MMMojahedi 🍀 محمدمهدی مجاهدی

👆🏼 جزئیات برنامهٔ گفت‌وگوی ملی دربارهٔ وفاق ملی

🔹 میزبان: معاونت راهبردی ریاست جمهوری

🔹 زمان: ۲۰ دی‌ماه ۱۴۰۳
از ساعت ۷:۳۰ الی ۱۹

🔹 مکان: سالن‌های همایش کتابخانهٔ ملی ایران

با:
🔸 سخنرانی رئیس جمهور، دکتر مسعود پزشکیان

🔸 گفت‌وگو با معاون راهبردیِ رئیس جمهور، دکتر محمدجواد ظریف

🔸ده پنلِ گفت‌وگوی مسأله‌محورِ صاحب‌نظران
و پاسخ به پرسش‌های حاضران

🔸 حضور تعدادی از اعضای کابینه و مدیران برای شنیدن


🔹 برای ثبت نام رایگان در همایش به سایت دبیرخانهٔ وفاق ملی مراجعه کنید:
vefaghemelli.ir

@css_govir

⭕️ معاونت راهبردی ریاست جمهوری برگزار می‌کند:

🍀 همایش وفاق ملی

فراخوان گفت‌وگوی ملی دربارهٔ وفاق ملی

با:
🔸 سخنرانی رئیس جمهور، دکتر مسعود پزشکیان

🔸 گفت‌وگو با معاون راهبردیِ رئیس جمهور، دکتر محمدجواد ظریف

🔸ده پنلِ گفت‌وگوی مسأله‌محورِ صاحب‌نظران
و پاسخ به پرسش‌های حاضران

🔸 حضور تعدادی از اعضای کابینه و مدیران برای شنیدن


🔹 زمان: ۲۰ دی‌ماه ۱۴۰۳
از ساعت ۷:۳۰ الی ۱۹

🔹 مکان: سالن‌های همایش کتابخانهٔ ملی ایران

🔹 برای اطلاع از جزئیات و ثبت نام رایگان در همایش به سایت دبیرخانهٔ وفاق ملی مراجعه کنید:
vefaghemelli.ir


🆔 https://t.me/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir
🆔 https://eitaa.com/psvpresident

کیمیای معکوس فدرالیسم

محمدمهدی مجاهدی
۲ خرداد ۱۳۹۸
وب‌سایت مشق نو

بازنشر به مناسبت طرح مجدد موضوع

گزیده‌ای از متن:

🖊 سخنان اخیر سیدمحمد خاتمی درباره‌ی فدرالیسم در ایران بسیاری را متوجه مسأله‌ای کرد که بسیاری از سیاست‌ورزان و روشن‌فکران ما به غفلت یا تغافل از کنار آن می‌گذرند. مسأله‌ای که اگر نیندیشیده بماند، می‌تواند ایده‌ی ایران به‌مثابه‌ی سایه‌ساری فراگیر برای هم‌گرایی کثرت‌های هویتی درهم‌تنیده ایرانیان را بحرانی کند.

🖊 تجربه‌ی تاریخی نشان داده است فدرالیسم نسبت به چنین برنامه‌ریزی‌ها و اقدام‌هایی خنثی است. مثلاً، هیچ‌یک از کشورهای اسکاندیناوی که شاخص‌های عدالت اجتماعی و دموکراسی و توسعه‌یافتگی‌شان بی‌رقیب است، دولت فدرال ندارند. در حالی که سودان و پاکستان و ونزوئلا و امارات و نیجریه که هر یک مثل اعلای یکی یا چندتا از ناهنجاری‌های سیاسی است، دولت‌هایی فدرال دارند.

🖊 مرکزگرایی فقط در آخرین مراحل تحقق خود در مناسبات صوری جریان قدرت رسمی ظاهر می‌شود، و نمی‌توان با تغییر فدرالیستی شکل دولت، ریشه‌ی مناسبات واقعی قدرت مرکزگرا را تغییر داد. مرکزگرایی بر اثر چنین تغییراتی صرفاً در قالب تعبیراتی نو بازتولید خواهد شد.

🖊 در غیاب الگوهایی نظری و عملی برای ارتقای شاخص‌های عدالت، الگوی فدرال لاجرم هنری جز تکثیر اقتدارگرایی و فساد و تبعیض و عقب‌ماندگی به تعداد حکومت‌های محلی نخواهد داشت.

نسخه کامل مطلب

نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial

نشانی وب‌سایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com

۲ خرداد ۱۳۹۸
@mmojahedi

https://shorturl.at/6DWdU

پیام تبریک محمدجواد ظریف و همسرش به مناسبت میلاد حضرت مسیح


محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رییس‌جمهور، و همسرش مریم ایمانیه با حضور در یکی از کلیساهای تهران در پیامی تصویری و به زبان انگلیسی، میلاد حضرت مسیح(ع) و کریسمس را به مسیحیان جهان تبریک گفتند.

👈متن کامل ترجمه فارسی

🔴 وفاق منطقه‌ای؛ گام دوم وفاق

در اهمیت راهبردیِ طرح «مودت» که محمدجواد ظریف پیشنهاد کرده است

✍🏻 محمدرضا جلائی‌پور

محمدجواد ظریف در یادداشت مهمی که امروز به زبان انگلیسی در مجلهٔ اکونومیست منتشر کرده است پیشنهاد تشکیل «انجمن گفت‌وگوی کشورهای مسلمان غرب آسیا» (که مخففش در زبان انگلیسی «مودت» - MWADA - می‌شود) را مطرح کرده است. این پیشنهاد به نظرم راهگشاترین پیشنهاد کلان‌راهبردی است که می‌توان روی میز ایران و کشورهای با اکثریتِ مسلمانِ غرب آسیا گذاشت و آن را به عنوان بدیلی برای «پیمان ابراهیم» و نقشهٔ راه منطقه‌سوزِ اسرائیلِ نسل‌کش در دستور گذاشت.

به یک معنا، پیشنهاد محمدجواد ظریف در این یادداشت گام دوم وفاق و نوعی وفاق منطقه‌است، چرا که اگر وفاق و توافق‌گرایی مسعود پزشکیان تلاشی برای عبور از بازی‌ سیاسی حاصل جمع صفر در داخل و افزایش برندگان و ذی‌نفعان گشایش و توسعه در ایران بود، طرح «مودت» پیشنهادی برای عبور از بازی حاصل جمع صفر در منطقه و افزایش برندگان و ذی‌نفعان امنیت و توسعه در منطقهٔ غرب آسیا است. اگر وفاق پزشکیان کاهش شکاف‌های داخلی را هدف می‌گرفت، طرح مودت کاهش شکاف‌های منطقه‌ای را هدف می‌گیرد.

اگر وفاق پزشکیان افزایش ظرفیت حل مسائل در داخل ایران را می‌طلبید، طرح مودت افزایش ظرفیت حل مسائل در منطقه را می‌طلبد. اگر وفاق پزشکیان تکثر واقعا موجود در ایران را به رسمیت می‌شناسد و در پی هم‌افزایی حل‌مساله‌ای مسالمت‌آمیز میان اجزای متکثر جامعه و حاکمیت ایران است، طرح مودت تکثر واقعا موجود قدرت‌های غرب آسیا را به رسمیت می‌شناسد و در پی هم‌افزایی حل مساله‌ای مسالمت‌آمیز میان قدرت‌های متکثر غرب آسیا است.

در واقع بینش و پیش‌فرض مهم و قابل دفاع طرح مودت این است که کشورهای غرب آسیا یا همه با هم امن و قوی و سبز و توسعه‌یافته می‌شوند یا هیچ کدام به نحو پایداری امن و قوی و سبز و توسعه‌یافته نمی‌شوند. مسائل آب‌های مرزی و ریزگردها و تغییرات اقلیمی در چارچوب یکی از این کشورها قابل حل نیست و سبز و پایدار شدن محیط زیست همهٔ کشورهای غرب آسیا وابسته به همکاری موثر منطقه‌ای است. آسودگی در برابر حملهٔ نظامی و سایبری در این منطقه بدون نوعی پیمان امنیتی موثرِ منطقه‌ای حاصل نمی‌شود.

بهره‌گیری کشورهای با اکثریتِ مسلمانیِ غرب آسیا از منافع بزرگ کریدورها و لوله‌های راهبردی از مسیر چهارراهٔ جهان بدون همکاری موثرِ منطقه‌ای حاصل نمی‌شود. ظرفیت تولید صادرات‌محور و بازار چندصدمیلیونی همسایگان غرب آسیا بدون توافق‌گراییِ همه‌طرف‌برندهٔ منطقه‌ای حداکثری نمی‌شود. ساختن غزه و لبنان و سوریه و عراق بدون هم‌افزایی پیمانکاران و سرمایه‌های همهٔ کشورهای منطقه سرعت نمی‌گیرد. همبستگی مسلمانان و نوروزدارانِ منطقه و رشد گردشگری منطقه‌ای و روابط بهتر فرهنگی و اجتماعی در این منطقه بدون تبدیل روابط هم‌فرسای منطقه‌ای به روابط هم‌افزای منطقه‌ای ساخته نمی‌شود.

به ویژه بعد از نسل‌کشیِ ۴۰۰ روز گذشته توسط اسرائیل اشغال‌گر و انواع تجاوز‌های نظامی‌ و جنایات جنگی‌اش در منطقه و چیزی که اسمش را کریدور «برکت» گذاشته ولی لازمه‌اش سوزاندن غرب آسیا است و در شرایطی که ترامپ آب در آسیابِ شقاق منطقه‌ای و تحریم و تهدید ایران می‌ریزد، ضرورت راهبردی طرح مودت برای ایران و سایر کشورهای غرب آسیا بیشتر شده است. هر روز تعلل و تاخیر در پذیرش اقتضائات طرح و توفیق این طرح می‌تواند در این هفته‌ها و ماه‌های آشوبناک برای همهٔ منطقه گران تمام شود.

👈🏻 متن کامل یادداشت محمدجواد ظریف در اکونومیست
@jalaeipour

سخنرانی‌های پژوهشکده دانشنامه‌نگاری

پرچین گویه‌ها در نگارش مقالات علمی
محمدعلی سلمانی ندوشن

روش‌شناسی اندیشیدن به مسائل بغرنج
محمدمهدی مجاهدی

نقش دانشنامه در تحقیقات علوم پایه
گل‌اندام شریفی

تحلیل موردی دانشنامه‌های فارسی تا دهه ۱۳۹۰ شمسی
اصغر اسمعیلی
مدیر نشست:

شاهین آریامنش

یکشنبه، ۲ دی‌ماه ۱۴۰۳
ساعت ۰۸:۳۰ تا ۱۰:۲۰
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
پژوهشکده دانشنامه‌نگاری (بلوار فرهنگ)
سالن استاد بیرشک

پیوند حضور برخط در نشست:
https://webinar.ihcs.ac.ir/rooms/a6e-fr8-8bi-rnp/join

@ihcss
@mmojahedi

🔺چاپلوسان اسد را پایین کشیدند!

از شگفتی‌های سوریه پسااسد تغییر موضع سریع مدافعان سرسخت دیروز او است که به «انقلابیون دو آتشه» امروز تبدیل شده‌اند؛ امثال دیپلمات معروف سوری بشار جعفری (سفیر سوریه در روسیه) و اصحاب رسانه چون شادی حلوه و کنانه علوش!

چرخش 180 درجه‌ای مدافعان دیروز بشار اسد پس از سقوطش چنان است که در حمله به او از مخالفان سرسختش گوی سبقت می‌ربایند و در حالی که سران «سوریه جدید» راه «آشتی» با مقامات و چهره‌های «سوریه قدیم» را در پیش گرفته‌اند، آن‌ها همچنان به اسد و نظامش می‌تازند.

بشار جعفری نماینده سابق سوریه در سازمان ملل چنان مورد اعتماد اسد بود که به سفارت این کشور در روسیه منصوبش کرد؛ اما در گفتگو با شبکه دولتی «روسیه تودی» چنان از نظام سابق به عنوان «منظومه فساد» یاد کرد و از «فرار راس آن در تاریکی شب» سخن گفت که انگار نه انگار خود بخشی از این منظومه و مرید حلقه به گوش اسد بوده است و تا دیروز از تریبون شورای امنیت و مقام سفارت «انقلابی‌ترین خطابه‌ها» در ستایش این منظومه و راس آن ایراد می‌کرد.

همین رنگ عوض کردن بشار جعفری و مدافعان دیگر اسد معمای فروپاشی سریع ارتش سوریه در برابر حمله مخالفان را حل می‌کند؛ ارتشی که صرفا نام ارتش را یدک می‌کشید؛ اما چاپلوسان از آن قَدَرِ قدرتی پیش اسد ساخته بودند و واقعیت را وارونه جلو داده بودند که همیشه جانفدا و وفادار به او خواهد ماند.

در حالی که فساد سیستماتیک ساختار ارتش را تباه ساخته بود و نیروهایش هم نان شب و توان و اراده‌ای برای جنگیدن نداشتند.

در واقع زمینه‌ساز سقوط حکام و هلاک حرث و نسل همین مدافعانِ چاپلوس دیکتاتورپرور هستند که با این چاپلوسی خود و بیان وارونه حقایق چنان دنیا و اوضاع مملکت را برای حاکم گل و بلبلی به تصویر می‌کشند که او را بر استبدادش راسخ‌تر و چشمان او را بر روی حقایق بسته‌تر می‌کنند تا از مواهب بهره‌مند شده و از توبره‌اش بخورند و وقتی هم که رفت مرید دیگری می‌شوند و از خوانش می‌خورند.

وقتی هم که چرخ گردون می‌چرخد و روزگار قبله آمالشان را بر زمین می‌زند و یکی دیگر را بر می‌کشد، سریع پوست‌اندازی می‌کنند و زبان به نکوهش قبلی و ستایش حاکم یا حاکمان جدید می‌گشایند.

