Iran Biotech News (IBN)

هویج ممکن است با بهبود سلامت روده به مدیریت دیابت کمک کند.

هویج ممکن است قدرتمندتر از آن چیزی باشد که ما تصور می‌کردیم، فراتر از استفاده در مصارف غذایی، این ماده غذایی غنی از مواد مغذی به دلیل فواید سلامتی بالقوه خود مورد توجه قرار گرفته است. نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که هویج می‌تواند نقش مهمی در مبارزه با دیابت نوع دو ایفا کند.

نتایج تحقیقات منتشرشده در سایت ارث نشان داد که هویج تنظیم سطح قند خون را در بدن تقویت می‌کند و تأثیر مفیدی بر باکتری‌های روده دارد.

دیابت نوع دو یک نگرانی بهداشت عمومی گسترده و رو به رشد محسوب می‌شود که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. این بیماری مزمن که با ناتوانی بدن در استفاده موثر از انسولین مشخص می‌شود، می‌تواند منجر به عوارض جدی ازجمله بیماری قلبی، آسیب کلیوی، مشکلات عصبی و از دست دادن بینایی شود.

شیوع دیابت نوع دو به‌طور پیوسته در حال افزایش است و عواملی مانند سبک زندگی کم تحرک، رژیم‌های غذایی ناسالم و افزایش نرخ چاقی افزایش یافته است.

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، تعداد افراد مبتلا به دیابت در چند دهه گذشته تقریباً چهار برابر شده است که این امر نیاز مبرم به پیشگیری، مدیریت و راهبردهای درمانی مؤثر را نشان می‌دهد. درمان‌های کنونی برای دیابت نوع دو شامل تغییرات رژیم‌غذایی و داروهاست که می‌تواند بسیار تحریک‌کننده باشد.

محققان پیشنهاد کردند که هویج، سرشار از ترکیبات فعال زیستی و ممکن است راهی طبیعی برای تکمیل درمان‌های موجود باشد.

نتایج بررسی نشان داد که رژیم‌ غذایی غنی شده با هویج می‌تواند قند خون را تنظیم و میکروبیوم روده را نیز در سلامت حفظ کند. کارشناسان به این نتیجه رسیدند که ترکیبات زیست فعال موجود در هویج، مانند عوامل تقویت‌کننده اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه، منجر به این پیشرفت‌ها شده است و مصرف هویج می‌تواند تعادل سالم‌تری از باکتری‌های روده را نشان دهد.

محققان امیدوارند که این تحقیق بتواند راه را برای مطالعات بالینی بزرگتر برای کمک به ارائه اقدامات پیشگیرانه در برابر دیابت نوع دو هموار کند.

در مقاله «بررسی اثر ضد دیابتی آب هویج زرد ایرانی پروبیوتیکه شده توسط لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس» آمده است، تمایل افراد به استفاده از پروبیوتیک‌ها افزایش یافته است و این مواد در بهبود سلامت تاثیر دارند. پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که اثرات مفید برای سلامت انسان دارند. در بین پروبیوتیک‌ها، لاکتوباسیلوس اهمیت ویژه‌ای دارد و نتایج نشان داد که لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس توانایی رشد در آب هویج زرد ایرانی را دارد و ماندگاری آن در این آبمیوه بهترین نتیجه را نشان داد.

https://www.sid.ir/paper/197285/fa

@biotech_ir

ماده ضدعفونی‌کننده دست از ابتلا به آنفلوآنزای معده پیشگیری می‌کند؟

ممکن است فکر کنید که استفاده کردن از ماده ضدعفونی‌کننده دست راهی مناسب برای تمیز نگه داشتن دست‌هاست اما مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها می‌گویند که ضدعفونی‌کننده دست در برابر نوروویروس خیلی خوب عمل نمی‌کند.

اگر تا به حال دچار آنفلوآنزای معده شده‌اید، بدانید که بسیاری از اوقات دلیل آن نوروویروس بوده است. نوروویروس اگرچه بسیار مسری است اما واقعا آنفلوآنزا نیست. بیماری آنفلوآنزا از ویروس آنفلوآنزا منشاء می‌گیرد و با استنشاق یا لمس قطرات تنفسی آلوده گسترش می‌یابد. نوروویروس از طریق غذای آلوده یا لمس سطوح آلوده، پخش و باعث علائم شکمی مانند استفراغ، اسهال یا درد معده می‌شود. همچنین ممکن است علائمی شبیه آنفلوآنزا مانند تب، بدن درد و سردرد داشته باشید.

دقیقا مانند بیماری آنفلوآنزا و کووید، شستن مکرر دست‌ها برای جلوگیری از انتشار نوروویروس مهم است. ممکن است فکر کنید که ضدعفونی‌کننده دست راهی مناسب برای تمیز نگه داشتن دست‌های شما خواهد بود، اما مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها می‌گویند که ضدعفونی‌کننده دست در برابر نوروویروس خیلی خوب عمل نمی‌کند. نتایج تحقیق اروپایی منتشرشده در سال ۲۰۲۲ که برخی ضدعفونی کننده‌های دست را در برابر یک سویه نوروویروس آزمایش کرد، نشان داد که ضدعفونی‌کننده‌های دست با محتوای الکل بالاتر (۸۵ درصد الکل) می‌توانند نورویروس را بیش از سایرین کاهش دهند اما نمی‌توانند آن را کاملا از بین ببرند. ضدعفونی کننده‌های دست بدون الکل ساخته شده با کلرید بنزالکونیوم به سختی در این مورد کارایی داشتند.

چرا ضدعفونی کننده‌های دست در برابر نوروویروس‌ها کارایی ندارند؟

ضدعفونی‌کننده‌های دست در طول همه‌گیری کووید-۱۹ به یکی از اقلامی تبدیل شدند که در فروشگاه‌ها و به‌صورت آنلاین به فروش می‌رسیدند. زمانی که به مقداری صابون و آب تمیز دسترسی ندارید، ضدعفونی‌کننده دست بسیار مورد راحتی است و این روزها، این مواد ضدعفونی کننده را در ورودی‌های لابی ساختمان و مطب‌های پزشکی خواهید یافت. ضدعفونی‌کننده‌های دست می‌توانند در برابر ویروس‌های دارای پوشش (غلاف ویروسی) مانند کووید-۱۹ و ویروس‌های آنفلوانزا موثر باشند، با این حال، نورو ویروس یک ویروس بدون پوشش است.

ویروس بدون پوشش چیست؟

ویروس‌های بدون پوشش، فاقد غشای خارجی چربی هستند. ویروس‌های بدون پوشش، قوی‌تر هستند و می‌توانند به بافت‌های بدن شما آسیب برسانند. نوروویروس، انترو ویروس، آدنوویروس و راینوویروس (سرماخوردگی) نمونه‌هایی از ویروس‌های بدون پوشش هستند. ویروس‌های بدون پوشش مانند نوروویروس نسبت به دماهای شدید و ضدعفونی‌کننده‌های اولیه مقاوم‌تر هستند.

این امر کنترل شیوع نوروویروس را دشوار می‌کند. شیوع بیماری زمانی رخ می‌دهد که دو یا چند نفر با قرار گرفتن در معرض نوروویروس یکسان آلوده شوند. بر اساس آمار منتشرشده از مراکز بهداشت، سالانه بیش از ۲۵۰۰ شیوع نوروویروس رخ می‌دهد که بیشتر در طول ماه‌های زمستان است. اغلب شیوع بیماری می‌تواند در جایی اتفاق بیفتد که مردم از نزدیک دور هم جمع شده‌اند مانند رستوران‌ها، مراسم پذیرایی، مدارس و مراکز بهداشتی و غذا را به‌صورت اشتراکی مصرف می‌کنند. این ویروس می‌تواند روزها روی سطوح زنده بماند.

چگونه از نوروویروس جلوگیری کنیم؟

از آنجایی که ضدعفونی کننده دست در از بین بردن نوروویروس خیلی خوب عمل نمی‌کند اما می‌توانید با تمیز نگه داشتن دست‌های خود با استفاده از آب و صابون از خود در برابر این نوع ویروس محافظت کنید. تمرین روزهای کووید را به یاد دارید؟ باید دست‌های خود را بعد از استفاده از سرویس بهداشتی به خوبی بشویید، زیرا نوروویروس می‌تواند قبل از اینکه علائم را احساس کنید در مدفوع ظاهر شود. اگر در حال دست زدن، تهیه یا خوردن غذا هستید، دستان شما باید تمیز باشند. اگر بیمار هستید، حداقل تا ۴۸ ساعت پس از پایان علائم نوروویروس، نباید برای دیگران غذا تهیه کنید.

میزهای آشپزخانه، ظروف آشپزخانه، تخته آشپزخانه و سایر سطوحی که با مواد غذایی در تماس هستند باید اغلب با استفاده از سفیدکننده و سپس صابون و آب ضدعفونی شوند. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده به نوروویروس مبتلا شده‌اید، از دستکش‌های یکبار مصرف برای دست زدن به ملحفه‌ها و لباس‌هایی که ممکن است روی آن‌ها استفراغ یا مدفوع وجود داشته باشد، استفاده کنید و آنها را با آب داغ بشویید و از بالاترین دمای خشک‌کن استفاده کنید؛ نوروویروس‌ها می‌توانند تا دمای ۱۴۵ درجه فارنهایت را تحمل کنند.

@biotech_ir

بهره‌گیری از قدرت بینایی زبان موش‌ها برای درمان بیماری‌های عصبی

شماری از دانشمندان آمریکایی با شناخت مسیر عصبی که حرکت زبان را برای رسیدن به اهداف لمسی در موش‌ها کنترل می‌کند، امیدوار اند به درمان‌های بهتری برای بیماری‌های اختلالات عصبی برسند.

به گزارش گروه علمی ایرنا، موش‌ها با استفاده از زبان خود اشیای لمسی را تشخیص می‌دهند. جویدن نان شیرینی حین خواندن اخبار صبحگاهی، صحبت کردن حین رانندگی، بیرون آوردن تکه‌ای از غذا که بین دو دندان گیر کرده همه با هماهنگی زبان و مغز و بدون توجه آگاهانه انسان‌ها انجام می‌شود؛ اما مسیر دقیق عصبی این هماهنگی در مغز تا کنون و تا حد زیادی ناشناخته مانده است.

اکنون، شماری از دانشمندان دانشگاه خصوصی کرنل در نیویورک آمریکا مسیر عصبی را شناسایی کرده‌اند که موش‌ها برای هدایت زبان به سمت اهداف با قابلیت لمس از آن استفاده می‌کنند؛ کولیکولوس برتر یا همان ناحیه‌ای در مغز که پستانداران از آن برای هدایت نگاه خود به سمت اهداف بصری کمک می‌گیرند.

جسی گلدبرگ، استاد رشته زیست‌شناسی عصبی و رفتارشناسی در دانشکده علوم و هنر دانشگاه کرنل و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: ماهیت کنترل جنبشی، نظارت بر رفتار درلحظه است تا تنظیمات همزمان محقق شود. این تنظیمات در مغز خودکار هستند، اما بر اثر انواع بیماری‌ها ممکن است کارایی خود را از دست داده و آسیب ببینند.

وی گفت: اگر قابلیت حس لامسه‌ و بازخورد آن را از زبان انسان حذف کنیم، گفتار نامفهوم می‌شود و قدرت بلع بهم می‌خورد. علت شماره یک مرگ و میر در برخی بیماری‌های عصبی؛ مانند پارکینسون، دیستونی (بدقوامی ماهیچه) یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، ذات الریه ریوی یا استنشاقی است. زیرا با کنترل ضعیف زبان، فرد توان کنترل خوب و درست غذا و آب را ندارد و به طور تصادفی آنها را استنشاق می‌کند و خفه می‌شود. شناسایی این مسیر سرنخی برای بهبود درمان اختلالات عصبی است.

بیشتر بخش‌های مغز به کنترل جنبشی اختصاص دارد؛ مانند جویدن و رسیدن به یک فنجان بدون نگاه کردن. اما سازوکار بازخوردهای لمسی در اندام‌ها از جمله در زبان تا حد زیادی ناشناخته مانده است، زیرا مشاهده آن دشوار است. فناوری‌های جدید از جمله دوربین‌های پرسرعت و یادگیری ماشینی به محققان امکان را می‌دهد تا ارتباطات جدید برقرار کنند.

چند سال پیش، محققان دانشگاه کرنل روشی را برای مطالعه کنترل جنبشی در محل در موش‌ها با تمرکز بر زبان آنها هنگام لیسیدن آب از یک منبع آب طراحی کردند. آنها متوجه شدند موش‌ها به شکل دوره‌ای آب می‌خورند مثلا در هر ثانیه شش تا هشت بار به منبع آب لیس می‌زنند.

محققان این موضوع را با استفاده از یک الگوریتم یادگیری عمیق برای تجزیه و تحلیل ساعت‌ها فیلم ویدئویی گرفته شده با دو تصویر در هر میلی ثانیه به نتایج این یافته رسیدند که در موش‌ها، یک معماری بسیار حفاظت شده از مغز وجود دارد و معمولا دستاوردهایی در این سطح بعدا قابل بررسی و شاید تعمیم به انسان باشد.

این دستاورد همچنین راه‌هایی را برای تحقیق در مطالعات مرتبط با گفتار، استفاده پیچیده دیگری از کنترل زبان با هدایت لمسی و رباتیک هوشمند مصنوعی باز می‌کند.

https://news.cornell.edu/stories/2025/01/mice-use-their-tongues-see-tactile-targets

@biotech_ir

یک نانوداروی تزریقی می‌تواند به سرعت خونریزی را بند بیاورد

شرکت کایوگا بیوتک (Cayuga Biotech) با ارائه نتایج بررسی‌های خود روی نانومحصول جدید که تولید کرده، از اثربخشی بالای این محصول در کاهش خونریزی بعد از عمل خبر داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، در شصت و ششمین نشست سالانه ASH، مسئولان شرکت کایوگا بیوتک نشان دادند که پلی‌فسفات با زنجیره کوتاه مصنوعی (polyP) پیچیده شده در نانوذرات سیلیکا (SNP) قادر است خونریزی‌های شدید را بند آورد. این محصول در هنگام جراحی یا حوادث منجر به خونریزی می‌تواند جان بیمار را نجات دهد.

کایوگا بیوتک شرکتی است که داروهایی را تولید می‌کند که از توانایی ذاتی بدن برای متوقف کردن خونریزی استفاده می‌کند تا خونریزی را مهار کند. این شرکت داده‌هایی را در مورد درمان مبتنی بر پلی‌فسفات (polyP) نسل اول خود ارائه کرد که برای مقابله با خونریزی‌های تهدید کننده زندگی طراحی شده است. نتایج نشان داد که کمپلکس polyP-SNP زمان خونریزی را ۹۱% (P<۰.۰۰۰۱) کوتاه کرد و از دست دادن خون را تا ۵۹% (p<۰.۰۵) در مدل‌های آسیب‌دیده حیوانات کاهش می‌دهد. این داده‌ها در قالب پوستری در شصت و ششمین نشست و نمایشگاه سالانه انجمن هماتولوژی آمریکا (ASH) در سن دیگو، کالیفرنیا ارائه شد.

جاشوا گلدشتاین، معاون بخش اورژانس، بیمارستان عمومی ماساچوست، گفت: «این داده‌ها هیجان‌انگیز هستند زیرا نشان می‌دهند که مجموعه polyP-SNP پتانسیل مراقبت از خونریزی شدید و تهدیدکننده زندگی را دارد. این نتایج برای نجات جان انسان‌ها بسیار مهم است و احتمالاً برای تأثیر روی خونریزی در اورژانس می‌تواند بسیار تاثیرگذار باشد.»

داده‌های ارائه شده در این رویداد نشان می‌داد که استفاده از این محصول نانویی موجب کاهش قابل توجه در از دست دادن خون، زمان خونریزی کوتاه‌تر و بهبود تراکم لخته نسبت به گروه کنترل می‌شود. برخلاف گروه کنترل، هیچ کدام از نمونه‌های حیوانی که با کمپلکس polyP-SNP درمان شده بودند، به دلیل از دست دادن خون، زودتر از موعد جان خود را از دست ندادند. هیچ عارضه جانبی در طول مدت آزمایش مشاهده نشد.

کمپلکس polyP-SNP یک درمان تحقیقاتی، درجه یک و مبتنی بر polyP است. به عنوان یک داروی تزریقی که در بافت سالم بی‌اثر است، کمپلکس polyP-SNP از طریق جریان خون به هر محل خونریزی می‌رود و برای تسریع واکنش لخته شدن با پتانسیل کم برای ایجاد لخته در بافت سالم عمل می‌کند.

سالانه نزدیک به ۲ میلیون نفر در جهان بر اثر خونریزی جان خود را از دست می‌دهند که اکثریت آن قابل پیشگیری است. مهمترین علل مرگ قابل پیشگیری در اثر خونریزی، محل‌های خونریزی (مانند خونریزی داخلی و آسیب نافذ) و تأخیر در کنترل هموستاتیک است که هیچ یک از این موارد به اندازه کافی بررسی نشده است. با توجه به ماهیت محل‌های خونریزی غیر قابل تراکم، پیچیدگی مداخله بالینی زمان بر است و تاخیر در درمان اغلب منجر به مرگ بیمار می‌شود.

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0006497124067223

https://ashpublications.org/blood/article/144/Supplement%201/3964/529596/A-Novel-Synthetic-Short-Chain-Polyphosphate-polyP

@biotech_ir

افزایش سن، برخی از سلول‌های مغز را بیشتر از سایرین تغییر می‌دهد

نقشه‌برداری دقیق از ۱.۲ میلیون سلول مغز نشان داده است که همه‌ی انواع سلول‌ها به یک شکل پیر نمی‌شوند و برخی که در یک «نقطه ویژه» خاص یافت می‌شوند در برابر روند پیری حساس‌تر هستند. این مطالعه، این راه را برای توسعه درمان‌های جدید برای بیماری‌های مغزی مرتبط با افزایش سن باز می‌کند.

با افزایش سن، سلول‌ها و بافت‌های مختلف آسیب می‌یابند. در حالی که این یک فرآیند طبیعی است، به این معنی است که سن زیستی ما می‌تواند با سن تقویمی ما متفاوت باشد. درک تغییرات سلولی همراه با پیری زیستی، ما را یک قدم به کاهش یا مدیریت روند پیری نزدیک‌تر می‌کند.

به نقل از نیواطلس، در یک مطالعه جدید در مورد پیری مغز، دانشمندان موسسه آلن برای علوم مغز در سیاتل انواع سلول‌های خاصی را شناسایی کردند که با افزایش سن تغییر می‌کنند و همچنین یک «نقطه ویژه» را کشف کردند که بسیاری از این تغییرات در آن رخ می‌دهد.

کلی جین(Kelly Jin)، دانشمند مؤسسه آلن و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: فرضیه ما این است که این نوع سلول‌ها در یکپارچه‌سازی سیگنال‌های محیط ما یا چیزهایی که مصرف می‌کنیم کارایی کمتری دارند و از دست دادن کارایی آنها به نحوی به پیری در بقیه بدن کمک می‌کند. من فکر می‌کنم که این بسیار شگفت‌انگیز است، و فکر می‌کنم قابل توجه است که می‌توانیم آن تغییرات بسیار خاص را پیدا کنیم.

جین و همکارانش از توالی‌یابی آران‌ای تک سلولی پیشرفته و ابزارهای پیشرفته نقشه‌برداری مغز که از طریق ابتکار مغز مؤسسه ملی بهداشت(NIH) توسعه یافته بود، برای نقشه‌برداری تقریبا ۱.۲ میلیون سلول مغزی منفرد از موش‌های جوان و مسن از هر دو جنس استفاده کردند. موش‌های «پیر» ۱۸ ماهه بودند که در انسان‌ها معادل اواسط دهه ۵۰ تا اواخر دهه ۶۰ زندگی است. مغز موش به دلیل شباهت آن به مغز انسان در ساختار، عملکرد، ژن‌ها و تنوع سلولی انتخاب شد.

محققان سلول‌ها را در ۱۶ ناحیه وسیع مغز که حدود ۳۵ درصد از حجم کل مغز موش را در بر می‌گیرد، و به بیماری‌های مرتبط با افزایش سن حساس است، ترسیم کردند. رویکرد آنها به محققان اجازه داد تا رونویسی منحصر به فرد سلول‌ها را شناسایی کرده و آنها را برای تغییرات مربوط به سن در بیان ژن بررسی کنند.

افزایش سن، برخی از سلول‌های مغز را بیشتر از سایرین تغییر می‌دهد

دکتر جان نگای(John Ngai)، می‌گوید: سال‌ها، دانشمندان اثرات پیری را بر روی مغز مطالعه کردند. اکنون، با ابزارهای نقشه‌برداری نوآورانه، محققان می‌توانند نحوه تاثیر پیری بر کل مغز را بررسی کنند. این مطالعه نشان می‌دهد که بررسی بیشتر مغز در سطح جهانی می‌تواند درک تازه‌ای در مورد چگونگی پیری مغز و اینکه چگونه بیماری‌های عصبی ممکن است فعالیت طبیعی پیری را مختل کنند، به دانشمندان ارائه دهد.

