Mark your calendars جدی. 🥹🫠
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
@femmesquiparlent
من:
https://t.me/paym_nashenasBot?start=aDUiFemxRAfw
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies (French)
Bienvenue sur le canal Telegram intitulé "Série Next Wave: New Directions in Women's Studies" géré par le username "femmesquiparlent". Ce canal est dédié à explorer de nouvelles perspectives et directions dans le domaine des études sur les femmes. Les membres de ce canal auront accès à des discussions approfondies, des articles, des analyses et des informations sur les dernières recherches et tendances en matière d'études féminines. nnQui est-ce? Ce canal est destiné aux chercheurs, aux étudiants, aux activistes et à tous ceux intéressés par les études sur les femmes et la manière dont elles évoluent. Il offre un espace pour partager des idées, des opinions et des ressources précieuses dans le domaine
Qu'est-ce que c'est? "Série Next Wave: New Directions in Women's Studies" est un canal qui vise à promouvoir la diversité des voix et des perspectives dans le domaine des études sur les femmes. Il met en lumière les recherches innovantes, les théories émergentes et les questions cruciales liées à l'égalité des sexes et au féminisme. Les membres auront l'occasion de participer à des discussions stimulantes et d'en apprendre davantage sur les avancées actuelles dans ce domaine en constante évolution. Rejoignez-nous dès aujourd'hui pour rester informé et engagé dans les débats sur les femmes et la société.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
03 Dec, 14:56
اینجا یک ریویوی خوبی ازش نوشته شده
https://marxandphilosophy.org.uk/reviews/21828_digital-working-lives-worker-autonomy-and-the-gig-economy-by-tim-christiaens-reviewed-by-james-hodgson/
https://marxandphilosophy.org.uk/reviews/21828_digital-working-lives-worker-autonomy-and-the-gig-economy-by-tim-christiaens-reviewed-by-james-hodgson/
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
03 Dec, 14:37
Digital Working Lives: Worker Autonomy and the Gig Economy
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
02 Dec, 07:00
Only Agamben Can Save Us? - Matthew Sharpe
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
01 Dec, 15:16
Walk with, don’t analyze, your dreams
Walk with, don’t read, your books.
Walk with, don’t read, your books.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
29 Nov, 19:32
اینجا یک چیز جمع و جوری راجع به انسان‌شناسی و روش پژوهش نوشتم. اگر دوست داشتید کامل بخونید:
https://methods.academy/%D8%A8%D9%84%D9%88%D8%BA-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%A2-%D9%88-%DA%86%D9%86%D8%AF-%D9%86%D9%82%D8%AF-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%AE%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%85/
https://methods.academy/%D8%A8%D9%84%D9%88%D8%BA-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%A2-%D9%88-%DA%86%D9%86%D8%AF-%D9%86%D9%82%D8%AF-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%AE%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%85/
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
29 Nov, 10:42
https://youtu.be/o8m13m1PS6M?si=X6--qdy-ESBcHsuN
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
26 Nov, 20:53
اینجا می‌تونید بیشتر بخونید:
https://www.newyorker.com/magazine/2024/12/02/naples-1925-martin-mittelmeier-book-review
https://www.newyorker.com/magazine/2024/12/02/naples-1925-martin-mittelmeier-book-review
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
26 Nov, 06:48
اینو گوش میدم.
https://youtu.be/8fB-_6ThqMM?si=mgxCZPWx0pDV-8Ep
https://youtu.be/8fB-_6ThqMM?si=mgxCZPWx0pDV-8Ep
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
24 Nov, 18:11
"When education is not liberating, the dream of the oppressed is to become the oppressor."
- Paulo Freire
- Paulo Freire
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
24 Nov, 18:05
https://youtu.be/sxDtULoAx_g?si=7NK3lvQJPzgXXq8E
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
24 Nov, 08:10
Azadi: Freedom. Fascism. Fiction.
Arundhati Roy
Arundhati Roy
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
20 Nov, 07:25
00:00:30 BBC Moderation
00:02:23 César Franck (1822-1890): Prélude, Fugue et Variation Op. 18
00:13:29 Applause & BBC Moderation
00:14:07 Maurice Ravel (1875-1937): Sonatine
00:24:52 Applause & BBC Moderation
00:25:49 Sigismund Thalberg (1812-1871): Grand caprice on Bellini's La Sonnambula Op. 46
00:38:07 Applause & BBC Moderation
00:40:30 Robert Schumann (1810-1856): Fantasiestücke Op. 12
01:05:38 Applause & BBC Moderation
01:06:45 Franz Liszt (1811-1886): Paraphrase on a Waltz from Gounod's Faust S407
01:17:16 Mariam’s Moderation for the encore
01:17:55 Gioachino Rossini (1792 – 1868): Petit caprice (Style Offenbach)
https://www.youtube.com/watch?v=QkKnwvPpvf8&t=30s
00:02:23 César Franck (1822-1890): Prélude, Fugue et Variation Op. 18
00:13:29 Applause & BBC Moderation
00:14:07 Maurice Ravel (1875-1937): Sonatine
00:24:52 Applause & BBC Moderation
00:25:49 Sigismund Thalberg (1812-1871): Grand caprice on Bellini's La Sonnambula Op. 46
00:38:07 Applause & BBC Moderation
00:40:30 Robert Schumann (1810-1856): Fantasiestücke Op. 12
01:05:38 Applause & BBC Moderation
01:06:45 Franz Liszt (1811-1886): Paraphrase on a Waltz from Gounod's Faust S407
01:17:16 Mariam’s Moderation for the encore
01:17:55 Gioachino Rossini (1792 – 1868): Petit caprice (Style Offenbach)
https://www.youtube.com/watch?v=QkKnwvPpvf8&t=30s
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
19 Nov, 20:42
ترجمه فارسی
https://meidaan.com/archive/82640
https://meidaan.com/archive/82640
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
19 Nov, 20:41
Audre Lorde
Uses of the Erotic: The Erotic as Power
Uses of the Erotic: The Erotic as Power
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
18 Nov, 18:50
تمرکز بر بیانگری ما را از سوژه نشانه‌گذار به سوی «becoming of relation» می‌برد. بیانگری محدود به صدای یک فرد سخنگو نیست؛ بلکه به شکلی دیالوگ‌محور، زمان‌مکان‌هایی خلق می‌کند که فاصله میان گوینده و شنونده را گسترش می‌دهند. این فاصله‌ها خلأ نیستند، بلکه زمان‌مکان‌هایی زنده‌اند، پر از لحن‌ها، فراخوان‌ها و ناآرامی‌ها. بیانگری به معنای بیان یک حقیقت نیست؛ بلکه یعنی «سخن گفتن با دیگری». هر «سخن گفتن با دیگری» دیالوگی است، گفت‌وگویی بی‌پایان که نشان می‌دهد آنچه باید آفریده شود، هنوز خلق نشده است.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
18 Nov, 18:49
لمس بیان‌گر است. بیانگری لمس امری سیاسی است: این بیانگری فضایی برای وقوع یک رویداد ایجاد می‌کند. اگر بر روی شکل‌های مختلف رویداد—رابطه، پدیدآوری، بیان، گسترش، تأثیر—کار کنیم، همچنان این فضا را برای سیاست گسترش می‌دهیم. هدف اصلی سیاست لمس این است که سیاست بتواند بیانگری را بازپس گیرد و آن را گسترش دهد. ایجاد فضایی برای سیاست بخشی از تفکری است که این گسترش‌ها را همراهی می‌کند، چه این گسترش‌ها حسی، بیانی یا پدیدآورنده باشند. در اندیشه سیاسی، سیاست اغلب به‌عنوان یک نظام نشانه‌گذار تصور شده است. اما سیاست لمس، سیاست را به‌عنوان امری بدون نشانه‌گذاری مطرح می‌کند و ما را دعوت می‌کند تا سیاست را از طریق ظرفیت آن برای بیانگری، نه بازنمایی، درک کنیم. بیانگری، بدنی را شکل می‌دهد که در چارچوب معنا محدود نمی‌شود. این بدن، بدنی حسی و در حرکت است. با حسی شدن، نشانه‌گذاری به امری دگرگون‌شونده تبدیل میشود. سیاست دگرگونی می‌تواند ماشینی انتزاعی، پویا بدون نشانه‌گذاری یا یک اخلاق کشسان باشد. سیاست لمس پویایی‌های در حال ظهور را تداوم می‌بخشد. «بیانگری به هیچ موجودیتی محدود نمی‌شود... ظهور آن در کلمات و اشیا همواره پیش از آنکه یک نام‌گذاری، تجلی یا نشانه‌گذاری وابسته به یک سوژه باشد، یک رویداد است.» بیانگری، حرکت ایجاد می‌کند.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
18 Nov, 18:43
بالاخره اینو تموم کردم. :"))
یک چیز دیگه ازش می‌نویسم و تمام.
