HAZRAT NAVOIY HAYKALI POYIDA
Men bu joyga minglab keldim, yuzlab keldim,
Ko‘ngil kuyin tinglab keldim, bo‘zlab keldim,
Hazratdan so‘z qarz olib, so‘ng, so‘zlab keldim,
Qaqrab keldim, yonib keldim, muzlab keldim,
Bu dargohga men o‘zimni izlab keldim,
Nigohingiz sel qildi-ku, oh, Navoiy,
So‘z mulkida sulton bobom – shoh Navoiy.
Bobo, deyman, vujudlarim titroq tortib,
To‘zg‘ib yotgan dunyolarga bergan tartib,
Kaftidadir sayyoralar, Mashriq, Mag‘rib,
Hazrat sabab shu tuproqqa mehrim ortib,
Baxtiyorman poylarini ko‘zga surtib,
Kim ul zotga talpinsa gar – yor Navoiy,
Iymondir ham, nomusdir ham or Navoiy.
Ba’zan xursand, ba’zan esa nolib keldim,
Ba’zan nafsga mag‘lub, ba’zan g‘olib keldim,
Gʻazal tinglab, dilga mehr solib keldim,
Eng pokiza tuyg‘ularim olib keldim,
Ul kishiga shogird tushib – tolib keldim,
Shogirdlarin har dam qo‘llar – bog‘ Navoiy,
Zabt etilmas yuksak cho‘qqi, tog‘ Navoiy.
Odam desam, yolg‘on bo‘lgay, farishtadir,
Yeru ko‘kni bog‘lab turgan oq rishtadir,
Hazrat misol pok yashab, pok qarishni bil,
Muborak tut yodlarini – har ishda bil,
Pok nomlarin pok tutgay har qarichni bil,
Qabohatga qarshi turgan – dov Navoiy,
Razolatning yo‘lin to‘sar – g‘ov Navoiy.
Kel, nabiram, desa, bir bor boqib qo‘ysa,
Gʻayrat qilgin, deb, yelkamga qoqib qo‘ysa,
Nazar tashlab qalbimga o‘t yoqib qo‘ysa,
Yoshim daryo, qani unda oqib bo‘lsa,
Avliyo zot har onimdan voqif bo‘lsa,
Madad bo‘ling, yo, Hazratim – yo, Navoiy,
Olam butun – bor ekanki to Navoiy.
Etagidan mahkam tutib o‘tingayman,
Nazaridan qolmay deya yutingayman,
Ul siymoga sodiq navkar tutingayman,
Bir qarasam, to‘zg‘ib yotgan tutundayman,
Ismin aytsam, boshdan oyoq butundayman,
Quyosh yang‘liq ziyo sochar – nur Navoiy,
Ikki dunyo bahosi yo‘q – dur Navoiy.
Baxtimiz shu – o‘zbek bo‘lib tug‘ilganmiz,
Yulduzlarga narvon qo‘yib, tug‘ ilganmiz,
Dushman kelsa ko‘kragiga tig‘ ilganmiz,
Butun millat bir musht bo‘lib tugilganmiz,
Bor olamda Navoiy deb o‘qilganmiz –
El degandan, yurt degandan shod Navoiy,
Qaytib jahon ko‘rmas shunday zot – Navoiy!
Jo‘rabek Jahon
Telegram | X