کانال اختصاصی رضا نصری

روایت اسرائیل و جریان‌های ایران‌ستیز از ایران و منطقه بر چند محور استوار است:

۱- ایران به دنبال ایجاد بی ثباتی در منطقه است.

۲- ایران حامی ترورسیم است‌.

۳- ماهیت نظامی سیاسی ایران به نحوی است که با کشورهای عرب در منطقه ذاتأ ناسازگار است.

۴- مخالفت ایران با اسرائیل و حمایت آن از محور مقاومت مبتنی بر یهودستیزی است، نه اصول اخلاقی، حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین و حقوق بین‌الملل.

۵- بهترین راه‌حل برای منطقه منزوی‌سازی ایران و گسترش پیمان‌های ابراهیم است.

۶- موضوع «فلسطین» حاشیه است، مقاومت شکست خورده؛ و «نظم پسا غزه» با محوریت آمریکا، اسرائیل و کشورهای عرب منطقه شکل خواهد گرفت.

۷- عامل تشدید بحران هسته‌ای ایران است، نه امریکا و غرب!

۸- ایران به تعهدات بین‌المللی خود هرگز پایبند نبوده.

۹- ایران در برابر فشار و زور کوتاه می‌آید.

۱۰- سیاست فشار حداکثری دولت اول ترامپ تجربه موفقی بوده.

۱۱- با تضعیف ایران می‌توان آن را - در موقعیت ضعف - به پای میز مذاکره کشاند.

مقاله دکتر ظریف در «فارین افرز» به تمام این انگاره‌ها می‌پردازد! انگاره‌هایی که با هدف همسوسازی افکار عمومی غرب با «پیمان‌های ابراهیم» و ایران‌هراسی طراحی شده‌اند.

این همه هجمه علیه او برای چیست؟

https://www.foreignaffairs.com/guest-pass/redeem/ZB4enNEDVNI

اروپا به‌زودی متوجه خواهد شد که ظهور «القاعده متحد با ترکیه» فراتر از توان کنترل آن است. به نظر می‌رسد نتانیاهو و اردوغان در حال ایجاد نسخه‌ای مدرن از جنگجویان الهام‌گرفته از امپراتوری عثمانی در سوریه هستند. هزاران اویغور و ترک‌های آسیای مرکزی - با برافراشتن پرچم داعش - در آنجا می‌جنگند تا سوریه را به یک لیبی دیگر تبدیل کنند. اتحادیه اروپا باید درک کند که این بی‌ثباتی به مرزهای سوریه محدود نخواهد ماند. حمایت آمریکا از برخی گروه‌ها در دهه ۱۹۹۰ برای مقابله با اتحاد جماهیر شوروی در نهایت به حوادث ۱۱ سپتامبر انجامید؛ اما این بار، تهدید بسیار نزدیک‌تر به اروپا است.

تمرکز وسواس‌گونه کشورهای غربی بر ایران باعث شده یک نقطه کور بزرگ را نادیده بگیرند.

در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا:
رضا نصری

✅ نشست با کشورهای اروپا از چند منظر حائز اهمیت است.اول اینکه این نشست‌ها اجازه می‌دهد ایران ارزیابی دقیق‌تری نسبت به اهداف، برنامه‌ها و نیات طرف اروپایی پیدا کند. مناسبات بین‌المللی در حال دگرگونی است، منطقه در حال تحول است، ترامپ مجدداً به کاخ سفید برگشته، جنگ اوکراین تشدید شده و کشورها به سرعت در حال جانمایی خود در این نظام جدید هستند. پس لازم است تصمیم‌گیران نظام نیز تصویر دقیق‌تری از نیات و اهداف بازیگران مختلف در این صحنه بدست بیاورند.

✅ دوم اینکه، نشست با اروپایی‌ها فرصتی فراهم می‌کند تا مواضع ایران نیز به‌طور دقیق برای آنان تشریح شود تا از بروز سوءمحاسبه جلوگیری شود. در بستر بحران و تنش، «سوءمحاسبه» می‌تواند پیامدهای سنگینی برای منطقه و صلح و امنیت جهانی به همراه داشته باشد. بنابراین، ضروری است که هم خطوط قرمز ایران به‌وضوح مشخص شود، هم زمینه‌های همکاری – آن‌جا که میسر است - مورد بررسی قرار گیرد و هم سازوکاری برای مدیریت تنش اندیشیده شود. در واقع،‌ در شرایطی که تنش‌ها هم در منطقه و هم در سطح جهان به سرعت در حال افزایش است، مسئولانه‌ترین رفتار این است که راه دیپلماسی و کنترل تنش بسته نماند.

✅ سوم اینکه چند پرونده سیاست خارجی ایران باید تعیین تکلیف شود. موضوعاتی مانند پرونده هسته‌ای، لغو تحریم‌ها، قطعنامه شورای حکام آژانس، جنگ اوکراین و بحران منطقه همگی موضوعاتی است که به حالت تعلیق درآمده و لازم است در مورد هریک از آن‌ها صحبت شود. اگر ایران به موضوعاتی که به صورت مستقیم با امنیت ملی و منافع آن در ارتباط است ورود پیدا نکند، دیگران در غیاب ایران تکلیف این موضوعات را مشخص خواهند کرد! در نتیجه، لازم است ایران حساسیت و عاملیت خود را نسبت به این موضوعات به نمایش بگذارد.

https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1563747

نتانیاهو اعلام کرده بعد از آتش‌بس در لبنان تمرکز اسرائیل بر «تهدید ایران» خواهد بود.

مایک والتز - مشاور امنیت ملی ترامپ - گفته سیاست دولت ترامپ در قبال ایران از سرگیری فشار حداکثری و توقف فروش نفت ایران به چین خواهد بود. از الان هم ترامپ وعده داده از روزهای نخست ورودش به کاخ سفید یک تعرفه ۲۵ درصدی بر کالاهای وارداتی چین اعمال خواهد کرد. یعنی از الان برای پیش‌برد سیاست‌هایش اهرم‌سازی می‌کند.

با اعلام آتش‌بس در لبنان، بایدن هم گفته از اسرائیل می‌خواهد «پیروزی‌های تاکتیکی‌اش را به یک استراتژی جامع علیه ایران تبدیل کند».

لابی‌های اسرائیل در آمریکا نیز از الان در حال عادی‌سازی بحث ارسال سلاح به «اپوزیسیون» داخل ایران هستند. یعنی پروژه لیبی‌سازی ایران را پیگیری خواهند کرد.

به احتمال زیاد، با ورود ترامپ به کاخ سفید و اعلام همزمان آتش‌بس در غزه، تمرکز همه این نیروها معطوف به جنگ ترکیبی و فشار اقتصادی بر ایران خواهد شد.

در چنین بستری، ابلاغ قانون حجاب‌ که موجب تشدید نارضایتی و افزایش تنش‌های اجتماعی و شکاف ملت و دولت خواهد شد - آن هم در آستانه سرمای زمستان - واقعاً چه توجیهی دارد؟

https://x.com/RezaNasri1/status/1862919430701015262?s=19

دولت‌های اروپایی باید بیش از همه نگران وضعیت در سوریه باشند. بی‌ثباتی در سوریه تنها به گروه‌هایی مانند داعش و القاعده یک سکوی پرتاب می‌دهد تا اروپا را هدف قرار دهند.

حملات باتاکلان، بمب‌گذاری‌های بروکسل، حمله کامیون در نیس، برلین، منچستر، بارسلونا—هیچ‌کدام از این حملات توسط ایران یا اسد صورت نگرفته‌‌ است. این حملات توسط همان گروه‌هایی انجام شده که ایران، سپاه پاسداران و دولت سوریه در حال مبارزه با آن‌ها هستند.

اما خوب، ادامه دهید و ایران را برای خوشایند اسرائیل مقصر جلوه دهید. ببینیم این سیاست شما را به کجا خواهد برد.

https://www.khabaronline.ir/news/1990097/%D9%86%D8%B5%D8%B1%DB%8C-%D8%AD%D8%B0%D9%81-%D8%B8%D8%B1%DB%8C%D9%81-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA-%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86-%DA%AF%D8%B1%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%DB%8C%D8%A7-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82%DB%8C-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA

در بسیاری از موارد نقص یک قانون - نه روی کاغذ بلکه - در زمان اجرای آن مشخص می‌شود. این واقعیتی است که در بسیاری از نظام‌های حقوقی به رسمیت شناخته شده است و به همین خاطر، به مقامات اجرایی - و در برخی نظام‌ها حتی به شهروندان عادی ـ این اختیار داده شده تا قانون را پس از اجرا و پس از نمایان شدن ایرادات، در دیوان عالی یا بواسطه سازوکارهای مشابه به چالش بکشند و آن را ابطال نمایند.

در ایران چنین سازوکاری با چنین کیفیتی برقرار نیست. اما نبود یک سازوکار مشابه نافی این حقیقت نیست که نواقص یک قانون ممکن است پس از اجرایی شدن آن - یعنی در عرصه عمل - آشکار شود.

حال اگر فرض را بر این بگذاریم که «قانون تصدی مشاغل خاص» بدون هیچ انگیزه سیاسی نوشته شده است، امروز مشخص شده که در عمل، این قانون دارای ایراداتی است که باعث خواهد شد ده‌ها هزار شهروند ایرانی که فرزندانشان به‌دلیل تولد در یک کشور خارجی تابعیت قهری دریافت کرده‌اند، از خدمت به کشور خود محروم بمانند.

مقامات عالی‌رتبه نظام، دولت، کارشناسان و بسیاری از نمایندگان مجلس - از جمله رئیس مجلس، آقای دکتر قالیباف - نیز چنین نقصی را پذیرفته‌اند و معتقدند قانون مذکور نیازمند اصلاح است.

حال عده معدودی در مجلس - با اینکه حتی برخی از خود آن‌ها نیز به معیوب بودن قانون اذعان دارند - می‌خواهند از این نقص‌ استفاده کنند تا پیش از اصلاح آن، یکی از معاونین رییس‌جمهور (دکتر ظریف) را از دولت حذف کنند!

اسم این کار هر چه هست «قانون‌گرایی» یا پایبندی به اصول حقوقی نیست. این اقدام استفاده ابزاری از قانون معیوبی است که در آستانه اصلاح قرار دارد. در هیچ کتاب حقوق نوشته نشده که راهکار اصولی مواجهه با یک قانون معیوب که در مسیر اصلاح قرار گرفته و همگی بر نقص آن اذعان دارند، ابتدا اجرای آن علیه یک رقیب سیاسی و سپس مبادرت به اصلاح آن است!

چنین راهکار - در کنار سایر تبعات و پیامدهایی که دارد - با اصل «حسن‌نیت» در اجرای قانون و شأن نهاد قانونگذار در تضاد است.

اگر واقعا مبنا را اصول حقوقی قرار دهیم، راه‌حل اصولی این است که اجرای قانون تا زمان اصلاح تعلیق شود و سپس - بعد از رفع نواقص - برای همه، از جمله دکتر ظریف، به اجرا درآید. 

در سایر کشورها، اسم چنین تدبیری اعمال Moratorium یا Inoperative ساختن قانون تا زمان اصلاح است. در نظام حقوقی ایران نیز این تدبیر با همکاری دولت و مجلس میسر است‌. همانطور که در گذشته، بعضاً در مورد اجرا یا ابلاغ برخی قوانین دیگر میسر بوده.

حال، اگر عده‌ای اصرار بر اجرای یک قانون معیوب علیه یک فرد خاص دارند، توصیه می‌شود دست‌کم اقدام خود را با توسل به مفاهیمی مثل «قانونگرایی» یا «پایبندی به اصول» توجیه نفرمایند! این توجیهات موجب بدعت‌گذاری خطرناکی در امر قانونگذاری می‌شود و در بلندمدت به سود و مصلحت کشور نخواهد بود!

France’s argument that Benjamin Netanyahu’s immunity as a sitting head of government somehow protects him from the ICC’s arrest warrant doesn’t hold up under international law.

The Rome Statute makes it clear in Article 27 that no one is above the law for crimes like genocide, war crimes, or crimes against humanity. The Statue applies "equally to all persons without any distinction based on official capacity." This means Netanyahu’s position as a sitting prime minister doesn’t give him immunity from prosecution.

As a member of the ICC, France has a legal obligation under Article 89 of the Rome Statute to cooperate with the Court and execute arrest warrants, regardless of the accused’s official position. The fact that Israel isn’t a member of the ICC is irrelevant. The Court can prosecute crimes committed on the territory of a member state, and Palestine—recognized as a State Party since 2015—falls under its jurisdiction.

