yoganidra_practice

🍀 برشی از کتاب نیلوفر و مرداب , رها کردن تیر دوم 🍀

🍀 برشی از کتاب نیلوفر و مرداب اثر تیچ نات هان🍀

https://www.instagram.com/reel/DCjq2vOIeXQ/?igsh=MTk3MDVwZjViNDY5Yg==

درود و مهر.

درباره زنجیر عللی گفتگو کردیم بر پایه کتاب بودا از ع پاشایی.

شاد و تندرست باشید.

🙏🌹🙏

🌹

آغاز دوره سوم از یوگا سوترا های پاتنجلی
شنبه ۳۰ اذرماه ۱۴۰۳
ساعت ١٩ تا ٢٠:١۵

دوره چهار نشست است و هر هفته یک نشست خواهیم داشت که نزدیک به یک ساعت و پانزده دقیقه است.

در این دوره فرگرد سوم از یوگاسوترا خوانش، بررسی و روشنگری می‌شود.

با مهر و سپاس شهریه ۴٠٠ هزار تومان است.

هماهنگی:
@aseer13

🍃🌹🙏

🌺دورهمی بانوان، کتابخوانی
سه شنبه 29 آبان
فشم، کافه کلبه پاییزان
هماهنگی
@aseer13

تمرین یوگانیدرا
دوشنبه ۲۸ آبان‌ماه میهمان ما باشید

حضوری و مجازی

🍃محل برگزاری: محله خواجه عبدالله انصاری/ سیدخندان
🍃و مجازی در بستر گوگل میت

⏱دوشنبه ها ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۰۰

👈برای هماهنگی برای نشست‌ مجازی وارد گروه تلگرامی زیر  بشوید:

https://t.me/+gtbJyVWmxk4zYmE8

@Masiih95

شاد باشید و به امید دیدار.

🌹

درود
شنبه ۲۶ آبان ساعت ١٩ تا ٢٠:١۵
خوانش سوتراها فرگرد دوم
این نشست را با هماهنگی مهمان ما باشید و با سوترا ها آشنا بشوید.
به امید دیدار علاقمندان.
@aseer13
لینک گروه تلگرامی
https://t.me/+iUP6tED-oKc0MGZk

🍃🌹🍃

#چیتا #دامما #ابیدامما #بودا #ویپاسانا #رنج #نیبانا
https://www.instagram.com/reel/DCRXH15uBtV/?igsh=MXF2YW44YzA1cGMwOA==

درود و مهر. سه‌شنبه ساعت ۱۵:۰۰( 👈این هفته ساعت تغییر کرد و بجای ۱۷ ساعت ۱۵ برگزار میشود) در بستر گوگل‌میت درباره چیتا ( آگاهی) از نگاه ابیدامما گفتگو میکنیم.
لینک گروه تلگرامی:

https://t.me/+vPkCdo9FdP9mNTQ0

🌹

درک جدول چیتاها در آموزه‌های بودا: یک تحلیل جامع
چیتا یا چیتا (Citta) در فلسفه بودایی به معنای "ذهن" یا "آگاهی" است. این جدول به تفکیک انواع مختلف چیتاها و دسته بندی آن‌ها می‌پردازد.
توضیح اصطلاحات کلیدی:
دنیوی (Mundane): مربوط به جهان مادی و تجربیات روزمره است.
فرادنیوی (Supramundane): فراتر از جهان مادی، مرتبط با تجربیات روشن بینی و رهایی است.
حسی (Sense-sphere): مربوط به آگاهی از حواس پنج‌گانه است.
ریزمادی (Fine-material-sphere): مربوط به سطوح ظریف‌تر ماده است.
نامادی (Immaterial-sphere): مربوط به سطوح نامادی آگاهی است.
سالم (Wholesome): آگاهی هایی که به سمت رهایی و آرامش هدایت می‌کنند.
ناسالم (Unwholesome): آگاهی هایی که به سمت رنج و وابستگی هدایت می‌کنند.
نتیجه (Resultant): آگاهی هایی که نتیجه اعمال گذشته هستند.
کارکردی (Functional): آگاهی هایی که برای عملکردهای ذهنی خاص استفاده می‌شوند.
حرص، خشم، جهل: سه ریشه اصلی رنج در بوداگرایی هستند.
جریان ورود، یک بازگشت، بدون بازگشت، اراهتشی: مراحل مختلف در مسیر بیداری هستند.
تحلیل جدول:
جدول به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: چیتاهای دنیوی و فرادنیوی.
چیتاهای دنیوی: این چیتاها به آگاهی‌های مرتبط با تجربیات روزمره اشاره دارند. آن‌ها به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: حسی، ریزمادی و نامادی. هر دسته به نوبه خود به سالم، ناسالم، نتیجه و کارکردی تقسیم می‌شود. چیتاهای ناسالم ریشه در حرص، خشم یا جهل دارند.
چیتاهای فرادنیوی: این چیتاها به آگاهی‌های مرتبط با تجربیات روشن بینی و رهایی اشاره دارند. آن‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: سالم و نتیجه‌ای. چیتاهای سالم فرادنیوی به مراحل مختلف در مسیر بیداری اشاره دارند.
اهمیت جدول:
این جدول به ما کمک می‌کند تا تنوع و پیچیدگی آگاهی انسان را درک کنیم. با درک انواع مختلف چیتاها، می‌توانیم به طور آگاهانه افکار و احساسات خود را مشاهده و مدیریت کنیم و در نهایت به سمت رهایی و آرامش حرکت کنیم.
نکات اضافی:
89 و 121 چیتا: دو عدد مختلف برای شمارش چیتاها وجود دارد که به روش‌های مختلف شمارش مربوط می‌شود.
عمق جدول: این جدول تنها یک نمای کلی از انواع چیتاها ارائه می‌دهد. هر نوع چیتا خود می‌تواند به زیرمجموعه‌های بیشتری تقسیم شود.
کاربرد عملی: درک انواع مختلف چیتاها به ما کمک می‌کند تا در مدیتیشن و سایر تمرینات ذهن‌آگاهی بهتر عمل کنیم.
🌹

🌹

### 1. چیتاهای دنیوی (Mundane Cittas)
این چیتاها به حالاتی از ذهن اشاره دارند که به تجربیات روزمره و ذهنیات غیرمتمرکز مربوط می‌شوند. مثال‌ها:

- چیتاهای حسی (Sense-Sphere Cittas): این چیتاها به تجربیات حسی مرتبط با جهان مادی، مانند دیدن، شنیدن، بوییدن، چشیدن و لمس کردن، اشاره دارند.
- مثال: هنگامی که فرد چیزی زیبا می‌بیند و احساس لذت می‌کند، ذهن او درگیر یک چیتای ریشه‌دار در حرص است.

