General knowledge Marathi @gkmarathhicom Channel on Telegram

General knowledge Marathi

@gkmarathhicom


मनोरंजक माहिती मराठीत

General knowledge Marathi (Marathi)

जनरल नॉलेज मराठीत - गेल्हकंदिरात ठिकाण, आता आपल्याला मनाच्या भावनांची दुनिया सोडवण्याची एक अद्भुत अवसर आहे! या Telegram चॅनलवर जॉईन करा '@gkmarathhicom' आणि मिळवा मनोरंजक माहिती मराठीत. या चॅनलवर सामान्य ज्ञानाच्या सर्वांच्या साठी संग्रहित केलेल्या आपल्या प्रिय विषयांची माहिती मराठीत संग्रहित केल्या गेल्या आहेत. या चॅनलवर आपण विविध विषयांवर आधारित मनोरंजक आणि शिकण्यासाठी उपयुक्त माहिती प्राप्त करू शकता. अत्यंत गर्वाने म्हणजे, तुमच्या मातृभाषेतून जनरल नॉलेज मिळवा, ते पुन्हा एक कडी नेहमीच सजीव अभ्यास करण्यासाठी उत्कृष्ट अवसर आहे. या Telegram चॅनलवर जॉईन करा आणि तुमची ज्ञानदीप्ती वाढवा! या चॅनलवर तुम्हाला मिळणारी माहिती शास्त्र, साहित्य, इतिहास, भूगोल आणि इतर विविध विषयांवर आधारित आहे, ज्यामुळे तुम्हाला सर्वात उत्तम आणि रोचक माहिती मिळणार आहे. ते पुन्हा एक कडी व सर्वच सोप्पे मंच.

General knowledge Marathi

13 Jan, 11:39


ल, शिकेकाईने नहावयास घालतात. जेवणानंतर विडा, दक्षिणा दिली जाते. घरातील सर्व स्त्रियाही ह्या दिवशी डोक्यावरून पाणी घेऊन स्नान करतात. भोगीच्या दिवशी वरील पदार्थ करून सवाष्णीला जेवावयास बोलावतात. तसे शक्य नसल्यास वरील पदार्थांचा शिधा तिच्या घरी पोहोचता केला जातो. यालाच 'भोगी' देणे म्हणतात. 
*भोगी* 
* मकर संक्रांतीच्या आदल्या दिवशीचा दिवस म्हणजे भोगी .* 
भोगी हा वर्षाचा पहिला सण आहे. हा पहिला सण जानेवारीत मध्यान्हात येतो. 'न खाई भोगी तो सदा रोगी' हे आपण लहानपणापासून ऐकत आलो आहोत. 
भोगी शब्दाचा शब्दशः अर्थ आहे आनंद घेणारा वा उपभोगणारा! या दिवशी हा सण साजरा करीत आपण सर्वांनी आनंद उपभोगायचा आहे, कारण भोगी हा आनंदाचा आणि उपभोगाचा सण म्हणून मानला जातो. पण भोगी या शब्दाचा या सणाला दुसराही अर्थ आहे! जेव्हा आपण देवाला नैवेद्य अर्पण करतो, तेव्हा त्या नैवेद्याला भोग म्हणतात, याचप्रमाणे भोगीच्या दिवशी विशिष्ट पदार्थ तयार करून सवाष्णीला जेवावयास बोलावतात. तसे शक्य नसल्यास त्या पदार्थांचा शिधा तिच्या घरी पोहोचता केला जातो. यालाच भोगी देणे म्हणतात! या दिवशी सकाळी आपले घर तसंच घरा सभोवतालचा परिसर स्वच्छ केला जातो. दरवाजासमोर रांगोळी काढतात. घरातील सर्व जण अभ्यंग स्नान करून नवीन कपडे परिधान करतात. महिला नवीन अलंकार धारण करतात. सासरच्या मुली भोगीचा आनंदोत्सव साजरा करण्यासाठी या दिवशी माहेरी येतात. कुटुंबातील सर्वजण एकत्र येऊन भोगीचा आनंदोत्सव साजरा करतात. 
* भोगी साजरी का करावी?* 
या दिवशी इंद्र देवाची आठवण काढली जाते. इंद्र देवाने आपल्या धर्तीवर उदंड पिकं पिकावी म्हणून प्रार्थना केली होती, अशी मान्यता आहे. ती पिकं वर्षानुवर्ष पुढेही पिकत राहावी अशी प्रार्थना भोगीच्या दिवशी केली जाते. या दिवशी काही राज्यांमध्ये लहानशी होळी पेटवून त्यात काही वस्तूंची आहुतीही दिली जाते. हिवाळ्याच्या मोसमात सर्व प्रकारच्या भाज्या येतात. शेताला नवीन बहार आलेला असतो. त्यामुळे थकलेल्या शेतकऱ्यास थोडासा विसावा लाभतो.मग या मोसमात शेतकरी भोगीची भाजी आणि तीळ मिश्रीत बाजरीच्या भाकरीचा आस्वाद घेऊन ऊबदाररूपी प्रेमाचा तो अनुभव घेतो, त्यामुळे पुन्हा वर्षभर शेतात काम करण्यास तो सज्ज होतात. मराठवाड्यात या भाजीला 'खेंगट' म्हणतात. संपूर्ण भारतभर हा सण साजरा केला जातो आणि या सणापासूनच नंतर महाराष्ट्रात सगळ्या सणांना सुरूवात होते. या सणाला भारतभर वेगवेगळी नावे आहेत. तामिळनाडूत हा सण "पोंगल " व आसाम मध्ये " भोगली बिहू " आणि पंजाब मध्ये " लोहिरी " ,राजस्थान मध्ये " उत्तरावन " म्हणून साजरा केला जातो. या दिवशी जुन्या वाईटचा त्याग करून चांगल्या नव्याला अंगिकारलं जातं. नवा बदल केला जातो. म्हणूनच जुनं वाईट ते सगळं संपवून नव्या आरोग्यपूर्ण वर्षाची सुरुवात या दिवशी करायची. या भोगी सणाच्या दिवशी विशिष्ट पदार्थ करण्याची पध्दत आहे. 
या सणाला सर्व प्रकारच्या भाज्या एकत्र करून तयार केलेली भोगीची भाजी (यात प्रामुख्याने हरभरा, पावटा, घेवडा, वांगे, गाजर, कांद्याची पात, शेंगदाणा, वाटाणा, चाकवत, फ्लॉवर आदी भाज्या वापरल्या जातात.) तीळ लावलेली बाजरीची भाकरी, लोणी, पापड, वांग्याचे भरीत, चटणी आणि खमंग खिचडी करण्याची परंपरा आहे. भोगीची भाजी भाजी अतिशय चवदार लागते. यात फोडणीला तीळ असतातच. भोगीला ही भाजी सर्वत्र केली जाते. मात्र ती करण्याच्या पद्धतीत थोडाबहुत फरक असतो. म्हणजे तुम्ही वसई-पालघरकडे वाडवळांकडे जेवायला गेलात, तर त्यांनी पद्धत एकदम भिन्न असलेली दिसते. किंबहुना त्यांची पद्धत उंधियुच्या एकदम जवळ जाणारी आहे आणि त्यांनी या भाजीला दिलेलं नावही भन्नाट आहे-उकडहंडी. भोगीची भाजी करायची अजून एक पद्धत आहे. ही पद्धत कोकणातल्या मासेखाऊंची आहे. भाज्या सगळ्या वरच्याच असल्या तरी, कोकणात केली जाणारी भोगीची भाजी ही भाजलेल्या कांद्या-खोबऱ्याचं वाटण लावून केली जाते. थेट मटणासाठी वापरला जाणारा मसालाच या भाजीसाठी वापरत असल्यामुळे घरात मटण शिजत असल्याचाचा भास होतो. पण प्रत्यक्षात चिकन-मटण नसलं तरी काही फरक पडत नाही. कोकणी घरात शिजलेली ही भोगीची भाजीच इतकी फर्मास असते की, त्यापुढे चिकन-मटणही फिके पडेल. 
* भोगीची चारोळी * 
भोगी सण आनंद उपभोगाचे तत्व, 
सवाष्ण महिलेचे पुजिले जावे सत्व; 
भोगी सण सांगे नारीशक्तीचे ममत्व, 
सवाष्णला दिलेल्या दानाचे महत्व! 

* भोगीची भाजी.* 
साहित्य:- तीन-चार प्रकारच्या पापडी शेंगा व त्यांचे दाणे, छोटी वांगी, बटाटे, गाजर, मेथी, बेसन, आवडीप्रमाणे तिखट, मीठ, धणे-जिरे पूड, काळा गोडा मसाला, हळद, मोहरी, हिंग, गूळ, अर्धी वाटी तीळ, नारळाच्या अध्र्या करवंटीचा चव, दहा-बारा कढीपत्ता पाने, कोथिंबीर, आल्याचा तुकडा, तीन-चार हिरव्या मिरच्या आणि तेल (प्रत्येक भाजी कमी-जास्त प्रमाणात घ्यावी. उदा. दोन बटाटे, दोन गाजर या नुसार) 
कृती:- 
*मुटके* मेथीची भाजी धुऊन घेऊन बारीक चिरावी. त्यात तिखट, मीठ, तीळ, धणे-जिर

General knowledge Marathi

13 Jan, 11:39


*भोगी सण का साजरा केला जातो?* 

भोगी सण का साजरा करतात?जाणून घ्या 'भोगी'चे महत्त्व_* 


_मकर संक्रांतीच्या आदल्या दिवशीचा दिवस म्हणजे भोगी. भोगी हा इंग्रजी नवीन वर्षाचा पहिला सण आहे._ 

_हा सण जानेवारीत मध्यान्हात येतो. ‘न खाई भोगी तो सदा रोगी’ हे आपण लहानपणापासून ऐकत आलो आहोत. भोगी शब्दाचा शब्दशः अर्थ आहे आनंद घेणारावा उपभोगणारा!_ 

_या दिवशी आंघोळीच्या पाण्यात तीळ टाकण्याची पद्धत आहे. त्यामुळे येणारा उन्हाळा ऋतू बाधत नाही असे म्हणतात._ 

  _काही राज्यांमध्ये लहानशी होळी पेटवून त्यात काही वस्तूंची आहुतीही दिली जाते._ 

_हिवाळ्याच्या मोसमात सर्व प्रकारच्या भाज्या येतात.  त्यामुळे थकलेल्या शेतकऱ्यास थोडासा विसावा लाभतो. मग या काळात शेतकरी भोगीची भाजी आणि तीळ लावलेल्या बाजरीच्या भाकरीचा आस्वाद घेतात. या पदार्थांमधून उष्णता घेऊन शेतकरी पुन्हा वर्षभर शेतात काम करण्यास तो सज्ज होतात._ 

