تاریخ‌خوان

ریشهٔ استیضاح عبدالناصر همتی را می‌توان در زمان رأی اعتماد به او در مجلس برای وزارت اقتصاد پیدا کرد؛ زمانی که او کمترین رأی اعتماد را به دست آورد و در زمرهٔ وزرای اصلاح‌طلبی بود که با مخالفت‌های شدیدی در مجلس روبرو شد.

گفت‌وگو با رادیو فردا
چهارشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۳

@tarikhan

مؤسسه کیهان در حالی ⁧ #یاشار_سلطانی ⁩ را به دلیل افشای پروندهٔ زمین‌خواری در دماوند، به جیره‌خواری از دشمنان جمهوری اسلامی متهم می‌کند که خود از سال ۸۶ تاکنون در برابر حکم دادگاه برای بازپس‌ دادن این زمین ۲۰۰ هکتاری مقاومت کرده است.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

بار اولی که برگزارکنندگان ⁧ #کنفرانس_مونیخ ⁩ از دعوت انجام‌یافته برای ⁧ #شاهزاده_رضا_پهلوی ⁩ در اجلاس ۲۰۲۵ منصرف شدند، در یک نگاه تاکتیکی و کوتاه مدت می‌توانست به‌عنوان یک موفقیت برای جمهوری اسلامی، یک ناکامی برای اپوزیسیون و یک بدنامی برای کنفرانس مونیخ ارزیابی شود.

‏اما داستان ادامه داشت…
‏کنفرانس برای بازسازی اعتبار میزبانی تصمیم به ابقای دعوت گرفت و با اعلان رسمی آن، عملاً روند مورد اشاره در بالا مغلوبه شد و جای کامیاب و ناکام تغییر کرد.

‏تا اینجا طرفین یک به یک شده بودند اما طمع‌ورزی تهران با اصرار بر فشار به دولت آلمان، جمهوری اسلامی را به یک اشتباه راهبردی سوق داد:
‏خطای محاسباتی حاکمیت در ایران این بود که با اصرار بر بازپس‌گیری قطعی دعوت آقای پهلوی توسط کنفرانس و آن‌هم با تحت فشار قرار دادن دولت آلمان از طریق طرح موضوعاتی نظیر زندانیان دو تابعیتی، مذاکرات هسته‌ای، تنش‌های منطقه‌ای و یا هر چیز دیگری در عمل نشان داد که جمهوری اسلامی به فرزند آخرین پادشاه ایران، به عنوان اصلی‌ترین چهرهٔ مخالف سیاسی خود نگاه می‌کند و به‌این ترتیب و البته ناخواسته به جایگاه و اعتبار ایشان در نگاه حداقل اروپائیان رسمیت بخشید.

‏اینکه نگاه جمهوری اسلامی به رضا پهلوی نادرست و ناشی از خطای شناخت یا صحیح و بر مبنای درک واقع‌بینانه از موقعیت است، بحثی دیگر و خارج از موضوع این نوشتار است.

‏به نظر من تحلیل محاسباتی حکومت این بود که در رفت و برگشت اول، برقراری تساوی در نتیجهٔ تقابل هم به نوعی شکست محسوب می‌شود، به همین دلیل در اقدامی با ریسک بالا به‌دنبال برتری در وقت‌های اضافه بود اما گل‌به‌خودی اتاق فکر جمهوری اسلامی، نتیجهٔ نهایی را به سود رقیب تغییر داد.
‏شاهزاده رضا پهلوی بدون حضور و سخنرانی در اجلاس امنیتی مونیخ و با اشتباه راهبردی تهران، عملاً به جایگاه و اعتبار بین‌المللیِ اپوزیسیونیستی خود رسمیت بیشتری داد. انتقاد صریح جی‌دی ونس معاون رئیس‌جمهور آمریکا نسبت به این موضوع در سخنرانی رسمی‌اش در مونیخ را نیز نشانه‌ای جدی از این مسأله می‌توان قلمداد کرد.

‏پ‌ن: تصویر بالا مربوط به حضور آقای پهلوی در MSC در سال ۲۰۲۳ است.

@tarikhan

رسانه‌های نزدیک به دولت و اصلاح‌طلبان، نه‌تنها تجمع ⁧ #رفع_حصر ⁩ را بایکوت کردند بلکه حتی از آن به‌عنوان تضعیف این دولت یاد می‌کنند.
‏رسماً یک تعداد نمک‌نشناس، مدعی وفاق ملی هستند.
‏⁦
گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

اعتراض‌های خیابانی در ⁧ دهدشت ⁩ نشانهٔ آشکاری از ناکارآمدی در حکومتی‌ست که خودش به یک بحران در کشور ایران تبدیل شده است.
‏استان کهگیلویه و بویراحمد که فقط یک درصد از مساحت و جمعیت کل و ۲۵ درصد از منابع نفت و گاز ایران را دارد، ششمین استان با نرخ بیکاری بالاست.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
چهارشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

مؤسسهٔ کیهان و حسین شریعتمداری با اتکا به نهاد اصلی قدرت در حاکمیت جمهوری اسلامی، بیش از ۱۷ سال است که از پس دادن ۲۰۰ هکتار از اراضی ملی در دماوند علیرغم حکم قطعی دادگاه سر باز می‌زند.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

جمهوری اسلامی نشان داده زمانی‌که از طرف نظام بین‌الملل تحت فشار و بحران قرار بگیرد، ناچار از مذاکره و اعطای امتیاز است. در شرایط کنونی هم مشابه دوران پیشابرجام، چارهٔ دیگری نخواهد داشت.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
برنامهٔ ۶۰دقیقه
یکشنبه ۲۱ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

🌐 برنامهٔ مناظره

آقایان:
یوسف عزیزی | روح‌الله رحیم‌پور

💠 ایران و آمریکا

🗓️ شنبه ۲۰ بهمن ۱۴۰۳
🕰️ ساعت ۱۹ به‌وقت ایران

@tarikhan

👋 کلاب‌هاوس | گفتمان گفتگو

📎 لینک بازپخش اتاق در کلاب‌هاوس:
https://www.clubhouse.com/room/m3Kqadn1?utm_medium=ch_room_pxr&utm_campaign=3hlcuo6qGCANZ9cFmtp8XQ-1634501&chs=EDEtL8Zv2o%3ACg3Tj04trYiSwZ2IErrGdGUPviEaVUQcaboOfpSVM9A

رهبر جمهوری اسلامی با اظهارات اخیرش دبارهٔ مذاکره با آمریکا، به دنبال تحقق دو رویکرد است: در داخل کشور تلاش می‌کند از مسئولیت پیامدهای تصمیات نظام شانه خالی کند و در خارج از کشور با خریدن زمان، موقعیت حکومت در مذاکرات را بهبود بخشد.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
شنبه ۲۰ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

🌐 برنامهٔ مناظره

آقایان:
یوسف عزیزی | روح‌الله رحیم‌پور

💠 ایران و آمریکا

🗓️ شنبه ۲۰ بهمن ۱۴۰۳
🕰️ ساعت ۱۹ به‌وقت ایران

@tarikhan

👋 کلاب‌هاوس | گفتمان گفتگو

@tarikhan

رهبر جمهوری اسلامی همیشه سعی می‌کند مسئولیت پیامدهای احتمالی برنامه‌های دیپلماتیک حکومت را به گردن نگیرد اما این بار واضح‌تر از پیش مخالفت خود با مذاکره میان ایران و آمریکا را مطرح نمود که ناشی از سوء ظن و کینهٔ پایان‌ناپذیر اون نسبت به واشینگتن است.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

🌐 گفتگوی سیاسی؛ ایران، خاورمیانه و جهان

🎙️با حضور:
مهدی نوربخش
مصطفی دانشگر
روح‌الله رحیم‌پور
علیرضا نامور حقیقی
عبدالله باباخانی
تقی رحمانی
آروین خادم‌مولا

🗓️پنجشنبه ۱۸ بهمن ۱۴۰۳
⏰ساعت ۲۱ به‌وقت ایران

@tarikhan

🛜کلاب‌هاوس | برنامهٔ هفتگی | خانهٔ کلاب‌هاوسی دکتر مصطفی دانشگر

📎لینک بازپخش اتاق در کلاب‌هاوس:
https://www.clubhouse.com/room/Pv604V3j?utm_medium=ch_room_pxr&utm_campaign=o8RPTscZlf1N9W2woZVngw-1631379&chs=KNAf91jyyz%3AI9IcOjrtMDPeOJ2N3fxYH4mtJmZOXY5XBf8jfN5RVo0

@tarikhan

«دامِ ترامپ برای تهران؛ استحاله یا سرنگونی»

‏رئیس‌جمهور آمریکا در حال پاشیدن دان برای کشاندن جمهوری اسلامی به مذاکره است. ظاهراً کار را آسان نشان می‌دهد: «ایران باید ما را قانع کند که به‌دنبال سلاح هسته‌ای نیست، این کار آسانی‌ست…» اما در واقع مجموعه‌ای از رفتارها و برنامه‌های تهران را هدف قرار داده است.
‏چشم‌انداز و ایده‌های کاخ سفید در فرمان اجرایی «بازگشت سیاست‌های فشار حداکثری» قابل رؤیت است و سخنان ترامپ در جمع خبرنگاران چیزی غیر از یک آب‌نبات چوبی برای مجاب کردن حاکمان تهران نیست.

‏این فرمان شش موقعیت را هدف قرار می‌دهد: «درآمدهای نفتی، معافیت‌های تحریمی، دارایی‌های خارجی، مراودات بانکی و مالی، دسترسی به تکنولوژی و روابط دیپلماتیک».
‏ترامپ با محدود یا مسدود کردن این مجاری اقتصادی و سیاسی، قصد مجاب کردن جمهوری اسلامی برای حل سه مناقشهٔ اساسی را دارد:
‏«برنامهٔ هسته‌ای، برنامهٔ موشکی و برنامهٔ منطقه‌ای».

‏مرور گذرا بر خلاصهٔ فرمان اجرایی ترامپ، این برنامه‌ها و اهداف آمریکا در فرایند فشار حداکثری را به وضوح نمایان می‌کند.
‏اما آنچه ترامپ به زبان می‌آورد تنها ناظر بر رفع منافشهٔ هسته‌ای ایران است و طبیعتاً معنای مشخص آن را در نسبت با فرمان اجرایی، می‌توان چنین توضیح داد:
‏جمهوری اسلامی را به بهانهٔ حل مناقشهٔ اتمی پای میز مذاکره می‌کشانیم تا دربارهٔ همهٔ مشکلات‌مان گفت‌وگو کنیم.
‏این ایدهٔ جذابی برای متقاعد کردن یک دولت چموش در نظام بین‌الملل به نظر می‌آید.

‏چند نکته:
‏الف) اگر جمهوری اسلامی تن به مذاکره دهد حتماً آگاه است که این تنها برای پروندهٔ هسته‌ای نخواهد بود. ورود به مذاکره یعنی پذیرش تأثیر فشار حداکثری و مجاب شدن برای رفع مجموعهٔ تنش‌ها.
‏ب) اگر حاکمان تهران تن به مذاکره ندهند، ناچارند با پیامدهای سنگین این فرمان که حداقلش کاهش شدید درآمدهای نفتی، رشد غیرقابل کنترل تورم، استهلاک ویرانساز امکانات و منابع و افزایش انزوای بین‌المللی است، دست و پنجه نرم کنند و این شاید مترادف با فروپاشی درونی باشد.
‏پ) بی‌تعارف باید بپذیریم که موضوعاتی نظیر حقوق بشر و استبداد و خواسته‌های مخالفان سیاسی حکومت اسلامی برای دولت آمریکا و شخص ترامپ اهمیتی ندارد. کافی‌ست به فرمان اجرایی و سخنان ترامپ حین امضای آن و نشست خبری مشترک با نتانیاهو مراجعه کنیم تا متوجه این موضوع شویم.
‏ت) طبیعتاً هیچ حکومتی راضی به قرار گرفتن در «وضعیت ارّه» نیست اما خودکرده را هم تدبیر نیست. این نتیجهٔ محتوم گردن‌کشی در نظام بین‌الملل، تنش‌آفرینی و حمایت از تروریسم در منطقه و پهلو گرفتن در آغوش روسیه و چین است.
‏اگر تن در دهد که دیگر جمهوری اسلامی نیست و در غیر این‌صورت به صفحهٔ پایان، سلام خواهد کرد.
‏حالت اول، استحاله و حالت دوم، سرنگونی را به‌دنبال خواهد داشت.

@tarikhan

به همراه آقای محسن سازگارا در گفت‌وگو با آقای مهدی مهدوی‌آزاد به ارزیابی سخنان معاون وزیر اطلاعات پیرامون عدم تمایل جمهوری اسلامی به مذاکره با آمریکا پرداختیم.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
برنامه چشم‌انداز
دوشنبه ۱۵ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

معاون وزیر اطلاعات گفته است: «در حال حاضر وقت مذاکره نیست و آمریکایی‌ها می‌خواهند با مذاکره به ایران بگویند یا باید عقب‌نشینی کنید یا سرنگون می‌شوید…»
‏پرسش این است که چرا نباید برای رفع مشکلات اقتصادی و باز کردن گره‌های معیشتی مردم، حتی تن به عقب‌نشینی داد؟

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
دوشنبه ۱۵ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

سخنان ⁧ #شاهزاده_رضا_پهلوی ⁩ در باشگاه ملی مطبوعات آمریکا، احتمالاً بتواند جامع‌ترین ارائهٔ دیدگاه توسط وی در چند سال اخیر نام بگیرد.
‏از نظر من مهمترین فرازش این بود: «ما در مبارزهٔ خود برای آزادی ایران، به سربازان یا پول دولت آمریکا نیاز نداریم. این خود ایرانیان هستند که توقف‌ناپذیر برای آزادی میهن‌شان مبارزه می‌کنند…»

‏۱) اعتماد به‌نفس، صراحت و شفافیت در یک ارائهٔ نظر برای کنشگران تراز، شرط اساسی به‌شمار می‌آید که در این برنامه آشکارا رعایت شده بود و البته بر همین مبنا نقد و پرسش نیز به همراه دارد.
‏شاید این از نادر مواردی‌ست که یک کنشگر سیاسی تراز، سه‌گانهٔ «ایده، برنامه و چشم‌انداز» در یک انسجام تحلیلی مطرح می‌کند و به همین مناسبت با اعتماد به‌نفس بیشتری از طرح رهبری خود برای دوران گذار نقاب برمی‌افکند.
‏او هنوز رهبر اپوزیسیون در خارج از کشور نیست اما اولین گام در این مسیر طبیعتاً همین ابراز وجود است. رضا پهلوی تنها کسی‌ست که داعیه‌دار رهبری در دوران گذار است و وجوه مثبت وی به همراه وجوه منفی و انفعالی دیگران این وضعیت را می‌تواند محقق نماید. گرچه باید در عمل نیز دید و قضاوت کرد چرا که در سیاست به هیچ‌کسی چک سفید امضا نمی‌دهند.
‏او بی‌تعارف برای استقرار در این موقعیت هم چند گام از بقیه پیش است: پایگاه اجتماعی دارد، امکان تعامل با قدرت‌های خارجی را دارد و حالا از همه مهم‌تر طرحی منسجم برای براندازی رژیم هم دارد.

‏۲) طرح شاهزاده رضا پهلوی شامل این سه بخش است؛
‏ایده: فشار حداکثری به رژیم توأم با حمایت حداکثری از مردم
‏برنامه: شکاف و ریزش در بدنهٔ رژیم، دعوتوت عمومی برای همراهی مردم داخل، تعامل با جهان و همکاری با ایرانیان خارج‌نشین.
‏چشم‌انداز: موازین جهانی حقوق بشر، نظام سکولار دموکراسی و حفظ تمامیت ارضی.

‏۳) تحلیل موقعیت وی از شرایط جمهوری اسلامی در داخل کشور و خاورمیانه، منطق دارد اما؛
‏شاید ایشان هنوز نمی‌داند که چگونه می‌توان مابین فشار به حکومت و حمایت از مردم، نسبت معنادار ایجاد کرد؛ چرا که بخش قابل توجهی از مشکلات معیشتی مردم(نه همهٔ آن) با تحریم‌های بین‌المللی ارتباط مستقیم و غیرمستقیم دارد.
‏وی مؤکداً از اورشلیم به‌عنوان پایتخت اسرائیل یاد می‌کند در حالی‌که این مساله می‌تواند باعث حساسیت‌ در نزد افکار عمومی خاورمیانه می‌شود.
‏ناگفته نماند؛
‏تسهیل دسترسی مردم ایران به اینترنت آزاد و استفاده از اموال بلوکه شدهٔ ایران در خارج را به‌عنوان گزینه‌های حمایتی از مخالفان طرح می‌کند و با تأکید بر عدم نیاز مردم ایران به پول و سربازان آمریکایی، صراحتاً و به درستی بر ضرورت استقلال ملی و پرهیز از جنگ اصرار می‌ورزد.

‏۴) رضا پهلوی یا مشاورانش را تغییر داده و یا از قبلی‌ها فاصله گرفته‌است؛ اعتراف می‌کنم از توصیفش دربارهٔ عدالت انتقالی شگفت‌زده شدم چرا که بسیار دقیق بر لزوم مراقبت از نیروهای میهن‌پرست داخل حکومت و البته محاکمهٔ افراد دخیل در جنایت‌های استبدادی تأکید می‌کند. مخالفتش با انتقام‌های بی‌پایان، تبعیض و کشتار و در عین حال محاکمهٔ قانونی سرکوبگران برای نیل به پذیرش همگانیِ گذار همراه با رواداری بسیار مهم است.
‏به این ترتیب وقتی که حتی در دوران پیشاگذار نیز دشنام‌ها و توهین‌های جنسیتی و تفرقه‌افکن را به‌شدت محکوم می‌نماید، ‌حجت را بر بخشی از بدنهٔ طرفداران خود نیز تمام کرده است.
‏همچنین تأکیدش بر همکاری با همهٔ نیروهای مخالف حکومت از جمله انقلابیونی که با پدرش مخالف نیز بودند، می‌تواند فرصتی مناسب برای همگرایی بین جریان‌های سیاسی باشد، اگرچه نمی‌دانم آیا در عمل نیز توان چنین همکاری ابتدا از طرف خودش و سپس از سوی بقیه وجود دارد یا نه؟!

‏۵) ایدهٔ آقای پهلوی برای دورهٔ گذار نیز جالب توجه است: تشکیل دولت موقت، برگزاری انتخابات مجلس مؤسسان، تشریح گزینه‌های حکمرانی توسط مجلس برای مردم، رفراندوم نظام سیاسی، انتخابات اولین پارلمان و اولین دولت.
‏به نظر من این نقشه‌راه مفیدترین الگوی ارائه شده تاکنون است به شرط اینکه در مجلس مؤسسان برای هر سه گزینهٔ پادشاهی مشروطه، جمهوری ریاستی و جمهوری پارلمانی متن قانون اساسی نوشته شود و مشروح مذاکرات به‌صورت زنده برای مردم پخش شود تا پس از پایان این فرآیند امکان برگزاری رفرنداوم نظام سیاسی به‌صورت دموکراتیک فراهم آید.

‏۶) به‌شخصه انتظار داشتم آقای پهلوی در سخنانش، اشاره و توجه بیشتری به زنان می‌داشت و به نظرم مهمترین کمبود دیدگاه‌هایش همین موضوع بود.

‏در پایان باید بگویم از آنجایی‌که خودم طرفیتی له یا علیه کسی در اوپوزیسیون ندارم، آزاد و آسوده نقد و تحلیل می‌کنم و حتماً نقد و نظر من نیز قابل نقد است.

@tarikhan

سیاست خارجی جمهوری اسلامی پیرامون آمریکا به نحوی چیده شده که اختلاف واقعی بین اصولگرایان میانه‌رو و تندرو بابت مذاکره، به‌صورت یک اختلاف نمایشی در ارکان حکومتی ارائه می‌شود و به این ترتیب رهبر و وابستگانش با دست پس می‌زنند و دولتی‌ها با پا پیش می‌کشند.
‏⁦
گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

اظهارات محمدجواد ظریف در داووس دربارهٔ اصولگرایان تندرو به رهبری سعید جلیلی، خشم اصحاب قدرت در بدنهٔ حاکمیت را برانگیخته و حملات امروز محسنی اژه‌ای به معاون راهبردی پزشکیان نیز بر همین مبنا قابل ارزیابی‌ست.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
برنامه تیتر اول
دوشنبه ۸ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

جمهوری اسلامی و جمهوری آذربایجان دچار تعارض‌های جدی اما فرامتنی در روابط خود شده‌اند. ایجاد و تقویت پایگاه‌های نظامی اسرائیل در آذربایجان، طرح تاسیس کریدور زنگزور و هم‌پیمانی آذربایجان با ترکیه‌ای که مهمترین پشتیبان براندازان رژیم اسد بود از جملهٔ این موضوعات است.

