the boy who lived

به قول ایتالیایی‌ها، اگر رز باشن گل میدن.

و اون قسمت قبل از این که هی تکرار‌ میکنه
who’s gonna hold you,gonna troll you
و انگار‌ هی همه چی داره دور هم میچرخه
و یک جایی میگه من این cyclone رو با تو انتخاب میکنم حالا انگار یارو از طوفانی که خودش ایجاد کرده اومده بیرون ولی اون اونجا گیر افتاده.

یک جایی خوندم که تیلور توی این آهنگ به حالت مسخره وار میگه ماشین تایپت رو توی اپارتمان من جا گذاشتی، مستقیم از دپارتمان شعرای رنج کشیده انگار که اون یک جای موازی خیالی ایه که کسی که اهنگ بهش خطاب شده برای خودش ساخته و خودشو بخشی ازش میدونه، ولی حالا بعد از همه ی اون داستان ها، تیلوره و اپارتمانش و وسایل جا مونده ی اون و ماشین تایپش. وقتی که توی آخرین لحظات آهنگ‌ باز تکرار میکنه اون جمله رو انگار که حالا اون دپارتمانی که ازش با تمسخر نام‌میبرد آپارتمان خود تیلوره، که توش جا مونده و نمیتونه از اون جا بیاد بیرون.

نیاز دارم لرد هرچی زودتر البوم بده.

قهوه سرپایی قبل دانشگاه، تلخی زیر زبون پیام دیشب، دپارتمان شاعران رنج کشیده