افزون بر این، کودکان متوجه میشوند که بزرگسالان گهگاه در گوش دادن به یکدیگر کوتاهی میکنند. با وجود همه اصرارهای آموزشی که کودکان درباره اهمیت گوش دادن خوب دریافت میکنند، آن را در چشم اندازهای اجتماعی و فرهنگی که مشاهده میکنند و تجربه میکنند فاقد ارزش میبینند. کودکان به جای دیدن نمونههایی از درست گوش دادن، افرادی را تماشا میکنند- چه از طریق تلویزیون یا از طریق اینترنت- که به طور معمول صحبت هم را قطع میکنند، بیش از حد صحبت میکنند یا یکدیگر را نادیده میگیرند.
از کتاب دیده اما نشنیده، نوشته جانا مور لون، ترجمه مرتضی براتی، نشر لگا