کتب روانکاوی

افراد نارسی‌سیستیک، سایکوپت‌ها را افرادی بسیار جذاب خواهند دید. افراد مضطرب آن‌ها را غیرتهدیدکننده و اطمینان‌بخش خواهند یافت. بسیاری آنها را پرشور و سرگرم کننده خواهند دید و تعداد کمی مشکوک خواهند شد که با یک سایکوپت سروکار دارند که با شخصیت و آسیب پذیری‌های خاص آن‌ها بازی می‌کند.

در بازی بزرگ ورقِ زندگی، سایکوپت‌ها می‌دانند چه کارت‌هایی در دست دارید و تقلب می‌کنند.

رابرت هیر

@psychoanalytic_books

فانتزی همه توانی نقش مهمی در رشد طبیعی کودکی دارد. ولی در مورد یک سایکوپتِ نوپا و درحال شکل‌گیری، این فانتزی به دلایل مختلفی از مسیر خارج شده است:

اول، محیط خانواده ممکن است آنقدر نادیده‌گیر باشد که فانتزی همه‌توانی به مثابه یک پناهگاه جبرانی برای درد و محرومیت متحمل شده به کودکی که نادیده گرفته شده عمل می‌کند؛ دوم، محیط ممکن است مستقیماً متجاوز باشد، چه از نظر پرخاشگرانه یا جنسی یا ترکیبی از این دو، به گونه‌ای که کودک، والدین متجاوز خود را به مثابه یک شکارچی درونی می‌کند و قویاً با آن همانند‌سازی می‌کند، که در نهایت دیگر طعمه نخواهد بود، بلکه به شکارچی دیگران تبدیل خواهد شد؛ یا سوم، محیط ممکن است برای اکثر کودکان کاملاً مناسب و دوست‌داشتنی باشد، اما در مورد یک سایکوپت نوپا، ترکیبی از پیش‌زمینه‌های زیستی، مهار و تعدیل پرخاشگری را غیرممکن می‌کند.

چنین استعدادها و پیش‌زمین‌هایی می‌تواند از بیش‌فعالی، تکانشگری و کمبود توجه تا زنجیر‌ه گسترده‌ای از بی‌عاطفگی و فقدان هیجان در یک مسیر نوروبیولوژیکال که شامل رفتار ضد اجتماعی مداوم است، متغیر باشد.

رید ملوی

@psychoanalytic_books

کی دوست داره TFP رو خیلی خوب یاد بگیره ؟😊
@TFP_Kernberg

همچون هر دوگانه مهمی،
مانند فرایند اولیه در برابر فرایند ثانویه، درونی در برابر بیرونی، خویشتن در برابر دیگری، تفکیک میان فانتزی و واقعیت نیز برای کارکرد سازگارانه مهم است.

جداسازی فانتزی از واقعیت تنها یکی از راه‌های ساختن تجربه و سازمان بخشیدن به آن است. برای این که زندگی معنادار، قدرتمند و زنده باشد واقعیت و فانتزی نباید از هم خیلی دور بمانند.

فانتزی‌ای که سرگردان از واقعیتِ گسسته باشد نامربوط و تهدید کننده می‌شود. واقعیتی که با گسست از فانتزی سرگردان شده باشد بی روح و تهی می‌شود.

معنای تجربه انسانی در تنش غنابخش میان فانتزی و واقعیت متولد می‌شود؛ تنشی که دیالکتیکی دوجانبه است. واقعیت و فانتزی هر یک نیازمند حیات یکدیگرند.

در دنیای روانی ذهن فرد، سرزندگی و معنا مستلزم آن است که چگالش نخستین مراحل اولیه رشد که مدام بازتولید می‌شود با مرزهای واضحی که زندگی سازگارانه را ممکن می‌سازند دادوستد داشته باشد. زندگی مسحور شده با فانتزی است که ارزش زیستن دارد.

هانس لووالد

@psychoanalytic_books

آنان که در کار احضار روح تجربه دارند، می‌گویند که ارواح دوست دارند از زندگی اشباحی خود خلاص شوند و بتوانند در شکل اجداد آرامش پیدا کنند. ارواحی که به شکل اجداد در آمده اند، در نسل کنونی‌ به زندگی ادامه میدهند. حال آن که ارواحی که به شکل شبح باقی مانده‌اند مجبورند زندگی سایه‌گون خود را با حلول در نسل کنونی ادامه داده و به آنان آزار برسانند...