- چیتاهای بدون ریشه (Rootless Cittas): این چیتاها فاقد نیروی ریشه‌ای خاصی مانند حرص، خشم یا جهل هستند.
- مثال: وقتی فردی بدون انگیزهٔ خاصی کاری انجام می‌دهد که نه سالم است و نه ناسالم، در واقع یک چیتای بدون ریشه در حال کار است.

### 2. چیتاهای زیبای حسی (Sense-Sphere Beautiful Cittas)
این چیتاها به حالاتی اشاره دارند که ذهن در آن‌ها تجربه‌ای مثبت و آرامش‌بخش در سطح حسی دارد.

- چیتای حسی سالم (Sense-Sphere Wholesome Citta): چیتایی که ذهن را به سمت نیکی و اعمال مثبت سوق می‌دهد.
- مثال: کمک کردن به دیگران از روی محبت، بدون انتظار پاداش.

### 3. چیتاهای ریزمادی (Fine-Material-Sphere Cittas)
این چیتاها به حالاتی اشاره دارند که در مدیتیشن‌های پیشرفته یا تمرین‌های متمرکز رخ می‌دهند و از سطوح حسی فراتر می‌روند. این حالات معمولاً در تمرینات ذهنی عمیق تجربه می‌شوند.

- چیتای ریزمادی سالم: حالتی از ذهن که در مراقبه عمیق تجربه می‌شود، مانند تمرکز روی یک شیء ذهنی.
- مثال: تمرکز عمیق بر یک نقطه نورانی یا رنگی که در برخی از مراقبه‌ها استفاده می‌شود.

### 4. چیتاهای نامادی (Immaterial-Sphere Cittas)
این دسته به حالاتی از ذهن اشاره دارد که از سطح مادی عبور کرده و وارد سطوح غیرمادی می‌شوند. این حالات در مدیتیشن‌های بسیار پیشرفته تجربه می‌شوند و معمولاً از محدودیت‌های ذهنی فراتر می‌روند.

- چیتای نامادی سالم: ذهن در حالت آرامش مطلق و تمرکز کامل بر غیرمادیات قرار دارد.
- مثال: تجربهٔ حالت بی‌فرمی در مراقبه، جایی که فرد به سطحی از ذهن می‌رسد که دیگر ارتباطی با جسم یا مواد ندارد.

### 5. چیتاهای فرادنیوی (Supramundane Cittas)
این چیتاها به حالاتی از ذهن اشاره دارند که به آزادی از چرخهٔ تولد و مرگ یا نیروی «نیروانا» نزدیک‌ترند.

- چیتای جریان ورود (Path of Stream-Entry): مرحله‌ای که فرد در مسیر آزادی قرار می‌گیرد و اولین بار حضور نیروانا را تجربه می‌کند.
- مثال: فردی که در اثر تمرین‌های عمیق ذهنی به مرحله‌ای از ادراک می‌رسد که اولین بینش حقیقی نسبت به طبیعت واقعی همه چیز پیدا می‌کند.

این حالات، به‌ویژه چیتاهای فرادنیوی، در چارچوب مراقبه‌های عمیق و معنوی بودایی قابل درک و دستیابی هستند و درک آن‌ها نیازمند تمرین‌های طولانی‌مدت و عمیق است.

🌹

🌹

#### راهنما به §5

آگاهی ریشه‌دار در نفرت (dosamūlacittāni): دسته دوم آگاهی ناپسند که توسط آبیدهمما تحلیل شده است، آگاهی ریشه‌دار در نفرت است، دومین از سه ریشه ناپسند. این آگاهی از دو نوع است که به سادگی به عنوان بدون تحریک و تحریک‌شده تمایز یافته‌اند. برخلاف آگاهی ریشه‌دار در طمع که می‌تواند با احساسات مختلف - یا شادی یا بی‌تفاوتی - بروز کند، آگاهی ریشه‌دار در نفرت تنها با یک نوع احساس، یعنی نارضایتی، بروز می‌کند. دوباره، برخلاف آگاهی ریشه‌دار در طمع، آگاهی ریشه‌دار در نفرت با دیدگاه نادرست همراه نمی‌شود.

همراه با نارضایتی (domanassasahagata): احساسی که همراه با حالت‌های آگاهی ریشه‌دار در نفرت است، نارضایتی است. کلمه پالی domanassa، مشتق شده از du = بد + manas = ذهن، به معنای واقعی احساس ذهنی ناخوشایند است. این احساس تنها آگاهی ریشه‌دار در نفرت را همراهی می‌کند و چنین آگاهی‌ای ضرورتاً با این احساس همراه است. بنابراین نارضایتی، یا احساس ذهنی ناخوشایند، همیشه ناپسند است؛ از این نظر با احساس بدنی ناخوشایند که کامای غیرقابل تعیین است، و با شادی و بی‌تفاوتی که می‌توانند پسندیده، ناپسند یا غیرقابل تعیین باشند، متفاوت است.

مرتبط با بیزاری (paṭighasampayutta): در حالی که آگاهی ریشه‌دار در طمع به‌طور صریح گفته شده است که با طمع همراه است، آگاهی ریشه‌دار در نفرت (dosa) تحت اصطلاح مترادف بیزاری (paṭigha) توضیح داده شده است. paṭigha شامل تمام درجات بیزاری، از خشم شدید تا تحریک ظریف است. این کلمه به معنای واقعی "ضربه زدن به" است که نشان‌دهنده نگرش ذهنی مقاومت، رد یا تخریب است.

اگرچه نارضایتی و بیزاری همیشه یکدیگر را همراهی می‌کنند، کیفیت‌های آنها باید متمایز شوند. نارضایتی (domanassa) تجربه احساس ناخوشایند است، بیزاری (paṭigha) نگرش ذهنی بدخواهی یا تحریک است. از نظر پنج مجموعه، نارضایتی در مجموعه احساس (vedanākkhandha) شامل می‌شود، در حالی که بیزاری در مجموعه تشکیل‌های ذهنی (saṅkhārakkhandha) شامل می‌شود.
🌹