اگر اسد از تاریخ دور و نزدیک درس گرفته بود و قبل از سرکوب مخالفانش، به روی این چاپلوسان خاک می‌پاشید تا پرده از برابر چشمانش بیفتد و حقیقت و واقعیت در سوریه را عینا درک کند، چه بسا این سرنوشت را پیدا نمی‌کرد.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

سخنرانی‌های پژوهشکده دانشنامه‌نگاری
پرچین گویه‌ها در نگارش مقالات علمی
محمدعلی سلمانی ندوشن

روش‌شناسی اندیشیدن به مسائل بغرنج
محمدمهدی مجاهدی

نقش دانشنامه در تحقیقات علوم پایه
گل‌اندام شریفی

تحلیل موردی دانشنامه‌های فارسی تا دهه 1390ش
اصغر اسمعیلی
مدیر نشست:
شاهین آریامنش
یکشنبه، 25 آذرماه 403
ساعت 8:30 تا 10:20
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
پژوهشکده دانشنامه‌نگاری (بلوار فرهنگ)
سالن استاد بیرشک
پیوند حضور برخط در نشست:
https://webinar.ihcs.ac.ir/rooms/a6e-fr8-8bi-rnp/join

🍀🍀
@ihcss

تقدم امنیت یا تقدس امنیت؟

متاسفانه برخی از روی نادانی و/یا با شیطنت مغالطه‌ی ظاهرالصلاح و خطرناکی را درباره‌ی اهمیت امنیت مرتکب می‌شوند. در این مغالطه، با ارجاع به مکتب رئالیسم، امنیت‌اندیشی و اقتدارگرایی را یکی می‌گیرند. یا به تعبیر دیگر، میان «اولویت داشتن امنیت» و «اصالت و قداست دادن به امنیت» تفاوتی نمی‌بینند.

همه‌ی هنر رئالیست‌ها و بعدا نو-رئالیست‌ها در نشان دادن راه‌هایی بود برای شکستن این‌همانی میان اولویت دادن به امنیت از یک سو و اصالت و قداست دادن به امنیت از سوی دیگر.

امنیت‌اندیشی، به معنای اولویت دادن به امنیت، یعنی قبول این ایده‌ی درست که تأمین درجاتی از امنیت به عنوان مقدمه‌ای لازم برای تامین دیگر خیرات و برخورداری از آن‌ها لازم است. این معنای امنیت هم با لیبرال دموکراسی قابل جمع است هم با سوسیال دموکراسی، ولی توتالیتاریسم سکولار یا ملت‌گرا و یا اقتدارگرایی به نام دین یا امت یا قبیله یا نژاد را توجیه و تجویز نمی‌کند.

معنای اول امنیت (یعنی اولویت قائل شدن برای درجاتی از امنیت) برای همه‌ی سیستم‌ها لازم است، ولی امنیت به معنای دوم مبنای انواع اقتدارگرایی و توتالیتاریسم است.

در مکتب رئالیسم و بعد در مکتب نو-رئالیسم، چندین مفهوم امنیت و چندین رژیم امنیت داریم. ولی «هیچ‌یک» این قدر مبتذل نیست که «خودویرانگری» را در «اصالت دادن به امنیت» نبیند و نشناسد و از آن فاصله نگیرد. امنیت‌اندیشی سخت و کوتاه‌مدت و پرهزینه با سرکوب حاملان و عاملان و حامیان دیگر خیرات عمومی از جایی به‌بعد به امنیت گورستانی می‌رسد و خودش امنیت‌زدا و بلکه امنیت‌ستیز می‌شود. ‌

امنیتی که هم اصیل و هم مقدس دانسته ‌شود، همه‌ی خیرات را می‌بلعد و بعد کارش به بلعیدن نظام‌ها و ساختارها و نهادهای مدنی و سیاسی و نهایتا بلعیدن تک‌تک انسان‌ها می‌رسد.

م. م. مجاهدی
۱۳ مهرماه ۱۴۰۱

@mmojahedi

آینده‌فروشی به جای تحلیل

چهارده ماه است که خیزاب حوادث ژرفاشوبْ جنوب باختری آسیا را به‌سرعت و باشدت درمی‌نوردد.

دامنه‌ی امواجی که از محیط متلاطم غزه و لبنان برخاستند، حالا سوریه را هم در برگرفته و محتمل است علاوه بر عوارضش، خودش هم به دامنه‌های عراق و یمن برسد و چه‌بسا از آن‌ها فراتر رود.

سرعت و غافل‌گیرکنندگی این حوادث فضای تحلیل روندهای گذشته را تیره و تار، زاویه‌ی دید حال را تنگ و تاریک، و خط افق آینده را پر‌چین‌وشکن و ناخوانا کرده است.

در چنین هنگام و هنگامه‌ای که «بودن یا نبودن» در بخش مهمی از محیط متلاطم جنوب باختری آسیا «مسأله» شده است، یکی از خطاهای خطیر و پرخطر گرفتار آمدن در دام شبه‌تحلیل‌هایی است که آینده‌فروشی می‌کنند و به جای روشن‌گری واقع‌بینانه درباره‌ی گذشته و اکنون و آینده‌ی نزدیک، هنر‌شان پراکندن امید‌های مبهم و محال یا نومیدی‌های موهوم و بی‌محل درباره‌ی آینده‌های دور است.

تحلیل حال با حوالت دادن به آینده‌ی دور و نامعلوم یکی از تله‌های شناخته‌شده‌ی شناختی در مقام تحلیل‌ تلاطم‌های شتابان سیاسی و اقتصادی و‌ اجتماعی است.

نخستین بار، جان مینارد کینز نقاب از چهره‌ی ممسوخ این سنخ تله‌‌های تحلیلی برداشت. او در نقد رواج این قبیل تحلیل‌ها میان اقتصادانان نوشت:

«برای راه بردن به امور جاری و سر در آوردن از آن‌ها، توسل به تحلیل‌های دوردست راهنمای گم‌راه‌کننده‌ای است. در بلندمدت همگی مرده‌ایم.‌ اگر تنها حرفی که اقتصاددانان در دوره‌های پرتلاطم می‌توانند به ما بگویند این باشد که بعد از توفان، آرامش به دریا باز می‌گردد، کار بسیار ساده و بی‌فایده‌ای را بر عهده گرفته‌اند.»

کشتی‌شکستگانی که تا آینده‌ی رؤیت‌پذیر به احتمال بالا در امواج ژرفاشوب بحران گرفتار خواهند بود، نباید فرصت کوتاه و طلایی ترمیم کشتی خود را تلف کنند، ازجمله با روایت‌سازی و رؤیاپردازی درباره‌ی خسارات دشمن، چه رسد به روایت‌بازی و آرزواندیشی درباره‌ی شکست محتوم دشمن در درازمدت یا در آینده‌ی دوردست، یا در آخرالزمان.

حتی غرق شدن کشتی دشمن در آینده نمی‌تواند منجی کشتی‌شکستگان این‌جا و اکنون باشد.

کشتی‌شکستگان این‌جا و اکنون ضمن پیش‌گیری از گسترش شکست‌ها و شکستگی‌های محتمل آینده، باید با درنگ در شکست‌های قبلی و فعلی، بکوشند به ارزیابی صادقانه‌ای از شکستگی‌های کشتی خود برسند و در فرصت بسیار کوتاه و طلایی ترمیم، همه‌ی همت خود را صرف بازسازی خود کنند.

ایشان حتی اگر مانند دشمن بخواهند درگیری را در آینده ادامه یا گسترش دهند، باز هم چاره‌ای جز گشودن چشم واقع‌نگر بر شکست‌ها و شکستگی‌های گذشته و اکنون و بازسازی و ترمیم فوری آن‌ها در فرصت‌های تنگ و طلایی باقی‌مانده ندارند.

۱۶ آذرماه ۱۴۰۳
@mmojahedi

◻️نامه سید مصطفی محقق داماد به مراجع تقلید

بسمه تعالی
محضر مقدس مراجع معزز تقلید شیعه متع الله المسلمین بطول بقائهم

سلام علیکم 
با کمال ادب و احترام مواردی را‌ به عرضتان می رساند:

1⃣امروز در کنار رسالت عظیمی که  در راستای حفظ ارزش‌ها و آرمان‌های مکتب تشیع و آموزه‌های اهل بیت عصمت و‌ طهارت(ع) به کف با کفایت آن بزرگواران سپرده شده بدون شک نظارت بر اجرای این دستور و آموزه مهم نبوی است که: یسروا ولا تعسروا و بشروا ولا تنفرو‌ا. بی تردید این رسالت بزرگ، در جهانی که کانون های قدرت و فساد در حال دامن زدن به اسلام هراسی و نشان دادن چهره ای خشن از آیین پیامبر رحمت(ص) هستند بسی حساس تر می شود.

2⃣مستحضرید که اخیراً قانونی در مجلس شورای اسلامی با  عنوان لایحه حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب به تصویب رسیده که حسب اطلاع، قوۀ مجریه آمادگی اجرای آن را ندارد و آن را غیرقابل اجرا و بر خلاف مصالح عامه می‌داند. تجربۀ عملی در پیگیری آنچه این قانون در پی آن است هم نشان داده است که رعایت شرایط امر به معروف و نهی از منکر از جمله عدم توهین به کسانی که امر و نهی می شوند و رعایت حرمت و کرامت آنها در عمل ممکن نبوده است و بسیار اتفاق افتاده است که نه تنها آبرو و حیثیت شخص مورد امر و نهی که خانواده آنها نیز مورد تعرض قرار گرفته است.

3⃣نکته مهمی که کاملا مرتبط با رسالت مرجعیت است اینکه به نظر این جانب با توجه به آشنایی با مفهوم و معنای قانون و‌‌ تجربۀ نسبتاً طولانی وانس با دانش حقوق، مواد زیادی از این قانون نه تنها غیرقابل اجرا‌ که از نظر ثمربخشی در امر مقدس عفاف و حجاب درست، نتیجه عکس خواهد داد و حتی موجب تنفر نسل جوان از آموزه‌های دینی و ترک ناخواستۀ وطن اسلامی توسط برخی از هموطنان عزیز می شود.

4⃣مکرراً از سوی مقامات عالی ‌کشور در ملاقات با مسئولان کشوری تذکر داده شده است که موضوع حجاب باید‌ از ‌طریق فرهنگی پیگیری شود، نه با چوب و فلک؛ ولی تصویب این قانون، خلاف منویات و تذکرات مرجعیت است.

5⃣اینک که این قانون‌ هنوز ابلاغ نشده و لازم الاجرا نگردیده به عنوان یک دانش آموخته حوزه علمیه قم  از شما بزرگواران استدعا دارم‌ در راستای رسالت فرهنگی نهاد مرجعیت برای حل این معضل اجتماعی که عدم توجه به آن ممکن است موجب خسارت به دین و آیین و نظام و کشور عزیزمان شود عنایت ویژه فرموده تا مساله از طرق پیش بینی شده در‌‌ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به نحو شایسته حل و فصل گردد.

سید مصطفی محقق داماد

https://t.me/andishedinimoaser

متن فارسی مقاله امروز دکتر محمدجواد ظریف معاون راهبردی رییس‌جمهور در نشریه فارن‌افرز

How Iran Sees the Path to Peace
The Islamic Republic Is Open to Negotiations—Including With America
By Mohammad Javad Zarif
December 2, 2024

@mmojahedi

How Iran Sees the Path to Peace
The Islamic Republic Is Open to Negotiations—Including With America
By Mohammad Javad Zarif
December 2, 2024

@mmojahedi

بر حذف ظریف اصرار می‌ورزند تا مردم و نظام را از انتخاب سیاست وفاق پشیمان کنند. تصویر بزرگ این است: بهار دیپلماسی در نیمکره وفاق دمیده. برخی کودنانه برگهای حذف و تقابل را بر شاخه‌های خالص‌سازی می‌بندند تا جلو وزش سَموم پاییزی بر نیمکره شقاق و نفاق را بگیرند؛ زمستانشان در راه است.

۹ آذرماه ۱۴۰۳
@mmojahedi

🔊فایل صوتی

عصر دوشنبه‌های بخارا

به مناسبت انتشار کتاب «هرمنوتیکِ هویت چهل‌تکه: داریوش شایگان و پرسش از هویت ایرانی» نوشته مالک شجاعی جشوقانی که از سوی انتشارات نگارستان اندیشه منتشر شده است

با حضور احمد بستانی، محمدمهدی مجاهدی، مالک شجاعی جشوقانی و علی دهباشی


دوشنبه بیست و یکم آبان‌ماه ۱۴۰۳
مرکز مطالعات خاورمیانه



.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @
🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها
🌹

گفت‌وگو با ایسنا در مورد پیام ویدیویی دکتر ظریف:
رضا نصری

✅ سال‌هاست رژیم اسرائيل بر اساس یک روایت‌سازی دروغ جنایاتش را علیه مردم فلسطین و منطقه توجیه می‌کند. مبنای این روایت هم این است که محور مقاومت و ایران نه بخاطر اشغال و آپارتاید و جنایات جنگی اسرائيل، بلکه بخاطر «یهودستیزی» علیه این رژیم مبارزه می‌کنند. از سال گذشته نیز، مدعی شدند در خانه مردم عادی غزه و رهبران مقاومت نسخه‌هایی از کتاب هیتلر و نشانه‌هایی با صلیب شکسته نازی‌ها پیدا کرده‌اند. آن‌ها حتی مدعی شدند کودکان غزه از خردسالی با آموزش یهودستیزی پرورش پیدا می‌کنند و از این طریق به صورت ضمنی حتی قتل‌عام کودکان را هم توجیه می‌کنند. رژیم اسرائيل در سال‌های گذشته برنامه هسته‌ای ایران را هم به «یهودستیزی» نسبت داده و ادعا کرده ایران قصد دارد با ساختن سلاح هسته‌ای یک هولوکاست دوم برپا کند. این روایت‌سازی دروغ - که در واقع صهیونسم را با یهودیت برابر می‌کند - تا حدودی در افکار عمومی برخی کشورها هم تاثیر داشته است. در واقع، این روایت مبنای امنیتی‌سازی ایران و محور مقاومت است و وسیله‌ایست که با آن فلسفه مبارزه با رژیم اسرائيل را تحریف و هر صدای مخالفی را خفه می‌کنند. لابی‌های صهیونیست حتی لوایحی به کنگره آمریکا و برخی پارلمان‌های اروپایی ارائه داده‌اند که در آن هر نوع انتقاد از صهیویسم به مثابه «یهودسیتزی» تعبیر شود تا از طریق قانونی معترضان به جنایات و نسل‌کشی رژیم اسرائيل را سرکوب کنند. در چنین بستری، لازم بود یک صدا از ایران بلند شود و این روایت‌سازی دروغین را به چالش بکشد. دکتر ظریف هم چنین نقشی ایفا کرد. 


