WorldMeditation🔷🔷

اگر احساس می‌کنید باید خلاقانه تر عمل کنید،
اگر دوست دارید چالش‌ها را بهتر درک کنید و
سریع‌تر برای مشکلاتتان راه‌حل بیابید این مجموعه کتاب را در اینجا دنبال کنید

چگونه تشخیص دهیم چه چیزی در زندگی مان واقعی است و چه چیزی دروغین است

تنها یک معیار وجود دارد
واقعی چیزی است که:
به تو سکوت و آرامش میبخشد و تــو را مطلقاً آسوده و ساکن میسازد
واقعی چیزی است که به تو آزادی میبخشد و تمام ترسها و خواسته ها و امیال را از تو بیرون میراند. واقعی انفجاری عظیم از رضایت و خوشی است که به هیچ دلیل بیرونی مرتبط نیست

و غیرواقعی، همواره بدبختی، اضطراب، تنش و اسارت را به دنبال خود دارد.

Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

زيبايي پوچ است
لذت پوچ است
خنده پوچ است
تا مي تواني از اين پوچ ها گرآوري كن،
مردم چيزهاي عجيبي گردآوري مي كنند
تمبرهاي پستي!‌!
از پوچ ها مجموعه اي درست كن
و هر قدر بيشتر از پوچ ها داشته باشي، ‌ثروتمند تري

Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

به هیچ کوششی از جانب تو نیاز ندارد؛
یک پذیرش ,
یک گشودگی در ذهن,
و یک قلبِ محبت آمیز کافی است.

در چنین حالتی همە ی آنچە را کە مدعیان و مبلغانِ مذاهب و مرتاض های هندی در میلیون ها تناسخ روح قادر بە انجامش نیستند
تو در یک لحظە تحقق می بخشی

اوشو

✳️ سرزنش

مردم همیشه آماده هستند تا دلایلی بیابند تا تو را سرزنش کنند.
تو را برای ساکت بودنت سرزنش می‌کنند.
اگر ساکت باشی تو را سرزنش می‌کنند:
“چرا ساکتی؟”
اگر زیاد حرف بزنی، تو را سرزنش می‌کنند:
“چرا زیاد حرف می‌زنی؟”
اگر خیلی کم سخن بگویی، تو را سرزنش می‌کنند:
“چرا اینقدر کم حرف می‌زنی؟”

هرکاری بکنی، تو را محکوم می‌کنند، چرا؟!
زیرا نفس آنان با سرزنش تو رضایت پیدا می‌کند.
هیچکس به نقص‌های خودش نگاه نمی‌کند و  همه قادر هستند تا اشتباهات دیگران را ببینند؛ نه فقط ببینند، بلکه تا حد ممکن آنها را بزرگنمایی کنند.

*مادر به سر دخترش در طبقه‌ی بالا فریاد می‌زند، “کارولین، اینهمه داد و فریاد را بس کن. چرا نمی‌تونی مثل برادرت تامی بازی کنی که صدایش در نمی‌آید؟”
کارولین پاسخ می‌دهد، “او نباید صدایش در بیاید! ما خانواده‌ی خودمان را بازی می‌کنیم. او پدر است و برای شام قدری دیر وارد شده، و من تو هستم!”

دیدن نقص‌های دیگران بسیار آسان است،
زیرا فرد می‌خواهد نقص‌های دیگران را ببیند. اگر نقصی وجود نداشته باشد، آنوقت اختراع می‌کند. نفس تو فقط می‌تواند با احساس برتری زنده بماند، پس تو از هرگونه نقص ممکن در دیگران استفاده می‌کنی تا احساس برتری کنی. سرزنش کردن دیگران چیزی نیست جز راهکار نفس برای احساس برتری
مراقب آن باش ...

دنیا همیشه راه‌هایی برای تحسین و راه‌هایی برای محکوم کردن پیدا می‌کند.
همیشه چنین بوده و خواهد بود.
آری،  گاهی قدری تحسین هم می‌کند؛
ولی فقط وقتی تو را تحسین می‌کند که تو به نفس آنان کمک می‌رسانی.
آنگاه تو را تحسین می‌کند.

برای نمونه، اگر به هندوها بگویی که دین آنان بزرگترین دین در دنیاست، تو را تحسین خواهند کرد.
چگونه می‌توانند مرا تحسین کنند؟
این غیرممکن است ...
زیرا من فقط حقیقت را بازگو می‌کنم:
که هیچ دینی بزرگتر از هیچ دین دیگری نیست؛ که تمام ادیان،  تاکید می کنم تمام ادیان همان دام و تله‌ی کشیشان هستند.
شاید کشیش priest را شانکاراچاریا shankaracharya بخوانی، شاید کشیش را پاپ pope بخوانی، اهمیتی ندارد
تمام مذاهب در چنگال سیاست‌پیشگان هستند ...

Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

با دقت نگاه کن.
در هر جا که چیزی رشد می کند خداوند حضور دارد چرا که تنها خداوند رشد می کند. در هر چیز قابل رشد خدا حاضر است.

وقتی برگی جوان بر درختی ظاهر می شود خداوند است که در او رشد می کند.

وقتى قطرات اشک از چشمان زن یا مردی فرو می چکد این خداوند است که میگرید .

در هر کجا که زندگی جاری است ، خدا هم هست.
خوب گوش کنید.
نزدیکتر  بیایید.
با دقت احساس کنید‌.
آگاه باشید.
شما در سرزمین مقدس هستید.

Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

به ياد بسپار:
تفاوت بین سرور و خوشحالی این است:

سرور، خوشحالی بدون هیجان است.
اگر هیجان باشد، دیر یا زود حوصله‌ات سر خواهد رفت، زیرا هیجان فقط وقتی هیجان است که، جدید باشد.

ولی چگونه می‌توانی و بارها و بارها در مورد یک چیز به‌ هیجان درآیی؟

در مورد یک زن یا مرد هیجان‌زده هستی، ولی وقتی ماه‌عسل تمام شد، آنوقت هیجان نیز تمام شده است. ازدواج تقریباً همیشه با پایان یافتنِ ماه‌عسل، پایان گرفته است!
آنگاه فقط سردردهای پس از مستی هست، زیرا تو در پیِ هیجان هستی،
و هیجان نمی‌تواند یک پدیده‌ی مداوم باشد.
تاوقتی‌که عشقِ تو خُنَک cool نباشد(نه سرد cold) محکوم است که به بی‌حوصلگی ختم شود
عشقِ سرد، مُرده است،
عشقِ خنک، زنده است،
ولی هیجانی در آن نیست.

در دنیا همه چیز به بی‌حوصلگی ختم می‌شود، باید که چنین باشد. وقتی به درونی‌ترین رشته وجودت دست می‌یابی، بدون هیچ علتی شادمان هستی، بی‌دلیل خوشبخت هستی، بدون هیچ هیجانی شاد هستی.
حوصله‌ات هرگز سر نمی‌رود.
و این در عشق هم اتفاق می‌افتد.

تو نیاز به عشق داری زیرا:
فقط در عشق است که خودت را از یاد می‌بری؛
فقط در عشق است که فرد ناپدید می‌شود
نیازی به “من‌بودن” وجود ندارد.

با کسی که دوستش داری می‌توانی تنها باشی. حتی اگر معشوق حضور داشته باشد، می‌توانی تنها باشی.
عمیق‌ترین امکان در عشق این است که به تو کمک کند تا خودت را از یاد ببری.

ولی اگر مجبور باشی که پیوسته حضور دیگری را حمل کنی،
اگر مجبور باشی که مطابق با حضور او رفتار کنی،
اگر مجبور باشی که از مقررات رابطه پیروی کنی،
اگر مجبور باشی که حتی در عشق هم گفته‌هایت را برنامه‌ریزی کنی که چه بگویی و چه نگویی؛
آنگاه این عشق دیر یا زود ترش و تلخ خواهد شد، زیرا نفس‌آگاهی در آن وجود دارد.

هرگاه درمی‌یابی که نفس‌آگاهی تو در حال ناپدیدشدن است ـــ با الکل،
در عشق، در مراقبه ـــ احساس خوبی داری.
ولی الکل نمی‌تواند یک حالت پایدار به تو بدهد؛ عشق می‌تواند، ولی این امکان بسیار بسیار دشوار است.

به‌یاد بسپار که:
عشق از مراقبه دشوارتر است،
زیرا عشق یعنی زیستن با دیگری و زیستن بدون نفس خودت

مراقبه یعنی زیستن با خود و فراموش کردن دیگری بطور کل، پس سختی آن کمتر از عشق است.

برای همین است که کسانیکه می‌توانند عشق بورزند نیازی به مراقبه ندارند؛
آنان توسط عشق خواهند رسید

اوشو
بازگشت به منبع
سخنان اشو در مورد ذن

اگر خنده را فلج کنی،
گریه را نیز فلج کرده‌ای.

تنها کسی که می‌تواند خوب بخندد،
می‌تواند خوب بگرید.
و اگر بتوانی خوب بخندی
و خوب گریه کنی، زنده‌ای!

مرده نمی‌تواند بخندد و نمی‌تواند بگرید.
مرده فقط می‌تواند جدی باشد.

نگاه کن! به جنازه نگاه کن،
او بسیار ماهرانه‌تر از تو می‌تواند جدی باشد!