🌹

Comprehensive Manual of Abhidhamma

### راهنما به §4

آگاهی ناپسند: در تحلیل آگاهی ناپسند، آبیدهمما ابتدا آن را بر اساس ریشه برجسته‌اش (mūla, hetu)، یعنی طمع (lobha)، نفرت (dosa)، یا توهم (moha) طبقه‌بندی می‌کند. بر اساس آبیدهمما، طمع و نفرت متقابل هستند: آنها نمی‌توانند در یک چیتای واحد هم‌زمان وجود داشته باشند. بنابراین، حالت‌های آگاهی که در آنها طمع ریشه اصلی است، به عنوان "چیتاهای ریشه‌دار در طمع" نامیده می‌شوند که هشت نوع از آنها شمارش شده‌اند. حالت‌هایی که در آنها نفرت ریشه اصلی است، به عنوان "چیتاهای ریشه‌دار در نفرت" نامیده می‌شوند که دو نوع از آنها شمارش شده‌اند. سومین ریشه ناپسند، توهم، در هر حالت آگاهی ناپسند وجود دارد. بنابراین، در آن چیتاهای ریشه‌دار در طمع و در آن چیتاهای ریشه‌دار در نفرت، توهم نیز به عنوان یک ریشه زیربنایی یافت می‌شود. با این حال، انواعی از آگاهی وجود دارند که در آنها توهم بدون همراهی با طمع یا نفرت بروز می‌کند. این چیتاها - دو نوع - به عنوان آگاهی‌های شامل توهم خالص یا "چیتاهای ریشه‌دار در توهم" نامیده می‌شوند.
آگاهی ریشه‌دار در طمع (lobhamūlacittāni): آبیدهمما تحلیل خود از سه دسته آگاهی ناپسند را با تمایز چیتاهای ریشه‌دار در طمع آغاز می‌کند، زیرا طمع همیشه اولین ریشه ناپسند ذکر شده است. کلمه پالی lobha شامل انواع مختلفی از طمع می‌شود که از اشتیاق شدید یا حرص تا علاقه و وابستگی ظریف را در بر می‌گیرد. آگاهی ریشه‌دار در طمع بر اساس سه اصل دوگانه به هشت نوع تقسیم می‌شود. یکی احساس همراه (vedanā) است، خواه احساس شادی یا بی‌تفاوتی؛ دوم حضور یا عدم حضور دیدگاه نادرست؛ و سومین اصل، این است که آیا چیتا تحریک شده است یا نه. از ترکیب این سه تمایز، هشت نوع آگاهی به دست می‌آید.

همراه با شادی (somanassasahagata): کلمه somanassa، شادی، از su = خوشایند + manas = ذهن مشتق شده است؛ بنابراین به معنای واقعی حالت ذهنی خوشایند است. somanassa نوعی احساس است، به‌طور خاص، احساس ذهنی خوشایند. همه آگاهی‌ها با یک نوع احساس همراه هستند، که ممکن است بدنی یا ذهنی، خوشایند، دردناک، یا بی‌تفاوت باشد. somanassa احساسی است که بیشتر ذهنی است تا بدنی، و خوشایند است تا دردناک یا بی‌تفاوت. این احساس "همراه" (sahagata) این نوع آگاهی است به این معنا که به‌طور جدا نشدنی با آن ترکیب شده است، همان‌طور که وقتی آب دو رودخانه با هم مخلوط می‌شود، با هم ترکیب می‌شوند و نمی‌توان آنها را از هم تشخیص داد.

آبیدهمما چهار چیتا ریشه‌دار در طمع را توصیف می‌کند که با شادی همراه هستند. چهار چیتای دیگر در این دسته با بی‌تفاوتی (upekkhāsahagata) همراه هستند. کلمه upekkhā اغلب در متون پالی برای بیان کیفیت روحانی والای بی‌تفاوتی یا بی‌طرفی استفاده می‌شود، حالتی ذهنی که نمی‌تواند تحت تأثیر تعصبات و ترجیحات قرار گیرد. با این حال، در اینجا، این کلمه به‌سادگی به معنای احساس بی‌طرفی، یک احساس ذهنی که نه به سمت خوشی و نه به سمت ناامیدی گرایش ندارد، استفاده شده است. در مقابل احساسات خوشایند و دردناک که شیء را به شیوه‌های متضاد تجربه می‌کنند، upekkhā شیء را به‌طور بی‌طرفانه تجربه می‌کند. بنابراین، احساس بی‌تفاوتی یا بی‌طرفی نیز adukkhamasukha vedanā، احساس نه دردناک و نه خوشایند نامیده می‌شود.

**مرتبط با دیدگاه نادرست (diṭṭhigatasampayutta): پس از تقسیم آگاهی ریشه‌دار در طمع به دو دسته بر اساس احساس - همراه با شادی یا با بی‌تفاوتی - متن دوباره همان آگاهی را بر اساس رابطه‌اش با دیدگاه نادرست تقسیم می‌کند. کلمه diṭṭhi به معنای دیدگاه است، و مگر اینکه با پیشوند sammā، "درست"، مشخص شود، به‌طور کلی به دیدگاه نادرست (micchā diṭṭhi) اشاره دارد. دیدگاه نادرست آگاهی ریشه‌دار در طمع را به عنوان یک اعتقاد، باور، نظر یا توجیه همراهی می‌کند. دیدگاه ممکن است وابستگی‌ای که آگاهی از آن برمی‌خیزد را با ارائه توجیهی منطقی تقویت کند، یا خود دیدگاه ممکن است به‌خودی‌خود موضوع وابستگی باشد. دیدگاه نادرست با چهار نوع آگاهی در کل همراه است - دو نوع همراه با شادی و دو نوع همراه با بی‌تفاوتی. چهار نوع دیگر جدا از دیدگاه نادرست (diṭṭhigatavippayutta) هستند، به این معنا که طمع در آنها بدون هیچ‌گونه توجیه همراهی‌شده توسط یک دیدگاه عمل می‌کند.
بدون تحریک (asaṅkhārika): سومین اصل تمایز آگاهی ریشه‌دار در طمع حضور یا عدم حضور تحریک است.

🌹

🌹

آگاهی ریشه‌دار در توهم (mohamūlacittāni): این آخرین دسته آگاهی ناپسند شامل چیتاهایی است که در آنها دو ریشه ناپسند دیگر—طمع و نفرت—غایب هستند. معمولاً توهم منجر به بروز طمع یا نفرت نیز می‌شود. اما اگرچه توهم همیشه به عنوان یک ریشه در چیتاهای همراه با طمع و نفرت حضور دارد، عملکرد آن در آنجا تحت‌الشعاع قرار دارد. با این حال، در این دو نوع آخر آگاهی ناپسند، تنها توهم به عنوان یک ریشه ناپسند حضور دارد و بنابراین آنها به عنوان آگاهی ریشه‌دار در توهم طبقه‌بندی می‌شوند. به دلیل اینکه عملکرد توهم به‌ویژه در این دو نوع آگاهی مشهود است، آنها همچنین به عنوان آگاهی شامل توهم خالص (momūhacitta) توصیف می‌شوند، کلمه پالی momūha شدت بیشتری از moha، توهم، دارد. دو نوع آگاهی وجود دارد که در آنها توهم به‌ویژه برجسته است: یکی با شک همراه است، دیگری با بی‌قراری.

