...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Jan, 09:16
♻️*شوکه کننده!!*
*رئیس اسبق قوه قضائیه گفته که: چونکه اکثریت اختلاسگران، علما و روحانیون هستند، نمی‌شود با آنها برخورد کرد.*
*زیرا اکثریت اختلاسگران از علمای بزرگ یا وابستگان به آنها و نظام هستند...*
*این کلیپ رو حتما تا آخر گوش دهید بخصوص قسمت آخرش که میگه این اختلاس‌ها وابسته به آبروی نظام هست..!!
دزدان میگن ما را بگیرید آبروی نظام می‌رود، برای همین میگن امام زمان را هم فدا میکنیم. / ح-درویشی
@tribunesarzaminman
*رئیس اسبق قوه قضائیه گفته که: چونکه اکثریت اختلاسگران، علما و روحانیون هستند، نمی‌شود با آنها برخورد کرد.*
*زیرا اکثریت اختلاسگران از علمای بزرگ یا وابستگان به آنها و نظام هستند...*
*این کلیپ رو حتما تا آخر گوش دهید بخصوص قسمت آخرش که میگه این اختلاس‌ها وابسته به آبروی نظام هست..!!
دزدان میگن ما را بگیرید آبروی نظام می‌رود، برای همین میگن امام زمان را هم فدا میکنیم. / ح-درویشی
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
22 Jan, 11:01
رفیقی به پایان مطلب که نوشته که پروازش در ماه بهمن بود برای مرگ طبیعی است وخسرو و کرامت را شاه تیرباران نمود.
ما تذکر ایشان را در اینجا درج نمودیم.
@tribunesarzaminman
ما تذکر ایشان را در اینجا درج نمودیم.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
22 Jan, 09:44
🔴ارسالی یکی ازهمراهان
پرواز به سوی خورشید
دوم بهمن 1322 زادروز نویسنده ، شاعر ستم ستیز ایران شهید خسرو گلسرخی است ،
مبارز شریفی که در عنفوان جوانی برای نجات محرومان و زحمت کشان و ستم دیدگان جامعه ، جان خویش را تقدیم نمود ،
انسان آزاده و شجاعی که بیدادگاه رژیم دست نشانده امپریالیسم را به صحنه دفاع از عقاید انقلابی و مترقی اش تبدیل کرد !
صحنه های ماندگار آن دفاع دلیرانه هرگز فراموش نخواهند شد .
گل سرخ ایران برای آزادی سهرها از قفس ، خون سرخش را تقدیم تا
گوش ها باز بشنوند و
چشم ها نیز از پس ظلمت دیکتاتوری و سرکوب و اختناق به نور آزادی روشن گردند ،
و شگفتا همانطور که در ماه بهمن امده بود ( دوم بهمن 1322 ) پروازش به سوی خورشید نیز در بهمن
صورت گرفت ( 29 بهمن 1352 ) !
یادش گرامی و جاوید
میثم
@tribunesarzaminman
پرواز به سوی خورشید
دوم بهمن 1322 زادروز نویسنده ، شاعر ستم ستیز ایران شهید خسرو گلسرخی است ،
مبارز شریفی که در عنفوان جوانی برای نجات محرومان و زحمت کشان و ستم دیدگان جامعه ، جان خویش را تقدیم نمود ،
انسان آزاده و شجاعی که بیدادگاه رژیم دست نشانده امپریالیسم را به صحنه دفاع از عقاید انقلابی و مترقی اش تبدیل کرد !
صحنه های ماندگار آن دفاع دلیرانه هرگز فراموش نخواهند شد .
گل سرخ ایران برای آزادی سهرها از قفس ، خون سرخش را تقدیم تا
گوش ها باز بشنوند و
چشم ها نیز از پس ظلمت دیکتاتوری و سرکوب و اختناق به نور آزادی روشن گردند ،
و شگفتا همانطور که در ماه بهمن امده بود ( دوم بهمن 1322 ) پروازش به سوی خورشید نیز در بهمن
صورت گرفت ( 29 بهمن 1352 ) !
یادش گرامی و جاوید
میثم
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Jan, 15:00
رسانه‌های اجتماعی به‌عنوان کاتالیزوری برای بسیج اعتراضات گسترده در جنبش ماه جولای بنگلادش
https://andisheh-nou.org/?p=57948
https://andisheh-nou.org/?p=57948
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Jan, 09:21
ایلان ماسک دقیقاً در گردهمایی تحلیف دونالد ترامپ، تلاش داشت چه کاری انجام دهد؟شبکه سی‌ان‌ان این حرکت ماسک را با سلام هیلتر و نازی‌ها مقایسه کرده است.جهت شناخت آن عده که اطلاع ندارند در اروپا چنین حرکتی ممنوع و پیگرد قانونی دارد!
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Jan, 07:20
گرامی باد هفتادونهمین سالگرد جنبش دوم بهمن
آرمان‌های “جنبش دوم بهمن”، چراغ فروزان در راه مبارزه برای لغو ستمِ ملی است!
”بنیان گذاران، اجرا کنندگان و رهبران این جنبش در تاریخ مقامی بس ارزنده دارند و نسل های حق شناس همیشه با حس احترام در برابر خاطرۀ شهدای این نهضت: قاضی محمد، سیف قاضی، صدر قاضی، شیرزاد، فاروقی، نقده ای و ده ها و صدها مبارز دیگر سر تعظیم فرود خواهند آورد….“ علی گلاویژ، مجلۀ دنیا، شمارۀ ۱۰ آذر ۱۳۵۵
جنبش ملی و دمکراتیک “دوم بهمن” و تأسیس حکومت خودمختارِ کردستان بهرهبری زنده‌یاد رفیق “قاضی محمد”، پیشوای نامدار خلق کُرد و رهبر “حزب دمکرات کردستان ایران” در دوم بهمن‌ماه ۱۳۲۴ به‌حق یکی از فرازهای تاریخ مبارزات خلق‌های ایران علیه استبداد، امپریالیسم، و ستم ملی است. این جنبش همواره الهام‌بخش نسل‌هایی از مبارزان راه آزادی، برقراری عدالت اجتماعی، و کوشندگان سعادت خلق‌های ایران بوده است. اقدام‌های ارزشمند حکومت خودمختار کُردستان در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، و سیاسی در طول عمر کوتاه یازده‌ماهه‌اش و دستاوردهای آن ماهیت ترقی‌خواهانهٔ جنبش دوم بهمن و سمتگیری مردمی‌اش را به‌روشنی نشان میدهد. اعلام زبان کُردی در حکم زبان رسمی آموزش و مکاتبات اداری کُردستان، انتشار روزنامه، کتاب، و مجله‌ها به زبان کُردی؛ فراهم کردن شرایط برای حضور زنان در فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی؛ آموزش و بهداشت رایگان برای همه؛ تقسیم زمین‌های فئودال‌های فراری میان دهقانان، تجدید نظر در تقسیم محصول به‌سود دهقانان؛ برنامه‌ریزی برای رشد اقتصادی و صنعتی؛ توسعه بازرگانی؛ بنیانگذاری تئاتر ملی؛ برقراری رابطه دوستانه و همکاری با حکومت ملی و دمکراتیک آذربایجان و تشکیل نیروی نظامی پیشمرگ از جمله اقدام‌های این حکومت بودند.
آنچه کینه و هراس رژیم شاه، این نماینده کلان‌زمین‌داران و سرمایه‌داران ایران و حامیان امپریالیست آن را برانگیخت ماهیت ضد استبدادی، ضد امپریالیستی، و مردمی حکومت خودمختار کُردستان و همزمان با آن حکومت دمکراتیک آذربایجان و نیز وحشت از نفوذ و گسترش این جنبش‌ها به دیگر مناطق ایران و خاورمیانه و تقویت جنبش‌های دمکراتیک و ضد امپریالیستی بود. ادامه و گسترش این جنبش‌ها در شرایط رشد جنبش‌های اجتماعی میهن ما بهرهبری حزب توده ایران در دیگر مناطق کشور می‌توانست طومار رژیم شاه را درهم پیچد. تبلیغات زهرآگین و اتهام‌هایی ناروا و بی‌اساس همچون “تجزیه طلبی” و “عامل بیگانه” خواندن رهبران جنبش دوم بهمن از طرف رژیم استبدادی شاه- اتهام‌هایی که امروز نیز از طرف وارثان مدعی تاج‌وتخت سرنگون شده و دستگاه تبلیغاتی رژیم ولایی تکرار می‌شوند- تنها بهانه‌ای بود برای سرکوب کردن این جنبش و به‌دار کشیدن رهبران آن، پیشوا قاضی محمد، صدر قاضی، و سیف قاضی و انتقام گرفتن از خلق کُرد با کشتن و به بند کشیدن مبارزان فداکار جنبش و غارت و چپاول مردم محروم و حاکم کردن دوباره زمین‌داران و نوکران استبداد و امپریالیسم بر سرنوشت مردم کُرد. بنا به‌گفتهٔ رفیق قاسملو در کتاب “کُردستان و کُرد” (چاپ اول، اپیک، صفحه ۹۵)، حکومت ارتجاعی ایران با همکاری امپریالیسم آمریکا و امپریالیسم انگلیس، به‌طرزی وحشیانه حکومت‌های خودمختار کُردستان و آذربایجان را سرکوب کردند و بیش از پانزده هزار تن از اعضای حزب دمکرات را به‌قتل رساندند.
بازنگری تجربه‌ها و درس‌های جنبش دوم بهمن در شرایط تحولات نگران کننده و خطرناک امروز در منطقه خاورمیانه در مشی مبارزه خلق‌های میهن‌مان به‌منظور گذار از رژیم استبدادی ولایت فقیه اهمیتی دوچندان دارد. یکی از نقاط قوت جنبش دوم بهمن شناختِ درست آن از دوستان و دشمنان واقعی خلق‌های ایران بود. تکیه‌گاه جنبش در داخل کشورمان مردم ایران، نیروهای ملی و مترقی بودند. پیشاپیش نیروهای مترقی حزب تودهٔ ایران بود که با تمام امکاناتش در دفاع از این جنبش و کمک همه جانبه به آن برآمد. تکیه گاه جنبش در خارج کشور نیز نیروهای مترقی و پیشاپیش آنها اتحاد شوروی دوست صادق خلق کُرد و دیگر خلق‌ها در مبارزه برای رهایی از بندهای ستم ملی و طبقاتی بودند. اکنون بیش از سه دهه از فروپاشی اتحاد شوروی و کشورهای سوسیالیستی و تغییر تناسب نیروها در سطح جهانی به‌نفع امپریالیسم می‌گذرد. در این سه دهه جهان تشدید سیاست‌های تجاوزگرانه، جنگ‌طلبانه، سلطه‌طلبانه، و غارت منابع ملی و استثمار نیروی کار دیگر ملت‌ها را از طرف کشورهای امپریالیستی شاهد بوده است. در چنین شرایطی، همکاری و “اتحادهای تاکتیکی” مبارزان رهایی از بندهای ستم ملی با حکومت‌های امپریالیستی و تکیه به آنها به‌قصد دست یافتن به حقوق دمکراتیک‌شان، توهمی بیش نیست...
@tribunesarzaminman
آرمان‌های “جنبش دوم بهمن”، چراغ فروزان در راه مبارزه برای لغو ستمِ ملی است!
”بنیان گذاران، اجرا کنندگان و رهبران این جنبش در تاریخ مقامی بس ارزنده دارند و نسل های حق شناس همیشه با حس احترام در برابر خاطرۀ شهدای این نهضت: قاضی محمد، سیف قاضی، صدر قاضی، شیرزاد، فاروقی، نقده ای و ده ها و صدها مبارز دیگر سر تعظیم فرود خواهند آورد….“ علی گلاویژ، مجلۀ دنیا، شمارۀ ۱۰ آذر ۱۳۵۵
جنبش ملی و دمکراتیک “دوم بهمن” و تأسیس حکومت خودمختارِ کردستان بهرهبری زنده‌یاد رفیق “قاضی محمد”، پیشوای نامدار خلق کُرد و رهبر “حزب دمکرات کردستان ایران” در دوم بهمن‌ماه ۱۳۲۴ به‌حق یکی از فرازهای تاریخ مبارزات خلق‌های ایران علیه استبداد، امپریالیسم، و ستم ملی است. این جنبش همواره الهام‌بخش نسل‌هایی از مبارزان راه آزادی، برقراری عدالت اجتماعی، و کوشندگان سعادت خلق‌های ایران بوده است. اقدام‌های ارزشمند حکومت خودمختار کُردستان در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، و سیاسی در طول عمر کوتاه یازده‌ماهه‌اش و دستاوردهای آن ماهیت ترقی‌خواهانهٔ جنبش دوم بهمن و سمتگیری مردمی‌اش را به‌روشنی نشان میدهد. اعلام زبان کُردی در حکم زبان رسمی آموزش و مکاتبات اداری کُردستان، انتشار روزنامه، کتاب، و مجله‌ها به زبان کُردی؛ فراهم کردن شرایط برای حضور زنان در فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی؛ آموزش و بهداشت رایگان برای همه؛ تقسیم زمین‌های فئودال‌های فراری میان دهقانان، تجدید نظر در تقسیم محصول به‌سود دهقانان؛ برنامه‌ریزی برای رشد اقتصادی و صنعتی؛ توسعه بازرگانی؛ بنیانگذاری تئاتر ملی؛ برقراری رابطه دوستانه و همکاری با حکومت ملی و دمکراتیک آذربایجان و تشکیل نیروی نظامی پیشمرگ از جمله اقدام‌های این حکومت بودند.
آنچه کینه و هراس رژیم شاه، این نماینده کلان‌زمین‌داران و سرمایه‌داران ایران و حامیان امپریالیست آن را برانگیخت ماهیت ضد استبدادی، ضد امپریالیستی، و مردمی حکومت خودمختار کُردستان و همزمان با آن حکومت دمکراتیک آذربایجان و نیز وحشت از نفوذ و گسترش این جنبش‌ها به دیگر مناطق ایران و خاورمیانه و تقویت جنبش‌های دمکراتیک و ضد امپریالیستی بود. ادامه و گسترش این جنبش‌ها در شرایط رشد جنبش‌های اجتماعی میهن ما بهرهبری حزب توده ایران در دیگر مناطق کشور می‌توانست طومار رژیم شاه را درهم پیچد. تبلیغات زهرآگین و اتهام‌هایی ناروا و بی‌اساس همچون “تجزیه طلبی” و “عامل بیگانه” خواندن رهبران جنبش دوم بهمن از طرف رژیم استبدادی شاه- اتهام‌هایی که امروز نیز از طرف وارثان مدعی تاج‌وتخت سرنگون شده و دستگاه تبلیغاتی رژیم ولایی تکرار می‌شوند- تنها بهانه‌ای بود برای سرکوب کردن این جنبش و به‌دار کشیدن رهبران آن، پیشوا قاضی محمد، صدر قاضی، و سیف قاضی و انتقام گرفتن از خلق کُرد با کشتن و به بند کشیدن مبارزان فداکار جنبش و غارت و چپاول مردم محروم و حاکم کردن دوباره زمین‌داران و نوکران استبداد و امپریالیسم بر سرنوشت مردم کُرد. بنا به‌گفتهٔ رفیق قاسملو در کتاب “کُردستان و کُرد” (چاپ اول، اپیک، صفحه ۹۵)، حکومت ارتجاعی ایران با همکاری امپریالیسم آمریکا و امپریالیسم انگلیس، به‌طرزی وحشیانه حکومت‌های خودمختار کُردستان و آذربایجان را سرکوب کردند و بیش از پانزده هزار تن از اعضای حزب دمکرات را به‌قتل رساندند.
بازنگری تجربه‌ها و درس‌های جنبش دوم بهمن در شرایط تحولات نگران کننده و خطرناک امروز در منطقه خاورمیانه در مشی مبارزه خلق‌های میهن‌مان به‌منظور گذار از رژیم استبدادی ولایت فقیه اهمیتی دوچندان دارد. یکی از نقاط قوت جنبش دوم بهمن شناختِ درست آن از دوستان و دشمنان واقعی خلق‌های ایران بود. تکیه‌گاه جنبش در داخل کشورمان مردم ایران، نیروهای ملی و مترقی بودند. پیشاپیش نیروهای مترقی حزب تودهٔ ایران بود که با تمام امکاناتش در دفاع از این جنبش و کمک همه جانبه به آن برآمد. تکیه گاه جنبش در خارج کشور نیز نیروهای مترقی و پیشاپیش آنها اتحاد شوروی دوست صادق خلق کُرد و دیگر خلق‌ها در مبارزه برای رهایی از بندهای ستم ملی و طبقاتی بودند. اکنون بیش از سه دهه از فروپاشی اتحاد شوروی و کشورهای سوسیالیستی و تغییر تناسب نیروها در سطح جهانی به‌نفع امپریالیسم می‌گذرد. در این سه دهه جهان تشدید سیاست‌های تجاوزگرانه، جنگ‌طلبانه، سلطه‌طلبانه، و غارت منابع ملی و استثمار نیروی کار دیگر ملت‌ها را از طرف کشورهای امپریالیستی شاهد بوده است. در چنین شرایطی، همکاری و “اتحادهای تاکتیکی” مبارزان رهایی از بندهای ستم ملی با حکومت‌های امپریالیستی و تکیه به آنها به‌قصد دست یافتن به حقوق دمکراتیک‌شان، توهمی بیش نیست...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Jan, 04:23
لطفاً این پتیشن را که درخواست به رسمیت شناختن فلسطین است امضا کنید 🇵🇸 زنده باد فلسطین 🇵🇸
Urgent: Ceasefire Announced in Gaza
Now is the time to push for the official recognition of Palestine – a vital step toward achieving lasting peace in the region.
Avaaz is calling on the last hesitant leaders - with an appeal already signed by 1.7 million people worldwide.
Let's sign together! https://secure.avaaz.org/campaign/en/palestine_recognition_now_loc/?
Urgent: Ceasefire Announced in Gaza
Now is the time to push for the official recognition of Palestine – a vital step toward achieving lasting peace in the region.
Avaaz is calling on the last hesitant leaders - with an appeal already signed by 1.7 million people worldwide.
Let's sign together! https://secure.avaaz.org/campaign/en/palestine_recognition_now_loc/?
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
20 Jan, 14:08
🍂🍂🍃🍃
یک نفر امروز در سایه نشسته است
چون که یک نفر مدتها قبل
درختی کاشت...
@tribunesarzaminman
یک نفر امروز در سایه نشسته است
چون که یک نفر مدتها قبل
درختی کاشت...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
20 Jan, 07:40
انتخابات آلمان در بحبوحهٔ بحران سرمایهداری
با نزدیک شدن موعد انتخابات فدرال در ماه فوریه ۲۰۲۵ / بهمن- اسفندماه ۱۴۰۳ در آلمان، تحلیلگر ترقیخواه نیک رایت به بررسی نیروهای طبقاتی‌ای که سیاست‌های حزب‌های اصلی در آلمان را شکل می‌دهند می‌پردازد و برای پیشرفتی قابل توجه برای نیروهای چپ امیدی چندان در آن نمی‌بیند.
ائتلاف سه‌‌گانه حزب های با گرایش‌های طبقاتی بهرهبری صدراعظم اولاف شولتز از هم فروپاشیده است. این اتحاد نامقدس شامل حزب سوسیال دموکرات (SPD) شولتز، حزب خرده‌بورژوای سبز، و حزب نولیبرال دموکرات آزاد، تحت فشار بحران فزاینده اقتصادی آلمان و مشکلات مدیریتی خاص این کشور از هم پاشید. نمونه‌ای از تغییرات اخیر ظهور فریدریش مرتس رهبر جدید حزب اتحادیه دموکرات مسیحی (CDU) است. رقابت طولانی او با رهبر سابق این حزب و صدراعظم آنگلا مرکل با بازنشستگی مرکل پایان یافت. از آن زمان، چشم‌انداز سیاسی در آلمان تغییر کرده است و اگرچه وضعیت کامل نیروهای سیاسی تا پایان انتخابات آشکار نخواهد شد، ولی خطوط کلی آن در حال شکلگیری است.
آخرین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند حزب سوسیال دموکرات ۵/ ۱۶ درصد آرا، ائتلاف دو حزب محافظه‌کار اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن و اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان ۲/ ۲۴ درصد، سبزها ۱۲ درصد، حزب نولیبرال دموکرات آزاد آلمان ۵/ ۳ درصد، حزب راستگرای افراطی آلترناتیو برای آلمان۵/ ۲۰ درصد، حزب چپ ۴ درصد، و ائتلاف زارا واگن‌کنشت ۷ درصد آرا را به خود اختصاص داده‌اند. ورود به بوندستاگ [پارلمان] مستلزم کسب ۵ درصد آرای ملی یا در صورت عدم موفقیت، کسب اکثریت آرا در حداقل دو حوزه انتخابیه است. بنابراین، این احتمال وجود دارد، که هر دو حزب دموکرات آزاد آلمان و حزب چپ از پارلمان خارج شوند. در مورد حزب دموکرات آزاد آلمان، علت این وضعیت کمبود حمایت از نوع خاص اقتصاد سرمایهداری بی‌قیدوبند این حزب، مخالفت با هزینه‌های اجتماعی، و حال‌وهوای اشرافیگری‌ای است که رهبران آن معمولاً از خود نشان می‌دهند.
برای حزب چپ (Die Linke)، رهبری ضعیف و تضاد فزاینده بین پایگاه کارگری و عمدتاً آلمان شرقی آن، با نوع خاصی از سیاست هویتی که بخش زیادی از سبک پیشین حزب را کنار زده است، به بحرانی درون‌حزبی منجر شده است. به‌ویژه، خصومت شدید رهبری این حزب نسبت به جنبش در حال رشد ضد جنگ، عاملی اساسی در تشکیل حزب جدید توسط رهبر آن سارا واگن‌کنشت، با نام اختصاری BSW بود. آخرین نظرسنجی در مورد درجه حمایت از حزب چپ اگر که این حزب تحت رهبری سارا واگن‌کنشت قرار می‌گرفت، نشان داد این حزب می‌توانست ۱۲ درصد آرا (یعنی یک نفر از هر هشت رأی‌دهنده) را به‌دست آورد.
حزب دموکرات مسیحی (CDU) در موقعیت برتر برای تشکیل اکثریت در بوندستاگ قرار دارد، ولی فریدریش مرتس، رهبر جدل‌برانگیز آن، به متحدان پارلمانی نیاز دارد. به‌طور سنتی، اتحاد محکم بین CDU و حزب متحد و نه‌چندان هم‌فکر آن در ایالت باواریا، یعنی اتحادیه سوسیال مسیحی (CSU)، معمولاً با حمایت حزب دموکرات‌های آزاد (FDP) تکمیل می‌شود. ولی اگر FDP نتواند از حد نصاب ۵ درصد عبور کند و از بوندستاگ حذف شود، مرتس مجبور خواهد شد به یک “ائتلاف بزرگ” با سوسیال دموکرات‌ها (SPD) روی بیاورد و با این واقعیت ناخوشایند روبه‌رو شود که حزب متحد آن، CSU، نمی‌تواند حضور حزب سبزها را تحمل کند و با آنها دولت تشکیل نخواهد داد.
حزب راستگرای افراطی و پوپولیست “آلترناتیو برای آلمان” (AfD) در جایگاه دوم قرار دارد و حملهٔ اخیر به بازار کریسمس ماگدبورگ، فرصتی جدید برای تقویت شعارهای ضد اسلامی این حزب فراهم کرده است. این در حالی است که مظنون این حمله مرگبار، فردی عجیب و غریب با گرایش‌های ضداسلامی و حامی اسرائیل است که سیر ابتدایی رشد او در محیط سیاسی مسموم دیکتاتوری سعودی شکل گرفته است.
نخستین واکنش به بحران دولت ائتلافی توسط نانسی فیزر، وزیر کشور حزب سوسیال دموکرات (SPD)، صورت گرفت که از شرکای ائتلاف خواست از اختیارات بیشتر پلیس و سازمان‌های اطلاعاتی حمایت کنند. بر اساس قانون جدید پلیس فدرال، پلیس اختیاراتی جدید در زمینه نظارت الکترونیکی، ذخیره‌سازی داده‌های DNA، استفاده از پهپادها، و بازگرداندن اختیارات بحث‌برانگیز مانند “ممنوعیت‌های استخدامی” و محدودیت‌های اقامتی به‌دست خواهد آورد. با این حال، حتی اگر در موضوعات مورد علاقه “آلترناتیو برای آلمان”، مانند نژادپرستی و اسلام‌هراسی، اشتراکات زیادی وجود داشته باشد، پذیرش این حزب در یک ائتلاف راستگرا مستلزم شرایط بسیاری خواهد بود...
@tribunesarzaminman
با نزدیک شدن موعد انتخابات فدرال در ماه فوریه ۲۰۲۵ / بهمن- اسفندماه ۱۴۰۳ در آلمان، تحلیلگر ترقیخواه نیک رایت به بررسی نیروهای طبقاتی‌ای که سیاست‌های حزب‌های اصلی در آلمان را شکل می‌دهند می‌پردازد و برای پیشرفتی قابل توجه برای نیروهای چپ امیدی چندان در آن نمی‌بیند.
ائتلاف سه‌‌گانه حزب های با گرایش‌های طبقاتی بهرهبری صدراعظم اولاف شولتز از هم فروپاشیده است. این اتحاد نامقدس شامل حزب سوسیال دموکرات (SPD) شولتز، حزب خرده‌بورژوای سبز، و حزب نولیبرال دموکرات آزاد، تحت فشار بحران فزاینده اقتصادی آلمان و مشکلات مدیریتی خاص این کشور از هم پاشید. نمونه‌ای از تغییرات اخیر ظهور فریدریش مرتس رهبر جدید حزب اتحادیه دموکرات مسیحی (CDU) است. رقابت طولانی او با رهبر سابق این حزب و صدراعظم آنگلا مرکل با بازنشستگی مرکل پایان یافت. از آن زمان، چشم‌انداز سیاسی در آلمان تغییر کرده است و اگرچه وضعیت کامل نیروهای سیاسی تا پایان انتخابات آشکار نخواهد شد، ولی خطوط کلی آن در حال شکلگیری است.
آخرین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند حزب سوسیال دموکرات ۵/ ۱۶ درصد آرا، ائتلاف دو حزب محافظه‌کار اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن و اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان ۲/ ۲۴ درصد، سبزها ۱۲ درصد، حزب نولیبرال دموکرات آزاد آلمان ۵/ ۳ درصد، حزب راستگرای افراطی آلترناتیو برای آلمان۵/ ۲۰ درصد، حزب چپ ۴ درصد، و ائتلاف زارا واگن‌کنشت ۷ درصد آرا را به خود اختصاص داده‌اند. ورود به بوندستاگ [پارلمان] مستلزم کسب ۵ درصد آرای ملی یا در صورت عدم موفقیت، کسب اکثریت آرا در حداقل دو حوزه انتخابیه است. بنابراین، این احتمال وجود دارد، که هر دو حزب دموکرات آزاد آلمان و حزب چپ از پارلمان خارج شوند. در مورد حزب دموکرات آزاد آلمان، علت این وضعیت کمبود حمایت از نوع خاص اقتصاد سرمایهداری بی‌قیدوبند این حزب، مخالفت با هزینه‌های اجتماعی، و حال‌وهوای اشرافیگری‌ای است که رهبران آن معمولاً از خود نشان می‌دهند.
برای حزب چپ (Die Linke)، رهبری ضعیف و تضاد فزاینده بین پایگاه کارگری و عمدتاً آلمان شرقی آن، با نوع خاصی از سیاست هویتی که بخش زیادی از سبک پیشین حزب را کنار زده است، به بحرانی درون‌حزبی منجر شده است. به‌ویژه، خصومت شدید رهبری این حزب نسبت به جنبش در حال رشد ضد جنگ، عاملی اساسی در تشکیل حزب جدید توسط رهبر آن سارا واگن‌کنشت، با نام اختصاری BSW بود. آخرین نظرسنجی در مورد درجه حمایت از حزب چپ اگر که این حزب تحت رهبری سارا واگن‌کنشت قرار می‌گرفت، نشان داد این حزب می‌توانست ۱۲ درصد آرا (یعنی یک نفر از هر هشت رأی‌دهنده) را به‌دست آورد.
حزب دموکرات مسیحی (CDU) در موقعیت برتر برای تشکیل اکثریت در بوندستاگ قرار دارد، ولی فریدریش مرتس، رهبر جدل‌برانگیز آن، به متحدان پارلمانی نیاز دارد. به‌طور سنتی، اتحاد محکم بین CDU و حزب متحد و نه‌چندان هم‌فکر آن در ایالت باواریا، یعنی اتحادیه سوسیال مسیحی (CSU)، معمولاً با حمایت حزب دموکرات‌های آزاد (FDP) تکمیل می‌شود. ولی اگر FDP نتواند از حد نصاب ۵ درصد عبور کند و از بوندستاگ حذف شود، مرتس مجبور خواهد شد به یک “ائتلاف بزرگ” با سوسیال دموکرات‌ها (SPD) روی بیاورد و با این واقعیت ناخوشایند روبه‌رو شود که حزب متحد آن، CSU، نمی‌تواند حضور حزب سبزها را تحمل کند و با آنها دولت تشکیل نخواهد داد.
حزب راستگرای افراطی و پوپولیست “آلترناتیو برای آلمان” (AfD) در جایگاه دوم قرار دارد و حملهٔ اخیر به بازار کریسمس ماگدبورگ، فرصتی جدید برای تقویت شعارهای ضد اسلامی این حزب فراهم کرده است. این در حالی است که مظنون این حمله مرگبار، فردی عجیب و غریب با گرایش‌های ضداسلامی و حامی اسرائیل است که سیر ابتدایی رشد او در محیط سیاسی مسموم دیکتاتوری سعودی شکل گرفته است.
نخستین واکنش به بحران دولت ائتلافی توسط نانسی فیزر، وزیر کشور حزب سوسیال دموکرات (SPD)، صورت گرفت که از شرکای ائتلاف خواست از اختیارات بیشتر پلیس و سازمان‌های اطلاعاتی حمایت کنند. بر اساس قانون جدید پلیس فدرال، پلیس اختیاراتی جدید در زمینه نظارت الکترونیکی، ذخیره‌سازی داده‌های DNA، استفاده از پهپادها، و بازگرداندن اختیارات بحث‌برانگیز مانند “ممنوعیت‌های استخدامی” و محدودیت‌های اقامتی به‌دست خواهد آورد. با این حال، حتی اگر در موضوعات مورد علاقه “آلترناتیو برای آلمان”، مانند نژادپرستی و اسلام‌هراسی، اشتراکات زیادی وجود داشته باشد، پذیرش این حزب در یک ائتلاف راستگرا مستلزم شرایط بسیاری خواهد بود...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
17 Jan, 20:58
تا همدم من است نفس هاي زندگي
من با خيال مرگ دمي سر نمي كنم
(سیاوش کسرایی)
در روزهای اخیر کلیپ هایی در فضای مجازی منتشر شده که بخشی از یک برنامه تلویزیونی است که مهمانانی را از چهره های خوشنام علمی ، ورزشی و ... دعوت کرده اند و پس از گفتگو ، آخر جلسه هدیه ای به مهمانان می دهند که وقتی جعبه را می گشایند در بهت و حیرت ، متوجه می شوند که محتوی کفن و آگهی ترحیم خودشان است. بدیهی است که شوکه می شوند و زبان به اعتراض می گشایند.
وقتی اولین بار که شنیدم ، علیرغم اینکه می دانستم که اینان چه جماعت متحجر ، مرگ اندیش و تاریک فکر و تاریک جانی هستند ، باز هم باورم نمی شد که چنین کاری کرده باشند ، تا خود دیدم و سراسر وجودم را نفرت و انزجار فرا گرفت.
این جماعت مرگ اندیش ، تا کجا می خواهند این ذهنیت بیمارگونه و مالیخولیایی خود را رواج دهند؟ هدف از این همه تصاویر کشتار و جنازه و تابوت و قبر و ... که تمامی شبکه های تلویزیونی و فضاهای مجازی را در برگرفته ، چیست ؟
منویات اینان در تضاد با فرهنگ ، تاریخ و تمدن ایران است.
فرهنگ و تمدن ایران ستایشگر زندگی است. مردم این مرز و بوم از دیرباز شادی را ستایش کرده اند و اهورامزدا را ستوده اند که شادی آفرید و پیام آور زندگی بود.
در اساطیر ایران اهورامزدا در تقابل با « نیستی » ، « هستی » را آفرید ، بر اساس اساطیر ایرانی ، اهریمن خدای جهان تاریکی است ، در ظلمت می زید و مرگ و نابودی را در همه جا می گستراند ، صفت اهریمن در متون باستانی ایران « زدارکامگ » است ، یعنی خواست و هدف و ماهیتش ، زدن و کشتن و نابود کردن است. حال آنکه اهورامزدا ، « زندگی بخش » است. اهریمن به جهان حمله ور می شود و همه چیز را نابود می کند و جهان را تیره و تار می کند، و مرگ و فرتوتی و بیماری نتیجه حمله اهریمن است به جهان روشنایی.
اهورامزدا برای مقابله با اهریمن « زندگی » را می آفریند و شکوفا می کند ، موجودات و به ویژه انسان را خلق می کند که یاریگر او در نبرد با مرگ و نیستی، در مبارزه با تیرگی و تاریکی و در مقابله با اهریمن، باشد. و سراسر جهان هستی ، چیزی نیست جز نماد و نمود اهورامزدا که در تقابل با نیستی آفریده است.
اینست فرهنگ این ملت ، در این تمدن دیرپا و ماندگار ، مرگ اندیشان همانا اهریمن خویان اند .
همه ی مردمی که جان شیرین شان را از دست دادند ، برای زندگی جنگیدند ، در پاسداشت زیبایی و زندگی به پا خاستند و زندگی را از قعر تیرگی و سیاهی مرگ اندیشان رها کردند و برای فرزندانمان به ارمغان آوردند.
من دیده ام بسیار مردان‌و زنانی
که خود میزان ِ شأن ِ آدمی بودند
وز کبریای روح برمیزان ِ شأن ِ آدمی بسیار افزودند.
آری چنین بودند
آن زنده اندیشان که دست ِ مرگ را بر گردن ِ خود شاخ گل کردند
و مرگ را از پرتگاه ِ نیستی تا هستی ِ جاوید پُل کردند( سایه )
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
من با خيال مرگ دمي سر نمي كنم
(سیاوش کسرایی)
در روزهای اخیر کلیپ هایی در فضای مجازی منتشر شده که بخشی از یک برنامه تلویزیونی است که مهمانانی را از چهره های خوشنام علمی ، ورزشی و ... دعوت کرده اند و پس از گفتگو ، آخر جلسه هدیه ای به مهمانان می دهند که وقتی جعبه را می گشایند در بهت و حیرت ، متوجه می شوند که محتوی کفن و آگهی ترحیم خودشان است. بدیهی است که شوکه می شوند و زبان به اعتراض می گشایند.
وقتی اولین بار که شنیدم ، علیرغم اینکه می دانستم که اینان چه جماعت متحجر ، مرگ اندیش و تاریک فکر و تاریک جانی هستند ، باز هم باورم نمی شد که چنین کاری کرده باشند ، تا خود دیدم و سراسر وجودم را نفرت و انزجار فرا گرفت.
این جماعت مرگ اندیش ، تا کجا می خواهند این ذهنیت بیمارگونه و مالیخولیایی خود را رواج دهند؟ هدف از این همه تصاویر کشتار و جنازه و تابوت و قبر و ... که تمامی شبکه های تلویزیونی و فضاهای مجازی را در برگرفته ، چیست ؟
منویات اینان در تضاد با فرهنگ ، تاریخ و تمدن ایران است.
فرهنگ و تمدن ایران ستایشگر زندگی است. مردم این مرز و بوم از دیرباز شادی را ستایش کرده اند و اهورامزدا را ستوده اند که شادی آفرید و پیام آور زندگی بود.
در اساطیر ایران اهورامزدا در تقابل با « نیستی » ، « هستی » را آفرید ، بر اساس اساطیر ایرانی ، اهریمن خدای جهان تاریکی است ، در ظلمت می زید و مرگ و نابودی را در همه جا می گستراند ، صفت اهریمن در متون باستانی ایران « زدارکامگ » است ، یعنی خواست و هدف و ماهیتش ، زدن و کشتن و نابود کردن است. حال آنکه اهورامزدا ، « زندگی بخش » است. اهریمن به جهان حمله ور می شود و همه چیز را نابود می کند و جهان را تیره و تار می کند، و مرگ و فرتوتی و بیماری نتیجه حمله اهریمن است به جهان روشنایی.
اهورامزدا برای مقابله با اهریمن « زندگی » را می آفریند و شکوفا می کند ، موجودات و به ویژه انسان را خلق می کند که یاریگر او در نبرد با مرگ و نیستی، در مبارزه با تیرگی و تاریکی و در مقابله با اهریمن، باشد. و سراسر جهان هستی ، چیزی نیست جز نماد و نمود اهورامزدا که در تقابل با نیستی آفریده است.
اینست فرهنگ این ملت ، در این تمدن دیرپا و ماندگار ، مرگ اندیشان همانا اهریمن خویان اند .
همه ی مردمی که جان شیرین شان را از دست دادند ، برای زندگی جنگیدند ، در پاسداشت زیبایی و زندگی به پا خاستند و زندگی را از قعر تیرگی و سیاهی مرگ اندیشان رها کردند و برای فرزندانمان به ارمغان آوردند.
من دیده ام بسیار مردان‌و زنانی
که خود میزان ِ شأن ِ آدمی بودند
وز کبریای روح برمیزان ِ شأن ِ آدمی بسیار افزودند.
آری چنین بودند
آن زنده اندیشان که دست ِ مرگ را بر گردن ِ خود شاخ گل کردند
و مرگ را از پرتگاه ِ نیستی تا هستی ِ جاوید پُل کردند( سایه )
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
17 Jan, 14:23
🔴 دل نوشته یكی از همراهان
پرستوی مهاجر دیگری برنگشت !
در این سرزمین محنت زده اگر صبح از خواب برخاستی و دیدی مردمان شاد و لبخند می زدند و خبر دردناکی نیست ،
قطع و یقین معجزه ای اتفاق افتاده است !
ولی افسوس
ما نفرین شدگان زمین هستیم
و محکوم به زندگی با درد و رنج و از دست دادن عزیزانی که تمام تلاش شان نشاندن گل لبخند بر چهره مردمان اسیر در چنگ انسان نماهای دشمن شادی و خنده است !
ابراهیم نبوی مرگ را در آغوش کشید ،
باورم نمی شد مگر امکان دارد ابراهیم که حتی در دوران زندان با نوشتن کتاب
سالن 6 ( یادداشت های روزانه زندان ) قهقه خنده همگان را بلند کرد به استقبال مرگ برود ؟
ولی درد غربت و دوری از وطن از رنج زندان خیلی سخت تر است که ابراهیم هم طاقت نیاورد !!
هر پرستویی که می رود دلش هوای بازگشت دارد ، ابراهیم مهربان هم که مجبور به مهاجرتش کردند سالها در آرزوی بازگشت به وطن بود ،
اما
انها که آسمان این سرزمین را تیره و تار کردند نگذاشتند !!
من دلتنگ ابراهیم های مهاجر ایرانم
و آرزو دارم روزی شاهد بازگشت پرستوهای مهاجر سرزمینم باشم نه اینکه خبر شکستن بال و پر و مرگ شان را بشنوم !
به خورشید و خالق خورشید قسم
که از این همه تحقیر خسته شده ایم ،
ما هم در این سرزمین حق زندگی کردن داریم 💔
نجوای کرد دل سوخته ای را با خودم خواندم که :
روژیک
هه موو بالنده
کوژراوه کانی دنیا
ده گه رینه وه
روزی می رسد همه پرندگانی که رفته اند به سرزمین خودشان برمی گردند .
به امید آن روز .
میثم
@tribunesarzaminman
پرستوی مهاجر دیگری برنگشت !
در این سرزمین محنت زده اگر صبح از خواب برخاستی و دیدی مردمان شاد و لبخند می زدند و خبر دردناکی نیست ،
قطع و یقین معجزه ای اتفاق افتاده است !
ولی افسوس
ما نفرین شدگان زمین هستیم
و محکوم به زندگی با درد و رنج و از دست دادن عزیزانی که تمام تلاش شان نشاندن گل لبخند بر چهره مردمان اسیر در چنگ انسان نماهای دشمن شادی و خنده است !
ابراهیم نبوی مرگ را در آغوش کشید ،
باورم نمی شد مگر امکان دارد ابراهیم که حتی در دوران زندان با نوشتن کتاب
سالن 6 ( یادداشت های روزانه زندان ) قهقه خنده همگان را بلند کرد به استقبال مرگ برود ؟
ولی درد غربت و دوری از وطن از رنج زندان خیلی سخت تر است که ابراهیم هم طاقت نیاورد !!
هر پرستویی که می رود دلش هوای بازگشت دارد ، ابراهیم مهربان هم که مجبور به مهاجرتش کردند سالها در آرزوی بازگشت به وطن بود ،
اما
انها که آسمان این سرزمین را تیره و تار کردند نگذاشتند !!
من دلتنگ ابراهیم های مهاجر ایرانم
و آرزو دارم روزی شاهد بازگشت پرستوهای مهاجر سرزمینم باشم نه اینکه خبر شکستن بال و پر و مرگ شان را بشنوم !
به خورشید و خالق خورشید قسم
که از این همه تحقیر خسته شده ایم ،
ما هم در این سرزمین حق زندگی کردن داریم 💔
نجوای کرد دل سوخته ای را با خودم خواندم که :
روژیک
هه موو بالنده
کوژراوه کانی دنیا
ده گه رینه وه
روزی می رسد همه پرندگانی که رفته اند به سرزمین خودشان برمی گردند .
به امید آن روز .
میثم
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Jan, 08:51
اشک در چشمان و بغضم در گلوست
وندرين ايام، زهرم در پياله
زهر مارم در سبوست
مرگ او را از کجا باور کنم؟
صحبت از پژمردن يک برگ نيست
وای! جنگل را بيابان می کنند...
دست خون آلود را
در پيش چشم خلق پنهان می کنند
هيچ حيوانی به حيوانی نمي دارد روا
آنچه اين نامردمان با جان انسان می کنند...
✍فریدون_مشیری
@tribunesarzaminman
وندرين ايام، زهرم در پياله
زهر مارم در سبوست
مرگ او را از کجا باور کنم؟
صحبت از پژمردن يک برگ نيست
وای! جنگل را بيابان می کنند...
دست خون آلود را
در پيش چشم خلق پنهان می کنند
هيچ حيوانی به حيوانی نمي دارد روا
آنچه اين نامردمان با جان انسان می کنند...
✍فریدون_مشیری
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Jan, 08:46
🔴#مسعود_فرهیخته از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب کرج به ۶ سال زندان و دو سال ممنوعیت خروج از کشور و حضور در گروهها و دستجات اجتماعی و منع رفت و آمد در استان های البرز، تهران، قزوین، لرستان و کردستان محکوم شد.
🔸در ادامه موج جدید فشارهای امنیتی بر فعالان صنفی #مسعود_فرهیخته فعال صنفی معلمان از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب کرج به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام(یک سال) و اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرایم علیه امنیت داخلی کشور(۵ سال) و دو سال ممنوعیت خروج از کشور و حضور در گروه ها و دستجات اجتماعی و منع رفت و آمد در استان های البرز،تهران،قزوین،لرستان و کردستان ، محکوم شد.
🔸در رای صادر شده آمده:«با توجه به محتوای پرونده و گزارش ضابطین خاص و سربازان گمنام امام زمان نامبرده با حضور فعال در تجمعات غیر قانونی به عنوان لیدر اقدام به تشکیل اغتشاشات در سطح شهرستان کرج و اسلامشهر نموده است و با نشر مطالب و بیانیه های متعدد با منافقین علیه جمهوری اسلامی» اقدام نموده است.رای صادر شده برخی از مصادیق اتهامات #مسعود_فرهیخته را: «ستار_بهشتی» «توماج صالحی» آزاد باید گردد، «فقط کف خیابون به دست میاد حقمون»، ذکر کرده است. این در حالی است که زنده یاد ستار بهشتی در سال ۱۳۹۱ در اثر شکنجه در زندان کشته شده است.
🔸از دیگر مواردی که به صدور حکم سنگین علیه #مسعود_فرهیخته منجر شده و در رای صادر شده آمده:« کشف لیستی از افراد که به قول وی در جریان اغتشاشات ۱۴۰۱ کشته شده اند که همراه با آدرس و تاریخ فوت آنان که حکایت از هدایت و سازماندهی افراد مذکور برای تجمعات غیر قانونی از سوی مشارالیه می باشد.»
از دیگر اتهامات این فعال صنفی معلمان:
«تهییج گروه های معاند در سراسر کشور برای تجمع انجام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی،عضویت در تشکل های غیر قانونی و صنفی فرهنگیان،انجام سفرهای متعدد به استان های کردستان و لرستان برای سرکشی به خانواده های فوت شدگان به نام #مهسا_امیتی و #نیکا_شاکرمی و حضور در سر مزار آنان و اعلام همبستگی با آنان برای تقویت روحیه و ایجاد انگیزه برای آنان در انجام فعالیت های دروغین علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی» قید شده است.
🔸شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران ضمن محکومیت شدید این حکم ظالمانه و سایر احکام سرکوبگرانه، هشدار میدهد که ادامه این روند سرکوب و ارعاب فعالان صنفی و معلمان، تنها بر خشم و نارضایتی عمومی خواهد افزود. این شورا با تأکید بر حق مسلم کنشگران صنفی برای آزادی بیان و فعالیت، اعلام میکند که این احکام نه‌تنها غیرقانونی و بی‌اعتبار، بلکه نشانه‌ای آشکار از استیصال حاکمیت در برابر خواست‌های برحق مردم است. ما خواهان لغو فوری حکم ظالمانه #مسعود_فرهیخته و توقف ماشین سرکوب علیه معلمان و فعالان صنفی هستیم و عواقب هرگونه ادامه این رفتارها بر عهده حکومت خواهد بود.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
@tribunesarzaminman
🔸در ادامه موج جدید فشارهای امنیتی بر فعالان صنفی #مسعود_فرهیخته فعال صنفی معلمان از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب کرج به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام(یک سال) و اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرایم علیه امنیت داخلی کشور(۵ سال) و دو سال ممنوعیت خروج از کشور و حضور در گروه ها و دستجات اجتماعی و منع رفت و آمد در استان های البرز،تهران،قزوین،لرستان و کردستان ، محکوم شد.
🔸در رای صادر شده آمده:«با توجه به محتوای پرونده و گزارش ضابطین خاص و سربازان گمنام امام زمان نامبرده با حضور فعال در تجمعات غیر قانونی به عنوان لیدر اقدام به تشکیل اغتشاشات در سطح شهرستان کرج و اسلامشهر نموده است و با نشر مطالب و بیانیه های متعدد با منافقین علیه جمهوری اسلامی» اقدام نموده است.رای صادر شده برخی از مصادیق اتهامات #مسعود_فرهیخته را: «ستار_بهشتی» «توماج صالحی» آزاد باید گردد، «فقط کف خیابون به دست میاد حقمون»، ذکر کرده است. این در حالی است که زنده یاد ستار بهشتی در سال ۱۳۹۱ در اثر شکنجه در زندان کشته شده است.
🔸از دیگر مواردی که به صدور حکم سنگین علیه #مسعود_فرهیخته منجر شده و در رای صادر شده آمده:« کشف لیستی از افراد که به قول وی در جریان اغتشاشات ۱۴۰۱ کشته شده اند که همراه با آدرس و تاریخ فوت آنان که حکایت از هدایت و سازماندهی افراد مذکور برای تجمعات غیر قانونی از سوی مشارالیه می باشد.»
از دیگر اتهامات این فعال صنفی معلمان:
«تهییج گروه های معاند در سراسر کشور برای تجمع انجام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی،عضویت در تشکل های غیر قانونی و صنفی فرهنگیان،انجام سفرهای متعدد به استان های کردستان و لرستان برای سرکشی به خانواده های فوت شدگان به نام #مهسا_امیتی و #نیکا_شاکرمی و حضور در سر مزار آنان و اعلام همبستگی با آنان برای تقویت روحیه و ایجاد انگیزه برای آنان در انجام فعالیت های دروغین علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی» قید شده است.
🔸شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران ضمن محکومیت شدید این حکم ظالمانه و سایر احکام سرکوبگرانه، هشدار میدهد که ادامه این روند سرکوب و ارعاب فعالان صنفی و معلمان، تنها بر خشم و نارضایتی عمومی خواهد افزود. این شورا با تأکید بر حق مسلم کنشگران صنفی برای آزادی بیان و فعالیت، اعلام میکند که این احکام نه‌تنها غیرقانونی و بی‌اعتبار، بلکه نشانه‌ای آشکار از استیصال حاکمیت در برابر خواست‌های برحق مردم است. ما خواهان لغو فوری حکم ظالمانه #مسعود_فرهیخته و توقف ماشین سرکوب علیه معلمان و فعالان صنفی هستیم و عواقب هرگونه ادامه این رفتارها بر عهده حکومت خواهد بود.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Jan, 07:50
وقتی به کودکان یاد می‌دادی که با گل مجسمه بسازند و با هنرشان حالشان را خوب کنند، خبر داشتی که این کارت مصداق فساد است؟!
وقتی در تخلیه‌ی بار کامیون‌های ارزاق یو.ان کمکمی‌کردی، می‌دانستی داری بدکاری می‌کنی؟
موقع تمیز کردن زخم‌های زنان و کودکان و از بین بردن شپش سر بچه‌ها، از ستم‌کاری‌ات آگاه بودی؟!
پخش نان و فراهم کردن غذا برای آوارگان کدام شکل از ستم است؟!
جرم‌هایت را که مرور می‌کنی، شستن لباس آنها را هم از قلم نینداز!
کمک به آدلاها، خضرها، ویان‌ها، دیلان‌ها و بهارها را سرکشی و نافرمانی به حساب نمی‌آوردی؟!
ماه‌هایی که از خانوادهات دور بودی و هیچ ارتباطی با آنها نداشتی، اما آغوش می‌شدی که در اوج سرما و باد و باران بارها چادرها را محکم می‌کردی، با این حال خوابت نمی‌برد که نکند محکم‌کاری نکرده باشی، ستم‌کاری‌ات برایت محرز نبود؟!
من نه عقلم قد میدهد نه سوادم؛ باز هم خودت قضاوت کن: حتما در سال‌های 2020 و2021 که بر اثر ناتوانی جسمی بعد از عمل جراحی سراغ ترجمع و پژوهش رفتی، فساد کردی.
ایجاد انقلاب ذهنیتی که قطعا بدکاری وفساد و ستم‌کاری است؛ این را همه می‌دانند.
همه‌س ستم‌کاری‌هایت را در کمپ باور می‌کنم؛ چون بارها شبیه‌اش را در بند دیه‌ام؛وقتی حال یکی از هم‌بندی‌ها حتی ذره‌ای بد می‌شود، اولین کسی که به سراغش می‌آید توئی. تجربه‌ی تو را در کمک به بهبود حال جسمی وروحی اطرافیان هیچ‌کدام از ما نداریم.
می‌بینم که گیاه‌خواری و برایمان گفته‌ای که از سال 2014 خوردن گوشت را کنار گذاشته‌ای؛ یعنی بیشتر از 10 سال است که قساوت لازم برای ستم‌کاری را به‌دست آورده‌ای.
باید در ویراست بعدی همه‌ی لغت‌نامه‌ها مددکاری را هم به معانی بغی اضافه کنند یا اینکه مقابل مدخل مددکاری بنویسند بغی.
همه‌ی پزشکان، روزنامه‌نگاران و کسانی که به ملی‌گرایی باور ندارند؛ همه آنها که ماندند و به آوارگان حملات حملات داعش کمک کردند بغی کرده‌اند و به قتل عمد محکوم می‌شوند؟!
خواهرم
تو مددکاری و اظهرمن‌الشمس است که مددکار بودن با حزب وحزب‌گرایی غریبه است و طبیعتا بیرون از نظام دولت‌ها وحزب‌هاست.
حتی پس رنگ داستانی که ساخته‌اند و تو را بر اساس آن محکوم کرده‌اند بی جان است. خباثت و نادانی بخش جدایی‌ناپذیر وجود جمهوری اسلامی است.
کاش این جانیان بفهمند که می‌خواهند نه تو را «سربه دار» که «سر دار» را با تو «بلند» کنند.
تکلیف تو با آنچه کردهای مشخص است؛ تکلیف جمهوری اسلامی هم همین‌طور. در این میان فقط مدعیان فعالیت برای حقوق بشر باید تکلیف‌‍شان را مشخص کنند؛ باید در گفتار، رفتار و کردارشان به وضوح نشان بدهند که مدافع حقوق بشرند یا حامی حقوق بشرتر.
اگر شرف دارند، باید برای پخشان عزیزی، زن کرد مددکار محکوم به اعدام، هر کاری می‌توانند بکنند. باید از جمهوری اسلامی بپرسند به تو چه داده است که در ازایش جانت را می‌خواهد؟
پخشان جانم
تو برای آنچه کردهای باید قدر ببینی و بر صدر بنشینی، اما نه بر صدر مجازات‌ها.
حورا نیکبخت
۲۲ دی ۱۴۰۳
بند زنان زندان اوین»
#پخشان_عزیزی #نه_به_اعدام
@tribunesarzaminman
وقتی در تخلیه‌ی بار کامیون‌های ارزاق یو.ان کمکمی‌کردی، می‌دانستی داری بدکاری می‌کنی؟
موقع تمیز کردن زخم‌های زنان و کودکان و از بین بردن شپش سر بچه‌ها، از ستم‌کاری‌ات آگاه بودی؟!
پخش نان و فراهم کردن غذا برای آوارگان کدام شکل از ستم است؟!
جرم‌هایت را که مرور می‌کنی، شستن لباس آنها را هم از قلم نینداز!
کمک به آدلاها، خضرها، ویان‌ها، دیلان‌ها و بهارها را سرکشی و نافرمانی به حساب نمی‌آوردی؟!
ماه‌هایی که از خانوادهات دور بودی و هیچ ارتباطی با آنها نداشتی، اما آغوش می‌شدی که در اوج سرما و باد و باران بارها چادرها را محکم می‌کردی، با این حال خوابت نمی‌برد که نکند محکم‌کاری نکرده باشی، ستم‌کاری‌ات برایت محرز نبود؟!
من نه عقلم قد میدهد نه سوادم؛ باز هم خودت قضاوت کن: حتما در سال‌های 2020 و2021 که بر اثر ناتوانی جسمی بعد از عمل جراحی سراغ ترجمع و پژوهش رفتی، فساد کردی.
ایجاد انقلاب ذهنیتی که قطعا بدکاری وفساد و ستم‌کاری است؛ این را همه می‌دانند.
همه‌س ستم‌کاری‌هایت را در کمپ باور می‌کنم؛ چون بارها شبیه‌اش را در بند دیه‌ام؛وقتی حال یکی از هم‌بندی‌ها حتی ذره‌ای بد می‌شود، اولین کسی که به سراغش می‌آید توئی. تجربه‌ی تو را در کمک به بهبود حال جسمی وروحی اطرافیان هیچ‌کدام از ما نداریم.
می‌بینم که گیاه‌خواری و برایمان گفته‌ای که از سال 2014 خوردن گوشت را کنار گذاشته‌ای؛ یعنی بیشتر از 10 سال است که قساوت لازم برای ستم‌کاری را به‌دست آورده‌ای.
باید در ویراست بعدی همه‌ی لغت‌نامه‌ها مددکاری را هم به معانی بغی اضافه کنند یا اینکه مقابل مدخل مددکاری بنویسند بغی.
همه‌ی پزشکان، روزنامه‌نگاران و کسانی که به ملی‌گرایی باور ندارند؛ همه آنها که ماندند و به آوارگان حملات حملات داعش کمک کردند بغی کرده‌اند و به قتل عمد محکوم می‌شوند؟!
خواهرم
تو مددکاری و اظهرمن‌الشمس است که مددکار بودن با حزب وحزب‌گرایی غریبه است و طبیعتا بیرون از نظام دولت‌ها وحزب‌هاست.
حتی پس رنگ داستانی که ساخته‌اند و تو را بر اساس آن محکوم کرده‌اند بی جان است. خباثت و نادانی بخش جدایی‌ناپذیر وجود جمهوری اسلامی است.
کاش این جانیان بفهمند که می‌خواهند نه تو را «سربه دار» که «سر دار» را با تو «بلند» کنند.
تکلیف تو با آنچه کردهای مشخص است؛ تکلیف جمهوری اسلامی هم همین‌طور. در این میان فقط مدعیان فعالیت برای حقوق بشر باید تکلیف‌‍شان را مشخص کنند؛ باید در گفتار، رفتار و کردارشان به وضوح نشان بدهند که مدافع حقوق بشرند یا حامی حقوق بشرتر.
اگر شرف دارند، باید برای پخشان عزیزی، زن کرد مددکار محکوم به اعدام، هر کاری می‌توانند بکنند. باید از جمهوری اسلامی بپرسند به تو چه داده است که در ازایش جانت را می‌خواهد؟
پخشان جانم
تو برای آنچه کردهای باید قدر ببینی و بر صدر بنشینی، اما نه بر صدر مجازات‌ها.
حورا نیکبخت
۲۲ دی ۱۴۰۳
بند زنان زندان اوین»
#پخشان_عزیزی #نه_به_اعدام
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Jan, 07:49
نامه حورا نیکبخت از زندان اوین: پخشان عزیزی برای آنچه کرده باید قدر ببیند و بر صدر بنشیند
«حقوق بشر با حقوق بشرتر
پخشان جانم
سلام
دارم از اتاق چهار بند، فقط چند متر دورتر با توحرف می‌زنم اما می‌خواهم صدایم خیلی بلند باشد؛ آنقدر بلند که همه بشنوند و آنان که باید گوش بسپرند:
پاییز 1401، وقتی در حال تدریس هم نتوانستم جلوی گریه‌ام برای بی‌گناهی محسن شکاری را بگیرم وکلاس را به انش‌آموزان واگذار کردم، به خیالم هم نمی‌رسید زمانی با کسی که زیر حکم اعدام است هم‌بند شوم و روز و شب‌هایی را که می‌گذراند ببینم. با کسی؟ با زنی. با زنی؟ با پخشان عزیزی؛ با زنی که واقعا به شعر نو شبیه است؛ (پخشان در زبان کُردی به معنای شعر نو است) آنقدر شعر و آنقدر نو که حظ کردن از کنارش بودن کار هر کسی نیست.
پخشان عزیزم
در فرهنگ سخن، مقابل «بغی» نوشته‌اند بدرکاری، فساد، ستم‌کاری، سرکشی و نافرمانی
معنا بخشیدن به زندگی و تقویت امید به آن در کمپ آوارگان حملات داعش بدکاری است یا فساد یا ستم‌کاری؟👇👇👇
«حقوق بشر با حقوق بشرتر
پخشان جانم
سلام
دارم از اتاق چهار بند، فقط چند متر دورتر با توحرف می‌زنم اما می‌خواهم صدایم خیلی بلند باشد؛ آنقدر بلند که همه بشنوند و آنان که باید گوش بسپرند:
پاییز 1401، وقتی در حال تدریس هم نتوانستم جلوی گریه‌ام برای بی‌گناهی محسن شکاری را بگیرم وکلاس را به انش‌آموزان واگذار کردم، به خیالم هم نمی‌رسید زمانی با کسی که زیر حکم اعدام است هم‌بند شوم و روز و شب‌هایی را که می‌گذراند ببینم. با کسی؟ با زنی. با زنی؟ با پخشان عزیزی؛ با زنی که واقعا به شعر نو شبیه است؛ (پخشان در زبان کُردی به معنای شعر نو است) آنقدر شعر و آنقدر نو که حظ کردن از کنارش بودن کار هر کسی نیست.
پخشان عزیزم
در فرهنگ سخن، مقابل «بغی» نوشته‌اند بدرکاری، فساد، ستم‌کاری، سرکشی و نافرمانی
معنا بخشیدن به زندگی و تقویت امید به آن در کمپ آوارگان حملات داعش بدکاری است یا فساد یا ستم‌کاری؟👇👇👇
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
12 Jan, 18:52
پروفایل سیاه
آنجا را نمی دانم !
اما …
اینجا تا پیراهنت را
سیاه نبینند
باور نمی کنند
چیزی از دست داده باشی !
زنده یاد شاملو
این اشاره شاملو فقید ، پاسخی برای کسانی است که بارها پرسیده اند چرا پروفایلت به رنگ سیاه هست !
وقتی سالها قلبت زخمی است ،
آزادی ات را گرفته باشند ،
عزیزانت را یا به سینه سرد خاک فرستاده باشند یا راهی دیار غربت !
و وطنت هر روز ویرانه تر گردد !
لبخند و شادی با مردم سرزمین آرزوهایت بیگانه شود !
آنگاه چه باید کرد ؟
چگونه می توان گفت و نشان داد که مصیبت زده ای و داغدار ،
و زندگی را از دست داده ای ؟
این زخم و داغ هم هرگز خوب نخواهد شد ، التیام نخواهد یافت چرا که عمر گذشته را چاره ای نیست و زمان کارش تکرار سوگواره هاست .
بقول بابا طاهر :
عزیزان از غم و درد جدایی
به چشمانم نمانده روشنایی
گرفتارم به دام غربت و درد
نه یار و نه همدمی نه آشنایی
آنجا را نمی دانم !
اما …
اینجا تا پیراهنت را
سیاه نبینند
باور نمی کنند
چیزی از دست داده باشی !
زنده یاد شاملو
این اشاره شاملو فقید ، پاسخی برای کسانی است که بارها پرسیده اند چرا پروفایلت به رنگ سیاه هست !
وقتی سالها قلبت زخمی است ،
آزادی ات را گرفته باشند ،
عزیزانت را یا به سینه سرد خاک فرستاده باشند یا راهی دیار غربت !
و وطنت هر روز ویرانه تر گردد !
لبخند و شادی با مردم سرزمین آرزوهایت بیگانه شود !
آنگاه چه باید کرد ؟
چگونه می توان گفت و نشان داد که مصیبت زده ای و داغدار ،
و زندگی را از دست داده ای ؟
این زخم و داغ هم هرگز خوب نخواهد شد ، التیام نخواهد یافت چرا که عمر گذشته را چاره ای نیست و زمان کارش تکرار سوگواره هاست .
بقول بابا طاهر :
عزیزان از غم و درد جدایی
به چشمانم نمانده روشنایی
گرفتارم به دام غربت و درد
نه یار و نه همدمی نه آشنایی
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
12 Jan, 18:50
🔴متن زیر توسط یکی از همراهان ارسال شده که به همان صورت در کانال قرار می گیرد
درود و هزاران درود
ادمین محترم ممنون از شما و بی نهایت سپاس از جناب حسن زاده 🌺
دوباره با قلم توانای شان ، محشر به پا کردند ،
نه تنها کودکان ، همه حق زندگی داریم اما بقول رفیق عزیزی از این دنیای فعلی ، انسان فرهیخته ای بروز نخواهد کرد دیوانگانی مثل ترامپ و نتانیاهو می آیند که چیزی جز خون محرومان و زحمتکشان عالم سیراب شان نخواهد کرد ،
در اسمان سرزمین نفرین شده ما هم که شوربختانه سال هاست جهل و خرافه حکمفرماست و ستارگانی مثل سایه و سیاوش و سعید و کیوان و علوی بزرگ نیستند ،
حالا باور و یقین دارم اگر مسیح هم بیاید نفسش کسی را زنده نمی کند
باید
خودمان به پا خیزیم .
زنده یاد علی اشرف درویشیان درست گفت :
تا کی بکشیم جور ناکسان
درود و هزاران درود بر شما
انسان های شریف که همچنان زندگی شرافتمدانه را برگزیده اید ، و صدای مظلومان و ستم دیدگان هستید
در برابر بزرگی تان تعظیم می نمایم .
درود و هزاران درود
ادمین محترم ممنون از شما و بی نهایت سپاس از جناب حسن زاده 🌺
دوباره با قلم توانای شان ، محشر به پا کردند ،
نه تنها کودکان ، همه حق زندگی داریم اما بقول رفیق عزیزی از این دنیای فعلی ، انسان فرهیخته ای بروز نخواهد کرد دیوانگانی مثل ترامپ و نتانیاهو می آیند که چیزی جز خون محرومان و زحمتکشان عالم سیراب شان نخواهد کرد ،
در اسمان سرزمین نفرین شده ما هم که شوربختانه سال هاست جهل و خرافه حکمفرماست و ستارگانی مثل سایه و سیاوش و سعید و کیوان و علوی بزرگ نیستند ،
حالا باور و یقین دارم اگر مسیح هم بیاید نفسش کسی را زنده نمی کند
باید
خودمان به پا خیزیم .
زنده یاد علی اشرف درویشیان درست گفت :
تا کی بکشیم جور ناکسان
درود و هزاران درود بر شما
انسان های شریف که همچنان زندگی شرافتمدانه را برگزیده اید ، و صدای مظلومان و ستم دیدگان هستید
در برابر بزرگی تان تعظیم می نمایم .
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
11 Jan, 13:17
🔴ارسالی یکی از همراهان
* در گُستره ای از همه با هم.........
در سپهرِ حُزن آلود ِ
این کُهن سرزمینم ،
اختاپوس ِ هزار جهره ی ِ
شوم سایه ،
سایه گُسترانده است وُ
توده ی ِ کار و زحمتم ؛
دمی از گزند ِ
این شوم سایگان ِ گزافه گوی ،
در امان نیست .
اِنگار ............. ،
که ظلمیان ِ سیه پوش ،
سفره های ِ کوچک ِ
دردمندانم را نمی بینند !
وُ انگار ........... ،
کودکان ِ کارم ،
تا پاسی از شب ،
گرسنه ،
رها ،
در خیابان های ِ
سرد و خزان آلودش ،
می روند به انکار !
ولیک....... ،
فریاد ِ پرطنین ِ
توده ی ِ درد و رنجم ،
تو را ،
مرا ،
وُ ما را ،
در گُستره ای از همه با هم را ،
فرا می خواند !
@tribunesarzaminman
* در گُستره ای از همه با هم.........
در سپهرِ حُزن آلود ِ
این کُهن سرزمینم ،
اختاپوس ِ هزار جهره ی ِ
شوم سایه ،
سایه گُسترانده است وُ
توده ی ِ کار و زحمتم ؛
دمی از گزند ِ
این شوم سایگان ِ گزافه گوی ،
در امان نیست .
اِنگار ............. ،
که ظلمیان ِ سیه پوش ،
سفره های ِ کوچک ِ
دردمندانم را نمی بینند !
وُ انگار ........... ،
کودکان ِ کارم ،
تا پاسی از شب ،
گرسنه ،
رها ،
در خیابان های ِ
سرد و خزان آلودش ،
می روند به انکار !
ولیک....... ،
فریاد ِ پرطنین ِ
توده ی ِ درد و رنجم ،
تو را ،
مرا ،
وُ ما را ،
در گُستره ای از همه با هم را ،
فرا می خواند !
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
11 Jan, 13:02
🔴 نه به اعدام
صدای پخشان عزیزی و وریشه مرادی و همه زندانیان محکوم به اعدام باشیم
@tribunesarzaminman
صدای پخشان عزیزی و وریشه مرادی و همه زندانیان محکوم به اعدام باشیم
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
10 Jan, 13:23
🔴 شکنجه محمد داوری در بازداشتگاه پلاک ۱۰۰؛ تأیید آثار کبودی و زخم توسط پزشکی قانونی
اتحادیه آزاد کارگران ایران: بنا بر گزارش‌های منتشره، محمد داوری فعال کارگری زندانی، پس از ۱۷ روز نگهداری در بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز، موسوم به پلاک ۱۰۰، به زندان عادل‌آباد شیراز بازگردانده شد. به گفته وکیل او، فرشته تابانیان، این فعال کارگری در این مدت تحت شکنجه قرار گرفته و آثار کبودی بر دنده‌ها و سینه سمت راست و همچنین زخم‌های متعدد بر پاهای او توسط پزشکی قانونی تأیید شده است.
محمد داوری در تاریخ ۲ دیماه، به دستور شعبه ۱۴ بازپرسی شیراز به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ منتقل شد. در طول این مدت، او نه تنها از تماس با خانواده و وکلایش محروم بوده، بلکه به دلیل شرایط دشوار و شکنجه‌های اعمال‌شده، دست به اعتصاب غذا زده است. رئیس کل دادگستری استان فارس پس از اطلاع از این وضعیت، شخصاً با او دیدار کرده و دستور پیگیری و ارجاع او به پزشکی قانونی را صادر کرده است.
او همچنین اعلام کرد شکایت از سه مأموری که در بازداشتگاه پلاک صد اقدام به شکنجه محمد داوری کرده‌اند، در حال بررسی است.
منبع :اتحادیه آزاد کارگران
@tribunesarzaminman
اتحادیه آزاد کارگران ایران: بنا بر گزارش‌های منتشره، محمد داوری فعال کارگری زندانی، پس از ۱۷ روز نگهداری در بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز، موسوم به پلاک ۱۰۰، به زندان عادل‌آباد شیراز بازگردانده شد. به گفته وکیل او، فرشته تابانیان، این فعال کارگری در این مدت تحت شکنجه قرار گرفته و آثار کبودی بر دنده‌ها و سینه سمت راست و همچنین زخم‌های متعدد بر پاهای او توسط پزشکی قانونی تأیید شده است.
محمد داوری در تاریخ ۲ دیماه، به دستور شعبه ۱۴ بازپرسی شیراز به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ منتقل شد. در طول این مدت، او نه تنها از تماس با خانواده و وکلایش محروم بوده، بلکه به دلیل شرایط دشوار و شکنجه‌های اعمال‌شده، دست به اعتصاب غذا زده است. رئیس کل دادگستری استان فارس پس از اطلاع از این وضعیت، شخصاً با او دیدار کرده و دستور پیگیری و ارجاع او به پزشکی قانونی را صادر کرده است.
او همچنین اعلام کرد شکایت از سه مأموری که در بازداشتگاه پلاک صد اقدام به شکنجه محمد داوری کرده‌اند، در حال بررسی است.
منبع :اتحادیه آزاد کارگران
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
10 Jan, 00:06
🍂🍂🍃🍃
کودکان حق زندگی دارند
هر بار خبر انفجاری انتحاری را می شنوم ، ضربان قلبم بالا می رود و نفسم به شماره می افتد. تصورش را بکنید ، یک انسان چگونه به این نتیجه رسیده است که خودش را یکباره قطعه قطعه کند و دهها نفر دیگر را هم در خون و دود و خاک و آتش در یک چشم به هم زدن نابود کند.
بسیار وحشتناکتر و عمیقاً آزار دهنده تر آن است که عامل انتحاری کودک باشد.
در یکی از انفجارهای انتحاری چند سال پیش دختر بچه ای هفت ساله در گوشه ای لعنت شده در این جهان کمربندش را منفجر کرد و در یک لحظه تکه تکه شد. مدتها نمی توانستم فکر این بچه را از ذهنم بیرون کنم. به او چه گفته بودند؟ چگونه او را فریفته بودند؟ شاید او به گفته بودند که پیش پدر یا مادر مرده اش به بهشت خواهد رفت. یا شاید او را ترسانده بودند که اگر این کار را نکند ، عزیزانش از میان می روند. یا به او گفته بودند که با مرگش ، رنج هایی را که دیگر تحملش را نداشته است ، از بین خواهد رفت و به آسودگی و آرامش خواهد رسید. آیا آن بچه مفهوم " مرگ " را می شناخته ؟ و به قول " سایه " می دانسته که " هرگز " چه معنایی دارد؟ یا شاید این را نوعی بازی تصور می کرده که همچون کارتون هایی که می دیده، همه یکباره منفجر می شوند و به خاک می افتند و پس از لحظه ای از میان خاک و دود سر بر می آورند وبه خانه شان می روند.
در این بازی دهشتناک مرگ و خون " من ، شما ، ما " ، در کجا قرار داریم ؟ اگر این دختر بچه در " دیگر سوی " جنگ بود، شهیدش می نامیدند و پاره های تنش را نشانه ی شجاعت و غیرت می دانستند و از " خدایشان" می خواستند که او را با شهدای دینشان محشور کند؟ یا شاید چون بچه ی کوچکی است ، چنین نمی گفتند . مثلاً اگر چهارده سالش بود و در " دیگر سوی " جنگ قرار داشت ، اقدامش را متهورانه و شجاعانه می دانستند و اسمش را بر کوچه و خیابان و... می گذاشتند و هزاران عکسش را بر در و دیوار می کوفتند و داستانها و شعر ها و فیلم ها برایش می ساختند و بر خود آفرین می گفتند که چنین کودکانی را " تربیت " کرده اند .
هزاران سال است که کودکان قربانی " اعتقاداتی " می شوند که خود آن را نمی فهمند. " اعتقاد " ، " دین " ، " مذهب " ، " ملیت " ، " مرزهای جغرافیایی " و ... مربوط به دنیای بزرگتر هاست. کودکان حق زندگی دارند. این مهم ترین حقی است که با " هیچ چیزی " نباید آن را عوض کرد . لحظه ای نباید آن را به فراموشی سپرد.
با خبر مرگ کودکان در غزه ، از سرما و یخ زدن و یا از انفجار و مدفون شدن زیر آوار ، یاد دخترک انتحاری افتادم و زخم کهنه دلم تازه شد .
نمی دانم چه بلایی بر سر مردم دنیا آمده که دم بر نمی آورند. نه خشمی ، نه مویه و گریه ای ، نه شمعی و مراسم یادبودی ، انگار این کودکان ، اسباب بازی های شکسته ی غیر قابل استفاده ای هستند که باید قطعه قطعه اشان کرد .
دریغ و درد که نه هیچ فریاد ، که اندک صدایی هم شنیده نمی شود : " طمع شعله نمی بندم ، خُردک شرری هست هنوز" ؟
نمی دانم آیا نوایی می تواند دقایق آخر زندگی آن کودکان خردسال را ، دلهره و ترس موحش آنان را و سرعت تپش قلب کوچکشان را بسازد و باز نماید؟
و یا می توان صورت نحیف کودک انتحاری را که در ازدحام خیابان قدم می زند و چهره عابرانی را که از کنارش می گذرند و همگی تا چند ثانیه ی دیگر مثله و مچاله می شوند ، به تصویر کشید؟
واژگان دیگر یاریم نمی کنند ، چقدر زبان ناتوان است و یا نمی دانم چقدر من ناتوانم که نمی توانم حتی لحظه ای از رنج و درد این کودکان را باز نمایم.
من تهی دستم بهر چه به بازار ،آیم؟
سایه ای می آید
سایه ای می گذرد
سایه ها گرد سرم پچ پچه کن می چرخند
می کند خون ز یکی حفره قلبم سرریز
سایه ها آواز غمزده ای می خوانند
تو هم ای شعر مدد گر نکنی
بند از این بانگ عصب سوز کجا بگشایم ؟ (سیاوش کسرایی)
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
کودکان حق زندگی دارند
هر بار خبر انفجاری انتحاری را می شنوم ، ضربان قلبم بالا می رود و نفسم به شماره می افتد. تصورش را بکنید ، یک انسان چگونه به این نتیجه رسیده است که خودش را یکباره قطعه قطعه کند و دهها نفر دیگر را هم در خون و دود و خاک و آتش در یک چشم به هم زدن نابود کند.
بسیار وحشتناکتر و عمیقاً آزار دهنده تر آن است که عامل انتحاری کودک باشد.
در یکی از انفجارهای انتحاری چند سال پیش دختر بچه ای هفت ساله در گوشه ای لعنت شده در این جهان کمربندش را منفجر کرد و در یک لحظه تکه تکه شد. مدتها نمی توانستم فکر این بچه را از ذهنم بیرون کنم. به او چه گفته بودند؟ چگونه او را فریفته بودند؟ شاید او به گفته بودند که پیش پدر یا مادر مرده اش به بهشت خواهد رفت. یا شاید او را ترسانده بودند که اگر این کار را نکند ، عزیزانش از میان می روند. یا به او گفته بودند که با مرگش ، رنج هایی را که دیگر تحملش را نداشته است ، از بین خواهد رفت و به آسودگی و آرامش خواهد رسید. آیا آن بچه مفهوم " مرگ " را می شناخته ؟ و به قول " سایه " می دانسته که " هرگز " چه معنایی دارد؟ یا شاید این را نوعی بازی تصور می کرده که همچون کارتون هایی که می دیده، همه یکباره منفجر می شوند و به خاک می افتند و پس از لحظه ای از میان خاک و دود سر بر می آورند وبه خانه شان می روند.
در این بازی دهشتناک مرگ و خون " من ، شما ، ما " ، در کجا قرار داریم ؟ اگر این دختر بچه در " دیگر سوی " جنگ بود، شهیدش می نامیدند و پاره های تنش را نشانه ی شجاعت و غیرت می دانستند و از " خدایشان" می خواستند که او را با شهدای دینشان محشور کند؟ یا شاید چون بچه ی کوچکی است ، چنین نمی گفتند . مثلاً اگر چهارده سالش بود و در " دیگر سوی " جنگ قرار داشت ، اقدامش را متهورانه و شجاعانه می دانستند و اسمش را بر کوچه و خیابان و... می گذاشتند و هزاران عکسش را بر در و دیوار می کوفتند و داستانها و شعر ها و فیلم ها برایش می ساختند و بر خود آفرین می گفتند که چنین کودکانی را " تربیت " کرده اند .
هزاران سال است که کودکان قربانی " اعتقاداتی " می شوند که خود آن را نمی فهمند. " اعتقاد " ، " دین " ، " مذهب " ، " ملیت " ، " مرزهای جغرافیایی " و ... مربوط به دنیای بزرگتر هاست. کودکان حق زندگی دارند. این مهم ترین حقی است که با " هیچ چیزی " نباید آن را عوض کرد . لحظه ای نباید آن را به فراموشی سپرد.
با خبر مرگ کودکان در غزه ، از سرما و یخ زدن و یا از انفجار و مدفون شدن زیر آوار ، یاد دخترک انتحاری افتادم و زخم کهنه دلم تازه شد .
نمی دانم چه بلایی بر سر مردم دنیا آمده که دم بر نمی آورند. نه خشمی ، نه مویه و گریه ای ، نه شمعی و مراسم یادبودی ، انگار این کودکان ، اسباب بازی های شکسته ی غیر قابل استفاده ای هستند که باید قطعه قطعه اشان کرد .
دریغ و درد که نه هیچ فریاد ، که اندک صدایی هم شنیده نمی شود : " طمع شعله نمی بندم ، خُردک شرری هست هنوز" ؟
نمی دانم آیا نوایی می تواند دقایق آخر زندگی آن کودکان خردسال را ، دلهره و ترس موحش آنان را و سرعت تپش قلب کوچکشان را بسازد و باز نماید؟
و یا می توان صورت نحیف کودک انتحاری را که در ازدحام خیابان قدم می زند و چهره عابرانی را که از کنارش می گذرند و همگی تا چند ثانیه ی دیگر مثله و مچاله می شوند ، به تصویر کشید؟
واژگان دیگر یاریم نمی کنند ، چقدر زبان ناتوان است و یا نمی دانم چقدر من ناتوانم که نمی توانم حتی لحظه ای از رنج و درد این کودکان را باز نمایم.
من تهی دستم بهر چه به بازار ،آیم؟
سایه ای می آید
سایه ای می گذرد
سایه ها گرد سرم پچ پچه کن می چرخند
می کند خون ز یکی حفره قلبم سرریز
سایه ها آواز غمزده ای می خوانند
تو هم ای شعر مدد گر نکنی
بند از این بانگ عصب سوز کجا بگشایم ؟ (سیاوش کسرایی)
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
09 Jan, 23:42
🍂🍂🍃🍃
تنها عده کمی آزادی را ترجیح می دهند
اکثریت چیزی جز اربابان منصف نمیخواهند
#سالوست
@tribunesarzaminman
تنها عده کمی آزادی را ترجیح می دهند
اکثریت چیزی جز اربابان منصف نمیخواهند
#سالوست
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
09 Jan, 23:40
چین، آمریکا را عامل بی‌ثباتی اقتصادی در جهان معرفی کرد
پکن با انتقاد شدید از اقدام‌های اخیر آمریکا علیه شرکت‌های چینی، ایالات متحده را عامل بی‌ثباتی اقتصادی و تجاری در جهان معرفی کرد.
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، در بیانیه وزارت بازرگانی چین که در نشریه گلوبال تایمز منتشر شده، آمده است: پکن به‌شدت نارضایتی خود را از این رویکرد اعلام کرده و قاطعانه با آن مخالفت میکند.
این بیانیه می‌افزاید: آمریکا با استفاده نادرست از بهانه امنیت ملی، به‌طور غیرمنصفانه شرکت‌های چینی را تحت فشار قرار می دهد که این امر منجر به اختلال در تجارت بین‌المللی، نظم اقتصادی و ثبات زنجیره‌های تأمین و تولید جهانی شده است.
@tribunesarzaminman
پکن با انتقاد شدید از اقدام‌های اخیر آمریکا علیه شرکت‌های چینی، ایالات متحده را عامل بی‌ثباتی اقتصادی و تجاری در جهان معرفی کرد.
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، در بیانیه وزارت بازرگانی چین که در نشریه گلوبال تایمز منتشر شده، آمده است: پکن به‌شدت نارضایتی خود را از این رویکرد اعلام کرده و قاطعانه با آن مخالفت میکند.
این بیانیه می‌افزاید: آمریکا با استفاده نادرست از بهانه امنیت ملی، به‌طور غیرمنصفانه شرکت‌های چینی را تحت فشار قرار می دهد که این امر منجر به اختلال در تجارت بین‌المللی، نظم اقتصادی و ثبات زنجیره‌های تأمین و تولید جهانی شده است.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
09 Jan, 20:20
سرکردگیِ ارزِ دلار
لیبرال‌ها بر این نظر هستند که سامانه پولی و مالی بین‌المللی ابزاری برای تأمین بهره‌مندی همه کشورهای مشارکت‌کننده است، زیرا سازوکار پرداختی‌ای کارآمد فراهم میکند که در چارچوب آن دادوستد را می‌توان انجام داد. اما واقعیت چیزی دیگر را نشان میدهد: نظم بین‌الملل بر پایه سرکردگی امپریالیسم غربی بنا شده و به‌نوبه خود این سرکردگی را تقویت میکند. از آنجایی که دلار ایالات متحده مهره اصلی این نظام بین‌المللی است، می‌توان گفت سرکردگی دلار در اقتصاد بین‌الملل هم محصول سرکردگی امپریالیسم غربی است و هم به‌نوبه خود این سرکردگی را ادامه میدهد که در دادوستد دوسویه و سودمند بین کشورهای مشارکت‌کننده در اقتصاد جهانی حتا به‌منزلهٔ راه‌بند می‌شود.
این نکته با آوردن نمونه‌ای شفاف‌تر می‌شود. فرض کنید کشور “۱” به کالای x نیاز دارد که در اختیار کشور”۲” است، و کشور “۲” به‌نوبه خود به کالای y نیاز دارد که کشور “۱” تولید میکند. این دو در نظم کنونی نمی‌توانند به سادگی کالاهای‌شان را با یکدیگر مبادله کنند. هر کدام نخست باید به ارز “دلار” دسترسی داشته باشند تا بتوانند کالای مورد نیازشان را از دیگری خریداری کنند. و اگر یکی از این کشورها ذخیره “دلار” کافی نداشته باشد این دادوستد به آسانی جوش نخواهد نخورد. به‌بیانی دیگر، با توجه به اینکه دلار در نقش واسطه گردش مالی در مبادله‌های بین‌المللی عمل میکند، کمبودش در برخی کشورها جریان مبادله‌های دو سویه آنها را حتا متوقف میکند. این امر به‌ویژه در مورد مبادله بین کشورهای جهان سوم بیشتر مشاهده می‌شود، زیرا هر یک از آنها با محدویت دسترسی به “دلار” روبرو است. کشورهای جهان سوم مبادله‌های میان خود را می‌توانند گسترش دهند اگر از “ارز”های ملی‌شان بتوانند بهره گیرند و آن فرایندی‌ست که “دلارزدایی” نامیده می‌شود. اصطلاح “دلارزدایی” به کاستن از وابستگی به “دلار” آمریکا، “دلار” در مقام وسیله گردش مالی، واحد محاسباتی، یا ذخیره ارزی به‌منظور مبادله‌های بین‌المللی اشاره دارد.
با این حال، بدیهی است که فرایند “دلارزدایی” با مخالفت ایالات متحده روبرو می‌شود، زیرا ارز این کشور که نقشی اساسی در اقتصاد جهانی دارد روی‌هم‌رفته “هم‌ارزِ طلا”در نظر گرفته می‌شود که امتیازی بزرگ برای ایالات متحده فراهم میکند چندان که گویی که بر معدنی بی‌پایان و رایگان از طلا نشسته است. ایالات متحده می‌تواند منابع سایر کشورها را خریداری کند، شرکت‌های آنها را تصاحب کند، به‌طور‌بی‌کران در خارج سرمایهگذاری و حتا کسری حساب جاری‌اش را تأمین مالی کند. تمام این کارها را می‌تواند تنها با چاپ بیشتر “دلار” انجام دهد. اما افزون بر این، ایالات متحده با مزیت‌هایی آشکار مانند دسترسی یافتن به قدرت خرید بین‌المللی‌ای نامحدود با ارزشی تضمین شده، از این نقش دلار در فشار بر کشورها به‌منظور پذیرش سلطه‌اش می‌تواند بهره گیرد. ایالات متحده می‌تواند دلار را در اختیار کشورهایی که مورد حمایتش هستند قرار دهد و به جایش ذخیره دلاری کشورهایی که قصد تنبیه‌شان را دارد ضبط و دسترسی به آن را مسدود کند زیرا بیشتر این ذخیره‌ها در بانک‌های غربی نگهداری می‌شوند. ایالات متحده تا کنون علیه کشورهایی گوناگون از جمله ایران و روسیه چنین مجازاتی را اعمال کرده است. گرایش به دلارزدایی بیشتر از سوی کشورهای جهان سومی حمایت می‌شود، کشورهایی که از کمبود دلار آسیب‌پذیر یا زمین‌گیر هستند. بنابراین، گرایش به دلارزدایی به‌سبب افزایش موارد اقدام به مسدود ساختن این ذخیره‌ها در سال‌های اخیر شتاب بیشتر گرفته است. اگر کم‌وبیش یک‌سوم کشورهای جهان در معرض تحریم‌های یک‌سویه غرب قرار گرفته‌اند، یعنی تحریم‌هایی که از حمایت سازمان ملل برخوردار نیستند ازاینروی که در دفاع از اصلی اخلاقی یا بر ضد رژیمی آپارتایدی مانند تحریم‌های علیه رژیم پیشین آفریقای جنوبی اعمال نشده‌اند، زیر فشار قرار گرفته‌اند طبیعی است که کشورهای جنوب جهانی و کشورهایی که هدف چنین تحریم‌هایی قرار گرفته‌اند گرایشی شدید به دلارزدایی در میان‌شان وجود داشته باشد. این گرایش به‌تازگی در نشست نمایندگان کشورهای عضو “بریکس” در شهر قازان در روسیه بازنمود یافت. نقش تحریم‌های غرب بهرهبری ایالات متحده در تقویت شدن گرایش به دلارزدایی از سوی دولت خود ایالات متحده حتا به‌رسمیت شناخته شده است. ژانت یلن، وزیر خزانه‌داری دولت ایالات متحده، در نشست با کمیته خدمات مالی مجلس نمایندگان در تیرماه، گفت تحریم‌های اقتصادی ایالات متحده سبب شده است کشورهای “بریکس” به دنبال راه‌هایی برای دلارزدایی باشند...
@tribunesarzaminman
لیبرال‌ها بر این نظر هستند که سامانه پولی و مالی بین‌المللی ابزاری برای تأمین بهره‌مندی همه کشورهای مشارکت‌کننده است، زیرا سازوکار پرداختی‌ای کارآمد فراهم میکند که در چارچوب آن دادوستد را می‌توان انجام داد. اما واقعیت چیزی دیگر را نشان میدهد: نظم بین‌الملل بر پایه سرکردگی امپریالیسم غربی بنا شده و به‌نوبه خود این سرکردگی را تقویت میکند. از آنجایی که دلار ایالات متحده مهره اصلی این نظام بین‌المللی است، می‌توان گفت سرکردگی دلار در اقتصاد بین‌الملل هم محصول سرکردگی امپریالیسم غربی است و هم به‌نوبه خود این سرکردگی را ادامه میدهد که در دادوستد دوسویه و سودمند بین کشورهای مشارکت‌کننده در اقتصاد جهانی حتا به‌منزلهٔ راه‌بند می‌شود.
این نکته با آوردن نمونه‌ای شفاف‌تر می‌شود. فرض کنید کشور “۱” به کالای x نیاز دارد که در اختیار کشور”۲” است، و کشور “۲” به‌نوبه خود به کالای y نیاز دارد که کشور “۱” تولید میکند. این دو در نظم کنونی نمی‌توانند به سادگی کالاهای‌شان را با یکدیگر مبادله کنند. هر کدام نخست باید به ارز “دلار” دسترسی داشته باشند تا بتوانند کالای مورد نیازشان را از دیگری خریداری کنند. و اگر یکی از این کشورها ذخیره “دلار” کافی نداشته باشد این دادوستد به آسانی جوش نخواهد نخورد. به‌بیانی دیگر، با توجه به اینکه دلار در نقش واسطه گردش مالی در مبادله‌های بین‌المللی عمل میکند، کمبودش در برخی کشورها جریان مبادله‌های دو سویه آنها را حتا متوقف میکند. این امر به‌ویژه در مورد مبادله بین کشورهای جهان سوم بیشتر مشاهده می‌شود، زیرا هر یک از آنها با محدویت دسترسی به “دلار” روبرو است. کشورهای جهان سوم مبادله‌های میان خود را می‌توانند گسترش دهند اگر از “ارز”های ملی‌شان بتوانند بهره گیرند و آن فرایندی‌ست که “دلارزدایی” نامیده می‌شود. اصطلاح “دلارزدایی” به کاستن از وابستگی به “دلار” آمریکا، “دلار” در مقام وسیله گردش مالی، واحد محاسباتی، یا ذخیره ارزی به‌منظور مبادله‌های بین‌المللی اشاره دارد.
با این حال، بدیهی است که فرایند “دلارزدایی” با مخالفت ایالات متحده روبرو می‌شود، زیرا ارز این کشور که نقشی اساسی در اقتصاد جهانی دارد روی‌هم‌رفته “هم‌ارزِ طلا”در نظر گرفته می‌شود که امتیازی بزرگ برای ایالات متحده فراهم میکند چندان که گویی که بر معدنی بی‌پایان و رایگان از طلا نشسته است. ایالات متحده می‌تواند منابع سایر کشورها را خریداری کند، شرکت‌های آنها را تصاحب کند، به‌طور‌بی‌کران در خارج سرمایهگذاری و حتا کسری حساب جاری‌اش را تأمین مالی کند. تمام این کارها را می‌تواند تنها با چاپ بیشتر “دلار” انجام دهد. اما افزون بر این، ایالات متحده با مزیت‌هایی آشکار مانند دسترسی یافتن به قدرت خرید بین‌المللی‌ای نامحدود با ارزشی تضمین شده، از این نقش دلار در فشار بر کشورها به‌منظور پذیرش سلطه‌اش می‌تواند بهره گیرد. ایالات متحده می‌تواند دلار را در اختیار کشورهایی که مورد حمایتش هستند قرار دهد و به جایش ذخیره دلاری کشورهایی که قصد تنبیه‌شان را دارد ضبط و دسترسی به آن را مسدود کند زیرا بیشتر این ذخیره‌ها در بانک‌های غربی نگهداری می‌شوند. ایالات متحده تا کنون علیه کشورهایی گوناگون از جمله ایران و روسیه چنین مجازاتی را اعمال کرده است. گرایش به دلارزدایی بیشتر از سوی کشورهای جهان سومی حمایت می‌شود، کشورهایی که از کمبود دلار آسیب‌پذیر یا زمین‌گیر هستند. بنابراین، گرایش به دلارزدایی به‌سبب افزایش موارد اقدام به مسدود ساختن این ذخیره‌ها در سال‌های اخیر شتاب بیشتر گرفته است. اگر کم‌وبیش یک‌سوم کشورهای جهان در معرض تحریم‌های یک‌سویه غرب قرار گرفته‌اند، یعنی تحریم‌هایی که از حمایت سازمان ملل برخوردار نیستند ازاینروی که در دفاع از اصلی اخلاقی یا بر ضد رژیمی آپارتایدی مانند تحریم‌های علیه رژیم پیشین آفریقای جنوبی اعمال نشده‌اند، زیر فشار قرار گرفته‌اند طبیعی است که کشورهای جنوب جهانی و کشورهایی که هدف چنین تحریم‌هایی قرار گرفته‌اند گرایشی شدید به دلارزدایی در میان‌شان وجود داشته باشد. این گرایش به‌تازگی در نشست نمایندگان کشورهای عضو “بریکس” در شهر قازان در روسیه بازنمود یافت. نقش تحریم‌های غرب بهرهبری ایالات متحده در تقویت شدن گرایش به دلارزدایی از سوی دولت خود ایالات متحده حتا به‌رسمیت شناخته شده است. ژانت یلن، وزیر خزانه‌داری دولت ایالات متحده، در نشست با کمیته خدمات مالی مجلس نمایندگان در تیرماه، گفت تحریم‌های اقتصادی ایالات متحده سبب شده است کشورهای “بریکس” به دنبال راه‌هایی برای دلارزدایی باشند...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
09 Jan, 20:03
فرهنگیان؛ مبارزۀ اثرگذار علیه خصوصی‌سازی نظام آموزشی و استبداد حاکم
در سال‌های اخیر فرهنگیان کشورمان یکی از نیروهای فعال در مبارزه علیه رژیم ولایت فقیه بوده‌اند. در حین مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و همرزمان فرهنگی خود، حامیان پیگیر جنبش دانشجویی، مبارزان طبقه کارگر، جنبش پرستاران، مبارزان جنبش بازنشستگی، مبارزه دانش‌اموزان، و مبارزانی پیگیر علیه حجاب اجباری و قوانین ضد زن و تبعیض جنسیتی و غیره بوده‌اند. به‌رغم اعتراضات گستردۀ بازنشستگان فرهنگی، رژیم ولایی هدف انحلال صندوق بازنشستگی کشوری را دارد. در این مورد ۱۱ آذر بازنشسته کشوری محمدزاده گفت، “دارایی هر صندوق اموال بیمه‌شدگان آن است و دولت نباید یکطرفه در مورد مالکیت و سرنوشت این دارایی‌ها تصمیم‌سازی کند.” در واقع در هفته‌های اخیر بازنشستگان فرهنگی که سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ بازنشست شده‌اند، برای دریافت پاداش پایان خدمت خود که با افزایش قیمت دلار به ۷۸ هزار تومان روزانه ارزش خود را از دست میدهد، بعضی هفته‌ها حتا سه بار از استان‌های مختلف به تهران آمده و با خواسته‌های متعددی مانند اصلاح رتبه‌بندی، و حتا اصلاح متناسب‌سازی مقابل ساختمان مجلس، نهاد ریاست جمهوری، ساختمان برنامه و بودجه و وزارت آموزش و پرورش تجمع‌های اعتراضی برگزار کرده‌اند. این بازنشستگان ۱۷ آذر گفتند، “حقوق بازنشستگی ما عادلانه نیست؛ بایستی اصلاحات انجام شود.” تا اینکه اخیراً معاون حقوقی وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان صرفاً اعلام کرد، “بودجه‌ی کافی برای پرداخت پاداش بازنشستگان نداریم.” قبل از آن ۲۰ آذر رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس تاجگردون گفته بود، “دولت هم حرف‌هایی دارد و نگران مطالبات بعد از این هستند که دیگر بازنشستگان هم همین‌ها را مطرح کنند در اینصورت این سونامی همین‌گونه ادامه پیدا خواهد کرد.” به عبارت دیگر، غارتگران مجلس‌نشین و مسئولین ضدمردمی دولت پزشکیان تصمیم گرفته‌اند صرفاً با اعلام اینکه “بودجه‌ی کافی … نداریم”، جلوی “سونامی” را بگیرند
بعد از غارت صندوقهای بازنشستگی زحمتکشان تحت رهبری ولی‌فقیه خامنه‌ای، رژیم ضدمردمی تصمیم به پرداخت حقوق و مستمری زحمتکشان بر مبنای به اصطلاح متناسب‌سازی گرفته است. مانند بازنشستگان کارگری سازمان تامین اجتماعی، بازنشستگان صندوق بازنشستگی فولاد، لشگری، و غیره، دستمزد و مستمری فرهنگیان شاغل و بازنشسته صندوق بازنشستگی کشوری نیز بر اساس متناسب‌سازی پرداخت می‌شود. با روی کار آمدن دولت پزشکیان و همراهی رهبران تشکل‌های زرد حکومتی، غارت صندوق بازنشستگی تامین اجتماعی که بخشی از اموال کارگران هنوز باقیمانده است، حتا تشدید نیز شده است. به‌عنوان نمونه‌ای، در حالیکه با سبد معیشت حدود ۴۰ میلیون تومانی و با همراهی رهبران تشکل‌های زرد حکومتی، بر اساس متناسب‌سازی مستمری بازنشستگان حداقل‌بگیر کارگری با مستمری حدود ۷ میلیون تومان درماه، فقط ۷۱۶ هزار تومان افزایش یافته است، برای تشدید تبعیض و در حالیکه دستمزد پرستاران تامین اجتماعی حدود ۱۵ میلیون تومان در ماه است، اخیراً با بخشنامه‌ای و از اندوخته‌های کارگران و بازنشستگان حداقل‌بگیر یک شبه درآمد پزشکان تامین اجتماعی را از ۱۲۰ میلیون تومان در ماه به ۱۸۰ میلیون تومان در ماه رساندند. بعد از ماه‌ها به اصطلاح اصلاح احکام حقوقی بازنشستگان “فرهنگی – کشوری”، در نهایت اول دیماه احکام حقوقی جدید بازنشتگان فرهنگی بر مبنای متناسب‌سازی صادر شد؛ با انتقاد شدید از مبالغ احکام جدید، بازنشستگان فرهنگی اعلام کردند، “انچه وعده داده بودند محقق نشد.” رژیم ولایی وعده داده است که: مابهالتفاوت هشت ماه اول سال بازنشستگان کشوری نیز سال آینده به حساب آنها واریز خواهد شد. با اشاره به حقوق ۱۲ میلیون تومانی خود، دوم دی‌ماهه یک بازنشسته فرهنگی از افزایش فقط “۲۰۰ هزار تومانی” حقوق خود بر اساس متناسب‌سازی به ایلنا خبر داد. بازنشستگان فولاد قبلاً بیش از “۵ بار به صورت سراسری در تهران تجمع کرده‌اند”؛ مانند بازنشستگان فرهنگی، بار دیگر در اعتراض به عدم تحقق خواسته‌هایشان، دوم دیماه بازنشستگان فولاد از بسیاری از استان‌ها به تهران آمدند و مقابل وزارت کار تجمع اعتراضی برگذار کردند. مبارزهٌ فرهنگیان علیه خصوصی‌سازی آموزش و برنامههای واپس‌گرایانه بخش مهم و اثرگذار در مجموعهٌ جنبش مردمی است.