گفت‌وگو با رادیو فردا
شنبه ۶ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

گروه‌های ذی‌نفوذ و محافل غیررسمی در جمهوری اسلامی مانند امامان جمعه و مداحان، مأموریت دارند تا بلندگوی اعتراض‌ها و مخالفت‌های حکومت با جمهوری آذربایجان باشند چراکه این قبیل از معارضه‌ها ممکن است پیامدهای سیاسی ناگواری برای دستگاه‌های رسمی حکومتی داشته باشد.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
شنبه ۶ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

رقص سلاح به‌دست قاسم سلیمانی با غنای عربی

@tarikhan

«مغزهای تابو زده، رقص‌های نو به نو»

‏مدافعان حرمت و مقام شهیدان ندای وااسلاما سرداده‌اند که دو دختر ایرانی بر سر مزار شهدای گمنام رقصیده‌اند و توهین کرده‌اند و حرمت‌ها شکسته و آسمان در زمین تپیده است…
‏من نیز باافتخار منتسب به خانواده‌ای شهیدداده هستم و احتمالاً بیشتر از کسانی که در زمان جنگ، درون موز اکوادوری و نارگیل هندی هم نبودند، با فرهنگ و ارزش شهادت و ایثار آشنا و مأنوس هستم.
‏نکته این است که زندگی همیشه جریان دارد و به عبارت دیگر مسیر تاریخ همیشه رو به جلوست و جامعه و مملکت را نمی‌توان محصور در افکار قرون وسطایی و محدود به اندیشه‌های ارزش‌بنیاد تاریخی پیش برد.

‏الف) اگر شما فکر می‌کنید که رقصیدن در انظار عمومی گناه و قبیح و حتی جرم است، بپذیرید کسانی هم این را قبول ندارند. اگر شما تافته‌های جدابافته در تاریخ بشریت هستید، این جوانان و نوجوانان خود را متعلق به دنیای مدرن و آیندهٔ شاد می‌دانند. اتفاقاً این نسل Z ها خود را از مسیر واقعی تاریخ بشر جدا نمی‌دانند و رقص را همانند بسیاری از مردمان ایران و جهان در گذشته و حال و آینده یک رویداد شادی‌افزا و نشاط‌بخش می‌دانند نه رفتاری جنسی و مستهجن که در ذهن دلواپس شما یکی از هزاران تابوی لایتغیّر است.

‏ب) چه کسی می‌تواند ادعای حرمت قبور برای رقصیدن را در ذهن جامعه فرو کند غیر از کسانی‌که به‌دنبال بهره‌برداری ارزشی یا هنجاری از آن نمادها هستند؟ مگر شهیدان فقط برای شما خون و جان داده‌اند و شما وارث همهٔ شهیدان از ازل تا به ابد هستید؟ مگر همان دخترها سهمی از میراث تاریخی شهیدان را نمی‌توانند داشته باشند؟ مگر شهیدان فقط مال شما هستند که بقیه را توهین‌گر و هتاک به مقام‌شان می‌دانید؟

‏پ) حالا که اینقدر نگران حرمت مزار و خاک شهدا هستید، ای کاش دنگی از آن را هم نگران پایمال شدن میراث معنوی شهیدان توسط مسئولان ریز و درشت حکومتی و مقامات بالا و پایین نظام باشید که رکوردهای اختلاس و دروغ و تبهکاری را در تاریخ جابجا کرده‌اند. آیا مقام شامخ شهدا تنها در همین خاک و مزار محدود است و این کشور به‌جا مانده از ایثار صدها هزار شهید حرمتی از آن دست ندارد؟

‏ت) خیلی از صاحبان مغزهایی که رقص را در هر موقعیتی چه خصوصی و چه عمومی، قبیح و پلید و معصیت می‌پندارند همان‌هایی هستند که در خلوت‌های خود از بسیاری از محرمات شرعی و اخلاقی خودشان نیز پرهیز ندارند. شرافت این دختران رقصنده بیش از مدعای بسیاری از منادیان حرمت‌هاست چون لااقل شهامت این را داشتند که آشکارا آنچه صحیح می‌دانند را به نمایش بگذارند و آنچه شماها زشت می‌پندارید را به پستوخانه‌های دربسته محدود نکنند.

‏ث) از جانب دیگران و برای آنها حرمت نتراشید؛ در ادامهٔ این متن ویدئوی رقص یکی از مرادهای شما با آهنگ کاملاً غنایی عربی و البته با سلاحی بر دست را آپلود می‌کنم تا بدانید که مدافعان حریم‌تان نیز می‌رقصیدند و دیگر نیازی به دایه‌های مهربانتر از مادر برای آنها وجود ندارد تاخود را به عنوان مدافعان حرمت‌شان جا بزنید.

@tarikhan

ارزیابی گفت‌وگوی دکتر ظریف در حاشیهٔ اجلاس داووس با فرید زکریا در برنامهٔ میزگرد به همراه آقای دکتر خلجی بزرگوار که نکات ارزشمندی را مطرح کردند.

@tarikhan
‏
از همت جناب آقایی فخرایی بابت برگزاری این برنامه هم سپاسگزارم.

https://www.youtube.com/live/Lnl4rXV8V5A?si=Gi9gY0D1CFvWTT7V

❇️ نادیده‌انگاری زنان و توهّم دموکراسی

📼 فایل صوتی

👋 کلاب‌هاوس | اتاق ساعت دو

🗓️ پنجشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

🔗لینک بازپخش در کلاب‌هاوس:
https://www.clubhouse.com/room/myY5pXoO?utm_medium=ch_room_pxr&utm_campaign=o8RPTscZlf1N9W2woZVngw-1611441&chs=KNAf91jyyz%3AI9IcOjrtMDPeOJ2N3fxYH4mtJmZOXY5XBf8jfN5RVo0

🌐 سقوط دیکتاتور (۱)

✅ شیلی ۱۹۹۰

📼 فایل صوتی

🎙️روح‌الله رحیم‌پور

👋کلاب‌هاوس | اتاق ساعت دو

🗓️ چهارشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۳

@tarikhan

🔗لینک بازپخش در کلاب‌هاوس:
https://www.clubhouse.com/room/P99KyzDk?utm_medium=ch_room_pxr&utm_campaign=o8RPTscZlf1N9W2woZVngw-1611388&chs=KNAf91jyyz%3AI9IcOjrtMDPeOJ2N3fxYH4mtJmZOXY5XBf8jfN5RVo0

به باور من جمهوری اسلامی در حال اجرای یک نمایش سیاسی در مورد مذاکرهٔ مستقیم با آمریکاست و اختلافات ظاهری موجود بین ارکان حکومت از جمله میان دولتی‌ها و اطرافیان رهبر، یک‌جنگ زرگری و رفتار پیش‌دستانه در برابر تصمیم‌ احتمالی ترامپ در این باره است.
‏⁦
گفت‌وگو با رادیو فردا
یکشنبه ۳۰ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

نمایش شهرک زیرزمینی قایق‌های جنگی سپاه پاسداران، یک «تهدید فرآیندی» در برابر دولت جدید آمریکا می‌تواند محسوب شود چراکه تسلیحات دریایی جمهوری اسلامی اگر در خلیج فارس استفاده شود مخاطبی جز نیروی دریایی ایالات متحده نمی‌تواند داشته باشد.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
برنامه تیتر اول
یکشنبه ۳۰ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

دستگاه قضایی در جمهوری اسلامی، قوهٔ مدافع حکومت در برابر عموم شهروندان به‌ویژه مخالفان آن است و در طول عمرش تعداد کسانی‌که با سمت‌هایی مثل قاضی، دادستان و … در این دستگاه به‌عنوان بازوی حکومت در خشونت و سرکوب عمل کرده‌اند، همیشه زیاد بوده است.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
شنبه ۲۹ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

«ستمگرکشی؛ ترور یا تروریسم؟»

‏یکی از اشتباهات رایج در مباحث مربوط به رفتارهای خشونت‌گرا، تداخل مفهومی دو واژهٔ «ترور» و «تروریسم» است.
‏ترور یک رویداد کوتاه‌مدت و آنی با هدف حذف فیزیکی یک شخص است که به آن قتل سیاسی هم گفته می‌شود اما تروریسم یک فرآیند برنامه‌‌محور و مدت‌دار برای کشتار یا ایجاد وحشت جمعی‌ست. ترور گرچه با نام قتل سیاسی هم شناخته می‌شود اما ممکن است حتی با انگیزه‌های شخصی یا مالی صورت پذیرد در حالی‌که در تروریسم، ایدوئولوژی و هدفمندی سیاسی شرط لازم است.
‏قتل ⁧ #رازینی ⁩ و ⁧ #مقیسه ⁩ به سبب حضور موثرشان در ارکان حکومت، می‌تواند مصداق ترور(قتل سیاسی) باشد اما آن چیزی‌که به دلیل تعارض و ضدیت با حقوق بشر به‌صورت جمعی و خردمند مورد نکوهش و محکومیت قرار می‌گیرد، تروریسم است. به‌عبارت دیگر هیچ ضرورت اخلاقی و الزام مدنی برای محکومیت یک ترور وجود ندارد. ممکن است افرادی‌ (نظیر من) باشند که همواره مخالف تروریسم بوده و آن‌را در هر شکل و توجیهی محکوم می‌کنند اما این به معنای ضرورت اخلاقی برای محکوم کردن هر تروری نیست.
‏تروریسم حتما واجد امر ترور نیز می‌باشد اما هر تروری لزوماً مترادف با تروریسم و نیازمند محکومیت نیست؛ به‌ویژه اگه ترور یا قتل سیاسی در قاموسی با عنوان «ستمگرکشی» رخ داده باشد که در این‌صورت نه‌تنها منجر به جریحه‌دار شدن وجدان جمعی و وحشت‌افکنی در فضای عمومی نمی‌شود بلکه حتی شاید برای گروهی از شهروندان مایهٔ دلخوشی و راحتی نفس نیز باشد.

‏در نهایت به نظر من ترور دو تن از افرادی که در مقاطع مختلف جمهوری اسلامی به کشتار و اعدام و صدور انواع احکام ظالمانه بر علیه مخالفان سیاسی و عقیدتی مبادرت کرده‌اند و قاتل‌شان نیز با انتحار، امکان دسترسی به دست‌های پشت‌پردهٔ احتمالی را ناممکن ساخته، نیازمند اظهار تأسف و ژست حقوق‌بشری نیست و ارتباطی هم به تروریسم ندارد تا در مضیقهٔ محکومیت‌اش گرفتار شویم.

@tarikhan

«گروگان‌ها، آتش‌بس و پیروزی در جنگ غزه»

‏یکی از دلایلی که مدافعان محور مقاومت به‌ویژه در جمهوری اسلامی برای پیروزی حماس در جنگ غزه عنوان می‌کنند، عدم توانایی اسرائیل در آزادسازی گروگان‌های گرفتار در دست حماس است.
‏در عملیات طوفان‌الاقصی در هفتم و هشتم اکتبر ۲۰۲۳ تعداد ۲۵۱ نفر یهودی با ملیت‌های مختلف(اغلب اسرائیلی) توسط نیروهای حماس به گروگان گرفته شدند و در طول ۱۵ ماه جنگ در نوار غزه به‌عنوان اهرم فشار حماس در مقابل ارتش اسرائیل مورد سوءاستفاده قرار گرفتند.

‏سرنوشت گروگان‌ها تا پایان سال ۲۰۲۴ :

‏- تعداد ۱۰۹ نفر از گروگان‌ها در جریان آتش‌بس موقت یکم دسامبر ۲۰۲۳ آزاد شدند.
‏- تعداد ۸ نفر از گروگان‌ها توسط ارتش اسرائیل در طول جنگ آزاد شدند.
‏- اجساد ۴۰ نفر از گروگان‌های کشته‌شده نیز توسط ارتش اسرائیل در طول جنگ، پیدا و تشخیص هویت شدند.
‏- منابع اطلاعاتی تخمین می‌زنند که از مجموع ۹۴ گروگان باقی‌مانده در نوار غزه، تعداد ۳۴ نفر احتمالاً کشته شده و ۶۰ نفر هنوز زنده و در اختیار نیروهای حماس هستند.
‏- در توافق اخیر برای آتش‌بس که از ۱۹ ژانویه اجرایی خواهد شد قرار است ۳۳ گروگان دیگر آزاد شوند. در صورت اجرای این مرحله از توافق، تعداد گروگان‌های باقیمانده ۶۱ نفر خواهد بود که ممکن است ۳۴ نفر از آنها کشته و ۲۷ نفر هنوز زنده باشند.

‏در پایان یادآوری میکنم ادعای مدافعان محور مقاومت در ناتوانی اسرائیل برای رهانیدن گروگان‌ها و استدلال از آن برای توضیح پیروزی حماس در جنگ غزه، نادرست و صرفاً یک ادعای تبلیغاتی‌ست اما به هرحال اسرائیل هم نتوانست همهٔ گروگان‌ها را زنده آزاد کند و ۴۰ کشتهٔ قطعی، ۳۴ کشتهٔ احتمالی و ۶۰ گروگان زندهٔ باقی مانده در غزه شاهد این موضوع است.

@tarikhan

در بخش‌های منتشر شدهٔ مصاحبهٔ ⁧ #مسعود_پزشکیان ⁩ با لستر هالت در ⁦ @NBCNews ⁩ سه مسألهٔ جدی وجود دارد:

‏یکم) پزشکیان به نمایندگی از جمهوری اسلامی، انتظار دارد دولت آمریکا تلاشی برای سرنگونی حکومت در ایران نکند؛
‏به‌عبارت دیگر ج ا بزرگترین منفعتش را در بقا می‌بیند و مذاکره را برای بقا انجام می‌دهد نه تأمین منافع ملی. از این حیث در همان ابتدای راه، خود را در موضع ضعف و دست پایین گفت‌وگوی احتمالی قرار می‌دهد چون به ترس خود از فروپاشی اذعان کرده است.

‏دوم) پزشکیان از ⁧ #ترامپ ⁩ می‌خواهد که با بازگشت به برجام و عمل به تعهدات برجامی، راه را برای مذاکره و حل مشکلات هموار کند؛
‏این همان چرخهٔ معیوب مرغ و تخم‌مرغ است که آمریکا بازگشت خود به برجام را مشروط به مذاکره و تفاهم با ایران و جمهوری اسلامی هم مذاکره را مشروط به انجام تعهدات برجامی از سوی آمریکا می‌دانند.

‏سوم) دروغی که پزشکیان بابت عدم قصد جمهوری اسلامی برای کشتن ترامپ مطرح می‌کند، در دیپلماسی قابل درک و البته به معنای عقب‌نشینی از مواضع قبلی‌ست. این ادبیات به نوعی نشان‌دهندهٔ تغییر رویه بدون اذعان صریح است که طرف مقابل هم طبیعتاً پیام مورد نظر را دریافت کند.

‏نتیجه:
‏سخنان پزشکیان ترجمهٔ دیپلماتیک از عبارت نامفهومی‌ست که رهبر جمهوری اسلامی بر آن تأکید دارد یعنی: «نه جنگ نه مذاکره».
‏این سخنان و رویکردها حداکثر فقط باعث اطمینان ترامپ از عدم قصد ایران برای کشتن وی و اطمینان جمهوری اسلامی از عدم تلاش کاخ سفید برای سرنگونی‌اش می‌تواند باشد؛ یعنی همان ایده‌ای که عباس عراقچی از آن با عنوان «مدیریت تخاصم و نه رفع تخاصم» یاد کرده است.

@tarikhan

سخنان پزشکیان در گفت‌وگو با ان‌بی‌سی پیرامون مذاکره با آمریکا نه‌تنها چشم‌انداز جدیدی در روابط دو کشور ایجاد نمی‌کند بلکه به صراحت انجام مذاکره را مشروط به اثبات وفای عهد از سوی ترامپ می‌کند. این ترجمهٔ دیپلماتیک عبارت «نه جنگ نه مذاکره» است.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
چهارشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

«خامنه‌ای؛ غرق در توهم حقیقت یا مفتون اطرافیان؟!»

سخنوران:
مجتبی واحدی
روح‌الله رحیم‌پور

مدیریت اتاق:
راسل رادمهر

@tarikhan

کلاب‌هاوس | سه‌شنبه ۲۵ دی

لینک ورود به اتاق در کلاب‌هاوس:
https://www.clubhouse.com/room/xXoqLJpD?utm_medium=ch_room_pxr&utm_campaign=o8RPTscZlf1N9W2woZVngw-1598337&chs=KNAf91jyyz%3AI9IcOjrtMDPeOJ2N3fxYH4mtJmZOXY5XBf8jfN5RVo0

«خامنه‌ای؛ غرق در توهم حقیقت یا مفتون اطرافیان؟!»

سخنوران:
مجتبی واحدی
وریا امیری
روح‌الله رحیم‌پور

@tarikhan

کلاب‌هاوس | سه‌شنبه ۲۵ دی
ساعت ۲۱ به‌وقت ایران

لینک ورود به اتاق در کلاب‌هاوس:
https://www.clubhouse.com/invite/QK7fKZ4jW35Eq3znzAlGA0DkAdGlSD6vNNa:cbc_TIVUD0bBgIEMrtc7dtjEI005ncTEBxu_61m-5Wk

@tarikhan

آزادی محمد عابدینی در ایتالیا از یک سو اهمیت وی برای جمهوری اسلامی و اهداف پروژهٔ بازداشت چچلیا سالا را روشن می‌کند و از سوی دیگر شاید نشان دهندهٔ تمایل آمریکا برای پرهیز از بروز چالش جدید در مذاکرات آتی غرب با ایران و خوشبینی کاخ سفید به آن باشد.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
برنامه ۶۰دقیقه
یکشنبه ۲۳ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

«حاکمانِ رفتنی، مردمانِ ماندنی»

فایل صوتی | کلاب‌هاوس

سخنوران:
الی خرسندفر
احمد بنی‌جمالی
وریا امیری
مصطفی دانشگر
روح‌الله رحیم‌پور

@tarikhan

چهارشنبه ۵ دی ۱۴۰۳

لینک بازپخش در کلاب‌هاوس:
https://www.clubhouse.com/room/xoQN5Z3o?utm_medium=ch_room_pxr&utm_campaign=o8RPTscZlf1N9W2woZVngw-1594096&chs=KNAf91jyyz%3AI9IcOjrtMDPeOJ2N3fxYH4mtJmZOXY5XBf8jfN5RVo0

ویلیام برنز، رییس CIA با اشاره به ناکامی‌های منطقه‌ای اخیر تهران گفت: «جمهوری اسلامی در موضع ضعف قرار گرفته و این شرایط می‌تواند حکومت ایران را به سوی مشارکت در مذاکرات هسته‌ای جدی سوق دهد.»

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
شنبه ۲۲ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

«قانون کشف حجاب»

فایل صوتی
کلاب‌هاوس | اتاق ساعت دو

دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

لینک بازپخش در کلاب‌هاوس:
https://www.clubhouse.com/room/mg8Kvkgd?utm_medium=ch_room_pxr&utm_campaign=o8RPTscZlf1N9W2woZVngw-1587186&chs=KNAf91jyyz%3AI9IcOjrtMDPeOJ2N3fxYH4mtJmZOXY5XBf8jfN5RVo0

نمایندگان مجلس بهتر از هرکسی می‌دانند که دولت بیشتر از خود آن‌ها در نابسامانی وضعیت اقتصادی کشور مقصر نیست و به جرأت می‌توان ناکارآمدی دولت و بی‌کفایتی مجلس را یک ترکیب قطعاً بازنده در برابر بحران‌های اقتصادی کشور دانست.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
برنامهٔ تیتر اول
یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

در جمهوری اسلامی عدهٔ پرنفوذی هستند که یا به‌صورت ایدئولوژیک غرب را دشمن می‌دانند و یا منافع‌شان پیوسته به روسیه و چین است. بازداشت ⁧ #چچیلیا_سالا ⁩ نیز اقدامی دیگر از سوی آن‌ها برای سنگ‌اندازی در فرآیندی‌ست که دولت چهاردهم در مورد اروپا پیگیری می‌کند.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

زنده‌یاد دکتر ⁧ #رئیسی_طوسی ⁩ از جملهٔ پژوهشگران و استادان معتبر علوم سیاسی در ایران بود که به وسواس در اصالت و بررسی اسناد شهرت داشت. کتاب «زوال نظام اجتماعی و فروپاشی دولت قاجار» یکی از بهترین نمونه‌های سندپژوهی پیرامون عصر قاجاریه است.

‏رضا رئیسی‌طوسی هم برای پیوستن‌اش به «سازمان مجاهدین خلق» پیش از دههٔ پنجاه و هم برای خروجش از این تشکیلات در پایان همین دهه، استدلال‌های جالبی داشت که اولی برای تحلیل تاریخی استقبال اجتماعی از سازمان در ابتدای تأسیس و دومی برای تحلیل چرایی و چگونگی زوال محبوبیت و اضمحلال پایگاه اجتماعی آن، بسیار مفید است. او به همراه «حمید نوحی و حسین رفیعی» تقریباً یک‌سال پیش از سی خرداد ۶۰ از مجاهدین خلق جدا شدند.

‏دکتر ⁧ #رضا_رئیسی_‌طوسی ⁩ که همیشه خود را یک «ملی-مذهبی» می‌دانست، به‌عنوان یک استاد دانشگاه، شرافت علمی خود را هرگز نه به پای مصالح قدرت و نه برای منافع گروهی هزینه نکرد و تا پایان عمرش یک منتقد سفت و سخت، شرافتمند و شجاع برای حکومت باقی ماند.

