کانال آموزش هنر - شهرام زعفرانلو🔮

🟣تفاوت خلاقیت در تصویرسازی و نقاشی:
هدف مشخص:
در تصویرسازی، خلاقیت اغلب در چارچوب یک هدف مشخص به کار گرفته می‌شود. تصویرگر باید پیام، داستان، یا مفهومی خاص را انتقال دهد که معمولاً توسط سفارش‌دهنده یا متن همراه تعیین می‌شود. این امر خلاقیت تصویرگر را به طراحی مناسب و قابل فهم برای مخاطب هدایت می‌کند.
مثال: طراحی کاراکتر در یک کتاب کودک باید ساده، جذاب، و متناسب با سن مخاطب باشد.
محدودیت‌ها:
تصویرگر باید به خواسته‌های مشتری (مانند ناشر، نویسنده، یا برند) و قواعد زیبایی‌شناسی یا بازاریابی توجه کند. این محدودیت‌ها می‌توانند الهام‌بخش یا بازدارنده باشند، اما در هر صورت مسیر خلاقیت را به سوی یک هدف عملی هدایت می‌کنند.
نوآوری در طراحی کاربردی:
خلاقیت در تصویرسازی می‌تواند در ایجاد شخصیت‌ها، سبک بصری منحصر به فرد، یا ترکیب‌بندی‌هایی باشد که در عین زیبایی، پیام را روشن و ساده منتقل کنند.

2. خلاقیت در نقاشی: آزادی در بیان شخصی و اکتشاف
بیان آزادانه:
نقاشی معمولاً برای بیان ایده‌ها، احساسات، یا دیدگاه‌های شخصی هنرمند به کار می‌رود. نقاش در خلق اثر آزاد است و نیازی به تبعیت از یک پیام از پیش تعیین‌شده یا درخواست سفارش‌دهنده ندارد. این آزادی خلاقیت نقاش را از محدودیت‌های بیرونی رها می‌کند.
مثال: نقاشی "جیغ" از ادوارد مونک که احساس اضطراب انسانی را بدون وابستگی به متن یا محتوای خارجی به تصویر می‌کشد.
اکتشاف عمیق:
خلاقیت در نقاشی می‌تواند به شکل تجربه‌های جدید با رنگ، فرم، بافت، و تکنیک بروز کند. این خلاقیت ممکن است به تولید آثار انتزاعی یا فراتر از محدودیت‌های فرهنگ و زمان منجر شود.
رابطه با مخاطب:
در نقاشی، خلاقیت اغلب به تأثیرگذاری عاطفی و ذهنی بر مخاطب و ایجاد فضایی برای تأمل یا برداشت‌های شخصی می‌پردازد.
@shahram_zaferanlo

🟣تفاوت‌های تصویرسازی (Illustration) و نقاشی (Painting):
1. هدف و کارکرد:
تصویرسازی:
هدف اصلی آن انتقال یک پیام خاص، توضیح یک مفهوم، یا همراهی با یک متن است (مانند کتاب‌های کودکان، مقالات، یا پوسترهای تبلیغاتی).
تصویرسازی اغلب در خدمت یک داستان، موضوع، یا محتوای مشخص است و به وضوح‌سازی یا جذاب‌تر کردن آن کمک می‌کند.
نقاشی:
نقاشی بیشتر به بیان خلاقانه و شخصی هنرمند اختصاص دارد.
هدف نقاشی ممکن است بسیار ذهنی، انتزاعی، یا مستقل از هرگونه محتوای بیرونی باشد.

2. رابطه با متن:
تصویرسازی: معمولاً به عنوان مکمل یا شرح‌دهنده‌ی یک متن عمل می‌کند. برای مثال، در کتاب‌های داستان، تصویرسازی به جان‌بخشی به شخصیت‌ها و صحنه‌ها کمک می‌کند.
نقاشی: به‌طور کلی مستقل از متن است و پیام یا احساسات خود را از طریق عناصر بصری بیان می‌کند.

