بیان آزادی

🔹بروکراسی نباید یک واژۀ کثیف باشد؛ ضرورت فضیلت‌یابی امر عمومی

🔸«جنین ودل» استاد مردم‌شناسی در دانشگاه جرج مسن آمریکا است و بخشی از مطالعات او بر «مردم‌شناسی سیاست‌گذاری عمومی» متمرکز است. در شمارۀ اخیر real-world economics review مقاله‌ای با عنوان «بروکراسی نباید یک واژۀ کثیف باشد» از او منتشر شده است. ودل در این مقاله برای نشان‌دادن تأثیر ویرانگر ترامپ بر بروکراسی، دولت، و هر آن چه «عمومی» است، روندی تاریخی از مسائل بروکراسی در آمریکا از اواخر دهۀ ۱۹۷۰ میلادی و به‌قدرت‌رسیدن نومحافظه‌کاران را توضیح می‌دهد. او توضیح می‌دهد که چگونه ترامپ از بی‌اعتمادی مردم به نهادهای عمومی و دولتی استفاده کرد و اکنون چگونه ستون‌های ضعیف دموکراسی در جامعۀ آمریکا را هرچه‌بیشتر تخریب می‌کند.

🔸ودل نشان می‌دهد که چگونه ابتدا با مفاهیمی نظیر ناکارآمدی، اتلاف منابع، و بروکرات‌های کند و کودنی که در برابر نوآوری مقاومت می‌کنند، حائلی گفتمانی برای ایجاد بی‌اعتمادی نسبت به نهادهای عمومی فراهم شد و با درانداختن مفاهیمی نظیر دیجیتالیزه‌کردن، کوچک‌سازی، برون‌سپاری، پاسخگویی، و ... نهادها و سازمان‌های عمومی را بی‌اعتبار کردند. پس از این بود که ریگان، «انقلاب علیه دولت بزرگ» و «عصر مقررات‌زدایی» را آغاز کرد و کلینتون در ادامۀ او، پروژۀ «شرکتی‌کردن نهادهای عمومی» را با سازوکارهایی نظیر بودجه‌ریزی عملیاتی و ... پیش برد. این روند موجب شد تا نهادهای عمومی و دولتی به‌گونه‌ای تنظیم و تضعیف شوند که به‌جای پاسخگویی به خدمت‌گیرندگان (عموم)، در تسخیر ذی‌نفعان قرار گیرند و از آن‌ها مسئولیت‌زدایی شود.

🔸اِدلمن وضعیت بی‌اعتمادی نسبت به نهادهای عمومی در جهان امروز را «فروپاشی اعتماد از درون» نام می‌نهد و وضعیت را «ناامیدکننده» توصیف می‌کند. ودل براساس نظرسنجی‌های مختلف توضیح می‌دهد که به‌رغم همۀ این دیجیتالیزه‌کردن‌ها و کوچک‌سازی‌ها، اما بی‌اعتمادی به نهادها همچنان روبه‌افزایش است و بی‌اعتمادی به نهادهای خصوصی نیز افزایش شدیدی یافته است. او توصیه می‌کند که برای جبران این وضعیت، «امر عمومی» باید دوباره «فضیلت» یابد، چراکه دموکراسی و رفاه عمومی نیازمند وجود نهادهای عمومی و دولتی کارآمد و مسئولیت‌پذیر است. ازاین‌رو، به‌جای تضعیف و تحقیر نهادهای عمومی باید به‌دنبال اصلاح و بازگرداندن اعتماد به این نهادها بود، چرا که هیچ جامعۀ دموکراتیکی بدون آن امکان بقا نخواهد داشت