محققان دریافتند که بیشتر سلول‌های گلیال که دسته‌ای از سلول‌ها بودند که از نورون‌های مغز پشتیبانی و محافظت می‌کنند، تغییرات قابل توجهی مرتبط با افزایش سن را در بیان ژن نشان دادند. سلول‌های مرتبط با سیستم ایمنی و سلول‌های گلیال تخصصی به نام‌های تانیسیت و سلول‌های اپاندیمال به شدت تحت تأثیر قرار گرفتند. تانیسیت‌ها در هیپوتالاموس یافت می‌شوند.

آنها بسیار منحصر به فرد هستند و به عنوان موانع ساختاری و عملکردی بین مغز و مایع مغزی نخاعی(CSF) عمل می‌کنند. سلول‌های اپاندیمال طناب نخاعی و بطن‌های مغز را می‌پوشانند.

افزایش سن، برخی از سلول‌های مغز را بیشتر از سایرین تغییر می‌دهد

به طور خاص، محققان افزایش بیان ژن‌های التهابی و پاسخ ایمنی در این سلول‌ها و کاهش بیان ژن‌های مربوط به سیگنال‌دهی و ساختار نورون را مشاهده کردند. مهم‌ترین تغییرات در سلول‌های نزدیک بطن سوم هیپوتالاموس(V۳) بود که برای تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی و رفتاری حیاتی از جمله دما، گرسنگی و سیری، تشنگی و تعادل مایعات، چرخه‌های خواب و بیداری و ریتم‌های شبانه‌روزی حیاتی است.

محققان امیدوارند که یافته‌های آنها منجر به تحقیقات بیشتر در مورد این نقطه ویژه تازه کشف شده و به طور بالقوه، توسعه درمان‌هایی شود که پیری مغز را کُند یا مدیریت می‌کند و از بیماری‌های عصبی جلوگیری می‌کند.

پیری مهم‌ترین عامل خطر برای بیماری آلزایمر و بسیاری دیگر از اختلالات مخرب مغزی است. این نتایج نقشه بسیار دقیقی را ارائه می‌کند که سلول‌های مغز ممکن است بیشتر تحت تاثیر پیری قرار گیرند.

این نقشه جدید ممکن است اساسا طرز فکر دانشمندان را در مورد چگونگی تاثیر پیری بر مغز تغییر دهد و همچنین راهنمایی برای توسعه درمان‌های جدید برای بیماری‌های مغزی مرتبط با پیری ارائه دهد.

https://newatlas.com/aging/biological-aging-brain-cells/

https://www.nature.com/articles/s41586-024-08350-8

@biotech_ir

کشف نقطه‌ضعف باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک 

گروهی از پژوهشگران نقطه‌ضعف باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک را کشف کردند تا از آن، برای سرکوب ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی بدون دارو یا مواد شیمیایی مضر استفاده کنند. 
 
استفاده از روش‌های جدید برای کنترل عفونت به شدت لازم است؛ زیرا انتظار می‌رود باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک تا سال ۲۰۵۰ میلادی سالانه جان ۲ میلیون نفر را بگیرند. 
 
مقاومت آنتی‌بیوتیکی یا مقاومت به آنتی‌بیوتیک (مقاومت باکتری‌ها به پادزیست‌ها)، یعنی میکروب‌های بیماری‌زا که برای مبارزه با آن‌ها از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود، با جهش ژنی (موتاسیون) در برابر این داروها مقاومت پیدا کنند و نسل‌های جدیدی به وجود بیایند که نتوان با آن‌ها مبارزه کرد. 
 
پژوهشگران آمریکایی و اسپانیایی به تازگی کشف کرده‌اند که حداقل برخی از باکتری‌ها بهای گزافی برای مقاومت خود می‌پردازند؛ بهایی که احتمالاً قادر خواهیم بود از آن برای مبارزه با عفونت استفاده کنیم. 
 
گورول سوئل (Gürol Süel)، زیست‌شناس مولکولی از دانشگاه کالیفرنیا سن‌دیه‌گو در آمریکا و از اعضای گروه پژوهشی گفت: نقطه‌ضعف باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک را کشف کردیم و می‌توانیم از آن برای سرکوب ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی بدون دارو یا مواد شیمیایی مضر استفاده کنیم. 
 
وی توضیح داد: گمان می‌کردیم مقاومت آنتی‌بیوتیکی تأثیر زیادی در زنده‌ماندن باکتری‌ها دارد؛ اما متوجه شدیم توانایی کنار آمدن با محدودیت منیزیم در محیط باکتری‌ها برای تکثیر آن‌ها مهم‌تر است. 
 
پژوهشگران دریافتند ممکن است حذف منیزیم از محیط، با توانایی رشد باکتری‌ها مقابله کند. سویه‌های جهش‌نیافته نقص یکسانی ندارند، به همین دلیل کاهش ماده مغذی کلیدی نباید بر باکتری‌های لازم برای یک میکروبیوم سالم تأثیر منفی بگذارد. 
 
فلزات باردار مانند یون‌های منیزیم، ریبوزوم‌ها (از اندامک‌های اساسی سلول‌ها که پروتئین را سنتز می‌کنند) را تثبیت می‌کنند. یون‌ها همچنین نقش مهمی در استفاده از اِی‌تی‌پی (آدنوزین تری فسفات) دارند. آدنوزین تری فسفات حامل اصلی انرژی است که برای تمام فعالیت‌های سلولی از آن استفاده می‌شود.ایرنا

https://www.sciencealert.com/achilles-heel-of-drug-resistant-bacteria-has-been-found-scientists-say

https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.adq5249

@biotech_ir

ترکیب نانویی ویتامین سی و اکسیدآهن برای نابودی سلول‌های سرطانی

محققان با ترکیب اسیداسکوربیک و اکسیدآهن در مقیاس نانومتری، نشان دادند که می‌توان تومورهای سرطانی را از بین برد.

به گزارش ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، محققان دانشگاه کنتاکی در حال بررسی راه‌های جدیدی برای استفاده از نانوذرات در ترکیب با مواد دیگر به عنوان رویکردی نوآورانه برای درمان سرطان هستند. این گروه مقاله‌ای منتشر کردند که در آن جزئیات مربوط به طراحی ساختاری حاوی اکسیدآهن و ویتامین C برای مقابله با سرطان درج شده است. این مقاله که در نشریه Nanoscale منتشر شده نشان می‌دهد نانوزیم‌های اکسیدآهن که با اسیداسکوربیک تقویت‌شده می‌تواند برای درمان سرطان مبتنی بر ماکروفاژ به کار گرفته شود.

این تیم از محققان بر روی نانوزیم‌ها، نوعی از نانوذرات مغناطیسی با فعالیت آنزیمی، به عنوان راهبردی برای افزایش فعالیت سرکوب‌کننده تومور اسیداسکوربیک تمرکز کردند.

شنگ تانگ می‌گوید: «اسید اسکوربیک یا ویتامین C اخیراً برای درمان سرطان به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی آن استفاده شده است. با این حال، استفاده از آن به دلیل دوزهای بالای مورد نیاز برای موثر بودن محدود است. ما تصمیم گرفتیم پتانسیل نانوزیم‌ها را برای افزایش کارایی اسید اسکوربیک در درمان سرطان بررسی کنیم.»

محققان دریافتند که اثربخشی درمان‌ به ترتیب اجرا بستگی دارد. ترکیب این نانوذرات با اسید اسکوربیک تنها زمانی سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد که ابتدا نانوذرات اضافه شده و به داخل سلول‌ها وارد شوند. برعکس، اگر نانوذرات و اسید اسکوربیک از خارج از سلول با هم باشند، اثر درمانی نخواهد داشت.

تانگ گفت: «این کشف اهمیت هماهنگ کردن نانوذرات و اسید اسکوربیک در درمان سرطان را نشان می‌دهد، زیرا استفاده از آن‌ها با سایر عوامل نیاز به هماهنگی دقیق دارد.»

محققان همچنین نوع خاصی از سلول‌های ایمنی، ماکروفاژها را برای حمل نانوذرات به محل تومور مهندسی کردند. ماکروفاژها به طور طبیعی به سمت تومورها جذب می‌شوند و هنگامی که با نانوذرات مغناطیسی بارگیری می‌شوند، می‌توان آن‌ها را با استفاده از یک میدان مغناطیسی خارجی به سمت تومور هدایت کرد.

مهندسان در آزمایش‌های خود، سلول‌های سرطان سینه را با نانوذرات ترکیب کردند. هنگامی که آن‌ها اسید اسکوربیک را اضافه کردند، اثر کشتن تومور به طور قابل توجهی افزایش یافت. با اتخاذ این رویکرد، ماکروفاژهای از پیش بارگذاری شده با نانوذرات می‌توانند به عنوان کمکی به اسید اسکوربیک برای درمان سرطان استفاده شوند.

به طور کلی، این تحقیق روشی را ارائه می‌دهد که نانوذرات و سلول‌های ایمنی را به عنوان یک رویکرد امیدوارکننده برای درمان‌های جدید ترکیب می‌کند.

https://engr.uky.edu/news/uk-researchers-explore-use-nanoparticles-improve-cancer-therapy

لینک مقاله
https://pubs.rsc.org/en/content/articlelanding/2024/nr/d4nr01208a

@biotech_ir

توسعه یک کِرِم برای درمان سرطان پوست برای اولین بار در جهان


اولین کرم برای درمان سرطان پوست در جهان می‌تواند جایگزین جراحی و پرتودرمانی شود.

این کرم دارای یک داروی منحصر به فرد است که مانع از تشکیل سرطان پوست می‌شود.

به نقل از آی‌ای، محققان دانشگاه کوئینزلند در حال برداشتن گام‌های مهمی به سوی تولید کرم موضعی پیشگامانه برای پیشگیری و درمان سرطان‌های پوست، به‌ویژه در دریافت‌کنندگان پیوند عضو هستند.

این کرم دارای یک داروی منحصر به فرد است که نشان داده است که مانع از تشکیل سرطان پوست می‌شود.

اولین کرم سرطان پوست در جهان

استادیار جیمز ولز(James Wells)، از موسسه فریزر، این پروژه نوآورانه را رهبری می‌کند.

دکتر ولز می‌گوید: این پروژه برای پیشرفت کرم از طریق توسعه پیش بالینی بسیار مهم است و ما را قادر می‌سازد تا فرمولاسیون ایمن و موثر برای استفاده انسانی ایجاد کنیم.

او نسبت به آینده این پروژه ابراز خوش‌بینی کرد و تاکید کرد: این یک نقطه عطف مهم است که معتقدیم به ما این امکان را می‌دهد که این مولکول امیدوارکننده را به سمت آزمایش‌های بالینی پیش ببریم.

این دارو به عنوان تنها مورد در نوع خود قابل توجه است و نه تنها از بروز سرطان پوست جلوگیری می‌کند، بلکه می‌تواند عوارض اولیه را در بیماران پیوند عضو نیز درمان کند.

ضرورت چنین درمانی به این دلیل است که گیرندگان پیوند برای جلوگیری از رد عضو، باید داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف کنند.

در حالی که این داروها نجات دهنده هستند، خطر ابتلا به برخی سرطان‌های پوست را نیز به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهند.

دکتر ولز توضیح می‌دهد: در حال حاضر، هیچ داروی تایید شده توسط اداره غذا و دارو وجود ندارد که به طور خاص سرطان سلول سنگفرشی را در بیمارانی که تحت پیوند عضو قرار گرفته‌اند، هدف قرار دهد. در عوض، مدیریت این سرطان‌های پوست مستلزم ارزیابی‌های پزشکی مداوم و مداخلات جراحی در طول زندگی افراد است، تا زمانی که سرطان به جایی برسد که متاستاز کند.

وی خاطرنشان کرد که گزینه‌های مدیریت فعلی، بیماران را با انتخاب‌های محدودی مواجه می‌کند که سلامت اعضای پیوندی آنها را به خطر نمی‌اندازد.

او افزود: این درمان جدید واقعا می‌تواند برای این افراد دگرگون کننده باشد.

درمانی که می‌تواند جایگزین جراحی شود

مرحله توسعه پیش بالینی، برای ارزیابی اثربخشی دارو در نفوذ به پوست و بررسی احتمالات برای تولید در مقیاس بزرگ در آینده بسیار مهم است.

این فرآیند تضمین می‌کند که وقتی کرم برای آزمایش‌های انسانی آماده است، آزمایش‌های دقیقی برای تأیید ایمنی و اثربخشی آن انجام شده است.

دکتر دین ماس(Dean Moss)، از تاثیر بالقوه این درمان پیشگام برای گیرندگان پیوند عضو ابراز هیجان کرد.

ضرورت توسعه درمان‌های موثر برای سرطان پوست در بیماران پیوندی با آماری که نشان می‌دهد بروز سرطان پوست در این افراد به طور قابل توجهی بیشتر از جمعیت عمومی است، مشخص می‌شود.

پیشرفت‌های مستمر مانند این کرم موضعی برای نوآوری پزشکی و بهبود کیفیت زندگی برای هزاران پیوند گیرنده در سراسر جهان ضروری است. ایسنا/

https://www.uq.edu.au/news/article/2024/11/life-changing-cream-treat-skin-cancer-moves-closer-reality

@biotech_ir

تشخیص سریع و آسان سرطان روده با کیت نانویی ایرانی

یکی از شرکت‌های فناور با تولید و عرضه کیت‌های تشخیص سرطان روده، امکان شناسایی سریع این نوع سرطان را فراهم کرده است. تا کنون در قالب برنامه غربالگری، ۶۰۰ هزار نفر از این کیت‌ها استفاده کرده‌اند و پیش‌بینی می‌شود حجم استفاده از این کیت‌های نانویی در غربالگری‌های کشوری افزایش یابد.

بر اساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی، در سال ۱۹۷۰، فقط ۱۵ درصد سرطان‌های گزارش شده در کشورهای در حال توسعه بوده است که این رقم در سال ۱۹۸۰، به ۵۶ درصد رسیده و پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۳۰ به ۷۰ درصد برسد.

سالانه ۱۲ هزار نفر در ایران درگیر سرطان روده می‌شوند؛ مطابق دستورالعمل‌های وزارت بهداشت جمعیت بالای ۵۰ سال و افرادی که در خانواده سابقه سرطان روده دارند، باید سالی یک بار برای این سرطان غربالگری شوند. سن غربالگری در افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان روده بزرگ دارند، ۱۰ سال کمتر از سایرین است.

کولونوسکوپی روشی رایج برای شناسایی این نوع سرطان است. به دلیل مشکلات کولونوسکوپی، غربالگری سرطان روده نیازمند روشی آسان، ارزان، سریع و دقیق است، در نتیجه کیت‌های تشخیص سریع یا Rapid Test  بهتر از روش‌های تهاجمی مثل کولونوسکوپی هستند و کشورها به سوی استفاده از این فناوری متمایل شده‌اند.

تا چند سال قبل در ایران، از کیت‌های یک شرکت آلمانی برای تست سریع استفاده می‌شد که بعد از تحریم‌ها، واردات این نوع کیت‌ها با مشکل روبرو شد. از این رو یک شرکت فناور کیت‌های نانویی (PKM۲ و FOB) با دقت بالای ۹۰ درصد را تولید و به بازار عرضه کرده است. میزان واردات کیت‌های تشخیص سریع سرطان روده ۳۰۰ هزار دلار در سال بود که با تولید آن در داخل کشور دیگر نیازی به واردات نیست.

از سال گذشته خانه‌های بهداشت در سراسر کشور غربالگری را روی سه میلیون نفر شروع کردند که از این کیت‌های نانویی نیز برای غربالگری بیش از ۶۰۰ هزار نفر استفاده شده است. متاسفانه سرطان روده به‌طور معمول در مراحل اولیه نشانه‌ ای ندارد، به همین دلیل غربالگری برای تشخیص این سرطان در مراحل اولیه ضروری است. غربالگری می­‌تواند منجر به تشخیص سرطان در مراحل اولیه و درمان با هزینه کمتر و موفقیت بیشتری شود و از بروز و مرگ و میر بیماران پیشگیری کند.

این تست‌های تشخیص سریع برای غربالگری سرطان روده، سریع، غیرتهاجمی، ارزان و با قابلیت انجام در تمام مناطق جغرافیایی است. این کیت‌ها نیازمند تجهیزات و امکانات آزمایشگاهی نیستند. به‌دلیل ارزان بودن، استفاده آسان و نتایج سریع قابل مشاهده (اغلب بین ۱۰ تا ۲۰ دقیقه) با چشم غیرمسلح و بدون نیاز به افراد متخصص می‌تواند به‌عنوان تست غربالگری در سطح جامعه استفاده شود.

تشخیص با کیت‌های آزمایشگاهی یک ابزار حیاتی در نظام سلامت است؛ تقریباً ۶۶ درصد تصمیمات بالینی را به طور مستقیم تحت تأثیر قرار می‌دهد، در حالی که تنها حدود ۲٫۳  درصد از هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را شامل می‌شود.

مزیت‌های تست‌های تشخیص سریع عبارتند از:

* این روش به ابزار پیشرفته نیاز ندارد و به راحتی در هر مکانی قابل انجام است.

*این روش به مراحل پیچیده برای آماده کردن نمونه نیاز ندارد.

* به سرعت جواب را نشان می‌دهد و جواب آن با چشم غیرمسلح قابل رؤیت است.

* نتایج این سنجش‌ها نیاز به تفسیر آزمایشگاهی ندارند و برای عموم قابل استفاده است.

* قیمت آن ارزان است و بازار مصرف مناسبی دارد. ایسنا/

@biotech_ir

افزایش عملکرد مغز تا ۲۴ ساعت پس از ورزش


یافته‌های جدید پژوهشگران نشان می‌دهد یک جلسه ورزش، عملکرد مغز را تا ۲۴ ساعت بعد افزایش می‌دهد.

به گزارش گروه علمی ایرنا از وبگاه سای‌تِک‌دِیلی، یافته‌های جدید پژوهشگران کالج دانشگاهی لندن (UCL) در انگلیس نشان می‌دهد ورزش باعث می‌شود عملکرد مغز تا روز بعد بهبود یابد.

پژوهش‌های قبلی که در محیط‌های آزمایشگاهی کنترل‌شده صورت گرفته بود، نشان داده بود عملکرد شناختی در ساعات بعد از ورزش افزایش می‌یابد؛ اما مشخص نبود تأثیر آن برای چه مدتی است.

عملکرد شناختی مجموعه توانایی‌های ذهنی ما هستند که توسط بخش‌های مختلف مغز یا شبکه‌های عصبی مغز ما کنترل می‌شوند؛ مانند توان توجه، تمرکز، حافظه، انعطاف‌پذیری ذهنی و برخی توانایی‌های دیگر.

در پژوهش جدید، پژوهشگران دریافتند بزرگسالان ۵۰ تا ۸۳ ساله یک روز پس از انجام فعالیت بدنی متوسط تا شدید، در آزمون‌های حافظه عملکرد بهتری دارند. افرادی که زمان کمتری را به نشستن اختصاص می‌دادند یا شش ساعت یا بیش از آن می‌خوابیدند، نیز امتیاز بیشتری در آزمون‌های حافظه کسب می‌کردند.

خواب عمیق‌ یا خواب موج آهسته، مرحله‌ای از خواب است که ضربان قلب در آن کُند می‌شود و فشارخون کاهش می‌یابد. این مرحله از خواب همچنین باعث بهبود عملکرد حافظه می‌شود و بر اساس یافته‌های این گروه پژوهشی، بخش کوچکی از ارتباط میان ورزش و برخورداری از حافظه بهتر در روز بعد را تشکیل می‌دهد.

دکتر میکیلا بلومبرگ (Mikaela Bloomberg)، سرپرست گروه پژوهشی توضیح داد: فعالیت متوسط یا شدید به معنای انجام هر فعالیتی است که ضربان قلب را بالا ببرد که شامل پیاده‌روی سریع یا بالا رفتن از چند پله باشد و لزوماً به معنای انجام ورزش منظم نیست.

در کوتاه‌مدت، ورزش جریان خون به مغز را افزایش می‌دهد و باعث تحریک انتشار ناقل‌های عصبی مانند نوراِپی‌نفرین و دوپامین می‌شود که طیف وسیعی از عملکردهای شناختی را بهبود می‌بخشد.

این تغییرات عصبی شیمیایی تا چند ساعت پس از ورزش ادامه دارند؛ اما پژوهشگران خاطرنشان کردند که سایر حالات مغزی مرتبط با ورزش، طولانی‌تر هستند؛ مثلاً بر اساس شواهد ورزش خلق‌وخو را تا ۲۴ ساعت بهبود می‌بخشد.

https://www.ucl.ac.uk/news/2024/dec/commentary-exercise-boosts-memory-24-hours-after-workout-new-research#:~:text=Yet%20beyond%20the%20longer%20term,to%2024%2Dhours%20after%20exercising.


https://ijbnpa.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12966-024-01683-7

@biotech_ir

قلب ما مغز مخصوص به خود را دارد

مدت‌ها پیش از تولد، بافت‌های قلب ما با ریتمی مشخص منقبض و منبسط می‌شوند و این حرکات تنها در آخرین ساعت زندگی ما متوقف می‌شود.

این یک عملکرد بسیار مکانیکی است. با این حال، هر انقباض مانند نُت یک نوازنده در نظر گرفته می‌شود که با ذوق یا ملایمت تحت هدایت اعصابی که درست در زیر لایه‌های بیرونی قلب قرار گرفته‌اند، نواخته می‌شود.

