ተዋሕዶን እንወቅ።

‹እግዚአብሔር ሆይ አፈርና ትቢያ ሆኜ ሳለ ጻድቅ አድርገው ከሚቆጥሩኝ ሰዎች አድነኝ።› (አባ እንጦንስ)

መንፈሳዊ ጥያቄዎችን እንዲኹም መልሶቻቸውን በምርጥ አቀራረብ የሚያቀርብ አንድ ቻናል ልጠቁማችኹ፤ ኦርቶዶክሳዊ መልሶች ይባላል። ሊንኩን ከታች አስቀምጥላችዃለኹ ተቀላቀሉት።

@meserthiwot16 @meserthiwot16

ነገ የፍስክ ምግብ ይበላል?

ጾሙ የሚገባው በ15 ስለኾነ አይበላም፤ በሰዓትም አይጾምም።

በውጭው ካሉት ይልቅ በአንተ ውስጥ የሚገኙት ፍትወታት ጠንካራ ጠላቶችህ ናቸው። ልክ ያልተሠራለት ምኞት ከባቢሎን እሳት ይልቅ ያቃጥላል። አልጠግብ ባይነትም ከጥፋት ውኃ ይልቅ ያሰጥማል። ያልተገራ ፍላጎት ማንነትን አስጥሎ የሰይጣን ባሪያ ያደርጋል። ራስን መግዛት የሰው ልጆች ጌጥ ነው። ዮሴፍ ግብጽን ከፈርዖን ሁለተኛ ሆኖ ከገዛበት ታላቅ ሥልጣን ይልቅ፥ በጌታው ሚስት ፊት ያሳየው ራስን መግዛት ይበልጥ ይደነቃል። ጠቢቡ "በመንፈሱ ላይ የሚገዛ ከተማ ከሚወስዱ (ከሚገዙ) ይበልጣል" እንዳለ። (ምሳ 16፥32)

ራስህን ነጻ ማውጣት ትፈልጋለህ? እንግዲያውስ ከውስጥህ ጀምር። ሁል ጊዜ ካልበላሁ የሚለው ሆድህ ስስት አስለምዶ በወንድምህ ላይ ጨካኝ እንዳያደርግህ #ለሰውነትህ_ጾም_አስተምረው። "ነገ እሞታለሁና ልብላ ልጠጣ" የሚለውን የዐሣማ ፍልስፍናህን (Pig philosophy) ተውና አንተ በፈቃድህ እየተራብህ (እየጾምህ) ያለ ፈቃዱ የተራበው ወንድምህን በምጽዋት አጥግበው።

ጌታ ወደ ገሊላ የተመለሰው ሄሮድስ ከሞተ በኋላ ነበር። (ማቴ 2፥20) አንተ ውስጥ ያለውን ሄሮድስ የተባለ ክፉ ምኞት እንዲሞት ካላደረግኸው በቀር የተሰደደው ክርስቶስ ወደ አንተ ሊመለስ አይችልም። ይህ ክርስቶስን ከልብህ የሚያሳድድብህን ሄሮድስ እንዴት ልትገድለው ትችላለህ? እርሱንስ ወግተህ የምትጥልበት የብረት ካስማ ምን ይሆን? ለዚህስ ከጾም እና ከጸሎት የሚበረታ ምንም ዓይነት የጦር ዕቃ አታገኝም። በል እነዚህን ይዘህ ዝመትበት።

መልካም የነቢያት ጾም ይሁንልን!

ዲያቆን አቤል ካሳሁን

በእንተ ቅዱስ ዳዊት - ፯

እንግዲኽ በትኅትናው ’እኔ ትል ነኝ’ እስከማለት የደረሰውን ዳዊት እግዚአብሔር በምን ያኽል መጠን እንዳከበረው እንድታዩ ሳሙኤል ለሳኦል የነገረውን ተመልከቱ፤ “አኹንም መንግሥትኽ አይጸናም፤ እግዚአብሔር #እንደልቡ የኾነ ሰው መርጧል፤ እግዚአብሔርም ያዘዘኽን አልጠበቅኽምና እግዚአብሔር በሕዝቡ ላይ አለቃ ይኾን ዘንድ አዝዞታል አለው።” (1ኛ ሳሙ. 13፥14) አያችኹ? የትኅትናው ልክ እንዴት በእግዚአብሔር ዘንድ ዋጋ እንዳሰጠው? በትኅትና ራሱን ዝቅ በማድረጉ የእግዚአብሔርን ልብ (ሐሳቡን) እንዲያውቅ በማድረግ አከበረው፤ ለዚኽም ምስክር የሚኾነን በመንፈስ ተቃኝቶ የዘመራቸው መዝሙሮቹ ናቸው። እንደ ዳዊት ያለ ትኁት ልቦና እንዲሰጠን እግዚአብሔርን እንደ መዝሙረኛው ‛አቤቱ ንጹሕ ልብን ፍጠርልኝ’ እያልን እንለምነው። መጽሐፍ ቅዱስ ስለትኁታን ምን ይላል የሚለውን እንይና ይብቃን።

• “ኹላችሁም እርስ በርሳችሁ እየተዋረዳችኹ ትኅትናን እንደ ልብስ ታጠቁ፥ እግዚአብሔር ትዕቢተኞችን ይቃወማልና፥ ለትኁታን ግን #ጸጋን_ይሰጣል።” (1ኛ ጴጥ. 5፥5)

• “ትዕቢተኞችን በልባቸው አሳብ በትኗል፤ ትኁታንንም #ከፍ_አድርጓል።” (ሉቃ. 1፥51-52)

• “በፌዘኞች እርሱ ያፌዛል፥ ለትኁታን ግን ሞገስን ይሰጣል። .. ትዕቢት ከመጣች ውርደት ትመጣለች፤ በትኁታን ዘንድ ግን #ጥበብ_ትገኛለች። .. ከዕቡያን ጋር ምርኮ ከመካፈል ከትኁታን ጋር በተዋረደ መንፈስ መሆን ይሻላል።” (ምሳሌ 3፥34፤ 11፥2፤ 16፥19)

[በጽሑፉ ላይ በ‛ ’ ምልክት ያስገባዃቸው ከ1ኛ ሳሙኤል ምዕራፍ 15 እስከ 2ኛ ሳሙኤል ምዕራፍ 19 የሚገኙትን ነው፤ በተለይም 1ኛ ሳሙኤል ምዕራፍ 16፥ 18፥ 24፥ 2ኛ ሳሙኤል ምዕራፍ 12፥ 16 እና 19ን ተጠቅሜያለኹ፤ አንብቧቸው።]

የጻፍኩትን በሕይወቴ እገልጸው ዘንድ ታናሽ ወንድማችኹን ገብረ ማርያምን በጸሎታችኹ አስቡኝ።

#ወስብሐት_ለእግዚአብሔር፤ ይቆየን!

“ከዋነኞቹ አለቆች አንዱ #ሚካኤል ሊረዳኝ መጣ።” (ዳን. 10፥13) እንኳን ለቅዱስ ሚካኤል በዓለ ሲመት መታሰቢያ በዓል በሰላም አደረሳችኹ! ዛሬ የምናከብረው በኢዮር ባለችው በአራተኛይቷ ከተማ በሚኖሩት ኃይላት እና በዐሥሩ ነገደ መላእክት ላይ አለቃ ኾኖ የተሾመበትን ቀን ነው፡፡

ነቢዩ ዳንኤል ‛#ከሚካኤል_በቀር ማንም የሚያጸናኝ የለም’ ያለለት ሚካኤል የተሾመው በዛሬዋ ዕለት ነበር። ሳምሶን እንደሚወለድ ለማኑሔ ሚስት ያበሰራት፥ አፎሚያን የጠበቃት፥ ባሕራንንም የረዳው፥ መርከበኞቹንም በባሕር ሞገድ ከመስጠም ያተረፋቸው ይኸው ዛሬ በዓሉን የምናከብርለት ቅዱስ ሚካኤል ነው።

በብሉይ ለእስራኤል ዘሥጋ ‛በመንገድኽ ይጠብቅኽ ዘንድ ወደ አዘጋጀኹትም ስፍራ ያገባኽ ዘንድ መልአኬን በፊትኽ እሰዳለኹ’ ቢባልለትም ፍጻሜው እስራኤል ዘነፍስ ለተባልነው ለኛ ነው፡፡ አባ ሴራፊም ሮዝ ከጻፉት ተተርጉሞ ካየኹት ጥቂቱን እነኾ! “በፊተኛው ኪዳን እስራኤልን በበረሐ መካከል ሲመራ ደግሞም በመጽሐፈ ዳንኤል ከመናፍስቱ ጋር ባለው ውጊያ የኃያልነት ሥራውን ሲሰራ አይተናል።

ደግሞም በአዲስ ኪዳን ለታሰሩት #ለነጴጥሮስ ከወኅኒ ማምለጥን ሲሰብክ ከዘንዶው ጋር ተዋግቶ ባለድል የሚሆነውን የመላእክቱን ጦር እየመራ በዘንዶው ላይ ድልን እንደሚቀዳጅ በራዕይ አይተናል። ይኽ ከጥንት እስከዛሬ ደግሞም እስከዘለዓለም የጌታን ሕዝብ የሚረዳ መልአክ በእውነት ኃያል ነው።”

ለዳንኤል የተላከው መልአክ እኛንም ያረጋጋን ዘንድ ፈጥኖ ይድረስልን። ምልጃው በረከቱ ጥበቃው አይለየን!

በእንተ ቅዱስ ዳዊት - ፮

‛እኔ ግን #ትል ነኝ ሰውም አይደለሁም፤ የሰው ማላገጫ በሕዝብም ዘንድ #የተናቅኹ ነኝ።’ እዚኽ ላይም የዲያቆን አቤል ካሳሁንን ጽሑፍ ላስነብባችኹና እንቀጥል። “ብዙ ጊዜ በእኛ ዘንድ የተናቀ ልብስ መልበስ፥ አንገት መስበር፥ ዝግ ብሎ ማውራት እና ‹እኔ በደለኛ የማይገባ ሰው ነኝ› እያሉ ደጋግሞ መናገር እንደ ትሑት ያስቆጥር ይኾናል፡፡ ነገር ግን የትሕትና ትርጉም ከዚህም በላይ ነው፡፡ [...]

ትሕትና በእኛ እና በእግዚአብሔር መካከል ያለ #እውነተኛ_ኑሮ ነው፡፡ አንድ ክርስቲያን ስለ ትሕትና ሲያስብ እነዚኽን ኹለት ነገሮች አብሮ በትኩረት ሊያሰላስል ይገባዋል፡፡ እነርሱም አንደኛ ተፈጥሮውን (መሬታዊ፥ ትቢያ መኾኑን) አለመዘንጋት ሲኾን፥ ኹለተኛው ደግሞ ተቀባይነቱን ለዘወትር ማስታወስ ነው፡፡ ሰው በጫማው እየረገጠ የሚራመደው አፈር እንደኾነ ሲያስብ ደካማነቱን ይረዳል፡፡ ስለዚኽም በነገሮች ሁሉ ‹አቤቱ እኛ አፈር እንደ ኾንን አስብ› እያለ ረድዔተ እግዚአብሔርን የሚማጸን ትሑት ይኾናል፡፡ (መዝ. 103፥14)

ተቀባይነቱንም ኹል ጊዜ የሚያስታውስ ከኾነ ለሌሎች በሚያደርጋቸው በጎ ሥራዎች አይኩራራም፡፡ ብልጫም አይሰማውም፡፡ ምክንያቱም የራሱን ሳይኾን ከአምላኩ ከተሰጠው ላይ ቀንሶ የሚያካፍል ምስኪን ምጽዋተኛ ስለኾነ፡፡ ሐዋርያውስ ቢሆን በቆሮንቶስ መልእክቱ በታላቅ ቃል ‹አንተ እንድትበልጥ ማን አድርጎኻል? ያልተቀበልኸውስ ምን አለኽ? የተቀበልኽ ከሆንኽ ግን እንዳልተቀበልኽ የምትመካ ስለምንድር ነው?› ሲል የሚገስጸው ስለዚሁ አይደለምን? (1ኛ ቆሮ. 4፥7)

ሶርያዊው አባት ማር ይስሐቅ ስለ ትሕትና ትርጉም አንድ ቁም ነገር ያካፍለናል፡፡ ምን አለ? ‹ውድቀትና ኃጢአቱን እያነሣ #ራሱን_የሚወቅስና የሚያዋርድ ጥሩ ቢያደርግም ትሑት ተብሎ ግን አይጠራም፡፡ ትሑት ሰው ራሱን ማሳመንና ኅሊናውም ይህን ሐሳብ እንዲይዝ መጫን አይጠበቅበትም፡፡ እንዲኹ ራሱን ምንም አድርጎ ይቆጥራል እንጂ› ሲል አስተማረ፡፡ እንደ ማር ይስሐቅ ትምህርት ከሆነ ትሑት ለመሆን ሲባል ራስን ማስጨነቅ ወደ ትሕትና ጫፍ ለመድረስ ሯጭ (ተጋዳይ) መኾንን የሚያሳይ እንጂ ‹ትሑት› አያሰኝም፡፡

እውነተኞቹ ትሑታን ሌላ የሚጋፋ እና ትግል የሚጠይቅ አንዳች የበላይነት (የእኔነት) ስሜት ሳይሰማቸው እንዲኹ ራሳቸውን የሰው ሁሉ መጨረሻ አድርገው የሚቆጥሩ ናቸው፡፡ ቅዱስ ዮሐንስ ባሕታዊም ‹ትሑት ሰው የሚባለው ራሱን የሚሰድብና የሚያዋርድ ሳይሆን፥ ከሌሎች ሰዎች በሚደርስበት ስድብና ትችት ፊት #ፍቅሩ_ሳይቀንስበት መቆም የሚችል ሰው ነው› በማለት ያስተማረው ይኽን የፍጹማኑን ትሕትና ለማሳየት ነው፡፡” [..] *

* [‛ትሕትና ምንድር ነው?’ በሚል ርዕስ ከጻፈው ላይ ያገኘኹት ነው፤ ጨርሳችኹ አንብቡት።]

#ይቀጥላል...

እግዚአብሔር ትኁት ልቡናን ያድለኝ ዘንድ ታናሽ ወንድማችኹ ገብረ ማርያምን በጸሎታችኹ አስቡኝ።

በእንተ ቅዱስ ዳዊት - ፮

‛እኔ ግን #ትል ነኝ ሰውም አይደለሁም፤ የሰው ማላገጫ በሕዝብም ዘንድ #የተናቅኹ ነኝ።’ እዚኽ ላይም የዲያቆን አቤል ካሳሁንን ጽሑፍ ላስነብባችኹና እንቀጥል። “ብዙ ጊዜ በእኛ ዘንድ የተናቀ ልብስ መልበስ፥ አንገት መስበር፥ ዝግ ብሎ ማውራት እና ‹እኔ በደለኛ የማይገባ ሰው ነኝ› እያሉ ደጋግሞ መናገር እንደ ትሑት ያስቆጥር ይኾናል፡፡ ነገር ግን የትሕትና ትርጉም ከዚህም በላይ ነው፡፡ [...]

