رویای ایرانی - جوادی یگانه

‏مهمترین گروهی که از هر بهبودی در وضعیت ایران و افزایش امید در مردم، زیان می‌کنند و هر کاری برای نابسامانی جامعه می‌کنند، مجاهدین هستند. آنها برای دستیابی به قدرت سیاسی، آماده‌اند جنگ داخلی راه بیاندازند و ایران را به آتش بکشند؛ در جنگ تحمیلی هم همدست با صدام، به ایران حمله کردند.

‏مخروبه‌ غزه، به رونق سابق بازگردد یا خیر، پوشالی بودن اخلاق جهانی‌شده را عیان کرد. غرب آنجا که منافعش در مخاطره باشد به هیچ اخلاقی پایبند نیست، بویژه آنگاه که طرف مقابلش غیرغربی باشد. بشر عام و حقوق و اخلاقش، توهمی بیش نیست.

📸‌ دم شما مردم گرم

🔻ایرانی‌ها در سردترین روز سال ۴۰ میلیون متر مکعب گاز صرفه‌جویی کردند و گاز هیچ کجای ایران قطع نشد.

@FarhikhteganOnline

‍ کتاب راهنمای جامعه‌شناسی اخلاق

جلد اول دست‌نامه جامعه‌شناسی اخلاق، ویراسته استیون هیتلین و استیفان وایزی (۲۰۱۰) با نام «کتاب راهنمای جامعه‌شناسی اخلاق» در هفته گذشته منتشر شد. کتاب توسط مجید جعفریان و همکارانش ترجمه شده و در ۱۰۵۵ صفحه توسط پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به قیمت یک میلیون و دویست هزار تومان منتشر شده است. ابتدای کتاب نیز مهدی علیزاده مقدمه‌ای مفصل در باره «فهم دانش جامعه‌شناسی اخلاق» نوشته است.

میشل لامونت، رییس پیشین انجمن جامعه‌شناسی آمریکا در مقدمه‌ای که بر کتاب نوشته، پنج محور اصلی جامعه‌شناسی اخلاق را موارد زیر می‌داند (ص ۵۶):
- تبیین تنوع اخلاقی در میان‌ گروه‌ها و جمعیت‌های اخلاقی
- مطالعه و بررس فرایندهای بینادین اجتماعی و نقش اخلاق در فرایند شکل‌گیری هویت و گروه‌ها
- تبیین شکل‌گیری و ظهور و صعود و افول جنبش‌های اجتماعی-سیاسی از منظر آرمان‌ها و اهداف اخلاقی آنها
- مطالعه جنسیت و تبیین نقش اخلاق و هنجارها در شکل‌گیری رفتارها، نظام توضیح امتیازات و فرصت‌های جنسیتی
- مطالعه سیاست و سیاستگذاری به مثابه حوزه‌های بدیل از نظام ارزش‌گذاری اخلاقی که توسط دولت‌ها و حکمرانی‌ها در عرض و به جای نظامات ارزش اخلاقی قرار گرفته است.

کتاب دست‌نامه جامعه‌شناسی اخلاق، سی فصل دارد که بنا به توضیح ناشر، در ترجمه کتاب «شش فصل آن به خاطر فقدان تناسب با شرایط فرهنگی و مسائل اجتماعی ایران، به جهت اختصار بیشتر حذف شده است». در ادامه عناوین بخش‌ها و فصول کتاب را برای استفاده بیشتر آورده‌ام، زیر فصول حذف‌شده در ترجمه، خط کشیده ام. فایل انگلیسی کتاب را هم در پست بعدی می‌گذارم تا دسترسی به آنها ممکن باشد. لازم به ذکر است که جلد دوم دست‌نامه جامعه‌شناسی اخلاق، در ۳۲ فصل در سال ۲۰۲۳ منتشر شده است.

فهرست مطالب کتاب
- مقدمه: بازگشت امر اخلاقی. میشل لامونت
بخش اول: چشم‌اندازهای جامعه‌شناختی به اخلاق
- فصل اول: بازگشت به آینده: احیاء جامعه‌شناسی اخلاق. استیون هیتلین و استفان وایزی.
- فصل دوم: رویکرد شناختی به اخلاق. ریمون بودون.
- فصل سوم: مفاهیم چهارگانه اخلاق: راهبردی‌های معرفتی گوناگون در سنت کلاسیک. کریستوفر پاول.
- فصل چهارم: اشاراتی به جامعه شناسی اخلاق در کارهای پارسونز، زیمل و مرتون. دونالد ن. لوین.
- فصل ۵: (نا)اخلاق جنگ. ادوارد تیریاکیان.
- فصل پنجم: نظم اجتماعی به مثابه نظم اخلاقی. آن وارفیلد راولز.
بخش دوم: خاستگاه جامعه‌شناسی [زمینه‌ها از کجا ناشی می‌شوند؟]
- فصل ششم: انتخاب طبیعی و تکامل اخلاقی در جوامع انسانی. جاناتان اچ. ترنر.
- فصل ۸: امرقدسی و کفر در بازارگاه. فردریک وِری
- فصل هفتم: طبقه و اخلاق. اندرو سایر.
- فصل هشتم‌:‌پیوند ناپایدار قانون و اخلاق. کارول ای. هایمر.
- فصل نهم: اخلاق در سازمان‌ها. رابرت جکال.
- فصل دهم: تبیین جرم به عنوان کنش اخلاقی. پرولوف اچ. ویکستروم.
- فصل یازدهم: مطالبه خداوند چیست؟ درک بافت دینی و اخلاقیات. کریستوفر دی. بادر و راجر فینک.
- فصل دوازدهم: آموزش و پرورش و جنگ‌های فرهنگی: اخلاق و درگیری در مدارس آمریکا. جیمز اس. دیل و جیمز دیویدسون هانتر.
- فصل ۱۶:خلق و بنیاد واژگان اخلاقی. برایان لاو
بخش سوم: سازوکار اخلاق در کنش [اخلاق در عمل (اخلاق چگونه کار می کند؟)]
- فصل سیزدهم: مشکل انسان نامرئی: چگونه دغدغه حسن شهرت، انگیزه سخاوتمندی می‌شود. راب ویلر و دیگران.
- فصل چهاردهم: رابطه عدالت و اخلاق: موضوعی ارتباطی، مغفول اما غیرقابل اجتناب. کارن ای. هگود و هیدر ال. شرمن.
- فصل پانزدهم: به سوی علم یکپارچه اخلاق: پیوند ذهن، جامعه و فرهنگ. رنگین فرات و چاد مایکل مک‌فرسون.
- فصل شانزدهم: روان‌شناسی اجتماعی هویت اخلاقی. جان. ای. استنس.
- فصل۲۱: اخلاق و ارتباط جسم-ذهن. گابریل ایگناتو
- فصل هفدهم: قدرت اخلاقی. جال میتا و کریستوفر وینشیپ.
- فصل هجدهم: ابعاد اخلاقی ارتباط کار-خانواده. مری بلر لوی.
- فصل نوزدهم: طبقه‌بندی اخلاقی و سیاست اجتماعی. برایان اتینسلند.
- فصل بیستم: برساخت اخلاقی ریسک. لزلی ت. روت.
- فصل بیست و یکم: گفتمان اخلاقی در بافت‌های اقتصادی. ریکا پ. مسنگیل و ایمی رینولدز.
- فصل بیست و دوم: اخلاقیات در جهان اجتماعی تعاملی و گفتمانی زندگی روزمره. جیسون جی. تورووِتز و داگلاس دبیلو. مینارد.
بخش چهارم: مسیرهای آینده در علم جامعه‌شناسی
- فصل بیست و سوم: اخلاق، مدرنیته و جامعه جهانی. سابین فریریچز و ریچارد مانچ.
- فصل بیست و چهارم: آیا اخلاق برساختی اجتماعی است؟ استیون لوکز.
- فصل ۳۰: چیزهای کهنه و نو درباره جامعه شناسی اخلاق جدید. گابریل آبند

بازگشت مداوم به مردم
در ضرورت سنجش مداوم نظام با رضایت مردم به عنوان «ملاک و مناط و معیار و میزان کار»

‌مهمترین ویژگی انقلاب اسلامی در عام بودن آن بود. رهبری انقلاب، مشروعیت انقلاب را از همان ابتدا، در تکیه آن به مردم، یعنی توده و عامه مردم، تعریف کرد و تاکنون نیز جمهوری اسلامی بر همین نظر بوده است و اتکای به مردم، ویژگی جمهوری اسلامی و نقطه قوت اساسی آن بوده است.

