؛
یکم، کلاسهای ترم پاییز فلسفه برای تمام گروه‌های سنی‌ام با تمرکز بر مفهوم مسئولیت آغاز شد، در هفته جاری فیلمی از زادآوری پرنده کوکو به بچه‌ها نشان می‌دادم که در آن کوکو به وقت تخم گذاری‌اش لانه پرنده کوچک قامتی مثل سینه‌سرخ یا الیکا را انتخاب می‌کرد و یک تخم کنار تخم‌های میزبان می‌گذاشت، اگر جوجه کوکو زودتر از تخم بیرون می‌آمد تخم‌های سینه‌سرخ میزبان را از لانه بیرون پرت می‌کرد تا تنها خودش برای تغذیه از سینه‌سرخهای مادر و پدر در لانه باشد، اگر دیرتر به دنیا می‌آمد چون جثه بزرگی داشت تغذیه جوجه سینه سرخ‌ها را می‌ربود و وقتی ضعیف و مردنی می‌شدند آنها از لانه بیرون پرت می‌کرد و در روزهای بعد با جثه‌ای چند برابر سینه سرخ که دیگر در لانه‌اش هم جا نمی‌شد همواره منقارش باز بود تا شکمش را سیر کنند.
کوکو یک پرنده انگل است که ذات زادآوری و تولید مثلش اینگونه است، بچه‌ها بعد از دیدن فیلم عصبانی می‌شدند کوکو را پررو، خودخواه، بی‌مسيولیت، دزد و قاتل می نامیدند، از آنها می‌پرسیدم آیا جوجه کوکو مسئول رفتارش است آیا حق انتخاب دیگری دارد تا انگلی زندگی نکند؟ فرق کوکو با انسان در چیست؟
دوم. ساعت ۹ شب چهارشنبه ۲۳ آبان مطلع می‌شوم کیانوش سنجری از بالکن طبقه پنجم چهارسو به پایین پریده و خودکشی کرده است.
در روزهای قبل توییت‌هایش را دیده بودم و امیدوار بودم آنقدر جدی نباشد اما بود.
کیانوش هم‌تولدی من بود، در یکروز متولد شده‌ایم، جوانی ۴۲ ساله که از ۱۷ سالگی تاوان وطن پرستی را در زندانهای رژیم داده بود، در ملی‌گرایی و ایران‌دوستی از من پیشی گرفت، جانش را بر سر عشقش گذاشت و از لانه بیرون پرید، خودش انتخاب کرد بیرون بپرد تا تلنگری بزند و مادر وطن را هوشیار کند که غذا در منقار جوجه‌های انگلی می‌گذارد که فرزندش نیستند، که فرزندان وطن یک به یک از لانه بیرون انداخته می‌شوند.
سوم. سونامی خودکشی آغاز شده، در دو سال اخیر هر ماه خبری از مرگ خودخواسته عزیزی، جوانی، دانش‌آموزی، دانشجویی شنیده‌ام که این زندگی را نخواسته و برایش ارزشی نداشته است، حالا خبر از خودکشی دسته‌جمعی و خانوادگی می‌شنویم، باری که هر خبر خودکشی بر گرده باقی‌ماندگان می‌گذارد بسیار سنگین است، بعد از خودکشی پانته‌آ، نیلوفر، کیانوش و ... حالا باید جای آنها هم زندگی کنیم، ایران را دوست بداریم، بجنگیم، بسازیم تا روز موعود.
قرار ما ، قانون و قاعده ما همان است که بعد از مهسا گذاشته‌ام « زن، زندگی، آزادی» ، پیش از هرچیز باید زنده بمانیم تا آن هنگام که آشیانه را پس بگیریم.
#کیانوش_سنجری
#مهسا_امینی
#زن‌زندگی‌آزادی
#ایران_برای_ماست
یکم، کلاسهای ترم پاییز فلسفه برای تمام گروه‌های سنی‌ام با تمرکز بر مفهوم مسئولیت آغاز شد، در هفته جاری فیلمی از زادآوری پرنده کوکو به بچه‌ها نشان می‌دادم که در آن کوکو به وقت تخم گذاری‌اش لانه پرنده کوچک قامتی مثل سینه‌سرخ یا الیکا را انتخاب می‌کرد و یک تخم کنار تخم‌های میزبان می‌گذاشت، اگر جوجه کوکو زودتر از تخم بیرون می‌آمد تخم‌های سینه‌سرخ میزبان را از لانه بیرون پرت می‌کرد تا تنها خودش برای تغذیه از سینه‌سرخهای مادر و پدر در لانه باشد، اگر دیرتر به دنیا می‌آمد چون جثه بزرگی داشت تغذیه جوجه سینه سرخ‌ها را می‌ربود و وقتی ضعیف و مردنی می‌شدند آنها از لانه بیرون پرت می‌کرد و در روزهای بعد با جثه‌ای چند برابر سینه سرخ که دیگر در لانه‌اش هم جا نمی‌شد همواره منقارش باز بود تا شکمش را سیر کنند.
کوکو یک پرنده انگل است که ذات زادآوری و تولید مثلش اینگونه است، بچه‌ها بعد از دیدن فیلم عصبانی می‌شدند کوکو را پررو، خودخواه، بی‌مسيولیت، دزد و قاتل می نامیدند، از آنها می‌پرسیدم آیا جوجه کوکو مسئول رفتارش است آیا حق انتخاب دیگری دارد تا انگلی زندگی نکند؟ فرق کوکو با انسان در چیست؟
دوم. ساعت ۹ شب چهارشنبه ۲۳ آبان مطلع می‌شوم کیانوش سنجری از بالکن طبقه پنجم چهارسو به پایین پریده و خودکشی کرده است.
در روزهای قبل توییت‌هایش را دیده بودم و امیدوار بودم آنقدر جدی نباشد اما بود.
کیانوش هم‌تولدی من بود، در یکروز متولد شده‌ایم، جوانی ۴۲ ساله که از ۱۷ سالگی تاوان وطن پرستی را در زندانهای رژیم داده بود، در ملی‌گرایی و ایران‌دوستی از من پیشی گرفت، جانش را بر سر عشقش گذاشت و از لانه بیرون پرید، خودش انتخاب کرد بیرون بپرد تا تلنگری بزند و مادر وطن را هوشیار کند که غذا در منقار جوجه‌های انگلی می‌گذارد که فرزندش نیستند، که فرزندان وطن یک به یک از لانه بیرون انداخته می‌شوند.
سوم. سونامی خودکشی آغاز شده، در دو سال اخیر هر ماه خبری از مرگ خودخواسته عزیزی، جوانی، دانش‌آموزی، دانشجویی شنیده‌ام که این زندگی را نخواسته و برایش ارزشی نداشته است، حالا خبر از خودکشی دسته‌جمعی و خانوادگی می‌شنویم، باری که هر خبر خودکشی بر گرده باقی‌ماندگان می‌گذارد بسیار سنگین است، بعد از خودکشی پانته‌آ، نیلوفر، کیانوش و ... حالا باید جای آنها هم زندگی کنیم، ایران را دوست بداریم، بجنگیم، بسازیم تا روز موعود.
قرار ما ، قانون و قاعده ما همان است که بعد از مهسا گذاشته‌ام « زن، زندگی، آزادی» ، پیش از هرچیز باید زنده بمانیم تا آن هنگام که آشیانه را پس بگیریم.
#کیانوش_سنجری
#مهسا_امینی
#زن‌زندگی‌آزادی
#ایران_برای_ماست
