درست‌نویسی

‌
آقای پزشکیان! وقتی که شما بر جای آقای رئیسی تکیه زدید، پیش خودمان گفتیم چه حیف که یکی از ابزارهای ثابت آموزشی خود را از دست دادیم و به‌جای رئیس‌جمهوری شش‌کلاسه، پزشکی متخصص قرار است بر تارک حکومت بدرخشد ولی زهی خیال باطل!
آقای رئیس‌جمهور، مُتِرَصِّد را متری صد خریدید یا فروختید؟

در فرهنگ‌های لغت مقابل واژۀ «مترصد» این‌چنین آمده است: mote(a)rassed: چشم‌به‌راه؛ منتظر.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/reel/DFLEBlwNpMx/?igsh=MWM1NnNrZTN3NjBhZg==

#وقت_شعر
ابیات بالا را بخوانید و صدایتان را در بخش پیام‌ها بفرستید و کارت صدآفرین جایزه بگیرید.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

‌
این غزل را بعضی به اشتباه از سعدی می‌دانند و دلیل این اشتباه این است که در برخی نسخ کلیات سعدی تصحیح عالی‌جناب فروغی در آخر غزلیات آمده و نوشته است:
«این غزل در تذکرهٔ مرآت‌الخیال امیرعلیخان سودی (!) به‌نام شیخ سعدی است.» در پاورقی البته توضیحی دربارهٔ غزل وجود دارد که نوشته «مشوش است».
این یعنی در همان زمان نیز احتیاط کرده‌اند و بر اساس حروف تهجی در غزلیات شیخ اجلّ نیاورده‌اند.
نکتهٔ نخست اینکه نام نویسندهٔ مرآةالخیال؛ «شیرعلی‌خان لودی» است نه سودی!
دوم اینکه در نسخه‌های متقدم کلیات سعدی، این غزل وجود ندارد.
سوم اینکه نه فصاحت سعدیانه و نه هیچ‌گونه شباهت بلاغی به بلاغت سعدی دارد. در بلاغت سعدی تکیه‌ای چنین اغراق‌آمیز بر صنایع ادبی نمی‌توانیم بیابیم. تکیه بر صنایع ادبی لاجرم سادگی بیان را تحت تأثیر می‌گذارد که پسندیدهٔ سعدی نیست.
در دیوان امامی هروی - شاعر هم‌دورهٔ سعدی - تصحیح خانم خوئینی، این غزلی با اندک تغییراتی آمده است.
در انتها برای روشن‌تر شدن صحت انتساب این غزل لااقل باید بدانیم تذکرهٔ مرآةالخیال از لحاظ انتقادی دارای ارزش و اعتبار است که نیست. تذکرهٔ شیرعلی‌خان‌ بیشتر به یک جُنگ شعر و عجایب‌نامه شبیه است و حکایت‌های جالبی دارد، همین!
چندسطر بالاتر از این غزل در تذکرهٔ شیرعلی‌خان، کراماتی معجزه‌مانند به سعدی نسبت داده است.
باتوجه به موجود بودنِ نسخِ قدیمی‌ترِ کلیات سعدی نسبت به تاریخ نوشتن این تذکره، انتساب این غزل به سعدی جداً محل تردید است. جملهٔ محتاطانهٔ اخیر را به سبک ادبا نوشتم. از من بپرسید می‌گویم از سعدی نمی‌تواند باشد.
ضمن اینکه در نسخ معتبر چاپی نیز چون غزلیات سعدی یغمایی، این غزل حتی جزو الحاقی‌ها نیز نیامده است.

به‌قلم شاعر عزیز آقای #مهدی_فرجی

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌
https://www.instagram.com/p/DFI1kkBNnlx/?igsh=MTMzMTM0b3JjazdwNQ==

مطلب مرتبط با تصویر را در ادامه بخوانید.

#عماد_خراسانی
#آشنایی_با_مشاهیر
#استوری_روز

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

#آشنایی_با_واژگان

مذاق و مزاج از کلمه‌هایی‌اند که عموماً جابه‌جا به‌کار می‌روند.
مذاق با ذائقه هم‌خانواده‌ است و به معنی طعم و مزه و ذوق است.
مثلاً فیلم ترسناک به مذاق من خوش نمی‌آید.
ولی مزاج به وضع معده و روده گفته می‌شود.
مثلاً می‌گوییم فلانی وقتی غذای تند می‌خورد، مزاجش به‌هم می‌ریزد.
در این ویدیو خانم #نیلوفر_پارسا، هنرمند محترم کشورمان، از واژۀ مزاج به‌اشتباه استفاده کرده‌اند در حالی که واژۀ درست این جمله، مذاق است؛ چراکه قطعاً خانم #الهام_چرخنده با دیدن طرفداران خانم پارسا دچار دل‌پیچه و اسهال نمی‌شدند بلکه ایشان نمی‌پسندیدند که هنرپیشه‌ای جوان، طرفدار داشته باشد.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/reel/DEkNIKBqMOe/?igsh=MW03YXAxZGR4ZGhhOQ==

