AstroNomy kanal

اگر بتوان عصر جدید نجوم را در چند کلمه خلاصه کرد،احتمالاً «عصر تغییر پارادایم‌ها» خواهد بود.
به لطف تلسکوپ ها، ابزارها اخترشناسان در حال انجام تحقیقات عمیق تر در مورد اسرار کیهان، اکتشافات و از بین بردن تصورات قبلی هستند. این شامل نحوه تشکیل منظومه‌های سیارات در اطراف ستارگان جدید است که دانشمندان با استفاده از فرضیه سحابی توضیح داده‌اند. این نظریه بیان می‌کند که منظومه‌های ستاره‌ای از ابرهای گاز و غبار (سحابی‌ها) تشکیل می‌شوندکه فروپاشی گرانشی را تجربه کرده و یک ستاره جدید ایجاد می‌کنند.
سپس گاز و غبار باقیمانده در یک دیسک پیش سیاره ای در اطراف ستاره جدید قرار می گیرد که به تدریج به هم پیوسته و سیارات را ایجاد میکنند. به طور طبیعی، ستاره شناسان این نظریه را مطرح می کنند که ترکیب سیارات با خود قرص مطابقت دارد. با این حال، هنگام بررسی یک سیاره فراخورشیدی در حال توسعه در یک منظومه ستاره‌ای دور، ستاره‌شناسان عدم تطابق بین گزهای موجود در جو سیاره و گازهای درون دیسک را کشف کردند. این یافته ها نشان می دهد که رابطه بین یک دیسک پیش سیاره ای و سیاراتی که آنها تشکیل می دهند ممکن است پیچیده تر باشد.

@emebkanal

تصویری باورنکردنی از مریخ منتشر شده است که فعالیت بی‌وقفه گردبادهای غباری را که در سطح سیاره می‌چرخند به تصویر می‌کشد.

  این گردبادهای مریخی وقتی که شکل می گیرند در سراسر سطح حرکت می کنند و قبل از اینکه دیگران جای آنها را بگیرند از بین می روند. 

این تصویر توسط دوربین HiRISE در مدارگرد شناسایی مریخ ناسا در سپتامبر 2022 گرفته شده است و بخشی از دهانه هالدان را نشان می دهد، جایی که گردبادهای گرد و غبار اثر خود را بر روی مناظر به جا گذاشته اند.
  دانشمندان مسیرهای تصویر و سرعت انباشته شدن غبار در مریخ را مطالعه می کنند و به آنها کمک می کند تا فرآیندهای جوی سیاره را بهتر درک کنند.

@emebkanal

سیارات فراخورشیدی بالقوه قابل سکونت به قدری رایج هستند که اخترشناسان شروع به بررسی موقعیت های غیرعادی تری کرده اند که در آن حیات ممکن است به وجود بیاید.

شاید بتوان حیات را در قمر مشتری یافت یا در اقیانوس گرم یک سیاره سرکش !
اخیراً حتی این ایده مطرح شده است که جهان‌های قابل سکونت ممکن است به دور کوتوله‌های سفید بچرخند. ما می دانیم که برخی از کوتوله های سفید سیاره دارند، و با وجود نداشتن همجوشی هسته ای، کوتوله های سفید نور و گرمای کافی برای داشتن یک منطقه قابل سکونت از خود ساطع می کنند. اما این سوال باقی می ماند که آیا یک سیاره می تواند قبل از تبدیل شدن به یک کوتوله سفید، یک محیط غنی از آب را در مرحله غول سرخ یک ستاره حفظ کند؟

@emebkanal

مریخ را مردم اغلب شبیه ترین سیاره به زمین می دانند.

با این حال زمین قادر به پشتیبانی از حیات است.
از سوی دیگر مریخ نمی تواند این امر را محقق کند البته فعلا با اطلاعات موجود!