3. سبک و آزادی هنری:
تصویرسازی:
معمولاً محدودیت‌های بیشتری دارد و باید با خواسته‌های مشتری یا ناشر همخوانی داشته باشد.
سبک آن اغلب با نیازهای کاربردی یا زیبایی‌شناسی خاص پروژه تطابق دارد.
نقاشی:
آزادی بیشتری در سبک و محتوا دارد. نقاش ممکن است برای خود یا به سفارش کار کند، اما اثر او اغلب نمایانگر ایده‌ها یا احساسات شخصی‌اش است.

4. ابزار و رسانه‌ها:
تصویرسازی:
اغلب از ابزارهای دیجیتال (مانند فتوشاپ یا نرم‌افزارهای طراحی) استفاده می‌شود، هرچند تصویرسازی سنتی نیز رایج است.
تأکید بر وضوح و قابلیت بازتولید در رسانه‌های چاپی یا دیجیتال دارد.
نقاشی:
معمولاً با مواد سنتی مانند رنگ روغن، اکریلیک، یا آبرنگ خلق می‌شود، اما نقاشی دیجیتال هم بخشی از این حوزه است.
به جای کاربردی بودن، بیشتر بر کیفیت هنری و بیانی تأکید دارد.

5. مخاطب:
تصویرسازی: معمولاً مخاطب گسترده‌تری دارد و باید به‌راحتی قابل فهم باشد.
نقاشی: ممکن است مخاطب خاص‌تری را هدف قرار دهد و به تأمل یا تحلیل عمیق‌تر نیاز داشته باشد.

6. نمونه‌ها:
تصویرسازی: نقاشی‌های کتاب‌های کودکان.
نقاشی: آثار هنری مستقل مانند "شب پرستاره" از ونسان ونگوگ یا "جیغ" از ادوارد مونک.
@shahram_zaferanlo

🟣تفاوت تصویرسازی با نقاشی در چیست؟
🟣تفاوت خلاقیت در تصویرسازی و نقاشی در چیست؟
@shahram_zaferanlo

The White Ribbon.2009
480p.BluRay.HardSub

زیرنویس چسبیده فارسی
@shahram_zaferanlo

🟣دانلود فیلم روبان سفید
The White Robin
روبان سفید (به آلمانی: Das weiße Band) فیلمی درام محصول ۲۰۰۹ به کارگردانی فیلمساز اتریشی میشائل هانکه است.
این فیلم برنده جایزه نخل طلای شصت و دومین دوره جشنواره فیلم کن شد.
همچنین این فیلم برنده جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم خارجی زبان سال ۲۰۰۹ شد. روبان سفید به عنوان نمایندهٔ رسمی آلمان برای شرکت در هشتاد و دومین مراسم جایزه اسکار معرفی شد.

وقایع فیلم روبان سفید، در چند ماه مانده به آغاز جنگ جهانی اول و در روستایی در آلمان رخ می‌دهد.
اتفاقات به ظاهر عجیبی که در این روستا روی می‌دهد و توسط فردی که بعدا معلوم می‌شود معلم این روستا بوده و حالا در دوران پیری خاطراتش را برای ما تعریف می‌کند بیان می‌شود بن‌مایه روایی فیلم را شکل می‌دهد اما عجیب‌تر از خود این وقایع، آدم‌های روستا و روابط عجیب آن‌ها با هم است که توجه بیننده را به خود جلب می‌کند.
@shahram_zaferanlo

@shahram_zaferanlo

| اجرای تئاتر «در انتظار گودو» | نوشتۀ ساموئل بکت |
| ترجمۀ علی‌اکبر علیزاد |
| محصول سال ۲۰۰۲ |
| از مجموعه اجراهای تلویزیونی پروژۀ «Beckett on Film» |
| همراه با زیرنویس فارسی |

عوامل و بازیگران
کارگردان: مایکل لیندسی‌هاگ
بَری مک‌گاون در نقش ولادیمیر
جانی مورفی در نقش استراگون
آلن استنفورد در نقش پوتزو
استفان برنان در نقش لاکی
سم مک‌گاون در نقش پسر
@shahram_zaferanlo

