اتوپیانیست | محمد نصراوی

قدرت ناامیدی ⁉️
به روایت مصطفا مستور ...


#دیستوپیا


🔹اتوپیانیست؛
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 @Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

اتوپیا ها و رویاهای آینده در فهم و تعریف مسئله‌ها رخ می‌دهد. در فهم از ذات نارضایتی و شاید هوش مصنوعی امکان‌های جایگزین را پیشنهاد می‌دهد.



🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

رقابت در دهه‌های پیش رو

در دنیایی که سرویس‌های مبتنی بر هوش مصنوعی بر سر "حل مسئله" با هم رقابت می‌‌کنند، تنها رقابت معناداری که برای ما انسان‌ها باقی می‌ماند، رقابت بر سر "تعریف مسئله" است.

#هوش_مصنوعی

توی نقد یه کتاب چپ در متمم، یه جمله نوشتم که فکر می‌کنم توصیف مختصر اما مناسبی برای بخشی از تفکر چپه:


چپ‌ها می‌گویند: حق با طرف ضعیف است حتی اگر حق با طرف قوی باشد.

البته انقدر واضح نمی‌گن.

کلی اراجیف می‌گن و این نگاه رو لای اونها ساندویچ میکنن.

مثلا میگن ما داریم به structural oppression توجه میکنیم

و می‌خوایم به power dynamics توجه ویژه داشته باشیم

و lived experience اصلاً یه چیز دیگه است که دیده نشده و باید این hegemonic norms رو کنار زد و ....

یه جور "شهوت روایت" هم دارن. یعنی به‌شکل افراطی جای منطق کلان میرن سراغ روایت‌های خُرد.

تفکر چپ و مارکسیست و امثالهم باعث متوهمانه زندگی کردن خیلی ها شده ... اتوپیاهایی که از دل این تفکر در می.یاد جز یک سراب تلخ چیزی نیست ...




🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

دیستوپیا نه تنها یک هشدار، بلکه یادآوری است که آزادی و حقیقت ارزش مبارزه دارند.



دیستوپیا
https://t.me/muhammad_sh_d

AI Crash?
یا زمستان سرمایه‌گذاری‌های بزرگ؟

درسته که میزان سقوط یک‌روزهٔ ارزش بازار در شرکتهای تکنولوژی آمریکایی تقریباً معادل درآمد نفتی ایران در یک دههٔ اخیر بوده.

ولی کوچک‌تر از اونه که بشه به سبک dot com crash سال‌های ۲۰۰۰ اسم این رو AI crash گذاشت.

البته هر دو اتفاق، محرک مشابهی دارن: غلط در اومدن پیش‌بینی‌ها.

در حبابِ دات کام، ظرفیت تحول‌آفرینی اینترنت "در آیندهٔ نزدیک" رو زیادتر از واقعیت برآورد کرده بودن

در سقوط ارزش بازار AI، به‌نظر میاد ظرفیت محاسباتیِ مورد نیاز "در آینده نزدیک" رو زیادتر از واقعیت برآورد کرده بودن.

وقتی سقوط ۱۱۶ دلاری به ۶ دلاری آمازون رو در حباب دات‌ کام میبینیم (البته در یک سال)،  اتفاق‌های فعلی رو نهایتاً میشه یه‌جور اصلاح قیمت (البته کمی تند) دونست.

اما اگر اصرار داشته باشیم شباهتی بین این اتفاق با رویدادهای تاریخی پیدا کنیم، شاید بشه با الهام از زمستان هوش مصنوعی گفت:

این سقوط، برای مدت کوتاهی "زمستان سرمایه‌گذاری‌های بزرگ برای هوش مصنوعی" رو به همراه میاره.

احتمالاً تا مدتی، هر کس بخواد سرمایهٔ چشم‌گیری برای پروژه‌های AI جذب کنه، با این سوال مواجه میشه که "مطمئنی با سرمایه و منابع خیلی کمتر نمیشه؟"

و البته احتمالاً این اتفاق، جنبهٔ مثبتی هم داره و تا مدتها برای گروه‌های استارتاپی کوچیک الهام‌بخش و امیدبخش میشه‌. چون به جای منابع بیشتر، دنبال بهبود موثر عملکرد (الگوریتم‌ و معماری بهتر) می‌رن.


با همهٔ اینها، یادمون هست که در میان‌مدت و بلندمدت، همون‌طور که "ظرفیت تحول‌آفرینی اینترنت" واقعاً به سطحی فراتر از تصور رسید، "نیاز به ظرفیت محاسباتی" هم از بالا‌ترین حد قابل‌تصور ما فراتر میره.

و این هم یادمون هست که زمان، الان بسیار سریع‌تر از بیست سال قبل می‌گذره. و کوتاه‌مدت و میان‌مدت و بلندمدت، معنای بیست‌سال قبل خودش رو نداره.

#هوش_مصنوعی

محمد رضا شعبانعلی


🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 @Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

راز آدمهای موفق چیه ؟🤩
چه چیزی باعث میشه
یک آدم از بقیه متمایز بشه؟🫀🧠
بیا تا راز شو بگم
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/addlist/91oJRrm-8ORjOGE0

💎واما پیشنهاد متفاوت امشب

1.مشاوره،خودکاوی، شفای احساسات
2.تغذیه سالم برای اندام زیبا
3.پوستی جذاب

✅ گاهنامه #آرمان_شهر

🔸به صاحب امتیازی
جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی(ره)

🗞 شماره دوم؛ «داد»
📌 زمستان 1403


📋بخش‌هایی از آنچه خواهید خواند:

📝 سرمایه‌داری ریش‌دار(۱)
التقاط نامشروع سیاست و مذهب؛ تولد اشرافیت مذهبی
      بهروز رئیسی دهکردی | دکتری اندیشه سیاسی

📝 مطالعات فرودستان؛
یک خاص بودگی ابژکتیو
      محمد امین خدابنده | دکتری تاریخ و مطالعات ایران در دوران اسلام

📝 ویروس ناعدالتی
تاملی روانشناختی؛ سودای کمال
      سارا جوهرچی | کارشناسی علوم‌سیاسی

📝 نبرد نابرابری‌ها در مدرسه؛
روایتی از آرزوهای دانش‌آموزان فراموش شده
      معین الدین قربانی | کارشناسی ارشد فلسفه آموزش و پرورش

📝 به نام نوآوری، به کام سرمایه‌داری؛
تحلیلی بر توزیع نوآوری و فناوری
      مریم خادم‌پیر | کارشناسی ارشد نانوبیوتکنولوژی

📝هزار توی سازندگی؛
بازخوانی گفتمان سازندگی در نسبت با عدالت اجتماعی
      علی طاهری | کارشناسی علوم‌سیاسی


💡 پرونده ویژه
ایرانیان چه رویایی در سر دارند؟
دکتر مرتضی فرهادی و اندیشه توسعه بومی

🆔@jadsbu

بی‌روایتیِ انسانِ ایرانیِ معاصر

بهانه 🔻
مدت اخیر مخاطب سریال مولانا ساخت ترکیه بودم. غیر نقدهایی که به آن می‌توان داشت خوش ساخت بود و بر روی الگوی صحیحی از خط روایی استاندارد جهانی حرکت می‌کرد. قبلا هم در رصدی که داشته‌ام دیده‌ام که سریال‌های ترکی‌ نمرات بسیار خوب و بعضا بالایی در سایت‌های سنجش کیفیت مثل IMDB پیدا کرده‌اند. رتبه‌هایی که بسیار سخت می‌شود به آنها دست پیدا کرد.

اشاره 🔻
ایران پیشرو‌ترین کشور در حوزه‌ی توسعه‌ی ادبی و توسعه‌ی هنری منطقه بوده. رشد قوی درخت داستان نويسی (متاثر از فضای چپ) در صد سال گذشته‌ی ایران تعجب آور و ثمرات آن بیشمار است‌. تا جایی که می‌شود انقلاب ١٣٥٧ را انقلابی روانی، محصول تولیدات ادبی و باز سازی زبانی چند دهه قبل آن دانست. (پس‌لرزه‌های این زلزله‌ی معرفتی تا اواخر دهه شصت نیز ادامه داشت)

مقدمه 🔻
ایرانی امروز از کیفیت زیست و توسعه‌ی خود به شدت ناراضی است. این نارضایتی عینی و واقعی است یعنی سطح کیفی خدمات (جاده، اینترنت، بانکداری، شهرسازی، درمان و...) و تولیدات (مسکن، خودرو، پوشاک، و ...) را در تناسب به وضعیتی که باید داشته باشد، بسیار پائين ارزیابی می‌کند.

سوال 🔻
از آنجا که با ورود به قرن ٢١ جهان به تدریج از ایدئولوژی به تکنولوژی عبور کرده است بسیاری بر این باورند که اگر ما نیز وارد زیست جهان تکنولوژیک می‌شدیم الان در شرایط مطلوب به سر می‌بردیم. اما سوال اینجاست که قله‌های ادبی ما (که امروزه نزدیک شدن به آنها نیز به رویا می‌ماند) در قرن هفت و هشت هجری‌ سر برآورده‌اند زمانی که از گفتمان رفاه اثر چندانی دیده نمی‌شده و به عکس زیست جهان ایشان غرق در آتش نابسامانی‌ها بوده است.

همچنین در جهان تکنولوژیک، صنعت-هنر امروز ما (چون سینما) ده‌ها بار پيشرفته از چند دهه‌ی گذشته است!

اما چه می‌شود که نه بازيگرانی (١. نیروی انسانی) چون عزت الله انتظامی، علی نصیریان، جمشید مشایخی، محمد علی کشاورز، ژاله علو، و ... پا به عرصه گذاشته و نه متن‌هایی (٢. تولید ادبیات) چون کلیدر، آتش بدون دود، چشمهایش، برجاده‌های آبی سرخ، عزاداران بیل، من و او و ... نگارش شده، و نه فیلم‌ و سریال‌هایی (٣. اثرنهایی) چون مرگ‌یزدگرد، سربداران، هزار دستان، و روزی روزگاری تولید نمود؟

طرفه آنکه (به نظر نگارنده) حتی اگر همان  بازیگران، مدیران فرهنگی، نویسندگان (که برخی چون بهرام بيضايی زنده و سلامت هستند) را دوباره به جادویی در این ساعت《احضار》کنیم نخواهند توانست اثری که در آن زمان توسط خودشان ساخته شده‌ را با همان کیفیت تولید نمایند!
(شاهد مثال این عقب‌گرد مسعود کیمیایی که روزگاری قیصر را ساخته بود و نمونه بارز روزمرگی ایشان جناب حسن فتحی است!)

جمع‌بندی 🔻
چیزی از روح ایران در حال پرکشیدن است که [...] نه مسئولین فرتوت فرهنگی و نه روشنفکران و نه اپوزسیون قادر به دیدن و یا گذاشتن نام روی آن نیستند. (نام گذاری به معنی فهم حدود، عمق و اضلاع یک پدیده) پس موضوع فقط خودروی ایرانی نیست. سی سال معطل ماندن پل اتصال جزیره قشم به سرزمین اصلی نیست. کیفیت داغان سیستم آموزشی ما نیست. نابودی محیط زیست سرزمین ایران نیست‌. بلکه ما در تولید، ارتقا و یا حفظ با کیفیت《روایت ایران》و《داستان ایرانی》هم ناتوان شده‌ایم.

من به سعی و به زعم خود دلیل این پس رفت (که آن را《زوال ایران》نام گذاشته‌ام) نیست‌شدنِ خیالِ ایرانی دانسته و‌ بر این باورم که خیال ایرانی در چند صد سال گذشته معطل مانده و امکان پرورش نداشته. حتما حضور حکومت‌ها و سیاست‌های ایدئولوژیک در ساخت چنین جهان بی رویایی موثر است؛ اما یکی از مهمترین دلایل ایجاد چنین حکومت‌ها و دولت‌هایی باز فقدان خیال‌پرنده‌ایرانی است. (خیالی که امکان ابداع ساختاری منحصر به فرد از دولت_ملت برای خودش را نداشته و ندارد!)

🟥 [سیستمی] که خیال ندارد بی روایت است و در این جهان تنها روایت و متعلقات روایت است که می‌ماند!


✍🏼 یاسر عرب


🔹اتوپیانیست؛
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 @Utopianist_Nasravi
@yaser_arab57

اخیراً آخرین قسمت پادکست جافکری را گوش دادم و یک نکته کلیدی واقعاً برجسته بود: تأکید بر پیوستگی و استمرار. ایده‌ای که تلاش مستمر برای رشد ضروری است، بسیار برایم تأمل‌برانگیز بود.

اما این سؤال را برایم مطرح کرد:
آیا در جامعه‌ای موقتی و همیشه در حال تغییر مانند ایران، استمرار واقعاً امکان‌پذیر است؟

دکتر همایون کاتوزیان در کتاب جامعه کوتاه‌مدت: پژوهشی در مشکلات توسعه بلندمدت سیاسی و اقتصادی ایران توضیح می‌دهد که چگونه کمبود ساختارهای بلندمدت ایران را به جامعه‌ای موقتی تبدیل کرده است. این دیدگاه، چالش پیوستگی در چنین محیطی را پیچیده‌تر می‌کند.