تنها انسان زنده است که می‌تواند بخندد
و اشک بریزد.

اوشو

انسان معمولا زندگی خود را چون آدم‌آهنی سپری می‌كند. مشغول انجام كارهايی است اما اينجا نيست ــ می‌خورد، می‌نوشد، قدم می‌زند، صحبت می‌كند، اما اينجا نيست؛ ذهنش در آنسوی دنيا سير می‌كند.

اگر از بيرون به تو نگريسته شود ممكن است در سر ميز، مشغول خوردن صبحانه باشی اما در درون، در كره‌ی ماه يا هر جای ديگری سير می‌كنی. نكته‌ی مسلم آن است كه تو در سر ميز نيستی. اعمالت خودكار است. صرفا لقمه‌ها را به دهان می‌تپانی...

تو بايد از خودكار بودن دست برداری. بايد در انجام هر كاری كمی آهسته‌تر عمل كنی. بايد هشيار و آگاه باشی. وقتی راه می‌روی با روال گذشته و با همان سرعت راه نرو. سرعتت را كم كن. به اندازه‌ای كم كن كه هشيار شوی وگرنه دوباره با همان سرعت راه خواهی رفت. عملت خودكار خواهد شد...

هر كاری را آرام، آهسته، زيبنده و با طمانينه انجام بده تا همه‌ی اعمالت به مراقبه‌ای در آگاه‌بودن تبديل شود.

اگر ما بتوانيم همه‌ی اعمالمان را به مراقبه تبديل كنيم، مراقبه‌ی ما همه‌ی زندگی ما را از صبح تا شب در بر می‌گيرد.

صبح كه از خواب بيدار می‌شوی، قبل از هر چيز به ياد داشته باش كه وقتی از خواب بر می‌خيزی با هشياری [با حضورِ در لحظه] به پا خيزی.

در آغاز بارها فراموش خواهی كرد كه هشيار باشی. پس مرتب به خود يادآوری كن تا اندك اندك در اين كار ماهر شوی.

وقتی در چگونگی هشيار بودن در زندگیِ روزانه مهارت يافتی، كليد اسرار در اختيارت قرار خواهد گرفت. و اين مهم‌ترين چيز است. هيچ چيزی باارزش‌تر از آن كليد اسرار نيست.

اوشو

توده‌ مردم متشکل از افرادی است که گمراه شده‌اند.
البته هر چند وقت یک بار، شخصی شجاع به پا بر می‌خیزد و جویای راه خویش می‌شود.
این کار مستلزم داشتنِ شجاعت، هشیاری و نترس بودن است.
باید اعتمادی کامل به خود داشت و این مطلب را عمیقاً درک کرد که توده‌ مردم حکومت خواهند کرد.

توده هیچگاه نمی‌خواهد افراد به فردیت خویش دست بیابند. آنهایی که به فردیت رسیده‌اند همیشه توده‌ها را عذاب می‌دهند.
توده خواهان این است که تو هم بخشی از آنها باشی، هندو، مسلمان یا مسیحی.

لحظه‌ای که اعلام می‌کنی من خودم هستم،
نه هندو، نه مسیحی و نه مسلمان و خواهانِ جستن راه خویش هستم در حقیقت تمام توده‌های اطرافت دشمن درجه یک برایت می‌شوند.

پشت این کار دلیلی روانی وجود دارد.
حرکت و ایستادگی تو به تنهایی و حرکت‌ات به سمت ناشناخته‌ - بی هیچ یار و یاوری، بی هیچ راهنمایی - ذهن توده‌ها را مشوش می‌کند.

چون به آنها نشان می‌دهی که همچون گله‌ گوسفند به هم وابسته و متصل‌اند و نمی‌توانند همچون شیر حرکت کنند. ولی حقیقت برای گوسفندان نیست.
گوسفند به حد کافی شجاع نیست تا به خود اجازه دهد که حقیقت را درک کند و همچنین ذهنش نیز کشش آن را ندارد.

Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

🔹️🔹️🔹️🔹️آگاهی دارای سه مرحله است :

اول اینکه ، از جسم خود آگاه شوی ، در حال راه رفتن ، خوردن ، آشامیدن ،... نسبت به جسم خود آگاه باشی.
گوش به زنگ ، هشیار ، بیدار و خودآگاه باش.
کارها را مثل آدم کوکی یا خوابگردها انجام نده.
وقتی از جسم خود و اعمالش آگاه شدی ، آنگاه قدم بعدی را به سوی لایه های عمیق تر ، یعنی ذهن و فعالیت های ذهنی ، بردار : افکار ، تصورات وپیش بینی هاو...

وقتی عمیقا از ذهن آگاه شدی ، به تعجب می افتی.

وقتی از فرآیندهای جسمانی ات آگاه شدی ، آنجا هم تعجب می کنی : من می توانم دستم را بطور مکانیکی تکان دهم .
من می توانم آن را با آگاهی کامل به حرکت در آورم.

وقتی آن را با آگاهی کامل حرکت دهم ، عظمت و زیبایی خاصی در اینکار هست.
وقتی از سخن گفتن خود آگاهی ، این کم کم به هنر بدل میشود.
کلام تو ظرافتهای شعری و موسیقیایی بخود می گیرد.
اگر با آگاهی صحبت کنی ، بطور حتم چنین چیزی اتفاق می افتد.
آنگاه هرژست ، هر واژه برای خودش زیبایی خاصی دارد.
از هر حرکت تو وقار می بارد.

وقتی از ذهنت آگاه شدی ، بیشتر به شگفت می آیی.
هر قدر بیشتر آگاه شوی ، افکار کمتری بر روی نوار ذهنت به حرکت در می آید.


ذهن تو اگر صددرصد مملو از فکر باشد ، آگاهی در میان نخواهد بود.

اگر نود ونه درصد آگاهی داشته باشی ، فقط یک درصد فکر آنجا خواهد بود و بالعکس.

سومین قدم
آگاهی از احساسات ، حالات روحی و عواطف است.

به عبارت دیگر ابتدا جسم و اعمالش
دوم ذهن و فعالیت هایش
و سوم قلب و کارکردهایش

وقتی به طرف قلبت حرکت می کنی و آگاهی ات را به آنجا می بری ، دوباره شگفتی تازه ای به سراغت می آید.

وقتی آگاهی قلبت کامل شد، آخرین شگفتی ، بزرگترین شگفتی ،‌به سراغت می آید:دیگر لازم نیست قدم دیگری برداری.
جهشی بزرگ به خودی خود اتفاق می افتد.و این خلوص نهایی است، همان چیزی که آن را روشنگری می نامیم


کافی است اولین قدم را برداری، کل سفر ساده است .
می گویند :اولین قدم تقریبا همه ی سفر است...



#کتاب_بلوغ
#اوشو

چرخه تکرار

زندگی، بدون فكر، خود را تكرار می كند.
تا زمانی كه هشيار نشده ای،
زندگی مثل يك چرخ مي چرخد و تكرار می شود.
به اين دليل است كه بوداييان آن را چرخ زندگی و مرگ، چرخ زمان می نامند.
زندگی مانند يك چرخ می گردد:
به دنبال تولد، مرگ می آيد،
به دنبال نفرت، عشق؛
به دنبال موفقيت، شكست می آيد.
به دنبال شكست، موفقيت.

فقط ببين!
اگر فقط چند روز نگاه كنی،
يك الگوی چرخنده را مي بينی،
الگوی يك چرخ را.

يك روز، يك صبح خوب، خوب و سرحال هستی، و روز بعد چنان غمگين و افسرده ای كه به فكر خودكشی مي افتی. و دوباره روز بعد چنان سرزنده و شادمانی كه خدا را شكر می كنی و عميقاً سپاسگزاری. و باز روز ديگر چنان مالامال از شكوه و شكايتی كه اصلاً دليلی برای ادامه زندگی نمي يابی .. و اين ماجرا همچنان ادامه دارد...

اما تو الگو را نمي بيني.
به محض اينكه الگو را ببينی،
از آن خارج می شوی.

Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

کل وجود دارد و هیچ کس نمیتواند انکارش کند، حتی یک کافر.

کافر می تواند خدا را به عنوان یک شخص انکار کند اما خدایی همچون شخص وجود ندارد.
بنابراین کافر با سایه مبارزه می کند مانند مومنی که سایه را پرستش می کند.

کافر احمق است ، مومن نیز احمق است.
آنها هر دو در یک قایق هستند.

یکی چیزی را که نیست پرستش می کند و دیگری نیز با چیزی که نیست مبارزه می‌کند.
هر دو درگیر یک کار بیهوده هستند.

Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

‌‌
‌‏سنگین‌ترين متن‌هايی كه
هيچ‌جا پيدا نميكنی 👇🏼 :

@KhafanBio 💭 @KhafanBio 💭
‌ ‌ ‌‌‌ ‌
‌

آنچه منع میشود، جاذبه پیدا میکند.

آنچه انکار میشود، به اشاره فرا میخواندمان،

تنها آگاهی به بازی های ذهن است
که آزادمان میکند

نفی و انکار، نفی و انکار نیست،
برعکس فراخواندن و ترغیب است.

ذهن همواره پیرامون آنچه که تحریم شده است میگردد.

مانند زبان در دهان که همواره با جای خالی دندان کشیده شده بازی میکند.

#اشو
#یک_فنجان_چای
Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

زندگی غير منطقی است.