من در مقاله‌ای با عنوان «بازسازی نظریه مردمی انقلاب اسلامی» در تحلیل جامعه‌شناختی راهپیمایی ۲۲ بهمن (اینجا)، تلاش کردم تا این رابطه را تبیین کنم و امکان آسیب‌شناسی مداوم نظام بر اساس دوری و نزدیکی رابطه‌اش با مردم را تحلیل کنم.
در بخشی از آن مقاله آورده‌ام که «جسارت بالایی می طلبد که انقلابی، در موعد سالانۀ از پیش تعیین شده‌ای، تمام حیثیّت خود را به آزمون حضور راهپیمایانۀ مردم بگذارد؛ این نوع تهوّر و شجاعت در هیچ انقلاب دیگری شبیه ندارد. راهپیمایی ۲۲ بهمن، انقلاب مجدّدِ دائمیِ هر ساله‌ای است که انقلاب اسلامی را زنده می‌کند و تازه نگه می‌دارد و حضور مردم تا الان باعث شده که انقلاب سرپای خودش بایستد. راهپیمایی ۲۲ بهمن نه «تجدید بیعت با انقلابی که در بهمن ۵۷ انجام شده» است و نه «مراسم گرامیداشت» و «جشن تولّد» انقلاب اسلامی است، بلکه، «تکرار سالانه خود انقلاب اسلامی» است؛ به نوعی «انقلاب مجدّد» است. راهپیمایی ۲۲ بهمن اینگونه نیست که ما به «یاد انقلاب اسلامی» بیرون بیایم و راهپیمایی کنیم، بلکه هر بار انقلاب اسلامی مجدّداً مورد تأیید مردم قرار می‌گیرد.»
و بر اساس این نظر، هشدار دادم که «جمهوری اسلامی باید مداوماً خودش را با «انقلاب اسلامی» بسنجد و با مردم بسنجد. مردم و رضایت مردم کوچه و بازار، نکتۀ اصلی است. اوّلین نکته‌ای که حضرت علی(ع) بعد از تذکّرات اخلاقی به مالک اشتر می‌فرمایند این است که مالک، «صالحین با نظر مردم ارزیابی می‌شوند».»

جمهوری اسلامی این گونه طراحی شده که رای و نظر مردم، معیار و میزان باشد، و اگر تاکنون توانسته در این زمانه پرآشوب، و منطقه پرتهدید و پردشمن، و علیرغم «تنهایی استراتژیک»، از مرزهای ایران و مردم ایران حمایت کند، بر اساس همین اتکا به مردم بوده است. از این روست که مردم و رضایت آنها، تنها نقطه قوت اصلی و اساسی نظام است و به تعبیر رهبر انقلاب «جلب رضایت مردم زمینه‌ساز جلب رضایت الهی» خواهد شد و «بهترین کارها و محبوب‌ترین ‌کارها آن است که مورد نظر توده‌ی مردم باشد، آنها را خشنود کند، آنها را راضی کند، هماهنگ با رضایت آنها باشد».

🔺خاورمیانەی جدید و هم سفرگی گرگ و کلاغ!

ظاهرا در خاورمیانەی جدید نتانیاهو، سوریه مانند تشکیلات خودگردان فلسطین مستقر در رام الله خواهد شد؛
ارتش نخواهد داشت، کنترل آسمان آن بدست اسرائیل خواهد بود و تنها یک نیروی پلیس مجهز به سلاح های سبک وظیفەی شهربانی و مرزبانی را به دوش می گیرد.

آنچه ارتش اسرائیل در این دو روز انجام داده و می گوید فعلا ادامه خواهد داشت، معنایی جز این ندارد.
تمام آشیانه های نیروی هوایی، موشک های بالستیک، سامانەهای پادفند هوایی، نیروی هوایی کوچک سوریه، پادگان ها و زاغەهای مهمات بە دقت بمباران شدەاند.

در حالی که اسرائیل در حال اخته کردن سوریه است، ترکیه فارغ از هر دغدغه مشغول قلع و قمع کردها در غرب فرات است.
در اولین روز سقوط اسد، ترکیه به منبج حمله و آن را اشغال کرد.
اصل سقوط اسد هم که با پیمانکاری ترکیه و قطر انجام شد، بدون زمینه سازی تام اسرائیل امکان پذیر نبود.
اکنون که ترکیه و قطر به عنوان فاتحان جدید سوریه جای ایران و روسیه را گرفتەاند، در برابر عملیات دولت زدایی اسرائیل کاملا ساکتند.
دقیقا معلوم نیست، وقتی که می گویند "همه جوره" در کنار ملت سوریه هستیم، مقصودشان چیست!

در عالم وحوش موارد جالبی از همکاری حیوانات وجود دارد.
به طور مثال کلاغ سر سفید هنگامی که جسدی مردار می بیند، با سر و صدا و قار قار گرگ ها را آگاه می کند.
گرگ ها می آیند آن را می درند و کلاغ هم از باقیماندەی گوشت مردار می خورد.
آنچه امروز در سوریه می گذرد حکایت مرده خواری آقا کلاغەی ترک از سفرەی خون گرگ بیابان دیدەی اسرائیل است!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1

‏برای آنها که دل به فردای براندازی بسته‌اند!

‏امروز دقیقا «فردای براندازی» در سوریه است و همین امروز، اسراییل ۱۵۰ بار به سوریه‌‌ی بی‌دفاع حمله کرده و بخش‌های دیگری از خاکش را اشغال کرده و ده‌ها جنگنده نیروی هوایی سوریه را منهدم کرده است.

مساله اسراییل، ویرانی ایران است نه سرنگونی جمهوری اسلامی. آنها همه منطقه را ضعیف و پرآشوب و سرگرم به خود میخواهند.

اکنون جمهوری اسلامی مانده و همان سرمایه اولیه، یعنی مردم. همه قوت‌ها و قدرت‌های بعدی، تمام شده است.

تنها راه بقای نظام، بازگشت به مردم است. برای اینکه جمهوری اسلامی مجددا در تله «هواداران بجای مردم» نیفتد، باید تصریح کرد که مردم یعنی نظر اکثریت مردم در پیمایش‌های معتبر. (در غیاب هر راه دیگری که نظر اکثریت مردم و بویژه جامعه دوم را نشان دهد، این راه، نزدیک‌ترین و سریعترین راه رسیدن به نظر مردم است، هر چند، با آن فاصله و تفاوت دارد.)