همراه با بی‌تفاوتی (upekkhāsahagata): حتی اگر یک شیء مطلوب حضور داشته باشد، هنگامی که آگاهی ریشه‌دار در توهم بروز می‌کند، به عنوان مطلوب تجربه نمی‌شود و بنابراین احساس ذهنی خوشایند (somanassa) بروز نمی‌کند. به همین ترتیب، یک شیء نامطلوب به عنوان چنین تجربه نمی‌شود و بنابراین احساس ذهنی ناخوشایند (domanassa) بروز نمی‌کند. علاوه بر این، هنگامی که ذهن توسط شک یا بی‌قراری مشغول می‌شود، قادر به تشکیل یک ارزیابی مثبت یا منفی قطعی از شیء نیست و بنابراین نمی‌تواند با احساس خوشایند یا دردناک همراه باشد. به این دلایل، احساسی که این دو چیتا را همراهی می‌کند، بی‌تفاوتی، احساس بی‌تفاوتی (upekkhā) است.

مرتبط با شک (vicikicchāsampayutta): مفسران دو توضیح ریشه‌شناسی برای کلمه vicikicchā ارائه می‌دهند: (i) آشفتگی ناشی از فکر پیچیده؛ و (ii) بدون درمان بودن با دانایی. هر دوی این توضیحات نشان می‌دهند که vicikicchā، شک، به معنای گیجی، تردید یا تصمیم‌ناپذیری است که به دلیل غلبه توهم است. چیتایی که با این شک همراه است، اولین نوع آگاهی ریشه‌دار در توهم است.

مرتبط با بی‌قراری (uddhaccasampayutta): بی‌قراری، آشفتگی، حواس‌پرتی یا اضطراب ذهنی است و چیتایی که با این بی‌قراری آلوده شده است، دومین نوع آگاهی ریشه‌دار در توهم است. بر اساس آبیدهمما، عامل ذهنی بی‌قراری در تمام دوازده چیتای ناپسند یافت می‌شود، اما در یازده چیتای دیگر، نیروی آن نسبتاً ضعیف است و عملکرد آن ثانویه است. با این حال، در این آخرین نوع چیتا، بی‌قراری به عامل اصلی تبدیل می‌شود؛ بنابراین، این آخرین نوع تنها به عنوان آگاهی مرتبط با بی‌قراری توصیف می‌شود.

باید توجه داشت که هیچ شرایطی از نظر تحریک یا عدم تحریک به توصیف این دو چیتای ریشه‌دار در توهم اضافه نشده است. مفسران توضیحات مختلفی برای این حذف ارائه می‌دهند. Vibhāvinī-Ṭīkā و Mahā-Ṭīkā به Visuddhimagga معتقدند که تمایز از نظر تحریک حذف شده است زیرا هیچ یک از گزینه‌ها قابل اعمال نیستند. آنها اظهار می‌کنند که از آنجا که این دو چیتا فاقد تیزبینی طبیعی هستند، نمی‌توان آنها را به عنوان بدون تحریک توصیف کرد؛ و از آنجا که هیچ زمانی وجود ندارد که کسی عمداً تلاش کند تا آنها را برانگیزد، نمی‌توان آنها را به عنوان تحریک‌شده توصیف کرد. با این حال، Ledi Sayadaw این موقعیت را رد کرده و این چیتاها را به‌طور انحصاری بدون تحریک می‌داند. او ادعا می‌کند: "از آنجا که این دو چیتا به‌طور طبیعی در موجودات، با طبیعت ذاتی خود، رخ می‌دهند، نیازی به برانگیختن آنها توسط هیچ وسوسه یا وسیله‌ای نیست. آنها همیشه بدون ... مشکل یا دشواری رخ می‌دهند. بنابراین، آنها به‌طور انحصاری بدون تحریک هستند و این باید به عنوان دلیل ذکر نشدن تمایز از نظر تحریک در اینجا دیده شود."
🌹

🌹
راهنمای بند ۶
آگاهی ریشه‌دار در توهم (mohamúlacittáni): این آخرین کلاس از آگاهی ناپسند شامل آن دسته از چیتاها است که در آن‌ها دو ریشه ناپسند دیگر - حرص و نفرت - غایب هستند. معمولاً توهم به پیدایش حرص یا نفرت نیز منجر می‌شود. اما اگرچه توهم همیشه به‌عنوان یک ریشه در چیتاهای همراه با حرص و نفرت حضور دارد، وظیفه آن در آنجا فرعی است. با این حال، در این دو نوع آخر آگاهی ناپسند، تنها توهم به‌عنوان یک ریشه ناپسند حضور دارد و بنابراین به‌عنوان آگاهی ریشه‌دار در توهم طبقه‌بندی می‌شوند. به دلیل اینکه وظیفه توهم در این دو نوع آگاهی به‌طور ویژه‌ای مشهود است، به آن‌ها همچنین به‌عنوان آگاهی‌های شامل توهم مطلق (momúhacitta) اشاره می‌شود. کلمه پالی momúha یک تشدید از moha، توهم است. دو نوع آگاهی وجود دارد که در آن‌ها توهم به‌طور ویژه‌ای برجسته است: یکی با شک و تردید همراه است و دیگری با بی‌قراری.
همراه با بی‌تفاوتی (upekkhásahagata): حتی اگر یک شیء مطلوب در هنگام ظهور آگاهی ریشه‌دار در توهم حاضر باشد، به‌عنوان مطلوب تجربه نمی‌شود و بنابراین احساس ذهنی خوشایند (somanassa) به‌وجود نمی‌آید. به‌طور مشابه، یک شیء نامطلوب نیز به‌عنوان نامطلوب تجربه نمی‌شود و بنابراین احساس ذهنی ناخوشایند (domanassa) به‌وجود نمی‌آید. علاوه بر این، زمانی که ذهن توسط شک یا بی‌قراری مشغول است، قادر به تشکیل ارزیابی مثبت یا منفی معین از شیء نیست و بنابراین نمی‌تواند با احساس خوشایند یا دردناک همراه باشد. به همین دلایل، احساسی که این دو چیتا را همراهی می‌کند، بی‌طرف است، احساسی از بی‌تفاوتی (upekkhá).
همراه با شک (vicikicchásampayutta): مفسران دو توضیح ریشه‌شناسی برای کلمه vicikicchá می‌دهند: (i) ناراحتی ناشی از تفکر متحیر؛ و (ii) نبودن درمانی که شامل دانش است. هر دو توضیح نشان می‌دهند که vicikicchá، شک، به معنای سردرگمی، شکاکیت یا تردید است، به دلیل غلبه توهم. چیتای همراه با این شک، اولین نوع آگاهی ریشه‌دار در توهم است.
همراه با بی‌قراری (uddhaccasampayutta): بی‌قراری به معنای ناراحتی، انحراف ذهنی یا آشفتگی است و چیتای آلوده به این بی‌قراری، دومین نوع آگاهی ریشه‌دار در توهم است. طبق آبهیدامّا، عامل ذهنی بی‌قراری در همه دوازده چیتای ناپسند یافت می‌شود (به بخش دوم، بند ۱۳ مراجعه کنید)، اما در یازده چیتای دیگر، نیروی آن (satti) نسبتاً ضعیف است و وظیفه آن فرعی است. با این حال، در این نوع آخر چیتا، بی‌قراری به عامل اصلی تبدیل می‌شود؛ بنابراین تنها این نوع آخر به‌عنوان آگاهی همراه با بی‌قراری توصیف می‌شود. باید توجه داشت که هیچ توضیحی به‌صورت ترغیب شده یا ترغیب نشده به توصیف این دو چیتای ریشه‌دار در توهم اضافه نشده است.