یک چیز دیگه ازش می‌نویسم و تمام.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
18 Nov, 02:33
اگه شما هم نمی‌دونید شیش صبح چی بخونید:
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
18 Nov, 02:33
Radical Democracy Beyond Autonomy: Challenges, Critiques, and Possibilities
Victor Andre Bruzzone
A thesis submitted in conformity with the requirements for the degree of Doctor of Philosophy Department of Political Science University of Toronto
Victor Andre Bruzzone
A thesis submitted in conformity with the requirements for the degree of Doctor of Philosophy Department of Political Science University of Toronto
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
17 Nov, 08:53
لمس، غیرقابل محاسبه باقی می‌ماند: لمس، عدم تقارن را فرا می‌خواند و یادآوری می‌کند که سیاست، مانند تمام ساختارهای جهان، باید نامطمئن و غیرقابل شمارش بماند. با این حال، همان‌طور که نانسی می‌نویسد: «نباید به لمس بیش از حد اعتبار دهیم و به‌ویژه نباید باور کنیم که می‌توانیم معنای لمس کردن را لمس کنیم.» لمس کردن یعنی لمس را به‌عنوان یک فعل و یک ترمینولوژی بنویسیم، و جایگاه آن را در واژگانی که به‌دنبال تثبیت دوباره سیاست و/یا بدن است، به چالش بکشیم. لمس کردن یعنی پذیرفتن اینکه برای لمس کردن تو، باید اجازه دهم که توسط تو لمس شوم. «در لمس کردن خود (se toucher toi)، "خود" به همان اندازه ضروری است که "تو".»
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
16 Nov, 20:29
برای دریدا، خشونت معادل عمل trace است. خشونتی که در اینجا به آن اشاره میشود، خشونتی نیست که خوبی و بدی را از هم تمیز دهد یا خشونت از دست دادن معصومیت و سقوط باشد. خشونت به معنای دریدایی آن چیزی نیست که بر معصومیت می‌آید تا آن را غافلگیر کند. دریدا می‌پرسد: «آیا تجربه‌ای، و به‌ویژه زبانی، علمی یا غیرعلمی، وجود دارد که بتوان آن را بیگانه نسبت به نوشتن و خشونت دانست؟»
فرضیه‌ای که در اینجا وجود دارد این است که هر عملی میان خود و دیگری که به نوشتاری تبدیل میشود و این ساختن، همین نوشتن خود، یک عمل خشونت‌آمیز است. آیا می‌توان همان را برای تجربیات حسی گفت؟ آیا می‌توانم پیشنهاد دهم که لمس، به‌عنوان حرکتی از میل به سوی دیگری، نوشتاری خشونت‌آمیز از رابطه میان خود و دیگری است؟ لمس یک خشونت را آغاز می‌کند چون ما را وادار می‌کند که رابطه میان خود و دیگری را به‌طور متفاوتی بنویسیم. آیا این به همان معنا نیست که هر تلاشی برای لمس عرصه سیاسی، به‌نوعی درگیر خشونت با گفتمان سیاست است؟
وقتی به سوی کسی دست دراز می‌کنیم، وقتی فضایی-زمانی برای واکنش متقابل بدن‌هایمان خلق می‌کنیم، تصمیم می‌گیریم که نوعی خشونت خاص را به رسمیت بشناسیم. این خشونتی که در میل به لمس با آن مواجه می‌شوم، لزوماً خشونتی علیه دیگری یا علیه فضای-زمانی که از طریق لمس‌مان می‌سازیم، نیست. این خشونت از طریق ورود به قلمرو ناشناخته‌ای نمادین میشود.
“There is no ethics without the presence of an other, but also, and consequently, without absence, dissimulation, detour, difference, writing. A violent opening"
_Derrida
فرضیه‌ای که در اینجا وجود دارد این است که هر عملی میان خود و دیگری که به نوشتاری تبدیل میشود و این ساختن، همین نوشتن خود، یک عمل خشونت‌آمیز است. آیا می‌توان همان را برای تجربیات حسی گفت؟ آیا می‌توانم پیشنهاد دهم که لمس، به‌عنوان حرکتی از میل به سوی دیگری، نوشتاری خشونت‌آمیز از رابطه میان خود و دیگری است؟ لمس یک خشونت را آغاز می‌کند چون ما را وادار می‌کند که رابطه میان خود و دیگری را به‌طور متفاوتی بنویسیم. آیا این به همان معنا نیست که هر تلاشی برای لمس عرصه سیاسی، به‌نوعی درگیر خشونت با گفتمان سیاست است؟
وقتی به سوی کسی دست دراز می‌کنیم، وقتی فضایی-زمانی برای واکنش متقابل بدن‌هایمان خلق می‌کنیم، تصمیم می‌گیریم که نوعی خشونت خاص را به رسمیت بشناسیم. این خشونتی که در میل به لمس با آن مواجه می‌شوم، لزوماً خشونتی علیه دیگری یا علیه فضای-زمانی که از طریق لمس‌مان می‌سازیم، نیست. این خشونت از طریق ورود به قلمرو ناشناخته‌ای نمادین میشود.
