08 Jan, 19:05

#شما_فرستادید

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

#Haidari

110

کافه کتاب - Book Cafe

08 Jan, 19:00

03 Dec, 17:20

24 Nov, 18:10

رُمانِ:_ دَستِ‌تقدیر
نویسنده:_طیبه‌رضایی
پارت:_ چهل‌ویکم

رها:_ از اتاقم‌پایین‌نرفتم حتی برای خداحافظی کردن‌‌ فقط نرگس آمد خداحافظی کرد و رفت مهران آرام نمیمانمت فقط یکبار ازدواج کنیم پشیمانت میکنم از ای کارهای سر به خودیت موبایلم ره گرفتم و برش زنگ زدم جناب هم‌۲۴ ساعته آنلاین و خیلی زود جواب داد...
مهران:_ بلی‌
رها:_ تو به کداااام حق...
مهران:_ چه‌خبر است چرا داد میزنی
علیک‌سلام اینطور ادب‌ات کردن دخترر
رها:_ سلام
مهران:_ علیکم
رها:_ تو چی گفته بودی مهران هااا مگه تو قبل رفتن....
شکر خوبم‌خودت خوبی
رها:_ حوصله حرف‌های بیجای توره ندارم چرا به سوالاتم‌پاسخ بتی
مهران:_ باشه بپرس
رها:_ مگه نگفته بودی تا تو نخوایی کاری انجام نمیتم تا تو نخوایی عروسی نمیکیم‌چی شد؟‌ چرا حالا خانواده‌ات ره فرستادی خانه‌ای ما
مهران:_ تصمیم‌تغییر کرد
رها:_ اما‌مه‌تغییر‌نکدیم تو هم‌همین الان یا هم‌صبح هرمی‌گفتی را پس میگیری مه‌ نمیخایم ازدواج کنم...
مهران:_ متاسفم عزیزم‌همچنین چیزی نمیشه
رها:_ چرا مگر به دل خودی
مهران:_ بلی که هستم
رها:_ مهران‌تو حق نداری سر به خود و بدون خواست اجازه و مشوره تصمیم بگیری
مهران:_ تقصیر خودت بود
باید قبل از کاری‌که کردی به عاقبت‌اش هم‌فکر‌میکردی
رها:_ مه‌چی کردم؟
مهران:_ قبل اینکه در مورد اینکه رابطه‌ای ما چگونه است و اینکه هیچ‌کدام ما به ای ازدواج راضی نیستیم‌به سعید همان پسر عمه‌ای مجنونت شکایت میکردی باید به عاقبت‌اش هم فکر‌میکردی
رها:_ مهران مه کاری نکردم‌بخدا چیزی نگفتم...
مهران:_ ساکت شو و دیگه تا زمانی که به افغانستان نیامدم زنگ‌نزنی نمیخایم‌صدایت ره بشنوم‌...
رها:_ میگم مه..‌.
گم‌هایش ره گفت و موبایل ره قطع کردم بعدش هم‌آن بود اما هرچی‌زنگ‌زدم‌جواب نداد مه‌چیزی به سعید نگفتم‌اما‌‌ سعید چی‌ او چی‌مزخرفاتی ره به مهران‌گفته که مهران عصبی شده و این تصمیم‌ره گرفته اوووف ....
از همه چیز گذشته بودم حتی از خودم هیچ‌چیزی برایم‌ارزشی نداشت هیچ که از لبخندهایم‌واقعی نبود دلخوشی نداشتم و آنچه که آرزو کردم‌این نبود عشق به اجبار، ازدواج به اجبار‌ و زندگی‌ و زندگی کردن با او به اجبار امروز درست ۷ روز از آن روز گذشت دوبار بود به مهران زنگ زدم پیام دادم‌اما هیچ جوابی ازش دریافت نکردم بعد آن هم غرورم‌اجازه‌ نداد تا سراغش ره بگیرم‌همه‌خریدها هم‌انجام شد آن هم بدون اینکه مهران باشد همه‌اش به سلیقه خودم‌مهران این همه مدت حتی یکبار زنگ‌هم‌نزد دختر خاله‌اش که به شدت ماران ره دوست داده نسبتاً از رابطه سرد و بی‌مهری ما خوشحال است نه شب حنایی بود نه‌ مهمانی و نه هم‌دلخوشی همه‌چیز طوری‌معلوم‌میشد که همه‌ از اجباری بودن این ازدواج باخبر بودند و میدانستند هیچ‌چیز باب میل ما‌ نیست...

