Babak Rajabi

http://www.gallustheater.de/2025/01/microto.php#Navmain

رزرو بليط:
http://www.gallustheater.de/2025/01/microto.php

https://youtu.be/1g_QygIZRow?si=aMO2dgPkGf68HBBe

ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست
بیا بیا که غلام توام بیا ای دوست

سرم فدای قفای ملامتست چه باک
گرم بود سخن دشمن از قفا ای دوست

به ناز اگر بخرامی جهان خراب کنی
به خون خسته اگر تشنه‌ای هلا ای دوست

هزار سال پس از مرگ من چو بازآیی
ز خاک نعره برآرم که مرحبا ای دوست

غم تو دست برآورد و خون چشمم ریخت
مکن که دست برآرم به ربنا ای دوست

اگر به خوردن خون آمدی هلا برخیز
و گر به بردن دل آمدی بیا ای دوست

بساز با من رنجور ناتوان ای یار
ببخش بر من مسکین بی‌نوا ای دوست

حدیث سعدی اگر نشنوی چه چاره کند
به دشمنان نتوان گفت ماجرا ای دوست

آواز استاد تاج اصفهانی و استاد احمد مراتب 
استاد محمدرضا لطفی
استاد ناصر فرهنگفر
تهران منزل جناب کهنگی 1350
آرشیو استاد احمد مراتب
پالایش و مسترینگ: مجتبی نیازی

احمد مراتب خواننده خوش الحان همین روزهای پیش فوت شد.
آوازش را در محضر استادش تاج اصفهانی با تار محمدرضا لطفی می‌شنوید.

از احمد مراتب چند روز پیش پستی گذاشتم که کنار استاد تاج اصفهانی ایستاده، پریشب اقوامش اطلاع دادند که وفات یافت.
دیدم قبلا هم کاری از مداحی او همرسان کرده بودم که اینجاست.

علی آن شیر خدا شاه عرب
الفتی داشته با این دل شب

آواز احمد مراتب در مدح امام علی، بر شعر شهریار
همخوانان، تاج اصفهانی، شاهزیدی، یزدخواستی، افتخاری

علی محبوبی هنرمند و استاد من در اصفهان
می‌گفت:
روزی در انباری بالای قفسه‌ها چمدانی را جابه‌جا می‌کردم که از درز چمدان عکسی از دوران طفولیت پسرم به زمین افتاد.
با دیدن این عکس لحظاتی هق هق گریه کردم. این فاصله نوستالژیک تاریخی بین والدین و کودک، این عمر از دست رفته و باقیِ بجا مانده مانند اسنادی مؤیدِ خراش‌های سایکولوژیک، جملگی حواسی است که وارونه‌ی آن از طرف فرزند به والدین نیز وجود دارد.
این آهنگ برآمده از احساسی است که من دارم وقتی عکس‌ پدر و مادرم را درون چمدان جا می‌دهم.
پ‌ن:
کوچولی: کوچک، کوچولو.
بجوری: بجوئی مثل بشوئی که بشوری هم گفته می‌شود.
آی دست پسرم برد خراش: اشاره به شعر «قلب مادر» اثر ایرج میرزا.

@babakrajabii

🔹 ماهور چیه... شوشتری کدومه؟

تا به‌حال چند بار از خودت پرسیده‌ای که «دستگاه چیه؟ ردیف کدومه؟ چطور میشه گوشه رو تشخیص داد؟»
اگر پاسخت «خیلی» است، بدان که تنها نیستی و خیلی‌ها همینطورند! و حالا وقتش رسیده برای همیشه پاسخ این پرسشها را بگیری. حتی از این هم بهتر: آنقدر علمی و اساسی با این مفاهیم آشنا شوی که خودت بتوانی با گوش دادن به یک قطعه موسیقی ایرانی کشف کنی که در کدام دستگاه و ردیف و گوشه است... و بیشتر از همیشه از گوش دادن به موسیقی لذت ببری. شاید هم آواز خواندنت را بهتر کنی؛ چرا که نه!