“There is no ethics without the presence of an other, but also, and consequently, without absence, dissimulation, detour, difference, writing. A violent opening"
_Derrida
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
16 Nov, 20:16
آیا می‌توانیم بدون خشونت لمس کنیم؟ آیا می‌توانیم به تغییر فکر کنیم بدون اینکه از خشونت ناشی از دگرگونی دچار شوک شویم؟ آیا می‌توانیم به رابطه متقابلی که هنگام لمس به وجود می‌آید فکر کنیم (وقتی از طریق لمس، دیگری می‌شویم) بدون آنکه از خشونتی که در شناسایی خود به‌عنوان دیگری ایجاد میشود، آگاه باشیم؟ آیا خشونت نه‌تنها به‌عنوان افق اجتناب‌ناپذیر بلکه به‌عنوان پتانسیل ذاتی هر عمل یا حتی خودداری از عمل، در هر کنشی نهفته نیست؟ آیا خشونت به‌طور عمیق با تاریخ‌نگاری بدن، با «بودن» به‌عنوان چنین چیزی، در ارتباط نیست؟ آیا بدن در حرکت که برای لمس به جلو می‌رود، همیشه باید بدن خشونت‌آمیزی باشد؟ و اگر چنین است، آیا می‌توان خشونت را نه فقط به‌عنوان پیش‌درآمد گناه نخستین، بلکه به‌عنوان بخشی از تجربه نیز شناخت؟ زیرا سیب، در نهایت، مربوط به تجربه است، حتی اگر این تجربه، تجربه «پستی» باشد.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
14 Nov, 21:28
لمس یعنی به اشتراک گذاشتن. این اشتراک‌گذاری به‌عنوان یک اثر، یک انحراف، یک گم‌گشتگی رخ می‌دهد. وقتی کسی را لمس می‌کنیم، تجربه را در یک روایت از پیش تعیین‌شده جای نمی‌دهیم. لمس، ما را به داستانی می‌برد که هنوز نشنیده‌ایم، به کاری ناتمام، روایتی بی‌شروع و بی‌پایان. لمس، به‌طور غیرقابل نفوذی این عدم‌قطعیت زمان و فضا را فرا می‌خواند، دوراهی بین این دو، که هم به آمدن به‌سوی و هم به آمدن میان چیزی نیاز دارد. ما نمی‌توانیم فضای به اشتراک‌گذاری‌مان را دربر بگیریم. اگر از این فضا را بدون در نظر گرفتن این به اشتراک‌گذاری عبور کنیم، به یک برخورد خشونت‌آمیز وارد می‌شویم که به ضربه‌ای تبدیل میشود. لمس، تصوری از هم‌زمانی را می‌طلبد که نیاز به شجاعت برای مواجهه با میان‌بودگی دارد. وقتی کسی را لمس می‌کنیم، به سوی آنچه که هنوز نمی‌توانیم تعریف کنیم، دست دراز می‌کنیم؛ دنیایی که خودمان خلق می‌کنیم. این تلاشی محدود است، تلاشی که در درون خلقت فضا-زمان خود، در یک لحظه ارادی قرار دارد.
“Touch signifies ‘being in the world’ for a finite being” (Derrida 2000, 161).
“Touch signifies ‘being in the world’ for a finite being” (Derrida 2000, 161).
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
14 Nov, 21:23
Jean Luc Nancy writes:
Touching one another with their mutual weights, bodies do not become undone, nor do they dissolve into other bodies, nor do they fuse with a spirit—this is what makes them, properly speaking, bodies.
Touching one another with their mutual weights, bodies do not become undone, nor do they dissolve into other bodies, nor do they fuse with a spirit—this is what makes them, properly speaking, bodies.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
14 Nov, 21:22
آنچه لمس را به مفهومی جذاب تبدیل می‌کند این است که نمی‌توانم از تلاش برای بیان بدن و میل به لمس آن دست بکشم. نمی‌توانم از لمس زبان بدن خودداری کنم. با حرکتِ لمس، لحظه‌ای سیاسی پدیدار میشود؛ لحظه‌ای از گذار و ناآگاهی. در دل این ناآگاهی، بدن به ابزار بیان تبدیل میشود؛ واسطه‌ای که لمس از طریق آن معنا پیدا می‌کند، گیرنده‌ای برای حرکتی سیاسی، زبانی، و احساسی که به من یادآوری می‌کند بدنم یکپارچه نیست. لمس، تناقض بدنم را همواره به یادم می‌آورد؛ تناقضی که هم «ذخیره تاریک معناست و هم نشانه تاریک این ذخیره».
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
14 Nov, 21:15
در پرداختن به لمس به‌عنوان یک حرکت سیاسی، بدن به‌گونه‌ای دیگر وارد ذهن میشود. لمس، بدن‌های انسانی و اندیشه‌ها را به‌طور مقطعی به هم پیوند می‌دهد. لمس به‌عنوان یک حرکت سیاسی، نوعی بیان است که به سوی دیگری هدایت میشود؛ کسی که تصمیم گرفته‌ام در برابرش خود را، پوست به پوست، آشکار کنم. لمس، گفتمانی اخلاقی (ethical discourse) است؛ چراکه نمی‌توانم تو را لمس کنم بدون اینکه مسئولیت این عمل را بپذیرم، و بدون اینکه پاسخ‌گو باشم. زیرا لمس همواره باید منبع خود را نشان دهد و این منبع نمی‌تواند فقط یک فرد باشد: زیرا لمس، امری singular-plural است. لمس به ما یادآوری می‌کند که بدن‌ها نفوذناپذیرند. نفوذناپذیری بدن همان چیزی است که این لحظه سیاسی (political moment) را آغاز می‌کند، لحظه‌ای که در آن نمی‌توان خیالی از یک گناه نخستین (original sin) داشت، یا در دانشی کامل غرق شد، یا به شناسایی نهایی رسید. لمس، در برابر این گرایش‌ها مقاومت می‌کند و به ما یادآوری می‌کند که همه حرکت‌ها ناتمام‌اند؛ دست دراز کردن به سوی دیگری هیچ‌گاه چیزی بیشتر (یا کمتر) از همین حرکت دست دراز کردن نیست، زیرا دیگری را نمی‌توان به طور کامل شناخت. تنها نفوذناپذیری است که، به‌گونه‌ای متناقض، می‌تواند گشوده باشد و این نفوذناپذیری غالباً فراتر از واژگان است، اگرچه از زبان فراتر نیست.
As I touch you, there is only the saying, the reaching.
As I touch you, there is only the saying, the reaching.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
14 Nov, 21:00
Politics of Touch: Sense, Movement, Sovereignty
Erin Manning
Erin Manning
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
14 Nov, 20:55
I am no doubt not the only one who writes in order to have no face. Do not ask me who I am and do not ask me to remain the same: leave it to our bureaucrats and our police to see that our papers are in order.
-Michel Foucault
-Michel Foucault
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
14 Nov, 09:44
https://youtu.be/QTHK6hrKkOA?si=RFzHFA1lWDOfj8XJ
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
12 Nov, 17:28
Papoli-Yazdi, L. Confessions of a Green Notebook: Reading Unpublished Documents About the Oppression of Iranian Archaeology Professors During the 1980s. Arch 19, 222–248 (2023).
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
12 Nov, 17:27
States, resist much, obey little; Once unquestioning obedience, once fully
enslaved; Once fully enslaved, no nation, state, city, of this earth, ever afterward resumes its liberty.