29

کافه کتاب - Book Cafe

24 Nov, 18:10

17 Nov, 18:12

#رُمانِ‌:_دَستِ‌تقدیر
#نویسنده:_‌طیبه‌رضایی
#پارت:_سی‌و‌پنجم

تقدیر انسان‌را رها نمی‌کند
لحظه‌به‌لحظه از نو نوشته میشود.

مهران:_ بعد اتمام کارهایم‌‌ رفتم خانه آماده شده و با مادر و پدرم راهی خانه رها شدیم امشب آخرین شبی بود که رها ره میدیدم و اما نمی‌دانستم بعد رفتنم قرار است همه‌چیز عوض شود و و رنگ قشنگی بگیرد دلتنگی،انتظار،دوری،تنهایی و اما‌سرانجام‌خوش....
رها:_ رفتم و وسایلم ره بردم‌بالا مدتی در اتاقم بودم و بعدش آمدم پایین که...
مهران:_ خانه رها رسیدیم مادر و پدرم داخل شدند و مه هم موتر ره در یک گوشه پارک کردم وقتی رفتم داخل دروازه‌باز بود که مطمئناً برای مه باز مانده شده داخل شدم‌که رها هم از زینه ها پایین میشد طرفش‌دیدم که....
رها:_ وقتی پایین میشدم‌که‌مهران داخل شد مه‌هم‌که چادر بر سر نداشتم‌ و یک‌بلوز خیلی کوتاه با پتلون پوشیده بودم کاملاً شد که مره ایقسم دید🤦‍♀️ سریع گفتم...
سلام
و پا تند کرده بالا رفتم تا لباس مناسب بپوشم حتماً مادر و پدرش هم‌آمده رفتم بالا یک پنجابی فولادی رنگ موشیدم و چادرم ره هم خوب جور کردم جلد سفید داشتم یک لبسرین کمرنگ هم‌زدم‌و رفتم پایین....
مهران:_ سلام کرد تا میخواستم علیک بگویم که رفت بالا مه‌هم داخل سالُن‌شدم و با بقیه احوال پرسی کردم‌و سر کوچ نشستم که زهرا خانم چای آورد و به هریک سر میز گذاشت چند دقیقه‌یی گذشت که خانم کوچک آمد پایین عجب با حجاب شده بود ههه و خیلی مقبول معلوم‌میشد با آن پنجابی آمد احوال پرسی کرده و جای میپالید یک‌کوچ مادر و پدرم یک کوچ من و یک کوچ مادرش نشسته بود جایی دیگه‌یی بجز کنار من نبود او هم‌نگاه کجی کرد و آمد شیشت ...
مهران:_ علیک سلام
رها:_ سلام دادم‌
مهران:_ بلی میدانم چون تو با سرعت رفتی بالا نشد علیک‌بگویم حالا گفتم
رها:_ کار خوبی کرد
مهران:_ ببینم تو همیشه او رقم‌لباس‌ میپوشی
رها:_ بلی مشکلی داری
مهران:_ هاا دارم
رها:_ نگه‌دار برای خودت اهمیت داده نمیشه...