البته زمانی بود که هوا در مریخ گرمتر و مرطوب تر بود و می توانست زندگی را پشتیبانی کند.
کاوش در حیات روی زمین به ما نشان می‌دهد که باکتری‌های اکستروموفیل می‌توانند در سخت‌ترین شرایط روی زمین زندگی کنند حدس میزنیم که مکان‌هایی در مریخ وجود داشته باشد که می‌توانند از این اشکال مقاوم حیات نیز پشتیبانی کنند. یک مقاله جدید با مطالعه باکتری های زمینی که می توانند در زیر زمین در مریخ زنده بمانند، این امکان را بررسی می کند.
تحقیقات و اکتشافات همچنان تا رسیدن به نتیجه ادامه خواهد داشت.

@emebkanal

نقطه زردی که نشان‌دهنده پلاستیک روی تصویر در ساحل آبی بکر است.

طبق گزارش سازمان ملل، جهان سالانه حدود 430 میلیون تن (267 تن آمریکا) پلاستیک تولید می‌کند که دو سوم آن فقط برای مدت کوتاهی استفاده می‌شود و به سرعت تبدیل به زباله می‌شود.

علاوه بر این، پلاستیک‌ها مضرترین و ماندگارترین بخش زباله‌های دریایی هستند که حداقل 85 درصد از کل زباله‌های دریایی را تشکیل می‌دهند.

این مشکل به دلیل لکه زباله بزرگ اقیانوس آرام و مقدار زباله های پلاستیکی که هر ساله در سواحل و سواحل شسته می شود، به راحتی قابل تشخیص است. اگر اقداماتی برای رفع این مشکل انجام نشود، جریان سالانه پلاستیک به اقیانوس تا سال 2040 میتواندسه برابر شود.

یکی از راه‌های رسیدگی به این مشکل، بهبود ردیابی جهانی زباله‌های پلاستیکی با استفاده از ماهواره‌ها است.
در مطالعه‌ای اخیر، تیمی از محققان استرالیایی روش جدیدی را برای شناسایی زباله‌های پلاستیکی در سواحل توسعه دادند که آن را با موفقیت در یک منطقه دورافتاده از خط ساحلی آزمایش کردند.
این ابزار تصویربرداری ماهواره ای بر اساس نحوه انعکاس متفاوت نور بین شن، آب و پلاستیک تمایز قائل می شود.

@emebkanal

نماهای وب و هابل از کهکشان مارپیچی NGC 628 اعتبار تصویر: استودیوی تجسم علمی ناسا - Global Science and Technology, Inc./Amy Moran

بسیاری از مردم تلسکوپ فضایی جیمز وب را نوعی هابل 2 تصور می کنند. آنها می دانند که تلسکوپ فضایی هابل (HST) به خوبی به ما خدمت کرده است اما اکنون قدیمی است و برای جایگزینی موعد مقرر شده است.

به نظر می رسد ناسا موافق است، زیرا آنها بیش از 15 سال است که مأموریت تعمیر و نگهداری را ارسال نکرده اند و در حال حاضر برای پایان دادن به عملیات آماده می شوند.

اما یک مقاله اخیر استدلال می کند که این یک اشتباه است. با وجود سن، HST هنوز هم عملکرد بسیار خوبی دارد و به تولید انبوهی از نتایج علمی ارزشمند ادامه می دهد. و با توجه به اینکه JWST هرگز به عنوان جایگزینی برای HST طراحی نشده است . این یک تلسکوپ مادون قرمز (IR) است) - ما بهترین کار را با استفاده از هر دو تلسکوپ پشت سر هم برای به حداکثر رساندن پوشش همه مشاهدات انجام خواهیم داد.

@emebkanal

این عکس شبیه سازی شده ی سیاره Kepler 186f است، یک سیاره فراخورشیدی در منطقه قابل سکونت در اطراف یک کوتوله قرمز.

ما سیارات زیادی را در مناطق قابل سکونت ستارگانشان پیدا کرده‌ایم که به طور بالقوه می توانند آب های سطحی داشته باشند. اما این یک درک نسبتاً خام از قابلیت سکونت واقعی است.