🟣فیلم_تئاتر
در انتظار گودو اثر ساموئل بکت
یکی از مهم ترین نمایشنامه های قرن بیستم، اولین نمایشنامه ی حرفه‌ای ساموئل بکت به حساب می آید. این اثر برای اولین بار در سال 1953 در سالنی کوچک به نام «دو بابیلون» به نمایش درآمد و از همان زمان، به یکی از اصلی ترین سنگ بناهای تئاتر قرن بیستم تبدیل شد.
داستان، حول محور دو مرد ظاهرا بی خانمان می گردد که منتظر چیز یا شخصی به نام گودو هستند. ولادیمیر و استراگون در کنار درختی در جاده ای بی آب و علف به انتظار نشسته اند.
نتیجه ی این شرایط، بازی کلامی خنده داری درباره ی شعر و شاعری، رویاپردازی و معناباختگی است. این بازی کلامی، به عنوان تمامی تلاش های مذبوحانه ی بشر برای یافتن معنا در زندگی تفسیر شده است.
زبان و نثر بکت در ارائه ی مینیمالیسم روشن گرانه ای پیشگام بود که تمامی تفکرات اگزیستانسیال اروپای پس از جنگ جهانی دوم را در بر داشت.
در انتظار گودو، همچنان یکی از جادویی ترین و زیباترین داستان های تمثیلی عصر حاضر به شمار می آید.
جزو فهرست 100 کتاب قرن لوموند
ساموئل بکت برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات سال 1969

@shahram_zaferanlo

📚کتاب‌های اسطوره‌شناسی
@shahram_zaferanlo

@shahram_zaferanlo

@shahram_zaferanlo

💢 دانلود فیلم سینمایی ماه آگوست در اوسیج کانتی ۲۰۱۳

🎬 August Osage County 2013

کیفیت فایل 720
#دوبله_فارسی
@shahram_zaferanlo

فیلم با این جمله از زبان بورلی (پدر خانواده) شروع می‌شود: «زندگی بسیار طولانی است!» تی اس الیوت. در وهله اول جمله برای بیننده ساده و غریب می‌نماید اما با مشاهده وضعیت ناخوشایند ویولتِ بیمار (مریل استریپ) و سپس خودکشی بورلی، که ما را با این جمله به شنیدن و دیدن داستان دعوت می‌کند؛ در می‌یابیم که برای چنین فرد حساس و دردمندی در شرایطی اسفبار و غیرقابل تحمل، واقعا زندگی طولانی‌تر از حد معمول آن به نظر می‌رسد.

جالب آنکه، راوی خودکشی می‌کند و ما را با داستان خانواده‌اش تنها می‌گذارد تا تک‌تک افراد را به نظاره و قضاوت بنشینیم تا شاید تشابهاتی را میان خود و آنها دریابیم.

کم‌کم که داستان پیش می‌رود خصوصیات و روحیات آدمها در کشمکش با هم و در گفتگوهای دراماتیک‌شان بارز می‌شود. ما به اختلافات درون‌ یکایک افراد و روابط‌شان با سایرین آگاه شده و داستان زمانی به افشاگری‌‌ها و پرده‌دریها منجر می‌شود که کنترل نسبی و سلامت مادر به دست آمده و فرصت برای شناخت عمیق‌تر گذشته‌ها پیدا شده است.

تلخی شکستن رابطه میان دخترخاله و پسرخاله‌ای که می‌خواهند عاشقانه و به دور از قضاوت‌های اطرافیان زندگی را آغاز کنند، ضربه مهلکی است که کام همگان را تلخ کرده و به تنهایی‌های بیشتری دامن می‌زند.

این بخش از داستان ما را به یاد نمایشنامه‌ی «پدر» اثر یوهان آگوست استریندبرگ می‌اندازد که در آن همسر کاپیتان رازی را برملا می‌کند که ساختار ذهنی و زندگی او را دگرگون کرده و باعث اتفاقات ناگوار بعدی می‌شود.

