( Dunning–Kruger effect)
نوعی سوگیری شناختی در افراد غیرحرفهای است که از توهم برتری رنج میبرند و به اشتباه، تواناییشان را بسیار بیش از اندازهٔ واقعی ارزیابی میکنند.
این جانبداری به ناتوانی فراشناختی افراد غیرحرفهای در شناسایی ناتوانیهاشان نسبت داده میشود. برخلاف آن، افراد حرفهای گرایش بیشتری به دستکمگرفتن شایستگی خود دارند و به اشتباه تصور میکنند، کاری که برای ایشان آسان است، برای دیگران نیز آسان خواهد بود.
دیوید دانینگ و جاستین کروگر از دانشگاه کرنل اینگونه نتیجه میگیرند: «تخمین نادرست فرد فاقد صلاحیت یا مهارت، از اشتباه در ارزیابی خود ناشی میشود؛ در حالیکه تخمین نادرست افراد بسیار دارای صلاحیت یا مهارت، از اشتباه در ارزیابی دیگران نشئت میگیرد.»
اثر دانینگ کروگر در واقع توجیهی برای این مسئله است که «احمقها از حماقت خود آگاهی ندارند». چارلز داروین در یکی از کتابهای خود به نام «تبار انسان و انتخاب طبیعی در ارتباط با جنسیت» مینویسد: نادانی اغلب بیش از آگاهی، اعتماد به نفس را افزایش میدهد!
پیشنهاد میکنم حتما ویدئو را ببینید 👌
@marketingmethods