از این هم تاریک‌تر میخواهی
✍️#گوشه
گویا «بشیر» نامی پیش‌بینی کرده بود که در آینده این مرد خوش‌پوش در برابر ده‌ها هزار نفر خواهد ایستاد و مشهور و محبوب می‌شود. البته آقابشیر فالگیر و کف‌بین ایرانی ساکن لندن در دهه شصت میلادی، احتمالا نه از راه اتصال به عالم غیب که با کنار هم گذاشتن صدا و تصویر او به این نتیجه رسیده بود که این هیبت، برای اجرا روی صحنه ساخته شده.
اما زندگی پرفراز و نشیب لئونارد کوهن (لِنِرد کوئن) و انتخاب‌های شخصیاش نشان می‌دهد که سیر و سلوک فردی او چقدر در ساخته‌شدن کوهنِ شاعر و ترانه‌سرا و خواننده و اجراکننده روی صحنه نقش داشته است. مردی از خانواده سرشناس پرنفوذ و ثروتمند کوهن در مونترآل ِ کانادا. شیفته نوشتن، سفر، شعر و ادبیات.
با قصه‌های محلی و دینی یهودی و افسانه‌ها و اسطوره‌ها آشنا بود اما روزی که دوستی به او دو شاعر را معرفی کرد و گفت هرچه را که می‌خواند کنار بگذارد و این دو را دریابد، راهی نو به شعر و ادبیات شرق به‌خصوص ایران پیدا کرد؛ عطار و مولوی از تاثیرگذارترین شاعران زندگی او بودند و افسوس می‌خورد که امکان خواندن شعرهای آنها را به فارسی ندارد.
لئونارد کوهن را با ترانه‌های متفاوت و صدای عمیق و رویکردهای سیاسی و اجتماعی خاص می‌شناسند.
او که نه خودش را شاعر می‌دانست و نه نوازنده و نه خواننده، در هر سه هنر توانسته بود محبوب و پرفروش شود؛ نه به خاطر معیارهای جهانی فروش، بلکه به خاطر عمق صدایش، لحن خواندنش و حضور مسحورکننده‌ای که قادر بود هزاران نفر را ساکت نگه دارد تا شعر یا ترانه‌‌ای بخواند. ترانه‌هایی که از دل زندگی خودش می‌آمد، از شکست‌هایش، دلتنگی‌‌هایش، شکست‌هایش، افسردگی و دلزدگی‌هایش، سفرهایش و تفکر شخصیاش درباره جنگ و سیاست و دین و اسطوره‌ها و مکتب‌های شرقی که می‌شناخت. تسلط او به اسطوره‌ها و داستان‌های دینی به ویژه در آخرین آلبومش (تاریک‌تر میخواهی) (You Want It Darker) واضح است.
او این ترانه را در اوج پختگی و البته ناتوانی جسمی، چند هفته پیش از مرگ خواند؛ نوعی وصیتنامه که انگار تمام زندگیاش را در آن آورده و به خدا می‌گوید، اگر جهان تیره و تارتری میخواهی، ما هم آن را به‌نام تو تیره‌تر کنیم.
می‌گوید، ببین چه جهان آشفته‌ای خلق کرده‌ای! از جهانی که برای ما آفریدی بیزارم؛ جهانی که آدمیان به نام تو و از عشق به تو، دیگری را می‌کُشند.
قسمت دوازدهم #پادکست_گوشه؛ #هنر_با_گوشه در یکم آذر۱۴۰۳ درباره #لئونارد_کوهن است و ترانه‌ها و شعرها و آهنگ‌هایی در مسیر عجیب زندگیاش، سلوک و رابطه‌هایش با زنانی که از آنها الهام میگرفت و ترک‌شان میکرد.
🔗 لینک قسمت دوازدهم مستند/پادکست گوشه در کانال یوتیوب گوشه.
لطفا در یوتیوب زیر مستند نظرتان را بنویسید و به دوستان کوهن‌دوست خود معرفی کنید تا هم به سازندگان این مستند کمک کرده باشید و هم به دیده‌شدن آن.
@gooshe
🎧 نسخه شنیداری با کمی فاصله در پادگیرها در دسترس خواهد بود....
