Ona bolasiga:
— “Agar ovqatingni yeb qoʻysang, seni sayr qildirib kelaman”, dedi.
Bola ovqatini toʻla yeb boʻlib:
— “Onajon sayrga ketdikmi endi?”, dedi.
Onasi:
— “Vaqt kech boʻlib qoldi. Tashqarida arvohlar bor, ular yosh bolalarni yeydi. Biz hozir tashqariga chiqa olmaymiz”, deb javob berdi.
Bola onasining javobidan xafa boʻlib oʻtirib qoldi, tashqaridan esa bolalarni ovozlari va oʻyinlari eshitilib turardi...
🔷Hikoya davom etaverdi...
Bola ulgʻaygach maktabga bordi.
Oʻqituvchi:
— “Kimning odobi yaxshi boʻlsa, hafta oxirida uni ekskursiyaga olib boraman”, dedi.
Bola ekskursiyaga boradiganlardan biri boʻlish maqsadida bor kuchini ishga soldi. Hafta nihoyasiga yetgach bola oʻqituvchisidan:
— “Sayr qilgani qachon boramiz?” dedi.
Oʻqituvchi:
— “Qanaqa sayr haqida gapiryapsan!” deb javob berdi....
🔷Hikoya davom etaverdi...
Uyda dars qilib oʻtirgan edi, otasi bu holatni koʻrib:
— “Agar imtihonlardan yaxshi oʻtsang, men senga ajoyib velosiped olib beraman”, dedi.
Yil yakunida imtihondan aʼlo baholarga oʻtdi. Shunda otasidan:
— “Velosiped qani?” deb soʻragan edi, otasi: —“Velosipedda koʻngilsiz hodisalar koʻp yuz bermoqda qoʻy, shuni olmaylik”, dedi...
🔷Hikoya davom etaverdi...
Farzand shu tariqa voyaga yetdi, hamda yolgʻon va aldash borasidaustomon, mohir boʻldi. Endi esa hamma: “Bu yomon illatlarni qayerdan oʻrgana qoldi ekan!” deya soʻragani soʻragan.
❗️Xulosa chiqarib olishingiz qiyin emas...
🌈 Farzandi kelajagiga befarq boʻlmagan ota-onalar uchun
📝Telegram | 💻Instagram