چگونه می‌توانیم در جامعه‌ای که غالباً راه‌حل‌های موقتی و تفکر کوتاه‌مدت حاکم است، به دنبال استمرار باشیم؟ آیا این بدان معناست که باید تعریف استمرار را تغییر دهیم یا رویکرد متفاوتی برای تطبیق با این شرایط اتخاذ کنیم؟

منتظر شنیدن دیدگاه‌های شما هستم.

چگونه در برابر بی‌ثباتی، استمرار را حفظ می‌کنید؟

چه استراتژی‌هایی برای غلبه بر این چالش‌ها برای شما مؤثر بوده است؟




🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

🏴

مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ رِجَالࣱ صَدَقُواْ مَا عَٰهَدُواْ ٱللَّهَ عَلَيۡهِۖ فَمِنۡهُم مَّن قَضَىٰ نَحۡبَهُۥ وَمِنۡهُم مَّن يَنتَظِرُۖ وَمَا بَدَّلُواْ تَبۡدِيلࣰا

حجت الاسلام والمسلمین دکتر سید حسن افتخار زاده

۱۳۲۱ ـ۱۴۰۳

قانون دانشگاه‌ها


وقتی موضوعی به‌کلی قدیمی و از کارافتاده شد، دانشگاه‌ها آن را به واحد درسی اجباری تبدیل می‌کنند.

پیتر دراکر

#نقل_قول #هایلایت_کتاب

☘به مناسبت روز پدر

بهترین کانال های تلگرامی رو‌ قراره بشما مخاطب خاص و هدفمند
ارائه دهیم ،
این فولدر رو هدیه کنید به پدران عزیز ❤️☘

👇👇👇👇

https://t.me/addlist/D_3j95Sx-wA4NDI0

🎁🔔🎁🔔🎁🔔🎁🔔

🧨پیشنهاد جذاب امشب

1.طراحی و سفارش بهترین زیور آلات
2.محصولات ارگانیک و سالم
3.محصولات زیبایی بهداشتی

به تازگی با محمد رضا شعبانعلی آشنا شدم. که با شنیدن پادکست کارنکن شروع شد. نگاه و حرف هایش را دوست دارم خیلی زیاد. به طوری که افسوس می‌خورم چرا زودتر با او آشنا نشدم و آثارش را مطالعه نکردم. اتوپیا از همین لحظه های یادگیری شروع می‌شود. جای دیگری نباید دنبالش گشت ... نه در حرف سیاستمداران نه در ادعای کسانی که سراب خوشبختی می‌سازند. اتوپیا شاید نوعی آگاهی consciousness نباشد، خود آگاهی است نسبت امکان تغییر و باز بودن همیشگی عرصه یادگیری است.‌ شعبانعلی شاید نمونه بارز این مسأله هست. خدا را شکر می‌کنم که با او آشنا شدم. از این به بعد از شعبانعلی و چیزهایی که از او یاد می‌گیرم برایتان اینجا خواهم گفت.

به گونه‌ای رفتار کنید که گویی، آنچه انجام می‌دهید قرار است یک تفاوت و تغییر جدی ایجاد کند.

رضایت من، از عمل به تعهد نسبت به بهتر کردن دنیا حاصل می‌شود

#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem



🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

سرای جاودانگی کی‌کاووس و آرمانشهر ایرانی
🔻🔻🔻🔻

📖 در #اوستا، #شاهنامه و هم در شماری از دیگر منابع کهن آمده است كه #کی‌كاووس، پادشاه کیانی ایران، هفت کاخ در دل البرزكوه بساخت؛ يكی از زر، دو از سيم، دو از آبگينه و دو از سنگ خارا.

🪶 گزارش فردوسی:
يكــی خانــه كــرد انــدر البــرز كــوه
كـه ديـو انـدران رنج‌هـا شـد سـتوه
بفرمــود كــز ســنگ خــاره كَنَنــد
دو خانــه بــرو هــر يكــی ده كمنــد
بياراســت آخــر بــه سنـــگ انــدرون
ز پـــولاد مـــيخ و ز خـــارا ســـتون
ببســـتند اســـبان جنگـــی بـــدوی
هـم اشـتر عمـاری‌كـش و راهجـوی
دو خانــه دگــر ز آبگينــه بســاخت
زبرجــد بــه هرجــايش اندرنشــاخت
چنان ساخت جـای خـرام و خـورِش
كــه تــن يابــد از خــوردنی پــرورش
دو خانـــه ز بهـــر ســـليح نبـــرد
بفرمـــود كـــز نقـــره خـــام كـــرد
يكــی كــاخ زريــن ز بهــر نشست
بــرآورد و بــالاش داده دو شســت
نبـــودی تمـــوز ايـــچ پيـــدا ز دی
هــوا عنبــرين بــود و بــارانش مــی

📜 پس چنان که خواندیم؛
در آن کاخ‌ها تموز و دی [تابستان و زمستان] از یکدیگر بازشناخته نمی‌شد. گرسنگی، پیری، بیماری، سرما و گرما را بدان راه نبود. همواره بهار بود و بوی خوش می‌آمد و هر کس بدان اندر می‌شد، جوانی می‌شد پانزده ساله و جوان می‌ماند. آنجا جای برآسودن از غم گران نیستی بود. این یعنی که کلید جوانی و #جاودانگی در دست پادشاه ایران بوده و هست.
کاخ‌های کی‌کاووس، فراز البرزکوه بنیاد نهاده شده که نزدیک‌ترین جاهاست به آسمان و آسمان جایگاه پاکی و پاکیزگی است.

📃 آنچه درباره‌ی این کاخ‌ها آمده، گزارشی است از ویژگی‌های #آرمانشهر_ایرانی




✍🏼 اتوپیانیست؛
محمود فاضلی بیرجندی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
@dejnepesht4000
@Utopianist_Nasravi

📌اتوپیااندیشی و تغییر اجتماعی
✍🏻محمد نصراوی

🔸رئیس‌جمهور در نخستین کنفرانس خبری‌ش اعلام کرد که ابر پروژه دولت، احیای امید است. این بیان، فراتر از یک شعار سیاسی، انعکاسی از نیاز عمیق جامعه به بازگشت به ارزش‌ها و آرمان‌هایی است که می‌تواند مسیر پیشرفت و توسعه را هموار سازد. امید، به عنوان یکی از اساسی‌ترین احساسات انسانی، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تفکرات اتوپیایی و تحقق تغییرات اجتماعی ایفا می‌کند.

🔹اتوپیااندیشی یا آرمان‌شهرگرایی، فرآیندی است که در آن افراد و جوامع به تصور و تجسم جهانی ایده‌آل و مطلوب می‌پردازند. این فرآیند بدون وجود امید امکان‌پذیر نیست. امید، نیروی محرکه‌ای است که به ما اجازه می‌دهد فراتر از محدودیت‌ها و موانع کنونی بیاندیشیم و به دنبال ساختن آینده‌ای بهتر باشیم.

🔸تغییر اجتماعی، نیازمند مشارکت فعال و مؤثر اعضای جامعه است. امید، انگیزه‌ای قدرتمند برای تحریک این مشارکت است. با داشتن امید، افراد به توانایی خود در ایجاد تغییر باور پیدا می‌کنند و به صورت فعال در فرآیندهای اجتماعی شرکت می‌کنند. ااز سوی دیگر، ناامیدی می‌تواند به بی‌تفاوتی، انزوا و حتی پسرفت اجتماعی منجر شود. وقتی افراد امید خود را از دست می‌دهند، انگیزه‌ای برای تلاش و مبارزه برای بهبود شرایط ندارند.

🔹احیای امید در جامعه، نیازمند افزایش آگاهی اتوپیایی است. این آگاهی، شامل درک عمیق از مشکلات فعلی، شناخت پتانسیل‌ها و منابع موجود، و تصور آینده‌ای بهتر است. برای ایجاد این آگاهی، آموزش و پرورش نقش بسزایی دارد. سیستم آموزشی می‌تواند با تشویق تفکر انتقادی، خلاقیت و مشارکت اجتماعی، نسل جدیدی از شهروندان آگاه و امیدوار پرورش دهد.

🔸دولت و نهادهای مدنی، مسئولیت بزرگی در احیای امید و ترویج آگاهی اتوپیایی دارند. سیاست‌ها و برنامه‌های دولت باید به گونه‌ای طراحی شوند که به بهبود شرایط زندگی افراد کمک کنند و فرصت‌های برابر برای همگان فراهم سازند. مبارزه با فساد، افزایش شفافیت، تقویت عدالت اجتماعی و حمایت از حقوق شهروندی، از جمله اقداماتی است که می‌تواند اعتماد و امید را در جامعه تقویت کند.

🔹احیای امید، فرایندی چندوجهی است که نیازمند تلاش مشترک همه اعضای جامعه است. با تقویت امید و افزایش آگاهی اتوپیایی، می‌توانیم به سوی ساختن جامعه‌ای حرکت کنیم که در آن عدالت، برابری و رفاه برای همه فراهم باشد. این امر نه تنها یک آرزو، بلکه یک ضرورت برای بقای اجتماعی و توسعه پایدار است.

🔸با سرمایه‌گذاری در آموزش، ترویج ارزش‌های انسانی، تقویت نهادهای دموکراتیک و ایجاد فرصت‌های برابر، می‌توانیم امید را در دل‌های مردم زنده نگه داریم و به سوی آینده‌ای روشن‌تر گام برداریم.

🔎#بازتاب_اندیشه

📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛
📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | تویتر

.
گزارش تصویری نشست
🌐 دیستوپیا؛ ادبیات هشداردهنده


🎙 با حضور:

🔸محمد نصرآوی
عضو شورای علمی مدرسه مطالعات اتوپیای باشگاه اندیشه

🔸محمد شهریاری‌مقدم
نویسنده، مترجم، پژوهشگر تاریخ اندیشه و دیستوپیاپژوه

یکشنبه ۲ دی ۱۴۰۳

به میزبانی مدرسه مطالعات اتوپیا باشگاه اندیشه

#مطالعات_اتوپیا #دیستوپیا #باشگاه_اندیشه

@bashgahandishe

#صوت

📚 عنوان: دیستوپیا؛ ادبیات هشداردهنده

سخنرانان:

👨🏻‍💼 محمد نصرآوی
عضو شورای علمی مدرسه مطالعات اتوپیای باشگاه اندیشه

🤵🏻‍♂ محمد شهریاری‌مقدم
نویسنده، مترجم، پژوهشگر تاریخ اندیشه و دیستوپیاپژوه



🔹اتوپیانیست
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
@Utopianist_Nasravi

@bashgahandishe

.
مدرسه مطالعات اتوپیا باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:

🌐 دیستوپیا؛ ادبیات هشداردهنده


🎙 با حضور:

🔸محمد نصرآوی
دانش آموخته رشته تاریخ انگاره سیاسی از دانشگاه رویال هالووی لندن، عضو انجمن مطالعات اتوپیای اروپا، عضو شورای علمی مدرسه مطالعات اتوپیای باشگاه اندیشه

🔸محمد شهریاری‌مقدم
نویسنده، مترجم، پژوهشگر تاریخ اندیشه و دیستوپیاپژوه

یکشنبه ۲ دی ۱۴۰۳
ساعت ۱۷:۳۰

خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی، پلاک ۲۳، شبستان باشگاه اندیشه

حضور برای عموم آزاد و رایگان است
پخش از صفحه اینستاگرام لایو باشگاه اندیشه

📝درباره‌ی نشست را اینجا بخوانید.

#مطالعات_اتوپیا #دیستوپیا #باشگاه_اندیشه

@bashgahandishe

‍ #صوت

📚 عنوان:
کالبدشکافی یک رؤیا: امید و مسئله فلسطین

با حضور:
🧕🏻 سعیده سادات‌حسینی
مترجم کتاب «تلاویو سقوط کرد» اثر سمیه علی هاشم

سخنران‌ها:
🧔🏻‍♂ دکتر محسن دنیوی
مدیر گروه سیاست‌گذاری و مطالعات راهبردی پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی

👨🏻 محمد نصرآوی
عضو شورای علمی مدرسه مطالعات اتوپیای باشگاه اندیشه

دبیر نشست:
🧕🏻 فائزه آشتیانی
عضو شورای علمی مدرسه مطالعات اتوپیای باشگاه اندیشه



🔹اتوپیانیست
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
@Utopianist_Nasravi

@rcica_ir
@bashgahandishe

‍ #مقاله_خوانی 🔻

‌‌• عنوان:
تحلیلی بر کنش اتوپیایی سوژه مدرن در نسبت با تاسیس مدرسه


• نگارنده:
هانیه دارائی


• بُرشی از متن:

اتوپیاسازی نه اینکه یک رویاپردازیِ خام‌دستانه و امیدواری کودکانه، یک خواست و میل تفننی نسبت به آینده‌ای نامعلوم یا یک عقیده و نظر باشد، بلکه برخواسته از روح حاکم بر جهان مدرن، عین مدرنیته، متصل به وضعیتِ کنونیِ انسانِ مدرن و ذاتِ سوژه‌ی مدرن است.