👍 این فرصت را با ثبت‌نام در دوره آموزشی بابک رجبی، آهنگساز، نوازنده، خواننده و مدرس موسیقی به خودت بده.
ثبت‌نام در هنرستان👇🏻

https://honarestan.org/courses/61

✅کد تخفیف بیست درصدی ویژه اعضای کانال:
Raj20perall

هنرستان؛
آموزش برای همگان

تهیه آلبوم از سایت بیب‌تونز

https://beeptunes.com/album/572676821/%D8%B3%D8%B1%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A2%D9%88%D8%A7%D8%B2

تهیه آلبوم از سایت انتشارات آدمک

https://www.adamakmusic.com/product/%d8%b3%d8%b1%d8%b2%d9%85%db%8c%d9%86-%d8%a2%d9%88%d8%a7%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84/

ناگهان فریاد برآمد: مرد حسابی تو که راجع‌به رضاشاه کتاب نوشتی دیگه چی می‌گی؟
نگاهم را برگرداندم دیدم دو سال‌خورده‌ی ستم‌کشیده مقابل قبر ساعدی باهم دعوایشان شده.
تازه فهمیدم کتاب نوشتن می‌تواند اسباب فحاشی باشد.
یادم می‌آید پدرم در مورد ساعدی گفته بود نویسنده و پزشک مملکت در غربت دق کرده و مرده.
من سه سالم بود وقتی ساعدی مرد.
آنوقت بصورت مودبانه و واقعی دیده بر هم نهاده و می‌مردند و نهایتا یادشان جاودان می‌شد.
مثل امروز نبود که آسمانی شوند، آنهم در همان لحظه‌ای که دارند در زمین فرو می‌روند.

وقتی رسیدم خانه تازه فرشین شعری برایم فرستاد که ساعدی برای هدایت نقیضه کرده بود.
گفتم چه حیف اگر زودتر می‌دانستم این بیت را خوانده بودم:

از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
از گوشه‌ای برون آی ای صادقِ هدایت

@babakrajabii

امروز سالگرد فقدان غلامحسین ساعدی را در پرلاشز پاریس گذراندیم.
در نزدیکی مزار ساعدی سنگ قبر هرمی شکل صادق هدایت بر سنگی سیاه نشسته بود.
فکر کردم آنجا چه شعری می‌توان به آواز خواند؟ اول گفتم از غزیه‌های کتاب مستطاب وغ وغ ساهاب نوشته‌ی منظوم آن مرحوم ابیاتی انتخاب کنم، با خود گفتم اگر هدایت با آن افکار متریالیستی اعتقاد نداشته باشد که پس از مرگ مورد رحمت قرار خواهد گرفت چه توان کرد؟ نمی‌شود به او گفت مرحوم، پس بهتر است غزیه‌ای از صادق هدایتِ فقید بخوانم، اما چیزی از بر نداشتم. پس برداشتم از بیدل دهلوی که گویا زمانی «بوف کور» را در دهلی برای هدایت چاپ کرده بود این بیت را در مایه شوشتری اجرا کردم:

بی‌نصیبان را هدایت مایه‌ی گمراهی است
سایه رنگ‌اش در فروغ مه سیه‌تر می‌شود

این بیت از نظر فیزیکی می‌خواهد بگوید: «خر موسی را گرش به مکه برند، چو بازگردد هنوز خر باشد» ولی نمی‌تواند، پس می‌گوید:
هر چه به جسم نور شدیدتر بتابد سایه‌اش پررنگ‌تر خواهد بود.
تازه برای تصدیق سواد خود از نام سه شاعر در یک بیت استفاده کرده است.