اعتبار تصویر: ناسا ایمز، موسسه SETI، JPL-Caltech، T. Pyle)

وقتی به سیارات فراخورشیدی فکر می کنیم که ممکن است قادر به پشتیبانی از حیات باشند، به منطقه قابل سکونت می پردازیم.

منطقه قابل سکونت منطقه ای در اطراف یک ستاره است که در آن سیارات انرژی ستاره ای کافی برای داشتن آب سطحی مایع دریافت می کنند. این اولین قدم ولی تا حدودی خام اما مفید برای بررسی هزاران سیاره فراخورشیدی است.

با این حال، قابلیت سکونت بسیار بیشتر از آن است.

@emebkanal

سیاهچاله ها اجرام واقعاً شگفت انگیز و بسیار بسیار عجیبی هستند.

ما آن‌ها را در سراسر کیهان درک میکنیم و حتی مستقیماً از سیاه‌چاله بسیار پرجرم M87 و کهکشان راه شیری خودمان تصویربرداری کرده‌ایم.

ما سیاهچاله ها را تا حدودی درک می کنیم و از نحوه عملکردشان برای خودمان توصیفاتی کرده ایم اما این تمام ماجرا نیست زیرا در توصیفات نظری این اجرام کیهانی هنوز مسائل آزاردهنده ای وجود دارد.
شاید مشهورترین مسئله تکینگی باشد.
طبق مدل کلاسیک نسبیت عام، تمام ماده‌ای که یک سیاهچاله را تشکیل می‌دهد باید به یک چگالی بی‌نهایت فشرده شود که درون کره‌ای با حجم صفر محصور شود.

ما فرض می کنیم که فیزیک کوانتومی به نحوی از این مشکل جلوگیری می کند، اگرچه بدون نظریه گرانش کوانتومی، مطمئن نیستیم که چگونه. اما تکینگی تنها مشکل بی نهایت نیست.

به عنوان مثال، مرز عجیبی را که به عنوان افق رویداد شناخته می شود در نظر بگیرید.

@emebkanal

🪐گروه اصلی AstroNomy🪐
(  علاقمندان نجوم فیزیک اخترشناسی)

https://t.me/+SSWH2v_P9pJjZmM0

عظمت و بزرگی استارشیپ رو در این کلیپ میتونیم به وضوح مشاهده کنیم.

@emebkanal

در ششمین ازمایش موشک استارشیپ اسپیس ایکس تلاش برای گرفتن بوستر موشک با بازوهای مکانیکی لغو شد. و بجای ان به فرودی نرم در خلیج مکزیک هدایت شد.


اما این پرواز دستاوردهاي جدیدی را در طول پرواز حدودا یک ساعته به ارمغان اورد.

در این آزمایش بوسترهوی پس از جدا شدن از فضا پیما به سمت محل پرتاب بازگشت ولی به دلیل تشخیص خودکار مشکل فرود ان در بازوهای مکانیکی (موسوم به بازوهای مکازیل) لغو شد.

فضا پیمای استارشیپ در این پرواز توانست یکی از موتورهای خود را درفضا روشن کند که این موضوع گامی مهم برای ماموریت مریخ و ماه در اینده است.

در خبری جدید شرکت اسپیس ایکس اعلام کرده  پرتاب با یک روز تأخیر ( وقت ایران) بامداد چهارشنبه ۳۰ ابان ساعت ۱:۳۰ انجام میشود.


اهداف پرتاب استارشیپ در ششمین پرواز آزمایشی بسیار شبیه به ماموریت پنجم است.


در این پرتاب مثل پرتاب قبلی قرار است بوستربا استفاده از بازوهای نگهدارنده سکو مهار شود.