لذاست که اولویت نظام باید بر افزایش رضایت مردم باشد و بهبود معیشت‌شان، از هر طریق ممکن.

نمودار پیوست که از عصر ایران گرفته شده، سقوط سرانه تولید ناخالص داخلی سوریه از ۱۱۲۴ دلار در ۲۰۱۹ تا ۲۸۲ دلار در ۲۰۲۳ را نشان می‌دهد، و همین نمودار برای سقوط سریع حکومت سریع کافی است، هر چند او برای جلب رضایت مردم هم هیچ کاری نکرده بود.

اکنون زمان تصمیم‌های سخت در حوزه اقتصاد و سیاست است نه حوزه اجتماع. جامعه ایرانی بحران ۱۴۰۱ را هضم کرده و در حال بازآرایی خویش است. دستکاری مجدد حوزه اجتماعی با تصمیمات غیرلازمی که پیامدهای مهیب آن بررسی نشده، نه تنها خود بحران‌زا است، بلکه مانع بهبود اقتصادی و سیاسی هم خواهد شد.

🔴 مجوز برای بی‌مجوزها

▫️صاحب این قلم درباره آن قسمت از قانون عفاف و حجاب که به جامعه مهاجر برمی‌گردد، وظیفه خود می‌بیند که اظهار نگرانی کند

▫️ملت ایران ملتی است بالغ، رشید و آگاه؛ و برای تمشیت امور خویش نیاز به دخالت اتباع دیگر کشور‌ها، از جمله مهاجران ندارد

🔻محمدکاظم کاظمی، شاعر در فرهیختگان نوشت:
در قانون جدید حجاب و عفاف که اینک متن آن در دسترس عموم قرار گرفته است، شرایطی برای مؤسسان گروه‌های مردمی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر زبانی و نوشتاری بیان شده است که از این جمله، تابعیت جمهوری اسلامی ایران است. ولی در همین بخش، در قالب یک تبصره بیان شده است که «شرط مذکور در این بند، در خصوص مهاجرین یا اتباع بیگانه در صورت دارابودن مجوز اقامت رسمی از وزارت کشور اعمال نمی‌شود.» این قضیه در جامعه ایران و در نوشته‌های نخبگان و فعالان فضای مجازی ایران، بازتاب‌های منفی بسیاری یافته است و البته این بازتاب‌ها دور از انتظار هم نبود.

صاحب این قلم در مورد اصل امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر و قانون مربوط به آن، صلاحیت اظهارنظر ندارد؛ ولی در آن قسمت که به جامعه مهاجر برمی‌گردد، وظیفه خود می‌بیند که اظهار نگرانی کند. ملت ایران ملتی است بالغ، رشید و آگاه؛ و برای تمشیت امور خویش نیاز به دخالت اتباع دیگر کشور‌ها، از جمله مهاجران به کشور ما ندارد. البته جامعه مهاجر افغانستان در طول این چند دهه و حتی در روز‌های سخت از ایستادن در کنار جامعه میزبان شانه خالی نکرده است، چه در سازندگی، چه در جنگ عراق علیه ایران و چه در برابر داعش و تروریست‌های منطقه‌ای. ولی هیچ‌گاه نه در این امور سهم‌خواهی کرده است و نه انتظار دخالت در امور کشور میزبان را داشته است. پیش‌ازاین هم خبر‌هایی به کذب و دروغ در مورد دخالت‌دادن مهاجران در امور سیاسی کشور ایران منتشر می‌شد، مثل اخبار شرکت مهاجران در انتخابات یا نمایندگی مجلس و امثال آن که همه خلاف واقع بود؛ ولی متأسفانه اثرات منفی خود را گذاشت.

من نمی‌دانم مسئولان محترم به این اندیشیده‌اند که در امری که حتی در میان جامعه ایران هم چالش‌آفرین بوده است، این قضیه چقدر می‌تواند تبعات منفی اجتماعی و حتی امنیتی داشته باشد؟ درحالی‌که جامعه مهاجر در این اواخر به‌شدت زیر ضربه گروه‌های مهاجرستیز واقع شده است.

گفتنی است که از قول یکی از نمایندگان محترم مجلس در توجیه این قضیه گفته شده است که این آمران به معروف، قرار است فقط برای خود جامعه مهاجر کار کنند. ولی چنین چیزی از متن برنمی‌آید و نیز اگر قرار باشد مهاجران ما در امور داخلی جامعه مهاجر مجوز‌هایی به دست بیاورند، اولویت‌های مهم‌تری از این هم وجود دارد، مثل امور تحصیلی و درمانی. مثلاً پزشک مهاجر بتواند برای درمان مهاجران مطب دایر کند که آنجا لازم‌تر است.

📌متن کامل یادداشت را در سایت بخوانید.

@FarhikhteganOnline

طراحان قانون حجاب، حد بدپوششی را برخلاف نظر مراجع، بجای «بالاتر از مچ دست»‌، «بالاتر از ساعد»‌ تعریف کرده‌‌اند. همان فشار اجتماعی که مچ را به ساعد تغییر داده، کوتاه‌‌آمدن‌های بعدی را هم ناگزیر می‌کند، تا جایی که جامعه عفیف ایران، آن را خلاف هنجار بداند.
به جای جنگ با جامعه، به او اعتماد کنید و موضوع پوشش را به جامعه واگذار کنید.

گزارش نشست رونمایی کتاب تهران من، نگاه او

خبرگزاری کتاب ایران

نشست رونمایی از کتاب «تهران من، نگاه او: شهر به روایت جهانگردان» در باغ نگارستان و در قالب سلسله‌برنامه‌های «عصر سه‌شنبه‌های بخارا» با حضور علی دهباشی، احمد مسجد جامعی، محمدرضا جوادی یگانه، مهرشاد کاظمی و سعیده زادقناد با مشارکت انتشارات نگارستان اندیشه روز ششم آذر برگزار شد.
گزارشی از این نشست را در خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اینجا میتوانید بخوانید.
در ادامه، صحبت‌های خودم به نقل از این گزارش را می‌آورم.


کتاب در پی خلق داستانی از سفرنامه‌هاست
در ابتدای این نشست، محمدرضا جوادی یگانه، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران به معرفی مختصری از کتاب پرداخت و گفت: در این کتاب سعی شده تا همه اظهاراتی که درخصوص تهران در سفرنامه‌ها آمده است، گرداوری و منظم شود و گاه نویسنده به مقایسه دیدگاه‌ها سیاحان در موارد و موضوعات مختلف نیز پرداخته است.
او در خصوص اهمیت سفرنامه‌ها افزود: سفرنامه ژانری ادبی محسوب می‌شود و در عین حال یکی از مهمترین منابع تاریخ اجتماعی ایران نیز به‌شمار می‌رود، به‌ویژه در مورد جامعة ایرانی که اسناد دقیق و متقنی درباره آن موجود نیست و هنوز هم بسیاری از این دست اسناد در آرشیوهای خانگی و دولتی حبس هستند و خطر از دست رفتن آنها وجود دارد، ازین رو سفرنامه‌ها می‌تواند اطلاعات بسیار خوبی را در اختیار ما قرار دهد. همچنین به ویژه از آنجایی که در مورد شهر تهران پیش از قاجار اطلاعات دقیقی در دست نیست و از تاریخ ایران، تاریخی رسمی، سیاسی و دولتی قلمداد می‌شود، لذا تاریخ مردمی بسیار کمرنگ است و لذا سفرنامه‌ها منبع بسیار مهمی برای دسترسی به اطلاعات تاریخی، جغرافیایی و حتی آب‌وهوایی نیز هستند.
این پژوهشگر حوزه خلقیات ایرانیان ادامه داد: سفرنامه یک ژانر ادبی نیز هست و ما سفرنامه را به‌مثابه رمان می‌خوانیم، نه یک کتاب تاریخی در این میان می‌توان گفت حتی نقد سفرنامه نیز می‌تواند در حوزه ژانر ادبی بگنجد و بر این باورم که این نقد نمی‌تواند خشک و رسمی باشد و به دور از قضاوت ارزشی قرار گیرد، لذا پژوهشگر این حوزه باید به سفرنامه‌ها تعلق خاطر داشته باشد تا بتواند آنها را دقیق‌تر دیده و درخصوصشان اظهار نظر کند، از همین منظر، کار خانم زادقناد حائز اهمیت است؛ چرا که بررسی و نقل قول از این تعداد سفرنامه، کتاب «تهران من، نگاه او» را به‌مثابه یک داستان یا کتاب قصه کرده، و متن این کتاب گویی رویکردی پست‌مدرن را در نقد سفرنامه‌ها و خلق یک داستان دنبال می‌کرده است.