مهارت فیلمنامه‌نویس در نوشتن گفتگوهایی بسیار دقیق و به جا در کنار اجراهایی کم‌نظیر از مریل استریپ و جولیا رابرتز، به همراه مهارت فیلمبردار و تدوین‌گر در گرفتن نماهایی نزدیک از چهره‌ها، و برش‌های هوشمندانه برای سرعت بخشیدن به تنش‌های به ظاهر کُند میان افراد، امکان حواس‌پرتی را از بیننده سلب می‌کند و او را تا پایان فیلم میخکوب لحظات دیدنی می‌نماید.

چنین تمهیداتی است که اثر را در عین تلخی و ناخوشایندی داستان به هنری قابل تامل تبدیل می‌کند که حاضریم تا پایان شاهد همه‌ی هجمه‌ها، جدایی‌های و تنهایی‌های باشیم.

زنان هرچند تلاش دارند تا خود را محق جلوه دهند، اما فیلم برخلاف سایر آثاری که به زندگی زنان از دریچه مخالفت با مردان می‌پردازند، از غلتیدن در تفکراتی اینگونه پرهیز می‌کند. زنان هم به اندازه‌ی مردان در ایجاد اوضاع نامطلوب و تلخ مقصرند. خاله‌ای که در گذشته خیانت کرده است و مادری که از تصمیم به خودکشی پدر آگاهی دارد، نه اقدامی می‌کند و نه به دیگران خبر می‌دهد. فارغ از جنسیت، همه مقصرند که زندگی را طولانی‌تر می‌کنند.
مرداد ۱۳۹۳
@shahram_zaferanlo

🌺زندگی بسیار طولانی است!
یادداشتی بر فیلم: ماه آگوست در اوسیج کانتی- 2013
کارگردان: جان ولز
فیلمنامه نویس: تریسی لتز (بر اساس نمایشنامه‌ای به قلم وی)
بازیگران: مریل استریپ، جولیا رابرتز، کریس کوپر، اوان مک گرگور، مارگو مارتیندال، سم شپرد
@shahram_zaferanlo

@shahram_zaferanlo

🔸 مستند نوابغ دنیای مدرن

🔹️ کارل مارکس

▫️ دوبله فارسی
منبع: BBCPersian

@shahram_zaferanlo

استاکر داستان منطقه‌ای اسرارآمیز در دنیایی پس از فاجعه است. در منطقه محلی وجود دارد که مردم باور دارند در آن عمیق‌ترین آرزوهای قلبی فرد برآورده می‌شوند. داستان فیلم تلاش دنبال‌گر (استاکر) برای رساندن دو مسافر به این محل است.

فیلم برداشت آزادی از رمانِ پیک‌نیک کنار جاده نوشتهٔ بوریس و آرکادی استروگاتسکی است. تارکوفسکی بعد از خواندن رمان، بلافاصله آن را به دوستِ فیلمسازش میخائیل کالاتازوف پیشنهاد می‌دهد تا اگر علاقه‌مند بود براساسش فیلمی بسازد. کالاتازوف بعد از این‌که نتوانست حق ساختِ فیلم براساس رمان را برای خودش بخرد، پروژهٔ ساخت فیلم را کنار می‌گذارد. بعدها علاقهٔ خودِ تارکوفسکی به اقتباسِ از رمان و بسطِ مضمون‌اش بیشتر می‌شود. او امیدوار است با این مضمون، فیلمی بسازد که به وحدتِ سه‌گانهٔ کلاسیک (وحدت زمان، مکان و موضوع) وفادار باشد.

