علم و سیاست

مخاطبان محترم، به دلایل فنی و حفظ امنیت کانال، زین‌پس مواضع و مطالب موسسه علم و سیاست ا‌شراق و بازنشر مطالب سایت موسسه و سایر اطلاع‌رسانی‌های مرتبط در محیط تلگرام را از طریق آدرس زیر دنبال کنید:

https://t.me/science_and_politics

کرانه‌های بازار
شمارۀ پنجم نقدنامه علوم انسانی منتشر شد

📝 نابسامانی‌هایی که به شکل ادواری، خود را در بی‌ثباتی قیمت‌ها، کاهش سرمایه‌گذاری‌ها و یا بروز انواع بیکاری و فقر نشان می‌دهد، بیماری مزمن اقتصادی است و انتظار می‌رود که طبیبان آن نیز اقتصاددانان باشند. اما در برابر چنین معضلاتی معمولا دو صدای متفاوت شنیده می شود: گروهی بر لزوم مداخلۀ (لااقل مقطعی) دولت برای بهبود شرایط تاکید می‌کنند و گروهی موسوم به لیبرال‌ها با اعتماد بر مکانیسم پنهان و پیروز بازار، همگان را و به‌ویژه دولت‌ها را به بردباری در قبال صداهای مخالف و اعتماد به نتایج ثمربخش بازار فرامی‌خوانند. در اینکه لیبرال‌ها در عرصۀ اقتصادی، فراخوانی عمومی در جهت آزادی بازار به‌عنوان آوردگاه کنش‌های انسانی دارند تردیدی نیست. آوردگاهی مبتنی بر کسب سود و عاری از هرگونه دخالت اخلاقی یا سیاسی. اما مسئله اینجاست که آیا اتکا بر بازار را باید همچون وضعی طبیعی تصور نمود و دولت را به پرهیزگاری در این عرصه توصیه کرد یا دعوت به بازار را باید همچون کنشی سیاسی در قرار دادن وضع مشروط حیطه عمومی -در برابر وضع مطلقه و «عقلانی» بازار- تعبیر نمود؟

لیبرالیسم به‌عنوان سنتی که می‌رفت پس از بحران سال‌های 1929 و 1930 و غلبۀ مداخله‌گرایی کینزی در کشورهای مهد لیبرالیسم به موزۀ عقاید اقتصادی سپرده شود، در پی تلاش علمی، سیاسی و اجتماعی هایک و دیگر هم‌پیمانان او، به شکلی بنیادین‌تر، سیاسی‌تر و پایدارتری در اواخر قرن بیستم پس از قدرت‌نمایی در حوزۀ عمومی، عرصۀ سیاسی را نیز از آن خود کرد و موقعیت تازۀ دولت در بریتانیا و ایالات متحده را تشکیل داد، موقعیتی فعال، بازی‌ساز، مداخله‌گر اما غیرخودبنیاد؛ دولتی که نه بر ارزش‌های اخلاقی یا اراده‌های دموکراتیک برساختی انسان‌ها، که بر نهاد تکاملی و در عین حال تاریک بازار بنیان نهاده شده است.

آنچه نولیبرالیسم هایک را از اشکال دیگر لیبرالیسم قرن نوزدهمی و یا نوکلاسیک گرایی قرن بیستمی جدا می‌کند، تفطن و خودآگاهی آن نسبت به وضع سیاسی و غیرطبیعیِ بنیاد نهادن حیطۀ عمومی -و نه فقط امر اقتصادی- بر نظم خودبنیاد بازار است؛ آنچه که محور اقتصاد سیاسی هایک را تشکیل داده است.

فهم نقش انقلابی هایک در این تحول بنیادین از معنای لیبرالیسم، وضع بازار و نقش دولت چیزی است که در این شماره از نقدنامه بروز و ظهور داشته است. بررسی آثار فردریش فون هایک، آن‌گونه که در این شماره از نقدنامه به آن پرداخته‌ایم، راه متفاوتی است نسبت به خوانش‌های معمول و جانبدارانه‌ یا مخالف‌خوان داخلی از او و امکان تازه‌ای است برای تفکر پیرامون بازار و حدود آن. اینجا تأمل و بازشناسی افکار هایک، در متن اثر برجسته او، قانون، قانون‌گذاری و آزادی، انجام گرفته است و می‌تواند مجالی برای بازاندیشی در معنای بازار و لیبرالیسم اقتصادی باز کند؛ چه از مدافعان اقتصاد بازار آزاد باشیم و چه از منتقدان آن.