‏او روز جمعه ۱۴ دی ۱۴۰۳ در ۸۸سالگی چشم از جهان فروبست و جسدش ساعت ۱۰صبح امروز یکشنبه ۱۶ دی از دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران برای همیشه به سمت قطعهٔ نام‌آوران بهشت‌ زهرا رهسپار می‌شود.
‏خدایش بیامرزد.

@tarikhan

دهها میلیارد دلار خرج بقای یک دولت نیابتی کردند تا بعداً بگویند ما اصلاً نیروی نیابتی نداریم!

@tarikhan

مسعود پزشکیان در حالی از گزینش‌های سخت‌گیرانه بر مبنای تعهد به نظام و در نتیجه عدم شایسته‌سالاری سخن می‌گوید که همین چند وقت پیش یکی از نمایندگان سابق مجلس از پیشنهاد وی به سعید جلیلی برای پذیرش معاون اولی دولت چهاردهم پس از انتخابات خبر داده بود.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
پنجشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

«پورنوگرافی خانوادگی»

‏خلاصه‌ای از روایت یک قربانی سایت‌های پورنوگرافی:
‏… من و همسرم عادت داشتیم که ویدئوهای یک سایت فیلم‌های جنسی را دنبال کنیم و به نوعی طرفدار آن محسوب می‌شدیم. یک روز ایمیلی از طرف آن سایت دریافت کردم که بابت دنبال‌ کردن تولیدات‌شان از من تشکر شده بود. من و همسرم در یک اشتباه محض به آن ایمیل پاسخ داده و ضمن تشکر متقابل، یادآوری کردیم که از علاقمندان خانوادگی آن سایت هستیم.

‏پس از مدتی مجدداً ایمیلی برای‌مان فرستادند و پرداخت مبلغ ۵۰۰ دلار در ازای ضبط و ارسال ویدئوی سکس‌مان پیشنهاد کردند. توضیحات‌شان هم در زمینهٔ حفظ مشخصات هویتی و رعایت امنیت ما که ساکن ایران (قم) بودیم به نظر قانع‌کننده می‌رسید.
‏«پیشنهاد را پذیرفته و این کار را انجام دادیم!»

‏پس از مدتی پیشنهاد کردند که در صورت استفاده از ماسک صورت و دستکش و به‌جای محدود کردن تصویر، حاضر هستند مبلغ ۸۰۰ دلار پرداخت کنند.
‏«پیشنهاد را پذیرفته و این کار را انجام دادیم!»

‏پیشنهاد بعدی، سفر ما به دُبی با میزبانی کامل آنها بود. خدمات‌شان شامل ویزا، بلیط هواپیما، هتل و پرداخت مبلغ ۵۰۰۰ دلار به‌صورت نقد بود و فقط قرار بود ویدئوهای خودمان را با استفاده از امکانات و عوامل آن‌ها ضبط کنیم.
‏«پیشنهاد را پذیرفته و این کار را انجام دادیم!»

‏طی دو ماه اقامت‌مان در دبی، سه یا چهار ویدئو با تأکید بر مکالمهٔ فارسی و با عناوین مختلف تحت موضوع «سکس ایرانی» ضبط شد و سایت هم به تعهداتش به‌صورت کامل عمل کرد. تا اینکه یک روز همسرم توسط پلیس در محوطهٔ هتل بازداشت و بلافاصله به ایران دیپورت شد. با رابط سایت تماس گرفتم و او پس از حضور در هتل با گرفتن پاسپورتم وعده داد که مشکل را حل خواهد کرد. روز بعد به من اطلاع داده شد که برای ممانعت از تکرار اتفاق همسرم برای خودم، بایستی برای سه ماه مطابق خواستهٔ آن‌ها کار کنم در غیر این‌صورت با افشای هویت من و همسرم باعث زندانی شدن او در ایران و مخاطرات بعدی برای هر دو نفرمان می‌شوند.
‏ «پیشنهاد را پذیرفته و این کار را انجام دادم!»

‏در طول آن سه ماه مجبور به سکس با بیش از ۱۵ مرد شدم که چند موردشان گروهی نیز بود. محل اقامتم را از آن هتل به یک آپارتمان کوچک در حومهٔ دبی انتقال داده بودند و بدون نظارت و هماهنگی آنها امکان خروج از آن زندان خانگی را نداشتم. پس از آن بود که پاسپورتم را تحویلم داده و به شرط عدم افشای ماجرا، اجازه دادند به کشورم بازگردم.

‏* به دلیل درخواست مؤکد ایشان، امکان اعلام مشخصات‌ و همچین انتشار صدای ایشان برایم مقدور نیست. شرحی که خواندید خلاصه‌ای از وقایع تلخی‌ست که توسط یک سایت پورنوگرافی مشهور برای یک زوج ایرانی رقم خورده و به‌عنوان هشدار و احتیاط منتشر می‌کنم.

@tarikhan

برگزاری مراسمی با عنوان «گرامیداشت شهدای جنگ چالدران و جبههٔ مقاومت» در اردبیل و سخنان مداح مراسم در مورد «جمهوری آذربایجان» را می‌توان به منزلهٔ ایجاد خط جدید تخاصم ایدوئولوژیک از باکو تا دمشق برای برخی از جریان‌های ذی‌نفوذ در جمهوری اسلامی ارزیابی کرد.

گفت‌وگو با رادیو فردا
چهارشنبه ۱۲ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

موضوع FATF از ابتدا به یک چالش سیاسی جمهوری اسلامی و اهرم فشار و برگ بازی میان بازیگران قدرت در آن تبدیل شد. اما حالا با تغییرات گسترده در معادلات منطقه‌ای و نظام بین‌الملل، فشارها بر دولت چهاردهم بیشتر شده تا شانس خود را برای حل این مساله امتحان کند.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
برنامهٔ ۶۰دقیقه
سه‌شنبه ۱۱ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

«ناگزیریم که منصف باشیم»

‏گفت‌وگوی رودرروی ⁧ #شاهزاده_رضا_پهلوی ⁩ با ⁧ #شاهین_نجفی ⁩ حواشی مختلفی را در روزهای گذشته به دنبال داشت؛ به‌ویژه آن بخشی که ایشان می‌گوید: «من به هیچ قیمتی حاضر به از دست دادن آزادی خودم نیستم…».

‏- ابتدا تأکید می‌کنم که تحلیل من از این سخنان، نه برای خوش‌آمد عده‌ای به‌ویژه در میان علاقمندان به «سامانهٔ پادشاهی» یا عاشقان «خاندان پهلوی» است که اتفاقاً بارها به دلایل مختلف توسط مدعیانش مورد بی‌مهری و فحاشی و حتی تهدید ‌قرار گرفته‌ام و نه برای مقابله با مخالفان و منتقدان آن سامانه و خاندان است که اتفاقاً توسط آن‌ها نیز بارها طعم گزندهٔ طعن و سرزنش را چشیده‌ام. من نه «پادشاهی‌خواه» و نه «جمهوری‌خواه» هستم بلکه خودم را یک «دموکراسی‌خواه» برای تحقق «آزادی و حقوق بشر» می‌دانم.

‏- بر خلاف بسیاری از منتقدان که بخش مهمی از آن‌ها (نه همه) را «کره‌گیر» و هم‌راستا با دستگاه پروپاگاندای حکومت می‌دانم، معتقدم برای تحلیل سخنان «رضا پهلوی» حتماً باید تمامی این مصاحبه و یا حداقل چهار دقیقهٔ مربوط به آن مطلب مذکور را گوش داد و ابداً نبایستی به یک بخشِ یک دقیقه‌ای از یک فراز حداقل چهار دقیقه‌ای بسنده کرد و سپس مثل هر فراز دیگر از هر شخصی، گفته‌‌هایش را در نظام «کانتکست» و «کانسپت» مورد ارزیابی قرار داد.

‏- آقای پهلوی پیش از این‌که به آن جملهٔ وایرال‌شده برسد، پیرامون آیندهٔ مورد تصور خودش برای ایران سخن می‌گوید. آینده‌ای که به زعم او باید «از فرهنگ و مکتب فردمحور به سمت سیستم‌محور شدن» حرکت کرد و تاکید می‌کند که در این آینده «نهادها باید به‌جای فرد اهمیت داشته باشد» و به این ترتیب پرهیز خود از خودکامگی را این‌گونه توضیح می‌دهد: « نمی‌شود که دوباره یک نفر در رأس قرار گرفته و برای دیگران تصمیم بگیرد…».
‏مساله‌ای که منتقدانش توجه نمی‌کنند همین تصویر آینده است و موضوع قربانی‌نشدن آزادی‌اش را نیز برای آن روز مطرح می‌کند. این جمله را بار دیگر پس از توضیح بالا بخوانیم: «من مبارزه می‌کنم که یک روزی هم‌میهنانم آزاد شوند ولی در نتیجهٔ آزاد شدن، نمی‌خواهم اولین قربانی آزادی شوم…» خیلی واضح زمانی را که نمی‌خواهد قربانی شود مشخص کرده و با عبارت «نتیجهٔ آزاد شدن» آشکار است که مقصودش برای بعد از مبارزه و سرنگونی حکومت است نه در دورهٔ مبارزه.

‏- به همین ترتیب وقتی که تأکید می‌کند: « من به هیچ قیمتی حاضر به از دست دادن آزادی‌ام نیستم» و از قید «به هر دلیلی» نیز استفاده می‌کند بازهم برای همان آینده است نه الان.
‏به‌عبارت دیگر شاهزاده پهلوی هرگونه تحمیل و اجبار و فشار بر خودش در آیندهٔ ایران را معادل نقض آزادی‌اش می‌داند و خیلی راحت مشخص می‌کند همان‌گونه که اکنون داوطلبانه و با تصمیم خود تلاش می‌کند برای آزادی هم‌میهنانش مبارزه کند، در روز آزادی نیز باید آزادانه بتواند انتخاب کند و تصمیم بگیرد؛ او نمی‌خواهد خلاف این رویه برای خودش نیز رخ دهد چه رسد به دیگران.

‏- سخنان آقای پهلوی اساساً نه برای دوران مبارزه که مشخصاً برای دورهٔ پس از پیروزی و آزادی‌ست و به‌عنوان یک انسان کاملاً حق دارد که در آن زمان انتظار استقلال و آزادی شخصی از دیگران داشته باشد و به‌خاطر القاب و سوابق و آرمان‌های دیگران، حق انتخابش سلب نشود. از نظر من در ابتدای این فراز هم با دقت به نکتهٔ مهمی اشاره می‌کند: «مسئولیت تاریخی دیگر معنی ندارد…» و «به عنوان یک انسان ایرانی، هر کاری را در دوران مبارزه به صورت داوطلبانه انجام می‌دهم نه به دلیل مسئولیت تاریخی و انتساب به خانواده پادشاهی و …»
‏او همچنان که مبارزه را با حق شخصی خود و داوطلبانه انتخاب کرده این حق را هم دارد که از آزادی و استقلال شخصی خود در فردای آزادی حراست کند تا وامدار کسی نباشد و آن روز آزادی‌اش را برای این سهم‌خواهی‌ها قربانی نکند.

‏در نتیجه به زعم من نقدها و حملات وارد شده به «شاهزاده رضا پهلوی» بابت این سخنان وارد نیست و اگر ناشی از خصومت‌ها و بدبینی‌ها نباشد حداقل ناشی از عدم توجه به محتوای کامل سخنان وی بوده است.

‏نکتهٔ آخر: من هر کجا که نقدی در مورد «رضا پهلوی» به نظرم برسد آزادانه و مستقل از هر تفکر و گرایشی مطرح می‌کنم همچنان‌که طرح مسألهٔ «پر کردن خلأ قدرت» توسط ایشان را به سبب «نقطهٔ زمانی خاص» که محصول تهدید سرزمینی ایران توسط اسرائیل و ناشی از راهبردهای جنگ‌طلبانهٔ جمهوری اسلامی بود نقد کردم. هر کجا هم که اقدام یا گفتار ایشان از نظر خودم شایستهٔ تایید یا تقدیر باشد از آن فروگذار نمی‌کنم همچنان‌که سخنان وی در کنفرانس خبری ۱۳ خرداد ۱۴۰۱ را تحسین کرده و از آن به عنوان یک نقشهٔ راه عملی یاد کردم.
‏همچنان از نظر من فرایند گذار «بدون» رضا پهلوی امکانپذیر نیست همچنان‌که «تنها» با رضا پهلوی هم میسر نخواهد شد.

@tarikhan

پزشکیان اهل جنگیدن با حاکمیت برای حقوق شهروندی نیست بلکه معمولاً از راهبرد اجماع و اقناع یا همان معامله استفاده می‌کند. به این ترتیب رفع فیلترینگ واتساپ و گوگل‌پلی (آب‌نبات) را می‌دهند تا او اینترنت طبقاتی و ملی (چماق) را برای‌شان اجرایی کند.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
چهارشنبه ۵ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

در خاورمیانه چه خبر است؟
‏
گفت‌وگوی تحلیلی با حضور آقایان دکتر مهدی نوربخش، دکتر مصطفی دانشگر و روح‌الله رحیم‌پور پیرامون وضعیت خاورمیانه و محور مقاومت پس از سقوط رژیم اسد در سوریه.
‏
این گفت‌وگو را می‌توانید در ⁧ سایت زیتون⁩ مشاهده کنید.

لینک برنامه:
https://www.zeitoons.com/115621

برای کیهان و اصحابش مهم نیست که یورو در آستانهٔ میلیون ریالی شدن است، بلکه آن‌ها به‌دنبال تشدید تنش‌های بین‌المللی و افزودن بر بحران‌های داخلی در کشور هستند تا بتوانند ماهی خود را از این آب گل‌آلود صید کنند.
‏⁦
گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
سه‌شنبه ۴ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

رهبر جمهوری اسلامی از یک‌سو بروز هر گونه اعتراض و مخالفتی در داخل کشور را به توطئه‌ها و عاملیت کشورهای خارجی منتسب می‌کند و از سوی دیگر پیشاپیش معترضان را هم مزدوران خارجی‌ها می‌نامد.
‏شاید او پس از تحولات اخیر در منطقه، خطر را جدی‌تر حس کرده‌است.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
یکشنبه ۲ دی ۱۴۰۳

@tarikhan

در راهبرد منطقه‌ای جمهوری اسلامی دو خطای شناختی و محاسبه‌ای وجود دارد که اشتباهات استراتژیکش را ‌اولاً توجیه، ثانیاً پرتکرار و ثالثاً زنجیره‌وار می‌کند. برای جمهوری اسلامی، اصل بقا مهمترین عنصر موجودیتی‌ست و برای تأمین آن از پرداخت هیچ هزینه‌ای فروگذار نیست.
‏⁦
گفت‌وگو با رادیو فردا
سه‌شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۳

@tarikhan

انباشت بحران در ساختار حکمرانی جمهوری اسلامی باعث شده است که در آستانهٔ روی کار آمدن ترامپ، قدرت گرفتن بیش از پیش اسرائیل و احتمال استفاده اروپا از مکانیسم ماشه در پروندهٔ هسته‌ای، سال آتی به یک سال بسیار خطیر از لحاظ موجودیت آن بدل شود.

گفت‌وگو با تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی
برنامه شصت‌دقیقه
سه‌شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۳

@tarikhan

ادعای کامران غضنفری به‌عنوان یکی از نمایندگان جبههٔ پایداری در مجلس، پیرامون ترور ابراهیم رئیسی از سوی آمریکا، اسرائیل و آذربایجان را می توان بخشی از سناریوی جریان افراطی درون حکومت برای ایجاد بحران جدیدتر و وسیع‌تر نظیر جنگ با اسرائیل دانست.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
برنامه تیتر اول
یکشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۳

@tarikhan

نتانیاهو اصرار زیادی به صحبت با مردم ایران دارد.
‏او روی «شکاف میان مردم و حکومت» سوار می‌شود که در چهار دههٔ گذشته به همت ⁧ #استبداد_دینی ⁩ و حکمرانی بحرانی جمهوری اسلامی به یک گسل عمیق و غیرقابل ترمیم بدل شده است.
‏اگر ⁧ #نتانیاهو ⁩ به‌عنوان یک «بیگانه» با مردم ایران و پیرامون آیندهٔ آن‌ها حرف می‌زند، به‌ این دلیل است که او و بسیاری دیگر در جهان امروز پذیرفته‌اند بخش قابل توجهی از این مردم، جمهوری اسلامی و حاکمانش را از هویت، اصالت و آرمان‌های خود «بیگانه» می‌دانند.
‏واقعیت تلخ برای حاکمان ایران این است که پیام‌های نخست‌وزیر اسرائیل اگرچه شاید پیروان زیادی در میان مردمان ایرانی نداشته باشد اما قطعاً گوش‌های زیادی برای شنیدنش تیز می‌شوند و این تقصیر هیچ‌کسی نیست جز حکومت اسلامی!
‏حاکمان تنها دولت شیعهٔ دنیا حداقل بخشی از مردم ایران را برای شنیدن سخنان «بی‌بی» پذیرا کرده‌اند و حتماً شنیده‌اند که «خود کرده را تدبیر نیست…»
‏بهتر است به‌جای محکوم کردن بیگانگان و محدود کردن شهروندان، به‌جای فرافکنی در جهت دشمن‌انگاری خارجی‌ها و مقصر انگاری داخلی‌ها به خود و اندیشه‌ها و رفتار‌شان مراجعه کنند و ناگزیر بودن مکافات برای جنایات را فراموش نکنند.
‏یادتان باشد که گاهی خیلی زود دیر می‌شود…

@tarikhan

https://youtu.be/oYcaDHEnhbU?si=euZ2CnLDAORY04ca

«آیندهٔ سوریه و بنیادگرایی سلفی»

‏گروه ⁧ #تحرير_الشام ⁩ یک جریان فکری سلفی و با سابقهٔ تروریسم از بابت بیعت، تاسیس و همراهی با تکفیری‌ها از جمله داعش و جبهة‌النصره است، اما چهار دلیل برای خوشبینی نسبی دربارهٔ آیندهٔ بنیادگرایی و سلفی‌گری در سوریه دارم:

‏یکم) سابقهٔ مدیریت «محمد البشیر» در استان «إدلب» به‌عنوان وزیر امور بشردوستانه و سپس نخست‌وزیر دولت نجات ملی سوریه نشان می‌دهد که در دوران مسئولیت او خبری از اعدام‌های تکفیری، شلاق‌های ملأ عام و حجاب اجباری برای زنان نبود و علاوه بر آن، مسیحیان و یهودیان این استان هم توانستند آزادانه به مناسک دینی خود بپردازند.
‏حالا «البشیر» از طرف «ابومحمد الجولانی» به‌عنوان هفتادمین نخست‌وزیر سوریه و رئیس دولت انتقالی پس از سقوط ⁧ #رژیم_اسد ⁩ انتخاب شده است.

‏دوم) بیش از سه میلیون نفر از پناهندگان جنگ‌زدهٔ سوری در کشور ترکیه زندگی می‌کنند و حتی برخی از منابع دولتی، تعداد این افراد را تا چهار میلیون نیز گزارش کرده‌اند. «دولت ترکیه» به جد و اصرار تلاش دارد که این پناهجویان را به سوریه بازگرداند و برای این امر نیازمند این است که «تحریر‌الشام» تحت حمایت و حتی هدایت‌اش، از ایجاد شرایط حکمرانی نظیر «امارت اسلامی در افغانستان» و «دولت سابق اخوان‌المسلمین در مصر» خودداری کند. این همان مشکلی‌ست که در ایران برای پناهجویان افغان وجود دارد و میلیونها افغانستانی در ایران، حاضر به بازگشت به افغانستانِ تحت بنیادگرایی «طالبان» نیستند.
‏همین وضعیت برای کشورهای اروپایی پیرامون پناهجویان سوری مقیم در اروپا نیز صادق است.

‏سوم) دولت ترکیه از بابت «معارضان کرد» در شمال شرق سوریه هم نگرانی دارد. کردهای معارض و مسلح عمدتاً سکولار و آشنا به مبانی دموکراسی هستند و در صورت شکل‌گیری فرایند افراطی در دمشق، حتی می‌توانند به عنوان بدیل سیاسی در ساختار قدرت سوریه جلوه‌گر شده و مدعیات خود پیرامون جدایی سرزمینی از این کشور را استوارتر پی بگیرند. چنین فرآیندی به‌هیچ عنوان مطلوب «آنکارا» نیست و عاقلانه‌ترین روش برای مقابله با آن و استمرار درگیری نظامی با کردها و مشروعیت‌بخشی به اقداماتش در شمال و شمال شرق سوریه، ترغیب و هدایت «تحریر‌الشام» به برقراری یک روند اعتدالی و پرهیز از بنیادگرایی سلفی در عرصهٔ حکمرانی عمومی می‌تواند باشد.

‏چهارم) به دلایل مختلف تاریخی، فرهنگی و اقتصادی، هراس و نگرانی کشورهای غربی به‌ویژه اروپایی‌ها از «بنیادگرایی سنّی» بیشتر از «افراط‌گرایی شیعی» است و همواره در دوگانهٔ شیعی و سنی، رغبت کمتری به سمت جریانهای سلفی داشته‌اند. شکل‌گیری یک حکومت بنیادگرای سلفی در مجاورت «دریای مدیترانه» بسیاری از منافع اقتصادی و فرهنگی اروپاییان را به خطر می‌اندازد و به همین دلیل همهٔ تلاش خود را برای پرهیز از افراط‌گرایی و سلفی‌گری در حکمرانی عمومی سوریه انجام می‌دهد. در این میانه نقش کشورهایی نظیر فرانسه و آلمان بیشتر از سایر اعضای اتحادیه اروپا پررنگ خواهد بود.

