Baxtiqaro Valentin (Blue Valentine) 1-qism
2010-yil ekran premyera qilingan filmning janri romantika va drama ekan. Rostan ham “romantika” bor. Drama esa miyani shoshiltirib qo’yadigan film. To’g’risini aytaman, film faqatgina romantika va drama janrlaridan tashqari yana bir janrga taalluqli deyilishi kerak edi. Bu ham bo’lsa, horror janridir. Ha, qo’rqinchli film ko’rmoqchimisiz, marhamat qilib “Baxtiqaro Valentin”ni ko’ring.
Aynan, horror ko’rmaydigan odam sifatida bu filmni ko’rib, balki horrorlarni ko’rsam yaxshimidi deb qolgan bo’lsam kerak. Film Dean’ning hayot yo’li haqida so’z olib boradi. Hphm, albatta Cindy ham shu hayotning bir qismi, balki ikkalasi haqida desam ham to’g’riroq bo’lsa kerak. Odatiy turmush tarzini boshdan kechirayotgan oila. Umuman olganda, ko’pchilik orzu qiladigan jamiki narsalarga ega ular. Penslvaniyadek yaxshi shtatda yashashadi, oiladagi ayol ham, erkak ham ishlaydi, shirin va yoqimtoy, ham onasini, ham otasini yaxshi ko’radigan qizaloqlari bor. Shinam uyda turishadi, uyning yaylovzor hovlisi ham bor. Ko’rsatishlariga ko’ra ularning hech bir narsadan ortiqcha qarzi yo’q, qisqa qilib aytganda, baxtli yashash imkoniga ega bo’lgan o’rta hol oila.
Ha, ularda barchasi bor. Faqatgina bir-birlarini tushunish yo’q, xolos. Bu ham bo’lgandir bir vaqtlar, endi uchrashishganda, ammo endi-chi? Dean oddiy ishchi bo’lib yurgan davrdan voqealar boshlanadi, u o’sha vaqtlarda yoqimtoy Cindyni uchratib qoladi va ular o’rtasida biz ataydigan muhabbat paydo bo’ladi. Kino davomida biz Dean barchasini qurbon qilib, oshirib yuborish bo’lsa yaxshigina riskka qo’l urib, Cindyga uylanishni tanlashiga guvoh bo’lamiz. U hali uylanishni xohlamasada buni qiladi. Chunki uning Cindyga bo’lgan muhabbati cheksiz deb o’ylagan bo’lsa kerakda, ammo yillar o’tib, u barini tan oladi. U uylanishni xohlamaganini, endi esa u faqat oilasi bilan, qizi bilan bo’lishni xohlashini aytadi. Ammo, shaxsan o’zim ishonmayman. Hozir ham u buni xohlamasa kerak deb qoldim. Uning shuncha umri o’zini aldab o’tish bilan o’tganligini va bu qanchalik davom etsa, u ko’proq ichlikka mubtalo bo’lib borishini, shu bilan esa umuman umidsiz va horg’in ahvolga tushib qolganini ko’ramiz. Rostan ham endi, u orzu qilgan ishlariga yetisha olmaydi, ammo biroq, u o’zini aldashga mahkum va aynan shu sabab ham uning hayotida na baxt, na saodat bor.
Cindy buni bilmaydi deb o’ylaysizmi? Yo’q, Cindy rostan ham bilmaydi. Bu ichki tuyg’ular Dean’ning o’zidan boshqaga ayon emas. Ammo, Cindy nimadir xato ketayotganini his qilgani ham aniq. Aynan shu yoqimsiz va yemiruvchi tuyg’u, Dean’ga bo’lgan yoqimsiz tuyg’uning shakllanishi uning ham hayoti endi rutubatdan boshqasini ko’rmayotganidan darak beradi, menimcha, turmushlarining boshlari baxtli bo’lsa-da Cindy Dean o’zini aldashni boshlagan daqiqalarning boshidan buni his qilib kelgan. Tasavvur qilyapsizmi? Shuncha vaqt mobaynida umr yo’ldoshiga tushunmay yashash azobini… Qanchalik sabr, qanchalik bardosh kerakliginichi? Har safar uyg’onganida oldida ichkilik ichib turgan, biron maqsadsiz, o’zini o’zi ham ishonmaydigan narsalarga ishontirayotgan odamga qarab yashash qiyinchiliginichi?
@shinavandatopia