توضیح کانال بیان آزادی
🎋وجود دولت بزرک و کوچک یکی از مباحث پیچیده در علوم سیاسی است. بعضی از نظرها از دولت کوچک دفاع می کنند، رژیم های اقتدارگرا و بعضی از نظرهای سوسیالیستی و کمونیستی از دولت بزرگ و گسترده حمایت می کنند.
🎋دو نکته در این خصوص قابل تأمل است. نخست اینکه در گزارشی که صندوق بین المللی پول در سالها پیش ارائه داد، علنا اعلام کرد که پیشنهاد این صندوق مبنی بر کارآمد بودن دولت کوچک ناموفق بوده است.
🎋نکته دوم اینکه بنا به تجربه اگر دولت کوچک در کشورهایی که از فقر و تبعیض رنج می برند تجربه ناموفقی است، اما باز بنا به تجربه دولت بزرک به گسترش دیوانسالاری ناکارآمد منجر می شود که فساد آن کمتر از دولت کوچک نیست.
🎋شاید دولت متوسط بهترین گزینه این دسته از کشورها باشد.
🎋 اگر مراد نویسنده در این مقاله از گسترش نهادهای عمومی ، گسترش دولت است، در حقیقت با یک دولت اقتدارگرا و گسترده و جامعه ضعیف مواجه می شویم که حاصلی جز فزونی فقر و تبعیض و ناکارآمدی ندارد. اما اگر مراد ایشان از گسترش حوزه عمومی، تقویت خیر و مصلحت همگانی در دولت است، نظریه ای شایسته است که بایدمورد توجه نظرمندان قرار گیرد.
@ahmad_faal
@omidi_reza

https://telegra.ph/%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D8%B0%D8%A7%D9%84-%D8%B4%D8%B1-%D8%B9%D8%B8%D9%85%D8%AA%E2%80%8C%D8%B2%D8%AF%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%81%D8%B1%D9%88%D9%85%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%84%D8%A7%D9%86%D9%85%D8%A7-09-15

آیا مسئله فلسطین با رفراندوم حل می‌شود؟
احمد فعال
راه حل ایران مبنی بر برگزاری رفراندوم در سرزمین‌های فلسطینی، راه حل نیست، فرار از راه حل است. معلوم نیست که ماهیت این رفراندوم چیست؟ خوب بود آقای صلاح الدین خدیو که تخصص آن همین مسائل است در توضیح بیشتر ورود می‌کردند که ماهیت رفراندومی که ایران می‌گوید چیست؟ آیا شامل همه فلسطینیانی می‌شود که نزدیک هفتاد سال در کشورهای مختلف عربی پخش و پراکنده شده‌اند؟ طبق آخرین سرشماری حدود 7 میلیون و 300 هزار فلسطینی در سراسر جهان که نزدیک 6 میلیون نفر آن در کشورهای عربی هستند. مثلا در شیلی 500 هزار فلسطینی وجود دارد. خوب این رفراندوم شامل همه فلسطینیان می‌شود؟ به طور قطع اگر یک دولت فلسطینی هم تشکیل شود قریب به اتفاق این جمعیت حاضر به برگشت به فلسطین نیستند. آیا این رفراندوم شامل یهودیان اسرائیل هم می‌شود؟ اگر نشود که در واقع رفراندوم بی‌معنی است. رفراندوم معنای دیگری از همان طرح محو و نابودی اسرائیل است. اگر شامل یهودیان هم می‌شود، هم اکنون جمعیت اسرائیل نزدیک 10 میلیون و یهودیان نزدیک 8 میلیون نفر هستند. خوب اگر یک رفراندم برگزار شود، از هم اکنون یهودیان با خیالی آسوده می‌توانند دولت صهیونیستی را در سراسر سرزمین‌های فلسطینی تشکیل دهند، و طرح ایران هیچ سودی نصیب فلسطینیان ایجاد نمی‌کند. این علاوه بر این است که هر قدر یهودیان انگیزه قوی‌ای برای تشکیل دولت یهودی دارند، این انگیزه در فلسطینیان نیست، حالا اگر بخشی از فلسطینیان به خاطر ماهیت دموکراسی بودن اسرائیل نسبت به همین کشورهای عربی، به دولت یهودی رأی ندهند، صلوات. خلاصه اینکه راه حل ایران در حالی که هیچ فلسطینی‌ای این راه حل را مطرح نکرده و نمی‌کند، راه حل نیست، فرار از اتخاذ یک راه حل، و شاید باقی ماندن فلسطین در همین حالت بلاتکلیفی و دمیدن در شیپور اسرائیل ستیزی و دشمن ستیزی است.