#وقت_شعر
بیت بالا را بخوانید و صدایتان را در بخش پیام‌ها بفرستید و کارت صدآفرین جایزه بگیرید.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

‌
آخه این چه زندگی‌ایه؟
به بعضیا باید بگیم برادر من، خواهر من، نون نذار، تنوین بذار و به یه عده‌ هم باید بگیم دوست من، عزیز من، این صدای نونی که می‌شنوی، در اصل شناسهٔ فعله و ـَند بوده که در محاوره، به‌صورت حرف نون و شکسته نوشته می‌شه.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial

https://www.instagram.com/reel/DEaSW0EtsdT/?igsh=MXM3NHNvdDBrNXdmbw==

‌
‌فقه خشک در خدمت شعر تر!

یکی از مضامین پرتکرار غزل فارسی این است که «عاشق» خود را «غلام» و بندۀ معشوق می‌داند‌‌. تقریباً در آثار تمامی غزل‌سرایان بزرگ ما، این مضمون هست و تقریباً همۀ آن‌ها تکراری و دست‌فرسود است: «عاشق بنده و معشوق پادشاه است»؛ «امید است که معشوق بنده‌نوازی کند»؛ «اگر معشوق، عاشق (بنده) را بنوازد یا براند یا حتی بکشد، حکم از آن اوست»؛ «بندگی معشوق از پادشاهی همۀ عالم برتر است و چنین بنده‌ای از هر آزادی، آزادتر است» و... .
اما در غزلیات سعدی، یکی دو بیت هست که از وجهی دیگر به این مسئله نگاه کرده و آن «فقه» است.
گویا این نکته که «معشوق حتی اگر قصد کشتن عاشق را بکند، حکم از آن اوست و عاشق مسکین باید بی هیچ شکایتی (و بلکه با کمال رغبت و افتخار) بر این حکم گردن نهد»، سعدی را به این فکر انداخته که «خوب! حالا که معشوق (ارباب) می‌خواهد عاشق (غلام) را بکشد، حکم فقهی چنین قتلی چیست»؟!
از منظر فقه شافعی _ که سعدیِ تحصیل‌کرده در نظامیۀ بغداد پیرو آن است _ اگر فردی آزاد، بنده‌ای را بکشد، قصاص نمی‌شود و تنها باید بهای آن بنده (غلام) را بپردازد (زیرا کنیز و غلام جزء مایملک (ملک یمین) ارباب به حساب می‌آمده‌اند).
توجه سعدی به همین نکتۀ فقهی، باعث شده که این مضمون دست‌فرسود و تکراری، رنگ و بوی تازه‌ای بگیرد و از حالت ابتذال خارج شود:
مثل تو را به خون من ور بکشی به باطلم
کس نکند مطالبت زان که غلام قاتلم
(حتی اگر مرا بیهوده بکُشی، کسی تو را بر این قتل، بازخواست نخواهد کرد، چراکه من غلامِ تو بوده‌ام).

بی جرم بکُش که بنده مملوک
بی شرع ببَر که خوان یغماست
(من را بی‌جرم و بی‌گناه بکُش، چراکه بنده، مملوک (ملک یمین) اربابش است...).

به‌قلم #سیدوحید_میرمحمدی

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/reel/DEMVAZRNxUd/?igsh=MXQybHRiMXpscnpobw==

‌
‌فقه خشک در خدمت شعر تر!
در ادامه بخوانید.
#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/reel/DEMVAZRNxUd/?igsh=MXQybHRiMXpscnpobw==

عرض کنم خدمتتون که دلار که معروف‌ترین ارز در ارضه، به صورت مستطیل عرضه می‌شه، یعنی طول و عرض اون برابر نیست و آدم باید خیلی عرضه داشته باشه تا بتونه دلار تقلبی نخره!
اگه بتونید اینو بخونید، خیالم بابت تواناییتون در روخوانی راحت می‌شه. 😁

#دلار #ارز

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌


https://www.instagram.com/p/DEHTYBZtDXW/?igsh=MWl1MXg4azB5MGh2NA==

#بامداد_خمار
#شب_سراب

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

#بامداد_خمار
#شب_سراب

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

#بامداد_خمار
#شب_سراب

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

داستان افراسیاب و سیاوش در شاهنامه:

سیاوش، فرزند کیکاووس، پادشاه ایران، به‌دلیل نزاع و بدرفتاری‌های نامادری‌اش سودابه، ایران را ترک می‌کند و به توران پناه می‌برد. افراسیاب، پادشاه توران، ابتدا سیاوش را با احترام می‌پذیرد و حتی دخترش فرنگیس را به همسری او درمی‌آورد. اما بعدها، به تحریک دشمنان و بدگویان دربارش، به سیاوش بدگمان می‌شود.
در نهایت، افراسیاب دستور قتل سیاوش را صادر می‌کند. این اقدام خیانت‌آمیز، به یکی از مصیبت‌بارترین لحظات شاهنامه تبدیل می‌شود. خون سیاوش که بی‌گناه ریخته می‌شود، ننگی ابدی برای افراسیاب و توران به‌جا می‌گذارد و زمینه‌ساز جنگ‌های بزرگ میان ایران و توران می‌شود. کین‌خواهی سیاوش، بعدها توسط پسرش کیخسرو به اوج خود می‌رسد و افراسیاب سرانجام به دست او کشته می‌شود.