ትሕትና በእኛ እና በእግዚአብሔር መካከል ያለ #እውነተኛ_ኑሮ ነው፡፡ አንድ ክርስቲያን ስለ ትሕትና ሲያስብ እነዚኽን ኹለት ነገሮች አብሮ በትኩረት ሊያሰላስል ይገባዋል፡፡ እነርሱም አንደኛ ተፈጥሮውን (መሬታዊ፥ ትቢያ መኾኑን) አለመዘንጋት ሲኾን፥ ኹለተኛው ደግሞ ተቀባይነቱን ለዘወትር ማስታወስ ነው፡፡ ሰው በጫማው እየረገጠ የሚራመደው አፈር እንደኾነ ሲያስብ ደካማነቱን ይረዳል፡፡ ስለዚኽም በነገሮች ሁሉ ‹አቤቱ እኛ አፈር እንደ ኾንን አስብ› እያለ ረድዔተ እግዚአብሔርን የሚማጸን ትሑት ይኾናል፡፡ (መዝ. 103፥14)

ተቀባይነቱንም ኹል ጊዜ የሚያስታውስ ከኾነ ለሌሎች በሚያደርጋቸው በጎ ሥራዎች አይኩራራም፡፡ ብልጫም አይሰማውም፡፡ ምክንያቱም የራሱን ሳይኾን ከአምላኩ ከተሰጠው ላይ ቀንሶ የሚያካፍል ምስኪን ምጽዋተኛ ስለኾነ፡፡ ሐዋርያውስ ቢሆን በቆሮንቶስ መልእክቱ በታላቅ ቃል ‹አንተ እንድትበልጥ ማን አድርጎኻል? ያልተቀበልኸውስ ምን አለኽ? የተቀበልኽ ከሆንኽ ግን እንዳልተቀበልኽ የምትመካ ስለምንድር ነው?› ሲል የሚገስጸው ስለዚሁ አይደለምን? (1ኛ ቆሮ. 4፥7)

ሶርያዊው አባት ማር ይስሐቅ ስለ ትሕትና ትርጉም አንድ ቁም ነገር ያካፍለናል፡፡ ምን አለ? ‹ውድቀትና ኃጢአቱን እያነሣ #ራሱን_የሚወቅስና የሚያዋርድ ጥሩ ቢያደርግም ትሑት ተብሎ ግን አይጠራም፡፡ ትሑት ሰው ራሱን ማሳመንና ኅሊናውም ይህን ሐሳብ እንዲይዝ መጫን አይጠበቅበትም፡፡ እንዲኹ ራሱን ምንም አድርጎ ይቆጥራል እንጂ› ሲል አስተማረ፡፡ እንደ ማር ይስሐቅ ትምህርት ከሆነ ትሑት ለመሆን ሲባል ራስን ማስጨነቅ ወደ ትሕትና ጫፍ ለመድረስ ሯጭ (ተጋዳይ) መኾንን የሚያሳይ እንጂ ‹ትሑት› አያሰኝም፡፡

እውነተኞቹ ትሑታን ሌላ የሚጋፋ እና ትግል የሚጠይቅ አንዳች የበላይነት (የእኔነት) ስሜት ሳይሰማቸው እንዲኹ ራሳቸውን የሰው ሁሉ መጨረሻ አድርገው የሚቆጥሩ ናቸው፡፡ ቅዱስ ዮሐንስ ባሕታዊም ‹ትሑት ሰው የሚባለው ራሱን የሚሰድብና የሚያዋርድ ሳይሆን፥ ከሌሎች ሰዎች በሚደርስበት ስድብና ትችት ፊት #ፍቅሩ_ሳይቀንስበት መቆም የሚችል ሰው ነው› በማለት ያስተማረው ይኽን የፍጹማኑን ትሕትና ለማሳየት ነው፡፡” [..] *

* [‛ትሕትና ምንድር ነው?’ በሚል ርዕስ ከጻፈው ላይ ያገኘኹት ነው፤ ጨርሳችኹ አንብቡት።]

#ይቀጥላል...

እግዚአብሔር ትኁት ልቡናን ያድለኝ ዘንድ ታናሽ ወንድማችኹ ገብረ ማርያምን በጸሎታችኹ አስቡኝ።

ትንሽዬ ምክር ለወንድሞቼ (በተለይ ለወጣቶች)

አንድን ነገር ዓለማዊ ኾኖ ካገኛችኹት ‛ራስኽን አድን፤ #ወደኋላህ_አትይ፥ በዚኽም ዙሪያ ኹሉ አትቁም፤ እንዳትጠፋም ወደ ተራራው #ሸሽተኽ_አምልጥ’ እንደተባለው ከዚያ ነገር ሽ ሽ! በቃ መቋቋም የማትችለው ነገር ከኾነ ሽ ሽ! ‛ራሴን አውቀዋለኹ፤ እቋቋመዋለኹ!’ ብለኽ ኃይልኽን አትጨርስ!

ያንን ነገር በማየትኽ፥ በማሰብኽ ወይም በማድረግኽ ከእግዚአብሔር የምትለይ ከኾነ ያንን ነገር ደግመኽ አትመልከተው! በተረፈ ነገ በዓለ ሲመቱን የምናከብረውን ቅዱስ ሚካኤልን በጸሎታችኹ ጥሩት፤ ‛ሩኅሩኁ መልአክ ምልጃኽ ጥበቃኽ አይለየን’ በሉት።

ታዲያ ታናሻችኹን በጸሎታችኹ መሐል አትዘንጉኝ! ጸሎታችኹ ያስፈልገኛል።

በእንተ ቅዱስ ዳዊት - ፭

የዳዊትን ትዕግሥት የምናደንቅበት ታሪክ ደግሞ በቤተክርስቲያናችን በተራጋሚነቱ የሚታወቀው ‛ሳሚ’ የሰደበውን ስድብ ተቀብሎ ወታደሩ ሊበቀልለት ሲነሳም ከልክሎ እግዚአብሔር በበደሉ ምክንያት እንዲሰድበው እንዳዘዘው መናገሩ ነው።

ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ የዳዊትን ትዕግሥት እንዲኽ ሲል ያደንቃል፤ “በጸጸት የተሞላች ነፍስ ወዳለችው ወደ ዳዊት ተመልከቱ! እነዚያን ኹሉ መልካም ነገሮች ካደረገ በኋላ ከሀገሩ ከቤቱ ሌላው ቀርቶ ከሕይወቱ እንኳን ስደተኛ ኾኖ እያለ በመከራው ጊዜ የአንድን ተራ ሰው ስድብ ታገሠ፤ መልሶ አለመሳደብ ብቻ ሳይሆን ከወታደሮቹ አንዱ ሊበቀልለት ሲነሣ ከልክሎ ‛እግዚአብሔር አዝዞታልና ይርገመኝ’ አለ፡፡”

ዲያቆን ሄኖክ ኃይሌ ጽሑፍ በዚኹ ዙርያ ከጻፈው ላስነብባችኹ። “ቅዱስ ጴጥሮስ ‛ክፉን በክፉ ፈንታ ወይም ስድብን በስድብ ፈንታ አትመልሱ በዚህ ፈንታ ባርኩ እንጂ፥ በረከትን ልትወርሱ ለዚህ ተጠርታችኋልና’ በማለት እንደተናገረ ሲሰድቡት መልሶ መሳደብ #የክርስቲያን ተግባር አይደለም፡፡ ምክንያቱም ክርስቲያን ያሰኘን አምላካችን ኢየሱስ ክርስቶስ ‛ሲሰድቡት መልሶ #አልተሳደበም መከራንም ሲቀበል አልዛተም፥ ነገር ግን በጽድቅ ለሚፈርደው ራሱን አሳልፎ ሰጠ’ እንጂ። (1ኛ ጴጥ. 2፥23፤ 3፥9)

በእውነቱ ክርስቲያኖች እንሰኝ እንጂ ተሰድቦ መታገስ ግን ለብዙዎቻችን የሚዋጥ አይደለም፡፡ ተሰድቦ ዝም ማለት በብዙዎቻችን ትርጓሜ ራስን ማስናቅ፥ ፊት መስጠት፥ ፈሪነት እንጂ ትዕግሥት ተብሎ አይጠራም፡፡ አንዳንድ ዝም ያልንባቸው አጋጣሚዎች ቢኖሩም እንኳን በትሕትና ታግሠን አለመሆኑና የዝምታችን ምክንያት ሌላ መሆኑ የመታገሣችንን ደረጃ ዝቅ ያደርገዋል፡፡ ተሰድበን ዝም የምንልባቸው ብዙ ምክንያቶችም አሉ። [ለተሳዳቢው ቦታ ካለመስጠት፥ ተሳዳቢው የበላያችን ከኾነ፥ ሌላ የመበቀያ መንገድ በመፈለግ፥... ብሎ ምክንያቶቹን ይዘረዝርና] ይህ ግን ትዕግሥት ኾኖ ዋጋን የሚያሰጥ አይደለም።

አንዳንድ ጊዜ ደግሞ ብዙ ጊዜ ታግሠን ከቆየን በኋላ በአንድ አጋጣሚ ስንጋጭ ታግሠን ያሳለፍናቸውን ስድቦች ሁሉ ካጠራቀምንበት ልባችን አውጥተን ‛ታግሼ ነው እንጂ፤ ለእግዚአብሔር ሰጥቼ ነው እንጂ እንዲህ እንዲህ ብለኸኝ/ ብለሽኝ ነበር’ ብለን እናስታውሳቸዋለን፡፡ ቅዱስ ዳዊት ግን በተግባር ያስተማረን ስድብን መታገስ ብቻ ሳይሆን #ይገባኛል ብሎ ማመንንና ከእግዚአብሔር እንደተላከ ተግሣጽ መቀበልን ነው፡፡” [...] *

እዚኽ ላይ የምጨምረው ዳዊት የሳሚን ስድብ በትዕግሥት መቀበሉ የደነደነውን የሳሚን ልብ ዳዊት እግር ሥር ተደፍቶ ይቅርታ እስከመጠየቅ አድርሶታል። ‛የጌራ ልጅ ሳሚም በፊቱ ተደፋ። ንጉሡንም፦ ጌታዬ ሆይ፥ ኃጢአቴን አትቍጠርብኝ፤ ጌታዬ ንጉሡ፥ ከኢየሩሳሌም በወጣህ ቀን ባሪያህ የበደልሁህን አታስብብኝ፥ ንጉሡም በልቡ አያኑረው። ባሪያህ በደለኛ እንደ ሆንሁ አውቄአለሁና እነሆ፥ ከዮሴፍ ቤት ሁሉ አስቀድሜ ዛሬ መጣሁ።’ ዳዊትም በመሰደቡ ቂም ሳዪ'ዝ [ከወዳጅነታቸው የተነሣ] እንደገና ሊበቀሉለት ሲነሱ ‛ሳሚን፦ አትሞትም አለው። ንጉሡም ማለለት።’ የዳዊትን ስብእና ተመለከታችኹ? ለርሱ የማይገባውን ስድብ ለዚያውም ክፉ ቀን በገጠመው፥ የገዛ ልጁ ዐምፆበት በሚንከራተትበትና ሆድ በባሰው ሰዓት ታግሦ ተቀብሎ እንደገና ይቅር ማለቱ አያስደንቅም? እኛ ብንኾን እንደዚኽ ለማድረግ ሞራሉ ይኖረን ይኾን?

* [የተቀረውን ‛በተሰደብክ ጊዜ’ - በሚል ርዕስ የጻፈው ነው፤ ፈልጋችኹ አንብቡት።]

#ይቀጥላል...

እግዚአብሔር የዳዊትን ታጋሽ ልብ ያድለኝ ዘንድ ታናሽ ወንድማችኹ ገብረ ማርያምን በጸሎታችኹ አስቡኝ።

በእንተ ቅዱስ ዳዊት - ፬

ሌላው እንድናየው የምፈልገው የዳዊት ገጽታ የንስሐ ሕይወቱን ነው። እንደምታውቁት የኦርዮን ሚስት ቤርሳቤሕን ሽቶ ኦርዮን በጦርነት አስገድሎ ቤርሳቤሕን ተገናኘ። * ነቢዩ ናታን መጥቶ በምሳሌ መስሎ ያደረገውን ከነገረው በኋላ እግዚአብሔር በኃጢአቱ የሚያመጣበትን ነገረው።

‛ስለዚኽም አቃልለኸኛልና፥ የኬጢያዊውንም የኦርዮን ሚስት ለአንተ ሚስት ትኾን ዘንድ ወስደኻልና ለዘላለም ከቤትኽ ሰይፍ አይርቅም። እነኾ፥ ከቤትኽ ክፉ ነገር አስነሣብኻለኹ፤ ሚስቶችኽንም በዓይንኽ ፊት እወስዳለሁ፥ ለዘመድኽም እሰጣቸዋለኽ፥ በዚኽችም ፀሐይ ዓይን ፊት ከሚስቶችኽ ጋር ይተኛል። አንተ ይኽን በስውር አድርገኸዋል፤ እኔ ግን ይህን በእስራኤል ኹሉ ፊትና በፀሐይ ፊት አደርገዋለኹ። ዳዊትም ናታንን፦ እግዚአብሔርን #በድያለኹ አለው። ናታንም ዳዊትን፦ እግዚአብሔር ደግሞ ኃጢአትኽን አርቆልኻል፤ አትሞትም። ነገር ግን በዚኽ ነገር ለእግዚአብሔር ጠላቶች ታላቅ የስድብ ምክንያት አድርገኻልና ስለዚኽ ደግሞ የተወለደልኽ ልጅ ፈጽሞ ይሞታል አለው።’

መዝሙረኛው በመዝሙር 50 ላይ የፈጸመውን እያሰበ የዘመረውን የንስሐ መዝሙር (ጸሎት) ለኛም ይረዳናል፤ በግል ጸሎታችንም ሙሉውን የዕለቱን ማድረስ ቢያቅተን መዝሙር 50ን ሳንጸልይ ባንውል ብንጸልይ ይመከራል። ከዳዊት ጋር አብረን እንበለው።

‛አቤቱ፥ እንደ ቸርነትኽ መጠን #ማረኝ፤ እንደ ምሕረትኽም ብዛት መተላለፌን ደምስስ። ከበደሌ ፈጽሞ እጠበኝ፥ ከኃጢአቴም አንጻኝ፤ እኔ መተላለፌን አውቃለኹና፥ ኃጢአቴም ኹልጊዜ በፊቴ ነውና። አንተን ብቻ በደልኹ፥ በፊትኽም ክፋትን አደረግኹ፥ በነገርኽም ትጸድቅ ዘንድ በፍርድኽም ንጹሕ ትሆን ዘንድ። በሂሶጵ እርጨኝ፥ እነጻማለሁ፤ #እጠበኝ፥ ከበረዶም ይልቅ ነጭ እኾናለሁ። ከኃጢአቴ ፊትኽን መልስ፥ በደሌንም ኹሉ ደምስስልኝ። አቤቱ፥ #ንጹሕ_ልብን ፍጠርልኝ፥ የቀናውንም መንፈስ በውስጤ አድስ። ከፊትኽ አትጣለኝ፥ ቅዱስ መንፈስኽንም ከእኔ ላይ #አትውሰድብኝ።’ በሕይወት ዘመኑ የሠራውን ኃጢአትም እያሰበ ‛ሌሊቱን ኹሉ አልጋዬን አጥባለኹ፥ በዕንባዬም መኝታዬን አርሳለኹ’ ብሏል። (መዝ. 5፥6) እኛስ? ለኃጢአታችን ሥርየት እናለቅሳለን?

* [ከዚኽ በኋላ የሚኖረውን ታሪክ 2ኛ ሳሙኤል 12 ላይ ታገኙታላችኹ።]

#ይቀጥላል...

ጌታዬ ኢየሱስ ክርስቶስ የዳዊትን የንስሐ ልብ ይሰጠኝ ዘንድ ታናሽ ወንድማችኹ ገብረ ማርያምን በጸሎታችኹ አስቡኝ።

በእንተ ቅዱስ ዳዊት - ፫

ከዚኽ በኋላ ሳኦል ዳዊትን ባገኘው አጋጣሚ ኹሉ ሊገድለው ይሞክር ነበር፤ ያሳድደውም ነበር። [1ኛ ሳሙ. 19] ለብዙ ጊዜያት ሲያሳድደው ቆይቶም አንድ ቀን ሳኦል በዳዊት እጅ ወደቀ። ‛የዳዊትም ሰዎች፦ እነኾ፥ ጠላትኽን በእጅኽ አሳልፌ እሰጠዋለኹ፥ በዓይንኽም ደስ የሚያሰኝኽን ታደርግበታለኽ ብሎ እግዚአብሔር የነገረኽ ቀን፥ እነኾ፥ ዛሬ ነው አሉት። ዳዊትም ተነሥቶ የሳኦልን መጎናጸፊያ ዘርፍ በቀስታ ቈረጠ። … ሰዎቹንም፦ እግዚአብሔር የቀባው ነውና እግዚአብሔር በቀባው በጌታዬ ላይ እንዲኽ ያለውን ነገር አደርግ ዘንድ እጄንም እጥልበት ዘንድ እግዚአብሔር ከእኔ ያርቀው አላቸው።’ እነርሱም እጃቸውን እንዳያነሱበት አዘዛቸው።

ዳዊትም ሳኦል ወዳለበት ሔዶ ‛እነኾ፥ ዛሬ በዋሻው ውስጥ እግዚአብሔር በእጄ አሳልፎ እንደ ሰጠኽ ዓይንኽ አይታለች፤ አንተንም እንድገድልኽ ሰዎች ተናገሩኝ፤ እኔ ግን፦ በእግዚአብሔር የተቀባ ነውና እጄን በጌታዬ ላይ አልዘረጋም ብዬ #ራራኁልኽ። ደግሞም፥ አባቴ ኾይ፥ የልብስኽ ዘርፍ በእጄ እንዳለ ተመልክተኽ እወቅ፤ የልብስኽንም ዘርፍ በቈረጥኹ ጊዜ አልገደልኹኽም፤ ስለዚህም በእጄ ክፋትና በደል እንደሌለ፥ አንተም ነፍሴን ልትወስድ ምንም ብታሳድደኝ #እንዳልበደልኹኽ ተመልክተኽ እወቅ’ አለው።

በዳዊት ቦታ ብንኾን ዳዊት ያደረገውን እናደርግ ነበር? 'ጠላታችን' ብለን ያሰብነውን፥ እስከሞት ድረስ የሚጠላንን፥ ብዙ የሞከረን ሰው ቀርቶ ያስቀየምነውን ሰው ራሱ ይቅርታ ለመጠየቅ ወኔው አለን? እሺ እሱም ይቅርና የበደሉን ሰዎች ይቅርታ ሲጠይቁን ከልባችን የበደሉንን ረስተን ይቅር እንላለን? ጌታችን ግን እንዲኽ ይላል ‛ይቅር በሉ ይቅርም ትባላላችኹ።’ (ሉቃ. 6፥37) የዳዊት ነገር ግን አይደንቅም? እስከሞት ድረስ ሊገለው የሚፈልገውን 'ጠላቱን' መግደል እየቻለ ‛እግዚአብሔር በሾመው ላይ እጄን አላነሳም’ ማለቱ የልቡን ንጽሕና አያሳያችኹም?