Furthermore, despite France's claim, international law has also long established that there is no immunity for grave crimes. Cases like those of Sudan’s Omar al-Bashir and Liberia’s Charles Taylor have shown that even sitting leaders can be held accountable.

As for what France refers to "relevant ministers" (aka Gallant), France is conveniently ignored the fact that he's not even in government anymore!

France is simply using a distorted legal argument as a pretext to sidestep its responsibilities under international law. How far is it willing to go to protect a war criminal?

https://x.com/RezaNasri1/status/1861790693930491988?s=19

https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/225812/%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AE%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D8%AA%D9%87%D8%A7%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C

سال‌هاست دستگاه تبلیغاتی اسرائیل و آمریکا و شبکه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور هر کُنش و واکنش ایران در میدان را «ماجراجویی» و «فعالیت‌های بی‌ثیات‌کننده» می‌خوانند و هر توافق و تعامل در حوزه دیپلماسی را به «نوشیدن‌ جام زهر» تشبیه می‌کنند.

این ادبیات مغرضانه و هدفمند برای بدبین کردن افکار عمومی نسبت به نقش‌آفرینی ایران در مناسبات منطقه‌ای و بین‌المللی و ایجاد فشار روانی بر تصمیم‌گیران کشور طراحی شده است.

اما حقیقت این است که ایرانٍ امروز - پس از دو قرن مجاهدت و تلاش - اکنون از امنیت خود اطمینان پیدا کرده و وارد فاز توسعه اقتصادی شده است. در این راستا نیز از هر دو ابزار میدان و دیپلماسی برای تحقق اهداف راهبردی خود و شکل‌دهی به نظم جدید منطقه بهره می‌برد. امروز ایران همزمان به دنبال ایجاد ثبات در محیط پیرامونی خود و رفع موانع تجاری و اقتصادی است.

لازم است مردم و مسئولان با آگاهی از اهداف پشت پرده این فضاسازی‌ها، مسیر پیشرفت کشور را بدون تأثیرپذیری از این جنگ روانی دنبال کنند.

https://x.com/RezaNasri1/status/1861213306385547558?s=19

سناتور گیندزی گراهام قصد دارد با تصویب یک قانون جدید مانع از همکاری دولت‌های عضو «اساسنامه رم» با دیوان کیفری بین‌المللی جهت بازداشت نتانیاهو و گالانت شود. او مدعی است مقامات اسرائیلی به صورت قانونی انتخاب شده‌اند، اسرائیل و ایالات متحده آمریکا عضو اساسنامه رم نیستند و سیستم فضایی اسرائیل تنومند و مستقل است؛ و با چنین استدلال‌هایی می‌خواهد اقدام خود را توجیه می‌کند.

این متن در پاسخ به اوست:

۱- هیچ‌کس - چه در یک روند قانونی و چه به صورت غیرقانونی به قدرت رسیده باشد - از تعقیب برای ارتکاب جنایات جنگی معاف نیست.

۲- دادگاه کیفری بین‌المللی صلاحیت رسیدگی به جنایاتی را دارد که در قلمرو کشورهای عضو، از جمله سرزمین‌های فلسطینی، رخ می‌دهد. این صلاحیت به عضویت اسرائیل یا ایالات متحده در اساسنامه رم وابسته نیست.

۳- سیستم حقوقی به‌اصطلاح «تندومند» اسرائیل همواره از تعقیب مقامات این رژیم به دلیل جنایات جنگی در سرزمین‌های فلسطینی سر باز زده است. اصل صلاحیت تکمیلی به دادگاه کیفری بین‌المللی اجازه می‌دهد در مواردی که دادگاه‌های ملی قادر یا مایل به رسیدگی نیستند، مداخله کند.

۴- کشورهای عضو اساسنامه رم (در حال حاضر ۱۲۴ کشور) به موجب حقوق بین‌الملل موظف به همکاری با دادگاه کیفری بین‌المللی هستند. این دولت‌ها به عنوان دولت‌های مستقل، تابع قوانین داخلی ایالات متحده نیستند! قانون‌گذاری شما نقض حاکمیت آن‌هاست و عواقب نامطلوبی در پی خواهد داشت.

۵- این اقدامات، اکنون که روند قانونی آغاز شده است، دامن‌گیر شما خواهد شد.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1859637064872100255?s=19

لیندزی گراهام (سناتور آمریکایی) قصد دارد قانونی را پیشنهاد دهد که کشورهایی را که به تعهدات خود بر اساس اساسنامه رم عمل کرده و با دیوان کیفری بین‌المللی برای بازداشت نتانیاهو و گالانت همکاری می‌کنند، تحریم کند.

این اولین بار نیست که ایالات متحده کشورها را به دلیل پایبندی به قوانین بین‌المللی مجازات می‌کند. پیش‌تر نیز علیه کشورهایی که به برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت در رابطه با ایران متعهد بودند، تحریم‌های ثانویه اعمال کرده است.

اگر کشورها در برابر چنین زورگویی‌هایی در گذشته مقاومت کرده بودند، امروز شاهد چنین سطحی از نقض حاکمیت خود نبودند.

دیوان کیفری بین‌المللی بالاخره حکم جلب نتانیاهو را صادر کرد. این بهترین اتفاق حقوقی در سال‌های اخیر است که تاثیرات سیاسی و حیثیتی قابل ملاحظه‌ای برای رژیم اسرائیل دارد.

کم‌ترین آن اینکه از این پس اتحادیه اروپا هیچ بهانه‌ای برای لغو قرارداد مشارکت خود با اسرائیل (وفق ماده ۲ قرارداد) ندارد.

این رویداد می‌تواند بستر حقوقی لازم را برای انواع ابتکارات دیپلماتیک‌ و سیاسی آماده کند. جامعه مدنی و فعالان حقوق بشر و رسانه‌ای هم می‌توانند از این فرصت برای ایجاد «هزینه حیثیتی» برای شرکت‌های بین‌المللی که در اسرائیل سرمایه‌گذاری می‌کنند استفاده کنند و آن‌ها را به لغو فعالیت‌ها در آنجا وادار سازند. اگر از این فرصت با هوشمندی استفاده شود، دستاوردهای بی نظیری می‌توان حاصل کرد.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1859570566975393799?s=19

اینطور پیش رفت:

ایران به طور کامل به برجام پایبند بود --> آمریکا از توافق خارج شد و سه کشور اروپایی به تعهدات خود عمل نکردند --> ایران تعهدات خود را کاهش داد تا آنها را به اجرای تعهداتشان وادار کند --> آمریکا و سه کشور اروپایی، با این انتظار که ایران یک‌جانبه به طور کامل پایبند بماند، فشارها بر ایران را افزایش دادند --> ایران در پاسخ، تعهدات خود را بیشتر کاهش داد --> آمریکا و سه کشور اروپایی بار دیگر فشارها را افزایش دادند --> ایران تعهدات خود را باز هم کاهش داد --> آمریکا و سه کشور اروپایی یک بار دیگر فشارها را افزایش دادند --> ایران تعهدات خود را حتی بیشتر کاهش داد --> آمریکا و سه کشور اروپایی باز هم فشارها را افزایش دادند‌--> ایران تعهدات خود را باز هم بیشتر کاهش داد...

آیا وقت آن نرسیده است که آمریکا و سه کشور اروپایی بفهمند ایران در برابر فشار پاسخ نمی‌دهد؟

گفت‌وگو با ایسنا در مورد پیام ویدیویی دکتر ظریف:
رضا نصری

✅ سال‌هاست رژیم اسرائيل بر اساس یک روایت‌سازی دروغ جنایاتش را علیه مردم فلسطین و منطقه توجیه می‌کند. مبنای این روایت هم این است که محور مقاومت و ایران نه بخاطر اشغال و آپارتاید و جنایات جنگی اسرائيل، بلکه بخاطر «یهودستیزی» علیه این رژیم مبارزه می‌کنند. از سال گذشته نیز، مدعی شدند در خانه مردم عادی غزه و رهبران مقاومت نسخه‌هایی از کتاب هیتلر و نشانه‌هایی با صلیب شکسته نازی‌ها پیدا کرده‌اند. آن‌ها حتی مدعی شدند کودکان غزه از خردسالی با آموزش یهودستیزی پرورش پیدا می‌کنند و از این طریق به صورت ضمنی حتی قتل‌عام کودکان را هم توجیه می‌کنند. رژیم اسرائيل در سال‌های گذشته برنامه هسته‌ای ایران را هم به «یهودستیزی» نسبت داده و ادعا کرده ایران قصد دارد با ساختن سلاح هسته‌ای یک هولوکاست دوم برپا کند. این روایت‌سازی دروغ - که در واقع صهیونسم را با یهودیت برابر می‌کند - تا حدودی در افکار عمومی برخی کشورها هم تاثیر داشته است. در واقع، این روایت مبنای امنیتی‌سازی ایران و محور مقاومت است و وسیله‌ایست که با آن فلسفه مبارزه با رژیم اسرائيل را تحریف و هر صدای مخالفی را خفه می‌کنند. لابی‌های صهیونیست حتی لوایحی به کنگره آمریکا و برخی پارلمان‌های اروپایی ارائه داده‌اند که در آن هر نوع انتقاد از صهیویسم به مثابه «یهودسیتزی» تعبیر شود تا از طریق قانونی معترضان به جنایات و نسل‌کشی رژیم اسرائيل را سرکوب کنند. در چنین بستری، لازم بود یک صدا از ایران بلند شود و این روایت‌سازی دروغین را به چالش بکشد. دکتر ظریف هم چنین نقشی ایفا کرد. 


✅ رژیم اسرائيل هم در سطح بین‌المللی و هم در سطح داخلی نیازمند است نشان دهد که ایران و محور مقاومت به دنبال از بین بردن یهودیان هستند. در واقع، رژیم اسرائيل این اکوسیستم را برای خود ایجاد کرده تا حمایت بین‌اللمللی و انسجام داخلی خود را حفظ کند. در سطح بین‌المللی، مدام از یهودستیزی ایران و محور مقاومت می‌گوید و در سطح داخلی نیز فضایی ایجاد کرده که در آن مردها و زنان به ترتیب ۲.۵ سال و ۲ سال به خدمت سربازی اجباری می‌روند و تا حدود ۵۵ سالگی باید در نیروهای ذخیره بمانند و آموزش نظامی ببینند! یعنی «فضای امنیتی» و «تهدیدپنداری» - که مبنای آن ادعای یهودستیزی است - مبنای حفظ حمایت بین‌المللی، جلب حمایت افکار عمومی در غرب و انسجام داخلی رژيم اسرائيل است. منتها، متاسفانه تابحال، ایران - که طرف اصلی اتهام است - نتوانسته به صورت موثری این فضاسازی را بشکند و مانع از این شود که رژیم اسرائیل به این شستوشوی مغزی (Indoctrination) ادامه دهد. دکتر ظریف با انتشار این ویدئو اولین اقدام موثر در حوزه دیپلماسی عمومی را در این زمینه کلید زد و جا دارد تلاش‌های اینچینی ادامه پیدا کند. 


✅ لازم است این خط مشی هم در سطح دیپلماسی عمومی و هم در سطح دیپلماسی رسمی کشور ادامه پیدا کند. رژیم اسرائيل بر مبنای این روایت استوار است و ایران نمی‌تواند به عنوان طرف اصلی اتهام منفعل باقی بماند. تا کنون، بسیاری از یهودیانی که در غرب زندگی می‌کنند متاسفانه تحت تاثیر روایت‌سازی‌های دروغ رژیم اسرائيل قرار گرفته‌اند و لازم است برای آن‌ها روشن شود که دلیل مخالفت و مبارزه ایران و محور مقاومت با اسرائيل یهودستیزی نیست، بلکه اشغال، استعمار، آپارتاید، جنایات جنگی و نسل‌کشی است. در واقع، مخالفت ایران با رژیم اسرائيل هم مبنای اخلاقی و انسانی دارد و هم کاملاً مبتنی بر موازین حقوق بین‌الملل است. این نکته‌ایست که باید مدام به مردم جهان یادآوری کرد. در گذشته، قطعنامه‌ای در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسیده بود که در آن صهیونیسم را برابر با نژادپرستی خوانده بود. این قطعنامه چند سال بعد تحت فشار آمریکا ملغی شد و از آن پس مخالفت با صهیونیسم را در کشورهای غربی به یهودستیزی تعبیر کردند. در تداوم این حرکتی که دکتر ظریف آغاز کرد، دستگاه دیپلماسی می‌تواند به کمک کشورهای منطقه تلاش کند این قطعنامه را مجدداً احیا نماید.

https://www.isna.ir/news/1403083022152/%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D9%85%D8%AD%D9%88%D8%B1-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%A8%D8%A7-%DB%8C%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%DB%8C%D8%A7-%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D9%85

این ویدئو همان دلیلی است که وقتی دکتر ظریف استعفا داد، نتانیاهو با خوشحالی نوشت «از دستش راحت شدیم»!