29

کافه کتاب - Book Cafe

17 Nov, 18:10

16 Nov, 17:44

#رُمانِ:_دَستِ‌تقدیر
#نویسنده:_طیبه‌رضایی
#پارت:_سی‌وچهارم

مهران:_ امروزهم خانه پر مهمان بود رسم و رسومات افغانستان خیلی زیاد است تا تمام شدن چندین ماه ره در بر میگیره مه هم بالا در اتاقم رفتم و موبایلم ره گرفته به رها زنگ زدم...
چند بوق خورد تا اینکه قطع شد و جواب نداد
رها:_ مصروف صبحانه خوردن بودم که زنگ آمد دیدم‌مهران بود مه هم‌جواب ندادم تا ایکه قطع شد...
اما...
مهران:_ موبایل قطع شد و دوباره زنگ زدم هی پشت هم بیشتر از ده باز زنگ زدم‌اما جواب نداد از طرفی‌هم‌حق داشت اما باید ازش معذرت خواهی میکردم ولی چطورش را نمیدانم‌به هرحال شنبه خوو آموزشگاه میایی رها خانم ....
رها:_ هرچی زنگ زد جواب ندادم صبحانه‌ام ره خورده رفتم در اتاقم که چشمم به چله خورد از دستم گرفته او طرف انداختمش او هم چرخیده چرخیده زیر تخت رفت بلایم در پسش... مادرم هم که رفته بود مهمانی اوووف مهران اگه تو بلای جان نمیبودی حالا مه‌هم‌در او مهمانی حضور داشتم کل روز ره خوابیدم‌ غذای شب ره نوش جان کردیم و دوباره خوابیدم‌چنان ختسه بودم که هیچ دلم‌نمیشد از خواب بیدار شوم صبح با آلارم‌موبایل بیدار شدم آماده شده و رفتم آموزشگاه داخل دفتر شدم که جناب هم رسید...
مهران:_ همه‌ای روز به مهمانی گذشت هرباری که تصمیم‌میگیرم‌جمعه زه آرام و بی سر وصدا بگذرانم جنجال‌تر میشه بعد رفتن مهمان هم‌همه یکی یکی رفتن خوابیدند هیچ‌ یک میلی به غذا خوردن نداشت وارد دفتر شدم که رها هم تازه رسید طرفم دید و هیچ گپ نزد..‌ گفتم...
علیک‌سلام
رها:_ ....
مهران:_ خوبی
رها؛_ .....
مهران:_ زبانت ره قورت‌کردی
رها:_ .....
مهران:_ هههههههه تو الان قهری
رها:_ نیی آشتی
مهران:_ راستی
رها:_ نه دروغ
مهران:_ بخاطر کار دیشبم معذزت میخوایم
رها:_ بیخودی زحمت نکش بخشیدنی در کار نیست...
مهران:_ درست اشتباه کردم عصبی شدم نفهمیدم چی میکنم چی نمی‌کنم ببخشی...
رها:_ باشه دیگه تکرار نشه...
مهران:_ درست نمیشه😊
رها:_ از مهربانی مه است اگر نیی نمی‌بخشیدمت
مهران:_ هههه باز تعریف از خود...
رها:_ 😏
تعریف نیست واقعیت است...
مهران:_ حالا که بخشیدی باید یک چیز ره برت بگویم
رها:_ بگو
مهران:_مه فردا شب حرکت میکنم، یعنی طبق چیزی‌که گفتم میخوایم برم‌ترکیه
رها:_ به‌سلامت
مهران:_🤨 همین
رها:_ هههه بلی دیگر نکند میخوایی بگویم‌تورو خدا نرو تنهایم نگذار..!
مهران:_ نه‌همچین‌توقعی ازت ندارم بیازو..
رها:_ خوبه..!