https://t.me/bayane_azadi

🔺موضع ایران واقعا چیست؟

عباس عراقچی گفته که راه حل دو دولت، صلح پایدار به ارمغان نمی آورد و صلح در منطقه و حل مسالەی فلسطین تنها از رهگذر " دمکراسی در سرزمین های فلسطینی " بدست می آید.
هر چند دقیقا مقصود وزیر خارجه از این عبارت پردازی تازه مشخص نیست، اما یحتمل تکرار موضع کلی ایران دربارەی رفراندوم است.
صد البته در موضع موصوف هم هیچگاه چندان به جزئیات پرداخته نشده و معلوم نیست چه کسانی می توانند در رفراندوم موصوف شرکت کنند.
مثلا  مقصود از "فلسطینیان اصیل" مورد نظر ایران چیست؟
و شامل کدام دسته از یهودیان می شود؟

چیزی که عباس عراقچی امروز بر زبان آورده - شاید بی آنکه خود بداند - تکرار موضع سااف در فاصلەی سال های 1968 تا 1988 است.
ساف پس از اینکه توسط فتح و گروه های چپ گرای فلسطینی تسخیر شد، منشور ملی سابق را کنار گذاشت و از ایدەی فلسطین دمکراتیک واحد سخن بە میان آورد.
بر اساس آن، تمام یهودیان ساکن در فلسطین صرف نظر از تاریخ مهاجرت، در کنار عرب ها به شهروندان برابر کشور تبدیل و دولت دمکراتیک سکولار آن را می ساختند.
این طرح جایگزین منشور ملی 1964 شد که می گفت فلسطین کشوری عربی است و شهروندی آن از آن کسانی است که قبل از سال 1917 در آن سکونت داشته اند.
به عبارت دیگر وعدەی بالفور به عنوان مبدا محسوب و یهودیان پس از آن مشمول اخراج می شدند.
البته سند 1968 از آنچه منشور 1964 می گفت واقع بینانه تر بود.
چه اولی مستلزم برگشت تاریخ به عقب و بازگرداندن مسیر به مقطع عثمانی بود.
اما سند دوم هم با انکار یهودیان به عنوان اجتماعی ملی در پی انحلال اسرائیل و تشکیل دولتی تازه به جای آن بود.
اقدامی غیرممکن که مستلزم تغییری انقلابی در توازن قوا در هر دو سطح منطقه و بین الملل به شمار می رفت.

فلسطینی ها به مرور زمان و متناسب با محدودیت های خویش، دیدگاه خود را تعدیل کردند.
در سال 1988 سازمان آزادیبخش فلسطین، رسما قطعنامەی 242 را پذیرفت و عملا به راه حل دو دولتی گردن نهاد.
پذیرش این قطعنامه به معنای قبول تشکیل دولت فلسطین در خطوط آتش بس سال 1949 بود.
یعنی پذیرش قطعنامەی 181 سازمان ملل که در سال 1947 به تصویب رسید و پیشنهاد کرد فلسطین به دو دولت یهودی و عرب تقسیم شود،
صد البته با قبول متصرفات بعدی اسرائیل در جنگ های موسوم به استقلال.


با این اوصاف، نگرش فلسطینی های مبارز سه ایستگاه را پشت سر گذاشته است؛
پلتفرم اخراج یهودیان، تشکیل دولت دمکراتیک مشترک و راه حل دو دولت.
حتی حماس در مقام جناح تندروتر جنبش فلسطین نیز راه حل دو دولت را عملا پذیرفته است.
به دو دلیل:
شرکت در انتخابات سال 2006 که محصول روند اسلو بود و مشروعیت خود را از پیمان صلح سال 1993 ساف و اسرائیل می گرفت.
و دوم، سند دفتر سیاسی حماس که در قبال تشکیل دولت فلسطین در سرزمین های قبل از جنگ 1967 به اسرائیل پیشنهاد آتش بس نامحدود می دهد:
نوعی حفظ ظاهر و عمل گرایی شرمسارانه و معطوف به اهداف راهبردی.
در این میان به نظر می رسد موضع ایران چیزی در میانەی ایستگاه اول و دوم است.
منشور 1964 که از بازگرداندن یهودیان قبل از 1917 می گوید و سند 1968 که خواستار تشکیل دولت دمکراتیک سکولار در سرزمین تاریخی فلسطین است.
مساله اما این است که خود فلسطینی ها به انضمام تمام دولت های عرب دهه هاست که از هر دو عبور کردەاند!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1