🌹

درود و مهر. سه‌شنبه ساعت ۱۵:۰۰( 👈این هفته ساعت تغییر کرد و بجای ۱۷ ساعت ۱۵ برگزار میشود) در بستر گوگل‌میت درباره چیتا ( آگاهی) از نگاه ابیدامما گفتگو میکنیم.
لینک گروه تلگرامی:

https://t.me/+vPkCdo9FdP9mNTQ0

🌹

تمرین یوگانیدرا
امروز دوشنبه میهمان ما باشید

حضوری و مجازی

🍃محل برگزاری: محله خواجه عبدالله انصاری/ سیدخندان
🍃و مجازی در بستر گوگل میت

⏱دوشنبه ها ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۰۰

👈برای هماهنگی برای نشست‌ مجازی وارد گروه تلگرامی زیر  بشوید:

https://t.me/+gtbJyVWmxk4zYmE8

@Masiih95

شاد باشید و به امید دیدار.

🌹

To elucidate the nature of any ultimate reality, the Pali commentators propose four defining devices by means of which it can be delimited.
These four devices are: (1) its characteristic (lakkhaóa), i.e., the salient quality of the phenomenon; (2) its function (rasa), its performance of a concrete task (kicca) or achievement of a goal (sampatti); (3) its manifestation (paccupaþþhána), the way it presents itself within experience; and (4) its proximate cause (padaþþhána), the principal condition upon which it depends.

برای روشن کردن ماهیت هر واقعیت نهایی، مفسران پالی چهار وسیله تعریف کننده را پیشنهاد می‌کنند که با آنها می‌توان آن را محدود کرد. این چهار وسیله عبارتند از: (1) ویژگی آن (lakkhaṇa)، یعنی کیفیت برجسته پدیده؛ (2) عملکرد آن (rasa)، اجرای یک وظیفه مشخص (kicca) یا دستیابی به یک هدف (sampatti)؛ (3) ظهور آن (paccupaṭṭhāna)، نحوه ارائه آن در تجربه؛ و (4) علت نزدیک آن (padaṭṭhāna)، شرط اصلی که بر آن تکیه دارد.

In the case of citta, its characteristic is the knowing of an object (vijánana). Its function is to be a “forerunner” (pubbaògama) of the mental factors in that it presides over them and is always accompanied by them. Its manifestation—the way it appears in the meditator’s experience—is as a continuity of processes (sandhána). Its proximate cause is mind-and-matter (námarúpa), because consciousness cannot arise alone, in the complete absence of mental factors and material phenomena.
در مورد citta، ویژگی آن شناخت یک شیء (vijānana) است. عملکرد آن این است که به عنوان "پیشگام" (pubbaṅgama) عوامل ذهنی باشد زیرا بر آنها نظارت دارد و همیشه با آنها همراه است. ظهور آن - نحوه‌ای که در تجربه مراقبه‌گر ظاهر می‌شود - به عنوان یک تداوم فرایندها (sandhāna) است. علت نزدیک آن ناما-روپا (nāmarūpa) است، زیرا آگاهی نمی‌تواند به تنهایی و در غیاب کامل عوامل ذهنی و پدیده‌های مادی به وجود آید.

While citta has a single characteristic as the cognizing of an object, a characteristic that remains the same in all its diverse manifestations, the Abhidhamma distinguishes citta into a variety of types. These types, also called cittas, are reckoned as 89 or, by a finer method of differentiation, as 121. (See Table 1.1.) What we ordinarily think of as consciousness is really a series of cittas, momentary acts of consciousness, occurring in such rapid succession that we cannot detect the discrete occasions, which are of diverse types. The Abhidhamma not only distinguishes the types of consciousness, but more importantly, it also exhibits them as ordered into a cosmos, a unified and closely interwoven whole.
در حالی که citta دارای یک ویژگی واحد به عنوان شناخت یک شیء است، ویژگی‌ای که در تمامی مظاهر متنوع آن ثابت می‌ماند، آبیدهمما citta را به انواع مختلفی تقسیم می‌کند. این انواع، که به آنها نیز citta گفته می‌شود، به ۸۹ یا با روشی دقیق‌تر به ۱۲۱ نوع تفکیک می‌شوند. (جدول ۱.۱ را ببینید.) آنچه ما معمولاً به عنوان آگاهی در نظر می‌گیریم در واقع یک سری از cittaها، اعمال لحظه‌ای آگاهی، است که به سرعت در پی هم رخ می‌دهند به طوری که نمی‌توانیم مناسبت‌های مجزا که انواع مختلفی هستند را تشخیص دهیم. آبیدهمما نه تنها انواع آگاهی را تفکیک می‌کند، بلکه مهم‌تر از آن، آنها را به صورت یک کیهان سامانمند و به هم پیوسته به نمایش می‌گذارد.

🍁🙏🌹

A Comprehensive Manual
of Abhidhamma

The Abhidhammattha Saògaha
of Ácariya Anuruddha
Bhikkhu Bodhi, General Editor
Pali text originally edited and translated by
Maháthera Nárada
Bhikkhu Bodhi

Guide to §3
Consciousness: The first chapter of the Abhidhammattha Saògaha is devoted to an examination of citta, consciousness or mind, the first of the four ultimate realities. Consciousness is taken up for study first because the focus of the Buddhist analysis of reality is experience, and consciousness is the principal element in experience, that which constitutes the knowing or awareness of an object.
The Pali word citta is derived from the verbal root citi, to cognize, to know. The commentators define citta in three ways: as agent, as instrument, and as activity. As the agent, citta is that which cognizes an object (árammaóaí cintetì ti cittaí). As the instrument, citta is that by means of which the accompanying mental factors cognize the object (etena cintentì ti cittaí). As an activity, citta is itself nothing other than the process of cognizing the object (cintanamattaí cittaí).
The third definition, in terms of sheer activity, is regarded as the most adequate of the three: that is, citta is fundamentally an activity or process of cognizing or knowing an object. It is not an agent or instrument possessing actual being in itself apart from the activity of cognizing. The definitions in terms of agent and instrument are proposed to refute the wrong view of those who hold that a permanent self or ego is the agent and instrument of cognition. The Buddhist thinkers point out, by means of these definitions, that it is not a self that performs the act of cognition, but citta or consciousness. This cittais nothing other than the act of cognizing, and that act is necessarily impermanent, marked by rise and fall.