از سال ۱۳۰۶ که اولین بار مرغ سحر در باغ سهم‌الدوله در لاله‌زار تهران توسط تاج اصفهانی اجرا شد، گویا باب آواز خواندن علیه ظلم حاکمین در آواز سنتی گشوده شد. در همان مجلس که سران مملکت از جمله هدایت‌قلی‌خان هدایت حضور داشتند اشعاری متعهد و انتقادی از فرخی یزدی توسط تاج اصفهانی اجرا می‌شود که منجر به استنطاق او در اداره امنیه می‌شود.
آنروز نه ترانه‌های سیاسی باب بود و نه گروهی انقلابی‌خوان مثل چاووش شکل گرفته بود.
احمد مراتب در این اجرای خصوصی به تاسی از سبک استاد خود تاج اصفهانی سه بیت انتقادی در دستگاه شور اجرا کرده است.
شایان ذکر است که در آن ازمنه، دیگر هنرمندانی چون عارف قزوینی، میرزاده عشقی، محمدتقی بهار، صادق هدایت و ایرج میرزا نیز از نوادری بودند که حاضر شدند برای پیشرفت و آزادی هزینه بپردازند، و این از خودگذشتگی به منزله کاستن از امکانات خود به نفع دیگران بود.
مثل فرخی یزدی شاعر لب‌دوخته.
به نظر می‌آید این شعر سروده‌ی شاعری معاصر است که به استقبال این شعر از کمال‌الدین
اصفهانی رفته باشد:

چه داری ای دل؟ از این منزل ستم برخیز
چو شیرمردان از زیر بار غم برخیز

@babakrajabii

با سلام خدمت عزیزانِ حاضر در این صفحه.
در ماه آینده یک دوره کلاس گروهی آنلاین برای علاقه‌مندان به موسیقی دستگاهی در داخل و خارج از ایران برگزار خواهد شد.
طریقه ثبت نام و محتوای این کلاس‌ها در لینک زیر قابل مشاهده می‌باشد.
-باقی بقایتان-
https://honarestan.org/courses/61

J'adore ce دهم: ادامه‌ی داستان زال و رودابه sur Castbox. Écoute l'épisode! https://castbox.fm/vd/95780971

ارزش کار بلاگرهای مستقل که زیر یوغ ارزش‌های حکومتی کار نمی‌کنند این است که هنرمندان و چهره‌هایی را زنده نگاه می‌دارند که زیر ارابه جریان‌های حاکم از بدنه تاریخ حذف و کمرنک می‌شوند.
زنده باد اسکندر و میترا که این چراغ خودسوز را روشن نگاه می‌دارند.
اصلا به موسیقی ابتدای این برنامه گوش کنید همچین صدادهی نرم و مطلوبی در هیچ ساز و آوازی نشنیده بودم.
صدای ابوآ و کلارینت و وزش نسیم میشنوم تا صدای سنتور وآواز.

https://p.dw.com/p/4mzvs?maca=fa-ir-Telegram-sharing

آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز • مجید نجاحی

ادامه نوشتار در مورد سپیده رییس سادات:

بیشتر بنالند و تا حد ممکن در نمایش حواس محزون و اغراق‌آمیز در ابراز بدبختی، اندوه، حسرت، سرخوردگی درعشق و خلاصه کلکسیونی از حواس منفی پیشتاز باشند.

سپیده از این قاعده مستثنی است و با تکیه به این امر بدیهی و ساده: «حفظ زنانگی» در فرم، محتوا و اجرا توانسته عملاً از سدّ تحریمِ آواز زنان با صدای واقعی‌شان بگذرد و موسیقی سنتی را از منعِ سانسور و محرومیّت‌های مذهبی عبور دهد و کسانی چون من را به دیدن برنامه‌اش علاقه‌مند کند.
شهر کلن آلمان هفته آینده میزبان این خواننده منحصر به فرد است.
لذت دیدن و شنیدنِ اجرای این هنرمند را با شما عزیزان حاضر در این ناحیه از جهان خواستم که مشترک کنم.

در میان خوانندگان خانم در موسیقی سنتی ایرانی، «سپیده رئیس سادات» را نزدیک‌تر به تعریفم از خوانندگانِ این سبک می‌دانم. چرا که این پدیدهٔ خوش‌الحان علیرغمِ نوازندگیِ سه‌تار، هم موسیقی‌دان است و هم مطبوع‌خوان.
به لحاظ شخصیت خوانندگی نیز حالِ مقبول و ملیحی را منتقل می‌کند.