@tribunesarzaminman
در سال‌های اخیر فرهنگیان کشورمان یکی از نیروهای فعال در مبارزه علیه رژیم ولایت فقیه بوده‌اند. در حین مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و همرزمان فرهنگی خود، حامیان پیگیر جنبش دانشجویی، مبارزان طبقه کارگر، جنبش پرستاران، مبارزان جنبش بازنشستگی، مبارزه دانش‌اموزان، و مبارزانی پیگیر علیه حجاب اجباری و قوانین ضد زن و تبعیض جنسیتی و غیره بوده‌اند. به‌رغم اعتراضات گستردۀ بازنشستگان فرهنگی، رژیم ولایی هدف انحلال صندوق بازنشستگی کشوری را دارد. در این مورد ۱۱ آذر بازنشسته کشوری محمدزاده گفت، “دارایی هر صندوق اموال بیمه‌شدگان آن است و دولت نباید یکطرفه در مورد مالکیت و سرنوشت این دارایی‌ها تصمیم‌سازی کند.” در واقع در هفته‌های اخیر بازنشستگان فرهنگی که سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ بازنشست شده‌اند، برای دریافت پاداش پایان خدمت خود که با افزایش قیمت دلار به ۷۸ هزار تومان روزانه ارزش خود را از دست میدهد، بعضی هفته‌ها حتا سه بار از استان‌های مختلف به تهران آمده و با خواسته‌های متعددی مانند اصلاح رتبه‌بندی، و حتا اصلاح متناسب‌سازی مقابل ساختمان مجلس، نهاد ریاست جمهوری، ساختمان برنامه و بودجه و وزارت آموزش و پرورش تجمع‌های اعتراضی برگزار کرده‌اند. این بازنشستگان ۱۷ آذر گفتند، “حقوق بازنشستگی ما عادلانه نیست؛ بایستی اصلاحات انجام شود.” تا اینکه اخیراً معاون حقوقی وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان صرفاً اعلام کرد، “بودجه‌ی کافی برای پرداخت پاداش بازنشستگان نداریم.” قبل از آن ۲۰ آذر رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس تاجگردون گفته بود، “دولت هم حرف‌هایی دارد و نگران مطالبات بعد از این هستند که دیگر بازنشستگان هم همین‌ها را مطرح کنند در اینصورت این سونامی همین‌گونه ادامه پیدا خواهد کرد.” به عبارت دیگر، غارتگران مجلس‌نشین و مسئولین ضدمردمی دولت پزشکیان تصمیم گرفته‌اند صرفاً با اعلام اینکه “بودجه‌ی کافی … نداریم”، جلوی “سونامی” را بگیرند
بعد از غارت صندوقهای بازنشستگی زحمتکشان تحت رهبری ولی‌فقیه خامنه‌ای، رژیم ضدمردمی تصمیم به پرداخت حقوق و مستمری زحمتکشان بر مبنای به اصطلاح متناسب‌سازی گرفته است. مانند بازنشستگان کارگری سازمان تامین اجتماعی، بازنشستگان صندوق بازنشستگی فولاد، لشگری، و غیره، دستمزد و مستمری فرهنگیان شاغل و بازنشسته صندوق بازنشستگی کشوری نیز بر اساس متناسب‌سازی پرداخت می‌شود. با روی کار آمدن دولت پزشکیان و همراهی رهبران تشکل‌های زرد حکومتی، غارت صندوق بازنشستگی تامین اجتماعی که بخشی از اموال کارگران هنوز باقیمانده است، حتا تشدید نیز شده است. به‌عنوان نمونه‌ای، در حالیکه با سبد معیشت حدود ۴۰ میلیون تومانی و با همراهی رهبران تشکل‌های زرد حکومتی، بر اساس متناسب‌سازی مستمری بازنشستگان حداقل‌بگیر کارگری با مستمری حدود ۷ میلیون تومان درماه، فقط ۷۱۶ هزار تومان افزایش یافته است، برای تشدید تبعیض و در حالیکه دستمزد پرستاران تامین اجتماعی حدود ۱۵ میلیون تومان در ماه است، اخیراً با بخشنامه‌ای و از اندوخته‌های کارگران و بازنشستگان حداقل‌بگیر یک شبه درآمد پزشکان تامین اجتماعی را از ۱۲۰ میلیون تومان در ماه به ۱۸۰ میلیون تومان در ماه رساندند. بعد از ماه‌ها به اصطلاح اصلاح احکام حقوقی بازنشستگان “فرهنگی – کشوری”، در نهایت اول دیماه احکام حقوقی جدید بازنشتگان فرهنگی بر مبنای متناسب‌سازی صادر شد؛ با انتقاد شدید از مبالغ احکام جدید، بازنشستگان فرهنگی اعلام کردند، “انچه وعده داده بودند محقق نشد.” رژیم ولایی وعده داده است که: مابهالتفاوت هشت ماه اول سال بازنشستگان کشوری نیز سال آینده به حساب آنها واریز خواهد شد. با اشاره به حقوق ۱۲ میلیون تومانی خود، دوم دی‌ماهه یک بازنشسته فرهنگی از افزایش فقط “۲۰۰ هزار تومانی” حقوق خود بر اساس متناسب‌سازی به ایلنا خبر داد. بازنشستگان فولاد قبلاً بیش از “۵ بار به صورت سراسری در تهران تجمع کرده‌اند”؛ مانند بازنشستگان فرهنگی، بار دیگر در اعتراض به عدم تحقق خواسته‌هایشان، دوم دیماه بازنشستگان فولاد از بسیاری از استان‌ها به تهران آمدند و مقابل وزارت کار تجمع اعتراضی برگذار کردند. مبارزهٌ فرهنگیان علیه خصوصی‌سازی آموزش و برنامههای واپس‌گرایانه بخش مهم و اثرگذار در مجموعهٌ جنبش مردمی است.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
08 Jan, 09:45
🔴دلنوشته آیی از یک یارو همراه کانال
گوهر مراد فرهنگ و ادب ایران .
خبر آنقدر زشت و قبیح بود که باورم نمی شد ، چاره را در این دیدم که خودم فیلم آن را ببینم !
یک انسان نمایی که زبان فارسی بلد بود به مزار نویسنده ، شاعر ، نمایشنامه نویس بی مانند ، پزشک فرهیخته ، فعال سیاسی طرفدار محرومان ،
زنده یاد غلامحسین ساعدی ملقب به گوهر مراد توهین می نماید !
متحیر ماندم چه کنم ؟
یادم آمد حس کردن درد خیلی سخت نیست اما نوشتن از درد و زجر سخت است ،
ترجمه کردن احساسات به کلمات دشوار است و این کار من نیست ،
باید خود زنده یاد ساعدی می بود ، او که درد های های جامعه را حس می کرد و می فهمید با قلم تاثیرگذارش می توانست پاسخ چنین بی ادبی هایی را بدهد ،
اما
افسوس که او نیست ،
و افسوس بیشتر داریوش مهرجویی بزرگ هم نیست ،
او که ماندگار ترین فیلم تاریخ سینمای ایران ( گاو ) را با اقتباس از کتاب عزاداران بیل ساعدی ساخت ،
اگر بود حتما می گفت و می نوشت به چه انسان شریفی ، جسارت و بی ادبی شده است !
البته از کسانی که امیر مختار کریم پور شیرازی ( شاعر ، نویسنده ، روزنامه نگار طرفدار ملی شدن صنعت نفت ) را هم در 24 اسفند سال 1332 زنده زنده در آتش سوزاندند !
انتظاری بیش از این نیست !
نتوانستند وگرنه حتما مزار ساعدی بزرگ را هم تخریب می کردند !
هفته اینده ، 24 دی ماه سالروز تولد زنده یاد غلامحسین ساعدی است ،
ای گوهر مراد فرهنگ و ادب و هنر ایران ،
مزارت گلباران
و بدان
دوستت داریم
و هر وقت که روح مان به غذا احتیاج دارد ، می رویم سراغ کتاب هایت و گرسنگی روح و ذهن مان را برطرف می نماییم .
@tribunesarzaminman
گوهر مراد فرهنگ و ادب ایران .
خبر آنقدر زشت و قبیح بود که باورم نمی شد ، چاره را در این دیدم که خودم فیلم آن را ببینم !
یک انسان نمایی که زبان فارسی بلد بود به مزار نویسنده ، شاعر ، نمایشنامه نویس بی مانند ، پزشک فرهیخته ، فعال سیاسی طرفدار محرومان ،
زنده یاد غلامحسین ساعدی ملقب به گوهر مراد توهین می نماید !
متحیر ماندم چه کنم ؟
یادم آمد حس کردن درد خیلی سخت نیست اما نوشتن از درد و زجر سخت است ،
ترجمه کردن احساسات به کلمات دشوار است و این کار من نیست ،
باید خود زنده یاد ساعدی می بود ، او که درد های های جامعه را حس می کرد و می فهمید با قلم تاثیرگذارش می توانست پاسخ چنین بی ادبی هایی را بدهد ،
اما
افسوس که او نیست ،
و افسوس بیشتر داریوش مهرجویی بزرگ هم نیست ،
او که ماندگار ترین فیلم تاریخ سینمای ایران ( گاو ) را با اقتباس از کتاب عزاداران بیل ساعدی ساخت ،
اگر بود حتما می گفت و می نوشت به چه انسان شریفی ، جسارت و بی ادبی شده است !
البته از کسانی که امیر مختار کریم پور شیرازی ( شاعر ، نویسنده ، روزنامه نگار طرفدار ملی شدن صنعت نفت ) را هم در 24 اسفند سال 1332 زنده زنده در آتش سوزاندند !
انتظاری بیش از این نیست !
نتوانستند وگرنه حتما مزار ساعدی بزرگ را هم تخریب می کردند !
هفته اینده ، 24 دی ماه سالروز تولد زنده یاد غلامحسین ساعدی است ،
ای گوهر مراد فرهنگ و ادب و هنر ایران ،
مزارت گلباران
و بدان
دوستت داریم
و هر وقت که روح مان به غذا احتیاج دارد ، می رویم سراغ کتاب هایت و گرسنگی روح و ذهن مان را برطرف می نماییم .
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
08 Jan, 09:40
ای شادی !
کی بُوٓد قاصدکی
مژده آرد که درآیی به این
غمکده ی :
توده های دُژمِ بی لبخند
ناکامانِ به رنج
در این گستره ی زرخیزِ چو گنج
داغدارانِ
در سوگِ عزیزانِ دلبند
گُرد آفرید زنان وُ
تهمتن مردانِ به بند
که بسی
جنگیده اند
با نامردمانِ پِستِ به آستین
هزاران ترفند
از یقینی به درخشندگیِ خورشید
ترا می جویند
به پیشواز
از اشک
کوچه ی اندوه را آب زده اند
بوته های نرگس وُ نسرین بسی
کاشته اند
چو عید
با آب وُ آئینه وُ سبزه
ترا
منتظرند.
«حجت آزاده»
@tribunesarzaminman
کی بُوٓد قاصدکی
مژده آرد که درآیی به این
غمکده ی :
توده های دُژمِ بی لبخند
ناکامانِ به رنج
در این گستره ی زرخیزِ چو گنج
داغدارانِ
در سوگِ عزیزانِ دلبند
گُرد آفرید زنان وُ
تهمتن مردانِ به بند
که بسی
جنگیده اند
با نامردمانِ پِستِ به آستین
هزاران ترفند
از یقینی به درخشندگیِ خورشید
ترا می جویند
به پیشواز
از اشک
کوچه ی اندوه را آب زده اند
بوته های نرگس وُ نسرین بسی
کاشته اند
چو عید
با آب وُ آئینه وُ سبزه
ترا
منتظرند.
«حجت آزاده»
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
07 Jan, 09:27
صلح
بوی غذای عصرگاهیست.
صلح یعنی
هنگامی که اتومبیلی
در کوچه می‌ایستد
معنایش ترس نباشد،
یعنی آن‌کس که در را می‌زند
دوست باشد،
یعنی باز کردن پنجره
معنی‌اش آسمان باشد...
✍ #یانیس_ریتسوس
@tribunesarzaminman
بوی غذای عصرگاهیست.
صلح یعنی
هنگامی که اتومبیلی
در کوچه می‌ایستد
معنایش ترس نباشد،
یعنی آن‌کس که در را می‌زند
دوست باشد،
یعنی باز کردن پنجره
معنی‌اش آسمان باشد...
✍ #یانیس_ریتسوس
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Jan, 18:38
اینجا دیگر بحث هزینه انرژی‌های تجدیدپذیر نیست، بلکه سرمایهگذاری در زیرساخت‌های انرژی نفت، گاز طبیعی، و زغالسنگ است که ایالات متحده، به‌عنوان نمونه، حاضر نیست از آن چشم‌پوشی کند، حتی اگر این به‌معنای افزایش خطرها برای تمدن بشری باشد. اعداد به‌اصطلاح “تعرفه کربن” (که بر اساس انتشار فعلی و نه انتشارهای در گذشته محاسبه می‌شوند) و به کشورهای درحالتوسعه تحمیل می‌شوند، ابزاری برای حمایت از صنایع اروپایی هستند. این سیاست که با نام “مکانیزم تنظیم مرزی کربن” (“CBAM”) اتحادیه اروپا شناخته می‌شود، در واقع چیزی جز تعرفه‌های حمایتی برای محافظت از صنایع قدیمی نیست، صنایعی که دیگر توان رقابت با صنایع کشورهای هند، چین، ترکیه، روسیه، شرق، و جنوب شرق آسیا را ندارند. ترامپ، رئیس‌جمهور آینده ایالات متحده که از ژانویه ۲۰۲۵ / دی- بهمن‌ماه ۱۳۰۴به قدرت میرسد و خاویر میلی، رئیس‌جمهور آرژانتینیِ انکار کننده تغییرات اقلیمی، در صدد ویران کردن همه سیاست‌های تغییرات اقلیمی هستند. برای آنان جهان باید سودآوری سرمایه را امروز تضمین کند حتی اگر در آینده با مرگ بر اثر گرمایش جهانی مواجه شود. این امر در وهله نخست چالشی سیاسی است نه چالشی اقتصادی یا فناورانه، چالشی که نظام بین‌المللیِ مبتنی بر قوانین موجود بهرهبری “گروه هفت” (“G7”) از مقابله با آن خودداری میکند. در عوض، آنها [“گروه هفت”] می‌خواهند همان نظم بین‌المللی کنونی ادامه یابد که در آن تعدادی انگشت شمار از کشورهای استعمارگر کنترل امور را در دست داشته باشند و به چپاول جهان ادامه دهند، حتی اگر این امر به‌معنای تغییرات اقلیمی‌ای فاجعه‌آمیز هم باشد. این وضعیت، نسخه قرن بیست‌ویکمی سخن “لوئی پانزدهم” (یا مادام پومپادور مورد علاقه‌اش) است که پیش از وقوع انقلاب فرانسه گفته بود: “پس از من، سیلاب بیاید” (“Après moi, le déluge”) یا به‌عبارتی “هرچه می‌خواهد بشود، بشود”.
نوشته: پرابیر پورکایاستا، محقق و پایه گذار “مجمع علوم دهلی” در کشور هند و همچنین “سایت تحقیقانی نیوزکلیک”.
@tribunesarzaminman
نوشته: پرابیر پورکایاستا، محقق و پایه گذار “مجمع علوم دهلی” در کشور هند و همچنین “سایت تحقیقانی نیوزکلیک”.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Jan, 18:35
چین عامل اصلی این روند بوده است. من قصد دارم در این مورد از نشریه “نیویورک تایمز” (“NYT”) نقل قول کنم، زیرا به‌نظر میرسد نیویورک تایمز نیز به جمع طرفداران چین پیوسته است! این روزنامه می‌نویسد: “در سال ۲۰۲۳/ ۱۴۰۲، جهان، از جمله چین، ۴۲۵ گیگاوات ظرفیت جدید انرژی خورشیدی نصب کرد؛ جهان بدون چین تنها ۱۶۲ گیگاوات نصب کرد. چین ۲۶۳ گیگاوات و ایالات متحده تنها ۳۳ گیگاوات را به خود اختصاص دادند. در سال ۲۰۱۹/ ۱۳۹۸ چین تنها یک‌چهارم از ظرفیت‌های افزوده خورشیدی جهان را نصب کرد و در سال گذشته توانست این مقدار را به ۶۲ درصد بیشتر از مجموع کل بقیه جهان برساند. در همین پنج سال، ظرفیت جدید افزوده شده چین بیش از هشت برابر شد؛ در حالی که جهان بدون چین حتی میزان رشد خود را دو برابر هم نکرد.”
” اگرچه در زمینه تولید انرژی‌های تجدیدپذیر، چین پیشروترین و ایالات متحده عقب‌مانده‌ترین کشورها در جهان محسوب می‌شوند، اتحادیه اروپا و هند نیز عملکرد بدی نداشته‌اند. این دو در سال ۲۰۲۳ / ۱۴۰۲حدود ۵/۱۳ گیگاوات به ظرفیت انرژی تجدیدپذیر اضافه کردند. هند در حالی که ظرفیت تولید پنل‌ها و قطعاتش را به‌طور قابل توجهی افزایش داده است، همچنان در ظرفیت تولید سلول‌های خورشیدی عقب مانده است. هند همچنین ممکن است تحت تأثیر اقدام اخیر مقام‌های ایالات متحده علیه شرکت بزرگ انرژی خورشیدی، “آدانی سولار”، قرار بگیرد. در توافق بزرگ میان”SECI” که ۷ گیگاوات برق تولید شده به‌وسیله آدانی سولار را به ایالت “آندرا پرادش” تأمین می‌کرد، اتهام‌هایی مبنی بر فساد مطرح شده است. این قرارداد به‌رغم اعتراض‌های مقام‌های دولت ایالتی آندرا پرادش امضا شده بود. اتحادیه اروپا که در زمینه سیاست‌های سبز پیشگام بود، همچنان به مصرف نفت و گاز طبیعی ادامه میدهد. در حالی که آنها [کشورهای عضو اتحادیه اروپا] با بوق و کرنا سیاست‌های سبزشان را تبلیغ می‌کنند، درعمل به تدوین سیاست‌هایی برای برقراری تعرفه‌هایی قانونی زیر نام تغییرهای اقلیمی مشغول هستند. اتحادیه اروپا با بیشتر کردن سرسپردگی‌اش به ایالات متحده آماده می‌شود آینده جهان و صنایعش را قربانی سازد، صنایعی که به‌دلیل هزینه‌های بالای سوخت وارداتی به‌طرزی فزاینده توان رقابت با دیگر کشورها را از دست میدهد.🔻🔻
” اگرچه در زمینه تولید انرژی‌های تجدیدپذیر، چین پیشروترین و ایالات متحده عقب‌مانده‌ترین کشورها در جهان محسوب می‌شوند، اتحادیه اروپا و هند نیز عملکرد بدی نداشته‌اند. این دو در سال ۲۰۲۳ / ۱۴۰۲حدود ۵/۱۳ گیگاوات به ظرفیت انرژی تجدیدپذیر اضافه کردند. هند در حالی که ظرفیت تولید پنل‌ها و قطعاتش را به‌طور قابل توجهی افزایش داده است، همچنان در ظرفیت تولید سلول‌های خورشیدی عقب مانده است. هند همچنین ممکن است تحت تأثیر اقدام اخیر مقام‌های ایالات متحده علیه شرکت بزرگ انرژی خورشیدی، “آدانی سولار”، قرار بگیرد. در توافق بزرگ میان”SECI” که ۷ گیگاوات برق تولید شده به‌وسیله آدانی سولار را به ایالت “آندرا پرادش” تأمین می‌کرد، اتهام‌هایی مبنی بر فساد مطرح شده است. این قرارداد به‌رغم اعتراض‌های مقام‌های دولت ایالتی آندرا پرادش امضا شده بود. اتحادیه اروپا که در زمینه سیاست‌های سبز پیشگام بود، همچنان به مصرف نفت و گاز طبیعی ادامه میدهد. در حالی که آنها [کشورهای عضو اتحادیه اروپا] با بوق و کرنا سیاست‌های سبزشان را تبلیغ می‌کنند، درعمل به تدوین سیاست‌هایی برای برقراری تعرفه‌هایی قانونی زیر نام تغییرهای اقلیمی مشغول هستند. اتحادیه اروپا با بیشتر کردن سرسپردگی‌اش به ایالات متحده آماده می‌شود آینده جهان و صنایعش را قربانی سازد، صنایعی که به‌دلیل هزینه‌های بالای سوخت وارداتی به‌طرزی فزاینده توان رقابت با دیگر کشورها را از دست میدهد.🔻🔻
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Jan, 18:17
تصویر کلی این است که برای نخستین بار هزینه تولید انرژی‌های تجدیدپذیر از هزینه تولید انرژی بر اساس سوخت‌های فسیلی کمتر شده است. هزینه تولید انرژی‌های تجدیدپذیر تقریباً صفر است، زیرا این انرژی‌ها بر اساس خورشید و باد هستند. برای بخش بسیار بزرگی از نیروگاه‌های موجود مبتنی بر سوخت فسیلی، هزینه‌های سرمایهگذاری تا کنون جبران شده‌اند و بهای برق تولید شده از این نیروگاه‌ها اساساً بهای سوخت مصرفی هستند. تنها دلیل نیاز ما به این نیروگاه‌ها در شبکه این است که زمانی که خورشید نمی‌تابد یا باد نمی‌وزد به این نیروگاه‌ها نیاز داریم. ما هنوز به‌اندازه کافی در ذخیره سازی برق در سطح شبکه سرمایهگذاری نکرده‌ایم تا نیازهای زمانی که انرژی خورشیدی و بادی در دسترس نیستند برآورده شوند. ولی حتی این مشکل نیز از نظر فنی حل شده است. ذخیره‌سازی به‌روش پمپاژ آب معادل یک باتری عمل میکند. همانطور که در مقاله‌های علمی در این رابطه مطرح شده، ذخیره‌سازی پمپاژی متصل به شبکه، مانند سیستم ذخیره‌سازی پمپاژی پورولیا، راه‌حلی ساده و نسبتاً ارزان برای شبکه است. این بدان معناست که ما به باتری‌های بزرگ الکتروشیمیایی در سطح شبکه (مانند باتری‌های تلفن‌های همراه و رایانه‌ها) که قبلاً برای گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر ضروری تلقی می‌شدند، نیازی نداریم.
مسئله کلیدی در انتقال انرژی، داشتن زیرساخت‌های صنعتی لازم برای تولید پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی مورد نیاز برای افزایش انرژی‌های تجدیدپذیر و حذف نیروگاه‌های سوخت فسیلی است. اگر تولید برق را با تمرکز بر شبکه بررسی کنیم، تقریباً ۴۰ درصد از کل انتشار کربن مرتبط با انرژی به شبکه اختصاص دارد. تغییر عمده در ۱۰ سال گذشته افزایش سریع نصب انرژی خورشیدی و بادی متصل به شبکه بوده است، زیرا اقتصاد تولید انرژی در این دهه بهطورچشمگیر تغییر کرده است. امروزه هزینه هر کیلووات ساعت برای تولید انرژی خورشیدی و بادی متصل به شبکه، از هر مسیر مبتنی بر سوخت فسیلی (زغالسنگ، نفت، یا گاز طبیعی) برای تولید برق کمتر است. در سال ۲۰۲۳/ ۱۴۰۲ ظرفیت جدید اضافه شده به تولید انرژی خورشیدی و بادی از تمام منابع دیگر انرژی، از جمله زغالسنگ، گاز، و نفت، پیشی گرفت. ظرفیت صنعتی جهان برای تولید تجهیزات تولید انرژی خورشیدی و بادی، به‌ویژه در چین، به‌سرعت افزایش یافته است. اقتصاد تولید برق به‌این معناست که ما در موقعیتی قرار داریم که می‌توانیم زودتر به مسیر کم‌کربن گذر کنیم: برای کشورهایی که جمعیت‌شان سه‌چهارم جمعیت جهان را در بر میگیرد، نصب انرژی‌های تجدیدپذیر، ارزان‌تر از هر نوع تولید انرژی مبتنی بر سوخت فسیلی است.🔻🔻🔻🔻
مسئله کلیدی در انتقال انرژی، داشتن زیرساخت‌های صنعتی لازم برای تولید پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی مورد نیاز برای افزایش انرژی‌های تجدیدپذیر و حذف نیروگاه‌های سوخت فسیلی است. اگر تولید برق را با تمرکز بر شبکه بررسی کنیم، تقریباً ۴۰ درصد از کل انتشار کربن مرتبط با انرژی به شبکه اختصاص دارد. تغییر عمده در ۱۰ سال گذشته افزایش سریع نصب انرژی خورشیدی و بادی متصل به شبکه بوده است، زیرا اقتصاد تولید انرژی در این دهه بهطورچشمگیر تغییر کرده است. امروزه هزینه هر کیلووات ساعت برای تولید انرژی خورشیدی و بادی متصل به شبکه، از هر مسیر مبتنی بر سوخت فسیلی (زغالسنگ، نفت، یا گاز طبیعی) برای تولید برق کمتر است. در سال ۲۰۲۳/ ۱۴۰۲ ظرفیت جدید اضافه شده به تولید انرژی خورشیدی و بادی از تمام منابع دیگر انرژی، از جمله زغالسنگ، گاز، و نفت، پیشی گرفت. ظرفیت صنعتی جهان برای تولید تجهیزات تولید انرژی خورشیدی و بادی، به‌ویژه در چین، به‌سرعت افزایش یافته است. اقتصاد تولید برق به‌این معناست که ما در موقعیتی قرار داریم که می‌توانیم زودتر به مسیر کم‌کربن گذر کنیم: برای کشورهایی که جمعیت‌شان سه‌چهارم جمعیت جهان را در بر میگیرد، نصب انرژی‌های تجدیدپذیر، ارزان‌تر از هر نوع تولید انرژی مبتنی بر سوخت فسیلی است.🔻🔻🔻🔻
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Jan, 18:15
🔴پرستشِ «سود» در محراب سرمایهداری جهانی حتی اگر به‌بهای نابودیِ ما باشد
بیست‌و‌نهمین کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد-“کاپ۲۹” (COP-29)بی سر و صدا به پایان رسید. پس از اعلامیه “کاپ ۲۸” مبنی بر پایان دادن به عصر سوخت‌های فسیلی و وعده کشورهای ثروتمند برای تأمین بودجه جهت کمک به کشورهایی که با تهدید دوگانه تغییرات اقلیمی و فقر مواجه هستند، همه این وعده‌ها در کاپ ۲۹ نقض شدند. آنها [کشورهای ثروتمند] نه تنها هیچ تعهدی برای کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی‌شان (به‌ویژه گاز طبیعی و نفت) ندادند، بلکه به جای ۳/۱ تریلیون دلارِ درخواست شده از سوی کشورهای درحالتوسعه، فقط به پرداخت مبلغ ناچیز سالانه ۳۰۰ میلیارد دلار از راه بازرگانی و سایر معاملات آن هم تا سال ۲۰۳۵/ ۱۴۱۴ خورشیدی متعهد شدند. افزایش این مبلغ به ۳/۱ تریلیون دلار درخواست شده از سوی کشورهای درحالتوسعه تنها به صورت یک آرزویی محال، بدون هیچ تعهدی، و فقط همراه با برخی ژست‌های نمایشی ابراز شد. هیچگونه کمک مالی، حتی برای فقیرترین کشورهایی که با بحران مضاعف فقر و تغییرات اقلیمی مواجه هستند، اختصاص داده نشد. تأمین مالی ۳۰۰ میلیارد دلاری کشورهای درحالتوسعه شامل وام و تأمین مالی تجاری خواهد بود، به‌این گونه که کشورهای ثروتمند زیرساخت‌های انرژی کشورهای فقیرتر را بهنام “سبزسازی” اقتصادشان در اختیار خواهند گرفت. این فرایند تنها افزودن شرکت نواستعماری‌ای دیگر زیر نام کمک به کشورهای آسیب‌پذیر است. این وضعیت با تخصیص بودجه برای بازاریابی/تجارت جعلی انتشار کربن و “جایگزین‌ها” همراه است که همانطور که می‌دانیم چیزی جز فریب مردم نیستند. این روش‌ها نه انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهند و نه کمکی به کشورهای فقیر می‌کنند، بلکه صرفاً پوششی بر اقدام‌های کشورهای ثروتمند و شرکتهایشان زیر نام کاهش اثرات تغییرهای اقلیمی هستند. در این مقاله، من بر چالش بزرگتر بخش انرژی تمرکز خواهم کرد، چالشی که تولید برق بخش عمده‌ای از آن را تشکیل میدهد. بخش بزرگ بعدی، حمل‌ونقل است که در آن نیروهای بازار بهطورچشمگیر در جهت خودروهای برقی تغییر کرده‌اند. ما بخش‌های کشاورزی و صنعت [به‌معنی صنایع فرآیندی مانند فولاد، کود، مواد شیمیایی، ساختمان‌ها (ساخت‌وساز و مصالح) و غیره] را که در حال حاضر بررسی‌شان دشوارتر است کنار می‌گذاریم. صنعت برق و مصرف خانگی برق که از اواسط قرن هجدهم آغاز شد با افزایش گاز دی اکسید کربن در جو ارتباط دارند. در جایگاه بعدی، با استفاده از بنزین و دیزل برای خودروها، کامیون‌ها و اتوبوس‌ها و نیروی زغالسنگ/بخار برای قطارها، صنعت حمل‌ونقل قرار دارد. ارتباط انتشار کربن و افزایش دمای جهانی به‌اندازه‌ای بود که دانشمندان برجسته تا سال‌های دهه ۱۹۸۰ / ۱۳۶۰خورشیدی درباره تغییرات اقلیمی صحبت کنند. شرکت‌های بزرگ نفت و گاز برای دهه‌ها از تأثیر انتشار کربن/گازهای گلخانه‌ای آگاه بودند، ولی به جای پذیرش و بررسی چگونگی کاهش آن، یافته‌های‌شان را انکار می‌کردند. آنها [شرکت‌های بزرگ نفت و گاز] همچنین طیفی وسیع از انکارکنندگان پدیدهٔ تغییرات اقلیمی را تأمین مالی می‌کردند تا بتوانند به سوداگری‌شان ادامه دهند حتی اگر این سوداگری تمدن ما را به‌خطر بیندازد.🔻🔻🔻🔻
بیست‌و‌نهمین کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد-“کاپ۲۹” (COP-29)بی سر و صدا به پایان رسید. پس از اعلامیه “کاپ ۲۸” مبنی بر پایان دادن به عصر سوخت‌های فسیلی و وعده کشورهای ثروتمند برای تأمین بودجه جهت کمک به کشورهایی که با تهدید دوگانه تغییرات اقلیمی و فقر مواجه هستند، همه این وعده‌ها در کاپ ۲۹ نقض شدند. آنها [کشورهای ثروتمند] نه تنها هیچ تعهدی برای کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی‌شان (به‌ویژه گاز طبیعی و نفت) ندادند، بلکه به جای ۳/۱ تریلیون دلارِ درخواست شده از سوی کشورهای درحالتوسعه، فقط به پرداخت مبلغ ناچیز سالانه ۳۰۰ میلیارد دلار از راه بازرگانی و سایر معاملات آن هم تا سال ۲۰۳۵/ ۱۴۱۴ خورشیدی متعهد شدند. افزایش این مبلغ به ۳/۱ تریلیون دلار درخواست شده از سوی کشورهای درحالتوسعه تنها به صورت یک آرزویی محال، بدون هیچ تعهدی، و فقط همراه با برخی ژست‌های نمایشی ابراز شد. هیچگونه کمک مالی، حتی برای فقیرترین کشورهایی که با بحران مضاعف فقر و تغییرات اقلیمی مواجه هستند، اختصاص داده نشد. تأمین مالی ۳۰۰ میلیارد دلاری کشورهای درحالتوسعه شامل وام و تأمین مالی تجاری خواهد بود، به‌این گونه که کشورهای ثروتمند زیرساخت‌های انرژی کشورهای فقیرتر را بهنام “سبزسازی” اقتصادشان در اختیار خواهند گرفت. این فرایند تنها افزودن شرکت نواستعماری‌ای دیگر زیر نام کمک به کشورهای آسیب‌پذیر است. این وضعیت با تخصیص بودجه برای بازاریابی/تجارت جعلی انتشار کربن و “جایگزین‌ها” همراه است که همانطور که می‌دانیم چیزی جز فریب مردم نیستند. این روش‌ها نه انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهند و نه کمکی به کشورهای فقیر می‌کنند، بلکه صرفاً پوششی بر اقدام‌های کشورهای ثروتمند و شرکتهایشان زیر نام کاهش اثرات تغییرهای اقلیمی هستند. در این مقاله، من بر چالش بزرگتر بخش انرژی تمرکز خواهم کرد، چالشی که تولید برق بخش عمده‌ای از آن را تشکیل میدهد. بخش بزرگ بعدی، حمل‌ونقل است که در آن نیروهای بازار بهطورچشمگیر در جهت خودروهای برقی تغییر کرده‌اند. ما بخش‌های کشاورزی و صنعت [به‌معنی صنایع فرآیندی مانند فولاد، کود، مواد شیمیایی، ساختمان‌ها (ساخت‌وساز و مصالح) و غیره] را که در حال حاضر بررسی‌شان دشوارتر است کنار می‌گذاریم. صنعت برق و مصرف خانگی برق که از اواسط قرن هجدهم آغاز شد با افزایش گاز دی اکسید کربن در جو ارتباط دارند. در جایگاه بعدی، با استفاده از بنزین و دیزل برای خودروها، کامیون‌ها و اتوبوس‌ها و نیروی زغالسنگ/بخار برای قطارها، صنعت حمل‌ونقل قرار دارد. ارتباط انتشار کربن و افزایش دمای جهانی به‌اندازه‌ای بود که دانشمندان برجسته تا سال‌های دهه ۱۹۸۰ / ۱۳۶۰خورشیدی درباره تغییرات اقلیمی صحبت کنند. شرکت‌های بزرگ نفت و گاز برای دهه‌ها از تأثیر انتشار کربن/گازهای گلخانه‌ای آگاه بودند، ولی به جای پذیرش و بررسی چگونگی کاهش آن، یافته‌های‌شان را انکار می‌کردند. آنها [شرکت‌های بزرگ نفت و گاز] همچنین طیفی وسیع از انکارکنندگان پدیدهٔ تغییرات اقلیمی را تأمین مالی می‌کردند تا بتوانند به سوداگری‌شان ادامه دهند حتی اگر این سوداگری تمدن ما را به‌خطر بیندازد.🔻🔻🔻🔻
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Jan, 18:10
#بریده کتاب
مهم نيست فكر كنى چقدر آدم باحال
با استعداد، تحصيل كرده و ثروتمندى هستى.
رفتارى كه با ديگران دارى همه چيز رو درباره تو ميگه.
📕 #بنویس_تا_اتفاق_بیفتد
✍ #هنریت_کلاوسر
@tribunesarzaminman
مهم نيست فكر كنى چقدر آدم باحال
با استعداد، تحصيل كرده و ثروتمندى هستى.
رفتارى كه با ديگران دارى همه چيز رو درباره تو ميگه.
📕 #بنویس_تا_اتفاق_بیفتد
✍ #هنریت_کلاوسر
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Jan, 18:07
خواست‌های کارگران و کارمندان صنعت برق: «امنیت شغلی» و «قراردادهای» رسمی
فراگیر شدن قراردادهای موقت برای مشاغل دائمی و عدم امنیت شغلی یکی از دغدغه‌های اصلی کارگران فنی، کارگران سیم‌بان، تکنیسین‌ها، و اپراتورهای انتقال و فوق توزیع برق (کلاه زردها) در وزارت نیرو است. بهره‌بردارها و یا به‌عبارتی دیگر، اپراتورهای غیررسمی شاغل، از سراسر کشور در آبان‌ماه سال جاری در اعتراض به عدم انجام وعده‌های مسئولان در مقابل ساختمان وزارت نیرو در تهران تجمع کردند. در تجمع‌های قبلی آنان که سه هفته پیش از آن به‌مدت یک روز در مقابل وزارت نیرو برگزار شده بود، مسئولان وزارت نیرو در جلسه بررسی خواست‌های‌شان که با حضور برخی نمایندگان کارگری برگزار شده بود، با امضای صورت‌جلسه قول داده بودند در عرض دو هفته به مطالبات آنان رسیدگی شود، قولی که هنوز عملی نشده است. خواست اپراتورهای پیمانی تعیین وضعیت شغلی، قرارداد رسمی، رفع تبعیض در پاداش و دریافت حقوق و مزایای مزدی متناسب با دریافتی کارکنان رسمی وزارت نیرو است. در حدود ۴ تا ۵ هزار نفر کارگران اپراتور پیمانی انتقال و فوق توزیع برق غیررسمی در وزارت نیرو که در حقوق و مزایای آنان در مقایسه با کارگران رسمی اختلاف زیادی وجود دارد، دریافت دستمزد و مزایایی قابل قیاس با کارکنان رسمی را خواهان هستند، اما مدیران شرکت برق منطقهای مدتها است که به مطالبات این۴ تا ۵ هزار اپراتور پیمانی توجهی نمی‌کنند. اپراتورهای پیمانی برق منطقهای استان اصفهان نیز در آبان‌ماه در مقابل ساختمان شرکت تجمع کردند و اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل را خواستار شدند و به اختلاف چشمگیر حقوق‌شان با پرسنل رسمی در برق منطقهای اصفهان اعتراض کردند. از دیگر مشکلات تکنیسین‌ها و کارگران فنی و اپراتورها و سیم‌بان‌های شرکت توزیع برق کشور شرایط سخت کار، عدم ایمنی کار، و نقش انگلی شرکت‌های پیمانکار و دلال نیروی کار درمجموع است. سالها است که به شرایط کاری و معیشتی هزاران نفر اپراتور و سیم‌بان در وزارت نیرو رسیدگی نمی‌شود. شرایط کاری سیم‌بان‌ها ایمن نیست و وسایل و تجهیزات ایمنی خوب و با کیفیت مناسب در اختیار آنان قرار نمی‌گیرد. ازاینروی، در شرایط کار بسیار دشوار و خطرناک‌شان هر سال شماری از این گروه از کارکنان وزارت نیرو در اثر حوادث کاری جان‌شان را از دست می‌دهند و یا مصدوم می‌شوند.
روند رسمی شدن قرارداد این بخش از زحمتکشان پیمانی وزارت نیرو که از طریق برگزاری آزمون صلاحیت حرفه‌ای مشمولان بخشنامه تأمین نیروی انسانی برای کارکنان پیمانی غیررسمی با ۱۵ سال سابقه کار انجام می گیرد، بسیار کُند و غیر قابل قبول است. از این طریق ۴ هزار نفر یعنی فقط ۵ درصد کارکنان غیررسمی شامل تبدیل وضعیت می‌شوند. بسیاری از کارکنان غیررسمی از خلاف‌کاری و فساد اداری در نحوه اجرای این آزمون و اعمال نفوذ مدیران دولتی شکایت دارند. یکی از فعالان کارگری در سایت “برق نیوز” نوشته است: “بر چه مبنایی افرادی را در این آزمون شرکت دادند که سابقه حضورشان یک سوم ما هم نمی‌شه… چطور شرکت کردند، چارت‌های اداری را چطور به افراد نور چشمی اختصاص دادند و افرادی را که جان خود را کف دست گرفتند و بر روی شبکه برق‌دار کار می‌کنند، سرشان بی‌کلاه مانده؟ چرا نیرویی که نزدیک به ۲۰ سال سابقه در شرایط کاری سخت داشتند و کم کم به فکر بازنشستگی هستند جزو این گروه نیستند؟” به‌گفتهٔ کارگران پیمانی افرادی هم بوده‌اند که سابقه کار لازم را برای شرکت در آزمون داشته‌اند، ولی چون شرکت پیمانکار برای‌شان بیمه را رد نکرده است، نمی‌توانند در آزمون شرکت کنند. از طرفی دیگر با اعمال نفوذ در شرکت بیمه برای عده‌ای بیمه ساختگی رد کرده‌اند تا بتوانند در آزمون شرکت کنند. در شرایط بسیار آشفته تحمیل قراردادهای غیررسمی، عدم امنیت شغلی، نبود ایمنی محیط کار و بحران‌های معیشتی، تنها راه رهایی اپراتورها و سیم‌بان‌های شرکت توزیع برق کشور از این وضعیت غیر قابل تحمل، تلاش برای متوقف کردن سیاست‌های مقرراتزدایی و آزادسازی دستمزد و مزایا و حذف پیمانکارها و دلال‌های نیروی کار در وزارت نیرو و در سایر بخش‌های راهبردی تولید و خدمات کشور است. با مبارزه‌ای متحد بر محور احیای حقوق سندیکایی، حق برخورداری از تشکل سندیکایی مستقل، استقلال عمل طبقاتی و همزمان همبستگی با سایر اعتصاب‌ها و اعتراض‌ها به‌ویژه همبستگی با اعتصاب نفتگران درعین پیکار با سمتگیری اقتصادی – اجتماعی حکومت جمهوری اسلامی می‌توان به‌مصاف دیکتاتوری حاکم رفت.
@tribunesarzaminman
فراگیر شدن قراردادهای موقت برای مشاغل دائمی و عدم امنیت شغلی یکی از دغدغه‌های اصلی کارگران فنی، کارگران سیم‌بان، تکنیسین‌ها، و اپراتورهای انتقال و فوق توزیع برق (کلاه زردها) در وزارت نیرو است. بهره‌بردارها و یا به‌عبارتی دیگر، اپراتورهای غیررسمی شاغل، از سراسر کشور در آبان‌ماه سال جاری در اعتراض به عدم انجام وعده‌های مسئولان در مقابل ساختمان وزارت نیرو در تهران تجمع کردند. در تجمع‌های قبلی آنان که سه هفته پیش از آن به‌مدت یک روز در مقابل وزارت نیرو برگزار شده بود، مسئولان وزارت نیرو در جلسه بررسی خواست‌های‌شان که با حضور برخی نمایندگان کارگری برگزار شده بود، با امضای صورت‌جلسه قول داده بودند در عرض دو هفته به مطالبات آنان رسیدگی شود، قولی که هنوز عملی نشده است. خواست اپراتورهای پیمانی تعیین وضعیت شغلی، قرارداد رسمی، رفع تبعیض در پاداش و دریافت حقوق و مزایای مزدی متناسب با دریافتی کارکنان رسمی وزارت نیرو است. در حدود ۴ تا ۵ هزار نفر کارگران اپراتور پیمانی انتقال و فوق توزیع برق غیررسمی در وزارت نیرو که در حقوق و مزایای آنان در مقایسه با کارگران رسمی اختلاف زیادی وجود دارد، دریافت دستمزد و مزایایی قابل قیاس با کارکنان رسمی را خواهان هستند، اما مدیران شرکت برق منطقهای مدتها است که به مطالبات این۴ تا ۵ هزار اپراتور پیمانی توجهی نمی‌کنند. اپراتورهای پیمانی برق منطقهای استان اصفهان نیز در آبان‌ماه در مقابل ساختمان شرکت تجمع کردند و اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل را خواستار شدند و به اختلاف چشمگیر حقوق‌شان با پرسنل رسمی در برق منطقهای اصفهان اعتراض کردند. از دیگر مشکلات تکنیسین‌ها و کارگران فنی و اپراتورها و سیم‌بان‌های شرکت توزیع برق کشور شرایط سخت کار، عدم ایمنی کار، و نقش انگلی شرکت‌های پیمانکار و دلال نیروی کار درمجموع است. سالها است که به شرایط کاری و معیشتی هزاران نفر اپراتور و سیم‌بان در وزارت نیرو رسیدگی نمی‌شود. شرایط کاری سیم‌بان‌ها ایمن نیست و وسایل و تجهیزات ایمنی خوب و با کیفیت مناسب در اختیار آنان قرار نمی‌گیرد. ازاینروی، در شرایط کار بسیار دشوار و خطرناک‌شان هر سال شماری از این گروه از کارکنان وزارت نیرو در اثر حوادث کاری جان‌شان را از دست می‌دهند و یا مصدوم می‌شوند.
روند رسمی شدن قرارداد این بخش از زحمتکشان پیمانی وزارت نیرو که از طریق برگزاری آزمون صلاحیت حرفه‌ای مشمولان بخشنامه تأمین نیروی انسانی برای کارکنان پیمانی غیررسمی با ۱۵ سال سابقه کار انجام می گیرد، بسیار کُند و غیر قابل قبول است. از این طریق ۴ هزار نفر یعنی فقط ۵ درصد کارکنان غیررسمی شامل تبدیل وضعیت می‌شوند. بسیاری از کارکنان غیررسمی از خلاف‌کاری و فساد اداری در نحوه اجرای این آزمون و اعمال نفوذ مدیران دولتی شکایت دارند. یکی از فعالان کارگری در سایت “برق نیوز” نوشته است: “بر چه مبنایی افرادی را در این آزمون شرکت دادند که سابقه حضورشان یک سوم ما هم نمی‌شه… چطور شرکت کردند، چارت‌های اداری را چطور به افراد نور چشمی اختصاص دادند و افرادی را که جان خود را کف دست گرفتند و بر روی شبکه برق‌دار کار می‌کنند، سرشان بی‌کلاه مانده؟ چرا نیرویی که نزدیک به ۲۰ سال سابقه در شرایط کاری سخت داشتند و کم کم به فکر بازنشستگی هستند جزو این گروه نیستند؟” به‌گفتهٔ کارگران پیمانی افرادی هم بوده‌اند که سابقه کار لازم را برای شرکت در آزمون داشته‌اند، ولی چون شرکت پیمانکار برای‌شان بیمه را رد نکرده است، نمی‌توانند در آزمون شرکت کنند. از طرفی دیگر با اعمال نفوذ در شرکت بیمه برای عده‌ای بیمه ساختگی رد کرده‌اند تا بتوانند در آزمون شرکت کنند. در شرایط بسیار آشفته تحمیل قراردادهای غیررسمی، عدم امنیت شغلی، نبود ایمنی محیط کار و بحران‌های معیشتی، تنها راه رهایی اپراتورها و سیم‌بان‌های شرکت توزیع برق کشور از این وضعیت غیر قابل تحمل، تلاش برای متوقف کردن سیاست‌های مقرراتزدایی و آزادسازی دستمزد و مزایا و حذف پیمانکارها و دلال‌های نیروی کار در وزارت نیرو و در سایر بخش‌های راهبردی تولید و خدمات کشور است. با مبارزه‌ای متحد بر محور احیای حقوق سندیکایی، حق برخورداری از تشکل سندیکایی مستقل، استقلال عمل طبقاتی و همزمان همبستگی با سایر اعتصاب‌ها و اعتراض‌ها به‌ویژه همبستگی با اعتصاب نفتگران درعین پیکار با سمتگیری اقتصادی – اجتماعی حکومت جمهوری اسلامی می‌توان به‌مصاف دیکتاتوری حاکم رفت.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Jan, 20:46
جنگ افروزی کافیه، سفره ما خالیه
کرمانشاه تجمع پرشور و مشترک بازنشستگان استان با حضور پرشور زنان مطالبه گر یکشنبه ۱۶ دیماه ۴۰۳ مقابل اداره تعاون، کارو رفاه اجتماعی!!
تن برود، جان برود، آزادی از بین نرود
جنگ افروزی کافیه، سفره ما خالیه
@tribunesarzaminman
کرمانشاه تجمع پرشور و مشترک بازنشستگان استان با حضور پرشور زنان مطالبه گر یکشنبه ۱۶ دیماه ۴۰۳ مقابل اداره تعاون، کارو رفاه اجتماعی!!
تن برود، جان برود، آزادی از بین نرود
جنگ افروزی کافیه، سفره ما خالیه
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Jan, 20:05
متن عالی با عنوان: *دشمن شماره ۱ ایالات متحده کیست؟*
🖊️نویسنده چینی: چوا چین لینگ
۲۴ مارس ۲۰۲۳ - TV3
۱. بزرگترین تهدید برای ایالات متحده آمریکا نه چین، بلکه *صلح* است.
۲. صلح جهانی به امپراطوری دلار آمریکا که بر پایه جنگ، اقتصاد جنگی و تجارت جنگی بنا شده، پایان خواهد داد.
۳. زمانی که در جهان صلح برقرار باشد، آمریکایی‌ها گم خواهند شد.
۴. نمی‌دانند چه کنند، زیرا بسیاری از کسانی که تنها به دلیل تحریک جنگ‌ها و استفاده از ابزارهایشان فعالیت می‌کنند، بیکار خواهند شد.
۵. مجمع صنعتی نظامی به‌طور کامل از کار خواهد افتاد.
۶. تمام پایگاه‌های نظامی آمریکا در جهان، همچنین تمام ناوهای هواپیمابر، هواپیماهای نظامی، موشک‌های بالستیک قاره‌پیما و سلاح‌های کشتار جمعی و همه صنایع پشتیبان جنگی زائد خواهند شد.
۷. بیکاری مشکل شماره یک در ایالات متحده خواهد شد وقتی که ماشین جنگی آمریکایی به دلیل ناکارآمدی بیکار شود، تمامی کارمندان آژانس اطلاعات مرکزی (CIA) بیکار خواهند شد.
۸. تمامی اخبار جعلی درباره تهدیدها و دشمنان به جوک تبدیل می‌شود.
۹. بودجه نظامی حدود یک تریلیون دلاری ایالات متحده بدون جنگ و بدون دشمن کاملاً گران خواهد بود.
۱۰. زمانی که در جهان صلح برقرار است، آمریکایی‌ها مجبور خواهند بود برای خودشان شغل ایجاد کنند تا دوباره خود را به‌عنوان افراد مسئول و نه به‌عنوان مروجان جنگ و قاتلان، و نه به‌عنوان تجار جنگ مفید نشان دهند.
۱۱. هیچکس ماشین جنگی گران را نمی‌خرد و نیازی به نیروهای نظامی که به‌عنوان متحدان شناخته می‌شوند، وجود نخواهد داشت.
دولت آمریکا توافقنامه صلح اخیر بین ایران و عربستان سعودی که با میانجی‌گری چین بسته شد را محکوم کرد و آن را تهدیدی برای منافع آمریکا خواند.
دولت آمریکا کاملاً آماده است تا این توافقنامه صلح را بشکند.
اینگونه است که دولت آمریکا (نه اکثریت بیگناه مردم آمریکا) کاملاً آماده است تا جنگ یا عدم جنگ را آغاز کند و مخالف صلح است.
صلح برخلاف منافع دولت آمریکاست، امپراطوری شریری که با جنگ و بی‌ثباتی تغذیه می‌شود و برای کشتار و تخریب در جنگ‌ها سلاح می‌فروشد.
دولت آمریکا پیشنهاد چین برای آتش‌بس در اوکراین و آغاز مذاکرات صلح را محکوم کرد و همچنین اعلام کرد که هیچ توقف آتش‌بسی وجود نخواهد داشت.
مردم جهان به شرارت دولت آمریکا بیدار شده‌اند، همه غیر از دولت آمریکا خواهان صلح هستند!!
فقط کورها و احمق‌ها هنوز از دولت آمریکای شرور و مروج جنگ و روش‌های شیطانی آن حمایت می‌کنند.
@tribunesarzaminman
🖊️نویسنده چینی: چوا چین لینگ
۲۴ مارس ۲۰۲۳ - TV3
۱. بزرگترین تهدید برای ایالات متحده آمریکا نه چین، بلکه *صلح* است.
۲. صلح جهانی به امپراطوری دلار آمریکا که بر پایه جنگ، اقتصاد جنگی و تجارت جنگی بنا شده، پایان خواهد داد.
۳. زمانی که در جهان صلح برقرار باشد، آمریکایی‌ها گم خواهند شد.
۴. نمی‌دانند چه کنند، زیرا بسیاری از کسانی که تنها به دلیل تحریک جنگ‌ها و استفاده از ابزارهایشان فعالیت می‌کنند، بیکار خواهند شد.
۵. مجمع صنعتی نظامی به‌طور کامل از کار خواهد افتاد.
۶. تمام پایگاه‌های نظامی آمریکا در جهان، همچنین تمام ناوهای هواپیمابر، هواپیماهای نظامی، موشک‌های بالستیک قاره‌پیما و سلاح‌های کشتار جمعی و همه صنایع پشتیبان جنگی زائد خواهند شد.
۷. بیکاری مشکل شماره یک در ایالات متحده خواهد شد وقتی که ماشین جنگی آمریکایی به دلیل ناکارآمدی بیکار شود، تمامی کارمندان آژانس اطلاعات مرکزی (CIA) بیکار خواهند شد.
۸. تمامی اخبار جعلی درباره تهدیدها و دشمنان به جوک تبدیل می‌شود.
۹. بودجه نظامی حدود یک تریلیون دلاری ایالات متحده بدون جنگ و بدون دشمن کاملاً گران خواهد بود.
۱۰. زمانی که در جهان صلح برقرار است، آمریکایی‌ها مجبور خواهند بود برای خودشان شغل ایجاد کنند تا دوباره خود را به‌عنوان افراد مسئول و نه به‌عنوان مروجان جنگ و قاتلان، و نه به‌عنوان تجار جنگ مفید نشان دهند.
۱۱. هیچکس ماشین جنگی گران را نمی‌خرد و نیازی به نیروهای نظامی که به‌عنوان متحدان شناخته می‌شوند، وجود نخواهد داشت.
دولت آمریکا توافقنامه صلح اخیر بین ایران و عربستان سعودی که با میانجی‌گری چین بسته شد را محکوم کرد و آن را تهدیدی برای منافع آمریکا خواند.
دولت آمریکا کاملاً آماده است تا این توافقنامه صلح را بشکند.
اینگونه است که دولت آمریکا (نه اکثریت بیگناه مردم آمریکا) کاملاً آماده است تا جنگ یا عدم جنگ را آغاز کند و مخالف صلح است.
صلح برخلاف منافع دولت آمریکاست، امپراطوری شریری که با جنگ و بی‌ثباتی تغذیه می‌شود و برای کشتار و تخریب در جنگ‌ها سلاح می‌فروشد.
دولت آمریکا پیشنهاد چین برای آتش‌بس در اوکراین و آغاز مذاکرات صلح را محکوم کرد و همچنین اعلام کرد که هیچ توقف آتش‌بسی وجود نخواهد داشت.
مردم جهان به شرارت دولت آمریکا بیدار شده‌اند، همه غیر از دولت آمریکا خواهان صلح هستند!!
فقط کورها و احمق‌ها هنوز از دولت آمریکای شرور و مروج جنگ و روش‌های شیطانی آن حمایت می‌کنند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Jan, 19:57
🍂🍂🍃🍃
لله ره پنجه زمبه
از : ایران بانو سوادکوهی
تقدیم به مازنی های گرامی
@tribunesarzaminman
لله ره پنجه زمبه
از : ایران بانو سوادکوهی
تقدیم به مازنی های گرامی
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Jan, 19:36
هر که آمد بار خود را بست و رفت
ما همان بدبخت و خوار و بی نصیب
ز آن چه حاصل، جز دروغ و جز دروغ؟
زین چه حاصل، جز فریب و جز فریب؟
«اخوان ثالث»
@tribunesarzaminman
ما همان بدبخت و خوار و بی نصیب
ز آن چه حاصل، جز دروغ و جز دروغ؟
زین چه حاصل، جز فریب و جز فریب؟
«اخوان ثالث»
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Jan, 19:34
مسیح روزی خواهد آمد که دیگر به او نیازی نیست!
کافکا
کافکا با این بیان ممکن است به این نکته اشاره کند که انسان‌ها باید خودشان به دنبال معنا و هدف در زندگی باشند و نه اینکه منتظر یک نجات‌دهنده یا مسیح باشند.
این نوع تفکر می‌تواند بازتابی از احساسات عمیق او نسبت به زندگی و جامعه‌ای باشد که در آن زندگی می‌کرد.
@tribunesarzaminman
کافکا
کافکا با این بیان ممکن است به این نکته اشاره کند که انسان‌ها باید خودشان به دنبال معنا و هدف در زندگی باشند و نه اینکه منتظر یک نجات‌دهنده یا مسیح باشند.
این نوع تفکر می‌تواند بازتابی از احساسات عمیق او نسبت به زندگی و جامعه‌ای باشد که در آن زندگی می‌کرد.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Jan, 19:31
ترانه‌ی شرقی
فدریکو گارسیا لورکا
به فارسی احمد شاملو
در انار ِ عطرآگين
آسمانى متبلور هست.
هر دانه
ستاره‌يى است
هر پرده
غروبى.
آسمانى خشك و
گرفتار در چنگ ساليان.
انار پستانى را ماند
كه زمانش پوستوارى كرده است
تا نوكش به ستاره‌يى مبدل شود
كه باغستان‌ها را
روشنى بخشد.
كندويى‌ست خُرد
كه شان‌اش از ارغوان است:
مگسان عسل آن را
از دهان زنان پرداخته‌اند.
چون بتركد خنده‌ى هزاران لب را
رها خواهد كرد!
انار دلى را ماند
كه بر كشتزارها مى‌تپد،
دلى شريف و خوار شمار
كه در آن، پرنده‌گان به خطر نمى‌افتند.
دلى كه پوست‌اش
به سختى، همچون دل ماست،
اما به آن كه سوراخ‌اش كند
عطر و خون ِ فروردين را هِبِه مى‌كند.
انار
گنج جَنّ ِ سالخورده‌ى چمنزاران سرسبز است
كه در جنگلى پرت‌افتاده
با پريزادى از آن نگهبانى مى‌كند. –
جنّ ِ سپيد ريش
جامه‌يى عقيقى دارد.
انار گنجى است
كه برگ‌هاى سبز درخت نگهبانى مى‌كنند:
در اعماق، احجار گران‌بها
و در دل و اندرون، طلايى مبهم.
سنبله، نان است:
مسيح متجسِّد، زنده و مرده.
درخت زيتون
شور ِ كار است و توانايى‌ست.
سيب ميوه‌ى شهوت است
ميوه – ابوالهول ِ گناه.
چكاله‌ى قرن‌هاست
كه تماس با شيطان را حفظ مى‌كند.
نارنج
از اندوه پليد گل‌ها سخنى مى‌گويد،
طلا و آتشى است كه در پاكى ِ سپيد ِ خويش
جانشين يكديگر مى‌شوند.
تاك پرستش شهوات است
كه به تابستان منجمد مى‌شود
و كليسايش تعميد مى‌دهد
تا از آن شراب مقدس بسازد.
شابلوطها آرامش خانواده‌اند.
به چيزهاى گذشته مى‌مانند.
هيمه‌هاى پيرند كه ترك برمى‌دارند
و زائرانى را مانند
كه راه گم كرده باشند.
بلوط شعر است،
صفاى زمان‌هاى از كار رفته.
و به – پريده رنگ طلايى –
آرامش سازگارى‌ست.
انار اما، خون است
خون قدسى ِ ملكوت،
خون زمين است
مجروح از سوزن سيلاب‌ها،
خون تند ِ بادهاست كه مى‌آيند
از قله‌ى سختى كه بر آن چنگ درافكنده‌اند،
خون اقيانوس ِ برآسوده و
خون درياچه‌ى خفته.
ماقبل تاريخ ِ خونى كه در رگ ما جارى‌ست
در آن است.
انگاره‌ى خون است
محبوس در حبابى سخت و ترش
كه به شكلى مبهم
طرح دلى را دارد و هيأت جمجمه‌ى انسانى را.
انار شكسته!
تو يكى شعله‌يى در دل ِ شاخ و برگ،
خواهر جسمانى ِ ونوسى
و خنده‌ى باغچه در باد!
پروانه‌گان به گرد تو جمع مى‌آيند
چرا كه آفتاب‌ات مى‌پندارند،
و از هراس آن كه بسوزند
كرمكان حقير از تو دورى مى‌گزينند.
تو نور ِ حياتى و
ماده‌گى، ميان ميوه‌ها.
ستاره‌يى روشن، كه برق مى‌زند
بر كناره‌ى جويبار عاشق.
چه قدر بى‌شباهتم به تو من
اى شهوت شراره افكن بر چمن
@tribunesarzaminman
فدریکو گارسیا لورکا
به فارسی احمد شاملو
در انار ِ عطرآگين
آسمانى متبلور هست.
هر دانه
ستاره‌يى است
هر پرده
غروبى.
آسمانى خشك و
گرفتار در چنگ ساليان.
انار پستانى را ماند
كه زمانش پوستوارى كرده است
تا نوكش به ستاره‌يى مبدل شود
كه باغستان‌ها را
روشنى بخشد.
كندويى‌ست خُرد
كه شان‌اش از ارغوان است:
مگسان عسل آن را
از دهان زنان پرداخته‌اند.
چون بتركد خنده‌ى هزاران لب را
رها خواهد كرد!
انار دلى را ماند
كه بر كشتزارها مى‌تپد،
دلى شريف و خوار شمار
كه در آن، پرنده‌گان به خطر نمى‌افتند.
دلى كه پوست‌اش
به سختى، همچون دل ماست،
اما به آن كه سوراخ‌اش كند
عطر و خون ِ فروردين را هِبِه مى‌كند.
انار
گنج جَنّ ِ سالخورده‌ى چمنزاران سرسبز است
كه در جنگلى پرت‌افتاده
با پريزادى از آن نگهبانى مى‌كند. –
جنّ ِ سپيد ريش
جامه‌يى عقيقى دارد.
انار گنجى است
كه برگ‌هاى سبز درخت نگهبانى مى‌كنند:
در اعماق، احجار گران‌بها
و در دل و اندرون، طلايى مبهم.
سنبله، نان است:
مسيح متجسِّد، زنده و مرده.
درخت زيتون
شور ِ كار است و توانايى‌ست.
سيب ميوه‌ى شهوت است
ميوه – ابوالهول ِ گناه.
چكاله‌ى قرن‌هاست
كه تماس با شيطان را حفظ مى‌كند.
نارنج
از اندوه پليد گل‌ها سخنى مى‌گويد،
طلا و آتشى است كه در پاكى ِ سپيد ِ خويش
جانشين يكديگر مى‌شوند.
تاك پرستش شهوات است
كه به تابستان منجمد مى‌شود
و كليسايش تعميد مى‌دهد
تا از آن شراب مقدس بسازد.
شابلوطها آرامش خانواده‌اند.
به چيزهاى گذشته مى‌مانند.
هيمه‌هاى پيرند كه ترك برمى‌دارند
و زائرانى را مانند
كه راه گم كرده باشند.
بلوط شعر است،
صفاى زمان‌هاى از كار رفته.
و به – پريده رنگ طلايى –
آرامش سازگارى‌ست.
انار اما، خون است
خون قدسى ِ ملكوت،
خون زمين است
مجروح از سوزن سيلاب‌ها،
خون تند ِ بادهاست كه مى‌آيند
از قله‌ى سختى كه بر آن چنگ درافكنده‌اند،
خون اقيانوس ِ برآسوده و
خون درياچه‌ى خفته.
ماقبل تاريخ ِ خونى كه در رگ ما جارى‌ست
در آن است.
انگاره‌ى خون است
محبوس در حبابى سخت و ترش
كه به شكلى مبهم
طرح دلى را دارد و هيأت جمجمه‌ى انسانى را.
انار شكسته!
تو يكى شعله‌يى در دل ِ شاخ و برگ،
خواهر جسمانى ِ ونوسى
و خنده‌ى باغچه در باد!
پروانه‌گان به گرد تو جمع مى‌آيند
چرا كه آفتاب‌ات مى‌پندارند،
و از هراس آن كه بسوزند
كرمكان حقير از تو دورى مى‌گزينند.
تو نور ِ حياتى و
ماده‌گى، ميان ميوه‌ها.
ستاره‌يى روشن، كه برق مى‌زند
بر كناره‌ى جويبار عاشق.
چه قدر بى‌شباهتم به تو من
اى شهوت شراره افكن بر چمن
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Jan, 19:29
پیام «صلح روی زمین» امسال پوچ و بی‌معنا به نظر میرسد
همهٔ منابعی که در جنگ‌ها به هدر می‌رود باید برای رفع نیازهای فوری مردم، تأمین بودجه برای خدمات عمومی، و بیرون بردن مردم از فقر فزاینده اختصاص یابد
شام خانوادگی در چادر اردوگاه جنگ‌زده‌ها، خان یونس، نوار غزه
مارک روته، دبیرکل ناتو، در پیامش به نیروهای نظامی در روز۲۰ دسامبر (۳۰ آذر) به مناسبت فصل تعطیلات کریسمس گفت: “به خاطر شماست که ما آزاد و در امنیت هستیم و می‌توانیم این فصل را جشن بگیریم.”
اما بیشتر مردم جهان همه‌چیز احساس می‌کنند جز “آزاد و در امنیت” بودن در کریسمس امسال. پیام فرشتگان در کتاب مقدس که بشارت “صلح بر روی زمین” میدهد امسال بسیار پوچ و بی‌معنا به نظر میرسد.
امسال دومین سال پی‌درپی است که مقامات شهرداری در بیت لحم، در کرانهٔ باختری اشغالی، رویدادهای سنتی کریسمس را برگزار نمی‌کنند.
به گفتهٔ یکی از کشیش‌های کلیسای میلاد مسیح آن شهر: “در حالی که فلسطینی‌های زیادی در غزه کشته و بی‌خانمان شده‌اند و هنوز می‌شوند، ابراز شادی یا خوشحالی دشوار است.”
تلاش‌های مضاعف آمریکا، بریتانیا، اتحادیهٔ اروپا، و بازوی نظامی آنها “ناتو” برای حفظ سلطه بر استخراج منابع، نیروی کار ارزان، مسیرهای استراتژیک عرضهٔ کالا، و بازارهای جهان، و در عین حال تلاش برای اینکه نگذارند رقیبان اقتصادی و سیاسی آنها همین کار را بکنند، به جنگ و فقر و فلاکت میلیون‌ها نفر منجر شده است.
با هر کشوری که بر سر راه آمریکا، متحدانش، و برنامههای نواستعماری و نولیبرالی آنها قرار بگیرد به هر طریق ممکن مقابله می‌شود: از درگیری مستقیم، دامن زدن به جنگ‌های نیابتی، تهدید به گسترش تجاوز نظامی، و دهشتناک‌ترین رزمایش‌های نظامی گرفته تا تضعیف اقتدار سازمان ملل متحد و قوانین بین‌المللی، بی‌ثبات کردن دولت‌ها، ایجاد و دامن زدن به اختلاف‌های فرقه‌یی، و تحمیل انواع تحریم‌های فاجعه‌بار. در حالی که تودهٔ مردم از وضع موجود در رنج‌اند و جهان با سناریوی تیره و تار “آخر زمان” روبه‌روست، اَبَرثروتمندان تریلیون‌ها دلار سود جنگی به دست می‌آورند. به همین دلیل است که شورای جهانی صلح ضروری می‌داند که در نشست سران ناتو در لاهه در ماه ژوئن (خرداد) سال ۲۰۲۴ تظاهرات اعتراضی گسترده با شعار “آری به صلح، نه به ناتو” برگزار شود. هر خانواده‌ای که کریسمس را جشن میگیرد ممکن است امسال کارت‌های تبریکی با نقش کبوتر دریافت کند. اما فقط در هفتاد کیلومتری بیت لحم، که زادگاه مسیح دانسته می‌شود، نسل‌کشی اسرائیل در غزه همچنان ادامه دارد، آن هم به‌رغم وجود همه‌گونه امکان برقراری آتش‌بس فوری و حتی راه‌حل بلندمدت برای به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطین.
شمار کشته‌ها در غزه اکنون به بیش از ۴۵هزار نفر رسیده است که دستکم ۱۷,۴۰۰ نفر از آنها کودک بوده‌اند. بیشتر جمعیت ۲٫۱ میلیون نفری غزه مجبور به ترک خانه‌هایشان شده‌اند و پیش‌بینی می‌شود که تا اوایل بهار امسال ۳۴۵هزار نفر گرفتار کمبود و نبود فاجعه‌بار مواد غذایی شوند.
اسرائیل به لبنان نیز حمله کرد که پیامدهای فجیعی داشت. و اکنون شاهد اوضاع سوریه هستیم که در پی کودتای مورد حمایت غرب، تروریست‌های اسلام‌گرا در آن کشور به قدرت رسیدند. روشن است که هدف بعدی خط آتش اسرائیل و متحدانش ملت ایران است.
به گفتهٔ دبیرکل سازمان ملل متحد، جنگ داخلی در سودان به “فاجعهٔ انسانی تمام‌عیار” تبدیل شده است. یازده میلیون نفر درون آن کشور آواره شده‌اند و بیش از سه میلیون نفر نیز به کشورهای دیگر پناهنده شده‌اند. خشونت جنسیتی و جنسی در مقیاس عظیم ادامه دارد و ۶٫۷ میلیون زن در معرض خطرند، به‌ویژه در مناطق جنگی، از جمله در دارفور، جایی که اساساً از تجاوز جنسی به‌عنوان سلاح استفاده می‌شود.
تراژدی بزرگتر این است که هر دو طرف درگیری به تداوم سرمایهداری انگلی و غارت منابع کشور و تعمیق وابستگی خارجی متهم‌اند. همچنین، هر دو طرف متحدانه حاضرند با هر وسیلهٔ وحشیانه‌ای که لازم باشد جنبش توده‌یی خواهان دموکراسی، عدالت، و پیشرفت در سودان را سرکوب کنند.
جنگ برای هر دو آنها ابزاری عالی است. ارتجاعی‌ترین نیروهای جهان، از جملهٔ در دولت‌های غربی، نیز از این وضع خوشحال‌اند و حاضرند چشم خود را به روی آنچه در سودان می‌گذرد ببندند...
@tribunesarzaminman
همهٔ منابعی که در جنگ‌ها به هدر می‌رود باید برای رفع نیازهای فوری مردم، تأمین بودجه برای خدمات عمومی، و بیرون بردن مردم از فقر فزاینده اختصاص یابد
شام خانوادگی در چادر اردوگاه جنگ‌زده‌ها، خان یونس، نوار غزه
مارک روته، دبیرکل ناتو، در پیامش به نیروهای نظامی در روز۲۰ دسامبر (۳۰ آذر) به مناسبت فصل تعطیلات کریسمس گفت: “به خاطر شماست که ما آزاد و در امنیت هستیم و می‌توانیم این فصل را جشن بگیریم.”
اما بیشتر مردم جهان همه‌چیز احساس می‌کنند جز “آزاد و در امنیت” بودن در کریسمس امسال. پیام فرشتگان در کتاب مقدس که بشارت “صلح بر روی زمین” میدهد امسال بسیار پوچ و بی‌معنا به نظر میرسد.
امسال دومین سال پی‌درپی است که مقامات شهرداری در بیت لحم، در کرانهٔ باختری اشغالی، رویدادهای سنتی کریسمس را برگزار نمی‌کنند.
به گفتهٔ یکی از کشیش‌های کلیسای میلاد مسیح آن شهر: “در حالی که فلسطینی‌های زیادی در غزه کشته و بی‌خانمان شده‌اند و هنوز می‌شوند، ابراز شادی یا خوشحالی دشوار است.”
تلاش‌های مضاعف آمریکا، بریتانیا، اتحادیهٔ اروپا، و بازوی نظامی آنها “ناتو” برای حفظ سلطه بر استخراج منابع، نیروی کار ارزان، مسیرهای استراتژیک عرضهٔ کالا، و بازارهای جهان، و در عین حال تلاش برای اینکه نگذارند رقیبان اقتصادی و سیاسی آنها همین کار را بکنند، به جنگ و فقر و فلاکت میلیون‌ها نفر منجر شده است.
با هر کشوری که بر سر راه آمریکا، متحدانش، و برنامههای نواستعماری و نولیبرالی آنها قرار بگیرد به هر طریق ممکن مقابله می‌شود: از درگیری مستقیم، دامن زدن به جنگ‌های نیابتی، تهدید به گسترش تجاوز نظامی، و دهشتناک‌ترین رزمایش‌های نظامی گرفته تا تضعیف اقتدار سازمان ملل متحد و قوانین بین‌المللی، بی‌ثبات کردن دولت‌ها، ایجاد و دامن زدن به اختلاف‌های فرقه‌یی، و تحمیل انواع تحریم‌های فاجعه‌بار. در حالی که تودهٔ مردم از وضع موجود در رنج‌اند و جهان با سناریوی تیره و تار “آخر زمان” روبه‌روست، اَبَرثروتمندان تریلیون‌ها دلار سود جنگی به دست می‌آورند. به همین دلیل است که شورای جهانی صلح ضروری می‌داند که در نشست سران ناتو در لاهه در ماه ژوئن (خرداد) سال ۲۰۲۴ تظاهرات اعتراضی گسترده با شعار “آری به صلح، نه به ناتو” برگزار شود. هر خانواده‌ای که کریسمس را جشن میگیرد ممکن است امسال کارت‌های تبریکی با نقش کبوتر دریافت کند. اما فقط در هفتاد کیلومتری بیت لحم، که زادگاه مسیح دانسته می‌شود، نسل‌کشی اسرائیل در غزه همچنان ادامه دارد، آن هم به‌رغم وجود همه‌گونه امکان برقراری آتش‌بس فوری و حتی راه‌حل بلندمدت برای به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطین.
شمار کشته‌ها در غزه اکنون به بیش از ۴۵هزار نفر رسیده است که دستکم ۱۷,۴۰۰ نفر از آنها کودک بوده‌اند. بیشتر جمعیت ۲٫۱ میلیون نفری غزه مجبور به ترک خانه‌هایشان شده‌اند و پیش‌بینی می‌شود که تا اوایل بهار امسال ۳۴۵هزار نفر گرفتار کمبود و نبود فاجعه‌بار مواد غذایی شوند.
اسرائیل به لبنان نیز حمله کرد که پیامدهای فجیعی داشت. و اکنون شاهد اوضاع سوریه هستیم که در پی کودتای مورد حمایت غرب، تروریست‌های اسلام‌گرا در آن کشور به قدرت رسیدند. روشن است که هدف بعدی خط آتش اسرائیل و متحدانش ملت ایران است.
به گفتهٔ دبیرکل سازمان ملل متحد، جنگ داخلی در سودان به “فاجعهٔ انسانی تمام‌عیار” تبدیل شده است. یازده میلیون نفر درون آن کشور آواره شده‌اند و بیش از سه میلیون نفر نیز به کشورهای دیگر پناهنده شده‌اند. خشونت جنسیتی و جنسی در مقیاس عظیم ادامه دارد و ۶٫۷ میلیون زن در معرض خطرند، به‌ویژه در مناطق جنگی، از جمله در دارفور، جایی که اساساً از تجاوز جنسی به‌عنوان سلاح استفاده می‌شود.
تراژدی بزرگتر این است که هر دو طرف درگیری به تداوم سرمایهداری انگلی و غارت منابع کشور و تعمیق وابستگی خارجی متهم‌اند. همچنین، هر دو طرف متحدانه حاضرند با هر وسیلهٔ وحشیانه‌ای که لازم باشد جنبش توده‌یی خواهان دموکراسی، عدالت، و پیشرفت در سودان را سرکوب کنند.
جنگ برای هر دو آنها ابزاری عالی است. ارتجاعی‌ترین نیروهای جهان، از جملهٔ در دولت‌های غربی، نیز از این وضع خوشحال‌اند و حاضرند چشم خود را به روی آنچه در سودان می‌گذرد ببندند...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Jan, 18:55
🍂🍂🍃🍃
ارسال شده از طرف یکی از همراهان
«پاییز آمد»
سعید سلطانپور
پاییز آمد
در میان درختان
لانه کرده کبوتر
از تراوش باران می‌گریزد
خورشید از غم
با تمام غرورش پشت ابر سیاهی
عاشقانه به گریه می‌نشیند
من با قلبی به سپیدی صبح
با امید بهاران
می‌روم به گلستان
همچو عطر اقاقی
لابلای درختان می‌نشینم
باشد روزی به امید بهاران
روی دامن صحرا لاله روید
شعر هستی بر لبانم جاری
پر توانم آری
می‌روم در کوه و دشت و صحرا
ره‌پیمای قله‌ها هستم من
راه خود در توفان
در کنار یاران می‌نوردم
دارم امید که دهد روزی سختی کوهستان
بر روان و جانم
پاکی این کوه و دشت و صحرا
باشد روزی برسد به جهان شعر هستی بر لب
جان نهاده بر کف
راه انسان‌ها را در نوردم
ره‌پیمای قله‌ها هستم من
راه خود در توفان
در کنار یاران می‌نوردم
در کوهستان یا کویر تشنه
یا که در جنگل‌ها
رهنوردی شاد و پر امیدم
شعر هستی
بودن و کوشیدن
رفتن و پیوستن
از کژی بگسستن
جان فدا کردن در راه خلق است...
یاد سعید سلطانپور نویسنده ، شاعر و نمایشنامه نامه نویس و کارگردان برجسته تئاتر که همیشه قلم توانایش در دفاع از محرومان و مبارزه با استبداد و دیکتاتوری بود ،
گرامی باد
سعید قهرمان در سال 60 به کینه لاجوردی دیوانه در شب عروسی اش دستگیر و دو ماه بعد اعدام شد تا از عطش خونخواری لاجوردی کمی کاسته شود ولی نشد که نشد و هزاران جوان دیگر به جوخه مرگ سپرده شد .
تا قیامت ماتم فرهاد ناحق
کشته را
تازه دارد لاله خونین کفن در
کوهسار
@tribunesarzaminman
ارسال شده از طرف یکی از همراهان
«پاییز آمد»
سعید سلطانپور
پاییز آمد
در میان درختان
لانه کرده کبوتر
از تراوش باران می‌گریزد
خورشید از غم
با تمام غرورش پشت ابر سیاهی
عاشقانه به گریه می‌نشیند
من با قلبی به سپیدی صبح
با امید بهاران
می‌روم به گلستان
همچو عطر اقاقی
لابلای درختان می‌نشینم
باشد روزی به امید بهاران
روی دامن صحرا لاله روید
شعر هستی بر لبانم جاری
پر توانم آری
می‌روم در کوه و دشت و صحرا
ره‌پیمای قله‌ها هستم من
راه خود در توفان
در کنار یاران می‌نوردم
دارم امید که دهد روزی سختی کوهستان
بر روان و جانم
پاکی این کوه و دشت و صحرا
باشد روزی برسد به جهان شعر هستی بر لب
جان نهاده بر کف
راه انسان‌ها را در نوردم
ره‌پیمای قله‌ها هستم من
راه خود در توفان
در کنار یاران می‌نوردم
در کوهستان یا کویر تشنه
یا که در جنگل‌ها
رهنوردی شاد و پر امیدم
شعر هستی
بودن و کوشیدن
رفتن و پیوستن
از کژی بگسستن
جان فدا کردن در راه خلق است...
یاد سعید سلطانپور نویسنده ، شاعر و نمایشنامه نامه نویس و کارگردان برجسته تئاتر که همیشه قلم توانایش در دفاع از محرومان و مبارزه با استبداد و دیکتاتوری بود ،
گرامی باد
سعید قهرمان در سال 60 به کینه لاجوردی دیوانه در شب عروسی اش دستگیر و دو ماه بعد اعدام شد تا از عطش خونخواری لاجوردی کمی کاسته شود ولی نشد که نشد و هزاران جوان دیگر به جوخه مرگ سپرده شد .
تا قیامت ماتم فرهاد ناحق
کشته را
تازه دارد لاله خونین کفن در
کوهسار
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Jan, 18:22
گلشیفته فراهانی درفرانسه
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Jan, 06:11
«در حال حرکت به سمت قتل‌عامی جدید هستیم؛ قتل‌عام علیه خلق کورد. قتل‌عام خلق فلسطین کفایت نکرد.»
رئیس جمهور کلمبیا: دولت ترکیه خبرنگاران را به قتل می‌رساند
گوستاوو پِدرو، رئیس جمهور کلمبیا، به قتل دو خبرنگار کورد واکنش نشان داد و گفت: «در حال حرکت به سمت قتل‌عامی جدید هستیم؛ قتل‌عام خلق کورد. ما خواستار حمایت از خلق کورد هستیم.»
جمعه, ۲۰ دسامبر ۲۰۲۴
گوستاوو پِدرو، رئیس جمهور کلمبیا، در حساب xخود پیام ائتلاف زنان کورد برای روزنامه‌نگاری (CFWIJ) در مورد قتل دو خبرنگار کورد از سوی دولت اسلامی حاکم بر ترکیه را بازنشر نمود و‌چنین نوشت:
«امروز دو خبرنگار آزاد کورد به قتل رسیدند.
من سران دولت‌های روسیه، ایران، ترکیه، اسرائیل و آمریکا را فرا می‌خوانم که مانع از تجزیه سوریه شوند.
در حال حرکت به سمت قتل‌عامی جدید هستیم؛ قتل‌عام علیه خلق کورد. قتل‌عام خلق فلسطین کفایت نکرد.
سوریه باید به شکل یک جمهوری بر مبنای ساختاری چند ملیتی و خودمدیریتی عمیق این ملت‌ها به موجودیت خویش ادامه دهد.
حال که برای کشورهای جهان درخواست انتخابات آزاد می‌شود، اجازه دهید این امر در سوریه محقق شود. خلق سوریه این حق را دارد که برای آینده خود تصمیم بگیرد. لذا برای انتخابات آزاد، باید اجازه داده شود که خلق سوریه آینده خود را رقم زند.
ما از کلمبیای دور از خاورمیانه، همانطور که در طول تاریخ نیز چنین کرده‌ایم، از تمامی خلق‌ها و دولت‌های جهان درخواست میکنیم که از خلق کورد در سوریه دفاع کرده و از آنان حمایت کنند؛ این خلق با زنان مسلح و دموکراسی خویش، موفق به شکست دادن دولت اسلام‌گرای رادیکال و فاشیسم تمام عیار شد.
@tribunesarzaminman
رئیس جمهور کلمبیا: دولت ترکیه خبرنگاران را به قتل می‌رساند
گوستاوو پِدرو، رئیس جمهور کلمبیا، به قتل دو خبرنگار کورد واکنش نشان داد و گفت: «در حال حرکت به سمت قتل‌عامی جدید هستیم؛ قتل‌عام خلق کورد. ما خواستار حمایت از خلق کورد هستیم.»
جمعه, ۲۰ دسامبر ۲۰۲۴
گوستاوو پِدرو، رئیس جمهور کلمبیا، در حساب xخود پیام ائتلاف زنان کورد برای روزنامه‌نگاری (CFWIJ) در مورد قتل دو خبرنگار کورد از سوی دولت اسلامی حاکم بر ترکیه را بازنشر نمود و‌چنین نوشت:
«امروز دو خبرنگار آزاد کورد به قتل رسیدند.
من سران دولت‌های روسیه، ایران، ترکیه، اسرائیل و آمریکا را فرا می‌خوانم که مانع از تجزیه سوریه شوند.
در حال حرکت به سمت قتل‌عامی جدید هستیم؛ قتل‌عام علیه خلق کورد. قتل‌عام خلق فلسطین کفایت نکرد.
سوریه باید به شکل یک جمهوری بر مبنای ساختاری چند ملیتی و خودمدیریتی عمیق این ملت‌ها به موجودیت خویش ادامه دهد.
حال که برای کشورهای جهان درخواست انتخابات آزاد می‌شود، اجازه دهید این امر در سوریه محقق شود. خلق سوریه این حق را دارد که برای آینده خود تصمیم بگیرد. لذا برای انتخابات آزاد، باید اجازه داده شود که خلق سوریه آینده خود را رقم زند.
ما از کلمبیای دور از خاورمیانه، همانطور که در طول تاریخ نیز چنین کرده‌ایم، از تمامی خلق‌ها و دولت‌های جهان درخواست میکنیم که از خلق کورد در سوریه دفاع کرده و از آنان حمایت کنند؛ این خلق با زنان مسلح و دموکراسی خویش، موفق به شکست دادن دولت اسلام‌گرای رادیکال و فاشیسم تمام عیار شد.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
04 Jan, 19:15
🍂🍂🍃🍃
انزوا
آنقدر سنگباران شده‌ام
که دیگر از سنگ نمی‌ترسم
این سنگ‌ها از چاله‌ی من برجی بلند ساخته‌اند
بلند در میان درختان بلند
سپاس از شما ای معماران
پریشانی و اندوه را نای عبور از میان این سنگ‌ها نیست
اینجا آفتاب زودتر بر من طلوع میکند
و آخرین نورهای سرخوش خورشید
دیرتر غروب می‌کنند
گاهی از پنجره‌ی اتاقم
نسیم شمالی به درون پرواز میکند
کبوتری از دستان من دانه می‌چیند
صفحات ناتمام مرا نیز
دست گندم‌گون الهه‌ی شعر،
این دست آرام آسمانی تمام خواهد کرد.
آنا آخماتووا
ترجمه: آزاده‌کامیار
@tribunesarzaminman
انزوا
آنقدر سنگباران شده‌ام
که دیگر از سنگ نمی‌ترسم
این سنگ‌ها از چاله‌ی من برجی بلند ساخته‌اند
بلند در میان درختان بلند
سپاس از شما ای معماران
پریشانی و اندوه را نای عبور از میان این سنگ‌ها نیست
اینجا آفتاب زودتر بر من طلوع میکند
و آخرین نورهای سرخوش خورشید
دیرتر غروب می‌کنند
گاهی از پنجره‌ی اتاقم
نسیم شمالی به درون پرواز میکند
کبوتری از دستان من دانه می‌چیند
صفحات ناتمام مرا نیز
دست گندم‌گون الهه‌ی شعر،
این دست آرام آسمانی تمام خواهد کرد.
آنا آخماتووا
ترجمه: آزاده‌کامیار
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
28 Dec, 13:16
جهان باید جای امنی برای زندگی باشد
برای کودکان
برای زنان
برای مردان
برای همه
آزاد و عاری از جنگ
به جای نفیر نفرت‌انگیز گلوله و توپ و سلاح جنگی باید نوای موسیقی در جهان طنین‌انداز شود!
اتحاد بازنشستگان
@tribunesarzaminman
برای کودکان
برای زنان
برای مردان
برای همه
آزاد و عاری از جنگ
به جای نفیر نفرت‌انگیز گلوله و توپ و سلاح جنگی باید نوای موسیقی در جهان طنین‌انداز شود!
اتحاد بازنشستگان
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Dec, 14:30
🍂🍂🍃🍃
و ما
زمستان دیگرى را
سپرى خواهیم کرد
با عصیان بزرگى که درون مان هست ..!
و تنها چیزى که گرم مان مى دارد
آتش مقدس امیدوارى ست ..!
@tribunesarzaminman
و ما
زمستان دیگرى را
سپرى خواهیم کرد
با عصیان بزرگى که درون مان هست ..!
و تنها چیزى که گرم مان مى دارد
آتش مقدس امیدوارى ست ..!
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Dec, 14:28
🔴ارسالی یکی از همراهان
چرا شریف زیستن دشوار شده است ؟
برای ما که در جغرافیایی به نام ایران زندگی می کنیم شنیدن اخبار ناگوار و ناخوشایند امری عادی و معمولی است !!
اما در این چند روز گذشته اخباری که در خصوص آنچه که در دو بیمارستان ، یکی در تبریز و دیگری در تهران منتشر شد ان چنان وحشتناک است که سقوط تند و پرسرعت تمام ارزش های انسانی و اخلاقی در جامعه فعلی ایران را نمایان می کند .
خبر اول اینکه عده ای از
کادر درمان و اداری بیمارستانی در تبریز داروهای اهدایی برای درمان بیماران سرطانی را سرقت و در بازار آزاد به محتاجان دیگری فروخت اند و در ادامه عمل غیرانسانی شان به بیماران بستری در همان بیمارستان ، اب مقطر زده اند !!
خبر دوم هم آنکه در بیمارستانی در تهران 9 نفر بخاطر عمل ساده اب مروارید بینایی خود را از دست داده و مشخص می گردد علت آن استفاده از وسایل غیر استریل بوده است !
وقاحت کار هم در آنجا به نهایت می رسد که مسئولین وزارت بهداشت خیلی عادی موضع گرفتند که این اتفاق امری عادی است و در برخی موارد پیش می اید و مثل راننده ای که تصادف می کند و باعث مرگ عده ای می گردد در اینجا نیز قصد و تعمدی در کار نبوده است !
به همین راحتی 9 نفر نابینا شدند ولی مهم نیست !
البته بماند که رئیس دولت خودش پزشک است و اتفاق اول در شهری روی داده که او سالها رئیس دانشگاه علوم پزشکی آن شهر بوده و الان هم یکی از معاونان فعلی اش از پزشکان متخصص چشم است !؟
آنچه که حایز اهمیت است و باید مورد توجه قرار بگیرد چرایی این اعمال است ؟
چطور می شود یک انسان که شغلش و وظیفه اش درمان و نجات جان انسان های دیگر است حاضر می شود برای بدست آوردن پول بیشتر دست به چنین فجایعی بزند ؟
پاسخ این سوال را واتسلاو هاول نویسنده اهل چک در کتاب اینچنین داده است ؛
از پلیدی های استبداد یکی هم این است که شریف زیستن را مدام دشوارتر می کند ،
استبداد کارش این است که هر روز آدم های بیشتری را مجبور به انتخاب بین شرافت و آسایش می کند !
به نظر می رسد ،
دیگر حرفی برای گفتن باقی نمی ماند !
از این جامعه استبداد زده که دهه های طولانی گرفتار این بلاست نباید توقع بیش از این داشت .
@tribunesarzaminman
چرا شریف زیستن دشوار شده است ؟
برای ما که در جغرافیایی به نام ایران زندگی می کنیم شنیدن اخبار ناگوار و ناخوشایند امری عادی و معمولی است !!
اما در این چند روز گذشته اخباری که در خصوص آنچه که در دو بیمارستان ، یکی در تبریز و دیگری در تهران منتشر شد ان چنان وحشتناک است که سقوط تند و پرسرعت تمام ارزش های انسانی و اخلاقی در جامعه فعلی ایران را نمایان می کند .
خبر اول اینکه عده ای از
کادر درمان و اداری بیمارستانی در تبریز داروهای اهدایی برای درمان بیماران سرطانی را سرقت و در بازار آزاد به محتاجان دیگری فروخت اند و در ادامه عمل غیرانسانی شان به بیماران بستری در همان بیمارستان ، اب مقطر زده اند !!
خبر دوم هم آنکه در بیمارستانی در تهران 9 نفر بخاطر عمل ساده اب مروارید بینایی خود را از دست داده و مشخص می گردد علت آن استفاده از وسایل غیر استریل بوده است !
وقاحت کار هم در آنجا به نهایت می رسد که مسئولین وزارت بهداشت خیلی عادی موضع گرفتند که این اتفاق امری عادی است و در برخی موارد پیش می اید و مثل راننده ای که تصادف می کند و باعث مرگ عده ای می گردد در اینجا نیز قصد و تعمدی در کار نبوده است !
به همین راحتی 9 نفر نابینا شدند ولی مهم نیست !
البته بماند که رئیس دولت خودش پزشک است و اتفاق اول در شهری روی داده که او سالها رئیس دانشگاه علوم پزشکی آن شهر بوده و الان هم یکی از معاونان فعلی اش از پزشکان متخصص چشم است !؟
آنچه که حایز اهمیت است و باید مورد توجه قرار بگیرد چرایی این اعمال است ؟
چطور می شود یک انسان که شغلش و وظیفه اش درمان و نجات جان انسان های دیگر است حاضر می شود برای بدست آوردن پول بیشتر دست به چنین فجایعی بزند ؟
پاسخ این سوال را واتسلاو هاول نویسنده اهل چک در کتاب اینچنین داده است ؛
از پلیدی های استبداد یکی هم این است که شریف زیستن را مدام دشوارتر می کند ،
استبداد کارش این است که هر روز آدم های بیشتری را مجبور به انتخاب بین شرافت و آسایش می کند !
به نظر می رسد ،
دیگر حرفی برای گفتن باقی نمی ماند !
از این جامعه استبداد زده که دهه های طولانی گرفتار این بلاست نباید توقع بیش از این داشت .
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Dec, 14:26
ستارگان فرهنگ و ادب ایران را ارج بگذاریم .
چهارم دی ماه 1310 سالروز احمد محمود نویسنده بزرگی است که سال ها طول خواهد کشید تا شاید دوباره مثل او در اسمان ادبیات ایران پیدا شود ،
تمام آثارش شاهکار است : مدار صفر درجه
داستان یک شهر
زائری زیر باران
درخت انجیر معابد
زمین سوخته
از مسافر تا تب خال
غریبه ها و پسرک بومی
سه کتاب ( مول ، دریا هنوز آرام است ، بیهودگی )
حکایت حال
چمدان خاکستری
و اما رمان همسایه ها : رمانی که هرگز کهنه نمی شود ،
هیچکس نمی داند از زمان چاپ اولش در سال 1353 تاکنون چند بار و چند هزار نسخه از آن تجدید چاپ شده است ،
هیچکس نمی داند چه تعداد آن را خوانده اند ،
هنوز که هنوز است تمام مغازه ها و دستفروشی های کتاب روبروی دانشگاه تهران ، یکی از کتبی که برای فروش گذاشته اند ، رمان همسایه هاست و همچنان خریداران علاقمند فراوانی دارد ،
یادش گرامی
اما دریغ و درد که وقتی قرار بود بمناسبت بیستمین سالگرد ادبیات داستانی از کتابش ( دقیقا بخاطرم نیست ! مدار صفر درجه یا زمین سوخته ) تجلیل شود و مورد تقدیر قرار بگیرد با اینکه به زنده یاد اعلام هم کرده بودند و در مراسم نیز حضور داشت ، بدخواهان و آنان که با فرهنگ و ادب ایران دشمن هستند ، نگذاشتند !
روان شاد خیلی متاثر و ناراحت شد !
هر دو رمان به موضوع جنگ 8 ساله پرداخته است و در نهایت با قلم توانا و منحصر بفرد احمد محمود که خودش و خانواده اش از جنگ اسیب دیده اند به مذمت کلی جنگ می پردازد !
