اکهارت تله کتاب صوتی متن

خوانش و گفتگو - کتاب «نیروی حال» از اکارت تُله
نشست نخست
@Rastaar_channel

هر فردی بیان و بروزی از آگاهی جمعی بشریت است
و این آگاهی جمعی بشریت بیان و بروزی از یک آگاهی جهانی است.


#اکهارت_تول

"
آیا
تو مشغول آلودن جهانی
یا مشغول تطهیر جهان؟

تو مسئولِ فضای درون خویش هستی.

هیچ‌کس جز تو
مسئول آن چه
در درون تو می‌گذرد نیست؛

بیرونِ تو عکس درون توست.

اگر
آدم‌ها درون خویش را
تطهیر کنند
بیرون نیز آلوده نخواهد شد.

#اکهارت_تله
#نیروی_حال

«آن قدر کار دارم!» بله، اما با چه کیفیتی کار می کنی؟ رانندگی کردن تا محل کار، صحبت کردن با مشتریان، کار کردن با کامپیوتر، انجام کارهـای متفرقه و رو به رو شدن با موارد بی شمار، زندگی روزانـه تـو را تشکیل می دهند. در کاری که انجام می دهی، چه اندازه کامل هستی؟ آیا آنها را با حالت تسلیم انجام می دهی یا غیر تسلیم؟ ایـن نکتـه موفقیـت تـو را در زندگی تعیین می کند، نه مقدار تلاشی که می کنی. تلاش، نشانگر فشار و خستگی ست؛ نیاز رسیدن به نقطه معینی در آینده، یا رسیدن به نتیجـه ای خاص. آیا می توانی جزیی ترین مخالفت درونی را در برابر کاری که انجام می دهی، تشخیص دهی؟ این انکار زندگیست و بنا بر این ممکن نیست نتیجه واقعاً موفقیت آمیزی داشته باشد.


اکهارت تله
سکون سخن می گوید
ص 51

پس هر کسی که خودش را با ذهنش هویت می‌دهد، و بنابراین از قدرت حقیقیش، از آن خود عمیق‌ترش که ریشه در بودن دارد، منفصل و جدا شده، ترس همراه همیشگی‌اش است.

تعداد افرادی که به ماورای ذهن رفتند هنوز بسیار بسیار کم است.
پس تو می‌توانی فرض کنی که تقریباً هر کسی که با او ملاقات می‌کنی، در وضعیت ترس به سر می‌برد، فقط اینکه شدت آن فرق دارد.

در یک سوی آن، نوسان بین دلواپسی و ترس کشنده است و
در آن سوی دیگرش، یک حس جدایی و ناراحتی مبهم وجود دارد.
خیلی از افراد فقط وقتی از وجودش آگاه می‌شوند که یکی از اشکال حادش را بگیرد.


#اکهارت_تول
#ترس

در یک سطح فردی، می توان دید که نفس چگونه حتی در یک بچه کوچک رشد می کند. برای مثال وقتی که یک بچه به بچه ای دیگر می گوید: «من می توانم این را انجام دهم. شرط می بندم که تو نمی توانی» یا «پدر من اتومبیلی بزرگ تر از اتومبیل پدر تو دارد.» یا «پدر من از پدر تو قوی تر است.»
بچه ها با این و آن هویت می گیرند. سعی می کنند که یک حسی از خود بسازند یک حسی از خود که به گونه ای ذهنی تعریف شده است.
تاکنون برای بشر وضعیت به این صورت بوده است که نفس رشد می کند و سپس آن ها برای بقیه زندگی در آن گیر می کنند. در جهانی نو همچنان که آگاهی بیدار از راه می رسد، به نظر من نفس در بچه ها به سرعت رشد می کند و هنگامی که آن ها به سن کهولت می رسند نفس ترک شده است؛ بنابراین، حالت نفسانی، زندگی بسیار کوتاه تری خواهد داشت و با رشد کردن مرتبط خواهد بود.
هنگامی که انسان ها به سن بیست سالگی می رسند، به سرعت به ورای نفس خواهند رفت. نفس یک حالت نا بالغ از رشد انسان ها است و این چیزی است که هنگامی که آگاهی روی این سیاره تغییر کند تشخیص داده خواهد شد بچه ها یک نفس را رشد خواهند داد و به سرعت آن را رها خواهند کرد. این با رشد دادن یک نفس و برای بقیه عمر در آن گیر کردن، بسیار متفاوت است!

#اکهارت_تله
اینک و اینجا

@eckharttoll

در این سیاره فقط یک مرتکب کارهای بد و شرور وجود دارد: ناخودآگاهی انسان.