فیلم محصول مشترک شوروی سابق و آلمان شرقی است. فیلمبرداری آن از سال ۱۹۷۷ آغاز گردید و در سال ۱۹۷۹ به نمایش گذاشته شد. تارکوفسکی پس از خواندن داستان برادران استروگاتسکی، به توانش و بالقوگی «کنش پیوسته و مفصل آن اشاره کرد که در عین حال متعادل و کاملاً آرمانی است و هم چنین فراتجربی، پوچ و مطلق».
@shahram_zaferanlo

@shahram_zaferanlo

🌸دانلود فیلم استاکر
استاکر فیلمی است هنری در ژانر علمی تخیلی و درام، محصول سال ۱۹۷۹ به کارگردانی آندری تارکوفسکی.
فیلم اقتباسی آزاد از رمان گردش کنار جاده اثر برادران استروگاتسکی است، تلفیقی است از المانهای ژانر علمی تخیلی با موضوعات دراماتیک روانشناختی و فلسفی.
عنوان فیلم به روسی Сталкер است که معنی تعقیب‌کننده آزاردهنده می‌دهد.
@shahram_zaferanlo

🟣هنرمند ژرف‌نگر
@shahram_zaferanlo

🎥 #فیلم
▪️گوگن: سفر به تاهیتی 2017
@shahram_zaferanlo

🌸دانلود فیلم
گوگن: سفر به تاهیتی - ۲۰۱۷
@shahram_zaferanlo

Lust for Life
شور زندگی
کارگردان:وینسنت مینه لی.جوزج کوکور
بازیگران: کرک داگلاس.آنتونی کویین.جیمز دونالد
ژانر: بیوگرافی، درام
محصول 1956 امریکا

یکت اقتباس سينمايى از سرگذشت ‏« ونسان ون گوگ »، نوشته اروينگ استون.
برنده جایزه اسکار 1957 بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (Anthony Quinn) و نامزد سه جایزه دیگر اسکار، برنده جایزه بهترین بازیگر مرد گلدن گلوب و نامزد سه جایزه دیگر گلدن گلوب ـ داستان : « ونسان ون گوگ » ( داگلاس ) چندان در هماهنگ كردن خود با زندگى خانوادگى موفق نيست و با كمك مالى برادرش، « تئو » ( دانلد ) به نقاشى، مشغله‏ اصلى ‏اش، ادامه می دهد
@shahram_zaferanlo

فیلم شور زندگی (زندگی ونسان ونگوگ)
با دوبله فارسی

@shahram_zaferanlo

https://www.instagram.com/p/DAsVL8KM6Gt/?igsh=MWpmdmdyZjY4ZHo3bA==

@shahram_zaferanlo

✅یک اثر هنری بودن چیست؟ نویسنده و منتقد مشهور آرتور سی. دانتو به این سوال اساسی و پیچیده می‌پردازد. بخشی از تک‌نگاری فلسفی و بخشی مراقبه خاطره‌نویسی، «آن چه هنر است» این تفسیر رایج را که هنر مفهومی غیرقابل تعریف است به چالش می‌کشد، در عوض ویژگی‌هایی را که معنای جهانی را تشکیل می‌دهند، آشکار می‌کند.
دانتو استدلال می‌کند که با وجود رویکردهای متنوع، یک اثر هنری همیشه با دو معیار اساسی تعریف می‌شود: معنا و تجسم، و همچنین یک معیار اضافی که بیننده ارائه می‌کند: تفسیر.
دانتو استدلال خود را به شیوه‌ای قابل دسترس ارائه می‌کند که هم با فلسفه و هم هنر در ژانرها و دوره‌ها درگیر می‌شود، از تعریف افلاطون از هنر در جمهوری شروع می‌شود و تا پیشرفت هنر به‌عنوان مجموعه‌ای از اکتشافات، از جمله نوآوری‌هایی مانند پرسپکتیو، کیاروسکورو، و قیافه‌شناسی ادامه می‌یابد.
دانتو با بحثی جذاب در مورد کارتن‌های حمل و نقل معروف اندی وارهول، که از لحاظ بصری از اشیاء روزمره‌ای که نشان می‌دهند قابل تشخیص نیستند، به پایان می‌رسد.

