این جمله ممکن است برای شما آشنا باشد یا حتی خودتان آن را گفته باشید. این متن به شما کمک می کند به برخی از جنبههای تفاوت بودن درمانگرانه با بودن دوستانه توجه کنید.
تفاوت «بودن درمانگرانه» با «بودن یک دوست یا رفیق»، از جنبه های مختلف قابل بررسی است. وقتی شما با دوستتان صحبت میکنید، معمولاً به شما گوش میدهد اما پرسش اینجاست او چه چیزی را میشنود؟ او چگونه میشنود؟ آیا تجارب زیستهی دوستمان در نحوه گوشسپاری او اثرگذار است؟ او چگونه تجربهی شما را تفسیر میکند و بازخورد میدهد؟
ضمن اینکه در لایههای عمیقتر اهمیت این موضوع، این گوش دادن ممکن است بر اساس نیازهای عاطفی دوست شما و نه لزوماً برای حمایت از شما باشد. در واقع، برخی از دوستان ممکن است به دنبال کنترل شما، حفظ روابط به نفع خود یا اولویت دادن به نیازهای شخصی خود باشند که این موضوع بستر را برای آسیب فراهم میکند.
اما در رابطهی درمانی، درمانگر از جایگاه متفاوتی عمل میکند. درمانگر صرفا الفاظ را نمیشنود، او وجود شما را میشنود حتی احساسات و تجربههای نزیستهتان را هم میشنود، امکانهای بستهشده در زندگیتان را میشنود.
درمانگر از جایگاه حرفهای خود، به آنچه در میان شما و او جریان دارد توجه میکند. درمانگر با آگاهی از نقاط ضعف و قوت خود و نیازهای شخصی خود، به شما کمک میکند تا درک عمیقتری از موقعیتها و نحوه بودن خود پیدا کنید. در حالی که یک دوست ممکن است درگیر نیازهای شخصیاش باشد و حتی از این طریق، آسیبهایی به شما وارد شود.
- مریم خسروی
#مریم_خسروی
از طریق راههای زیر با ما در «کلینیک رواندرمانی اگزیستنس» در ارتباط باشید:
🌫 @Existenceclinic
🌫. WEBSITE
🌫. 09017363344