کتاب کم حجم نافرمانی مدنی اثر دیوید ثورو یک آثار خوب در توصیف مبارزه مدنی است. دیوید ثورو در این کتاب می گوید انسان در برابر هیچ چیز جز عدالت تعهد ندارد.
نافرمانی مدنی وسيله ای برای انقلاب بمعنی براندازی نيست، اما ابزاری اصلاح طلبانه و محدود کننده ی قدرت بی حد و حصر ماشين حکومتی بمنظور عادلانه‌تر کردن آن است که به تعبير ثورو این خود بمعنی انقلابی واقعی است نافرمانی به کسب قدرت نمی‌اندیشد، و در عوض بيشتر با اخلاق، وجدان فردی و آزادی فرد مستقل تَ فر د یافته سر و کار دارد. نافرمانی مدنی برخلاف انقلاب که متعلق به نااميدشدگان از ایجاد تغيير تحميلی یا ارادی در خصلت های حریف و " آن دیگر"ی (و به تعبير انقلابيون، دشمن) است، فراخوانی است خطاب به اميدوارترین جان‌ها و رو‌ح‌های یک ملت، تا با پاسخ به ندای وجدان و عمل مستقيم، به اصلاح شرایط و تغيير رفتار حریف (چه بخواهد یا نخواهد) اقدام کنند و در صورت عدم موفقيت، حداقل، وجدان تفرد یافته ی خود را زنده نگاه دارند. نافرمانی مدنی در خدمت منافع حکومت و بقای مثبت آن است، اما با تایید رفتار عادلانه آن و همزمان با رد عملی اعمال ستمگرانه حکومت.
@bayane_azadi

فرامرز دادرس افسر پیشین گارد شاهنشاهی

به اظهارات این افسر پیشین گوش بسپارید که هنوز عرق ملی خود را از دست نداده است، به عکس با چه شور و شوقی در مقابل بیگانگان سخن میگوید
این افسر پیشین گارد شاهنشاهی چقدر خوب تناقض گویی های طرفداران سلطنت و دروغ های رضا پهلوی را در چند نکته ظریف در تناقض های سخنان ایشان افشا می کند. می گوید:
اگر رضا پهلوی راست میگوید که طرفدار جنگ نیست رویش نمی شود که به صراحت بگوید که مایل است علیه ایران جنگ صورت گیرد
چرا درست در زمانی که اسرائیل قصد حمله به ایران را دارد پیام می فرستد نگران نباشید من خلاء را پر می کنم.
در جای دیگر می گوید سر مار در ایران است، یعنی بروید سر مار را بزنید
چرا وقتی داریوش خواننده ترانه سرای ایرانی می گوید در کوله پشتی هیچ سربازی چیزی به نام دموکراسی و ازادی وجود ندارد، طرفداران سلطنت به شدت به داریوش با انواع فحاشی ها حمله می کنند؟

@bayane_azadi

هریس خواهد آمد

به رغم‌ خواسته پوتین و نتانیاهو، تا ۱۸ روز دیگر به اغلب احتمال آمریکایی ها نخستین رئیس جمهور زن را تجربه خواهند کرد.‌
بله درست است، نظرسنجی ها ترامپ را در صدر و غیر قابل دسترسی نشان می دهند. نتانیاهو هم‌ با سخاوت کم‌ مانند هر تاکتیک ی توانسته در جهت گرویدن‌ مردم به جمهوری خواهان‌ بکار برده و تا دوهفته دیگر هم‌ در این مسیر از اسرائیل مایه خواهد گذاشت. ولادیمیر هم‌ با وجود نظرسنجی های ترامپ محور، به دمش گردو می شکند.

