چکیدهای از جلسهی اول آشنایی با کوپر
سرخط آنچه مرور شد.
مرور کوپر دو هفته دیگر ادامه دارد.
و بعد با حضور استیون کوپر، در رویداد دوازدهم مانژه موردی بالینی به بحث کشیده خواهد شد
استیون کوپر در مقالهی بازی کردن در تاریکی: استفاده از اُبژه و استفاده از سوژه به این موضوعات میپردازد: بازی، نمادسازی، غیاب، انتقال و انتقال متقابل، استعاره، بهعمل درآوردن، استفاده از اُبژه، تناقض، فانتزی ناآگاه و ترجمه. او در مقدمهی مقاله بیان میکند که در بستر حس غیاب، فقدان و ظرفیتهای آسیبدیدهی بیمار برای نمادسازی، بازی میتواند لینک یا پیوندی میان تجربهی نمادیننشده و ظرفیتهای بیشتر برای بازنمایی به شمار آید.
وی مفهوم بازی وینیکات را یکی از شیوههایی میداند که روانکاوان میتوانند از طریق آن تجربهی ناخودآگاه و بازنمایینشدهی بیمار را ترجمه کنند. برای بسیاری از بیمارانی که فقدان را تجربه کردهاند، روانکاو و فضای کار روانکاوانه، در معرض تلاشهای ناخودآگاه بیمار برای نابود کردن و انکار معنا و ارتباط قرار میگیرند. با توجه به اینکه روانکاو بهمثابهی اُبژهای برای نابود شدن و جان سالم به در بردن «استفاده میشود»، روانکاو باید به یک سوژه در ذهن بیمار و در ذهن خود به عنوان روانکاو در حیطهی میانسوژگانی تبدیل شود. کار روانکاو بر روی مقاومت خود، برای تبدیل شدن به یک سوژهی در حال تغییر و یک ابژهی در دسترس برای بازی در فرایند روانکاوی، حیاتی است.
#مانژه
#رویداد-دوازدهم
#کوپر