درک این، باعث بخشیدن حقیقی می‌شود.
با بخشیدن، آن هویت قربانی تو از بین می‌رود و قدرت حقیقی تو سربرمی‌آورد: قدرت حضور.

تو به جای مقصر دانستن تاریکی، نور می‌آوری.


#اکهارت_تول

«آن قدر کار دارم!» بله، اما با چه کیفیتی کار می کنی؟ رانندگی کردن تا محل کار، صحبت کردن با مشتریان، کار کردن با کامپیوتر، انجام کارهـای متفرقه و رو به رو شدن با موارد بی شمار، زندگی روزانـه تـو را تشکیل می دهند. در کاری که انجام می دهی، چه اندازه کامل هستی؟ آیا آنها را با حالت تسلیم انجام می دهی یا غیر تسلیم؟ ایـن نکتـه موفقیـت تـو را در زندگی تعیین می کند، نه مقدار تلاشی که می کنی. تلاش، نشانگر فشار و خستگی ست؛ نیاز رسیدن به نقطه معینی در آینده، یا رسیدن به نتیجـه ای خاص. آیا می توانی جزیی ترین مخالفت درونی را در برابر کاری که انجام می دهی، تشخیص دهی؟ این انکار زندگیست و بنا بر این ممکن نیست نتیجه واقعاً موفقیت آمیزی داشته باشد.


اکهارت تله
سکون سخن می گوید
ص 51

خرد، حاصل فکر نیست. شناخت عمیق که خرد می باشد، به سادگی فقط با معطوف کردن توجه کامل به چیزی یا کسی پدید می آید. توجه، شعور ازلی و خود آگاهی ست. توجه، موانعی را که فکر ذهنی ایجاد کرده است از بین می برد و همراه آن، این تشخیص پدید می آید که هیچ چیز به خودی خود وجود ندارد. توجه، به مشاهده کننده و مشاهده شـونده در زمینه وحدت بخش هشیاری می پیوندد. توجه، التیام بخش جدایی است.


اکهارت تله
سکون سخن می گوید
ص 21

حضور در لحظه

شما کنترل زندگی را در دست ندارید و هر چه زودتر به این موضوع پی ببرید، کار برای شما آسان‌تر خواهد شد.

زندگی خود نیازی به کنترل ندارد. تنها چیزی که از شما خواسته می‌شود اعتماد کامل به فرآیند و توانایی حضور در لحظه است.

🍀 اکهارت تله

@OCEAN_OM✨🧚‍♀

جوهره و اصل تمام معنویت حضور (حاضر بودن) است، حالتی از آگاهی که فراسوی تفکر است.

پشت و بین افکار و عواطف، فضایی وجود دارد؛ وقتی تو از آن فضا آگاه می‌شوی، حاضر هستی
و آن وقت درک می‌کنی که تاریخچه شخصی تو، که متشکل از افکار است، هویت حقیقی تو نیست؛ و جوهره و ذات آنچه که تو هستی نیست.

آن فضا، آن گستره و وسعت درونی، چیست؟

آن، سکون است؛ همان مرکز آرامش و سکون.
آن، آگاهی محض است.
آن، «من هستم» فراسویی است که از خودش آگاه می‌شود.

بودا آن را سونیاتا، یعنی خالی بودن، نامید.
آن، قلمروی بهشت است که مسیح به آن اشاره کرد؛
که در درون توست، همین جا و همین حالا.

همچنان که حضور به تدریج در درون تو افزایش می‌یابد،
به روش‌های بسیار زیادی تجلی و بروز پیدا می‌کند. به صورت: آرامش درونی، فوران آرزوی خیر برای دیگران، خلاقیت، حس افزایش یافته سرزندگی، آزادی از تفکر واکنشی و ناکارآمد، تقدیر و سپاسگزاری ژرف از این لحظه حاضر.

تمام این تغییرات و بسیاری از تغییرات دیگر، کیفیت زندگی تو را افزایش چشمگیری خواهند داد.


#اکهارت_تول
#خودآگاهی_اشراق

هنگامی‌که روشن‌بین شوید، شما یک رابطه را به کلی از دست می‌دهید:

"رابطه با‌ نفس خود"

همین‌ که این رابطه را کنار بگذارید، همهٔ روابط دیگر شما عاشقانه می‌شود.

#اکهارت_تول

@eshgh_u_zendegi

من حیوانات را «نگهبانان وجود» می‌نامم، به ویژه حیواناتی را که با انسان‌ها زندگی می‌کنند.

زیرا برای بسیاری از انسان‌ها، از طریق ارتباطشان با حیوانات است که با سطح وجود ارتباط می‌گیرند.