به نقل از ساینس‌آلرت، این مسیرها که به عنوان سیستم عصبی داخل قلب شناخته می‌شوند، به عنوان یک نقطه توقف برای اطلاعات منتقل شده توسط بخش‌هایی از مغز و نخاع فرض می‌شدند.

دانشمندان مؤسسه کارولینسکا در سوئد و دانشگاه کلمبیا در ایالات متحده اکنون سطح پیچیدگی شگفت‌انگیزی را در میان نورون‌هایی که قلب گورخرماهی را احاطه کرده‌اند، کشف کرده‌اند که نظریه‌های موجود در مورد چگونگی حفظ نبض این اندام در گونه‌های مختلف و همچنین خودمان را به چالش می‌کشد.

کنستانتینوس آمپاتزیس(Konstantinos Ampatzis)، عصب‌شناس موسسه کارولینسکا، که سرپرستی این مطالعه را بر عهده داشت، می‌گوید: این «مغز کوچک» نقش کلیدی در حفظ و کنترل ضربان قلب دارد و شبیه به نحوه تنظیم عملکردهای ریتمیک مغز مانند حرکت و تنفس است. در طول تاریخ، تصور می‌شد که فعالیت قلب خودگردان است.

آلبرشت فون هالر(Albrecht von Haller)، آناتومیست آلمانی قرن هجدهم، در خلاصه متن فیزیولوژی خود مدعی شد قلب دارای یک «تحریک پذیری ذاتی» است که توسط خون وارد شده به آن ایجاد می‌شود.

در قرن نوزدهم، دسته‌هایی از اعصاب به نام گانگلیون(ganglia) در قلب قورباغه‌ها و سپس در قلب انسان‌ها یافت شد که به سرعت فهمیدند که نقش یک ضربان‌ساز قلب را ایفا می‌کنند و سرعت انقباضات عضلانی را کنترل می‌کنند.

این آغاز قرن‌ها تحقیق در مورد توانایی ثابت قلب برای تپش بوده است و دانشمندان در مورد میزان کنترل سیستم عصبی مرکزی بر نبض مطالعاتی انجام دادند.

امروزه تصور می‌شود که مغز از طریق سیستم سمپاتیک «جنگ یا گریز» و سیستم پاراسمپاتیک «استراحت و هضم»، بر عملکرد قلب تاثیر می‌گذارد.

این امر از طریق مسیرهای عصبی متعددی که فیبرهای عضلانی پیچ خورده قلب را با گانگلیون‌های محیطی مرتبط می‌کنند، مدیریت می‌شود که به نوبه خود به دسته‌های نورون در سیستم عصبی مرکزی متصل هستند و ضربان را از دور در پاسخ به محرک‌های شیمیایی و فشار تغییر می‌دهند.

با توجه به موشکافی چندین نسل از دانشمندان، نه تنها تعجب‌آور نیست که بحث بر سر تاثیر مغز بر قلب همچنان ادامه دارد، بلکه هنوز موارد زیادی درباره ساختار قلب باید کشف شود.

آمپاتزیس و گروهش از ترکیبی از برچسب‌گذاری ایمونولوژیک، پروفایل آران‌ای تک‌تک سلول‌ها و تجزیه و تحلیل خواص الکتریکی نورون‌هایی که از بافت قلب عبور می‌کنند، استفاده کردند تا نقشه‌ای دقیق از سیستم عصبی داخل قلب یک قلب گورخرماهی تهیه کنند.

محققان تنوع بالایی از انواع سلول‌ها را کشف کردند، از جمله زیر مجموعه‌ای از اعصاب که شبیه به نورون‌های مولد الگوی مرکزی در سیستم عصبی مرکزی هستند، مسیرهایی که همه چیز از جویدن غذا گرفته تا راه رفتن را کنترل می‌کنند.

انسان و گورخرماهی به رغم اینکه یک فاصله تکاملی صدها میلیون ساله دارند، فیزیولوژی قلبی عروقی آنها به طرز شگفت انگیزی شبیه به هم است، که نشان می‌دهد اکثر مهره‌داران در این مسیرهای عصبی مشترک هستند.

https://news.ki.se/the-heart-has-its-own-brain#:~:text=New%20research%20from%20Karolinska%20Institutet,new%20treatments%20for%20heart%20diseases.



https://www.nature.com/articles/s41467-024-54830-w

کشف درمانی جدید برای پایان دادن به کابوس‌های کودکانه


پژوهشگران به روشی جدید برای درمان کودکان مبتلا به کابوس‌های مزمن دست یافتند که تعداد کابوس‌ها و ناراحتی‌های ناشی از آن را کاهش و تعداد شب‌هایی را که کودک از خواب نمی‌پَرَد، افزایش می‌دهد.

به گزارش گروه علمی ایرنا از وبگاه مِدیکال اِکسپرس، به نظر می‌رسد این پژوهش، اولین کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی‌شده برای آزمایش کابوس‌درمانی در کودکان و گامی در جهت درمان کابوس‌ها به‌عنوان یک اختلال متمایز (و نه به عنوان نشانه‌ای از یک مشکل دیگر سلامت روان کودکان) به شمار می‌رود.

براساس پژوهش‌ها از هر شش کودکِ دچار مشکلات روانی، یک نفر از کابوس‌های مزمن رنج می‌برد؛ این تخمین ممکن است محافظه‌کارانه باشد؛ زیرا کابوس‌ها به ندرت در غربالگری بالینی معمول گنجانده می‌شوند.

با درمان اختلال سلامت روان کودک، همیشه کابوس‌های وی کاهش نمی‌یابد؛ مثلاً کابوس‌ها به عنوان نشانه‌ای از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شناخته می‌شوند؛ اما زمانی روان‌زخم (ترومای) کودک با موفقیت درمان می‌شود، ممکن است کابوس‌های وی کاهش نیابند. این امر به پژوهشگران دانشگاه اوکلاهما و دانشگاه تالسا در آمریکا انگیزه‌ داد تا راهی جدید برای رفع این مشکل بیابند تا به طور خاص به کابوس‌های کودکان بدون توجه به بیماری یا اختلال اولیه آن‌ها پرداخته شود.

کشف درمانی جدید برای پایان دادن به کابوس‌های کودکانه

طی این درمان، پنج جلسه در هفته به کودکان درباره اهمیت خواب آموزش داده و به آن‌ها انگیزه‌ برای ایجاد عادت‌هایی داده می‌شود که ممکن است کیفیت خواب آن‌ها را افزایش دهد؛ همچنین به آن‌ها می‌آموزند کابوس‌های خود را به شکل رویاهایی دلپذیر «بازنویسی» کنند.

به گفته پژوهشگران در این روش از رفتاردرمانی شناختی استفاده می‌شود. رفتاردرمانی شناختی نوعی رفتاردرمانی است که به افراد کمک می‌کند یاد بگیرند چگونه الگوهای فکری مخرب یا مزاحم را که تأثیر منفی بر رفتار و احساسات دارند، شناسایی کنند و تغییر دهند. این روش درمانی همچنین شامل روش‌های آرام‌سازی، تمرکز حواس، مدیریت استرس و تجسم برای تغییر ساختار رویاها می‌شود.

گزارش یافته‌های این پژوهش در مجله فرانتی‌یِرز این اِسلیپ (Frontiers in Sleep) منتشر شده است،

https://ou.edu/news/articles/2024/december/newly-published-research-shows-effectiveness-of-novel-nightmare-therapy

@biotech_ir

ابزار نانویی برای شناسایی سلول‌های پیر ساخته شد

محققان نانوکاوشگری ساختند که می‌تواند سلول‌های پیر را مشخص کند. این ابزار برای درمان برخی بیماری‌ها بسیار راهگشا است.

نانوکاوشگر فوتوآکوستیک دوپامین-ایندوسیانین سبز (PDA-ICG) ساخته شده که از آن می‌توان برای تشخیص سلول‌های پیر استفاده کرد. سلول‌های پیر در پیشرفت تومور و مقاومت درمانی، درمان نامطلوب و از هم گسیختگی بافت، نقش دارند. نانوکاوشگر PDA-ICG روشی برای شناسایی این سلول‌ها ارائه می‌کند.

پیری سلولی، توقف چرخه سلولی پایدار است که توسط عوامل آسیب‌زا به DNA، استرس اکسیداتیو و سیگنال‌دهی انکوژن ایجاد می شود. سلول‌های پیر برخی سیتوکین‌ها، فاکتورهای رشد و پروتئازها را تولید می‌کنند که در مجموع به عنوان فنوتیپ مرتبط با پیری (SASP) شناخته می‌شوند.

این پدیده به پیشرفت سریع‌تر تومور و بیماری‌های مرتبط با سن کمک می‌کند. شناسایی دقیق و مشاهده این سلول‌ها برای درک نقش آن‌ها در بیولوژی سرطان و توسعه درمان‌های هدفمند بسیار مهم است.

روش‌های سنتی برای تشخیص سلول‌های پیر، مانند رنگ‌آمیزی بتا گالاکتوزیداز و ایمونوشیمی، محدودیت‌هایی از منظر حساسیت و انتخاب‌گری دارند. معرفی روش‌های تصویربرداری پیشرفته، به‌ویژه آن‌هایی که از نانوکاوشگرها استفاده می‌کنند، یک راه‌حل‌های امیدوارکننده برای تشخیص سلول‌ها پیر هستند.

نانوکاوشگر PDA-ICG خواص نور گرمایی پلی دوپامین را با فلورسانس ایندوسیانین سبز ترکیب می‌کند و تصویربرداری فوتوآکوستیک و تصویربرداری فلورسانس از آن‌ها را امکان‌پذیر می‌کند. انتظار می‌رود این عملکرد دوگانه، تصویربرداری از سلول‌های پیر را بهبود بخشد.

در این پروژه محققان رده‌های سلولی سرطانی انسانی، A۵۴۹ و SK-MEL-۱۰۳، را کشت داده و با انواع مختلف PDA-ICG تیمار کردند تا زنده ماندن سلولی و میزان ورود نانوپیمایشگر به داخل سلول ارزیابی شود.

سلول‌ها با عوامل شیمی درمانی، سیس پلاتین و پالبوسیکلیب، برای مدت زمان مشخص تحت درمان قرار می گیرند. پس از حذف دارو، سلول ها با بتاگالوزیداز رنگ‌آمیزی شدند تا سلول‌های پیر شده شناسایی شوند. استخراج RNA و PCR زمان واقعی کمی (RT-qPCR) برای اندازه‌گیری سطح بیان ژن‌های مرتبط با پیری انجام شد.

وسترن بلات برای تجزیه و تحلیل بیان ژن‌های مربوط به پیری، از جمله p۲۱ و pRb انجام شد. از میکروسکوپ کانفوکال برای تصویربرداری و مکان‌یابی سلولی نانوکاوشگر PDA-ICG و ارزیابی پتانسیل آن برای تصویربرداری از سلول‌های پیر استفاده می‌شود.

نتایج نشان داد که نانوکاوشگر PDA-ICG با موفقیت در سلول‌های سرطانی وارد شده‌اند. MTS هیچ اثر نامطلوبی بر زنده ماندن سلول در این آزمایش‌ها نشان نداد. این مطالعه همچنین نشان داد که درمان با سیس پلاتین و پالبوسیکلیب به طور موفقیت آمیزی باعث ایجاد پیری در رده‌های سلولی می‌شود. بیان ژن‌های مرتبط با پیری به‌طور قابل‌توجهی در سلول‌های تیمار یافته‌شده، القای پیری را تایید می‌کند.

میکروسکوپ کانفوکال قابلیت‌های تصویربرداری نانوکاوشگر PDA-ICG را نشان داد. این روش تصویربرداری دوگانه مبتنی بر نانوکاوشگر امکان تجسم دقیق‌تری از سلول های پیر را نسبت به روش‌های سنتی ارائه می کند. این یافته‌ها نشان می دهد که نانوکاوشگر PDA-ICG می تواند به عنوان ابزاری ارزشمند برای مطالعه دینامیک پیری در سرطان و سایر بیماری‌ها باشد. ایسنا/

https://www.azonano.com/news.aspx?newsID=41185

https://www.nature.com/articles/s41598-024-79667-7

@biotech_ir

تأمین نیاز کشور به محصولات دارویی مشتق از پلاسما به همت یک شرکت دانش‌بنیان

با حمایت‌های صندوق نوآوری و شکوفایی و به همت پژوهشگران یک شرکت دانش‌بنیان، ظرفیت تولیدات فرآورده‌های مشتق از پلاسمای خون افزایش و خط تولید آن توسعه پیدا کرده است.

داروهای مشتق از پلاسما بیشترین ارزبری را در میان حوزه تجهیزات پزشکی و سلامت دارد، لذا خودکفایی هر جامعه‌ای در تولید این محصولات می‌تواند یکی از اهداف بلندمدت مسئولان و نهادهای ذی‌ربط این حوزه جهت توسعه تامین داخلی و همچنین ارزآوری کلان باشد. البته شرکت‌های دانش‌بنیان از اهمیت این حوزه غافل نبوده‌اند تا جایی که یکی از این شرکت‌ها به عنوان نخستین کارخانه تصفیه پلاسما در خاورمیانه توانسته با حمایت‌های صندوق نوآوری و شکوفایی طرح تولید فرآورده‌های مشتق از پلاسمای خون را به سرانجام برساند.

این شرکت دانش‌بنیان تاکنون بخش قابل توجهی از نیاز داخلی کشور به فرآورده‌های مشتق از پلاسمای خون را تامین کرده است.

دکتر بردیا فرزام‌فر، مدیرعامل این شرکت دانش بنیان درباره فعالیت‌ها و نقش این شرکت در تولید محصولات دارویی از پلاسمای خون در کشور عنوان کرد: این شرکت اولین و تنها پالایشگاه پلاسمای خون خاورمیانه است که مواد اولیه آن پلاسمای خون انسان‌هایی است که به صورت داوطلبانه آن را اهدا می‌کنند. فرآورده‌های استخراج شده از پلاسمای خون برای درمان بیماری‌های خودایمنی، هموفیلی یا افرادی که به هر دلیلی خون خود را از دست داده و بدنشان نیاز به جبران حجم خون از دست رفته دارد، کاربرد دارد.

به گفته وی، محصولات اصلی این شرکت دانش‌بنیان، داروهایی چون آلبومین و ایمونوگلوبولین (IVIG) است که در درمان انواع بیماری‌ها استفاده می‌شود.

مدیرعامل این شرکت دانش بنیان با اشاره به برنامه‌های آینده این شرکت در جهت توسعه و راه اندازی خط محصولات جدید، تصریح کرد: شرکت ما حدود سه سال است که داروهای آلبومین و ایمونوگلوبولین را تولید و به بازار عرضه کرده است. به تازگی هم تیم تحقیق و توسعه (R&D) شرکت، زمینه‌های تولید محصولات فاکتورها را هم آغاز کرده که همه تلاش ما بر این است ظرف دو سال آینده آن را تولید و به بازار عرضه کنیم.

فرزام‌فر درباره چگونگی تامین پلاسما برای تولید محصولات دارویی تصریح کرد: تقاضای بسیاری از کشورهای همسایه جهت دریافت پلاسمای خون داریم، اما چون اولویت اصلی ما تامین نیاز داخلی کشور است، بنابراین بهتر است که خالص‌سازی پلاسما و تولید محصولات مشتق از پلاسما در داخل کشور و برای مردم تولید شود.

مدیرعامل این شرکت دانش بنیان درباره میزان ارزآوری طرح تولید فرآورده‌های مشتق از پلاسمای خون اظهار کرد: واردات این مشتقات بسته به نوع و کشور وارد کننده از هر صد هزار لیتر خونی که بتوانیم در کشور به محصول و فرآورده‌های مشتق از پلاسما تبدیل کنیم بین 20 تا 30 میلیون یورو در سال صرفه جویی ارزی می‌شود.

وی افزود: در حال حاضر در تلاش هستیم که ظرفیت تولیداتمان را به 300 هزار لیتر برسانیم که اگر این اتفاق بیفتد می‌توان شاهد کاهش ارزبری در کشور تا سقف نزدیک به 100 میلیون یورو باشیم. با افزایش ظرفیت تولید شرکت و بهره بردن شرکت دیگری از تکنولوژی ما در تولید این دو فرآورده مشتق از پلاسمای خون و عرضه آن به بازار تقریبا نیاز کشور به (IVIG) و همچنین نیاز کشور را برای آلبومین تا 70 درصد تامین می‌کنیم.

مدیرعامل این شرکت دانش بنیان با اعلام اینکه «هدف ما در حال حاضر انتقال فناوری این محصولات به کشورهای دیگر است»، درباره برنامه‌های صادراتی این شرکت بیان کرد: البته محصولاتمان را در کشورهایی چون عراق و سوریه ثبت کرده‌ایم، اما چون اولویت اصلی ما تامین نیاز داخلی کل کشور است بنابراین بعد از رسیدن به این مهم، صادرات را آغاز می‌کنیم.

به گفته وی، تولید این محصولات دارویی به صورت مستقیم موجب اشتغالزایی 200 پرسنل در این مجموعه دانش‌بنیان در استان البرز شده است که البته افراد بسیاری هم در خارج از این مجموعه و در زمینه‌های متفاوتی به طور غیرمستقیم مشغول به کارند.

فرزام‌فر درباره میزان بهره‌وری این شرکت دانش‌بنیان در توسعه و تولید خط داروها از نخبگان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی عنوان کرد: با توجه به اینکه بخش عمده‌ای از فعالیت اصلی شرکت ما کاملا تخصصی است لذا آشنایی با رشته‌های علوم زیستی از ویژگی غیر قابل انکار نیروی متخصص شرکت ما است. ما در این مجموعه 5 نیرو با تحصیلات دکترا داریم و در زمینه‌های دیگر چون تولید کنترل کیفی و تضمین کیفیت اداری، میانگین تحصیلات نیروهای ما فوق‌لیسانس است. ایسنا/

@biotech_ir

کاهش علائم افسردگی با دریافت بیشتر روشنایی روز

یافته‌های پژوهشگران نشان می‌دهد گذراندن زمان بیشتر در روشنایی روز، کیفیت خواب افراد را افزایش و علائم افسردگی را کاهش می‌دهد.

به گزارش گروه علمی ایرنا از وبگاه مِدیکال اِکسپرس، این پژوهش که روی بیش از ۶ هزار و ششصد شرکت‌کننده انجام شد، نشان داد افرادی که زمان بیشتری را در روشنایی روز سپری می‌کنند، خواب منظم‌تری دارند و خواب منظم‌تر با کاهش علائم افسردگی و کاهش احتمال ابتلا به افسردگی خفیف یا شدید مرتبط است.

سوزان رِدلاین (Susan Redline)، پزشک ارشد بخش خواب و اختلالات خواب‌ و بیداری ریتم شبانه‌روزی بیمارستان بریگهام و زنان در آمریکا می‌گوید: خواب منظم، تأثیرات گسترده‌ای بر سلامت ما دارد. مطالعات آتی که به بررسی درمان با روشنایی روز می‌پردازند نباید تأثیر خواب منظم روی علائم خلق‌وخو و افسردگی را نادیده بگیرند.

گروه پژوهشی بیمارستان بریگهام و زنان در آمریکا، داده‌های جمع‌آوری‌شده نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه (مربوط به سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴) را بررسی کردند تا دریابند قرار گرفتن در معرض روشنایی (در سطحی که معمولاً معادل قرار گرفتن در معرض نور روز است) با علائم افسردگی مرتبط است. در این مطالعه، نور روز و نظم خواب با استفاده از یک دستگاه مچ‌بند اندازه‌گیری شد.

دَنیِل اِی‌ والاس، سرپرست پژوهشگران گفت: دریافتیم صرف زمان بیشتر در نور روز، با کاهش علائم افسردگی مرتبط است و منظم بودن خواب تا حدی این ارتباط را توضیح می‌دهد. سطح بالاتر ویتامین دی (D) در بدن افرادی که بیشتر در معرض نور روز بودند و نظم خوابشان بیشتر بود، مشاهده شد، اما این موضوع با علائم افسردگی ارتباطی نداشت. ایرنا/

گزارش این پژوهش در مجله انجمن پزشکی آمریکا (جاما) منتشر شده است.
https://medicalxpress.com/news/2024-12-bright-depression-symptoms.html

https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2821240

@biotech_ir

ترسیم نقشه ژنوم یک کوسه ۴۰۰ ساله برای افزایش طول عمر انسان

دی‌ان‌ای باستانی یک کوسه زنده برای کشف امکان افزایش طول عمر انسان، نقشه برداری شده است.

کوسه‌های گرینلند، طولانی‌ترین عمر را در میان مهره‌داران دارند. آنها دارای ژنومی دو برابر انسان هستند که سرنخ‌هایی از طول عمر ۴۰۰ ساله آن‌ها ارائه می‌دهد.

به نقل از آی‌ای، یک گروه بین المللی از دانشمندان در تلاشی مداوم برای افزایش عمر انسان، نقشه ژنوم کوسه گرینلند را ترسیم کرده‌اند.