89

کافه کتاب - Book Cafe

16 Nov, 17:44

13 Nov, 18:35

رُمانِ:_دَستِ‌تقدیر
نویسنده:_طیبه‌رضایی

26

کافه کتاب - Book Cafe

12 Nov, 14:01

این هم‌سهمِ امشب🥰

152

کافه کتاب - Book Cafe

12 Nov, 14:01

مهران:_ کارهای امروزم ره تمام کردم‌ رفتم پیش رها داخل صنف بود صدایش کردم‌و گفتم...
رها:_ داخل صنف‌ام بودم امروز قرار بود یک تابلو با آبرنگ نقاشی کنم تازه شروع کرده که مهران خان آمد و صدایم کرد رفتم پیشش....
رها:_ بفرما
مهران:_ بریم
رها:_‌کجا
مهران:_ پیکنیک
رها:_ مسخره‌ام‌ میکنی
مهران:_ خوب کجا بریم دیگه چله خریدن میریم
رها:_ خووب باکی
مهران:_ هیچ‌کس مه و تو
رها:_ مه جایی نمیرم
خشوجانم ره بگو مه بچه‌ات ره به خواست خودم‌نگرفتم که ای قسم‌ استی مه هم دوستش ندارم و این مجبوریت هم تقصیر مه نیست بهتر است یک‌قدم پیش بگذاری
مهران:_ درست حرف بزن
رها:_ چیزی اشتباهی نگفتم حقیقت ره گفتم تو هم سعی نکو خودت ره برم‌معلم جلوه بتی مه زیر دست و زیر فرمان تو نیستم...
مهران:_ رهاا ضد نکو بیا بریم‌مادرم‌نمیتانه همرای ما دوکان در دوکان‌‌بگرده تو هم‌که خریدت از یک‌دوکان خریده نمیشه حله دیگه..
رها:_ وقتی با نرگس و دیگرا میره خرید دوکان در دوکان رفته رفته میتانه پاهایش درد نمیکنه حالا درد داره عجب...
مهران:_ دیگه هرچی میگفتم در جوابم چیزی میگفت آه که دختر خیلی زبانش‌دراز است..
مه‌هم‌چیزی برش‌نگفتم حقیقتاً برش حق میدادم مادرم باید همرای ما میرفت حداقل برای یکیش اما مادرم در مورد هیچ چیز قدم‌پیش نمیگذاره چیزی هم‌که در نورد نامزدی به کار میشه ره‌به خانم کاکایم میگه او انجامش میته اما وقتی خودش میخواست چیزی بخره همه جا ره میگشت تا بتوانه یگان چیز خوب برش پیدا کند حتی اگه بگویم بیا برین هم‌به حرفم‌گوش نمیکنه مه هم از بازوی رها گرفته و به زور داخل اتاق کاری‌ام بردمش...

156

کافه کتاب - Book Cafe

12 Nov, 14:01

#رُمانِ:_دَستِ‌تقدیر
#نویسنده:_طیبه‌رضایی
#پارت:_بیست‌ونهم

ای که آرامِ دل و نورِ دو چشمانِ منی،
غیرِ عشق تو به دل، هیچ تمنای منی.

شب به یاد تو سحر گشته و خوابم نَبُوَد،
ماه و خورشید به پیش تو تماشای منی.

دل که دیوانه شد از شوق نگاهِ دلبر،
بی‌خبر از همه جا، گوشهٔ دنیای منی.

هر کجا می‌روم، از عشق تو نامی باشد،
بس که شیرین شده‌ای، عشق به معنای منی.

مهران:_ رفتار رها واقعاً عصبانی‌ام میکرد چی‌میشه کرد دیگر باید ناز دلبر را خرید.🫠
امروز باید میرفتیم چله خریدن دوهفته هم با رفت و آمد خانه‌ای رها و خرید میگذره و آخر‌هفته در یکی از بهترین‌سالُن‌ها عروسی علی ره برگزار‌میکنیم‌ کاکایم در قید حیات نبود و پدرم هم هیچ کمی برای علی نگذاشت تا جایی که توانست کاری‌کرد که علی نبود پدرش ره احساس نکند.
رها:_ رفتار مهران با مه 160 درجه تغییر کرده خیلی بد شده بیشتر اخطار میته و داد میزنه یک رقم‌هایی همش خودش ره صاحب‌ام نشان میته اما ازش نمیترسم دد قصه‌ایش هم‌نیستم امروز باید بریم چله خریدن وقتی خوشی در کار نباشد چله خریدن هم دلخوشی نداره حقیقتاً اصلاً دلم به رفتن نیست اما مادرجانش زحمت کشیده و با مادرم‌همه چیز ره هماهنگ‌کرده خودشان هم یک‌قدمی برای خرید کردن‌ پیش نگذاشتند همچنین ارزش خاصی پیش‌شان ندارم این عروسی نه تنها مجبوریت مه و مهران است که‌ احساس‌میکنم مادرش هم دوستم نداره.....