در سرتاسر کتاب، دانتو مشارکت فیلسوفانی از جمله دکارت، کانت، و هگل، و هنرمندانی از میکل‌آنژ و پوسن گرفته تا دوشان و وارهول را در این بررسی گسترده از ارتباط متقابل و جهانی بودن تولید زیبایی‌شناختی مورد توجه قرار می‌دهد.
@shahram_zaferanlo

📚معرفی کتاب آن چه هنر است اثر آرتور کلمن دانتو
تأملی پر جنب و جوش درباره ماهیت هنر توسط یکی از مشهورترین منتقدان هنری آمریکا
@shahram_zaferanlo

🟣🟠🟣ثبت‌نام ترم جدید
کارگاه روش‌های ایده‌یابی در هنر نقاشی

🔸️🔹️🔸️همراه با کار عملی / در یک ترم

آنلاین و آفلاین
چهارشنبه‌ها ساعت ۲۱ تا ۲۳

🔴جلسات‌:
جلسه ۱: مبانی نظری ایده‌یابی در هنر
جلسه ۲: ایده‌یابی از زندگی شخصی(دوران کودکی، رؤیاها و آرزومندی‌ها)
جلسه ۳: ایده‌یابی از سینما
جلسه ۴: ایده‌یابی از انیمیشن
جلسه ۵: ایده‌یابی از عکاسی
جلسه ۶: ایده‌یابی از شعر، نمایش و داستان
جلسه ۷: ایده‌یابی از نقاشی‌های اکسپرسیونیستی و سوررئالیستی
جلسه ۸: ایده‌یابی از نقاشی اسطوره‌ای و کلاسیک

شهریه‌ی ۸ جلسه / هر جلسه ۲ ساعت:
۱.۹۵۰.۰۰۰ تومان

#ایده_هنری #ایده_یابی #ایده #هنرایده #هنر #مهارت_هنری #شهرام_زعفرانلو #کلاس_آنلاین #کلاس_ایده #کلاس_ایده_پردازی #کلاس_ایده_یابی #آموزش_ایده #آموزش_هنر #آموزش_آنلاین #کلاس_مجازی #کلاس_آفلاین
@shahram_zaferanlo

🟣برانیسلاو مالینوفسکی مینویسد:
"هرچـه نوشتـه های فرویـد را بیش‌تر خواندم، در کل به پذیرش نتایج او کمتر گرایش پیدا کردم، به ویژه آن بخش از نظریه های فروید که بیش تر از همه داغ روانکاوی بر خـود دارند.
من در مقـام انسان شناس، به ویژه احساس می کنم نظریه های بلندپروازانه فروید در باره مردم ابتدایی و فرضیات او درباره بنیاد نهاد های انسانی و تاریخ فرهنگ، می باید بر پایه دانش درست از زندگی مردم ابتـدایی و همچنین جنبه های خـودآگاه یا ناخـودآگاه ذهن بشر استوار می بود. گذشته از این ها ازدواج گروهی، توتمیسم، پرهیز از مادرزن و جادو، هیچ یک در «ناخودآگاه» رخ نمی دهد.
همه این ها وقایعی یکسره جامعه شناختی و فرهنگی اند که پرداخت نظریه پردازانه آن ها به نوعی تجربه نیاز دارد که نمی توان در اتاق مشاوره به دست آورد."

کتاب غریزه جنسی و سرکوبی آن در جوامع ابتدایی حاصل یک تحقیق و کار میدانی است که در جامعه تروبریاند گینه نو واقع در اقیانوس آرام به وسیله مالینفسکی انجام می‌شود.
این کتاب در واقع بنوعی مقایسه دو جامعه مادر تبار (در جزایر مذکور) و پدر تبار (جامعه اروپا و امریکا) و نیز مقایسه تفاوتهای طبقات مختلف جوامع کنونی با هم و با جوامع ابتدایی است.
همچنین در این کتاب به وضوح ارتباط علومی همچون روانشناسی، روانکاوی، انسان شناسی و جامعه‌شناسی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
@shahram_zaferanlo

📚معرفی کتاب
غریزۀ جنسی و سرکوبی آن در جوامع ابتدایی
برانیسلاو مالینوفسکی | مترجم محسن ثلاثی

تعداد صفحه ۲۵۸
نوبت چاپ دهم
نشر ثالث
@shahram_zaferanlo

در خلوت حضور 🔺
📽 نهال تابش

🔸 مروری بر زندگی و کارهای لیلی متین‌دفتری نقاش نوگرا و از پیشگامان نقاشی مینی‌مالیستی یا ساده‌گرایانه در ایران.