در یک مطالعه جدید و قابل توجه، دانشمندان یکی از تنها گونه‌هایی را که با توجه به نوع بدن ما بیشتر از ما عمر می‌کنند، مورد مطالعه قرار دادند و آن کوسه گرینلند از اقیانوس اطلس شمالی و اقیانوس منجمد شمالی بود.

در سال ۲۰۱۶، تحقیقات نشان داد که کوسه‌های گرینلند طولانی‌ترین عمر را در میان مهره‌داران دارند و این علاقه به کشف اسرار آنها را برانگیخته است. آن‌ها که توانایی مرموز خود را پنهان نگه می‌دارند و می‌توانند تا ۴۰۰ سال در آب‌های عمیق کمین کنند. آنها حتی تا زمانی که به بیش از ۱۰۰ سال نرسند به بلوغ جنسی نمی‌رسند.

در یک نسخه پیش‌چاپ که به تازگی منتشر شده است، دانشمندان بیان می‌کنند که ۹۲ درصد از دی‌ان‌ای این کوسه را برای درک مکانیسم‌ها و جهش‌های خاص پشت قدرت فوق‌العاده آن‌ها برای تاب‌آوری، ترسیم کرده‌اند. با این دانش، شاید دانشمندان بتوانند نحوه تقلید از این توانایی را در انسان بیابند.

ژنومی دو برابر انسان با توانایی خارق العاده برای ترمیم

ابتدا دانشمندان مجبور بودند برای انجام چنین شاهکاری نمونه‌هایی به دست آورند، زیرا کوسه‌های گرینلند در آب‌های عمیق زندگی می‌کنند. آنها مجبور شدند چندین کوسه را معدوم کنند تا بافتی برای مطالعه به دست آورند و برای این کار مجوز داشتند.

با چنین طول عمر زیادی، ممکن است تعجب آور نباشد که کوسه‌های گرینلند ژنوم «فوق العاده بزرگی» دارند. طول ژنوم آنها دو برابر انسان و بزرگتر از هر کوسه دیگری است. ارتباط این موضوع با طول عمر آنها ممکن است هنوز از نظر علمی ثابت نشده باشد.

با این حال، ممکن است به توانایی آنها در ترمیم دی‌ان‌ای مربوط باشد.

در کوسه گرینلند، نوع خاصی از ژن، آنها را قادر می‌کند تا این عمر طولانی مدت را داشته باشند.

«ژن‌های پرشی» با بیماری‌های ژنتیکی مرتبط هستند و بنابراین «انگل‌های ژنتیکی» نامیده می‌شوند.

اما در این کوسه باورنکردنی، به نظر می‌رسد که آنها برای تکثیر تکامل یافته‌اند تا اثرات مفیدی را ایجاد کنند. نویسندگان مطالعه معتقدند که آنها خود را کپی می‌کنند و در توالی دی‌ان‌ای حرکت می‌کنند و این چیزی است که روند پیری را کاهش می‌دهد. آنها آسیب را برطرف می‌کنند.

همانطور که نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید، اثر مضر این عناصر قابل انتقال نه تنها از بین رفته است، بلکه حتی ممکن است معکوس شده باشد تا یکپارچگی ژنوم در کوسه گرینلند حتی بهتر نیز شود.

به نظر می‌رسد راز طول عمر بیشتر و کاهش روند پیری در ترمیم دی‌ان‌ای باشد.

ترمیم دی‌ان‌ای کلید افزایش طول عمر است

به طور مؤثر، کوسه گرینلند در یک مکان منحصر به فرد در درخت زندگی قرار می‌گیرد. محققان شاهد رفتار ژنتیکی در آن هستند که پیش از این هرگز ندیده بودند.

کوسه‌ها با یکدیگر تفاوت دارند، بنابراین هیچ نمونه دیگری در این قلمرو وجود ندارد. با این حال، محققان قصد دارند دی‌ان‌ای کوسه گرینلند را بیشتر تجزیه و تحلیل کنند و آن را با سایر کوسه‌ها و ماهی‌ها مقایسه کنند تا به کشف این راز ادامه دهند.

دانشمندان در حال بررسی راه‌هایی برای افزایش طول عمر انسان هستند.

یک متخصص می‌گوید: هدف این است که ترمیم دی‌ان‌ای بهتری داشته باشیم.

ما می‌توانیم ببینیم که آیا می‌توانیم داروی خاصی برای هدف قرار دادن این آنزیم ژنومی به این روش طراحی کنیم یا خیر. ایسنا/

https://edition.cnn.com/2024/12/13/science/greenland-shark-genome-longevity-study/index.html

https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2024.09.09.611499v1.full.pdf

@biotech_ir

استخدام شرکت تامین آتیه سلامت البرز
 
شرکت دانش بنیان تامین آتیه سلامت البرز با سابقه بیش از 7 سال در زمینه خدمات آزمایشگاهی، تولید و آموزش جهت تکمیل کادر فنی خود واقع در استان البرز، شهر فردیس ترجیحا از افراد بومی و واجد شرایط دعوت به همکاری نموده و پس از طی این دوره و کسب حد نصاب نمره قبولی آزمون نهایی (رایگان) استخدام خواهد شد.

عنوان شغلی: کارشناس میکروب و مولکولی 
جنسیت: آقا و خانم
مقطع تحصیلی: کارشناسی
رشته تحصیلی: بیوتکنولوژی، میکروبیولوژی
سابقه کاری: مهم نیست
حقوق: توافقی
استان مورد نیاز: البرز
شهر مورد نیاز: فردیس
داشتن روحیه تیمی و آموزش
منضبط و مهارت یادگیری
تسلط به نرم افزارهای آفیس و توانایی در تدوین sop.
آزمون و دوره ها به صورت رایگان برگزار می شود
مزایا:
صبحانه

برای تکمیل فرم استخدام اینجا کلیک نمایید:
https://kar.iranestekhdam.ir/karjoo/jobs/apply/1733679248762

@biotech_ir

کشف ارتباط غیرمنتظره اسکیزوفرنی با نقص در رشد جمجمه

یافته‌های پژوهشگران نشان می‌دهد عوامل غیرمغزی مانند نقص در رشد جمجمه ممکن است در ابتلا به اختلالات عصبی از جمله اسکیزوفرنی دخیل باشند.

اختلال کروموزومی سندرم حذف ۲۲q۱۱.۲ به‌عنوان یکی از قوی‌ترین عوامل خطر ابتلا به بیماری اسکیزوفرنی است.

اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که با دوره‌های مداوم یا عودکننده روان‌پریشانه مشخص می‌شود. علایم اصلی این اختلال روانی غالباً توهم شنیداری، هذیان و اختلال تفکر است.

سندرم دی جورج که به عنوان سندرم حذف ۲۲q۱۱.۲ نیز شناخته می‌شود، در اثر حذف بخش کوچکی از کروموزوم ۲۲ ایجاد می‌شود. علایم این سندروم ممکن است متفاوت باشند؛ اما بیشتر شامل مشکلات مادرزادی قلب، ویژگی‌های خاص صورت، عفونت‌های مکرر، ناتوانی رشد، ناتوانی ذهنی و شکاف کام است.

حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به سندرم حذف ۲۲q۱۱.۲ به اسکیزوفرنی مبتلا می‌شوند.

دانشمندان بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود در آمریکا در پژوهش خود در این زمینه، دریافتند مخچه مدل‌های حیوانی مبتلا به سندرم حذف ۲۲q۱۱.۲، دچار ناهنجاری است؛ به‌ویژه لُب‌های کوچک مخچه به نام‌های فلوکولوس و پارافلوکولوس.

آن‌ها پس از شناسایی مناطق ناهنجار مخچه هم در مدل‌های آزمایشگاهی و هم در بیماران مبتلا به سندرم حذف ۲ ۲۲q۱۱. نتیجه گرفتند ناهنجاری‌ها به شکل‌گیری نامناسب جمجمه مرتبط است؛ علاوه بر این، آن‌ها ناهنجاری جمجمه را با از دست دادن ژن Tbx۱ مرتبط دانستند.

یافته‌های این پژوهش نشان داد منشأ اختلالات عصبی ممکن است منابع خارج از سیستم عصبی مانند نقص در رشد جمجمه باشد.

بیشترِ اختلالات رشد عصبی ناشی از نقص در ژن‌هایی است که در مغز نقش دارند؛ اما ارتباط ژن Tbx۱ به سندرم ۲۲q۱۱.۲ برای پژوهشگران غیرمنتظره بود.

گزارش این پژوهش در مجله نِیچِر کامیونیکِیشِنز (Nature Communications) منتشر شد.

https://www.sciencealert.com/a-missing-gene-that-warps-the-skull-may-plant-the-seeds-of-schizophrenia

لینک مقاله
https://www.nature.com/articles/s41467-024-54837-3


@biotech_ir

این کانال دو ماه آینده و با تغییرات اساسی فعالیت خود را از سر خواهد گرفت. با تشکر از همراهی شما.
@biotech_ir

رشد گیاهان بدون نور؛ غیرممکنی که ممکن شد

دانشمندان از روشی نوآورانه برای کِشت گیاهان بدون نور خورشید رونمایی کردند که کشاورزی برقی (electro-agriculture) نامیده می‌شود، نوید تغییر روش رشد مواد غذایی را می‌دهد و این قابلیت را دارد که چالش‌های شدید زیست‌محیطی را حل کند.

از قرن‌ها پیش، «کشاورزی» مزارع وسیعِ غرق در نور خورشید را به ذهن متبادر ساخته است؛ اما این روش سنتی هزینه چشمگیری برای سیاره ما دارد. ۹۰ درصد از جنگل‌زدایی در جهان به دلیل کشاورزی سنتی صورت می‌گیرد؛ زیرا برای تغذیه جمعیت رو به رشد جهان به زمین‌های بیشتری نیاز هست.

«کشاورزی برقی» مفهومی پیشرفته است که فهم اساسی ما از رشد گیاهان را به چالش می‌کشد؛ این روش متکی بر یک واکنش شیمیایی است که چهار برابر کارآمدتر از فتوسنتز طبیعی است و این قابلیت را دارد که در تولید مواد غذایی به شکلی که ما با آن مأنوسیم، تحول ایجاد کند.
هسته اصلی این نوآوری، جایگزینی نور خورشید با برق است. پژوهشگران با استفاده از قدرت پَنل‌های (صفحه‌های) خورشیدی، سامانه‌ای ابداع کرده‌اند که احتمالاً نیاز به زمین برای کشاورزی را به شدت کاهش می‌دهد؛ در واقع، برآوردها حاکی از آن است که اگر همه مواد غذایی در آمریکا با استفاده از کشاورزی برقی تولید می‌شد، استفاده از زمین‌های کشاورزی ۹۴ درصد کاهش می‌یافت.

از فتوسنتز تا الکتروسنتز

رشد سنتی گیاهان به فتوسنتز (فرآیندی که در آن گیاهان، نور خورشید و دی‌اکسیدکربن و آب را به گلوکز تبدیل می‌کنند) متکی است. این سازوکار طبیعی میلیون‌ها سال حیات روی زمین را حفظ کرده است؛ اما به طرز شگفت‌آوری ناکارآمد است؛ زیرا، فقط حدود یک درصد از انرژی نور جذب‌شده توسط گیاهان به انرژی قابل استفاده تبدیل می شود.

هدف کشاورزی برقی بهبود طراحی طبیعت است. در این روش به جای تکیه بر نور خورشید، از برق برای ایجاد یک واکنش شیمیایی بین دی‌اکسیدکربن و آب استفاده می‌شود و در نتیجه اَسِتات تولید می‌شود: ترکیبی که به عنوان منبع غذایی برای گیاهانی که روی یک بستر خنثی و واکنش‌ناپذیر رشد می‌کنند، عمل می‌کند.

با پیشرفت پژوهش و فناوری، احتمالاً به زودی شاهد یک تغییر الگو در کشاورزی خواهیم بود. توانایی کِشت گیاهان بدون نور به تولید مواد غذایی پایدارتر، کاهش جنگل‌زدایی و راه‌هایی نوآورانه برای حل معضل گرسنگی جهانی منجر خواهد شد. آنچه زمانی غیرممکن به نظر می‌رسید، در واقع ممکن و عصر جدیدی از نوآوری کشاورزی آغاز شده است.

https://www.cell.com/joule/fulltext/S2542-4351(24)00429-X#:~:text=Fueled%20by%20acetate%20derived%20from,same%20efficiency%20limitations%20of%20photosynthesis.

Image Credit: Feng Jiao

@biotech_ir

ضرب و شتم دانشجویان ایرانی در کازان روسیه؛ چشم و بدنِ کوفته و آزادی موقتی


درگیری دانشجویان ایرانی با پلیس در دانشگاه فدرال کازان و انتشار تصاویر این درگیری در شبکه‌های اجتماعی موجی از خشم و عصبانیت در جامعه ایرانی به راه انداخت. با این حال بر اساس خبرها دو دانشجوی بازداشت شده در این حادثه به‌طور موقت از بازداشتگاه آزاد شده و منتظر تشکیل پرونده و طی مراحل قانونی هستند.

سفیر ایران در روسیه: هر نوع بدرفتاری پلیس با دانشجویان ایرانی محکوم است
سفیر ایران در حساب ایکس خود نوشت: «هر نوع بدرفتاری پلیس با دانشجویان ایرانی محکوم است وباید مقامات مسئول روس پاسخگوی این قبیل رخدادهای ناگوار باشند.»
یورونیوز/

@biotech_ir

رویداد Slush بزرگترین گردهمایی استارت آپی در جهان است که بیش از 70 درصد شرکت کنندگان را سرمایه گذار یا استارت آپ تشکیل می دهند. این جمعیت با بیش از 20,000 نفر در طول رویداد مطابقت دارد.

برخی از رویدادهای جانبی انحصاری برای انواع یا شرکت‌های خاص بلیط هستند یا نیاز به فرآیند درخواست دارند.

رویدادSlush ۲۰۲۴ ، سه هزار و سیصد سرمایه گذار را گرد هم آورد که مجموعا بیش از 3 تریلیون دلار دارایی را مدیریت می کنند.

رویداد Slush به بنیانگذاران کمک می کند تا جهان را تغییر دهند. یکی از راه های انجام این کار از طریق به اشتراک گذاشتن خرد است.

@biotech_ir

آزمایش موفقیت‌آمیز واکسن سرطان تهاجمی پستان

پژوهشگران واکسنی را آزمایش کردند که امیدی تازه‌ به زنان مبتلا به سرطان تهاجمی و درمان‌ناپذیر پستان می‌دهد. به نظر می‌رسد این واکسن در برابر سرطان سه‌گانه منفی پستان، ایمن و مؤثر باشد.

سرطان سه‌گانه منفی پستان نوعی سرطان پستان است که با هورمون‌درمانی درمان‌پذیر نیست؛ زیرا توسط هیچ‌یک از سه هورمونی که معمولاً به سرطان پستان دامن می‌زنند، هدایت نمی‌شود.

بر اساس گزارش این پژوهش که به‌تازگی در مجله ژنوم مدیسین (Genome Medicine) منتشر شده است، ۱۶ نفر از ۱۸ بیمار، سه سال پس از دریافت واکسن، سرطان نداشتند. واکسن به سیستم ایمنی آن‌ها آموخت سلول‌های سرطانی باقیمانده را از بین ببرد.

داده‌ها نشان می‌دهد نیمی از بیمارانی که برای درمان سرطان، فقط عمل می‌شوند، سه سال بدون سرطان زندگی می‌کنند. دکتر ویلیام گیلَندِرز (William Gillanders)، استاد جراحی دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن آمریکا و پژوهشگر اصلی این گروه پژوهشی، اظهار کرد: این نتایج بهتر از انتظار ما بود.

بر اساس گزارش بنیاد ملی سرطان پستان، حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از سرطان‌های پستان در آمریکا سه‌گانه منفی هستند. سرطان سه‌گانه منفی پستان تا امروز هیچ درمان هدفمندی نداشته است و به گفته پژوهشگران باید با روش‌های سنتی مانند جراحی و شیمی‌درمانی و پرتودرمانی درمان شود.

کارآزمایی بالینی اولیه شامل ۱۸ بیمار مبتلا به سرطان پستان سه‌گانه منفی بود که در سایر نقاط بدن پخش نشده بود. به گفته پژوهشگران، بیمارانی که در این پژوهش شرکت داشتند، همگی شیمی‌درمانی شدند و به دنبال آن جراحی برای برداشتن تومورهای سینه آن‌ها انجام شد.

گروه پژوهشی، پس از عمل جراحی، بافت تومور را برای یافتن جهش‌های ژنتیکی منحصربه‌فرد در سلول‌های سرطانی بیماران بررسی کردند؛ سپس، بر اساس آن جهش‌ها، یک واکسن سرطان شخصی‌سازی‌شده برای هر بیمار ساختند.

هر بیمار سه دوز از این واکسن دریافت کرد که به سیستم ایمنی بدن وی آموزش می‌داد جهش‌های اصلی در تومورهای خاص سینه وی را تشخیص دهد و به سلول‌های سرطانی حمله کند. نتایج نشان داد ۱۴ نفر از ۱۸ بیمار مبتلا به سرطان سه‌گانه منفی پستان، به واکسن پاسخ ایمنی دادند.

پژوهشگران خاطرنشان کردند آزمایش‌های بالینی بیشتری برای اثبات اثربخشی این واکسن لازم است.

https://siteman.wustl.edu/vaccine-shows-promise-against-aggressive-breast-cancer/

@biotech_ir

تهیه یک نوشیدنی سالم با بزاق و لانه پرنده!

دانشمندان نوشیدنی جدیدی برای سلامتی ساخته‌اند که ترکیبی از یک ماده غیرمنتظره یعنی لانه پرنده با کاکائو و سویا است و می‌تواند دستاورد بعدی در تولید نوشیدنی‌های کاربردی باشد. البته پیش از آن که در اسموتی صبحگاهی خود شاخه‌ها و برگ‌ها را تصور کنید باید بدانید که این لانه، مشابه آن چه در حیاط خلوت خود می‌بینید، نیست.

 لانه‌های خوراکی پرندگان که قرن‌ها به عنوان یک غذای لذیذ در غذاهای آسیایی تلقی می‌شد، در واقع از بزاق بادخورک‌ها پرندگان کوچکی که در سراسر آسیای جنوب شرقی یافت می‌شوند، تهیه می‌شوند. بر اساس تحقیقات جدیدی که در Food Quality and Safety منتشر شده است، هنگامی که این لانه‌ها به پودر تبدیل می‌شوند و با سایر موادی که با دقت انتخاب شده‌اند، ترکیب می‌شوند، نوشیدنی‌ ایجاد می‌کنند که می‌تواند به مدیریت فشار خون، کاهش التهاب و کنترل سطح قند خون کمک کند.

به نقل از اس‌اف، در تولید این نوشیدنی پودری نوآورانه که توسط محققان دانشگاه Kebangsan مالزی ساخته شده است، لانه پرنده فرآوری شده با پودر سویا، پودر کاکائو و چند ماده دیگر ترکیب می‌شود تا نوشیدنی‌ ایجاد شود که فواید سلامتی متعددی را در هر جرعه خود دارد. آن را به عنوان یک شیک پروتئینی تخصصی در نظر بگیرید که مطابق با طب شرقی باستان است.

چرخشی مدرن در طب سنتی
برای قرن‌ها، سوپ آشیانه پرنده در کشورهای آسیایی به دلیل فواید سلامتی مصرف می‌شود. اکنون دانشمندان راهی برای تبدیل این ماده سنتی به گزینه مدرن مناسب یافته‌اند. محققان لانه پرنده را به اجزای کوچکتری به نام هیدرولیزها شکستند و آن را با سایر مواد مغذی ترکیب کردند.

مخلوط پودر دارای ۷۵ درصد پودر سویا، ۲۰ درصد پودر کاکائو و ۳ درصد هیدرولیز لانه پرنده خوراکی(EBNH) با مقادیر کمی صمغ زانتان(یک غلیظ کننده طبیعی)، دی اکسید سیلیکون(عامل ضد لک) و سوکرالوز(یک جایگزین شکر) است. وقتی این پودر با آب داغ مخلوط می‌شود، نوشیدنی غلیظ و با طعم شکلاتی ایجاد می‌کند که هم بدون قند است و هم بدون لاکتوز.

علم پشت این نوشیدنی
آن چه که این نوشیدنی را خاص می‌کند فقط فهرست مواد منحصر به فرد آن نیست بلکه اتفاقی است که هنگام نوشیدن آن در بدن شما رخ می‌دهد. محققان دریافتند که این نوشیدنی دارای چندین مزیت امیدوارکننده برای سلامتی است که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم.

نتایج قابل توجه بود: این نوشیدنی نه تنها باعث افزایش بسیار کمتری در قند خون در مقایسه با محلول گلوکز شد، بلکه باعث شد افراد برای مدت طولانی‌تری احساس سیری کنند. در حالی که شرکت کنندگان تنها ۴۱ دقیقه پس از نوشیدن محلول گلوکز دوباره احساس گرسنگی کردند، پس از مصرف مخلوط نوشیدنی ویژه حدود ۲.۵ ساعت سیر ماندند.