به دیگر بیان، سوژه‌ی مدرن در پیِ طراحیِ اتوپیا است، نه به این منظور که این کار سرگرمی است و نه حتی به این معنا که می‌تواند کاری غیر از این را برگزیند؛ بلکه دست به بازطراحی جهان و اتوپیاسازی می‌زند چون اتوپیاسازی با سرشت و نیز سرنوشت سوژه‌‌ی مدرن درآمیخته است. چنان که برخی متفکران، انسان را به حیوان اتوپیاساز بازتعریف کرده‌اند.

قراردادن واژه‌ی «اتوپیاساز» به جای واژه‌ی «ناطق» در تعریفِ کلاسیکِ ارسطویی اشاره به همین مسئله، یعنی دیگرگون‌شدنِ شکلِ عقلانیت و نسبتی که انسان مدرن با جهان یافته است دارد.

توضیح بیش‌تر آنکه، اتوپیاسازی کاری غیرعقلانی یا ضدعقلانی نیست تا به این معنا جایگزین نطق شده باشد؛ بلکه اتوپیاسازی عین عقلانیت است؛ اما نه عقلانیتی که در جهان پیشارنسانس تحت مفهوم نطق مطرح شده؛ بلکه منظور عقلانیت سوژ‌ه‌ی مدرن است.

• مفاهیم اصلی:
کنش‌ اتوپیایی، سوژه‌ی مدرن، نهاد علم، مدرسه، آرمانشهر


🔹اتوپیانیست؛
⭕️ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 @Utopianist_Nasravi

▪️نگاهى به دو رمانِ اتوپیاییِ مشهور
از جرج اورول👇🏼
«قلعهٔ حیوانات» و «1984»

▫️ترجمه و گوینده: دکتر ایمان فانی



🔹اتوپیانیست؛ هانیه دارائی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 @Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

#صوت

📚 عنوان:
فرونسیس؛ ضرورتی در مسیر اتوپیااندیشی

🧕🏻 سخنران:
فاطمه بیگدلی
عضو شورای علمی مدرسه مطالعات اتوپیا
باشگاه اندیشه



🔹اتوپیانیست
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
@Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

.
گزارش تصویری نشستِ

فرونسیس؛ ضرورتی در مسیر اتوپیااندیشی

با ارائه‌ی
فاطمه بیگدلی
عضو شورای علمی مدرسه مطالعات اتوپیا باشگاه اندیشه

چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳

به میزبانی مدرسه مطالعات اتوپیا باشگاه اندیشه

#فرونسیس #اتوپیااندیشی #بیگدلی #باشگاه_اندیشه

@bashgahandishe

.
📝درباره‌ی نشست دیستوپیا؛ ادبیات هشداردهنده

🔹دیستوپیا چیست؟ چرا به آن ادبیات هشداردهنده می‌گویند؟ سازوکار و کارویژه آن چیست؟ دیستوپیا چه رابطه‌ای با واقعیت کنونی جهان معاصر ما و آینده دارد؟

🔸برای پاسخ به این پرسش‌ها باید در دل این سنت ادبی ریشه‌دار کاوید. باید ژرف‌اندیشانه در عمق معانی آن تأمل نمود تا بتوان هشدارهای آن را برای اکنون و آینده بشر درک کرد.

🔸دیستوپیا به ما نشان می‌دهد بشر در کجا قرار دارد و روندی که در پیش گرفته، به کجا منتهی می‌شود. از دیدگاه دیستوپیا آینده، همین حالا هم پایش را به زندگی ما باز کرده است. 

🔸مدرسه مطالعات اتوپیای باشگاه اندیشه قصد دارد اولین نشست تخصصی درباره "دیستوپیا" به زبان فارسی را برگزار کند.

#مطالعات_اتوپیا #دیستوپیا #باشگاه_اندیشه

@bashgahandishe

موضوع‌محوری دیستوپیا "انسان" است، لذا به جوانب متعددی از زندگی انسان می‌پردازد، در واقع دیستوپیا با تحلیلِ روندهای کنونی و در نظر داشتِ تاریخِ زیستِ انسان، هشدارهایی را برای آیندۀ انسان می‌دهد، تا طبق آنچه که دیکشنری آکسفورد هم می‌گوید، از آن «اجتناب کنیم».

✍🏼محمد شهریاری مقدم


دیستوپیا
@muhammad_sh_d


🔹اتوپیانیست
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

مرور برای کتابِ «اعجام/نقطه‌ها»
اثری از سنان انطون
ترجمۀ مسعود یوسف حصیرچین
نشر همان

نویسندۀ مرور: سید امیرحسین هاشمی


تمِ تکرار شوندۀ ادبیاتِ پادآرمانشهری:
در ادبیات پادآرمانشهری، یک تمِ تکرار شونده داریم: «شخصیتِ اصلی داستان درگیر یک عشق خانمان‌سوز می‌شود». البته این عشق مانند سریال‌های آموزندۀ! صداوسیمایی، به طلاق زوجین از یکدیگر منجر نمی‌شود، بلکه شخصیت داستان به موجب عشق و آزادیِ رسیدن به آن، حاکمِ مستبد را سه طلاقه می‌کند. پس باری‌دیگر حاکم مسبتد باید علیه حریم خصوصی افراد قد علم کند، که قد علم می‌کند همانطور که کرده است و خواهد کرد.

از «ما»ی یوگنی زامیاتین گرفته تا «سرودِ» آین رند و آثار مشهور این ژانر، مثلِ 1984 و دنیای قشنگ نو، این تم اساسی را شاهد ایم. به نظرم فکر کردن به ماهیت این تم و علت تکرار آن در آثار مختلف، یک فعالیت اصیل و قابل دفاع است.


جنگ ایران و عراق از زاویۀ دید عراق:
جنگ ایران و عراق را همواره از سمت ایران دیده ایم. همواره صدام برای «ایران» متجاوز بوده است و فراموش کرده ایم صدام، دیکتاتور عراق بوده است. صدام در دوجبهه می‌جنگید، یک جبهه نبرد علیه ایران بود و جبهه دیگر علیه مردم عراق. به صورت غم‌انگیزی نیز در هر دوجبهه متجاوز و عنصر نامشروع بود. 

پس بیایید بدانیم که مردم عراق چه می‌کشیده اند. مردم عراق دیکتاتوری را در بالای سر خود داشتند، دیکتاتوری که عکسِ او، به مانند «برادر بزرگ» همواره در تمام شئون زندگی دخالت می‌کرد.

قرابت فرهنگی و حجاب‌های ترجمه:
ادبیات عرب برایم جذاب شد. چرا؟ به نظرم یکی از اساسی‌ترین موانع تجربۀ نابِ آثار ادبی، علاوه بر حجابِ زبان (که به وساطتِ ترجمه حادث می‌شود)، تفاوت افق‌های فرهنگی است. حجابِ زبان که مشخص است. شعر فارسی را رها کن، زبانِ بُرَندۀ صادق چوبک و بزرگ علوی را چگونه می‌خواهی با تمام ظرافت‌هایش به زبان مقصد ترجمه کنی؟ لحنِ فرهنگیِ مستتر در آثار غلامحسین ساعدی را چطور؟ فارسیِ شکرِ جمالزاده را چه؟

حال حجاب فرهنگ چیست؟ برای نمونه، در مجموعه داستان کوتاه‌های چمدانِ بزرگ علوی، داستانی هست با عنوانِ «عروس هزار داماد». فرض کن به خارجی جماعت بفهمانی این عبارت عروس هزار داماد یک ضرب‌المثل ایرانی است. ولی هزاران جزئیات و المان دیگر هست که شاید نتوان تماما انتقال داد، مخصوصا آن عناصرِ فرهنگیِ تکرارشونده که در ناخودآگاهِ جمعیِ ما ریشه دوانده است. اصلا اینکه در آخر همین داستان، کاراکتر به «سیمِ آخر» سازی که دارد می‌زند، یک ارجاع کنایی بسیار قوی دارد که خب، تا گویش‌ور و زیست‌کنندۀ آن زیست‌جهان نباشی، بعید است آنگونه که باید درکش کنی. اصلا گمان ببر، یک نویسنده در جایی از اثر، به حافظِ رند، مولویِ شیدا، سعدیِ حکیم و فردوسیِ حماسه‌سرا ارجاعی بدهد. شعر را ترجمه می‌کنی به زبان مقصد، سلمنا؛ ولی قبول دارید که توفیر دارد برداشتِ ما از یک شعر حافظ و شعر فردوسی از کسی که در غرق در این زبان و ادبیاتش نیست. خلاصه که بعید است کسی که مانند ما غرق در ادبیات فارسی نباشد، متوجه این تمایز اساسی باشد. خلاصه که بله!

یا مثالی دیگر. تامادامی که شرایط ایلیِ ایران را آنگونه که خاص ایران بوده است درک نکنی، نمی‌توانی متون تولیدیِ عصر رضاشاهی را درک کنی. نمی‌توانی برخی متونِ عصر مشروطه را درک کنی و به عنوان زیست‌کننده اروپا، گمان برده ای که: «شرایطِ ایلی و عشایریِ ایران که تحقیقا همان فئودالیسم خودمان در اروپاست». اما نمی‌دانی که نفهمیده ای و یک مقولۀ اروپایی را با کمترین توجیهی، به جهانی دیگر سرایت داده ای. پس تفاوت اساسی ایران با اروپا را نفهمیده ای و تصویری که از یک خان داری خیلی کاریکاتوری خواهد بود. 

اصلا زمانی که یک کتاب از ادبیات دیگر کشورها، مثلا پدرو پاراموی خوان روفلو از آمریکای لاتین یا آندری‌یف، تولستوی و تورگنیف از روسیه را می‌خوانم، شماتت و حسرتی است که بر جانم مستولی می‌شود. زیرا می‌فهمم که جهانی زیر متن و ارجاع فرهنگی هست در اثر، که من متوجهشان نمی‌شوم. این عینِ خر در گل گیر کردن را، از زبان یکی از معلم‌های دبیرستانم شنیدم که داشت از کتاب «پتروزبورگ» می‌نالید. از بس ارجاعات داشت. 

ولی خب، این اثر از سنان انطون، همین اعجام، ارجاعاتی بسیار آشنا داشت برایم. چرا آشناتر بود؟ زیرا که خود و جهانم را بسیار شبیه‌تر به ادبیات عرب می‌دانم تا ادبیات روسیه! مشخصا ایدۀ اصلیِ کتاب و توضیحات سنان انطون در اول کتاب شاید برای مخاطب غربی، اندکی رازآلود باشد. توضیحات در مورد چیست؟


برای مطالعۀ مرور کامل به تلگراف زیر مراجعه کنید:
عشق و ادبیات پادآرمانشهری؛ یک تجربۀ عربی!




🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

مروری برای کتابِ «ما»
اثری از یوگنی زامیاتین
ترجمۀ بابک شهاب
نشر بیدگل


نویسندۀ مرور: سید امیرحسین هاشمی


ریشۀ ادبیاتِ پادآرمانشهری:
از اهمیت کتاب همین بس که می‌توان از آن به عنوان ریشه و جدِ آثار پادآرمانشهری نام برد. فارغ از «1984» جرج اورول و «دنیای قشنگ نو» آدولس هاکسلی، حتی در «سرودِ» آین رند نیز می‌توان عناصر و المان‌های واحدی را با «ما» مشخص کرد. از نفی فردیت افراد و نمودِ آن در نام‌گذاری عددیِ افراد، اهمیت علم، البته «علم کاربردی و تجربی»، نفی تاریخ و گذشته، و در نهایت سرکوب کلامِ مخالف خواستِ «ONE STATE». اما همین فضل تقدم کتاب در ژانرِ خود، بزرگترین ایراد کتاب است.

اطنابِ قبیح، نارسایی‌های منطقی و ضعف در برخی خرده روایت‌های داستان، فاش می‌کند که زامیاتین لزوما نویسنده‌ی بزرگی نبوده است، اما به دغدغه و شهودِ ادبی توانسته است یک اثر ادبیِ تاثیرگذار و ایده‌مند خلق کند؛ شاید هم بسازد. رخصت دهید منظورم را شفاف کنم یا به قولِ اهلِ حقوق تنقیح. بزرگان ادبیات با تک‌شراره‌هایی تبدیل به ستون‌های تاریخ ادبیات نشده اند. از شعر کلاسیک فارسی بگیر که شعرا با دیوان‌های خود که «مجموعه‌ای از لحظات شاعرانه» بوده است چنین گل کرده اند، تا ادبیات جدید که منظومۀ آثار است که ادبا را ادیب کرده است. برای مثال داستایفسکی که تنها یک اثر والا ندارد، مجموعه‌ای از واکاوی‌های ادبیانه چیزی بنام داستایفکسی را تصویر کرده است. اصلا خودِ جرج اورول، تنها یک اثر ماندگار که ندارد...