‛[ሳኦልም] ዳዊትን አለው፦ እኔ ክፉ በመለስኹልኽ ፋንታ በጎ መልሰኽልኛልና አንተ ከእኔ ይልቅ ጻድቅ ነኽ። እግዚአብሔርም በእጅኽ አሳልፎ ሰጥቶኝ ሳለ አልገደልኸኝምና ለእኔ መልካም እንዳደረግኽልኝ አንተ ዛሬ አሳየኸኝ። ጠላቱን አግኝቶ በመልካም መንገድ ሸኝቶ #የሚሰድድ ማን ነው? ስለዚኽ ለእኔ ስላደረግኸው ቸርነት እግዚአብሔር ይመልስልኽ። አሁንም፥ እነሆ፥ አንተ በእርግጥ ንጉሥ እንድትኾን የእስራኤልም መንግሥት በእጅኽ እንድትጸና እኔ አውቃለኹ። አኹን እንግዲኽ ከእኔ በኋላ ዘሬን እንዳትቈርጥ ከአባቴም ቤት ስሜን እንዳታጠፋው በእግዚአብሔር ማልልኝ። ዳዊትም ለሳኦል ማለለት፤ ሳኦልም ወደ ቤቱ ሔደ፥ ዳዊትና ሰዎቹም ወደ አምባው ወጡ።’ ለእግዚአብሔር በታመን'ለት ልክ እኛንም ወደከፍታው ከፍ ያደርገናል - ‛እሺ ብትሉኝ..’ም አይደል ያለን።

#ይቀጥላል...

የቃል ሳይኾን የተግባር ክርስቲያን ያደርገኝ ዘንድ ታናሽ ወንድማችኹ ገብረ ማርያምን በጸሎታችኹ አስቡኝ።

በእንተ ቅዱስ ዳዊት - ፪

ኹሉም ፈርተው ባሉበት ሰዓት ዳዊት ለሳኦል ‛እኔ ባሪያኽ ሔጄ ያንን ፍልስጥኤማዊ እወጋዋለኹ አለው።’ ሊከለክለው ሲሞክርም በጎቹን ሲጠብቅ ያጋጥመው የነበረውን ነግሮት ‛ከአንበሳና ከድብ እጅ #ያስጣለኝ_እግዚአብሔር ከዚህ ፍልስጥኤማዊ እጅ ያስጥለኛል አለ። ሳኦልም ዳዊትን፦ ሂድ፥ እግዚአብሔርም ከአንተ ጋር ይኾናል አለው።’ ዳዊትም በትር፥ ድንጋይና ወንጭፍ ይዞ ወደጎልያድ ቀረበ። ጎልያድም ‛ዳዊትን፦ ወደ እኔ ና፥ ሥጋኽንም ለሰማይ ወፎችና ለምድር አራዊት እሰጣለኹ አለው።’ ዳዊት በትሩንና፥ አምስት ድንጋዮችን አንስቶ ወንጭፉን ታጥቆ ሔደ፤ በአንዲቷ ድንጋይ ግንባሩን ሲለው ያ ግዙፉ ጎልያድ ወደቀ። ዳዊትም በራሱ ሰይፍ አንገቱን ቀላው።

ግን እኛስ እንደዳዊት ያለ እምነት አለን? እስካኹኗ ቅጽበት ድረስ ለኛ 'በጣም አስቸጋሪ ናቸው፥ አናልፋቸውም' ብለን ያሰብናቸውን ፈተናዎች ያሳለፈንን አምላክ አኹን በገጠመን ፈተና እንደረሳን ኾኖ ለምን ይሰማናል? አብረን ከዳዊት ጋር እንዲኽ እንበል፤ “ከአንበሳና ከድብ እጅ ያስጣለኝ እግዚአብሔር ከዚህ ፍልስጥኤማዊ እጅ #ያስጥለኛል!”

‛እንዲኽም ኾነ፤ ዳዊት ፍልስጥኤማዊውን ገድሎ በተመለሰ ጊዜ፥ እየዘመሩና እየዘፈኑ እልልም እያሉ ከበሮና አታሞ ይዘው ንጉሡን ሳኦልን ሊቀበሉ ሴቶች ከእስራኤል ከተሞች ሁሉ ወጡ። ሴቶችም፦ ሳኦል ሺህ፥ ዳዊትም እልፍ ገደለ እያሉ እየተቀባበሉ ይዘፍኑ ነበር።’ ሳኦልም ተቈጣ፤ ‛በነጋውም ሳኦልን ክፉ መንፈስ ከእግዚአብሔር ዘንድ ያዘው፥ በቤቱም ውስጥ ትንቢት ተናገረ። ዳዊትም በየቀኑ ያደርግ እንደ ነበረ በእጁ በገና ይመታ ነበር። ሳኦልም ጦሩን በእጁ ይዞ ነበር። ሳኦልም፦ ዳዊትን ከግንቡ ጋር አጣብቄ እመታዋለኹ ብሎ ጦሩን ወረወረ። ዳዊትም ኹለት ጊዜ ከፊቱ ዘወር አለ። እግዚአብሔርም ከእርሱ ጋር ስለ ነበረ ከሳኦልም #ስለተለየ ሳኦል ዳዊትን #ፈራው።’

‛ሳኦልም፦ ወጥመድ ትሆነው ዘንድ፥ የፍልስጥኤማውያንም እጅ በእርሱ ላይ ትሆን ዘንድ እርስዋን (ሜልኮልን) እድርለታለኹ አለ፤ ሳኦልም ዳዊትን፦ ዛሬ ኹለተኛ አማች ትኾነኛለኽ አለው። … ዳዊትም [ለሳኦል ባሮች]፦ እኔ ድሀ የተጠቃኹም ሰው ስኾን ለንጉሥ አማች እኾን ዘንድ ትንሽ ነገር ይመስላችኋልን? አለ።’ ሳኦልም በፍልስጤማውያን እጅ ሊጥለው አስቦ ማጫ እንዲኾንለት የ100 ፍልስጤማውያንን ሸለፈት እንዲመጣ ነገረው፤ ተዋግቶ አቀረበለት፤ ሜልኮልንም ዳረለት። ‛ሳኦልም እግዚአብሔር ከዳዊት ጋር እንደኾነ አየ፤ እስራኤልም ኹሉ ወደዱ። ሳኦልም ዳዊትን አጥብቆ ፈራው፤ ሳኦልም ዕድሜውን ኹሉ ለዳዊት ጠላት ኾነ።’

አያችኹ? ቅድም ‛እግዚአብሔርም ከእርሱ ጋር ስለ ነበረ ከሳኦልም ስለ ተለየ ሳኦል ዳዊትን ፈራው’ አለን፤ አኹንም ያንኑ ሐሳብ ደገመው። ወደሕይወታችን እናምጣው። እኛ ከእግዚአብሔር ጋር ከኾንን ጌታችን “ጠላት” ያለው ዲያብሎስ እኛን ከእግዚአብሔር ለመለየት የማይፈነቅለው ድንጋይ የለም፤ ጸጋው እየረዳን እኛም ከበረታን፥ ከእግዚአብሔር ጋር ያለንን ቁርኝት ካጠበቅን ግን ሊያሸንፈን ከቶም አይችልም። እኛ ከእግዚአብሔር ጋር ከኾንን፥ ፈቃዱን ለመፈጸም ከታመን'ለት እርሱም በነገር ኹሉ ሊረዳን ከኛ ጋር ሊኾን የታመነ ነው።

#ይቀጥላል...

የቃል ሳይኾን የተግባር ክርስቲያን ያደርገኝ ዘንድ ታናሽ ወንድማችኹ ገብረ ማርያምን በጸሎታችኹ አስቡኝ።

በእንተ ቅዱስ ዳዊት - ፩

በባለፈው ጽሑፍ ስለነቢዩ ሙሴ በጥቂቱም ቢኾን ለማየት ሞክረናል፤ ለዛሬ ደግሞ ስለ ነቢዩ ቅዱስ ዳዊት እና እኛ ከዳዊት ምን እንደምንማር እንመለከታለን።

ወደንግሥና ከመጠራቱ ጀምረን እንመልከት። ሳኦል እግዚአብሔርን በደለ፤ መጽሐፍ ‛ተጸጸተ’ እስኪል ድረስም አዘነበት። ሳሙኤልም ለሳኦል አለቀሰ፤ ‛እግዚአብሔርም ሳሙኤልን፦ በእስራኤል ላይ እንዳይነግሥ ለናቅሁት ለሳኦል የምታለቅስለት እስከ መቼ ነው? በቀንድህ ዘይቱን ሞልተኽ ሒድ፤ በልጆቹ መካከል ንጉሥ አዘጋጅቻለኹና ወደ እሴይ ወደ ቤተ ልሔም እልክኻለሁ አለው።’

ከእሴይ የተወለዱ ብዙ ልጆች ነበሩ፤ ነገር ግን ልብንና ኩላሊትን በሚመረምረው ፊት ለንግሥና ብቁ አልነበሩምና ‛ሳሙኤል እሴይን፦ እግዚአብሔር እነዚኽን አልመረጠም አለው።’ ሳሙኤልም የቀረ ልጅ እንዳለው ጠየቀው፤ ‛እርሱም፦ ታናሹ ገና ቀርቷል፤ እነሆም፥ በጎችን ይጠብቃል አለ።’ ልኮም አስመጣው። ‛ሳሙኤልም የዘይቱን ቀንድ ወስዶ በወንድሞቹ መካከል ቀባው። የእግዚአብሔርም መንፈስ ከዚያ ቀን ጀምሮ በዳዊት ላይ #በኃይል_መጣ።’

እኛ ደግሞ የእግዚአብሔር ኃይል የምንታጠቀው በጥምቀት ካገኘነው የእግዚአብሔር ልጅነት በተጨማሪ ምስጢራትን በመፈጸም ነው - በተለይም ደግሞ #ንስሐ ስንገባና #ቊርባንን ስንቀበል። እኛ ግን መዳኑን እየፈለገ ግን የመዳኑን ቀን እንደሚያራዝም ታማሚ ማድረግ እየፈለግን ለነገ ቀጠሮ እየሰጠን ይበልጥ ኃይላችንን እናሟጥጣለን።

‛የእግዚአብሔርም መንፈስ ከሳኦል ራቀ፥ ክፉም መንፈስ ከእግዚአብሔር ዘንድ አሠቃየው። ሳኦልም ባሪያዎቹን፦ መልካም አድርጎ በገና መምታት የሚችል ሰው ፈልጋችኹ አምጡልኝ አላቸው።’ ዳዊትን አግኝተው አመጡለት፤ በገናውን ሲደረድርለትም የያዘው ርኵስ መንፈስም ይርቅ ነበር። ሳኦል በነገሠበት ዘመን እስራኤል ከፍልስጤም ጋር ለመዋጋት ተሰልፈው ነበር፤ ፍልስጤማውያኑም አንድ ግዙፍ ሰው መርጠው ይዋጋ ዘንድ ላኩት። እስራኤል ግን ግዝፈቱንና በተናገራቸውን ቃላት ፍርሐት ያዛቸው። *

* [የተቀረውን ታሪክ 1ኛ ሳሙ. 17፥12-36 ላይ አንብቡት።]

#ይቀጥላል...

የጻፍኩትን በሕይወቴ እገልጸው ዘንድ ታናሽ ወንድማችኹ ገብረ ማርያምን በጸሎታችኹ አስቡኝ።

“ሄሮድስም ከሞተ በኋላ፥ እነኾ፥ የጌታ መልአክ በግብፅ ለዮሴፍ በሕልም ታይቶ፦ የሕፃኑን ነፍስ የፈለጉት ሞተዋልና ተነሣ፥ ሕፃኑን እናቱንም ይዘኽ ወደ እስራኤል አገር ሂድ አለ። እርሱም ተነሥቶ ሕፃኑንና እናቱን ያዘና ወደ እስራኤል አገር ገባ። በአባቱም በሄሮድስ ፈንታ አርኬላዎስ በይሁዳ እንደ ነገሠ በሰማ ጊዜ፥ ወደዚያ መሄድን ፈራ፤ በሕልምም ተረድቶ ወደ ገሊላ አገር ሄደ።” (ማቴ. 2፥19-22)

“እስከ መቼ ድረስ እመቤቴ በሰው ሀገር ትኖሪያለሽ? ሀገርሽ ገሊላ ግቢ። እናቴ ኾይ ወደ ልቤ ግቢ፤ የእኔም ልብ ወደ ልጅሽ ወደ ወዳጅሽ ሚጠት መመለስን ይፈልጋልና።” - ሰቆቃወ ድንግል

ቃ ል (በወንድም Enoch Ignatius)

“ትውልድ ሆይ፥ የእግዚአብሔርን ቃል ተመልከቱ።” (ኤር. 2፥31)

ቃል ከልብ የሚመነጭ፥ በአፍ የሚወጣ፥ የፈቃድ መፈጸሚያ፥ ትርጉም ያለው፥ ለሰዎች የሚታወቅ የድምጽ ፍሬ ነው። ሰው በቃሉ (በንግግሩ) ማንነቱ ይታወቃል። ከቃሉም የተነሣ ይፈረድበታል ወይም ይጸድቃል። ወንጌላዊው ማቴዎስ ይህንን ሀሳብ ሲያፀናልን እንዲህ ይላል፤ “ከቃልህ የተነሣ ትጸድቃለህና ከቃልህም የተነሣ ትኰነናለህ።” (ማቴ. 12፥37) ሰው በእግዚአብሔር አምሳል እንደ መፈጠሩ መጠን ቃልን ከእግዚአብሔር አግኝቷል። እግዚአብሔር ቃል አለውና። ይኸውም ዓለምን የፈጠረው በቃሉ እንደሆነ መጽሐፍ ቅዱስ ይነግረናል። “ይሁን” ሲል ሁሉ ይሆናል፥ ሆኗልም።

በዓለማችን ላይ እጅግ ብዙ ድምጾች አሉ - ከመብረቅ ነጎድጓድ አንስቶ እስከ ትንሿ ሹክሹክታ ድረስ። ከእነዚህ ሁሉ ድምጾች የሚበልጥ ግን አንድ ታላቅ የሆነ ድምጽ አለ። ይህም የአምላካችን የእግዚአብሔር የቃሉ ድምፅ ነው። ይህ ቃል ሕይወት ነው፥ ይህ ቃል ወተት ነው፥ ይህ ቃል እሳት ነው፥ ይህ ቃል ዳግም ምንወለድበት ነው።

የሰው ልጅ ምግበ ሥጋ ካላገኘ መኖር እንደማይችል ሁሉ የእግዚአብሔርን ቃል ካልሰማም ደግሞ በመንፈሱ ይሞታል። ስለዚህ እኛ የሰው ልጆች የእግዚአብሔርን ቃል ልንሰማ፥ ልንመገብ ይገባናል።