او در یک ویدئو با پس‌زمینه پرچم ایران، با استدلال به یهودیان جهان می‌گوید که صهیونیسم با ده فرمان پیامبرشان در تناقض است، به عزت و هویت آن‌ها آسیب می‌زند و امنیتشان را تهدید می‌کند. او نشان می‌دهد اتهام یهودستیزی - که مهم‌ترین حربه سیاسی صهیونیست‌هاست - به ایران نمی‌چسبد.

حالا تماشا کنید چطور در روزهای آینده لابی‌ها و دستگاه تبلیغاتی اسرائیل، اندیشکده‌هایی مانند FDD و بنگاه‌های جنگ روانی فارسی‌زبان مثل ایران‌اینترنشنال به او هجمه خواهند برد.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1858586021384135160?t=gw5UtFFxexwUYVDMwlpoZw&s=19

آقای رسایی در کانال تلگرامی خود به مطلبی که در مورد تابعیت قهری در آمریکا نوشته بودم پاسخ داده‌اند. ایشان ضمن پذیرش اینکه متولدین خاک آمریکا مطابق متمم چهاردهم قانون اساسی ایالات متحده به صورت خودکار (و بی نیاز از درخواست والدین)، تابعیت آمریکایی دریافت می‌کنند، این بار استدلال آورده‌اند که:

«براساس همان متمم چهاردهم قانون اساسی ایالات متحده، فرزندان هیات‌های دیپلماتیک از این امر مستثنی هستند. چون تحت صلاحیت قضائی دولت آمریکا نیستند»؛ و سپس نتیجه گرفته‌اند که «بنابر این اگر آقای ظریف در سال‌های اقامتش در آمریکا از ایالات متحده درخواست تابعیت نمی‌کرد، فرزندان وی، مثل بسیاری از دیپلمات‌های دیگر که فرزندانشان در آن کشور به دنیا آمدند، تابعیت مضاعف آمریکا را نمی‌گرفتند.»

آقای رسایی در مورد مستثنی بودن دیپلمات‌ها در متمم چهاردهم قانون اساسی آمریکا درست می‌گویند، اما دو نکته را فراموش کرده‌اند:

اول اینکه فرزندان دکتر ظریف در زمان «دانشجویی» ایشان - یعنی زمانی که با ویزای تحصیلی در آمریکا اقامت داشتند - در آنجا متولد شدند و نه در زمان مأموریت او در کسوت «دیپلمات»! به عبارت دیگر، مانند صدها هزار ایرانی دیگر که در آمریکا با ویزای تحصیلی در آنجا درس خوانده‌اند، فرزندان ایشان هم به صورت قهری تابعیت آمریکایی دریافت کرده‌اند.

دوم اینکه آقای رسایی این نکته مهم را هم نادیده می‌گیرند که اصولاً دیپلمات‌ها نمی‌توانند برای فرزندان خود درخواست تابعیت کنند! یعنی حتی اگر دکتر ظریف - طبق ادعای آقای رسایی - در زمان مأموریت به عنوان «دیپلمات» برای فرزندان خود تقاضای تابعیت می‌کرد - به دلیل همان استثنایی که در متمم چهاردهم قانون اساسی این کشور آماده - درخواست ایشان مورد پذیرش قرار نمی‌گرفت.

نکته آخر اینکه آقای رسایی توجه داشته باشند که بیش از ۳۲ کشور جهان در حوزه تابعیت سرزمینی (قهری) قوانینی مشابه قانون آمریکا دارند. به عبارت دیگر، از آنجا که قانون فقط شامل حال یک نفر نمی‌شود، تفسیر ایشان از «قانون مشاغل حساس» موجب خواهد شد که صدها هزار ایرانی جوانی که برای تحصیل در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا به این کشورها رفته‌اند و در آنجا صاحب فرزند شده‌اند، هرگز نتوانند در سطوح کلان مدیریتی به کشور خدمت کنند!

یعنی دانشجویی که امروز در یکی از این کشورها در حال اخذ مدرک دکترای اقتصاد است و در محل تحصیل صاحب فرزند شده، از الان باید بداند که هرگز در ایران امکان تاثیرگذاری موثری در مناصب مدیریتی نخواهد یافت!

حال پرسش اینجاست که تفسیر و خوانش آقای رسایی از «قانون مشاغل حساس» چقدر با سیاست جذب حداکثری و بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌های کشور سازگار است؟

آیا تفسیری از قانون که عملا دانشجویان ایرانی مقیم در ۳۲ کشور جهان را میان فرزندآوری و بازگشت برای خدمت به وطن مقید به انتخاب می‌کند، می‌تواند تفسیر درستی باشد؟ آیا قانونگذار واقعا چنین نیتی داشته؟

چقدر چنین تفسیری با اصول حقوق شهروندی مندرج در قانون اساسی کشور همخوانی دارد؟

لازم است مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را با اقدامات تنبیهی جدی علیه اسرائیل تصویب کند، که در صورت عملی شدن قانون کنست علیه آنروا (UNRWA) در ماه ژانویه، به‌طور خودکار به اجرا درآید.

ترجمه:

قابل توجه روزنامه‌نگاران و کارگزاران دیپلماسی عمومی:

با انتخاب ترامپ، نئوکان‌ها، حامیان اسرائیل و اپوزیسیون طرفدار «رژیم چنج»، از الان بی‌وقفه اطلاعات مغرضانه و اخبار جعلی منتشر خواهند کرد تا از هرگونه فرصت برای مذاکره و کاهش تنش میان دو کشور جلوگیری کنند. آن‌ها سعی خواهند کرد:

- به آمریکایی‌ها القا کنند که «دیپلماسی» - که در واقع تنها راه مسالمت‌آمیز برای حل اختلافات است - به نحوی باعث «جنگ» خواهد شد!

- ترویج کنند که ایران باید تحت تحریم‌های اقتصادی دائمی باقی بماند؛ و «تعرض بی‌پایان به تأثیرگذارترین کشور منطقه» سیاستی معقول است!

- با نادیده گرفتن چهار دهه سیاست‌های ناموفق مبتنی بر فشار به ایران، این پیش‌فرض غلط را تقویت کنند که ایران فقط به «تهدیدات معتبر» و فشار واکنش مثبت نشان خواهد داد!

- از یک سو ادعا کنند که ایران تهدیدی وجودی برای ایالات متحده و اروپاست، و از سوی دیگر اسرائیل را به عنوان مدافع «تمدن بشری» در برابر آن معرفی می‌کنند

- القا کنند که در فرایند ایجاد یک نظم جدید و پایدار منطقه‌ای، می‌توان ایران را - کشوری با ۹۰ میلیون جمعیت - حذف کرد و منافع حیاتی و امنیتی آن را نادیده گرفت.

- ادعاها کنند ایران مروج یهودستیزی است و باعث تنش‌های اجتماعی در جوامع غربی شده است؛ و از این طریق توجه افکار عمومی را از سیاست‌های نسل‌کشی اسرائیل - که ریشه اصلی این تنش‌هاست - به سمت ایران منحرف کنند.

- داستان‌های جعلی در مورد تلاش ایران برای ترور ترامپ منتشر کنند.

With @realDonaldTrump election, neocons, Israel-firsters, and Iranian opposition groups pushing for "regime change" will tirelessly spread false information and fake news to block any chances of U.S.-Iran negotiations. They will try to:

- Convince Americans that “diplomacy" - which is by definition the only peaceful way to resolve conflicts - will somehow lead to war!

- Promote the idea that Iran should remain under permanent economic sanctions and that "indefinitely antagonizing the most influential country in the region" is a sound policy!

- Push the false notion that Iran only responds to "credible threats" and pressure, conveniently ignoring four decades of failed policies based on pressuring Iran!

- Claim that Iran poses an existential threat to the U.S. and Europe, while casting Israel as the defender of “human civilization” against it!

- Claim that a sustainable new regional order can be achieved by isolating Iran - a county of 90 million - while disregarding its vital and security concerns.

- Spread false claims that Iran promotes anti-Semitism or fuels social tensions in Western societies, deflecting attention from Israel’s genocidal policies, which are the root-cause of these tensions.

- Fabricate stories about Iran trying to assassinate @realDonaldTrump!

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1855513401901879608?t=jwb_7SgTJ_UPToOR8fHjSA&s=19

اسرائیل و موساد بر این باورند که می‌توانند ترامپ را از طریق تحریک احساساتش به انجام سیاست‌هایی که می‌خواهند سوق دهند. با ساختن دروغ‌هایی درباره قصد ایران برای ترور او، عملاً در حال پیش بردن یک عملیات روانی برای تاثیر بر تصمیمات سیاستی‌اش در مورد ایران هستند.

در پاسخ به مکرون که می‌گوید دنیا از گوشتخواران و علف‌خواران تشکیل شده و من قصد ندارم اروپا را در معرض خطر گوشتخواران قرار دهم:

نکته خوبی است آقای مکرون! ایران با شما موافق است. به همین خاطر هرگز به زیاده‌خواهی‌های شما تن نخواهد داد و برنامه موشکی‌اش را رها نخواهد کرد تا در برابر گوشتخواران آسیب‌پذیر شود!

After his term as Secretary of State, Mike Pompeo attended several MEK rallies in Europe, delivering paid speeches where he openly endorsed the formerly designated terrorist organization pushing for "regime change" in Iran.

His support for the MEK sharply contrasts with Trump’s claim that he is not seeking regime change.

If @realDonaldTrump is genuinely interested in negotiating with Iran, Pompeo shouldn't be found anywhere near his administration.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1854742043475521619?t=EU5dwNfvDad91qTcWJdpVw&s=19

الان بهترین زمان برای ارائه پیش‌نویس قطعنامه‌ای تحت فصل ۷ منشور به شورای امنیت در خصوص غزه و لبنان است که اسرائیل را ملزم به پذیرش آتش‌بس کند. با توجه به افشاگری‌های اخیر مبنی بر تلاش نتانیاهو برای خراب کردن توافق آتش‌بس و تبادل زندانیان، بایدن هیچ بهانه‌ای برای وتو کردن چنین قطعنامه‌ای نخواهد داشت. به عنوان رئیس‌جمهوری در آستانه خروج، او انعطاف سیاسی لازم را نیز دارد که حداقل دستور دهد هیئت نمایندگی آمریکا در صورت ارائه قطعنامه،‌ رای ممتنع دهد. الجزایر یا روسیه می‌توانند او را به آزمون بگذارند و سپس مسئول بدارند.

در مواجهه با ترامپ اتخاذ این رویکرد هفتگانه به نظر ضروری است:

۱- تقویت وفاق با مردم و افزایش رضایتمندی جهت تحکیم رابطه دولت-ملت؛

۲- پرهیز از هر سیاست اقتصادی که منجر به شوک و تضعیف قشر آسیب‌پذیر خواهد شد؛

۳- هم‌افزایی میان جناح‌های سیاسی و نهادهای حاکمیتی حول محور امنیت و منافع ملی؛

۴- ایجاد انضباط در موضع‌گیری‌ها در حوزه سیاست خارجی و ایجاد تک‌صدایی با محوریت دستگاه دیپلماسی؛

۵- استفاده هوشمندانه از همه ابزارها - از قدرت نظامی گرفته تا دیپلماسی عمومی تا مذاکرات شرافتمندانه - برای تامین امنیت کشور؛

۶- تقویت دیپلماسی منطقه‌ای برای مشارکت هر چه موثرتر ایران در فرآیند شکل‌دهی به نظم جدید منطقه؛

۷- تقویت روابط با چین و روسیه و بریکس؛

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1854177826288644512?t=-A1ndYnOB0etiqONneZRsQ&s=19

در پاسخ به دنیس راس:

تمام گزارش‌ها مبنی بر اینکه توانایی‌های بازدارندگی ایران بواسطه حمله اسرائیل کاهش یافته است منحصراً از اسرائیل می‌آید - یعنی منبعی که شهره به صدافتش نیست! این تصور که اسرائیل موفق شده بیست سال آمادگی نظامی ایران را در یک حمله سه ساعته از بین ببرد مضحک است. دست کم گرفتن ایران بر اساس اطلاعات گمراه‌کننده‌ای که اسرائیل به عمد منتشر می‌کند، راهی مطمئنی برای اشتباهات محاسباتی است.