حیوانات در سطحی پیش از تفکر هستند.
آنها هنوز خودشان را در فکر گم نکردند.

وقتی ما به ماورای تفکر صعود کردیم، آنگاه دوباره با آنها ملاقات می‌کنیم، یعنی در جایی که ما هر دو بی‌فکر هستیم.

و این یک اتصال ژرف است.

فقط نگاه کردن به حیوانات می‌تواند تو را از ذهن خارج کرده و به این لحظه حاضر بیاورد؛
یعنی به جایی که حیوانات تمام اوقات آنجا زندگی می‌کنند -تسلیم زندگی.

هر گیاه یا حیوانی را نگاه کن و بگذار که آن، پذیرش آنچه که هست را، تسلیم به این حال حاضر را، به تو آموزش دهد؛
بگذار تمامیت را به تو یاد دهد، یعنی یکی بودن با خودت را، واقعی بودن را.
بگذار نحوه زندگی کردن و مردن را، و زندگی و مردن را یک مشکل نساختن را، به تو آموزش دهد.


#اکهارت_تول
#حالا_اکنون_حضور

بیداری نسبت به کالبد درونی فایده‌های جسمی بسیاری نیز دارد. یکی از این فایده‌ها کند کردن روند پیری جسم است. در حالی که کالبد ظاهری تو پیر و پژمرده می‌شود، کالبد باطنی تو در معرض زمان قرار نمی‌گیرد و هرگز دگرگون نمی‌شود. اگر در حال حاضر بیست‌ساله هستی، میدان انرژی کالبد باطنی تو در هشتادسالگی نیز همین خواهد بود؛ به همین نیرومندی و شادابی. به محض آنکه شیوه‌ی معمول زندگی تو - زیستن در بیرون کالبد خویش - عوض می‌شود و ساکن درون کالبد خویش می‌شوی و در لحظه‌ی حال حضور می‌یابی، جسم تو نیز احساس سبکی، شفافیت و سرزندگی می‌کند. هرچه آگاه‌تر می‌شوی، تراکم مولکولی بدن تو نیز کمتر می‌شود. آگاهی بیشتر به‌معنای برداشتن بار توهم مادیت از دوش جان است.

هنگامی که با کالبد درونی بی‌زمان خویش یگانه‌تر می‌شوی، هنگامی که حضور حالت طبیعی آگاهی تو می‌شود و گذشته و آینده دیگر بر تو چیره نیستند، آنگاه دیگر در روان و سلول‌های بدن خود زمان ذخیره نمی‌کنی. ذخیره‌سازی زمان - به عنوان بار گذشته و آینده - از توان خود نوسازی سلول‌ها به شدت می‌کاهد. بنابراین اگر ساکن کالبد درونی خویش باشی، روند پیری کالبد بیرونی تو کندتر می‌شود و حتی وقتی که پیر می‌شود باز ذات بی‌زمان تو از خلال آن می‌درخشد و به تو جلوه‌ای جوان و شاداب می‌بخشد. فایده‌ی دیگر ساکن شدن در کالبد درونی تقویت سیستم دفاعی بدن است. هر چه بیشتر جریان آگاهی را به کالبد خویش بریزی، سیستم دفاعی بدنت نیرومندتر عمل خواهد کرد. چنان که گویی هر سلول بدن تو بیدار می‌شود و به رقص در می‌آید.

بدن تو توجه‌ی تو را می‌طلبد و آن را دوست دارد. در ضمن این کار شکلی مؤثر از شفای خود است. بیشتر بیماری‌ها وقتی به درون تو می‌خزند که تو در بدن خویش حضور نداری. وقتی ارباب در خانه نیست، اشباح در خانه‌ی او ساکن می‌شوند. وقتی تو در خانه‌ی بدن خویش حضور داری، برای میهمانان ناخوانده دشوار است که وارد خانه‌ی تو شوند. البته فقط سیستم دفاعی بدن ما نیست که در اثر ساکن شدن در کالبد خویش تقویت می‌شود؛ سیستم دفاعی روان ما نیز بدین سان تقویت خواهد شد. تقویت سیستم روانی تو موجب می‌شود که نسبت به حوزه‌های نیروهای منفی ذهنی - عاطفی دیگران که بسیار مسری نیز هست مصونیت پیدا کنی. چنین نیست که ساکن شدن در کالبد خویش با قرار دادن سپری پیرامون تو از تو محافظت کند، بلکه با بالا بردن فرکانس میدان انرژی تو این کار را می‌کند. آنگاه ترس، خشم، افسردگی و غیره که فرکانسی پایین دارند، دیگر نمی‌توانند وارد حوزه‌ی آگاهی تو شوند. حتی اگر وارد شوند با مقاومت تو روبرو نمی‌شوند زیرا به سرعت از تو عبور می‌کنند. حقیقت این موضوع را خودت امتحان کن.
.