ارواح ناهشیاری که توسط دفاع‌ها زندانی شده اند اما در تاریکی دفاع‌ها و سیمپتوم‌های بیمار حلول می‌کنند، آزاد شده و میتوانند طعم خون را بچشند. در روشنای روانکاوی، ارواح ناهشیار فروخفته و به شکل اجداد به آرامش می رسند، که قدرتشان به عمق جدیدی از زندگی کنونی و فرایند ثانویه و موضوعات همزمان با آن منتقل شده و آن را فرا می گیرد.

هانس لووالد

@psychoanalytic_books

شاید نیاز باشد تمرکز روانکاوی از آسیب‌شناسی نارسی‌سیستیک در طول دو دهه گذشته به سمت فهم انواع آشفتگی‌های سایکوپتیک در قرن جدید ، تغییر کند.

@psychoanalytic_books

خوشه خشم من و تو تشنه بارونه

#مهسا_امینی

فانتزی‌ها به جای واقعیتِ مادی، واقعیتِ روانی دارند و به مرور می‌فهمیم که در دنیای نورزها این واقعیت روانی است که سرنوشت‌ساز است.

زیگموند فروید

@psychoanalytic_books

فقدان همدلی، علاوه بر احساسات نفرت، ناشی از عدم تنظیم هیجانات در حالت غایت‌شناختی (teleological mode) است؛ پیش‌شرطی مکرر برای بروز تکانه‌های پرخاشگرانه که در بدترین حالت منجر به قتل می‌شود. توانایی همدلی نیازمند سطح کافی از رشد پنج حس اساسی (شنیدن، بوییدن، چشیدن، دیدن، احساس کردن) است که توسط سایر توانایی‌های حسی مانند درک دما، درد، تعادل، عمق و چندین حس داخلی (مانند تشنگی، گرسنگی و تنظیم فشار خون) تکمیل می‌شود که به عنوان آشکارسازها یا حسگرها عمل می‌کنند.

@psychoanalytic_books

ما با این تأکید بر نقش ناهشیار در زندگی روانی اهریمنی‌ترین ارواح را برای ضدیت با روانکاوی احضار کرده‌ایم!

از این متعجب نشوید و خیال نکنید که مقاومت در برابر ما فقط به علت مشکلات مفهوم ناهشیار، یا دسترسی نداشتن به تجارب حاکی از آن است. من فکر می‌کنم که منشأ آن بسیار عمیق‌تر است.

در طول قرن‌ها، نارسیسیزم ساده لوحانه‌ی بشر متحمل دو ضربه از سوی علم شد؛ اولین بار زمانی بود که انسان فهمید زمین ما مرکز عالم نیست و فقط نقطه‌ی کوچکی از یک نظام کیهانی با عظمتی غیر‌قابل تصور است. این در ذهن ما با نام کوپرنیک گره خورده، هرچند که علم مصر باستان نیز چیزی شبیه به این را بیان کرده است.

دومین ضربه هنگامی وارد شد که تحقیقات زیست‌شناسی جایگاه والا و خیالی انسان در خلقت را نابود کرد و تبار او از سلسله‌ی حیوانات و سرشت حیوانی غیرقابل انکارش را به اثبات رساند. این انقلاب را در روزگار ما داروین، والاس و پیشینیان آنها رقم زدند و از مخالفت‌های سرسختانه‌ی هم عصران آن‌ها هم در امان نبود.

ولی سومین و کاری‌ترین ضربه بــه خــود بزرگ‌بینی انسان به دست تحقیقات روان‌شناختی عصر حاضر وارد شده است که می‌خواهد به من انسان ثابت کند که در خانه‌ی خودش هم ارباب نیست و باید به اطلاعاتی ناچیز از آنچه به صورت ناهشیار در ذهنش می گذرد قناعت کند.