_संपूर्ण भारतभर हा सण साजरा केला जातो. या सणाला भारतभर वेगवेगळी नावे आहेत._ 

_*तामिळनाडूत हा सण “पोंगल” व आसाम मध्ये “भोगली बिहू” ,पंजाब मध्ये “लोहिरी “, राजस्थान मध्ये “उत्तरावन” म्हणून साजरा केला जातो.*_ 

_या सणाला सर्व प्रकारच्या भाज्या एकत्र करून तयार केलेली भोगीची भाजी (यात प्रामुख्याने हरभरा, पावटा, घेवडा, वांगे, गाजर, कांद्याची पात, शेंगदाणा, वाटाणा, चाकवत, फ्लॉवर आदी भाज्या वापरल्या जातात.) तीळ लावलेलीबाजरीची भाकरी, लोणी, पापड, वांग्याचे भरीत, चटणी आणि खमंग खिचडी करण्याची परंपरा आहे._ 

_बाजरी आणि तिळामध्ये उष्णता असल्याने या दिवशी या तीळ लावलेली बाजरीची भाकरी आणि भोगीची भाजी खाण्याची पद्धत आहे. तसेच भोगीची भाजीही तिळाचा कूट घालूनकेली जाते._ 
__ 
_'मकर संक्
रांती'च्या आदल्या दिवशी भोगी हा सण साजरा केला जातो.या दिवशी तीळ लावलेल्या भाकऱ्या, लोणी, पापड, वांग्याचे भरीत, चटणी आणि खमंग खिचडी असा लज्जतदार जेवणाचा बेत आखला जातो._ 

*_ भोगीमागचा उद्देश_* 
माणसांच्या परस्पर संबंधांमध्ये स्नेह व माधुर्य यावे, असा संदेश या सणाच्या माध्यमातून दिला जातो. उत्तर भारतात संक्रातीला खिचडी संक्रांती असे म्हणतात. विशेष करुन पंजाबमध्ये मकर संक्रांतीच्या पूर्वसंध्येला 'लोहरी' हा सण जल्लोषात साजरा केला जातो. तर बंगालमध्ये संक्रांतीला तिळुआ संक्रांती व पिष्टक संक्रांती असे म्हणतात. दक्षिणेत याच वेळी पोंगळ (पोंगल) नावाचा तीन दिवस चालणारा उत्सव असतो. 

*_🤔 भोगी सण कसा साजरा करतात?_* 
भोगीच्या दिवशी विशिष्ट पदार्थ करण्याची पद्धत आहे. ते म्हणजे मुगाची डाळ व तांदूळ घालून केलेली खिचडी, बाजरीची किंवा ज्वारीची तीळ लावून केलेली भाकरी व लोणी, पावटे-गाजर- हरभरे- वांगी या सर्वांची मिळून भाजी करतात. या भाजीसोबत बाजरीची भाकरी देखील खावी. बाजरी उष्ण असल्याने ती हिवाळ्यात खाणे फायदेशीर असते. घरातील देवांची व सूर्याची पूजा करुन वरील पदार्थांचा नैवेद्य दाखवला जातो. भोगीच्या दिवशी केस धुऊन स्नान करण्याची परंपरा आहे. 

*_🤔 भोगी देणे म्हणजे काय ?_* 
भोगीच्या दिवशी वरील पदार्थ करून सुवासिनींना जेवणासाठी बोलावले जाते. शक्य नसल्यास वरील पदार्थांचा शिधा तिच्या घरी पोहोचता केला जातो. यालाच भोगी देणे म्हणतात. 
---------------------------------------------------- 
🤔 _*जाणून घ्या भोगी म्हणजे काय?*_ 

आज 'भोगी'. मकर संक्रांतीच्या आदल्या दिवसाला 'भोगी' असे म्हणतात. 'भोगी' शब्द भुंज या धातूपासून बनला आहे. याचा अर्थ खाणे किंवा उपभोगणे. 'भोगी' हा आनंदाचा आणि उपभोगाचा सण म्हणून मानला जातो. या दिवशी घरातील सर्व जण अभ्यंगस्नान करून नवीन कपडे परिधान करतात. महिला नवीन अलंकार धारण करतात. तसेच सासरच्या मुली 'भोगी'चा आनंदोत्सव साजरा करण्यासाठी या दिवशी माहेरी येतात. 

'भोगी' हा सण हेमंत ऋतूमध्ये येणारा सण आहे. या दिवसात शेतामध्ये धनधान्य बहारलेलं असतं त्यामुळे आहारातही त्याचा तितक्याच चविष्ट पद्धतीने वापर केला जातो. म्हणून या दिवशी 'भोगी'ची स्पेशल मिक्स भाजी तयार केली जाते. महाराष्ट्रात काही ठिकाणी या भाजीला 'खिंगाट' म्हणतात. या दिवसात उपलब्ध असणारे आणि शरीरात उष्णता वाढवणार्‍या अनेक पदार्थांचा यामध्ये समावेश केला जातो. तीळ लावलेली बाजरीची भाकरी, खर्डा, सर्व शेंगभाज्या, पावटय़ाचे दाणे, वांगी, बटाटा अशा सर्व भाज्यांची मिश्र भाजी असा बेत उपभोगायचा असतो.

'भोगी'ची भाजी ही प्रामुख्याने बाजरीच्या भाकरीसोबत खाल्ली जाते. बाजरी ही उष्ण प्रकृतीची असल्याने हिवाळ्याच्या थंडगार वातावरणात बाजरीच्या भाकरीसोबत भाजीची चव चाखणं हे केवळ चविष्टच नव्हे तर आरोग्याला पोषक आहे. यामध्ये कफनाशक गुणधर्म असतात. त्यामुळे हिवाळ्याच्या दिवसात शरीरात नैसर्गिकरित्या उष्णता टिकवून ठेवण्यास मदत होते. 

तसेच या दिवशी देवाची व सूर्याची पूजा करुन वरील पदार्थांचा नैवेद्य दाखवितात. सवाष्णीला जेवायला बोलवतात. तिला ते

General knowledge Marathi

10 Jan, 07:34


लग्नाचा हंगाम सुरू झाला आहे,
जेवणासाठी बहुतेक प्लास्टिक पाने वैगरे विषपासून वाचण्यासाठी,
देशी पाने आणि मातीच्या भांडी वापरुन निसर्ग वाचवण्यासाठी काम करू शकतो.

तुम्हाला हे ऐकून आश्चर्य वाटेल की आपल्या देशाला 2000 पेक्षा जास्त वनस्पती, पाने पारंपारिक वैद्यकीय फायद्याचे आहेत , पण आपण आपल्या दैनंदिन आयुष्यात फक्त पाच प्रकारच्या वनस्पतीच वापरतो.

साधारणपणे केळीच्या पानांमध्ये जेवण दिलं जातं... प्राचीन ग्रंथालयातील केळीच्या पानांवर देण्यात येणारे अन्न आरोग्यासाठी फायदेशीर मानले गेले आहे.... आजकाल महागड्या हॉटेल्स आणि रिसॉर्ट्स मध्ये केळीच्या पानांचाही वापर केला जातोय.....

१. पळसाच्या पानात खाल्ल्याने सोन्याच्या ताटातील चांगुलपणा आणि आरोग्य मिळते...।

२. केळीच्या पानांमध्ये खाल्ल्याने चांदीच्या ताटातील चांगुलपणा आणि आरोग्य मिळते.

३. रक्ताच्या अशुध्दपणामुळे होणाऱ्या
आजारांसाठी पळसाच्या पानापासून बनवलेले द्रोण उपयुक्त मानले जाते... पाचन तंत्राशी संबंधित आजारांसाठीही हे उपयुक्त आहे. आणि.... मुळव्याध रुग्णांसाठी उपयुक्त मानली जाते हे दुर्मिळ पळसाचे पान...

४. सुपारीचे पान सांधेदुखीसाठी उपयुक्त मानली जाते, नव्या पानांपेक्षा जुनी पाने अधिक उपयोगी मानली जाते.

५. पक्षाघात झाल्याने अमलताच्या पाने उपयोगी समजल्या जातात.

इतर फायदे

१. पहिल्यांदा त्याला धुण्याची गरज नाही, आपण थेट मातीत दाबून टाकू शकतो.

२. पाणी नष्ट होणार नाही.

३. कामवालीही कामावर घ्यावी लागणार नाही, महिन्याचा खर्च वाचेल.

४. कोणत्याही प्रकारचे केमिकल वापरण्याची गरज पडणार नाही.

५. कोणत्याही केमिकलमुळे शरीराला अंतर्गत नुकसान होणार नाही.

६. जास्तीत जास्त झाडांची वाढ होणार, त्यामुळे जास्तीत जास्त ऑक्सिजन मिळेल.

७. प्रदूषण देखील कमी होईल.

८. सर्वात महत्वाचं : खराब पाने एकाच ठिकाणी गाडल्या गेल्यावर खत निर्मिती होते आणि मातीची सुपीकता देखील वाढवता येते.

९. पानापासून ताट वाटी बनवणाऱ्यांनाही मिळणार रोजगार.

१०. सर्वात मुख्य फायदा- नद्या मोठ्या प्रमाणावर दूषित होण्यापासून वाचवता येतात, कारण तुम्हाला माहित आहे की तुम्ही भांडी धुण्यात, केमिकल वाले पाणी वापरताय, आधी नाल्यात जाईल, नंतर पुढे जाऊन नद्यांमध्ये सोडुन जाईल आणि शेवटी पाणी प्रदूषण वाढेल!

General knowledge Marathi

07 Jan, 15:39


भारताच्या पहिले प्रधानमंत्री कोण होते?
उत्तर: जवाहरलाल नेहरू

भारताच्या संविधानाच्या निर्माता कोण होते?
उत्तर: डॉ. बी. आर. अंबेडकर

भारतातील सर्वाधिक जनसंख्या असलेले राज्य कोणते आहे?
उत्तर: उत्तर प्रदेश

भारताच्या राष्ट्रपतीपदाच्या पहिल्या महिला राष्ट्रपती कोण होते?
उत्तर: प्रतिभा पाटील

महाराष्ट्राची राजधानी कुठे आहे?
उत्तर: मुंबई

भारतातील प्रसिद्ध तीर्थक्षेत्र कोणते आहेत?
उत्तर: वैष्णोदेवी

गणेश चतुर्थी भारतात कुठल्या राज्यात सर्वात जास्तीत अधिक धूमधामाने साजरा केले जाते?
उत्तर: महाराष्ट्र

महाराष्ट्रातील सर्वाधिक लोकप्रिय लोकनृत्य कोणते आहे?
उत्तर: लावणी

भारतातील सर्वाधिक उच्च स्थानावर बसलेला शहर कोणता आहे?
उत्तर: लेह

महाराष्ट्राचा कोणता राष्ट्रीय उद्यान असतो?
उत्तर: ताडोबा अनियार

General knowledge Marathi

01 Jan, 12:00


🌍 1901 ते 2039: तुमची पिढी कोणती? 🌟

1901 पासून 2039 पर्यंत प्रत्येक पिढीने जगाला वेगळ्या पद्धतीने बदलले आहे. प्रत्येक पिढीचे स्वतःचे वैशिष्ट्य, आव्हाने आणि योगदान आहेत. जाणून घ्या तुम्ही कोणत्या पिढीचे आहात आणि कमेंटमध्ये तुमचे विचार नक्की सांगा!👇

🕰️ पिढ्या आणि त्यांची वैशिष्ट्ये:
1. ग्रेटेस्ट जनरेशन (1901-1924):
🌟 पहिल्या व दुसऱ्या महायुद्धाचा कठीण काळ अनुभवलं.
💪 कर्तव्य आणि त्यागासाठी ओळखली जाते.
📜 मेहनत आणि समर्पणाला महत्त्व देणारी पिढी.