استارشیپ ۱۲۲ متری بزرگترین و قویترین موشک ساخته شده تا به امروز است.
این موشک ساخته شده از فولاد ضد زنگ از دوبخش کاملا قابل استفاده مجدد تشکیل شده است.
یک تقویت کننده بزرگ به نام سوپر هوی و یک فضا پیما با ارتفاع پنجاه متر که استارشیپ نامیده میشود هر دو مرحله،از موتور رپتور نسل بعدی نیرو می گیرند

@emebkanal

در سال 1963، رصدخانه آرسیبو در جزیره پورتوریکو عملیاتی شد.
دیش بازتابنده کروی آرسیبو با قطر 305 متر (حدود 1000 فوت) بزرگترین تلسکوپ رادیویی در جهان در آن زمان بود -
رکوردی که تا سال 2016 با ساخت تلسکوپ کروی با دیافراگم پانصد متری (FAST) حفظ شد.

در دسامبر 2020، دیش بازتابنده Arecibo را پس از شکستن برخی از کابل‌های پشتیبانی آن که فروریخت و باعث شد بنیاد ملی علوم (NSF) رصدخانه را از رده خارج کند.

اندکی پس از آن، دانشگاه مرکزی فلوریدا و بنیاد ملی علوم تحقیقاتی را برای تعیین علت فروپاشی آغاز کردند. پس از نزدیک به چهار سال، کمیته تجزیه و تحلیل علل خرابی و فروپاشی تلسکوپ 305 متری در رصدخانه آرسیبو گزارشی رسمی منتشر کرد که جزئیات یافته های خود را نشان می دهد.
بر اساس این گزارش، این ریزش به دلیل زیرساخت های ضعیف ناشی از خرابی طولانی مدت و خرابی در سوکت کابل تلسکوپ و آسیب قبلی ناشی از طوفان ماریا را تشخیص داد.

@emebkanal

تلسکوپ فضایی جیمز وب با طراحی دقت بالا و ساخت آن پیچیده‌تر و گران‌تر شد، زیرا باید در نوک دماغه ی موشکی قرار می‌گرفت که آن را پرتاب می‌کرد. مونتاژ تلسکوپ ها در فضا می تواند یک پیشرفت باشد.

تلسکوپ فضایی هابل در داخل شاتل فضایی دیسکاوری به فضا منتقل شد و سپس در مدار پایین زمین رها شد.

تلسکوپ فضایی جیمز وب در داخل مخروط دماغه موشک آریان 5 فشرده شد و سپس به فضا پرتاب شد. این آینه و سایه بان ،خود را در مسیر خود به سمت خانه خود در نقطه خورشید-زمین L2 لاگرانژ مستقر کرد.

ایستگاه فضایی بین‌المللی با اجزای پرتاب شده در زمان‌های مختلف در فضا مونتاژ شد.

آیا این روش می تواند الگویی برای ساخت تلسکوپ های فضایی آینده و سایر امکانات فضایی باشد؟

@emebkanal

تفسیری هنری از رودخانه ای پوشیده از یخ که از ذوب آب، زیر کلاهک قطبی جنوبی مریخ سرچشمه می گیرد.
تصویر: پیتر بوهلر/PSI.

آب و هوای باستانی مریخ یکی از گیج کننده ترین اسرار منظومه شمسی ما است.

  این سیاره زمانی مرطوب و گرم بود اما حالا خشک و سرد است  هر اتفاقی که بر این سیاره افتاد مطمئنا  به یکباره اتفاق نیفتاده است.

تحقیقات جدید نشان می دهد که در مریخ سرد، ورقه های دی اکسید کربن یخ زده به رودخانه ها اجازه جاری شدن و وجود دریایی به اندازه مدیترانه را می داده .