حافظ در این بیت، با بهره‌گیری از این داستان، به نکوهش کسانی می‌پردازد که به جای شنیدن حقیقت، تحت تأثیر سخنان بی‌اساس و خیانت‌کارانه قرار می‌گیرند.

به‌قلم #امیرحسین_نصیرپور

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/DDUhFA7tKbi/?igsh=MXJpMW01aTlmOGl6OA==

‌#حظ_از_حافظ

شاهِ ترکان سخنِ مدعیان می‌شنود
شرمی از مظلمۀ خونِ سیاووشش باد

این بیت از حافظ با اشاره‌ای ظریف به داستان سیاوش در شاهنامه، به انتقاد از رفتار افراسیاب، شاه ترکان، می‌پردازد. ‌

افراسیاب به‌جای عدالت‌ورزی، سخنان دروغ‌پردازان و مدعیان دروغین را می‌پذیرد و با این کار به خیانت و ظلمی بزرگ علیه سیاوش دست می‌زند. شاعر از افراسیاب می‌خواهد که از این مظلمه، یعنی ستمی که در حق سیاوش روا داشته، شرم کند.
در ادامه بخوانید👇

#یار_دبستانی
#روز_دانشجو
#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

‌
به مناسبت #روز_دانشجو این ترانه را با هم، یک‌صدا بخوانیم:

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

حک شده اسم من‌ و تو رو تن این تخته‌سیاه
ترکهٔ بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

دشت بی‌فرهنگی ما هرزه تموم علفاش
خوب اگه خوب، بد اگه بد، مُرده دلای آدماش

دست من و تو باید این پرده‌ها رو پاره کنه
کی می‌تونه جز من و تو درد ما رو چاره کنه؟

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکهٔ بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

#منصور_تهرانی #فریدون_فروغی #جمشید_جم #از_فریاد_تا_ترور

#درست‌نویسی #دانشجو

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial

https://www.instagram.com/p/CIdAcf4J3A7/?igshid=qmsi1cyq6op9

‌
مزاح، یعنی شوخی و معنی مزاج هم می‌شود آمیختن یا سرشت و طبع. مذاق هم مربوط به تشخیص طعم و قوهٔ چشایی است.

✊ فکر می‌کنم اولین بار #مجید_صالحی به این ستیغ مغفول‌ماندهٔ ادبیات فراز آمد و «مزاج کردم» را به جای «مزاح کردم» روی آنتن برد و در هوا پراکنده کرد.
لیکن بهتر است از این خوش‌نمکی بگذریم و به گفتن «مزاح کردم» یا «شوخی کردم» بسنده کنیم.

✊ دربارهٔ «مذاق» می‌توان گفت که اگر تلخی‌ای در سخن و رفتاری بود «به مذاق و سلیقه خوش نمی‌آید» یا بهتر از آن «خوش نمی‌آید» و در این‌جا نیز «مزاج» بیکار است و پی صفرا و سودای خویشتن دوان.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/CCI8rkAp8Cx/?igshid=14xn61za36h52

بخش چهارم و پایانی
#خواهران_میرابال
#درزمانۀ_پروانه‌ها
#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

بخش سوم
#خواهران_میرابال
#درزمانۀ_پروانه‌ها
#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

۱۶ نوامبر #روز_دکمه است. ظاهراً در قرن سیزدهم آلمانی‌ها برای نخستین‌بار از دکمه استفاده کرده‌اند و از آن‌ روزگار تا به امروز این وسیله از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین لوازم دنیای مد است.
این کلمه املاهای مختلفی دارد که در تصویر مشاهده می‌کنید.
تمامی این املاها درستند اما «دگمه» رایج‌تر است.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/DCbIhJ8tOlF/?igsh=MWM4eW94ZWU2c2J3dQ==

#حظ_از_حافظ
به فتراک جفا دل‌ها چو بربندند بربندند
ز زلف عنبرین جان‌ها چو بگشایند بفشانند

در این بیت، حافظ به زیبایی از استعاره و تشبیه بهره می‌گیرد. فتراک به تسمه یا حلقه‌ای گفته می‌شود که به‌وسیلۀ آن شکار را به پشت زین اسب می‌بندند. در اینجا، حافظ جفا و بی‌مهری یار را به فتراک تشبیه می‌کند و می‌گوید که دل‌های عاشقان را همچون شکار به این فتراک می‌بندند. وقتی دل عاشقان اسیر جفای معشوق شد، دیگر هیچ راه گریزی برایشان باقی نمی‌ماند و هرگز از بند آن رها نخواهند شد.