جهت تحقق پیشنهاد خانم فرانچسکا آلبانیزه - گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در سرزمین‌های اشغالی فلسطین - مبنی بر خلع کُرسی اسرائیل در سازمان ملل متحد، باید یک قطعنامه توسط کشورهای عضو پیشنهاد شود که خواستار عدم پذیرش اعتبار هیئت نمایندگی اسرائیل به دلیل عدم رعایت نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۴، نقض‌های مداوم قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، زیر پا گذاشتن مستمر اصول آمره بین‌المللی و اعمال تهاجم نظامی علیه کارکنان و مقرهای سازمان ملل متحد باشد. این قطعنامه تنها به اکثریت ساده آراء در مجمع عمومی نیاز دارد. اقدامات مشابهی در دوران آپارتاید علیه آفریقای جنوبی اجرا شد، زمانی که مجمع عمومی عتبارنامه نمایندگان آن را رد کرد. این اقدام، حداقل کاری است که جامعه بین‌المللی می‌تواند برای حفظ جایگاه سازمان ملل متحد و حمایت از حقوق بین‌الملل و منشور در برابر یک رژیم ذاتا متخلف که تحت حمایت وتوهای مکرر ایالات متحده قرار دارد، انجام دهد.

https://x.com/RezaNasri1/status/1852418629402591444?s=19

ترجمه توییت:

اتحادیه اروپا در پی یافتن راه‌های قانونی است تا سپاه پاسداران را به‌عنوان یک سازمان تروریستی معرفی کند. این بدان معناست که به جای اتکا به شواهد روشن یا معیارهای عینی، در جست‌وجوی خلاء‌های قانونی است تا به نیروهای مسلح رسمی یک کشور مستقل برچسب تروریستی بزنند.

آلمان این تلاش را رهبری می‌کند، نه به دلیل این که واقعاً سپاه را یک سازمان تروریستی می‌داند، بلکه برای اینکه به حمایت خود از اقدامات تجاوزکارانه اسرائیل علیه ایران «جامه قانون» بپوشاند و آن را توجیه کند.

آلمان پس از حمایت از نسل‌کشی و جنایات جنگی اسرائیل در غزه و لبنان، تأمین تسلیحات برای آن، محکوم کردن ایران برای دفاع مشروع از خود و حمایت از عملیات تروریستی گسترده در ایران با توسل به "حمایت دیپلماتیک" از عامل آن، اکنون در تلاش است برای حمله احتمالی اسرائیل به ایران مشروعیت ایجاد کند.

آلمان، تحت رهبری شولز و بربوک، هر ذره اعتباری را که پس از جنگ جهانی دوم به زحمت به دست آورده بود، از دست داده است.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1852290653545177566?t=dA5SuW2M6x4_eQ6ucNPbqg&s=19

🔴 نصری، حقوقدان بین الملل: ادعای رسایی مبنی بر اینکه ‌در آمریکا «چیزی به اسم تابعیت قهری نداریم» کاملا خلاف واقع است

🔴 ترک تابعیت به این آسانی نیست/ حتی به فرض اینکه فرزندان بزرگسال دکتر ظریف بپذیرند مراحل را در یک سفارتخانه آمریکایی طی کنند، آیا مصلحت است یک مقام آمریکایی برای ماندن یا رفتن دکتر ظریف از معاونت تعیین تکلیف کند؟

✍️به گزارش جماران؛ رضا نصری، حقوقدان بین الملل در خصوص اظهارات حمید رسایی نماینده مجلس در رابطه با دوتابعیتی بودن فرزندان محمدجواد ظریف و تلاش برای برکناری وی از معاونت راهبردی رییس جمهور نوشت:

👈 ادعای آقای رسایی مبنی بر اینکه ‌در آمریکا «چیزی به اسم تابعیت قهری نداریم» و «تابعیت‌ قهری من درآوردی است» و اگر والدین درخواست کنند به فرزندی که در آمریکا به دنیا آمده تابعیت می‌دهند، کاملا خلاف واقع است.

👈در آمریکا، مطابق اصل تابعیت سرزمینی (Jus soli) - که در متمم چهاردهم قانون اساسی این کشور آمده - هر انسان به صرف تولد در خاک آمریکا به صورت خودکار تابعیت آمریکایی کسب می‌کند. این موضوع را دیوان عالی آمریکا در سال ۱۸۹۸ تایید کرده و از آن به بعد هم هیچ تردیدی بر آن وارد نشده است.

👈اینکه تابعیت متولدین آمریکا «سرزمینی» و «قهری» است - و نیاز به درخواست از سوی والدین ندارد - در قضیه Hamdi Vs Rumsfled در سال ۲۰۰۴ به بارزترین شکل نشان داده شد.

🔹یاسر عصام حمدی در سال ۱۹۸۰ در ایالت لوئیزیانای آمریکا از والدینی سعودی که به‌طور موقت در ایالات متحده زندگی می‌کردند، متولد شد. مدت کوتاهی پس از تولد، پدر و مادرش به عربستان سعودی بازگشتند و او در آنجا بزرگ شد. حمدی در نوجوانی با القاعده ارتباط گرفت و در سال ۲۰۰۱، در جریان حمله آمریکا به افغانستان، توسط نیروهای ائتلاف شمال دستگیر شد و به ارتش آمریکا تحویل داده شد.

🔹با وجود اینکه حمدی هرگز در آمریکا سکونت نداشت، هرگز والدینش برای او درخواست تابعیت نکرده بودند و با وجود اینکه همراه با القاعده و طالبان‌ علیه آمریکا جنگیده بود، در روند دادرسی - بر اساس متمم ۱۴ قانون اساسی آمریکا - تبعه ایالات متحده تشخیص داده شد؛ و همین موضوع مباحث حقوقی فراوانی پیرامون موضوع تابعیت قهری در آمریکا به جریان انداخت.

👈 اگر آقای رسایی حداقل این مباحث را دنبال کرده بود، هرگز مدعی نمی‌شد بحث تابعیت قهری در آمریکا یک بحث «من درآوردی» است!

❗️دوستان می‌گویند فرزندان دکتر ظریف می‌توانستند با پُر کردن یک فرم تابعیت قهری خود را باطل کنند.

☑️ ترک تابعیت به این آسانی نیست. شخص متقاضی ابتدا باید در یکی از سفارتخانه‌های آمریکا‌حضور پیدا کند و - ضمن پرداخت مبلغی حدوداً معادل ۱۵۰ میلیون تومان - رسماً تقاضای سلب تابعیت کند. در مرحله بعد‌ باید در تاریخی که برای او تعیین می‌شود برای مصاحبه مجدداً حاضر شود و دلایل خود را برای تقاضای سلب تابعیت بیان کند. در مرحله بعد دلایل او بررسی می‌شود و اگر تازه تشخیص داده شد که از نظر قانون تمام شرایط و معیارها برای پذیرش تقاضای او برآورده شده، کنسول، سفیر - یا مقامات بالاتر دولت آمریکا - اختیار دارد مطابق اصل «علم قاضی» درخواست متقاضی را رد کند!

☑️ جدا از اینکه فرزندان بزرگسال و مستقل مقامات کشور به هیچ عنوان مکلف به طی کردن چنین فرایندی برای حفظ شغل پدر یا مادر نیستند، از خود بپرسید این چه قانونی است که حضور یا عدم حضور یک مقام عالیرتبه سیاسی در یک پُست حساس در دولت جمهوری اسلامی را منوط به تصمیم‌ یک سفیر یا یک کنسول آمریکایی می‌کند؟

☑️ یعنی حتی به فرض اینکه فرزندان بزرگسال دکتر ظریف بپذیرند این مراحل را در یک سفارتخانه آمریکایی طی کنند، آیا آنوقت به مصلحت است یک مقام آمریکایی برای ماندن یا رفتن دکتر ظریف از معاونت راهبردی ریاست جمهوری تعیین تکلیف کند؟

☑️ اگر آن سفیر یا مقام آمریکایی تصمیم گرفت برای آزار دکتر ظریف - یا هر فرد دیگری در شرایط مشابه - تقاضای سلب تابعیت فرزند او را بپذیرد، همین حضرات که این قانون معیوب را تصویب کرده‌اند نخواهند گفت ظریف با حمایت سفیر آمریکا در معاونت رییس‌جمهور ابقا شد؟

✅ اصلاح قانونی چنین معیوب و غیر اصولی که عملاً به مقامات آمریکایی چنین اختیاری برای مداخله در امور داخلی کشور می‌دهد، قطعا باید اصلاح شود.

🕌 @jamarannews

دوستان می‌گویند فرزندان دکتر ظریف می‌توانستند با پُر کردن یک فرم تابعیت قهری خود را باطل کنند.

ترک تابعیت به این آسانی نیست. شخص متقاضی ابتدا باید در یکی از سفارتخانه‌های آمریکا‌حضور پیدا کند و - ضمن پرداخت مبلغی حدوداً معادل ۱۵۰ میلیون تومان - رسماً تقاضای سلب تابعیت کند. در مرحله بعد‌ باید در تاریخی که برای او تعیین می‌شود برای مصاحبه مجدداً حاضر شود و دلایل خود را برای تقاضای سلب تابعیت بیان کند. در مرحله بعد دلایل او بررسی می‌شود و اگر تازه تشخیص داده شد که از نظر قانون تمام شرایط و معیارها برای پذیرش تقاضای او برآورده شده، کنسول، سفیر - یا مقامات بالاتر دولت آمریکا - اختیار دارد مطابق اصل «علم قاضی» درخواست متقاضی را رد کند!

جدا از اینکه فرزندان بزرگسال و مستقل مقامات کشور به هیچ عنوان مکلف به طی کردن چنین فرایندی برای حفظ شغل پدر یا مادر نیستند، از خود بپرسید این چه قانونی است که حضور یا عدم حضور یک مقام عالیرتبه سیاسی در یک پُست حساس در دولت جمهوری اسلامی را منوط به تصمیم‌ یک سفیر یا یک کنسول آمریکایی می‌کند؟

یعنی حتی به فرض اینکه فرزندان بزرگسال دکتر ظریف بپذیرند این مراحل را در یک سفارتخانه آمریکایی طی کنند، آیا آنوقت به مصلحت است یک مقام آمریکایی برای ماندن یا رفتن دکتر ظریف از معاونت حقوقی تعیین تکلیف کند؟

اگر آن سفیر یا مقام آمریکایی تصمیم گرفت برای آزار دکتر ظریف - یا هر فرد دیگری در شرایط مشابه - تقاضای سلب تابعیت فرزند او را بپذیرد، همین حضرات که این قانون معیوب را تصویب کرده‌اند نخواهند گفت ظریف با حمایت سفیر آمریکا در معاونت رییس‌جمهور ابقا شد؟

اصلاح قانونی چنین معیوب و غیر اصولی که عملاً به مقامات آمریکایی چنین اختیاری برای مداخله در امور داخلی کشور می‌دهد، قطعا باید اصلاح شود.

ادعای آقای رسایی مبنی بر اینکه ‌در آمریکا «چیزی به اسم تابعیت قهری نداریم» و «تابعیت‌ قهری من درآوردی است» و اگر والدین درخواست کنند به فرزندی که در آمریکا به دنیا آمده تابعیت می‌دهند، کاملا خلاف واقع است.

در آمریکا، مطابق اصل تابعیت سرزمینی (Jus soli) - که در متمم چهاردهم قانون اساسی این کشور آمده - هر انسان به صرف تولد در خاک آمریکا به صورت خودکار تابعیت آمریکایی کسب می‌کند. این موضوع را دیوان عالی آمریکا در سال ۱۸۹۸ تایید کرده و از آن به بعد هم هیچ تردیدی بر آن وارد نشده است.

اینکه تابعیت متولدین آمریکا «سرزمینی» و «قهری» است - و نیاز به درخواست از سوی والدین ندارد - در قضیه Hamdi Vs Rumsfled در سال ۲۰۰۴ به بارزترین شکل نشان داده شد.