2. सायलेंट जनरेशन (1925-1945):
🤫 महामंदीच्या काळात वाढलेली पिढी.
🏡 स्थिरता आणि कुटुंबाला प्राधान्य.
🎩 पारंपरिक मूल्यांसाठी ओळखली जाते.

3. बेबी बूमर्स (1946-1964):
🌈 दुसऱ्या महायुद्धानंतरचा समृद्ध काळ.
🎸 सांस्कृतिक क्रांतीची सुरुवात करणारे.
💼 महत्वाकांक्षा आणि मोठ्या यशासाठी प्रेरित.

4. जनरेशन X (1965-1979):
🎮 पहिली तांत्रिकदृष्ट्या जाणकार पिढी.
🌍 स्वतंत्र आणि परिस्थितीशी जुळवून घेणारी.
🕶️ "लॅचकी" जनरेशन म्हणून ओळखली जाते.

5. मिलेनियल्स / जनरेशन Y (1980-1994):
📱 इंटरनेटच्या काळात वाढलेले.
💡 अनुभवांना वस्तूंपेक्षा अधिक महत्त्व.
🌱 सामाजिक प्रश्नांबद्दल जागरूक.

6. जनरेशन Z (1995-2009):
📲 सोशल मीडियाच्या युगातील पिढी.
🚀 उद्यमशील आणि नवकल्पक.
🌎 विविधतेसाठी आणि जागतिक मुद्द्यांसाठी आवाज उठवणारे.

7. जनरेशन अल्फा (2010-2024):
👶 सर्वात लहान डिजिटल नागरिक.
🎧 एआय आणि तंत्रज्ञानासोबत वाढलेले.
🌟 सर्जनशील आणि जिज्ञासू भावी नेते.

8. जनरेशन बीटा (2025-2039):
🌀 भविष्यकाळासाठी केंद्रित आणि तांत्रिकदृष्ट्या प्रगत.
एआय, हवामान बदल आणि जागतिक सहकार्याने प्रेरित.
🌍 मानवतेच्या प्रगतीला नवा अर्थ देणारी पिढी.

💬 तुम्ही कोणत्या पिढीचे आहात?
तुमच्या व्यक्तिमत्त्वाशी हे गुण जुळतात का? किंवा तुम्हाला वाटते का की तुम्ही दुसऱ्या पिढीच्या मूल्यानंशी जोडलेले आहात? तुमच्या प्रतिक्रिया कमेंटमध्ये नक्की सांगा

General knowledge Marathi

24 Sep, 15:15


दिवसभर फ्रेश-एनर्जेटीक राहायचं, तर रोज सकाळी उठल्यावर न चुकता करा फक्त ५ गोष्टी.....


आपण सकाळी उठल्यापासून घरातली कामं, स्वयंपाक, साफसफाई, घरातील सगळ्यांचे खाणे पिणे आणि मग घाईगडबडीत आवरणे अशा असंख्य गोष्टी करत राहतो. इतकेच नाही तर नंतर आपले आवरणे, ऑफीसला जाण्याची धावपळ अशा असंख्य गोष्टी करत राहतो. पण या सगळ्यात आपले मानसिक आणि शारीरिक आरोग्य याकडे पाहायला आपल्याला वेळ होतोच असे नाही. मग अनेकदा सकाळी उठल्यावरही आपल्याला फ्रेश वाटत नाही आणि संध्याकाळी तर आपण पुरते थकून गेलेलो असतो. पण रोज सकाळी झोपेतून उठल्यावर लक्षात ठेवून काही किमान गोष्टी केल्यास आपला दिवस एकदम फ्रेश आणि एनर्जेटीक जाण्यास मदत होते.


प्रसिद्ध आयुर्वेदतज्ज्ञ डॉ. काही महत्त्वाच्या टिप्स देतात, त्या कोणत्या पाहूया...

१. सूर्यप्रकाशात जाp असते, त्यामुळे हाडं बळकट होण्यास मदत होते. तसेच प्रतिकारशक्ती वाढण्यासाठी आणि मूड चांगला राहण्यासाठी याचा चांगला फायदा होतो. त्यामुळे सकाळी किमान १० ते १५ मिनीटे सूर्यप्रकाशात जायला हवे.

२. सकारात्मक वाक्ये म्हणा...

आपण दिवस कोणत्या नोटवर सुरू करतो त्यावर आपला दिवस कसा जाणार हे अवलंबून असते. सकाळच्या वेळी सकारात्मक वाक्यांनी, विचारांनी दिवसाची सुरुवात केली तर दिवसभर ही सकारात्मकता आपल्या सोबत राहते आणि आपल्याला हवे तसेच घडते.

३. योगासने...

सकाळच्या वेळी किमान ३ आसने नियमित करायला हवीत. पवनमुक्तासनामुळे पोटात असलेला गॅस मोकळा होण्यास मदत होते. अनुलोम विलोम हा प्राणायामातील महत्त्वाचा प्रकार असून तोही अवश्य करायला हवा. आयुर्वेदातील जलनितीची सरावही तज्ज्ञांच्या सल्लायने नियमित करायला हवी. यामुळे श्वसनसंस्था मजबूत होण्यास मदत होते.

४. डीटॉक्स ड्रींक...
शरीर सकाळच्या वेळी डीटॉक्स करणे अतिशय महत्त्वाचे असते. यासाठी तुम्ही प्लेन लिंबू पाणी, आवळा-आलं आणि हळद यांचे पाणी घेऊ शकता. यामुळे शरीरातील अनावश्यक घटक बाहेर पडण्यास मदत होते आणि शरीर स्वच्छ होते.

५. ब्रिस्क वॉक...
डीटॉक्स ड्रींक घेतल्यानंतर सकाळच्या वेळी २० ते ३० मिनीटे तरी चालणे अतिशय महत्त्वाचे असते. नुसते चालण्यापेक्षा हे चालणे ब्रिस्क वॉक पद्धतीचे असेल तर त्याचा हृदयाचे कार्य, रक्तप्रवाह सुरळीत होण्यास याचा चांगला उपयोग होतो. सकाळच्या वेळी कोणत्याही प्रकारचा व्यायाम केला तर मूड चांगला राहण्यासही त्याचा चांगला उपयोग होतो.

General knowledge Marathi

22 Sep, 15:13


*कर्मवीर भाऊराव पाटील : एक दूरदर्शी समाजसुधारक आणि शिक्षणतज्ज्ञ*

कर्मवीर भाऊराव पाटील हे एक प्रसिद्ध समाजसुधारक, शिक्षणतज्ञ आणि परोपकारी होते ज्यांनी शिक्षणाच्या माध्यमातून उपेक्षित समुदायांना सक्षम करण्यासाठी आपले जीवन समर्पित केले. 22 सप्टेंबर 1887 रोजी कुंभोज, कोल्हापूर, महाराष्ट्र येथे जन्मलेल्या पाटील यांच्या अथक परिश्रमाने ग्रामीण महाराष्ट्राचा शैक्षणिक परिदृश्य बदलला.

*प्रारंभिक जीवन आणि प्रेरणा*

पाटील यांचे सुरुवातीचे जीवन कष्ट आणि संघर्षाने भरलेले होते. लहान वयातच त्याची आई गमावल्याने त्याचे पालनपोषण त्याच्या वडिलांनी केले, एक शालेय शिक्षक. शिक्षणाच्या या संपर्कामुळे पाटील यांच्यामध्ये शिकण्याची तीव्र आवड आणि इतरांना शिक्षित करण्याची इच्छा निर्माण झाली. महात्मा ज्योतिराव फुले यांच्या सत्यशोधक समाज चळवळीने प्रेरित होऊन पाटील यांनी सामाजिक सुधारणा आणि शिक्षणासाठी स्वत:ला वचनबद्ध केले.

*रयत एज्युकेशन सोसायटी*

1919 मध्ये, पाटील यांनी रयत एज्युकेशन सोसायटीची स्थापना केली, ही एक अग्रणी संस्था आहे ज्याचा उद्देश ग्रामीण आणि वंचित समुदायांना दर्जेदार शिक्षण प्रदान करणे आहे. त्यांच्या नेतृत्वाखाली समाजाची स्थापना झाली:

- 38 कॉस्मोपॉलिटन बोर्डिंग स्कूल
- 578 स्वयंसेवी शाळा
- 6 प्रशिक्षण महाविद्यालये
- 108 माध्यमिक शाळा
- 3 महाविद्यालये

*शिक्षणाचे तत्वज्ञान*

पाटील यांच्या शिक्षणाच्या अभिनव दृष्टिकोनाने "कमवा आणि शिका" वर जोर दिला, जिथे विद्यार्थी त्यांच्या शिक्षणासाठी अर्धवेळ काम करू शकतात. यामुळे आर्थिकदृष्ट्या वंचित पार्श्वभूमीतील विद्यार्थ्यांना त्यांच्या शैक्षणिक ध्येयांचा पाठपुरावा करण्यास सक्षम केले.

*पुरस्कार आणि ओळख*

पाटील यांचे योगदान राष्ट्रीय स्तरावर ओळखले गेले, त्यांना 1959 मध्ये प्रतिष्ठित पद्मभूषण पुरस्कार मिळाला.

*वारसा*

कर्मवीर भाऊराव पाटील यांचा वारसा त्यांच्या संस्थांच्या पलीकडेही आहे. तो:

- शिक्षणाद्वारे उपेक्षित समुदायांना सक्षम केले
- सामाजिक सुधारणा आणि समानता वाढवली
- शिक्षणतज्ञ आणि सामाजिक कार्यकर्त्यांच्या प्रेरित पिढ्या
- ग्रामीण महाराष्ट्राचे शैक्षणिक परिदृश्य बदलले

*निष्कर्ष*

कर्मवीर भाऊराव पाटील यांचे जीवन समर्पण, दूरदृष्टी आणि चिकाटीच्या सामर्थ्याचा दाखला आहे. शिक्षण आणि सामाजिक सुधारणांबद्दलची त्यांची अतूट बांधिलकी आजही आम्हाला प्रेरणा देत आहे, आम्हाला आठवण करून देते की शिक्षण ही वैयक्तिक आणि सामाजिक क्षमता उघडण्याची गुरुकिल्ली आहे.