زندگی وحشی است.
در زندگی،‌ تضادها،‌ تضاد نيستند بلكه مكمل اند.
زندگی به اين يا آن اعتقادی ندارد.
زندگی به هر دو باور دارد.
روز شب و شب روز می شود.
روز و شب به هم می آميزند و در هم ذوب می شوند.

تمامی هستی در حال جشن و پایکوبی است.
این درختان جدی نیستند،
این پرنده ها جدی نیستند.
رودخانه ها و اقیانوسها وحشی اند.
و همه جا بازیگوشی است.
همه جا سرور و شادمانی است.

هستی را بنگر،
به هستی گوش فرا ده.
و جزیی از آن شو.

Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

مشكلات

مشكلات هميشه وجود دارند. آنها بخشي از زندگي هستند. مشكلات سودمندند؛ زيرا سبب رشد مي شوند. مشكلات،‌ چالشهايي هستند كه شما را به كار كردن، ‌فكر كردن و يافتن راههاي مختلف براي غلبه برآنها وا مي دارند. تلاش در زندگي ضروري است. بنابراين به مشكلات به چشم موهبتهاي زندگي بنگريد. بدون وجود مشكلات، ما به هيچ نمي رسيديم. با رسيدن مشكلات بزرگتر، ‌بدانيد كه هستي براي شما اهميت بيشتري قايل شده؛ زيرا شما را در چالشهاي بزرگتري قرار داده است. هرچه مشكلات بزرگتري را از سر راه برداريد، با چالشهاي بزرگتري رو به رو مي شويد. تنها لحظه آخر است كه مشكلات ناپديد مي شوند،‌ ولي حتي همين لحظه آخر، فقط پس از گذر از مشكلات است كه فرا مي رسد. به مشكلات با ديد منفي ننگريد. سنگي كه راه شما را بسته است، مي تواند بعنوان يك پله عمل كند. اگر سنگي در راه شما نبود، نمي توانستيد از پله اي بالا رويد و همين بالا رفتن مي تواند به شما ديدگاهي جديد در زندگي تان ببخشد. با تفكر خلاق همه چيز در زندگي سودمند مي شود. هيچ چيز در زندگي بي معنا و بي استفاده نيست.

Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

بدنت به زمین باز خواھد گشت و جزئی از زمین خواھد شد زیرا بدن از زمین می آید.

تنفست در ھوا ناپدید می شود زیرا تنفس از ھوا می آید.

آبی که در بدنت ھست به دریا باز می گردد؛ از آن جایی که آمده است.

آتشی که در درونت است
به درون آتش خواھد رفت.

و ھوشیاری که در درونت است به ھوشیاری کل خواھد رفت.

ھمه چیز به سرچشمه اش
باز می گردد.

این اصل باید به یاد سپرده شود زیرا با شناخت این، با درک این، تمامی ھدفھای دیگر را می اندازی ، زیرا  ھدف ديگر وجود ندارد.

اوشو

📕 بینش تانترا ، جلد اول
موضوع گفتار هایی پیرامون تفسیر اُشو بر آواز شاهانۀ ساراها (تانترای بوداییبرگردان فروغ هدایتی
۲۱ آوریل تا ۳۰ آوریل ۱۹۷۷

T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

سوال: رابرت چه چیزهایی است که قلب شما را می بندد؟

"چرا فکر می کنید قلب شما بسته می شود؟ قلب شما هرگز بسته نمی شود. چیزی به نام بسته شدن قلب وجود ندارد. این سیستم اعتقادی شما است که چنین فکر می کند. زیرا شما با دنیای نسبی همذات پنداری می کنید. هر چه بیشتر با دنیای نسبی همذات پنداری کنید، بیشتر فکر می کنید که چیزی اشتباه است و چیزی دیگر درست است. چیزی خوب است و چیزی بد.

اما وقتی از همذات پنداری با دنیای نسبی دست برمی دارید، متوجه می شوید که خوب هستید، آرام و در صلح هستید. هیچ چیز خوب و بدی وجود ندارد.بنابراین وقتی با دنیای نسبی همذات پنداری می‌کنید، می‌توانید بگویید که چیزهایی همچون خودخواهی، ترس، نفرت، دشمنی، حسادت قلب شما را می‌بندد.

این چیزها واقعا وجود ندارند و قلب شما همیشه باز است. با قلبِ باز شناسایی کنید. شما باید با یک قلب باز هم هویت شوید و اینگونه هرگز بسته نخواهد شد."

#رابرت_آدامز

#سوال_از_اشو:
اشو عزیز، ارتباط با مردم برایم بسیار دشوار است.
مردم غالباً مرا میآزارند و به من به چشم یک احمق نگاه می کنند، چگونه این را تغییر دهم؟

#پاسخ:

ذهن معمولی همیشه #مسئولیت را متوجه شخص دیگری می کند.
همیشه این دیگری است که سبب رنج بردن تو است.
زنت تو را رنج می دهد.
شوهرت تو را رنج می دهد.
والدینت تو را رنج  می دهند.
فرزندانت تو را رنج می دهند.
یا که نظام مالی یا سیاسی جامعه است.سرمایه داري است.
کمونیزم، فاشیزم، آرمانگرایی سیاسی حاکم است.
ساختار جامعه، تقدیر، سرنوشت، خدا،
هر چه را که بخواهی نام ببري!
مردم میلیون ها راه براي فرار از مسئولیت پیدا می کنند.
ولی لحظه ای که بگویی دیگری تو را رنج می دهد آنوقت تو هیچ کاری برای تغییر آن نمیتوانی بکنی.
چه میتوانی بکنی؟
وقتی که جامعه تغییر کند و نظام اشتراکی بیاید و دنیایی بدون طبقه ایجاد شود، آنوقت همه خوشبخت خواهند بود. پس منتظر بمان!
قبل از آن ممکن نیست!
چگونه میتوانی در جامعه ای فقیر خوشبخت باشی؟
چگونه میتوانی در جامعه ای که تحت سلطه سرمایه دارها قرار دارد خوشبخت باشی؟
چگونه میتوانی در جامعه ای که به تو آزادی نمیدهد خوشبخت باشی؟
بهانه ها
بهانه ها
بهانه ها
بهانه هایی فقط برای پرهیز از یک بینش که من مسئول خودم هستم.
هیچکس دیگر مسئول من نیست.
این مسئولیت مطلقاً و تماماً با خودم است.
هرچه هستم، آفریده ی خودم هستم.
زمانی که چنین بینشی مستقر شد که:

"من مسئول زندگی خودم هستم.
برای تمام رنج هایم
برای تمام دردهایم
برای هر آنچه که بر من اتفاق افتاده و اتفاق می افتد.
من چنین انتخاب کرده ام:
این ها ثمره تخم هایی است که کاشته ام و اینک آنها را درو می کنم.
من مسئولم."

زمانی که این بینش در تو یک ادراك طبیعی شود،آنوقت هر چیز دیگر ساده است.
آنگاه زندگی چرخشی تازه می یابد.
در بعدی جدید حرکت خواهد کرد.
آن بعد، تبدیل، انقلاب و دگردیسی است.
زیرا زمانی که دانستم که من مسئول هستم، همچنین می دانم هر لحظه که تصمیم بگیرم میتوانم آن را دور بیندازم.
هیچکس نمیتواند مانع ام شود که آن را بیندازم.
آیا کسی میتواند مانعت شود که رنجت را دور بیندازي و اجازه ندهد که رنجت را به سرور تبدیل کنی؟
هیچکس حتی اگر در زندان و در زنجیر باشی نیز هیچکس نمیتواند تو را زندانی کند:
روح تو همچنان آزاد باقی خواهد ماند.
البته موقعیتی بسیار محدود داری، ولی در همان موقعیت محدود نیز میتوانی ترانه ای بخوانی. یا می توانی اشک های ناتوانی را گریه کنی.
حتی با داشتن زنجیرهایی در پا نیز می توانی برقصی. آنگاه صدای زنجیرها نیز برای خود نوایی دارند.
همگی این ها فضایی را ایجاد میکنند تا بتوانی متحول شوی و یک بودا گردی.

از همه سپاسگزار باش.
زیرا تمام اینها با هم موقعیتی را می آفرینند تا بوداها زاده شوند.

اوشو

موسیقی بی کلام مدیتیشن

دوباره ساختن

مسئله بر سر این نیست که:
دنیا، و دیگران را عوض ‌کنیم
دنیا چیزی اش نیست!
این شمایید که چیزی تان می شود!

چگونه خود را عوض کنم،
پرسشی مذهبی است
و
چگونه دیگران را عوض کنم؟
پرسشی سیاسی

اوشو

«همه چیز بر حقّ است»

به‌ یقین قانونی وجود دارد که از تمام کائنات نگهداری می‌کند. وگرنه کائنات از هم فرو می‌پاشید.

چنین کائنات وسیع و بی‌نهایت که اینگونه به نرمی اداره می‌شود، بسیار هماهنگ، شاهدی کافی است بر اینکه یک جریان زیرین  باید همه چیز را به هم متصل سازد و همه چیز را با هم هماهنگ کند و همه چیز را به هم پل بزند.

«‌هستی» بسیار با فضیلت است. حتی اگر بتوانی چیزی را پیدا کنی که نتوانی آن را فضیلت بخوانی، دلیلش باید سوءتفاهم تو باشد، وگرنه جهان‌ هستی مطلقاً درستکار و با فضیلت است.