142

کافه کتاب - Book Cafe

12 Nov, 14:01

11 Nov, 12:29

#رُمانِ‌:_ دَستِ‌تقدیر
پارت:_ بیست‌و هشتم
نویسنده:_طیبه‌رضایی

رها:_ بعد از گشتن زیاد بلاخره ما سه تا یک‌جوره لباس بف خریدیم تا بعد از غذا بپوشیم که مهدی گفت..
مهدی:_بریم نان بخوریم مه‌گشنه شدیم
مهران:_ باشه بریم
رها:_ رفتیم در یک رستوران نزدیک در یک میز شیشتیم
مهران:_ خوب دخترا چی میل دارین
نرگس:_ کباب بخوریم دیگه
رها:_ واای نیی غذاهای گوشت دار خوشم نمییایه
نرگس:_ چرا جانم مگه چی شده
رها:_ هیچ زیاد با معده ام سازگاری نداره
مهران:_ وووی کورت شوم
رها:_درد
مرض داری در هرچی دخالت میکنی
مهران:_ هااا میخری
مهدی:_ بس است دیگه
مه به همه پیتزا شفارش‌میتم سیس است
مهران:_ در‌حال گپ زدن با رها بودم که مهدی گفت بس است دیگه و قرار شد پیتزا سفارش بته همه موافقت کردن
رها:_ غذا را خوردیم اینبار رفتیم طرف لباس افغانی داخل دوکان شدیم در حال دید زدن به لباس ها بودیم
مهران:_ دخترها این لباس تان را‌ مه خوش میکنم
رها:_ بروبابا تو کجا سلیقه خوب داشتن کجا
مهران:_ تو دیگه زیاد مره کم میزنی باز نشانت میتم
رها:_ برو خوش کو ببینم سلیقه ات را
نرگس:_ رها برادرم واقعاً خیلی خوش سلیقه است
رها:_ 🙄 فکر نکنم
بهار:_ باز ببین
مهدی:_برای دیگرا فکر نکنم اما به تو بخی خوبش خوش میکنه😉
رها:_این همرای مه‌لج داره فکر نکنم کدام چیز خوبیش برم خوش کنه حتما یک چیز بدرنگ اش‌ را خوش میکنه
مهدی:_ هااا هاا تو در دل خود خوش کو
فروشنده آمد و ....
فروشنده:_ بفرمایین چه چیزی میخاستن
نرگس:_ ما لباس افغانی میخاییم
فروشنده:_ درست برای چی وقت
مهران:_ برای پنج شنبه بخیر
فروشنده:_ درست است پس لطفا یکدقه منتظر باشید میارم امروز تازه چند دست لباس مدل جدید آوردیم
رها:_ فروشنده رفت و لباس هارا آورد...

114

کافه کتاب - Book Cafe

11 Nov, 12:29

رُمانِ:_دَستِ‌تقدیر
نویسنده:_طیبه‌رضایی

112

کافه کتاب - Book Cafe

11 Nov, 12:29

بلاخره لباس هارا خریدیم و بیرون شدیم ساعت از ۳ گذشته بود
رها:_ خووب فکر کنم تمام شد دیگه خانه بریم
مهران:_ نه هنوز خرید ما مانده
رها:_ خووب برو بخر کی راهت را گرفته
مهران:_ بریم
رها:_ کجا
مهدی:_ حالی دیگه نوبت ما است این چند ساعت ما از پشت شما آمدیم حالی شما از پشت ما بیایین حله
نرگس:_ هههه میخایین تلافی کنین
مهدی:_ هااا دیگه
بهار:_ اصلا ما میریم خانه شما بگردین بخرین دیگه
مهران:_ اورقم نمیشه دیگه ما در نوبت شما نگفتیم ما میریم خانه حالی شما چرا میگین
رها:_ خوب ما میریم به شب آمادگی بگیریم هرچی نباشه شب مهمان داریم
بهار:_ کی میایه؟
رها:_ شما دیگه
نرگس:_ کی گفته مها میایم
رها:_ مه
نرگس:_ نیی نمیشه مه شب میرم خانه خودما
بهار:_ نرگس باید بریم کمی کار داریم😉
مهران:_ کسی جایی نمیره از خانه آمدین و دوباره میرین خانه
رها:_ اما...
مهران:_ اماا نداره همین که گفتم
بها:_ واااا مهران
بهار:_ اما مهران اگر نریم پس چی وقت بریم‌
مهران:_ لزومی نداره برین
نرگس:_ مه به مادرم زنگ میزنم ازش اجازه میگیرم
مهران:_ نررررگس وقتی میگم نمیرین پس یعنی نمیرین
رها:_ فقط...
مهران:_ 😠
رها:_ درست هر طور راحتید
نرگس:_ درست است نمیریم
مهران:_رها میخواست نرگس و بهار بره خانه شان اما اجازه ندادم بگذار بفهمه ضد کردن یعنی چی
به دو فروشگاه دیگه هم رفتیم چیزهای لازم را گرفتیم و حرکت کردیم طرف خانه
رها:_ میخواستم نرگس و بهار بره خانه‌ای ما اما مهران نماند رفتیم به طرف موتر قبل از این که مهدی باز بره سیت پشت مه شیشتم نرگس و بهار هم آمد...
بلاخره بعد از چند دقه خانه رسیدیم شام شده بود با کمک مهران خرید هارا داخل آوردم و اونا هم رفتن از وقتی که او لباس افغانی‌ره به‌دل خود گرفتم مهران خوده عصبی گرفته تا حالی