ولی همان گونه که در یادداشت های۱۴، ۱۸، ۲۳، ۲۶، ۲۹جولای و نیز ۲۴ فوریه ۲۰۱۹ و ... همین جا آمده است، بس دور از انتظار است که ترامپ برای ریاست جمهوری ۴ سال آتی برگزیده شود. یعنی در چنین صورتی باید فاتحه دمکراسی رو به نشیب را در ایالات متحده خواند. بالاخره من می خواهم‌ با تخیلاتم‌ به سر برم.
#یدالله_کریمی_پور


توضیح کانال بیان آزادی:
راست های افراطی در جهان متحد شوید.
@bayane_azadi
@karimipour_k

لجاجت و نفرت
✍️احمد فعال
🎋رژیم پهلوی‌ها با همه مفاسد و نابکاری‌هایی که تا کنون کم در شرح آنها نکوشیدیم، دستکم دو امتیاز مثبت نسبت به رژیم جمهوری اسلامی داشتند. یکی اینکه با مردم لجاجت نمی‌کردند، دوم اینکه نفرت پراکنی نمی‌کردند.
🎋من شخصا به خاطر دارم که به دلایل مختلفی در آن آیام با رژیم پهلوی مخالف بودم، و در حد بضاعت و سن و سال خودمان مثلاً مبارزه هم می‌کردیم. اما به جز یک مورد در تلویزیون که حالت فرعونیت را در کُرنش خادمان رژیم در چهره محمد رضا شاه پهلوی مشاهده کردم، به خاطر نمی‌آورم که نسبت به آن رژیم نفرت داشته باشم.
🎋در عالم سیاست مخالف بودن تا حد سرنگونی، با نفرت داشتن فرق دارد.
🎋هیچ موردی هم که حاکی از لجاجت آن رژیم با مردم باشد نه در خاطر دارم و نه اکنون که سالهاست تاریخ پهلوی‌ها را از مطالعه و تحقیق می‌گذرانیم، موردی می‌یابیم که حاکی از نوعی لجاجت میان رژیم با مردم باشد.
🎋با این وجود قابل درک است که در فاصله تعریف شده‌ای که آن زمان میان مردم و دولت وجود داشت، موردی برای لجات‌افکنی از سوی دولت وجود نداشت. دولت کار خودش را می‌کرد و ملّت هم کار خودشان را می‌کردند، هیچ نقطه تلاقی‌ای [یا نقطه تلاقی جدی‌ای] نه به لحاظ آگاهی و نه به لحاظ عملکردی میان دولت و ملت وجود نداشت.

✅ حکمرانان جمهوری اسلامی ‌در یک توصیف ساده در طی 45 سال اخیر کارشان تولید نفرت‌افکنی و لجاجت با مردم است.
✅ یک مثال ساده می‌زنم و شما بخوانید حدیث مفصل از این مجمل. در شبکه‌های اجتماعی روزی نیست که با دهها کلیپ مواجه نشوید که تصاویر دردناکی از فقر و فلاکت مردمان سیستان و بلوجستان و بسیاری از استان‌های دیگر نشان داده می‌شود، تصاویر کودکان تا پیران زباله‌گرد، نفله کردن بخش بزرگی از بازنشستگان کشور و صدها و شاید هزاران مورد تظاهرات پیرمردان و پیره‌زنانی که به خاطر چندرغاز حقوق خود روانه خیابان می‌شوند، همه اینها بی‌تفاوت‌ترین آدم‌ها را از دیدن شرمنده می‌کند. راندن شدن میلیونها نفر از خانواده‌ها به حاشیه شهرها و بازی کردن با آبروی میلیون‌ها خانوار، وضع فلاکت بار نظام بهداشت که روزی نیست که ویدئویی از فروش کلیه و اعضای بدن در شبکه‌های اجتماعی پخش نشود، وضع فلاکت بار نظام آموزشی کشور و تصاویر و عکس‌ها و ویدئوهایی که محل‌ها و کلاس‌های آموزشی را در بعضی از استان‌ها و شهرها در بیغوله‌های مخروب نشان می‌دهند، و صدها و هزاران مورد دیگری که خوانندگان می‌توانند به این فهرست اضافه کنند، ویدئوها و تصاویری هستند که در طی روز در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شوند.
✅ بعد با توجه به این تصاویر دردناک، روزی هم نیست که خبرهایی از مقامات تراز اول و دوم و سوم جمهوری اسلامی منتشر نشود، که مثلاً فلان مبلغ و فلان هزینه و فلان ریخت و پاش‌ها و بذل و بخش‌ها را از کیسه همین مردم به حماس و حوثی‌ها و آباد کردن ویرانی‌های غزه و لبنان گرفته تا سرزمین‌های دوری که اسمشان به گوشمان نخورده است، شنیده می‌شود. بحث امروز و دیروز و پارسال و چهارسال پیش نیست، از دهها سال پیش مرتب این تصاویر با برچسب‌ها و زیرنویس‌های مرارت‌بار در میان عامی‌ترین و عادی‌ترین مردمان کشورمان دست به دست می‌شوند، و تنها با این ضرب‌المثل نغز ایرانی که "چراغی که به خانه رواست به مسجد بردن حرام است".
✅ حالا این وسط کم نیستند از مسئولینی که با ایده‌های ذهنی و بعضاً با عملیاتی کردن این ایده‌ها، قصد دارند جر مردم را بالا بیاورند. خوب وقتی این وضعیت و تعارض دائمی را هر روزه به چشم می‌بینیم، و تبدیل سیستم عصبی جامعه به بمب نفرت، جز این نیست که بگوییم، یک نوع لجاجت خاص و تعمد میان نظام توقعات جامعه، سطح بضاعت جامعه با اراده بخشی از حکمرانان وجود دارد، که بنا نیست کک از اهالی قدرت گزیده شود، و به قول شاملو ما همچنان دوره می‌کنیم، شب را و روز را و هنوز را. 25 مهرماه 1403