Walt Whitman
enslaved; Once fully enslaved, no nation, state, city, of this earth, ever afterward resumes its liberty.
Walt Whitman
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
12 Nov, 12:30
شماره‌ی هفتم | مدرنیته و کالباس
در روایت سوژهمحور همه‌ی‌‌رخدادهای تاریخی به اشخاص نسبت داده میشود، و سیاستمدارها یا خائن‌اند یا خادم. در این نگاه رضاشاه پدر ایران نوین تلقی میشود. اما می‌توان چند سوال مطرح کرد.
چرا شاهان قبلی چنین دستورهایی ندادند؟ آیا آن‌ها نمی‌دانستند و رضاشاه فقط می‌دانست؟ آیا اطرافیان رضاشاه دانا بودند و اطرافیان شاهان پیشین، نادان؟ اگر رضاشاه فروغی را داشت، ناصرالدین شاه هم امیرکبیر را داشت. سوال بعدی این است که چه شد که برخی دستورات رضاشاه اجرایی شد و برخی نشد؟ مثلا چرا دانشگاه تهران دوام آورد، ولی طرح جمع‌آوری مستمندان و گداها دوام نیاورد؟
هر دو در دوران پهلوی اول اجرا شد، چرا یکی جواب داد و دیگری نه؟
https://modakheleh.yek.link
نام «پادکست مداخله»
را جست‌وجو کنید و ما را از آن‌جا بشنوید.
___
🎙پادکست «مداخله»
تهیه‌شده در «گوشه‌ی پادکست»
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
11 Nov, 19:29
"Spinoza means something very simple, that sadness makes no one Intelligent."
- Deleuze
- Deleuze
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
10 Nov, 08:43
در نشست پیش رو، مهتاب همپایی فارغ‌التحصیل مردم‌شناسی، یافته‌های رسالهٔ کارشناسی‌ارشد خود در رابطه با مردم‌نگاری محلهٔ پیراشهری حصارامیر و مقاومت روزمرهٔ زنان در “واپس‌نرفتن از وضعیت فعلی” را با ما درمیان خواهد گذاشت.
همچنین، در این جلسه محمد مالجو در رابطه با انواع عاملیت‌های تهیدستان شهری در ایران معاصر، و مارال لطیفی دربارهٔ به حاشیه رانده شدن اقشار میانی ساکن تهران در فضای فیزیکی و اجتماعی نکاتی را به بحث خواهند گذاشت.
نشست مشترک کارگروه مطالعات جنسیت و سکسوالیتهٔ
انجمن انسان‌شناسی ایران و موسسه فرهنگی‌هنری شک.
این نشست حضوری است.
@AnthropologyOfGender
▪️رزرو در تلگرام: @shak_space
همچنین، در این جلسه محمد مالجو در رابطه با انواع عاملیت‌های تهیدستان شهری در ایران معاصر، و مارال لطیفی دربارهٔ به حاشیه رانده شدن اقشار میانی ساکن تهران در فضای فیزیکی و اجتماعی نکاتی را به بحث خواهند گذاشت.
نشست مشترک کارگروه مطالعات جنسیت و سکسوالیتهٔ
انجمن انسان‌شناسی ایران و موسسه فرهنگی‌هنری شک.
این نشست حضوری است.
@AnthropologyOfGender
▪️رزرو در تلگرام: @shak_space
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
09 Nov, 21:10
👩🏽🏫💕
https://youtu.be/Izevy08tf9M?si=pba9ya7DP9SeqsGQ
https://youtu.be/Izevy08tf9M?si=pba9ya7DP9SeqsGQ
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
08 Nov, 09:05
بهترین چیزی که می‌تونید امروز گوش کنید.
https://www.ucl.ac.uk/classics/people/academic-staff/miriam-leonard/miriam-leonard
https://www.ucl.ac.uk/classics/people/academic-staff/miriam-leonard/miriam-leonard
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
08 Nov, 09:03
https://youtube.com/watch?v=x0vQ095s8SY&feature=shared
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
07 Nov, 13:32
Improper Life: Technology and Biopolitics from Heidegger to Agamben
Timothy C. Campbell
Timothy C. Campbell
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
06 Nov, 10:17
https://youtu.be/CmBGE80iUrI?si=9EX0Xv4N23J8nW_w
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
04 Nov, 19:17
Am Leitfaden des Leibes. – The human body, in which the most distant and most recent past of all organic development again becomes living and corporeal, through which and over and beyond which a tremendous inaudible stream seems to flow: the body is a more astonishing idea than the old ‘soul’. In all ages, there has been more faith in the body, as our most personal possession, our most certain being, in short our ego, than in the spirit (or the ‘soul’, or the subject, as school language is now wont to say instead). It has never occurred to anyone to regard his stomach as a strange or, perhaps, a divine stomach: but to conceive his ideas as ‘inspired’, his evaluations as ‘implanted by a God’, his instincts as activity in a half-light – for this propensity and taste in men there are witnesses from all ages of mankind.
Friedrich Nietzsche, The Will to Power
Friedrich Nietzsche, The Will to Power
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
03 Nov, 13:54
مطیع بودن، توانایی بدن را افزایش می‌دهد و همزمان سلطه بر آن را بیشتر می‌کند. انضباط، بدن را با چهار ویژگی مرتبط می‌سازد: «سلولی است (با توزیع فضایی)، ارگانیک است (با کدگذاری فعالیت‌ها)، ژنتیکی است (با انباشت زمان‌ها)، و ترکیبی است (با ترکیب نیروها)». انضباط بدن‌ها را در فضا محصور و تقسیم‌بندی می‌کند؛ به طور معمول، فضا «به اندازه تعداد بدن‌ها یا عناصری که باید توزیع شوند، به بخش‌های جداگانه تقسیم میشود». هر فضا کارکردی میشود، زیرا هر بدن به وظیفه‌ای خاص اختصاص می‌یابد و این باعث میشود که بدن به راحتی قابل نظارت و ارزیابی باشد. این امر همچنین به این معناست که هر بدن می‌تواند جایگزین دیگری در همان فضا شود (یعنی بدن خاص اهمیتی ندارد). انضباط، بدن را ملزم به انجام اعمال خاص در زمان‌های معین می‌کند (هر عمل دقیقاً در مدت زمان مشخصی انجام میشود) و به این ترتیب، حرکات تا حداکثر بهره‌وری مورد استفاده قرار می‌گیرند. روز به بخش‌های مشخصی از زمان تقسیم میشود (دقیقه یا ثانیه) و هر بخش زمانی برای انجام یک عمل خاص تعیین میشود. در حوزه آموزش، انضباط، بدن‌ها را رتبه‌بندی می‌کند. هر بخش از دانش به صورت خطی تنظیم شده و بدن‌ها از هر بخش عبور کرده و در پایان هر بخش امتحان می‌شوند. در نهایت، هر بدن باید تنها با دریافت یک سیگنال دستور را بداند: «این ترکیب اندازه‌گیری‌شده نیروها نیاز به یک سیستم فرماندهی دقیق دارد. تمام فعالیت‌های فرد مطیع باید با دستورات کوتاه و واضح ادامه یابد؛ دستور نیازی به توضیح یا فرمول‌بندی ندارد؛ باید رفتار مطلوب را برانگیزد و همین کافی است».