በሌላ በኩል የእግዚአብሔር ቃል በውስጡ የሌለ ሰው የዲያቢሎስ ወዳጅ፥ የዲያቢሎስ ባሪያ ሆኖ መጨረሻው የዘላለም ሞት ነው የሚሆነው። ስለዚህ ለእለት እንጀራችን ጠዋት ወጥተን ማታ እንደምንገባ ለነፍሳችን ምግብ ለሆነው ለእግዚአብሔር ቃልም ጊዜ ልንሰጠውና ልንሰማ ያስፈልጋል። “ነገር ግን አስቀድማችሁ የእግዚአብሔርን መንግሥት ጽድቁንም ፈልጉ፥ ይህም ሁሉ ይጨመርላችኋል።” (ማቴ. 6፥33)

የእግዚአብሔር ቃል ሕግም ትዕዛዝም ነው። መፅሐፍ ቅዱስ ደግሞ የእግዚአብሔርን ቃል የያዘ የሕይወታችን ካርታ ነው። መርከበኛ በባሕር ላይ ሲጓዝ ካርታውን እያየ ወዴት እንደሚሄድ ይመራበታል፤ በፊቱ የሚያጋጥመውን መሰናክል ሁሉ አስቀድሞ ስለሚያሳየው አቅጣጫውን ያስተካክልበታል። እንደዚሁ ሁሉ ቅዱስ መፅሐፍም ሕይወታችንን የምንመራበት በኑሮአችን የሚገጥመንን ፈተና በብቃት የምንወጣበት፥ መድረሻችንም ተስፋይቱ ኢየሩስአሌም ሰማያዊት እንደሆነች የምናይበት የእግዚአብሔር ቃል ያለበት መጽሐፍ ነው።

የመናፍቃንን ምላስ፥ የአሕዛብን ሰይፍ የምንመክተው በእግዚአብሔር ቃል ነው። አንድም ነፍሳችንን ከክህደት፥ ሥጋችንን ከጉዳት የምንቀብቀው በእግዚአብሔር ቃል ነው። “... በሁሉም ላይ ጨምራችሁ የሚንበለበሉትን የክፉውን ፍላጻዎች ሁሉ ልታጠፉ የምትችሉበትን የእምነትን ጋሻ አንሡ፤ የመዳንንም ራስ ቁር የመንፈስንም ሰይፍ ያዙ እርሱም የእግዚአብሔር ቃል ነው” እንዲል (ኤፌ. 6፥16-17)

መጻሕፍትንና የእግዚአብሔርን ቃል አለማወቅ ስህተት ላይ ይጥላል። አለማወቅ ጌታን ያሰቅላል፤ እምነት ያስታል፤ ወደ ሞት ያደርሳል። አይሁድ በትልቁ የተሳሳቱት ባለማወቃቸው ነው።“አውቀውስ ቢሆኑ የክብርን ጌታ ባልሰቀሉትም ነበር።” (1ኛ ቆሮ. 2፥8) እንደዚሁ ክብር ይግባውና ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በመልዕልተ መስቀል ሳለ አለማወቃቸውን ሲገልፅ “አባት ሆይ፥ የሚያደርጉትን አያውቁምና ይቅር በላቸው” ብሎ ተናግሯል። (ሉቃ. 23፥34)

በእግዚአብሔር ቃል አብርሐም ጣኦትን ትቶ፥ ያዕቆብ የጣዖት አማልዕክትን ቀብሮ፥ ማቴዎስ የቀረጥ ስራውን ትቶ፥ ጴጥሮስ መረቡን ጥሎ በተሰበረና በአዲስ ልብ እግዚአብሔርን ፈልገውታል እርሱም በቃሉ አስተማራቸው፥ በቃሉም አናገራቸው። እነርሱም የእግዚአብሔር ቃል በማዳመጣቸው ለዘላለማዊ ክብር በቅተዋል።

🛑በመጨረሻም ወዳጆች ሆይ እያወቅን በሔድን ቁጥር አለማወቅ ምን እንደሆነ እናውቃለንና የእግዚአብሔርን ቃል ለማወቅ እለት እለት የተጋን እንሁን!!!

#የቀጠለ

ብላቴን ጌታ ኅሩይ ወልደ ሥላሴ ባሳተሙት 'መጽሐፈ ቅኔ' ላይ የተመዘገበው የመልአከ ፀሐይ ቴዎድሮስ ጥንታዊ ቅኔም ይኽን ያስገነዝበናል፤ “ማርያም ዘኢትፈርህ ሐሜተ፥ ፍርፋራተ ኅብስት ሰአለት በፍና እንዘ ትፀውር ኅብስተ።” — “ሐሜትን የማትፈራው ማርያም [የሕይወት] #እንጀራን_ተሸክማ በመንገድ ላይ የእንጀራን ፍርፋሪ ለመነች።”

“ወተመይጠት ማርያም ሀገረ እስራኤል አቡሃ፥ ነቢራ በግብጽ አርብዓ ወክልዔተ አውራኀ፥ እንዘ ይሰግዳ አዋልደ ጢሮስ በአምኃ፥ እምይእዜሰ ነገፍኩ ላሓ፥ ለእምየ በእትወታ ረኪብየ ፍስሐ።” — “ማርያም በግብጽ 42 ወር (3 ዓመት ከ6 ወር) ቆይታ፥ የጢሮስ ድንግል በምስጋና እየሰገዱለት፥ ወደአባቷ ሀገር ወደእስራኤል ተመለሰች፥ ከዛሬ ጀምሮ በእናቴ መመለስ ደስታን አግኝቼ፥ #ለቅሶን_ተውኹኝ።” — (ሰቆቃወ ድንግል)

ሰቆቃወ ድንግል'ን ('የድንግል ለቅሶ'ን) ካነበባችኹት (እኔም ሙሉውን አላነበብኩትም ግን እንዲኹ አይቼዋለኹ) ደራሲው አንባቢው የእመቤታችንን ሐዘን አብሯት እንዲካፈል አድርጎ የጻፈው ነው፤ እርሱም በእንባ ኾኖ እንደጻፈው እንዲኽ ሲል ጽፏል፤ “.. ሰቆቃወ ድንግል እጽሕፍ በቀለመ አንብዕ ወአንጠብጥቦ፥ ወይሌ ወላሕ ለይበል ዘአንብቦ፥ ከማሃ ኃዘን ወተሰዶ ሶበ በኵለሄ ረከቦ፥ ርእዮ ለይብኪ ዐይነ ልብ ዘቦ። — .. ያነበበው ኹሉ ወዮ ይል ዘንድ የድንግል ማርያምን ለቅሶ #በእንባ ቀለም ነጠብጣብ እጽፋለኹ፥ ዐይነ ልቡና ያለው ሰው እንደ እሷ፥ ኃዘንና መሰደድ ቢደርስበት አስተውሎ (እሷን እያሰበ) ያልቅስ።” እንዲኽ ብሎ በጻፈበት ወደሀገሯ ስትመለስ ደግሞ ‛በእናቴ መመለስ ደስታን አግኝቼ ለቅሶን ተውኹኝ’ አለ። ወደኛ እናምጣው። ግን መች ይኾን ወደአሥራት ሀገሯ ወደኢትዮጵያ ተመልሳ እንደደራሲው የኃዘን እንባችን ቆሞ የደስታ እንባን የምናነባው? መች ይኾን እንድትሰደድ ካደረግንበት ልባችን ተመልሳ ገብታ ሕይወታችን በእርሷና በልጇ በረከት የሚሞላው?

እኛም ከሊቃውንቱ ጋር አብረን እንዲኽ እንበላት፤ “ከእሴይ ወገን የተገኘሽ የመድኃኒት አበባ #ማርያም_ሆይ፥ ከጻድቃን አንደበት የተገኘ ያለኝ ምስጋና ይበቃኛልና፥ ከኃጢአተኛ አንደበት ምንም አያስፈልገኝም አትበይ።”

ወስብሐት ለእግዚአብሔር፤ ወለወላዲቱ ድንግል ወለመስቀሉ ክቡር! ይቆየን!

“አንቺ ሱላማጢስ ሆይ፥ ተመለሽ፥ ተመለሽ፤ እናይሽ ዘንድ ተመለሽ፥ ተመለሽ። .. #ቀይና_ነጭ አበባ የሚመስል ልጅሽን ታቅፈሽ ከደስተኛው ገብርኤልና እንዳንቺ ርኅሩኅ ከኾነው ከሚካኤል ጋር ነዪ።” — “ተመየጢ ተመየጢ ሱላማጢስ፤ ተመየጢ ወንርዓይ ብኪ ሰላመ። ... እንዘ ተሐቅፊዮ ለሕጻንኪ ጽጌ ጸዓዳ ወቀይሕ፥ .. ምስለ ገብርኤል ፍሱሕ ወሚካኤል ከማኪ ርኅሩኅ።” (መኃ. 7፥1፤ ማኅሌተ ጽጌ)

እንደምታውቁት ዛሬ በጽጌ ወራት የሚቀርበው ምስጋና (ማኅሌተ ጽጌ) መጠናቀቂያው ነው። ማኅሌቷን ስትቆሙ ያለውን የነፍስ እርካታ እንዲኽ ነው ብዬ በቃል ልገልጽላችኹ አልችልም፤ በቃ ሔዳችኹ እዩት። እንደ ወንድምነቴ ልምከራችኹ። እስከዛሬ ማኅሌቷን የቆማችኹ ዛሬን እንዳትቀሩ! እስከዛሬም ያልቆማችኹ የዛሬው እንዳያመልጣችኹ!

ሌሊት ከሚባለው ማኅሌተ ጽጌ እና ከሰቆቃወ ድንግል አንድ አንድ ክፍል ላስነብባችኹ።

“ኅብረ ሐመልሚል ቀይሕ ወፀዓድዒድ አርአያ ኰሰኰስ ዘብሩር፥ ተአምርኪ ንጹሕ በአምሳለ ወርቅ ግቡር፥ ተፈጸመ ናሁ #ማኅሌተ_ጽጌ_ሥሙር፥ አስምኪ ቦቱ ንግሥተ ሰማያት ወምድር፥ ከመ በሕጽንኪ ያሰምክ ፍቁር፡፡” — “ንጹሕ የተዓምርሽ ቀስት (5 ቀስተ ደመና የማርያም መቀነት) እንደ ብር ገንቦ ጌጥ፥ በአረንጓዴ ቢጫና ቀይ ዐይነት በወርቅ አምሳል የተሠራ ነው፥ የሰማይና የምድር #ንግሥት ኾይ! የተወደደ የጽጌ ምስጋና ተፈጽሟልና፥ የቀጣዩን ዓመት ምስጋና በሰላም አቅርቢልን።” — (ማኅሌተ ጽጌ)

የእመቤታችንን ስደት ሳስብ የእመቤታችን እምነት እጅግ ይደንቀኛል። ልጇ አምላክ እንደኾነ እያወቀች እየተራበች የእህልን ፈጣሪ፥ እየተጠማች ውኃን የፈጠረውን ‛እውን አምላክ ነው?’ ብላ አለማሰቧ ያስደንቀኛል። ልጇን ይዛ ሄሮድስ ልጇን እንዳይገድልባት ወደግብጽ ስትሸሽ ‛አምላክ ባይኾን ነው እንጂ እንዴት ሄሮድስ ያሳድደዋል?’ ብላ አምላክነቱን አለመጠራጠሯ አያስደንቅም? እርሷ ግን በሐዘን ልቧ እየደማም አምላክነቱን አንዳች አልተጠራጠረችም። አኹን ግን የስደቷ ወራት አብቅቶ ወደሀገሯ ልትመለስ ነውና ደራሲው ‛ናሁ ተፈጸመ ማኅሌተ ጽጌ ሥሙር’ አለ፤ አንድም ወርኃ ጽጌ አልፏልና።

#ይቀጥላል...

“በእርሱ የሚያምን ሁሉ የዘላለም ሕይወት እንዲኖረው እንጂ እንዳይጠፋ እግዚአብሔር አንድያ ልጁን እስኪሰጥ ድረስ ዓለሙን እንዲሁ ወዶአልና። .. ፍቅርም እንደዚህ ነው፤ እግዚአብሔር እርሱ ራሱ እንደ ወደደን ስለ ኃጢአታችንም ማስተስሪያ ይሆን ዘንድ ልጁን እንደ ላከ እንጂ እኛ እግዚአብሔርን እንደ ወደድነው አይደለም።” (ዮሐ. 3፥16፤ 1ኛ ዮሐ. 4፥10)

እንኳን ለጌታችንና መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ዕለተ ስቅለት መታሰቢያ አደረሳችኹ።

“ተአምረ ፍቅርኪ ማርያም በማኅበረ ጻድቃን ተወደሰ፥ ወፈድፋድሰ በላዕለ ኃጥአን ነግሠ፥..” — “ማርያም ኾይ የፍቅርሽ ተዓምር በጻድቃን ማኅበር ተመሰገነ፥ ይልቁንም #በኃጥአን ላይ በእጅጉ ነገሠ፥..” (ማኅሌተ ጽጌ)

የማኅሌተ ጽጌ አምስተኛ ሳምንት የመጀመሪያው ወረብ ‛እንዘ ተሐቅፊዮ ለሕጻንኪ’ የሚለው ነበር። የእመቤታችን ሥዕለ አድኅኖን እያያችኹ ወረቡን ስትዘምሩ ያለው ስሜት ነፍስን ብረሪ ብረሪ ያስብላታል፤ የእመቤታችን ፊቷ ወደኛ ዘንበል ያለ ሲኾን ደግሞ ..🤩🥰። መጨረሻ ላይ የነበረው ደግሞ ከታች ያለው የማኅሌተ ጽጌ ክፍል ነበር፤ የአባቶቻችንን ትኅትና ያየኹበት የኔንም ደግሞ የኃጢአት ብዛት አይቼ ድንግልን ከማመስገን እንዳልሰንፍ ብርታት የሚኾን ስለመሰለኝ ምናልባት እናንተንም ካበረታችኹ ብዬ አጋራዃችኹ።

“ለምንት ሊተ ኢትበሊ እምአፈ ኃጥእ ውዳሴ፥
ይበቍዓኒ ዘብየ እምአፈ ጻድቃን ቅዳሴ፥
ጽጌ መድኃኒት ማርያም ዘሠረፅኪ እምሥርወ እሴ፥
እመ ተወከፍኪ ኪያየ አባሴ፥
ተአምረኪ የአኵት ብናሴ።”

ትርጉሙም፦
“ከእሴይ ወገን የተገኘሽ የመድኃኒት አበባ #ማርያም_ሆይ፥🌹
ከጻድቃን አንደበት የተገኘ ያለኝ ምስጋና ይበቃኛልና፥
ከኃጢአተኛ አንደበት ምንም አያስፈልገኝም አትበይ፥
እኔን በደለኛውን ከተቀበልሽም፥
ተዓምርሽን ጨረቃ ያመሰግናል።”

የዚኽኛውን audio comment section ላይ አስቀምጥላችዃለኹ፤ አዳምጡት😇። በተረፈ እግዚአብሔር በሰላም ካደረሰንና ከፈቀደልን ለ'ተፈጸመ' እንገናኝ! ደኅና ኹኑልኝ!🥰

ትላንት MK ቴሌቪዥን ላይ ስለዘይቱን ማርያም ዘጋቢ ፊልም ነገር ሲቀርብ ተመለከትኹ፤ ሌሊትም ሊቃውንት አባቶቻችን በማኅሌቱ ‛ንዒ ንዒ’ ሲሏት አደመጥኹ። ግን ለግብጻውያኑ ተገልጻ ለኛ ለምን አልኹ? ከምር ቀናኹባቸው። እኛም እነሱም የምናምነው አንዱን ከእርሷ የተገኘውን ክርስቶስን ነው፤ ግን ለኛ ለምን አልተገለጸችልንም። እርግጥ ብትገለጽልንም በምን አቅሜ እቆም ይኾን? መጥምቁ ዮሐንስ ሳያያት ገና ድምጿን ሰምቶ የሰገደላት እኔ ደካማው በኃጢአት የተዳደፍኩትማ እንዴት ፊቷ እቆም ይኾን?

ለምን ይኾን ግን እመቤታችንን ‛ንዒ ንዒ’ ስንላት የማትመጣልን? ምናልባት በገዳም በንጽሕና ለሚኖሩት ትገለጽላቸው ይኾናል፤ አላውቅም። ግን ለኛ ለምን ይኾን የማትመጣልን? በኃጢአት ቆሽሸን በንስሐ መታጠብን ስላልሻትን ይኾን? ወይስ ማኅሌቷን በሥርዓተ ስላልቆምን? ወይስ በዘረኝነት ተበክለን ይኽን ክፉ በሽታ ከአእምሯችን ስላላስወገድን ይኾን? ወይስ እንደእንስሳት ከእንስሳትም ወርደን እርስ በእርስ ስለምንባላ ይኾን? ከቅዱስ ቍርባን ስለራቅን ይኾን? ወይስ ... በሌላ ምክንያት?