@emebkanal

🌏 گروه استرونومی (بحث علمی آزاد)

لینک گروه؛

https://t.me/+WzdbB_vEaiZiZTdk

https://t.me/ASTRONOMe2

🔥  علاقمندان به فیزیک و نجوم 🔥
 
🌏در گروه  AstroNomy 🌎

همراهمان باشید
               ➰🔮➰🔮➰

لینک گروه : 🔰

t.me/+SSWH2v_P9pJjZmM0

🌎💥🪐

وقتی یک سیاهچاله کلان پرجرم ستاره ای را می بلعد، آن را به طور کامل یکباره نمی بلعد بلکه اول ستاره را خرد می کند و قبل از مصرف بقایای آن، ذره ذره آن را از هم جدا می کند.

این یک فرآیند پیچیده و فوق العاده خشن است که به عنوان رویداد (TDE) شناخته می شود.

اخترشناسان گهگاه نگاهی اجمالی به TDE ها می کنند اتفاقا یکی از آنها اخیرا به حل معمایی در مورد یک نوع منبع پرتو ایکس گذرا کمک کرده است.

@emebkanal

پدیده گرم شدن کره زمین به سرعت در حال افزایش است.

یکی از اثرات مخرب این پدیده بالا آمدن سطح اقیانوس ها و دریاها میباشد.
کشورهای کم ارتفاع اقیانوس آرام در حال آماده شدن برای آینده ای هستند که در آن افزایش سطح دریا می تواند سواحل آنها را به باتلاق تبدیل کند.

کشورهای جزیره ای کوچک در اقیانوس آرام جنوبی با واقعیت سخت افزایش سطح آب دریاها روبرو هستند.

در عرض 50 سال آنها توسط بالا آمدن دریاها مرتبط با تغییرات آب و هوایی باتلاق خواهند شد.
این بخشی از یک پیش‌بینی آشکار از یک تیم علمی،تغییر سطح دریا در ناسا و دانشگاه‌های پیشرو است.

@emebkanal

شاهکار مهندسی اسپیس ایکس.

چگونه یه برج پرتاب، موشکی، به بزرگی ساختمانی بیست طبقه را در هوا گرفت.

منبع: یورونیوز فارسی

@emebkanal

🔥  علاقمندان به فیزیک و نجوم 🔥
 
🌏در گروه  AstroNomy 🌎

همراهمان باشید
               ➰🔮➰🔮➰

لینک گروه : 🔰

t.me/+SSWH2v_P9pJjZmM0

🌎💥🪐

#پست فان

Interstellar Movie 🎬

وصدای باران شبانه و جیرجیرک و رعد برق چقدر میتونه آرامش‌بخش باشه.

(صدای زمین، قدرش را بدونیم 🌎)


@emebkanal

بیشتر سیارات فراخورشیدی که ما کشف کرده‌ایم به دور ستاره‌های کوتوله قرمز می‌چرخند.

این به این دلیل نیست که کوتوله های قرمز نوعی خاص هستند.

حدود 75 درصد از ستارگان کهکشان راه شیری کوتوله های قرمز هستند، بنابراین انتظار می رود سیارات کوتوله قرمز فراوان ترین باشند. این همچنین به این معنی است که بیشتر جهان های قابل سکونت قرار است به دور این ستاره های کوچک و خنک بچرخند

و این پیامه مهمی برای جستجوی زندگی برای ما دارد.
@emebkanal

فتوسنتز، زمین را به روش های قدرتمندی تغییر داد.

هنگامی که موجودات فتوسنتزی ظاهر شدند، به رویداد بزرگ اکسیژن رسانی منجر شد. این به حیات چند سلولی اجازه تکامل داد و منجر به ایجاد لایه اوزون شد.
حیات به خشکی وارد شد و از تابش شدید فرابنفش خورشید محافظت شد.

اما موجودات فتوسنتزی زمین،تحت نور خاص خورشید تکامل یافتند. گیاهان در زیر ستاره های دیگر چگونه عمل می کنند؟

خورشید ما یک ستاره از نوع G است که گاهی اوقات کوتوله زرد نامیده می شود. برای ما یک ستاره معمولی به نظر می رسد، اما کوتوله های زرد چندان رایج نیستند.
تنها حدود 7 تا 8 درصد از ستارگان کهکشان راه شیری ستارگان نوع G هستند.
وقتی نوبت به درک قابلیت سکونت در سیارات فراخورشیدی می رسد، باید انواع فراوان ستارگان را درک کنیم.