وقتی نمادپردازی به اصل تبدیل شود:
نمادپردازی‌های شاذِ کتاب، استعاری فهمیدن ریاضی و ارجاعات کثیر به مفاهیم ریاضیاتی و شرحِ عریانش از اختناق، از بین رفتن فردیت و ترس از استبدادِ دانش و تلاش برای ساخت بهشتِ زمینی، گاهی دچار زیاده‌روی می‌شد و هرچه از حد بگذرد لاجرم تنه به تنه ادایی بودن می‌گذارد و از اثر بیرون می‌زند. زمانی که استعاره و نمادپردازی، حتی در ادبیات، به حدی شرح و بسط پیدا کند که روند داستان و روایت را در سایه خود پنهان کند، نقض غرض شده است و این نمادها هستند که موضوعیت پیدا می‌کنند. اگر بخواهم استعاره و نمادهایی را که من در اثر کشف کرده ام، که از قضی تو این فقره همچین قوی نیستم، به همراه مختصری که در یادداشت‌های کتاب آمده بود را اینجا ردیف کنم، خودش یک متنِ مجزا می‌طلبد (یعنی فهم متن در حاشیۀ فهم استعاره‌ها و نمادها قرار می‌گیرد). اصلا این استعاره‌های واضح و بی‌شمار کاری می‌کند که آن کلان‌استعاره‌ی اساسی متن، همان عشق خانه برانداز که باعث طغیان شود، در حاشیه قرار بگیرد. همان استعاره‌ای که خط داستانی بر روی آن سوار شده است. همان استعاره که هم‌کفِ سرودِ آین رند بود.


برای مطالعۀ مرور کامل به تلگرافِ زیر مراجعه کنید:
فرد و استحاله در «ما»




🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

.
درباره‌ی نشستِ فرونسیس؛ ضرورتی در مسیر اتوپیااندیشی

فرونسیس؛ لازمه‌ای برای بهره گیری از امکانات اتوپیااندیشی و مقابله با تهدیدهای آن

تطور اتوپیاهای پیش از جنگ دوم و جنگ سرد تا اتوپیاهای امروز، امکانات اتوپیاهای کلاسیک را به نفع اتوپیاهای امروزین به فراموشی سپرده است.

اتوپیاهای پساجنگ، با ارائه الگوی «تدریج» و رویکرد «نه_هنوز»، بر بسیاری از آسیب های اتوپیای کلاسیک فائق آمده و با تغییراتی در این مفهوم، به بازآفرینی آن روی آوردند. اما باید در نظر داشت که تفوق اتوپیاهای امروز در این راستا، کاستی ها و خلأهای آن را از پیش چشم دور داشته است.

بدین معنا که بازآفرینیِ یادشده، به نحو روزافزون، معنای «شهر» و متعلقات آن را در مفهوم اتوپیا کم رنگ ساخته یا چندان ضروری تلقی نمی‌کند.

غیاب «ایده شهر» به دلیل مختصات پیچیده خویش، پیامدها و تهدیدات ناگزیری را به دنبال دارد که مشروح آن در سخنرانی اشاره خواهد شد.

ناظر بر امکانات و تهدیدات هر دو گونه از اتوپیااندیشی، ما نیازمند مفهومی هستیم که باعث تقویت امکانات و تضعیف تهدیدات شود.

از این رو طرح مفهوم فرونسیس در نسبت با اتوپیااندیشی کلاسیک و امروزین، مسیر پیشنهادی پژوهشگر حاضر است. مفهوم فرونسیس با التفات بر وضعیت جزئی و صورت بندی آن در نسبت با ائودایمونیا، انبساط و انقباض لازم برای اتوپیااندیش را فراهم می آورد.

#فرونسیس #اتوپیااندیشی #بیگدلی #باشگاه_اندیشه

@bashgahandishe

.
مدرسه مطالعات اتوپیا باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:


فرونسیس؛ ضرورتی در مسیر اتوپیااندیشی

با ارائه‌ی
فاطمه بیگدلی
عضو شورای علمی مدرسه مطالعات اتوپیا باشگاه اندیشه

چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳
ساعت ۱۸

خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی، پلاک ۲۳، شبستان باشگاه اندیشه

حضور برای عموم آزاد و رایگان است
پخش از صفحه اینستاگرام لایو باشگاه اندیشه

درباره نشست را اینجا بخوانید.

#فرونسیس #اتوپیااندیشی #بیگدلی #باشگاه_اندیشه

@bashgahandishe

شانس کسایی که آنلاینن
لیست تا ساعاتی دیگر حذف می‌شود ...

❓بیا اینجا هر روز تست زبان بزن 👑

✅فولدری پر از  ویدئو و فایل‌های آموزشی در حوزه‌های مختلف روانشناسی.زبان.ادبیات که کلی اطلاعات مفیدبهتون می ده.

🏹فقط کافیه دکمه‌ی ADD رو بزنید و این فولدر تخصصی رو در تلگرام خود ذخیره کنید:
👇👇👇
https://t.me/addlist/nj9JbpRny3BlNjc0
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

Podcast:
کتاب‌باز: فصل‌ پنجم: قسمت۱:

درباره‌ی افسردگی:رادیو راه


https://castbox.fm/episode/کتاب%E2%80%8Cباز%3A-فصل%E2%80%8C-پنجم%3A-قسمت۱%3A-درباره%E2%80%8Cی-افسردگی-id4894772-id483827266




🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

.
🍂اولین مدرسه فصلی آکادمی طومار اندیشه در پاییز ۱۴۰۳

🌐فرصت‌ها و مهارت‌های آکادمیک در جغرافیای بین‌المللی علوم انسانی

✅ ۶ استاد | ۶ ارائه | ۱۲ ساعت | فقط آنلاین
🗓 پنجشنبه و جمعه | ۸ و ۹ و ۱۵ و ۱۶ آذر

۱. 🇨🇳 فرصت‌ها و مهارت‌های حضور در آکادمیای علوم انسانی در چین

👤امیر محمد اسماعیلی

۲. 🇸🇪 فرصت‌های علوم انسانی در سوئد: بررسی چالش‌ها برای دانشجویان ایرانی

👤محمد فضل‌هاشمی

۳. 🇩🇪 چشم‌اندازهای تعامل آکادمیک با حوزه علوم انسانی در آلمان

👤سیدمحمدهادی گرامی

۴. 🇫🇷 توانمندی‌های لازم برای تجربه‌های آموزشی و پژوهشی در فرانسه

👤سیدکوهزاد اسماعیلی

۵. 🇮🇹 پژوهش‌های ایران‌شناسی و اسلام‌شناسی در ایتالیا

👤مینو میرشاهولد

۶. 🇹🇷 تحصیل، پژوهش و بورسیه در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی ترکیه

👤پیمان اسحاقی

🕚مهلت ثبت‌نام: تا ۶ آذر
🕥مهلت ثبت‌نام زودهنگام: تا ۲۲ آبان

✉️ برای اطلاعات بیشتر درباره شرایط دریافت تخفیف پس از مهلت زودهنگام به تلگرام یا ایمیل آکادمی طومار اندیشه پیام دهید:
@toumareandisheh
[email protected]

🗓اطلاعات بیشتر را در سایت طومار اندیشه مطالعه فرمایید.

🆔 سایت | تلگرام | اینستاگرام

با عضویت در کانال های بالا، در کمترین زمان ممکن به بیشترین محتوای باکیفیت دسترسی دارین 😍😍😍

🌟خسته شدی از سرچ کردن کانال تو تلگرام؟
کانال خوب و مفید میخوای؟
بهترینها رو براتون جمع آوری کردیم در قالب فولدری عاااالی
بیا اینجا⬇️⬇️
https://t.me/addlist/gr_r6h180BtmMDZk

❓بیا اینجا هر روز تست زبان بزن 👑

پوپر افلاطون را به اتوپیاگرایی و سراب‌گرایی متهم می‌کند. لیکن خود پوپر یکی از بزرگترین سراب‌گراهای دوران ماست. اتوپیا خاص تمدن غرب نیست اما تمدن غرب رویای خاص خود را دارد: تحقق بهشت زمینی به مدد عقل و تکنیک. اگر افلاطون پیشگام همۀ اتوپیاگراهای تاریخ تفکر غربی است، پوپر در عصری که بی‌ایمانی و بی‌اعتمادی به تحقق اتوپیای غربی فراگیر شده و رویایش بیش از پیش با کابوس ناامیدی آشفته شده است، هنوز به تحقق این رویا امیدوار است. پوپر با مهندسی تدریجی خویش مسائل تمدن غرب و معضلات عصر ما را سطحی می‌کند. وی با روش آزمون و خطا در حل مسائل جزئی خواهان حل بحرانهای تمدن غرب است...


تفکر و سیاست؛ نسبت مابعدالطبیعه و فلسفۀ سیاسی در افلاطون، بیژن عبدالکریمی، نقد فرهنگ، 1397، ص 302
#افلاطون
#پوپر



🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕️ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

#مقاله_خوانی 🔻

‌‌• عنوان:
بررسی گذار از اتوپیای هزاره‌ای بابیه به اتوپیای جدید توسط سفرنامه‌‌های ایرانیان از فرنگ بر مبناي آرای کارل مانهایم

• نگارندگان:
فرامرز معتمد دزفولی
حسن محدثی گیلوایی
علی زاهد

• چکیده:
هدف اصلی مقاله حاضر بررسی چگونگی گذار جامعه ایران از اندیشه‌های اتوپیایی هزاره‌ای بابیه به سوی اندیشه‌های اتوپیایی آزادی خواهانه است.

اندیشه‌هایی که به شکل گیری مقدمات جامعه شناختی و معرفتی جنبش #مشروطیت کمک نمودند.

برای پیگیری این هدف با کمک از ایده‌آل تایپ‌های چهارگانه کارل مانهایم که پیرامون شکل گیری #اتوپیا جدید در انتهای قرون وسطی به عصر جدید و مدرن است، به این تحول می‌پردازیم.

داده‌های این پژوهش برگرفته از سفرنامه‌های فرنگ ایرانیان به کشورهای اروپایی است. یافته‌های پژوهش با رویکرد پدیدارشناسانه در سنخ بندی خود، نشان دهنده این است که سفرنامه‌های ایرانی دوره قاجاریه به فرنگ واجد عناصر اتوپیایی از سنخ اتوپیای جدید و آزادی خواهانه بودند و در مخالفت ایدئولوژیک با ساختارهای اجتماعی آن دوره نقشی بسیار مهم ایفا کردند.

این اندیشه‌ها و آثار توانستند با کنار زدن و مستحیل نمودن اتوپیای هزاره‌ای بابیه که در نارضایتی و سرخوردگی مردم از شرایط موجود مورد توجه و استقبال واقع شده بود باعث افق گشایی جدیدی شوند.

این افق و اتوپیای نو به واسطه اتوپیاسازی فرنگ در اندیشه و ذهنیت مخاطبان ایرانـی آن عصـر بـه خـوبی شـکل گرفت. این اتوپیا برسازنده درك جدید و مدرن جامعه ایرانی از مفهوم پیشـرفت و گفتمـان ترقی شد و آماده کننده معرفتـی و جامعـه شناختی ایرانیـان بـراي شکل گیری عصر مشروطیت شد‌.

• مفاهیم اصلی:
اتوپیا، بابیه، پدیدارشناسی، سفرنامه، کارل مانهایم


🔹اتوپیانیست؛ هانیه دارائی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 @Utopianist_Nasravi

🛑 قدرت روایتگری:
چگونه داستان‌ها ذهن ما را شکل می‌دهند
🖌سعید غفاری

روایتگری ابزاری قدرتمند است که درک ما را شکل می‌دهد، بر احساسات ما تأثیر می‌گذارد و ارتباط بین افراد را تقویت می‌کند.

🔺علوم اعصاب داستان‌گویی
🔹درگیری عاطفی
داستان‌ها احساسات ما را به شیوه‌هایی درگیر می‌کنند که حقایق به تنهایی نمی‌توانند.
هنگامی که در یک روایت غوطه‌ور می‌شویم، مغز ما هورمونی به نام اکسی‌توسین، که به "هورمون پیوند" معروف است، ترشح می‌کند. این واکنش بیوشیمیایی همدلی و ارتباط ما با شخصیت‌ها را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود احساس کنیم که بخشی از سفر آن‌ها هستیم. تحقیقات نشان می‌دهد که داستان‌های عاطفی بیشتر در خاطرمان باقی می‌مانند و بر رفتار ما تأثیر می‌گذارند، که این مسئله نشان‌دهنده اهمیت روایتگری و داستان به عنوان یک مکانیزم یادگیری و پیوند اجتماعی است.
🔹پل زدن بین عملکردهای مغزی
از منظر عصب شناختی، روایتگری هر دو نیمکره مغز را فعال می‌کند. نیمکره چپ زبان و منطق را پردازش می‌کند، در حالی که نیمکره راست خلاقیت و شهود را درگیر می‌کند. این فعال‌سازی دوگانه امکان درک غنی‌تر از روایت را فراهم می‌آورد، زیرا اطلاعات جدید را با دانش موجود مرتبط می‌کند. بنابراین، روایتها به ما کمک می‌کنند تا تجربیات را در زندگی خود ادغام کنیم و جهان‌بینی خود را گسترش دهیم.
🔹حفظ حافظه
وزن عاطفی یک روایت به طور قابل توجهی حافظه را تقویت می‌کند. وقتی که با یک روایت به سطح عاطفی مرتبط شویم، آن روایت عمیق‌تر در ذهن ما حک می‌شود. این پدیده نشان‌دهنده این است که چرا داستان‌ها اغلب در آموزش و بازاریابی استفاده می‌شوند؛ زیرا آن‌ها به عنوان ابزارهای مؤثر حافظه عمل کرده و می‌توانند بر رفتار و تصمیم‌گیری تأثیر بگذارند.