( او یک برادرش را در جنگ از دست داده است )
یادش گرامی و نامش جاویدان
برماست ستاره های همیشه درخشان ایران را فراموش نکنیم ،
آنها را دوست و یادشان را گرامی بداریم 🌺
@tribunesarzaminman
چهارم دی ماه 1310 سالروز احمد محمود نویسنده بزرگی است که سال ها طول خواهد کشید تا شاید دوباره مثل او در اسمان ادبیات ایران پیدا شود ،
تمام آثارش شاهکار است : مدار صفر درجه
داستان یک شهر
زائری زیر باران
درخت انجیر معابد
زمین سوخته
از مسافر تا تب خال
غریبه ها و پسرک بومی
سه کتاب ( مول ، دریا هنوز آرام است ، بیهودگی )
حکایت حال
چمدان خاکستری
و اما رمان همسایه ها : رمانی که هرگز کهنه نمی شود ،
هیچکس نمی داند از زمان چاپ اولش در سال 1353 تاکنون چند بار و چند هزار نسخه از آن تجدید چاپ شده است ،
هیچکس نمی داند چه تعداد آن را خوانده اند ،
هنوز که هنوز است تمام مغازه ها و دستفروشی های کتاب روبروی دانشگاه تهران ، یکی از کتبی که برای فروش گذاشته اند ، رمان همسایه هاست و همچنان خریداران علاقمند فراوانی دارد ،
یادش گرامی
اما دریغ و درد که وقتی قرار بود بمناسبت بیستمین سالگرد ادبیات داستانی از کتابش ( دقیقا بخاطرم نیست ! مدار صفر درجه یا زمین سوخته ) تجلیل شود و مورد تقدیر قرار بگیرد با اینکه به زنده یاد اعلام هم کرده بودند و در مراسم نیز حضور داشت ، بدخواهان و آنان که با فرهنگ و ادب ایران دشمن هستند ، نگذاشتند !
روان شاد خیلی متاثر و ناراحت شد !
هر دو رمان به موضوع جنگ 8 ساله پرداخته است و در نهایت با قلم توانا و منحصر بفرد احمد محمود که خودش و خانواده اش از جنگ اسیب دیده اند به مذمت کلی جنگ می پردازد !
( او یک برادرش را در جنگ از دست داده است )
یادش گرامی و نامش جاویدان
برماست ستاره های همیشه درخشان ایران را فراموش نکنیم ،
آنها را دوست و یادشان را گرامی بداریم 🌺
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Dec, 07:15
کودیر در همبستگی عملی با مردم ایران
در حاشیهٔ برگزاری مجمع عمومی کمیتهٔ دفاع از حقوق مردم ایران (کودیر) در انگلستان در روز ۱۷ آذرماه / ۷ دسامبر، گَوین لیتِل، دبیرکل این سازمان مردم‌نهاد، به سوال های روزنامه ”مورنینگ استار”، روزنامه ترقیخواه و چپ منتشره در بریتانیا، دربارهٔ فعالیت‌های این سازمان و اولویت‌هایش در همبستگی با مردم ایران پاسخ داد. گوین لیتل، دبیرکل کودیر، همچنین دبیرکل ”فدراسیون عمومی اتحادیه های کارگری”، (جی.اف.تی.یو) که نزدیک به ۸۰۰ هزار سندیکالیست عضو آن می باشند، است.
”کمیتهٔ دفاع از حقوق مردم ایران“ (کودیر) سابقه‌ای طولانی در حمایت از مبارزات مردم ایران دارد. اولویت‌های کنونی آن چیست؟
جمهوری اسلامی ایران مدت‌هاست که گرفتار بحران‌های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی است. دیکتاتوری دینی ایران نمی‌تواند برای دشواری‌های سیاسی، اقتصادی، زیست‌محیطی، و فرهنگی که کشور با آن مواجه است راه‌حلی ارائه دهد.
بیکاری و تورّمِ بسیار زیاد، نابرابری، تخریب بی‌سابقهٔ محیط‌زیست، فرار مغزها، سرکوب اجتماعی، فساد حکومتی فزاینده، و همچنین تهدید مداوم جنگ از واقعیت‌هایی‌اند که ایران امروزه با آنها روبه‌روست.
ایران جمعیت جوانی دارد که اعتماد به جمهوری اسلامی را برای تأمین اشتغال، امنیت، مسکن، امکان تشکیل خانواده، یا زندگی عاری از ترس و بی‌ثباتی از دست داده است. ملت ایران تهدید همیشگی جنگ را نمی‌پذیرد و در برابر آن مقاومت میکند. مردم ایران خواهان صلح، دموکراسی، و حکومتی آینده‌نگر و پیشرو هستند.
ما در کودیر دو کار میکنیم. اول اینکه با مبارزهٔ مردم ایران برای صلح، حفاظت از محیط‌زیست، جلوگیری از فرار فاجعه‌بار مغزها، و پایان دادن به اجرای سیاست‌های ارتجاعی که آفت زندگی آنها شده است ابراز همبستگی میکنیم.
فعالیت دوم ما مقابله با کسانی است که از ماهیت رژیم ایران برای پیشبرد مقاصد امپریالیستی غرب- از راه اِعمال تحریم یا جنگ و تهدید به تغییر رژیم با مداخلهٔ خارجی- بهره‌برداری می‌کنند. تصمیم‌گیری دربارهٔ آیندهٔ ایران فقط به مردم ایران مربوط است و بس.
به‌علاوه، قصد داریم در ماه‌های آینده فعالیت‌های آموزشی و آگاهی‌بخشی را گسترش دهیم تا واقعیت‌های زندگی در ایران را برای زنان، جوانان، کارگران، و روشنفکران آشکارتر کنیم. هدف ما این است که همبستگی با آنهایی را که متحمل مُنتهای بی‌عدالتی در ایران‌اند گسترش دهیم و پیوندهای بین اتحادیه‌های کارگری بریتانیا و همتایان ایرانی‌شان را تقویت کنیم.
با توجه به محدودیت‌های اعمال‌شده بر فعالیت اتحادیه‌ها و سندیکاهای کارگری در ایران، اهمیت همبستگی اتحادیه‌های کارگری بریتانیا با همتاهای ایرانی‌شان در چیست؟
گرچه ایران زمانی به خود می‌بالید که یکی از بزرگترین جنبش‌های سندیکایی کارگری در خاورمیانه را دارد، امروزه سندیکاهای کارگری در آن کشور با خشونت سرکوب می‌شوند. دولت سندیکاها را به رسمیت نمی‌شناسد و قانون کار فقط فعالیت‌های «شوراهای اسلامی کار» سه‌جانبه [کارگر-کارفرما-دولت] را مُجاز می‌داند که طبق نقشهٔ قبلی اساساً زیر سلطهٔ وزارت کار و کارفرمایان فعالیت می‌کنند.
با وجود این، چند اتحادیه و سندیکای کارگری که از پیش از انقلاب ۱۳۵۷ فعالیت داشته‌اند و ریشه‌های عمیقی در جامعهٔ ایران دارند همچنان فعال باقی مانده‌اند، گرچه اغلب با خطرهای زیادی مواجه‌اند. از جمله، معلمان، کارگران حمل‌ونقل شهری، پرستاران، کارگران فولاد، معدن‌کاران زغالسنگ، کارگران نفت، و کارگران فلزکار و مکانیک توانسته‌اند کارگران را سازمان دهند و مبارزه برای مزد عادلانه، شرایط کاری مناسب و ایمن، طبقه‌بندی مناسب مشاغل، امنیت شغلی، شیفت‌های کاری منصفانه، و حق مرخصی را هدایت کنند.
جنبش سندیکایی در ایران در سال‌های اخیر نقش عمده‌ای در کارزار مردمی علیه دیکتاتوری ایفا کرده و با سازماندهی و برگزاری اعتصاب‌ها و اقدامات صنفی هماهنگ مقام‌های کشور را زیر فشار زیادی قرار داده است. همبستگی فعالان اتحادیه‌های کارگری بریتانیا و کشورهای دیگر موجب دل‌گرمی همتایان آنها در ایران است و پیامی روشن به مقام‌های حکومت ایران می‌فرستد که کارگران ایران تنها نیستند.
میراث خیزش «زن، زندگی، آزادی» و پوشش گستردهٔ آن در مقیاس بین‌المللی چقدر در نگاه کنونی به مبارزه برای برابری زنان و همچنین عدالت اجتماعی در ایران اهمیت دارد؟...
@tribunesarzaminman
در حاشیهٔ برگزاری مجمع عمومی کمیتهٔ دفاع از حقوق مردم ایران (کودیر) در انگلستان در روز ۱۷ آذرماه / ۷ دسامبر، گَوین لیتِل، دبیرکل این سازمان مردم‌نهاد، به سوال های روزنامه ”مورنینگ استار”، روزنامه ترقیخواه و چپ منتشره در بریتانیا، دربارهٔ فعالیت‌های این سازمان و اولویت‌هایش در همبستگی با مردم ایران پاسخ داد. گوین لیتل، دبیرکل کودیر، همچنین دبیرکل ”فدراسیون عمومی اتحادیه های کارگری”، (جی.اف.تی.یو) که نزدیک به ۸۰۰ هزار سندیکالیست عضو آن می باشند، است.
”کمیتهٔ دفاع از حقوق مردم ایران“ (کودیر) سابقه‌ای طولانی در حمایت از مبارزات مردم ایران دارد. اولویت‌های کنونی آن چیست؟
جمهوری اسلامی ایران مدت‌هاست که گرفتار بحران‌های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی است. دیکتاتوری دینی ایران نمی‌تواند برای دشواری‌های سیاسی، اقتصادی، زیست‌محیطی، و فرهنگی که کشور با آن مواجه است راه‌حلی ارائه دهد.
بیکاری و تورّمِ بسیار زیاد، نابرابری، تخریب بی‌سابقهٔ محیط‌زیست، فرار مغزها، سرکوب اجتماعی، فساد حکومتی فزاینده، و همچنین تهدید مداوم جنگ از واقعیت‌هایی‌اند که ایران امروزه با آنها روبه‌روست.
ایران جمعیت جوانی دارد که اعتماد به جمهوری اسلامی را برای تأمین اشتغال، امنیت، مسکن، امکان تشکیل خانواده، یا زندگی عاری از ترس و بی‌ثباتی از دست داده است. ملت ایران تهدید همیشگی جنگ را نمی‌پذیرد و در برابر آن مقاومت میکند. مردم ایران خواهان صلح، دموکراسی، و حکومتی آینده‌نگر و پیشرو هستند.
ما در کودیر دو کار میکنیم. اول اینکه با مبارزهٔ مردم ایران برای صلح، حفاظت از محیط‌زیست، جلوگیری از فرار فاجعه‌بار مغزها، و پایان دادن به اجرای سیاست‌های ارتجاعی که آفت زندگی آنها شده است ابراز همبستگی میکنیم.
فعالیت دوم ما مقابله با کسانی است که از ماهیت رژیم ایران برای پیشبرد مقاصد امپریالیستی غرب- از راه اِعمال تحریم یا جنگ و تهدید به تغییر رژیم با مداخلهٔ خارجی- بهره‌برداری می‌کنند. تصمیم‌گیری دربارهٔ آیندهٔ ایران فقط به مردم ایران مربوط است و بس.
به‌علاوه، قصد داریم در ماه‌های آینده فعالیت‌های آموزشی و آگاهی‌بخشی را گسترش دهیم تا واقعیت‌های زندگی در ایران را برای زنان، جوانان، کارگران، و روشنفکران آشکارتر کنیم. هدف ما این است که همبستگی با آنهایی را که متحمل مُنتهای بی‌عدالتی در ایران‌اند گسترش دهیم و پیوندهای بین اتحادیه‌های کارگری بریتانیا و همتایان ایرانی‌شان را تقویت کنیم.
با توجه به محدودیت‌های اعمال‌شده بر فعالیت اتحادیه‌ها و سندیکاهای کارگری در ایران، اهمیت همبستگی اتحادیه‌های کارگری بریتانیا با همتاهای ایرانی‌شان در چیست؟
گرچه ایران زمانی به خود می‌بالید که یکی از بزرگترین جنبش‌های سندیکایی کارگری در خاورمیانه را دارد، امروزه سندیکاهای کارگری در آن کشور با خشونت سرکوب می‌شوند. دولت سندیکاها را به رسمیت نمی‌شناسد و قانون کار فقط فعالیت‌های «شوراهای اسلامی کار» سه‌جانبه [کارگر-کارفرما-دولت] را مُجاز می‌داند که طبق نقشهٔ قبلی اساساً زیر سلطهٔ وزارت کار و کارفرمایان فعالیت می‌کنند.
با وجود این، چند اتحادیه و سندیکای کارگری که از پیش از انقلاب ۱۳۵۷ فعالیت داشته‌اند و ریشه‌های عمیقی در جامعهٔ ایران دارند همچنان فعال باقی مانده‌اند، گرچه اغلب با خطرهای زیادی مواجه‌اند. از جمله، معلمان، کارگران حمل‌ونقل شهری، پرستاران، کارگران فولاد، معدن‌کاران زغالسنگ، کارگران نفت، و کارگران فلزکار و مکانیک توانسته‌اند کارگران را سازمان دهند و مبارزه برای مزد عادلانه، شرایط کاری مناسب و ایمن، طبقه‌بندی مناسب مشاغل، امنیت شغلی، شیفت‌های کاری منصفانه، و حق مرخصی را هدایت کنند.
جنبش سندیکایی در ایران در سال‌های اخیر نقش عمده‌ای در کارزار مردمی علیه دیکتاتوری ایفا کرده و با سازماندهی و برگزاری اعتصاب‌ها و اقدامات صنفی هماهنگ مقام‌های کشور را زیر فشار زیادی قرار داده است. همبستگی فعالان اتحادیه‌های کارگری بریتانیا و کشورهای دیگر موجب دل‌گرمی همتایان آنها در ایران است و پیامی روشن به مقام‌های حکومت ایران می‌فرستد که کارگران ایران تنها نیستند.
میراث خیزش «زن، زندگی، آزادی» و پوشش گستردهٔ آن در مقیاس بین‌المللی چقدر در نگاه کنونی به مبارزه برای برابری زنان و همچنین عدالت اجتماعی در ایران اهمیت دارد؟...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Dec, 07:14
برگزاری دومین کنگرهٔ حزب کمونیستِ نوپا و پرشورِ کنیا
کنگره دوم حزب کمونیست کنیا، ((CPK در روزهای ۲۶ و ۲۷ آبان‌ماه ۱۴۰۳ (۱۶ و ۱۷ ماه نوامبر ۲۰۲۴)، در نایروبی پایتخت کنیا، برگزار شد. ۱۲۶ نماینده از تمامی ۴۷ شهرستان‌های کنیا در این کنگره شرکت کردند که حضور گسترده حزب کمونیست کنیا در سراسر کشور را نشان میدهد. ۵۴ پیام به این کنگره از سوی حزب‌ها و سازمان‌های برادر ارسال شد. حضور نمایندگان حزب کمونیست هند (مارکسیست) در این کنگره با استقبال فراوان مواجه شد.
بلافاصله پس از خیزش اعتراضی گستردهٔ “نسل زِد” که ساختار سیاسی کنیا را به‌لرزه درآورد این کنگره برگزار شد. حزب کمونیست کنیا در این اعتراض‌ها نقشی مهم داشت و در جریان سرکوب این جنبش از سوی پلیس سه تن از اعضای حزب کمونیست جان خود را از دست دادند. بررسی این اعتراض‌ها و ترسیم مسیر حرکت آیندهٔ حزب بخشی از دستورکار این کنگره بود. علاوه بر اینها، کنگره به انتخاب نام، پرچم، و نشانی جدید تصمیم گرفت و برنامه و اساسنامه‌اش را همچنین بهروز کرد.
جنبش کمونیستی در کنیا سابقه‌ای طولانی دارد و در مبارزات ضد استعماری مردم کنیا علیه حاکمیت بریتانیا نقشی فعال داشته است. کمونیست‌های کنیایی با سازمان دادن کارگران، تأسیس اتحادیه‌های کارگری، حمایت از مبارزات دهقانان، و تقویت جنبش‌های مقاومت مردمی نقشی اساسی داشتند. شخصیت‌های هندی‌تبارِ کنیایی- همچون “مَخَن سینگ”- به‌دلیل نقش برجسته‌شان در مبارزات ضد استعماری هنوز هم مورد احترام مردم هستند. بااین‌حال، بخشی از هندی‌تباران در کنیا با استعمارگران بریتانیایی همکاری داشتند و در بهره‌کشی از مردم کنیا شریک بودند. با این‌وجود، پیروز شدن مبارزهٔ آزادی‌بخش کنیا نتیجهٔ اتحادی گسترده بود که بین نیروهای ملی‌گرای مترقی و کمونیست‌ها شکل گرفت.
کنیا پس از استقلال، همانند بسیاری از کشورهای تازه‌استقلال‌یافته، مسیر توسعه سرمایهداری را درپیش گرفت. احساسات ضد استعماری مردم نادیده گرفته شد و سرمایهٔ امپریالیستی اجازه یافت در کشور باقی بماند و به بهره‌کشی ادامه دهد. طبقات حاکم کنیا تنها امتیازی که طلب کردند و تا حدی به‌دست آوردند، مشارکت در فرایند انباشت سرمایه و بهره‌کشی-“استثمار”- بود. این تحول‌ها طبیعتاً نتوانست انتظارات مردم کنیا را برآورده کند، زیرا فقر همچنان گریبانگیر آنان بود و مشکلاتی مانند بیکاری و گرسنگی ادامه یافت. وحدتی که در جریان مبارزات استقلال شکل گرفته بود پس از استقلال کنیا دچار شکاف شد و به چندپارگی گروه‌های مختلف قومی تبدیل گردید.
طبقات حاکم در کنیا از شکاف‌های قومی همچون ابزاری به‌منظور تفرقه‌افکنی بین مردم و ادامه دادن به بهره‌کشی‌های‌شان استفاده کردند. گروه‌هایی متعدد بر محور تعلقات قومی شکل گرفتند و به‌جای تلاش برای ایجاد ائتلافی گسترده و متحد جهت مقابله با طبقات حاکم، بر حفظ هویت‌هایی جداگانه و درگیری‌هایی داخلی متمرکز شدند. این چندپارگی موجب تضعیف مبارزات مردمی و به‌وجود آمدن ناامیدی در میان مردم گردید. در این میان، برخی گروه‌های مسلح نیز با استفاده از این ناامیدی دست به جذب نیرو کردند. این تحولات به مبارزات مردم و ایجاد چالشی جدی در برابر طبقات حاکم کمکی نکردند و به خواست‌ها و نیازهای مردم نتوانستند پاسخی ارائه دهند.
تجلی سیاسی این گونه ناامیدی‌های مردم در تغییراتی متعدد در دولت دیده میشد. شکست همه حزب‌ها به‌دلیل وابستگی‌های طبقاتی‌شان، مردم را از روند سیاسی موجود دورتر می‌کرد. در چنین شرایطی، رئیس‌جمهور کنونی کنیا، “ویلیام روتو”، در انتخاباتی با شعار “خارج از حلقهٔ سیاستمداران سنتی” و بدون پیشینهٔ خانوادگی سیاسی توانست پیروز شود. او خود را همچون فردی عادی که برای امرار معاش به فروش مرغ می‌پرداخت به جامعه شناساند و معرفی کرد. کارزار او و صعودش به قدرت به کارزار نخست‌وزیر هند، نارندرا مودی، شباهت زیادی دارد. مودی نیز با شناساندن خود همچون فردی عادی که چای می‌فروشد و بدون پیشینهٔ سیاسی خانوادگی به جایگاه فعلی‌اش رسیده است.
ویلیام روتو پس از تثبیت جایگاهش در عرصه سیاست، در سمت‌هایی مختلف در دولت‌های متعدد خدمت کرد و به‌دلیل رشد شگفت‌آور ثروتش شهرت یافت. او نولیبرالی سرسخت است که کشورش را به ایالات متحده نزدیک کرد. سیاست‌هایش شامل خصوصی‌سازی منابع دولتی و فروش دارایی‌های ملی مانند بنادر، فرودگاه‌ها، و زیرساخت‌های انتقال برق بود. ویلیام روتو مسئول سرمایهگذاری “گروه آدانی” در بخش برق کنیا و همچنین واگذاری کنترل فرودگاه بین‌المللی نایروبی به این گروه بود. بااین‌حال، پس از محکومیت گروه آدانی در دادگاهی در ایالات متحده، روتو به لغو تمامی قراردادهای امضا شده با این شرکت مجبور شد...
@tribunesarzaminman
کنگره دوم حزب کمونیست کنیا، ((CPK در روزهای ۲۶ و ۲۷ آبان‌ماه ۱۴۰۳ (۱۶ و ۱۷ ماه نوامبر ۲۰۲۴)، در نایروبی پایتخت کنیا، برگزار شد. ۱۲۶ نماینده از تمامی ۴۷ شهرستان‌های کنیا در این کنگره شرکت کردند که حضور گسترده حزب کمونیست کنیا در سراسر کشور را نشان میدهد. ۵۴ پیام به این کنگره از سوی حزب‌ها و سازمان‌های برادر ارسال شد. حضور نمایندگان حزب کمونیست هند (مارکسیست) در این کنگره با استقبال فراوان مواجه شد.
بلافاصله پس از خیزش اعتراضی گستردهٔ “نسل زِد” که ساختار سیاسی کنیا را به‌لرزه درآورد این کنگره برگزار شد. حزب کمونیست کنیا در این اعتراض‌ها نقشی مهم داشت و در جریان سرکوب این جنبش از سوی پلیس سه تن از اعضای حزب کمونیست جان خود را از دست دادند. بررسی این اعتراض‌ها و ترسیم مسیر حرکت آیندهٔ حزب بخشی از دستورکار این کنگره بود. علاوه بر اینها، کنگره به انتخاب نام، پرچم، و نشانی جدید تصمیم گرفت و برنامه و اساسنامه‌اش را همچنین بهروز کرد.
جنبش کمونیستی در کنیا سابقه‌ای طولانی دارد و در مبارزات ضد استعماری مردم کنیا علیه حاکمیت بریتانیا نقشی فعال داشته است. کمونیست‌های کنیایی با سازمان دادن کارگران، تأسیس اتحادیه‌های کارگری، حمایت از مبارزات دهقانان، و تقویت جنبش‌های مقاومت مردمی نقشی اساسی داشتند. شخصیت‌های هندی‌تبارِ کنیایی- همچون “مَخَن سینگ”- به‌دلیل نقش برجسته‌شان در مبارزات ضد استعماری هنوز هم مورد احترام مردم هستند. بااین‌حال، بخشی از هندی‌تباران در کنیا با استعمارگران بریتانیایی همکاری داشتند و در بهره‌کشی از مردم کنیا شریک بودند. با این‌وجود، پیروز شدن مبارزهٔ آزادی‌بخش کنیا نتیجهٔ اتحادی گسترده بود که بین نیروهای ملی‌گرای مترقی و کمونیست‌ها شکل گرفت.
کنیا پس از استقلال، همانند بسیاری از کشورهای تازه‌استقلال‌یافته، مسیر توسعه سرمایهداری را درپیش گرفت. احساسات ضد استعماری مردم نادیده گرفته شد و سرمایهٔ امپریالیستی اجازه یافت در کشور باقی بماند و به بهره‌کشی ادامه دهد. طبقات حاکم کنیا تنها امتیازی که طلب کردند و تا حدی به‌دست آوردند، مشارکت در فرایند انباشت سرمایه و بهره‌کشی-“استثمار”- بود. این تحول‌ها طبیعتاً نتوانست انتظارات مردم کنیا را برآورده کند، زیرا فقر همچنان گریبانگیر آنان بود و مشکلاتی مانند بیکاری و گرسنگی ادامه یافت. وحدتی که در جریان مبارزات استقلال شکل گرفته بود پس از استقلال کنیا دچار شکاف شد و به چندپارگی گروه‌های مختلف قومی تبدیل گردید.
طبقات حاکم در کنیا از شکاف‌های قومی همچون ابزاری به‌منظور تفرقه‌افکنی بین مردم و ادامه دادن به بهره‌کشی‌های‌شان استفاده کردند. گروه‌هایی متعدد بر محور تعلقات قومی شکل گرفتند و به‌جای تلاش برای ایجاد ائتلافی گسترده و متحد جهت مقابله با طبقات حاکم، بر حفظ هویت‌هایی جداگانه و درگیری‌هایی داخلی متمرکز شدند. این چندپارگی موجب تضعیف مبارزات مردمی و به‌وجود آمدن ناامیدی در میان مردم گردید. در این میان، برخی گروه‌های مسلح نیز با استفاده از این ناامیدی دست به جذب نیرو کردند. این تحولات به مبارزات مردم و ایجاد چالشی جدی در برابر طبقات حاکم کمکی نکردند و به خواست‌ها و نیازهای مردم نتوانستند پاسخی ارائه دهند.
تجلی سیاسی این گونه ناامیدی‌های مردم در تغییراتی متعدد در دولت دیده میشد. شکست همه حزب‌ها به‌دلیل وابستگی‌های طبقاتی‌شان، مردم را از روند سیاسی موجود دورتر می‌کرد. در چنین شرایطی، رئیس‌جمهور کنونی کنیا، “ویلیام روتو”، در انتخاباتی با شعار “خارج از حلقهٔ سیاستمداران سنتی” و بدون پیشینهٔ خانوادگی سیاسی توانست پیروز شود. او خود را همچون فردی عادی که برای امرار معاش به فروش مرغ می‌پرداخت به جامعه شناساند و معرفی کرد. کارزار او و صعودش به قدرت به کارزار نخست‌وزیر هند، نارندرا مودی، شباهت زیادی دارد. مودی نیز با شناساندن خود همچون فردی عادی که چای می‌فروشد و بدون پیشینهٔ سیاسی خانوادگی به جایگاه فعلی‌اش رسیده است.
ویلیام روتو پس از تثبیت جایگاهش در عرصه سیاست، در سمت‌هایی مختلف در دولت‌های متعدد خدمت کرد و به‌دلیل رشد شگفت‌آور ثروتش شهرت یافت. او نولیبرالی سرسخت است که کشورش را به ایالات متحده نزدیک کرد. سیاست‌هایش شامل خصوصی‌سازی منابع دولتی و فروش دارایی‌های ملی مانند بنادر، فرودگاه‌ها، و زیرساخت‌های انتقال برق بود. ویلیام روتو مسئول سرمایهگذاری “گروه آدانی” در بخش برق کنیا و همچنین واگذاری کنترل فرودگاه بین‌المللی نایروبی به این گروه بود. بااین‌حال، پس از محکومیت گروه آدانی در دادگاهی در ایالات متحده، روتو به لغو تمامی قراردادهای امضا شده با این شرکت مجبور شد...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Dec, 07:01
🔴 ارسالی یکی از همراهان
‼️ مهم و خطرناک ‼️
🌐 دونالد ترامپ سخن می‌گوید: با صراحتی که شاید بسیاری جرأت بیان آن را ندارند، با اینکه گفتارش آمیخته به وقاحت، رذالت و خصومت است، اما به دلیل شفافیتش قابل توجه است. باید اذعان کرد که در این صحبت‌ها حقیقتی تلخ نهفته است.
🚨 ترامپ در کنفرانس اخیر جمهوری‌خواهان به شکلی آشکار و ترسناک درباره آنچه در جهان می‌گذرد و آینده آن در پرتو تغییرات ۴۰۰ سال گذشته صحبت کرده است. شاید این سخنان هشداری باشد که ما را از خواب بیدار کند و از نزاع‌ها و کشمکش‌های بی‌ثمر نجات دهد.
🎤خلاصه صحبت‌های ترامپ در یک گفتگوی مستقیم: آقایان، امروز تصمیم گرفته‌ام که هر آنچه در جریان است را به شما بگویم و اینکه جهان به کدام سمت حرکت میکند. از تغییراتی که طی ۴۰۰ سال گذشته رخ داده است، صحبت کنیم. به یاد دارید سال ۱۷۱۷ که جهان جدید متولد شد؟ به یاد دارید اولین دلار در سال ۱۷۷۸ چاپ شد؟ و برای اینکه این دلار بتواند حکومت کند، دنیا نیاز به یک انقلاب داشت، که همان انقلاب فرانسه در سال ۱۷۸۹ بود. این انقلاب همه چیز را تغییر داد و جهانی که ۵۰۰۰ سال تحت تسلط ادیان و اساطیر بود، جای خو را به یک نظام جهانی جدید داد که در آن پول و رسانه حکمرانی می‌کنند. جهانی که در آن جایی برای خدا و ارزش‌های انسانی نیست.
👤تعجب نکنید که ما نمونه‌ای از این نظام جهانی جدید هستیم. سیستمی که ماهیت شغلی مانند من، بدون ارزش‌های انسانی و اخلاقی را ممکن میکند. برای من مهم نیست که یک کشتی‌گیر بمیرد، آنچه مهم است این است که کشتی‌گیری که روی آن شرط بسته‌ام، برنده شود. با این حال، این سیستم جهانی مرا به ریاست‌جمهوری رسانده است، من که اداره‌کننده مؤسساتی برای قمار هستم! اگر اخلاق دیگر معیار نیست، پس آنچه امروز جهان را اداره میکند، منافع است.
💥سیستم ما با صبر و بدون خستگی عمل کرده است، تا جایی که قدرت کلیسا از بین رفته است، دین از سیاست جدا شده و سکولاریسم برای مقابله با مسیحیت پدید آمد. همچنین، زمانی که چیزی به نام خلافت عثمانی سقوط کرد و حتی یهودیت نیز قربانی این سیستم شد، چون ما آن را در سیستم جهانی درگیر کردیم. امروز اکثریت جهان از یهودیان متنفر است، به همین دلیل ما قانونی برای محافظت از یهودیت وضع کردیم. بدون این قانون، یهودیان در همه جای جهان کشته می‌شدند. این نشان میدهد که در این نظام جهانی جدید جایی برای ادیان وجود ندارد.
🌪️شما امروز هرج و مرج گسترده‌ای را در سراسر جهان می‌بینید. این یک تولد جدید است، تولدی که هزینه آن خون‌های بسیاری است. ما، به عنوان بخشی از این سیستم جهانی، از این وضعیت ناراحت نیستیم، چون دیگر احساسات و عواطفی نداریم.
⚡کار ما شبیه یک ماشین شده است. به عنوان مثال، ما تعداد زیادی از عرب‌ها و مسلمانان را می‌کشیم، پولشان را می‌گیریم، زمین‌هایشان را اشغال میکنیم و ثروت‌هایشان را مصادره میکنیم. شاید کسی بگوید این خلاف قوانین است، اما پاسخ ما ساده است: آنچه ما با عرب‌ها و مسلمانان میکنیم، بسیار کمتر از کاری است که خودشان با یکدیگر می‌کنند. آنها خائن و احمق هستند…
▪️شایعه‌ای در جهان عرب وجود دارد که آمریکا میلیاردها دلار به اسرائیل میدهد، اما این یک دروغ است. این عرب‌ها هستند که میلیاردها دلار به آمریکا می‌دهند و آمریکا نیز این پول را به اسرائیل میدهد. عرب‌ها احمق هستند، چون به دلایل طایفه‌ای با یکدیگر می‌جنگند، در حالی که زبانشان یکی است و اکثراً از یک دین پیروی می‌کنند. بنابراین، منطقی است که این جوامع نباید بقا داشته باشند.
🚨 در مورد ایران، ما با این کشور نمی‌جنگیم چون به ما حمله کرده است، بلکه ما هستیم که تلاش میکنیم آن را نابود کنیم و نظامش را تغییر دهیم. ما این کار را با بسیاری از کشورها انجام داده‌ایم. اگر بخواهید قوی‌ترین کشور جهان باقی بمانید، باید دیگران را ضعیف کنید.
🗺️ ما دیگر پشت بهانه‌هایی مانند «دموکراسی» پنهان نمی‌شویم. امروز آمریکا دیگر پلیس جهان نیست، بلکه یک شرکت است. شرکت‌ها می‌فروشند و می‌خرند و با کسی هستند که بیشتر پرداخت کند. و برای ساختن، باید تخریب کرد، و هیچ جایی برای تخریب بهتر از جهان عرب وجود ندارد…
@Torab_bash
https://eitaa.com/torab_bash
@tribunesarzaminman
‼️ مهم و خطرناک ‼️
🌐 دونالد ترامپ سخن می‌گوید: با صراحتی که شاید بسیاری جرأت بیان آن را ندارند، با اینکه گفتارش آمیخته به وقاحت، رذالت و خصومت است، اما به دلیل شفافیتش قابل توجه است. باید اذعان کرد که در این صحبت‌ها حقیقتی تلخ نهفته است.
🚨 ترامپ در کنفرانس اخیر جمهوری‌خواهان به شکلی آشکار و ترسناک درباره آنچه در جهان می‌گذرد و آینده آن در پرتو تغییرات ۴۰۰ سال گذشته صحبت کرده است. شاید این سخنان هشداری باشد که ما را از خواب بیدار کند و از نزاع‌ها و کشمکش‌های بی‌ثمر نجات دهد.
🎤خلاصه صحبت‌های ترامپ در یک گفتگوی مستقیم: آقایان، امروز تصمیم گرفته‌ام که هر آنچه در جریان است را به شما بگویم و اینکه جهان به کدام سمت حرکت میکند. از تغییراتی که طی ۴۰۰ سال گذشته رخ داده است، صحبت کنیم. به یاد دارید سال ۱۷۱۷ که جهان جدید متولد شد؟ به یاد دارید اولین دلار در سال ۱۷۷۸ چاپ شد؟ و برای اینکه این دلار بتواند حکومت کند، دنیا نیاز به یک انقلاب داشت، که همان انقلاب فرانسه در سال ۱۷۸۹ بود. این انقلاب همه چیز را تغییر داد و جهانی که ۵۰۰۰ سال تحت تسلط ادیان و اساطیر بود، جای خو را به یک نظام جهانی جدید داد که در آن پول و رسانه حکمرانی می‌کنند. جهانی که در آن جایی برای خدا و ارزش‌های انسانی نیست.
👤تعجب نکنید که ما نمونه‌ای از این نظام جهانی جدید هستیم. سیستمی که ماهیت شغلی مانند من، بدون ارزش‌های انسانی و اخلاقی را ممکن میکند. برای من مهم نیست که یک کشتی‌گیر بمیرد، آنچه مهم است این است که کشتی‌گیری که روی آن شرط بسته‌ام، برنده شود. با این حال، این سیستم جهانی مرا به ریاست‌جمهوری رسانده است، من که اداره‌کننده مؤسساتی برای قمار هستم! اگر اخلاق دیگر معیار نیست، پس آنچه امروز جهان را اداره میکند، منافع است.
💥سیستم ما با صبر و بدون خستگی عمل کرده است، تا جایی که قدرت کلیسا از بین رفته است، دین از سیاست جدا شده و سکولاریسم برای مقابله با مسیحیت پدید آمد. همچنین، زمانی که چیزی به نام خلافت عثمانی سقوط کرد و حتی یهودیت نیز قربانی این سیستم شد، چون ما آن را در سیستم جهانی درگیر کردیم. امروز اکثریت جهان از یهودیان متنفر است، به همین دلیل ما قانونی برای محافظت از یهودیت وضع کردیم. بدون این قانون، یهودیان در همه جای جهان کشته می‌شدند. این نشان میدهد که در این نظام جهانی جدید جایی برای ادیان وجود ندارد.
🌪️شما امروز هرج و مرج گسترده‌ای را در سراسر جهان می‌بینید. این یک تولد جدید است، تولدی که هزینه آن خون‌های بسیاری است. ما، به عنوان بخشی از این سیستم جهانی، از این وضعیت ناراحت نیستیم، چون دیگر احساسات و عواطفی نداریم.
⚡کار ما شبیه یک ماشین شده است. به عنوان مثال، ما تعداد زیادی از عرب‌ها و مسلمانان را می‌کشیم، پولشان را می‌گیریم، زمین‌هایشان را اشغال میکنیم و ثروت‌هایشان را مصادره میکنیم. شاید کسی بگوید این خلاف قوانین است، اما پاسخ ما ساده است: آنچه ما با عرب‌ها و مسلمانان میکنیم، بسیار کمتر از کاری است که خودشان با یکدیگر می‌کنند. آنها خائن و احمق هستند…
▪️شایعه‌ای در جهان عرب وجود دارد که آمریکا میلیاردها دلار به اسرائیل میدهد، اما این یک دروغ است. این عرب‌ها هستند که میلیاردها دلار به آمریکا می‌دهند و آمریکا نیز این پول را به اسرائیل میدهد. عرب‌ها احمق هستند، چون به دلایل طایفه‌ای با یکدیگر می‌جنگند، در حالی که زبانشان یکی است و اکثراً از یک دین پیروی می‌کنند. بنابراین، منطقی است که این جوامع نباید بقا داشته باشند.
🚨 در مورد ایران، ما با این کشور نمی‌جنگیم چون به ما حمله کرده است، بلکه ما هستیم که تلاش میکنیم آن را نابود کنیم و نظامش را تغییر دهیم. ما این کار را با بسیاری از کشورها انجام داده‌ایم. اگر بخواهید قوی‌ترین کشور جهان باقی بمانید، باید دیگران را ضعیف کنید.
🗺️ ما دیگر پشت بهانه‌هایی مانند «دموکراسی» پنهان نمی‌شویم. امروز آمریکا دیگر پلیس جهان نیست، بلکه یک شرکت است. شرکت‌ها می‌فروشند و می‌خرند و با کسی هستند که بیشتر پرداخت کند. و برای ساختن، باید تخریب کرد، و هیچ جایی برای تخریب بهتر از جهان عرب وجود ندارد…
@Torab_bash
https://eitaa.com/torab_bash
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Dec, 06:49
کپسول اکسیژن و موتور برق داشته باشی تهران بهترین جا برای زندگیه
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Dec, 09:38
🍂🍂🍃🍃
صدای پای فاشیسم
تقسیم مجدد جهان بر بستر بحران های عمیق سرمایه داری ، رکود اقتصادی و منتقل کردن معضلات اقتصادی و اجتماعی به کشورها و جوامع دیگر ، منجر به رشد و گسترش فاشیسم در جوامع غربی و در نهایت جنگ های جهانی و دست اندازی به سرزمین های دیگر شد.
امروزه انگار تاریخ در حال تکرار است. اسرائیل صحبت از تغییر نقشه خاورمیانه می کند و عملا در سوریه و لبنان پیش روی کرده و بخش هایی از این کشورها را با وحشیانه ترین و غیر انسانی ترین حملاتی که حتی در تاریخ جنگ های جهانی هم بی سابقه است، اشغال کرده است.
آمریکا و رئیس جمهور جدید آن با گستاخی و بی شرمی کم سابقه ای به تقلید از هیتلر صحبت از اشغال پاناما و ضمیمه کردن کانادا و گروئلند به خاک آمریکا کرده است.
بدون آن که « جامعه جهانی » هیچ یک از این کشورها را محکوم کند و یا عکس العمل موثری در مقابل اینها داشته باشد.
اما از همه مضحک تر آن که پان ترکیست های حاکم بر ترکیه جماعتی تروریست که هم پیمانان آمریکایی و اروپایی ترکیه برای دستگیری آنها جایزه تعیین کرده بودند را تجهیز و به سرعت سوریه را تصرف می کنند و به ناگاه شمایل داعشی این افراد تغییر می کند و در کمتر از یک هفته رنگ و بوی اروپایی به خود می گیرند ، کراوات می بندند و در نقش دیپلمات ظاهر می شوند، نکته جالب توجه آن که رهبر این داعشیان جدید ، سال ها در زندان آمریکایی ها بوده و ظاهراً پس از آزادی ماموریت می یابد که با رنگ و لعابی دیگر ، شکل به روزتری از داعش را پی ریزی نماید و بخشی از سوریه را به کنترل خود درآورد و در بهترین زمان ممکن ، برای آمریکا ، اسرائیل و ترکیه ، دست به اقدام بزند.
اما کار به اینجا ختم نمی شود ، اردوغان مزد خوش خدمتی خود را به آمریکا و اسرائیل طلب می کند و این مزد چیزی نیست جز مجوز برای نابودی کردهای شمال سوریه ، تداوم سرکوب کردهای ترکیه و در نهایت دست اندازی به اقلیم کردستان عراق و از بین بردن آن.
پان ترکیست های حاکم بر ترکیه برای رسیدن به این اهداف از هیچ جنایتی فرو گذار نخواهند کرد و اروپاییان و آمریکاییانی که زمانی از کردهای سوریه حمایت می کردند و بارها شیوه اداره این مناطق را می ستودند و در باره آن مقاله و پایان نامه می نوشتند ، به سهولت آب خوردن ، دست از حمایت خود بر خواهند داشت و ترکیه را در رسیدن به اهدافش یاری خواهند نمود.
اگر حاکمان ایران درایت و دور اندیشی می داشتند و سیاست گذاری های خود را بر پایه منافع ملی پی ریزی می کردند ، می توانستند از قرابت فرهنگی و زبانی کردها با ایران و فرهنگ و تمدن ایرانی بیشترین استفاده را ببرند و به جای حمایت از سرکوب کردها و به جای ترس و اتهام بی مورد تجزیه طلبی به کردها ، درصدد جذب آنها و دادن اختیارات و امتیازات بیشتری به کردها می شدند، می توانستند در این معادله چند وجهی خاورمیانه نقش موثری را ایفا نمایند.
متأسفانه هجوم فاشیست ها در مناطق کردنشین سوریه، علیرغم اظهارات صلح طلبانه کردها و آمادگی آنها برای مذاکره ، آغاز شده و در روزها و ماه های پیش رو به شدت تشدید خواهد شد.
این بار باید شاهد قتل عام و آوارگی هزاران نفر از مردمانی شویم که آرزویی جز آرامش ، صلح و دوستی و امکان زندگی مسالمت آمیز در سرزمین خود ، ندارند و افسوس و هزاران افسوس که سالهاست که آرزوی این مردمان سخت کوش نقش بر آب شده است.
امروزه مقاومت دلیرانه کردها ی سوریه و حمایت بی دریغ همه آزادیخواهان جهان از آنها تنها مأمن و مأوایی است که باقی مانده است.
همانگونه که ماشین عظیم کشتار اسرائیل نتوانست و نخواهد توانست فلسطین و لبنان را نابود سازد مطمئنا فاشیسم اردوغانی هم نخواهد توانست واقعیت فرهنگی و اجتماعی کردها را از بین ببرد و یا منکر آن شود.
این شعر زنده یاد شیرکو بیکس ، انگار همین روزها سروده شده و وصف حال کردستان سوریه است:
هر روز که گلی را می کشتند
خون کوه و دشت بود که می ریختند
اما به فرجام
گل ، نیست نشد
کوه و دشت هم نمردند
آنکه مرد شاه و سلطان بود
آنکه زیست
و آنکه برجای ماند
کردستان بود.
شیرکو بیکس
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
صدای پای فاشیسم
تقسیم مجدد جهان بر بستر بحران های عمیق سرمایه داری ، رکود اقتصادی و منتقل کردن معضلات اقتصادی و اجتماعی به کشورها و جوامع دیگر ، منجر به رشد و گسترش فاشیسم در جوامع غربی و در نهایت جنگ های جهانی و دست اندازی به سرزمین های دیگر شد.
امروزه انگار تاریخ در حال تکرار است. اسرائیل صحبت از تغییر نقشه خاورمیانه می کند و عملا در سوریه و لبنان پیش روی کرده و بخش هایی از این کشورها را با وحشیانه ترین و غیر انسانی ترین حملاتی که حتی در تاریخ جنگ های جهانی هم بی سابقه است، اشغال کرده است.
آمریکا و رئیس جمهور جدید آن با گستاخی و بی شرمی کم سابقه ای به تقلید از هیتلر صحبت از اشغال پاناما و ضمیمه کردن کانادا و گروئلند به خاک آمریکا کرده است.
بدون آن که « جامعه جهانی » هیچ یک از این کشورها را محکوم کند و یا عکس العمل موثری در مقابل اینها داشته باشد.
اما از همه مضحک تر آن که پان ترکیست های حاکم بر ترکیه جماعتی تروریست که هم پیمانان آمریکایی و اروپایی ترکیه برای دستگیری آنها جایزه تعیین کرده بودند را تجهیز و به سرعت سوریه را تصرف می کنند و به ناگاه شمایل داعشی این افراد تغییر می کند و در کمتر از یک هفته رنگ و بوی اروپایی به خود می گیرند ، کراوات می بندند و در نقش دیپلمات ظاهر می شوند، نکته جالب توجه آن که رهبر این داعشیان جدید ، سال ها در زندان آمریکایی ها بوده و ظاهراً پس از آزادی ماموریت می یابد که با رنگ و لعابی دیگر ، شکل به روزتری از داعش را پی ریزی نماید و بخشی از سوریه را به کنترل خود درآورد و در بهترین زمان ممکن ، برای آمریکا ، اسرائیل و ترکیه ، دست به اقدام بزند.
اما کار به اینجا ختم نمی شود ، اردوغان مزد خوش خدمتی خود را به آمریکا و اسرائیل طلب می کند و این مزد چیزی نیست جز مجوز برای نابودی کردهای شمال سوریه ، تداوم سرکوب کردهای ترکیه و در نهایت دست اندازی به اقلیم کردستان عراق و از بین بردن آن.
پان ترکیست های حاکم بر ترکیه برای رسیدن به این اهداف از هیچ جنایتی فرو گذار نخواهند کرد و اروپاییان و آمریکاییانی که زمانی از کردهای سوریه حمایت می کردند و بارها شیوه اداره این مناطق را می ستودند و در باره آن مقاله و پایان نامه می نوشتند ، به سهولت آب خوردن ، دست از حمایت خود بر خواهند داشت و ترکیه را در رسیدن به اهدافش یاری خواهند نمود.
اگر حاکمان ایران درایت و دور اندیشی می داشتند و سیاست گذاری های خود را بر پایه منافع ملی پی ریزی می کردند ، می توانستند از قرابت فرهنگی و زبانی کردها با ایران و فرهنگ و تمدن ایرانی بیشترین استفاده را ببرند و به جای حمایت از سرکوب کردها و به جای ترس و اتهام بی مورد تجزیه طلبی به کردها ، درصدد جذب آنها و دادن اختیارات و امتیازات بیشتری به کردها می شدند، می توانستند در این معادله چند وجهی خاورمیانه نقش موثری را ایفا نمایند.
متأسفانه هجوم فاشیست ها در مناطق کردنشین سوریه، علیرغم اظهارات صلح طلبانه کردها و آمادگی آنها برای مذاکره ، آغاز شده و در روزها و ماه های پیش رو به شدت تشدید خواهد شد.
این بار باید شاهد قتل عام و آوارگی هزاران نفر از مردمانی شویم که آرزویی جز آرامش ، صلح و دوستی و امکان زندگی مسالمت آمیز در سرزمین خود ، ندارند و افسوس و هزاران افسوس که سالهاست که آرزوی این مردمان سخت کوش نقش بر آب شده است.
امروزه مقاومت دلیرانه کردها ی سوریه و حمایت بی دریغ همه آزادیخواهان جهان از آنها تنها مأمن و مأوایی است که باقی مانده است.
همانگونه که ماشین عظیم کشتار اسرائیل نتوانست و نخواهد توانست فلسطین و لبنان را نابود سازد مطمئنا فاشیسم اردوغانی هم نخواهد توانست واقعیت فرهنگی و اجتماعی کردها را از بین ببرد و یا منکر آن شود.
این شعر زنده یاد شیرکو بیکس ، انگار همین روزها سروده شده و وصف حال کردستان سوریه است:
هر روز که گلی را می کشتند
خون کوه و دشت بود که می ریختند
اما به فرجام
گل ، نیست نشد
کوه و دشت هم نمردند
آنکه مرد شاه و سلطان بود
آنکه زیست
و آنکه برجای ماند
کردستان بود.
شیرکو بیکس
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Dec, 09:36
چرا شریف زیستن دشوار شده است ؟
برای ما که در جغرافیایی به نام ایران زندگی می کنیم شنیدن اخبار ناگوار و ناخوشایند امری عادی و معمولی است !!
اما در این چند روز گذشته اخباری که در خصوص آنچه که در دو بیمارستان ، یکی در تبریز و دیگری در تهران منتشر شد ان چنان وحشتناک است که سقوط تند و پرسرعت تمام ارزش های انسانی و اخلاقی در جامعه فعلی ایران را نمایان می کند .
خبر اول اینکه عده ای از
کادر درمان و اداری بیمارستانی در تبریز داروهای اهدایی برای درمان بیماران سرطانی را سرقت و در بازار آزاد به محتاجان دیگری فروخت اند و در ادامه عمل غیرانسانی شان به بیماران بستری در همان بیمارستان ، اب مقطر زده اند !!
خبر دوم هم آنکه در بیمارستانی در تهران 9 نفر بخاطر عمل ساده اب مروارید بینایی خود را از دست داده و مشخص می گردد علت آن استفاده از وسایل غیر استریل بوده است !
وقاحت کار هم در آنجا به نهایت می رسد که مسئولین وزارت بهداشت خیلی عادی موضع گرفتند که این اتفاق امری عادی است و در برخی موارد پیش می اید و مثل راننده ای که تصادف می کند و باعث مرگ عده ای می گردد در اینجا نیز قصد و تعمدی در کار نبوده است !
به همین راحتی 9 نفر نابینا شدند ولی مهم نیست !
البته بماند که رئیس دولت خودش پزشک است و اتفاق اول در شهری روی داده که او سالها رئیس دانشگاه علوم پزشکی آن شهر بوده و الان هم یکی از معاونان فعلی اش از پزشکان متخصص چشم است !؟
آنچه که حایز اهمیت است و باید مورد توجه قرار بگیرد چرایی این اعمال است ؟
چطور می شود یک انسان که شغلش و وظیفه اش درمان و نجات جان انسان های دیگر است حاضر می شود برای بدست آوردن پول بیشتر دست به چنین فجایعی بزند ؟
پاسخ این سوال را واتسلاو هاول نویسنده اهل چک در کتاب اینچنین داده است ؛
از پلیدی های استبداد یکی هم این است که شریف زیستن را مدام دشوارتر می کند ،
استبداد کارش این است که هر روز آدم های بیشتری را مجبور به انتخاب بین شرافت و آسایش می کند !
به نظر می رسد ،
دیگر حرفی برای گفتن باقی نمی ماند !
از این جامعه استبداد زده که دهه های طولانی گرفتار این بلاست نباید توقع بیش از این داشت .
@tribunesarzaminman
برای ما که در جغرافیایی به نام ایران زندگی می کنیم شنیدن اخبار ناگوار و ناخوشایند امری عادی و معمولی است !!
اما در این چند روز گذشته اخباری که در خصوص آنچه که در دو بیمارستان ، یکی در تبریز و دیگری در تهران منتشر شد ان چنان وحشتناک است که سقوط تند و پرسرعت تمام ارزش های انسانی و اخلاقی در جامعه فعلی ایران را نمایان می کند .
خبر اول اینکه عده ای از
کادر درمان و اداری بیمارستانی در تبریز داروهای اهدایی برای درمان بیماران سرطانی را سرقت و در بازار آزاد به محتاجان دیگری فروخت اند و در ادامه عمل غیرانسانی شان به بیماران بستری در همان بیمارستان ، اب مقطر زده اند !!
خبر دوم هم آنکه در بیمارستانی در تهران 9 نفر بخاطر عمل ساده اب مروارید بینایی خود را از دست داده و مشخص می گردد علت آن استفاده از وسایل غیر استریل بوده است !
وقاحت کار هم در آنجا به نهایت می رسد که مسئولین وزارت بهداشت خیلی عادی موضع گرفتند که این اتفاق امری عادی است و در برخی موارد پیش می اید و مثل راننده ای که تصادف می کند و باعث مرگ عده ای می گردد در اینجا نیز قصد و تعمدی در کار نبوده است !
به همین راحتی 9 نفر نابینا شدند ولی مهم نیست !
البته بماند که رئیس دولت خودش پزشک است و اتفاق اول در شهری روی داده که او سالها رئیس دانشگاه علوم پزشکی آن شهر بوده و الان هم یکی از معاونان فعلی اش از پزشکان متخصص چشم است !؟
آنچه که حایز اهمیت است و باید مورد توجه قرار بگیرد چرایی این اعمال است ؟
چطور می شود یک انسان که شغلش و وظیفه اش درمان و نجات جان انسان های دیگر است حاضر می شود برای بدست آوردن پول بیشتر دست به چنین فجایعی بزند ؟
پاسخ این سوال را واتسلاو هاول نویسنده اهل چک در کتاب اینچنین داده است ؛
از پلیدی های استبداد یکی هم این است که شریف زیستن را مدام دشوارتر می کند ،
استبداد کارش این است که هر روز آدم های بیشتری را مجبور به انتخاب بین شرافت و آسایش می کند !
به نظر می رسد ،
دیگر حرفی برای گفتن باقی نمی ماند !
از این جامعه استبداد زده که دهه های طولانی گرفتار این بلاست نباید توقع بیش از این داشت .
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Dec, 05:25
🔴این شعر فولکلوریک توسط بهروز دهقانی و صمد بهرنگی تدوین شده است
اوشودوم! آی اوشودوم ! (اجرا شده توسط هنرمندان عزیز اردبیل) : اوشودوم آی اوشودوم
داغـــدان آلما داشیدیم
آلمــــاجیغیـمی آلدیـلار
منـه ظـــولوم سالدیــلار
من ظـولومدان بئزمیشم
دریـــن قـویی قـازمیشام درین قــویی بئـش گئچی
هــــانی بــــونون ائركجی ؟ ائركـــــج قــــــازاندا قـاینار
قنبــــــر یـانینــــــدا اوینــار قنبـــــر گئتـــــدی اودونـــا
قـــــارغی بـــاتدی بودونـــا .....
@tribunesarzaminman
اوشودوم! آی اوشودوم ! (اجرا شده توسط هنرمندان عزیز اردبیل) : اوشودوم آی اوشودوم
داغـــدان آلما داشیدیم
آلمــــاجیغیـمی آلدیـلار
منـه ظـــولوم سالدیــلار
من ظـولومدان بئزمیشم
دریـــن قـویی قـازمیشام درین قــویی بئـش گئچی
هــــانی بــــونون ائركجی ؟ ائركـــــج قــــــازاندا قـاینار
قنبــــــر یـانینــــــدا اوینــار قنبـــــر گئتـــــدی اودونـــا
قـــــارغی بـــاتدی بودونـــا .....
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
24 Dec, 18:46
چو دریا درفشان از جوش منشین
سخن سر کرده ای خاموش منشین
به دل گو باش خاشاکی به خاکی
چو در کف هست خاکی نیست باکی
جهان گر جمله از من رفت گو رو
ز مشتی خاک ریزم طرحش از نو
زمان خوش دلی تنگ است دریاب
شتاب عمر بین در عیش بشتاب
رها کن عقل را دیوانه می گرد
چو مستان بر در میخانه می گرد
بساط از خانه بیرون ده که وقت است
قدم بر طرف هامون نه که وقت است
غم هر بوده و نابوده تا چند
حکایت گفتن بیهوده تا چند
فلک را جور بی اندازه گشتست
جهان را رسم و آیین تازه گشتست
هزار امروز هم آواز زاغ است
گل از بی رونقی ها خار باغ است
نه خندان غنچه نه سرو از غم آزاد
نه گل خرم نه بلبل خاطرش شاد
غم دیرینه گر در سینه داری
چه غم گر باده دیرینه داری
دو چیز انده برد از خاطر تنگ
نی خوش نغمه و مرغ خوش آهنگ
فلک را عادت دیرینه این است
که با آزادگان دائم به کین است
#میرزانصیر اصفهانی
@tribunesarzaminman
سخن سر کرده ای خاموش منشین
به دل گو باش خاشاکی به خاکی
چو در کف هست خاکی نیست باکی
جهان گر جمله از من رفت گو رو
ز مشتی خاک ریزم طرحش از نو
زمان خوش دلی تنگ است دریاب
شتاب عمر بین در عیش بشتاب
رها کن عقل را دیوانه می گرد
چو مستان بر در میخانه می گرد
بساط از خانه بیرون ده که وقت است
قدم بر طرف هامون نه که وقت است
غم هر بوده و نابوده تا چند
حکایت گفتن بیهوده تا چند
فلک را جور بی اندازه گشتست
جهان را رسم و آیین تازه گشتست
هزار امروز هم آواز زاغ است
گل از بی رونقی ها خار باغ است
نه خندان غنچه نه سرو از غم آزاد
نه گل خرم نه بلبل خاطرش شاد
غم دیرینه گر در سینه داری
چه غم گر باده دیرینه داری
دو چیز انده برد از خاطر تنگ
نی خوش نغمه و مرغ خوش آهنگ
فلک را عادت دیرینه این است
که با آزادگان دائم به کین است
#میرزانصیر اصفهانی
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Dec, 14:56
ده ما،،، خوب شباهت به بیابان دارد.
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Dec, 14:47
ژاله علو، گوینده رادیو و بازیگر پیشکسوت درگذشت
ژاله علو گوینده رادیو و بازیگر سینما ساعاتی قبل در یکی از بیمارستان‌های تهران از دنیا رفت.
ژاله علو سال ۱۳۰۶ در محله سنگلج به دنیا آمد. او از سال ۲۷ به طور جدی‌تری کار خود را در رادیو ادامه داد. اولین نمایش رادیویی‌اش با پرویز خطیبی بود و بعد از آن با مهدی قاسمی، نصرت الله محتشم، عزیز الله حاتمی هم همکاری کرد که در همکاری با محتشم برنامه «داستان شب» را پایه‌ریزی کردند.
«مجبوریم»، «مهمان مامان»، «مسافر ری»، «آدم برفی»، «جنگ نفت‌کش‌ها»، «طوقی» و «داش آکل» از جمله آثار سینمایی هستند که این بازیگر در آنها ایفای نقش کرده است. علاوه بر این علو در سریال‌های «امیر کبیر»، «روزی روزگاری» و «مختارنامه» نیز نقش‌آفرینی کرده است.
یکی از آثار به یادماندنی این هنرمند در عرصه دوبله به مدیریت دوبلاژ سریال «سال‌های دور از خانه» مربوط می‌شود که در دهه ۶۰ یکی از پربیننده‌ترین آثار خارجی پخش شده از تلویزیون بود.
دو سال پیش سازمان حکومتی «اوج» پلاکارد تبلیغاتی «زنان سرزمین ایران» را در اوج جنبش زن، زندگی، آزادی از جمله با تصویری از ژاله علو منتشر کرد اما او اعتراض کرد و خواستار حذف نامش شد.
@tribunesarzaminman
ژاله علو گوینده رادیو و بازیگر سینما ساعاتی قبل در یکی از بیمارستان‌های تهران از دنیا رفت.
ژاله علو سال ۱۳۰۶ در محله سنگلج به دنیا آمد. او از سال ۲۷ به طور جدی‌تری کار خود را در رادیو ادامه داد. اولین نمایش رادیویی‌اش با پرویز خطیبی بود و بعد از آن با مهدی قاسمی، نصرت الله محتشم، عزیز الله حاتمی هم همکاری کرد که در همکاری با محتشم برنامه «داستان شب» را پایه‌ریزی کردند.
«مجبوریم»، «مهمان مامان»، «مسافر ری»، «آدم برفی»، «جنگ نفت‌کش‌ها»، «طوقی» و «داش آکل» از جمله آثار سینمایی هستند که این بازیگر در آنها ایفای نقش کرده است. علاوه بر این علو در سریال‌های «امیر کبیر»، «روزی روزگاری» و «مختارنامه» نیز نقش‌آفرینی کرده است.
یکی از آثار به یادماندنی این هنرمند در عرصه دوبله به مدیریت دوبلاژ سریال «سال‌های دور از خانه» مربوط می‌شود که در دهه ۶۰ یکی از پربیننده‌ترین آثار خارجی پخش شده از تلویزیون بود.
دو سال پیش سازمان حکومتی «اوج» پلاکارد تبلیغاتی «زنان سرزمین ایران» را در اوج جنبش زن، زندگی، آزادی از جمله با تصویری از ژاله علو منتشر کرد اما او اعتراض کرد و خواستار حذف نامش شد.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Dec, 14:44
ترانه آنا با اجرای شوکت علی اکبروا
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Dec, 13:06
✳️فضای مجازی، ابزار نوین مشارکت و تصمیم سازی تشکل های مستقل
برگزاری مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران از طریق فضای مجازی با وجود مخالفت‌هایی که به گفته رئیس هیئت رئیسه آن در میان تعدادی از تشکل‌های عضو به همراه داشت، گامی در راستای رسمیت دادن به بهره‌برداری از شبکه‌های اجتماعی در راستای تقویت و تثبیت فعالیت‌های تشکل‌های مستقل کارگری در کشور ما و دور زدن مانع تراشی‌های امنیتی است که همیشه بر سر راه برگزاری مجامع عمومی آزاد و علنی تشکل‌های مستقل ایجاد می‌کنند.
البته پیش از این هم تشکیل کارگروه‌ها در میان فعالین مستقل با هدف سامان‌دهی اقدام جمعی، تدوین کارپایه‌های مشترک و یا تشکیل گروه‌های هم‌اندیشی و اتاق فکر جریان داشته و برخی از آنان هم بی دستاورد نبوده‌اند، اما بهره‌برداری از ظرفیت‌های مجازی و ارائه گزارش رسمی در باره روند برگزاری؛ منتخبین و مصوبات مجمع از سوی یکی از بزرگترین تشکل‌های صنفی، بخصوص در شرایط حاضر اهمیت خاص خود را داراست.
تا پیش از شکلگیری ظرفیت‌های مجازی برای شکل‌دادن به اقدامات جمعی صنفی یا فراصنفی، مانع امنیتی و مخصوصا خطر یورش نیروهای امنیتی به مکان تجمع فعالان، محدودیت‌های خاصی بر سر راه گزارش دهی منظم عملکرد منتخبین تشکل‌ها در دوره پذیرش مسئولیت، تجدید انتخاب، همچنین ایجاد فضای مثبت و تعاملی در حوزه تبادل منظم افکار و آرای جمع اعضا به منظور غنابخشیدن به فعالیت‌های صنفی و مقابله موثرتر با چالش‌های موجود بر سر راه آن ایجاد می‌کرد، اما اکنون بخشی از این موانع عملا برچیده شده است. البته اتهام‌زنی به مخالفان برگزاری مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی که گویا در زمین نیروهای سرکوب بازی کرده‌اند، برخورد درستی نیست و مورد نقد است. توضیح منطقی و رویکرد اقناعی، پیگیری عملی و تشریح نتایج و دستاوردهای حاصل از برگزاری مجمع عمومی عادی از طریق فضای مجازی خود کافی و گویاست.
فضای مجازی می تواند حلقه پیوند فعالین کارگری، مدنی و کنشگران مناطق مختلف را بر سر شالوده‌های مشترک مطالباتی فراهم کند. این فضا می‌تواند ابزاری موثر برای ارتباط با گرایش‌های هم‌سو در سطح تشکل‌های مستقل در عرصه جهانی پدید آورده و جلب همبستگی و حمایت جهانی را دسترس پذیرتر سازد. فضای مجازی ابزار صرف‌نظرناکردنی در حوزه هم‌اندیشی و اقناع میان فعالان و میان اعضای تشکل‌هاست. شبکه‌هایی که با کنار نهادن محدودیت‌های مکان و زمان بر اساس علایق و فصل مشترک‌های شرکت‌کنندگان تشکیل می‌شوند، از نظر ماهوی تشکل‌هایی در حد فاصل تشکل‌های مبتنی بر محیط کار و مبتنی بر محیط زیست هستند.
تشکل‌های شبکه‌ای با وجود منعطف بودن و تفاوت‌های زیاد بین توافقات در سطح مجازی با مشارکت در اقدامات عملی، حلقه واسط مهمی بین تشکل‌های شکل گرفته بر پایه محیط زندگی یا محیط کار هستند و می توانند بخشی از موانع ناشی از سرکوب و دیکتاتوری را در حوزه خودسامان‌یابی کارگران و زحمتکشان برطرف سازند. برگزاری مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران از طریق فضای مجازی بر همین امر دلالت دارد. البته روشن است که بهره‌برداری از فضای مجازی نباید به همان فضا محدود بماند و به شرطی اهمیت دارد که در خدمت گسترش فعالیت‌های عملی در میان فرهنگیان، مدارس، اولیا و رشد کنش‌گری در میدان عمل قرار بگیرد.
شبکه‌های اجتماعی در کنار ارتقای فرصت‌های کسب آگاهی مستقل نسبت به فرایندهای اجتماعی و سیاسی، در سطح جنبش‌های اجتماعی سطوح و لایه‌های متفاوتی از عملکردها را بین خودانگیختگی‌ها و سازمان‌یافتگی‌ها درهم می آمیزند و با خلق شکل‌های نوین، ظرفیت‌های عبور از اولی به دومی را در سطح پایه اجتماعی دگرگون می سازند.
#ارسالی_از_مخاطبان
ما آن راه سوم هستیم
برگزاری مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران از طریق فضای مجازی با وجود مخالفت‌هایی که به گفته رئیس هیئت رئیسه آن در میان تعدادی از تشکل‌های عضو به همراه داشت، گامی در راستای رسمیت دادن به بهره‌برداری از شبکه‌های اجتماعی در راستای تقویت و تثبیت فعالیت‌های تشکل‌های مستقل کارگری در کشور ما و دور زدن مانع تراشی‌های امنیتی است که همیشه بر سر راه برگزاری مجامع عمومی آزاد و علنی تشکل‌های مستقل ایجاد می‌کنند.
البته پیش از این هم تشکیل کارگروه‌ها در میان فعالین مستقل با هدف سامان‌دهی اقدام جمعی، تدوین کارپایه‌های مشترک و یا تشکیل گروه‌های هم‌اندیشی و اتاق فکر جریان داشته و برخی از آنان هم بی دستاورد نبوده‌اند، اما بهره‌برداری از ظرفیت‌های مجازی و ارائه گزارش رسمی در باره روند برگزاری؛ منتخبین و مصوبات مجمع از سوی یکی از بزرگترین تشکل‌های صنفی، بخصوص در شرایط حاضر اهمیت خاص خود را داراست.
تا پیش از شکلگیری ظرفیت‌های مجازی برای شکل‌دادن به اقدامات جمعی صنفی یا فراصنفی، مانع امنیتی و مخصوصا خطر یورش نیروهای امنیتی به مکان تجمع فعالان، محدودیت‌های خاصی بر سر راه گزارش دهی منظم عملکرد منتخبین تشکل‌ها در دوره پذیرش مسئولیت، تجدید انتخاب، همچنین ایجاد فضای مثبت و تعاملی در حوزه تبادل منظم افکار و آرای جمع اعضا به منظور غنابخشیدن به فعالیت‌های صنفی و مقابله موثرتر با چالش‌های موجود بر سر راه آن ایجاد می‌کرد، اما اکنون بخشی از این موانع عملا برچیده شده است. البته اتهام‌زنی به مخالفان برگزاری مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی که گویا در زمین نیروهای سرکوب بازی کرده‌اند، برخورد درستی نیست و مورد نقد است. توضیح منطقی و رویکرد اقناعی، پیگیری عملی و تشریح نتایج و دستاوردهای حاصل از برگزاری مجمع عمومی عادی از طریق فضای مجازی خود کافی و گویاست.
فضای مجازی می تواند حلقه پیوند فعالین کارگری، مدنی و کنشگران مناطق مختلف را بر سر شالوده‌های مشترک مطالباتی فراهم کند. این فضا می‌تواند ابزاری موثر برای ارتباط با گرایش‌های هم‌سو در سطح تشکل‌های مستقل در عرصه جهانی پدید آورده و جلب همبستگی و حمایت جهانی را دسترس پذیرتر سازد. فضای مجازی ابزار صرف‌نظرناکردنی در حوزه هم‌اندیشی و اقناع میان فعالان و میان اعضای تشکل‌هاست. شبکه‌هایی که با کنار نهادن محدودیت‌های مکان و زمان بر اساس علایق و فصل مشترک‌های شرکت‌کنندگان تشکیل می‌شوند، از نظر ماهوی تشکل‌هایی در حد فاصل تشکل‌های مبتنی بر محیط کار و مبتنی بر محیط زیست هستند.
تشکل‌های شبکه‌ای با وجود منعطف بودن و تفاوت‌های زیاد بین توافقات در سطح مجازی با مشارکت در اقدامات عملی، حلقه واسط مهمی بین تشکل‌های شکل گرفته بر پایه محیط زندگی یا محیط کار هستند و می توانند بخشی از موانع ناشی از سرکوب و دیکتاتوری را در حوزه خودسامان‌یابی کارگران و زحمتکشان برطرف سازند. برگزاری مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران از طریق فضای مجازی بر همین امر دلالت دارد. البته روشن است که بهره‌برداری از فضای مجازی نباید به همان فضا محدود بماند و به شرطی اهمیت دارد که در خدمت گسترش فعالیت‌های عملی در میان فرهنگیان، مدارس، اولیا و رشد کنش‌گری در میدان عمل قرار بگیرد.
شبکه‌های اجتماعی در کنار ارتقای فرصت‌های کسب آگاهی مستقل نسبت به فرایندهای اجتماعی و سیاسی، در سطح جنبش‌های اجتماعی سطوح و لایه‌های متفاوتی از عملکردها را بین خودانگیختگی‌ها و سازمان‌یافتگی‌ها درهم می آمیزند و با خلق شکل‌های نوین، ظرفیت‌های عبور از اولی به دومی را در سطح پایه اجتماعی دگرگون می سازند.
#ارسالی_از_مخاطبان
ما آن راه سوم هستیم
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
22 Dec, 03:03
تحولات سیاسی سوریه در کوتاه‌مدت نه‌فقط به برنامه‌ها و هدف‌ها و توانایی‌های دولت جدید، بلکه به اقدامات قدرت‌های خارجی برای کمک به ثبات و بازسازی آن کشور نیز بستگی دارد. سوریه به سرمایهگذاری خارجی در زیرساخت‌ها، کمک‌های انسان‌دوستانه، کاهش تحریم‌ها، حمایت از بازگشت پناهندگان، و کمک به خلع‌سلاح شبه‌نظامیان و آموزش مجدد نهادهای امنیتی نیاز دارد. اما اگر ائتلاف به رهبری هیئت تحریر شام فشارهای بین‌المللی برای عمل به وعده‌هایش و تشکیل دولت فراگیر و نهادهای مدنی را نادیده بگیرد، جهان از آن روی برمی‌گرداند. اگر چنین شود، سوریهٔ منزوی ممکن است در چشم به هم زدنی به آشفتگی و ناآرامی‌های خشونت‌آمیز بازگردد. در آن صورت، ترکیه باید با همسایه‌ای تعامل کند که از نظر اقتصادی ویران شده است و گروه‌های مسلح رقیب آن را تکه‌تکه کرده‌اند.
دولت ترکیه، در حکم کارگزار قدرتی که اقداماتش به سقوط رژیم اسد منجر شد، مسئولیت مشکلات سوریه را به گردن دارد. پس از فرار اسد از سوریه، خیلی‌ها در دولت ترکیه به‌سرعت اعلام پیروزی کردند. برخورداری از دولتی همراه و همیار در دمشق ممکن است درها را به روی اردوغان باز کند. او می‌خواهد پناهندگان به سوریه بازگردند و متحدان اقتصادی‌اش در بخش ساخت‌وساز ترکیه نیز می‌خواهند که در بازسازی سوریه شرکت کنند. این پیروزی در سوریه به اردوغان جایگاهی داده است که او امیدوار است بتواند از آن به‌نفع خودش در تقویت روابط با غرب و کشورهای منطقه استفاده کند. اما اگر سوریه دوباره به هرج‌ومرج بلغزد و تروریسم و بی‌ثباتی باعث شود که پناهندگان بیشتری به آن سوی مرزها بروند، مرد قدرتمند ترکیه ممکن است از موفقیت فاجعه‌بار شورشیان جهادی پشیمان شود.
@tribunesarzaminman
دولت ترکیه، در حکم کارگزار قدرتی که اقداماتش به سقوط رژیم اسد منجر شد، مسئولیت مشکلات سوریه را به گردن دارد. پس از فرار اسد از سوریه، خیلی‌ها در دولت ترکیه به‌سرعت اعلام پیروزی کردند. برخورداری از دولتی همراه و همیار در دمشق ممکن است درها را به روی اردوغان باز کند. او می‌خواهد پناهندگان به سوریه بازگردند و متحدان اقتصادی‌اش در بخش ساخت‌وساز ترکیه نیز می‌خواهند که در بازسازی سوریه شرکت کنند. این پیروزی در سوریه به اردوغان جایگاهی داده است که او امیدوار است بتواند از آن به‌نفع خودش در تقویت روابط با غرب و کشورهای منطقه استفاده کند. اما اگر سوریه دوباره به هرج‌ومرج بلغزد و تروریسم و بی‌ثباتی باعث شود که پناهندگان بیشتری به آن سوی مرزها بروند، مرد قدرتمند ترکیه ممکن است از موفقیت فاجعه‌بار شورشیان جهادی پشیمان شود.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
22 Dec, 03:01
هشدارهای مسیر پیش رو
اگرچه سوریهٔ پس از اسد فرصت‌های خوبی برای آنکارا فراهم می‌آورد، اما این خطر را نباید نادیده گرفت که نیروهای زیر رهبری اسلام‌گرایان- که دیکتاتور سوریه را سرنگون کردند- ممکن است به بی‌ثباتی و افراط‌گرایی دامن بزنند. این نوع انتقال قدرت به‌ندرت بی‌دردسر بوده است. سیزده سال پس از قیام در لیبی با حمایت ناتو، که به سرنگونی و کشته شدن معمر قذافی منجر شد، آن کشور همچنان در هرج‌ومرج و درگیری دست و پا می‌زند و مردم آن، با وجود ثروت نفتی فراوان آن کشور، در رنج و درد زندگی می‌کنند. پس از برکناری صدام حسین در سال ۲۰۰۳، رهبران جدید عراق برای تحکیم دموکراسی با مشکلاتی زیادی روبه‌رو بودند و آن کشور متحمل خشونت‌های وحشیانه‌ای شد. سوریه نیز امروز با مشکلاتی مشابه و در همان مقیاس، و شاید حتی بزرگتر، روبه‌روست. سوریه بیش از یک دهه گرفتار جنگ داخلی بوده است که باعث ویرانی گسترده و شکاف‌های اجتماعی و سیاسی عمیق‌تر در جامعه شده است.
اینکه آیا گروه‌هایی که جانشین اسد شده‌اند می‌توانند این مشکلات را حل کنند یا نه هنوز مشخص نیست. شورشیان نخست‌وزیر موقت را معرفی کرده‌اند، اما دولت جدید هنوز اختیار و سلطهٔ کامل در کشور ندارد. اگر ترکیه بتواند به سمت اقدامات گستردهٔ بازسازی حرکت کند که سوریه اکنون به آن نیاز دارد، بی‌شک نقشی در آیندهٔ سوریه خواهد داشت. حمایت ترکیه از گروه‌هایی که اکنون در قدرت‌اند، مرز طولانی مشترک ترکیه با سوریه، و حضور نظامی ترکیه در آن کشور موجب نفوذ چشمگیر ترکیه در سوریه می‌شود. با این حال، ترکیه نمی‌تواند نحوهٔ حکومت رهبران جدید در سوریه را دیکته کند.
ائتلاف شورشیان به رهبری هیئت تحریر شام جزئیات زیادی در مورد برنامه‌هایش برای ادارهٔ سوریه اعلام نکرده است، اما کشورهای غربی و عربی نگران‌اند که این ائتلاف ممکن است تلاش کند رژیم اسلامی تندرویی در سوریه برپا کند. با این حال، از برخی جنبه‌ها، هیئت تحریر شام کوشیده است چهره‌ای میانه‌رو از خود نشان دهد. رهبر آن آشکارا تروریسم بین‌المللی را مردود دانسته است. این گروه پس از سرنگون کردن اسد متعهد شد که نهادهای دولتی را نابود نکند و قول داد که به تنوع قومی و مذهبی کشور احترام بگذارد.
با وجود این، دلایل زیادی برای شک و تردید وجود دارد. حکومت هیئت تحریر شام در ادلب چندان دموکراتیک هم نبوده است. ترکیه ممکن است دولت جدید سوریه را زیر فشار بگذارد که حقوق زنان و اقلیت‌های ملی و مذهبی را تضمین کند، تا حدّی برای اینکه به جلب حمایت غرب از دولت جدید سوریه کمک کند، اما این بدان معنا نیست که شورشیان به این حرف‌ها گوش خواهند داد. دولت ترکیه، که از اعطای حقوق اولیه به جمعیت کُرد خودِ آن کشور خودداری میکند، بعید است که خواهان تضمین‌های بهتر برای کردهای سوریه باشد. حل نشدن مشکلات کُردها باعث تداوم بی‌ثباتی در شمال سوریه می‌شود و ممکن است به ترکیه نیز سرایت کند. اگر شورشیان نتوانند حقوق برابر همهٔ سوری‌ها را در قانون و در عمل رعایت کنند، سوریهٔ جدید ممکن است چندان متفاوت با سوریهٔ گذشته نباشد. این برآمد برای ترکیه خوب نخواهد بود. اردوغان می‌خواهد که پناهندگان سوری، که اکنون در ترکیه زندگی می‌کنند، داوطلبانه به کشورشان بازگردند. بدون تضمین آینده‌ای دموکراتیک در سوریه، بسیاری از این پناهندگان ممکن است نخواهند به کشورشان بازگردند.
خطر تجدید حیات داعش نیز وجود دارد. رهبران جدید سوریه با مسائل و مشکلات زیادی در سال آینده روبه‌رو خواهند بود. شبه‌نظامیان کُرد سوریه، که اکنون تأمین امنیت زندان‌ها و بازداشتگاه‌هایی را به عهده دارند که دهها هزار جنگجوی داعش در آنها زندانی‌اند، به آیندهٔ خودشان نیز فکر می‌کنند. گروه جهادی هیئت تحریر شام با استفاده از این دورهٔ هرج‌ومرج بکوشد که موقعیتش را دوباره تثبیت کند. ترکیه به‌ویژه در برابر حمله‌های تروریستی آسیب‌پذیر است، زیرا شبکه‌های داعش هنوز در آنجا فعال‌اند. فقط در سال جاری [۲۰۲۴]، مقامات ترکیه بیش از ۳۰۰ نفر مظنون به عضویت در داعش را در عملیات یورش به این شبکه‌ها دستگیر کرده‌اند.
اگرچه سوریهٔ پس از اسد فرصت‌های خوبی برای آنکارا فراهم می‌آورد، اما این خطر را نباید نادیده گرفت که نیروهای زیر رهبری اسلام‌گرایان- که دیکتاتور سوریه را سرنگون کردند- ممکن است به بی‌ثباتی و افراط‌گرایی دامن بزنند. این نوع انتقال قدرت به‌ندرت بی‌دردسر بوده است. سیزده سال پس از قیام در لیبی با حمایت ناتو، که به سرنگونی و کشته شدن معمر قذافی منجر شد، آن کشور همچنان در هرج‌ومرج و درگیری دست و پا می‌زند و مردم آن، با وجود ثروت نفتی فراوان آن کشور، در رنج و درد زندگی می‌کنند. پس از برکناری صدام حسین در سال ۲۰۰۳، رهبران جدید عراق برای تحکیم دموکراسی با مشکلاتی زیادی روبه‌رو بودند و آن کشور متحمل خشونت‌های وحشیانه‌ای شد. سوریه نیز امروز با مشکلاتی مشابه و در همان مقیاس، و شاید حتی بزرگتر، روبه‌روست. سوریه بیش از یک دهه گرفتار جنگ داخلی بوده است که باعث ویرانی گسترده و شکاف‌های اجتماعی و سیاسی عمیق‌تر در جامعه شده است.
اینکه آیا گروه‌هایی که جانشین اسد شده‌اند می‌توانند این مشکلات را حل کنند یا نه هنوز مشخص نیست. شورشیان نخست‌وزیر موقت را معرفی کرده‌اند، اما دولت جدید هنوز اختیار و سلطهٔ کامل در کشور ندارد. اگر ترکیه بتواند به سمت اقدامات گستردهٔ بازسازی حرکت کند که سوریه اکنون به آن نیاز دارد، بی‌شک نقشی در آیندهٔ سوریه خواهد داشت. حمایت ترکیه از گروه‌هایی که اکنون در قدرت‌اند، مرز طولانی مشترک ترکیه با سوریه، و حضور نظامی ترکیه در آن کشور موجب نفوذ چشمگیر ترکیه در سوریه می‌شود. با این حال، ترکیه نمی‌تواند نحوهٔ حکومت رهبران جدید در سوریه را دیکته کند.
ائتلاف شورشیان به رهبری هیئت تحریر شام جزئیات زیادی در مورد برنامه‌هایش برای ادارهٔ سوریه اعلام نکرده است، اما کشورهای غربی و عربی نگران‌اند که این ائتلاف ممکن است تلاش کند رژیم اسلامی تندرویی در سوریه برپا کند. با این حال، از برخی جنبه‌ها، هیئت تحریر شام کوشیده است چهره‌ای میانه‌رو از خود نشان دهد. رهبر آن آشکارا تروریسم بین‌المللی را مردود دانسته است. این گروه پس از سرنگون کردن اسد متعهد شد که نهادهای دولتی را نابود نکند و قول داد که به تنوع قومی و مذهبی کشور احترام بگذارد.
با وجود این، دلایل زیادی برای شک و تردید وجود دارد. حکومت هیئت تحریر شام در ادلب چندان دموکراتیک هم نبوده است. ترکیه ممکن است دولت جدید سوریه را زیر فشار بگذارد که حقوق زنان و اقلیت‌های ملی و مذهبی را تضمین کند، تا حدّی برای اینکه به جلب حمایت غرب از دولت جدید سوریه کمک کند، اما این بدان معنا نیست که شورشیان به این حرف‌ها گوش خواهند داد. دولت ترکیه، که از اعطای حقوق اولیه به جمعیت کُرد خودِ آن کشور خودداری میکند، بعید است که خواهان تضمین‌های بهتر برای کردهای سوریه باشد. حل نشدن مشکلات کُردها باعث تداوم بی‌ثباتی در شمال سوریه می‌شود و ممکن است به ترکیه نیز سرایت کند. اگر شورشیان نتوانند حقوق برابر همهٔ سوری‌ها را در قانون و در عمل رعایت کنند، سوریهٔ جدید ممکن است چندان متفاوت با سوریهٔ گذشته نباشد. این برآمد برای ترکیه خوب نخواهد بود. اردوغان می‌خواهد که پناهندگان سوری، که اکنون در ترکیه زندگی می‌کنند، داوطلبانه به کشورشان بازگردند. بدون تضمین آینده‌ای دموکراتیک در سوریه، بسیاری از این پناهندگان ممکن است نخواهند به کشورشان بازگردند.
خطر تجدید حیات داعش نیز وجود دارد. رهبران جدید سوریه با مسائل و مشکلات زیادی در سال آینده روبه‌رو خواهند بود. شبه‌نظامیان کُرد سوریه، که اکنون تأمین امنیت زندان‌ها و بازداشتگاه‌هایی را به عهده دارند که دهها هزار جنگجوی داعش در آنها زندانی‌اند، به آیندهٔ خودشان نیز فکر می‌کنند. گروه جهادی هیئت تحریر شام با استفاده از این دورهٔ هرج‌ومرج بکوشد که موقعیتش را دوباره تثبیت کند. ترکیه به‌ویژه در برابر حمله‌های تروریستی آسیب‌پذیر است، زیرا شبکه‌های داعش هنوز در آنجا فعال‌اند. فقط در سال جاری [۲۰۲۴]، مقامات ترکیه بیش از ۳۰۰ نفر مظنون به عضویت در داعش را در عملیات یورش به این شبکه‌ها دستگیر کرده‌اند.
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
22 Dec, 02:59
بازده بزرگ
امروز، پس از رفتن اسد، توازن قدرت به‌سرعت به‌نفع اردوغان تغییر کرده است. شکست روسیه نه‌فقط به ترکیه آزادی عمل بیشتری در سوریه میدهد، بلکه به موقعیت روسیه در جاهای دیگری نیز آسیب می‌رساند که این دو کشور برای نفوذ رقابت می‌کنند. آفریقا یکی از این مناطق است. مداخله در سوریه به پوتین کمک کرده بود که تصویری از روسیه به‌عنوان قدرتی بزرگ و پشتیبانی مطمئن ارائه دهد. او از این شهرت برای ایجاد روابط نزدیک با اقتدارگرایان آفریقایی، به‌ویژه در ساحل، استفاده کرد، در حالی که ترکیه همیشه می‌خواست جایگزینی برای روسیه باشد. فروپاشی اسد وجههٔ روسیه را خدشه‌دار خواهد کرد و به همیاری‌های آن با کشورهای دیگر آسیب خواهد رساند. بدون حضور نظامی روسیه در سوریه، حمایت تدارکاتی روسیه از عملیات‌هایش در آفریقا، به‌ویژه در لیبی، به خطر خواهد افتاد و بالقوه خلأی به وجود می‌آورد که ترکیه می‌تواند آن را پُر کند.
فروپاشی حکومت اسد موقعیت ترکیه را در تعامل با ایران نیز بهتر خواهد کرد. این دو کشور از دیرباز رقیبان منطقه‌یی بوده‌اند. نیروهای مورد حمایت ایران در سوریه در مبارزه با داعش با یگان‌های مدافع خلق کُرد هماهنگی کردند و بدین ترتیب نیروهای مورد حمایت ترکیه را در برخی مناطق عقب راندند. شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران در میان «نیروهای بسیج مردمی»- واحدهای شبه‌نظامی مورد حمایت دولت عراق- جنگ ترکیه با حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) در شمال عراق را نیز پیچیده‌تر کرده است. پ.ک.ک. یک گروه جدایی‌طلب مسلح فعال در ترکیه است که دولت‌های ترکیه و آمریکا آن را سازمانی تروریستی اعلام کرده‌اند. و در قفقاز جنوبی، ترکیه و ایران برنامه‌هایی متناقض با یکدیگر داشته‌اند: ترکیه همکاری‌هایش را با آذربایجان طوری افزایش داده است که ایران آن را تهدیدی برای خودش می‌داند؛ و ایران روابطی دوستانه با ارمنستان دارد که خود روابطی مناقشه‌برانگیز با ترکیه دارد.
با این حال، موقعیت ایران اکنون ضعیف شده است. اول به‌دلیل جنگ اسرائیل در غزه، که ضربه‌ای به «محور مقاومت» به رهبری ایران وارد کرده است. و اکنون به‌دلیل سرنگونی اسد که متحد پَروپاقُرص ایران بود. سوریه جایگاه مهمی در استراتژی ایران برای حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی و نیروهای نیابتی در سراسر منطقه داشت. سوریه پلی زمینی بود که ایران می‌توانست از آن طریق سلاح و تدارکات دیگر به حزب‌الله در لبنان برساند. از دست دادن سوریه باعث محدود شدن توانایی ایران در اعمال قدرت می‌شود و به ترکیه فضای بیشتری برای مانور دادن میدهد: از عراق و سوریه گرفته تا قفقاز جنوبی.
سقوط رژیم اسد احتمالاً مزیت دیگری نیز برای اردوغان خواهد داشت: فرصت آشتی با آمریکا. حضور نظامی آمریکا در سوریه و همکاری با یگان‌های مدافع خلق کُرد روابط دوجانبهٔ ترکیه و آمریکا را تیره و عملیات ترکیه در منطقه را پیچیده کرده است. در سال ۲۰۱۹، چند روز پس از آنکه رئیس‌جمهور دونالد ترامپ خروج نیروهای آمریکایی از سوریه را اعلام کرد، دولت ترکیه دستور حملهٔ نظامی به متحدان کُرد سوری آمریکا را صادر کرد. ترامپ که از این تصمیم ترکیه خشمگین شده بود تحریم‌هایی علیه ترکیه اعمال کرد و قول داد که «تعداد کمی» از سربازان آمریکایی را در بخش‌هایی از سوریه برای محافظت از تأسیسات نفتی نگه دارد. دولت ترکیه مدت‌هاست که خواهان خروج نیروهای آمریکایی از سوریه است. انتخاب ترامپ برای دور دوم ریاست‌جمهوری در آمریکا این امید ترکیه را زنده کرد که ترامپ سرانجام سربازان باقیمانده در سوریه را به آمریکا بازگرداند. کنار رفتن اسد می‌تواند تحقق این هدف را محتمل‌تر کند. هنگامی که شورشیان سوری برای حمله به دژ اصلی رژیم اسد به حومهٔ دمشق رسیدند، اصرار ترامپ بر این بود که آمریکا با جنگ آنها «نباید هیچ کاری داشته باشد». ترامپ پس از آمدن به کاخ سفید ممکن است با توافقی موافقت کند که در آن ترکیه متعهد به مهار داعش شود و آمریکا نیروهایش را از سوریه خارج کند. بدین ترتیب ترکیه برای داشتن رابطه‌ای سازنده با دولت جدید آمریکا آماده خواهد شد.
امروز، پس از رفتن اسد، توازن قدرت به‌سرعت به‌نفع اردوغان تغییر کرده است. شکست روسیه نه‌فقط به ترکیه آزادی عمل بیشتری در سوریه میدهد، بلکه به موقعیت روسیه در جاهای دیگری نیز آسیب می‌رساند که این دو کشور برای نفوذ رقابت می‌کنند. آفریقا یکی از این مناطق است. مداخله در سوریه به پوتین کمک کرده بود که تصویری از روسیه به‌عنوان قدرتی بزرگ و پشتیبانی مطمئن ارائه دهد. او از این شهرت برای ایجاد روابط نزدیک با اقتدارگرایان آفریقایی، به‌ویژه در ساحل، استفاده کرد، در حالی که ترکیه همیشه می‌خواست جایگزینی برای روسیه باشد. فروپاشی اسد وجههٔ روسیه را خدشه‌دار خواهد کرد و به همیاری‌های آن با کشورهای دیگر آسیب خواهد رساند. بدون حضور نظامی روسیه در سوریه، حمایت تدارکاتی روسیه از عملیات‌هایش در آفریقا، به‌ویژه در لیبی، به خطر خواهد افتاد و بالقوه خلأی به وجود می‌آورد که ترکیه می‌تواند آن را پُر کند.
فروپاشی حکومت اسد موقعیت ترکیه را در تعامل با ایران نیز بهتر خواهد کرد. این دو کشور از دیرباز رقیبان منطقه‌یی بوده‌اند. نیروهای مورد حمایت ایران در سوریه در مبارزه با داعش با یگان‌های مدافع خلق کُرد هماهنگی کردند و بدین ترتیب نیروهای مورد حمایت ترکیه را در برخی مناطق عقب راندند. شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران در میان «نیروهای بسیج مردمی»- واحدهای شبه‌نظامی مورد حمایت دولت عراق- جنگ ترکیه با حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) در شمال عراق را نیز پیچیده‌تر کرده است. پ.ک.ک. یک گروه جدایی‌طلب مسلح فعال در ترکیه است که دولت‌های ترکیه و آمریکا آن را سازمانی تروریستی اعلام کرده‌اند. و در قفقاز جنوبی، ترکیه و ایران برنامه‌هایی متناقض با یکدیگر داشته‌اند: ترکیه همکاری‌هایش را با آذربایجان طوری افزایش داده است که ایران آن را تهدیدی برای خودش می‌داند؛ و ایران روابطی دوستانه با ارمنستان دارد که خود روابطی مناقشه‌برانگیز با ترکیه دارد.
با این حال، موقعیت ایران اکنون ضعیف شده است. اول به‌دلیل جنگ اسرائیل در غزه، که ضربه‌ای به «محور مقاومت» به رهبری ایران وارد کرده است. و اکنون به‌دلیل سرنگونی اسد که متحد پَروپاقُرص ایران بود. سوریه جایگاه مهمی در استراتژی ایران برای حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی و نیروهای نیابتی در سراسر منطقه داشت. سوریه پلی زمینی بود که ایران می‌توانست از آن طریق سلاح و تدارکات دیگر به حزب‌الله در لبنان برساند. از دست دادن سوریه باعث محدود شدن توانایی ایران در اعمال قدرت می‌شود و به ترکیه فضای بیشتری برای مانور دادن میدهد: از عراق و سوریه گرفته تا قفقاز جنوبی.
سقوط رژیم اسد احتمالاً مزیت دیگری نیز برای اردوغان خواهد داشت: فرصت آشتی با آمریکا. حضور نظامی آمریکا در سوریه و همکاری با یگان‌های مدافع خلق کُرد روابط دوجانبهٔ ترکیه و آمریکا را تیره و عملیات ترکیه در منطقه را پیچیده کرده است. در سال ۲۰۱۹، چند روز پس از آنکه رئیس‌جمهور دونالد ترامپ خروج نیروهای آمریکایی از سوریه را اعلام کرد، دولت ترکیه دستور حملهٔ نظامی به متحدان کُرد سوری آمریکا را صادر کرد. ترامپ که از این تصمیم ترکیه خشمگین شده بود تحریم‌هایی علیه ترکیه اعمال کرد و قول داد که «تعداد کمی» از سربازان آمریکایی را در بخش‌هایی از سوریه برای محافظت از تأسیسات نفتی نگه دارد. دولت ترکیه مدت‌هاست که خواهان خروج نیروهای آمریکایی از سوریه است. انتخاب ترامپ برای دور دوم ریاست‌جمهوری در آمریکا این امید ترکیه را زنده کرد که ترامپ سرانجام سربازان باقیمانده در سوریه را به آمریکا بازگرداند. کنار رفتن اسد می‌تواند تحقق این هدف را محتمل‌تر کند. هنگامی که شورشیان سوری برای حمله به دژ اصلی رژیم اسد به حومهٔ دمشق رسیدند، اصرار ترامپ بر این بود که آمریکا با جنگ آنها «نباید هیچ کاری داشته باشد». ترامپ پس از آمدن به کاخ سفید ممکن است با توافقی موافقت کند که در آن ترکیه متعهد به مهار داعش شود و آمریکا نیروهایش را از سوریه خارج کند. بدین ترتیب ترکیه برای داشتن رابطه‌ای سازنده با دولت جدید آمریکا آماده خواهد شد.
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
07 Dec, 19:10
کشورِ امن، خانهٔ امن، محل کارِ امن، خشونت علیه زنان را متوقف کنید!
بیست و پنجم نوامبر/ ۵ آذر ماه از سوی سازمان ملل با عنوان “روز بین‌المللی منع خشونت علیه زنان” نام‌گذاری شده است. “فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری” (“wftu”) به مناسبت این روز و با شعار “کشورِ امن، خانهٔ امن، محل کارِ امن- منع خشونت علیه زنان”، خشونت علیه زنان را محکوم کرده و بر این نکته تأکید دارد که خشونت، هر کجا و به هر شکلی که رخ دهد، جایی در جامعه ندارد. مبارزه برای از بین بردن خشونت اولویت جنبش سندیکایی جهانی است.
خشونت علیه زنان نه تنها مشکلی شخصی- فردی بلکه مشکلی اجتماعی نیز است، معضلی‌ست جهانی که از طریق نابرابری‌ها و بیماری‌های سیستم سرمایهداری سیستمی که نتوانسته شرایطی را ایجاد کند که از چنین رفتارهایی جلوگیری شود رشد کرده و رواج یافته است. این رفتارها از دیدگاه‌های پدرسالارانه و همراه با سوءِاستفاده از قدرت توسط افراد قوی و با هزینه کردن از جنسیت “ضعیف‌تر” ریشه میگیرد. به دلیل این شکست سیستماتیک سرمایهداری، میلیون‌ها نفر که اکثر آنان زنان و از تمامی طبقات اجتماعی هستند- صرف‌نظر از تحصیلات، سن، و سایر ویژگی‌ها- این رفتارهای غیرانسانی و نفرت‌انگیز را متحمل می‌شوند. هر زن حق دارد که در کمال کرامت و امنیت و بدون ترس از جان خود زندگی و کار کند، و وظیفه هر دولت و هر جامعه‌ای است که این حق را تأمین کند.
در این روز خاص، توجه خود را به زنانی جلب میکنیم که تحت شرایط جنگی زندگی می‌کنند و در عین حال تمامی اشکال خشونت را تجربه می‌کنند. ما به‌ویژه در همبستگی و احترام به زنان فلسطینی ایستاده‌ایم، زنانی که بدترین نوع خشونت و نقض حقوق بشر را تجربه می‌کنند و پایان فوری نسل‌کشی و جنگ خواستار هستیم تا مردم فلسطین در سرزمین مستقل خود بتوانند در صلح زندگی کنند.
“فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری” و سازمان‌های کارگری وابسته به آن مبارزه برای ایجاد فرهنگی ضد خشونت را ادامه خواهند داد و برای جهانی که در آن هر زن و مرد بتوانند آزادانه با کرامت و امنیت زندگی کنند، مبارزه میکند. خشونت همچنین به‌معنای فقدان حقوق و امنیت، عدم وجود انتخاب گزینه‌های دیگر برای هر فرد، و همچنین عدم استقلال اقتصادی، نبود مراکز مشاوره و آموزش جنسی در مدارس و فضاهای اجتماعی، پیشگیری رایگان از بارداری ناخواسته، عدم دسترسی به خانه‌ای برای زندگی و درآمدی که بتواند یک زندگی شرافتمندانه را تأمین نماید و دستمزدی که متناسب با کار فرد باشد، و عدم وجود خدمات عمومی رایگان درعرصه‌های عمومی است.
خشونت علیه زنان را متوقف کنید و در همبستگی با مردم فلسطین و لبنان وعلیه نسل‌کشی اسرائیل، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا.
@tribunesarzaminman
بیست و پنجم نوامبر/ ۵ آذر ماه از سوی سازمان ملل با عنوان “روز بین‌المللی منع خشونت علیه زنان” نام‌گذاری شده است. “فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری” (“wftu”) به مناسبت این روز و با شعار “کشورِ امن، خانهٔ امن، محل کارِ امن- منع خشونت علیه زنان”، خشونت علیه زنان را محکوم کرده و بر این نکته تأکید دارد که خشونت، هر کجا و به هر شکلی که رخ دهد، جایی در جامعه ندارد. مبارزه برای از بین بردن خشونت اولویت جنبش سندیکایی جهانی است.
خشونت علیه زنان نه تنها مشکلی شخصی- فردی بلکه مشکلی اجتماعی نیز است، معضلی‌ست جهانی که از طریق نابرابری‌ها و بیماری‌های سیستم سرمایهداری سیستمی که نتوانسته شرایطی را ایجاد کند که از چنین رفتارهایی جلوگیری شود رشد کرده و رواج یافته است. این رفتارها از دیدگاه‌های پدرسالارانه و همراه با سوءِاستفاده از قدرت توسط افراد قوی و با هزینه کردن از جنسیت “ضعیف‌تر” ریشه میگیرد. به دلیل این شکست سیستماتیک سرمایهداری، میلیون‌ها نفر که اکثر آنان زنان و از تمامی طبقات اجتماعی هستند- صرف‌نظر از تحصیلات، سن، و سایر ویژگی‌ها- این رفتارهای غیرانسانی و نفرت‌انگیز را متحمل می‌شوند. هر زن حق دارد که در کمال کرامت و امنیت و بدون ترس از جان خود زندگی و کار کند، و وظیفه هر دولت و هر جامعه‌ای است که این حق را تأمین کند.
در این روز خاص، توجه خود را به زنانی جلب میکنیم که تحت شرایط جنگی زندگی می‌کنند و در عین حال تمامی اشکال خشونت را تجربه می‌کنند. ما به‌ویژه در همبستگی و احترام به زنان فلسطینی ایستاده‌ایم، زنانی که بدترین نوع خشونت و نقض حقوق بشر را تجربه می‌کنند و پایان فوری نسل‌کشی و جنگ خواستار هستیم تا مردم فلسطین در سرزمین مستقل خود بتوانند در صلح زندگی کنند.
“فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری” و سازمان‌های کارگری وابسته به آن مبارزه برای ایجاد فرهنگی ضد خشونت را ادامه خواهند داد و برای جهانی که در آن هر زن و مرد بتوانند آزادانه با کرامت و امنیت زندگی کنند، مبارزه میکند. خشونت همچنین به‌معنای فقدان حقوق و امنیت، عدم وجود انتخاب گزینه‌های دیگر برای هر فرد، و همچنین عدم استقلال اقتصادی، نبود مراکز مشاوره و آموزش جنسی در مدارس و فضاهای اجتماعی، پیشگیری رایگان از بارداری ناخواسته، عدم دسترسی به خانه‌ای برای زندگی و درآمدی که بتواند یک زندگی شرافتمندانه را تأمین نماید و دستمزدی که متناسب با کار فرد باشد، و عدم وجود خدمات عمومی رایگان درعرصه‌های عمومی است.
خشونت علیه زنان را متوقف کنید و در همبستگی با مردم فلسطین و لبنان وعلیه نسل‌کشی اسرائیل، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Dec, 17:30
تنها فکر دیکتاتور، تحقیر انسان است.
کارل مارکس
@tribunesarzaminman
کارل مارکس
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Dec, 16:58
🍂🍂🍃🍃
اگر زنده ماندی،
اگر مقاومت کردی:
آواز بخوان، رویا ببین، مست کن!
زمانه‌ی زمهریر است:
عاشق شو، شتاب کن!
بادِ ساعات
خیابان‌ها را جارو میکند،
معبرها را.
درختان منتظرند:
تو منتظر نباش،
موعد زندگی‌ست،
یگانه فرصت‌ات!
خایمه سابینس
ترجمه: محسن عمادی
@tribunesarzaminman
اگر زنده ماندی،
اگر مقاومت کردی:
آواز بخوان، رویا ببین، مست کن!
زمانه‌ی زمهریر است:
عاشق شو، شتاب کن!
بادِ ساعات
خیابان‌ها را جارو میکند،
معبرها را.
درختان منتظرند:
تو منتظر نباش،
موعد زندگی‌ست،
یگانه فرصت‌ات!
خایمه سابینس
ترجمه: محسن عمادی
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Dec, 16:43
گرامی‌باد ۱۶ آذر، روز دانشجو، روزِ تولد شعار «اتحاد، مبارزه، پیروزی»
شانزده آذر روز دانشجو، نمادِ اتحاد دانشجویان و مبارزه با دیکتاتوری، استبداد، وامپریالیسم!
جنبش دانشجوئی در ایران در زمرهٔ حرکت‌های اجتماعی‌ای است که از جایگاهی پیشتاز در مبارزه با استبداد برخوردار بوده و از فرازونشیب‌هایی زیاد دربُرهه‌های زمانی‌ای مختلف عبور کرده است.
اکثر دانشجویان در ایران در همهٔ دوران‌ها از تبار طبقه‌های زحمتکش یا لایه‌های متوسط بوده‌اند. همچنین دانشگاه‌ها به‌منزلهٔ مرکز علم و دانش، پرورش دهندهٔ افکارجستجوگر و پیشرو بوده و هستند. ازاینروی، دانشجویان برای دست یافتن به وضع شخصی و اجتماعی‌ای بهینه برای خویش و دیگران به عرصهٔ مبارزه علیه شرایط تحمیل شده سیاسی و اجتماعی پا می‌گذارند. درنتیجه، جنبش دانشجوئی در ایران در مرحله‌ها ومقطع‌های زمانی مختلف نه تنها برای دست یافتن به منافع صنفی خود، بلکه برای مقابله با دیکتاتوری (سلطنتی یا ولائی) گردان موثری در مبارزه برای آزادی، دموکراسی، و عدالت اجتماعی بوده وهست.
تأثیرگذاری سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی کمونیست‌ها بر جنبش دانشجوئی در سال‌های دهه ۱۳۱۰ بعد از دوران شکست انقلاب مشروطه و استیلای دوران دیکتاتوری رضاشاه پهلوی، پیش از بنیان گرفتن حزب تودهٔ ایران در سال ۱۳۲۰ است. در دوران دیکتاتوری رضاشاه- شاهی که علاوه بر مستبد بودن تمایلات فاشیستی‌ای آشکار نیز داشت- با کار فرهنگی‌سیاسی رفیق تقی اِرانی و انتشار نشریهٔ آگاه کنندهٔ علمی، فلسفی، و اجتماعی “دنیا” (با همکاری عده‌ای ازهم‌رزمان خود) مبارزهٔ جنبش دانشجوئی در تئوری و عمل غنا و گسترشی بیشتر پیدا کرد.
دستگاه دیکتاتوری رضاشاه که از این گسترش فعالیت “حزب کمونیست ایران” و تأثیرش بر جنبش دانشجوئی و جامعۀ روشنفکری کشور به‌وحشت افتاده بود با تصویب قانون منع تبلیغات کمونیستی معروف به “قانون سیاه” در خرداد ۱۳۱۰ در مجلسِ تحتِ فرمانش به فعالیت قانونی حزب کمونیست ایران پایان داد و گروه معروف به “پنجاه‌وسه نفر” (گروهی که عده‌ای از آنان دانشجو و همرزمان دکتر اِرانی بودند) را دستگیر کرد و به زندان انداخت. با فعالیت کمونیست‌ها در دوران رضاشاه در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی و سپس در مهرماه ۱۳۲۰ بنیانگذاری حزب تودهٔ ایران و پس از آن در سال ۱۳۲۲ تأسیس “سازمان جوانان توده ایران” جنبش دانشجوئی نه تنها متوقف نشد، بلکه با توانی بیشتر در عرصه دانشگاه‌های کشور ظاهر شد و حضور پیدا کرد.
سازمان جوانان توده ایران توانست درمدت زمانی کوتاه پس از تأسیس، دانشجویان بسیاری را به‌سوی اندیشه‌های انسانی و مبارزه برای آزادی، استقلال، و عدالت اجتماعی جذب کند. در نیمهٔ دوم دههٔ ۱۳۲۰ و با تجربه‌اندوزی دانشجویان اتحادیه‌هایی دانشجوئی در دانشکده‌های مختلف کشور به‌فعالیت‌هایی صنفی و سیاسی پرداختند، اتحادیه‌هایی که سازمان جوانان توده ایران در برپائی‌شان و سازمان دادن برگزاری اعتصاب‌ها و دیگر فعالیت‌های دانشجوئی‌شان نقشی عمده داشت.
تشکیل کمیته‌های وحدت با سازمان‌ها و گروه‌های دانشجوئی وابسته به “جبهه ملی”، سازمان دادن حضورگستردهٔ جوانان در رویداد تاریخی سی تیر۱۳۳۱ و حضور پررنگ و شرکت چشمگیرجوانان توده‌ای در جنبش ملی شدن صنعت نفت- در تمام دوران ادامه داشتن مبارزه در این نهضت ملی و پیروزی‌اش- دستاوردهای عملکرد سازمان جوانان توده ایران بوده است.
جنبش دانشجوئی ایران بعد از طرح و اجرای کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ از جانب قدرت‌های امپریالیستی آمریکا و انگلیس که نه تنها بازگردانی محمدرضا پهلوی به حاکمیت رساندن مطلق او خلاف قانون اساسی، بلکه سرکوب، دستگیری، بازداشت، شکنجه، و اعدام هزاران تن از اعضای حزب و سازمان جوانان توده ایران را به‌همراه داشت، با برپائی قیام دانشجوئی شانزدهم آذر ۱۳۳۲ در مقابله با رژیم دیکتاتوری وابسته بار دیگر جنبش دانشجویی با فراگذاشتن گام از مبارزهٔ صنفی‌اش در مرتبهٔ پیشتازان جنبش ضددیکتاتوری و ضدامپریالیستی قرار گرفت.
رویداد تاریخی شانزدهم آذر با شعارهای “مرگ بر دیکتاتور” و “مرگ بر امپریالیسم آمریکا و انگلیس” در اعتراض به ورود ریچارد نیکسون به ایران که در صحن دانشگاه تهران آغاز شد. ورود مقام برجسته آمریکا سه ماه و نیم پس از کودتا نمایش پشتیبانی امپریالیسم آمریکا از رژیم وابسته و فاسد شاه ایران بود. دانشجویان با اعتراض‌های‌شان با نمایش کودتاچیان دربار خیانت‌کار و امپریالیسم متجاوز به‌منظور تحقیر ملت سرافراز ایران، به مقابله پرداختند..
@tribunesarzaminman
شانزده آذر روز دانشجو، نمادِ اتحاد دانشجویان و مبارزه با دیکتاتوری، استبداد، وامپریالیسم!
جنبش دانشجوئی در ایران در زمرهٔ حرکت‌های اجتماعی‌ای است که از جایگاهی پیشتاز در مبارزه با استبداد برخوردار بوده و از فرازونشیب‌هایی زیاد دربُرهه‌های زمانی‌ای مختلف عبور کرده است.
اکثر دانشجویان در ایران در همهٔ دوران‌ها از تبار طبقه‌های زحمتکش یا لایه‌های متوسط بوده‌اند. همچنین دانشگاه‌ها به‌منزلهٔ مرکز علم و دانش، پرورش دهندهٔ افکارجستجوگر و پیشرو بوده و هستند. ازاینروی، دانشجویان برای دست یافتن به وضع شخصی و اجتماعی‌ای بهینه برای خویش و دیگران به عرصهٔ مبارزه علیه شرایط تحمیل شده سیاسی و اجتماعی پا می‌گذارند. درنتیجه، جنبش دانشجوئی در ایران در مرحله‌ها ومقطع‌های زمانی مختلف نه تنها برای دست یافتن به منافع صنفی خود، بلکه برای مقابله با دیکتاتوری (سلطنتی یا ولائی) گردان موثری در مبارزه برای آزادی، دموکراسی، و عدالت اجتماعی بوده وهست.
تأثیرگذاری سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی کمونیست‌ها بر جنبش دانشجوئی در سال‌های دهه ۱۳۱۰ بعد از دوران شکست انقلاب مشروطه و استیلای دوران دیکتاتوری رضاشاه پهلوی، پیش از بنیان گرفتن حزب تودهٔ ایران در سال ۱۳۲۰ است. در دوران دیکتاتوری رضاشاه- شاهی که علاوه بر مستبد بودن تمایلات فاشیستی‌ای آشکار نیز داشت- با کار فرهنگی‌سیاسی رفیق تقی اِرانی و انتشار نشریهٔ آگاه کنندهٔ علمی، فلسفی، و اجتماعی “دنیا” (با همکاری عده‌ای ازهم‌رزمان خود) مبارزهٔ جنبش دانشجوئی در تئوری و عمل غنا و گسترشی بیشتر پیدا کرد.
دستگاه دیکتاتوری رضاشاه که از این گسترش فعالیت “حزب کمونیست ایران” و تأثیرش بر جنبش دانشجوئی و جامعۀ روشنفکری کشور به‌وحشت افتاده بود با تصویب قانون منع تبلیغات کمونیستی معروف به “قانون سیاه” در خرداد ۱۳۱۰ در مجلسِ تحتِ فرمانش به فعالیت قانونی حزب کمونیست ایران پایان داد و گروه معروف به “پنجاه‌وسه نفر” (گروهی که عده‌ای از آنان دانشجو و همرزمان دکتر اِرانی بودند) را دستگیر کرد و به زندان انداخت. با فعالیت کمونیست‌ها در دوران رضاشاه در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی و سپس در مهرماه ۱۳۲۰ بنیانگذاری حزب تودهٔ ایران و پس از آن در سال ۱۳۲۲ تأسیس “سازمان جوانان توده ایران” جنبش دانشجوئی نه تنها متوقف نشد، بلکه با توانی بیشتر در عرصه دانشگاه‌های کشور ظاهر شد و حضور پیدا کرد.
سازمان جوانان توده ایران توانست درمدت زمانی کوتاه پس از تأسیس، دانشجویان بسیاری را به‌سوی اندیشه‌های انسانی و مبارزه برای آزادی، استقلال، و عدالت اجتماعی جذب کند. در نیمهٔ دوم دههٔ ۱۳۲۰ و با تجربه‌اندوزی دانشجویان اتحادیه‌هایی دانشجوئی در دانشکده‌های مختلف کشور به‌فعالیت‌هایی صنفی و سیاسی پرداختند، اتحادیه‌هایی که سازمان جوانان توده ایران در برپائی‌شان و سازمان دادن برگزاری اعتصاب‌ها و دیگر فعالیت‌های دانشجوئی‌شان نقشی عمده داشت.
تشکیل کمیته‌های وحدت با سازمان‌ها و گروه‌های دانشجوئی وابسته به “جبهه ملی”، سازمان دادن حضورگستردهٔ جوانان در رویداد تاریخی سی تیر۱۳۳۱ و حضور پررنگ و شرکت چشمگیرجوانان توده‌ای در جنبش ملی شدن صنعت نفت- در تمام دوران ادامه داشتن مبارزه در این نهضت ملی و پیروزی‌اش- دستاوردهای عملکرد سازمان جوانان توده ایران بوده است.
جنبش دانشجوئی ایران بعد از طرح و اجرای کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ از جانب قدرت‌های امپریالیستی آمریکا و انگلیس که نه تنها بازگردانی محمدرضا پهلوی به حاکمیت رساندن مطلق او خلاف قانون اساسی، بلکه سرکوب، دستگیری، بازداشت، شکنجه، و اعدام هزاران تن از اعضای حزب و سازمان جوانان توده ایران را به‌همراه داشت، با برپائی قیام دانشجوئی شانزدهم آذر ۱۳۳۲ در مقابله با رژیم دیکتاتوری وابسته بار دیگر جنبش دانشجویی با فراگذاشتن گام از مبارزهٔ صنفی‌اش در مرتبهٔ پیشتازان جنبش ضددیکتاتوری و ضدامپریالیستی قرار گرفت.
رویداد تاریخی شانزدهم آذر با شعارهای “مرگ بر دیکتاتور” و “مرگ بر امپریالیسم آمریکا و انگلیس” در اعتراض به ورود ریچارد نیکسون به ایران که در صحن دانشگاه تهران آغاز شد. ورود مقام برجسته آمریکا سه ماه و نیم پس از کودتا نمایش پشتیبانی امپریالیسم آمریکا از رژیم وابسته و فاسد شاه ایران بود. دانشجویان با اعتراض‌های‌شان با نمایش کودتاچیان دربار خیانت‌کار و امپریالیسم متجاوز به‌منظور تحقیر ملت سرافراز ایران، به مقابله پرداختند..
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Dec, 15:58
سریلانکا: «قدرت داده شده برای برآورده کردن آرزوهای مردم به‌کار گرفته خواهد شد»
“تیلوین سیلوا”، دبیرکل “جبههٔ آزادی‌بخش خلق” (“JVP”)، اطمینان داد قدرتی که مردم به این حزب سپرده‌اند برای تحقق امید‌ها و آرزوهای‌شان به‌کار گرفته خواهد شد. وی این اطمینان را در جریان کنفرانس خبری‌ای از سوی “ائتلاف قدرت ملی خلق” (“NPP”)، ۱۵ نوامبر/۲۵ آبان‌ماه، در دفتر مرکزی حزب “آزادی مردم” در پلاواتا نزدیک کلمبو پایتخت سریلانکا بیان کرد.
در این کنفرانس خبری، دکتر “نیهال آبیسینگ”، دبیرکل “قدرت ملی خلق”، اعضای کمیتهٔ مرکزی این حزب، “ساروجا پولراج” و وکیل “سونیل واتاگالا” نیز حضور داشتند. در ادامه، جزئیات این کنفرانس خبری به‌شرح زیر آمده است:
“تیلوین سیلوا” دبیرکل “جبههٔ آزادی‌بخش خلق” در این کنفرانس خبری گفت: “نتیجه نهایی انتخابات پارلمانی اعلام شده است. ٬ائتلاف قدرت ملی خلق٬ در این انتخابات به پیروزی سترگی دست یافت. این نقطه‌عطفی تاریخی در سیاست است. این نخستین بار است که حزبی سیاسی از زمان معرفی نظام رأی‌گیری تناسبی به چنین پیروزی‌ای چشمگیر دست می‌یابد. این مأموریتی است که مردم کشورمان با هدف پایان دادن به دوره‌ای از حکومت‌مداری و آغاز کردن دوره‌ای تازه است.
خط‌مشی سیاسی‌ای که باید در پیش گرفته شود در این دستاورد انتخاباتی بازتاب یافته است. ما توانستیم ۱۵۹ کرسی از مجموعه ۲۲۵ کرسی پارلمان را به‌دست آوریم. ٬ائتلاف قدرت ملی خلق٬ در همه منطقه‌ها به جز باتیکالوا به پیروزی دست یافته است. پیروزی ما در منطقه ٬جافنا٬ و ٬وانی٬ در شمال کشور، رویدادی نوخاسته در سیاستمداری است. همچنین، ما در دو منطقه ٬امپارا٬ و ٬ترینومالی٬ در استان شرقی، پیروزی را از آن خود کرده‌ایم. در کشت‌زارهای بزرگ صنعتی در منطقه کوهستانی که پیشتر زیر سلطهٔ حکم‌رانی‌ای بسیار متفاوت بود به پیروزی‌هایی دست یافته‌ایم. ما در منطقه‌های نووار الیا، بادولا، کندی و راتناپور پیروزی‌هایی داشته‌ایم. همه مردم کشورمان دست در دست هم در راستای رسیدن به یک هدف تلاش کردند. ازاینروی، ما این دستاورد را بسیار ویژه تلقی میکنیم. همچنین کارمندان دولت با دادن ۸۰ درصد رأیهایشان به این ائتلاف سهمی عمده در این پیروزی داشتند.
این قدرت سیاسی‌ای که از سوی مردم به ما واگذار شده قدرتی بی‌کم‌وکاست همراه با مسئولیتی سنگین است. تا اینجای کار، این پیروزی از نظر اهمیت و ماهیت بیش از پیروزی‌هایی است که اتحاد چند حزب حکومتی به‌دست آورده‌اند. بنابراین ما وظیفه داریم نخست از مردم سپاسگزاری کنیم. بسیاری‌ها برای رساندن جنبش به این پیروزی، سختی‌ها و دشواری‌هایی فراوان را تاب آورده و پشت سر گذاشته‌اند. بسیاری نیز از خودگذشتگی نشان داده و سخت‌کوشی کرده‌اند. و نیز آنانی که با رأی‌شان ما را حمایت کردند. از جایگاه قدرت ملی، ما به کسانی که سختی‌ها را برای مدت طولانی تاب آوردند و از جنبش حمایت کرده‌اند ادای احترام میکنیم. شهامت همه آن مردم است که به ما این فرصت را داد تا کشوری جدید بنا کنیم. ما این را فرصتی می‌دانیم که از همه کسانی که در پشتیبانی و دادن رأی برای این پیروزی از خود مایه گذاشتند سپاسگزاری کنیم و در برابرشان سر فرود می‌آوریم.
مردم شمال کشور به‌ویژه برای نخستین بار در تاریخ به رهبری از منطقهای دیگر اعتماد کرده‌اند. ما بی‌نهایت از مردم شمال، شرق، و آنانی که در مزرعه‌های صنعتی کار می‌کنند سپاسگزاریم که نژادپرستی را کنار گذاشته و با مردم جنوب دست به‌دست هم دادند. ما به آنان سپاس می‌گوییم که به‌سان شهروندان یک کشور و با یک اندیشه مشترک و بدون باور به دروغ‌ها، افتراها، برداشت‌های نادرست، و داستان‌های ساختگی‌ای که از سوی رهبران نژادپرست پراکنده و پخش شد به ما پیوستند.
برخی با دادن پول، بدون اینکه چیزی برای خودشان بخواهند یاری کردند تا دیدگاه‌های‌مان را به جامعه برسانیم. برخی از خبرنگاران نیز با وجود خطر از دست دادن شغل‌شان به کمک ما آمدند. شمار زیادی از مردم با هدف مشترک برای دگرگونی کشور به یاری ما شتافتند. ما از همه آنها قدردانی میکنیم.
ما از سترگی و اهمیت پیروزی‌ای که به‌دست آورده‌ایم آگاهیم. مردم با اطمینان به ما روی آورده‌اند. باید این اعتماد را پاس بداریم. با شکست دادن حزب‌هایی که به‌مدت ۷۶ سال قدرت سیاسی کشور را در دست داشتند این پیروزی به‌دست آمده است. با توجه به روند پیروزی ما در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته، حدود ۵ میلیون و ۶۳۴ هزار رأی کسب کردیم. اما در این انتخابات سراسری توانسته‌ایم این رقم را به ۶ میلیون و ۸۶۳ هزار افزایش دهیم. در عرض یک ماه و نیم حدود ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار رأی به حمایت از ما افزوده شده است...
@tribunesarzaminman
“تیلوین سیلوا”، دبیرکل “جبههٔ آزادی‌بخش خلق” (“JVP”)، اطمینان داد قدرتی که مردم به این حزب سپرده‌اند برای تحقق امید‌ها و آرزوهای‌شان به‌کار گرفته خواهد شد. وی این اطمینان را در جریان کنفرانس خبری‌ای از سوی “ائتلاف قدرت ملی خلق” (“NPP”)، ۱۵ نوامبر/۲۵ آبان‌ماه، در دفتر مرکزی حزب “آزادی مردم” در پلاواتا نزدیک کلمبو پایتخت سریلانکا بیان کرد.
در این کنفرانس خبری، دکتر “نیهال آبیسینگ”، دبیرکل “قدرت ملی خلق”، اعضای کمیتهٔ مرکزی این حزب، “ساروجا پولراج” و وکیل “سونیل واتاگالا” نیز حضور داشتند. در ادامه، جزئیات این کنفرانس خبری به‌شرح زیر آمده است:
“تیلوین سیلوا” دبیرکل “جبههٔ آزادی‌بخش خلق” در این کنفرانس خبری گفت: “نتیجه نهایی انتخابات پارلمانی اعلام شده است. ٬ائتلاف قدرت ملی خلق٬ در این انتخابات به پیروزی سترگی دست یافت. این نقطه‌عطفی تاریخی در سیاست است. این نخستین بار است که حزبی سیاسی از زمان معرفی نظام رأی‌گیری تناسبی به چنین پیروزی‌ای چشمگیر دست می‌یابد. این مأموریتی است که مردم کشورمان با هدف پایان دادن به دوره‌ای از حکومت‌مداری و آغاز کردن دوره‌ای تازه است.
خط‌مشی سیاسی‌ای که باید در پیش گرفته شود در این دستاورد انتخاباتی بازتاب یافته است. ما توانستیم ۱۵۹ کرسی از مجموعه ۲۲۵ کرسی پارلمان را به‌دست آوریم. ٬ائتلاف قدرت ملی خلق٬ در همه منطقه‌ها به جز باتیکالوا به پیروزی دست یافته است. پیروزی ما در منطقه ٬جافنا٬ و ٬وانی٬ در شمال کشور، رویدادی نوخاسته در سیاستمداری است. همچنین، ما در دو منطقه ٬امپارا٬ و ٬ترینومالی٬ در استان شرقی، پیروزی را از آن خود کرده‌ایم. در کشت‌زارهای بزرگ صنعتی در منطقه کوهستانی که پیشتر زیر سلطهٔ حکم‌رانی‌ای بسیار متفاوت بود به پیروزی‌هایی دست یافته‌ایم. ما در منطقه‌های نووار الیا، بادولا، کندی و راتناپور پیروزی‌هایی داشته‌ایم. همه مردم کشورمان دست در دست هم در راستای رسیدن به یک هدف تلاش کردند. ازاینروی، ما این دستاورد را بسیار ویژه تلقی میکنیم. همچنین کارمندان دولت با دادن ۸۰ درصد رأیهایشان به این ائتلاف سهمی عمده در این پیروزی داشتند.
این قدرت سیاسی‌ای که از سوی مردم به ما واگذار شده قدرتی بی‌کم‌وکاست همراه با مسئولیتی سنگین است. تا اینجای کار، این پیروزی از نظر اهمیت و ماهیت بیش از پیروزی‌هایی است که اتحاد چند حزب حکومتی به‌دست آورده‌اند. بنابراین ما وظیفه داریم نخست از مردم سپاسگزاری کنیم. بسیاری‌ها برای رساندن جنبش به این پیروزی، سختی‌ها و دشواری‌هایی فراوان را تاب آورده و پشت سر گذاشته‌اند. بسیاری نیز از خودگذشتگی نشان داده و سخت‌کوشی کرده‌اند. و نیز آنانی که با رأی‌شان ما را حمایت کردند. از جایگاه قدرت ملی، ما به کسانی که سختی‌ها را برای مدت طولانی تاب آوردند و از جنبش حمایت کرده‌اند ادای احترام میکنیم. شهامت همه آن مردم است که به ما این فرصت را داد تا کشوری جدید بنا کنیم. ما این را فرصتی می‌دانیم که از همه کسانی که در پشتیبانی و دادن رأی برای این پیروزی از خود مایه گذاشتند سپاسگزاری کنیم و در برابرشان سر فرود می‌آوریم.
مردم شمال کشور به‌ویژه برای نخستین بار در تاریخ به رهبری از منطقهای دیگر اعتماد کرده‌اند. ما بی‌نهایت از مردم شمال، شرق، و آنانی که در مزرعه‌های صنعتی کار می‌کنند سپاسگزاریم که نژادپرستی را کنار گذاشته و با مردم جنوب دست به‌دست هم دادند. ما به آنان سپاس می‌گوییم که به‌سان شهروندان یک کشور و با یک اندیشه مشترک و بدون باور به دروغ‌ها، افتراها، برداشت‌های نادرست، و داستان‌های ساختگی‌ای که از سوی رهبران نژادپرست پراکنده و پخش شد به ما پیوستند.
برخی با دادن پول، بدون اینکه چیزی برای خودشان بخواهند یاری کردند تا دیدگاه‌های‌مان را به جامعه برسانیم. برخی از خبرنگاران نیز با وجود خطر از دست دادن شغل‌شان به کمک ما آمدند. شمار زیادی از مردم با هدف مشترک برای دگرگونی کشور به یاری ما شتافتند. ما از همه آنها قدردانی میکنیم.
ما از سترگی و اهمیت پیروزی‌ای که به‌دست آورده‌ایم آگاهیم. مردم با اطمینان به ما روی آورده‌اند. باید این اعتماد را پاس بداریم. با شکست دادن حزب‌هایی که به‌مدت ۷۶ سال قدرت سیاسی کشور را در دست داشتند این پیروزی به‌دست آمده است. با توجه به روند پیروزی ما در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته، حدود ۵ میلیون و ۶۳۴ هزار رأی کسب کردیم. اما در این انتخابات سراسری توانسته‌ایم این رقم را به ۶ میلیون و ۸۶۳ هزار افزایش دهیم. در عرض یک ماه و نیم حدود ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار رأی به حمایت از ما افزوده شده است...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
06 Dec, 13:44
زهرا رهنورد: این قانون‌نما، دهن‌کجی و عقده‌گشایی علیه جریان دوران‌ساز “زن زندگی آزادی” است
به نام خدای مهربانی‌ها
قانون‌نمای حجاب و عفاف اقدامی عامدانه در راستای سیاست "تفرقه بیانداز و حکومت کن" و تحقیر ملت سربلند ایران و ایجاد زلزله و شکاف در ارکان دولت- ملت است.
از سوی دیگر، این قانون‌نما، دهن‌کجی و عقده‌گشایی علیه جریان دوران‌ساز "زن زندگی آزادی" است که فصل نوینی به مبارزات مردم علیه دیکتاتوری و آزادی‌خواهی زنان و جوانان ایران افزود؛ در حالی که به دلیل سیاست‌های غلط حاکمان، ناترازی در عرصه‌های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی با مطالبات عدالت‌خواهانه مردم تشدید می‌شود، بیکاری و فقر و فقدان مسکن و ازدواج و اشتغال و انهدام خانواده قدم به قدم به فلاکت نزدیکتر می‌شود و هزینه‌های عمومی دولت و خانواده‌ها از درآمدها فرسنگها فاصله میگیرد؛ حاکمان دست در جیب مردم می‌کنند، آزادی‌ها را به خفقان، نشاط را به سوگواری، کودکان را به مجرم، زنان را به قیمومیت حکومت فرا می‌خوانند و به بیگانه فرصت اهانت به زنان را پیش‌کش می‌کنند.
گویی نمی‌دانند که در جهان پر آشوب و حضور قدرت‌های بزرگ جهانی و تحولات علمی و توسعه کشورهای همجوار، چه غوغایی است. آنچنان سر در گریبان "حجاب و عفاف" کذایی و من درآوردی فرو برده‌اند که خّر و پف خواب‌شان گوش فلک را کَر کرده است. در خوش‌بینانه‌ترین حالت باید بگویم، در بند بند این مصوبه غیر قانونی و غیر انسانی، خشونت علیه زنان و روان‌پریشی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی پرسه می‌زند.
به حاکمان توصیه می‌کنم به جنگ زنان نروند و به جای ابلاغ و اجرایی شدن قانون‌نمای حجاب و عفاف، به خاطر این همه رنج و دغدغه و فقر و نگرانی که به مردم روا داشته‌اند، از ملت شریف ایران عذرخواهی کنند.
@tribunesarzaminman
به نام خدای مهربانی‌ها
قانون‌نمای حجاب و عفاف اقدامی عامدانه در راستای سیاست "تفرقه بیانداز و حکومت کن" و تحقیر ملت سربلند ایران و ایجاد زلزله و شکاف در ارکان دولت- ملت است.
از سوی دیگر، این قانون‌نما، دهن‌کجی و عقده‌گشایی علیه جریان دوران‌ساز "زن زندگی آزادی" است که فصل نوینی به مبارزات مردم علیه دیکتاتوری و آزادی‌خواهی زنان و جوانان ایران افزود؛ در حالی که به دلیل سیاست‌های غلط حاکمان، ناترازی در عرصه‌های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی با مطالبات عدالت‌خواهانه مردم تشدید می‌شود، بیکاری و فقر و فقدان مسکن و ازدواج و اشتغال و انهدام خانواده قدم به قدم به فلاکت نزدیکتر می‌شود و هزینه‌های عمومی دولت و خانواده‌ها از درآمدها فرسنگها فاصله میگیرد؛ حاکمان دست در جیب مردم می‌کنند، آزادی‌ها را به خفقان، نشاط را به سوگواری، کودکان را به مجرم، زنان را به قیمومیت حکومت فرا می‌خوانند و به بیگانه فرصت اهانت به زنان را پیش‌کش می‌کنند.
گویی نمی‌دانند که در جهان پر آشوب و حضور قدرت‌های بزرگ جهانی و تحولات علمی و توسعه کشورهای همجوار، چه غوغایی است. آنچنان سر در گریبان "حجاب و عفاف" کذایی و من درآوردی فرو برده‌اند که خّر و پف خواب‌شان گوش فلک را کَر کرده است. در خوش‌بینانه‌ترین حالت باید بگویم، در بند بند این مصوبه غیر قانونی و غیر انسانی، خشونت علیه زنان و روان‌پریشی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی پرسه می‌زند.
به حاکمان توصیه می‌کنم به جنگ زنان نروند و به جای ابلاغ و اجرایی شدن قانون‌نمای حجاب و عفاف، به خاطر این همه رنج و دغدغه و فقر و نگرانی که به مردم روا داشته‌اند، از ملت شریف ایران عذرخواهی کنند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Dec, 15:43
جابجایی شاخص فلاکت در نقشه ایران
بررسی‌ها نشان میدهد شاخص فلاکت در تابستان امسال در استان کرمانشاه به ۴۸ رسیده که بالاتر از سایر استان‌ها است. این در حالی است که در تابستان سال قبل استان لرستان بالاترین شاخص فلاکت را داشته است.
به گزارش اکوایران، شاخص فلاکت یکی از آمارهایی است که نشان میدهد میزان بیکاری و تورم در یک استان چه میزان بوده است. به همین جهت برای محاسبه این شاخص از مجموع نرخ بیکاری و نرخ تورم سالانه استفاده شده است.
به عبارتی زمانیکه این شاخص افزایش پیدا کند نشان میدهد بیکاری و تورم که دو عامل کلیدی در ایجاد رفاه برای خانوارهاست وضعیت مناسبی را به خود نمی‌بیند.
بررسی آمارهای شاخص فلاکت استان‌ها در تابستان سال ۱۴۰۳ نشان میدهد بیشترین سطح شاخص فلاکت مربوط به استان کرمانشاه و کمترین سطح شاخص فلاکت در این سال مربوط به استان زنجان بوده است.
وضعیت شاخص فلاکت
بررسی آمارهای شاخص فلاکت استانی در تابستان سال جاری حاکی از آن است که شاخص فلاکت در کل کشور معادل ۴۱.۷ بوده است. این درحالی است که ۱۲ استان کشور وضعیتی بهتر از میانگین کشوری و ۱۹ استان وضعیت نامناسب‌تری را تجربه کرده‌اند.
بر این اساس می‌توان مشاهده کرد که بهترین وضعیت شاخص فلاکت در تابستان سال ۱۴۰۳ مربوط به استان زنجان بوده است. طبق آمارها شاخص فلاکت در استان زنجان معادل ۳۷ بوده که نسبت به میانگین کشوری ۴.۷ واحد کمتر بوده است. به بیانی می‌توان گفت استان زنجان وضعیت مناسب‌تری در نرخ بیکاری و تورم سالانه نسبت به سایر استان‌های کشور داشته است...
@tribunesarzaminman
بررسی‌ها نشان میدهد شاخص فلاکت در تابستان امسال در استان کرمانشاه به ۴۸ رسیده که بالاتر از سایر استان‌ها است. این در حالی است که در تابستان سال قبل استان لرستان بالاترین شاخص فلاکت را داشته است.
به گزارش اکوایران، شاخص فلاکت یکی از آمارهایی است که نشان میدهد میزان بیکاری و تورم در یک استان چه میزان بوده است. به همین جهت برای محاسبه این شاخص از مجموع نرخ بیکاری و نرخ تورم سالانه استفاده شده است.
به عبارتی زمانیکه این شاخص افزایش پیدا کند نشان میدهد بیکاری و تورم که دو عامل کلیدی در ایجاد رفاه برای خانوارهاست وضعیت مناسبی را به خود نمی‌بیند.
بررسی آمارهای شاخص فلاکت استان‌ها در تابستان سال ۱۴۰۳ نشان میدهد بیشترین سطح شاخص فلاکت مربوط به استان کرمانشاه و کمترین سطح شاخص فلاکت در این سال مربوط به استان زنجان بوده است.
وضعیت شاخص فلاکت
بررسی آمارهای شاخص فلاکت استانی در تابستان سال جاری حاکی از آن است که شاخص فلاکت در کل کشور معادل ۴۱.۷ بوده است. این درحالی است که ۱۲ استان کشور وضعیتی بهتر از میانگین کشوری و ۱۹ استان وضعیت نامناسب‌تری را تجربه کرده‌اند.
بر این اساس می‌توان مشاهده کرد که بهترین وضعیت شاخص فلاکت در تابستان سال ۱۴۰۳ مربوط به استان زنجان بوده است. طبق آمارها شاخص فلاکت در استان زنجان معادل ۳۷ بوده که نسبت به میانگین کشوری ۴.۷ واحد کمتر بوده است. به بیانی می‌توان گفت استان زنجان وضعیت مناسب‌تری در نرخ بیکاری و تورم سالانه نسبت به سایر استان‌های کشور داشته است...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Dec, 15:31
🔴 مخالف جدی رفع فیلترینگ را بهتر بشناسیم. رسول جلیلی که از جدی ترین مخالفان رفع فیلترین در شورای عالی فضای مجازی است صاحب شرکت‌های امن‌افزار گستر شریف و پیام افزار پیک آسا است. این شرکت ها هم سازنده فیلترینگ برای دولت هستند و هم در بازار آزاد فیلتر شکن می فروشند. چرا او باید با رفع فیلترینگ موافق باشد. تا بحال کسی زیراب بیزنس خودش را زده است؟ ما را به رخت و چوب شبانی فریفته اند این گرگ سالهاست که با گله آشناست
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
05 Dec, 14:57
ای نگاهت خنده مهتاب‌ها
بر پرندِ رنگْ رنگِ خواب‌ها
ای صفای جاودانِ هرچه هست
باغ‌ها، گل‌ها، سحرها، آب‌ها
ای نگاهت جاودان افروخته
شمع‌ها، خورشيدها، مهتاب‌ها
ای طلوعِ بی زوالِ آرزو
در صفای روشنِ محراب‌ها
نازِ نوشينِ تو و ديدارِ توست
خنده مهتاب در مرداب‌ها
#شفیعی_کدکنی
@tribunesarzaminman
بر پرندِ رنگْ رنگِ خواب‌ها
ای صفای جاودانِ هرچه هست
باغ‌ها، گل‌ها، سحرها، آب‌ها
ای نگاهت جاودان افروخته
شمع‌ها، خورشيدها، مهتاب‌ها
ای طلوعِ بی زوالِ آرزو
در صفای روشنِ محراب‌ها
نازِ نوشينِ تو و ديدارِ توست
خنده مهتاب در مرداب‌ها
#شفیعی_کدکنی
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
04 Dec, 17:58
آهنگ "شهر من"
موسیقی：وحید قاسمی
ترانه：سلیمان دیدار شفیعی
خواننده：زیبا نوری
آهنگ و کلیپی که روایتگر گوشه ای از خشونت جاری علیه زنان است.
@tribunesarzaminman
موسیقی：وحید قاسمی
ترانه：سلیمان دیدار شفیعی
خواننده：زیبا نوری
آهنگ و کلیپی که روایتگر گوشه ای از خشونت جاری علیه زنان است.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
04 Dec, 17:52
"عبور از قلمرو ممنوع "
شب های پائیز
که برگ های معلق
در ماهتاب
شنا می کردند
من آسمان را
به تماشا می نشستم
دلم می خواست چندان عدد یاد بگیرم
تا همه ستاره ها را
شماره کنم
امروز دریافته ام
که نباید چیزهایی را شماره کرد
که هرگز یکی شان
از آن من
نبوده است
گویا سرنوشت مرا
در دورترین ستاره ها معلوم کرده اند
آیا انسان را به ستاره فروخته اند
یک شب از آسمان نگاه تو
بالا می روم
و همه ستاره ها را
به دریا می ریزم
تا ماهیان دیوانه را
به شام دعوت کنم
آنگاه سرنوشت سیاهان را
بر برگ های سپیدار
خواهم نوشت
از پشت میله ها
آسمان چندان کوچک است
که هر زندانی
منجی ست
دیگر برای شمارش ستاره
اعداد سه رقمی را
نیازی نیست .
«کيومرث منشى زاده»
@tribunesarzaminman
شب های پائیز
که برگ های معلق
در ماهتاب
شنا می کردند
من آسمان را
به تماشا می نشستم
دلم می خواست چندان عدد یاد بگیرم
تا همه ستاره ها را
شماره کنم
امروز دریافته ام
که نباید چیزهایی را شماره کرد
که هرگز یکی شان
از آن من
نبوده است
گویا سرنوشت مرا
در دورترین ستاره ها معلوم کرده اند
آیا انسان را به ستاره فروخته اند
یک شب از آسمان نگاه تو
بالا می روم
و همه ستاره ها را
به دریا می ریزم
تا ماهیان دیوانه را
به شام دعوت کنم
آنگاه سرنوشت سیاهان را
بر برگ های سپیدار
خواهم نوشت
از پشت میله ها
آسمان چندان کوچک است
که هر زندانی
منجی ست
دیگر برای شمارش ستاره
اعداد سه رقمی را
نیازی نیست .
«کيومرث منشى زاده»
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
04 Dec, 17:46
بودجهٔ سال آینده و اولویت‌های مبارزاتی طبقه کارگر
بودجهٔ سال ۱۴۰۴ در راستای تشدید بحران‌های معیشتی طبقهٔ کارگر و زحمتکشان شهر و روستاست!
بررسی لایحه بودجه سال آینده و جزئیات آن در مجلس جریان دارد. یک کندوکاو فشرده در لایحه بودجه سال ۱۴۰۴ به‌روشنی نشان میدهد که سمت و سوی واقعی و غیرقابل انکار مجموعه برنامههای دولت پزشکیان باعث گسترش دشواری‌های معیشتی برای طبقه کارگر، زحمتکشان فکری و یدی، و به‌طورکلی تهی‌دستان جامعه می‌شود.
در شرایطی که میهن ما با تشدید بحران‌های خطرناک و گسترده روبه‌رو می‌شود، لایحه بودجه سال آینده آشکارا در راستای اجرای نسخه‌‌های نولیبرالی سرمایهداری یعنی برنامههای اقتصادی اجتماعی ویرانگر و ضد مردمی تعدیل ساختاری و حفاظت از منافع قشرهای متموّل، سرمایه‌داران انگلی و رانت خوار، دلال‌‌ها، شرکت‌های بزرگ مالی، و بنیادهای انگلی وابسته به حکومت است. این بودجه که به‌اعتراف خود پزشکیان در چارچوب سیاست‌های “برنامه هفتم توسعه” قرار دارد، تداوم سمتگیری حکومت جمهوری اسلامی علیه منافع طبقه کارگر و زحمتکشان است.
در موقعیتی که صدها نهاد و بنیاد وابسته به ولی فقیه از پرداخت مالیات معاف هستند، و درآمدهای مالیاتی این بودجه قرار است ۴۰ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یابد، دولت چهاردهم با بهانه واهی نبودِ منابع مالی برای متناسب‌سازی حقوق زحمتکشان و بازنشستگی با تورم، به‌منظور تأمین کسریِ بودجه عملاً غارت دسترنج زحمتکشان را در سرلوحه برنامه اقتصادی‌اش قرار داده است.
سرکوب مزدی طبقه کارگر در چهارچوب اجرای سیاست چراغ‌خاموش و گام‌به‌گام آزادسازی مزد، در بودجه سال آینده نهادینه شده است. بودجه سال ۱۴۰۴ حقوق افراد مجرد شاغل در دولت را ۲۰ درصد و در کنار آن حقوق میانگین همهٔ کارکنان دولت را فقط ۲۸ درصد افزایش میدهد. این سیاست ضد مردمی باعث می‌شود که تعیین افزایش میزان دستمزدها و مستمریِ کارکنان و بازنشستگان در سطحی کمتر از نیمی از نرخ تورم ۴۵ درصدی رسمی قرار گیرد.
همچنین سازمان تأمین اجتماعی در پرداخت حقوق بازنشستگی و متناسب ساختن آن با نرخ تورم با دشواری‌هایی جدی مواجه است. معضلات تأمین اجتماعی در پرداخت حقوق‌های بازنشستگی فقط و فقط با دریافت بدهی دولت قابل حل است. برای به‌اصطلاح حل این مشکل، دولت قصد دارد در چارچوب برنامه بودجه سال ۱۴۰۴ موجودی صندوقهای بازنشستگی را بر اساس “مادهٔ ۱۱۹ قانون برنامه هفتم توسعه” به تأمین اجتماعی منتقل کند. این شگرد یا بهتر بگوییم فریبکاری که در لایحه بودجه ۱۴۰۴به آن اشاره شده است، شامل پرداخت ۲۰۰ هزار میلیارد تومان از بدهی دولت به تأمین اجتماعی از محل انتقال صندوقهای بازنشستگی زحمتکشان مزدبگیر است. این در حالی است که پزشکیان با نیرنگی تمام‌عیار در صحن مجلس گفته است: [در گذشته] اگر دولت پول کم می‌آورد از بانک‌ها پول قرض می‌گرفت، ما نه تنها [قرض] نمی‌‌گیریم بلکه ۲۰۰ هزار میلیارد تومان پول گذاشتیم [البته از صندوقهای بازنشستگی زحمتکشان] که بدهی بانک‌ها را بدهیم.” صحت نداشتن این گفته بر کمتر کسی که با لایحه بودجه سال ۱۴۰۴ آشنایی دارد پوشیده است، به‌خصوص که در همان‌جا رئیس‌جمهور می‌گوید: “برای اینکه کسری نیاوریم از مقام معظم رهبری اجازه گرفتیم که از همین ابتدا از صندوق برداریم [از صندوق بازنشستگی زحمتکشان]. به‌جای اینکه وسط سال شود و اعتراضات اجتماعی شکل بگیرد بعد برویم این پول را تقاضا کنیم همین ابتدا گرفتیم.” دولت برگمارده ولی فقیه سعی دارد با دستبرد زدن به اندوختهٔ زحمتکشان- اندوختهٔ زحمتکشان در صندوقهای بازنشستگی فولاد و کشوری و برخی دیگر از صندوقهای کوچک‌تر در زیرمجموعهٔ دولت که بالغ بر ۶۰۰ هزار میلیارد تومان می‌شود- بابت بخشی از بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی منتقل کند. روشن است که برای بسیاری از این صندوق‌ها مشکل‌های مالی وجود دارد و سابقه فاجعه‌آمیز واگذاری دارایی‌هایی مانند واگذاری دارایی شرکت هپکو به تأمین اجتماعی فراموش نشده است. در پی انتقال شرکت هپکو در سال ۱۳۹۸ به بخش خصوصی، تولید این شرکت عملاً متوقف شد و صدها میلیارد تومان زیان متحمل گشت. گذشته از احتمال زیان‌دهی این شرکت‌ها و درنهایت بیکار شدن هزاران نفر از کارگران‌شان، سیاست دولت در پرداخت بدهی‌اش به تأمین اجتماعی از طریق منتقل کردن موجودی صندوقهای بازنشستگی به تأمین اجتماعی، درعمل به دسترنج میلیون‌ها نفر از زحمتکشان میهن ما و در راستای منافع سرمایه‌داران کلان و انگلی دستبرد می‌زند.
سیاست‌های ضدمردمی و کارگرستیز به این گونه غارت‌ها و دیگر برنامههای تعدیل ساختاری محدود نمی‌شوند...
@tribunesarzaminman
بودجهٔ سال ۱۴۰۴ در راستای تشدید بحران‌های معیشتی طبقهٔ کارگر و زحمتکشان شهر و روستاست!
بررسی لایحه بودجه سال آینده و جزئیات آن در مجلس جریان دارد. یک کندوکاو فشرده در لایحه بودجه سال ۱۴۰۴ به‌روشنی نشان میدهد که سمت و سوی واقعی و غیرقابل انکار مجموعه برنامههای دولت پزشکیان باعث گسترش دشواری‌های معیشتی برای طبقه کارگر، زحمتکشان فکری و یدی، و به‌طورکلی تهی‌دستان جامعه می‌شود.
در شرایطی که میهن ما با تشدید بحران‌های خطرناک و گسترده روبه‌رو می‌شود، لایحه بودجه سال آینده آشکارا در راستای اجرای نسخه‌‌های نولیبرالی سرمایهداری یعنی برنامههای اقتصادی اجتماعی ویرانگر و ضد مردمی تعدیل ساختاری و حفاظت از منافع قشرهای متموّل، سرمایه‌داران انگلی و رانت خوار، دلال‌‌ها، شرکت‌های بزرگ مالی، و بنیادهای انگلی وابسته به حکومت است. این بودجه که به‌اعتراف خود پزشکیان در چارچوب سیاست‌های “برنامه هفتم توسعه” قرار دارد، تداوم سمتگیری حکومت جمهوری اسلامی علیه منافع طبقه کارگر و زحمتکشان است.
در موقعیتی که صدها نهاد و بنیاد وابسته به ولی فقیه از پرداخت مالیات معاف هستند، و درآمدهای مالیاتی این بودجه قرار است ۴۰ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یابد، دولت چهاردهم با بهانه واهی نبودِ منابع مالی برای متناسب‌سازی حقوق زحمتکشان و بازنشستگی با تورم، به‌منظور تأمین کسریِ بودجه عملاً غارت دسترنج زحمتکشان را در سرلوحه برنامه اقتصادی‌اش قرار داده است.
سرکوب مزدی طبقه کارگر در چهارچوب اجرای سیاست چراغ‌خاموش و گام‌به‌گام آزادسازی مزد، در بودجه سال آینده نهادینه شده است. بودجه سال ۱۴۰۴ حقوق افراد مجرد شاغل در دولت را ۲۰ درصد و در کنار آن حقوق میانگین همهٔ کارکنان دولت را فقط ۲۸ درصد افزایش میدهد. این سیاست ضد مردمی باعث می‌شود که تعیین افزایش میزان دستمزدها و مستمریِ کارکنان و بازنشستگان در سطحی کمتر از نیمی از نرخ تورم ۴۵ درصدی رسمی قرار گیرد.
همچنین سازمان تأمین اجتماعی در پرداخت حقوق بازنشستگی و متناسب ساختن آن با نرخ تورم با دشواری‌هایی جدی مواجه است. معضلات تأمین اجتماعی در پرداخت حقوق‌های بازنشستگی فقط و فقط با دریافت بدهی دولت قابل حل است. برای به‌اصطلاح حل این مشکل، دولت قصد دارد در چارچوب برنامه بودجه سال ۱۴۰۴ موجودی صندوقهای بازنشستگی را بر اساس “مادهٔ ۱۱۹ قانون برنامه هفتم توسعه” به تأمین اجتماعی منتقل کند. این شگرد یا بهتر بگوییم فریبکاری که در لایحه بودجه ۱۴۰۴به آن اشاره شده است، شامل پرداخت ۲۰۰ هزار میلیارد تومان از بدهی دولت به تأمین اجتماعی از محل انتقال صندوقهای بازنشستگی زحمتکشان مزدبگیر است. این در حالی است که پزشکیان با نیرنگی تمام‌عیار در صحن مجلس گفته است: [در گذشته] اگر دولت پول کم می‌آورد از بانک‌ها پول قرض می‌گرفت، ما نه تنها [قرض] نمی‌‌گیریم بلکه ۲۰۰ هزار میلیارد تومان پول گذاشتیم [البته از صندوقهای بازنشستگی زحمتکشان] که بدهی بانک‌ها را بدهیم.” صحت نداشتن این گفته بر کمتر کسی که با لایحه بودجه سال ۱۴۰۴ آشنایی دارد پوشیده است، به‌خصوص که در همان‌جا رئیس‌جمهور می‌گوید: “برای اینکه کسری نیاوریم از مقام معظم رهبری اجازه گرفتیم که از همین ابتدا از صندوق برداریم [از صندوق بازنشستگی زحمتکشان]. به‌جای اینکه وسط سال شود و اعتراضات اجتماعی شکل بگیرد بعد برویم این پول را تقاضا کنیم همین ابتدا گرفتیم.” دولت برگمارده ولی فقیه سعی دارد با دستبرد زدن به اندوختهٔ زحمتکشان- اندوختهٔ زحمتکشان در صندوقهای بازنشستگی فولاد و کشوری و برخی دیگر از صندوقهای کوچک‌تر در زیرمجموعهٔ دولت که بالغ بر ۶۰۰ هزار میلیارد تومان می‌شود- بابت بخشی از بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی منتقل کند. روشن است که برای بسیاری از این صندوق‌ها مشکل‌های مالی وجود دارد و سابقه فاجعه‌آمیز واگذاری دارایی‌هایی مانند واگذاری دارایی شرکت هپکو به تأمین اجتماعی فراموش نشده است. در پی انتقال شرکت هپکو در سال ۱۳۹۸ به بخش خصوصی، تولید این شرکت عملاً متوقف شد و صدها میلیارد تومان زیان متحمل گشت. گذشته از احتمال زیان‌دهی این شرکت‌ها و درنهایت بیکار شدن هزاران نفر از کارگران‌شان، سیاست دولت در پرداخت بدهی‌اش به تأمین اجتماعی از طریق منتقل کردن موجودی صندوقهای بازنشستگی به تأمین اجتماعی، درعمل به دسترنج میلیون‌ها نفر از زحمتکشان میهن ما و در راستای منافع سرمایه‌داران کلان و انگلی دستبرد می‌زند.
سیاست‌های ضدمردمی و کارگرستیز به این گونه غارت‌ها و دیگر برنامههای تعدیل ساختاری محدود نمی‌شوند...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
04 Dec, 17:40
ضرورت بسیج افکار عمومی و سازماندهی جنبش مردمی برای دفاع از صلح
اکنون حتی برای خوش‌بین‌ترین حامیان و دل‌بستگانِ مسعود پزشکیان روشن شده است که پروژۀ “وفاق ملی” چیزی جز توهّم آنان و فریبکاری خامنه‌ای و اعوان و انصارش- پس از شکست “حکومت یکدست” رئیسی- برای لاپوشانی کردن شکاف گستردۀ بین ملت و حکومت نبوده است.
در پی ناتوانی و ناکامی دولت رئیسی در بهبود اوضاع اقتصادی-اجتماعی کشور، تشدید اَبَربحران‌های خطرناک برای حکومت، و سپس مرگ مشکوک رئیسی در سانحهٔ هوایی در اردیبهشت امسال، پیامدهای فروپاشی “حکومت یکدست” و بی‌اعتبار شدن کامل خامنه‌ای و خطر نامتعادل‌تر شدن حکومت ولایی برای “خودی‌ها و غیرخودی‌ها” کاملاً آشکار شد. در این اوضاع آشفته و ترس دائمی حکومت از مردم و اضطراب روبه‌رو شدن با کابوس تکرار تحریم نمایش انتخابات ریاست‌جمهوری بود که پروژهٔ وفاق حکومتی زیر پوشش شعار “وفاق ملی” و با اجازه دادن به حضور نامزد “پاکدست” آغاز شد. بسیاری از اصلاح‌طلبان و حتی برخی از مخالفان حکومت با گرایش‌های چپ نیز پس از فروکش کردن خیزش “زن، زندگی، آزادی” خوش‌باورانه به کاروان “وفاق ملی” جعلی پیوستند که هدفش نزدیک کردن مردم به دیکتاتوری و احیای اعتبار برای خامنه‌ای بود.
به هر روی، در سه ماه گذشته، به‌رغم برگماری رئیس‌جمهور “پاکدست” و تبلیغات کرکنندۀ حکومتی و اصلاح‌طلبان و بخشی از اصول‌گرایان، همانطور که پیش‌بینی میشد کوچک‌ترین نشانه‌ای از وفاق ملی بین ملت و حکومت پدیدار نشد. شواهد نشان میدهد که حتی همان وفاق حکومتی “رهبری”- نوشداروی بحران‌های درون حکومت- به ابزاری برای برخورداری از رانت‌های سیاسی و اقتصادی و تصفیه حساب‌های جناحی تبدیل شده است.
انبوه سخنرانی‌های خامنه‌ای و پزشکیان و انشانویسی‌ها و درس اخلاق‌های ملال‌آور نظریه‌پردازهای حکومتی در فضای مجازی در مورد ضرورت حیاتی رسیدن به “وفاق” و مزایای آن همگی بی‌اثر بود. برای مثال، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس اسلامی، هفتۀ گذشته در تقابلی آشکار حضور جواد ظریف در دولت پزشکیان را مردود دانست و گفت: “انتصاب آقای ظریف در دولت غیرقانونی است.”
جواد ظریف نقشی تعیین‌کننده در دولت دستچین‌شدۀ “رهبری” دارد، زیرا یکی از مهمترین و فوری‌ترین وظیفه‌های اساسی اجرایی این دولت، به‌دستور ولی فقیه، راه‌اندازی و به مقصد رساندن مذاکرات جمهوری اسلامی ایران با آمریکا برای رفع تحریم‌ها و دفع خطر پیامدهای بن‌بست بحران اقتصادی برای رژیم است. راز پوشیده‌ای نیست که نظام سیاسی دیکتاتوری حاکم بر ایران از لحاظ اقتصادی بر طیف پُرنفوذی از کلان‌سرمایه‌داران شرکتی و مالی-تجاری متصل به قدرت سیاسی متکی است. رقابت و کنش و واکنش بین آنان برای برخورداری از رانت‌های اقتصادی-سیاسی تا حد زیادی تعیین‌کنندهٔ تصمیم‌های اساسی رأس قدرت است که اقتصاد کشور بر شالودهٔ آنها می‌گردد. بی‌شک در این مسیر منافع مادّی و رانت‌های سیاسی کلانی بین جناح‌ها و کارگزاران حکومتی دست به دست خواهد شد. برخی با رفع تحریم‌ها از مزایای سیاسی و مادّی کلان برخوردار خواهند شد و برخی که به “کاسبان تحریم” معروف‌اند مقداری از این نعمت‌های حکومت اسلامی را از دست خواهند داد. مخالفت قالیباف با حضور ظریف در دولت را باید از این منظر دید.
جواد ظریف، و در کنار او عباس عراقچی، از باتجربه‌ترین و مورد اطمینان‌ترین دیپلمات‌های حکومتی‌اند که شاید با گفت‌وگو با آمریکا و اروپا بتوانند کشتی به گل نشستۀ سیاست خارجی رژیم را برای رفع تحریم‌ها در مسیری متفاوت به حرکت اندازند. شواهد نشان میدهد که مذاکرات پشت پرده در چند هفتۀ گذشته، همراه با نقش‌آفرینی علی لاریجانی، مشاور ارشد ولی فقیه، به نتیجه‌های معیّنی رسیده است. گفت‌وگوهای جمعه گذشته با سه کشور اروپایی و مشارکت فعالانۀ جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات آتش‌بس اسرائیل-لبنان همراه با فشار به‌اصطلاح سازنده بر بقایای رهبری حزب‌الله برای برقراری آتش‌بس در همین روند بود.
در هر حال، با شروع ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ در آمریکا و روبه‌رو شدن جمهوری اسلامی ایران با ترکیب بسیار خشن و سلطه‌جوی آمریکا-اسرائیل، و در حالی که مجموعۀ “مقاومت اسلامی” به‌مثابهٔ عامل نیابتی جمهوری اسلامی عملاً کم‌اثر شده است، دیده می‌شود که ضرورت ادامهٔ فعالیت‌های دستگاه دیپلماسی ولی فقیه و مذاکرهٔ موفقیت‌آمیز برای رفع تحریم‌ها دوچندان شده است...
@tribunesarzaminman
اکنون حتی برای خوش‌بین‌ترین حامیان و دل‌بستگانِ مسعود پزشکیان روشن شده است که پروژۀ “وفاق ملی” چیزی جز توهّم آنان و فریبکاری خامنه‌ای و اعوان و انصارش- پس از شکست “حکومت یکدست” رئیسی- برای لاپوشانی کردن شکاف گستردۀ بین ملت و حکومت نبوده است.
در پی ناتوانی و ناکامی دولت رئیسی در بهبود اوضاع اقتصادی-اجتماعی کشور، تشدید اَبَربحران‌های خطرناک برای حکومت، و سپس مرگ مشکوک رئیسی در سانحهٔ هوایی در اردیبهشت امسال، پیامدهای فروپاشی “حکومت یکدست” و بی‌اعتبار شدن کامل خامنه‌ای و خطر نامتعادل‌تر شدن حکومت ولایی برای “خودی‌ها و غیرخودی‌ها” کاملاً آشکار شد. در این اوضاع آشفته و ترس دائمی حکومت از مردم و اضطراب روبه‌رو شدن با کابوس تکرار تحریم نمایش انتخابات ریاست‌جمهوری بود که پروژهٔ وفاق حکومتی زیر پوشش شعار “وفاق ملی” و با اجازه دادن به حضور نامزد “پاکدست” آغاز شد. بسیاری از اصلاح‌طلبان و حتی برخی از مخالفان حکومت با گرایش‌های چپ نیز پس از فروکش کردن خیزش “زن، زندگی، آزادی” خوش‌باورانه به کاروان “وفاق ملی” جعلی پیوستند که هدفش نزدیک کردن مردم به دیکتاتوری و احیای اعتبار برای خامنه‌ای بود.
به هر روی، در سه ماه گذشته، به‌رغم برگماری رئیس‌جمهور “پاکدست” و تبلیغات کرکنندۀ حکومتی و اصلاح‌طلبان و بخشی از اصول‌گرایان، همانطور که پیش‌بینی میشد کوچک‌ترین نشانه‌ای از وفاق ملی بین ملت و حکومت پدیدار نشد. شواهد نشان میدهد که حتی همان وفاق حکومتی “رهبری”- نوشداروی بحران‌های درون حکومت- به ابزاری برای برخورداری از رانت‌های سیاسی و اقتصادی و تصفیه حساب‌های جناحی تبدیل شده است.
انبوه سخنرانی‌های خامنه‌ای و پزشکیان و انشانویسی‌ها و درس اخلاق‌های ملال‌آور نظریه‌پردازهای حکومتی در فضای مجازی در مورد ضرورت حیاتی رسیدن به “وفاق” و مزایای آن همگی بی‌اثر بود. برای مثال، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس اسلامی، هفتۀ گذشته در تقابلی آشکار حضور جواد ظریف در دولت پزشکیان را مردود دانست و گفت: “انتصاب آقای ظریف در دولت غیرقانونی است.”
جواد ظریف نقشی تعیین‌کننده در دولت دستچین‌شدۀ “رهبری” دارد، زیرا یکی از مهمترین و فوری‌ترین وظیفه‌های اساسی اجرایی این دولت، به‌دستور ولی فقیه، راه‌اندازی و به مقصد رساندن مذاکرات جمهوری اسلامی ایران با آمریکا برای رفع تحریم‌ها و دفع خطر پیامدهای بن‌بست بحران اقتصادی برای رژیم است. راز پوشیده‌ای نیست که نظام سیاسی دیکتاتوری حاکم بر ایران از لحاظ اقتصادی بر طیف پُرنفوذی از کلان‌سرمایه‌داران شرکتی و مالی-تجاری متصل به قدرت سیاسی متکی است. رقابت و کنش و واکنش بین آنان برای برخورداری از رانت‌های اقتصادی-سیاسی تا حد زیادی تعیین‌کنندهٔ تصمیم‌های اساسی رأس قدرت است که اقتصاد کشور بر شالودهٔ آنها می‌گردد. بی‌شک در این مسیر منافع مادّی و رانت‌های سیاسی کلانی بین جناح‌ها و کارگزاران حکومتی دست به دست خواهد شد. برخی با رفع تحریم‌ها از مزایای سیاسی و مادّی کلان برخوردار خواهند شد و برخی که به “کاسبان تحریم” معروف‌اند مقداری از این نعمت‌های حکومت اسلامی را از دست خواهند داد. مخالفت قالیباف با حضور ظریف در دولت را باید از این منظر دید.
جواد ظریف، و در کنار او عباس عراقچی، از باتجربه‌ترین و مورد اطمینان‌ترین دیپلمات‌های حکومتی‌اند که شاید با گفت‌وگو با آمریکا و اروپا بتوانند کشتی به گل نشستۀ سیاست خارجی رژیم را برای رفع تحریم‌ها در مسیری متفاوت به حرکت اندازند. شواهد نشان میدهد که مذاکرات پشت پرده در چند هفتۀ گذشته، همراه با نقش‌آفرینی علی لاریجانی، مشاور ارشد ولی فقیه، به نتیجه‌های معیّنی رسیده است. گفت‌وگوهای جمعه گذشته با سه کشور اروپایی و مشارکت فعالانۀ جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات آتش‌بس اسرائیل-لبنان همراه با فشار به‌اصطلاح سازنده بر بقایای رهبری حزب‌الله برای برقراری آتش‌بس در همین روند بود.
در هر حال، با شروع ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ در آمریکا و روبه‌رو شدن جمهوری اسلامی ایران با ترکیب بسیار خشن و سلطه‌جوی آمریکا-اسرائیل، و در حالی که مجموعۀ “مقاومت اسلامی” به‌مثابهٔ عامل نیابتی جمهوری اسلامی عملاً کم‌اثر شده است، دیده می‌شود که ضرورت ادامهٔ فعالیت‌های دستگاه دیپلماسی ولی فقیه و مذاکرهٔ موفقیت‌آمیز برای رفع تحریم‌ها دوچندان شده است...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
04 Dec, 16:37
تلاش‌های تاریخی حزب تودۀ ایران برای اتحادعمل نیروهای مترقی و آزادی‌خواه میهن
گلاره دانشور
زمان را دریابیم که جاودان نیستیم
زمان را دریابیم که در برابر آن پاسخ‌گوییم.
احسان طبری
مروری کوتاه بر ضرورت اتحادها
حزب تودۀ ایران همواره پرچم‌دار اتحاد نیروهای ملّی و دمکراتیک در مقاطع تاریخی متعدد بوده و کوشیده است که چه در روند حل مسئلهٔ اتحاد از منظر تئوریک و سیاسی و چه در راه تحقق اتحاد در مبارزۀ عملی سهم خود را ادا کند.
واقعیتی که نباید فراموش کرد این است که در شرایط کنونی جامعهٔ ایران هیچ نیروی سیاسی از چنان توان اجتماعی برخوردار نیست که به‌تنهایی قادر باشد مبارزه برای درهم‌شکستن و برچیدن بساط جمهوری اسلامی را به پیروزی برساند. ضرورت همکاری و همیاری نیروهای سیاسی و اجتماعی واقعیتی عینی است و می‌طلبد که همۀ نیروهای مبارز و آزادی‌خواه با ارائهٔ برنامه‌ای مشترک مبارزه را در جبهه‌ای واحد به پیش ببرند. در اینجا سؤالی بنیادی مطرح می‌شود و آن اینکه: برای اتحاد و همکاری در یک “جبهۀ واحد” آیا وحدت سیاسی و نظری و ایدئولوژیک در همهٔ عرصه‌ها ضرورت دارد؟ پاسخ ساده و روشن است: همکاری در درون چنین جبهه‌ای بر پایۀ تعهد به عناصری معیّن در چارچوب کارپایه‌ای مشترک صورت میگیرد، بدون اینکه استقلال سیاسی و نظری اعضای جبهه در فعالیت‌های دیگرشان نقض شود.
در این تردید نیست که میان نیروهای ملّی و دمکراتیک ایران همچنان تشتت اندیشگی و سازمانی- گاه غم‌انگیزی- وجود دارد که فقط و فقط رژیم حاکم و امپریالیسم از آن سود میبرند. هیچ‌یک از احزاب و سازمان‌های اپوزیسیون واقعی ملّی و مردمی در اینکه اتحاد نیروهای ملّی و دمکراتیک شرط اساسیِ لازم- و نه کافی- برای پیروزی جنبش اجتماعی علیه رژیم حاکم است ظاهراً تردید و اختلافی با یکدیگر ندارند، ولی به‌نظر میرسد هنوز راهی دراز، دشوار، و بغرنج برای رسیدن به این اتحاد در پیش است.
تلاش‌های حزب تودۀ ایران در راه اتحاد و نمونه‌های تاریخی آن
حزب تودۀ ایران از سال‌های نخستین فعالیتش موضوع اتحاد با دیگر نیروهای ترقیخواه را پیگیری می‌کرده است. مدیران روزنامه‌ها، نویسندگان مترقی، و رجال و شخصیت‌های آزادی‌خواه قادر بودند نقش بزرگی در آماده‌سازی افکار عمومی بازی کنند. حزب تودۀ ایران همواره کوشیده است که این عناصر مترقی را در یک جبهه گردهم آورد. تلاش پیگیر حزب و کارزار تبلیغاتی‌اش که در جراید حزبی و در تمام بدنۀ حزب صورت می‌گرفت، به نخستین تجربۀ موفق حزب در این عرصه انجامید. به‌ابتکار و با دعوت حزب تودۀ ایران جبهه‌ای از مدیران جراید مترقی در مرکز و ولایات، نویسندگان، نمایندگان گروهها، و دسته‌های مترقی تشکیل شد. این جبهه رفته‌رفته سیمای سازمانی به‌خود گرفت، شورای عالی انتخاب کرد، و برنامه‌اش را اعلام داشت. این برنامه در شمارۀ ۴۸ روزنامۀ “رهبر”، ۱۳بهمن ۱۳۲۳، انتشار یافت.
پس از پایان جنگ جهانی دوم و شکست آلمان هیتلری، همکاری میان متفقین نیز پایان یافت و امپریالیست‌های آمریکایی و انگلیسی تلاش برای سرکوب جنبش دمکراتیک ایران و تحکیم مواضع استعماری‌شان را دوچندان کردند. در چنین لحظۀ حساسی، حزب تودۀ ایران باز هم برای تشکیل جبهه‌ای ضدامپریالیستی و آزادی‌خواه پیش‌قدم شد و در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۳۲۵ با صدور اعلامیه‌ای احزاب آزادی‌خواه را به تشریک مساعی و مبارزۀ مشترک دعوت کرد. در آن اعلامیه از جمله آمده است:
“ملت ایران برای حفظ استقلال ملّی خویش در راه مبارزه با استعمار تا کنون قربانی‌های بی‌شماری داده است. … لیکن این قربانی‌ها برای استقلال‌طلبان کافی نیست. … هزاران ایرانی شرافتمند باید جان بکنند و آفتاب سوزان صحاری را تحمل کنند و روزها خود و عائله‌اش گرسنگی بکشند تا قدرت این خداوندان زر زیادتر و اسارت و بندگی ملت ایران روزبه‌روز فشرده‌تر گردد. در مقابل چنین اوضاعی که حیات سیاسی و استقلال میهن ما را تهدید میکند وظیفۀ هر ایرانی باشرف و میهن‌دوست، هر حزب وجمعیت آزادی‌خواه این است که بدون توجه به مسائل طبقاتی، مناقشات حزبی و سیاسی، برای نجات ایران عزیز… از هیچگونه فداکاری مضایقه نکند و زمینۀ یک اتحاد وسیع و نیرومند از کلیۀ ملّیون و میهن‌پرستان حقیقی را فراهم نماید. …”۱...
متن کامل ؛
https://www.tudehpartyiran.org/?p=17878
@tribunesarzaminman
گلاره دانشور
زمان را دریابیم که جاودان نیستیم
زمان را دریابیم که در برابر آن پاسخ‌گوییم.
احسان طبری
مروری کوتاه بر ضرورت اتحادها
حزب تودۀ ایران همواره پرچم‌دار اتحاد نیروهای ملّی و دمکراتیک در مقاطع تاریخی متعدد بوده و کوشیده است که چه در روند حل مسئلهٔ اتحاد از منظر تئوریک و سیاسی و چه در راه تحقق اتحاد در مبارزۀ عملی سهم خود را ادا کند.
واقعیتی که نباید فراموش کرد این است که در شرایط کنونی جامعهٔ ایران هیچ نیروی سیاسی از چنان توان اجتماعی برخوردار نیست که به‌تنهایی قادر باشد مبارزه برای درهم‌شکستن و برچیدن بساط جمهوری اسلامی را به پیروزی برساند. ضرورت همکاری و همیاری نیروهای سیاسی و اجتماعی واقعیتی عینی است و می‌طلبد که همۀ نیروهای مبارز و آزادی‌خواه با ارائهٔ برنامه‌ای مشترک مبارزه را در جبهه‌ای واحد به پیش ببرند. در اینجا سؤالی بنیادی مطرح می‌شود و آن اینکه: برای اتحاد و همکاری در یک “جبهۀ واحد” آیا وحدت سیاسی و نظری و ایدئولوژیک در همهٔ عرصه‌ها ضرورت دارد؟ پاسخ ساده و روشن است: همکاری در درون چنین جبهه‌ای بر پایۀ تعهد به عناصری معیّن در چارچوب کارپایه‌ای مشترک صورت میگیرد، بدون اینکه استقلال سیاسی و نظری اعضای جبهه در فعالیت‌های دیگرشان نقض شود.
در این تردید نیست که میان نیروهای ملّی و دمکراتیک ایران همچنان تشتت اندیشگی و سازمانی- گاه غم‌انگیزی- وجود دارد که فقط و فقط رژیم حاکم و امپریالیسم از آن سود میبرند. هیچ‌یک از احزاب و سازمان‌های اپوزیسیون واقعی ملّی و مردمی در اینکه اتحاد نیروهای ملّی و دمکراتیک شرط اساسیِ لازم- و نه کافی- برای پیروزی جنبش اجتماعی علیه رژیم حاکم است ظاهراً تردید و اختلافی با یکدیگر ندارند، ولی به‌نظر میرسد هنوز راهی دراز، دشوار، و بغرنج برای رسیدن به این اتحاد در پیش است.
تلاش‌های حزب تودۀ ایران در راه اتحاد و نمونه‌های تاریخی آن
حزب تودۀ ایران از سال‌های نخستین فعالیتش موضوع اتحاد با دیگر نیروهای ترقیخواه را پیگیری می‌کرده است. مدیران روزنامه‌ها، نویسندگان مترقی، و رجال و شخصیت‌های آزادی‌خواه قادر بودند نقش بزرگی در آماده‌سازی افکار عمومی بازی کنند. حزب تودۀ ایران همواره کوشیده است که این عناصر مترقی را در یک جبهه گردهم آورد. تلاش پیگیر حزب و کارزار تبلیغاتی‌اش که در جراید حزبی و در تمام بدنۀ حزب صورت می‌گرفت، به نخستین تجربۀ موفق حزب در این عرصه انجامید. به‌ابتکار و با دعوت حزب تودۀ ایران جبهه‌ای از مدیران جراید مترقی در مرکز و ولایات، نویسندگان، نمایندگان گروهها، و دسته‌های مترقی تشکیل شد. این جبهه رفته‌رفته سیمای سازمانی به‌خود گرفت، شورای عالی انتخاب کرد، و برنامه‌اش را اعلام داشت. این برنامه در شمارۀ ۴۸ روزنامۀ “رهبر”، ۱۳بهمن ۱۳۲۳، انتشار یافت.
پس از پایان جنگ جهانی دوم و شکست آلمان هیتلری، همکاری میان متفقین نیز پایان یافت و امپریالیست‌های آمریکایی و انگلیسی تلاش برای سرکوب جنبش دمکراتیک ایران و تحکیم مواضع استعماری‌شان را دوچندان کردند. در چنین لحظۀ حساسی، حزب تودۀ ایران باز هم برای تشکیل جبهه‌ای ضدامپریالیستی و آزادی‌خواه پیش‌قدم شد و در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۳۲۵ با صدور اعلامیه‌ای احزاب آزادی‌خواه را به تشریک مساعی و مبارزۀ مشترک دعوت کرد. در آن اعلامیه از جمله آمده است:
“ملت ایران برای حفظ استقلال ملّی خویش در راه مبارزه با استعمار تا کنون قربانی‌های بی‌شماری داده است. … لیکن این قربانی‌ها برای استقلال‌طلبان کافی نیست. … هزاران ایرانی شرافتمند باید جان بکنند و آفتاب سوزان صحاری را تحمل کنند و روزها خود و عائله‌اش گرسنگی بکشند تا قدرت این خداوندان زر زیادتر و اسارت و بندگی ملت ایران روزبه‌روز فشرده‌تر گردد. در مقابل چنین اوضاعی که حیات سیاسی و استقلال میهن ما را تهدید میکند وظیفۀ هر ایرانی باشرف و میهن‌دوست، هر حزب وجمعیت آزادی‌خواه این است که بدون توجه به مسائل طبقاتی، مناقشات حزبی و سیاسی، برای نجات ایران عزیز… از هیچگونه فداکاری مضایقه نکند و زمینۀ یک اتحاد وسیع و نیرومند از کلیۀ ملّیون و میهن‌پرستان حقیقی را فراهم نماید. …”۱...
متن کامل ؛
https://www.tudehpartyiran.org/?p=17878
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
03 Dec, 05:46
در میانه ی کشتار و نسل کشی بی رحمانه و قرون وسطایی مردم بی دفاع و بی پناه فلسطین ، در اثنای سکوت تایید آمیز جهان غرب در قبال جنایات بی سابقه و دهشتناک نژاد پرستان و درنده خویان ، در هنگامه دود و آتش و باروت که قوت غالب مردم نفرین شده خاورمیانه شده است ، نا گاه جنازه های جنایتکارانی دیگر که در قبرستان های ترکیه مدفون شده بودند ، سر از خاک برآوردند که در مسابقه ددمنشی و حیوان صفتی، گوی سبقت را از همتایان اسرائیلی خود بربایند و فریاد برآوردند که آدم کشان نژادپرست ،دمی بیاسایید که نوبت هم نوبت ماست و قرعه فال این بار به نام مردمی دیگر افتاد که بیش از صد سال است آواره و بی خانمان اند.
گویا تاریخ منطقه لعنت شده خاورمیانه این گونه رقم خورده که در هر جنگ و جنایت و کشتاری باید پای کردها را هم به میان بکشند تا گونه های جدیدی از مرگ ونیستی را ، غارت و چپاول را ، سلاح های کشتار جمعی را بر سرزمین های کردنشین بیازمایند که هم رونق بنگاه های تجاریشان کساد نشود و هم مردمان کرد و به ویژه کودکان و نوباوگان از یاد نبرند که در ازل آنها از زندگی، آرامش و صلح بهره ای نبرده اند.و اگر در جایی صدای جنگ و نیستی جهان را پر کرده است ،کردها هم نباید بی نصیب بمانند که مرغ پر کنده شادی و شیون بوده و هستند.
مهمترین هدف ایلغار مغول وار داعشیان سر از خاک برآورده نابودی و قتل عام کردهاست. که در بحبوحه کشتار فلسطینیان ، فرصت مناسبی است که فاشیسم اردوغانی قد علم کند و با پنهان شدن در پشت نقاب مذاکره با کردهای ترکیه ، تا آنجا که در توان دارد با نسل کشی کردهای سوریه ویا اگر نتوانست با عقب راندن آنها ، موقعیت متزلزل خود را در میان مردم ترکیه تثبیت کند.
سوی دیگر هجوم ارواح خبیث داعشی که با فرمان ترکیه در حرکت هستند ، اگر قادر به نابودی رژیم سوریه و خاندان اسد نباشند ، بی خطر کردن مرزهای سوریه با اسرائیل است که با جبهه هایی که اسرائیل گشوده است نه توان گشودن جبهه جدید را داشت و نه چندان این کار را به صلاح خود می دانست ، این وظیفه را اردوغان بر دوش گرفت که هم سرسپردگی اش را بازنماید و هم با سرکوب کردها به خیال باطل خود بتواند معضل چند ده ساله این مردمان سخت کوش را در کشورش فرو نشاند. ضمن آنکه با تهدید و نابودی پایگاه های نظامی جمهوری اسلامی در سوریه ، اهداف اسرائیل و آمریکا را در کوتاه کردن دست حاکمان ایران از منطقه برآورد و نیز خود بتواند در بده بستان هایی که با مقامات ناکارآمد ایرانی خواهد داشت در قبال حفظ پایگاه هایشان در سوریه موافقت این حکام نالایق را با احداث کریدور غربی - شرقی شمال ایران که ترکیه و نخجوان را به آذربایجان می پیوندد ، به دست آورد. و عملاً مسیر ترانزیت ایران به اروپا را مسدود کند که به منزله واگذاری بخشی از خاک و منابع ملی ایران به ترکیه و آذربایجان خواهد بود.
مجو درستیِ عهد از جهانِ سست نهاد
که این عجوز، عروس هزاردامادست
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
گویا تاریخ منطقه لعنت شده خاورمیانه این گونه رقم خورده که در هر جنگ و جنایت و کشتاری باید پای کردها را هم به میان بکشند تا گونه های جدیدی از مرگ ونیستی را ، غارت و چپاول را ، سلاح های کشتار جمعی را بر سرزمین های کردنشین بیازمایند که هم رونق بنگاه های تجاریشان کساد نشود و هم مردمان کرد و به ویژه کودکان و نوباوگان از یاد نبرند که در ازل آنها از زندگی، آرامش و صلح بهره ای نبرده اند.و اگر در جایی صدای جنگ و نیستی جهان را پر کرده است ،کردها هم نباید بی نصیب بمانند که مرغ پر کنده شادی و شیون بوده و هستند.
مهمترین هدف ایلغار مغول وار داعشیان سر از خاک برآورده نابودی و قتل عام کردهاست. که در بحبوحه کشتار فلسطینیان ، فرصت مناسبی است که فاشیسم اردوغانی قد علم کند و با پنهان شدن در پشت نقاب مذاکره با کردهای ترکیه ، تا آنجا که در توان دارد با نسل کشی کردهای سوریه ویا اگر نتوانست با عقب راندن آنها ، موقعیت متزلزل خود را در میان مردم ترکیه تثبیت کند.
سوی دیگر هجوم ارواح خبیث داعشی که با فرمان ترکیه در حرکت هستند ، اگر قادر به نابودی رژیم سوریه و خاندان اسد نباشند ، بی خطر کردن مرزهای سوریه با اسرائیل است که با جبهه هایی که اسرائیل گشوده است نه توان گشودن جبهه جدید را داشت و نه چندان این کار را به صلاح خود می دانست ، این وظیفه را اردوغان بر دوش گرفت که هم سرسپردگی اش را بازنماید و هم با سرکوب کردها به خیال باطل خود بتواند معضل چند ده ساله این مردمان سخت کوش را در کشورش فرو نشاند. ضمن آنکه با تهدید و نابودی پایگاه های نظامی جمهوری اسلامی در سوریه ، اهداف اسرائیل و آمریکا را در کوتاه کردن دست حاکمان ایران از منطقه برآورد و نیز خود بتواند در بده بستان هایی که با مقامات ناکارآمد ایرانی خواهد داشت در قبال حفظ پایگاه هایشان در سوریه موافقت این حکام نالایق را با احداث کریدور غربی - شرقی شمال ایران که ترکیه و نخجوان را به آذربایجان می پیوندد ، به دست آورد. و عملاً مسیر ترانزیت ایران به اروپا را مسدود کند که به منزله واگذاری بخشی از خاک و منابع ملی ایران به ترکیه و آذربایجان خواهد بود.
مجو درستیِ عهد از جهانِ سست نهاد
که این عجوز، عروس هزاردامادست
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
03 Dec, 03:19
آماده باش:
همه چیز به سمت تحولی سیاسی پیش می رود.
🎙#احمد_جواهریان
ما آن راه سوم هستیم
همه چیز به سمت تحولی سیاسی پیش می رود.
🎙#احمد_جواهریان
ما آن راه سوم هستیم
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
01 Dec, 08:52
دستمزد هیچ نسبتی با تورم ندارد؛ حبس نفس کارگران زیر خط فقر
یکی از انتقادات جدی فعالان کارگری، استفاده دولت از تورم به‌عنوان بهانه‌ای برای سرکوب مزدی است. سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران، تأکید دارد که رابطه عکس بین دستمزد و تورم در پژوهش‌های علمی اثبات شده است.
همدلی| مهدی فیضی‌صفت: موضوع معیشت و دستمزد کارگران در ایران همچنان یکی از مباحث داغ در محافل اقتصادی و اجتماعی است. با وجود افزایش نرخ تورم و چالش‌های اقتصادی، تعیین حداقل دستمزد همچنان به یکی از چالش‌برانگیزترین موضوعات میان دولت، کارفرمایان و جامعه کارگری تبدیل شده است. با نزدیک شدن به پایان سال، جلسات تخصصی مزد برای تعیین دستمزد ۱۴۰۴ آغاز شده، اما نکته قابل توجه این است که نخستین جلسه این نشست‌ها بدون حضور شرکای اجتماعی برگزار شده است. به گفته محمدرضا سپهری، رئیس برگزاری نشست‌های تخصصی مزد، هدف این جلسات استخراج پیشنهادهای سیاستی بر اساس یافته‌های پژوهشی و مطالعات تطبیقی است. هرچند این جلسات برای تقویت توان چانه‌زنی شرکای اجتماعی طراحی شده‌اند، اما غیبت نمایندگان کارگری و کارفرمایی می‌تواند خروجی این نشست‌ها را به چالش بکشد.
یکی از انتقادات جدی فعالان کارگری، استفاده دولت از تورم به‌عنوان بهانه‌ای برای سرکوب مزدی است. سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران، تأکید دارد که رابطه عکس بین دستمزد و تورم در پژوهش‌های علمی اثبات شده است. او با اشاره به سبد معیشت که اکنون ۳۰ میلیون تومان برآورد می‌شود، تأکید کرد که بی‌توجهی به این موضوع و اجرا نشدن ماده ۴۱ قانون کار می‌تواند بحران‌های اجتماعی را تشدید کند.
قدرت خرید کارگران؛ کمرنگ‌تر از همیشه
علیرضا محجوب، دبیر کل خانه کارگر، با اشاره به تأثیرات منفی تورم و نوسانات ارزی بر اقتصاد مردم، بیان کرد که این موضوع در تعیین دستمزد کارگران تأثیر چندانی نداشته است. او تأکید کرد که دستمزد واقعی باید قدرت خرید کارگران را افزایش دهد و این مهم تنها از طریق سیاستگذاری عادلانه ممکن است. یکی دیگر از مشکلات جدی کارگران، هزینه‌های سرسام‌آور مسکن است. گلپور با اشاره به این موضوع که ۸۰ درصد حقوق کارگران صرف مسکن می‌شود، بر ضرورت تأمین مسکن کارگری مطابق قانون تأکید کرد.
نگاه دولت به مسئله مزد
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت، در نشست اخیر خود اعلام کرد که جلسات کارشناسی برای تعیین مزد زودتر از موعد همیشگی آغاز شده است. او اظهار امیدواری کرد که رویکرد دولت در گفت‌وگو با گروه‌های کارگری و کارفرمایی به نتیجه عادلانه منجر شده و افزایش حقوق کارگران قبل از پایان سال اعلام شود. با وجود وعده‌های دولت و برگزاری جلسات تخصصی، به نظر میرسد فاصله میان واقعیت‌های اقتصادی و سیاست‌های اجرایی همچنان زیاد است. تعیین دستمزد باید بر مبنای عدالت و نیازهای واقعی معیشتی کارگران صورت گیرد، در غیر این صورت بحران معیشتی جامعه کارگری به یکی از چالش‌های اصلی اقتصاد ایران تبدیل خواهد شد.
در شرایطی که تورم و نوسانات ارزی بیش از پیش معیشت کارگران ایرانی را تحت تأثیر قرار داده، انتقادات گسترده‌ای به رویکرد دولت و کارفرمایان در تعیین حداقل دستمزد وارد شده است. با وجود تأکید قوانین موجود بر ضرورت تأمین معیشت کارگران و تناسب حقوق با هزینه‌های زندگی، همچنان حقوق و دستمزد بسیاری از کارگران به‌مراتب کمتر از خط فقر تعیین می‌شود...
@tribunesarzaminman
یکی از انتقادات جدی فعالان کارگری، استفاده دولت از تورم به‌عنوان بهانه‌ای برای سرکوب مزدی است. سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران، تأکید دارد که رابطه عکس بین دستمزد و تورم در پژوهش‌های علمی اثبات شده است.
همدلی| مهدی فیضی‌صفت: موضوع معیشت و دستمزد کارگران در ایران همچنان یکی از مباحث داغ در محافل اقتصادی و اجتماعی است. با وجود افزایش نرخ تورم و چالش‌های اقتصادی، تعیین حداقل دستمزد همچنان به یکی از چالش‌برانگیزترین موضوعات میان دولت، کارفرمایان و جامعه کارگری تبدیل شده است. با نزدیک شدن به پایان سال، جلسات تخصصی مزد برای تعیین دستمزد ۱۴۰۴ آغاز شده، اما نکته قابل توجه این است که نخستین جلسه این نشست‌ها بدون حضور شرکای اجتماعی برگزار شده است. به گفته محمدرضا سپهری، رئیس برگزاری نشست‌های تخصصی مزد، هدف این جلسات استخراج پیشنهادهای سیاستی بر اساس یافته‌های پژوهشی و مطالعات تطبیقی است. هرچند این جلسات برای تقویت توان چانه‌زنی شرکای اجتماعی طراحی شده‌اند، اما غیبت نمایندگان کارگری و کارفرمایی می‌تواند خروجی این نشست‌ها را به چالش بکشد.
یکی از انتقادات جدی فعالان کارگری، استفاده دولت از تورم به‌عنوان بهانه‌ای برای سرکوب مزدی است. سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران، تأکید دارد که رابطه عکس بین دستمزد و تورم در پژوهش‌های علمی اثبات شده است. او با اشاره به سبد معیشت که اکنون ۳۰ میلیون تومان برآورد می‌شود، تأکید کرد که بی‌توجهی به این موضوع و اجرا نشدن ماده ۴۱ قانون کار می‌تواند بحران‌های اجتماعی را تشدید کند.
قدرت خرید کارگران؛ کمرنگ‌تر از همیشه
علیرضا محجوب، دبیر کل خانه کارگر، با اشاره به تأثیرات منفی تورم و نوسانات ارزی بر اقتصاد مردم، بیان کرد که این موضوع در تعیین دستمزد کارگران تأثیر چندانی نداشته است. او تأکید کرد که دستمزد واقعی باید قدرت خرید کارگران را افزایش دهد و این مهم تنها از طریق سیاستگذاری عادلانه ممکن است. یکی دیگر از مشکلات جدی کارگران، هزینه‌های سرسام‌آور مسکن است. گلپور با اشاره به این موضوع که ۸۰ درصد حقوق کارگران صرف مسکن می‌شود، بر ضرورت تأمین مسکن کارگری مطابق قانون تأکید کرد.
نگاه دولت به مسئله مزد
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت، در نشست اخیر خود اعلام کرد که جلسات کارشناسی برای تعیین مزد زودتر از موعد همیشگی آغاز شده است. او اظهار امیدواری کرد که رویکرد دولت در گفت‌وگو با گروه‌های کارگری و کارفرمایی به نتیجه عادلانه منجر شده و افزایش حقوق کارگران قبل از پایان سال اعلام شود. با وجود وعده‌های دولت و برگزاری جلسات تخصصی، به نظر میرسد فاصله میان واقعیت‌های اقتصادی و سیاست‌های اجرایی همچنان زیاد است. تعیین دستمزد باید بر مبنای عدالت و نیازهای واقعی معیشتی کارگران صورت گیرد، در غیر این صورت بحران معیشتی جامعه کارگری به یکی از چالش‌های اصلی اقتصاد ایران تبدیل خواهد شد.
در شرایطی که تورم و نوسانات ارزی بیش از پیش معیشت کارگران ایرانی را تحت تأثیر قرار داده، انتقادات گسترده‌ای به رویکرد دولت و کارفرمایان در تعیین حداقل دستمزد وارد شده است. با وجود تأکید قوانین موجود بر ضرورت تأمین معیشت کارگران و تناسب حقوق با هزینه‌های زندگی، همچنان حقوق و دستمزد بسیاری از کارگران به‌مراتب کمتر از خط فقر تعیین می‌شود...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
30 Nov, 14:38
🍂🍂🍃🍃
...از دل زاغه‌‌های شرم تاریخ
بر می‌خیزم
از میان گذشته‌هایی که ریشه در رنج دارند
بر می‌خیزم
من اقیانوس سیاه‌ام،
پهناور و خروشان
جاری و عاصی،
موج‌ام من
پشت سر می‌گذارم شب‌های هراس را
بر می‌خیزم
پیش می‌روم به سوی سپیده
که آزاد است و رها
بر می‌خیزم
در دست دارم موهبتی که به ارث برده‌ام
از اجدادم
من امید و رویای بردگان‌ام
برمی‌خیزم
برمی‌خیزم
برمی‌خیزم...
مایا آنجلو
🌱پشت سر می‌گذاریم شب‌های هراس را
بر می‌خیزیم
پیش می‌رویم به سوی سپیده
که آزاد است و رها
اتحاد بازنشستگان
@tribunesarzaminman
...از دل زاغه‌‌های شرم تاریخ
بر می‌خیزم
از میان گذشته‌هایی که ریشه در رنج دارند
بر می‌خیزم
من اقیانوس سیاه‌ام،
پهناور و خروشان
جاری و عاصی،
موج‌ام من
پشت سر می‌گذارم شب‌های هراس را
بر می‌خیزم
پیش می‌روم به سوی سپیده
که آزاد است و رها
بر می‌خیزم
در دست دارم موهبتی که به ارث برده‌ام
از اجدادم
من امید و رویای بردگان‌ام
برمی‌خیزم
برمی‌خیزم
برمی‌خیزم...
مایا آنجلو
🌱پشت سر می‌گذاریم شب‌های هراس را
بر می‌خیزیم
پیش می‌رویم به سوی سپیده
که آزاد است و رها
اتحاد بازنشستگان
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Nov, 17:43
ارومیه؛ مهران حسن زاده و حمید عبدالله زاده به اعدام محکوم شدند
مهران حسن زاده و حمید عبدالله زاده، زندانیان سیاسی محبوس در زندان ارومیه، در پرونده‌هایی جداگانه توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب این شهر به اعدام محکوم شدند.
بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، شعبه دوم دادگاه انقلاب ارومیه، آقای حسن زاده را از بابت اتهام بغی و آقای عبدالله زاده را به ظن عضویت در یکی از احزاب اپوزیسیون به اعدام محکوم کرده است.
یک منبع مطلع از وضعیت پرونده این افراد ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “در پرونده مهران قتل یک نیروی بسیج را به او نسبت داده اند که نهایتا منجر به طرح اتهام بغی و صدور حکم اعدام علیه او شده است. حکم صادره یک ماه پیش به وی ابلاغ شده است. در خصوص حمید عبدالله زاده نیز دو ماه پیش حکم او صادر شده است.”
مهران حسن زاده، اهل اشنویه در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت و چندی بعد با تودیع وثیقه آزاد شده بود. وی از بابت بخش دیگری از پرونده اش توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو شهرستان اشنویه از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به ۹ ماه زندان محکوم شده بود.
مهران (مهراب) حسن زاده نهایتا چندی بعد بازداشت و راهی زندان ارومیه شد. حمید عبدالله زاده، شهروند اهل ارومیه نیز پاییز سال گذشته توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان ارومیه منتقل شد.
این زندانیان هم اکنون در بند سیاسی زندان ارومیه بسر میبرند.
@tribunesarzaminman
مهران حسن زاده و حمید عبدالله زاده، زندانیان سیاسی محبوس در زندان ارومیه، در پرونده‌هایی جداگانه توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب این شهر به اعدام محکوم شدند.
بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، شعبه دوم دادگاه انقلاب ارومیه، آقای حسن زاده را از بابت اتهام بغی و آقای عبدالله زاده را به ظن عضویت در یکی از احزاب اپوزیسیون به اعدام محکوم کرده است.
یک منبع مطلع از وضعیت پرونده این افراد ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “در پرونده مهران قتل یک نیروی بسیج را به او نسبت داده اند که نهایتا منجر به طرح اتهام بغی و صدور حکم اعدام علیه او شده است. حکم صادره یک ماه پیش به وی ابلاغ شده است. در خصوص حمید عبدالله زاده نیز دو ماه پیش حکم او صادر شده است.”
مهران حسن زاده، اهل اشنویه در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت و چندی بعد با تودیع وثیقه آزاد شده بود. وی از بابت بخش دیگری از پرونده اش توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو شهرستان اشنویه از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به ۹ ماه زندان محکوم شده بود.
مهران (مهراب) حسن زاده نهایتا چندی بعد بازداشت و راهی زندان ارومیه شد. حمید عبدالله زاده، شهروند اهل ارومیه نیز پاییز سال گذشته توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان ارومیه منتقل شد.
این زندانیان هم اکنون در بند سیاسی زندان ارومیه بسر میبرند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Nov, 17:40
🍂🍂🍃🍃
وه چه تلخ‌و زشت‌و نازیباست
و کلیدِ قفلِ این رمزِ معماگونه،
ناپیداست!
آنکه می‌خواهد جهان را شاد
آنکه می‌جویَد به زیرِ گنبدِ گیتی،
عزت‌و عدل‌و شُکوه‌و داد
آنکه در اوج است‌و راهِ عشق می‌پویَد؛
ای دریغا... عمرِ او کوتاه‌و بی‌فرداست.
زنده‌یاد جلال ملکشا
@tribunesarzaminman
به همراهی شما نیازمندیم انتقادات، نظرات، مطالب و دلتنگی های خود را با ما در میان بگذارید.
در این روزگار کژ وبد آهنگ کنار هم بودن و همگامی تنها راه گذر از این بن بست است،با ما همراه شوید.
ادمین تریبون سرزمین من
آدرس ادمین:
@golesorkh1320
وه چه تلخ‌و زشت‌و نازیباست
و کلیدِ قفلِ این رمزِ معماگونه،
ناپیداست!
آنکه می‌خواهد جهان را شاد
آنکه می‌جویَد به زیرِ گنبدِ گیتی،
عزت‌و عدل‌و شُکوه‌و داد
آنکه در اوج است‌و راهِ عشق می‌پویَد؛
ای دریغا... عمرِ او کوتاه‌و بی‌فرداست.
زنده‌یاد جلال ملکشا
@tribunesarzaminman
به همراهی شما نیازمندیم انتقادات، نظرات، مطالب و دلتنگی های خود را با ما در میان بگذارید.
در این روزگار کژ وبد آهنگ کنار هم بودن و همگامی تنها راه گذر از این بن بست است،با ما همراه شوید.
ادمین تریبون سرزمین من
آدرس ادمین:
@golesorkh1320
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Nov, 17:36
از دل افروز ترین روز جهان،
خاطره ای با من هست.
به شما ارزانی:
سحری بود و هنوز،
گوهر ماه به گیسوی شب آویخته بود.
گل یاس، عشق در جان هوا ریخته بود.
من به دیدار سحر می رفتم،
نفسم با نفس یاس درآمیخته بود.
می گشودم پر و می رفتم و می گفتم:
"های! بسرای ای دل شیدا، بسرای.
این دل افروزترین روز جهان را بنگر!
تو دلاویز ترین شعر جهان را بسرای!
آسمان، یاس، سحر، ماه، نسیم،
روح درجسم جهان ریخته اند،
شور و شوق تو برانگیخته اند،
تو هم ای مرغك تنها، بسرای"
من به دنبال دلاویزترین شعر جهان می‌رفتم!
در افق، پشت سرا پرده نور،
باغ های گل سرخ،
شاخه گسترده به مهر،
غنچه آورده به ناز،
دم به دم از نفس باد سحر،
غنچه ها می شد باز.
یك گل سرخ درشت از دل دریا برخاست،
چون گل افشانی لبخند تو، در لحظه شیرین شكفتن.
خورشید، چه فروغی به جهان می بخشید،
چه شكوهی ...
همه عالم به تماشا برخاست.
من به دنبال دلاویزترین شعر جهان می گشتم!
دو كبوتر در اوج،
بال در بال گذر می كردند.
دو صنوبر در باغ،
سر فرا گوش هم آورده به نجوا غزلی می خواندند.
مرغ دریائی، با جفت خود، از ساحل دور،
رو نهادند به دروازه نور ...
چمن خاطر من نیز ز جان مایه عشق،
در سرا پرده دل غنچه ای می پرورد،
هدیه ای می آورد،
برگ هایش كم كم باز شدند.
برگ ها باز شدند:
ـ « ... یافتم ! یافتم! آن نكته كه می خواستمش!
با شكوفائی خورشید و گل افشانی لبخند تو، آراستمش!
تار و پودش را از خوبی و مهر،
خوشتر از تافته یاس و سحر بافته ام!
"دوستت دارم" را، من دلاویز ترین شعر جهان یافته ام!
این گل سرخ من است،
دامنی پر كن از این گل
كه دهی هدیه به خلق،
كه بری خانه دشمن،
كه فشانی بر دوست.
راز خوشبختی هر كس
به پراكندن اوست
در دل مردم عالم، به خدا،
نور خواهد پاشید، روح خواهد بخشید.»
تو هم، ای خوب من،
این نكته به تكرار بگو،
این دلاویزترین حرف جهان را، همه وقت،
نه به یك بار و به ده بار، كه صد بار بگو
"دوستم داری؟"را،
از من بسیار بپرس
"دوستت دارم" را،
با من بسیار بگو ...
#فریدون_مشیری
@tribunesarzaminman
خاطره ای با من هست.
به شما ارزانی:
سحری بود و هنوز،
گوهر ماه به گیسوی شب آویخته بود.
گل یاس، عشق در جان هوا ریخته بود.
من به دیدار سحر می رفتم،
نفسم با نفس یاس درآمیخته بود.
می گشودم پر و می رفتم و می گفتم:
"های! بسرای ای دل شیدا، بسرای.
این دل افروزترین روز جهان را بنگر!
تو دلاویز ترین شعر جهان را بسرای!
آسمان، یاس، سحر، ماه، نسیم،
روح درجسم جهان ریخته اند،
شور و شوق تو برانگیخته اند،
تو هم ای مرغك تنها، بسرای"
من به دنبال دلاویزترین شعر جهان می‌رفتم!
در افق، پشت سرا پرده نور،
باغ های گل سرخ،
شاخه گسترده به مهر،
غنچه آورده به ناز،
دم به دم از نفس باد سحر،
غنچه ها می شد باز.
یك گل سرخ درشت از دل دریا برخاست،
چون گل افشانی لبخند تو، در لحظه شیرین شكفتن.
خورشید، چه فروغی به جهان می بخشید،
چه شكوهی ...
همه عالم به تماشا برخاست.
من به دنبال دلاویزترین شعر جهان می گشتم!
دو كبوتر در اوج،
بال در بال گذر می كردند.
دو صنوبر در باغ،
سر فرا گوش هم آورده به نجوا غزلی می خواندند.
مرغ دریائی، با جفت خود، از ساحل دور،
رو نهادند به دروازه نور ...
چمن خاطر من نیز ز جان مایه عشق،
در سرا پرده دل غنچه ای می پرورد،
هدیه ای می آورد،
برگ هایش كم كم باز شدند.
برگ ها باز شدند:
ـ « ... یافتم ! یافتم! آن نكته كه می خواستمش!
با شكوفائی خورشید و گل افشانی لبخند تو، آراستمش!
تار و پودش را از خوبی و مهر،
خوشتر از تافته یاس و سحر بافته ام!
"دوستت دارم" را، من دلاویز ترین شعر جهان یافته ام!
این گل سرخ من است،
دامنی پر كن از این گل
كه دهی هدیه به خلق،
كه بری خانه دشمن،
كه فشانی بر دوست.
راز خوشبختی هر كس
به پراكندن اوست
در دل مردم عالم، به خدا،
نور خواهد پاشید، روح خواهد بخشید.»
تو هم، ای خوب من،
این نكته به تكرار بگو،
این دلاویزترین حرف جهان را، همه وقت،
نه به یك بار و به ده بار، كه صد بار بگو
"دوستم داری؟"را،
از من بسیار بپرس
"دوستت دارم" را،
با من بسیار بگو ...
#فریدون_مشیری
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Nov, 09:58
ویدیوهایی از تجمع اعتراضی کارگران پیمانکاری صنعت گاز بوشهر مقابل ساختمان ستاد مجتمع گاز با شرکت کارگران دوازده پالایشگاه
پس از ۱۶ هفته تجمع اعتراضی کارگری در محدوده پالایشگاه‌ها و بی‌توجهی دولت به مطالبات کارگران، آنها تصمیم گرفتند با تشدید اعتراضات، تجمعی واحد و هماهنگ برگزار کنند.
سه‌شنبه ۶ آذرماه ۱۴۰۳
@tribunesarzaminman
پس از ۱۶ هفته تجمع اعتراضی کارگری در محدوده پالایشگاه‌ها و بی‌توجهی دولت به مطالبات کارگران، آنها تصمیم گرفتند با تشدید اعتراضات، تجمعی واحد و هماهنگ برگزار کنند.
سه‌شنبه ۶ آذرماه ۱۴۰۳
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Nov, 07:31
مقاومت آفریقای غربی در برابر امپریالیسم
غرب آفریقا که قسمت بزرگ آن در حاکمیت استعماری فرانسه بود، هرگز استعمارزدایی‌ای از نوع هند را شاهد نبود. اول از همه، واحد پول مستعمرات سابق فرانسه همچنان به نرخ مبادله ثابت با فرانک فرانسه وابسته بود، وابستگی‌ای که به این معنی بود غرب آفریقا نمی‌توانست هیچگونه سیاست مالی و پولی دلخواهش را دنبال کند (زیرا این امر نرخ ارز ثابت را تهدید می‌کرد). نه تنها ذخایر ارزی غرب آفریقا توسط فرانسه نگهداری میشد، همانطور که ذخایر طلای هندِ مستعمره در لندن نگهداری میشد، زیرا بریتانیا آنها را از طریق استقراض اجباری به‌دست آورده بود (از آنجایی که بریتانیا تمام درآمدهای مازاد سالانه هند را تصاحب می‌کرد)، اما فرانسه باوجود استعمارزدایی رسمی درعمل سیاست مالی و پولی مستعمرات را کنترل کرد. کنترل منابع طبیعی این مستعمرات در اختیار شرکت‌های امپریالیستی بود. علاوه بر این، نیروهای فرانسوی با وجود استعمارزدایی رسمی در این کشورها ماندند، در ابتدا به این بهانه که باید از اموال فرانسه محافظت کنند، سپس به این دلیل که باید از این کشورها در برابر شبه‌نظامیان اسلامی دفاع کنند (که این نیروهای اسلامی در اثر بی‌ثبات کردن رژیم قذافی در لیبی تقویت شدند که آن هم نقشه‌ای امپریالیستی بود)، اما درواقع برای اطمینان یافتن از اینکه دولت‌های تازه استقلال یافته همچنان مطابق با دستورات فرانسه عمل کنند. هر تلاشی برای خلاص شدن از شر این سربازان با واکنش فرانسه مواجه شد، واکنشی که می توانست، همانطور که قبلاً و در فاصله زمانی‌ای در بورکینافاسو رخ داده بود، می‌توانست شامل کودتا شود. توماس سانکارا، رهبر انقلابی مارکسیست بورکینافاسو و پان‌آفریقایی‌گرایی متعهد که خواهان خروج نیروهای فرانسوی از کشورش بود، در کودتایی که توسط بعضی از اعضای حزب او ترتیب داده شده بود ترور شد، اما عمومأ گمان می‌رود که او از سوی فرانسه حمایت می‌شده است. با وجود این، در بیشتر موارد کودتا لازم نیست: سیاست انتخاباتی عادی حزب‌های سیاسی که رهبران‌شان در کشورهای امپریالیستی آموزش دیده‌اند، با کنار گذاشتن موضوع تداوم حضور نیروهای فرانسوی از برنامههای سیاسی‌شان، برای حفظ این نظم کاملاً کافی بوده است و حتی ظاهری دمکراتیک به آن داده است
با این حال، اخیرأ در چندین کشور غرب آفریقا، عناصر انقلابی در ارتش قدرت را از چنین دولت‌های منتخب اما بدون استقامت گرفته‌اند تا موجی از مقاومت ضدامپریالیستی ایجاد کنند. در حالی که کشورهای امپریالیستی چنین تصرف قدرتی را ضربه‌ای به دمکراسی معرفی کرده‌اند که باید محکوم گردد و با آن مخالفت کرد. توده‌ها در این کشورها برخلاف انتظار معمولاً با شور و شوق از این رژیم‌های جدید پشتیبانی کرده‌اند، با وجود اینکه این رژیم‌ها جانشین دولت‌هایی شدند که خود “به‌شیوهٔ دمکراتیک” انتخاب کرده بودند.
درواقع این کشورها نقضی اساسی در عملکرد دمکراسی انتخاباتی موجود را آشکار می‌کنند. تصویری زیبا که معمولاً دمکراسی انتخاباتی به ما نشان میدهد، اینگونه وانمود میکند که هر کسی می‌تواند یک حزب سیاسی تشکیل دهد و هر موضوعی را برای ورود به عرصه انتخابات مطرح کند، و اینکه عرصهٔ انتخابات میدان مبارزه با امکان‌هایی برابر است. به همین دلیل نگرانی‌های واقعی مردم همواره در نتایج انتخابات منعکس می‌شوند. اما درواقع آنچه اقتصاددانان وجود “مانع‌های ورود” به عرصه انتخابات می‌خوانند، ناشی از ناکافی بودن منابع مالی‌ای است که تضمین میکند عرصه انتخابات میدان مبارزه در شرایطی نابرابر باشد. به همین دلیل کاملاً ممکن است دمکراسی انتخاباتی ظاهرأ با عملکردی خوب هم مسائل واقعی‌ای که مردم را برانگیخته است را مطرح نکند و به آنها نپردازد.این دقیقاً همان چیزی است که در حال حاضر در دمکراسی‌های غربی اتفاق می‌افتد، جایی که با وجود عملکرد روان و ظاهری سیستم انتخاباتی، تمایل شدید مردم به صلح در نتایج انتخابات کاملاً نادیده گرفته می‌شود و این همان چیزی است که ماهیت دمکراسی‌های غرب آفریقا را مشخص میکند، جایی که عملکرد سیستم انتخاباتی تمایل شدید مردم برای رهایی از حضور نیروهای خارجی را هرگز بیان نمی‌کند...
@tribunesarzaminman
غرب آفریقا که قسمت بزرگ آن در حاکمیت استعماری فرانسه بود، هرگز استعمارزدایی‌ای از نوع هند را شاهد نبود. اول از همه، واحد پول مستعمرات سابق فرانسه همچنان به نرخ مبادله ثابت با فرانک فرانسه وابسته بود، وابستگی‌ای که به این معنی بود غرب آفریقا نمی‌توانست هیچگونه سیاست مالی و پولی دلخواهش را دنبال کند (زیرا این امر نرخ ارز ثابت را تهدید می‌کرد). نه تنها ذخایر ارزی غرب آفریقا توسط فرانسه نگهداری میشد، همانطور که ذخایر طلای هندِ مستعمره در لندن نگهداری میشد، زیرا بریتانیا آنها را از طریق استقراض اجباری به‌دست آورده بود (از آنجایی که بریتانیا تمام درآمدهای مازاد سالانه هند را تصاحب می‌کرد)، اما فرانسه باوجود استعمارزدایی رسمی درعمل سیاست مالی و پولی مستعمرات را کنترل کرد. کنترل منابع طبیعی این مستعمرات در اختیار شرکت‌های امپریالیستی بود. علاوه بر این، نیروهای فرانسوی با وجود استعمارزدایی رسمی در این کشورها ماندند، در ابتدا به این بهانه که باید از اموال فرانسه محافظت کنند، سپس به این دلیل که باید از این کشورها در برابر شبه‌نظامیان اسلامی دفاع کنند (که این نیروهای اسلامی در اثر بی‌ثبات کردن رژیم قذافی در لیبی تقویت شدند که آن هم نقشه‌ای امپریالیستی بود)، اما درواقع برای اطمینان یافتن از اینکه دولت‌های تازه استقلال یافته همچنان مطابق با دستورات فرانسه عمل کنند. هر تلاشی برای خلاص شدن از شر این سربازان با واکنش فرانسه مواجه شد، واکنشی که می توانست، همانطور که قبلاً و در فاصله زمانی‌ای در بورکینافاسو رخ داده بود، می‌توانست شامل کودتا شود. توماس سانکارا، رهبر انقلابی مارکسیست بورکینافاسو و پان‌آفریقایی‌گرایی متعهد که خواهان خروج نیروهای فرانسوی از کشورش بود، در کودتایی که توسط بعضی از اعضای حزب او ترتیب داده شده بود ترور شد، اما عمومأ گمان می‌رود که او از سوی فرانسه حمایت می‌شده است. با وجود این، در بیشتر موارد کودتا لازم نیست: سیاست انتخاباتی عادی حزب‌های سیاسی که رهبران‌شان در کشورهای امپریالیستی آموزش دیده‌اند، با کنار گذاشتن موضوع تداوم حضور نیروهای فرانسوی از برنامههای سیاسی‌شان، برای حفظ این نظم کاملاً کافی بوده است و حتی ظاهری دمکراتیک به آن داده است
با این حال، اخیرأ در چندین کشور غرب آفریقا، عناصر انقلابی در ارتش قدرت را از چنین دولت‌های منتخب اما بدون استقامت گرفته‌اند تا موجی از مقاومت ضدامپریالیستی ایجاد کنند. در حالی که کشورهای امپریالیستی چنین تصرف قدرتی را ضربه‌ای به دمکراسی معرفی کرده‌اند که باید محکوم گردد و با آن مخالفت کرد. توده‌ها در این کشورها برخلاف انتظار معمولاً با شور و شوق از این رژیم‌های جدید پشتیبانی کرده‌اند، با وجود اینکه این رژیم‌ها جانشین دولت‌هایی شدند که خود “به‌شیوهٔ دمکراتیک” انتخاب کرده بودند.
درواقع این کشورها نقضی اساسی در عملکرد دمکراسی انتخاباتی موجود را آشکار می‌کنند. تصویری زیبا که معمولاً دمکراسی انتخاباتی به ما نشان میدهد، اینگونه وانمود میکند که هر کسی می‌تواند یک حزب سیاسی تشکیل دهد و هر موضوعی را برای ورود به عرصه انتخابات مطرح کند، و اینکه عرصهٔ انتخابات میدان مبارزه با امکان‌هایی برابر است. به همین دلیل نگرانی‌های واقعی مردم همواره در نتایج انتخابات منعکس می‌شوند. اما درواقع آنچه اقتصاددانان وجود “مانع‌های ورود” به عرصه انتخابات می‌خوانند، ناشی از ناکافی بودن منابع مالی‌ای است که تضمین میکند عرصه انتخابات میدان مبارزه در شرایطی نابرابر باشد. به همین دلیل کاملاً ممکن است دمکراسی انتخاباتی ظاهرأ با عملکردی خوب هم مسائل واقعی‌ای که مردم را برانگیخته است را مطرح نکند و به آنها نپردازد.این دقیقاً همان چیزی است که در حال حاضر در دمکراسی‌های غربی اتفاق می‌افتد، جایی که با وجود عملکرد روان و ظاهری سیستم انتخاباتی، تمایل شدید مردم به صلح در نتایج انتخابات کاملاً نادیده گرفته می‌شود و این همان چیزی است که ماهیت دمکراسی‌های غرب آفریقا را مشخص میکند، جایی که عملکرد سیستم انتخاباتی تمایل شدید مردم برای رهایی از حضور نیروهای خارجی را هرگز بیان نمی‌کند...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Nov, 06:16
* شبح ِ شوم ِ جنگ ..........
این روزها هوا سرد ودلگیر ،
ابری و بدون خورشید است !!
شبح ِ شوم ِ جنگ ،
بسان ِ ابرهای ِ سیاه ِ گریان ،
برنبض ِ زندگی مردمان ِ این دیار ،
سایه پراکنده است .
واژگان نیز ،
این روزها ،
درسیاقی نامتعارف ،
ناقوس جنگ را ،
ازهیمه ها بر آتش ،
در مطبخ ِ سرمایه ،
تند و ناشمرده ،
به مسلخ ِ جمله می آورند !!
وُ................ ،
هماره کبوتران ،
این عروسان ِ سپید صلح ،
در پروازی متعارف ،
در آوازگاه های خویش ،
به همره خود دارند ،
پیام ِ آری به صلح و
نه به جنگ را !!
این روزها هوا سرد ودلگیر ،
ابری و بدون خورشید است !!
شبح ِ شوم ِ جنگ ،
بسان ِ ابرهای ِ سیاه ِ گریان ،
برنبض ِ زندگی مردمان ِ این دیار ،
سایه پراکنده است .
واژگان نیز ،
این روزها ،
درسیاقی نامتعارف ،
ناقوس جنگ را ،
ازهیمه ها بر آتش ،
در مطبخ ِ سرمایه ،
تند و ناشمرده ،
به مسلخ ِ جمله می آورند !!
وُ................ ،
هماره کبوتران ،
این عروسان ِ سپید صلح ،
در پروازی متعارف ،
در آوازگاه های خویش ،
به همره خود دارند ،
پیام ِ آری به صلح و
نه به جنگ را !!
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
25 Nov, 01:41
۹ زن دیگر طی تنها یک هفته به قتل رسیدند
❗️در بهمئی (کهگیلویه و بویراحمد)؛ جمعه ۲۵ آبان ۱۴۰۳ سارا آبدار، ۳۵ ساله توسط همسرش، یوسف خازنی با ضربات متعدد چاقو به قتل رسید.
❗️در تهران؛ یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳ یک زن ۴۰ ساله توسط همسر ۴۵ ساله‌اش به بهانه‌ی "مشکلات خانوادگی" با سلاح گرم به قتل رسید.
❗️در روز سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ خواهری توسط برادرش با ضربات متعدد "قندشکن" به طرز وحشیانه‌ای در تهران به قتل رسید.
❗️چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳ یک زن ۴۵ ساله توسط مردی ۳۵ ساله به دلیل آنچه توسط رسانه‌های حکومتی تحت عنوان "مشکلات خانوادگی" اعلام شده، در تهران به قتل رسید.
❗️همچنین تنها در هفته‌ی گذشته ۵ مورد دیگر زن‌کشی در تهران ثبت شده است که ۳ تن از آنان توسط همسران خود، ۱ تن توسط برادر و ۱ تن دیگر توسط پسرش به قتل رسیده‌اند.
#زن_کشی
جامعه‌شناسی زن روز
@tribunesarzaminman
❗️در بهمئی (کهگیلویه و بویراحمد)؛ جمعه ۲۵ آبان ۱۴۰۳ سارا آبدار، ۳۵ ساله توسط همسرش، یوسف خازنی با ضربات متعدد چاقو به قتل رسید.
❗️در تهران؛ یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳ یک زن ۴۰ ساله توسط همسر ۴۵ ساله‌اش به بهانه‌ی "مشکلات خانوادگی" با سلاح گرم به قتل رسید.
❗️در روز سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ خواهری توسط برادرش با ضربات متعدد "قندشکن" به طرز وحشیانه‌ای در تهران به قتل رسید.
❗️چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳ یک زن ۴۵ ساله توسط مردی ۳۵ ساله به دلیل آنچه توسط رسانه‌های حکومتی تحت عنوان "مشکلات خانوادگی" اعلام شده، در تهران به قتل رسید.
❗️همچنین تنها در هفته‌ی گذشته ۵ مورد دیگر زن‌کشی در تهران ثبت شده است که ۳ تن از آنان توسط همسران خود، ۱ تن توسط برادر و ۱ تن دیگر توسط پسرش به قتل رسیده‌اند.
#زن_کشی
جامعه‌شناسی زن روز
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
25 Nov, 01:33
« فرهنگ ایران باستان »
آناهيتا، الهه عشق و باروری
واژه anahita صفت ایزد بانوی ایران باستان است و سه جزء دارد. جزء اول a پیشوند نفی است. جزء دوم n یک نوع صامت میانجی است و برای سهولت تلفظ به کار رفته است. جزء سوم ahita به معنای " عیب، ننگ و گناه است" این جزء در زبان فارسی امروز به صورت واژه " آهو " باقی مانده که معنای آن نیز " عیب و ننگ و گناه " است .چنانکه گفته اند: " آهو کشی آهویی بزرگ است." و منظور از" آهویی بزرگ "یعنی "گناهی بزرگ " . بنابر این مجموعاً anahita به معنای " بی گناه ، بی عیب ، پاک و نیالوده "است. این واژه از طریق زبان های باستانی ایران به زبان ارمنی راه یافته و در این زبان به همان شکل کهن خود باقی مانده است ، سپس در دوران معاصر مجدداً به زبان فارسی برگشته و به صورت " آناهیتا " امروزه به کار می رود. اما سیر تحول طبیعی این واژه در زبان فارسی به صورت " ناهید" در آمده است. این واژه صفت ایزد بانویی است که نام اصلی او ardvi sura anahita است . ardvi به معنای " آب ، رطوبت و نمناکی " و sura به معنای " توانا و نیرومند " است. مجموعاً یعنی " آب نیرومند پاک و نیآلوده " این الهه که امروزه به نام " آناهیتا " معروف است. خدای آب هاست و ماه آبان منسوب به اوست و گل زنبق ، گل آناهیتاست.پنجمین یشت اوستا که بهترین ، مفصل ترین و زیباترین یشت هاست در ستایش اوست.
تصویر سازی های این الهه در اوستا بسیار زیباست و می تواند دست مایه ای برای آثار هنری قرار گیرد: در اوستا آناهیتا، زني، جوان خوش‌اندام ،بلند بالا،زيبا چهره،با بازوان سپيد و اندامي برازنده، كمربندي تنگ بر كمر بسته، با جواهر آراسته شده با طوقي زرين بر گردنش و گوشواري چهار گوش در گوش، كفشهايي درخشان در پا دارد و بالا پوشي زرين و پرچين بر تن دارد.
اين ايزد بانو با صفات نيرومندي، زيبايی وخردمندي ،الهه‌ي عشق و باروري است و چشمه‌ي حيات از وجود او مي‌جوشد. بدين گونه مادر خدايي است كه سرچشمه‌ي زندگي است. آناهيتا گردونه‌اي دارد با چهار اسب سفيد، اسبهاي گردونه‌ي او عبارتند از : ابر و باران و برف و تگرگ. او در بلندترين طبقه‌ي آسمان جاي گزيده است و بر كرانه‌ي هر درياچه‌اي، خانه‌اي آراسته با صد پنجره‌ي درخشان و هزار ستون خوش تراش دارد. او از فراز ابرهاي آسمان به فرمان اورمزد باران و برف و تگرگ را فرو مي‌باراند. او نطفه‌ي مردان را پاك مي كند و زهدان زنان را براي زايش آماده مي‌كند. او خداي محبوب توده‌هاست و مردم عادي احترامي عميق براي او قائل بودند.
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
ارتباط با ادمین:
@golesorkh1320
آناهيتا، الهه عشق و باروری
واژه anahita صفت ایزد بانوی ایران باستان است و سه جزء دارد. جزء اول a پیشوند نفی است. جزء دوم n یک نوع صامت میانجی است و برای سهولت تلفظ به کار رفته است. جزء سوم ahita به معنای " عیب، ننگ و گناه است" این جزء در زبان فارسی امروز به صورت واژه " آهو " باقی مانده که معنای آن نیز " عیب و ننگ و گناه " است .چنانکه گفته اند: " آهو کشی آهویی بزرگ است." و منظور از" آهویی بزرگ "یعنی "گناهی بزرگ " . بنابر این مجموعاً anahita به معنای " بی گناه ، بی عیب ، پاک و نیالوده "است. این واژه از طریق زبان های باستانی ایران به زبان ارمنی راه یافته و در این زبان به همان شکل کهن خود باقی مانده است ، سپس در دوران معاصر مجدداً به زبان فارسی برگشته و به صورت " آناهیتا " امروزه به کار می رود. اما سیر تحول طبیعی این واژه در زبان فارسی به صورت " ناهید" در آمده است. این واژه صفت ایزد بانویی است که نام اصلی او ardvi sura anahita است . ardvi به معنای " آب ، رطوبت و نمناکی " و sura به معنای " توانا و نیرومند " است. مجموعاً یعنی " آب نیرومند پاک و نیآلوده " این الهه که امروزه به نام " آناهیتا " معروف است. خدای آب هاست و ماه آبان منسوب به اوست و گل زنبق ، گل آناهیتاست.پنجمین یشت اوستا که بهترین ، مفصل ترین و زیباترین یشت هاست در ستایش اوست.
تصویر سازی های این الهه در اوستا بسیار زیباست و می تواند دست مایه ای برای آثار هنری قرار گیرد: در اوستا آناهیتا، زني، جوان خوش‌اندام ،بلند بالا،زيبا چهره،با بازوان سپيد و اندامي برازنده، كمربندي تنگ بر كمر بسته، با جواهر آراسته شده با طوقي زرين بر گردنش و گوشواري چهار گوش در گوش، كفشهايي درخشان در پا دارد و بالا پوشي زرين و پرچين بر تن دارد.
اين ايزد بانو با صفات نيرومندي، زيبايی وخردمندي ،الهه‌ي عشق و باروري است و چشمه‌ي حيات از وجود او مي‌جوشد. بدين گونه مادر خدايي است كه سرچشمه‌ي زندگي است. آناهيتا گردونه‌اي دارد با چهار اسب سفيد، اسبهاي گردونه‌ي او عبارتند از : ابر و باران و برف و تگرگ. او در بلندترين طبقه‌ي آسمان جاي گزيده است و بر كرانه‌ي هر درياچه‌اي، خانه‌اي آراسته با صد پنجره‌ي درخشان و هزار ستون خوش تراش دارد. او از فراز ابرهاي آسمان به فرمان اورمزد باران و برف و تگرگ را فرو مي‌باراند. او نطفه‌ي مردان را پاك مي كند و زهدان زنان را براي زايش آماده مي‌كند. او خداي محبوب توده‌هاست و مردم عادي احترامي عميق براي او قائل بودند.
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
ارتباط با ادمین:
@golesorkh1320
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
24 Nov, 20:29
ديدار سبز
شعر: سيد على صالحى
اين كليپ را كيانوش سنجرى ساخته و من خوانده ام
تصميم گرفتيم در نوروز منتشرش كنيم چون به عيد مربوط است اما فكرميكنم الان بايد منتشر شود
فریدون فرح‌اندوز
@tribunesarzaminman
شعر: سيد على صالحى
اين كليپ را كيانوش سنجرى ساخته و من خوانده ام
تصميم گرفتيم در نوروز منتشرش كنيم چون به عيد مربوط است اما فكرميكنم الان بايد منتشر شود
فریدون فرح‌اندوز
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
24 Nov, 18:39
پدیده های خودکشی، احساس تنهایی و بی تفاوتی جمعی در سیستم های نیولیبرالیستی افزایش می یابد چرا که اختلافات طبقاتی در این سیستمها موجه جلوه داده شده و افزایش می یابد و در کسانی که نمی‌توانند به طبقات بالاتر سعود کنند حس بی عرضگی ، ناتوانی و کاستی القا می کند.... https://youtu.be/Ithuw-xsQgM?si=DMuRIlhuESr1RYd6
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
24 Nov, 09:38
📌انقلاب کارگری خواهد شد؛ فقرا خانه‌های ثروتمندان را آتش خواهند زد...
🎤 صحبت های سید محمدرضا مرتضوی دبیر کل خانه صنعت و معدن ایران
@tribunesarzaminman
🎤 صحبت های سید محمدرضا مرتضوی دبیر کل خانه صنعت و معدن ایران
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
24 Nov, 09:26
🍂🍂🍃🍃
از دل افروز ترین روز جهان،
خاطره ای با من هست.
به شما ارزانی:
سحری بود و هنوز،
گوهر ماه به گیسوی شب آویخته بود.
گل یاس، عشق در جان هوا ریخته بود.
من به دیدار سحر می رفتم،
نفسم با نفس یاس درآمیخته بود.
می گشودم پر و می رفتم و می گفتم:
"های! بسرای ای دل شیدا، بسرای.
این دل افروزترین روز جهان را بنگر!
تو دلاویز ترین شعر جهان را بسرای!
آسمان، یاس، سحر، ماه، نسیم،
روح درجسم جهان ریخته اند،
شور و شوق تو برانگیخته اند،
تو هم ای مرغك تنها، بسرای"
من به دنبال دلاویزترین شعر جهان می‌رفتم!
در افق، پشت سرا پرده نور،
باغ های گل سرخ،
شاخه گسترده به مهر،
غنچه آورده به ناز،
دم به دم از نفس باد سحر،
غنچه ها می شد باز.
یك گل سرخ درشت از دل دریا برخاست،
چون گل افشانی لبخند تو، در لحظه شیرین شكفتن.
خورشید، چه فروغی به جهان می بخشید،
چه شكوهی ...
همه عالم به تماشا برخاست.
من به دنبال دلاویزترین شعر جهان می گشتم!
دو كبوتر در اوج،
بال در بال گذر می كردند.
دو صنوبر در باغ،
سر فرا گوش هم آورده به نجوا غزلی می خواندند.
مرغ دریائی، با جفت خود، از ساحل دور،
رو نهادند به دروازه نور ...
چمن خاطر من نیز ز جان مایه عشق،
در سرا پرده دل غنچه ای می پرورد،
هدیه ای می آورد،
برگ هایش كم كم باز شدند.
برگ ها باز شدند:
ـ « ... یافتم ! یافتم! آن نكته كه می خواستمش!
با شكوفائی خورشید و گل افشانی لبخند تو، آراستمش!
تار و پودش را از خوبی و مهر،
خوشتر از تافته یاس و سحر بافته ام!
"دوستت دارم" را، من دلاویز ترین شعر جهان یافته ام!
این گل سرخ من است،
دامنی پر كن از این گل
كه دهی هدیه به خلق،
كه بری خانه دشمن،
كه فشانی بر دوست.
راز خوشبختی هر كس
به پراكندن اوست
در دل مردم عالم، به خدا،
نور خواهد پاشید، روح خواهد بخشید.»
تو هم، ای خوب من،
این نكته به تكرار بگو،
این دلاویزترین حرف جهان را، همه وقت،
نه به یك بار و به ده بار، كه صد بار بگو
"دوستم داری؟"را،
از من بسیار بپرس
"دوستت دارم" را،
با من بسیار بگو ...
#فریدون_مشیری
ارتباط با ادمین:
@golesorkh1320
از دل افروز ترین روز جهان،
خاطره ای با من هست.
به شما ارزانی:
سحری بود و هنوز،
گوهر ماه به گیسوی شب آویخته بود.
گل یاس، عشق در جان هوا ریخته بود.
من به دیدار سحر می رفتم،
نفسم با نفس یاس درآمیخته بود.
می گشودم پر و می رفتم و می گفتم:
"های! بسرای ای دل شیدا، بسرای.
این دل افروزترین روز جهان را بنگر!
تو دلاویز ترین شعر جهان را بسرای!
آسمان، یاس، سحر، ماه، نسیم،
روح درجسم جهان ریخته اند،
شور و شوق تو برانگیخته اند،
تو هم ای مرغك تنها، بسرای"
من به دنبال دلاویزترین شعر جهان می‌رفتم!
در افق، پشت سرا پرده نور،
باغ های گل سرخ،
شاخه گسترده به مهر،
غنچه آورده به ناز،
دم به دم از نفس باد سحر،
غنچه ها می شد باز.
یك گل سرخ درشت از دل دریا برخاست،
چون گل افشانی لبخند تو، در لحظه شیرین شكفتن.
خورشید، چه فروغی به جهان می بخشید،
چه شكوهی ...
همه عالم به تماشا برخاست.
من به دنبال دلاویزترین شعر جهان می گشتم!
دو كبوتر در اوج،
بال در بال گذر می كردند.
دو صنوبر در باغ،
سر فرا گوش هم آورده به نجوا غزلی می خواندند.
مرغ دریائی، با جفت خود، از ساحل دور،
رو نهادند به دروازه نور ...
چمن خاطر من نیز ز جان مایه عشق،
در سرا پرده دل غنچه ای می پرورد،
هدیه ای می آورد،
برگ هایش كم كم باز شدند.
برگ ها باز شدند:
ـ « ... یافتم ! یافتم! آن نكته كه می خواستمش!
با شكوفائی خورشید و گل افشانی لبخند تو، آراستمش!
تار و پودش را از خوبی و مهر،
خوشتر از تافته یاس و سحر بافته ام!
"دوستت دارم" را، من دلاویز ترین شعر جهان یافته ام!
این گل سرخ من است،
دامنی پر كن از این گل
كه دهی هدیه به خلق،
كه بری خانه دشمن،
كه فشانی بر دوست.
راز خوشبختی هر كس
به پراكندن اوست
در دل مردم عالم، به خدا،
نور خواهد پاشید، روح خواهد بخشید.»
تو هم، ای خوب من،
این نكته به تكرار بگو،
این دلاویزترین حرف جهان را، همه وقت،
نه به یك بار و به ده بار، كه صد بار بگو
"دوستم داری؟"را،
از من بسیار بپرس
"دوستت دارم" را،
با من بسیار بگو ...
#فریدون_مشیری
ارتباط با ادمین:
@golesorkh1320
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Nov, 23:21
تاب بازی دولت و مجلس با افزایش حقوق ۲۰ و ۳۰ درصد/ این درصدها از خطر فقیرتر شدن طبقه متوسط نمی‌کاهد
در حالی که تورم به صورت رسمی ۴۰ درصد است (احتمالا غیر رسمی از ۵۰ درصد گذشته) پیشنهاد دولت برای حداقل افزایش حقوق کارمندان ۲۰ درصد و پیشنهاد مجلس در همین طرح ۳۰ درصد است که در هر دو حالت هم چنان از رقم تورم کشور تا شهریور سال جاری نیز عقب‌تر است. این ارقام شاید با هم تفاوت داشته باشد، اما از خطر فقیرتر شدن طبقه متوسط اقتصادی نیمه جان ایران نخواهد کاست.
اقتصاد ۲۴ : موضوع افزایش حقوق کارمندان دولت در سال ۱۴۰۴ و البته در بودجه این سال با اظهارات تازه و تشکیک در ارقام بودجه حالا وارد فاز جدیدی شده است و به نظر میرسد تلاش دولت برای سقف افزایش ۲۰ درصدی حقوق کارمندان دولت حالا به بن بست نرخ تورم و البته مخالفت نمایندگان مجلس خورده است،
بن بستی که البته بخش زیادی از مزدبگیران ایرانی حالا منتظر هستند که در نهایت با چه رقم افزایشی این مسیر باز خواهد شد چرا که هر چند این رقم در بودجه برای افزایش حقوق کارمندان دولت تعریف شده است، اما رابطه مستقیم با رقم افزایش حقوق کارگران در کشور نیز دارد و در حقیقت یک چشم نماینده کارفرمایان و هر دو چشم نماینده دولت و کارگران به این رقم دوخته شده است، چون تقریبا تعیین این درصد افزایش حقوق تا حدودی تکلیف را روشن خواهد کرد
@tribunesarzaminman
در حالی که تورم به صورت رسمی ۴۰ درصد است (احتمالا غیر رسمی از ۵۰ درصد گذشته) پیشنهاد دولت برای حداقل افزایش حقوق کارمندان ۲۰ درصد و پیشنهاد مجلس در همین طرح ۳۰ درصد است که در هر دو حالت هم چنان از رقم تورم کشور تا شهریور سال جاری نیز عقب‌تر است. این ارقام شاید با هم تفاوت داشته باشد، اما از خطر فقیرتر شدن طبقه متوسط اقتصادی نیمه جان ایران نخواهد کاست.
اقتصاد ۲۴ : موضوع افزایش حقوق کارمندان دولت در سال ۱۴۰۴ و البته در بودجه این سال با اظهارات تازه و تشکیک در ارقام بودجه حالا وارد فاز جدیدی شده است و به نظر میرسد تلاش دولت برای سقف افزایش ۲۰ درصدی حقوق کارمندان دولت حالا به بن بست نرخ تورم و البته مخالفت نمایندگان مجلس خورده است،
بن بستی که البته بخش زیادی از مزدبگیران ایرانی حالا منتظر هستند که در نهایت با چه رقم افزایشی این مسیر باز خواهد شد چرا که هر چند این رقم در بودجه برای افزایش حقوق کارمندان دولت تعریف شده است، اما رابطه مستقیم با رقم افزایش حقوق کارگران در کشور نیز دارد و در حقیقت یک چشم نماینده کارفرمایان و هر دو چشم نماینده دولت و کارگران به این رقم دوخته شده است، چون تقریبا تعیین این درصد افزایش حقوق تا حدودی تکلیف را روشن خواهد کرد
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Nov, 22:02
هوش مصنوعی آیا جهان و تمام مشاغل ما را تسخیر خواهد کرد؟
آنچه به‌مراتب محتمل‌تر است این است که برنامه‌ها و خدمات هوش مصنوعی بدون آزمایش و نظارت کافی به‌کار گرفته خواهند شد و آن‌گونه که تبلیغ می‌شود درست عمل نخواهند کرد، بلکه موجب آسیب رسانی و گرفتاری مردم را موجب خواهند شد. این آسیب‌ها از جمله ممانعت از دسترسی آنها به خدماتی که مردم حق داشتن‌شان را دارند مانند مزایای رفاهی، خدمات بیمارستانی، و مطالباتشان از شرکت‌های بیمه هستند. ما باید مراقب اجرای چنین سیستم‌هایی مبهم باشیم و از دولتهایمان بخواهیم به‌کارگیری این سیستمها را با دقت و حساسیت زیر نظر داشته باشند.
بسیاری از ما از ابزارهای هوش مصنوعی مانند “ChatGPT”، “DALL-E”، و “MidJourney” استفاده کرده‌ایم و از قابلیت‌های آنها شگفت‌زده شده‌ایم. تعامل با “ChatGPT” شبیه به صحبت با فردی واقعی است که می‌تواند تقریباً به هر سؤالی پاسخ دهد، موضوع‌های پیچیده را به زبان ساده توضیح دهد، مقاله‌ها را خلاصه کند و حتی شعر و نثر شبیه به شیوهٔ شکسپیر بنویسد و مقاله‌ها و تکلیف‌هایی درسی تهیه کند. ابزارهای”DALL-E” و “MidJourney” نیز می‌توانند با دریافت دستورهایی متنی برای آنها تصویرهایی شگفت‌انگیز تولید کنند و افراد بدون هیچگونه مهارتی هنری را به هنرمند تبدیل کنند. مقاله‌های خبری با هیجان اعلام کرده‌اند که ابزارهای هوش مصنوعی به قبولی در آزمون‌های حقوق، ریاضی، و پزشکی موفق شده‌اند. خلاصهٔ مقاله‌های نوشته شده به‌وسیلهٔ “ChatGPT” برای نشریه‌های پژوهشی پزشکی توانسته‌اند دانشمندان را فریب داده و به آنان القا کنند که این مطلب‌ها به‌وسیلهٔ انسان‌ها نوشته شده‌اند. استفاده از این ابزارها و تبلیغ‌هایی گسترده که پیرامون هوش مصنوعی در رسانه‌ها وجود دارد این تصور را برای عموم به‌وجود آورده است که ما در بحبوحهٔ آغاز انقلاب تکنولوژیکی‌ای بی‌نظیر هستیم، انقلابی که زندگی ما را متحول خواهد کرد.
باوری عمومی وجود دارد که ما در حال حاضر دستگاه‌هایی داریم یا در آستانهٔ ساخت‌شان هستیم که هوشی مشابه هوش انسان دارند چندان که خواهند توانست بیشتر کارهای انسان‌ها را انجام دهند. این امر می‌تواند بسیاری از ما را بیکار کرده و طیفی وسیع از فرصت‌های شغلی را از بین ببرد. مقاله‌های زیادی منتشر شده‌اند که از نابودی قریب‌الوقوع میلیون‌ها شغل کارخانه‌ای به‌دلیل خودکارسازی و همچنین طیفی وسیع از شغل‌های افراد حرفه‌ای از جمله خبرنگاران، نویسندگان، تولیدکنندگان محتوا، وکلا، معلمان، برنامه‌نویسان نرم‌افزار، و پزشکان خبر می‌دهند.
با وجود شگفت‌انگیز بودن این ابزارها، آیا آنها واقعاً “هوشمند” هستند؟ آیا “ChatGPT” واقعاً سؤال‌ها یا تعامل‌های ما را درک میکند و وقتی به ما پاسخ میدهد موضوع مورد بحث را می‌فهمد؟ این ابزارها هنگامی که تصویرهایی فوق‌العاده تولید می‌کنند یا اشعاری زیبا می‌سرایند آیا مانند هنرمندان فکر می‌کنند؟
@tribunesarzaminman
آنچه به‌مراتب محتمل‌تر است این است که برنامه‌ها و خدمات هوش مصنوعی بدون آزمایش و نظارت کافی به‌کار گرفته خواهند شد و آن‌گونه که تبلیغ می‌شود درست عمل نخواهند کرد، بلکه موجب آسیب رسانی و گرفتاری مردم را موجب خواهند شد. این آسیب‌ها از جمله ممانعت از دسترسی آنها به خدماتی که مردم حق داشتن‌شان را دارند مانند مزایای رفاهی، خدمات بیمارستانی، و مطالباتشان از شرکت‌های بیمه هستند. ما باید مراقب اجرای چنین سیستم‌هایی مبهم باشیم و از دولتهایمان بخواهیم به‌کارگیری این سیستمها را با دقت و حساسیت زیر نظر داشته باشند.
بسیاری از ما از ابزارهای هوش مصنوعی مانند “ChatGPT”، “DALL-E”، و “MidJourney” استفاده کرده‌ایم و از قابلیت‌های آنها شگفت‌زده شده‌ایم. تعامل با “ChatGPT” شبیه به صحبت با فردی واقعی است که می‌تواند تقریباً به هر سؤالی پاسخ دهد، موضوع‌های پیچیده را به زبان ساده توضیح دهد، مقاله‌ها را خلاصه کند و حتی شعر و نثر شبیه به شیوهٔ شکسپیر بنویسد و مقاله‌ها و تکلیف‌هایی درسی تهیه کند. ابزارهای”DALL-E” و “MidJourney” نیز می‌توانند با دریافت دستورهایی متنی برای آنها تصویرهایی شگفت‌انگیز تولید کنند و افراد بدون هیچگونه مهارتی هنری را به هنرمند تبدیل کنند. مقاله‌های خبری با هیجان اعلام کرده‌اند که ابزارهای هوش مصنوعی به قبولی در آزمون‌های حقوق، ریاضی، و پزشکی موفق شده‌اند. خلاصهٔ مقاله‌های نوشته شده به‌وسیلهٔ “ChatGPT” برای نشریه‌های پژوهشی پزشکی توانسته‌اند دانشمندان را فریب داده و به آنان القا کنند که این مطلب‌ها به‌وسیلهٔ انسان‌ها نوشته شده‌اند. استفاده از این ابزارها و تبلیغ‌هایی گسترده که پیرامون هوش مصنوعی در رسانه‌ها وجود دارد این تصور را برای عموم به‌وجود آورده است که ما در بحبوحهٔ آغاز انقلاب تکنولوژیکی‌ای بی‌نظیر هستیم، انقلابی که زندگی ما را متحول خواهد کرد.
باوری عمومی وجود دارد که ما در حال حاضر دستگاه‌هایی داریم یا در آستانهٔ ساخت‌شان هستیم که هوشی مشابه هوش انسان دارند چندان که خواهند توانست بیشتر کارهای انسان‌ها را انجام دهند. این امر می‌تواند بسیاری از ما را بیکار کرده و طیفی وسیع از فرصت‌های شغلی را از بین ببرد. مقاله‌های زیادی منتشر شده‌اند که از نابودی قریب‌الوقوع میلیون‌ها شغل کارخانه‌ای به‌دلیل خودکارسازی و همچنین طیفی وسیع از شغل‌های افراد حرفه‌ای از جمله خبرنگاران، نویسندگان، تولیدکنندگان محتوا، وکلا، معلمان، برنامه‌نویسان نرم‌افزار، و پزشکان خبر می‌دهند.
با وجود شگفت‌انگیز بودن این ابزارها، آیا آنها واقعاً “هوشمند” هستند؟ آیا “ChatGPT” واقعاً سؤال‌ها یا تعامل‌های ما را درک میکند و وقتی به ما پاسخ میدهد موضوع مورد بحث را می‌فهمد؟ این ابزارها هنگامی که تصویرهایی فوق‌العاده تولید می‌کنند یا اشعاری زیبا می‌سرایند آیا مانند هنرمندان فکر می‌کنند؟
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Nov, 20:38
🍂🍂🍃🍃
وه چه تلخ‌و زشت‌و نازیباست
و کلیدِ قفلِ این رمزِ معماگونه،
ناپیداست!
آنکه می‌خواهد جهان را شاد
آنکه می‌جویَد به زیرِ گنبدِ گیتی،
عزت‌و عدل‌و شُکوه‌و داد
آنکه در اوج است‌و راهِ عشق می‌پویَد؛
ای دریغا... عمرِ او کوتاه‌و بی‌فرداست.
زنده‌یاد جلال ملکشا
@tribunesarzaminman
به همراهی شما نیازمندیم انتقادات، نظرات، مطالب و دلتنگی های خود را با ما در میان بگذارید.
در این روزگار کژ وبد آهنگ کنار هم بودن و همگامی تنها راه گذر از این بن بست است،با ما همراه شوید.
ادمین تریبون سرزمین من
آدرس ادمین:
@golesorkh1320
وه چه تلخ‌و زشت‌و نازیباست
و کلیدِ قفلِ این رمزِ معماگونه،
ناپیداست!
آنکه می‌خواهد جهان را شاد
آنکه می‌جویَد به زیرِ گنبدِ گیتی،
عزت‌و عدل‌و شُکوه‌و داد
آنکه در اوج است‌و راهِ عشق می‌پویَد؛
ای دریغا... عمرِ او کوتاه‌و بی‌فرداست.
زنده‌یاد جلال ملکشا
@tribunesarzaminman
به همراهی شما نیازمندیم انتقادات، نظرات، مطالب و دلتنگی های خود را با ما در میان بگذارید.
در این روزگار کژ وبد آهنگ کنار هم بودن و همگامی تنها راه گذر از این بن بست است،با ما همراه شوید.
ادمین تریبون سرزمین من
آدرس ادمین:
@golesorkh1320
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Nov, 20:25
🍂🍂🍃🍃
شاعر و شعرخوان:
احسان طبری
@tribunesarzaminman
شاعر و شعرخوان:
احسان طبری
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Nov, 20:00
سیطره و تحت قیمومیت دیوان عالی مرکب از علائم بیمارگونهٔ دارای مقام‌های مادام‌العمر است. این موانع محافظ در برابر تحمیل فاشیسم را در استثناگرایی فرهنگی جامعهٔ آمریکا نیز نمی‌توان یافت. این جامعه دچار تفرقه و پراکندگی و پوسیدگی است، اگرچه نمی‌توان در این موضوع شک داشت که بسیاری از مردم آن کشور تا آخر با دیکتاتور داخلی مبارزه خواهند کرد.
نه؛ مشکل این است که می‌خواهند اقتصاد سرمایهداری پیشرفته و رقیب جهانی جدّی را بر اساس دیکتاتوری خشونت‌آمیزی اداره کنند که بخش بزرگی از جمعیت کشور آن را طرد کرده است. این تلاش آنها [در اعمال دیکتاتوری فاشیستی] در بهترین حالت پروژه‌ای ناپایدار و نامطمئن است که دهه‌ها است که امتحان نشده است. دیدیم که تلاش‌های قبلی با نتایجی ناگوار برای هر دو طرف به پایان رسید.
پس تکلیف “نو” چه می‌شود؟ در حال حاضر “نو” هم اینکه کاملاً غایب نیست و هم اینکه چندان دور از دسترس نیست. به نظر می‌رسید که پیروزی ترامپ باعث تحکیم روی بردن فزایندهٔ رأی‌دهندگان از میان طبقهٔ کارگر به. جمهوری‌خواهی پوپولیستی شده باشد، حتی در میان جمعیتی که قبلاً در کنار دموکرات‌ها بودند. برای مثال، به‌رغم سخنرانی‌های آتشین و جنجالی ترامپ که بوی نژادپرستی می‌داد، کارگران لاتین‌تبار بیشتر از همیشه به جمهوری‌خواهان رأی دادند. بر اساس یکی از تحلیل‌های وال استریت ژورنال، گرچه دموکرات‌ها با لاتینی‌ها به‌عنوان یک بلوک رأی‌دهی قومی نامتمایز با بقیه برخورد می‌کردند، کارگران لاتین‌تبار رویکردی را ترجیح می‌دادند که به نگرانی‌های طبقاتی بپردازد.
منصفانه است اگر بگوییم این رأی‌دهندگان سر خود را کلاه می‌گذارند و نباید بعداً اظهار تعجب کنند، زیرا قهرمان آنها کسی جز یکی از ثروتمندان بانفوذ و بی‌شرم آمریکا نیست. اما گویا میلیون‌ها نفر ترجیح می‌دهند بخت خود را امتحان کنند تا اینکه همچنان به “دستگاه حاکم” بی‌اعتبار وال استریت و جنگ امید داشته باشند. دست رد زدن به سینهٔ بایدن و هریس، به هر دلیلی که باشد، نمی‌توان آن را به‌سادگی نشانه‌ای از آگاهی نادرست و کاذب دانست.
شاید برخی از اعضای کابینه استارمر [نخست‌وزیر بریتانیا از حزب کارگر] موضوع را بفهمند. اما کل پروژهٔ آنها بیشتر مبتنی بر ترس از درمان است تا ترس از مرض. واقعیت این است که تنها چیزی که نگذاشت ترامپیسم به‌آسانی پیروز شود، نه آه و ناله‌های سرمقاله‌های نیویورک تایمز، بلکه کارزار انتخاباتی برنی سندرز در سال ۲۰۱۶ بود.
به همین ترتیب، بارها و بارها باید گفت و تکرار کرد که حزب کارگر جرمی کوربین از نظر کسب آرای واقعی مردم عادی بسیار محبوب‌تر از نسخهٔ کنونی این حزب بود. و خنثی شدن آن زمانی رخ داد که این حزب برای کنار گذاشتن برگزیت با “دستگاه حاکم” هم‌بستر شد. دولت استارمر نیز مانند دولت بایدن آماده است که به نگرانی‌های مردم عادی توجه نشان دهد، اما فقط تا آنجا که اسباب زحمت و ناراحتی واقعی برای سرمایههای کلان نشود. همانطور که از پیشنهاد مغزهای متفکر کارزار انتخاباتی حزب کارگر برای مشاورهٔ رایگان دادن به اردوی انتخاباتی کامالا هریس برمی‌آید، می‌بینیم که روش کار این دو مؤثر و کارآمد نیست و نخواهد بود.
اما “نو” را در زمان رهبر پیشین حزب کارگر و از زبان برنی سندرز میشد دید و شنید. این “نو” نه سوسیالیسم، بلکه گسست از جهانی‌سازی سرمایهداری و گام گذاشتن در راه سیاست‌های طبقاتی بود. در هر دو مورد، عوامل اصلی شکست آنها همانا نیروهای “دستگاه حاکم” در حزب‌های خودشان بودند که برای به حاشیه راندن، حذف کردن، و شکست دادن آنها و حامیانشان دست به تلاشی گسترده و قدرتمند زدند. آنها در این کار بسیار مجرّب بودند، اما روشن است که چنتهٔ آنها خالی شده است.
گئورگی دیمیتروف [دبیرکل پیشین حزب کمونیست بلغارستان و اولین رئیس دولت جمهوری خلق بلغارستان] در سخنرانی مشهورش در هفتمین کنگرهٔ کمینترن (انترناسیونال کمونیستی)، از روزهای کار و زندگی‌اش در برلین قبل از هیتلر یاد کرد. او گفت که روزی به سخنوری یکی از کمونیست‌ها گوش می‌داده است که در مورد تصمیم‌های پلنوم اخیر کمینترن با مخاطبان بیکارش صحبت می‌کرده است، در حالی که یکی از فاشیست‌ها حکایت‌هایی ترسناک از فساد “دستگاه” بازگو می‌کرده است. آن کمونیست به همین سادگی توجه مخاطبان را از دست داد و آنها را به فرد فاشیست واگذار کرد. از این لحاظ ترامپ مطلقاً هیچ درس تازه‌ای برای یاد دادن ندارد. به دلیل نبوغ سیاسی ذاتی سرمایهداری است- منظور این است که توطئه‌ای در کار نیست- که این نظام می‌تواند، در صورت نیاز، هم هوادار “دستگاه” و هم نامزد ضد “دستگاه” به مردم ارائه دهد. گویا این گفتهٔ مارکس را با تمام وجود به کار می‌بندد که “اینها اصول من‌اند و اگر آنها را نمی‌پسندید، من اصول دیگری برای ارائه دادن دارم.”
به این ترتیب، گزینه‌های اصلی پیشنهادی در کشورهای سرمایهداری موج اول که اکنون در حال فروپاشی
نه؛ مشکل این است که می‌خواهند اقتصاد سرمایهداری پیشرفته و رقیب جهانی جدّی را بر اساس دیکتاتوری خشونت‌آمیزی اداره کنند که بخش بزرگی از جمعیت کشور آن را طرد کرده است. این تلاش آنها [در اعمال دیکتاتوری فاشیستی] در بهترین حالت پروژه‌ای ناپایدار و نامطمئن است که دهه‌ها است که امتحان نشده است. دیدیم که تلاش‌های قبلی با نتایجی ناگوار برای هر دو طرف به پایان رسید.
پس تکلیف “نو” چه می‌شود؟ در حال حاضر “نو” هم اینکه کاملاً غایب نیست و هم اینکه چندان دور از دسترس نیست. به نظر می‌رسید که پیروزی ترامپ باعث تحکیم روی بردن فزایندهٔ رأی‌دهندگان از میان طبقهٔ کارگر به. جمهوری‌خواهی پوپولیستی شده باشد، حتی در میان جمعیتی که قبلاً در کنار دموکرات‌ها بودند. برای مثال، به‌رغم سخنرانی‌های آتشین و جنجالی ترامپ که بوی نژادپرستی می‌داد، کارگران لاتین‌تبار بیشتر از همیشه به جمهوری‌خواهان رأی دادند. بر اساس یکی از تحلیل‌های وال استریت ژورنال، گرچه دموکرات‌ها با لاتینی‌ها به‌عنوان یک بلوک رأی‌دهی قومی نامتمایز با بقیه برخورد می‌کردند، کارگران لاتین‌تبار رویکردی را ترجیح می‌دادند که به نگرانی‌های طبقاتی بپردازد.
منصفانه است اگر بگوییم این رأی‌دهندگان سر خود را کلاه می‌گذارند و نباید بعداً اظهار تعجب کنند، زیرا قهرمان آنها کسی جز یکی از ثروتمندان بانفوذ و بی‌شرم آمریکا نیست. اما گویا میلیون‌ها نفر ترجیح می‌دهند بخت خود را امتحان کنند تا اینکه همچنان به “دستگاه حاکم” بی‌اعتبار وال استریت و جنگ امید داشته باشند. دست رد زدن به سینهٔ بایدن و هریس، به هر دلیلی که باشد، نمی‌توان آن را به‌سادگی نشانه‌ای از آگاهی نادرست و کاذب دانست.
شاید برخی از اعضای کابینه استارمر [نخست‌وزیر بریتانیا از حزب کارگر] موضوع را بفهمند. اما کل پروژهٔ آنها بیشتر مبتنی بر ترس از درمان است تا ترس از مرض. واقعیت این است که تنها چیزی که نگذاشت ترامپیسم به‌آسانی پیروز شود، نه آه و ناله‌های سرمقاله‌های نیویورک تایمز، بلکه کارزار انتخاباتی برنی سندرز در سال ۲۰۱۶ بود.
به همین ترتیب، بارها و بارها باید گفت و تکرار کرد که حزب کارگر جرمی کوربین از نظر کسب آرای واقعی مردم عادی بسیار محبوب‌تر از نسخهٔ کنونی این حزب بود. و خنثی شدن آن زمانی رخ داد که این حزب برای کنار گذاشتن برگزیت با “دستگاه حاکم” هم‌بستر شد. دولت استارمر نیز مانند دولت بایدن آماده است که به نگرانی‌های مردم عادی توجه نشان دهد، اما فقط تا آنجا که اسباب زحمت و ناراحتی واقعی برای سرمایههای کلان نشود. همانطور که از پیشنهاد مغزهای متفکر کارزار انتخاباتی حزب کارگر برای مشاورهٔ رایگان دادن به اردوی انتخاباتی کامالا هریس برمی‌آید، می‌بینیم که روش کار این دو مؤثر و کارآمد نیست و نخواهد بود.
اما “نو” را در زمان رهبر پیشین حزب کارگر و از زبان برنی سندرز میشد دید و شنید. این “نو” نه سوسیالیسم، بلکه گسست از جهانی‌سازی سرمایهداری و گام گذاشتن در راه سیاست‌های طبقاتی بود. در هر دو مورد، عوامل اصلی شکست آنها همانا نیروهای “دستگاه حاکم” در حزب‌های خودشان بودند که برای به حاشیه راندن، حذف کردن، و شکست دادن آنها و حامیانشان دست به تلاشی گسترده و قدرتمند زدند. آنها در این کار بسیار مجرّب بودند، اما روشن است که چنتهٔ آنها خالی شده است.
گئورگی دیمیتروف [دبیرکل پیشین حزب کمونیست بلغارستان و اولین رئیس دولت جمهوری خلق بلغارستان] در سخنرانی مشهورش در هفتمین کنگرهٔ کمینترن (انترناسیونال کمونیستی)، از روزهای کار و زندگی‌اش در برلین قبل از هیتلر یاد کرد. او گفت که روزی به سخنوری یکی از کمونیست‌ها گوش می‌داده است که در مورد تصمیم‌های پلنوم اخیر کمینترن با مخاطبان بیکارش صحبت می‌کرده است، در حالی که یکی از فاشیست‌ها حکایت‌هایی ترسناک از فساد “دستگاه” بازگو می‌کرده است. آن کمونیست به همین سادگی توجه مخاطبان را از دست داد و آنها را به فرد فاشیست واگذار کرد. از این لحاظ ترامپ مطلقاً هیچ درس تازه‌ای برای یاد دادن ندارد. به دلیل نبوغ سیاسی ذاتی سرمایهداری است- منظور این است که توطئه‌ای در کار نیست- که این نظام می‌تواند، در صورت نیاز، هم هوادار “دستگاه” و هم نامزد ضد “دستگاه” به مردم ارائه دهد. گویا این گفتهٔ مارکس را با تمام وجود به کار می‌بندد که “اینها اصول من‌اند و اگر آنها را نمی‌پسندید، من اصول دیگری برای ارائه دادن دارم.”
به این ترتیب، گزینه‌های اصلی پیشنهادی در کشورهای سرمایهداری موج اول که اکنون در حال فروپاشی
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
23 Nov, 20:00
اند اینهاست: جریان میانه‌رو امپریالیستی لیبرال که تا حد زیادی بی‌اعتبار شده است، حمایت زحمتکشان را بیش از پیش از دست داده است، و اکنون به جایی رسیده است که از نسل‌کشی حمایت میکند؛ و عوام‌فریبی (پوپولیسم) شوونیستی که در انتخابات‌های پی‌درپی احساس میکند که لحظهٔ موعود رسیده است. هر دو گزینه آشکارا و قاطعانه بر استثمار نظام‌یافتهٔ میلیاردها زحمتکش با حمایت نیروی نظامی گسترده تکیه دارند. هر دو نمایندهٔ نیروهایی‌اند که دارند کرهٔ زمین را در آتش می‌سوزانند و هر روز یک کلاس درس پر از کودکان فلسطینی را سلاخی می‌کنند.
“نو” هنوز دوران رشد جنینی طولانی‌اش را تکمیل نکرده است، ولی واقعاً باید عجله کند. این بدان معناست که سوسیالیست‌ها باید بی‌درنگ تصمیم بگیرند که مثلاً آیا حزب کارگر بریتانیا مقر مبارزه است یا خودش مانع مبارزه است. باید دریابند که چگونه می‌توانند جنبش‌های خیابانی توده‌یی برای تغییر را با پروژهٔ سیاسی برای دگرگونی‌های اجتماعی پیوند بزنند. و دوباره باید با طبقهٔ کارگر از هم گسیخته‌ای پیوند یابند که ارتباط با آن را تا حد زیادی از دست داده‌اند. اینها چالش‌های کوچکی نیستند. “سوسیالیسم یا بربریت” همیشه انتخابی بوده که با احتمال وقوع فاجعه و علائم بیمارگونهٔ فراوان همراه بود، اما انگیزه‌ای برای مبارزه بوده است. صرفاً انتقاد از بربرهای رقیب کافی نیست. باید از بین دو گزینهٔ سوسیالیسم یا بربریت یکی را انتخاب کرد.
به قلم رفیق اندرو موری، تحلیلگر برجسته چپ، ترجمه شده از مورنینگ استار، روزنامهٔ چپ‌گرای انگلستان
@tribunesarzaminman
“نو” هنوز دوران رشد جنینی طولانی‌اش را تکمیل نکرده است، ولی واقعاً باید عجله کند. این بدان معناست که سوسیالیست‌ها باید بی‌درنگ تصمیم بگیرند که مثلاً آیا حزب کارگر بریتانیا مقر مبارزه است یا خودش مانع مبارزه است. باید دریابند که چگونه می‌توانند جنبش‌های خیابانی توده‌یی برای تغییر را با پروژهٔ سیاسی برای دگرگونی‌های اجتماعی پیوند بزنند. و دوباره باید با طبقهٔ کارگر از هم گسیخته‌ای پیوند یابند که ارتباط با آن را تا حد زیادی از دست داده‌اند. اینها چالش‌های کوچکی نیستند. “سوسیالیسم یا بربریت” همیشه انتخابی بوده که با احتمال وقوع فاجعه و علائم بیمارگونهٔ فراوان همراه بود، اما انگیزه‌ای برای مبارزه بوده است. صرفاً انتقاد از بربرهای رقیب کافی نیست. باید از بین دو گزینهٔ سوسیالیسم یا بربریت یکی را انتخاب کرد.
به قلم رفیق اندرو موری، تحلیلگر برجسته چپ، ترجمه شده از مورنینگ استار، روزنامهٔ چپ‌گرای انگلستان
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Nov, 20:57
آیا بایدن یک جنگ هسته‌ای را به ترامپ هدیه داده است؟
موشک‌های دوربرد آمریکا در راه اوکراین
تصمیم دولت بایدن برای لغو ممنوعیت شلیک موشک‌های دوربرد آمریکایی به سمت روسیه و ارسال سامانه‌های ATACMS می‌تواند سرنوشت جنگ اوکراین را تغییر دهد. رئیس جمهور روسیه در ماه سپتامبر گفته بود که مجوز غرب در مورد استفاده کی‌یف از موشک‌های دوربرد به معنای «مشارکت مستقیم کشورهای ناتو، ایالات متحده و کشورهای اروپایی در جنگ اوکراین» است. اما چرا بایدن در واپسین روزهای خود در کاخ سفید و دو سال بعد از شروع جنگ، چنین تصمیم عجیبی گرفته است؟
رویداد۲۴ | لیلا فرهادی: در حالی که تنها دو ماه تا دولت ترامپ باقیمانده، جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا با درخواست اوکراین مبنی بر استفاده از سامانه‌های موشکی آمریکایی موسوم به سامانه‌های تاکتیکی ارتش (ATACMS) در داخل روسیه موافقت کرده و ممنوعیت شلیک موشک‌های دوربرد به خاک روسیه را لغو کرده است.
آیا موشک‌های آمریکایی سرنوشت جنگ اوکراین را تغییر خواهد داد؟
این سامانه‌های موشکی ساخت آمریکا بردی معادل ۳۰۰ کیلومتر دارند. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، موشک ATACMS در دهه ۱۹۸۰ برای از بین بردن اهداف با ارزش شوروی در اعماق خطوط دشمن ساخته شده است. ولادیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین این خبر را تایید کرده است.
البته لازم به ذکر است که اوکراین موشک‌های ATACMS و همچنین موشک‌های «استورم شدو» بریتانیا و فرانسه با برد مشابه را مدت هاست که در اختیار دارد، اما اجازه استفاده از آنها در داخل خاک روسیه را نداشته. تصمیم بایدن این احتمال را بالا برده که فرانسه و بریتانیا نیز راه آمریکا را بروند و مجوز مشابهی به اوکراین برای استفاده از موشک‌های آنها در داخل خاک روسیه بدهند.
اندیشکده موسسه مطالعات جنگ، نقشه ۲۲۵ تاسیسات نظامی روسیه در محدوده برد موشک‌های ATACMS را منتشر کرده است.
یک هفته پیش و بعد از انتخابات، دولت بایدن یک تصمیم حیاتی دیگر هم گرفته بود. آمریکا به جای اینکه یکی از کشورهای عضو ناتو را مجبور کند، به تعداد کمی از پیمانکاران آمریکایی این مجوز را داده بود که سامانه‌های ساخت آمریکا را در داخل خاک اوکراین تعمیر کنند. از نظر اوکراینی ها، همه اینها یادآور یک شوخی معروف است که که اغلب به اشتباه به وینستون چرچیل نخست وزیر سابق بریتانیا نسبت داده می‌شود؛ اینکه می‌گویند «همیشه می‌توان روی آمریکایی‌ها حساب کرد، به شرط اینکه همه گزینه‌های روی میز تمام شده باشد.»
بایدن تقریبا هر سلاحی را که اوکراینی‌ها خواسته بودند، به آنها داده است، از تانک‌های سنگین آبرامز گرفته تا خودروهای زرهی جنگی برادلی، باتری‌های پدافند هوایی پاتریوت، سامانه‌های موشکی توپخانه با تحرک بالا (HIMARS) و اخیراً جت‌های جنگنده F-۱۶. اما همه این تسلیحات زمانی به دست اوکراینی‌ها رسیده که این کشور به دلیل نداشتن سیستمهای تسلیحاتی بهای قابل توجهی را در جنگ پرداخت کرده است.
@tribunesarzaminman
موشک‌های دوربرد آمریکا در راه اوکراین
تصمیم دولت بایدن برای لغو ممنوعیت شلیک موشک‌های دوربرد آمریکایی به سمت روسیه و ارسال سامانه‌های ATACMS می‌تواند سرنوشت جنگ اوکراین را تغییر دهد. رئیس جمهور روسیه در ماه سپتامبر گفته بود که مجوز غرب در مورد استفاده کی‌یف از موشک‌های دوربرد به معنای «مشارکت مستقیم کشورهای ناتو، ایالات متحده و کشورهای اروپایی در جنگ اوکراین» است. اما چرا بایدن در واپسین روزهای خود در کاخ سفید و دو سال بعد از شروع جنگ، چنین تصمیم عجیبی گرفته است؟
رویداد۲۴ | لیلا فرهادی: در حالی که تنها دو ماه تا دولت ترامپ باقیمانده، جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا با درخواست اوکراین مبنی بر استفاده از سامانه‌های موشکی آمریکایی موسوم به سامانه‌های تاکتیکی ارتش (ATACMS) در داخل روسیه موافقت کرده و ممنوعیت شلیک موشک‌های دوربرد به خاک روسیه را لغو کرده است.
آیا موشک‌های آمریکایی سرنوشت جنگ اوکراین را تغییر خواهد داد؟
این سامانه‌های موشکی ساخت آمریکا بردی معادل ۳۰۰ کیلومتر دارند. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، موشک ATACMS در دهه ۱۹۸۰ برای از بین بردن اهداف با ارزش شوروی در اعماق خطوط دشمن ساخته شده است. ولادیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین این خبر را تایید کرده است.
البته لازم به ذکر است که اوکراین موشک‌های ATACMS و همچنین موشک‌های «استورم شدو» بریتانیا و فرانسه با برد مشابه را مدت هاست که در اختیار دارد، اما اجازه استفاده از آنها در داخل خاک روسیه را نداشته. تصمیم بایدن این احتمال را بالا برده که فرانسه و بریتانیا نیز راه آمریکا را بروند و مجوز مشابهی به اوکراین برای استفاده از موشک‌های آنها در داخل خاک روسیه بدهند.
اندیشکده موسسه مطالعات جنگ، نقشه ۲۲۵ تاسیسات نظامی روسیه در محدوده برد موشک‌های ATACMS را منتشر کرده است.
یک هفته پیش و بعد از انتخابات، دولت بایدن یک تصمیم حیاتی دیگر هم گرفته بود. آمریکا به جای اینکه یکی از کشورهای عضو ناتو را مجبور کند، به تعداد کمی از پیمانکاران آمریکایی این مجوز را داده بود که سامانه‌های ساخت آمریکا را در داخل خاک اوکراین تعمیر کنند. از نظر اوکراینی ها، همه اینها یادآور یک شوخی معروف است که که اغلب به اشتباه به وینستون چرچیل نخست وزیر سابق بریتانیا نسبت داده می‌شود؛ اینکه می‌گویند «همیشه می‌توان روی آمریکایی‌ها حساب کرد، به شرط اینکه همه گزینه‌های روی میز تمام شده باشد.»
بایدن تقریبا هر سلاحی را که اوکراینی‌ها خواسته بودند، به آنها داده است، از تانک‌های سنگین آبرامز گرفته تا خودروهای زرهی جنگی برادلی، باتری‌های پدافند هوایی پاتریوت، سامانه‌های موشکی توپخانه با تحرک بالا (HIMARS) و اخیراً جت‌های جنگنده F-۱۶. اما همه این تسلیحات زمانی به دست اوکراینی‌ها رسیده که این کشور به دلیل نداشتن سیستمهای تسلیحاتی بهای قابل توجهی را در جنگ پرداخت کرده است.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Nov, 20:55
قطع مازوت‌سوزی توسط دولت تا چه زمان تداوم خواهد داشت؟ | مصرف گاز در کشور باید کنترل شود
مسعود تجریشی، کارشناس محیط زیست، درباره قطع مازوت‌سوزی می‌گوید: «جلوگیری از مازوت‌سوزی با قطع برق و گاز الزاماً کاری نیست که تداوم داشته باشد. امکان ندارد دولت امسال بتواند سیاست قطع سوزاندن مازوت را ادامه دهد. دولت باید با مردم حرف بزند.»
رویداد۲۴ | امیرحسین جعفری: دولت پزشکیان مدعی است که توانسته جلوی مازوت سوزی را بگیرد. مسألهٔ اساسی اینجاست که این مسیر تا چه حد قابلیت تداوم دارد؟ آیا پزشکیان می‌تواند جلوی مازوت‌سوزی را بگیرد و قطع برق‌های متداوم هم مردم را اذیت نکند؟ مشکل ناترازی انرژی همواره در ایران وجود داشته اما دولت قبل بدون توجه به آن، تنها به قطع برق و گاز صنایع بسنده کرد و موجب زیان‌های اقتصادی بسیاری نیز برای کشور شد. آنچه در سه سال دولت رئیسی در رابطه با ناترازی رخ داد، ضعف شدید عملکرد و قراردادن کشور در شرایطی بحرانی از نظر تولید انرژی بود که حالا اثرات آن را می‌بینیم.
مازوت سوزی چه زیان‌هایی دارد؟
تجریشی توضیح میدهد چگونه مازوت برای سلامتی شهروندان ایجاد خطر میکند. به گفته او، مقدار تولید و سوزاندن مازوت در ایران بسیار بیشتر از استانداردهای جهانی است. او می‌گوید: «مازوت آخرین محصولی است که از نفت به دست می‌آید. وقتی بنزین و دیگر محصولات تولید شد، مازوت باقی می‌ماند و تمامی عناصر خطرناک در نفت وجود دارد در آن حفظ می‌شود. وقتی مازوت می‌سوزانیم، یعنی گوگرد را در هوا منتشر میکنیم که باعث افزایش ذرات معلق می‌شود. با انتشار مازوت مشکلات تنفسی، سردرد و بیماری‌های سخت گسترش می‌یابد. برخی از مواقع تا ۴۰ پی.پی.ام (تعداد ذرات در میلیون) گوگرد داشته‌ایم.»
@tribunesarzaminman
مسعود تجریشی، کارشناس محیط زیست، درباره قطع مازوت‌سوزی می‌گوید: «جلوگیری از مازوت‌سوزی با قطع برق و گاز الزاماً کاری نیست که تداوم داشته باشد. امکان ندارد دولت امسال بتواند سیاست قطع سوزاندن مازوت را ادامه دهد. دولت باید با مردم حرف بزند.»
رویداد۲۴ | امیرحسین جعفری: دولت پزشکیان مدعی است که توانسته جلوی مازوت سوزی را بگیرد. مسألهٔ اساسی اینجاست که این مسیر تا چه حد قابلیت تداوم دارد؟ آیا پزشکیان می‌تواند جلوی مازوت‌سوزی را بگیرد و قطع برق‌های متداوم هم مردم را اذیت نکند؟ مشکل ناترازی انرژی همواره در ایران وجود داشته اما دولت قبل بدون توجه به آن، تنها به قطع برق و گاز صنایع بسنده کرد و موجب زیان‌های اقتصادی بسیاری نیز برای کشور شد. آنچه در سه سال دولت رئیسی در رابطه با ناترازی رخ داد، ضعف شدید عملکرد و قراردادن کشور در شرایطی بحرانی از نظر تولید انرژی بود که حالا اثرات آن را می‌بینیم.
مازوت سوزی چه زیان‌هایی دارد؟
تجریشی توضیح میدهد چگونه مازوت برای سلامتی شهروندان ایجاد خطر میکند. به گفته او، مقدار تولید و سوزاندن مازوت در ایران بسیار بیشتر از استانداردهای جهانی است. او می‌گوید: «مازوت آخرین محصولی است که از نفت به دست می‌آید. وقتی بنزین و دیگر محصولات تولید شد، مازوت باقی می‌ماند و تمامی عناصر خطرناک در نفت وجود دارد در آن حفظ می‌شود. وقتی مازوت می‌سوزانیم، یعنی گوگرد را در هوا منتشر میکنیم که باعث افزایش ذرات معلق می‌شود. با انتشار مازوت مشکلات تنفسی، سردرد و بیماری‌های سخت گسترش می‌یابد. برخی از مواقع تا ۴۰ پی.پی.ام (تعداد ذرات در میلیون) گوگرد داشته‌ایم.»
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Nov, 18:38
تشدید بحران‌های داخلی و خارجی و اثری که بر آیندۀ ملت ایران می‌تواند بگذارد
رخدادهای بسیار مهم و تعیین‌کننده از اسفند ۱۴۰۲ تا کنون کشور ما را در مسیری پُرشتاب به سمت تشدید هرچه بیشتر بحران‌های داخلی و خارجی مرتبط با یکدیگر سوق داده است. به قدرت رسیدن دولت راست افراطی در آمریکا به سرکردگی دونالد ترامپ، با توجه به سیاست‌های تناقض‌آمیز و تنش‌آفرین و رفتارهای در ظاهر نامتعادل او و اطرافیانش، بی‌تردید می‌تواند آینده‌ای تاریک و مملو از روندهای ویرانگر و خطرناک برای ایران رقم بزند.
در برههٔ حساس کنونی، عامل‌های متعدد داخلی و خارجی بسیار نگران‌کننده‌ای برضد منافع ملی، رفاه، و امنیت جامعه در کارند. در چنین شرایطی، از یک سو سران حکومت ولایی و در رأس آنها خامنه‌ای، که خود از عامل‌های اصلی ایجاد وضع کنونی‌اند، توان و خواست و ارادۀ لازم را برای تغییر دادن دورنمای تیره و مبهم کشور به سود منافع ملی و رفاه و امنیت جامعه ندارند. از سوی دیگر نیروهای مترقی و ملی نیز به دلیل بیش از چهار دهه سرکوب خشن و بی‌محابای حکومتی، تفرقه و پراکندگی، و بی‌توجهی به همکاری و تلاش جمعی مؤثر متأسفانه هنوز در وضعی نیستند که با سازماندهی جنبش مردمی در چارچوب جبهۀ واحد ضدّدیکتاتوری بتوانند مانع پیشروی این روند شوم شوند. عامل مخرب دیگر در این روند رسانه‌های اپوزیسیون جعلی بر گرد رضا پهلوی و تأثیر تفرقه‌اندازانه و گمراه‌کنندهٔ آنها بر افکار عمومی، از جمله از راه تبلیغات وسیع علیه شخصیت‌ها و نیروهای چپ و ملی مترقی بوده است.
تردیدی نیست که دیکتاتوری دینی حاکم امروزه در برابر تحولات داخل و خارج کشور در تنگنای بسیار سختی قرار گرفته و “حفظ نظام” و شالوده‌های آن همچنان برایش از واجبات است. در چند سال گذشته همهٔ پروژه‌های اصلی رهبر رژیم و اعوان و انصارش، مانند “حاکمیت یکدست” یا به‌اصطلاح “وفاق ملی” با میان‌داری مسعود پزشکیان، با هدف متوقف کردن روند نامتعادل‌تر شدن شالوده‌های حکومت در برابر خواست‌های برحق مردم، بی‌نتیجه بوده است. وظیفهٔ اتاق‌های مدیریت بحران در “بیت رهبری” چاره‌جویی برای فهرست بلندبالای بحران‌هایی اساسی است که حکومت ولایی امروزه در درون کشور با آنها روبه‌روست: بحران بن‌بست اقتصادی، شکاف عمیق ملت-حکومت، روگردانی وسیع افکار عمومی از اسلام سیاسی و مطالبهٔ جدایی دین از حکومت، و بحران جدیدتر و مقطعی جانشینی ولی فقیه.
واقعیت آن است که حکومت ولایی به دلیل ماهیتش و بر اساس امکاناتش در داخل کشور قادر به حل و حتی مدیریت کردن نسبی این بحران‌ها نیست. به‌علاوه، این رژیم دیگر نمی‌تواند به هیچ طریقی بخش بزرگی از جامعه را به پذیرش و ادامۀ حاکمیت ولایت فقیه متقاعد کند. از نگاه خامنه‌ای، در مقام رهبر نظام سرکوبگر دینی، “نرمش قهرمانانه” در داخل کشور- یعنی کُرنش “نمایندۀ خدا بر زمین” در برابر خواست‌های برحق مردم برای آزادی و عدالت اجتماعی- ممکن نیست، زیرا کل ۴۶ سال حکومت اسلامی و سیاست‌های آن را زیر علامت سؤال خواهد برد.
سران “نظام” و لایه‌های سرمایهداری کلان پُرنفوذ که نظام سیاسی به آنها متکی است بنا به سرشتی که دارند خوب می‌دانند که تنها راه بالقوه- و هرچند موقتی و پرپیچ‌وخم- برای دفع تهدیدهای داخلی علیه حکومت را در عین تشدید سرکوب و اعدام در داخل بتوان در عرصۀ خارجی یافت. البته این عرصه نیز بسیار آشفته و شامل بحران‌هایی است که علاوه بر تحریم‌های کشورهای امپریالیستی شماری از آنها ساختۀ سیاست‌های ماجراجویانۀ خود جمهوری اسلامی است. سران جمهوری اسلامی امید دارند که با دست برداشتن- حتی موقتی- از ماجراجویی‌های خارجی و “نرمش قهرمانانه” دیگری در برابر آمریکا- با بده‌بستان از موضع ضعف، حتی با وجود دولت ترامپ- بتوانند کشتی طوفان‌زدۀ “نظام” را موقتاً به مسیری امن‌تر هدایت کنند.
برخی شواهد حکایت از آن دارد که دستگاه دیپلماسی و تبلیغاتی جمهوری اسلامی برای آماده کردن زمینۀ تماس‌های مستقیم و غیرمستقیم با دولت آمریکا، و به گفتۀ پزشکیان “مدارا با دشمن”، از جمله با دولت دونالد ترامپ، مدت‌هاست که وارد میدان شده است. تماس‌های رده بالا با حکومت عربستان سعودی، به‌مثابهٔ پل واسط جمهوری اسلامی برای نزدیک شدن به آمریکا، از جمله و به‌ویژه تماس مسعود پزشکیان با بن‌سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، یکی از این شواهد است. گفتنی است که مقام‌های حکومت عربستان سعودی در چهار سال گذشته روابط تجاری و سیاسی با نزدیکان دونالد ترامپ را گسترده‌تر کرده‌اند...
@tribunesarzaminman
رخدادهای بسیار مهم و تعیین‌کننده از اسفند ۱۴۰۲ تا کنون کشور ما را در مسیری پُرشتاب به سمت تشدید هرچه بیشتر بحران‌های داخلی و خارجی مرتبط با یکدیگر سوق داده است. به قدرت رسیدن دولت راست افراطی در آمریکا به سرکردگی دونالد ترامپ، با توجه به سیاست‌های تناقض‌آمیز و تنش‌آفرین و رفتارهای در ظاهر نامتعادل او و اطرافیانش، بی‌تردید می‌تواند آینده‌ای تاریک و مملو از روندهای ویرانگر و خطرناک برای ایران رقم بزند.
در برههٔ حساس کنونی، عامل‌های متعدد داخلی و خارجی بسیار نگران‌کننده‌ای برضد منافع ملی، رفاه، و امنیت جامعه در کارند. در چنین شرایطی، از یک سو سران حکومت ولایی و در رأس آنها خامنه‌ای، که خود از عامل‌های اصلی ایجاد وضع کنونی‌اند، توان و خواست و ارادۀ لازم را برای تغییر دادن دورنمای تیره و مبهم کشور به سود منافع ملی و رفاه و امنیت جامعه ندارند. از سوی دیگر نیروهای مترقی و ملی نیز به دلیل بیش از چهار دهه سرکوب خشن و بی‌محابای حکومتی، تفرقه و پراکندگی، و بی‌توجهی به همکاری و تلاش جمعی مؤثر متأسفانه هنوز در وضعی نیستند که با سازماندهی جنبش مردمی در چارچوب جبهۀ واحد ضدّدیکتاتوری بتوانند مانع پیشروی این روند شوم شوند. عامل مخرب دیگر در این روند رسانه‌های اپوزیسیون جعلی بر گرد رضا پهلوی و تأثیر تفرقه‌اندازانه و گمراه‌کنندهٔ آنها بر افکار عمومی، از جمله از راه تبلیغات وسیع علیه شخصیت‌ها و نیروهای چپ و ملی مترقی بوده است.
تردیدی نیست که دیکتاتوری دینی حاکم امروزه در برابر تحولات داخل و خارج کشور در تنگنای بسیار سختی قرار گرفته و “حفظ نظام” و شالوده‌های آن همچنان برایش از واجبات است. در چند سال گذشته همهٔ پروژه‌های اصلی رهبر رژیم و اعوان و انصارش، مانند “حاکمیت یکدست” یا به‌اصطلاح “وفاق ملی” با میان‌داری مسعود پزشکیان، با هدف متوقف کردن روند نامتعادل‌تر شدن شالوده‌های حکومت در برابر خواست‌های برحق مردم، بی‌نتیجه بوده است. وظیفهٔ اتاق‌های مدیریت بحران در “بیت رهبری” چاره‌جویی برای فهرست بلندبالای بحران‌هایی اساسی است که حکومت ولایی امروزه در درون کشور با آنها روبه‌روست: بحران بن‌بست اقتصادی، شکاف عمیق ملت-حکومت، روگردانی وسیع افکار عمومی از اسلام سیاسی و مطالبهٔ جدایی دین از حکومت، و بحران جدیدتر و مقطعی جانشینی ولی فقیه.
واقعیت آن است که حکومت ولایی به دلیل ماهیتش و بر اساس امکاناتش در داخل کشور قادر به حل و حتی مدیریت کردن نسبی این بحران‌ها نیست. به‌علاوه، این رژیم دیگر نمی‌تواند به هیچ طریقی بخش بزرگی از جامعه را به پذیرش و ادامۀ حاکمیت ولایت فقیه متقاعد کند. از نگاه خامنه‌ای، در مقام رهبر نظام سرکوبگر دینی، “نرمش قهرمانانه” در داخل کشور- یعنی کُرنش “نمایندۀ خدا بر زمین” در برابر خواست‌های برحق مردم برای آزادی و عدالت اجتماعی- ممکن نیست، زیرا کل ۴۶ سال حکومت اسلامی و سیاست‌های آن را زیر علامت سؤال خواهد برد.
سران “نظام” و لایه‌های سرمایهداری کلان پُرنفوذ که نظام سیاسی به آنها متکی است بنا به سرشتی که دارند خوب می‌دانند که تنها راه بالقوه- و هرچند موقتی و پرپیچ‌وخم- برای دفع تهدیدهای داخلی علیه حکومت را در عین تشدید سرکوب و اعدام در داخل بتوان در عرصۀ خارجی یافت. البته این عرصه نیز بسیار آشفته و شامل بحران‌هایی است که علاوه بر تحریم‌های کشورهای امپریالیستی شماری از آنها ساختۀ سیاست‌های ماجراجویانۀ خود جمهوری اسلامی است. سران جمهوری اسلامی امید دارند که با دست برداشتن- حتی موقتی- از ماجراجویی‌های خارجی و “نرمش قهرمانانه” دیگری در برابر آمریکا- با بده‌بستان از موضع ضعف، حتی با وجود دولت ترامپ- بتوانند کشتی طوفان‌زدۀ “نظام” را موقتاً به مسیری امن‌تر هدایت کنند.
برخی شواهد حکایت از آن دارد که دستگاه دیپلماسی و تبلیغاتی جمهوری اسلامی برای آماده کردن زمینۀ تماس‌های مستقیم و غیرمستقیم با دولت آمریکا، و به گفتۀ پزشکیان “مدارا با دشمن”، از جمله با دولت دونالد ترامپ، مدت‌هاست که وارد میدان شده است. تماس‌های رده بالا با حکومت عربستان سعودی، به‌مثابهٔ پل واسط جمهوری اسلامی برای نزدیک شدن به آمریکا، از جمله و به‌ویژه تماس مسعود پزشکیان با بن‌سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، یکی از این شواهد است. گفتنی است که مقام‌های حکومت عربستان سعودی در چهار سال گذشته روابط تجاری و سیاسی با نزدیکان دونالد ترامپ را گسترده‌تر کرده‌اند...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Nov, 17:05
کی‌یف: روسیه برای نخستین بار در جنگ از موشک قاره‌پیما با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای استفاده کرد
نیروی هوایی اوکراین اعلام کرد که مسکو روز پنجشنبه ۲۱ نوامبر (یکم آذرماه ۱۴۰۳) در جریان حمله صبحگاهی خود به اوکراین، یک موشک بالستیک قاره‌پیما را از منطقه آستاراخان در جنوب فدراسیون روسیه پرتاب کرد. این نخستین باری است که روسیه از چنین موشک قدرتمند و دوربردی در طول این جنگ استفاده میکند….
به گزارش یورو نیوز،این حمله پس از آن انجام شد که اوکراین در هفته جاری از موشک‌های آمریکایی و بریتانیایی برای هدف قرار دادن اهدافی در داخل خاک روسیه استفاده کرد. مسکو ماه‌ها هشدار داده بود که اگر اوکراین با موشک‌های غربی چنین کاری را علیه خاک روسیه انجام دهد، آن را به عنوان نشانه‌ای از یک تشدید تنش بزرگ تلقی میکند.
@tribunesarzaminman
نیروی هوایی اوکراین اعلام کرد که مسکو روز پنجشنبه ۲۱ نوامبر (یکم آذرماه ۱۴۰۳) در جریان حمله صبحگاهی خود به اوکراین، یک موشک بالستیک قاره‌پیما را از منطقه آستاراخان در جنوب فدراسیون روسیه پرتاب کرد. این نخستین باری است که روسیه از چنین موشک قدرتمند و دوربردی در طول این جنگ استفاده میکند….
به گزارش یورو نیوز،این حمله پس از آن انجام شد که اوکراین در هفته جاری از موشک‌های آمریکایی و بریتانیایی برای هدف قرار دادن اهدافی در داخل خاک روسیه استفاده کرد. مسکو ماه‌ها هشدار داده بود که اگر اوکراین با موشک‌های غربی چنین کاری را علیه خاک روسیه انجام دهد، آن را به عنوان نشانه‌ای از یک تشدید تنش بزرگ تلقی میکند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Nov, 16:47
«فلسطین را آزاد کنید»
نام اثر: «آرون بوشنل»
@tribunesarzaminman
نام اثر: «آرون بوشنل»
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
20 Nov, 20:12
🍂🍂🍃🍃
نان
بر سر گذرگاهی ،
چشم به راه تکه نانی بود
که خدایش برساند.
خدا سرما فرستاد.
باد سیاه وزیدن گرفت ،
گردباد و گرد و خاک فرستاد
دود فرستاد.
شهربان چند شحنه و گزمه فرستاد
حکومت هم پاسبان و پاسدار فرستاد
اما آنچه همچنان تاکنون
هرگز نیامد
نان بود.
شیرکو بیکس
ترجمه: بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
نان
بر سر گذرگاهی ،
چشم به راه تکه نانی بود
که خدایش برساند.
خدا سرما فرستاد.
باد سیاه وزیدن گرفت ،
گردباد و گرد و خاک فرستاد
دود فرستاد.
شهربان چند شحنه و گزمه فرستاد
حکومت هم پاسبان و پاسدار فرستاد
اما آنچه همچنان تاکنون
هرگز نیامد
نان بود.
شیرکو بیکس
ترجمه: بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
19 Nov, 20:12
خواب دیدم که باید وداع کنم
با تمام چیزهایی که مرا احاطه کرده‌اند
و بر من سایه می‌اندازند؛
وداع با خیل مدعیان مالکیت ضمیرها
وداع با فهرست موجودی‌ها
وداع با فهرست اشیاء پیدا شده
وداع با تمام بوهای خسته کننده
با صداهایی که مرا بیدار نگه می‌دارند
با شیرینی تلخی، با خود ترشی
با تندی گرم‌کننده دانه‌ی فلفل
وداع با تیک‌تاک زمان، با مشکلات روز اول هفته
با بخت‌آزمایی نخ نمای چهارشنبه، با یکشنبه
و بدخواهی‌اش، وقتی که ملال جا خوش میکند
وداع با تمام قرارهایی که در آینده
فرا می‌رسند.
خواب دیدم باید وداع کنم با هر اندیشه‌ای،
چه مرده، چه زنده.
با معنی، که پشت هر معنی
معنی‌ای می‌جوید.
با امید، این دونده‌ی خستگی‌ناپذیر هم
باید وداع کنم.
باید وداع کنم با بهره‌های خشم فروخورده،
با عایدات رویاهای ذخیره شده
با آنچه که بر کاغذ آمده، یادآور حکایت زمانی
که سوار و اسب بنای یادبود شد
وداع با تمام تصاویری، که آدم ساخته است
وداع با ترانه، با ناله‌های قافیه‌دار
وداع با صداهای بافته شده، با تشویق‌های شش هم‌سرا
وداع با شورساز
وداع با خدا و باخ
خواب دیدم باید وداع کنم
با شاخه‌های گل
با میوه‌ها و شکوفه‌ها و جوانه‌های کلمات
با فصول سال که از تغییر احوال دل‌زده‌اند
و بر وداع اصرار می‌ورزند
مه بهاری، آخر تابستان، پالتوی زمستانی.
آوریل آوریل گفتن
دوباره از گلهای موگه و زعفران گفتن
خشک‌سالی، یخ‌بندان، ذوب‌شدن
رد پاها در برف. شاید
به وقت وداع گیلاس‌ها رسیده باشند. شاید
فاخته دیوانه‌وار بازی کند و بخواند
دوباره نخودها را سبز از پوسته در بیاورد
گل قاصدک. تازه می‌فهمم چه می‌خواهد.
خواب دیدم باید وداع کنم
با تخت و در و میز
و تخت و در و میز را
سنگین کنم، تا آخر باز کنم، برای وداع امتحان کنم
آخرین روز مدرسه است: نام دوستان را تلفظ می‌کنم
شماره تلفن‌ها را می‌گویم.
بده‌کاری‌ها را صاف می‌کنم.
در آخر اسم دشمنان‌ام را می‌نویسم.
و یک جمله: " همه چیز فراموش"
یا اینکه: "دعوا صرف نمی‌کند."
ناگهان وقت زیادی پیدا می کنم.