همچنین در مصراع دوم، حافظ به گیسوی معطر معشوق اشاره دارد و آن را به «عنبر» تشبیه می‌کند. عنبر ماده‌ای معطر است که از شکم نوعی ماهی به دست می‌آید. وقتی گیسوی معشوق که مانند عنبر خوشبوست باز می‌شود، عاشقان چنان محو و مسحور آن می‌شوند که جان‌های خود را بر پای او می‌ریزند یا فدای آن گیسو می‌کنند.

این بیت در نهایت نشان‌دهندۀ اسارت عاشق در جفای معشوق و همچنین جان‌سپاری عاشق در مقابل زیبایی و دل‌فریبی او است.

به‌قلم #امیرحسین_نصیرپور

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

‌بخش پایانی

اگر حرف پایانی واژه نمایندهٔ مصوت باشد چه باید کرد؟
غالباً در نوشتار معیار بین ضمیر متصل و حرف پایانی واژه که نمایندهٔ مصوت است یک حرف میانجی قرار می‌گیرد.
این حروف میانجی در شکسته‌نویسی نوشته نمی‌شوند. مثال: 
معیار: کیسه‌ام/ کیسه‌ات/ کیسه‌اش/
کیسه‌مان/ کیسه‌تان/ کیسه‌شان.
شکسته: کیسه‌م/ کیسه‌ت/ کیسه‌ش/
کیسه‌مون/ کیسه‌تون/ کیسه‌شون.

معیار: صدایم/ صدایت/ صدایش/ صدایمان/ صدایتان/ صدایشان.
شکسته: صدام/ صدات/ صداش/ صدامون/ صداتون/ صداشون.

معیار: گلابی‌ام/ گلابی‌ات/ گلابی‌اش/ گلابی‌مان/ گلابی‌تان/ گلابی‌شان.
شکسته: گلابی‌م/ گلابی‌ت/ گلابی‌ش/ گلابی‌مون/ گلابی‌تون/ گلابی‌شون.

معیار: گردویم/ گردویت/ گردویش/ گردویمان/ گردویتان/ گردویشان.
شکسته: گردوم/ گردوت/ گردوش/ گردومون/ گردوتون/ گردوشون.
در شکسته‌نویسی حروف میانجی حذف شده‌است.

پس در «ه» ملفوظ و «ی» ملفوظ ضمایر به حرف پایانی واژه می‌چسبد  و در «ه» ناملفوظ و «ی» ناملفوظ با نیم‌فاصله از واژه نوشته می‌شود.
«ه» و «ی» ملفوظ همانند راهمان (راهمون)، رأیشان (رأيشون).
«ه» و «ی» ناملفوظ: شانه‌ام (شانه‌م) / خوبی‌تان (خوبی‌تون).

به‌قلم خانم فرشته

#وقت_شعر

اشکت کلیم نگذاشت در نامه‌ها سیاهی
بهر که می‌فرستی مکتوب‌های شسته؟

#کلیم_کاشانی

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

بخش دوم:
موضوع دوم، بحث ملفوظ و ناملفوظ بودن دو حرف «ه» و «ی» است.
«ه» ملفوظ همان‌گونه که از نامش پیداست با صدای «h» خوانده می‌شود.
این «ه» در ابتدا، میانه و پایان واژه‌ها می‌آید: راه، مهدی، همیشه اما «ه» ناملفوظ که فقط در انتهای واژگان دیده می‌شود با صدای «e» خوانده می‌شود: خانه، شانه و دنده.
حرف «ی» در واژهٔ «سعی» ملفوظ و در واژۀ «گلابی» ناملفوظ است.
ملفوظ بودن حرف «ی» با صدای «y» و ناملفوظ بودن «ی» با صدای «i» است.
این‌ها مقدمه‌ای بر موضوع «ضمایر متصل» بود. به «م، ت، ش، مان، تان، شان» ضمایر متصل می‌گوییم و همان‌طور که از نامشان پیداست باید متصل و سرهم نوشته شوند مگر در موارد استثنایی.
نوشتن این نوع ضمایر به حرف پایانی واژه بستگی دارد. یعنی چه؟
یعنی مهم است که حرف پایانی واژه صامت باشد یا مصوت.
مثال: در واژۀ «کتاب» حرف پایانی صامت است.
پس اگر حرف پایانی صامت باشد، فرقی ندارد نوشتۀ ما شکسته باشد یا معیار. همیشه ضمایر متصل را به حرف پایانی می‌چسبانیم.
معیار: دستم/ دستت/ دستش/ دستمان/ دستتان/ دستشان.
شکسته: دستم/ دستت/ دستش/ دستمون/ دستتون/ دستشون.

