የህይወት ቃል / Word of life

ቀን 29
የበርጤሜዎስ ጸሎት

በርጤሜዎስ ጌታ ኢየሱስ በተአምራዊ ጉብኝቱ የዐይን ብርሃናቸውን ከመለሰላቸው መካከል አንዱ ነበር። በስም የምናውቀው ብቸኛ ዐይነስዉር ሲሆን፣ ወደ ጌታ ካቀረበው ልመናም የሚከተሉትን ትምህርቶች ልንቀስም እንችላለን።

1 ጌታን ስለመፈለግ

“ኢየሱስና ደቀ መዛሙርቱ ከብዙ ሕዝብ ጋራ ከኢያሪኮ ሲወጡ ዐይነ ስውሩ የጤሜዎስ ልጅ በርጤሜዎስ በመንገድ ዳር ተቀምጦ ይለምን ነበር።
እርሱም የናዝሬቱ ኢየሱስ መሆኑን በሰማ ጊዜ፣ “የዳዊት ልጅ፣ ኢየሱስ ሆይ፤ ማረኝ!” እያለ ይጮኽ ጀመር።”
ማርቆስ 10:46-47

በርጤሜዎስ ጌታ ወደ እርሱ በቀረበበት ጊዜ እድሉን በመጠቀም ልመናውን አቀረበ።
እኛ ጌታን ቀርቦ ሳለ ልንፈልገው ይገባል። ቃሉ እንዲህ ይለናልና:-
“እግዚአብሔር በሚገኝበት ጊዜ ፈልጉት፤ ቀርቦም ሳለ ጥሩት።”
ኢሳይያስ 55:6

2 ጌታን በጽናት መፈለግ

በርጤሜዎስ ወደ ጌታ ጩኸቱን ባሰማ ጊዜ የገጠመው ነገር ተስፋ አስቆራጭ ነበር። እርሱ ግን በልመናው ጸና። እንዲህ ተብሎ እንደተፃፈው:-
“ብዙዎችም ዝም እንዲል ገሠጹት፤ እርሱ ግን፣ “የዳዊት ልጅ ሆይ፤ ማረኝ!” እያለ የባሰ ጮኸ።”
ማርቆስ 10:48

እኛም ምንም አይነት ተስፋ አስቆራጭ ሁኔታ ቢገጥመን ከልባችን ጌታን በመፈለግ በፀሎት እንጽና።

3 ጌታን መከተል

“ኢየሱስም፣ “ሂድ፣ እምነትህ አድኖሃል” አለው፤ ወዲያውም ዐይኑ በራለት፤ በመንገድም ኢየሱስን ተከትሎት ሄደ።”
ማርቆስ 10:52

በርጤሜዎስ ከተፈወሱ በኋላ የፈወሳቸውን ጌታ ከተከተሉ መካከል አንዱ ነበር። በጸሎት የተቀበለው ፈውስ ከሰጪው አላራቀውም፥ ይልቁንም ወደ ፈወሰው ጌታ ይበልጥ እንዲጠጋ አደረገው። እኛስ በጸሎት የሙጥኝ ብለን ከጌታ እጅ የተቀበልነው ስጦታ ወደ እግዘአብሔር አቀረበን ወይስ አራቀን?

አባት ሆይ እኛም ቀርበህ ሳለህ በጽናት እንድንፈልግህ፣ በጸሎታችን መልስ ካንተ የምንርቅ ሳይሆን ወደ አንተ የምንቀርብ እንድንሆን በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 28
የለምጻሙ ጸሎት

ጌታችን ኢየሱስ በእኛ ሥጋ ተገልጦ በምድራችን ላይ በቆየበት ጊዜ ከሰራቸው ተዓምራት መካከል አንደኛው ለምጻሞችን ማንጻት ነበር። በዚያን ዘመን የለምጽ በሽታ በመባል የሚታወቀው ለአካል ጤና ችግር ብቻ ሳይሆን ለከፋ ማሕበራዊ እና ስነልቦናዊ ችግርም የሚዳርግ ነበር። በለምጽ የተያዘ ሰው ራሱን ከማሕበረሰቡ በማግለል፣ እንዲህ ባለ በሽታ የተያዙ ሰዎች በሚኖሩበት ስፍራ ይኖር ነበር። በአጭሩ፣ በለምጽ የተያዘን ሰው በአንድ ቃል ለመግለጽ “አይነኬ” ተብሎ ሊጠራ ይችላል።

ታዲያ እንዲህ ባለ ስቃይ ውስጥ የነበረ አንድ ለምጻም እንዴት እንደነጻ በወንጌላት ውስጥ የተዘገበልንን ታሪክ እናነባለን።

ይህ ሰው ወደ ጌታ በመጣ ጊዜ ከፊቱ በመንበርከክ እንዲህ በማለት ልመናውን አቀረበ፦
“ብትፈቅድ እኮ ልታነጻኝ ትችላለህ” ማር 1:40

ከዚህ ለምጻም ጸሎት የሚከተሉትን ሦስት ቁልፍ ነጥቦች ልብ እንበል።

1 እውነተኛ ጸሎትን መጸለይ በአምላካችን ፊት ራሳችንን ዝቅ በማድረግ መቅረብን ይጠይቃል።
ይህ ለምጻም ወደ ጌታ በቀረበ ጊዜ በፊቱ ተንበረከከ። ይህ መንበርከክ ራሱን አዋርዶ በጌታ እግር ስር ማስቀመጡን የሚያመለክት ነበር። እኛ በጸሎት ወደ እግዚአብሔር ፊት ስንቀርብ ምን ያህል ራሳችንን ዝቅ አድርገን በትህትና በእግሮቹ ስር እንወድቃለን?

2 እውነተኛ ጸሎትን መጸለይ አምላካችን ሁሉን ቻይ መሆኑን ማመንን ይጠይቃል።

በዚህ ለምጻም ልመና ውስጥ “ልታነጻኝ ትችላለህ” የሚለው ቃል ጸሎቱ በሙሉ እምነት የቀረበ መሆኑን ያሳያል። ይህም እጅግ ወሳኝ ልምምድ እንደሆነ ቃሉ እንዲህ በማለት ይነግረናል፦
“ደግሞም ያለ እምነት እግዚአብሔርን ደስ ማሠኘት አይቻልም፤ ምክንያቱም ወደ እግዚአብሔር የሚቀርብ ሁሉ እግዚአብሔር መኖሩንና ከልብ ለሚሹትም ዋጋ እንደሚሰጥ ማመን አለበት።” ዕብ 11፡ 6

3 እውነተኛ ጸሎትን መጸለይ ጥያቄያችን እንደፈቃዱ ይመለስልን ዘንድ መፈለግን ይጠይቃል።

ይህ ለምጻም በልመናው ውስጥ ያስገባት ቁልፍ ቃል “ብትፈቅድስ” የምትለዋ ናት። ምንም እንኳን ከዚህ እጅግ አሰቃቂ በሽታ ለመዳን ጽኑ ፍላጎት የነበረው ቢሆንም ግን የጌታ ፈቅድ በሕይወቱ እንዲፈጸም ጸለየ። እኛም የአምላካችን ችሎታ ሳንጠራጠር ግን ለፈቃዱ ራሳችንን በማስገዛት ልመናችንን ልናቀርብ ይገባል።

አባት ሆይ፣ እናም ፈቃዳችንን ለፈቃድህ አስገዝተን፣ አንተ የወደድኸው በሕይወታችን ይፈጸም ዘንድ ልመናዎቻችንን ሁሉ እንደፈቃድህ ብለን በፊትህ እናቀርባቸዋለን። አሜን።

ቀን 27
የመቶ አለቃው ጸሎት

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ቅፍርናሆም የሚባል ስፍራ ሲደርስ አንድ የመቶ አለቃ ቀርቦ ልመናውን እንዲህ በማለት አቀረበ፦

“ጌታ ሆይ፤ ብላቴናዬ ሽባ ሆኖ እጅግ በመሠቃየት ከቤት ተኝቷል” አለው።
ኢየሱስም፣ “እኔ መጥቼ ልፈውሰውን?” አለው።
የመቶ አለቃው ግን መልሶ እንዲህ አለ፤
“ጌታ ሆይ፤ ወደ ቤቴ እንድትገባ የሚገባኝ አይደለሁም፤ ነገር ግን ከዚሁ ሆነህ አንዲት ቃል ብቻ ተናገር፤ ብላቴናዬም ይፈወሳል፤ እኔ ራሴ የምታዘዛቸው አለቆች፣ ለእኔም የሚታዘዙ የበታቾች አሉኝ፤ ከእነርሱ አንዱን፣ ‘ሂድ!’ ስለው ይሄዳል፤ ሌላውን፣ ‘ና!’ ስለው ይመጣል፤ ባሪያዬንም፣ ‘ይህን አድርግ’ ስለው ያደርጋል።”
ኢየሱስም በመልሱ ተደንቆ ይከተሉት ለነበሩት እንዲህ አላቸው፤ “እውነት እላችኋለሁ፣ ከእስራኤል መካከል እንኳ እንዲህ ያለ እምነት ያለው አንድ ሰው አላገኘሁም፤"
ማቴ 8፡ 6-10

ይህ የመቶ አለቃው ጸሎት ጌታችን ኢየሱስን እንዳስደነቀው ቅዱስ ቃሉ ይነግረናል። ጌታ የተደነቀበት ምክንያትም መቶ አለቃው ከአይሁድ ወገን ሳይሆን ነገር ግን በእስራኤል መካከል እንኳን ያልታየ እምነት ስላሳየ ነበር። ታዲያ ከዚህ ከመቶ አለቃው ጸሎት በምንጸልይበት ልንለማመዳቸው የሚገባን ሦስት መሰረታዊ ነገሮች ልንማር እንችላለን፦

1 ማስታወቅ

ይህ መቶ አለቃ ችግሩን ለጌታን አስታወቀ። በራሱ ነገሮችን ለማድረግ ከመታገል ይልቅ ሸክሙን በጌታ ፊት አስቀመጠ። እኛም አይኖቻችን ወደ ጌታ በማንሳት በእግሮቹ ስር የከበዱብንን ነገሮች እናስቀምጥ።፡

2 ማመን

መቶ አለቃው ጌታ ምን ሊያደርግ እንደሚችል ጥልቅ የሆነ እምነት ነበረው። “ወደ ቤትህ መጥቼ ልፈውሰውን?” በማለት በጠየቀው ጊዜ የሰጠው ምላሽ ጌታን በመደነቅ ሞላው።
“ከዚሁ ሆነህ አንዲት ቃል ብቻ ተናገር” በማለት በኢየሱስ ኃይል ላይ ያለውን ትልቅ እምነት አሳየ። እኛም በጸሎት ቀርበን ችግራችንን የምናስታውቀው ይህ ጌታ እጅግ ኃያልና ብርቱ መሆኑን ልናምን ይገባል።

3 ማወጅ

ይህ መቶ አለቃ “አንዲት ቃል ብቻ ተናገር፤ ብላቴናዬም ይፈወሳል” በማለት በጌታ ችሎታ ላይ ካለው መተማመን በመነሳት ፈውስን አወጀ። ይህ ንግግሩ የለመነውን እንደተቀበለ መቁጠሩን የሚያሳይ ነበር። እኛም በእምነት ችግራችንን በእግዚአብሔር ፊት ስናስታውቅ እርሱ እንደ ፈቃዱ እንደሚመልስልን ልናውጅ እንችላለን።

አባት ሆይ፣ ለእኛ የከበደን በአንተ ዘንድ ቀላል ነውና፣ አንተ ልታደርገው እንደምትችል በመተማመን፣ እኛም “አንዲት ቃል ብቻ ተናገር” በማለት በፊት በእምነት እንድንቀርብ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 26
የዕንባቆም ጸሎት

ዕንባቆም በዙሪያው በሚያየው ነገር እጅግ ግራ የተጋባ ሰው ነበር። እግዚአብሔርን በመታዘዝ የሚኖሩ ሰዎች በዐመጸኞች እጅ ሲንገላቱና ግፍ በዝቶ ሲያይ እንዲህ በማለት ወደ አምላኩ ጮኸ፦

“እግዚአብሔር ሆይ፤
ለርዳታ እየተጣራሁ፣
አንተ የማትሰማው፣
“ግፍ በዛ” ብዬ እየጮኽሁ፣
አንተ የማታድነው እስከ መቼ ነው?
ስለ ምን በደልን እንዳይ አደረግኸኝ?
እንዴትስ ግፍ ሲፈጸም ትታገሣለህ?
ጥፋትና ግፍ በፊቴ አለ፤
ጠብና ግጭት በዝቷል።
ስለዚህ ሕግ ደክሟል፤
ፍትሕ ድል አይነሣም፤
ፍትሕ ይጣመም ዘንድ፣
ክፉዎች ጻድቃንን ይከብባሉ።” (ዕን 1:2-4)

ዕንባቆም ይህንን “እስከ መቼ?” የሚለውን ጥያቄ ካቀረበ በኋል መልስ እስኪያገኝ ድረስ እንደሚጠብቅም ጨምሮ ገለጸ፦
“በመጠበቂያዬ ላይ እቆማለሁ፤
በምሽጉ ቅጥር ላይ ወጥቼ እቈያለሁ፤
ምን እንደሚለኝ፣
ለክርክሩም የምሰጠውን መልስ ለማወቅ እጠባበቃለሁ።” (ዕን 2:1)

ከዚያም ጸሎትን ሰምቶ የሚመልሰው አምላክ ለዕንባቆም ተገለጠለት፤ ለክርክሩም መልስ ሰጠው። ይሄን ጊዜ ዕንባቆም እንዲህ አለ፦

“እግዚአብሔር ሆይ፤ ዝናህን ሰምቻለሁ፤
እግዚአብሔር ሆይ፤ ሥራህም አስፈራኝ፤
በእኛ ዘመን አድሳቸው፤
በእኛም ጊዜ እንዲታወቁ አድርግ፤
በመዓት ጊዜ ምሕረትን ዐስብ።” ዕን 3:2

በእርግጥም የዕንባቆም ጸሎት ተቀየረ። እግዚአብሔርን “ስራህ ትክክል አይደለም” በማለት ከመሞገት ይልቅ “ሥራህ አስፈራኝ… ምሕረትን ዐስብ” በማለት ጸለየ። እንዲሁም እግዚአብሔር ሕዝቡን እንዲጎበኝ በትህትና ራሱን ዝቅ አድርጎ ጸለየ።
በመጨረሻም እንዲህ በማለት ምስጋናውን በማቅረብ ይደመድማል፦

“ምንም እንኳ የበለስ ዛፍ ባያፈራ፣
ከወይን ተክልም ፍሬ ባይገኝ፣
የወይራም ዛፍ ፍሬ ባይሰጥ፣
ዕርሻዎችም ሰብል ባይሰጡ፣
የበጎች ጕረኖ እንኳ ባዶውን ቢቀር፣
ላሞችም በበረት ውስጥ ባይገኙ፣
እኔ ግን በእግዚአብሔር ደስ ይለኛል፤
በድነቴ አምላክ ሐሤት አደርጋለሁ።
ጌታ እግዚአብሔር ኀይሌ ነው፤
እግሮቼን እንደ ዋላ እግሮች ያደርጋል፤
በከፍታዎችም ላይ ያስሄደኛል።” ዕን 3፡ 17-19

እኛም ከምሬት ወደ ምስጋና ለመሻገር ከፈለግን በጸሎት በአምላክ ፊት በመቅረብ በመጠበቂያን ላይ እርሱን እንጠብቀው። እርሱም መልስ ይሆነናል። ምንም ነገር ባይለወጥ እንኳን በእርሱ ሐሴት እናደርጋለን።

አባት ሆይ፣ እኛም እንልሃለን አስደናቂ የሆነውን ሥራህን በእኛም ዘመን አድስልን። በመዐትህ ጊዜ ምሕረትን አስብ። እኛም ባንተ ሐሴት እንድናደርግ እርዳን። አሜን።

ቀን 25
የዮናስ ጸሎት

ዮናስ እግዚአብሔር ወዳዘዘው ስፍራ በመሄድ የሰጠውን መለክት ከማድረስ ይልቅ በተቃራኒው አቅጣጫ ጉዞውን በማድረግ ከእግዚአብሔር ፊት ለመሸሽ መረጠ። ወደ ነነዌ መሄድ ትቶ ወደ ተርሴስ ኮበለለ። አምላካችን እግዚአብሔር ግን ከበዛው ፍቅሩ የተነሳ ሌላ እድል ሊሰጠው ፈለገ። ተሳፍሮ የሚሄድባት መርከብ በከባድ ወጀብ እንድትናወጥ በማድረግ፣ ለወጀቡ መቆም ብቸኛው መፍትሔ የዮናስ ወደ ባሕር ውስጥ መጣል እንዲሆን አደረገ። ዮናስ በወጀብ እየተናወጠ ወዳለው ባሕር በተጣለ ጊዜም እግዚአብሔር አሳን አዘጋጀለት። ይህ አሳም የሚያጠፋው ሳይሆን ከጥፋት የሚጠብቀው ነበር።

ታዲያ ዮናስ በመጨረሻ ራሱን በአሳ ነባሪ ሆድ ውስጥ ባገኘው ጊዜ ስላደረገው ነገር ቅዱስ ቃሉ እንዲህ ይለናል፦
“ዮናስ በአሳ ሆድ ውስጥ ሆኖ ወደ አምላኩ ጸለየ”
ዮናስ ራሱም ስለዚያ አስጨናቂ ልምምዱ እንዲህ ይለናል፦
“ተጨንቄ ሳለሁ ወደ እግዚአብሔር ተጣራሁ። ዮናስ 2:2
ወደ አምላኩም እንዲህ በማለት ሰቆቃውን ገለጸ፦

“ጥልቅ ወደ ሆነው፣ ወደ ባሕሩ መካከል ጣልኸኝ፤ ፈሳሾችም ዙሪያዬን ከበቡኝ፤ ማዕበልህና ሞገድህ ሁሉ፣ በላዬ ዐለፉ። እኔም ከፊትህ ጠፋሁ፣ ነገር ግን ‘እንደ ገና፣ ወደ ቅዱስ መቅደስህ እመለከታለሁ አልሁ። ቁ. 3፣ 4

“ነፍሴ በዛለች ጊዜ፣ እግዚአብሔር ሆይ፣ አንተን ዐሰብሁ፤” ዮናስ 2:7

ዮናስ እንዲህ የእግዚአብሔርን ፊት በፈለገ ጊዜ፣ ጭንቀታችንን አይቶ ችላ የማይለው፣ ጩኸታችን ሰምቶ እንዳልሰማ የማይሆነው ሩህሩህ አምላክ ደረሰለት። ዮናስም እንዲህ አለ፦
“ከመቃብሩ ጥልቅ ርዳታን ፈልጌ ተጣራሁ፤ አንገም ጩኸቴን ሰማህ።… እግዚአብሔር ሆይ አንተ ግን ሕይወቴን ከጉድጓድ አወጣህ። … ጸሎቴም ወደ አንተ፣ ወደ ቅዱስ መቅደስህ ዐረገች።” ቁ. 2፣ 6፣ 7

በጸሎቱም መጨረሻ ዮናስ “ድነት ከእግዚአብሔር ዘንድ ነው” በማለት አወጀ። ቁ. 9

እኛም እንደ ዮናስ ከባድ በሆነ አስጨናቂ ሁኔታ ውስጥ ራሳችንን ስናገኘው፣ ነፍሳችንም በዛለችብን ጊዜ፣ ከገባንበት አዘቅት ውስጥ ሆነን ወደ እግዚአብሔር መጮኽ እንችላለን። በእውነት ለሚጠሩት ቅርብ የሆነው ይኼ አፍቃሪ ጌታም የዮናስን ጩኸት እንደሰማው የእኛንም ይሰማናል። ከወደቅንበትም ጥልቅ ጉድጓድ ያወጣናል። ድነት ከእግዚአብሔር ዘንድ ብቻ ነውና።

አባት ሆይ፣ እኛም እንደ ዮናስ ነፍሳችን በዛለች ጊዜ አንተን እናስባለን። ወደ ቅዱስ መቅደስህም እንመለከታለን። ድነት ካንተ ዘንድ ብቻ ነውና እጅህን ዘርግተህ ትታደገን ዘንድ እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 24
የኢዮኤል ጸሎት

ነብዩ ኢዮኤል የእግዚአብሔር የምሕረት ጉብኝት በምድሪቱ ላይ እንዲሆን በመናፈቅ እንዲህ በማለት ጸለየ፦

“እግዚአብሔር ሆይ፤ ሕዝብህን አድን፤ ርስትህን በአሕዛብ መካከል መተረቻ፣ መሣቂያና መሣለቂያም አታድርግ፤ ለምንስ በሕዝቦች መካከል፣ ‘አምላካቸው ወዴት ነው?’ ይበሉን።” ኢዩኤል 2:17

መዝሙረኛውም ተመሳሳዩን ልመና እንዲህ በማለት አቅርቦአል፦

“ አዳኛችን የሆንህ አምላክ ሆይ፤ ስለ ስምህ ክብር ብለህ ርዳን፤ ስለ ስምህ ስትል፣ ታደገን፤ ኀጢአታችንንም ይቅር በል። ሕዝቦች “አምላካቸው የት አለ?” ለምን ይበሉ?” መዝ 79፡ 9-10።

በእርግጥም በምድራችን ላይ የሚሆነውን ስናይ አምላካችን አብሮን ሆኖ ካልረዳን በስተቀር የጠላታችን የዲያቢሎስ መሣቂያና መሣለቂያ መሆናችን አይቀሬ እንደሆነ እንገነዘባላን። ልክ እንደ ጥንት እስራኤላውያን ክርስትና ዛሬም ብዙ አደጋዎች ተጋርጠውበት፣ ፈተናውም ከእለት ወደ እለት እጅግ እያየለ ሄዷል። በክርስትና ስም የሚደረጉ ብዙ የተሳሳቱ ነገሮች ከማያምኑት ዘንድ ከሚሰነዘሩት ጥቃቶች እኩል ታላቅ ጉዳትን እያደረሱ ይገኛል። ታዲያ በዚህ ከባድ ሁኔታ ውስጥ ባለንበት በዚህ ዘመን ተስፋ ከመቁረጥ ይልቅ እኛም እንደ ኢዮኤል እግዚአብሔር ሕዝቡን እንዲያድን፣ ርስቱን እንዲታደግ፣ የጠላታችን መሣቂያና መሣለቂያ እንዳንሆን እንዲረዳን ልንጸልይ ይገባል።

አምላካችን እግዚአብሔር ደግሞ እንዲህ ያለውን ጸሎት እንደሚሰማ እንዲህ በማለት ቃል ገብቶልናል፦

“በስሜ የተጠራው ሕዝቤራሱን አዋርዶ ቢጸልይ፣ ፊቴን ቢፈልግና ከክፉ መንገዱ ቢመለስ፣ ከሰማይ እሰማዋለሁ፤ ኀጢአቱን ይቅር እላለሁ፤ ምድሩንም እፈውሳለሁ።” 2 ዜና 7፡ 14

እንደ ተስፋ ቃሉ አፍቃሪ አምላካችን ስለ ስሙ ብሎ እንዲታደገን፣ በጠላታችን በዲያቢሎስም ላይ ድል መንሳትን እንዲሰጠን ፊቱን በጸሎት እንፈልግ።
አባት ሆይ፣ እኛም እንልሃለን “ሕዝብህን አድን፤ ርስትህን አስብ፤ ስለ ስምህ ክብር ብለህ ርዳን። አሜን።

ቀን 23
የዳንኤል ጸሎት

ዳንኤል ኢየሩሳሌም ፈራርሳ በዚያም ይኖሩ የነበሩት በግዞት ወደ ባቢሎን በተወሰዱ ጊዜ በለጋ እድሜው በከባድ መከራ ውስጥ ያለፈ ሰው ነበር። ምንም እንኳን በእግዚአብሔር እርዳታ በግዞት በቆበየት ምድር እጅግ ተከናውኖለት የነበረም ቢሆን የእግዚአብሔር ስም እንደገና የሚጠራበትን ቦታ መታደሰና የሕዝቡንም መሰብሰብ ይናፍቅ ነበር።
ከእርሱ ቀደም ብሎ በነብዩ ኤርሚያስ የተነገረውን ትንቢት በሚያጠናበት ጊዜ የኢየሩሳሌም መፈራረስ ሰባ ዓመት እንደሚቆይ ተረዳ። ጊዜውን ሲያሰላው ደግሞ በእርግጥም ትንቢቱ ሊፈጸም መቃረቡን አስተዋለ። ይኼን ጊዜ ዳንኤል ያደረገውን እንዲህ በማለት ይነገረናል፦

“ስለዚህ ማቅ ለብሼ ፣ በራሴም ላይ ዐመድ ነስንሼ፣ በጾምና በጸሎት፣ በምልጃም ፊቴን ወደ ጌታ አምላክ አቀናሁ።” ዳን 9፡ 3

የዳንኤል ጸሎት የእግዚአብሔርን የተስፋ ቃል የሙጥኝ በማለት የተጸለየ ጸሎት ነበር። ለዚህም ነው ጸሎቱን ሲጀምር እንዲህ በማለት ወደ አምላኩ የጮኸው፦
“ ከሚወድዱህና ት እዛዝህን ከሚፈጽሙ ሁሉ ጋራ የፍቅር ቃል ኪዳንህን የምትጠብቅ፣ ታላቅና የተፈራህ አምላክ፤ ጌታ ሆይ” ዳን 9:4

በእርግጥም ዳንኤል የሚያመልከው አምላክ ተስፋውን እንደሚፈጽም፣ የተናገረውን እንደሚያደርግ ምንም ጥርጥር አልነበረውም። ነገር ግን ከሕዝቡ ኃጢአት የተነሳ ይህ ሳይሆን እንዳይቀር በኑዛዜና በንስሓ በእግዚአብሔር ፊት ቀረበ።
እንዲህም በማለት ምህረትን ለመነ፦

“ጌታ ሆይ ስለ ስምህ ስትል ፊትህ ወደ ፈረሰው መቅደስ መልስ።
አምላክ ሆይ፤ ጆሮህን አዘንብለህ ስማ፤
ዐይንህን ገልጠህ መጥፋታችንንና ስምህ የተጠራበትን ከተማ ተመልከት።
ልመናችንን የምናቀርበው ስለ ጽድቃችን ሳይሆን፣ ስለ ታላቅ ምሕረትህ ነው።” ቁ. 17፣ 18

ዳንኤል ስለ ስሙ ብሎ አምላክ ተስፋውን እንዲፈጽም ከጠየቀ በኋላ ደግሞም ፈጥኖ እንዲያደርገው እንዲህ በማለት ተማጸነ፦
“አምላኬ ሆይ ስለ ስምህ ስትል አትዘግይ” ቁ. 19

ታዲያ እኛም እንደ ዳንኤል እግዚአብሔር የገባልንን የተስፋ ቃል በማሰብ ስለ ስሙ ብሎ ይፈጽምልን ዘንድ በጸሎት በፊቱ ልንቀርብ ይገባል። እርሱ ስለ ሰጠው የተስፋ ቃል አይዘገይም። የእኛ ልብ እስከተዘጋጀ ድረስ በጉብኝቱ ሊባርከን የሚጓጓ አምላክ ነው።

አባት ሆይ፣ እኛም ስለጽድቃችን ሳይሆን ስለ ስምህ ስትል ይቅር እንድትለን፣ የገባኽልንንም ተስፋ እንድትፈጽምልን እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 22
የኢሳያስ ጸሎት
ኢሳያስ በምስጋና፣ በመታመንና ተስፋ በማድረግ የጸለያቸው ጸሎቶች ለእኛም ምን ብለን ልንጸልይ እንደሚገባ የሚያስተምሩን ናቸው።

1 በምስጋና መጸለይ
ኢሳያስ በምስጋና ተሞልቶ ሲጸልይ እንዲህ ይላል፦
“እግዚአብሔር ሆይ፤ አንተ አምላኬ ነህ፤
ከፍ ከፍ አደርግሃለሁ፤ ስምህንም አወድሳለሁ፤
አስቀድሞ የታሰበውን፣
ድንቅ ነገር፣
በፍጹም ታማኝነት አድርገሃልና።” ኢሳ 25:1

2 በመታመን መጸለይ
ኢሳያስ በመታመን ተሞልቶ ሲጸልይ ደግሞ እንዲህ ይላል፦
በአንተ ላይ ታምናለችና፣
በአንተ የምትደገፈውን ነፍስ
ፈጽመህ በሰላም ትጠብቃታለህ።
እግዚአብሔር ሆይ፤ በሕግህ ጐዳና በመሄድ፣
አንተን ተስፋ አድርገናል፤
ስምህና ዝናህ፣
የልባችን ምኞት ነው። ኢሳ 26:8,3

3 በተስፋ መጸለይ
ኢሳያስ በተስፋ ተሞልቶ ሲጸልይ ደግሞ እንዲህ ይላል፦
“እግዚአብሔር ሆይ፤ ማረን፤
አንተን ተስፋ አድርገናል።
በየማለዳው ብርታት፣
በጭንቅ ጊዜም ድነት ሁነን።” ኢሳ 33:2


አባት ሆይ እኛም አንተን በማመስገን፣ በአንተ ላይ በመታመን እንዲሁም አንተን ተስፋ በማድረግ ፊትህን እንድንፈልግ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 21
የኤርሚያስ ጸሎት

ኤርሚያስ በብዙ ሰቆቃ ውስጥ ሆኖ የእግዚአብሔርን መልእክት ወደ ሕዝቡ ያመጣ ነብይ ነበር። እጅግ በሐዘን እንዲሞላ አድርጎት የነበረውም ዋንኛ ምክንያት የእግዚአብሔር ሕዝብ አንገተ ደንዳናነት ነበር። ምንም እንኳን ጥፋት ከፊታቸው ተጋርጦ የነበረም ቢሆን ሕዝቡ ግን ለአምላካቸው ጅርባቸውን በመስጠት በነብዩ በኩል የመጣውን መል እክት ሊሰሙ ፈቃደኛ አልሆኑም። እንዲያውም ነብዩን ለብዙ ስቃይና እንግልት ዳረጉት። በዚህ ጊዜ ነበር ኤርሚያስ በስቃዩ ውስጥ ሆኖ እንዲህ በማለት የጮኸው፦

“የእስራኤል ተስፋ እግዚአብሔር ሆይ፤
ጥለውህ የሚሄዱ ሁሉ ያፍራሉ፤
ፊታቸውን ከአንተ የሚመልሱ በምድር ውስጥ ይጻፋሉ፤
የሕይወትን ውሃ ምንጭ፣
እግዚአብሔርን ትተዋልና።
እግዚአብሔር ሆይ፤ ፈውሰኝ፤ እፈወሳለሁ፤
አድነኝ እኔም እድናለሁ፤
አንተ ምስጋናዬ ነህና።” ኤር 17፡ 13-14

በእርግጥም አምላካችን እግዚአብሔር “ፈዋሻችሁ እኔ እግዚአብሔር ነኝ” ያለን አምላክ ነው። እርሱ የማያድነው ምንም አይነት ደዌ የለም።

ደዌያችን አካላዊ ጉዳት ቢሆን እርሱ ያበጀውን ሰውነት መልሶ መስራት አያቅተውምና ይፈውስናል።

ስቃያችን ከልብ ስብራት የመነጨ ስነ ልቦናዊ ጉዳት ያመጣብን ቢሆን እርሱ የተሰበረውን ልብ የሚጠግን ብቸኛው አዳኝ ነው።

ወይም ሕመማችን ከእግዚአብሔር ከመራቃችን የተነሳ ያጋጠመን መንፈሳዊ ደዌ ቢሆን እርሱ ደዌያችንን ሁሉ ተሸክሞ በመስቀላ ላይ በከፈለው መስዋእትነት ባስገኘልን መድኃኒት ይፈውሰናል። ከራቅንበት ወደ እርሱ ያቀርበናል።

በሽታችን ምንም ይሁን ምን ፈዋሻችን ግን አንድ እግዚአብሔር ነውና እኛም ወደ እርሱ እንቅረብ። እንዲህም ብለን እንጸልይ፦

“እግዚአብሔር ሆይ፤ ፈውሰኝ፤ እፈወሳለሁ፤ አድነኝ እኔም እድናለሁ፤
አንተ ምስጋናዬ ነህና።” አሜን።

ቀን 20
የአሳፍ ጸሎት

“ለምን መልካም አምላክ በዙፋኑ ላይ እያለ ክፉ ነገር በመልካም ሰዎች ላይ ይደርሳል? እንዴትስ ክፉ ሰዎች በምቾትና በተድላ ይኖራሉ?” እነዚህን የመሳሰሰሉ ጥያቄዎች በብዙዎች አእምሮ ውስጥ የሚጉላሉ ሲሆን አሳፍ በመዝሙር 73 ላይ ተመሳሳዩን ጥይቄ አንስቶ ነበር። በዚህም ጉዳይ እጅግ ከመረበሹ የተነሳ በአመጸኞች እስከ መቅናት ደርሶ እንዴት እንደተንገዳገደ እንዲህ ይላል፦ “እኔ ግን እግሬ ሊሰናከል፣ አዳልጦኝም ልወድቅ ጥቂት ቀረኝ” መዝ 73:2

ታዲያ እንዲህ ከባድ መንገዳገድ ቢደርስበትም አሳፍ እምነቱን እንዳይጥል የረዳው ወደ አምላኩ መቅደስ መግባቱ፣ ወደ እግዚአብሔር ከነጥያቄውም ቢሆን መቅረቡ ነበር። በእርግጥም አምላካችን እግዚአብሔር “እንዴት እንዲህ ያለውን ጥያቄ ትጠይቃለህ?” አይለንም። እርሱ ከነ መደነጋገራችንም ቢሆን ስንቀርበው፣ ወደ እርሱ የመጡትን ወደ ሜዳ አውጥቶ የማይጥል አምላክ ነው።

በእርግጥም አሳፍ ወደ እግዚአብሔር መቅደስ ገብቶ ከአምላኩ ጋር በጸሎት ሲገናኝ በእምነት አይን አሻግሮ ማየት ቻለ። የክፉዎች መበልጸግና ስኬት ጊዚያው መሆኑን ተረዳ። የእግዚአብሔርን መንገድ ተከትለው በሚሄዱ ሰዎች ላይ የሚደርሰው መከራም ለዘላለም እንደማይቀጥል አስተዋለ። እንዲህም ብሎ ጸለየ፦

“በርግጥ በሚያዳልጥ ስፍራ አስቀመጥሃቸው፤ ወደ ጥፋትም አወረድሃቸው። እንዴት ፈጥነው በቅጽበት ጠፉ! በድንጋጤ ፈጽመው ወደሙ። ሰው ከሕልሙ ሲነቃ እንደሚሆነው፣ ጌታ ሆይ፤ አንተም በምትነሣበት ጊዜ፣ እንደ ቅዠት ከንቱ ታደርጋቸዋለህ።” ቁ. 18-20

በአምላኩ ፊት በጸሎት ካደረገው ቆይታ የተነሳ አሳፍ ይበልጥ የእግዚአብሔርን እርዳታ በሕይወቱ ተመለከተ። ለአምላኩም ምስጋናውን በማቅረብ ሕይወቱን ለጌታ በማስረከ እንዲህ በማለት ጸለየ፦

“ይህም ሆኖ ዘወትር ከአንተ ጋር ነኝ፤ አንተም ቀኝ እጄን ይዘኸኛል። በምክርህ መራኸኝ፤ ኋላም ወደ ክብር ታስገባኛለህ። በሰማይ ከአንተ በቀር ማን አለኝ? በምድርም ከአንተ ሌላ የምሻው የለኝም። ሥጋዬና ልቤ ሊደክሙ ይችላሉ፤
እግዚአብሔር ግን የልቤ ብርታት፣ የዘላለም ዕድል ፈንታዬ ነው። … ለእኔ ግን ወደ እግዚአብሔር መቅረብ ይሻለኛል፤” መዝ 73፡ 23-26

እኛም በከበቡን ብዙ አስቸጋሪ ነገሮች ልባችን ዝቅ ሲል፣ የተስፋ መቁረጥ ጨለማ ነፋሳችንን ሲውጣት እንደ አሳፍ “ለእኔ ግን ወደ እግዚአብሔር መቅረብ ይሻለኛል” እንበል። በእርግጥም ወደ እርሱ ስንቀርብ ጨለማችን ይበራል፤ በማእበል ውስጥ አእምሮን የሚያልፈው የእርሱ ሰላም ልባችንን ይጠብቀዋል። የጠላት የዲያቢሎስ ማስፈራሪያ ሁሉ ከንቱ ፉከራ እንደሆነ እንረዳለን።

አባት ሆይ፣ እኛም ከልባችን “በሰማይ ከአንተ በቀር ማን አለኝ? በምድርም ከአንተ ሌላ የምሻው የለኝም” በማለት ዘወትር ወደ አንተ መቅረብ እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 19
የአጉር ጸሎት

በጥበብ ንግግሮች በተሞላው በመጸሐፈ ምሳሌ አጉር የተባለ ሰው የጸለየ ጸሎት እንዲህ ተጽፎልናል፦

“እግዚአብሔር ሆይ፤ ሁለት ነገር እለምንሃለሁ፤
እነዚህንም ከመሞቴ በፊት አትከልክለኝ፤
ሐሰትንና ሐሰት መናገርን ከእኔ አርቅልኝ፤
ድኽነትንም ሆነ ብልጽግናን አትስጠኝ፤
ብቻ የዕለት እንጀራዬን ስጠኝ።
አለዚያ ግን ያለ ልክ እጠግብና እክድሃለሁ፤
‘እግዚአብሔር ማን ነው?’ እላለሁ፤
ወይም ድኻ እሆንና እሰርቃለሁ፤
የአምላኬንም ስም አሰድባለሁ።” ምሳ 30፡ 7-9

ይህ ጸሎት ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ “ጸሎትን አስተምረን” ተብሎ በተጠየቀ ጊዜ “የዕለት እንጀራችንን ስጠን” ብላችሁ ጸልዩ ብሎ ባስተማረው ጸሎት ላይም ተንጸባቆ እናገኘዋለን።
በዚህ ጸሎት የቀረቡት ሁለት ልመናዎች የአንድ ሳንቲም ሁለት ገጽታ ተደርገው ሊወሰዱ ይችላሉ። ዋንኛው ነገር ድህነትም ሆነ ብልጽግና ከእግዚአብሔር ጋር ያለንን ግንኙነት እንዳያበላሹት ከምንም በላይ እግዚአብሔርን በማስቀደም የቀረበ ጸሎት ነው። እርግጥ ነው እግዚአብሔር ሊያበለጽገንና በሰጠንም ሃብት እርሱን ከመርሳት ይልቅ ይበልጥ ልናከብርበት እንችላለን። በተቃራኒው ደግሞ ብዙዎች በድኽነት ውስጥ ሆነው ከመስረቅ ይልቅ ይበልጥ ወደ እግዚአብሔር ቀርበው በቁስ የማይተመን ብልጽግናን አግኝተዋል። ነገር ግን በተቃራኒው ደግሞ አጉር እንደጸለየው ብልጽግና አጥግቦ እግዚአብሔርን ያስካዳቸው፣ ድኽነትም ወደ ስርቆት ያስገባቸው አሉና ይህ ጸሎት ራሳችንን እንድንፈትሽ የሚጋብዘን ነው።

ቢኖረንም ባይኖረንም መኖሪያችንን እግዚአብሔር አድርገን ልንኖር ይገባል። የሚያኖረን ጌታ እንጂ ሌላ ምንም አይነት ነገር የለምና። ከዚህ ውጭ የምናስበውም የሆነ የምንናገረው ሁሉ ሐሰት ነው።

አባት ሆይ፣ እኛም የዕለት እንጀራችንን ስጠን እንልሃለን። የምታኖረን አንተ መሆንህንም ተረድተን ባንተና ባንተ ላይ ብቻ የተደገፈ ሕይወት ስጠን። አሜን።

ቀን 18
የኢዮብ ጸሎት

ኢዮብ በድንገት እጅግ ከባድ የሆነ የመከራ ናዳ የደረሰበት ሰው ነበር። ንብረቱንና ልጆቹን በአንድ ቀን ባጣ ጊዜ በእግዚአብሔር ፊት ተደፍቶ የጸለየው ጸሎት እንዲህ የሚል ነበር፦
““ዕራቍቴን ከእናቴ ማሕፀን ወጣሁ፤
ዕራቍቴንም እሄዳለሁ።
እግዚአብሔር ሰጠ፤ እግዚአብሔር ነሣ፤
የእግዚአብሔር ስም ቡሩክ ይሁን።” ኢዮብ 1:21
ቀጥሎ የመጣበት ፊተና ደግሞ በራሱ ጤንነት ላይ ያነጣጠረና እጅግ በከባድ ስቃይ ወስጥ የሚጨምረው ነበር። በሕይወቱ ምን እየሆነ እንዳለ በቅጡ ሊረዳ ያልቻለው ኢዮብ መከራው ሲጸናበት ምሬቱን ለአምላኩ ማሰማት ጀመረ። እንዲህም አለ፦
“ዐይንህን ከእኔ ላይ አታነሣምን?
ምራቄን እንኳ እስክውጥ ፋታ አትሰጠኝምን?...
ለምን ዒላማህ አደረግኸኝ?
ለምንስ ሸክም ሆንሁብህ?
21መተላለፌን ለምን ይቅር አትልም?
ኀጢአቴንስ ለምን አታስወግድልኝም?” ኢዮብ 7፡ 19-21

“ታዲያ ለምን ከማሕፀን አወጣኸኝ?
ምነው ዐይን ሳያየኝ በሞትሁ ኖሮ!
ምነው ባልተፈጠርሁ!
ወይም ከማሕፀን ቀጥታ ወደ መቃብር በወረድሁ!
ጥቂት የሆነው ዘመኔ እያለቀ አይደለምን?
ከሥቃዬ ፋታ እንዳገኝ ተወት አድርገኝ፤” ኢዮብ 10፡ 18-20

በእርግጥም ኢዮብ መከራው በከበደው ግዜ ምሬቱን ወደ አምላኩ አፈሰሰ። እግዚአብሔርም በሕይወቱ ምን እየሆነ እንዳለ መልስ እንዲሰጠው ደጋግሞ ጠየቀ። (ኢዮብ 31)።
ታዲያ በመጨረሻ እግዚአብሔር መናገር ሲጀምር ለኢዮብ የሰጠው ምላሽ በጥያቄ መልክ የቀረበ ነበር። ኢዮብም በመጨረሻ እንዲህ በማለት ምላሽ ሰጠ፦

“አንተ ሁሉን ማድረግ እንደምትችል፣ ዕቅድህም ከቶ እንደማይሰናከል ዐወቅሁ። አንተ፣ ‘ያለ ዕውቀት ዕቅዴን የሚያደበዝዝ ይህ ማን ነው’ አልኸኝ፤ በእርግጥ ያልገባኝን ነገር፣ የማላውቀውንና ላስተውለው የማልችለውን ጒዳይ ተናገርሁ። “ ‘ስማኝ፣ ልናገር እኔ እጠይቃለሁ፤ አንተ ትመልስልኛለህ’ አልኸኝ። ጆሮዬ ስለ አንተ ሰምታ ነበር፤ አሁን ግን ዐይኔ አየችህ። ስለዚህ ራሴን እንቃለሁ፤ በትቢያና በዐመድ ላይ ተቀምጬ ንስሓ እገባለሁ።” ኢዮብ 42:1-6

ከኢዮብ በከባድ መከራ ውስጥ የጸለየው ጸሎት ለእኛም ትምርህት ሰጪ ጸሎት ነው። በሁሉ ነገር ሁልጊዜ እግዚአብሔርን ልናመሰገን የተገባም ቢሆን አምላካችን ምሬታችንን፣ ሰቆቃችንንም ሊሰማ ዝግጁ የሆነ አምላክ ነው። ኢዮብን ለምን እንዲህ ተናገርኽ በማለት አልቀጣውም። ይልቁንም ለእግዚአብሔር ጥብቅና የቆሙ መስለው ኢዮብን አፍ አፉን ሲሉት የነበሩት ወዳጆቹ በእግዚአብሔር ዘንድ ተቀባይነት አጡ። አምላካችን እግዚአብሔር የልባችንን የሚያውቅ መልካም አምላክ ነው።

ኢዮብ በመጨረሻ ንስሓ በመግባት ከጸለየው ጸሎት ደግሞ በእርግጥም የአምላካችንን የእግዚአብሔርን አሳብ የሚከለክል ማንም እንደሌለ እንረዳለን። ይህንን በጸሎታችን ስናውጅ በእምነት ጸንተን እንቆማለን።

አባት ሆይ፣ እኛም “አንተ ሁሉን ማድረግ እንደምትችል፣ ዕቅድህም ከቶ እንደማይሰናከል ዐወቅሁ” በማለት ወደ ዙፋን እንድንቀርብ መልካሙንም የእምነት ገድል ተጋድለን በአሸናፊነት በፊትህ እንድንቆም በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 17
የነህምያ ጸሎት


ነህምያ የኢየሩሳሌምን ቅጥር የሰራው እጅግ ከባድ ተቃውሞን ተቋቁሞ እንደነበረ ታሪኩ ያስረዳናል። በተለይም ሰንባላጥንና ጦብያ የሚመሩት ቡድን የስራውን ስኬት ለማደናቀፍ ብዙ ይጥር ነበር።

በቅድሚያ የነህምያን የግንባታ ሥራ በማጣጣል “በድንጋይ የሚሠሩት ቅጥር እኮ ቀበሮ እንኳ ብትወጣበት ሊፈርስ ይችላል” እያሉ ተስፋ ሊያስቆርጧቸው ሞከሩ። እነ ነህምያ ግን ሁሉን ለአምላካቸው በጸሎት እያስረከቡ ተግተው ሰሩ። የቅጥሩ እኩሌታም ተስርቶ አለቀ።