یاسر عصام حمدی در سال ۱۹۸۰ در ایالت لوئیزیانای آمریکا از والدینی سعودی که به‌طور موقت در ایالات متحده زندگی می‌کردند، متولد شد. مدت کوتاهی پس از تولد، پدر و مادرش به عربستان سعودی بازگشتند و او در آنجا بزرگ شد. حمدی در نوجوانی با القاعده ارتباط گرفت و در سال ۲۰۰۱، در جریان حمله آمریکا به افغانستان، توسط نیروهای ائتلاف شمال دستگیر شد و به ارتش آمریکا تحویل داده شد.

با وجود اینکه حمدی هرگز در آمریکا سکونت نداشت، هرگز والدینش برای او درخواست تابعیت نکرده بودند و با وجود اینکه همراه با القاعده و طالبان‌ علیه آمریکا جنگیده بود، در روند دادرسی - بر اساس متمم ۱۴ قانون اساسی آمریکا - تبعه ایالات متحده تشخیص داده شد؛ و همین موضوع مباحث حقوقی فراوانی پیرامون موضوع تابعیت قهری در آمریکا به جریان انداخت.

اگر آقای رسایی حداقل این مباحث را دنبال کرده بود، هرگز مدعی نمی‌شد بحث تابعیت قهری در آمریکا یک بحث «من درآوردی» است!

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1851708589762588915?t=SREwFz7pHYDHTov-SLvTng&s=19

مردم آلمان ۵۰ سال زحمت تا نام «آلمان» را از نسل‌کشی‌ای که هیتلر مرتکب شد جدا کنند. اما در عرض تنها یک سال، آنالنا بربوک دوباره آن را با نسل‌کشی‌ای که نتانیاهو انجام داد مرتبط کرد.

عجب وزیر خارجه‌ای!

‏در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد:
رضا نصری

✅ ابتدا باید تأکید کرد که ایران حق دارد – طبق ماده ۵۱ منشور سازمان ملل متحد – به تجاوز نظامی رژیم اسرائیل پاسخ دهد. در این صورت، پاسخ ایران «تلافی‌جویانه» نیست، بلکه در چارچوب و قاموس حقوق بین‌الملل «دفاع مشروع» تلقی می‌شود. ضمن اینکه حمله تجاوزگرانه اسرائیل – فارغ از اینکه نقض حاکمیت ایران بوده – منجر به شهادت چند افسر نظامی ایران شده و این موضوعی نیست که تهران به سادگی از آن چشم‌پوشی کند. بنابراین، باید اصل را بر این قرار داد که ایران مجاز است از حق دفاع مشروع خود استفاده کند. حال، اگر هدف ایالات متحده آمریکا و سایر حامیان اسرائیل این است که مانع پاسخ ایران شوند، باید بتوانند ایران را قانع کنند که از حق خود صرف‌نظر کند. این هدف نیز با تهدید زورگویی محقق نخواهد شد. ایران تنها زمانی از این حق خود صرف‌نظر خواهد کرد که امنیت و منافع آن از راهی غیر از پاسخ نظامی تأمین شود.

✅ بی تردید، ایران پیش از آنکه به حق دفاع مشروع خود متوسل شود، تمامی جوانب را به دقت مدنظر خواهد گرفت. اما تقابل نظامی اخیر میان ایران و رژیم اسرائیل باید یک حقیقت را نیز برای اسرائیل و حامیانش روشن کرده باشد؛ و آن اینکه ایران نه تنها از نظر نظامی توانایی دفاع از خود را دارد، بلکه قدرت هدف‌گیری و ضربه زدن به اسرائیل را نیز داراست و در صورت نیاز، اراده لازم برای استفاده از نیروی نظامی خود را نیز خواهد داشت.

✅ ایران امروز نه ایران دوران قاجار است که نسبت به حاکمیت و تمامیت ارضی خود بی‌تفاوت باشد و نه ایران دوران پهلوی که عزت و جایگاه خود را در تأمین منافع آمریکا در منطقه تعریف کند.

✅ ایران امروز کشوری است که برای دفاع از شأن و جایگاه خود، هم هشت سال با قدرتمندترین ارتش منطقه جنگیده و یک وجب از خاک خود را از دست نداده است، هم با گروه‌های مسلح تروریستی مانند داعش جنگیده و از تعرض آن‌ها به خاک خود جلوگیری کرده، هم تنها کشوری است که در نیم قرن اخیر به یک پایگاه نظامی آمریکا حمله کرده، و هم سامانه گنبد آهنین اسرائیل را - با وجود حمایت‌های گسترده آمریکا و کشورهای غربی و مجهر بودن رژیم اسرائيل به سلاح هسته‌ای - خنثی کرده و صدها موشک به خاک آن شلیک کرده است. در نتیجه، جدا از اینکه چه کسی رئيس‌جمهور آمریکا شود، یک ماجراجویی دیگر از سوی اسرائيل تنها به مثابه نادیده گرفتن تغییر ماهیت و توان ایران و به تبع، یک خطای محاسباتی خواهد بود.

✅ آمریکا، دولت‌های غربی و کشورهای عرب منطقه باید به این درک برسند که ایران پس از چهل سال تلاش به بلوغ رسیده، از نظر امنیتی احساس اطمینان می‌کند و به دنبال ثبات در منطقه است تا بتواند به رشد و توسعه اقتصادی خود بپردازد. رسیدن به چنین درکی، از اشتباهات محاسباتی آن‌ها جلوگیری خواهد کرد.

✅ برقراری یک آتش‌بس دائمی در غزه و لبنان می‌تواند عاملی باشد که ایران را از پاسخ نظامی به اسرائیل منصرف کند. منتها، این آتش‌بس باید با درک این واقعیت همراه باشد که دیگر نمی‌توان ملاحظات امنیتی، جایگاه ایران در نظم جدید منطقه و منافع ملی آن را نادیده گرفت.

✅ اسرائیل – برخلاف ادعاهای تبلیغاتی خود – در دستیابی به اهدافش در غزه و لبنان ناکام بوده است. در یک سال گذشته، نه موفق شده حماس را از میان بردارد و نه توانسته حزب‌الله لبنان را به‌طور موثر و جبران‌ناپذیر تضعیف کند. آنچه اسرائیل طی این یک سال به دست آورده، انزوای بین‌المللی، توقف روند عادی‌سازی روابط با عربستان سعودی و دیگر کشورهای عربی، و از بین رفتن روایت و تصویری است که تلاش کرده طی چند دهه گذشته در افکار عمومی جهان – به‌ویژه در غرب – برای خود ایجاد کند. علاوه بر این، روند مهاجرت به اسرائیل در این مدت متوقف شده، اقتصاد آن آسیب دیده و با مشکلات داخلی فراوانی روبرو شده است. به همین دلیل، دیر یا زود مجبور به پذیرش آتش‌بس خواهد شد.

✅ هرچقدر آتش‌بس دیرتر برقرار شود، دامنه و عمق مشکلاتی که به آن‌ها اشاره شده بیشتر خواهد شد. در حقیقت، نتانیاهو اسرائیل را در شرایطی قرار داده که از آن هیچ پیروزی واقعی و پایداری به دست نخواهد آمد. به همین دلیل، حتی در میان دیگر سیاستمداران اسرائیلی و در جامعه نیز با انتقادات شدیدی مواجه شده است. سرمایه سیاسی او برای تداوم جنگ نیز در حال اتمام است.

✅ آمریکا در فصل انتخابات قرار دارد و عملاً در وضعیت «بی‌دولتی» به سر می‌برد. آقای بایدن به پایان عمر سیاسی خود نزدیک شده و نفوذ و اعتبار لازم برای تاثیرگذاری بر تصمیمات اسرائیل را ندارد. از این رو، لابی‌های اسرائیلی و شخص نتانیاهو عملاً هدایت سیاست خارجی آمریکا را تا حدود زیادی در دست گرفته‌اند. این شرایط با روی کار آمدن دولت جدید در واشنگتن تغییر خواهد کرد.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1851003974339490176?t=S1XWv4jiDqF92CXpYD29xw&s=19

آقای دکتر عراقچی در نامه‌اش به رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد، در ابتکاری بی سابقه و معنادار، به اسم از افسرانی که در حمله اخیر رژیم اسرائیل شهید شدند یاد کرده است. این ابتکار حاوی یک پیام صریح و قوی به متجاوز، حامیان آن و جامعه بین‌المللی است.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1850751254219067467?t=wjBhOH0hcpjFHsSvm3VK9g&s=19

حمایت بی‌قید و شرط دولت‌های غربی از اسرائیل به بروز بحران‌های انسانی در غزه و لبنان منجر شده، قوانین بین‌المللی را تضعیف کرده، نهادهای بین‌المللی را ناتوان ساخته، اعتبار اروپا در موضوع حقوق بشر را نابود کرده، شکاف‌های داخلی در جوامع غربی را تشدید کرده، آزادی بیان در غرب را محدود کرده و احساسات ضدغربی در سراسر جهان را تقویت کرده است— که این خود برای آن‌ها خطرات امنیتی بلندمدتی را در پی خواهد داشت.

امروز نیز - که اسرائیل در حال تدارک یک عمل متجاوزنه دیگر به ایران است - همین رویکرد غرب کل منطقه را در آستانه یک جنگ فاجعه‌بار قرار داده است. جنگی که پیامدهای مخربی برای اقتصاد جهانی، امنیت انرژی، آزادی کشتیرانی و رژیم عدم گسترش خواهد داشت.

آیا حمایت از یک رژیم آپارتاید و نسل‌کش با وجود این هزینه‌های هنگفت - و در مواردی غیرقابل جبران - واقعاً ارزشش را دارد؟

‏حساسیتی که در فضای رسانه‌ای ایران نسبت به «زبان بدن» مقامات و دیپلمات‌ها در سفرهای خارجی وجود دارد، تنها زمانی منطقی بود که همتایان خارجی نیز تفسیری مشابه از آن داشتند. اما نه مقامات خارجی، نه افکار عمومی، و نه رسانه‌های آن‌ها به «زبان بدن» چنین اهمیتی نمی‌دهند. برای ارزیابی موفقیت یک سفر، باید به سطح دیدارها، محتوای مذاکرات، توافقات حاصل‌شده و متن بیانیه‌های مشترک توجه کرد. تمرکز بر اینکه چه کسی پا روی پا انداخت یا در عکس چه ژستی گرفت، عمدتاً نتیجه فضای سیاست‌زده رسانه‌ای ایران است و تنها اتلاف وقت و انرژی است. علاوه بر این، کسانی که چنین انتقاداتی می‌کنند، اغلب کمتر با پروتکل‌ها آشنا هستند و بیش‌تر برداشت‌های شخصی خود را از آداب و رسوم دیپلماتیک بیان می‌کنند. این بازی‌های جناحی – که در همه جناح‌ها دیده می‌شود – به یکی از آفت‌های سیاست خارجی کشور تبدیل شده است.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1849340383001530479?t=24AphEjq1vrCYLh3fnLDfA&s=19

مطلبی به اسم ««دریای خون، تاوان دست‌اندازی به جزایر» در سایت‌های مختلف با اسم و عکس من منتشر شده که نوشته‌ی من نیست. از مسئولان سایت‌ها و روزنامه‌نگاران عزیز تقاضا دارم مطالب را حذف کنند.

رضا نصری

گفت‌وگو با «تجارت‌نیوز»:
رضا نصری

✅ اول اینکه موضوعاتی مثل تمامیت ارضی، امنیت و شیرازه اقتصادی کشور مربوط به موجودیتی به نام ایران است. برخی رسانه‌های وابسته به رژیم اسرائیل در خارج از کشور، تلاش می‌کنند اینگونه القا کنند که «جمهوری اسلامی» و «ایران» تفاوت دارند تا بخشی از قشر معترض را با برنامه‌های خصومت‌آمیز اسرائیل همراه کنند. دست‌کم تلاش برخی کشورها برای تعرض به حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه باید به این قشر نشان داده باشد که نیروهای ایران‌ستیز چشم طمع به عناصر تشکیل‌دهنده ایران دوخته‌اند و نه فقط به دولت و حکومت ایران! در نتیجه، لازم است تا یک دیالوگ و تعامل سازنده با قشر ناراضی برقرار شود تا تبلیغات زیان‌بار و جنگ روانی این رسانه‌ها خنثی شود.