🔸ایجاد داستان‌های مؤثر
برای بهره‌برداری از قدرت داستان‌گویی، ضروری است که روایت‌هایی بسازیم که با مخاطب شما ارتباط برقرار کند. در اینجا چند نکته بر اساس بینش‌های حاصل از تحقیقات روایتگری آورده شده است:
▫️با احساسات شروع کنید**: داستان خود را با یک نقطه عاطفی آغاز کنید که توجه را جلب کرده و پیوندی ایجاد کند.
▫️شخصیت‌های قابل ارتباط بسازید**: شخصیت‌هایی توسعه دهید که تجربیات یا آرزوهای مخاطب شما را منعکس کنند تا آن‌ها بتوانند خود را در روایت ببینند.
▫️از تعارض و حل آن استفاده کنید**: یک داستان جذاب معمولاً شامل غلبه بر چالش‌هاست. این ساختار نه تنها جذابیت ایجاد می‌کند بلکه الهام‌بخش عمل نیز هست زیرا نشان‌دهنده تاب‌آوری و رشد است.

🔸تأثیر گسترده داستان‌گویی
روایت گری و داستان‌ فراتر از روایت‌های شخصی است؛ و نقش مهمی در شکل‌دهی به هنجارهای اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی ایفا می‌کند. در طول تاریخ، داستان‌ها به عنوان حاملان حکمت عمل کرده‌اند و جوامع را از طریق فهم و تفسیرمعضلات اخلاقی و شناخت تغییرات اجتماعی هدایت کرده‌اند. در دوران معاصر، برندها" از روایت و داستان‌گویی برای ایجاد ارتباط عمیق‌تر با مصرف‌کنندگان استفاده می‌کنند تا ارزش‌های خود را با ارزش‌های مخاطبان همسو کنند.
علاوه بر این، روایتگری به عنوان کاتالیزوری برای تغییرات اجتماعی ظهور یافته است. با به اشتراک گذاشتن داستان‌های انسانی درباره مسائل مهم—مانند تغییرات اقلیمی یا عدالت اجتماعی—روایت‌ها می‌توانند همدلی ایجاد کرده و اقدام جمعی را تحریک کنند. توانایی داستان‌ها در برانگیختن واکنش‌های عاطفی آن‌ها را به ابزارهای قدرتمندی برای تبلیغ و آگاهی تبدیل کرده است.

روز دوشنبه کارگاهی در حوزه هنری داشتم و درباره اتوپیا و داستان گفت‌وگو کردیم. این یادداشت لحظه‌ای از آن کارگاه را روایت می‌کند. با سپاس از بانوی فرهنگ حوزه هنری برای برگزاری این کارگاه.

سفر به سوی اتوپیای درون: جستجوی بی‌پایان برای تعالی و خلاقیت

در طول تاریخ، انسان‌ها همواره به دنبال اتوپیا یا همان آرمان‌شهر بوده‌اند؛ جایی که در آن همه چیز ایده‌آل و بی‌نقص است. این جستجو اغلب ما را به سوی مکان‌های دوردست یا شرایطی خارج از خود سوق داده است. اما آیا اتوپیا تنها جایی در خارج از ماست؟ شاید پاسخ را باید در درون خودمان جستجو کنیم؛ در همین لحظه اکنون.

مولانا جلال‌الدین بلخی می‌گوید: "آنچه در جستن آنی، آنی." این کلام ساده یادآوری می‌کند که هر آنچه به دنبالش هستیم، در درون خودمان نهفته است. اتوپیا نیز از این قاعده مستثنی نیست. زمانی که به درون خود نگاه کنیم، به آرمان‌شهری می‌رسیم که در هیچ جای دیگری یافت نمی‌شود.

ارنست بلوخ می‌گوید: "اتوپیا فقط آرزوی آن چیزی نیست که نیست، بلکه کشف و به فعلیت رساندن چیزی است که هنوز درون ما نهفته است." خلاقیت و اصالت در نوشتار و هنر نیازمند این است که به عمیق‌ترین لایه‌های درون خود سفر کنیم. تا زمانی که فرآیند خودشناسی را آغاز نکنیم، نمی‌توانیم به خلاقیتی واقعی و معنادار دست یابیم.

اتوپیا یک مقصد نهایی یا وضعیت ثابت نیست؛ بلکه مسیری بی‌پایان به سوی تعالی و رشد است. نیچه می‌گوید: "کسی که چرایی زندگی را یافته، با هر چگونه‌ای خواهد ساخت." این بدان معناست که اگر هدف و مسیر خود را بشناسیم، می‌توانیم با هر چالشی روبرو شویم و آن را به فرصتی برای رشد تبدیل کنیم.

هراکلیتوس، فیلسوف یونانی، معتقد است: "هیچ چیز پایدار نیست جز تغییر." اتوپیا نیز در همین تغییر مداوم و حرکت به سوی کمال معنا می‌یابد. این حرکت نه یک مقصد نهایی، بلکه سفری به سوی شناخت بهتر خود و جهان است.

تی.اس. الیوت می‌گوید: "ما نباید از کاوش دست بکشیم و پایان همه کاوش‌های ما رسیدن به جایی است که از آن شروع کردیم و آنجا را برای اولین بار بشناسیم." این جمله نشان‌دهنده اهمیت سفر درونی و بازگشت به خویشتن است؛ جایی که اصالت و خلاقیت در اوج قرار دارند.

اتوپیا یک مقصد نیست، بلکه سفری بی‌پایان به سوی خودشناسی و رشد است. با آغاز این سفر، می‌توانیم به خلاقیتی اصیل و بی‌پایان دست یابیم و به انسان‌هایی آگاه‌تر و متعالی‌تر بدل شویم. این فرآیند نه تنها ما را به نویسندگانی بهتر تبدیل می‌کند، بلکه به ما کمک می‌کند تا با جهانی پر از معنا و امید پیوند برقرار کنیم.



🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

اتوپیا از درون، از لحظه آغاز می‌شود...

جای دیگر دنبالش نگرد!




🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

‍ 📌 زیستن در اعماق سیلو؛ بررسی سریال اقتباسی از مجموعه کتاب‌های «سیلو» نوشتۀ هیو هاووی.

قسمت چهارم و آخر
✍️نویسنده مهمان محمد شهریاری مقدم



🔻قراره ژولیت کجا بره؟ آیا مردمی که در درونشون انگیره های نهانِ یک شورش رو دارند، با دیدنِ این صحنه و فروپاشیِ تمامِ روایتِ نظامِ پروپاگاندای حکومت قراره دوباره بعد از گذشت ۱۴۰ سال، دست به انقلاب بزنند؟ شهردار کجا رفت؟ قراره با کی ارتباط بگیره؟ با اداره کنندگان سیلو؟ اداره کننده های سیلو چه کسانی هستند؟ البته با تصویری که از زاویۀ دید ژولیت مشاهده کردیم، متوجه شدیم، سیلو فقط یکی نیست ما با ده ها سیلو مواجهه هستیم.

🔹با توجه به وسیلۀ ارتباطی‌ای که در دستانِ شهردار بود و بر روی آن عدد «۱۸»حک شده بود، احتمالا ساکنان این سیلو در سیلوی شمارۀ ۱۸ زندگی می کردند. سوال های بی نهایتی دربارۀ سیلوی شماره ۱۸ داشتیم اما سوالات ما با فهم اینکه ده ها سیلوی دیگر وجود دارد، بشدت بیشتر شد. آیا شیوۀ ادارۀ سیلو های دیگر هم همین شکل است؟ اصلا شاید محیط بیرونی اصلا هیچ وقت از بین نرفته بود، بلکه برای انجام آزمایش هایی، این انسان ها رو برای مهندسیِ زیست و یا حتی مهندسی ژنتیکی، در سیلو هایی تحت کنترل و آزمایش دارند (آنچه که در دیستوپیا های دیگری مانند وست ورلد شاهد آن بودیم) و هر سیلویی با یک شیوه درحال آزمایش مردم است؟

🔹شاید هم باز هم اشتباه میکنیم و این ماجرا نیست. اما آیا واقعا آنچه که به شما القا شده، حقیقیت دارد، یا این روایت هم مثل تصاویر نمایشگرها، ساختگی است؟ این دقیقا همون چیزیه که باعث میشه نفس تون حبس بشه و برای رسیدن به آخرین ثانیۀ داستان، زمانی که دیگر همه چیز برایتان افشا شده است، بی تاب شوید. اما آیا مطمینید وقتی به پایان داستان رسیدید اصلا قراره به پرسش هاتون پاسخ داده بشه؟ زیاد مطمین نباشید، شما وارد اعماقِ سیلو شده اید، اینجا هیچ اطمینانی به هیچ چیز نیست. سیلو مانند هزارتوی پر از معمایی است که شما را درگیر صدها سوال و ابهام می‌کند. برای اینکه ببینیم می توانیم جواب سوالتمان را بگیریم و نسبت به گذشته و آینده ی سیلو اطلاعاتی را به دست بیاوریم، باید منتظر بمونیم تا همۀ فصل های سریال به اتمام برسه. اما راه بهتر و سریع تر می تونه خواندن چهار کتابِ سیلو باشه.

🔹در این یادداشت به «داستانِ دنیایِ سیلو» پرداختیم، نوشتۀ ما با تمرکز بر سریالی به نام «سیلو» که اقتباسی است از کتاب‌های چهارگانۀ هیو هاووی، نویسنده و دیستوپیا نویس، بود. این مجموعه کتاب ها البته با همون نام سیلو، مشهور هستند. سریالِ اقتباسی اپل تی‌وی، از آن جهت بسیار متعهد به متن کتاب بوده که نویسندۀ کتاب، یکی از اعضای تیم نویسندگی سریال نیز بوده است. این سریال در فصل اول در سال ۲۰۲۳ پخش شد و در هنگام پخش سریال، در صدر لیست پر بیننده ترین سریال های «اپل تی‌وی» قرار گرفت. یادداشت ما به مناسبت نزدیک شدن به پخش فصل دوم سریال و بر مبنای فصل اول سریال بود.

🔹این دیستوپیا هم مانند اکثر دیستوپیا های پس از رمان ۱۹۸۴، از این کتابِ مرجع، الهام گرفته است، چنانچه که خود هیو هاووی بیان می‌کند؛ نویسندگانی چون جورج اورول از منابع الهام او بوده‌اند. سیلو، تنها دیستوپیایِ هاووی نیست، او دیستوپیا های دیگری مانند «فانوس دریایی ۲۳» نوشته است که از آن داستان هم، سریال چند فصلی ای پخش شد. البته تأثیر عمیقِ داستانِ سیلو در آن داستان نیز به چشم می‌خورد.


🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

بیا اینجا هر روز تست زبان بزن ❤️

🟠  لیستی از  بهترین کانال های تلگرام ✧ رایگان

👇👇👇👇
https://t.me/addlist/C3P2u8EuEZlkOWY8
https://t.me/addlist/C3P2u8EuEZlkOWY8


🌟برای ورود به کانال‌ها لطفا  کلیک  کنید٪
⬆️⬆️⬆️⬆️

💠 نشست «کالبدشکافی یک رویا: امید و مسئله فلسطین» با همکاری مدرسه مطالعات اتوپیای باشگاه اندیشه، شنبه ۲۸ مهرماه در سرای آوینی پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی برگزار شد.

🔸 محسن دنیوی: واقعیت این است که دعوا بر سر نظم جهانی‌ست. نظم جهانی‌ای که از ۱۹۵۰ به بعد تثبیت شده است. چرا برای ایران پس از انقلاب اینقدر فلسطین اهمیت پیدا می‌کند؟ به این خاطر که طرح بزرگ امام خمینی (ره)، تغییر نظم جهان است. دعوا بر سر نظم جهانی است. مبارزه با اسرائیل نقطه‌ تغییر نظم جهانی است. محو شدن اسرائیل مناسبات جهان را تغییر خواهد داد.

🔸 رمان «تل‌آویو سقوط کرد» با به تصویر کشیدن سقوط نمادهای استعمار و استثمار به ما یادآوری می‌کند که تغییر، امکان‌پذیر است. ادبیات و هنر می‌توانند در معناسازی تخیلِ اجتماعی نقش کلیدی ایفا کنند. آن‌ها به ما ابزارهایی می‌دهند تا احساسات و افکار خود را بیان کنیم و با دیگران به اشتراک بگذاریم.
مردم فلسطین با وجود تمامی چالش‌ها و سختی‌ها امید و تخیل خود را حفظ کرده‌اند. آن‌ها نه تنها در میدان نبرد بلکه در عرصه‌های فرهنگی و معنوی ادامه می‌دهند.