تهران، معشوقة نفرت‌انگیز ماست
در بخش دوم نشست، محمدرضا جوادی یگانه، مجدداً به محتوای کتاب «تهران من، نگاه او» اشاره کرد و با بیان احساس خود از این اثر گفت: خواندن این کتاب که درباره تهران است، حس متناقضی را از شهر به ما القاء می‌کند. به این ترتیب که تهران، معشوقة نفرت‌انگیز ماست و حس دوگانه‌ای که از این کتاب به دست می‌آوریم نیز چنین است. تصور کنید، اگر از تهران، دولت و ماشین‌ها را بگیریم، شهر خیلی خوبی می‌شود، مثل تصویری که ازین شهر در ایام تعطیلات نوروز داریم. اما همین تهران مملو از تناقض، در نظر سیاحان جلوه دیگری دارد، مثلاً در مواردی توصیفات سیاحان از ایران، بسیار عاشقانه است، فردی مثل خانم پرنسس بیبسکو که شاعری فرانسوی‌ست، با حضوری کوتاه در تهران، توصیفات بسیار شاعرانه‌ای از این شهر داشته، و انگار چیزی جز زیبایی ندیده است، اما در کنار آن سیاحان روس هیچ پدیده زیبایی در ایران را گزارش نکرده‌اند، از مامونتف که در جریان به توپ بستن مجلس در ایران حضور داشته تا لومنیتسکی، هیچیک توصیف قشنگی از ایران نداشته‌اند. در کتاب «تهران من، نگاه او» نیز شما نمی‌توانید به نگاهی روشن در مورد این شهر برسید، چون نگاه روشن، ذات و خود تهران است؛ شهری که هم عاشقانه دوستش داریم و هم به شدت از آن بی‌زاریم. به این ترتیب حسی که از خوانش سفرنامه‌ها نسبت به تهران می‌یابیم، یک قصه تمام‌نشدنی و داستانی باز است که تکلیف ما را با این شهر مشخص نمی‌کند.

بخش دوم توضیحات من در جلسه رونمایی و بررسی کتاب «تهران من، نگاه او» نوشته خانم زادقناد، که عمدتا به پیچیدگی‌های «تهران من» پرداختم.

♦️محمدرضا جوادی یگانه از تلخ و شیرینِ تهران سخن می‌گوید🔺

@joreah_journal

www.instagram.com/joreah_journal

تاریخ برگزاری نشست، سه‌شنبه ششم آذر است.

عصر سه‌شنبه‌های بخارا

سی‌و‌دومین نشست از سلسله نشست‌های عصر سه‌شنبه‌های مجله‌ی بخارا اختصاص یافته‌است به رونمایی و بررسی کتاب تهران من، نگاه او: شهر به روایت جهانگردان نوشته سعیده زادقناد که به تازگی از سوی انتشارات نگارستان اندیشه منتشر شده است. در این نشست که ساعت پنج بعد‌ازظهر سه‌شنبه ۵ آذرماه ۱۴۰۳ در تالار دکتر محمود روح‌الامینی باغ‌موزه نگارستان برگزار می‌شود، احمد مسجد جامعی، محمدرضا جوادی یگانه، مهرشاد کاظمی، سعیده زادقناد و علی دهباشی سخن خواهند گفت.
«تهران من، نگاه او» روایت پایتخت ایران از نگاه «دیگری» ا‌ست؛ آن‌هایی که تصورشان را از این شهر شرقی در گوشه‌ای از کوله‌بار سفرشان جای دادند و به ایران سفر کردند. امروز «تهران من، نگاه او» چشم‌هایی‌ست در جست‌وجوی زندگی یک شهر، در گذشته‌ای که یا چیزی از آن باقی نمانده و یا ردپایش کمرنگ شده و این کتاب، حرکت همین چشمان جست‌‌وجو‌گر بر ردپای قلمی‌ست که شهر را به وصف نشسته و به یاری آن‌ها می‌توان تاریخ اجتماعی تهران را هویدا کرد.

📍میدان بهارستان، خ دانشسرا، خ شریعتمدار رفیع، باغ‌موزه نگارستان، تالار دکتر روح‌الامینی

نگارستان اندیشه: ناشر تخصصی علوم انسانی
👆

‍ کتاب جامعه‌شناسی تاریخی (what is the historical sociology) نوشته ریچارد لاکمن (Richard Lachmann) به فارسی ترجمه و منتشر شد. لاکمن، جامعه‌شناس فقید آمریکایی (۱۹۵۶-۲۰۲۱) متخصص جامعه‌شناسی تطبیقی-تاریخی است و پیشتر،‌ کتاب قدرت دولت‌های او نیز به فارسی ترجمه شده بود.

لاکمن در این کتاب، موضوع مطالعه جامعه‌شناسی تاریخی را دگرگونی‌های تاریخی دوران‌ساز می‌داند و دگرگون شدن ساختارها بر اثر رخدادها را بررسی می‌کند. از نظر او، جامعه‌شناسی تاریخی باید چنین کند:‌ الف) کنش‌های روزمره را از لحظات نادری که مردم ساختار اجتماعی را تغییر می‌دهند، متمایز کند. ب) توضیح دهد که چرا رخدادهای دگرگون‌کننده در زمان‌ها و مکان‌های معینی رخ می‌دهند نه در هر زمان و مکان دیگری. و ج)‌ نشان دهد که این رخدادها، چگونه رخدادهای بعدی را ممکن می‌سازند. (ص ۲۱) این کار توسط «رویکرد موردی/روایی» انجام می‌شود. این رویکرد، نقطه مقابل رویکرد جمعیتی/تحلیلی است که رویکرد غالب در جامعه‌شناسی است.

