ОНА
Жажжи гўдак йиғлар бетоқат,
Атрофида аёл парвона.
Гоҳ бешикка белар боласин,
Гоҳ кўксидан сут тутар она.
Ойлар ўтиб эмаклар бола,
Она бундан севинар чандон.
Боласининг ҳар кулгусидан,
Яйраб кетар шукронада жон.
Тетапоя қилиб туртиниб,
Болажон илк қадамин ташлар.
Аёл Ҳаққа шукрона айтиб,
Севинчидан кўзларин ёшлар.
Йиллар қувлаб бири бирини,
Орадан вақт ўтиб борарди.
Тун ярмида уйғониб аёл,
Ғайрат ила хамир қорарди.
Тандир-тандир нон ёпиб тонгда,
Олиб чиқар эди бозорга.
Уч-тўрт сўм пул орттириб ундан,
Ишлатарди уйга, рўзғорга.
Битта бошин минг ўтга уриб,
Ёдгор қолган ўғлин боқарди.
Қийинчилик озор берганда,
Кўз ёшлари пинҳон оқарди.
Ҳеч кимдан кам бўлмасин болам,
Дея тиним билмади тун-кун.
Кўзларининг қораси, ўғли,
Ўсиб йигит бўлди бир дуркун.
Ўғил ўқиш, илм қасдида,
Шаҳар сари очди кенг қулоч.
Онаизор пул топиб турди,
Қолса ҳамки баъзи вақтлар оч.
Йиллар ўтиб ўғил у ёқда,
Кўнгил қўйди гўзал дилдорга.
Она қарзга пул олиб анча,
Уйлантирди эрта баҳорда...
Тўйдан кейин шаҳарлик келин,
Сўзларида пичинг ва кибор.
Эрига дер:- юринг, кетамиз,
Бу қишлоқда бизга нима бор.
Ўғил кетди шаҳарга кўчиб,
Муштипарин бир ўзин ташлаб.
Дуо қилиб яшади аёл,
Соғинчларда кўзларин ёшлаб.
Фарзандга бахт сўраган она
Дуолари самога етди.
Беш-ўн йилда эрка ўғилнинг,
Ишлари зўр, бой бўлиб кетди.
Манманлик ва кибр олови,
Тушди унинг жисму жонига.
Ўзи каби димоғдор бойлар,
Қуллуқ қилиб келар ёнига.
Унутилди қишлоқда она,
Гоҳи қолди иссиқ овқатсиз.
Ойда бир бор кўриб келмоққа,
Ношуд фарзанд бўлди тоқатсиз.
Оғир меҳнат қилган неча йил,
Унга осон бўлмаган ҳаёт.
Кексаликнинг касалликлари,
Жисм-у жонда кўринар бот-бот.
Бир кун бетоб яна бир кун соғ,
Амал-тақал кунин кўрарди.
Жойнамозга чўк тушиб тонглар,
Дилбандига умр сўрарди...
Соғинчларда ўртаниб жони,
Етти чоғи дийдор ноласи.
Кириб келди бир тонг эшикдан,
Жигарбанди, жони боласи.
Ўғли олиб кетди онасин,
Уй-жойини кўрсатмоқ учун.
Шунча бойлик, ҳашаматлари,
Мақтанишга арзимас нечун.
Онаизор қасрга келиб,
Ҳайрат билан боқиб турарди.
Неваралар тинчин бузмай деб,
Оҳиста ва сокин юрарди.
Кошонада она ўзини,
Ошиқчадек сезарди фақат.
Ўғли ҳамда келин томондан,
Кўрмасди чин меҳр-муҳаббат.
Бир тун қуриб она томоғи,
Ошхонага йўл олди шу он.
Ўғли ҳамда келиннинг сўзи,
Қулоғига келди ногаҳон.
-Индамасам ўрнашиб олди,
Онангиз ҳам жуда бу ёққа.
Айтиб қўяй, хизмат қилмайман,
У майдагап, текинтомоққа.
Хуши учиб гўё бошидан,
Аёл қалт-қалт титради шу тоб,
Манман, тантиқ келинга ўғли,
Қайтаради муносиб жавоб!
Айтади-ки: - Тиғ санчма, аҳмоқ,
Юрагимнинг оғриқ жойига.
Онам учун бутун дунёни,
Керак бўлса сочгум пойига.
Ўз-ўзини эплолмас гўдак,
Бир парча гўшт эдим у замон.
То бугунги кунимга қадар,
Мени одам қилган шу инсон.
Ўзи кўрмай охорли кўйлак,
Кийинтирди мени беклардек.
Йўқчиликка қилиб қаноат,
Истакларим бажо қилди лек.
Сават-сават нон сотиб яна,
Дала чопди олиб кетмонни.
У офтобда куйганида мен,
Еб ўтирдим қаймоқли нонни.
Бугун шундай яшашим асли,
Сабабкори шу меҳрибоним.
Битта "болам" деган сўзига,
Фидо қилсам арзийди жоним.
Берган ҳалол оқ сутин ҳаққин,
Қилолмайман юз йилда адо.
Ҳасрат чеккан онамнинг энди,
Умрин узоқ қилсин-да Худо.
Ўғил бўлиб хизматин қилай,
Оёқларин ўпайин йиғлаб.
Сен иккинчи бундай сўз айтма,
Онам ҳақда юрагим тиғлаб.
..Кутди шундай сўзларни она,
Ҳапқирганча юраги шув-шув.
Эшитгач лек боласин сўзин,
Кўз ёшлари юмалар дув-дув.
- "Эҳ, гапирма хотин, ўзим ҳам,
Безор бўлиб кетдим очиқ гап.
Ёш боладек ҳолим сўрайди,
Ё хонада юради шап-шап.
Ишга кетсам вақтимни олиб,
Ярим соат қилади дуо.
Назарида менинг омадим,
Тилагига боғлиқдек гўё.
Қолмабди-ку гапида маъно,
Гоҳи боғдан, гоҳ тоғдан сўзи.
"Қайтиш керак энди уйга" деб,
Айтиб қолар менимча ўзи.
Сабр косам лиммо-лим тўлган,
Ўзимнинг ҳам сенга дил ёрсам.
Яхши бўлар балки тонг саҳар,
Мошинага солиб юборсам?
(давоми бор)
✍ Дилобар Ўролова
👉 @IBRATLY - Ибрат макони