🔸 سعیده سادات حسینی:کتاب "تل‌آویو سقوط کرد" در مورد رویا و امید صحبت می‌کند. در ابتدا که ما کتاب را می‌خوانیم فکر می‌کنیم که شاید فقط خیال‌پردازی باشد اما با اتفاقاتی که بعد از طوفان‌الاقصی افتاد، دیدیم که همین اتفاقات امکان‌پذیر است.


🌐 مشروح گزارش را از اینجا بخوانید...


🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

@Utopianist_Nasravi

هم‌اکنون درحال برگزاری است...

https://zil.ink/utopianist

📝 درباره نشست:
اتوپیا که در معنای عام به «جای خوب» یا «سرزمین آرمانی»، تلقی می‌شود از دیرباز در ادبیات و فلسفه مورد بحث قرار گرفته است. این مفهوم به توصیف جوامع ایده‌آل می‌پردازد که در آن‌ها عدالت، برابری و خوشبختی حاکم است. ارتباط اتوپیا با داستان‌نویسی عمیق و چندبعدی است آن‌چنان که نویسندگان از این مفهوم برای بررسی مشکلات اجتماعی و سیاسی زمانه خود استفاده می‌کنند.

داستان‌های اتوپیایی می‌توانند به ما کمک کنند تا درک بهتری از ارزش‌های انسانی پیدا کنیم. با بررسی جوامع ایده‌آل، ما می‌توانیم به سوالاتی درباره اخلاق، عدالت و حقوق بشر پاسخ دهیم. آیا واقعاً می‌توانیم به یک جامعه عادلانه دست یابیم؟ چه موانعی بر سر راه تحقق این آرمان‌ها وجود دارد؟

رمان «تلاویو سقوط کرد» اثر سمیة علي هاشم که سال ۲۰۲۰ انتشار یافته و برنده جایزه جهانی ادبیات فلسطین است نمونه‌ای معاصر و قابل توجه از داستان‌های اتوپیایی به شمار می‌رود. اثری که سناریوی آزادی فلسطین و نابودی رژیم اسرائیل را آرزویی نزدیک به واقعیت و خیالی شبیه حقیقت ترسیم می‌کند.

در این نشست به بررسی این رمان از نگاه اتوپیایی رویای آزادی و ارتباطش با وقایع این روزهای غرب آسیا خواهیم پرداخت...



🔹اتوپیانیست؛ فائزه آشتیانی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

🔗 کالبدشکافی یک رؤیا: امید و مسئله فلسطین

💠پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی با همکاری مدرسه مطالعات اتوپیای باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:

🎙️با حضور:
🔸سعیده سادات‌حسینی، مترجم کتاب «تلاویو سقوط کرد» اثر سمیه علی هاشم

🔸محسن دنیوی، مدیر گروه سیاست‌گذاری و مطالعات راهبردی پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی

🔸محمد نصرآوی، دانش آموخته رشته تاریخ انگاره سیاسی از دانشگاه رویال هالووی لندن، عضو انجمن مطالعات اتوپیای اروپا، عضو شورای علمی مدرسه مطالعات اتوپیای باشگاه اندیشه

🔸فائزه آشتیانی، نویسنده و پژوهش‌گر عضو شورای علمی مدرسه مطالعات اتوپیای باشگاه اندیشه

🗓️ شنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۳
⏰ساعت ۱۶

📍خیابان سمیه، نرسیده به خیابان حافظ،
حوزه هنری، پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، طبقه دوم، سرای شهید آوینی

✅حضور برای عموم آزاد است.

#پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی

@rcica_ir
@bashgahandishe

🆔@Utopianist_Nasravi

📌 زیستن در اعماق سیلو؛ بررسی سریال اقتباسی از مجموعه کتاب‌های «سیلو» نوشتۀ هیو هاووی.

قسمت سوم
✍️نویسنده مهمان محمد شهریاری مقدم


🔻حکومتِ سیلو مانند دیگر حکومت‌های سوسیالیستی، قصد ارائۀ این دیدگاه را دارد که ما حافظِ جان و امنیت مردم هستیم. و مخالفان، در واقع، دشمنِ ملت‌اند. حکومت سعی بر القای این دارد که ما از مردم در برابر فضای مسموم بیرون محافظت می‌کنیم. دستگاه پروپاگاندای حاکمیت بیان می‌کند که حدود صد و چهل سال پیش، عده‌ای شورشی که دشمن ملت بودند، قصد داشتند درهای سیلو روباز کنند و از سیلو بیرون بروند و موجب کشته‌شدن هزاران نفر از مردم با این عملِ احمقانه شوند، اما «مؤسسان کبیر» توانستند این شورشیان رو شکست دهند و هر ساله با رسیدن سال روز «آزادی» حکومت، این روز را جشن می‌گیرد و آن را فرصتی برای بستن عهدی دوباره میان مردم با حکومت قرار می‌دهند.

🔹حکومت سعی می‌کند به‌وسیلهٔ نمایش‌های خیابانی جلوۀ محافظِ شهروندان را برای خود در نزد مردم عادی بسازد و آن‌ها را به خود جذب کند. خود را حافظ ملت و شورشیان را دشمن ملت بخواند. و بیان کند که این شورشیان بودند که همه چیز از جمله «هاردها» و «کتاب‌ها» را از بین برده‌اند و حافظۀ تاریخی ما را در آن روزهایی که ملقب به روزهای «شورش» بود، محو کرده‌اند و اگر ما هیچ اطلاعاتی از گذشته نداریم، به دلیل شرارت‌های شورشیان بوده است.

🔹اما تا به اینجا که داستان روایت می‌کند (یعنی پایان فصل اول) ۱۴۰ سال از شورش گذشته است و مردم، زمینه‌های یک شورش مجدد را دارند. از بارزترین دلایل این زمینه‌ها می‌توان به این اشاره کرد که جنگ قدرت داخلی درون دستگاه حاکمیت شکل‌گرفته است و همچنین تردیدهای بسیاری در میان مردم دربارۀ اینکه آیا واقعاً حکومت دارد حقیقت را می‌گوید یا خیر، شکل‌گرفته است، این تردیدها حتی به دل افرادی از حکومت، از جمله، دو کلانتر؛ یعنی ژولیت و کلانتر قبلی، نفوذ کرده است و در نتیجه، آن دو نفر درخواست خروج از سیلو را کردند.

🔹اما آیا واقعاً بیرون از سیلو زندگی از بین رفته؟ برای یافتنِ پاسخ به این سؤال، حکومت اجازه داده، هرکسی که درخواست کنه، از سیلو بیرون بفرسته، اما به این شرط که دَرِ سیلو برای او بسته می شه و اون باید همون بیرون بمونه، اگه همه چیز درست باشه و واقعاً فضای بیرون قابل زیست نباشه، بهای این کنجکاوی، به قیمت جونش تمام میشه. اما اگر بیرون اون طور که حکومت میگه، نباشه چی؟ این سؤال، همون چیزیه که خیلی‌ها از جمله زن کلانتر و کلانتر رو اغوا می کنه. به شکلی که حاضر باشند در برابر بهای زندگیِ در اعماق سیلو برای رسیدن به پاسخش، به بالای سیلو برن.

🔹حکومت لباس‌های محافظت در برابر هوای مسموم رو به تنِ کسانی که میخوان از سیلو خارج بشن، می کنه و اونا رو از سیلو، بیرون می فرسته. در مقابل، ازشون میخواد برای اینکه بقیۀ مردم بتونند به‌خوبی بیرون رو ببینند، دستمال پشمی رو برداره و باهاش، دوربین رو به اصلاح «تمیزکاری» کنه.

🔹هر چند مدتی، انسان‌های کنجکاو تصمیم می‌گیرند که از سیلو خارج بشن که مردم سیلو جمع می‌شوند و از نمایشگر نگاه می‌کنند که چه سرنوشتی نصیب شخصی که بیرون رفته میشه. در تمام این سال‌ها، تنها مرگ و زانوزدن در برابرِ دوربینی که متصل به نمایشگرهاست، نصیبِ کسانی شده که از سیلو خارج شدند. اما ژولیت، قهرمانِ داستانِ سیلو وقتی که میخواد از سیلو بیرون بره، اولین کسی است که شک میکنه که؛ آیا ممکنه مشکلی که باعث مرگِ دیگران شد، مربوط به لباس باشه، و نه هوای بیرون؟ برای همین هم قبل از خارج‌شدن از سیلو، تدابیری برای این احتمال، اتخاذ میکنه. وقتی از سیلو بیرون میره، متوجه میشه تصویری که داشته می‌دیده دروغ بوده و عاملِ مرگِ همه، همین لباس‌ها بوده و نه محیط بیرون.

🔹مردم که از نمایشگرها می‌بینند ژولیت زنده موند، برآشفته میشن، شهردار سریعاً به مکانی فوق‌سری میره و قصد ارتباط با کسایی رو داره. اینجاست که سریال در فصل نخست، به پایان میرسه و در عوضِ چند پاسخ به تعداد کمی از پرسش‌های ما، به ابهاماتِ ما، ابهامات جدیدی رو اضافه میکنه.


ادامه دارد ...

🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

‌کارگروه نوجوان باشگاه ادبی بانوی فرهنگ برگزار می‌کند:

«ده گام به سوی داستان، در کارگاه پیشرفتهٔ داستان نویسی»


سرفصل ها:

آقای محسن هجری:
چگونگی پژوهش و پرداختن به تاریخ در داستان
و بررسی کتاب «بازیگر پنجم»
دوشنبه ۳۰ مهر و ۷ آبان ساعت ۱۰ الی۱۲


آقای محمد نصراوی:
اتوپیا و دیستوپیا در داستان و بررسی کتاب «هومان»
دوشنبه ۱۴ و ۲۸ آبان ماه ساعت ۱۰ الی۱۲


خانم مرضیه نفری:
کنش‌گری شخصیت در داستان و بررسی کتاب «شب‌های بی ستاره»
دوشنبه ۱۲ و ۲۶ آذرماه ساعت ۱۰ الی۱۲


آقای علی اصغر عزتی‌پاک:
تکنیک‌های گسترش طرح در فرآیند نگارش رمان
و بررسی کتاب «آپارتمان کلاغ‌ها»
دوشنبه ۱۰ و ۲۴ دی‌ماه ساعت ۱۰ الی۱۲


آقای سید احمد مدقق:
ظرفیت موضوع مهاجرت در داستان
و بررسی کتاب «خانه خودمان»
دوشنبه ۸ و ۲۹ بهمن‌ماه ساعت ۱۰ الی۱۲


میزبان: خانم فاطمه نفری


زمان: دوشنبه‌ها (هر دو هفته یکبار)
ساعت ۱۰ الی ۱۲

مکان: حوزه هنری انقلاب اسلامی، سرای چمران، کلاس شماره ۳.

شروع: از ۳۰ مهرماه.

ده جلسه

به صورت حضوری و آفلاین

هزینه کارگاه: ۸۰۰ هزار تومان

با ۴۰ درصد تخفیف ویژه برای اعضای باشگاه ادبی بانوی فرهنگ


برای ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر به سایت www.mahhonari.ir مراجعه فرمایید.



بانوی فرهنگ🌷

https://ble.ir/banooyefarhang_info

#صوت #نشست زن و آگاهی؛
خوانش اتوپیایی از رمان «مَی، شب‌های ایزیس کوپیا»

با حضور:
دکتر شکوه حسینی
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، مترجم کتاب

میزبان:
روح‌الله طالبی توتی
پژوهش‌گر مطالعات جنسیت و زنان
عضو شورای علمی مدرسهٔ مطالعات اتوپیا

با گفتاری از:
دکتر واسینی اعرج
نویسندهٔ کتاب

چهارشنبه ٢٨ شهریور ۱۴۰۳

🔹اتوپیانیست؛
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
https://zil.ink/utopianist

https://castbox.fm/vi/742347563





🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

🎙📚 قسمت هشتم درایت تدریس منتشر شد!!

اتوپیانیسم و تربیت؛ هیچ شهری پشت دریاها نیست!

🔸🔸🔸
اتوپیا نقطه ای نیست که رسیدن به آن را آرزو کنیم. اتوپیا فرآیندی است که با نارضایتی آغاز می شود. اما این چه ارتباطی با تربیت دارد؟
محمد نصراوی به عنوان یک اتوپیانیست می گوید: «تربیت می تواند اتوپیایی ترین کنش انسانی باشد.»
🟣🟣

درایت تدریس پادکستی برای گزارش کتاب های ناب تربیتی است.
درایت تدریس را در اپلیکیشن های پادگیر جستجو و آن را در فضای مجازی دنبال کنید
@tactfulteachers

🌐مسخ
اثری زیبا از ولادیمیر کازاک نقاش روس
این اثر زیبا در خانه هنرمندان مسکو نگهداری می‌شود.

ز يكدگر همه بيگانه وار مي گذريم
به يكدگر همه بيگانه وار مي نگريم
هنوز رهگذري خسته را تواند ديد
كه با هزار اميد ،
چراغ در كف ،
در جستجوی انسان است !