✅ رژیم اسرائيل هم در سطح بین‌المللی و هم در سطح داخلی نیازمند است نشان دهد که ایران و محور مقاومت به دنبال از بین بردن یهودیان هستند. در واقع، رژیم اسرائيل این اکوسیستم را برای خود ایجاد کرده تا حمایت بین‌اللمللی و انسجام داخلی خود را حفظ کند. در سطح بین‌المللی، مدام از یهودستیزی ایران و محور مقاومت می‌گوید و در سطح داخلی نیز فضایی ایجاد کرده که در آن مردها و زنان به ترتیب ۲.۵ سال و ۲ سال به خدمت سربازی اجباری می‌روند و تا حدود ۵۵ سالگی باید در نیروهای ذخیره بمانند و آموزش نظامی ببینند! یعنی «فضای امنیتی» و «تهدیدپنداری» - که مبنای آن ادعای یهودستیزی است - مبنای حفظ حمایت بین‌المللی، جلب حمایت افکار عمومی در غرب و انسجام داخلی رژيم اسرائيل است. منتها، متاسفانه تابحال، ایران - که طرف اصلی اتهام است - نتوانسته به صورت موثری این فضاسازی را بشکند و مانع از این شود که رژیم اسرائیل به این شستوشوی مغزی (Indoctrination) ادامه دهد. دکتر ظریف با انتشار این ویدئو اولین اقدام موثر در حوزه دیپلماسی عمومی را در این زمینه کلید زد و جا دارد تلاش‌های اینچینی ادامه پیدا کند. 


✅ لازم است این خط مشی هم در سطح دیپلماسی عمومی و هم در سطح دیپلماسی رسمی کشور ادامه پیدا کند. رژیم اسرائيل بر مبنای این روایت استوار است و ایران نمی‌تواند به عنوان طرف اصلی اتهام منفعل باقی بماند. تا کنون، بسیاری از یهودیانی که در غرب زندگی می‌کنند متاسفانه تحت تاثیر روایت‌سازی‌های دروغ رژیم اسرائيل قرار گرفته‌اند و لازم است برای آن‌ها روشن شود که دلیل مخالفت و مبارزه ایران و محور مقاومت با اسرائيل یهودستیزی نیست، بلکه اشغال، استعمار، آپارتاید، جنایات جنگی و نسل‌کشی است. در واقع، مخالفت ایران با رژیم اسرائيل هم مبنای اخلاقی و انسانی دارد و هم کاملاً مبتنی بر موازین حقوق بین‌الملل است. این نکته‌ایست که باید مدام به مردم جهان یادآوری کرد. در گذشته، قطعنامه‌ای در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسیده بود که در آن صهیونیسم را برابر با نژادپرستی خوانده بود. این قطعنامه چند سال بعد تحت فشار آمریکا ملغی شد و از آن پس مخالفت با صهیونیسم را در کشورهای غربی به یهودستیزی تعبیر کردند. در تداوم این حرکتی که دکتر ظریف آغاز کرد، دستگاه دیپلماسی می‌تواند به کمک کشورهای منطقه تلاش کند این قطعنامه را مجدداً احیا نماید.

https://www.isna.ir/news/1403083022152/%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D9%85%D8%AD%D9%88%D8%B1-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%A8%D8%A7-%DB%8C%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%DB%8C%D8%A7-%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D9%85

.
پنل دوم همایش چیستی، امکان و موانع وفاق ملی در ایران امروز

🔰کنشگران و راهزنانِ وفاق

نیاز به ساختارمندی وفاق دولت با جامعه و سهم کنش‌گران مرزی در این مسیر
دکتر مقصود فراستخواه | عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی

راهزنان وفاق
دکتر محمدمهدی مجاهدی | عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

ویژگی‌های بنیادین رهزن وفاق
محمدحسین قدوسی | پژوهشگر دین و فلسفه؛ مؤسس باشگاه اندیشه

دبیر پنل: محمدرضا لبیب | دبیر علمی باشگاه اندیشه

📝چکیدهٔ ارائه‌ها را اینجا و اینجا بخوانید.

🕰زمان برگزاری: پنجشنبه یکم آذر ۱۴۰۳؛ از ساعت ۱۱ صبح

📍محل برگزاری: تهران، خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچهٔ نایبی، پلاک ۲۳

🔸حضور برای عموم آزاد و رایگان است، اما به علت محدودیت فضا برای پذیرایی از حاضران، ثبت‌نام لازم است.

✔️برای ثبت‌نام اینجا پیام دهید:
@bashgahandisheschools

🌐 تلگرام | اینستاگرام | پخش زنده | سایت | مطالعات دیالوگ

.
راهزنان وفاق

📝محمدمهدی مجاهدی
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

«وفاق» مفهومی گسترده‌دامان با هم‌سایگی‌های لفظی و معنایی بسیار است. ولی هنگامی که سخن از «وفاق ملی» به مثابه‌ی یک برنامه‌ی سیاسی و اجتماعی می‌رود، وفاق را نباید با دیگر مفاهیمی که با آن هم‌سایگی‌ها و هم‌پوشانی‌های لفظی یا معنایی دارند، اشتباه گرفت، به‌ویژه با اصطلاحاتی که هریک نام برنامه‌ی سیاسی متمایزی است. وفاق ملی به‌مثابه‌ی برنامه‌ای سیاسی و اجتماعی، دست‌کم و برای نمونه، از چهار برنامه‌ی سیاسی دیگر متمایز است ولی متأسفانه گاهی با آن‌ها یک‌سان پنداشته می‌شود: توافق، اجماع، معامله، و چانه‌زنی. جالب این که وفاق به‌مثابه‌ی برنامه‌ای سیاسی و اجتماعی نه‌تنها با این چهار برنامه‌ی دیگر متفاوت است، بلکه با آن‌ها ناسازگار است. اشتباه گرفتن برنامه‌ی سیاسی وفاق با دیگر برنامه‌ها نه‌تنها خطاست، بلکه خطایی خطیر است، چرا که چنین التباسی می‌تواند راهزنانه، پوشیده و پنهانی، سیاست وفاق را به ضد خودش تبدیل کند. در این مقاله، با معرفی و بررسی مبنا و‌ معنا و سازکار و دلالت‌ها و پیامدهای برنامه‌ی سیاسی وفاق، برخی از این راهزنی‌های نظری و عملی را وامی‌کاویم.

🌐 تلگرام | اینستاگرام | پخش زنده | سایت | مطالعات دیالوگ

👆🏼 جملاتی از پیام محمدجواد ظریف #به_یهودیان_جهان

👈🏻 متن کامل ترجمهٔ فارسی پیام
👈🏻 ویدیوی کامل پیام

👈🏻 متن کامل پیام به زبان انگلیسی
👈🏻 متن کامل ترجمهٔ فرانسویِ پیام

🆔 t.me/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir

این ویدئو همان دلیلی است که وقتی دکتر ظریف استعفا داد، نتانیاهو با خوشحالی نوشت «از دستش راحت شدیم»!

او در یک ویدئو با پس‌زمینه پرچم ایران، با استدلال به یهودیان جهان می‌گوید که صهیونیسم با ده فرمان پیامبرشان در تناقض است، به عزت و هویت آن‌ها آسیب می‌زند و امنیتشان را تهدید می‌کند. او نشان می‌دهد اتهام یهودستیزی - که مهم‌ترین حربه سیاسی صهیونیست‌هاست - به ایران نمی‌چسبد.

حالا تماشا کنید چطور در روزهای آینده لابی‌ها و دستگاه تبلیغاتی اسرائیل، اندیشکده‌هایی مانند FDD و بنگاه‌های جنگ روانی فارسی‌زبان مثل ایران‌اینترنشنال به او هجمه خواهند برد.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1858586021384135160?t=gw5UtFFxexwUYVDMwlpoZw&s=19

🔴 پیام محمدجواد ظریف #به_یهودیان_جهان
(با زیرنویس فارسی)

محمدجواد ظریف با انتشار ویدیویی خطاب به یهودیان جهان صهیونیسم را ناقض ۱۰ فرمان خواند و از آنها خواست آیین ابراهیمی یهودیت را از شرّ تحریف و جعل و تجاوز و تبعیض نژادی و قتل عام صهیونیستی برهانند. 

👈🏻 متن کامل ترجمهٔ فارسی پیام

👈🏻 متن کامل پیام به زبان انگلیسی
👈🏻 متن کامل ترجمهٔ فرانسویِ پیام

🆔 t.me/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir

.
🔰مدرسهٔ مطالعات دیالوگ باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:

🔸همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز

🕰چهارشنبه ۳۰ آبان تا یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳

🎙۵ روز | ۲۵ ارائه | حضوری | باشگاه اندیشه

👤با ارائهٔ (به ترتیب حروف الفبا):

حسن امیدوار، نفیسه آزاد، احمد بخارایی، احمد بستانی، علی‌محمد حاضری، جواد حیدری، هادی خانیکی، میلاد دخانچی، محمد رهبری، صادق زیباکلام، علی‌اشرف فتحی، مقصود فراستخواه، لیلا فلاحتی، سیدمهدی فیروزان، محمدحسین قدوسی، حامد قدیری، عباس کاظمی، امید کریم‌زاده، محمدمهدی مجاهدی، مهدی مطهرنیا، سعید معیدفر، سیدجواد میری، زهرا نژادبهرام، حسین هوشمند، محمدرضا لبیب

📍محل برگزاری: تهران، خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچهٔ نایبی، پلاک ۲۳، باشگاه اندیشه

🔸حضور برای عموم آزاد و رایگان است، اما به علت محدودیت فضا برای پذیرایی از حاضران، ثبت‌نام لازم است.

✔️برای ثبت‌نام اینجا پیام دهید:
@bashgahandisheschools

📝دربارهٔ همایش را اینجا بخوانید.

ℹ️پوستر و چکیدهٔ نشست‌ها متعاقباً ارسال خواهد شد.

#مطالعات_دیالوگ #همایش #وفاق_ملی #باشگاه_اندیشه

🌐 تلگرام | اینستاگرام | پخش زنده | سایت | مطالعات دیالوگ

.
📝دربارهٔ همایش
چیستی، امکان و موانع وفاق ملی در ایران امروز

👤محمدرضا لبیب
دبیر علمی باشگاه اندیشه

"وفاق" و "وفاق ملی" از مفاهیمی بودند که با روی کارآمدن دولت چهاردهم از تابستان ۱۴۰۳ در سپهر سیاسی - اجتماعی ایران طنین‌انداز شدند.

مدرسۀ مطالعات دیالوگ باشگاه اندیشه در نظر دارد بنا بر نسبتی که این مفهوم با مفاهیم گفت‌وگویی برقرار می‌سازد، به بررسی ابعاد مختلف مفهوم وفاق و چالش‌های آن در شرایط کنونی ایران، با حضور صاحب‌نظران برجسته در زمینه‌های فلسفه، علوم اجتماعی و سیاسی بپردازد. این همایش برای خود دو مسئولیت عمده قائل است:

- نخست آن‌که مواجهۀ مستقیمی با این مفهوم داشته باشد و به شکافتن این مفهوم در ادبیات پژوهش بپردازد تا بهتر بتوان چشم‌اندازی از ظرفیت‌ها، کاستی‌ها و امکان‌های نظری و عملی آن را سنجید؛

- و دوم این‌که شرایط تحقق وفاق ملی در ایران امروز را از حیثِ منابع و موانع آن با رویکردی انتقادی بررسی کند.

برخی از سؤالات کلیدی که در این همایش مورد بحث قرار خواهد گرفت عبارتند از:

- وفاق، از حیث مفهومی، چه هست و چه نیست؟

- آیا امکان ایجاد وفاق ملی در شرایط فعلی کشور وجود دارد؟

- بازیگران، یاریگران و راهزنان مفهوم و کنش وفاق ملی چه مفاهیم و افرادی هستند و می‌توانند باشند؟

- جامعۀ ایرانی طی ماه‌های اخیر چه نسبتی با این مفهوم برقرار کرده است؟

- آیا وفاق صرفاً نسبتی است که گروه‌های فعال در عرصه‌های سیاسی با یکدیگر برقرار می‌کنند؟

- سهم اقوام و هویت‌های کمتردیده‌شده در شکل‌گیری وفاق ملی چیست؟

ـ زنان چه سهمی در این وفاق دارند؟

- کدام روایت از وفاق ملی معتبر است؟

- چه موانع و چالش‌هایی بر سر راه وفاق ملی در ایران امروز قرار دارد؟

- چگونه می‌توان با استفاده از تجربیات تاریخی و بین‌المللی، به تقویت وفاق ملی پرداخت و از تجارب آن بهره‌برداری کرد؟

- وفاق با مفاهیمی همچون گفت‌وگو، عدالت، مدارا، انصاف، توافق و به‌رسمیت‌شناسیِ دیگری چه نسبتی برقرار می‌سازد؟

- طرح این مفهوم در عرصه عمومی ایران در نقد تا این لحظه چه میزان بر جلب نظر منتقدین حکمرانی مؤثر بوده است؟

#مطالعات_دیالوگ #همایش #امکان #موانع #وفاق_ملی #باشگاه_اندیشه

🌐 تلگرام | اینستاگرام | پخش زنده | سایت | مطالعات دیالوگ

آقای رسایی در کانال تلگرامی خود به مطلبی که در مورد تابعیت قهری در آمریکا نوشته بودم پاسخ داده‌اند. ایشان ضمن پذیرش اینکه متولدین خاک آمریکا مطابق متمم چهاردهم قانون اساسی ایالات متحده به صورت خودکار (و بی نیاز از درخواست والدین)، تابعیت آمریکایی دریافت می‌کنند، این بار استدلال آورده‌اند که:

«براساس همان متمم چهاردهم قانون اساسی ایالات متحده، فرزندان هیات‌های دیپلماتیک از این امر مستثنی هستند. چون تحت صلاحیت قضائی دولت آمریکا نیستند»؛ و سپس نتیجه گرفته‌اند که «بنابر این اگر آقای ظریف در سال‌های اقامتش در آمریکا از ایالات متحده درخواست تابعیت نمی‌کرد، فرزندان وی، مثل بسیاری از دیپلمات‌های دیگر که فرزندانشان در آن کشور به دنیا آمدند، تابعیت مضاعف آمریکا را نمی‌گرفتند.»