ادامه دارد...
به‌قلم خانم فرشته

#درست_نویسی

بخش اول:

پیش از صحبت دربارهٔ ضمایر به‌ویژه ضمایر متصل، بهتر است به دو مورد بپردازیم:
ابتدا نوشتن به‌صورت «شکسته یا رسمی» و دیگری «ملفوظ و
ناملفوظ بودن دو حرف ه و ی».
نخسـت:
شکسته‌نویسی درواقع همان گفتاری‌نویسی یا محاوره‌نویسی است. باید توجه داشته باشیم که ما مجاز نیستیم هرچه را بر زبان می‌آوریم عیناً بنویسیم. درواقع واژه‌ شکسته می‌شود امّا این شکسته‌نویسی شامل حفظ قوانین و قواعدی است که ما ملزم به تبعیت از آن‌هاییم.
نوشتن به صورت معیار یا رسمی درواقع همان است که در کتاب‌ها می‌بینیم.
به عنوان مثال:
در شکسته‌نویسی یا گفتاری و محاوره‌نویسی فعل «می‌گویند» به «می‌گن» تبدیل می‌شود.
از دیگر نمونه‌ها می‌توان به تبدیل «اگر» به «اگه» و «می‌خواهیم» به «می‌خوایم» و نیز «می‌شود» به «می‌شه» اشاره کرد.

ادامه دارد...

به‌قلم یکی از همراهان عزیزمان خانم فرشته

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/DCJ2P3mqhwx/?igsh=eGgyeTQ5bDA3cXpo

قطعاً بارها شنیده‌اید که به دلیل اینکه فلانی نخواست مشغول‌الذمۀ کسی بماند، رفت و حقیقت را گفت.
سپس به خودتان گفته‌اید مگر مشمول‌الذمه نبود؟
امروز می‌خواهیم برایتان شفاف‌سازی کنیم. 😊
با نگاهی به فرهنگ‌ لغات چنین درمی‌یابیم:
مشغول الذمه. [م َ لُذْ ذِم ْ م َ / م ِ] کسی که تعهد خود را به جای نیاورده و دین خود را نپرداخته باشد که ذمۀ وی مشغول باشد. مدیون.

و لطفاً توجه داشته باشید که صورت‌های دیگری مانند مشمول‌الذمه، مشغول زومه، مشغول زومبه، مشمول زمنه، مشغول‌الضمنه و... که گاهی نوشته می‌شود، صحیح نیستند.


#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/DCE8oPON1If/?igsh=NjhoZzhrcHA0b3E3

هجو و یک هجویۀ معروف
#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

چرا عاقلان را نصیحت کنیم؟
شعر و صدای #قیصر_امین‌پور
#درست_نویسی
https://t.me/DorostNevisiOfficial/463

دکتر #قیصر_امین‌پور (۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ - ۸ آبان ۱۳۸۶) نویسنده و شاعر معاصر ایرانی است.
او یکی از تأثیرگذارترین شاعران دوره انقلاب اسلامی است.

وی از جمله شاعرانی بود که در شکل‌گیری و استمرار فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری تأثیر گذار بود.

او در سال ۱۳۶۸ موفق به کسب جایزه #نیما_یوشیج، موسوم به #مرغ_آمین_بلورین شد.

#دکتر_امین‌پور در سال ۱۳۸۲ به‌عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.

شعرهای #امین‌پور از حیث بلاغی ارزشمند بوده و بر ظرفیت‌ها و توانمندی زبان فارسی افزوده‌است.
او توانسته ویژگی‌های سبکی و بلاغی شعر کلاسیک و شعر نیمایی را با شعرهایش تلفیق کند. یکی از عواملی که در نهایت، باعث برجستگی سبکی اوست، نوآوری در بلاغت و درک انتظار مخاطبان امروز از شعر است.

آثار او عبارتند از:

طوفان در پرانتز 
منظومه‌ی ظهر روز دهم
مثل چشمه، مثل رود
بی‌بال پریدن 
مجموعه شعر آینه‌های ناگهان
به قول پرستو
مجموعه شعر گل‌ها همه آفتابگردانند
دستور زبان عشق

مهمان #درست_نویسی باشید به شنیدن صدای دکتر امین‌پور:

https://t.me/DorostNevisiOfficial/464

روباه و زاغ
#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

روباه و زاغ
#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

‌
تا همین چندسال پیش، نگاه مخاطب به مطلبی که در روزنامه‌ای منتشر می‌شد، چنان بود که گویی وحی منزل است چرا که روزنامه‌نگار و سردبیر و سایر عوامل روزنامه‌ها باسواد بودند.
اما این روزها این حرفه مانند سایر حرفه‌ها چنان به قهقهرا رفته است که اگر چیزی به چشممان ناآشنا بیاید، اول به منتشرکنندۀ آن شک می‌کنیم.
ما در زبان زیبایمان ترکیب «نقره‌دار کردن» نداریم.
آنچه هدف و مقصود نویسندۀ خبر روزنامۀ آرمان میهن است، «نقره‌داغ کردن» است.
نقره‌داغ کردن، یعنی جریمه و جزای نقدی که تاوان آن سخت باشد.