هنرمند نوشته بود که مسخ روزگار ما را نشان می دهد نه تنها خودمان مسخ شده ایم بلکه وسایل و لوازممان هم مسخ شده اند. ارتباطاتمان هم مسخ شده اند و همه در یک وسیله نقلیه سوار هستیم ولی نمی دانیم کجا می رویم و مقصد چیست.راه فراری هم نداریم در ورودی و خروجی این فایل مسخ شده مامورانی هستند که از فرار جلوگیری می کنند . باید بمانی و با اسباب بازی هایی که برایت تعریف کرده اند خوش باشی.

#موزه
#هنر

🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

‍ ‍ 🕊صلح، چهره‌ی زنانه دارد؛
رویای صلح خاورمیانه در فیلم «حالا کجا برویم؟»🕊

١. یک سال از عملیات ٧ اکتبر (طوفان الاقصی) گذشت و با اوج گرفتن جنایات جنگی اسرائیل در نوار غزه و به‌ویژه پس از ترور سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان، دیگر کسی تردیدی ندارد که اقدامات اسرائیل می‌تواند به گسترش چرخه‌ی خشونت‌های افسارگسیخته‌ای منجر شود که جنگ، تنها بخشی از آن است. در این شرایط، سخن گفتن از صلح نیز آسان نیست.

٢. صلح، نیازمند تقویت رواداری و دست کشیدن از اقتدارطلبی است. نفی هرگونه تمامیت‌خواهی و انحصارگرایی و ایجاد بسترهای واقعی جهت هم‌زیستی همه‌ی گروه‌های نژادی، قومیتی و مذهبی. به طور خاص در خاورمیانه، با تکثر فراوان اقلیت‌ها و اکثریت‌های گوناگون، تحقق رویای «صلح» دشوار به نظر می‌رسد. حتی به تصویر کشیدن این رویا و چگونگی احقاق آن نیز آسان نیست.

٣. نادین لَبَکی، نویسنده و کارگردان شهیر لبنانی، پیش از فیلم تحسین‌شده‌اش با عنوان کفرناحوم، اثر قابل تاملی را عرضه کرده است که مستقیماً به طرح مسئله‌ی صلح می‌پردازد. پرسش اصلی حالا کجا برویم؟ که در جشنواره‌های متعددی حضور داشته اما در خاورمیانه کم‌تر دیده شده است، چنین طرح می‌شود که تحقق رویای جمعی صلح، چگونه ممکن است؟

۴. روایت فیلم در یک روستای چندفرقه‌ای در لبنان می‌گذرد. روستایی که استعاره‌ای از لبنان و حتی تمام خاورمیانه است. آتش اختلافات فرقه‌ای همواره میان گروه‌های مختلف ساکن روستا روشن بوده و کوچک‌ترین اقدامی، روستا را تا مرز جنگ داخلی پیش برده است. داستان از جایی آغاز می‌شود که با اوج گرفتن تنش‌ها، زنان تصمیم می‌گیرند برای تحقق رویای صلح، به اقدامی عملی دست بزنند.

۵. روایت پرجزئیات فیلم، به آرامی مخاطب را به این نتیجه می‌رساند که بسیاری از تنش‌ها و افتراقات، از سوءتفاهم‌هایی نشئت می‌گیرد که طرفین درگیری به جای تمرکز بر حل آن، با دامن زدن به آن، بیشتر بر دامنه‌ و عمق وخامت اوضاع می‌افزایند. خودسری و اقتدارگرایی و تعصب و جهل، همه دست به دست یک‌دیگر می‌دهد تا جنگ سایه‌ی خود را بگستراند و نور صلح را در تاریکی خود محو کند.

۶. زنان، به این نتیجه می‌رسند که سخن گفتن از صلح کافی نیست. در گام نخست باید تصویر آرمانی از جامعه‌ی به صلح رسیده را به رویایی جمعی و مشترک بدل کرد. و این مهم ممکن نیست مگر با گام نهادن در مسیر زیستنِ رویا که منجر به تحقق لحظه به لحظه‌ی آن خواهد شد.
زنان، وارد فرایند بی‌نهایتی از تلاش برای تغییر می‌شوند. شکست می‌خورند، ناامید می‌شوند، به آخر خط می‌رسند، برمی‌خیزند، دوباره آغاز می‌کنند و کم نمی‌آورند. در انتهای فیلم، زنان، خسته از تمام تلاش‌های به ثمر نرسیده، در اقدامی استعاری، صلح را درون خودشان محقق می‌کنند؛ هر زن، وانمود می‌کند هویتِ زنِ دیگر را پذیرفته است.

٧. زنِ مسیحی حجاب بر سر می‌گذارد و زنِ مسلمان، صلیب بر گردن می‌اندازد. حلیمه، کلودیا می‌شود و ماری، فاطمه نام می‌گیرد. از مسجد، سرود مریم به گوش می‌رسد و در کلیسا، آیات سوره‌ی مائده را می‌خوانند. در آخرین سکانس فیلم، زنانی را می‌بینیم که در عزای عزیزان خود که جنگ، مرگشان را خواسته است، در کنار یک‌دیگر به سوگواری می‌نشینند. مخاطب، متعجب از این دگرگونی ظاهری، گویی درباره‌ی دلیل تمام جنگ‌ها به تردید می‌افتد. اگر دیگری تا این حد به ما نزدیک است، پس چرا می‌جنگیم؟

٨. حالا کجا برویم؟ را در این روزها ببینیم و درباره‌ی آن بیندیشیم و گفت‌وگو کنیم. شاید ما هم نیازمند آن هستیم که صلح را در یک فرایند آرمانی اما واقعی، در زیستِ خودمان تحقق ببخشیم.

🔹اتوپیانیست؛ روح‌الله طالبی توتی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 @Utopianist_Nasravi

‍ 📌 زیستن در اعماق سیلو؛ بررسی سریال اقتباسی از مجموعه کتاب‌های «سیلو» نوشتۀ هیو هاووی.

قسمت دوم
✍️نویسنده مهمان محمد شهریاری مقدم

🔻«حقیقت» حلقۀ مفقود مردم داخل سیلو است آن‌ها برخلافِ دیگر مردمان در دیستوپیا های دیگر، که غایتشان «آزادی» است، به دلیل آنکه تقریباً از هیچی اطلاع ندارند، غایت خود را فهم «حقیقت» می‌دانند (گرچه که به‌محض افشاشدن حقیقت، می‌توانند به آزادی هم دست بیابند). پرسشی که در سطح جامعۀ سیلو برای بسیاری، ایجاد شده این است که: حکومت چه چیزی رو از مردم مخفی میکنه؟ مردم در چنان بی‌خبری هستند که حتی افرادی رده‌بالا از دل خود حکومت هم حقایق را نمی‌دانند، نه شهردار، نه کلانتر و نه بسیاری دیگر از مقامات حاکمیت. تنها عدۀ کمی می‌دانند «حقیقت» چیست. حقیقتی که زندگیِ هزاران انسان را تحت‌تأثیر خود قرار داده...

🔹پرداختن به نمادها در این سریال بسیار به چشم می‌خورد. زندگی انسان‌ها به‌صورت طبقاتی  به تصویر کشیده شده است، به‌گونه‌ای که کلانتر در طبقات بالاتر و کارگرها در طبقات آخر زندگی می‌کنند. داستان سیلو پر از کنایه و نقد اقتصادی و سیاسی و فرهنگیِ نظام‌های «توتالیتر» و «سوسیالیستی» است. در سیلو ده‌ها طبقه وجود دارد که خانه‌ها و اماکن دیگر، هرچه به سمت طبقات بالاتر می‌رود، بسیار چشم‌نوازتر می‌شود. در این طبقات هرآنچه که انسان‌ها برای زیست خود نیاز دارند، فراهم است. و شهروندان سیلو توسط دوربین‌های متعددی که در تمامِ سطح سیلو از جمله در خانه‌ها قرار دارد (البته مردم از وجود دوربین در خانه اطلاع ندارند) کنترل می‌شوند.

🔹شهروندان سیلو توسط نمایشگر داخل سیلو، بیرون را می‌دیدند. قصد حکومت از به نمایش گذاشتنِ ۲۴ ساعتۀ فضای بیرون در نمایشگرها این بود که می‌خواست این تصویر جلوی چشم مردم باشد تا بدانند بیرون ناامن است و سیلو تنها پناهگاهی است که برای زنده‌ماندن وجود دارد. به‌مانند شبکه‌های خبری ۲۴ ساعتۀ حکومت‌های توتالیتر که مدام اخبار را با پروپاگاندا پخش می‌کنند، برای حکومت سیلو، گذاشتن نمایشگر و پخش ۲۴ ساعتۀ تنها یک خبر کافی بود: بیرون برای زیستن ناامن است، برای زنده‌ماندن باید تحت‌نظر ما زندگی کنید.

🔹اگر بخواهیم شاخصه‌های حکومت سیلو را با حکومت‌های دیگر دیستوپیا ها از جمله حکومتِ گیلیادِ رمان حکایت ندیمه یا فارنهایت ۴۵۱ و یا ۱۹۸۴، مقایسه کنیم یکی از موارد این است که حکومتِ سیلو قصد نشان‌دادن مشت آهنین به مردم را ندارد و علاقه ندارد که با «استبدادِ خشن» مردم را کنترل کند بلکه قصد دارد چهرۀ موجه از خود نشان دهد و با کمک بازوی پروپاگاندا، و روایت‌سازی به کنترل مردم بپردازد.

🔹به طور مثال در این حکومت، دیگر خبری از کشتن‌های دسته‌جمعی مانند آنچه که در «گیلیادِ» ِداستانِ «حکایت ندیمه»، دیدیم، نیست.حکومت سعی می‌کند مخالفان خود را با صحنه‌سازی و غیرمستقیم، به طور مثال صحنه‌سازیِ خودکشی یا افتادن از پله‌ها به پایین و یا مواردی دیگر ازاین‌دست، حذف کند. همچنین می‌شود به این مورد نیز اشاره کرد که: به طور مثال در رمان ۱۹۸۴ حکومت، علناً نظارتِ بر مردم را به شکلی صریح بیان می‌کند، حتی نظارت در خانه، اما حکومتِ سیلو قصد ندارد تصویری منفی از خود در نزد مردم بسازد، بلکه این قبیل کنترل‌ها را به‌صورت نامحسوس انجام می‌دهد.

🔹این قبیل حکومت‌ها در اصطلاحِ دیستوپیا پژوه‌ها به «حکومت‌های در همه‌جا حاضر و بر همه چیز ناظر» مشهورند که برگرفته از ایدۀ رمان «۱۹۸۴» است. چراکه در این رمانِ جورج اورول، در سطح شهر، عبارتِ «برادر بزرگ شما را می‌بیند» در همه‌جا نقش بسته است. یکی از جلوه‌های کنترل در سیلو، جلوگیری از گسترش تکنولوژی و دانش است. در سیلو، تکنولوژی در سطح‌های ابتدای وجود دارد، کسانی که با عجیب‌ترین ابزار و تکنولوژی توانستند سیلو ها را در دل زمین بسازند، حالا دیگر مردمانِ سیلو را مجبور می‌کنند برای حمل بار باید بارها را به کمک باربرها، ده‌ها طبقه از پله‌ها بالا و پایین برند.

ادامه دارد ...



🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

🔻درنگی بر اندیشه‌های اتوپیایی صهیونیستی: نقش رؤیای مشترک در شکل‌دهی به واقعیت

مفهوم اتوپیا یا آرمان‌شهر، نخستین‌بار توسط توماس مور در قرن شانزدهم مطرح شد و به توصیف جامعه‌ای ایده‌آل و کامل می‌پردازد که در آن عدالت، برابری و رفاه همگانی حاکم است. اتوپیا نه‌تنها تصویری خیالی از یک جامعه مطلوب است، بلکه به‌عنوان ابزاری برای نقد وضعیت موجود و الهام‌بخشی برای تغییرات اجتماعی نیز به کار می‌رود. با استفاده از این مفهوم به‌عنوان روشی برای تحلیل، می‌توان به درک عمیق‌تری از ایده‌ها و حرکات اجتماعی دست یافت و نقش رؤیای مشترک در شکل‌دهی به واقعیت را بررسی کرد.

🔹در جنبش صهیونیسم، اندیشه‌های اتوپیایی نقش محوری در ترسیم اهداف و آرمان‌های این حرکت داشته‌اند. اصطلاح "نور در میان ملت‌ها" (عبری: אור לגויים، اور لِגוیم) که از کتاب اشعیا در عهد عتیق گرفته شده است، نشان‌دهنده مأموریت یهودیان در ارائه الگویی اخلاقی و معنوی برای سایر ملت‌هاست. این ایده در تفکرات رهبران صهیونیسم مانند آبراهام ایزاک کوک و دیوید بن گوریون بازتاب یافته است. آنان معتقد بودند که ایجاد یک جامعه نمونه در سرزمین موعود، گامی در جهت ایفای نقش "نور در میان ملت‌ها" و تحقق اتوپیای یهودی است.