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
03 Nov, 13:41
مفهوم بدن‌های مطیع (docile bodies) میشل فوکو بر این ایده استوار است که بدن مطیع همچون ابژه‌ای انعطاف‌پذیر است؛ به این معنا که وقتی نیروی انضباطی از طریق کنترل و وابستگی اعمال میشود، سوژه به ساختار چنین اعمال انضباطی وابسته می‌گردد. به گفته فوکو، بدن مطیع چیزی است که می‌توان آن را ساخت؛ از خمیری بی‌شکل، بدنی ناتوان که ماشینی مورد نیاز از آن ساخته میشود. بنابراین، فوکو پیشنهاد می‌کند که بدن مطیع برای «دستکاری، شکل‌دهی و آموزش» به‌صورتی که داوطلبانه باشد، مناسب است. از این رو، او بر فرایند آموزش تأکید می‌کند؛ چرا که آموزش به بخشی حیاتی از مکانیزم قدرت برای تحمیل سلطه بر بدن مطیع تبدیل میشود. فوکو با تحلیل محیط‌هایی که افراد در آن‌ها برای تبدیل شدن به سوژه‌هایی مطیع و سودآور، همان‌طور که در مدارس، بیمارستان‌ها، زندان‌ها و... دیده میشود، آموزش می‌بینند، نتیجه می‌گیرد که هدف چنین نهادهایی ایجاد افرادی است که به‌طور داوطلبانه مطیع هستند و به وظایف محوله پاسخ می‌دهند. وظایفی که در جهت حفظ وضعیت موجود است و از طریق نرمال‌سازی و درونی‌سازی نظارت اعمال میشود. در نتیجه، همان‌طور که فوکو بیان می‌کند، با ساختن «بدن مطیع و مفید»، «بدن به یک میدان سیاسی تبدیل میشود که با روابط قدرت نقش‌پذیر و تشکیل شده است».
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
02 Nov, 07:11
عرفانی، ساجده، و حیدری، آرش. (1402). آرایش جدید بدن مجرمان در آستانه‌ی مشروطیت؛ نشانه‌شناسی تصاویر زندانیان و اعدامیان دوره‌ی ناصری تا انقلاب مشروطه. مجله جامعه‌شناسی ایران، 24(4)، 79-109.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
31 Oct, 20:37
Following the publication in 2023 of Deleuze's lectures on painting from March-June 1981, we now have the expertly annotated edition of his 1980-81 course on Spinoza. This is the first course he taught at St.-Denis after the (literal) destruction of Vincennes. This will be coming out in English from UMinn sometime next year, translated by Charles Stivale.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
31 Oct, 19:04
“In the end, here and now, your own gaze touches the same traces of characters as mine, and you read me, and I write you.”
Jean-Luc Nancy
Jean-Luc Nancy
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
30 Oct, 07:13
https://www.aasoo.org/fa/books/4971
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
30 Oct, 06:38
“One might simplify this by saying: men act and women appear.”
John Berger
https://www.newyorker.com/books/second-read/the-invention-of-the-male-gaze
John Berger
https://www.newyorker.com/books/second-read/the-invention-of-the-male-gaze
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
30 Oct, 06:21
رویان، سمیرا، سامانیان، صمد، و علیا، مسعود. (1395). نسبت رویت‌پذیری با قدرت در اندیشه فوکو. حکمت و فلسفه، 12(4 )، 85-104.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
28 Oct, 20:38
در نهایت فرهنگ بصری شامل تأملی بر نابینایی، نادیدنی، نادیده‌گرفته‌شده و آنچه قابل دیدن نیست میشود.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
28 Oct, 20:33
پرسش مولینو به زودی زنجیره‌ای از نگرانی‌های فلسفی درباره دانش فطری و ارزش تجربه را به جریان انداخت و از طریق ولتر به واژگونی دکترین فلسفی مستقر در فرانسه یعنی عقل‌گرایی، که نمونه آن نوشته‌های دکارت بود، کمک کرد. طی دهه‌های متوالی، این پرسش تحریک‌آمیز مولینو، گرایش به تجربه‌گرایی و آنچه آلن گروسرشار آن را «روان‌شناسی پیشاعلمی» می‌نامد، تشویق کرد. این پرسش به عنوان یک موتیف یا تجسم یک اپیستمه، فراتر از واقعیت تاریخی یا امکان جراحی، دغدغه فکری گسترده‌تری را در فرهنگ آن زمان در مورد رابطه بین دیدن و حقیقت، و به تبع آن بین کوری و دانش، به تصویر می‌کشد. فوکو در پیدایش کلینیک (۱۹۶۳) نیروی گفتمانی این ترکیب را در این مقطع تاریخی ترسیم می‌کند:
What allows man to resume contact with childhood and to rediscover the permanent birth of truth is this bright, distant, open naïvety of the gaze. Hence the two great mythical experiences on which the philosophy of the eighteenth century had wished to base its beginning: the foreign spectator in an unknown country, and the man born blind restored to light. (2003: 78)
What allows man to resume contact with childhood and to rediscover the permanent birth of truth is this bright, distant, open naïvety of the gaze. Hence the two great mythical experiences on which the philosophy of the eighteenth century had wished to base its beginning: the foreign spectator in an unknown country, and the man born blind restored to light. (2003: 78)
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
28 Oct, 20:25
سوال مولینو در چاپ دوم درباره فهم بشری جان لاک (۱۶۹۲) به صورت نقل به مضمون آورده شده است و پس از آن پاسخ لاک آمده است:
«من با این جنتلمن اندیشمند که افتخار می‌کنم او را دوست خود بنامم، در پاسخ به این مسئله هم‌نظر هستم و معتقدم که مرد نابینا، در نگاه اول، نمی‌تواند با قطعیت بگوید کدام کره است و کدام مکعب، در حالی که تنها آن‌ها را می‌بیند؛ اگرچه می‌تواند بدون خطا، آن‌ها را از طریق لمس نام‌گذاری کند و به‌طور قطع از طریق تفاوت در شکل‌هایی که احساس می‌کند آن‌ها را تشخیص دهد.»
«من با این جنتلمن اندیشمند که افتخار می‌کنم او را دوست خود بنامم، در پاسخ به این مسئله هم‌نظر هستم و معتقدم که مرد نابینا، در نگاه اول، نمی‌تواند با قطعیت بگوید کدام کره است و کدام مکعب، در حالی که تنها آن‌ها را می‌بیند؛ اگرچه می‌تواند بدون خطا، آن‌ها را از طریق لمس نام‌گذاری کند و به‌طور قطع از طریق تفاوت در شکل‌هایی که احساس می‌کند آن‌ها را تشخیص دهد.»