‏نتیجه: در سیاست پیش‌بینی دقیق از آینده امکان‌پذیر نیست و چه‌بسا در ماه‌های آتی شاهد بروز تنش‌های میدانی، جنگ‌های داخلی و حتی «انقلاب دوم» نیز در سوریه باشیم و شاید «تحریر‌الشام» نیز به رویه‌ای متفاوت از وضعیت روزهای اخیرش رو بیاورد، اما به دلایلی که در بالا ذکر شد معتقدم احتمال میانه‌روی و پرهیز از افراط دینی در حکمرانی عمومی سوریه از سوی این گروه زیاد است.

@tarikhan

«استقبال حماس از سقوط اسد»

‏دو سال پیش هنگامی‌که «خلیل الحیّه» از طرف دفتر سیاسی حماس وارد دمشق شد و با ⁧ #بشار_اسد ⁩ دیدار کرد، صفحهٔ جدیدی از دفتر روابط پرفراز و نشیب حماس و سوریه ورق خورد و رژیم سوریه با وساطت جمهوری اسلامی و حزب‌الله لبنان بار دیگر به جمع حامیان اصلی حماس اضافه شد تا پازل تهران برای ⁧ #محور_مقاومت ⁩ بالاخره تکمیل شود.
‏این فرآیند حدود پنج سال طول کشیده بود و در این میان کشته شدن «قاسم سلیمانی» در عراق و نخست‌وزیری «بنیامین ناتانیاهو» در اسرائیل کاملاً مؤثر بود.

‏یادآوری می‌کنم که در جریان «بهار عربی» و تنش‌های خونین در سوریه، روابط حماس و دمشق به دلیل انتقاد شدید از رژیم اسد و مخالفت با کشتارهای وسیع در این کشور، به شدت تیره شده بود.

‏پس از آشتی دو طرف در ۲۷ مهر ۱۴۰۱ در دمشق، جمهوری اسلامی توانست کریدور «تهران-دمشق-بیروت» را علاوه بر حزب‌الله لبنان به حمایت لجستیک و تجهیزاتی حماس نیز به کار گیرد.
‏پرواضح است در صورت عدم همراهی سوریه با «محور مقاومت» برای تقویت «غزه» اساساً امکان آماده‌سازی و اقدام برای عملیات «طوفان‌الاقصی» را نمی‌توانست به سرانجام برساند؛ به‌ویژه که استقرار نیروهای «سپاه قدس» و «فاطمیون» در جنوب غربی سوریه بین درعا و جولان می‌توانست به عنوان دیوار حمایتی حزب‌الله در جنوب لبنان و اهرم فشار بر اسرائیل در پایین دست بلندی‌های جولان عمل کند.
‏…
‏حال با این وصف، انتشار بیانیهٔ گروه حماس در حمایت از مردم سوریه، ابراز همراهی با آن‌ها برای جشن و شادمانی و استقبال از سقوط رژیم اسد باید درسی عبرتی جدی برای کسانی باشد که با حمایت مطلق از حماس به‌دنبال مشروعیت‌زایی برای حضور نظامی در خاورمیانه هستند.
‏حماس از سقوط دولتی استقبال کرده که جمهوری اسلامی ۱۳ سال از هیچ کوششی برای بقا و استمرارش فروگذار نکرد و هزینه‌های مادی و معنوی راهبرد «عمق نفوذ» را به مردم کشور تحمیل کرد.

@tarikhan

اتاق ساعت دو
امروز دوشنبه ۱۹ آذر ۱۴۰۳
کلاب‌هاوس

موضوع اتاق:
مهمترین دغدغهٔ سیاسی شما چیست؟

لینک یوتوب:
https://www.youtube.com/live/ypsLKzcdgrw?si=bVRDqZRY8BWhJspE

جمهوری اسلامی آن‌چنان بر اجرای قطعنامهٔ ۲۲۵۴ شورای امنیت در سوریه تأکید می‌کند که گویی هر دو در کنار هم از عوامل عدم اجرای آن در طول ۹ سال گذشته بودند.
‏⁦
گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
یکشنبه ۱۸ آذر ۱۴۰۳

@tarikhan

رهبر جمهوری اسلامی به حسن نصرالله وعده داده بود که نه بشار می‌رود و نه سوریه به دست دشمنان می‌افتد. شاید به همین دلیل است که عراقچی دیشب از معارضان مشروع سخن گفت گرچه کیهان و شریعتمداری هنوز سرنگونی رژیم اسد را باور نکرده است.

گفت‌و‌گو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
یکشنبه ۱۸ آذر ۱۴۰۳

@tarikhan

قانون ⁧ #عفاف_و_حجاب ⁩ پاشنهٔ آشیل دولت چهاردهم خواهد بود. در صورت اجرا، بحران حکمرانی در عرصه‌های اجتماعی و تقابل ناگزیر دولت با جامعه رخ می‌دهد و در صورت عدم اجرای این قانون، تندروها امکان بی‌سابقه‌ترین و مخرب‌ترین حملات علیه‌ دولت را تدارک خواهند دید.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
دوشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۳

@tarikhan

در جمهوری اسلامی تفاوت‌ها و تمایزها در منظر اجتماعی قابل پذیرش و تحمل نیست.
‏این حکومت برای تمایززدایی بین مردم در راستای برقراری امت واحده‌ای که تابعیت محض از آن داشته باشند،حاضر به پرداخت هر هزینه‌ای از جمله نقض حقوق بشر و بالاترین سطح آن یعنی سلب حیات انسانهاست.
‏⁦
@tarikhan

رفتار نمایندگان جبههٔ پایداری در مجلس پیرامون انتصاب ظریف در دولت نشان داد که از یک‌سو این جریان سیاسی اهمیت چندانی به ارکان اصلی حکومت از جمله رهبر آن قائل نیستند و از سوی دیگر خامنه‌ای هم از وجود آن‌ها به‌عنوان ابزاری برای محدودیت و فشار بر دولت استفاده می‌کند.

گفت‌وگو با رادیو فردا
چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳

@tarikhan

اظهارات ⁧ #مهدی_افراز ⁩ را بایستی در ردیف دستور رهبر جمهوری اسلامی مبنی بر عدم کوچک‌انگاری پیرامون عملیات هوایی اسرائیل در خاک ایران ارزیابی کرد. در عین حال مقامات این دو کشور هم با تکرار ادعاهای خود دربارهٔ حملات متقابل، سعی در حفظ توازن تهدید در منطقه دارند.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳

@tarikhan

آتش‌بس جنوب لبنان نسخهٔ روزآمدتر قطعنامهٔ ۱۷۰۱ و یک گام اساسی در مسیر تنش‌زدایی در منطقهٔ خاورمیانه است:
‏- به دولت لبنان به‌عنوان طرف اصلی مذاکره‌ها و اقدامات اعتبار می‌بخشد.
‏- حق پرواز هواپیماهای ⁧ #اسرائیل⁩ بر فراز لبنان را به رسمیت نمی‌شناسد.
‏- از اقدامات و تحرکات نظامی ⁧ #حزب_الله⁩ در جنوب رودخانهٔ لیتانی اعتبارزدایی می‌کند.
‏- راهبرد فاصله‌گذاری میان «جمهوری اسلامی» با «حزب‌الله و حماس» را تقویت و دست «تهران» را از تحریک و راهبری «محور مقاومت» کوتاهتر می‌کند.
‏- احتمال مجاب شدن «حماس» به حضور بدون پیش‌شرط در مذاکرات آتش‌بس غزه بیشتر می‌شود.
‏- امکان تغییرات جدی در برنامهٔ احتمالی «جمهوری اسلامی» برای اقدام نظامی علیه «اسرائیل» را افزایش می‌دهد.

‏به عبارت دیگر هر اقدامی که از سوی هر کدام از بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای منجر به نقض این آتش‌بس شود صرفاً به معنای آتش‌افروزی و تنش‌زایی در خاورمیانه تلقی
خواهد شد.

@tarikhan

«صداقت گمشده در امنیت پوشالی»

‏اظهارات وزیر سابق اطلاعات، احتمالاً پرده‌های تازه‌تری از نمایش امنیتی و نظامی این حکومت در خاورمیانه را تصویر خواهد کرد.
‏تصریح «محمود علوی» به عدم موفقیت در شناسایی عوامل ترور دانشمندان هسته‌ای ⁩و ناکامی در دستگیری عوامل ربایش اسناد هسته‌ای و ترور «فخری‌زاده» اصل روایت جمهوری اسلامی از اجرای این عملیات‌ها توسط اسرائیل را زیر سؤال می‌برد.

‏یکم) بر مبنای کدام اطلاعات تأییدشده سالهاست که با ادعای مسئولیت اسرائیل، هزینه‌های گزاف نظامی و سیاسی به کشور تحمیل شده است؟
‏البته دست داشتن اسرائیل در این عملیات‌ها می‌تواند یکی از گزینه‌های محتمل باشد اما برای اقدام مبتنی بر این دیدگاه، اثبات آن با اسناد معتبر و گزاره‌های صحت‌سنجی شده ضرورت دارد.

‏دوم) اگر ادعای «علوی» صحت دارد، چگونه ۱۲ نفر را به اتهام ترور دانشمندان هسته‌ای مقابل دوربین تلویزیون نشاندند تا به همکاری با اسرائیل در این عملیات‌ها اعتراف کنند؟ خون «مجید جمالی فشی» که به همین اتهام اعدام شد، به گردن کیست؟

‏سوم) پس از ترور «محسن فخری‌زاده» در سال ۱۳۹۹ همین «محمود علوی» در تلویزیون اعلام کرد که طرح قطعی به‌همراه زمان و مکان احتمالی ترور وی در وزارت اطلاعات گمانه‌زنی و به مسئولان مربوطه هشدار داده شده بود. حال این پرسش ایجاد می‌شود که نتایج تحلیل‌های مذکور اولاً چرا به پیشگیری از ترور و ثانیاً به دستگیری عوامل آن نیانجامید؟

‏چهارم) طبیعتاً برای این پرسشها، پاسخ درخوری دریافت نخواهیم کرد اما یک سؤال اساس‌تر وجود دارد: دلیل این اظهارات در مقطع زمانی کنونی از سوی وزیر سابق اطلاعات جمهوری اسلامی چیست؟
‏من دو سناریو را در پاسخ به این پرسش طرح می‌کنم:
‏الف) اتاق فکر حاکمیت به این نتیجه رسیده که انتشار این سخنان آن‌هم از سوی یک مقام سابق امنیتی(که مسئولیتی هم فعلاً ندارد) می‌تواند تعبیر به یک عقب‌نشینی تاکتیکی در برابر اسرائیل و متعاقب آن کاهش تنش‌ها میان دو دولت شود. فراموش نکنیم وزاری جدید دفاع و امور خارجهٔ اسرائیل در هفته‌های اخیر بارها از فرارسیدن زمان مناسب برای حملهٔ نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران سخن گفته‌اند. اظهارات «محمد علوی» می‌تواند به پس‌گرفتن ادعاهای پیشین جمهوری اسلامی در قبال اسرائیل تعبیر شود.
‏ب) بخشی از جریان‌های سیاسی داخل کشور به این نتیجه رسیده‌اند که با واگویی صریح در این موارد، از یک سو حاکمیت جمهوری اسلامی و از سوی دیگر حکمرانان اسرائیل را برای کاهش تنش‌های فی‌مابین تحت فشار قرار دهند. این تصمیم بر اساس تصمیم بخشی از بدنهٔ حکومت و احتمالاً بدون اخذ موافقت هستهٔ سخت قدرت صورت گرفته و با اتکا به پوشش و فشار رسانه‌ای سعی در القای آن به شکل یک نگاه جدید حاکمیتی در ایران دارد.

‏نتیجه:
‏فارغ از اینکه با کدام‌یک از دو سناریوی بالا به تحلیل این اظهارات پرداخته شود، واقعیت این است که صراحت غیرمتکی به تئوری‌های توطئه و صداقت مبتنی بر محرم دانستن مردم قطعاً امنیت‌ساز تر از ایده‌های جاری و فعلی در نظام حکمرانی در ایران است.
‏طرح ادعاهای اثبات‌نشده از سویی برای فرافکنی و کتمان ضعف‌های امنیتی داخلی از قبیل نفوذ، سهل‌انگاری و خیانت به کار می‌رود و از سوی دیگر برای مشروعیت دادن به رفتارهای ماجراجویانه و پرهزینه در سیاست خارجی کاربرد دارد اما پیامدهای این فرآیند در خطرسازی برای امنیت ملی، تهدید سرزمینی و تحمیل هزینه‌های گزاف و بیهوده به مردم نیز غیرقابل انکار است.

‏در پایان یادآوری می‌کنم که برای تأمین و تحقق سامانهٔ امنیتی در یک کشور، شاید همه‌چیز را نتوان با مردم به صراحت و شفافیت مطرح کرد اما لزومی هم به تولید و انتشار ادعاهای واهی و غیرقابل اثبات یا فاقد سند وجود دارد ندارد چون ممکن است مثل «ملانصرالدین» دروغ خود را باور کنید و در صف خریداران خری که هرگز فروشی نبود بایستید!

@tarikhan

پایداری‌ها در مجلس از یک سو قالیباف و اصولگرایان میانه‌رو و از سوی دیگر دولت چهاردهم را هدف قرار داده‌اند چرا که هر دو را مانع اهداف افراطی خود می‌دانند. این میان، بهانهٔ جدیدشان هم محمدجواد ظریف است.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
برنامه تیتر اول
دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳

@tarikhan

امروز ۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با ⁧ #خشونت_علیه_زنان ⁩ است اما از بابت تقویم تاریخ در ایران و جهان نیز رویدادهایی در این روز رخ داده که بی‌ارتباط با مناسبت امروز نیست.

‏الف) تقویم میلادی: ۲۵ نوامبر
‏۱) اولین کشتی بخار در سال ۱۸۰۷ م. توسط «رابرت فولتون» در فرانسه به آب انداخته شد تا نقطهٔ عطف مهمی در تاریخ پیشرفت صنایع جهان باشد. جهان متحول‌شده با انواع کارخانجات و تولیدات، نیازها و فرصت‌های جدیدی برای نیروی کار اعم از زن و مرد ایجاد می‌کرد که نقش بی‌بدیلی در آرمان‌ها و آرزوهای برابری‌خواهانهٔ «زنان» داشت. هرچند که در دل خود امواج و انواع جدیدی از خشونت‌ها علیه زنان را نیز به همراه داشت.
‏۲) در سال ۱۹۶۵ م. کودتای خونین «ژنرال موبوتو سه‌سه‌کو» به حکومتی ۳۷ ساله در جمهوری دموکراتیک کنگو یا همان زئیر توسط وی منجر شد که از جملهٔ نتایجش می‌توان به آوارگی صدها هزار زن و کودک، بهره‌کشی اجباری جنسی و کشتن هزاران زن و کودک بیگناه اشاره کرد.

‏ب) تقویم قمری: ۲۳ جمادی‌الاوّل
‏۱) در سال ۱۰۳۸ ق. «شاه‌عباس صفوی» دیده از جهان فروبست. بسیاری از مستشرقین بر این باورند که زنان ایرانی تا زمان حیات وی از آزادی‌های گوناگون اجتماعی و اقتصادی و تحصیلی برخوردار بودند اما پس از مرگ شاه عباس، آزادی‌های زنان رو به افول گذاشت و به‌تدریج زنان به مجموعه‌ای از نقش‌های جنسیتی بر اساس هنجارهای سختگیرانه جنسیتی ایرانی محدود شدند.
‏۲) در سال ۱۳۲۶ ق. پس از آنکه به‌دستور «محمدعلی‌شاه قاجار» مجلس شورای ملی توسط قوای روس به توپ بسته شد، دو تن از بزرگان مشروطه به‌نام‌های «میرزا جهانگیرخان شیرازی» و «میرزا نصرالله ملک‌المتکلمین» در باغشاه اعدام شدند. هر دو فرد یاد شده از جمله نوادر و پیشتازان جوامع روشنفکری و روحانیت در مبارزه و تلاش برای ارتقای جایگاه زنان ایرانی و افزایش حقوق شهروندی آنان بودند.

‏پ) تقویم شمسی: ۵ آذر
‏۱) سیاستمدار و ادیب شاخص و متنفذ تاریخ معاصر ایران یعنی «محمدعلی فروغی» در این روز به سال ۱۳۲۱ ش. جان به جان‌آفرین تسلیم کرد. فروغی موثرترین شخصیت حکومتی بود که در حوزهٔ زنان مهمترین اقدام تاریخ این کشور یعنی «کشف_حجاب» را انجام داد. تاثیر افرادی نظیر فروغی بر فرآیند شکل‌گیری تفکرات سیاسی و اجتماعی حکومت پهلوی غیرقابل انکار است.
‏۲) در سال ۱۳۵۸ ش. به دستور «آیت‌الله خمینی» نهادی تشکیل شد که بعدها در طی بیش از چهار دهه عمر حکومت جمهوری اسلامی به یکی از اصلی‌ترین ابزارهای سرکوب‌های اجتماعی به‌ویژه در مورد زنان تبدیل شد. نام این نهاد «سازمان بسیج مستضعفین» بود و سال‌ها به عنوان ضابط قضایی و همینطور در قالب اجرای امر به‌معروف و نهی از منکر بیشترین خشونت‌ها را در قبال زنان ایرانی انجام داد.

‏همهٔ این رویدادهای تاریخی در تقویم امسال مصادف شده با روز جهانی منع خشونت علیه زنان و بهتر است یادمان نرود که تحمیل ⁧ #حجاب_اجباری ⁩ نیز یکی از گونه‌های همین خشونت‌هاست که در کنار موضوعاتی نظیر قتل ناموسی، ارث و دیهٔ کمتر، ادبیات تحقیرآمیز و توهین‌آمیز جنسی و جنسیتی، کودک همسری، اذن خروج از کشور و بسیاری از مسائل دیگر در جامعهٔ ما جریان دارد.

@tarikhan

امنیتی‌ها یک وضعیت دو لبه را دربارهٔ کنش‌‌های اعتراضی ⁧ #حسین_رونقی ⁩ دنبال می‌کنند:از یک‌سو با رفتارهای شنیع و غیراخلاقی قصد شکستن اراده‌اش را دارند و از سوی دیگر با تخریب‌‌اش در شبکه‌های اجتماعی،از گسترش و انتقال پیام اعتراضی او و زنده‌یاد ⁧ #كيانوش_سنجرى ⁩ جلوگیری می‌کنند.
‏⁦
گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

جمهوری اسلامی از راهبرد «توازن تهدید» در مقابله با اسرائیل استفاده می‌کند و از این طریق هم عبارت «نه شتابزدگی نه تعلل» رهبر و نیر صحبت‌های عباس عراقچی و جواد لاریجانی برای انجام وعده صادق۳ و تجدیدنظر در سیاست‌های نظامی و هسته‌ای معنادار خواهد بود.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

https://youtu.be/O1QnLbkKxIw?si=Qg9tnmR1qONggu-H

جبههٔ ملی چهارم

روز ۲۸ آبان ۱۳۵۶ با مشارکت رهبران و اعضای حزب ملت ایران، حزب ایران و جامعهٔ سوسیالیست‌های نهضت ملی، «اتحاد نیروهای #جبهه_ملی ایران» شکل گرفت که بعدها با نام «جبهه ملی چهارم» معروف شد.
رهبری آن را دکتر کریم سنجابی برعهده داشت اما مشهورترین عضو اخراجی‌اش، #شاپور_بختیار بود.
او آخرین نخست‌وزیر در زمان #محمدرضاشاه_پهلوی نام گرفت.
برنامهٔ جبهه ملی چهارم در تاریخ‌خوان به روایت تحلیلی تاسیس این تشکل سیاسی می‌پردازد.

@tarikhan

برای مشاهدهٔ ویدئوی کامل این برنامه می‌توانید به کانال یوتیوب «تاریخ‌خوان» با لینک پایین مراجعه بفرمایید.