@emebkanal

اگر چه بیشتر جهان بالقوه قابل سکونت، در اطراف ستاره های کوتوله قرمز است، اما می دانیم که ستاره های بزرگتر و روشن تر نیز می توانند زندگی را به ارمغان بیاورند.
☀️☀️☀️☀️

به عنوان مثال خورشید ما یک ستاره کوتوله زرد شناخته شده است که یک سیاره را با زندگی هوشمندانه داشته است.
اما چقدر بزرگ و روشن و هنوز هم یک جهان ساکن داشته باشد؟ این سوال مطرح شده در مقاله اخیر در مجله Astrophysical است.

ستاره هایه اصلی پایدار مانند خورشید طبقه بندی شده با رنگ یا نوع طیفی میباشد. به دلایل تاریخی، دسته بندی ها به ترتیب حروف الفبا نیستند.
ستاره های کوتوله قرمز، جالب ترین نوع ستارگان با کوچکترین توده، نوع M هستند.
سپس با هر رده روشن تر، روشن تر و گسترده تر، K، G، F، A، B و در نهایت O. خورشید به عنوان یک ستاره زرد به رده G می افتد. هر نوع طیفی پس از آن به بخش های کوچکتر تقسیم می شود، شماره های 0 تا 9 است. خورشید ما ستاره G2 است زیرا در انتهای گرمتر ستارگان نوع G قرار دارد.

@emebkanal

فضاپیمای جونو ناسا برای مطالعه غول گازی برای مدتی محدود به مشتری فرستاده شد.
اما ماموریت آن تمدید شد و به آن فرصتی داد تا قمر منحصر به فردش آیو را مطالعه کند.

آیو با بیش از 400 آتشفشان فعال😱 فعال ترین جسم آتشفشانی منظومه شمسی است.

محققان از پروازهای جونو در آیو برای بررسی چگونگی تأثیر گرمای جزر و مدی بر قمر استفاده کرده اند.

@emebkanal

تصاویر رو پنج‌شنبه شب و بامداد جمعه ۱۸ و ۱۹ مرداد ۱۴۰۳ (August 8-9, 2024)

ارتفاعات بالای ۳۵۰۰ متری کوهستان سبلان ثبت شده.


نورهایی که از دامنه کوهستان به سمت قله سبلان دیده میشه، درخشش چراغ‌ها و هدلامپ‌های کوهنوردانی هست که در مسیر صعود به قله سبلان در حال پیمایش شبانه هستند.
‌
برای ثبت تصاویر از دوربین نیکون دی۷۵۰۰ و دو لنز توکینا ۲۰-۱۱ و سیگما ۳۵-۱۸ استفاده شده.


تصاویر ثبت شده از دوست هنرمند جناب موسوی.

@emebkanal

کشف بزرگترین فواره قطبی‌ سیاه‌چاله‌ای کیهان با اندازه‌ای معادل ‍۱‍۴۰ کهکشان راه‌شیری.😱😱


استرونومی بحث علمی ازاد


@emebkanal

کیهان‌شناسان مدت‌ها فرضیه‌ای را مطرح کرده‌اند که،شرایط جهان اولیه می‌تواند باعث شکل‌گیری سیاه‌چاله‌ها در مدت کوتاهی پس از انفجار بزرگ شود.

این «سیاهچاله‌های اولیه» گستره جرمی بسیار وسیع‌تری نسبت به سیاهچاله‌هایی دارند که در جهان بعدی پس از مرگ ستارگان به وجود آمده‌اند، و برخی از آنها حتی به عرض یک اتم متراکم شده‌اند.