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
28 Oct, 20:23
فرض کنید مردی از بدو تولد نابینا بوده و اکنون بزرگسال است و به‌واسطه حس لامسه خود، تفاوت میان یک مکعب و یک کره از همان جنس و تقریباً به همان اندازه را به‌طور دقیق می‌داند و می‌تواند با لمس یکی و دیگری بگوید کدام مکعب و کدام کره است. حال فرض کنید مکعب و کره را روی میز گذاشته‌ایم و به آن مرد نابینا، بینایی داده‌ایم. پرسش این است: آیا او اکنون، بدون لمس کردن، می‌تواند با دیدن، تفاوت میان کره و مکعب را تشخیص دهد؟
(Essay II.IX.8)
_William Molyneux
(Essay II.IX.8)
_William Molyneux
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
28 Oct, 20:19
Seeing with the Hands: Blindness, Vision and Touch After Descartes
Mark Paterson
Mark Paterson
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
27 Oct, 19:20
https://youtu.be/8DkhOIum1Yo?si=R0VIq-h9_dTbdSs3
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
27 Oct, 17:33
Philosophers have a tough job, solving problems they set for themselves. And then, this is how you know you’re on the right track. You’re blindsided by a problem you hadn’t thought of, and now you have to deal with it. Which is why any objections to it won’t come from talking it over with other people. Conversation has nothing to do with it, that’s just talking.
Gilles Deleuze
Gilles Deleuze
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
26 Oct, 19:55
“The everyday escapes. This is its definition. … The everyday is always already there, but … it remains always unactualized in its very realization, which no event, however important or however insignificant, is ever able to produce.”
Blanchot, Everyday Speech
Blanchot, Everyday Speech
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
26 Oct, 16:08
چیا می‌خونید این چند وقت؟ جالب؟
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
25 Oct, 15:50
بهترین چیزی که می‌تونید امروز بشنوید
https://youtu.be/yAuwQyLfueE?si=NhASn1-0lt15wN7F
https://youtu.be/yAuwQyLfueE?si=NhASn1-0lt15wN7F
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
24 Oct, 20:05
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
24 Oct, 06:22
آب دستتونه بذارید زمین و اینو بخونید. 👵🤯
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
24 Oct, 06:18
“I came to theory because I was hurting—the pain within me was so intense that I could not go on living. I came to theory desperate, wanting to comprehend—to grasp what has happening around and within me.”
Bell Hooks
Bell Hooks
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
24 Oct, 06:18
Theory as Liberatory Practice
Bell Hooks
Bell Hooks
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
22 Oct, 16:09
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
22 Oct, 14:36
#خبرانتشارکتاب
بازافسونگری جهان؛ فمینیسم و سیاست مشترکات / سیلویا فدریچی، ترجمه پریا پلاسعیدی / نشر چرخ (چشمه)، ۳۲۰ صفحه، ۳۴۰ هزار تومن
اسم اصلی:
Re-enchanting the World: Feminism and the Politics of the Commons
از مقدمه مترجم:
«کتاب حاضر مجموعه‌ای است از مهم‌ترین مقالات سیلویا فدریچی از دهه‌ی ۱۹۹۰ به این‌سو. او در این مجموعه‌مقالات، با تکیه بر تحقیقات غنی تاریخی، ارتباط دقیقی میان حصارکشی‌های قدیم در بدو پیدایش سرمایه‌داری و حصارکشی‌های جدید در مرحله‌ی کنونی انباشت سرمایه‌داری ترسیم می‌کند و از منظری فمینیستی به ایده‌ی «مشترکات» به‌عنوان راه‌حلی برای برون‌رفت از وضعیت موجود می‌پردازد.»
از فدریچی، فمینیست مشهور ایتالیایی-امریکایی، پیش از این دو کتاب دیگر نیز به فارسی ترجمه شده:
انقلاب در نقطه صفر؛ کارخانگی، بازتولید و مبارزه فمینیستی / ترجمه سوناز احمدی
کالیبان و ساحره؛ زنان، بدن و انباشت بدوی / ترجمه مهدی صابری
سفارش به @bahmanbooks یا خرید حضوری از کتابفروشی دماوند
.
بازافسونگری جهان؛ فمینیسم و سیاست مشترکات / سیلویا فدریچی، ترجمه پریا پلاسعیدی / نشر چرخ (چشمه)، ۳۲۰ صفحه، ۳۴۰ هزار تومن
اسم اصلی:
Re-enchanting the World: Feminism and the Politics of the Commons
از مقدمه مترجم:
«کتاب حاضر مجموعه‌ای است از مهم‌ترین مقالات سیلویا فدریچی از دهه‌ی ۱۹۹۰ به این‌سو. او در این مجموعه‌مقالات، با تکیه بر تحقیقات غنی تاریخی، ارتباط دقیقی میان حصارکشی‌های قدیم در بدو پیدایش سرمایه‌داری و حصارکشی‌های جدید در مرحله‌ی کنونی انباشت سرمایه‌داری ترسیم می‌کند و از منظری فمینیستی به ایده‌ی «مشترکات» به‌عنوان راه‌حلی برای برون‌رفت از وضعیت موجود می‌پردازد.»
از فدریچی، فمینیست مشهور ایتالیایی-امریکایی، پیش از این دو کتاب دیگر نیز به فارسی ترجمه شده:
انقلاب در نقطه صفر؛ کارخانگی، بازتولید و مبارزه فمینیستی / ترجمه سوناز احمدی
کالیبان و ساحره؛ زنان، بدن و انباشت بدوی / ترجمه مهدی صابری
سفارش به @bahmanbooks یا خرید حضوری از کتابفروشی دماوند
.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
22 Oct, 13:33
🔶کتاب عصیان ریشه‌دار
🔹گلاره هنری
نوشتار زنانه عمر درازی ندارد. اگر به سرتاسر تاریخ نگاه کنیم به تالارهایی باشکوه مملو از نوشته‌های علمای علوم مختلف بر می‌خوریم که داستان آنچه برانسان گذشته را ثبت کرده‌اند، اما در بیشتر این منابع زنان یکسر غایب هستند، نه‌تنها در مقام آفرینندگی بلکه حتی در مقام باشندگی. آن‌جا هم که از آن‌ها به‌عنوان قهرمان‌های فرعی تراژدی‌ها نام برده میشود، با زنانی عجیب‌وغریب مواجه‌ایم که رنگی از واقعیت بر چهره ندارند. داستان‌های عاشقانه غیر از معصومیت و عفت زنان با مکر و حیله‌گری ایشان انباشته شده‌اند و آنچه به‌عنوان زن در اشعار شاعران بزرگ نشان داده میشود در بهترین حالت موجودی منفعل و شکننده است. ادبیات هر قومی بر شانه‌ی پیشینیان آن قوم می‌بالد و اگر در دوره‌ای فترت گریبان خالقان آثار ادبی را گرفته به احتمال زیاد دستی یا دستانی پیش از آن بند ناف جریان فرهنگی را گسسته‌اند. ادبیات زنانه نوپاست، عقبه‌ای نداشته و از سنتی تغذیه نمی‌کند، چراکه سالیان درازی نمی‌گذرد از زمانی که نخستین دختران پا به مکتب گذاشتند و پس از آن توانستند جز خواندن و نوشتن به لذت بردن از ادبیات نیز بیاندیشند. ازاین‌روست که ادبیات زنانه عجیب است تا حدی که برای آن نام می‌گذاریم، زیرا پیش از آن نبوده است و همین آن را رازناک کرده است، آن‌قدر که درباره‌اش می‌نویسیم و سعی در قواره کردن ویژگی‌هایی بر تن آن داریم.
