( ၂၀၀၂ခုနှစ် အလယ်ရိုးမဆုရကဗျာ)
----------------------------------------
ခဲတံတစ်ချောင်းရဲ့ ရယ်သံကို နားထောင်ရအောင်
သူ့ကို 'ဝ'လုံးတွေချည်း ရေးပစ်တာ ခံခဲ့ရတော့
သူဟာ “ဝ”လုံးတွေအကြောင်းပဲ
ပြောပြနိုင်တာ ခွင့်လွှတ်ပါတဲ့
ခဲတံတစ်ချောင်းက ရယ်တယ်။
သူ ရေးခဲ့တဲ့ ‘ဝ’လုံးတွေဟာ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ပြီး မိသားစုတစ်ခုကို ပျော်ရွှင်စေခဲ့တယ်တဲ့
ခဲတံတစ်ချောင်းက ရယ်တယ်။
“ဝ”လုံးတွေသာ မရှိရင် ကမ္ဘာကြီး ဘာဆက်ဖြစ်သွားမလဲ
ဆိုတာကို သူ မသိလိုက်ပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ သူဟာ 'ဝ'လုံးတွေ
ရေးခဲ့တာကိုပဲ ကျေနပ်ခဲ့ပါတယ်တဲ့
ခဲတံတစ်ချောင်းက ရယ်တယ်။
သူ့ကို ရေးသားနိုင်ဖို့ သူ့ကို လှီးဖြတ်ပစ်ခဲ့ကြတယ်
အဆုံးထိ လှီးဖြတ်ပစ်ခဲ့ကြတာပါ အဆုံးထိတဲ့
သူဟာ ‘ဝ’လုံးတွေသာ ထားရစ်နိုင်ခဲ့တဲ့အတွက်
ပညာရှိများကို တောင်းပန်ခဲ့ပါတယ်တဲ့
အဲဒီနောက်
ခဲတံတစ်ချောင်းရဲ့ ရယ်သံကို
ကျွန်တော်တို့ မကြားရတော့ပါဘူး။ ။
◾နေမျိုး
စတိုင်သစ်မဂ္ဂဇင်း၊ သြဂုတ်၊ ၂၀၀၂။