General knowledge Marathi

21 Sep, 03:00


मोसाद - असं कसं झालं..मागोवा

लेखक : मिलिंद घारपुरे

.

तारीख.... 17 सप्टेंबर 2024...

वेळ...... दुपारचे 3 वाजून 23 मिनिट....

स्थळ.... लेबनोन मधील.... रस्ते घरे.... अनेक अनेक ठिकाणे.....

मोसाद.....ला

का एव्हढे भयंकर समजतात ते पुन्हा एकदा साऱ्या साऱ्या जगाने अनुभवले....

एकाच वेळी तब्बल 5000 पेजर चा स्फोट झाला आणि सारे जग हादरले....
हिजबुल्ला आणि हमास चे 5000 सैनिक .... स्फोटात...

जखमी अथवा काही ठार देखील झाले

आधीतर कोणालाच थांगपत्ता लागला नाही कि नेमके झाले तरी काय...

मोसाद ने असें काही घडवता येऊ शकते.... ही कल्पना देखील अनेकांच्या.....

ह्या सगळ्यांची सुरुवात झाली...

डिसेंबर च्या दुसऱ्या आठवड्यात... लेबनोन मध्ये....

इस्त्राएल ला आपल्या मोबाईल नेटवर्क मुळे आपल्या सैनिकांचा मागोवा घेता येतो आणि अचूक हल्ले करून त्यांचा नाश करता येतो... असें हिजबुल्ला आणि हमास च्या कमांडर्स ना जाणवले...

मग आता त्याच्यावर उपाय काय... तर सगळ्यांना मोबाईल फोन चा वापर टाळण्याच्या सूचना देण्यात आल्या.

आत्ता याला पर्याय काय... जो अगदी सुरक्षित असेल तर...

पेजर.... ज्याला बाहेर कुठूनच काहीच नेटवर्किंग नसते

अल्फा नुमेरिक पेजर ज्याचे लोकल मेसेज घ्यायचे काम असते ते अगदी safe असते त्यावर दुसरे कुठलेच उपकरण जोडल्या जात नाही हे अगदी साधे सोप्पे फक्त संदेश देवाण घेवाण चे काम करणारे सुरक्षित उपकरण...

ह्याचाच आता वापर करायचा असें ठरले...

मोसाद ला ह्याची कुणकुण लागली....

इतके पेजर.... म्हणजे कोणाला युरोप मध्ये ऑर्डर मिळणार...

मोसाद चे एजन्ट कामाला लागले....

थोड्या च दिवसात एक बातमी घेऊन एक एजन्ट आला...

तैवान स्तित....

गोल्डन अपोलो या कंपनी ला

युरोप मधील Novek कंपनी कडून 5000 पेजर ची लेबनान मधील ऑर्डर मिळाली...
दुपारी 3 ते 4 याच वेळात सगळ्यात जास्त मेसेज ची देवाण घेवान होते...

इतके महिने ज्याची वाट बघितली तो दिवस आला....

लेबनोन मधील एक स्टेशन हॅक केले गेले...

त्यावरून एकाच वेळी तो संदेश सहक्षेपीत केला.....

जसा तो मेसेज पोहोचला...

एकाच वेळेस...

बूम्म.....

5000 पेजर चा स्फोट झाला...

किती मेले कितीक जखमी झाले...

दुसऱ्या महा युद्धनंतर आजवर झालेला हा सगळ्यात मोठ्ठा हल्ला होता...

यामुळे झाले काय तर....

हिसबुल्लाह आणि हमास पूर्णपणे हादरून गेले

असा दूर नियंत्रित हल्ला कुठूनही करता येत असेल

तर....

कुठलीच गोष्ट सुरक्षित नाही...

आता त्यांना प्रचंड भीती बसली

साधा फोन... घ्यायला पण

त्यानंतर असेच सोलर पॅनल आणि walkie talkie त ब्लास्ट घडवून आणले गेले...

आता सारे जग इतके हादरून गेले आहें कि....

मोसाद ने या युद्धात आज मानसिक दृष्ट्या अभूतपूर्व असा विजय मिळावीला आहें...

या विजयाची तुलना करायची तर

बाजीराव ने अगदी थोड्या सैन्यनिशी पालखेड येथे निजामच्या मोठ्या सैन्याला पाणी पाजले...

याच्याशी करता येईल...

धन्य ती मोसाद... आणि

धन्य ते अगदी टिचभर राष्ट्र...

इस्त्राएल....

General knowledge Marathi

16 Aug, 02:37


आयुष्यात यशस्वी होण्यासाठी कोणत्या दहा गोष्टी करणं टाळायला हवं?


1. प्रक्रियेला नकार देणं: यशस्वी होण्यासाठी वेळ आणि मेहनत लागते. तात्काळ यशाची अपेक्षा ठेवणं टाळा.

2. नकारात्मक विचार करणं: सतत नकारात्मक विचार करणं किंवा स्वतःच्या क्षमतेवर शंका घेणं टाळा.

3. आळस करणं: नियोजित कामं पुढे ढकलणं किंवा आळस करणं टाळा. यामुळे प्रगती थांबते.

4. निवडक धोरणांचा अभाव: स्पष्ट लक्ष्य आणि ध्येय नसताना काम करणं टाळा. यामुळे दिशाहीनता येते.

5. स्वतःची तुलना इतरांशी करणं: स्वतःची इतरांशी तुलना करून मनस्ताप करणे टाळा. प्रत्येकाची यशस्वी होण्याची वेळ वेगळी असते.

6. ताण आणि दडपण घेणं: जास्त ताण किंवा दडपण घेणं टाळा, कारण यामुळे कार्यक्षमता कमी होते.

7. न्यूनगंड बाळगणं: "मी हे करू शकत नाही" किंवा "हे माझ्यासाठी नाही" असे विचार टाळा.

8. फक्त पैसे कमावण्यावर लक्ष केंद्रीत करणं:फक्त आर्थिक यशाकडे लक्ष न देता, मानसिक समाधान आणि शारीरिक आरोग्यही महत्त्वाचे आहे.

9. आलोचना स्वीकारण्यास नकार: इतरांकडून होणारी टीका किंवा आलोचना स्वीकारण्यास टाळाटाळ करणं टाळा.

10.अयोग्य व्यक्तींसोबत वेळ घालवणं: नकारात्मक आणि वाईट सवयी असलेल्या लोकांसोबत वेळ घालवणं टाळा.

या गोष्टी टाळून, योग्य विचार आणि सकारात्मक दृष्टिकोन ठेवून यशाच्या दिशेने वाटचाल करता येईल.

विशाल वाडेकर

General knowledge Marathi

30 Jul, 02:20


प्रत्येकाला माहित असावे असे काही लाइफ हॅक्स कोणते आहेत?

1, वेळच्यावेळी कामे करून टाकावीत, उद्या वर कधीही ढकलू नयेत
2, अगदी उदयाच करायची असल्यास नोट करुन ठेवणे. रिमायंडर लावून ठेवणे
3. प्रायॉरीटीज ठरवणे (१. अर्जन्ट अ‍ॅन्ड ईम्पॉर्टन्ट, २. अर्जन्ट बट नॉट ईम्पॉर्टन्ट, ३. नॉट अर्जन्ट बट ईम्पॉर्टन्ट, ४. नॉट अर्जन्ट नॉट ईम्पॉर्टन्ट ह्या चार category मध्ये कामांची विभागणी करणे)
व्हाईट बोर्ड,स्टीकी नोट्स वापरणे,डोळ्यासमोर दिसत राहिली की टाळाटाळ कमी होते
4. रीझल्ट ओरीएन्टेड काम करणे.
5, दिलेल्या वेळा व वचने पाळणे'च' आणि नाही जमल्यास वय,पोझिशन न पाहता दिलगिरी व्यक्त करणे
6. खरे बोलणे,पण जेव्हा तशी अनुकूल परिस्थिती नसेल तेव्हा 'नरो वा कुंजरो वा'अशी भूमिका घ्यावी,किंवा विषयाला बगल देत सराईतपणे वेगळा विषय काढावा
7. अष्टावधानी बनले पाहिजे, उदा- सकाळी ब्रश करता करता,एकीकडे चहा,दूध गरम करायला ठेवणे,पाणी तापवणे, फ्रिज मधील गोष्टी room temp साठी बाहेर काढून ठेवणे , कोरडा मिक्सर,जेवणाचा डबा हवा असल्यास पुसून ठेवणे,म्हणजे स्वयंपाक वगैरे करे पर्यंत तो व्यवस्थित कोरडा होतो किंवा चहा पिता ना,कुणाला काही निरोप असल्यास msg करणे, वाढदिवस शुभेच्छा देणे वगैरे.
8. आठवड्यात करायचे पदार्थांचे नियोजन असेल तर भाज्या,मसालेवगैरे आधीच आणून /चिरून/वाटून ठेवता येतात त्यामुळे आयत्या वेळची दगदग वाचते
9. बाजारातून आणलेल्या वस्तू बरोबर येणाऱ्या packaging ची लगेच विल्हेवाट लावावी, घरात अनावश्यक कचरा साठत नाही
10. कपाट, ड्रॉवर आवरताना मागच्या 6 महिन्यात न वापरलेली वस्तू सरळ फेकून /योग्य त्या वापर कर्त्याला देऊन टाकावी
11, कपडे धुतले की वाळवून लगेच इस्त्री करूनच कपाटात ठेवावे,निघताना घाई+चिडचिड होत नाही
12. शाबासकी मिळवण्यासाठी प्रत्येक काम अथ पासून इति पर्यंत स्वतः करण्याचा हट्ट सोडून,दुसर्याना जबाबदारी द्यावी/सहभागी करून घ्यावे,आपली शारीरिक/मानसिक ओढाताण करण्यात आपल्याच तब्बेतीची वाट लागते
13. स्वतः ठरवलेले टार्गेट पूर्ण केले तर स्वतः ला एखादे बक्षीस द्या, जशी पूर्ण कॅडबरी/ग्लासभर मस्तानी वगैरे, आणि काम पूर्ण नाही केले तर पनिश करा, जसे 2 दिवस चहा/कॉफी/आवडती गोष्ट न खाणे, आवडती सिरीयल न पाहणे वगैरे