ما روانکاوان اولین و تنها کسانی نبودیم که ندای دعوت به درون‌نگری سر دادیم. ولی ظاهراً این سرنوشت ماست که آن را به صریح‌ترین نحو بیان کنیم و با اطلاعاتی تجربی که بر همه کس اثرگذار است از آن حمایت کنیم. دلیل این شورش عمومی علیه علم ما، بی‌اعتنایی کل جامعه‌ی علمی و انتشار انتقادات از سوی هر منبع عاری از منطق منصفانه است و گذشته از این‌ها ما هنوز هم باید آرامش این جهان را به طریقی دیگر که به زودی خواهید فهمید بر هم بزنیم.

زیگموند فروید

@psychoanalytic_books

جواب مراجع وقتی درمانگر بهش میگه چرا دیر اومدی!

@psychoanalytic_books

مقاومت‌های عقلانی بدترین انواع مقاومت نیستند: در آنها دست بالا همواره از آن ماست ولی بیمار علاوه براین قادر است مقاومت را طوری نشان دهد که از چهارچوب روانکاوی خارج نشود؛ چیزی که غلبه بر آن یکی از دشوارترین مسائل تکنیکی است.

او از طریق آنچه با عنوان «انتقال» شناخته می‌شود نگرش‌ها و تکانه‌های هیجانی سال‌های اولیه زندگی‌اش را به جای یادآوری، تکرار می‌کند و این می‌تواند به صورت مقاومتی علیه درمانگر و درمان خودش را نشان دهد.

اگر بیمار مرد باشد، معمولاً لوازم آن را از رابطه با پدرش اقتباس می‌کند و درمانگر را در جایگاه او قرار می‌دهد. به این ترتیب تقلایش برای کسب استقلال فردی و استقلال رأی جاه طلبی‌اش که هدف اول آن انجام امور به خوبی پدر یا فراتر رفتن از او بوده است، یا ناخرسندی‌اش از این بابت که برای دومین بار در زندگی‌اش زیر بار سنگین قدردانی میرود چیزهایی‌اند که مقاومتش را با آنه‌ا شکل می‌دهد.

لذا گاه این برداشت به ذهنمان خطور می‌کند که بیمار قصدش برای خاتمه دادن به درمان را با این قصد جایگزین کرده است که به درمانگر نشان دهد در اشتباه است ناتوانی‌اش را به او اثبات کند و بر او پیروز شود.

زنان توانایی استادانه‌ای دارند تا از انتقالی محبت آمیز و با رنگ و بوی اروتیک به درمانگر برای هدف مقاومت بهره برداری کنند. اگر این دلبستگی حد مشخصی پیدا کند، علاقه‌شان به موقعیت فعلی درمان و تعهداتی که در ابتدای آن متقبل شدند به کلی رنگ خواهد باخت.

حسادتشان که هیچ‌گاه غایب نیست و رنجیدگی‌شان از جواب ردی که اجتناب ناپذیر است، ولی محترمانه ابراز می‌شود، به احتمال زیاد اثر مخربی بر تفاهم با درمانگر دارد. بنابراین یکی از نیرومندترین نیروهای محرک روانکاوی را از کار می‌اندازد.

زیگموند فروید

@psychoanalytic_books

دوره تکمیلی روان‌درمانی نارسیسیزم از نگاه TFP و MBT
۵ جلسه

جهت ثبت‌نام به شماره تلگرام ۰۹۰۲۵۱۵۳۱۷۵ و یا @Rizamah
پیام دهید.

@psychoanalytic_books

در بررسی ادبیات درباره سنت‌ها و نمادهای مذهبی، از تمرکز ادیان بر جنگ نخستین ، ابدی و کیهانی بین خیر و شر، و همچنین چگونگی ترسیم منشأ، فراز و نشیب‌ها و وعده‌های رستگاری مذهب از طریق زبان جنگ، مورد توجه‌ام قرار گرفت.

هنگامی که حماسه افسانه‌ای و نمادین جنگ، عینی می‌شود - یا به زبان روانکاوانه ، وقتی جنگ درونی بین خوبی و بدی از هم جدا شده و بروی مرتدها و کافران فرافکنی می‌شود و میان فرزندان خدا و دشمنان خدا تقسیم می‌شود، در نهایت باعث‌ می‌شود مذهب به عنوان جداکنندهٔ عواطف عمل کند.