✍️#گوشه
گویا «بشیر» نامی پیش‌بینی کرده بود که در آینده این مرد خوش‌پوش در برابر ده‌ها هزار نفر خواهد ایستاد و مشهور و محبوب می‌شود. البته آقابشیر فالگیر و کف‌بین ایرانی ساکن لندن در دهه شصت میلادی، احتمالا نه از راه اتصال به عالم غیب که با کنار هم گذاشتن صدا و تصویر او به این نتیجه رسیده بود که این هیبت، برای اجرا روی صحنه ساخته شده.
اما زندگی پرفراز و نشیب لئونارد کوهن (لِنِرد کوئن) و انتخاب‌های شخصیاش نشان می‌دهد که سیر و سلوک فردی او چقدر در ساخته‌شدن کوهنِ شاعر و ترانه‌سرا و خواننده و اجراکننده روی صحنه نقش داشته است. مردی از خانواده سرشناس پرنفوذ و ثروتمند کوهن در مونترآل ِ کانادا. شیفته نوشتن، سفر، شعر و ادبیات.
با قصه‌های محلی و دینی یهودی و افسانه‌ها و اسطوره‌ها آشنا بود اما روزی که دوستی به او دو شاعر را معرفی کرد و گفت هرچه را که می‌خواند کنار بگذارد و این دو را دریابد، راهی نو به شعر و ادبیات شرق به‌خصوص ایران پیدا کرد؛ عطار و مولوی از تاثیرگذارترین شاعران زندگی او بودند و افسوس می‌خورد که امکان خواندن شعرهای آنها را به فارسی ندارد.
لئونارد کوهن را با ترانه‌های متفاوت و صدای عمیق و رویکردهای سیاسی و اجتماعی خاص می‌شناسند.
او که نه خودش را شاعر می‌دانست و نه نوازنده و نه خواننده، در هر سه هنر توانسته بود محبوب و پرفروش شود؛ نه به خاطر معیارهای جهانی فروش، بلکه به خاطر عمق صدایش، لحن خواندنش و حضور مسحورکننده‌ای که قادر بود هزاران نفر را ساکت نگه دارد تا شعر یا ترانه‌‌ای بخواند. ترانه‌هایی که از دل زندگی خودش می‌آمد، از شکست‌هایش، دلتنگی‌‌هایش، شکست‌هایش، افسردگی و دلزدگی‌هایش، سفرهایش و تفکر شخصیاش درباره جنگ و سیاست و دین و اسطوره‌ها و مکتب‌های شرقی که می‌شناخت. تسلط او به اسطوره‌ها و داستان‌های دینی به ویژه در آخرین آلبومش (تاریک‌تر میخواهی) (You Want It Darker) واضح است.
او این ترانه را در اوج پختگی و البته ناتوانی جسمی، چند هفته پیش از مرگ خواند؛ نوعی وصیتنامه که انگار تمام زندگیاش را در آن آورده و به خدا می‌گوید، اگر جهان تیره و تارتری میخواهی، ما هم آن را به‌نام تو تیره‌تر کنیم.
می‌گوید، ببین چه جهان آشفته‌ای خلق کرده‌ای! از جهانی که برای ما آفریدی بیزارم؛ جهانی که آدمیان به نام تو و از عشق به تو، دیگری را می‌کُشند.
قسمت دوازدهم #پادکست_گوشه؛ #هنر_با_گوشه در یکم آذر۱۴۰۳ درباره #لئونارد_کوهن است و ترانه‌ها و شعرها و آهنگ‌هایی در مسیر عجیب زندگیاش، سلوک و رابطه‌هایش با زنانی که از آنها الهام میگرفت و ترک‌شان میکرد.
🔗 لینک قسمت دوازدهم مستند/پادکست گوشه در کانال یوتیوب گوشه.
لطفا در یوتیوب زیر مستند نظرتان را بنویسید و به دوستان کوهن‌دوست خود معرفی کنید تا هم به سازندگان این مستند کمک کرده باشید و هم به دیده‌شدن آن.
@gooshe
🎧 نسخه شنیداری با کمی فاصله در پادگیرها در دسترس خواهد بود....