از این‌ها مهم‌تر اینکه سپیده زنانگی‌اش را در اجرای آواز سنتی محفوظ داشته است. آنهم در بازاری که مردسالاری و ترس از غنا در موسیقی، زنان را واداشته تا با انتوناسیون و لحن مردانه بخوانند.

با اندکی تحقیق آماری و شنیداری بین خوانندگان موسیقی سنتی درمیابیم که زنان خواننده در این سبک به تأسی از مردان با کلفت کردن صدا و ایجاد فشار روی حنجره، ظرفیتِ شنیداری گوش شنونده را تا حد اشباع از دامنه مطبوع از اصالت زنانه خارج می‌کنند. همچنین از نظر ظاهر با اخم و جدیّت غیرضروری روی صحنه ظاهر می‌شوند که با چاشنی تبختر و نخوت ساختگی که صفاتی مردانه بهنگام اجرای آواز به شمار می‌آید به جهات مختلف از قبیل ترس از گناه و پرهیز از زیبایی اصوات زنانه، به خیال خود جواز شرعی، عرفی، قانونی و استادپسند برای خواندن بدست بیاورند.

ادامه دارد….

کارگران مشغول کارن
دیگران پول در میارن

اشکِ شور
بداهه‌ای از پست امروز اینستاگرام

https://youtu.be/D2NYGie7bKk?si=SN34DnAo3lCC2fjP

متن شعر ترمه با حق کپی رایت منتشر می‌شود:
تویی دونیا
هر کسی عه سکلی نو نو در میاری
زندگی سیرینه گهصه‌یی نداره
تو دو روئه هستی
قودسایی عاره
برو جونم دس بزن به کاری
کار نداری عاری
فایده‌ای نداره از کجا بوداره
زندگی سیرینه با امیدباری

سرکار خانم ترمه امینی آواز می‌خوانند

https://www.youtube.com/watch?v=c62PCxItBWg

عشق را جستجو کردن
به خانه آوردن
در خانه کشتن
و با آن زیستن

💢کیک محبوب من

💢My Favourite Cake

▪️ساخت سال ۲۰۲۴
▪️محصول کشورهای؛ ایران، فرانسه، آلمان و سوئد
▪️کارگردان: مریم مقدم و بهتاش صناعی ها
▪️زبان فارسی
▪️پخش این فیلم در ایران ممنوع است

◾️برنده جایزه فیبرشی از جشنواره برلین ۲۰۲۴
◾️برنده جایزه کلیسای جهانی از جشنواره برلین ۲۰۲۴

https://youtu.be/b_WdlIX423g?si=dVxvii4n-kDWCMxG

https://youtu.be/NFXYBWioGT4?si=ON_Y6QlzfRwpqeNS

https://youtu.be/XFBjdJs1GJs?si=uu9i2FTmtYmR1CsO

۳- به مناسبت زادروز حسین علیزاده

-حسین علیزاده معلّم -
پانزده ساله بودم و سه سال از شروع تحصیلم در کلاس‌های آزاد هنرستان موسیقی اصفهان در کوچه سنگ‌تراش‌ها در محله‌ی ارامنه می‌گذشت. بازار را پر از کتاب‌های او می‌دیدم. انواع متُد‌ها و اتودهای بکر، نو و کاربردی برای هنرجویان دستورهای دوره متوسطه تار و سه‌تار.
تعدادی از کتابهایش نمونه‌های تازه‌ای از قطعات موسیقی سنّتیِ صحنه‌ای و آثار مضبوط اوست که نُت شده بود، کتب «ده قطعه برای تار و سه‌تار» در چهار جلد در هنرستان‌ها و آموزشگاههای آزاد موسیقی در سراسر ایران تدریس می‌شد.
شوریدگی به‌اضافه فنّ مدرن نوازندگی، ساخت و ساز موتیف‌های بدیع و تکنیکی با تنالیته‌های گوناگون از کوک‌های مختلف و فیگورهای متفاوت ریتمیک از جذّابیت‌های تآلیف آموزشی‌ و اجرائیش به حساب می‌آمد.