کنش اعتراضی ⁧ #حسین_رونقی ⁩ برای حضور در دادگاه انقلاب با لب‌های دوخته، استمرار اندیشه و انتقال پیام شرافتمندانی همچون زنده‌یاد ⁧ #كيانوش_سنجرى ⁩ است که برای آزادی بیان، اندیشه و حق اعتراض تا پای جان ایستاده‌اند.
‏رونقی به همهٔ ما یادآوری می‌کند که مسألهٔ اصلی، استبداد است.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

سابقهٔ روابط پرتنش میان تهران و واشینگتن در دورهٔ اول ریاست‌جمهوری ترامپ، احتمالاً مسئولان جمهوری اسلامی را به صرافت این واداشته که این بار پیش از استقرار او در کاخ سفید برای کاهش تنش‌های میان دو کشور اقدام کنند.
‏دیدار ایروانی و ماسک در این قالب نیز قابل ارزیابی است.
‏⁦
گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
شنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

«آبان خونین ۹۸»

‏از روز جمعه ۲۴ تا چهارشنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۸ یکی از خونین‌ترین دوره‌ها در تاریخ ایران معاصر رقم خورد.
‏روزهای اول و دوم، اعترض‌ها جنبهٔ اقتصادی و معیشتی داشت و پیرامون گرانی یک‌شبهٔ بنزین شکل گرفته بود. معترضان خشم و نارضایتی محقانهٔ خود را فریاد می‌زدند و در مقابل، خشن‌ترین برخورد ممکن توسط نهادهای انتظامی، امنیتی و نظامی و با مدیریت مستقیم وزارت کشور در دولت دوم «حسن روحانی» نمایان شده بود.
‏از روز سوم به بعد، اعتراض‌ها سمت‌وسوی سیاسی هم پیدا کرد. بدون تردید اصلی‌ترین عامل این وضعیت، سرکوب خشن و خونین توسط حکومت بود که آن «اعتراض معیشتی» را به یک «عصیان اجتماعی» بدل کرد.
‏برخورد مسلحانه و خونین با اعتراض‌ها در دولت «تدبیر و امید» به وضوح نشان داد که در سرکوب جنبش‌های اجتماعی، تفاوتی میان «اصلاح‌طلب» و «اصولگرا» وجود ندارد و «سرکوب» یک استراتژی دائمی در امنیت داخلی برای حکومت تلقی می‌شود و «کشتن» هم شیوه‌ای مرسوم در این راهبرد است.
‏این اعتراض‌ها در ۲۹ استان و حداقل ۱۰۴ شهر کشور شروع و تداوم پیدا کرد و دادستان وقت کل کشور، معترضان را «اخلال‌گر» نامید.
‏«عبدالرضا رحمانی فضلی» وزیر کشور دولتی بود که مصوبهٔ شورای هماهنگی سران قوا (روحانی، رئیسی و لاریجانی) برای افزایش قیمت «بنزین» را یک‌شبه و بدون زمینه‌سازی لازم ابلاغ و اجرا کرد، دستور برخورد قاطع و سرکوب سنگین را به نیروهای انتظامی و امنیتی صادر نمود و با وقاحت هرچه تمام‌تر اظهار داشت که «نه فقط به سر معترضان بلکه به پاهای آن‌ها هم شلیک کرده‌ایم».
‏رهبر جمهوری اسلامی هم با حمایت از تصمیم سران سه قوه، معترضان را «اشرار و ضد انقلاب و دشمنان ایران» خواند در حالی‌که گزارش‌های بعدی نهادهای امنیتی مثل «وزارت اطلاعات» هرگونه برنامه‌ریزی و دخالت مستقیم خارجی‌ها در اعتراضات ⁧ #آبان_خونین ⁩ را منتفی دانست.
‏وزیر وقت کشور تعداد کشته‌شدگان این اعتراضات را بین ۲۰۰ تا ۲۲۵ نفر اعلام کرد اما «عفو بین‌الملل» این آمار را حداقل ۳۰۴ نفر، «سلیت کلمه» ۶۳۱ نفر و «خبرگزاری رویترز» ۱۵۰۰ نفر ارزیابی کردند.
‏گزارش‌های موثقی نیز از ثبت بیش از ۷۵۰۰ مرگ بدون دلیل در پاییز ۹۸ در ۲۹ استان کشور وجود دارد که هیچ‌وقت معلوم نشد ناشی از اولین موج شیوع کرونا، تصادفات جاده‌ای و آنفلوآنزای فصلی بود یا کشتار معترضان در ⁧ #آبان_خونین_۹۸ ⁩ ؟!

@tarikhan

یادداشت شریعتمداری در کیهان و مخالفت انقلابی‌اش با دیدار ایروانی و ایلان ماسک، بر دو مبنای تخیلی استوار است که مسأله را به پزشکیان و دولت تقلیل می‌دهد وگرنه او باید بهتر از هرکسی بداند که مجریان سیاست خارجی در جمهوری اسلامی، بدون اجازهٔ رهبر یک لیوان آب هم نمی‌خورند.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
شنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

«دو جنبه از یک پیام»

‏پیام جدید ⁧ #شاهزاده_رضا_پهلوی ⁩ در بخش‌هایی حاوی نکات مسئولانه و در فرازهایی نیازمند تفکر بیشتر توسط ایشان است.

‏الف) جنبهٔ مسئولانه
‏یک کنشگر سیاسی که برای خود پایگاه اجتماعی و توان تأثیرگذاری قائل باشد بایستی بتواند از هنر‌های دو گانهٔ «کنش مسئولانه» و «واکنش به‌موقع» در سیاست بهره بگیرد.

‏«رضا پهلوی» در وضعیت تحلیل تلاش می‌کند نسبت به تحولات جهانی و منطقه‌ای(نظیر انتخابات آمریکا و دست بالای اسرائیل در خاورمیانه) دعوت به عدم انفعال و انتظار بکند و نظاره‌گر بودن را نفی نماید. این دعوت به عاملیت و فعال بودن در مواجهه با تحولات بین‌المللی و فرصت‌سازی از شرایط، یک «واکنش به‌موقع» در برابر این موقعیت جدید در جهان است.

‏اعلام آمادگی مجدد ایشان برای «هدایت تغییر» و «رهبری دوران گذار» نیز در قالب یک «کنش مسئولانه» قرار می‌گیرد. فارغ از اینکه کسی در میدان بتواند یا نتواند به مسئولیتش عمل کند که در یک «قضاوت پسینی» قابل ارزیابی‌ست، کنشگری که ظرفیت متناسب با یک اقدام را در خود ببیند ملزم به عرضه کردن توان و نامزد کردن خود برای پذیرش مسئولیت است وگرنه در محکمهٔ تاریخ متهم به فرصت‌سوزی و سلب مسئولیت از خویشتن خواهد بود. بدیهی‌ست هر شخص حقیقی و حقوقی دیگری هم که چنین ظرفیتی در خود ببیند، کاری جز نباید بکند.

‏در این بخش، شخصاً تأکید «شاهزاده» بر عزم و ارادهٔ ملی برای ایجاد تغییر، پرهیز از چشم انتظاری برای اقدام دیگران و عرضه کردن خود برای رهبری فرآیند گذار را «مسئولانه» و «واجد اعتبار» می‌دانم.
‏در ضمن من نیز بر این باور هستم که درماندگی و ضعف ساختاری جمهوری اسلامی در مواجهه با بحران‌های متعدد از جمله «مشروعیت» و «مقبولیت» و … مؤید «ضرورت تاریخی» گذار از این حکومت است.

‏ب) جنبهٔ واکاوانه
‏هشدار «آقای پهلوی» دربارهٔ عدم انفعال در برابر تغییر از بیرون و توسط دیگران، این پرسش را ایجاد می‌کند که آیا اراده‌ای برای چنین فرآیند بین‌المللی یا شواهد جدی برای آن وجود دارد؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، مسئولیت افرادی نظیر «شاهزاده» و دیگران برای اعمال حداکثر مساعی در جهت تأمین منافع ملی و جلوگیری از آسیب و خسارت جبران‌ناپذیر دوچندان می‌شود.

‏از سوی دیگر تأکید ایشان بر «استقرار دولت ملی» از مسیر «اعتراضات حق‌طلبانه» و تحت «حمایت جامعهٔ جهانی» ایدهٔ چشم‌نوازی به نظر می‌رسد که برای جلب اعتماد عمومی مناسب است اما مسألهٔ اصلی در «برنامه سیاسی» برای دوره‌ای‌ست که از آن با نام «پیشاگذار» یاد می‌شود. این دوره مستلزم تجمیع «اراده و توان» برای آغاز «دوران گذار» است. به عبارت دیگر «خواستگاه» و «خاستگاه» تغییر بنیادین در ساختار سیاسی باید تعریف، سازماندهی و عملیاتی شود.
‏کنشگر سیاسیِ خواهان این تغییر باید برآورد صحیحی از «ارادهٔ» عمومی (حداقل در میان هواداران خود) برای حضور در «میدان تغییر» داشته باشد و برنامهٔ اجرایی و منظمی برای ظهور و بروز میدانی این اراده بعنی بالفعل کردن «توان» را داشته باشد. نیروی تغییر، مردمِ خواهان تغییر هستند و تا زمانی‌که این نیرو وارد میدان نشوند و رویارویی با نیروی بقا از طریق مبارزات خیابانی (به‌ویژه خشونت‌پرهیز) صورت نپذیرد، امکان شکل‌گیری دوران گذار وجود ندارد.

‏اگر مبتنی بر دیدگاه «شاهزاده» خواستگاه این تغییر در ارادهٔ ملی و خاستگاه آن در میان مردم ایران است، ما هنوز در دوران پیشاگذار و نیازمند پارادیم‌شیفت برای ورود به دوران گذار هستیم، در نتیجه تا زمانی که دورهٔ گذار رخ نداده، رهبری کردن بر آن نیز امکانپذیر نخواهد بود.
‏
‏به نظر من «شاهزاده رضا پهلوی» و هر شخص و گروه دیگری که سودای گذار از جمهوری اسلامی با تکیه بر اراده و توان مردم را دارد باید پتانسیل‌های نهان و آشکار موجود در داخل و خارج ایران را برای برقراری پارادایم‌شیفت مذکور به‌کار بندد.
‏این همان حلقهٔ مفقوده‌ای‌ست که برای استراتژی خیابان (چه آغاز و چه تداوم) ضرورت دارد و به زعم من هر کسی که بتواند مستقیم یا غیرمستقیم در رخ دادن آن یعنی پیش‌بردن دوران پیشاگذار موثر باشد، رهبری دوران گذار را نیز می‌تواند برعهده بگیرد.
‏⁦
@tarikhan

‏«قلب‌های ثروتمند، هرگز نمی‌میرند»

‏چند وقتی بعد از اینکه از زندان دراومد، با هشت تا بچهٔ بدسرپرست و بی‌سرپرست (۵ تا پسر و ۳ تا دختر) تو محلهٔ «دروازه‌غار» مواجه شده بود که روزها تو خیابون‌ها کار می‌کردن و پولشونو شب‌ها تحویل کسان دیگه میدادن.
‏⁧ #کیانوش ⁩ براشون ناهار می‌گرفت، کفش و لباس می‌خرید و وسیله‌هایی رو که برای فروش می‌آوردن یه جا ازشون می‌خرید…

‏یکی از همین بچه‌ها در زمان حملهٔ داعشی‌ها به مجلس، توی شلوغی‌های‌ اطراف بهارستان، با یه خودرو تصادف کرد و جونشو از دست داد؛ طفل معصوم فقط ۱۱ سالش بود.

‏چند بار اصرار کردم که بذار با دوستان «جمعیت امام علی» صحبت کنیم و مراقبت از این بچه‌ها رو اونا به عهده بگیرن اما قبول نمی‌کرد و می‌گفت: «کاری نکن زندگیم بی‌معنا بشه. غیر از مادرم فقط این بچه‌ها رو دارم…»

‏بارها قسمم داد که با کسی در این مورد حرف نزنم اما یکی دو سال بعد که «کووید» شایع شد و دو تا دیگه از این بچه‌ها مبتلا شدن و متأسفانه فوت کردند، چاره‌ای نداشتم و بدون اطلاع «کیانوش» از عزیزان «جمعیت» خواهش کردم تا هر کاری از دستشون برمیاد انجام بدن؛ دمشونم گرم که واقعاً چیزی کم نذاشتن…

‏فشار حاکمیت که روی «جمعیت امام علی» خیلی سنگین شد منم نگران اون کودکان معصوم بودم، اصل ماجرا رو به «کیانوش» گفتم. از دستم دلخور شد؛ می‌گفت این چپهای اسلامی مدرن هستن و بهشون نقد جدی داشت و سر این مساله باهم اختلاف نظر داشتیم.

‏وضعیت مالی «کیانوش» روزبه‌روز خرابتر می‌شد اما هیچ وقت در مورد این پنج تا کودک کار کوتاهی نکرد؛ بچه‌های «جمعیت» هم هر کاری از دستشون برمیومد انجام میدادن…
‏تابستون ۱۴۰۱ که از ایران خارج می‌شدم، هر پنج تاشون درس می‌خوندن و هیچ‌کدومشون دیگه کار نمی‌کردند و مدت‌ها بود شکنجهٔ خانگی و اقامت اجباری رو تجربه نکرده بودند.

‏هم «جمعیت امام علی» حمایتشون می‌کرد و هم سایهٔ ⁧ #کیانوش_سنجری ⁩ بالای سرشون بود.

@tarikhan

سخنان شاهزاده ⁧ #محمد_بن_سلمان ⁩ در حمایت از حاکمیت جمهوری اسلامی در اجلاس ریاض، توسط رسانه‌‌های حکومتی به عنوان دستاورد محور مقاومت و پیروزی سیاست خارجی ج.ا تعبیر می‌شود.

‏یکم) با روی کار آمدن «ترامپ» در آمریکا و احتمال باقی ماندن «نتانیاهو» در دولت اسرائیل، پی‌ گرفتن پروژهٔ «صلح ابراهیم» میان اعراب و اسرائیل در صورت توقف جنگ در غزه و جنوب لبنان، پیش‌بینی چندان دشواری نیست. محور چنین فرآیندی کمافی‌السابق دولت عربستان خواهد بود و «بن‌سلمان» خود را در آستانهٔ قرار گرفتن در یک جایگاه تاریخی برای تعیین تکلیف خاورمیانه می‌داند. بنابراین شاهزادهٔ سعودی از همین حالا شروع به «ری‌برندینگ» برای کشورش می‌کند و از یک جایگاه بالاتر به حمایت از اعضای کنفرانس اسلامی مثل «فلسطین، لبنان، سوریه» و حتی «جمهوری اسلامی» برمی‌خیزد. او برای خود عبای «رهبری جهان اسلام» را دوخته است.

‏دوم) تلاش‌های «قطر» و «مصر» برای برقراری آتش‌بس در غزه به شکست انجامیده و احتمالاً باز کردن این کلاف سردرگم به ابتکار و تصمیم تل‌آویو پیوند خواهد خورد اما هیچ جنگی تا ابد ادامه پیدا نمی‌کند و دیر یا زود درگیری‌ و خونریزی فعلی در لبنان و اسرائیل و غزه به پایان خواهد رسید. «سوریه» و «عراق» ضعیف‌تر از آن هستند که مؤثر واقع شوند و چشم‌شان بیشتر به دهان تهران است. «ترکیه» نقشی فراتر از میانجی نمی‌پذیرد. «امارات» و «اردن» هم که فقط اقمار منطقه‌ای «عربستان سعودی» هستند و خواهند بود. به‌ این ترتیب «ریاض» مسیر خود را برای «توافق بزرگ» با «آمریکای ترامپ» و «پیمان ابراهیم» با «اسرائیل نتانیاهو» هموار می‌بیند به شرط آن‌که دیگر بازیگر منطقه‌ای مؤثر یعنی «جمهوری اسلامی» چوب لای چرخش نگذارد. حکومت ایران مهمترین مخالف و اقداماتش اصلی‌ترین مانع تحقق این پروژه‌ها برای «آل سعود» قلمداد می‌شوند. غرض اینکه «بن‌سلمان» در موقعیت کنونی هوای ج.ا را نگه می‌دارد تا به‌عنوان برگ برنده در آینده از آن استفاده کند. ریاض در قامت حامی تهران ظاهر می‌شود تا جمهوری اسلامی را برای ایجاد نکردن مانع و نیانداختن سنگ جلوی پای عربستان در آیندهٔ نه‌چندان دور، مقید کند. سخنان «شاهزاده بن سلمان» بدهکار کردن ایران است.

‏سوم) مخاطب حرف‌های شاهزادهٔ سعودی، نه دولت اسرائیل که «جامعهٔ جهانی» ست. از آن‌ها میخواهد که «اسرائیل» را مجاب کنند چرا که اولاً نمی‌خواهد بدهکار تل‌آویو باشد تا در آینده از آن برای امتیازگیری از ریاض استفاده کنند و ثانیاً خود در جایگاهی موجّه در برابر جامعهٔ جهانی تعریف می‌کند که امکان و اقبال و اعتبارش را دارد. «بن‌سلمان» به همهٔ بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از جمله ایران و آمریکا این پیام را می‌دهد که اصطلاحاً بزرگتر جهان اسلام و عرب من هستم و به عبارت دیگر هر کسی در خاورمیانه نخواهد روی میزی که من چیده‌ام بازی کند، راه به سوی انزوا و بی‌اثری خود باز کرده است.

‏چهارم) البته سخنان ولیعهد عربستان می‌تواند نقطهٔ عطفی در روابط این کشور با جمهوری اسلامی قلمداد شود که شرط مفید بودنش برای ایران، تن دادن به تمام با حداقل بخشی از بازی سعودی‌ها در منطقه است وگرنه دیگر نخواهد توانست مثل گذشته به‌دنبال تاثیرگذاری در خاورمیانه باشد.

@tarikhan

پیام ⁧ نتانیاهو ⁩ خطاب به مردم ایران را می‌توان در راستای بیشتر شدن احتمال حملهٔ جمهوری اسلامی به اسرائیل برای سومین بار ارزیابی کرد.
‏تاب‌آوری اقتصادی در کنش‌های نظامی بسیار مهم است و اقتصاد ایران با کسری بودجه و تراز منفی تجاری، تحمل این تنگنا را ندارد.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
سه‌شنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

«مکتب نصرالله»

‏همایش بین‌المللی مکتب ⁧ #نصرالله ⁩ در حالی در تهران برگزار شده است که سران جمهوری اسلامی از او و ⁧ #حزب‌الله ⁩ لبنان با عنوان نماد و محور مقاومت در برابر اسرائیل یاد می‌کنند اما در سوی دیگر دنیا، نگاه به آن‌ها متفاوت است.
‏از ۱۹۸۵ که گروه شبه‌نظامی حزب‌الله در جنوب لبنان تشکیل شده تاکنون چهار رهبر را تجربه کرده که دو نفر از آنها یعنی «سیدعباس موسوی» و «سیدحسن نصرالله» توسط اسرائیل کشته شده‌اند. رهبر اول به‌نام «صبحی طفیلی» پیش از عباس موسوی برکنار شده بود و رهبر چهارم نیز «نعیم قاسم» است که پس از نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان عنوان گرفته است.
‏هدف اولیهٔ تشکیل این گروه مقابله با «ارتش جنوب لبنان» به رهبری «سعد حداد» و «آنتوان لحد» بود که به عنوان متحدان اسرائیل با گروه‌های فلسطینی و متحدان جمهوری اسلامی می‌جنگیدند. این نیروی شبه نظامی را لبنانی‌های مارونی، دروزی و شیعه تشکیل می‌دادند.
‏جنگ داخلی در جنوب لبنان ۱۵ سال طول کشید و محصول آن بی‌ثباتی سیاسی و بی‌معنا شدن مفهوم دولت در لبنان، تضعیف روزافزون ارتش این کشور و کشته، زخمی و آواره شدن صدها هزار نفر از غیرنظامیان لبنانی بود.
‏همین درگیری‌ها منجر به عملیات«انگور خشم» توسط اسرائیل در سال۱۹۹۶ شد که حدود چهارصد غیرنظامی کشته و نزدیک نیم میلیون نفر آواره شدند.
‏از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ میلادی، که دیگر مانعی به‌نام «ارتش لحد» در مقابل حزب‌الله نبود، نصرالله استراتژی خود را ناامن کردن شمال اسرائیل و درگیری نامنظم اما پیوسته با اسرائیل در «مزارع شبعا» در جنوب لبنان و شهرک‌های شمال اسرائیل قرار داد.
‏مهمترین پشتیبان مالی و لجستیک حزب‌الله، حکومت جمهوری اساامی بود؛ خبرگزاری «دویچه‌وله» آلمان در اردیبهشت ۱۴۰۲ در گزارشی، میانگین کمک‌های مالی این حکومت به حزب‌الله را سالانه ۷۰۰میلیون دلار برآورد کرده بود.
‏همراهی آنها با «ائتلاف ۸ مارس» به رهبری «میشل عون» در سال ۲۰۰۵ عملاً منجر به یک شکاف غیرقابل ترمیم در ساختار سیاسی لبنان شد که تا اکنون نیز برطرف نشده است.
‏قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل در سال ۲۰۰۶ میلادی حزب‌الله را مجبور به خلع سلاح می‌کرد اما آنها به این مساله تن در ندادند.
‏دخالت در ترور «رفیق حریری» در سال ۲۰۰۵ و نقش مستقیم «عماد مغنیه» در انفجار «آمیا» در آرژانتین در سال ۱۹۹۴ و اقدامات دیگر این گروه منجر به قرار گرفتن نامش در فهرست تروریستی آمریکا و برخی از کشورهای دنیا شد.
‏محصول رهبری ۳۲ سالهٔ نصرالله بر این گروه، چیزی جز جنگ، درگیری، بی‌ثباتی و ناامنی در منطقه خاورمیانه به‌ویژه لبنان و اسرائیل نداشت و به جرأت می‌توان از این گروه نظامی به عنوان یکی از موانع اصلی برقراری صلح در خاورمیانه یاد کرد که مستقیماً تحت نظر جمهوری اسلامی و در همکاری کامل با نیروی قدس سپاه پاسداران فعالیت می‌کند.
‏«مکتب نصرالله» مکتب جنگ بر اساس «منطق انتقام» است و پاسداشت او و تفکراتش، چیزی جز گرامیداشت خونریزی و احترام به جنگ نیست؛ همان‌که «مکتب مقاومت» نام گرفته است.