सॊजन्य- स्नेहल पुणेकर

General knowledge Marathi

15 Jul, 12:40


‘गोमंतकीय’, अशी ओळख पटवणारे खास खाद्यपदार्थ आमच्या ताटातून कधीच गायब झाले आहेत. व्यवसायही आपल्या हाती उरले नाहीत. महोत्सवांत नाचून दाखवण्याइतपत संस्कृती आहे आणि एकमेकांना शिव्या घालण्यासाठी का होईना, ती जिवंत आहे. जे बार्सिलोना भोगत आहे त्याच भोगावळीच्या वाटेवर गोव्याने चालायला सुरुवात केली आहे.
अतिपर्यटन म्हणजे पर्यटकांचे प्रमाणाबाहेर येणे एवढाच मर्यादित अर्थ घेणे चुकीचे ठरेल. व्यवस्थेच्या, स्थानिकांच्या क्षमतेबाहेर एकाच वेळी, एकाच जागी पर्यटकांचे एकत्र येणे म्हणजे अतिपर्यटन. आपल्या घरी एखाद्या कार्यक्रमास निमंत्रण द्यायचे तरी आपण किती विचार करतो! वेळ, जागा, खर्चाचे परवडणे, अशा असंख्य बाबींचा सखोल विचार करतो व त्याप्रमाणातच निमंत्रण देतो. केवळ किती पर्यटक आले, या संख्येवर पर्यटनाची मोजमापे मिरवण्यात काहीच अर्थ नाही. किती पर्यटक, कुठल्या वेळेत, कुठल्या मोसमात, कुठल्या स्थानी, किती काळासाठी आले याचा तरी निदान सखोल अभ्यास होणे गरजेचे आहे. दुसरी महत्त्वाची बाब म्हणजे त्यातून सरकारी तिजोरीत जमा होणारा महसूल. जेव्हा पर्यटन अनिर्बंध, अनियोजित आणि अति होते तेव्हा सरकारच्या महसुलात वाढ होत नाही. पर्यटन व त्याच्याशी संलग्न अन्य व्यवसाय करणार्‍या लोकांच्या खिशात हा पैसा जातो. त्याचबरोबर अशा बांडगुळांनी पोसलेली गुंडगिरी, वेश्याव्यवसाय आणि अन्य उद्योगधंदे यांनी केलेले सामाजिक, सांस्कृतिक नुकसान, कितीही पैसे मोजले तरी भरून निघत नाही. पर्यटनाकडे अर्थकारण म्हणून पाहताना त्यातून निर्माण होणारे अनर्थ आणि हानी जमेस धरूनच ‘जितम् मया’ म्हणणे योग्य ठरते. तसे केले नाही तर पर्यटनावर पोट भरणार्‍यांना व स्थानिकांनाच ते नकोसे होते. बार्सिलोनात जे नकोसे झाले आहे, ते गोव्यातही नकोसेच होईल.
कुळागरात जसे आपण पाटाचे पाणी बांध घालून शिंपण्यासाठी वळवतो तसे पर्यटकांना वळवणे अत्यंत आवश्यक आहे. ‘पर्यटनवृक्षा’ची सकस वाढ व्हावी यासाठी त्यावर उगवलेली बांडगुळे मुळासकट निष्ठूरपणे उपटून काढणे गरजेचे आहे. ‘पर्यटन व पर्यटक नकोच’, असे म्हणणे ‘अतिथी देवो भव’ मानणार्‍या आतिथ्यशील गोमंतकीय माणसाच्या रक्तात नाही. पण, रक्त ओकेपर्यंत त्यांना सोसणेही परवडणारे नाही. गोव्याचा बार्सिलोना होऊ नये, यासाठी योग्य पावले वेळेत उचलणे ही सरकारची, प्रशासनाची आणि आपली प्रत्येकाची जबाबदारी आहे.
- प्रसन्न शिवराम बर्वे

General knowledge Marathi

15 Jul, 12:40


गोव्याचा बार्सिलोना होतोय का?
गेल्या शनिवारी बार्सिलोनामधील शेकडो स्थानिकांनी पर्यटकांच्या अंगावर पाण्याचे फवारे उडवून प्रमाणाबाहेर होत असलेल्या पर्यटनाचा निषेध नोंदवला. आदरातिथ्याची परंपरा असलेले व आईच्या मायेने साळीचा भात वाढणारे सोनकेवड्याचे हात आलेल्या पाहुण्यांवर पाणी फवारून निषेध व्यक्त करणार नाहीत. पण, त्याच बरोबर बार्सिलोनातील नागरिकांना हे का करावे लागले? बार्सिलोनाने जे भोगले त्या वाटेने गोवा, गोमंतकीय जात आहेत का, याची पडताळणी, चिंतन होणे आवश्यक आहे.
भूमध्य समुद्राच्या काठावर वसलेले, विस्तीर्ण समुद्रकिनारा, उत्तम हवामान, डोंगररांगा, वैभवशाली वास्तुकला, द्राक्षांची वाईन, मुबलक मासे आणि आधुनिक फॅशन विश्‍वाचे माहेर असलेले एक सुंदर शहर म्हणजे बार्सिलोना! पर्यटकांना आकर्षित करण्याचे सर्व गुण या शहरात होते. तरीही बार्सिलोनाने १९९२च्या ऑलिम्पिक खेळांचे आयोजन करेपर्यंत हे शहर खरोखरच पर्यटकांच्या नकाशावर तसे ठळकपणे दिसत नव्हते. नाही म्हणायला १९६० आणि ७०च्या दशकात कोस्टासच्या बाजूने हॉटेल्स आणि रिसॉर्ट्स उगवण्यास सुरुवात झाली होती. ऑलिम्पिकच्या निमित्ताने औद्योगिक बंदर असलेल्या या शहराचा चेहरामोहरा बदलण्यात आला. नवीन समुद्रकिनारे तयार करण्यासाठी अक्षरश: वाळू आयात करण्यात आली. पर्यटक आकर्षित होऊ लागले. करता करता बारमाही पर्यटक इतके वाढले की, स्थानिकांना राहणे नकोसे होऊ लागले.
१९९०मध्ये फक्त १,१५,००० क्रूझ प्रवासी, व्यापारी बार्सिलोनामध्ये आले. २०१७पर्यंत हा आकडा २७ लाख इतका वाढला. अंदाजे १६ लाख २० हजार लोकसंख्या असलेल्या या भूभागात २०२३साली भेट दिलेल्या एकूण पर्यटकांची संख्या चक्क २ कोटी ६० लाख इतकी होती. उपलब्ध साधनसुविधा, क्षमता यांच्या कितीतरी पट अधिक बोजा शहरावर पडला. बार्सिलोना हे शहर तसे लहान आहे. माणसांचे वहन करण्याची त्याची क्षमता मर्यादित आहे. या शहराची रचना कधीही मोठ्या संख्येने लोकांच्या रस्त्यावर दररोज येण्यासाठी केली गेली नव्हती. या गर्दीमुळे स्थानिकांसाठी मोठ्या समस्या निर्माण झाल्या आहेत. विशेषत: सग्रादा फॅमिलियानजीक असलेल्या पर्यटन क्षेत्रात पदपथांवर चालण्यासाठी जागाच शिल्लक नाही. लोकांचा पूर वाहतोय. दुसरी प्रमुख समस्या म्हणज गेल्या काही दशकांमध्ये पर्यटनाच्या वाढीमुळे होत असलेला सांस्कृतिक र्‍हास. बार्सिलोनाला एकेकाळी स्पॅनिश इतिहासाचे आणि संस्कृतीचे प्रतीक मानले जात असे. शहरी भागातील पारंपरिक व्यवसायांची जागा फास्ट फूड रेस्टॉरंट्स आणि पर्यटन-मार्गदर्शक पुस्तिकांच्या दुकानांनी घेतली. बार व नाईट क्लब यांची रेलचेल सुरू झाली. येथील उपाहारगृहांमध्ये स्पॅनिश खाद्यपदार्थांऐवजी ‘मेक्सिकन सोम्ब्रेरोस’ सर्वांत लोकप्रिय आहे. बार्सिलोनाची ओळख सर्व स्तरावर पुसली जात आहे. ‘आमचा बार्सिलोना’ असे अभिमानाने मिरवणारे नागरिक खाली मान घालून फिरत आहेत. गेल्या काही वर्षांमध्ये बार्सिलोना हे पूर्णपणे पर्यटकांचे शहर झाले आहे. यात स्थानिकांना वाव उरला नाही.
पोर्तुगिजांच्या जोखडातून मुक्त झालेल्या गोव्याची प्रतिमा ‘चर्च व समुद्रकिनारे असलेले राज्य’ अशी बनली होती आणि ‘दारुडे आणि आळशी(खरे म्हणजे ‘सुशेगाद’ याचा अर्थ आळशी असा नव्हे तर समाधानी असा होतो)’, अशी गोमंतकीयांची प्रतिमा होती. जेवणाला चव आणणारे मीठ निर्यात करणारे अशी एकेकाळी ओळख असलेल्या गोमंतकीयांच्या ओळखीचे पतन मुक्तीनंतर मोठ्या प्रमाणावर झाले आणि आता तर त्याची परिसीमा गाठली गेली आहे. फार मनाला लावून घेऊ नका, पण आपली ओळख ‘ड्रग्ज व मुली पुरवणारे’, अशी होत आहे.
शहरांत, शहरांलगतच्या गावांत जमीन घेणे सामान्यांच्या हाताबाहेर गेले आहे. असलेली जमीन परप्रांतीयांना विकण्याकडे कल वाढला आहे. उर्वरित भारतातले गर्भश्रीमंत गोव्याला आपले ‘सेकंड होम’ बनवत आहेत. त्यामुळे, जमिनी रास्त किमतीपेक्षाही कितीतरी पट अधिक दराने विक्रीस जात आहेत. गोमंतकीयाला विकणे सोपे व विकत घेणे कठीण झाले आहे. ज्यांनी भूमीचे नियंत्रण व रक्षण करायचे तेच मोठमोठे गोमंतकीय अधिकारी गोमंतकीयांच्याच जमिनी लाटू लागले आहेत. भू-माफियांचा दबदबा व दबाव वाढत आहे. बाउन्सर आणून घरे पाडली जात आहेत. समुद्रकिनार्‍यांवर ड्रग्ज मुबलक प्रमाणात उपलब्ध आहेत. गोव्यात अमली पदार्थांचे ‘पार्किंग’ होते; इथे आणले जातात व परस्पर बाहेर नेले जातात, असे अधिकारी काही वर्षांपूर्वी मुलाखतीत सांगायचे. आज स्थानिक लोक गाड्यांवर ड्रग्जची विक्री करत आहेत आणि सहावी-सातवीत शिकणारी गोमंतकीय पोरे चॉकलेट खावे तसे ड्रग्जचे सेवन करत आहेत. देशोदेशीच्या कोवळ्या मुलींचा बाजार भरत आहे. बारचा परवाना मिळवून केलेल्या डान्सबारमध्ये या पोरी नाचवल्या जात आहेत व शरीरविक्रयही राजरोस सुरू आहे. ‘बाहेरून आणलेल्या मुली’, असे स्वत:चे समाधान करून घेण्यात काहीच अर्थ नाही. त्यांची जागा गोमंतकीय मुलींनी कधी घेतली, हे आम्हां परिटघडीच्या लोकांना कळणारही नाही.