آقای رسایی در مورد مستثنی بودن دیپلمات‌ها در متمم چهاردهم قانون اساسی آمریکا درست می‌گویند، اما دو نکته را فراموش کرده‌اند:

اول اینکه فرزندان دکتر ظریف در زمان «دانشجویی» ایشان - یعنی زمانی که با ویزای تحصیلی در آمریکا اقامت داشتند - در آنجا متولد شدند و نه در زمان مأموریت او در کسوت «دیپلمات»! به عبارت دیگر، مانند صدها هزار ایرانی دیگر که در آمریکا با ویزای تحصیلی در آنجا درس خوانده‌اند، فرزندان ایشان هم به صورت قهری تابعیت آمریکایی دریافت کرده‌اند.

دوم اینکه آقای رسایی این نکته مهم را هم نادیده می‌گیرند که اصولاً دیپلمات‌ها نمی‌توانند برای فرزندان خود درخواست تابعیت کنند! یعنی حتی اگر دکتر ظریف - طبق ادعای آقای رسایی - در زمان مأموریت به عنوان «دیپلمات» برای فرزندان خود تقاضای تابعیت می‌کرد - به دلیل همان استثنایی که در متمم چهاردهم قانون اساسی این کشور آماده - درخواست ایشان مورد پذیرش قرار نمی‌گرفت.

نکته آخر اینکه آقای رسایی توجه داشته باشند که بیش از ۳۲ کشور جهان در حوزه تابعیت سرزمینی (قهری) قوانینی مشابه قانون آمریکا دارند. به عبارت دیگر، از آنجا که قانون فقط شامل حال یک نفر نمی‌شود، تفسیر ایشان از «قانون مشاغل حساس» موجب خواهد شد که صدها هزار ایرانی جوانی که برای تحصیل در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا به این کشورها رفته‌اند و در آنجا صاحب فرزند شده‌اند، هرگز نتوانند در سطوح کلان مدیریتی به کشور خدمت کنند!

یعنی دانشجویی که امروز در یکی از این کشورها در حال اخذ مدرک دکترای اقتصاد است و در محل تحصیل صاحب فرزند شده، از الان باید بداند که هرگز در ایران امکان تاثیرگذاری موثری در مناصب مدیریتی نخواهد یافت!

حال پرسش اینجاست که تفسیر و خوانش آقای رسایی از «قانون مشاغل حساس» چقدر با سیاست جذب حداکثری و بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌های کشور سازگار است؟

آیا تفسیری از قانون که عملا دانشجویان ایرانی مقیم در ۳۲ کشور جهان را میان فرزندآوری و بازگشت برای خدمت به وطن مقید به انتخاب می‌کند، می‌تواند تفسیر درستی باشد؟ آیا قانونگذار واقعا چنین نیتی داشته؟

چقدر چنین تفسیری با اصول حقوق شهروندی مندرج در قانون اساسی کشور همخوانی دارد؟

🔊فایل صوتی

🔻نشست تخصصی
صلح در آینه فرهنگ و سیاست ایرانی
به مناسبت‌ روز جهانی صلح 21sep

آیا صلح برای ایران امروز ممکن است؟


محمدمهدی مجاهدی
(عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی)
پاسخ می دهد:
شروط امکان و حدود تحقق صلح در ایران امروز


📍گروه جامعه شناسی حقوق انجمن جامعه‌شناسی ایران
مجله صوتی | ۶ مهر ۱۴۰۳
@


.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @sociologyoflaw
🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها
🌹

عصر دوشنبه‌های بخارا

به مناسبت انتشار کتاب «هرمنوتیکِ هویت چهل‌تکه: داریوش شایگان و پرسش از هویت ایرانی» نوشته مالک شجاعی جشوقانی که از سوی انتشارات نگارستان اندیشه منتشر شده است

با حضور احمد بستانی، محمدمهدی مجاهدی، مالک شجاعی جشوقانی و علی دهباشی


دوشنبه بیست و یکم آبان‌ماه ۱۴۰۳
مرکز مطالعات خاورمیانه

بازسازی سیاستِ پرهیز از جنگ‌های تحمیلی:
ضرورت، شرایط امکان، و حدود تحقق

۱. ج‌اا در بدو تاسیس گرفتار تله‌ی جنگ «تحمیلی» شد.

پس از برقراری آتش‌بس با عراق تا امروز، سیاست اعلامی و اعمالی ج‌اا همیشه ایجاد بازدارندگی دور و نزدیک برای پرهیز از گرفتاری مرزی و ارضی در تله‌ی جنگ‌های «تحمیلی» بوده است.

۲. در این ۳۶ سال، علی‌رغم لغزندگی منطقه و شیب‌های تندی که تحولات پیرامون ج‌اا به سوی بلعیده شدن ایران در گرداب جنگ داشته، سیاستِ پرهیز از جنگ ج‌اا تا همین یکی‌دو ماه پیش کاملا موفق بوده است، یعنی ملت و قلب سرزمینی ایران گرفتار جنگ نشده است.

۳. باید دید با آرایش جدید منطقه و تغییر رنگ کاخ سفید و قوه مقننه‌ی آمریکا و پیامدهای احتمالی آن برای سیاست‌های منطقه‌ای آمریکا در جنوب‌ باختری آسیا، آیا سیاست ۳۶ساله‌ی ج‌اا برای پرهیز از جنگ بازسازی‌پذیر است، و اگر بله، چگونه این سیاست بازسازی خواهد شد.

۴. به نظر می‌رسد دیپلماسی خلاق و فعال و‌ همگرا، درون کشور (سیاست وفاق) و‌ بیرون کشور (تنش‌زدایی)، و انتخاب‌های شجاعانه، حیاتی، به‌هنگام، و دشوار شرط امکان بازسازی سیاستِ پرهیز از درگیری در جنگ تحمیلی است.

۵. حدود تحقق این دیپلماسی و انتخاب‌های دشوار را خصلت‌های نادر رهبران بزرگ سیاسی تعیین می‌کند:

۶. جنم و شجاعتِ خطرکردن و تصمیم‌گیری‌‌های بزرگ و پارو زدن برخلاف جریان‌های پرفشارِ «وابستگی به مسیر» (path dependence) و قربانی کردن مصالح شخصی و کوتاه‌مدت و بخشی در پای تأمین خیرات عمومی و بلندمدت و ملی و کسب ناموری و افتخار تاریخی و ملی.

محمدمهدی مجاهدی
۲۱ آبان‌ماه ۱۴۰۳

@mmojahedi

تنها راه وفاق: تمرکز بر مسائل مشترک

آن بخش از جامعۀ متنوّع و رنگین‌کمانی ایران که با شعار «وفاق ملّی» دور هم جمع شده‌اند، با هم چه بگویند و دربارۀ چه گفتگو کنند؟!

آیا برای حفظ وفاق مجبورند از گفتگوهای جدّی (ناظر بر اختلاف‌ها و گلایه‌ها) حذر کنند و به تعارف و تظاهر بپردازند؟!

در این‌صورت، آیا چنین جمعی و چنین وفاقی می‌تواند فایده، تغییر محسوس و «اتّفاق»ی هم به‌دنبال داشته باشد؟!

اگر بخواهند به گفتگوی جدّی دربارۀ اختلاف‌دیدگاه‌ها و بررسی عملکرد یکدیگر درچهارچوب دیدگاه خود بپردازند، آیا از وفاق چیزی باقی می‌ماند؟!

اگر بشود هم وفاق را ایجاد و تقویت کرد و هم در عین حال، برای بهبود اوضاع گام‌های مؤثّر و محسوسی برداشت طیف‌های گسترده‌تر و متنوّع‌تر دیگری نیز با این مسیر همراه می‌شوند، امّآ آیا واقعاً راهی هست؟!

به نظرم، افراد و گروه‌هایی که با شعار «وفاق» دور هم جمع شده‌اند، در شروع فقط یک کار می‌توانند بکنند: «تمرکز بر حل مسائل مشترک».

همان چیزی که دکتر محمّدمهدی مجاهدی از مدّت‌ها پیش تحت عنوان «هم‌مسئلگی» بر آن تأکید داشته است؛ اینکه «دیگری» را به‌عنوان کسی ببینیم که با او مسائل مشترکی داریم و حلّ این مسائل مشترک فقط از طریق همکاری با او امکان‌پذیر است.

به‌اندازه‌ای که در مسیر «حل مسائل مشترک» گام برداریم و همکاریِ هم‌افزا داشته باشیم و همدلی و اعتماد ایجاد شود، برای گفتگو دربارۀ اختلاف‌ها نیز فضا و امکان‌هایی ایجاد می‌شود.

تا جایی که می‌فهمم، پرداختن به هر موضوع دیگری، در همان ابتدای کار «وفاق» را به «افتراق» تبدیل می‌کند.

به امید همکاری و هم‌افزایی در حل مسائل مشترک
به امید رشد بذر و جوانۀ وفاق در جامعه
به امید فردایی بهتر
به امید ایرانی آباد

کانال وحید احسانی
https://telegram.me/notesofvahidehsani

عصر دوشنبه‌های بخارا

به مناسبت انتشار کتاب "هرمنوتیکِ هویت چهل‌تکه: داریوش شایگان و پرسش از هویت ایرانی" نوشته مالک شجاعی جشوقانی، بیست و نهمین عصر دوشنبه‌های بخارا با همکاری مرکز مطالعات استراتژیک خاورمیانه و انتشارات نگارستان اندیشه به نقد و بررسی این کتاب اختصاص یافته است. این نشست در ساعت پنج بعدازظهر دوشنبه بیست و یکم آبان‌ماه ۱۴۰۳ با حضور احمد بستانی، محمدمهدی مجاهدی، مالک شجاعی جشوقانی و علی دهباشی برگزار می‌شود.

کارنامه فکری - فلسفی و تجربه زیستۀ داریوش شایگان (۱۳۱۲-۱۳۹۷) یکی از ظرفیت‌ها و استعدادهای فرهنگ ایرانی در مواجهه با تجدد است. هر چند شایگان در آثار متقدم خود همچون آسیا در برابر غرب (۱۳۵۶) از نوعی هویت اصیل سخن می‌گوید و می‌کوشد تا به پرسش فلسفی در باب تقدیر فرهنگ‌ها و تمدن‌های آسیایی و از جمله فرهنگ ایرانی در مواجهه با غرب جدید بپردازد اما با گذشت زمان و بسط تأملات فلسفی و سیر آفاقی وی و از سر گذراندن تجاربی نظیر انقلاب اسلامی در ایران به تأمل انتقادی در باب آنچه هسته محوری ایده‌های هویت‌اندیش قبلی است، می‌پردازد و به نوعی به این دیدگاه متمایل می‌شود که در وضع کنونی فرهنگ‌ها، تجربه تجدد (مدرنیته) به محوری تبديل شده که همۀ بينش‌ها حتی آنهایی که به مشروعيت آن معترض‌اند، حول آن می‌چرخند. تحولات فکری فلسفی جریان پست‌مدرن، رواج اندیشه‌های پُست‌سکولار کسانی چون واتیمو و طرح هستی‌شناسی‌های پراکنده و تفکر ضعیف و سُست و کم‌بُنیه، تفاسیر جدید از نیهیلیسم نیچه‌ای، طرح جریان‌های میان‌فرهنگی و حتی تجارب جدید زیستۀ شایگان در فاصله زمانی حدود چهار دهه پس از انقلاب اسلامی ایران، زمینه‌ای فکری - فرهنگی برای طرح جدی ایدۀ هویت چهل‌تکه فراهم می‌کند.

این نشست روز بیست و یکم آبان‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ در مرکز مطالعات استراتژیک خاورمیانه برگزار می‌شود و حضور علاقه‌مندان در آن بلامانع است.

مکان: تهران، بلوار کشاورز ، خ نادری، پلاک هشت.

می‌توانید واقعیت را نادیده بگیرید—از جمله با فروکاستن علوم اجتماعی و انسانی به داستان‌سرایی و روایت‌سازی و روایت‌بازی—ولی نمی‌توانید از پیامدهای نادیده گرفتن واقعیت بگریزید (هرچند باز هم می‌توانید آن پیامدها را نادیده بگیرید).