جامعه‌شناسان تاریخی تلاش داشته‌اند بر شناسایی «لحظه تغییر تاریخی» یا رخداد، متمرکز شوند. با شناسایی رخداد، می‌توان پرسید که درست پیش از آن لحظه، چه اتفاقی افتاده و به این ترتیب،‌علت‌ها و ترتیب و تسلسل علت‌ها را شناخت. وبر لحظه تغییر سرمایه‌داری را، دین‌پیرایی پروتستانی می‌دانست، چون «آداب روزمره و مناسابات اجتماعی را گسست و دگرگون کرد». (ص ۳۱)
یکی از مهمترین رخدادهای تاریخی، انقلاب‌ها و جنبش‌‌های اجتماعی است. در این مورد هم لاکمن می‌گوید ابتدا باید لحظات وقوع انقلاب‌ها و جنبش‌های اجتماعی را شناسایی کرد، در مرحله دوم، باید بررسی کرد که چگونه چنین لحظاتِ کنشِ اثرگذارِ علیه حاکمان، متفاوت با لحظاتی است که پیش از این وجود داشته است. و در نهایت باید مشخص کرد که چگونه انقلاب‌ها و جنبش‌های اجتماعی موفق، متفاوت‌اند. (ص ۵۰)

فصل دوم کتاب به تحلیل‌های ریشه‌ای (ریشه‌های سرمایه‌داری) و فصل سوم به تحلیل تغییرات ناگهانی (انقلابات و جنبش‌های اجتماعی) از منظر جامعه‌شناسی تاریخی می‌پردازد. نقطه مقابل انقلاب‌ها که قدرت اجتماعی جدیدی به سرکوب‌شدگان می‌دهد، امپراتوری‌ها است که همه مردم را تحت انقیاد فرمانروایان خارجی در می‌آورد و در فصل چهارم بررسی شده است. فصل پنجم به بررسی دولت‌ها و فراروایت‌های پیدایش تاریخی جنگ و ناسیونالیسم می‌پردازد. فصل ششم در باره نابرابری و فصل هفتم در باره نابرابری و جنسیت و فصل هشتم در باره فرهنگ است. فصل انتهایی کتاب هم در باره بررسی آینده توسط جامعه‌شناسان تاریخی است.

این کتاب دویست صفحه‌ای در سال ۲۰۱۳ نگاشته شده و در سال ۱۴۰۳ توسط مریم طرزی به فارسی ترجمه شده و انتشارات آگه آن را منتشر کرده است.

تهران من نگاه او
شهر به روایت جهانگردان
سعیده زادقناد
نگارستان اندیشه ۱۴۰۳
۶۳۰صفحه۷۰۰هزارتومان

«تهران من، نگاه او» روایت پایتخت ایران از نگاه «دیگری» ا‌ست؛ آن‌هایی که تصورشان را از این شهر شرقی در گوشه‌ای از کوله‌بار سفرشان جای دادند و با قلمشان تهران را به تصویر کشیدند. امروز «تهران من، نگاه او» چشم‌هایی‌ست در جست‌وجوی زندگی یک شهر، در گذشته‌ای که یا چیزی از آن باقی نمانده و یا ردپایش کمرنگ شده و این کتاب، حرکت همین چشمان جست‌‌وجو‌گر بر ردپای قلمی‌ست که شهر را به وصف نشسته است. «تهران من، نگاه او» در پی آن است که تصویری از این کلان‌شهر را در قالب روایتی از روایت‌ها به نمایش بگذارد. قصه از آنجایی آغاز می‌شود، که مسافر بیگانه، خود را در مقابل سیمای تهران می‌یابد؛ از دروازه و حصارش عبور می‌کند، پا به میدان، خیابان، کوچه‌پس‌کوچه‌ها و خانه‌هایش می‌گذارد و شریان‌های شهر را بازمی‌شناسد. او سپس رفته‌رفته در قلب بازار، مسجد، تکیه، مدرسه، حمام و کاروان‌سرای شهر رخنه می‌کند تا اعجاز فرهنگ، هنر، معماری و آداب‌‌ورسوم ایرانی را در هر آن چیزی کشف کند که در چارچوب «عام‌المنفعه» تعریف شده است.

ایران به مردمانش زنده است.
هر چند نود درصد مردم استان سیستان و بلوچستان معتقدند در مقایسه با سایر استان‌ها، امکانات کمتری دارند و نیمی از آنها معتقدند امکانات در استان هم عادلانه توزیع نشده، اما نه تمایل به مهاجرت به خارج دارند و نه به استان‌های دیگر. همه آنها به ایرانی بودن افتخار می‌کنند.
(نظرسنجی تلفنی ایسپا از مردم استان سیستان و بلوچستان، ۲۹ مهر تا یک آبان ۱۴۰۳)

سفر استانی فرصتی است برای شنیدن از مردم و جستجوی راه‌‌ ملی و محلی حل مسائل. رییس جمهور به حضور مردم می‌رود تا به مظالم بنشیند و «سخن مردم به گوش خویش بشنود بی‌واسطه‌ای». شنیدن و حل مساله است که رضایت مردم را ایجاد می‌کند، نه سفری که مردم به زحمت و «مشقت در دنیا و آخرت» می‌افتند.

‌

فایل صوتی
نشست رونمایی، نقد و بررسی کتاب «آموزش اخلاق» امیل دورکیم

دکتر محمدرضا جوادی یگانه (مترجم)
دکتر آرمان ذاکری (منتقد)
نیلوفر نادری (دبیر نشست)

۲۸ آبان ۱۴۰۳، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران


سرو
حلقه‌ی مطالعاتی علوم اجتماعی
@halgheh_sarv

‌
نشست رونمایی نقد و بررسی کتاب «آموزش اخلاق» امیل دورکیم، امروز دوشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۷ در اتاق گروه جمعیت‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد.


سرو
حلقه‌ی مطالعاتی علوم اجتماعی
@halgheh_sarv

حق و تکلیف متناظر با هم است. اگر انتظار می‌رود بستگان یک مقام از بودن او در آن منصب منافعی نبرند، لازم است در مقابل، هزینه تصمیمات و اظهارات بستگان هم به پای مسئولان نوشته نشود. آنچه مهم است «وفاداری انحصاری» همه مدیران نظام به ایران است، و جلوگیری از تعارض منافع آنها.

‌

نشست رونمایی
نقد و بررسی کتاب «آموزش اخلاق» امیل دورکیم

با حضور
هوشنگ نایبی (مترجم کتاب)
محمدرضا جوادی یگانه (مترجم کتاب)
آرمان ذاکری (منتقد)
نیلوفر نادری (دبیر نشست)

📅 دوشنبه، ۲۸ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۷
⛪️ دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تالار گفت‌وگو


سرو
حلقه‌ی مطالعاتی علوم اجتماعی
@halgheh_sarv

‏در حملات بامداد شنبه به اطراف تهران، برخلاف احتمال قبلی، نه مردم خیلی ترسیدند و نه ناراضیان از حمله اسراییل شادمان شدند. وجود نگرانی‌های اساسی و نارضایتی‌های عمده در کشور مسبوق به سابقه است اما این حمله، تغییر چندانی ایجاد نکرد. همچنان، تعرض خارجی انسجام داخلی می‌آفریند و می‌افزاید.

گفتگوی مختصر و مفید محمدرضا فرهادی‌پور (پژوهشگر و مترجم حوزۀ اقتصاد) با امیر کرمانی (استاد دانشگاه برکلی- آمریکا) دربارۀ کارهای اخیر دارون عجم‌اوغلو (برندۀ نوبل اقتصاد) که در کانال تلگرامی خروج و اعتراض و وفاداری منتشر شده است.