General knowledge Marathi

11 Jul, 16:59


भरपूर झोप झाली तरी सकाळी उठल्यावर अजिबात फ्रेश वाटत नाही? ४ कारणं, म्हणून उडत नाही डोळ्यावरची झोप
: पुरेशी झोप न झाल्यास आपल्या शरीराचे एकूण कार्य बिघडते
भरपूर झोप झाली तरी सकाळी उठल्यावर अजिबात फ्रेश वाटत नाही? ४ कारणं, म्हणून उडत नाही डोळ्यावरची झोप
रात्रीची चांगली ७ ते ८ तास झोप उत्तम आरोग्यासाठी अतिशय महत्त्वाची असते. ही झोप झाली नाही तर आपला पुढचा पूर्ण दिवस अस्वस्थ जातो. मेंदूचे कार्य सुरळीत चालायचे असेल आणि मेंदूची रचना या दोन्हीवर झोपेचा परीणाम होत असतो. याशिवाय काम आणि सोशल मीडिया यासाठी आपण स्क्रीनचा मोठ्या प्रमाणात वापर करतो, त्याचाही मेंदूवर एकप्रकारे ताण येत असतो. आपली पुरेशी झोप झाली तरीही अनेकदा आपल्याला सकाळी उठल्यावर अजिबात फ्रेश वाटत नाही. काहीच करायची इच्छा न होणे, आळस येणे, लोळत राहावेसे वाटणे असे कधीतरी होणे ठिक आहे. पण नेहमीच असे होत असेल तर मात्र यामागे काही नेमकी कारणे असण्याची शक्यता असते हे लक्षात घ्यायला हवे
योग्य वेळी पुरेशी झोप न झाल्यास आपल्या शरीराचे एकूण कार्य बिघडते. शारीरिक आणि मानसिक आरोग्यावर याचा ताण येतो आणि झोप न होणे हे मुख्य कारण असू शकते. वेळेत झोपणे, झोपेची गुणवत्ता वाढवण्यासाठी प्रयत्न करणे अतिशय महत्त्वाचे आहे. विशेषत: महिलांमध्ये हार्मोन्सचे संतुलन बिघडत असल्याने त्यांचे झोपेचे गणित बिघडण्याची शक्यता असते. मात्र तसे होऊ नये म्हणून काही विशेष गोष्टींची काळजी घ्यायला हवी. पाहूयात सकाळी उठल्यावर फ्रेश न वाटण्याची कारणे कोणती आणि त्यासाठी काय करायला हवे.
१. दुपारी २ वाजल्यानंतर चहा किंवा कॉफी यांसारखी पेय घेतल्याने झोपेचे गणित बिघडण्याची शक्यता असते. या पेयांमध्ये असणारे कॅफीन मोलाटोनिन या हार्मोनवर परीणाम करते आणि त्यामुळे झोपेचे चक्र बिघडते.
२. रात्री खूप उशीरा आणि हेवी जेवण घेणे हे झोप बिघडण्याचे आणखी एक महत्त्वाचे कारण असते. आपण झोपलेले असताना पचनक्रियेचे काम शरीरात सुरू असेल तर शरीर गाढ झोपेत जाऊ शकत नाही.
३. तुम्ही रात्री खूप उशीरा झोपत असाल आणि सकाळी लवकर उठत असाल तर तर तुम्हाला मुळातच कमी झोप मिळते. त्यामुळे सकाळी उठल्यावर फ्रेश न वाटता थकल्यासारखे किंवा आळसावल्यासारखे वाटते.
४. रात्री १२ किंवा त्यानंतर झोपणे आरोग्यासाठी अजिबात चांगले नसते. हल्ली अनेक जणांची कामे ही परदेशातील वेळांनुसार सुरू असतात. त्यामुळे ऑफीसच्या वेळा रात्री उशीरापर्यंत असतात. मात्र रात्री १० पर्यंत झोपणे आरोग्यासाठी केव्हाही जास्त चांगले असते.

General knowledge Marathi

07 Jul, 04:46


*वॉरन बफे या गुंतवणूक क्षेत्रातील अग्रेसर सीईओने तर ‘एआय’ला ‘दुसरा अणुबॉम्ब’ म्हटले आहे ..!!*

*‘एआय’ तंत्रज्ञानामुळे ६० ते ८० टक्के लोकांच्या हातचे काम जाईल, ते बेरोजगार होतील, ह्याच्या अनेक पाऊलखुणा दिसत आहेत ..!!*

*‘रायटर्स गिल्ड’ या अमेरिकेतील लेखकांच्या संघटनेने नुकत्याच काढलेल्या मोर्चाने हे दाखवून दिले. ‘चॅट जीपीटी’ कथा, पटकथा लिहून देणार असेल, तर ह्या लेखकांना कोण मानधन देणार ..??*

*परवाचीच बातमी आहे, की ब्रिटनमध्ये गुंतवणूक तज्ज्ञांच्या सल्ल्यापेक्षा ‘चॅट जीपीटी’ने गुंतवणुकीवर अधिक परतावा दिला ..!!*

*‘सोनी’च्या छायाचित्र स्पर्धेत प्रथम पारितोषिक जाहीर झालेल्या जर्मन छायाचित्रकाराने ते नम्रपणे नाकारले; कारण ती ‘एआय’ची कलाकृती होती ..!!*

*‘एआय’, ‘बिग डेटा’, ‘क्लाउड’ इत्यादींचा समुच्चय असणारी, २०१३मध्ये अस्तित्वात आलेली चौथी औद्योगिक क्रांती म्हणजेच ‘इंडस्ट्री ४.०’ किंवा ‘आय ४’ ..!!*

*ह्याला मागे टाकत, दहा वर्षांत ‘इंडस्ट्री ५.०’ उदयाला आली आहे. ह्यामध्ये मानव आणि यंत्र-तंत्र-रोबो एकत्र काम करतील. याला ‘कोबॉट’ म्हणतात. ‘कोबॉट’मुळे जीवन सुखावह (की आळशी ..??) झाले, तरी असंख्य नोकऱ्यांवर गदा येऊन, सामाजिक अस्थैर्य वाढेल ..!!*

*प्रख्यात मानववंश शास्त्रज्ञ युवल हरारी (‘सेपियन्स’चा लेखक) ह्याने एका ‘टेड टॉक’मध्ये म्हटले आहे की, ९० टक्के लोकांना भविष्यात काही कामच नसेल ..!!*

*यावर काहीसा उपाय म्हणून बिल गेट्स यांनी ‘एआय एथिक्स ग्रुप’ सुचवला आहे ..!! त्यांनी असेही म्हटले आहे की, एखाद्या उद्योगाने लोकांना काढून रोबोंना काम दिले तर, त्यांना ‘रोबो कर’ लावण्यात यावा ..!!*

*‘एआय’वरील संशोधन सहा महिने थांबवावे, असे अनेक तंत्रज्ञ, शास्त्रज्ञ, विचारवंत सुचवत आहेत ..!! तंत्रज्ञानाने केलेली कलाकृती वा काम,  आणि मानवाने केलेले काम,  ह्यांत फरक करता आला नाही तर, त्याला ‘ट्युरिंग टेस्ट’ म्हणतात ..!!*

*‘कोबॉट’ या ‘इंडस्ट्री ५.०’मधील तंत्रज्ञानात आपण तेथपर्यंत पोहोचलो आहोत. डॉ. जेफ्री हिंटन हे ‘ट्युरिंग पुरस्कार’ विजेते आहेत ..!!*

*एवढे सामाजिक अस्थैर्य, विध्वंस होणार असेल तर,  ‘एआय’ करायचेच कशाला, असा प्रश्न मनात उद्भवू शकतो ..!! शेवटी ती मानवाचीच निर्मिती आहे, आणि त्याचे उत्तर दडले आहे लोभीपणात ..!!*

*‘एआय’मध्ये काम करणाऱ्या कंपन्यांना, त्यांच्या भागधारकांना उत्तम परतावा देऊन, स्वत:ची तुंबडी भरायची आहे. जगात अस्थैर्य निर्माण होईल वगैरे तात्त्विक गोष्टींत त्यांना रस नसून, त्यांच्यात ‘एआय’मधील अग्रणी होण्याची उघडी-नागडी स्पर्धा आहे, हे नि:संशय ..!!*

*या स्पर्धेत आपण टिकून राहण्यासाठी शिक्षण-पद्धतीत शिक्षकांनी ‘गूगल’ व्हावे आणि विद्यार्थ्यांनी ‘चॅट जीपीटी’ ..!!  म्हणजेच शिक्षकांनी ‘गूगल’पलीकडचे ज्ञान द्यावे आणि, विद्यार्थ्यांनी ‘चॅट जीपीटी’चा वापर करावा; पण त्यावर पूर्ण अवलंबून न राहता स्वत:चा तरतम भाव वापरावा ..!!*

*ह्या पुढे आपली स्पर्धा ‘एआय’शी असणार आहेच; त्याहीपेक्षा ती ‘एआय’बरोबर काम करणाऱ्या मानवांशी अधिक असेल ..!!*

🙏🙏

*- अच्युत गोडबोले*

General knowledge Marathi

07 Jul, 04:45


*आर्टिफिशिअल इंटेलिजन्स .. तिसऱ्या स्फोटाच्या उंबरठ्यावर ..*
*- अच्युत गोडबोले*

*आर्टिफिशिअल इंटेलिजन्स (AI) किंवा कृत्रिम बुद्धिमत्ता काय करू शकते, ह्याची चुणुक जगाला दिसू लागली आहे ..!!*

*ह्या तंत्रज्ञानाचे ‘गॉडफादर’ म्हणवले जाणारे डॉ. जेफ्री हिंटन ह्यांनी त्याविषयीची भीती व्यक्त केली आहे. ‘एआय’ काय आहे, ते विनाशक का होऊ शकते याविषयी ..*

👇

*"कृत्रिम बुद्धिमत्तेविषयी (एआय) मी जे काम केले, त्याबद्दल मला थोडा खेदच वाटतो" हे उद्गार आहेत ‘एआय’ तंत्रज्ञानाचे ‘गॉडफादर’ असे बिरूद लाभलेले डॉ. जेफ्री हिंटन ह्यांचे ..!!*

*गुगल मधून राजीनामा देताना, 'आर्टिफिशिअल इंटेलिजन्स’, आणि त्या तंत्राच्या भयावह शक्यता ह्या विषयी बोलताना नोकरीमध्ये असताना मर्यादा येतील, म्हणून राजीनामा देत आहे ..!!"*

*मी ह्याला ‘तिसरा स्फोट’ म्हणतो ..!!*

*सन १८९६च्या आसपास ‘डायनामाइट’चा शोध लावणाऱ्या आल्फ्रेड नोबेलचा स्फोट पहिला ..!!* 

*सन १९४५ मध्ये ‘मॅनहॅटन प्रोजेक्ट’मधील अणुबॉम्बचा शोध लावणारा ओपेनहाइमरचा स्फोट दुसरा ..!!*

*आल्फ्रेड नोबेलच्या भावाचे निधन झाल्यानंतर, आल्फ्रेडचेच निधन झाले आहे असे समजून एका वृत्तपत्राने,  ‘मृत्यूच्या व्यापाऱ्याचे निधन’ अशी बातमी छापली ..!!*