130

کافه کتاب - Book Cafe

11 Nov, 12:29

این‌هم سهمِ‌امروز🥰

139

کافه کتاب - Book Cafe

11 Nov, 12:29

رفتم داخل خانه مادرم در صالون نشسته بود
رها:_ سلام به مادر قندم
زهرا:_ سلام‌دخترگلم چطور استی خرید تان تمام شد
رها:_ هاا تمام شد مادر جان
زهرا:_ بیار ببینم چی خریدی
رها:_ گفته‌پدرم بازار ره جمع کرده آوردم هههه
لباس ها را مادرم‌را نشان دادم
زهرا:_ مقبول است لباس افغانی اش هم خوب است خوب خوش سلیقه یی
رها:_ اهههم مهران خوش کده
زهرا:_ خووبه تبریک باشه
رها:_ تشکر
زهرا _ دخترم برو اتاقت کالایت را تبدیل کو پدرت بیایه نان میخوریم
رها:_ درست است مادرجان
رفتم در اتاقم حمام کردم موهایم را شانه کردم که مادرم صدا زد برای نان خوردن رفتم پایین پدرم هم آمده بود سلام دادم
رها:_ Hello Father
پدرم را پدر جان میگفتم از زمانی که انگلیسی ره شروع کردم فادیر میگم پدرم هم عادت کرده وقتی پدر میگم هیچ جواب نمیته اما وقتی فادیر میگم خیلی زود جواب میته😇
پدر رها:_ سلام دخترک یکدانه مه چطور استی
رها:_ شکر خوبم چی آوردی😉 بتی دیگه گشنه شدم
از زمانی که خورد بودم پدرم هرباری که از کار میامد برم خوراکی میاورد حتی تا امروز
همه غذای شب را با آرامش نوش جان کردن اما مه هیچ دلم نشد و رفتم بالا هرشب قبل خواب آلارم ساعت را روشن‌میکردم تا صبح زود بیدار شوم امشب از خسته گی زیاد حوصله هیچ چیز را نداشتم
مستقیم رفتم خوابیدم صبح از خواب بیدار شدم به ساعت دیدم ۹ صبح بود واای خدا دیر شده اوووف رفتم دست و صورتم را شستم رویم‌را ضدآفتاب زدم مانتویم را پوشیدم و حرکت کردم طرف آموزشگاه اما نمیدانم مثل هر صبح نیستم و بی حال استم حتما بخاطر خسته گی زیاد است
مهران:_ بعد از اینکه رها را به خانه اش رساندم رفتیم خانه از دست که گشتیم هیچ پای در پایم نمانده بود رفتم در اتاقم و بدون اینکه غذای شب را بخورم خوابیدم