@NashrAasoo 💭

🟣لیلی متین دفتری
(زاده ۱۳۱۵ در تهران – درگذشته ۱۳۸۶ در پاریس)
نقاش ایرانیِ مقیم پاریس بود. وی از هنرمندان هنر نوگرا و معاصر ایران و از بنیان‌گذاران سبک نقاشی مینی‌مالیستی یا ساده‌گرایانه در ایران به حساب می‌رود.
او دختر احمد متین‌دفتری، نخست‌وزیر ایران بود و تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، در حلقهٔ دوستان نزدیک فرح پهلوی قرار داشت.
او در ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹ در مدرسهٔ هنر اسلید در یونیورسیتی کالج لندن و سپس در کالج هنر کامبرول تحصیل کرده بود و تا سال ۱۳۵۷ در دانشگاه تهران پنج سال مجسمه‌سازی درس داد.
او دختر احمد متین‌دفتری، نخست‌وزیر سابق ایران، خواهر هدایت الله متین دفتری و نوه محمد مصدق، نخست‌وزیر سابق ایران بود.
متین دفتری، علاقهٔ زیادی به مصاحبه با رسانه‌ها نداشت و این موجب شد تا نزد مردم، ناشناخته بماند.
@shahram_zaferanlo

فیلم در مورد یک شوالیه قرون وسطایی است که سفری را از سرزمین طاعون‌زده آغاز کرده‌است و یک بازی شطرنج میان او و مظهر مرگ که برای ستاندن جان او آمده‌است.

مُهر هفتم فیلمی بود که اعتبار جهانی برگمان را در میانه دهه ۱۹۵۰ تضمین کرد و آوازه او را در محافل هنری و فرهنگی همه کشورها گسترانید. برای بسیاری که میانه چندانی با سینما نداشتند، مُهر هفتم مظهر فیلم‌های روشن‌فکرانه و «سنگین» شد. این ارزیابی‌ها بیشتر متکی بر تحسین مایه‌های فلسفی و تمثیل‌پردازی‌های فیلم بود. مُهر هفتم صریح‌ترین و بی‌واسطه‌ترین رویکرد به پرسش وجود خداوند است (پرسشی که در فیلم به گونه‌های مختلف پاسخ می‌گیرد) و در برابر پس‌زمینه‌ای قرون وسطایی، وهم و جادو، سرگشتگی و ویرانی و اضطراب‌های هستی شناختی خودنمائی می‌کنند. از لحاظ بصری نیز مُهر هفتم بسیار به یادماندنی است تصویر سلطه مرگبار طاعون، کوره‌راه‌ها و چشم‌اندازهای لخت و سرد، شطرنج‌بازی شوالیه با مرگ و رقص آئینی شخصیت‌ها تنها چند نمونه از جلوه‌های دراماتیک کار هستند. فون سیدو و بیورنستراند در کنار یکدیگر می‌درخشند و پوپ در نقش «یوف» بهترین بازی عمرش را ارائه می‌دهد. آندرسون و لیندبلوم که بعدها در فیلم‌های برگمان مکرر حضور یافتند، نیز دیدنی‌اند.

بازخورد:
این فیلم اکنون به عنوان یک شاهکار سینما در نظر گرفته می شود. در سال ۱۹۹۹ ویلج ویس بر اساس نظرسنجی از منتقدان، مهر هفتم را در رتبه ۳۳ در فهرست ۲۵۰ فیلم برتر قرن خود قرار داد. این فیلم همچنین در سال ۲۰۰۰ در راهنمای نیویورک تایمز برای بهترین ۱۰۰۰ فیلم ساخته‌شده گنجانده شد. در متاکریتیک، این فیلم بر اساس ۱۵ نقد دارای امتیاز ۸۸/۱۰۰ است که نشان دهنده «تحسین جهانی» است.
@shahram_zaferanlo