۱۸ آبان‌ماه ۱۴۰۳
@mmojahedi

سیاست آمریکا درقبال سرفصلهای ثبات و امنیت و منافع ملی ایران در این چهل‌وچند سال کمابیش یکسان مانده است. نجات کشور از وضعیت اضطراری و استثنایی مستلزم دیپلماسی خلاق و فعال و‌ همگرا درون کشور (وفاق) و‌ بیرون کشور (تنش‌زدایی) و نیازمند انتخابهای شجاعانه، حیاتی، بهنگام و دشوار است.
۱۶ آبان‌ماه ۱۴۰۳
محمدمهدی مجاهدی
@mmojahedi

هم‌مسألگی: فصل مشترک وفاق و گفت‌وگو


بسیار خوش‌وقت ام که به‌مرور ایده‌ی هم‌مسألگی در نقد و نظر و ذهن و ضمیر مشفقان و اهل فکر و فرهنگ جای خود را باز کرده است.

از دوسال پیش، مفهوم گره‌گشای «هم‌مسألگی» را که حامل گوهر کثرت‌پذیری است، به عنوان محور ترازهای گوناگون گفت‌وگو و نیز معنا و مبنای وفاق صورت‌بندی و معرفی کرده‌ام.

اکنون که بالاخره فصل سخن گفتن و درانداختن وفاق فرا رسیده است، از گرامیان و بزرگوارانی که در بست‌وگشود و کاربست مفهوم افق‌گشای «هم‌مسألگی» می‌کوشند، بسیار سپاس‌گزار ام، مبادا وفاق هم مانند برادر بزرگ‌تر خود، یعنی «گفت‌وگو،» در چنبره‌ی سوء‌تفاهم‌های بازی‌گوشانه گرفتار آید و از معنای گره‌گشای خود تهی شود، و تمایز و امتیاز و مزیت خود را از دست بدهد، و به سوی معانی و مفاهیمی منصرف و منحرف شود که ظاهرا با وفاق‌ هم‌سایه یا هم‌خانواده، ولی یک‌سره با معنا و مبنا و نقش آن بیگانه اند.

در غیاب مفهوم هم‌مسألگی، «سیاست وفاق» (consociationalism) به‌آسانی می‌تواند گرفتار بدفهمی شده، ازجمله به معنای چانه‌زنی (negotiation) یا معامله (deal) یا توافق (agreement) یا اجماع (consensus) حمل شود.

پیوندهای زیر به برخی از مطالبی راه می‌برد که در خلال دو سال اخیر درباره‌ی هم‌مسألگی و وفاق بر محور گفت‌وگو و‌کثرت‌پذیری طرح کرده‌ام:

هم‌مسألگی: هم شرط لازم، هم موضوعی برای گفت‌وگو

اشتراک در مبانی شرط گفت‌وگو نیست

وفاق یعنی هم‌مسألگی

کثرت‌پذیری و سیاست وفاق ‌

محمدمهدی مجاهدی
۱۴ آبان‌ماه ۱۴۰۳

@mmojahedi

آموزگار زیست اخلاقی و شرافتمندانه

🔺جدا شدگان | چرا سخنگوی وزارت خارجه آمریکا پس از جنگ غزه از سمت خود استعفا داد؟

🔹"این که نماینده دولتی باشم که از نسل کشی حمایت می‌کند، بار سنگینی بر روی دوشم بود | نمی‌خواستم در این نسل کشی همدست باشم و از نظر اخلاقی و قانونی نمی‌توانستم در این شغل بمانم"

آتشی گر نامدست این دود چیست؟

نویسنده: احمد زیدآبادی

اگر نسیمی از خُلق و خو و مِهر و کرامت و عظمت محمد به ما وزیده بود، در مواجهه با رفتار دانشجویی که در دانشگاه آزاد خود را برهنه کرد، به دیدارش می‌رفتیم و با امن و عادی کردن فضا، به ملایمت و مهربانی از او می‌پرسیدیم؛ دخترم! چه مشکلات و فشارهایی، کاسۀ صبرت را لبریز کرده و تو را در میان دیدگان جمع، به طغیانی چنین، واداشته است؟
آنگاه که انبان دردهای دل خود را می‌گشود، به خود می‌گفتیم؛ یا أسفا از این حالی که جوانان ما بر اثر هجوم انواع مشکلات پیدا کرده‌اند! وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ!
از دکتر پزشکیان انتظار می‌رود که نماینده‌ای برای دیدار با او اعزام کند تا درددلش را بشنود. پزشکیان بود که گفت؛ اینها همه دختران من هستند.
آتشی گر نامدست این دود چیست؟
******

گوش را اکنون ز غفلت پاک کن
استماع هجر آن غمناک کن
آن زکاتی دان که غمگین را دهی
گوش را چون پیش دستانش نهی
بشنوی غمهای رنجوران دل
فاقهٔ جان شریف از آب و گل
خانهٔ پر دود دارد پر فنی
مر ورا بگشا ز اصغا روزنی
گوش تو او را چو راه دم شود
دود تلخ از خانهٔ او کم شود
غمگساری کن تو با ما ای روی
گر به سوی رب اعلی می‌روی

#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

🎥 شریعت و عقلانیت ۱: گستره فقه

🔶 مناظره عبدالکریم سروش و ابوالقاسم علیدوست - قسمت اول

🔻عبدالکریم سروش: فقه ما بریده از اخلاق است. قرن‌ها به‌صرف وجود روایت، فتوا می‌دادند و گمان می‌کردند عدالت در آن گنجانده شده، اما دیگر نمی‌توان به انسان مدرن گفت که اسلام خوب است، چون احکام رهن و اجاره‌اش از قوانین آمریکا برتر است. بنابراین چرا باید به‌دنبال گسترش دادن چنین فقهی بود؟ گستره شریعت نه از راه مراجعه به دین، بلکه براساس انتظار انسان از دین مشخص می‌شود.

🔻ابوالقاسم علیدوست: اگر گمان شود که مطلبی از دین با اخلاق ناسازگار است، یا آن گزاره اخلاقی نیست و یا دین درباره آن چنین حکمی نداده است. منظور از بسط و گسترش فقه، شیمی اسلامی و... نیست. احکام رهن و اجاره نیز لزوما برای دعوت به اسلام نوشته نشده‌اند. در کنار انتظار انسان از دین، انتظار خالق از مخلوق نیز مهم است. انتظار مسلمانان از دین را آیات و روایاتی که بیانگر اهداف دین هستند، مشخص می‌کنند.

🎞 فیلم این گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/WOY5S41gg0s

🎞 فیلم این گفتگو در پلتفرم آزاد:
https://azad.im/table/140

✅ حمایت «ارزی» و «ریالی» از آزاد

🆔@AzadSocial

🔴 نصری، حقوقدان بین الملل: ادعای رسایی مبنی بر اینکه ‌در آمریکا «چیزی به اسم تابعیت قهری نداریم» کاملا خلاف واقع است

🔴 ترک تابعیت به این آسانی نیست/ حتی به فرض اینکه فرزندان بزرگسال دکتر ظریف بپذیرند مراحل را در یک سفارتخانه آمریکایی طی کنند، آیا مصلحت است یک مقام آمریکایی برای ماندن یا رفتن دکتر ظریف از معاونت تعیین تکلیف کند؟

✍️به گزارش جماران؛ رضا نصری، حقوقدان بین الملل در خصوص اظهارات حمید رسایی نماینده مجلس در رابطه با دوتابعیتی بودن فرزندان محمدجواد ظریف و تلاش برای برکناری وی از معاونت راهبردی رییس جمهور نوشت:

👈 ادعای آقای رسایی مبنی بر اینکه ‌در آمریکا «چیزی به اسم تابعیت قهری نداریم» و «تابعیت‌ قهری من درآوردی است» و اگر والدین درخواست کنند به فرزندی که در آمریکا به دنیا آمده تابعیت می‌دهند، کاملا خلاف واقع است.

👈در آمریکا، مطابق اصل تابعیت سرزمینی (Jus soli) - که در متمم چهاردهم قانون اساسی این کشور آمده - هر انسان به صرف تولد در خاک آمریکا به صورت خودکار تابعیت آمریکایی کسب می‌کند. این موضوع را دیوان عالی آمریکا در سال ۱۸۹۸ تایید کرده و از آن به بعد هم هیچ تردیدی بر آن وارد نشده است.

👈اینکه تابعیت متولدین آمریکا «سرزمینی» و «قهری» است - و نیاز به درخواست از سوی والدین ندارد - در قضیه Hamdi Vs Rumsfled در سال ۲۰۰۴ به بارزترین شکل نشان داده شد.

🔹یاسر عصام حمدی در سال ۱۹۸۰ در ایالت لوئیزیانای آمریکا از والدینی سعودی که به‌طور موقت در ایالات متحده زندگی می‌کردند، متولد شد. مدت کوتاهی پس از تولد، پدر و مادرش به عربستان سعودی بازگشتند و او در آنجا بزرگ شد. حمدی در نوجوانی با القاعده ارتباط گرفت و در سال ۲۰۰۱، در جریان حمله آمریکا به افغانستان، توسط نیروهای ائتلاف شمال دستگیر شد و به ارتش آمریکا تحویل داده شد.

🔹با وجود اینکه حمدی هرگز در آمریکا سکونت نداشت، هرگز والدینش برای او درخواست تابعیت نکرده بودند و با وجود اینکه همراه با القاعده و طالبان‌ علیه آمریکا جنگیده بود، در روند دادرسی - بر اساس متمم ۱۴ قانون اساسی آمریکا - تبعه ایالات متحده تشخیص داده شد؛ و همین موضوع مباحث حقوقی فراوانی پیرامون موضوع تابعیت قهری در آمریکا به جریان انداخت.

👈 اگر آقای رسایی حداقل این مباحث را دنبال کرده بود، هرگز مدعی نمی‌شد بحث تابعیت قهری در آمریکا یک بحث «من درآوردی» است!

❗️دوستان می‌گویند فرزندان دکتر ظریف می‌توانستند با پُر کردن یک فرم تابعیت قهری خود را باطل کنند.

☑️ ترک تابعیت به این آسانی نیست. شخص متقاضی ابتدا باید در یکی از سفارتخانه‌های آمریکا‌حضور پیدا کند و - ضمن پرداخت مبلغی حدوداً معادل ۱۵۰ میلیون تومان - رسماً تقاضای سلب تابعیت کند. در مرحله بعد‌ باید در تاریخی که برای او تعیین می‌شود برای مصاحبه مجدداً حاضر شود و دلایل خود را برای تقاضای سلب تابعیت بیان کند. در مرحله بعد دلایل او بررسی می‌شود و اگر تازه تشخیص داده شد که از نظر قانون تمام شرایط و معیارها برای پذیرش تقاضای او برآورده شده، کنسول، سفیر - یا مقامات بالاتر دولت آمریکا - اختیار دارد مطابق اصل «علم قاضی» درخواست متقاضی را رد کند!

☑️ جدا از اینکه فرزندان بزرگسال و مستقل مقامات کشور به هیچ عنوان مکلف به طی کردن چنین فرایندی برای حفظ شغل پدر یا مادر نیستند، از خود بپرسید این چه قانونی است که حضور یا عدم حضور یک مقام عالیرتبه سیاسی در یک پُست حساس در دولت جمهوری اسلامی را منوط به تصمیم‌ یک سفیر یا یک کنسول آمریکایی می‌کند؟

☑️ یعنی حتی به فرض اینکه فرزندان بزرگسال دکتر ظریف بپذیرند این مراحل را در یک سفارتخانه آمریکایی طی کنند، آیا آنوقت به مصلحت است یک مقام آمریکایی برای ماندن یا رفتن دکتر ظریف از معاونت راهبردی ریاست جمهوری تعیین تکلیف کند؟

☑️ اگر آن سفیر یا مقام آمریکایی تصمیم گرفت برای آزار دکتر ظریف - یا هر فرد دیگری در شرایط مشابه - تقاضای سلب تابعیت فرزند او را بپذیرد، همین حضرات که این قانون معیوب را تصویب کرده‌اند نخواهند گفت ظریف با حمایت سفیر آمریکا در معاونت رییس‌جمهور ابقا شد؟

✅ اصلاح قانونی چنین معیوب و غیر اصولی که عملاً به مقامات آمریکایی چنین اختیاری برای مداخله در امور داخلی کشور می‌دهد، قطعا باید اصلاح شود.

🕌 @jamarannews

✅ حمله خجولانه اسرائیل به ایران

✍ مجید مرادی

🔺نتانیاهو احتمالا برای فرار از فشار افکار عمومی داخلی نخستین ساعات روز شنبه را برای حمله به ایران انتخاب کرد. مردم صهیونیست‌ در روز شنبه از رسانه‌ها استفاده نمی‌کنند و طبعا اخبار زنده را پیگیری نمی‌کنند تا سوال کنند که این هجوم چه اهدافی را زده است و چقدر خسارت به بار آورده است و داوری کند که آن تهدید وزیر دفاعش که گفته بود دنیا خواهد فهمید که چه خواهند کرد محقق شده است یا نه.

🔺 مصاحبه دانیل هاگاری سخنگوی ارتش رژیم هار صهیونیست پس از پایان این هجوم میزان هراس و وحشت از پاسخ ایران را آشکار کرد. او اعلام کرد اهداف دقیقی را در ایران زده‌اند و به ایران هشدار داد در صورت ارتکاب خطا هزینه گزافی خواهد داد. او نگفت که آیا تهدید وزیر دفاع این رژیم عملی شده است یا نه و یا تکلیف تهدید نتانیاهو که پس از حمله دوم ایران توییت زده بود خودتان خواستید! به کجا رسید؟!

🔺هنوز آثاری از حمله اسراییل به ایران که مشابه آثار موشک‌های ایران در سرزمین های اشغالی باشد، منتشر نشده و گویا این هجوم، هجومی کارتونی بوده است و در صورت پاسخ ندادن ایران به این هجوم، هم‌چنان ایران برنده است. جرم انگاری انتشار کلیپ های هجوم ایران از سوی ارتش اسرائیل پس از هجوم وعده صادق ۲ پرده از اهمیت آن بر می دارد. اسرائیل ضربات هولناکی دریافت کرد که جزئیات آن هنوز منتشر نشده است.