هر وعده از این نوشیدنی حدود ۳.۷ کالری در هر گرم دارد که آن را به یک نوشیدنی با انرژی متوسط ‌تبدیل می‌کند. سرشار از پروتئین و فیبر است و یک وعده ۲۴۰ میلی لیتری آن حدود ۴.۹ گرم فیبر را تامین می‌کند که تقریبا ۲۰ درصد نیاز روزانه افراد را تشکیل می‌دهد. این نوشیدنی همچنین به لطف پودر کاکائو و اجزای لانه پرنده سرشار از آنتی اکسیدان است.

نگاهی به آینده
در حالی که این تحقیقات امیدوارکننده است، نباید انتظار داشت که شیک‌های پروتئینی لانه پرنده را فروشگاه‌ها پیدا کرد. دانشمندان می‌گویند که مطالعات آینده باید به دنبال استفاده از شیرین کننده‌های طبیعی به جای سوکرالوز و احتمالا کاهش مقدار لانه پرنده برای مقرون به صرفه‌تر کردن محصول باشد.
دکتر زالیفه محد قاسم(Zalifah Mohd Kasim)، محقق ارشد می‌گوید: این ترکیب نوشیدنی غنی‌شده می‌تواند به‌عنوان یک گزینه غذایی مؤثر برای افرادی باشد که فشار خون و دیابت خود را مدیریت می‌کنند، یا افرادی که به دنبال انرژی و سیری پایدار هستند.
از آنجایی تعداد افرادی که به دنبال غذاهای کاربردی رو به افزایش است، این ترکیب نوآورانه می‌تواند گزینه جدیدی در نوشیدنی‌های سالم باشد.ایسنا/

https://www.eurekalert.org/news-releases/1065213

https://academic.oup.com/fqs/advance-article/doi/10.1093/fqsafe/fyae044/7808427?searchresult=1&login=false

@biotech_ir

ویروس کووید ۱۹ با کوچک‌کردن تومورها در مبارزه با سرطان به بدن کمک می‌کند.

پژوهش جدید پژوهشگران دانشگاه نورث‌وِسترن آمریکا که در مجله تحقیقات بالینی (Clinical Investigation) منتشر شد، ارتباط میان عفونت کووید ۱۹ و پسرفت سرطان را نشان داد.
پزشکان دانشگاه نورث‌وسترن هشدار دادند پژوهش‌ها هنوز در مراحل اولیه است؛ اما امیدوارند که آزمایش‌های بیشتر به کشف درمان‌های جدید در آینده منجر شود. این گروه پژوهشی مشاهده کردند که آراِن‌اِی ویروس سارس کووید ۲ (کرونا ویروس سندرم حاد تنفسی ۲) ممکن است باعث رشد سلول‌های ایمنی ضدسرطان شود
به نظر می‌رسد این سلول‌های ایمنی که «مونوسیت‌های غیرکلاسیک القاپذیر» (I-NCMs) نامیده می‌شوند، می‌توانند به سلول‌های سرطانی حمله و فرصت‌های جدیدی را برای درمان سرطان ایجاد ‌کنند. مونوسیت گویچه‌های سفیدی از سیستم ایمنی بدن و از دسته آگرانولوسیت‌ها هستند.
آنکیت بهارات (Ankit Bharat)، سرپرست گروه پژوهشی، می‌گوید: دریافتیم می‌توان همان سلول‌هایی را که توسط کووید ۱۹ شدید فعال می‌شوند، با دارویی برای مبارزه با سرطان القا کرد. در این پژوهش، به طور خاص، ملانوم (نادرترین نوع سرطان پوست)، سرطان ریه، سینه و روده را بررسی کردیم.
به گفته پژوهشگران، این پژوهش هنوز در مراحل اولیه است و اثربخشی آن فقط در مدل‌های حیوانی در مطالعات پیش‌بالینی بررسی شده است. آن‌ها امیدوارند بتوانند از این روش برای درمان بیماران مبتلا به سرطان‌های پیشرفته، که به درمان‌های دیگر پاسخ نداده‌اند، استفاده کنند.
ایرنا
https://time.com/7176558/covid-19-virus-cancer-monocytes/

https://news.nm.org/new-research-sheds-light-on-a-surprising-connection-between-covid-19-and-cancer-regression/

@biotech_ir

کاهش سالیانه ۳.۸ درصد تولیدات دامی جهان در اثر «مقاومت میکروبی»

معاون وزیر جهاد کشاورزی با بیان اینکه مقاومت میکروبی درمان عفونت های ناشی از باکتری های مقاوم را دشوار می کند، گفت: بر اساس گزارش بانک جهانی، سالیانه تولیدات دامی بین ۱.۱ تا ۳.۸ درصد به واسطه بروز مقاومت میکروبی در کشورها از بین می رود.

به گزارش ایرنا از سازمان دامپزشکی کشور، «علیرضا رفیعی پور» در پیامی به وبینار هفته ملی مقابله با مقاومت میکروبی، افزود: پدیده مقاومت میکروبی که «توانایی میکروب ها برای مقابله با اثر آنتی بیوتیک ها» بوده و باعث زنده ماندن و متوقف نشدن رشدشان می شود، از سوی سازمان های جهانی متولی بهداشت انسان و دام به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدهای بهداشتی و نگرانی های عمده در موضوع سلامت واحد مطرح شده است.

رئیس سازمان دامپزشکی کشور اظهار داشت: در سال های اخیر سازمان جهانی بهداشت، سازمان جهانی بهداشت حیوانات و سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) توجه ویژه ای به موضوع مهم مقاومت میکروبی و راه‌های مقابله با آن داشته اند.

وی تصریح‌کرد: به زبان ساده، مقاومت میکروبی درمان عفونت های ناشی از باکتری های مقاوم را دشوار ساخته و هزینه های درمانی بیماری های عفونی را افزایش داده است و یکی از صاحبنظران تخمین زده است که دست کم هر باکتری مقاوم به یک آنتی بیوتیک قادر است که ۲ میلیون نفر را آلوده کند.

رفیعی پور بیان‌داشت: چنانچه روند نگران کننده مقاومت میکروبی کنترل نشود، تا اواسط قرن جاری میلادی ده‌ها میلیون نفر جانشان را بر اثر مقاومت میکروبی از دست خواهند داد.

این مقام مسئول گفت: در سال های اخیر وفور در حال گسترش فنوتیپ های جدید مقاوم در بین عامل های بیماری زا در دامپزشکی و پزشکی، به طور حیرت آوری مساله ساز شده است.

وی افزود: بروز برخی باکتری ها که به همه آنتی بیوتیک های موجود مقاوم بوده، هشدار نگران کننده ای برای اقدامات درمانی از جمله برخی جراحی های متداول و شیمی درمانی های بیماران سرطانی است که در فقدان این آنتی‌بیوتیک‌ها امکان حفاظت در برابر عفونت های دیگر در این بیماران وجود نخواهد داشت.

@biotech_ir

کاهش عفونت‌های باکتریایی پوست با استفاده از برق بی‌ضرر

دانشمندان از جریان‌های الکتریکی خفیف برای درمان عفونت‌های پوستی استفاده کرده‌اند و برای مقابله با افزایش مقاومت ضد میکروبی، یک راه حل بدون آنتی‌بیوتیک ارائه داده‌اند.

 زمانی را تصور کنید که به جای استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها بتوانیم باکتری‌ها را با مقدار کمی جریان الکتریکی از بین ببریم. این امر در حال حاضر تحقق نیافته است اما یک گروه پژوهشی برای درک این موضوع تلاش کرده‌اند که چگونه می‌توان جریان الکتریکی را در سطوح غیر قابل تشخیص روی انسان اعمال کرد تا رشد باکتری‌های مضر را روی پوست کاهش دهد.

به نقل از ادونسد ساینس نیوز، این پژوهش که حاصل همکاری دو آزمایشگاه در «دانشگاه کالیفرنیا سن‌دیگو»(UC San Diego) و «دانشگاه شیکاگو»(UChicago) است، به بحران روبه‌رشد مقاومت ضد میکروبی می‌پردازد که پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ به عامل اصلی مرگ‌ومیر تبدیل گردد. عفونت‌های باکتریایی پوست در سال ۲۰۱۹ نزدیک به ۷۲ درصد از کل مرگ‌ومیرهای ناشی از بیماری‌های پوستی و زیرجلدی را تشکیل دادند.

«گورول سوئل»(Gürol Süel) استاد دانشگاه کالیفرنیا سن‌دیگو گفت: ما می‌خواستیم بدانیم آیا می‌توانیم بدون استفاده از آنتی‌بیوتیک، این باکتری‌های پوست را کنترل کنیم.

یکی از مقصران بروز عفونت‌های پوستی، باکتری «استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس»(Staphylococcus epidermidis) است. این باکتری معمولا بخشی از میکروبیوم پوست ماست اما در مواردی که پوست آسیب می‌بیند و باکتری بیش از اندازه رشد می‌کند، می‌تواند به ایجاد عفونت‌های فرصت‌طلب منجر شود و یک لایه از باکتری را به نام «بیوفیلم» تشکیل دهد.

«بوژی تیان»(Bozhi Tian) استاد دانشگاه شیکاگو گفت: ما نمی‌خواهیم آنها را بکشیم، بلکه می‌خواهیم آنها را حفظ کنیم اما قصد ما سرکوب جنبه مضر آنهاست. از آنجا که این باکتری برای پوست ما فوایدی نیز دارد، ایده این بود که رشد آنها و مضرات آنها را سرکوب کنیم.

پژوهشگران دریافتند که اعمال یک جریان الکتریکی خفیف، از رشد استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس در سلول‌های کشت‌شده در آزمایشگاه جلوگیری می‌کند و با دورهای مکرر تحریک الکتریکی، تشکیل بیوفیلم در این سلول‌ها بیش از ۹۰ درصد کاهش می‌یابد. ایسنا/

https://www.the-microbiologist.com/news/innovative-bioelectronic-device-offers-new-hope-in-the-fight-against-bacterial-infections/4425.article

لینک مقاله
https://www.cell.com/device/fulltext/S2666-9986(24)00542-8?_returnURL=https%3A%2F%2Flinkinghub.elsevier.com%2Fretrieve%2Fpii%2FS2666998624005428%3Fshowall%3Dtrue

@biotech_ir

لایو خواهیم داشت از رویداد این ماه اینویت در لس آنجلس
🇺🇸
۲۲ نوامبر ساعت ۵ تا ۹ شب
🇮🇷
۲ آذر ساعت ۴:۳۰ تا ۸:۳۰ صبح
دانشجویانی که لس آنجلس تشریف دارن میتونن با لینک زیر بلیط تهیه کنن

https://lu.ma/zw3ng1ss?coupon=SOCAL-TELEGRAM

Don’t miss this incredible opportunity to connect with professionals from the tech and biotech industries and startup founders, exchange ideas, and build valuable connections.

@biotech_ir

پژوهش دانشمندان نشان داد؛
خاطرات فقط در مغز ذخیره نمی‌شوند

مطالعه سلول‌های انسانی نشان می‌دهد خاطرات فقط در مغز ذخیره نمی‌شوند و سلول‌های سایر قسمت‌های بدن نیز عملکرد حافظه را انجام می‌دهند.

همه می‌دانند مغز (به طور خاص، سلول‌های مغز) خاطرات را ذخیره می‌کند؛ اما گروهی از دانشمندان کشف کردند که سلول‌های سایر قسمت‌های بدن نیز عملکرد حافظه را انجام می‌دهند؛ این موضوع مسیرهایی جدید را برای فهم نحوه عملکرد حافظه و ایجاد قابلیت افزایش یادگیری و درمان بیماری‌های مرتبط با حافظه، پیش روی ما می‌گشاید.

نیکولای وی کوکوشکین (Nikolay V. Kukushkin)، سرپرست گروه پژوهشی از دانشگاه نیویورک در آمریکا، توضیح می‌دهد: یادگیری و حافظه به طور کلی فقط با مغز و سلول‌های مغز مرتبط هستند؛ اما پژوهش ما نشان می‌دهد سلول‌های دیگر بدن نیز می‌توانند یاد بگیرند و خاطرات را شکل دهند.

در این پژوهش، دانشمندان روی دو نوع سلول غیرمغزی انسان در آزمایشگاه (یکی از بافت عصبی و دیگری از بافت کلیه) مطالعه کردند و آن‌ها را در معرض الگوهای مختلف سیگنال‌های شیمیایی قرار دادند؛ درست همان‌طور که در زمان یادگیری اطلاعات جدید، سلول‌های مغزی در معرض الگوهای ناقل‌های عصبی قرار می‌گیرند.

واکنش سلول‌های غیرمغزی روشن کردن «ژن حافظه» بود؛ همان ژنی که سلول‌های مغز هنگام شناسایی الگویی در اطلاعات بازسازی اتصالات خود برای ایجاد خاطرات، روشن می‌کنند.

کوکوشکین گفت: این کشف درهایی جدید بر فهم نحوه عملکرد حافظه می‌گشاید و احتمالاً ما را به سوی روش‌هایی بهتر برای تقویت یادگیری و درمان مشکلات حافظه راهنمایی می‌کند.

وی افزود: این کشف همچنین نشان می‌دهد در آینده، باید با بدن خود بیشتر شبیه مغز رفتار کنیم؛ مثلاً آنچه را پانکراس ما درباره الگوی وعده‌های غذایی گذشته به خاطر می‌آورد تا سطح قند خون مناسب را حفظ کند یا آنچه را یک سلول سرطانی درباره یک الگوی شیمی‌درمانی به یاد می‌آورد، در نظر بگیریم.


https://www.nature.com/articles/s41467-024-53922-x

@biotech_ir

دانشمندان در مطالعه‌ای جدید یک «حالت سوم» میان مرگ و زندگی را کشف کردند

انسان‌ها قرن‌هاست درباره ماهیت مرگ و زندگی فکر می‌کنند و تا کنون بدون هیچ دلیل قابل توجهی، زندگی و مرگ را در دو سر یک قطب و متضاد یکدیگر تعریف کردند. به عبارت دیگر مرگ پایان مطلق زندگی دانسته می‌شد؛ در حالی که اکنون تحقیقات جدید نتایجی متفاوت را نشان داده و به حالت «نه زندگی، نه مرگ» دست یافته است.

گروهی از زیست شناسان سلولی می‌گویند ممکن است یک «حالت سوم» وجود داشته باشد که تعاریف سنتی زندگی و مرگ را نقض کند.

توضیح اینکه، دانشمندان معمولاً مرگ را «توقف غیرقابل برگشت عملکرد کلی یک موجود زنده» می‌دانند. با این وجود اقداماتی مانند اهدای عضو نشان می‌دهد که چگونه بافت‌ها، اندام‌ها و سلول‌ها می‌توانند پس از مرگ یک ارگانیسم، برای مدتی به حیات خود ادامه دهند.

دو زیست‌شناس به نام‌های پیتر نوبل، دانشیار میکروبیولوژی دانشگاه آلاباما در بیرمنگام و الکس پوژیتکوف، مدیر بیوانفورماتیک در دانشکده علوم زیستی ایرل و مانلا شهر هوپ (آرکانزاس) در مقاله‌ای که در The Conversation منتشر شد، به این موضوع پرداختند که چگونه ظهور موجودات چندسلولی جدید ما را قادر می‌سازد تا از محدودیت‌های متعارف زندگی و مرگ فراتر برویم.

آنها به بررسی عمیق فرایندهایی پرداختند که پس از مرگ در ارگانیسم‌ها روی می‌دهد و باعث می‌شود سلول‌ها همچنان بتوانند به عملکرد خود ادامه دهند و به این ترتیب امکان انجام یک پیوند عضو موفق را فراهم کنند.

تحقیقات آنها نشان داد که سلول‌های پوست جدا شده از جنین‌های مرده قورباغه می‌ توانند بطور خود به خودی با شرایط ظروف آزمایشگاهی (پتری دیش) سازگار شوند و ساختارهای چند سلولی جدیدی به نام xenobots را تشکیل دهند.
این ساختارهای چند سلولی جدید نیز رفتارهایی را نشان دادند که بسیار فراتر از عملکردهای بیولوژیکی اولیه آنها بود. بطور مثال، ساختارهای چندسلولی جدید ساخته شده از سلول‌های جنین مرده قورباغه، از مژک‌های خود (برآمدگی‌های ریز و مو مانند) برای حرکت در محیط خود استفاده می‌کردند، آنهم در حالی که در جنین قورباغه زنده، این مژک‌ها معمولاً برای به حرکت درآوردن مخاط استفاده می‌شوند.

این ساختارهای جدید (Xenobot) همچنین دارای توانایی منحصر به فردی برای انجام خودتکراری سینماتیک بودند؛ به این معنی که می‌توانند شکل فیزیکی خود همچنین عملکردشان را بدون توجه به مسیر رشد سنتی تکرار کنند. یورونیوز/

https://www.popularmechanics.com/science/health/a62244774/biobots-third-state/

@biotech_ir

مخترع ۱۴ ساله به عنوان برترین دانشمند جوان آمریکا معرفی شد

سیریش سوباش دانش‌آموز کلاس نهمی به لطف اختراع دستگاهی که بقایای آفت‌کش‌ها را روی محصولات زراعی تشخیص می‌دهد، برنده چالش معتبر دانشمندان جوان 3M شد.

یک مخترع ۱۴ ساله برای ساخت آشکارساز آفت‌کش‌ها به عنوان برترین دانشمند جوان آمریکا معرفی شد.

حسگر مبتنی بر هوش مصنوعی او با تجزیه و تحلیل طول موج‌های نوری که از میوه‌ها و سبزیجات منعکس می‌شود، به دقت تشخیص بیش از ۸۵ درصدی دست یافته است.

سیریش سوباش(Sirish Subash) دانش‌آموز کلاس نهم در جورجیای آمریکاست که به لطف اختراع دستگاهی که بقایای آفت‌کش‌ها را روی محصولات تشخیص می‌دهد، برنده چالش معتبر دانشمندان جوان 3M شده است.

دستاورد او یک جایزه نقدی ۲۵ هزار دلاری و کسب عنوان «دانشمند جوان برتر آمریکا» است، افتخاری که برای نوآورترین ذهن‌های جوان در علم رقم می‌خورد.

دستگاه سیریش که PestiSCAND نام دارد، از هوش مصنوعی و طیف‌سنجی نوری برای اسکن محصولات به منظور شناسایی بقایای آفت‌کش‌ها استفاده می‌کند و به یک مشکل بهداشتی مهم که بر ایمنی مواد غذایی تأثیر می‌گذارد، رسیدگی می‌کند.

از یک کنجکاوی ساده تا یک دستگاه پیشگامانه

مسیر سیریش با یک سوال ساده و رایج آغاز شد. یادآوری مداوم مادرش برای شستن میوه‌ها و سبزیجات قبل از خوردن، او را به این فکر انداخت که آیا شستن آنها واقعاً تفاوتی ایجاد می‌کند؟

تحقیقات نشان داده که ۷۰ درصد محصولات در ایالات متحده دارای بقایای آفت‌کش‌ها هستند که می‌توانند با مشکلات سلامتی مانند سرطان و آلزایمر مرتبط باشند. علاوه بر این، شستن میوه‌ها و سبزیجات فقط برخی از این باقی‌مانده‌ها را از بین می‌برد.

سیریش می‌گوید: اگر بتوانیم آنها را شناسایی کنیم، می‌توانیم از مصرف آنها اجتناب کنیم و خطر این مشکلات سلامتی را کاهش دهیم.

این امر او را برانگیخت تا PestiSCAND را بسازد، دستگاهی که به مصرف‌کنندگان اجازه می‌دهد فوراً آثار آفت‌کش‌ها را روی هر محصول بررسی کنند.

این دستگاه با تابش نور به سطح میوه‌ها و سبزیجات کار می‌کند و طول موج‌هایی را که منعکس می‌شوند، اندازه‌گیری می‌کند. هر ماده طول موج‌های مختلفی را جذب و منعکس می‌کند و وجود آفت‌کش‌ها الگوهای خاصی را در نور بازتاب شده ایجاد می‌کند.

سیریش دستگاه خود را روی بیش از ۱۲ هزار نمونه از جمله سیب، اسفناج، توت فرنگی و گوجه فرنگی آزمایش کرد تا دقت و قابلیت اطمینان آن را تنظیم کند.

هوش مصنوعی PestiSCAND با تجزیه و تحلیل داده‌های نوری می‌تواند طول موج‌های خاص مرتبط با بقایای آفت‌کش‌ها را به خوبی شناسایی کند.

تشخیص مبتنی بر هوش مصنوعی با قیمت مقرون به صرفه

طراحی PestiSCAND یک حسگر و یک پردازنده مبتنی بر هوش مصنوعی را ادغام می‌کند که به آن اجازه می‌دهد تا به دقت تشخیص قابل توجه بیش از ۸۵ درصدی دست یابد. این دقت بالا با هدف سیریش برای اطمینان از اثربخشی و سرعت در تشخیص آفت‌کش‌ها مطابقت دارد.

او قصد دارد این فناوری را در دسترس عموم قرار دهد و هر دستگاه را با قیمت ۲۰ دلار به فروش برساند.

سیریش امیدوار است که PestiSCAND را تا زمانی که وارد دانشگاه می‌شود، به بازار عرضه کند و به مصرف کنندگان این امکان را بدهد که ابزاری مقرون به صرفه و با استفاده آسان برای انتخاب غذای ایمن‌تر داشته باشند.