🔹ترسیم یک رؤیای مشترک در قالب اتوپیا توانست یهودیان را در سراسر جهان متحد کند و انگیزه‌ای قوی برای مهاجرت به سرزمین موعود فراهم آورد. این رؤیا نه‌تنها هویت جمعی آنان را تقویت کرد، بلکه بستری معنوی و ایدئولوژیک برای تلاش‌های سیاسی و اجتماعی ایجاد نمود. انتخاب منورا (شمعدان هفت‌شاخه) به‌عنوان نماد کشور اسرائیل نیز تأکیدی بر این مأموریت بود. این نماد نشان‌دهنده تلاش برای ارائه نور و هدایت به جهان و تحقق ایده‌آل‌های اتوپیایی است.

🔹با استفاده از مفهوم اتوپیا به‌عنوان روشی برای تحلیل، می‌توان اهداف و انگیزه‌های پنهان در پس ایده‌های صهیونیستی را شناخت و تأثیرات مثبت و منفی آن را بر جوامع بررسی کرد. این تحلیل به ما کمک می‌کند تا راه‌های مواجهه، فهم با این اندیشه‌ها را بیابیم. فهم عمیق‌تر از این ایده‌ها می‌تواند زمینه‌ساز رویکردهای هوشمندانه‌تر در مواجهه با مسائل منطقه‌ای و جهانی باشد .

🔹در نهایت، ترسیم یک رؤیای مشترک می‌تواند قدرتی عظیم در شکل‌دهی به واقعیت‌های سیاسی و اجتماعی داشته باشد. اندیشه‌های اتوپیایی صهیونیستی نشان می‌دهند که چگونه یک رؤیا می‌تواند مردم را در جهت تحقق آینده‌ای بهتر متحد سازد. با بهره‌گیری از این قدرت، می‌توان هویت و اهداف خود را بازتعریف کرد و نیرویی متحدکننده در جامعه ایجاد نمود.

📷توضیح عکس: نماد کنست اسرائیل که سمبل اسرائیل به عنوان نور در بین ملتها است.



🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

🔻جنگ روایت‌ها و کریدورها: رؤیای مشترک انسان ایرانی


🔹درک اتوپیا و انسان ایرانی در بستر معاصر

ایده اتوپیا از گذشته‌های دور در تمدن‌های مختلف وجود داشته است، اما برجسته‌ترین نمونه‌های آن را می‌توان در اتوپیاهای یهودی و جستجوی آنان برای سرزمین موعود یافت. در مطالعات پیرامون این مفهوم، آشکار شد که بسیاری از نظریه‌پردازان این ایده از قوم یهود بوده‌اند؛ قومی که همواره در جستجوی سرزمینی موعود بوده‌اند. این موضوع در حوادث اخیر لبنان و غزه و سخنرانی‌های نتانیاهو در سازمان ملل بیش از پیش نمایان شد، جایی که او با نمایش محور مقاومت به عنوان «لعنت» و محور خود را به عنوان «برکت» معرفی کرد. این دوگانگی نه تنها بازتابی از نبرد سیاسی است بلکه نبردی ایدئولوژیک و جهانی را نیز به تصویر می‌کشد.

🔹اما امروز رویا و روایت انسان ایرانی چیست؟

انسان ایرانی مفهومی است که فراتر از مرزهای جغرافیایی عمل می‌کند؛ اندیشه و گفتمانی است که به فتوت، جوانمردی، ضدیت با استعمار و استکبار پایبند است. این هویت ریشه در تاریخ و فرهنگ کهن ایران دارد، اما محدود به جغرافیای ایران نیست. انسان ایرانی، از نظر هویتی و فکری، تجلی مقاومت در برابر ظلم و تسلیم‌ناپذیری در مقابل قدرت‌های استکباری است. این گفتمان حول محور ارزش‌هایی چون عدالت، دفاع از مظلوم، و مقابله با سلطه‌گری استوار است و از همه مهم‌تر، روایتی از یک اتوپیا را در خود نهفته دارد که می‌تواند جامعه‌ای آزاد و عدالت‌محور را برای همگان ترسیم کند.

در همین راستا، در بستر شرایط تاریخی و ژئوپلیتیکی کنونی، انسان ایرانی باید رویایی مشترک و فراملی برای آینده تعریف کند. حاج عماد مغنیه، معروف به حاج رضوان، در این باره هدفی روشن بیان کرده بود: «الهدف واضح و محدد و دقیق: ازاله اسرائیل من الوجود». این هدف نه تنها یک دستور کار سیاسی است بلکه ابزاری برای بازتعریف هویت انسان ایرانی در مواجهه با «شر مطلق» است. چنین رویایی، در دل خود داستان‌ها و روایت‌های گوناگونی می‌تواند ایجاد کند که هویت اجتماعی و فرهنگی انسان ایرانی را در مقابله با ظلم و نابرابری جهانی تقویت می‌کند.

🔹نبرد ژئوپلیتیکی و کریدورها: آینده غرب آسیا

یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در تحولات کنونی منطقه، نبردی زیرساختی و ژئوپلیتیکی بر سر کریدورهاست. این جنگ نه تنها بر منابع طبیعی و اقتصادی بلکه بر تسلط بر مسیرهای راهبردی و اقتصادی متمرکز شده است. در دنیای امروز، قدرت در منطقه با وعده توسعه زیرساختی همراه شده است. دو تصویر عمده از این نبرد زیرساختی نمایان شده‌اند: از یک سو کریدور عربی با عنوان «برکت» و از سوی دیگر جبهه مقاومت با عنوان «لعنت». این نام‌گذاری‌ها به روشنی دو جهت متضاد در نبرد ژئوپلیتیکی و ایدئولوژیک را نشان می‌دهند.

🔹استراتژی آینده: توسعه و مقاومت

در این مقطع حساس تاریخی، انسان ایرانی باید با دیدگاهی هوشمندانه و قاطع در برابر چالش‌های منطقه‌ای و جهانی اقدام کند. هرگونه خطای محاسباتی و تحلیل نادرست می‌تواند منجر به از دست رفتن نفوذ ایران و حامیان محور مقاومت در منطقه شود؛ نفوذی که حاصل سال‌ها ایمان، اراده و تلاش بی‌وقفه است. از دیدگاه منافع ملی و مصلحت‌اندیشی، حتی اگر مسائل عقیدتی را کنار بگذاریم، توسعه ایران و کشورهای همسو برای دهه‌های آینده نیازمند اقدامات سریع و حساب‌شده در برابر رقباست.

🔹تنها مسیر پیش‌روی انسان ایرانی: مقاومت

برای انسان ایرانی، راه توسعه و بقا در این دوران پرچالش، استمرار حمایت از محور مقاومت است. در غیر این صورت، آینده منطقه برای دهه‌ها از دستان ایران خارج خواهد شد و عواقب سنگین و جبران‌ناپذیری به دنبال خواهد داشت. این دوران تاریخی، نیازمند تعریف یک رویا و روایت مشترک است که نه تنها به توسعه اقتصادی و سیاسی بلکه به تقویت هویت فرهنگی و اجتماعی انسان ایرانی منجر شود؛ همان هدفی که حاج رضوان به روشنی بیان کرده بود: ازاله اسرائیل از وجود.


رویا و روایت انسان ایرانی در دوران معاصر باید به بازتعریف مفاهیمی چون جوانمردی، فتوت و ضدیت با استعمار و استکبار بپردازد. این رویا نه تنها می‌تواند هویتی مشترک برای ایرانیان و کشورهای همسو ترسیم کند، بلکه راهی برای مقابله با شر مطلق و سلطه‌گری جهانی خواهد بود. نبرد ژئوپلیتیکی و کریدوری در غرب آسیا، فرصتی است برای تثبیت این هویت و روایت اجتماعی. انسان ایرانی در این مسیر باید با سرعت و هوشمندی عمل کند تا آینده خود و منطقه را به نفع آزادی و عدالت رقم بزند.



🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

ما نیازمندِ یک خواب مشترک هستیم :)


⭕️ اتوپیا، امید، آگاهی ...
@Utopianist_Nasravi
https://zil.ink/utopianist

‍ 📌 زیستن در اعماق سیلو؛ بررسی سریال اقتباسی از مجموعه کتاب‌های «سیلو» نوشتۀ هیو هاووی.

قسمت نخست
✍️نویسنده مهمان محمد شهریاری مقدم

ما نمی دونیم چرا اینجا هستیم
ما نمی دونیم چه کسی سیلو رو ساخته
ما نمی دونیم چرا بیرونِ سیلو این شکلی شده
ما نمی دونیم چه وقتی بیرونِ سیلو برای خروج، امن میشه
فقط میدونیم هنوز زمانش نرسیده.

🔻این متنِ پیامی است که حکومت و شهروندان سیلو با یکدیگر تکرار می‌کنند، تا به‌نوعی «تجدید عهدی» باشد میان مردم و حکومتِ سیلو، با «پیمان» که همان میثاق مشترک است. تا با رعایت این پیمان بتوانند در کنار یکدیگر در این جامعۀ سوسیالیستی، به صورتی مسالمت‌آمیز زندگی کنند.

🔹سیلو، داستانِ «دیستوپیایی» است که پیرامون پروژه‌های شهرهای زیر زمینی و مهندسیِ زیست انسان‌ها نوشته شده است. داستان سیلو روایتگر این است که دولت ایالات متحده آمریکا در سال‌های آینده در تلاش است برای زندگی انسان‌ها، بعد از انفجار هسته‌ای، برنامه‌ای را تنظیم کند. لذا به ساختن سیلو های عظیمی روی می‌آورد و تعدادی از مردم را در آن پناه می‌دهد. وقتی مردمِ موردنظر آنها وارد سیلو ها شدند، برای اینکه گذشته را فراموش کنند، و تحت‌نظر «حکومت توتالیتر= تمامیت‌خواه» زندگی کنند، آب‌های آشامیدنیِ آنان را آلوده به داروی فراموشی می‌کنند. بدین شکل، دیگر گذشته‌ای قبل از سیلو را به یاد نمی‌آورند.

🔹اما داستان در فصل اول این‌گونه شروع می‌شود که مخاطب، با انبوهی از پرسش و ابهام روبه‌رو می‌شود و هیچ اطلاعاتی پیرامون اینکه چه اتفاقی افتاده است، ندارد. تنها مثل مردم سیلو، اتفاقات درون سیلو رو دنبال می‌کند. هرچه در داستان جلوتر می‌رویم، به شمار محدودی از پرسش‌های ما پاسخ داده می‌شود اما شمار پرسش‌های بی‌پاسخ ما، تا پایان فصل اول سریال، بسیار زیاد باقی می‌ماند و با هر پرسشی که پاسخی داده شده است، سؤالات جدیدی پدید می‌آید.

🔹سیلو ماجرای بیش از ده‌هزار مردمی است که سال‌هاست در این «ابر سیلوی» در دلِ زمین، تحت حکومتی «توتالیتر» زندگی می‌کنند. در نگاهِ اول، داستان به شما القا می‌کند که گویی تمدن بشر بر اثر حادثه‌ای، نابود شده است، و انسان‌ها برای پناه‌گرفتن، به داخل سیلو ها آمده‌اند. و سال‌هاست از آن حادثه گذشته و مردم نمی‌دانند دقیقاً چه اتفاقی بیرون سیلو ها افتاده. از اون اتفاق چند سال گذشته اما شهروندان سیلو باید تا وقتی که محیط بیرون قابل زیست بشه، در اعماق سیلو ها کنار هم در صلح و امنیت زندگی کنند. اما اینکه چه وقتی بیرون از سیلو ها قابل زیست بشه، مشخص نیست. تنها چیزی که مشخصه، اینه که هنوز وقتش نرسیده... اما مسئله اینجاست که برخی از مردم این گمان را دارند که شاید وقتِ بیرون رفتن رسیده و حکومت برای کنترل مردم، دربارۀ محیط بیرون، داره دروغ میگه.


ادامه دارد ...



🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

گفتاری از دکتر واسینی اعرج
نویسندهٔ کتاب مَی، شب‌های ایزیس کوپیا

به مناسبت گفت‌وگو دربارۀ ترجمۀ کتابش
با حضور دکتر شکوه حسینی؛ مترجم کتاب

با عنوانِ
زن و آگاهی؛
خوانش اتوپیایی از رمان «مَی، شب‌های ایزیس کوپیا»

چهارشنبه ٢٨ شهریور ۱۴۰۳

به میزبانی مدرسهٔ مطالعات اتوپیا باشگاه اندیشه

#مطالعات_اتوپیا #رمان #می #واسینی_اعرج #شکوه_حسینی #باشگاه_اندیشه

@bashgahandishe


🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...

🆔 https://t.me/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/

.
گزارش دیداری

زن و آگاهی؛
خوانش اتوپیایی از رمان «مَی، شب‌های ایزیس کوپیا»

با حضور:
دکتر شکوه حسینی
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، مترجم کتاب

میزبان:
روح‌الله طالبی توتی
پژوهش‌گر مطالعات جنسیت و زنان
عضو شورای علمی مدرسهٔ مطالعات اتوپیا


با گفتاری از:
دکتر واسینی اعرج
نویسندهٔ کتاب

چهارشنبه ٢٨ شهریور ۱۴۰۳

به میزبانی مدرسهٔ مطالعات اتوپیا باشگاه اندیشه

#مطالعات_اتوپیا #رمان #می #واسینی_اعرج #شکوه_حسینی #باشگاه_اندیشه

@bashgahandishe