ራሳችንን እንመርምር!

የክርስቶስ ውዶች የማታው ቁመተ ማኅሌት ዕንዴት ነበር? ዕኔ ልቤ በውሥጤ ሥትንፈራፈርብኝ ነው ያነጋኹት። [በደሥታ ብዛት] ትናንትን ያልቆማችኹ፤ ሣምንት ላለመቅረት ፀልዩ። እግዚአብሔር ይርዳችኹ።


ዕና ደግሞ Tik tok Account መግዛት የምትፈልጉ በውሥጥ ዐናግሩኝ @Jesus_is_humble

በጣም የገረመኝ እና በጣም ደስ ያለኝ ዛሬ ሌሊት የሚባል  ላሳያችሁማ ወገን

በግዕዙ እንዲህ ይላል

"ተአምረ ፍቅርኪ ይገብር መንክረ፤እንዘ ጻእረ ሞት ያረስዕ ወያሰተጥዕም መሪረ፤በመአዛ ጽጌኪሰ ለዘበአውደ ስምዕ ሰክረ፤ውግረተ አዕባን ይመስሎ ኀሠረ፤እሳትኒ ማየ ባሕር ቆሪረ"

ምን ማለት መሰላችሁ በጣም የሚገርም እኮ ነው የምር

"ድንግል ሆይ የፍቅርሽ ተአምር  መራራውን እያጣፈጠ የሞትን ፃዕር እያስረሳ ድንቅ ያደርጋል፤ ፅጌ(አበባ) በተባለው በልጅሽ ኢየሱስ መዓዛ የሰከረ ግን በምስክርነት አደባባይ(ሰማዕትነት በሚፈፀምበት ቦታ)በድንጋይ እንኳ ሲወገር ገለባ ይመስለዋል ወደ እሳት ሲወረወር ደግሞ ቀዝቃዛ ውሀ ውስጥ እንደጣሉት ይመስለዋል"

አያችሁት ሰው በጌታችን መዓዛ ሲሰክር ድንጋዩ ገለባ እሳቱ ቀዝቃዛ ውሀ ይመስለዋል ሁሉን በሚያስረሳ መረኮታዊ በፍቅሩ ታውሯልና ምንም ምን አይሰማውም ናፍቆቱ እሱ ስለሆነ የስጋ ስቃያት አያስጨንቁትም...ያው ነገ ደግሞ እስጢፋኖስ አይደል...አባቶች እንዴት አድርገው ነገረ ቅዱሳንን ከነገረ ክርስቶስ ጋር እንዳመሳጠሩት ተመልከቱ...

ፀአዳ ቀይሕ የተባለ ውድ ልጇ እኛንም በፍቅሩ መዓዛ ያስክረን

✍ በወንድም ናቲ የተጻፈ

የክርስቶስ ሰላም ይብዛልን!

ከዚኽ በፊት “ነቢያት ስለራሳቸው ምን አሉ?” ብለን ከተናገሯቸው ቃላት በጣም በጥቂቱ አይተናል፤ በዚኽኛው [እና ምናልባት ከረዘመ በቀጣዩም] ጽሑፍ የምንዳስሰው ደግሞ እግዚአብሔር ለነቢያቱ የሰጣቸውን ምላሽ፥ በትኅትናቸውና እግዚአብሔርን ‛እሺ’ በማለታቸው ያደረገላቸውን ነገር በጥቂቱ እንመለከታለን።

ከነቢዩ ሙሴ እንጀምር፤ በፈርዖን ቤት ኹሉ ተመቻችቶለት ሲኖር ቆይቶ ‛ጎበዝ በኾነ ጊዜ’ ወንድሞቹ (ዕብራውያን) የሚሠሩትን ተመለከተ። ግብጻዊ የኾነውም ዕብራውያንን ሲመታ ተመለከተው፤ ማንም እንደሌለ አይቶ ‛ገደለው፤ በአሸዋም ውስጥ ሸሸገው።’ በቀጣዩም ቀን ኹለት ዕብራውያን ሲጣሉ አይቶ ‛በዳዩን፦ ለምን ባልንጀራኽን ትመታዋለኽ? አለው። ያም፦ በእኛ ላይ አንተን #አለቃ ወይስ #ዳኛ ማን አደረገኽ? ወይስ ግብፃዊውን እንደ ገደልኸው ልትገድለኝ ትሻለህን? አለው። ሙሴም፦ በእውነት ይህ ነገር ታውቋል ብሎ ፈራ። ፈርዖንም ይህን ነገር በሰማ ጊዜ ሙሴን ሊገድለው ፈለገ። ሙሴ ግን ከፈርዖን ፊት ኰበለለ፥ በምድያምም ምድር ተቀመጠ።’ ሙሉ ታሪኩን ኦሪት ዘጸአት 2፥11-15 ላይ ታገኙታላችኹ። አኹን እኛ የምንፈልገው ክፍል ላይ እናተኩር። ዕብራዊው ወንድሙን የሚደበድበው ሙሴ ለጠየቀው ጥያቄ ሲመልስ ‛በእኛ ላይ አንተን አለቃ ወይስ ዳኛ ማን አደረገኽ?’ ብሎት ነበር።

እንድናስተውል የፈለግኹት ነገር ምንድን ነው? እኛ ከእግዚአብሔር ጋር ከኾንን [እግዚአብሔር ከኛ ጋር ሊኾን የታመነ ነውና] ማንም ሊያሸንፈን አይችልም። ከዚኽ ቀጥሎ የማስቀምጠው ጥቅስ ይኽን ሐሳብ ግልጽ የሚያደርግላችኹ ይመስለኛል፤ “ሙሴ በሕዝቡ #ሊፈርድ ተቀመጠ።” (ዘጸ. 18፥13) ‛ማን ፈራጅ አደረገኽ?’ የተባለው ሙሴ ‛በሕዝቡ ሊፈርድ ተቀመጠ።’

ሙሴ ከእግዚአብሔር ጋር በመኾኑ በሕዝቡ ላይ የመፍረድን ሥልጣን አግኝቷል። ከእግዚአብሔር ጋር ከኾንን ምንም እንኳን ከርሱ ጋር ባልነበርንበት ወራት የሚገዙን የነበሩ ከእግዚአብሔር የሚለዩን ሥራዎች የሚሰለጥኑብን ብንኾንም በሥጋችን ላይ ጨክነን ወደእግዚአብሔር ከቀረብን ግን ምንም አይነት ሥጋዊ ምኞት የማያሸንፈን እንደምንኾን ከሙሴ ታሪክ እንማራለን። ቅዱስ እስጢፋኖስም “ሹምና ፈራጅ እንድትሆን የሾመህ ማን ነው? ብለው የካዱትን፥ ይህን ሙሴን በቍጥቋጦው በታየው በመልአኩ እጅ እግዚአብሔር ሹምና ቤዛ አድርጎ ላከው።” (ሐዋ. 7፥35) በማለት ይናገራል።

“እግዚአብሔርም ሙሴን አለው፦ እይ፥ እኔ ለፈርዖን አምላክ #አድርጌኻለሁ።” (ዘጸ. 7፥1) እኛ ከእግዚአብሔር ጋር ስንኾን ሥጋዊ ምኞታችንን መግታት ቀላል ይኾናል፤ ከዚኽም አልፈን ርኩሳን መናፍስትንም ማዘዝ መቆጣጠር እንችላለን።

ሙሴ በፈርዖን ቤት አድጎ ኋላ በሱ ላይ የተሾመው (የጸጋ አምላክነትን/ገዥነትን የተቀበለው) እግዚአብሔር ከርሱ ጋር በመኾኑ ነው። እኛም በቀደመ ሕይወታችን የርኩሳን አጋንንትን ምክር ሰምተን ለፈቃደ ሥጋችን አድልተን ከእግዚአብሔር ብንለይም እግዚአብሔር ከዚኽ ሕይወት እንደሚያወጣን አምነን፥ ለፍቅረ እግዚአብሔር ቀንተን፥ የተከፈለልንን ዋጋ አስበን ከኃጢአት ብንርቅ ነፍሳችንን ከማትረፋችንም በተጨማሪ በርኩሳን አጋንንት ላይም ሥልጣን ይኖረናል። ጌታችን በወንጌል “በእኔ የሚያምን እኔ የማደርገውን ሥራ እርሱ ደግሞ ያደርጋል፤ ከዚኽም #የሚበልጥ ያደርጋል” (ዮሐ. 14፥12) እንዳለው።

አላብዛባችኹ፤ ሐሳቤን ልጠቅልል። እግዚአብሔር ኹላችንንም ወደርሱ እንድንመለስ ጠርቶናል። ወደርሱ እስከሚጠራን ቀን ድረስም በትዕግሥት የንስሐ ዕድሜን እየጨመረ ይጠብቀናል። ጥሪውን ተቀብለን ከመጣን የሠራነውን ከርሱ ያራቀንን ኃጢአት ምንም #ያልሠራን እስክመስል ድረስ በንስሐ ያጥበናል።

“ሁላችን በብዙ ነገር #እንሰናከላለንና፤ በቃል የማይሰናከል ማንም ቢኖር እርሱ ሥጋውን ሁሉ ደግሞ ሊገታ የሚችል ፍጹም ሰው ነው።” (ያዕ. 3፥2) እንዳለ ሐዋርያው ኹለመናችንን ለርሱ አስገዝተን ወደርሱ ተመልሰን ከርሱ ጋር እንድንኖር እግዚአብሔር ይርዳን።

ወስብሐት ለእግዚአብሔር!

🪔መከራን በመከራነቱ ሣይኾን በመካሪነቱ ውደደው።


[ቅዱስ ዮሐንሥ ዐፈ-ጥዑም]

🗣ዐንድ ምድራዊ ንጉሥ "ጠላቱን ያልወደደ ሠው በሞት ይቀጣል" ብሎ ዐዋጅ ቢያውጅ ኹሉም ሠው በዐካለ ሥጋ ላለመሞት ሢል ሕጉን ለመጠበቅ የሚፋጠን ዐይደለምን? ወዮ! ምድራውያን ነገሥታት በሥጋዊ ሞት ዕንዳይቀጡን ብለን ፈርተን የሚያወጡትን ሕግ ለመፈፀም የምንፋጠን ኾነን ሣለ፥ ለነገሥታት ንጉሥ ለ እግዚአብሔር ሕግ ዐለመታዘዛችን ዕንደ ምን ያለ ወቀሣ ያመጣብን ይኾን?

[ቅዱስ ዮሐንሥ ዐፈ-ወርቅ]

አቡነ አረጋዊን በሥዕላቸው ላይ ከትልቅ ዘንዶ ጋር እናያቸዋለን። አቡነ ገብረ መንፈስ ቅዱስም ዙሪያቸውን በአንበሳና በነብር ተከብበው የሚሔዱ አባት ነበሩ። ይህ ነገር ምንድር ነው? ቅዱሳኑ ከአራዊት ጋር ምን አላቸው?

ነገሩ ወዲህ ነው ሰው በጥንተ ተፈጥሮ በቅድስና ይኖር በነበረበት በአዳምና ሔዋን ዘመን ከአራዊት ጋር ሰላም ነበረ። አራዊትን ሳይቀር ያዝዛቸው ያነጋግራቸው ነበረ። ሔዋን ከዕባብ ጋር በተነጋገረች ጊዜ ዕባብ አፍ አውጥቶ መናገሩ ብርቅ ያልሆነባት ለዚህ ነው። ሰው ከእግዚአብሔር ሲጣላ ግን የሚፈሩትንና የሚታዘዙለት አራዊት መፍራት ጀመረ። በሐዲስ ኪዳን የሰውን ክብር ወደ ቀድሞ ሥፍራው የመለሰው ሁለተኛው አዳም መድኃኔ ዓለም ክርስቶስ ግን "በምድረ በዳም ከሰይጣን እየተፈተነ አርባ ቀን ሰነበተ ከአራዊትም ጋር ነበረ" (ማር 10:13)

እኔ ክርስቶስን እመስላለሁ ያለው ጳውሎስም የበረሃ ዕባብ ስትነድፈው ትንኝ እንደነካችው ያህል ምንም ሳይሆን ወደ እሳት አራግፎአት ቁጭ ብሎአል። በዙሪያው የነበሩ አሕዛብ ከባሕር አደጋ ተርፎ በዕባብ መነደፉን አይተው "ይኼስ ነፍሰ ገዳይ ነው ከባሕር ስንኳ በደህና ቢወጣ እግዚአብሔር በሕይወት ይኖር ዘንድ አልተወውም" ብለው ከፈረዱበት በኁዋላ ተነድፎ ምንም እንዳልሆነ ሲያዩ ይህስ አምላክ ነው እስከማለት ደርሰው ነበር። ሐዋ 28:6

ወደ ጥንተ ተፈጥሮ አዳማዊ ቅድስናህ ስትመለስ አራዊት ይገዙልሃል። ክርስቶስን ስትመስል እንደ አቡየ ገብረ መንፈስ ቅዱስ አንበሳና ነብር ይሰግዱልሃል። አንበሳና ነብር ባታገኝ አውሬው ምላስህ አራዊት ምኞቶችህ ይታዘዙልሃል።

ጌታችንም "ያመኑትን እነዚህ ምልክቶች ይከተሉአቸዋል። በአዲስ ቋንቋ ይናገራሉ ዕባቦችንም ይይዛሉ የሚገድልም ነገር ቢጠጡ አይጎዳቸውም" ብሎአል። (ማር 16: 17) በአዲስ ቋንቋ ይናገራሉ ማለት ከዚህ ቀደም ተናግረውበት በማያውቁት የሌላ ሀገር ቋንቋ መሆኑን በጰራቅሊጦስ ዕለት ከየሀገሩ የመጣ ሰው ሰምቶ ሲደነቅ በሠጠው ምስክርነት እንረዳለን። (ሐዋ 2:5-10)

ብዙ ሰዎች "አዲስ ቋንቋ” መናገር ያመኑት ሰዎችን የሚከተላቸው ምልክት ነው ብለው በልሳን ዙሪያ ብዙ ይወዛገባሉ። ጌታችን ግን በዝርዝሩ ውስጥ "ዕባብን ይይዛሉ : የሚገድል ቢጠጡ አይጎዳቸውም" የሚልም ተናግሮአል። ከምልክቶቹ ውስጥ ብዙም Risk የሌለውን መርጦ ልሳን ላይ ከመረባረብ ሌሎቹንም መቃኘት ጥሩ ነበር። አቡነ አረጋዊን ግን እነዚህ ምልክቶች ተከትለዋቸዋል። ከኖሩበት ሮማይስጥ አልፈው በአዲስ ቋንቋ በግእዝ ተናግረው ሰብከዋል። ዕባብንም ይዘው ወደ ዳሞ ተራራ ወጥተዋል። የሚገድል መርዝ ያለውን ዕባብ ቢይዙም አልጎዳቸውም።

አዕርገኒ ሊተ አረጋዊ ኀበ ደብረ ከርቤ (አረጋዊ ሆይ ወደ ከርቤ ተራራ ወደ ቀራንዮ እኔንም ይዘኸኝ ውጣ)

✍ ዲያቆን ሄኖክ ኃይሌ

❤️❤️❤️ አቡነ አረጋዊ ❤❤❤
✟
✟
✟

ነቢያት ስለራሳቸው ምን አሉ? (በጣም በጥቂቱ)

ሊቀ ነቢያት ቅዱስ ሙሴ እንዲኽ አለ። “ጌታ ሆይ፥ እኔ አፌ #ኰልታፋ ምላሴም ጸያፍ የሆነ ሰው ነኝ፤ ትናንት ከትናንት ወዲያ ባሪያህንም ከተናገርኸኝ ጀምሮ አፈ ትብ ሰው አይደለሁም።” (ዘጸ. 4፥10)

ትኁቱ መዝሙረኛው ቅዱስ ዳዊትም እንዲኽ ብሏል። “እኔ ግን #ትል ነኝ ሰውም አይደለሁም፤ የሰው ማላገጫ በሕዝብም ዘንድ የተናቅሁ ነኝ።” (መዝ. 22፥6)

ብዙ መከራን የተቀበለው ጻድቁ ኢዮብም “እነሆ፥ እኔ #ወራዳ ሰው ነኝ፤ የምመልስልህ ምንድር ነው? እጄን በአፌ ላይ እጭናለሁ” አለ። (ኢዮ. 40፥4)

ልዑለ ቃል ነቢዩ ኢሳይያስም እንዲኽ ይላል። “ከንፈሮቼ #የረከሱብኝ ሰው በመሆኔ፥ ከንፈሮቻቸውም በረከሱባቸው ሕዝብ መካከል በመቀመጤ ዓይኖቼ የሠራዊትን ጌታ ንጉሡን እግዚአብሔርን ስለ አዩ ጠፍቻለሁና ወዮልኝ!” (ኢሳ. 6፥5)

እስራኤልን ከአምልኮተ ጣዖት ወደአምልኮተ እግዚአብሔር ለመመለስ ለ23 ዓመታት የተጋው፥ መከራንም የተቀበለው ነቢዩ ኤርሚያስም “ወዮ ጌታ እግዚአብሔር፥ እነሆ፥ #ብላቴና ነኝና እናገር ዘንድ አላውቅም” አለ። (ኤር. 1፥6)

ንጉሥ ዳዊት ‛ልጄ ኾይ ሰው ኹን’ ብሎ የመከረው ጠቢቡ ሰሎሞንም እንዲኽ አለ። “እኔ በእውነት ከሰው ሁሉ ይልቅ #ደንቆሮ ነኝ፥ የሰውም ማስተዋል የለብኝም።” (ምሳ. 30፥2)

ከአስራ ኹለቱ ደቂቀ ነቢያት እነዱ የኾነው አሞጽም ይናገራል። “እኔ ላም #ጠባቂና ወርካ ለቃሚ ነኝ እንጂ ነቢይ ወይም የነቢይ ልጅ አይደለሁም፤ እግዚአብሔርም በጎቹን ከመከተል ወሰደኝ፥ እግዚአብሔርም፦ ሂድ፥ ለሕዝቤም ለእስራኤል ትንቢት ተናገር አለኝ። አሁንም የእግዚአብሔርን ቃል ስማ፤ አንተ በእስራኤል ላይ ትንቢት አትናገር፥ በይስሐቅም ቤት ላይ አትስበክ ብለሃል።” (አሞ. 7፥14-16)

እናንተስ ስለራሳችኹ ምን ትላላችኹ?