عصیان ریشه‌دار | گلاله هنری | چاپ اول ۱۴۰۰، شمیز، رقعی، ۲۳۰ صفحه، ۱۲۳۰۰۰ تومان.
@agarpub
#معرفی_کتاب #عصیان_ریشه‌دار #گلاره_هنری
کانال مطالعات‌فرهنگی ایرانی
🔹گلاره هنری
نوشتار زنانه عمر درازی ندارد. اگر به سرتاسر تاریخ نگاه کنیم به تالارهایی باشکوه مملو از نوشته‌های علمای علوم مختلف بر می‌خوریم که داستان آنچه برانسان گذشته را ثبت کرده‌اند، اما در بیشتر این منابع زنان یکسر غایب هستند، نه‌تنها در مقام آفرینندگی بلکه حتی در مقام باشندگی. آن‌جا هم که از آن‌ها به‌عنوان قهرمان‌های فرعی تراژدی‌ها نام برده میشود، با زنانی عجیب‌وغریب مواجه‌ایم که رنگی از واقعیت بر چهره ندارند. داستان‌های عاشقانه غیر از معصومیت و عفت زنان با مکر و حیله‌گری ایشان انباشته شده‌اند و آنچه به‌عنوان زن در اشعار شاعران بزرگ نشان داده میشود در بهترین حالت موجودی منفعل و شکننده است. ادبیات هر قومی بر شانه‌ی پیشینیان آن قوم می‌بالد و اگر در دوره‌ای فترت گریبان خالقان آثار ادبی را گرفته به احتمال زیاد دستی یا دستانی پیش از آن بند ناف جریان فرهنگی را گسسته‌اند. ادبیات زنانه نوپاست، عقبه‌ای نداشته و از سنتی تغذیه نمی‌کند، چراکه سالیان درازی نمی‌گذرد از زمانی که نخستین دختران پا به مکتب گذاشتند و پس از آن توانستند جز خواندن و نوشتن به لذت بردن از ادبیات نیز بیاندیشند. ازاین‌روست که ادبیات زنانه عجیب است تا حدی که برای آن نام می‌گذاریم، زیرا پیش از آن نبوده است و همین آن را رازناک کرده است، آن‌قدر که درباره‌اش می‌نویسیم و سعی در قواره کردن ویژگی‌هایی بر تن آن داریم.
عصیان ریشه‌دار | گلاله هنری | چاپ اول ۱۴۰۰، شمیز، رقعی، ۲۳۰ صفحه، ۱۲۳۰۰۰ تومان.
@agarpub
#معرفی_کتاب #عصیان_ریشه‌دار #گلاره_هنری
کانال مطالعات‌فرهنگی ایرانی
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
21 Oct, 18:13
https://youtu.be/K8uf7Wo4GaY?si=afVyx-uKWLi3rnyk
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
21 Oct, 16:35
مارکس از نقد اولیه خود و وارونگی استدلال هگل درباره جذب اشکال کلاسیک قانون اساسی در سلطنت مشروطه (constitutional monarchy) به سوی مفهوم‌سازی دموکراسی به عنوان توانایی مردم در قانون‌گذاری، که زیربنای تمام اشکال قانون اساسی دولت حاکم است، حرکت می‌کند. این ایده را مارکس در گفت‌وگویی با نویسنده سیاسی و انقلابی فرانسوی، (Abbe Emmanuel Sieyès)، توسعه می‌دهد. سی‌یس اولین کسی بود که به‌طور سیستماتیک مفهوم «قدرت مؤسس» (constituent power) را در جزوه‌اش با عنوان (What is the Third Estate?) در سال 1789 مطرح کرد که همچنان به‌عنوان فرموله‌سازی پارادایماتیک این مفهوم باقی مانده است. اگرچه در دست‌نوشته ناتمام مارکس هیچ اشاره صریحی به سی‌یس (یا هیچ متفکر دیگری به‌جز هگل) وجود ندارد، او در دفترهای آماده‌سازی مارکس از Kreuznach ظاهر میشود و مفهوم قدرت مؤسس یا قدرت قانون‌گذاری در تعدادی از بخش‌های اصلی و دفترهای مذکور تکرار میشود. استفاده از این مفهوم به‌قدری متمایز است که ارتباط آن را تضمین می‌کند، به‌ویژه وقتی با سایر همزمانی‌های تحلیلی و مفهومی مهم همراه میشود. تفسیر مفهوم دموکراسی مارکس به عنوان شکلی از قدرت مؤسس در نقد بر اساس مدل سی‌یس، نشان می‌دهد که این واقعاً یک مفهوم انقلابی است (معادل عملی یا ماتریالیستی نقد اصلاحی الهیات سیاسی) که فراتر از مفاهیم الهیات سیاسی دولت حاکم و همچنین حاکمیت مردمی می‌رود.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
21 Oct, 16:24
نقد مارکس بر موضع هگل در این زمینه بر دو بخش اصلی استوار است. نخست، مارکس هگل را به خاطر ایده‌آلیسم مطلق (absolute idealism) یا به‌عبارتی الهیات (theology) مورد انتقاد قرار داد؛ یعنی اولویت دادن به منطق استعلایی خود نسبت به موضوعی که ادعا می‌کرد تحلیل می‌کند. مارکس استدلال می‌کرد که به جای تحلیل پویایی‌های جامعه مدنی و دولت در جایگاه خودشان، هگل فقط ظاهر بلافصل این نهادها و روابط متقابل آن‌ها را در چارچوب منطق خود بازسازماندهی و ارائه می‌کرد، که این به او اجازه می‌داد برتری منطق خود و عقلانیت مفروض «جهان انسانی» را تأیید کند. نقد اصلاحی مارکس، ایده‌آلیسم هگل را معکوس و در رویکرد ماتریالیستی (materialist) خود جذب کرد؛ رویکردی که ایده‌ها را بر اساس بنیان‌ها و تأثیرات اجتماعی و مادی‌شان در نظر می‌گرفت.
دوم، و در ادامه همین مسیر، مارکس، هگل را به خاطر ادغام صوری-منطقی خانواده و جامعه مدنی در دولت حاکم به عنوان روح عینی (objective spirit) – سوژه‌ای خداگونه در تاریخ که ادعا می‌شد بر این دو حوزه غلبه دارد و آن‌ها را تعیین می‌کند – مورد انتقاد قرار داد. مارکس استدلال هگل را معکوس و تلطیف کرد و ادعا کرد که وجود انسانی در حوزه‌های خانواده و جامعه مدنی سوژه واقعی و بنیان مادی دولت است، نه ایده «منطقی» یک دولت متعالی و همه‌جانبه که به‌ظاهر از طریق این‌ها خود را محقق می‌سازد. با این حال، این ایده همچنان بازتاب‌دهنده و عامل حفظ ظاهر و عملکرد نهادهای دولت سیاسی به عنوان یک سوژه حاکم بود، که این امر بر اساس تقسیمات درونی جامعه مدنی شکل می‌گرفت. هر دو این خطوط انتقاد، نقد اصلاحی مارکس از تحلیل هگل درباره ساختار داخلی دولت را شکل دادند.