گونتر‌گراس
برگردان: فرشته‌وزیری‌نصب
@tribunesarzaminman
با تمام چیزهایی که مرا احاطه کرده‌اند
و بر من سایه می‌اندازند؛
وداع با خیل مدعیان مالکیت ضمیرها
وداع با فهرست موجودی‌ها
وداع با فهرست اشیاء پیدا شده
وداع با تمام بوهای خسته کننده
با صداهایی که مرا بیدار نگه می‌دارند
با شیرینی تلخی، با خود ترشی
با تندی گرم‌کننده دانه‌ی فلفل
وداع با تیک‌تاک زمان، با مشکلات روز اول هفته
با بخت‌آزمایی نخ نمای چهارشنبه، با یکشنبه
و بدخواهی‌اش، وقتی که ملال جا خوش میکند
وداع با تمام قرارهایی که در آینده
فرا می‌رسند.
خواب دیدم باید وداع کنم با هر اندیشه‌ای،
چه مرده، چه زنده.
با معنی، که پشت هر معنی
معنی‌ای می‌جوید.
با امید، این دونده‌ی خستگی‌ناپذیر هم
باید وداع کنم.
باید وداع کنم با بهره‌های خشم فروخورده،
با عایدات رویاهای ذخیره شده
با آنچه که بر کاغذ آمده، یادآور حکایت زمانی
که سوار و اسب بنای یادبود شد
وداع با تمام تصاویری، که آدم ساخته است
وداع با ترانه، با ناله‌های قافیه‌دار
وداع با صداهای بافته شده، با تشویق‌های شش هم‌سرا
وداع با شورساز
وداع با خدا و باخ
خواب دیدم باید وداع کنم
با شاخه‌های گل
با میوه‌ها و شکوفه‌ها و جوانه‌های کلمات
با فصول سال که از تغییر احوال دل‌زده‌اند
و بر وداع اصرار می‌ورزند
مه بهاری، آخر تابستان، پالتوی زمستانی.
آوریل آوریل گفتن
دوباره از گلهای موگه و زعفران گفتن
خشک‌سالی، یخ‌بندان، ذوب‌شدن
رد پاها در برف. شاید
به وقت وداع گیلاس‌ها رسیده باشند. شاید
فاخته دیوانه‌وار بازی کند و بخواند
دوباره نخودها را سبز از پوسته در بیاورد
گل قاصدک. تازه می‌فهمم چه می‌خواهد.
خواب دیدم باید وداع کنم
با تخت و در و میز
و تخت و در و میز را
سنگین کنم، تا آخر باز کنم، برای وداع امتحان کنم
آخرین روز مدرسه است: نام دوستان را تلفظ می‌کنم
شماره تلفن‌ها را می‌گویم.
بده‌کاری‌ها را صاف می‌کنم.
در آخر اسم دشمنان‌ام را می‌نویسم.
و یک جمله: " همه چیز فراموش"
یا اینکه: "دعوا صرف نمی‌کند."
ناگهان وقت زیادی پیدا می کنم.
گونتر‌گراس
برگردان: فرشته‌وزیری‌نصب
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
19 Nov, 07:57
🍂🍂🍃🍃
از زندان برایت می‌نویسم
نزدیک به سه‌هزار نفر اینجا زندانی هستیم.
مردمی هستیم ساده
سخت‌کوش و اندیشه‌ورز
با پتویی مندرس بر پشت‌مان.
یک پیاز و پنج دانه‌ی زیتون
شاخه‌ای از نور در کوله‌پشتی‌مان.
مردمی به سادگی درختان در نور آفتاب
با یک جرم در پرونده‌‌ی مان
تنها یک تقصیر
که ما
همچون شما
عاشق صلح هستیم و آزادی.
صلح:
همان ماشینی که دم در خانه‌ات
بایستد
و تو وحشت نکنی.
صلح:
همان که در خانه‌ات را
می‌کوبد
کسی نباشد
جز یک دوست.
یانیس ریتسوس
@tribunesarzaminman
از زندان برایت می‌نویسم
نزدیک به سه‌هزار نفر اینجا زندانی هستیم.
مردمی هستیم ساده
سخت‌کوش و اندیشه‌ورز
با پتویی مندرس بر پشت‌مان.
یک پیاز و پنج دانه‌ی زیتون
شاخه‌ای از نور در کوله‌پشتی‌مان.
مردمی به سادگی درختان در نور آفتاب
با یک جرم در پرونده‌‌ی مان
تنها یک تقصیر
که ما
همچون شما
عاشق صلح هستیم و آزادی.
صلح:
همان ماشینی که دم در خانه‌ات
بایستد
و تو وحشت نکنی.
صلح:
همان که در خانه‌ات را
می‌کوبد
کسی نباشد
جز یک دوست.
یانیس ریتسوس
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
19 Nov, 07:36
انقلاب کوبا: همبستگی دیگر صرفا مساله ای انترناسیونالیستی نیست، یک ضرورت انسانی فوری است
کشورهای دچار بلایای طبیعی انجام می‌شود، برای کوبا فراهم شود. به ابتکار نمایندگان حزب کمونیست، چندین شهرداری، از جمله شهرداری پاریس، پیشنهاد ارائه کمک به کوبا را مطرح کرده‌اند.
برگزاری نوزدهمین نشست همبستگی با کوبادر این شرایط، دفتر مرکزی حزب کمونیست فرانسه در تاریخ ۲۳ و ۲۴ نوامبر میزبان نوزدهمین نشست همبستگی با کوبا خواهد بود. همزمان، کمپین حمایت مادی و سیاسی ما ادامه دارد و باید تسریع شود. باید در سراسر کشور ابتکارات بیشتری را ترتیب دهیم. دفاتر حزب کمونیست، در همکاری با انجمن‌های همبستگی، باید جمع‌آوری گسترده پول، دارو و اقلام ضروری برای ارسال به کوبا را سازماندهی کنند.
استقلال سیاست خارجی فرانسهما نمی‌توانیم اجازه دهیم ایالات متحده سیاست خارجی فرانسه را تعیین کند. با هم می‌توانیم دولتهایمان را مجبور کنیم مسئولیت‌پذیر باشند و سیاست ایالات متحده برای نابودی انقلاب و مردم کوبا را شکست دهیم.
اقلام ضروری مورد نیاز برای ارسال به کوباتوجه داشته باشید که داروها باید کامل و غیرمنقضی باشند و اولویت باید به داروهای مسکن، درمان دیابت، آنتی‌بیوتیک‌ها، تجهیزات تزریقی (سرنگ، سوزن، کیسه‌ها)، شیرخشک (نوزاد یا غیرنوزاد)، محصولات بهداشتی، کاندوم، تجهیزات استنشاقی، وسایل درمانی و پانسمان‌ها داده شود.
@tribunesarzaminman
کشورهای دچار بلایای طبیعی انجام می‌شود، برای کوبا فراهم شود. به ابتکار نمایندگان حزب کمونیست، چندین شهرداری، از جمله شهرداری پاریس، پیشنهاد ارائه کمک به کوبا را مطرح کرده‌اند.
برگزاری نوزدهمین نشست همبستگی با کوبادر این شرایط، دفتر مرکزی حزب کمونیست فرانسه در تاریخ ۲۳ و ۲۴ نوامبر میزبان نوزدهمین نشست همبستگی با کوبا خواهد بود. همزمان، کمپین حمایت مادی و سیاسی ما ادامه دارد و باید تسریع شود. باید در سراسر کشور ابتکارات بیشتری را ترتیب دهیم. دفاتر حزب کمونیست، در همکاری با انجمن‌های همبستگی، باید جمع‌آوری گسترده پول، دارو و اقلام ضروری برای ارسال به کوبا را سازماندهی کنند.
استقلال سیاست خارجی فرانسهما نمی‌توانیم اجازه دهیم ایالات متحده سیاست خارجی فرانسه را تعیین کند. با هم می‌توانیم دولتهایمان را مجبور کنیم مسئولیت‌پذیر باشند و سیاست ایالات متحده برای نابودی انقلاب و مردم کوبا را شکست دهیم.
اقلام ضروری مورد نیاز برای ارسال به کوباتوجه داشته باشید که داروها باید کامل و غیرمنقضی باشند و اولویت باید به داروهای مسکن، درمان دیابت، آنتی‌بیوتیک‌ها، تجهیزات تزریقی (سرنگ، سوزن، کیسه‌ها)، شیرخشک (نوزاد یا غیرنوزاد)، محصولات بهداشتی، کاندوم، تجهیزات استنشاقی، وسایل درمانی و پانسمان‌ها داده شود.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
18 Nov, 22:38
🍂🍂🍃🍃
آسمان می گوید:
« یکی از ستارگانم را اگر خاموش کنند،
بر فراز گنبدم دهها ستاره دیگر می درخشد.»
زمین می گوید:
«یکی از درخت هایم را اگر از ریشه برکنند،
در بیشه زار من دهها درخت دیگر می‌روید.»
تو نیز ای سرچشمه من
اگر یکی از چشمه هایت را بخشکانند
از هر کناره ات دهها چشمه دیگر می جوشد.
شیرکو بیکس
ترجمه: بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
آسمان می گوید:
« یکی از ستارگانم را اگر خاموش کنند،
بر فراز گنبدم دهها ستاره دیگر می درخشد.»
زمین می گوید:
«یکی از درخت هایم را اگر از ریشه برکنند،
در بیشه زار من دهها درخت دیگر می‌روید.»
تو نیز ای سرچشمه من
اگر یکی از چشمه هایت را بخشکانند
از هر کناره ات دهها چشمه دیگر می جوشد.
شیرکو بیکس
ترجمه: بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
18 Nov, 17:01
بى شرم ترين مديران آنهايى هستند كه
ناكارآمدى و اشتباهات خود را به مردم نسبت ميدهند!
دكتر_مصدق
@tribunesarzaminman
ناكارآمدى و اشتباهات خود را به مردم نسبت ميدهند!
دكتر_مصدق
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
18 Nov, 10:14
🔻حالِ خوشِ میانکاله
🔸بارندگی های نرمال سال جاری باعث شده ناخوش احوالی از چهره بی روح میانکاله برچیده و اکنون براساس گزارش اداره کل محیط زیست مازندران نیمی از این تالاب آبگیری و ۲۵ درصد مساحت خشک شده این تالاب نیز مرطوب شود که برای فرود پرندگان مهاجر و زمستان گذرانی آنان بسیار مطلوب است.
@tribunesarzaminman
🔸بارندگی های نرمال سال جاری باعث شده ناخوش احوالی از چهره بی روح میانکاله برچیده و اکنون براساس گزارش اداره کل محیط زیست مازندران نیمی از این تالاب آبگیری و ۲۵ درصد مساحت خشک شده این تالاب نیز مرطوب شود که برای فرود پرندگان مهاجر و زمستان گذرانی آنان بسیار مطلوب است.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
18 Nov, 07:11
رکودِ اقتصاد جهانی
اینکه اقتصاد جهانی از زمان بحران مالی سال ۲۰۰۸ / ۱۳۸۷ خورشیدی دچار کندی شده است، امری انکارناپذیر است. در واقع، حتی اقتصاددانان محافظه‌کار آمریکایی نیز شروع کرده‌اند به استفاده از اصطلاح “رکود مداوم” تا وضعیت کنونی را توصیف کنند (هرچند آنان تعریفی خاص خودشان از این اصطلاح دارند). هدف از این یادداشت ارائه برخی از ارقام مربوط به نرخ رشد است تا این نکته خاص را ثابت کند.
محاسبهٔ نرخ رشد تولید ناخالص داخلی، محاسبه‌ای که از سوی برخی کشورها نامعتبر شمرده می‌شود، در سطح جهانی نامعتبرتر است. برای مثال، در هند بسیاری از پژوهشگران برآوردهای رسمی نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را زیر علامت سؤال برده‌اند و پیشنهاد کرده‌اند برخلاف نرخ حدود ۷ درصدی‌ای که به‌وسیلهٔ آمارهای رسمی نشان داده می‌شود، این نرخ در چند سال اخیر بهسختی می‌تواند بیش از ۴ تا ۵/۴ درصد باشد. شادی ناشی از شتاب رشد تولید ناخالص داخلی در دوره نولیبرالی در قیاس با دورهٔ مداخله‌گرایی دولتی کاملاً بی‌مورد به‌نظر میرسد؛ و اگر نرخ رشد تولید ناخالص داخلی بهسختی نسبت به گذشته افزایشی یافته باشد- در حالی که نابرابری‌ها به‌طورچشمگیری افزایش یافته‌اند- آنگاه این ادعا که وضعیت معیشتی کارگران در دوره نولیبرالی حتا وخیم‌تر هم شده است (همانطور که از دیگر شاخص‌ها مانند آمار مصرف مواد غذایی به‌وضوح نشان داده می‌شود) بیشتر تأیید می‌شود. حال، با توجه به غیرقابل اعتماد بودن شدید نرخ تولید ناخالص داخلی، بیایید بررسی کنیم برای نرخ تولید ناخالص داخلی جهانی چه اتفاقی افتاده است. برای انجام این منظور، از داده‌های بانک جهانی استفاده میکنیم، داده‌هایی که در آن تولید ناخالص داخلی “واقعی” هر کشور بر اساس قیمت‌های سال ۲۰۱۵ / ۱۳۹۴ تخمین زده شده و برای همه جهان، بر حسب دلار با نرخ ارز سال ۲۰۱۵ / ۱۳۹۴ جمع‌آوری شده است. تقسیم کل دوره از سال ۱۹۶۱ / ۱۳۴۰ تا کنون به زیر دوره‌ها و مقایسه این دوره‌ها با یکدیگر کاری دشوار است. محاسبه نرخ رشد دهه‌ای مشکل‌ساز است، زیرا اگر در سال سرآغاز دهه یک سال رکود باشد، نرخ رشد دهه ممکن است بیش از حد تخمین زده شود و بنابراین تصویری نادرست ارائه میدهد. تا حد امکان، سال‌های اوج را در نظر گرفته‌ام و نرخ رشد از اوج به اوج اقتصاد جهانی را محاسبه کرده‌ام که قطعاً تصویری قابل اعتمادتر از تغییرات مداوم در نرخ رشد ارائه میدهد. سال‌های خاص عبارتند از ۱۹۶۱(۱۳۴۰)، ۱۹۷۳(۱۳۵۲)، ۱۹۸۴(۱۳۶۳)، ۱۹۹۷ (۱۳۷۶)، ۲۰۰۷ (۱۳۸۶)، و ۲۰۱۸ (۱۳۹۷) که آخرین سال اوج قبل از آغاز همه‌گیری کرونا بود. نرخ رشد تولید ناخالص داخلی جهانی در دوره‌های تعریف‌شده در این سالها به شرح زیر است:
از این ارقام سه نتیجه به‌دست می‌آید. نخست، نرخ رشد اقتصاد جهانی به‌طورکلی در دورهٔ مداخله‌گرایی (dirigite) به‌مراتب بالاتر از دورهٔ نولیبرالی بوده است. این نکته اغلب در بحث‌های رایج نادیده گرفته می‌شود، جایی که تأکید بر موضوع “برتری بازار” این تصور را ایجاد میکند که اقتصاد جهانی در دوران نولیبرالی باید سریع‌تر رشد کرده باشد؛ ولی این تصور کاملاً نادرست است. در واقع، برعکس این قضیه صادق است، یعنی کاهش چشمگیر رشد اقتصاد جهانی در دورهٔ نولیبرالیسم.
دوم، بین دوران مداخله‌گرایی (dirigite) و دوره نولیبرالی، یک دورهٔ میانی وجود داشت که در آن رشد اقتصادی از ۵/۴ درصد به ۹ /۲ درصد کاهش یافت. این کاهش، نتیجهٔ استراتژی سرمایهداری به‌منظور مقابله با افزایش تورم بود که در اواخر سال‌های دههٔ ۱۹۶۰ و اوایل دههٔ ۱۹۷۰ در جهان سرمایهداری رخ داده بود و پایان دوران مداخله‌گرایی را نشان می‌داد. این دورهٔ میانی، که با کاهش رشد تولید ناخالص داخلی جهانی همراه بود، زمینه را برای معرفی رژیم نولیبرالی فراهم کرد. سرمایه مالی که در حال افزایش بود و به‌طرزی فزاینده جهانی میشد، فشاری زیاد برای تغییر به سمت نولیبرالیسم وارد می‌کرد. ولی این فشار زمانی به نتیجه رسید که بحران مداخله‌گرایی ابتدا بهصورت جهشِ تورمی و سپس بهصورت کاهشِ سرعتِ رشد نمایانگر شد، زیرا سیاست رسمی در سراسر جهانِ سرمایهداری، در پی مبارزه با تورم از طریق کاهش هزینه‌های دولت و به‌وجودآوردن بیکاری گسترده بود.
سوم، آمارها نشان می‌دهند که یک رکودی طولانی مدت در نولیبرالیسم پس از فروپاشی حباب مسکن در ایالات متحده رخ داده است. این فروپاشی به بحرانی مالی در جهان سرمایهداری منجر شد،
ولی در حالی که سیستم مالی از طریق مداخلهٔ دولتی نجات یافت (این هم از “کارآمدی بازار”) اقتصاد واقعی هیچ تحریکی برای احیای نرخ رشد خود، نه از طریق افزایش هزینه‌های دولت و نه از طریق به‌وجود آوردن حبابی جدید مشابه حباب مسکن، نداشت...
@tribunesarzaminman
اینکه اقتصاد جهانی از زمان بحران مالی سال ۲۰۰۸ / ۱۳۸۷ خورشیدی دچار کندی شده است، امری انکارناپذیر است. در واقع، حتی اقتصاددانان محافظه‌کار آمریکایی نیز شروع کرده‌اند به استفاده از اصطلاح “رکود مداوم” تا وضعیت کنونی را توصیف کنند (هرچند آنان تعریفی خاص خودشان از این اصطلاح دارند). هدف از این یادداشت ارائه برخی از ارقام مربوط به نرخ رشد است تا این نکته خاص را ثابت کند.
محاسبهٔ نرخ رشد تولید ناخالص داخلی، محاسبه‌ای که از سوی برخی کشورها نامعتبر شمرده می‌شود، در سطح جهانی نامعتبرتر است. برای مثال، در هند بسیاری از پژوهشگران برآوردهای رسمی نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را زیر علامت سؤال برده‌اند و پیشنهاد کرده‌اند برخلاف نرخ حدود ۷ درصدی‌ای که به‌وسیلهٔ آمارهای رسمی نشان داده می‌شود، این نرخ در چند سال اخیر بهسختی می‌تواند بیش از ۴ تا ۵/۴ درصد باشد. شادی ناشی از شتاب رشد تولید ناخالص داخلی در دوره نولیبرالی در قیاس با دورهٔ مداخله‌گرایی دولتی کاملاً بی‌مورد به‌نظر میرسد؛ و اگر نرخ رشد تولید ناخالص داخلی بهسختی نسبت به گذشته افزایشی یافته باشد- در حالی که نابرابری‌ها به‌طورچشمگیری افزایش یافته‌اند- آنگاه این ادعا که وضعیت معیشتی کارگران در دوره نولیبرالی حتا وخیم‌تر هم شده است (همانطور که از دیگر شاخص‌ها مانند آمار مصرف مواد غذایی به‌وضوح نشان داده می‌شود) بیشتر تأیید می‌شود. حال، با توجه به غیرقابل اعتماد بودن شدید نرخ تولید ناخالص داخلی، بیایید بررسی کنیم برای نرخ تولید ناخالص داخلی جهانی چه اتفاقی افتاده است. برای انجام این منظور، از داده‌های بانک جهانی استفاده میکنیم، داده‌هایی که در آن تولید ناخالص داخلی “واقعی” هر کشور بر اساس قیمت‌های سال ۲۰۱۵ / ۱۳۹۴ تخمین زده شده و برای همه جهان، بر حسب دلار با نرخ ارز سال ۲۰۱۵ / ۱۳۹۴ جمع‌آوری شده است. تقسیم کل دوره از سال ۱۹۶۱ / ۱۳۴۰ تا کنون به زیر دوره‌ها و مقایسه این دوره‌ها با یکدیگر کاری دشوار است. محاسبه نرخ رشد دهه‌ای مشکل‌ساز است، زیرا اگر در سال سرآغاز دهه یک سال رکود باشد، نرخ رشد دهه ممکن است بیش از حد تخمین زده شود و بنابراین تصویری نادرست ارائه میدهد. تا حد امکان، سال‌های اوج را در نظر گرفته‌ام و نرخ رشد از اوج به اوج اقتصاد جهانی را محاسبه کرده‌ام که قطعاً تصویری قابل اعتمادتر از تغییرات مداوم در نرخ رشد ارائه میدهد. سال‌های خاص عبارتند از ۱۹۶۱(۱۳۴۰)، ۱۹۷۳(۱۳۵۲)، ۱۹۸۴(۱۳۶۳)، ۱۹۹۷ (۱۳۷۶)، ۲۰۰۷ (۱۳۸۶)، و ۲۰۱۸ (۱۳۹۷) که آخرین سال اوج قبل از آغاز همه‌گیری کرونا بود. نرخ رشد تولید ناخالص داخلی جهانی در دوره‌های تعریف‌شده در این سالها به شرح زیر است:
از این ارقام سه نتیجه به‌دست می‌آید. نخست، نرخ رشد اقتصاد جهانی به‌طورکلی در دورهٔ مداخله‌گرایی (dirigite) به‌مراتب بالاتر از دورهٔ نولیبرالی بوده است. این نکته اغلب در بحث‌های رایج نادیده گرفته می‌شود، جایی که تأکید بر موضوع “برتری بازار” این تصور را ایجاد میکند که اقتصاد جهانی در دوران نولیبرالی باید سریع‌تر رشد کرده باشد؛ ولی این تصور کاملاً نادرست است. در واقع، برعکس این قضیه صادق است، یعنی کاهش چشمگیر رشد اقتصاد جهانی در دورهٔ نولیبرالیسم.
دوم، بین دوران مداخله‌گرایی (dirigite) و دوره نولیبرالی، یک دورهٔ میانی وجود داشت که در آن رشد اقتصادی از ۵/۴ درصد به ۹ /۲ درصد کاهش یافت. این کاهش، نتیجهٔ استراتژی سرمایهداری به‌منظور مقابله با افزایش تورم بود که در اواخر سال‌های دههٔ ۱۹۶۰ و اوایل دههٔ ۱۹۷۰ در جهان سرمایهداری رخ داده بود و پایان دوران مداخله‌گرایی را نشان می‌داد. این دورهٔ میانی، که با کاهش رشد تولید ناخالص داخلی جهانی همراه بود، زمینه را برای معرفی رژیم نولیبرالی فراهم کرد. سرمایه مالی که در حال افزایش بود و به‌طرزی فزاینده جهانی میشد، فشاری زیاد برای تغییر به سمت نولیبرالیسم وارد می‌کرد. ولی این فشار زمانی به نتیجه رسید که بحران مداخله‌گرایی ابتدا بهصورت جهشِ تورمی و سپس بهصورت کاهشِ سرعتِ رشد نمایانگر شد، زیرا سیاست رسمی در سراسر جهانِ سرمایهداری، در پی مبارزه با تورم از طریق کاهش هزینه‌های دولت و به‌وجودآوردن بیکاری گسترده بود.
سوم، آمارها نشان می‌دهند که یک رکودی طولانی مدت در نولیبرالیسم پس از فروپاشی حباب مسکن در ایالات متحده رخ داده است. این فروپاشی به بحرانی مالی در جهان سرمایهداری منجر شد،
ولی در حالی که سیستم مالی از طریق مداخلهٔ دولتی نجات یافت (این هم از “کارآمدی بازار”) اقتصاد واقعی هیچ تحریکی برای احیای نرخ رشد خود، نه از طریق افزایش هزینه‌های دولت و نه از طریق به‌وجود آوردن حبابی جدید مشابه حباب مسکن، نداشت...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
18 Nov, 07:04
تأمین خواست‌های کارگران راه آهن در گرو تشدید مبارزهٔ اعتصابی است
در چند ماه اخیر اعتراض و اعتصاب‌های کارگران راه آهن مانند اعتراض‌های کارگران شرکتی راهآهن (تراورس) زاهدان، ابنیه فنی راهآهن ناحیه تهران، رانندگان ابنیه فنی راهآهن اراک، و کارگران پیمانکاری شاغل در خطوط ابنیه فنی راهآهن جنوب، جریان داشته و گسترش یافته است.
در ادامه سرکوب مزدی طبقه کارگر و زحمتکشان در این بخش از صنایع و خدمات راهبردی، حرکت‌های اعتراضی و مطالبات کارگران راهآهن به این دلیل شکل گرفته است که آنان واقعاً دیگر قادر به تهیه اساسی‌ترین ملزومات و نیازهای زندگی خود نیستند. در زاهدان کارگران پیمانی شرکت راهآهن تراورس چندین ماه است که مطالبات بیمه‌ای و حقوق ماهیانه خود را دریافت نکرده‌اند. آنان بهصورت پیمانی کار می‌کنند، پاداش و مزایای مزدی به این کارگران تعلق نمی‌گیرد. از آنجایی که نگهداری خطوط و ابنیه راهآهن پروژه‌ای و موقت نیست، خواست اصلی آنان حذف شرکت‌های پیمانکاری است تا بتوانند مستقیماً زیر نظر شرکت راه آهن با قرارداد رسمی و دائمی کار کنند.
به‌طور مثال، در ابتدای مهر ماه امسال صدها نفر از کارگران شاغل در واحد نگهداری خط و ابنیه فنی راهآهن ناحیه تهران، علیرغم پرداخت حق بیمه خود به شرکت پیمانکار، به علت پرداخت نشدن حق بیمه های خود توسط شرکت پیمانکار قادر به دریافت هزینه‌های درمانی خود نیستند. شرکت پیمانکار که صد در صد مبلغ بیمه پوشش تکمیلی را ماهیانه از حقوق کارگران کم میکند، از پرداخت این مبالغ به شرکت بیمه خودداری کرده است. طبیعی است که کارگران پیمانی راهآهن ناحیه تهران ضمن اعتراض به عملکرد شرکت پیمانکار دلال نیروی کار خواهان حذف شرکت‌های پیمانکار هم هستند.
در شهر اراک شماری از رانندگان شاغل در ابنیه فنی راهآهن که مسئولیت جابه‌جایی کارگران را برعهده دارند، به تأخیر چند ماهه در دریافت حقوق خود معترض هستند. یکی از این رانندگان در تماس با رسانه‌ها گفت: ”دستمزد و مزایای ما کارگران راننده در مقایسه با دیگر راننده‌هایی که از بیرون خدمات می‌دهند بسیار پایین است، اما مدیران شرکت پیمانکار توجهی به مطالبات و بهبود وضعیت معیشتی ماندارند“. این راننده پیمانی راهآهن تأکید کرد که پیمانکار هزینه‌های اضافه بابت مخارج خودروها را به راننده‌ها پرداخت نمی‌کند، یعنی پرداخت اجاره‌بهای خودروها را که امری قانونی است، انجام نمی‌دهند.
کارگران پیمانی شاغل در خطوط ابنیه فنی راهآهن جنوب نیز نسبت به عدم دریافت مزایای عرفی و مناسبتی سال گذشته و جاری خود معترض هستند. بخشی از کارگران شاغل در راهآهن جنوب که از خطوط راه آهن نگهداری می‌کنند، می‌گویند که از سال گذشته تا به حال پاداش ایام مناسبتی و عید را دریافت نکرده‌اند. این خواست‌های آنان یعنی برابری در پاداش، حقوق و مزایای مزدی برابر با کارگران رسمی و داشتن قرارداد رسمی و دائمی مستقیم با کارفرمای اصلی به‌منزله حذف پیمانکار و دلال نیروی کار در محدوده کاری آنان است. دستیابی به خواست‌های صنفی و معیشتی کارگران پیمانی ابنیه راهآهن در نواحی مختلف کشور با مبارزه برای توقف سیاست‌های تعدیل ساختاری رژیم ولی فقیه، به‌خصوص سرکوب مزدی و نبود امنیت شغلی گره خورده است.
نه فقط در بخش راهآهن، بلکه در بسیاری از عرصه‌های تولید و خدمات، کارگران شاغل با استثماری افسار‌گسیخته که در وهله اول در خدمت دلال‌های نیروی کار و سرمایه‌داران انگلی است روبه‌رو می‌شوند. حذف شرکت‌های پیمانکاری همراه با پایان‌دادن به سیاست‌های تعدیل ساختاری، اولین گام در راه بهبود شرایط کار کارگران راهآهن و برآورده شدن خواست‌های آنان است.
مبارزه برای خواست‌های صنفی در بخش راهبردی- زیرساختی راهآهن مانند دیگر خواست‌های زحمتکشان با مبارزه و تلفیق مبارزه صنفی با پیکار سیاسی به‌دست می‌آید. بهبود شرایط دشوار کار، دستمزدهای متناسب با تورم و هزینه سبد معیشت و امنیت شغلی کارکنان راهآهن با اتحاد عمل فراگیر در راستای شکلگیری جنبش اعتصابی همگانی و پیوندشان با جنبش سراسری علیه رژیم ولایت فقیه کارساز خواهد بود.
@tribunesarzaminman
در چند ماه اخیر اعتراض و اعتصاب‌های کارگران راه آهن مانند اعتراض‌های کارگران شرکتی راهآهن (تراورس) زاهدان، ابنیه فنی راهآهن ناحیه تهران، رانندگان ابنیه فنی راهآهن اراک، و کارگران پیمانکاری شاغل در خطوط ابنیه فنی راهآهن جنوب، جریان داشته و گسترش یافته است.
در ادامه سرکوب مزدی طبقه کارگر و زحمتکشان در این بخش از صنایع و خدمات راهبردی، حرکت‌های اعتراضی و مطالبات کارگران راهآهن به این دلیل شکل گرفته است که آنان واقعاً دیگر قادر به تهیه اساسی‌ترین ملزومات و نیازهای زندگی خود نیستند. در زاهدان کارگران پیمانی شرکت راهآهن تراورس چندین ماه است که مطالبات بیمه‌ای و حقوق ماهیانه خود را دریافت نکرده‌اند. آنان بهصورت پیمانی کار می‌کنند، پاداش و مزایای مزدی به این کارگران تعلق نمی‌گیرد. از آنجایی که نگهداری خطوط و ابنیه راهآهن پروژه‌ای و موقت نیست، خواست اصلی آنان حذف شرکت‌های پیمانکاری است تا بتوانند مستقیماً زیر نظر شرکت راه آهن با قرارداد رسمی و دائمی کار کنند.
به‌طور مثال، در ابتدای مهر ماه امسال صدها نفر از کارگران شاغل در واحد نگهداری خط و ابنیه فنی راهآهن ناحیه تهران، علیرغم پرداخت حق بیمه خود به شرکت پیمانکار، به علت پرداخت نشدن حق بیمه های خود توسط شرکت پیمانکار قادر به دریافت هزینه‌های درمانی خود نیستند. شرکت پیمانکار که صد در صد مبلغ بیمه پوشش تکمیلی را ماهیانه از حقوق کارگران کم میکند، از پرداخت این مبالغ به شرکت بیمه خودداری کرده است. طبیعی است که کارگران پیمانی راهآهن ناحیه تهران ضمن اعتراض به عملکرد شرکت پیمانکار دلال نیروی کار خواهان حذف شرکت‌های پیمانکار هم هستند.
در شهر اراک شماری از رانندگان شاغل در ابنیه فنی راهآهن که مسئولیت جابه‌جایی کارگران را برعهده دارند، به تأخیر چند ماهه در دریافت حقوق خود معترض هستند. یکی از این رانندگان در تماس با رسانه‌ها گفت: ”دستمزد و مزایای ما کارگران راننده در مقایسه با دیگر راننده‌هایی که از بیرون خدمات می‌دهند بسیار پایین است، اما مدیران شرکت پیمانکار توجهی به مطالبات و بهبود وضعیت معیشتی ماندارند“. این راننده پیمانی راهآهن تأکید کرد که پیمانکار هزینه‌های اضافه بابت مخارج خودروها را به راننده‌ها پرداخت نمی‌کند، یعنی پرداخت اجاره‌بهای خودروها را که امری قانونی است، انجام نمی‌دهند.
کارگران پیمانی شاغل در خطوط ابنیه فنی راهآهن جنوب نیز نسبت به عدم دریافت مزایای عرفی و مناسبتی سال گذشته و جاری خود معترض هستند. بخشی از کارگران شاغل در راهآهن جنوب که از خطوط راه آهن نگهداری می‌کنند، می‌گویند که از سال گذشته تا به حال پاداش ایام مناسبتی و عید را دریافت نکرده‌اند. این خواست‌های آنان یعنی برابری در پاداش، حقوق و مزایای مزدی برابر با کارگران رسمی و داشتن قرارداد رسمی و دائمی مستقیم با کارفرمای اصلی به‌منزله حذف پیمانکار و دلال نیروی کار در محدوده کاری آنان است. دستیابی به خواست‌های صنفی و معیشتی کارگران پیمانی ابنیه راهآهن در نواحی مختلف کشور با مبارزه برای توقف سیاست‌های تعدیل ساختاری رژیم ولی فقیه، به‌خصوص سرکوب مزدی و نبود امنیت شغلی گره خورده است.
نه فقط در بخش راهآهن، بلکه در بسیاری از عرصه‌های تولید و خدمات، کارگران شاغل با استثماری افسار‌گسیخته که در وهله اول در خدمت دلال‌های نیروی کار و سرمایه‌داران انگلی است روبه‌رو می‌شوند. حذف شرکت‌های پیمانکاری همراه با پایان‌دادن به سیاست‌های تعدیل ساختاری، اولین گام در راه بهبود شرایط کار کارگران راهآهن و برآورده شدن خواست‌های آنان است.
مبارزه برای خواست‌های صنفی در بخش راهبردی- زیرساختی راهآهن مانند دیگر خواست‌های زحمتکشان با مبارزه و تلفیق مبارزه صنفی با پیکار سیاسی به‌دست می‌آید. بهبود شرایط دشوار کار، دستمزدهای متناسب با تورم و هزینه سبد معیشت و امنیت شغلی کارکنان راهآهن با اتحاد عمل فراگیر در راستای شکلگیری جنبش اعتصابی همگانی و پیوندشان با جنبش سراسری علیه رژیم ولایت فقیه کارساز خواهد بود.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
17 Nov, 21:26
اتاق ایران: حدود ۳۲ میلیون نفر در فقر غذایی هستند
ساعت 24 - مرکز پژوهش‌های اتاق ایران علت بروز تورم در اقتصاد ایران را با دو دیدگاه پولی و تاثیرات نرخ ارز بررسی کرده و به تشریح الزامات برخورد با این پدیده در سناریوهای مختلف پیش روی اقتصاد کشور پرداخته است. مرکز پژوهش‌های اتاق ایران در گزارشی با عنوان «تورم و راهکارهای مهار آن» اعلام کرد:
میزان تورم در ایران طی ۴۴ سال گذشته، به‌طور میانگین حدود ۲۰ درصد بوده است. لذا در اقتصادهایی با تورم ۲۰ درصد، صحبت کردن از تولید، سرمایهگذاری، رشد اقتصادی و غیره عملا بیهوده و نامتعارف است.
در اقتصاد ایران در سال ۱۳۹۶ آمار جمعیت زیرخط فقر (فقر غذایی) بر اساس برآوردهای وزارت رفاه، در حدود ۱۸ میلیون نفر بوده، ولی به دلیل تورم و شوک‌های سال ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸، این آمار به بیشتر از ۲۶ میلیون در انتهای سال ۱۳۹۸ رسیده است.
مطابق با آخرین آمار موجود، تا پایان سال ۱۴۰۰ در حدود ۳۲ میلیون نفر در زیرخط فقر (فقر غذایی) قرار دارند و این روند همچنان به‌واسطه تورم شدید چند سال اخیر به سرعت در حال گسترش است.
در چنین فضایی صحبت از اهداف سرمایهگذاری و تولید و همچنین کنترل فقر و نابرابری خیالی بیش نخواهد بود. درباره رابطه بین نقدینگی و تورم، تصور اکثر اقتصاددانان بر این است که تورم ایران یک پدیده پولی است و با کنترل عرضه پول می‌توان تورم را مهار کرد. به‌هیچ‌وجه نمی‌توان تورم‌زا بودن پول را منکر شد اما هر همبستگی بین عرضه پول و تورم به معنای علت بودن پول برای تورم نیست، بلکه عوامل دیگری جز پول نیز موثر است.
@tribunesarzaminman
ساعت 24 - مرکز پژوهش‌های اتاق ایران علت بروز تورم در اقتصاد ایران را با دو دیدگاه پولی و تاثیرات نرخ ارز بررسی کرده و به تشریح الزامات برخورد با این پدیده در سناریوهای مختلف پیش روی اقتصاد کشور پرداخته است. مرکز پژوهش‌های اتاق ایران در گزارشی با عنوان «تورم و راهکارهای مهار آن» اعلام کرد:
میزان تورم در ایران طی ۴۴ سال گذشته، به‌طور میانگین حدود ۲۰ درصد بوده است. لذا در اقتصادهایی با تورم ۲۰ درصد، صحبت کردن از تولید، سرمایهگذاری، رشد اقتصادی و غیره عملا بیهوده و نامتعارف است.
در اقتصاد ایران در سال ۱۳۹۶ آمار جمعیت زیرخط فقر (فقر غذایی) بر اساس برآوردهای وزارت رفاه، در حدود ۱۸ میلیون نفر بوده، ولی به دلیل تورم و شوک‌های سال ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸، این آمار به بیشتر از ۲۶ میلیون در انتهای سال ۱۳۹۸ رسیده است.
مطابق با آخرین آمار موجود، تا پایان سال ۱۴۰۰ در حدود ۳۲ میلیون نفر در زیرخط فقر (فقر غذایی) قرار دارند و این روند همچنان به‌واسطه تورم شدید چند سال اخیر به سرعت در حال گسترش است.
در چنین فضایی صحبت از اهداف سرمایهگذاری و تولید و همچنین کنترل فقر و نابرابری خیالی بیش نخواهد بود. درباره رابطه بین نقدینگی و تورم، تصور اکثر اقتصاددانان بر این است که تورم ایران یک پدیده پولی است و با کنترل عرضه پول می‌توان تورم را مهار کرد. به‌هیچ‌وجه نمی‌توان تورم‌زا بودن پول را منکر شد اما هر همبستگی بین عرضه پول و تورم به معنای علت بودن پول برای تورم نیست، بلکه عوامل دیگری جز پول نیز موثر است.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
16 Nov, 06:46
🍂🍂🍃🍃
از قعر گِل سیاه تا اوج زحل، مشکلات گیتی است که حل نشده است. امیدواری برای نگارنده‌ی این سطور، که خود در سراسر عمر قریب هفتاد ساله، بار حرمان گونه‌گون و دلهره و انتظار و هراس و رنج و نومیدی شخصی را به دوش کشیده، به دیوانگی مانَد، ولی اگر شما به اصالتِ معرفت علمی، به غلبه‌پذیری امر نو، به پویه‌ی ناگزیر و پیش‌رَوَنده‌ی تاریخ انسانی سر فرود آورید، مجبورید از ژرفای این چاه عَفَن، درفش شنگرفین صبح انسانیت را ببینید. سقراط چاره‌ای نداشت جز آنکه جام شوکران را بنوشد. سِنِکا چاره نداشت جز آنکه رگ‌های پای خود را قطع کند. جوردانو برونو و میشل سِروِه ناچار می‌بایست در شعله‌ها زنده‌زنده خاکستر شوند، سن ژوست مجبور بود گردن را در زیر تیغ بُرّای گیوتین بگذارد، سرنوشت مقفّع‌ها و سهروردی‌ها و عین‌القضات‌ها سوختن بود و این فهرست را می‌توان روزها و ماه‌ها ادامه داد ولی به گفته‌ی کارل لیبکنشت "علیرغم همه‌ی اینها" و باز به قول او "شکست‌خوردگان امروز، پیروزمندان فردایند" شاید واژه‌ی فردا زود باشد، بهتر است بگوییم: پیروزمندان آینده‌اند!
احسان طبری
@tribunesarzaminman
از قعر گِل سیاه تا اوج زحل، مشکلات گیتی است که حل نشده است. امیدواری برای نگارنده‌ی این سطور، که خود در سراسر عمر قریب هفتاد ساله، بار حرمان گونه‌گون و دلهره و انتظار و هراس و رنج و نومیدی شخصی را به دوش کشیده، به دیوانگی مانَد، ولی اگر شما به اصالتِ معرفت علمی، به غلبه‌پذیری امر نو، به پویه‌ی ناگزیر و پیش‌رَوَنده‌ی تاریخ انسانی سر فرود آورید، مجبورید از ژرفای این چاه عَفَن، درفش شنگرفین صبح انسانیت را ببینید. سقراط چاره‌ای نداشت جز آنکه جام شوکران را بنوشد. سِنِکا چاره نداشت جز آنکه رگ‌های پای خود را قطع کند. جوردانو برونو و میشل سِروِه ناچار می‌بایست در شعله‌ها زنده‌زنده خاکستر شوند، سن ژوست مجبور بود گردن را در زیر تیغ بُرّای گیوتین بگذارد، سرنوشت مقفّع‌ها و سهروردی‌ها و عین‌القضات‌ها سوختن بود و این فهرست را می‌توان روزها و ماه‌ها ادامه داد ولی به گفته‌ی کارل لیبکنشت "علیرغم همه‌ی اینها" و باز به قول او "شکست‌خوردگان امروز، پیروزمندان فردایند" شاید واژه‌ی فردا زود باشد، بهتر است بگوییم: پیروزمندان آینده‌اند!
احسان طبری
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
16 Nov, 06:44
🍂🍂🍃🍃
شکست‌خوردگان امروز، پیروزمندان آینده‌اند.
کانال شکنجه و امید
@tribunesarzaminman
شکست‌خوردگان امروز، پیروزمندان آینده‌اند.
کانال شکنجه و امید
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
16 Nov, 06:31
اعتراف‌کردن به بدی‌های خود و اقرار به اشتباه، تنها از انسان‌های طراز نوین بر می‌آید و کار هر کسی نیست. بقول رفیق یگانه، احسان طبری "برای خویش‌‌سازی، ضدٌِ خود هم، رزم باید کرد" و در این ویدئوی کوتاه، برادرِ بی‌نظیرِ نان و نمک، رفیقِ بالابلندِ باران و آزادی، فریبرز رئیس‌دانا، چه سرافرازانه علیه خود قیام میکند؛ که نشان‌دهنده‌ی شخصیت والای انسانی اوست.
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
15 Nov, 19:46
تلاش مکرون برای نجات اتحادیهٔ اروپا
رئیس‌جمهور فرانسه و بانک مرکزی اروپا در برابر چالش‌های پیشِ رویِ اتحادیهٔ اروپا، ادامه دادن بیشتر به سیاست‌های نولیبرالی را توصیه می‌کنند. اما آیا بریتانیای پس از “برگزیت“ [خارج شدن از اتحادیهٔ اروپا] فرصت فاصله‌گیری از راهکارهای ریاضتی و سیاست‌های نولیبرالی را دارد؟ “نیک رایت“ این موضوع را بررسی میکند:
امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، در “نشست گفتگوی جهانی برلین” که چند هفته پیش برگزار شد مقررات‌زدایی‌ای بیشتر در سیاست‌های اقتصادی اتحادیهٔ اروپا را خواستار شد. فرانسه و آلمان به‌طورسنتی در تلاش برای ایجاد شرایط برابر و اجرای قانون‌های رقابتی متحد بوده‌اند تا از دستیابی کشورهای با اقتصاد ضعیف‌تر و کمتر صنعتی شده اتحادیهٔ اروپا به برتری “ناعادلانه” در زمینه دستمزدها، شرایط کاری، و استانداردهای کار جلوگیری کنند.
این دو قدرت بزرگ اتحادیهٔ اروپا که اغلب در حفظ یکپارچگی پیمان‌نامه‌های ماستریخت و لیسبون منافعی متفاوت داشته‌اند، اکنون با ماریو دراگی، رئیس پیشین بانک مرکزی اروپا، در تدوین الگوی رقابتی‌ای جدید هم‌رأی هستند.
مکرون هشدار داد “کارایی الگوی پیشین ما به‌سر آمده است. ما بیش از اندازه مقررات‌گذاری و کمتر سرمایهگذاری میکنیم. اگر به پیاده‌سازی دستورکار سنتی‌مان ادامه دهیم تا دو یا سه سال آینده در بازار جهانی نقشی نخواهیم داشت.” از نظر مکرون، بازار، عرصه‌ای جهانی است و بر این باور است که هم ایالات متحده و هم چین در حال بیرون راندن اتحادیهٔ اروپا از این عرصه هستند. از آن هنگامی که اتحادیه اروپا به بازسازی ساختارش دست زد و نهادهای فدرال خود را تقویت کرد ۲۵ سال می‌گذرد. مخالفان این فرآیند استدلال می‌کردند که این اقدام‌ها از کارایی حاکمیت ملی و دموکراسی موجود خواهد کاست، زیرا قدرت‌های تصمیم‌گیری را از دست مردم و دولت‌های ملی خارج کرده و به نهادهای فراملی منتقل میکند.
این نگرانی‌ها دلیل مخالفت با حرکت سال ۲۰۰۱/۱۳۸۰ به‌سوی تدوین یک “قانون اساسی برای اروپا” بود، اندیشه‌ای که نخست از سوی رأی‌دهندگان فرانسوی و سپس هلندی رد شد. پیشنهاد اصلاح‌شده نیز زمانی ناکام ماند که مردم ایرلند در سال ۲۰۰۸/۱۳۸۷ این پیمان‌نامه را رد کردند. یک سال فشار و امتیازدهی لازم بود تا مردم ایرلند رأی‌شان را تغییر دهند.
پیمان‌نامهٔ لیسبون، مانند پیمان‌نامهٔ ماستریخت، با مخالفت شدید اتحادیه‌های کارگری روبرو شد، به‌ویژه در مورد حقوق کارگران که موضوعی اساسی برای این اتحادیه‌ها بود. در کنگرهٔ همایش “اتحادیه‌های کارگری اروپا” در سال ۲۰۰۸/۱۳۸۷،”اتحاد” (“Unity”)، روزنامه حزب کمونیست ایرلند، به این نکته اشاره کرد و نوشت: “دادگاه عدالت اروپا (ایی‌سی‌جی) که یکی از نهادهای اصلی اتحادیهٔ اروپا است، در پرونده‌های وایکینگ، لاوال، روفرت، و لوکزامبورگ حکم داده است که به شیوه‌های مختلف، حقوق کسب‌وکارها بر حقوق اتحادیه‌های کارگری و اعضای آنها برای اعتصاب و چانه‌زنی جمعی برتری دارند. دادگاه در واقع اعلام میکند که حق آزادی حرکت کالا، سرمایه، خدمات، و نیروی کار بر حقوق اتحادیه‌های کارگری در همه جا برتری دارند. حکم‌های دادگاه عدالت اروپا همچنین برای گشایش بازار خدمات درمانی به روی رقابت و پدید آوردن بازاری واحد برای مراقبت‌های بهداشتی در سراسر اتحادیه اروپا به‌کار گرفته می‌شود. بر اساس پیمان‌نامهٔ لیسبون، نهاد دادگاه عدالت اروپا به دادگاه عالی اتحادیهٔ اروپا و فراتر از دادگاه‌های ملی تبدیل می‌شود و قدرتی مشابه با دیوان عالی ایالات متحده به‌دست خواهد آورد. حقوقی که ادعا می‌شود به‌دست منشور حقوق بنیادین این پیمان‌نامه به ما واگذار شده‌اند، به هیچ‌وجه حقوقی بنیادین و تثبیت شده نیستند، زیرا می‌توان آنها را در راستای بهره‌مندی ٬نهادهای بازار مشترک اتحادیه اروپا یا هدف‌های کلی آن تغییر داد٬.”
امروزه، شکست مدل نولیبرالی اتحادیهٔ اروپا از منظر بازار سرمایهداری، سبب شکلگیری آخرین پیشنهادهای ماریو دراگی، اقتصاددان و نخست وزیر پیشین ایتالیا، شده است...
@tribunesarzaminman
رئیس‌جمهور فرانسه و بانک مرکزی اروپا در برابر چالش‌های پیشِ رویِ اتحادیهٔ اروپا، ادامه دادن بیشتر به سیاست‌های نولیبرالی را توصیه می‌کنند. اما آیا بریتانیای پس از “برگزیت“ [خارج شدن از اتحادیهٔ اروپا] فرصت فاصله‌گیری از راهکارهای ریاضتی و سیاست‌های نولیبرالی را دارد؟ “نیک رایت“ این موضوع را بررسی میکند:
امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، در “نشست گفتگوی جهانی برلین” که چند هفته پیش برگزار شد مقررات‌زدایی‌ای بیشتر در سیاست‌های اقتصادی اتحادیهٔ اروپا را خواستار شد. فرانسه و آلمان به‌طورسنتی در تلاش برای ایجاد شرایط برابر و اجرای قانون‌های رقابتی متحد بوده‌اند تا از دستیابی کشورهای با اقتصاد ضعیف‌تر و کمتر صنعتی شده اتحادیهٔ اروپا به برتری “ناعادلانه” در زمینه دستمزدها، شرایط کاری، و استانداردهای کار جلوگیری کنند.
این دو قدرت بزرگ اتحادیهٔ اروپا که اغلب در حفظ یکپارچگی پیمان‌نامه‌های ماستریخت و لیسبون منافعی متفاوت داشته‌اند، اکنون با ماریو دراگی، رئیس پیشین بانک مرکزی اروپا، در تدوین الگوی رقابتی‌ای جدید هم‌رأی هستند.
مکرون هشدار داد “کارایی الگوی پیشین ما به‌سر آمده است. ما بیش از اندازه مقررات‌گذاری و کمتر سرمایهگذاری میکنیم. اگر به پیاده‌سازی دستورکار سنتی‌مان ادامه دهیم تا دو یا سه سال آینده در بازار جهانی نقشی نخواهیم داشت.” از نظر مکرون، بازار، عرصه‌ای جهانی است و بر این باور است که هم ایالات متحده و هم چین در حال بیرون راندن اتحادیهٔ اروپا از این عرصه هستند. از آن هنگامی که اتحادیه اروپا به بازسازی ساختارش دست زد و نهادهای فدرال خود را تقویت کرد ۲۵ سال می‌گذرد. مخالفان این فرآیند استدلال می‌کردند که این اقدام‌ها از کارایی حاکمیت ملی و دموکراسی موجود خواهد کاست، زیرا قدرت‌های تصمیم‌گیری را از دست مردم و دولت‌های ملی خارج کرده و به نهادهای فراملی منتقل میکند.
این نگرانی‌ها دلیل مخالفت با حرکت سال ۲۰۰۱/۱۳۸۰ به‌سوی تدوین یک “قانون اساسی برای اروپا” بود، اندیشه‌ای که نخست از سوی رأی‌دهندگان فرانسوی و سپس هلندی رد شد. پیشنهاد اصلاح‌شده نیز زمانی ناکام ماند که مردم ایرلند در سال ۲۰۰۸/۱۳۸۷ این پیمان‌نامه را رد کردند. یک سال فشار و امتیازدهی لازم بود تا مردم ایرلند رأی‌شان را تغییر دهند.
پیمان‌نامهٔ لیسبون، مانند پیمان‌نامهٔ ماستریخت، با مخالفت شدید اتحادیه‌های کارگری روبرو شد، به‌ویژه در مورد حقوق کارگران که موضوعی اساسی برای این اتحادیه‌ها بود. در کنگرهٔ همایش “اتحادیه‌های کارگری اروپا” در سال ۲۰۰۸/۱۳۸۷،”اتحاد” (“Unity”)، روزنامه حزب کمونیست ایرلند، به این نکته اشاره کرد و نوشت: “دادگاه عدالت اروپا (ایی‌سی‌جی) که یکی از نهادهای اصلی اتحادیهٔ اروپا است، در پرونده‌های وایکینگ، لاوال، روفرت، و لوکزامبورگ حکم داده است که به شیوه‌های مختلف، حقوق کسب‌وکارها بر حقوق اتحادیه‌های کارگری و اعضای آنها برای اعتصاب و چانه‌زنی جمعی برتری دارند. دادگاه در واقع اعلام میکند که حق آزادی حرکت کالا، سرمایه، خدمات، و نیروی کار بر حقوق اتحادیه‌های کارگری در همه جا برتری دارند. حکم‌های دادگاه عدالت اروپا همچنین برای گشایش بازار خدمات درمانی به روی رقابت و پدید آوردن بازاری واحد برای مراقبت‌های بهداشتی در سراسر اتحادیه اروپا به‌کار گرفته می‌شود. بر اساس پیمان‌نامهٔ لیسبون، نهاد دادگاه عدالت اروپا به دادگاه عالی اتحادیهٔ اروپا و فراتر از دادگاه‌های ملی تبدیل می‌شود و قدرتی مشابه با دیوان عالی ایالات متحده به‌دست خواهد آورد. حقوقی که ادعا می‌شود به‌دست منشور حقوق بنیادین این پیمان‌نامه به ما واگذار شده‌اند، به هیچ‌وجه حقوقی بنیادین و تثبیت شده نیستند، زیرا می‌توان آنها را در راستای بهره‌مندی ٬نهادهای بازار مشترک اتحادیه اروپا یا هدف‌های کلی آن تغییر داد٬.”
امروزه، شکست مدل نولیبرالی اتحادیهٔ اروپا از منظر بازار سرمایهداری، سبب شکلگیری آخرین پیشنهادهای ماریو دراگی، اقتصاددان و نخست وزیر پیشین ایتالیا، شده است...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
14 Nov, 18:06
فرهنگ کتابخوانی در خانواده
عادت به مطالعه والدین، سبب تشویق اعضای خانه در پذیرش این مسئله می‌شود.آنها به راحتی با کتاب اُنس و الفت می‌گیرند، به سوی آن جذب شده و مطالعه در زندگی‌شان، جزء امور ضروری تلقی می‌شود.
علی رغم مشغله زیاد کاری و فکری والدین که سبب می‌شود وقت کمتری برای فرزندان خود داشته باشند، والدین هنوز هم می‌توانند فرزندان خود را با کتاب به عنوان دوستی مهربان آشنا کرده و تصویری جذاب و دوست داشتنی از آن در ذهن آنان ایجاد کنند تا فرهنگ کتابخوانی در آنها نهادینه شود.بررسی‌ها حاکی از این است که سرانه مطالعه در کشور، ۱۳ دقیقه است که در مقایسه با سایر کشورها، بسیار تاسف‌انگیز است.وجود یک کتابخانه هر چند کوچک که اعضای خانواده قسمتی از آن را به کتاب‌های مورد علاقه خود اختصاص می‌دهند، تمایل و رغبت خواندن کتاب و مطالعه را در میان آنان تقویت میکند. همچنین عضویت در کتابخانه‌های عمومی نیز می‌تواند ضمن آشنایی با کتاب‌های بیشتر و گسترش مطالعه افراد خانواده آنان را با ارزش و اهمیت کتاب پیش از پیش آشنا کند.بیائید در کنار مشغله‌های روزانه، وقتی برای کتاب خواندن پیدا کنیم.
@tribunesarzaminman
عادت به مطالعه والدین، سبب تشویق اعضای خانه در پذیرش این مسئله می‌شود.آنها به راحتی با کتاب اُنس و الفت می‌گیرند، به سوی آن جذب شده و مطالعه در زندگی‌شان، جزء امور ضروری تلقی می‌شود.
علی رغم مشغله زیاد کاری و فکری والدین که سبب می‌شود وقت کمتری برای فرزندان خود داشته باشند، والدین هنوز هم می‌توانند فرزندان خود را با کتاب به عنوان دوستی مهربان آشنا کرده و تصویری جذاب و دوست داشتنی از آن در ذهن آنان ایجاد کنند تا فرهنگ کتابخوانی در آنها نهادینه شود.بررسی‌ها حاکی از این است که سرانه مطالعه در کشور، ۱۳ دقیقه است که در مقایسه با سایر کشورها، بسیار تاسف‌انگیز است.وجود یک کتابخانه هر چند کوچک که اعضای خانواده قسمتی از آن را به کتاب‌های مورد علاقه خود اختصاص می‌دهند، تمایل و رغبت خواندن کتاب و مطالعه را در میان آنان تقویت میکند. همچنین عضویت در کتابخانه‌های عمومی نیز می‌تواند ضمن آشنایی با کتاب‌های بیشتر و گسترش مطالعه افراد خانواده آنان را با ارزش و اهمیت کتاب پیش از پیش آشنا کند.بیائید در کنار مشغله‌های روزانه، وقتی برای کتاب خواندن پیدا کنیم.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
14 Nov, 18:01
🍂🍂🍃🍃
غم مخور
های شاپرک
غم مخور که زندگی ات بسیار کوتاه است ،
آنگاه که بال گشودی،
در چشم بر هم زدنی
آن چنان زندگی به شعر بخشیدی
که نوح هم با درازنای عمر خویش نبخشید.
شیرکو بیکس
ترجمه : بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
غم مخور
های شاپرک
غم مخور که زندگی ات بسیار کوتاه است ،
آنگاه که بال گشودی،
در چشم بر هم زدنی
آن چنان زندگی به شعر بخشیدی
که نوح هم با درازنای عمر خویش نبخشید.
شیرکو بیکس
ترجمه : بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
14 Nov, 17:32
🍂🍂🍃🍃
ارغوان
ارغوان ارغوان، شاخه همخون جدا مانده من
آسمان تو چه رنگ است امروز؟
آفتابی ست هوا؟
یا گرفته است هنوز؟
من در این گوشه که از دنیا بیرون است
آسمانی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه می بینم دیوار است
آه این سخت سیاه!
آن چنان نزدیک است
که چو بر می کشم از سینه نفس
نفسم را بر می گرداند
ره چنان بسته که پرواز نگه
در همین یک قدمی می ماند
کورسویی ز چراغی رنجور
قصه پرداز شب ظلمانی ست
نفسم می گیرد
که هوا هم اینجا زندانی ست
هر چه با من اینجاست
رنگ رخ باخته است
آفتابی هرگز، گوشه چشمی هم
بر فراموشی این دخمه نینداخته است
اندر این گوشه خاموش فراموش شده
کز دم سردش، هر شمعی خاموش شده
یاد رنگینی در خاطرمن
گریه می انگیزد
ارغوانم آنجاست
ارغوانم تنهاست
ارغوانم دارد می گرید
چون دل من که چنین خون آلود
هر دم از دیده فرو می ریزد
ارغوان!
این چه رازی است که هر بار بهار
با عزای دل ما می آید؟
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است
وین چنین بر جگر سوختگان
داغ بر داغ می افزاید؟
ارغوان، پنجه خونین زمین
دامن صبح بگیر
وز سواران خرامنده خورشید بپرس
کی بر این دره غم می گذرند؟
ارغوان، خوشه خون
بامدادان که کبوترها
بر لب پنجره باز سحر، غلغله می آغازند
جان گل رنگ مرا
بر سر دست بگیر
به تماشاگه پرواز ببر
آه بشتاب که هم پروازان
نگران غم هم پروازند
ارغوان، بیرق گلگون بهار
تو برافراشته باش
شعر خونبار منی
یاد رنگین رفیقانم را
بر زبان داشته باش
تو بخوان، نغمه ناخوانده من
ارغوان، شاخه همخون جدا مانده من
هوشنگ ابتهاج
@tribunesarzaminman
ارغوان
ارغوان ارغوان، شاخه همخون جدا مانده من
آسمان تو چه رنگ است امروز؟
آفتابی ست هوا؟
یا گرفته است هنوز؟
من در این گوشه که از دنیا بیرون است
آسمانی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه می بینم دیوار است
آه این سخت سیاه!
آن چنان نزدیک است
که چو بر می کشم از سینه نفس
نفسم را بر می گرداند
ره چنان بسته که پرواز نگه
در همین یک قدمی می ماند
کورسویی ز چراغی رنجور
قصه پرداز شب ظلمانی ست
نفسم می گیرد
که هوا هم اینجا زندانی ست
هر چه با من اینجاست
رنگ رخ باخته است
آفتابی هرگز، گوشه چشمی هم
بر فراموشی این دخمه نینداخته است
اندر این گوشه خاموش فراموش شده
کز دم سردش، هر شمعی خاموش شده
یاد رنگینی در خاطرمن
گریه می انگیزد
ارغوانم آنجاست
ارغوانم تنهاست
ارغوانم دارد می گرید
چون دل من که چنین خون آلود
هر دم از دیده فرو می ریزد
ارغوان!
این چه رازی است که هر بار بهار
با عزای دل ما می آید؟
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است
وین چنین بر جگر سوختگان
داغ بر داغ می افزاید؟
ارغوان، پنجه خونین زمین
دامن صبح بگیر
وز سواران خرامنده خورشید بپرس
کی بر این دره غم می گذرند؟
ارغوان، خوشه خون
بامدادان که کبوترها
بر لب پنجره باز سحر، غلغله می آغازند
جان گل رنگ مرا
بر سر دست بگیر
به تماشاگه پرواز ببر
آه بشتاب که هم پروازان
نگران غم هم پروازند
ارغوان، بیرق گلگون بهار
تو برافراشته باش
شعر خونبار منی
یاد رنگین رفیقانم را
بر زبان داشته باش
تو بخوان، نغمه ناخوانده من
ارغوان، شاخه همخون جدا مانده من
هوشنگ ابتهاج
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
14 Nov, 07:16
چگونه از توانمندی نیروهای جنگ طلب جلو گیری کنیم ؟
اتحادیه های کارگری می توانند در مقاومت علیه نظامی گری و جنگ طلبی نقشی مرکزی داشته باشند ، آنها در مبارزه برای افزایش دستمزد ، علیه نابودی دستاورد های اجتماعی ، علیه ریاضت های تحمیل شده می توانند به مخالفت و اعتراض ادامه دهند ، ولی مسئله صلح در حال حاضر موضوع بحث و گفتگوهای اتحادیه های کارگری نیست ، موضع گیری های ضد جنگ موجود در اتحادیه های در حال تضعیف شدن است ، با ابتکارهایی همچون دادن " فراخوان از سوی اتحادیه ها علیه تسلیحات و جنگ افروزی " مقابله می شود ، مبارزات تدافعی و مقاومت علیه خصوصی سازی که همین اواخر از طرف کارگران بندر هامبورگ و راه آهن انجام شد ، نشان داد مقاومتی منسجم می توان سازمان دهی کرد ، در باره ی اینکه اتحادیه های کارگری و جنبش صلح چگونه با یکدیگر در مبارزه علیه جنگ طلبی می توانند متحد شوند ، رایتر پرشوسکی از اتحادیه ی راه آهن و حمل و نقل " ، " مالته کلینک فورت و یوسف اس از اتحادیه ی کارگران بخش خدمات " ، و " لوهر هنکن از کمیته ی شورای صلح فدرال " بحث و گفتگو ها را سازمان می دهند .
نامه ی مردم ، ۱۹ شهریور ۱۴۰۳ ،
@tribunesarzaminman
اتحادیه های کارگری می توانند در مقاومت علیه نظامی گری و جنگ طلبی نقشی مرکزی داشته باشند ، آنها در مبارزه برای افزایش دستمزد ، علیه نابودی دستاورد های اجتماعی ، علیه ریاضت های تحمیل شده می توانند به مخالفت و اعتراض ادامه دهند ، ولی مسئله صلح در حال حاضر موضوع بحث و گفتگوهای اتحادیه های کارگری نیست ، موضع گیری های ضد جنگ موجود در اتحادیه های در حال تضعیف شدن است ، با ابتکارهایی همچون دادن " فراخوان از سوی اتحادیه ها علیه تسلیحات و جنگ افروزی " مقابله می شود ، مبارزات تدافعی و مقاومت علیه خصوصی سازی که همین اواخر از طرف کارگران بندر هامبورگ و راه آهن انجام شد ، نشان داد مقاومتی منسجم می توان سازمان دهی کرد ، در باره ی اینکه اتحادیه های کارگری و جنبش صلح چگونه با یکدیگر در مبارزه علیه جنگ طلبی می توانند متحد شوند ، رایتر پرشوسکی از اتحادیه ی راه آهن و حمل و نقل " ، " مالته کلینک فورت و یوسف اس از اتحادیه ی کارگران بخش خدمات " ، و " لوهر هنکن از کمیته ی شورای صلح فدرال " بحث و گفتگو ها را سازمان می دهند .
نامه ی مردم ، ۱۹ شهریور ۱۴۰۳ ،
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
14 Nov, 07:11
🍂🍂🍃🍃
*گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام*
*و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهایتان زخم دار است*
*با ریشه چه می کنید؟*
*گیرم که بر سر این باغ بنشسته در کمین پرنده اید*
*پرواز را علامت ممنوع می زنید*
*با جوجه های نشسته در آشیان چه می کنید؟*
*گیرم که می کشید*
*گیرم که می برید*
*گیرم که می زنید*
*با رویش ناگزیر جوانه ها چه می کنید؟*
زنید*
*با رویش ناگزیر جوانه ها چه می کنید؟*
@tribunesarzaminman
*گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام*
*و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهایتان زخم دار است*
*با ریشه چه می کنید؟*
*گیرم که بر سر این باغ بنشسته در کمین پرنده اید*
*پرواز را علامت ممنوع می زنید*
*با جوجه های نشسته در آشیان چه می کنید؟*
*گیرم که می کشید*
*گیرم که می برید*
*گیرم که می زنید*
*با رویش ناگزیر جوانه ها چه می کنید؟*
زنید*
*با رویش ناگزیر جوانه ها چه می کنید؟*
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
14 Nov, 07:08
🍂🍂🍃🍃
رفیق !
ما انسان های طراز نوین
ما برگذشته گان از سیلاب های سهمگین
بعد از گذر بادها و طوفان ها
بذر خشمی که کاشته ایم
درو خواهیم کرد وانگاه
خورشید روشنی در آسمان ما دوباره خواهد درخشید
و قلب های ما را سرشار خواهد کرد از گل امید
از عشق ، از شور هستی
و آتش جاودانه را شعله ور خواهیم کرد !
بگذار هیمه ها در انتظار جرقه ای
جوانه های امید برویانند ،
بگذار دستان ما پیوندگاه
عشق و رویاهای ما باشد ،
بگذار قلب های ما بذر مهربانی
در دشت های سوخته از عطش بپراکنند
تا برویاند بوته های گل سرخ
به یاد یاران رفته از دست !
دست تو ای مهربان یار می تواند ، می تواند !
برخیزیم !
بر خیزیم !
* هاتف*
@tribunesarzaminman
رفیق !
ما انسان های طراز نوین
ما برگذشته گان از سیلاب های سهمگین
بعد از گذر بادها و طوفان ها
بذر خشمی که کاشته ایم
درو خواهیم کرد وانگاه
خورشید روشنی در آسمان ما دوباره خواهد درخشید
و قلب های ما را سرشار خواهد کرد از گل امید
از عشق ، از شور هستی
و آتش جاودانه را شعله ور خواهیم کرد !
بگذار هیمه ها در انتظار جرقه ای
جوانه های امید برویانند ،
بگذار دستان ما پیوندگاه
عشق و رویاهای ما باشد ،
بگذار قلب های ما بذر مهربانی
در دشت های سوخته از عطش بپراکنند
تا برویاند بوته های گل سرخ
به یاد یاران رفته از دست !
دست تو ای مهربان یار می تواند ، می تواند !
برخیزیم !
بر خیزیم !
* هاتف*
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Nov, 20:43
نگاهی اجمالی به دلیل‌های افزایش حوادث ناشی از کار
تکرار وقایع ناگوار مانند فاجعه جان باختن ۵۳ کارگر در معدن زغال سنگ معدنجو طبس در۳۱ شهریور ماه، در همه بخش‌های تولید، از جمله معدن‌ها، پالایشگاه ها و استخراج نفت و گاز، و فعالیت‌های خدماتی و درمانی، ناشی از نبود ابتدایی ترین شرایط بهداشت و ایمنی در محیط‌های کار است. در حالی که علت بروز فاجعه معدن “معدنجو” طبس هنوز بهصورت مستقل و کامل ریشه‌یابی نشده است و وزارت صمت جمهوری اسلامی ادعا میکند که این معدن هنوز تعطیل است، بنا بر گزارش خبرگزاری ایلنا فقط همان بلوک معدن که تخریب شده تعطیل است و کارگران معدن ناچار به سرکار برگشته‌اند. شرایط کار هم مانند همان بلوک معدن است که فاجعه در آن رخ داده است، و احتمال بالای تکرار این فاجعه مرگبار هم وجود دارد. در حالی که بسیاری از اخبار حوادث محیط کار توسط کارفرماها حتی‌الامکان پوشیده نگهداشته می‌شوند و پنهان می‌مانند، همواره شاهد اخبار حوادث مشابه در رابطه با نبود شرایط ایمنی و بهداشت در محیط کار در بخش‌های گوناگون تولید و خدمات هستیم: در مصوبه اخیر هیئت دولت آمده است پیمانکاران لازم نیست برای شرکت در مناقصات مجوز صلاحیت ایمنی داشته باشند.
در۲۱ مهر ماه در آتش‌سوزی در یکی از واحدهای تجاری مجتمع تجاری پارسیان بازار آهن شادآباد منجر به مرگ سه نفر کارگران زحمتکش تبعه افعانستان و مصدومیت ۷ نفر دیگر شد. در زمان وقوع حادثه این کارگران در اثر نبود شرایط ایمنی داخل مغازه محبوس می‌شوند و جان خود را از دست می‌دهند. همچنین در ۱۹ مهر ماه در مجتمع مس سرچشمه استان کرمان، یکی از کارگران حین انجام کار در واحد تغلیظ مجتمع مس سرچشمه دچار گازگرفتگی (استنشاق گاز هیدروژن) شده است و جان باخته است. کارگران می‌گویند این پنجمین حادثه در دو ماه گذشته در این مجتمع است. در شهریورماه نیز یک کارگر راننده گریدر معدن مس سرچشمه به‌دنبال یک حادثه شغلی جان خود را از دست داد.
در ۹ مهر ماه یکی از کارگران واحد تعمیرگاه مجتمع مس سرچشمه رفسنجان در حین جابه‌جایی بار لاستیک کامیون‌های فوق سنگین کمپرسی در اثر اصابت یکی از لاستیک‌ها از روی لیفت تراک به سر وی، جان خود را از دست میدهد. در روز ۱۴ مهر ماه به علت نبود وسیله نقلیه مناسب و شرایط ایمنی برای کارگران کشاورزی به‌دنبال واژگونی یک دستگاه تراکتور با تریلی حامل کارگران کشاورزی در محور جاده روستای مورپهن در بخش سده شهرستان اقلید در استان فارس، دو کارگر روستایی جان خود را از دست داده و ۱۱ نفر دیگر مجروح و راهی مراکز درمانی شدند. اشتغال در بسیاری از معدن‌ها و محل‌های بد آب و هوا و ازجمله در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی باید جزو مشاغل سخت و زیان‌آور محسوب شوند و علاوه بر کارفرما که باید شرایط ایمنی و بهداشت کار را تأمین کند، در چنین مواردی سازمان تأمین اجتماعی موظف است ۴ درصد هزینه مشاغل سخت و زیان آور را پرداخت کند. در بسیاری از معدن ها ومراکز تولیدی واقع در مناطق بد آب و هوا ازجمله معدن طرزه دامغان از اسفند ماه سال گذشته تا به‌حال این مبلغ به کارگرانی که حتی بیش از ۳۳ سال سابقه کار دارند، پرداخت نشده است.
لزوم تأمین ایمنی در محیط کار و مسئولیت کارفرما و نهادهای دولتی از مهمترین و اساسی ترین شرایط قوانین کار و اشتغال است. مجموعه مواد ۸۵ الی ۱۰۶ قانون کار نیم‌بند جمهوری اسلامی در این مورد برای تأمین بهداشت، سلامت و ایمنی در محیط کار و چگونگی بازرسی از شرایط ایمنی و بهداشت محیط کار مواردی را بهصورت البته ضعیف تعیین کرده است. مسئولیت تأمین ایمنی در محیط کار و اجرای این قوانین با کارفرما و وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جمهوری اسلامی است. شکی نیست که در مواردی که در محیط کار شرایط و تجهیزات ایمنی لازم وجود ندارد، این کارفرماها هستند که در هر دو بخش خصوصی و دولتی براساس منطق سرمایهداری با کاهش هزینه‌های لازم و افزایش سود ورزی هرچه بیشتر، حتی قانون کار نیم‌بند و محدود جمهوری اسلامی را در این مورد اجرا نمی‌کنند. از این جا است که وجود تشکل‌های مستقل کارگری که بتوانند در تأمین شرایط ایمنی نظارت داشته باشند از اهمیت بسزایی برخوردار است. فاجعه معدن معدنجو و وقایعی بی‌شمار مانند آن، نشانگر کارنامه سیاهی از فعالیت تشکل‌های زرد حکومتی در حیطه تأمین ایمنی در محیط کار است. فعالیت این تشکل‌ها از محدوده سیاست‌های تعدیل ساختاری فراتر نمی‌رود. بهبود شرایط ایمنی و بهداشت در محیط کار و دستیابی به سایر خواست‌های طبقه کارگر و زحمتکشان در گرو حذف سیاست‌های تعدیل ساختاری و ضد کارگری رژیم ولایت فقیه ازجمله مقرراتزدایی و خصوصی سازی در صنایع تولیدی و خدمات است.
@tribunesarzaminman
تکرار وقایع ناگوار مانند فاجعه جان باختن ۵۳ کارگر در معدن زغال سنگ معدنجو طبس در۳۱ شهریور ماه، در همه بخش‌های تولید، از جمله معدن‌ها، پالایشگاه ها و استخراج نفت و گاز، و فعالیت‌های خدماتی و درمانی، ناشی از نبود ابتدایی ترین شرایط بهداشت و ایمنی در محیط‌های کار است. در حالی که علت بروز فاجعه معدن “معدنجو” طبس هنوز بهصورت مستقل و کامل ریشه‌یابی نشده است و وزارت صمت جمهوری اسلامی ادعا میکند که این معدن هنوز تعطیل است، بنا بر گزارش خبرگزاری ایلنا فقط همان بلوک معدن که تخریب شده تعطیل است و کارگران معدن ناچار به سرکار برگشته‌اند. شرایط کار هم مانند همان بلوک معدن است که فاجعه در آن رخ داده است، و احتمال بالای تکرار این فاجعه مرگبار هم وجود دارد. در حالی که بسیاری از اخبار حوادث محیط کار توسط کارفرماها حتی‌الامکان پوشیده نگهداشته می‌شوند و پنهان می‌مانند، همواره شاهد اخبار حوادث مشابه در رابطه با نبود شرایط ایمنی و بهداشت در محیط کار در بخش‌های گوناگون تولید و خدمات هستیم: در مصوبه اخیر هیئت دولت آمده است پیمانکاران لازم نیست برای شرکت در مناقصات مجوز صلاحیت ایمنی داشته باشند.
در۲۱ مهر ماه در آتش‌سوزی در یکی از واحدهای تجاری مجتمع تجاری پارسیان بازار آهن شادآباد منجر به مرگ سه نفر کارگران زحمتکش تبعه افعانستان و مصدومیت ۷ نفر دیگر شد. در زمان وقوع حادثه این کارگران در اثر نبود شرایط ایمنی داخل مغازه محبوس می‌شوند و جان خود را از دست می‌دهند. همچنین در ۱۹ مهر ماه در مجتمع مس سرچشمه استان کرمان، یکی از کارگران حین انجام کار در واحد تغلیظ مجتمع مس سرچشمه دچار گازگرفتگی (استنشاق گاز هیدروژن) شده است و جان باخته است. کارگران می‌گویند این پنجمین حادثه در دو ماه گذشته در این مجتمع است. در شهریورماه نیز یک کارگر راننده گریدر معدن مس سرچشمه به‌دنبال یک حادثه شغلی جان خود را از دست داد.
در ۹ مهر ماه یکی از کارگران واحد تعمیرگاه مجتمع مس سرچشمه رفسنجان در حین جابه‌جایی بار لاستیک کامیون‌های فوق سنگین کمپرسی در اثر اصابت یکی از لاستیک‌ها از روی لیفت تراک به سر وی، جان خود را از دست میدهد. در روز ۱۴ مهر ماه به علت نبود وسیله نقلیه مناسب و شرایط ایمنی برای کارگران کشاورزی به‌دنبال واژگونی یک دستگاه تراکتور با تریلی حامل کارگران کشاورزی در محور جاده روستای مورپهن در بخش سده شهرستان اقلید در استان فارس، دو کارگر روستایی جان خود را از دست داده و ۱۱ نفر دیگر مجروح و راهی مراکز درمانی شدند. اشتغال در بسیاری از معدن‌ها و محل‌های بد آب و هوا و ازجمله در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی باید جزو مشاغل سخت و زیان‌آور محسوب شوند و علاوه بر کارفرما که باید شرایط ایمنی و بهداشت کار را تأمین کند، در چنین مواردی سازمان تأمین اجتماعی موظف است ۴ درصد هزینه مشاغل سخت و زیان آور را پرداخت کند. در بسیاری از معدن ها ومراکز تولیدی واقع در مناطق بد آب و هوا ازجمله معدن طرزه دامغان از اسفند ماه سال گذشته تا به‌حال این مبلغ به کارگرانی که حتی بیش از ۳۳ سال سابقه کار دارند، پرداخت نشده است.
لزوم تأمین ایمنی در محیط کار و مسئولیت کارفرما و نهادهای دولتی از مهمترین و اساسی ترین شرایط قوانین کار و اشتغال است. مجموعه مواد ۸۵ الی ۱۰۶ قانون کار نیم‌بند جمهوری اسلامی در این مورد برای تأمین بهداشت، سلامت و ایمنی در محیط کار و چگونگی بازرسی از شرایط ایمنی و بهداشت محیط کار مواردی را بهصورت البته ضعیف تعیین کرده است. مسئولیت تأمین ایمنی در محیط کار و اجرای این قوانین با کارفرما و وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جمهوری اسلامی است. شکی نیست که در مواردی که در محیط کار شرایط و تجهیزات ایمنی لازم وجود ندارد، این کارفرماها هستند که در هر دو بخش خصوصی و دولتی براساس منطق سرمایهداری با کاهش هزینه‌های لازم و افزایش سود ورزی هرچه بیشتر، حتی قانون کار نیم‌بند و محدود جمهوری اسلامی را در این مورد اجرا نمی‌کنند. از این جا است که وجود تشکل‌های مستقل کارگری که بتوانند در تأمین شرایط ایمنی نظارت داشته باشند از اهمیت بسزایی برخوردار است. فاجعه معدن معدنجو و وقایعی بی‌شمار مانند آن، نشانگر کارنامه سیاهی از فعالیت تشکل‌های زرد حکومتی در حیطه تأمین ایمنی در محیط کار است. فعالیت این تشکل‌ها از محدوده سیاست‌های تعدیل ساختاری فراتر نمی‌رود. بهبود شرایط ایمنی و بهداشت در محیط کار و دستیابی به سایر خواست‌های طبقه کارگر و زحمتکشان در گرو حذف سیاست‌های تعدیل ساختاری و ضد کارگری رژیم ولایت فقیه ازجمله مقرراتزدایی و خصوصی سازی در صنایع تولیدی و خدمات است.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
12 Nov, 10:17
یورش به قوانین کار و صندوقهای بازنشستگی
به‌رغم اعتصاب و اعتراض‌های گسترده و سراسری نفتگران، اعتراض‌های بازنشستگان صندوقهای کارگری، کشوری، لشگری، و فولاد، و تجمع اعتراضی گستردۀ بازنشستگان مخابرات در استان‌های مختلف در ۷ آبان، و وعده دادن پزشکیان به خامنه‌ای به اجرا کردن “برنامه هفتم توسعه”، دولت پزشکیان به اجرای به‌اصطلاح متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان بر اساس برنامه ضدمردمی هفتم توسعهٔ رژیم یا قادر نیست یا خود را به انجام آن ملزم نمی‌داند. دولت پزشکیان و وزیر کار او احمد میدری با حفظ مدیران تحمیل شده از سوی دولت سیزدهم به بنگاه‌های تأمین اجتماعی، فولاد، و جز اینها، در روز روشن باقی‌ماندهٔ اموال کارگران در صندوقهای بازنشستگی را به‌غارت میبرند. فاجعهٔ جان باختن ۵۳ کارگر معدن “معدنجو”ی طبس نتیجهٔ مقرراتزدایی بیشتر در دولت سیزدهم و حفظ و تأیید آنها از سوی معاون اول رئیس‌جمهور حتا قبل از تکمیل کابینه بود.
با تورم ۳۱٫۷ درصدی شهریور ۱۴۰۳ مواد خوراکی بر اساس گزارش ۸ مهر مرکز آمار ایران و افزایش حداقل ۲۵ درصدی قیمت نان در استان‌های مختلف در شهریور و افزایش ۲۰ درصدی رسمی قیمت شیر و لبنیات در روزهای ابتدای مهر، ۲۰ مهرماه در گفتگویی با ایلنا، عضو سابق شورای عالی کار، توفیقی، محاسبات خود برای سبد تقریبی و حداقلی معیشت بر اساس داده‌های مرکز آمار و انستیتو پاستور برای یک خانوار ۳٫۳ نفری را اعلام کرد. بر اساس محاسبات توفیقی، نرخ سبد معیشت حداقلی خانوارهای کارگری در شهریورماه ۳۶ میلیون و ۷۸۰ هزار تومان بود. بر اساس گزارش مرکز آمار ایران درباره جزئیات شاخص قیمت کالا و خدمات در مهرماه ۱۴۰۳، روزنامه اعتماد ۵ آبان افزایش تورم نقطه به نقطه مهر امسال نسبت به مهر پارسال را ۳٫۶ درصد، تورم بخش آموزش در “یک ماه” را “نزدیک به ۱۷ درصد”، تورم ماهانه اجاره‌بها را ۳٫۴ درصد، و رشد تورم اجاره‌بها در بازه یک‌ساله را ۴۱ درصد اعلام کرد. در دولت سیزدهم نه فقط قانون الزام در رابطه با رایگان بودن درمان کارگران و بازنشستگان تأمین اجتماعی اجرا نمی‌شد، تأمین اجتماعی حتا حق بیمه پرداختی کارگران و بازنشستگان بابت بیمه تکمیلی را هم به شرکت بیمه آتیه‌سازان پرداخت نمی‌کرد. اکنون در یورشی آشکار به منابع مالی زحمتکشان، سوم آبان، محمدرضا عارف، معاون اول پزشکیان، اعلام کرد با تصویب هیئت وزیران و با پیشنهاد وزارت کار و سازمان برنامه و بودجه کشور “منابع مالی بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی (موسوم به نهُ و بیست‌وهفتم…) از این پس به‌جای صندوق تأمین اجتماعی به خزانه دولت واریز خواهد شد.”
در یک چنین شرایطی، از اول سال جاری جلسات شورای عالی کار برای ترمیم دستمزد ۱۱ میلیون تومانی کارگران برگزار نشده است، به‌جای اجرای مواد ۹۶ و ۱۱۱ تأمین اجتماعی و پرداخت مستمری بازنشستگان کارگری بر اساس هزینه‌های زندگی و خط فقر ۳۷ میلیون تومانی، به‌اصطلاح متناسب‌سازی وعده داده شده از اول فروردین ۱۴۰۳ بر اساس برنامه هفتم توسعه نیز هنوز برای بازنشستگان کارگری تأمین اجتماعی با مستمری ۷ تا ۱۱ میلیون تومان، و بازنشستگان لشگری اجرا نشده است، ولی بعد از برگزاری تجمعات اعتراضی فراوان از سوی بازنشستگان صندوق بازنشستگی کشوری، ۵ آبان فیضی‌نژاد، معاون فنی و امور بیمه‌ای صندوق بازنشستگی کشوری، از صدور احکام بازنشستگان کشوری خبر داد. او میانگین افزایش حقوق را “۲ میلیون تومان” عنوان کرد و گفت: “کمترین میزان افزایش مستمری هر بازنشسته کمتر از یک میلیون تومان نخواهد بود.” در صورتی‌که همان ۵ آبان، در گفتگویی با ایلنا، یک بازنشسته کشوری افزایش‌ها را اندک و ناچیز با “میانگین ۵۰۰ هزار و کمتر از آن، تا حد ۴۷ هزار تومان” عنوان کرد و گفت: “تعیین میزان مابهالتفاوت شاغل همتراز در گروه‌های شغلی، صوری و غیرواقعی به‌نظر میرسد، ظاهراً هدف مجریان امر اعطای سقف معینی از یک اعتبار فرمایشی بوده نه اجرای واقعی متناسب‌سازی!” ۶ آبان نمایندگان بازنشستگان کشوری نشست اعتراضی شدید چند ساعته با مدیران سازمان برنامه و بودجه داشتند و اعلام کردند: “ما خواهان اصلاح احکام فعلی و اصلاح بر مبنای الزامات قانون شدیم…
@tribunesarzaminman
به‌رغم اعتصاب و اعتراض‌های گسترده و سراسری نفتگران، اعتراض‌های بازنشستگان صندوقهای کارگری، کشوری، لشگری، و فولاد، و تجمع اعتراضی گستردۀ بازنشستگان مخابرات در استان‌های مختلف در ۷ آبان، و وعده دادن پزشکیان به خامنه‌ای به اجرا کردن “برنامه هفتم توسعه”، دولت پزشکیان به اجرای به‌اصطلاح متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان بر اساس برنامه ضدمردمی هفتم توسعهٔ رژیم یا قادر نیست یا خود را به انجام آن ملزم نمی‌داند. دولت پزشکیان و وزیر کار او احمد میدری با حفظ مدیران تحمیل شده از سوی دولت سیزدهم به بنگاه‌های تأمین اجتماعی، فولاد، و جز اینها، در روز روشن باقی‌ماندهٔ اموال کارگران در صندوقهای بازنشستگی را به‌غارت میبرند. فاجعهٔ جان باختن ۵۳ کارگر معدن “معدنجو”ی طبس نتیجهٔ مقرراتزدایی بیشتر در دولت سیزدهم و حفظ و تأیید آنها از سوی معاون اول رئیس‌جمهور حتا قبل از تکمیل کابینه بود.
با تورم ۳۱٫۷ درصدی شهریور ۱۴۰۳ مواد خوراکی بر اساس گزارش ۸ مهر مرکز آمار ایران و افزایش حداقل ۲۵ درصدی قیمت نان در استان‌های مختلف در شهریور و افزایش ۲۰ درصدی رسمی قیمت شیر و لبنیات در روزهای ابتدای مهر، ۲۰ مهرماه در گفتگویی با ایلنا، عضو سابق شورای عالی کار، توفیقی، محاسبات خود برای سبد تقریبی و حداقلی معیشت بر اساس داده‌های مرکز آمار و انستیتو پاستور برای یک خانوار ۳٫۳ نفری را اعلام کرد. بر اساس محاسبات توفیقی، نرخ سبد معیشت حداقلی خانوارهای کارگری در شهریورماه ۳۶ میلیون و ۷۸۰ هزار تومان بود. بر اساس گزارش مرکز آمار ایران درباره جزئیات شاخص قیمت کالا و خدمات در مهرماه ۱۴۰۳، روزنامه اعتماد ۵ آبان افزایش تورم نقطه به نقطه مهر امسال نسبت به مهر پارسال را ۳٫۶ درصد، تورم بخش آموزش در “یک ماه” را “نزدیک به ۱۷ درصد”، تورم ماهانه اجاره‌بها را ۳٫۴ درصد، و رشد تورم اجاره‌بها در بازه یک‌ساله را ۴۱ درصد اعلام کرد. در دولت سیزدهم نه فقط قانون الزام در رابطه با رایگان بودن درمان کارگران و بازنشستگان تأمین اجتماعی اجرا نمی‌شد، تأمین اجتماعی حتا حق بیمه پرداختی کارگران و بازنشستگان بابت بیمه تکمیلی را هم به شرکت بیمه آتیه‌سازان پرداخت نمی‌کرد. اکنون در یورشی آشکار به منابع مالی زحمتکشان، سوم آبان، محمدرضا عارف، معاون اول پزشکیان، اعلام کرد با تصویب هیئت وزیران و با پیشنهاد وزارت کار و سازمان برنامه و بودجه کشور “منابع مالی بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی (موسوم به نهُ و بیست‌وهفتم…) از این پس به‌جای صندوق تأمین اجتماعی به خزانه دولت واریز خواهد شد.”
در یک چنین شرایطی، از اول سال جاری جلسات شورای عالی کار برای ترمیم دستمزد ۱۱ میلیون تومانی کارگران برگزار نشده است، به‌جای اجرای مواد ۹۶ و ۱۱۱ تأمین اجتماعی و پرداخت مستمری بازنشستگان کارگری بر اساس هزینه‌های زندگی و خط فقر ۳۷ میلیون تومانی، به‌اصطلاح متناسب‌سازی وعده داده شده از اول فروردین ۱۴۰۳ بر اساس برنامه هفتم توسعه نیز هنوز برای بازنشستگان کارگری تأمین اجتماعی با مستمری ۷ تا ۱۱ میلیون تومان، و بازنشستگان لشگری اجرا نشده است، ولی بعد از برگزاری تجمعات اعتراضی فراوان از سوی بازنشستگان صندوق بازنشستگی کشوری، ۵ آبان فیضی‌نژاد، معاون فنی و امور بیمه‌ای صندوق بازنشستگی کشوری، از صدور احکام بازنشستگان کشوری خبر داد. او میانگین افزایش حقوق را “۲ میلیون تومان” عنوان کرد و گفت: “کمترین میزان افزایش مستمری هر بازنشسته کمتر از یک میلیون تومان نخواهد بود.” در صورتی‌که همان ۵ آبان، در گفتگویی با ایلنا، یک بازنشسته کشوری افزایش‌ها را اندک و ناچیز با “میانگین ۵۰۰ هزار و کمتر از آن، تا حد ۴۷ هزار تومان” عنوان کرد و گفت: “تعیین میزان مابهالتفاوت شاغل همتراز در گروه‌های شغلی، صوری و غیرواقعی به‌نظر میرسد، ظاهراً هدف مجریان امر اعطای سقف معینی از یک اعتبار فرمایشی بوده نه اجرای واقعی متناسب‌سازی!” ۶ آبان نمایندگان بازنشستگان کشوری نشست اعتراضی شدید چند ساعته با مدیران سازمان برنامه و بودجه داشتند و اعلام کردند: “ما خواهان اصلاح احکام فعلی و اصلاح بر مبنای الزامات قانون شدیم…
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
12 Nov, 07:38
دادخواهی و صلح
"یادگار دل ما، مژدهٔ آزادی انسان است"
مهمانان:
بیژن میثمی
پروین فهیمی
زهره تنکابنی
فرهاد فرجاد
مسعود دلیجانی
مینو مرتاضی لنگرودی
ناصر زرافشان
به یاد هزاران فرزند جان‌باختۀ مردم گرد هم می‌آییم و از جنبش دادخواهی، خشونت‌پرهیزی و صلح‌طلبی این جنبش سخن خواهیم گفت.
مکان: سامانۀ زوم
زمان: یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳ (۱۷ نوامبر ۲۰۲۴میلادی) ساعت ۲۰:۳۰ به وقت ایران (۱۸به وقت اروپای مرکزی)
Thema: دادخواهی و صلح
Zeit: 17.Nov. 2024 06:00 PM Amsterdam, Berlin, Rom, Stockholm, Wien
Beitreten Zoom Meeting
https://us02web.zoom.us/j/84289313317?pwd=NWNFp0nqqz6OAc7ljKR85fE6NjHvEQ.1
Meeting-ID: 842 8931 3317
Kenncode: 579825
Zoom Video (https://us02web.zoom.us/j/84289313317?pwd=NWNFp0nqqz6OAc7ljKR85fE6NjHvEQ.1)
Join our Cloud HD Video Meeting
Zoom is the leader in modern enterprise video communications, with an easy, reliable cloud platform for video and audio conferencing, chat, and webinars across mobile, desktop, and room
@tribunesarzaminman
"یادگار دل ما، مژدهٔ آزادی انسان است"
مهمانان:
بیژن میثمی
پروین فهیمی
زهره تنکابنی
فرهاد فرجاد
مسعود دلیجانی
مینو مرتاضی لنگرودی
ناصر زرافشان
به یاد هزاران فرزند جان‌باختۀ مردم گرد هم می‌آییم و از جنبش دادخواهی، خشونت‌پرهیزی و صلح‌طلبی این جنبش سخن خواهیم گفت.
مکان: سامانۀ زوم
زمان: یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳ (۱۷ نوامبر ۲۰۲۴میلادی) ساعت ۲۰:۳۰ به وقت ایران (۱۸به وقت اروپای مرکزی)
Thema: دادخواهی و صلح
Zeit: 17.Nov. 2024 06:00 PM Amsterdam, Berlin, Rom, Stockholm, Wien
Beitreten Zoom Meeting
https://us02web.zoom.us/j/84289313317?pwd=NWNFp0nqqz6OAc7ljKR85fE6NjHvEQ.1
Meeting-ID: 842 8931 3317
Kenncode: 579825
Zoom Video (https://us02web.zoom.us/j/84289313317?pwd=NWNFp0nqqz6OAc7ljKR85fE6NjHvEQ.1)
Join our Cloud HD Video Meeting
Zoom is the leader in modern enterprise video communications, with an easy, reliable cloud platform for video and audio conferencing, chat, and webinars across mobile, desktop, and room
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
11 Nov, 04:31
مهلت ۲ روزه استاندار مازندران برای تهیه نرم‌افزار هوشمند و جامع پسماند استان
استاندار مازندران با توجه به بحرانی بودن وضعیت پسماند در استان گفت: طی دو روز نرم‌افزار هوشمند و جامع پسماند برای سایت‌های زباله استان استخراج و گروهی به کشورهای دیگر جهت بررسی شیوه‌ها و منابع مدیریت پسماند اعزام شوند.
یوسف نوری ۲۰ آبان در سومین جلسه کارگروه راهبردی مدیریت پسماند استان که در استانداری برگزار شد، ضمن تبریک روز ملی مازندران اظهار کرد: تقلیل‌گرایی در عمل بدترین نظریه است، کاری که در مساله پسماند انجام شد؛ نه مدیریت بلکه اداره کردن بود.
ناترازی برق ناشی از ضعف نظام اداری
وی افزود: نظام اداری ما ناکارآمد بود که امروز به ناترازی برق رسیده‌ایم. مسئولیت خودمان را برعهده بگیریم و بر گردن مردم نیندازیم.
@tribunesarzaminman
استاندار مازندران با توجه به بحرانی بودن وضعیت پسماند در استان گفت: طی دو روز نرم‌افزار هوشمند و جامع پسماند برای سایت‌های زباله استان استخراج و گروهی به کشورهای دیگر جهت بررسی شیوه‌ها و منابع مدیریت پسماند اعزام شوند.
یوسف نوری ۲۰ آبان در سومین جلسه کارگروه راهبردی مدیریت پسماند استان که در استانداری برگزار شد، ضمن تبریک روز ملی مازندران اظهار کرد: تقلیل‌گرایی در عمل بدترین نظریه است، کاری که در مساله پسماند انجام شد؛ نه مدیریت بلکه اداره کردن بود.
ناترازی برق ناشی از ضعف نظام اداری
وی افزود: نظام اداری ما ناکارآمد بود که امروز به ناترازی برق رسیده‌ایم. مسئولیت خودمان را برعهده بگیریم و بر گردن مردم نیندازیم.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
11 Nov, 04:27
افزایش فشارها بر ساکنان عرب-فلسطینی و نیروهای مترقی در اسرائیل
در حالی که جنگ نسل‌کشی رژیم راست افراطی اسرائیل علیه فلسطینی‌ها ادامه دارد، در جبهه‌ای دیگر، پارلمان آن رژیم که در حال حاضر زیر سلطهٔ حزب‌های راست افراطی است مشغول فراهم آوردن زمینه‌های قانونی مقابله با شهروندان عرب-فلسطینی و نیروهای مترقی اسرائیل و حتی محدود کردن فعالیت‌های نهادهای بین‌المللی در اسرائیل است. به گزارش سایت حزب کمونیست اسرائیل، روز دوشنبه ۷ آبان پارلمان اسرائیل (کنست) به منع فعالیت نزدیک به هشتاد سالهٔ اونروا (UNRWA، آژانس کمک‌رسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی) در اسرائیل و منع مقام‌های اسرائیل از تماس با اونروا رأی داد که بی‌شک پیامدهای فاجعه‌باری برای میلیون‌ها فلسطینی ساکن سرزمین‌های اشغال‌شده خواهد داشت.
همچنین، روز سه‌شنبه ۸ آبان کنست قانونی را تصویب کرد که گشایش دفترهای کنسولی در اورشلیم برای خدمات‌رسانی به فلسطینیان ساکن کرانهٔ غربی اشغال‌شده را ممنوع میکند.