ይሄን ጊዜ በጦብያ እና በሰንበላጥ የሚመራው የጠላት ቡድን እጅግ ተቆጡ። ስለ ሁኔታውም ነህምያ ሲጽፍ እንዲህ ይላል፦
“መጥተውም ኢየሩሳሌምን ይወጉ ዘንድ፣ ሽብርንም ይፈጥሩ ዘንድ ሁሉም በአንድነት አደሙ። እኛ ግን ወደ እግዚአብሔር ጸለይን፤ ” ነህ 4:8፣ 9
በጸሎት ወደ አምላካቸው ከመቅረባቸውም የተነሳ፣ ነህምያ እንዲህም በማለት አብረውት የሚሰሩትን አደፋፈራቸው
“አትፍሯቸው፤ ታላቁንና የተፈራውን ጌታ አስቡ፤” ቁ. 14
እንዴት ያለ ታላቅ ማደፋፈሪያ ነው! በእርግጥም የተፈራውን እግዚአብሔርን የሚያስብና እርሱን የሚፈራ ሰው ማንንም ወይንም ምንም አይነት ሁኔታ አይፈራም።

በተስፋ ማስቆረጥና በማስፈራራት ያልተሳካላቸው የእግዚአብሔር ሥራ ጠላቶች በመቀጠል ስልታቸውን ቀይረው ነህምያን ሊያዘናጉት “ናና እንገናኝ” የሚል መል እክት ላኩበት። እርሱ ግን ይህንንም እቅዳቸውን አልሳተውምና እንዲህ አላቸው፦
“ታላቅ ሥራ እየሠራሁ ስለሆነ፣ ወዳላችሁበት ስፍራ መውረድ አልችልም፤ ትቼው ወደ እናንተ ወርጄ ሥራው ለምን ይቆማል?”
ነህምያ በሥራው ላይ አተኩሮ በመስራት ሥራውን በፍጥነት ሊያጠናቅቀው ደረስ። ታዲያ ይህንን ሁሉ ተቃውሞ እያሸነፈ ለዚህ ስኬት የበቃበት ሚስጥር ሌላ ሳይሆን በአምላኩ ላይ መደገፉ ነበር።
“አሁንም እጄን አበርታ” እያለ ወደ ሰማያዊ አባቱ በመጸለይ በድል ላይ ድልን ተቀዳጀ።

እኛም ዛሬ ጌታን ለማገልገል ስንነሳ ጠላታችን ዲያቢሎስ ሊያዳክመን ብዙ ይጥራል። ተስፋ በማስቆረጥ፣ ወይም በማስፈራራት፣ ያም ካልተሳካ በማዘናጋት ወጥመዱ ውስጥ ሊያስገባን ስልቱን ይቀያይራል። ነገር ግን እንደ ነህምያ እግዚአብሔርን ሁልጊዜ በፊታችን ካደረግን ምንም የሚያናውጠን ነገር አይኖርም።

አባት ሆይ፣ ጠላታችን ዲያቢስሎ በተለያየ መንገድ ሊያሰናክለን ሲጥር ባንተ ላይ በመደገፍና አንተን በጸሎት በመጥራት በድል መሻገር እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 16
የዕዝራ ጸሎት

ዕዝራ በግዞት ከኖረበት የፋርስ አገር የእግዚአብሔርን ሕዝብ ለማገልግል ወደ ኢየሩሳሌም ሲመለስ ጉዞውን የጀመረው ጾምና ጸሎት በማወጅ እንደነበር እንዲህ ይነግረናል፦
“ራሳችንን በአምላካችን ፊት ዝቅ እንድናደርግ፣ ጕዞውም ለእኛና ለልጆቻችን፣ ለንብረታችንም ሁሉ የተቃና እንዲሆንልን፣ እዚያው በአኅዋ ወንዝ አጠገብ ጾም ዐወጅሁ።… ስለዚህ ጾምን፤ ወደ አምላካችንም ስለዚህ ነገር ልመና አቀረብን፤ እርሱም ጸሎታችንን ሰማ።” ዕዝ 8፡ 21፣ 23

ታዲያ በተሳካ ሁኔታ ኢየሩሳሌም ከደረሱ በኋላ ዕዝራ ያጋጠመው የሕዝቡ መንፈሳዊ ሁኔታ እጅግ የሚያሳዝን ነበር። ካህናቱንና ሌዋውያኑን ጨምሮ ሕዝቡ ሁሉ በዙሪያቸው ካሉት ጣዖት አምላኪዎች ጋር ተጋብተውና ተደባልቀው ከእውነተኛው አምላካቸው ተነጥለው አገኛቸው። ዕዝራም በዚህ ሁኔታ እጅግ አስዝኖ ካባውን ቀዶ በጉልበቱ ተንበርክኮ እጆቹን ወደ አምላኩ በማንሳት የንስሓና የኑዛዜ ጸሎት ጸለየ።
በጸሎቱም እግዚአብሔር ምን ያህል በምሕረቱ እንደተሸከማቸው፣ እጅግ ብዙ እድልን ደጋግሞ እንደሰጣቸው እነርሱ ግን በአመጻቸው በመጽናት አምላካቸውን ማሳዘናቸውን ተናዘዘ። እንዲህም አለ፦


“አምላኬ ሆይ፤ ኀጢአታችን ከራሳችን በላይ ሆኗል፤ በደላችንም እስከ ሰማያት ደርሷል፤ አምላኬ ሆይ፤ ፊቴን ወደ አንተ ቀና ለማድረግ ፈራሁ፤ እጅግም ፈራሁ። ከአባቶቻችን ዘመን ጀምሮ እስከ አሁን ድረስ በደላችን ታላቅ ነው። ከኀጢአታችንም የተነሣ፣ ዛሬ እንደ ሆነው ሁሉ እኛም ሆንን፣ ነገሥታቶቻችንና ካህናቶቻችን በባዕዳን ነገሥታት እጅ ወድቀን ለሰይፍ፣ ለምርኮ፣ ለብዝበዛና ለውርደት ተዳርገናል።… “አሁን ግን አምላካችን ሆይ፤ ከዚህ በኋላ ምን እንላለን? ትእዛዞችህን አቃልለናልና፤ … “ይህ ሁሉ የደረሰብን በክፉ ሥራችንና በብዙ በደላችን ምክንያት ነው፤ አምላካችን ሆይ፤ አንተ ግን እንደ በደላችን ብዛት አልቀጣኸንም፤ ይልቁንም ቅሬታን ተውህልን። …. የእስራኤል አምላክ እግዚአብሔር ሆይ፤ አንተ ጻድቅ ነህ፤ እኛም በዚህ ዕለት ተርፈን በሕይወት አለን። እነሆ፣ በፊትህ ከነበደላችን ቀርበናል፤ ከበደላችን የተነሣ ግን በፊትህ ሊቆም የሚችል ማንም የለም።” ዕዝ 9፡ 6-8፣ 10፣ 15

ይህ የዕዝራ ጥልቅ የሆነ ኑዛዜ እኛም ወደ ጻድቁ አምላካችን ስንቀርብ በትክክል የኀጢአታችን ክብደት ተሰምቶን ሊሆን እንደሚገባ ያስተምረናል። በተለይም እርሱ የሰጠን ጸጋ በፊቱ ከነበደላችን እንድንቀርብ ቢፈቅድልንም፣ ያው ጸጋ ደግሞ እድፋችን አስወግዶና ከክፉ መንገዳችን መልሶ አዲስ ፍጥረት እንዲያደርገን ልንፈቅድለት ይገባል።

እኛስ ዛሬ ተገቢ ባልሆነ ቁርኝት ከዓለም ጋር የተጣመርንበት የሕይወታችን ክፍል ምን ይሆን? በኀጢአት ጋር ተደራድረን ክፋትን የጽድቅ ካባ አልብሰን የኑሯችን መመሪያ ያድረግንበት ነገር ምን ይሆን?
አምላካችን እግዚአብሔር እስካሁን ያበዛልን ምሕረት በበደላችን እንድንቀጥል ሳይሆን በእውነተኛ ኑዛዜና ንስሓ እንድንመለስ ነውና እኛም እንደ ዕዝራ የእግዚአብሔርን ጻድቅነት በማየት ከክፋት ለመራቅ እንጸልይ።

አባት ሆይ፣ እኛም ጻድቅ በሆንኸው ባንተ ፊት ከምሕረትህ የተነሳ ተርፈን በሕይወት አለን። ነገር ግን በተደጋጋሚ የሰጠኸንን እድል በማባከን ለአጉል ጥፋት እንዳንዳረግ ከክፉ መንገዳችን እንድንመለስ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 15
የኢዮሳፋጥ ጸሎት

ሞዓባውያንና አሞናውያን እንዲሁም ከጥቂት ምድያማውያን ጋር ሆነው ንጉስ ኢዮሳፋጥን ሊወጉ እንደመጡ 2ኛ ዜና መዋእል ምእራፍ 20ን ስናነብ ታሪኩን እናገኛለን። በእርግጥም የእነዚህ የሦስት ህዝቦች ጥምረት የፈጠረው ግዙፍ ሰራዊት እጅግ የሚያስፈራ ነበር። ይህንን ዜና ኢዮሳፋጥ ሲሰማ ሁለት አማራጭ ነበረው። አንደኛው በፍርሃት ሽባ ሆኖ እጅ መስጠት፣ ሁለተኛው ደግሞ የእግዚአብሔርን ፊት መፈለግና እርሱን በተስፋ መጠበቅ ነበር። ኢዮሳፋጥም ሁለተኛውን በመምረጥ “እግዚአብሔርን ለመፈለግ ፊቱን አቀና” ሲጸልይም እንዲህ አለ:-

“የአባቶቻችን አምላክ እግዚአብሔር ሆይ፤ አንተ በሰማይ የምትኖር አምላክ አይደለህምን? የምድር ሕዝቦችን መንግሥታት ሁሉ የምትገዛ አንተ ነህ፤ ኀይልና ሥልጣን በእጅህ ነው፤ ሊቋቋምህም የሚችል ማንም የለም።” 2 ዜና 20:6
“ የመጣብንን ይህን ታላቅ ሰራዊት እንቋቋም ዘንድ አቅም የለንምና የምናደርገውን አናውቅም ነገር ግን ዓይኖቻችን ወዳንተ ናቸው።” ቁ 12

ኢዮሳፋጥ የራሱን ውስንነት፣ አቅመቢስነት ብቻ ሳይሆን የእግዚአብሔርን ሁሉን ቻይነት፣ ሊቋቋመው የሚችልም ማንም አለመኖሩን ማወጅ የቻለው ዓይኖቹን ወደ እግዚአብሔር በማቅናቱ እንዲሁም እርሱን ብቻ ተስፋ በማድረጉ ነበር። ይህም በዚያ ግዙፍ ሰራዊት ላይ ታላቅ ድልን እንዲቀዳጅ አስቻለው።

እኛም ከአቅማችን በላይ በሆኑ ብዙ ችግሮች እንደ ኢዮሳፋጥ ተከበን ራሳችንን ብናገኘው፣ ውስጣችን በፍርሃት ቢናጥ፣ ምን እንደምናደርግ ግራ ቢገባን፣ ለእግዚአብሔርና ለነፍሳችን እንዲህ እንበላቸው።
እግዚአብሔርን:-
“ምን እንደማደርግ አላውቅም ነገር ግን ዓይኖቼ ወዳንተ ናቸው” እንበለው።
ከዚያም ለነፍሳችን ደግሞ እንዲህ እንበላት:-

“ነፍሴ ሆይ አርፈሽ እግዚአብሔርን ብቻ ጠብቂ
ተስፋዬ ከእርሱ ዘንድ ነውና።”

አዎ፣ እርሱ ብቻውን ሁሉን በሁሉ ስለሚሆንልን እግዚአብሔርን ብቻ ተስፋ እናደርግ።

እርሱን ተስፋ የምናደርገው ደግሞ ሁልጊዜ ሊሆን ይገባል።
“ እኔ ግን ሁል ጊዜ ተስፋ አደርጋለሁ፤” መዝ 7114

እንደዚሁም በሁሉ ነገራችን እርሱን ተስፋ ልናደርገው ይገባል።

“መንገድህን ለእግዚአብሔር ዐደራ ስጥ፤
በእርሱ ታመን፤ እርሱም ያከናውንልሃል፤” መዝ 37፧5

እግዚአብሔርን ብቻ፣ ሁልጊዜና በሁሉ ነገራችን ተስፋ ስናደርገው፣ ይህ ተስፋ ያደረግነው ታማኝ አምላክ እንዲህ ሲለን እንሰማለን:-
“”እኔን ተስፋ የሚያደርጉም አያፍሩም።” ኢሳ 49:23

አባት ሆይ፣ ሁልጊዜ በሁሉ ነገራችን አንተ ብቻ ተስፋ በማድረግ እንድኖር እርዳን። አሜን።

ቀን 14
የአሳ ጸሎት

ንጉስ አሳ “በአምላኩ በእግዚአብሔር ፊት መልካምና ቅን ነገር አደረገ፤” የተባለለት ሰው ነበር። 2 ዜና 14:2። ባዕድ አምልኮን ከይሁዳ ጠራርጎ በማጽዳት በምድሪቱ ሰላም እንዲሰፍን አደረገ። በተጨማሪም ከተማዋን በመገንባትና ቅጥሮቿንም በመስራት በጥሩ ሁኔታ አደራጃት። የዚህ ሁሉ ስኬት ምስጢር ታዲያ የእግዚአብሔርን ፊት መፈለጋቸው ነበር። ይህንን አስመልክቶ አሳ ሲናገር እንዲህ ይላል፦

“አምላካችንን እግዚአብሔርን ስለ ፈለግነው ምድሪቱ ገና በፊታችን ናት፤ እኛ ፈልገነዋል፤ እርሱም በዙሪያችን ዕረፍት ሰጥቶናል” 2 ዜና 14:7
ይሁን እንጂ ይህ ማለት በአሳ ዘመን ምንም አይነት ፈተና አልነበረም ማለት አይደለም። ይልቁንም ቁጥራቸው እልፍ ጊዜ እልፍ የተባሉት የኢትዮጵያ ሰራዊት በይሁዳ ላይ ዘምተው ነበር። ምንም እንኳን እግዚአብሔር ሰጥቶት በነበረው የሰላም ጊዜ የጦር ኃይሉን አደራጅቶና ጥበቃውንም አጠናክሮ የነበረም ቢሆን አሳ በራሱ ከመደገፍ ይልቅ በእግዚአብሔር ላይ አይኖቹን አደረገ። አሁንም ቢሆን ማምለጫቸውን እግዚአብሔርን በማድረግ እንዲህ ብሎ ጸለየ ፦

“እግዚአብሔር ሆይ፤
ደካሞችን ከኀይለኞች የሚታደግ እንደ አንተ ያለ ማንም የለም፤
አምላካችን እግዚአብሔር ሆይ፤
በአንተ ታምነናልና፣ ይህን ታላቅ ሰራዊት በስምህ እንገጥመዋለን፤
እግዚአብሔር ሆይ፤ አምላካችን አንተ ነህ፤ ሰውም አያሸንፍህ።” 2 ዜና 14፡ 11

የታመኑበትና ስሙን ይዘው የወጡት እግዚአብሔርም አላሳፈራቸውም። ከፊታቸው በመውጣት በፊታቸው የነበረውን ታላቅ ሠራዊት ሰባበረላቸው። ሊያጠፏቸው የሙጡትን አሳደው እጅግ ታላቅ ምርኮ ይዘው ወደ ይሁዳ ተመለሱ።

ከዚህ የአሳ ጸሎት እኛም በሚገጥሙን ከባድ ፈተናዎች ውስጥ በእግዚአብሔር ታምነን ወደ እርሱ ልመናችንን በማቅረብ ድልን መቀዳጀት እንደምንችል እንማራለን። እኛም አሳ አንዳለው እግዚአብሔርን እንዲህ እንበለው፦ “ደካሞችን ከኀይለኞች የሚታደግ እንደ አንተ ያለ ማንም የለም!”
ደግሞም እግዚአብሔርን ማሸነፍ የሚችል ምንም አይነት ኀይል የለምና እኛም “አቤቱ፣ ሰው አያሸንፍህ” ብለን እንጸልይ። እርሱም በእርሱ ለታመኑትና እርሱን ይዘው ለሚሰማሩት የኃይላቸው ምንጭ የሆነ አምላክ ነውና ከፊት ይቀድምልናል። ድልም ያቀዳጀናል።

አባት ሆይ፣ እኛም በተገዳደሩን ችግሮቻችንን ሁሉ ላይ እንደ ንጉስ አሳ ስምህን ይዘን እንገጥማቸዋለን። “አምላካችን አንተ ነህ፣ ሰውም አያሸንፍህ” ብለንም እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 13

የያቤጽ ጸሎት

ያቤጽ ስሙ ትርጉም “ጣዕር፣ ስቃይ” ማለት ሲሆን፣ ይህም ስም የተሰጠው እናቱ በከባድ ሥቃይ ስለወለደችው ነበር። ታዲያ የያቤጽ ጅማሬ እንዲህ ደስ የማሳየኝ የነበረም ቢሆን በሕይወቱ ግን ከወንድሞቹ ይልቅ የተከበረ ሰው ነበረ። ብዙ ጊዜ መነሻችን አስቸጋሪ ሲሆን ያንን አሸንፎ ከተሻለ መዳረሻ ላይ ራስን ማግኘት ቀላል ጉዞ አይደለም። ያቤጽ ግን የጣእር ሰው ተብሎ ከመታወቅ የተከበረ ሰው ወደ መባል የተሻገረው፣ ወደ አምላኩ ባቀረበው እንዲህ በሚል ልመናው ነበር፦

“አቤቱ፤ እንድትባርከኝ፣ ግዛቴንም እንድታሰፋልኝ እለምንሃለሁ፤ እጅህ ከእኔ ጋር ትሁን፤ ከሥቃይና ከጕዳትም ጠብቀኝ” በማለት ወደ እስራኤል አምላክ ጮኸ። እግዚአብሔርም የለመነውን ሰጠው። 1 ዜና 4:10

ያቤጽ ከሁሉ አስቀድሞ የጸለየው እግዚአብሔር መባረክን እንዲባርከው ነበር። በእርግጥም እኛ ሳንባረክ ለሌሎች በረከት መሆን አንችልም።
በመቀጠል እግዚአብሔር ለእርሱ የሚሰጠው በረከት ለብዙዎች እንዲደርስ በመመኘት ግዛቱ እንዲሰፋለት ጸለየ። ይህ ሁሉ የሚሆነው ደግሞ የእግዚአብሔር እጅ ከእርሱ ጋር ሲሆንና ከጉዳት ሲጠብቀው እንደሆነ በመረዳት ለዚያም ልመናውን አቀረበ።

እግዚአብሔርም የለመነውን ሰጠውና ከወንድሞቹ ይልቅ የተከበረ ሰው ሆነ። እኛም ያለፈ ታሪካችን ምንም ይሁን ምን ታላቅ በጎ ተጽኖ ፈጣሪዎች መሆን ከፈለገን በቅድሚያ በግላችን የእግዚአብሔርን በረከት እንለማመድ። በመቀጠልም፣ የእግዚአብሔር የበረከቱ አሸንዳዎች ሆነን ለብዙዎች የተቀበልነው በረከት እንጋራ። ግዛታችን እንዲሰፋ እንጸልይ። በመጨረሻም ሁሉን ቻይ የሆነው የእግዚአብሔር እጅ ከጉዳት እንዲጠብቀን እንጸልይ።

አባት ሆይ፣ ያቤጽን እንደሰማህ እኛንም የምንለምነውን ያንተን በረከት እንድትሰንጠ፣ የበረከትህም አካፋዮች እንድንሆን በጸጋህ እንድትረዳን ጸለይን። አሜን።

ቀን 12
የሕዝቅያስ ጸሎት

የአሦር ንጉሥ ሰናክሬም የንጉሥ ሕዝቅያስ መቀመጫ ወደ ሆነችው ወደ ኢየሩሳሌም በመግስገስ እርሱንና ግዛቱን ሁሉ በቁጥጥሩ ስር ለማድረግ ዝቶ ተነሳ።
የላከበትም መልእክት እንዲህ የሚል ነበር፦ “ማንም ከእጄ ሊያድንህ የሚችል የለም። አምላክህ እግዚአብሔርም ቢሆን ሊያድን አይችልም።”
ለሕዝቡም እንዲህ የሚል መል እክት አደረሰ፦
“ሕዝቅያስ፣ ‘እግዚአብሔር ያድነናል’ በማለት አያታልላችሁ፤ ለመሆኑ፣ እስካሁን ምድሩን ከአሦር ንጉሥ እጅ ያዳነ የየትኛው ሕዝብ አምላክ ነው።” ሕዝ 36፡ 18

ሕዝቅያስ ይህንን ሲሰማ ያደረገው ነገር ቢኖር ወደ አምላኩ ወደ እግዚአብሔር መጮኽ ነበር።

“ንጉሡ ሕዝቅያስ ይህን ሲሰማ፣ ልብሱን ቀደደ፤ ማቅ ለበሰ፤ ወደ እግዚአብሔር ቤተ መቅደስ ገባ።… ደብዳቤውን በእግዚአብሔር ፊት ዘረጋው። ሕዝቅያስም እንዲህ ሲል ወደ እግዚአብሔር ጸለየ፤ “በኪሩቤል ላይ የምትቀመጥ፣ የእስራኤል አምላክ፣ የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር ሆይ፤ በምድር ባሉ መንግሥታት ሁሉ ላይ አንተ ብቻ አምላክ ነህ፤ ሰማይንና ምድርንም ፈጥረሃል። አቤቱ፣ እግዚአብሔር ሆይ፤ ጆሮህን አዘንብል፤ አድምጥም። እግዚአብሔር ሆይ፤ ዐይኖችህን ክፈት፤ ተመልከትም። ሰናክሬም ሕያው አምላክን ለመሳደብ የላከውን ቃል ስማ።
“እግዚአብሔር ሆይ፤ በርግጥ የአሦር ነገሥታት እነዚህን ሕዝቦች፣ ምድራቸውንም ሁሉ ባድማ አድርገዋል። አማልክታቸውን ወደ እሳት ጥለዋል፤ በሰው እጅ የተቀረጹ የድንጋይና የዕንጨት ምስሎች እንጂ አማልክት አልነበሩምና። አሁንም፣ እግዚአብሔር አምላካችን ሆይ፤ የምድር መንግሥታት ሁሉ አንተ እግዚአብሔር ብቻ አምላክ እንደ ሆንህ ያውቁ ዘንድ፣ አቤቱ ከእጁ አድነን።” ኢሳ 37:1፣ 14-20

በእርግጥም “ እርሱን ተስፋ ለሚያደርጉት፣ ለሚፈልገውም ሰው እግዚአብሔር መልካም አምላክ” ነውና ይህንን የሕዝቅያስን ጸሎት ሰማ። እንደዚያ በዕብሪት ያቅራራው ሰናክሬብ ከእግዚአብሔር ዘንድ በተላከው የእግዚአብሔር መል አክ ሠራዊቱን ሁሉ በአንድ ሌሊት አጣ።

“ከዚያም የእግዚአብሔር መልአክ ወጣ፤ ከአሦራውያን ሰፈር አንድ መቶ ሰማንያ አምስት ሺሕ ሰው ገደለ፤ በሰፈር ያሉት ማለዳ ሲነሡ፤ ቦታው ሬሳ በሬሳ ነበር። ስለዚህ የአሦር ንጉሥ ሰናክሬም አመለጠ፤ ወደ ነነዌም ተመልሶ በዚያ ተቀመጠ።” ቁ. 36፣ 37

ያ ሁሉ ዛችና ድንፋታው ባዶ ቃል ሆነ። የተዘበተበት ሕዝቅያስ ተስፋውን በአምላኩ ላይ አድርጎ እግዚአብሔርን አጥብቆ በመፈለጉ አሸነፈ። አስደናቂ በሆነው አደራረጉ እግዚአብሔር መልካም አደረገለት። እኛም እግዚአብሔርን እንደ ሕዝቅያስ ተስፋ እናድርገው። ደግሞም አጥብቀን እንፈልገው። የአምላካችን ታላቅነት በማወጅ፣ ይህ ክንዱ እንዲገለጥ፣ ብቻውን አምላክ እርሱ መሆኑም እንዲታወቅ እንጸልይ። እርሱም በራሱ ጊዜና በመንገድ መልካም ያደርግልናል።
“ አንበሶች ሊያጡ፣ ሊራቡም ይችላሉ፤ እግዚአብሔርን የሚሹ ግን መልካም ነገር አይጐድልባቸውም።” መዝ 34: 10

አባት ሆይ፣ በሚያውክና ተስፋ በሚያስቆርጥ ነገር በተከበብን ጊዜ ተስፋችንን እንደ ሕዝቅያስ በአንተ ላይ በማድረግ፣ አንተን በጽኑ እንድንፈልግህ፣ አንተም እንደ ተስፋ ቃልህ መልካም በምትለው ሁሉ ህይወታችንን እንድታጠግባት እንጸልያለን። አሜን

ቀን 11

የኤልሳዕ ጸሎት

በ2ኛ ነገስት ምእራፍ ስድስት ከቁጥር 15-17 ላይ ስለ ከበባ አንድ አስደናቂ ታሪክ ተጽፎአል ፦ “የእግዚአብሔር ሰው (የኤልሳእ) አገልጋይ በማለዳ ተነሥቶ ወደ ውጭ ሲወጣ፣ በፈረሶችና በሠረገሎች የተጠናከረ ሰራዊት ከተማዪቱን ከቧት ነበር። አገልጋዩም “ጌታዬ ሆይ፤ ምን ማድረግ ይሻለናል?” ሲል ጠየቀ። ነቢዩም፣ “ከእኛ ጋር ያሉት ከእነርሱ ጋር ካሉት ይበልጣሉና አትፍራ” አለው። ኤልሳዕም፣ “እግዚአብሔር ሆይ፤ ያይ ዘንድ እባክህ ዐይኖቹን ክፈትለት” ብሎ ጸለየ፤ እግዚአብሔርም የአገልጋዩን ዐይኖች ከፈተለት፤ ሲመለከትም፤ የእሳት ፈረሶችና ሠረገሎች በኤልሳዕ ዙሪያ ተራራውን ሞልተውት አየ።”

ኤልሳዕ “ እግዚአብሔር ሆይ፣ ያይ ዘንድ እባክህ ዐይኖቹን ክፈትለት” በማለት የጸለየው ጸሎት ለራሳችንም ሆነ ለሌሎች ልንጸልየው የሚገባ እጅግ ወሳኝ ጸሎት ነው። ልክ እነ ኤልሳዕ በጠላት ጦር ተከበው እንደነበረ ሁሉ እኛም ዛሬ ጊዜው እንዳለቀ አውቆ የመጨረሻውን ፍልሚያ እያደረገ ባለ የጠላታችን የዲያቢሎስ ሰራዊት ተከበናል። ይህ የክፋት ሰራዊት የሚያደርገውን ነገር ስናይ ልባችን በፍርሃት ይሞላል። ነገር ግን እግዚአብሔር አይናችንን ከፍቶልን በዙሪያችንን የከበበን የአምላካችንን የእሳት ሰረገላ ስንመለከት ፍርሃታችን በድፍረት ይለወጣል። ቅዱስ ቃሉ እንዲህ ይለናልና፦

"ልጆች ሆይ፤ እናንተ ከእግዚአብሔር ናችሁ፤ እነርሱንም አሸንፋችኋቸዋል፤ ምክንያቱም በእናንተ ውስጥ ያለው በዓለም ካለው ይበልጣል።" 1 ዮሐ 4:4

"በዚህ ሁሉ በወደደን በእርሱ ከአሸናፊዎች እንበልጣለን።" ሮሜ 8፡ 37

“በዓለም ሳላችሁ መከራ አለባችሁ፤ ነገር ግን አይዟችሁ! እኔ ዓለምን አሸንፌዋለሁ።” ዮሐ 16፡ 33

በተከበብንበት ማንኛውም አስፈሪ ሁኔታ ከመሸበር ይልቅ “እስከ አለም ፍጻሜ ድረስ እኔ ከእናንተ ጋር ነኝ” ባለን ጌታ ላይ ዐይናችንን እናደርግ። እርሱንም በማየት በሰላሙ ነፍሳችን ትሞላለች። በእምነት ጉልበታችን ይጸናል። በድል አድራጊነትም ጉዟችን ይጠናቀቃል።

አባት ሆይ፣ የእኛንም አይኖች ከፍተህ እንዴት ዙሪያችንን እንደከበብከን ማየት እንድንችል እርዳን። በከበብከን ባንተ ከማኛውም የጠላት ከበባ ተጠብቀን መኖር እንደምንችል የሚያምን ልብ ስጠን።አሜን።

ቀን 10
የኤልያስ ጸሎት

ኤልያስ የእግዚአብሔር ህዝብ በጣዖት አምልኮ ልቡ ተወስዶ፣ አክሳሪና አጥፊ በሆነ ሕይወት ውስጥ መዘፈቃቸውን ባየ ጊዜ ልቡ ታወከ። እግዚአብሔር የሚሰጣቸውን በረከት ከጣዖቶቻቸው እንደሚያገኙት ሲቆጥሩ ሲያይ፣ የአምላካቸውን መቅደስ የአህዛብ ጣዖት በሆነው በበአል ነብያት ተሞልተው ሲመለከት በሃዘን ተሞላ። ምንም እንኳን ከቤተመንግስት እስከ ቤተመቅደስ የተንሰራፋውን ይህንን የጣዖት አምልኮ መገዳደር ትልቅ ድፍረትን የሚጠይቅ እርምጃ ቢሆንም፣ ኤልያስ በጸሎት ተጋፈጠው። በተለይም የመጨረሻው ፍልሚያ በተካሄደበት በቀርሜሎስ ተራራ ላይ ከአራት መቶ ሃምሳ የበአል ነብያት ጋር ፊት ለፊት ተጋጠመ። እንዲህም በማለት ተገዳደራውቸ፦

“የአምላካችሁን ስም ጥሩ፤ እኔም የእግዚአብሔርን ስም እጠራለሁ፤ ሰምቶ በእሳት የሚመልሰውም እርሱ እውነተኛ አምላክ ነው።”

በመጀመሪያ የበአል ነብያት የወይፈኑን መስዋእት አቀረቡ፣ ቀኑንም ሙሉ “በኣል ሆይ ስማን” እያሉ ብዙ ጮኹ። ግን ምንም የተፈጠረ ነገር አልነበረም። በቀኑ መጨረሻ ኤልያስ ተራውን ወሰደ። ያን ጊዜ ነበር እንዲህ ብሎ የጸለየው ፦
“አንተ አምላክ እንደሆንክ ይህ ህዝብ ያውቅ ዘንድ አቤቱ ስማኝ”1 ነገ 18:36
“ከዚያም የእግዚአብሔር እሳት ወርዳ መሥዋዕቱን፣ ዕንጨቱን፣ ድንጋዩንና ዐፈሩን ፈጽማ በላች፤ በጒድጓዱ ውስጥ ያለውንም ውሃ ላሰች። ሕዝቡም ሁሉ ይህንን ሲያዩ፣ በግንባራቸው ተደፍተው “አምላክ እግዚአብሔር እርሱ እውነተኛ ነው! እግዚአብሔር እርሱ እውነተኛ አምላክ ነው!” አሉ። 1 ነገ 18፡ 38፣ 39።

ዛሬም ቢሆን እግዚአብሔር እርሱ ብቻ እውነተኛ አምላክ እንደሆነ ሰዎች ሁሉ ያውቁ ዘንድ ልንጸልይ ይገባል። የገንዘብ፣ የስልጣን፣ የእውቀትና የዝና ጣዖታት የብዙዎችን ልብ በተቆጣጠሩበት በዚህ ዘመን እኛም እንደ ኤልያስ “አንተ አምላክ እንደሆንክ ይህ ህዝብ ያውቅ ዘንድ አቤቱ ስማኝ” ብለን ልንጸልይ ይገባል።
“ውሃ ባሕርን እንደሚሸፍን ሁሉ፣ ምድርም የእግዚአብሔርን ክብር በማወቅ ትሞላለችና” (ዕን 2:14) ተብሎ የተነገረው ቃል እንዲፈጸም ልባዊ ጸሎታችን ይሁን።

በተለይም ልክ እንደ ኤልያስ እግዚአብሔር እንዲጠቀምብን፣ በእኛ ሕይወት የእርሱ ክብር እንዲገለጽ፣ በዙሪያችን ያሉ ሰዎች በእኛ እኗኗር ከእውነተኛው አምላክ ጋር እንዲተዋወቁ እንጸልይ።
የክርስቶስ አምባሳደሮች መሆናችን በቃላችንና በተግባራችን የተገለጠ እንዲሆን እንጸልይ።
ጌታችን ኢየሱስ እናንተ የምድር ጨው የአለም ብርሃን ናችሁ ካለን በኋላ እንዲህ በማለት ያዘዘንን በህይወታችን እንድንለማመደው ጸሎታችን ሊሆን ይገባል፦
“እንደዚሁም ሰዎች መልካሙን ሥራችሁን አይተው በሰማይ ያለውን አባታችሁን እንዲያከብሩ ብርሃናችሁ በሰዎች ፊት ይብራ።” ማቴ 5:16

አባት ሆይ፣ በአለማችን ለምናየው ዘርፈ ብዙ ችግር ብቸኛ መፍትሔ የሆንከውን እውነተኛውን አምላክ ሰዎች ሁሉ ያውቁህ ዘንድ፣ በእኛም ህይወት ራስን እንድትገልጥ፣ አቤቱ፣ ጸሎታችንን ስማን። አሜን።

ቀን 9

የሚሰማ ልብ ስጠኝ

የንጉስ ዳዊት ልጅ ሰለሞን በአባቱ እግር ተተክቶ ወደ ዙፋን ሲመጣ፣ ገባዖን በተባለ ስፍራ ለእግዚአብሔር መስዋእት አቀረበ። እግዚአብሔርም ሌሊት በሕልም ተገልጦለት፣ “እንድሰጥህ የምትፈልገውን ሁሉ ለምን” አለው። ሁሉን የሚችል አምላክ “የምትፈልገውን ሁሉ ለምን” በማለት እድል ሲሰጥ፣ ይህ የሚገርም እድል ነው። ታዲያ ሰለሞን ሃብትንና ጉልበትን ከመጠየቅ ይልቅ እንዲህ በማለት ጥያቄውን አቀረበ:-
“ለባርያህ የሚሰማ ልብ ስጠው” 1 ነገ 3:9

ምንም እንኳን በአማርኛው የመጽሐፍ ቅዱስ ትርጉም “አስተዋይ ልብ” ተብሎ ቢተረጎምም፣ በኦሪጅናሉ ቋንቋ ሰለሞን የጠየቀው “የሚሰማ ልብ ስጠኝ” ብሎ እንደሆነ ልብ ይሏል!

እግዚአብሔር የሚሰማ ልብ ሲሰጥን የጥበብ መጀመሪያ እርሱን መፍራት እንደሆነ ጠንቅቀን እንረዳለን። ምንም ያህል አስተዋይና አዋቂ ብንባል የጥበባችን ምንጭ ሁሉን አዋቂ የሆነው አምላክ ካልሆነ ባዶ ቀፎ ነን።

እግዚአብሔር የሚሰማ ልብ ሲሰጠን የእርሱን ፈቃድ የምናስተውል ብቻ ሳይሆን፣ ደግሞም በፈቃዱ የምንመላለስ እንሆናለን።
እስራኤላውያን ከግብጽ ባርነት በአምላካቸው ተአምራዊ ጉብኝት ነጻ ወጥተው፣ በምድረበዳም ብዙ የእርሱን ድንቅ ስራ የተመለከቱና ቢ ድምጹንም በጆሮአቸው የሰሙም ቢሆን የሚሰማ ልብ ግን አልነበራቸውም። ታዲያ ሙሴ ይህንን አሳዛኝ ልምምዳቸው በማስታውስ እንዲህ አላቸው:-
“ ሙሴ እስራኤላውያንን ሁሉ ጠርቶ እንዲህ አላቸው፦ “እግዚአብሔር በግብፅ፣ በፈርዖን፣ በሹማምቱ ሁሉና በመላ አገሩ ላይ ያደረገውን ሁሉ ዐይኖቻችሁ አይተዋል። እነዚያን ከባድ ፈተናዎች፣ ታምራዊ ምልክቶችና ታላላቅ ድንቆች በገዛ ዐይኖቻችሁ አይታችኋል። ነገር ግን እስከ ዛሬ ድረስ እግዚአብሔር የሚያስተውል አእምሮ ወይም የሚያይ ዐይን ወይም የሚሰማ ጆሮ አልሰጣችሁም።” ዘዳ 29:2-4

ይህንን የሙሴን ንግግር በደንብ ስናጤነው፣ እግዚአብሔር የሚሰማ ልብ ሊሰጣቸው እንዳልቻለ፣ ይህም የሆነው ደግሞ ከእነርሱ እምቢተኝነት የተነሳ እንደሆነ እንረዳለን።

እኛም ዛሬ የእግዚአብሔርን ብዙ ተአምራቶች በገዛ አይኖቻችን እያየን ቢሆንም፣ የሚሰማ ልብ ከሌለን በስተቀር ወደ ግብጽ ለመመለስ የምንቸኩል፣ ከተስፋይቱ ምድር ሳንደርስ በምድረ በዳ አሸዋ ውስጥ የምንቀር ነው የምንሆነው። ለዚህ ነው፣
ሰለሞን እንደጸለየው “የሚሰማ ልብ ስጠኝ” ብሎ መጸለይ እጅግ ወሳኝ የሚሆነው።

ይህንን ጸሎት ደግሞ አዘውትረን ልንጸልይ ይገባል። ሰለሞን ይህንን ጸሎት መጸለዩን ባቆመ ጊዜ፣ እውነተኛውን አምላክ ከማያመልኩት ህዝቦች ብዙ ሚስቶችን አገባ። ‘ሚስቶቹም ልቡ ወደ ሌላ እንዲያዘነብል አደረጉት። ሰሎሞን በሸመገለ ጊዜ ሚስቶቹ ልቡን ወደ ሌሎች አማልክት መለሱት፤ የአባቱ የዳዊት ልብ እንደ ተገዛ ሁሉ፣ በፍጹም ልቡ ለአምላኩ ለእግዚአብሔር አልተገዛም።’ 1 ነገ 11፡3፣ 4

በእርግጥም ሰለሞን “የሚሰማ ልብ” ባጣ ጊዜ እግዚአብሔር ያደረገለትን ሁሉ ረስቶ በፍጹም ልቡ አምላኩን ከመታዘዝ ጎደለ። እኛም በጥሩ ጀምረን፣ ፍጻሜያችን ብላሽ እንዳይሆን፣ “በየእለቱ ድምጽህን የሚሰማና የሚታዘዝ ልብ ስጠኝ” ብለን እንጸልይ።

አባት ሆይ፣ አንተ እውነተኛ የነፍሳችን እረኛ መሆንን ተረድተን ድምጽን አውቀን እንድንከተልህ፣ ፈቃድህን ማስተዋልና መታዘዝ እንድንችል፣ የሚሰማ ልብ ስጠን። አሜን።

ቀን 1
የአብርሃም ጸሎት

የእምነት አባት የተባለው አብራም የእግዚአብሔርን ጥሪ ተቀብሎ ከአገሩና ከወገኑ ተለይቶ እርሱ ወደሚያሳየው ምድር ለመሄድ ታዘዘ። ወደ ከነዓን በደረስም ጊዜ እግዚአብሔር ተገልጦለት “ ‘ይህችን ምድር ለዘርህ እሰጣለሁ አለው። እርሱም ለተገለጠለት ለእግዚአብሔር በዚያ ስፍራ መሠዊያ ሠራ።” ዘፍ 12፡ 7 ቀጥሎም በዚያ አካባቢ ባሉ ተራሮች ደንኳኑን በተከለ ጊዜ እንደገና “ለእግዚአብሔር መሠዊያ ሠራ፤ የእግዚአብሔርን ስም ጠርቶ ጸለየ።” ቁ. 8።

አብርሃም ድንኳንኑ በተከለባቸው ቦታዎች መሠዊያ መስራቱና የአምላኩን ስም መጥራቱ የሚያስተምረን ትልቅ ትምህርት በእያንዳንዱ እርምጃችን በጸሎት እግዚአብሔርን መፈለግ እንዳለብን ነው። እግዚአብሔርን የምንገናኝበት መሠዊያ በሕይወታችን ከሌለ ለጠላት ጥቃት እንዳረጋለን። ቀጥሎ በአብራም ሕይወት የሆነው ይህንን ያሳየናል።

በነበረበት ስፍራ ጽኑ ረብ ሲገባ ወደ ግብጽ ወረደ። በዚያ ግን እንደለመደው መሠዊያ ሰርቶ የአምላኩን ስም በጸሎት ከመጥራት ይልቅ ሚስቱን እህቱ እንደሆነች አድርጎ በማቅረብ በራሱ ዘዴ ከአደጋ ሊያመልጥ ሞከረ። ይህ ግን አላዋጣውም። ታዲያ መሐሪ አምላክ ራሱን ካስገባበት ከዚህ ወጥመድ ባስመለጠው ጊዜ አብርሃም በመጀመሪያ ያደረገውን እንዲህ እናነባለን፦ “ለመጀመሪያ ጊዜም መሠዊያ ካቆመበት ስፍራ” በመሄድ “በዚያም የእግዚአብሔርን ስም ጠራ።” ዘፍ 13:4

እኛም በጸሎት ሕይወታችን ከመድከማችን የተነሳ ለብዙ ኪሳራ ተዳርገን ቢሆን፣ የወደቁትን የሚያነሳው አፍቃሪ አምላክ እንደገና ወደ እቅፉ ሊመልሰን እጁን ዘርግቶልናል። አብራም እንዳደረገው ፊታችንን ወደ እርሱ እንመልስ፣ ፊቱንም በጸሎት እንፈልገው።

በተለይ በዘፍ 18 ላይ የሚገኘው አብራም ስለ ሰዶምና ገሞራ በእግዚአብሔር ፊት በምልጃ ጸሎት የቀረበበት ታሪክ ለእኛም ትልቅ ትምህርት አለው። ምንም እንኳን ይህ በሰዶም ላይ የሚወርደው ቅጣት እርሱን እንደማያገኘው ቃል ቢገባለትም፣ አብራም ግን በእግዚአብሔር ፊት በዚያ ስላሉት ማለደ። በተለይም በዚያች ምድር የሚኖሩት የእግዚአብሔር ወገኖች አብረው እንዳይጠፉ ስጋት አደሮበት እንዲህ በማለት አምላኩን ተማጸነ
““በርግጥ ጻድቁን ከኀጢአተኛው ጋራ ዐብረህ ታጠፋለህን? ዐምሳ ጻድቃን በከተማዪቱ ቢገኙ፣ በውኑ ነዋሪዎቹን ሁሉ ታጠፋለህን? በውስጧ ለሚገኙ ዐምሳ ጻድቃን ስትል ከተማዪቱን ይቅር አትልምን?” ዘፍ 18፡ 23፣ 24 የሚያሳዝነው ግን ያን ያህል ቁጥር በከተማው አለመኖሩ ነበርና አብራም ተመሳሳዩን ጥያቄ ቁጥሩን እያሳነሰ ደጋግሞ ለመጠየቅ ተገደደ።

ይህ የአብራም የምልጃ ጸሎት እኛንም በራስ ወዳድነት ለራሳችን ብቻ ሳይሆን በጥፋት ውስጥ ላሉት እንድንጸልይ ያስተምረናል። ክፋት እጅግ በተንሰራፋበት የእግዚአብሔርም የፍርድ እሳት በምድር ላይ ሊወርድ በቀረበበት በዚህ ዘመን ቅዱሳኑን ይታደግ ዘንድ ወደ አምላካችን ልንጸልይ ይገባል።

አባት ሆይ፣ እኛም እንደ አብራም በእርምጃችን ሁሉ በጸሎት ፊትህን እንድንፈልግ፣ በክፋት በተዋጠች አለም ውስጥ ስንኖርም ከጥፋት ያመልጡ ዘንድ በዚያ ላሉት ነፍሳት በምልጃችን እንድናስባቸው በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ጸሎት አስተማሪ ጸሎቶች


በመጨረሻ ዘመን ስለሚኖረው አስጨናቂ ጊዜ ጌታችን ኢየሱስ ከተናገረ በኋላ በዚያ ጊዜ ምን ልናደርግ እንደሚገባን ሲናገር እንዲህ ነበር ያለው፦
“ስለዚህ ከሚመጣው ሁሉ እንድታመልጡና በሰው ልጅ ፊት መቆም እንድትችሉ ሁልጊዜ ተግታችሁ ጸልዩ።” ሉቃ 21፡ 36
በእርግጥም በዚህ ጊዜ በጸሎት ሕይወታችን ማደግ ከዘመኑ ክፋት የምናመልጥበት አማራጭ የሌለው መፍትሔ እንደመሆኑ ይህ ርእስ ዋና የትኩረታችን ማረፊያ ሊሆን ይገባል።

አምላካችን እግዚአብሔር ደግሞ ጸሎት ሰሚ አምላክ ነው። ወደ እርሱ እንድንጸልይ ጥሪውን ያቀረበልን እርሱ ሲሆን እንዲህም ይለናል፦
‘ወደ እኔ ጩኽ፤ እኔም እመልስልሃለሁ፤ አንተም የማታውቀውን ታላቅና የማይመረመር ነገር እገልጥልሃለሁ። ኤር 33:3