5️⃣ شمارۀ پنجم نقدنامه علوم انسانی با دبیری علمی دکتر علی‌اکبر ناسخیان و به همت گروه اقتصاد شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی تولید شده است. در این شماره علاوه بر برگردانِ مقالۀ 1978 فردریش هایک در باب لیبرالیسم به زبان فارسی، پنج مقاله از اساتید و پژوهشگران خارجی و ایرانی از جمله دکتر ویکتور وانبرگ برای بازخوانی تفکر هایک منتشر شده است. همچنین این شماره برای ارزیابی معاصر راهی که هایک در اقتصاد آزاد گشود، میزبان یادداشت‌هایی از استاد دکتر همایون کاتوزیان و دیگر پژوهشگران است. در پایان نیز، گزارش میزگردی با حضور عده‌ای از نویسندگان این شماره نقدنامه تنظیم و منتشر شده است.

🔰برای تهیه این شماره، می‌توانید با پرکردن این فرم، علاوه بر امکان سفارش شماره‌های پیشین نقدنامه: شماره یکم و شماره دوم و شماره سوم و چهارم درخواست خود برای سفارش شماره جدید را ثبت و با پست رایگان دریافت نمایید.

🔶 پیشنهاد ویژه: در صورت سفارش تمام شماره‌های نقدنامه (فلسفه، علوم سیاسی، علم و فناوری، اقتصاد) می‌توانید از تخفیف 100 هزار تومانی بر روی سفارش خود بهره‌مند شوید.
.

❞ اقدامات متهورانه‌ای چون حذف نفر اول حماس در خاک ایران، حذف نفر دوم حزب‌الله، ادعای ترور محمدالضیف، ترور روزانۀ رهبران مقاومت و... به شکل چشمگیری بر محبوبیت نتانیاهو در اسرائیل افزوده است. شکی نیست که نابودی اسرائیل تنها از درون ممکن است؛ پاسخ جمهوری اسلامی باید برای نتانیاهو به‌نحوی سهمگین باشد که حیات سیاسی او را با مخاطره‌ای جدی روبه‌رو سازد. به عبارت دیگر نتانیاهو فقط در صورتی از ضربه‌زدن به ایران دست‌خواهد کشید که تسلیم شود و دریابد حملاتش به ایران برای بقای او و اسرائیل خطرناک‌تر است تا مهلکه جنگ با حماس فلسطین.❝

🔻متن کامل را در علم و سیاست بخوانید:
https://scienceandpolitics.net/article.aspx?id=70279

❞ اسرائیل آماده جنگ با ایران نیست اما در برابر خطری که عمیقاً او را و اسرائیل را تهدید کرده است، حاضر است هر کاری بکند. به عبارت دیگر، حملات اسرائیل به ایران، حزب‌الله و دیگر اضلاع محور مقاومت، اقداماتی ضروری برای امروز است تا تصویر از‌دست‌رفتۀ اسرائیل را دوباره به دست آورد. اسرائیل از ضربات سخت به ایران ابداً در پی جنگی تمام‌عیار نیست. عدم پاسخ رسمی اسرائیل به عملیات وعدۀ صادق می‌تواند مهم‌ترین دلیل برای اثبات این مدعا باشد. گویی شروع جنگی تمام‌عیار با ایران آستانه‌ای دارد که نتانیاهو قدم‌زدن در این آستانه را می‌داند.  ❝

🔻متن کامل را در علم و سیاست بخوانید:
https://scienceandpolitics.net/article.aspx?id=70279

❞ هرچند ایالات متحده از تصمیم حمله اسرائیل به سفارت ایران در سوریه ابراز بی‌اطلاعی کرد اما واضح است که ترور شهید هنیه در تهران نه‌تنها با چراغ سبز آمریکا بلکه به احتمال بسیار قوی با همکاری او به ثمر نشسته است و این بزرگ‌ترین دستاورد نتانیاهو است. به نظر می‌رسد نتانیاهو برخلاف ماه‌های اولیۀ جنگ توانسته است آمریکا را قانع کند که ایدۀ سیاست‌زادیی از خاورمیانه به‌راحتی محقق نخواهد شد. بازی همچنان در خاورمیانه ادامه دارد و اسرائیل بر سر بقای خود می‌جنگد. ❝