https://t.me/BayaneAzadiM/1221

کتاب جباریت اثر مانس اشپربر جریان شکل گیری جباریت را به لحاظ روانشناختی اجتماعی مورد تحقیق قرار می دهد. اشپربر نشان می دهد که چگونه امر جباریت به سادگی در میان افراد عادی امکان ظهور پیدا می کند.
نکته با اهمیتی که اشپربر در این کتاب شرح می دهد این است که جباران وقتی به قدرت می رسند توسط کسانی که او را به قدرت می رسانند به جعل بیوگرافی می پردازند و عاقبت همانها که روایت های جعلی برای افسانه سازی جباریت را تولید می کنند اولین طعمه قربانیان جباران هستند.
@bayane_azadi

کتاب لائیسیته اثر شیدان وثیق از جمله کتاب های خوبی است که شائبه خلط مفهوم لائیسته را با جریان سکولاریسم و سکولاریزاسیون به خوبی نشان می دهد
@bayane_azadi

کتاب پارادایم سکولاریزاسیون اثر استیو لوکس شاید یکی از آثار خوب در باره مسئله سکولاریزاسیون باشد. خواندن این کتاب دقیقا روشن می کند که آنچه امروز نزد بسیاری از قلم بدستان سکولاریسم و دولت سکولار و مسئله سکولاریسم در ایران خوانده می شود، به خطاست.

✍️ جعفر شیرعلی نیا

🖊 عددها و عمق فاجعه


✅یک سال از ماجرای هفتم اکتبر گذشت و دیروز در خبرها آمده بود: «شمار شهدای غزه از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ و همزمان با آغاز عملیات طوفان‌الاقصی تاکنون به ۴۱ هزار و ۹۶۵ نفر و شمار مجروحان به ۹۷ هزار و ۵۹۰ نفر» رسیده است.

✅۴۱ هزار نفر، عدد آشنایی بود که مرا به سال ۱۳۶۵ برد. بر اساس آمار رسمی بنیاد شهید از جنگ تحمیلی، در این سال ۴۱۰۵۰ ایرانی شهید شده‌اند‌.

✅صهیونیست‌های جنایتکار حدود یک سال است که غزه را شخم زده‌اند و خیلی عجیب است که آمار شهدای غزه با آمار شهدای ما در سال ۶۵ در یک محدوده قرار دارد. و این در حالی است که ایران در این سال اغلب در حال تهاجم بوده. آمار شهدای حمله‌ی هوایی به شهرها نیز در این سال حدود ۲۰۰۰ نفر است و این همان سالی است که عملیات کربلای چهار و پنج در آن انجام شده است.