🔺هجوم امروز ارتش رژیم اشغالگر اسرائیل در حدی نبود که ارزش پاسخ داشته باشد. به صلاح این رژیم نبود که با اقدام به این هجوم، خودزنی کند و اعتبار تهدیدات خود را زیر سؤال ببرد.

https://t.me/K_MjM

⭕️ برگزاری نخستین نشست از سلسله‌ نشست‌های «وفاق ملی» در مرکز بررسی‌های استراتژیک

🔸نخستین نشست از سلسله ‌نشست‌های «وفاق ملی» با حضور اساتید و اعضای هیئت‌ علمی دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های برجسته کشور در حوزه‌های علوم سیاسی و مطالعات فرهنگی عصر امروز در مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌ جمهوری برگزار شد.

به گزارش اداره کل رسانه معاونت راهبردی ریاست‌ جمهوری، در نخستین نشست از سلسله ‌نشست‌های «وفاق ملی» با موضوع «بررسی ابعاد مفهومی ایده وفاق»، شرکت‌کنندگان به کنکاش مفهومی وفاق ملی پرداختند.

🔸بر اساس دیدگاه‌های مطرح شده در این جلسه از سوی دکتر محمدمهدی مجاهدی، عضو هیئت‌ علمی پژوهشگاه علوم ‌انسانی و مطالعات فرهنگی، متأسفانه هنوز شاهد پرورش دیدگاه‌های سنجیده و پخته شده‌ای در موضوع وفاق در فضای آکادمیک و ادبیات سیاسی کشور نبوده‌ایم و تلاشی برای برگرداندن ادبیات جهانی علوم سیاسی تجربی در موضوع وفاق به فارسی انجام نشده است. یک علت این مسئله آن است که نگاه غالب مترجمان اندیشه و دانش علوم سیاسی در ایران بیشتر چپِ تنش‌پایه و مبتنی بر تضاد بوده تا وفاق و مصالحه؛ اما در عین‌ حال باید توجه داشت که موضوع وفاق در حوزه علوم سیاسی تجربی از پشتوانه نظری خوبی برخوردار است که قابلیت ترجمه و آموزندگی دارد.

وی با بیان اینکه باید در نظر داشت وفاق نه یک نظریه و الگو دربارهٔ فرم سیاسی، بلکه یک «برنامه سیاسی-اجتماعی» درون ساختار سیاسی است که می‌تواند به مدیریت بی‌ثباتی سیاسی کمک کند و در جهت حل مسائل مشترک تضادهای هم‌فرسا را به تضادها و روابط هم‌افزا برساند و همین مسئله هدف اصلی سیاست وفاق است، ادامه داد: در سایه این برنامه سیاسی-اجتماعی مفاهیم مختلفی از جمله شکل‌گیری ائتلاف‌های بزرگ، تعبیه مکانیزم وتوی متقابل و نمایندگی تناسبی نیز شکل می‌گیرد.

محمدمهدی مجاهدی نزدیک‌ترین مفهوم و معادل فنی انگلیسی برای وفاق را Consociationalism نامید که سنت نظری غنی و قابل اعتنایی را در ادبیات علوم سیاسی تجربی بعد از کتاب آرنت لیپهارت، اندیشمند علوم سیاسی هلندی، تحت عنوان «دموکراسی در جوامع متکثر» (۱۹۷۷) شکل داده و به تدریج پرورده و آزمون تجربی شده است و برای پژوهشگران ایرانی هم آموزنده است.

🔸دکتر نعمت‌الله فاضلی، انسان‌شناس و استاد بازنشسته پژوهشگاه علوم‌ انسانی و مطالعات فرهنگی، نیز در این نشست با اشاره به اینکه مفهوم وفاق در ایران دارای اقتضائات مختلف در حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی است، افزود: برای رسیدن به هرگونه وفاق در حوزه‌های مختلف، باید به لوازم متناظرش در عرصه‌های دیگر هم توجه کرد.

🔸دکتر کیومرث اشتریان، عضو هیئت‌علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران، هم با تأکید بر تکثر بالا در جامعه ایرانی بر پایه قومیت، مذهب، زبان، آرا و افکار گفت: ایران کشوری بسیار متکثر است و این تکثر ایجاب می‌کند که گروه‌ها و احزاب سیاسی یک طرح ثانویه در پاسخ به این پرسش داشته باشند که چگونه می‌خواهند دیگران متکثر و متفاوت از خود را به رسمیت بشناسند و بپذیرند و با آن‌ها در جامعه و سیاست همزیستی کنند.

🆔 t.me/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir

‍ ‍ ستم‌ستیزی شیعی؛
خیره در مغاک صهیونیسم

صهیونیسم آنتی‌تز فاشیسم و نازیسم نیست، نه در دیرینه‌شناسی تاریخی، نه در تبارشناسی نظری.

صهیونیسم که از آغاز جنبشی سکولار و غیرمذهبی بود، روایتی خاص و مهجور از سرگشتی قوم یهود را به خدمت گرفت و از آن سلاحی مرگ‌بار برای سلاخی قربانیان در پیش‌گاه خداوندگار قدرت‌پرستی ساخت، سلاحی که پیش‌تر در کف سرسپردگان فاشیسم و نازیسم پرورده شده بود.

صهیونیسم و نازیسم دو سایه از یک پدیدار اند یا دو شاخه روییده بر یک ریشه، ریشه‌ای مرکب از ضدیت با خرد نقاد و روشن‌گر، اراده‌گرایی، نوستیزی، خودمستثناپنداری، برتری‌جویی قومی و نژادی، آخرالزمان‌گرایی، نظامی‌گری، دیگری‌سازی، دیگری‌ستیزی، دیگری‌سوزی، خود‌حق‌پنداری، ذوب فردیت‌ها در کلیتی تجسدیافته در قالب ابرمرد.

صهیونیسم قرن‌بیستمی بخشی از رنج‌دیدگان و دردکشیدگان هولوکاست و هم‌دلان ایشان را فریفت تا به انگیزه‌ی ستیز با اهریمن به مغاک انسان‌سوزی نازیسم خیره شوند.

خستگان خیره در مغاک آدمی‌سوزیْ روان روشن و ستم‌ستیز خود را به مغاک درباختند و روان تیره و تباه هیولای خیره‌ی مغاک را برگرفتند و دیوخو و خیره‌سر برآمدند و کوره‌های آدم‌سوزی را از خاکستر آرمان‌های سوخته برآوردند. این‌چنین، روانِ پریشان و دیوانه‌ی نازیسم در پیکر صهیونیسم قرن‌بیستمی باززاده شد و آستانه‌ی سده‌ی بیست‌ویکم را مانند آغاز و میانه‌ی سده‌ی بیستم، باز به خون و آتش کشید.

اومبرتو اکو ویژگی‌های سنخ‌نمای فاشیسم را که هم‌زاد و هم‌خون و هم‌خوی نازیسم است، تیزبینانه چنین برشمرده است: کیشِ پرستش بت‌واره‌‌ی سنتِ مسخ‌شده‌، دشمنی با روشن‌گری و نوگرایی، اصالت عمل و ستایش قدرت و توجیه هر وسیله‌ای برای کسب و حفظ و بسط و‌ اعمال قدرت، خیانت دانستن هرگونه نقد و مخالفت، تفاوت‌هراسی، برانگیختن عواطف و احساسات منفیِ طبقه متوسطِ سرخورده و عاصی، وسواسِ توطئه‌اندیشی، دشمن را هم‌زمان قوی و ضعیف شمردن، خیانت‌شماریِ صلح‌طلبی، تحقیر ضعف و ضعفا، آموزش قهرمان‌پروری برای همه، مردسالاری و پرستش جنگ‌افزار، پوپولیسم گزینشی، سطحی‌سازی زبان و ساده‌سازی پیچیدگی‌های واقعیتِ جامعه و سیاست و جنگ در قالب داستان‌سرایی‌ها و روایت‌پردازی‌های عامه‌پسندانه و عوام‌فریبانه.

صهیونیسم در همه‌ی این اوصاف با فاشیسم و نازیسم شریک است و اکنون در شماری از این اوصاف، از شرکای خود با فاصله‌ی بسیار پیش افتاده است.

و نیچه هم‌نوا با دیگر پیامبران ناکام پاد-روشن‌گری هنوز مویه می‌کند:

«آنان که به ستیز با هیولا برمی‌خیزند، به‌هوش باشند مبادا خود هیولا شوند؛ در مغاک که خیره بنگری، مغاک نیز در تو خیره می‌نگرد.»


از سیره و سنت نبوی و علوی و حسنی و حسینی و رضوی که نیاموخته‌اند‌، بلکه برخی از اراده‌گرایان و قدرت‌باوران ما که به مغاکِ تیرگی و تباهی چشم دوخته‌اند، و به ستیز با اژدهای صهیونیسم، گرمی بازار و هویت یافته‌اند، زنهار ناشنیده‌ی نیچه را که نوای اراده‌گرایانه‌اش به گوش ایشان خوش و آشنا ست، به گوش گیرند تا اراده‌گرایانه و‌ بی‌باکانه و دیوپسندانه از کشته شدن نیمی از مردم جهان در پای آرمان آخرالزمانی خود دم نزنند و آن را روا نشمارند و درهای جهنم فاشیسم و نازیسم و صهیونیسم را رو به سوی دامنه‌های تشیع ستم‌ستیز گشوده نخواهند و نهادن این داغ تیره‌ی ننگ را بر گونه‌ی سنت شیعه نپسندند.

محمدمهدی مجاهدی
۲۹ مهرماه ۱۴۰۳

@mmojahedi

⭕️ سلسله نشست‌های «وفاق ملی» در مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری

نشست نخست:
بررسی ابعاد مفهومی ایده وفاق

باحضور:
🔹 دکتر کیومرث اشتریان، عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه

🔹 دکتر نعمت‌الله فاضلی، انسان‌شناس و استاد بازنشسته پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

🔹 دکتر محمد مهدی مجاهدی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

🕓 زمان: یک‌شنبه ۲۹ مهر ۱۴۰۳ | ساعت ۱۵ الی ۱۷ 

📍 مکان: تهران، خیابان پاستور شرقی، کوچه شهید شکل‌آبادی، شماره ۵۲، معاونت راهبردی ریاست جمهوری

📨 درصورت تمایل به شرکت در این نشست ازطریق آدرس اینترنتی [email protected] مکاتبه کنید.

🆔 t.me/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir

با غصب و تداوم قساوت، زندگی عادی به خاورمیانه بازنمی‌گردد.

برخی حاکمان عرب تصور می‌کنند که آن‌چه «اسلام افراطی» می‌خوانند و مقاومت مسلحانه دربرابر تجاوز اسرائیل با میل و اراده‌ و تحکم حاکمان عرب از تکاپو باز می‌ایستد.

چنین گمانی نشانه‌ی ساده‌دلی و کوته‌بینی و/یا خودخدای‌پنداری است. مگر این جنبش‌ها و مقاومت‌ها از آغاز با اراده و فرمان دیگران راه ‌افتاده‌ بوده که حالا با اراده و فرمان دیگران فرو بنشیند؟

به‌ویژه پس از رخ‌داد ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، زمینه‌ها و انگیزه‌های برآمدن آن‌چه «تروریسم اسلامی» و «افراطی‌گری اسلامی» خوانده می‌شود، موضوع مطالعات معتبری در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی آمریکا و اروپا بوده است. در این مطالعات روشن شده است که ترکیبی از غصب و قساوت و تحقیر و تحمیل و تبعیض و نیاز به قهرمانْ و التیام هویت مجروحِ رانده‌شدگان و زندانیان و آوارگانِ مادام‌العمر مهم‌ترین نیروی برانگیزاننده‌ی گروه‌های ستیزه‌جوی عرب و/یا مسلمان پس از تأسیس رژیم اسرائیلْ تا امروز بوده است.

چه بدانند و چه ندانند، چه خوش بدارند و چه ناخوش بشمارند، همین چندثانیه ویدیو از صحنه‌ی مقاومتِ دست‌خالی یحیی سنوار که نشان می‌داد او دیروز دست‌تنها و مجروح، در حالی که یک دستش را از کف داده بود، با دست دیگرش‌ و با ته‌مانده‌‌ی توانش در آخرین لحظات زندگی‌، تکه چوبی را به سوی پهپاد دشمن پرتاب می‌کند، باز هزاران جوان عاصی عرب را در سراسر منطقه به مبارزه‌ی مسلحانه تا پای جان با اسرائیل و حامیان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای‌اش برخواهد انگیخت.

بازگشت زندگی عادی به کشورهای عربی منطقه در کنار تداوم غصب و قتل و تحقیر و جنایت و قساوت سودای محال است.

محمدمهدی مجاهدی
۲۷ مهرماه ۱۴۰۳

@mmojahedi

🌎 اسرائیل با زمان می‌جنگد

✍ محمدمهدی مجاهدی
@mmojahedi
🌿 دور حوادثِ تلخْ تند شده و امواج پرفشار اخبار همه‌ی ذهن و ضمیر مردم را به‌سوی نومیدی از هرگونه امکان رهایی جهت داده، و با اجبار پرفشار امواجِ اخبار، همه سوگیرانه فکر می‌کنند که کار دیگر از کار گذشته و یک‌سره شده.

🌿 در چنین وضعی، گاهی خوب است سرمان را از درون این موج‌های تند و از زیر آوار اخبار بیرون بیاوریم و از افق نزدیک و بسته‌ی این‌جا و اکنون فراز بگیریم و تصویر بزرگ‌تر را در آیینه‌ی افق‌های گسترده‌تر تماشا کنیم.

🌿 این گستردن گستره‌ی دید، این کلان‌نگری، می‌تواند گاهی کمک ‌کند که جوگیر نشویم، یعنی ذهن و روان‌مان زیر آوار اجبارآلود اخبار دفن و خفه نشود تا بتوانیم درک‌و‌دریافت‌مان را از حوادث باز تنظیم و متوازن کنیم و خود را در موقعیت جدید بازیابی و بازسازی کنیم.