امیدواریم عوامل دست‌اندرکار این روزنامه، از ما بیاموزند و ما دیگر شاهد اشتباهاتی این‌چنین نباشیم.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/DBbmrpLtx89/?igsh=MWtqcWJscmM3ODhvdg==

بخش چهارم

۲. سریشم
به نوعی چسب طبیعی گفته می‌شود که از جوشاندن استخوان و غضروف و پوست بعضی حیوانات از قبیل گاو و ماهی به‌دست می‌آید که پس از خشک شدن رنگش زرد یا تیره می‌شود و در نجاری برای چسباندن چوب و تخته به کار می‌رود. در صنعت ساخت و تعمیر سازها، از سریشم برای چسباندن اجزای مختلف به یکدیگر استفاده می‌شود. به عنوان مثال در ساخت وترها، از سریشم گرم برای آغشته کردن و چسباندن تارها به یکدیگر استفاده می‌شود. سریشم معمولاً به دلیل خاصیت چسبندگی و مقاومتی که دارد، در ساخت سازهای موسیقی و صنایع دستی کاربرد زیادی دارد.

به‌قلم #امیرحسین_نصیرپور

#ادامه_دارد

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌
https://www.instagram.com/p/DBaowkjtHhr/?igsh=bHF1dG4xcTBsdjM5

بخش سوم

۱. وتر
وتر به رشته یا سیمی گفته می‌شود که در سازهای زهی مانند تار، سه‌تار، چنگ و ویولن استفاده می‌شود. این رشته‌ها معمولاً از مواد مختلفی ساخته می‌شوند که یکی از رایج‌ترین آن‌ها ابریشم است. در سازها، وترها به هنگام کشیده شدن یا زخمه خوردن، صدا تولید می‌کنند و به نوعی به عنوان منبع اصلی تولید صدا در این سازها شناخته می‌شوند. ضخامت و جنس وتر تأثیر زیادی بر کیفیت صدا دارد.

به‌قلم #امیرحسین_نصیرپور

#ادامه_دارد

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/DBVY5a4tsV1/?igsh=dWt3aGRhNzR2amFq

بخش دوم:

در مورد وتر¹های سازهای زهی، ضخامت آن‌ها به این ترتیب است:
- وتر بم از ۶۴ تار ابریشمی،
- وتر سوم از ۴۸ تار ابریشمی،
- وتر دوم از ۳۲ تار ابریشمی،
- وتر زیر از ۲۴ تار ابریشمی،
- وتر اول از ۱۶ تار تابیده می‌شود.

این وترها را در محلول سریشم² گرم و اندکی زعفران آغشته کرده و با تکه کرباس³ تمیز پوشش می‌دهیم و تا خشک شدن کامل رها می‌کنیم.

در نهایت، این بیت با ایهام هنرمندانه حافظ، ترکیبی از هنر موسیقی، زیبایی طبیعت ابریشم و مفاهیم پزشکی آن زمان را دربرمی‌گیرد. ابریشم طرب، نه تنها دل شاد را به لرزش درمی‌آورد، بلکه خود نمادی از لطافت، شادی و موسیقی است که با زخمه‌ای بر آن، دل‌ها را به وجد می‌آورد و طرب‌انگیز می‌شود.
در ادامه معانی و توضیحات واژه‌های وتر، سریشم و کرباس به صورت جداگانه خواهد آمد.

#ادامه_دارد

به‌قلم #امیرحسین_نصیرپور


#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

بخش اول:

قدح مگیر چو حافظ مگر به نالهٔ چنگ
که بسته‌اند بر ابریشمِ طرب دلِ شاد

حافظ با استفاده از واژۀ «ابریشم» لایه‌های معنایی متعددی خلق کرده است که هر کدام به جنبه‌ای خاص از فرهنگ، هنر و حتی پزشکی اشاره دارد.

در دوران قدیم، سیم‌های سازهای زهی مانند چنگ و تار را از ابریشم می‌ساختند. به دلیل لطافت و نرمی خاص ابریشم، این سیم‌ها صدایی دلنشین و طرب‌انگیز تولید می‌کردند که در موسیقی نقش مهمی داشتند. حافظ با اشاره به «ابریشم طرب» نماد شادی و خوشی را در نظر دارد و به گره‌هایی اشاره می‌کند که در انتهای رشته‌های ابریشمین ساز زده می‌شد. این گره‌ها با زخمه زدن بر ساز به لرزش درمی‌آمدند و به نوعی می‌توان آن‌ها را با دل انسان مقایسه کرد که با شنیدن نوای ساز به وجد می‌آید.