“በመከራ ጊዜ ወደ እኔ ጩኽ፤ አድንሃለሁ፤ አንተም ታከብረኛለህ።” መዝ 50፡ 15

“ለምኑ ይሰጣችኋል፤ እሹ ታገኛላችሁ፤ አንኳኩ ይከፈትላችኋል።” ማቴ 7:7

የእርሱን ቅዱስ ቃል መጸሐፍ ቅዱስን ስናነብ ይህንን የእርሱን ጥሪ በመቀበል፣ በጸሎት ወደ እርሱ የቀረቡን የብዙ ሰዎች ታሪክ እናነባለን። በእነዚህን ጸሎቶች ላይ ጊዜ ወስደን ብናሰላስል፣ “ከጸሎቶቹም ምን እንማራለን?” የሚል ጥያቄን በመጠየቅ ብናጠናቸው፣ የእኛን የጸሎት ልምምድ የሚያሳድጉን ብዙ ጠቃሚ ትምህርቶችን እናገኛለን።

ታዲያ ጌታ ቢፈቅድና በሕይወት ብንኖር ለሚቀጥሉት አርባ ተከታታይ ቀናት በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ የተመዘገቡልንን ከተለያዩ አንደበቶች ወደ አምላክ የቀረቡን ልመናቸው እንመለከታለን። ይህንንም ስናደርግ በጸሎት ሕይወታችን ለማደግ በመሻትና ወደ ጸጋው ዙፋን በመቅረብ በመትጋት ከእግዚአብሔር ጋር ባለን ግንኙነት እንድናድግ እንጸልይ።

አባት ሆይ፣ በጸሎት ልምምዳችን እናድግ ዘንድ በቃልህ አስተምረን፤ በመንፈስህም አግዘን። አሜን።

ስምህ እንደሚፈስ ሽቱ ነው

ከስሞች ሁሉ በላይ የሆነውን የጌታችንን ስም ላለፉት አርባ ቀናት ከቅዱስ ቃሉ የተመለከትነውን ስንቋጭ እኛም “ስምህ እንደሚፈስ ሽቱ ነው” ብለን እናውጃለን። በእርግጥም የእርሱ ስም እንደ ሽቱ የከበረ፣ በመልካም መአዛው የሚያውድ፣ የሕይወታችን ጠረን የሚቀይር ስም ነው። ስሙ የተባረከ ይሁን!
ታዲያ በዚህ ስም ምን ልናደርግ እንደሚገባን ቃሉ የሚነግረን ሁልጊዜ ልናስታውስ ይገባል።

1 ስሙን እንወቅ
“ለእኔ ያለህ ፍቅር በእነርሱ እንዲሆን፣ እኔም በእነርሱ እንድሆን፣ ስምህን እንዲያወቁ አድርጌአለሁ፤ እንዲያውቁትም አደርጋለሁ።” ዮሐ 17፡ 26

2 በስሙ እንመን
'ለተቀበሉትና በስሙ ላመኑት ሁሉ ግን የእግዚአብሔር ልጆች የመሆን መብት ሰጣቸው። '
ዮሐንስ 1:12

3 በስሙ እንጸልይ
“አብ በወልድ እንዲከብር፣ በስሜ የምትለምኑትን ሁሉ አደርገዋለሁ፤ ”ዮሐ 14፡ 13

4 ስሙን እንጥራ
“የጌታን ስም፣የሚጠራ ሁሉ ይድናል።”የሐዋ 2፡ 21

5 በስሙ የኃጢአት ይቅርታን እናግኝ
“በርሱም የሚያምን ሁሉ በስሙ የኀጢአትን ስርየት እንደሚቀበል ነቢያት ሁሉ ይመሰክሩለታል።” የሐዋ 10፡ 43

6 ስሙ በእኛ ይከበር
“የጌታችን የኢየሱስ ስም በእናንተ ዘንድ እንዲከብርና እናንተም በርሱ እንድትከብሩ ይህን እንጸልያለን።” 2 ተሰ 1፡ 12

7 በስሙ እናመስግን
“በዚህም እግዚአብሔር አብን በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ ስም ስለ ሁሉ ነገር ሁልጊዜ አመስግኑ።” ኤፌ 5፡ 20

8 በስሙ አንድ እንሁን
'ወንድሞች ሆይ፤ በመካከላችሁ መለያየት እንዳይኖር፣ አንድ ልብ፣ አንድ ሐሳብ እንዲኖራችሁ፣ እርስ በርሳችሁም እንድትስማሙ በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ ስም እለምናችኋለሁ። '1 ቆሮንቶስ 1:10

9 ስሙን አጥብቀን እንያዝ
“የሰይጣን ዙፋን ባለበት እንደምትኖር ዐውቃለሁ፤ ሆኖም ስሜን አጥብቀህ ይዘሃል።'ራእይ 2:13

10 በስሙ ሁሉን እናድርግ
“በቃልም ሆነ በተግባር የምታደርጉትን ሁሉ በጌታ በኢየሱስ ስም አድርጉት።”
ቆላ 3፡ 17

ይህንን እንድናደርግ ጌታ በጸጋው ይርዳን። አሜን

ቀን 40 ሙሽራ
ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ደቀ መዛሙርቱ ለምን እንደማይጾሙ በተጠየቀ ጊዜ የሰጠው መልስ “ሙሽራው ዐብሯቸው እያለ ዕድምተኞቹ እንዴት ሊያዝኑ ይችላሉ? ሙሽራው ከእነርሱ የሚወሰድበት ጊዜ ይመጣል፤ በዚያም ጊዜ ይጾማሉ” የሚል ነበር። በዚህም ምላሹ ራሱን በሙሽራ መስሎ ያቀረበ ሲሆን በእርግጥም ጌታችን ኢየሱስ በጽኑ ፍቅሩ የወደደን ሙሽራችን ነው።
ሐዋርያው ጳውሎስም ጌታችንን እንደ ሙሽራ የእርሱን ተከታዮች ደግሞ የእርሱ ሙሽሮች አድርጎ በማሰብ እንዲህ ይጽፋል፦
“በእግዚአብሔር ቅናት እቀናላችኋለሁ፤ እናንተን እንደ ንጽሕት ድንግል ለክርስቶስ ለማቅረብ ለአንድ ባል ዐጭቻችኋለሁና።” 2 ቆሮ 11:2 ባልና ሚስቶችን ሲመክርም ክርስቶስን እንደ ባል ቤተክርስቲያንንም እንደ ሚስት በመመሰል የሚከተለውን ምክር ሰጥቶአል፦
“ባሎች ሆይ፤ ክርስቶስ ቤተ ክርስቲያንን እንደ ወደዳትና ራሱንም ስለ እርሷ አሳልፎ እንደ ሰጠ፣ እናንተም ሚስቶቻችሁን ውደዱ፤” ኤፌ 5፡25 ሙሽራችን ኢየሱስ አስቀድሞ የወደደን፣ እስከ መጨረሻም የሚወደን፣ ፍቅሩ ዘላለማዊ የሆነ ድንቅ አምላክ ነው።

ምንም እንኳን ኀጢአታችን በእኛና በእርሱ መካከል ያለውን ግንኙነት ቢያበላሸውም እርሱ በከፈለው መስዋእትነት የጥሉ ግድግዳ ፈርሶ እንደገና ለዘላለም ከእርሱ ጋር የምንኖርበትን እድል ሰጥቶናል። በቅርብም ዳግም ተመልሶ ይመጣል። በልዩ የሰርግ ድግስ ከሙሽራችን ጋር ለዘላለም ለመኖር አንድ እንሆናለን። ባለራእዩ ዮሐንስ ይህንን አስመልክቶ እንዲህ ይለናል፦ “የበጉ ሰርግ ስለ ደረሰ፣
የእርሱም ሙሽራ ራሷን ስላዘጋጀች
ደስ ይበለን፤ ሐሤት እናድርግ፤ክብርም እንስጠው።
የሚያንጸባርቅና ንጹሕ፣ከተልባ እግር የተሠራ ቀጭን ልብስ እንድትለብስ ተሰጣት።”
ከተልባ እግር የተሠራው ቀጭን ልብስ የቅዱሳን የጽድቅ ሥራ ነው።መልአኩም፣ “ ‘ወደ በጉ ሰርግ እራት የተጠሩ ብፁዓን ናቸው’ ብለህ ጻፍ” አለኝ፤ ቀጥሎም፣ “እነዚህ የእግዚአብሔር እውነተኛ ቃሎች ናቸው” አለኝ።” ራዕ 19፡ 7-9
ልብሳችንን ለብሰን ሙሽራችንን ኢየሱስንን ለመቀበል ወደ በበጉ ሰርግ እራትም ለመገኘት የሁልጊዜ ናፍቆታችን ይሁንልን።
ማራናታ!

የክብር ተስፋ

'ለእነርሱም እግዚአብሔር በአሕዛብ ዘንድ ያለው የዚህ ምሥጢር ክብር ባለጠግነት ምን እንደሆነ ሊያሳውቅ ወደደ፤ ምሥጢሩም የክብር ተስፋ የሆነው በእናንተ ያለው ክርስቶስ ነው። ' (ቆላ 1:27)
ከዚህ ጥቅስ የሚከተሉትን ሦስት ቁልፍ ነጥቦች እናስተውል፦

1 ምስጢር

ሐዋርያው ጳውሎስ እግዚአብሔር ለሰው ልጆች ያዘጋጀውን ታላቅ የማዳን ምስጢጥ በማለት ይገልጸዋል። ምስጢጥ የተባለበትም ምክንያት አስቀድሞ በመስዋእት አቀራረብ እንዲሁም በቤተመቅደሱ ስርአትና በተለያዩ ምሳሌዎች ውስጥ ተሰውሮ የነበረ በመሆኑ ነው። የዘመኑ ፍጻሜ በደረሰ ጊዜ ግን ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በእኛ ስጋ ተገልጦ የዚህን ምስጢር ክብር ባለጠግነት ገለጠልን።

2 የክብር ተስፋ

የወንጌል ምስጢር የተባለውን መለኮትን የድነት እቅድ የገለጠልን ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ “የክብር ተስፋ” የሚል ስያሜ ተሰጥቶት እናነባለን። በእርግጥም ከኃጢአታችን የተነሳ የእግዚአብሔር ክብር ጎድሎን የነበረውን እንደገና ያንን ክብር እንድንጎናጸፈ መንገዱን የጠረገለን የክብር ተስፋ የሆነው ጌታችን ኢየሱስ ብቻ ነው። በእርሱ መዋረድ እኛን ሊያከብረን ዝቅ አለ። አስቀድሞ ወደ ተዘጋጀልን ክብር ሊመልሰን በመስቀል ላይ የመስዋእትነት ሞትን ሞተ። ሞትን ድል አድርጎም ተነሳ። በክብር ወደ አባቱ አረገ። ወደ ክብር መንግስቱ ሊያስገባንም ተመልሶ ይመጣል።

3 በእናተ ያለው

የክብር ተስፋ የሆነው ጌታችን ኢየሱስ “የህልም እንጀራ” አይደለም። ይልቁንም በእኛ ውስጥ ያለ፣ የሚሰራ፣ እቅዱንም ወደ ፍጻሜ የሚያደርስ ታማኝ አምላክ ነው። ለዚህ ነው “የክብር ተስፋ የሆነው በእናተ ውስጥ ያለው ክርስቶስ” የተባለው። ተስፋ የሰጠን እርሱ የታመነ ነው። በውስጣችን ሆኖ በሚሰራው እኛም እርሱን ወደ መምሰል ከክብር ወደ ክብር እንለወጣለን።
ምናልባት ዛሬ ከምናልፍባቸው የተለያዩ አስቸጋሪ ሁኔታዎች የተነሳ ለመውደቅ እየተንገዳገድን ቢሆን በውስጣችን ወዳለው የክብር ተስፋ ወደሆነው ወደ ክርስቶስ እንመልከት። እርሱ በፊቱ ያለውን ክብር በማየት ነውርን ሁሉ ንቆ በጽናት እንደተሻገረ እኛም ያዘጋጀልንን ክብር በማሰብ የዘመኑን ስቃይ ንቀን እንሻገረዋለን።
ክብር ሁሉ የክብር ተስፋ ለሆነው በእኛም ውስጥ ላለው ለክርስቶስ ይሁን አሜን!

ቀን 38
ከይሁዳ ነገድ የሆነው አንበሳ

ባለ ራእዩ ዮሐንስ ከእግዚአብሔር ዘንድ የተሰጠውን ራእይ በሚጽፍበት ጊዜ በራእይ ምእራፍ 5 ላይ በማህተም የተዘጋን ጥቅል እንደተመለከተ ይጽፍልናል። ምንም እንኳን “ይህንን ማህተም ሊፈታ መጽሐፉንም ለመክፈት የተገባው ማነው?” ተብሎ ቢጠየቅም ነገር ግን በሰማይም ሆነ በምድር፣ ከምድርም በታች መጽሐፉን ለመክፈት ወይም ገልጦ ለመመልከት የሚችል ማንም አልነበረም።

ከዚያም ዮሐንስ የተሰማውን ስሜት እንዲህ በማለት ጽፎልናል:- “ እኔም መጽሐፉን ለመክፈት ወይም ገልጦ ለመመልከት የተገባው ማንም ባለመኖሩ እጅግ አለቀስሁ።” ‘ከዚያም ከሽማግሌዎቹ አንዱ፣ “አታልቅስ፤ እነሆ፤ ከይሁዳ ነገድ የሆነው አንበሳ፣ የዳዊት ሥር ድል ነሥቶአል፤ እርሱ መጽሐፉን ሊከፍትና ሰባቱንም ማኅተሞች ሊፈታ ይችላል” አለኝ።

ከይሁዳ ነገድ ከሆነው አንበሳ፣ ከኢየሱስ ክርስቶስ በስተቀር፣ በሰማይ፣ በምድር፣ ከምድርም በታች ሌላ የሰውን ልጅ የሃጢአት እዳ ለመክፈልና፣ የእዳውንም ጽህፈት ለመደምሰስ የቻለ ማንም የለም። ግን ለምን?

1 ለምን ከኢየሱስ በቀር በሰማይ ታርዶ ማህተሙን የሚከፍት ጠፋ?

ምክንያቱም ህይወትን ሌላው ቤዛ አድርጎ ለመስጠት የህይወት ባለቤት መሆንን ይጠይቃል። በሰማይ ከፈጣሪው በስተቀር ሌሎች ሁሉ ፍጡራን ናቸውና ከፈጣሪ ያገኙትን ህይወታቸውን ቤዛ አድርገው ሊሰጡ፣ የሚታረድ መስዋእት ሆነው ሊቀርቡ አይችሉም። ነገር ግን ያልተበደረውን፣ ያልተዋሰውን፣ የራሱ የሆነውን ህይወት ሊሰጠንና ማህተሙን ሊፈታ በሰማይ የተገኘው ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ብቻ ነው። እርሱም እንዲህ ብሎአል:- “ ሕይወቴን በራሴ ፈቃድ አሳልፌ እሰጣለሁ እንጂ ከእኔ ማንም አይወስዳትም፤ አሳልፌ ለመስጠትም ሆነ ለማንሣት ሥልጣን አለኝ፤” ዮሐ 10:18

2 ለምን ከኢየሱስ በቀር በምድር ማህተሙን የሚከፍት ጠፋ?

ሃጢአት በአንዱ በአዳም መተላለፍ ምክንያት ወደ አለም ሁሉ ሲገባ፣ በምድር ላይ ያለ ሰብአዊ ዘር ሁሉ በሃጢአት እስር ቤት እንደተከረቸመ መጽሐፍ ቅዱሳችን በግልጽ ያስተምረናል። መቼም እስር ቤት ውስጥ ያለን ሰው ዋስ ሆኖ ለማስፈታት እዚያው እስር ቤት ውስጥ ያለ ጸባየ መልካም፣ ታዛዥና ታታሪ እስረኛ ዋስ ሊሆን ፈጽሞ እንደማይችል የታወቀ ነው። ልክ እንደዚሁም፣ የማይዋሸው የእግዚአብሔር ቃል ከነ እገሌና እገሊት በስተቀር ሳይል ‘ሁሉም ኀጢአትን ሠርተዋል፤ የእግዚአብሔርም ክብር ጐድሎአቸዋል’ (ሮሜ 3:23) ይለናልና በምድር ላይ ካለ ከሰው ዘንድ ህይወቱን ቤዛ አድርጎ ሊሰጥ የሚችል ፈጽሞ ሊገኝ አይችልም።

3 ለምን ከኢየሱስ በቀር ከምድር በታች ማህተሙን የሚከፍት ጠፋ?

“ከምድር በታች” የሚለው አባባል ሙታንን የሚያመለክት ሲሆን፣ ስለ ሙታን አለም ደግሞ የእግዚአብሔር ቃል እንዲህ በማለት ያስተምረናል:- “ ሕያዋን እንደሚሞቱ ያውቃሉና፤ ሙታን ግን ምንም አያውቁምና፤” መክ 9፡5 ለዚህ ነው ከምድር በታች አንቀላፍተው ካሉት ማህተሙን ሊፈታ የሚችል የጠፋው። ነገር ግን ከይሁዳ ነገድ የሆነ አንበሳ፣ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ አስቀድሞ በሰማይ የነበረ፣ ፍጡር ሳይሆን ፈጣሪ፣ የህይወት ባለቤት የሆነ ጌታ፣ ከዚያም ወደ ምድር የእኛን ስጋ ለብሶ በመውረድ ሃጢአት አልባን ህይወት የኖረ፣ ሃጢአታችንንም ተሸክሞም ከምድር በታች በመውረድ እዚያ ሳይቀር ሞትን አሸንፎ የተነሳ ነውና ከእርሱ በቀር ሌላ ማህተሙን ሊፈታ የሚችል የለም። ይህንን እውነት ጠንቅቀን ተረድተን በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ የተበረከተልንን ይህንን ብቸኛ መፍትሄ በእምነት ልንቀበል ይገባል።

አባት ሆይ፣ እንዲህ ያለውን ታላቅ መዳን በልጅህ በኢየሱስ ክርስቶስ ድንቅ መስዋእትነት ስላዘጋጀህልን እርሱም ድል ነስቶ ስላበረከተልን የዘላለም ህይወት ስጦታ እያመሰገንህ፣ እኛም ይህንን በማመን ህይወታችንን ላንተ ሙሉ በሙሉ እንድንሰጥህ እርዳን። አሜን።

ቀን 37
ጻድቅ ፈራጅ

እግዚአብሔር አምላካችን ሩቅ ያለ የመሰለን፣ ደግሞም ዝም እንዳለና የማይፈርድ መስሎን ያውቅ ይሆን? እርግጥ ነው በዙሪያችን የከበበን ወጀብ ፊቱን ጋርዶን ይሆናል። ምናልባትም ፍርድ ሲጣመም እያየን መቼ ይሆን ፍትሕ የሚሰፍነው? በሚል ጥያቄ ተሞልተን ይሆን? ጌታችን ኢየሱስ እንዲህ ላሉት ጥያቄዎቻችንን መልስ የሚሆነንን ጻድቅ ፈራጅ ነው። ፍቅርንና ፍትሕን በመስቀሉ ላይ አሳስሞ በጽድቅ ሊፈርድ የሚችል ብቸኛው ዳኛ እርሱ ብቻ ነው። ይህንን በማስተዋል ጳውሎስ እንዲህ በማለት ይጽፋል፦

"ወደ ፊት የጽድቅ አክሊል ተዘጋጅቶልኛል፤ ይህንም ጻድቅ ፈራጅ የሆነው ጌታ በዚያ ቀን ለእኔ ይሰጠኛል፤ ደግሞም ለእኔ ብቻ ሳይሆን፣ የእርሱን መገለጥ ለናፈቁ ሁሉ ነው።" 2 ጢሞ 4:8

ስለዚህ ጻድቅ ፈራጅ ስናስብ እነዚህን ሦስት ነገሮች እናስታውስ፦

1 እርሱ ፊትን አይቶ አያዳላም

“እግዚአብሔር ለማንም አያደላምና።” ሮሜ 2:11
““እግዚአብሔር ለማንም እንደማያዳላ በርግጥ ተረድቻለሁ፤ ” የሐዋ 10:34

በጌታችን በኢየሱስ ዓይን ሰው የማይቀርባቸው ድሆችና በቤተመንግስት ውስጥ የነበሩ ባለጠጋዎች እኩል ናቸው።

2 ዓይኑ እንዳየ አይፈርድም

ጳድቅ ፈራጅ የሆነው ጌታችን ኢየሱስ በምሕረቱ ባለጸጋ ነውና ዓይኑ እንዳየ አይፈርድም።

“ዐይኑ እንዳየ አይፈርድም፤
ጆሮውም እንደ ሰማ አይበይንም።
ነገር ግን ለድኾች በጽድቅ ይፈርዳል፤
ለምድር ምስኪኖችም ፍትሕን ይበይናል፤” ኢሳ 11፡ 3,4

3 በፍርዱም አይሳሳትም

“በእርሷ ውስጥ ያለው እግዚአብሔር ጻድቅ ነው፤
ፈጽሞ አይሳሳትም፤
በየማለዳው ቅን ፍርድ ይሰጣል፤” ሶፎ 3፡ 5

እንዲህ ያለው ጳድቅ ፈራጅ በቅርቡ ይመለሳል፤ በእርሱ ላመኑት ሁሉም የጽድቅ አክሊልን ይሰጣቸዋል።
እኛም በዚህ ጌታ በማመን “አምላካችን ይመጣል፤ ይናገራል፣ ደግሞም በጽድቅ ይፈርዳል” ብለን በእምነት እንድናውጅና አንተን በተስፋ እንድንጠባበቅ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 36
ዐማኑኤል

የጌታችን የኢየሱስ ክርስቶስ መወለድ አስቀድሞ በትንቢት ከተነገረባቸው ክፍሎች መካከል አንደኛው ኢሳያስ 7:14 ሲሆን ድንግል እንደምትጸንስ፣ ወንድ ልጅም እንደምትወልድ፣ ስሙንም ዐማኑኤል እንደሚሉት ተነገረ። የዚህ ስም ትርጉም ደግሞ “እግዚአብሔር ከእኛ ጋር” ማለት ነው። በእርግጥም አምላካችን ከእኛ ጋር የነበረ፣ ያለ እና የሚኖር አምላክ ነው።

ከእኛ ጋር የነበረ

አምላካችን እግዚአብሔር የፍቅር አምላክ ሲሆን በመልኩ ከፈጠረ ከእኛ ጋር መሆን የሚፈል አምላክ ነው። በመሆኑም ገና ሲፈጥረን በመጀመሪያ የሰጠን ስጦታ፣ ይሄውም የሰንበት እረፍት እንዲሁ ፈጥሮ የሚተወን ሳይሆን ከእኛ ጋር በመሆኑ ሕይወትን ሊያስጀምረን የሚፈልግ አምላክ መሆኑን ያሳየናል። ሰው ኀጢአት ሰርቶ ከእግዚአብሔር ፊት መሸሽ ግድ በሆነበት ጊዜ እንኳን፣ አሁንም ወደ ሰው በመቅረብ ወደ እቅፉ ሊመልሰው ብዙ ያደርግለት ነበር። ልጁን ኢየሱስን በመላክ፣ ጌታችንም ምድራዊ አገልግሎቱን ጨርሶ ወደ አባቱ ሲመለስ መንፈስ ቅዱስን በመተካት አምላካችን ሁልጊዜ የእርሱን መገኘት ለሰው ቅርብ አድርጎ ኖሯል።

ከእኛ ጋር ያለ

ወደ ኋላ መለስ ብለን በማየት “እግዚአብሔር ከእኛ ጋር ነበረ” እንዳልን ሁሉ አሁንም ደግሞ “እርሱ ከእኛ ጋር አለ” ብለን ማወጅ እንችላለን። የእርሱ ከእኛ ጋር መሆን በሃላፊ ጊዜ ብቻ የሚገለጽ ሳይሆን የአሁን ጊዜም እውነታ ነው። ዛሬም ለሚፈልጉት ሁሉ ቅርብ ሆኖ ያለ፣ በማንኛውም ሁኔታ ውስጥ ከጎናችን ቆሞ እያበረታን ያለው እርሱ ብቻ ነው።
ይህንን የተረዳው ጳውሎስ እንዲህ በማለት ያውጃል፦ “ከክርስቶስ ጋር ተሰቅያለሁ፤ ከእንግዲህ እኔ አልኖርም፤ ነገር ግን ክርስቶስ በውስጤ ይኖራል። ” ገላ 2:20

ከእኛ ጋር የሚኖር

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ደቀመዛሙርትን ሲለያቸው እንዲህ የሚል የስንብትን ቃል ተናግሮ ነበር። “እኔም እስከ ዓለም ፍጻሜ ድረስ ሁልጊዜ ከእናንተ ጋር ነኝ።” ማቴ 28፡ 20 በእርግጥም እርሱ አብሮን የነበረ እና ያለ ብቻ ሳይሆን ደግሞም ሁልጊዜ ከእኛ ጋር የሚኖር አምላክ ነው። ወደ ፊት ስንመለከት መቼም ቢሆን እንደማይተወን እርግጠኞች በመሆን ነገን እምነት ድፍረት መጋፈጥ እንችላለን።

እንዲህ ለእኛ ቅርብ ከሆነና ሁልጊዜ ከእኛ ጋር ካለ አምላክ ጋር እኛም ሁልጊዜ ተጣብቀን መኖር እንድንችል ጌታ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 35
ኢየሱስ

“ህዝቡን ከሃጢአታቸው ያድናቸዋልና ስሙን ኢየሱስ ትለዋለህ” በተባለው ሥጋን ለብሶ በመካከላችን ባደረገው በእግዚብሔር ልጅ ህይወትና መስዋእትነት መዳን ከሃጢአትና ከመዘዞቹ ነጻ የመውጣት እድል ተበረከተ። በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ የተበረከተው ይህ መዳን ደግሞ ሦስት ደረጃዎች አሉት።

የመጀመሪያው ከሃጢአት ቅጣት መዳን ነው።
“የሃጢአት ደሞዝ ሞት ነው” ሮሜ 6፡23 ተብሎ እንደተጻፈው፣ የሰው ልጅ የአመጽን ጎዳና በመምረጥ የሃጢአት ባሪያ ለመሆን ራሱን ሲሸጥ፣ ሞት ወደ አለም ገባ። በምህረቱ ባለጸጋ የሆነው አምላካችን ግን ከበደላችን የተነሳ የሚገባንን የሞት ቅጣት በልጁ በኢየሱስ ክርስቶስ የመስቀል ላይ ሞት ራሱ በመክፈል፣ የማይገባንን የዘላለም ህይወት ስጦታ ሰጠን። ይህንን የእርሱን ሥጦታ በእምነት ብንቀበል የሃጢአታችን ደሞዝ ተሰርዞ በምትኩ የዘላለም ህይወት ባለቤት እንሆናለን። እንዲህ ተብሎ እንደተጻፈው:-
“ስለዚህ በክርስቶስ ኢየሱስ ያሉት አሁን ኩነኔ የለባቸውም።” ሮሜ 8፡1

ሁለተኛው ከሃጢአት ሃይል መዳን ነው።

በክርስቶስ ኢየሱስ በማመን ከሃጢአት ቅጣት የዳንንና ከሞት ወደ ህይወት የተሻገርን ብንሆንም ከሃጢአት ጋር የምናደርገው ግብ ግብ ግን ይቀጥላል። አስቀድመን የተለማምድናቸው የሃጢአት ልምምዶችና ዝንባሌዎች አሁንም በውስጣችን ይገዳደሩናል። በሃጢአት ጨለማ በተዋጠች አለም ውስጥ መኖራችንንን እንቀጥላለንና ከጠላት ከዲያቢሎስ የሚንበለበሉ ፍላጻዎች ይወረወሩብናል። ነገር ግን እለት እለት መስቀላችንን ተሸክመን አሮጌውን ማነነታችንን እየሰቀልን፣ በራሳችን ከመተማመን ይልቅ በመንፈስ ቅዱስ ሃይል ስንደገፍ ከሃጢአት ሃይል መዳንን እለት እለት እየተለማመድን ክርስቶስን ወደ መምሰል ሙላት እናድጋለን።
ከሃጢአት ሃይል በመዳን ሂደት ውስጥ ወደ ቅድስና ሙላት እለት እለት ስናድግ፣ በሃጢአት ውስጥ እንደገና ልንወድቅ እንችላለን። ያ ሲሆን ታዲያ፣ መዳናችንን እናጣለን ማለት አይደለም። ይልቁንም ቃሉ እንዲህ ይለናል:-
“ልጆቼ ሆይ፤ ይህን የምጽፍላችሁ ኀጢአት እንዳትሠሩ ነው፤ ነገር ግን
ማንም ኀጢአት ቢሠራ፣ በአብ ዘንድ ጠበቃ አለን፤ እርሱም ጻድቁ ኢየሱስ ክርስቶስ ነው።” 1 ዮሐ 2:1
‘የልጁ የክርስቶስ ኢየሱስ ደም ከሃጢአት ሁሉ ያነጻናልና’ በእምነት ወደ እርሱ በመቅረብ እንደገና እንነጻለን።

ሦስተኛው ከሃጢአተኛ ተፈጥሮ መዳን ነው።

የሃጢአት ውጤት በመላው የእግዚአብሔር ፍጹም ተፈጥሮ ላይ ጥቁር ነጥብን የጣለ ነው። ከሃጢአት የተነሳ እሾህና አሜኬላ በቅሎአል። ከሃጢአት የተነሳ መልካሙ ተፈጥሮ ተበላሽቶአል። እንደዚሁም ከሃጢአት የተነሳ እኛም ሥጋችን ሟችና በስባሽ ሆኗል። ከዚህም የተነሳ፣ ምንም እንኩዋን በክርስቶስ ኢየሱስ አምነን ከሃጢአት ቅጣት የዳንንና ከሃጢአት ሃይል ደግሞ በየእለቱ እየዳንን ቢሆንም፣ ከለብስነው ከዚህ ሟች ስጋ የተነሳ “አፈር ነህና ወደ አፈር ትመለሳለህ” የተባለውን መቅመሳችን አይቀሬ ነው። ነገር ግን እግዚአብሔር የማዳን ስራውን ሲያጠናቅቅ ከዚህ ከሃጢአት ከተበከለ ተፈጥሮ፣ ከሟች ሥጋችንም ያድነናል። ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ተመልሶ ሲመጣና ሃጢአትንና የሃጢአትን መዘዝ ሁሉ ላንዴና ለመጨረሻ ጊዜ ከዩንቨርስ በእሳት ሲያጸዳ፣ ያን ጊዜ ይህ የሚሞተው የማይሞተውን ይለብሳል። ፍጥረተ አለምም ዳግም ወደ እግዚአብሔር የመጀመሪያ ፍጹም እቅድ ይመለሳል።
ይህንን አስመልክቶ ጳውሎስ እንዲህ በማለት ይጽፋል፡- “ካመንበት ጊዜ ይልቅ መዳናችን አሁን ቀርቦአል” (ሮሜ 13፡11)
በክርስቶስ ኢየሱስ የተበረከተልንን የዘላለም ህይወት ስጦታ ተቀብለን ከሃጢአት ቅጣት መዳናችንን ስናውጅ፣
እንደዚሁም እለት እለት መስቀላችንን ተሸክመን እርሱ በመከተል “እኔ ከክርስቶስ ጋር ተሰቅያለሁ፣ እኔ ሳልሆን ክርስቶስ በእኔ ይኖራል” እያለን በመንፈስ በመመላለስ ከሃጢአት ሃይል ስንድን፣
በመጨረሻ፣ ደግሞ ጌታን በክብር ሲገለጥ ከዚህ ከሃጢአተኛ ተፈጥሮ ለዘላለም እንድናንለን።

አባት ሆይ፣ እንዲህ ያለውን ታላቅ መዳን ስላዘጋጀህልን እያመሰገንህ፣ እኛም በእምነት ይህንን መዳን ተቀብለን፣ በዚህ መዳን እያደግን፣ በእኛ የጀመርከውን ይህንን ታላቅ የማዳን ስራ ወደ ፍጻሜ እንደምታደረሰ እርግጠኞች ሆነን ጠላታችን መቋቋም እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 34
የኋለኛው አዳም

በድንቅ አሰራሩ እግዚአብሔር ሰብአዊ ዘርን ሲፈጥር በመጀመሪያ አዳምን ከምድር አፈር አበጀው። በአፍንጫውም የሕይወትን እስትንፋስ እፍ አለበት። እርሱም ሕያው ነፍስ ሆነ። ከአንዱ ከአዳምም ሰው ሁሉ እንደተፈጠረ ቅዱስ ቃሉ እንዲህ ይለናል።
“የሰውን ዘር ሁሉ ከአንድ ወገን ፈጥሮ በምድር ሁሉ ላይ እንዲኖሩ አደረገ፤” የሐዋ 17፡ 26

ይሁን እንጂ በአንዱ በአዳም አለመታዘዝ ምክንያት ደግሞ እንደዚሁ ሕይወትን ከእርሱ ወደ ተካፈሉት ሰብ አዊ ፍጡራን ኃጢአት እንደገባ ቃሉ ጨምሮ ይነግረናል፦
“ስለዚህ ኀጢአት በአንድ ሰው በኩል ወደ ዓለም እንደ ገባ ሁሉ፣ ሞትም በኀጢአት በኩል ገብቷል፤ በዚሁ መንገድ ሞት ወደ ሰዎች ሁሉ መጣ፤” ሮሜ 5:12

ታዲያ ይህንን እጅግ አስከፊ ውጤት ለመቀልበስ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ የኋለኛው አዳም ሆኖ የእኛን ተፈጥሮ በመውሰድ ወደ ምድር መጣ።
የመጀመሪያው አዳም አልታዘዘም፤ የኋለኛው አዳም፣ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ግን በሁሉ እንደ እኛ ተፈትኖ ያለ አንዳች በደል ሆነ። የእግዚአብሔርን ሕግ በሙላት በመታዘዝ ጽድቃችን ሆነልን።
“ከእንግዲህ በአንድ ሰው መተላለፍ የተነሣ ኵነኔ በሁሉ ሰው ላይ እንደ መጣ፣ እንዲሁም በአንዱ የጽድቅ ሥራ ለሰው ሁሉ ሕይወትን የሚሰጥ ጽድቅ ተገኘ። በአንዱ ሰው አለመታዘዝ ብዙዎች ኀጢአተኞች እንደ ሆኑ፣ በአንዱ ሰው መታዘዝ ደግሞ ብዙዎች ጻድቃን ይሆናሉ።” ሮሜ 5፡ 18፣ 19

የመጀመሪያው አዳም ሞት እንዲነግስ አደረገ። የኋለኛው አዳም ደግሞ ሞትን በማሸነፍ ሕይወትን ለሰብ አዊ ዘር አበረከተ።
'ስለዚህ፣ “የመጀመሪያው ሰው አዳም ሕያው ነፍስ ሆነ” ተብሎ ተጽፏል፤ የኋለኛው አዳም ግን ሕይወትን የሚሰጥ መንፈስ ሆነ። '1 ቆሮንቶስ 15:45

በመጀመሪያው አዳም ከመጣብን መከራ ሊታደገን በመጣው በኋለኛው አዳም ላይ እምነታችንን በማድረግ በእርሱ የተሰጠንን ዘላለማዊ ሕይወት በእምነት እንድንቀብል አምላክ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 32
ወንድም

ጌታችን ኢየሱስ የእኛን ተፈጥሮ በመውሰድ ሰብአዊ ዘርን ሲቀላቀል ወንድማችን እንደሆነ ወንድሞቼም ብሎ ሊጠራን እንዳላፈረብን ቃሉ እንዲህ ይለናል፦
“ኢየሱስ ወንድሞች ብሎ ሊጠራቸው አያፍርም። እንዲህም ይላል፤ “ስምህን ለወንድሞቼ ዐውጃለሁ፤ በጉባኤም መካከል አወድስሃለሁ።” ዕብራውያን 2:11-12
በእርግጥም ስለ እርሱ ወንድምነት ስናስብ ምስጢረኛ፣ ገመና ሸፋኝ፣ ተሸካሚ ወንድማችን እንደሆነ እንረዳለን።

1 ምስጢረኛ

በስጋ ወንድሞቻችን ለሆኑት ምስጢራችንን እንደምንነግር፣ ምንም አይነት ጭምብል ሳናጠልቅ የውስጣችንን ከእነርሱ ጋር እንደምንጫወት ሁሉ ወንድሞቼ ብሎ ሊጠራን ካላፈረብን ከጌታችን ከኢየሱስም ጋር ተመሳሳዩን ማድረግ እንችላለን። እርሱ ከእኛ ጋር ልብ ለልብ መገናኘት የሚፈልግ አፍቃሪ ወንድማችን ነው።

2 ገመና ሸፋኝ

ወንድሞቻችንን ሚስጠረኞቻችንን ብቻ ሳይሆን ደግሞም ድካማችን እያወቁ በድካማችን ሊያጠቁን የሚፈልጉ፣ በአደባባይ የሚያሳጡን ሳይሆኑ ገመናችንን የሚሸፍኑልን ናቸው። ወንድሞቼ ብሎ የጠራን ጌታን ከማንም በላይ ገመና ከታች ነው።

3 ተሸካሚ

ወንድሞቻችንን በተለይም ትልቅ ወንድሞቻችንን ምሳሌዎቻችንን፣ አጋዦቻችንን፣ ተሸካሚዎቻችንን ናቸው። ልክ እንደዚያው ጌታችን ኢየሱስምም እንደ ትልቅ ወንድም ምሳሌያችን ነው። ደግሞም የሚደግፈን ተሸካሚያችን እርሱ ነው።
እርሱ የጠፉትን የሚፈልግ፣ የወደቁትን የሚያነሳ፣ ሃፍረትን አስወግዶ ክብርን የሚያጎናጽፍ ልዩ ወንድማችን ነው።

ታዲያ እርሱ ወንድሞቼ ብሎ ሊጥራን የማይፍርብን ከሆነ፣ በእርሱ ወንድምነት ደግሞ ይሁንን ሁሉ በረከት የምንቀበል ከሆነ እኛስ ምን ያህል ለእርሱ ቦታ እንሰጠዋለን?
በጌታችን ወንድምነት የምንመካ፣ የጠላታችንንም ጥቃት የምንመክት፣ እንደዚሁም በፍቅሩም የምንረካ እንድንሆን ጌታ ይርዳን። አሜን።

ቀን 31
የእምነታችን ጀማሪና ፍጹም አድራጊ

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ደጋግሞ ከተናገረባቸው ርእሶች መካከል አንደኛው እምነት የሚለው ነው። በተለይም በእርሱ ማመን ወደ ዘላለም ሕይወት የምንደርስበት ብቸኛው መንገድ እንደሆነ አስረግጦ አስተምሮናል። “ታዲያ ይህንን እምነትስ ከወዴት ነው የማገኘው?” ብለን እንዳናስብ ቅዱስ ቃሉ የእምነታችን ጀማሪና ፍጹም አድራጊም ራሱ ጌታችን ኢየሱስ እንደሆነ ያበስረናል።

1 የእምነታችን ጀማሪ

ሳንፈልገው የፈለገን፣ በፍቅር ቀርቦ የሕይወትን መንገድ የከፈተለን እርሱ ስለሆነ የእምነታችን ጀማሪ ነው። ያለ እርሱ ድንቅ የማዳን ሥራ እምነት የሚባለው ነገር በእኛ ውስጥ ሊኖር አይችልም ነበር። እናም እምነት እኛ በራሳችን የምናመርተው ሳይሆን ጌታችን ኢየሱስ እኛን ለማዳን የሰራው ሥራ ያስገኘው ውጤት ነው። ስለዚህ ማመን ከፈለግን ወደ እርሱ እንመልከት። ያን ጊዜ ወደ እርሱ የሚስበንን የእምነት ጉልበት እናገኛለን።

2 የእምነታችን ፍጹም አድራጊ

ጌታችን አስጀምሮ ብቻ የሚለየን ሳይሆን፣ በእርሱ ላይ ያለን እምነት በየእለቱ እዲያድግና ፍጹም እንዲሆንም የሚረዳን አምላክ ነው። በእምነት እርሱን ለመከተል ስንወስን እርሱ ደግሞ እንደ መልካም እረኛ ይመራናል። በመንገዳችን በሚያጋጥመን ነገር ሁሉ እጃችንን ይዞ ያሻግረናል። ተሰናክለን ብንወድቅ እንኳን የእርዳታ እጆቹን ይዘረጋልናል። አይናችንን በእርሱ ላይ እስከተከልን ድረስ ካሰበልን መዳረሻ ያደርሰናል።

3 እንመልከት

“የእምነታችን ጀማሪና ፍጹም አድራጊ የሆነውን ኢየሱስን እንመልከት” (ዕብ 12:2) ተብሎ እንደተጻፈው የእኛ ዋንኛ ተግባር ወደ እርሱ መመልከት ነው። ምንም እንኳን ጌታችን እምነትን ሊሰጠን ደግሞም በእምነት ሊያሳድገን የሚችል አምላክ ቢሆንም ግን አያስገድደንም። ወደንና ፈቅደን ይህንን የእምነት ስጦታ ከእርሱ ለማግኘት እርሱን መመልከት ያስፈልገናል። ከሌሎች ነገሮች ላይ አይናችንን አንስተን የእምነታችን ጀማሪና ፍጹም አድራጊ በሆነው በእርሱና በርሱ ብቻ ላይ እንድናደርግ ጌታ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 30
የማእዘን ራስ ድንጋይ

ሐዋርያው ጳውሎስ “የማእዘኑ ራስ ድንጋይም ክርስቶስ ኢየሱስ ራሱ ነው” (ኤፌ 2፡ 20) በማለት ጌታችን ኢየሱስን በዚህ ስሙ ያስተዋውቀናል። አንድ ሕንጻ በሚገነባበት ጊዜ በመጀመሪያ የሚቀመጠው ድንጋይ የማእዘን ራስ በመባል የሚታወቅ ሲሆን ሦስት ዋንኛ ጥቅሞች አሉት። ከማእዘኑ ድንጋይ የተነሳ ሕንጻው መሠረት፣ መስተካከልና መጽናትን ያገኛል።

1 መሠረት
የማእዘኑ ራስ ድንጋይ የሕንጻው መሠረት ወይም ምንጭ ነው። ልክ እንደዚያው የማእዘኑ ራስ ድንጋይም ክርስቶስ ኢየሱስ የእምነታችን ብቸኛው መሰረት ነው፦
“ምክንያቱም አንድ ጊዜ ከተመሠረተው መሠረት በቀር ሌላ መሠረት መጣል የሚችል ማንም የለም፤ ይህም መሠረት ኢየሱስ ክርስቶስ ነው። ” 1 ቆሮ 3:11።

2 መስተካከል
የማእዘኑ ራስ ድንጋይ ሌሎቹ ድንጋዮች ሁሉ ተስተካክለው እንዲቀመጡ እንደ ውሃ ልክ ሆኖ የሚያገለግል ሲሆን ክርስቶስም የእኛ ሕይወት፣ የቤተክርስቲያንም አገግሎት ከእግዚአብሔር ፈቃድ ጋር እንዲስተካከል የሚያደርግልን ነው። የምናደርገውን ሁሉ ከእርሱ ጋር በማስተያየት እንድናደርግ ራስ ወደሆነው ወደ እርሱም እንድናድግ ይህ የእግዚአብሔር ፈቃድ ነው።

3 መጽናት
የማእዘኑ ራስ ድንጋይ ለሕንጻው ጥንካሬና ጽናት ትልቅ ሚና ያለው ሲሆን ጌታችን ኢየሱስም የሚያጸናን በምንም አይነት ሁኔታ ውስጥ በድል የሚያዳግረን የሕይወታችን ሕንጻ የማ እዘኑ ራስ ነው። እርሱ ሕይወታችን የማእዘን ራስ ድንጋይ ከሆነ ጎርፉ ቢጎርፍ፣ ንፋሱ ቢነፍስ፣ ዝናቡ ቢዘንብ ምንም አያስፈራንም።

የእኛም ሕይወት በዚህ በማእዘኑ ራስ ድንጋይ በክርስቶስ ኢየሱስ መሰረትነት የተገነባ፣ ከእግዚአብሔር ፈቃድ ጋርም የተስተካከል እንደዚሁም በምንም አይነት ሁኔታ ውስጥ ጸንቶ የሚቆይ እንዲሆንልን አምላክ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 29
አሜን

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከተጠራባቸው ስሞች መካከል አንደኛው “አሜን” የሚለው ነው። ቃሉ የእብራይስጥ ቃል ሲሆን ትርጉሙም “በእውነት” ማለት ነው። በኢሳ 65፡ 16 “በእውነት አምላክ ስም” በማለት የተነገረው ቃል አሜን ከሚለው ጋር ተመሳሳይ ሆኖ እናገኘዋለን። በእርግጥም ጌታችን ኢየሱስ ቃሉ አሜን፣ ለቃሉ አሜን እንዲሁም የቃሉ አሜን የሆነ ጌታ ነው።

1 ቃሉ አሜን

ጌታችን ኢየሱስ የተናገረው ቃል ሁሉ እውነት፣ የሆነ ምንም ስሕተት የማይገኝበት፣ ዘመን የማይሽረው ቃል ነው። ዛሬ ብዙ ውሸት በሞላበት አለም ውስጥ ቃሉ አሜን የሆነውን ይህንን ጌታ መከተል ከብዙ የልብ ስብራት እንደዚሁም አጉል ኪሳራ ያስመልጠናል።

2 ለቃሉ አሜን

ጌታችን ኢየሱስ ለገባው የተስፋ ቃልም ታማኝና እውነተኛም ነው። ለቃሉ አሜን ወይም እውነተኛ በሆነው በዚህ ጌታ ላይ ተስፋችንን ብናደርግ ፈጽሞ አያሳፍረንም። ተስፋን የሰጠው እርሱ የታመነ ነውና።

3 የቃሉ አሜን

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ቃሉ አሜን (እውነተኛ) የሆነ እንዲሁም ለቃሉ አሜን የሆነ (የታመነ) ብቻ ሳይሆን ደግሞም በእግዚአብሐር የተሰጡ ተስፋዎች ሁሉ እውን የሚሆኑበት እርሱ ነውና የቃሉም አሜን እርሱ ነው። ሐዋርያው ጳውሎስ እንዲህ ብሎ እንደጻፈው፦
“በእግዚአብሔር የተሰጡ ተስፋዎች ሁሉ፣ “አዎን” የሚሆኑት በእርሱ ነውና፤ እኛም በእርሱ አማካይነት ለእግዚአብሔር ክብር፣ “አሜን” የምንለው በዚህ ምክንያት ነው።” 2 ቆሮ 1፡ 20

አሜን የሆነውን እውነተኛውን ምስክር ጌታችን ኢየሱስን እንድንሰማው፣ እንድናምነውና እንድንከተለው ጌታ ጸጋውን ያብዛልን።

ቀን 28
ክርስቶስ

ከጌታችን መጠሪያዎች መካከል አንዱ የሆነው “ክርስቶስ” የሚለው ስም ትርጉሙ መሲህ ማለት ሲሆን ቀጥተኛ ትርጓሜውም የተቀባ ማለት ነው። ይህ ቅባት ደግሞ ለተለየ ተልእኮ መለየትን ያመለክታል። በተለይ የእግዚአብሔር ሕዝብ በግዞት በባቢሎን ተወስዶ በነበረበት ጊዜ እግዚአብሔር የቀባውን ባርያውን በመላክ ነጻ እንደሚያወጣቸው በነብያት ተስፋ ተሰጥቶአቸው ነበር። ይህንንም ተስፋ በአስደናቂ ሁኔታ ንጉስ ቂሮስን በማስነሳት ፈጸመው። (ኢሳ 44-45)

በተመሳሳዩ ጌታችን ኢየሱስ ደግሞ ሰብአዊ ዘርን ከኀጢአት እስራት ነጻ ለማውጣት የተቀባ መሲህ ሆኖ ወደዚህ አለም መጣ። በተወለደም ጊዜ የምስራቹ የተነገረው እንዲህ ተብሎ ነበር፦
“ዛሬ በዳዊት ከተማ መድኅን ተወልዶላችኋልና፤ እርሱም ጌታ ክርስቶስ ነው።” ሉቃ 2፡ 11

ታዲያ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በምድር ላይ በተመላለሰ ጊዜ ስለ እርሱ መሲህነት ጥያቄዎች ይጠየቁ ነበር፤ ከእነዚህ ጥያቄዎች ሦስቱን እንመልከት

1 “እነርሱም፣ “አንተ ክርስቶስ ነህን? እስቲ ንገረን” አሉት።” ሉቃ 22፡ 67

ይህ ጥያቄ በእርግጥ መረጃንና ማስረጃን በቅንነት ከመፈለግ የመነጨ ሳይሆን ጌታችንን በሃሰት ለመወንጀል የቀረበ ነበር። እናም ጌታችን ምላሽ ሲሰጥ “ብነግራችሁም አታምኑኝም” ነበር ያለው። ዛሬም ቢሆን የእርሱን ማንነት በግልጽ የሚያስረዱ ብዙ ማስረጃዎች እያሉ ለማመን ያልወደዱ ልቦች ተመሳሳዩን ጥያቄ ተሞልተው እናያለን። እኛም እንዲህ ያለ የታወረ ልብ እንዳይኖረን ልንጠነቀቅ ይገባል።

2 “ከተሰቀሉት ወንጀለኞችም አንዱ እየተሳደበ፣ “አንተ ክርስቶስ አይደለህምን? እስቲ፣ ራስህንም እኛንም አድን” ይለው ነበር።” ሉቃ 23፡ 39

ሌላው ጠያቂ ደግሞ ይህ አብረውት ከተሰቀሉት ወንበዴዎች መካከል አንዱ ሲሆን እርሱም ስለ ኢየሱስ ክርስቶስነት ያነሳው ጥያቄ በራስወዳድነት የተቃኘ ሆኖ እናየዋለን። ዛሬም ብዙዎች እውነተኛው ክርስቶስ ሊሰጠን የሚፈልገውን ሳይሆን እኛ ልንቀበል የምንወደውን የሚሰጠንን ክርስቶስ ፍለጋ ተመሳሳዩን ጥያቄ ስንጠይቅ እንስተዋላለን።

3 ጲላጦስም፣ “ታዲያ ክርስቶስ የተባለውን ኢየሱስንስ ምን ላድርገው?” አላቸው። ሁሉም፣ “ይሰቀል!” አሉ። ማቴ 27:22

ስለ ክርስቶስ የተጠየቀው ሦስተኛው ጥያቄ ከጲላጦስ አንደበት ሲሆን፣ ይህ ጥያቄ የቀረበው እንደ ሌሎቹ ለራሱ ለኢየሱስ ሳይሆን ለሕዝቡ ነበር። እኛስ ይህንን ጥያቄ ብንጠየቅ ምላሻችን ምን ይሆን?