#### راهنما به §3
آگاهی: فصل اول Abhidhammattha Saṅgaha به بررسی citta، آگاهی یا ذهن، اولین واقعیت نهایی از چهار واقعیت نهایی، اختصاص دارد. آگاهی برای مطالعه در ابتدا گرفته می‌شود زیرا تمرکز تحلیل بودایی از واقعیت، تجربه است، و آگاهی عنصر اصلی در تجربه است، چیزی که شناخت یا آگاهی از یک شیء را تشکیل می‌دهد.
کلمه پالی citta از ریشه فعلی citi، به معنای شناختن، دانستن، مشتق شده است. مفسران citta را به سه روش تعریف می‌کنند: به عنوان عامل، به عنوان ابزار، و به عنوان فعالیت. به عنوان عامل، citta چیزی است که یک شیء را درک می‌کند (árammaṇaṁ cinteti ti cittaṁ). به عنوان ابزار، citta وسیله‌ای است که عوامل ذهنی همراه آن، شیء را درک می‌کنند (etena cintenti ti cittaṁ). به عنوان فعالیت، citta چیزی جز فرایند درک شیء نیست (cintanamattaṁ cittaṁ). تعریف سوم، به لحاظ فعالیت محض، به عنوان مناسب‌ترین تعریف از سه تعریف در نظر گرفته می‌شود: یعنی citta به طور بنیادی یک فعالیت یا فرایند درک یا شناخت یک شیء است. این یک عامل یا ابزار نیست که دارای وجود واقعی در خود به‌جز فعالیت شناخت باشد. تعریف‌ها به عنوان عامل و ابزار پیشنهاد شده‌اند تا دیدگاه نادرست کسانی که معتقدند یک خود یا ایگوی دائمی عامل و ابزار شناخت است را رد کنند. متفکران بودایی با این تعریف‌ها اشاره می‌کنند که این خود نیست که عمل شناخت را انجام می‌دهد، بلکه citta یا آگاهی است. این citta چیزی جز عمل شناخت نیست و آن عمل به‌طور ضروری ناپایدار است و با بالا و پایین رفتن مشخص می‌شود.
🌹

“A difficult feat indeed was accomplished, great king, by the Exalted One.” “Which is that difficult feat, Venerable Nāgasena?” “The Exalted One, great king, has accomplished a difficult task when he analyzed a mental process having a single object, as consisting of consciousness with its concomitants, as follows: 'This is sense-contact, this is feeling, perception, volition, consciousness.'” “Give an illustration of it, venerable sir.” “Suppose, great king, a man has gone to the sea by boat and takes with the hollow of his hand a little sea water and tastes it. Will this man know, 'This is water from the Ganges, this is water from such other rivers as the Yamunā, the Aciravatī, etc.'?” “He can hardly know that.” “But a still more difficult task, great king, was accomplished by the Exalted One when he analyzed a mental process having a single object, as consisting of consciousness with its concomitants.”11
The rather terse and abstract form in which the Dhammasaṅgaṇī presents its analysis of the mind should not mislead us into supposing that it is a product of late scholastic thought. When, in the course of closer study, we notice the admirable inner consistency of the system, and gradually become aware of many of its subtle conceptions and far-reaching implications, we will be convinced that at least the fundamental
outlines and the key notes of Abhidhamma psychology must be the result of a profound intuition gained through direct and penetrative introspection. It will appear increasingly unlikely that the essential framework of the Abhidhamma could be the product of a cumbersome process of discursive thinking and artificial thought construction. This impression of the essentially intuitive origin of the Abhidhamma's mind—doctrine will also strengthen our conviction that the basic structural principles of the Dhammasaṅgaṇī and the Paṭṭhāna must be ascribed to the Buddha himself and his great disciples. What is called “scholastic thought”—which has its merit in its own sphere and does not deserve wholesale condemnation—may have had its share later in formulating, elaborating, and codifying the teachings originally sprung from intuitive insight.

«شاه بزرگ، حقیقتاً کار دشواری توسط والامقام انجام شد.»
«آن کار دشوار کدام است، محترم ناگاسینا؟»
«والامقام، شاه بزرگ، هنگامی که فرآیند ذهنی‌ای را که دارای یک موضوع واحد است، به عنوان مجموعه‌ای از آگاهی با عناصر همراه آن تحلیل کرد، کار دشواری انجام داد و چنین گفت: "این تماس حسی است، این احساس است، این ادراک است، این اراده است، این آگاهی است."»
«مثالی از آن بیاورید، جناب محترم.»
«فرض کنید، شاه بزرگ، مردی با قایق به دریا رفته و با گودی دستش کمی از آب دریا را گرفته و می‌چشد. آیا این مرد خواهد دانست که "این آب از رود گنگ است، این آب از رودهای دیگر مانند یامونا، آچیرَواتی و غیره است؟"»
«به‌سختی می‌تواند بداند.»
«اما کار بسیار دشوارتری، شاه بزرگ، توسط والامقام انجام شد، زمانی که فرآیند ذهنی‌ای با یک موضوع واحد را به عنوان مجموعه‌ای از آگاهی با عناصر همراه آن تحلیل کرد.»
فرم نسبتاً فشرده و انتزاعی‌ای که در آن دهاماسانگانی تحلیل ذهن را ارائه می‌دهد، نباید ما را به اشتباه بیندازد که آن را محصول اندیشه‌های دیرهنگام مدرسه‌ای بدانیم. هنگامی که در جریان مطالعه‌ای دقیق‌تر، به انسجام درونی تحسین‌برانگیز این نظام پی می‌بریم و به تدریج از بسیاری از مفاهیم ظریف و دلالت‌های ژرف آن آگاه می‌شویم، متقاعد خواهیم شد که دستکم خطوط بنیادین و نغمه‌های کلیدی روان‌شناسی ابی‌دهمه باید نتیجه‌ی شهودی ژرف باشد که از راه درون‌نگری مستقیم و نافذ به دست آمده است. احتمال اینکه چارچوب اصلی ابی‌دهمه محصول یک فرایند پیچیده از تفکر استدلالی و ساختار ذهنی مصنوعی باشد، به طور فزاینده‌ای بعید به نظر خواهد رسید. این برداشت از منشأ اساساً شهودی آموزه‌های ذهنی ابی‌دهمه همچنین اعتقاد ما را تقویت می‌کند که اصول ساختاری بنیادی دامماسانگانی و پتانا باید به خود بودا و شاگردان بزرگ او نسبت داده شود. آنچه «اندیشه مدرسه‌ای» نامیده می‌شود - که در حیطه خود دارای ارزش است و شایسته نکوهش کلی نیست - ممکن است بعدها در فرمول‌بندی، تبیین و قانون‌گذاری آموزه‌هایی که در اصل از شهود به دست آمده‌اند، سهمی داشته باشد.