@tarikhan

💠گفت‌و‌گوی صوتی


📌از آمریکا تا خاورمیانه؛ سایهٔ انتخابات بر جنگ


روح‌الله رحیم‌پور
پژوهش‌گر تاریخ و تحلیل‌گر مسائل سیاسی

📌چهارشنبه ۱۶ آبان‌ماه ۱۴۰۳

گروه تلگرامی کافه سیاست

@tarikhan

جمهوری اسلامی در مدت باقیمانده تا انتقال قدرت در کاخ سفید، از یک‌سو باید روی میزی که دولت بایدن در خاورمیانه چیده بازی کند و از طرفی خود را با چشم‌انداز دولت ترامپ مواجه نماید لذا برای پاسخ نظامی به اسرائیل نمی‌تواند منتظر استقرار دولت بعدی آمریکا باشد.

گفت‌گو با رادیو فردا
چهارشنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

مقام‌های جمهوری اسلامی در حالی از بی‌اهمیت بودن نتیجهٔ انتخابات در آمریکا سخن می‌گویند که دستگاه‌های امنیتی در ایالات متحده گزارش‌های متعددی از دخالت‌های سایبری ایران در زیرساخت‌های انتخاباتی و برنامه‌های جدی‌اش برای سوء قصد به ترامپ در جریان کارزار منتشر کرده‌اند.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
چهارشنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

«پرزیدنت ترامپ»

‏یکم) ۷۵ روز قبل از ⁧ #انتخابات_آمریکا ⁩ پیش‌بینی من برنده شدن «کامالا هریس» بود که «نادرست» از آب درآمد. البته من طرفدار هیچ‌کدام از دو حزب و کاندیداهای آمریکایی نبوده و نیستم اما فکر می‌کردم دموکرات‌ها همچنان در کاخ سفید باقی بمانند.
‏در عین حال مشارکت بالای ۶۰درصدی در این انتخابات و برگزاری شکوهمند آن را باید نمایه‌ای جذاب و درخشان در دموکراسی آمریکایی قلمداد کرد.
‏شخصاً همچنان «لیبرال دموکراسی» را نسخهٔ مفیدتری برای جهان بشریت می‌دانم.

‏دوم) برایم جالب بود که ۷۵درصد از مشارکت‌کنندگان در نظرسنجی توییتری آقای مهدی پرپنچی (از ۳۸۷۶نفر) و ۵۴درصد از کسانی‌که در نظرسنجی من (از ۸۶۸نفر) که قاعدتاً ایرانی هم بودند، تمایل به ⁧ #ترامپ ⁩ داشتند و اتفاقاً پیش‌بینی آنها (و شاید تمایل‌شان) هم درست از آب درآمد.

‏سوم) هنوز که شمارش آرا به صورت کامل تمام نشده، زمزمه‌های کنشگران طرفدار «پزشکیان» شروع شده و انتخاب «ترامپ» را یک بدشانسی برای رئیس‌جمهور ایران ارزیابی می‌کنند. به این ترتیب علاوه بر جنگ غزه و درگیری با اسرائیل، «دولت ترامپ» هم بر فهرست فرافکنی‌ها و بهانه‌تراشی‌های مربوط به ناکارآمدی دولت چهاردهم افزوده می‌شود.

‏چهارم) نکتهٔ مهم دیگر دربارهٔ انتخابات آمریکا که بعدها بیشتر در موردش خواهم نوشت، تعیین «جی دی ونس» به‌عنوان معاون ترامپ است. او از نسل جدید و جوان سیاستمداران راست‌گرای آمریکایی‌ست که از توان تحلیل، قدرت سخنوری و انرژی بالایی برخوردار است و فکر می‌کنم یکی از سیاست‌مداران شاخص و تاثیرگذار آمریک و یک آلترناتیو جدی برای پست ریاست‌جمهوری در سال‌های آتی خواهد بود.

@tarikhan

«روزنامه‌نگار زندانی یعنی: دانستن حق مردم نیست!»

‏حکم پنج سال حبس برای ⁧ #نیلوفر_حامدی ⁩ و ⁧ #الهه_محمدی ⁩ بابت اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» و بر اساس «ماده ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی» صادر شده است.
‏من حقوق‌دان نیستم اما به عنوان یک شهروند ایرانی نمی‌توانم نسبت به ظالمانه بودن این حکم (همانند بسیاری از احکام قضایی در مورد متهمان سیاسی و عقیدتی) بی‌تفاوت باشم.

‏چگونه یک نفر به جرم «اجتماع و تبانی» متهم و محاکمه می‌شود اما غیر از خودش، متهم دیگری در پرونده وجود ندارد؟ مگر نه اینکه برای احراز این جرم باید حضور حداقل یک نفر غیر از شخص متهم، اثبات شود و جرم فرد یا افراد دیگر هم با متهم اصلی یکسان باشد؟ اگر چنین است پس چرا نام و نشانی از طرف تبانی کننده و اجتماع کننده با این دو روزنامه‌نگار وجود ندارد و چگونه یک فرد می‌تواند فقط با خودش برای ارتکاب جرم علیه امنیت ملی اجتماع و تبانی کند؟

‏چگونه است که نگاشتن گزارش از وضعیت وخیم جسمانی و سپس تشییع جنازهٔ «مهسا امینی» جرم ضد امنیت ملی تلقی شده در حالی‌که همهٔ مسئولان نظام بر ناگوار و مظلومانه بودن این رخداد صحّه گذاشته‌اند؟ مگر در گزارش‌های مکتوب این روزنامه‌نگاران چیزی غیر از این نوشته شده یا به کسی و نهادی اتهامی وارد شده است؟ نوشتن گزارش خبری یا تحقیقی در روزنامه‌ها از چه زمانی جرم امنیتی تلقی شده است؟ اصلا خانم‌ها حامدی و محمدی و البته همهٔ روزنامه‌نگاران از وجود چنین جرمی مطلع بوده‌اند؟

‏با تبرئهٔ هر دو نفر از اتهام «همکاری با دولت‌های متخاصم» چنین استنباط می‌شود که طرف مقابل آنها در اجتماع و تبانی، قاعدتاً باید در داخل کشور بوده باشد. اما اگر این امر برای دادگاه احراز شده پس چرا از اعلام، معرفی، بازداشت و محاکمهٔ آن افراد خبری نیست؟ پاسخ واضح است؛ هیچ اجتماع و تبانی مجرمانه‌ای صورت نگرفته و این روزنامه‌نگاران تنها به حسب وظیفهٔ حرفه‌ای خود و با مشورت و ابلاغ روزنامهٔ متبوع‌شان اقدام به تنظیم و انتشار گزارش‌های خود کرده‌اند.

‏دستگاه‌های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی به واسطهٔ این احکام ظالمانه و ناعادلانه، مدیون بسیاری از شهروندان کشور هستند؛ از طرفی ظلم آشکار در حق مجموعه‌ای از کنشگران مدنی، سیاسی و اجتماعی روا می‌دارند و از طرفی تقابل‌شان با گردش آزاد اطلاعات و مخالفت‌شان با آزادی رسانه‌ها، حق فطری تمامی ایرانیان برای دانستن را سلب و محدود می‌کنند.

@tarikhan

https://www.youtube.com/live/LB5vItJwbZs?si=itlJA2c55iEHHCXB

💠گفت‌گوی زنده

❇️«حال و هوای امروز جامعه‌ی ایران چگونه است»

مهدی خلجی و روح‌الله رحیم‌پور

دوشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۳
ساعت ۲۱:۳۰ به‌وقت ایران

@tatikhan

پذیرفتن اینکه در همهٔ سفارت‌خانه‌ها اطلاعاتِ کشور میزبان جمع‌آوری می‌شود، عبارت «لانهٔ جاسوسی» را بی‌اعتبار می‌کند.
‏اما ادعای «خامنه‌ای» مبنی بر تلاش آمریکا برای سرنگونی انقلاب و سوء قصد به جان رهبرانش، فاقد هرگونه اعتبار و وجاهت تاریخی‌ست. نه در اسناد گردآوری شدهٔ سفارت و نه در اظهارات مقام‌های جمهوری اسلامی تاکنون، هرگز چنین موضوعی وجود نداشته است.

‏ایالات متحده پس از جمهوری عراق، دومین کشوری‌ست که دولت موقت انقلاب را در ۲۷ بهمن۵۷ به رسمیت شناخت و اتفاقاً اسناد گوناگونی از ارتباط و همکاری نزدیک مسئولان سفارت آمریکا با اشخاصی همچون «بهشتی» و «موسوی اردبیلی» در زمان انقلاب وجود دارد.
‏علی خامنه‌ای به واسطهٔ نقش کمرنگ و جایگاه نازلش در زمان انقلاب، از این ارتباط‌ها و گفت‌گوها دور بوده و صرفاً به‌دلیل عضویت زورچپان‌اش در شورای انقلاب با وساطت «هاشمی رفسنجانی» به سمت معاون وزارت دفاع منصوب شده بود اما با این وجود خودش بهتر می‌داند که هیچ برنامه‌ای برای سرنگونی انقلاب و حکومت نوپای جمهوری اسلامی در سفارت آمریکا تا پیش از تسخیر و گروگان‌گیری وجود نداشته است. در غیر این‌صورت ۴۵هزار بار در ۴۵ سال گذشته به زبان می‌آوردند.

‏رهبر جمهوری اسلامی را بابت پرهیز از تردید و نهی ابهام دربارهٔ ماجرای سفارت آمریکا می‌توانم درک کنم چون طرح این مسأله به بررسی پیامدهای آن نیز می‌انجامد و سران حکومت بایستی بابت ۴۴۴ روز گروگان‌گیری اتباع آمریکایی، برقراری اولین تحریم‌های آمریکا علیه ایران، نقش «دولت بنی‌صدر» در شکست «کارتر» و روی کار آمدن «ریگان» به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا، وادادگی فاجعه‌بار و خیانت‌گونهٔ «دولت رجایی» و مجلس اول شورای اسلامی و تاراج میلیاردها دلار از ذخائر کشور در «بیانیهٔ ۱۹۸۱ الجزایر» و بالاتر از همه ایجاد انگیزه برای کاخ سفید جهت حمایت از «صدام حسین» در جنگ تحمیلی هشت‌ساله پاسخگو باشند.

‏⁧ #تسخیر_سفارت_آمریکا ⁩سرآغاز تاریخی سرشار از بی‌اعتمادی و خصومت میان دولت‌های آمریکا و جمهوری اسلامی بود که بیشترین آسیب آن متوجه مردمان ایران‌زمین شده‌است.
‏⁧ #دانشجویان_خط_امام ⁩و هدایت‌کنندگان‌شان به مثابه دیوانگانی که سنگ فاجعه در چاه تاریخ انداختند و برای دهه‌ها باعث گرفتاری میلیون‌ها ایرانی شدند، مستوجب بازخواست و حتی محاکمه هستند.

@tarikhan

۱۰۷ سال پیش در چنین روزی «آرتور جیمز بالفور» وزیر خارجهٔ وقت بریتانیا در نامه‌ای به «لُرد روتشیلد» که یکی از رهبران جامعهٔ یهود بود، موضع رسمی پادشاهی بریتانیا در حمایت از ایده‌های سازمان جهانی صهیونیسم را اعلام کرد.
‏این بیانیه ۶۷ کلمه بیشتر نداشت اما بسیاری از تحلیلگران تاریخ، آن‌را سرآغاز مناقشهٔ اعراب و یهودیان در فلسطین و اسرائیل می‌دانند.
‏در ⁧ #بیانیه_بالفور ⁩ بر لزوم ایجاد «خانهٔ ملی» برای یهودیان در فلسطین تأکید می‌شود در حالی‌که معلوم نبود این عبارت دقیقاً چه مفهومی دارد. شاید خانهٔ ملی همان دولتی‌ست که بعدها نام ⁧ #اسرائیل ⁩ به خود گرفت.
‏این نامه ۲۰ سال پس از تشکیل سازمان جهانی صهیونیسم توسط «تئودور هرتسل» و دقیقاً در زمانی نگاشته شد که بریتانیا برای خروج از انسداد جبههٔ جنگ به حمایت ایالات متحده و روسیه نیاز داشت و حمایت دولت پادشاهی از یهودیان، در عمل موجب تهییج آن دولت‌ها از طرف لابی‌های یهودی و در نهایت پیروزی «تفاهم مثلث» در جنگ اول جهانی شد.

‏متن نامهٔ ادوارد بالفور به روتشیلد در دوم نوامبر ۱۹۱۷م که به «بیانیهٔ بالفور» معروف شد به این شرح است:
‏«لرد روتشیلد گرامی
‏بسیار خوشوقتم که از جانب دولت اعلیحضرت، اعلام همدلی ذیل با آرمان‌های یهودیان صهیونیست را که به کابینه تقدیم و با آن موافقت شده ابلاغ نمایم.
‏دولت اعلیحضرت نسبت به ایجاد یک خانهٔ ملی برای یهودیان در فلسطین نظر مساعد دارد و تمام تلاش خود را برای تسهیل دست‌یابی به این هدف به کار خواهد بست؛ البته باید به‌روشنی دانست که هرگز نباید کاری انجام شود که ممکن است به حقوق مدنی و مذهبی جوامع غیریهودی موجود در فلسطین یا حقوق و وضعیت سیاسی یهودیان در هر کشور دیگر، خدشه‌ای وارد سازد.
‏سپاسگزار خواهم شد اگر این بیانیه را به اطلاع فدراسیون صهیونیسم برسانید.
‏آرتور بالفور»

@tarikhan

💠 مناظره 💠

❇️ محور مقاومت عامل تهدید یا امنیت ایران؟!

💠 حسین مهدی‌تبار
💠 روح‌الله رحیم‌پور

جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳
ساعت ۲۲ به وقت ایران

@tarikhan

گروه تلگرامی مشق سیاست
@siiiyasat

«سرویس ایرانی، اسپک اسرائیلی»

‏انتظار پایان کشمکش‌های نظامی اخیر بین تهران و تل‌آویو پس از عملیات هوایی ارتش ⁧ #اسرائیل ⁩ در ⁧ #ایران ⁩، علیرغم اینکه قدری خوشبینانه بود اما مبنای عقلانی هم داشت.
‏
‏مبانی ایجابی:
‏- ایالات متحده تلاش زیادی کرده بود تا اسرائیل را از حمله به مراکز هسته‌ای و نفتی در ایران باز دارد؛ هرچند معتقدم اسرائیلی‌ها از ابتدا هم چنین قصدی نداشتند و طرح این اهداف صرفاً برای جلب حمایت بیشتر از سمت کاخ سفید بود و به این ترتیب توانست سامانه‌های پدافندی «تاد» و «اشعهٔ آهنین» را به ارزش تقریبی دو میلیارد دلار در اختیار بگیرد.
‏- مقام‌های اسرائیلی بلافاصله پس از حمله به ایران هم به صراحت از آمادگی خود برای برقراری آتش‌بس در جنوب لبنان سخن گفتند و هم موافقت خود را برای دور جدید مذاکرات در دوحه دربارهٔ غزه اعلام کردند.
‏- رهبر جمهوری اسلامی در واکنش به این حمله از ادبیات نرم‌تر و لحن آرام‌تری استفاده کرد، رسانه‌های حکومتی سعی در عادی نشان دادن وضعیت کردند و وزارت امور خارجه و ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی هم در بیانیه‌های خود بر لزوم برقراری آتش‌بس در غزه و جنوب لبنان پای فشردند و حرفی از انتقام و پاسخ نظامی به میان نیاوردند.

‏مبنای سلبی:
‏- در پیش بودن انتخابات در آمریکا و رقابت تنگاتنگ نامزدهای دموکرات و جمهوری‌خواه به گونه‌ای بود و هست که هر اتفاقی در خاورمیانه (چه برای تشدید و چه برای کاهش تنش‌ها) می‌تواند بر نتیجهٔ انتخابات تأثیر بگذارد و به نظر من واکنش نظامی جمهوری اسلامی وضعیت دموکرات‌ها را متزلزل‌تر می‌کند در حالی‌که تهران احتمالاً باید نگرانی بیشتری بابت انتخاب «ترامپ» داشته باشد.

‏… امّا ممکن است شرایط تغییر کرده باشد؛

‏- سه روز پس از عملیات اسرائیل، لحن مقام‌های وزارت خارجه در ایران تغییر کرد. سخنگوی وزارت خارجه از پاسخ «متناسب با حمله طرف» مقابل سخن گفت، نمایندهٔ جمهوری اسلامی در سازمان ملل با اشاره به «ماده ۵۱ منشور ملل متحد» از محفوظ بودن «حق پاسخگویی» دولت متبوعش حرف زد و عباس عراقچی هم ظرفیت بالای حکومت برای پاسخ «قاطع» به اسرائیل را مورد تأکید قرار داد.
‏- بلافاصله سایر مقام‌های حکومتی هم ادبیات مشابهی اتخاذ کردند. رئیس دفتر خامنه‌ای از پاسخ «پشیمان‌کننده و دندان‌شکن» سخن گفت، جانشین فرمانده سپاه پاسخ ایران را «قطعی و اجتناب‌ناپذیر» خواند و فرمانده کل سپاه نیز اسرائیل را به پاسخ «غیرقابل تصور» تهدید کرد.
‏- خبرگزاری «رویترز»، روزنامه «نیویورک‌تایمز» و وبسایت «آکسیوس» در گزارش‌های جداگانه‌ای به این نتیجه رسیده‌اند که جمهوری اسلامی تصمیم قطعی خود را برای پاسخ نظامی به اسرائیل گرفته‌است و مشغول هماهنگی و زمینه‌سازی برای انتخاب و اجرای مناسب‌ترین سناریو در این مورد است.

‏نتیجه‌گیری:
‏همچنان معتقدم اقدام نظامی جمهوری اسلامی پیش از انتخابات آمریکا، امکان پیروزی جمهوری‌خواهان را افزایش می‌دهد، هر چند که حتی در این‌صورت هم تا پایان سال جاری میلادی، دموکرات‌ها ساکنین کاخ سفید خواهند بود.
‏به نظر من در شرایط کنونی اگر اسرائیل و طرف‌های مقابل بتوانند دربارهٔ آتش‌بس در غزه و جنوب لبنان به توافق برسند، احتمال اقدام تلافی‌جویانهٔ جمهوری اسلامی کاهش می‌یابد و حتی ممکن است منتفی شود.
‏به عبارت دیگر علیرغم اینکه به مثابه بازی والیبال، سرویس دست ایران است اما در واقع توپ در زمین اسرائیل خواهد چرخید و ابتکار عمل با تل‌آویو و واشینگتن است. لذا امکان دارد این تغییر لحن جمهوری اسلامی با تاکید بر پاسخ، برای تحت فشار قرار دادن آنها جهت پذیرش آتش‌بس باشد. اما این فقط یک سناریوی خوشبینانه است.
‏یک وضعیت بدبینانه نیز وجود دارد که جمهوری اسلامی بدون اعتنا به تحولات منطقه‌ای و حتی انتخابات آمریکا، صرفاً برای اعادهٔ حیثیت سیاسی و نظامی خود اسرائیل را برای بار سوم مورد حملهٔ موشکی قرار خواهد داد. چنین واکنشی اگر پیش از انتخابات آمریکا باشد دست بالاتر را به «ترامپ» می‌دهد و اگر بعد از انتخابات باشد، زمینه را برای اقدام مجدد و سنگین‌تر اسرائیل علیه ایران فراهم خواهد کرد.

‏یک توصیه:
‏پس از حملهٔ هوایی اسرائیل، جمهوری اسلامی از برگ دیپلماتیک در میز بازی برخوردار شده و یک نظام سیاسی باید بتواند از ابتکار، خلاقیت و انعطاف برای بهره‌گیری از ورق‌های گوناگون استفاده کند. حکومت ایران اگر واقعا نگران جان انسان‌ها در خاورمیانه است باید به‌جای مقابله به مثل نظامی در برابر اسرائیل، از امکان دیپلماتیک فعلی برای تحقق آتش‌بس و پایان خونریزی در غزه و لبنان استفاده کند.


@tarikhan

اظهارات سخنگوی ⁧ #دولت_چهاردهم ⁩ دربارهٔ تأثیر منفی طرح رسانه‌ای بعضی از مطالبات در تحقق آن‌ها، تکرار همان ادعاهای قبلی محافظه‌کارانه است که نه‌تنها به تأمین خواسته‌ها منجر نشده بلکه تضعیف رسانه‌ها را هم در پی داشته است.