ابریشم همچنین در طب سنتی و به‌ویژه در آثار ابن‌سینا به عنوان ماده‌ای مقوی و مؤثر برای قلب شناخته شده است. او در کتاب مشهور خود «قانون فی‌الطب» به خواص ابریشم اشاره کرده و معتقد بود که به دلیل لطافت و طبیعت معتدلش، می‌تواند تأثیر مثبت بر قلب داشته باشد و به تقویت قلب و آرامش‌بخشی کمک کند. این اثرات، به‌ویژه برای کسانی که به مشکلات قلبی و اضطراب دچار بودند، مفید تلقی می‌شد.

#ادامه_دارد

به‌قلم #امیرحسین_نصیرپور

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌
https://www.instagram.com/p/DBEapBNqLDe/?igsh=M2oxY3Ayd2c5NHF1

#حظ_از_حافظ

از امروز قصد داریم در درست‌نویسی‌ نیز از حافظ حظ ببریم و گاهی یک بیت از حافظ را بررسی کنیم.
می‌خواهیم برداشت‌های عمیق و نکات زیبای ادبی و اخلاقی را که از اشعار او می‌تراود، با هم به اشتراک بگذاریم.
پس با ما همراه باشید تا سفری پرمعنا به دنیای کلام حافظ داشته باشیم.

قدح مگیر چو حافظ مگر به نالهٔ چنگ
که بسته‌اند بر ابریشمِ طرب دلِ شاد

در ادامه بخوانید.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/DBEapBNqLDe/?igsh=M2oxY3Ayd2c5NHF1

‌
عزیزان راهنمایی و رانندگی! درسته که به تهران می‌گن تهرون یا به دیوانه می‌گن دیوونه ولی دلیل نمی‌شه هرچه «ـون» رو که دیدید، بدل کنید به «ـان».

عزیزان! واژگون براساس آنچه در فرهنگ‌های لغات اومده یعنی سرنگون، وارونه.
این رو هم بگیم که برخلاف تصورتون این کلمه‌ها صورت محاوره‌ای «وارانه» و «سرنگان» نیست.

پ‌.ن:
کلمه‌ٔ «ماکارونی» هم از همین دست کلمه‌هاست و به‌کار بردن «ماکارانی» به‌جای ماکارونی غلطه.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/DA7-qZwK_VX/?igsh=MXBwMXc1cnpiOHdidA==

‌
ويستجوبونه
لماذا تغنّي؟
يردّ عليهم:
لأنّي أغنّي
وقد فتّشوا صدره
فلم يجدوا غير قلبه
وقد فتّشوا قلبه
فلم يجدوا غير شعبه
وقد فتّشوا صوته
فلم يجدوا غير حزنه
وقد فتّشوا حزنه
فلم يجدوا غير سجنه
وقد فتّشوا سجنه
فلم يجدوا غير أنفسهم في القيود
وكان المساء مساء
وكان المغنّي يغنّي

#محمود_درويش

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

مارتین نیمولر

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

‌
دکتر جلیل تجلیل، چهرۀ ماندگار ادب فارسی، رخ در نقاب خاک کشیدند.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/C_a30NbqEgE/?igsh=dDJkdWp0OTZiNG94

‌
باز هم یکی از ستاره‌های ادب فارسی خاموش شد.
محمدعلی بهمنی شاعر معاصر، نهم شهریور ۱۴۰۳ به آرامش رسید.
او دربارهٔ تولد خود می‌گوید: «دو ماه به زمان تولدم مانده بود که برادرم در دزفول بیمار شد. خانواده‌ام برای عیادتش رفتند و من در ۲۷ فروردین ۱۳۲۱ در قطار به‌دنیا آمدم و در شناسنامه‌ام درج شد «متولد دزفول»، چون دایی‌ام در ثبت احوال آن منطقه بود، شناسنامه‌ام را همان زمان گرفت. در اصل تهرانی هستیم. پدرم برای ده ونک و مادرم برای اوین است. دوران کودکی را تهران، بخش شمیرانات، شهر ری، کرج و… به‌صورت پراکنده بودیم، چون پدرم در راه‌آهن شاغل بود، مأموریت‌های ایستگاهی داشتند. از سال ۱۳۵۳ به بندرعباس رفتم.»
او سرانجام حوالی ساعت ۲۳ جمعه ۹ شهریور ۱۴۰۳، در ۸۲ سالگی پس از ناموفق بودن عملیات احیای قلب درگذشت.
روحش شاد، یادش گرامی.