7:20 آشنایی امیر کرمانی با عجم‌اوغلو
11:09 ویژگی‌های شخصیتی و نحوۀ فعالیت‌ عجم‌اوغلو
18:35 نحوۀ نگارش و ایدۀ کتاب «چرا کشورها شکست می‌خورند؟»
29:22 چرا اقتصاددانان بزرگ جهان به اقتصاد ایران نمی‌پردازند؟
33:30 ایدۀ اصلی کتاب «دالان باریک»
45:30 کتاب «دالان باریک» برای ایران هم کاربرد دارد؟
52:18 اصلی‌ترین نقدها به کتاب «دالان باریک»
1:03:42 تغییر تفکر توسعۀ اقتصادی نزد عجم‌اوغلو مابین دو کتاب «چرا کشورها شکست می‌خورند؟» و «دالان باریک»

‏کشورها گرگ کشورها هستند و ضعیف‌‌ترها در سکوت جهان قربانی می‌شوند. ایران تنهاتر از باقی کشورها، در آستانه جنگ است. آن سلاح غیرمتعارفی که نظام هنوز از آن رونمایی نکرده و می‌تواند معادله را برهم زند «رضایت مردمی» است، یعنی کنار گذاشتن فوری هر تصمیمی که منجر به افزایش نارضایتی شده است، از جمله فیلترینگ و تصمیمات اخیر در باره حجاب و بی‌توجهی به بازنشستگان.

عکس، تصویر ساخته‌شده از حمله شب گذشته به حوالی فرودگاه بیروت است.

⛔️ ضرورت تدبیر فوری درباره جزایر سه گانه ایرانی

🖊 یادداشتی از ابوالفضل فاتح

♨️موضوع جزایر سه گانه ی ایرانی هر دم پیچیده تر می شود. متاسفانه، اقدامات وزارت خارجه در کنترل تهاجم سیاسی و حقوقی به تمامیت ارضی کشورمان نتیجه بخش نبوده است و هر چه می گذرد، امارات گام هایی به پیش می گذارد که در مغایرت کامل با ملیت و غرور ملی ایرانیان است و چه بسا اگر بیم از قدرت نظامی ایران و پیامدهای آن نبود پیشتر هم می آمد. نگاهی به همپیمانی قدرت های جهان و ادبیات عجیب و غیر حقوقی اخیر کشورهای اروپایی، و حتی همراهی روسیه و چین نگرانی ها را دو چندان می سازد. بعید نیست، توطئه ها و یا پیش بینی هایی ورای استفاده از اتهام بزرگ «اشغال» وجود داشته باشد.

⭕️ تغییرات ۵۳ سال اخیر؛

🚨یکی از مهمترین تغییرات در ۵۳ سال اخیر آن است که به جای ایران که از فقدان عمق راهبردی و عدم توازن در بخش هایی از سیاست خارجی و نداشتن روابط حسنه با بسیاری از کشورها و قدرت ها رنج می برد، امارات اقدام به گسترش روابط سیاسی و اقتصادی خود با همه ی جهان و در بالاترین سطوح کرده، «هاب اقتصادی» منطقه شده و البته ولخرجی های فراوانی نیز صورت داده تا ایده ی «پیروزی بدون جنگ» را در خصوص جزایر به پیش ببرد. امارات همزمان، در پیوند با منافع قدرت های منطقه ای و فرا منطقه ای، مطامع آنان را نیز برای تصفیه حساب با تهران از طریق این شیخ نشین برانگیخته است. طمع ورزی و نقشه ی دیگران برای تغییر توازن قدرت در منطقه به دلیل موقعیت استراتژیک جزایر در ژئوپیلتیک خلیج فارس و امنیت راه های دریایی پوشیده نیست.

⭕️ ضرورت ملی شدن موضوع جزایر؛

🔸 حفظ جزایر از مصالح عالی و خدشه ناپذیر حاکمیت ملی ایران است. باید تدابیری تازه اندیشید و آن را اولویت ملی و همگانی دانست. این جزایر متعلق به تمام ایرانیان و تمام نسل های امروز و آتی است. منطق ایجاب می کند در حفاظت از تمامیت کشورمان، ظرفیت حداکثری ایرانیان به کاربسته شود و صرفا به وزارت خارجه یا قدرت نظامی کشور اکتفا و اتکاء نشود و آحاد ملت در پیوند با موضوع قرار بگیرند.

⭕️ آسیب شناسی؛

🔸 در یک سطح، نیازمند آسیب شناسی جامع و راهبردی در مسیری که اتخاذ شده، هستیم. چه بسیار که از فقر نخبگی و دوراندیشی و کارآمدی در سیاست خارجی رنج برده ایم. می توان از دانشمند ان برجسته ی علوم و حقوق بین الملل کشورمان هر جا که هستند بدون هیچ گونه ملاحظه ی سیاسی دعوت نمود با بررسی روندهای جاری، راه برد مناسب و جامعی به حاکمیت ارائه دهند. باید اتاق فکری به گستره و ارتفاع تمام اندیشه ی ایرانیان گشود. نباید گذاشت این موضوع بیش از این پیچیده شده و بیش از این دیگران به خود اجازه دهند درباره ی حریم ارضی ایران ورود کرده و متون سیاسی و بین المللی تولید کنند.

⭕️ لابی ایرانیان؛

🔸 در سطحی دیگر بهره مندی از ظرفیت (لابی) ایرانیان خارج از کشور است. ایرانیان وطن دوست و ذی نفوذ فراوانی در سراسر جهان هستند که افتخار دارند برای وجب به وجب سرزمینمان، هر چه دارند از ظرفیت علمی و سیاسی و حقوقی به میدان بیاورند. پای ایران در میان است. وظیفه حاکمیت است که صرف نظر از تفاوت های سیاسی که ممکن است بسیار هم عمیق باشد، زمینه ی بهره مندی از نفوذ (لابی) ایرانیان و مشارکت حدکثری در صیانت از تمامیت میهن را تسهیل و تدبیر کند.

⭕️ سرمایه گذاری ایرانیان خارج از کشور در جزایر؛

🔸 در سطح دیگر باید به راهبردهای میدانی اندیشید. از جمله اقداماتی که می تواند در این مسیر و در پیوند عمیق تر ایرانیان با این بخش سرزمینی به کار بسته شود، امکان سرمایه گذاری ایرانیان خارج از کشور در جزایر سه گانه است. اگر طرح جامعی برای آبادانی این جزایر تدوین شود، بی تردید هر ایرانی داخل و یا خارج از کشور در کمال اشتیاق بخشی از این آبادانی را بر عهده خواهد گرفت تا با مشارکت او از مد رسه و جاده و پارک و هتل و امکانات گردشگری وشهری و بندری مدرن گرفته تا پیشرفته ترین مراکز و قطب های علمی و صنعتی و تحقیقاتی و.... تاسیس شود و به نوعی هر ایرانی در اقصی نقاط جهان به نوعی با این جزایر پیوند خورده و خود را در صیانت از آن شریک بداند. علاوه، می توان جزایر را «منطقه آزاد انسانی» اعلام کرد تا ایرانیان سراسر جهان در این نقطه گرد هم آیند و با یکدیگر دیدارنموده و همچنین عمق شناختی بیشتری از این نقطه استراتژیک پیدا کنند.

⭕️ تجدید نظر در اولویت های سیاست داخلی و خارجی مبتنی بر حل مناقشات سرزمینی؛

🔸اما در سطح مهم تر، خاطر داشته باشیم که سیاست خارجی آن روی سکه ی سیاست داخلی و تابعی از امنیت و توان ملی است. متاسفانه، در سیاست و امنیت داخلی راهبردهایی داشته ایم که با شکاف های چندگانه ی دولت – ملت، موجب امتیاز طلبی قدرت ها و طمع کشورهایی چون امارات شده است.