The Buddha succeeded in reducing this “immediate occasion” of an act of cognition to a single moment of
consciousness, which, however, in its subtlety and evanescence cannot be observed, directly and separately, by a mind untrained in introspective meditation. Just as the minute living beings in the microcosm of a drop of water become visible only through a microscope, so too the exceedingly short—lived processes in the world of the mind become cognizable only with the help of a very subtle instrument of mental scrutiny-a mind sharpened by methodical meditative training. None but the kind of introspective mindfulness or attention (sati) that has acquired, in meditative absorption, a high degree of inner equipoise, purity, and firmness (upekkhā-sati-pārisuddhi), will possess the keenness, subtlety, and speed of cognitive response required for such delicate mental microscopy. Without such meditative preparation the only means of research open to the investigator will be inference from comparisons between various complete or fragmentary series of thought-moments. But if cautious and intelligent use is made of one's own introspective observations and of the treatment of meditative experience found in the suttas and Abhidhamma, even this approach, though far from infallible, may well lead to important and reliable conclusions.
The Anupada Sutta (MN 111) reports that the Venerable Sāriputta, after rising from meditative absorption (jhāna), was able to analyze each meditative attainment into its constituent
mental factors. This may be regarded as a precursor of the more detailed analysis given in the Dhammasaṅgaṇī.
The Milindapañhā (“The Questions of King Milinda”), too, with fitting similes, emphasizes the difficulty of analyzing the mental process and the greatness of the Buddha's achievement in making such an analysis:

بودا توانست این «مناسبت آنی» یک کار شناختی را به یک لحظه آگاهی کاهش دهد؛ لحظه‌ای که با این حال، به دلیل ظرافت و گذراییش، توسط ذهنی که درون‌نگری مراقبه‌ای نیاموخته باشد، نمی‌تواند به‌طور مستقیم و جداگانه مشاهده شود. همان‌گونه که موجودات زنده بسیار ریز در میکروکاسم یک قطره آب تنها از راه میکروسکوپ دیده می‌شوند، فرآیندهای بسیار کوتاه‌مدت در دنیای ذهن نیز تنها با کمک ابزاری بسیار دقیق برای بررسی ذهنی قابل شناسایی هستند – ذهنی که با تمرین مراقبه‌ای روشمند تیز و آماده شده است. هیچ چیز جز نوعی از آگاهی درون‌نگر یا توجه (ساتی) که در حالت جذب مراقبه‌ای به درجه بالایی از تعادل درونی، پاکی و استواری (اوپکه‌ها-ساتی-پاریسودی) دست یافته باشد، دارای تیزبینی، ظرافت و سرعت پاسخ شناختی لازم برای چنین میکروسکوپی دقیق ذهنی نخواهد بود. بدون چنین آمادگی مراقبه‌ای، تنها وسیله تحقیق در دسترس محقق، استنتاج از مقایسه بین سری‌های مختلف کامل یا تکه‌تکه شده از لحظات فکری خواهد بود. اما اگر به‌طور محتاطانه و هوشمندانه از مشاهدات درون‌نگرانه خود و از تجارب مراقبه‌ای که در سوتاها و ابی‌دهمه آمده است، استفاده شود، حتی این رویکرد، اگرچه بی‌خطا نیست، می‌تواند به نتایج مهم و قابل اعتمادی منجر شود.

سوتای آنوپدا (MN 111) گزارش می‌دهد که ونرابل ساری‌پوتا، پس از خروج از جذب مراقبه‌ای (جانا)، توانست هر دستاورد مراقبه‌ای را به عوامل ذهنی تشکیل‌دهنده‌اش تجزیه کند. این امر می‌تواند به‌عنوان پیش‌درآمدی برای تحلیل دقیق‌تری که در دامماسانگانی آمده است، در نظر گرفته شود.

کتاب میلندا پَن‌ها («پرسش‌های شاه میلندا») نیز، با تشبیهاتی مناسب، بر دشواری تحلیل فرآیند ذهنی و بزرگی دستاورد بودا در انجام چنین تحلیلی تأکید می‌کند:.

🍃🍁🌹

ABHIDHAMMA STUDIES
BUDDHIST EXPLORATIONS OF CONSCIOUSNESS AND TIME
NYANAPONIKA THERA
مطالعات آبیدهمّا
کاوش‌های بودایی درباره‌ی آگاهی و زمان
اثر نیاناپونیکا تِرا

ANALYSIS OF CONSCIOUSNESS
One of the Abhidhamma’s chief contributions to human thought is, as we have already intimated, the analysis and classification of consciousness, a project undertaken in the first part of the Dhammasaṅgaṇī. Here, for the first time in history, the human mind, so evanescent and elusive, has been subjected to a comprehensive, thorough, and unprejudiced scrutiny. The approach taken is one of a rigorous phenomenology that disposes of the notion that any kind of static unity or underlying substance can be traced in the mind. However, the basic ethical layout and soteriological purpose of this psychology effectively prevents its realistic, unmetaphysical analysis of the mind from implying conclusions of ethical materialism or theoretical and practical amoralism.
The method of investigation applied in the Abhidhamma is inductive, being based exclusively on an unprejudiced and subtle introspective observation of mental processes. The procedure used in the Dhammasaṅgaṇī for the analysis of consciousness is precisely that postulated by Whitehead: “It is impossible to overemphasize the point that the key to the process of induction, as used either in science or in our ordinary life, is to be found in the right understanding of the immediate occasion of knowledge in its full concreteness…. In any occasion of cognition, that which is known is an actual occasion of experience, as diversified by reference to a realm of entities which transcend that immediate occasion in that they have analogous or different connections with other occasions of experience.”10
Whitehead's term “occasion” corresponds to the Abhidhammic concept samaya (time, occasion, conjunction of circumstances), which occurs in all principal paragraphs of the Dhammasaṅgaṇī, and there denotes the starting point of the analysis. The term receives a detailed and very instructive treatment in its commentary, the Atthasālinī.

تحلیل آگاهی
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای ابی‌دامما برای تفکر انسانی، همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم، تحلیل و طبقه‌بندی آگاهی است؛ پروژه‌ای که در بخش اول «دامماسانگانی» آغاز شده است. در اینجا، برای نخستین بار در تاریخ، ذهن انسان که این‌چنین گذرا و گریزان است، تحت یک بررسی جامع، دقیق و بدون پیش‌داوری قرار گرفته است. رویکرد مورد استفاده، گونه‌ایی پدیدارشناسی سخت‌گیرانه است که این تصور را رد می‌کند که هر گونه وحدت ثابت یا جوهر زیربنایی می‌تواند در ذهن یافت شود. با این حال، طرح‌بندی اخلاقی اساسی و هدف رهایی‌بخش این روان‌شناسی، تحلیل واقع‌گرایانه و غیرمتافیزیکی ذهن را به نحوی مؤثر از نتیجه‌گیری‌های مادی‌گرایانه اخلاقی یا بی‌اخلاقی نظری و عملی بازمی‌دارد.