🔻متن کامل را در علم و سیاست بخوانید:
https://scienceandpolitics.net/article.aspx?id=70279

❞ شگفتی‌های جنگ امکان وقوع خود را از درک مشترک بازیگرانی به دست می‌آورند که نبرد حاضر را نه میدانی برای کسب منافع یا امتیازاتی راهبردی، که عرصۀ بقا و نزاعی بر سر حیات و ممات خود یافته‌اند. همان که رهبر انقلاب در دیدار دوم خردادماه با نبیه بری، رئیس مجلس لبنان، تأکید کردند: «شرایط کنونی منطقه به‌گونه‌ای است که هم برای دشمن صهیونیستی شرایط مرگ و زندگی است و هم برای جبهۀ حق». کسی که امروز صحنۀ نبرد را این‌چنین نبیند، نه‌تنها تشخیص درستی دربارۀ گام ضروری خود در این جنگ نخواهد داشت، معنی گام‌های دشمن را نیز نخواهد فهمید.   ❝

🔻متن کامل را در علم و سیاست بخوانید:
https://scienceandpolitics.net/article.aspx?id=70279

❞ نتانیاهو به‌درستی طوفان‌الاقصی را واقعی‌ترین گام فلسطینیان در راستای تبدیل‌شدن به یک دولت می‌داند که توانسته است خود را حتی بر جناح‌های اسرائیلی تحمیل کند. همه آماده‌اند تا بپذیرند که این جنگ را همین‌جا تمام کنند تا همه‌چیز به‌جای اولش برگردد، بدون اینکه متوجه باشند اتفاقی رخ داده است و تصویر اسرائیل از یک دولت ابدی به نزد همه جهان به رژیمی متزلزل فروکاسته شده است. نتانیاهو اینک به‌عنوان بزرگترین پاسدار آرمان صهیونیسم می‌کوشد تا نیروی درونی صهیونیسم را بازیابد و همچنین با هر جنایتی نیروی بازدارندگی آن را بدان برگرداند.  ❝

🔻متن کامل را در علم و سیاست بخوانید:
https://scienceandpolitics.net/article.aspx?id=70279

❞ نتانیاهو از معدود افرادی است که عمیقاً می‌داند این جنگ نه صرفاً بقاء او که بقاء اسرائیل را هدف گرفته است و بنابراین هر جنایتی برای نجات مجاز است. برای نتانیاهو هر صلحی در این شرایط، معنایی جز نزدیکترشدن به تشکیل موجودیت سیاسی فلسطین ندارد. او در همۀ این سال‌ها با ساخت شهرک‌های متعدد صهیونیستی، حتی اجازه نداد تا جمعیت متحدی در کرانۀ باختری شکل بگیرد. تنها این غزه بود که از دستش خارج ماند و تشکیلاتی از مردم فلسطین توانست در آن شکل بگیرد؛ همان تعلل هم نهایتاً بزرگترین ضربه را به اسرائیل وارد آورد.  ❝

🔻متن کامل را در علم و سیاست بخوانید:
https://scienceandpolitics.net/article.aspx?id=70279

📝 #سرمقاله

جنگی برای بقا
سرنوشت نتانیاهو و اسرائیل به‌هم گره خورده است

🔻متن کامل را در علم و سیاست بخوانید:
https://scienceandpolitics.net/article.aspx?id=70279

🔹موسسه علم و سیاست اشراق🔸

@ScienceAndPolitics
https://scienceandpolitics.net

هوالحق

فصلنامهٔ بابِل را ما از نو می‌نویسیم و دلمان می‌خواهد خوانندگانش نیز آن را از نو بخوانند. نه یک‌بار بلکه همواره. زیرا خواسته‌ایم چیزی بنویسیم که تا قرنی دیگر خواندنی باشد و شاید موفق شده باشیم. ریشه‌های علم و سیاست اشراق در فصلنامهٔ بابِل با تاریکی زمین می‌آمیزد؛ پس هرکس می‌خواهد از ریشه‌های ما سراغ بگیرد باید به آن تاریکی‌ها رو کند.
این شماره معنون به «تأسیس سیاست» است، اما برخلاف انتظار منحصر در فلسفهٔ سیاسی نیست.
◇◇◇
در نخستین فصل با خوانش نیرومندی از نوشتار «آموزهٔ اساس» اشمیت دیگرگونه به مسالهٔ قانون پرداخته‌ایم اما پس از آن نقیضه‌گونیِ بنیاد را از خلال رسالهٔ «دربارهٔ حدس‌ها» از نیکولاس کوزانوس مد نظر داشتیم تا پیدا شود که اساس امری مسأله‌برانگیز است و نه زمینی مستحکم. در امتداد آن ترجمهٔ مقالهٔ مهم ریاضی‌دان سترگ ریچارد ددکیند را به انجام رساندیم تا پیدا شود چگونه انسان پس از هزاران سال باز ناچار بود ساده‌ترین و آشناترین عناصر محاسبات عادی یعنی اعداد را از نو پی‌ریزی کند. نام این مقاله «پیوستگی و اعداد گنگ» است. این تحقیق با ترجمهٔ رسالهٔ «تربیع دایره» کوزانوس -به‌عنوان تمنای محال ریاضیات در وحدت‌بخشی به جهان- ادامه یافته است. آنگاه با خطابه‌ای نابهنگام از ماکس وبر فصل یکم به پایان می‌رسد. خطابه‌ای که می‌کوشد نشان دهد همین زندگی عادی و همین محاسبات عادی تا چه اندازه نیازمند تصمیم‌هایی است دربارهٔ همه چیز؛ دربارهٔ معنای انسان و جهان. نام خطابه «دولت ملی و سیاست اقتصادی» است و با سیاقی که از وبر می‌شناسیم همخوان نیست. خوانش آن متن بدانجا می‌انجامد که «تنها آنکه تصمیم می‌گیرد فرصت زندگی می‌یابد و اقتصاد تنها در این توجه می‌تواند مدعی زندگی شود». این آخرین پردهٔ فصل نخست این شماره از فصلنامه است.
◇◇◇
اما فصل دوم اینگونه آغاز می‌شود: با پرسش از داستان و آنچه داستان را شکل داده است. ما عموماً آغاز داستان را آنگونه که ارسطو در گسستی شناسایی کرده بود به یاد نمی‌آوریم و خصوصاً این روزها که همه دم از داستان‌مندی می‌زنند و حد داستان را برداشته‌اند، کمتر از برآمدگاه ضروری و انضمامی آن سخن می‌گوییم. اما اشمیت در متن کمتر خوانده‌شدهٔ «هملت و هکوبا» نشان داد که داستان نه از سر خلاقیت ذهنی بازیگوش که از واقعیتی سخت که به‌سادگی تن به داستان ما نمی‌‌دهد، متولد شده است. داستان، همچون آنچه شکسپیر در آثارش تجربه کرده است، بی‌گمان از ارتباطی اساسی و موثر با واقعیت و سیاست متولد می‌شود و امکان عمومیت پیدا می‌یابد.
◇◇◇
در مرکز فصل سوم، رسالهٔ «الانسان قبل الدنیا» است از علامه طباطبایی که جای جای آن را استاد محمدتقی فیاض‌بخش با بیاناتی مرصع کرده‌اند. این رساله از نسبت میان امر و خلق، سرآغاز و ادامه گفت‌و‌گو می‌کند:
در ذات آغاز بحرانی هست که به‌سادگی امتداد را برنمی‌تابد؛ یعنی چیزها اگرچه امتداد آغاز هستند، در فاصله و غیریتی از آن ممکن شده‌اند. پس چیزها چگونه همان‌اند که بوده‌اند بی‌آنکه همان باشند...؟
این پرسش قبل از آن‌که دربارهٔ چیزها باشد، دربارهٔ انسان است. انسان است که در میانهٔ امتداد و آغاز ایستاده و سرنوشت چیزها را می‌جوید.
◇◇◇
پس از این‌همه بنا بر سنت فصلنامهٔ بابِل نامه‌ای درج شده است:
نامهٔ تشکل‌های علمی و سیاسی به دولت جمهوری اسلامی ایران
نامه‌ای که اینجا بازنشر شده است در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۴۰۱ منتشر شد. در آن روزها نه هنوز تشکل انسجام شکل گرفته و انتخابات مجلس اسفند (۱۴۰۲) برگزار شده بود و نه حادثه شهادت رئیس جمهور و انتخابات زودهنگام تیر ۱۴۰۳ رخ داده بود. با این حال پیگیری وضع دولت جمهوری اسلامی از یک دهه قبل برای مؤسسه اشراق روشن نمود که فشارهای توأمان داخلی و خارجی هدفی ندارند جز قرار دادن ایران در تعادل‌های امنیتی و اقتصادیِ از پیش معلوم و بهای آن نیست جز دست‌کشیدن از گفتار سیاسی استقلال و ایستادگی. اما حفظ این گفتار سیاسی که در پی نگه‌داشتن معنی مردم در سیاست بود جز با ائتلاف نیروهای مولد کشور و اتحاد اراده‌های آنان ممکن نمی‌شد.

با بی‌وطنی چه باید کرد؟ با جهانِ حادثه‌ها، با حادثهٔ جهان چه باید کرد؟ آیا آدمی پای برخاستن بر این زمین گمشده را دارد؟ بی‌زمینیِ انسان هراندازه وضعی است که با آن مواجه می‌شود، توصیفی از وجه انسان نیز هست، تا آنجا که هر چه در باب جهان حادثه‌ها گفته شود به‌راستی وصفی از رخداد انسان است؛ وصفی از وجه گمشده انسان. هر اندازه نمی‌دانیم در این جهان - ناوطن به کدام حادثه تکیه باید کرد، همان اندازه و چه بسا بیش از آن نمی‌دانیم وجه بودن ما چیست.

برای سفارش شمارهٔ جدید و نیز شماره‌های قبلی فصلنامه بابِل از طریق لینک زیر سفارش بگذارید:
https://survey.porsline.ir/s/AJmsOEqe

ماجرای برجام

سیدباقر نبوی ثالث - #ماجرا ۱۷

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست
@simafekr_com

آخرین فرصت طبقه متوسط

علیرضا شفاه - ۱۲ تیر ۱۴۰۳

فیلم کامل

صوت کامل


💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست
@simafekr_com

📝 #دیدگاه

فرصت نادر غیاب رئیسی
انتخابات ایران می‌تواند جغرافیای خاورمیانه را آرام کند

🔻متن کامل را در علم و سیاست بخوانید:
https://scienceandpolitics.net/Article.aspx?id=70276

🔹موسسه علم و سیاست اشراق🔸

@ScienceAndPolitics
https://scienceandpolitics.net

ایران و انتخابات دولت چهاردهم
چگونه می‌توان از اقتصاد ایران سخن گفت؟

علیرضا شفاه
صادق الحسینی

۱۲ تیر ۱۴۰۳

حجم فایل: ۱۲۶ مگابایت
⏰ ۳ ساعت

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

بسمه تعالی

بیانیه ائتلاف انسجام در خصوص دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳


🔸انتخابات ۸ تیر ۱۴۰۳ کمترین مشارکت سیاسی مردم را از ابتدای انقلاب تا به امروز در پی داشت. البته این میزان مشارکت برای بسیاری آنقدرها نگران‌کننده هم نبود؛ چه بسا بگویند آنچه مهم است اداره معقول کشور به دور از جنجال‌های سیاسی است و این میزان مشارکت برای تداوم ساختارها معقول است. عده‌ی دیگری هم که ابراز نگرانی می‌کنند، باز همه چیز را به مدیریت ضعیف کشور و تدبیر غیر کارشناسانه امور در این سالها حواله می‌دهند. این جریان‌های حاکم، با تمام تفاوت‌های ظاهری‌شان، مردم را توده‌ای منفعل می‌فهمند که باید نشاط سیاسی‌شان را کنترل کرد و در مدل‌های کارشده‌ی حکمرانی گنجاند. حذف مردم از سیاست اینک پروژه رسمیِ این جریان‌هاست و چه بسا از سوی مردمِ ناامیدشده پذیرفته نیز شود.

🔹اما حذف معقول مردم، اثر نهایی خود را در استقلال کشور ظاهر خواهد کرد. کشوری که نیروی مردم خود را نخواهد و مشارکت حقیقی سیاسی‌شان را در مدل‌های مختلف حکمرانی یا عرصه‌های رنگارنگ فرهنگی هدم کند، آماده است تا جذب تعادل‌های خارجی قدرت‌های شرقی و غربی شود و در گوشه‌ای از معادله‌ای طراحی‌شده بنشیند. البته این راهِ رفته‌ی بسیاری از کشورهای جهان است و اینک دعوتش از دور و نزدیک، از دوست و دشمن به گوش ما می‌رسد. حساسیت نسبت به مشارکت حقیقی مردم که اصالتاً و ابتدائاً در سیاست ممکن است و پس از آن در دیگر عرصه‌ها، حساسیت نسبت به استقلال کشور و ایستادگی بر شخصیت ملی است. امروز جهان و مشخصاً کشورهای منطقه چشم به استواریِ شخصیت ملی ما دارند. برای آنها این استواری، ابداً معنی داخلی ندارد، بلکه نماد مقاومت ایران پس از همه تحریم‌ها و تطمیع‌هاست. نماد تصمیم ملی ایران برای حمایت از جغرافیای سیاسی مقاومت و ملت‌های مظلوم آن است. در یک کلمه، مشارکت سیاسی مردم پیامی روشن به همه، از قدرت‌های شرقی و غربی تا ملت‌های منطقه دارد و معلوم می‌کند که چه مراوده‌ای باید با ما داشته باشند.

🔸امروز، این مشارکت آسیب دیده و چه مبارک است انتخابات ۸ تیر که درد آن را به ما چشانده است. جمعیت ملی ایران رو به ضعف نهاده و جالب آنکه شورهای مصنوعی انتخاباتی نیز نتوانسته موقتاً آن را بپوشاند‌. حالا و پس از باطل شدنِ همه‌ی تحلیل‌های کارشناسی و آماری روشن شده است که دوگانه‌سازی‌های مرسوم حزبی، مردم را گرم سیاست نمی‌کند و آنها نیک، از مشارکت مصنوعی تن زده‌اند. آیا امروز کسی یا گروهی هست که به‌صدق مردم کشور را فرابخواند و مشارکت سیاسی آنها را طلب کند؟ آیا هنوز جمهوری اسلامی می‌تواند مقاومت بر سر استقلال را با مردم ایران شریک شود؟

🔹صحنه انتخابات ۱۴۰۳ در روزهای گرم تیرماه باید تفسیر خود را پیدا کند؛ اینجا ابداً نزاعی فرهنگی بر سر پوشش زنان و فیلترینگ در میان نیست، همچنین ربطی به اصولگرایی و اصلاح‌طلبی با همه سابقه‌شان ندارد، نزاع اصلی مابین قرار گرفتنِ ایران در تعادل‌های اقتصادی و سیاسی جهانی و اتکا به سرمایه‌های خارجی (به نام رفع تحریم و احیاء برجام) و ایستادن بر نیروی درون‌زای مردم و مشارکت سیاسی با آنهاست. در این چند روز باقیمانده به انتخابات دور دوم، باید این نزاع اساسی را بیش از پیش برآفتاب کرد و اجازه نداد تا نام مردم بازیچه‌ی لفاظی‌های تکراری قرار گیرد.

🔸امروز سعید جلیلی و آنها که اطراف او گرد هم آمده‌اند و او را برگزیده‌اند، نظر به شخصیت ملی مستقل ایران دارند و علی‌رغم تهمت‌ها، از مشارکت عمومی مردم در صحنه اقتصاد و سیاست سخن می‌گویند. هر چه بیشتر از رقابت انتخاباتی می‌گذرد این تصویرِ متکی به مردم و بدور از جناح‌بندی‌های کهنه سیاسی و حتی مذهبی در او و اطرافیانش آشکارتر می‌شود. آنها که استقامت ایران را در استقلال و مشارکت سیاسی مردم می‌جویند نباید نسبت به این فرصت بی‌اعتنا باشند و اتفاقاً در استقبال آگاهانه از آن، در تقویت و تعمیق این گفتار بکوشند.

🔹نکته مهم دیگر خطاب به گروه‌هایی است که اطراف سعید جلیلی جمع شده‌اند و در تلاشند. باز کردنِ راه مشارکت سیاسی مردم با تشکیل جبهه‌ای خودبسنده با ویژگی‌های معلوم بدست نمی‌آید. نباید این جمعیت مستعد، حمیت خود را صرف استحکام پیوندهای درونی خود و اضافه کردن دیگرانی به آن کند؛ بلکه باید استقامت استقبال از همه آن مردمی را داشته باشد که بیش از هر روز دیگری از قالب‌های تئوریک، جناحی و حتی آماری بیرون زده‌اند و همچون اتفاقی در صحنه سیاست حاضر شده‌اند.

امضاکنندگان بیانیه تا این لحظه:

حجت الاسلام سیدعلی موسوی - مدیر پژوهشکده باقرالعلوم علیه السلام

علی‌رضا کمیلی - دبیرکل اتحادیه امت واحده

حمید عظیمی - پژوهشگر اندیشکده مرصاد

دکتر محمدحسن نیلی - دبیر شورای بررسی متون

علی‌رضا شفاه - عضو شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق

دکتر اباصالح تقی‌زاده طبری - سردبیر مجله نقدنامه علوم انسانی

دکتر سیدعلی متولی امامی - عضو شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق و پژوهشگر تاریخ معاصر

دکتر محمدعلی روزبهانی - عضو هیات علمی و معاون فرهنگی اجتماعی دانشگاه هنر ایران

دکتر عاطفه صادقی - مدرس دانشگاه و پژوهشگر علوم سیاسی و اجتماعی

امیرحسین صنائعی - دکتری فلسفه فیزیک و پژوهشگر فلسفه علم

علی‌رضا سمیعی - نویسنده، روزنامه‌نگار و پژوهشگر ادبیات و فلسفه

دکتر علی‌رضا بلیغ - عضو هیات علمی پژوهشکده هنر و اندیشه اسلامی

رضا محمدی - سردبیر فصلنامه تخصصی حکمرانی مردمیِ امت

مرتضی نقره ای - دانش آموخته دکتری تعلیم و تربیت گرایش مطالعات برنامه درسی عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد

محمد مهدی دستی - فعال دانشجویی

محمدحسین تسخیری - عضو گروه مطالعات علوم دقیقه موسسه علم و سیاست اشراق

سبحان جدیدساز - پژوهشگر علوم اجتماعی و مطالعات سازمان

سجاد واحدی - فعال دانشجویی

دکتر محمد نیازی - پژوهشگر تاریخ معاصر

ضحی‌ قائمی - مسئول خواهران سابق بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر

امیرحسین فرخ‌زاده - نایب‌دبیر سابق جامعه اسلامی شریف

صادق آقاجری - دبیر سابق سیاسی دفتر تحکیم وحدت

دکتر امین وجدانی - پژوهشگر مدیریت

محمد فیضی - فعال دانشجویی

بنت الهدی تاجیک - مسئول مرکز بررسی مسائل فرهنگی هاتف

دکتر محسن دنیوی - عضو هیات علمی پژوهشکده اندیشه و هنر اسلامی

شایان کریمی - معلم

امیرمحمد ذاکری - پژوهشگر علم

محمدحسین ابراهیمی‌مود - معلم

دکتر محسن ردادی - عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

احمد کاتب - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه تهران

سید مهدیار رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه تهران

متین کاغذچی - کارشناسی ارشد رآکتور هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی

حامد سهرابی - پژوهشگر حوزه سیاستگذاری فرهنگی

شیخ جواد شکری - طلبه و فعال فرهنگی

دکتر محمدرضا هدایتی - دبیر گروه فلسفه شورای بررسی متون

علی اردستانی - دبیر آموزش دفتر تحکیم وحدت

زهرا ظرفچی شیرازی - پژوهشگر سیاستگذاری فرهنگی

بسمه‌تعالی


گردهم‌آیی ائتلاف انسجام در میانه‌ی دو انتخابات تیرماه

🔸در فرایند انتخابات ۱۴۰۳، دلبستنِ صرف به موفقیت نامزد دلخواه، نه تنها ممکن است ضرورت مشارکت سیاسی مردم را از یادمان ببرد، بلکه چه بسا امکان تفسیر سیاسی رای‌مان را نیز دشوار نماید. در تنگنای این روزها و ساعات، جریان متعهد به جمهوری اسلامی ایران باید بیش از پیش راهِ خود را بازیابی کند و مجالی را برای گفتگوهای بی‌پرده و سخت باز کند.
شما دعوتید به گردهم‌آیی انسجام و تلاشی که حول آن برای شروع این گفتگو و پیشنهاد مسیر برای حرکت در جریان است.
این نشست فعلا مختص آن دسته از عزیزانی است که بیانیه‌های انسجام را امضا کرده اند.


🔹فردا یکشنبه دهم تیرماه، ساعت هفده تا نماز مغرب

🔹تهران، خیابان ولیعصر، خیابان شهید فلاحی‌پور (زعفرانیه)، نبش امیری ثوری، مجتمع آموزشی سماء

▪️ امضاکنندگان بیانیه تا این لحظه:

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلی موسوی - مدیر پژوهشکده باقرالعلوم علیه‌السلام

علیرضا کمیلی - دبیرکل اتحادیۀ بین‌المللی امت واحده

حسین کمیلی - فعال سیاسی و فرهنگی

حمید عظیمی - پژوهشگر اندیشکده مرصاد

دکتر محمدجواد حاجی‌احمدی - عضو هیئت‌علمی دانشگاه علم و صنعت ایران

دکتر رقیه فاضل - پژوهشگر تعلیم و تربیت

دکتر سعید شعرباف تبریزی - شهردار سابق کرمان

دکتر رضا تنهایی مقدم - اقتصاددان

دکتر محمد نیازی - پژوهشگر تاریخ معاصر

دکتر اباصالح تقی‌زاده طبری - دبیر شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق

دکتر محمدحسن نیلی - دبیر شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی

دکتر علیرضا بلیغ - عضو پژوهشکده هنر و اندیشه اسلامی

دکتر سیدعلی متولی امامی - عضو شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق

دکتر محسن ردادی - عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

سیدباقر نبوی ثالث - مدیرمسئول سایت سیمافکر

علیرضا شفاه - عضو شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق

دکتر حامد دهقانی فیروزآبادی - سردبیر سایت خبری-تحلیلی سیاق

سیدعلی کشفی - عضو شورای علمی مؤسسه علم و سیاست اشراق

امین حیدرلو - فعال دانشجویی

مجتبی کاوه - معلم

محمدحسین تسخیری - سردبیر مجله نقدنامه علوم انسانی

محمدرضا هدایتی - پژوهشگر موسسه علم و سیاست اشراق

امیرحسین صنایعی - پژوهشگر فلسفه علم

صادق آقاجری - دبیر سیاسی سابق دفتر تحکیم وحدت

امین وجدانی - طلبه درس خارج و دانشجوی دکتری مدیریت دولتی

جواد شکری - طلبه حوزه علمیه و فعال فرهنگی

شایان کریمی - معلم

محمدجواد صراطی - طلبه حوزه علمیه و کارشناس ارشد حقوق عمومی

علیرضا سمیعی - نویسنده، شاعر و پژوهشگر ادبیات و فلسفه

رضا محمدی - پژوهشگر فلسفه و سردبیر فصلنامه تخصصی حکمرانی مردمی امت

مهدی براتی - پژوهشگر حقوق و سیاست، کارشناس ارشد حقوق عمومی

عبدالله اسدی - پژوهشگر حکمرانی

محمد فیضی - پژوهشگر ارتباطات و سیاستگذاری

زهرا ظرفچی شیرازی - پژوهشگر سیاستگذاری فرهنگی

محمدحسین ابراهیمی‌مود - معلم

سبحان جدیدساز - پژوهشگر مطالعات سازمان

امیرحسین صادقی - دبیر سابق تشکل دانشجویی آرمان دانشگاه صنعتی اصفهان

جواد زمانی‌نسب - مسئول اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی

علیرضا مجیری - دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان

ضحی قائمی - مسئول خواهران سابق بسیج دانشگاه امیرکبیر

سجاد خدایی - فعال دانشجویی

علی حمصی - فعال حوزه پیشرفت منطقه‌ای

مهدی حقدوست - عضو شورای مرکزی بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی

محمدمهدی دستی - فعال دانشجویی

محمد محمدی‌نیا - عضو هیأت علمی گروه غرب‌شناسی در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه

🇮🇷@Ensejam_iri