- حسین علیزاده کاربلدِ کارگروه -
کار گروهی در ایران سخت است و نیاز به استعداد و مدیریتی دارد مازاد و سوای هنرمند بودن.

- حسین علیزاده خالقی خلّاق -
قطعاتی مثل شورانگیز، نینوا و مقدمه تار و پود، ساخته‌ها و نواخته‌های مربوط به آلبومهای پرفروش بازار که توسط این استاد آهنگسازی و نواخته شده بود با صدای خوانندگانی چون استاد شجریان و شهرام ناظری خوانده شده بود و حافظه شنیداری و فرهنگ موسیقایی دوره‌ای از تاریخ ایران را رقم می‌زد.
با وجود کتابهای آموزشی، ما هنرجویان می‌توانستیم با دسترسی به پارتیتور این آثار از دشواری رهایی یابیم و موفق به تمرین و اجرای این نغمات باشیم.
آهنگ‌هایی که با مشقّت ساخته و همراه بوی دودی از آتشِ برهم زدن کنسرتش و شکستن سازهای بعد از انقلاب در استودیوهای تاریک ضبط شده بود.
زمان‌هایی که در وجودش گداخته‌ روانش را نواخته بود معجونی از اعتقاد و احساسش بود که توانسته بود با صبوری ثبت و نشر کند.

- حسین علیزاده کم گوی -
جلیل شهناز قبل‌تر از علیزاده مرا به نوشتن واداشته است، او نیز کم‌حرف و حاشیه بود.
سکوت برای نوازنده‌ای که حامل و ناقلِ صدا است آسان به‌نظر نمی‌رسد، آن‌هم نوازنده‌ای که سیاقی پُر مضراب در سلوک دارد.
سکوت او هم مثل نت‌هایش سرضرب، دقیق و به‌جاست.
تا مجالِ گفتن مثل رکابِ انگشتری خوش‌تراش جا باز نکرده باشد دست به مضراب نمی‌برد تا نگینی درخشان بر آن بنشاند.

#حسین_علیزاده_بابک_رجبی

@babakrajabii

۲- به مناسبت زادروز حسین علیزاده

- حسین علیزاده بی ادعا -
حاصل می‌تواند چیزی باشد شبیه پُستی که چندی پیش پسرش در صفحه اینستاگرام‌ گذاشته بود. فیلمی ساده و کوتاه از ضبط یک اثر و حواشی روزمره‌ی آن، ساده و واقعی. به‌شکلِ پرتره‌ای مکتوب از  این چهره. بریده‌ای از حسین علیزاده با تفسیرِ چندپاراگرافی من.
مثل یک فنجان چای که او را به صَرف‌اش دعوت کرده باشم.

- حسین علیزاده فرزند زمانه‌ی خویش-
او در برهه‌ای از تاریخ صاحبِ فرآیندِ تولید شد که نیاز به چنین نگاهی در جامعه  احساس می‌شد.
ده سال پیش میانه‌ی راهِ برگشت از شمال به اصفهان در جلسه‌ای شرکت کردم با حضور حسین علیزاده. هومان اسعدی آنجا اشاره‌ای به این مهّم داشت که یکی از دلایل توفیق آثار و هنری، آبستی و آمادگیِ جوِّ جامعه برای پذیرشِ آن محصول است.
چیزی که بخشی از آن در سیطره‌ی تشخیص مؤلف گنجد و بخش بزرگ‌تری هم خارج از اراده اوست.

متن ادامه دارد...