✅ دوم اینکه برنامه «وفاق ملی» دکتر پزشکیان فقط یک شعار انتخاباتی نبود. طرح بحث وفاق ملی محصول یک تحلیل دقیق از وضعیت منطقه و یک پیش‌بینی درست در مورد سیر تحولات و حوادث بود که امروز با تشدید تنش میان ایران و رژیم اسرائیل نمود پیدا کرده است. در نتیجه، تحقق این وفاق - چه میان دولت و قشر ناراضی مردم و چه میان جناح‌ها و جریان‌های سیاسی - یک ضرورت امنیتی است. در این راستا، هر اقدامی که موجب تشدید نارضایتی عمومی شود یا هر اقدامی که در صفوف مقامات و مسئولان سیاسی کشور تفرقه بیندازد، مغایر با امنیت و مصلحت ملی است. در شرایط جنگی، مهم‌ترین ضامن بقا و امنیت کشور، وحدت و همبستگی ملی است. در غیر این صورت، نیروهای متخاصم می‌توانند از شکاف‌ها، نارضایتی‌ها و اختلافات میان تصمیم‌گیران سیاسی برای لطمه زدن به کیان کشور بهره‌برداری کنند.

✅ سوم اینکه لازم است در زمان بحران‌های خارجی، اعتماد عمومی به توانایی‌های کشور و قابلیت مسئولان در بهره‌برداری بهینه و به موقع از این توانایی‌ها برقرار باشد. ایران هم‌چنان قدرتمندترین، قدیمی‌ترین و مقاوم‌ترین کشور در غرب آسیاست و اهرم‌ها و ابزارهای متعددی برای ایجاد بازدارندگی و دفاع از منافع خود در اختیار دارد. در نتیجه، مهم است این موضوع نیز برای افکار عمومی تبیین شود.

✅ لازم است ایران به رژیم اسرائیل، حامیان آن و کشورهای منطقه این پیام را برساند که «همه گزینه‌ها روی میز است»! ایران برای دفاع از منافع حیاتی خود - از دیپلماسی گرفته تا توسل به زور تا خروج از ان‌پی‌تی و تغییر رویکرد خود نسبت به ثبات منطقه و بازار انرژی - استفاده خواهد کرد. ضمن اینکه در هیچ شرایطی به نظم جدیدی که در آن ملاحظات راهبردی، امنیتی و اقتصادی آن نادیده گرفته شود تن نخواهد داد.

✅ایران در شرایط فعلی خواستار صلح و ثبات در منطقه، ایجاد همکاری‌های راهبردی با همسایگان، تامین امنیت کشتیرانی و امنیت انرژی و پایبندی کشور‌ها به رژیم عدم اشاعه است. اما چنانچه منافع حیاتی آن مورد تهدید قرار گیرد، مترصد است رویکردش‌ را نسبت به همه این موارد، متناسب با شرایط جدید، تغییر دهد.

✅ لازم است در هر شرایطی، کانال‌های دیپلماتیک و ارتباطی - بدون واسطه - با قدرت‌های جهانی برقرار و حفظ شود. این کانال‌ها ابزاری برای مدیریت تنش و برقراری ثبات هستند و به مثابه سازوکاری برای تعدیل فضا و برقراری ثبات نسبی در اوج درگیری و بحران عمل می‌کنند. این نگاه که با تشدید بحران مسیر دیپلماسی نیز باید بسته شود، نگاهی غیر اصولی و متعصبانه است. اتفاقا ایجاد سازوکارهای کاهش تنش در مواقع بحران از هر زمانی ضروری‌تر است.

https://tejaratnews.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC%DB%8C-17/943274-%D8%B1%D8%A7%D9%87%D8%A8%D8%B1%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%A8%D8%A7%D9%84-%D8%AA%D9%87%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%B9%D9%84%DB%8C

شورای امنیت سازمان ملل متحد، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، سازمان جهانی بهداشت، اتحادیه اروپا، شورای همکاری خلیج فارس، سازمان همکاری اسلامی و تمامی دولت‌ها، به‌ویژه کشورهای عرب منطقه، این فرصت را دارند که به اسرائیل هشدار دهند تا از هرگونه حمله به زیرساخت‌های هسته‌ای و نفت و گاز ایران خودداری کند، چرا که این اقدام ممکن است واکنش شدید ایران را در پی‌ داشته باشد.

به‌ویژه شورای امنیت، که وظیفه اصلی آن حفظ صلح و امنیت بین‌المللی است، باید امروز وارد عمل شود تا از یک تشدید تنش، با عواقب غیرقابل پیش‌بینی، جلوگیری کند.

این نهادها وظیفه دارند که از بروز احتمالی یک فاجعه انسانی، زیست‌محیطی و اقتصادی جلوگیری کنند. در غیر این صورت، باید مسئولیت پیامدهای آن را بر عهده بگیرند.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1848172149753643388?t=BE2lKUWlvIIOz56ZonhaUg&s=19

Try to imagine walking in the shoes of an Iranian policymaker.

In the early 1990s, Iran was instrumental in securing the release of American hostages in Lebanon, only to face betrayal. Later, during the Yugoslav wars, Iran aided U.S. efforts to arm Bosnian forces, but once again, was betrayed. This pattern repeated in the early 2000s when Iran helped the U.S. defeat Al-Qaeda and the Taliban in Afghanistan, only to be let down yet again.

In 2015, Iran signed the nuclear deal with the P5+1, aiming for better relations and regional stability. But once more, Iran was betrayed. It wasn’t just U.S. politics that derailed progress—Arab neighbors and Israel worked in concert to block diplomatic success.

In 2019, Iran proposed the Hormuz Peace Endeavour (HOPE) to promote regional cooperation, but the initiative was met with silence.

Even after normalizing ties with Saudi Arabia and the Persian Gulf states, and even as Iran's new president recently offered a new package of cooperation to Iran's neighbors, these nations seem eager to join the Abraham Accords—a partnership with Israel that undermines Iran’s security.

Over the past year, Iran stood alone in defending the Palestinian cause, bearing the costs while Arab nations remained "neutral." When Israel attacked Iran’s embassy in Syria, targeted its diplomats, officials, territory and interests, Arab neighbors offered only tepid responses.

Now, Israel, backed by U.S. military support, threatens a large-scale assault on Iran. Meanwhile, European nations impose sanctions on Iran for defending itself, as Arab countries remain passive and silent.

After all these experiences and observations, many in Iran have come to conclude that the country's very existence is the target of a coordinated plot and are calling to respond accordingly to any Israeli aggression.

A new sentiment is emerging in Iran: You are either with us, or with genocidal Israel.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1848080642413662681?t=MHovQSmik3ibkPhdaIQ4WA&s=19

گذار از «درگیری شدید» به «درگیری مفید»
رضا نصری


دکتر پزشکیان «وفاق ملی» را برنامه محوری دولت خود قرار داده است. این پروژهٔ مهم و ارزشمند فقط یک نیاز اجتماعی نیست، بلکه در شرایط بحرانی منطقه به یک ضرورت امنیتی تبدیل شده است. کاهش تنش اجتماعی، در کنار تحکیم رابطه «دولت-ملت»، بنیان یک کشور منسجم و متحد را تشکل می‌دهد.

در ماه‌های اخیر، عده‌ای خواسته یا ناخواسته به فرایند ایجاد این وفاق لطمه زده‌اند. برخی نیز با اقدامات متمرکز و بعضاً خصومت‌آمیز علیه بعضی شخصیت‌های ملی اجازه نمی‌دهد فضای سیاسی و اجتماعی کشور از مرحله «درگیری شدید» عبور کند و دست‌کم وارد مرحله جدیدی شود که به آن «درگیری مفید» می‌گویند.

آمندا ربپلی، در کتاب High Conflict: Why We Get Trapped and How We Get Out ،‌ تفاوت این دو جنس «درگیری» را اینطور بیان می‌کند:

- درگیری شدید با چرخه‌ای از خشم، سرخوردگی و تشدید اختلافات همراه است که معمولاً به یک بازی مجموع صفر تبدیل می‌شود، جایی که هر دو طرف یکدیگر را دشمن می‌پندارند. این نوع درگیری از نظر عاطفی فرسایشی است و به ندرت به نتیجه‌ای مثبت منجر می‌شود. ریپلی توضیح می‌دهد که وقتی افراد درگیر چنین وضعیتی می‌شوند، دیدگاه‌هایشان بیشتر از پیش خشک و تغییرناپذیر می‌گردد و توانایی درک دیدگاه‌های دیگر را از دست می‌دهند. ریپلی با استفاده از مطالعات موردی از سیاست، جامعه و روابط شخصی، نشان می‌دهد که چگونه افراد، جوامع و حتی ملت‌ها به دام این نوع درگیری‌ها می‌افتند. او توضیح می‌دهد که درگیری‌های شدید معمولاً از نوعی «چرخه تکراری» پیروی می‌کنند که شامل تحقیر، بی‌اعتمادی و قطبی شدن است.

- درگیری مفید اما، به افراد اجازه می‌دهد اختلاف‌نظر داشته باشند، ولی با رویکردی همراه با کنجکاوی، انعطاف و تمایل به گفتگوهای معنادار. این نوع درگیری به جای نیاز به توافق فوری، به درک متقابل کمک می‌کند. هدف اصلی یافتن راهی برای پیشرفت است، حتی اگر هر دو طرف نتوانند به‌طور کامل مسئله را حل کنند.

آماندا ریپلی در کتاب خود چندین تکنیک و استراتژی عملی را برای خروج از «درگیری شدید» معرفی می‌کند. این تکنیک‌ها به افراد و جوامع کمک می‌کنند تا از درگیری‌های شدید فاصله بگیرند و راه‌هایی برای حل مسئله و همکاری پیدا کنند. هدف ریپلی این است که نشان دهد با تغییر رویکرد و نگرش، می‌توان درگیری‌هایی را که به نظر غیرقابل‌حل می‌آیند مدیریت و حل نمود.

برخی از این تکنیک‌ها شامل موارد زیر هستند:

۱- کنجکاوی درباره طرف مقابل: ریپلی تأکید می‌کند که یکی از مهم‌ترین گام‌ها در خروج از درگیری شدید، به جای تمرکز بر نفرت یا تحقیر طرف مقابل، کنجکاو شدن درباره انگیزه‌ها و دیدگاه‌های آن‌ها است. او اشاره می‌کند که وقتی افراد شروع به پرسیدن سوال‌های باز می‌کنند و به دقت به پاسخ‌ها گوش می‌دهند، اغلب به پیچیدگی و انسانی بودن طرف مقابل پی می‌برند و این می‌تواند به کاهش تنش‌ها کمک کند.

۲- ایجاد فضا برای گفتگو: یکی از روش‌های مؤثر برای کاهش درگیری شدید، ایجاد فضاهایی برای گفتگوی سازنده است. ریپلی توضیح می‌دهد که این فضاها باید به گونه‌ای طراحی شوند که افراد بتوانند بدون ترس از حمله، دیدگاه‌های خود را بیان کنند. این امر به آرام کردن اوضاع و ایجاد محیطی برای گفتگوهای معنادار کمک می‌کند.

۳- شناخت دینامیک درگیری: درک الگوهای معمول درگیری، یکی از کلیدهای اصلی برای خروج از آن است. ریپلی اشاره می‌کند که درگیری‌های شدید معمولاً به دلیل قطبی شدن و دینامیک‌های تکراری ادامه می‌یابند. بنابراین، شناخت این دینامیک‌ها و تلاش برای شکستن آن‌ها ازطریق تغییر رفتار یا رویکرد می‌تواند به کاهش شدت درگیری کمک کند.

۳- تمرکز بر مسائل مشترک و اهداف بزرگ‌تر: ریپلی پیشنهاد می‌دهد که به جای تمرکز بر اختلافات، افراد به دنبال اهداف و منافع مشترکی باشند که ممکن است در میان دو طرف وجود داشته باشد. این کار باعث می‌شود که به جای دشمنی و رقابت، همکاری و تعامل برای رسیدن به اهداف بزرگ‌تر اولویت پیدا کند.

۴- دور شدن از درگیری برای بازنگری: یکی دیگر از تکنیک‌های مهمی که ریپلی معرفی می‌کند، این است که افراد زمانی که درگیری شدید می‌شود، به‌طور موقت از آن فاصله بگیرند تا بتوانند وضعیت را از زاویه‌ای جدید و بدون فشار احساسی ارزیابی کنند. این فاصله‌گیری به بازنگری موقعیت و اتخاذ رویکردی بهتر کمک می‌کند.