እግዚአብሔር ቢፈቅድ ቀጣይ ክፍል ይኖረዋል፤ ተከታተሉን!

አዳማ ያላችኹ ኦርቶዶክሳውያን የበግ ለምድ ለብሰው ከሚመጡባችኹ ተኩላዎች ('ፍኖተ ጽድቅ' ተብዬ መናፍቃን) ተጠንቀቁ!

አዳር ለምታድሩ መልካም ቁመት ይኹንላችኹ

በተለያዩ ምክንያቶች ማደር ላልቻላችኹ ይኽችን የማኅሌተ ጽጌ ክፍል ጋበዝኳችኹ🥰 ደኅና እደሩልኝ!😘

“እንዘ ተሐቅፊዮ ለሕጻንኪ ጽጌ ፀዓዳ ወቀይሕ፥🌹
አመ ቤተ መቅደስ ቦእኪ በዕለተ ተአምር ወንጽሕ፥
ንዒ ርግብየ ትናዝዝኒ እምላሕ፥
ወንዒ ሠናይትየ ምስለ ገብርኤል ፍሡሕ፥
ወሚካኤል ከማኪ ርኅሩኅ።”

ትርጉም፦

“በመንጻት ወራት በተዓምርም ቀን ወደቤተ መቅደስ ስትገቢ፥
ነጭና ቀይ አበባ የሚመስል ልጅሽን ታቅፈሽ፥
ከኀዘኔ ታረጋጊኝ/ታጽናኚኝ ዘንድ ርግቤ ኾይ ነይ፥
መልካም እናቴ ኾይ ደስ የሚል ዜና ከያዘ ከገብርኤልና፥
እንደ አንቺ ርኅሩኅ ከኾነ ከሚካኤል ጋር ነይ።”

"ከ ዐኹኑ ሕይወት ይልቅ በ እግዚአብሔር ዘንድ ያለው ደሥታ ብርቱ ነው። ዕና ይኽን ደሥታ ያገኘ ሠው ለፍላጎቶች ትኩረት ዐይሠጥም፤ ለራሡ ሕይወት ዕንኳ ዐያሥብም፤ ሥለ ሌላ ነገር ግንዛቤ ዐይኖረውም፤ የዚኽ ደሥታ ልምድ ዕውነት ከኾነ ፍቅር ከ ሕይወት የበለጠ ጣፋጭ ነው። ፍቅር የተወለደበት የ እግዚአብሔር ሥምምነት ከማር ይልቅ ይጣፍጣል። ለሚወደው ሢል መራራ ሞትን መሞት ለ ፍቅር የሚያሣዝን ዐይመሥልም... ይኽን ደሥታ ለተቀበለ ልብ ደግሞ የዚኽ ዓለም ጣፋጮች ኹሉ ከመጠን ያለፈ ይመሥላል። በ እግዚአብሔር ዕውቀት ጣፋጭነት የሚመሠል ምንም የለምና!"

[ቅዱስ ይሥሐቅ ሦርያዊ]

“ክብደታችንን ለመቀነስ የምንጨነቀውን ያኽል ኃጢአታችንንም ለመቀነስ ተጨንቀን ቢኾን ኖሮ እግዚአብሔር ወደኛ ልብ እጅጉን በቀረበ ነበር።”

“በዚኽ ዓለም ስንኖር በምንም ነገር እርግጠኞች መኾን አንችልም። ሐብታም ልንኾንም ላንኾንም እንችላለን። ባለሥልጣኖች ልንኾንም ላንኾንም እንችላለን። ግን በአንድ ነገር ብቻ እርግጠኛ ነን።

ሟ ቾ ች ነን!”

መምህር ኢዮብ ይመኑ ካስተማሩት

አዳር ለምታድሩ መልካም አገልግሎት

ለማታድሩትም እግዚአብሔር ረድቷችኹ አብረን የምንቆምበትን ዘመን ያቅርብልን🙏

ትመጫለሽ አይደል?

ቤተመቅደስሽን ከበን አለን - መቅደስ ገላችን ቢረክስም
በሕንጻ መቅደስሽ ከትመናል - ሕንጻ ሥላሴን ብናፈርስም

በልማድና በእምነት መሐል – በተወጠረ መንፈሳችን
በጎጥ በጎሳ በታጠረ - በተፍረከረከ አንድነታችን

ስቀለው ስቀለው እንጂ – ምን በድሎ? በማይል ልሳናችን
ለክፋት ባደገደገ - በጎ ግብር በራቀው

ኃጢአት ባጠራቀመ – የጽድቅ መንገድ በናፈቀው
ነውርን መግለጥ እንጂ - ከባቴ አበሳነት በማያውቀው

በረከሰ ማንነት ነው – ንዒ ማርያም የምንልሽ
ከልዑሉ ሚካኤል ጋ ከደስተኛው ገብርኤል ጋ

            ጽጌ ጸዐዳ ልጅሽን ይዘሽ
            ነይ ርግባችን የምንልሽ

በሚገባ ንጽህና – ሆነን አይደለም ድንግል
ግን ነይ ስንልሽ አትቀሪም.... ትመጫለሽ አይደል?

ልባችን ቂምን ቋጥሮ በአፍ ዜማ ብቻ - ብንጠራሽም ንዒ ብንልም ድንግል

ርሕርሕተ ሕሊና እመ ትሕትና.....

ትመጫለሽ አይደል?

ስለተጠራው ስምሽ
ድንግል ትመጫለሽ አይደል?

ስለኪዳንሽ
ድንግል  ትመጫለሽ አይደል?
አልቦ ምግባር ብንሆንም - እንደ ቃና ማድጋ
ማርያም አትቅሪ እኛ ጋ

ንዒ ስንል
አዛኝቱ ድንግል
ትመጫለሽ አይደል?

[ገጣሚ - ሀገሬ ኑሪ]

ለኛ ሲል በዕለተ ዓርብ የከፈለልንን ዋጋ እያሰብን ከኃጢአት ርቀን የምንውልበት ቀን ይኹንልን፤ ደኅና ዋሉልኝ!😘

🔴ወርኀ ጽጌ | የእመቤታችን ስደት | እመቤታችን በጽጌ የተመሰለችው ለምንድነው? | እንዘ ተሐቅፊዮ ለሕጻንኪ | ማይ ቲዩብ May Tube |


#ሙሉ_ቪዲዮውን_ይመልከቱ

YouTube - Subscribe
https://youtu.be/zc9gDwupN2o?si=8Oh40klepdY9v0aV

“እግዚአብሔር የዘላለም ብርሐንሽ ይኾናልና፥ የልቅሦሽም ወራት ታልቃለችና ፀሐይሽ ከዚያ በኋላ ዐትጠልቅም ጨረቃሽም ዐይቋረጥም።”
  [ዒሣይያሥ 60፥20]

ፅጌ❤️‍🩹

በዐይነ ሥጋ የማይታይና የማይመረመር፣ ሁሉን ማድረግ የሚችል፣ የሰው ህሊና አስሶ የማይደርስበት፣ ሁሉን የፈጠረ፣ መጀመሪያና መጨረሻ የሌለው፣ ለዘላለም የሚኖር አምላክ መኖሩን እናምናለን፡፡ እርሱም በአካል፣ በስም፣ በግብር ሦስት፤ በባሕርይ፣ በመለኮት፣ በሕልውና፣ በፈቃድ አንድ ነው፡፡ ከዚህም ባሻገር በመስጠት በመንሳት፣ በመፍጠር በማሳለፍ፣ በመግዛትና በአኗኗር አንድ ነው፡፡

“ሥላሴ” የሚለው ቃል “ሠለሰ” ሦስት አደረገ ካለው የግዕዝ ግሥ የተገኘ ሲሆን ትርጉሙም ሦስትነት ማለት ነው፡፡ ቅድስት ሥላሴ ስንል ለሥላሴ ቅድስት ብለን እንቀጽላለን፡፡ ቅድስት ሥላሴ ማለት ልዩ ሦስትነት ማለት ነው፡፡ ይህም ሦስት ሲሆኑ አንድ፣ አንድ ሲሆን ሦስት ስለሚሆኑ ልዩ ሦስትነት ተብሏል፡፡ ሥላሴ የሚለውን ቃል ለመጀመሪያ ጊዜ ያለና የሚኖረውን አምላክ ለመግለጽ የተጠቀመው የአንጾኪያው ቴዎፍሎስ በ169ዓ.ም ነው፡፡ኋላም በኒቅያ ጉባዔ 318ቱ ሊቃውንት አጽንተውታል፡፡ እነዚህ ሊቃውንት በቅዱሳት መጻሕፍት የተመሰከረውን የእግዚአብሔርን ፍጹም አንድነትና ልዩ ሦስትነት ለእኛ በሚረዳ ቋንቋ ገለጡት እንጂ አዲስ ትምህርት አላመጡም፡፡ ይልቁንም ነገረ ሥላሴን ሳይረዱ በሥላሴ መካከል የክብርና የተቀድሞ ልዩነት ያለ አስመስለው በክህደት ትምህርት የተነሱ መናፍቃንን ክህደት ለማስረዳት፣ የሐዋርያዊት ቤተክርስቲያንን የቀናች ሃይማኖት ለመግለጥ ምሥጢረ ሥላሴን አብራርተው አስተምረዋል፡፡

ምስጢረ ሥላሴ (Mystery of the Trinity) ማለት የአንድነት የሦስትነት ምስጢር ማለት ነው፡፡ ምሥጢር መባሉም በእምነት የተገለጠ፣ ያለ እምነትም የማይመረመር ስለሆነ ነው፡፡ ይኸውም አብ ወልድ መንፈስ ቅዱስ በስም፣ በአካል፣ በግብር ሦስት ሲሆኑ በባሕርይ በሕልውና፣ በመለኮት ደግሞ አንድ ናቸው፡፡ እንደዚህ ባለ ድንቅ ነገር አንድ ሲሆኑ ሦስት፣ ሦስት ሲሆኑ አንድ ይባላሉና፣ ይህም ልዩ ሦስትነት ረቂቅ እና በሰው አእምሮ የማይመረመር ስለሆነ ምስጢር ይባላል፡፡ ስለዚህም በአንድ አምላክ፣ በሦስቱ አካላት እናምናለን፡፡

የክርስትና ዶግማ (መሠረተ እምነት) በምስጢረ ሥላሴ ላይ የተመሠረተ ነው፡፡ ምስጢረ ሥላሴ የእምነታችን ዋነኛው ምሰሶ ነው፡፡ በመዳን ትምህርት ውስጥ የመጀመሪያውን ደረጃ የሚይዘው ምስጢረ ሥላሴ ነው፡፡ ለመዳናችንም መሠረት ነው፡፡ ክርስቲያኖች ሁላችን የተጠመቅነው በሥላሴ (በአብ በወልድ በመንፈስ ቅዱስ) ስም ነው (ማቴ 28፡19)፡፡ የሥራችን ሁሉ መጀመሪያም አድርገን በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ ስንልም በሥላሴ ማመናችንን እየመሰከርን ነው፡፡ በሥራችን መጨረሻም “ምስጋና ይሁን አንድ አምላክ ለሚሆን ለአብ ለወልድ ለመንፈስ ቅዱስ ዛሬም ዘወትርም ለዘላለሙ አሜን” ብለን ሥራችንን በሥላሴ ስም ጀምረን በሥላሴ ስም እንፈጽማለን፡፡ሆኖም ግን ምስጢረ ሥላሴ ለሰው አእምሮ እጅግ የረቀቀ ስለሆነ የሰው አእምሮ ሊያውቅ የሚችለው እግዚአብሔር በገለጠለት መጠን ብቻ ነው፡፡


አበው ሥለ ሥላሴ እንዲህ አሉ

“እግዚአብሔር አንድ ነው፤ የማትከፈል የማትፋለስ መንግስትም አንዲት ናት፤ ከሥላሴ ምንም ምን ፍጡር ደኃራዊ የለም፤ በእነርሱ ዘንድ አንዱ ለአንዱ መገዛት የለም፡፡ አብ ከወልድ ተለይቶ የኖረበት ዘመን የለም፣ ወልድም ከመንፈስ ቅዱስ ተለይቶ የኖረበት ዘመን የለም፤ መንፈስ ቅዱስም ከአብ ከወልድ ተለይቶ የኖረበት ዘመን የለም፤ ሥሉስ ቅዱስ በዘመኑ በቀኑ ሁሉ በግብርም በስምም ሳይለወጥ ሳይፋለስ ጸንቶ ያለ ነው እንጂ፡፡” (ሃይማኖተ አበው ዘሠለስቱ ምዕት ምዕራፍ 19፡5-6)

“ወንድሞቻችን እኛስ እንዲህ እናምናለን፤ ያልተወለደ እግዚአብሔር አብ በተለየ አካሉ አንድ ነው፤ የተወለደ እግዚአብሔር ወልድ ዋሕድ ኢየሱስ ክርስቶስም በተለየ አካሉ አንድ ነው፤ በወደደው የሚያድር የአብ የወልድ እስትንፋስ እግዚአብሔር መንፈስ ቅዱስም በተለየ አካሉ አንድ ነው እንላለን፡፡…አብ አምላክ ነው፤ ወልድም አምላክ ነው፤ መንፈስ ቅዱስም አምላክ ነው፡፡ ግን ሦስት አማልክት አይባሉም አንድ አምላክ እንጂ፡፡” (ሃይማኖተ አበው ዘቅዱስ አትናቴዎስ ሐዋርያዊ ምዕራፍ 25፡2-4)

“ከሦስቱ ፍጡር የለም ፍጡራን አይደሉምና፡፡ ከዕውቀት ከሃይማኖት የተለዩ መናፍቃን ከቅድስት ሥላሴ መለኮት መከፈልን በአካላት መጠቅለልን ሊያመጡ አይድፈሩ ሦስት አማልክት ብለን አንሰግድም አንድ አምላክ ብለን እንሰግዳለን እንጂ፡፡ በስም ሦስት ናቸው እንላለን፤ አብ ወልድ መንፈስ ቅዱስ አንድ ባህርይ አንድ ሥልጣን ናቸው፤ በአንድ መለኮት በባህርይ አንድነት የጸኑ ሦስት አካላት ሲሆኑ ከሦስቱ አንዱ የሚበልጥ አንዱ የሚያንስ አይደለም፤ በማይመረመር በአንድ ክብር የተካከሉ ናቸው እንጂ፡፡” (ሃይማኖተ አበው ዘቅዱስ ጎርጎርዮስ ዘእንዚናዙ ምዕራፍ 60፡6-7)

“ወልድ ሳይኖር አብ ከአዝማን በዘመን ፈጽሞ አልነበረም፤ ወልድም ከመንፈስ ቅዱስ ተለይቶ በዘመን አልነበረም፤ ሳይለወጡ ሳይለዋወጡ በገጽ በመልክ ፍጹማን በሚሆኑ በሦስት አካላት ጥንት ሳይኖራቸው በዘመን ሁሉ የነበሩ፤ ፍጻሜ ሳይኖራቸው የሚኖሩ ናቸው እንጂ፡፡” (ሃይማኖተ አበው ዘቅዱስ ቴዎፍሎስ ምዕራፍ 68፡5)

“አብ ወልድ መንፈስ ቅዱስ በአካል ሦስት በባህርይ አንድ ነው ብሎ ማመን ይህ ነው፤ የማይመረመር በቅድምና የነበረ አብ በገጹ በአካሉ ፍጹም ነው፤…የማይመረመር በቅድምና ነበረ ወልድም በገጹ በአካሉ ፍጹም ነው፤….የማይመረመር በቅድምና የነበረ መንፈስ ቅዱስም በገጹ በአካሉ ፍጹም ነው፤ ሐዋርያት ያስተማሩዋት ቅድስት ቤተክርስቲያን የተቀበለቻቸው ቅዱሳት መጻሕፍት እንደተናገሩ፡፡” (ሃይማኖተ አበው ዘቅዱስ ቄርሎስ ምዕራፍ 70፡14-17)

“እኛ ግን በሥላሴ ዘንድ በማዕረግ ማነሥና መብለጥ የለም በመለኮት አንድ ወገን ናቸው እንላለን” (አባ ጊዮርጊስ ዘጋስጫ ተግሳጽ ዘሰባልዮስ)

የቅዱሳንን መታሰቢያ ማድረግ ከመፅሐፍ ቅዱስ አንፃር እንዴት ይታያል?