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1647143

🇮🇷ایران نیوز👇
🆔 @Irani_News_channel

‍ ‏«حاصِر حصارَک»
‏محمود درویش

‏حاصِرْ حصَارَكَ
‏لا مفرُّ
‏سقطتْ ذراعك فالتقطها
‏واضرب عَدُوَّك لا مفرُّ
‏وسقطتُ قربك فالتقطني
‏واضرب عدوكَ بي
‏فأنت الآن حُرُّ
‏حُرٌّ و حُرُّ
‏قتلاكَ أو جرحاك فيك ذخيرةٌ
‏فاضربْ بها واضربْ عدوَّكَ لا مَفَرُّ
‏أَشلاؤنا أسماؤنا
‏حاصرْ حصارَك بالجنونِ و بالجنونِ و بالجنونْ
‏ذهبَ الذين تحبُّهم ذهبوا
‏فإمَّا أن تكونْ أَو لا تكونْ
‏سقط القناعُ عن القناعِ
‏سقط القناعُ ولا أَحدْ إلاَّك
‏في هذا المدى المفتوح للأعداء والنسيانِ
‏فاجعل كُلَّ متراسٍ بَلَدْ
‏لا لا أَحَدْ سقط القناعُ
‏عَرَبٌ أَطاعوا رُومَهم
‏عَرَبٌ و باعوا رُوْحَهُم
‏عَرَبٌ و ضاعوا
‏حاصرْ حصارَك بالجنونِ و بالجنونِ و بالجنونْ
‏ذهبَ الذين تحبُّهم ذهبوا
‏فإمَّا أن تكونْ أَو لا تكونْ



‏«محاصره‌ات را محاصره کن»
‏محمود درویش

‏محاصره‌ات را محاصره کن
‏راه گریزی نیست
‏بازویت افتاد آن را بردار
‏و دشمنت را بزن راه گریزی نیست
‏من در نزدیکی‌ات افتادم مرا بردار
‏و دشمنت را با من بزن
‏که اکنون تو آزادی
‏آزاد آزادی
‏کشته‌ها یا مجروحینت مهمات تواند
‏پس با آنها دشمنت را بزن راه گریزی نیست
‏هر پارۀ ما نام ما را بر خود دارد
‏محاصره‌ات را محاصره کن دیوانه‌وار و دیوانه‌وار و دیوانه‌وار
‏آنها که دوستشان می‌داشتی رفته‌اند رفته‌اند
‏اکنون مساله بودن یا نبودن است
‏نقاب‌ها یکی پس از دیگری فرو افتاد
‏نقاب‌ها افتاده و جز تو هیچ کس نیست
‏در این گسترۀ گشوده به روی دشمنان و فراموشی
‏پس هر خاکریز را به شهری بدل کن
‏نه نه هیچ‌کس نمانده است نقاب‌ها فرو افتاده است
‏اعراب پی دشمنان دیرینشان رفتند
‏اعراب روحشان را فروختند
‏اعراب گم شدند
‏محاصره‌ات را محاصره کن دیوانه‌وار و دیوانه‌وار و دیوانه‌وار
‏آنها که دوستشان می‌داشتی رفته‌اند رفته‌اند
‏اکنون مسأله بودن یا نبودن است
‏⁧

امضا کنیم

فراخوان جمعی: علیه نظم «نوین» تحمیلی بر خاورمیانه

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏                                      
۱. عصر ما طی یک سال گذشته ناباورانه یک کودک‌کشی‌ هولناک را به خود دیده است و گویی پایانی هم برای آن پیدا نیست. ساده‌دلیِ قساوت‌باری است این تصور که پیامدهای فاجعه‌ای در این مقیاس گریبان همگان را نگیرد و سرنوشتِ سیاره را رقم نزند. تنها سایه‌‌ی سیاه یا برای برخی آفتابِ رویشنی‌بخشِ جنگ نیست که سخن‌گویان به زبان این نوشته را نگران کرده است، فهرست مسائل آینده‌ی نزدیک شامل این مداخل‌ است:‌ گسترش وسیع تکنولوژی‌های جدیدِ کشتار و سلطه پس از آزمایشگاه فلسطین، سرکوب‌گرتر شدن دولت‌ها درون‌ و حوالی مرزها از پیِ فعالیتِ نظامیِ خشونت‌بار خارجی‌شان، برون‌ْدادِ سرسام‌آور گازهای ناشی از فعالیت‌های صنعتی-نظامی و تشدید گرمایش جهانی بر اثر بمباران، افزایش بیماری‌های همه‌گیر و در یک کلام شدت‌گرفتنِ تخریبِ جلوه‌های حیات انسانی، حیوانی و گیاهی به‌ قصدِ جلوگیری از سکونتِ مردمی بومی. ماحصلِ این همه البته تروماهای بی‌پایانی است که تکرار خشونت در آینده را تقریباً ناگزیر می‌سازد. روشن است دیر یا زود شعله‌های آتشِ این خشونت در دیگر شهرها و سیاست‌های ملّی و منطقه‌ای زبانه خواهد کشید. شبح غزه تا نسل‌ها ما را رها نخواهد کرد.
 
۲- ما جمعی متکثر از ایرانیانِ داخل و خارج کشور -که خیل جامعه‌ی دانشگاهی، دانش‌پژوهان، فعالان سیاسی و اجتماعی و هنرمندان را تشکیل می‌دهیم- از تجاوز نسل‌کشانه‌ی اسرائیل به مردم فلسطین در باریکه‌ی غزه، آپارتاید سرکوب‌گر در کرانه‌ی باختری‌ِ اشغالی، قشون‌کشی به خاک لبنان، حملات به یمن و سوریه و هر گونه اقدام نظامی علیه ایران تحت هر عنوانی اعلام انزجار می‌کنیم و آن‌را جلوه‌‌ای آشکار از خشونت گسترده، فرا‌قانونی و افسارگسيخته علیه شرایط زیستِ جمعی مردمان در منطقه‌ می‌دانیم، خشونتی  تحت حمایت کامل مادی و معنوی دولت‌های غربی و درهم‌تنیده با گردش جهانی سرمایه. گفتارها و شواهد گویای آن است که ایران از اهداف بعدیِ تخاصم اسرائیل تحت عنوان «نظم نوین» خواهد بود. این بیانیه حامل هشداری اضطراری‌ علیه بی‌تفاوتی در قبال تبعات جنایت‌های نظام‌مند بر  هم‌زیست‌های جغرافیایی، فرهنگی و تاریخی ماست.

(ادامه بندهای بیانیه و نیز نام افراد امضاکننده را در لینک پیوست ببینید. در انتهای آن هم امکان امضا کردن بیانیه وجود دارد.)

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfS9RjPqVfC9ZzK8JaE3K08PIXqaOEtDviRERc4M7F-op5n8w/viewform?pli=1&fbclid=PAZXh0bgNhZW0CMTEAAaacbWe1tMds-5AgGDJSKB51kgAQSFdmnrQj7wYNdvxqd7YhsDhaTIHNWa8_aem_UMR6k7vqFNoFUdwj6r3mng

‏در زمانی که روان مردم از قساوت آشکار و زنده‌سوزی بی‌گناهان در غزه و لبنان خسته است و مهیای روزهای دشوارتر می‌شوند،

‏آنچه جای تعجب دارد، تلاش برای افزایش رضایت اجتماعی با گشایش در شبکه‌های اجتماعی نیست؛ بلکه خشمگین‌ کردن بیشتر مردم با تداوم سیاست‌های دوقطبی‌ساز گذشته است.