#حسین_علیزاده_بابک_رجبی
@babakrajabii

به مناسبت زادروز حسین علیزاده

- او نگاهِ خود نسبت به زندگی را نواخته است -
نه‌می‌خواهم چیزی روشن‌فکرانه یا فلسفی بگویم، نه‌می‌خواهم شعری در رثایش بسرایم و نه‌ با جملاتی فرازمینی در هاله‌ای قُدسی‌ پنهان یا پیدایش کنم.
گرچه از این‌دست قلم فرسودن درباره‌ی هنرمندان رسمی است کهن، ولی تصور من این است که سنخیّتی بینِ پیامِ حضورِ حسین علیزاده و تعاریف اغراق‌آمیز و قدسی وجود ندارد.
هنرمندی که سر بر آسمان می‌ساید ولی زمین نشین است. این خصوصیت در جهان فرهنگیِ موسیقی شرقی که ارزش‌های هنر را فرازمینی می‌پندارد نعمتی است که پیروان یک مکتب را از آسیب‌های مرید و مرادبازی و قدسی گراییِ شخصیت‌ها مصون می‌دارد.
پیش‌تر بگویم که اگر جایی در این مقال قلم به سوی قصارنگاری لغزیده، سهوی است و دلیلش استفاده از ظرفیت کلمه در بیان خصوصیاتِ این هنرمند است که پنداشته‌ام.

- حسین علیزاده مؤثر -
اینجا قصد دارم تجربه و حواس خودم نسبت به او را نوشته کنم، یادش کنم چون با نوای او زیسته‌ام، همچنین با شورَش.

متن ادامه دارد...

#حسین_علیزاده_بابک_رجبی

@babakrajabii

Écouter جازی دختری مردوم Jazzi Dokhteri Mardoum par Babak Rajabi sur #SoundCloud
https://on.soundcloud.com/oHjt8

یک آرتیست می‌تواند دغدغه‌مند باشد و می‌تواند هم دردمند باشد.
ولی این مورد ضرورتی در امر تولید آثار هنری ندارد.

هنرمند می‌تواند از فرط شور و هیجانِ زندگی و متأثر از انواع حوّاسِ مثبت کار کند.

او می‌تواند در حالتی شاد، یا برای سرگرمی، تکنیک‌هایش را در جهت بیان نگاهش بکار گیرد.

گاهی هم صرفا برای دست ورزی و کسبِ یک دریافت جدید کار می‌کند.

مواقعی هم برای برآوردن نظر سفارش دهنده و کسب درآمد کار می‌کند.

اما اینکه آرتیست حتما باید غم‌دار یا غم‌خوار باشد عموماً یک عارضه بیرونی است.
این باور بعضاً تعهّدی شبه‌روشنفکرانه است که هنرمند را در شکل‌دهیِ محتوی، ساختار و یا فرم آثارش درگیر می‌کند.

این باور همچنین بخاطر ترس از گناه و گریز از تولید لذّات دنیوی بر هنرمندان تحمیل می‌شود و شکلی از فرهنگ ریشه‌دارِ مذهبی است که ناخودآگاه عمل می‌کند.

در چنین فضایی هنرمند با خودش درگیر است و مدام می‌ترسد که مبادا به درد جامعه و آرمانهایش نخورد.
ممیّز نیز به‌عنوانْ و با ادعای نمایندگی جامعه، هنرمند را به سمت بدرد خوردن  آنهم طبق ارزش‌های حاکمیت سوق می‌دهد.

همه اینها هنرمند را مجبور به غم‌داری و غم‌خواری و باورهای آرمان‌خواهانه می‌کند.

از نظر راقمِ این سطور اینکه یک هنرمندِ بی‌درد، کوچک شمرده شود، قضاوتی ناعادلانه و یک ارزش‌گذاری ایدیولوژیک است‌.