هر آنچه در هستی رخ می‌دهد،
همیشه به حقّ رخ می‌دهد،
هرگز اشتباهی رخ نمی‌دهد.

شاید به نظر تو اشتباه بیاید، زیرا تو مفهوم مشخصی از آنچه که حقّ است را داری. ولی وقتی بدون تعصب نگاه کنی، هیچ چیز غلط نیست؛
تمامش حقّ  Right است؛
تولد، حقّ است،
مرگ، حقّ است
زیبایی، حقّ است،
زشتی، حقّ است.

ولی ذهن‌های ما کوچک هستند، فهم ما محدود است؛ ما نمی‌توانیم کُل را ببینیم؛ همیشه فقط یک بخش کوچک را می‌بینیم. ما مانند کسی هستیم که پشت در ایستاده و از «سوراخ کلید» به خیابان نگاه می‌کند.

ما اینگونه به‌ هستی نگاه می‌کنیم. به همین دلیل ما پیوسته می‌پرسیم که: "چرا در جهان رنج و بدبختی وجود دارد؟ چرا چنین است و چرا چنان است؟
چرا؟"

ما همیشه فقط تکه‌های کوچکی از حقیقت را می‌بینیم و نه کُل را. اما اگر به «کُل» نگاه کنیم، تمام این چراها از بین خواهند رفت.

و برای نگاه‌کردن به «کُل» باید از اتاقت بیرون بیایی و باید در را باز کنی و مجبوری که نگرشِ سوراخِ کلیدی را رها کنی.

ذهن یعنی همین:
یک سوراخ کلید
و سوراخ کلیدی بسیار کوچک.

اگر شما بدون دخالتِ ذهن، کُل را ببینی، همه‌ چیز درست و همانی است که باید باشد. معنیِ «همه چیز بر حقّ است» همین است. هیچ اشتباهی وجود ندارد. فقط خداوند وجود دارد؛ شیطان مخلوق انسان است.

اوشو
Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

ما با دستان خالی می آییم
و با دستان خالی می رویم.
هیچ چیزی برای از دست دادن وجود ندارد.

فقط زمانی کوتاه برای بازیگوش بودن، برای خواندن آوازی زیبا، و وقت تمام می شود...

اوشو
Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

این باید درک شود که هر وقت شما به اجبار، شروع به ممنوعیت و متوقف کردن چیزی بکنید، اهمیت زیادی به آن داده اید،
هر ممنوعیتی خطرناک است،
خصوصا برای جوانان، زیرا آن چیزی که ممنوع میشود تحریک کننده میشود و این روشی است که دولتها انجام میدهند و با آن جامعه را ساخته اند و باعت بدبختی و  عصبیت مردم شده است، و در این بدبختی مردم به دنبال چیزهایی میگردند که بتوانند با آن، آنچه بر سرشان آمده است را فراموش کنند.
و اینگونه میشود که به سمت مواد مخدر، الکل، کوکائین و .... کشیده میشوند.

اوشو
Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

گذشته تنها چيزی است كه در مورد خودت می دانی
انداختن گذشته دشوار است،
سخت ترين چيز در زندگی است.
ولی كسانی كه جرات انداختنش را داشته باشند، فقط آنان زندگی می كنند.
ديگران فقط تظاهر به زندگی كردن می كنند، آنان فقط خودشان را به نوعی می‌كشانند، بدون هيچ سرزندگی ،
نمي توانند سرزنده باشند.
آنان در حداقل زندگی می كنند.
و در حداقل زندگی كردن، یعنی:
از كف دادن تمامی زندگی
شكوفایی وجود فقط وقتی رخ می دهد كه نيروهای بالقوه ات را در حد بهينه بكار ببری
خداوند فقط در بيان بهينه وجودت است كه فرا می‌رسد
در اينجاست كه شروع می کنی به احساس حضور الوهيت
هرچه بيشتر از ميان برخيزی، حضور الوهيت را بيشتر احساس میکنی.

#اشو

انسان فقط میتواند در لحظه زندگی کند.
و عشق گلی است متعلق به لحظه

تعهد احمقانه است
انسان فقط میتواند، در لحظه زندگی کند.
و عشق گلی است متعلق به لحظه.
این تعهد است که عشق را دروغین ساخته است
یک گل پلاستیکی فردا ، پس فردا و سال ها بعد هم همان جا خواهد بود
شما میتوانید اعتماد کنید که آن آنجا خواهد بود
اما یک گل سرخ واقعی ، گلبرگهای ظریف خود را هنگام صبح باز میکند،
در باد و باران و خورشید، میرقصد و هنگام غروب پژمرده میشوند و فردا حتی اثری از آن نخواهید یافت.
آیا فکر میکنی گل پلاستیکی بهتر از گل واقعی است؟
اگر اینگونه فکر میکنی، عشق را نمیشناسی، تو فقط ازدواج را میشناسی.
ازدواج یک گل پلاستیکی است،
عشق یک گل واقعی است:
شاید زنده بماند، شاید نه.
تعهد غیرممکن است، دروغ است.
و اگر هرگونه تعهدی برای فردا بدهی، فقط دو امکان وجود دارد:
یا مجبور خواهی بود آنرا بشکنی،
یا فریب دهی و وانمود کنی.
این چیزی است که میلیونها نفر در سراسر جهان دارند انجام میدهند. ازدواجهای آنها همان روزی پایان یافت که ماه عسل آنها تمام شد.
اما آنها هنوز باهم اند و وانمود میکنند، به یکدیگر میگویند و یکدیگر را  متقاعد میکنند که:
" من هنوز به تو عشق میورزم."

به هزاران شیوه سعی میکنند ثابت کنند که هنوز به تعهد خویش وفادار هستند.
اما هر عمل آنها و چهره و وجود آنها نشان میدهد که آنها ناراحت هستند.

آن سرور ، رقص و جشنی که عشق با خود آورد، چه شد؟
اما عشق آنها مدتها پیش مرده است،
آنها فقط در دلتنگی و به یاد آن عشق زندگی میکنند
و امیدوارند که روزی دوباره زنده شود.
کل دنیا با ماسک ها و چهره هایی دروغین زندگی میکند:
وانمود کردن به کسی که نیستید،
انجام کاری که نمیخواهید،
گفتن چیزی که منظورتان نیست.
این دنیایی بسیار دیوانه است!
مراقب این دیوانگی باشید

و کل این دیوانگی به این خاطر بوجود آمده است که ما اصرار داریم که:
تعهد مطلقاً ضروری است
نه فقط ضروری، بلکه مطلقاً ضروری.
انسان نمی تواند با مطلق ها زندگی کند.

اوشو

موسیقی بی کلام

رنجِ زیبا

#یک_آینه_باش

در مراقبه تشخیص می دهی که آن آینه هستی. هرچیز دیگر در تو بازتاب دارد، ولی وقتی یک گاو وحشی به درون آینه نگاه می کند، آینه یک گاو وحشی نمی شود. وقتی که گاو وحشی برود، آینه باردیگر خالی است، حتی وقتی که آن گاو وحشی به آینه نگاه می کرد نیز آینه خالی بود. یک آینه ی کوچک نمی تواند آن حیوان بزرگ را در خودش جای بدهد!
شاید کودکان خردسال را مشاهده کرده باشی که برای نخستین بار یک آینه را می بینند: کودکان خیلی خردسال که چهاردست و پا می روند.... فقط جلویشان یک آینه بگذار و آنان از اینکه پسر دیگری را می ببینند خیلی تعجب خواهند کرد. با چشمانی شگفت زده نگاه خواهند کرد. و مطلقاٌ یقین است که آنان به پشت آینه می روند تا آن پسر دیگر را پیدا کنند که کجا پنهان شده است!  آنان آینه را لمس می کنند تا ببینند و حیرت می کنند که آن پسر دیگر هم آینه را لمس می کند! آنوقت تنها راه این است که به پشت آینه بروند تا آن پسر را پیدا کنند. هرکودکی به پشت آینه خواهد رفت تا آن دیگری را که درآنجا پنهان شده پیدا کند.
یک آینه فقط یک پدیده ی بازتاب کننده است: تو نیز چنان هستی. یک آینه باش، آنوقت تمام این مشکلات، هرچه که نامشان باشد، شروع به ناپدیدشدن می کنند ، آن ها فقط بازتاب هستند. نیازی نیست از شر آن ها خلاص شوی.