در همان روز قانون دیگری در کمیتهٔ فرعی مجلس تصویب شد که طبق آن، اعضای خانواده‌های “تروریست‌های” فلسطینی که “از پیش دربارهٔ نقشهٔ اقدام به تروریسم اطلاع داشته‌اند، از اقدام به تروریسم حمایت یا طرفداری کرده‌اند، یا چیزی در ستایش یا همدلی با اقدام به تروریسم منتشر کرده‌اند یا آن را تشویق کرده‌اند” از اسرائیل اخراج خواهند شد.
روز چهارشنبه ۹ آبان نیز لایحه‌ای در پارلمان اسرائیل طرح و مورد بحث مقدماتی قرار گرفت که معیارهای رد صلاحیت کردن نامزدهای کنست (پارلمان اسرائیل) و منع حضور آنها در کنست را تغییر میدهد. اگر این لایحه به تصویب نهایی برسد، جلوگیری از ورود اعضای هَدَش (جبههٔ دموکراتیک صلح و برابری) و نمایندگان و حزب‌های عرب به کنست و بیرون کردن آنها از کنست آسان‌تر خواهد شد. در رأی‌گیری اولیه، این لایحه با حمایت حزب‌های عضو ائتلاف راست افراطی و حزب محافظه‌کار مخالف دولت “اسرائیل خانهٔ ما” با ۶۱ رأی موافق در برابر ۳۵ رأی مخالف به تصویب رسید. نمایندگان حزب “وحدت ملی” در زمان رأی‌گیری غایب بودند و نمایندگان بقیهٔ حزب‌های مخالف به این لایحه رأی منفی دادند. این اصلاحیهٔ قانون اساسی در واقع ادامه و بسط قانون کنونی است که به‌موجب آن نامزدها را فقط در صورتی می‌توان از شرکت در انتخابات منع کرد که شواهد چشمگیری مبنی بر “حمایت آنها از تروریسم” وجود داشته باشد. اما طبق لایحهٔ جدید، شواهد مذکور نه‌فقط حمایت نامزد یا نمایندهٔ پارلمان از اقدامی را که یک گروه یا دولت متخاصم مرتکب شده است، بلکه مواردی مثل یک بار حمایت از اقدام یک مهاجم منفرد را نیز در بر میگیرد. برای مثال، دیدار با خانوادهٔ مظنون به حمله از جمله اقداماتی است که به “حمایت از تروریسم” تعبیر می‌شود. بر اساس پیشنهاد مذکور، که عوفیر کاتز (نمایندهٔ حزب لیکود در کنست) از حامیان آن بود، کمیسیون مرکزی انتخابات می‌تواند نامزد نمایندگی کنست را بدون نیاز به تأیید نهایی دیوان عالی دادگستری- که در حال حاضر لازم است- از شرکت انتخابات منع کند. هدف این قانون پیشنهادی در اساس فراهم آوردن امکان منع شرکت نامزدهای هَدَش و حزب‌های عرب در انتخابات و همچنین تضعیف قدرت دیوان عالی برای لغو تصمیم‌های کمیسیون مرکزی انتخابات است. علاوه بر این، از آنجا که رأی‌دهندگان چپ و عرب تمایل و تعلقی به اردوگاه راست ندارند، جلوگیری از مشارکت هدش و حزب‌های عرب از نظر انتخاباتی به‌نفع ائتلاف حاکم راست افراطی کنونی خواهد بود و بخت آن را برای پیروزی در انتخابات بعدی افزایش میدهد.
یائیر لاپید (رهبر حزب اپوزیسیون یِش عتید در کنست) در جریان بررسی این لایحه گفت: “مشخص است که [با طرح این لایحه] چه کسانی را می‌خواهید رد صلاحیت کنید.” او دولت راست افراطی کنونی اسرائیل را متهم کرد که قانون‌گذاران عرب را از دیگران متمایز میکند و می‌خواهد قانونی برای “کنار زدن مخالفان” تصویب کند. لاپید افزود که ائتلاف حاکم علیه کسانی که به تروریسم محکوم شده‌اند هیچ قانونی تصویب نمی‌کند، زیرا در این صورت ایتامار بن گویر، وزیر نژادپرست امنیت ملی، رد صلاحیت خواهد شد که تا کنون هشت بار به تحریک به شورش و تروریسم متهم و محکوم شده است. او افزود: “این لایحه به‌واقع قانونی علیه تروریسم نیست، بلکه قانونی است که از ائتلاف شما در هر شرایطی حفاظت میکند.” همهٔ اعضای حزب یش عتید به این لایحه رأی منفی دادند، جز آیدان رول که همراه با قانون‌گذاران حزب وحدت ملی رأی ممتنع داد...
@tribunesarzaminman
در حالی که جنگ نسل‌کشی رژیم راست افراطی اسرائیل علیه فلسطینی‌ها ادامه دارد، در جبهه‌ای دیگر، پارلمان آن رژیم که در حال حاضر زیر سلطهٔ حزب‌های راست افراطی است مشغول فراهم آوردن زمینه‌های قانونی مقابله با شهروندان عرب-فلسطینی و نیروهای مترقی اسرائیل و حتی محدود کردن فعالیت‌های نهادهای بین‌المللی در اسرائیل است. به گزارش سایت حزب کمونیست اسرائیل، روز دوشنبه ۷ آبان پارلمان اسرائیل (کنست) به منع فعالیت نزدیک به هشتاد سالهٔ اونروا (UNRWA، آژانس کمک‌رسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی) در اسرائیل و منع مقام‌های اسرائیل از تماس با اونروا رأی داد که بی‌شک پیامدهای فاجعه‌باری برای میلیون‌ها فلسطینی ساکن سرزمین‌های اشغال‌شده خواهد داشت.
همچنین، روز سه‌شنبه ۸ آبان کنست قانونی را تصویب کرد که گشایش دفترهای کنسولی در اورشلیم برای خدمات‌رسانی به فلسطینیان ساکن کرانهٔ غربی اشغال‌شده را ممنوع میکند.
در همان روز قانون دیگری در کمیتهٔ فرعی مجلس تصویب شد که طبق آن، اعضای خانواده‌های “تروریست‌های” فلسطینی که “از پیش دربارهٔ نقشهٔ اقدام به تروریسم اطلاع داشته‌اند، از اقدام به تروریسم حمایت یا طرفداری کرده‌اند، یا چیزی در ستایش یا همدلی با اقدام به تروریسم منتشر کرده‌اند یا آن را تشویق کرده‌اند” از اسرائیل اخراج خواهند شد.
روز چهارشنبه ۹ آبان نیز لایحه‌ای در پارلمان اسرائیل طرح و مورد بحث مقدماتی قرار گرفت که معیارهای رد صلاحیت کردن نامزدهای کنست (پارلمان اسرائیل) و منع حضور آنها در کنست را تغییر میدهد. اگر این لایحه به تصویب نهایی برسد، جلوگیری از ورود اعضای هَدَش (جبههٔ دموکراتیک صلح و برابری) و نمایندگان و حزب‌های عرب به کنست و بیرون کردن آنها از کنست آسان‌تر خواهد شد. در رأی‌گیری اولیه، این لایحه با حمایت حزب‌های عضو ائتلاف راست افراطی و حزب محافظه‌کار مخالف دولت “اسرائیل خانهٔ ما” با ۶۱ رأی موافق در برابر ۳۵ رأی مخالف به تصویب رسید. نمایندگان حزب “وحدت ملی” در زمان رأی‌گیری غایب بودند و نمایندگان بقیهٔ حزب‌های مخالف به این لایحه رأی منفی دادند. این اصلاحیهٔ قانون اساسی در واقع ادامه و بسط قانون کنونی است که به‌موجب آن نامزدها را فقط در صورتی می‌توان از شرکت در انتخابات منع کرد که شواهد چشمگیری مبنی بر “حمایت آنها از تروریسم” وجود داشته باشد. اما طبق لایحهٔ جدید، شواهد مذکور نه‌فقط حمایت نامزد یا نمایندهٔ پارلمان از اقدامی را که یک گروه یا دولت متخاصم مرتکب شده است، بلکه مواردی مثل یک بار حمایت از اقدام یک مهاجم منفرد را نیز در بر میگیرد. برای مثال، دیدار با خانوادهٔ مظنون به حمله از جمله اقداماتی است که به “حمایت از تروریسم” تعبیر می‌شود. بر اساس پیشنهاد مذکور، که عوفیر کاتز (نمایندهٔ حزب لیکود در کنست) از حامیان آن بود، کمیسیون مرکزی انتخابات می‌تواند نامزد نمایندگی کنست را بدون نیاز به تأیید نهایی دیوان عالی دادگستری- که در حال حاضر لازم است- از شرکت انتخابات منع کند. هدف این قانون پیشنهادی در اساس فراهم آوردن امکان منع شرکت نامزدهای هَدَش و حزب‌های عرب در انتخابات و همچنین تضعیف قدرت دیوان عالی برای لغو تصمیم‌های کمیسیون مرکزی انتخابات است. علاوه بر این، از آنجا که رأی‌دهندگان چپ و عرب تمایل و تعلقی به اردوگاه راست ندارند، جلوگیری از مشارکت هدش و حزب‌های عرب از نظر انتخاباتی به‌نفع ائتلاف حاکم راست افراطی کنونی خواهد بود و بخت آن را برای پیروزی در انتخابات بعدی افزایش میدهد.
یائیر لاپید (رهبر حزب اپوزیسیون یِش عتید در کنست) در جریان بررسی این لایحه گفت: “مشخص است که [با طرح این لایحه] چه کسانی را می‌خواهید رد صلاحیت کنید.” او دولت راست افراطی کنونی اسرائیل را متهم کرد که قانون‌گذاران عرب را از دیگران متمایز میکند و می‌خواهد قانونی برای “کنار زدن مخالفان” تصویب کند. لاپید افزود که ائتلاف حاکم علیه کسانی که به تروریسم محکوم شده‌اند هیچ قانونی تصویب نمی‌کند، زیرا در این صورت ایتامار بن گویر، وزیر نژادپرست امنیت ملی، رد صلاحیت خواهد شد که تا کنون هشت بار به تحریک به شورش و تروریسم متهم و محکوم شده است. او افزود: “این لایحه به‌واقع قانونی علیه تروریسم نیست، بلکه قانونی است که از ائتلاف شما در هر شرایطی حفاظت میکند.” همهٔ اعضای حزب یش عتید به این لایحه رأی منفی دادند، جز آیدان رول که همراه با قانون‌گذاران حزب وحدت ملی رأی ممتنع داد...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
10 Nov, 18:37
در کشورِ من، جنگل قوی‌تر از تبری است که با درخت می‌ستیزد.
پل الوار
@tribunesarzaminman
پل الوار
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
30 Oct, 18:04
عزل و تهدید مدیران سابق برای جلوگیری از پیگیری تخلفات شستا؟
پای مدیرعامل و مدیر مرکز بازرسی شستا در میدان تعارض منافع!
مدیر عامل شستا با استفاده از ظرفیت شبکه رسانهای و فضای مجازی خویش به دنبال قهرمانانه جلوه دادن عزل و نصب‌ها و تهدید مدیران برکنار شده به منظور جلوگیری از پیگیری تخلفات است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، منابع آگاه اطلاعاتی را از یک قرارداد مبهم در حوزه صنعت قیر به ایلنا ارائه دادند که براساس آن برخی مدیران ارشد این مجموعه بزرگ با بیش از چهارصد زیرمجموعه، درگیر تخلفاتی شدند که برای جلوگیری از افشا و پیگیری این تخلفات، مدیران معزول و پیشین که مدتی است برکنار شدند، با اقدام عجیب عزل دوباره و تهدید برای جلوگیری از یافتن سرنخ‌ها توسط آن افراد مواجه شدند.
بر طبق این گزارش، اطلاعاتی از یک قرارداد مبهم و خلاف قوانین موضوعه در شبکه تراستی مجموعه شستا وجود داشته است که در حوزه صنعت قیر کشور منتشر شده که بر مبنای آن، تعارض منافع مدیران با مجموعه مورد شناسایی قرار گرفته و خطر نشر آن، تغییرات عمده مدیریتی در چندین شرکت زیر مجموعه شرکت سرمایهگذاری تأمین اجتماعی (شستا) را سبب شده است.
بر این اساس، افرادی به نام آقایان «ص» و «ج» (فعالان بخش خصوصی و از دلالان صنعت قیر) توسط آقای «الف .ج»، مدیر مرکز بازرسی و پیگیری‌های ویژه شستا و آقای «ع.ن»، مدیر عامل شستا، به شرکت ماکرو اینترنشنال سرویسز معرفی می‌شوند.
شرکت ماکرو اینترنشنال سرویسز یکی از شرکت‌های مدیریتی زیر مجموعه هلدینگ مالی صبا تأمین است؛ هلدینگ صبا تأمین هلدینگ، بورس بانک و بیمه‌ی مجموعه سازمان تأمین اجتماعی بوده و علاوه بر ارائه خدمات در زمینه‌های فوق به واسطه در اختیار داشتن سهم عمده‌ای از شرکت ماکرو اینترنشنال سرویسز، سابقاً و در حال حاضر به ارائه خدمات تراستی جابجایی پول، تأمین تجهیزات و به طور کلی ارائه خدمات دور زدن تحریم‌ها به مجموعه شرکت‌های گروه شستا نیز می‌پردازد...
@tribunesarzaminman
پای مدیرعامل و مدیر مرکز بازرسی شستا در میدان تعارض منافع!
مدیر عامل شستا با استفاده از ظرفیت شبکه رسانهای و فضای مجازی خویش به دنبال قهرمانانه جلوه دادن عزل و نصب‌ها و تهدید مدیران برکنار شده به منظور جلوگیری از پیگیری تخلفات است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، منابع آگاه اطلاعاتی را از یک قرارداد مبهم در حوزه صنعت قیر به ایلنا ارائه دادند که براساس آن برخی مدیران ارشد این مجموعه بزرگ با بیش از چهارصد زیرمجموعه، درگیر تخلفاتی شدند که برای جلوگیری از افشا و پیگیری این تخلفات، مدیران معزول و پیشین که مدتی است برکنار شدند، با اقدام عجیب عزل دوباره و تهدید برای جلوگیری از یافتن سرنخ‌ها توسط آن افراد مواجه شدند.
بر طبق این گزارش، اطلاعاتی از یک قرارداد مبهم و خلاف قوانین موضوعه در شبکه تراستی مجموعه شستا وجود داشته است که در حوزه صنعت قیر کشور منتشر شده که بر مبنای آن، تعارض منافع مدیران با مجموعه مورد شناسایی قرار گرفته و خطر نشر آن، تغییرات عمده مدیریتی در چندین شرکت زیر مجموعه شرکت سرمایهگذاری تأمین اجتماعی (شستا) را سبب شده است.
بر این اساس، افرادی به نام آقایان «ص» و «ج» (فعالان بخش خصوصی و از دلالان صنعت قیر) توسط آقای «الف .ج»، مدیر مرکز بازرسی و پیگیری‌های ویژه شستا و آقای «ع.ن»، مدیر عامل شستا، به شرکت ماکرو اینترنشنال سرویسز معرفی می‌شوند.
شرکت ماکرو اینترنشنال سرویسز یکی از شرکت‌های مدیریتی زیر مجموعه هلدینگ مالی صبا تأمین است؛ هلدینگ صبا تأمین هلدینگ، بورس بانک و بیمه‌ی مجموعه سازمان تأمین اجتماعی بوده و علاوه بر ارائه خدمات در زمینه‌های فوق به واسطه در اختیار داشتن سهم عمده‌ای از شرکت ماکرو اینترنشنال سرویسز، سابقاً و در حال حاضر به ارائه خدمات تراستی جابجایی پول، تأمین تجهیزات و به طور کلی ارائه خدمات دور زدن تحریم‌ها به مجموعه شرکت‌های گروه شستا نیز می‌پردازد...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
30 Oct, 12:00
🍂🍂🍃🍃
قصه زیبا
در روزگاران قدیم که خیلی از مردم هنوز آینه را ندیده بودند، یک فرد آینه‌ای در مزرعه خود پیدا کرد.
وقتی به آن نگریست دید شبیه برادر مرحومش است. آن را به منزل برد و در یک اتاق زیر فرش پنهان کرد.
او هر روز وارد آن اتاق میشد و آینه را نگاه می کرد و به یاد برادر مرحومش اشک می ریخت.
روزی همسرش در غیاب او وارد آن اتاق شد و آینه را زیر فرش پیدا کرد و تصویر زنی بسیار زیبا را در آن دید، با خود گفت
این عکس کیست؟
همسرم حتما زن دیگری گرفته است.
بعد از آمدن شوهرش، دعوایشان بالا گرفت، نزد عالِم مذهبی شان رفتند.
مرد گفت:
این عکس برادر مرحوم من است.
زن گفت
نه، این یک زن زیباست که احتمالا همسر دوم شوهرم است.
عالِم مذهبی آینه را از آنها گرفت، نگاه کرد و گفت:
شما هر دو اشتباه می کنید، این عکس یک زاهد است و باید در معبد نگهداری شود.
حقیقت یک چیز واحد است،
اما افراد آن را متفاوت و حتی نادرست می بینند و همه‌ی دعواها و گرفتاری‌های عالم سر همین است که هرکس ادعا دارد آنچه خود فکر میکند، حقیقت کامل است و دیگران از حقیقت بهره‌ای ندارند.
حکیم خیام هزار سال پیش چقدر زیبا این مطلب را به نظم در آورد؛
قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین
می ترسم از آن که بانگ آید روزی
ای بی‌خبران راه نه آن است و نه این ....
@tribunesarzaminman
قصه زیبا
در روزگاران قدیم که خیلی از مردم هنوز آینه را ندیده بودند، یک فرد آینه‌ای در مزرعه خود پیدا کرد.
وقتی به آن نگریست دید شبیه برادر مرحومش است. آن را به منزل برد و در یک اتاق زیر فرش پنهان کرد.
او هر روز وارد آن اتاق میشد و آینه را نگاه می کرد و به یاد برادر مرحومش اشک می ریخت.
روزی همسرش در غیاب او وارد آن اتاق شد و آینه را زیر فرش پیدا کرد و تصویر زنی بسیار زیبا را در آن دید، با خود گفت
این عکس کیست؟
همسرم حتما زن دیگری گرفته است.
بعد از آمدن شوهرش، دعوایشان بالا گرفت، نزد عالِم مذهبی شان رفتند.
مرد گفت:
این عکس برادر مرحوم من است.
زن گفت
نه، این یک زن زیباست که احتمالا همسر دوم شوهرم است.
عالِم مذهبی آینه را از آنها گرفت، نگاه کرد و گفت:
شما هر دو اشتباه می کنید، این عکس یک زاهد است و باید در معبد نگهداری شود.
حقیقت یک چیز واحد است،
اما افراد آن را متفاوت و حتی نادرست می بینند و همه‌ی دعواها و گرفتاری‌های عالم سر همین است که هرکس ادعا دارد آنچه خود فکر میکند، حقیقت کامل است و دیگران از حقیقت بهره‌ای ندارند.
حکیم خیام هزار سال پیش چقدر زیبا این مطلب را به نظم در آورد؛
قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین
می ترسم از آن که بانگ آید روزی
ای بی‌خبران راه نه آن است و نه این ....
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
30 Oct, 10:19
حزب تودۀ ایران تجاوز نظامی اسرائیل به خاک ایران را به شدت محکوم میکند
بر اساس گزارش خبرگزاری‌های جهان، ارتش متجاوز اسرائیل روز شنبه – ۵ آبان/۲۶ اکتبر – به خاک ایران تجاوز کرد. به گفته‌ی سخنگوی این ارتش، هدف این تجاوز آشکار، که در تضاد با همهٔ قوانین بین‌المللی و با اطلاع و نقش آمریکا در هدف گیری مناطق حمله به ایران و در سکوت تایید آمیز متحدان اروپایی آن صورت گرفت، کارخانه‌های تولید موشک و سایر پایگاه‌های نظامی در نزدیکی تهران و مناطق غربی ایران بوده است.
پس از سکوت اولیه در خصوص خسارات وارده، ارتش ایران اعلام کرد که در حملات هوایی اسرائیل، سرگرد حمزه جهاندیده و استوار محمدمهدی شاهرخی‌فر در ماهشهر خوزستان کشته شده‌اند. ساعاتی بعد نیز اعلام شد که دو مجروح این حملات به نامهای سجاد منصوری و مهدی نقوی که از کارکنان ارتش بودند، جان باخته‌اند.
کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران در نشست اخیر خود ضمن محکوم کردن جنایت‌های ارتش اسرائیل در غزه و لبنان و کشتار نزدیک به پنجاه هزار شهروند فلسطینی و لبنانی در طول یک سال گذشته، که بیش از ۱۲ هزار کودک در میان آنان بوده‌اند، و هم چنین بی‌خانمان شدن میلیون‌ها انسان و ویران کردن بخش‌های وسیعی از مناطق مسکونی در غزه و لبنان تأکید کرد. این اعمال، که از سوی دادگاه بین‌المللی لاهه به عنوان جنایت علیه بشریت شناخته شده و منجر به حکم دستگیری نتانیاهو و برخی از رهبران اسرائیل شده است، بخشی از سیاست‌های استعماری و نژادپرستانهٔ صهیونیستی است که برخورد غیرانسانی و وحشیانه با فلسطینی‌ها را مجاز می‌داند. این نخستین گام برای نسل‌کشی و نفی انسانیت یک ملت است.
حزب تودۀ ایران در ماه‌های اخیر بارها دربارۀ سیاست‌های جنگ‌طلبانهٔ دولت نتانیاهو که تنها با ادامۀ جنگ و کشتار می‌تواند به حیات خود ادامه دهد، هشدار داده است. یکی از اهداف راهبردی دولت نتانیاهو، گسترش جنگ و کشاندن جمهوری اسلامی ایران به درگیری‌های نظامی با اسرائیل و نیروهای متجاوز آمریکایی در منطقه و زمینه‌سازی برای تأمین هژمونی امپریالیسم آمریکا و اسرائیل به عنوان ژاندارم منطقه خاورمیانه است.
ما همچنین بر این باوریم که سیاست خارجی جمهوری اسلامی، به‌ویژه در منطقهٔ خاورمیانه، به منظور “حفظ نظام” و با محوریت صدور انقلاب اسلامی، با جهت‌گیری‌های ترقی‌خواهانه، ضدامپریالیستی و استقلال‌طلبانه همخوانی ندارد و این سیاست‌های نابخردانه و ماجراجویانه حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور ما را با خطرات جدی مواجه کرده است و می تواند در خدمت پیشبرد اهداف جنگ طلبانه نیروهای امپریالیستی قرارگیرد.
حزب تودۀ ایران بار دیگر تأکید میکند که وظیفهٔ همهٔ نیروهای مترقی و صلح‌دوست کشورهای منطقه، هوشیاری و تدبیر در جلوگیری از کشاندن منطقه به یک جنگ گسترده و خانمان‌سوز است. جنگی که تنها در راستای حفظ رژیم جنایتکار نتانیاهو و منافع امپریالیستی و متحدان اروپایی او خواهد بود. باید با تمام توان به مقابله با این توطئه‌ها پرداخت و تأکید کرد که تنها با حرکت به سوی خاتمه دادن به جنایت‌های و تجاوز نظامی دولت نژادپرست اسرائیل، می‌توان به تحقق حقوق حقهٔ مردم فلسطین برای داشتن دولتی مستقل امیدوار بود.
حزب تودۀ ایران
۶ آبان ۱۴۰۳
@tribunesarzaminman
بر اساس گزارش خبرگزاری‌های جهان، ارتش متجاوز اسرائیل روز شنبه – ۵ آبان/۲۶ اکتبر – به خاک ایران تجاوز کرد. به گفته‌ی سخنگوی این ارتش، هدف این تجاوز آشکار، که در تضاد با همهٔ قوانین بین‌المللی و با اطلاع و نقش آمریکا در هدف گیری مناطق حمله به ایران و در سکوت تایید آمیز متحدان اروپایی آن صورت گرفت، کارخانه‌های تولید موشک و سایر پایگاه‌های نظامی در نزدیکی تهران و مناطق غربی ایران بوده است.
پس از سکوت اولیه در خصوص خسارات وارده، ارتش ایران اعلام کرد که در حملات هوایی اسرائیل، سرگرد حمزه جهاندیده و استوار محمدمهدی شاهرخی‌فر در ماهشهر خوزستان کشته شده‌اند. ساعاتی بعد نیز اعلام شد که دو مجروح این حملات به نامهای سجاد منصوری و مهدی نقوی که از کارکنان ارتش بودند، جان باخته‌اند.
کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران در نشست اخیر خود ضمن محکوم کردن جنایت‌های ارتش اسرائیل در غزه و لبنان و کشتار نزدیک به پنجاه هزار شهروند فلسطینی و لبنانی در طول یک سال گذشته، که بیش از ۱۲ هزار کودک در میان آنان بوده‌اند، و هم چنین بی‌خانمان شدن میلیون‌ها انسان و ویران کردن بخش‌های وسیعی از مناطق مسکونی در غزه و لبنان تأکید کرد. این اعمال، که از سوی دادگاه بین‌المللی لاهه به عنوان جنایت علیه بشریت شناخته شده و منجر به حکم دستگیری نتانیاهو و برخی از رهبران اسرائیل شده است، بخشی از سیاست‌های استعماری و نژادپرستانهٔ صهیونیستی است که برخورد غیرانسانی و وحشیانه با فلسطینی‌ها را مجاز می‌داند. این نخستین گام برای نسل‌کشی و نفی انسانیت یک ملت است.
حزب تودۀ ایران در ماه‌های اخیر بارها دربارۀ سیاست‌های جنگ‌طلبانهٔ دولت نتانیاهو که تنها با ادامۀ جنگ و کشتار می‌تواند به حیات خود ادامه دهد، هشدار داده است. یکی از اهداف راهبردی دولت نتانیاهو، گسترش جنگ و کشاندن جمهوری اسلامی ایران به درگیری‌های نظامی با اسرائیل و نیروهای متجاوز آمریکایی در منطقه و زمینه‌سازی برای تأمین هژمونی امپریالیسم آمریکا و اسرائیل به عنوان ژاندارم منطقه خاورمیانه است.
ما همچنین بر این باوریم که سیاست خارجی جمهوری اسلامی، به‌ویژه در منطقهٔ خاورمیانه، به منظور “حفظ نظام” و با محوریت صدور انقلاب اسلامی، با جهت‌گیری‌های ترقی‌خواهانه، ضدامپریالیستی و استقلال‌طلبانه همخوانی ندارد و این سیاست‌های نابخردانه و ماجراجویانه حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور ما را با خطرات جدی مواجه کرده است و می تواند در خدمت پیشبرد اهداف جنگ طلبانه نیروهای امپریالیستی قرارگیرد.
حزب تودۀ ایران بار دیگر تأکید میکند که وظیفهٔ همهٔ نیروهای مترقی و صلح‌دوست کشورهای منطقه، هوشیاری و تدبیر در جلوگیری از کشاندن منطقه به یک جنگ گسترده و خانمان‌سوز است. جنگی که تنها در راستای حفظ رژیم جنایتکار نتانیاهو و منافع امپریالیستی و متحدان اروپایی او خواهد بود. باید با تمام توان به مقابله با این توطئه‌ها پرداخت و تأکید کرد که تنها با حرکت به سوی خاتمه دادن به جنایت‌های و تجاوز نظامی دولت نژادپرست اسرائیل، می‌توان به تحقق حقوق حقهٔ مردم فلسطین برای داشتن دولتی مستقل امیدوار بود.
حزب تودۀ ایران
۶ آبان ۱۴۰۳
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
30 Oct, 10:12
خاورمیانه: صلح باید اولویت استراتژیک باشد!
نوشتهٔ استیو بیشاپ، عضو برجسته شورای مرکزی ”کمیتهٔ دفاع از حقوق مردم ایران” (کودیر)، در نشریهٔ انگلیسی لیبریشن، ۱۹ اکتبر ۲۰۲۴ (۲۸ مهر ۱۴۰۳)
ناکامی آمریکا در مهار کردن اسرائیل منطقه را به‌سمت جنگ گسترده‌تر سوق میدهد و حمله به ایران به‌احتمال زیاد پیامدهای ویرانگر عظیمی خواهد داشت اینکه اسرائیل تا چه حد آماده است به‌تنهایی به تهدید حمله به ایران عمل کند این هفته در گفت‌وگوهای گزارش‌شده بین اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها روشن شد. جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، هفتهٔ گذشته در نخستین تماس تلفنی در بیش از یک ماه گذشته در مورد مسائل مربوط به عملیات تحریک‌آمیز و واکنش احتمالی اسرائیل علیه ایران گفت‌وگو کردند. به گفتهٔ کاخ سفید، بایدن در این گفت‌وگو بر لزوم رسیدن به «توافق دیپلماتیک» تأکید کرده است تا غیرنظامیان اسرائیلی و لبنانی آواره‌شده بر اثر جنگ بتوانند به خانه‌هایشان بازگردند. همچنین، ظاهراً او از اسرائیل خواسته است که تلفات غیرنظامیان در حملات هوایی به بیروت را به حداقل برساند و در مورد «نیاز فوری به بازگشت به دیپلماسی» برای دستیابی به آتش‌بس در غزه با نتانیاهو صحبت کرده است.
روشن است که سخنان بایدن اثر چندانی نداشته است، زیرا نیروی دفاعی اسرائیل (IDF) پنجشنبه شب [۱۰ اکتبر/۲۱ مهر]، کمی بیش از ۲۴ ساعت پس از گفت‌وگوی بایدن و نتانیاهو، اقدام به سنگین‌ترین بمباران‌ها تا آن روز کرد.
ظاهراً آمریکا از غافل‌گیر شدن مکرر پس از اقدامات نظامی اسرائیل در غزه و لبنان مستأصل شده است، اما به‌نظر میرسد که قادر به بسیج ارادهٔ سیاسی برای جلوگیری کردن از تشدید بیش از پیش تنش نیست. هفتهٔ گذشته، زمانی که قرار بود یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل، و لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا، در پنتاگون دیدار کنند، آمریکایی‌ها انتظار داشتند که از نقشه‌های اسرائیل اطلاعات بیشتری پیدا کنند. با این حال، نتانیاهو مانع رفتن گالانت به آمریکا شد و اسرائیل به برنامه‌ریزی عملیاتش علیه ایران ادامه داد. در حال حاضر، آمریکا ادعا میکند که نه از زمان حمله و نه از هدف‌های عملیاتی اسرائیل اطلاع دارد. [بایدن بعداً تأیید کرد که از زمان و نحوهٔ واکنش اسرائیل به حملهٔ موشکی ایران اطلاع دارد- ن.م.]
می‌دانیم که ژنرال اریک کوریلا، رئیس فرماندهی مرکزی آمریکا و مسئول عملیات نظامی آمریکا در خاورمیانه، با گالانت و فرماندهان ارشد نظامی اسرائیل دیدار کرده است تا علیه حمله به سایت‌های هسته‌یی یا تأسیسات نفتی ایران به اسرائیل هشدار دهد.
در غرب گالانت را از آن دسته رهبران اسرائیل می‌دانند که به نگرانی‌های آمریکا در مورد ادامهٔ جنگ اسرائیل در غزه، به‌ویژه در مورد افزایش ارسال کمک‌های بشردوستانه و ایجاد طرحی برای حکومت پس از جنگ، توجه بیشتری نشان می‌دهند. با این حال، کاملاً روشن است که تمایل نتانیاهو به حفظ قدرت، و سوءاستفاده‌اش از وقفهٔ کنونی پیش از انتخابات آمریکا، برای او و حامیان بنیادگرای مذهبی‌اش در دولت مهمتر از هر نگرانی استراتژیک بزرگ‌تری است. ناکامی آمریکا در انجام اقدام قاطع [برای مهار اسرائیل] سبب خشم جامعهٔ بین‌المللی شده است، زیرا آمریکا تأمین‌کنندهٔ اصلی تسلیحات مورد نیاز ارتش اسرائیل است. اسرائیل فقط به این دلیل که به ارتش آمریکا وابسته است می‌تواند به جنگ‌هایی ادامه دهد که در جبهه‌های متعدد آغاز کرده است. در سراسر یک سال گذشته، اسرائیل نه‌فقط به دریافت مهمات آمریکایی متکی بوده است، بلکه از کمک آمریکا در سرنگون کردن موشک‌ها و پهپادها و همچنین از استقرار سریع نیروی دریایی و هوایی آمریکا برای جلوگیری از حملات جدّی‌تر ایران بهره‌مند شده است.
آمریکا نیز به سهم خود مجبور شده است اولویت‌های استراتژیکش را، که پیش از این بر تشدید درگیری‌ها با چین و روسیه متمرکز بود، تغییر دهد و آنها را با وضع جدید تطبیق دهد. پنتاگون [وزارت دفاع آمریکا]، که در پیشگیری از وقوع جنگ تمام‌عیار در خاورمیانه ناکام بوده است، طی سال گذشته دو گروه جنگی ناو هواپیمابر به منطقه اعزام کرده است...
@tribunesarzaminman
نوشتهٔ استیو بیشاپ، عضو برجسته شورای مرکزی ”کمیتهٔ دفاع از حقوق مردم ایران” (کودیر)، در نشریهٔ انگلیسی لیبریشن، ۱۹ اکتبر ۲۰۲۴ (۲۸ مهر ۱۴۰۳)
ناکامی آمریکا در مهار کردن اسرائیل منطقه را به‌سمت جنگ گسترده‌تر سوق میدهد و حمله به ایران به‌احتمال زیاد پیامدهای ویرانگر عظیمی خواهد داشت اینکه اسرائیل تا چه حد آماده است به‌تنهایی به تهدید حمله به ایران عمل کند این هفته در گفت‌وگوهای گزارش‌شده بین اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها روشن شد. جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، هفتهٔ گذشته در نخستین تماس تلفنی در بیش از یک ماه گذشته در مورد مسائل مربوط به عملیات تحریک‌آمیز و واکنش احتمالی اسرائیل علیه ایران گفت‌وگو کردند. به گفتهٔ کاخ سفید، بایدن در این گفت‌وگو بر لزوم رسیدن به «توافق دیپلماتیک» تأکید کرده است تا غیرنظامیان اسرائیلی و لبنانی آواره‌شده بر اثر جنگ بتوانند به خانه‌هایشان بازگردند. همچنین، ظاهراً او از اسرائیل خواسته است که تلفات غیرنظامیان در حملات هوایی به بیروت را به حداقل برساند و در مورد «نیاز فوری به بازگشت به دیپلماسی» برای دستیابی به آتش‌بس در غزه با نتانیاهو صحبت کرده است.
روشن است که سخنان بایدن اثر چندانی نداشته است، زیرا نیروی دفاعی اسرائیل (IDF) پنجشنبه شب [۱۰ اکتبر/۲۱ مهر]، کمی بیش از ۲۴ ساعت پس از گفت‌وگوی بایدن و نتانیاهو، اقدام به سنگین‌ترین بمباران‌ها تا آن روز کرد.
ظاهراً آمریکا از غافل‌گیر شدن مکرر پس از اقدامات نظامی اسرائیل در غزه و لبنان مستأصل شده است، اما به‌نظر میرسد که قادر به بسیج ارادهٔ سیاسی برای جلوگیری کردن از تشدید بیش از پیش تنش نیست. هفتهٔ گذشته، زمانی که قرار بود یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل، و لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا، در پنتاگون دیدار کنند، آمریکایی‌ها انتظار داشتند که از نقشه‌های اسرائیل اطلاعات بیشتری پیدا کنند. با این حال، نتانیاهو مانع رفتن گالانت به آمریکا شد و اسرائیل به برنامه‌ریزی عملیاتش علیه ایران ادامه داد. در حال حاضر، آمریکا ادعا میکند که نه از زمان حمله و نه از هدف‌های عملیاتی اسرائیل اطلاع دارد. [بایدن بعداً تأیید کرد که از زمان و نحوهٔ واکنش اسرائیل به حملهٔ موشکی ایران اطلاع دارد- ن.م.]
می‌دانیم که ژنرال اریک کوریلا، رئیس فرماندهی مرکزی آمریکا و مسئول عملیات نظامی آمریکا در خاورمیانه، با گالانت و فرماندهان ارشد نظامی اسرائیل دیدار کرده است تا علیه حمله به سایت‌های هسته‌یی یا تأسیسات نفتی ایران به اسرائیل هشدار دهد.
در غرب گالانت را از آن دسته رهبران اسرائیل می‌دانند که به نگرانی‌های آمریکا در مورد ادامهٔ جنگ اسرائیل در غزه، به‌ویژه در مورد افزایش ارسال کمک‌های بشردوستانه و ایجاد طرحی برای حکومت پس از جنگ، توجه بیشتری نشان می‌دهند. با این حال، کاملاً روشن است که تمایل نتانیاهو به حفظ قدرت، و سوءاستفاده‌اش از وقفهٔ کنونی پیش از انتخابات آمریکا، برای او و حامیان بنیادگرای مذهبی‌اش در دولت مهمتر از هر نگرانی استراتژیک بزرگ‌تری است. ناکامی آمریکا در انجام اقدام قاطع [برای مهار اسرائیل] سبب خشم جامعهٔ بین‌المللی شده است، زیرا آمریکا تأمین‌کنندهٔ اصلی تسلیحات مورد نیاز ارتش اسرائیل است. اسرائیل فقط به این دلیل که به ارتش آمریکا وابسته است می‌تواند به جنگ‌هایی ادامه دهد که در جبهه‌های متعدد آغاز کرده است. در سراسر یک سال گذشته، اسرائیل نه‌فقط به دریافت مهمات آمریکایی متکی بوده است، بلکه از کمک آمریکا در سرنگون کردن موشک‌ها و پهپادها و همچنین از استقرار سریع نیروی دریایی و هوایی آمریکا برای جلوگیری از حملات جدّی‌تر ایران بهره‌مند شده است.
آمریکا نیز به سهم خود مجبور شده است اولویت‌های استراتژیکش را، که پیش از این بر تشدید درگیری‌ها با چین و روسیه متمرکز بود، تغییر دهد و آنها را با وضع جدید تطبیق دهد. پنتاگون [وزارت دفاع آمریکا]، که در پیشگیری از وقوع جنگ تمام‌عیار در خاورمیانه ناکام بوده است، طی سال گذشته دو گروه جنگی ناو هواپیمابر به منطقه اعزام کرده است...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
30 Oct, 10:10
یک سال همدستی امپریالیسم آمریکا با اسرائیل در نسل‌کُشی مردم غزه
یک سال پیش، هنگامی که اسرائیل جنگ پردامنه‌‌اش علیه مردم غزه پس از حمله “حماس” در ۱۵ مهرماه ۱۴۰۲ را آغاز کرد، دولت ایالات متحده تمام و کمال می‌دانست متحدش در آستانهٔ آغاز عملیات نظامی‌ای است که به ارتکاب جنایت‌های جنگی از سوی بنیامین نتانیاهو و دیگر رهبران اسرائیلی خواهد انجامید. با این حال، همانطور که تمام جهان دیده است، این آگاهیِ از پیش، دولت بایدن را از برآوردن نیازهای تسلیحاتی و کمک به نسل‌کُشی‌ای که از آن زمان تا کنون به آن دامن زده شده است نتوانست باز دارد.
مجموعه‌ای از ای‌میل‌های بین کارکنان وزارت امور خارجه، پنتاگون، و کاخ سفید از ۱۹ تا ۲۲ مهرماه ۱۴۰۲به بیرون درز کرده است که مکالمه‌ها دربارهٔ آنچه قرار شد در این بازه زمانی رخ دهد را افشا میکند. این ای‌میل‌ها چند هفته پیش از سوی “خبرگزاری رویترز” منتشر شد.
دانا استرول، معاون وقت وزیر دفاع ایالات متحده در امور خاورمیانه، پس از خواندن ارزیابی “کمیته بین‌المللی صلیب سرخ” درباره هزینهٔ انسانی برنامه‌ریزی اسرائیل برای غزه، برنامه‌ای که شامل تخلیه‌های جمعی، بمباران، خودداری از رساندن کمک بودند، به دستیاران ارشد رییس جمهور جو بایدن در ۲۱ مهرماه گفت از خواندن این ای‌میل‌ها “ترس تا مغز استخوان‌هایش رخنه کرده است.”
دانا استرول در نامهای مستقیم به برت مک‌گورک، مشاور ارشد بایدن، نوشت صلیب سرخ “هنوز آماده نیست این موضوع را علنی کند، اما بهصورت خصوصی هشدار میدهد که اسرائیل در آستانه دست زدن به جنایت‌های جنگی است.” او به ناممکن بودن تخلیه یک میلیون غیرنظامی از غزه، همانطور که اسرائیل در آن زمان دستور داده بود، اشاره کرد.
پائولا توفرو، دستیار ارشد کاخ سفید، کسی که مسئولیت تدوین پاسخ‌های بشردوستانه به جنگ را بر عهده داشت، در ای‌میلی دیگر نوشت: “ارزیابی ما این است که به‌هیچ‌وجه به چنین جابه‌جایی‌ای گسترده بدون بر پا کردن فاجعه‌ای انسانی نمی‌توان دست زد.” او گفت ایجاد زیرساخت‌های مورد نیاز برای ارائه “خدمات اساسی” مانند غذا، آب، و سرپناه برای بیش از یک میلیون نفر به “چندین ماه” نیاز دارد. پائولا توفرو از کاخ سفید درخواست کرد اسرائیل را وادار کند از تهاجم شتاب‌زده دست بکشد. توفرو نوشت: “ما از دولت اسرائیل انتظار داریم در تازاندن مردم به سمت جنوب نشتابد.”
البته نتانیاهو به‌جای کاستن از سرعت پا را روی پدال گاز گذاشت و از آن موقع هم امپریالیسم آمریکا بی‌وقفه باک بنزینش را پر کرده است.
بر اساس آمار وزارت بهداشت غزه، در ۳۶۵ روز گذشته ۴۱ هزار و ۹۰۹ فلسطینی در منطقه غزه به‌دست اسرائیل کشته شده‌اند. ۹۷ هزار و ۳۰۳ نفر دیگر نیز زخمی شده‌اند (امروز این آمار در هر دو مورد بسیار بالاتر است). در هر دو مورد بیشتر کشته‌ها و زخمی‌ها زنان و کودکان بوده‌اند. اینان قربانیانی هستند که شمارش شده‌اند. هزاران نفر دیگر ناپدید یا زیر آوار دفن شده‌اند. برآوردهای مبتنی بر پژوهشی در مجله پزشکی “لانست” (Lancet) نشان میدهد شمار واقعی جان‌باختگان از مرگ و بیماری‌های ناشی از جنگ تا کنون به ۳۳۵ هزار و ۵۰۰ نفر یا ۱۴ درصد جمعیت غزه می‌تواند برسد. افزون بر این، دو میلیون نفر دیگر که ۹۰ درصد جمعیت غزه را تشکیل می‌دهند از سکونت‌گاه‌های‌شان رانده و آواره شده‌اند. جدای از افزایش بی‌وقفه کشته‌شدگان و آوارگان، دیگر از چه راهی و چگونه می‌توان نسل‌کشی، و به‌ویژه نقش ایالات متحده را در آن سنجید؟
پژوهشگران “نهاد شناخت خاورمیانه” و دانشگاه براون در ایالت رودآیلند ایالات متحده هزینه‌های انسانی و مالی از آغاز حمله اسرائیل به غزه را پیگیری و مستندسازی می‌کنند. کنشگران صلح در ایالات متحده باید هنگام صحبت با همکاران، همسایگان، و یا مقام‌های منتخب‌شان از این آمار برای مبارزه و دستیابی به آتش‌بس ضروری بهره گیرند که عبارتند از:
“۱۰۷ دلار” مالیات، میانگین مبلغی است که یک مالیات‌دهندهٔ آمریکایی میانه‌‌حال به‌صورتی جداگانه در سال گذشته برای تأمین هزینهٔ جنگ‌افزارهای ارتش اسرائیل برای کشتن غیرنظامیان فلسطینی پرداخته است. “۱۸ میلیارد دلار”، مقدار پولی است که کنگره ایالات متحده از ۱۵ مهرماه برای تأمین جنگ‌افزار در اختیار اسرائیل قرار داده است. “۴/۸۶ میلیارد دلار”، مبلغی است که ایالات متحده برای بمباران یمن و در حمایت از جنگ اسرائیل هزینه کرده است...
@tribunesarzaminman
یک سال پیش، هنگامی که اسرائیل جنگ پردامنه‌‌اش علیه مردم غزه پس از حمله “حماس” در ۱۵ مهرماه ۱۴۰۲ را آغاز کرد، دولت ایالات متحده تمام و کمال می‌دانست متحدش در آستانهٔ آغاز عملیات نظامی‌ای است که به ارتکاب جنایت‌های جنگی از سوی بنیامین نتانیاهو و دیگر رهبران اسرائیلی خواهد انجامید. با این حال، همانطور که تمام جهان دیده است، این آگاهیِ از پیش، دولت بایدن را از برآوردن نیازهای تسلیحاتی و کمک به نسل‌کُشی‌ای که از آن زمان تا کنون به آن دامن زده شده است نتوانست باز دارد.
مجموعه‌ای از ای‌میل‌های بین کارکنان وزارت امور خارجه، پنتاگون، و کاخ سفید از ۱۹ تا ۲۲ مهرماه ۱۴۰۲به بیرون درز کرده است که مکالمه‌ها دربارهٔ آنچه قرار شد در این بازه زمانی رخ دهد را افشا میکند. این ای‌میل‌ها چند هفته پیش از سوی “خبرگزاری رویترز” منتشر شد.
دانا استرول، معاون وقت وزیر دفاع ایالات متحده در امور خاورمیانه، پس از خواندن ارزیابی “کمیته بین‌المللی صلیب سرخ” درباره هزینهٔ انسانی برنامه‌ریزی اسرائیل برای غزه، برنامه‌ای که شامل تخلیه‌های جمعی، بمباران، خودداری از رساندن کمک بودند، به دستیاران ارشد رییس جمهور جو بایدن در ۲۱ مهرماه گفت از خواندن این ای‌میل‌ها “ترس تا مغز استخوان‌هایش رخنه کرده است.”
دانا استرول در نامهای مستقیم به برت مک‌گورک، مشاور ارشد بایدن، نوشت صلیب سرخ “هنوز آماده نیست این موضوع را علنی کند، اما بهصورت خصوصی هشدار میدهد که اسرائیل در آستانه دست زدن به جنایت‌های جنگی است.” او به ناممکن بودن تخلیه یک میلیون غیرنظامی از غزه، همانطور که اسرائیل در آن زمان دستور داده بود، اشاره کرد.
پائولا توفرو، دستیار ارشد کاخ سفید، کسی که مسئولیت تدوین پاسخ‌های بشردوستانه به جنگ را بر عهده داشت، در ای‌میلی دیگر نوشت: “ارزیابی ما این است که به‌هیچ‌وجه به چنین جابه‌جایی‌ای گسترده بدون بر پا کردن فاجعه‌ای انسانی نمی‌توان دست زد.” او گفت ایجاد زیرساخت‌های مورد نیاز برای ارائه “خدمات اساسی” مانند غذا، آب، و سرپناه برای بیش از یک میلیون نفر به “چندین ماه” نیاز دارد. پائولا توفرو از کاخ سفید درخواست کرد اسرائیل را وادار کند از تهاجم شتاب‌زده دست بکشد. توفرو نوشت: “ما از دولت اسرائیل انتظار داریم در تازاندن مردم به سمت جنوب نشتابد.”
البته نتانیاهو به‌جای کاستن از سرعت پا را روی پدال گاز گذاشت و از آن موقع هم امپریالیسم آمریکا بی‌وقفه باک بنزینش را پر کرده است.
بر اساس آمار وزارت بهداشت غزه، در ۳۶۵ روز گذشته ۴۱ هزار و ۹۰۹ فلسطینی در منطقه غزه به‌دست اسرائیل کشته شده‌اند. ۹۷ هزار و ۳۰۳ نفر دیگر نیز زخمی شده‌اند (امروز این آمار در هر دو مورد بسیار بالاتر است). در هر دو مورد بیشتر کشته‌ها و زخمی‌ها زنان و کودکان بوده‌اند. اینان قربانیانی هستند که شمارش شده‌اند. هزاران نفر دیگر ناپدید یا زیر آوار دفن شده‌اند. برآوردهای مبتنی بر پژوهشی در مجله پزشکی “لانست” (Lancet) نشان میدهد شمار واقعی جان‌باختگان از مرگ و بیماری‌های ناشی از جنگ تا کنون به ۳۳۵ هزار و ۵۰۰ نفر یا ۱۴ درصد جمعیت غزه می‌تواند برسد. افزون بر این، دو میلیون نفر دیگر که ۹۰ درصد جمعیت غزه را تشکیل می‌دهند از سکونت‌گاه‌های‌شان رانده و آواره شده‌اند. جدای از افزایش بی‌وقفه کشته‌شدگان و آوارگان، دیگر از چه راهی و چگونه می‌توان نسل‌کشی، و به‌ویژه نقش ایالات متحده را در آن سنجید؟
پژوهشگران “نهاد شناخت خاورمیانه” و دانشگاه براون در ایالت رودآیلند ایالات متحده هزینه‌های انسانی و مالی از آغاز حمله اسرائیل به غزه را پیگیری و مستندسازی می‌کنند. کنشگران صلح در ایالات متحده باید هنگام صحبت با همکاران، همسایگان، و یا مقام‌های منتخب‌شان از این آمار برای مبارزه و دستیابی به آتش‌بس ضروری بهره گیرند که عبارتند از:
“۱۰۷ دلار” مالیات، میانگین مبلغی است که یک مالیات‌دهندهٔ آمریکایی میانه‌‌حال به‌صورتی جداگانه در سال گذشته برای تأمین هزینهٔ جنگ‌افزارهای ارتش اسرائیل برای کشتن غیرنظامیان فلسطینی پرداخته است. “۱۸ میلیارد دلار”، مقدار پولی است که کنگره ایالات متحده از ۱۵ مهرماه برای تأمین جنگ‌افزار در اختیار اسرائیل قرار داده است. “۴/۸۶ میلیارد دلار”، مبلغی است که ایالات متحده برای بمباران یمن و در حمایت از جنگ اسرائیل هزینه کرده است...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
30 Oct, 10:08
هزینه‌ی سنگینِ نمایندگیِ کارگران؛ بازنشستگیِ اجباری با مستمریِ حداقلی!
هزینه‌ی نمایندگیِ کارگران بالاست؛ گاهی به اندازه‌ی تنزلِ جایگاه شغلی و کاهش حقوق و مزایا و گاهی حتی به هزینه‌ی از دست دادنِ شغل؛ این هزینه اما برای کارگرِ گزارش ما به اندازه‌ی از دستِ دادنِ دسترنجِ سالها کارگری کردن در یک شغل سخت و زیان‌آور و به اندازه‌ی از دست دادنِ آینده‌ای است که سالها برایش برنامه‌ریزی کرده بود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، این گزارش در مورد سرنوشتِ یکی از نمایندگان کارگری است؛ از نامِ او، شرکتی که در آن کار میکند و جزئیاتِ وضعیت‌اش مطلقا چیزی نمی‌گویم تا مشکلی بیش از آنچه شرح خواهم داد، برایش پیش نیاید. گرچه زندگی به گفته‌ی خودش، به قدرِ کافی سیاه شده، اما هنوز هم برای او رنگی بالاتر از سیاهی وجود دارد؛ فقط کافیست دست از پا خطا کند تا کارفرما در یک چشم به هم زدن، این رنگِ بالاتر از سیاهی را نشانش بدهد!
هزینه‌ی سنگینِ نمایندگیِ کارگر
هزینه‌ی نمایندگیِ کارگران بالاست؛ گاهی به اندازه‌ی تنزلِ جایگاه شغلی و کاهش حقوق و مزایا و گاهی حتی به هزینه‌ی از دست دادنِ شغل؛ این هزینه اما برای کارگرِ گزارش ما به اندازه‌ی از دستِ دادنِ دسترنجِ سالها کارگری کردن در یک شغل سخت و زیان‌آور و به اندازه‌ی از دست دادنِ آینده‌ای است که سالها برایش برنامه‌ریزی کرده بود.
مسئولیتِ نمایندگیِ کارگر را به سختی و بدونِ آنکه بخواهد، به او محول کردند. کمی بیش از دو سال پیش، زمانی که کارگرانِ کارخانه برای داشتنِ انجمن صنفی، اجرای طرح طبقهبندیِ مشاغل، حذف پیمانکاران و چند مسئله‌ی دیگر اعتراض کردند و برای مدتی دست از کار کشیدند، مدیران، یک فرصتِ چند ماهه برای سروسامان دادن به مسائل خواستند. فرصت سپری شد اما هیچ یک از خواسته‌ها محقق نشد. کارفرمای کارخانه حتی با تشکیلِ انجمن صنفی، که یک حقِ حداقلیِ قانونی است، مخالفت کرد و بعد از بارها اعتراض تنها به تعیین یک نماینده کارگری رضایت داد. کارگرِ گزارشِ ما همان نماینده‌ی کارگریِ انتخاب شده بود که بعدها بابتِ رضایت به پذیرشِ این مسئولیت، بارها خود را مواخذه کرد اما دیگر کار از کار گذشته بود.
او نماینده کارگران شد تا به خیالِ خود، امورِ کارگران را پیگیری کند، غافل از آنکه تنها کمی بعد از رسیدگی به خواسته‌های حداقلیِ کارگران، قربانیِ یک بازیِ تکراری شد: کارفرما برای آنکه به کارگران نشان دهد نتیجه‌ی اعتراض چیست، نماینده کارگران را اخراج کرد. او که چند سالی بیشتر تا رسیدنِ موعدِ بازنشستگی‌اش نمانده بود، نزدیک به یک سال از کار بیکار شد و در این مدت به دلیلِ قراردادِ موقتش، حتی نتوانست رأی هیئت‌های تشخیص و حل اختلاف را بگیرد.
کارگر در نهایت بعد از یک سال، با نامه‌نگاری‌های بسیار و پادرمیانیِ برخی از مسئولان به کارخانه بازگشت اما او اکنون، دیگر همان کارگرِ فنیِ سابق نیست؛ به یک کارگرِ ساده با حقوقِ کمتر از ۱۰ میلیون تومان تبدیل شده که حالا در گوشه‌ای از بخش اداریِ کارخانه نشسته و با هیچ کارگرِ دیگری در ارتباط نیست. صبح می‌آید و بعدازظهر می‌رود. اضافه‌کار و مزایایش را قطع کرده‌اند. هم‌ردیفانش بیش از ۳۰ میلیون حقوق می‌گیرند، کارگرِ گزارشِ ما اما در روزهای منتهی به بازنشستگیِ اجباری‌اش، کمتر از ۱۰ میلیون تومان حقوق میگیرد...
@tribunesarzaminman
هزینه‌ی نمایندگیِ کارگران بالاست؛ گاهی به اندازه‌ی تنزلِ جایگاه شغلی و کاهش حقوق و مزایا و گاهی حتی به هزینه‌ی از دست دادنِ شغل؛ این هزینه اما برای کارگرِ گزارش ما به اندازه‌ی از دستِ دادنِ دسترنجِ سالها کارگری کردن در یک شغل سخت و زیان‌آور و به اندازه‌ی از دست دادنِ آینده‌ای است که سالها برایش برنامه‌ریزی کرده بود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، این گزارش در مورد سرنوشتِ یکی از نمایندگان کارگری است؛ از نامِ او، شرکتی که در آن کار میکند و جزئیاتِ وضعیت‌اش مطلقا چیزی نمی‌گویم تا مشکلی بیش از آنچه شرح خواهم داد، برایش پیش نیاید. گرچه زندگی به گفته‌ی خودش، به قدرِ کافی سیاه شده، اما هنوز هم برای او رنگی بالاتر از سیاهی وجود دارد؛ فقط کافیست دست از پا خطا کند تا کارفرما در یک چشم به هم زدن، این رنگِ بالاتر از سیاهی را نشانش بدهد!
هزینه‌ی سنگینِ نمایندگیِ کارگر
هزینه‌ی نمایندگیِ کارگران بالاست؛ گاهی به اندازه‌ی تنزلِ جایگاه شغلی و کاهش حقوق و مزایا و گاهی حتی به هزینه‌ی از دست دادنِ شغل؛ این هزینه اما برای کارگرِ گزارش ما به اندازه‌ی از دستِ دادنِ دسترنجِ سالها کارگری کردن در یک شغل سخت و زیان‌آور و به اندازه‌ی از دست دادنِ آینده‌ای است که سالها برایش برنامه‌ریزی کرده بود.
مسئولیتِ نمایندگیِ کارگر را به سختی و بدونِ آنکه بخواهد، به او محول کردند. کمی بیش از دو سال پیش، زمانی که کارگرانِ کارخانه برای داشتنِ انجمن صنفی، اجرای طرح طبقهبندیِ مشاغل، حذف پیمانکاران و چند مسئله‌ی دیگر اعتراض کردند و برای مدتی دست از کار کشیدند، مدیران، یک فرصتِ چند ماهه برای سروسامان دادن به مسائل خواستند. فرصت سپری شد اما هیچ یک از خواسته‌ها محقق نشد. کارفرمای کارخانه حتی با تشکیلِ انجمن صنفی، که یک حقِ حداقلیِ قانونی است، مخالفت کرد و بعد از بارها اعتراض تنها به تعیین یک نماینده کارگری رضایت داد. کارگرِ گزارشِ ما همان نماینده‌ی کارگریِ انتخاب شده بود که بعدها بابتِ رضایت به پذیرشِ این مسئولیت، بارها خود را مواخذه کرد اما دیگر کار از کار گذشته بود.
او نماینده کارگران شد تا به خیالِ خود، امورِ کارگران را پیگیری کند، غافل از آنکه تنها کمی بعد از رسیدگی به خواسته‌های حداقلیِ کارگران، قربانیِ یک بازیِ تکراری شد: کارفرما برای آنکه به کارگران نشان دهد نتیجه‌ی اعتراض چیست، نماینده کارگران را اخراج کرد. او که چند سالی بیشتر تا رسیدنِ موعدِ بازنشستگی‌اش نمانده بود، نزدیک به یک سال از کار بیکار شد و در این مدت به دلیلِ قراردادِ موقتش، حتی نتوانست رأی هیئت‌های تشخیص و حل اختلاف را بگیرد.
کارگر در نهایت بعد از یک سال، با نامه‌نگاری‌های بسیار و پادرمیانیِ برخی از مسئولان به کارخانه بازگشت اما او اکنون، دیگر همان کارگرِ فنیِ سابق نیست؛ به یک کارگرِ ساده با حقوقِ کمتر از ۱۰ میلیون تومان تبدیل شده که حالا در گوشه‌ای از بخش اداریِ کارخانه نشسته و با هیچ کارگرِ دیگری در ارتباط نیست. صبح می‌آید و بعدازظهر می‌رود. اضافه‌کار و مزایایش را قطع کرده‌اند. هم‌ردیفانش بیش از ۳۰ میلیون حقوق می‌گیرند، کارگرِ گزارشِ ما اما در روزهای منتهی به بازنشستگیِ اجباری‌اش، کمتر از ۱۰ میلیون تومان حقوق میگیرد...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
30 Oct, 10:04
میلیون دانش‌آموز در خطر هستند
برخی مناطق کشور از جمله تهران، با معضل جدی کمبود مدرسه مواجه هستند و سه میلیون دانش‌آموز در کلاس‌های ناایمن حضور دارند. وجود مدارس با شرایط نامطلوب و کلاس‌های دلگیر به‌شدت بر انگیزه و علاقه دانش‌آموزان به یادگیری تأثیر منفی می‌گذارند و در بسیاری از موارد، احساس زندانی بودن در مدرسه را در ذهن آنان ایجاد می‌کنند…
به گزارش شرق ، کمبود مدارس در کشور به یکی از معضلات اساسی نظام آموزشی تبدیل شده است. این بحران نه تنها منجر به افزایش جمعیت کلاس‌های درس و افت کیفیت یادگیری دانش‌آموزان می‌شود، بلکه دانش‌آموزان را ناگزیر به ادامه تحصیل در مدارس فرسوده و غیرمناسب میکند.
مدارس با شرایط نامطلوب و کلاس‌های دلگیر به شدت بر انگیزه و علاقه دانش‌آموزان به یادگیری تأثیر منفی می‌گذارند و در بسیاری از موارد، احساس زندانی بودن در مدرسه را در ذهن آنان ایجاد می‌کنند.
در حال حاضر، هفت نقطه از کشور، از جمله استان تهران، با کمبود شدید مدرسه مواجه هستند. به‌طور خاص، در این استان ۱۳ هزار کلاس درس کمبود وجود دارد و پنج منطقه از تهران، به‌ویژه مناطق ۱۷، ۱۵، ۱۸، ۱۹ و ۹، بیشترین آسیب را از این وضعیت می‌بینند.
حمیدرضا خانمحمدی؛ رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، تأکید کرده است که استان‌های خوزستان، سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران، قم، البرز و آذربایجان غربی در صدر نیازهای مالی و توجه برای ساخت مدرسه قرار دارند.
طبق آمارهای رسمی، حدود ۷۰ هزار کلاس درس در کشور نیازمند مقاوم‌سازی و ۳۰ هزار کلاس درس دیگر نیازمند تخریب و بازسازی هستند.
@tribunesarzaminman
برخی مناطق کشور از جمله تهران، با معضل جدی کمبود مدرسه مواجه هستند و سه میلیون دانش‌آموز در کلاس‌های ناایمن حضور دارند. وجود مدارس با شرایط نامطلوب و کلاس‌های دلگیر به‌شدت بر انگیزه و علاقه دانش‌آموزان به یادگیری تأثیر منفی می‌گذارند و در بسیاری از موارد، احساس زندانی بودن در مدرسه را در ذهن آنان ایجاد می‌کنند…
به گزارش شرق ، کمبود مدارس در کشور به یکی از معضلات اساسی نظام آموزشی تبدیل شده است. این بحران نه تنها منجر به افزایش جمعیت کلاس‌های درس و افت کیفیت یادگیری دانش‌آموزان می‌شود، بلکه دانش‌آموزان را ناگزیر به ادامه تحصیل در مدارس فرسوده و غیرمناسب میکند.
مدارس با شرایط نامطلوب و کلاس‌های دلگیر به شدت بر انگیزه و علاقه دانش‌آموزان به یادگیری تأثیر منفی می‌گذارند و در بسیاری از موارد، احساس زندانی بودن در مدرسه را در ذهن آنان ایجاد می‌کنند.
در حال حاضر، هفت نقطه از کشور، از جمله استان تهران، با کمبود شدید مدرسه مواجه هستند. به‌طور خاص، در این استان ۱۳ هزار کلاس درس کمبود وجود دارد و پنج منطقه از تهران، به‌ویژه مناطق ۱۷، ۱۵، ۱۸، ۱۹ و ۹، بیشترین آسیب را از این وضعیت می‌بینند.
حمیدرضا خانمحمدی؛ رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، تأکید کرده است که استان‌های خوزستان، سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران، قم، البرز و آذربایجان غربی در صدر نیازهای مالی و توجه برای ساخت مدرسه قرار دارند.
طبق آمارهای رسمی، حدود ۷۰ هزار کلاس درس در کشور نیازمند مقاوم‌سازی و ۳۰ هزار کلاس درس دیگر نیازمند تخریب و بازسازی هستند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
29 Oct, 14:39
مصوبه دولت، مصداقِ تعرض به استقلال سازمان و اندوخته بازنشستگان است
رئیس کانون عالی کارمندان بازنشسته مشمول قانون تأمین اجتماعی گفت: وزارت بهداشت نه تنها حق ندارد دست به حق بیمه درمان سازمان تأمین اجتماعی بزند و به استقلال سازمان تأمین اجتماعی تعرض نماید، بلکه موظف است حق درمان سرانه مشمولان تأمین اجتماعی را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، به تازگی توافقنامه‌ای بین وزارت کار و سازمان مدیریت برنامه‌ریزی امضا شده با این موضوع که نه بیست و هفتم سهم درمان تأمین اجتماعی به خزانه‌داریِ کل واریز شود. وزارت کار البته به طور ضمنی مخالفت خود را با این توافقنامه اعلام کرده است. این وزارتخانه در بیانیه‌ای اعلام کرده که پیشنهاد این توافقنامه از سوی وزارت بهداشت و سازمان برنامه و بودجه مطرح شده است و در صورتِ اجرای آن، سازمان تأمین اجتماعی دیگر مسئولیتی در مورد تسویه بدهی مراکز درمانی برعهده نمی‌گیرد و این وظیفه باید به سازمان برنامه و بودجه منتقل شود.
عباسعلی سلطانی‌کیا، رئیس کانون عالی کارمندان بازنشسته مشمول قانون تأمین اجتماعی، ضمن انتقاد از این توافقنامه به ایلنا گفت: وزارت بهداشت نه تنها حق ندارد دست به حق بیمه درمان سازمان تأمین اجتماعی بزند و به استقلال سازمان تأمین اجتماعی تعرض نماید، بلکه موظف است حق درمان سرانه مشمولان تأمین اجتماعی را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کند و علت‌عدم پرداخت این حق در سالیان گذشته را به بیمه‌گزاران و بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی توضیح دهد.
رئیس هیأت مدیره کانون عالی کارمندان دولتی بازنشسته مشمول قانون تأمین اجتماعی به ابراز مخالفت با مصوبه برداشت ۹ درصد حقوق بیمه‌پردازان مشمول قانون تأمین اجتماعی توسط دولت و ادغام سایر صندوقهای بازنشستگی در سازمان تأمین اجتماعی گفت: دولت تصمیم گرفته است که ۹ درصد حقوق بیمه‌شدگان مشمول قانون تأمین اجتماعی را به خزانه دولت منتقل و به عبارتی دریافت و پرداخت هزینه‌های پزشکی و درمانی بیمه‌شدگان کارمندی و کارگری مشمول قانون تأمین اجتماعی را در دست خود بگیرد.
سلطانی‌کیا افزود: در صورت اجرای این مصوبه، سازمان تأمین اجتماعی مجبور است برای ارایه خدمات درمانی به مشمولان و هزینه‌کردِ ریال به ریال این بودجه که متعلق به مشمولان تأمین اجتماعی است، هر روز از دولت و وزارت اقتصاد و دارایی درخواست کند...
@tribunesarzaminman
رئیس کانون عالی کارمندان بازنشسته مشمول قانون تأمین اجتماعی گفت: وزارت بهداشت نه تنها حق ندارد دست به حق بیمه درمان سازمان تأمین اجتماعی بزند و به استقلال سازمان تأمین اجتماعی تعرض نماید، بلکه موظف است حق درمان سرانه مشمولان تأمین اجتماعی را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، به تازگی توافقنامه‌ای بین وزارت کار و سازمان مدیریت برنامه‌ریزی امضا شده با این موضوع که نه بیست و هفتم سهم درمان تأمین اجتماعی به خزانه‌داریِ کل واریز شود. وزارت کار البته به طور ضمنی مخالفت خود را با این توافقنامه اعلام کرده است. این وزارتخانه در بیانیه‌ای اعلام کرده که پیشنهاد این توافقنامه از سوی وزارت بهداشت و سازمان برنامه و بودجه مطرح شده است و در صورتِ اجرای آن، سازمان تأمین اجتماعی دیگر مسئولیتی در مورد تسویه بدهی مراکز درمانی برعهده نمی‌گیرد و این وظیفه باید به سازمان برنامه و بودجه منتقل شود.
عباسعلی سلطانی‌کیا، رئیس کانون عالی کارمندان بازنشسته مشمول قانون تأمین اجتماعی، ضمن انتقاد از این توافقنامه به ایلنا گفت: وزارت بهداشت نه تنها حق ندارد دست به حق بیمه درمان سازمان تأمین اجتماعی بزند و به استقلال سازمان تأمین اجتماعی تعرض نماید، بلکه موظف است حق درمان سرانه مشمولان تأمین اجتماعی را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کند و علت‌عدم پرداخت این حق در سالیان گذشته را به بیمه‌گزاران و بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی توضیح دهد.
رئیس هیأت مدیره کانون عالی کارمندان دولتی بازنشسته مشمول قانون تأمین اجتماعی به ابراز مخالفت با مصوبه برداشت ۹ درصد حقوق بیمه‌پردازان مشمول قانون تأمین اجتماعی توسط دولت و ادغام سایر صندوقهای بازنشستگی در سازمان تأمین اجتماعی گفت: دولت تصمیم گرفته است که ۹ درصد حقوق بیمه‌شدگان مشمول قانون تأمین اجتماعی را به خزانه دولت منتقل و به عبارتی دریافت و پرداخت هزینه‌های پزشکی و درمانی بیمه‌شدگان کارمندی و کارگری مشمول قانون تأمین اجتماعی را در دست خود بگیرد.
سلطانی‌کیا افزود: در صورت اجرای این مصوبه، سازمان تأمین اجتماعی مجبور است برای ارایه خدمات درمانی به مشمولان و هزینه‌کردِ ریال به ریال این بودجه که متعلق به مشمولان تأمین اجتماعی است، هر روز از دولت و وزارت اقتصاد و دارایی درخواست کند...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
29 Oct, 10:05
🍂🍂🍃🍃
مرا زیبا به یاد بیار
اینها، آخرین سطرهای من است
فرض کن که من
رویایی بودم
که از زندگی تو گذر کردم
و یا بارانی بودم
که سیلاب شدم در کوچه‌های‌تان
سپس خاک، آب را کشید و
من محو شدم
شاید هم خوابی زیبا بودم
تو بیدار شدی و من رفته بودم
مرا زیبا به یاد بیار
زیرا من تو را آن گونه که هستی
دوست داشتم...
مرا زیبا به یاد بیار
نامه‌هایی برایت نوشتم
شعرهایی برایت سرودم، هر شب
که هنوز خیلی از آن ها را نخوانده‌ای
ثواب و عذابش ماند برای من
بی‌صدا از کنارت رفتم
و تو نیز مانند دیگران، به رفتنم پی نبردی
مرا زیبا به یاد بیار
برای تو،
شب‌های به یاد ماندنی باقی گذاشته‌ام
برای تو خسته‌ترین سحرگاهان را
لبخندهایم، چشم‌هایم و در آخر
صدایم را به یادگار گذاشته‌ام
زیباترین شعرهایم را
در نگاه چشمان تو خوانده‌ام
و سلام‌هایی ناگفته
در گوشه گوشه‌ی خانه
و خداحافظی
در تمام ایستگاه‌ها
به جا گذاشته‌ام
و تمام چیزهایی که در یک عشق
می‌توان یافت
اورهان ولی
@tribunesarzaminman
مرا زیبا به یاد بیار
اینها، آخرین سطرهای من است
فرض کن که من
رویایی بودم
که از زندگی تو گذر کردم
و یا بارانی بودم
که سیلاب شدم در کوچه‌های‌تان
سپس خاک، آب را کشید و
من محو شدم
شاید هم خوابی زیبا بودم
تو بیدار شدی و من رفته بودم
مرا زیبا به یاد بیار
زیرا من تو را آن گونه که هستی
دوست داشتم...
مرا زیبا به یاد بیار
نامه‌هایی برایت نوشتم
شعرهایی برایت سرودم، هر شب
که هنوز خیلی از آن ها را نخوانده‌ای
ثواب و عذابش ماند برای من
بی‌صدا از کنارت رفتم
و تو نیز مانند دیگران، به رفتنم پی نبردی
مرا زیبا به یاد بیار
برای تو،
شب‌های به یاد ماندنی باقی گذاشته‌ام
برای تو خسته‌ترین سحرگاهان را
لبخندهایم، چشم‌هایم و در آخر
صدایم را به یادگار گذاشته‌ام
زیباترین شعرهایم را
در نگاه چشمان تو خوانده‌ام
و سلام‌هایی ناگفته
در گوشه گوشه‌ی خانه
و خداحافظی
در تمام ایستگاه‌ها
به جا گذاشته‌ام
و تمام چیزهایی که در یک عشق
می‌توان یافت
اورهان ولی
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
29 Oct, 09:54
🍂🍂🍃🍃
🔴شعرخوانی محمد مختاری
@tribunesarzaminman
🔴شعرخوانی محمد مختاری
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
29 Oct, 09:46
🍂🍂🍃🍃
کلاه را از سر بر‌می‌دارم
نگاه کن
کیست که اینگونه جان خود را
به بازی گرفته باشد؟
به آسمان و دریا نگاه می‌کنم،
غم‌انگیز و جذاب است دنیا...
با اینهمه آیا
اعتصاب شهاب‌سنگ ها و
نهنگ‌ها
شجاعانه نیست؟
«بکتاش آبتین»
@tribunesarzaminman
کلاه را از سر بر‌می‌دارم
نگاه کن
کیست که اینگونه جان خود را
به بازی گرفته باشد؟
به آسمان و دریا نگاه می‌کنم،
غم‌انگیز و جذاب است دنیا...
با اینهمه آیا
اعتصاب شهاب‌سنگ ها و
نهنگ‌ها
شجاعانه نیست؟
«بکتاش آبتین»
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
29 Oct, 09:44
💢 تکاپوی پلیس آلمان برای دستگیری تروریست حامی فلسطین!
🔶اینها به دنیا آزادی یاد می دهند.
@tribunesarzaminman
🔶اینها به دنیا آزادی یاد می دهند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
29 Oct, 09:40
تبریز به‌عنوان شهر اولین‌ها، مرکز استان آذربایجان شرقی و بزرگترین شهر شمال غربی ایران است. این شهر با نزدیک به ۲ میلیون نفر جمعیت، از بزرگترین شهرهای ایران به شمار می‌رود. تبریز از دیرباز به سبب قرار گرفتن در بخشی از جاده ابریشم و همچنین داشتن پیشینه تاریخی کهن، دارای غنای فرهنگی بالایی است و جاذبه‌های تاریخی زیادی دارد.
در دوران ایلخانان تبریز به اوج شکوفایی خود رسید. اَباقا خان دومین پادشاه از سلسله ایلخانان، تبریز را پایتخت به عنوان قلمرو سلسله ایلخانیان برگزید.
مهمترین جاذبه‌های تاریخی تبریز عبارتنداز:
بازار بزرگ تبریز، مسجد کبود، مقبره الشعرا تبریز، مسجد جامع تبریز، ارگ علیشاه، خانه مشروطه، خانه پروین اعتصامی، خانه استاد شهریار، موزه آذربایجان، عمارت امیرنظام گروسی (موزه قاجار) ، برج ساعت، موزه عصر آهن، ائل گلی، پل قاری، مسجد شاه طهماسب، کلیسای مریم مقدس، خانه حریری، خانه لاله، خانه بهنام و ربع رشیدی
@tribunesarzaminman
در دوران ایلخانان تبریز به اوج شکوفایی خود رسید. اَباقا خان دومین پادشاه از سلسله ایلخانان، تبریز را پایتخت به عنوان قلمرو سلسله ایلخانیان برگزید.
مهمترین جاذبه‌های تاریخی تبریز عبارتنداز:
بازار بزرگ تبریز، مسجد کبود، مقبره الشعرا تبریز، مسجد جامع تبریز، ارگ علیشاه، خانه مشروطه، خانه پروین اعتصامی، خانه استاد شهریار، موزه آذربایجان، عمارت امیرنظام گروسی (موزه قاجار) ، برج ساعت، موزه عصر آهن، ائل گلی، پل قاری، مسجد شاه طهماسب، کلیسای مریم مقدس، خانه حریری، خانه لاله، خانه بهنام و ربع رشیدی
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Oct, 20:38
🍂🍂🍃🍃
در سرزمین من
در سرزمین من
" روزنامه " لال از مادر زاده می شود.
در سرزمین من
" رادیو " ناشنوا به دنیا می آید.
در سرزمین من
" تلویزیون " نابینا چشم به جهان می گشاید.
در سرزمین من
کسانی هم که بخواهند
اینان را سالم به دنیا آورند،
لالشان می کنند و می کشند.
ناشنوایشان می کنند و می کشند.
نابینایشان می کنند و می کشند.
در سرزمین من
شیرکو بیکس
ترجمه : بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
در سرزمین من
در سرزمین من
" روزنامه " لال از مادر زاده می شود.
در سرزمین من
" رادیو " ناشنوا به دنیا می آید.
در سرزمین من
" تلویزیون " نابینا چشم به جهان می گشاید.
در سرزمین من
کسانی هم که بخواهند
اینان را سالم به دنیا آورند،
لالشان می کنند و می کشند.
ناشنوایشان می کنند و می کشند.
نابینایشان می کنند و می کشند.
در سرزمین من
شیرکو بیکس
ترجمه : بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Oct, 18:50
اعدام دستکم ١۵٠ نفر در مهرماه توسط رژیم جمهوری اسلامی
کانون حقوق بشر ایران طی گزارشی به افزایش چشمگیر اعدام‌ها در مهرماه توسط رژیم اسلامی و اعدام دستکم ١۵٠ نفر در زندان‌های مختلف ایران پرداخته است….
با استناد به آمار و مشخصات ثبت شده در “کانون حقوق بشر ایران”، همزمان با تداوم کارزار “سهشنبههای نه به اعدام” در سراسر ایران که خواستار پایان دادن به مجازات غیرانسانی اعدام هستند، دستکم ١۵٠ زندانی توسط رژیم ایران اعدام شده‌اند.
طبق این گزارش، از مجموع ١۵٠ زندانی اعدام شده، ١۴۵ نفر مرد و ۵ تن نیز زن بوده‌اند.
همچنین بین زندانیان اعدام‌شده، ١٣ نفر بلوچ، ٨ نفر کورد و ٨ نفر نیز تبعه کشور افغانستان بوده‌اند.
به گزارش این سازمان حقوق بشری، رژیم اسلامی ایران در این ماه ٢ زندانی را نیز در ملاء عام و بدون اطلاع به خانواده آنان و انجام ملاقات آخر به چوبه دار کشیده است.
شایان ذکر است که بخش عمده اعدام‌های صورت گرفته، توسط نهادها و ارگان‌های مربوطه رژیم اعلام نشده و اساساً این اعدام‌ها به صورت مخفیانه انجام می‌شوند.
گفتنی است که رژیم اسلامی ایران بیشترین شمار اعدام‌ها در جهان را داراست و به گزارش سالانه عفو بین‌الملل، ٧۵ درصد اعدام‌های صورت گرفته در سال گذشته میلادی در ایران انجام گرفته و این رژیم از مجازات اعدام بعنوان ابزاری برای سرکوب و ارعاب مخالفان خود بهره میگیرد.
@tribunesarzaminman
کانون حقوق بشر ایران طی گزارشی به افزایش چشمگیر اعدام‌ها در مهرماه توسط رژیم اسلامی و اعدام دستکم ١۵٠ نفر در زندان‌های مختلف ایران پرداخته است….
با استناد به آمار و مشخصات ثبت شده در “کانون حقوق بشر ایران”، همزمان با تداوم کارزار “سهشنبههای نه به اعدام” در سراسر ایران که خواستار پایان دادن به مجازات غیرانسانی اعدام هستند، دستکم ١۵٠ زندانی توسط رژیم ایران اعدام شده‌اند.
طبق این گزارش، از مجموع ١۵٠ زندانی اعدام شده، ١۴۵ نفر مرد و ۵ تن نیز زن بوده‌اند.
همچنین بین زندانیان اعدام‌شده، ١٣ نفر بلوچ، ٨ نفر کورد و ٨ نفر نیز تبعه کشور افغانستان بوده‌اند.
به گزارش این سازمان حقوق بشری، رژیم اسلامی ایران در این ماه ٢ زندانی را نیز در ملاء عام و بدون اطلاع به خانواده آنان و انجام ملاقات آخر به چوبه دار کشیده است.
شایان ذکر است که بخش عمده اعدام‌های صورت گرفته، توسط نهادها و ارگان‌های مربوطه رژیم اعلام نشده و اساساً این اعدام‌ها به صورت مخفیانه انجام می‌شوند.
گفتنی است که رژیم اسلامی ایران بیشترین شمار اعدام‌ها در جهان را داراست و به گزارش سالانه عفو بین‌الملل، ٧۵ درصد اعدام‌های صورت گرفته در سال گذشته میلادی در ایران انجام گرفته و این رژیم از مجازات اعدام بعنوان ابزاری برای سرکوب و ارعاب مخالفان خود بهره میگیرد.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Oct, 18:48
مشهد
تجمعِ اعتراضی دانشجویان دانشگاه آزاد مقابل دفتر نمایندگان شهر مشهد.
در اعتراض به افزایش سه برابری شهریه
شنبه ۵ آبان
@tribunesarzaminman
تجمعِ اعتراضی دانشجویان دانشگاه آزاد مقابل دفتر نمایندگان شهر مشهد.
در اعتراض به افزایش سه برابری شهریه
شنبه ۵ آبان
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
27 Oct, 18:41
تورم کل کشور در مهر ماه ۱۴۰۳
مرکز آمار رژیم ایران نرخ تورم در مهرماه سال جاری را اعلام کرد که نسبت به ماه قبل ٢.٧ درصد افزایش یافته است….
طبق گزارش مرکز آمار رژیم ایران تورم ماهانه مهر امسال برابر با ٢.٧ درصد بوده است، این در حالی است که این شاخص تورمی در شهریورماه سال جاری ١.٧ درصد بوده است.
تورم نقطه به نقطه نیز از ٣١.٢ درصد از شهریور به ٣١.۶ درصد در مهر افزایش یافته است، بدان معنا که خانوارهای ایرانی به طور میانگین ٣١.۶ درصد بیشتر از مهرماه سال قبل برای خرید کالا و خدمات هزینه کرده‌اند.
همچنین طبق ادعای مرکز آمار رژیم، نرخ تورم سالانه برای خانوارها از ٣۴.٢ درصد به ٣٣.۶ درصد معادل ٠.۶ واحد درصد کاهش یافته است.
در ماه گذشته تورم ماهانه نقاط شهری برابر با ٢.٧ درصد و در روستاها معادل ٢.۶ درصد ثبت شده است. با این حال افزایش تورم ماهانه نسبت به شهریور در روستاها ١.١ واحد درصد و در مناطق شهری ٠.٩ واحد درصد محاسبه شده است.
از سوی دیگر، تورم نقطه به نقطه مناطق شهری نیز در مهرماه امسال ٣٢ درصد و در روستاها ٢٩.۴ درصد برآورد شده است که در هر دو منطقه نسبت به شهریور با افزایش مواجه شده با این تفاوت که میزان افزایش در شهر ٠.٣ واحد و در روستا ٠.٧واحد درصد بوده است.
اعلام گاه گاه نرخ تورم از سوی مراکز حکومتی رژیم ایران در حالی است که کارشناسان اقتصادی بر این باورند که نرخ واقعی تورم بسیار بیشتر از آمار اعلامی از سوی رژیم جمهوری اسلامی است.
@tribunesarzaminman
مرکز آمار رژیم ایران نرخ تورم در مهرماه سال جاری را اعلام کرد که نسبت به ماه قبل ٢.٧ درصد افزایش یافته است….
طبق گزارش مرکز آمار رژیم ایران تورم ماهانه مهر امسال برابر با ٢.٧ درصد بوده است، این در حالی است که این شاخص تورمی در شهریورماه سال جاری ١.٧ درصد بوده است.
تورم نقطه به نقطه نیز از ٣١.٢ درصد از شهریور به ٣١.۶ درصد در مهر افزایش یافته است، بدان معنا که خانوارهای ایرانی به طور میانگین ٣١.۶ درصد بیشتر از مهرماه سال قبل برای خرید کالا و خدمات هزینه کرده‌اند.
همچنین طبق ادعای مرکز آمار رژیم، نرخ تورم سالانه برای خانوارها از ٣۴.٢ درصد به ٣٣.۶ درصد معادل ٠.۶ واحد درصد کاهش یافته است.
در ماه گذشته تورم ماهانه نقاط شهری برابر با ٢.٧ درصد و در روستاها معادل ٢.۶ درصد ثبت شده است. با این حال افزایش تورم ماهانه نسبت به شهریور در روستاها ١.١ واحد درصد و در مناطق شهری ٠.٩ واحد درصد محاسبه شده است.
از سوی دیگر، تورم نقطه به نقطه مناطق شهری نیز در مهرماه امسال ٣٢ درصد و در روستاها ٢٩.۴ درصد برآورد شده است که در هر دو منطقه نسبت به شهریور با افزایش مواجه شده با این تفاوت که میزان افزایش در شهر ٠.٣ واحد و در روستا ٠.٧واحد درصد بوده است.
اعلام گاه گاه نرخ تورم از سوی مراکز حکومتی رژیم ایران در حالی است که کارشناسان اقتصادی بر این باورند که نرخ واقعی تورم بسیار بیشتر از آمار اعلامی از سوی رژیم جمهوری اسلامی است.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
26 Oct, 08:59
قدرت مستبد از سستی ماست
وقتی حسین منزوی در سی امین سالگرد زندان صفر خان قهرمانیان که با ۲ سال زندانش در عراق با ۳۲ سال معادل بیش از ۱۱۰۰۰ روز حبس طولانی ترین حبس سیاسی جهان را به نام خود ثبت کرده و در پی انقلاب مردم ایران در آبان سال ۵۷ آزاد شد، در ابتدای شعری بلند چنین سرود:…
«صفرخان! مردِ سی پاییزِ پیوسته!
حکایت کن
بگو
از سال‌های پرپرت، باری
بگو با من
در آن سی سال
در آن دخمه
در آن بیغوله
آن گودال
چه آمد بر سرت باری؟
بگو، هر چند خط‌های نوشته روی پیشانیت
حکایت میکند با صد زبان خاموش
از آن سی سال،
سی سال پریشانیت،
اما
بی پشیمانیت …»
توصیف «بی پشیمانیت» شاید بهترین وصف حال مقاومت آن مرد بود. و امروز در آستانه پایان چهاردهمین سال حصر و در واقع حبس زهرا رهنورد و میرحسین موسوی باز هم شاید همین توصیف «بی پشیمانیت» بهترین وصف حال مقاومت این دو سرو آزاده ایران باشد.
در مورد این حصر و در واقع حبس غیرقانونی به کفایت هر آنچه باید گفته و نوشته شده اما آنچه مرا شخصا بیش از هر چیز آزار می دهد سستی خودم و از نگاه خودم سایر عزیزان علاقه مند به این دو عزیز است که از سستی ما، مستبد احساس قدرت می کند و بر ادامه این ظلم پافشاری و اصرار دارد و هرگاه عزیزی از بنده پرسیده خب به نظرت چه باید می کردیم یا الان انجام دهیم، می گویم: «حداقل کاری که می توانیم انجام دهیم مراجعه به کوچه اختر و اعلام بست نشینی و عدم ترک آنجا تا زمان آزادی آنها یا بازداشت خودمان است.»
@tribunesarzaminman
وقتی حسین منزوی در سی امین سالگرد زندان صفر خان قهرمانیان که با ۲ سال زندانش در عراق با ۳۲ سال معادل بیش از ۱۱۰۰۰ روز حبس طولانی ترین حبس سیاسی جهان را به نام خود ثبت کرده و در پی انقلاب مردم ایران در آبان سال ۵۷ آزاد شد، در ابتدای شعری بلند چنین سرود:…
«صفرخان! مردِ سی پاییزِ پیوسته!
حکایت کن
بگو
از سال‌های پرپرت، باری
بگو با من
در آن سی سال
در آن دخمه
در آن بیغوله
آن گودال
چه آمد بر سرت باری؟
بگو، هر چند خط‌های نوشته روی پیشانیت
حکایت میکند با صد زبان خاموش
از آن سی سال،
سی سال پریشانیت،
اما
بی پشیمانیت …»
توصیف «بی پشیمانیت» شاید بهترین وصف حال مقاومت آن مرد بود. و امروز در آستانه پایان چهاردهمین سال حصر و در واقع حبس زهرا رهنورد و میرحسین موسوی باز هم شاید همین توصیف «بی پشیمانیت» بهترین وصف حال مقاومت این دو سرو آزاده ایران باشد.
در مورد این حصر و در واقع حبس غیرقانونی به کفایت هر آنچه باید گفته و نوشته شده اما آنچه مرا شخصا بیش از هر چیز آزار می دهد سستی خودم و از نگاه خودم سایر عزیزان علاقه مند به این دو عزیز است که از سستی ما، مستبد احساس قدرت می کند و بر ادامه این ظلم پافشاری و اصرار دارد و هرگاه عزیزی از بنده پرسیده خب به نظرت چه باید می کردیم یا الان انجام دهیم، می گویم: «حداقل کاری که می توانیم انجام دهیم مراجعه به کوچه اختر و اعلام بست نشینی و عدم ترک آنجا تا زمان آزادی آنها یا بازداشت خودمان است.»
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
24 Oct, 21:55
اسرائیل: ۱۶۰ نقطه در لبنان را طی یک روز بمباران کردیم
همزمان با اذعان اسرائیل بر شدت توحش این رژیم علیه مردم لبنان، منابع محلی از شهادت گسترده غیرنظامیان خبر دادند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران: اسرائیل شب گذشته به طور گسترده مناطق مختلف لبنان از جمله ضاحیه جنوبی بیروت را آماج توحش خود قرار داد به طوری که براساس اعلام منابع محلی چندین ساختمان در این منطقه به طور کامل ویران و غیرنظامیان به خاک و خون کشیده شدند.
به گزارش الجزیره، نیروی هوایی اسرائیل با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد: طی روز گذشته اهداف حیاتی در داخل لبنان را هدف قرار دادیم.
@tribunesarzaminman
همزمان با اذعان اسرائیل بر شدت توحش این رژیم علیه مردم لبنان، منابع محلی از شهادت گسترده غیرنظامیان خبر دادند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران: اسرائیل شب گذشته به طور گسترده مناطق مختلف لبنان از جمله ضاحیه جنوبی بیروت را آماج توحش خود قرار داد به طوری که براساس اعلام منابع محلی چندین ساختمان در این منطقه به طور کامل ویران و غیرنظامیان به خاک و خون کشیده شدند.
به گزارش الجزیره، نیروی هوایی اسرائیل با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد: طی روز گذشته اهداف حیاتی در داخل لبنان را هدف قرار دادیم.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
22 Oct, 09:06
پس از قطعی برق، طوفان به سراغ کوبا آمد
طوفان موسوم به اسکار بخش‌های شرقی کوبا را در برگرفت.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از راشاتودی، همزمان با قطعی برق گسترده در کوبا، طوفان گسترده این کشور را درنوردید.
بنا به گزارش‌های رسانهای، طوفان در کوبا با باران و بادهای شدید همراه است.
طوفان موسوم به اسکار که به عنوان یک طوفان درجه یک با سرعت وزش باد ۱۳۰ کیلومتر در ساعت همراه بود و در استان گوانتانامو، در شرق کوبا به وقوع پیوست.
@tribunesarzaminman
طوفان موسوم به اسکار بخش‌های شرقی کوبا را در برگرفت.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از راشاتودی، همزمان با قطعی برق گسترده در کوبا، طوفان گسترده این کشور را درنوردید.
بنا به گزارش‌های رسانهای، طوفان در کوبا با باران و بادهای شدید همراه است.
طوفان موسوم به اسکار که به عنوان یک طوفان درجه یک با سرعت وزش باد ۱۳۰ کیلومتر در ساعت همراه بود و در استان گوانتانامو، در شرق کوبا به وقوع پیوست.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
22 Oct, 09:02
آب شرب ۲ میلیونی
مردم یکی از بزرگترین روستاهای خراسان‌شمالی، از ۵سال پیش از کم‌‌آبی رنج میبرند. آنها گاهی آب آشامیدنی هم ندارند و مجبورند از تانکردارها آب بخرند. اهالی روستا می‌گویند، بیشتر مردم روستا هر دو سه روز یک‌بار حداقل ۳۵۰هزار تومان آب می‌خرند.
دنیای اقتصاد : فاطمه علی‌اصغر: اینجا گرکز است؛ یکی از بزرگترین روستاهای خراسان شمالی. جمعیت آن بر پایه آخرین سرشماری در سال ۱۳۸۵، حدود ۲ هزار نفر بوده و اکنون اعضای شورای آن می‌گویند؛ با احتساب کارگران فصلی به ۳ هزار هم نفر میرسد. این روستا از مجموعه‌ای کلاته تشکیل شده و ۱۳ کیلومتر پراکندگی دارد؛ با این حال ۵ سال است کمبود آب امان را بریده و آنها مجبورند هر چند روز یک بار از تانکرهای شخصی آب بخرند. بررسی‌های خبرنگار «دنیای اقتصاد» نشان میدهد که بیشتر خانواده‌های این روستا حداقل ۲۵۰ تا ۳۵۰ هزار تومان در هفته آب می‌خرند. آن هم مردمی که در یکی از محروم‌ترین استان ایران زندگی می‌کنند.
یکی از ساکنان این روستا به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: «ما فراموش شده‌ایم. صدایمان به هیچ‌کجا نمی‌رسد. آب نداریم و مسوولان کاری برای ما نمی‌کنند.» محمدمهدی شهریاری، نماینده مجلس خراسان شمالی در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» در پاسخ به این شرایط می‌گوید: «بعید است که روستایی آب بخرد. تانکرهای آب آشامیدنی اداره آب و فاضلاب، آب را به صورت رایگان به روستاهایی که کمبود دارند، می‌رسانند.» محمد پاینده، یکی از اعضای شورای روستا اما در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» تاکید میکند: «چند سال است که هر روز از این اداره به آن اداره می‌روم. ما فقط ۲ چاه داریم و یک چشمه که آب این همه خانواده باید از آن تامین شود. گاهی خانواده‌ها تا یک ماه آب ندارند. فصل تابستان اینجا کمبود آب بیداد میکند. بیشتر خانواده‌هایی که در بالادست زندگی می‌کنند، مجبورند آب بخرند و آنهایی که پول ندارند با خواهش و تمنا چند دبه آب از آنهایی که چاه دارند می‌گیرند.»
@tribunesarzaminman
مردم یکی از بزرگترین روستاهای خراسان‌شمالی، از ۵سال پیش از کم‌‌آبی رنج میبرند. آنها گاهی آب آشامیدنی هم ندارند و مجبورند از تانکردارها آب بخرند. اهالی روستا می‌گویند، بیشتر مردم روستا هر دو سه روز یک‌بار حداقل ۳۵۰هزار تومان آب می‌خرند.
دنیای اقتصاد : فاطمه علی‌اصغر: اینجا گرکز است؛ یکی از بزرگترین روستاهای خراسان شمالی. جمعیت آن بر پایه آخرین سرشماری در سال ۱۳۸۵، حدود ۲ هزار نفر بوده و اکنون اعضای شورای آن می‌گویند؛ با احتساب کارگران فصلی به ۳ هزار هم نفر میرسد. این روستا از مجموعه‌ای کلاته تشکیل شده و ۱۳ کیلومتر پراکندگی دارد؛ با این حال ۵ سال است کمبود آب امان را بریده و آنها مجبورند هر چند روز یک بار از تانکرهای شخصی آب بخرند. بررسی‌های خبرنگار «دنیای اقتصاد» نشان میدهد که بیشتر خانواده‌های این روستا حداقل ۲۵۰ تا ۳۵۰ هزار تومان در هفته آب می‌خرند. آن هم مردمی که در یکی از محروم‌ترین استان ایران زندگی می‌کنند.
یکی از ساکنان این روستا به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: «ما فراموش شده‌ایم. صدایمان به هیچ‌کجا نمی‌رسد. آب نداریم و مسوولان کاری برای ما نمی‌کنند.» محمدمهدی شهریاری، نماینده مجلس خراسان شمالی در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» در پاسخ به این شرایط می‌گوید: «بعید است که روستایی آب بخرد. تانکرهای آب آشامیدنی اداره آب و فاضلاب، آب را به صورت رایگان به روستاهایی که کمبود دارند، می‌رسانند.» محمد پاینده، یکی از اعضای شورای روستا اما در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» تاکید میکند: «چند سال است که هر روز از این اداره به آن اداره می‌روم. ما فقط ۲ چاه داریم و یک چشمه که آب این همه خانواده باید از آن تامین شود. گاهی خانواده‌ها تا یک ماه آب ندارند. فصل تابستان اینجا کمبود آب بیداد میکند. بیشتر خانواده‌هایی که در بالادست زندگی می‌کنند، مجبورند آب بخرند و آنهایی که پول ندارند با خواهش و تمنا چند دبه آب از آنهایی که چاه دارند می‌گیرند.»
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Oct, 09:46
خواستِ کارگران و راهبران (لوکوموتیورانان) مترو تأمین امنیت شغلی است
زاکانی، شهردار تهران، با انتصاب مدیران فاسد نزدیک به خودش در شرکت بهره برداری راهآهن شهری تهران و حومه (مترو) و هماهنگی با پیمانکاران سودجو امنیت شغلی و وضعیت معیشت کارگران این مجموعه را به‌مراتب وخیم‌تر از گذشته کرده است.