سیریش به عنوان یکی از ۹ فینالیست این رقابت، چهار ماه گذشته را تحت هدایت یک دانشمند که به عنوان مربی او در کنارش بود، صرف اصلاح نمونه اولیه خود کرد. این مربی به او کمک کرد تا از چالش‌ها عبور کند و اختراع خود را برای کاربرد در دنیای واقعی کامل کند.

نتایج کار او در مقر جهانی 3M در مینه‌سوتا به نمایش گذاشته شد، جایی که او عنوان رویایی دانشمند جوان برتر آمریکا را به دست آورد.

توری کلارک(Torie Clarke) مدیر ارشد روابط عمومی 3M گفت: من تحت تأثیر فینالیست‌های چالش دانشمندان جوان امسال قرار گرفتم که توانایی باورنکردنی در ایجاد راه‌حل‌های خلاقانه برای برخی از مهم‌ترین چالش‌های جهان از خود نشان داده‌اند.

آرزوها و اهداف آینده

اشتیاق سیریش سوباش به علم، به ویژه در فیزیک و مهندسی، رویاهای آکادمیک و حرفه‌ای او را شکل داده است. هدف او حضور در موسسه فناوری ماساچوست(MIT) است.

جایزه ۲۵ هزار دلاری این مسابقه به تامین بودجه تحصیلات دانشگاهی او کمک می‌کند و به جاه‌طلبی او برای تأثیرگذاری از طریق نوآوری دامن می‌زند. ایسنا/

https://americankahani.com/community/americas-top-young-scientist-georgia-teen-sirish-subash-wins-3m-young-scientist-challenge-for-handheld-pesticide-detector/

@biotech_ir

گام مهم دانشگاه واترلو در زمینه آنتی بیوتیک‌ها

محققان دانشگاه واترلو در ایالت اونتاریو کانادا از طرحی در علم پزشکی پرده‌برداری کرده‌اند که قادر است یک دوره کامل آنتی بیوتیک را در یک دوز کوچک ارائه دهد.

محققان می گویند این سیستم نوآورانه مقدار دقیق داروی مورد نیاز برای مبارزه با عفونت‌ها را آزاد می‌کند و خطر مقاومت آنتی بیوتیکی را به حداقل می‌رساند. گزارش شده که این فناوری بر روی دو سویه باکتریایی آزمایش شده است.

این نانودارو که توسط تیم دانشکده داروسازی این دانشگاه توسعه یافته است، با هدف قرار دادن باکتری‌ها در سطح مولکولی کار می‌کند. برخلاف درمان‌های سنتی که داروها را به طور مداوم آزاد می‌کند، محققان می‌گویند این فناوری تنها زمانی آنتی‌بیوتیک‌ها را آزاد می‌کند که سموم باکتریایی خاص وجود داشته باشد.

به گفته تیم محققان، این فناوری به بیماران  اطمینان می‌دهد که مقدار مناسب دارو را دریافت کنند، خطر عوارض جانبی را کاهش می‌دهد و با تهدید جهانی مقاومت ضد میکروبی  مبارزه می‌کند.

دکتر امانوئل هو، محقق ارشد این طرح و استاد دانشگاه واترلو در این باره می‌گوید: «در حالت ایده‌آل، بیمار دوره کامل آنتی بیوتیک را یکباره مصرف می‌کند و بنابراین بیماران نیازی به فراموش کردن مصرف یک قرص یا مصرف آن با غذا ندارند».  هدف دکتر هو استفاده از این فناوری در پیشگیری و درمان سایر بیماری‌ها است.

علاوه بر کاربردهای پزشکی، این تیم در حال بررسی استفاده از این فناوری در بسته‌بندی مواد غذایی برای افزایش عمر مفید است که به دنبال آن ضایعات جهانی مواد غذایی کاهش می‌یابد. همچنین گفته می‌شود که هدف محققین، تجاری‌سازی این فناوری برای کاربردهای بهداشتی و صنعتی است. ایسنا/

https://kitchener.ctvnews.ca/university-of-waterloo-researchers-develop-one-dose-antibiotic-technology-1.7089038

https://link.springer.com/article/10.1007/s13346-024-01708-5

@biotech_ir

هشدار سازمان غذا و دارو درباره خطر «بوتولیسم» در کنسروهای خانگی


مدیرکل فرآورده‌های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو نسبت به خطر مسمومیت بوتولیسم در کنسروهای خانگی هشدار داد و بر لزوم رعایت اصول بهداشتی در فرآوری و نگهداری این محصولات تاکید کرد.

مدیرکل فرآورده‌های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو با اشاره به خطرات جدی مسمومیت بوتولیسم در کنسروهای خانگی گفت: بوتولیسم نوعی مسمومیت غذایی بسیار خطرناک است که در اثر سم تولید شده توسط باکتری Clostridium botulinum ایجاد می‌شود. این باکتری می‌تواند در محیط‌های بی‌هوازی مانند کنسروهای بسته‌بندی‌شده خانگی رشد کند و به سرعت سموم کشنده‌ای تولید کند که برای سلامت انسان خطرناک است.

وی افزود: برخی از افراد در فرآوری کنسروهای خانگی اصول بهداشتی و استانداردهای لازم را رعایت نمی‌کنند که این امر خطر رشد باکتری‌ها و ایجاد مسمومیت را افزایش می‌دهد. علائمی مانند ضعف عضلانی، تاری دید و مشکلات تنفسی ممکن است نشانه بروز بوتولیسم باشد و نیاز به مراجعه فوری به مراکز درمانی دارد.

بهفر با تاکید بر رعایت نکات ایمنی در تهیه غذاهای کنسروی خانگی اظهار کرد: کنسروها و شیشه‌های بسته‌بندی‌شده باید به‌طور کامل و با دمای کافی حرارت داده شوند تا باکتری‌ها و سموم احتمالی از بین بروند. همچنین در صورت مشاهده تغییراتی نظیر بادکردگی، نشتی یا بوی نامطبوع در کنسروها، از مصرف آن‌ها خودداری کنید.

بنابر اعلام سازمان غذا و دارو، مدیرکل فرآورده‌های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو با توصیه به دقت در تهیه کنسروهای خانگی گفت: برای جلوگیری از مسمومیت بوتولیسم، لازم است مواد غذایی در دمای مناسب و با اصول بهداشتی نگهداری شوند و تا حد امکان از مصرف مواد غذایی مشکوک اجتناب شود.

وی در پایان تاکید کرد که مردم با رعایت این اصول می‌توانند سلامت خود و خانواده‌شان را حفظ کرده و از خطرات ناشی از مسمومیت‌های غذایی در امان باشند. ایسنا/
@biotech_ir

The owner of this channel has been inactive for the last 11 months. If they remain inactive for the next 10 days, they may lose their account and admin rights in this channel. The contents of the channel will remain accessible for all users.

همبرگرهای مک‌دونالد بازهم قربانی می‌گیرد؟

عفونت‌های مرتبط با همبرگرهای مک دونالد در ایالات‌متحده به ۷۵ مورد افزایش یافت.

سازمان غذا و داروی ایالات‌متحده (FDA) روز جمعه (۲۵ اکتبر) اعلام کرد که تعداد افراد آلوده به اشرشیاکُلی(E coli) مرتبط با همبرگرهای مک دونالد از ۴۹ مورد به ۷۵ مورد افزایش یافته است.

سندرم همولیتیک اورمیک در ارتباط با این باکتری، یک بیماری جدی ایجاد می‌کند که می‌تواند باعث نارسایی کلیه شود. گفته می شود که سویه E coli O۱۵۷:H۷ که باعث مرگ یک نفر شده است، باعث بیماری بسیار جدی به خصوص برای افراد مسن، کودکان و افرادی که نقص ایمنی دارند، می‌شود.

این شرکت اعلام کرد، بزرگ‌ترین فست فود زنجیره‌ای جهان به‌طور موقت ارائه کوارتر پاندر را در یک پنجم از ۱۴ هزار رستوران آمریکایی خود که تحت تأثیر قرار گرفته بودند، متوقف کرد.

یافته‌های اولیه FDA و همچنین این شرکت نشان داد پیازهای خرد شده مورد استفاده در این نوع همبرگر، منبع احتمالی شیوع بیماری بوده است. وزارت کشاورزی ایالات‌متحده اعلام کرد، اگرچه پیاز مظنون احتمالی است، اما در حال آزمایش نمونه‌هایی از گوشت گاو مورد استفاده در همبرگر برای E coli است.

طبق گزارش رویترز، سهام مک دونالد در معاملات دیروز 2% کاهش یافت.

https://www.npr.org/2024/10/25/nx-s1-5165389/mcdonalds-e-coli-quarter-pounder-outbreak-grows

@biotech_ir

واکسن سرطان، رشد تومورها را در مراحل اولیه متوقف کرد

هنری فورد، مخترع و کارآفرین آمریکایی می‌گوید که شکست، فرصتی برای شروع دوباره است و محققان دانشگاه واندربیلت این نقل قول را جدی گرفته‌اند. پیش از این، محققان واکسنی برای سرطان ساخته بودند که نتوانست به توقف رشد تومورهای پیشرفته کمک کند. با این حال، به جای اینکه مطالعات خود را رها کنند و دوباره از نو شروع کنند، از شانس دوم خود برای آزمایش این واکسن روی تومورهای تازه ایجاد شده استفاده کردند.

مطالعه‌ای جدید بر روی موش‌ها که در مجله ایمونوتراپی سرطان منتشر شده است نشان می‌دهد که وقتی واکسن در مراحل اولیه تزریق می‌شود، به توقف رشد تومورهایی که سلول‌های ایمنی را هدف قرار می‌دهند، کمک می‌کند. در حالی که سایر آزمایشات بالینی نیز واکسن‌های سرطان دیگری را آزمایش می‌کنند، این یکی از معدود مطالعاتی است که بر تومورهای پیشرفته متمرکز نشده است. به گفته نویسندگان مطالعه، زمان واکسیناسیون برای دستیابی به نتایج بسیار مهم است.

به نقل از اس‌اف، دکتر مری فیلیپ(Mary Philip) می‌گوید: ویژگی منحصر به فرد مطالعه ما این است که این موش‌ها در معرض خطر بالا و اساسا ۱۰۰ درصدی ابتلا به سرطان هستند، بنابراین این واقعیت که ایمن‌سازی در زمان مناسب می‌تواند محافظت مادام العمر را به همراه داشته باشد بسیار قابل توجه است. مطالعات سرطان زیادی وجود ندارد که موش‌ها مدت‌ها پس از واکسیناسیون تحت بررسی قرار گرفته باشند و به مدت دو سال بدون تومور باقی بمانند.

این واکسن جدید ضد سرطان همچنین به توقف رشد تومورها در زمانی که نوع دیگری از درمان سرطان به نام محاصره نقاط بازرسی ایمنی(ICB) بی اثر بود، کمک کرد. درمان‌های ICB معمولا برای موارد پیشرفته سرطان انجام می‌شود. با این حال، تنها گروه کوچکی از بیماران مبتلا به انواع خاص سرطان پس از این درمان بهبود یافتند.

دکتر فیلیپ توضیح می‌دهد: روش ICB با برداشتن ترمز از سلول‌های T، کار می‌کند، اما اگر سلول‌های T هیچ‌گاه به درستی فعال نشده باشند، مانند خودروهای بدون بنزینی هستند که با ICB نیز کار نمی‌کنند. واکسیناسیون سلول‌های T را به حالت عملکردی ارتقا می‌دهد تا بتوانند سلول‌های سرطانی اولیه را از بین ببرند.

این گروه، یک مدل موش سرطانی ژنتیکی ایجاد کردند که شبیه‌سازی برای سرطانی شدن سلول‌های کبدی یک فرد بود. این واکسن قدرت سلول‌های ایمنی مبارزه کننده با سرطان را افزایش داد، اما تنها در صورتی که تومورها در مراحل اولیه و نه پیشرفته بودند.

این واکسن پیش از این در آزمایشات بالینی انسانی برای سرطان‌های پیشرفته آزمایش شده بود. این واکسن همچنین نشانه‌هایی از تومورها را بیان می‌کند که سلول‌های T واکنش دهنده به تومور را نسبت به علائم سرطان حساس‌تر می‌کند.

موش‌های واکسینه‌شده در مراحل اولیه عاری از تومور بودند، اگرچه تزریق واکسن ۱۰۰ روز بعد، به کُند کردن پیشرفت تومور کبد کمکی نکرد. به طور کلی، محققان دریافتند که وجود سلول‌های ایمنی واکنش‌پذیر برای کارکرد واکسن‌های سرطان مورد نیاز است.

https://medicalxpress.com/news/2024-10-cancer-vaccine-blocks-tumor-early.html

https://jitc.bmj.com/content/12/10/e009129

@biotech_ir

امیدواری به درمان افسردگی با تحریک مغزی در منزل

یافته‌های یک تحقیق علمی جدید نشان داد دستگاهی که تحریک مستقیم را به مغز منتقل می‌کند، ابزاری ایمن و موثر برای درمان افسردگی در منزل است.

شیوه تحریک مستقیم فراجمجمه‌ای (tDCS) نوعی تحریک غیرتهاجمی مغز است که یک جریان مستقیم ضعیف به اندازه ۰.۵ تا ۲ میلی‌آمپر را از طریق دو الکترود به مغز منتقل می کند. این وسیله اکنون در کلینیک‌ها برای درمان مشکلاتی مانند بیماری روانی (psychosis) و اختلالات غذا خوردن استفاده می‌شود. در این آزمایش بالینی استفاده از تحریک مستقیم فراجمجمه‌ای در محیط خانه به شکل خوددرمانی توسط بیماران ارزیابی شد.

این مطالعه بین‌المللی با هدایت دانشگاه «کینگز کالج» لندن انجام شده است. «رودریگرو ماکادو – ویرا» از محققان ارشد این تحقیق گفت: نتایج این مطالعه که تحریک مستقیم فراجمجمه‌ای خانگی را آزمایش کرد ممکن است پیشرفت مهمی در حوزه اختلالات خلق و خویی باشد. این نتایج تازه دستاوردی مثبت برای ایمنی و تاثیرگذاری مشابه مطالعات اولیه با بیماران دارای افسردگی و اختلال دو قطبی را تایید کرد و درمان خانگی ممکن است دسترسی به درمان را برای شمار بیشتری از بیماران تسهیل کند.

این مطالعه در بر گیرنده ۱۷۴ فرد بزرگسال با تشخیص افسردگی شدید تا متوسط بود و این افراد به مدت ۱۰ هفته تحت درمان‌ قرار گرفتند. محققان دریافتند مشکل افسردگی بیمارانی که با تحریک مغزی درمان شدند تا حد زیادی بهبود یافت.

«راچل وودهام» مولف اول این تحقیق خاطرنشان کرد: هیچ چیزی به عنوان مداخله پزشکی و درمانی کامل وجود ندارد و دارو درمانی می‌تواند عوارض جانبی ناخواسته داشته باشد. امید ما این است که روش تحریک مستقیم فراجمجمه‌ای بتواند یک راه جایگزین خوب برای افراد مبتلا به افسردگی متوسط تا شدید ایجاد کند.ایرنا/

https://www.theguardian.com/science/2024/oct/21/people-with-depression-could-administer-brain-stimulation-at-home-trial-shows


https://www.nature.com/articles/s41591-024-03305-y

@biotech_ir

اختراع ماده‌ای که کربن را مستقیم از هوا جذب می‌کند

محققان دانشگاه برکلی آمریکا ماده جدیدی تولید کرده‌اند که معتقدند برای جذب کربن از جو به شکلی ارزان‌تر و کارآمدتر از بقیه مواد مفید است.

فناوری‌های مختلفی برای جذب کربن وجود دارد، اما عمدتاً فقط برای منابع متمرکز کربن مانند انتشار گازهای گلخانه‌ای از اگزوز و دودکش‌های نیروگاه مفید است.

این روش ها برای جذب دی اکسید کربن از هوای محیطی که غلظت آن صدها برابر کمتر است، موثر و ارزان نیستند. هیات بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) تاکید کرده است که حذف گازهای گلخانه ای از جو برای معکوس کردن افزایش سطح دی اکسید کربن حیاتی است. سطح دی اکسید کربن اکنون در جو ۵۰ درصد بیشتر از قبل از انقلاب صنعتی است. گزارش‌های این هیات تاکید دارد اگر می‌خواهیم گرمایش جهانی را محدود کنیم، جذب کربن ضروری است.

این تحقیق که گزارشی از آن در نشریه نیچر Nature منتشر شده است، از تولید ماده‌ای جاذب و جدید حکایت دارد که توانایی جذب کربن را به شکلی ارزان‌تر و کارآمدتر از بقیه فناوری‌ها دارد. این ماده یک ماده متخلخل با چارچوب کلی آلی کووالانسی (COF) است. ساختار مولکولی سفت و سخت این ماده دارای منافذ داخلی منظمی است که مولکول‌های گاز به آن می چسبند یا آنها را جذب می کند.

عمر یاغی، نویسنده ارشد این مقاله و از محققان تحقیق یادشده، همچنین استاد دانشگاه برکلی می‌گوید: ما پودری از این ماده برداشتیم، آن را در یک لوله گذاشتیم و هوای بیرون را به داخل لوله دادیم تا ببینیم چگونه کار می‌کند و نتیجه جالب بود؛ هوا را به طور کامل از دی اکسید کربن پاک کرد.

وی که از این کشف هیجان‌زده شده است، می‌گوید: از نظر عملکرد ماده‌ای شبیه به آن وجود ندارد و مسیر جدیدی را در تلاش‌های ما برای حل و بهبود چالش تغییر اقلیم باز کرده است.

بر اساس این خبر، فقط ۲۰۰ گرم از این ماده می تواند حدود ۲۰ کیلوگرم دی اکسید کربن را در سال جذب کند؛ تقریباً به اندازه یک درخت.

ژیهو ژو، نویسنده اول، دانشجوی فارغ التحصیل دانشگاه کالیفرنیا برکلی، می‌گوید: جذب کربن برای کاهش سرعت تغییرات آب و هوایی است و جذب مستقیم کربن از هوا روشی است که ما را به موقعیت ۱۰۰ سال قبل یا بیشتر برمی گرداند.

غلظت دی اکسید کربن در اتمسفر اکنون بیش از ۴۲۰پی/پی/ ام ppm (تعداد ذرات در میلیون) است، اما قبل از اینکه به طور کامل فناوری‌های توسعه و جذب گازهای گلخانه‌ای را به کار بگیریم، این مقدار به ۵۰۰ یا ۵۵۰ افزایش خواهد یافت. بنابراین اگر بخواهیم غلظت را کاهش دهیم و به ۴۰۰ یا ۳۰۰ پی،پ ی‌، ام برگردیم، باید از جذب مستقیم هوا استفاده کنیم.

یاغی می گوید: جذب دی اکسید کربن از هوا بسیار چالش برانگیز و انرژی بر است. برای این هدف به ماده ای نیاز است که ظرفیت دی اکسید کربن بالایی داشته باشد، قابل انتخاب و پایدار در آب باشد، از نظر اکسیداتیو پایدار و قابل بازیافت باشد. باید دمای بازسازی پایینی داشته و مقیاس پذیر باشد. بنابراین چنین ماده‌ای باید فهرستی بلندبالا از خصوصیات را داشته باشد.

این ماده متخلخل با چارچوب کووالانسی از نظر شیمیایی و حرارتی قوی و درست است، به انرژی کمتری نیاز دارد و بر اساس مطالعات می‌تواند ۱۰۰ چرخه جذب کربن را بدون کاهش کارآمدی تحمل کند. هیچ ماده دیگری چنین عملکردی نداشته و این ماده تاکنون بهترین ماده برای جذب کربن به شکل مستقیم از هواست. ایرنا/

https://cosmosmagazine.com/technology/materials/carbon-capture-material-emissions/


https://dx.doi.org/10.1038/s41586-024-08080-x

@biotech_ir

دستاورد جدید دانشمندان، احتمال احیا پس از ایست قلبی را افزایش داد

دانشمندان چینی با دستاوردی جدید موفق شدند مغز خوک را حدود یک ساعت پس از قطع جریان خون احیا کنند؛ این کشف امیدها به احیای بیماران پس از ایست قلبی و مرگ مغزی را افزایش داده است.

این دستاورد علمی گام بزرگی برای ابداع شیوه‌ای برای احیای عملکرد مغز پس از ایست ناگهانی قلب در بیماران و به این معنی است که پزشکان می‌توانند فرصت کوتاه موجود برای احیای موفقیت‌آمیز بیماران پس از ایست قلبی را به میزان بیشتری تداوم بخشند.

شگرد این کار، وارد کردن کبد بیمار (عضو تصفیه کننده خون) به سیستم ساپورت (حمایت) حیات برای احیای مغز پس از گذشت زمان است.

ایست ناگهانی قلب به علت توقف جریان موجب کاهش متعاقب گردش خون در بخش‌هایی از بدن، کم‌خونی موضعی یا ایسکمی (ischemia) می‌شود و زمانی که در مغز ایجاد شود می‌تواند ظرف چند دقیقه لطمات جدی و غیر قابل جبران را پدید آورد؛ به این علت پنجره فرصت برای احیای بیماران پس از ایست قلبی بسیار کوتاه است. 