خود همین مفهوم آزادشدن از آن ها و خلاص شدن از شر آن ها، این را قبول می کند که آن ها در وجود تو یک واقعیت هستند.
یک آینه برایش مهم نیست که آیا یک گاو وحشی به آن نگاه می کند یا یک الاغ به آن نگاه
می کند. اهمیتی ندارد، این کیفیت آینه را ابداٌ تغییر نخواهد داد. شاید بزرگترین نابغه به آن نگاه کند و یا احمق ترین فرد به آن نگاه کند؛ آینه یکسان باقی می ماند. بازتاب ها، کیفیت و وجود آن را تغییر نخواهند داد.
تو یک آینه هستی.
این آینه را کشف کن و خلاص شدن از حسادت، ناامنی و حقارت برایت مهم نباشد.
هزاران مشکل وجود دارد، اگر شروع کنی به تلاش برای خلاصی از آن ها، شاید به هزاران زندگانی نیاز داشته باشی. به سبب وجود مشکلات بسیار زیاد بود که شرق زندگانی های متعدد را باور کرد، زیرا یک زندگی کافی نیست. وقت زیادی نداری.
اگر بشماری، نیمی از زندگیت را در خواب و غذاخوردن و حمام گرفتن و تراشیدن صورت تلف می کنی...اگر این ها را در یک زندگی هفتاد ساله روی هم بگذاری زمان خیلی زیادی خواهد شد. رفتن بر سر یک شغل احمقانه، تماشای فیلم ها، بازی فوتبال و جنگیدن با زنت و نگرانی در مورد هزار و یک چیز که هرگز رخ نمی دهد، و یادآوری چیزهای کهنه که رخ داده....
فقط بشمار و تعجب خواهی کرد که اگر بتوانی در هفتاد سال، هفت دقیقه برای مراقبه پیدا کنی.
طبیعتاٌ، شرق چنین اختراع کرد که مشکلات در یک زندگی نمی توانند حل بشوند:
وقت نداری، به زندگانی های زیادی نیاز داری. ولی هیچکس عمیق تر از این نرفته است که:
در یک زندگی نمی توانی مشکلات را حل کنی، ولی مشکلات بسیاری را ایجاد خواهی کرد.
و در زندگی دوم مشکلات بسیار بیشتر خواهند شد: مشکلات زندگی اول بعلاوه ی مشکلات زندگی دوم ، و بازهم برای مراقبه همان هفت دقیقه را خواهی داشت! اگر چنین نگاه کنی، حتی اگر هزار زندگی هم داشته باشی از مشکلات خلاص نخواهی شد. مشکلات رشد خواهند کرد و بزرگتر خواهند شد و ضخیم تر می گردند و تو بیشتر در چنگ آنان خواهی بود.... این نگرشی غلط است.
من نمی گویم که زندگانی های آتی وجود ندارند. می گویم که این مفهوم برای مردم جاذبه داشت زیرا آنان به زمان نیاز داشتند. مفهوم درست است ولی نباید به این دلیل قبول شود که تو برای حل مشکلات نیاز به زمان داری،

مشکلات تو می تواند در همین لحظه حل شود
نیازی نیست منتظر فردا باشی.

#اشو
#روح_عصیانگر_ص233
#برگردان :محسن خاتمی

‌‌
‌‏سنگین‌ترين متن‌هايی كه
هيچ‌جا پيدا نميكنی 👇🏼 :

@KhafanBio 💭 @KhafanBio 💭
‌ ‌ ‌‌‌ ‌
‌

تو مجبوري در اين دنياي خاكي زندگي كني اما بايد زندگي در اين دنيا را چون نمايشي بزرگ بينگاري.
من با ترك دنيا مخالفم. تو نبايد از دنيا بگريزي، بلكه بايد زندگي كني اما بگونه اي كاملا متفاوت. زندگي را سخت نگير. آنرا سهل و آسان گير. يك بازي بزرگ تلقي اش كن.
زندگي يك بازي بزرگ است. ما در شرق آنرا نمايش خدا مي خوانيم. اگر زندگي نمايش خداست پس ما بازيگران اين نمايش هستيم. هيچكس نقش خود را در اين نمايش جدي نمي گيرد. ممكن است تو در اين نمايش نقش يك پادشاه را بازي كني اما اين نقش را جدي نگير. وقتي كه پرده نمايش بيفتد همه چيز را در مورد پادشاه بودن خود فراموش كن. در سرت فرو نرود كه تو پادشاه هستي.
اگر ثروتمند هستي يا فقير، آنرا جدي نگير. ما فقط نقشمان را در اين نمايش ايفا مي كنيم.
تا آنجا كه مي تواني نقشت را به زيبايي ايفا كن اما پيوسته به ياد آور كه همه چيز يك بازي است. و آنگاه كه مرگ فرارسد آخرين پرده نمايش پايين مي افتد و تمام بازيگران ناپديد مي شوند. همه شان به انرژي كيهاني تبديل مي شوند.
اگر با ياد داشتن اين موضوع در دنيا زندگي كني، از تمام بدبختي ها رها مي شوي.
بدبختي برآيند جدي گرفتن و شادماني برآيند آسان گرفتن زندگي است. زندگي را يك بازي و سرگرمي تلقي كن. با آن خوش باش!



Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

مردم همیشه از همه چیز ناخرسندند،
همواره نق میزنند و چشمانشان مدام در جستجوی  کمبودهاست.
ناخرسندی، نق زدن و ایراد گرفتن  برایشان تبدیل به یک عادت شده.
نه اینکه اگر آنان پول بیشتر،
خانه ای بزرگ تر،
همسری مناسب تر،
فرزندانی بهتر یا شغلی ایده آل تر داشته باشند خرسند خواهند شد. نه... این گونه نیست.
هر چه هم داشته باشند، هم چنان ناخرسند باقی خواهند ماند.
چه فقیر باشند چه ثروتمند همچنان ناخرسند خواهند ماند.

ناخرسندی یکی از عادتهای ذهن است.
ذهن، زندگی خود را از راه آن میگذراند. طبیعتِ ذهن به گونه ای است که ممکن نیست خرسند شود.
وقتی از این حقیقت آگاه شوی معجزه ای رخ میدهد، آنگاه میتوانی ذهن را کنار بگذاری، زیرا گوش دادن به ذهن، تو را هیچگاه خرسند نخواهد کرد.

اگر دریابی که چرا ناخرسند هستی، اگر برای ناخرسندی خود بهانه ای پیدا نکنی و آن را عملِ ذهن بدانی، آنگاه میتوانی خود را از آن کنار بکشی، این کار بسیار آسان است، فقط باید ببینی که ذهن با تو و زندگی ات چه میکند و چگونه آن را تبدیل به جهنم کرده است.

تماشا کن....
به گذشته بنگر.... بارها چنین پنداشته ای که اگر به چیزی معین دست یابی خرسند خواهی شد، و تو به آن دست یافته ای و خرسند نشدی و دیده ای که ناخرسندی به شکلی دیگر هنوز آنجاست.

مردم بارها و بارها در یک گودال می افتند. پس ذهنت و تمام خطرهایی که تو را گرفتار آنها میکند تماشا کن، برای ایجاد یک دگرگونی چیزی لازم نیست مگر به تماشا نشستن ذهن، و از راه این آگاهی تو از شرِ ذهن رها میشوی و تمام آن چیزهای واقعی و با ارزش با پای خود خواهد آمد. به آرامی و بدون هیچ تلاشی.

Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

آدم عاقل زندگی را شادمانه زندگی می کند؛ او در وسوسه قدرت نیست. شاید به موسیقی، به آواز، به رقص علاقه مند باشد، اما به سلطه گری علاقه مند نیست. شاید علاقه مند باشد آقای خودش شود، ولی علاقه ای ندارد آقای دیگران شود. سیاستمداران مردمانی دیوانه اند. تاریخ برهانی کافی است.


A sane person lives life joyously; he is not power – obsessed. He may interested in music, is singing, in dancing, but he is not interested in dominating anybody. He may be interested in becoming a master of himself, but he is not interested in becoming a master of others. Politicians are insane people. History is enough proof.

Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

ايده آل ها

هرگاه براي رسيدن به ايده آلهاي جديد تلاش مي كنيد، احساس تقصير و گناه به شما دست مي دهد؛ ‌زيرا ايده آلهاي جديد احمقانه و غير ممكن است و كسي نمي تواند آنها را برآورد. هرچه كنيد، ‌باز از ايده آلها عقب مي مانيد. ايده آل ناممكن است و هميشه براي برآوردنش با شكست مواجه مي شويد. ايده آل غير انساني است و به همين دليل،‌ فوق انساني ناميده مي شود. رسيدن به ايده آلها شكنجه است. و برايتان مشكل ايجاد مي كند. آنرا رها كنيد و فقط باشيد. واقع گرا باشيد. با واقع گرا بودن، همه چيز به نظرتان زيبا و كامل مي رسد. وقتي پيش زمينه اي از كمال نداشته باشيد، همه چيز كامل است؛ زيرا چيزي براي مقايسه و محكوم كردن وجود ندارد. ذهن سالهاست كه براي محكوم كردن، ‌شرطي شده است. ذهن با به وجود آوردن احساس تقصير در شما، از شما سواستفاده مي كند و به اين ترتيب، ‌تحت حكمروايي آن قرار مي گيرد.

Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

زمان انفجار بزرگ خودآگاهی فرا رسیده است. فرصت هیچگاه تا این حد مناسب نبوده، زیرا اینک انسان در حال از هم شکفتن است. ما به نقطه اوج شکوفایی خود نزدیک شده ایم. اگر به یک دگرگونی بنیادین تن ندهیم، این حالت از هم شکفتگی بر ما فشار وارد خواهد ساخت. انسان دیگر یک کودک نیست و اگر او به پوشیدن لباسهای کهنه ای که برای دوران کودکی اش دوخته شده بود ادامه دهد، گرفتار مشکل خواهد شد، زیرا او زمین گیر و ناتوان خواهد ماند. آن لباسها کوچک هستند و انسان بزرگ شده است. مسیحیت و هندوئیسم و اعمال شرعی هر دینی، همگی لباسهایی هستند که برای دوران کودکی بشر دوخته شده بودند. اکنون آنها اندازه تن نیستند، دورانشان بسر آمده است. این لباسها برای زمانی خاص مناسب بودند. اکنون دیگر مناسب نیستند. اکنون زمان برای تغییر تمام این لباسها مناسب است. زمان تحول و دگرگونی بنیادین انسان فرا رسیده است. یک بازسازی کامل لازم است.