🌿 تصویری که در روزهای اخیر نسیم نیکلاس طالب از افق گسترده‌تر تحولات ترسیم می‌کند، به جای آرزواندیشی یا بیان آرزو در قالب اندیشه، چنین کارویژه‌ای دارد. او می‌نویسد:
«به یاد داشته باشیم که کشتار، هر قدر هم هوشمندانه و زیرکانه باشد، در بهترین حالت، بر بقا نمی‌افزاید [و چه‌بسا بخت فنا را بالا می‌برد]. اسرائیل با نصرالله و جانشینان او نمی‌جنگد؛ با زمان می‌جنگد [یعنی دیر یا زود محکوم به فنا ست].»

«تکرار می‌کنم: اگر بقای تو ایجاب می‌کند پیوسته شمار بیش‌تر و بیش‌تری از مردم را بکشی، و پای ابرقدرتی (موقت) را به میان بکشی که رژیم‌های شکننده‌ی اطرافت را به توهم صلح، سر پا نگاه دارد، معنای صاف و سرراستش این است که پایدار و تاب‌آور نیستی.»

🌿 نکته‌‌ی نسیم طالب این نیست که «خون بر شمشیر پیروز است» یا «خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل.» بلکه، در چارچوب نظریه‌های تکاملی بقا (به‌ویژه بقای ارگانیسم‌های پیچیده‌ی اجتماعی و سیاسی)، او دارد نکته‌ی بنیادین دیگری را درباره‌ی منطق ناممکن امنیت و بقای رژیم اسرائیل بیان می‌کند.

🌿 نکته‌ی نیکلاس طالب این است که علی‌الاصول، امنیت و قرار و ثباتِ پایدار در الگوریتم «پروژه‌ی دولت‌سازی اسرائیل» تعبیه نشده است.

🌿 اسرائیل، به‌مثابه‌ی یک پروژه ملت-دولت‌سازی، چون تداوم و بقایش در گرو کشتار همیشگی و فزاینده‌ی دیگران است، و برای این کشتار و سر پا ماندن، همیشه به قیم و بزرگتر نیازمند است، محال است که با زیست‌محیطش سازگار ‌شود و به همین علت، سرنوشتی جز بی‌ثباتی و بی‌قراری و ناپایداری مدام و، در نهایت، فنا و واپاشی ندارد.

🌿 پیچیدگی و پیش‌رفتگی عملیاتی و اطلاعاتی و جنگ‌افزاری اسرائیل ناگزیر و همیشه نیازمند آمریکا به‌مثابه‌ی قیّمی (موقت) و در خدمت کشتار همیشگی و فزاینده‌ی دیگران در زیست‌محیط این رژیم است. به همین علت، این پیچیدگی‌ها و پیش‌رفتگی‌ها، در ستیز ناگزیر و گریزناپذیر اسرائیل‌ با زمان، چیزی بر پایداری و تاب‌آوری این رژیم نمی‌افزاید.
اسرائیل پروژه‌ای خودویران‌گر است.
@EsfandiarKhodaee

🎧فایل صوتی پنل هشتم آینده پژوهی اجتماعی

🔻آینده دولت و جامعه در ایران شکنندگی یا پایداری
دبیر علمی: مقصود فراستخواه

اعضای پنل:
مجتبی مقصودی
محمد مهدی مجاهدی
عبدالامیر نبوی

کارشناس میز: زهرا اصغری

📆 ۲۲ مهر ۱۴۰۳
📍موسسه رحمان
@rahmaninstitute

موسسه رحمان برگزار می‌کند:
▫️پنل هشتم آینده پژوهی اجتماعی

🔻آینده دولت و جامعه در ایران شکنندگی یا پایداری
دبیر علمی: مقصود فراستخواه

اعضای پنل:
مجتبی مقصودی
محمد مهدی مجاهدی
عبدالامیر نبوی

کارشناس میز: زهرا اصغری

📆 یکشنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۳
⏰ ساعت ۱۸
پخش زنده از اسکای روم
@rahmaninstitute

چهار گزاره درباره‌ی ایران‌دوستی مسؤولانه

۱. ایران‌دوستی مسؤولانه در وضع فعلی و در تحلیل نهایی، بیش و پیش از هر چیز دیگر، به معنای پاس‌داری از یک‌پارچگی ایران است.

۲. نیروهای رقیب و بدیل، ریز و درشت، درونی و بیرونی، درون ایران و بیرون ایران، از چهار دسته بیرون نیستند:

الف. نه می‌خواهند و نه می‌توانند یک‌پارچگی ایران را پاس دارند؛

ب. می‌خواهند ولی نمی‌توانند یک‌پارچگی ایران را پاس دارند؛

پ. نمی‌خواهند ولی می‌توانند یک‌پارچگی ایران را پاس دارند؛

ت. هم می‌خواهند و هم می‌توانند یک‌پارچگی ایران را پاس دارند.

۳. حالا (و همیشه؟) تنها آخرین دسته از این چهار نیرو به کار ایران می‌آید.

۴. این دسته تنها یک عضو دارد:

نیروی برآمده از وفاق مسأله‌پایه میان حکومت ایران و جامعه‌ی ایران.

محمدمهدی مجاهدی
۱۷ مهرماه ۱۴۰۳
@mmojahedi

چیستی صهیونیسم؛ از دین و دولت یهود

    ✍مجید سلیمانی

✔️اسرائیل فرزند صهیونیسم است، اما نه آن صهیونیسمی که امروزه تنها نامی از آن باقی‌مانده است. آن ایده اولیه قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم، در واقع اندیشه‌ای غیردینی بود. اندیشه‌ای که حتی در مخالفت با تفکر غالب دینی یهود قرار داشت، که پراکندگی قوم را مشیّت و خواست خداوند می‌دانست. آن باور راسخ و رایج در کتاب مقدس که ضعف و عذاب قوم، ناشی از روی‌گردانی آن‌ها از خدا و خدا از آنان است، تا زمانی که با تقوای قوم، خداوند بر سر لطف آید و مسیحایی دیگر از بین فرزندان داوود نزد آنان فرستد. همین امروز هم، سریال‌های یهودی را ببینید، «صهیونیست» در میان ارتدکس‌ها همچون ناسزا به کار می‌رود و معادل کافر است.

🌐مطالعه متن کامل اینجا

https://t.me/andishedinimoaser

“For years, it has been stated in various scientific, educational, and political centers around the world that the existence and legitimacy of Israel as the ‘only democracy in the Middle East’ is based on UN resolutions and international laws.
Now, this ‘only law-abiding democracy in the region,’ by killing more than 41,000 Palestinians over the past year and conducting air and ground assaults on Lebanon, shreds the UN Charter at the General Assembly with a paper shredder and then bans the UN Secretary-General as an anti-Israel Secretary-General.
Israel’s logic is the logic of Hitler’s Germany and Stalin’s Soviet Union: whoever is not with us is against us.
A clear example of a rogue state.”

https://www.bbc.com/news/articles/cy43j9944lno.amp

‏- برگزاری انتخابات، تصویبهای قانونی از جنس تغییرات de-jure هستند و ضامن شکل گیری صلح de-factoنخواهند بود. در مورد لبنان بلافاصله بعد از جنگ داخلی و انتخابات هم این مساله صادقه. در مورد خلع سلاح کلیه گروه‌ها در زمان پذیرش صلح لینان کماکان در اشغال نیروهای نظامی اسراییل (متحد استراتژیک مارونیها) و سوریه (متحد استراتژیک اهل سنت) قرار داشته. این احتمالا مهم‌ترین مساله زمینه ای درعدم پذیرش خلع سلاح گروه سوم (گروهای نظامی موسوم به مقاومت) می‌تونه به حساب بیاد.

(گرچه شواهد بسیاری هم ارایه می‌شه که گروه های دیگر هم تا حدود مجددا مسلح شدند. و اساسا خلع سلاح تعادل پایداری برای گروه های لبنانی به حساب نمی اومده)

‏- در سال ۲۰۰۰ بالاخره اسراییل نیروهاش را از جنوب لبنان بیرون کشده و در سال ۲۰۰۵ و در پی ترور رفیق حریری و وجود مستندات دست داشتن سوریه در این اتفاق نیروی‌های نظامی سوری به صورت کامل از لبنان بیرون رفتند. و مرحله جدیدی از تاریخ لبنان اغاز می‌شه. - به صورت نسبی در فاصله ۲۰۰۶ تا پایان ۲۰۱۹ دوره نسبتا! با ثبات داخلی را تجربه میکنه. که این ثبات با شوک اقتصادی انفجار بندر بیروت و بعد تشدید تنازعات سیاسی پایان پیدا کرده.

‏خلاصه اینکه (۱) حقیقتا انقلاب ۱۹۷۹ ایران مبدا تاریخ منطقه نبوده و نیست. وجود حزب الله و ارتباطش با حماس یا سایر گروه های فلسطینی «زاده‌ی» یک دینامیک بالای ۷۵ ساله است که به مرور زمان به بازیگران قوی تبدیل شدند.
‏(۲) گروه‌های لبنانی در خیلی مسایل داخلی بیشتر از لبنانی بودن عقبه‌ی ۱۰۰ ساله‌ی اختلافات قومی و مذهبی دارند و این را در خیلی موارد بروز می دن.
‏ (۳) در بعد تصاویر رسانه هم خیلی از بخش‌های بیروت و لبنان - عروس شهرهای خاورمیانه - سالها قبل از انقلاب ۱۹۷۹ ایران در خاک و خون بوده و مناطق جنوبی و غیر ساحلی بیشتر از اون. (گرچه به نظر میاد اون خیابان‌ّای معروف و عکسهای معروف سواحلشون و محله‌های نزدیک دانشگاه بیروت که یک نمونه دست چین شده از زیبایی‌های لبنان است تا حد خوبی همون طور باقی مونده اند.)
جداول در پست بعد

خلاصه گاهشناسی لبنان از تاسیس تا ۲۰۰۵ (مرتبط با پست :

https://t.me/nosratolkhosro/117(

#لبنان

‏این روزها زیاد دیدم که وقایع لبنان به صورت منفصل از تاریخ خاص دولت-ملت بودنش به یک گروه نسبت داده می‌شه. فکر کردم شاید بد نباشه یاداوری کنیم که عقبه گاهشناسی و بستر این وقایع این نبوده که یک کشور پایدار در صلح یک دفعه دچار جنگ شده باشه. بلکه کشور لبنان از زمان تولدش در ۱۰۰ سال پیش درگیرهای داخلی بوده و گروه‌های مختلف هویت جمعی‌شون را قبل از ملیت براساس گروه اتنیک یا مذهبی شون تعریف کردند و بر این أساس با اهرم‌های خارجی ائتلاف می‌کردند. به طور خلاصه کشور نه به صورت تاریخی بلکه به صورت تصیمیم سیاسی ساخته شده و ویژگی‌های جمعیتی‌ش تحت تاثیر مهاجرت های جدی از فلسطین قرار داشته.

‏پیش زمینه: این پست با این فرض نوشته شده که تغییرات داخلی کشورها تابع سه اهرم ۱. مشارکت شهروندان (مثبت و منفی) ۲. تاثیرات بین المللی و ۳. چانه‌زنی نخبگان شکل می‌گیره. در مورد لبنان به دلیل ویژگی‌های خاص دولت-ملت و جمعیت شناسی خاص ۱و ۲ کاملا به هم تنیده اند و هویت‌های جمعی افراد پیش از ملیت تحت تاثیر مذهب قرار داره.

‏لبنان امروزی - حتا تولد امل و حزب الله، ناشی از یک دینامیک ۱۵۰ ساله وقایع بین المللی و داخلی هست. چند زمینه اساسی در مورد لبنان همیشه باید مد نظر قرار بگیره. که باعث شد:

‏سه تا زمینه تاریخی بین المللی هم دینامیک وقایع داخلی لبنان را شکل دادند (جدول اول را ببینید-انگلیسی. )
‏۱. میراث عثمانی و فرانسه

‏۲. دوران جنگ سرد
‏۳. جنگ‌های اعراب و اسرايیل
‏اولین مساله که در مورد لبنان اینه از ۱۸۳۹ (Gülhane Hatt-ı Şerif) تا جنگ جهانی دولت عثمانی یک اقدامات نهادی -بااعمال خشونت – انجام داد که تراکم، روابط و وجوه مختلف جمعیت‌های عرب،ارمنی، مسیحی، یونانی و کرد را در کل امپراطوری عثمانی تحت تاثیر قرار داد. یکی از نتایج جمعیتی این تغییرات نهادی تمرکز جمعیت مسیحی مارونی در جنوب سوریه و لبنان امروزی بود

‏- وقتی در زمان فروپاشی عثمانی در پی جنگ جهانی اول سوریه و لبنان امروزی تحت قیمومیت فرانسه در اومدن (۱۹۲۰ تا ۱۹۴۳) با حمایت دولت فرانسه قدرت سیاسی در انحصار جمعیت مسیحی مارونی قرارگرفت که بنا به آخرین سرشماری در سال ۱۹۳۲!!! اکثریت حمعیت لبنان را تشکیل می دادند. این باعث شد که ساختار سیاسی و همین‌طور قدرت اقتصادی در هنگام استقلال لبنان در سال ۱۹۴۳ به سمت قدرت داشتن مسیحی‌های مارونی سوگیری داشته باشه.
‏- حزب راست کتايب در سال ۱۹۳۶ با اکثریت مارونی و به صورت تاریخی با ایده‌يولوژي فالانژ تشکیل شد. (که بعدها شروع جنگ‌های داخلی لبنان حاصل درگیری بین این حزب و سازمان آزادی بخش فلسطین هست)
‏- ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸ دو سال حیاتی در منطقه لبنان-سوریه و فلسطین هست چون دو دسته اتفاقات بین المللی را شاهد هستیم. شروع جنگ سرد و گرایش کشورهای عربی مثل مصر و اردن و سوریه به بلوک شرق و اشغال فلسطین توسط اسراییل و اولین جنگ اعراب و اسراییل. که ساختار جمعتی لبنان و ساختار سیاسی‌ش را تحت تاثیر قرارداد.