ምላሻችን “የብሩኩን ልጅ፣ ንጉሳችን እርሱ ክርስቶስ በልባችን ይንገስ” የሚል እንዲሆን ጌታ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 27
የድነት ቀንድ

የአጥማቂው ዮሐንስ አባት ነብዩ ዘካርያስ በመንፈስ ቅዱስ ተሞልቶ ትንቢት ሲናገር ስለሚመጣው መሲህ እንዲህ በማለት ተናገረ፦
“በባሪያው በዳዊት ቤት፣
የድነት ቀንድ አስነሥቶልናል፤
ይህም ጥንት በቅዱሳን ነቢያቱ አፍ እንደ ተናገረው፣
ማዳኑም ከጠላቶቻችንና፣
ከተፃራሪዎቻችን ሁሉ እጅ ነው፤
ይህንም ያደረገው ለአባቶቻችን ምሕረቱን ለማሳየት፣
ቅዱስ ኪዳኑን ለማስታወስ፣
ለአባታችን ለአብርሃም የማለውን መሐላ ለማሰብ፣
ከጠላቶቻችን እጅ አውጥቶ፣
ያለ ፍርሀት እንድናገለግለው፣
በዘመናችንም ሁሉ በቅድስናና በጽድቅ በፊቱ ሊያቆመን ነው።” ሉቃ 1፡ 69-75

በእርግጥም ጌታችን ኢየሱስ የዚህ ትንቢት ፍጻሜ በመሆን ተወለደ። እርሱ የድነት ቀንዳችን ነው። ቀንድ የሚለው ቃል ብርታትን፣ ኃይል በትእምርነት ያሳያል። በጠላት በዲያቢሎስ ቁጥጥር ስር ሆነንን ራሳችንን ነጻ ለማውጣት ጉልበቱ ባልነበረን ጊዜ፣ ገና ደካሞች ሳለን እርሱ የድነታችን ቀንድ ሆኖ ተገለጠልን። ይህንን አስመልክቶ ጌታችን እንዲህ አለ፦
“ከዚህም የተነሣ አንድ ሰው አስቀድሞ ኀይለኛውን ሰው ሳያስር ወደ ኀይለኛው ሰው ቤት ሊገባና ንብረቱን ሊዘርፍ አይችልም፤ ቤቱን መዝረፍ የሚቻለው ኀይለኛውን ሰው ሲያስር ብቻ ነው።” ማር 3፡ 27

ጌታችን ኢየሱስ የድነት ቀንዳችን ኃይለኛ የተባለውን ጠላት አስሮ በእርሱ የታገትነውን ነጻ አወጣን። ስሙ የተመሰገነ ይሁን። ከዚህም የተነሳ እኛም ከመዝሙረኛው ጋር እንዲህ ብለን ማወጅ እንችላለን።

“እግዚአብሔር ዐለቴ፣ መጠጊያዬና ታዳጊዬ ነው፤
አምላኬ የምሸሸግበት ዐለቴ፤
እርሱ ጋሻዬ፣ የድነቴ ቀንድና ዐምባዬ ነው።” መዝ 18፡ 2

የድነት ቀንድ ለሆነው ለዚህ ኃያል አዳኝ ሕይወታችንን በመስጠት፣ ማዳኑን በግል በመለማመድ እርሱ “የድነቴ ቀንድ” ነው ብለን ማወጅ እንድንችል ጌታ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 26
በር
ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ስለ ራሱ ሲናገር ማንነቱን ከገለጸባቸው ስሞች መካከል አንደኛው እንዲህ የሚል ነበር፦
“እውነት እላችኋለሁ፤ የበጎች በር እኔ ነኝ። … በሩ እኔ ነኝ፤ በእኔ በኩል የሚገባ ሁሉ ይድናል፤ ይገባል፤ ይወጣልም፤ መሰማሪያም ያገኛል።” ዮሐ 10፡ 7፣ 9

በዚያን ጊዜ የበጎች ጉረኖ የሚሰራው በድንጋ ክምር ሲሆን አንድ መግቢያ ክፍተት ብቻ ይደረግለታል። በዚያ የመግቢያ ክፍተት ላይ እረኛው የሚቆም ወይም የሚቀመጥ ሲሆን በዚህም እንደ በር ወይም መዝጊያ ያገለግላል። ጌታችን ኢየሱስም በዚህ በበጎች በር ራሱን መስሎ ሲያቀርብልን የሚከትሉትን ሦስት ነገሮች የሚያደርግልን ስለሆነ ነው።

1 ወደ እግዚአብሔር መንግስት መግቢያ እርሱ ብቻ ነው።
በጎች ወደ ጉረኖው የሚገቡት በበሩ በኩል እንደሆነ ሁሉ እኛም ጥበቃን ወደምናገኝበት ወደ እግዚአብሔር መንግስት የምንገባው በጌታችን በኢየሱስ በኩል በተከፈተል በር ነው።

2 ከሌባና ከነጣቂ አስተማማኝ ከለላን የሚሰጠን እርሱ ብቻ ነው።
ጌታችን በር እንደመሆኑ እኛን ሊያጠቃን የሚመጣን ማንኛውንም ኃይል የሚያስቆምልን እርሱ ነው። እርሱ አስተማማኝ በሆነው ጥበቃው በድህንነት ያኖረናል።

3 በተትረፈረፈ ሕይወት እርሱ ለእኛ ያለውን አላማ በመፈጸም ያኖረናል።
ጌታችን እኔ በሩ ነኝ ካለ ብኋላ እንዲህ ይላል “ሌባው ሊሰርቅ፣ ሊገድልና ሊያጠፋ ብቻ ይመጣል፤ እኔ ግን ሕይወት እንዲኖራቸውና እንዲትረፈረፍላቸው መጥቻለሁ።” ዮሐ 10:10
እርሱ በአንድ ቦታ አጉሮ ብቻ የሚያስቀምጠን በር ሳይሆን ነገር ግን ሕይወታችን በእርሱ የተመራ በእርሱ ፍቅር የተትረፈረፈ ሕይወት የሚያኖረን ጌታ ነው።

በሩ በሆነው በእርሱ እንድንገባና እንድንወጣ ከለላና መሰማርያም እንድናገኝ እግዚአብሔር በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 25
የእስራኤል መጽናናት

የጌታችን የኢየሱስን መወለድ በብዙ ናፍቆትና ጸሎት ይጠባበቁ ከነበሩት ጥቂት የእግዚአብሔር ሰዎች መካከል አንደኛው ስምኦን ነበር። ስለ እርሱ እንዲህ ተብሎአል፦
“በዚያን ጊዜ ጻድቅና ትጉህ የሆነ ስምዖን የሚባል አንድ ሰው በኢየሩሳሌም ይኖር ነበር፤ እርሱም የእስራኤልን መጽናናት የሚጠባበቅና መንፈስ ቅዱስ በላዩ ያደረ ሰው ነበር።” ሉቃ 2:25
ታዲያ ስምኦን ሲጠባበቀው የነበረው ይህ የእስራኤል መጽናናት ሌላ ሳይሆን በቤተልሔም በረት የተወለደው፣ ራሱን ዝቅ አድርጎ ለተሰበሩ ልቦች እውነተኛ መጽናናትን ያመጣው ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ነበር። እርሱም ሰለ ተል እኮው ሲናገር እንዲህ ብሎ ነበር፦
“የጌታ መንፈስ በእኔ ላይ ነው፤
ለድኾች ወንጌልን እንድሰብክ፣
እርሱ ቀብቶኛልና፤
ለታሰሩት መፈታትን፣
ለታወሩትም ማየትን እንዳውጅ፣
የተጨቈኑትን ነጻ እንዳወጣ፣
የተወደደችውንም የጌታን ዓመት እንዳውጅ ልኮኛል።”
ሉቃ 4፡ 18-19

ምንም እንኳን ብዙዎች ይህንን የእርሱን ተልእኮ እስራኤልን ከሮማውያን የጭቆና ቀንበር ነጻ ከማውጣት ጋር በማቆራኘት እርሱ ያደርግ በነበረው ነገር ግራ ቢጋቡም፣ እርሱ ግን የሚበልጠውን አከናወነ። ይሔውም ሰብአዊ ዘር ከኀጢአት እስራት የሚፈታበተን፣ እጅግ ከከፋው መንፈሳዊ ዕውርነት የሚፈወስበትን እንደዚሁም ከጠላት ከዲያቢሎስ ጭቆና ነጻ የሚወጣበትን የድነት ሥራ አከናወነ። በዚህም እውነተኛና ዘላለማዊ መጽናናትን ለእስራኤል ብቻ ሳይሆን ለአለም ሁሉ አስገኘ። ይህንን በመረዳት ነበር የእስራኤልን መጸናናት ሲጠብቅ የነበረው ስምኦን ጨቅላውን ኢየሱስን በእጁ ባቀፈ ጊዜ እንዲህ ብሎ ያወጀው፦
“ዐይኖቼ በሰዎች ሁሉ ፊት ያዘጋጀኸውን፣
ማዳንህን አይተዋልና።
ይህም ለአሕዛብ መገለጥን የሚሰጥ ብርሃን፣
ለሕዝብህ ለእስራኤልም ክብር ነው።” ሉቃ 2፡ 30-32

ዛሬ ከኀጢአት የተነሳ ልባችን በኀዘን ተሰብሮ፣ የጠላትም ጭቆና አንገላቶን ቢሆን እውነተኛ መጽናናትን ወደሚሰጠን ወደዚህ ጌታ እንቅረብ። እርሱም በደስታ ልባችንን ይሞላዋል። አሜን።

ቀን 24
የኀጢአተኞች ወዳጅ

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ የጠፉን ለመፈለግ፣ በጨለማ ላሉት ብርሃንን ለማብራት የሰማይ ዙፋኑን ለቆ የእኛን ተፈጥሮ በመውሰድ ወደ ምድር በመጣ ጊዜ ከተሰጡት ስሞች መካከል አንደኛው “የኀጢአተኞች ወዳጅ” የሚል ነበር። (ማቴ 11፡ 19)

ምንም እንኳን እንዲህ ብለው የጠሩት ሰዎች በእርግጥም የእርሱ ተል እኮ ገብቷቸው ሳይሆን እርሱን ለማንቋሸሽ የነበረም ቢሆን የተናገሩት ግን እውነት ነበር። በእርግጥም ጌታችን የኀጢአተኞች ወዳጅ መሆኑን የማይቀረቡትን በመቅረብ፣ የማይነኩትን በመንካት፣ በሕብረተሰቡ ዘንድ ተስፋ እንደሌላቸው ለተቆጠሩት ተስፋ በመስጠት አሳይቷል። በእርግጥም እርሱ “የተቀጠቀጠውን ሸንበቆ የማይሰብር፣ የሚጤሰውን የጧፍ ክር የማያጠፋ፣ የወደቁትን ሚያነሳ ሩህሩህ አዳኝ ነው።

የዘኪዎስ ታሪክ ጌታችን በእርግጥም የቀረጥ ሰብሳቢዎችና የኀጢአተኞች ወዳጅ የመሆኑ ማሳያ ነው። ዘኪዎስ በዘመኑ በነበሩት የኀይማኖት መምህራን ተስፋ የለህም የተባለ ኀጢአተኛ ነበር። ኢየሱስ ግን ከእነርሱ የተለየ መሆኑን በተረዳ ጊዜ ሊያየው ተመኘ፤ ከቁመቱም ማጠር የተነሳ በሕዝብ ተከቦ በእርሱ ከተማ ያልፍ የነበረውን ኢየሱስን ማየት ስላልቻለ ዛፍ ላይ ወጣ። ጌታችን ግን በስሙ ጠርቶ፣ ወደ እርሱ ቤት ለመሄድ እንደሚፈልግ ነገረው።

መቼም ዘኪዎስ ጌታ ኢየሱስን በቤቱ ለማስተናገድ ባገኘው እድል የተሰማውን ደስታ መገመት አይከብደንም። ከሩቅ ብቻ ሊያየው ተመኞት የነበረውን አሁን በቤቱ በእንግድነት ተቀበለው። በዚህ ፍቅር የዘኪዎስ ሕይወት ተለወጠ። በዘራፊነቱ የሚታወቀው ይህ ቀረጥ ሰብሳቢ አሁን የሰረቀውን የሚመልስ ብቻ ሳይሆን ካለው አካፍሎ የሚሰጥ ሆነ። ሌባው ለጋስ ሆነ!

አዎ፣ ጌታችን የኀጢአተኞች ወዳጅ በመሆን የብዙዎችን ሕይወት ቀየረ። እርሱ ከነ ኀጢአታችን ሊቀበለን አይጠየፈንም፤ ግን ደግሞ ከነኀጢአታችን አይተወንም። እናት ልጇን ከነንፍጡ አቅፋ ግን ፊቱን እንደምታጥብለት እርሱም እንደዚያው ነው።

የጠፋው ልጅ በመባል በሚታወቀው ምሳሌም ያስተማረን ይህንኑ ነው። የልጁ አባት ለልጁ የነበረው ፍቅር ወደ ቤቱ እንዲመለስ አድረገው። በተመለሰም ጊዜ አባቱ ከሩቅ አይቶ፣ እየሮጠ ሄዶ አቀፈው፤ ወደ ቀድሞ ክብሩም መለሰው።

እኛም የኀጢአታችን ሸክም አጉብጦን፣ “ተስፋ የላችሁም” የተባልን ብንሆን እንኳን “የኀጢአተኞች ወዳጅ” ወደ ሆነው ወደዚህ ጌታ እንምጣ። እርሱም ስለ እኛ የተወጉትን እጆቹ ዘርግቶ ይቀበለናል። ሰለ እኛ ወደተወጋው ጎኑም አስጠግቶ ያቅፈናል። ሕይወታችንንም ይለውጠዋል። ይህንን እንድናደርግ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

እናንተስ “የኀጢአተኞች ወዳጅ” ስለሆነው ስለ ኢየሱስ ምን ትላላችሁ? ምላሻችሁን በኮሜንቱ ላይ አጋሩን።

ቀን 23
የሰላም ልዑል

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ሥጋን ለብሶ እኛን ለማዳን እንደሚመጣ አስቀድመው ከተነገሩ ትንቢቶች መካከል አንዱ በኢሳያስ 9:6 ላይ የሚገኘው ሲሆን “ስሙም፣ ድንቅ መካር፣ ኀያል አምላክ፣ የዘላለም አባት፣ የሰላም ልዑል ይባላል” ይለናል። ሰላም የሚለው ቃል በእብራይስጡ “ሻሎም” የተሰኘ ሲሆን ይህ ቃል የግጭት አለመኖርን ብቻ የሚያመለክት ሳይሆን በዋናነት “የተትረፈረፈ ሕይወት” የሚል ትርጉም ያለው ነው። በእርግጥም ጌታችን ኢየሱስ “ሕይወት እንዲሆንላችሁ፣ እንዲትረፈረፍላችሁም መጣሁ” በማለት ሲናገር የተናገረውን የሚያስታውሰን ቃል ነው። (ዮሐ 10:10)።
የሻሎም ልዑል የሆነው ኢየሱስ ይህንን የተትረፈረፈ ሕይወት ሊሰጠን የቻለው ደግሞ ድንቅ መካር፣ ኀያል አምላክ፣ የዘላለም አባት ስለሆነ ነው። ሕይወታችን በሻሎም እንዲሞላ ጥበብ፣ ኀይልና ፍቅር ያስፈልገናል።

1 ጥበብ ከድንቅ መካር ኢየሱስ

ጌታችን ኢየሱስ ድንቅ መካር እንደመሆኑ ወደ ሕይወት ለመምጣት የሚያስፈልገንን ጥበብ ሰጠን። የእውነትን ብርሃን አብርቶልን ከነበርንበት የድንቁርና ጨለማ አወጣን። ምድራዊውን ሳይሆን ሰማያዊውን ጥበብ ሰጠን።
ጥበብ ብቻውን ግን በቂ አይደለም። ብዙ አዋቂዎች ግን ኀይል የሌላቸው አሉና።

2 ኀይል ከኀያሉ አምላክ ኢየሱስ

የተትረፈረፈ ሕይወት ለመኖር ሌላው የሚያስፈልገን ቁልፍ ነገር ኀይል ነው። የሻሎሙ ልዑል ኢየሱስ ኀያል አምላክ እንደመሆኑ በእርሱ ለሚደገፉ ሁሉን ማድረግ የሚችሉበትን ኃይል ይሰጣቸዋል። ለዚህ ነው ሐዋርያው ጳውሎስ “ኀይልን በሚሰጠኝ በክርስቶስ ሁሉን እችላለሁ” የሚለን (ፊል 4:13)።

3 ፍቅር ከዘላለም አባት ኢየሱስ

የተትረፈረፈን ሕይወት ለመኖር ጥበብና ኀይል ብቻ በቂ አይሆኑም፤ ፍቅር ደግሞ ያስፈልገናል። ምክንያቱም ቃሉ እንዲህ ይላልና
“ምስጢርን ሁሉና ዕውቀትን ሁሉ ባውቅ፣ ተራራንም ከቦታው የሚነቅል እምነት ቢኖረኝ፣ ፍቅር ግን ከሌለኝ ከንቱ ነኝ።”
1 ቆሮ 13:2
እናም ይህ የሻሎም ልዑል የዘላለም አባት ነውና በፍቅሩ ልባችንን በመሙላት ሕይወታችንን ሙሉ ማድረግ ይቻለዋል።

ዛሬ የተትረፈረፈ ሕይወት መኖር ከፈለግን ወደዚህ የሻሎም ልዑል እንምጣ። በጥበቡ፣ በኀይሉና በፍቅሩ ሕይወታችንን እንዲሞላው እንፍቀድለት። ይህንን ማድረግ እንድንችል አምላክ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 22
የዘላለም አባት

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከስሞች ሁሉ ከሚበልጠው ስሙ መካከል አንዱ “የዘላለም አባት” የሚለው ነው። ከአባትነቱ ከምናገኛቸው ብዙ በረከቶች መካከል ጥቂቱን እንመልከት።

1 መገኛ
በስጋ የወለዱን ወላጆቻችንን የአብራካቸው ክፋይ የሕይወታችን መገኛ ናቸው። ልክ እንደዚሁ ዘላለማዊ ሕይወትን የሚሰጠን እርሱ ብቻውን ኢመዋቲ የሆነው ይህ የዘላለም አባት ነው። ከእርሱ ስንወለድ፣ የእርሱ ልጆች ስንሆን ለዘላለም እንደምንኖር ቃሉ ያስተምረናል።

2 መጋቢ
በስጋ የወለዱን ወላጆቻችንን የሚያስፈልገንን በማሟላት የሚያሳድጉን ናቸው። የዘላለም አባታችን ኢየሱስም ከማሕጸን አንስቶ የሚሸከመን እስከ ሽበት እስከ ሽምግልና ሰለቸኝ ደከመኝ ሳይል የሚያስፈልገንን ሁሉ አትረፍርፎ የሚሰጠን መልካም አባት ነው። እንዲህም ይለናል፦
“ከተፀነሳችሁበት ጊዜ ጀምሮ የያዝኋችሁ፣
ከተወለዳችሁበት ጊዜ ጀምሮ የተሸከምኋችሁ ስሙኝ።
እስከ ሽምግልናችሁ፣ እስከ ሽበትም፣
የምሸከማችሁ እኔ ነኝ፤ እኔው ነኝ።” ኢሳ 46:3፣ 4

3 መከታ
አባት የልጆቹን ፍላጎት የሚያሟላ ብቻ ሳይሆን ደግሞም ከማንኛውም ጥቃት አቅሙ በፈቀደው ሁሉ ከለላ የሚሆን የቤተሰቡ መከታ ነው። ይህ ስሙ የዘላለም አባት የሆነው ጌታችን ኢየሱስም ስለልጆቹ ሲናገር “ከእጄ ማንም ሊነጥቃቸው አይችልም” በማለት በፍጹም መተማመን የሚያውጅ ድንቅ አባት ነው። በአስተማማኝ ጥበቃው በሰላምና በእረፍት የሚያኖረን እርሱ ብቻ ነው።

በተለይም እንዲህ በማለት የሰጠን ተስፋ ሁልጊዜ በደስታ ሊሞላን ይገባል።

“ወላጅ እንደሌላቸው ልጆች አልተዋችሁም፤ ወደ እናንተ እመጣለሁ። ” ዮሐ 14፡ 18

የዘላለም አባት የሆንኸው ውድ አምላካችን፣ በአንተ አባትነት የዘላለም ሕይወትን፣ የተትረፈረፈ በረከት እንዲሁም አስተማማኝ ጥበቃን መለማመድ እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 21
ኀያል አምላክ

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ፍጹም አምላክ ነውና ከስሞቹ መካከል አንደኛው “ኀያል አምላክ” የሚል ነው። በእርግጥም ጌታችን ታላቅና ኀያል አምላክ ነው። ምክንያቱም እርሱ ሰማይና ምድርን የፈጠረ፣ ከፍጥረቱ ሁሉ በላይ የሆነ ፣ ሁሉን ማድረግ የሚችል ፣ ለዘመኑ ቁጥር ጅማሬና ፍጻሜ የሌለው፣ አልፋና ኦሜጋ፣ የዘላለም አምላክ እና ሁሉን አዋቂ ነውና። እነዚህን የመለኮት ባሕርያት ከአምላክ ሌላ የተጎናጸፈ ማንም የለም።

ይሄ ታላቅና ብርቱ አምላክ ለእኛ ህይወት ያለው እቅድ ታላቅ እንደሆነ ዕቅዱንም ለማከናውን በሚሰራው ሥራ ብርቱ መሆኑን ቃሉ እንዲህ ይለናል። “ ስምህ የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር የሆነ፣ ታላቅና ኀያል አምላክ ሆይ፤ ዕቅድህ ታላቅ፣ በሥራም ብርቱ ነህ፤ ዐይኖችህ የሰው ልጆችን መንገዶች ሁሉ ያያሉ፤ ” ኤር 32:18

ይህ ታላቅና ሃያል አምላክ ሲፈጥረንና ሲያድነን ለእኛ ህይወት ታላቅ ዕቅድ እንዳለውና ያንንም እቅዱን ለመፈጸም በሥራው ብርቱ እንደሆነ ገልጦልናል። ለዚህ ነው ኢሳ 9:6 ላይ እንዲህ የሚለን:- ወንድ ልጅ ተሰጥቶናል፣ አለቅነትም በጫንቃው ላይ ይሆናል፤ ስሙም ድንቅ መካር ኀያል አምላክ (ኤል ጊቦር)፣ የዘላለም አባት፣ የሰላም አለቃ ይባላል።” ይህ ኀያል አምላክ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ለእኛ ህይወት ታላቅ ዕቅድን ይዞ “ ለታሰሩት መፈታትን፣ ለታወሩትም ማየትን ለማወጅ፣ የተጨቈኑትን ነጻ ሊያወጣ” (ሉቃ 4:18) ተገለጠ። ይህንን ታላቅ ዕቅዱን ለማከናውንም ብርቱ ስራን ሰራ። አብረውት የነበሩትም እርሱ “ በተግባርና በቃል ብርቱ” እንደነበረ መሰከሩለት። (ሉቃ 24:19)

ይሄ ጌታ ዛሬም በእኛ ህይወት ታላቅ ዕቅዱን ብርቱ በሆነው አሰራሩ ሊፈጽም የሚፈልግ ታላቅና ኀያል አምላክ ነው። አስቀድሞ ታላቅ ዕቅድ ይዞ የፈጠረን፣ በኀጢአታችን ምክንያት ከዚያ ከፍታ ላይ በወደቅን ጊዜም እንደገና ወደ ታላቅ ዕቅዱ ህይወታችን ሊመልስ ሕይወቱን በመስጠት ዋጀን። ይህንን ታላቅና ሃያል አምላክ በፍጹም ልባችንን እንውደደው። አካሄዳችንን ከእርሱ ጋር አድርገን እንከተለው። ብቻውን ኀያል አምላክ የሆነውን እርሱን በልባችን ዙፋን ላይ ሁልጊዜ እንድናነግሰውና በሁለተናችን ለእርሱ እንድንገዛ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 20

ድንቅ መካር
በመልካም ምክሩ የታወቀው ጠቢቡ ሰለሞን ስለ መካሪ አስፈላጊነት ይለናል፦ “መልካም ምክር በሌለበት ሕዝብ ይወድቃል፥ በአማካሪዎች ብዛት ግን ዋስትና ይገኛል።” ምሳ 11:14
በእርግጥም የሰለሞንን ጥበብ ለመስማት ከሩቅ አገር ሰዎች ይመጡ ነበር።

ጌታችን ኢየሱስ ግን ከሁሉም ጠቢባን የሚበልጥ ድንቅ መካሪ ነው። እርሱ ከሰለሞን ይበልጣል። ለሰለሞንም ጥበብን የሰጠን “የእግዚአብሔር ጥበብ” እርሱ ነውና።

ሌሎች አማካሪዎች ጥበብን ከሌሎች ይማራሉ፤ ጌታችን ግን የእውቀት ራስ ነው። ምንጩ እርሱ ነው።

ጌታችን ድንቅ መካሪ የተባለው በእርግጥም ሁሉን የሚያውቅ ጥበቡ ወሰን የለሽ ስለሆነ ነው።

ሌላው ጌታችንን ድንቅ መካሪ ያስባለው በርህራሄ የሚመክረን፣ በሚገባንም ቃል የሚነግረን በመሆኑ ነው። በድንጋይ ልትወገር በፊቱ ላቀርቧት ሴት በጥበብ በተሞላ መልሱ “ከእናንተ ድንጋይ የሌለባት ይወገራት” በማለት ነጻ አወጣት። ለእርሷም “ደግመሽ ኀጢአት አትስሪ” በማለት ተገቢውን ምክር ሰጣት።

በእርግጥም ጌታችን ድንቅ መካሪ ነው። ግብዞችን በምክሩ ቃል ኃፍረትን ሲያከናንብ፣ የተዋረደችውን ነፍስ ደግሞ ጸጋን አለበሳት። ስሙ ብሩክ ይሁን!

እኛም ይህንን ድንቅ መካር የጥበባችን ምንጭ እንድናደርገው ጌታ ጸጋውን ያብዛልን።

ቀን 19
ሊቀ ካህናት

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ወደ አብ የምንደርስበት መንገድ፣ ደግሞም ተራ መንገድ ሳይሆን ኀጢአት በእኛና በአምላክ መካከል የቆፈረውን ትልቁን ገደል የገጠመ ድልድይ ስለሆነ ጌታችን መካከለኛም እንደሆነ አይተናል። በተጨማሪም በአብ ዘንድ ያለን ለጠላታችን ክስ ምላሽ የሚሰጥልን ጠበቃችን መሆኑንም ተምልክተናል። ከዚያው ጋር ተያይዞም ጌታች የተጠራበትን ሌላ ስያሜ በዕብ 4፡ 14-16 እናገኛለን፦

“እንግዲህ ወደ ሰማያት ያረገ ታላቅ ሊቀ ካህናት የእግዚአብሔር ልጅ ኢየሱስ ስላለን፣ እምነታችንን አጥብቀን እንያዝ። በድካማችን የማይራራልን ሊቀ ካህናት የለንምና፤ ነገር ግን እንደ እኛ በማንኛውም ነገር የተፈተነ ሊቀ ካህናት አለን፤ ይሁን እንጂ ምንም ኀጢአት አልሠራም። እንግዲህ ምሕረትን እንድንቀበልና በሚያስፈልገንም ጊዜ የሚረዳንን ጸጋ እንድናገኝ፣ ወደ ጸጋው ዙፋን በእምነት እንቅረብ።”

ሊቀ ካህናቱ ሕዝቡን ወክሎ በእግዚአብሔር ፊት እንደሚቀርብ፣ እኛም ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በሰማያዊው ቤተመቅደስ ያለ ታላቅ ሊቀ ካህናታችን ነው። እርሱ ድካማችን የሚገባው፣ የሚራራልንና ደግሞም የሚረዳን ሊቀ ካህናት ነው።

1 ድካማችን የሚገባው
ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በሁሉ እንደ እኛ የተፈተነ ስለሆነ የምናልፍበት ስቃይ ይገባዋል። ትግላችንን ያስተውላል። በኃጢአት በተበከለች አለም ውስጥ የእኛን ሥጋ ለብሶ መኖር ማለት ምን እንደሆነ ጠቅቆ ያውቃል።

2 በድካማችን የሚራራልን
እርሱ ድካማችን የሚገባው ብቻ ሳይሆን ደግሞም የሚራራልንም ሊቀ ካህናት ነው። የኃጢአት ቀንበር ተጭኖን ስናቃስት አይቶን አያልፍም። ችግራችሁ ይገባኛል በማለት ለይስሙላ ከንፈሩን አይመጥም። ይልቁንም ይራራልናል።

3 በድካማችን የሚረዳን
እርሱ ራርቶልን ብቻ አይቆምም፤ ደግሞም ይረዳናል። ደካማችንን የምናሸንፍበት ጸጋ በእርሱ ዘንድ አለ። እናም ድካማችን ወደሚገባው፣ በድካማችን ወደሚራራልን እንደዚሁም ከድካማችን እንድንላቀቅ ወደሚረዳን ወደዚህ ታላቅ ሊቀ ካህናት በእምነት እንቅረብ። ይህንንም እንድናደርግ አምላክ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 18
ጠበቃ

ስለ እግዚአብሔር ፍቅርና በእርሱ ፍቅር ስለመኖር አጽንኦት ሰጥቶ በጻፈበት መልእክቱ ዮሐንስ ጌታችን ኢየሱስ “ጠበቃችን” መሆኑን ያውጃል፦

“ልጆቼ ሆይ፤ ይህን የምጽፍላችሁ ኀጢአት እንዳትሠሩ ነው፤ ነገር ግን ማንም ኀጢአት ቢሠራ፣ በአብ ዘንድ ጠበቃ አለን፤ እርሱም ጻድቁ ኢየሱስ ክርስቶስ ነው።” 1 ዮሐ 2:1

“ጠበቃ” ተብሎ የተተረጎመው የግሪኩ ቃል በዮሐ 14:16 ላይ ጌታችን ኢየሱስ እርሱ ሲሄድ ከአብ ዘንድ ስለሚልክልን ስለ መንፈስ ቅዱስ “አጽናኝ” በማለት ከተናገረው ጋር አንድ አይነት ቃል ነው።
“እርሱም ከእናንተ ጋር ለዘላለም የሚኖር ሌላ አጽናኝ ይሰጣችኋል፤”
የቃሉ ዋና ትርጉም በሚያስፈልገን ነገር ሁሉ የሚረዳን፣ ሁሉ በሁሉ የሚሆንልን ማለት ሲሆን ኀጢአት ሰርተን በከሳሽን በሰይጣን “ሞት ይገባቸዋል” የሚል ክስ ሲቀርብብን ስለ እኛ በከፈለው ዋጋ ምላሽ የሚሰጥልን ጠበቃ አለን። እርሱም ኢየሱስ ክርስቶስ ነው።
ዮሐንስ ጠበቃችን “ጻድቁ ኢየሱስ ክርስቶስ ነው” በማለት ሲናገር እርሱ እንዲሁ ኀጢአትን ቀባብቶ ይቅርታን የሚያስገኝ ሳይሆን ይልቁንም የሚገባውን ቅጣት በራሱ መስዋእትነት ከፍሎ በዚያ ላመኑት ጥብቅና የሚቆም መሆኑን ያመለክታል።

ጴጥሮስ ጌታውን እንዲክድ በሰይጣን በተፈተነ ጊዜ ጌታችን ኢየሱስ ይህንን የጠበቃነት ሚናውን እንዴት እንደተጫወተለት እንዲህ በማለት ገልጾ ነበር፦

“ስምዖን፣ ስምዖን ሆይ፤ እነሆ፤ ሰይጣን እንደ ስንዴ ሊያበጥራችሁ ለመነ፤ እኔ ግን እምነትህ እንዳይጠፋ ስለ አንተ ጸለይሁ፤ ” ሉቃ 22፡ 31፣ 32

ከዚህም የጌታችን ጸሎት የተነሳ ጴጥሮስ ከወደቀበት ተነስቶ፣ የኀጢአት ይቅርታን በግሉ ተለማምዶ፣ ስለዚህ አፍቃሪ ጌታ ለሕዝብ ሁሉ የሚያውጅ ሰባኪ ሆነ።

እኛም በምንም አይነት የኃጢአት ወጥመድ ተይዘን፣ ጠላታችን ዲያቢሎስም በክሱ መዶሻ እየቀጠቀጠን ቢሆን በአብ ዘንድ የኀጢአታችንን ቅጣት ከፍሎ ነጻ ሊያወጣን እና ስለ እኛም ለጠላታችን ምላሽ ሊሰጥ የቆመ ጠበቃ እንዳለን እንወቅ፤ በእርሱ እንመን፤ ወደ እርሱም እንቅረብ። ይህንን እንድናደርግ አምላክ በጸጋው ይርዳን።፡አሜን።

ቀን 17
መካከለኛ

ድልድይ የሚሰራው በሁለት የመንገድ ጫፎች መካከል ያለን ክፍተት ለመግጠም ነው። ያ ክፍተት ገደል ወይም የውሃ አካል ሊሆን ይችላል። ታዲያ ድልድዩ ከሁለቱ የመንገዱ ጫፎች ጋር የተገናኘ ይሆን ዘንድ ግድ ነው።

በተመሳሳዩም ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ኃጢአት በእኛና በእግዚአብሔር መካከል የፈጠረውን ማንም ሊያቋርጠው የማይችለውን ትልቅ ገደል ሊገጥም የቻለ ብቸኛው ድልድይ ነው። ለዚህ ነው ከስሙ ሁሉ ከሚበልጠው ስሙ መካከል አንዱ “መካከለኛ” የሚል የሆነው።
“አንድ እግዚአብሔር አለና፥ በእግዚአብሔርና በሰውም መካከል ያለው መካከለኛው ደግሞ አንድ አለ፥ እርሱም ሰው የሆነ ክርስቶስ ኢየሱስ ነው፤” 1 ጢሞ 2:5

በእርግጥም ጌታችን ኢየሱስ ፍጹም አምላክ እንደመሆኑ በአንዱ ጫፍ ከመለኮት ጋር የተቆራኘ፣ እንደዚሁም የእኛን ሥጋ በመልበሱ ደግሞ በሌላው ጭፍ ጋር ካለነው ከእኛ ጋር በመቆራኘቱ፣ በመለኮትና በሰው መካከል የተዘረጋ ድልድይ ሆነ። እርሱ ብቻውን መካከለኛ የሆነው ደግሞ እርሱ የሆነውን ሊያሟላ የሚችል ሌላ ማንም ስለሌለ ነው። አምላክና ሰው የሆነ ከኢየሱስ ውጭ ማንም የለምና።

በዚህ በመካከለኛው ወይም በድልድዩ ወደ እግዚአብሔር ከመመለስ ይልቅ አንዳዶች ሌሎች ድልድዮችን ለመስራት እንጥራለን። ይህ ግን ከንቱ ድካም ነው። “በእግዚአብሔር እና በሰው መካከል ያለው መካከለኛው ደግሞ አንድ አለ” ተብሎ እንደተጻፈው እርሱ አንድ ብቻ ነውና ወደ እርሱ እንቅረብ። በዚህ ብቸኛ ድልድይ ታላቁን የኃጢአት ገደል አቋርጠን ወደ አምላካችን እንቅረብ። “እርሱ ሰዎች ሁሉ እንዲድኑና እውነትን ወደ ማወቅ እንዲደርሱ ይፈልጋል።” 1 ጢሞ 2:4 ለዚህም ዋጋ በመክፈል ድልድይ ሆኖልናል።

አባት ሆይ፣ በኃጢአት ምክንያት የተፈጠረውን ታላቅ ገደል እንሻገረው ዘንድ፣ በእኛ እና ባንተ መካከከል መካከለኛ በሆነው በልጅህ በኢየሱስ ክርስቶስ ድልይነት እድሉን ስለሰጠኸን እያመሰገንህ እኛም በእርሱ ወደ አንተ እንድንቀርብ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 16
መንገዱ

ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ራሱን ለማስተዋወቅ ከተጠቀመባቸው ምሳሌዎች መካከል “መንገድ፣ እውነትና ሕይወት” የሚሉትን እናገኛለን። በእርግጥም እውነትና ሕይወት ከሆነው አምላክ የሚያድረሰው ብቸኛው መንገድ እርሱ ነው።
“መንገዱ እኔ ነኝ፤ እውነትና ሕይወትም እኔው ነኝ፤ በእኔ በኩል ካልሆነ በቀር ወደ አብ የሚመጣ የለም።” ዮሐ 14:6

ኃጢአት በሰው ልጅ ላይ ያደረሰው ከባድ ጉዳት እውነትና ሕይወት ከሆነው አምላክ እንዲለይ ማድረጉ ነበር።
“እነሆ፤ የእግዚአብሔር እጅ ከማዳን አላጠረችም፤
ጆሮውም መስማት አልተሳናትም።
ነገር ግን በደላችሁ
ከአምላካችሁ ለይቷችኋል፤” ኢሳ 59፡ 1፣ 2

አዳምና ሔውን ከኤደን ሲባረሩ ዳግመኛ ከሕይወት ዛፍ ፍሬ በልተው ዘላለማዊ እንዳይሆኑ አምላክ “ወደ ሕይወት ዛፍ የሚወስደውን መንገድ ለመጠበቅ ኪሩቤልንና በየአቅጣጫው የምትገለባበጥ ነበልባላዊ ሠይፍ ከዔድን በስተ ምሥራቅ አኖረ።” ዘፍ 3፡ 24። እንደዚሁም አምላክ ከሕዝቡ መካከል ለማደር መቅደስን ባሰራ ጊዜ የእርሱ ሀልዎት፣ የክብሩ ማረፊያ ወደ ሆነው ወደ ቅድስተ ቅዱሳኑ የሚያደረሰው መንገድ በመጋረጃ የተዘጋ ነበር።

ይሁን እንጂ “መንገዱ እኔ ነኝ” ያለን ጌታችን ኢየሱስ ሥጋን ለብሶ ወደ ምድር በመምጣት ኃጢአታችንን ከመንገዱ በማስወገድ “እውነትና ሕይወት” ወደሆነው አምላክ የምንድረስበትን እድል ሰጠን። በተለይም በመስቀል ላይ መስዋእት ሆኖ በተንጠለጠለ ጊዜ መጋረጃው ከላይ እስከታች ተቀደደ። ባፈሰሰውም ደም አዲስና ሕያው መንገድን መርቆ ከፈተልን። እንዲህ ተብሎ እንደተጻፈው፦

“እንግዲህ ወንድሞች ሆይ፤ በኢየሱስ ደም ወደ ቅድስተ ቅዱሳን ለመግባት ድፍረት አግኝተናል፤ ይኸውም በመጋረጃው ማለት በሥጋው በኩል በከፈተልን አዲስና ሕያው መንገድ ነው።” ዕብ 10፡ 19፣ 20

አዎ፣ ጌታችን ኢየሱስ ወደ እውነትና ሕይወት የሚያደርሰን መንገዳችን ነው። የሐዋርያት ሥራን ስናነብ አማኞች “መንገዱን የሚከተሉት” ተብለው እንደተጠሩ ልብ እንበል። (የሐዋ 9:2፤ 22:4፤ 24:14)። በእርሱ በኩል ካልሆነ በቀር ሌላ መንገድ የለም።

አባት ሆይ፣ በልጅህ በኢየሱስ ክርስቶስ በኩል ወደ አንተ እንድንቀርብ ስለተከፈተልን አዲስና ሕያው መንገድ እያመሰገንህ፣ እኛም በእርሱ በኩል እውነትን ተረድተን ካንተም ጋር የተጣበቀን ሕይውት መኖር እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 15
የሕማም ሰው
ለጌታችን ኢየሱስ ከተሰጡት ስያሜዎች መካከል አንደኛው “የሕማም ሰው” የሚል ነበር። ኢሳያስ አስቀድሞ በትንቢት ሲናገር እንዲህ ይላል፦
“በሰዎች የተናቀና የተጠላ፣
የሕማም ሰውና ሥቃይ ያልተለየው ነበር።
ሰዎች ፊታቸውን እንደሚያዞሩበት ዐይነት፣
የተናቀ ነበር፤ እኛም አላከበርነውም።
በርግጥ እርሱ ደዌያችንን ወሰደ፤
ሕመማችንንም ተሸከመ፤
እኛ ግን በእግዚአብሔር እንደ ተመታ፣
እንደ ተቀሠፈ፣ እንደ ተሠቃየም ቈጠርነው።
ነገር ግን እርሱ ስለ መተላለፋችን ተወጋ፤
ስለ በደላችንም ደቀቀ፤
በእርሱ ላይ የወደቀው ቅጣት ለእኛ ሰላም አመጣልን፤
በእርሱም ቍስል እኛ ተፈወስን። ኢሳ 53፡ 3-5

ጌታችን ኢየሱስ ይህንን ሙሉ መከራ በመቀበል “የሕማም ሰው” የተባለው በእርሱ ቁስል እኛ እንድንፈወስ ነው።

ይገርማል! ቁስል ፈውስ ያስፈልገዋል እንጂ እንዲህ ይፈውሳል?! በስቃና በሕመም ያለ ሰው ለራሱ የሚታደገው ያስፈልገዋል እንጂ እንዴት ሌላው ሰላም ያመጣል?!