دانشمندان در سال‌های اخیر روی مدل‌های خوکی برای آزمایش شیوه‌هایی برای محدود کردن آسیب مغزی بوده اند. گروهی از دانشمندان چینی با هدایت «شیائوشون هی» از دانشگاه «سون یات-سن» با آزمایش روی خوک‌ها درصدد فهم نقش کبد در احیای مغز پس از ایسکمی به علت ایست قلبی برآمدند.


(سه گروه از خوک‌ها در معرض سه سطح مختلف از کم‌خونی موضعی قرار گرفتند)
آزمایش‌ها نشان داد خوک‌هایی که در معرض ایسکمی کبدی قرار نگرفته بودند، صدمات مغزی بسیار کمتری نشان دادند. محققان در مرحله بعدی یک کبد آسیب ندیده را به سیستم حمایت حیاتی اضافه کردند و تلاش کردند تا مغز را در خوک احیا کنند. البته این روش در مورد انسان‌ها کاربرد ندارد اما به دانشمندان کمک می‌کند پنجره فرصت امکان پذیر بودن احیا را بهتر درک کنند.

این سیستم حمایت حیاتی شامل یک قلب و ریه‌های مصنوعی برای کمک به پمپاژ مایع از درون مغز بود. برای یک گروه از خوک‌ها، یک کبد خوک به این سیستم اضافه شد که به آن تزریق ماشینی نرموترمیک مغز با کمک کبد گفته می‌شود. طولانی‌ترین وقفه‌ای که بیشترین امیدواری را نشان داد ۵۰ دقیقه پس از محروم شدن از خون بود: مغز فعالیت الکتریکی خود را از سر گرفت و برای شش ساعت در همان وضعیت باقی ماند تا زمانی که آزمایش قطع شد.

به گفته محققان، این نتایج نشان می‌دهد کبد نقش مهمی در ایجاد جراحت مغزی در پی ایست قلبی دارد. این یافته‌، راهکارها و فرصت‌های جدیدی برای تحقیق درباره آسیب‌های مغزی فراهم می‌کند و با امیدواری می‌تواند نرخ احیا و نجات جان بیماران را در آینده بهبود بخشد.
ایرنا


https://www.indy100.com/science-tech/scientists-revive-pig-brain-after-death


https://doi.org/10.1038/s44321-024-00140-z

@biotech_ir

روزگار سپری‌شده سلول‌های مرده به کجا می‌انجامد؟

یافته‌های پژوهشگران نشان می‌دهد برخی سلول‌های بنیادی مرده در بدن پستانداران به غذای سلول‌های همسایه خود تبدیل می‌شوند.

در هر ثانیه یک میلیون سلول در بدن ما می‌میرند؛ بنابراین، این سؤال ایجاد می‌شود که «سلول‌های مرده چه می‌شوند؟»

پژوهشگران آمریکایی دریافتند برخی سلول‌های بنیادی مرده در بدن پستانداران به غذای همسایگان خود تبدیل می‌شوند. توجه این سلول‌های بنیادی زنده توسط دو گیرنده حساس به «بوی بد» سلول مرده به سمت آن جلب می‌شود.

کاترین استوارت (Katherine Stewart)، زیست‌شناس سلولی از دانشگاه راکفلر در آمریکا، توضیح می‌دهد: این سازوکار فقط هنگامی عمل می‌کند که هر گیرنده، سیگنالی را که با آن هماهنگ است دریافت کند. اگر یکی از آن‌ها ناپدید شود، سازوکار دیگر عمل نمی‌کند؛ این یک روش عالی برای تمیز نگه داشتن ناحیه بدون مصرف سلول‌های سالم است.

این پژوهش روی فولیکول‌های موی موش‌ها در مراحل آخر زندگی انجام شد. پژوهش‌های قبلی نشان داده بودند وقتی سلول‌های پیاز موی موش می‌میرند، سلول‌های غلاف بیرونی پایینی پاکسازی اجساد را انجام می‌دهند؛ اما تا به حال، مشخص نبود چه اتفاقی می‌افتد که سلول‌های بنیادی فولیکول‌ها می‌میرند.

استوارت و همکارانش طی آزمایش‌های خود دریافتند وقتی سلول‌های بنیادی فولیکول مو (HFSCs) می‌میرند، همسایگانشان به‌سرعت آن‌ها را می‌بلعند؛ این رویداد قبل از این رخ می‌دهد که سلول‌های ایمنی، مانند ماکروفاژها، وارد عمل شوند و همین کار را انجام دهند. ماکروفاژها سلول‌های ایمنی بدن انسان هستند که سلول‌های مرده و سلول‌های سرطانی و میکروب‌ها را شناسایی می‌کنند و می‌بلعند.

به نظر می‌رسد سلول‌های بنیادی فولیکول مو با مهار التهاب، در برابر یک سیستم ایمنی بیش‌فعال از یکدیگر محافظت می‌کنند. هنگامی که سلول‌های بنیادی فولیکول مو قادر به خوردن یکدیگر نباشند، اجساد آن‌ها نگهداری طولانی‌مدت از استخر سلول‌های بنیادی را مختل می‌کنند.

از سوی دیگر، در مواردی که آنها می‌توانند یکدیگر را بخورند، برخی از سلول‌های بنیادی فولیکول مو تا شش سلول از سلول‌های در حال مرگ در همسایگی خود را مصرف می‌کنند.

اِلِن فیوکس (Elaine Fuchs)، زیست‌شناس سلولی که آزمایشگاه راکفلر را اداره می‌کند، توضیح می‌دهد: خوردن سلول‌های مرده راهی برای بازیافت سوخت برای تأمین انرژی است؛ اما سلول‌ها باید به محض پاکسازی زباله‌ها، به سرعت به شغل خود یعنی نگهداری از استخر سلول‌های بنیادی و ساختن موی بدن برگردند.

به نظر می رسد که کل فرآیند، به دقت از طریق دو گیرنده روی سلول‌های بنیادی فولیکول مو، که مانند کلیدهای «روشن» و «خاموش» عمل می‌کنند، کنترل می‌شود. یک گیرنده به سیگنال لیپیدی «مرا پیدا کن» که توسط یک همسایه در حال مرگ ترشح می‌شود، پاسخ می‌دهد. گیرنده دیگر به یک رتینوئیک اسید محرک رشد، که توسط سلول‌های سالم دیگر ترشح می‌شود، پاسخ می‌دهد.

استوارت می‌گوید: یک سلول در حال مرگ سازوکار شروع را تحریک می‌کند و زمانی که هیچ سلول مرده‌ای باقی نمانده باشد، سیگنال لیپیدی ناپدید می‌شود و فقط سیگنال رتینوئیک اسید سلول‌های سالم باقی می‌ماند.

پژوهشگران گمان می‌کنند این تشخیص سریع سلول‌های مرده ممکن است در بافت‌های دیگر بدن پستانداران نیز صورت پذیرد؛ هرچند اکنون پژوهش‌های بیشتری برای آزمایش این فرضیه لازم است. ایرنا/

https://www.technologynetworks.com/cell-science/news/mechanism-behind-the-removal-of-dead-hair-follicle-cells-discovered-390134

https://www.nature.com/articles/s41586-024-07855-6

@biotech_ir

قارچ‌ها، بدون مغز و حافظه، قدرت تصمیم‌گیری دارند

پژوهشگران کشف کردند که قارچ‌ها با وجود نداشتن مغز، انواع هوش مانند حافظه و یادگیری و تصمیم‌گیری را از خود نشان می‌دهند.

پژوهشگران دانشگاه توهوکو و کالج ناگائوکا در ژاپن پژوهشی انجام دادند تا بفهمند «آیا موجودات بدون مغز هم می‌توانند اقدامات هوشمندانه انجام دهند؟». آنان فرآیندهای تصمیم‌گیری در قارچ‌ها را بررسی کردند و پی بردند سطحی از شناخت پایه (توجه و ادراک و حافظه) حتی در قارچ‌ها نیز وجود دارد.

یو فوکاساوا (Yu Fukasawa)، از پژوهشگران دانشگاه توهوکو، می‌گوید: قارچ‌ها خاطره دارند، یاد می‌گیرند و قادرند تصمیم بگیرند. در یک کلام، تفاوت آن‌ها با انسان‌ها در نحوه حل مشکلات، شگفت‌انگیز است.


قارچ‌ها هاگ‌هایی را تولید می‌کنند که می‌توانند جوانه بزنند و میسلیوم (ریشه قارچ) در زیر زمین تشکیل دهند که رشته‌هایی بلند هستند. ما معمولاً فقط قارچ‌های ریز روی سطح را می‌بینیم بدون اینکه متوجه باشیم شبکه وسیعی از میسلیوم‌های به هم‌پیوسته زیر پای ما وجود دارد. آنها از راه این شبکه، که تا حدودی شبیه اتصالات عصبی مغز است، می‌توانند اطلاعات را به اشتراک بگذارند.

در آزمایش‌ها، قارچ‌ها هنگامی که در معرض تنظیمات فیزیکی مختلف قرار گرفتند الگوهای رشد را نشان دادند که نوعی ارتباط در شبکه‌های میسلیوم آن‌ها را نشان می‌دهد. این پژوهش پیشگامانه رفتارهای پیچیده و هوشمندانه قارچ‌ها را نشان می‌دهد و فهم ما از شناخت موجودات ساده را به چالش می‌کشد.

پژوهشگران شبکه میسلیوم را در تکه‌های چوب در حال پوسیدن دایره‌ای‌شکل و صلیبی‌شکل بررسی کردند. اگر قارچ‌ها مهارت‌های تصمیم‌گیری را از خود نشان نمی‌دادند، بدون توجه به وضعیت تکه‌های چوب به سادگی از یک نقطه مرکزی به سمت خارج پخش می‌شدند؛ اما این چیزی نبود که پژوهشگران مشاهده کردند.

یافته‌های پژوهشگران نشان داد شبکه میسلیوم قادر است اطلاعاتی را درباره محیط اطراف خود در سراسر شبکه به اشتراک بگذارد و بر اساس شکل محل رشد، جهت رشد خود را تغییر دهد.

فهم ما از دنیای اسرارآمیز قارچ‌ها محدود است، به‌خصوص زمانی که با دانشمندان از گیاهان و حیوانات مقایسه شود. این پژوهش کمک می‌کند تا فهم بهتری از نحوه عملکرد اکوسیستم‌های زیستی و چگونگی تکامل انواع مختلف شناخت در موجودات داشته باشیم.
https://scitechdaily.com/no-brains-no-problem-the-surprising-intelligence-of-fungi/

https://doi.org/10.1016/j.funeco.2024.101387

@biotech_ir

برای آزادی ایران

@biotech_ir

آیا تزریق غبار الماس به جَو، زمین را خنک می‌کند؟

یک گروه پژوهشی متشکل از اقلیم‌شناسان و هواشناسان و زمین‌شناسان شواهدی یافته‌اند که نشان می‌دهد تزریق غبار الماس از هواپیما به جَو ممکن است زمین را خنک کند.

این گروه از مدل‌های آب و هوایی سه‌بُعدی برای مقایسه ذرات معلق در هوا استفاده کردند که ممکن است برای خنک کردن زمین استفاده شوند.

پژوهش‌های قبلی نشان داده است زمین در نقطه بحرانی خود یا نزدیک به آن قرار دارد: گرم شدن زمین به تغییراتی در الگوهای آب و هوای جهانی منجر شده است که ممکن است با گرم‌تر شدن آن بدتر شود. برخی از متخصصان معتقدند در صورت صحت این موضوع، تنها راه‌حل در این مرحله، یافتن سریع راهی برای خنک کردن زمین است. برخی دانشمندان پیشنهاد کرده‌اند که از میلیون‌ها دستگاه، که کربن هوا را جذب می‌کنند، استفاده شود.

مشکل این است که اگر به نقطه بحرانی رسیده باشیم، حذف کربن کمکی نمی‌کند؛ بلکه باید در کنار کاهش گرمایش، راهی هم برای خنک کردن زمین پیدا کنیم. بیشتر متخصصان معتقدند تزریق ذرات معلق در هوا به جَو به منظور بازتاب نور خورشید و گرما به فضا، تنها راه‌حل است. آن‌ها می‌گویند اکنون، دی‌اکسیدگوگرد بهترین گزینه برای این کار است که به طور طبیعی از آتشفشان‌ها به جَو پرتاب می‌شود و به همین دلیل دانشمندان می‌دانند اگر انسان شروع به تزریق مصنوعی آن کند، چه اتفاقی می‌افتد. عیب این راهکار این است که ممکن است باعث بارش باران اسیدی در سراسر جهان شود؛ ضمن اینکه احتمال دارد به لایه اوزون آسیب برساند و احتمالاً در الگوهای آب‌وهوای لایه‌های پایین‌تر جَو اختلال ایجاد کند.

در پژوهش حاضر، پژوهشگران برای اینکه متوجه شوند کدام نوع ماده به عنوان خنک‌کننده سیاره عملکرد بهتری دارد، یک مدل آب و هوایی سه‌بُعدی ساختند که تأثیر افزودن ذرات معلق در هوا به جَو را نشان می‌دهد. این نرم‌افزار اثرات ذرات معلق در هوا را نیز بررسی می‌کرد؛ مثلاً اینکه این ذرات نور و گرما را بازتاب می‌دهند یا خیر، چگونه روی زمین ته‌نشین می‌شوند و اینکه آیا در جَو جمع می‌شوند و گرمای بیشتری را حفظ می‌کنند یا خیر.

این گروه پژوهشی سپس، تأثیر تزریق هفت ماده از جمله کلسیت، الماس، آلومینیوم، سیلسیم کربید، آناتاز، روتایل و دی‌اکسید گوگرد به جَو را مدل‌سازی کرد. این مدل‌سازی نشان داد غبار الماس بهترین گزینه است؛ زیرا این ذرات بیشترین نور و گرما را منعکس می‌کنند، برای مدت زمان معقولی بالا باقی می‌مانند و به احتمال زیاد جمع نمی‌شوند. پژوهشگران خاطرنشان می‌کنند غبار الماس از نظر شیمیایی بی‌اثر است؛ بنابراین بعید به نظر می‌رسد برای تشکیل باران اسیدی واکنش نشان دهند.

بر اساس این مدل، تزریق ۵ میلیون تُن غبار الماس مصنوعی به جَو در سال، زمین را احتمالاً در ۴۵ سال ۱.۶ درجه سانتی‌گراد خنک می‌کند؛ البته هزینه این اقدام، هنگفت (تقریباً ۲۰۰ تریلیون دلار) است. ایرنا/


https://www.science.org/content/article/are-diamonds-earth-s-best-friend-gem-dust-could-cool-planet-and-cost-trillions

@biotech_ir

خواب زمستانی ملکه در خاک آلوده

دانشمندان کشف کردند ملکه زنبور عسل برای خواب زمستانی خود، خاک آلوده به آفت‌کش‌ها را انتخاب می‌کند.

این کشف هشداردهنده پژوهشگران دانشگاه گولف در گانادا، نگرانی‌هایی را درباره سلامت و بقا و تولیدمثل زنبور عسل ایجاد می‌کند. نایجِل راین (Nigel Raine) و سابرینا روندو (Sabrina Rondeau)، پژوهشگران علوم محیطی دانشگاه گلف، دریافته‌اند ملکه‌های زنبور عسل به دلایلی که هنوز کاملاً مشخص نیست، ترجیح می‌دهند در خاک آلوده به آفت‌کش‌ها به خواب زمستانی بروند تا در خاک تمیز.

این گروه پژوهشی آزمایش‌هایی در مزرعه‌ انجام دادند: آنها ملکه‌های زنبورهای معمولی شرقی (Bombus impatiens) را رها کردند تا آزادانه در محوطه‌های بیرونی پرواز، جفت‌گیری کنند و سپس مکانی را برای خواب زمستانی انتخاب کنند.

آن‌ها می‌توانستند میان خاک تمیز یا خاک آلوده به یکی از پنج آفت‌کش رایج، از جمله حشره‌کش‌ها و قارچ‌کش‌ها در غلظت‌های مختلف انتخاب کنند.

سپس پژوهشگران دانشکده علوم محیطی در میان خاک‌ها به دقت به جست‌وجوی ملکه‌های زنبورهای در حال خواب زمستانی پرداختند. آن‌ها دریافتند ملکه‌ها از خاک عاری از آفت‌کش اجتناب می‌کنند و در واقع دو برابر بیشتر احتمال دارد که به سمت خاک آلوده به آفت‌کش کشیده شوند.

چرا ملکه‌ها به خاک آلوده جذب می‌شوند؟

ملکه‌های زنبور عسل معمولاً زمستان‌ها در زیرِ زمین به خواب زمستانی می‌روند و در بهار بیدار می‌شوند تا کلنی‌های جدید ایجاد کنند. پژوهشگران می‌خواستند بررسی کنند زنبورها در این بازه مهم اما آسیب‌پذیر از زندگی خود چگونه به آفت‌کش‌ها واکنش نشان می‌دهند. یافته‌های آنان شگفتی و نگرانی‌شان را برانگیخت.

در توضیح این رفتار ملکه‌های زنبورهای عسل، پژوهشگران احتمال دادند آفت‌کش‌ها با تغییر خواص خاک، آن را برای ملکه‌ها جذاب‌تر می‌کنند؛ مثلاً، قارچ‌کش‌های استفاده‌شده در این پژوهش ممکن است قارچ‌ها و نماتُدهای (کرم‌های ریز انگلی) خاک را از بین ببرند و ملکه‌ها ممکن است از خاک‌های آلوده به قارچ اجتناب کنند، زیرا احتمال دارد در طول خواب زمستانی مضر باشند.

یک احتمال دیگر این است که ملکه‌ها به دنبال تجربه جدیدی هستند؛ زیرا رفتار نوجویی در میان زنبورها رایج است که معمولاً کُلُنی را به کشف منابع جدید سوق می‌دهد.

کشف علت دقیق این رفتار ملکه‌های زنبورهای عسل به پژوهش‌های بیشتری نیاز است. قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها به کاهش حشرات در سراسر جهان کمک می‌کند.

قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها علاوه بر اینکه گاهی کُشنده است، ممکن است حرکات زنبورها و توانایی آن‌ها در جمع‌آوری و تغذیه از شهد و گرده را مختل کند. این اثرات ممکن است عواقب ناگواری برای سیستم غذایی جهانی داشته باشد. ایرنا/

https://news.uoguelph.ca/2024/10/queen-bees-choose-to-hibernate-in-pesticide-contaminated-soil-u-of-g-study/


https://news.uoguelph.ca/2024/10/queen-bees-choose-to-hibernate-in-pesticide-contaminated-soil-u-of-g-study/

@biotech_ir

پزشکان مردی با سه آلت تناسلی را کشف کردند

پزشکان در بریتانیا می‌گویند مردی را یافته‌اند که در اثر یک وضعیت فوق‌العاده خاص دارای ۳ آلت تناسلی بوده است.

به طور شگفت‌انگیزی این مرد ممکن است هرگز از آناتومی منحصر به فرد خود اطلاع نداشته باشد، چرا که این کشف تنها پس از فوت او و اهدای جسدش به منظور انجام تحقیقات علمی انجام شد.
داشتن ۳ آلت تناسلی با عنوان «تری‌فالی» (Triphallia) شناخته می‌شود. در میان انسان‌ها برای اولین بار چهار سال پیش بود که چنین وضعیتی در یک پسر سه‌ماهه در عراق ثبت شد.

فرد بریتانیایی دومین مورد ثبت‌شده سه‌آلتی و اولین مورد در یک مرد بالغ است. این مرد سفیدپوست که به هنگام مرگ ۷۸ سال داشته است، از قدی حدود ۱.۸۰ و جثه‌ای متوسط تا درشت برخوردار بوده است.
به گفته پزشکان اندام تناسلی خارجی او کاملاً طبیعی به نظر می‌رسید. با این حال وقتی که محققان جسد او را تشریح کردند، متوجه شدند که او دو آلت تناسلی پنهان دیگر نیز دارد. یورونیوز
https://www.sciencealert.com/ultra-rare-case-of-man-with-three-penises-unlike-anything-on-record



@biotech_ir

انتشار اولین تصویر هسته اتم ساخته‌شده از کوارک و گلوئون

محققان فیزیک اتمی برای اولین بار،‌ از ذرات کوراک و گلوئون برای توصیف خصوصیات هسته اتم استفاده کردند.

یک ذره بنیادی و یکی از اجزای پایه‌ای تشکیل‌دهنده ماده است. گلوئون (Gluon) هم ذره‌ای است که بین کوارک ها مبادله می‌شود تا آنها را به هم پیوند دهد. به این ترتیب گلوئون‌ها به طور غیرمستقیم مسئولیت جاذبه بین پروتون‌ها و نوترون‌ها را در هسته اتم دارند.

از آنجا که هسته‌ اتم از پروتون و نوترون ساخته شده است؛ ذراتی که از طریق تراکنش کوارک‌های پیوند خورده با گلوئون‌ها موجودیت پیدا می‌کنند، به نظر می‌رسد بازتولید تمام خصوصیات هسته اتمی که تا کنون در آزمایش‌های هسته‌ای مشاهده شده‌، تنها با استفاده از کوارک و گلوئون دشوار نیست. اما فیزیکدان‌ها از جمله فیزیکدان‌های موسسه فیزیک هسته‌ای آکادمی علوم لهستان تازه اکنون موفق به انجام این کار شده اند.