‏الف) در دنیای آزاد اطلاعات به هیچ رسانه‌ای حتی توصیه هم نمی‌توان کرد که چه مطلبی را بگویند و چه حرفی را نزنند؛ اولی شانتاژ و دومی سانسور است.
‏ب) هنگامی که مطالبه‌ای بدون چکش‌کاری در فضای رسانه‌ای به هدفی برای تحقق توسط نهادهای حکومتی تبدیل شود، اولاً معلوم نیست کدام بخش و کدام وجه آن توسط حکومت ارزیابی و محقق شود. ثانیاً بعد از تحقق احتمالی، حکومت از این موضوع به عنوان یک پاداش در قبال مردم یاد می‌کنند و نهاد «خدمت‌گزار» به مرجع «منت‌گذار» بدل می‌شود. ثالثاً رسانه‌ها به‌عنوان زبان گویای جامعه و زبان واسط میان مردم و حکومت به‌جای مطالبه‌محوری از سوی مردم به دستگاه تبلیغاتی و تابلوی اعلانات حکومت تبدیل خواهد شد.
‏پ) به تجربه ثابت شده است که طرح ادعاهایی نظیر رسانه‌ای کردن، سیاسی کردن و کش‌دار کردن مطالبات یا برای فرافکنی از عدم اراده و عزم دستگاه‌های حاکمیتی در تحقق آنها و یا برای محدود کردن و گرفتن ابتکار عمل از جامعهٔ مدنی انجام می‌شود.
‏ت) طرح چنین مطالبی توسط سخنگوی دولتی که خود را وامدار رأی بخشی از جامعه می‌داند و این سخنگو بیش از همه باید با رسانه‌ها و برای رسانه‌ها تلاش کند، به مثابه سرکه‌انگبینی ست که صفرا فزوده است. هر چند که شاید از محصول یک انتخابات ۴۰درصدی بیش از این نباید انتظار داشت.

@tarikhan

💠مناظره

🎙️مرتضی سرابی / روح‌الله رحیم‌پور

❇️شطرنج تل‌آویو تا تهران

مدیر برنامه: سعید طوفانی

سه‌شنبه ۸ آبان ۱۴۰۳

📻فایل صوتی

علی خامنه‌ای در حالی با خانواده‌های شهیدان دیدار کرد و در جمع‌شان سخن گفت که حتی اشاره‌ای هم به جان‌باختگان نظامی ایران در حملهٔ هوایی اسرائیل نکرد.
‏انسان‌ها در این حکومت حتی عدد هم نیستند تا بتوان به آن استناد کرد و ما دربدر به‌دنبال کرامت انسانی هستیم.

گفت‌وگو با رادیو فردا
یکشنبه ۶ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

رهبر جمهوری اسلامی در سخنان امروز خود نکات مهمی بر زبان آورد:

‏پردهٔ اول
‏- خامنه‌ای: «دو شب پیش حرکت شرورانه‌ای اینجا انجام دادند… خب یک غلطی کرد… خودشان بزرگ‌نمایی می‌کنند که غلط است اما توجه داشته باشید که کوچک‌انگاری آن‌هم غلط است…»
‏* چگونه است که حملهٔ هوایی به ساختمان کنسولگری در دمشق را عین تجاوز به خاک کشور و مستوجب پاسخ قاطع می‌داند اما عملیات نیروی هوایی ⁧ اسرائیل ⁩ بر فراز آسمان ایران و شلیک به مواضع نظامی در خاک کشور را فقط حرکت شرورانه توصیف می‌کند؟ خب یک غلطی کرد، فقط همین؟ کوچک‌انگاری از این واضح‌تر؟
‏او اگر در این ادعا صادق بود اجازه نمی‌داد بیانیه وزارت امور خارجه و اطلاعیه ستاد کل نیروهای مسلح با آن مطالب منتشر شود که سرشار از همین کوچک‌انگاری‌ها بود.

‏پردهٔ دوم
‏- خامنه‌ای: «بایستی خطای محاسباتی رژیم صهیونیستی به‌هم بخورد…»
‏* مگر نه اینکه طرف‌های متخاصم یا درگیر باید از اشتباهات محاسباتی همدیگر بهره بگیرند؟ مگر نه اینکه رویکردهای هر طرف باید برای افزایش این خطاها در طرف مقابل باشد؟ چگونه است که جمهوری اسلامی نیازمند به‌هم خطاهای محاسباتی اسرائیل می‌شود؟ این خیلی طنزآمیز است!

‏پردهٔ سوم
‏- خامنه‌ای: «کیفیت کار [واکنش به اسرائیل] را مسئولان باید تشخیص دهند و آنچه که به صلاح ملت و کشور است را بکنند…»
‏* چگونه است که وی دربارهٔ واکسن کرونا، حجاب زنان، نشر کتاب، آتش به اختیارها، انتقام سخت، خونخواهی عزیز و … نظر شخصی (بخوانید حاکمیتی) خود را به صورت قطعی بیان می‌کند اما پس از دو بار حملهٔ موشکی به اسرائیل و بعد از عملیات هوایی آنها، تشخیص امر را به مسئولان ارجاع می‌دهد؟ نکند این بار از پیامدهای تصمیم بعدی (واکنش یا عدم واکنش) نگران است و نمی‌خواهد مسئولیتی بپذیرد؟ دقیقاً مثل همان رویکردی که برای مذاکرات هسته‌ای و مذاکره با آمریکایی‌ها انجام داد!

‏پردهٔ چهارم
‏- خامنه‌ای: «کسانیکه مردم را دچار ترس و تردید می‌کنند، در تعبیر قرآنی «مُرجِفون» نامیده می‌شوند که پروردگار به پیامبر دستور می‌دهد اگر از این کار دست برنداشتند، آنها را مجازات کن…»
‏* درست زمانی‌که یک دولت خارجی به کشور تعرض نظامی کرده، رهبر حکومت شمشیرش را برای منتقدان داخلی تیز می‌کند و برای اولین بار در طول حکومتش با استفاده از آیه ۶۰ سورهٔ احزاب، آنها را مرجفینی یاد می‌کند که باید مجازات شوند. این صحبت‌ها برای زمانی غیر از دوران جنگی کاربرد دارد؟ چرا دربارهٔ حملهٔ آن دولت متخاصم از عبارت «خب یک غلطی کرد…» استفاده می‌کند اما به صراحت از مجازات برای منتقدان و مخالفان داخلی حرف می‌زند؟ او حق ندارد انتقام حملهٔ اسرائیل و بی‌مبالاتی کارگزارانش را از مخالفانش بگیرد.

‏پردهٔ پنجم:
‏- خامنه‌ای: « هر چیزی که به ذهن انسان می‌رسد را نمی‌شود در فضای مجازی منتشر کرد…»
‏* شیوه‌های استبدادی چگونه باید خودشان را نشان دهند؟ فقط کم مانده است که مثلاً بگوید انسان نمی‌تواند به هر چیزی فکر کند! چگونگی بر زبان راندن این جملات در مورد فضای مجازی را چیزی غیر از استبداد نمی‌تواند توجیه کند. به‌راحتی می‌توان انتظار داشت که پس از رویداهای اخیر و تحولات منطقه‌ای، فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور با فشار و محدودیت‌سازی بیشتری مواجه شود و رهبر ج ا نیز این رویکرد را به صراحت عنوان کرد.

‏اما پردهٔ آخر؛
‏به نظر من از سخنان امروز علی خامنه‌ای، می‌توان دو سناریوی احتمالی دربارهٔ مواجهه با حملهٔ هوایی اسرائیل متصور شد:

‏یکم) اتفاق بد برای حکومت و مفید برای ایران و خاورمیانه:
‏جمهوری اسلامی پی به ناکارآمد بودن راهبردهای پیشین خود می‌برد و به‌ویژه در آستانهٔ انتخابات در آمریکا، از اقدام تلافی‌جویانه بر ضد اسرائیل پرهیز می‌کند. به این ترتیب حتی می‌تواند برگ‌های دیپلماتیک سودمندی را نیز به‌دست آورد. این سناریو برای حکومتی که دهه‌ها از نابودی اسرائیل حرف زده می‌تواند بد باشد اما قطعاً به سود مردم و کشور ایران و منطقه خواهد بود.

‏دوم) اتفاق بدتر برای همه:
‏جمهوری اسلامی از همان شیوه‌ای که حماس به رهبری سنوار و هنیه در یک‌سال پیش از طوفان‌الاقصی انجام دادند برای گمراه کردن اسرائیل و متحدانش استفاده می‌کند و با عادی نشان دادن فضا و کم اهمیت جلوه دادن حملهٔ اسرائیل و ایجاد اطمینان در محیط بین‌المللی برای عدم اقدام نظامی، اصطلاحاً تل‌آویو را خام می‌کند اما رویای اقدام تلافی‌جویانه را از سر بیرون نکرده و در موقعیتی غیرمترقبه، به عملیات اسرائیل پاسخ نظامی می‌دهد.

@tarikhan

علی خامنه‌ای که در مورد واکسن کرونا نظر صریح می‌داد و در مورد حمله به ساختمان کنسولگری و کشته شدن هنیه و نصرالله از عبارت‌هایی نظیر انتقام سخت و خونخواهی عزیز استفاده می‌کرد حالا در مقابل حمله هوایی اسرائیل در داخل کشور، تصمیم را موکول به بقیهٔ مسئولان حکومت می‌کند.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
یکشنبه ۶ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

عادی جلوه دادن وضعیت توسط رسانه‌ها و مقام‌های حکومتی پس از حملهٔ هوایی اسرائیل، از یک سو با هدف القای آرامش به جامعه و به‌ویژه ممانعت از تکانه‌های قیمتی در بازارهای پول و سرمایه انجام می‌شود و از سوی دیگر شاید زمینه را برای عدم واکنش متقابل از سوی ایران فراهم کند.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
شنبه ۵ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

دوراهی سخت انتخاب پیشِ روی تهران قرار گرفته است؛ انتخاب بین «پایان دادن به تنش نیابتی و درگیری منطقه‌ای با اسرائیل» یا «تداوم وضع موجود و افزایش سطح تنش».
‏اسرائیل با اقدام خلاف عرف خود در پذیرش رسمی این عملیات نظامی، توپ را به زمین جمهوری اسلامی انداخته است.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
شنبه ۵ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

عزت‌الله ضرغامی در گفت‌وگو با هاتف صالحی در برنامهٔ ⁧چهارراه⁩ از فقدان راهبرد مشخص برای برخورد با مخالفان در حکومت جمهوری اسلامی سخن می‌گوید.
‏ایشان دچار «خطای شناخت» شده و تحلیل اشتباه خود را نیز بر آن مبنا استوار کرده است.

‏در دورهٔ حکومت پهلوی، استراتژی نظام برای مخالفان، «راهبرد مهار» بود که در آن از مرکزیت یک نهاد امنیتی(ساواک)، خنثی‌سازی گروه‌ها با استفاده از گروه‌های دیگر، هدف قرار دادن گروه‌های زیرزمینی و مسلح به عنوان چالش امنیتی، بهره‌گیری از نیروی نظامی برای سرکوب شورش‌ها و فقدان نیروی انتظامی ضد شورش استفاده می‌شد که در این راهبرد، «سرکوب» یک «شیوه» محسوب می‌شود.

‏اما در دوران حکومت جمهوری اسلامی، همین «سرکوب» به جای «مهار» به راهبرد اصلی در مواجهه با مخالفان تبدیل می‌شود که از مؤلفه‌های فیزیکی زیر بهره می‌برد:
‏- ایجاد نهادهای متعدد اطلاعاتی و امنیتی
‏- خنثی‌سازی گروه‌های مخالف از طریق حامیان مردمی
‏- بهره‌گیری از نیروهای انتظامی ضد شورش و یگان‌های نظامی در سرکوب
‏- سیطرهٔ نگاه امنیتی به عموم مخالفان اعم از مسلح و غیرمسلح
‏- استفاده از «کشتار» اعم از خیابان، اعدام و ترور به‌عنوان یک شیوه در این راهبرد

‏تفاوت‌های اصلی میان راهبردهای مهار و سرکوب کاملاً مشخص است. در عین حال راهبرد سرکوب غیر از مولفه‌های فیزیکی مذکور، از پارتمترهای روانی نیز بهره می‌برد که مجال توضیح آن در این مقال نیست.

‏یادآوری می‌کنم که:
‏در استراتژی مهار، کشتن مخالفان یک عارضهٔ ناگزیر است که تلاش برای کنترل و محدود کردن تعداد آن است اما در استراتژی سرکوب، کشتن یک شیوه برای تحقق این راهبرد است؛ در نتیجه تعداد مخالفان کشته شده در جمهوری اسلامی ده‌ها برابر دورهٔ پهلوی‌ می‌شود.
‏در راهبرد مهار، عمدهٔ زندانیان سیاسی و امنیتی را فعالان گروه‌های مسلح و زیرزمینی تشکیل می‌دهند اما در راهبرد سرکوب، عموم زندانیان سیاسی و امنیتی را فعالان مدنی، اجتماعی، محیط زیستی، کنشگران شناخته شده و حتی عموم غیرسیاسی مردم شکل می‌دهند؛ فلذا تعداد زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی صدها برابر دوران پهلوی می‌شود.

‏بر خلاف دیدگاه آقای ضرغامی، معتقدم جمهوری اسلامی در برابر عموم مخالفانش از گروه‌های سیاسی گرفته تا عموم معترضان مردمی، راهبرد سرکوب را اتخاذ کرده و اجرا می‌کند.

@tarikhan

«هر جایزه‌ای را نمی‌توان پذیرفت»

‏بنیاد ریچارد نیکسون جایزهٔ سالانهٔ ⁧ #معمار_صلح ⁩ خود را به ⁧ #شاهزاده_رضا_پهلوی ⁩ تقدیم کرده است.
‏اظهار خرسندی شاهزاده و شادمانی هواداران ایشان از دریافت این جایزه برایم جای سوال دارد.
‏آیا واقعاً هر جایزه‌ای از هر نهادی، ارزشمند است؟

‏بنیاد ریچارد نیکسون از سال ۱۹۸۳ در کتابخانه و موزهٔ پرزیدنت نیکسون تأسیس شد و از سال ۱۹۹۵ جایزهٔ سالانه‌ای را با عنوان «معمار صلح» طراحی و به شخصیت‌های منتخبش تقدیم می‌کند. ریاست این بنیاد را «رابرت چارلز اوبراین» بر عهده دارد که یک حقوق‌دان جمهوری‌خواه و مشاور امنیت ملی کاخ سفید در دو سال پایانی ریاست‌جمهوری «ترامپ» بود و یکی از بانیان توافق دوحه بین آمریکا و طالبان در فوریهٔ ۲۰۲۰ بود که در نهایت به خروج سربازان آمریکایی از افغانستان در دولت «بایدن» و استقرار «امارت اسلامی طالبان» در کابل منتهی شد.

‏نگاهی به جوایز اعطا شدهٔ معمار صلح در سال‌های گذشته می‌تواند نمایان‌گر بخشی از نگرش‌های این بنیاد پیرامون صلح در جهان باشد:
‏- سال ۲۰۰۰ جورج بوش(پدر)، رئیس‌جمهور سابق آمریکا و فرمانده جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱
‏- سال ۲۰۰۱ دیک چنی، وزیر دفاع ایالات متحده در زمان بوش پدر و جنگ خلیج فارس
‏- سال ۲۰۰۳ جورج شولتز، وزیر خارجه ایالات متحده در دولت دونالد ریگان و هم‌پیمان صدام حسین در زمان جنگ تحمیلی علیه ایران
‏- سال ۲۰۰۵ ریچارد مایرز، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در جنگ عراق سال۲۰۰۳ و کهنه‌سرباز جنگ ویتنام
‏- سال ۲۰۱۰ دونالد رامسفلد، وزیر دفاع آمریکا در زمان حمله به عراق سال ۲۰۰۳
‏- سال ۲۰۲۱ مایک پومپئو، وزیر خارجه در دولت «ترامپ» ، یکی از بانیان توافق دوحه میان آمریکا و طالبان، هم‌پیمان سازمان مجاهدین خلق و کسی‌که شاهزاده رضا پهلوی را به ارتباط سیستماتیک با سپاه پاسداران متهم کرد. برندهٔ دیگر آن سال، رابرت اوبراین رئیس بنیاد نیکسون بود.
‏- سال ۲۰۲۲ هنری کسینجر متهم به دخالت مستقیم در کودتای ۱۹۷۳ شیلی، حمایت از جنگ کثیف در آرژانتین در دههٔ ۱۹۸۰ و حمایت از نسل‌کشی بنگال‌ها توسط پاکستان در ۱۹۷۱
‏- سال ۲۰۲۳ جورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهور سابق آمریکا و آغازگر جنگ در افغانستان و عراق

‏پرسش من این است که معیار انتخاب برندگان جایزهٔ معمار صلح در بنیاد نیکسون دقیقاً چیست که این تعداد از جنگ‌طلبان و جنگ افروزان یک قرن اخیر، جزو آنها قرار گرفته‌اند؟
‏بر همین مبنا از خرسندی شاهزاده رضا پهلوی و طرفداران‌شان بابت دریافت این جایزه تعجب کردم.
‏آقای پهلوی انسان جنگ طلبی نیستند و همواره از صلح و دموکراسی سخن گفته‌اند، گرچه اقدام چندان قابل توجهی هم در راستای برقراری صلح در جهان انجام نداده‌اند. اما نکتهٔ اصلی این است که یک کنشگرِ دارای پایگاه و سرمایهٔ اجتماعی، نیازمند به دقت بیشتری پیرامون محافل مرتبط با خود و اطرافیانش است. به نظر من اعطای چنین جایزه‌ای از آن بنیاد، مصداق نقض غرض است، همچنانکه تعداد قابل توجهی از برندگان پیشین آن واقعاً منادی صلح و آرامش در جهان نبوده‌اند.

‏«در چنین شرایطی شاید بهتر بود که شاهزاده از دریافت این جایزه و با استناد به سوابق بنیاد نیکسون در ادوار گذشته، امتناع می‌ورزیدند و با یادآوری نقض غرض مدیران آن نهاد، صلح‌طلبی واقعی خود را به رخ همگان می‌کشیدند.»

‏ذکر این نکته را هم ضروری می‌دانم که تأکید ایشان به صلح‌طلب بودن مردم ایران، به‌جا و شایان تقدیر و تحسین بود:« …این افتخار متعلق به مردم ایران است؛آن‌ها معماران واقعی صلح هستند.»

‏کنشگران، اقدام می‌کنند و ناظران به نقد می‌کشند تا در کنار هم بهترین‌ها را برای آینده رقم بزنند. این مطلب را به‌عنوان نقد یک تحلیلگر ایرانی نسبت به کنش یک هم‌وطن محترم و سیاست‌ورز تأثیرگذار نوشته‌ام و همچنان با احترام به خاندان پادشاهی و علاقمندان آن و همینطور منتقدان ایشان در میان مخالفان حکومت، بر این باورم که گذار از جمهوری اسلامی نه «فقط» با شاهزاده رضا پهلوی امکان دارد و نه «بدون» ایشان.

@tarikhan

برنامهٔ راهبردی حکومت برای آموزش عالی در کشور، اجرای ⁧ انقلاب فرهنگی دوم ⁩ است و به همین دلیل وعده‌های دولت چهاردهم برای بازگشت استادان اخراجی و تعلیقی به محیط‌های دانشگاهی پس از اعتراضات سراسری ⁧ زن،زندگی،آزادی ⁩ با سد محکم و سختی مواجه شده است.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
سه‌شنبه ۱ آبان ۱۴۰۳

@tarikhan

وعدهٔ رفع مشکل دانشجویانی که با احکام انضباطی در دو سال گذشته مواجه شدند به یکی از چالش‌های اصلی برای دولت در مسیر تحقق شعار ⁧ #وفاق_ملی ⁩ تبدیل شده است.
‏تغییر و ابلاغ شیوه‌نامهٔ جدید انضباطی دانشجویان هم نه‌تنها از مشکلات نکاسته بلکه احتمالا موجب افزایش آنها نیز خواهد شد.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
یکشنبه ۲۹ مهر ۱۴۰۳

@tarikhan

‏«جنگ، نزدیک‌تر از هر زمان دیگر است»

‏اسناد فوق محرمانهٔ منتشر شده دربارهٔ تمرین‌ها و آماده‌سازی نیروی هوایی ارتش ⁧ #اسرائیل ⁩ برای حملهٔ تلافی‌جویانه به ⁧ #ایران ⁩ آشکارا نشان دهندهٔ قصد تل‌آویو برای تخریب گسترده و تحمیل خسارت به جمهوری اسلامی هستند.

‏اسناد چه می‌گویند؟
‏حتی اگر یک پنجم تسلیحات رزمی یعنی مجموع ۵۶ موشک هوا به زمین از انواع «گلدن هوریزون» و «ایزو راکس» مورد اشاره در این اسناد، در عملیات اسرائیلی‌ها مورد استفاده قرار بگیرد، خسارت‌هایی را در اهداف خود به بار می‌آورد که واکنش متقابل حکومت ایران را در سطحی بالاتر از دو گانهٔ «وعدهٔ صادق» ناگزیر خواهد کرد.
‏این موشک‌ها را هواپیماهایی نظیر اف۱۵، اف۲۲ و اف۳۵ میتوانند شلیک کنند.
‏از آنجایی‌که منابع معتبر از شروع تحقیقات نهادهای امنیتی ایالات متحده پیرامون نحوهٔ درز این اسناد به بیرون خبر می‌دهند، صحت آن‌ها اطلاعات مندرج را می‌توان تأیید شده دانست.
‏در ضمن تاریخ اسناد منتشر شده مریوط به ۲۴ و ۲۵ مهرماه و زمان انتشار آن‌ها ۲۸ مهر است: یعنی دو روز پس از کشته شدن یحیی سنوار در رفح و دقیقاً هم‌زمان با حملهٔ پهپاد انتحاری به اقامت‌گاه بنیامین نتانیاهو در حیفا!