ዛሬም ቢሆን የእርሱ መስዋእትነት የእኛን መከራ የሚያስወግድ፣ በእውነተኛ ሰላም ሕይወታችንን ሊሞላ የሚችል ብቸኛው መፍትሔ ነው። እርሱ ሕመማችንን ተሸክሞልናልና ይህንን በእምነት ተቀብለን በነጻነት እንመላለስ። ጠላት የኃጢአታችንን ሸክም ሊያሸክመን ሲፈልግ ወደ መስቀሉ እናመልክተው። በዚያም የአለምን ሁሉ በደል ተሸክሞ የኃጢአት ይቅርታ ያስገኘልንን ጌታ እናሳየው። ያን ጊዜ ድሉ የእኛ ይሆናል።

ስለ እኛ የሕማም ሰው የሆነውን ይህንን ጌታ እኛም ከልባችን እንድንወደው አምላክ በጸጋው ይርዳን። አሜን።

ቀን 40
የማያሳፍር ተስፋ


ብዙ ጊዜ በህይወታችን ተስፋ ለመቁረጥ ከምንዳረግባቸው ምክንያቶች መካከል ዋንኛው ተስፋችንን የምንጥልባቸው መሰረቶች ጽኑ አለመሆናቸው ነው። የገንዘብ አቅማችንን፣ ሥልጣናችንን ወይም እውቀታችንን ተስፋ አድርገን፣ እነዚህ አሉን የምንላቸው ነገሮች ሊፈቱት የማይችሉት ችግር ሲገጥመን ተስፋ እንቆርጣለን።
በዘመድ፣ በወገን፣ በመንግስት፣ በቴክኖሎጂ ወዘተ… ተስፋችንን አድርገን፣ እነዚህም ቢሆኑ ከጉድለቶቻቸው የተነሳ ቃል የገቡልንንና እኛም የተመኘነውን ሊሰጡን ሳይችሉ ሲቀር የቆምንበት መሰረት እንደተናወጠ ይሰማናል።

መዝሙረኛው በመዝ 121:1 ላይ ተስፋ የሚያደርገውን ፈልጎ አይኖቹን ወደ ተራሮች እንዳነሳ ይጽፋል። ተራራ ሲል በሰው አይን ገዝፈ የሚታዩ፣ የሚያስጠጉ፣ የሚያስመልጡና ከፍ ከፍ የሚያደርጉ መስለው የሚታዩትን ማለቱ ነው። ይሁን እንጂ፣ በእነርሱ ላይ ተስፋውን ከማድረግ ይልቅ፣ ከተራራዎቹ በላይ ከፍ ብሎ ባለው በእግዚብሔር ላይ ተስፋውን በማድረግ እንዲህ ይለናል:-
“ረድኤቴ ሰማይንና ምድርን ከፈጠረ፣ ከእግዚአብሔር ዘንድ ይመጣል።” መዝ 121:2

በእርግጥም፣ ሁልጊዜ አስተማማኝ የሆነ፣ ጽኑ የተስፋችን መሰረት ልናደርገው የሚገባን ዘላለማዊውን እግዚአብሔርን ነው። ባለፉት ቀናት እግዚአብሔር ተስፋ ስለማድረግ ከቃሉ ተምረናል።
በእግዚአብሔር ላይ ተስፋችንን ማድረግ፣ በእርሱም መታመን ከሚያስገኝልን ብዙ በረከቶች መካከል ሦስቱን በማየት ጥናታችንን እንቋጫለን።

1 እግዚአብሔርን ተስፋ ማድረግ ለዕፍረት አይዳርገንም።

ምናልባት በጠበቅነው ጊዜና መንገድ ስላልመጣ የቀረና የረሳን ቢመስለንም እርሱ ግን ባልጠበቅነው ጊዜና መንገድ የሚመጣ ቃሉን የሚፈጽም አምላክ ነው።
እርሱ የሚሰጠን ተስፋ “ ለዕፍረት አይዳርገንም፤” ሮሜ 5:5

2 በእግዚአብሔር ላይ ተስፋችንን ስናደርግ ኀይላችን ይታደሳል።

ተስፋ ያደረግነውን አምላክ ትልቅነት ስናይ በፊታችን ግዙፍ የሚመስሉት ችግሮቻችንን ትንሽ ይሆኑብናል። አቅማችን ይሆንልናል ብለን ተስፋ ባደረግነው በጌታ ብርታት ጉልበታችን ይታደሳል።
እርሱን ተስፋ የሚያደርጉ “ ኀይላቸውን ያድሳሉ፤
እንደ ንስር በክንፍ ይወጣሉ፤
ይሮጣሉ፤ አይታክቱም፤
ይሄዳሉ፤ አይደክሙም።” (ኢሳ 40:31)

3 እግዚአብሔርን ተስፋ ማድረግ በእርሱም ስንታመን ህይወታችን ሁልጊዜ ፍሬያማ ይሆናል።

“ነገር ግን በእግዚአብሔር የሚታመን፣
መታመኛውም እግዚአብሔር የሆነ ሰው ቡሩክ ነው።
በውሃ ዳር እንደ ተተከለ፣
ሥሩንም ወደ ወንዝ እንደ ሰደደ ዛፍ ነው፣
ሙቀት ሲመጣ አይፈራም፤
ቅጠሉም ዘወትር እንደለመለመ ነው፤
በድርቅ ዘመን አይሠጋም፤
ፍሬ ማፍራቱንም አያቋርጥም።”ኤር 17: 7፣ 8

አዎ፣ እግዚአብሔርን ተስፋ ስናደርግ ጠንካሮች የተባሉ ሲደክሙ የእኛ ሃይል ግን ይታደሳል። እርሱን ተስፋ ስናደርግ፣ በድርቅ ዘመን ሁሉ ሲጠወልግ እኛ ግን ፍሬ ማፍራታችንን አናቋርጥም። ምክንያቱም የተስፋችን መሰረት ጽኑ የሆነው ህያው እግዚአብሔር ነውና።

ይህንን በማመን፣ እኛም ዛሬ ከመዝሙረኛው ጋር እንዲህ እንበለው:-

አቤቱ አንተ ተስፋዬ ነህና፣ አግዚአብሔር ሆይ ፣ ከታናሽነቴ ጀመረህ መታመኛዬ ነህና።
አሜን።

ቀን 39

"በገዦች ተስፋ ከማድረግ ይልቅ፣ በእግዚአብሔር መታመን ይሻላል።” መዝ 118:8፣9

በገዢዎች ላይ ተስፋን መጣል ብዙዎቻችን የምንፈተንበት ትልቅ ወጥመድ ነው። ይሁን እንጂ፣ ምንም ያህል ጠንካራ ቢመስል፣ የሰው መከታ ሊከላከል የማይችላቸው ብዙ ነገሮች አሉ። ሃያላን የተባሉ ብዙ ገዢዎች ከእነርሱ አቅም በላይ በሆኑ ብዙ ነገሮች የተወሰኑ ናቸው።

ጽኑና አስተማማኝ ተስፋ የሚሰጥ፣ ተስፋውን ለመፈጸም ምንም ነገር የማያግደው እግዚአብሐር ብቻ ነው። ልብን ከእርሱ ማራቅ ወደ እርግማን የሚመራ ሲሆን፣ በእርሱ ላይ መደገፍ ደግሞ ለእውነተኛ ስኬት የሚይበቃ ብቸኛው ጎዳና ነው። ለዚህ ነው የእግዚአብሔር ቃል እንዲህ የሚለውን:-
“ በሰው የሚታመን፣ በሥጋ ለባሽ የሚመካ፣ ልቡንም ከእግዚአብሔር የሚያርቅ የተረገመ ነው። በምድረ በዳ እንዳለ ቍጥቋጦ ይሆናል፤ መልካም ነገር ሲመጣ አያይም፤ ሰው በሌለበት በጨው ምድር፣ በምድረ በዳ በደረቅ ስፍራ ይቀመጣል።

“ነገር ግን በእግዚአብሔር የሚታመን፣ መታመኛውም እግዚአብሔር የሆነ ሰው ቡሩክ ነው። በውሃ ዳር እንደ ተተከለ፣ ሥሩንም ወደ ወንዝ እንደ ሰደደ ዛፍ ነው፣ ሙቀት ሲመጣ አይፈራም፤ ቅጠሉም ዘወትር እንደለመለመ ነው፤ በድርቅ ዘመን አይሠጋም፤ ፍሬ ማፍራቱንም አያቋርጥም።” ኤር 17፧ 5-8

ይህንን በመረዳት ታዲያ ብቻውን አስተማማኝ በሆነው አምላክ በእርሱ ላይ እንድንደገፍ ሲጠራን እንዲህ እንበለው:-
“ እግዚአብሔር ሆይ፤ እኔ ግን በአንተ እታመናለሁ፤ “አንተ አምላኬ ነህ” እልሃለሁም። “ እግዚአብሔርን፣ “መጠጊያዬ፣ ምሽጌ፣ የምታመንብህ አምላኬ” እለዋለሁ።” መዝ 91:2

አባት ሆይ፣ በገዢዎች፣ በገንዘባችን፣ በእውቀታችን፣ ባጠቃላይ ካንተ ውጪ በሆነ ነገር ላይ በመታመን ልባችንን ከአንተ በማራቅ የመርገም ሰላባዎች እንዳንሆን፣ ይልቁንም በአንተ ተስፋ በማድረግና በአንተ በመታመን እንድንኖር በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 38
እጅግ ታላቅና ክቡር የሆነ ተስፋ
አምላካችን የሰጠን ተስፋ “እጅግ ታላቅና ክቡር” ነው። (2 ጴጥ 1:4) ከዚህ ተስፋ የተነሳ ከምናገኛቸው ብዙ በረከቶች መካከል ሦስቱን ቀጥለን እንመልከት፦
1 መንጻት
በዚህች በኀጢአት በተበከለች ዓለም ውስጥ ስንኖር በቀላሉ ተብትቦ የሚይዘንና የሚያቆሽሸን የኀጢአት ፈተና ይገጥመናል። ታዲያ ታላቅና ክቡር የሆነውን ተስፋችንን ትኩር ብለን ስንመለከት ግን እኛም እንደ ሙሴ ለጥቂት ጊዜ በኀጢአት ከሚገኝ ደስታ ይልቅ ምንም ዓይነት ዋጋ ቢያስከፍለን በእግዚአብሔር መንገድ ለመጓዝ ምርጫችንን እናደርጋለን።
“ ለጥቂት ጊዜ በኀጢአት ከሚገኝ ደስታ ይልቅ፣ ከእግዚአብሔር ሕዝብ ጋር መከራን መቀበል መረጠ። ከግብፅ ሀብት ይልቅ ስለ ክርስቶስ መከራን መቀበል እጅግ የሚበልጥ ሀብት መሆኑን ተገነዘበ፤ ወደ ፊት የሚቀበለውን ብድራት ከሩቅ ተመልክቶአልና።” ዕብ 11: 25፣ 26
ጴጥሮስም ይህ እጅግ ታላቅና ክቡር የሆነ ተስፋ በንጽህናና በቅድስና ለመኖር አቅም ሊሆነን እንደሚገባ ሲጽፍ እንዲህ ይላል:-
“ ስለዚህ ልባችሁን አዘጋጁ፤ ራሳችሁንም ግዙ፤ ተስፋችሁን ኢየሱስ ክርስቶስ ሲገለጥ ለእናንተ በሚሰጠው ጸጋ ላይ ሙሉ በሙሉ አድርጉ። ታዛዦች ልጆች እንደመሆናችሁ መጠን ቀድሞ ባለማወቅ ትኖሩበት የነበረውን ክፉ ምኞት አትከተሉ። ነገር ግን የጠራችሁ እርሱ ቅዱስ እንደሆነ እናንተም በኑሮአችሁ ሁሉ ቅዱሳን ሁኑ፤ 16ምክንያቱም “እኔ ቅዱስ ነኝና እናንተም ቅዱሳን ሁኑ” ተብሎ ተጽፎአል።” 1 ጴጥ 1: 13-15
2 መጽናናት
አምላካችን እግዚአብሔር የሰጠን እጅግ ታላቅና ክቡር የሆነው ተስፋ የሚሰጠን ሌላው በረከት መጽናናት ነው። በዚህ አለም በሚያጋጥመን የተለያዩ መከራዎችና ሃዘኖች “ተስፋ እንደሌላቸው እንደ ሌሎች ሰዎች እንዳንናዝን” ቃሉ ያስተምረናል። (1 ተሰ 4:13)
ይልቁንም በተስፋው ቃል እርስ በርስ እንድንጽናና (ቁ 18) ደግሞም “በተስፋ ደስተኞች ሁን” ይለናል። (ሮሜ 12:12)
“በእርግጥም “ረዳቱ የያዕቆብ አምላክ የሆነ፣ ተስፋውንም በአምላኩ በእግዚአብሔር ላይ የጣለ ሰው ምስጉን (ደስተኛ) ነው።” መዝ 146:5
3 መጽናት
በተሰጠን እጅግ ታላቅና ክቡር የሆነ ተስፋ ከርኩሰት ለመንጻትና በሚያጋጥሙንም የተለያዩ መከራዎች ለመጽናናት የሚያስችለን ብቻ ሳይሆን ደግሞም እስከመጨረሻ ለመጽናት እንችል ዘንድ ጉልበታችንን የሚያድስልንም ጭምር ነው። “ እግዚአብሔርን ተስፋ የሚያደርጉ ግን፣ ኀይላቸውን ያድሳሉ፤ እንደ ንስር በክንፍ ይወጣሉ፤ ይሮጣሉ፤ አይታክቱም፤ ይሄዳሉ፤ አይደክሙም።” (ኢሳ 40:31) ተሰናክለን ብንወድቅ እንኳ “የተቀጠቀጠን ሸንበቆ በማይሰብረው፣ የሚጤሰውንም የጧፍ ክር በማያጠፋው” በመሐሪው አምላካችን ተስፋ በማድረግ እንዲህ ብለን በማወጅ እንበረታለን:- “ እኔ ግን እግዚአብሔርን ተስፋ አደርጋለሁ፤ አዳኜ የሆነውን አምላክ እጠብቃለሁ፤ አምላኬ ይሰማኛል። ጠላቴ ሆይ፤ በእኔ ላይ በደረሰው ደስ አይበልሽ! ብወድቅም እንኳ እነሣለሁ፤ በጨለማ ብቀመጥ እንኳ፣ እግዚአብሔር ብርሃኔ ይሆናል።” ሚኪ 7: 7፣8
አባት ሆይ፣ እጅግ ታላቅና ክቡር የሆነውን ተስፋህን ስለሰጠኸን፣ በተስፋህም መንጻት፣ መጽናናትና መጽናት ስለሆነልን እናመሰግንሃለን። እኛም አምነን የምንናገርለትን ተስፋ አጥብቀን እንድንይዝ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 37
በእምነትና በትእግስት የተስፋውን ቃል መውረስ
ተስፋ ማድረግ እምነትንና ትእግስትን ይጠይቃል። በዕብራውያን ምዕራፍ 6: 11-12 የሚገኘው የእግዚአብሔር ቃል ይህንን እውነት እንዲህ ይገልጸዋል:-
“ የተሰጠው ተስፋ እስኪፈጸም ድረስ እያንዳንዳችሁ እንዲህ ያለውን ትጋት እስከ መጨረሻ እንድታሳዩ እንመኛለን። በእምነትና በትዕግሥት የተስፋውን ቃል የሚወርሱትን እንድትመስሉ እንጂ ዳተኞች እንድትሆኑ አንፈልግም።”
እግዚአብሔር የሰጠንን ክቡር ተስፋ፣ ይሔውም የማይጠፋ፣ የማይበላሽና የማይለወጥን ርስት ተስፋ መውረስ የምንችለው በእምነትና በትእግስት ስንጸና ነው። ታዲያ የተስፋውን ቃል መውረስ የሚጠይቀውን እምነትና ትእግስት በሕይወታችን ለማሳደግ የሚከተሉትን እውነታዎች ሁልጊዜ ማሰብ ይጠይቃል።
1) የተስፋን ቃል የሰጠን እርሱ ታማኝ እንደሆነ እንመን ብዙ የውሸት ተስፋዎች አየሩን በሞሉበት በዚህ ጊዜ ልባችን ሁልጊዜ ተጠራጣሪ ለመሆን ይፈተናል። ነገር ግን “ ይዋሽ ዘንድ እግዚአብሔር ሰው አይደለም፤ ይጸጸትም ዘንድ የሰው ልጅ አይደለም፤ ተናግሮ አያደርገውምን? ተስፋ ሰጥቶስ አይፈጽመውምን?” (ዘኁ 23:19) “የተስፋን ቃል የሰጠን ታማኝ ነው።” (ዕብ 10:23)
2) የሰጠንም ተስፋ ሕያው፣ ጽኑና አስተማማኝ መሆኑን እንረዳ እግዚአብሔር የሰጠን ተስፋ አላፊና ጠፊ የሆነን ምድራዊ ቁስ ወይም የዚህ ዓለም ከንቱ ብልጭልጭ አይደለም። ይልቁንም የዘላለም ሕይወት እንዲሁም የማይጠፋ፣ የማይበላሽና የማይለውጥ ርስት ክቡር ተስፋ ነው የሰጠን! ስለዚህም ተስፋው ጽኑና አስተማማኝ ነው። “ ኢየሱስ ክርስቶስ ከሙታን በመነሣቱ ለሕያው ተስፋና ለማይጠፋ፥ እድፈትም ለሌለበት፥ ለማያልፍም ርስት እንደ ምሕረቱ ብዛት ሁለተኛ ወለደን” (1 ጴጥ 1:5) “ እኛም የነፍስ መልሕቅ የሆነ ጽኑና አስተማማኝ ተስፋ አለን፤” (ዕብ 6:19)
3) ጌታ ስለ ተስፋ ቃሉ እንደማይዘገይ እናስታውስ (2 ጴጥ 3:9) ጌታ የሰጠንን ተስፋ በትእግስት ለመጠበቅ እንዳንችል ብዙ ጊዜ የምንፈተነው ጌታ የዘገየ እየመሰለን ነው። አብርሃምና ሣራ የተሰጣቸውን ተስፋ በትእግስት መጠበቅ ተስኖአቸው በራሳቸው የዘየዱት ብልሃት ስቃይን እንጂ ስኬት አላመጣላቸው። ይልቁንም የእነርሱ ስሌት ሁሉ ሊሰራ በማይችልበት ጊዜ፣ ጌታን ብቻ በትእግስት ሲጠብቁ ቃል የተገባላቸውን በረከት ተቀበሉ። እንዲህ ተብሎ እንደተጻፈው:- “ እርሱ (አብርሃም) ከታገሰ በኋላ ተስፋውን አገኘ። ” ዕብ 6:16
እኛም ጌታ የዘገየ መስሎን ትእግስታችን እንዳይሟጠጥ “ጌታ ስለ ተስፋ ቃሉ እንደማይዘገይ” ሁልጊዜ ራሳችንን ማስታወስ ይኖርብናል። “ ወዳጆች ሆይ፤ በጌታ ዘንድ አንድ ቀን እንደ ሺህ ዓመት፣ ሺህ ዓመትም እንደ አንድ ቀን መሆኑን ይህን አንድ ነገር አትርሱ። አንዳንድ ሰዎች የዘገየ እንደሚመስላቸው ጌታ የተስፋ ቃሉን ለመፈጸም አይዘገይም፤ ነገር ግን ማንም እንዳይጠፋ ፈልጎ፣ ሁሉ ለንስሓ እንዲበቃ ስለ እናንተ ይታገሣል።” 2 ጴጥ 3:8-9
የተስፋን ቃል የሰጠን ታማኝ እንደሆነ፣ የሰጠንም ተስፋ ጽኑና አስተማማ መሆኑን ስንረዳ እንደዚሁም እርሱ ስለ ተስፋ ቃሉ እንደማይዘገይ ሲገባን፣ የተስፋውን ቃል መውረስ የሚጠይቀውን እምነትና ትእግስት በህይወታችን እንለማመዳለን።
አባት ሆይ፣ በቃልህ እንደመከርከን “ በእምነትና በትዕግሥት የተስፋውን ቃል የሚወርሱትን እንድንመስል” በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 36

"በዚች ሕይወት ብቻ ክርስቶስን ተስፋ ያደረግን ከሆነ፥ ከሰው ሁሉ ይልቅ ምስኪኖች ነን" 1 ቆሮ 15:19

መጥምቁ ዮሐንስ ለጌታችን ለኢየሱስ ክርስቶስ ምድራዊ አገልግሎት መንገድ ጠራጊ ነበር። ብዙዎችን ወደ ንስሐ በመጥራት ለጌታችን ለኢየሱስ ክርስቶስ ትምህርት አዘጋጅቶአቸውም ነበር። ይሁን እንጂ ምንም ሳያጠፋ፣ እውነትን ስለተናገረ ብቻ ሄሮድስ ወደ ወህኒ አስገባው። መጥምቁ ዮሐንስ በዚያ ወህኒ ቤት የነበረው ቆይታ ቀላል አልነበረም። የመሲሁን ኢየሱስን መምጣት የምስራች አብስሮ ነበረና ምናልባትም ከዚያ እስር እንደሚያስፈታው ጠብቆ ነበር። ይሁን እንጂ፣ ኢየሱስ ምንም ሳያደርግ ቀረ። በዚህ ሁኔታ ግራ ከመጋባቱ የተነሳም ደቀ መዛሙርቱን ወደ እርሱ ልኮ፣ “ይመጣል ተብሎ የሚጠበቀው አንተ ነህ? ወይስ ሌላ እንጠብቅ?” ብሎ ጠየቀ (ማቴ 11:3)

ጌታችን ኢየሱስም “ “ሄዳችሁ የምትሰሙትንና የምታዩትን ለዮሐንስ ንገሩት፤ ዕውሮች ያያሉ፤ አንካሶች ይራመዳሉ፤ ለምጻሞች ይነጻሉ፤ ደንቆሮዎች ይሰማሉ፤ ሙታን ይነሣሉ፤ ለድኾችም የምሥራች እየተሰበከ ነው፤ በእኔ የማይሰናከልም ብፁዕ ነው።” ቁ. 4፣ 5

በሌላ አነጋገር፣ ይህ መልስ ለዮሐንስ የጌታችን የኢየሱስ ክርስቶስ ተልእኮ ምድራዊ መንግስት ከማቋቋም ባለፈ ዘላለማዊውን የእግዚአብሔርን መንግስት መመስረት እንደሆነ የሚያመለክት ነበር። መጥምቁ ዮሐንስ ከእስር ቤት ሳይፈታ ጭራሽ በግፍ አንገቱ ተቆርቶ በሳሕን ወደ ሄሮድስ ቤተመንግስት ተወሰደ። ይህ እጅግ አሳዛኝ ክስተት ቢሆንም የዮሐንስ ህይወት መደምደሚያ ግን አልነበረም። ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከወህኒ ቤት ባያወጣውም ነገር ግን ዳግም ሲመለስ ከመቃብሩ አውጥቶ በዘላለማዊ መንግስቱ ወራሽ እንደሚያደርገው ተነግሮለታል።

በእርግጥም መጥምቁ ዮሐንስ ክርስቶስን ተስፋ ያደረገው በዚህ ህይወት ብቻ ቢሆን ኖሮ ከሰው ሁሉ ይልቅ ምስኪን በተባለ ነበር። እኛም ብንሆን ክርስቶስን ተስፋ ያደረግነው በዚህ ሕይወት ብቻ እንዳልሆነ ሁልጊዜ ልናስታውስ ይገባል። እርሱ የሰጠን ተስፋ ሙሉ ፍጻሜውን የሚያገኘው በዚህ ህይወት ብቻ አይደለም። ይልቁንም ከዚህ ህይወት ባሻገር በዘላለማዊ መንግስቱ ውስጥ እንጂ። ሰለዚህ በዚህ ህይወት ምንም ቢያጋጥመን ያ መዳረሻችን እንዳልሆነ ሁልጊዜ እናስብ። በዚች ሕይወት ብቻ ክርስቶስን ተስፋ ያደረግን እንዳንሆን እንጠንቀቅ። ሐዋርያው ጳውሎስ ለኤፌሶን ሰዎች የሚጸልየውን ሲጽፍ እንዲህ ነበር ያለው:-

“እንዲሁም በእርሱ የተጠራችሁለት ተስፋ፣ ይህም በቅዱሳኑ ዘንድ ያለውን ክቡር የሆነውን የርስቱን ባለጠግነት ምን እንደሆነ ታውቁ ዘንድ የልባችሁ ዐይኖች እንዲበሩ እጸልያለሁ” ኤፌ 1:18፣ 19

አባት ሆይ፣ እኛም በዚች ሕይወት ብቻ አንተን ተስፋ እንዳናደርግህ፣ ይልቁንም በክርስቶስ የተጠራንለትን ተስፋ ክቡን የሆነውን የርስቱን ባለጠግነት ምን እንደሆነ እንድናስተውል የልቦናችንን ዐይኖች እንድታበራልን እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 35
የእረፍት ተስፋ

አፍቃሪ አምላካችን ሰውን የፍጥረት ስራው መደምደሚያ አድርጎ በስድስተኛው ቀን ከፈጠረው በኋላ በሰባተኛው ቀን ወደ እረፍት አስገባው። ይሁን እንጂ ሰው በአምላኩ ላይ ባመጸ ጊዜ እረፍት የለሽ የመቅበዝበዝ ህይወት ውስጥ ወደቀ።
“እኛ ሁላችን እንደ በጎች ተቅበዝብዘን ጠፋን፤ እያንዳንዳችንም በየመንገዳችን ነጐድን፤” ኢሳ 53:6

በምህረቱ ባለጠጋ የሆነው እግዚአብሔር አምላክ በዚህ ሁኔታ ጠፍተን እንድንቀር አልተወንም። ይልቁንም የጠፋነውንና እየተቅበዘበዝን የነበረውን ወደ ራሱ ሊመልሰን የድነትን እቅድ ዘረጋ። ወደ እርሱ በንስሓ በመመለስና እርሱ በሚመራን መንገድ በመጓዝ እውነተኛ ዕረፍት የምናገኝበትን መፍትሔ አዘጋጀ።

ይሁን እንጂ፣ በዚህ እውነተኛ እረፍት በሚሰጠው ጎዳና ለመጓዝ የመረጡ ብዙዎች አልነበሩም። የዕብራውያን መልእክት ጸሐፊ እስራኤላዊያንን እንደምሳሌ በመጥቀስ ይህንን ሃሳብ ያስረዳል። ምንም እንኳ እግዚብሔር የሰጠውን ተስፋ በመፈጸም ከግብጽ ባርነት ነጻ አውጥቶ የእረፍትን ሕይወት ሊሰጣቸው ወደ ተስፋይቱ ምድር ቢያስገባቸውም እነርሱ ግን ሙሉ እምነታቸውን በአምላካቸው ላይ በማድረግ ሊያርፉ አልቻሉም። የመቅበዝበዝ ሕይወታቸው ቀጠለ።

እግዚአብሔርም ችግራቸው ምን እንደነበረ ሲገልጽ እንዲህ አለ:- “ሕዝቤ ሁለት ኀጢአት ፈጽመዋል፣ ሕያው የውሃ ምንጭ የሆንሁትን፣ እኔን ትተዋል፤ ውሃ መያዝ የማይችሉትን ቀዳዳ የውሃ ማጠራቀሚያ ጉድጓዶች፣ ለራሳቸው ቈፍረዋል።” ኤር 2:13

ዛሬም ቢሆን የብዙዎችን ሕይወት በመቅበዝበዝና እረፍት በማጣት የሞላው እውነተኛ ዕረፍት የሚሰጠውን አምላክ ትተን ዕረፍት የማይሰጡ መንገዶችን መከተላችን ነው። ታዲያ የአፍቃሪ አምላካችን እጆች ዛሬም ተዘርግተዋል። ወደ ዕረፍቱ ለመግባት የተሰጠው ተስፋ አሁንም የተጠበቀ ነው።

“እንግዲህ ወደ ዕረፍቱ ለመግባት የተሰጠው ተስፋ አሁንም የተጠበቀ ስለ ሆነ፣ ከእናንተ ማንም ለዚያ ሳይበቃ እንዳይቀር እንጠንቀቅ፤” ዕብ 4:1

በራሳችን መንገድ ለመሄድ የምናደርገውን ከንቱ ልፋት አቁመን በአምላካችን ላይ ብንታመን ይህንን የእረፍት ተስፋ እንወርሳለን። ከዚያም በእርሱ ላይ በማረፍ ስንኖር ስለ እኛም ሕይወት እንዲህ ይባላል:- “ቀድሞ እንደ ጠፉ በጎች ትቅበዘበዙ ነበር፤ አሁን ግን ወደ ነፍሳችሁ እረኛና ጠባቂ ተመልሳችኋል።” 1 ጴጥ 2:25

አባት ሆይ፣ እውነተኛ ዕረፍት በምትሰጠው በአንተ ላይ ሙሉ እምነታችንን በመጣል ወደ ዕረፍቱ ለመግባት የሰጠኸውን ተስፋ መውረስ እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 34
የተባረከ ተስፋችን

“ልባችሁ አይጨነቅ፤ በእግዚአብሔር እመኑ ፤ በእኔም ደግሞ እመኑ። በአባቴ ቤት ብዙ መኖሪያ አለ፤ ይህ ባይሆንማ ኖሮ እነግራችሁ ነበር፤ የምሄደውም ስፍራ ላዘጋጅላችሁ ነው። ሄጄም ስፍራ ካዘጋጀሁላችሁ በኋላ፣ እኔ ባለሁበት እናንተም ከእኔ ጋር እንድትሆኑ ልወስዳችሁ ዳግመኛ እመጣለሁ። … ወላጅ እንደሌላቸው ልጆች አልተዋችሁም፤ ወደ እናንተ እመጣለሁ። ” ዮሐ 14: 1-3, 18

እነዚህ ቃላት ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከስቅላቱ በፊት ለደቀመዛሙርቱ ከሰጠው የማጽናኛ መልእክት የተወሰዱ ናቸው። በእርግጥም ለደቀመዛሙርቱ ከጌታ ከኢየሱስ መለየት እጅግ ከባድ ቢሆንም “ወላጅ እንደሌላቸው ልጆች አልተዋችሁም፤ ወደ እናንተ እመጣለሁ” በማለት የሰጣቸው ተስፋ ጉዞአቸውን በድፍረት ወደ ፊት ለመቀጠል አስቻላቸው።

ጌታችን ሞትን ድል አድርጎ ከተነሳ በኋላ ለአርባ ቀን ከደቀ መዛሙርቱ ቆይቶ ወደ አባቱ አረገ። ይሄን ጊዜ ደቀመዛሙርቱ ትክ ብለው በደመና ከእነርሱ ወደ ላይ እየተነጠቀ የነበረውን ጌታቸውን ሲመለከቱ፣

“ እነሆ፤ ነጫጭ ልብስ የለበሱ ሁለት ሰዎች ድንገት አጠገባቸው ቆሙ፤ እንዲህም አሏቸው፤ “እናንት የገሊላ ሰዎች ሆይ፤ ወደ ሰማይ እየተመለከታችሁ እዚህ የቆማችሁት ለምንድን ነው? ይህ ከእናንተ ዘንድ ወደ ሰማይ ሲያርግ ያያችሁት ኢየሱስ፣ ልክ ወደ ሰማይ ሲወጣ እንዳያችሁት በዚሁ ሁኔታ ይመለሳል።” የሐዋ 1: 10፣ 11

እነዚህ ቃላት እንደገና ተስፋቸውን አድሰውላቸው ደቀመዛሙርቱ ወደ ኢየሩሳሌም በመመለሰ ጌታ የሰጣቸውን ተልእኮ ለመፈጸም ህይወታቸውን ቀድሰው ሰጡ። ከዚያን ጊዜ ጀምሮ ይህ የዳግም ምጻቱ ተስፋ ለክርስቶስ ተከታዮች ትልቅ የኃይል ምንጭ ሆኖ ቆይቷል።

ሐዋርያው ጳውሎስም ይህንን የጌታን ዳግም ምጻት ተስፋ “የተባረከ ተስፋችን” በማለት ይገልጸዋል።

“ይህም የተባረከ ተስፋችን የሆነውን የታላቁን የአምላካችንንና የአዳኛችንን የኢየሱስ ክርስቶስን ክብር መገለጥ በመጠባበቅ ነው፤” ቲቶ 2: 13

በእጁ የሰራንን አምላካችንን፣ ደግሞም በደሙ የዋጀንን አዳኛችንን ፊት ለፊት የምንገናኝበት የእርሱ ዳግም ምጻት በእርግጥም የተባረከ ተስፋችን ነው። እንደ ተስፋ ቃሉ “ እኔ ባለሁበት እናንተም ከእኔ ጋር እንድትሆኑ ልወስዳችሁ ዳግመኛ እመጣለሁ።” ባለው መሰረት ዳግም ሲመጣ ከእርሱ ጋር ጽድቅ በሚኖርባት አዲስ ሰማይና አዲስ ምድር ለዘላለም እንኖራለን።

ይህንን የተባረከ ተስፋ በእምነት ተቀብለው ከእርሱ ጋር ለመኖር በጉጉት ሲጠባበቁ የነበሩ ሁሉ፣ ተስፋው በሚፈጸምበት ጊዜ፣ ጌታችን “ እንባን ሁሉ ከዐይናቸው ያብሳል፤ ከእንግዲህ ወዲህ ሞት ወይም ሐዘን ወይም ልቅሶ ወይም ሥቃይ አይኖርም፤” ራእይ 21: 4 እነርሱም ተስፋ ካደረጉት ጌታቸው ጋር ሲገናኙ እንዲህ ብለው ያውጃሉ:- “እነሆ፥ አምላካችን ይህ ነው፤ ተስፋ አድርገነዋል፥ ያድነንማል፤ እግዚአብሔር ይህ ነው፤ ጠብቀነዋል፤ በማዳኑ ደስ ይለናል ሐሤትም እናደርጋለን” ኢሳ 25:9

ማራናታ! አሜን፣ ጌታ ኢየሱስ ሆይ ቶሎ ና!

አባት ሆይ፣ የአምላካችንንና የአዳኛችንን የኢየሱስ ክርስቶስ ክብር መገለጥ የተባረከ ተስፋ ሰለሰጠኸን እያመሰገንህ እኛም በዚህ ተስፋ በመጽናትና በመጽናናት እንዲሁም ሌሎችን በማጽናናት እንድንኖር በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 33
የአዲስ ሰማይና ምድር ተስፋ

አስቀድሞ እግዚአብሔር በስድስት ቀን ዓለማችንን ውብ አድርጎ ፈጥሮአት የነበረም ቢሆን፣ የሰውን ዓመጽ ተከትሎ ብቅ ያለው ኀጢአት በአበባው ላይ እሾህ አበቀለ። እጅግ መልካም የነበረው ፍጥረተ አለም በክፋት ተበከለ። ጻድቅ አምላክ እግዚአብሔር ጽድቅን ያሰፈነባት ምድር የሰይጣንና የርኩሳን መናፍስቱ መናገሻ ሆነች።

ታዲያ ይህንን አሳዛኝ የውደቀት ክስተት ለመቀልበስ አፍቃሪ አምላክ እግዚአብሔር ፍጥረቱን የሚታደግበትን የደህንነት እቅድ አዘጋጀ።

አስቀድሞ በልጁ በኢየሱስ ክርስቶስ ስለሚገኝ የኀጢአት መድኃኒት ተስፋ ሰጥቶ ተስፋውን ፈጸመ።

ከዚያም ከኀጢአት ኩነኔ ድነን በኀጢአት ኃይል ላይ እለት እለት ድልን እየተቀዳጀን በቅድስና እንድናድግ የሚያደርገንን የመንፈስ ቅዱስን ሥጦታ ተስፋ ሰጥቶን እርሱንም ፈጸመልን።

አሁን የሚቀረን ተስፋ ኃጢአትን ከምድራችን፣ እንዲሁም ከመላው ዩንቨርስ አስወግዶ፣ ጽድቅ የሚኖርባትን አዲስ ሰማይና አዲስ ምድር እንደሚፈጥር የሰጠን የተስፋ ቃል መፈጸም ነው።

ከኀጢአት ኩነኔ በክርስቶስ ሞት ያዳነንና ከኀጢአት ኃይል እለት እለት በመንፈስ ቅዱስ ኃይል እያዳነን ያለው ይህ አምላክ፣ ከሃጢአት ሃልዎት (presence) ደግሞ እንደሚያድነን የሰጠን ተስፋ የታመነ ነው። ጴጥሮስ ስለዚህ ተስፋ ሲጽፍ እንዲህ ይላል:-

"ነገር ግን ጽድቅ የሚኖርባትን አዲስ ሰማይና አዲስ ምድር እንደ ተስፋ ቃሉ እንጠብቃለን።" 2 ጴጥ 3 13

ምንም እንኳ ሰብአዊ ዘር በብዙ የተራቀቀ ቴክኖሎጂ፣ በጦር መሳሪያና በገንዝብ ጉልበት አለማችንን ለመኖር የተሻለ ሥፍራ ለማድረግ ቢጥርም፣ ምድራችን ጽድቅ የሚኖርባት አለም አልሆነችም። ይልቁንም በተቃራኒው፣ ጽድቅ ብርቅ የሆነባት ሆናለች። እንደተራቀቅን እና እንደሰለጠንን መጠን ክፋታችንም የዚያኑ ያህል እየበዛ፣ በስልጣኔያችን ራሳችንን እያጠፋን እንገናለን። ሐዋርያው ጳውሎስ ይህንን በምድራችን ላይ ያለውን አስከፊ ሁኔታ ሲገልጽ እንዲህ ጽፎአል:-

“ እስከ አሁን ድረስ ፍጥረት ሁሉ በምጥ ጊዜ እንዳለው ሥቃይ በመቃተት ላይ እንደሚገኝ እናውቃለን።” ሮሜ 8:22

ታዲያ ፍጥረት ሁሉ ከዚህ ሥቃይ የሚያርፈው እንደ ተስፋ ቃሉ አምላካችን እግዚአብሔር ጽድቅ የሚኖርባትን አዲስ ሰማይና አዲስ ምድር በሚፈጥርበት ጊዜ ነው። ይህንን ተስፋ እኛም እለት እለት በፊታችን አድርገን ልንጠባበቀው ይገባል። ይህንን ስናደርግ፣ የምድራችን ታሪክ የሚቋጨው እርስ በርስ በመጠፋፋት ሳይሆን አምላካችን በሰጠን ተስፋ መሰረት በአዲስ ሰማይና ምድር በመተካት እንደሆነ እንረዳለን። እግዚአብሔርን ተስፋ የሚያደርጉ ግን እነርሱ ምድርን ይወርሳሉ። መዝ 37፡9

አባት ሆይ፣ ጽድቃችን የሆነውን ኢየሱስ ክርስቶስን በእምነት ተላብሰን፣ ስለ ጽድቅ የሚወቅሰንን ቅዱሱን መንፈስህን እለት እለት እየታዘዝን፣ ጽቅድ የሚኖርባትን አዲስ ሰማይና አዲስ ምድር እንደ ተስፋ ቃልህ እንድንጠባበቅ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 32
የመንፈስ ቅዱስ ተስፋ

ጌታችን ኢየሱስ ሕይወቱን ለኀጢአታችን ቤዛ አድርጎ በመስጠት በመስቀል ላይ ሞቶ በሦስተኛውም ቀን ከተነሳ በኋላ ወደ አባት ከመመለሱ በፊት ደቀ መዛሙርቱን ሲሰናበታቸው፣ እንዲህ በማለት አዞአቸው ነበር:-
“ከኢየሩሳሌም አትውጡ፤ ነገር ግን እኔ ስናገር የሰማችሁትን፣ አብ የሰጠውን ተስፋ ጠብቁ፤ ዮሐንስ በውሃ አጥምቆ ነበርና፣ እናንተ ግን ከጥቂት ቀን በኋላ በመንፈስ ቅዱስ ትጠመቃላችሁ።” የሐዋ 1: 4፣5

እንደዚሁም ከመሞቱም አስቀድሞ በተደጋጋሚ ለደቀመዛሙርቱ እርሱ ወደ አባቱ ሲያርግ ብቻቸውን እንደማይተዋቸው ይልቁንም ይህ የመንፈስ ቅዱስ መውረድ ተስፋ እንደሚፈጸም እንዲህ በማለት ተናግሮ ነበር፧-

“ ነገር ግን፣ እውነት እላችኋለሁ፤ መሄዴ ይበጃችኋል። እኔ ካልሄድሁ አጽናኙ ወደ እናንተ አይመጣም፤ ከሄድሁ ግን እርሱን ወደ እናንተ እልካለሁ፤ … አብ በስሜ የሚልከው አጽናኙ መንፈስ ቅዱስ ግን ሁሉን ነገር ያስተምራችኋል፤ እኔ የነገርኋችሁንም ሁሉ ያሳስባችኋል። ” ዮሐ 16:7፣ 14:16

ለሰጠው ተስፋ ታማኝ የሆነው አምላክ፣ ቃል በገባው መሰረት በበዓለ ኀምሳ ቀን በኢየሩሳሌም ሆነው የተስፋውን መፈጸም ይጠባበቁ ለነበሩት የክርስቶስ ደቀ መዛሙርት ተስፋውን ፈጸመ። በመንፈስ ቅዱስም ተሞሉ። ወጥተውም በዓሉን ለማክበር ተሰብስቦ ለነበረው ብዙ ሕዝብ የወንጌልን ምሥራች ከዚህ በፊት ባልተማሩት ልዩ ልዩ ቋንቋዎች ያለ አስተርጓሚ በመናገር መሰከሩ። በእርግጥም ጌታችን እንደተናገረው በኀይል ተሞልተው በድፍረት ሰበኩ። በሰሙት ስብከት ልባቸው የተነካ ሰዎች “ወንድሞች ሆይ፤ ታዲያ ምን እናድርግ?” ብለው ሲጠይቁ ጴጥሮስ እንዲህ በማለት መለሰ:-

“ንስሓ ግቡ፤ ኀጢአታችሁም እንዲሰረይላችሁ፣ እያንዳንዳችሁ በኢየሱስ ክርስቶስ ስም ተጠመቁ፤ የመንፈስ ቅዱስንም ስጦታ ትቀበላላችሁ። የተስፋው ቃል ለእናንተና ለልጆቻችሁ እንዲሁም ጌታ አምላካችን ወደ ራሱ ለሚጠራቸው፣ በሩቅ ላሉትም ሁሉ ነውና።” የሐው 2: 38፣ 39

ይህ ትልቅ የምስራች ነው። በእግዚአብሔር መንፈስ ቅዱስ የመሞላት፣ የእርሱ መኖሪያ የመሆን ተስፋ ለጥቂቶች ብቻ የተሰጠ ሳይሆን “ጌታ አምላካችን ወደ ራሱ ለሚጠራቸው” ሁሉ ነው።

ዓለም ሁሉ ይደን ዘንድ እንጂ ማንም እንዳይጠፋ የሚፈልገው አምላካችን እግዚአብሔር ዛሬም ሁላችንንም ወደ ራሱ ይጠራናል። ድምጹን ሰምተን ምላሽ ብንሰጥ፣ ንስሓ ብንገባና ከኢየሱስ ሞትና ትንሳኤ ጋር በጥምቀት ብንተባበር አዲስ ፍጥረት እንሆናለን። አምላካችን የተስፋውን ቃል በመፈጸም በመንፈሱ ይሞላንና የእርሱ ማደሪያዎች ቤተመቅደሱ እንሆናለን። በዚህ መልኩ ይህ ተስፋ በሕይወታችን ሲፈጸም፣ እኛም እንደ መጀመሪያዎቹ ደቀመዛሙርቱ ህይወታችን በመለኮታዊ ኀይል ይሞላል። በመንፈስ ቅዱስ ፍሬዎችና ስጦታዎች እንባረካለን። የእግዚአብሔር መንግስት ውጤታማ ሠራተኞች በመሆን በድፍረት ለእርሱ ክብር እንመሰክራለን።

አባት ሆይ፣ በልጅህ በኢየሱስ ክርስቶስ ስለሰጠኸን የመንፈስ ቅዱስ ተስፋ እያመሰገንህ፣ ይህ ተስፋ በሕይወታችን ተፈጻሚ እንዲሆን፣ እለት እለት በመንፈስ ቅዱስህ እንድትሞላንና “በኀይልና በብርታት አይደለም፣ በመንፈሴ ነው እንጂ” እንዳልከው ያንተ መንፈስ ኀይልና ብርታት እንዲሆንልን እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 31
እግዚአብሔር እንደ ተስፋው ቃል