وضعیت بد کالاهای مورد نیاز معیشت و نرخ بالای مسکن و اجاره‌بها در تهران باعث شده‌اند اکثر “راهبران” (لوکوموتیورانان) مترو۱ در شهرهای اقماری مانند، پردیس، گلشهر، اندیشه، ملارد، اسلامشهر، واوان، ورامین، و جز اینها مستقر شوند. این بُعد مسافت منزل تا محل کار باعث شده که خستگی کاری و مسیر مضاعف دو چندان شود، ضمن آنکه تحمیل فشار بیش از اندازه به راهبران مترو با ۲۹ روز کار در ماه خطرها و اضطراب زیادی را دچار آنان میکند.
در دو دههٔ اخیر به‌جز استخدام موقت و بدون آزمون، نیرویی جدید در شبکه متروی تهران استخدام رسمی نشده است. مدیرعامل سابق قول داده بود که راهبران به نیروهای رسمی شرکت بهره‌برداری تبدیل وضعیت شوند که نشد. از سویی دیگر هزینه‌های درمانی به شرکت بیمه طرف قرارداد پرداخت نشده و کارگران از دریافت خدمات درمانی محروم مانده‌اند. پرداخت نشدن کارانه، برداشت مالیات اضافی از دستمزد کارگران مترو، و تبعیض در محاسبه مالیات آیتم‌های [فقره‌های] رفاهی بین پرسنل شهرداری و مترو، محدودیت در افزایش و تعیین سقف دستمزد، اجرای ناقص طرح طبقه‌بندی مشاغل، و باطل کردن سلیقه‌ای گواهینامه راهبری (لوکوموتیورانی) برخی از راهبران (لوکوموتیورانان) و ثبت نادرست عنوان‌های شغلی در فهرست‌های ارسالی به بیمه تأمین اجتماعی نمونه‌هایی دیگر از تبعیض و چپاول حق و حقوق کارگران و راهبران مترو است. سرپرست جدید شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه مانند مدیران قبلی به دادن وعده اکتفا میکند و می‌گوید مرتب به دنبال این هستیم که راهبران جدید را در قطارهای جدید به‌کار بگیریم اما امکان این وجود دارد این راهبران در قطارهای قدیمی هم مشغول به‌کار شوند. یکی از راهبران مترو در رابطه با بهروز نبودن سامانه قطارها، مشکلی که سرپرست جدید به استخدام راهبران در قطارهای قدیمی تصمیم گرفته است، می‌گوید: “با توجه به اینکه سیستم قطارها بهروز نیست قاعدتاً ما ارتعاشات بیشتری داریم. … از طرفی قطارها عایق‌بندی درستی هم ندارند تا آسیب کمتری به شخص راهبر (لوکوموتیوران) برسد یا عایق‌بندی درخصوص صداهایی که ایجاد می‌شود در قطارهای ما بسیار ضعیف است و طی این سالها نیز چون یک سری قطعات مربوطه تأمین نشده است و تولید کننده داخلی هم یا نمی‌تواند تأمین کند یا برای او صرفه اقتصادی ندارد ما با عایق‌بندی‌ای فرسوده کار میکنیم و سال به سال آسیب بیشتری به بدن ما وارد می‌شود.” پس از آنکه به علت کمبود نیروی راهبر مترو وعده استخدام راهبران جدید عملی نگردید، مدیریت مترو تصمیم به افزایش فاصله زمانی حرکت قطارها کرد که این تصمیم مشکلات بسیاری برای مردم و کارگران و راهبران متروها به‌وجود آورد. با افزایش تعداد مسافران در هر واگن، سلامتی، جان، و ایمنی مردم و راننده زیر علامت سؤال رفت و اعتراض مردم و کارگران و راهبران مترو را به‌همراه داشت. هدف مدیریت شبکه مترو از به تأخیر انداختن اقدام به جذب نیروی جدید و رسمی، ادامه یافتن استثمار مضاعف کارگران شاغل، کاستن از هزینه‌ها، تمدید قرارداد با پیمانکاران سودجو و نورچشمی‌ها با هدف بستن قراردادهای موقت و پرداخت دستمزدهای پایین و تحمیل اضافه‌کاری‌های اجباری در راستای دست یافتن به سودهای کلان است. راهبران مترو با تأکید بر سخت و زیان‌آور بودن شغل‌شان می‌گویند امکان اینکه هر لحظه حادثه کاری‌ای پیش‌بینی نشده اتفاق بیفتد وجود دارد، اتفاقی که در بیشتر مواقع شرکت مترو راهبر مترو را مقصر شناخته و می‌تواند فوراً راهبر مترو را اخراج کند. کارگران و راهبران مترو در کارزارهایی گوناگون به پایین بودن دستمزدها، نبودِ امنیت شغلی، و اخراج کارگران به‌وسیلهٔ کارفرما و پیمانکاران اعتراض کرده و قراردادهایی دائمی با شرکت مترو، تضمین امنیت شغلی، حذف پیمانکاران، و برپایی تشکل مستقل صنفی- سندیکایی را خواستار شده‌اند.
——————-
۱. فرهنگستان زبان و ادب فارسی واژه “راهبران” را برای “لوکوموتیوران”های مترو ابداع و گزینش کرده است.
@tribunesarzaminman
زاکانی، شهردار تهران، با انتصاب مدیران فاسد نزدیک به خودش در شرکت بهره برداری راهآهن شهری تهران و حومه (مترو) و هماهنگی با پیمانکاران سودجو امنیت شغلی و وضعیت معیشت کارگران این مجموعه را به‌مراتب وخیم‌تر از گذشته کرده است.
وضعیت بد کالاهای مورد نیاز معیشت و نرخ بالای مسکن و اجاره‌بها در تهران باعث شده‌اند اکثر “راهبران” (لوکوموتیورانان) مترو۱ در شهرهای اقماری مانند، پردیس، گلشهر، اندیشه، ملارد، اسلامشهر، واوان، ورامین، و جز اینها مستقر شوند. این بُعد مسافت منزل تا محل کار باعث شده که خستگی کاری و مسیر مضاعف دو چندان شود، ضمن آنکه تحمیل فشار بیش از اندازه به راهبران مترو با ۲۹ روز کار در ماه خطرها و اضطراب زیادی را دچار آنان میکند.
در دو دههٔ اخیر به‌جز استخدام موقت و بدون آزمون، نیرویی جدید در شبکه متروی تهران استخدام رسمی نشده است. مدیرعامل سابق قول داده بود که راهبران به نیروهای رسمی شرکت بهره‌برداری تبدیل وضعیت شوند که نشد. از سویی دیگر هزینه‌های درمانی به شرکت بیمه طرف قرارداد پرداخت نشده و کارگران از دریافت خدمات درمانی محروم مانده‌اند. پرداخت نشدن کارانه، برداشت مالیات اضافی از دستمزد کارگران مترو، و تبعیض در محاسبه مالیات آیتم‌های [فقره‌های] رفاهی بین پرسنل شهرداری و مترو، محدودیت در افزایش و تعیین سقف دستمزد، اجرای ناقص طرح طبقه‌بندی مشاغل، و باطل کردن سلیقه‌ای گواهینامه راهبری (لوکوموتیورانی) برخی از راهبران (لوکوموتیورانان) و ثبت نادرست عنوان‌های شغلی در فهرست‌های ارسالی به بیمه تأمین اجتماعی نمونه‌هایی دیگر از تبعیض و چپاول حق و حقوق کارگران و راهبران مترو است. سرپرست جدید شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه مانند مدیران قبلی به دادن وعده اکتفا میکند و می‌گوید مرتب به دنبال این هستیم که راهبران جدید را در قطارهای جدید به‌کار بگیریم اما امکان این وجود دارد این راهبران در قطارهای قدیمی هم مشغول به‌کار شوند. یکی از راهبران مترو در رابطه با بهروز نبودن سامانه قطارها، مشکلی که سرپرست جدید به استخدام راهبران در قطارهای قدیمی تصمیم گرفته است، می‌گوید: “با توجه به اینکه سیستم قطارها بهروز نیست قاعدتاً ما ارتعاشات بیشتری داریم. … از طرفی قطارها عایق‌بندی درستی هم ندارند تا آسیب کمتری به شخص راهبر (لوکوموتیوران) برسد یا عایق‌بندی درخصوص صداهایی که ایجاد می‌شود در قطارهای ما بسیار ضعیف است و طی این سالها نیز چون یک سری قطعات مربوطه تأمین نشده است و تولید کننده داخلی هم یا نمی‌تواند تأمین کند یا برای او صرفه اقتصادی ندارد ما با عایق‌بندی‌ای فرسوده کار میکنیم و سال به سال آسیب بیشتری به بدن ما وارد می‌شود.” پس از آنکه به علت کمبود نیروی راهبر مترو وعده استخدام راهبران جدید عملی نگردید، مدیریت مترو تصمیم به افزایش فاصله زمانی حرکت قطارها کرد که این تصمیم مشکلات بسیاری برای مردم و کارگران و راهبران متروها به‌وجود آورد. با افزایش تعداد مسافران در هر واگن، سلامتی، جان، و ایمنی مردم و راننده زیر علامت سؤال رفت و اعتراض مردم و کارگران و راهبران مترو را به‌همراه داشت. هدف مدیریت شبکه مترو از به تأخیر انداختن اقدام به جذب نیروی جدید و رسمی، ادامه یافتن استثمار مضاعف کارگران شاغل، کاستن از هزینه‌ها، تمدید قرارداد با پیمانکاران سودجو و نورچشمی‌ها با هدف بستن قراردادهای موقت و پرداخت دستمزدهای پایین و تحمیل اضافه‌کاری‌های اجباری در راستای دست یافتن به سودهای کلان است. راهبران مترو با تأکید بر سخت و زیان‌آور بودن شغل‌شان می‌گویند امکان اینکه هر لحظه حادثه کاری‌ای پیش‌بینی نشده اتفاق بیفتد وجود دارد، اتفاقی که در بیشتر مواقع شرکت مترو راهبر مترو را مقصر شناخته و می‌تواند فوراً راهبر مترو را اخراج کند. کارگران و راهبران مترو در کارزارهایی گوناگون به پایین بودن دستمزدها، نبودِ امنیت شغلی، و اخراج کارگران به‌وسیلهٔ کارفرما و پیمانکاران اعتراض کرده و قراردادهایی دائمی با شرکت مترو، تضمین امنیت شغلی، حذف پیمانکاران، و برپایی تشکل مستقل صنفی- سندیکایی را خواستار شده‌اند.
——————-
۱. فرهنگستان زبان و ادب فارسی واژه “راهبران” را برای “لوکوموتیوران”های مترو ابداع و گزینش کرده است.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Oct, 09:43
🍂🍂🍃🍃
قصه زیبا
در روزگاران قدیم که خیلی از مردم هنوز آینه را ندیده بودند، یک فرد آینه‌ای در مزرعه خود پیدا کرد.
وقتی به آن نگریست دید شبیه برادر مرحومش است. آن را به منزل برد و در یک اتاق زیر فرش پنهان کرد.
او هر روز وارد آن اتاق میشد و آینه را نگاه می کرد و به یاد برادر مرحومش اشک می ریخت.
روزی همسرش در غیاب او وارد آن اتاق شد و آینه را زیر فرش پیدا کرد و تصویر زنی بسیار زیبا را در آن دید، با خود گفت
این عکس کیست؟
همسرم حتما زن دیگری گرفته است.
بعد از آمدن شوهرش، دعوایشان بالا گرفت، نزد عالِم مذهبی شان رفتند.
مرد گفت:
این عکس برادر مرحوم من است.
زن گفت
نه، این یک زن زیباست که احتمالا همسر دوم شوهرم است.
عالِم مذهبی آینه را از آنها گرفت، نگاه کرد و گفت:
شما هر دو اشتباه می کنید، این عکس یک زاهد است و باید در معبد نگهداری شود.
حقیقت یک چیز واحد است،
اما افراد آن را متفاوت و حتی نادرست می بینند و همه‌ی دعواها و گرفتاری‌های عالم سر همین است که هرکس ادعا دارد آنچه خود فکر میکند، حقیقت کامل است و دیگران از حقیقت بهره‌ای ندارند.
حکیم خیام هزار سال پیش چقدر زیبا این مطلب را به نظم در آورد؛
قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین
می ترسم از آن که بانگ آید روزی
ای بی‌خبران راه نه آن است و نه این ....
@tribunesarzaminman
قصه زیبا
در روزگاران قدیم که خیلی از مردم هنوز آینه را ندیده بودند، یک فرد آینه‌ای در مزرعه خود پیدا کرد.
وقتی به آن نگریست دید شبیه برادر مرحومش است. آن را به منزل برد و در یک اتاق زیر فرش پنهان کرد.
او هر روز وارد آن اتاق میشد و آینه را نگاه می کرد و به یاد برادر مرحومش اشک می ریخت.
روزی همسرش در غیاب او وارد آن اتاق شد و آینه را زیر فرش پیدا کرد و تصویر زنی بسیار زیبا را در آن دید، با خود گفت
این عکس کیست؟
همسرم حتما زن دیگری گرفته است.
بعد از آمدن شوهرش، دعوایشان بالا گرفت، نزد عالِم مذهبی شان رفتند.
مرد گفت:
این عکس برادر مرحوم من است.
زن گفت
نه، این یک زن زیباست که احتمالا همسر دوم شوهرم است.
عالِم مذهبی آینه را از آنها گرفت، نگاه کرد و گفت:
شما هر دو اشتباه می کنید، این عکس یک زاهد است و باید در معبد نگهداری شود.
حقیقت یک چیز واحد است،
اما افراد آن را متفاوت و حتی نادرست می بینند و همه‌ی دعواها و گرفتاری‌های عالم سر همین است که هرکس ادعا دارد آنچه خود فکر میکند، حقیقت کامل است و دیگران از حقیقت بهره‌ای ندارند.
حکیم خیام هزار سال پیش چقدر زیبا این مطلب را به نظم در آورد؛
قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین
می ترسم از آن که بانگ آید روزی
ای بی‌خبران راه نه آن است و نه این ....
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Oct, 09:37
🍂🍂🍃🍃
ما به آنچه حقیقت است اعتقاد نداریم، بلکه به چیزی باور داریم که دوست داریم به عنوانِ حقیقت درکش کنیم.
«اشتهای آمریکایی»
#جویس_کرول_اوتس
@tribunesarzaminman
ما به آنچه حقیقت است اعتقاد نداریم، بلکه به چیزی باور داریم که دوست داریم به عنوانِ حقیقت درکش کنیم.
«اشتهای آمریکایی»
#جویس_کرول_اوتس
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
21 Oct, 09:36
🍂🍂🍃🍃
هر سلاحی که ساخته،هر رزمناوی که به آب انداخته،و هر موشکی که شلیک می‌شود،در اصل دزدی از کسانی‌ست که گرسنه‌اند و غذایی ندارند،سردشان است و لباسی ندارند.راه و رسم زندگیِ درست به‌هیچ‌وجه چنین نیست.وقتی سایۀ جنگ ما را تهدید میکند،این انسانیت است که به صلیب کشیده می‌شود.
@tribunesarzaminman
هر سلاحی که ساخته،هر رزمناوی که به آب انداخته،و هر موشکی که شلیک می‌شود،در اصل دزدی از کسانی‌ست که گرسنه‌اند و غذایی ندارند،سردشان است و لباسی ندارند.راه و رسم زندگیِ درست به‌هیچ‌وجه چنین نیست.وقتی سایۀ جنگ ما را تهدید میکند،این انسانیت است که به صلیب کشیده می‌شود.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
19 Oct, 06:49
🍂🍂🍃🍃
دادستانی تهران علیه روزنامه هم‌میهن که کاریکاتوری درخصوص حضرت ایوب کشیده بود اعلام جرم کرد.
@tribunesarzaminman
دادستانی تهران علیه روزنامه هم‌میهن که کاریکاتوری درخصوص حضرت ایوب کشیده بود اعلام جرم کرد.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
17 Oct, 21:04
چگونه ماکرون به نتیجهٔ انتخابات فرانسه دستبرد زد؟
رهبر حزب کمونیست فرانسه می‌گوید مکرون، رییس‌جمهور فرانسه، برای دستبرد در انتخابات باید مدال طلا بگیرد.
پاریس- ممکن است المپیک پاریس تمام شده باشد، اما هنوز مدال‌هایی برای اهدا وجود دارند. به‌گفتهٔ “فابین روسل”، دبیرکل حزب کمونیست فرانسه، هنگامی که پای دستبرد در انتخابات به‌میان می‌آید امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، مدال طلا کسب میکند.
روسل به دهها هزار نفر در گردهمایی بزرگ حزب کمونیست فرانسه در جریان فستیوال “اومانیته”، روزنامهٔ این حزب که چند هفته پیش برگزار شد، گفت: “ماکرون، قهرمان المپیک در هک کردن صندوقهای رأی جمهوری، همچنان در جایگاه اول در میان دزدان قرار دارد.”
این جشنواره که به‌طور رسمی “La Fête de l’Humanité” نامیده می‌شود، جمعیتی بالغ بر ۵۰۰ هزار نفر را به‌مدت سه روز متوالی دمساز با موسیقی، فرهنگ، و سیاست به پایگاه هوایی‌ای پیشین واقع در حومهٔ جنوبی پاریس کشاند. روسل با سپاسگزاری از ورزشکاران و کارکنان خدمات عمومی که به‌تازگی بازی‌های المپیک را با موفقیت به پایان رسانده بودند سخنانش را آغاز کرد: “ما به شما افتخار میکنیم، شما نیز به خودتان افتخار کنید. شما برای شادی فرانسه ضروری هستید.” با این حال، روسل با اشاره به هم‌سویی ماکرون با فاشیست‌های حزب “تجمع ملی” مارین لوپن گفت ماکرون خودش را به یکی از کارگزاران اصلی در ناخشنودی آینده کشور تبدیل کرده است.
جبههٔ مردمی
در انتخابات پارلمانی خردادماه، مردم فرانسه ائتلاف چپ‌گرای “جبهه مردمی نوین” که حزب کمونیست فرانسه نیز بخشی از آن است را به رتبه نخست رساندند. این پیروزی به این ائتلاف حق برگزیدن نخست‌وزیر و تشکیل دولت را میدهد. با وجود این، رئیس‌جمهور انتخاب رأی‌دهندگان را نادیده گرفت، و برای انتصاب نخست‌وزیری راستگرا بهنام “میشل بارنیه”، سیاستمداری محافظه‌کار و گزینه‌ای مطلوب و مورد حمایت سرمایه‌داران بزرگ، با لوپن هم‌گروه شد. در اساس، ماکرون با این حرکت به کودتایی از بالا دست زد که روسل پیشتر آن را “بی‌احترامی‌ای بزرگ به مردم فرانسه” نامیده بود.
راسل پس از میزبانی از “آنجلا دیویس” در جشن اومانیته گفت: “تصور کنید که شما به صندوق رأی می‌روید، به جبهه مردمی نوین، اتحاد چپ‌ها رأی می‌دهید، این جبهه بیشترین رأی‌ها را به‌دست می‌آورد، اما ٬میشل بارنیه٬، که حزبش در رتبه چهارم قرار میگیرد نخست‌وزیر انتصابی شما می‌شود!”
راسل در خطاب به حاضران در محل جشنواره و همچنین شنوندگان و بینندگان آنلاین و تلویزیونی که سخنانش را در خانه‌شان دنبال می‌کردند، یادآوری کرد این فقط رأی دهنده‌هایی که چپ را به پیروزی رساندند نبودند که رأیهایشان ربوده شد. او در ادامه گفت: “یا این سناریو را در نظر بگیرید که شما به یکی از نامزدهای هم‌گروه با رئیس‌جمهور از حزب مکرون برای ٬جبهه جمهوری‌خواه٬ رأی می‌دهید، اما سر آخر با دولتی به رهبری حزب ٬تجمع ملی راستگرایان٬ روبرو می‌شوید.” رهبر کمونیست به مخاطبانش یادآوری کرد که حزب مکرون در طول کارزار انتخاباتی‌اش خود را تنها نیروی سیاسی‌ای که توانایی جلوگیری از لوپن را دارد می‌نمایاند. رئیس‌جمهور از رأی‌دهندگان خواست از “ائتلاف رنسانس”ش همچون گزینهٔ ضد‌فاشیستی، گزینه‌ای برای “دفاع از جمهوری، برای دفاع از دموکراسی” حمایت کنند. او پس از پایان انتخابات بدون هدر دادن وقت با لوپن هم‌پیمان شد و به اعتماد کسانی که به او رأی داده بودند پشت کرد. روسل گفت عملکرد مکرون نشان میدهد او رئیس دولتی است که “تنها به حاکمیت ثروتمندان احترام می‌گذارد”. در مقابل، “جبهه مردمی نوین”، جبهه‌ای که ائتلافی از چهار حزب چپ است، همچنان برای “احترام به رأی مردم مبارزه خواهد کرد.”
انتخاب کارگر
“جبهه مردمی نوین” در انتخابات از سوی حمایت کارگران سازمان‌یافته، جنبش‌های اجتماعی مترقی، گروه‌های زنان، و فعالان عدالت اقلیمی حمایت شد و می‌شود. برنامهٔ “جبهه مردمی نوین”۱۵۰ ماده دارد که بستن مالیات‌های سنگین بر بزرگترین دارایی‌های کشور، سرمایه‌گذاری‌های عظیم در عرصهٔ خدمات عمومی و مسکن، لغو “اصلاحات بازنشستگی” نامحبوب مکرون- “اصلاح”هایی به‌اصطلاح که بر سن بازنشستگی می‌افزاید- تثبیت قیمت‌ها برای مبارزه با تورم، طرد قانون‌های ریاضتیِ اتحادیه اروپا، افزایش حداقل دستمزد، و بسیاری موردهای دیگر در زمرهٔ ماده‌های آن است...
@tribunesarzaminman
رهبر حزب کمونیست فرانسه می‌گوید مکرون، رییس‌جمهور فرانسه، برای دستبرد در انتخابات باید مدال طلا بگیرد.
پاریس- ممکن است المپیک پاریس تمام شده باشد، اما هنوز مدال‌هایی برای اهدا وجود دارند. به‌گفتهٔ “فابین روسل”، دبیرکل حزب کمونیست فرانسه، هنگامی که پای دستبرد در انتخابات به‌میان می‌آید امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، مدال طلا کسب میکند.
روسل به دهها هزار نفر در گردهمایی بزرگ حزب کمونیست فرانسه در جریان فستیوال “اومانیته”، روزنامهٔ این حزب که چند هفته پیش برگزار شد، گفت: “ماکرون، قهرمان المپیک در هک کردن صندوقهای رأی جمهوری، همچنان در جایگاه اول در میان دزدان قرار دارد.”
این جشنواره که به‌طور رسمی “La Fête de l’Humanité” نامیده می‌شود، جمعیتی بالغ بر ۵۰۰ هزار نفر را به‌مدت سه روز متوالی دمساز با موسیقی، فرهنگ، و سیاست به پایگاه هوایی‌ای پیشین واقع در حومهٔ جنوبی پاریس کشاند. روسل با سپاسگزاری از ورزشکاران و کارکنان خدمات عمومی که به‌تازگی بازی‌های المپیک را با موفقیت به پایان رسانده بودند سخنانش را آغاز کرد: “ما به شما افتخار میکنیم، شما نیز به خودتان افتخار کنید. شما برای شادی فرانسه ضروری هستید.” با این حال، روسل با اشاره به هم‌سویی ماکرون با فاشیست‌های حزب “تجمع ملی” مارین لوپن گفت ماکرون خودش را به یکی از کارگزاران اصلی در ناخشنودی آینده کشور تبدیل کرده است.
جبههٔ مردمی
در انتخابات پارلمانی خردادماه، مردم فرانسه ائتلاف چپ‌گرای “جبهه مردمی نوین” که حزب کمونیست فرانسه نیز بخشی از آن است را به رتبه نخست رساندند. این پیروزی به این ائتلاف حق برگزیدن نخست‌وزیر و تشکیل دولت را میدهد. با وجود این، رئیس‌جمهور انتخاب رأی‌دهندگان را نادیده گرفت، و برای انتصاب نخست‌وزیری راستگرا بهنام “میشل بارنیه”، سیاستمداری محافظه‌کار و گزینه‌ای مطلوب و مورد حمایت سرمایه‌داران بزرگ، با لوپن هم‌گروه شد. در اساس، ماکرون با این حرکت به کودتایی از بالا دست زد که روسل پیشتر آن را “بی‌احترامی‌ای بزرگ به مردم فرانسه” نامیده بود.
راسل پس از میزبانی از “آنجلا دیویس” در جشن اومانیته گفت: “تصور کنید که شما به صندوق رأی می‌روید، به جبهه مردمی نوین، اتحاد چپ‌ها رأی می‌دهید، این جبهه بیشترین رأی‌ها را به‌دست می‌آورد، اما ٬میشل بارنیه٬، که حزبش در رتبه چهارم قرار میگیرد نخست‌وزیر انتصابی شما می‌شود!”
راسل در خطاب به حاضران در محل جشنواره و همچنین شنوندگان و بینندگان آنلاین و تلویزیونی که سخنانش را در خانه‌شان دنبال می‌کردند، یادآوری کرد این فقط رأی دهنده‌هایی که چپ را به پیروزی رساندند نبودند که رأیهایشان ربوده شد. او در ادامه گفت: “یا این سناریو را در نظر بگیرید که شما به یکی از نامزدهای هم‌گروه با رئیس‌جمهور از حزب مکرون برای ٬جبهه جمهوری‌خواه٬ رأی می‌دهید، اما سر آخر با دولتی به رهبری حزب ٬تجمع ملی راستگرایان٬ روبرو می‌شوید.” رهبر کمونیست به مخاطبانش یادآوری کرد که حزب مکرون در طول کارزار انتخاباتی‌اش خود را تنها نیروی سیاسی‌ای که توانایی جلوگیری از لوپن را دارد می‌نمایاند. رئیس‌جمهور از رأی‌دهندگان خواست از “ائتلاف رنسانس”ش همچون گزینهٔ ضد‌فاشیستی، گزینه‌ای برای “دفاع از جمهوری، برای دفاع از دموکراسی” حمایت کنند. او پس از پایان انتخابات بدون هدر دادن وقت با لوپن هم‌پیمان شد و به اعتماد کسانی که به او رأی داده بودند پشت کرد. روسل گفت عملکرد مکرون نشان میدهد او رئیس دولتی است که “تنها به حاکمیت ثروتمندان احترام می‌گذارد”. در مقابل، “جبهه مردمی نوین”، جبهه‌ای که ائتلافی از چهار حزب چپ است، همچنان برای “احترام به رأی مردم مبارزه خواهد کرد.”
انتخاب کارگر
“جبهه مردمی نوین” در انتخابات از سوی حمایت کارگران سازمان‌یافته، جنبش‌های اجتماعی مترقی، گروه‌های زنان، و فعالان عدالت اقلیمی حمایت شد و می‌شود. برنامهٔ “جبهه مردمی نوین”۱۵۰ ماده دارد که بستن مالیات‌های سنگین بر بزرگترین دارایی‌های کشور، سرمایه‌گذاری‌های عظیم در عرصهٔ خدمات عمومی و مسکن، لغو “اصلاحات بازنشستگی” نامحبوب مکرون- “اصلاح”هایی به‌اصطلاح که بر سن بازنشستگی می‌افزاید- تثبیت قیمت‌ها برای مبارزه با تورم، طرد قانون‌های ریاضتیِ اتحادیه اروپا، افزایش حداقل دستمزد، و بسیاری موردهای دیگر در زمرهٔ ماده‌های آن است...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
17 Oct, 19:22
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfS9RjPqVfC9ZzK8JaE3K08PIXqaOEtDviRERc4M7F-op5n8w/viewform
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
17 Oct, 19:22
گوشه‌ای از رفاه آریامهری
فردا افسرانی میهن‌دوست به همراه چهره‌ی تاثیرگذار ادبیات ایران، #مرتضی_کیوان ، جملگی تیرباران می‌شوند. جالب است بدانید که تنها جرم او، پناه دادن تنی چند از آن افسران در خانه‌اش بود. همه‌ی آنها در روزهای پس از کودتای ننگین و امپریالیستی ۲۸ مرداد، که پربیراه نیست اگر آن را کودتایی علیه میهن و نه فقط علیه دولت دموکراتیک و مردمی دکتر مصدق بنامیم، بازداشت و سالی پس از آن، تیرباران شدند.
این روزها که سلطنت‌طلبان با حمایت از اسرائیل، بیش از همیشه یادآور بی‌وطنی‌شان و پیوندهایشان با سازوکارهای امپریالیستی اند، شاید بد نباشد یادآوری کنیم که به سر فعالان و مبارزانی که در دوران شاه نیز به همین چیزها اعتراض داشتند، چه می‌آمد. من به منبع دست اول خودم در این زمینه مراجعه می‌کنم؛ پدرم.
درباره‌ی شیوه‌ی شکنجه شدن او در زندان‌های شاه، پیشتر در پستی در همین صفحه به نقل از خودش شرح داده بودم، که آن را نیز در استوری امروز خواهید دید.
اما خواندن این نوشته‌ی اخیر پدرم درباره‌ی وضعیت انفرادیهای شاه هم می‌تواند روشنگرانه باشد:
«جمله‌‌ی "به کی سلام کنم؟" مشهور میرزا رضای کرمانی وقتی در غل و زنجیر بود بعد از ترور ناصرالدین شاه، در پاسخ به مقامات زندان که به او پرخاش می‌کردند: "چرا سلام نمی‌کنی؟"، مرا یاد خاطره‌ای از زندان سیاسی در سال ۱۳۵۳ می‌اندازد. در یک مقطع، آنقدر دانشجو و غیر دانشجو گرفته بودند که در انفرادیهای زندان قدیم اهواز (آخر آسفالت) جا خیلی کم بود و چون طبق قانون آن‌زمان خودشان، زندانی را از وقتی که ساواک دستگیر می‌کرد تا روز دادگاه که دو سه ماهی میشد، در انفرادی نگاه می‌داشتند و در یک انفرادی به ابعاد حداکثر یک‌ونیم در دو متر که برای یک نفر است، شش و گاهاً هشت نفر را نگه می‌داشتند و شب‌ها برای خواب اصلاً جا نبود، ما بهصورت نشسته و فقط با دراز کردن پا (مثل ماهی ساردین در قوطی کنسرو) چپ و راست می‌خوابیدیم. البته بیشتر شب‌ها تا نزدیکی صبح بیدار بودیم و با مهره‌هایی که از خمیر نان درست کرده بودیم شطرنج‌بازی می‌کردیم و فقط دونفر نوبتی می‌خوابیدند.
چون در زندان از ساعت ۹ شب، خاموشی بود و همه باید می‌خوابیدند، یک شب افسر نگهبان بعد از آن ساعت در حین عبور از بند، از تنها دریچه‌ی کوچکی که در درب آهنی سلول بود دید که ما همه بیداریم و با پرخاش داد کشید: "خاموشیه! چرا شما نمی‌خوابید؟" و من هم در همان حالت نشسته چشم‌هایم را بستم و گفتم: "آها خوابیدیم". او عصبانی شد و گفت: "مرا مسخره می‌کنی؟ گفتم: "شما بگو چطوری بخوابیم؟" و غائله ختم شد.
البته این هم گوشه‌ای از رفاه آریامهری بود.»
سپیده جدیری
@towardsthemeaningfulness
فردا افسرانی میهن‌دوست به همراه چهره‌ی تاثیرگذار ادبیات ایران، #مرتضی_کیوان ، جملگی تیرباران می‌شوند. جالب است بدانید که تنها جرم او، پناه دادن تنی چند از آن افسران در خانه‌اش بود. همه‌ی آنها در روزهای پس از کودتای ننگین و امپریالیستی ۲۸ مرداد، که پربیراه نیست اگر آن را کودتایی علیه میهن و نه فقط علیه دولت دموکراتیک و مردمی دکتر مصدق بنامیم، بازداشت و سالی پس از آن، تیرباران شدند.
این روزها که سلطنت‌طلبان با حمایت از اسرائیل، بیش از همیشه یادآور بی‌وطنی‌شان و پیوندهایشان با سازوکارهای امپریالیستی اند، شاید بد نباشد یادآوری کنیم که به سر فعالان و مبارزانی که در دوران شاه نیز به همین چیزها اعتراض داشتند، چه می‌آمد. من به منبع دست اول خودم در این زمینه مراجعه می‌کنم؛ پدرم.
درباره‌ی شیوه‌ی شکنجه شدن او در زندان‌های شاه، پیشتر در پستی در همین صفحه به نقل از خودش شرح داده بودم، که آن را نیز در استوری امروز خواهید دید.
اما خواندن این نوشته‌ی اخیر پدرم درباره‌ی وضعیت انفرادیهای شاه هم می‌تواند روشنگرانه باشد:
«جمله‌‌ی "به کی سلام کنم؟" مشهور میرزا رضای کرمانی وقتی در غل و زنجیر بود بعد از ترور ناصرالدین شاه، در پاسخ به مقامات زندان که به او پرخاش می‌کردند: "چرا سلام نمی‌کنی؟"، مرا یاد خاطره‌ای از زندان سیاسی در سال ۱۳۵۳ می‌اندازد. در یک مقطع، آنقدر دانشجو و غیر دانشجو گرفته بودند که در انفرادیهای زندان قدیم اهواز (آخر آسفالت) جا خیلی کم بود و چون طبق قانون آن‌زمان خودشان، زندانی را از وقتی که ساواک دستگیر می‌کرد تا روز دادگاه که دو سه ماهی میشد، در انفرادی نگاه می‌داشتند و در یک انفرادی به ابعاد حداکثر یک‌ونیم در دو متر که برای یک نفر است، شش و گاهاً هشت نفر را نگه می‌داشتند و شب‌ها برای خواب اصلاً جا نبود، ما بهصورت نشسته و فقط با دراز کردن پا (مثل ماهی ساردین در قوطی کنسرو) چپ و راست می‌خوابیدیم. البته بیشتر شب‌ها تا نزدیکی صبح بیدار بودیم و با مهره‌هایی که از خمیر نان درست کرده بودیم شطرنج‌بازی می‌کردیم و فقط دونفر نوبتی می‌خوابیدند.
چون در زندان از ساعت ۹ شب، خاموشی بود و همه باید می‌خوابیدند، یک شب افسر نگهبان بعد از آن ساعت در حین عبور از بند، از تنها دریچه‌ی کوچکی که در درب آهنی سلول بود دید که ما همه بیداریم و با پرخاش داد کشید: "خاموشیه! چرا شما نمی‌خوابید؟" و من هم در همان حالت نشسته چشم‌هایم را بستم و گفتم: "آها خوابیدیم". او عصبانی شد و گفت: "مرا مسخره می‌کنی؟ گفتم: "شما بگو چطوری بخوابیم؟" و غائله ختم شد.
البته این هم گوشه‌ای از رفاه آریامهری بود.»
سپیده جدیری
@towardsthemeaningfulness
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
16 Oct, 05:42
اعمال محرومیت‌های مضاعف در پی اعتراض زنان زندان اوین به شیوه‌های بازرسی بدنی
در بند زنان زندان اوین، محدودیت‌ها و محرومیت‌های گروهی علیه برخی زندانیان اعمال شده است. این اقدامات شامل محرومیت از برقراری تماس تلفنی و محرومیت از ملاقات است که عمدتا در پی اعتراض اخیر شماری از زنان زندانی نسبت به “بازرسی‌های بدنی نامتعارف زندانیان” صورت گرفته است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، گروهی از زندانیان زن زندان اوین با محرومیت‌های تنبیهی مواجه شده اند.
سروناز احمدی، آنیشا اسداللهی، سمانه اصغری، ریحانه انصاری نژاد، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، ناهید خداجو، نسرین خضری جوادی، راحله راحمی پور، ویدا ربانی، نسرین روشن، نسیم غلامی سیمیاری، سعیده شفیعی، مهوش ثابت شهریاری، پخشان عزیزی، سعیده قربانعلی، نرگس محمدی، وریشه مرادی، پریوش مسلمی، معصومه نساجی، حورا نیکبخت و مریم یحیوی، با انتشار بیانیه ای در تاریخ ۱۵ مهرماه، خواستار پایان دادن به “بازرسی‌های بدنی نامتعارف و اذیت و آزارهای جنسی در حین بازرسی بدنی” شدند. آنها در اعتراض به این اقدام در مقابل درب افسر نگهبانی زندان به صورت مسالمت آمیز تجمع کردند. فرزادی، رئیس زندان با این افراد مذاکره کرد و برآورده شدن مطالبه مطروحه را به این زندانیان وعده داد.
اما چند روز پس از انتشار این بیانیه و وعده رئیس زندان، دستکم ۱۷ زندانی از جمع امضاکنندگان بیانیه، بدون طی روند اداری و ابلاغیه مشخص، به دستور رئیس زندان از ملاقات با خانواده محروم شدند.
یکی از اعضای خانواده زندانیان که برای ملاقات به زندان مراجعه کرده بود، ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “اخیرا به چند نفر از زندانیان گفته شده بود که محرومیت اعمالی شامل ملاقات های حضوری می شود و آنها کماکان از امکان ملاقات کابینی با خانواده‌های خود برخوردار هستند، در حالی که امروز پس از حضور خانواده ها در زندان، به این زندانیان و خانواده ها اجازه ملاقات داده نشد.”...
@tribunesarzaminman
در بند زنان زندان اوین، محدودیت‌ها و محرومیت‌های گروهی علیه برخی زندانیان اعمال شده است. این اقدامات شامل محرومیت از برقراری تماس تلفنی و محرومیت از ملاقات است که عمدتا در پی اعتراض اخیر شماری از زنان زندانی نسبت به “بازرسی‌های بدنی نامتعارف زندانیان” صورت گرفته است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، گروهی از زندانیان زن زندان اوین با محرومیت‌های تنبیهی مواجه شده اند.
سروناز احمدی، آنیشا اسداللهی، سمانه اصغری، ریحانه انصاری نژاد، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، ناهید خداجو، نسرین خضری جوادی، راحله راحمی پور، ویدا ربانی، نسرین روشن، نسیم غلامی سیمیاری، سعیده شفیعی، مهوش ثابت شهریاری، پخشان عزیزی، سعیده قربانعلی، نرگس محمدی، وریشه مرادی، پریوش مسلمی، معصومه نساجی، حورا نیکبخت و مریم یحیوی، با انتشار بیانیه ای در تاریخ ۱۵ مهرماه، خواستار پایان دادن به “بازرسی‌های بدنی نامتعارف و اذیت و آزارهای جنسی در حین بازرسی بدنی” شدند. آنها در اعتراض به این اقدام در مقابل درب افسر نگهبانی زندان به صورت مسالمت آمیز تجمع کردند. فرزادی، رئیس زندان با این افراد مذاکره کرد و برآورده شدن مطالبه مطروحه را به این زندانیان وعده داد.
اما چند روز پس از انتشار این بیانیه و وعده رئیس زندان، دستکم ۱۷ زندانی از جمع امضاکنندگان بیانیه، بدون طی روند اداری و ابلاغیه مشخص، به دستور رئیس زندان از ملاقات با خانواده محروم شدند.
یکی از اعضای خانواده زندانیان که برای ملاقات به زندان مراجعه کرده بود، ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “اخیرا به چند نفر از زندانیان گفته شده بود که محرومیت اعمالی شامل ملاقات های حضوری می شود و آنها کماکان از امکان ملاقات کابینی با خانواده‌های خود برخوردار هستند، در حالی که امروز پس از حضور خانواده ها در زندان، به این زندانیان و خانواده ها اجازه ملاقات داده نشد.”...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
16 Oct, 05:38
شعر رهایی‌ست/نجات است و آزادی.
"احمد شاملو"
ساخت شعرِ لیلا احمدی افضلی
آری...
صدای ضرب‌آهنگ تبر بود
و درختانی بی‌جان
که یکی پس از دیگری
بر خاک می‌افتادند.
"لیلا احمدی افضلی"
گفته‌اند که شعر باید متعهد باشد، اجتماعی باشد و حتی سیاسی. مخاطب داشته باشد و به کار تعلیم و تحریک و تهییج بیاید. شعر گره‌خوردگی عاطفی اندیشه و خیال است در زبانی فشرده. احمد شاملو می‌گوید: "شعر یک حادثه است. حادثه‌ای که زمان و مکان سبب سازش هست، اما شکل‌بندی‌اش در زبان شکل میگیرد" رضا براهنی هم می‌گوید: "در شعر نوعی حالت عارفانه وجود دارد و نوعی از خود بی‌خود شدن در پهنه‌ی بی‌کرانگی اشیا"
اما با این وجود، لیلا احمدی افضلی نه از شعر و سیاست کناره میگیرد و نه در دامان شعرهای رمانتیک و اروتیک می‌غلتد، بلکه در کنار شاعرانی با مضامین سیاسی_اجتماعی و در برابر موج نو قرار میگیرد. زبان شعر اش صراحت دارد و در سطح انسانی و خلقی بیشتر مورد توجه است. شعر و مبارزه‌اش همان مفهوم زندگی‌ست و با سرودن شعر مبارزه میکند علیه پلشتی‌های جامعه. شاملو گفته: "شعری که درگیر موضوع و مشکلی از مشکلات زندگی نباشد فی الواقع آدامس و قندرون است" لیلا احمدی افضلی در شعر زیر انسانی را می‌بیند و چنین می‌سراید:
آه...
دریغا
من به چشم خویش دیدم/ خفتگانی چند
پیکر مَردی بیدار را/ به میهمانی مُشتی
خاک می‌بَرَند/ در شامگاهی/ که
آغاز تیره‌گی‌ست.
اشتغال ذهنی در این شعر، احساسی‌ست که در یک زمان خاص میان شاعر با یک پدیده‌ی دیگر با نام "پیکر مَردی بیدار" برقرار می‌گردد که همان عاطفه‌ی شعری‌ست و البته تصویرهای روشن نیز دیده می‌شود که به مخاطب سرایت میکند.
شاعر قطعه‌ی "چاک و پینه" را اینچنین آغاز میکند:
همیشه/ چاک و پینه/ تزیین کف دست
پدربزرگم میشد/
وقتی صورتم را به نوازش می‌نشست/
تا دقایقی/ آبله‌گون از تماس بود.
شعر از سویدای دل شاعر مایه گرفته است و لاجرم بر دل نشیند. وی روح زمان‌اش را درک میکند و درد دیگران آزارش میدهد. شعر صرفاً یک من شاعرانه‌ی شخصی نیست، بل یک عاطفه اجتماعی تمام عیار است که مورد توجه انسان‌های دیگر هم هست.
در قطعه‌ی "شبیخون" از عهده‌ی در آمیختن جامعه و سیاست به خوبی بر آمده است:
آه.../ بوران/ شبیخون زد/ ما و درختِ ناروَنِ خانه‌ی‌مان/ تا مرز استخوان سوختیم/ چندی‌ست/ چشم گنجشککان/
در انتظار آفتاب/ زنگار بسته است/
ما نیز همچنان.../
در این قطعه دو نکته را باید تاکید کرد: یکی جنبه‌های تکنیکی و هنری شعر و دیگری اندیشه‌ی شعری که نمی‌توان نادیده گرفت. این شاعر سپیدسرا ، شعرش همان شرابی‌ست که در ساغر و صهبا نمی‌گنجد و گفتارش را در ظروف اوزان عروض نمی‌ریزد. گونه‌ای از زبان گفتار است یعنی زبان روزمره و محاوره که بسهولت به خواننده انتقال میدهد و نیز از اشعار مطنطن و عاشقانه‌های جنجالی پرهیز میکند.
در قطعه‌ی "آزادی" روحیه‌ی شاعران چریکی را تداعی میکند:
پرنده‌ام
بیگانه با قفس
پرهایم را چه می‌چینی؟
حکم آزادی ام را هم/ که صادر کنی/
دست آموز نخواهم شد/
قفس بشکن/ نفس چرا...؟
برایش آفرینش و بهترین‌ها را آرزو دارم.
فرامرز شکوری
@tribunesarzaminman
"احمد شاملو"
ساخت شعرِ لیلا احمدی افضلی
آری...
صدای ضرب‌آهنگ تبر بود
و درختانی بی‌جان
که یکی پس از دیگری
بر خاک می‌افتادند.
"لیلا احمدی افضلی"
گفته‌اند که شعر باید متعهد باشد، اجتماعی باشد و حتی سیاسی. مخاطب داشته باشد و به کار تعلیم و تحریک و تهییج بیاید. شعر گره‌خوردگی عاطفی اندیشه و خیال است در زبانی فشرده. احمد شاملو می‌گوید: "شعر یک حادثه است. حادثه‌ای که زمان و مکان سبب سازش هست، اما شکل‌بندی‌اش در زبان شکل میگیرد" رضا براهنی هم می‌گوید: "در شعر نوعی حالت عارفانه وجود دارد و نوعی از خود بی‌خود شدن در پهنه‌ی بی‌کرانگی اشیا"
اما با این وجود، لیلا احمدی افضلی نه از شعر و سیاست کناره میگیرد و نه در دامان شعرهای رمانتیک و اروتیک می‌غلتد، بلکه در کنار شاعرانی با مضامین سیاسی_اجتماعی و در برابر موج نو قرار میگیرد. زبان شعر اش صراحت دارد و در سطح انسانی و خلقی بیشتر مورد توجه است. شعر و مبارزه‌اش همان مفهوم زندگی‌ست و با سرودن شعر مبارزه میکند علیه پلشتی‌های جامعه. شاملو گفته: "شعری که درگیر موضوع و مشکلی از مشکلات زندگی نباشد فی الواقع آدامس و قندرون است" لیلا احمدی افضلی در شعر زیر انسانی را می‌بیند و چنین می‌سراید:
آه...
دریغا
من به چشم خویش دیدم/ خفتگانی چند
پیکر مَردی بیدار را/ به میهمانی مُشتی
خاک می‌بَرَند/ در شامگاهی/ که
آغاز تیره‌گی‌ست.
اشتغال ذهنی در این شعر، احساسی‌ست که در یک زمان خاص میان شاعر با یک پدیده‌ی دیگر با نام "پیکر مَردی بیدار" برقرار می‌گردد که همان عاطفه‌ی شعری‌ست و البته تصویرهای روشن نیز دیده می‌شود که به مخاطب سرایت میکند.
شاعر قطعه‌ی "چاک و پینه" را اینچنین آغاز میکند:
همیشه/ چاک و پینه/ تزیین کف دست
پدربزرگم میشد/
وقتی صورتم را به نوازش می‌نشست/
تا دقایقی/ آبله‌گون از تماس بود.
شعر از سویدای دل شاعر مایه گرفته است و لاجرم بر دل نشیند. وی روح زمان‌اش را درک میکند و درد دیگران آزارش میدهد. شعر صرفاً یک من شاعرانه‌ی شخصی نیست، بل یک عاطفه اجتماعی تمام عیار است که مورد توجه انسان‌های دیگر هم هست.
در قطعه‌ی "شبیخون" از عهده‌ی در آمیختن جامعه و سیاست به خوبی بر آمده است:
آه.../ بوران/ شبیخون زد/ ما و درختِ ناروَنِ خانه‌ی‌مان/ تا مرز استخوان سوختیم/ چندی‌ست/ چشم گنجشککان/
در انتظار آفتاب/ زنگار بسته است/
ما نیز همچنان.../
در این قطعه دو نکته را باید تاکید کرد: یکی جنبه‌های تکنیکی و هنری شعر و دیگری اندیشه‌ی شعری که نمی‌توان نادیده گرفت. این شاعر سپیدسرا ، شعرش همان شرابی‌ست که در ساغر و صهبا نمی‌گنجد و گفتارش را در ظروف اوزان عروض نمی‌ریزد. گونه‌ای از زبان گفتار است یعنی زبان روزمره و محاوره که بسهولت به خواننده انتقال میدهد و نیز از اشعار مطنطن و عاشقانه‌های جنجالی پرهیز میکند.
در قطعه‌ی "آزادی" روحیه‌ی شاعران چریکی را تداعی میکند:
پرنده‌ام
بیگانه با قفس
پرهایم را چه می‌چینی؟
حکم آزادی ام را هم/ که صادر کنی/
دست آموز نخواهم شد/
قفس بشکن/ نفس چرا...؟
برایش آفرینش و بهترین‌ها را آرزو دارم.
فرامرز شکوری
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
15 Oct, 20:26
🍂🍂🍃🍃
..بیگاه می برند
بی نام می کشند
خاموش می کنند صدای سرود و تیر
این رنگ بازها
نیرنگ بازها
گلهای سرخ روی سراسیمه رسته را
در پرده می کشند به رخسار کبود
بر جا به کام ما
گل واژه ای به سرخی آتش به طعم دود
سیاوش کسرایی
هر چه در ذهنم می گردم ، واژه ای یا واژه هایی نمی یابم که بتواند بیانگر این اندازه از جنایت ، خشونت ، وقاحت و بی تفاوتی در برابر کشتار ، نسل کشی، رنج و مشقت و لحظه لحظه مردن مردمی باشد که هیچ پناه و پناهگاهی ندارند. این روزها با خودم می اندیشم که اگر به گله ای از حیوانات هم این گونه هجوم آوردند و آنها را قتل عام کنند ، باز هم دولتمردان و مردم جهان بی تفاوت از کنار آن می گذرند؟
هیچ حیوانی به حیوانی نمی دارد روا
آنچه این نامردمان با جان انسان می کنند.
مگر نه آن است که جنگ هم قاعده و قانونی دارد؟ کجای این را می توان جنگ نامید که بمب های چند تنی را بر سر خانه مردم بریزند و زنان و کودکان و بیماران را در زیر آوار دفن کنند؟ به شدت منقلب می شوم که می گویند « جنگ اسرائیل و فلسطینی ها » ، چه جنگی؟ قتل عام کودکان ، بمباران چادرهای پناهندگان ، موشک باران مدارس و بیمارستان ها ، نابودی مردمی بی سلاح که توان مقابله را هم ندارند ، سلاخی کردن زنان و کودکان را نمی توان « جنگ » نامید. آنچه که در فلسطین و لبنان می گذرد ، جنگ نیست ، جنایت است ، آدم کشی است ، قتل عام است ، نسل کشی است، نفرت و دشمنی با انسان است.
چگونه می توان صحنه های کشتار و حجم عظیم ویرانی ، آوارگی و استیصال و درماندگی مردمی را تحمل کرد و دم بر نیاورد. به کدام گناه؟ به چه جرمی باید مجازات شوند؟
دهها هزار کودکی که بر روی ویرانه ها هنوز شانس زنده ماندن را از دست نداده اند ، آیا آنچه بر سرشان رفته است را از یاد خواهند برد ؟ صحنه کشتار و سلاخی پدر و مادرشان ، برادر و خواهرشان ، دوست و همکلاسی شان از ذهنشان پاک خواهد شد ؟ این کودکان اگر زنده بمانند ، هر یک بمب متحرکی خواهند شد و نفرتشان از جنگ و جنگ افروزان، به هزاران تن مواد منفجره تبدیل خواهد شد که در آینده ای نه چندان دور ، بارها و بارها طوفان بر پا خواهند کرد .
آنچه در فلسطین و لبنان می گذرد نه فقط کشتار و قتل عام و نسل کشی مردم است که افشاندن بذر کینه و جنگ و نفرت برای سالیان درازی در آینده است. تضمینی است برای استمرار و رونق کارخانه ها و کارتل های تولید سلاحها و جنگ افزار های کشتار در سال های آتی. انگار جنگ افروزان سیری ناپذیری که نانشان را در خون مردم می زنند ، می خواهند اطمینان یابند که سالیان سال همچنان بر انباشتی از جنازه ها و ویرانی خانه ها ، پایه های برج ها و کاخ هایشان را بنا می کنند .
چیزی که به نام « تمدن بشری » خوانده می شود به جایی رسیده که بوی تعفن و تصویر چندش آور آن غیر قابل تحمل است. دیگر از « انسان نامیدن » خود هم دچار شرم می شوم. سر شرمساری باید به زیر افکنیم و نه شاهد مرگ جمعی هزاران نفر که روایتگر مرگ و نابودی « انسان » باشیم. پاسخ فرزندانمان را چه بدهیم ، چگونه به آنها بگوییم که در برابر چشمانمان فریاد و گریه و زاری انسان هایی را شنیدیم که عاجزانه و ملتمسانه، در اوج درماندگی و استیصال طلب یاری می کردند و ما سربرگرداندیم که خاطرمان مکدر نشود و عیشمان منغص نگردد.
دلم گرفته ای دوست هوای گریه با من.
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
..بیگاه می برند
بی نام می کشند
خاموش می کنند صدای سرود و تیر
این رنگ بازها
نیرنگ بازها
گلهای سرخ روی سراسیمه رسته را
در پرده می کشند به رخسار کبود
بر جا به کام ما
گل واژه ای به سرخی آتش به طعم دود
سیاوش کسرایی
هر چه در ذهنم می گردم ، واژه ای یا واژه هایی نمی یابم که بتواند بیانگر این اندازه از جنایت ، خشونت ، وقاحت و بی تفاوتی در برابر کشتار ، نسل کشی، رنج و مشقت و لحظه لحظه مردن مردمی باشد که هیچ پناه و پناهگاهی ندارند. این روزها با خودم می اندیشم که اگر به گله ای از حیوانات هم این گونه هجوم آوردند و آنها را قتل عام کنند ، باز هم دولتمردان و مردم جهان بی تفاوت از کنار آن می گذرند؟
هیچ حیوانی به حیوانی نمی دارد روا
آنچه این نامردمان با جان انسان می کنند.
مگر نه آن است که جنگ هم قاعده و قانونی دارد؟ کجای این را می توان جنگ نامید که بمب های چند تنی را بر سر خانه مردم بریزند و زنان و کودکان و بیماران را در زیر آوار دفن کنند؟ به شدت منقلب می شوم که می گویند « جنگ اسرائیل و فلسطینی ها » ، چه جنگی؟ قتل عام کودکان ، بمباران چادرهای پناهندگان ، موشک باران مدارس و بیمارستان ها ، نابودی مردمی بی سلاح که توان مقابله را هم ندارند ، سلاخی کردن زنان و کودکان را نمی توان « جنگ » نامید. آنچه که در فلسطین و لبنان می گذرد ، جنگ نیست ، جنایت است ، آدم کشی است ، قتل عام است ، نسل کشی است، نفرت و دشمنی با انسان است.
چگونه می توان صحنه های کشتار و حجم عظیم ویرانی ، آوارگی و استیصال و درماندگی مردمی را تحمل کرد و دم بر نیاورد. به کدام گناه؟ به چه جرمی باید مجازات شوند؟
دهها هزار کودکی که بر روی ویرانه ها هنوز شانس زنده ماندن را از دست نداده اند ، آیا آنچه بر سرشان رفته است را از یاد خواهند برد ؟ صحنه کشتار و سلاخی پدر و مادرشان ، برادر و خواهرشان ، دوست و همکلاسی شان از ذهنشان پاک خواهد شد ؟ این کودکان اگر زنده بمانند ، هر یک بمب متحرکی خواهند شد و نفرتشان از جنگ و جنگ افروزان، به هزاران تن مواد منفجره تبدیل خواهد شد که در آینده ای نه چندان دور ، بارها و بارها طوفان بر پا خواهند کرد .
آنچه در فلسطین و لبنان می گذرد نه فقط کشتار و قتل عام و نسل کشی مردم است که افشاندن بذر کینه و جنگ و نفرت برای سالیان درازی در آینده است. تضمینی است برای استمرار و رونق کارخانه ها و کارتل های تولید سلاحها و جنگ افزار های کشتار در سال های آتی. انگار جنگ افروزان سیری ناپذیری که نانشان را در خون مردم می زنند ، می خواهند اطمینان یابند که سالیان سال همچنان بر انباشتی از جنازه ها و ویرانی خانه ها ، پایه های برج ها و کاخ هایشان را بنا می کنند .
چیزی که به نام « تمدن بشری » خوانده می شود به جایی رسیده که بوی تعفن و تصویر چندش آور آن غیر قابل تحمل است. دیگر از « انسان نامیدن » خود هم دچار شرم می شوم. سر شرمساری باید به زیر افکنیم و نه شاهد مرگ جمعی هزاران نفر که روایتگر مرگ و نابودی « انسان » باشیم. پاسخ فرزندانمان را چه بدهیم ، چگونه به آنها بگوییم که در برابر چشمانمان فریاد و گریه و زاری انسان هایی را شنیدیم که عاجزانه و ملتمسانه، در اوج درماندگی و استیصال طلب یاری می کردند و ما سربرگرداندیم که خاطرمان مکدر نشود و عیشمان منغص نگردد.
دلم گرفته ای دوست هوای گریه با من.
بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
15 Oct, 06:53
جنگ ویرانگراست و هرشکل آن محکوم! ما حتما باید برای صلح جهانی تلاش کنیم. و البته باید بیشتر از این و پیشتر از این هم تلاش می کردیم
امروز دوباره به یاد این کلیپ "ایالات متحده سلاحها" افتادم:
کار تحقیقاتی انستیتو بین المللی استکهلم: تحقیقات در مورد صلح ، روند صدور اسلحه از آمریکا به سایر نقاط جهان از سال ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۷ را نشان می دهد: ببیید! وحشتناک نیست؟!
The United States of Arms https://vimeo.com/279923192?fbclid=IwAR31SDIEGUqfdcJWli4qlpXdMe11qPMzoRAbjh7MYPmGG4Z-9P3rlKIeWW8
امروز دوباره به یاد این کلیپ "ایالات متحده سلاحها" افتادم:
کار تحقیقاتی انستیتو بین المللی استکهلم: تحقیقات در مورد صلح ، روند صدور اسلحه از آمریکا به سایر نقاط جهان از سال ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۷ را نشان می دهد: ببیید! وحشتناک نیست؟!
The United States of Arms https://vimeo.com/279923192?fbclid=IwAR31SDIEGUqfdcJWli4qlpXdMe11qPMzoRAbjh7MYPmGG4Z-9P3rlKIeWW8
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Oct, 20:35
بیانیه کانون صنفی معلمان در اعتراض به صدور حکم زندان برای محمد حبیبی
دیرگاهی است که گویا در دستگاه قضای این سرزمین جایگاه شاکی و متشاکی عوض شده و شاکیان نسبت به برخی امور، خود متهم و محکوم می‌شوند؛ به گونه‌ای که آثار شرم را حتی می‌توان از پشت چشمان فروبسته فرشته عدالت، در چهره و چشمانش مشاهده کرد….
در سال ۱۴۰۱ و با اوج‌گیری جنبش آزادی‌خواهانه در کشور که زنان نقش برجسته‌ای در آن داشتند و دانش‌آموزان دبیرستانی به‌ویژه دختران دانش‌آموز در رساندن پیام آن فعال بودند، حرکت‌های مشکوکی در تعدادی از دبیرستان‌های عموما دخترانه شکل گرفت که به مسموم‌سازی یا شیمیایی‌سازی مدارس موسوم شد. از جانب دستگاه تبلیغاتی حکومتی، ابتدا این حملات به‌عنوان حادثه مطرح شد و تلاش شد بی‌اهمیت تلقی شود و به ظاهر بی‌تفاوت از کنار آن عبور کند. در خبری هم اعلام شد که چند نفر در این رابطه بازداشت شده‌اند، اما تکرار و تداوم حملات تا آنجا پیش رفت که در مقطعی حتی بالاترین رده حکومت را نیز به واکنش برانگیخت و تهدید آمران و عاملان، که هیچگونه اغماضی در کار نخواهد بود. اگرچه این امر نیز کارساز نبود اما پس از آن در چرخشی آشکار، پروژه انکار در دستورکار دستگاه‌های تبلیغاتی کلید خورد و در حالی که افکار عمومی منتظر پیگیری دستگاه‌های امنیتی و اعلام نتایج آن بود، کل ماجرا و سازمان‌یافته بودن آن به‌طور کلی انکار شد؛ تلاش شد مانند بسیاری موارد دیگر به‌جای حل مسئله، صورت مسئله پاک شود. این همان لحظه‌ای بود که شاکیان و معترضان این واقعه اعم از دانشجو، معلم و… در جایگاه متهم نشانده شدند و محکوم به زندان. #ضیاءنبوی، #هستیامیری و اکنون #محمد_حبیبی عضو هیئت مدیره و سخنگوی کانون صنفی معلمان؛ تنها به دلیل اعتراض کردن به عدم پیگیری این موضوع با وجود تکرار آن و مشکوک بودن این موضوع و مهمتر، خطری که می‌تواند تهدید بزرگی برای سلامت و جان مردم این سرزمین در حال و آینده‌شان باشد، متهم و محکوم شده‌اند.
کانون صنفی معلمان ضمن حمایت کامل از مواضع سخنگوی خود، اعلام می‌نماید تایید حکم حبس برای محمد حبیبی در این پرونده، صدور حکم اخراج برای اسماعیل عبدی پس از حدود ۹ سال زندان، تداوم پرونده سازی‌ها برای فعالان صنفی و مدنی، مانع‌تراشی برای بازگشت به کار برخی معلمانی که حکم اخراج یا انفصال‌شان توسط دیوان عدالت نقض شده و تمامی موارد از این دست، بیانگر تداوم تحجری است که در نهادهای قدرت رسوب کرده و مدام به ما یادآور می شوند قرار نیست در بر پاشنه دیگری بچرخد و همچنان خستگی ناپذیر با تیشه های تیزشان مشغول گسستن کامل رشته های نازک باقیمانده پیوند میان ملت به ستوه آمده با حکومت هستند.
@tribunesarzaminman
دیرگاهی است که گویا در دستگاه قضای این سرزمین جایگاه شاکی و متشاکی عوض شده و شاکیان نسبت به برخی امور، خود متهم و محکوم می‌شوند؛ به گونه‌ای که آثار شرم را حتی می‌توان از پشت چشمان فروبسته فرشته عدالت، در چهره و چشمانش مشاهده کرد….
در سال ۱۴۰۱ و با اوج‌گیری جنبش آزادی‌خواهانه در کشور که زنان نقش برجسته‌ای در آن داشتند و دانش‌آموزان دبیرستانی به‌ویژه دختران دانش‌آموز در رساندن پیام آن فعال بودند، حرکت‌های مشکوکی در تعدادی از دبیرستان‌های عموما دخترانه شکل گرفت که به مسموم‌سازی یا شیمیایی‌سازی مدارس موسوم شد. از جانب دستگاه تبلیغاتی حکومتی، ابتدا این حملات به‌عنوان حادثه مطرح شد و تلاش شد بی‌اهمیت تلقی شود و به ظاهر بی‌تفاوت از کنار آن عبور کند. در خبری هم اعلام شد که چند نفر در این رابطه بازداشت شده‌اند، اما تکرار و تداوم حملات تا آنجا پیش رفت که در مقطعی حتی بالاترین رده حکومت را نیز به واکنش برانگیخت و تهدید آمران و عاملان، که هیچگونه اغماضی در کار نخواهد بود. اگرچه این امر نیز کارساز نبود اما پس از آن در چرخشی آشکار، پروژه انکار در دستورکار دستگاه‌های تبلیغاتی کلید خورد و در حالی که افکار عمومی منتظر پیگیری دستگاه‌های امنیتی و اعلام نتایج آن بود، کل ماجرا و سازمان‌یافته بودن آن به‌طور کلی انکار شد؛ تلاش شد مانند بسیاری موارد دیگر به‌جای حل مسئله، صورت مسئله پاک شود. این همان لحظه‌ای بود که شاکیان و معترضان این واقعه اعم از دانشجو، معلم و… در جایگاه متهم نشانده شدند و محکوم به زندان. #ضیاءنبوی، #هستیامیری و اکنون #محمد_حبیبی عضو هیئت مدیره و سخنگوی کانون صنفی معلمان؛ تنها به دلیل اعتراض کردن به عدم پیگیری این موضوع با وجود تکرار آن و مشکوک بودن این موضوع و مهمتر، خطری که می‌تواند تهدید بزرگی برای سلامت و جان مردم این سرزمین در حال و آینده‌شان باشد، متهم و محکوم شده‌اند.
کانون صنفی معلمان ضمن حمایت کامل از مواضع سخنگوی خود، اعلام می‌نماید تایید حکم حبس برای محمد حبیبی در این پرونده، صدور حکم اخراج برای اسماعیل عبدی پس از حدود ۹ سال زندان، تداوم پرونده سازی‌ها برای فعالان صنفی و مدنی، مانع‌تراشی برای بازگشت به کار برخی معلمانی که حکم اخراج یا انفصال‌شان توسط دیوان عدالت نقض شده و تمامی موارد از این دست، بیانگر تداوم تحجری است که در نهادهای قدرت رسوب کرده و مدام به ما یادآور می شوند قرار نیست در بر پاشنه دیگری بچرخد و همچنان خستگی ناپذیر با تیشه های تیزشان مشغول گسستن کامل رشته های نازک باقیمانده پیوند میان ملت به ستوه آمده با حکومت هستند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Oct, 20:30
فروپاشی روابط اسرائیل و سازمان ملل؛حمله تانک های اسرائیلی به مقر نیروهای حافظ صلح سازمان ملل
در بحبوحه درگیری‌های شدید میان اسرائیل و حزب‌الله لبنان، دو تانک ارتش اسرائیل صبح روز یکشنبه به طور غیرقابل انتظاری وارد پایگاه یونیفیل (نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در لبنان) در منطقه رامیه، واقع در جنوب لبنان شدند. طبق بیانیه‌ای که از سوی یونیفیل منتشر شده است، این تانک‌ها در ابتدا دروازه پایگاه را تخریب کرده و سپس به صورت زور وارد پایگاه شدند….
این حادثه که به گفته یونیفیل یکی از تخلفات متعدد از سوی ارتش اسرائیل است، واکنش‌های گسترده‌ای را به دنبال داشته است. پس از خروج تانک‌ها، انفجارهایی در فاصله حدود ۱۰۰ متری پایگاه رخ داد مصدوم شدن ۱۵ نفر از کارکنان یونیفیل شد. این افراد علیرغم استفاده از ماسک‌های گاز با علائم غیرمعمولی مواجه شده و نیاز به درمان پزشکی پیدا کردند. یونیفیل همچنین اعلام کرده است نیروهای اسرائیلی یک کاروان لجستیکی یونیفیل را نیز توقیف کرده اند.
این وقایع در شرایطی رخ داد که عملیات زمینی اسرائیل علیه حزب‌الله به عمق بیشتری از خاک لبنان گسترش یافته است. بر اساس گزارش‌ها، از زمان آغاز این عملیات، پنج نیروی حافظ صلح زخمی شده‌اند.
@tribunesarzaminman
در بحبوحه درگیری‌های شدید میان اسرائیل و حزب‌الله لبنان، دو تانک ارتش اسرائیل صبح روز یکشنبه به طور غیرقابل انتظاری وارد پایگاه یونیفیل (نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در لبنان) در منطقه رامیه، واقع در جنوب لبنان شدند. طبق بیانیه‌ای که از سوی یونیفیل منتشر شده است، این تانک‌ها در ابتدا دروازه پایگاه را تخریب کرده و سپس به صورت زور وارد پایگاه شدند….
این حادثه که به گفته یونیفیل یکی از تخلفات متعدد از سوی ارتش اسرائیل است، واکنش‌های گسترده‌ای را به دنبال داشته است. پس از خروج تانک‌ها، انفجارهایی در فاصله حدود ۱۰۰ متری پایگاه رخ داد مصدوم شدن ۱۵ نفر از کارکنان یونیفیل شد. این افراد علیرغم استفاده از ماسک‌های گاز با علائم غیرمعمولی مواجه شده و نیاز به درمان پزشکی پیدا کردند. یونیفیل همچنین اعلام کرده است نیروهای اسرائیلی یک کاروان لجستیکی یونیفیل را نیز توقیف کرده اند.
این وقایع در شرایطی رخ داد که عملیات زمینی اسرائیل علیه حزب‌الله به عمق بیشتری از خاک لبنان گسترش یافته است. بر اساس گزارش‌ها، از زمان آغاز این عملیات، پنج نیروی حافظ صلح زخمی شده‌اند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Oct, 16:49
🍂🍂🍃🍃
گذرگاهى صعب است زندگی؛
تنگابى در تلاطم و در جوش.
ايمان، يكى چشم‌بند است؛
ديوارى در برابر بينش.
به خيره مگو كه ايمان كوه را به جنبش در مى‌آورد.
من كوه بى‌جان نيستم، انسان‌ام من!
سنگ مقدس در اين جهان بسيار است
صيقل خورده به بوسه‌ى لبان خشكيده از عطش.
ايمان به جسم بى جان روح مى‌بخشد، ليكن
من جسم بى‌جان نيستم، انسانى زنده‌ام من.
من نابينايی آدميان را ديده‌ام
و توفيدن گردباد را بر عرصه‌ى پيكار،
من آسمان را ديده‌ام
و آدميان را سرگردان به مهى دودگونه فرو پوشيده،
مرا به ايمان، ايمان نيست.
اگر اندوهگين‌ات مى‌كند، بگو اندوهگين‌ام.
حقيقت را بگو،
نه لابه كن نه ستايش.
تنها به تو ايمان دارم،
اى وفادارى به قرن و به انسان!
توان تحمل‌ات ار هست، شكوه مكن.
به پرسش اگر پاسخ مى‌گويى، پاسخى درخور بگوى.
در برابر رگبار گلوله، اگر مى‌ايستى مردانه بايست
كه پيام ايمان و وفا به جز اين نيست!
«ايليا ارنبورگ»
برگردان: احمد شاملو
@tribunesarzaminman
گذرگاهى صعب است زندگی؛
تنگابى در تلاطم و در جوش.
ايمان، يكى چشم‌بند است؛
ديوارى در برابر بينش.
به خيره مگو كه ايمان كوه را به جنبش در مى‌آورد.
من كوه بى‌جان نيستم، انسان‌ام من!
سنگ مقدس در اين جهان بسيار است
صيقل خورده به بوسه‌ى لبان خشكيده از عطش.
ايمان به جسم بى جان روح مى‌بخشد، ليكن
من جسم بى‌جان نيستم، انسانى زنده‌ام من.
من نابينايی آدميان را ديده‌ام
و توفيدن گردباد را بر عرصه‌ى پيكار،
من آسمان را ديده‌ام
و آدميان را سرگردان به مهى دودگونه فرو پوشيده،
مرا به ايمان، ايمان نيست.
اگر اندوهگين‌ات مى‌كند، بگو اندوهگين‌ام.
حقيقت را بگو،
نه لابه كن نه ستايش.
تنها به تو ايمان دارم،
اى وفادارى به قرن و به انسان!
توان تحمل‌ات ار هست، شكوه مكن.
به پرسش اگر پاسخ مى‌گويى، پاسخى درخور بگوى.
در برابر رگبار گلوله، اگر مى‌ايستى مردانه بايست
كه پيام ايمان و وفا به جز اين نيست!
«ايليا ارنبورگ»
برگردان: احمد شاملو
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Oct, 15:57
ریشهٔ فاجعهٔ معدن زغالسنگ «معدنجو» طبس را در کجا باید جستجو کرد؟!
“بدیهی است که تا زمانی که این بخش از صنایع راهبردی کشور [معدن‌ها] وسیله‌ای باشند برای سوداندوزی و سوداگری سرمایه‌داران وابسته به رژیم ولایت فقیه، جان و مال کارگران و خانواده‌های آنها پشیزی ارزش ندارند”۱.
صحت ناگوار این گفته بار دیگر با فاجعه جان باختن ۵۲ نفر از کارگران معدن در معدن زغالسنگ معدنجو طبس اثبات شد. این ۵۲ تن معدنچی در وضعیتی فاجعه‌بار با سال‌های سال پیشینه زمانی جان می‌بازند که آمار موجود فقط در بخش زغالسنگ نشان می دهد هر سال برای هر هزار نفر از کارگران معدن در ایران بیش از صد حادثه کاری وجود داشته است. این تعداد حادثه از حد متوسط رقم مشابه‌اش در بخش معدن در دیگر کشورهای جهان بیشتر است. حادثه‌ها اجتناب‌پذیرند. درصورت بها دادن به شرایط ایمنی کار و بهبود مداوم آن از وقوع حادثه‌ها می‌توان پیشگیری کرد.
شواهد امر نشان میدهد معدن زغالسنگ معدنجو پس از خصوصی‌سازی سال‌های ۱۳۷۰ تا به حال تجهیزات و امکانات ایمنی لازم را نداشته است. این معدن به سیستم تهویهٔ مطابق با استانداردهای ایمنی پذیرفته شده مجهز نیست. سنسور گاز سنجی وجود نداشته است یا به‌کار گرفته نشده است تا با آژیر هشدارباش کارگران را از خطر آگاه کند و جان‌شان را نجات دهد. علاوه بر فرسوده و قدیمی بودن تجهیزات و ماشین آلان معدن، تجهیزات ایمنی، دستگاه‌های هشدار دهنده میزان جمع شدن گاز متان، سیستمهای ضد جرقه، تهویه مطلوب، و امکانات مربوط به نگهداری و حفاظت از سقف و دیواره‌های معدن کارایی لازم را نداشته‌اند و بازرسی از تجهیزات و برنامههای ایمنی هم وجود نداشته و این وضعیت تا لحظه وقوع فاجعه بر این معدن حاکم بوده است.
احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی (کسی که سابقه برنامههای شکست خورده‌اش در جایگزین کردن پرداخت یارانه‌‌های نقدی با طرح توزیع کردن سبد کالا یا یارانهٔ کالایی و طرح شفافیت شرکت‌های زیر پوشش سازمان تأمین اجتماعی همگی به وخامت هرچه بیشتر وضعیت معیشتی زحمتکشان انجامیده است) در کمال بی‌مسئولیتی و بدون اینکه از چندوچون فاجعه انفجار معدن مطلع باشد، گفت: “براساس بررسی‌های صورت گرفته [کدام بررسی‌ها؟ هنوز که بررسی‌ای صورت نگرفته بود] این معدن ایمنی‌های لازم را داشته و مشکلی نداشته است. در نوبت قبلی کاری میزان گاز در تونل‌ها بررسی شده بوده و این عدد متعادل بوده است. … به نظر میرسد معدن تمام ضوابط و استانداردها را رعایت کرده بود.” برخلاف وزیر کار، محمدرضا بهرامن، رئیس خانه معدن ایران، در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایرنا، گفت: “کمیته زغالسنگ خانه معدن ایران به این نتیجه رسیده‌اند که وضعیت ایمنی معادن زغالسنگ کشور تا چه اندازه پایین بوده و از استانداردهای مرسوم خارج است. وضعیت ایمنی و سلامت کارگران در معدن‌های زغالسنگ کشور در بدترین حالت خود قرار گرفته است. از سال ۱۳۹۶ به صورت رسمی در رسانه‌ها نسبت به وضعیت ایمنی معادن زغال سنگ در کشور گوشزد کرده و تذکر داده‌ایم. هر لحظه این خطر وجود دارد که با انفجاری مهیب و یا ریزش سقف و دیواره‌ها، معدن‌کاران را از دست بدهیم.” رئیس خانه معدن ایران در ادامه، به‌تفصیل درباره وضعیت ضعیف ایمنی و تجهیزات معادن، احتمال به‌خطر افتادن جان دهها کارگر، تکنسین، و مهندس از یک سو و از بین رفتن سرمایههای ملی در بخش معادن کشور و خسارت‌های جبران‌ناپذیر آن صحبت کرد و گفت که معادن زغالسنگ با کمترین بهره‌وری کار می‌کنند.
روشن است که سبب فاجعه معدن زغالسنگ معدنجو طبس در سمتگیری اقتصادی- اجتماعی حکومت جمهوری اسلامی به‌ویژه اجرای برنامه تعدیل ساختاری ریشه دارد. مقرراتزدایی و آزاد گذاشتن دست کارفرماها محور چنین برنامههای ضدکارگری است چندان که به زحمتکشانی که در عسرت قرار دارند و نیازمند اشتغال هستند وضعیتی ناامن و خطرناک را تحمیل می‌کنند. بدین گونه نبودِ تجهیزات ایمنی پیشرفته در محیط کار با هدف کاهش هزینهٔ سرمایهگذاری و به‌دنبال آن افزایش سودآوری هرچه بیشتر از معدن‌ها از کارگران قربانی میگیرد. بدیهی است با سرکوب سندیکاهای کارگری و پیگرد مبارزان سندیکایی که در این موارد مطابق منشور حقوق سندیکایی و مقاوله‌نامه‌های سازمان جهانی کار باید در این امور نقش و نظارت داشته باشند، کارگران معدن هم وحشیانه استثمار می‌شوند و هم از وسایل و امکانات ایمنی و بهداشت کار محروم‌اند.
@tribunesarzaminman
“بدیهی است که تا زمانی که این بخش از صنایع راهبردی کشور [معدن‌ها] وسیله‌ای باشند برای سوداندوزی و سوداگری سرمایه‌داران وابسته به رژیم ولایت فقیه، جان و مال کارگران و خانواده‌های آنها پشیزی ارزش ندارند”۱.
صحت ناگوار این گفته بار دیگر با فاجعه جان باختن ۵۲ نفر از کارگران معدن در معدن زغالسنگ معدنجو طبس اثبات شد. این ۵۲ تن معدنچی در وضعیتی فاجعه‌بار با سال‌های سال پیشینه زمانی جان می‌بازند که آمار موجود فقط در بخش زغالسنگ نشان می دهد هر سال برای هر هزار نفر از کارگران معدن در ایران بیش از صد حادثه کاری وجود داشته است. این تعداد حادثه از حد متوسط رقم مشابه‌اش در بخش معدن در دیگر کشورهای جهان بیشتر است. حادثه‌ها اجتناب‌پذیرند. درصورت بها دادن به شرایط ایمنی کار و بهبود مداوم آن از وقوع حادثه‌ها می‌توان پیشگیری کرد.
شواهد امر نشان میدهد معدن زغالسنگ معدنجو پس از خصوصی‌سازی سال‌های ۱۳۷۰ تا به حال تجهیزات و امکانات ایمنی لازم را نداشته است. این معدن به سیستم تهویهٔ مطابق با استانداردهای ایمنی پذیرفته شده مجهز نیست. سنسور گاز سنجی وجود نداشته است یا به‌کار گرفته نشده است تا با آژیر هشدارباش کارگران را از خطر آگاه کند و جان‌شان را نجات دهد. علاوه بر فرسوده و قدیمی بودن تجهیزات و ماشین آلان معدن، تجهیزات ایمنی، دستگاه‌های هشدار دهنده میزان جمع شدن گاز متان، سیستمهای ضد جرقه، تهویه مطلوب، و امکانات مربوط به نگهداری و حفاظت از سقف و دیواره‌های معدن کارایی لازم را نداشته‌اند و بازرسی از تجهیزات و برنامههای ایمنی هم وجود نداشته و این وضعیت تا لحظه وقوع فاجعه بر این معدن حاکم بوده است.
احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی (کسی که سابقه برنامههای شکست خورده‌اش در جایگزین کردن پرداخت یارانه‌‌های نقدی با طرح توزیع کردن سبد کالا یا یارانهٔ کالایی و طرح شفافیت شرکت‌های زیر پوشش سازمان تأمین اجتماعی همگی به وخامت هرچه بیشتر وضعیت معیشتی زحمتکشان انجامیده است) در کمال بی‌مسئولیتی و بدون اینکه از چندوچون فاجعه انفجار معدن مطلع باشد، گفت: “براساس بررسی‌های صورت گرفته [کدام بررسی‌ها؟ هنوز که بررسی‌ای صورت نگرفته بود] این معدن ایمنی‌های لازم را داشته و مشکلی نداشته است. در نوبت قبلی کاری میزان گاز در تونل‌ها بررسی شده بوده و این عدد متعادل بوده است. … به نظر میرسد معدن تمام ضوابط و استانداردها را رعایت کرده بود.” برخلاف وزیر کار، محمدرضا بهرامن، رئیس خانه معدن ایران، در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایرنا، گفت: “کمیته زغالسنگ خانه معدن ایران به این نتیجه رسیده‌اند که وضعیت ایمنی معادن زغالسنگ کشور تا چه اندازه پایین بوده و از استانداردهای مرسوم خارج است. وضعیت ایمنی و سلامت کارگران در معدن‌های زغالسنگ کشور در بدترین حالت خود قرار گرفته است. از سال ۱۳۹۶ به صورت رسمی در رسانه‌ها نسبت به وضعیت ایمنی معادن زغال سنگ در کشور گوشزد کرده و تذکر داده‌ایم. هر لحظه این خطر وجود دارد که با انفجاری مهیب و یا ریزش سقف و دیواره‌ها، معدن‌کاران را از دست بدهیم.” رئیس خانه معدن ایران در ادامه، به‌تفصیل درباره وضعیت ضعیف ایمنی و تجهیزات معادن، احتمال به‌خطر افتادن جان دهها کارگر، تکنسین، و مهندس از یک سو و از بین رفتن سرمایههای ملی در بخش معادن کشور و خسارت‌های جبران‌ناپذیر آن صحبت کرد و گفت که معادن زغالسنگ با کمترین بهره‌وری کار می‌کنند.
روشن است که سبب فاجعه معدن زغالسنگ معدنجو طبس در سمتگیری اقتصادی- اجتماعی حکومت جمهوری اسلامی به‌ویژه اجرای برنامه تعدیل ساختاری ریشه دارد. مقرراتزدایی و آزاد گذاشتن دست کارفرماها محور چنین برنامههای ضدکارگری است چندان که به زحمتکشانی که در عسرت قرار دارند و نیازمند اشتغال هستند وضعیتی ناامن و خطرناک را تحمیل می‌کنند. بدین گونه نبودِ تجهیزات ایمنی پیشرفته در محیط کار با هدف کاهش هزینهٔ سرمایهگذاری و به‌دنبال آن افزایش سودآوری هرچه بیشتر از معدن‌ها از کارگران قربانی میگیرد. بدیهی است با سرکوب سندیکاهای کارگری و پیگرد مبارزان سندیکایی که در این موارد مطابق منشور حقوق سندیکایی و مقاوله‌نامه‌های سازمان جهانی کار باید در این امور نقش و نظارت داشته باشند، کارگران معدن هم وحشیانه استثمار می‌شوند و هم از وسایل و امکانات ایمنی و بهداشت کار محروم‌اند.
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Oct, 15:56
سخنگوی قوه قضاییه از ارسال پرونده نیلوفر حامدی و الهه محمدی دو خبرنگاری که قتل حکومتی مهسا امینی را گزارش کرده بودند ، به اجرای احکام خبر داده است. حکم این دو خبرنگار در حالی اجرا می‌شود که پرتو برهان‌پور و حجت کرمانی وکلای نیلوفر حامدی، با ابراز تعجب از اظهارات سخنگوی قوه قضائیه، تاکید کردند که بدون هیچ اما و اگری، بخشنامه عفو اعلامی در سال ۱۴۰۱، شامل حال موکلشان خواهد شد. تنها مانع برخورداری این دو خبرنگار از عفو اعلامی، اتهام همکاری با دول متخاصم بود که از آن تبرئه شدند. / دیدبان آزار
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Oct, 15:51
🍂🍂🍃🍃
نوشته هایم فقط به این دلیل که شیوا یا عالمانه می‌نویسم متقاعد کننده نیستند بلکه به این خاطر است که جسارت دارم خودم را از آرامش گَلّه دور کنم. دانش با بی‌اعتقادی آغاز می شود، فقط قدرت در مقابل آن ایستادگی میکند. می‌دانید مهمترین سوال اندیشمندان چیست؟ سوال تعیین کننده این است: او تحمل چه مقدار از این واقعیت را دارد.
#اروین_دی_یالوم
@tribunesarzaminman
نوشته هایم فقط به این دلیل که شیوا یا عالمانه می‌نویسم متقاعد کننده نیستند بلکه به این خاطر است که جسارت دارم خودم را از آرامش گَلّه دور کنم. دانش با بی‌اعتقادی آغاز می شود، فقط قدرت در مقابل آن ایستادگی میکند. می‌دانید مهمترین سوال اندیشمندان چیست؟ سوال تعیین کننده این است: او تحمل چه مقدار از این واقعیت را دارد.
#اروین_دی_یالوم
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Oct, 15:49
«توشی یوکی می ماکی»، برنده ژاپنی جایزه صلح نوبل می گوید که انتظار داشت جایزه نوبل به کسانی که در غزه کار می کنند اعطا شود. می گوید کودکان غزه در خون غلطیده در آغوش والدین یادآور ژاپن ۸۰ سال پیش، پس از حمله اتمی آمریکا است.
@tribunesarzaminman
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
13 Oct, 15:47
مستمری یک معلول به یک میلیون تومان نمی‌رسد/ «بازنشسته معلول» محکوم به فقر است!
جمعی از معلولان مستمری بگیر می‌گویند: بازنشستگان معلول این روزها در کف هرم معیشتی دریافت کنندگان مستمری قرار دارند و مشکلات آنان بیش از پیش شده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در روزهای اخیر بازنشستگان بسیاری از جمله افراد زیر حداقل بگیر، از کار افتاده و به ویژه بازنشستگان معلول، از مشکلات گسترده خود می‌گویند. این بخش از بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی که عمدتاً تحتانی‌ترین و فرودست‌ترین بخش جامعه بازنشستگی و سالخورده کشور محسوب می‌شوند، با مشکلاتی حاد و عدیده در زمینه معیشتی، درمانی و رفاهی مواجه هستند.
در روزهای اخیر نیز البته احمد میدری (وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی) در دیدار با فعالان حوزه بهزیستی و در دیدار دیگری با موسسات مردم نهاد و خیریه‌های مربوط به معلولان، به مشکلات گسترده افراد سالخورده معلول کشور اشاره و نظرات خود را درباره کاهش بار فشار و فرودستی بر این بخش از بازنشستگان ارائه کرد. با این وجود خود این بازنشستگان معلول و از کار افتاده با همه مشکلات پیگیر حقوق خود هستند و گاهی این پیگیری را تا سطح تجمع در مقابل نهادهای مسئول مثل سازمان برنامه و بودجه با همان حال جسمی ادامه می‌دهند.
محکوم به نادیده گرفته شدن ازسوی مسئولان هستیم
افشاری (از بازنشستگان معلول سازمان تامین اجتماعی و فعال حقوق بازنشستگان) با اشاره به اینکه «در سال‌های اخیر با همت برخی فعالان پیگیر بازنشسته معلول، مشکلات این بخش از جامعه سالخوردگان کشور توسط مسئولان شنیده شده» گفت: وضعیت معیشتی ما بازنشستگان معلول و ازکارافتادگان مشخص است. اینکه در سال‌های اخیر بعد از سال ۱۳۹۶ قیمت بسیاری از کالاها تا ۴۰۰ درصد افزایش یافته بر کسی پوشیده نیست و اینکه ما بازنشستگان معلول و از کارافتاده از بهزیستی و سازمان تامین اجتماعی نسبت به سایر بازنشستگان چقدر دریافتی داریم نیز قابل بیان است.
وی افزود: از سال ۵۹ تا سال ۶۳ هیچ نوع اضافه حقوقی به کارگران انجام نشد. در این دوره کارگران بخاطر آنکه کشور در شرایط جنگ است، با همراهی نخست وزیر وقت و تشکل‌های کارگری، ایثار کردند و از حق خود برای همترازی مزد و تورم گذشتند. اما مزد این ایثار را هرگز متقابلا از دولت‌های پس از جنگ دریافت نکردند.
افشاری تاکید کرد: این روند تا سال ۱۳۹۶ ادامه داشت. همواره افزایش مزد که براساس آن مستمری بازنشسته و از کارافتاده تعیین می‌شود، به میزانی کمتر یا کسری از نرخ تورم افزایش یافت. اما پس از سال ۹۶ فاصله مزد و حقوق از معیشت شکاف عجیبی پیدا کرد. اوج این روند دو سال پیاپی بود که در دوران وزارت آقای صولت مرتضوی صورت گرفت. در یکی از این دو سال افزایش مزد و حقوق نصف نرخ تورم اعلامی بود! این فاصله بی‌سابقه در نوع خود باعث شد که به شکل عجیبی سفره‌ها خالی شود. این موضوع آنقدر موضوعی روشن بود که بدنه کارفرمایی نیز قبول داشت.
این فعال حقوق بازنشستگان تصریح کرد: در این دوره این میزان از رنج معیشتی را فقط کارگران حداقل بگیر و بازنشستگان کف و زیر کف بگیر با گوشت و پوست خود کامل حس کرد. در این میان بازنشستگان معلول و معلولین نیز فشار زیادی تحمل کردند. تعداد قابل توجهی از معلولان کشور ما بازنشسته هستند. در ماده ۲۷ قانون جامع معلولین آمده است که دولت باید حداقل باید پایه حقوق تامین اجتماعی را برای معلولین شدید و خیلی شدید، ایجاد کند اما همین میزان هم پرداخت نمی‌شود...
@tribunesarzaminman
جمعی از معلولان مستمری بگیر می‌گویند: بازنشستگان معلول این روزها در کف هرم معیشتی دریافت کنندگان مستمری قرار دارند و مشکلات آنان بیش از پیش شده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در روزهای اخیر بازنشستگان بسیاری از جمله افراد زیر حداقل بگیر، از کار افتاده و به ویژه بازنشستگان معلول، از مشکلات گسترده خود می‌گویند. این بخش از بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی که عمدتاً تحتانی‌ترین و فرودست‌ترین بخش جامعه بازنشستگی و سالخورده کشور محسوب می‌شوند، با مشکلاتی حاد و عدیده در زمینه معیشتی، درمانی و رفاهی مواجه هستند.
در روزهای اخیر نیز البته احمد میدری (وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی) در دیدار با فعالان حوزه بهزیستی و در دیدار دیگری با موسسات مردم نهاد و خیریه‌های مربوط به معلولان، به مشکلات گسترده افراد سالخورده معلول کشور اشاره و نظرات خود را درباره کاهش بار فشار و فرودستی بر این بخش از بازنشستگان ارائه کرد. با این وجود خود این بازنشستگان معلول و از کار افتاده با همه مشکلات پیگیر حقوق خود هستند و گاهی این پیگیری را تا سطح تجمع در مقابل نهادهای مسئول مثل سازمان برنامه و بودجه با همان حال جسمی ادامه می‌دهند.
محکوم به نادیده گرفته شدن ازسوی مسئولان هستیم
افشاری (از بازنشستگان معلول سازمان تامین اجتماعی و فعال حقوق بازنشستگان) با اشاره به اینکه «در سال‌های اخیر با همت برخی فعالان پیگیر بازنشسته معلول، مشکلات این بخش از جامعه سالخوردگان کشور توسط مسئولان شنیده شده» گفت: وضعیت معیشتی ما بازنشستگان معلول و ازکارافتادگان مشخص است. اینکه در سال‌های اخیر بعد از سال ۱۳۹۶ قیمت بسیاری از کالاها تا ۴۰۰ درصد افزایش یافته بر کسی پوشیده نیست و اینکه ما بازنشستگان معلول و از کارافتاده از بهزیستی و سازمان تامین اجتماعی نسبت به سایر بازنشستگان چقدر دریافتی داریم نیز قابل بیان است.
وی افزود: از سال ۵۹ تا سال ۶۳ هیچ نوع اضافه حقوقی به کارگران انجام نشد. در این دوره کارگران بخاطر آنکه کشور در شرایط جنگ است، با همراهی نخست وزیر وقت و تشکل‌های کارگری، ایثار کردند و از حق خود برای همترازی مزد و تورم گذشتند. اما مزد این ایثار را هرگز متقابلا از دولت‌های پس از جنگ دریافت نکردند.
افشاری تاکید کرد: این روند تا سال ۱۳۹۶ ادامه داشت. همواره افزایش مزد که براساس آن مستمری بازنشسته و از کارافتاده تعیین می‌شود، به میزانی کمتر یا کسری از نرخ تورم افزایش یافت. اما پس از سال ۹۶ فاصله مزد و حقوق از معیشت شکاف عجیبی پیدا کرد. اوج این روند دو سال پیاپی بود که در دوران وزارت آقای صولت مرتضوی صورت گرفت. در یکی از این دو سال افزایش مزد و حقوق نصف نرخ تورم اعلامی بود! این فاصله بی‌سابقه در نوع خود باعث شد که به شکل عجیبی سفره‌ها خالی شود. این موضوع آنقدر موضوعی روشن بود که بدنه کارفرمایی نیز قبول داشت.
این فعال حقوق بازنشستگان تصریح کرد: در این دوره این میزان از رنج معیشتی را فقط کارگران حداقل بگیر و بازنشستگان کف و زیر کف بگیر با گوشت و پوست خود کامل حس کرد. در این میان بازنشستگان معلول و معلولین نیز فشار زیادی تحمل کردند. تعداد قابل توجهی از معلولان کشور ما بازنشسته هستند. در ماده ۲۷ قانون جامع معلولین آمده است که دولت باید حداقل باید پایه حقوق تامین اجتماعی را برای معلولین شدید و خیلی شدید، ایجاد کند اما همین میزان هم پرداخت نمی‌شود...
@tribunesarzaminman
تریبون سرزمین من( اجتماعی، سیاسی، فرهنگی)
12 Oct, 16:50
کاهش ۷۳ درصدی جمعیت حیات‌وحشِ جهان در نیم قرن گذشته
صندوق جهانی طبیعت (WWF) در گزارش جدیدی هشدار داد جمعیت حیات وحش در سراسر دنیا طی نیم قرن گذشته بیش از ۷۰ درصد کاهش یافته است.
به گزارش ایسنا، این موسسه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست روز گذشته (پنجشنبه) گزارشی را منتشر کرد که در آن بیش از ۵۰۰۰ گونه از پستانداران، پرندگان، دوزیستان، خزندگان و ماهی‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت و هشدار داد که زیستگاه‌هایی مانند جنگل‌های بارانی آمازون در حال رسیدن به «نقاط حساس» و بالقوه «عواقب فاجعه‌بار» برای «اکثر گونه‌ها» هستند.
این گزارش تحت عنوان Living Planet نشان داد ۳۵ هزار مورد از جمعیت‌های تحت بررسی از سال ۱۹۷۰ تاکنون، ۷۳ درصد کاهش یافته که بیشترِ آن به دلیل فشارهای انسانی بوده است.
بیشترین کاهش در جمعیت گونه‌های آب شیرین و پس از آن مهره‌داران خشکی و دریایی ثبت شد.
یکی از موارد هشداردهنده که در این گزارش عنوان شده، کاهش چشمگیر جمعیت دلفین‌ها در آب‌های ایالت «آمازونانسِ» برزیل است که عمدتا به دلیل شکار این حیوانات بوده و البته تغییرات اقلیمی هم در کاهش جمعیت این گونه نقش داشته است.
به گزارش شبکه الجزیره، در «گابُن» نیز تعداد فیل‌های جنگلی بین ۷۸ تا ۸۱ درصد کاهش یافته است و محققان WWF شواهد محکمی از شکار غیرقانونی این حیوانات برای تجارت عاج یافته‌اند...
@tribunesarzaminman
صندوق جهانی طبیعت (WWF) در گزارش جدیدی هشدار داد جمعیت حیات وحش در سراسر دنیا طی نیم قرن گذشته بیش از ۷۰ درصد کاهش یافته است.
به گزارش ایسنا، این موسسه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست روز گذشته (پنجشنبه) گزارشی را منتشر کرد که در آن بیش از ۵۰۰۰ گونه از پستانداران، پرندگان، دوزیستان، خزندگان و ماهی‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت و هشدار داد که زیستگاه‌هایی مانند جنگل‌های بارانی آمازون در حال رسیدن به «نقاط حساس» و بالقوه «عواقب فاجعه‌بار» برای «اکثر گونه‌ها» هستند.
این گزارش تحت عنوان Living Planet نشان داد ۳۵ هزار مورد از جمعیت‌های تحت بررسی از سال ۱۹۷۰ تاکنون، ۷۳ درصد کاهش یافته که بیشترِ آن به دلیل فشارهای انسانی بوده است.
بیشترین کاهش در جمعیت گونه‌های آب شیرین و پس از آن مهره‌داران خشکی و دریایی ثبت شد.
یکی از موارد هشداردهنده که در این گزارش عنوان شده، کاهش چشمگیر جمعیت دلفین‌ها در آب‌های ایالت «آمازونانسِ» برزیل است که عمدتا به دلیل شکار این حیوانات بوده و البته تغییرات اقلیمی هم در کاهش جمعیت این گونه نقش داشته است.
به گزارش شبکه الجزیره، در «گابُن» نیز تعداد فیل‌های جنگلی بین ۷۸ تا ۸۱ درصد کاهش یافته است و محققان WWF شواهد محکمی از شکار غیرقانونی این حیوانات برای تجارت عاج یافته‌اند...
@tribunesarzaminman
2,075
subscribers
30,524
photos
6,820
videos
![[ اینتر پشمام اسپورت ]](/avatar/1284/1284628499.jpg)