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/C_UkTIJqXSm/?igsh=ZWRzZm9ma3k4MW83

نسَب/ نصب
«نسب» با «نسبت» هم‌خانواده‌ست.
یادمون باشه هرجا می‌خوایم صحبت از نسبت کنیم، باید بگیم منسوب. اگه بخوایم بگیم این اثر رو به فلانی نسبت می‌دن، می‌گیم این دیوان به حلاج منسوبه.
وقتی بخوایم بگیم کسی با کسی فامیله می‌گیم فلانی با فلانی نسبت داره یا «اصل و نسبش به ناصرالدین‌ شاه می‌رسه.» یا «از منسوبانِ فلانیه» یا خانواده‌ش از منسوبین فلانی هستند. (سهراب: نسبم شاید به زنی فاحشه در شهرِ بخارا برسد.)
ولی اگه مقامی به کسی سپرده بشه می‌گیم «منصوب شد» علتش هم اینه که طرف رو اون‌جا نصب کرده‌ن. 😁

#درست_نویسی

‌
‏غالب/ قالب

وقتی به فرهنگ لغت مراجعه کنیم می‌بینیم این دو واژۀ هم‌آوا معانی متفاوتی دارند و نباید به‌جای هم استفاده شوند.

🔸غالب عربی است و جایگاهش در جمله اسم فاعل و صفت فاعلی است.
در حالت اول غلبه‌کننده و چیره معنی می‌دهد و در حالت دوم افزون و بسیار.

🔸بنابر آن‌چه در لغت‌نامه آمده است، قالب معرب کالبد است به معنی پیکر و هیکل و در علم عروض و شعر، رکن و جزو است.


#درست_نویسی
@DorostNevisiOfficial

https://www.instagram.com/p/C-rh_ryKCTr/?igsh=MTJqc2syNW93N2Mzdg==

‌
با حرارت فراوان داشت داستان اولین ملاقاتش با دلبر عیار رو برام تعریف می‌کرد که پریدم وسط حرفش و پرسیدم:
- اسمش چیه؟ چند سالشه؟ چی خونده؟ خون‍ه‌ش کجاست؟
چپ‌چپ نگام کرد و گفت:
+ این‌قدر منو سیم‌چین نکن!
- چی؟
+ سیم‌چین! یعنی این‌قدر حرف منو قطع نکن!
گفتم: مجید جان! مرز‌های #کج‌شنوایی رو درنوردیدی‌ ها! سیم‌چین چیه دیگه؟ سین‌جیم!
یادته اون صبح‌های زود که سر راهِ مدرسه، از دکۀ جلوی دبستان، علاوه بر یه بسته پفک‌نمکی مینو یا چیپس فرید، یه برگۀ امتحانی خط‌دار هم می‌خریدیم و بدون تا کردن و خیس شدن، سالم می‌رسوندیمش تا کلاس درس. بعد خانم معلم می‌اومد و شروع می‌کرد به خوندن سؤال‌ها و می‌نوشتیم:
س: چرا در شمال سقف خانه‌ها را شیب‌دار می‌سازند؟
ما هم بعد از کلی فکر کردن می‌نوشتیم:
ج: شیب؟ بام؟
اون «سین» و «جیم»‌ها مخفف «سؤال و جواب» بودن. سین-جیم کردن هم یعنی سؤال و جواب کردن، سؤال‌پیچ کردن؛ حالا بگو ببینم اخلاقش چطوره؟!

ارسالی از همراه خوبمون #گاف_غاف

#درست_نویسی
@DorostNevisiOfficial‌
‌https://www.instagram.com/p/B06TQb1iIvc/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==

رضاعی یا رزاعی؟ مسئله این است. 😀


#درست_نویسی
@DorostNevisiOfficial

‌
#داستان‌خوانی

من یک روز گرم تابستان، دقیقاً یک سیزده مرداد، حدود ساعت سه و ربع کم بعد از ظهر عاشق شدم.
تلخی‌ها و زهر هجری که چشیدم بارها مرا به این فکر انداخت که اگر یک دوازدهم یا یک چهاردهم مرداد بود شاید این‌طور نمی‌شد.

سیزده مردادتون از عاشقی و مصائبش دور 😉


#دایی‌جان_ناپلئون
#ایرج_پزشکزاد
#ناصرتقوایی
#سعید_کنگرانی

#درست_نویسی
@dorostnevisiofficial‌

https://www.instagram.com/p/CDa_ReoJ0Je/?igshid=hrmy49mz6r9k

‌
‌‌‌⁦⚠️⁩ این مکالمه کاملاً ساختگی است‌‌.⁦⚠️⁩‌ ‌
‌
‌
🔸توفیق: کسی را به کاری مدد کردن. به کاری دست یافتن. مدد کردن بخت. فراهم شدن اسباب‌ کاری.
مترادف این کلمه می‌شه:
پیروزی، فیروزمندی، کامروایی، کامیابی، موفقیت. 

🔸توفیر: تفاوت، فرق.

#درست_نویسی
@DorostNevisiOfficial‌
‌