صبح زود مثل همیشه از خواب برخاستم و طبق عادت همیشه گی کارهایم را انجام دادم و رفتم به آموزشگاه که رها هنوز نیامده بود او هرروز زودتر از‌مه‌می رسید کارهایم را انجام دادم به ساعت دیدم ۹ و ۳۰ و رها نامده بود باخود گفتم چطور تا هنوز نیامده که دروازه باز شد و رها داخل آمد و گفت...
رها:_ به آموزشگاه رسیدم رفتم به دفتر که مهران آمده بود گفتم...
رها:_ سلام
مهران:_ علیکم از سلام
به نظرم هیچ نمییامدی بهتر بود
رها:_ معذرت میخایم کمی دیر شد
مهران:_ کمی
۲ و نیم ساعت از وقت شروع کارت گذشته باز میگی کمی ناوقت شد
اگه بار دیگه این رقم ناوقت آمدی باز هیچ نیا
رها:_ درست است معذرت خاستم دیگه لازم نیست ایقدر صدایت را بالا ببری
مهران:_ عجب آدمی هم بدهکاری هم طلب کار از دستی که برت روی دادم سر شانه ام بالا شدی
رها:_ از حرف هایی که مهران می گفت ناراحت میشدم از طرفی هم بالای خودم عصبی بودم و نمیتانستم چیزی بگویم تقصیر خودم بود تنبلی کردم باید آلارم ساعت ره روشن میکردم از طرفی هم حوصله هیچ چیز را نداشتم
رها:_ درست است دیگه تکرار نمیشه
مهران:_ می بینیم باز حالی برو کارت را شروع کو
از اینکه رها دیر آمده بود عصبی نبودم اما خاستم حاضر جوابی هایش را تلافی کنم رها امروز برعکس همه ی روزها آرام و خونسرد بود
رها:_ رفتم سرجایم و شروع کردم به کارم چند تا کار بود اونا ره تمام کردم به ساعت دیدم یک بجه بود نه شب نه صبح نان نخورده بودم از دستی که عجله داشتم برای چاشت هم نان نیاورده بودم اوووف حالی باید برم از بیرون یگان چیز بخرم
مهران:_ چاشت شد و ساعت هم یک...
رها:_ از جایم بلند شدم تا برم بیرون یگان چیز بگیرم که مهران گفت...
مهران:_ کجا بخیر
رها:_ میرم بیرون غذا خوردن
مهران:_ صبر کمپیوتر ره خاموش کنم‌میریم
رها:_ کی‌گفته مه همرای تو میرم
مهران:_ درست گپ بزن..
رها:_ نزنم چی
چی میتانی
مهران:_ ببین اصلاً حوصله‌ای رفتارهایت ره ندارم اگر خوب شدی که خوب اما اگر نشدی بعد این نامزدی بدون وقفه آمادگی مراسم عروسی ره بگیر
رها:_ اگر فکر میکنی ازت میترسم باز کاملاً در اشتباهی‌‌....