امروز اندیشیده و نوشته شد.
@babakrajabii

رَستَم از این بیت و غزل ای شه و سلطان ازل
مُفتعلن مُفتعلن مفتعلن کُشت مرا

رستم از این نفس و هوا زنده بلا مرده بلا
زنده و مرده وطنم نیست به جز فضل خدا

قافیه و مغلطه را گو همه سیلاب ببر
پوست بود پوست بود درخور مغز شعرا

ای خمشی مغز منی پرده آن نغز منی
کمتر فضل خمشی کش نبود خوف و رجا
#مولوی

کنسرت گروه سرنوشت گنگ در شهر میشل‌باخ فرانسه هفدهم ژولای دوهزاروبیست‌وچهار
در این گروه نوازنده تار آهنگساز و خواننده‌ام. نمی‌‌دونم چی شد که ساز میانه آهنگ رها شد و با زبان بدن ادامه دادم.
خیلی به این فکر می‌کنم که فاصله را بین تماشاچی و هنر بردارم. فکر می‌کنم باید یکی بشیم، می‌خوام برم پیششون باهاشون باشم با هم کار کنیم، تولید کنیم و توی خروجی کار شریک باشیم.
به امید دیدارتون در کنسرتهای پیش رو با گروه جدید میکروتُن. میتونید پیجش را از این زیر دنبال کنید و به دوستانتون که خارج از کشورند پیشنهاد بدید تا قرار بعدی را با هم باشیم.
@microton_bande اینستاگرام
#incrediblemektuborchesta
#michelbach

عاشقی به زور نمیشد ، با داداردودور نمیشد
اگر هم بشد، دو روزس، باقیشم که جور نمیشد

تو می‌خی تمیز بوکونی، هی بپاش و بریز بکنی
خوددا هی عزیز بکنی، که‌که‌کار که سوپور نمیشد

هر چی هم که فکر بکنی، آ کار بانمک بکنی
لبادا هی بزک بکنی، خطی کج هاشور نمیشد

هر چی هم که زور بزنی، گره را سفتا کور بزنی،
بیخودس نکش د نکون، بیش ازین که کور نمیشد

عاشقی حساب ندارد، سوالس جواب ندارد
نمی‌فهمی دخب به درک، عاشقی به زور نمیشد

#اسکندر-آبادی
تنبک: مهرک محمودی
شاعر ویلن و آواز: اسکندر آبادی

@eskandarabadi

لعنت به دستی که ما را جدا انداخت
ما را دو تن کرد و از ما «دو تنها» ساخت

آن‌سو تو... این‌سو من... یعنی در این میدان
ایران ز ایران برد، ایران به ایران باخت

#جواد_زهتاب
🔹@Javad_Zehtab

آواز و ویلن: اسکندر آبادی
تار و آواز: بابک رجبی

https://youtu.be/soDNY0e1j3I?si=bxIgXXizuJVD-Z9r

Écouter Ghayem Mooshak par Babak Rajabi sur #SoundCloud
https://on.soundcloud.com/hwdR3

#طنزیمات_ادبی
استاد سخنوری و منبر خودتی
با نیچه و با هگل برابر خودتی

گفتی که بیا به نفع من رای بده
گفتم که برو عزیز من‌، خر خودتی

#احمدسلمانی

با پایِ برهنه لبه‌ٔ حوض نگرد
در چُرتکه‌ هرگز پیِ ویندوز نگرد

بینِ تُرُب و پیاز و موسیر و هویج
ای دوست بیا و در پیِ موز نگرد!

#شروین_سلیمانی
@ShervinSoleimani

.
اَتل مَتل توتوله
یه عده قد کوتوله

قصه‌ ما تموم شد
زندگیمون حروم شد..

#شروین_سلیمانی
@ShervinSoleimani
@babakrajabii

دادگر زر می‌زند، بیدادگر زر می‌زند
آواز: بابک رجبی
تنبک: اسکندر آبادی
تار: مهرک محمودی
شعر: مسلم حسن‌شاهی

https://www.festivaloffavignon.com/spectacles/4659-contes-de-perse?fbclid=PAZXh0bgNhZW0CMTEAAaZeJjOFLCGO-CFhyhMe9qviJLdMuyew93qy-WCWPaYZPlzrNUExE9F5KqQ_aem_AV4mh7YEUZujUlFIPFkTOZjRFoRQiOiwQbWm7m6znKRkbhQOnpX2KrS66HMtzqF8tX_-k21idsSVOam1dwt1tWHj