ለእስራኤል መድኃኒትን እርሱም ኢየሱስን አመጣ በእግዚአብሔር አምሳል የተፈጠረው ሰብአዊ ዘር የተሰጠውን የምርጫ ነጻነት ያለ አግባብ በመጠቀም አምላክ የሰጠውን ስልጣንና ክብር አጣ። ገዳይ በሆነው የኀጢአት በሽታ ተይዞ፣ ለሞት ተዳረገ። ራሱን ሊያድን በማይችልበት ጨለማ ውስጥ ወደቀ። የመጀመሪያዎቹ ሰብአዊ ፍጡራን፣ አዳምና ሔዋን፣ የተሳሳተ ምርጫቸው ያልጠበቁትን ከባድ ኪሳራ ባስከተለባቸው ጊዜ፣ በፍርሃትና ግራ በመጋባት ተውጠው ተሸሸጉ። ባለ ብዙ ምሕረትና ፍቅር የሆነው እግዚአብሔር ግን እነርሱን ፍለጋ መጣ። እርሱም የዓመጻቸውን መዘዝ፣ ይሄውም የኀጢአትን እርግማን ከማወጁ በፊት ለጠላታቸው መርዶን ለእነርሱ ደግሞ የምሥራችን አበሰረ።

“ በአንተና በሴቲቱ፣ በዘርህና በዘሯ መካከል፣ ጠላትነትን አደርጋለሁ፤ እርሱ ራስህን ይቀጠቅጣል፤ አንተም ተረከዙን ትቀጠቅጣለህ።” ዘፍ 3:15

ይህ እግዚአብሔር በኤደን ገነት የሰጠው የተስፋ ቃል ለአዳምና ለሔዋን እንዲሁም ለሰብአዊ ዘር በሙሉ እግዚአብሔር ያዘጋጀውን መድኃኒት ያበሰረ ነበር። የዲያቢሎስን ራስ በመቀጥቀጥ በእርሱ እስር ቤት ያሉትን ነጻ የሚያወጣው የሴቲቱ ዘር ተብሎ አስቀድሞ የተነገረው የዘመኑ ፍጻሜ ሲደርስ ከሴት ተወልዶ ወደ አለም የመጣው ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ነው። እርሱም ከመወለዱ በፊት እንዲህ ተብሎ ተነግሮለት ነበር:- “ ወንድ ልጅ ትወልዳለች፤ ስሙንም ኢየሱስ ብለህ ትጠራዋለህ፤ ሕዝቡን ከኀጢአታቸው ያድናቸዋልና።” ማቴ 1:21

በእርግጥም “እግዚአብሔር እንደ ተስፋው ቃል ለእስራኤል መድኃኒት እርሱም ኢየሱስን አመጣ።” የሐዋ 13 23 ጌታችን ኢየሱስ የእኛን ተፈጥሮ ተላብሶ፣ ኀጢአታችንን ተሸክሞ በመስቀል ላይ ስለበደላችን ሕይወቱን በሰጠ ጊዜ የጠላት የዲያቢሎስን ራስ ቀጠቀጠ። በእርሱ ቁስል ለሰብአዊ ዘር ሁሉ ፈውስ ተገኘ። ከዚህም የተነሳ ዮሐንስ በመልእክቱ እንዲህ ብሎ ጻፈ:- “ ልጆቼ ሆይ፤ ይህን የምጽፍላችሁ ኀጢአት እንዳትሠሩ ነው፤ ነገር ግን ማንም ኀጢአት ቢሠራ፣ በአብ ዘንድ ጠበቃ አለን፤ እርሱም ጻድቁ ኢየሱስ ክርስቶስ ነው። እርሱም የኀጢአታችን ማስተስረያ ነው፤ ይኸውም ለዓለም ሁሉ ኀጢአት እንጂ ለእኛ ብቻ አይደለም።” 1 ዮሐ 1: 1፣ 2

ዛሬ የኀጢአት ሸክም ከብዶን ፣ ከሚሰማን የበደለኝነት ስሜት የተነሳ ቀና ማለት ተስኖን ቢሆን፣ እግዚአብሔር አስቀድሞ የሰጠውንና ልጁንም በመላክ የፈጸመውን የመዳን ተስፋ በእምነት እንቀበል።

“በክርስቶስ ያሉት አሁን ኩነኔ የለባቸውም” ተብሎ እንደተጻፈ፣ በእርሱ ብናምን፣ እኛም ከኩነኔ ነጻ ወጥተን አዲስ ፍጥረት እንሆናለን። ሮሜ 8:1

አባት ሆይ፣ አንተ ከዘመናት በፊት ተስፋን ሰጥተህ ተስፋውንም ለመፈጸም እጅግ የከበረን ዋጋ ከፍለህ በልጅህ በኢየሱስ ክርስቶስ ላበረከትህልን መድኃኒት እያመሰገንህ፣ እኛም ይህንን በእምነት በእምነት ተቀብለን የፈውስ በረከቱ ተካፋዮች እንድንሆን እርዳን። አሜን።

ቀን 30
ግራ ብንጋባም ተስፋ አንቈርጥም
"ከየአቅጣጫው ብንገፋም አንንኰታኰትም፤ ግራ ብንጋባም ተስፋ አንቈርጥም"
“ሕይወት እንዲሆንላችሁ እንዲትረፈረፍላችሁም መጣሁ” በማለት ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ የከበረ ርስት እንድንወርስ ጠርቶናል። (ዮሐ 10) በዓለም ሳለን ደግሞ መከራ እንዳለብን ጨምሮ ነግሮናል። (ዮሐ 16) ታዲያ እዚህ ላይ “የተትረፈረፈ ሕይወትና የመከራ ጎዳና እንዴት አብረው ሊሄዱ ይችላሉ?” ብለን እንጠይቅ ይሆናል። አምላካችን እግዚአብሔር በመለኮታዊ እውቀቱ “በልቅሶ ሸለቆ ውስጥ በረከትን” አዘጋጅቷልና የመከራው ጎዳና ይበልጥ የተትረፈረፈውን ሕይወት እንድንቀዳጅ እንደሚያዘጋጀን ቃሉ ያስተምረናል (መዝ 84:6)።
የዮሴፍ ታሪክ ለዚህ ጥሩ ምሳሌ ነው። ገና በልጅነቱ የተቀበለው ሕልም እግዚአብሔር ለእርሱ ህይወት እጅግ የከበረ አላማ እንዳለው የሚያረጋግጥ ነበር። ይሁን እንጂ ከየአቅጣጫው ተገፋ። ወንድሞቹ ገፉት። በባርነት ቤት ከዚያም በእስር ቤት ተገፋ። ግን ዮሴፍ አልተንኮታኮተም። እንዲያውም መገፋቱ ለመልካም ሆኖለት በመጨረሻ ወደ ቤተመግስት ዙፋን አስፈነጠረው።
እኛም ለምድራዊ ዙፋን ሳይሆን ለሰማያዊ ዙፋን ተጠርተናል። ጌታችን እንዲህ ብሎአልና:- “ ድል የሚነሣውንም ከእኔ ጋር በዙፋኔ ላይ እንዲቀመጥ አደርገዋለሁ።” ራእይ 3:21 ወደዚህ ዙፋን በሚወስደው መንገድ ላይ ደግሞ ከየአቅጣጫው መገፋት፣ ግራ መጋባት፣ ተመትቶ መውደቅ ሊገጥመን ይችላል። ነገር ግን አይናችንን በጌታ ላይ በማድረግና የእርሱንም ብርቱ ክንድ በመጠማጠም ሲገፉን ሳንኮታኮት፣ ግራ ብንጋባም ተስፋ ሳንቆርጥ፣ መተው ቢጥሉንም ሳንጠፋ በመጨረሻ በድል አድራጊነት ጉዞአችንን መጨረስ እንችላለን።
ሐዋርያው ጳውሎስ በተለያየ መከራና ችግር ውስጥ ያልፉ የነበሩትን አማኞች ለማጽናናት በጻፈው በዚህ መልእክቱ ለድል የሚያበቃን ዋንኛው ቁልፍ አይናችንን በዘላለማዊው ርስታችን ላይ ማድረግ መሆኑን እንዲህ በማለት ይነግረናል።“ ስለዚህ ተስፋ አንቈርጥም፤ ውጫዊው ሰውነታችን እየጠፋ ቢሄድም እንኳ፣ ውስጣዊው ሰውነታችን ዕለት ዕለት ይታደሳል፤ ምክንያቱም ቀላልና ጊዜያዊ የሆነው መከራችን ወደር የማይገኝለት ዘላለማዊ ክብር ያስገኝልናል። ስለዚህ ዐይናችን የሚያተኵረው በሚታየው ነገር ላይ ሳይሆን በማይታየው ላይ ነው፤ የሚታየው ጊዜያዊ ነውና፤ የማይታየው ግን ዘላለማዊ ነው።” 2 ቆሮ 4: 16-18
ጳውሎስ “መከራችን ወደር የማይገኝለትን ዘላለማዊ ክብር ያስገኝልናል” ብሎ ሲጽፍ ጌታችን ሊሰጠን ቃል የገባልን የተትረፈረፈ ሕይወትና በአለም ውስጥ ሳለን የምናልፍበት የመከራ ጎዳና የሚቃረኑ ሳይሆኑ አብረው የተገመዱ መሆናቸውን አሳይቶናል። በእርግጥም በመከራ ውስጥ የምናልፈው ጌታ ሊሰጠን ቃል የገባውን የተትረፈረፈ ሕይወት ለመስጠት ስላልቻለ ወይም ቃሉን ስላጠፈ ሳይሆን፣ እንዲያውም በተቃራኒው የተትረፈረፈውን ሕይወት እናገኝ ዘንድ ነው። ስለዚህ በተለያዩ ችግሮች ውስጥ ስናልፍ ጠላት ተስፋ ሊያስቆርጠን ሲሞክር እኛ ግን ለጥቅማችን እንደሆነ አስበን ያእቆብ እንዲህ ብሎ የመከረንን እንለማመድ:-
“ ወንድሞቼ ሆይ፤ ልዩ ልዩ መከራ ሲደርስባችሁ እንደ ሙሉ ደስታ ቍጠሩት፤ ምክንያቱም የእምነታችሁ መፈተን ትዕግሥትን እንደሚያስገኝ ታውቃላችሁ።” ያዕ 1: 2፣3
አባት ሆይ፣ እኛም ዛሬ በመከራዎቻችን ውስጥ የሰውርከውን የተትረፈረፈ ሕይወት እንድንቀዳጅ ዓይናችንን በአንተ ላይ አድርገን የማይታየውን ዘላለማዊ ክብር በማሰብ፣ አንተ በእኛ ውስጥ ልትሰራ የወደድከውን እንድትሰራና ላዘጋጀህልን ሰማያዊ ዙፋን እንድታዘጋጀን እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 29
ልቤ ተስፋ በቈረጠ ጊዜ

ልቤ ተስፋ በቈረጠ ጊዜ ከምድር ዳርቻ ወደ አንተ እጮኻለሁ፤ … ጽኑ ግንብ በጠላት ፊት ተስፋዬም ሆነኸኛልና መዝ 61: 2፣ 3

ዳዊት የእስራኤልን ህዝብ አስጨንቆት የነበረው የፍልስጤም ጦር መሪ፣ ጎልያድን፣ በእግዚአብሔር ታምኖ ካሸነፈ በኋላ ያልጠበቀው ጠላት ተነሳበት። እርሱም የእስራኤል ንጉስ የነበረው ሳኦል ሲሆን፣ የህዝቡ ልብ ወደ ዳዊት እንዳዘነበለ በተመለከተ ጊዜ በቅናት ዳዊትን ያሳደው ጀመረ። ዳዊት ሕይወቱን ለመታደግ ተሰዶ ዱር ለዱር ተንከራተተ። በዚህ ሁሉ ውስጥ ታዲያ የገዛ ልቡ ተስፋ እንዲቆርጥ ቢፈትነውም እርሱ ግን “ከምድር ዳርቻ ወደ አንተ እጮኻለሁ” በማለት ተስፋ የሰጠውን አምላክ የሙጥኝ አለ። እንዲህ እንዲያደርግ የረዳው ደግሞ እግዚአብሔር ከዚህ በፊት ያደረገለትን ማሰቡ እንደነበር እንዲህ ብሎ ከተናገረው እንረዳ።

“ጽኑ ግንብ በጠላት ፊት ተስፋዬም ሆነኸኛልና”

በእርግጥም እግዚአብሔር ለዳዊት ጸኑ ግንብ በመሆን ፈጽሞ ከእርሱ አቅም በላይ በሆኑ ጠላቶቹ ፊት ጥበቃውን አብዝቶለት ተስፋውን አጽንቶለት ነበር። ያንን በማሰብ፣ አሁንም በልቡ ተስፋ እንዲቆርጥ የሚያደርግ ፈተና ሲገጥመው ጽኑ ግንብ ወደሆነለት “ወደ እግዚአብሔር እጮኻለ” አለ።

እኛም ዛሬ ከተከበብንበት አስጨናቂ ሁኔታ የተነሳ ልባችን ተስፋ ሲቆርጥብን፣ ጸኑ ግንብ በጠላትም ፊት ተስፋችን የሆነልንን እግዚአብሔርን በማሰብ ወደ እርሱ እንጩህ። እርሱም ድምጻችንን ይሰማል። ዳዊትን ከሳኦል እጅ አስጥሎ ለእርሱ ባለው እቅድ ህይወቱን እንደባረከለት፣ ለእኛም ተመሳሳዩን ያደርግልናል።
"የእግዚአብሔር ስም የጸና ግንብ ነው። ጻድቅም ወደ እርሱ ሮጦ ከፍ ከፍ ይላል።" ተብሎ እንደተጻፈ ልባችን በተስፋ መቁረጥ ዝቅ ሲልብን ወደ ዚህ ጽኑ ግንብ እንሩጥ። ዝቅ ያለው ልባችን በአምላካን እንደገና ተስፋ በማድረግ ብርታትን ያገኛልና።

አባት ሆይ፣ ልባችን ተስፋ ሲቆርጥብን ወደ አንተ እንድንጮህ፣ ጽኑ ግንብ ወደ ሆክንልን ወደ አንተም እንድንሮጥ እርዳን። አሜን።

ቀን 28
የሁሉ ዐይን አንተን በተስፋ ይጠብቃል

አምላካችን እግዚአብሔር ፈጥሮ አልተወንም። ይልቁንም ስለ ፍጥረቱ ግድ የሚለው፣ የሚንከባከበንና የሚመግበን አባት ነው። ከብዙ ምህረቱና ከታላቅ ጸጋው የተነሳ፣ ለሁሉም ዝናብና ጸሐይን ይሰጣል። በጽድቃችን ልክ ሰፍሮ አየርና የጸሐይ ብርሃንን አይሰጥም። ይልቁንም በቸርነቱ ወደ እርሱ ሊስበን ያልተገባንን መልካም ነገር ለመስጠት እጆቹን ይዘረጋል። ይህንን የተረዱ ሁሉ ደግሞ ዐይናቸውን ወደ እርሱ በማንሳት ተስፋ ያደርጉታል። ይህንን አሰመልክቶ መዝሙረኛው እንዲህ በማለት ይዘምራል:-
"ምግባቸውን በየጊዜው ትሰጣቸው ዘንድ እነዚህ ሁሉ አንተን ተስፋ ያደርጋሉ።" መዝ 104:27

" የሁሉ ዐይን አንተን በተስፋ ይጠብቃል፤ አንተም ምግባቸውን በወቅቱ ትሰጣቸዋለህ። አንተ እጅህን ትዘረጋለህ፤ የሕያዋን ፍጥረታትንም ሁሉ ፍላጎት ታረካለህ።" መዝ 145:15፣ 16

እዚህ ላይ ሶስት እውነታዎችን ልብ እንበል:-

1 የእርሱን እጅ ለሁሉ የሚበቃ ሁሉን ቻይ ነው ሁሉ እርሱን ተስፋ ሲያደርጉት ለሁሉ የሚሆን ምግብን የሚሰጥ ሁሉን ቻይ የሆነ አምላክ ነው። ጌታችን ኢየሱስ በሁለት አሳና አምስት እንጀራ ከአምስት ሺህ ህዝብ በላይ በመመገብ የሰራው ተአምራት የዚህ እውነት ምስክር ነው።

2 በወቅቱ ምግብን የሚሰጥ አምላክ ነው አምላካችን እግዚአብሔር ሁሉን ቻይ ብቻ ሳይሆን ሁሉን አዋቂም ነውና የሚያስፈልገንን ሁሉ በወቅቱ የሚሰጠን አምላክ ነው። ጌታችን ኢየሱስ ሕዝቡን ቀኑን ሙሉ ሲያስተምር ከዋለ በኋላ በጊዜው የሚያስፈልጋቸውን ሳያገኙ እንዲሄዱ አልፈልገም። ይልቁንም ምግባቸውን በወቅቱ ሰጣቸው። (ዮሐ 6)

3 ፍላጎትን የሚያረካ አምላክ ነው መመገብ አንድ ነገር ሲሆን ማርካት ደግሞ ሌላ ነው። አምላካችን የሚመግበን ብቻ ሳይሆን የሚያረካንም አምላክ ነው። እውነተኛ እርካታን የሚሰጥ እርሱ ብቻ ነው። ዛሬ በተለያዩ እጦቶች እየተቸገርን ቢሆን፣ ወይም የሰበሰብነው አላረካ ብሎን ‘የሃብታም ደሃ” ሆነን ቢሆን፣ ዐይኖቻችንን ወደ እግዚአብሔር አንስተን እርሱን ተስፋ እናድርግ። እምነታችንንም በእርሱ ላይ እንጣል። እርሱም እጁን ይዘረጋና በጊዜው ፍላጎታችንን ያረካልናል።

አባት ሆይ፣ የእኛም ዐይኖች አንተን በተስፋ እንዲጠባበቁ፣ አንተም የሚያስፈልገንን በወቅቱ እንድትሰጠንና እንድታረካንም እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 27
ፍጻሜው ያማረና ተስፋ የሚሰጥ


“ፈጽሞ ሊሆን አይችልም” ብለው ብዙዎች ያሰቡት ሆነ። የባቢሎን ሠራዊት ወደ ተቀደሰው ቤተመቅደስ ውስጥ ገብቶ ዕቃዎቹን ዘረፈ። ግንቡንም አፈረሰ። ኢየሩሳሌም እንዳይሆኑ ሆነች። ብዙዎች ሞቱ። ሌሎችም በግዞት ወደ ባቢሎን ተወሰዱ። በግዞት ከተወሰዱትም መካከል አንደኛው ዳንኤል ነበር። ዳንኤል በዚህ ሁሉ እጅግ አሳዛኝና ተስፋ አስቆራጭ ከባድ የመከራ ጊዜ ውስጥ ሲያልፍ በነብዩ ኤርምያስ በኩል እግዚአብሔር የላከውን እንዲህ የሚል ቃል በእምነት ተቀብሎ እንደነበረ ጥርጥር የለውም።

“ለእናንተ ያለኝን ዕቅድ እኔ ዐውቃለሁ” ይላል እግዚአብሔር፤ “ዕቅዱም ፍጻሜው ያማረና ተስፋ የሚሰጥ፣ እናንተንም የሚጠቅም እንጂ የሚጐዳ አይደለም። ኤር 29:11

ነብዩ ኤርምያስ ይህንን መልእክት ሲያመጣ ህዝቡ በምርኮ እንደሚወሰድና በምርኮም በተወሰደበት አገር ሰባ አመታትን እንደሚቆይ ከገለጸ በኋላ ነበር። መልእክቱ ለመቀበል ቀላል የሆነ መልእክት አልነበረም።

እግዚአብሔር “ለእናንተ ያለኝን ዕቅድ እኔ ዐውቃለሁ” ካለ ለምን በምርኮ እንድንጋዝ ይፈቅዳል?” የሚል ጥያቄን የሚጭር መልእክት ነበር። ይሁን እንጂ የዳንኤል ታሪክ በእርግጥም ተስፋቸውን በእግዚአብሔር ላይ ያደረጉ ሁሉ የእርሱ ዕቅድ ፍጻሜው ያማረና ተስፋ የሚሰጥ የሚጠቅም እንጂ የሚጎዳ እንዳልሆነ በግልጽ ያሳየናል።

ዳንኤል በምርኮ በተወሰደበት በባቢሎን ምድር ከፍተኛ ባለስልጣን ሆኖ ለማስተዳደር በእግዚአብሔር ዕቅድ ወደ ቤተ መንግስት መጣ። በዳንኤልና በጓደኞቹ እግዚአብሔር ከሰራው ታላቅ ሥራ የተነሳም የባቢሎን ንጉስ እንዲህ የሚል አዋጅ እሲያወጣ ድረስ በማረከው ህዝብ አምላክ ተማረ:- “ እንደዚህ የሚያድን ሌላ አምላክ የለምና በሲድራቅ፣ በሚሳቅና በአብደናጎ አምላክ ላይ ማናቸውንም ቃል የሚናገሩ ሕዝቦችም ሆኑ ልዩ ልዩ ቋንቋ የሚናገሩ ሁሉ ይቈራረጣሉ፤ ቤቶቻቸውም የፍርስራሽ ክምር ይሆናሉ ብዬ አዝዣለሁ።” ዳን 3:29

ዛሬ እግዚአብሔር ለእኛም “ለእናንተ ያለኝን ዕቅድ እኔ ዐውቃለሁ” ይለናል። ይህንን እውነት በማመን ነገሮች እኛ ባቀደነው መንገድ ባልሄዱ ጊዜ ተስፋ ከመቁረጥ ይልቅ ከእኛ ዕቅድ ይልቅ የእርሱ እንደሚበልጥ እንረዳ። እንዲህ ብሎናልና:-

“ ‘ሐሳቤ እንደ ሐሳባችሁ፣ መንገዴ እንደ መንገዳችሁ አይደለምና’ ይላል እግዚአብሔር። ‘ሰማያት ከምድር ከፍ እንደሚሉ፣ መንገዴ ከመንገዳችሁ፣ ሐሳቤም ከሐሳባችሁ እንዲሁ ከፍ ያለ ነው።’ ” ኢሳ 55:8፣ 9

ሌላው ልብ ልንለው የሚገባን እውነት የእግዚአብሔር ዕቅድ በምንም አይነት ችግርና መከራ ውስጥ የማያሳልፍ አልጋ ባልጋ የሆነ ጎዳና ሳይሆን ፍጻሜው ያማረና ተስፋን የሚሰጥ መሆኑን ነው። ብዙ ጊዜ የእግዚአብሔርን ዕቅድ ፍጻሜ ሳናይ ቶሎ ተስፋ እንቆርጣለን። ይህ ግን ሊሆን አይገባም። በተቃራኒው፣ እርሱ ለእኛ ያለው ዕቅድ ፍጻሜው ተስፋ የሚሰጥ መሆኑን ተረድተን ሁልጊዜ ተስፋችንን በእርሱ ላይ ልናደርግ ይገባል። ይህንን ብናደርግ እንደነዳንኤል ምንም አይነት መልካም ነገር የሚገኝበት ከማይመስለው የህይወት ልምምዳችን ውስጥ እግዚአብሔር ፍጻሜው መልካም የሆነን በረከት ያጠግበናል።

አባት ሆይ፣ “ለእናንተ የማስባትን አሳብ እኔ ዐውቃለሁ” ብለህ የተናገርኸውን በማመን፣ ፍጻሜውም መልካምና ተስፋ የሚሰጠውን ያንተን ዕቅድ በእምነት በመረዳት፣ በምንም አይነት ተስፋ አስቆራጭ ሁኔታው ውስጥ ስናልፍ አንተን ተስፋ በማድረግ እንድንበረታ ዕቅድህም በህይወታችን ሙሉ በሙሉ ተፈጻሚ እንዲሆን እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 26
በተስፋ ደስተኞች ሁኑ
ሐዋርያው ጳውሎስ “ሁልጊዜ በጌታ ደስ ይበላችሁ” (ፊል 4:4) ብሎ ሲጽፍ ሁልጊዜ ለመደሰት ምስጢሩ የደስታችንን ምንጭ ጌታ ኢየሱስን ማድረግ እንደሆነ አስረድቶናል። በጌታ ሁልጊዜ ለመደሰት ደግሞ እርሱ የሰጠንን ተስፋ ማሰብና ያንንም ተስፋ በእምነት መጨበጥን ይጠይቃል። የነጴጥሮስና ጳውሎስ ሕይወት ለዚህ ትልቅ ምስክር ነው። እነ ጴጥሮስ ጌታችን ስለስሙ ብዙ መከራን እንደሚቀበሉ ነገር ግን በዚያ ሁሉ ውስጥ ሲያልፉ እርሱ እንደማይተዋቸውና በመጨረሻም ድል የእነርሱ እንደሚሆን ቃል ገብቶላቸው ነበር። እነርሱም ጌታ የሰጣቸውን ተስፋ በእምነት አጥብቀው በመያዝ በደረሰባቸው መከራ ሁሉ ጸንተው መቆም ቻሉ። በተስፋውም ደስተኞች ሆኑ።
“ሐዋርያትን አስጠርተው አስገረፏቸው፤ ዳግመኛም በኢየሱስ ስም እንዳይናገሩ አዘው ለቀቋቸው። ሐዋርያትም፣ ስለ ስሙ ውርደትን ለመቀበል በመብቃታቸው ደስ እያላቸው ከሸንጎው ወጥተው ሄዱ፤” የሐዋ 5: 40፣ 41
ሐዋርያት የተለማመዱት ደስታ በሁኔታዎች ምቹነት ላይ የተመሰረተ ሳይሆን ጌታ ከሰጣቸው ተስፋ የመነጨ ነበር።
ጳውሎስም ለጌታ ለኢየሱስ ህይወቱን ሲሰጥ ከፊት ለፊቱ መከራ እንደሚገጥመው ነገር ግን በዚያ ሁሉ ውስጥ በማለፍ ብዙዎችን ከጨለማ ወደ ብርሃን ከሰይጣንም ሥልጣን ወደ እግዚአብሔር እንደሚመልሳቸው ተነግሮት ነበር። (የሐዋ ሥራ 9፤ 26:18) እርሱም ይህንን ተስፋ በእምነት ጨብጦ ከብዙ ድብደባ በኋላ በእስር ቤት አብሮት ከታሰረው ከሲላስ ጋር በእኩለ ሌሊት መዘመር ቻለ። “ ክፉኛ ከተደበደቡ በኋላም ወደ ወህኒ ቤት አስገቧቸው፤ የወህኒ ቤት ጠባቂውም … ወደ ወህኒ ቤቱ ውስጠኛ ክፍል አስገብቶ እግራቸውን ከግንድ ጋር አጣብቆ አሰራቸው። እኩለ ሌሊት አካባቢ ጳውሎስና ሲላስ እየጸለዩና እየዘመሩ እግዚአብሔርን ሲያመሰግኑ ነበር፤” የሐዋ 16:23-25
እኛም ዛሬ በተለያዩ አስቸጋሪ ሁኔታዎች ውስጥ ስናልፍ እግዚአብሔር የሰጠንን ተስፋ በማሰብ ከመጨነቅ ይልቅ መደሰትና ማመሰገን እንችላለን። እርሱ እንደ አይኑ ብሌን የሚጠነቀቅልን፣ በእጆቹ መዳፍ የቀረጸን፣ “ለእናንተ የማስባት አሳብ እኔ አውቃለሁ” የሚለን አምላካችን ነው። እርሱ በምንም አይነት ሁኔታ ውስጥ ብናልፍ ከእኛ ጋር እንደሚሆንና እንደሚታደገን እንዲህ በማለት ቃል ገብቶልናል።
“በውሃ ውስጥ በምታልፍበት ጊዜ፣ ከአንተ ጋር እሆናለሁ፤ ወንዙን ስትሻገረው፣ አያሰጥምህም፤ በእሳት ውስጥ ስትሄድ፣ አያቃጥልህም፤ ነበልባሉም አይፈጅህም። እኔ እግዚአብሔር አምላክህ፣ የእስራኤልም ቅዱስ መድኀኒትህ ነኝና፤” ኢሳ 43:2፣ 3
እርግጥ ነው በጌታ ላይ ባላቸው እምነት ምክንያት ወደ እሳት ውስጥ ተጨምረው የተቃጠሉ ብዙ ሰማእት አሉ። ነገር ግን ያ የህይወታቸው ፍጻሜ ያ አይደለም። ይልቁንም ሕይወታቸው በክርስቶስ ተሰውሯልና እርሱ ዳግም ሲመጣ የክብርን አክሊል ለመቀበል ይነሳሉ። ጌታ የሰጠን ተስፋ ሙሉ ፍጻሜውን የሚያገኘው የእግዚአብሔር መንግስት ሙሉ በሙሉ ስትመሰረት እንደሆነ ልናስታውስ ይገባል። እናም ተስፋ ያደረግነው ነገር አሁንና እዚህ ባይሆንልንም እንኳ በጌታ መንግስት እውን እንደሚሆን በማመን ዛሬ በተስፋው ደስ ይበለን።
አባት ሆይ፣ የተሰጠን ተስፋ የተረጋገጠና የታመነ ነውና በምንም አይነት አስቸጋሪ ሁኔታ ውስጥ ብናልፍ በተስፋ ደስ እንዲለን፣ እንዲህም በማለት እንድናውጅ በጸጋህ እርዳን:- “ ምንም እንኳ የበለስ ዛፍ ባያፈራ፣ ከወይን ተክልም ፍሬ ባይገኝ፣ የወይራም ዛፍ ፍሬ ባይሰጥ፣ ዕርሻዎችም ሰብል ባይሰጡ፣ የበጎች ጒረኖ እንኳ ባዶውን ቢቀር፣ ላሞችም በበረት ውስጥ ባይገኙ፣ እኔ ግን በእግዚአብሔር ደስ ይለኛል፤ በድነቴ አምላክ ሐሤት አደርጋለሁ።” (ዕንባ 3: 17፣ 18) አሜን።

እግዚአብሔር ለሚወዱት የሰጠውን ተስፋ

“በፈተና የሚጸና እግዚአብሔር ለሚወዱት የሰጠውን ተስፋ፣ የሕይወትን አክሊል ያገኛል” ያዕ 2፡ 12

እግዚአብሔር የሰጠን እጅግ የከበረ ተስፋ በልጁ በኢየሱስ ክርስቶስ ያበረከተልን የዘላለም ሕይወት እንደሆነ ተመልክተናል። ታዲያ ይህንን ተስፋ በሙላት እስኪፈጸምልን ድረስና በእግዚአብሔር ዘላለማዊ መንግስት ውስጥ ለዘላለም መኖር እስከምንጀምር ድረስ በተለያየ መከራ ውስጥ እንደምናልፍና ፈተና እንደሚገጥመን ጌታ ራሱ ተናግሮናል። ይሁን እንጂ፣ ጌታ በዚያ ሁሉ ውስጥ እርሱ አብሮን እንደሚሆንና ከፈተናውም ጋር መውጫውን እንደሚያዘጋጅልን ጨምሮ ቃል ገብቶልናል።

“ በሰዎች ሁሉ ላይ ከደረሰው የተለየ ፈተና አልደረሰባችሁም፤ እግዚአብሔር ታማኝ ነው፤ ስለዚህ ከምትችሉት በላይ እንድትፈተኑ አይተዋችሁም፤ ነገር ግን በምትፈተኑበት ጊዜ ፈተናውን መታገሥ እንድትችሉ፣ መውጫ መንገዱን ያዘጋጅላችኋል።” 1 ቆሮ 10:13
ይህ ጥቅስ የሚገጥመንን ፈተና ተቋቁመን እግዚአብሔር ለሚወዱት የሰጠውን ተስፋ፣ የሕይወትን አክሊል ለመቀዳጀት የሚረዱንን ሦስት ቁልፎች ይዞአል።

1 በሰዎች ሁሉ ላይ ከደረሰው የተለየ ፈተና አልደረሰባችሁም።

ብዙ ጊዜ ጠላታችን ዲያቢሎስ እኛ የምናልፍበት የፈተና ጎዳና በማንም ላይ ያልደረሰና ፈጽሞ ልንሸከመው የማንችል አድርጎ ይስልልናል። አላማውም እኛን በቀላሉ ተስፋ ለማስቆረጥና የሕይወትን አክሊል እንዳናገኝ ለማድረግ ነው። ይህ ግን ፍጹም ውሸት ነው። እግዚአብሔር በቅዱስ ቃሉ ገጾች ላይ በተለያየ ችግር ውስጥ ያለፉ ሰዎችን ታሪክ የጻፈልን፣ በሰዎች ሁሉ ላይ ክደረሰው የተለየ ፈተና እንዳልደረሰብን እንድናስተውል ነው።

2 ከምትችሉት በላይ እንድትፈተኑ አይተዋችሁም።

“በሰው ሁሉ ላይ የደረሰ ነው” ብሎ ብሎ በጅምላ የሚያመጣብን ምንም አይነት ፈተና የለም። አምላካችን እግዚአብሔር ታማኝ አምላክ ስለሆነ አቅማችንን ያውቃል። ከራስ ጠጉራችን እንዲቷ ቅንጣት እንኳ ያለ እርሱ ፈቃድ አትወድቅምና እርሱ ያልመዘነው ምንም አይነት ፈተና ወደ እኛ ሊመጣ አይችልም።

3 በምትፈተኑበት ጊዜ መውጫ መንገዱን ያዘጋጅላችኋል።

ታማኙ አምላካችን በእኛ ላይ እንዲደርስ የሚፈቅደውን የፈተና አይነትና መጠን የሚቆጣጠር ብቻ ሳይሆን፣ መውጫውንም የሚያዘጋጅል አምላክ ነው። እርሱ በፈተና ውስጥ እንድናልፍ የሚፈቅደው በጎ አላማው በእኛ እንዲፈጸም እንጂ ታሪካችን በሽንፈት እንዲደመድም አይደለም። አንጥረኛ ወርቅን በእሳት ያጠራዋል እንጂ እንደ ማገዶ እንጨት ወደዚያ ወርውሮ አይተወውም። እነዚህን ሦስት ዋና ቁልፎች ሁልጊዜ ካስታወስን በፈተና መጽናትና ያዕቆብ እንዲህ በማለት የመከረንን በህይወታችን መለማመድ እንችላለን:- “ ወንድሞቼ ሆይ፤ ልዩ ልዩ መከራ ሲደርስባችሁ እንደ ሙሉ ደስታ ቍጠሩት፤ ምክንያቱም የእምነታችሁ መፈተን ትዕግሥትን እንደሚያስገኝ ታውቃላችሁ።” ያዕ 1:2፣ 3

አባት ሆይ፣ በምንም አይነት ፈተና ውስጥ እያለፍን ቢሆን አንተ አይነቱንና መጠኑን ያልፈተሽከው ፈተና በእኛ ላይ እንዳልደረሰ እንዲሁም ከፈተናው ጋር ደግሞ መውጫውን እንዳዘጋጀህልን በመረዳት፣ በጽናት ተሻግረን የሰጠከንን የዘላለም ሕይወት አክሊል ተስፋ እንድንቀዳጅ እርዳን። አሜን።

ቀን 24
ደስታና ሰላም ከተስፋ አምላክ
ዓለማችን ከእለት ወደ እለት የበለጠ የሃዘንና የሥጋት ድባብ እየዋጣት፣ የሚሰማው ነገር ሁሉ የሚያስፈራና የሚያስጨንቅ ሆኖአል። ሰው ሰራሽ ችግሮችም ሆኑ የተፈጥሮ አደጋዎች ተበራክተዋል። ይህንን አስመልክቶ ጌታችን ኢየሱስ የመጨረሻው ዘመን ምን እንደሚመስል ሲናገር አስቀድሞ እንዲህ ብሎ ነበር:-
“ ሰዎች በፍርሀትና በዓለም ላይ ምን ይመጣ ይሆን እያሉ በመጠባበቅ ይዝላሉ።” ሉቃ 21:26
ታዲያ እንዲህ ካለው ፍርሃትና ጭንቀት አምልጠን በደስታና በሰላም የተሞላ ህይወት መኖር የምንችለው እንዴት ነው? ሐዋርያው ጳውሎስ ለዚህ ጥያቄ መልሱን ሲሰጥ እንዲህ ይላል:-
“በእርሱ በመታመናችሁ የተስፋ አምላክ ደስታንና ሰላምን ሁሉ ይሙላባችሁ፤ ይኸውም በመንፈስ ቅዱስ ኀይል ተስፋ ተትረፍርፎ እንዲፈስላችሁ ነው።” ሮሜ 15:13
ከዚህ ጥቅስ ላይ የሚከተሉትን ነጥቦች ልብ ይሏል
1 በሁኔታዎች ላይ ያተመሰረተ፣ ዘላለማዊ ደስታና ሰላምን የሚሰጥ የተስፋ አምላክ እግዚአብሔር ብቻ ነው።
2 እርሱ በሚሰጠው በዚህ የተለየ ደስታና ሰላም ህይወታችን እንዲሞላ በእርሱ ላይ መታመን ያስፈልገናል።
3 በእርሱ ላይ ለመታመን ደግሞ በዚህ የተስፋ አምላክ ላይ ተስፋችንን መጣል ይኖርብናል።
4 ተስፋችንና እምነታችንን በዚህ የተስፋ አምላክ ላይ ስንናደርግ በመንፈስ ቅዱስ ኀይል ህይወታችን ይበልጥ በተስፋ ይትረፈረፋል።
ይህ መንፈስ ቅዱስ በልባችን አትረፍርፎ የሚያፈስልን ተስፋ ደግሞ በደስታና በሰላም የተሞላ ህይወት እንድንኖር ይረዳናል። ዛሬ ምናልባት ተስፋችን ተሟጦብን በፍርሃትና በጭንቀት እየተሰቃየን ቢሆን እውነተኛ ደስታና ሰላም ሊሰጠን ወደሚችለው አምላክ አይናችንን እናንሳ። በእርሱም እንታመን። እርሱ ደግሞ በመንፈስ ቅዱስ ኀይል ተስፋ ያጣችውን ነፍሳችንን በተትረፈረፈ ተስፋ ይሞላታ። በውጤቱም በደስታና በሰላም እንሞላለን።

አባት ሆይ፣ የተስፋ አምላክና የእውነተኛ ደስታ እንዲሁም ሰላም ባለቤት ስለሆንህ እያመሰገንህ፣ በመንፈስ ቅዱስ ኀይል አንተ የምትሰጠው ተስፋ ተትረፍርፎ እንዲፈስልን፣ በደስታና በሰላምም ሁሉ እንድትሞላን እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 23
ተስፋውንም በአምላኩ በእግዚአብሔር ላይ የጣለ ሰው

እግዚአብሔርን ሁልጊዜ ተስፋ ለማድረግ፣ እርሱን ሁልጊዜ በፊታችን ልናደርገውና ስለ እርሱ ማንነት ዘወትር ልናስብ እንደሚገባን ቃሉ ያስተምረናል።
በመዝሙር 146 ላይ ብዙዎች ተስፋችንን የምንጥልባቸው ሃያላን ለምን ከንቱ እንደሆኑና ጽኑ የተስፋችን መሰረት እግዚአብሔር ብቻ ለምን እንደሆነ በግልጽ ያስተምረናል። በጸሎት መንፈስ ሆነን እንድናነበው እጋብዛችኋለሁ።

“በገዦች አትታመኑ፤ ማዳን በማይችሉ ሥጋ ለባሾችም አትመኩ።
መንፈሳቸው ትወጣለች፤ ወደ መሬታቸውም ይመለሳሉ፤
ያን ጊዜም ዕቅዳቸው እንዳልነበር ይሆናል።
ረዳቱ የያዕቆብ አምላክ የሆነ፣ ተስፋውንም በአምላኩ በእግዚአብሔር ላይ የጣለ ሰው ምስጉን ነው፤

እርሱ ሰማይንና ምድርን፣ ባሕርንም፣ በእነዚህም ውስጥ ያለውን ሁሉ የፈጠረ፣ ታማኝነቱንም ለዘላለም የሚጠብቅ ነው፤
ለተበደሉት የሚፈርድ፣ ለተራቡት ምግብን የሚሰጥ እርሱ ነው፤
እግዚአብሔር እስረኞችን ከእስራት ያወጣል፤
እግዚአብሔር የዕዉራንን ዐይን ያበራል፤
እግዚአብሔር የተዋረዱትን ከፍ ያደርጋል፤
እግዚአብሔር ጻድቃንን ይወዳል፤
እግዚአብሔር ስደተኞችን ይጠብቃል፤
ድኻ ዐደጎችንና መበለቶችን ይደግፋል፤
የክፉዎችን መንገድ ግን ያጠፋል። መዝ 146:3-9

በዚህ መዝሙር ላይ የተስፋችን ጽኑ መሰረት ስለሆነው ስለ እግዚአብሔር የተገለጹትን ሦስት ዋና ነገሮች ልብ እንበል።

1. እርሱ እንደ ሥጋ ለባሾች ከመሬት የተገኘና ወደ መሬትም የሚመለስ ሳይሆን፣ ሰማይና ምድርን፣ ባህርንም፣ በውስጡም ያሉትን ሁሉ የፈጠረ ዘላለማዊ አምላክ ነው።

2. እርሱ ዕቅዳቸው እንዳልነበረ ሆኖ እንደሚጠፋው እንደ ሥጋ ለባሾች ሳይሆን፣ የተናገረውን የሚፈጽም፣ ታማኝነቱን ለዘላለም የሚጠብቅ አምላክ ነው።

3. እርሱ እንደ ሥጋ ለባሾች የተዋረዱትን፣ ደካሞችን፣ ለአይን የማይማርኩትን የሚንቅ ሳይሆን፣ ስለ እነርሱ ግድ የሚለው አምላክ ነው። እርሱ ለተራቡት፣ ለተበደሉት፣ ለእስረኞች፣ ለዕውራን፣ ለተዋረዱት፣ ለስደተኞች፣ ለድኻ ዐደጎችንና መበለቶች ግድ የሚለው አፍቃሪ አባት ነው።

በእርግጥም “ረዳቱ የያዕቆብ አምላክ የሆነ፣ ተስፋውንም በአምላኩ በእግዚአብሔር ላይ የጣለ ሰው ምስጉን ነው፤” (መዝ 146:5 )

አባት ሆይ፣ ተስፋችንን በታላቅነትህ ሁሉን በፈጠርከው፣ ታማኝነትህን ለዘላለም በምትጠብቀው፣ ታናናሾችን በማትንቀው ባንተ ላይ በመጣል ከአንተ ዘንድ ብቻ የሚገኘውን ሰላምና ደስታ እንድንለማመድ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 22
ይህን ተስፋ የሚያደርግ ሁሉ፣ እርሱ ንጹሕ እንደሆነ ራሱን ያነጻል

“ወዳጆች ሆይ፤ እኛ አሁን የእግዚአብሔር ልጆች ነን፤ ወደ ፊት ምን እንደምንሆን ገና አልተገለጠም። እርሱ በሚገለጥበት ጊዜ እናየዋለንና፣ እርሱን እንደ ምንመስል እናውቃለን። በእርሱ ይህን ተስፋ የሚያደርግ ሁሉ፣ እርሱ ንጹሕ እንደሆነ ራሱን ያነጻል።” 1 ዮሐ 3:2፣3

ከዚህ የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍል እንደምንረዳው፣ በክርስቶስ ኢየሱስ በማመን የእግዚአብሔር ልጆች ለመባል ሥልጣን የተሰጠን ሁሉ እጅግ የከበረ መዳረሻ ተዘጋጅቶልናል። የተባረከው ተስፋችን የጌታችን የኢየሱስ ክርስቶስ በክብር መገለጥ እውን ሲሆን የሚበሰብሰው ሟች ተፈጥሮአችን በማይሞተውና በማይጠፋው ክቡር ተፈጥሮ ይቀየራል። በዚያን ጊዜ፣ በመጀመሪያ እግዚአብሔር እኛን በእርሱ አምሳል ፍጹም አድርጎ በመፍጠር ያጎናጸፈንን ክብር መልሰን እንቀዳጃለን። ታዲያ ሐዋርያው ዮሐንስ ይህንን ከፊት ለፊታችን የሚጠብቀንን የከበረ መዳረሻ ካስገነዘበን በኋላ እንዲህ ይላል:-
“ በእርሱ ይህን ተስፋ የሚያደርግ ሁሉ፣ እርሱ ንጹሕ እንደሆነ ራሱን ያነጻል።”

በሌላ አነጋገር፣ ተስፋ የምናደርገው መዳረሻችን የዛሬ እርምጃችንን ሊወስን እንደሚገባ ይህ ጥቅስ ያሳስበናል። እዚህ ላይ ሙሴን ለአብነት መጥቀስ ይቻላል:-

“ሙሴ ካደገ በኋላ፣ የፈርዖን የልጅ ልጅ መባልን በእምነት እምቢ አለ። ለጥቂት ጊዜ በኀጢአት ከሚገኝ ደስታ ይልቅ፣ ከእግዚአብሔር ሕዝብ ጋር መከራን መቀበል መረጠ። ከግብፅ ሀብት ይልቅ ስለ ክርስቶስ መከራን መቀበል እጅግ የሚበልጥ ሀብት መሆኑን ተገነዘበ፤ ወደ ፊት የሚቀበለውን ብድራት ከሩቅ ተመልክቶአልና። የንጉሡን ቊጣ ሳይፈራ ግብፅን ለቆ በእምነት ወጣ፤ የማይታየውንም እንዳየው አድርጎ በመቍጠር በሐሳቡ ጸና።” ዕብ 11:24-27

