آنان که گل از واژگانشان و لبانشان و جهانشان سرریز شکفتن است به هنگام شوکت و شکوه؛
آنان که آفتابند و فروزنده اند و زنده اند به مهر و برازنده اند به کهکشان دوست داشتن؛
آنان که جای دوری نمیرود نامشان و سلامشان و کلامشان و همین جایند؛ همین جا در منظومه ی آینه ی بالا بلندی که حیرتش محو تماشای خوبیهای شماست...
سپاسهای جاویدم را پذیرا باشید...
📚🎶🔥☕️🧡🍁🍁🍂🌈🌤⚘️💎👑
http://telegram.me/shahradmeidary