روش پژوهش به کار رفته در ابی‌دامما استقرایی است و به‌طور انحصاری بر مشاهده درون‌نگرانه دقیق و بدون پیش‌داوری فرآیندهای ذهنی استوار است. روشی که در «دامماسانگانی» برای تحلیل آگاهی استفاده شده، دقیقاً همان روشی است که وایت‌هد پیشنهاد کرده است: «نمی‌توان بیش از اندازه بر این نکته تأکید کرد که کلید فرایند استقرا، چه در علم و چه در زندگی روزمره ما، درک درست از مناسبت آنی دانش در عینیت کامل آن است... در هر مناسبت شناخت، آنچه شناخته می‌شود یک مناسبت واقعی از تجربه است که با ارجاع به قلمروی از موجودات که از آن مناسبت آنی فراتر می‌رود و دارای پیوندهای مشابه یا متفاوت با دیگر مناسبت‌های تجربه است، تنوع می‌یابد.»

اصطلاح «مناسبت» در تعبیر وایت‌هد با مفهوم سامایا در ابی‌دامما (زمان، مناسبت، ترکیب شرایط) مطابقت دارد که در همه بندهای اصلی «دامماسانگانی» ظاهر می‌شود و نقطه آغاز تحلیل را نشان می‌دهد. این اصطلاح در شرح آن، «اَتّھَسالینی»، به شکلی مفصل و آموزنده مورد بررسی قرار گرفته است.

🌹

درود
شنبه ١٩ آبان ساعت ١٩ تا ٢٠:١۵
خوانش بخش دوم سوتراها(فراز ٢٠)
جلسه اول رو با هماهنگی میتونید مهمان باشید.
@aseer13
لینک گروه تلگرامی
https://t.me/+iUP6tED-oKc0MGZk

درود و مهر.
لینک گروه تلگرامی هماهنگی:

https://t.me/+dly7npYeHQU2ZTE0

🙏🍃🌹

https://www.instagram.com/reel/DB_kzkAoBsI/?igsh=eWFudmg1cXRiOXN5

گفتگو درباره یوگانیدرا

پانزدهم آبان‌ماه ۱۴۰۳

شاد و تندرست باشید.
🙏🍃🌹

ویژه بانوان
📍 خ شریعتی، روبروی حسینیه ارشاد

درود دوستان.
سه شنبه پانزدهم آبان‌ماه ساعت ۱۷:۰۰ زنده در بستر گوگل میت تصویری درباره ی یوگانیدرا گفتگو میکنیم.
مانند هر سه شنبه این نشست نیر رایگان است.

لینک گروه تلگرامی برای هماهنگی:

https://t.me/+vPkCdo9FdP9mNTQ0

روزهای سه شنبه ساعت ١٠:٣٠
پارک بانوان وثوق الدوله(منطقه ١۴)
دورهمی شاد و کتابخوانی داریم.
هماهنگی
@aseer13

🎵«جگرخون» ترانه‌ای به زبانِ کُرمانجی (کردیِ اَباختری یا شمالی) از «روکن یلماز».

🔻همان گونه که در این ترانه‌ی روز می‌شنویم، درایشِ (نفوذِ) پارسی در کرمانجی چنان است که که اگر گوشِ پارسی‌زبانان به چگونگیِ فراگوییِ واژگان خوگیرد، پس از چندی این زبان را همان پارسیِ شکسته بینند.

👈 برایِ آگاهی از «ریشه‌های زبانِ کردی» به جستارِ زیر درنگرید:
http://parsianjoman.org/?p=9977

📝 زیرنویس از: محمد مطلق

پارسی انجمن 🔻
@Parsi_anjoman

درود دوستان.
سه شنبه یکم آبان‌ماه ساعت ۱۷:۰۰ زنده در بستر گوگل میت تصویری درباره ی این کتاب ارزنده و مراقبه ی ویپاسانا گفتگو میکنیم.
مانند هر سه شنبه این نشست نیر رایگان است.

https://t.me/+vPkCdo9FdP9mNTQ0

🌹

ویپاسانا راه وارستگی
آموزگار عالیقدر ماهاسی سایادو
برگردان: آرام پهلوان
نشر مثلث

قابل تهیه از کتابفروشی‌ها و از سایت‌های اینترنتی فروش کتاب.
همچنین برای سفارش پستی در داخل و خارج کشور میتوانید به این آیدی پیام دهید:
@Saranjam1

🌹

#کریا_یوگا
برای تهیه جلد اول و دوم کتاب به آیدی زیر پیام دهید.
@aseer13

🔻بهرام بیضایی:‌ بروید پارسی بخوانید. بخوانید ساده می‌شود. اگر واژه‌های فرنگی برایتان با ده بار گفتن ساده می‌شود، در زبان پارسی بی تمرین ساده می‌شود.

پارسی انجمن 🔻
@Parsi_anjoman

🌹

بودا / ع پاشایی / صفحه ۴۲۴

🌹

شروع ترم دوم یوگا سوترا
شنبه ٢٨ مهرماه
ساعت ١٩ تا ٢٠:١۵

ترم شامل ۴ جلسه و هزینه با احترام۴٠٠ هزار تومان است.

ثبت نام
@aseer13

سنکلپا در یوگانیدرا همان نیت (خواهش و آرزو و درخواست) ما است که در ابتدا و انتهای تمرین سه بار تکرار میکنیم.
نمونه های زیادی در کلاسهای یوگانیدرا برای سنکلپا مطرح می‌شود و درباره ی آنها گفتگو میکنیم.
نگاه و نظر شما درباره سنکلپا چیست؟
چه جمله آیی را پیشنهاد میکنید؟
فعل جمله سنکلپا آیا می‌تواند زمان حال باشد یا باید زمان آینده باشد؟

#یوگانیدرا #سنکلپا #ساتیاناندا #مراقبه
https://www.instagram.com/p/DA5xOsRuX-S/?igsh=MW1qcGdvdnhtZ2Uydg==

..حتا با گفتن من در خلوت شادم...

معرفی 5 توده وابستگی از آموزه های بودا به همراه مثال.
امروز ساعت 17 در مورد این 5 توده بیشتر گفتگو خواهیم کرد
لینک گروه معارفه سه شنبه ها ساعت :17
https://t.me/+vPkCdo9FdP9mNTQ0

https://youtu.be/oBs5uFJqb8U?si=dolOmCoQF7jj_iv8