*आपण मेल्यावर जग आपल्याला कसे ओळखेल, आठवेल ह्या विषयीची ‘याची देही, याची डोळा’ जाणीव झाल्यानंतर उपरती झालेल्या आल्फ्रेडने, पाप-क्षालनासाठी ‘नोबेल पारितोषिका’ची घोषणा केली ..!!*

*गंमत म्हणजे ह्याच नोबेल पारितोषिकासाठी १९४६, १९५१, १९६७ असे तीन वेळा नामांकन मिळालेल्या; परंतु पुरस्कार मिळू न शकलेल्या रॉबर्ट ओपेनहाइमरने अणुबॉम्ब बनवला. त्याचा स्फोट ‘डायनामाइट’पेक्षा कित्येक पट विध्वंसक होता. त्यानंतर त्या संशोधनाच्या विनाशक शक्तीमुळे, ओपेनहाइमरने खेद व्यक्त केला होता ..!!*

*आताचा डॉ. जेफ्री हिंटन ह्यांचा राजीनामा आणि त्यानंतरची 'खेदयुक्त काळजी' हा ‘एआय’ तंत्राच्या अजूनही अव्यक्त; पण नजीकच्या भविष्यातील महास्फोटाची जणू नांदीच ..!!*

*इतकी वर्षे ‘गूगल’मध्ये कार्यरत असूनही, त्याने आत्ताच राजीनामा देण्याची मला तीन कारणे वाटतात. पहिले म्हणजे ..*

*‘एआय’मुळे नजिकच्या काळात जवळजवळ ६० ते ८० टक्के नोकऱ्या कमी होण्याचे भाकित वर्तविले जात आहे ..!! त्यामुळे प्रचंड सामाजिक अस्थैर्य निर्माण होईल ..!!*

*दुसरे म्हणजे, अलीकडेच ‘चॅट जीपीटी’ आणि ‘लार्ज लँग्वेज मॉडेल’ने (एलएलएम) घातलेला धुमाकूळ ..!!* 

*आणि ..*

*तिसरे म्हणजे, ह्या अत्यंत प्रगत ‘एआय’मुळे तयार होत असलेल्या विध्वंसक शस्त्रांची भीती ..!!*

*‘स्वार्म तंत्रज्ञान’, म्हणजे अनेक छोटे ड्रोन एकत्रित काम करतात ..!! एखाद्या व्यक्तीचे छायाचित्र दिल्यास, हे सारे छोटे ड्रोन एकत्र काम करून त्या व्यक्तीला ठार करू शकतात ..!! ह्या हल्ल्यातून बचाव होणे शक्य नाही ..!!*

*ही तिन्ही कारणे ज्या तंत्रज्ञानामुळे शक्य झाली त्यात, डॉ. हिंटन यांचे महत्त्वपूर्ण योगदान आहे ..!!*

*‘चॅट जीपीटी’ आणि ‘डीप फेक’ तंत्रज्ञानासारख्या गोष्टींमुळे, सोशल मीडियावर बनावट छायाचित्रे, व्हिडिओ, मजकूर यांचा अनिर्बंध सुळसुळाट होण्याची नुसती शक्यताच नव्हे, तर अनेक शास्त्रज्ञांना खात्री वाटते ..!! हे अत्यंत प्रगत तंत्रज्ञान वाईट हेतू असणाऱ्या, आसुरी महत्त्वाकांक्षेने प्रेरीत लोकांच्या हाती पडल्यास, जगाचा विनाश अटळ आहे, याबाबतही त्यांच्यात एकवाक्यता आहे ..!!*

*याच्याही पुढे जात ..*

*'जगाचा विनाश होईल का ..??* 

*ह्यापेक्षा ..*

*‘कधी होईल' ..??’*

*एव्हढेच विचारणे आपल्या हातात आहे, अशी भीतीही अनेक विचारवंत व्यक्त करीत आहेत ..!!*

*ह्याच प्रकारची विधाने, काळजीयुक्त भाषणे अमेरिकेचे अध्यक्ष जो बायडेन, ब्रिटनचे पंतप्रधान ऋषी सुनक आणि प्रसिद्ध तंत्रज्ञ-उद्योजक इलॉन मस्क, बिल गेट्स करीत आहेत ..!! आपण ती ऐकत आणि वाचत आहोत ..!!*

*व्हाइट हाउसने नुकतेच ‘गूगल’चे सुंदर पिचाई आणि ‘मायक्रोसॉफ्ट’चे सत्या नाडेला  ह्यांना ‘एआय’चा जबाबदारीपूर्वक वापर करणे आणि त्यासाठीचा आराखडा करणे, ह्यासंबंधी बोलावले होते. त्या बैठकीत ‘ओपन एआय’च्या (‘चॅट जीपीटी’ची जनक कंपनी) सॅम आल्टमनबरोबरच अमेरिकेच्या उपाध्यक्ष कमला हॅरिसही उपस्थित होत्या. ‘विश्वासार्ह एआय’साठी व्हाइट हाउसने १४ कोटी डॉलर जाहीर केले आहेत ..!!*

*‘एआय’ची उपशाखा असणारी ‘न्यूरल नेटवर्क’ खूप जुनी आहे. ‘न्यूरल नेटवर्क’ अती-प्रगत करण्यात, तिचे २०१२मध्ये ‘डीप लर्निंग’मध्ये रूपांतर करण्यात, डॉ. हिंटन ह्यांचे मोलाचे योगदान आहे. ह्या ‘डीप लर्निंग’ प्रकारामुळे आज ही परिस्थिती ओढावली आहे ..!!* 

*डॉ. हिंटन म्हणतात की, हे तंत्रज्ञान मानवापेक्षाही पुढे जाईल, अशी शक्यता आहे आणि ती खूप भयावह आहे ..!!*

*काही दिवसांपूर्वी ‘सॅमसंग’ कंपनीने ‘चॅट जीपीटी’च्या वापरावर बंदी घातली ..!!*

General knowledge Marathi

04 Jul, 02:55


उपवासाचे वैज्ञानिक रहस्य-ग्लुकॅगॉन


      आपल्या शरीरामध्ये दोन अशा शक्ति आहेत ज्या एकमेकांच्या विरोधात कार्य करतात.१.इन्सुलिन २.ग्लुकॅगॉन हे दोन्ही हार्मोन स्वादुपिंडातून पाझरतात. इन्सुलिन हे साठा करणारे हार्मोन आहे. हे अतिरिक्त पिष्टमय पदार्थांचे चरबीत साठा करून ठेवते. तर ग्लुकॅगॉन अगदी विरुद्ध कार्य करते. ग्लुकॅगॉन जिथे जिथे चरबी असते तिथे जाते व अतिरिक्त चरबीचे पचन करते आणि ऊर्जा/शक्ती निर्माण होते.पण रक्तामध्ये अतिरिक्त इन्सुलिन असताना ग्लुकॅगॉन पाझरत नाही. ग्लुकॅगॉन वाटच पहात असतो कधी एकादशी/चतुर्थी येईल, उपवास येईल. इन्सुलिन ची पातळी शून्य होईल मग मला पाझरता येईल. परंतु उपवासाच्या दिवशीही आपण पिष्टमय पदार्थच खातो त्यामुळे ग्लुकॅगॉन पाझरतच नाही. सतत पिष्टमय पदार्थ, गोड पदार्थ खात राहिल्यामुळे इन्सुलिन ची पातळी खाली येतच नाही.त्यामुळे वर्षानुवर्षे ग्लुकॅगॉनला काम करायला वावच मिळत नाही.परिणामी वर्षानुवर्षे अनेक प्रयत्न करूनही वजन/चरबी कमी होत नाही. मधुमेह ही नियंत्रणात येत नाही. 
        इन्सुलिनची पातळी कमी करणे व ग्लुकॅगॉनला चरबी पचवण्यासाठी संधी उपलब्ध करून देणे हे खरे रहस्य आहे. इन्सुलिन व ग्लुकॅगॉन हार्मोनचे कार्य संतुलित झाले तर पचन ही संतुलित होईल. भारतात दोन वेळाच लोक पोटभर जेवत होते तोपर्यंत सर्वच आरोग्यदायी होते. ब्रेकफास्ट, चहा, कॉफी आले व ग्लुकॅगॉनला पाझरायला वावच राहिला नाही. संस्कृत शब्दकोशात ब्रेकफास्ट ला पर्यायवाची शब्दच नाही. आपले शरीर अतिरिक्त इन्सुलिनसाठी तयारच केलेलं नाही. इन्सुलिनचे काम झाले की रक्तातील इन्सुलिनची पातळी शून्य झाली पाहिजे ह्यासाठी निसर्गाने आपले शरीर बनवलेले आहे. उपवास करतो त्यावेळी ग्लुकॅगॉन पाझरायला संधी उपलब्ध करून देणे अपेक्षित आहे. विना साखरेचे दूध, ताक, लोणी, तूप, खोबरे, शेंगदाणे, राजगिरा इ. पदार्थ आपण घेऊ शकतो. ह्यामध्ये कमीतकमी पिष्टमय पदार्थ असून प्रथिने व स्निग्धपदार्थ जास्त आहेत. त्यामुळे इन्सुलिन कमीतकमी पाझरेल. त्यासोबत फळे ही खाऊ शकतो, पण ते दोन वेळा जेवणातच घ्यावे. मध्ये मध्ये पाणी भरपूर प्यावे. अगदीच वाटले तर पातळ ताक घेऊ शकतो.असे आपण उपवासावेळी  करणे आरोग्यदायी आहे. 
        तसेच इतर दिवशीही जेवणामध्येच पिष्टमय पदार्थ चपाती, भाकरी, भात, फळभाज्या, कडधान्ये, सलाड इ. घ्यावे. दोन जेवणांच्या मध्ये चहा, कॉफी, एखादा वरचा खाऊ खाणे टाळावे. म्हणजे इन्सुलिन ची पातळी वाढणार नाही. इन्सुलिन दोनदा जेवणाच्याच वेळी पाझरेल व पचन झाले की त्याची पातळी खाली येईल आणि मग ग्लुकॅगॉन पाझरेल जे अतिरिक्त चरबीचे पचन करेल. रोजच्या जीवनात दोन वेळाच जेवणे हेही एकप्रकारे उपवासाप्रमाणेच आरोग्यदायी आहे. मध्ये मध्ये काय खावे म्हणजे इन्सुलिन ची पातळी वाढणार नाही हे डॉ जगन्नाथ  दीक्षितांनी संशोधित केले आहे. त्यानुसार पातळ ताक(२चमचे दही +२००ml पाणी), नारळ पाणी, एखादा टोमॅटो हे सेवन करू शकतो. आपण चहा, कॉफी ऐवजी जे विविध काढे पाहिले  तेही घेऊ शकतो. जसे धणे+जिरे+दालचिनी+बडीशेप इ.चा काढा. परंतु ज्यांचे फास्टिंग इन्सुलिन व HBA1C जास्त आहे त्यांनी पाणी पिणेच आरोग्यदायी आहे. 
तसेच दररोज रात्री बारा ते चौदा तास जर आपण अखंड उपाशी राहिलोत तर autophagy ही वैज्ञानिक प्रक्रिया आपल्या शरीरात कार्यरत होईल. ज्या द्वारे डायबिटीस, कँसर, विविध मानसिक आजार आपल्याला होणारच नाहीत. 
       एक धार्मिक विधी म्हणून उपवास आपल्या सांस्कृतीत गोवला असला तरी त्यामध्ये सखोल विज्ञानाच लपलेले आहे. 