📘 کتاب نیروی حال از اکهارت تله
.
#Book 📚

⚜️ @agahi_va_haghighat ⚜️

🌟

پرسش: هیچ پیشنهادی داری که چگونه به یاد بیاوریم در زمان حال باشیم و بمانیم؟



اکهارت: یک ابزار یادآوری که در درون به طور اتوماتیک داری، درک این است که هر وقتی که هر نوعی از ناشادی پدید آمد، بدانی‌که زمان حال را از دست داده‌ای.
این یک ساعت زنگی کوچک است که همیشه داری.

در همان لحظه که فهمیدی زمان حال را از دست داده‌ای، به آن برگرد.


آن وقت بلافاصله این ساعت دیگر زنگ نمی زند. ساعتی که همیشه هم در دسترس تو است.

اکهارت_تله
@eckharttoll

هر آنچه هست، دارای وجود است، دارای ذات الهی است، دارای درجه‌ای از آگاهی است. حتی یک سنگ هم از آگاهی ابتدایی برخوردار است. در غیر این صورت نمی‌توانست وجود داشته باشد و اتم‌ها و مولکول‌هایش پراکنده می‌شدند. همه‌چیز زنده است. خورشید، زمین، گیاهان، حیوانات، انسان‌ها. همه‌چیز تجلی آگاهی در مراتب مختلف است، آگاهی‌ای که در قالب فرم تجلی ‌یافته.
جهان هنگامی پدیدار می‌شود که آگاهی، شکل و فرم به خودش بگیرد. فرمهای فکری و فرمهای مادی.
به میلیون‌ها فرمِ زندگی که فقط روی این سیاره وجود دارند نگاه کن. در دریا، روی خشکی، در هوا، و هرکدام از این فرم‌های زندگی میلیون‌ها بار تکثیر می‌شوند.
چرا چنین اتفاقی میفتد؟
آیا کسی یا چیزی مشغول بازی کردن است؟ بازی با فرم‌ها
این همان چیزی است که روشن‌بینان باستانی هند از خودشان می‌پرسیدند.
آن‌ها دنیا را به‌عنوان لی‌لا می‌دیدند، نوعی بازی الهی که خدا به آن مشغول است. در این بازی، فرم‌های زندگیِ فردی خیلی مهم نیستند. در دریا اکثر فرم‌های زندگی پس از تولد بیشتر از چند دقیقه دوام نمی‌آورند. این فرم انسانی نیز به همان صورت به‌سرعت تبدیل به خاک خواهد شد. طوری از بین خواهد رفت که گویی هرگز وجود نداشته است.
آیا این غم‌انگیز یا بی‌رحمانه است؟
فقط زمانی که شما برای هر فرم هویتی مستقل و جدا بسازید و فراموش کنید که آگاهیِ درونِ آن فرم، ذات الهی است که خودش را در قالب فرم متجلی کرده است، آنگاه برایتان غم‌انگیز خواهد بود. اما تا زمانی که ذات الهی خودتان را به‌عنوان آگاهی خالص درک نکنید حقیقتاً از آن بی‌خبر خواهید بود.
#اکهارت تُله


Everything that exists has Being, has God-essence, has some degree of consciousness. Even a stone has rudimentary consciousness; otherwise, it would not be, and its atoms and molecules would disperse. Everything is alive. The sun, the earth, plants, animals, humans — all are expressions of consciousness in varying degrees, consciousness manifesting as form.

The world arises when consciousness takes on shapes and forms, thought forms and material forms. Look at the millions of life forms on this planet alone. In the sea, on land, in the air — and then each life form is replicated millions of times. To what end? Is someone or something playing a game, a game with form? This is what the ancient seers of India asked themselves.

They saw the world as lila, a kind of divine game that God is playing. The individual life forms are obviously not very important in this game. In the sea, most life forms don't survive for more than a few minutes after being born. The human form turns to dust pretty quickly too, and when it is gone it is as if it had never been. Is that tragic or cruel? Only if you create a separate identity for each form, if you forget that its consciousness is Godessence expressing itself in form. But you don't truly know that until you realize your own God-essence as pure consciousness.