‏برخی جریان‌ها، بحران‌زی و بحران‌زا هستند و تنها در مواقعی که وضعیت را بحرانی می‌کنند یا بحرانی نشان می‌دهند، امکان دیده‌ شدن و قدرت گرفتن و بودجه گرفتن دارند.
‏اکنون که تلاش دستگاه‌ها بر همراهی و همکاری در حل مسائل است، ببینید چه افراد و جریاناتی، مردم را نگران و خشمگین می‌کنند.

انتشار کتاب: آموزش اخلاق
نوشته امیل دورکیم ترجمه هوشنگ نایبی و محمدرضا جوادی یگانه، نشر علمی. ۱۴۰۳

این کتاب کلاسیک مجموعه هجده درس دورکیم درباره آموزش اخلاق در سال 1902-1903 در سوربن است و در پی بنیان‌گذاری علم اخلاق است که پدیده‌های زندگی اخلاقی را پدیده‌های طبیعی یا پدیده‌های عقلانی می بیند. بخش اول این سخنرانی‌ها در باره سه عنصر اخلاق است که انضباط است و دلبستگی به گروه‌ اجتماعی و خودمختاری. عنصر اساسی اخلاق انضباط و خویشتنداری است که به انسان امکان می‌دهد احساسات و امیال خود را مهار کند ورنه این تمایلات تندبادهای هوس‌های کودکانه خواهد بود که اراده انسان را درهم می‌شکند و مانع رشد شخصیت‌ و آزادی می شود. اما نیاز به انضباط بدان معنا نیست که انضباط متضمن تسلیم کورکورانه و بنده‌وار است. اعمال قواعد اخلاقی مستلزم تعقل است. جامعه پیوسته در حال تکامل است و لاجرم اخلاق باید به اندازه کافی انعطاف‌پذیر باشد تا در صورت لزوم به تدریج تغییر کند و این امر مستلزم آن است که اخلاق به گونه‌ای درونی نشود که فراتر از انتقاد یا تأمل باشد بل انسان در حین همنوایی باید در باره کارهایی که انجام می‌دهد تأمل کند. بخش دوم کتاب به نحوه آموزش اخلاق به کودکان در دوره ابتدایی می‌پردازد که مرحله تعیین‌کننده ‌‌در شکل‌گیری شخصیت اخلاقی است. در مدرسه باید به دنبال بیان عقلانی اخلاقی بود و قواعد اخلاقی را به طور عقلانی به کودک آموخت چه انسان با وقوف بر دلایل رفتار اخلاقی است که قلباً و با اراده خود و آزادانه آن را می‌پذیرد و انسان اخلاقی بار می‌آید.

لینک خرید کتاب از نشر علمی

‏اگر میزان مدافعان نظام را برآوردی از جمعیت نمازجمعه تهران بدانیم، در شرایط ویژه‌ پیش‌رو، هر اقدامی که به ناامیدی و ریزش هر بخشی از این جمعیت منجر شود، باید چون خیانت تلقی شود. از سوی دیگر نظام با اقداماتی چون گشایش در تلویزیون و رفع فیلترها، می‌تواند به جمعیت حامیانش بیفزاید.

‏همین مردم مذهبی معمولی خیابان و هیات هستند که در بزنگاه‌های خطر، به کمک نظام آمده‌اند، نه صاحبان پست‌های دائم حکومتی و رانت‌بران همیشه معترض و مدعی.
‏مردمی که در وضعیت دوجامعه‌ای‌شده ایران، هزینه کرده‌اند و طرف نظام را گرفته‌اند، ولی منافع مدعیان به نظرات آنها ترجیح داده شده است.

‍ ✔️منطق بی‌منطقی جهان جدید
✍️سهند ایرانمهر

روزی که گیلعاد آران نماینده اسراییل منشور سازمان ملل را در صحن این سازمان پاره کرد و خواستار محو آن شد.
‏روزی که نتانیاهو علنا دو نقشه لعنت و‌ برکت را در صحن سازمان ملل در دست گرفت و از عزمش برای تغییر خاورمیانه گفت.
‏
روزی که کنسولگری ایران هدف قرار گرفت، هنیه در روز تحلیف و در خاک ایران ترور شد، پیجرها ترکید، و‌ بمبهای چندتنی یکی پس از دیگری روی ضاحیه باریدن گرفت.
‏
روز غزه، روز لبنان و ….همگی روزهایی بودند که از حیث وسعت هیچ تناسبی با عرف و رویه و قانونِ جهان بعد از جنگ دوم جهانی نداشتند. در این روزها، هیچ چیزی برای ناظمان این جهان عجیب نیامد و هیچ فاجعه‌ای فراتر از آمار نرفت.

‏در همه این روزها یک واقعیت چهره مهیب خودش را به روشنی نشان داد و آن واقعیت این بود که جهان نه شکل جهان دوقطبی دهه‌های قبل است که توازن‌وحشت، تعادل می‌ساخت و نه حتی جهان تک‌قطبی که آمریکا از هژمونی و نظم نوین خود برای تعادل جهان دفاع می‌کرد. جهان جدید، جهان دهشتناک «بی‌نظمی» است.

‏در این جهان که اسراییل آفریده و آمریکا را هم به وسوسه انداخته است یا شاید آمریکا آفریده و اسراییل اجرا می‌کند، تعیین راهبرد بر اساس منطق‌های پیش از این، ناکارآمد است در نتیجه هر معادله‌ای که در رابطه با اسراییل صورت می‌گیرد، آنگاه که نوبت به اسراییل می‌رسد، معادله‌ای خارج از قانون خواهد بود. این معادله نه پایبند توافق است نه منطق‌های پیش از این معمولِ «بازدارندگی». این معادله حتی از نوع معادله پوتین- زلنسکی نیست که در آن نه سخن از بمب اتم است نه ترور زلنسکی و نه وادار کردن اوکرایینی‌ها به خوردن ریشه درختان، بلکه معادله‌ای است که در آن هیچ ناممکن و خط قرمزی برای این دنیای جدید ماوراء قانون وجود ندارد.

‏الگوی تنش میان ایران و‌اسراییل، یک الگوی اتفاقی و مستقل نیست، الگویی است که قرار است به عنوان منطقِ جهان بی‌نظم جدید، آینه عبرت همه آنهایی باشد که ممکن است در آینده ولو اندکی سودای سرگرانی داشته و برای تحقق آن دلخوش به قاعده و قانونِ جهان پیش از این باشند.
@sahandiranmehr

.

👈 خوبه این گروه از ایرانی های برانداز هم فاش نقشه شون را میگن: ۹۰ میلیون نفر هموطن، بدون سوخت و گرمایش، بی‌استثنا بیمارستان و مدرسه و آسایشگاه و زایشگاه، همه جغرافیای ایران رو هدف گرفتن.

هم‌خون هاشون را می‌فروشن چی به جایش می‌خرن؟


https://x.com/AzadanSoroush/status/1841559507484475782

‏جنگ شری است که گاه لازم و اجتناب‌ناپذیر می‌شود. آنچه فضیلت است شجاعت مقاومت و عدم تسلیم است، نه ضرورت‌های جنگ و پیامدهای ناگزیر آن مانند کشتن دشمن و تخریب شهرهای او. به فضیلت‌های بازدارنده باید اتکا کرد و آن را نمایش داد. تفاخر به ‌ ضرورت‌ها و‌ پیامدها، به ضد خود تبدیل می‌شود.