आपल्या ऋषीमुनींना शतशः नमन!

General knowledge Marathi

29 Jun, 04:21


💁‍♂ _*जॉब इंटरव्ह्यूला या गोष्टी कधीच करू नका !*_ 
------------------------------ 
_जॉब इंटरव्ह्यूला असताना काय करू नये एवढं जरी लक्षात ठेवलं तर तुमचं निम्मं काम झालेलं असतं. यामुळे होतं काय, तर समोरच्याच्या मनात आपल्याबद्दल चुकीचं काही मत तयार होत नाही. त्यामुळे इंटरव्ह्यूला जाताना या टिप्स नक्की लक्षात ठेवा._ 

इंटरव्ह्यूच्या वेळेस कधीच हाताची घडी घालून बसू नका.

इंटरव्ह्यू देताना एकदम ऐटीत बसू नका. 

इंटरव्ह्यू चालू असताना एकदम गप्प कधीच बसू नका. 

काही गोष्टींची उत्तरे माहित नसतील तर खोटे बोलू नका.

सगळ्यात महत्वाचं म्हणजे इंटरव्ह्यूमध्ये तुमच्या केसांसोबत खेळू नका. 

अर्धवट तयारीने कधीच जाऊ नका. 

# लेट्सअप

General knowledge Marathi

28 Jun, 02:36


प्रतिकारशक्ती

आज आपण प्रतिकारशक्ती चांगली कशी ठेवता येईल या विषयी थोडी माहिती घेऊ.
काही छोट्या गोष्टी नियमित केल्या तर आपण आपली प्रतिकारशक्ती त्यातल्या त्यात चांगली ठेवू शकतो.

तुळस
रोगप्रतिकारशक्ती वाढवायची असेल तर  तुळशीची आठ ते दहा पानं रोज चावून  खावीत. यामुळे शरीरात जंतूसंसर्गाला अटकाव होतो.

तूप
कोणत्याही वयोमानात शरीराचं पोषण करायचं असेल तर अर्धाचमचा तूप आवजरून खावं. तुपामुळे शरीराला वंगण मिळतं. अनेकजण कौतुकानं आपल्या आहारात चीज, बटर असल्याचं सांगतात. पण जी कमाल अर्धा चमच तूप करतं ती या पदार्थाना जमत नाही.

आवळा-लिंबू -
लिंबामध्ये मोठ्या प्रमाणात क जीवनसत्त्वं असतं. एक अख्खं लिंबू आपण खावू शकत नाही. पण लिंबाची एक फोड मात्र सहज खावू शकतो. पण लिंबू खावं म्हणजे लिंबूचं खावं. लिंबाचं लोणचं नव्हे. 

आवळा हा प्रामुख्यानं हिवाळ्यात मिळतो. पण मुरंबा, मोरआवळा,  कॅंण्डी या स्वरूपात वर्षभर आवळा उपलब्ध असतो. रोज थोडा तरी आवळा पोटात गेला तरी आपली रोगप्रतिकारशक्ती उत्तम राहण्यास मदत होते. 

पाणी
आरोग्याच्यादृष्टीनं पाण्याचं महत्त्वं वेगळं सांगण्याची गरज नाही. पाण्याची तहान लागली तर ती पाण्यानंच भागेल याची काळजी घेतल्यास शरीरात योग्य प्रमाणात पाणी जाईल. तहान लागली पाणी नाही म्हणून मिल्क शेक/ नारळपाणी/ज्यूस प्यायलं म्हणून तहान भागत नाही. उलट शरीराची पाण्याची गरज पूर्ण झाली नाही तर पाण्याला पर्याय म्हणून पोटात टाकलेले पदार्थ शरीर उलटवून टाकण्याचीच शक्यता जास्त. पाणी  आवश्यकतेपेक्षा कमी प्यायलं किंवा जास्त प्यायलं तरी अपाय होतो. 

नाचणी सत्वं
दिवसभर शरीरातली ऊर्जा टिकवून धरायची असेल तर रोजच्या न्याहारीत नाचणीचं सत्त्व हवंच. नाचणीच्या सत्त्वामध्ये सर्व मुख्य जीवनसत्त्वं असतात. हे नाचणी सत्त्वं दिवसातून एकदा तरी शरीरात जाणं आवश्यक असतं.

नाचणीची भाकरी खावी .
बीट
दुपारच्या जेवणात कोशिंबीर असावी. पण ती काकडी, टोमॅटो नाहीतर मुळयाचीच हवी असं नाही. उलट रोजच्या जेवणात बीटाची कोशिंबीर खाल्ल्यास एकाचवेळेस शरीराला जीवनसत्त्वं, खनिजं, अॅंन्टिऑक्सिडंटस मिळतात. बीट हे उत्तम शक्तीवर्धक आहे त्यामुळे  वृध्दांच्या आहारात तर बीटाचा समावेश असायलाच हवा. 

दूध-हळद
रात्री जेवल्यानंतर एक कपभर दुध उकळून त्यात एक चमचा हळद घालावी. आणि ते दूध रोज प्यावं. या दुधात चव म्हणून अनेकजण साखर घालतात. पण तसं करू नये. 

लहान मुलांना दूध-हळद ऐवजी दूधात थोडं केशर आणि एखादा बदाम भिजवून,  वाटून   ते दूध द्यायला हवं.  दुधात केशराच्या एक-दोन काडय़ाच वापराव्यात. 

दही आणि ताक
रोजच्या जेवणात कोणी दही खावं आणि कोणी ताक घ्यावं याबाबतही काही नियम आहेत. प्रौढ स्त्रिया-पुरूष आणि वृध्दांनी रोजच्या जेवणात ताक घ्यावं. ताक म्हणजे दह्यात पाणी घालून घुसळून केलेलं ताक नव्हे. तर लोणी घुसळल्यानंतर शिल्लक राहणा:या अंशाला आहारशास्त्रात  ताक म्हणतात. आणि या ताकाच्या सेवनानं शरीराला फायदा होतो. लहान मुलांना ताक देवू नये. त्याऐवजी रोज दुपारच्या किंवा  संध्याकाळच्या जेवणात त्यांना दोन चमचे ताजं दही द्यावं.  मुलांना दही देतांना त्यात साखर घातली जाते. त्याऐवजी दह्यामध्ये खडीसाखर घालावी.

गुळाचा खडा आणि खडीसाखर - - -
घरात वृध्द आणि लहान मुलं असले की आपल्या डब्यातला गूळ आणि खडीसाखर कधीही संपू देवू नये. वृध्दांना दिवसभर तरतरी राहण्यासाठी गुळाचा खडा खूप उपयुक्त असतो. शिवाय चक्कर आल्यास, तोल जात आहे असं वाटल्यास, घसा कोरडा पडल्यास गुळाचा खडा किंवा खडींसाखर तात्काळ शरीरात ऊर्जा निर्माण करतं.

लहान मुलं एका जागी कधीच बसत नाही. दिवसभर त्यांच्या अॅक्टीव्हीटी चालूच असतात. यामुळे त्यांच्या शरीराला ऊर्जेची गरज असते. ही ऊर्जा खडीसाखरेतून मिळू शकते. मुलांना शाळेच्या डब्यात एक छोट्या डब्बीत खडीसाखर घालून आवश्य द्यावी.

General knowledge Marathi

25 Jun, 15:47


मुंग्याविषयी मनोरंजक माहिती

मुंग्या हा कीटक आपल्या चांगलाच परिचयाचा आहे. उन्हाळ्यात, पावसाळ्यात या मुंग्यांच्या झुंडीच्या झुंडी घराघरातून दिसतात. मुंग्या एका ठिकाणी साठविलेले अन्न दुसरीकडे नेताना पाहिल्या की हमखास पाऊस येणार असा होरा बांधला जातो व तो खराही आहे. तोंडात कसला ना कसला अन्नाचा कण, मेलेली झुरळे, बारीक किडे धरून कुठेही न थांबता व न थकता सतत धावपळ करणार्‍या मुंग्या तसा कुतुहलाचा विषय आहे. मात्र आपल्याला या मुंग्याविषयी फारच थोडी माहिती असते. मुंग्यांचे विश्व फारच मनोरंजक आहे ते थोडक्यात जाणून घेऊ या.


जगात १२ हजार प्रकारच्या मुंग्या आहेत. आपण नेहमी लाल व काळ्या रंगाच्या मुंग्या पाहतो पण हिरव्या रंगाच्या मुंग्याही असतात. मुंगी दिसते एवढीशी पण तिच्या वजनाच्या २० पट अधिक वजन ती वाहून नेऊ शकते.

मुंग्यांमध्ये एक राणी मुंगी असते तिला पंख असतात. राणी मुंगी लाखो अंडी घालते. मुंग्यांचे सरासरी आयुष्य २८ वर्षांचे असते तर राणी मुंगीचे आयुष्य सरासरी ३० वर्षांचे असते.मुंग्यांना कान नसतात. जमिनीच्या कंपनांवरून त्या अंदाज घेतात. मुंग्या एकमेकींशी लढल्या तर ही लढाई आर या पार होते. म्हणजे कुणा एकाचा मृत्यू होईपर्यंत ती थांबत नाही

मुंग्या एकाच रांगेत चालतात. कारण त्यांच्यामधून एक प्रकारचा पातळ पदार्थ बाहेर पडतो व त्याचा वेध घेऊनच मागच्या मुंग्या चालतात. मेलेल्या मुंगीच्या शरीरातून एक प्रकारचे रसायन पाझरते त्यावरून बाकी मुंग्या ती मेल्याचे जाणतात. विशेष म्हणजे हे रसायन जिवंत मुंगीच्या अंगावर टाकले तरी बाकीच्या मुंग्या ती मेली असेच मानतात.

अन्नाची साठवण फक्त माणूस व मुंग्याच करतात. मुंगीच्या शरीराची रचना अशी असते की विमानातून तिला खाली फेकली तरी तिला जखम होत नाही. मुंग्या झोपत नाहीत. पाण्यातही त्या २४ तास जिवंत राहतात. मुंग्याना दोन पोटे असतात. एक स्वतःसाठी तर दुसरे दुसर्‍यासाठी अन्न साठवते.

पृथ्वीवरील माणसांचे एकत्र जेवढे वजन होईल तेवढ्याच वजनाच्या मुंग्या पृथ्वीवर आहेत. डायनोसोरच्या काळातही मुंग्या होत्याच. आता बोला!

सौजन् - शामला देशपांडे