#اشو
📗با اقیانوس یکی شدن

من در جستجوی دنیایی دیگر،
دنیایی پس از مرگ نیستم،
می کوشم تا این لحظه را، اکنون و اینجا به بهشت تبدیل کنم.
نمی توانم با آینده موکول کنم.

همه ی کسانی که میگویند اگر پاکدامنی پیشه کنی ،پس از مرگ پاداش خواهی گرفت، فريبکارند.
چه کسی میداند پس از مرگ چه اتفاقی خواهد افتاد؟
کسانیکه چنین حرف هایی میزنند ،
هیچ چیز نمی دانند .
همچون طوطی واژه هایی را تکرار  میکنند
من میگویم :
هیچ گاه اکنون را به آینده موکول نکن.
موکول کردن با آینده از حقه های ظریف ذهن است.
در تمامیت لحظه اکنون زندگی کن.
همیشه به یاد داشته باش که: 
این لحظه، تنها لحظه ای است که در اختیار داری، لحظه ی دیگری وجود ندارد.

اگر این نگرش در تو جا بیفتد همه ی زندگی ات را دگرگون می سازد.
آنگاه چیزهای کوچک زندگی زیبا میشوند.
آنگاه مقدس میشوی، عادی و خارق العاده.

#اشو
📗با اقیانوس یکی شدن

#معصوميت

ذن مي گويد كه اگر دانش را كنار بگذاريد
و دانش شامل همه چيز مي شود :
اسم شما ، هويت شما ، همه چيز،
زيرا ديگران اينها را به شما داده اند
اگر همه چيزهايی را كه ديگران به شما داده اند كنار بگذاريد، كيفيت كاملاً متفاوتی را وارد زندگي خود خواهيد كرد،  به نام «معصوميت»

اين يعني مصلوب كردن نقاب شخصيت ظاهري، و به اين ترتيب معصوميت تو رستاخيز خواهد كرد. تو از نو كودك خواهي شد ؛ تولدي دوباره.

#اشو
#کتاب_ذن

روایت هست که سگی راهش را در قصری گم کرده بود.
دیوار ها و سقف این قصر از اینه های متعدد ساخته شده بود.
بنابراین مشکل سگ بسیار حاد به نظر می رسید.
او هر جا که نگاه میکرد سگ ها را می دید، تنها سگ ها و سگ ها....

گیج ومنگ شده بود!
این همه سگ در دور و اطراف او؟

در حالی که او تنها سگ قصر بود، اکنون سگ های زیادی احاطه اش کرده بودند، راهی برای خروج نمی یافت.
چون درها نیز از اینه ساخته شده بود و او سگ ها را در انجا هم مشاهده می کرد.
انوقت شروع به پارس کرد، و تمام سگ های ایینه  نیز چنین کردند، و زمانی که صدای پارس او تمام قصر را پر کرد، مطمئن شد که ترسش بیجا نبوده و زندگی اش در خطر است .....!

تمام مدت شب را با پارس کردن و جنگیدن با سگ های درون  ایینه ها سپری کرد و از تاب و توان افتاد ....
در حالی که او تنهای تنها بود ....

سگ در اثر دویدن ها و جدال با تصاویرش و پارس کردن ها مرده بود.
و زمانی که مرد  تمام صداها خاموش شد و آیینه ها در سکوت فرو رفتند

آیینه ها متعددند،
وقتی که شخصی را در ان ها مشاهده میکنیم واکنش خوده ما در ایینه است ...
در ایینه های گوناگون .....
بنابراین دیگری تصوری باطل و عبث است. و تصور اینکه ما به دیگران کمک میکنیم و یا از دیگران کمک می گیریم نیز توهمی بیش نیست.
در واقع وجود دیگری  یک توهم  است

#اشو
#تانترا_جلد۲

زیباترین ویژگی خطر آن است که: به تو هشیاری و آگاهی می بخشد

از این رو کسانی که قصد دارند بدون داشتن هیچ نقشه ای قله ای ناشناخته را فتح کنند بی آن که خود بدانند درجست وجوی آگاهی هستند.

کسانی که به قطب شمال و جنوب سفر کردند و انواع خطرهارا به جان خریدند و کسانی که قدم در کره ی ماه گذاشتند نمی دانستند که به راستی درجستوجوی چیستند
آنان درجستوجوی آگاهی بودند اما نا آگاهانه

انسان مراقبه گر خودآگاهانه پیش می رود. نیازی نیست که قله هیمالیا را فتح کنی یا قدم در کره ی ماه بگذاری زیرا در درون تو قله هایی مرتفع تر ،مسافت هایی طولانی تر وسیاره هایی با اهمیت تر وجود دارند. همه ی آسمان. همه ی جهان در درون توست.

اما سفر به درون بسیار خطرناک تر از رفتن به کره ی ماه یا قله اورست است. پهناورترین ،خطرناک ترین وناامن ترین مکان،دنیای درون توست
به همین دلیل کمتر کسانی جرات می کنند وارد آنجا شوند.

با سقوط ازقله هایی که در درون توست به قعر دره ای ژرف تر از هر دره ای که درعمرت دیده ای می افتی
اما هیچ کس تا به حال از این قله ها سقوط نکرده است زیرا هر قدر بالاتر روی هوشیارتر و بیدار تر میشوی،از لبه تیغ آگاه میشوی. همچون بندبازی که باید هوشیار باشد(بندباز نمی تواند به گذشته یا آینده فکر کند)
فقط باید در فکر این لحظه باشد. باید در اینجا و اکنون باشد. از این رو سقوطی وجود ندارد. من هرگز نشنیده ام که کسی از این قله سقوط کرده باشد
اما خطر همیشه در آنجا هست و به دلیل آن خطر ،عده ای اندک در دنیای درون در قلمرو وجود خویش قدم میگذارند.

#اشو
#من_درس_شهامت_میدهم

موسیقی بی کلام

تو، این حقیقت را پذیرفته ای که تنها زندگی می کنی، هرچند در میان جمع باشی، ولی باز تنهایی،
شاید با زنت، دوست دختر و یا دوست پسرت باشی اما، آنها هم در تنهایی خویش، تنهایند و تو در تنهایی ات تنهایی،
و این تنهایی ها به همدیگر متصل نمی شوند،
هرگز.....

شاید بیست سال یا سی سال با فردی زندگی کنی، فرقی نمی کند، همچنان بیگانه باقی می مانید.
همیشه و همیشه، بیگانه می مانید.
این واقعیت را بپذیریم که ما بیگانه ایم،
من نمی دانیم تو کیستی،
و تو نمی دانی من کیستم.
و من حتی خودم هم نمی دانم کیستم، چه برسد به تو!
اما مردم انتظار دارند که زن باید شوهر را و شوهر هم زن را بشناسد.
همه به گونه ای رفتار می کنند که انگار طرف مقابل ذهن خوان هست، و قبل از اینکه تو چیزی بگویی، و نیاز و مشکلت را مطرح کنی، باید بداند.
این انتظارات، مزخرفاتی بیش نیستند.
کسی تو را نمی شناسد،
حتی تو هم کسی را نمی شناسی،
پس انتظار نداشته باش تا شخص دیگری تو را بشناسد،
این نوع شناخت، با ذات امور امکان پذیر نیست.
ما بیگانه گانیم.
شاید بر حسب تصادف همدیگر را دیده ایم و با هم هستیم ، ولی تنهایی همچنان با ماست. فراموش نکنید که تنهایید،
چون باید روی آن کار کنید.
فقط با فهمیدن اینکه تنهایید،
رستگاری و رهایی به شما رو خواهد کرد.
ولی شما دقیقا کاری متضاد انجام می دهید:
چگونه تنهایی تان را فراموش می کنید؟
دوست پسر، دوست دختر، رفتن به سینما، تماشای مسابقات فوتبال، گم شدن در جمع، رقص در دیسکو، فراموش کردن خود،
مصرف الکل و مواد مخدر،
به نوعی سعی و تلاشی است تا این تنهایی به خودآگاهتان نیاید،
و رمز کار در این است.
باید تنهایی ات را بپذیری،
تنهایی ای که اجتناب ناپذیر است.
هیچ راه حلی برای تغییر ماهیت آن وجود ندارد. واقعیت وجودی توست. خودت هستی.

#اشو
#از_ناهشیاری_به_هشیاری

مراقبه یعنی:
خالی شدن از تمام محتویات ذهن، خاطرات، تصاویر ذهنی، افکار ؛ آرزوها؛ انتظارات، طرح ونقشه ها.
تو باید خودت را ازهمه ی این محتویات خالی کنی
بزرگ ترین روز زندگی زمانی فرا میرسد که درخود چیزی برای دور ریختم نیابی و خالی باشی.
درآن فضای کاملا خالی، فقط زمانی خالی است که ذهن  درمیان نباشد
فضایی که سرشار از وجود است،
خالی از ذهن اما سرشار از  #خود_آگاهی است.
پس از واژه ی" #خالی" نترس
بار آن منفی نیست.
فقط بارهای اضافی و به درد نخور را که بر اساس عادت قدیمی باخود حمل میکنی خالی میکند.
خالی میکند چیزهایی را که مانع تراشی میکنند، سنگینی می آفرینند و همچون یک کوه سنگین هستند.