۵- کم کردن نقش «آتش‌افروزان»: ریپلی توضیح می‌دهد که در هر درگیری شدیدی، «آتش‌افروزانی» وجود دارند که به تشدید وضعیت کمک می‌کنند، چه در رسانه‌ها، چه در سیاست و چه در زندگی شخصی. یکی از راه‌های کاهش درگیری، شناسایی این افراد و کاهش تأثیر آن‌هاست.

این تکنیک‌ها در حوزه مذاکرات و دیپلماسی کاربرد دارد. اما به نظر می‌رسید پیش از هر اقدامی نیاز است آن‌ها را سرلوحه رویکردهای خود قرار دهیم و در فضای داخلی پیاده کنیم. همانطور که ذکر شد، امروز «وفاق ملی» یک ضرورت امنیتی است.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1847535851238011310?t=M3fqjKYjEfW2uZBPoMYg2g&s=19

کشورهای شورای همکاری خلیج فارس باید درک کنند که ایران برای همیشه همسایه آن‌ها خواهد بود! شرکای خارجی ممکن است بیایند و بروند، اما ایران در منطقه باقی خواهد ماند! هر تلاشی برای ساختن یک نظم منطقه‌ای بدون در نظر گرفتن منافع اساسی و نگرانی‌های امنیتی ایران پایدار نخواهد بود. ثبات بلندمدت آن‌ها به همکاری با ایران وابسته است، نه برون‌سپاری امنیت خود به قدرت‌های خارجی یا عادی‌سازی روابط با اسرائیل برخلاف منافع ایران و افکار عمومی خودشان!

اسرائیل سابقه‌ای طولانی در هدف قرار دادن پایگاه‌های سازمان ملل متحد دارد. در سال ۱۹۹۶، در جریان کشتار قانا، نیروهای اسرائیلی یک مجتمع سازمان ملل متحد در لبنان را که غیرنظامیان در آن پناه گرفته بودند، بمباران کردند و ۱۰۶ نفر از جمله پرسنل این سازمان را کشتند. برخلاف ادعای اسرائیل مبنی بر خطای هدف‌گیری، تحقیقات سازمان ملل متحد نشان داد که این حمله به صورت عمدی انجام شده است. اسرائیل شایستگی حفظ عضویت خود در سازمان ملل متحد را ندارد.

سیاستمداران غربی به‌راحتی از حمله به پالایشگاه‌های نفتی و تأسیسات هسته‌ای ایران صحبت می‌کنند و بدون هیچ ملاحظه‌ای حمله نظامی به ایران را امری طبیعی و معمول جلوه می‌دهند. ایرانیان مقیم خارج وظیفه دارند اجازه ندهند تابوی حمله نظامی به ایران شکسته شود.

موضع ملی ربطی به دیدگاه‌های سیاسی ندارد. ایرانیان ساکن این کشورها می‌توانند با برگزاری تظاهرات، راه‌اندازی کمپین‌های اعتراضی، تماس با نمایندگان پارلمان‌ها و مشارکت فعال در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مانع عادی‌سازی حمله به خاک ایران شوند.

همه کسانی که دیروز تحریم‌ها را امری عادی و مفید برای آینده ایران جلوه می‌دادند و خود را به دروغ مخالف جنگ می‌خواندند، امروز تلاش می‌کنند تا حمله نظامی را به عنوان یک سیاست معقول و منطقی در افکار عمومی جا بیندازند. اجازه ندهید گروه کوچکی از ویرانی‌طلبان به نام شما مسیر جنگ را هموار کنند. هر سیاستمدار غربی که علیه امنیت و تمامیت ارضی ایران سخن بگوید‌ باید هزینه سیاسی و حیثیتی آن را بپردازد.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1844466512444195279?t=Bzlc9a1ePereEw0mI5SBiw&s=19

پس از پاره کردن منشور سازمان ملل متحد در مجمع عمومی، کشتن کارکنان سازمان ملل متحد در غزه، متهم کردن مقامات این سازمان به «یهودی‌ستیزی و همدردی با تروریست‌ها»، تمسخر دادگاه بین‌المللی دادگستری، نادیده گرفتن درخواست‌های جهانی برای آتش‌بس، بی‌اثر کردن شورای امنیت، و اعلام دبیرکل سازمان ملل متحد به عنوان «عنصر نامطلوب»، اکنون اسرائیل به نیروهای صلح‌بان یونیفل با تانک حمله می‌کند.

اسرائیل چه کار دیگری باید انجام دهد تا عنوانِ "کشور صلح‌دوست" از آن سلب شود و از سازمانی که به وضوح از آن متنفر است اخراج گردد؟

در صورت حمله اسرائیل به پالایشگاه‌های نفت، مراکز اقتصادی یا تأسیسات هسته‌ای ایران، یک بدعت بسیار خطرناک پایه‌گذاری می‌شود که اهداف غیرنظامی را مشروع جلوه می‌دهد و راه را برای نوع جدیدی از جنگ باز می‌کند. با عبور از این مرز، هیچ محدودیتی باقی نخواهد ماند. اسرائیل به طور مستمر در حال نابود کردن رژیم‌های حقوقی است که روابط بین‌المللی را مدیریت می‌کنند.

رئیس بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها از هم‌اکنون مدعی است حکومت ایران سلاح‌ها و رزمندگان خود را در تونل‌های زیرزمینی مخفی می‌کند و قصد دارد از مردم ایران برای حفاظت از آن‌ها به عنوان «سپری انسانی» استفاده کند. به زودی کارشناسان ایران‌اینترنشنال و چهره‌های شاخص اپوزسیون وابسته به اسرائیل هم همین ادعا را به زبان فارسی مطرح خواهند کرد.

این اراجیف بخشی از «جنگ روانی» است. اما کسانی که در خیال خود فکر می‌کنند می‌توانند با این ترفندهای سخیف ایران را به غزه تبدیل کنند، یادشان نیست چند میلیون ایرانی وطن‌پرست و جوان غیرتمند ایرانی در آمریکا و کانادا و اروپا زندگی می‌کنند که اجازه نخواهند داد خانواده و هموطنان‌شان در کشور به راحتی به "هدف مشروع نظامی" تبدیل شوند!

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1842892121964949626?s=19

ترامپ گفته بایدن می‌بایست به اسرائیل می‌گفت ابتدا به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کند و "بعداً نگران بقیه‌اش باشد."

"بقیه‌اش" شامل ضربه قدرتمند ایران به زیرساخت‌های اسرائیل، جنگ منطقه‌ای تمام‌عیار، اختلال در تأمین انرژی جهانی، خروج ایران از معاهده عدم اشاعه (NPT) و بالتبع فروپاشی رژیم عدم اشاعه خواهد بود. این "راه‌حل" از سوی کسی است که وعده می‌دهد در صورت انتخاب مجدد، صلح را در جهان برقرار خواهد کرد!

پرسشی از سفیر فرانسه در سازمان ملل متحد،

فرانسه می‌دانست سیدحسن نصرالله قبل از آغاز عملیات نظامی اسرائیل در لبنان با آتش‌بس موافقت کرده بود. چرا این موضوع در سخنرانی شما در نشست شورای امنیت مطرح نشد؟

Israel has occupied other nations' lands for decades, not Iran.

Israel enforces a racist apartheid regime in occupied Palestine and has trapped 2 million people in a cage in Gaza, not Iran.

Israel has administered contraceptives to its own non-white [Ethiopian] minorities without consent to ethnically cleanse them, not Iran.

Israel runs a covert nuclear weapons program under the guise of "deliberate ambiguity", not Iran.

Israel has refused to ratify the NPT and all other international conventions regarding the possession and use of WMDs, including chemical and biological weapons, not Iran.

Israel interferes in U.S. and Western domestic and foreign politics through its lobbies, not Iran.

Israel faces formal accusations of genocide at the ICJ, not Iran.

Israel's leaders are wanted for war crimes by courts in Europe and the International Criminal Court, not Iran.

Israel assassinates foreign leaders and officials abroad, not Iran.

Israel silences critics in the Western world by weaponizing charges of antisemitism, not Iran.

Israel's army operates torture camps where prisoners of war are raped and murdered, not Iran.

Israel deliberately targets civilians, hospitals, and "safe zones" during conflicts, not Iran.

Israel has rigged ordinary communication devices with explosives and detonated them in crowded areas, not Iran.

Israel's ambassador to the UN has shred the UN Charter on camera, not Iran's.

Israel has killed UN personnel and declared the UN Secretary-General persona non grata, not Iran.

And the list goes on!

Yet, Iran is labeled as a threat to international peace and security and demonized in Western media!

Question to Americans and Europeans: What exactly are your "shared values" with Israel?

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1841499456761426194?t=kY8Jac1omCKfYdQoAwyb0w&s=19

در گذشته، هواپیماهای اسرائیلی قبل از عملیات نظامی، در شهرها تراکت‌هایی به زبان مردم محلی پخش می‌کردند تا آن‌ها را بترسانند و از نظر روانی خرد کنند. امروز شبکه ایران‌اینترنشنال این وظیفه را بر عهده گرفته و علیه مردم ایران یک جنگ‌روانی تمام عیار به راه انداخته است. رفتار مسئولانه این است که ایران‌اینترنشنال را خاموش کنیم و اجازه ندهیم ذهن‌های خود و عزیزان‌مان را آلوده کند.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1841423512323437010?t=PFT4N8HxEjIOLA9X59-ZCg&s=19

چند نکته در مورد نسبت فضای سیاسی داخل کشور و جنگ:

۱- پیوند میان ایران و حزب‌الله لبنان یک پیوند معنوی است. برخلاف ادعای بعضی‌ها، سلاح و پول ایران این رابطه را شکل نداده است! آنچه این پیوند را مستحکم نگه می‌دارد قدرت معنایی ایران و اعتماد متقابل است.

۲- صحبت‌های اخیر مبنی بر اینکه عدم واکنش نظامی ایران به ترور شهید هنیه موجب ترور سیدحسن نصرالله شده - ضمن اینکه پایه و اساس محکمی ندارد - در نهایت موجب مقصر جلوه دادن ایران و سست شدن این اعتماد در بدنه حزب‌الله، سایر گروه‌های مقاومت و جهان عرب خواهد شد. کمااینکه این تحلیل‌ها از هم‌اکنون از داخل ایران به افکار عمومی شیعیان لبنان سرایت کرده و تاثیری بسیار منفی بر جای گذاشته است.

۳- استفاده ابزاری و جناحی از شهادت سیدحسن نصرالله برای مقصر جلوه دادن دولت پزشکیان نه تنها خلاف انصاف و اخلاق است، بلکه تاثیر بسیار سوئی بر رابطه ایران و حزب‌الله لبنان و محور مقاومت خواهد گذاشت. این ادعا که دولت پزشکیان مانع واکنش نظامی به ترور آقای هنیه شده، یا این ادعا که دولت پزشکیان "سیگنال ضعف" فرستاده، یا این دروغ زشت‌ که دولت پزشکیان برای رسیدن به توافق با غرب، حزب‌الله را معامله کرده است، همگی اظهاراتی خلاف امنیت ملی است.

اول اینکه دولت پزشکیان بیست روز پس از روز تحلیف (روز ترور آقای هنیه) تشکیل شد و در حدفاصل این بیست روز حضور موثری در شو ای عالی امنیت ملی نداشته است. هیچ‌یک از اعضای آن نیز در فرایند تصمیم‌سازی در باره واکنش ایران به این ترور نقشی نداشته‌ و آقای دکتر ظریف هم طرف مشورت نبوده است. پس بهره‌برداری جناحی از این تصمیم هیچ اساس و موضوعیتی ندارد و تنها تاثیر آن بدبین کردن مقاومت نسبت به ایران است. هر تصمیمی در آن مقطع گرفته شده، به هر دلیل، محصول محاسباتی است که ترکیب متفاوتی از شورای عالی امنیت ملی بر آن مهر تایید زده است. ارزیابی درست یا غلط بودن آن محاسبات هم بدون دسترسی به داده‌ها و ملاحظات دقیق محرمانه و میدانی میسر نخواهد بود. آنچه می‌ماند اعتماد به تجربه و دانش نیروهای مسلح و تصمیمی است که در آن مقطع گرفته شده است. ایران در مورد "آتش‌بس" فریب نخورده است. بحث آتش‌بس تنها یکی از عناصر محاسباتی بوده است. طرح این موضوع در این برهه، یعنی مقصر جلوه دادن آمریکا در قبال هرآنچه در پیش است و کارکرد سیاسی دارد.

