" ဟုတ်ပါတယ် ဒကာကြီး "
" အမ်... ခုပြောနေတာ လျှပ်စစ်ရုံးကလား၊
ဘုန်းကြီးကျောင်းကလား "
" ရုံးကပြောနေတာပါ ဒကာ...ဒုလ္လဘ ဆယ်ရက်ဝတ် နေရင်း ရုံးမှာ ကွန်ပလိန်းတွေ လာရှင်းပေးနေတာ "
(ဒုက္ခပါပဲ... ပက်ပက်စက်စက် ဆဲမလို့ဟာကို ဘုန်းကြီးနဲ့မှ လာတိုးရတယ်လို့)
" ဘာဖြစ်လို့လည်း ဒကာ "
" ဟိုလေ...မီးကဘာလို့ဖြတ်ထားတာလဲ သိချင်လို့ပါ
" ဒီလိုရှိပါတယ် ဒကာ..ကိုယ့်မှာမရှိတဲ့အရာကို သူတပါးကိုပေးလို့ ရပါ့မလား"
" မရပါဘူးဘုရား "
" ဒါ... အမှန်ကိုသိခြင်းပဲ ဒကာ၊သမ္မာဒိဌိလို့ခေါ်တယ် ကွယ့်၊မီးပေးဝေချင်တဲ့စိတ်က စေတနာမဟုတ်လား
" တင်ပါ့ "
" အဲဒါ...ကာမာဝစရ ကုသိုလ်စိတ်ပေါ့ကွယ်၊မီးလင်း
တာကို လိုချင်တယ်မဟုတ်လား၊အေး.....လိုချင်တဲ့စိတ်ကလေးက ဘာတုန်း "
" လောဘပါ ဘုရား "
" လိုချင်တာဖြစ်မလာတော့ စိတ်ဆိုးတယ်မဟုတ်လား...? စိတ်ဆိုးတာက ဘာတဲ့ "
" ဒေါသပါ ဘုရား "
(ဟာ..ဒီဘုန်းကြီးကလည်း လေရှည်လိုက်တာနော်)
" ဒေါသစိတ်နဲ့သာ သေသွားခဲ့ရင် သုဂတိကို ရောက်ပါဦးမလား "
" မရောက်ပါဘူး ဘုရာ့ "
" ကိုင်း... ဒါဖြင့် လောဘတို့ ဒေါသတို့ဆိုတာ မွေး ထားရမှာလား ပယ်သတ်ရမှာလား "
" ပယ်သတ်ရမှာပါ ဘုရာ့ "
(ဟူး... မေးမိတာမှားပြီ... ခုထိကို မပြီးသေးဘူး)
" အေး... အေး...
အပ္ပမာဒေန - မမေ့သော သတိတရားထားပြီး၊
သမ္ပါဒေထ - သည်းခံခြင်းနဲ့ ပြည့်စုံပါစေကွယ်။
ကဲ... မေတ္တာပို့ပြီး ရေစက်ချကြစို့ "
" ဟာ... မ... မ... မပို့တော့ပါဘူး ဘေလည်း မရှိတော့ပါဘူး၊ ရေစက်လည်းမချတော့ပါဘူး၊နောက်လည်း. ဘယ်တော့မှ မမေးတော့ပါဘူး ဘုရား "
(အံမလေး EPC ရယ်...
ကြိုက်သလိုသာလုပ်ကြပါတော့ လို့)🤧🤧🤧
#Credit.