‏الف) برخلاف سوریه و کشورهای عرب همسایه، دولت و طبقه نخبگان مارونی لبنان تمایلات راست و غربگرایانه داشتند و توسط فرانسه و بعدها آمریکا حمایت می‌شدند.

‏ب) جنگ ۱۹۴۸ اعراب و اسراییل باعث سرریز شدن موج اول جمعیت عربی فلسطینی به جنوب لبنان شد، گروه‌های مبارز فلسطینی فعالیتشون را تو لبنان آغاز کردند. مهاجرت جمعیت فلسطینی فقر را در مناطق جنوبی لبنان - عمدتا شیعه نشین - تشدید کرد. کاهش فرصتهای شغلی، تشدید فقر، نابرابری‌های تحمیل شده بر اساس قومیت و مذهب نارضایتی شدید در بین شیعیان جنوب لبنان و همچنین شروع موجهای مهاجرت داخلی در لبنان را ایجاد کرد.
‏ج) در دو دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ دوره شکوفایی پان-عربیسم فرا کشوری را داریم. پان عربیسیم دهه‌‌های ۵۰ و ۶۰ با غرب‌ستیزی، اندیشه‌های چپ و سوسیالیستی همراه بود که در فضای نابرابر لبنانو مهاجرین فلسطینی طرفدارهای گسترده پیدا کرد و در تضاد با دولت راستگرا مسیحی - با حمایت فرانسه و بعد تر آمریکا بعد از فرمان آیزنهاور مبنی بر جلوگیری از پیشروی کمونیسم - قرار داشت.

‏- به طور خلاصه در دهه ۱۹۵۰ در منطقه شرق مدیترانه، تنها دو دولت اسراییل و لبنان از سمت بلوک شرق حمایت می‌شدند. در مقابل گروه‌های پان‌عرب، آواره فلسطینی و دروزیها و مسلمان‌ها منافع مشترک داشتند (به نکته نابرابری با پایه های قومی و مذهبی دقت کنید)

‏- در سال ۱۹۵۶ جنگ دوم اعراب و اسراییل، موج مهاجرت فلسطینی‌ها، عدم حمایت دولت مستقر لبنان از جنبش‌های پان عربی منطقه اتفاق افتاد که به بحران لبنان ۱۹۵۸ منجر شد. مداخله آمریکا به درخواست دولت وقت صورت گرفت که باعث شد به مدت سه ماه در کنترل بنادر و فرودگاه بیروت در اختیار نظامی ها قرار بگیره.
ادامه در پست: https://t.me/nosratolkhosro/116

‏- درسال ۱۹۶۴ تاسیس سازمان آزدی‌بخش فلسطین در سال ۱۹۶۷ جنک ۶ روزه اعراب و اسراییل را اتفاق افتادند.

در نتیجه این دو جریان یک موج مهاجرت جمعیتی فلسطینی مجدد به جنوب لبنان اتفاق افتاد و به صورت رسمی گروه‌های فلسطینی به بازیگر سیاسی و نظامی در داخل خاک لبنان تبدیل شدند.

‏- بعد از فوت عبدالناصر و تضعیف جبهه فراملی عربی، اتحادهای بین اعراب تغییرات جدی می‌کنه. در دهه ۱۹۷۰ اردن دست به سرکوب داخلی و اخراج گروه‌های نظامی فلسطینی زد که باعث مهاجرت این هسته های شبه نظامی به لبنان شد.

‏-گروها‌ی فلسطینی ماهیتا در تقابل با گروه‌های مارونی و اسراییل بودند. جمعیت مسلمانان و به صورت خاص شیعیان لبنان (۱) به دلیل نابرابری، مسایل اقتصادی و نداشتن امکان مداخله موثر سیاسی درمخالفت با جمعیت مسیحی و (۲) به دلیل حملات غیر رسمی اسراییل به جنوب لبنان و مناطق شیعه نشین در زمینه مخالفت با اسراییل متحد بالقوه ساف - تا حدودی - به حساب می اومدن

‏- در سال ۱۹۷۴ امل به عنوان اولین تشکل ساخت یافته و گسترده شیعی تو لبنان (افواج المقاومه لبنانیه) شکل می‌گیره. و اگر دقت کنید در تمام این سال ها که امل حتا وجود نداشته - ج.ا هم ۳ سال بعدش به وجود اومده - لبنان درگیر تنازعات داخلی بوده.

‏- آوریل ۱۹۷۵ شروع درگیری‌های مسلحانه بین ساف (سازمان آزادی‌بخش فلسطین) و فالانژهای کتایب هست که به جنگ داخلی بلندمدت لینان منجر شد. شروع درگیری‌ها به این شکل بود که ۱۳ آوریل یک مرد ناشناس از یک خودرو سواری به سمت یک کلیسا شلیک می‌کنه و ۴ نفر - ازجمله ۲ مارونی فالانژ - کشته می‌شن. فالانژها ساف را مسول می دونند و با کشتن ۳۰ فلسطینی این مساله را تلافی می‌کنند. و این باعث می ‌شه که درگیری‌ها در بیروت گسترده بشه. (می تونید کلمات جمعه سیاه ۶ دسامبر ۱۹۷۵ یا قتل‌عام الكرنتينا ژانویه ۱۹۷۶ را گوگل کنید.)

‏- در طول ساله ۱۹۷۵ و ۷۶ درگیریهای بیروت به بقیه لبنان کشیده می‌شه. و منجر به ايتلاف اولیه بین مارونی‌ها و اسراییل می‌شه و در روی مقابل ائتلاف مسلمان لبنانی، دروزی‌ها، فلسطینی‌ها، گروه‌های پان عرب و چپ می‌شه. این ايتلاف ها در ۱۵ سال بعد تا پایان جنگ‌ّای داخلی بارها دچار تغییرات و احتلافات درونی می‌شن(جدول دوم گاهشناسی وقایع را نشون می ده که من به دلیل تنبلی مضاعف مستقیم از ویکی پدیا برداشتم و بعد دادم جی پی تی ترجمه کردم)

‏- از منظر خارجی سه تا اتفاق می‌افته: (۱) ایتلاف فالانژها و اسراییل که زمینه اشغال جنوب لبنان، کشتار صبرا و شتیلا را فراهم می‌کنه) (۲) ایتلاف اولیه دولت الیاس سرکیس و سوریه که باعث ورود نیروهای نظامی سوری به لبنان و اشغال بخش‌هایی از اون تا ۲۰۰۵! می‌شه و به مرور زمان دینامیکی شکل می‌گیره که سوریها همپیمان سنی‌های لبنانی و سایر نیروها اتحادیه عرب می‌شن. و(۳) انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ و ايتلافهای شیعی اولیه بین امل و ایران می‌شه. اما در دینامیک وقایع بخشی‌ از نیروهای امل و شیعیان و ساکنین جنوب لبنان (که با نقشه راه های عرب لیگ و سوگیریهای امل اختلاف نظر داشتند ) با حمایت ایران حزب الله را در سال ۱۹۸۲ تشکیل می‌دن. (که اثرات هر کدوم را می تونید تو ترتیب وقایع جدول ۲ ببینید)

‏- دوباره نظرتون را به یک مساله جلب می‌کنم. در بستر بین المللی در فاصله سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱، با پایان جنگ سرد بخشی از منافع مرتبط با عدم اجازه به گسترش کمونیسم موضوعیت خودش را از دست می‌ده. از طرف دیگه حمایت مالی و مستقیم و غیر مستقیم اتحاد جماهیر شوروی هم کاهش پیدا می‌کنه. زمینه های بین المللی مشوق درگیری ها کاهش پیدا کرد و بعلاوه گروه های داخلی متعدد با هم ادغام شدند - یا توسط همدگیر از صحنه حذف شدند- بنابراین امکان ایجاد عفو عمومی در سال ۱۹۸۹ و مذاکرات با تعداد نخبگان محدود فراهم شد. که با پایان جنگ داخلی در سال ۱۹۹۰ منجر شد.

‏- بعد از پایان جنگ داخلی و تشکیل پارلمان کماکان کشور در اشغال دو نیروی خارجی سوری (متحد استراتیک مسلمانان سنی) و اسراییل (متحد استراتژیک مارونیها) قرار داشت. که با لبنان مرز مشترک داشتند در طول دوران جنگ داخلی احتمالا مهاجرت جمعیت مسیحی و تا حدودی متمولین سنی به خارج لبنان، شیفت جمعیتی شیعیان از جنوب به سمت شمال و سکنی گرفتن فلسطینیها عمدتا در جنوب اتفاق افتاده. متاسفانه چون از دهه ۱۹۳۰ تا امروز کسی در لبنان سرشماری جدید برگزار نکرده امکان قطعی رد و تایید گزاره‌های جمعیتی را نداریم.

ادامه در پست بعد

(https://t.me/nosratolkhosro/117(

اسرائیل در ستیز با زمان

دور حوادثِ تلخْ تند شده و امواج پرفشار اخبار همه‌ی ذهن و ضمیر مردم را به‌سوی نومیدی از هرگونه امکان رهایی جهت داده، و با اجبار پرفشار امواجِ اخبار، همه سوگیرانه فکر می‌کنند که کار دیگر از کار گذشته و یک‌سره شده.

در چنین وضعی، گاهی خوب است سرمان را از درون این موج‌های تند و از زیر آوار اخبار بیرون بیاوریم و از افق نزدیک و بسته‌ی این‌جا و اکنون فراز بگیریم و تصویر بزرگ‌تر را در آیینه‌ی افق‌های گسترده‌تر تماشا کنیم.

این گستردن گستره‌ی دید، این کلان‌نگری، می‌تواند گاهی کمک ‌کند که جوگیر نشویم، یعنی ذهن و روان‌مان زیر آوار اجبارآلود اخبار دفن و خفه نشود تا بتوانیم درک‌و‌دریافت‌مان را از حوادث باز تنظیم و متوازن کنیم و خود را در موقعیت جدید بازیابی و بازسازی کنیم.

تصویری که در روزهای اخیر نسیم نیکلاس طالب از افق گسترده‌تر تحولات ترسیم می‌کند، به جای آرزواندیشی یا بیان آرزو در قالب اندیشه، چنین کارویژه‌ای دارد. او می‌نویسد:
«به یاد داشته باشیم که کشتار، هر قدر هم هوشمندانه و زیرکانه باشد، در بهترین حالت، بر بقا نمی‌افزاید [و چه‌بسا بخت فنا را بالا می‌برد]. اسرائیل با نصرالله و جانشینان او نمی‌جنگد؛ با زمان می‌جنگد [یعنی دیر یا زود محکوم به فنا ست].»

«تکرار می‌کنم: اگر بقای تو ایجاب می‌کند پیوسته شمار بیش‌تر و بیش‌تری از مردم را بکشی، و پای ابرقدرتی (موقت) را به میان بکشی که رژیم‌های شکننده‌ی اطرافت را به توهم صلح، سر پا نگاه دارد، معنای صاف و سرراستش این است که پایدار و تاب‌آور نیستی.»

نکته‌‌ی نسیم طالب این نیست که «خون بر شمشیر پیروز است» یا «خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل.» بلکه، در چارچوب نظریه‌های تکاملی بقا (به‌ویژه بقای ارگانیسم‌های پیچیده‌ی اجتماعی و سیاسی)، او دارد نکته‌ی بنیادین دیگری را درباره‌ی منطق ناممکن امنیت و بقای رژیم اسرائیل بیان می‌کند.

نکته‌ی نیکلاس طالب این است که علی‌الاصول، امنیت و قرار و ثباتِ پایدار در الگوریتم «پروژه‌ی دولت‌سازی اسرائیل» تعبیه نشده است.

اسرائیل، به‌مثابه‌ی یک پروژه ملت-دولت‌سازی، چون تداوم و بقایش در گرو کشتار همیشگی و فزاینده‌ی دیگران است، و برای این کشتار و سر پا ماندن، همیشه به قیم و بزرگتر نیازمند است، محال است که با زیست‌محیطش سازگار ‌شود و به همین علت، سرنوشتی جز بی‌ثباتی و بی‌قراری و ناپایداری مدام و، در نهایت، فنا و واپاشی ندارد.

پیچیدگی و پیش‌رفتگی عملیاتی و اطلاعاتی و جنگ‌افزاری اسرائیل ناگزیر و همیشه نیازمند آمریکا به‌مثابه‌ی قیّمی (موقت) و در خدمت کشتار همیشگی و فزاینده‌ی دیگران در زیست‌محیط این رژیم است. به همین علت، این پیچیدگی‌ها و پیش‌رفتگی‌ها، در ستیز ناگزیر و گریزناپذیر اسرائیل‌ با زمان، چیزی بر پایداری و تاب‌آوری این رژیم نمی‌افزاید.

اسرائیل پروژه‌ای خودویران‌گر است.

۹ مهرماه ۱۴۰۳
محمدمهدی مجاهدی

@mmojahedi

متن مقاله‌ی عرضه‌شده به نشست تخصصی صلح در آیینه‌ی فرهنگ و سیاست ایرانی
@mmojahedi

🔻نشست تخصصی
صلح در آینه فرهنگ و سیاست ایرانی
به مناسبت‌ روز جهانی صلح 21sep

آیا صلح برای ایران امروز ممکن است؟


محمدمهدی مجاهدی
(عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی)
پاسخ می دهد:
شروط امکان و حدود تحقق صلح در ایران امروز


📍گروه جامعه شناسی حقوق انجمن جامعه‌شناسی ایران
مجله صوتی | ۶ مهر ۱۴۰۳
@sociologyoflaw
@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران