آثار مسعود ریاعی

کتاب تفسیر رهایی (دانلود)
(در شرح معانی سوره صافات)
نویسنده : مسعود ریاعی
انتشارات عصر کنکاش
https://t.me/masoud_riaei_books

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است

“ درس توحید ناب”

در رسالهٔ اوصاف‌الاشراف خواجه نصیرالدین طوسی روایتی ارزشمند وجود دارد که حیفم آمد اهل توحید آن را ندانند و در آن تأمل نکنند. و آن چنین است:
گویند مردی پیش امام صادق(ع) که پیشوای تمام عارفان بود آمد و گفت: «یا صادق ، خدا را به من نشان بده».
فرمود: «موسی(ع)چنین خواست و پاسخ شنید لَن تَرانِی(هرگز مرا نبینی).
آن مرد گفت : اما من از ملتِ محمد(ص) هستم که یکی فریاد می‌زند ”رَأی قلبی رَبِّی”(قلبم ربّ‌ام را دید) و دیگری می‌گوید “لَم أعبُد رَبّاً لَم أَرَه”(من رَبِّی را که نبینم عبادت نمی‌کنم)!

امام(ع) فرمود: آن مرد را ببندید و در دجله اندازید تا ببیند! آن مرد را در دجله انداختند. آب زیرش بُرد و رو آورد. هر بار که سر از آب بیرون می‌آورد می‌گفت ؛
«ای فرزند رسول خدا! نجات نجات».
پس آب فرو بردش و چون سر برون می‌کرد فریاد می‌زد ؛
«ای فرزند رسول خدا! نجات نجات».
‌
و چندین بار چنین شد.
آن مرد چون امید از همگان برید آن‌بار که سر برآورد ، گفت: «پروردگارا! نجات نجات».

امام(ع) فرمود ؛ “او را از آب بگیرید”!
و چون ساعتی بعد آرام شد ، امام(ع) فرمود:
خدای را دیدی؟! گفت: آری ، تا دست در غیری می‌زدم در حجاب بودم، چون به کلی بدو پناه بردم و مضطر شدم روزنه‌ای در دلم گشاده شد. از آن روزن فرونگریستم و آنچه می‌جستم ، بدیدم.
‌
امام صادق(ع) فرمود ؛ “تا صادق می‌گفتی ، کاذب بودی ، اکنون روزنه را نگاه‌دار که خدای جهان بر همان روزنه است و هر کسی که جز خدای و جز از خدای چیزی خواهد ، کافر بُوَد”.

رسالهٔ اوصاف الاشراف، خواجه نصیرالدین طوسی، ۱۰۱
‌
#مسعود_ریاعی
#درس_توحید_ناب
#رسالهٔ_اوصاف_الاشراف
#خواجه_نصیرالدین_طوسی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DEiCjnnOVmE/?igsh=ejdsaWtyeTl6dXIz

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌

“حکایت پاسخ‌های هوش مصنوعی”

شنیدم که پژوهشگری از هوش مصنوعی پیشرفته‌ای پرسیده بود؛ اگر تو شیطان بودی با این انسان‌های روی زمین چه میکردی؟!

و هوش مصنوعی بیدرنگ پاسخ داد؛ به هر کس که میرسیدم در ذهنش رسوخ می‌کردم و القا می‌نمودم؛ تنها تو بر حقی و دیگران باطل. تنها فکر تو و باور تو درست است و دیگران همه کافر. تنها تو و همفکرانت قوم برگزیده‌اید و دیگران همه بنده و عبید شما. بهشت برخورداری‌ها فقط برای شماست و دیگران همه راهی جهنم‌اند.
‌
می‌گفتم؛ تمامی سرزمین‌ها را فقط به شما بخشیدم و تیول شما کردم پس دیگران را تا می‌توانید برانید و آواره کنید و به بردگی در آورید که سعادت شما در گرو این مبارزهٔ اصیل است.

می‌گفتم؛ ایمان به حق و عدالت کدام است؟! خدمت به خلق خدا کدام است؟! بروید و تنها به نفس‌تان و خواسته‌هایش باور داشته باشید و ثروت‌های زمین را از آنِ خود کنید و لذت برید اگرچه پا بر زنده و مردهٔ دیگران بگذارید و یا طبیعت پاکیزه را به گند کشید. القا می‌کردم؛ اگر می‌خواهید همیشه بزرگ و سروَر باشید، تا می‌توانید غیر خودتان را تحقیر کنید و بی‌آبرویشان سازید و توی سرشان بزنید تا همواره مسلط و پیروز باشید. مدام وسوسه‌شان می‌کردم که تنها شما نمایندهٔ خدایید بلکه اصلاً خود خدایید؛ پس تا می‌توانید خدایی کنید. کیف کنید. که مواهب زندگی همه برای شماست نه جز شما…

و اینچنین ؛ در جهان آتشی بر پا میکردم و چنان همه را به جان هم می‌انداختم تا هیچ تنابنده‌ای حتی یک روز خوش نبیند.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#حکایت_پاسخ‌های_هوش_مصنوعی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DEfjeW-yRNh/?igsh=ZjB4MDdrNGFsZ2lv

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
.

“سفر بخیر”

همچنانکه مکان‌هایی است خاص که گذر به دگر سو از آن‌ها میسر است، زمان‌هایی است خاص که دروازهٔ الوهیت به لطف گشوده می‌شود. “وَ ذَکِّرهُم بِأیّامِ الله اِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیاتٍ” (آن‌ها را به روزهای الهی یادآور شو، که در آن نشانه‌هایی است)!
‌
این‌ها دروازه‌های عروج سالکان فرزانه‌اند که پایان هر دوره‌ای برایشان گشوده می‌گردد. در این کیفیت نه زمین و نه آسمان هیچکدام مانع عروج تو نخواهند بود. پس سفر بخیر.

چه آسمان را با تمامی وسعتش برای تو چون طوماری در هم پیچیده‌اند و گذر را بر تو آسان نموده‌اند ؛ “یَومَ نَطوِی السَّماءَ کَطَیِّ السِجلِ للکُتُبِ”!
آن که به لطف لطیف گذر کند بر او هیچ حسابی نیست. نباید هیچ خوفی از حساب و کتاب داشته باشد. این دیگران‌اند که باید حساب پس دهند. این عروج نیافتگان‌ دنیادوست‌اند که در بدبختی و شقاوت مانده‌اند. سالکان واصِل به ملکوت خویش “یُرزَقُونَ بِغَیرِ حساب” اند!

نشانهٔ زمانِ پرواز آن گاه است که از همه‌چیز و همه‌کس دل کنده باشی. تنها اینچنین کسی آمادهٔ سفر است و تنها اوست که خودانگیخته زمان و مکانِ درستِ پرواز را درخواهد یافت. پس سفر بخیر…

مسعود ریاعی

#مسعود_ریاعی
#سفر_بخیر
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DEY3iVQunAX/?igsh=amdmaDhhdng1eHds

به نام‌ الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“ثمرهٔ بیکرانگی”

⭐️ بدن انسان و تمامی دیگر کالبدهای لطیفی که در آن متمرکز است، غایت عظیم این هستی بیکران است. آن ثمرهٔ بیکرانگی است. مراقبش باش و از ریاضت‌های بیمارگونه و عادت‌های مهلک پرهیز کن. تمامیت وجودت را هماهنگ با جریان حیات بار بیاور تا در دریافت‌های بزرگ باطنی موفق‌ باشی.

مسعود ریاعی

‌
#مسعود_ریاعی
#ثمره_ بیکرانگی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DEXfq4YuJp5/?igsh=MnE5aXY2ODZzZzA=

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“غبار و ارابه و لقمه …”

- مسیح (ع) به حواریون فرمود: اگر اهالی شهری به پیام شما توجه نکردند، به هنگام ترک آن شهر حتی گرد و غبار آنجا را از پاهایتان بتکانید!
-کنفوسیوس از آب چاهی که متعلق به راهزنان بود، نمی‌نوشید!
- تسانگ تزو ارابه‌اش را از شهری که مردمانش شرافت و آبرویی نداشتند، عبور نمی‌داد!
- اولیاء خدا هرگز لقمه‌های اهل ظلم را نمی‌خوردند…
اینها همه درس‌های عملی سلوک است.
‌
اگر می‌خواهی حقیقت را معرفت یابی و با آن به زیبایی لقا کنی، باید همه‌جانبه پاکی را پاس بداری. باری به هر جهت نمی‌شود.
“انسان باید به طعام مادی و معنوی‌اش بنگرد”!

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#غبار_و_ارابه_و_لقمه
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DEUAhfQxOCx/?igsh=MXZma3Awc3hqeGVzdQ==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“شکلِ بی‌شکلی”

⭐️ بی‌شکل باش تا نامشهود باشی. یک سالک فرزانه بی‌شکل و نامشهود است. تنها اینچنین رفته‌ای است -که اگر خود نخواهد- در دسترس نخواهد بود.
‌
ای دوست، تو وقتی مدام فکر و خیال می‌کنی، به شکل آن فکر و خیال در می‌آیی. وقتی تسلیم احساسات و عواطف خود می‌شوی، به شکل همانها می‌شوی. وقتی عادت به چیزی می‌کنی، به شکل عادتت در می‌آیی. ذهن و ذهنیاتِ تو، به تو شکلی همسان خود می‌دهند. و آنگاه مشهود می‌شوی. قابل شناسایی می‌شوی و چون صیدی آسان در دسترس شکارچیان انسان قرار می‌گیری.
‌
بدان؛ شکل محدود انسانی یعنی شکلی که ذهنیات و احساسات و عواطف‌ات به تو می‌دهند، یک تله روانی است. آن به معنای از درون به اسارت رفتن است.
‌
فرزانگان بی‌شکل‌اند. بندهٔ تأثیرات نیستند. بی‌شکلی، شکل‌شان است. بی‌رنگی، رنگ‌شان است. فلذا غیر قابل پیش‌بینی‌اند. آنها شکل محدودیت‌ساز ذهن انسانی را به دور انداخته‌اند. با همه مهربان‌اند اما ترحم در کارشان نیست. اهل دلسوزی‌های بیخودی نیستند و تحت تأثیر این و آن قرار نمی‌گیرند. و دقیقاً از این روست که کارشان کارستان است و چون عمل کنند بی‌عیب و نقص عمل می‌کنند.
‌
سالکان فرزانه در رهایی کار می‌کنند و در استقلال ذاتی‌شان به سر می‌برند. و ذات‌شان پاک و بی‌شکل است.
‌


مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#شکلِ_بی‌شکلی
@masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DERETTXus0d/?igsh=bzhwdWc1bXpxZTdr

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
‌‍ آنچه را که قرار است در روند حیات بفهمی، بفهم، و آنگاه رهایش کن. به آن نچسب. خود را با دانستگی ات یکی نپندار. حمال خوانده ها و دانسته هایت نباش.
‌
مشکل بشر امروز این است که ذهنیاتش را رها نمی کند. پیوسته به این سو و آن سو می کشاندش. می ترسد اگر خود را از آنها خلاص کند، اگر خود را از آنها بتکاند، احمق شود. حال آنکه بر عکس، اگر رهایشان نکند، رو سوی حماقت گذاشته و خود را نابود کرده است. زیرا هر لحظه آگاهی خودش را دارد. هر روز برخوردار از تجربه ی خاص خویش است. تازه است.
‌
یک سالک همواره با آگاهی های زنده حرکت می کند. اگر بخواهی تجارب محدود گذشته ات را فرافکنی کنی، اگر اندک دانسته هایت را بخواهی بر تن هر اتفاق و ماجرا کنی، از جریان تازه و با تراوت حیات باز می مانی. و ریشه ی افسردگی همینجاست. افسرده کسی است که لذت تر و تازه بودن را از دست داده است. مانده و بیات شده است. جاری نیست...
تو جاری باش. آن به آن به تمامی رهایشان کن، تا آن به آن دریافت جدید داشته باشی. آن به آن خالی شو، تا آن به آن پر شوی.
‌
و بدان که تنها آگاهیِ نجات بخش، آگاهی زنده است. چه خدا زنده است. و آگاهی زنده، جز در حال یافت نمی شود.
مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#خدای_زنده#آگاهی_زنده
www.masoudriaei.com
@masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DEOe8i2Oi9V/?igsh=M3Vmanc3bnY1eTF6

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“بخش معصوم وجودت”

⭐️ بخشی از وجود توست که معصوم است. تا کنون هیچ خطا و گناهی مرتکب نشده است. به آن بخش از وجودت برو. به آن عمق پاکی. تمامی خطاها و معاصی مربوط به لایه‌های بیرونی به ویژه لایهٔ ذهنی توست.
‌
با تغییر نگاهت از آنجا هجرت کن و با مراقبه به قلمرو معصومیت خود وارد آی. این همان کیفیتی از حیات است که در آن پروردگارت را در بهترین وجه ملاقات خواهی کرد.
‌
معصومیت خودت را دریاب و انقدر غصه نخور و نگو‌ که آب از سرم گذشته. این بخش معصوم وجودت کاملاً واقعی است. توهّمی نیست. آن را جدی بگیر. با آن ملاقات کن. که نجات‌بخش‌‌‌ات، دیرزمانی است انتظارت را می‌کشد.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#بخش_معصوم_وجودت
#مراقبه
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DEMDO-ooFaK/?igsh=MTBqZ25mc3hiM2VpeQ==

.
□ دوازده نیروی روح

‌
به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
ادامه #حکایتِ_رنجور_کرامات
‌
این، آن را می‌خواست و آن، این را. و آنها می‌رسیدند اما نه به حقیقت، که به آرزو. به سهم بیشتر. به خوردن فزون تر. به شهوتی سرکش تر. به خوابی بیمارگونه تر. و به قدرتی مخرب تر.
گروه گروه، هر صبح و شام می‌آمدند با چشمانی حریص. با ذهنی طماع. و سالک نیز به حکمِ نور می‌گفت؛ برو که شد... برو که شد... و چه شدنی! آنها در آرزوها می‌چریدند و بالا و پایین می‌رفتند.
و با برآورده شدن هر آرزو، سم مهلکی بر جان می‌خریدند و به آن می‌نوشاندند. با این همه، باز دریغ از یک نفر که باز آید، که خواهان حقیقت باشد. هر آرزویی بود جز آرزوی وصال، جز تمنای موت.
‌
سالک، غمگین تر از پیش، در غروبی دلگیرتر از قبل، باز بر فراز تپۀ معهود آمد و بانگ بر آورد:
پروردگارا نورا وجودا، کسی تو را نمی‌خواهد. کسی طالب تو نیست. کسی "فَتَمَنَّوا المَوتَ اِن کُنتُم صادِقِینَ" را نمی‌فهمد.تو تنهایی.خریدار نِی.
حتی یک تن در آرزوی تو نیست.
‌
کرامتت را باز پس گیر. مرا بیش از این سرگشته مخواه. مرا عملۀ بی جیره و مواجب ظلمه مپسند. کرامتت را بگیر که این نیز جز بر طغیانشان نیفزود.
‌
آنها آرزوهای دور و دراز دارند. آنها پر از شهوتِ خواستن اند. و در این خواستن ها، تو کمترین جایگاهی نداری. درد و درمانشان تو نیستی. دردشان،چیزی و درمانشان، چیز دیگری است... کرامتت را بگیر و خلاصم کن. بِستان که آشوبی بزرگ است. آشوبی زندگی گیر.
‌
نورِ وجود به آرامی ندا داد: پس چگونه به عهدت وفا می‌کنی؟!
سنتِ آوردن را چگونه بجا می‌آوری؟!
سالک، دوباره سر فرو انداخت و به سکوت رفت. "من چیزی نمی‌دانم".

نورِ وجود، با کلامی که آگاهی محض از آن می‌تراوید، زیرکانه گفت: از این پس کلام دگرگون کننده از آنِ تو باشد. کلمه را چون بذر بپاش. زمین شان را دگرگون کن که این کار بر ما "هیّن" است. بر تو نیز سهل باشد.

و چون شد، کِشت آغاز گشت. دانه ها به حکم نور فرو می‌ریختند، در زمین ها و زمینه ها. "حال"دگرگون می‌شد. "اشک" فرو می‌ریخت. و سوال "من کیستم" آرام آرام آنها را در خود فرو می‌برد. وطن، غربت می‌شد و قربتِ ناشناخته، وطن. خنده آه می‌شد و آه، سوز و سوز می‌سوزاند. نیرویی مرموز از ستون فقرات، خود را بالا می‌کشید. "ناشناخته"، عظیم می‌گشت و "شناخته ها" را یکجا می‌بلعید. ذهنِ محدود، می‌شکست و از حیّز انتفاع می‌افتاد. چه روح ها که به تعمق نشستند. چه اشکها که جاری گشتند. چه زخم ها که باز شدند و خود را به سطح رساندند.ادامه دارد.

‌
#مسعود_ریاعی
#کتاب_چند_تکه_ابر

@masoud_riaei_books

‌
به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
#ادامه_حکایتِ_رنجور_کرامات

چه روح ها که به تعمق نشستند. چه اشکها که جاری گشتند. چه زخم ها که باز شدند و خود را به سطح رساندند...
با این همه محصول قابل ملاحظه نبود. هر هزار هکتار، یک خوشه! نه، مقرون به صرفه نیست! این اسراف دانه است!
‌
دوباره سالک، در غروبی دلگیر بر فراز تپۀ معهود آمد. خسته، با دستانی چروکیده. و موهایی سپید.
‌
پروردگارا نورا وجودا، باغبانی نیز تو را سزاست. دانه ها، هزار یک بارور نمی‌شوند. من مغبون شده ام. دانه از توست پس کاشت و داشت و برداشت نیز از آنِ تو باد.
‌
مرا از من رها کن. خالی ام کن. خلاصم کن. کلماتت را بگیر. دانه ها سنگین اند و من ناتوان. خود مزرعه ات را دریاب. آنچنان که می‌دانی و می‌خواهی. من رنج دوگانگی را تاب ندارم.
‌
من را بگیر و یگانه ام کن.
بگذار از آنِ تو باشم بی دغدغه، بی فکر، بی نقشه و بی ذهن، بی خواهش و بی آرزو.
‌
هر آنچه أمانات است به تو باز می‌گردانم. به هر که خواهی بخش. به هر کجا خواهی گسیل دار.
‌
مرا تو بس، بی قیل و قال.
تو را خواهم بی حجاب کرامت.
‌
نورِ وجود، که گویی از أزل منتظر چنین اعترافی بود، مهربانانه تابید و عاشقانه ندا داد:
اکنون بیا ای مُرادم، ای زبدۀ رسیده ام، ای ذرۀ نورانی ام و ای سرِّ اسرارم.
"تو را برای خودم ساخته ام". از آغاز تو را می‌خواستم، از أزل تو را نشانه رفته بودم. از بی زمان، در پیِ شکار تو بوده ام. مقصود و منظورم تو بوده ای.
‌
چه زمان ها و بی زمانی ها را گذراندم تا بدین آگاهی برسی، تا بدین فهم نائل شوی. تا مرا برای من بخواهی و بخوانی. تا با من و در من یگانه گردی.
کارها بهانه بود. به واقع کاری نبود. همۀ کارها را خود در ازل به تمامی به انجام رسانده ام.
‌
تنها کار، آگاهیِ تو بود به وصل. هدف تو بودی. در تو بود. و اکنون این تویی. و اینک هستی بار داده است. به گُل نشسته است...
‌
پس به بهشت من در آ. جنت من.
"راضیهً مرضیهً".
‌
سالک، چون این إذن شنید از فرط نشاط، قالب را به زمین داد و قلب را به آسمان. او رد أمانات کرد و در بودن سکنا گزید و گفت: کرامت تویی. حیات تویی. بودن تویی. فراتر از هر فرا تویی.
و تویی همیشه در حضور.
‌
و گفت: "هر جا که باشم مرا با برکت گردانیده است". وجَعَلَنی مُبارَکاً أینَ ما کُنتُ".
‌
‌
#مسعود_ریاعی
#کتاب_چند_تکه_ابر
#راضیهً_مرضیهً
#عصر_کنکاش‌
‌
@masoud_riaei_books

‌
به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
حکایتِ رنجور کرامات
‌
سالک چون به نیمه راهِ مس به طلا رسید، نورِ وجود، از بلندای آگاهی ندا داد: کرامت ترا. اکنون توانایی تا در هوا پرواز کنی و بر آب روی. اینکار بر ما "هیّن" است. بر تو نیز سهل باشد.
‌
پس چند صباحی در هوا پرید و بر آب رفت. خوش بود و سبکبال. و چون این شد و جماعت آن دیدند، اندک اندک به سویش گسیل شدند که این چیست و آن کیست؟! حیرتِ تماشا بود بی فهم حقیقت.
‌
و چون سالک از نگاه مردۀ مردمان در رنج و عذاب افتاد، فسرده و محزون، به خود فرو رفت که من این نخواهم و بازیگر سیرک نی ام.
‌
پس در غروبی دلگیر برفراز تپۀ معهود آمد و بانگ بر آورد:
پروردگارا نورا وجودا، من چون دلقکان سیرک گشته ام. این مردمِ خفته، خواهان سرگرمی اند.
کسی از تو نمی‌پرسد. تو را نشانه نمی‌رود. آنها نمایشِ بر آب رفتن و بر هوا پریدن را طالبند. آنها کودکانشان را بر دوش می‌کشند و پیران شان را عصاکشان می‌آورند تا ساعتی مفرح را بر روزمرّگیِ بی حاصل شان بیفزایند. کسی تو را در این پریدن و آن رفتن، نیافت و ندید و نخواست. آنگاه که در پروازم و آنگاه که بر آبم؛ آنها پفک می‌فروشند، تخمه می‌شکنند، بستنی می‌لیسند... "عبادتشان جز سوت زدن و کف زدن نیست".
‌
پروردگارا نورا وجودا، کرامتت را بگیر. مرا از این پرواز و این آب رَوی خلاص کن. اینها جز بر فرارشان نمی‌افزاید و جز حماقت شان را افزون نمی‌کند. بیش از این انگشت نمایم مپسند. کرامتت باز گیر که از اول هم طلب نکرده بودم.
‌
نورِ وجود چون این شنید ندا داد: عهد ما این بود که چون رسیدی، جمعی را برسانی. اگر این کرامت نمی‌خواهی پس آنها را چگونه می‌خوانی و چگونه می‌رسانی؟!
سالک، سر به زیر انداخت و به سکوت رفت. "من چیزی نمی‌دانم".
نورِ وجود، زیرکیِ زیر کلامش را آشکار نکرد و بی تفاوت گفت: باشد، از این به بعد به جای پریدن در هوا و رفتن بر آب، آرزوهایشان را برآورده کن. اینکار بر ما "هیّن" است. بر تو نیز سهل باشد. فقط بگو، برو که شد/.
و چون این شد، باز جماعت آمدند. حریصان دردمند. مشتی لنگ و کور و درمانده. گروه گروه. هر کس که می‌فهمید، کس دیگری را نیز می‌آورد. پر از خواهش. پر از آرزو. وجودشان سیری نداشت. هر آرزویی که برآورده می‌گشت چون ماری هزار سر، هزار آرزوی دیگر از آن بر می‌خواست. این، آن را می‌خواست و آن، این را. و آنها می‌رسیدند اما نه به حقیقت، که به آرزو.
ادامه دارد...
#مسعود_ریاعی
#کتاب_چند_تکه_ابر
#حکایتِ_رنجور_کرامات
#عصر_کنکاش‌
@masoud_riaei_books
https://t.me/masoud_riaei_books

فایل صوتی"رها از کرامات"

نویسنده ؛ مسعود ریاعی
https://t.me/masoud_riaei_books

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“ایمان در حال”

⭐️ ایمان واقعی در “حال” معنا می‌دهد نه در گذشته.
وقتی قرآن می‌گوید “یا أیُّهَالَّذِینَ آمَنُوا آمِنُوا”
(ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، ایمان بیاورید!!)
این بدان معناست که پیوسته در “حال” باشید و به گذشته و ایمانی که در گذشته داشته‌اید اکتفا نکنید. چه ایمان واقعی امری زنده و جاری است و آنْ به آنْ خود را تجدید می‌کند.
‌
ایمان امری فزاینده است. “فَزادَهُم اِیماناً”!
برای یک سالک فرزانه ایمان امروزش همان ایمان دیروز نیست. او در جریان ایمان جاری است. پیوسته نو می‌شود. پیوسته بر او و بر آگاهی و معرفتش افزوده می‌گردد.
‌
ای دوست، ایمان نجات‌بخشی که قرآن می‌گوید در “حال” معنا دارد. پویاست. زیرا زندگی پویاست. و تنها این ایمان است که باعث ارتقاء شعور می‌گردد.
‌
ایمان، صرفاً بر اساس “گذشته”، می‌شود عقیده. می‌شود ایدئولوژی. حال آنکه سخن قرآن از عقیده و ایدئولوژی نیست. سخن از “ایمان” زنده و فی‌الحال است.
حتی یک آیه در قرآن نمی‌یابی که بگوید؛ به خدا و روز جزا عقیده داشته باشید! بلکه می‌فرماید ایمان داشته باشید. و ایمان عقیده نیست. آن امر دیگری است. تو نمی‌توانی از ایمان در حال، عقیده و ایدئولوژی خشک و لایتغیر بسازی. این ناممکن است. زیرا در ایمان در حال، مدام جریان حیات و آگاهی‌ها و انرژی‌هایش آنْ به آنْ در حال تغییر و شدن هستند.
‌
ایمان در حال، یعنی زنده بودن، زنده دیدن، و زنده جاری شدن. ایمان در حال، دریافت “زنده” است. همان سیر الی‌الله است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#ایمان_در_حال
@masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DEEwqlKpZL3/?igsh=MWp5bmltbHF0OGFjMg==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است

‌‍ “دو رودخانه؛ یکی مسیر رفت و دیگری بازگشت”

☆ در این هستی دو مسیر کلی وجود دارد؛ یک مسیر از مبدأ هستی است به خلق، و دیگری از خلق بسوی مبدأ هستی.
این دو مسیر را چون دو رودی موازی فرض کن؛ یکی رودی است که از مبدأ به خلق سرازیر است و دیگر رودی است که خلق را به مبدأ باز می گرداند. یکی رونده به کثرت است و دیگری بازگرداننده به وحدت.
‌
هر کدام از این رودها که جریان آب شان مخالف یکدیگر حرکت می کند، موجودات خود را دارند. در رود اول کسانی اند که تازه به خلق آمده اند، در رود دوم کسانی اند که عمری در خلق بوده اند و اکنون نوبت بازگشت شان است.
‌
آنها که در رود اول اند، پر از شور و هیجان اند و توجه شان به دنیا و تسلط بر آن و مدیریت این و آن و پُر از خیالات آرمانگرایانه مختلف اند. و آنها که در رود دیگرند، همه ی این حرفه ها را کهنه کرده اند و اکنون دنیا را با بی تعلقی پشت سر گذاشته و در حال عبور به لایه ی دیگر حیات اند.
هر کدام از این دو رود معلمان و راهنمایان خود را دارد.
معلمان و راهنمایان موجودات رود اول، بیشتر از سخنوران و متفکران اهل سیاست و تئوریسین های آرمانگرای دو آتیشه اند که همانطور که بیان شد همواره تکیه کلامشان موضوع همیشگی اصلاح دنیا و سلطه بر آن و برخورداری از آن است.
معلمان و راهنمایان رود دیگر، بیشتر از عارف مسلکان و مرشدان خروج کرده از دنیایند.
‌
اینها همه را گفتم تا به این نکته مهم بپردازم، و آن اینکه؛ گاه اگر با کسی آبت در یک جوی نمی رود، عصبانی نشو! جریان رودش را ببین! ببین از آنهایی است که تازه سرازیر شده اند یا از آنهایی است که در حال بازگشت اند.
‌
وقتی این را بدانی به سادگی در خواهی یافت که؛ طبیعی است موجوداتی که در دو رود -آن هم با جریانهای مخالف- جاری اند، یکدیگر را درک نکنند و وحدت پایداری نداشته باشند. آنها ممکن است به هم برسند اما بزودی از هم جدا خواهند شد. حتی ازدواج کسی در این رود با کس دیگری در آن رود چنین سرنوشتی خواهد داشت.
‌
کل هستی اگرچه واحد به نظر می‌رسد اما در دل خود دو جریان رفت و برگشت را نهان دارد. فلذا بدیهی است که حس و حال یکدیگر را درک نکنند. زیرا منظر جریان رفت همان منظر جریان بازگشت نیست.آنها دو بستر آگاهی متفاوت اند.
اگر این نکته را نیک بفهمی، دگر کسی را سرزنش نخواهی کرد! زیرا می دانی که هر کس به همان سویی می رود که جریان رودش او را می بَرَد.
نکته دیگر اینکه؛ تعداد بسیار بسیار قلیلی هستند که به اِذن خدا بر فراز هر دو این جریان ها واقع اند.

نکته دیگر اینکه؛ تعداد بسیار بسیار قلیلی هستند که به اِذن خدا بر فراز هر دو این جریان ها واقع اند. چه اینان هر دو مسیر را به خوبی و موفقیت طی کرده اند و سرشار از تجربه های ارزشمندند. به قول قرآن “دوبار مرده اند و دوبار زنده شده اند”. بزرگان اینان، از برترین معلمین الهی اند و توانایی آن را دارند که مسافران هر دو رود را متناسب با ادراکشان از هستی، به بهترین وجه ارائه طریق نمایند. زیرا خوب می دانند که؛ “دوای اهل هر شهری جداست”.

مسعود ریاعی

#مسعود_ریاعی

https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/C9EnkfnIjQ4/?igsh=MTNwN3R1NDRnZ2pqaw==
‌

بنام الله که بی نهایت بخشنده و مهربان است

همراهان گرامی با استعانت از خدای رحمان
جلدهای ۱۳ و ۱۴ از مجموعه گونه گون مرغ قدم توسط انتشارات عصر کنکاش چاپ گردید.

جهت تهیه کتب و همچنین سایر آثار مسعود ریاعی می‌توانید از طرق زیر اقدام فرمایید.

ا-سایت عصر کنکاش به آدرس
www.asrekankash.ir

۲-سفارش تلفنی به شماره های
۰۲۱-۶۶۵۹۵۰۰۸
۰۲۱-۶۶۹۰۷۴۹۴

۳- ارسال پیام به دایرکت اینستاگرام به آدرس
masoud_riaiei.books
یاasrekankash

.
□ همراهان ارجمند ؛

هر روز یک صفحه ترجمه صوتی قرآن کریم ،
و " نکات قرآنی" پیرامون آیات همان صفحه ، و سایر مطالب مرتبط ، با ترجمه "مسعود ریاعی" در کانال تلگرام " پیامبرِ مهر" قرار می‌گیرد.

□ آدرس کانال تلگرام "پیامبرِ مهر" :

https://t.me/payambaremehrorahmat

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“اوصاف بیماران مالیخولیایی از منظر حُکَما”

- حُکَماء متقدم و متأخر از روفوس اهل اِفِسوس گرفته، تا بقراط و جالینوس و افلمیون صاحب کتاب الفراسه، و تا رازی صاحب اثر سترگ الحاوی و نیز متأخرین دیگر، در باب اوصاف بیماران مالیخولیایی سخن‌ها گفته‌اند که اینک خلاصه‌ای از مهم‌ترین نظرات‌شان به زبانی ساده‌شده ذیلاً تقدیم می‌گردد:
- ابتدایی‌ترین نشانهٔ بیماران مالیخولیایی، ترس و اضطراب و بدگمانی است که در تخیلات‌شان شکل می‌گیرد. اگر در این مرحلهٔ ابتدایی اقدام به معالجه نکنند درمان‌شان به مراتب سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌گردد.
- بیماران مالیخولیایی معمولاً زودتر از دیگران خشمگین، غمگین یا نگران می‌شوند. و از آنجا که نمی‌توانند با جهان واقعی هماهنگ شوند، می‌خواهند که جهان را با توهّمات خود هماهنگ کنند. و چون این خواسته میسر شدنی نیست، فلذا انزوا را به شدت دوست داشته و پناه خود می‌انگارند.
- افراد مالیخولیایی مشکلات گوارشی عدیده دارند و زمستان بدترین فصل برای آنهاست. زیرا گوارش در زمستان خوب نیست.
- بیماران مالیخولیایی پذیرش شکست ندارند و همواره خود را بی‌گناه و بری از خطا تصور می‌کنند. فلذا هر خسارت یا شکستی را نه به خود بلکه به این و آن نسبت می‌دهند.
- بیماران مالیخولیایی غالباً خلط تیره و مایل به سیاه بالا می‌آورند و یا در مدفوع‌شان چنین خلطی قابل رؤیت است. این خلط خطرناک نشان از ناهماهنگی روان و تن است.
- پیران بیشتر از جوانان به این بیماری مبتلا می‌شوند. کودکان بدان مبتلا نمی‌شوند. زنانِ مبتلا تعدادشان کمتر از مردان مبتلا است. اما در زنان بخاطر خیالات قویتر و اضطراب‌های بیشتر، نمودی شدیدتر دارد.
- گرایش ایشان به نزدیکی جنسی، تند و تیز حرکت کردن و حرف زدن و نیز اشتهاء زیاد، غالبا به سبب همین خلط تیره و سیاه رنگ و نفخ بسیار است.
- روفوس اهل اِفِسوس بر این است که چون دمل بر بدن مالیخولیایی ظاهر شود نشان از مرگ زودهنگام او دارد. چنین دمل‌هایی بر دو طرف بدن، بالا و پایین آن پدیدار می‌شود. خارش و تبی دردناک دارند.
… چون نشانه‌های مالیخولیا در کسی مشاهده شود باید بیدرنگ نزد طبیب حاذق رود و به جد به درمان خویش مشغول گردد.

تخلیص متن:
مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#“اوصاف_بیماران_مالیخولیایی_از_منظر_حُکَما
@masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DD7WzbdOcp6/?igsh=MWlqZ3ZsYTI4ZnMydg==

‍ 🎵 کتاب صوتی
📚 داستان "هفت عمق آگاهی"
مسعود ریاعی

☆ فصل سوم (مشاهده)
www.masoudriaei.com
@masoudriaei
@masoudriaeibot

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“یادگیری با مشاهده”

⭐️ چگونه می‌توان چیزی را که نمی‌دانیم چیست، جستجویش کنیم؟! زیرا که اصلاً نمی‌دانیم که چه چیز است تا به تحقیق و جستجویش بر آییم. ما آنچه را که مطلقاً نمی‌دانیم چیست، حتی اگر با آن روبرو شویم قادر به شناخت آن نیستیم. زیرا که اصلاً نمی‌دانیم! وقتی مطلقاً چیزی را نمی دانیم پس مجهول ما هم نیست تا بخواهیم جستجویش کنیم. و چگونه چیزی را که می‌دانیم می‌توان جستجو کرد؟! زیرا که آن را می‌دانیم و نیازی به تحقیق و جستجو نیست!
‌
حال مسئله اساسی این است؛ ما نمی‌دانم‌هایمان را چگونه باید یاد بگیریم؟! تا کنون حُکَما پاسخ‌های متنوعی به این پرسش داده‌اند اما بهترین و مجرّب‌ترین و کاربردی‌ترین پاسخ این است؛ “با “مشاهده”.
‌
تو پیشاپیش همه چیز را می‌دانی. زیرا تو از ذات هستی ریشه گرفته‌ای. تو فطرتاً می‌دانی زیرا مرحله به مرحله در تکوین هستی بوده‌ای و لو بصورت ذره‌ای نورانی.
‌
تنها کافیست که به “یاد” آوری. و این؛ کار “مشاهده” است که پیرامون آن سخن بسیار گفته‌ایم و تکرار نمی‌کنیم. “مشاهده” را دریاب.

مسعود ریاعی
#مسعود_ریاعی
#یادگیری_با_مشاهده
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDvyExEoD2g/?igsh=MTdxeXRydGMxejU5Zw==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
.

.🔥“ آتش و آب”

همهٔ ما در زندگی باید یکبار هم که شده همچون موسی به آب زده و از دریای سرخ تسلیم‌وار عبور کنیم تا لایق ساحل رهایی گردیم. آن هم درست همانجایی که خود را در بن‌بستی گریزناپذیر می‌بینیم.
-

همه ما یکبار هم که شده باید تسلیم‌وار همچون ابراهیم به آتش رویم تا از امید بستن به این و آن دست بشوییم و به اِخلاص مزهٔ یگانگی را دریابیم.
فرصت گذر از آتش و آب ، برای هر سالکی به گونه‌ای اتفاق می‌افتد. آن در جریان زندگی‌اش نهفته است.

ای دوست ، چون به این موقف رسیدی نه از آب بترس و نه از آتش. از این بترس که نتوانی بر یگانه توکّل کنی و بر پای خویش بایستی.
مسعود ریاعی

‌
#مسعود_ریاعی
#آتش_و_آب
@masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDr0ir1oo2E/?igsh=MXhub2RjZnNhbzEwZA==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“حکایت دیدار”

⭐️ نقل است که قدیسی با خداوند در بیابانی شوره‌زار قرار ملاقات داشت. باران باریده بود و زمین سخت گل‌آلود شده بود. پس با شتاب بسوی محل قرار روان شد.
در راه کسی را دید که گاری‌اش به گِل نشسته ‌بود. پس به حکم جوانمردی ساعتی او را یاری رساند تا گاری‌اش را از گِل رهایی بخشد.
‌
سپس روان شد و با تأخیر به محل قرار رسید. اما خدا رفته بود! قدیس محزون و ناامید در حال شماتت کردن خود به سبب تأخیرش بود که ندا آمد؛ تو هیچ تأخیری نداشتی و اتفاقاً بموقع آمدی. ملاقات ما صورت گرفت! چه من در نقش همان کسی بودم که گاری‌اش به گِل نشسته بود و تو یاری‌اش نمودی.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#حکایت_دیدار
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDn74OSo6p2/?igsh=MTd2Z2gxZzh1MXIzcQ==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌‌
“چه از خدا طلب کنم؟!”

⭐️ اگر می‌خواهی چیزی از خدا بخواهی، آزادی را بخواه. چیزی برتر و مقدس‌تر از آزادی از تمامی اسارت‌ها و بردگی‌های ظاهری و باطنی نیست.
‌
ذهنی آزاد، روحی رها از هر غل و زنجیر، این است اَبَر انسان.
‌
از میان انبوه خواسته‌ها، خود را شایستهٔ آزادی کن و از خدایی که خود آزاد مطلق است، آزادی را بطلب. تو تنها با این آزادی است که مفهوم حقیقت زندگی را در خواهی یافت.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
# چه_از_خدا_طلب_کنم
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDlcu58Ih4u/?igsh=MTAxd21pbWJwNDlzeg==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌“زایمانی در شعور آدمی”

⭐️ این جهان با اسرار عجین است. از این منظر هیچ چیز عادی وجود ندارد. هر چیزی که پدیدار گشته است شبیه یک معجزه است. کوچک و بزرگ فرقی نمی‌کند.

برخی چون زنده شوند چیزهایی با آنها زنده شود و چون بمیرند چیزهایی با آنها خواهد مرد. دور و نزدیک فرقی نمی‌کند.
این یعنی یک ارتباط انرژیایی و در عین حال اسراری و خارج از فهم ذهن بشر در کار است و تمامی جهان را فرا گرفته است.
‌
گویی وقتی شعور آدمی تغییر یابد، تحول نه فقط در انسان بلکه در بسیاری از ‌پدیده‌ها اتفاق می‌افتد. چگونگی آن، رازی است سر به مهر که جز خداوند و دوستان خاص او از آن آگاه نیستند و ما فقط شمه‌ای از آن را استشمام می‌کنیم.
‌
ای دوست، زایمانی در شعور آدمی در حال وقوع است که می‌توان سختی آن را با مراقبه‌ای اصیل به نیکی پشت سر نهاد.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#زایمانی_در_شعور_آدمی
#مراقبه_اصیل
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDgBySKorOc/?igsh=MW5maGYzM3J3cDNtZA==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
‌“کار بزرگِ کاری نکردن”!

☆ اگر بتوانی پنج دقیقه، فقط پنج دقیقه، کاری انجام ندهی، تو موفق به انجام بزرگ‌ترین کار زندگی ات شده ای.
‌
چنین کارِ بزرگی، سکوتی همه جانبه می طلبد.
‌
و تمرین آن اینگونه است؛
در محیطی طبیعی بنشینی،
بدنت آرام و بی حرکت باشد،
زبانت بی حرف و سخن باشد،
چشمانت باز باشد اما به هیچ چیز خاصی خیره نباشد،
گوش هایت فارغ و رها از هر صدایی باشد،
به احساسات و عواطف ات پاسخ ندهی،
در اندیشه ی هیچ خواهش و آرزویی فرو نروی، ذهنت خاموش و بی فکر باشد و حتی بدنبال فهمیدن چیزی نباشد،
‌
و خلاصه پنج دقیقه تحت تاثیر چیزی نه از درون و نه از بیرون قرار نگیری.
فقط پنج دقیقه. شبیه مرده ای که نشسته است. دقیقا شبیه مرده ای که نشسته است.
‌
این آغاز همان مراقبه ی اصیل است که بارها از آن سخن گفته ام.
‌
خاموش شدن از خود، و روشن شدن به اصل هستی است. یک فنا که در پس آن بقاست. آغاز بیداری و خروج از توهّمات و شرطی شدگی های گذشته است.
‌
تو با اینکار یعنی با کاری نکردن، یعنی با خاموشی، یعنی با سکوت همه جانبه، با مرکزیت هستی اتصال برقرار کرده ای.
‌
تو با حذف اختیاری “منِ نفسانی ات”، خودِ متعال الهی ات را به خویشتن خویش دعوت کرده ای. و اتفاقات بزرگ و با برکت در این کیفیت رقم میخورند و بهترین تغییرات در زندگی از همینجا نشأت می گیرد…
‌
و تو می توانی. نگو که سخت است، که شدنی نیست. اولش شاید برایت نشدنی جلوه کند. اما مأیوس نشو که این نشدن ها بخاطر شدّت شرطی شدگی ها و افسارگسیختگی های نفس است.
‌
مطمئن باش که به مرور و با مداومت، سد همه ی آنها شکسته شده و تو در این جهاد رهایی بخش، فاتح و فایق خواهی شد و لشکریان کفر و شرک و نفاق وجودت را منکوب خواهی نمود.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#کتاب_مرغ_قدم
#کار_بزرگِ_کاری_نکردن#خاموشی
#مراقبه_اصیل#جهاد#رهایی
@masoud_riaei_books
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/Cp2ftMhsJbQ/?igsh=Z3J2cWYwbWc5ZThw

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
روشهای کاربردی در سلوک(۱)
قسمت سوم
‌
ما سالک ترسو نداریم.این فقط سالک شجاع است که به منظور نائل می شود.
‌
(ص) حال نگاهت را از آن چیز یا آن درخت بر گیر. و بی آنکه به اشیاء دیگر زل بزنی، تمام تصویر روبرویت را ببین.

در قاب تصویر تو همه چیز هست. زمین، آسمان، سنگ و درخت و ... اما تو هیچکدامشان را خاص نمی کنی، جدا نمی نگری، قیاس نمی کنی، به قضاوتشان نمی گیری، حتی نمی گویی آسمان بالاست و زمین پایین، اسم این درخت است و اسم آن یکی کوه، این آبی رنگ است و آن قهوه ای.
بکار بردن هر واژه ای ممنوع است. چه در این مرحله هر واژه ای دروغ است. دروغ نگو! روی هیچ شیئی اسم نگذار. هیچ قضاوتی از هیچ نوعی را مرتکب نشو. فقط نگاه می کنی. نگاه به "کل". غیر از نگاهِ خنثی به چیز دیگری نباید دامن بزنی. و این کاری سخت است.
‌
بار اول ممکن است بیش از یکی دو ثانیه نتوانی تحمل کنی. همان خوب است. به مرور به چند دقیقه خواهد رسید. این را می گویند در "حال"بودن. به "بی زمان" رفتن. خروج از شبکۀ تارعنکبوتی برداشتها و ذهنیات. در یک کلام این را می گویند "رهایی". گریز از زندان ذهن. اگر یکبار و لو چند ثانیه آن را تجربه کنی با کیفیت آن عملا آشنا شده ای. خود را به "کل" متصل کرده ای. آنگاه روح تو دیگر آن را رها نخواهد کرد. زیرا از ازل با چنین حالتی آشنا بوده است و اکنون دوباره آن را به "یاد" آورده است.
این "یادآوری" موتور روح خفته را روشن می کند. شعله ور می سازد. تا آن دم که به مدد روح الهی راه خروج از رنج را خواهد یافت. و به این لهو و لعبی که عمری در آن گرفتار بوده خواهد خندید. در این کیفیت، نوعی از "آگاهی" است که برای ذهن معمول کاملا ناآشنا و غیر قابل توضیح است. باید خود تجربه کنی.
‌
(ق) لااقل سه بار در سه زمان مختلف این روند را با "بسم الله" سلوک کن. و با "بسم الله" به پایان برسان.

"بِسمِ اللهِ مَجراها وَ مُرساها"رمز کار است.

آنگاه که این کیفیت در وجودت شکل گرفت می‌توانی این روند را در اتاق خلوت و ساکت خانه ات پی بگیری. بزودی این کیفیت در وجودت ملکه می‌شود تا جائیکه حتی در شلوغی و ازدحام نیز از آن برخوردار خواهی بود. هیچ هیجان و سروصدایی نمی‌تواند تو را از "نگاه بی قضاوت" بیندازد. و تو اولین سرمایۀ جاودانی سلوک ات را بدست آورده ای. یک وسیلۀ کاربردی عظیم که هیچ سالکی از آن بی نیاز نیست. تو عملا آموخته‌ای که ذهنت را متوقف کنی. این نکته آنقدر مهم است که تا این مرحله را به انجام نرسانده ای، بهتر آنست که از مقالۀ کاربردی دیگر، سراغی نگیری. مقالات بعدی فقط برای آن کسان است که از این مرحله گذشته اند. زیرا میدانم که به دردِ غیر اهل عمل نخواهد خورد. و چه بسا به ضررشان باشد. پس آرام و با طمأنینه، بی شتاب و فزون طلبی، این کیفیت متعالی را بدست بیاور و ذهنی را که عمری توسط آن شرطی شده‌ای متوقف کن، چه اگر قرار است برخوردار از خیری آسمانی گردی بی شک پس از این مرحله خواهد بود.

‌
#مسعود_ریاعی
#روشهای_کاربردی_در_سلوک
#قسمت_سوم
#کتاب_کیمیاگری_باطنی
#روشهای_مراقبه_اصیل
https://t.me/masoud_riaei_books ‌
https://www.instagram.com/p/C4SXTR3Ixdf/?igsh=dW96NHQ3bmFzcjBk

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
روشهای کاربردی در سلوک(۱)
قسمت دوم
‌
(د) هر فکر و خیالی که می خواهد باشد، نترس. فقط به آنها نگاه کن. قضاوتشان نکن. با آنها همراه نشو. اگر بگویی چه فکر خوبی یا چه فکر بدی، چه خیال زشتی یا چه خیال زیبایی، با آنها همراه شده ای، چون آنها را قضاوت کرده ای. وکلک ذهن گرفته است و توانسته تو را از کیفیت بی قضاوتی خارج کند. نباید با این افکار و تصوراتِ هجومی، مبارزه کنی. مبارزه آنها را قوی تر می کند. پر رنگتر می سازد.
راهش اینست که فقط با نگاهِ بی قضاوت آنها را "مشاهده" کنی. یک نگاه خنثی. چون این کنی خواهی دید به کسری از ثانیه معجزه ای رخ می دهد، آنها به یکباره محو گشته نابود می شوند. فکر و خیالی را که عمری نتوانسته بودی از دستشان بگریزی به همین سادگی زایل می شوند. فقط شرط لازم و ضروری اینکار، یک "مشاهده" است. یعنی نگاه بی قضاوت.
( فهم و دریافت کل مراحل این مقال هر چند ماه هم که طول بکشد نباید تحت هیچ عنوان به دام قضاوت بیفتی. هر قضاوتی سم است. خوب و بد ندارد).
‌
(س) دقایقی راحت می شوی. چه اکنون نزدیک نفس مطمئنه ای. تسلیمی. چه عملا مفهوم نگاه بی قضاوت را دانسته ای. انرژی بگیر. تنفس ات عمیق تر می شود. هیچ دخالتی نداشته باش. خودت را در هستی رها کن. از این امنیت بهره ببر. این حق توست. تو جزئی از این کل لایتناهی هستی.
‌
(ش) ذهنِ قبلی آرام نمی نشیند. اینبار خود را مثل مرغ سر کنده به در و دیوار می کوبد. و چون طرفند قبلی اش جواب نداد، پس برایت ترس و وحشت ایجاد می کند. انواع القاءات ترسناک را بسویت سرازیر می کند. مثلا القاء اینکه؛ زوزۀ باد، چون موجودی. ه. رآگین از پشت سرت، لحظه به لحظه به تو نزدیک و نزدیکتر می شود! یا قرار است اکنون و همینجا زمین دهان باز کند و تو را یکجا ببلعد!... ممکن است سر و صداهای عجیب بشنوی. سر و صداهایی که پیش از آنکه ریشه در بیرون داشته باشند، از درون خودت نشأت می گیرند! حتی ممکن است ذهن، حرکت سایه ها را به سراغت بفرستد! نترس! ایجاد رعب و وحشت از آخرین تیرهای ذهن مخرب است. نباید بترسی. جنب نخور. لبخند به لب همان "نگاه بی قضاوت" را داشته باش. ذهن دارد جانش در می رود. بگذار جانش در رود. اگر نترسی، هر چیزی از تو خواهد ترسید. و از این مرحله پیروز بیرون می روی. و اگر بترسی کار خرابی ببار آورده ای. انرژی نابی را از دست داده ای. و ذهن مخرب، پیروز شده است. پس برخیز و به خانه ات برگرد. شاید بار دیگر که آمادگی داشتی، بتوانی بر این ترس غلبه کنی.
ادامه دارد...
‌
#مسعود_ریاعی
#روشهای_کاربردی_در_سلوک
#قسمت_دوم
#روشهای_مراقبه
#کتاب_کیمیاگری_باطنی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/C4QdkfhImYf/?igsh=MTlsYjFxcTl2aGI1Yg==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
روش های کاربردی در سلوک(۱)
قسمت اول
‌
باید کار بر خود را جدی گرفت. فرصت، همیشگی نیست.
و اکنون بإذن الله مقالات کاربردی آغاز می شود.
این مقالات را به ترتیب بخوان و به ترتیب عمل کن.
آنها برای عمل کردن نوشته شده اند.
‌‌
اولین قدم و مهمترین آن، توقف ذهن است. باید بتوانی ذهن قبلی ات را متوقف کنی. ذهن قبلیِ تو، مشتی فکر و خیال و تصورات جوراجور است که تو را در شبکۀ تارعنکبوتی خود به دام انداخته است. باید از آن بدر بیایی.
اگر خواهان وصل به "حقیقت محض"هستی جز این چاره ای نیست. پس یا این وادی را فراموش کن یا قدم به قدم بیا. اگر بیایی هر جا که باشی روح الهی را در مدد خویش خواهی یافت.
‌
(الف) جایی خلوت بیاب.أرجح آن است که طبیعتی بکر باشد. به دور از دست سازها ی انسانی. به دور از دکل های برق. به دور از آهن پاره های متمدنانه. حتی وسیله الکترونیکی با خود نبر. یک محیط طبیعی، بکر و ساکت. همچنان که در آن محیط قدم می زنی، بگذار روح ات خود جایی برای نشستن انتخاب کند. تو انتخاب نکن. هر جا که خواست بنشیند همانجا بنشین. بد و خوب نکن... آرزوی رسیدن به هیچ چیز و هیچ جا را نداشته باش. اگر آرزومند باشی کمکی دریافت نخواهی کرد و بهتر است به خانه ات برگردی.
‌
(ب) در نشستن کمرت صاف باشد. قوز نکن. و به روبرویت نگاه کن. اولین چیزی که توجه ات را جلب کرد همان مناسب است. کاملا روبرویش بنشین. آن چیز می تواند یک درخت یا یک تخته سنگ و یا حتی افق آسمان باشد همانجا که زمین و آسمان به هم رسیده اند.
‌
(ج) اگر آن چیز مثلا یک درخت بود فقط آن را نگاه کن. هیچ قضاوتی نکن. مگو چه درخت خوب یا بدی، زشت یا زیبایی، بلند یا کوتاهی، خشک یا سبزی... خنثی باش. هیچ حکمی نکن. فقط نگاه کن. با این نگاهِ خنثی دقایقی باش. در اثناء چنین نگاهی ناگهان افکار و تصورات گوناگون به تو هجوم می آورند. نترس. ذهن اینکار را می کند چون نمی تواند لحظه ای بدون قضاوت زندگی کند. قضاوت، خوراک ذهن است. و تو با این کار شیر حیاتش را بسته ای. پس او حمله می کند تا تو را از ادامه کار منصرف کند، تا دوباره بر تو مسلط شود. پس انواع فکر و خیال را بسویت سرازیر می کند.
ادامه دارد...
‌
#مسعود_ریاعی
#روشهای_کاربردی_در_سلوک
#روشهای_کاربردی_در_سلوک(۱)
#قسمت_اول
#کتاب_کیمیاگری_باطنی
#مقالات_کاربردی_سلوک
#روشهای_مراقبه
https://t.me/masoud_riaei_books
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/C4QLbkzolRp/?igsh=MXhpMXp4OThiY3Z6

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
‍ "نکات قرآنی"
(۲۵)

خوشی، زیر ناخوشی پنهان است. ناخوشی در خوشی مستتر است. همچنانکه جواب، در خودِ سؤال نهفته است. اینها از هم جدا نیستند.
"فَاِنَّ مَعَ العُسرِ یُسراً. اِنَّ مَعَ العُسرِ یُسراً"
(با هر سختی آسانی است. قطعاً با هر سختی آسانی است).
‌
راه حل ها را در خود سختی ها بجوی. جواب ها را از خود سؤال ها استخراج کن. جای دیگری مرو. گنج تو همانجاست. گنج خود را استخراج کن. آگاهی ات را برگیر، آنگاه خواهی دید که از سختی ها عبور کرده ای!

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی
#مسعود_ریاعی
#کتاب_نکات_قرآنی۲۵
https://t.me/masoud_riaei_books
www.masoudriaei.com
https://www.instagram.com/p/DDbOIU5umJJ/?igsh=MXRiN2RlNTBqam9seA==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“هوش فطری”

⭐️ فطرت، دارای هوش مخصوص به خود است. هوش فطری، نه شبیه هوش ذهنی و نه حتی چونان هوش هیجانی متعارف است.
‌
اگر سالکی با سلوکش به فطرت و سِرشت واقعی خود دست یابد -یعنی تمامی من‌های جعلی را کنار بزند- خودبخود برخوردار از فراهوشی می‌گردد که ادراک و عمل توأمان با آن ممکن می‌شود.
‌
آن که به چنین هوشی دست یابد، می‌داند بی‌آنکه چیزی خوانده یا شنیده باشد. می‌بیند اگرچه ظاهراً در میان چهاردیواری اتاقش محصور باشد. او حتی لازم نیست به جایی برود زیرا پیش از این آگاهی‌اش بدانجا رسیده است و چون بخواهد حضور دارد.
‌
فطرت آدمی لطیفْ‌جهانی وسیع است. آن متصل به فطرت الهی است؛ ”فِطرَتَ الله الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیها”؛ فطرت خدایی است که فطرت مردمان را بر همان سِرشته است. از این منظر؛ غایت سلوک رسیدن به فطرت خویش است، نه جایی دگر و نه کس دیگر!
‌
ای دوست، اگر به فطرت الهی‌ات نائل شوی و بر اساس همان زندگی کنی و به عبارتی دیگر همواره خود واقعی‌ات باشی، تو در جریان هستی‌ات تأثیرگذاری بِلامنازع و خلّاقی بِلامشابه خواهی بود.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#هوش_فطری
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDYbvROImBJ/?igsh=N3Q1amFkZmtqeGM0

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“دِین و دَین”

⭐️ دِین به معنای جزاست. با دَین که به معنای بدهی است رابطهٔ تنگاتنگ دارد. اگر بخواهی از جزا راحت شوی باید دَین خود را بپردازی. راه پرداخت این دَین با پذیرش و تسلیم است. با انکار دِین نیست. انکار دِین، دَین تو را پرداخت نمی‌کند.
‌
شاید بپرسی کدام بدهی؟! ما از ابتدای هستی دریافت‌هایی داشته‌ایم. چیزهایی گرفته‌ایم تا بدینجا رسیده‌ایم. تمامی کالبدهایت به تو هِبه شده‌اند. به تو پرداخت شده است و هر پرداختی جوابی دارد. تسویه حسابی دارد.
‌
تو به خود نیامده‌ای. برای امری آمده‌ای.
تو قرار است هشیاری کنی و گوهر خود را از مرداب دنیا برگیری و به خانهٔ اصلی‌ات نزد پروردگارت باز گردی.
یعنی از تاریکی به نور،
از جهل به آگاهی،
از اسارت به رهایی و از مردگی به زندگی واقعی.
تمام آنچه به تو داده شده است برای تحقق این مهم است.
‌
اکنون تمامی آسمان‌ها نظاره‌گر کار تو و هشیاری تو هستند.
اگر این مهم را به انجام نرسانی، دَین همچنان پا برجاست و جَزا یعنی دِین بر سر جای خود استوار است. این یعنی از دِین و دَین گریزی نیست. تو همچنان در این چرخه خواهی چرخید.
‌
پس دَین‌ات را به بهترین وجه پرداخت کن تا دِین‌ات به بهترین وجه اصلاح گردد. تنها در این صورت است که دِین تو، دِین خالص یعنی دِین رهاننده می‌گردد. “اَلٰا لله الدِّینُ الخالِصُ”؛ “آگاه باشید که دین رهاننده از آنِ خداست”. رهایی را دِین خود قرار بده. غایت، رهایی است. دریاب نکته را!

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#دِین_و_دَین
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDV6pn3InNx/?igsh=eWxjeGhweWM1dGc2

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“مسیر یادت را عوض کن”

⭐️ یاد کردن، کانال انرژی را باز کردن است. اگر یاد اَعلیٰ و عظیم کنی این تویی که سرشار از انرژی می‌شوی، و اگر به یاد چیزهای کم ارزش فرو روی این تویی که انرژی از دست می‌دهی.

روزگارت را به یاد چه و که می‌گذرانی؟! اگر همواره بی‌حال و کم‌انرژی هستی، مسیر یادت را عوض کن! ببین چه چیز یاد تو را به خود مشغول کرده است!

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#مسیر_یادت_را_عوض_کن
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDTaiVroNKt/?igsh=MTA4OG94MnVrbTM1ZQ==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است

“همراهی و تعلیم”

⭐️ در جریان زندگی زور نزن تا چیزی را تغییر دهی و یا به کنترل خود درآوری. این‌کار تنش ایجاد می‌کند و تضاد می‌آفریند. همراهی کن و در همراهی تعلیم ده و اصلاح نما. که این طریقت فرزانگان است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#همراهی_و_تعلیم
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDQs_mWoFbC/?igsh=dmw3ODZjdGozcmJj

به نام خداوند بی‌نهایت بخشنده مهربان
‌
.
"مهربان‌ترین مهربان‌ها”

من گنه‌کاری‌ام که خدای مهربان به او توجه کرد.
مرا به لطف گرفت و به گناهانم نگرفت.
به ستاریّت‌اش پوشاند مرا و آبرویم نریخت.
حال آنکه برایش هیچ‌کار نکرده‌بودم.
حق را می‌گویم اگر آن نگاه پر مهر و رحمتش نبود باید پیش از این‌ها در نکبت دنیا نیست و نابود می‌شدم.
‌
من نگاه ارحم‌الراحمین را می‌شناسم.
کارکردش را دیده‌ام.
من معنا و مفهوم آیهٔ “اِنَّ اللهَ یَغفِرُ الذُنُوبَ جمِیعاً” را نه به زبان لغت که با پوست و گوشت و استخوان خویش دریافت کرده‌ام.
این آیه‌ای است راست و درست.
او مهربانترین مهربان‌هاست.
به آنی گذشت می‌کند و از هر آنچه بوده بزرگوارانه می‌گذرد. آنچنان که گویی اصلاً هیچ گناه و خطایی در کار نبوده است.
‌
نه تنها آنها را نادیده می‌گیرد بلکه مهربانی‌اش اِعجاب دیگری می‌آفریند و آن اینکه ؛ تمامی آن بدی‌ها را به خوبی‌ها تبدیل می‌کند؛ یُبَدّلُ اللهُ سَیِّئاتِهِم حَسَناتٍ!
خوبی‌هایی در صحیفه‌ام نشر داده که من اصلاً آنها را انجام نداده‌ام! می‌دانم که انجام نداده‌ام! این کار خود اوست. حاصل کیمیاگری تبدیل بدی‌ها به خوبی‌هاست که تنها از خودش بر می‌آید.

ای دوست ، رفیق اَعلیٰ را داشته باش.
مهربانترین مهربان‌ها را.

تنها اوست که لایق حمد و ستایش است، که لایق عشق‌ورزی است. تنها اوست که از رنج می‌رهاند و رستگار می‌کند.

جز این یگانهْ مطلق رحمت هیچ نجات‌بخشی نیست.
و “او” با خود توست. “هُوَ مَعَکُم” است.
قدر این هُوَ مَعَکُم را بدان.
مباد برود، که اگر برود نجات و رستگاری و حیات طیبه رفته است.
‌
پس از خطاها و گناهانت -گرچه بسیار باشد- نترس، از رفتن “او” بترس. از دست دادن ِبزرگْ‌بخشندهٔ مهربان را خوف داشته‌باش.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#مهربان‌ترین_مهربان‌ها
#یا_الرحم_الراحمین
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDKqmiXOCgI/?igsh=MWRlOTZtaWV5ZHlibg==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“و اما مراتب سلوک از نگاهی دگر”

- در ابتدا تو خدا را در بیرون خود جستجو می‌کنی. نگاهت به هستی و ماورای آن است. و این سلوک مبتدیان است.
‌
- در مرحلهٔ بعد تو خدا را درون خود جستجو می‌کنی. تلاش می‌کنی خود را بشناسی و بدانی آن‌که از رگ گردن به تو نزدیکتر است کیست. و این سلوک خواص است.
‌
- در سومین مرحله درون و بیرون برایت یکی می‌شود. تمایز مابین درون و بیرون از بین رفته است. تو به توحید یعنی به مقام ایجاد وحدت نائل آمده‌ای. و این سلوک خاص‌الخواص است.
‌
و اما کیفیتی فراتر از این مراتب سه‌گانه نیز وجود دارد؛ و آن اینکه تو از هر جستجویی دست می‌کشی. زیرا تو با تمامی دانستگی‌هایت محو می‌شوی. غیر قابل وصف می‌گردی. تو با این محو، خدا را با نگاه خدا در می‌یابی. خدا را با خدا می‌شناسی. نائل به ”عرفتُ اللهَ بِالله” می‌گردی. این یعنی همه اصل حیات و آگاهی شده‌ای. این مرتبت خداگونگی است. حضور در غیب و غیب در حضور و تخلّق ذاتی به اخلاق الهی است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#و_اما_مراتب_سلوک_از_نگاهی_دگر
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDI-uqpIWWA/?igsh=MXVoM3Frdmp2amx5ag==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
.
" او می‌آید "

کسی نمی‌تواند به خدا برسد ،
اما خدا می‌تواند به او برسد.
رسیدن تو به خدا محال است اما آمدن خدا محال نیست
" وَ جاءَ رَبُّکَ وَ المَلَکُ صَفَّاً صَفّاً "
(و پروردگارت آمد در حالیکه فرشتگان صف در صف‌اند ! )

□ و نکته همین است. کار تو فقط خالی شدن است ، محل نزول را آماده کردن است ، و آنگاه این خداوندست که تو را از خود پُر خواهد نمود.

مسعود ریاعی
#مسعود_ریاعی
#او_می_آید
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DDGm_3soetz/?igsh=bzlzNHpvaXZqdXVh

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“پرسش و پاسخی در باب ملائکه”

پرسش: در قرآن سخن از سابحات و ناشطات و صافات ‌و نازعات و غیره آمده که آنها را بطور کلی ملائکه دانسته‌اند. آنها کیستند و کاربردشان چیست؟

پاسخ: تقریبا در همهٔ ادیان و مذاهب گوناگون سخن از موجوداتی تحت عنوان ملائکه آمده که برایشان کارکردهایی نیز ذکر کرده‌اند.
‌
قبل از هر چیز باید دانست که موجودات زنده فقط موجودات دارای جسمانیت مادی نیستند. اهل مشاهده نیک می‌دانند که در هستی موجودات زنده و هوشمند دیگری وجود دارند که فاقد جسمانیت مادی ظاهری‌اند. البته اگر اِذن داشته باشند به چشم می‌آیند اما اصالتاً فاقد جسمانیت کثیف‌اند. به عبارتی می‌توان آنها را موجوداتی دانست که ساختارشان از انرژی ناب است.
‌‌
اما بر اساس اندک فهم و درک‌مان آنچه که می‌توان بیان داشت اینست که مراد از ملائکه مجموعه نیروها و توانایی‌های‌اند که در پیشبرد جریان هستی مؤثر و کارآمدند. از معنا و مفهوم نام آنها تا حدودی می‌توان به کارکردشان و اینکه هر کدام در کدامیک از طبقات هفتگانهٔ حیات دست‌اندر کارند آشنا شد.
‌
برخی از قدماء حکمای اهل مشاهده اینگونه قائلند که مثلاً؛
‌
“سابحات” ملائکه یا نیروهایی‌اند که عمده کارشان پاکسازی و نگاهداری آسمان اول یعنی همین آسمان دنیا یا به عبارتی اولین لایهٔ حیات و آگاهی در عالَم جسمانیت است. آن را تحت‌القمر(زندگی مادی دنیوی) نیز گویند.
‌
“ناشطات” را ملائکه یا نیروهایی می‌دانند که عمده کارکردشان در آسمان دوم یا فلک عطارد (حیات ذهنی) است. اینان همچنان که از نام‌شان پیداست، سیری سبک و با نشاط دارند.
‌
“قانتات” را فرمانبردارانی مربوط به آسمان سوم یا فلک زهره (حیات عاطفی احساسی)،
‌
“صافات” را به آسمان چهارم یا فلک شمس (آغاز حیات اشراقی و مشاهده)،
‌
“فارقات” را که عامل جدا کردن و فصل‌اند به آسمان پنجم،
‌
“مُلقیات” را که القا‌کننده و باعث دریافت‌های حیرت‌انگیزاند، به آسمان ششم،
‌
و “نازعات” را که باعث کنده شدن بسوی مراتب بالاتر تَجرّد اند، به آسمان هفتم یا فلک زحل مربوط می‌دانند.
البته باید دانست همهٔ این افلاک در وجود آدمی نمایندگی فعال دارند. هر انسانی از مجموعهٔ این نیروهای افلاکی‌ موجودیت گرفته و به نوعی حفاظت می‌شود. این یعنی هر انسانی در زمین -چه بداند چه نداند- از لطیف‌ترین لایه‌های حیات و آگاهی تا زمخت‌ترین آنها بهره‌مند است.
سؤال: منظور از ملائکه دارای دو بال و سه بال و چهار بال چیست؟

پاسخ: بال‌ها یا أجنحه، اشاره به تواناییهاست. هر کس کاری دارد برای انجام که البته باید آگاهی و توانایی متناسب با آن را نیز داشته باشد.
علم یک بال و  عمل بال دیگر است.
“اِلَیهِ یَصعَد الکَلِمُ الطَّیِّب وَ العَمَلُ الصّالِحُ یَرفَعُهُ”. این دو بال علم و عمل قاعدهٔ کار است.
حال اگر به فرشته‌ای آگاهی جدیدیْ -مثلاً آگاهیِ در “حال”-، اضافه بر آن علم و عملی که دارد، عطا شود، مصطلحاً آن را دارای سه بال گویند. و اگر علاوه بر این آگاهیِ جدید توانایی جدیدیْ نیز اضافه بر کارکرد قبلی‌اش داده شود، آن را به اصطلاح نیرویی برخوردار از چهار بال گویند. به هر حال بال‌ها نشان از توانمندی‌های گوناگون است. البته باید بدانی تمام آنچه گفته‌اند و گفته شده همه بر اساس درک و دریافت‌های اندک بشری است و این خداوند علیم و حکیم است که به حقایق امور اَعلَم است.

مسعود ریاعی

‌
#مسعود_ریاعی
#پرسش_و_پاسخی_در_باب_ملائکه
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DCQZHlyIMFU/?igsh=MWFwNmhiY2tva29zMA==

بسم الله الرحمن الرحیم
به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
“سلاح زندگی‌بخش فرزانگان”

⭐️ سالکان فرزانه یگانه سلاح‌شان “بسم‌الله الرحمن الرحیم” است. اینان قوی‌ترین سالکان‌اند. به مراتب قوی‌تر از کسانی‌اند که با اسماء دیگر محشورند. بلکه اصلاً قابل قیاس نیستند.
‌
سالکان فرزانه با وجود “بسم‌الله الرحمن الرحیم” به چیز دیگری نیازشان نیست. چه این سلاح، همه‌ خیر است و نجات.
همه رشد و بالندگی است.
زنده و مرده را تراوت و پاکیزگی می‌بخشد.
و در عین حال همه را بر سر جایشان می‌نشاند، همان جایگاهی که حق‌شان است. و حق‌شان، خیرشان است.

با “بسم‌الله الرحمن الرحیم” از هر عالَمی می‌توان عبور کرد. بر هر مانع رشدی می‌توان فائق آمد.
چه “بسم‌الله الرحمن الرحیم” همیشه پیروز و همیشه بر فراز است. بدان آن نیز بزرگْ‌تجلّی خود را دارد. و در هر دوره‌ای اندک اصحاب خود را دارد.
بسم‌الله الرحمن الرحیم را دریاب و از هر کس و هر چیز بی‌نیاز شو.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#سلاح_زندگی‌بخش_فرزانگان
#بسم_الله_الرحمن_الرحیم

https://www.instagram.com/p/DCN1wW-IqUK/?igsh=MWpuaWJnb2d1bGUyZw=https://t.me/masoud_riaei_books

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“مصیبت پیروزی”

⭐️ همه پیروزی را دوست دارند اما همه نمی‌دانند که پیروزی نیز در این دنیا خودْ یک مصیبت است! فرزانگان قدیم چون پیروز می‌شدند به خاک می‌افتادند و اشک می‌ریختند که خدایا باز این چه مصیبت و چه امتحان است! با این پیروزی چه کنم! گاه که مال یا قدرت فراوانی به آنها می‌رسید به درگاه حق ضجه می‌زدند که خدایا این دیگر چه امتحان و مصیبتی است که گریبانم را گرفته است! مگر به درگاه تو چه کرده‌ام!
‌
حال آنکه مردمان عادی از پیروزی‌ها خوشحال می‌شوند، مست می‌شوند و به وجد می‌آیند و از خود بیگانه می‌گردند.
‌
ای دوست، تو تنها آنگاه واصِل کامل گشته‌ای که شکست و پیروزی برایت عَلَی السَّوِیّه شده باشد. زیرا هم شکست و هم پیروزی در این دنیا، هر دو امتحانی از سوی آن علیم قدیر است.
‌
پس روح و جانت را بر فراز شکست و پیروزی بیاور، تا از این امتحانات دنیوی سربلند بیرون آمده باشی.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#مصیبت_پیروزی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DCGTIfJoJ6W/?igsh=aHQxMWJnMDFnazgz

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“رفع نیاز و بی‌نیازی”

⭐️ حرکت و تلاش مردمان عادی همواره بسوی “رفع نیازِ” انواع نیازمندی‌هایشان است. اما سیر سالکان بسوی “بی‌نیازی” است. و این‌دو یکسان نیستند.
رفع نیاز یک چیز و بی‌نیازی کیفیتی دیگر است. در رفع نیاز، تو موضوعی به نام نیاز را پذیرفته‌ای فلذا مدام باید برای رفع نیازمندی‌ها بکوشی. مدام باید برای رفع آنها فکر و خیال کنی و حرص و جوش بخوری. اما در کیفیت بی‌نیازی خودِ موضوع نیاز به کل منتفی است.
آری، یک سالک هم در ابتدای راه می‌داند که نیازمند است اما قصد او همچون مردمان عادی مدام در اندیشهٔ رفع این نیاز و آن نیاز نیست بلکه قصد او این است که خودِ مسئلهٔ “نیاز” را از اساس حل کند و از ذهنش بیرون بیندازد.
‌
و خداوند “بی‌نیاز” است. او به چیزی نیازش نیست. زیرا او “صمد” است. وقتی می‌گویی؛ “الله الصمد” یعنی قصد من بسوی “بی‌نیازی” است. نمی‌خواهم محتاج کسی یا چیزی باشم. همان خدای بی‌نیاز، همان هدفِ بی‌نیازی، مرا کافی است. زیرا ورود به قلعهٔ “او” ورود به قلعهٔ بی‌نیازی است.
‌
و یادت باشد؛ “هر که را بپرستی شبیه همو خواهی شد”. و تو ذهنی آزاد و بی‌نیاز خواهی داشت. در این کیفیت از بی‌نیازی، چیزها باز هستند، چیزها باز در خدمت‌اند، اما روح و ذهن تو از اسارت نیاز و نیازمندی خارج شده است. دریاب نکته را!

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#رفع_نیاز_و_بی‌نیازی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DCDrM5jIz8p/?igsh=MWdqbW41dzl1MDJ5cw==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“بن‌مایه تأثیرگذاری”

⭐️ می‌خواهی تأثیرگذار باشی؟!
“تحت تأثیر قرار نگیر تا تأثیرگذار باشی”.
یک سالک فرزانه چنان خالی است که از حوزهٔ تأثیرات خارج گشته است. و دقیقاً همین است بن‌مایه و راز و رمز تأثیرگذاری.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#بن‌مایه_تأثیرگذاری
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DB-fzmfoyel/?igsh=cDdkd3dpdXdjOTZt

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“حکایت «هیچ» از زبان چوپان پیر”

⭐️ از چوپان پیر پرسیدند؛ آیا هیچ خواهی؟!
بیدرنگ گفت؛ دگر هیچ نمی‌خواهم. زیرا که هیچ دارم. و کسی‌که هیچ دارد، همه‌چیز از آنِ اوست. اینجاست که هیچ همه‌چیز است و همه‌چیز هیچ.
آیا شما خودْ “هیچ” دارید؟! اگر “هیچ” ندارید پس چیزی هم ندارید!
آیا خواهید به شما “هیچ” دهم تا صاحب چیزها شوید؟!
گفتند؛ خواهیم.
گفت؛ صبحگاهان و شبانگاهان نزد سبحان باشید و ظهرگاهان نزد الحمد.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#حکایت_هیچ_از_زبان_چوپان_پی
#هیچ
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DB7xbkcIKiN/?igsh=NGsyYWdhN2ttc3Nn

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“در باب عدالت”

⭐️ عدالت یک چیز ثابت و ایستا نیست. عدالت هماهنگی و تعادل با جریان همیشه جاری حیات است. وقتی حقوق حیاتی موجودی در هماهنگی و تعادل با حقوق دیگر موجودات باشد، آن عدالت است.
‌
عدالت چونان یک سمفونی زیباست و همه در آن دخیل‌اند. عدالت زیر و بم‌های خود را دارد. زیرا عدالت پویاست. همچون رودخانه‌ای زنده مدام در حرکت است.
چه بسا عدالت امروز عدالت فردا نباشد. زیرا عدالت فردا هماهنگی و تعادل فردا را می‌طلبد. چه عدالت همواره در حال است که معنا می‌دهد. که زندگی می‌بخشد.
سیر عدالت همچون سیر آفتاب است که با هر سیرش سایه‌ها را کم و زیاد می‌کند. عدالت گاه چون موج بالا و پایین می‌رود و حرکت ایجاد می‌کند. جابجایی می‌آفریند. زیرا عدالت بهره‌مندی همه است اما نه لزوماً به معنای تساوی بلکه به معنای هماهنگی و تعادل. این عدالت که می‌گویم نسیم رحمت است. بلکه خود رحمت است. عدالت به معنای خشونت نیست. خشونت عدالت نیست. عدالت عین زندگی است. آن اکسیر ادامهٔ بقاست. و یادت باشد که عادل کسی است که زندگی‌اش و نظریاتش هماهنگ‌ترین با جریان هستی است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#در_باب_عدالت
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DB2oa-WIW7c/?igsh=MWdjNDF4MDhidGJ1ag==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
⭐️ “یک پرسش و پاسخ”

- شیطنت‌آمیز پرسید؛ رئالیسم یا ایدئالیسم؟! کدامیک؟!
با لبخندی نگاهش کردم و گفتم؛ هیچکدام.
هم واقعگرایی متعارف و هم ایدئالیسم هر دو برداشت‌های خطا و ناصواب هستند.
براستی ما واقعیت چه چیز را به تمامی می‌دانیم؟! آن بیرون دقیقاً چیست؟! چه کسی می‌تواند ادعا کند که حتی یک دانهٔ ارزن را به تمامی و کمال می‌شناسد؟! و همه چیز را در باره‌اش می‌داند؟! با ‌آنکه می‌تواند آن را در دستانش بگیرد و حتی به آزمایشگاه‌های پیشرفته ببرد!
ایدئالیسم نیز از هر نوعش که باشد، برداشت‌های دست‌کاری شدهٔ ماست. مجموعه‌ای از صغری کبری چیدن‌های ذهنی و قضاوت‌هاست.
آری، نه آنچه را که به آن رئالیسم می‌گویند و نه آنچه را که ایدئالیسم می‌نامند، تو را به حقیقت محض، به آنچه حقیقتاً هست، رهنمون نمی‌شود. تو تنها در خاموشی و نگاه بی‌قضاوت است که آنْ به آنْ می‌توانی با حقیقت آنچه هست پیوند مستقیم برقرار کنی. پس بجای این حرف‌ها و بحث‌های بی‌حاصل، به خودت لطف کن و مراقبهٔ اصیل را دریاب.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#یک_پرسش_و پاسخ
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DByaTHvoGht/?igsh=MTVqZ2ZjdnM1cmR2Zw==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“شعله‌های حیات و حیات‌بخش”

⭐️ این جهان سراسر شعله است.
کوه و درخت شعله‌اند.
حیوان و انسان همگی شعله‌اند.
این زندگی جز شعله‌های حیات و انرژی نیست.
‌
و در این میانْ راست‌قامتان عاشق از همه شعله‌ورترند.
مدام رو به بالا زبانه می‌کشند.
‌
روح نیز شعله‌ای است که شعله‌اش هوای عروج دارد.
و عشق شعلهٔ کیمیاگری است.
چه جهنم زیبایی‌ست این شعله‌ها!
از شعله‌ها نترس. از آنها بهره بگیر و از دروازهٔ خداگونه‌ها عروج کن. و به فراز آی.
چه؛ “وَ ما مِنکُم اِلّا واردُها”!
اینک همه به آن وارد آمده‌ایم!
آنْ به آنْ رو سوی بالا می‌سوزیم تا دگر شویم!
و بهشت در میان این شعله‌ها نهان است و ابراهیم خلیل این نکته را نیک می‌دانست!
و سلام بر شعله‌های پاک نجات‌بخش، به “بَردَاً و سَلاماً”
سلام بر شعلهٔ درخت موسی.
سلام بر شعله‌های حیات و حیات‌بخش.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#شعله‌های_حیات_و_حیات‌بخش
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBu_HSyokj4/?igsh=OWxlZHNrOTR0bXll

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
‍ "بدنبال جلب تایید دیگران نباش"

☆ یک سالک بدنبال تایید این و آن نیست. سلوک خود را دارد. دیگران میخواهند تاییدش کنند یا تکذیبش نمایند. این به خودشان مربوط است. اثر وضعی تایید یا تکذیب شان به زندگی خودشان بر می گردد.
‌
نیرویت را برای جلب تایید دیگران هدر مده. بدنبال مقبولیت نباش. این کار انسانهای بی ریشه است. کار کاسبکاران و سیاست بازان است. این آنهایند که نیازمند تایید دیگران اند.
‌
وقتی بنده ی تایید دیگرانی، دیگر نمی توانی بنده ی خدا باشی. بالاجبار باید به گونه ای باشی که آنها خوششان می آید، نه ربّ ات.
‌
یک سالک خودش است و با خدایش است. تکذیب ها و تایید ها، دام راهند. بازی های نفس شیطانی اند.
‌
یک سالک نیک می داند که اگر برخوردار از حقیقت است، تکذیب دیگران چیزی از او کم نمی کند. و اگر خالی از حقیقت است، تایید دیگران چیزی بر او نخواهد افزود.
‌
وقتی به مرحله ای برسی که تایید ها و تکذیب ها برایت یکسان شود، تازه به زندگی حقیقی دست یافته ای. از رنگ دیگران خلاص شده و به رنگ فطرت الهی خویش در آمده ای. و تمام زیبایی سلوک به همین بی نیازی است. به رها بودن از تاییدها و تکذیب هاست.

مسعود ریاعی
www.masoudriaei.com
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBsZG_uInZa/?igsh=MmdueDBjdXF2NzJj

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“یک نکتهٔ اسراری”
“در باب از سختی به آسانی”

⭐️ اگر می‌خواهی بعد از سختی، بزودی آسانی نصیبت شود، اگر می‌خواهی از سختی خارج شوی و به حوزهٔ آسانی وارد گردی، قاعده این است؛ از آنچه به تو “داده می‌شود” انفاق کن.
‌
بحث بر سر این نیست که آنچه به تو “داده می‌شود” کم است یا زیاد. حتی اگر تکه نان خشکی به تو “داده شد”، بخشی از آن را به دیگری بده. این عمل کلید تبدیل عُسر  به یُسر است.
به آیه دقت کن!
“…وَ مَن قُدِرَ عَلَیهِ رِزقُهُ فَلیُنفِقْ مِمّا آتاهُ اللهُ لا یُکَلِّفُ اللهُ اِلّا ما آتاهُ”. (…و آنکه روزی‌اش محدود‌ شده، باید از آنچه خدا به او “داده” به دیگران بدهد. خداوند او را جز به آنچه به او “داده”  مکلّف نکرده است)!
دقت کن به فحوای آیه! در اینجا نکته بر سر آنچه به تو “داده می‌شود” است نه آنچه از پیش در وُسع خود داری! “وُسع” کاربرد دیگری دارد که آیه پیش از بیان این نکته، به آن اشاره کرده و آن را خاص توانگران دانسته است. اینجا مطلب دیگری است. در اینجا مستقیماً اشاره به چیزی است که به تو “داده می‌شود”. به وُسع تو کار ندارد. بلکه به آنچه به تو “داده می‌شود” کار دارد.

پس هشیار باش؛ در ایام عُسر به تو چیزی “داده می‌شود” و لو یک تکه نان. و لو دانه‌ای انجیر… جواز گذر تو از عُسر به یُسر در همان چیزی است که به تو “داده شده” است. از آن باید انفاق کنی. و چون این کنی؛ این آیه نوزده حرفی بلافاصله می‌آید؛ “سَیَجعَلُ اللهُ بَعدَ عُسرٍ یُسراً”! (خداوند بعد از عُسر، یُسر را قرار می‌دهد)! دریاب روند تبدیل را، و خود را در ایام عُسر از آن بهره‌مند کن.

[این هفتمین آیه از سورهٔ “طلاق” است و طلاق در مفهوم اصلی‌اش به معنای “رهایی” است. آن را در معنای منفیِ متعارفش نبین]!

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#در_باب_از سختی_به_آسانی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBpwwNZIBqx/?igsh=MWFsdmkzeTd6d3VoZg==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
‍ ‍ با "مشاهده"ی ناب، در خواهی یافت که همه ی ما در پیشگاه خداوند، به یک اندازه عاقل و به یک اندازه احمق هستیم. زیرا هیچکدام مان، هیچ چیز را به تمامی و به کمال نمی دانیم. فهم این نکته به اظهار عجز در برابر پروردگار آسمانها و زمین، منجر می شود، عجزی که خود عامل وصل به "حقیقت مطلق" است.

درسهایی در باره "مشاهده"
مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#درسهایی_درباره_مشاهده

www.masoudriaei.com
https://t.me/masoud_riaei_books

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
‍ مرده، چشمش دو دو نمی زند، این جهان برایش تاریک شده است و تاریکی جذابیتی ندارد. نگاه او بالاجبار، بی خواهش و بی آرزو گشته است.
در "مشاهده"، نگاه تو چنین است، منتها با یک فرق اساسی!
تو آگاهانه وارد این بی خواهشی و بی آرزویی می گردی!
تو با اختیار خود، قبل از مرگ، می میری!

درسهایی از_مشاهده
مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#درسهایی_از_مشاهده

www.masoudriaei.com
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBknScmoyrF/?igsh=MWxrZzA0cHJrOTM1ZQ==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
‍ "بدن، یک مَرکَب است"

☆ این بدن برای جاودانگی ساخته نشده است، همچنانکه زندگی دنیوی برای جاودانگی نیست.
‌
انسان، سوار بر مَرکَب بدن، برای جذب آگاهی پا بر زمین گذاشته است. و مهمترین آگاهی همین است که فریب دنیای میراننده را نخورد، امیدی به آن نبندد، و همواره آماده ی خروج از این کیفیت سُفلی باشد.
‌
هر سالکی که این نکته را دریابد، لایق کیفیتی متعالی از حیات است. بدن زمینی جاودانه نیست اما میتوان به واسطه ی آن در فرآیند زندگی زمینی، با ایمان و عمل صالح، کالبدی لطیف ساخت که به لایه ای دیگر از آگاهی و حیات تعلق دارد.
[شرح این مقال در کتاب "کیمیاگری باطنی" آمده است]

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#بدن_یک_مَرکَب_است
www.masoudriaei.com
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBc5XifItE0/?igsh=MXhxc282ejdncHR3eQ==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان ‌
‌
‍ "اَبناءُ الآخِرَة"

☆ یک سالک، وقتی برای کینه ورزی و دشمنی و حسد و رقابت ندارد. او با آنکه به ظاهر در این دنیای پر برخورد است اما تمام توجه باطنی اش در حال مشاهده ی عالَمی زنده است که از قوانین لطیف و نورانی، بر پا شده است. اینچنین کسان را "اَبناءُ الآخِرَة" گویند.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#اَبناءُ_الآخِرَة

masoudriaei.com
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBaUxysqsE5/?igsh=MXhrd3l4dmRodGhwaA==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“شهود واقعی”

⭐️ هر کس به هستی واقعی گام نهد غیب می‌شود از دید ناهستان هستی‌نما.
شهود واقعی این غیب است.
هستی‌نماها را به غلط شهود گفته‌اند.
چه آن‌ها شاهد هستی واقعی نیستند.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#شهود_واقعی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBXw2gOIbpg/?igsh=MW4wd2xuYTVweTZyeg==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“فصل‌های درون”

⭐️ درون آدمی فصل‌هایی دارد و آنچنان که گفته‌اند؛
فصلی است برای بردن و فصلی برای باختن
فصلی برای داشتن و فصلی برای نداشتن…
‌
اما نکته اینست که برای خروج از این فصل‌ها و چرخه‌ها، فرافصلی است که چون به آن نائل شوی از اندیشهٔ برد و باخت و داشتن و نداشتن خلاص گشته‌ای.
و این فرافصل همان زندگی ناب است.
در زندگی ناب نه باختنی است و نه بردنی. بلکه حقیقتِ بودن است. نه داشتنی است و نه نداشتنی. بلکه برخورداریِ در “حال” است.
‌
زندگی ناب هماهنگی‌ با جریان حیِّ حیات‌بخش است و مراقبهٔ اصیل راه رسیدن به این فرافصل بدون تمایز است.
کیفیتی که از نشانه‌های بارز آن، تسلیم محض و بی‌خواهشی و بی‌آرزویی است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#فصل‌های_درون
#جریان_حیِّ
#تسلیم_محض
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBT0P0bo-z4/?igsh=MWQ2Zm9qZmUxdHFnZA==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“دانستگی‌های سراب‌گونه”

⭐️ این معلومات و دانستگی‌های ما همچون سراب است. همچنانکه در سراب آبی نمی‌یابی، در این دانستگی‌ها هم نجاتی نخواهی‌یافت. نیست که بیابی. آن همچون باری است سنگین بر حِمار ذهن.
آگاهی راستین آن است که نجات دهد و به منزل رسانَد نه اینکه در مرداب توهّمات بیش از پیش فرو برَد.
‌
اولین و مهم‌ترین گام سلوک، رهایی از همین معلومات و دانستگی‌هایی است که به آن چسبیده‌ایم. که آنها را مقدس و ارزشمند می‌انگاریم. که خود را دربست در اختیارشان قرار داده‌ایم.
ما همگی اسیر دانستگی‌های نصف‌نیمه‌ و مشکوک‌مان هستیم. به واقع زندانی آنها ایم. و در عین حال به آنها مباهات می‌کنیم. به خود می‌بالیم که معلومات داریم! گویی برای‌مان اصلاً مهم نیست که این معلومات نجات‌بخش‌اند یا نیستند!
‌
خدا به دادمان برسد اگر نتوانیم خود را از این معلومات نامعلوم و برداشت‌های تاریک و ناکارآمد ذهنی رها کنیم.
‌
آخر چگونه می‌شود کسی را که عاشق زندانبان خویش است نجات داد؟!

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#دانستگی_های_سراب‌_گونه
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBI4I45O4uw/?igsh=MWZuZzUyOWkycHgwaw==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌

" آتش خدا "

یک آتشی است که انسان می‌افروزد ،
یک آتشی است که خدا می‌افروزد ؛
" نارُ اللهِ المُوقِدَة " .
آتشِ خدا حیات‌بخش است.
چه او حیّ مطلق است و هر جا که باشد زندگی حقیقی موج خواهد زد. او حتی اگر به ظاهر بمیرانَد ، باز زنده می‌کند.
بهتر و غنی‌تر از پیش.

آتشِ خدا همچون آتش عشق است.
حجاب‌ها را می‌سوزاند و  وصل را محقق کرده
و حیات و آگاهی را رشد فزاینده می‌بخشد.
آتش خدا آتشی سازنده و تحول‌بخش است.
آن ، آتش نفس شیطانی نیست.
حکیمانه است.

همچون آتشِ درختی است که با موسی سخن گفت و مقامش داد. انسانی که تسلیم‌وار به این آتش رود همچون ققنوس زنده از خاکستر جهلش بَرخواهد خاست.
از آتش خدای بخشنده و مهربان نترس ، از آتش نفوس پلید و فریبکار این روزگاران حذر کن.

مسعود ریاعی
‌
‌#مسعود_ریاعی
#آتش_خدا
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBEf7gWOYF0/?igsh=MWM4ZmVobWcya2FkYw==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
‍ "بی مقامی"

☆ سالک واقعی آن است که نه بدنبال مقام مادی است و نه خواهان مقام معنوی است. او از این دام ها رهیده است.

نمی دانم مگر بندگیِ ناب چه عیبش است که برخی حتی عبادات و اذکارشان را به بهانه رسیدن به مقامی معنوی انجام می دهند؟!
‌
ای دوست، می دانی بالاترین مقام کدام است؟! رها کردن هر مقام است. بی مقامی است. در کیفیت بندگیِ ناب، هر لحظه تسلیم بودن را به ظهور رساندن است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#بی_مقامی
www.masoudriaei.com
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DBCAs06OXru/?igsh=eHBsZjBuMDdqN3Y4

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“تربیت صحیح”

⭐️ “تربیت” در هر جامعه باید هماهنگ و متناسب با “طبع و سِرشت” مردمان همان جامعه باشد. تربیت ناهماهنگ و نامتناسب شکست خواهد خورد. زیرا تاریخ نشان داده است آنچه که غایتاً پیروز است طبع و سِرشت خدادادهٔ آدمیان است.
فلذا در مبحث تربیت، عُرف هر جامعه‌ را نباید نادیده گرفت.
‌
منظور از “معروف” عُرف حسنه و پذیرفته‌شدهٔ آن جامعه است. فرمان به چیزی که عُرف نیست، امر به معروف نباشد.
و “معروف“ مجموعه سنت‌های حسنهٔ هر جامعه است که مردمانش به طبع خدادادهٔ خود آن را پذیرفته و بدان روی می‌آورند.
این یعنی “معروف” از آنِ خود آن مردمان و مطابق با سِرشت خودشان است. چیزی غریبه نیست و از جایی دیگر نیامده است.
‌
“معروف” آن است که مردمان همان جامعه آن را می‌شناسند و فطرتاً محترمش می‌دارند. “معروف” نیکیِ پذیرفته‌شده از سوی اکثریت قریب به اتفاق هر جامعه است.
‌
و معروف‌ها در جوامع مختلف یکسان نیستند و در هر سرزمینی رنگ و بوی خود را دارند. چه بسا معروف یک جامعه، معروف جامعه دیگر نباشد. زیرا امر غریبه را “معروف” نگویند.
‌
امر نشدنی و غیرقابل‌پذیرش را “معروف” نگویند. امر زوری و طبع‌ناپذیر را “معروف” نگویند.
‌
“معروف” هر جامعه موافق با طبع و سِرشت همان مردمان است. این یعنی از فطرت خودشان برخاسته است. فطرتی که ذاتاً خیر است و الهی است. و خداوند این “معروف” را پذیرفته و امر به آن کرده است. زیرا این “معروف” هماهنگ و متناسب با سرشت‌ خدادادهٔ خودشان و منبعث از آن است. به عبارتی دیگر هر سیستم تربیتی که مخالف طبع و سِرشت خدادادهٔ مردمان باشد بی‌تردید محکوم به شکست است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#تربیت_صحیح
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DA-m8j_ulDD/?igsh=MWZqMGpkb2tjMWxpMQ==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“یگانه رهاننده”

⭐️ یگانه رهانندهٔ واقعی، ربّ خود توست.
جز ربّ‌ات رهاننده‌ای مجوی که نیست.
معلمین بیرونی در بهترین شرایط کسانی‌اند که تو را متوجه ربّ خودت می‌کنند.
ربّ‌ات را بشناس و تنها به راهِ او رو. که “اِنَّ رَبِّی عَلیٰ صِراطٍ مُستَقِیم”. تو جز ربّ‌ات که همواره با خود تو بوده و هست، رهاننده‌ای نخواهی یافت.
‌
نزدیک را دریاب.
عمق وجودت را.
“وَ فِی اَنفُسِکُم اَفَلا تُبصِرُونَ”
(پس چرا در خودتان بصیرت بخرج نمی‌دهید؟!)

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#یگانه_رهاننده
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DA8hDrVoHOd/?igsh=MWNvZXdhOGtpeHU3OQ==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
‍ "راه سالکان"

☆ راه سالکان از نگاه دیگران همچون کوره راهی رازآلود به نظر می رسد. ناشناخته و خلوت و اسراری.
آن شبیه هیچکدام از راه های شناخته شده ی ذهنی نیست. و دقیقاً از این روست که رهروانش اندک اند و هر کسی شجاعت ورود به آن را ندارد. زیرا راه سالکان، راهیست که با موت اختیاری و دست شستن از همه دلبستگی ها و دانستگی ها آغاز شدنی است.
راه سالکان، روشن ترین راه به زندگیِ حقیقی و حقیقتِ زندگی است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#راه_سالکان
@masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/C3LReHWuSQ6/?igsh=cmFmZjluYW93dTVk

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“دو رکعت نماز کُن فَیَکُون”

⭐️ محزون و مستأصل گفت؛ چه کنم که در برزخ افکار مانده‌ام؟! مرا فکری تازه‌ بده!
خندیدم و گفتم؛ از آنجا که می‌خواهی فکر را با فکری دیگر از میان برداری پس به ناچار همیشه در برزخ افکار خواهی بود!
‌
اگر از من می‌پرسی؛ برخیز و دو رکعت نماز “کن فیکون” بخوان تا خداوند نوری راستین در قلبت فروزان نماید و همهٔ باورها و افکار و عقاید ناکارآمدی که عمری به اسارتت در آورده‌ به کلی محو و نابود شوند.

نور حیات و آگاهی بخواه.
‌
فکر به چه دردت می‌خورد؟!
این افکار رنگارنگ بوده‌اند که تو را امروزه اینچنین محزون و مستأصل نموده‌اند. از آنها نجات نطلب.
‌
برخیز و دو رکعت نماز کُن فَیَکُون بخوان قربةً اِلَی الله.
تا آنچنان بشوی که خدا می‌خواهد نه آنچنان که افکارت می‌خواهند.
‌
آیا تا بحال چنین نمازی خوانده‌ای؟!
آیا تا بحال از خداوند چنین خواسته‌ای که تو را از پیلهٔ باورها و افکار خودبافته‌ات بدر آورَد؟! تا آزادت کند؟!
‌
برخیز و معطل نکن که ‌چنین نمازی آن هم در این روزگاران شب‌زده و پر فریب از نان شب هم ضروری‌تر می‌نماید. چه آن آغاز فرآیند نجات است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#دو_رکعت_نماز_کُن_فَیَکُون
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DA1KOoduVJz/?igsh=NG05cWRpejF1ejNl

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“روح، عقل، علم”

⭐️ ریشهٔ عقل یا بهتر بگویم نور خِرَد، در روح اعظم است و بسته به اوست. روح خدا بر همه‌چیز اشراف دارد و عقلْ، خود از عوامل او و دلبستهٔ اوست.
این روح خداست که با حیات و آگاهی‌اش عقل را ایجاد نموده، به جریان می‌اندازد و استواری می‌بخشد.
عقل وابسته به اوست و این از معنای عِقال‌گونه‌اش به وضوح روشن است.
عقل از بزرگ‌ترین ‌و بهترین مخلوقات خداست.
دقت کن! عقل مخلوق است. هیچ فرزانه‌ای عقل را صفت خدا ندانسته ‌است. نگفته‌اند که عاقل از اسماء خداست.
عقل مخلوق است. و صد البته از بزرگ‌ترین و قابل اعتمادترین آنهاست.
‌
عقل یک چیز ثابت نیست. آن نیز مراتب دارد. کم و زیاد دارد. بالاترین و لطیف‌ترین مراتبش نزد روح اعظم است.
‌
بر خلاف تصور بسیاری، عقل، این روح نیست. مترادف آن نیست. روح، به مثابهٔ مادر عقل است. پرورش دهندهٔ او در جهان‌های بی‌شمار است.
‌
تو با پذیرش و تسلیم می‌توانی عقل خود را ازدیاد و قوت بخشی و به مراتب بالاتر آن صعود کنی.
علم یکی از موتورهای محرکهٔ این صعود است.
‌
باید بدانی که عقل، علم نیست.
عقل، قوّهٔ درّاکه است. کارش فهم و درک است.
حال آنکه علم و دانش مجموعه‌ای از اطلاعات است.
‌
کسانی هستند که علم‌شان بسیار بیشتر از عقل‌شان است. این بدان معنی است که ریاست دانش‌شان با عقل نیست. زیر نظر عقل کار نمی‌کنند. به عبارتی دیگر دانش‌شان عاقلانه نیست. فلذا افسار گسیخته‌اند. پس علم‌شان نجات‌بخش و قابل اعتماد نیست. بلکه گاه دشمن جان‌شان است. اینان به وسیلهٔ همان علم‌شان گمراه می‌شوند و گمراه می‌کنند. تکنولوژی‌های مخرب و ویرانگر، برداشت‌های ناصواب و زندگی‌سوز از دین، همگی از این جمله‌اند.
‌
ای دوست، فرزانگان کسانی‌اند که علم‌شان تحت اشراف عقل و عقل‌شان تحت اشراف روح اعظم است. چه آنان غایت را به نیکی دریافته و می‌شناسند.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#روح_عقل_علم
#عقل#نورِ_خرد
#روح_اعظم
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAyCOliOK7N/?igsh=MThneGlwMXI2N3U0cg==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“خوش گذشتن”

⭐️ خوش‌گذراندن، گذر کردن به خوشی است.
خوش گذشتن و خوش عبور کردن است.
‌
این خوش‌گذراندن، جاخوش کردن نیست.
اسیر لذتی شدن نیست.
آن گذر فهیمانه از جلوه‌آرایی‌های اسارت‌بار است.
‌
خوش گذر کردن یعنی عدم اسارت. آن پاداش رهایی است.
تو برخورداریِ واقعی را تنها در همین گذشتن و گذراندن در خواهی یافت. لذت واقعی این گذر است.
پس خوش بگذر و خوش بگذران. که خداوند این حق را به فعل امر بر خداداران رهایی‌یافته تنفیذ کرده است؛“فَلیَفرَحُوا”.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#خوش_گذشتن
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAvpvY4oTmA/?igsh=MWJqZHRnZWc4cjhzdA==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“علم باطنی”

⭐️ علم باطنی زبان خاص خود را دارد.
فرامنطق خود را دارد و برخوردار از عالَم وسیع خود است. موضوع آن مشاهده و فهم علت‌های نهان و ارتباط آنها با دیگر بخش‌های هستی است. این علم از آن جهت که شاخه‌ها و فروعِ مختلف دارد از آن به علوم باطنی یاد می‌شود.
‌
بخش کوچکی از علوم باطنی اکتسابی است اما بخش اصلی و کلیدی آن موهوبی است و از بالا به پایین به حَسَب شایستگی و استعداد سالک عطا می‌شود. علم الأسماء یکی از علوم باطنی و از شریفترین آنهاست.

مسعود ریاعی
‌‌
#مسعود_ریاعی
#علم_باطنی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAtDU9KIrx-/?igsh=MWJia2YyczVlemJlbA==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
ترجمه قرآن عزیز " سوره بقره"
‌
پرودگارا ما آمرزش تو را خواستاریم، زیرا سرنوشت و سرانجام ما به تو ختم می‌شود!(۲۸۵)
‌
خداوند هیچ کس را مکلّف نمی‌کند مگر به قدر طاقتش! دستاوردهای نیک هرکس، از آنِ خود اوست و دستاوردهای پلیدش به زیان اوست!
پروردگارا! اگر غفلت کردیم و خطاکار بودیم ما را مؤاخذه مکن. و آن‌گونه که بر پیشینیان ما تکلیف [سخت و سنگین] تعیین کردی، تکلیف طاقت‌فرسا بر دوش ما مَنِه.
‌
پروردگارا! ما را به آنچه طاقتش را نداریم مكلّف مکن، و ما را ببخش و بیامرز و از ما درگذر که تو مولای مایی! پس بر گروه ناسپاسان کفر پیشه پیروزمان گردان!(۲۸۶)
‌
#ترجمه_قرآن_عزیز_مسعود_ریاعی
#سوره_بقره
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAq-3HCIFbC/?igsh=ZGM4ZjEzZWYya2di

‌بسم الله الرحمن الرحیم
‌
#ترجمه_قرآن_عزیز_سورة_فاتحه

به نام الله که بخشاینده و با رحمت است(۱)
ستایش فقط سزاوار خداوندیست که پروردگار جهانیان  است(۲)
آن بخشاینده ای که با رحمت است(۳)
هم او که مالک روز حسابرسی است(۴)
[ای خداوند بزرگ] فقط تو را می‌پرستیم و تنها از نیروی تو مدد می‌گیریم(۵)
ما را به راه راست و درست هدایت كن(۶)
به راه کسانی‌که نعمت عطایشان کرده‌ای و دچار غضب نیستند و گمراه نباشند(۷)

‌
#ترجمه_قرآن_عزیز_مسعود_ریاعی
#سوره_فاتحه
#آمین
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAowy9JuS7d/?igsh=MWlmNnJpa2U2cHc2Mg==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
‍ "یگانگی"

☆ برای رؤیت حقیقت یگانه، باید دو چشم ات یک چشم، و برای شنیدنش دو گوش ات یک گوش شود.
همانطور که برای عشق ورزیدن تنها یک قلب کافیست.
دوگانگی از آنِ ذهن است و یگانگی از آنِ روح.
تبدیل دو به یک کار مراقبه است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#یگانگی#مراقبه
#حقیقت_یگانه
www.masoudriaei.com
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAoVWF3ucz5/?igsh=YThkaGE2dDR2MG0x

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌‌
ترجمه قرآن عزیز "سوره نحل"

الله گفت: دوگانگی در پرستش را کنار بگذارید.
بدانید! او خدای یکتاست.
[پند بگیرید] و تنها از [کیفر] من بترسید! (۵۱) 

آن‌چه در آسمان‌ها و زمین است متعلّق به اوست. حتّی پرستش دائم از آن اوست. چرا از غیر خدا، می‌هراسید؟! (۵۲) 

هر نعمتی که شما را فرا گرفته از خداست. و هر گاه مصیبتی بر شما وارد شود به پیشگاه او زاری می‌کنید (۵۳)
و هنگامی‌که آن مصیبت را از شما دور کند. باز گروهی از شما دوباره به پروردگارشان شرک می‌ورزند! (۵۳)
‌
#ترجمه_قرآن_عزیز_مسعود_ریاعی
#سوره_نحل
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAnmzMsOaz7/?igsh=dWc4YzU3M3R4ZTFs

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“یگانه‌ای برای تمام فصول”

⭐️ یگانه‌ای است که تجلیاتش بی‌شمار است. هر که این یگانه را دریابد، با جهان و ‌تمامی پدیده‌هایش در صلح کل قرار گرفته است.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#یگانه‌ای_برای_تمام_فصول
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAlklccOaoM/?igsh=MWttODh4Y2NhZjg0cA==

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
‍ “نکات قرآنی”
(۵۵۴)
“و لَن تَجِدَ مِن دُونِهِ مُلتَحِداً”
(و هرگز جز او پناهی نخواهی یافت)

حقیقتاً برای مخلوق هیچ پناهی جز خود خالق نیست.
پناه های ذهنی و وهمی ما همه فرو ریختنی اند.
هر کس و هر چیزی که در زندگی به آن تکیه داشته ایم به گاه مرگ، محو و نابود می شوند.
نه داشته ها و نه انباشته ها هیچکدام شان پناه ما نیستند. آنها براحتی در غربتی فراگیر ترک مان می کنند.
تنها این خالق است که با مخلوق می ماند.
از اول هم جز او نبوده است و ما چشم بینا نداشتیم.
‌
سالک فرزانه آن است که دوستی با این زنده ی جاودان را -آن به آن- محکم و پا برجا بدارد.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی

#مسعود_ریاعی
#کتاب_نکات_قرآنی
#موسسه_پیامبر_مهر_و_رحمت
#الله
#لا_اله_الا_الله

https://t.me/masoud_riaei_books
@yasin_quran
@payambar_mehr_va_rahmat
https://www.instagram.com/reel/DAiBV4BAFSu/?igsh=N2Q2MTU0MTI1YWg=

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“روحیهٔ هرمسی”

⭐️ “هرمس” در روانشناسی یک کهن الگوست و در مبحث علوم باطنی یک روح آگاه ِماجراجوست. او مشاهده‌گری هوشمند و تعلیم‌دهنده‌ای تواناست. از مهم‌ترین کارهایش کیمیاگری باطنی و اکسیرسازی از ماجراهای غیر‌مترقبه است.
‌
ساده‌تر بگویم؛ تو هنگامی‌که وارد حوزهٔ خودانگیختگی شوی، هرمس را با خود داری. آن روح در کنار توست. وقتی بدون طرح و برنامهٔ قبلی به طبیعت سفر می‌کنی، و نمی‌دانی چه در انتظارت است، این روح ماجراجو را با خود همراه کرده‌ای.
‌
وقتی می‌خواهی در بارهٔ موضوعی سخن بگویی ولی چیزی از حفظ نکرده‌‌ای و به اصطلاح صغریٰ کبرایٰ‌هایت را از پیش آماده نکرده‌ای، تو هرمس را با خود و در کلام خود همراه کرده‌ای.
هرمس با خودانگیختگی تو کار می‌کند. دقیقاً در همان کیفیتی که نمی‌دانی چه پیش می‌آید و نتیجه کدام است.
‌
هرمس همچون کهن‌الگوی آپولو نیست که فقط با برنامه‌ریزی‌های منطقی و کاملاً از پیش تعیین شده کار کند.
هرمس برعکس کهن الگوی آپولو است.
آپولو ذهنی است. هرمس روحی است. در روحیه‌ی آپولویی همه چیز باید از پیش منظم و منطقی و قابل پیش‌بینی و شسته رُفته باشد. هرمس اینگونه عمل نمی‌کند. او آگاهی‌اش را هر دم از “زنده” می‌گیرد. در “حال” تصمیم می‌گیرد. و دقیقاً از این روست که غیرقابل پیش‌بینی است و بیشتر کارهایش شبیه اِعجاز است. او پیش و بیش از اینکه با “شناخته” کار کند، با “ناشناخته” کار می‌کند. با “ناشناخته” حال می‌کند و از “ناشناخته” می‌آموزد و می‌آموزانَد.
‌
اگر سالکی بخواهد با هرمس همسفر شود، باید با حساب و کتابهای ذهنی‌اش خداحافظی کند و دانستگی‌هایش را بدور بریزد. سفر با هرمس، همچون سفر موسی با آن مرد ‌الهی در سورهٔ کهف است. چنین سفری کار افراد ذهن‌گرا نیست.

اگر بخواهی همراه هرمس باشی، باید کاملاً خودانگیخته باشی و خودانگیخته عمل کنی. باید ذهنی عمل نکنی. روحی عمل کنی. پس باید به معنای واقعی کلمه زنده به حال باشی و خودانگیختگی را فهمیده باشی و آن را با عمل از روی هوس اشتباه نگیری. باید از شرطی‌شدگی‌ها رها شده باشی و از اسارت و بردگی آموزش‌های مرده و ناکارآمد بیرون آمده باشی. آموزش هرمسی غیر از آموزش‌های متعارف است. در آنجا مشاهدهٔ زنده حرف اول را می‌زند.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#روحیهٔ_هرمسی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAd6igWoGBK/?igsh=ZXpnenh2Ym4wbnpi

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“رهایی از اسارت‌های معنوی”

⭐️ سالک آن است که خود را هم از اسارت مادیت ‌و هم از اسارت معنویت، هر دو آزاد کند. مادیت شیفتگی به عالَم محسوسات است و معنویت شیفتگی به مفاهیم و برداشت‌های ذهنی.
‌
برخی برای رهایی از اسارت مادیت به معنویت پناه می‌برند. گویی نمی‌دانند که اسارت‌های معنوی به مراتب پیچیده‌تر و هول‌انگیزتر از اسارت‌های مادی است.
‌
ای دوست، روزی در خواهی یافت که مادیت و معنویت هر دو اسارت‌آور‌ بوده‌اند. هیچکدام رهایی‌بخش نبوده و نیستند. در بهترین حالت همچون مُسکّن عمل می‌کنند. و مُسکّن درمان‌کننده نیست. بدان که حقیقت محض نه مادی است نه معنوی. آن نه در گِرو مادیت است و نه در گِرو مفاهیم و برداشت‌های معنوی.
‌
حقیقت محض که همان خداست از هر دو آزاد است. بر فراز هر دو است. از مادیت به معنویت پناه بردن مثل از چاله در آمدن و به چاه افتادن است. اسیر شبکهٔ تار عنکبوتی معانی و برداشت‌های رنگارنگ مشو.
‌
و اگر در عوالم معنوی به دام افتاده‌ای خود را نجات بخش.
با مراقبه، با مردن قبل از مرگ، از آن عوالم بگریز. فرار کن. “فَفِروُّا اِلَیَ الله”!
‌
یگانه پناه تو تنها آن یگانه زندهٔ مطلقِ همیشه ‌بر فراز است. یگانه‌ای که فراتر از هر مادیت و معنویتی است. بدان که نه مادیت تو و نه معنویت‌ات هیچکدام نجات‌بخش نیستند. دلخوش به هیچکدام نباش. خود را پاک و خالی کن و همهٔ نظریه‌پردازی‌ها را به دور بریز و تا فرصت هست و هنوز زنده‌ای شجاعانه از آنها عبور کن.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#رهایی_از_اسارت‌های_معنوی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAYsKaEoxcq/?igsh=OTVia3pndnhkZGxp

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
‍ “‌گوهر یگانه”

☆ یکی است که اگر او را بیابی، نود و نه را به هدیه عطایت می کنند و به قاف میرسی. به واقع برای همین به زمین آمده ای تا گوهر یگانه ات را بیابی. تمام داستان زندگی بر سر همین یکی است و تا این یکی را نیابی آرام نمی شوی.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#گوهر_یگانه
#الله
#لا_اله_الا_الله
@https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAWS7Ivupl3/?igsh=MWx4bXBvbXRmZnRmbQ==

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“رهایی از بند خدایان”
“با الهام از معنای لا اله اِلّا الله”

⭐️ خدایان رنگارنگ را یا باید مدام با بردگی‌ات خشنود کنی یا همچون فرزانگان با مبارزه‌ای جانانه بر آن‌ها مهار زنی و به خدمت‌شان گیری.

بدان که مبارزهٔ اصلی سالک حق، با خدایان ذهنی است نه با انسان‌ها. چه این خدایان‌اند که کافر و مشرک اصلی‌اند. این آنهایند که جلوی نور حقیقی را گرفته‌اند و ملحدند.
‌
اگر می‌خواهی با کفر و شرک مبارزه کنی باید بروی با این خدایان مبارزه کنی نه با این بشر مفلوکی که خود اسیر دست خدایان گشته است. علت را دریاب.
یک سالک میدان مبارزه را اشتباه نمی‌گیرد. علت را می‌شناسد.
اگر مغز پیام لا اله اِلّا الله را دریابی، خواهی دانست که دشمن اصلی زندگی مسالمت‌آمیز آدمیان همین خدایانند. خدایانی ذهنی و منبعث از قدرت و شهوت و ثروت و تزویر و ریاست‌طلبی. این خدایان از درون ذهن‌های به اسارت‌رفته خدایی می‌کنند. مقرشان آنجاست.
تمامی بدبختی‌ها و دربدری‌هایی که امروزه در زمین شاهدش هستی، همه و همه ریشه‌اش در همین خدایان جعلی نفوذ کرده در ذهن آدمیان‌اند.
‌
آن به اصطلاح خدایی که مدام در ذهنت القا ‌کند که فقط تو برحقی و فقط تو راست می‌گویی و جز تو و همفکران‌ات همه باطل‌اند و باید از بین بروند، یکی از همین خدایان مخرب و حقه‌باز است.
‌
آن به اصطلاح خدایی که مدام در ذهنت القا کند که فقط تو برتری و همهٔ مواهب و متاع دنیا فقط برای تو و همفکران‌ات است و دیگر مردمان همگی باید بردهٔ و عبید و جیره‌خوار شما باشند، یکی از همین خدایان مخرب و حقه‌باز است… و قِس عَلیٰ هذا!
‌
ای دوست، مبارزه با این خدایان و مهار زدن بر ایشان را سلوک الی‌الله گویند.
‌
یک سالک چون براستی “لا اله اِلّا الله” بگوید مبارزه‌اش علیه تمامی این خدایان آغاز شده است.
پس اگر اهل مبارزه با این خدایان ذهنی نباشی، لا اله اِلّا الله گفتنت جز لفظی بیش نیست. اما اگر براستی طالب آنی که از بردگی و اسارت این خدایان هزاران ساله رها شوی، و به معنای واقعی از زیر سلطه‌شان بدر آیی، چاره‌ای جز یک مبارزه فهیمانه و سالکانه نیست.
‌
راه و شیوهٔ مبارزه سالکانه چنین است: برای مهار زدن به این خدایان طماع و حیله‌گر و دردسرساز، باید به فراسوی آنها بروی. به جایی که دگر بر تو ریاست نداشته باشند و حتی دست‌شان به تو نرسد. و فراتر از آنها، آن “یگانه آزادِ مطلق ِبی‌نیاز” است.
تو تنها با توجه و پرستش آن یگانه آزاد مطلق بی‌نیاز، به فراسوی این خدایان خواهی رفت. کیفیتی که آنها نمی‌توانند به آن وارد شوند.

زیرا آن خدایان همگی خود در بند نام و نشان و خواهش‌ها و امیال خودشان گرفتارند. و همچون آن یگانه آزاد مطلق بی‌نیاز، آزاد نیستند. گرفتار و محتاج‌اند. دریاب نکته را.

این خدایان را باور نکن. در راه‌ خواسته‌هاشان مبارزه به نیت ثواب و پاداش نکن. فریب‌شان را نخور. بنده‌شان نشو. به ورّاجی‌هایی که در سرت می‌کنند گوش نکن.

این خدایان همگی خود گدایانه زندگی‌ می‌کنند. ثوابی ندارند که بخواهند به کسی بدهند. آنها خود انرژی‌خوار آدمیان‌اند و همچون انگل به ذهن چسبیده‌اند و قربانی‌هایشان را از دسترنج آدمیان طلب می‌کنند.

از این خدایانی که جز بدبختی نمی‌آورند و هرگز نیاورده‌اند، عبور کن. نترس. عبور کن.

این خدایان جعلی و نمایندگانِ ‌خودخوانده‌شان را از ذهنت به دور بریز. خودت را از شرّشان نجات بخش. و با تمسک به “یگانه حقیقت محض” به فراسوی‌شان رو. که چون این کنی، خواهی‌دید که  هیچکدام‌شان خدا نبوده‌اند و اکنون چون خدمتگزاری در خدمت تو قرار گرفته‌اند.

بدان که این تحول مهم با توجه و تسلیم به آن یگانه آزادِ مطلقِ بی‌نیاز، ممکن است.
تنها با توکّل به آن یگانهٔ بی‌منتهاست که تو قادر خواهی بود از همهٔ این خدایان حرّاف و طماع و ریاست‌طلب گذر ‌کنی و به فراسوی‌شان بروی.

آن یگانهٔ بی‌نیاز را دریاب و هشیارانه از این چندگانگی‌های مخرب عبور کن...

بدان بندگیِ آن “یگانه آزاد مطلق بی‌نیاز”  خود عین آزادی و آزادگی است. عین خوشبختی و رهایی است. رحمتی است بر همهٔ جهانیان.

ای دوست، آنچه در این مجال به کلام آمد چیزی جز معنایی کارآمد و نجات‌بخش از “لا اله اِلّا الله” نبود. پس با فهم و عمل به “لا اله اِلّا الله” همهٔ این خدایان ملحدی که جلوی نور حقیقی را گرفته‌اند، کنار بزن و رستگاری‌ات را قطعی کن.


مسعود ریاعی
)
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DARIUgDOzrJ/?igsh=eW0xdGpjeGFrd3Vo

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“یگانگی یگانه راه نجات واقعی”

⭐️ اگر به یگانگی رَوی، تقسیم به دو نمی‌شوی. مشتّت و پراکنده نمی‌گردی. این جهان واحد است و “واحد” آن را اداره می‌کند.
‌
این یگانگی که می‌گویم هم‌عرض نظریات دیگر نیست. بر فراز همهٔ آنهاست. در این یگانگی هیچگونه تضادی نیست. آن عین آرامش است. تضادها مربوط به دوگانگی‌هاست. در یگانگی عقیده‌ای وجود ندارد که بخواهد تضاد بیافریند. آنچه هست ایمان و یقین است. پذیرش و تسلیم است.
‌
ای دوست، نجات‌دهندهٔ واقعی فهم یگانگی و برخورداری عملی از آن است. سالک با سلوکش، با مراقبه‌اش، به یگانگی می‌رود. و آنگاه همه چیز را در یک کل واحد می‌بیند.
‌
از آن پس هیچ آمد و شدی او را دگرگون نمی‌کند.
کم و زیادها او را به گمراهی و بدفهمی نمی کشانند. داشتن‌ها و نداشتن‌ها او را زمین‌گیر نمی‌کنند.
عقاید و باورهای رنگارنگ او را به بازی نمی‌گیرند.
او با هیچ‌کس و هیچ‌چیز سر جنگ ندارد.
سالک واصِل در صلح کل بسر می‌برد. این یعنی مبارزهٔ سالک با نفسِ‌ پر خواهش‌اش، با خودبزرگ‌بینی‌هایش، جز برای رسیدن به کیفیت صلح کل نبوده و نیست. او اکنون در کیفیت یگانگی از درون آزاد شده است و کثرت بیرونی راهی جز تبعیت ندارد.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#یگانگی_یگانه_راه نجات_واقعی
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAMIjQlO6iA/?igsh=ZmR4OXkxb2s1dXdt

به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
‌
“ازدواج سؤال با جواب”

⭐️ سؤال مذکر است و جواب مؤنث. وقتی این دو ازدواج کنند نتایج و فرزاندانی به‌بار می‌آورند. سؤال اشتباه و جواب اشتباه، همچون ازدواج اشتباه است. آن از خیر و برکت عقیم است.
‌
اگر می‌خواهی حکمتی کاربردی دریابی، نتایج ازدواج سؤال‌ها با جواب‌ها را دریاب.
پس هر سؤالی را نپرس. از هر کسی نپرس. و با هر جوابی قانع نشو. همواره سؤالی درست و سنجیده داشته باش تا بالاخره روزی جواب درست و تمامش را بیابد.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#ازدواج_سؤال_با_جواب
https://t.me/masoud_riaei_books
https://www.instagram.com/p/DAHNUFZuuMD/?igsh=OW5zNHdpbjNhOXZj