دوم، و در ادامه همین مسیر، مارکس، هگل را به خاطر ادغام صوری-منطقی خانواده و جامعه مدنی در دولت حاکم به عنوان روح عینی (objective spirit) – سوژه‌ای خداگونه در تاریخ که ادعا می‌شد بر این دو حوزه غلبه دارد و آن‌ها را تعیین می‌کند – مورد انتقاد قرار داد. مارکس استدلال هگل را معکوس و تلطیف کرد و ادعا کرد که وجود انسانی در حوزه‌های خانواده و جامعه مدنی سوژه واقعی و بنیان مادی دولت است، نه ایده «منطقی» یک دولت متعالی و همه‌جانبه که به‌ظاهر از طریق این‌ها خود را محقق می‌سازد. با این حال، این ایده همچنان بازتاب‌دهنده و عامل حفظ ظاهر و عملکرد نهادهای دولت سیاسی به عنوان یک سوژه حاکم بود، که این امر بر اساس تقسیمات درونی جامعه مدنی شکل می‌گرفت. هر دو این خطوط انتقاد، نقد اصلاحی مارکس از تحلیل هگل درباره ساختار داخلی دولت را شکل دادند.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
21 Oct, 16:18
نقد مارکس به بخش ابتدایی قسمت سوم درباره «دولت» در بخش سوم («زندگی اخلاقی» یا Ethical Life) در فلسفه حق هگل می‌پردازد. این بخش عمدتاً با ساختار درونی دولت سروکار دارد. هگل قانون اساسی (constitution) را به معنای متعارف آن یعنی یک سند قانونی مدون در نظر نمی‌گیرد؛ بلکه از این مفهوم برای اشاره به ساختار و سازمان داخلی نهادهای دولت سیاسی استفاده می‌کند، که ممکن است قانونی مدون باشد یا نباشد. قانون اساسی نتیجه رسوم، فرهنگ و نهادهای تاریخی تکامل‌یافته یک جامعه خاص است، یعنی زندگی اخلاقی آن [Sittlichkeit]، که از سه مرحله تشکیل شده است: خانواده، جامعه مدنی (civil society) و دولت سیاسی، که دولت سیاسی بر دو مورد اول غلبه کرده و آن‌ها را در خود جای می‌دهد. قانون اساسی به این معنا «صرفاً ساخته نشده» بلکه نتیجه «کار قرن‌ها» است – و از این رو، از نظر هگل موضوع اصول قانونی یا اختراع انقلابی نیست. او تأکید می‌کند که «حتی اگر منشأ زمانی داشته باشد»، باید آن را «الهی و پایدار» در نظر گرفت تا از برداشت‌های نادرست و پیامدهای بالقوه تخریبی آن‌ها جلوگیری شود. برداشت هگل از قانون اساسی به عنوان شکل خاص سیاسی تاریخی تکامل‌یافته یک جامعه خاص مستلزم آن است که «هر ملت مطابق با خود قانون اساسی مناسب و شایسته‌ای دارد» – یک ایده محافظه‌کارانه کلاسیک که یادآور نقد ادموند برک بر انقلاب فرانسه است.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
21 Oct, 13:27
All forms of the state have democracy for their truth and […] they are untrue to the extent that they are not democracy.
–Marx
–Marx
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
20 Oct, 16:37
ترجمه و ویرایش فصل سوم این کتاب هلن هستر و نیک سرنیچک تموم شد. آشناییم با نویسندگان کتاب نسبتا جدید است ولی طی همین مدت جذبش شدم.
به جز کتاب سرمایه داری پلتفرمی چندتا سخنرانی جالب هم تو یوتوب ازش دیدم که اینجا لینکشون رو می‌گذارم:
🔗 youtu.be/hbkUdgtHENI?si=UVmADWoROVSh7hVh
▪️What is left accelerationism and post work?
🔗 youtu.be/fSHT-HKkk8Q?si=yFfj9W0U_RjiREV4
▪️After work; what is left?
🔗 youtu.be/8wB2aYh0xOw?feature=shared
▪️What comes after Neo-liberalism?
@socialistpaper
به جز کتاب سرمایه داری پلتفرمی چندتا سخنرانی جالب هم تو یوتوب ازش دیدم که اینجا لینکشون رو می‌گذارم:
🔗 youtu.be/hbkUdgtHENI?si=UVmADWoROVSh7hVh
▪️What is left accelerationism and post work?
🔗 youtu.be/fSHT-HKkk8Q?si=yFfj9W0U_RjiREV4
▪️After work; what is left?
🔗 youtu.be/8wB2aYh0xOw?feature=shared
▪️What comes after Neo-liberalism?
@socialistpaper
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
19 Oct, 19:53
«آشکار است که نمی‌توان تصوری از مترجم خوبی داشت که در وضعیت بیان مطلب و رسانشِ منظور و مقصود خود [نقشی] 'بیشتر از یک مترجم' نداشته باشد. در حقیقت باید یک کارشناس، یک صاحب‌نظر [باشد] که نه‌تنها در حد کمال در اثری که آن را ترجمه می‌کند عمیق شده و نسبت به آن آگاهی داشته باشد، بلکه جهان مفهومی و تاریخیِ آن را نیز که اثر در آن پدید آمده بشناسد. در این موقعیت و به موجب این ضرورت است که این شرط، یعنی برگردانی قابل اعتماد، انجام‌شدنی است.»
- "علم و ایدئولوژی"، نوشتۀ لویی آلتوسر، ترجمۀ مجید مددی، از یادداشت 'دست‌نوشته‌های ۱۸۴۴ کارل مارکس'، صفحۀ ۱۵۹.
@erjahat
- "علم و ایدئولوژی"، نوشتۀ لویی آلتوسر، ترجمۀ مجید مددی، از یادداشت 'دست‌نوشته‌های ۱۸۴۴ کارل مارکس'، صفحۀ ۱۵۹.
@erjahat
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
18 Oct, 21:32
So, India, which has the largest population of malnutritioned children in the world, where hundreds of thousands of debt-ridden farmers and farm laborers have committed suicide, where it is safer to be a cow than it is to be a woman, is still being celebrated as one of the fastest growing economies in the world.
India transformed from colony to imperial power virtually overnight. There has not been a day since the British left India in August 1947 that the Indian army and paramilitary have not been deployed within the country’s borders against its “own people”.
India transformed from colony to imperial power virtually overnight. There has not been a day since the British left India in August 1947 that the Indian army and paramilitary have not been deployed within the country’s borders against its “own people”.
Série Next Wave: New Directions in Women's Studies
18 Oct, 21:29
سوبرترین و جالب‌ترین چیزی که می‌تونید ساعت یک شب بخونید
https://www.bostonreview.net/articles/arundhati-roy-thinking-about-empire/
https://www.bostonreview.net/articles/arundhati-roy-thinking-about-empire/
1,477
subscribers
358
photos
12
videos