‏یک یادآوری:
‏عملیات انفجار پیجرهای حزب‌الله توسط اسرائیل زمانی رخ داد که «موساد» از لو رفتن پیجرهای دست‌کاری شده نگران می‌شود و بر اساس گزارش‌هایی که در رسانه‌های اسرائیلی منتشر شد، این طرح قدری زودتر از شروع عملیات نظامی اسرائیل در لبنان به مرحلهٔ اجرا درآمد.

‏پرسش اصلی: چرا این اتفاق رخ داده است؟
‏درز اطلاعات رزمایش‌ها و نقل‌وانتقالات لجستیک اسرائیل از درون دستگاه‌های امنیتی و نظامی آمریکا هم‌زمان با فضای شادی و غرور ناشی از مرگ سنوار و فضاسازی رسانه‌ای پیرامون حملهٔ‌ پهپادی به منزل نتانیاهو که انگشت اتهام تل‌آویو را مستقیماً به سمت تهران رهنمون می‌کند، چیزی نیست جز تحریک مستقیم اسرائیل برای انجام سریعتر عملیات نظامی بر علیه جمهوری اسلامی.

‏در این اسناد اشاره‌ای به اهداف احتمالی در خاک ایران نشده اما تأکید بر تمرین‌های پشتیبانی هوایی و سوخت‌رسانی با هواپیماهای «کی‌سی-۷۰۷» و «گلف‌استریم» می‌تواند این گمانه را تقویت کند که اقدام اسرائیل با استفاده از آسمان کشورهای منطقه نخواهد بود بلکه احتمالاً از فراز دریای سرخ تا خلیج فارس صورت خواهد گرفت. به‌ویژه که برخی از کشورهای همسایهٔ ایران نیز بر عدم همکاری در فضای سرزمینی خود با اسرائیل اصرار می‌کنند.

‏به نظر من نتیجهٔ اولیهٔ انتشار این اسناد، تعجیل اسرائیل در انجام حملهٔ نظامی به اهداف تعیین شده در خاک ایران خواهد بود و پس از آن نیز واکنش تلافی‌جویانهٔ دیگری از طرف جمهوری اسلامی را شاهد خواهیم بود. این یعنی ورود این دو دولت به فاز جدیدی از درگیری مستقیم که انتهایش را به سختی می‌توان برآورد کرد.
‏اما اصلی‌ترین پیامد در آمریکا رخ خواهد داد؛ در صورت وقوع این وضعیت در فاصلهٔ تقریباً یک ماه مانده تا انتخابات ریاست جمهوری، تمام تلاش‌های دولت «بایدن» برای کاهش تنش در خاورمیانه با شکست مواجه شده و احتمالاً جمهوری‌خواهان دست بالاتر را در انتخابات پیش رو به‌دست خواهند آورد. به نظر من در شرایط کنونی هیچ‌کسی به اندازهٔ «ترامپ» از انتشار این اسناد خوشحال نیست.

@tarikhan

«قهرمان یا پارتیزان؟»

‏به‌گونه‌ای از رشادت جهادی ⁧ #يحيى_السنوار ⁩ پیش از جان باختن، سخن گفته می‌شود که گویی رهبر یک گروه شبه‌نظامی جز این باید رفتار کند. شاید اختفای همیشگی «حسن نصرالله» و حتی خود سنوار چنین پیش‌فرضی را ایجاد کرده تا جلسهٔ سران حزب‌الله در مقری ۳۰ متر پایین‌تر از سطح زمین و زیر ساختمان‌های مسکونی «ضاحیه» و نبرد تن به تن سنوار و همراهانش در منطقهٔ «رفح» با ۳۳ کیلومتر فاصله از «غزه» را «شجاعت قهرمانانه» تعبیر می‌کنند.

‏رهبر کوتاه‌مدت ⁧ #حماس ⁩ پس از خروج از شهر «غزه» و با عبور از «دیرالبلح» و «خان‌یونس» به منطقهٔ مسکونی «رفح» رسیده است، جایی که از طریق حدفاصل کوتاه در محلهٔ «تل‌السلطان» به اردوگاه و منطقهٔ بی‌طرف «المواسی» متصل می‌شود. از محل درگیری سنوار با سربازان اسرائیلی در رفح تا المواسی، چند کیلومتر بیشتر راه نیست و همراهی «محمود حمدان» فرمانده حماس در تل‌السلطان با سنوار نیز در این مرحله برای تسهیل عبور وی از محلهٔ تل‌السلطان و رسیدن او به المواسی بوده است. حمدان به همراه سنوار در رفح کشته شد.

‏در وسایل همراه یحیی سنوار یک نسخه گذرنامهٔ فلسطینی به‌نام «هانی سلیمان حمیدانی زُعرب» پیدا شده که متعلق به یک معلم آژانش امدادرسانی سازمان ملل (UNRWA) است در حالی‌که این فرد در ماه‌های اخیر در «مصر» اقامت داشته است. شاید این پاسپورت برای استفادهٔ سنوار جهت عبور از مرز دریایی در منطقهٔ المواسی به سمت مصر برنامه‌ریزی شده بود.
‏پول نقد همراه سنوار به مبلغ «ده هزار و هشتصد دلار آمریکا» هم می‌تواند مستند دیگری برای این موضوع باشد چرا که عملاً اسکناس دلار، کاربرد خاصی در داخل نوار غزه ندارد.

‏«بدین ترتیب شاید بتوان اینگونه نتیجه گرفت که سنوار قصد خروج از غزه را داشته و در حال طی کردن این مسیر مجبور به درگیری با سربازان اسرائیلی و کشته می‌شود.»

‏مقصودم از این نوشته، اصلاً تخفیف و تحقیر یک فرد جان‌باخته نیست اما نسبت به قهرمان‌سازی از یک مبارز چریک صرفاً با استناد به تصاویر زمان درگیری و جسد بی‌جانش با لباس رزم انتقاد جدی دارم.
‏«یحیی سنوار» یک فرمانده نبرد چریکی بود که برای آرمان‌هایش می‌جنگید و از پرداخت هیچ هزینه‌ای هم فروگذار نبود. درگیری وی در ساختمان محل جان باختن‌اش یک وضعیت طبیعی برای یک فرمانده تلقی می‌شود چراکه برای خروج از غزه، لاجرم باید از مخفیگاه بیرون می‌آمد؛ هیچ تونل زیرزمینی هم دیگر برای اتصال مستقیم شهر غزه به ساحل مدیترانه در المواسی وجود ندارد.
‏از طرف دیگر با وقوع درگیری و جراحت‌های اولیه که امکان حرکت را از او سلب می‌کند، کاملاً طبیعی‌ست که مرگ را به اسارت ترجیح دهد. اسارت رهبر حماس می‌توانست حتی به قیمت نابودی کامل این گروه در داخل و خارج فلسطین منتهی شود. به همین دلیل منطقی در نبردهای چریکی، سنوار این درگیری را به گونه‌ای پیش می‌برد که اسیر نشود. بر مبنای ادبیات مبارزات چریکی اگر چنین نمی‌کرد تعبیر به بزدلی میشد اما در عین حال اقدام او نیز قهرمانانه نیست چون باید چنین می‌کرد.

‏به کسانی‌که از سنوار قهرمان تاریخی می‌سازند یادآوری می‌کنم که همان تاریخ، نسبت به طراحی و اجرای عملیات طوفان‌الاقصی قضاوت بیرحمانه‌ای خواهد کرد. عملیاتی که صدها غیرنظامی را در اسرائیل به کام مرگ کشاند و منجر به خشونت افسار گسیختهٔ اسرائیلی‌ها و کشتار ده‌ها هزار نفر در نوار غزه و جنوب لبنان شد. تاریخ قطعاً دولت و ارتش اسرائیل را بابت این کشتار جمعی و نسلی محاکمه خواهد کرد اما به هیچ عنوان از حماقت‌های راهبردی و محاسباتی حماس و رهبران و حامیانش نیز بابت قتل‌عام و گروگان‌گیری یهودیان در حین طوفان‌الاقصی، تحریک اسرائیل به عملیات وحشیانه در غزه و بهره‌کشی از ساکنان این باریکه به عنوان سپر انسانی نخواهد گذشت.

@tarikhan

سفر ⁧ عراقچی ⁩ به استانبول از دو جهت برای جمهوری اسلامی حائز اهمیت است: یکم بابت چالش شمال‌غربی با آذربایجان، روسیه و ترکیه دربارهٔ ⁧ کریدور زنگزور ⁩ و دومی بابت رایزنی با مقام‌های ترک دربارهٔ تحولات خاورمیانه و به‌ویژه احتمال اقدام نظامی اسرائیل علیه ایران.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
جمعه ۲۷ مهر ۱۴۰۳

@tarikhan
‏⁦

اگر اسماعیل قاآنی کشته یا زخمی شده باشد، حکومت در برابر هواداران بی‌تحملش بدهکار می‌شود و اگر واقعاً جاسوس از آب درآید، در این حکومت سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.
‏در غیر از این دو حالت، ظاهر نشدن فرمانده سپاه قدس می‌تواند بخشی از یک بازی امنیتی از سوی جمهوری اسلامی باشد.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
برنامه تیتر اول
شنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۳

@tarikhan

#شاهزاده_رضا_پهلوی ⁩ در سخنان اخیر خود کشورهای خارجی را مخاطب قرار داده و به آن‌ها بابت عدم ایجاد خلأ قدرت در صورت سرنگونی جمهوری اسلامی اطمینان می‌دهد اما به این پرسش مهم پاسخ نمی‌دهد که اگر حکومتی با حملهٔ خارجی روی کار بیاید، آیندگان چه قضاوتی در موردش خواهند داشت؟

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
دوشنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۳

@tarikhan

خطیبان جمعه در شهرهای مختلف از طرفی بلندگوی بخشی از حامیان حکومت برای جنگ و درگیری با اسرائیل هستند و از طرفی وظیفهٔ انتقال ناگفته‌های رهبر جمهوری اسلامی را به همان هواداران برعهده دارند؛ مطالبی که علی خامنه‌ای به دلایل مختلف از بیان آن پرهیز می‌کند.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
جمعه ۱۳ مهر ۱۴۰۳

@tarikhan

پر سروصدا بودن دیدگاهی که خواهان جنگ با اسرائیل در رسانه‌های حکومتی‌ست، یکی از نشانه‌های عدم تمایل جمهوری اسلامی به درگیری مستقیم و فراگیر در منطقه است.
‏حکومت از مجالی که برای طرح نظرشان می‌دهد مثل آب‌نبات برای راضی کردن کودک استفاده می‌کند.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
برنامهٔ تیتر اول
یکشنبه ۸ مهر ۱۴۰۳

@tarikhan

مفهوم بازدارندگی نزد حاکمیت و رسانه‌های آن دو سطح متفاوت دارد. حکومت از توان بازدارندگی برای مقابله با تهدیدهای موجودیت خود استفاده می‌کند در حالی‌که رسانه‌هایی نظیر کیهان، خطوط مقدم عمق نفوذ یعنی گروه‌های نیابتی را مد نظر می‌گیرند.
‏پروکسی‌ها همیشه قابل جایگزینی هستند.
‏⁦

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
شنبه ۷ مهر ۱۴۰۳

@tarikhan

پزشکیان از جمله‌بندی ساده‌ای استفاده می‌کند که با ساختار رایج در ادبیات دیپلماتیک فارسی تفاوت دارد و به همین دلیل است که عبارت‌های شرطی و مشروط را پس و پیش به کار می‌برد.
صحبت‌های او در مورد کنار گذاردن اسلحه در برابر اسرائیل هم نه به معنای کاهش تنش بلکه به‌عنوان توجیه راهبردهای نظامی از سوی تهران قابل تحلیل است.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
سه‌شنبه ۳ مهر ۱۴۰۳

@tarikhan

روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات ⁧ #زن_زندگی_آزادی ⁩ ۱۱ نفر از شهروندان در ۸ شهر کشور، توسط مأموران حکومتی کشته شدند.
‏⁧ #مهسا_امینی ⁩
‏سیدمهدی موسوی؛ زنجان
‏روزبه خادمی و مهدی لیلازی؛ کرج
‏مهرداد بهنام‌اصل و پدرام آذرنوش؛ دهدشت
‏ابوالفضل مهدی‌پور و عرفان رضایی؛ آمل
‏مازیار سلیمانیان؛ رشت
‏جواد حیدری؛ قزوین
‏محمد حسین‌خواه؛ ساری
‏امیر نوروزی؛ بندرانزلی

@tarikhan

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
شنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۳

@tarikhan

#امارت_اسلامی ⁩ سرود ملی را در افغانستان حذف کرده و نواختن موسیقی هم در هر محیطی خارج از خانه ممنوع است.
‏بی‌توجهی یکی از نمایندگان ⁧ #طالبان ⁩ به نواخته شدن سرود ملی ج ا در کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی، آشکارا بحران موجود در میان دولت‌های مسلمان را نشان می‌دهد.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران‌اینترنشنال
جمعه ۳۰ شهریور ۱۴۰۳

@tarikhan

روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ یکی از خونین‌ترین روزهای خیزش «زن،زندگی،آزادی» بود.
‏در این روز ۴۷ نفر از معترضان در ۲۵ شهر کشور به دست مأموران حکومت کشته شدند.
‏⁧ #حدیث_نجفی ⁩ در کرج الهام‌بخش شد، ⁧ #حنانه_کیا ⁩ در نوشهر لقب عروس ایران را گرفت و ⁧ #غزاله_چلابی ⁩ در آمل و ⁧ #روشنا_احمدی ⁩ در بوکان هم نماد مظلومیت زنان و شهروندان ایرانی بودند.
‏صدرالدین لتیانی، امین معرفت و میلان حقیقی؛ اُشنویه
‏فرجاد درویشی، دانش رهنما، پویا شیدا، متین عبدالله‌پور و عبدالله محمودپور؛ ارومیه
‏فرزین لطفی، ساسان قربانی و یاسین جمال‌زاده؛ رضوانشهر
‏محسن مالمیر، امیرحسین شمس و حسین علی‌کیا؛ نوشهر
‏محسن قیصری؛ ایلام
‏مهدی عسکری؛ گرمسار
‏علی مظفری و مهدی ببرنژاد؛ قوچان
‏مهراب نجفی؛ زرین‌شهر
‏آرش پهلوان؛ مشهد
‏فریدون احمدی؛ سقز
‏بهنام لایق‌پور و امیرحسین مهدوی؛ رشت
‏امیرعلی فولادی، ایمان محمدی و سعید محمدی؛ اسلام‌آباد غرب
‏محمد زارعی؛ سنقر
‏مهرداد قربانی؛ زنجان
‏ابوالفضل اکبری‌دوست، سیدعباس میرموسوی و مرتضی نوروزی؛ لنگرود
‏عرفان خزایی؛ شهریار
‏رضا شهپرنیا؛ کرمانشاه
‏محمدرضا اسکندری و محسن پازوکی؛ پاکدشت
‏پارسا رضادوست؛ هشتگرد
‏محمد فلاح و سیدسینا موسوی؛ آمل
‏محمدحسن ترکمان؛ شاهین‌شهر
‏فردین بختیاری؛ سنندج
‏محسن محمد‌کوچک‌سرایی؛ قائمشهر
‏محمدجواد زارعی؛ ساری
‏سعید ایرانمنش؛ کرمان

@tarikhan

انتصاب استاندار کرد و اهل سنت کردستان را می‌توان به فال نیک گرفت اما نباید فراموش کرد که رفع نابرابری‌ مذهبی نیازمند نگاه راهبردی‌تر به موضوع توسعه انسانی،اجتماعی و اقتصادی اقلیت‌های مذهبی و دینی کشور است.

گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی
برنامه صفحه ۲
پنجشنبه ۲۹ شهریور ۱۴۰۳

@tarikhan

۲۹ شهریور ۱۴۰۱ پنج نفر از شهروندان معترض در خیزش «زن،زندگی،آزادی» کشته شدند.
‏⁧ #مینو_مجیدی ⁩ در کرمانشاه اولین شهید زن و زکریا خیال ۱۶ساله در پیرانشهر اولین شهید کودک در اعتراضات بودند.
‏⁧ #نیکا_شاکرمی ⁩ اما هر دو را داشت؛ هم کودک بود و هم دختر.
‏میلاد زارع؛ بابل
‏دیاکو مهرنوایی؛ بوکان

@tarikhan

۲۸ شهریور ۱۴۰۱ اولین خون‌های خیزش ⁧ #زن_زندگی_آزادی ⁩ پس از کشته شدن ⁧ #مهسا_امینی ⁩ به‌دست مأموران حکومتی در دیواندره، سقز و شهرری ریخته شد.
‏⁧ #فؤاد_قدیمی ⁩ در دیواندره اولین شهید اعتراضات بود.
‏محسن محمدی؛ دیواندره
‏فریدون محمدی؛ سقز
‏رضا لطفی؛ دهگلان
‏محمدجواد فرمانی؛ شهرری

@tarikhan

یازدهم دی‌ماه ۱۲۸۵ به دنیا آمد و در ۲۷ شهریور ۱۳۶۷ در زادگاهش تبریز دیده از جهان فروبست.
‏⁧ #روز_شعر_و_ادب_پارسی ⁩ گرامی باد.
‏⁧ #استاد_شهریار ⁩

@tarikhan

اولین نشست خبری ⁧ پزشکیان ⁩ نه آنچنان افتخار آمیز بود که طرفدارانش هورا می‌کشند نه چنان ناامیدکننده بود که منتقدانش بر سرش می‌زنند.
‏راهکار و برنامهٔ خاصی برای بحران‌های داخلی ارائه نداد اما از ارسال پیام و احساس منفی به قدرت‌های جهانی هم پرهیز کرد.

گفت‌وگو با تلویزیون ایران اینترنشنال
برنامه تیتر اول
دوشنبه ۲۶ شهریور ۱۴۰۳

@tarikhan

تعارف را کنار بگذارید. او توبه‌نامه نوشته اما به‌جای تملق برای حکومت، مخالفان آن را کوبیده است.
‏⁧ #فائزه_هاشمی ⁩ به صراحت می‌گوید: «مشاهداتم در زندان، حالم را از هر مبارزه‌ای به هم می‌زند…»
‏اما مسأله در زندانی‌ها نیست، مشکل او زندانی بودن است. لابد نمی‌خواهد چشم‌بسته علم‌غیب بگوید و از آسایش خارج از زندان و زندگی لای پر قو و خطابه‌های روشنفکرانه حرفی بزند. اتفاقاً مبارز ماندگار و الهام‌بخش کسی‌ست که در فشار زندان هم حالش از مبارزه به هم نخورَد!
‏ایشان بر خلاف مدعایش نه اهل تساهل و تسامح با موافقان و نه اهل مدارا با مخالفانش است، مرزبندی‌های واقعی در جامعهٔ امروز را نفهمیده است تا بداند صف‌بندی‌های پررنگ در زندان، تجلی همان وضعیت قطبی در جامعه است. برای همین می‌گوید: «… در سال ۹۱ چپ‌ها و پادشاهی‌ خواهان را نداشتیم…» تا وضعیت موجود زندان را به گردن آن‌ها بیاندازد و از آن به ابتذال تعبیر کند تا در نهایت نتیجه بگیرد که فقط خودش و هم‌قطارانش خوبند.
‏او نه دیگران را می‌پذیرد و نه درکی از تفاوت‌های جامعهٔ امروز با یک دهه پیش دارد؛ همهٔ مخالفان تفکرات خود و حکومت استبدادی را یک‌کاسه می‌کند و فراموش می‌کند که این چندپارگی مفرط و قطبی‌شدگی مزمن، محصول استبداد است و برای مقابله با آن نمی‌توان در صف مستبدین و دیکتاتوری حاکم ایستاد و همراه با لشکریان رسانه‌ای و امنیتی حاکمیت، مرکز ثقل مبارزه با استبداد یعنی زندان و ⁧ #زندانیان_سیاسی ⁩ را به توپ بست.
‏فائزه هاشمی راقم توبه‌نامه‌ای ست که برای باز گذاشتن راه فرار از نکوهش، نقش غضنفر را پذیرفته است تا در لباس رفیق، کار را برای رقیب دربیاورد. او منادی مغلطهٔ دوراهی کاذب است و هر کس را که با او مخالف است، هم‌شکل یا هم‌پیالهٔ حکومت می‌داند و جالب است که حتی مشاهیر زندان را که چه از روی مدارا و از چه از روی درک مقتضیات سر جنگ با دیگران ندارند، به باد نقد و هجمه می‌گیرد.
‏او اگر خطاب به حکومت صادقانه «غلط کردم» می‌گفت، شرافتمندانه‌تر از این بود که یک امر طبیعی، قدیمی و همیشگی در زندان را بهانه برای کوبیدن زندانیان سیاسی بکند.
‏خانم هاشمی شما پیر شده‌اید و تحمل دیدن و شنیدن مخالف و مخالفت را ندارید؛ بهتر است عطای سیاست را هم به لقای آن ببخشید و جماعتی را از شر غضنفربازی خود خلاص کنید.

@tarikhan