دوم، این ادعا که دولت پزشکیان در نیویورک "سیگنال ضعف" فرستاده هم ادعای غلطی است. دانیل پلتکا - عضو موسسه آمریکن انستیتوت و از چهره‌های سرشناس نومحافظه‌کار در آمریکا - در گزارشی گلایه‌آمیز و عصبی که از دیدار اصحاب‌ رسانه و اندیشکده‌های آمریکایی با هیأت ایرانی در نیویورک نوشته - ضمن برشمردن تیتر مقالاتی که پس از این دیدار در رسانه‌های اصلی آمریکا منتشر شده - با زبانی تمسخرآمیز پرسیده "اینجا چه خبر است" که ایران توانسته خود را خواهان صلح و آرامش و اسرائیل را جنگ‌طلب جلوه دهد!

پس آنچه دولت پزشکیان انجام داده "ارسال سیگنال ضعف" نبوده، بلکه برهم زدن تصویر برساخته‌ای بود که لابی اسرائیل و نومحافظه‌کاران آمریکا تلاش دارند از ایران نشان دهند. این تلاش در صورت وقوع جنگ، یعنی همراه‌سازی افکار عمومی با ایران و به تبع، تحت فشار قرار گرفتن سیاستمداران غربی که جانب "جنگ‌طلب" ایستاده‌اند. به همین خاطر عملکرد پزشکیان در نیویورک صدای لابی اسرائیل را درآورده و این موج تبلیغات منفی عظیم را علیه او و دیگر اعضای هیأت همراه به راه انداخته است.

ادعای سوم - اینکه دولت پزشکیان حزب‌الله را در ازای توافق معامله کرده است - آنقدر مضحک و زشت است که نیاز به پاسخ ندارد. اما کسانی که این دروغ را ترویج داده‌اند بروند و در شبکه‌های اجتماعی عرب‌زبان ببینند با این ادعا چه بر سر اعتبار کلیت نظام آورده‌‌اند و چگونه افکار عمومی مردم لبنان را متاثر از تئوری‌های توطئه و عواطف ضد ایرانی ساخته‌اند!

اگر قصدشان این است که با این دروغ دولت مستقر را در وسط بحران جنگ ساقط کنند، یا به این بهانه دستگاه دیپلماسی را خلع سلاح کنند تا به مقاصد خود در زمینه رفع تحریم‌ها دست نیابد، بدانند که این دقيقا همان اهدافی است که رژیم اسرائیل دنبال می‌کند.

۴- زمان جنگ، زمان اتحاد و همبستگی است. تلاش برای ایجاد تفرقه در میان مسئولین یا تلاش برای ایجاد شکاف میان مردم بر اساس دسته‌بندی‌های سیاسی یعنی آسیب زدن به شیرازه امنیت ملی! در آستانه جنگ، "سلیقه سیاسی" هیچ معنایی ندارد. ایران‌اینترنشنال را خاموش کنیم و در کنار هم باشیم!

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1841138191094415675?t=L_9lPZy_-iXUHUzO0-8B0w&s=19

https://www.etemadonline.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-9/676772-%D9%85%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AF%DB%8C%D9%BE%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84-%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82%D9%87

کسانی که از عدم پاسخگویی ایران به اسرائیل پس از ترور شهید هنیه به دنبال بهره‌برداری جناحی هستند و آن را به فریب خوردن ظریف و عراقچی نسبت می‌دهند، توجه داشته باشند آقای عراقچی بیست روز پس از روز تحلیف (روز ترور شهید هنیه)‌ تازه وزیر امور خارجه شدند و آقای ظریف هم در آن زمان هیچ سمتی نداشتند. در آن بیست روز سرپرستِ وقت وزارت امور خارجه در جلسات شورای عالی امنیت ملی نشسته بود و آقای ظریف هم در تصمیم‌سازی در مورد واکنش به ترور شهید هنیه حتی مورد مشورت قرار نگرفته بود. اگر پیامی از سوی آمریکا و غرب با وعده آتش‌بس به ایران منتقل شده، وزارت امور خارجه و دولت آن پیام را به مراجع عالی منتقل کرده و تصمیم‌گیری نهایی با اجماع نهادهای بالادستی صورت گرفته است.

تلاش برای ماهی گرفتن از آب گل‌‌آلودِ جنگ به شدت غیرمسئولانه است و بازتاب بسیار بدی در افکار عمومی منطقه خواهد داشت.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1840712206645686773?t=TQXnAEZDNVbKeuIP7Sr68g&s=19

آقای دکتر عراقچی تندترین مواضع را - با القابی که تا کنون در مجامع رسمی بکار گرفته نشده بود - در شورای امنیت علیه اسرائیل و سردمداران و حامیان آن بیان کردند.

آقای دکتر ظریف - جدا از اینکه همین الان در کتابی با بعضی از سرشناس‌ترین حقوقدانان بین‌المللی و سیاستمداران برجسته جنوب جهانی، یک مقاله در مورد همدستی آمریکا در نسل‌کشی اسراییل در غزه به زبان انگلیسی در دست چاپ دارند - در همین سفر نیویورک در چندین مصاحبه جنبش مقاومت را به عنوان یک جنبش اصیل آزادی‌بخش - مانند جنبش ضد آپارتابد آفریقای جنوبی - معرفی کردند و با زبانی که مخاطب غربی درک می‌کند از آن جانانه دفاع کردند.‌

آقای دکتر پزشکیان در هر دو سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به تمام انگاره‌ها و ترفندهای اسرائیل برای حفظ بقای خود و توجیه جنایاتش پرداختند و از تداوم حمایت ایران از مقاومت سخن راندند. حتی سخنرانی نتانیاهو را هم بی پاسخ نگذاشتند و با استفاده از «حق پاسخ»، دیپلمات جوان ایرانی به او پاسخ جانانه‌ای داد که کم‌تر در رسانه‌های داخلی منعکس شد.

حال، یک عده در داخل کشور دولت پزشکیان را پس از بازگشت از نیویورک مقصر ترور شهید نصرالله می‌خوانند و آن را به تلویح و تصریح به خیانت به جنبش مقاومت متهم می‌کنند.

این فضای مسمومی که عده‌ای در رسانه ملی و شبکه‌های اجتماعی علیه دولت به راه انداخته‌اند نه تنها خلاف اخلاق و انصاف است، بلکه به زبان عربی برگردانده می‌شود و طرفداران مقاومت در منطقه را نسبت به ایران بدبین می‌سازد. کمی حس مسئولیت داشته باشید!

مخاطب منطقه پیش خود فکر می‌کند وقتی خود ایرانی‌ها در مورد دولت‌شان چنین می‌گویند، پس حتما حقیقت دارد. نمی‌دانند عده‌ای در ایران حاضرند بخاطر منافع جناحی حتی اسرائیل را سفیدشوبی کنند و خودی را متهم سازند!

نمی‌دانند یک نماینده مجلس در ایران حاضر است برای منافع جناحی، یک طیف بزرگ و اصیل سیاسی در کشور را نفوذی و کارگزار اسرائیل و آمریکا در ایران بخواند و عملا به تئوری‌های توطئه - که جهان عرب مستعد پذیرش آن است - دامن بزند!

حداقل در این موضوع خاص بازی‌های جناحی را کنار بگذارید تا بیش از این به منافع کشور لطمه نزنید.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1840654465243759083?t=XhynEa1l65nZycpN7QlK5A&s=19

پاسخ به جرد کوشنر:

The argument you've made is filled with inaccuracies, oversimplifications, and dangerous assumptions. Contrary to your claim, Israel’s attempt to neutralize Hezbollah will not bring about regional peace, as you define it.

First, Hezbollah cannot be neutralized. It is a grassroots movement that will only re-emerge with more resolve. It’s absurd to think you can physically destroy a liberation movement that is deeply rooted in a spirit of resistance. The more people you kill, injure, or humiliate, the more you will drive new recruits to Hezbollah and similar liberation movements.

Second, the claim that Iranian “proxies” are the ones threatening Christians, Muslims, and Jews in the region is not supported by historical facts. Under Qassem Soleimani’s leadership, Iran saved millions of Yazidis, Kurds, and Christians from the grip of ISIS in Iraq. Likewise, Hezbollah played a major role in stabilizing Syria and preventing ISIS and similar groups from turning it into a slaughterhouse for religious minorities. Without Iran and Hezbollah, Takfiri extremists would have carried out widespread ethnic cleansing in the region. This is why millions of people in West Asia and beyond mourned General Soleimani when your father-in-law assassinated him.

Third, claiming that Hezbollah is the backbone of Iran’s deterrence against Israel oversimplifies Iran’s capabilities and overlooks its strategic depth. Iran is the oldest civilization in the region, with a population of over 88 million people united by strong patriotism and national pride. It didn’t survive for centuries in this volatile region by relying on Hezbollah. The idea that Iran has "never won a war" is also historically inaccurate. Previous U.S. administrations recognized Iran’s importance and sought its assistance in times of desperation! George H. W. Bush sought Iran's help in Lebanon; Clinton asked for Iran's support in the Bosnian war to restore the balance of power on the battlefield, leading to the Dayton Accord; and George W. Bush relied on Iran’s military assistance and strategic knowledge to defeat the Taliban and Al-Qaeda in Afghanistan in the early 2000s. Iran’s military and soft power extend far beyond Hezbollah. Do not mistake Iran's current restraint as a sign of weakness.

Iran has many tools at its disposal. For example, an attack on Iran, based on your misguided assumptions, would likely destroy the non-proliferation regime and leave Israel facing an even more precarious security landscape.

Fourth, the idea that “Iran is stuck in the old Middle East while the GCC is sprinting toward the future" is also flawed. While the GCC countries have modernized, their development depends heavily on regional stability, which cannot be achieved by undermining Iran. In fact, trying to exclude Iran from the new regional order or ignoring its legitimate security and economic interests will only backfire, at the expense of everyone in the entire region. Arab nations surrounding Iran seem to have learned through experience that they can no longer ignore Iran’s reality or outsource their security to Western powers, let alone to Israel. They need to come to terms with Iran as a strong neighbor that is here to stay.

You cannot sit in the U.S. and engineer a new regional order by disregarding the vital interests of the most influential country in the region or by trying to isolate and contain a nation of 88 million people. This strategy has failed before, and it will fail again. Encouraging Israel to attack Iran's nuclear facilities based on the assumption that “Iran is exposed” is a dangerous miscalculation.

Iran has outlined a plan to build a "strong region" in collaboration with its Arab neighbors, which could lead to the creation of an economic zone and a local regional security regime. This offers the best chance for lasting stability and security in the region. Maybe the last one!

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1840392602312425673?t=whAPmYSecl9igRe2mkzqtg&s=19

نه آقای بورل!

اروپا هیچ‌گونه فشار دیپلماتیک برای توقف نتانیاهو اعمال نکرد.

نه تحریمی وضع شد، نه توافق همکاری اتحادیه اروپا و اسرائیل تعلیق شد، نه سفرا فراخوانده شدند، نه دیپلمات‌های اسرائیلی اخراج شدند، نه پروازهای اسرائیلی به حال تعلیق درآمدند، نه هیچ ابتکاری در شورای امنیت یا مجمع عمومی صورت گرفت—حتی هیچ تهدید جدی به توسل به چنین اقداماتی صورت نگرفت.

در نهایت، اروپا فقط از «همه طرف‌ها» خواست تا خویشتنداری کنند و همان ذکر همیشگی را بر زبان راند که «اسرائیل حق دارد از خود دفاع کند»!

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1839954701804097835?t=MyXlFCw0Ytz6C365RPnl7Q&s=19

کمی پس از سخنرانی نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ارتش اسرائیل یک محله مسکونی در بیروت را به‌طور گسترده بمباران کرد و احتمالاً صدها غیرنظامی را به کام مرگ فرستاد. ادعای نتانیاهو مبنی بر اینکه در «هر آشپزخانه» در لبنان موشک مخفی شده است، زمینه‌ساز این جنایت جنگی بود. نخست‌وزیر رژیم اسرائیل بی‌شرمانه از تریبون سازمان ملل متحد برای آماده‌سازی یک جنایت هولناک دیگر سوءاستفاده کرد. اسرائیل باید از سازمان ملل متحد اخراج شود و دادگاه بین‌المللی کیفری باید با نهایت فوریت حکم جلب نتانیاهو را صادر کند.