چنین روند انحطاطی در عینیت‌بخشی به ادیان به برخی افراد مذهبی، مانند تروریست‌های یازده سپتامبر، اجازه می‌دهد تا همزمان با عشق زیاد و تعالی‌بخش به خدا، به شکل بی‌رحمانه‌ عزمی راسخ برای نابودی زندگی‌ها را تجربه کنند.

فیلسوف مذهبی رنه ژیرِرد معتقد است خشونت در قلب تقدس نهفته است: "تقدس از تمام آن نیروهایی تشکیل شده است که تسلط آنها بر انسان افزایش می‌یابد یا به نظر می‌رسد که با تلاش انسان برای تسلط بر آنها افزایش می‌یابد... خشونت در قلب و روح پنهان تقدس است”.

روت اشتاین

@psychoanalytic_books

کریستوفر بولاس در نوشته‌های خود به شکلی عمیق به بررسی قاتل سریالی به عنوان یک «خود کشته‌شده» می‌پردازد. او قاتل سریالی را کودکی می‌داند که پیوستگی وجود خود را به دلیل والدینی آزارگر یا به شکل کشنده‌ای بی‌تفاوت از دست داده است. این فرد با «تبدیل کردن خودهای دیگر به خودهای مشابهی که کشته شده‌اند»، به نوعی «زندگی» ادامه می‌دهد و یکجور «شراکت با مردگان» برقرار می‌کند.

@psychoanalytic_books

خودارضایی هم ممکن است از ریشه بیانگر یک رابطه موضوعی باشد که اغلب دارای ویژگی‌های ادیپی نیز هست. اما خود ارضایی به عنوان یک رفتار اجباری و تکراری به نوعی یک کارکرد دفاعی در برابر تکانه‌های جنسی ممنوعه و سایر تعارضات ناهشیار در بافت روابط موضوعی است.

از نظر من این ارضای بی‌پایان اجباری و تکراری نه فقط خواسته‌ای غریزی نیست بلکه باعث زوال و تخریب در برانگیختگی لذت جنسی نیز
می‌شود.

اتو کرنبرگ

@psychoanalytic_books

TRANSFERENCE-FOCUSED PSYCHOTHERAPY AND MENTALIZATION-BASED TREATMENT: BROTHER AND SISTER?

@TFP_Kernberg

روان‌درمانی متمرکز بر انتقال و درمان مبتنی بر ذهنی سازی: خواهر و برادر؟

آلساندرا لِما نشان می‌دهد که سه فانتزی برگرفته از تجربه کودک از مادر، انگیزه‌هایی برای اقدام به «جراحی زیبایی» ایجاد می‌کنند.

لِما در گروهی از بیماران، رشک خاصی نسبت به مادری را مشاهده می‌کند که چیزی را که کودک نیاز دارد، در اختیار دارد اما از دادن آن خودداری می‌کند. فانتزی کودک این است که می‌توان بر این رشک غلبه کرد و از جراح خواست تا بدنی را به او بدهد که مادر از دادن آن خودداری کرده است. لِما این را به عنوان «فانتزی خودساخته(self-made)» می‌شناسد، که در آن فرد بر اساس فانتزی همه‌توانی خود مبنی بر تولد خود، با طراحی و ساختن یک بدن کامل عمل می‌کند. به این ترتیب، فرد بر مادر منع کننده غلبه می‌کند و هرگونه تجربه وابستگی به «ابژه میل» را دور می‌زند. لِما روشن می‌کند که فانتزی خودساخته با فانتزی‌های دیگر با حمله رشک‌آمیز زیربنایی به مادر محروم‌کننده و زوج والدین مولد متمایز می‌شود.

برخی از بیماران لِما احساس کردند که در بدن مادر خود گیر کرده‌اند. فانتزی بازپس‌گیری بدن از مادر به عنوان راه‌حلی برای اضطراب نابودکنندهٔ بلعیده شدن، پدید می‌آید. لِما دریافت که در یک فانتزی بازپس‌گیری، کلاستروفوبیکِ درون مادر به بدن خود فرد فرافکنی شده است و در نهایت به عنوان یک حضور بیگانه و بدخواه تجربه می‌شود.

بدن سوژه، نه بدن مادر، به عنوان تهدیدی برای بلعیدن و نابودی خود تجربه می‌شود. راه‌حل عملی برای این فانتزی وحشتناکِ بقا، برداشتن آن بخشی از بدن از طریق جراحی است که نشان‌دهنده همان حضور بیگانه است. برخلاف فانتزی خودساخته، می‌توان در این فانتزی مبارزه زندگی و مرگ را مشاهده کرد که انگیزهٔ خشونت و درد لازم برای خارج کردن ابژه تهدیدکننده حیات را فراهم می‌کند.

چندین نفر از بیماران لِما مادران خود را به عنوان افرادی تجربه کردند که نتوانسته‌اند بر بدن کودک تأثیر بگذارند و یا آن را به طور فعال نپذیرفته‌اند. لِما در این بیماران فانتزی ساخت یک بدن جدید را شناسایی کرد که با مادر آن‌ها کاملاً مطابقت دارد و بدنی خواهد بود که مورد علاقه مادر می‌باشد. جراحی زیبایی برای همیشه بر درد ناامیدی یا طرد غلبه خواهد کرد و فرد را مطمئن می‌کند که مادر همیشه او را دوست دارد و به آن علاقه خواهد داشت.

نارسیسیزم مادر نقش مهمی در گسترش این فانتزی‌ها دارد، اما در فانتزی انطباق کامل، تمرکز بیش از حد مادر بر بدن کودک به نظر می‌رسد که باور به ایجاد ادغام با ابژه مورد انتظار و ایده‌آل را تقویت می‌کند.

سه فانتزی «بدن خودساخته»، «بدن بازپس‌گرفته» و «انطباق کامل» ممکن است در برخی موارد همپوشانی داشته باشند، مثلاً فانتزی بازپس‌گیری ممکن است نقش مهمی در دستیابی به انطباق کامل داشته باشد.

دانلد کمپبل

@psychoanalytic_books

Otto Kernberg ; A Contemporary Introduction (2025)
Frank E. Yeomans, Diana Diamond and Eve Caligor

اوتو کرنبرگ ؛ درآمدی نو (۲۰۲۵)

@psychoanalytic_books

TRUTH;
Developmental, Cultural, and Clinical Realms (2024)
Salman Akhtar

حقیقت؛ حوزه‌های تحولی، فرهنگی و بالینی (۲۰۲۴)
سلمان اختر

در هر فصل این کتاب مقالاتی از روانکاوان مختلف از جمله آگدن و ولکان آورده شده

@psychoanalytic_books

روزنامه‌نگاری به نام نِد وارد، در شرح ملاقاتی فرضی با یکی از تیمارستانی‌ها او را چنین توصیف کرد:

با خشم و غیظی شدید علیه حکومت سلطنتی دادِ سخن داده بود. به او گفتم سزای حرف از خیانت و خصومت اعدام با طناب دار است. او گفت: «مثل این که تو هم کم دیوانه نیستی، مگر نمی‌دانی ما دیوانگان از این امتیاز برخورداریم که حرف دلمان را بزنیم.... هرچه می‌خواهد دلِ تنگت می‌گویی و هیچ‌کس هم کاری به کارت ندارد. آن بیرون حقیقت تحت تعقیب است و مدام دنبال پناهگاهی است که در آن آرام گیرد؛ جایی که بتواند با آرامشِ خیالِ گنه‌کاری در کلیسا یا فاحشه‌ای در صومعه بنشیند. اما من اینجا هر چه قدر عشقم می‌کشد از حقیقت می‌گویم کاری که شماها جرئتش را ندارید.»

@psychoanalytic_books

Textbook of Psychoanalysis
Third edition (2025)

تکست‌بوک روانکاوی ویراست سوم
(۲۰۲۵)

از کانال آقای علی کمالی فایلش رو پیدا کردم :
https://t.me/darmancomplex/162


ویراست اول این کتاب خیلی خوب بود و این ویراست نسبت به ویراست اول تغییرات زیادی کرده

@psychoanalytic_books

On the Destruction and Death Drives (2023)
André Green

سائق‌های مرگ و نابودی
آندره گرین

@psychoanalytic_books