«Кәмелетке жетіп, ержеткенше еселеп көбейту мақсатында болмаса, жетімдердің мал-мүліктеріне жоламаңдар.» (Әл-Анғам сүресі: 152-аят)
«Ақиқатын айтсақ, жетімдердің мал-мүліктерін зұлымдықпен жегендер қарындарын отқа толтырғанмен тең. Түбінде олар жалындаған Тозақ отына кіреді.» (Ән-Ниса сүресі: 10-аят)
Осы аяттар түскен кезде, кімде жетім болса, оның тағамын өзінің тағамынан, оның суын өзінің суынан, оған қатысы бар нәрселерді өзінің заттарынан бөлек ұстап отырды. Бұлай жасау оларға ауыр келді. Осыны Пайғамбарымызға (с.а.с.) айтқанда, Алла Тағала мына аятты түсірді: «Олар сенен жетімдер жайлы сұрайды, (уа, Мұхаммед!) «Оларға қайырымдылық жасау — (Құдай сүйер) қайырлы іс» деп айт. Егерде оларды өз қамқорлықтарыңа алсаңдар, сендерге бауыр секілді болады. Алла арамдық жасаушы мен ізгілік жасаушыны біледі. Егерде Алла қаласа, бастарыңа тауқымет түсіре салады. Алла Құдіретті әрі Дана.» (Бақара сүресі: 220-аят)
Осыдан кейін адамдар өздерінің тағамдарын олардың тағамдарымен, суларын олардың суларымен араластырып қолдана бастады.
(Құран Кәрімнің экономикалық тәпсірі кітабынан)