همچنین که کاملا خالی شوی،
از تمام چارچوب ها رها میشوی.
به بی کرانگی آسمان میشوی
این همان تجربه خداوندی است که یا هر اسم دیگری که به آن میدهی.
میتوانی آن را دارما، حقیقت یا نیروانا بنامی. معنای همه آن ها یکیست.

#اشو
#مراقبه_هنر_شور_و_سرمستي

موسیقی بی‌کلام آرامش بخش
آنها شادی هستند

Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

همیشه به‌ یاد بسپار:
هرآنچه به شما می‌گویم می‌توانید به دو گونه آن را دریافت کنید. می‌توانید فقط با مرجعیت من آن را بگیرید:
”اشو این را می‌گوید، پس باید درست باشد!“
آنگاه رنج خواهید برد، آنگاه رشد نخواهید کرد
هرچه می‌گویم، به آن گوش بدهید، بکوشید آن را درک کنید، آن را در زندگی خود به کار ببرید، ببیند که چطور کار می‌کنید؛ ‌و سپس به نتیجه‌گیری خودتان برسید
شاید چنین باشد و شاید هم چنین نباشد. هرگز نمی‌توانند یکی باشند، زیرا شما یک شخصیت متفاوت دارید، یک وجود منحصربه‌فرد هستید
من هرآنچه می‌گویم مال خودم است. باید به‌نوعی عمیقاً‌ در من ریشه داشته باشد. شاید شما نیز به همان نتیجه‌گیری برسید، ولی تجربه‌های ما هرگز نمی‌توانند دقیقاً مانند هم باشند. بنابراین نتیجه‌گیری‌های من نباید نتیجه‌گیری‌های شما بشوند
شما باید سعی کنید مرا درک کنید باید بکوشید تا بیاموزید، ولی نباید از من اطلاعات جمع‌آوری کنید نباید نتیجه‌گیری‌های مرا گردآوری کنید
آنوقت است که بدن-ذهن شما رشد خواهد کرد.
ولی مردم راه‌‌های میان ‌بُر را انتخاب می‌کنند. می‌گویند، ”اگر شما یادگرفته‌اید، تمام است! چه نیازی هست که ما خودمان تجربه کنیم؟ ما شما را باور داریم!“
یک #باورمند از خودش بدن‌ذهنی ندارد. او یک بدن‌ ذهنی کاذب دارد که از وجود و بودش خودش نیامده است، بلکه از بیرون به او تحمیل شده است.

#اشو

#یوگا_ابتدا_و_انتها
جلد نهم، فصل اول
#برگردان :محسن خاتمی

ﭼﺮا ﻣﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻃﺎﻟﺐ ﺗﺎﻳﻴﺪ دﻳﮕﺮاﻥ ﻫﺴﺘﻴﻢ؟

ﺯﻳﺮا ﺗﻮ اﺯ ﺧﻮدت مطمئن ﻧﻴﺴﺘﻲ.
ﺗﻮ ﭼﻨﺎن ﺑﺎر آمده ای ﻛﻪ ﻧﺎمطمئن ﺑﻮدﻥ، ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺗﻮ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ.

ﻭﻗﺘﻲ ﻛﺴﻲ ﺩﺭ ﻗﺪﺭت اﺳﺖ و ﻣﺮﺟﻌﻴﺖ و اﻋﺘﺒﺎﺭ دارد ﺗﻮ ﺭا ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻣﻴﻜﻨﺪ، ﺁﻧﮕﺎه اﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺑﻲ داری، آﻧﮕﺎه ﻣﻴﺪاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ!
ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻲ ﺧﻮدت ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻱ، ﺯﻳﺮا اﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﻮﺩﻛﻲ ﻫﺮ ﻛﺎﺭﻱ ﺭا ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺕ اﻧﺠﺎﻡ ﺩاﺩﻩ اﻱ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﻮده و ﺑﺮاﻱ ﺁﻥ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺷﺪه ای
ﺁﻥ ﻛﻮدک ﻫﻨﻮﺯ ﻭﺟﻮد دارد، ﻓﻘﻄ ﺑﺪﻧﺖ ﺭﺷﺪ ﻛﺮده اﺳﺖ. ﻭلی ﺫﻫﻨﺖ ﺟﺎیی ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﻴﺮ ﻣﻴﻜﻨﺪ و ﻫﻨﻮﺯ ﻃﺎﻟﺐ ﺗﺎﻳﻴﺪ اﺳﺖ.

ﺭﻭﺯﻱ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺭا ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻛﻨﻲ.
ﺭﻭﺯی ﻛﻪ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪی ﺭﺷﺪ ﺧﻮاﻫﻲ ﻛﺮد

اﮔﺮ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﺸﻮﻱ, ﺣﺘﻲ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﻣﺮﮒ ﻫﻢ ﻛﻮدک ﺑﺎقی ﺧﻮاﻫﻲ ﻣﺎﻧﺪ
ﺻﺪ ﺳﺎﻝ داری ﻮ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻳﻚ ﻛﻮدک ﻫﺴﺘﻲ، ﺣﺘﻲ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮگ ﻫﻢ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺗﺎﻳﻴﺪ داری...

#اﺷﻮ
#ﺑﺮﮔﺮﺩاﻥ: ﻣﺤﺴﻦ ﺧﺎﺗﻤﻲ
Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

آیا هیچوقت چیزی یاد خواهی گرفت؟
آیا تاکنون چیزی آموخته‌ای؟

و اگر درس نگیری چگونه رشد خواهی کرد
و اگر نیاموزی و بارها و بارها همان دورِ باطل را تکرار کنی، بیشتر و بیشتر در درون تو منسجم می‌گردد و به خودِ پایه‌های وجودت خواهد رسید
این موقعیت جهل است.

اگر شروع به یادگیری کنی، آنوقت این چرخه در جایی خواهد شکست. آنگاه شروع می‌کنی به دیدن تمامی الگوهای ذهنی خودت
چگونه عمل می‌کند:
نخست عاشق می‌شوی، سپس به‌ستوه می‌آیی، سپس دوباره عاشق می‌شوی، سپس به‌ستوه می‌آیی ـــ چرخه در حال چرخیدن است. و اگر این را درک کنی، ‌ناگهان یک روز، خودِ درک این روندِ بی‌معنی تو را از آن بیرون خواهد کشید. هیچ کاری نباید کرد؛ فقط باید درک کنی، فقط باید توسط تجارب زندگی بیاموزی.

حرکت کن! هر تعداد ممکن تجربه را داشته باش، زیرا تنها مدرسه، تجربه است
حرکت کن و نترس:
ولی بیاموز ــ فقط حرکت‌ کردن کفایت نمی‌کند. تو حرکت کرده و سفر کرده‌ای؛ این کمکی نخواهد کرد. اگر فقط در ناآگاهی به حرکت ادامه بدهی، چیزها بیشتر و بیشتر در تو حک می‌شوند. تقریباً یک آدم‌آهنی می‌شوی؛ قابل‌پیش‌بینی می‌شوی
همه چیز در موردت شناخته و گفته می‌شود.

برای همین است که ستاره‌شناسی وجود دارد؛ نه برای اینکه هرکسی می‌داند که ستارگان چه می گویند، نه...
به این سبب که هرکسی می‌داند بر کف دست تو چه نوشته شده؟ نه....

ستاره‌شناسی وجود دارد زیرا شما قابل‌پیش‌بینی هستید، در چرخه‌های باطل حرکت می‌کنید
تو قابل‌پیش‌بینی هستی زیرا در یک الگوی مشخص حرکت می‌کنی و هرکسی در یک الگوی خاص حرکت می‌کند.
اگر هرچیزی به هرکسی بگویی، پنجاه‌درصد شانس این هست که درست باشد؛ و ۵۰٪ خیلی زیاد است.
ستاره‌شناسان خیلی زرنگ هستند، فقط حیله‌گر هستند نه چیزی دیگر
آنان به حرف زدن ادامه می‌دهند و شما را تماشا می‌کنند که چه حسّی پیدا می‌کنید. آنان فقط با تماشای حالات صورت شما ادامه‌ی مسیر را احساس می‌کنند زیرا که شما تایید می‌کنید. وقتی که در درونت “بله” می‌گویی، این تایید در صورتت هم به نوعی ظریف قابل مشاهده است.

#اشو
بازگشت به منبع Returning To The Source / سخنان اشو در مورد ذن
#برگردان: ‌محسن خاتمی
Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

كودكان احمق به دنيا نميايند، 
توسط آموزش احمق ميشوند

Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

مراقبه یعنی:
خالی شدن از تمام محتویات ذهن، خاطرات، تصاویر ذهنی، افکار ؛ آرزوها؛ انتظارات، طرح ونقشه ها.
تو باید خودت را ازهمه ی این محتویات خالی کنی
بزرگ ترین روز زندگی زمانی فرا میرسد که درخود چیزی برای دور ریختم نیابی و خالی باشی.
درآن فضای کاملا خالی، فقط زمانی خالی است که ذهن  درمیان نباشد
فضایی که سرشار از وجود است،
خالی از ذهن اما سرشار از  #خود_آگاهی است.
پس از واژه ی" #خالی" نترس
بار آن منفی نیست.
فقط بارهای اضافی و به درد نخور را که بر اساس عادت قدیمی باخود حمل میکنی خالی میکند.
خالی میکند چیزهایی را که مانع تراشی میکنند، سنگینی می آفرینند و همچون یک کوه سنگین هستند.

