“Тақдир тақозосига кўра Ота ҳовлимизга кўчиб келдик. Бу ерда ҳамма нарса қадрдон, ҳамма нарса ҳотира. Отам рахматлик эккан ўрик қуриб, икки шохи икки тарафга айрилиб қолганини кўриб, ичим ачишди. Худди рогаткага ўхшаб қолган дарахт шохлари қуриб, ҳунук кўриниш касб этганди. Қанчалар ачинмайин, қуриган дарахт бехосиятлигини эшитганим учун, кесиш керак деган қарорга келдим. Аммо , турмуш ўртоғим қарши бўлдилар. Дарахт буткул қуриган, икки йўғон шохи икки тарафга айрилган, узилиб кетса, кимгадир зарар етказиши аниқ. Тушунтирай дейману, кўнмайдилар. Ниҳоят, ёрдамчи йигитлар ёрдамида ўрикнинг қуриган шохларига арқон ташлаб, ўртасига лой суриб, имкон қадар бир-бирига тортишга муваффақ бўлишди. Шу холатда арқон билан маҳкам боғлаб, яна лой чаплаб қўйдилар. Бу иш осон бўлмади. 3-4 чоғлик эркак чунонам куч сарфлашди. Менинг юрагим ҳалак, “қарс” этиб синиб кетса-чи, дейман.
Йўқ, дарахтнинг айро шохлари синмади. Кучли ҳохиш, кучли истакка бўйсуниб, бир-бирига боғланди. ‘Нима бўларкин?” Иккимизда шу савол, аммо тилга чиқариш қийин.
Куз, қиш ўтти. Баҳор келди. Турмуш ўртоғим билан иккимиз лом-мим демай, бир-биримизга сездирмай дарахтга қараб қўямиз. “Кўкарармикан?”
Ишонасизми, КЎКАРДИ! КЎКАРДИ! Қуриган, бир-биридан “қочиб”, икки тарафга қийшайган бақувват шохлар бирлашгач, Гуллади! Барглар чиқарди, ҳатто, мева берди!!!
Йирик мевали, ўриклари ялтираб турадиган, ниҳоятда ширин ўрик дарахти яна яшнаб кетти. Ҳосилидан кўпчилик баҳраманд бўлди. Менинг наздимда, Отам эккан дарахт яна биз учун лутф кўрсатти! Бизни сийлади!
Эр-хотин кўп бахслашади, бу табиий. Лекин , жуфтига қулоқ солиш, фикрини ҳурмат қилиш ҳам олий не’мат экан!”
Дилфузахоннинг ҳикояси шу мазмунда эди. Қаердадир бадиий ранг берган бўлсаму, бу э’тирозга сабаб бўлса, ма’зур тутасиз. ☺️ Энди менга ёққан, қувонтирган, ўзгача жиҳати ҳақида кейинроқ, “ Қўша қариш шартми? “ сарлавҳали давра суҳбатимизда баен қилсам, майлими, азизим?
Унгача сиздаги фикр-ўйлар биз учун қадрли ва қизиқарли?
Қани, сиз қандай таассурот олдингиз, азизим? Жавобларни кутамиз! Омон бўлинг!