በመጀመሪያ እንኳን ለእናታችን ለሰማዕቷ ቅድስት አርሴማ አመታዊ ክብረ በዓል በሰላም አደረሳችሁ🙏

ቅድስት ቤተክርስቲያናችን እያንዳንዱ የምታደርጋቸው ስርዓቶች መፅሐፍ ቅዱስን የተከተሉ ናቸው። ከዚህም ውስጥ አንዱ ማሳያው ራሳቸውን የክርስቶስ ጃንደረባ አድርገው የእዚህን አለም ጣዕም ንቀው ስለስሙ መከራ አልፎም ሰማዕትነትን የተቀዳጁትን ቅዱሳን ፣ ፃድቃን ፣ ሰማዕታት ቅድስት ቤተክርስቲያናችን በደንብ አድርጋ ታከብራቸዋለች ለዚህም ይህንን የቤተክርስቲያን ስርዓት የሚደግፉ የመፅሐፍ ቅዱስ ክፍሎችን እንመልከት!

ከብሉይ ኪዳን

ኢሳይያስ 56
¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯
⁴ እግዚአብሔር ሰንበቴን ስለሚጠብቁ ደስ የሚያሰኘኝንም ነገር ስለሚመርጡ ቃል ኪዳኔንም ስለሚይዙ ጃንደረቦች እንዲህ ይላልና፦
⁵ በቤቴና በቅጥሬ ውስጥ ከወንዶችና ከሴቶች ልጆች ይልቅ የሚበልጥ መታሰቢያና ስም እሰጣቸዋለሁ፤ የማይጠፋም የዘላለም ስም እሰጣቸዋለሁ።

ከሐዲስ ኪዳን

“እንግዲህ ምን እላለሁ? ስለ ጌዴዎንና ስለ ባርቅ ስለ ሶምሶንም ስለ ዮፍታሔም ስለ ዳዊትና ስለ ሳሙኤልም ስለ ነቢያትም እንዳልተርክ ጊዜ ያጥርብኛልና።”
ዕብራውያን 11፥32

“እንግዲህ እነዚህን የሚያህሉ ምስክሮች እንደ ደመና በዙሪያችን ካሉልን፥ እኛ ደግሞ ሸክምን ሁሉ ቶሎም የሚከበንን ኃጢአት አስወግደን፥ የእምነታችንንም ራስና ፈጻሚውን ኢየሱስን ተመልክተን፥ በፊታችን ያለውን ሩጫ በትዕግሥት እንሩጥ፤ እርሱ ነውርን ንቆ በፊቱም ስላለው ደስታ በመስቀል ታግሦ በእግዚአብሔር ዙፋን ቀኝ ተቀምጦአልና።”
ዕብራውያን 12፥1-2

1ኛ ቆሮንቶስ 16
¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯
¹⁵ ወንድሞች ሆይ፥ የእስጢፋኖስ ቤተ ሰዎች የአካይያ በኩራት እንደ ሆኑ ቅዱሳንንም ለማገልገል ራሳቸውን እንደ ሰጡ ታውቃላችሁ፤
¹⁶ እንደ እነርሱ ላሉትና አብሮህ ለሚሠራ ለሚደክምም ሁሉ እናንተም እንድትገዙ እለምናችኋለሁ።
¹⁷ በእስጢፋኖስና በፈርዶናጥስ በአካይቆስም መምጣት ደስ ይለኛል፥ እናንተ ስለሌላችሁ የጎደለኝን ፈጽመዋልና፤ መንፈሴንና መንፈሳችሁን አሳርፈዋልና።
¹⁸ እንግዲህ እንደነዚህ ያሉትን እወቁአቸው።

“እንግዲህ በሙሉ ደስታ በጌታ ተቀበሉት፥ እርሱን የሚመስሉትንም አክብሩአቸው፤”
ፊልጵስዩስ 2፥29

እነዚህ ክፍሎች ቅዱሳንን ማወቅ ማክበር መፅሐፍ ቅዱሳዊ መሆኑን በግልፅ የሚያስተምሩ ክፍሎች ናቸው!
ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ በዘመኑ ስለነበሩ ቅዱሳን ገድል ለመናገር ጊዜ እንደሚያጥርበት ተጋድሎአቸውም ብዙ ስለመሆኑ በግልፅ ይናገራል!

📜 አንዳንድ ጊዜ ሃይማኖትን (ሃይማኖት ውስጥ ያሉ ነገሮችን] ከlogic ወይም ከአእምሯችን በላይ ስለሚኾኑ ዝም ብለን መቀበል እንጂ እንዴት ሊኾን ይችላል እያልን አጉል መፈላሰፍ አይገባንም!

በብሉይ ኪዳን ሕዝቡን ከግብፅ ምድር ያወጣው፣ የእስራኤል አምላክ ጌታ እግዚአብሔር መሆኑን ቅዱሳት መጻሕፍት ደጋግመው የሚነግሩን እውነት ነው፤ የተወሰኑትን ለመመልከት ያህል፦
“የከነዓንን ምድር ልሰጥህና አምላክህ (ኤሎሂም) ልሆን፣ ከግብፅ ያወጣሁህ እኔ ያህዌ ኤሎሂም ነኝ።”
  — ዘሌዋውያን 25፥38
“ከግብፅ ምድር ያወጣኋችሁ፣ አምላካችሁ እግዚአብሔር እኔ ነኝ፤ በዓመት በዓላችሁ ቀን ታደርጉ እንደ ነበረው ሁሉ፣ እንደ ገና በድንኳኖች እንድትቀመጡ አደርጋችኋለሁ።”
  — ሆሴዕ 12፥9
““እኔ ግን ከግብፅ ምድር ያወጣሁህ፣ አምላክህ እግዚአብሔር ነኝ፤ ከእኔ በቀር ሌላ አምላክ አታውቅም፤ ከእኔም በቀር ሌላ አዳኝ የለም።”
  — ሆሴዕ 13፥4
ክርስቶስ ጌታችን ሕዝቡን ከግብፅ ያወጣው ያህዌ ነው!
ሥላሴ በይሁዳ መልዕክት
ሐዋርያው ይሁዳ ስለ ኢየሱስ ያህዌ መኾን ሲናገር ልክ ዘመነኞቹ “የሐዋርያት ቤተክርስቲያን” እንደሚያምኑት ኢየሱስ አብ ነው እያለ አለመሆኑን በዚሁ ምዕራፍ አብ፣ ወልድ እና መንፈስ ቅዱስን ለይቶ በመግለጽ የሐሰተኞቹ የእምነት አቋም ትክክል አለመሆኑን ግልጽ አድርጓል።
ይሁዳ 1፥20-21 “እናንተ ግን ወዳጆች ሆይ፤ እጅግ ቅዱስ በሆነው እምነታችሁ ራሳችሁን ለማነጽ ትጉ፤ በመንፈስ ቅዱስም ጸልዩ (ἐν πνεύματι ἁγίῳ προσευχόμενοι) ። ወደ ዘላለም ሕይወት የሚያደርሳችሁን የጌታችንን የኢየሱስ ክርስቶስን ምሕረት (τὸ ἔλεος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ)  ስትጠባበቁ ሳለ፣ በእግዚአብሔር ፍቅር (ἐν ἀγάπη θεοῦ) ራሳችሁን ጠብቁ።”
ይሁዳ አብ፣ ወልድንና መንፈስ ቅዱስን ለይቶ መግለጽ ብቻ ሳይሆን፣ ዘለዓለማዊው  ቅዱሱ እምነታችን በእነዚህ መለኮታዊ አካላት ላይ የተመሠረተ መሆኑንም እየነገረን ነው። ስለዚህ የይሁዳ መልዕክት የክርስቶስ የጌታችን መለኮትነት የሚክዱትን ወገኖች ብቻ ሳይሆን ሦስቱን የሥላሴ አካላት (ማንነቶች) በመካድ አንድ ማንነት ብቻ የሚሉትንም ወገኖች ትክክል አለመሆናቸውን የሚያሳይ ታሪካዊውንና መጽሐፍ ቅዱሳዊውን የሥላሴ አስተምህሮ የሚያጸና የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍል ነው።
ማጣቀሻዎች
[1] Richard Bauckham, Jude and the early relative of Jesus in the Early Church ገጽ 303-304
[2] Ann Shelton, As the Romans Did: ገጽ 17
[3]J.K.Elliot, New Testament Textual Criticism: The Application of Thoroughgoing Principles, ገጽ 65

የኢየሱስ አምላክነት በይሁዳ መልዕክት

የይሁዳ መጽሐፍ በአዲስ ኪዳን ውስጥ ካሉት እጅግ አጫጭር መጻሕፍት መካከል አንዱ ሲሆን አንድ አጭር ምዕራፍ ብቻ የያዘ አነስተኛ መጽሐፍ ነው፤ ሆኖም  በእነዚህ ጥቂት መስመሮች ውስጥ ይሁዳ ስለ ክርስቶስ መለኮትነት በአጽንዖት ሲገልጽ እናነባለን።
ቍጥር ዐራት፦
“ረጅም ጊዜ በፊት ለዚህ ፍርድ የተጻፉ አንዳንድ ሰዎች ሾልከው ወደ እናንተ ገብተዋልና፤ እነርሱ ፈሪሀ እግዚአብሔር የሌላቸው፣ የአምላካችንን ጸጋ በርኵሰት የሚለውጡና እርሱ ብቻ ልዑል ገዣችንና ጌታችን የሆነውን ኢየሱስ ክርስቶስን የሚክዱ ናቸው።” (አ.መ.ት)
παρεισεδύησαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ πάλαι προγεγραμμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρίμα, ἀσεβεῖς τὴν τοῦ θεοῦ ἡμῶν χάριτα μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν καὶ τὸν μόνον δεσπότην καὶ κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι.
ግራንቪል ሻርፕ የተሰኘ የግሪክ ቋንቋ ሊቅ ለይቶ ካስቀመጣቸው የግሪክ ሰዋስው ሕግጋት መካከል አንዱ በሆነው ሕግ  1 መሠረት ይሁዳ ከላይ ባነበብነው ጥቅስ፣ “ገዣችንና ጌታችን” ብሎ የሚገልጸው አንዱን አካል ይኸውም ኢየሱስን መሆኑን እንረዳለን። ሕጉ እንደሚለው “በዋናው የግሪክ አወቃቀር (ትርጉም ባልሆነ ግሪክ) “ካይ” በሚል መስተጻምር የተያያዙ ሁለት ስሞች አንድ መስተኣምር ከፊታቸው ከገባ እና ሁለቱም ባሕርይ ገላጮች (1) በሰዋሰውም ሆነ በቃል ደረጃ ነጠላ ከሆኑ (2) ማንነታዊ ከሆኑ (ህልውና ያላቸውን አካላት አመልካች ከሆኑ) እና (3) የወል ስሞች ከሆኑ (የተጸውዖ ስሞች ወይንም ቅደም ተከተላዊ ካልሆኑ) አንድን አካል ያመለክታሉ፡፡” በዚህ መሠረት τὸν μόνον δεσπότην καὶ κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν (ቶን ሞኖን ዴስፖቴን ካይ ኩሪዮን ሄሞን ኢዬሱን ክሪስቶን)  በሚለው ውስጥ “ዴስፖቴን” (ገዣችን) እና “ኩሪዮን” (ጌታችን) የሚሉት ባሕርይ ገላጮች “ቶን” በሚል አንድ መስተአምር የተቀደሙና “ካይ” በሚል መስተጻምር የተያያዙ በመሆናቸው ሕጉን ያሟላሉ፤ እናም በዚህ ቦታ “ገዣችን እና ጌታችን” የተባለው ኢየሱስ ክርስቶስ ነው። በተጨማሪም፣ በዐውደ-ምንባቡ ውስጥ  ብቸኛ አምላክ የተባለው አብ፣ በብቸኛው ጌታ  በክርስቶስ በኩል አኮቴት እንደሚቀርብለት ይናገራል (ቍጥር 25)፤ ይኽውም ይሁዳ ብቸኛ አምላክ የሚለውን ቅጽል ለአብ፣ “ብቸኛ ጌታ” የሚለውን ደግሞ ለወልድ ይጠቀማል ማለት ነው። ታዲያ በዚህ ጥቅስ ውስጥ “ገዣችንና ጌታችን የሆነውን ኢየሱስ ክርስቶስን የሚክዱ ናቸው” የሚለውን የመጨረሻ ሐረግ አሁንም በጥንቃቄ ማስተዋል አስፈላጊ ነው። “ገዣችን” ተብሎ የተተረጎመው የጽርእ ቃል δεσπότην “ዴስፖቴን” የሚል ሲሆን፣ δεσπότης “ዴስፖቴስ” ከሚል የጽርእ ቅጽል የመጣ ነው። በዚኽ ቅጽል የሚጠራ ግለሰብ፣ በአንድ ማሕበረሰብ ወይም ቤተሰብ የበላይ መሪ ወይም ከሁሉም የላቀ ሥልጣን ያለው አካልን ለማመልከት የሚገባ ቃል ነው[1]። በይበልጥ ደግሞ ይኼ ቅጽል በሮማውያን ባሕል ውስጥ ያለው ሥልጣን እጅግ የላቀ ነው፤ ይኸውም የአንድ ቤተሰብ ራስና ባለ ሙሉ ሥልጣን ከመሆኑ የተነሳ፣ የአብራክ ልጆቹ ምን ትልቅ እና ራሳቸውን የቻሉ ቢሆኑ እንኳ ሥነ ምግባራቸው ደስ ካላሰኘው እስከ መግደል የደረሰ ሕጋዊ መብት አለው[2]። ይሁዳ ይኽንን ቃል የተጠቀመው በብሉይ ኪዳን ስመ-ያህዌን ወክሎ ለእልፍ ጊዜ ጥቅም ላይ የዋለውን “ጌታ” በጽርእ  κύριος “ኩሪዮስ” ከሚል ቃል ጋር በማጣመር ነው። እነኚህ ኹለት ቅጽሎች ማለትም፣ δεσπότην “ዴስፖቴን” እና  κύριον “ኩሪዮን” በአንድ ላይ ተያይዘው የቀረቡት እውነተኛውን አምላክ ያህዌን ለመግለጽ መሆኑን የብሉይ ኪዳን የሰብዓ ሊቃናት ትርጉምን (LXX)  ስንመለከት እንገነዘባለን። ለምሳሌ፦
“አብራምም፣ “ገዢ ጌታ ሆይ (Δέσποτα Κύριε)፤ ይህችን ምድር እንደምወርሳት በምን ዐውቃለሁ?” አለ።”
  — ዘፍጥረት 15፥8 LXX
“እኔም፣ “ጌታ ገዢ ሆይ (δέσποτα Κύριε)   ፤ ሰይፍ አንገታቸው ላይ ተቃጥቶ ሳለ፣ ‘ሰላም ይሆንላችኋል’ ብለህ ይህን ሕዝብና ኢየሩሳሌምን ለምን እጅግ አታለልህ?” አልሁ።”
  — ኤርምያስ 4፥10 LXX
“ስለዚህ የሠራዊት ገዢ (δεσπότης)  ጌታ (Κύριος) እንዲህ ይላል፦ ለእስራኤል ኃያላን ወዮላቸው። ቍጣዬ በጠላቶቼ ላይ አይወገድምና፥ በጠላቶቼም ላይ ፍርድን አደርጋለሁ” ኢሳይያስ 1፥24 LXX
ኢየሱስ የኛ ብቸኛ ገዢ እና ጌታ ሊሆን የሚችልበት ብቸኛው መንገድ እርሱ ያህዌ አምላክ ከሆነ ብቻ ነው።
ቍጥር አምስት፦
“ምንም እንኳ አስቀድማችሁ ይህን ሁሉ የምታውቁ ቢሆንም፣ ኢየሱስ  ሕዝቡን ከግብፅ ምድር እንዴት እንዳወጣ፣ በኋላ ግን ያላመኑትን እንዳጠፋ ላስታውሳችሁ እወዳለሁ።”
  — ይሁዳ 1፥5 (ESV)
Ὑπομνῆσαι δὲ ὑμᾶς βούλομαι, εἰδότας ἅπαξ πάντα ὅτι Ἰησοῦς  λαὸν ἐκ γῆς Αἰγύπτου σώσας τὸ δεύτερον τοὺς μὴ πιστεύσαντας ἀπώλεσεν,
አንዳንድ የግሪክ የእጅ ጽሑፎች “ኢየሱስ” የሚለውን “ጌታ ሕዝቡን ከግብፅ ምድር እንዴት እንዳወጣ” ይላሉ፤ ነገር ግን በቍጥር 5 ላይ ጌታ ብለው  የጠቀሱት ክርስቶስ መሆኑን በመካድ አይደለም፤ ምክንያቱም፣ በቍጥር 4 ላይ፣ ብቸኛ ጌትነቱ የተነገረለት ኢየሱስ ነው፤ ሆኖም ግን በቊጥር 5 “ጌታ” የሚለው ቀዳማይ የግሪክ ዕደክታብ ኮዴክስ ሳይናቲከስ ሲሆን፣ ከእርሱ በዕድሜም ሆነ በጥራት ቀዳማይና ተመራጭ የሆነው ኮዴክስ ቫቲካነስ “ኢየሱስ” ይላል። ከዚህ በፊት በሌላ ጽሑፍ ላይ እንደገለጥነው በአዲስ ኪዳን የምንባባዌ ሕያሴ ሊቃውንት (New testament textual critics ) ዘንድ ከሳይናቲከስ ይልቅ ቫቲካነስ ይበልጥ ተቀባይነት አለው[3]፤ እንዲሁም፣ እንደ አርጌንስ፣ ቆጵርያኖስ፣ ጀሮሜ፣ ወዘተ. ያሉ ቀደምት የቤተክርስቲያን አበው ይሁዳ 1፥5ን በሚጠቅሱበት ጊዜ “ጌታ” ከሚለው ቃል ይልቅ “ኢየሱስ” የሚለውን በጽሑፋቸው ውስጥ ተጠቅመዋል። ይበልጡኑ ደግሞ ፓፒረስ 72 በመባል የሚታው የይሁዳ መልዕክት የመጀመሪያው የእጅ ጽሑፍ፣  “አምላክ ክርስቶስ” (θς χρς) በማለት “ኢየሱስ” ለሚሉት ዕደክታባት  ጥሩ ግብአት ሆኗቸዋል።