@emebkanal

#پست فان
؟

تصور می‌شود که گرانش از بلوک‌های سازنده کوانتومی کوچکی به نام گراویتون تشکیل شده است.

اما تاکنون برای مشاهده و حس کردن آن‌ها بسیار گریزان بوده‌اند. یک نتیجه جدید از گروه تحقیقاتی Pikovski اکنون نشان می دهد که سنسورهای کوانتومی نسل بعدی می توانند یک حسگر را بگیرند.

@emebkanal

خورشید ما یکی از جذاب ترین اجرام کیهان است.
☀️☀️☀️☀️

عکاسی از آن با تجهیزات تخصصی برای ثبت شکوه و زیبایی آن به طور فزاینده ای در سراسر جهان رایج شده است. این امر با کار به دست آمده توسط عکاس نجومی مشهور، اندرو مک کارتی که صاحب استودیو پس زمینه کیهانی در فلورانس، آریزونا است، مشهودتر است.

در 27 ژوئیه 2024، مک کارتی تصویری از خورشید را در X (که قبلاً توییتر نامیده می‌شد) منتشر کرد که با تجهیزات تخصصی خود که برای عکاسی ایمن از ستاره حیات‌بخش ما طراحی شده بود، گرفته شده بود، که حلقه‌های تاجی فعال و پلاسما را در کروموسفر خورشیدی نشان داد با بسیاری از ویژگی های جذاب خورشید. با این حال، مک کارتی سریعاً در پست خود اشاره می کند که این تصویر کاملاً واقعی نیست، بلکه ترکیبی از چندین ویژگی است.

@emebkanal

این تصویر پانوراما ‌که حاصل ۵۹ تصویر بوده در ۴ آگوست توسط مریخ نورد استقامت تهیه شده است.

در این تصویر محلی را نشان می دهد که قرار است مریخ نورد استقامت بعد از صعود به محل دریاچه قدیمی jezero برسد.

@emebkanal

یکی از آخرین پیاده روی فضایی برای تعمیرات ایستگاه فضایی بین المللی انجام گرفته است.

@emebkanal

شناخته شده ترین توضیح برای تشکیل سیاره، نظریه برافزایش است.

این مدل اینگونه بیان می کند که ذرات کوچک در یک دیسک پیش سیاره ای به صورت گرانشی جمع می شوند و با گذشت زمان، اجسام بزرگ و بزرگتری و در نهایت به نام سیاره های کوچک تشکیل می دهند.
بسیاری از سیاره‌ها با هم برخورد می‌کنند و با هم ترکیب می‌شوند و حتی اجسام بزرگ‌تری را تشکیل می‌دهند. برای غول‌های گازی، این هسته‌ها تبدیل به هسته‌هایی می‌شوند که پس از میلیون‌ها سال، مقادیر زیادی گاز را جذب می‌کنند.

نظریه برافزایش برای توضیح غول‌های گازی که دور از ستارگانشان شکل می‌گیرند یا وجود غول‌های یخی مانند اورانوس و نپتون تلاش می‌کند.
🌠🌠🌠🌠

تئوری برافزایش به سال 1944 باز می گردد، زمانی که دانشمند روسی اتو اشمیت پیشنهاد کرد که سیارات سنگی مانند زمین از "مواد شهاب سنگ" تشکیل شده اند. سحابی خورشیدی در دهه‌های پس از آن، نظریه برافزایش اصلاح شد و به آن افزوده شد، و در دوران مدرن، ستاره‌شناسان شواهد رصدی بیشتری را جمع‌آوری کرده‌اند که از آن حمایت می‌کند.

@emebkanal

تصاویر سه بعدی زیبا ازستونهای آفرینش  با استفاده از داده های تلسکوپهای هابل و جیمز وب، در طیفهای مختلف شکوه و زیبایی وصف نشده آن را به نمایش میگذارد.

@emebkanal

تصاویری از سحابی زیبای rossete.


@emebkanal