ሙሴ እግዚአብሔር አስቀድሞ ለሕዝቡ የሰጠውን የከበረ ተስፋ በተረዳ ጊዜ “ በኀጢአት የሚገኝን ደስታ” እምቢ ብሎ የአምላኩን መንገድ መረጠ። ምንም እንኳ ይህ ምርጫው ዋጋ ቢያስከፍለውም በመጨረሻ ለታላቅ ክብር በቃ። እኛም እጅግ የከበረ ብድራት፣ ይሔውም ጌታ ያዘጋጀልንን ጽድቅ የሚኖርባትን አዲስ ሰማይና ምድር የመውረስ ተስፋ ተሰጥቶናል። ይህንን ተስፋ አድርገ ስንኖር ታዲያ እኛም እንደ ሙሴ “ በኀጢአት ከሚገኝን ደስታ” ራሳችንን በማንጻት በጽድቅ መንገድ ለመላለስ ምርጫችን ሊሆን ይገባል።

ዛሬ በተለያዩ የዚህ አለም ብልጭልጮች እየተፈተንን፣ “ በኀጢአት የሚገኝ ደስታ” እያታለለን ቢሆን፣ እንደ ሙሴ ተስፋችንን ትኩር ብለን እንመልከት። ሃላፊና ጠፊ የሆነውን እምቢ ብለን ወደ ዘላለማዊ ክብር የሚያደርሰውን የጌታን ዱካ እንከተል። እርሱን ለመከተል የምንወስነው ውሳኔ ጊዜያው መከራ ቢያመጣብን እንኳ በመጨረሻ ግን ዘላለማዊ ደስታን እንቀዳጃለን።

አባት ሆይ፣ እኛም እንደ ሙሴ የሰጠኸንን የከበረ ተስፋ ትኩር ብለን በማየት “ በኀጢአት የሚገኝን ጊዜያው ደስታ” እምቢ በማለት በአንተ የጽድቅ መንገድ እለት እለት እንድንራመድ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 21
እግዚአብሔርን ተስፋ የምታደርጉ ሁሉ፤በርቱ፤ ልባችሁም ይጽና

እግዚአብሔርን ተስፋ በማድረግ ስንጠባበቅ ጉልበታችንን የሚያደክሙና ልባችንን የሚያዝሉ ሁኔታዎች ሊገጥሙን ይችላል።

ኖህ የእግዚአብሔርን ትእዛዝ ተቀብሎ ሊመጣ ካለው የጥፋት ውሃ ለማምለጥ መርከብ ሰራ። ከዚያ በፊት እንደዚያ ያለ ነገር ሆኖ ስለማያውቅ የሰው ሁሉ መቀለጃ ሆነ። ወደ መርከቡ ከእርሱ ጋር እንዲገቡ ለሰው ሁሉ ጥሪውን ቢያደርግም፣ ከቤተሰቡ ውጪ አዎንታዊ ምላሽ የሰጠው አልነበረም። ታዲያ እርሱና ቤተሰቡ ወደ መርከቡ ገብተው በሩ ከተዘጋ በኋላ ለሰባት ቀን ምንም ዝናብ አልዘነበም ነበር። ይህ እጅግ ፈታኝ ጊዜ እንደነበረ መገመት አይከብድም። ምናልባትም በውጪ ያሉ ሰዎች በኖህና በቤተሰቡ ላይ እጅግ መራር ቀልድ የቀለዱበት ጊዜ ሊሆን ይችላል። ለኖህና ለቤተሰቡም በደረቅ መሬት ላይ በተቀመጠች መርከብ ውስጥ፣ ምንም አይነት ዝናብ በሌለበት አየር ጠባይ፣ ከአሁን አሁን ዝናብ ይዘንባል እያሉ መጠበቅ ቀላል አልነበረም።
ነገር ግን እግዚአብሔርን ተስፋ በማድረግ በረቱ፤ ልባቸውም ጸና። በመጨረሻም ከጥፋት ውሃ አመለጡ። (ዘፍ 6-9)

ሌላ ምሳሌ መጥቀስ ካስፈለገ፣ የአብርሃምና የሣራን ልምምድ ማንሳት ይቻላል። ለአብርሃምና ለሣራ የተሰጣቸውን የታላቅ ዘር ወላጆች የመሆን ተስፋን መጠበቅ ቀላል ጉዞ አልነበረም። ነገር ግን ጉልበታቸው በዛለ ጊዜ ሁሉ መለኮታዊው ተስፋ እንደገና እየታወጀላቸው ይበረቱና ይጸኑ ነበር። በዘፍጥረት ምእራፍ 12፣ 15፣ እና 17 ላይ እግዚአብሔር ለአብርሃም የተስፋውን ቃል በመድገም እንዲበረታና ልቡም እንዲጸና ረዳው።

ዛሬም እግዚአብሔርን ተስፋ የምናደርግ ሁሉ፣ በምንም አይነት ትግስታችንን የሚፈታተንና እልህ አስጨራሽ ሁኔታ ውስጥ ብናልፍ የተስፋውን ቃል እያሰብን፣ ተስፋ የሰጠን አምላካችን ደግሞ የታመነ መሆኑን በማመን ልንበረታ ይገባል። ቃሉ እንዲህ ይለናልና:-

“እግዚአብሔርን ተስፋ የምታደርጉ ሁሉ፤ በርቱ፤ ልባችሁም ይጽና።” መዝ 31:24

በእርግጥም ተስፋን የሰጠን አምላክ ቃሉ የማይታጠፍ፣ ተስፋውን የሚፈጽምበትን የተሻለ ጊዜና መንገድ የሚያውቅ፣ እንዲሁም እጅግ የሚወደን አምላክ መሆኑን ስንረዳ ከሰጠን ተስፋ የተነሳ እንበረታለን።

ለዚህ ነው ሐዋርያው ጳውሎስ በሕያው እግዚአብሔር ተስፋ ከማድረጉ የተነሳ በርትቶ፣ ብዙ እንደሚጥርና እንደሚደክም እንዲህ በማለት የተናገረው:-

“ለዚህ ብለን እንጥራለን፤ እንደክማለንም፤ ይኸውም ለሰዎች ሁሉ በተለይም ለሚያምኑት አዳኝ በሆነው በሕያው እግዚአብሔር ተስፋ ስለምናደርግ ነው።” 1 ጢሞ 4:10

እኛም ዛሬ አቅማችን አንሶና ልባችንም ዝሎብን ቢሆን ተስፋ የምናደርገው ሕያው እግዚአብሔርን እንደሆነ እናስታውስ። የሰጠንም ተስፋ ሕያው ነው፤ እንዲህ ተብሎ እንደተጻፈው:-

“እርሱ ከታላቅ ምሕረቱ የተነሣ በኢየሱስ ክርስቶስ ከሞት መነሣት ምክንያት ለሕያው ተስፋ በሚሆን አዲስ ልደት፣ እንዲሁም በሰማይ ለማይጠፋ፣ ለማይበላሽና ለማይለወጥ ርስት እንደ ገና ወለደን።” 1 ጴጥ 1:3

አባት ሆይ፣ አንተ ሕያው የሆንክ ዘላለማዊ አምላክ ሕያው የሆነን ተስፋ እንደሰጠኸን በማስታወስ ጉልበታችን እንዲበረታና ልባችንም እንዲጸና በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 20
እግዚአብሔርን ተስፋ የሚያደርጉ ግን ኀይላቸውን ያድሳሉ

የባቢሎን ንጉስ የነበረው ናቡከደነፆር የእውነተኛውን አምላክ፣ የእግዚአብሔርን ታላቅነት ለመረዳትና በእርሱ ላይ ተስፋውን ለማድረግ የሚያስችለው ብዙ እድል ተሰጥቶት ነበር። ነገር ግን በእግዚአብሔር ላይ ከመታመን ይልቅ እንዲሀ በማለት ተኩራራ:-

“በብርቱ ኀይሌ፣ ለገናናው ክብሬ ንጉሣዊ መኖሪያ ትሆን ዘንድ ያሠራኋት ታላቂቷ ባቢሎን ይህች አይደለችምን?” አለ። ዳን 4:30

እግዚአብሔርም ይህንን ንጉስ ያስተምረው ዘንድ ከህዝብ ተለይቶ እንዲሰደድ እንደ ከብት ሣር እንዲበላ አደረገው። በዚህ ሁኔታ አመታት ካለፉ በኋላ፣ በገዛ ክንዱ መተማመኑና ለእግዚአብሔር ዕውቅና አለመስጠቱ ምን ያህል ከንቱ እንዲሁም አጥፊ መሆኑን በተረዳ ጊዜ ንጉሱ ያደረገውን በራሱ አንደበት እንዲህ በማለት ይነገረናል:-

“እኔ ናቡከደነፆር ዐይኖቼን ወደ ሰማይ አነሣሁ፤ አእምሮዬም ተመለሰልኝ፤ ልዑሉንም ባረክሁት፤ ለዘላለምም የሚኖረውን ወደስሁት፤ ክብርንም ሰጠሁት። … አእምሮዬ እንደ ተመለሰልኝ፣ ወዲያው ለመንግሥቴ ክብር፣ ግርማዊነቴና ሞገሴ ተመለሱልኝ፤ አማካሪዎቼና መኳንንቴ ፈለጉኝ፤ ወደ ዙፋኔም ተመለስሁ፤ ከቀድሞውም የበለጠ ታላቅ ሆንሁ።” ቁ 34፣36

እኛም ዐይኖቻችንን ወደ ሰማይ ስናነሳና እግዚአብሔርን ተስፋ ስናደርግ፣ ከወደቅንበት እንነሳለን፤ ኀይላችንም ይታደስልናል።

እግዚአብሔር በነብዩ በኢሳያስ አንደበት እንዲህ ብሎአልና:-

ዐይናችሁን አንሡ፤ ወደ ሰማይ ተመልከቱ፤ እነዚህን ሁሉ የፈጠረ ማን ነው?
የከዋክብትን ሰራዊት አንድ በአንድ የሚያወጣቸው፣ በየስማቸው የሚጠራቸው እርሱ ነው። ከኀይሉ ታላቅነትና ከችሎታው ብርታት የተነሣ፣ አንዳቸውም አይጠፉም።
"ያዕቆብ ሆይ፤ ለምን እንዲህ ትላለህ? እስራኤል ሆይ፤ ለምን እንዲህ ትናገራለህ? 'መንገዴ ከእግዚአብሔር ተሰውራለች፤ ፍርዴም በአምላኬ ቸል ተብላለች ለምን ትላለህ? አታውቅምን? አልሰማህምን? እግዚአብሔር የዘላለም አምላክ፣ የምድር ዳርቻ ፈጣሪ ነው። አይደክምም፤ አይታክትም፤ ማስተዋሉም በማንም አይመረመርም። ለደከመው ብርታት ይሰጣል፤ ለዛለው ጒልበት ይጨምራል። ወጣቶች እንኳ ይደክማሉ፤ ይታክታሉም፤ ጐበዛዝትም ተሰናክለው ይወድቃሉ። እግዚአብሔርን ተስፋ የሚያደርጉ ግን፣ ኀይላቸውን ያድሳሉ፤ እንደ ንስር በክንፍ ይወጣሉ፤ ይሮጣሉ፤ አይታክቱም፤ ይሄዳሉ፤ አይደክሙም።” (ኢሳ 40:26-31)

አባት ሆይ፣ እኛም ዐይኖቻችንን ወደ አንተ እንድናነሳ፣ አንተን ተስፋ እንድናደርግና ኀይላችን እንዲታደስልን ትረዳን ዘንድ እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 19
እርሱን ተስፋ ለሚያደርጉት እግዚአብሔር መልካም ነው

የአሦር ንጉሥ ሰናክሬም የእግዚአብሔርን ህዝብ ለመውጋት በከበበ ጊዜ ንጉሥ ሕዝቅያስ፣ “ ልብሱን ቀደደ፤ ማቅ ለበሰ፤ ወደ እግዚአብሔር ቤተ መቅደስ ገባ።” ኢሳ 37:1 ተስፋውን በእግዚአብሔር ላይ በማድረግ አምላኩን በጸሎት ፈለገ። ይህንንም እርምጃውን የሰማው የአሦር ንጉስ እንዲህ የሚል ደብዳቤ ላከበት:-

“ ለይሁዳ ንጉሥ ለሕዝቅያስ እንዲህ በሉት፤ ‘ኢየሩሳሌም በአሦር ንጉሥ አትያዝም’ ብሎ የተማመንህበት አምላክ አያታልህ።” ቁ 10

ሕዝቅያስ ግን አሁንም ተስፋውን በእግዚአብሔር ላይ በማድረግ አምላኩን መፈለጉን ቀጠለ። ወደ እግዚአብሔር ቤተ መቅደስ እንደገና ወጥቶም ደብዳቤውን በእግዚአብሔር ፊት ዘረጋው። ሕዝቅያስም እንዲህ ሲል ወደ እግዚአብሔር ጸለየ፤

“በኪሩቤል ላይ የምትቀመጥ፣ የእስራኤል አምላክ፣ የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር ሆይ፤ በምድር ባሉ መንግሥታት ሁሉ ላይ አንተ ብቻ አምላክ ነህ፤ ሰማይንና ምድርንም ፈጥረሃል። አቤቱ፣ እግዚአብሔር ሆይ፤ ጆሮህን አዘንብል፤ አድምጥም። እግዚአብሔር ሆይ፤ ዐይኖችህን ክፈት፤ ተመልከትም።” ቁ 14-17

በእርግጥም “ እርሱን ተስፋ ለሚያደርጉት፣ ለሚፈልገውም ሰው እግዚአብሔር መልካም አምላክ” ነውና ይህንን የሕዝቅያስን ጸሎት ሰማ። አንድም የሕዝቅያስ ጦር ሳይንቀሳቀስ የእግዚአብሔር መልአክ እጅግ ቁጥሩ የበዛውን የአሦር ወታደሮች በማሸነፍ ሰናክሬም ወደ መጣበት ፈርጥጦ እንዲያመልጥ ተገደደ። ያ ሁሉ ዛችና ድንፋታው ባዶ ቃል ሆነ። የተዘበተበት ሕዝቅያስ ተስፋውን በአምላኩ ላይ አድርጎ እግዚአብሔርን አጥብቆ በመፈለጉ አሸነፈ። አስደናቂ በሆነው አደራረጉ እግዚአብሔር መልካም አደረገለት።

እኛም እግዚአብሔርን እንደ ሕዝቅያስ ተስፋ እናድርገው። ደግሞም አጥብቀን እንፈልገው። እርሱም በራሱ ጊዜና በመንገድ መልካም ያደርግልናል።

“ አንበሶች ሊያጡ፣ ሊራቡም ይችላሉ፤ እግዚአብሔርን የሚሹ ግን መልካም ነገር አይጐድልባቸውም።” መዝ 34: 10

አባት ሆይ፣ በሚያውክና ተስፋ በሚያስቆርጥ ነገር በተከበብን ጊዜ ተስፋችንን እንደ ሕዝቅያስ በአንተ ላይ በማድረግ፣ አንተን በጽኑ እንድንፈልግህ፣ አንተም እንደ ተስፋ ቃልህ መልካም በምትለው ሁሉ ህይወታችንን እንድታጠግባት እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 18
አንተን ተስፋ የሚያደርጉ አያፍሩም

የእህትማማቾቹ ማርታና ማርያም እንዲሁም የወንድማቸው አልአዛር ቤት ጌታችን ኢየሱስ አዘውትሮ የሚሄድበት ነበር። በዮሐንስ ወንጌል ምእራፍ 11 ላይ የዚህ ቤተሰብ አባል የሆነው አልዓዛር ድንገት እንደታመመ እህቶቹም “የምትወደው ሰው ታሞአል” ብለው መልእክት እንደላኩበት እናነባለን። መቼም ከኢየሱስ ጋር ከነበራቸው ቅርብ ግንኙነት የተነሳ ፈጣን ምላሽ እንደጠበቁ ልናስብ እንችላለን።

“ ኢየሱስም ማርታን፣ እኅቷንና አልዓዛርን ይወዳቸው ነበር። ሆኖም አልዓዛር መታመሙን በሰማ ጊዜ በነበረበት ስፍራ ሁለት ቀን ቈየ።” ቁ 5፣
6

ጌታ ኢየሱስ መልእክቱ ቢደርሰውም፣ አልዓዛርንና ቤተሰቡን ይወዳቸው የነበረም ቢሆን፣ ግን ወዲያው ምላሽ አልሰጠም። ከዚህም የተነሳ አልዓዛር ሞተ።

መቼም ለነማርታና ማርያም ምን ያህል ከባድ ጊዜ እንደነበረ መገመት አይከብድም። ተስፋ ያደረጉት ኢየሱስ ቀረባቸው። ምናልባትም ወንድማቸው በሞተ ጊዜ ጠላት ዲያቢሎስ:-
“የታለ ተስፋ ያረጋችሁት ኢየሱስ?”
“ጉድ ሰራችሁ እኮ!”
“ይረዳናል ብላችሁ ብትተማመኑበትም፣ መልእክታችሁን ሰምቶ፣ ጸጥ አለ”
እያለ አንገታቸውን ሊያስደፋቸ ብዙ ጥሮ ይሆናል። ከወንድማቸው ሞት ሃዘን ተደራቢ ኀፍረትንም ተከናነቡ።

ይሁን እንጂ ተስፋቸው መና ሆኖ አልቀረም። ጌታችን ኢየሱስ ወንድማቸው በተቀበረ በአራተኛው ቀን መጣ። ታሞ ሳይሞት በፊት ደርሶ ከሚፈውሰው እጅግ የላቀን ታላቅ ተአምራት በመፈጸም አልዓዛርን ከመቃብር አስነሳው።

በእርግጥም እርሱን ተስፋ የሚያደርጉ አንገታቸውን እንደደፉ አይቅሩም። ተስፋው አያሳፍርም። እኛም ዛሬ በዘገዩብን የጸሎት መልሶች፣ በሁኔታዎቻችንን መባባስ፣ እንዲሁም በጉልበታችን መዛል ምክንያት ተስፋችን ተሟጦብን ይሆን? ጠላት ዲያቢሎስ “የታለ ተስፋ ያደረግኸው?” እያለ ሊያሳፍረን እየጣረ ይሆን?

ምንም እንኳ መንገዳችን አልጋ ባልጋ ባይሆንም ተስፋው ግን አያሳፍርም። ተስፋ የሰጠን እርሱ የታመነ ስለሆነ፣ ተስፋችንን በእርሱ ላይ እስከመጨረሻ ብንናደርግ፣ እኛም ጌታ የሞተውን ነገራችንን ሲያስነሳው እናያለን። ባልጠበቅነው ጊዜ ጉብኝቱን እንለማመዳለን። “ በተሰጠንም በመንፈስ ቅዱስ የእግዚአብሔር ፍቅር በልባችን ስለ ፈሰሰ ተስፋ አያሳፍርም።” ሮሜ 5:5

አባት ሆይ፣ በእርግጥም አንተን ተስፋ የሚያደርጉ እንደማያፍሩ ቃልህ የሚናገረውን ከልባችን እንድናምን፣ ምንም እንኳ ሁኔታዎች እኛ በጠበቅነው መንገድ ባይሄዱም፣ እስከመጨረሻ አንተን ተስፋ በማድረግ እንድንጸናና የሰጠኸንን ተስፋ ፍጻሜ ማየት እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 13
በእግዚአብሔር ተስፋ አድርግ

“በእግዚአብሔር ዘንድ ምሕረት፣ በእርሱም ዘንድ ብዙ ማዳን አለና፣ በእግዚአብሔር ተስፋ አድርግ::” (መዝ 130:7)


ዘኪዎስ ገንዘብ በመሰብሰብ የነፍሱን ክፍተት የሚሞላ መስሎት በተሰማራበት ቀረጥ የመሰብሰብ ሥራው እጅግ በሙስና ውስጥ የተዘፈቀ ሰው ነበር። እንደ እርሱ ያሉት ቀረጥ ሰብሳቢዎች በወቅቱ የነበሩት የሃይማኖት መምህራን ዘንድ ተስፋ የሌላቸው ሃጢአተኞች ተደርገው ይቆጠሩ ነበር። ነገር ግን በሃጢአት የጠፉትን ሊፈልግና ሊያድን የመጣው ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በሰው ዘንድ ተስፋ ለተቆረጠባቸው ሃጢአተኞች እጁን በመዘርጋት እንደሚቀበላቸው ዘኪዎስ ሰማ። እርሱ በሚኖርበት ከተማ ይህ ጌታ እንደሚያልፍ ባወቀም ጊዜ ሊያየው ተመኘ። ምንም እንኳን ከቁመቱ ማጠር የተነሳ እጅግ ብዙ ህብዝ ከብቦት የሚሄደውን ኢየሱስን ማየት ቢያቅተውም፣ በሾላ ዛፍ ላይ ወጥቶ ምኞቱን ሊያሳካ ጣረ።

ጌታችንም አይኖቹን አንስቶ ወደ ዘኪዎስ በመመልከት በስሙ ጠርቶ፣ ከዛፉ ላይ እንዲወርድና ወደ ቤቱ ይዞት እንዲሄድ ጠየቀው። ይህ ለዘኪዎስ ጆሮ እጅግ ማመን የሚከብድ ንግግር ነበር። በወቅቱ የነበሩት የሃይማኖት መምህራን እንደ እርሱ ካሉ ከራጮች ጋር እንኳን አብረው ሊበሉ፣ ሰላምታም አይሰጧቸውም ነበርና። ባለብዙ ምህረትና ማዳን የሆነው ጌታ ግን ወደ ዘኪዎስ ቤት ገባ። ዘኪዎስም ባገኘው የምህረት ጉብኝት ልቡ ተነክቶ፣ የዘረፈውን ሁሉ አራት እጥፍ አድርጎ ሊመልስ ቃል ገባ። ጌታችን “ዛሬ ለዚህ ቤት መዳን ሆነች” ብሎ አወጀ። (ሉቃ 19፧ 9)

እኛም ዛሬ በድካማችን ተስፋ ቆርጠን ቢሆን፣ ጠላትም ሃጢአታችንን ሁልጊዜ በፊታችን አድርጎ የሚደርስብን ማንኛውም መጥፎ ነገር የዚያ ውጤት እንደሆነና ምንም መውጫ እንደሌለን እንድናስብ ሲፈትነን፣ በእርሱ ዘንድ ምሐረትና ብዙ ማዳን ያለውን እግዚአብሔርን እናስብ። ተስፋችንንም በእርሱ ላይ እናድርግ። ወደ ዘኪዎስ ቤት የገባው ኢየሱስ ወደ እኛም ህይወት ሊገባ፣ እነሆ በደጅ ቆሞ ያኳኳል። እናስገባው። እርሱም በምህረቱና በብዙ ማዳኑ ህይወታችንን ይለውጠዋል። ብቻ እርሱን ተስፋ እናድርገው።

አባት ሆይ፣ በአንተ ዘንድ ምሕረት እንደዚሁም ብዙ ማዳን ስላለ እያመሰገንህ፣ ምንም ያህል የሃጢአታችን ሸክም ቢከብደን፣ ጠላትም ተስፋ ሊያስቆርጠን ቢጥር፣ ተስፋችንን በአንተ ላይ ማድረግ እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 12
አሕዛብ በስሙ ተስፋ ያደርጋሉ

ሸምበቆ በቀላሉ የሚሰበር ሲሆን የተቀጠቀጠ ሸምበቆ ደግሞ ምንም አይነት ጥንካሬ የሌለው መሆኑ ግልጽ ነው። እየጨሰ ያለን የጧፍ ክር ይዘን በጨለማ ለመሄድ አንነሳም። ከአፍታ በኋላ ሙሉ በሙሉ እንደሚጠፋ እናውቃለንና። የተቀጠቀጠው ሸምበቆም ሆነ የሚጤሰው የጧፍ ክር ተስፋ የሌላቸውን ሁኔታዎች የሚያሳዩ ሲሆኑ፣ አምላካችን ግን ለእነርሱም ቢሆን ተስፋን የሚሰጥ መሆኑን ጥቅሱ ያስረዳናል።

በዮሐንስ ወንጌል 8 ላይ የምናገኝት አመንዝራይቱ ሴት ታሪክ ይህንን እውነት አጉልቶ ያሳየናል። በምንዝር ወንጀል እጅ ከፍንጅ ይዘናታል ብለው እያዳፉ ወደ ጌታችን ወደ ኢየሱስ አመጧት። ይህች ሴት በእርግጥም ህይወቷ እንደሚጤስ የጧፍ ክር በጥቂት ጊዜ ውስጥ ሙሉ በሙሉ ድርግም ብሎ እንደሚጠፋ አስባ “ከአሁን አሁን የድንጋይ ናዳ ወረደብኝ” በማለት በወለሉ ላይ ተዘርራ ነበር። የተቀጠቀጠውን ሸንበቆ የማይሰብረው፣ የሚጤሰውንም የጧፋ ክር የማያጠፋው ጌታችን ግን ከሳሾቿን ሁሉ እንዲበተኑ አደረገ። በዚያ ስፍራ ተከምሮ የነበረውን ደንጋይ አንስቶ ሊጭንባት የሚገባው እርሱ ብቻ በቀረ ጊዜም “እኔም አልፍረድብሽም፣ ደግመሽ ሃጢአት አትስሪ” በማለት ይጤስ የነበረውን የህይወቷን ጧፍ ክር እንንደገና አብርቶ ነጻ ለቀቃት።

ጴጥሮስ፣ ኢየሱስን ፈጽሞ እንደማይክድ ደጋግሞ ሲምልና ሲገዘት የነበረም ቢሆን፣ ከባዷ ሰአት ስትመጣ፣ ያንን ሁሉ ረስቶ በገረድ ፊት “ይህንን የምትሉትን ሰው አላውቀውም” እያለ ካደው። ከአንድም ሦስት ጊዜ ይህንን ክህደት በጌታው ላይ ከፈጸመ በኋላ፣ ጴጥሮስ ራሱን እንደተቀጠቀጠ ሸምበቆ በመቁጠር ለምንም እንደማይጠቅም አስቦ ምርር ብሎ አለቀሰ። ምንም እንኳ ጌታ ኢየሱስ ከሞት መነሳቱን በሰማ ጊዜ ደስ ቢሰኝም በአደባባይ ከተጋለጠው ደካማነቱ የተነሳ እንደገና ቀደሞ የነበረውን ቦታ እንደሚያገኝ ግን ፈጽሞ አልጠበቀም ነበር። የተቀጠቀጠውን ሸምበቆ የማይሰብረው ጌታችን ግን ሦስት ጊዜ የካደውን ጴጥሮስን እንደገና ሦስት ጊዜ የእርሱን በጎች እንዲጠብቅ የወንጌልን አደራ ሰጠው።

በእርግጥም ጌታችን ተስፋ የሌላቸውን፣ በሰው ዘንድ ተስፋ የተቆረጠባቸውን መለወጥ የሚችል አምላክ ነው። ከዚህም የተነሳ አህዛብ በስሙ ተስፋ ያደርጋሉ። ለሕዝብ ሁሉ የሚሆን ተስፋ በእርሱ ዘንድ አለ።

አባት ሆይ፣ አንተ ለሁሉ ተስፋን የምትሰጥ ታላቅና ታማኝ አምላክ መሆንህን በመረዳት፣ በምንም አይነት ተስፋ አስቆራጭ ሁኔታ ውስጥ ራሳችንን ብናገኘው፣ “የተቀጠቀጠውን ሽንበቆ በማትሰብረው፣ የሚጤሰውን የጧፍ ክር በማታጠፋው በአንተ ላይ ተስፋችንን እንድናደርግ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 11
ተስፋችን በእርሱ ላይ ጥለናል
"አድኖናል፤ ያድነናልም፤ ወደ ፊትም እንደሚያድነን ተስፋችን በእርሱ ላይ ጥለናል" 2 ቆሮ 1፡ 10

አድኖናል

ሐዋርያው ጳውሎስ ለጌታ ለኢየሱስ ህይወቱን በመስጠት መታወቂያው ከአሳዳጅነት ወደ ተሳዳጅነት ከተለወጠበት ጊዜ ጀምሮ በብዙ መከራ ውስጥ ያለፈ ሰው ነበር። በእስያ ገጥሞት ስለነበረው ከባድ ፈተና ሲጽፍም እንዲህ ብሎአል:- “በሕይወት ለመኖር እንኳ ተስፋ እስከምንቈርጥ ድረስ ከዐቅማችን በላይ የሆነ ጽኑ መከራ ደርሶብን ነበር። በርግጥም የሞት ፍርድ እንደ ተፈረደብን ይሰማን ነበር፤” (2 ቆሮ 1: 8፣ 9) “እንዲህ ካለው የሞት አደጋ አድኖናል” በማለት ሲጽፍ እንዲህ ያለውን ከባድ ልምምድ በማስታውስ ነበር።

ያድነናልም

ጳውሎስ “አድኖናል” ብቻ በማለት ያለፈውን ታሪክ ዘግቦ አላቆመምም። ይልቁንም “ያድነናልም” በማለት ቀጥሎ በሚገጥመው ተመሳሳይ ከባድ መከራ ውስጥ የእግዚአብሔር እጅ ከማዳን እንደማታጥር አወጀ። በሐዋርያት ሥራ ምእራፍ 27 እና 28 ጳውሎስ በአገልግሎቱ መጨረሻ ወደ ሮም ያደረገውን ጉዞ ያስነብበናል። ይህ የመርከብ ጉዞ እጅግ አስቸጋሪና ከባህሩ ላይ ከገጠማቸው ወጀብ የተነሳ መርከባቸው የተሰባበረችበት፣ ጳውሎስም የሞት አደጋን እንደገና ፊት ለፊት የተጋፈጠበት ጊዜ ነበር። ይሁን እንጂ፣ “አድኖናል፣ ያድነንማል” ያለው ጌታ ከጎኑ ሆኖ አበረታው። መልአኩንም በመላክ እንዲህ አለው:- ‘ጳውሎስ ሆይ፤ አትፍራ፤ በቄሳር ፊት መቆም ይገባሃል፤ ከአንተ ጋር የሚጓዙትንም ሰዎች ሕይወት እግዚአብሔር አትርፎልሃል’ (የሐዋ 27: 24) ጳውሎስም ይህንን ቃል ይዞ በአምላኩ ላይ ተስፋውን በማድረግ በመርከቧ ላይ የተጨነቁትን ሁሉ እንዲህ በማለት አጽናናቸው፡- “ስለዚህ፣ እናንት ሰዎች ሆይ፤ አይዞአችሁ እርሱ እንደ ነገረኝ እንደዚያው እንደሚሆን በእግዚአብሔር አምናለሁና።” ቁ 25

ወደ ፊትም እንደሚያድነን

ጳውሎስ “አድኖናል” እና “ያድነንማል” ካለ በኋላ ደግሞ “ወደ ፊትም እንደሚያድነን” በማለት ሲናገር ሞት ላንዴና ለመጨረሻ ጊዜ የሚወገድበትን፣ የትንሳኤውን ማለዳ በማሰብ ነበር። በእርግጥም ከየትኛውም አይነት የሞት ሥጋት እግዚአብሔር በተለያየ ጊዜ ቢያድነንም እንኳን ተመልሰን መሞታችን አይቀርም። አላዛር ከሞተ ከሦስተኛ ቀን በኋላ በአስደናቂ ተአምር ቢነሳም ሟች ስጋ በመልበሱ ምክንያት እንደገና ሞቷል። ነገር ግን ጌታችን ኢየሱስ ሞትን ድል አድርጎ በመነሳት የሞትና የሲኦልን ቁልፍ በእጁ ስለያዘ በቅርብ ዳግም ሲመጣ “የመጨረሻው ጠላት” የተባለውን ሞት ወደ እሳት ባህር በመጣል በእርሱ ያመኑትን ሁሉ ከሞት ያስነሳቸዋል። ያን ጊዜ የሞት የቀብር ሥነ ሥርአት ይፈጸማል። ከዚያ በኋላ ሞት የሚባል ፈጽሞ አይኖርም። እንግዲያውስ ተስፋችንን ይህንን ማድረግ እምነታችንን ሁሉን በሚችለው ላይ ስንጥል፣ ዛሬ የሚታወጁብን የሞት አዋጆች አያስደንግጡንም። ተስፋም አያስቆርጡንም። እርሱ አድኖናል፣ ያድነንማል፣ ወደፊትም ደግሞ እንደሚያድነን ተአማኒ የሆነ ተስፋ ሰጥቶናል።

አባት ሆይ፣ ዛሬ ላይ መድረሳችን አንተ ስላዳንከን እንደሆነ እንድናስታውስ፣ አሁንም ለገጠመን ችግር የማዳን እጅህ ልትረዳን እንደተዘረጋችልን እንድናስብና ወደፊትም ተስፋችንን ባንተ ላይ እስካደረግን ድረስ ፍጻሜያችን ድል እንደሚሆን እንድናምን በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 10
ተስፋችን በአንተ ላይ ነው
“ከአሕዛብ ከንቱ ጣዖቶች መካከል ዝናብ ሊያዘንብ የሚችል አለን? ሰማያትስ በራሳቸው ማካፋት ይችላሉን? አይ! አይችሉም፣ እግዚአብሔር አምላካችን ሆይ፤ ይህን ሁሉ የምታደርግ አንተ ነህ፣ ስለዚህም ተስፋችን በአንተ ላይ ነው።” ኤር 14:22
ይህ ጥቅስ ኤልያስ በቀርሜሎስ ተራራ ላይ ከበኣል አራት መቶ አምሳ ነብያት ጋር ያደረገውን ፍጥጫ ያስተውሰናል። ያ ጊዜ የእግዚአብሔር ህዝብ እውነተኛውን አምላክ ትቶ የልምላሜ አምላክ የተባለውን ጣኦት በኣልን ያመለኩበት ጊዜ ነበር። ኤልያስ ግን እምነቱና ተስፋውን በእውነተኛው አምላክ በእግዚአብሔር ላይ በማድረግ ጸንቶ ቆመ። በወቅቱ በእስራኤል ላይ ንጉስ የነበረውን አክዓብን እንዲሁም የበኣል ነብያትን በአስደናቂ ድፍረት ፊት ለፊት ተጋፈጣቸው።
“ ኤልያስም በሕዝቡ ፊት ቀርቦ፣ ‘በሁለት ሐሳብ የምትዋልሉት እስከ መቼ ድረስ ነው? እግዚአብሔር አምላክ ከሆነ እግዚአብሔርን ተከተሉ፤ በኣል አምላክ ከሆነም በኣልን ተከተሉ’ አለ።” 1 ነገ 18:21
ለኤልያስ በዚያ ተራራ ላይ ብቻውን መቆም ቀላል አልነበረም። ነገር ግን ተስፋውን በእውነተኛው አምላክ በእግዚአብሔር ላይ በማድረግ ለሰው ፈጽሞ የማይቻለውን ተአምር ሰራ። በእምነት ወደ እግዚአብሔር በመጸለይ እሳት ከሰማይ ወርዶ እርሱ ያቀረበውን መስዋእት በላ። በዚህም የኤልያስ አምላክ እውነተኛ አምላክ መሆኑ ታወቀ።
እኛም ዛሬ እግዚአብሔርን ተስፋ ስናደርግ፣ ብቻችንን ለመቆም እንገደድ ይሆናል። አቋማችን ብዙሃኑ ከሚከተሉት ዝነኛ አመለካከት ያፈነገጥን ሊያስመስለን ይችላል። ቢሆንም ከእግዚአብሔር ጋር የቆመ አንድ ሰው ያለ እግዚአብሔር ከተከማቸ የትኛውም አይነት ቁጥር ካለው ህዝብ እንደሚበልጥ እናስታውስ። ኤልያስ አንድ ብቻውን የቆመ ቢመስልም ከእርሱ ጋር የነበረው እግዚአብሔር ግን በተገዳደሩት ብዙ ነብያት ላይ ድልን አቀዳጀው። እኛም ብቻችንን የቀረን ሲመስለን፣ ተስፋችንን የጣልንበት እርሱ ከእኛ ጋር እንዳለ፣ ከእርሱ ውጭ ሌላው ከንቱ እንደሆነ በማሰብ ጸንተን እንቁም።
አባት ሆይ፣ የነፍሳችንን መልሕቅ ተስፋችንን ልናስርበት የምንችል ከአንተ ውጪ ሌላ ዓለት እንደሌለን ጠንቅቀን በመረዳት እኛም እንዲህ እንድንል በጸጋህ እርዳን:- “ ይህን ሁሉ የምታደርግ አንተ ነህ፣ ስለዚህም ተስፋችን በአንተ ላይ ነው።” አሜን።

ቀን 9

ነፍሴ ሆይ፣ ተስፋሽን በአምላክ ላይ አድርጊ

በሕይወታችን የገጠሙን ፈተናዎች እጅግ በርትተው ነፍሳችን በውስጣችን ስትተክዝ፣
ዐጥንቶቻችን ሲደቅቁ፣
ከልብ ስብራታችን የተነሳ ዐይኖቻችን ዕንባን ሲያጎርፉ
እንዲህ በማለት ከራሳችን ጋር እንድንሟገት ቃሉ ይመራናል።
“ነፍሴ ሆይ፤ ለምን ትተክዢያለሽ? ለምንስ በውስጤ ትታወኪያለሽ? ተስፋሽን በአምላክ ላይ አድርጊ፤” መዝ 42:5

መዝሙረኛው ይህን የመሰለውን ሙግት ከገዛ ነፍሱ ጋር ሲሟገት፣ ከገጠመው እጅግ ከባድ መከራ የተነሳ የነፍሱ ጀልባ በማዕበልና በሞገድ ተጥለቅልቃ ነበር። ጠላት እያስጨነቀው፣ “አምላክህ የት አለ?” እያለ እያፌዘበት እጅግ በከባድ ሐዘን ተውጦ ነበር። እርሱም እግዚአብሔር የተወውና የረሳው መስሎት ነፍሱ እጅግ ታውካ ነበር።

“ሰዎች ቀኑን ሙሉ፣ ‘አምላክህ የት አለ?’ ባሉኝ ቍጥር፣ እንባዬ ቀንና ሌሊት፣ ምግብ ሆነኝ።” መዝ 42:3

ታዲያ በዚህ ሁሉ ነውጥ ውስጥ ሆኖ፣ በማዕበሉና በሞገዱ ከመሸነፍና ከመስጠም ይልቅ የነፍሱ መልሕቅ የሆነውን የአምላኩን ተስፋ በማሰብ፣ ዐይኖቹን ወደ ላይ በማንሳት ከራሱ ጋር ተሟገተ። ሦስት ጊዜ እንዲህ አለ።
“ነፍሴ ሆይ፤ ለምን ትተክዢያለሽ? ለምንስ በውስጤ ትታወኪያለሽ? ተስፋሽን በአምላክ ላይ አድርጊ፤” 42:5፣ 11፣ 43:5

እኛም ዛሬ በምንም አይነት አስጨናቂ ሁኔታ ውስጥ ብንሆን፣ ጠላታችን ዲያቢሎስ “አምላክህ የት አለ?” እያለ በቁስላችን ላይ እንጨት ቢሰድብን፣ እኛም ግራ በመጋባት ተክዘንና ታውከን ቢሆን፣ የነፍሳችንን መልሕቅ ተስፋችንን ዐለታችን በሆነው በእግዚአብሔር ላይ እንጠምጥም። ከዚያም ከራሳችን ጋር በመሟገት እንዲህ እንበል።

“ነፍሴ ሆይ፤ ለምን ትተክዢያለሽ? ለምንስ በውስጤ ትታወኪያለሽ? ተስፋሽን በአምላክ ላይ አድርጊ፣ አዳኜና አምላኬን፣ ገና አመሰግነዋለሁ።” መዝ 42:11

አባት ሆይ፣ በጭንቀትና በሃዘን ከዛለችው ነፍሳችን ጋር ቃልህን ይዘን እንድንሟገት “ነፍሴ ሆይ፣ ተስፋሽን በአምላክ ላይ አድርጊ” በማለት በውስጣችን የምንሰማውን ተስፋ አስቆራጭ የጠላት ድምጽ ማሸነፍ እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 9
ቢገድለኝም እንኳ በእርሱ ተስፋ አደርጋለሁ

ኢዮብ “ነቀፋ የሌለበት፣ ቅን፣ እግዚአብሔርን የሚፈራና ከክፋት የራቀ” ሰው እንደነበረ በቅዱስ ቃሉ ተመስክሮለታል። ታዲያ የመልካም ነገር ሁሉ ጠላት የሆነው ሰይጣን ኢዮብን ሊያጠቃው ከእግዚአብሔር ጋር ተሟገተ። ኢዮብ ለእግዚአብሔር ያለው ታማኝነት በጥቅም ላይ የተመሰረተ እንደሆነና ጥቅሙ ቢቀርበት ታማኝነቱንም እንደሚጎድል ሰይጣን እንዲህ በማለት ተናገረ። “ እስቲ፣ እጅህን ዘርግተህ ያለውን ሁሉ ንካበት፤ በእርግጥ ፊት ለፊት ይረግምሃል።” ኢዮብ 1: 11 እግዚአብሔርም የኢዮብ የሆነውን ሁሉ ለሰይጣን ሰጠው። ይህ ክፉ ጠላትም በአጭር ጊዜ የኢዮብ የነበረውን ሁሉ፣ ልጆቹንም ጨምሮ አወደመበት።

ይህ ሁሉ ሲሆን ታዲያ ኢዮብ እንዲህ ከማለት ውጪ በእግዚአብሔር ላይ ክፉ አልተናገረም።
“ዕራቍቴን ከእናቴ ማሕፀን ወጣሁ፤ ዕራቍቴንም እሄዳለሁ። እግዚአብሔር ሰጠ፤ እግዚአብሔር ነሣ፤ የእግዚአብሔር ስም ቡሩክ ይሁን።” ኢዮብ 1: 21

ሰይጣን አሁንም ተስፋ ባለመቁረጥ የኢዮብ ታማኝነት የቀጠለው እርሱ ስላልተነካ እንደሆነ በመግለጽ ተከራከረ። እግዚአብሔርም እንዳይገድለው እንጂ በእርሱም ላይ እጁን እንዲዘረጋ ለሰይጣን ፈቀደለት።
“ ከዚህ በኋላ ሰይጣን ከእግዚአብሔር ፊት ወጥቶ ሄደ፤ ኢዮብንም ከእግር ጥፍሩ እስከ ራስ ጠጒሩ በክፉ ቍስል መታው። ኢዮብም ገላውን ለማከክ ገል ወሰደ፤ በዐመድም ላይ ተቀመጠ።” ኢዮብ 2: 7, 8
ኢዮብ መከራው እንዲህ በጠናበት ጊዜ፣ አሁንም ተስፋውን በእግዚአብሔር ላይ በማድረግ ልቡ ጸና። ምንም እንኳን የህመሙ ጊዜ ሲረዝም፣ ሊያጽናኑት የመጡት ጓደኞቹ የሆነው ነገር ሳይገባቸው የሚንናገሩት ነገር እጅግ ሲጎዳው የምሬት ቃላትን ቢናገርም ተስፋው ግን በእግዚአብሔር ላይ ብቻ የተመሰረተ ነበር።

"ቢገድለኝም እንኳ በእርሱ ተስፋ አደርጋለሁ፤ ስለ መንገዴም ፊት ለፊት እከራከረዋለሁ።" ኢዮብ 13:15

ኢዮብ በከባድ መከራው ውስጥ ሲያልፍ ተስፋውን በአምላኩ ብቻ በማድረጉ ሰይጣንን አሳፈረ። አምላኩንም አከበረ። እርሱም በብዙ ተባረከ። እኛም የኢዮብን ምሳሌ እንድንከተል ጌታ ይናገረናል።

አባት ሆይ፣ እኛም እንደ ባሪያ እንደ ኢዮብ ጥርጣሬያችን ምሬታችንንና ሰቆቃችንን ሁሉ በአንተ ፊት በመዘርገፍ፣ ምንም ቢሆን ምን አንተንና አንተ ብቻ ተስፋ ለማድረግ ቁርጥ ውሳኔያችን እንዲሆን በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 7

"እኔ ግን እግዚአብሔርን ተስፋ አደርጋለሁ፤
አዳኜ የሆነውን አምላክ እጠብቃለሁ፤
አምላኬ ይሰማኛል።" ሚክ 7:7

ሳምሶን እግዚአብሔር ሳይጸነስ በፊት ያወቀው፣ ለራሱም ዓላማ የለየው ሰው ነበር። እስራኤልን ከፍልስጤማውያን እጅ ነጻ ለማውጣት እጅግ የተለየ አካላዊ ጥንካሬ ከእግዚአብሔር ዘንድ ተሰጥቶትም ነበር። ሳምሶንም ተስፋውንና እምነቱን በጥንካሬው ምንጭ በእግዚአብሔር ላይ ማድረግ ነበረበት። ይሁን እንጂ፣ ሳምሶን ተገቢ ያልሆኑ ግንኙነቶችን ከፍልስጤማውያን ሴቶች ጋር ማድረግ ጀመረ። እነዚህም ግንኙነቶች ቀስ በቀስ በአምላኩ ላይ የነበረውን እምነትና ተስፋ ሸረሸሩት።

በመጨረሻም የሃይሉን ምስጢር በማውጣት ጸጉሩን በተቆረጠ ጊዜ የተሰጠውን ጸጋ አጣ። ጠላቶቹም “ዐይኖቹን አውጥተው ወደ ጋዛ ይዘውት ወረዱ፤ በናስ ሰንሰለት አስረውም እስር ቤት ውስጥ እህል እንዲፈጭ አደረጉት፤” መሣ 16:21 ሳምሶን በጨለማ ተዋጠ። ዓይኖቹን ከአምላኩ ላይ በማንሳት እጅግ አሳዛኝ ውድቀትና ኪሳራ ደረሰበት።

ነገር ግን እንዲህ ባለ ተስፋ አስቆራጭ ሁኔታ ውስጥ ሆኖ እንደገና ወደ እግዚአብሔር እንዲህ ብሎ ጸለየ:-

“ ልዑል እግዚአብሔር ሆይ፤ አስበኝ፤ አምላክ ሆይ፤ እባክህን አንድ ጊዜ ብቻ ብርታት ስጠኝ” (16:28)

ሳምሶን ተስፋውን በአምላኩ ላይ አድርጎ አምላኩን በተጠባበቀ ጊዜ እንደገና ሃይሉ ተመለሰለት። በጨለማም ቢቀመጥ አምላኩ ብርሃን ሆነለት። በእርሱ ውድቀት ደስ ያላቸው ጠላቶቹ፣ ባላሰቡት ወጥመድ ውስጥ ራሳቸውን ጨምረው፣ መጨረሻቸው ጥፋት ሆነ።

እኛም እንደ ሳምሶን ከአምላካችን መንገድ ወጥተን ብዙ ውድቀትና ሽንፈት ገጥሞን በጨለማ ተቀምጠን ቢሆን፣ እንደገና ተስፋችንን በመሐሪው አምላካችን ላይ በማድረግ “ ልዑል እግዚአብሔር ሆይ፤ አስበኝ፤” እንበለው። አዳኛችን የሆነውን አምላክ እንጠባበቀው። እርሱም ይሰማናል። የተዋጥንበትን ድቅድቅ ጨለማ የሚገፍ የይቅርታን ብርሃን ያበራናል። ጠላታችን ዲያቢሎስ እኛን ተስፋ አስቆርጦ በዚያው በጨለማ ውስጥ ፍጻሜያችን እንዲሆን በህሊና ክስ ሲቀጠቅጠን፣ የአምላካችንን ምሕረት በማሰብ እንዲህ ብለን እናውጅ:-

"እኔ ግን እግዚአብሔርን ተስፋ አደርጋለሁ፤
አዳኜ የሆነውን አምላክ እጠብቃለሁ፤
አምላኬ ይሰማኛል።
ጠላቴ ሆይ፤ በእኔ ላይ በደረሰው ደስ አይበልሽ!
ብወድቅም እንኳ እነሣለሁ፤
በጨለማ ብቀመጥ እንኳ፣
እግዚአብሔር ብርሃኔ ይሆናል።" ሚኪ 7፡ 7፣ 8

አባት ሆይ፣ አንተ ‘አይጠቅማችሁም’ ባልከን መንገድ በመሄድ ለብዙ ኪሳራና ለከፋ ውድቀት በተዳረግን ጊዜ በጠላታችን ክስ ተስፋ እንዳንቆርጥ፣ ይልቁንም በንስሐ ወደ አንተ በመመለስና ተስፋችንን በአንተ ላይ በማድረግ ከገባንበት ጉድጓድ እንድታወጣን፣ ጨለማችንንም እንድታበራልን እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 6
“እኔ ግን ሁል ጊዜ ተስፋ አደርጋለሁ” መዝ 71፡ 14

በመከራ ላይ መከራ እየተደራረበብንም ቢሆን በምሥጋና ላይ ምሥጋናን የሚጨምር ህይወት መኖር የምንችለው እግዚአብሔርን ሁልጊዜ ተስፋ ስናደርግ ነው። በእርግጥም ሁሉን ቻዩ አምላካችን በአስደናቂ አሰራሩ መራራውን ማጣፈጥ፣ ጨለማውን ማብራት፣ የሞተውን ማስነሳት፣ ፈጽሞ በሰው ዘንድ ተስፋ የተቆረጠበትን የደረቀ አጥንት እንደገና ነፍስ ዘርቶ ማለምለም የሚችል አምላክ ነው። ለዚህ ነው በማንኛውም ሁኔታ ውስጥ፣ ሁልጊዜ እርሱን ተስፋ ማድረግ የምንችለው!