ፓፒረስ 72
ክርስቶስ ሕዝቡን ከግብፅ ማውጣቱን በተመለከተ ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ ተመሳሳይ ሐሳብ አንጸባርቋል፦
“ወንድሞች ሆይ፥ ይህን ታውቁ ዘንድ እወዳለሁ። አባቶቻችን ሁሉ ከደመና በታች ነበሩ ሁሉም በባሕር መካከል ተሻገሩ፤ ሁሉም ሙሴን ይተባበሩ ዘንድ በደመናና በባሕር ተጠመቁ፤ ሁሉም ያን መንፈሳዊ መብል በሉ፥ ሁሉም ያን መንፈሳዊ መጠጥ ጠጡ፤ ይከተላቸው ከነበረው ከመንፈሳዊ ዓለት ጠጥተዋልና፥ ያም ዓለት ክርስቶስ ነበረ።” (1ቆሮ. 10፥1-4)

ክርስቲያን የምንባለው ዕኛ ዖርቶዶክሣዊያን ብቻ ነን?🙄

ጌታችን ኢየሱስ ሥልጣንን ከአብ መቀበሉ አምላክ አለመሆኑን ያሳያልን?
ጥያቄ፡-
“ኢየሱስም ቀረበና እንዲህ ብሎ ተናገራቸው፦ ሥልጣን ሁሉ በሰማይና በምድር ተሰጠኝ። እንግዲህ ሂዱና አሕዛብን ሁሉ በአብ በወልድና በመንፈስ ቅዱስ ስም እያጠመቃችኋቸው፥ ያዘዝኋችሁንም ሁሉ እንዲጠብቁ እያስተማራችኋቸው ደቀ መዛሙርት አድርጓቸው፤ እነሆም እኔ እስከ ዓለም ፍጻሜ ድረስ ሁልጊዜ ከእናንተ ጋር ነኝ።” (ማቴዎስ 28፡18-20)፡፡
ሥልጣን የራሱ ቢሆን ኖሮ ግን “ሥልጣን ተሰጠኝ” ሳይኾን “ሥልጣን አለኝ ” ነበር የሚለው ስለዚህ ለኢየሱስ ሥልጣን የሰጠው አምላክ መኾኑን እንረዳለን፡፡

መልስ፡-
ይህንን ጥያቄ የሚጠይቁ ሰዎች እግዚአብሔር አንድ አካል ብቻ እንዳለው ቅድመ ግንዛቤ የያዙ ናቸው፡፡ የሥሉስ ቅዱስ አካላት አንዳቸው ከሌላቸው የመቀበላቸውና አንዳቸው ለሌላቸው የመታዘዛቸው እውነታ መታየት ያለበት አብ፣ ወልድ እና መንፈስ ቅዱስ የአንዱ ግፃዌ መለኮት አካላት መሆናቸውን በሚናገረው መጽሐፍ ቅዱሳዊ አስተምሕሮ መሠረት እንጂ በነጠላ አሓዳዊነት መሠረት  መኾን የለበትም፡፡ ኡስታዝ አሕመዲን ጀበል ግን ከሞላ ጎደል በእያንዳንዱ ጥያቄያቸው ውስጥ ይህንን መሠረታዊ ሃቅ በመዘንጋት የራሳቸውን ቁርአናዊ እምነት በመጽሐፍ ቅዱስ ላይ ለመጫን ሲሞክሩ ይስተዋላሉ፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ ኢየሱስ ከአብ እንደሚቀበል ብቻ ሳይኾን ለአብ እንደሚሰጥም ጭምር ይናገራል፡- “በኋላም፥ መንግሥቱን ለእግዚአብሔር ለአባቱ አሳልፎ በሰጠ ጊዜ አለቅነትንም ኹሉና ሥልጣንን ኹሉ ኃይልንም በሻረ ጊዜ፥ ፍጻሜ ይሆናል” (1ቆሮ. 15፡24)፡፡ ስለዚህ እግዚአብሔር በመለኮት አንድ ቢሆንም በአካል ግን ሦስት በመኾኑ አንዱ የሥላሴ አካል ከሌላው መቀበሉ ከአንዱ ግፃዌ መለኮት ውጪ ከሚገኝ ሌላ አካል እስካልተቀበለ ድረስ አምላክነቱን ሊያጠራጥር አይችልም፡፡ ሌላው መረሳት የሌለበት ነጥብ በባሕርዩ ፍጹም አምላክ የሆነው ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ክብሩን ጥሎ የባርያን መልክ በመያዝ ወደ ምድር መምጣቱ ነው (ዮሐ. 6፡38፣ ማቴዎስ 20፡24-28፣ ፊልጵሲዩስ 2፡5-8)፡፡ ስለዚህ ተልዕኮውን ከፈፀመ በኋላ አብ አክብሮታል፡-
“በዚህ ምክንያት ደግሞ እግዚአብሔር ያለ ልክ ከፍ ከፍ አደረገው፥ ከስምም ኹሉ በላይ ያለውን ስም ሰጠው፤ ይህም በሰማይና በምድር ከምድርም በታች ያሉት ኹሉ በኢየሱስ ስም ይንበረከኩ ዘንድ፥ መላስም ኹሉ ለእግዚአብሔር አብ ክብር ኢየሱስ ክርስቶስ ጌታ እንደ ሆነ ይመሰክር ዘንድ ነው” (ፊልጵሲዩስ 2፡9-11)፡፡
በማቴዎስ 28፡18 ላይ የሚገኘውን ቃል በዚህ ማዕቀፍ ውስጥ ከተመለከትን ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ የሰው ልጆችን ለማዳን ለአባቱ ታዝዞ በገዛ ፈቃዱ ትቶት የመጣውንና መለኮታዊ መብቱ የሆነውን ሥልጣን መልሶ ተቀበለ እንጂ የእርሱ ያልሆነውን ስላልተቀበለ ይህ አባባል አምላክነቱን አጠራጣሪ ለማድረግ ምክንያት አይኾንም፡፡
ሌላው መታወቅ ያለበት ነገር ቢኖር ከተሠግዎ በፊት ጌታችን ፍጹም አምላክ እንደነበረና ከተሠግዎ በኋላ ግን አምላካዊ ባሕርዩ ሳይለወጥ ፍጹም ሰው መኾኑ ነው፡፡ ስለዚህ ወደ ክብሩ የተመለሰው ፍጹም አምላክ ፍጹም ሰው ኾኖ ነው፡፡ የአባቱን ፈቃድ ያለ ምንም እንከን ከዳር በማድረሱ ምክንያት መለኮታዊ ባሕርዩ ብቻ ሳይኾን ሰብዓዊ ባሕርዩም ጭምር ክብርን ተቀዳጅቷል፡፡ ይህ ደግሞ በስሙ የሚያምኑት ቅዱሳን የርስቱ ወራሽና የግዛቱ ተካፋይ ስለመሆናቸው ማረጋገጫ ነው (ሉቃ 22፡29-30፣ ዮሐ 17፡24፣ ሮሜ 8፡17፣ ራዕ 2፡26-27፣ ራዕ 3፡21)፡፡
ጠያቂው ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ሥልጣንን ከአብ መቀበሉን የሚናገረውን ቃል ብቻ ነጥለው ጠቀሱ እንጂ ሙሉ አውዱን ቢያነቡት ኖሮ የኢየሱስን አምላክነት አሻሚ ባልሆነ ኹኔታ በተመለከቱ ነበር፡፡ እስኪ በክፍሉ አውድ ውስጥ የሚገኙትን ደምቀው የተጸፉትን ቃላት ልብ ብለን እንመልከት፡-
“አሥራ አንዱ ደቀ መዛሙርት ግን ኢየሱስ ወዳዘዛቸው ተራራ ወደ ገሊላ ሄዱ፥ ባዩትም ጊዜ ሰገዱለት፤ የተጠራጠሩ ግን ነበሩ፡፡ ኢየሱስም ቀረበና እንዲህ ብሎ ተናገራቸው፦ ሥልጣን ኹሉ በሰማይና በምድር ተሰጠኝ፡፡ እንግዲህ ሂዱና አሕዛብን ኹሉ በአብ በወልድና በመንፈስ ቅዱስ ስም እያጠመቃችኋቸው፥ ያዘዝኋችሁንም ኹሉ እንዲጠብቁ እያስተማራችኋቸው ደቀ መዛሙርት አድርጓቸው፤ እነሆም እኔ እስከ ዓለም ፍጻሜ ድረስ ሁልጊዜ ከእናንተ ጋር ነኝ” (ማቴ 28፡16-20)፡፡
በዚህ ቦታ ላይ ሐዋርያት ለኢየሱስ ሰግደዋል፡፡ የጠያቂው ሃይማኖት አጥብቆ እንደሚያስተምረው ኢየሱስ ሰው ብቻ ቢሆን ኖሮ ሌሎች ቅዱሳን ሰዎችና መላዕክት እንዳደረጉት ሐዋርያቱ እንዳይሰግዱለት በነገራቸው ነበር (ሐዋ. 10፡25-26፣ ራዕ 22፡8-9)፡፡ ነገር ግን ኢየሱስ አንድም ጊዜ ያንን አድርጎ አያውቅም፡፡ ኢየሱስ በሰማይና በምድር ሥልጣን ኹሉ እንደተሰጠው ተናግሯል፡፡ የእግዚአብሔር አንድያ ልጅና ወራሽ ባይኾን ኖሮ አብ እንዴት በሰማይና በምድር ሥልጣንን ኹሉ ይሰጠው ነበር? የጥምቀቱ ደግሞ ከኹሉም በላቀ ኹኔታ አምላክነቱን ይገልጣል፡፡ በመጽሐፍ ቅዱስ መሠረት የእግዚአብሔር ስም ባሕርዩን ይወክላል (ዘጸ 33፡17-23፣ 34፡5-7)፡፡ የእግዚአብሔርን ስም ማመስገን ማለት እግዚአብሔርን ማመስገን ማለት ነው (መዝ 7፡17)፡፡ የእግዚአብሔር ስም ረዳታችን እንደሆነ መናገር እግዚአብሔር ረዳታችን እንደሆነ መናገር ነው (መዝ. 124፡8፣ 121፡2)፡፡ በእግዚአብሔር ስም መምጣት ማለት በእግዚአብሔር ኃይል መምጣት ማለት ነው (1ሳሙኤል 17፡45፣ ዮሐንስ 5፡43)፡፡ ስለዚህ እግዚአብሔርና ስሙ አይነጣጠሉም፡፡ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በጥምቀት የገዛ ስሙ ከአብ እና ከመንፈስ ቅዱስ እኩል እንዲጠቀስ በማዘዝ አንድ ስም እንዳላቸው ግልፅ አድርጓል፡፡ ይህም ከአብ እና ከመንፈስ ቅዱስ ጋር በባሕርይም ሆነ በአገዛዝ አንድ መኾኑን ያሳያል፡፡ ማንም ፍጡር እንዲህ ዓይነት ነገር ቢናገር በእውነተኛው አምላክ ላይ ክህደትን መፈፀም በመኾኑ ተቀባይነት አይኖረውም፡፡ አሁንም በዚሁ ስፍራ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ እስከ ዓለም ፍፃሜ ድረስ ሁል ጊዜ ከደቀ መዛሙርቱ ጋር እንደሚሆን በመናገር በኹሉም ቦታ መገኘቱን አስታውቋል፡፡ በእርግጥ በኹሉ ቦታ መገኘት መቻሉን ሲናገር ይህ ለመጀመርያ ጊዜ አይደለም (ማቴ 18፡20 ይመልከቱ)፡፡ ማንም ሰው የጌታችን የኢየሱስ ክርስቶስን ሥልጣን ከአብ መቀበል በዚህ አውድ ውስጥ በማንበብ መረዳት ያስፈልገዋል እንጂ ከአውዱ ገንጥሎ በማውጣት የተለየ ትርጉም መስጠት የለበትም፡፡

ለኔ😭

“የምድርም መናወጥ በልዩ ልዩ ስፍራ ይሆናል፤”
ማቴዎስ 24፥7

ትላንት ማታ ላይ የተከሰተው የመሬት መንቀጥቀጥ ዘመኑ እየተፈፀመ ለመሆኑ ማሳያ ነው! አደራ እኔም እናንተም ዛሬን በሰላም ውለን ነገ ከእንቅልፋችን እንደምንነሳ እርግጠኛ አይደለንም! እና የጌታችን መምጣት የእኛም ወደ እርሱ መጠራት አይታወቅምና ነቅተን እንጠብቀው! ከክፋት እንራቅ! እንጸልይ! ንስሐ አሁኑኑ እንግባ! እኔንም ጨምሮ ሁላችንም በሰማያዊት ኢየሩሳሌም የምንሰበሰብበት ጊዜ ቅርብ ነው!

“እነሆ የመዳን ቀን አሁን ነው።”
2ኛ ቆሮ 6፥2

✝️ማራናታ✝️