Щукурки, атрофим тўла одам. Ярмидан кўпи аеллар. Боя ишдан қайтаетиб, йўл юзидаги дўконга кирдим. Биз бу ердан тез-тез харидлар қиламиз. Хусусан марказимиз рўзғори учун ҳам. Ҳамма нарса бор. Катта бетон йўлидаги “Хоразм гуручлари”кўтарасавдо дўкони.
Очиғи, 3 кундан бери набираларим билан табиий сабзавотлар шарбатини ичишни йўлга қўйдик. Бу бир жараен☺️ Уйдаги 4 набирамизнинг ҳаммаси шу жараенда “қатнашади”.
Хуллас, қизил сабзи, лавлаги, кўк олма, киви олишни мўлжалладим. Қизил сабзи олаетган жувон илиқ табассум билан менга салом берди. Алик олдим. Яна табассум бн сўрашди ва “Сиз Азизимни олиб борасиз-а? “ деди. “Шу холимда ҳам таниганингизга қойилман” бир оз ҳижолат бўлдим. Сизни доим кузатаман, соғ бўлинг! Деди. Мен: рахмат, сиз ҳам соғ бўлинг, деб ишимда давом эттим. Менга олма тортиб бераетган йигит ҳам нега кўрсатув тайерламаетганимга қизиқди. Сабабини айттим. У “Давом эттиринг, яхши кўрсатув эди” деди. Ва хисобда менга чегирма қилиб берди. Барака топсин, дея ичимда дуо қилдим.
Керакли нарсаларимни олиб, йўлда кетар эканман, “ Одамларга ичидаги гапни топиб айтсанг ёқар экан ва унутмас экан-а”, деб ўйладим. Бўлмаса, кўрсатув тайерламаганимга анча бўлди. Унутмаганлардан яна бир карра миннатдор бўлдим.
Аслида мен бугун мени та’сирлантирган бир холатни езмоқчи эдим. Доимо одамларни кузатаман ва айтган сўзларидан руҳий ҳолатини билишга уринаман. Бу осон иш эмас, ҳар ҳолда, ўйлашга , таҳлил қилишга имкон беради.
“Кеча мени бир қиз “Бабушка” деди😊 , жуда хурсанд бўлдим ва “Рахмат, бабушка деганингизга” дедим” деб мамнун сўзлади бир аел. Улуғ ёшга кирсада, оила қурмаган, фарзанд кўрмаган, набира кўрмай, “бабушка” бўлолмаган аел учун “Бабушка” сўзи УНВОН , ШАРАФ” бўлганини тушундим. Биргина шу атамадан аел қалби қувончга тўлган. Биз эса ба’зан …
Хулоса ҳар кимнинг ўзига ҳавола. Мен ҳам ўзимга яраша фикр қилдим.
Омон бўлинг, азизим!
Очиғи, 3 кундан бери набираларим билан табиий сабзавотлар шарбатини ичишни йўлга қўйдик. Бу бир жараен☺️ Уйдаги 4 набирамизнинг ҳаммаси шу жараенда “қатнашади”.
Хуллас, қизил сабзи, лавлаги, кўк олма, киви олишни мўлжалладим. Қизил сабзи олаетган жувон илиқ табассум билан менга салом берди. Алик олдим. Яна табассум бн сўрашди ва “Сиз Азизимни олиб борасиз-а? “ деди. “Шу холимда ҳам таниганингизга қойилман” бир оз ҳижолат бўлдим. Сизни доим кузатаман, соғ бўлинг! Деди. Мен: рахмат, сиз ҳам соғ бўлинг, деб ишимда давом эттим. Менга олма тортиб бераетган йигит ҳам нега кўрсатув тайерламаетганимга қизиқди. Сабабини айттим. У “Давом эттиринг, яхши кўрсатув эди” деди. Ва хисобда менга чегирма қилиб берди. Барака топсин, дея ичимда дуо қилдим.
Керакли нарсаларимни олиб, йўлда кетар эканман, “ Одамларга ичидаги гапни топиб айтсанг ёқар экан ва унутмас экан-а”, деб ўйладим. Бўлмаса, кўрсатув тайерламаганимга анча бўлди. Унутмаганлардан яна бир карра миннатдор бўлдим.
Аслида мен бугун мени та’сирлантирган бир холатни езмоқчи эдим. Доимо одамларни кузатаман ва айтган сўзларидан руҳий ҳолатини билишга уринаман. Бу осон иш эмас, ҳар ҳолда, ўйлашга , таҳлил қилишга имкон беради.
“Кеча мени бир қиз “Бабушка” деди😊 , жуда хурсанд бўлдим ва “Рахмат, бабушка деганингизга” дедим” деб мамнун сўзлади бир аел. Улуғ ёшга кирсада, оила қурмаган, фарзанд кўрмаган, набира кўрмай, “бабушка” бўлолмаган аел учун “Бабушка” сўзи УНВОН , ШАРАФ” бўлганини тушундим. Биргина шу атамадан аел қалби қувончга тўлган. Биз эса ба’зан …
Хулоса ҳар кимнинг ўзига ҳавола. Мен ҳам ўзимга яраша фикр қилдим.
Омон бўлинг, азизим!