142

کافه کتاب - Book Cafe

11 Nov, 04:06

07 Nov, 13:54

رُمانِ:_ دَستِ‌تقدیر
نویسنده:_طیبه‌رضایی
پارت:_ بیست و سوم

رها:_ بعد از شوخی و مزاح با الیاس به کارهایم رسیده‌گی کرده رفتم خانه در طول روز تمام‌سعی ام‌را کردم تا با مهران‌هم صحبت نشوم برای شب غذا پخته کردم‌ و دسترخوان را انداختم و غذا را چیدم تا میخواستم‌برم‌بالا پدرم گفت...
رضا:_ رها بیا نان بخور صبح هم چیزی نخوردی مطمئن استم‌نان چاشت هم نخوردی
رها:_ نوش جانتان پدرجان اما مه اشتها ندارم
رضا:_ زود باش بیا سر دسترخوان بشین خودت اخلاقم ره میفهمی اگر اعصابم را خراب کنی باز بیشتر ناراحت میشی
رها:_ پدرم‌وقتی عصبی میشد خودش ره کنترول نمیکرد هرچی دم دستش میامد ره میزد رفتم سر دسترخوان گرچه اشتها نداشتم اما بازم از ترس پدرم کمی خوردم حقیقتاً آدم‌ترسویی بودم نان خورده دسترخوان ره جمع کردم ظرف ها ره شستم رفتم بالا در اتاقم کمی درس داشتم اوناره خواندم خیلی تشنه شده بودم به جگ دیدم آب نداشت رفتم تا آب بیارم که پدرم از اتاقش بیرون شد روبه مه کرده گفت..
رضا:_ با مهران گپ زدی
رها:_ بخاطر چی
رضا:_ نامزدی تان
رها:_ پدر لطفاً یکبار گفتم نمیخوایم شما چطور میتانین با یگانه دخترتان اینطور برخورد کنید
رضا:_ تو برم یاد نتی چطور همرایت رفتار کنم آمادگی ات ره بگیر ای نامزدی و عروسی حتمی است دو هفته هم بیشتر وقت نداری
رها:_ اما پدر ما همدیگه ره نمیخاییم در ضمن تازه ۱۹ سال سن دارم هنوز برای عروسیم خیلی وقت مانده مه هنوز به هیچ از آرزوهایم نرسیدم
رضا:_ بس دیگه بیشتر از ای اعصابم‌ره خراب نکو و مجبورم‌نکو سرت دست بلند کنم و به زور بقبولانمت
رها:_ یعنی این کار ره به خاطر او پسری که فقط چند وقت میشه در زندگی تان پیدا شده با دخترتان که چندین‌سال میشه دخترتان است انجام میدهید؟

105

کافه کتاب - Book Cafe

07 Nov, 13:54

30 Oct, 09:38

29 Oct, 15:50

22 Oct, 15:36

کم نیستند کتاب‌های خودیاری که توصیه‌های مختلفی در مورد هنر گوش دادن، از جمله تماس چشمی، تکرار کلمات گوینده و تقلید زبان بدن او را ارائه داده‌اند. در بسیاری از جلسات و دیدارها، گفتگوی درونی ما به حالت خلبان خودکار رفته و در هم‌دستی با نفسمان، ما را تشویق می‌کند تا به جایگاه خود بچسبیم و کورکورانه از آن دفاع کنیم. وقتی به لاک دفاعی می‌رویم، نمی‌توانیم گفته‌های دیگران را هضم کنیم.

نشر فلسفه تقدیم می‌کند:
کتاب هنر گفتگوهای آگاهانه اثر چاک ویزنر

63

کافه کتاب - Book Cafe

22 Oct, 10:35

این آثار جنگی است که بانیان آن مدعیان حقوق انسان‌ها هستند. از برابری تمام نژادها و به صورت کلی بشریت و برادری همه آنها سخن می‌گويند. اما باید دانست که نه تنها در این لحظه تاریخی بلکه پیوسته نزدیک به ۶ قرن است که بیشترین کشتار در طول تاریخ توسط این وحوش انجام گرفته است.

🔺تاریخ از ثبت این حوادث به شرم آمده است و نمی داند چگونه و با چه روشی چنین رخدادهایی را به آیندگان منتقل کند.

78

کافه کتاب - Book Cafe

22 Oct, 10:34

یحیی کتاب را با قوت و قدرت تمام گرفت و هیچ بهانه‌ای برای کسی باقی نگذاشت!
اگر کسی او را به‌خاطر خون‌ها سرزنش کند، این خون اوست.
اگر کسی او را به‌خاطر تخریب سرزنش کند، او خودش زیر آوار ماند.
اگر کسی او را به‌خاطر جهاد سرزنش کند، این جهاد اوست.
اگر کسی او را به‌خاطر این همه شهید سرزنش کند، این شهادت اوست.
اگر کسی او را به‌خاطر زندگی‌اش سرزنش کند، این زندگی اوست که در تعقیب و گریز، اسارت، پی‌گیری، مبارزه، تشویق و شهادت سپری شده است.
اگر کسی او را به‌خاطر خستگی سرزنش کند، او زندگی‌اش را با خستگی [و نگرانی برای امت] سپری نمود.

✍ ادهم شرقاوی
📝 خلیل الرحمن خباب

68

کافه کتاب - Book Cafe

22 Oct, 10:17

کافه کتاب - Book Cafe (Persian)

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe

کافه کتاب - Book Cafe