همچنین که کاملا خالی شوی،
از تمام چارچوب ها رها میشوی.
به بی کرانگی آسمان میشوی
این همان تجربه خداوندی است که یا هر اسم دیگری که به آن میدهی.
میتوانی آن را دارما، حقیقت یا نیروانا بنامی. معنای همه آن ها یکیست.

#اشو
#مراقبه_هنر_شور_و_سرمستي

انقلاب در آموزش‌وپرورش

هرچه کودک آگاه‌تر باشد،
کمتر انضباط‌پذیر است
و هرچه کودک احمق‌تر باشد،
بیشتر باانضباط است
آنچه سعی دارم به شما بگویم این است که اگر انضباط از طریق عشق وارد شود، هیچ انضباطی در احمق‌ها وجود نخواهد داشت، بلکه کودک هرچه آگاه‌تر و هشیارتر باشد انضباط بیشتری در او برخواهد خاست
امروزه فقط کودکان خنگ و کودن که هیچ انگیزه‌ای برای زندگی ندارند منضبط هستند. کودکانی که آگاه هستند و توانایی فکرکردن دارند، بی‌انضباط هستند. اگر عشق وجود داشته باشد، وضعیت معکوس خواهد شد. انضباط داشتن ابلهان هیچ ارزشی ندارد
آن انضباطی که از آگاهی بیاید ارزشمند است زیرا انضباط آگاهانه از اندیشیدن می‌آید و از مطالبات اشتباه انضباط سرپیچی می‌کند.

شاید بدانید و شاید ندانید، ‌ولی روش‌های بسیار ابداع شده. در شوروی، دستگاه‌هایی ساخته شده که اگر در ذهن افراد عصیانگری و قوه‌ی تفکری وجود داشته باشد، آن افکار را از مغز شستشوی می‌دهند ـــ زیرا فرد عصیانگر خطرناک است. او می‌تواند برعلیه حکومت صحبت کند و مردم را برعلیه خطاهای دولت بشوراند. قبلاً ابزارهای مختلفی برای انضباط دادن وجود داشت، ولی کاملاً موثر نبودند. اینک آنان راه‌های جدید را پیدا کرده‌اند تا ذهن‌هایی را که به آن مشکوک هستند به راه درست دربیاورند! اینها گرایشات خطرناکی در سراسر دنیا هستند ـــ خطرناک‌تر از بمب‌های هیدروژنی و اتمی.

ولی آیا آموزگاران در چنین چیزهایی همکاری خواهند کرد؟
مایلم این پرسش را برای بحث‌های شما مطرح کنم:
آیا با چنین دنیایی موافق هستید؟
آیا با وضعیت انسان اینگونه که امروزه هست موافق هستید؟
با این جنگ‌ها، خشونت‌ها و دروغ‌ها موافق هستید؟
اگر نه، فکر کنید و پیدا کنید که چه چیزی در تعلیماتی که داده می‌شود به خطا رفته است. روشن است که هرآنچه که داده شده اشتباه است

اگر یک آموزگار عصیانگر باشد، و اگر نگرش او به زندگی اندیشمندانه و خردمندانه باشد، او برای جامعه مفید خواهد بود. او می‌تواند در خلق جوامعه بهتر و بهتر در آینده مفید باشد
اگر عصیانگر نباشد، فقط ذهن‌های کودکان نسل جدید را با مزخرفات قدیمی پر می‌کند. این برای مدت‌های طولانی انجام شده است. یک انقلاب مورد نیاز است، یک انقلاب بزرگ که در آن ساختارهای کهنه‌ی آموزشی نابود شده و ساختارهای جدید با ارزش‌های جدید خلق شود
در این ساختار جدید هیچ ارزشی برای موفقیت و جاه‌طلبی وجود ندارد، و اول یا آخر بودن معیار احترام یا اهانت نخواهد بود. هیچگونه مقایسه و رقابتی بین افراد نباید وجود داشته باشد.
باید عشق وجود داشته باشد و تلاش برای پرورش کودکان توسط عشق امکانی هست تا یک دنیای جدید و شگفت‌انگیز و سرشار از عطر مطلق ایجاد کرد.

من این چند نکته را با این منظور برایتان گفتم تا چند نفر از خواب‌های خودشان بیدار شوند. ولی بسیارند کسانی که خواب آنان چنان سنگین است که احساس می‌کنند من مزاحم خوابیدن آنها می‌شوم. بااین‌وجود اگر فقط چند نفر بیدار شوند و چشمانشان را باز کنند، شاید آنچه به شما گفتم، برایشان مفید واقع شود.

من نمی‌گویم آنچه که گفتم درست و حقیقت است، من فقط دیدگاهم را به شما منتقل کردم. شاید اشتباه باشد، شاید ذرّه‌ای از حقیقت در آن نباشد، پس من اصراری ندارم با شما مباحثه کنم تا مرا باور داشته باشید
من فقط از شما می‌خواهم که روی این مطالب فکر کنید. اندیشه کنید و اگر چیزی را در گفته‌های من درست یافتید، دیگر به من تعلق نخواهد داشت، نتیجه‌ی اندیشیدن شما خواهد بود.
شما پیروان من نخواهید شد؛ شما آن را توسط خرد خودتان یافته‌اید و به شما تعلق دارد

ادامه دارد....


#اشو
انقلاب در آموزش‌وپرورش
گردآوری سخنان اشو
بین سالهای۱۹۶۷ تا ۱۹۶۹
#برگردان: ‌محسن خاتمی

ریشه در قلب داشته باش
با قلبت عمل کن
بگذار احساسات تصميم بگیرند
بگذار احساسات هرقدر هم که غیر منطقی به نظر می رسند، تصمیم گیرنده باشند

تا رقص، زیبایی، شادمانی و خیر برکت با پای خود بیایند

Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

رود عشق در هر قلبی جریان دارد،
و هر کسی میتواند از این رود بنوشد.
ولی #خم_شدن چه؟ 

عدم توانایی خم شدن مانع واقعی است
وقتی کسی عاشق میشود دوباره کودک می شود
عاشق می‌آموزد که خم شود
او نرم می‌شود
آن وقت تمام ترس هایش محو و ناپدید میشود

#اشو
#راز_بزرگ

هشیار باش، بینا باش:
نفرت سایه نفْس(منیت)است
و
عشق نیازمند شهامتی عظیم است
چون منیت باید قربانی شود.

تنها آنان که آماده بی‌کالبدی هستند
قادر به عشق ورزیند.

#اشو
#شهامت

هشیاری، سرور را انتخاب میکند
انسان می تواند بهشت و جهنم را در وجودت بیافریند
آن همان انرژی است که بهشت یا جهنم می شود؛ تنها تفاوت در آگاهی است
اگر با تعمق هوشیارانه انتخاب کنی هرگز قربانی تصادفات نخواهی شد
اگر شروع به حرکت هوشیارانه در روابط و اعمالت کنی، شگفت زده خواهی شد از این که آهسته آهسته دیگر رنج انتخاب نمی شود.
هیچکس نمی تواند هوشیارانه رنج را برگزیند
سرور بیشتر انتخاب می شود؛
هوشیاری تنها می تواند سرور را برگزیند زمانی که قلق اش دستت بیاید،
تو کلید راز را داری

دوا پاتریک
دوا یعنی خدایی،
پاتریک یعنی شریف ، شرافت
شرافت خدایی
انسان تنها زمانی شریف می شود که حضو خدا را احساس کند ، وگرنه پست می ماند . بدون حس کردن خداوند، انسان چیزی والاتر از خودش ندارد،
آنگاه زندگی به بن بست می رسد.
اگر خدایی نباشد ، آنگاه انسان چیزی ندارد که به بالا نگاه کند
هیچ بینشی ممکن نیست، هیچ آرمانی .
انسان تنها زمانی شریف می شود که در بینشش جایی برای خدا وجود داشته باشد، زمانی که شروع به حس کردن خداوند می کند، نزدیک می شود.
حضور هرچه نزدیک تر حس شود،
فرد شریف تر و متین تر می شود.
تنها انسان مذهبی می تواند شریف باشد؛
غیر مذهبی تنها می تواند وانمود کند
شرافت یکی از بهترین هنرها است.
اما فرد می تواند از بیرون پرورش یابد که آن دروغین خواهد بود.
اگر آن به خاطر حس کردن خدایی که تو را در بر گرفته برخیزد ، آنگاه خودانگیخته است، طبیعی است، اصیل است.

Osho ♨️
@WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1

اکهارت تله
کتاب بازگشت به سرچشمه
نوشته تائو ته چینگ

چقدر آدم را یاد این بیت مولانا میندازه
«بمیرید، بمیرید، در این عشق بمیرید،
در این عشق چو مردید همه روح پذیرید»
حقیقت زمان و مکان نداره !

Osho ♨️
T.me/WorldMeditation
https://www.instagram.com/WorldMeditation_1