እርሱን ሁልጊዜ ተስፋ ለማድረግ ደግሞ መዝሙረኛው በመዝ 16:8 ላይ እንደተናገረው እኛም እንዲህ ልንል ይገባል:-

“እግዚአብሔርን ሁል ጊዜ በፊቴ አድርጌአለሁ፤ እርሱ በቀኜ ስላለ አልናወጥም።” መዝ 16:8

እግዚአብሔርን ሁል ጊዜ በፊታችን ሳናደርግ፣ እርሱን ሁል ጊዜ ተስፋ ልናደርግ አንችልም። ዛሬ እግዚአብሔርን ሁልጊዜ ተስፋ ለማድረግ እየተሳነን ያለው እርሱን ሁልጊዜ በፊታችን ስለማናደርግ ይሆን? እስቲ ራሳችንን እንዲህ ብለን እንጠይቅ:- ለመሆኑ በፊታችን የምናስቀምጣቸው ብዙ ነገሮች ተስፋ የሚያስቆርጡን ናቸው? ወይም የወሸት ተስፋ የሚሰጡን? ወይም ደግሞ ተስፋ የሚያስቆርጡን ይሆኑ?

እግዚአብሔርን ግን ሁልጊዜ በፊታችን ስናደርገው እርሱ በቀኛችን በመሆን ጉልበታችን ይሆንልናል። ነገሮች ቢክፋፉና ጨለማው ቢበረታም እንኳ በምናየው ሳይሆን በምናምነው በእርሱ ክንድ ላይ እናርፋለን። እግዚአብሔርን ሁልጊዜ በፊታችን በማድረግ እርሱን ሁልጊዜ ተስፋ ስናደርገው፣ ህይወታችን እርሱን ሁልጊዜ የሚባርክ ይሆናል።

“እግዚአብሔርን ሁል ጊዜ እባርከዋለሁ፤ ምስጋናውም ዘወትር ከአፌ አይለይም።” መዝ 34፡1

አባት ሆይ፣ አንተን ሁልጊዜ በፊታችን በማድረግ፣ ሁልጊዜ ተስፋ እንድናደርግህና ሁልጊዜም እንድናመሰግንህ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 5
“ጌታ እግዚአብሔር ሆይ፤ አንተ ተስፋዬ፤ ከልጅነቴም ጀምሮ መታመኛዬ ነህና።” መዝ 71፡5

አፍቃሪ አምላክ እግዚአብሔር ለነብዩ ኤርሚያስ “ በማሕፀን ሳልሠራህ ዐወቅሁህ” እንዳለው፣ በእርግጥም እኛንም ቢሆን የሚያውቀን እንደዚያው ነው። መዝሙረኛው ደግሞ እንዲህ በማለት ተመሳሳዩን እውነት ያስተጋባል:-
“ዐይኖችህ ገና ያልተበጀውን አካሌን አዩ፤ ለእኔ የተወሰኑልኝም ዘመናት፣ ገና አንዳቸው ወደ መኖር ሳይመጡ፣ በመጽሐፍ ተመዘገቡ። አምላክ ሆይ፤ ለእኔ ያለህ ሐሳብ እንዴት ክቡር ነው! ቍጥሩስ ምንኛ ብዙ ነው!” መዝ 139:16፣ 17

አምላካችን እግዚአብሔር በማሕጸን ሳይሰራን ያወቀን፣ በዐይኖቹም ገና ያልተበጀውን አካላችንን ያየ ብቻ ሳይሆን ደግሞም እስከሽበትና እስከ ሽምግልና የሚሸከመን አምላክ እርሱ ብቻ ነው።

“እናንት የያዕቆብ ቤት ሆይ፤ የእስራኤል ቤት ቅሬታ ሁሉ፣ ከተፀነሳችሁበት ጊዜ ጀምሮ የያዝኋችሁ፣ ከተወለዳችሁበት ጊዜ ጀምሮ የተሸከምኋችሁ ስሙኝ። እስከ ሽምግልናችሁ፣ እስከ ሽበትም፣ የምሸከማችሁ እኔ ነኝ፤ እኔው ነኝ። ሠርቻችኋለሁ፤ እሸከማችኋለሁ፤ እደግፋችኋለሁ፤ አድናችኋለሁ። ኢሳ 46:3፣ 4

እንግዲያውስ ከልጅንነታችን ጀምሮ ልንታመንበት፣ እስከሽበት እስከ ሽምግልናችንም ልንደገፍበት የምንችል አስተማማኝ አምላክ እንዳለን ጠንቅቀን ተረድተን ዘወትር እንዲህ እንበለው:-

“ጌታ እግዚአብሔር ሆይ፤ አንተ ተስፋዬ፤ ከልጅነቴም ጀምሮ መታመኛዬ ነህና።” መዝ 71፡5

አባት ሆይ፣ በማሕጸን ሳትሰራን ያወቅኸን፣ ከተጸነስንበት ጊዜ ጀምሮ ደግሞ የያዘከን፣ ከተወልድንበትም ጊዜ ጀምሮ የተሸከምከን፣ እስከ ሽበትና እስከ ሽምግልና ድረስም የምትሸከመን አንተ ብቻ መሆንህን አስተውለን ተስፋችንን በአንተና በአንተ ብቻ ላይ እንድናደርግ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 4
አምላካችን እግዚአብሐር እርሱን በተስፋ ለሚጠባበቁት መጠጊያና ጋሻ እንደሚሆንላቸው በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ ደጋግሞ ተገልጿል።
“እግዚአብሔር አምላክ ፀሓይና ጋሻ ነውና፤” መዝ 84:11
“ እግዚአብሔር ያዳነው ሕዝብ፣ እንዳንተ ያለ ማን አለ? እርሱ ጋሻህና ረዳትህ፣ የክብርህም ሰይፍ ነው።” ዘዳ 33: 29
ይህንን በመረዳት ዳዊት እንዲህ በማለት ይዘምራል:-
“ አምላኬ፣ የምጠጋበት ዐለቴ፣ ጋሻዬና የድነቴ ቀንድ ነው።” 2 ሳሙ 22: 3
"እግዚአብሔር ብርታቴና ጋሻዬ ነው፤ ልቤ በእርሱ ይታመናል፤ እርሱም ዐግዞኛል፤” መዝ 28:7
እኛም ዛሬ በምንም ዓይነት አስቸጋሪ ሁኔታ ውስጥ እያለፍን ቢሆን፣ በእምነት እንዲህ እንበል:-
“ አንተ መጠጊያዬና ጋሻዬ ነህ፤ ቃልህን በተስፋ እጠብቃለሁ።” መዝ 119:114
ለአብራም “ አትፍራ፤ እኔ ለአንተ ጋሻህ ነኝ፤” (ዘፍ 15: 1) ያለው አምላክ እምነታቸውን በእርሱ ላይ ካደረጉት ሁሉ ጋር እንዳለ ቃሉ ያረጋግጥልናል።
“ እኔም እስከ ዓለም ፍጻሜ ድረስ ሁል ጊዜ ከእናንተ ጋር ነኝ።” ማቴ 28:20
ይህንን የእርሱን ቃል ተስፋ በማድረግ ስንጠባበቅ እንዲህ በማለት ማውጅ እንችላለን:-
“ አምላካችን መጠጊያችንና ኀይላችን፣ በሚደርስብን መከራ ሁሉ የቅርብ ረዳታችን ነው። ስለዚህ ምድር ብትነዋወጥ እንኳ፣ ተራሮችም ወደ ባሕር ጥልቅ ቢሰምጡ አንፈራም።” መዝ 46: 1፣ 2
አባት ሆይ፣ በአንተ ለተደገፈች ነፍስ መጠጊያዋና ጋሻዋ ስለምትሆንላት እያመሰገንህ እኛም ቃልህን በእምነት ተቀብልን በተስፋ በመጠባበቅ፣ በምንም አይነት አስቸጋሪ ሁኔታ ውስጥ ብናልፍ በፍርሃት ሳይሆን በመረጋጋት እንድንኖር እርዳን። አሜን።

ቀን 3
"አንተ የመድኃኒቴ አምላክ ነህና በእውነትህ ምራኝ፥ አስተምረኝም፤ ቀኑን ሁሉ አንተን ተስፋ አድርጌአለሁ።" መዝ 25፡ 5
ይህንን ጸሎት በማስተዋል ከልባችን ብንጸልይ በእውነተኛ ደስታና ሰላም ህይወታችን ይሞላል። ከዚህ ጸሎት ላይ የሚከተሉትን ሦስት እውነታዎች ልብ ይሏል:-
1 “አንተ የመድኃኒቴ አምላክ ነህ”
የምንኖርበት ዓለም በኀጢአት የታመመች የለበስነውም ሟች ሥጋ ነውና የተለያዩ ችግሮችን መጋፈጣችን አይቀሬ ነው። ታዲያ የችግሮቻችን ሁሉ ዋንኛ ሥር ለሆነው ኀጢአት ብቸኛው መድኃኒት አምላካችን እግዚአብሔር መሆኑን ጠንቅቀን ልረዳ ይገባል። በሌላ አነጋገር፣ ምንም እንኳ ለተለያዩ ችግሮቻችንን የተለያዩ መፍትሔዎችን ልንሞክር ብንችልም ያለ እግዚአብሔር እርዳታ ከእውነተኛው መፍትሔ መድረስ አንችልም። ሃኪም ሊያክም ይችላል፣ ፈውስ ግን ከእግዚአብሔር ዘንድ ነው። ፈረስ ለጦርነት ቀን ሊዘጋጅ ይችላል፣ ድል ግን ከእግዚአብሔር ዘንድ ነው።
2 "በእውነትህ ምራኝ፤ አስተምረኝም"
የችግሮቻችንን ሁሉ ብቸኛው የእውነተኛ መድኀኒት ምንጭ አምላካችን እግዚአብሔር እንደሆነ በማስተዋል ቀጥለን እንዲህ ብለን ልንጸልይ ይገባል። “በእውነትህ ምራኝ፣ አስተምረኝም” ብቸኛው ፍቱን መድኃኒት አምላካችን እግዚእብሔር መሆኑን ማውቅ አንድ ነገር ነው። ያንን መድኃኒት በእምነት መውሰድ ደግሞ ሌላ ነገር ነው። ታዲያ ይህንን መድኃኒት መውሰድ ደግሞ እርሱ እንዲመራን፣ እንዲያስተምረን ህይወታችንን ለእርሱ መስጠትን ይጠይቃል። በራሳችን መንገድ እየሄድን “አንተ የመድኃኒቴ አምላክ” ብንለው ይህ ከንቱ አምልኮ ነው። ይልቁንም “የእኛን መንገድ ወደ ጎን ትተን የእርሱን ምሪት ፍለጋ “ምራኝ፣ አስተምረኝ” ልንለው ይገባል።
3 “ቀኑን ሁሉ አንተን ተስፋ አድርጌአለሁ”
እርሱ ብቻ መድኃኒታችን እንደሆነ በማስተዋል፣ እርሱም ይመራንና ያስተምረን ዘንድ ስንጸልይ ደግሞ ሁልጊዜ ተስፋችንን በእርሱ ላይ ልናደርግ እንደሚገባ ይህ ጸሎት ያስተምረናል። “በእውነትህ ምራኝ፣ አስተምረኝ” ብለን ስንጸልይ አይኖቻችንን ደግሞ ሁልጊዜ በእርሱ ላይ ሊተከሉ ይገባል። ጴጥሮስ በወጀብ ትናወጥ በነበረችው ጀልባ ውስጥ ከሌሎቹ ደቀ መዛሙርት ጋር ህይወቱን ለማዳን ሲፍጨረጨር ጌታችን ኢየሱስ በወጀቡ ላይ እየተራመደ ወደ እነርሱ መጣ። ጴጥሮስም ጌታ ሆይ፣ ወደ አንተ እንድመጣ እዘዘኝ” አለው። ጌታም የጠየቀውን በፈቀደለት ጊዜ ከጀልባው ወጥቶ በውሃ ላይ መራመድ ጀመረ። ነገር ግን ዓይኖቹን ከጌታ ላይ አንስቶ ወደ ወጀቡ ሲመለከት መስጠም ጀመረ። እኛም ዓይናችንን ከጌታ ላይ ስናነሳ እንሰጥማለንና ቀኑን ሁሉ እርሱን ተስፋ እናድርግ።
አባት ሆይ፣ የመድኃኒታችን አምላክ አንተ ብቻ መሆንህን በመረዳት፣ “በእውነትህ ምራኝ፣ አስተምረኝ” እያልን ሁለንተናችንን ላንተ እንድናስረክብ፣ ቀኑን ሁሉ ደግሞ አንተን ተስፋ አድርገን እንድንውል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 2
ቃልህንም ተስፋ አደርጋለሁ

የተስፋችን አስተማማኝነት በተስፋችን መሰረት ጥንካሬ ይወሰናል። መዝሙረኛው “ቃልህንም ተስፋ አደርጋለሁ” ሲል የተስፋው መሰረት የአምላኩ የእግዚአብሔር ቃል እንደሆነና የእርሱንም ማዳን እንደሚናፍቅ ገልጾአል።

በእርግጥም የእግዚአብሔር ቃል ምንም አይነት ውሸት የሌለበት የጠራ ቃል እንደዚሁም ለዘላለም ጸንቶ የሚኖር ህያው ቃል ነውና አሰተማማኝ ጽኑ መሰረት ነው።

“ የእግዚአብሔር ቃል የጠራ ቃል ነው፤ ሰባት ጊዜ እንደ ተጣራ፣ በምድር ላይ በከውር እንደ ተፈተነ ብር ነው።” መዝ 12:6
“ ሣሩ ይደርቃል፤ አበባውም ይረግፋል፤ የአምላካችን ቃል ግን ለዘላለም ጸንቶ ይኖራል።” ኢሳ 40:10

አብርሃም እግዚአብሔር የሰጠውን ቃል ተስፋ በማድረግ ወዴት እንደሚሄድ ባያውቅም፣ እሺ ብሎ ሄደ። ምንም እንኳን የተስፋውን ፍጻሜ እስኪያገኝ ድረስ አመታት የተቆጠሩና ብዙ ፈተናዎች ገጥመውት የነበረም ቢሆን፣
“ተስፋን የሰጠውን ታማኝ አድርጎ ስለ ቈጠረ በእምነት የልጅ አባት ለመሆን በቃ።” ዕብ 11:11

እኛም ዛሬ ተስፋችንንና እምነታችንን በአስተማማኙ የእግዚአብሔር ቃል ላይ እንድናደርግ እንዲህ በማለት ይመክረናል:- “ የተስፋን ቃል የሰጠን ታማኝ ስለ ሆነ፣ አምነን የምንናገርለትን ተስፋ አጥብቀን እንያዝ።” ዕብ 10:23

አባት ሆይ፣ ተስፋችንን በዘላለማዊና በአስተማማኙ ቃል ላይ በማድረግ ማዳንህን እንድንናፍቅ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 1
ተስፋዬ በአንተ ላይ ነው
ብዙ ተስፋ አስቆራጭ ነገሮችን በምንሰማበትና በምናይበት በዚህ ዘመን እኛም ከመዝሙረኛው ጋር እንዲህ ብለን ልንጠይቅና ልናውጅ ይገባል:-
“ጌታ ሆይ፤ አሁንስ ወደ ማን ልመልከት? ተስፋዬ በአንተ ላይ ነው።” መዝ 39:7
ገንዘባችን፣ እውቀታችን፣ ሥልጣናችን፣ የዘር ሐረጋችን፣ የጦር ሃይላችን፣ ወዘተ… የዘላለም ተስፋ ጽኑ መሰረት ሊሆኑ ፈጽሞ አይችሉም።
ዘላለማዊ የሆነው፣ ሰማይና ምድርን የፈጠረው፣ ሁሉን በእጁ የያዘው ጌታ ብቻ የዘላለም ተስፋ ጽኑ መሰረት ነው። ይህ እውነት ሲገባን እንዲህ ብለን በእምነት እናውጃለን:-
‘ዐይኖቼን ወደ ተራሮች አነሣሁ፤ ረድኤቴ ከወዴት ይመጣል? ረድኤቴ ሰማይንና ምድርን ከፈጠረ፣ ከእግዚአብሔር ዘንድ ይመጣል።’ መዝ 121: 1-2
እርሱን ተስፋ የሚያደርጉ ሁሉ ደግሞ “ ኀይላቸውን ያድሳሉ፤ እንደ ንስር በክንፍ ይወጣሉ፤ ይሮጣሉ፤ አይታክቱም፤ ይሄዳሉ፤ አይደክሙም።” ኢሳ 40:31
ስንመረኰዘው እጅ ወግቶ እንደ ሚያቈስለው፣ የተሰነጠቀ ሸምበቆ በሆኑት ምድራዊ ነገሮች ላይ ተስፋችንን ከማድረግ ይልቅ፣ “የተቀጠቀጠውን ሸንበቆ በማይሰብረው፣ የሚጤሰውን የጧፍ ክር በማያጠፋው” የተስፋ አምላክ በእግዚአብሔር ላይ ተስፋችንን እንናድርግ።
እርሱም ፈጽሞ አይጥለንም።
አባት ሆይ፣ አይኖቻችንን ወደ አንተ በማንሳት ሁልጊዜ “ተስፋዬ ባንተ ላይ ነው” ማለት እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

አትፍራ፣ አትፍሪ፣ አትፍሩ

ላለፉት አርባ ቀናት በቅዱስ ቃሉ ውስጥ “አትፍራ፣ አትፍሪ፣ አትፍሩ” የሚሉትን ቃላት በያዙን ጥቅሶች ላይ እያሰላሰልን ስንጸልይ ቆይተናል። አምላካችን እግዚአብሔር በተለየ መንገድ ለልባችን እንደተናገረንም አምናለሁ። ታዲያ ይህንን ጥናት ስንቋጭ እግዚአብሔር አትፍሩ ሲለን ከሦስት ዋና ምክንያቶች የተነሳ እንደሆነ ልብ ልንል ይገባል።

1 ከእኛ ጋር ያለ አምላክ

እግዚአብሔር አትፍሩ የሚለን እርሱ ከእኛ ጋር ያለ አምላክ ስለሆነ ነው። አምላካችን አትፍሩ ሲለን ደጋግሞ የነገረን እውነት እርሱ መቼም የማይለየን፥ ሁልጊዜ አብሮን ያለ አምላክ መሆኑን ነው።

“እግዚአብሔር ራሱ በፊትህ ይሄዳል፤ ከአንተም ጋር ይሆናል፤ ፈጽሞ አይለይህም፤ አይተውህምም፤ አትፍራ፤ ተስፋም አትቍረጥ።” ዘዳ 31፡ 8


2 በእኛ ደስ የሚለው አምላክ
እግዚአብሔር አትፍሩ የሚለን እርሱ በእኛ ደስ የሚሰኝ ስለሆነ ነው።
አምላካችን ከእኛ ጋር ያለ ብቻ ሳይሆን ደግሞ በእኛ ደስ የሚለው፣ ስለ እኛ የሚገደው፣ የእኛ ነገር ለእርሱ ሁሉ ነገሩ የሆነ አፍቃሪ አምላክ ነው። ለዚህ ነው “አትፍሩ” የሚለን።
“አትፍሪ፤
እጆችሽም አይዛሉ።
እግዚአብሔር አምላክሽ በመካከልሽ አለ፤
እርሱ ብርቱ ታዳጊ ነው፤
በአንቺ እጅግ ደስ ይለዋል፤
በፍቅሩ ያሳርፍሻል፤
በዝማሬም በአንቺ ላይ ከብሮ ደስ ይሰኛል።” ሶፎ 3፡ 16፣ 17

“የሰራን፣ የተቤዠን፣ በስማችን የሚጠራን፣ ለዐይኔ ብርቅ እና ክቡር ናችሁ” የሚለን አምላክ ደግሞ “አትፍሩ” ይለናል።


3 ለኛ ሁሉን በሁሉ የሚሆንልን አምላክ

እግዚአብሔር አትፍሩ የሚለን እርሱ ለእኛ ሁሉን በሁሉ የሚሆንልን አምላክ ስለሆነ ነው።
አዎ፣ ይህ ሁልጊዜ ከእኛ ጋር ያለ እና ደግሞም በእኛ ደስ የሚለው አምላክ ደግሞ ለእኛ ፍላጎታችንን ሁሉ አትረፍርፎ የሚሞላ ታላቅ አምላክ ነውና “አትፍሩ” ይለናል።

ጋሻ የሚሆነን፣ማዳኑን የሚያሳየን፣ ድልን የሚይቀዳጀን፣ የሚበቀልልን፣ መታመኛ ማምለጫ የሚሆንልን በእርግጥም ሁለመናችን ነው።

እንግዲያውስ እኛም እንደ መዝሙረኛው “ፍርሃት በሚይዘኝ ጊዜ እምነቴን ባንተ ላይ አደርጋለሁ” በማለት ፍርሃትን በእምነት ማሸነፍን ምርጫችን እናድርግ።

አባት ሆይ፣ ፍርሃት በሚይዘን ጊዜ እምነታችንን ባንተ ላይ ማድረግ እንድንችል ቃልህ ሁልጊዜ አቅም ይሁነን። አሜን።

ቀን 40
አትፍራ

“ሊደርስብህ ያለውን መከራ አትፍራ። እነሆ፤ ዲያብሎስ ሊፈትናችሁ አንዳንዶቻችሁን ወደ እስር ቤት ይጥላል፤ ዐሥር ቀንም መከራ ትቀበላላችሁ። እስከ ሞት ድረስ ታማኝ ሁን፤ እኔም የሕይወትን አክሊል እሰጥሃለሁ።”
ራዕይ 2፡ 10

ይህ መልእክት የተነገረው በብዙ ስደት፣ መከራና ችግር ውስጥ ያልፉ ለነበሩት ሰምርኔስ ለነበሩት አማኞች ነበር። ተናጋሪው ደግሞ "የመጀመሪያውና የመጨረሻው፣ ሞቶም የነበረውና ሕያው የሆነው" በማለት ራሱን ያስተዋወቀው ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ነበር። እንዲህም በማለት ነበር መልእክቱን የጀመረው:-

"መከራህንና ድኽነትህን ዐውቃለሁ፤ " (ቁ 9)።

በእርግጥም እርሱ መከራችንንና ድህነታችንን የሚያውቀው፣ የእኛን ስጋ ወስዶ፣ በሁሉ እንደእኛ ተፈትኖ፣ ሃጢአታችንና ጠላታችን ዲያቢሎስ ሊያመጡ የሚችሉትን ከፍተኛ የመከራን መጠን ተጋፍጦ ነው። በጌተሰማኔ የመከራችንን ሙሉ ጽዋ ሊጠጣ በተሰናዳበት ጊዜ እንዲህ ብሎ ነበር:- "“ነፍሴ እስከ ሞት ድረስ እጅግ አዘነች፤ " (ማር 14:34)

አዎ፣ ጌታ መከራችንን ያውቀዋልና "አትፍሩ" ይለናል።
እርሱ እስከ ሞት ድረስ ታማኝ በመሆን ለሁላችንም የዘላለምን ህይወትን አዘጋጅቶልናል። እኛንም እስከ ሞት ድረስ ታማኝ እንድንሆን ሊያበረታን ይፈልጋል።

በህይወታችን እንዲመጡ በሚፈቅዳቸው መከራዎች፣ እምነታችን የበለጠ ጠንክሮ፣ የእርሱን ብሩቱ ክንድ ተለማምደን በመጨረሻ ያዘጋጅልንን የዘላለም ህይወት አክሊል ሊያጠልቅን የሚሻ ጌታ ነው። ለዚህ ነው "አትፍሩ" የሚለን።

አባት ሆይ፣ መከራችንን የምታውቅ፣ በመከራችን ከእኛ ጋር ሆነህ በድል ልታሻግረንና የዘላለምን ህይወት አክሊል ልትሰጠን እንደምትችል በማመን በፍርሃት ላይ ድል መንሳትን እንድትሰጠንና እስከ ሞት ድረስ ታማኝ ሆነን የምንቆምበትን ጸጋ እንድታበዛልን እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 39
አትፍራ

ተወዳጁ የጌታ ደቀመዝሙር ከብዙ እንግልትና መከራ በኋላ በፍጥሞ ደሴት በግዞት ተወርውሮ ሳለ፣ የእምላክ የፍጥረትና የማዳን ስራው መታሰቢያ በሆነችው በጌታ ቀን፣ በሰንበት በአምልኮ መንፈስ ሳለ አስድናቂ ራእይን ተቀበለ። በራእዩ የተመለከተው ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስን ሲሆን፣ እርሱም እንዲህ አለው:- "አትፍራ"!
ለዚህም ምክንያቱን ሲሰጥ እንዲህ አለው፦ “የመጀመሪያውም የመጨረሻውም እኔ ነኝ፤ እኔ ሕያው ነኝ፤ ሞቼ ነበር፤ እነሆ፤ አሁን ከዘላለም እስከ ዘላለም ድረስ ሕያው ነኝ፤ የሞትና የሲኦል መክፈቻም በእጄ ነው።”

ይህ እንዴት ያለ ታላቅ የሚያጽናና የሚያበረታታ ቃል ነው!

የሞት ፍርሃት ውስጣችንን ሲያውከው፣ ይህንን የጌታችንን ድምጽ እንስማ። "አትፍራ! አትፍሪ!" "እኔ የሞትና የሲኦል መክፈቻ ቁልፍ አለኝ።"

ህይወት ሰጪ ከሆነው ከዚህ ጌታ በስተቀር ይህንን ማለት የሚችል ሌላ ማንም እንዲህ ማለት የሚችል የለም፦

““ትንሣኤና ሕይወት እኔ ነኝ፤ በእኔ የሚያምን ቢሞት እንኳ በሕይወት ይኖራል፤ ” ዮሐ 11፡ 25

አባት ሆይ፣ በአንተ እጅ ውስጥ ያለውን የሞትና የሲኦል መክፈቻ ቁልፍ በማየት ከሞት ፍርሃት ነጻ እንድታወጣን፣ "በእኔ የሚያምን፣ ቢሞት እንኳን በህይወት ይኖራል" ብለህ የተናገረከውን ቃል በእምነት እንድጨብጥና በዚህ ተስፋ ደስ እንዲለን፣ ልባችንንም እንድታሳርፍልን እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 38
አትፍራ

ሐዋርያው ጳውሎስ ለጌታ ለኢየሱስ ህይወቱን በመስጠት መታወቂያው ከአሳዳጅነት ወደ ተሳዳጅነት ከተለወጠበት ጊዜ ጀምሮ በብዙ መከራ ውስጥ ያለፈ ሰው ነበር። በእስያ ገጥሞት ስለነበረው ከባድ ፈተና ሲጽፍም እንዲህ ብሎአል:-
“በሕይወት ለመኖር እንኳ ተስፋ እስከምንቈርጥ ድረስ ከዐቅማችን በላይ የሆነ ጽኑ መከራ ደርሶብን ነበር። በርግጥም የሞት ፍርድ እንደ ተፈረደብን ይሰማን ነበር፤” (2 ቆሮ 1: 8፣ 9)

ታዲያ እንዲህ ካለው የሞት አደጋ ጌታ ደጋግሞ እንደታደገው ከምናነባቸው ታሪኮች መካከል በሐዋርያት ሥራ ምእራፍ 27 እና 28 ላይ በአገልግሎቱ መጨረሻ ወደ ሮም ባደረገው ጉዞ የገጠመው አንዱ ነው። ይህ የመርከብ ጉዞ እጅግ አስቸጋሪና ከባህሩ ላይ ከገጠማቸው ወጀብ የተነሳ መርከባቸው የተሰባበረችበት፣ ጳውሎስም የሞት አደጋን እንደገና ፊት ለፊት የተጋፈጠበት ጊዜ ነበር። ይሁን እንጂ፣ “አድኖናል፣ ያድነንማል” ያለው ጌታ ከጎኑ ሆኖ አበረታው። መልአኩንም በመላክ እንዲህ አለው:-

‘ጳውሎስ ሆይ፤ አትፍራ፤ በቄሳር ፊት መቆም ይገባሃል፤ ከአንተ ጋር የሚጓዙትንም ሰዎች ህይወት እግዚአብሔር አትርፎልሃል’ (የሐዋ 27: 24)

ጳውሎስም ይህንን ቃል ይዞ በአምላኩ ላይ ተስፋውን በማድረግ በመርከቧ ላይ የተጨነቁትን ሁሉ እንዲህ በማለት አጽናናቸው፡-
“ስለዚህ፣ እናንት ሰዎች ሆይ፤ አይዞአችሁ እርሱ እንደ ነገረኝ እንደዚያው እንደሚሆን በእግዚአብሔር አምናለሁና።”ቁ 25

እኛም ተስፋችንን "አትፍሩ"፡በሚለ ጌታ ላይ ስናደርግ ዛሬ የሚታወጁብን የሞት አዋጆች አያስደንግጡንም። ተስፋም አያስቆርጡንም። እኛ ፍርሃትን አሸንፈን ሌሎችንም "አይዞአችሁ" ብለን ማደፋፈር እንችላለን።

አባት ሆይ፣ አንተ በሕይወታችን ልትፈጽም የወደድኸውን አላማህን ሊያደናቅፍ የሚችል ምንም አይነት ኃይል እንደሌለ እንድናስተውልና "አትፍሩ" ስትለን በቃልህ በመታመን ሌሎችንም ማበርታት እንድንችል በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 37
አትፍራ
የአምላካችንን የማዳን ሃይል ለአለም የመመስከር ጥሪ በእርሱ ለሚያምኑ ሁሉ የተሰጠ ተልእኮ ነው። የላከን እርሱ ደግሞ ከእኛ ጋር እንደሚሆን፣ እንደሚያበረታንና እንደሚጠነቀቅልን ቃሉ ያስተምረናል። ለጳውሎስ በራእይ የተሰጠውም መልእክት ይህንን እውነት ያጸናልናል።
“ጌታም ሌሊት በራእይ ጳውሎስን እንዲህ አለው፤ “አትፍራ፤ ተናገር፣ ዝምም አትበል፤ እኔ ከአንተ ጋር ነኝና ማንም በአንተ ላይ ተነሥቶ ሊጐዳህ አይችልም፤ በዚህች ከተማ ብዙ ሰዎች አሉኝና።” የሐዋ 18፡ 9፣ 10
ከፍርሃት የተነሳ ዝም እንዳይል፣ ይልቁንም በዚያ ከተማ የምስራቹን ሊሰሙ የሚገባቸው ብዙ ሰዎች እንዳሉት ጌታ ለጳውሎስ በመንገር አደፋፈረው። "ማንም በአንተ ላይ ተነስቶ ሊጎዳህ አይችልም" በማለትም ዋስትና ሰጠው።
እርግጥ ነው፣ ጳውሎስ በአገልግሎት ዘመኑ ብዙ መከራ ደርሶበታል። ነገር ግን አንዳቸውም ያለ እግዚአብሔር ፈቃድ ወደ እርሱ አልመጡም። ጌታ መከራን ሲፈቅድ ለአላማው ሊጠቀምበት ነው።
ጳውሎስና ሲላስ ወደ እስር ቤት እንዲጣሉ ሲያደርግ፣ በእነርሱ ወደ እስር ቤት መግባት የእስር ቤቱ አለቃ እንዲድን ስለፈለገ እንጂ "ማንም በአንተ ላይ ተነስቶ ሊጎዳህ አይችልም" በማለት የገባውን ቃል መጠበቅ ተስኖት አይደለም። እንግዲያውስ እምነታችንን በጠራን በእርሱ ላይ አድርገን፣ እኛም የእርሱን የማዳን ሃይል እየጠፋች ላለችው አለም እንናገር። ዝምም አንበል!
አባት ሆይ፣ ተስፋ መቁረጥና ትርጉም አልባ ህይወት ምድራችንን በከበበት በዚህ ጊዜ ያንተን የማዳን ሃይል ከመናገር ዝም እንዳንል፣ ልባችንን በእምነት እንድትሞላው እንጸልያለን። አሜን።

ቀን 36
አትፍሩ
ደቀ መዛሙርቱ ከጌታችን ትንሳኤ በኋላ ደጋግመው የሰሙት መል እክት “አትፍሩ” የሚል ነበር። በተለይም ጌታችን ኢየሱስ ወደ አባቱ ከማረጉ በፊት በመጨረሻ የነገራቸው የምስራች ፍርሃትን እንዲያሸንፉ የሚረዳ ሆኖ እናገኘዋለን።
የአለምን ሃጢአት ተሸክሞ ቅጣቱ በመስቀል ላይ ከተቀጣና የሃጢአት መውጊያ የሆነውን ሞት በትንሳኤው ድል ነስቶ ከተነሳ በኋላ፣ ለተከታዮቹ እንዲህ አላቸው፦ "ስልጣን ሁሉ በሰማይና በምድር ተሰጥቶኛል"
ለመሆኑ ይሄ ስልጣን ምንድን ነው? እርሱ ፍጹም መለኮት እንደመሆኑ ቀድሞውንስ መች ስልጣን ጎደለውና አሁን ስልጣን ተሰጠኝ ያለው?
ይህ ስልጣን በሞቱና በትንሳኤው የተቀዳጀው በእርሱ አምነው ወደ እርሱ የሚመጡትን ሁሉ ፈጽሞ ለማዳን የሚችልበት ስልጣን ነው (እብ 7:25)። ይህ ስልጣን በራእይ 5 ላይ እንደምናነበው እንደበግ ከመታረዱ የተነሳ የተቀዳጀው ሰባቱን ማህተሞች ለመፍታት የሚያስችለው ስልጣን ነው።
እንግዲህ ጌታችን ስልጣን ሁሉ በሰማይና በምድር ተሰጥቶታልና “አትፍሩ” ይለናል።
በምድር ላይ ህይወታችን ቢሆን "በምድር ላይ ሁሉ ስልጣን" ያለው ህያው ጌታ ከእኛ ጋር አለ።
ለሰማዩ ተስፋችንም "በሰማይ ላይ ሁሉ ስልጣን" ያለው ይህ ጌታ በሰማያዊው መቅደስ ጠበቃችን ነው። ብቻ እምነታችንን በእርሱ ላይ እናድርግ፣ እርሱን የሃይላችን ምንጭ እናድርግ። ያን ጊዜ በፍርሃት ላይ ድልን እንቀዳጃለን።
አባት ሆይ፣ ስልጣን ሁሉ ያንተ በሆነው ላይ እምነታችንን እድርገን እንድንኖር፣ በዚህም ፍርሃትን በእምነት እንድናሸንፍ በጸጋህ እርዳን። አሜን።

ቀን 35
አትፍሩ

ከባዶው መቃብር የሚመነጨው የትንሳኤው ሃይል በፍርሃት ላይ ድል የሚያቀዳጀን ለምናምን ሁሉ የተሰጠ ብርታታችን ነው። ጴጥሮስ የፍርሃት ሰለባ ሆኖ "ሌሎች ሁሉ ቢክዱህ እኔ ግን ህይወቴን አሰጥሃለሁ" በማለት የፎከረው ፉከራ ሁሉ ውሃ በልቶት፣ ከአንድም ሶስት ጊዜ፣ ሊያውም በተራ ሰዎች ፊት "ኢየሱስን ፈጽሞ አላውቀውም" እያለ በመማልና በመገዘት ካደው። ፍርሃት ጴጥሮስን ጉድ ሰራው።

ይሁን እንጂ፣ ጌታችን ሞትን ድል ነስቶ ከተነሳ በኋላ፣ ጴጥሮስም ይህንን የትንሳኤ ሃይል በእምነት በህይወቱ እንዲሰራ ከተቀበለ በኋላ፣ ፍርሃቱ በእምነት ድፍረት ተተካ። በገረድ ፊት የካደውን ኢየሱስ፣ በአለቆች ፊት ሰበከው። ብዙ ማስፈራሪያ፣ ግርፋትና እስራት ቢደርስበትም፣ ሞትን ከምንም ሳይቆጥር፣ በሞት ላይ ድል የነሳውን ጌታ በጨለማ ለሚሄድ ህዝብ ለማሳውቅ ራሱን መስዋእት አደረገ። ይሄ ሁሉ የሆነው በትንሳኤው ሃይል ህይወቱ በመለወጡ ነበር።
እኛም ይህንን የትንሳኤውን ሃይል እንድለማመድ፣ በፍርሃታችን ሁሉ ላይ ድልን እንዲያቀዳጀን በእምነት ወደ እርሱ እንቅረብ።

አባት ሆይ፣ "ኢየሱስ ክርስቶስ ከሙታን በመነሣቱ ለሕያው ተስፋና ለማይጠፋ፣ እድፈትም ለሌለበት፣ ለማያልፍም ርስት እንደ ምሕረትህ ብዛት" ስላደምከን እናመሰግንሃለን። ዛሬ ይህንን ያነተን ሃይል በእምነት በህይወታችን እንድለማመድ እርዳን። አሜን።

ቀን 34
አትፍሩ
በውሃ ላይ መራመድ በራሱ አንድ ትልቅ ተአምር ነው። በውሃ ላይ የምትንሳፈፈውን ጀልባ እንኳን ሊያሰምጥ እየተገለባበጠ ባለ ማእበል ላይ መራመድ ግን የተአምርም ተአምር ነው!
ጌታችን ኢየሱስ በማእበሉ ላይ እየተረማመደ ልትሰምጥ ጫፍ ላይ በደረሰችው ታንኳቸው ውስጥ ወዳሉት በጭንቀትና በፍርሃት ወደተሞሉት ደቀመዛሙርቱ መጣ። እነርሱም የሚያዩትን ማመን አቅቶአቸው የበለጠ ፈሩ። ያን ጊዜ ነበር "እኔ ነኝ፣ አትፍሩ" ያላቸው።
ትናትና፣ ዛሬ እስከ ለዘላለም ያው እና ሕያው የሆነው ጌታችን ኢየሱስ ዛሬም
እኛንም ባሰጨነቀን በማኛውም ወጀብ ላይ እየተራመደ ወደ እኛ መቅረብ ይችላል። እንዲህም በማለት ድምጹን ያሰማናል፦ "እኔ ነኝ፣ አትፍሩ" ።
“በምድር ላይ ከሚሆነው ነገር የተንሳ፣ የሰዎች ልቦች በፍርሃት ምክንያት ይወድቃሉ። ነገር ግን በእግዚአብሔር የሚያምኑ ሁሉ በወጀቡ መካከል እንዲህ የሚለውን ድምጹን ይሰማሉ:- “እኔ ነኝ፣ አትፍሩ” Signs of the Times, October 9, 1901.
አባት ሆይ፣ በእርግጥም አንተ አስጨናቂውን ወጀብ መረማመጃህ የምታደርግና ልጆችህን ለመታደግ የምትፈጥን አባት ነህና ስምህ የተመሰገነ ይሁን። ባንተ ላይ መታመናችንን እንድናደርግ እርዳን። አሜን።

ቀን 33
አትፍሩ

ይህ ዘመን ከቁጥጥራችን ውጪ የሆኑ ብዙ አስጊ ነገሮች እለት እለት እየጨመሩ የሰውም ልብ በፍርሃት የሚርድበት ዘመን ነው። ታዲያ በዚህ ዘመን፣ ለፍጥረቱ የሚጠነቀቅ አምላክ፣ አባታችን በሰማይ እንዳለ ማወቁና በእርሱም ዘንድ ዋጋችን የከበረ እንደሆነ መረዳቱ እጅግ ወሳኝ ነገር ነው። በእርግጥም እርሱ ስለ እኛ እንደሚገደው በማመን፣ በነገር ሁሉ እርሱን በመታመን ፍርሃትን ድል ነስተን ልንኖር እንችላለንና እንዲህ ይለናል፦

“በአንድ ሳንቲም ከሚሸጡት ሁለት ድንቢጦች አንዲቷ እንኳ ያለ አባታችሁ ፈቃድ ምድር ላይ አትወድቅም። የራስ ጠጕራችሁ እንኳ አንድ ሳይቀር የተቈጠረ ነው። ስለዚህ አትፍሩ፤ ከብዙ ድንቢጦች ይልቅ ዋጋችሁ የከበረ ነው።”

ዋጋ አውጥታ በአንድ ሳንቲም ለመሸጥ የግድ ሁለት መሆን ያለባት (በሌላ አነጋገር በሰው ዘንድ ምንም ዋጋ የሌላት) አንዲት ድንቢጥ በእግዚአብሔር አይን የምትታይ ከሆነ እንግዲያውስ እኛ የዐይኑ ብሌን የሆንንማ የራሳ ጠጉራችን እንኳ አንድ ሳይቀር የተቆጠረ ሲሆን ያለ እርሱ እውቅናም ያቺ አንዲት ጠጉር አትወድቅም።

ከዚህ በተጨማሪም ወደ እኛ የሚመጣው ነገር በእርሱ እውቅና የሚመጣ ብቻ ሳይሆን እኛን የሚነካን በቅድሚያ እርሱን ነክቶት ነው ። የጌታ ቃል እንዲህ ይላልና:- “የሚነካችሁ የዐይኑን ብሌን ይነካል፤” ዘካ 2:8
በእርግጥም እንደ ዐይኑን ብሌን የሚያየንን አምላክ ሳይነካ እኛን የሚነካን አንዳች ነገር የለም። ችግራችን፣ ስቃያችን፣ ሃዘናችን፣ ጭንቀታችን ሁሉ እኛን ከመንካቱ በፊት እርሱን በቅድሚያ ይነካዋል።

በኢሳ 63:9 ላይ ይህንን እውነት በማስረገጥ እንዲህ ተጽፎአል:- “በጭንቃቸው ሁሉ ተጨነቀ፤ የፊቱም መልአክ አዳናቸው፤ በፍቅሩና በምሕረቱ ዋጃቸው፤ በቀደመው ዘመን ሁሉ አነሣቸው፤ ተሸከማቸውም።” የጌታችን የኢየሱስ ክርስቶስ መስቀል ለዚያ ማረጋገጫችን ነው። እንዴት ያለ ድንቅ አፍቃሪ አምላክ ነው እኛ የምናመልከው! ስሙ ይባረክ።

አባት ሆይ፣ ሁሉን በምትገዛና በምትጠነቀቅልን በአንተ በአምላካችን ላይ ያረፈ ልብ ይኖረን ዘንድ እምነታችንን አጠንክርልን። አሜን።