از زمان کشف اجزای اصلی هسته اتم یعنی پروتون و نوترون تقریبا یک قرن گذشته است. در ابتدا این ذرات جدید به عنوان اجزای تقسیم‌نشدنی محسوب شدند. اما در دهه ۱۹۶۰ میلادی این نظر مطرح شد که پروتون‌ها و توترون‌ها در انرژی بالا، ساختار داخلی خود را بر ملا خواهند کرد. سپس وجود کوارک‌ها به طور تجربی تایید شد و از این رو ممکن است شگفت‌آور به نظر برسد که با وجود گذشته چند دهه، هیچ کس قادر نبوده است نتایج آزمایش‌های هسته‌ای را با مدل‌های کوارک-گلوئون بازسازی کند.

این بن‌بست طولانی اکنون در یک مقاله انتشار یافته در نشریه پژوهشی یادداشت‌های مروری فیزیک (Physical Review Letters) چاپ انجمن فیزیک آمریکا پایان یافته است. مولفان اصلی این مقاله دانشمندانی از یک همکاری بین‌المللی به نام nCTEQ از جمله دانشمندانی از موسسه فیزیک هسته‌ای آکادمی علوم لهستان هستند.

دکتر الکساندر کوسینا از محققان این پروژه گفت: تا اکنون دو توصیف موازی از هسته اتم وجود داشته که یکی بر اساس پروتون و نوترون بوده که در انرژی پایین می‌بینیم و دیگری برای انرژی بالا بر اساس کوارک و گلوئون است. ما در این تحقیق موفق شدیم این دو جهان جدا از هم را در کنار هم قرار دهیم.

این فیزیکدان‌ها از داده های برخوردهای انرژی بالا شامل شتاب دهنده ال اچ سی LHC در لابراتوار موسسه سرن در ژنو استفاده کرده و هدف اصلی این کار مطالعه ساختار پارتونی هسته اتم در انرژی بالا بود. رویکرد جدید این محققان به آنها اجازه داد که برای ۱۸ هسته اتم مورد مطالعه عملکرد توزیع پارتون در هسته اتم، توزیع پارتون در زوج‌های هسته‌ای همبسته را مشخص کنند. نتایج این تحقیقات مشاهدات شناخته شده از آزمایش‌های انرژی پایین را تایید کرد. ایرنا/

https://phys.org/news/2024-10-coherent-picture-atomic-nucleus-quarks.html

https://doi.org/10.1103/PhysRevLett.133.152502

@biotech_ir

زهرا رحیمی در توئیتر خود اعلام کرد: ‏اینجانب زهرارحیمی دانشجوی اخراجی‌شیمی دانشگاه یزد امروز به دانشگاه بازگشتم 💚

@biotech_ir

امیدواری برای درمان بیماران مبتلا به تصلب شرایین با داروی سرطان


محققان در موسسه تحقیقات قلب استرالیا کشف کردند یک داروی مورد استفاده برای کشتن سلول‌های تومور در بیماران سرطانی همچنین می‌تواند برای نجات پاهای بیماران مبتلا به تصلب شرایین به کار برود.

یک مطالعه پیشابالینی انجام شده در مرکز بیماری‌های عروقی موسسه تحقیقات قلب استرالیا کشف کرده داروی کوناتوموماب Conatumumab به شکل موثری بیماری سرخرگ محیطی یات تصلب شرایین (PAD) را از طریق ساختن رگ‌های خونی جدید و دور زدن (بای پس) انسداد و احیای جریان خون درمان می‌کند.

تصلب شرایین یا بیماری شریان محیطی یک بیماری شایع است که در آن باریک و سخت شدن عروق، باعث کاهش جریان خون به بازوها، پاها، شکم و یا لگن می شود. در بیماری شریان محیطی، پاها یا بازوها (معمولاً پاها) جریان خون کافی برای پاسخگویی به نیاز اکسیژن را دریافت نمی کنند. این ممکن است باعث درد پا در هنگام راه رفتن (لنگش) و سایر علایم شود.


دکتر سیان کارتلند از موسسه تحقیقات قلب و مولف اصلی این مقاله تحقیقی گفت: این پیشرفت می‌توان نجات پاها و جان بیماران شود. ما اغلب از بیماری تصلب شرایین به عنوان پسرعموی حمله و سکته قلبی یاد می‌کنیم زیرا خیلی کمتر درباره آن می‌دانیم و در نتیجه درمان‌های آن هم پیشرفت کمتری دارند. این کشف جالب که یک داروی تولید شده برای کشتن سلول‌های سرطانی می‌تواند جریان خون در نواحی متاثر از بیماری یادشده در بدن را احیا کند به ما امیدهای تازه‌ای برای مبارزه با این بیماری میدهد. ایرنا/

https://www.hri.org.au/news/cancer-drug-offers-hope-for-cardiovascular-patients-breakthrough-from-the-centre-for-pad

@biotech_ir

اختراع بزرگ دانشگاه ادینبرو در محافظت از اقیانوس‌ها

استارت آپ دانشگاه ادینبرو با نام E.V.A. Biosystems پلاستیکی ساخته است که به محض ورود به آب دریاها و اقیانوس‌ها می‌تواند بدون ایجاد میکروپلاستیک، خود را تجزیه کرده و به این ترتیب یکی از مهمترین مسائل زیست محیطی جهان را حل کند.

این راه‌حل پیشگام توانست جایزه برتر مراسم Converge Awards را به دست آورد؛ مراسمی که هر سال برای معرفی و تقدیر نوآوری‌های دانشگاهی در اسکاتلند طراحی شده است. رویکرد جدید به کار رفته در این استارت‌آپ، داوران این مراسم را تحت تاثیر قرار داد و یک جایزه نقدی ۳۰ هزار پوندی و حمایت تجاری ۲۰ هزار پوندی را برای این دانشگاه به ارمغان آورد.

این استارت‌آپ همچنین برنده جایزه IBioIC شد؛ جایزه‌ای که به یک کسب‌وکار نوآورانه بیوتکنولوژی با محصول یا فرآیندی که نیاز واقعی بازار را برآورده می‌کند، اهدا می‌شود و ۲۰ هزار پوند برای دانشگاه ادینبورگ به دست آورد.

دکتر الکساندر اسپیکمن، بنیانگذار E.V.A در این باره می‌گوید: «همه ما با آلودگی پلاستیکی دست و پنجه نرم می‌کنیم. فن‌آوری ما با پلاستیک‌های موجود کار می‌کند و آنها را به اندازه کافی «هوشمند» می‌سازد تا زمانی که به جایی همچون اقیانوس‌ها وارد شوند، به صورت خودکار از بین بروند».

این فناوری، شامل افزودن باکتری‌های خاص به پلاستیک‌های معمولی است. این باکتری‌ها می‌توانند حضور در محیط‌هایی همچون آب دریاها و اقیانوس‌ها را تشخیص دهند و آنزیم‌هایی را فعال کنند که پلاستیک را تجزیه می‌کند. برخلاف تجزیه شیمیایی که می تواند میکروپلاستیک‌های مضر ایجاد کند، فناوری منحصر به فرد E.V.A می تواند از این مواد زائد جلوگیری کند.

بر اساس تحقیقات اخیر، سالانه ۱۲ میلیون تن پلاستیک به اقیانوس های جهان ریخته می شود که معادل بیش از ۱۰۰۰۰۰ نهنگ آبی است.

https://www.azocleantech.com/news.aspx?newsID=35206

@biotech_ir

بخیه‌های الکتریکی؛ راهکار جدید برای بهبود سریع‌تر زخم‌ها

در پژوهشی جدید، بخیه‌هایی طراحی شده‌اند که می‌توانند با تولید بار الکتریکی، روند بهبود زخم‌ها را سرعت ببخشند. این بخیه‌ها با استفاده از حرکات طبیعی بدن، الکتریسیته تولید کرده و به تحریک فرآیندهای ترمیمی در بدن کمک می‌کنند.

در بسیاری از موارد جراحی و درمان‌های زخم، از بخیه‌ها برای بستن و ترمیم زخم استفاده می‌شود. بخیه‌ها اگرچه در طولانی‌مدت به ترمیم بافت کمک می‌کنند، اما محدودیت‌هایی نیز دارند. حرکت روزانه بدن ممکن است باعث کاهش کارایی بخیه‌ها شود و روند بهبود را کند کند. از این رو، دانشمندان همواره به دنبال روش‌هایی برای بهبود این فرآیند بوده‌اند. یکی از ایده‌های نوین در این زمینه، استفاده از بخیه‌هایی است که می‌توانند الکتریسیته تولید کنند و به تسریع روند بهبود زخم‌ها کمک نمایند.

تحقیقات نشان داده اند که تحریک الکتریکی می‌تواند باعث مهاجرت سلول‌های ترمیمی به محل زخم شود و این امر روند بهبود زخم را تسریع می‌کند. اما تا پیش از این، استفاده از این تکنولوژی‌ها مستلزم استفاده از تجهیزات بزرگ و گران‌قیمت بود که اغلب کاربرد آن ها در شرایط روزمره را محدود می‌کرد. بنابراین، پژوهشگران به دنبال یافتن راه‌هایی بودند که بتوانند الکتریسیته را بدون نیاز به تجهیزات اضافی تولید کنند و بهبود زخم را تسریع بخشند.

این نخ‌های بخیه با استفاده از یک سازوکار ساده از ترکیب دو لایه مختلف ساخته شده‌اند که وقتی از هم جدا می‌شوند، بار الکتریکی تولید می‌کنند. هدف این گروه از پژوهشگران، بررسی تأثیر این بخیه‌ها بر روی سرعت بهبود زخم‌ها بوده است.

در این مطالعه، پژوهشگران نخ‌های الکتریکی خود را ابتدا در مدل‌های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار دادند. پس از ۲۴ ساعت، سطح زخم‌هایی که با این نخ‌ها بخیه شده بودند، به طرز چشمگیری کاهش یافت. در مقایسه با بخیه‌های معمولی، که تنها ۳۲.۶ درصد از سطح زخم را کاهش دادند، بخیه‌های الکتریکی توانستند سطح زخم را به ۱۰.۸ درصد برسانند. این کاهش قابل‌توجه، ناشی از سرعت بیشتر حرکت سلول‌های ترمیمی به محل زخم بوده است.

در مرحله بعد، این بخیه‌ها روی موش‌ها آزمایش شدند و نتایج مشابهی به دست آمد. زخم‌ها در گروهی که از بخیه‌های الکتریکی استفاده شده بود، به مراتب سریع‌تر از گروه کنترل بهبود یافتند و در پایان ۱۰ روز، تقریباً به طور کامل ترمیم شدند. این در حالی است که در گروه کنترل، هنوز مقداری از زخم‌ها باز مانده بود.

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که بخیه‌های الکتریکی نه تنها باعث تسریع در بهبود زخم‌ها می‌شوند، بلکه می‌توانند از رشد باکتری‌ها و بروز عفونت‌های پس از عمل نیز جلوگیری کنند. در موش‌هایی که برای آن ها از این بخیه‌ها استفاده شده بود، تعداد باکتری‌ها به طرز قابل توجهی کمتر از گروه کنترل بود، حتی بدون نیاز به ضدعفونی روزانه.

قابل ذکر است نتایج این تحقیق جالب توجه در نشریه «Nature Communications» منتشر شده اند و محققان امیدوارند که این بخیه‌های نوین بتوانند در آینده به‌عنوان جایگزینی مناسب، ارزان و کارآمد برای بخیه‌های سنتی مورد استفاده قرار گیرند. چراکه این فناوری می‌تواند علاوه بر تسریع در بهبود زخم‌ها، خطر عفونت‌های پس از عمل را نیز به میزان قابل توجهی کاهش دهد. ایرنا/

https://medicalxpress.com/news/2024-10-internally-electric-wound-rats.html

https://www.nature.com/articles/s41467-024-52354-x

@biotech_ir

درمان زخم به کمک نوعی انگل

دانشمندان دریافتند پروتئین نوعی کرم می‌تواند درمان زخم‌ها را متحول کند و زخم‌های درمان شده با این پروتئین سریع‌تر بهبود می‌یابند و حتی فولیکول‌های مو تا روز دوازدهم بازسازی می‌شوند.

دانشمندان به کشف جالبی دست یافته‌اند که می‌تواند به بهبودی بدون زخم، آن هم بدون بر جای گذاشتن اثری از آن منجر شود.

پروتئین مشتق شده از نوعی کرم به نام هلیگموسوموئیدس پلی‌ژیروس(Heligmosomoides polygyrus) که گونه‌ای از کرم‌های گرد انگلی روده‌ای هستند، به بهبود زخم سرعت می‌بخشد و جای زخم را در موش‌ها کاهش می‌دهد.

این یافته راه‌های جدیدی را برای درمان جراحات بدون عوارض جانبی معمول باز می‌کند.

پوست انسان در بهبود بریدگی‌ها و خراش‌های جزئی بسیار ماهر است. با این حال، آسیب‌های عمیق‌تر که بر پوست تأثیر می‌گذارد، اغلب منجر به ایجاد جای زخم می‌شود. در حالی که این امر به بسته شدن سریع زخم‌ها کمک می‌کند، اما همچنین می‌تواند منجر به تغییرات دائمی در ظاهر پوست شود و ممکن است حرکت در عضلات و مفاصل مجاور را محدود کنند.

سال‌هاست که محققان به دنبال راه‌های ایمن برای تقویت فرآیندهای درمانی طبیعی زخم بدون ایجاد اثر زخم هستند.

کمک گرفتن از کرم‌های انگلی

گروهی از محققان دانشگاه «راتگرز»(Rutgers) و دانشگاه «گلاسکو»(Glasgow) مطالعات خود را بر روی کرم گرد متمرکز کرده‌اند که به طور طبیعی در روده جوندگان زندگی می‌کند.

این انگل‌های روده‌ای برای زنده ماندن در بدن میزبان خود، پروتئین‌هایی تولید می‌کنند که با سیستم ایمنی میزبان تعامل دارند و هدف آن سرکوب برخی از واکنش‌های ایمنی بدن میزبان است.

در سال‌های اخیر، دانشمندان پروتئین خاصی به نام TGF-beta mimic یا TGM را در این کرم شناسایی کرده‌اند. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که این پروتئین می‌تواند روند بهبودی پوست را بهبود بخشد و در عین حال از فعالیت‌های ایمنی مانند التهاب که در تشکیل جای زخم نقش دارند، جلوگیری کند.

نتایج امیدوار کننده

برای بررسی بیشتر، محققان دوزهای روزانه TGM را روی پوست آسیب دیده موش‌های آزمایشگاهی اعمال کردند و نتایج امیدوارکننده بود. زخم‌های درمان‌شده با TGM سریع‌تر بهبود یافتند و آثار کمتری نسبت به زخم‌های درمان‌نشده با این پروتئین نشان دادند.

در روز دوازدهم این مطالعه، پوست موش‌های تحت درمان با TGM تقریباً به حالت اولیه خود بازیابی شد و حتی بازسازی فولیکول‌های مو نیز مشاهده شد.

ویلیام گاوس(William Gause) محقق ارشد این مطالعه و مدیر مرکز ایمنی و التهاب در دانشکده پزشکی راتگرز نیوجرسی گفت: ما در این مطالعه یک درمان جدید برای درمان زخم‌های پوستی ایجاد کرده‌ایم که به بهبود زخم‌ها بدون بر جای ماندن آثار زخم کمک می‌کند.

وی افزود: این راهکار یک چارچوب قابل توجه برای استفاده بالقوه از یک پروتئین انگلی با تولید آسان به عنوان درمانی برای بهبود زخم پوستی ارائه می‌دهد.

در حالی که این یافته‌ها پیشگامانه هستند، مهم است که توجه داشته باشیم که تحقیقات هنوز در مراحل اولیه است و نتایج موفقیت‌آمیزتر به ‌ویژه در آزمایش‌های انسانی مورد نیاز است تا بتوانیم انتظار داشته باشیم که درمان‌های مبتنی بر کرم را در داروخانه‌ها ببینیم.

با این حال، این تحقیق به تحقیقات رو به رشدی می‌افزاید که به بررسی درمان‌های نوآورانه برای بهبود زخم‌های عمیق پوستی می‌پردازد.

دانشمندان به طور فعال در حال بررسی روش‌های مختلف برای بهبود زخم هستند، از پیوندهای پوستی با فناوری چاپ سه بعدی گرفته تا پانسمان‌های تزریق شده با باکتری‌های مفید که برای رقابت با پاتوژن‌های مضر طراحی شده‌اند.

با پیشرفت تحقیقات، این امید وجود دارد که این استراتژی‌های جدید گزینه‌های بهتری را برای بهبودی در اختیار بیماران قرار دهد و عوارض جسمی و روحی ناشی از جای زخم را کاهش دهد.

یافته‌های این مطالعه جدید در مجله Life Science Alliance منتشر شده است.

https://cosmosmagazine.com/science/biology/wounds-scar-parasitic-gut-worm/

https://www.life-science-alliance.org/content/7/11/e202302249

@biotech_ir

مین‌گذاری روی سطوح برای باکتری‌ها به کمک گرافن

فناوری گرافن با خاصیت ضد باکتریایی قوی، پتانسیل تبدیل شدن به یک تغییردهنده بازی در مبارزه با باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک را دارد. اما تاکنون هیچ راه کارآمدی برای کنترل مقاومت آنتی‌بیوتیکی وجود نداشته است، بنابراین هیچ راهی برای استفاده از پتانسیل گرافن در سیستم‌های مراقبت‌ بهداشتی وجود ندارد. به تازگی محققان دانشگاه صنعتی چالمرز با استفاده از فناوری مشابه آهنرباهای معمولی یخچال این مشکل را حل کرده‌اند.

نتیجه این روش یک سطح فوق‌العاده نازک است که می‌تواند به عنوان پوشش روی کاتترها و ایمپلنت‌ها قرار گیرد و ۹۹٫۹ درصد از باکتری‌های روی سطح را از بین ببرد.

عفونت‌های مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی یک مشکل گسترده در سراسر جهان است که باعث رنج فراوان، هزینه‌های بالای درمان و افزایش خطر مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌شود. بیشتر عفونت‌ها در ارتباط با استفاده از محصولات مختلف فناوری پزشکی مانند کاتترها، پروتزهای مفصل ران، پروتزهای زانو و ایمپلنت‌های دندانی رخ می‌دهند؛ جایی که باکتری‌ها می‌توانند از طریق یک سطح خارجی وارد بدن شوند.

محققان چالمرز بررسی کرده‌اند که چگونه فناوری گرافن می‌تواند به مبارزه با مقاومت آنتی‌بیوتیکی و عفونت‌ها در ادوات مراقبت‌های بهداشتی کمک کند. این تیم قبلاً توانسته بود نشان دهد که چگونه گرافن به صورت عمودی از چسبیدن باکتری‌ها به بستر جلوگیری می‌کند. در عوض، باکتری‌ها روی پوسته‌های تیغ مانند روی سطح گرافن تکه تکه می‌شوند و می‌میرند.

ایوان میاکوویچ، پروفسور زیست‌شناسی سیستمی در دانشگاه صنعتی چالمرز، توضیح داد: ما در حال توسعه یک ماده ضدباکتری بر پایه گرافن فوق‌نازک هستیم که می‌تواند روی هر سطحی از جمله دستگاه‌های زیست‌پزشکی، سطوح ادوات جراحی و ایمپلنت‌ها برای حذف باکتری‌ها اعمال شود. از آنجایی که گرافن از اتصال فیزیکی باکتری‌ها به سطح جلوگیری می‌کند، این مزیت را دارد که بر خلاف سایر جایگزین‌های شیمیایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، خطر مقاومت آنتی‌بیوتیکی را افزایش نمی‌دهد.

اگرچه خواص ضد باکتری گرافن را می‌توان در آزمایشگاه نشان داد، اما محققان هنوز موفق به کنترل جهت ورقه‌های گرافن نشده‌اند. بنابراین آنها قادر به اعمال این مواد بر روی سطوح مورد استفاده در دستگاه‌های پزشکی مورد استفاده در مراقبت‌های بهداشتی نبودند.

به نقل از ستاد نانو، اما اکنون، محققان پیشرفت امیدوارکننده‌ای برای کاربرد عملی در مراقبت‌های بهداشتی و فراتر از آن داشته‌اند. رولاند کادار، پروفسور رئولوژی در چالمرز، می‌گوید: ما موفق شده‌ایم راهی برای کنترل اثرات گرافن در چندین جهت مختلف و با سطح بسیار بالایی از یکنواختی جهت پیدا کنیم. این روش جهت‌گیری جدید، ادغام نانو صفحات گرافن را در سطوح پلاستیکی پزشکی به دست آورده و یک سطح ضد باکتریایی ایجاد می‌کند که ۹۹٫۹ درصد از باکتری‌هایی را که سعی در چسبیدن دارند، از بین می‌برد. با چیدمان آهنربا در یک الگوی دایره‌ای و مرتب کردن میدان مغناطیسی درون آرایه در جهت مستقیم، محققان توانستند جهت‌گیری یکنواختی از گرافن ایجاد کنند و به یک اثر باکتری‌کشی بسیار بالا بر روی سطوح با هر شکلی برسند.

https://www.news-medical.net/news/20240924/Graphene-breakthrough-offers-hope-against-antibiotic-resistant-infections.aspx


https://doi.org/10.1002/adfm.202406875

@biotech_ir