#Eckhart Tolle

تقدیر این است که انسان به ورای رنج برود، امانه به روشی که مد نظر منیت است. یکی از بی شمار فرض های نادرست منیت و افکار توهم آمیزش این است که« من نباید رنج ببرم». همین فکر، سرچشمه رنج است. رنج، مقصودی والا دارد: تکامل آگاهی (یعنی بیداری) و سوختن منیت. مرد به صلیب آویخته شده، نمادی کهن الگویی ست. او هر زن و هر مردی ست. تا وقتی شما با رنج مخالفت کنید، فرایند بیداری را آهسته می سازید، زیرا مقاومت و مخالفت، منیت بیش تری تولید می کند که در نهایت باید بسوزد، در حالی که با پذیرش رنج، این فرایند شتاب می گیرد، زیرا آگاهانه رنج می کشید. شما می توانید رنج را برای خودتان یا برای کسی دیگر، مانند فرزند یا مادر و پدرتان بپذیرید. دگرگونی در میان رنج کشیدن آگاهانه رخ می دهد؛ شعله رنج، به نور آگاهی تبدیل می شود.


اکهارت تله
یگانگی با کل زندگی
ص 56 و 57

جنگ نگرشی ذهنی ست و همه اعمالی که از چنین دیدگاهی انجـام می شود، موجب دشمن تراشی یا تقویت دشمن یا شر فرضی می گردد. چنین نگرشی در صورت پیروزی در جنگ نیز دشمن و شـری جدید، همسان یا گاهی بدتر از دشمن شکست خورده نخستین می آفریند. یک وابستگی ژرف میان حالت آگاهی شما و واقعیت بیرونی وجود دارد. هنگامی که در چنگال یک نگرش ذهنی مانند «جنگ» باشید، دریافت شما به شدت تبعیض آمیز و نیز تحریف می شود. به سخنی دیگر، شما فقط آنچه را می خواهید ببینید، می بینید و سپس از آن برداشت نادرست می کنید. می توانید تصور نمایید که از چنین نظـام توهمی چه رویدادی پدید می آید. به جای آن که در باره این موضـوع حـدس بزنید، به تماشای اخبار امشب تلویزیون بنشینید.
«من درون» را شناسایی کنید، دیوانگی ذهـن بشـر و کژرفتاری جمعی را بنگرید. هنگامی که ماهیت «من درون» را بشناسید، دیگر آن را با هویت دیگری اشتباه نمی گیرید. زمانی که ماهیت راستین «من درون» را بفهمید، راحت تر می توانید نسبت به آن غیر واکنشی برخورد کنید و دیگر آن را به خود نخواهید گرفت. دیگر هیچ شکایت، سرزنش، تهمت و ناحق خواندنی وجـود نخواهد داشـت. آنگاه هیچ کسی در اشتباه نیست. این تنهـا «مـن درون» انسان هاست که اشتباه را می آفریند؛ فقط همین! همدلی هنگامی پدیدار می شود که شما همه رنج ها را برخاسته از همان بیماری ذهنی تشخیص دهید که در برخی آدم ها حادتر از دیگران نمود می یابد. در این حالت، شـما بـه شـدت ایـن داستان نمایشی که بخشی از روابط «من درون» است، نمی افزایید. چه عاملی این داستان را تشدید می کند؟ واکنش! «من درون» از واکنش کامیاب می شود.


اکهارت تله
جهانی نو
ص 72 و 73

این دنیا اینجا نیست که تو را خوشحال کند،
برای بیدار کردنت اینجاست.


#اکهارت_تول
#خودآگاهی_اشراق
#استمرار_یادآوری_تمرین

یکی از نیرومندترین تمرین‌های معنوی آن است که عمیقاً بر فناپذیری شکل‌های مادی و از جمله خودتان تعمق کنید. به این می‌گویند مرگ پیش از مرگ. عمیقاً در این روند فرو بروید. بدن مادی شما محو می‌شود و دیگر وجود ندارد. آنگاه لحظه‌ای پدید می‌آید که تمامی اشکال ذهنی و افکار نیز از بین می‌روند. اما شما - حضور الهی شما - هنوز وجود دارد و کاملاً بیدار و تابناک است. در این حالت هیچ یک از موارد حقیقی از بین نمی‌روند، فقط نام‌ها، شکل‌ها و توهمات ناپدید می‌شوند. در این سطح عمیق، همدلی در گسترده‌ترین مفهوم التیام‌بخش می‌شود. در این حالت، تأثير التيام‌بخش شما به طور عمده از عمل کردن ناشی نمی‌شود، بلکه از بودن نشأت می‌گیرد. هر فردی که در ارتباط با شما قرار می‌گیرد تحت تأثیر حضور شما و آرامشی که می‌تابانید واقع می‌شود. خواه متوجه این نکته بشود یا نه.
.

📕 کتاب تمرین نیروی حال از اکهارت تله
.
#Book 📚