✅اگر تحلیل‌گران سپاه عملیات کربلای پنج را یک عملیات موفق و بزرگ می‌دانند، در تحلیل‌شان تا چه حد میزان شهدا و مجروحین را دخالت می‌دهند؟ در تحلیل‌های منتشرشده چنین بررسی‌هایی را نمی‌بینیم.

✅با این‌که پس از عملیات کربلای پنج، فاصله‌ی زیادی تا بصره باقی مانده بود، می‌توان پرسید حتی اگر در این عملیات بصره‌ی عراق را نیز تصرف می‌کردیم، در چه صورتی و با چه میزان تلفات انسانی نمی‌توانستیم این عملیات را یک پیروزی محسوب کنیم؟ برای مثال آیا تصرف بصره با ۲۰۰ هزار شهید یک پیروزی محسوب می‌شد یا یک شکست؟

✅تاثیر تصمیم‌ها‌ی کلانِ سیاسی-نظامی بر زندگی مردم بسیار مهم است و باید در محاسبه‌ها، زندگی‌های ازهم‌پاشیده و آسیب‌های اجتماعی را نیز در نظر گرفت. باید دید برای چیزهایی که به‌دست می‌آوریم چه چیزهایی را از دست می‌دهیم.

✅به راستی چگونه می‌توان در عملیات‌های یک سال که اغلب تهاجمی است، به اندازه‌ی یک سال ویرانگری و جنایت در غزه شهید داد؟

✅نکته‌ی آخر این‌که همه‌ی طرف‌های درگیر یک جنگ بازنده‌اند؛ اسرائیلی‌ها نیز بازنده خواهند بود. اما ما نیز باید محاسبه کنیم چه چیزهایی را در این جنگ از دست می‌دهیم.
به نظر می‌رسد در جهان تفکری وجود دارد که برای همه‌ی طرفین این جنگ آرزوی موفقیت می‌کند و طرفدار ایده‌ی نابودی اسرائیل و ویرانی ایران است.

✅اما آیا این معادله حتی به قیمت نابودی اسرائیل برای ما به‌صرفه است؟
صهیونیست‌ها یک شبکه‌ی جهانی دارند که حضوری قدرتمند در اقتصاد، رسانه، فرهنگ و هنر و سیاست دارد.
اسرائیل بخش نمایان و گمراه‌کننده‌ی این شبکه است و حتی اگر این بخشِ نمایان‌شده نابود شود، شاید آن شبکه‌ی قدرتمند آسیب چندانی نبیند و با مظلوم‌نمایی تازه، تاریخ جدیدی را رقم بزند.

✅نباید فراموش کرد که آن‌ها با تکیه بر مظلوم‌نمایی و از دل ویرانه‌های جنگ جهانی، روزگاری جدید را رقم زده‌اند و شبکه‌ی جهانی‌شان را شکل داده‌اند.
برای تصمیم‌گیری‌های کلان باید چند مقصد جلوتر را هم بررسی کرد و بدترین احتمالات پیش رو را نیز از نظر دور نداشت.

@bayane_azadi

.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @jafarshiralinia

این کتاب اثری از حسن یوسفی اشکوری است که شامل مجموعه از نقدهایی می شود که به نقدهای محمد قوچانی درباره دکتر علی شریعتی وارد کرده است.
بنا به گفته اشکوری این نقدها همواره بدون پاسخ مانده است.

@bayane_azadi

🎥 نسل کشی و جنایات جنگی و تروریسم اسرائیل برای تصرف کشورهای مسلمان است: با زیر نویس انگلیسی توسعه طلبی دولت اسرائیل را ببینید

🔹 بزالل اسموتیچ وزیر دارایی اسرائیل: من یک کشور یهودی می خواهم که شامل اردن، لبنان و بخش هایی از مصر، سوریه، عراق و عربستان سعودی باشد. به گفته بزرگ‌ترین حکیمان ما، اورشلیم قرار است تا دمشق ادامه یابد.